ilHiiililfsisli! THE UNIVERSITY OF ILLINOIS LIBRARY SSO. 5 ITTVTJVAEA. LINIVAEA. Ein Journal für die Botanik in ihrem ganzen Umfange. Achtundzwanzigstel' Band. Oder: Beiträge Pflanzenkunde. Zwölfter Band. H e r a \i s jo e g e 1) e I von D, F. L, von Schlechtendal , der Med.. Chir. u. Philos. Dr., ordeiitl. Prof. an der Universität zu Halle und mehrerer gelelnteu Gesellschaften Mitglied. Mit Äwei Tafeln Abbildungen. Halle a. d. 8. 1856. »sedruekt auf Koste» des Herausgebers. In Coiuinission bei C. A. Schwetschke und Sohn. (M. Bruha in Braunschweig.) J> Inhalt. 2. 6. üeber die Familie der Pyrolaceen , insbesondere die Unter- familie der Pyroleen (gen. Pyrola L.), welche monographiscli beschrieb Dr. Alefeld. (Taf. 1. u. II.) ... 1 Rubi Hennebergenses. Beitrag zur Kenntniss deutscher Brom- beersträucher , von ür. J. C. Mets eh . . .89 Plantae Muellerianae. Musci frondosi in Australasia felici lecti (Cout.) , auctore E. Hampe . . 203 Lichenes, auctore E. Hampe 216 Xerotideae , auctore Sonder 218 Calectasieae, auctore Sonder 221 Alismaceae, Juncagineae, auctore Sonder . , . 223 Xyrideae, auctore Sonder 225 Desvauxieae, auctore Sonder 226 Typhaceae, auctore Sonder . . , , . . 227 Monimiaceae, Callitrichineae , auctore S o n d e r , . . 228 Halorageae , auctore Sonder , . . . 229 Ceratophylleae , auctore Sonder 234 Hepaticae Australasiae, exposuit Dr. Gottsche . . , 547 Euphorbiaceae, auctore Sonder, . . . . 562 Pittosporeae , auctore F. W. Klatt 567 Plantae Lechlerianae , auctore de Schlecht en da) 235 Continuatio 463 Plantae Columbianae, descripsit E. Karsten . 341 Continuatio . 387 283 Brigantiaea, novum Lichenum Tr e V isan , Auctore Victore IV Seils 7. Ueber die Rottlera-Arten dc!« botanisclieii Gartens zu Buiten- zorg und im Herbarium von Zollinger und Moritz i . so wie über einige verwandte Geschlecliter aus der Familie der Kuphorbiaceeii. Von H, Zollinger ..... 299 Anmerkungen zu den Rottlera-Arten des botanischen (Ja r- tens zu Buitenzorg. von Zollinger . . 598 8. Kinige neue Palmen Amerika's. Beschrieben von Hermann Wen dl and 333 9. Hortorum botanicorum plantae novae et adnotationes in Seminom indicibu.s et adver.^s valvarum glabri. 3a. Calycis laciniae basi callosae; tiibuli antberarum non veiitricosarum cylindrici , longi, externe curvati, ibi- demquc nperti; styhis altitndine ovarii longior; stignia tubulaeforinc, papillis 5 crassis ad margincm positis: Monesis Salisb. 3b. Calyi'is laciniae ecallosae; tubuli antberarum venlri- cosarum coiiici, breves, recti, oblique interne aperti; Stylus altitndine ovarii brevior; Stigma Icnticuliforme, planum j 5-radiatuni: Chhnaphila Pursk. 9 Siitjordo Pyrolcae m. Ordo Pijrolaccac Lindley syst. od. gorm. p. 283; excl. Monotrop. Nu(t. Gen. Ptjrula Toiirncf. inst. 132. - Gen. Pyrola Lin. n. 554. Specialliteratur der Pijroleae. Allioni ped, II. p. 90. Comolli prdr. fl. comens. (1824) Banhin , J. hist. III. p. 535. p. 77. Bauhin, C. pin. p. 181. Cnrtis bot. mag", t ah. 897. Banmgarten li. lips. p. 226. Dalechamp hist. p. 1148. Bartling II. philod. 1. p. 50.402. Diotr. fl. bot. tab. 445. — fl. north-am. ill. tab. 11. Don, David in mein. Werner. soc. — med. bot. I. V. p. 220 — 246. (1824). Berlolonii Antonii misc. bot. III. Don, G., gen. syst. HI. n. 864. 1814. p. li. tab. II. u. III. Dane. ann. med. IV. p. 340. Besser enum. p. 16. 45. 57. tab. ?. — Ü. galiz. (1809) I. p. 272. Egede Et'terredning om Grönl. Bicberstein, M. a fl. taur. caue.I. tab. 1. p .313. Eiehwald casp. eanc. p. 18. Bigel. fl. bost. id. 2. p. 173. — Skizze ete. p. 143. Birol. acon. i. p. 138. Endlicher gen. pl. p. 760. 1413. Blaekwell tab. 594. (1840). Büugard de veg, ins. Sitrha Erndt virid, warsaw. p. 99. p. 155. Falk Beiträge II. p. 176. Bnnge enum. alt. p. 19. Fellmann ind. Kola n. 169 etc. DeCand. prodr. III. p. 772. — ind. Lappon. n. 156 ete. Cham, et Schldl. in Linnaea I. Ferber in Fischer Liv. Zusätze p. 514. p. 156. 117. eins. paun. p. 509. Fischer Livl. p. 229. Clüs. hist. (ab. 116 — 118. P'ieischer et Liiideinann fl. der Colden noveb. p. 99. Ostsecpr. p. 149. 10 Fries fl. halland. I, p. 70. Kaltn fl. fenn. n. 233. Fuchs bist. c. 175. p. 467. Kareliii et Kiriloif eii. fl. Soong. Gaertuer fr. J. p. 303. n. 539. Georgi 11. baic. p. 214. Koch syii. ed. 2. gerni. II. p. — Beschr. des riiss. Reichs 565. (18J6). III. p. 960. Lamarck et DC. fl. fraiic. V. Gilibert excrc. phyt. I. p.323. p. 684. (1805); Vi. p. 431. — fl. lithuan. V. p. 194. (1815). Gmelin fl. Sibir. ( 1769) IV. — ill. tab. 367. p. 128. — fl. frauc. II. p. 529. Gold in Ediiib, philos. Jourii. Ledeboiir fl. alt. II p. 98. (1822) VI. p, 226. — fl. ross. II. p. 928. Gorter fl. iugr. p. 65. Lepechin lt. III. p. 52.73. 146. Gronov. fl. virgiii. p. 48. 172. Güldenstedt, St. I. p. 18. 28. Lightf. scot. p. 218. 292. 425; II. p. 416. Lindeinanu wik 31. Hablitzl taiir. p. 165. Liiin. gen. pl. n. 551. Hagen fl. Chlor, bor. p. 150. — sp. pl. 567. (1762). Hayue Arzneigew. IV. tab. 21. — fl. läpp. 168. 22. 23. Lnce fl. osil. p. 136. Höfl"t Cat. Knrsk p. 30. Lodd. bot. cat. tab. 1542. Hooker, Will., Jackson fl. bor.- Mart. fl. moscj. p. 75. am. II. p. 44. tab. 134—138. März, vicet. p. 30. (1840). Matlh. Ic. p. 382. — fl. Lond. tab. 26. 10. 153. Meyer, C. A., ind. caiic. p. 116. 202. 207. Michx. fl. bor. -am. 2. ed. I. p. — et Arnott in Beech vov. p. 250. (1820). 116. 127. Moenih.method.p. 437. (1797). Horncinanndansk oecon. Plante- Moretti notiz. in mem. I. p. 262. laeru ed. 3. p. 463. Morison hist. p. 505. §. 12. Host fl. austr. (1827)1. p.496. tab. 10. Juudz fl. lithuau. p. 126. Mühlenberg cat. 44. 11 Niittall gen. am. I. p. 272. Schiiltes H. anstr. I. p. 630. (1818). Schumacher cu. pl. Saell. I. Nylander spio. fl. fenii. I. n. 51. P« l^^- — Parole. Pojo ii. 274 etc. Seringe mus. helv. siist. 2. Oeder (Hörnern.) fl. ilaii. 55, P- ^3- 110. 402. 1336. 1693. 1816. Schkuhr Handij. tab. 119. 1817. E. B. tab. 213. 517. Smith engl. bot. tab. 213. 307. 1945. 2543. ^l^- ^^^^' 23^3. Pallas lt. 1. p. 179; II. p.l92; " ^' '"''• *^d. Schult. II. p.444. |.y oiQ — in Rees cycl. v. 28. n. 6. Savi bot. etrusc. II. p. 234. Petiv. mus. 622. Pluck. mant. p. 157. tab. 349. Poiret encycl. V. p. 741. Pollinius fl. veron. II. p. 11. Pursh fl. am. sept. ed. 2. I. p. 299. (1814). (1815). Sowerby engl. bot. tab. 213. 146. Sprengel fl. Hai. p. 127. — syst. II. p. 317. Stephan Ü. mosq. n. 281. Radius diss. de Pyr. et Chim. ^^ « tw tt r <« •^ Sturm fl. D. Helt. 13. (1821). c< ■ j , ^ ^ ateven in mem. d. 1. soc. d. Reichenbach fl. exs. V. p. 415. ^^^^ u, p ^gj Retzius pr. fl. Scand. p. 79. g^^^^,,^ f^^^j,,, ^ 139 Richardsou in Frankl I. Journ. g^^^^,,^^ g^^^i^ l^^, ,,^,, ^3^^^ ed. 2. app. p. 13. 55O, Rivin ord. pl. HI. tab. 136— Swartz in act. holm. (1804) p. 138. 257. tab. 7; (1810) p. 190. Roehling H. D. ed. 2. 11. p. 252. tab. 5. Roth fl. D. 1. p. 181 ; II. p.462. Torrey fl. Uu. st. I. p. 432. Rottboell in act.hafn.X. p 444. Tournef. inst, 132. Rndbeck hört. p. 95. Trag. hist. p. 707. Ruprecht fl. Samoj. cisurul. n. Trausact. of am. phil. Soc. at 126. n. 179. Philad. (1843) VII. p. 251. Schleicher cat. Turczan. ca(. baik. 11, 748 etc. 12 Wahlenberg (1. lapp, p, 110. Willdenow sper. pl. II. p. 612. — fl. casp. p. 114. Wirzen fenn. p. 35. Weiiimaim fl. petrop. p. 44. — rasau. ii. 335 etc. Mit Absicht habe ich viele weuig bekannte Specialfloren, namentlich Norditaliens nnd Rnsslaiids, mit aufgeführt, da in ihnen hanptSiächÜch die Notizen über die geographische Verbreitung der einzelnen Arten zu finden sind. Character snbordinis Pj/rolearnm, Cahx rogniaris 5-Hdus vel partitns. Corolla regularis 5-petala, aestivatione quiiicunciali, in alabastro caljce non tecta, toro non incrassato inserla. Filamenta 10 loro inserta, petalis siibadhnerenlia , per paria ante petala sita, libera, aestivationc erecta , recta. Aniherae bilocnlares, loculis sulco laterali profuiido intordnm paene iternm bilocellatis ; aestiva- lione erectae, connectivo filamento contiguo, apice acntae, basi dilatatae, sed snb anthesi inlroflexae, ita nt apicibns dorsi fixe adiialae et hases ad apiceni spectantes appareant. Debisciint aniherae in poris 2, apice (aestivationc basi) mox tnbulis imposilis mox tnbniis deficientibns. Nectaria nnins spcciei 10. Ovarium angniato- globosuui , nmbilicatum, 5- lociilnre, loculis inullo-oiulalis. Stylus 1 porsistens filifor- mis. Stigma 5-papillatum vel 5-radiatum. Capsula nmbili- cata 5 -angularis, 5-locnlaris, calyce stjloqne persistentibus coronafa, lociiUcide dehiscens, valvis 5 non dissilientibns, medio septiferis. Spermophori brcviter stipitati, fnngosi, snlco loniiitndinali bipartiti , columnae centrali superne adnati. Se- mina perplurima (200 — 300 circa in lociilo) scobiformia, linearia, densissime basibns spermophoro insidentia; arillus magnus, reticnlatus, laxus, medio semen subsphaericnra succi- neum includens. Embryo in axi albuminis dense caruosi mi- 13 nutissimns uinhilico ventrali proximiis, axi longiliidinali arilli transversus, ceiitripetiis. Habitus: Suifrutices vel herbae pereiines, glaberrimae, sempervireiites , '/2 — 14-po]Iic;>res. Rhizoma apicibiis in- flcxis loiigissime repeus, horizontale, hinc inde sc dividens vel ramum snpra teriam niittons, plantain epigaeaiu formans. Piuicta iiodoriira rhizomatis radicibiis fibriliosis, sqnaina fo- liacea atqiie gemraula iiistnicta. Caulis 1 — 12 -aiiimus, her- baceiiSj subligneiis vol ligneiis, folia aiinonira 14 forens et squaraas 1 — 2 aniiorum. Folia exslipnlata, alterna (2/^) glabenima , coriacea, integra, petiolata, petiolo marcosceiilia (noii decidiia). lufloresccntia: raceimis, iimbella, coryrabus, flores gemini vel flos solitariiis, semper pediincnlo magno 1 — 5-squamalo, Flores bracteati, 4 — 10 lin. per diameirnra lati, interdnm odoriferi, albidi vel rosei A u m. Iih sagte oben snffnitices vel herbae perennes. Mit Ausnahme der Thelaia uphijlla , deren ßiiithenstiel mit Stengel allherbstliob abstirbt, während das Pthizom aus- dauert, treiben alle Pyroleen Stengel, die überwintern, (wie schon die immergriinon Blätter beweisen), mehre Jahre treiben nnd auch Früchte bringen. Die Stengel sind bei mehren Arten [Chimaph.) holzig, bei anderen [Pj/rola, Jimelia , Thelaia) halbholzig, bei einer (Monesis) ganz kraulig. Sieht man nun nur auf die Textur des Sten- gels, so sind Viele herbae perennes. Sieht man aber mehr auf Art und Zeit des Wachsthums, so sind Alle, bis auf Monesis herab, suffruticuli, wenn man nicht die stammdauernden polykarpen Krautpflanzen mit einem eige- nen Namen benennen will. f4 Geographische Verbreitung der Pj/roJeev. Alli' 20 Arten der Pyrolecn sind auf die nördliche Hemi- sphäre lieschränkt, welche sie in ihrer ganzen Breite be- decken; und zwar in Europa vom 71." (Hammerfest: minor) bis 40. <♦ (Olympus: sccvnda , chlorantha). In Asien vom 66.0 (Sinns Laurentii: grandißora) bis 27.» (Bootan: asari- folia). In Amerika vom 70 -— 76.« (Baffinslaud: hra- cteosa wahrscheinlich) bis 17." (Oaxara: anguslifoh'a). In Afrika wurde bis jetzt noch keine Art gefunden, obgleich es nicht unwahrscheinlich, dass der Pico de Teyde auf Te- neriffa oder das abyssinische Hochgebirge irgend eine enicährt. Alle Pyroleen lieben kaltes oder gemässigtes Klima, sie gehen darin fast ganz mit den Fichten; sie können nicht wärmeres, wohl aber kälteres Klima vertragen als diese und gehen auch weit nördlicher. Sie reichen zwar öfter in die Tropen, müs- sen sich aber da auf hohe Berge zurückziehen und können nur in der Fichtenregion leben. In der alten Welt bedecken die Pyroleen die Ebenen und Vorberge, bis etwa zum 45,», wonach sie sich mehr und mehr auf die Gebirge retiriren. In dem kälteren Amerika geschieht dies erst mit dem 38. bis 35.», und kommen in den Tropen nur auf Bergen über 5000 Fuss hoch vor. Die Verbreitung der einzelnen Arten ist fast immer gross, und eine Species (secnnda) reicht so- gar über den Polar- und Wendekreis, und geht zugleich von Westeuropa bis Ostamerika. Von den 20 Arten besitzt Eu- ropa 8, Asien 9, Amerika 17 (also alle Pyroleen, excl. me- dia, intermedia, rotundifotia). Weder Europa, noch Asien besitzen für sich eine eigenthüinliche Art, wohl aber Amerika 10 nur in Amerika vorkommende [occidentalis , aphylla, spathiilata, vUiptica, Sartorii , angustifolia, bracteosa, corymhosa, maculata, Menziesii). Europa mit Asien, die zusammen eigentlich streng wissenschaftlich geographisch nur r5 einen WelKheil hilden , hcahon 3 eigenthüinJiche Arten {media, intermedia, rotundifolia). Gemeinscliafllich habru Europa und Asien 7 Arten; Asien und Amerika 6 Arten; Europa, Asien nnd Amerika 4 Arten {sccunda , minor, uni/lora, nmbellafa). Diese sind sonarh die verbreitetsten Arten. Alle Arten, die Europa mit Amerika gemein hat, besitzt auch Asien, mit einziger Ausnahme der chlorantha , die bis jetzt in Asien noch nicht gefunden wnrde. Sehr wahrscheinlich wird dieselbe in Asien doch noch gefunden, und haben als- dann die 3 Welttheile 5 Arten gemeinschaftlich, nnd zwar, was merkwürdig ist, ans jedem Genus eine Art. Der grösste Individuen- wie Artenreichthum der Pjroleen fällt in die west- liche Seite des nördlichen Nordamerika, in den Oregon- distrikt und das englische Westamerika. Parasiten der Pyroleen. Ich fand nur drei parasitische Cryplogauien auf densel- ben, die Herr Prof. Dr. Ludw. Raben hörst zu Dresden die Güte halle mir zu bestimmen. 1. rredo Pyrolae Mart. mosq. 229. Siehe Rabenh. D. Crjpt. I. p. 9. ~ Vrcdo polj/tnorpha s. Stranss 87. Schmidt H. Kunze n. 169. — Aecidium Pyrolae Schultz fl. St. 452. - Caeojita Pjjrolae Schldl. 122. Link sp. 15. — Erysihe polymorpha ß. Wallr. 197.- ich fand dieselbe auf der untern ßlattüäche der lebenden Blatter von P. secunda, Th, occidentalis, Th. chlorantha, M. unijlora. Bei letz- terer Art waren die Häufchen am kleinsten und dichtesten, bei chlorantha am grössten und eutfernt( sten. 2. Bepaxea Pyrolae Ehrenb. sjlv. berol. 29. Siehe Rabenh. D. Crypt. 1. p. 136. - Ich fand diese Art auf den lebenden Blättern der Vh. umbellata, corymbosa und ma- ctilata. 16 3. Bhytisiua Chiinaphilae Rabeiih. in litt. Es wurde nach Rabenhorst früher mit Rh. Andromedae vereinigt. — Ich fand dieses auf Ch. vmhellata. Feinde aus dem Thierreiche, etwa ans der Insektenwelt, habe ich noch keine bemerkt. Nach Klotzsch in Berlin sollen die Pyroleen selbst Parasiten sein. So viel Mühe ich mir übrigens gah, dies bestcätigt zu sehen, so wollte mir dies noch nie gelingen. Da ich nicht weiss, wo Herr Klotzsch seine darauf bezüg- lichen Beobachtungen niederlegte, konnte ich seine eignen Worte darüber noch nicht lesen. Chemische Bestandtheile der Pyroleen. Der Wtirzclstock sämmilicher Pyroleen hat beim Kauen einen violenartigen Geschmack, der sich sogleich in einen bitterlieh -kratzenden und endlich einen stehend -brennenden verwandelt. Am stcärksten bei vnibcUata , unißora , chlo- ranfha. — Der Stoff, der dies verursacht, ist nach ein.er Analyse des Hrn. Dr. Winkler zn Darmstadt: Cyclamin. Die genaueren Angaben der angestellten Analyse gingen lei- der verloren. Die Blüller aller Pyroleen enthalten dem Geschmacke nach adstringirende Bestandtheile. Bei ehlorantha tritt ein bittrer Geschmack am entschiedensten hervor, hei mnbellata ein süsslicher, Zucker anzeigender, bei rotnndifoUa , sc- cunda, minor ein krautig-herber und bei uwßora ein scharf- brennender, abweichend von Allen, wohl auch Cyclamin an- zeigend. Der Stengel hält dem Geschmack nach die Mitte zwi- schen Blatt und Rhizom. Von ätherischen Oelen oder anderen flüchtigen Stoffen scheint nirgends eine Spur vorhanden zn sein, auch hat keine I m Pjrolc frisch oder trocken, gerieben oder ungerieben, einen stärkeren Gernch. Nutzen der Pyroleen . Dieser ist gering. Keine Art gewährt den Menschen eine Speise oder Hausthiereu ein Fntter. Alle Arten sind klein, und können weder als Brennmaterial, noch als Streu, noch zu einem technischen Zwecke verwendet werden. In der Me- dt'chi werden indess doch 2 Arten {iDuhcllata , corjjmbosa), obgleich spärlich, vielleicht zn spärlich, angewendet. Bis jetzt wurden dieselben nur als diuretica bei Hydropsieen ge- braucht. Ich halte dagegen einen ziemlich ausgedehnten Ge- brauch von den Blättern derselben als tonicum vesicae ge- macht, ganz insbesondere bei ennresis nocturna. Ich habe damit Viele geheilt, die an diesem Uebel litten. Es wirken die Blätter allerdings, namentlich Anfangs, diuretisch, so dass man den Thee nicht Abends spät darf trinken lassen, aber, wie gesagt, zugleich sehr stärkend anf die Blase und deren Nerven. Man sieht auch hier die pharraakodjnamische Aehnlichkeit mit der botanisch verwandten Arctostaphylos. Eines weiteren Nutzens der umbcllata niuss ich noch erwähnen. Sie wird nämlich in Darnistadt und gewiss auch an anderen Orten im Winter, ihrer immergrünen, glänzenden, ledrigeu Blätter wegen, fast zu allen Blumenkränzen, Sträussen und grünen Verzierungen benutzt; auch oft im Sommer mit ihren rosafarbenen Blüthen zu denselben Zwecken. Das Pulver des Rhizoms von vmbellata färbte nach ei- niger Zeit das Papier, worin es lag, leithaft rosenroth. Wahr- scheinlich enthält das Rhizom einen ähnlich sich verhaltenden FarbestofF, wie Indigo. 28t Bd. is lun. 2 18 Gen. I. Pyrola m. — Birngrün. — Peargreen. — Pyrole. Pjjrola Tournef. L. et oraii. auct. seq. ex parte. Character gen. Calyx 5-fidus, ecallosus. Corollae pe- tala 5 obloiiga, concava, intus basi bituberculata, tubulatim coimiventia. Filameuta 10 erecta, setacea, basi subcom- pressa, leviter coucavo-eurvata, aequaliter ad stylum coud!- veiitia, exserta. Autherae 10 oblongae, non ventricosae, sulco laterali debili, apice poris 2 maguis loculis aequilatis de- hisceiites; tubulis deficientibus. Ovarium 5-aiiguIato -subglo- bosura basi iiectariis 10 triangularibus, squamiformibus. Sty- lus erectiis, rectiis, filiformis, petalis miilto longior et altitu- dinem ovarii multo superans. Stigma tabuliforme, stylo multo latius, papillis 5 ad raarginera positis, discretis. Capsula 5- cocca, coccis basi subcompressis, perdepressa, umbilicata , a basi sursum et ad apicem dehisceus , suturis pilis arachuoidcis counexis. Spermophora breviter stipitata, crassa, sulco longi- tudiualiter bipartita. Sem. embryo vid. char. subord. Habitus. Snflfruticiilus pedalis; rhizoma longe repens; caulis ramosns, angulosus, squamis lierbaceis et foliis ovatis, acutis, serratis, subcoriaceis, glaberrimis; iiiflorescentia race- mus secuudusj flores luteo-viiides, iiectariferi, breviter pedi- cellati. Patria. Europa septeutr. et media; Asia septentrioualis; America septentrioualis. Anm, 1. Der Gruud, warum ich gerade der P. secunda deu Namen Pyrola gelassen habe, ist der, weil diese es ist, welche eine so auffallende Aehnlichkeit im Habitus mit jungen Birnbäumchen zeigt, dass danach der deutsche Name „Birn- kraut" und der lateinische ^^Pyrola^' (diminutivum von Pyrus) gebildet wurde, unter welchem Namen zuerst Tournef ort alle Arten der Pj/rolae zusammenfasste. Die Aehnlichkeit ist so gross, dass ich in meinen Kiuderjahren mehre Jahre lang diese vermeintlichen Birnbcäiimohen ans dem Walde in iinsern Garten versetzte, wo sie aber nie einen zweiten Sommer er- lebten. Aum. 2. Dnrch die Nectarien, den gänzlichen Mangel der Antherenröhren, die geschlossenen Blütheu und die vor- stehenden Antheren unterscheidet sich dies Genus von allen übrigen Pyroleen. 1. Pyrola secnnda L. — Einseitsblülhiges Birngrün, — Hanging Peargreen. — Pyrole unilaterale, Ambrosia montana Dalechamp hist. p, 1148. Pyrola folio mucronato serrato C. Bauhin Pin. 181. — Morison hist. IH. 505. §. 12. tab. 10. f. 4. — Raii syn. 363. — Tournef. inst. 256. Pyrola folio mucronato, Rivin ord. pl. III. tab. 138. f. 2. — Erndt vir. Wars. p. 99. Pj/rola secunda tenerior , Clus. hist. II. tab. 117. Pijrola minor ^ Rudb. cat. 35. Pyrola pyrifolia frutescensy Lind. Wiks. 31. Pyrola lloribus uuo versu sparsis, Linn. fl. läpp. 168. Pjjrola racemo nnilaterali, Grael. fl. sib. IV. 129. u. 17. tab. 56. f. 2. — Linn. fl. suec. 332. Pyrola secunda L. sp. pl. 567. — Alliou. ped. II. p.91. — Besser en. p. 16. u. 491. — Besser fl. galiz. 1. p. 273. — Bieberst., M. a, fl. taur. cauc. I. p. 313; IH. p. 290. — Bi- gel. fl. bostou. ed. 2. p. 174. — Birol acon. I. p. 138. — Bongard de veg. ins. Sitka p. 155. — Cham, et Schldl. in Linn. I. p. 514. — DC. pr. VII. p. 774. — D. Don inWern. soc. V. p. 241. — Eichw. Sk. p. 143. — Falk Beitr. II. p. 176. — Fellman ind. Kola n. 170. — Fleisch, et Lind. fl. d. Ostseepr. p. 150. — Ferber in Fischer Livl. Zus. p. 156. — 2* 20 Fries fl. hall. I. p. 71. — Georgi Beschr. des riiss. R. III. p 960. — Gillb. fl. lith. V. p. 196. — Gilib. exerc. phyt. I. p 325. — Gorter fl. iugr. p. 65. — Güldenst, it. I. p. 18. 4*25 II. p. 416. — Habl. taur. p. 165. — Hofft cat. Kursk, p.j30, — Hook. fl. bor. am. H. p. 45. — Host fl. aiistr. I. p. 497 Jundz. fl. lith, p. 1*26. — Kar. et Kiril. eii. pl. Soong. u. 540, — Kalm fl. fenn. n. 236. — Koch syu. ed. 2. gerin. II. p 566. — Lam. fl. fr. II. p. 529. — Lara, et DC. fl. fr. III p. 684. — Ledeb. fl alt. II. p. 98. — Ledeb. fl. ross. II. p 930. — Lepech. it. III. p. 52. 146. 172.- Lightf. scot.219 — Luce fl. osil. p. 136. — Mart. fl. niosq. p. 75. — Marcz vicet. p. 30. — Michx. fl. bor. am. I. p. 250. — Nylauder Paroec. Pojo u. 274. — Oeder fl. Dan. tab. 402. — Pallas it. I. p. 179; III. p. 319. — Poiret encjd. V. p. 742. — Pol- liu. fl. veroii. II. p. 12. — Piirsh fl. am. sept, ed. 2. 1. p.299. — Rad. diss. p. 12. — Richardsou in Franklin Journ. ed. 2. app. p. 18. — Schum. en. pl. Saell. II. p. 136. — Seringe mus. helv. p. 40. — Smith engl. bot. tab. 517. — Stephan fl. mosq. n. 283. — Sturm fl. D. Heft 13. — Suffren. foroj. p. 139. — Torrey fl. uu. st. I. p. 434. — Turcz. cat. baik. p. 748. — Wahlenb. fl. läpp. p. HO. — Weinm. fl. petrop. p. 44. -— Wirczen casan. p. 336. Diagnosis. Fol. ovata, adpresse-serrata; racemus se- cundus; squamae pedunculares herbaceae; calyx laciniis ob- lougis, obtusis. Descriptio. Rhizoma longe repens, horizontale, album. Caulis subligneus, in(renieutum annorum 2 — 6 ostendens, fo- lia annorum 2 — 3 ferens, iuter folia hujus et prioris anui squamis pctiolaneis herbaceis, lanceolatis — ovatis, acntis. Folia lamina subtiliter sed acute plicato-serrata, exacte ovata, mucronata, subcoriacea, bis terve longitudine petioli nou dilatati, linearis, canaliculati longiora. luflorescentia: racemi 21 ecimtli plnres, hyeme antecedente in gemma inflor. inclusi, 6 — 17-flori; peduucuhis fiindo plnrirais, a raedio usqne ad apicem 2 — 4 sqiiarais herhaceis, aciitis, lanceolatis — ova- tis, patiilis , iiou vaginaiitibiis; pcdicelli petalis breviores; bracteae lineares — ovafae, pedicello panllo breviores — di- midiiim corollae snperans. Caljx 5-fidus; laciniis oblongis, obdisis, petalis adpressis, vix */> longitudinis corollae cou- tiugens. Corolla oinnino connivens ; petala oblojiga, concava, liiteo - viridia, bis paeue longiora qnain lata, inferne et intus bitnbercnlata. Filamenta setacea, infra medinin coniprcssa, simplicia, erecta, aeqiialiter conniventia, vel infra stylum cur- vata. Autherae exsertae, oblongae, subraobiles, tubulis de- stitiitae, liiteo-albae, poris 2 exacte sursnm spectantibus, inagnis dehiseentes; maxinia latitiido antherariira in altitudine pororum; siilci laterales debiles. Ovarium basi nectariis 10, compressis, acutis, triangnlaribus, copiose niel secernenti- bns, filamenlis alternantibns, valliculis fnndo petalorum oppo- sitis. Stylus rectus, erectus vel fundo panlo supraflexns, filiformis, corollam antherasque superaus. Stigma abrupte tabnliforme, stylo raulto latius, papillis 5 ad marginem po- sitis. Capsula deprcssa, 5-cocca, coccis inferne subcora- pressis, profundo umbilicata, altitudo -/3 latitndinis, Stylus persistens, paullo — 1/2 X latitndinis capsulae longior, pe- dicello paullo brevior — panllo longior; spermophornra sulco longitudinali bipartitnm ; laciniae calycis horizoutaliter expan- sae, caualicnlafae; semina nucleo succineo, globoso. Maasse. Rhizoma bis 2" lang; caulis cum peduncnlo bis 13" hoch; davon canlis bis 7" und pednnc. bis 7'^; racemus bis 3"; folia cnm petiolis bis 2"; laniina fol. bis 16'" lang und bis 9"' breit; sqnamao pedunculi IV^ — 2*/./^' lang und 1 — — 2''' breit; pedioelli 1 — 2'/.^"''; petala 2'" und etwas län- ger; Stylus 2— 3 '/2'"; iiectaria Vs'"; Capsula 1 V2"' h"'*^ und 2'" breit. Zeit der Bli'uhe und Fructißcation, In Mitteldeutschland auf Verbergen fängt die Blüthezcit zwischen dem 10. und 15. Juni an, ziemlich zugleich mit Th. chlorantha und u4. minor ^ etwa 3 Wochen nach M. uni- Jtora und 14 Tage vor Th. rotundifolia und 3 Wochen vor Ch. vmbcllata. Sie dauert etwa 4 Wochen und länger als bei den übrigen Pyroleen. Einzelne Exemplare blühen noch einmal im September, im Monate der Fruchtreife, was hier bei keiner andern Pyrolee Torkommt. Die Fruchtreife beginnt hier mit dem 1. September, also gut 14 Tage später, als die zugleich blühende A. minor, Standort. P. sec. nimmt mit jeder Gebirgsart und, den sumpfigen ausgenommen, mit jedem Boden vorlieb, findet sich aber in Mitteldeutschland, besonders auf lettigen und steinigen Hügeln, immer im gedämpften Lichte der Waldungen, sowohl der Na- del- als Laub Waldungen, doch verträgt sie mehr Licht, als die meisten anderen Arten der Pyroleen. Geographische Verbreitung. Die ganze nördliche Halbkugel der Erde vom 19. bis 70." der Breite. Sie hat unter allen Pyroleen die grösste Ver- breitung der Fläche und Individuenzahl nach. Je südli- cher in diesem Gebiete auf desto ansehnlichere Gebirge sich zurückziehend. In Europa, wie in Amerika eigentlich nur bis zum 40.° beobachtet, aber ganz vereinzelt vonGaleotti und Linden auf dem Orizaba 9500' hoch unter dem 19." aufge- funden. 23 Europa: Pyrenaeis Hispanlae (h. Hook.), Gallia, Italia [in moiitibus Loiigob. sept. (Polliii. SnfFien.), raontibns Pedem. sept. (Allion. Birol.), Sabandia (h. Hook.)], Helvetia, Germa- nia, Belgia, ßritaunia, Dania, Norwegia, Snecia, Hungaria, terra Tiircica [thermae tiirkiuenses (hb. Hook.), Oljmpns mens (hb. Hook.)]; in Rossia, sernndiim Ledebour fl. ross., in Rossia arctica [territor. Kola (Fellin.), Lapponia (Fellin., Schreuk.)], in Rossia septentrioiiali [Ostrobothnia (Nyland.), Fenuia (Kalin , Nyl., Schrank.), in terra Samojedarum regione sylvatica (Schrenk.)] , in Rossia media [Petropoli (Gorter, Weinm.), a Petropoli usqiie ad montes Ural (Falk) , iusula Osilia (Luce), Livouia (Fleisch, et Lind.), Curouia (Ferber, Fleisch, et Lind.), Lithuania (Gilib. , Jundz. , Eichw.) , War- sowia (Erndt), Volhynia (Bess-, Eichw), Knrsk (Hofft.), Now- gorod (Güldenst.), Mosqua (Stephan, Mart.), Wologda et Wiätka (Lepech.), Kasan (Wirzen)] et in Rossia anstrali [Podolia (Besser), in Tanria (Habl.)]. Asia : In provinciis caiicasicis [Iberia (M. a Bieb.) , Ime- retia (Güldenst.), in snbalpinis Gnriae (Nordm.)], in omni Sibiria freqnentissima (J. G. Gmel.) [in Sibiria uralensi (Pall., Lep., Falk.), altaica (Falk, Ledeb.), in monte Alatau ad fln- meu Sarchan (Kar. et Kir.), baicalcnsi (Turcz.) et orientali inter Wiluisk et Jakutzk (Kruhse), Davnria (Tnrcz.)]. ^j/ierica: in insula Sitka (Meriens, Eschsch.) ad si- num Eschscholtz ( Charaisso ) ad litora bor. occ. ad obser- vatory inlet, contra iusulam Charlotten (Sconler) ad ostia Columbiae fl. (Donglas), per Canadara nsque ad Mackenzie fl. (Richardson) a Newfonndlaud (Cormack , Brenton, mus. brit.) et Labrador (Morris, hb. Klenze) nsqne ad Rocky monn- tains (Drummond) a Canada nsqne ad New -Jersey (Pnrsh), Pensylvania (hb. Zeyh.), Mexico in Orizaba nioute, 9500' alt. (Galeotti et Lind, in hb. Hook.). Ich beschrieb nach: [2 bliiheuden Exempl. von den spauischeu Pyrenäen, nämlieh vieilla rio negro; 1 Exempl. von Mont cenis; 6 von Savoyen; 1 von Norwegia boreali; 1 vom Olymp und 1 sehr kleinblättrigen Exemplare mit der Uebersehrift: thermae turki- nenses; 1 polar soes, Nordara.; 1 friictif. von Vancouver ins. V. Sfonler; 2 bear lake, mit sehr kurzen Pedicelleu, näm- lich von halber Corollenhöhe, wodurch die Bracteen sehr lang erscheinen und an einem Exemplare die halbe Corollenhohe überragen; 1 Rocky mount. in Oberoregon; 2 monströsen Exempl. von Rocky mount. mit unregelmässig zerfetzten und laug haarspilzigen Blättern nnd laug haarspitzigen Schup- pen; 4 von Boston; 1 vom Orizaba, 9500' hoch, von Ga- leotti, das 13" hoch ist; 1 ebenfalls vom Orizaba von Lin- den, (herb. Hook.)] [1 blühend. Exempl, von Newfound- land und 3 aufblühendeu von Newyork , alle mit breiten Blät- tern ( mus. brit.)]. [4 fructif. Exempl. von Bethlehem in Pcnsylvania (hb. Zeyheri)]. [1 blüh. Exempl. von Labrador (hb. Klenzei)]. Dann nach vielen Exemplaren Deutschlands verschiedener Herbarien. Aura. Ledebour fl, rossica II. p. 931 sagt: „Formam pumilam, cujus meutionem facinnt cl. viri Chamisso et Schlech- tendal 1. c. e Sibiria altaica , baicalensi et orientali nee non ex America arctica ad siuura Eschscholtzii lectam possideo. Ulteriiis observanda, an forsau species sit distincta." Wer indess viele Exemplare aus Nord und Süd untersucht, wird bald sich von der Wandelbarkeit der Pflauzen überzeugen. Fast alle individuenreiche Pflanzen scheinen von der Natur keinen so engen Formenkreis erhalten zu haben. Alle Exem- plare, die ich sah, bilden sicher nur eine Art. 25 Gen. II. Amelia ra. — Ballgriin. — Ballgrccn. — Amelie. Pijrola Tournef. L. et omu. niirt. seq. ex parte. Character gen. Calyx 5-fidiis, ecallosus. Corollae pe- tala 5, suborbiciilata, concava, glohoso-conniventin. Fila- ineuta 10 erecta, siibiilata, basi compressa , niisqiiam incras- sata, leviler eoncavo-ciirvata, aeqiialiter ad stylnni coiiiii- vputia , iucliisa. Antherae 10 iioii veiitrieosae, apice tubiilis brevibiis, poris oblique apertis dehisceutihus. Ovariiim 5- ajignlato-subglobosura, uertariis destitutiim. Stylus rectiis, erectiis vel decurvus, fiiiformis, dimidiain altitndiuem ovarii siiperans. Stigma tabuliforme, stjlo raiilto latius, papillis 5 ad margiiiem positis, discretis. Capsula 5-cocca, coccis basi rotuudatis, depressa, umbilicata , a basi sursiim et ad apicem dehiscens , sutiiiis pilis aracbnoideis coimexis. Sperinophorum sulco longitiidinali inferne bipartifiim. Habitus. Herbae perenues, pedales, senipervirentes, glaberrimae. Rhizonia longe repens. Caulis angulosiis Sim- plex, foliis suborbiculatis, ohtnsis, leviter denticnlatis, venis siipra prominiilis, Inflorescentia raeomosa, floribus albidis v. roseis, subglobosis, breviter pedicellatis. Patria. Europa, Asia et America Ijorealis et septen- trionalis. Creberrime in Enropa , rarins in America. l. i%inelia minor m. (Pjjrola m. L.). — Kleineres Ball- grün. — Lesser Ballgreen. — Amelie plus pclite. Pi/rola floribus racemosis, dispersis, staminibns pistillis- qiie rectis, Gmel. fl. sib. IV. p. 128. n. 16. tab. 56, — Linn, fl. gothl. 206. — L. fl. suer. 331. Pjjrola rolundifolia minor Erndt virid. warsaw. p. 99. P^rola rotnndifolia Pallas Ind. taur. (ex M. a Bieb.). Pijrola rosea Sm. engl. bot. tab. 2543. — Radius diss. p. 18. tab. 2. — Eithwald Skizze p. 143. 26 Pj/vola conferta Fisch, bei Cham. ii. Schldl. in Linn. I. P 514, Pj/rola minor Linn. sp. p. 567. — C. Banhin hist. libr. 31. p. 535. — Besser ennni. p. 16. 57. uo, 490. — Besser fl. gal. I. p. 273.— Bieberst., M. a, fl. t. c. I. p. 312. III. p. 289. — DC. pr. VII. p. 774. — G. Don gen. syst. p. 864. — D. Don mem. Wern. soc. V. p. 239. — Eichw. Sk. p. 143. — Eichw. casp. cauc. p. 28. — Falk Beitr. II. p. 176. — Fell- niann ind. Kola n. 171. — Fellm. iud. läpp. n. 157. — Fi- scher Livl. Zns. p. 117. — Fleisch, u. Lindem. Fl. d. Ost- seepr. p. 150. — Geori;i It. fl. baic. I. p. 214. — Georgi Besohr. d. russ. R. III. p. 960. — Gilib. fl. lithnan. V. p. 195. — Gorter fl. ingr. p. 65. — Hayne Arzeneig. IV. tab. 23. — Höfl't Cat. Knrsk p. 30. — Hook, et Arn. in Beech. voy. p. 116. — Hook. fl. bor. am. 11. p. 45. — Host fl. austr. 1. p. 497. — Jundz fl. lith. p. 126. — Kalra fl. fenn. p. 235. — Ledeb. fl. alt. IL p. 99. — Ledeb. fl. ross. II. p. 930. — Le- pcch. lt. HL p. 172. — Lnce fl. osil. p. 136. — Mart. fl. niosq. p. 75. — Nylauder paroec. Pojo n. 275. — Oeder fl. dan. tab. 55. — PoUin fl. verou. II. p. 12. — Pursh fl. am. sept. 1. p. 299. — Rad. diss. p. 15. tab. 1. — Richardson in Franklin Journ. ed. 2. app. p. 18. — Rivin mouogr. tab, 136. — Scopoli carn. 484. — Seringe m. helv. p. 36. — Sm. eng. bot. tab. 158. — Stephan fl. mosq. n. 282. — Stnrni fl. D. Heft 13. — Swartz Sv. bot. tab. 550. — Torrey fl. nn. St. I. p. 434. — Turcz. cat. baic. u. 749. — Weinm. fl. petrop. p. 44. Diagnosts. Calyx laciniis triangniaribns, acnminatis, aeque longis ac latis, Y3 altitudinis corollae contingens. An- therae ovatae, snbaeqne longae ac latae, poris latitndini an- therarum aeqne latis. Stylus ereetns ovario multo brevior. Stigma papillis 5 exacte ad margiuem positis. 2T Descriptio. Rhizoma louge repens, horizontale, albiim. Caiilis foliatus, subligneiis, iurrementuin auiiornin 2 — 6 osteudens, sqnamis uoniiuliis pctiolaneis latls nieinbranaceis denticulatis, apice roiicronatis. Folia lamina varie orhiciilata — elliptica, leviter creuiilato-serrata , ad petiolum brcviter (^/g) deeurrente , plerunique lougitiidiue petioli , iiouuiiinqam triplo longior, etiara sesqni brcvior, membraiiacea, Pediiu- ciilus solilarius, bis arapliiis altitndinem folionim superans, squama iiua lineari, non vagiiianle. Racemiis deiisus, 8 — 17-florns, hyerae aiUecedeute in gemina conclnsiis. Fiores peudiili. Pcdicelli breviores vel ejusdem longitudinis ac florcs. Bracteae lineares, acuiuinatae , pedicellis aequilongae — lou- giores, flaccidae , meinbraiiaceae. Calyx 5-fidus, laciniis triaiigularibus, acuiniuatis, aeque longis ac latis, '/3 altitiidi- nis corollae coutingens. Petala globoso-couniveutia, siiborbi- cnlata , concava alba vel rosea. Filamenla subulata, com- pressa , fuiido subdilatata, eiocta, aequaliter conniveutia. An- therac incinsae, ovatae, siibaeque loiigae ac latae, basi raii- cronatae , siilco laterali debili , qua de causa lociila deorsinn vix biloceliata, autherae fiilvae, poris 2 dehisceiiles maximae latitiidiui aiithor. aeque latis, oblique intus apertis, ita ut la- tus exterior tubuli brevis altior quam iuterior. Stylus rectus, ereetns, iuclusus, perbrevis. Stigma tabuliforme stylo impo- situm et eodem multo latius, papillis 5 exacte ad margiuem positis. Capsula depressa 5-cocca, coccis iiifenie non com- pressis, umbilicata; urabilicus dimidio altitndinis capsulae; altitudo capsulae fere ^J^ latitudinis; Stylus persistens, altitu- dine capsulae brevior. Calycis laciuiae reflexae, acumina- tae , breves. Semiua nucleo succineo. Maassc. Caulis cum pedunculo bis 1'; davon caulis 3", podiincu- lus 9"; folium cum petiolo bis 3Va"j lamina bis 3" lang und 28 bis fast 1%' 'Jie't; racemiis bis 2"; pedicelli nie Icänger als 2'"; floros kaum 2''' hoch; Stylus nie länger als V^'; vom Kelchgrund bis Narbenspitze 2'"; squamae pedunc. 3 — 41/0"' hoch und kaum 1'" breit. Zeit der B/üthe und Fructißcation. In Mittel -Deutschland etwa vom 10. bis 30. Juni und änger. Fast zugleich mit P. secunda und Th, chlorantha, etwa 3 Wochen nach 31. nnißora und 3 Wochen vor Ch, vinhellatü' Die Fruchtreife beginnt hier um die Mitte des August. Standort. Liebt Laubwald mehr als Nadelbolz. Wenn es auch ziem- lich Licht vcrtrtägt, Wtächst es dennoch nie ausserhalb des Waldes. Kommt übrigens in jedem Boden und jeder Gebirgs- art fort, meidet aber stärkere Feuchtigkeit. Geographische Verbreifung. Europa mit Ausnahme der südlichsten niedrigen Spitzen; die nördliche Hälfte von Asien und Nordamerika. Europa: in Islandia (hb. Hook.), Suecia nsque ad Ham- mcrfest (hb. Hook.), Britauia , Belgia, Gallia [in Pjreuaeis (Rad. DC.)], Italia [montib. Longob. (SufFren), Sardinia (Al- lion.) montes ligurici (Bertol.)], Germania, Helvetia, Dania, sec. Ledeb. in Rossia arctica [territor. Kola (Fcllm.), Lap- pouia (Fellm., Schreuk)], in Rossia septentrionali [Ostroboth- iiia (Nyl.), Fennia (Kalm, Nyl., Schrk.), terra Samojedarum regione sylvatica (Schrenk)], in Rossia media [Petropoli (Gorter, Weinm.) a Petropoli usqiie ad mont. Ural (Falk), ins. Osilia (Luce), Livonia, Curonia (Fl. et Lind.), Lithnania (Gilib., Jundz., Eichw.), Warsawia (Erndt), Volhynia (Besser, Eichw.j hb. Hook,), Kursk (Hofft.), Mosqua (Steph. , Mart.) 29 Wologda (Lepech.), Kasan (Korniioh-Trotzky)], in Rossia australi [Podolia (Besser), in Tauria (Fall., Biberst.)]. ^sia : provinciis cancasicis [iu monte Bechtan (Biberst.), Kachetia et Somchetia (Eichw.)j , iu Sibiria uraleusi (J. G. Gmel,, Falk.), altaic.i (Ginol., Falk, Ledeb.), baicaleusi (Gm., Georgi, Turcz.) et orientali (Gm.) iuque Davuria (Turcz.), Kamtschatka (Beech., Escli., hb. Hook, et Zeyh.). uämerica : insuJis rossieis (Boss.) e. i. Unalaschka (Cham.), observatory iiilet ad lilora bor. occ. (Sioula, hb. Hook. , mus. brit.), regiones steriles ab 64. <> lat. usque ad oceanum pacificum (Richards., hb. Hook.), in sylvis Rocky mouut. (Drummoud), Cauada (Percival, hb. Hook., Pursh), Labrador (Morrison, Pursh, mus. brit.), Newfouudland (raus, brit.), Groenlaud (hb. Hook.), in reg. occid. Newyork rario- res (Pursh), Pennsylvania (Rad.), Ich beschrieb : Nach vielen Exemplaren Deutschlands (dabei auch von Rügen), nach [2 fructif. Exempl. von Nordamerika, 1 blüh. V. Kamtschatka (hb. Zeyh.)], nach [6 von Schottland; 1 von Irland; 2 von Hammerfest; 1 von Mont Cenis; 1 von VoJ- hynien; 1 von Sibirien; 6 von Kamtschatka, 1 von der Nord- westküste von Nortlanierika, 2 von der arktischen Seeküste Nordam. ; 2 von Cauada; l von Grönland (hb. Hook.)] [2 von der Nordwestküste von Nordamerika; 1 von Newfouud- land; 2 von Labrador (mus. brit.)]. Anm. Diese Art zeichnet sich durch die Kleinheit der Blüthe vor allen übrigen Pyroleen aus. — Smith in seiner engl. bot. 1814 wollte zuerst aus sninoi' 2 Arten bilden, die rosea und minor ^ und Radius, der diese 2 Arten annahm, sagt: „P_i/i'. rosea differt a P. minori: habitu firmiori et omnium partium maguitudiuc. Coroliis campaniilato-globosis, 30 majoribus, apice contractis non patnlis ; petalis latioribns, ob- tnsioribus, siibcoriaceis. Calyciuis laciniis latioribns non acu- rainatis, minus profuudis, Raccmo laxiori , pediccilis bracteis longioribus, magis nntantibus. Pedunculo rigidiori, eviden- tius quadrangnlo, fusco. Foliis obtusioribus, obtiisins crena- tis." — Ich aher kann nicht einmal 2 Varietäten annehmen, weil die angegebenen Merkmale auf das Verschiedenste ge- mischt vorkommen. So z. B. hat mein grösstes Exemplar mit der lockersten Traube, die kleinsten weissesten Blüthen und die schmälsten Kelchzipfel. Man müsste vielmehr mehr als 10 Varietäten aufstellen, womit übrigens der Wissenschaft nicht gedient wäre. — Ledebour führt noch eine var. mi- nor von Unalaschka auf, racerao plerumque magis conferto (P. conferta Fisch.). An dem von mir untersuchten Kamt- schatka - Exemplare konnte ich keine Art begründende Unter- schiede auffinden. 2. Aiuelia media m. {Pyrola m. Sw.) — MittJeres Ball- grün» — Middlesized Ballgreen. — Amelie mediocre. Pyrola Raii syn. 363. Pyrola folii obtuso Rivin. t. 138. Pyrola rotundifolia Oeder fl. dan. tab. 110. — Blackw. t. 594. — Huds. angl. p. 175. — Lightf. Scot. 1. p. 218. — With. brit. I. p. 4C0. — Schnm. 11. Saell. p. 135. n. 378. Pyrola minor var. 1. Gmel. fl. sib. vol. IV. p. 128. tab. 66. Pyrola media Swartz in act. holm. 1804. p. 257. tab. 7. — DC. prodr. VII. p. 774. — D. Don mem. Wern. soc. V. p. 238. — G. Don gen. syst. p. 3. tab. 864. — Fries fl. hal. p. 71. n. 400. — Host 11. auslr. I. p. 496. — C. A. Meyer lud. eauc. p. 116. — Nylander paroec. Pojo n. 275. — Ny- lander spie. pl. fenn. I. n. 51. — Rad. diss. p. 21. tab. 3. — 31 Smith engl. bot. tab. 1945. — Weinm. fl. petrop. p. 44. — Wirzen Casau. u. 335, Diagnosis. Calyx laciniis exacte triai)gularibns, iion acutninatis, Ys — ^/2 X lougioribus ac latis , dimidium altitii- dinis corollae contiugontibus. Autherae oblongae, multo lon- giores ac latae, poris latitudiue antherarnra angustioribus. Stylus in fundo deciiuatus , ovario longior. Stigma papillis 5 juxta margiuem positis. Descriptio. Rhizoma longe repens. Caulis foliatus, snb- lignens , iucrementum auuorum 2 — 4 ferens, squamis non- nullis latis, vagiuautibus, integerrimis, apice mucronatis. Folia lamina plerumque elliptico-orbiciilata, rarius ovato-or- biculata v. jSuborbiciilata, sed uuuquara Yj longiore ac lata, sublime et adpresse crenato-serrata, toriacea, petiolo % de- curreute, plerumque petiolo aequilouga, sed tarnen paullo longiore vel breviore. Pedunculus solitarius ter quaterve foliis lougior, squamis 1 — 4, lineari-lanceolatis, non vagiuantibus. Racemus laxus 6 — 15-florus, Acribus pendnlis , globoso- campanulatis, albido-roseis; pedicelli floribus breviores, bra- cteae pediceilos aequantes vel paullo longiores r. breviores, lanceolatae, laxae, membranaceae. Calyx ö-fidus, laciniis triangularibus, non acuminatis, Ys — Va X latitudiue lougio- ribus, dimidium corollae contingentibus, acutis, subrigidis, raarginibus rectis v. vix concavis. Corolla petalis oblongis Vsi — V« latitudinis lougioribus. Filaraenta subulata, com- pressa, fundo subdilatata, erecta, aequaliter conniventia. Au- therae inclusae, oblongae, flavae, basi mucronatae, multo longiores ac latae, suico laterali perprofuudo, qua de causa deorsum 4-locellatae videantnr, poris 2 dehiscentes, qui lati- tudiue autherarum angustiores, oblique intus apertae, duoruni tubulorum brunneorura et breviuni apice. Stylus rectus imo fundo deorsum flexus, apice paullo iucrassatus, altitudiui 32 corollae aeqiius v, parum loiigior. Stigma tabiiliforme, slylo mnlto latiiis, papillis 5 uou coujiiuctis sed iiou exacte ad marginem positis. Capsula eidem ^. minoris siiuilis, sed stjliis persistens altitudiiie capsulae lougioiv, umbilicum louge suppraiis. Lat'iniae caljcis adpressae dimidinio capsulae tangentes. Maass e. Caulis cum pedunculo his 10"; davon caulis 1 — 2", peduuculus, bis 10"; foliuui cum petiolo bis SYa''» lamiua folii bis 2" lang und 1%" breit; racemus bis %^/^i'; pedi- celli 2 — 21/2'''; flores 3'" hoch ; Stylus 2— 3"'; squaraae peduuc. 3—41/3'" hoch und kaum \"' breit. Blnthezeit. Die zweite Hälfte des Juni und die erste des Juli. Standort. Diesen hat sie ganz mit A. minor gemein , mnss aber mehr Kälte lieben, da dieselbe in Mittel-Deutschland nur noch auf höheren Bergen wächst. Geographische Verbreitung. Mittleres und nördliches Europa nnd Asien, Nirgends häufig, doch noch am häufigsten in Schweden und Gross- britannien. Europa: in Suecia (Sw. , Rad., bb. Hook.) usque ad Hammerfest (hb. Hook.) , Anglia [boreali et Scotia copiosis- sime (Sm., Rad., Don, Hook.), Hebrideu (hb. Hook.)], Ger- mania [Mecklenburgia apud Lipen, Hassia apud Allendorf, Saxonia, Tburingia, Bohemia, Silesia, Bavaria apud Kreuth, Badenia sup., Tirolia, Styria (Koch), apud Kaiserlautern, in mont. Sudetis et Siebengebirg didis (uiihi)], Gallia [in Alsa- tia inter Sulzmatt et Guelv (Koch)], Helvetia apud Rügis- berg (Koch), in Rossia (sec. Ledeb.) septentrionali fFennia (Nyl.)] et media [Petropoli (Weinm.), ins. Osilia (Meyer et 33 Biini^e), Livonia, Kasan (Wirzen)] versus fl. Kuban*) (C. A. Meyer). Asia: in snbalpinis Giiriae (Norrlm.), in Siliiria ad Ka- men fl. et Snrgesti (J. G. Gmel.) , in Dahiiria (DC). Ich beschrieb «ach 9 blüh. n. 1 friictific. Exempl. Deutschlands, davon 3 von Kaiscrslantern , 2 von Halbcrstadt, 2 von Schlesien, 1 V. Unterharz, 1 v. Siebengebirg bei Bonn; dann n.ich [8 Ex. V. Schottland, 2 v. den Hebriden, 1 v. Drontheini, 2 v. Ham- merfest, 1 V. Schweden von Swartz eingesandt (hb. Hook.)], 1 von Swartz in miis. brit.i Gen. HI. Thelaia ra. — Bogcngrün. — Cvrvcdgreen, — Thelaie. P^rola Tournef. L. et oran. auct. seq. ex parte. Chat acter gen. Calyx 5-fidu9 vel partitns, ecallosus. Corollae petala 5 orbicnlata v. oblonga, concava, campanu- lato-conniventia. Filamenta 10 siibulata, basi percoiupressa V. filiforraia, nnsqnam incrassata, omnia sursum et supra Sty- lum cnrvata, petalis l»reviora. Antherae 10 oMongae non ventricosae, apice tubnlorum brevinm poris parvis dehiscentes. Ovariuin 5-augulato-snbglobosnra , uectariis destitntiim. Sty- Ins in ima basi decnrvus et apicem versus sursum curvatus, filiformis, petalis brevior vel longior scd aititudinem ovarii longe superans. Stigma vcrrncifornie, 5-radialniu, stylo raiilto angustius, papillis 5 concretis constans, stylo abrupte- trun- cato suppositum. Capsula 5-cocca, coccis basi rotuudatis, subdcpressa, umbilicata , a basi sursum et ad apicem dehiscens, suturis pilis arachnoideis conucxis. *) Als Grenze Eiiropa's von Asien nehme ich nämlich Ural-üebirg imd Fluss und die Wasserscheide des Caucasiis. !8r Bd. Is Heft. 3 34 Habitus. Herbae pereimcs, subpedales, seinpervireiites, glaberriraae. Rhizoma longo repeiis. Canlis angulosns, sira- plex, foliis orbicnlatis — lanceolatis vel nnllis, plerumqne adpresse denticulatis scd interdiim integerrimis vel deiitatis, veuis supra proiniuiilis. Infloreseenlia raceraosa, floribiis cer- nnis, campauulatis, breviter pedicellatis, lacteis, roseis, ru- bris V. luteo -viridibus. Patria. Europa atqne Asia borealis el septeutrionalis. America aGroeulaudia iisqiie ad Mexico. Specimiua et species copiosissime in America septentriouali. Dispositio analytica spccierum Thclaiarum. la. Bracteae pedicelluin yaginantes; filamenla a basi usque ad apicem filiformia; laciniae calycinae semi -oblongae apice late rotiindatae; tubuli antherarum recti, cylindrici, poris inagnis, orbicnlatis, sursuni spectantibns; Stylus aeqnilatus, apice annulo promiunlo: occidentalis. 1 b, Bracteae non vaginantes; filamenta basi dilatala; laciniae calycinae acutae; tubiili antherarum conici, paulo extror- sum curvati , poris parvis oblique interne apertis; Stylus snrsum incrassatus. 2a. Squamae pedunculares pedunculo aequilatae vel angn- stiorcs, nunquara amplexicaules ; laciniae calycinae lati- tudine breviores usque ad ^4 longiores. 3 a. Folia (squamae petiolaneae) nunquam 5'" longiora et 11/./" latiora ; laciniae calycinae ovato- trianguläres, latitudine */^ longiores: aphtjlla. 3 b. Folia varie orbiculata, coriacea, snbtus et supra viri- dia, petiolis rnbris; laciniae calycinae aequilateri- trian- guläres, non acumiuatae, acutiusculae: chlorantha. 3 c. Folia spathulata vel cuneato-lanceolata vel cuneato- ovata, subtus bruuuea, supra viridia, saepius albido 35 maculata, percoriacca, petiolis viridibns; laciniac ealv- cinae aequilateri- trianguläres, marginihns leviler con- vexis, acutis, iion acnminatis: spatJivlata. 3d. Folia elliptira vel ovalia, apiciilata, membraiMcea, ubiqiie cum petiolis laete viridia; laciniae calvrinan ven- tricoso- trianguläres, latitudini aequilongae vel paulo bre- viores, peracntae, breviter acuminatae: elliptica. %h. Sqnamae peduuculares evolutao peduncnio niulto (inter- dnm excepta: Th, asarifolia) latiores, aniplexicaules; laciniac calycinae i/^ — 2plo longiores ac latae. 3a. Folia varie angusta; pori antherarnm ainygdaliformes (plantae raexican.). 4a. Folia exacte ovato -lanceolata; squamae pednnculares abrupte -acuminatae; bracloae lineari-lanoeolatae ; la- cin. calyc. exacte ovatae , peracuminatae, duplo fere longiores ac latae; Stylus apice oblique trunoatus: Sartorii. 4 b. Folia lanceolato — ovato - elliptica ; squamae pedunc. aequaliter acuminatae; braiteae triangulariter- ovatae, lacin. calyc. subtriangulares, margiuibus a fundo ad api- cera leviter couvexis, acntae, non acuminatae, duplo longiores ac latae; Stylus apice recto truncatus: angu- stifolia. 3 b. Folia varie orbiculata; pori antherarnm snborbiculati (plant, non mexic). 4a. Calycis laciniae longitudine styli; pctala orbiculata; antherac pallide-snlphureae , (folia subtus rubra, supra aureo-viridia) : grandijiora. 4 b. Calycis laciniae longitudine styli multo breviores ; pe- tala oblouga ; antherae brunneo-snlphureae. 5 a. Folia subtus brunnea; squamae pednnculares per- magnae, diamotro corollae saepius longiores; laciniae 3« 36 crtlyciiiae */« — Va X lougiores ao Jntae, fere aeqiii- latero - triaugulares : bracteo^a. 5li. Folia subtiis viridia; squamae pediinculares semper diametro corollae breviorcs; laciniac ealyciuae ^l^ — 2 X 'ougiores ac latae, marginibus evidenter con- cavis vel couvexis. 6a. Laciuiae ealyciuae lauceolatae, ad medium iisque aequilatae, iiide 'mediocriler convexae, acnlae, vix 1 X lougiores quam latae; Stylus corollae aeqni- loügus; diameter corollae rubicuudae, 7*/2 — ^"^' asarifolia. 6b. Laciuiae ealyciuae triaugulari- lauceolatae, fnndo usqne ad apicem margiulbus obiter couvexae, acu- tae, abuude 1 — 2plo lougiores ac latae; Stylus co- lolla lougior; diameter corollae albidae vel pur- puraseeutis 6 — 6 ^/a'" : rolundi folia. 6c. Laciuiae calyc. spathulato- lauceolatae, ad medium nsque aequilatae, iude paulo latiores et couyexae, obtusiusculae , semel lougiores ac latae; Stylus co- rollae aequilougus; diameter corollae 5 — 6'": in- termedia. Subgeu. A. Kadia m. Filameuta a fuudo usque ad apicem filiformia, authcrarum tubuli perbreves, rceti, cyliudrici, poris magnis sursum spectautibns; Stylus aequilatus, apice aunulo prominulo. 1. Ttielaia oceidentalis m. {Pj/rola o. R. Br.). — TFest- liches Bogengrün. — Occidental Curvedgreen. — Thelaie occidentale. Pijrola occidentalis R. Br. mscr. in hb. Bauks. ex: - - D. Dou iu mem. Wer», soc. V. p. 232. - - Ilook. fl. bor. am, II. p. 44. 50. 3T Dfagnosis. Folia laniina vnrie - orliionlata, mcmhrnna- cea ; sqiianiae pedniiculaies amplexioaiiles; liracleac Iniioco- lato-ovatae basiu podicellornm vaginantos; ealyx partituris spmi-obloiigis, apicc Jäte rotnndatis, aeqiie loiigis ac latis vel paullo loiigioribiisj autherae tiibiilis rectis, brevibiis , poris magnis orbiculatis. Descrfptio. Rhlzoma longe rcpoiis. Caiilis siiiiplex, fo- liatiis, brevis , iiicieineutiiiii aiuioniin 2 — 5 osteiulens, squa- mis latis, vaginantibiis, rigidis, soariosis. Folia lamiiia ex- acte- vol elliptico- orbiciilata , inembranacea, integcrrima, tIx creuulata, lougitiidiiie petioli linearis vcl paulo brcviore (iilrin- qiie viridi: Don). Pedniiciilns solitarius, squamis 2 — 3 latis, araplexicanlibus,»rigidis, soariosis, allitndine corollae longio- ribus, diametro corollae brevioribns, niarginibus involntis. Raceinns 3 — 5-florns, laxns ; I)rncteae anguste-ovatae — lanceolatae, acutiiisciilae, basin pedicelli cernui vaginantes, rigidae, pedicelli longitiidine — diniidiiim altilndinis caljcis contiiigentcs. Calvx 5- partitus ; partitnris semi -oblongis aeqiie longis ac latis — panlo longiorilnis, apiee late rotnndatis, sublime eroso-deiiticnlatis , circiter '/g altitndinem corollae attingentibns, rigidis, adpressis. Corolla laxe campannlata, expausa fere, albida, petalis rhombeo -orbiculatis, subniigni- culatis. Filamenta omnia snrsnni et snpra ovarium curvata, filiformia, basi non dilatata , petalis breviora, pallida. Au- therae oblongae, unicolores , basi snbspinulatae, snlco laterali profundo a basi iisque ad apicem, locelHs 2 interioribiis basi longioribus; tubuli antherarnm perhreves, recti , poris 2 raa- gnis, recte sursnm spectantibns, vix manifeste oblique intus iuclinautibns , orbiculatis. Stylus in tertia parte basis deor- snra, in tertia parte apicali prorsus cnrvatus, tenuissimus, corolla miilto brevior, sursnm uon incrassatns. Stigma pa- 38 pillifonne, papillis 5 coiijunctis constans, auniilo prominulo stylo latiore irapositum. Maa sse. Caulis ciira pcduuculo 4 '/2 — '^" 5 davon canlis 1", pe- diiuculiis cum racemo 4 — ß'/a» racemus 1 — ^l'/a'^j ^^lia cum peliolis 7 — 20'''; lamina 7 — 9'" lang u. 6 — 9'" breit; squamae pedunculi 3'" lang und aufgerollt 1 */« — 2'" breit ; bracteae •2'" lang, 8/4"' breit; pedicelli 1 1/2 — 2"' l«'iMS; dia- metros calycis 2 — 2i/,"'; laciuiae calycinae Yg — 1'" laug und breit; diam. corollae 5 '/2 — 6"'; petalum bis 2'" hoch ; Stylus genau 2'" lang. Zc/i d^r Blüthe und Standort ist nirgends angegeben. Geographische Verbreitung, Bis jetzt nur an der Nordwestküste von Nordamerika ge- funden. SIedge insula (Wilson) usque ad Kotzebue Sund (hb. Zeyh.). Ich beschrieb nach 1 vollständigen aber fast abgeblühten Exemplar des Zeyher'schen Herbars von Kotzebiiesuud, — Nach 1 sechs- blüth. Exemplar von Beechey in hb. Hook. — Nach 3 blüh. Ex. in mus. brit. von Wilson auf SIedge Island gesammelt, Anm. 1. Don sagt: petioli pagiuara foliorum d/^/j/o ex- cedentes und pistilium petalis multo longius; was mir unbe- greiflich ist, da ich die von ihm untersuchten Exemplare sah und wie oben beschrieben fand. A n m. 2. Diese Art steht in den Thelaia's isolirt. Sie zeigt durch den Bau der Narbe Verwandtschaft mit ^. tnedia^ sowie durch die Antheren und Filamente mit Pj/r. secnnda, und möchte daher als Bindeglied zu obigen Gen. an die Spitze der Thelaia zu stellen sein, wenn man nicht ein eigenes Gen. daraus bilden will. Siibgeii. B. Eathelaia m. Filnmcnta basi dilatata; tnbiili antherariim couici, curvati, poris parvis, oblique interne aper- tisj Stylus siirsum incrassatiis, annulo destitiitiis. Trib. a. Anguste-sqiiamatae. Squamae pediinculares tarn latae vel angustiores quam peduuciilus; Jaciniae caljcjnae lalitndiue breviores — 1/4 longiores. 2. Tltelaia aphylla in. (Pj/rola a. Sm.) — Blattloses Bogengrün, — Leaßess Cuvvedgreen. — Thelaic sans feuilles, Pyrola apJiylla Smith in Rees encycl. vol. 28. D. Don in Wern. soc. V. p. 237. Hook. fl. bor. am. 11. p. 48. tab. 137. Di'agnosis. Folia (squamae petiolaneae) cum petiolis ad summum 5'" longa, 1 ^/o'^' lata, cnueato-lanceolata , coria- cea, acuta, viridia; peduuciilns squamis angustis; caljx laci- niis ovato-triangularibus, acutis, paulo — '/4 Ifititndine lon- gioribus; Stylus corolla lougior. Descriptio. Rhizoma longe repeus, pereuue, incremen- tum annorum eoraplurium ostendens. Caulis siraplex, soniper annnus, microphyllus, angulosus. Folia (squamae petiola- neae) numerosa, cuueato-lanceolata, perparva, petiolata, al- terna , herbaceo -viridia , acuta, coriacea , inlegerrima. Pe- duuculus squamis 2~ 3 lauceolatis. Racemus 8 — 23-florus, snbsecundus; pedicellis cernuis, petalo brevioribus; bracteac ovato-lanceolatae, longe acumiuatae , pedicellum aequan- tes vel paulo lougiorcs. Calycis laciniae ovato- triangu- läres, acutae, breviter acnminatae, aeque lougae ac latae — 1/4 longiores, coriaceae, adpressae, '/3 — 1/.^ altiludinis co- rollae contiugens. Corolla campanulata, petalis lacteis, sub- orbiculatis, coucavis. Filaraenta adscciidenlia, plana, in basi dilatata. Antherae maguae, loiigitudine dimidii ßlamcnti, au- giistae, siileo laterali profimdo, tiibulis mediocritor loiigis, extrorsum curvatis, poris parvis oblique interne apertis. Sty- lus corollara superaus , forma Th. rotundifoliae. Stigma verruciforme, papillis 5 elougatis. Capsula forma Th, chlo- ranthae , sed durior et profuudius umbilicata. Maasse. Caulis cum pe^uuculo bis 14 1/2''; caulis 1 i/.j — 3''; pe- dunculus bis 12"; davon racemus bis 7". Foüa cum petio- lis bis 5"' laug und 1 V2'" breit. Bracteac bis 3'" laug und die untersten 1'" breit. Pedicelli meist 2 '/2'"- Diam. co- rollae 6'". Calycis laciuiae 1 ^/2"' lang. Stylus 3'". An- therae 1 V2'". Capsula 3'" breit und 1 »/2'" hoch. Blüthezeit ist nirgends angegeben. Standort: In dunklen, schattigen Fichtenwäldern (Dougl.). Geographische ^Verbreitung. Nordwestküste von Nordamerika.^ — In spceie: Cap Men- docino usque ad Puget Sound, sed non in iis locis, qui plus quam 100 milliaria anglica a mari distaut (Douglas), Fort Vancouver ad flum. Oregon, insula Nutka (Scouler). Ich beschrieb nach 3 Exemplaren von Douglas in hb. Hook. , davon 1 in alabastris. — Nach 5 Exompl. des iirit. Museums, 4 in Blüthe, 1 in Frucht. Anm. 1. Was von den früheren Autoren als squamac beschrieben wurde , möchte mit grösserem Rechte als kleine Bl.ätter anzusehen sein, da sie, wie Blätter, krautig -grün und mit Blattstielen versehen sind. Immer bleibt diese indess eine sehr interessante Art, wegen der nahen Verwandtscbaft der blattlosen Mouotropaceen mit den Pyrolaceen. 41 Anm. 2. Hook er giebt diese Pflanze als aiimia an. An den Exemplaren des luilischeu Mnsenms konnte ich alter sehr deutlich meine Jahrestriebe am Rhizome wahrnehmen, wie dies bei allen Pjroleeu der Fall ist; allein den Stengel fand ich immer nur einjcährig mit einem Bliithenstiel. Der ganze Stamm mit Blühenstiel stirbt allherbstlich ginzlich ab, während das Rbizom beständig flach unter lockrer Erde oder im Moose fortkriecht. Also ist die Pflanze ebenso wenig an- nua, als TrUicum repens. — Am nächsten verwandt ist die Pflanze ofl'enbar der chlorantha. 3. Thelaia chlorantha m. [Pijrola cJil, Sw.). — ■ Grün- blüthiges Bogeng-riin. — Greenßowered Curvedgreen. — Thelaie a ßeurs vcrds. Pj/rola folio obtuso Rivin ad. pl. III. — Erndt virid. warsaw. p. 99. Pijrola rotundifolia Sturm D. fl. Heft 13. Pyrola convolula Bart, prodr. fl. philad. p. 50. Pjjrola media Hayne Arzeneigew. IV. p. 22. (non Sw.). Pj/rola asurifolia Rad. diss. p. 23. tab. 4. (non Michx.). Pj/rola virens Schweigg et Körte fl. erlang, add. p. 154. — Seringe mus. helv. p. 35. tab. 3. — Mart. fl. mosq. p. 75. Pyrola chlorantha Swartz in act. holra. 1810. p. 190. tab. 5. — Bart. fl. philad. p. 202. — Besser enum. p. 45. n. 1404. ~- DC. prodr. VII. p. 773.— D. Don in Wern. 'soc. tab. V. p. 433. — Eichwald Skizze p. 143. — Fleisch, et Lindem, fl. d. Ostseepr. p. 149. — Fries fl. halland. p. 70.. — Hooker fl. bor. am. II. p. 46. tab. 134. — Koch syn. ed. 2. germ. II. p. 565. — Ledeb. fl. ross. II. p. 929. — Lodd. bot. cat. tab. 1542. — Nntt. gen. am. I. p. 273. — Relchenb. fl. exe. I. p. 415, — Richards, in Frankl. first Jonrn. ed. 2. app. p. 13. — Weium. fl. petrop. p. 44. Diagnosis. Folia lamina vaiie orbioulata , coriacea, ob- scure-viridi , petiolo rubro ; pediinculiis squamis perparvis lii)eari -seiacois, latiludiiie peduiiciili miilto aiigustioribiis, alti- tiidine rorollae brevioribiis ; bracteac setaceae; calyx laciuiis aeqiiilatero- triaiigiilaribus, subaciitis , iion aciimiiiatis, roargi- iiibiis rcctis vcl vix couvexis; styhis corolla loiigior. Descriptio. Rhizoina loiige repeus, receiis roseura, sic- catiim brunneum. Caiilis pcrbrevis, foliatns, iiicremeutis aii- iiuis ad sumiiniin diiobus, squamis uounuUis spalhiilato-seta- ceis, herbaccis, brevibus. Folia 1/7 — V-i aJtitiidinem pcdiiii- ciili acqiiantes, lamina suborbiculata, mox exacte- niox ovato- vel elliptico -orbiciilata , saepiiisqiie apice retiisa, coriacea, obscnre - viridi, plcnimque pcrspicuc crenata , sed etiam iute- gcrriraa, plermuqiie petioliim rubrum aeqnaute, tamen etiam duplo excedeiite — duplo breviore. Peduncnli 1 — 4, squa- mis 1—3 parvis, anguslis,, liueari-setaceis , herbaceis, rigi- dis, semper altitudiiie corollae vel pedicellornra brevioribiis et pedunculo augustioribus. Racemns 2 — 8-florus, laxus, jara autumno '/.j" longitudiue et hyeme sine perula iiec iu gem- mara inclusus; bracteae setaceae, rigidae, pedicellis semper breviores. Calyx 5-partitns, partituris aequilatero-triaugu- laribus, acutiuscnlis, iion acurainatis, i/g — '/4 altitndiuera corollae aeqnaiitibus, adpressis, rigidis. Corolla campauulata, petalis liiteo -viridibus, oblougis, coucavis, '/2 X loiigioribns ac latis. Filamenta sursnm et snpra ovarium curvata, com- prcssa , in basi panlo dilatata. Antherae oblongae, basi mncro- nnlata, suicis latoralibus profnndis a snmmo ad imum^ tubnlis brevibus, conicis, panlo retro torsis, poris oblique introrsum apertis, parvis- Stylus basi deorsura, apicera versus sursnm curvatus, panlo iucrassatus, corollam raulto excedens. Stigma verruciformc, papillis 5 conjunctis, latitudine styli sublougius sed augustius. Capsula uutans 5-cocca, coccis basi rotun- 43 dalis sed perprominulis, Capsula profunde umbilicata, ita ut profunditas uinbiliii dimidiiim altitudiuis, altitiido ^a — ^/^latitu- diuis aeqiiet. Calycis partitiirae capsulae adpressae sunt. Sty- lus persisteus latitudinem capsulae acquans vel paulo loiigior. Sperraophorum in loculo 1, altitudine basis styli coluuiuae centrali affixum, spongiosum, superno bicrurale; valvularum suturae pilis arachnoideis contextae; seinina iiucleo succineo. Maas sc. Caulis c. pedunctilo 6 — 10" ; caulis meist sehr kurz, aber auch bis 1". Folia cum petiolis bis 2''; lamina meist 5 — ll"', aber auch bis 16'" laug und 4 — 14"' breit. Squa- mae peduuculi fast immer 2'" lang u. i/^"' breit. Racemns 1 — 2"; pedicellus 2 — 3'"; diam. calycis 2'", laciniae 'i/^'" breit und lang. Diam. corollae 5 — 6'"; petalae 2^^ — 3"' laug, lV2-*2'" Jjreit. Stylus 3 — 31/2'". Capsula 3'" breit, 2" hoch. Blüthezeit. In Mittel -Deutschland von der Mitte des Juni bis in die ersten Tage des Juli. Einige Tage vor secunda und minor sich öffnend. Selten im September Einige noch blühend. Standort. Liebt vorzugsweise trockene, saudige oder lehmige Nadel- wälder. Nie fand ich sie in reinen Laubwäldern. Verlangt auch mehr Schatten. Geographische Verbreitung. Fast ganz Europa, das südlichste ausgenommen, dann das nördliche Nordamerika. In Asien bis jetzt noch nicht nachgewiesen, ob ich gleich an seinem Vorkommen daselbst nicht zweifele. Europa: in Suecia (Svv., hb. Hook.), Norwegia (hb. Hook.), Britauia, Gallia in Pyrenaeis (Ziz.), Germania, Hei- volia, Itali.i lioro.jli (hb. Zevh.), terra Tnrcica ad inonlem Olympuin (hb. Hook.), in Rossia (seo. Ledeb.) septeiitrionali [Femiia (Tciigsiröm)] et media [Petropoli (Weiiiin.), ins. Osi- lia (Mejer et Bunge), Livoiiia, Cnronia (Fleisch, et Lind.), Lilhiiania (Eicliw.), Warsawia (Erndt), Volhruia (Besser), Mosqiia (Marl.), Kasau (Korniuh-Trolzky)]. America: ad laciim Winipeg (Doiigl.) usqiie ad Saskat- scliawan fl. et Rocky moiint. et lacnm Bear (Dninira., Richards.), Cauada snperior (Pursh), Newf'oundJand (Brenton), Labrador (Morrison, hb. Klenze), Peiisylvania (hb. Zeyh.), Boston et Albany nrb. (hb. Hook,). Ich beschrieb nach vielen Exemplaren Deutschlands. — [2 von Schwe- den, 2 von Italien, 1 von Nordamerika, 1 anderes sechstrau- biges von Rcading in Ponsylvanien (hb. Zeyh.)J. — [2 vom Olymp, 1 von Schweden, 2 von Norwegen (Christiania), 1 von Boston, 2 von Albany, 2 von Rocky mounl. von Drum- n)ond und 1 von Richardson (hb. Hook.)]. — [l von Labra- dor, 2 von America (hb. Klenze) j. Aura. 1. Durch das eigene Verhalten des Blüthenstandes, der ohne in eine Bliitheustaudsknospe eingeschlossen zu sein, den ganzen Winter steht und schon im Herbste '/^ Zoll und mehr lang ist, zeichnet sich diese Art vor allen übrigen Py- Toleeu und durch die braunrotheu Blattstiele und seine Viel- stenglichkcit vor allen Thelaien aus. A n m. 2. Wenn D. Don sagt „petioli pngiua folioruin duplo longiores", so niuss er wenig Exemplare verglichen ha- ben. Siehe die Beschreibunj?. 45 4. Thelaia spathiilata in. (Pjjrola picfa et denlaia Sm.). Spateliges Bogengrün. — Spattleleaved Cjurvedgrecn. — Thelaie spatJitilee. P^rola picta Smith iu Rees cycl. vol. '28. — üC. prodr. VII. p. 7/3. — G. Dou gen. syst. III. 864. — Hook. fl. bor. am. II. 47. Pyrola dentata Smith in Rees ryol. v. 28. ii. 6. — DC. prodr. VII. p. 773. — D.Doii mcm. Soo. V. p. 235. — G. Dou geu. syst. III. p. 864. Diagnosf's. Folia lamiua spathulata vel cnneato-lan- ceolata v. ciineato-ovata, roriarissima, siihtiis nihioiiiida, sii- pra viriHi saepiiis all>ido- iiotata ; pednnciiliis sqnainis lancpo- lato-subulatis, pednncnlo angnstioribns •, bracfeae liiieari- subiilatae; calyx laciniis fere aeqiiilatcro- triangularihus, acii- tis, 11011 aruraiuatis, marginibiis vix convexis; Stylus corollae loiigitiidiiie. Descriptio. Rhizoina repoiis. Caiilis hrt'vis, iii("r( men- tnm aiinonim 2 — 3 ostendens, foliatiis, sqtiamatus. Sqiiamae caiilis ovatae louge et acute acnminatae (iuterdum 0). Folio- rum lamina plus miuusve spathulata \el cuueato-lauceolata, vel cuneato-ovata , coriacissima, iutegerrima vcl crenulato- dentata vel adpresso- dentata (8 — 11 deutes in iitroque latere, iiuuquam sie mauit'esti ut Hook er deliueat,), subtiis rubi- cunda, supra concolore- viridis vel albido-uotata secundiim venas, paulo pefiolo decurrens, petiolus ^/3 — '/2 longitudiuis lamiuae, itaque semper lamina multo brevior. Pedniiculus squama nua vel uulla lineari-snbuiata, non amplexicauli et pedunrulo angnstiore. Racemus 10 — 16-florus, laxus, bra- cteis anguste-liueari -subniatis, laciniis calycinis multo angn- stioribns, pedicello aeqnilongis vel brevioribus; pedicelli cor- uni, altitudini corollae aequilongi. Calyx 5-fidns, laciuiis 46 aequilafero-triaiigiilaribus, iiiterdiim paulo lougioribus "'s corollae contingentibiis, margiilibiis paulo couvexis. Corollae petala obloiiga. Fila- iiMMita et antherae sicut Th. rotnndifoliae. Stylus corollain aequaus, fiindo deorsuin et iude iu arcum sursuni curvatus. Stigma styli latitudiue longius. Capsula laciniis falyciuis ad- pressis, acutis, in basi inagis aperta, rapsulae Th. rotnndi- foliae similis, sed minor atque durior. Maasse. Canlis cum pedunculo 6 — 9^'; pediinculns cum racerao 5 — 7"; racemus 2 — 3". Folia cum petiolis 1 — 2'/'/'; pc- tiolus 4 — 10'", lamina 1 — 2" laug und 4 — 11"' breit. Squamae peduuculi nie länger als 3"'j pedicelli 2 — 3'". Diam. corollae 5"'. Antherae 1 Va'"- Stylus 3 — 4'". Capsula 2V2'" '^rcit, 1'/./" hoch. Blüthezeit und Standort nirgends angegeben. Vaterlatid. Nordwestküste von Nordamerika. In specie: Nutka in- sula (Menzies), ad Columbiam fl. (hb. Hook.). Ich beschrieb nach [2 Exempl. von der Nordwestkiiste Amerika's von Menzies; 2 als dentata und 1 als picta vom Columbia fl., (alle 5 im hb. Hook.)]. — [3 blüh. Exempl. als picta von Nutka durch Menzies und 4 blüh. Exempl. mit 1 Frucht- stengol vom vorigen Jahre als dentata von Nutka durch Men- zies (alle 7 im brit. Mus.) ]. A n m. Die Exemplare im brit. Museum sind die Original- exemplare des Hrn. Smith. Die Zersplitterung dieser Art in 2 liisst sich aber durch kein einziges standhaftes Merkmal rechtfertigen. Von den 3 als picta bestimmten Exemplaren waren 2 deutlich nach dem Laufe der Nerven weisslich ge- 4T zeichnet, das dritte nicht; die 4 als dentafa bezeichneten hat- ten gerade noch ganzraudigere Blätter, als die pictae. In allen sonstigen Merkmalen stimmten sie völlig überein. Am meisten fällt bei dieser Art sogleich das Spatelige und Lede- rige auf, wonach ich ihren Namen wählte, da ich mich durch- aus nicht entschllessen konnte, sie unter einem der alten Na- men zu beschreiben. Weder picfa wäre passend , da gran- dißora anch oft gezeichnete Blätter hat, und viele Blätter der spathulata es nicht sind; noch dentata, da ich mehr Blätter ganzrandig , als gezähnt fand. Th. chlorantha und elliptica sind die nächsten Verwandten. 5. Thelaia elliptica m. [Ptjrola e. Niitt.) — Elliptisches Bogcngrün, — Ovalleaved Curvedgrcen. — Thcluie elliptique. Pj/rola reticulata Rafin. pl. exs. Ptfrola rotundifolia Michx. am. I, p. 251. Pyrola elliptica Nutt. gen. I. p. 273. — Bart. fl. phi- lad. I. p. 402. — DC. prodr. \'ll. p. 773. — D. Don in VVern. soc. t. V. p. 233. — Hook. fl. bor. am. II. p. 46. tab. 135. — Rad. diss. p. 31. tab. 5. — Torr. fl. Un. st. I. p. 433. Diagnosis. Foliorum lamina elliptica, apice fundoque rotnndata, apice mucronulata, membranacea; pedunculus squa- mis angusto-lanceolatis vel crasso-setaceis, herbaceis, pe- dnnculo aequilatis vel angustioribus; bracteae lineari-seta- ceae, latitudine filamentorum; calyx laciniis ventricoso- aequi- latero- triangularibus, aeque longis ac latis vel brevioribus, perbreviter acuniinatis, Stylus corollae aequilongus vel paulo excedens. Descriptio. Rhizoma longe repens. Caulis brevis, sqna- matus, foliatus, incremejituni annorum 2 — 3 ferens. Sqiiamae caulinae nonnullae latissimae, pctalis latiores, brevcs, mem- 48 branaccao, obtiisae sod mucrouulalae. Folia circiter di- inidinm podiinciili cum raoonio neqiiantia, ]ainina ovali Tel elliptica (raro ovata Don), riiucronnlata , persublime plieato- seniilata , rariiis siibiiilegerrima, membranacea, liicida, petiolo paulo docnrreute, petiolnm diiplo excedeute vel paulo taiitiirn brcviorc. Pediinculus solitarius, squama iinlla vel 1 vel 2, laiiceolato- subulatis — rrasso-siibtilatis, rigidis, herbaceis, diametro coroliae breviorihns, pediinnilo aequilatis vel aiigii- stioribiis. Raceimis laxiis' 6 — 14-llonis; pedicelli loiigitii- dine dimidiae altitudiiiis coroliae; brarteae linear! -siibnlatne, pedicello paulo minores — paulo lougiores, apicem calycis uoii oonliugeutes, laxae , vix filameiitis aequilalae. Calyx laciniis vontricoso -aequilatero -triaugnlaribus vel potius bre- viter-ovatis, breviter-acnininatis, '/4 altitudinis coroliae con- tingentibns , niarginibus inferne couvexis snperue concavis. Corolla magna (odora Nntt.) patulo-campaniilata, alba, pe- talis obovato-oblongis , dnplo fere longioribus quam latis, concavis. Filamenfa subulata , fundo dilatata, sursum et su- pra stvium et ovariiim curvata. Antherae f'usco-flavae, ob- longae, basi mnlica, snlco latcrali profundo a basi usque ad apicem, locelli 2 anteriores atque 2 posteriores aequilongi, tnbiili breves, ferrugiuoi , aliquantum ixtrorsum curvati, poris parvis, snliorbicnlatis , oblique introrsiim apertis. Stylus co- roUam aeqiians vel panio longior basi deorsnm inde leniter sursHui ciirvatns, crassus, sursum iucrassatus. Stigma ver- ruciforme, latitudine styli brevius. jMaiis se. Piauta epigaea 4 — 11"; caulis 1 — 1 '/2"? pedunc. cum racemo 7 — 10"; ra/2''j lamina 11 —30'" laug und 7 — 22"' breit. Squamae caulinae 2 — 5"' lang, 1 "/2 — ^Va""' breit; squamae pedun- culi 3 — 4'" laug und noch uicht T" breit. Pedicelli 1*/« — 49 2'"; diani. cnlycis 2"'; lan'niae kaum 1'" lireit und lang. Diametros corollae 6— 7"'; pptala 3--3Va'" lang, 1\2 — 2'" breit. Stylus 3 4'". Biüthezeä: im Jniii (Nnttall.). Standort • iu Wäldern , wie die Uebrigen (Nutt.). Geographische Verbreitung. Die nördliche Hälfte von Nordamerika. In specie; litora bor. occid. (hb. Hook.) Saskatscbawau fluni. (Richards., Drnmm.) nsque per Cauadam (Percival, Pursh, hl». Hook.), Newyork (hb. Hook,), Newjersey (Nutt., hb. Hook.), Peusyl- vania (hb. Zeyh.). Ich beschrieb nach [3 blüh. Exempl. von der Nord Westküste ; 2 von Saskatschawan; 2 von Canada; 2 von Albanij 1 v. Newjer- sey; 5 von America (hb. Hook.)]. — [2 von Amer. septeutr, ; 1 von Ohio (miis. brit.)]. — [3 von Bethlehem in Pensylv. H. 2 durch die ganze Kleinheit, die schmäleren, stärker ge- zähnten, nicht durchscheinenden, fast loderigen, spitzeren Blät- ter auffallende Exemplare, ohne Angabe des Standortes (in hb. Zeyh.)]. Letztere Exemplare hatte ich für dentata ge- halten, bis ich die Aechte in England sah. Sie sind sicher nur eine magere oder Bergform. Trib. b. hat e-s quania tue. Squamae peduncnlares evo- lutae semper pednncnlo mnlto latiores; laciniae calycinae V« — ^P'® latitudiuis longiores. An in. Die Arten dieser Tribus werden von vielen An- toren sammt nnd sonders zu Th. rolundifolia gezogen, aber bestimmt mit Unrecht. Gerade ein sorgfältiges Studium nnd das Vergleichen einer sehr grossen Zahl von Exemplaren lehrt das Gegenfheii; obgleich die nahe Verwandtschaft aller dieser 28r Bd. Is lieft. 4 50 Arten niclit zu läiigiien ist. Allein zweifelhaft ist mir noch die Artselbständigkeit der Tli. intermedia. 6. Thelaia Sartorii m. (u. sp.) — Surtorius- Bogen- grün. — Sar/orius-Curvcdgree/i. — Thelaie de Sartorius. Diagnosis. Folia lamina exacte lanceolato -ovata, acuta, coriacea; pednnculns sqnamis inagnis, coriaceis, rigidis, ara- plexicaiili-vaginantibus, truncato-acuminalis; bracteae lineari- lanceolatae; oalyx partitiiris exacte -ovatis, acurainatis, acu- tis, lateribiis perconvexis; antherae rotuudifolii'foimes sed po- ris aiuygdaliformibns; Stylus coroUara aequaus in apicc oblique truncatus; Stigma perbreve, obliqunro. Descriptio, Rhizonia longe repens, subligneuni. Canlis perbrevis, foliatus, in fundo sqnamis nonnnllis magnis, lauceo- latis, aiutis. Folia lamina exacte lanceolato-ovata, acuta, inte- gerrima, in margine nodulis parvis, coriacea, petiolum duplo excedente, non decnrrente. Pednncnlus in fundo squamis 2 — 4 et superne 2 latis, rigidis, scariosis, amplexicaulibus, vagi- nantibus, apice raucronatis, diametro corollae brevioribus, latitu- dini laciniarnm caljcinarum latioribus, latitndini petaloruui angu- stioribiis; squamae fundi aeqnaliter acnminatae sunt, superio- res truncato-acuminatae. Racemus brevis (4-florus); pedicelli longitndine laciniarnm calycinarum, bracteae liueari-lanceolatae pedicellis longiores , sed altitudinem laciniarnm calycinarum non contingcntes , subrigidae. Calyx 5-partitus ad fundum usque fere; partitnris exacte -ovatis, basi angustioribus, inde per- convexis, apice acuminatis, acutissimis, dimidium corollae abunde aequans, vix dnplo longioribus ac latis, adpressis, ri- gidis. Corolla campanulata, rosea, petalis obovato-oblongis, concavis , paullulnm longioribus ac latis. Filamenta omnia supra stylnni et ovarium cnrvata, subulata. Antherae longae, lateribus comprcssae, basi nuiticae, loculamentis 2 exteriori- I 51 biis paullo brevioribns; tiibnli extrorsiiin ciirvati, poris amv»- daliformilms oblique iiitrorsiiin apertis. Stylus lenitor deorsum inde prorsiis ciirvatiis, superne iiicrassatiis, corollam aeqiians. Stigma valde plaimra et breve, stylo oblique Irnncato impo- sitnm. M aa s se. Das eine untersuchte Exemplar maass : Planta epigaea 41^"; caulis V4"' squamae caiilinae 4 — 5'" lang, 1'" breit; squamae fundo ped. 3 — 31/2'" ''^"S'j *2'" breit; squa- mae med. ped. 4^/./" Inig, 1 Va"' ^ife'it. Rareraus 7'"; pe- dicelli 1%'". Bracteae 2 — 21/2"'- Diam. ralvcis 3»//''; laciniae caljcis 1^/4'" lang, 1'" breit. Diam. corollae 6'"; petala 3"' lang, 2'" breit. Anthorae 1'"; slyhis 2%'". Blüthezeit. Das blühende Exemplar war im September gesammelt, höchst wahrscheinlich ist dies aber die zweite Blüthezeit nud dio erste zu Ende Mai. Wie ja auch hier secunda und chlorantJia sehr oft im September zum zweiten Mal blühen. Standort'. Fichtenwaldnngeu (Sartorius). Vaterland : Die Gebirge von Mexico in eiuer Höhe von 9 — 10000', also in der Fiehteuregiou. Das beschriebene Exemplar wurde auf dem Pic de Orizaba vel CitlallepetI ge- sammelt, wo diese Art häufig ist. (Sartorius). Ich beschrieb uur nach 1 Exemplare. Anm. Diese Art ist durch die Blattform, die abgestutz- ten squamae pcdnnculi, die Kelchzipfelform und die schief abgestutzte, sehr flache Narbe vor allen Thelaia's auszeich- net. Die mandelförmigen AntherenöfFuiingen hat sie nur mit der folgenden Art gemein. Am meisten Skrupel machte mir die schief aligestntzte Narbe, weil sie darin eine Ausnahme von allen Pyroleen macht. Es ist immerhin möglich, dass 4* 52 das hpschiiel)cne Exemplar zufällig im Trocknen schiefe Nar- ben bekam, da ich sie indess, so oft ich sie iiutersuchte, nicht anders linden konnte, ranss ich sie auch so einstweilen beschreiben. 7. Thelaia aiigusfifolia ni. (n. sp.). — Schmalblättriges Bogengnin. - Narrowleaved Cnriedgreen. — Thelaie ä feuilles etroitcs. Diagnosis. Folia lamina lanreolato-elliptioa, subcoria- cea, obtusiuscnia, snbtns et supra viride; pedunculns squamis raagnis, aefpialiter acuminatis, scariosis, rigidis, raginanti- bus; bracteae laxae, triangulari- oratae; calyx laciniis sub triangularibus, a fnndo ad apicem panlo convexis, dnplo lon- gioribns ac latis; antherae poris amygdaliforraibus; stjlus corolla brevlor; stigraa perbreve, rectum. Descriptio. Rhizoma rcpens, Caulis brevis foHatus et squamatus, ^quamis amplexicaulibus, ovato-lanceolatis, acu- tis , scariosis. Folia lamina laineolato-elliptica raro ovato- elliptiea, snbmembrauacea , rrennlata, petiolum duplo vel plus excedente, paiilulum deciirrente , apice obtusinsculo. Pedun- culns squamis 2 nmplcxicaulibus, vagiuanlibiis, acutis, rigidis, scariosis, lanceolatis; pedicelli breves, in longitudinem laciniis calycinis breviores; racemus 5 — 16-äorns-, bracteae laxae, tri- angulariter ovatae, acntne, pedicellis longiores, calycis alti- tudine breviores {Th, rotnndi folia: laliores). Calyris lacin. aequieniraliter- trianguläres, aeutae, a fuudo ad apicem paulo convexae, duplo longiores ac latae , plus quam dimidium co- rollae contingentes. Corolla campauulata, albida, petalis ob- longo-orbiculalis. Filameuta subulata, eompressa, basi paulo dilatata. Antherae forma Th. rotundifoliae sed poris amyg- daliformibus. Stylus corolla lirevior, fnndo leniter deorsnm lüde sursnm flexus. Stigma latiludiue styli brevius, stylo recte truueato impositum. 53 Maasse. Piauta epigaea bis 11"; caiilis davon nur i/.j". Folia v. petiolis ^Va— 3''; petioli 8— 15"'; laininal9- 23'" lang, 10 — 12'" breit. Sqnamae pediinr. 6 — 8"' lang und aufgerollt 2"' breit; racemus 5-florus S'/a'' 5 pi'dicelli l^/^"'. Calyeis la' iniae 2'" lang, 1"' breit. Diam. corollae SVa"'- Stylus 3"'. Blülhezeit und Standort unbekannt. Die höelisteii Berge Mexico's. In specie : Pic de Orizaba 9,500' (Linden, Galeotti), Oaxaea (Galeotti). Ich beschrieb uaeh [1 Ex. von Mexico, legit Hartweg; 1 vonOaxaoa, legit Ga- leotti (mus. brit.) ; 1 von Orizaba monle, legit Linden 9500' hoch ; 1 von Orizaba monte 9500' hoch, legit Galeotti (hb. Hook.)]. Anin. Diese Pflanze ist nahe der vorhergehenden, noch näher der folgenden verwandt. Von Th. asarifolia unter- scheidet sie das immer dünnere und schmälere Blatt, die drei- eckigen, von unten bis oben sehr schwach convexraudigen, längeren Kelchzipfel, kürzeren Pedicelle und namentlich die nicht runden, sondern mandoll'örmigen Anthcrenporen. Von Sartor ii, mit der sie die schmalen Blätter und die mandel- förmigen Autherenporen , sowie das Vaterland gemein hat, un- terscheiden sie viel wichtigere Merkmale, die mir nicht ge- statteten, sie mit ihr zu vereinigen. 1) ist die ganze Pflanze viel grösser nnd schlanker. 2) Die Blätter dünner, immer zum Elliptischen, nicht Eiförmigen neigend, oben stumpflich, unten in den Blattstiel versch?nälert. 3) Die stpiamae pedunc. sind nicht abgestutzt- zugespitzt, sondern glcichmässig ver- schmälert. 4) Die Bracteen sind, trotz der grösseren Schlank- heit der Pflanze, nicht lineal- lanzettlich, wie bei Sartorii, sondern dreieckig- eiförmig. 5) Die Corolle ist grösser. 6) Die Kelchzipfel sind fast dreieckig, unten nicht bauchig erwei- 54 teil. 7) Die Narbe ist grösser und auf dem gerade abgestutz- ten Griffel. 8. Thelaia asarifolta in. {Pijrola as. ex p, Miihx,). — Hasehvuvzblättriges Bogengrün. — Hazelwort - Icaved Cvrvedgreen, — Thelaie a fettUles d^isaret. Pijrola rolundifolia ß, nummulär ia Mühlb. Cat. 44. - - ß. asarifolia Hook. il. bor, am. II. p. 46. — Ledeb. fl. ross. II. p. 928. Pyrola chlorantha Nutt. gen. 1. p. 273. Pyrola obovala Berto\. misc. bot. HI. (18il.) p. 11. t.2. Pyrola asarifolia Michx. il. bor. am. 1. p. 251. — Big. fl. best. ed. 2. p. 173. - DC. prodr. VII. p. 773. — Cham, et Sobldl. in Linn. I. p. 514. — D. Don in wern. soc. tr. V. p. 230. — Lara, encycl. V. p. 743. — Persoon syn. I. p.483. — Poiret eur. V. p. 743. — Pursh fl. am. sept. I. p. 299.— Torr. (1. un. st. I. p. 433. Diagnosis. Folia lamiiia varie- orbicnlata v. obovata, obtusa, eoriacea, concolore; pedunc. squamis scariosis , »'igi- dis, at'ulis, vaginantibus; braeteae lanceolatae, membranaceae, laxae; ealyciuis laciniis lanceolatis, acnlis, dimidio basali siibaeqnilatis, inde couvexe aciiminatis, vix duplo longioribns ac latis; antherae poris siiborbiculatis; Stylus corollam aeqnans. Descriptio. Rbizoma longe repens. Caiilis angulosus, brevis, incremeutum annorum 2 — 3 l'erens, squamis latis, membranaceo- scariosis, vaginantibus. Folia laniina varie or- bicnlata, interdum obovata, obtusa v. retusa, coriatea, inte- gorriraa, vix creunlata, subdecnrrente, longitndine petioli vel paulo longiore. Peduuculns squamis 1 — 2, amploxicaulibns, sabvaginantibns , rigidis, scariosis, diametro corollae mnlto (Ys) brevioribus, altitndiue corollae dimidio angustioribus ; racemus laxus 11 — 17-florusj pedicelli altitndiue petalorum 55 breviores; bracteae lanceolatae, inembranaoeae, laxae, pedi- celio paiilo loagiores sed altitudincm corollae iion coiitingeu- tes, inferiores vix latitiidiue dimidia petaloruin. Caljx laciuiis lanceolatis, non rigidis, aciitis, dimidio basal! siibaequilatis, iiide convexis et breviter aciiminatis, vix duplo lougioribiis ac latis, dimidium corollae circitor contingeiitibus ('/3 Berfol.), in dimidio altitndine 1/3 latitndinis petaloruin. Corolla laxe campaniilata, rubicunda (albida Bert.) petalis obovatis, ^/a X latitudiue longioribns. Filamenta subiilata, dimidium basale latius, compressa, omnia sursum et supra ovarium turvata. Antherae ferrngineae, basi mucronulo instructae, sulcis late- ralibus profundis a basi usqne ad apicem, loiellis 4 aeqni- longis ; tubnlis brevibus, extrorsum (Mirvatis, introrsnm obli- que apertis. Stylus corollae aequilongus in basi deorsum inde sursura cnrvatus. Stigma latiludine styli brevius. Maasse. Planta epigaea 6 — öVa''» davon caulis '/2"- Folia cum petiolis 2 — 33/4"; lamina 12—21''' lang, 12 — 21'" breit. Pedicelli gut 2 — 3 — 5'". Diam. corollae 71/2 — 8'"; altitudo cor. 3'". Calycis laciniae 1 1/^ — 2'" laug, ^/^'" breit. Stylus 3 — 3V.i'"' (''" Zeyher'srhen Herbar ist 1 nicht blüh. Exemplar von Penusylvauien, nach allem Ansehen zu dieser Art gehörig, mit ungeheuren Blättern. Grösste Blatt- fläche 32'" lang, 28"' breit.) Ulüthezeit und Standort nirgends angegeben. Geographische Verbreitung. Nordasien von Bootan und Irkutzk an bis Canada und Penusylvanien.j Asia. Bootan (hb. Hook.), Irkutzk (hb. Hook.), Japan (hb. Klenze). Avierica. Saskatsrhawau fl. (hb. Hook.), Newscolland so apild Halifax ^hb. Hookj, FrunsTlvania apiid Bethlehem ^hb. Zeyh.i, Newvork ( Bertoloui ) , Newjersev ;^hb. Hook.). Ich beschrieb nach [2 Exeinplareji von Bethlehem: l ohne Standort, da- nach die Zeichnung (hb. Zevh.i]. — 1 von Irkntzk; 1 von Saskatschaw.in : 3 von Halilax; 1 von Newjerspv; 1 ohne Staudort; "2 in irnelit von Bootan (hb. Hook.)]. — 1 in Frucht von Jipan lesit Goehring (hli. Klfiizei). A n ni. 1. Bertoloni's obotata'x^K gewiss keine selbst- stiiiidige Art. da sie sich, ausser durch die höchst wandel- bare Blaltform, in Nichts untersoheidrt. Was die Blatlt'orm anbelangt, so ist sie meist fast kreisföruiig, seltener neigt sie sich ziini Nerkolirt-eiröriuigen. Von bracfeo^a UMtersiheidet sie 1' die iniiuor steuere Statur . 2) die meist grösseren, ledrigen, den petjunc. höher deckenden Blatter. 3i Daiiei die kleineren und iuirat r viel schmäleren sqnamae cauliuae et peduncnlares. 4) Die viol grösseren, freudig - rothen Blfilhen, 5) Nament- lich aber die grössere relative Länge und Foim der Kelch- sipfel. — Von der rolundifolia unterscheidet sie leicht I) die viel grössere Blüthe; 2) die convexen Räuder der Kelchzipfel; 3) der dickere, robustere Griffel, der kaum länger als die Korolle ; 4) der ganze robuste Bau der Pflanze und die grös- seren, tiefer grünen Biälter. Anm. '2. Im Horbario de? Hrn. Ho o kor linden sicli 2 Exemplare in Frucht, von Grittitli in Bootau gesammelt, die höchst wahrscheinlich hierher gehören. Der Stengel ist unten dicht mit dicken, starken Schuppen besetzt. Die Blattflärhou sind breit -elliptisch bis kreistormig. Der Blüthenstiel hat 1 schmallanzeltliche Schuppe. 4'" lang Die Bracteen sind lau- zeittormig. Die Kelchzipfel sind angedruckt, so hoch wie die Fnuhi . 1 ' 4 — 2mal so laug als unten breit, spitz, gleich- 57 scheiiklirh dreieckif^, iiiitcn kaum iiU'rKliar i'onvex. Narbe lang, auf einer wallarligen VeilireihTnnt; «Ifs (iriffcls (wohl nur cjiircli rjas Trocknen). Die Kapsei von der «^e wohnlichen Form der Thejaia's, pechlirann , etwas {glänzend, '.V" breit, 2'" hoch. Diese 2 Kxeinplare , nierkwiirdif^ dincb ihr süd- liches Vorkommen, weichen also nanienllii h dun li dii- viel grösseren sqiianiae canlinae nnd längere Narlic al>. ['"erncr findet sich im Klenze'schen Herbar zn Darni- stadl ein Exemplar in Frucht, das ich anch liierh<'r zi^•he, von Göhring in Japan gesammrli. liier sind aber die sqna- mae canlinae et pedimcnlares, im Gegensatze zu den Hootan Exemplaren, anHallend sclmial und, wie es scheint, nicht trochenhäutig, sondern krautig - grün. Die sf|uainae canlinae unterh.'ilb der ßlatter sind lanzelllich, schinal, nicht slfiigel- nnilassend, 4 — 7"' lang, l '/a'" höchstens breit; squamae pedunculares 4'" lang, '/n'" breit; bractcae infer. 2'" lang, •7^'" breit. Kapsel 3'//" '»""il, 2'" hoch. K lenze hielt die Pflanze für unbeschrieben, und benannte air P. japonit a. Auf jeden Fall sind die boolan. nnd Japan. IMIanxen in Ijlü- the zn untersuchen, um zur völligen Gewissheil zu kommen. 9. Thelala lirncteosa m. (Pijrutu anarifoUa ex parte cnm bracicala Ilook.). — Grossdcckbldllrigcs Bogcngrün. — Braclcose Curiedgrec/i. — Thclaie bruclcosc. Pjjrola bracicala Iluok. fl. bor. am. II, p. 47, nach einem unaufgeblühien Exemplare dieser Art. Üiagnosi». Folia lamina varic - orbiculata, ubtiisa , co- riacea , subtus riibicnnda, supra viridi; pednncnliis sr|amis 1 — 2 permagiiis, acntis, scariosis, amplexiraiilibus , diametro corollae acquilongis v. majoribus; bracteae lanceolatae mem- branaceae; lacinüs calvcinis triangularibus vel ovato- tiiangu- laribus; panlo — '/2 X lalitudiue longiores, marginibns rcclis vel vix coiivexis; antherae poris suljorbitulatis; Stylus longi- tiidiiie corollae vel bievior. Descripfio. Rhizoma louge repeiis. Caulis foliatns, an- gulosiis, iiicremcutiim aniioiiiin 2 — 3 ferens; sqiiamis mnltis magiiis, vaginantibiis, scnriosis. Folia Jamina varie orbicu- lata, obtiisa, subinlegerrima, vix creiinlata, coriacea, subtiis riibicuiida, siipra viridi, pctiolnm acquaiite vel panlo breviore, brevlfer (leciirreiite. Pedimciiliis squamis 1 — 2 permaguis, rigidis, vagiiiaiitibus, involutis, ai litis, diainctro corollae aequi- longis — 1/3 lougioribus, evoliitis allitiidine corollae aeqiii- latis. Racemiis 7 — 15-floriis, pedieellis altitiidiue corollae brevioribiis. Bracteae lanceolatae, membranaceae, flaccidae, pedieellis longiores sed corollae apieem non coiitingeiites , in- feriores dimidiae latitiidiiii petaloruin vix aeqiiilatae. Calyx laciuiis exacte-triaiigiilaribiis vel snbovato-triangularibus, acu- tis paiilo — 1/^2 X Ifttitiidiue longioribns, dimidium corollae non contingentibus, Corolla aperte -campanulata, albida, pe- talis oblongis, 1/2 X l^litiidine longioribns. Filamenta snbii- lata , in diinidio inferiore complanata, dilatata, snrsnni et supra stvinm ciirvata. Autberae in basi inncronnlo instrnetae, sulcis lateralilms a basi ad apiceni nsqiie profiindis, locellis 4 aequi- longis, tnbnlis brevibns, extrorsnra enrvatis oblique interne aperlis, poris siiliorbieiilatis. Stylus brevis corollae aeqiii- longus V. brevior, ciirvatura Thelaiartim, superne incrassa- tus. Siigma latitudine styli angustiiis et brevius. Capsnla rotundifoliae similis, sed dnrior atqne major. Maasse. Planta epigaea 9 — 14''; davon caulis J/o''. Fol. cum petiol. ^'/li — ^Va"; lamina 1—2'/./' lang, 1—2" breit. Squamae pedunc, bis 9'" lang und bis A'" breit. Unterste bractea bis a'/.^'" lang und bis 2'" breit (Ex. Hook.). Ra- 59 cemus 2 — 3-''; peilicolli 1 '/ü — 2'". Diain. corollae knapp 6'''; altitudo lorollae knapp 3'''. Laiin. calyciiiae gnt 1'" lang, nicht V" breit. Stylus '^Va'"- Blüthezeit nirgends angegeben. S/andort. In Fichten-, aber anch Lanbwaldnngen. Geographische Verbre'tlnng. Das nördliche Nordamerika in seiner ganzen Breite bis zum 76. •* nördl. Breite. In specie: Unalaschka insula (legit Kittlitz) , Columbia (log. Sconler), Rocky mount. (hb. Hook.), Saskatschawan fl. (hb. Hook), Canada (hb. Hook.), Nevv- jersey (hb. Hook.), Hudsonsbay (hb. Hook.), litora orcid. si- nn s Baffin 70—760 (Boss). Ich beschrieb nach 2 Exemplaren von Unalaschka, vom Capitain von Kittlitz gesammelt, im Herbar des Hrn. Seh n i 1 1 s p ahii zu Darmstadt, wonach die Zeichjiung. Dann nach vielen Exemplaren des Hrn. Hooker, als: 1 von Hudsonsbay; 3 von Newjersey; 1 von Columbia in Frucht nnd noch das uu- aufgeblühlc Ori^inal-Exeniplar von Columbia, nach welchem Hooker seine bracteata aufstellte; 5 von Canada, 5 von Rocky mouut. von 2 Standorten; 2 in Frucht von Saskatscha- wan; dann nach 13 Exemplaren von 7 Standorten Amerika's, dabei 1 durch Richardsou, 1 durch Campbell, 1 durch Hörnern a n n. Anm. 1. Diese nnd die vorhergehende Art wurden seit Mich au X meist zusammen als asarifolia beschrieben, oft aber auch zu rotundifolin gezogen oder als Varietät der- selben betnichtet, welches Letztere auch Hooker that, dabei nach einem uuaufgeblühten Exemplare dieser Art eine neue , die bracicata, aufstellend. Alle angegebeneu Exemplare des Ho 0 ker'chcn Herijars, aiisser dem iinaiifgeblühten Co- Iiinihia- Exemplare, zieht Hook er zu rotundifolia M\.v, asa- rifolia^ wie ich glaube mit Unreeht. Hr. Hook er wurde dazu nur durch die bei l)iühei)den Exemplaren viel kleiner er- scheinenden bracteae verleitet, oline zu bedenken, dass bei der Elitwickelung die Bracteen ihrWachsthum vor den Blüthen machen und stille stehen , wenn letztere sammt Pedicell noch fortwachsen. So habe ich uuaufgeblühte Exemplare der ro- tundifolia, bei denen die Bracteen mit den Bliilhenknöpfen gleich lang sind und um Vieles länger erscheinen als bei den aufgeblühten. Ich nehme also diese Art in anderm Umfange an, als Hr. Hook er, und habe also wohl auch ein Recht, die unpassende Endung ata in osa uuiziiänderu. Anm. 2. Von der Th. rolinidifolia unterscheidet sie gleich auffällig: 1) die starke Entwickelung aller squamae und bracteae; 2) am schärfsten aber die kurzen, fast gleichseitig dreieckigen Kelchzipfel; 3) der kurze, viel dickere Griffel. — Intermedia und grattdijiora , mit denen es den kurzen Grif- fel gemein hat, sind immer viel kleinere Pflanzen und haben bedeutend längere Kelchzipfel. 10. TlEClaia rotundifolia m. ( Pjjiola rotundifolia ex p. L.). — Rtindblütlriges Bogengrün. — Roundleaved Cur- ledgreen. — Thelaic a feuilles rondes. Limonimn Fuchs bist. c. 175. p. 467. Limonium sjjlvestre Trag. hist. p. 707. Pjjrola rotundifolia tnajor Bauh. pin. p, 191. - Tour- nef. inst. 256. — Erndt vir. wars. p. 99. Pj/roia Slam, adsccnd. pislillo decl. Gm. fl. sib. (1769.) IV. p. 128. a. 15. P^rola foliis integerrimis Vir. Cliff. 37. 61 PyroJa major Lani. fl. fr. II. p. 529. — Gilibert il. lith. V. p. 194. - Gilih. exorc. phyt. I. 323. Pyrola magna Giildciis«. It. !. p. 292. 427. Vyrola decUnata Moench iiieth. p. 71. Pijrola folio rotnndo Rivin oid. pl. III. t. 137 ot t. 136. Pyrola vulgatior C\us. bist, tal). 116. — Morison liist.3. §. 12. (ab. 10. Pyrola rotundifolia Linn. sp. pl. 567. — Bauhiii hist. III. p. 535. — Besser fl. gaiiz. (1829.) 1. p. 272. — Besser emiin. p. 16. ii. 469. — Biehcrstein, M. a, fl. taiir. caiic. III. p. 290. — Blackwell tal». 594. — Biinj;e eiiiim. alt. p. 20. — Cham, et Srhldl. in Linn. I. p. 514.— DC. prodr. VII. p.7/2. — Coinolli pr. fl. Com. (1824.) p. 77. — D. Don mem. Wern. 9. tr. V. p. 228.— Eidiwald Skizze p. 143. - Falk Beitr. II. p. 176. — Fellmann ind. Kola u. 172. ~ Fellm. ind. Läpp, n. 156. — Fischer Livl. p. 229. — Fleisch, et Lindem, fl. d. Oslseepr. p. 149. — Fries fl, hall. p. 70. — Gaertn. fr. I. p. 303. taJj. 63. — Georgi fl. haie. p. 214. — Georgi Besihr. d. rnss. R. Hl, p. 960. — Gortcr fl. ingr. p. 65. — Güldenst. II. I. p. 18, — Hagen chlor, bor. p. 150. — Hayne Arzenei- gew. IV. tab. 21. - Hofft cal. Kursk p. 30. — Host fl. anstr. I. p. 496. — Jnndz fl. lith. p. 126. Kalin fl. fenn. u. 234. — Kareliu et Kir. en. pl. soong. n. 539. — Koch sju. ed. 2. gern). II. p. 565. — Lam. et DC. fl. fr. III. p. 684. — Lam. ill. tab. 367. — Ledeb. fl. alt. II. p. 99. — Ledeb. fl. ross. p. 928. — Lepechin It. III. p. 73. — Lnce fl. osil. p. 136. — Mart. fl. mosq. p. 75. — Morett. notiz. in mem. 1. p. 262. — Njlander Paroec. Pojo n. 276. — Oeder fl. daii. tab. 1816. - Pallas It. II. p. 192. III. p. 319. — Persoon syu. I. p. 483. — Pollin. fl. veron. II. p. 11. — Radins diss. p. 28. — Ruprecht fl. Saniojed. cisnral. n. 196. — Scbultes fl. austr. 1. p. 630. — Seringe mns. helv. Heft 2. p. 35. 62 f. 1 — 4. — Schkuhr Handb. tab. 119. — S^milh engl. bot. tab. 213. — Smith fl. brit. et Scluilt. II. p. 414. — Savi bot. etrusc. II. (1815.) p. 234. — Sow. engl. bot. tab. 213.— Spreng. 11. lial. p. 127. — Stephan fl. mosq. n. 281. — Ste- ven in möm. d. 1. soc. d. Mosq. III. p. 261. — Swartz Sv bot. tab. 304. — Tnrcz. cat. baik. u. 750. - Wahlenb. fl. läpp. p. 110. — Wahlenb. fl. casp. p. 114. — Weinm. fl. pe- trop. p. 44. — Wirzen fenn. p. 35. Da diese Pflanze nur in Europa und Asien wächst, halie ich alle Citate amorkanischer Botaniker, die nnter rotundi- folia die a>arifolia , bracteosa und grawc/z/Zora beschreiben, weggelassen. Diagnosis. Folia lainina varie - orbiculata , obtnsa, con- colore ; squamae pediinc. scariosae, vaginoutos, dianietro flo- rum breviores; bracteae lanceolatae, menibranaceae laxae; caljx laciniis triangulari-lauceolatis, a fundo nsqne ad api- cein marginibus conoavis , 2 — 3plo longioribus ac latis, acu- tis, laxis; antherae poris suborbiculatis; Stylus corolla lon- gior. Descriptio. Rhizonia longissiiue repens, inrrenientis an- nuis pcdalibus. Caulis foliatus, sublignens, brevis, incre- mentis annornin 2 — 3, sqiiamis niediocriter latis, vaginanti- bus, membranaceis. Folia lamina pallide- viridi subtus atque snpra, orbiculata, rariiis ovalo- vel elliptico -orbiculata, coria- cea, obtusa , levissime reinote-crenuiata, breviter decurrente ; peliolus viridis, laminae aequilongus — duplo excedens. Pe- duucuhis squamis 1 — 5 amplexicaulibus , vaginantibus, sca- riosis, diametro eorollae (vel pedicello cum corolla) mnito brevioribus, evolutis altitiidine eorollae paulo angustioribus. Racemus laxus 5— 18-florus, pedicellis altitudine eorollae brevioribus, bracteis inferioribus latius, superioribtis aniiustius lauceolatis, luerubranaceis, laxis, pedicello brevioribus sed GS strali [Podolia (Besser)]. Asia. [Iberia (Wilhelms), territor. Elisabethpol (Steven), Imeretia (Güldenst.)], in Sibiria uralensi (Ginel., Pall. , Le- pech., Falk), propc Jekatherinenburg (Uspensky), altaica (Gmel., Falk, Ledeb.), in luonte Alatau ad flum. Lepsa (Kar. et Kir.), prope Krasnojarsk (Turcz,), baicalensi (Gmel., Georgi , Turcz.) et orientali (Gmel.), Davuria (Turcz., hb. Hook.), terra Tschuktschorum ad siunm Laureutii (Cham.), Kamtschatka (Gmel ). 65 Da alle aiigegebpiien Autoren weder asarifoUa noch bracfeosa, grandf/iora und intermedia nnterscheiden, so sind, für China wenigstens, die angegebenen Standorte eini- gerraassen zweifelhaft. Das östlichste Exemplar einer ächten rotundifolia sah ich von Daviiria im Herb. Hook. Ich beschrieb nach vielen Exemplaren Deutschlands ; 4 von Lausanne in der Schweiz (hb. Senbert); 1 von Davnria von Dr. Fi- scher an Hook er gesendet als incarnata Fisch, j aber eine rolhblüheiide ächte rotundifolia; 3 von Giiernsey und nach 5 im Herbar. des Hrn. Hook er. Aum. Horneraann, der in fl. Dan. die ächte rotun- difolia gut abbildet, sagt: „in niontibus faeroensibus et Islan- diae etiam provenit." Da er aher asarifolia, bracteosa niid intermedia nicht unterschied, bleiben diese Standorte für un- sere Pflanze zweifelhaft. Für Island, d.ss Amerika näher liegt, wäre es besonders interessant zu wissen, ob es rotun- difolia und intermedia oder die ihre Stelle in Amerika er- setzenden asarifoUa^ bracteosa und grandißora erzeugt. 11. Thelaia intermedia m. (Py/o/a I. Schleich.). — Mitt- leres Bogengrün, — Middlesized Curvedgrcen. — Thelaie mediocre, Pjjrola rotundifolia var. arenaria Koch sjn. ed. 2, germ. II. p. 565. Pjjrola rotundifolia var. squamosa Hook. mscr. Pj/rola rotundifolia var. albijlora Karel. et Kir. mscr. Pyrola intermedia Schleich. Catalog. (nondum vidi). Diagnosis. Foliorum lamina varie - orbicnlata, obtu- sa, subtus et snpra pallide- viridis; pcdunculus squitrois ob- tnsis, membranaceis, latis, amplexicaulibus ; bracteae spa- thulatae, tenuiter mcmbrauaceae; calyx laciniis spathulato - £8t Bd. Is Heft. 5 60 Iniu-eoiatis, ohtusiiisciilis, in diinidio basali aequilati.s iiide iiiar- ^iniltiis convpxis, altermn tantum lougiorihiis ao iatis; petala suborl)iciilala. Stylus coroUa lirevior , .sublime ciirvatus, crassus. Descriptio. Rhizoma loiige repens. Caulis foliatus, bre- vi8, incrpineiitmn auiioium 2 — 3 foieiis, sqnamis magnis, ob- lougis, oldusis, nicinliranapeo-scariosis. Folioriiin lamina orbiiiilata vel elliptico-oibiciilala, obtusa, siibintegerriraa, vix remote-crenulata, ooiiacea, snbtiis et siipra pallide- viridis, pctiolo aequilonira vel 2 — 3-pIo loiigior. FeduDciiins in basi sqnamis plnri?nis latissimis, membranaceis, vaginantibus, am- plexicanlibns, apice rotundatis, rnperue sqnamis 2 — 5 — 12 angustiorihns peraiombrauaceis, diametro corollae breviori- bns, ev'olutis longitndine dimidia latioribus. Racemns 4 — 6- florus ; pedicclli loiigitndiue stjlorum. Bracteae spathnlatae, in basi angnstae , inde latiores, obtnsae, non acnminatae, membrauareae, inferiores dimidio latitudinis petalornm latiores, in altitndine laciniarum calyciiiarnm iis mnito latiores. Calyx laciniis spathnlato-lanceolatis , diipio longioribns ac Iatis, in dimidio basali aequilatis tnnc marginibiis convexis, obtnsiuscu- lis, non acnminatis, in dimidia allitudine 1/3 latitndinis peta- lornm aeqnantibns. C'orolla albida, petalis snborbiculatis. Fi- lamenta in basi panlo dilatata, siccata picea, snpra stylnm curvata. Autherae brnnneo-snlphureae , snlcis lateralibus non profnndis, tnbnlis lerrngineis, extrorsnm cnrvatis, poris obli- que interne apertis, snborbiculatis. Stylus brevis, corolla brevior, curvatura Thelaiaruni. Stigma latitudine styli bre- vins et angustins. Maas s e. Planta epigaea 4*/.^ — 7"; davon caulis meist 1/2". Fol. cum petiolis 1—4"; petiolus 1 '/^ — 2"; lamina 1 — fast l*/j" lang und bis über \" breit. Squamae peduncul. 3 — 6'" lang, 1^4 ^''' lueit; imtersto hractea meist 3'" lang, 172'" lireit. Pcdicell. 3"'. Diam. rnrollae 5 — 6'"; alti- tudo corollae 2 '/.^ — 3'"; laciniae «alvc. 1 V'2'" ''"»ng» *//" breit. Stylus 1 »/4 — fast ^'/a'"- Blüthezeit nirgends angegeben. Standort : im Moose schattiger Wälder. Vaterland. Europa. Scotia (hb. Hook.) , (ierniania iNoriJeruey in- sula Koch syn.), Helvetia (Sehicich., hb. Zeyh.). Asia. Sibiria sougarica (hb. Hook.; Ich beschrieb nach *i Exemplaren von Karelin und Kirilot'f als ro=^ tundifoUa var. gesendet, ad llum. Lepsa in Sibiria son= garia gesammelt ( mus. brit. ); % Exempl. ebendaher von denselben als rolundifolta var. aibijlora gesendet (hb. Hook.); 8 Exempl. von Schottland als var. squaniosa bezeichnet (hb. Hook.) ; 3 Exempl. als Pyr. intermedia Schleich, bestimmt von Vallee de Bagne eu Vallais (hb. Zeyh.). Auni. Die ersten Exemplare dieser Pflanze sah ich im Herbare des Hrn. Zeyh er unter oben angegebener Bestim- mung; doch war ich •>eneigt zu glauben, dass die Kleinheit und übrige IJildung durch einen sehr kalten, mageren, vom Moose entblössten Standort bedingt sein möge. i\achdeni ich aber die Exemplare dns Hrn. Hook er von Sibirien und na- mentlich die im britischen Museum gesehen, welche letztere sehr üppig und, nach den langen Blattstielen zu urtheilen, in tiefem Moose gewachsen sein müssen, möchte ich doch glau- ben, in allen Exemplaren eine eigene Art vor mir zu haben, welche in Europa und dem westlichen Asien die Stelle der ant'iikauischen und oslasiatischen grandijlora vertritt. 5* 68 Kot'h hoschreibl diese Art als var. arenaria sehr deut- lich. Da dieselbe, obgleich der rotundifolia viel näher ste- hend , die Mitte zwisrhen rotundifolia und grundijiora hält^ so habe ich den Schlei cher'schen Namen als passend bei- behalten. Von rotundifolia unterscheidet sich intermedia 1) durch die Kleinheit der ganzen Pflanze; 2) durch die sehr st;irk scheidenden, eingerollten sqiiair.ae peduncul.; 3) die spate- lig-lanzettlichen, d. h. in der oberen Hälfte verbreiterten, convexraudigen Kelchzipfel; 4) den kürzeren, dickeren, we- niger gebogeneu, die Korollenhöhe nicht erreichenden Griffel} 5) durch die N.irbe, die kürzer als die Griffelbreite. Von grandi/lora , mit der sie die Kleinheit des Wuchses, die Kürze und Dicke des Griffel und der iNarbe und die sehr scheidigou, häutigen sqiianiae gemein hat, unterscheidet sie 1) die Farbe des Blattes, die hier beiderseits hellgrün, bei grandijlora aber oben goldgläuzeud, unten bräunlich ist; 2) die Farbe dir Anthereu, die hier bräunlich, bei grandijtora hell -schwefelgelb. 3j Die Blütheu sind bei dieser, wenn auch die Pflanze grösser, doch viel kleiner, namentlich aber die Kelchzipfcl, die bei intermedia 1 Yi'" ''»ug» ^^^ grand>Jlora %'" und darüber lang sind. 4) Die Kdchzipfelform, die hier spatelig, bei grandijlora lauzettlich. 12. Tlii'laia graiidiflora m. (Pj/rola grandi/lora Rad,) — Grossbliilhiges Bogengrün, — Grcaf/lowered Curvedgreen. — Theilaie ä Jletirs grandes. Pj/rola rotundifolia Rotlb. in act. Hafn. X. p. 442. — Egede Eflerredning om Gröuland tab. 1. f. 4. Pjrola rotundifolia var. pumila Hornem. dansk oecou. Planl«'laere ed. 3. p. 463. — Ledeb. fl. ross. 11. p. 928. — Cham, et Schldl. in Linn. 1. p. 514. 60 P^rola groenlandica Honioin. fl. daii. tab. 1817. (1840.) Pjt'ola grandi/lora Rad. diss. p. 28. tal). 3. (1821.) Diagnosis. Folioriim lainina varie - orbiriilata, obfiisa, snitlus riiliiciinda, siipra aiireo - viridis; pediinculiis sqiianiis 1 — 2 meraljraiiaceis , ohtiisiiisoulis , latis, vagiiiaiitiljus; bra- cteae lale-lanccolatae, membianacoae ; oaJjx laeiniis late- lanreolatis, actitis, iiou aciimiiiatis, dtiplo loiigioribiis ac latis, inargiiiibiis leniter-ronvexis; petala orbiciila(a; anthorae pal- lide-sulphnreae; stylns rorolla semper biftvior, sublime -cur- vatus, crassns. Dtscriptio. Rhizoina repeiis. Caiilis brevis, foliaius, increinentis aiinorum 2 — 3, sqiiarais deusis, latis, vaginaiiti- bus, membranacois. Folia laraina orbiciilata v. ovato-orbi- ciilata, obliisa, siibintegerrima, vix cremilata, coriaoea, sub- tiis riibro-briiniipa , siipra viridi, sed siccata seniiidiim voiias epidermide sublata: aiirea; petioli lineares, laminis aeqnilongi — diiplo loniiiorps. Pediiiiciilns sqii.imis 1—2, inenibraiia- oeis, latis, vaginaotibns, obtnsinsciilis, diametro corollae bre- vloribiis. Racemus 5 --S-flonis; pedicelli breves, laeiniis caljeinis breviores, longitndine stjli; braeteae late-laneeola- tae, permembianaceae, perlaxae , inferiores diinidia latitudine petaloruiD latiores, altitudiuem laciuiarnm ealycis nou contin- gentes. Caljx laeiniis late-laueeolatis, duplo longioribns ae latis vel panlulo brevioribus, in dimidio basali fere aeqiiilatis, inde leuiter convexis, aentis non aenrainatis, eireiter ^/^ alti- tndinis petalorum contingeiitibus, laxis, in dimidia altitndiue '/3 — '/2 latitudinis petalorum. Corolla albida v. rosea, peta- lis siiborbienlatis. Filameuta in dimidio inferiore plana, dilatata, sieeata brnnnea, in dimidio snperiore subulata, siccata picea, omnia snrsnm et supra slyhim et ovarinm eurvata, brovia. Antherae laele- siilphiireae , siilcis lateralibns teuuibus, tubiilis brevibus introrsum curvatis oblique interne apertis, poris sub- ?6 orbiculatis. Stylus brevis, corolla miilto lirevior, rrassus, enperiie subincrassatiis. Stigma latiludiue styii iniilto brevius atque augiistiiis, Maasse. Piauta ppigaea 21/2 — ^'\ Ü^ 2 Exemplare von der Nord- westküste Amerika's Sy^")- Mittelgrösse 4". Caulis Va — V. Folia c. pet, 1 V2" (2 von der Nordwestküste S'/a"), lamiua 8 — 14'" (Nordwestküste-Exempl. \^ln") laug, 5 — 11'" (Nordwestk.-Ex. 1 3/^") breit. Squamae ped. 4 — ö'/a'" lang und aufgerollt 2~ 3'" breit; pedicelli 2'". Calyx vom Pedicell bis zur Zipfelspitze 2 '/^ — 3'"; laciniae 2"' lang, %— 1"' breit. Diamctr. corollae 6 — 8'"; petala 2V2 — 3'" breit und lang. Stylus 2 - 2 '/./". Blüthezt'it. In Labrador im Juni, denn 2 Exempl. des Zeyh er- sehen Herbars, die Missionär Geist am 14. Juni sammelte, sind zur Hälfte in Blüthe, zur andern Hälfte in Knospen. Standort nirgends angegeben. Geographische Verbreitung. Der äusserste Osten von Asien und der Norden von Nord- amerika in seiner ganzen Breite. Am häufigsten in Labrador nnd Grönland. ^sia. In terra Tschuktschornm ad sinum Laurentii (Le- deb.), in montosis Japoniae prope nrbem Nangasaki (Don) (beide Standorte etwas zweifelhaft). America. Ad sinum Kotzebue (Cham., hb. Hook,); litora bor. occid. Anier. (hb. Hook.), America arctica 75® (hb. Hook.), lacus arctici Am. (hb. Hook.), Rocky mount. (hb. Hook.), Labrador (hb. Zeyh. , hb. Hook., hb. Kleuze), Grönland (hb. Hook., hb Zeyh., hb. Kleuze), 71 Ich beschrieb nach [3 u. 1 Exempl. von Grönland; 2 ii. 1 von Labrador (hb. Zcyh.)], [1 v. Kotzebiie-Siind von Beechey; 2 von der Nordwestküstc Amer. ; 9, 3, 2 u. 1 v. Arctic America und l von Parry v. 75.<'; 2 v. Polar sees-, 1 v. Rocky niount. ; 3 V. Labrador von Morrison -, 2 u. 1 von Grönland (hb. Hook.)], [3 V. Labrador; 5 u. 3 v. Grönland (hb. Klenzei)], Anm. Radius beschrieb diese Art zuerst und voll- kommen kenntlich, so dass es mich wundert, wie Horne- mann, der ihn mit 1 citirl und dieser Art den unpassenden Namen groenlandica ^'teht, darüber zweifeln konnte. Radius sagt: }) 2 — 5- pollicaris. 2) i'edicelli Horibus triplo mino- res. 3) Calyx laciniis lato- lanceolatis. 4) Corolla aperta, petalis rotundato -ovatis. 5) Stylus corolla duplo brevior. 6) Differt a rotundifolia et cUiplica calyce corollaque majo- ribus. Wie will mau dies** Pflanze deutlicher gemacht haben? Dass ich daher diu sehr passenden Namen des Radius wie- derherstellte, wird Jeder gerecht linden. Von rotundifolia zeichnet sie aus: \) Die Kleinheit der ganzen Pflanze, bei absolut, aber besonders relativ grösserer Korolle und grösserem Kelche. 2) Die sehr grossen, häuti- gen squamae. 3) Die schwefelgelben Antheren. 4j Der auf- fallend kurze und dicke, wenig gebogene Griffel und die flache, kurze Narbe. 5) Das unten braunrothe, oben goldglänzende Blatt. Gen. IV. Moiiesis Salisb. — Zivcrggrün. — Dwarfgreen. Petit - verd. Salisb. in Gray nat. arrang. U. p. 403. — DC. prodr. VIL p. 774. — Ledcb. Ü. ross. II. p. 931. — Meissner gen. p. 247. Character gen, Calyx ad basin usque iere 5-partilus, partituris extus in basi callo instrnctis. Corollaepetala 5, ovata, n snbplana, snbiingiiicnlata, rotaliin expansa. Filaraenta 10, ciiiqiie petalo 1, 2 vel 3 iu orcline indefinito anteposita, ter- tia parte Ijasali trigona, ovario atlpressa, inde comprossa, geuiciilalim extrorsum et deraum sursum flexa, nou conniven- tia, petalis breviora. Autherae 10, perinagnae, oblongae, non veulricosae, sulco laterali profiiudo, in apice tiibulis 2 an- guslis, ad basiu iisqiie cylindritis, loiigis, extrorsnra cnrvatis ibidemqiie poris orbicnlatis apertis. Ovariiim nectariis desti- tiitiim. Stylus rectiis, robiisto-filiformis, altitiidinein ovarii superaiis. Stigma tabuliforme, stylo iniilto latiiis papillis 5 magiiis discretis, ad inarginem positis. Capsula subglobosa leviler 5-anguIata, uon depressa, sublime-umbilicata , ab apice deorsum et ad basin dehiscens, suturis glabris. Habitus. Herba glaberriraa, perennis, 4 — 6-pollica- ris, semperrirens. Rhizoma longe repens, filiforme. Caulis simpIex, squamis coucavis herbaceo-membranaceis; foliis snb- orbiculalis, serratis, glabris. FJores solitarii, longe pedun- culati, odori, nutautes, magni, albi. Patria. Europa, excepta australis. Asia arctica et septentrioiialis. America arctica et septeutrionalis. 1 IVIonesis uniflora in. (Pjjrola unißora L.) — Kin- bl^thiges Zwerggrün. — Oneßowercd Dwarfgreen. — Petit- verd nnijiore. Pjjrola Jiore singulari Rivin. pent. irreg. t, 139. — Erndt vir, wars. p. 99. Pj/rola rotundifolia minor C. Bauh. pin. p. 191. — Morison bist. 111. p. 505. §. 12. tab. 10. Pj/rola If^. minima Clus. paun. p. 509. bist. tab. 118. Pjrola minima alpina i. Bauh. bist. hb. 31. p. 536. Pyrola scapo unißoro L. fl. läpp. p. 167, — Gmel. fl. sib. IV. p. 129. u. 19. t3 Pj/rola unißora L. sp. pl. (1762.) p. 168. -~ Allioni ped. II. p. 91. — Besser 11. gal. 1. p. 273. — Bigel. ü. host, cd. 2. p. 173. — Birol. acoii. I. p. 138. — Bongard d. v. i. Sitka p. 155. — Buiigo piiiim. alt. p. 19. — Cham, et Schldl. in Linu. 1. p. 515. — Coniolli pr. fl. com. p. 77. — D. Don in Wcrn. sor. tr. V. — Eirhw. Skizze p. 143. — Falk Beitr. II. p. 177. — Fellm. ind. Kola n. 169. — Follra. ind. iapp. n. 159. — Fischer Livl. Zus. p. 117. — Fieiscli. et Lindem, fl. d. Ostseepr. p. 150. — Fries fl. liall. 1. p. 71. — Georgi fl. baik. 1. p. 124. — Georgi Beschr, d. rnss. R. III. p. 961. — Gilil.ert ex. phyt. I. p. 322. — Gil. fl. lith. V. p. 194. — Gorter fl. ingr. p. 65. — Güldenst. It. I. p. 28. — Hook. fl. bor. am. II. p. 45. — Host fl. austr. I. p. 98. — Jnndz. fl. lith. p. 127. — Kalm fl. fenn. ii. 233. — Koch syn. cd. 2. germ. II. p. 566. — Lam. fl. fr. II. p. 529. — Lam. et DC. fl. fr. III. p. 685. — Ledeb. fl. alt. p. 98. — Lepech. It. III. p. 73. — Lnce fl. osil. p. 136. — Mart. fl. raosq. p. 75. — März, vicet. p. 30. — Michx. fl. bor.-am. 1. p. 251. — Nylander Paroec, Pojo n. 273. — Oeder fl. dan. tab. 8. — Fall. It. III. p. 289. — Poiret enc. Y. p. 743. — Polliu. fl. veron. II. p. 13. — Pnrsh fl. amer. sept. I. p. 299. — Rad. diss. p. 10. — Retz. pr. fl. scand. p. 79. — Richardson in Frankl. 1. Jonrn. ed. 2. p. 18. — Ruprecht fl. Samoj. cisnr. p. 179. — Schkuhr Handb. I. p. 1077. — Scop. carn. u. 486. — Seringe m. helv. p. 43. — Smith engl. bot. tab. 147. — Sow. engl. bot. tat». 146. — Snff'ren. forojul. p. 139. — Torrey fl. Un. st. I. p. 454. — Tnrcz. cat. baic. ii. 747. — Vill. daiiph. IV. p. 538. — Wah- leub. fl. Iapp. p. 110. — Wahlenb. fl. carp. p. 115. — Weinra. fl. petrop. p. 44. — Willd. sp, pl. II. p. 622. Monesis grandijlora Salisb. in Gray nat. arraiig. II. p. 403. — DC. pr.VII. p. 775. — Ledeb. fl. ross. II. p. 931. D/agnosis. Folia lainiiia varie-orbii iilata acnlo-crenato- serrata, obtusa, coiu'olore. Pednnciiliis solitariiis iiniflorns in basi Sf|iiamis 2 — 4 oblougo- orbiculatis, roncavis, herbaiois. Calyx partitiiris semiobloiij;is , tciiiiissime ciliatis , in apico ro- tiinj- pedairs, scmporvirentes, glaberrimi. Khizoma longe repens. Caulis ramosiis, sqiia- niis parvis decidnis, l'oliis ovatis, lanceolatis v. ciineatis, ser- ratis, foriaceis, breviter pedicellatis, venis snpra iinpressis. Infloresi'entia : nmliella, corymbns, racemus pancifloriis v. pe- duuiMilus 1— 3-florus, Flores albi v, rosei, nutantes. Patria '. Europa fere tota, Asia septentrionalis, America a Canada nsque ad Mexico. Anra. Gewundert hat es mich, dass Viele Chimophila statt des ursprünglichen CÄ61. — Gorter fl. ingr. p. 65. — Hagen Chi. bor. p. 150.— Host. fl. austr. l. p. 497. — Juudz. fl. lith. p. 127.— Kalm fl. fenn. n. 237.— Lepech. lt. III. p. 73. — Lnce fl. osil. p. 136. — Mart. fl. mosq. p. 75. — Oeder fl. dan. tab. 1336. — Poiret enc. V. p. 744. — T9 Schuhes fl. Miislr. 1. p. 631. — Seringp m. h. p. 43. — Sims, bot. mag. tal». 897. — Stophciiii fl. mosq. ii. 284. — Sw. sv bot. tab. 27. — Willd. sp. II. p. 622. Cjhimaphtla umbellala DC. pr. VII. p. 775. — Curt. bot. luag. tah. /7ö. — Don gen. sjst. III. p. 865. — D. Dou iu Wem. tr. V. p. 243. ~- Eichvv. Skizze p. 143. — HöfFt Cat. Kursk p. 30. — Lodeb. fl. alt. II. p. 100. - Led. fl. ross. II. p. 932. — Rad. diss. p. 33. — AVcimn. fl. p( trop. p. 45. — Wirzen fonu. p. 3.5. — Wirzeii casaii. n. 337. Dtagnosis. Folia iaiuiua oblaiiceolata, in basi ciiueata iu- tegeri'inia , in medio apiceqiie acnto- et adpresso-serrata, co- riacea , supia obscnre- viridi , inira pallide- viridi. Bracteae lineari-setaceae. Stigma iimbilicum aequans, 1/2 latitiidinis ovarii latiini. Capsula nou nitens, latissima in medio infe- riore. Descriptio. Rhizoma longe repens, subligneum, album. Caulis ligneus, angulntus, incrementis aunuis 2 — 12, foliatus, sed squamis destitntus, quia caducis (rnio uonnullae restant). Folia iucrenienti annni oujusque verticillatim approxiniata, la- mina obLinccolata, acuta, iu basi cuneata, integerrima, in medio apiceqiie acute- et adpiesso-serrata, coriacea, supra obscure- viridi nitida, vcuis impressis, supra pallide- viridi. Petiolus linearis, caualifujatiis, viridis, 5 — 9plo lamina brevior. Pe- dunciili 1 — 4, squamis destituti, siipenie floribiis 2 — 7 in umbellain, lorymbum v. racemum positis, niitautibus. Pedicelli puljeruli, squaiua iiiiica uiox in basi mox in medio mox in apice at'fixa. Calyx laciniis senii-obiougis obtusis, vix üauifeste eroso-donticiilatis , aequiloiigis ac latis , corollae et serius fructui iuiiiialuro adpressis, maturitate capsulae reflcxis. Co- rolla petalis oblougis, concavis, brunneo- roseis , rotatim ex- pausis. FiJameuta iu basi trigoua, ovario adpressa, inde dilata- m tionc disciformi geniciilatim exfiorsiim curvata, apice adsoen- dpiitia, 11011 couiiiveiitia, a dis«o tenuissirae-ciliato iisqne ad apiceiii rompressa. Aiitherae voiitrirosae, inulicae, violaceae, siiK'is la(pralil)iis profiiiidis a basi usque ad npicein; tiibiilis 2 conieis, subdivergentibiis, poris orbiciilatis, tubiforini-dilata- tis, oblique iiilerne apertis. Stylus brevissimns, superne in- rrassatus, iiinbiliro iinniersus. Stigma horizoiitali -Iciiticiilnre, planum; 5-radiatum, ovario aeqne altiim 1/2 latitudinis ovarii aequilatiim. Capsula erecta, picea, 5-angii!aris, noii nitens, latissima in dimidio inferiore, sligma ^ 3 latitudinis capsulae aequaus. Spermopliorum suico longitudinali biparlitnm, facie externa plana. Seiuina nuileo succineo globoso. Maas s e. Planta epigaea 6 — ö". Caulis 3—5"; peduuc, 2 — 3". Folia cum peiioiis 1—2 '/2" '«^"S? 3 — 7"" breit. Racerau8 längster au der rhathis gemessen 8"'} pedicelli2'/a — Q^/i"; bracteae 1 —2'". Diam. corollae 5 — 6'"; diam. calycis 2Va'"5 laciuiae V" lang und breit. Capsula 273'" '"'ei'» 2"' hoch. Zeü der Blülhe und Frucht. Blüht in Mitteldeutscbland vom Ende Juni bis Ende Juli. Es ist die am spätesten blühende aller Pjroleen. Fruchtreife iu der zweiteii Hälfte des September. Standort. Nur im Schalten dunkler Nadelwälder, vorzugsweise in troclcuem Sande. Geograph ische Verbreitung. Europa^ in Suecia, Britannia, Germania, Gallia, Hun~ garia, Dania, Rossia (sec. Ledeb.) septentrionali [Fennia (Kalm, Wirz.)] et media [Petropoli (Gorter, Weinm.) a Pe- tropoli usque ad raout. Ural (Falk), Osilia iusula (Luce), 81 Livouia, Ciiroiiia (Fleisch, et Lindem.), Lithuauia (Gilib., Juudz., Eichw.), Warsowia (Eindi), Volhjuia (Besser, Eichw.), Kursk (Hofft.), Mosqua (Steph., Marl.), Kasan (Wirzen)]. Ast'a , in Sibiria nralensi (Lepeih. , Falk) , prope Jeka- therinonburg (Uspensky), in prov. Iset ad laium Tschabar (Gniel.) et altaica (Falk, Ledeb.). America, ad litora Oteani pacilici (Dougl. , Scouler, Menzies, hb. Hook.), Nntka iusnla (nins. brit.) per Oregon (hb. Hook.) usque ad fontes Columbiae (Drummond), Rocky luout. in lat. 53." (Rirhardson). Da alle Exemplare westlich von den Rocky mountains, die ich sah, dieser Art angehörten, aber alle Östlich von den Rocky moiint. gesammelten, die ich untersuchen konnte, der folgenden, so habe ich auch einstweilen die geographischen Angaben der anderen Autoren danach geordnet. Weitere ge- naue Untersuchungen müssen lehren, ob wirklich das ange- gebene Gebirg eine In stimmte Grenzscheide für beide Arten bildet. Ich beschrieb nach vielen Exeiupl. Deutschlands, davon 1 von Merael (hb. Zeyh.jj 2 blüh. u. 1 fructif. von Nutka durch Menziet (mus. brit.) ; 4 v. der Nordwestküste Amerika's, deren Fruchs sie durch Gestalt, Glanzmangel und Kleinheit deutlich als umbellata kennzeichnet; % ebendaher; 3 von Oregon (hb. Hook.j, 2. Chiiiiaphila coryutbosa ni. {Chtmaphila coiymbosa Pursh ex p.). — Do/dent raubiges JVinlergrün. — Coryin- böse JFiiitergreen. — Chimaphite corjjmhose. Pyrola umbeUata var. ß, vnwicana DC. pr. VII. p. 775. Pi/rola cori/mbosa Bertoloni misc. bot. iü. 1S44. p. 12. tab. 3. 28t Bd. U lieft. (} 82 Folgende amerikanische Schriftsteller halten jedenfalls bei ihren Beschreibungen diese Art vor sich gehabt, unterschieden sie aber noch nicht von der cnrop<äischen. Pjjrola umbellala Bart. med. bot. I. tab. 1. — Bigel. med. anier. bot. tab. 1. Chimaphila vmhellata Nntt. gen. I. p. 274. — Bigel. fl. bost. ed. 2. p. 174. — Hook. fl. bor, am. 11. p. 49. — Michx. fl. bor. am. p. 251. — Torrey fl. Un. st. I. p. 435. Pijrola corymbosa Piirsh fl. am. sept. 1. p. 300. Diagnosis. Folia lamina oblanceolata, basi cnneata iu- tegerrinia, in raedio apiceque acute -et adpresso-serrala, coria- cea, supra obscuro- viridi, infra pallide -viridi. Bracteae lineari-setaceae; stigma umbilicum aequans, ^/^ latitudinis ova- rii latnm. Capsula nitens, latissima in diraidio superiore. Jtescri'ptio. Chimaphilae umbellalae simiilima, sed tota plaula et omnes ejus partes majores. Filnmentorum disciis subtilius ciliatus saepins niidus. Stigma relative et absolute majus, magis prominens et latius, ^/^ latitudinis ovarii aequans, subconvexum. Capsula erecta, picea, nitida^ melonifortni- 5-cocca (non abrupte -couica Chim. umbellatae), inajcima latitudo in tnedio superiore, stigma persistens ^^ latitudinis capsulae latius. Huc accedif secundum Bertoloni: Folia ra- rius sorrata sunt, minus evidenter discoloria sive subtus mi- nus albentia; laciniae caljcinae subrotundae (ovatae: nmb.); stamina longitudine corollae (corolla breviora: nmb,); Capsula subrotuuda, apice tautum dchiscens poro amplo (fere tota lon- gitudine dfhiscit: umb.) , valvarum suturis laevibus aut vix scabridis (suturis dense granulato - scabris : umb.). Maasse. Planta epigaea 6— 12". Caulis 3 — 6". Pedunculus 3 — 4". Folia cum petiolis 2 — 3"longis, lamina 20 — 28'" lang m und bis 8"' breit. Racemus, dvr längste an der rhachis ge- messen bis 10''' lang; pedicelii bis 11'" lang; bracteae bis t'". Diam. corollae 6 — 6V2'"; diam. calycis 3'", laciniae 1'" lang und breit. Capsula 3'" breit, 2V2'" hoch. ßlüthezeit und Standort wie utnbellata. Geographische Verbreitung, Das östliche Nordamerika von den Felsengebirgen bis zum atlantischen Oceau. Ad Saskatschawan fl. (hb. Hook.), ad Huron lacum (Todd.), Labrador (Rad.), prope Qnebeck (Percival), pr. Halifax iirbem (hb. Hook.), pr. Boston (hb. Hook.), pr. Newyork (Bertol.), Pennsylvania (Rad. , hb. Zeyh,, hb. Schnittspahn), Carolina (Rad.), a Canada usque ad Caro- linam (Pnrsh) , Mexico circa urbem (DC), Orizaba mons (hb. Hook.). Ich beschrieb nach 5 blüh. u. 8 fructif. Exempl. des Z e y h e r'schen Herbars, von Bethlehem in Pennsylvania. Nach 1 von Rea- diug in Pennsylvania im Herbar des Hrn. Schnittspahn. Nach 1 von Saskatschawan; 4 blüh. u. 3 fructif. v, Halifax; 1 V. Boston; 2 v. Orizaba, alle im Herbar des Hrn. Hooke r. Anm. Bertoloni unterschied diese Art zuerst von der vorhergehenden. Auch ich unterschied dieselbe 1850, ohne Bertoloni's Bekanntmachung zu kennen, und nannte sie lamprocarpa. Der sicherste Unterschied liegt ohne Zweifel in der Form der Frucht, was Bertoloni übersehen zu ha- ben scheint. Die Blätter dieser Püanze werden in Nordanierka vielfäl- tig als diuretica angewendet, wahrscheinlich aufmerksam ge- macht durch die Ureingeborneu , die dies Kraut Sip-tisseva nach Pursh nannten. Ich meinerseits wandte die Ch, um- 6» 84 bellata vieli'ach bei eniiresis uoctiirua als diurcticiim luboraus mit oft gutem Erlolge au. 3. Chiiuaphila inacalata Pursh. {Pyrola in. L) — Ge- ßeckles Wiiius Var. 3-florus olira ex speeiminibus exsiccatis cum botanophilis a me communicatis) aut eglaudulosis (R. caesio- sajcatilis Lasch ex specim. editis). — B. Rngt/losi (Godrou monogr.). Foliis coriaceis rugulose plioatis. y, palustris Whe. (R. caesius a. aquaticus Whe. et N.): Caule miuus aciculato, fol. subtus pallidioribus Snatis, fo- liolo terminali rotundato-ovato rarius deltoideo, pauicula subcorymbosa aciculata glandulosa. J. agreslis Whe. et N. {R. caesius ß. arvalis Rchb. Flor. Germ, exe): Caule recurvato-aculpolato , fol. 3natis sub- tus velutiuo - yillosis, foliolo termiuali subcordato-ovato 109 aut orbirnlnto, paiiicnla ninllinora aciculata glaiidiilosa, ramulis firmioribiis siibdivaricatis. f. Pseudo-caesius Whe. et N. (R. caeshis Idaeo -caesius Meyer Flor. Hnunov. exe. p. 172): Caule grarili suh- pubescente ronirvato-acnleolafo , fol. magiiis roriaceis 3- iiatis siibtns flavesrenti- tomeiilosis, petiolo crasso, foliolo terminai! cordato-ovato 3-lobo aiit 3-fi(Io, rarao florifero debiliore, panicnia paiiriflora laxa subcorjmbosa, ralyiis laoiniis lanceolatis, floribns sterilibns. R. caesius Pseudo-Idaeus Weihe siehe bei R. Idaeus. Sohössliuj; niedergestreckt, oft sehr lang nnd dünn, sliel- rnnd, mit Iiläiilich- weissem Reife bestreut, sonst grünlich, au der Sonne rothbrann, glatt, nur an der Basis etwas behaart, meist mit kleineu, pfriem- oder borstenförniigen, geraden, meist zurückgeneigten, gegen die Spitze des Schösslings ge- krümmten, rölhlich-grünen, an der Spitze gelblichen, am Grunde oft verbreitorleu Dörnchen mehr oder weniger bewehrt, fast niemals ganz unbewehrt; Blätter 3-Ztählg, nur bei eini- gen Varietäten 5- zählig -fussförmig oder ungleich gefiedert, auf der oberen Fläche glatt oder etwas behaart, auf der un- teren bald grün und weichhaarig, bald grau, sammctartig oder filzig; Endblätlchen lang gestielt, eiruud oder länglich -eiför- mig, mehr oder weniger zugespitzt, zuweilen stumpllich; Sei- tenlilältchen sitzend oder sehr kurz gestielt, rauten- eiförmig, mit Itreitcr Basis, am untern Rande ohrförmig gelappt, alle ungleich -grob- oder eingeschnitten -gesägt mit langvorgezo- genen Zahuspitzen -, Blattstiel fein gerinnelt, schwach behaart und mit kleineu, gfraden oder gekrümmten Dörnchen mehr oder weniger bewehrt; NebenbläUchen am Grunde des Bl;itt- slieles lanzettlich, mit verschmälerter Basis, lang zugespitzt, gewiuipert und geädert, zuweilen drüsig, — ßlülhensleugel 110 dem Schösslinge ähnlich; Blülhenast aufrecht, dünn, hin und her gebogen, stachelborstig, am Grunde stielrund, gegen die Spitze kantig; Rispe meist kurz und armblülhig, durch auf- rechte, verlängerte Zweige fast ebensträussig, Achse, Blumen- stiele und Stielchen bald glatt und drüsenlos, bald weich- haarig, mit Stachelborsten und rotlien Drüsen besetzt, Kelch dunkelgrün, behaart oder etwas filzig, nicht selten drüsig, pergamentartig, mit eiförmigen oder eilanzettlichen, lang zu- gespitzten, der reifenden Frucht angedrückten Abschnitten; Blumenblätter oval, ausgerandet, gerunzelt, entfernt von ein- der stehend, weiss, selten röthlich, GrilTel grünlich; Früchte von massiger Grösse , schwarz , mit bläulichem Reife über- zogen, säuerlich, oft nur aus wenigen grossen Steinfrüchtchen bestehend. An Ackerrändern, besonders auf Kalk-, Lehm- und Sandlioden , an Zäunen, in Hecken und Gehölzen, an Fluss- uft-rn U.S. w. fast überall, m. an schattigen Orten auf fettem Bodem, ß. auf Kalkboden durch Dornhecken weithin krie- chend, bei Rappelsdorf und Kloster Vessra ; y. an feuchten Stelleu, Bachuleru; J. an Ackerrändern, besonders auf Kalk- hoden; e. im Gebüsch auf Kalkboden, bei Kloster Vessra. — ■ Biüthezeit Mai bis October; Fruchtreife vom Monat Juli ab. R. caesius s. Pseudo ~ caesius scheint, wie bereits An- dere yermuthen, eine durch Kreuzung von R. Idaeus und 12. caesius erzeugte Bastardform zu sein, und kommt auch nur in der Nähe derselben im Gebiete vor. Sie steht jedoch dem R. caesius näher als dem R. Idaeus. Eine Verwechselung des R. caesius mit anderen einhei- mischen Arten kann bei aufmerksamer Vergleirhung nicht wohl vorkommen, ausser etwa bei denjeuigeu Abarten, deren Sten- gelblätter durch Theilung der SeiteubJättcheo fussförmig, oder 111 durch Theilung des Endblättchens ungleich gefiedert ersrhei- nen. Die letztere Form könnte eine Verwerhselung mit R, Idaeus zulassen, der sich durch den anfreihton Schössling und die gleichmässig gefiederton, an der Unterfläche sclinee- weissen Blätter leicht unterscheiden lässt. Die Form mit fuss- förmigen Blättern nähert sich dem R, (tume/ort/m, von wel- chem jedoch R. caesius überhaupt dadurch abweicht: 1) durch den meist schwächeren, stielrnnden (nicht stumpf- kantigen) Schössling; 2) durch die schwachen, nadel- oder pfrieraförmigen (nicht starken und harten) Dornen; 3) dnnh die (gewöhnlich) 3-zähligeu (nicht fussförraigeu) Blätter; 4) durch die meist kürzere Blüthenrispe ; 5) die pergamentartigen, steifen, nach dem Verblühen auf- rechten (nicht weichen, bei der Fruchtreife zurückge- schlageneu) Kelchzipfel; 6) die oralen (nicht keilförmigen) Blumenblätter; 7) die grünlichen (nicht röthlichen) Griffel; 8) die blaubereiften Früchte. ß, Caulis obtusangulus. Folia caulina 5 — 7nato-pedata. 4. R. duuietoruni Whe. et Nees, Heckenbrombeere. Weihe et Nees ab Es. I. c. p. 98. lab. 45. A. B. — Le- jeune et Courtois Fl. Belg. Tom. 11. p. 161. — Bluff et Fiu- gerh. 1. c. p. 190. — Kallenbach I. c. p. 294. — B.tcke 1. c. p. 117. — R. nemorosus Hayne (pro parte) Arzeneigew. Tom. III. tal». 10. — Guimpel u. Hayne tab. 101. — R. ne- morosus et dumetorum Boenningh. Prodr. p. 153. — Wim- mer et Grabowski Flor. Sil. p, 34. — Fries Summa Veget. Scand. p. 168. — Arrhenius i. c. p. 45. — Wimmer Fl. von Schles. p. 132. ~ Bell Suiter: Gazette Bot. p. 129. — Ba- I!2 biiigton 1. c. p. lOi. — Grenier et Godrou 1. c. p. 536. — R. corj/lifoiius Srhiiltz Fl. Starg. p. 131. — Wallr. sched. crit. p. 230. — Reiihtnb. Fl. Germ. exe. p. 604. — Peterm. Fl. Lips. p. 371. — Metsch Fl. Heaueb. p. 257. — Ganke 1. c. p. 108, scd iiou Sraith. Gaule sterili arciiato-deriimbeute siibaugnlato subprui- noso aciileis subrectis arinato, fol. 3-iiatis et 5-nato-;^£- dalis^ foliolis injimis sessilibus minoribus laleralibtisque ovatis, terniinali loiige petiolulalo suboibiculato- aut ciineato- ovalo plenimque cordato aeurainato, rami florigeri 3-uatis aut fuediis o-nalo-pedalis , panicuia laxa subcoryinbosa^ rainulis suherectis, falyce cancsreiite aut (omentoso subglan- duloso basi subaciculato, post authesiu rejiejco, una alte- raie lacinia fructtii malnro adpresso] petalis cuneato- obotalis albis aut roseis, conocarpiis nigris haud pruinosis sapiiiis. Hnjus speciei valde mutabilis iutra iines Heniieberg. oc- curruut varietales et forinae, quac sequuutur: A. Snbglabri. Caulis glaber, folia viridia subtus pubescen- tia c'oucolora aut pallidiora aut oaucscentia. a. viridis Wallr. (Sched. crit. p. 231): Caule glai.ro aut pnberulo vix glauduloso aculeis parvis couieis armato, fol. inagnis iitrinque yiridibus subtus pallidioribns piibe- sceulibus, ramo florigero pubescente minus aculeolato, fol. 3-uatis, calyce viridi -cauesceiite subglaoduioso, lior. aibis. ß. vulgaris Whe. et N. (I. c. R. dumctorum b. glabratua Blulf et Fing.) : Canie subglabro parce glauduloso aeque ac ramo florilero magis aculeato, fol. utrinqne canescen- libus subtus pallidioribns, rami lioriferi 3-natis ac 5- nato-pedatis, calyce subglauduloso cauesceute, flor. albis roseisve. * laciniatus Whe. et N. (ß. dumet. a. vulgaris u. 1.). Follolis foliorura rami floriferi snporioriim inciso - niulli- iidis aiit piiiDatifidis. ** septenatvs Whe. et Nees (I. c. a. 2.). Altissinms et oraiiinm partium major. Canle sterili crasso, fo!. cauli- iiis permagnis, dnplici folioli terminalis divisione septe- uatis, rami floriferi 3-natis amplis, paniciila elongata laxa mnitiflora. *** seviiplenus Whe. et N. (1. c. a. 3): Caule et fol. vclnt in Var. /S., ramo florifero gracili, pediincnlis e folioriim axillis progredientilius longis, siiperioribiis 1-floris, inl'e- rioribus 2-floris, iinico teriniuali, fol. rami floriferi 3- iiatis, summis sirapliiibns, calycis laciniis saepe appen- diciilatis, ilor. semiplenis albis sterilibiis. y. filiformis {R.nemorosus var. silvestris Goilr. MonogvJ)- Caule gracillirao glaberriino subeglaiidnloso aculeis reclis coiiicis sparsim armato, fol. sat maguis planis molUbus iitriuque pubesceiitibns siibtns pallidioribus, foliolo ter- miiiali ovali basi rotiiudato, ramo florifero tenui sub- pubescente eglandiiloso, fol. 3-iiatis pubescentibns , fo- liolo terminali cimeato - obovato, lateralibiis rhombeo- ovatis , paniciila laxa panciflora, pednncnlis 1 — 2-floris, ralyce ciuereo- tomeiitoso inermi eglaiidnloso snb frmlu (parvo) reflexo. B. Pilosi. Caulis pnberiiliis. Folia, petioli, inprimis par- tiales, ramus et ramtili florigeri pilis patentibus pubcscea- tes ant viliosi. J. grandifoUus (R. dumetoritm ß. pflosus Whe. et N. — R. corijlifolius ß. villosus DC. Fl. Fr. suppl. VI. p- 474) : Caule sterili largius aculeato , singulis pilis glan- dnlisque consperso, petiolis ramo florifero foliisque pilis S8r Bd. Is Hefl. 8 114 brevioiiljiis (Icüsius villosis, fol. ainplis iitrinque riridiliiis, rami floriferi 3-iiatis, paiiicula laxa ninltiflora, calyce fiisi'o- viridi cauescente aciciilalo glandiiloso , flor. albis. * bracteosus (/?. coriflifol. €. appendiculatus Rrhb. Fl. Genn. exe. p. 608): Paiiicula foliis 3 — 4 sirapliciluis bracleisqiie iiunierosis laiiceolatis siiiipliciliiis aut divisis fulta, noiimillis laciiiiis calycis appendiciilatis, llor. albis majoribus. s. parvifolius (? R. coryiifolius d, canus Wallr. I. r. p. 231. — R. tiliaefolius Spreng.) : Caiile sterili sparsim aeiileato egiaiidiiloso , fol. coriaceis viridibus subtus ca- nesceiitibus versus apicem eaulis albo-lomeutosis, foliolis parvis orbiciilatis abrupte aouminatis, iiifimis ovalibus breviter sed conspieue petiohilatis, pctiolis partialibus ramo florifero riiiii foliis et racemo paucifloro patenter et dcüse pilosis, caly«"e cauesi onte inermi stipuligque glau- dulosis, flor. albis. ^. WaTühergii. — R, Wahlbergii Arrlien. 1. c. p. 93. — Belcke 1. r, p. 111. — Fries Summa Veg. Scaiid. p. 167. — Greiiier et Godr. I. c. p. 539. — R. coryli- folius b. m/fr/«erf«f/s Wahleiib. R. coriflifol, y. Wahl- bergii Send. Fl. Uamb. p. 284. — Garcke 1. c. p, 109. — R. frulicosus var. inlermedius Wahib. Flor. Suecic. Edit. H. Vol. I. p. 330. Gaule sterili largius ai'uleato pruinoso glabro, fol. niaguis viridibus subtus pallidioribus ramisque et raimilis floriferis large aculcatis glaiidulosis pubeseentibus, panicula multiflora densa sub- corjmbosa. petalis ovatis rugulosis albis et roseis. C. Tomcnfosi. Folia snpra viridia aut riuerea (foliis R. io- mentosi Borkh. valde sirailia) subtus aeque ac caljces ca- nescenti- vel albo-toraentosa. 115 Tj, tomenlosus (y. Whe. et N. — Bluff et Fing. 1. c. pag. 190. — R. bifrons Vest. - R. alfhaeaefohus Tratt.) : Caule Sterin validiore glabro ant siibpiloso rnagis miuusve glandiiloso et aculeato , fol. sat maguis coriaceis riigulo- sis siipra obscure viridibus aut oinereis snbtiis albido- tomeiitosis, ranii floriferi 3 — 5- nato -pedatis, paniciila laxa, raninlis axillaribus 2 — 4-floris, calvce iitrinqne albo - tomentoso siibinermi , flor. albis. * grandfjlorus (R. nemorosus ß. gratidt'/forus Wimiuor et Grab. !. c. p. 34): Fol. eaiilinis moUibus plauis siibtns cinereo-subtomeiitosis , foliolo terminali et lateralibns oh- loiigo- obovatis ciineatis, paiiiciila depaiiperata 4 — 6- flora, podnnculis l--2-iloris, oaljce cinereo -toraeiiloso subglanduloso aoiculatn, laciiiiis uoiiiuillis folioso -appeii- dicuiatis, floribiis alliis inaliforinibiis speciosis. ^. Pseudo-caesius: stirps hybrida e R. duT?ieforum et cae- sio pareiitibiis iiata: Caule sterili cae^io- pruinoso gla- bro aciculato glaudnloso , fol. rugosis supra cinereo - virescentibus subtus cinereo -toineulosis 3-natis, foliolo terminali cordato -ovato longius, lateralibns brevissinie petiolulatis rhomiie.o - ovatis margine inferiore lobato- auriculatis, ranio florigero pruinoso glanduloso acicu- lato subpiloso , fol. miuoribus , ceterum caulis sterilis si- milliinis; ramulis paniculae axillaribus 1 — 3-floris erectis aciculatis, calyce albido -tomentoso aciculato glanduloso post antbesin reflexo, floribus albis ut videtur sterilibus. D. Horridi. Caulis petioli rami cum ramulis floriferis et pe- dunculis undique aculeis confcrtis rectis iongioribus mino- ribusque iutermixtis arniati. /. fero.v (J. ferox Whe. et N. I. c. p. 100. 101. t. 45. B. - R. hurridus Hchultz Prodr. Fl. Siarg. Suppl. I. p. 30, 8^ 116 — R. fcrojc Boenningli. Prodr. Fl. Monas!, n. 637. p. 153): Caule siibglnljro donse aciilealo, aoiileis reclis co- nicis validiorihus aiit Uasi compressis minus validis, pe- tiolo comimiiii crasso , fol. cauliiiis amplis coriarcis plaiiis viridibiis iitriiiqiie piibernlis, foliolo tcrmiiiali maximo cordato-orhicnlato abrupte aoiiminato longe peliolulato, lateralibiis orbiciilato-ovalibus lireve petioliilatis, infimis ovalibus sessilibns; raino llorif'ero )arj!,e acnleato et glaii- diiloso, paiiiciila breri aiit longiore intcrdiim loiigissima romposila laxa, floribiis breviiis pediccilatis ad rami ra- miilornniqiie apicem congostis speciosis albis aiit roseis. * forma minor: caule gracili, foliolis caulinis Jonge mino- ribus lufeseenti- viridibns, ramo florigero et panicnia brevi. SeJiössling gebogen und niederliegend, oft sehr lang, am Grunde slielrund, dann bis zur Spitze stumpl'kantig, grüu oder röthlich, im Sonnenlichte braunroth, in der Jugend be- reift, glatt oder weichhaarig, mit oder ohne Drüsen, zuwei- len reich an Drüsenborsteu; Dornen am Grunde des Schöss- lings zahlreicher, kleiner und kegelförmig, gerade und etwas zurückgeneigt ; gegen die Spitze desselben weniger zahlreich, aber stärker, mit breiter Basis und gekrümmt, die äussersten sogar oft sicheiförmig, alle von der Farbe des Schösslings, an der Spitze gelblich. Blätter 3- zählig und fussförraig 5- zählig, sehen durch Theilung des Endblätlcheiis 7 -zählig, ferner glatt oder runzlich gefaltet, auf beiden Seiten grün, an der unteren blasser, weichhaarig oder grau- und weiss- filzig, selten auf beiden Seiten grau; Endblältchen lang ge- stielt, weit grösser als die übrigen, eiförmig, mit gerundeter oder herzförmiger Basis und lang vorgezogenen Spitze, selten länglich verkehrt-eiförmig, am Grunde keilförmig; die unter- sten Blättchen sitzend oder sehr kurz gestielt, oval und stets in kleiner als die iilirigen; SoiteiibJcättchen kurz jrestiolt, riind- licli- eiförmig oder ranteu -eiförmig, bei deü 3-zähiigeji am iiutern Rande oft ohrförniig gelappt, alle am Rande seharf- iMid ungleich grob- doppelt gostägt ; Blattstiel und Slielchen oben flach gerinnelt , weichhaarig oder zottig, mit kleinen, sichelförmigen, auf die Mittelrippe übergehenden Dörnchen bewehrt; Nebeublättchen lauzettlich mit verschmälerter Basis, gewimpert und geädert. Blüthenstengel oft verästelt, übrigens dem Schösslinge ähnlich. Blüthenast aufrecht, kurz oder lang, schwach oder stark, weichhaarig oder zottig von dichteren oder lockeren Haaren, drüseulos oder mehr oder weniger mit Drüsen und kleineren, nach oben zu grösseren, konischen uud etwas gebogenen Dörnchen besetzt, bereift oder häufiger un- bereift, am Grunde stielriind, oben eckig. Blätter entweder alle 3' zählig oder die unteren und mittleren fusslörmig 5- zählig; Blättchen eingeschnitten gesägt, Endblättehen gestielt, eiförmig oder verkehrt -eiförmig, die untersten kaum gestielt, eiförmig, die seitenständigen bei den 3- zähligen mit bauchi- gem oder gelapptem unteren Rande; Blattstiele gerinnelt, be- haart, mit kleinen, fast geraden Dörnchen bewehrt, zuweilen mit einigen Drüsen besetzt. Nebeublättchen schmal, bewim- pert, mit oder ohne Drüsen. Rispe meist kurz und locker, zusammengesetzt, mit aufrecht -abstehenden, blattwinkel- uud ausserblattwinkelständigeu, an der Spitze traubigeu oder dol- dentraubigen Zweigen, welche einfach behaart odor zottig und mit eiuzelnen, gestielten Drüsen besetzt sind; selten ist die Rispe laug und reichblüthig, aber meist mit einigen einfachen, eiförmigen, tief gesägten Blältern besetzt; Deckblättchen lan- zettlich, einfach oder getheih, zottig. Kelch grau behaart oder filzig, drüsig und mit kleinen Dörnchen bewehrt, oder ohne Drüsen und Döi'uchen; Abschnitte eiförmig, mit langer, grüner Spitze, beim Blühen abstehend, nach demselben zurück- 118 geschlagen, oder der eiue iiud der andeie der reifen Frneht angedrückt; Blumenblätter runziich, verkehrt- eiförmig, aus- gerandet nnd gewimpert; Bliimenkroue meist gross, weisslich, in der Knospe oft röthlich, hei ferojr roseuroth nnd sehr gross. Frucht meist gross, knglich, schwarz und glänzend, nicht bereift; Steinfriichtchen geschwellt und zahlreich. Die meisten Formen dieser Art kommen häufig und au den verschiedensten Standörtern vor: a. viridis in schattigen, feuchten Wäldern bei Allenfeld ; ß. vulgaris in Zäunen und Hecken, anch im Wintergetreide als lästiges Unkraut, Sten- gel, Blattstiele und Blattrippen werden hier oft durch die Sonnenstrahlen braunroth gefärbt-, * laciniatns an Zäunen über der sog. Hofleiter hei Suhl ; ** scptenatus auf fettem Lande in Gebüschen und Zäunen, boi Keiilrode ; *** semi- plenus auf bebautem Gartenlaude bei Suhl; y. ßliformis auf Kalkboden bei Vieruau, vom Herrn Förster Martiny mitge- theilt; d. grandif'olius auf Holzschlägen zwischen Gottfrieds- berg und Wiedersbach, selten! * hracteosus an sonnigen Uferstellen der Schleuse, an der State bei Schleusingen 5 s, parvifolius auf Waldschlägen am Fusse des Mittel berges bei Schlensiugen; L,. Wahlbergii auf Lehmboden bei Schleusin- gen und Keulrode; r. tomentosus an vielen Stellen des Ge- bietes; * grandi/Iorus auf Kalkboden bei Viernau, vom Hrn. Förster Martiny luitgetheilt; &. Pseudo-caesius an Gebü- schen in der Nähe der Stammarten, bei Schleusingen; /. fe- rox auf lichten Holzschlägen, Steinhaufen, in Gebüschen, an sonnigen Ackerrändern nicht selten im Gebiete; * minor auf einer Waldblösse bei Wiedersbach. Blüthezeit verschieden, am frühesten bei ferox ^ der schon im Juli reife Früchte trägt, die bald abfjillen; im All- gemeinen blüht jR, dumctorum im Juni nnd Juli, und reift im Juli bis September. 119 B. pallidus Wlie. et N,, der als gla(te Form zu R. du- metoruvi gezogen wird, ist im Gebiete noch nicht aufgefun- den worden. Obgleich R. ncmorosus Hajne eine ältere Benennnug ist, als il. dumetorum Whe. et N. , so hat doch der Verf. die letztere vorgezogen, weil Hayne bei Aufstellung dieser Species nur eine Abart vor sich gehabt zu haben scheint. — jR. cor^lifotius Smith, mit welchem die in Rede ste- hende Art von mehreren deutschen Schriftstellern, z. B. von Wallroth, Reicheubach, Sonder, Petermann, Meyer, Garckc u. A. vereinigt wurde, ist jedoch, wie be- reits Arrhenius nachgewiesen hat und von neueren engli- schen Floristen bestätigt wird , eine zwar mit R. dumetorum nahe verwandte, jedoch völlig selbstständige Art, die im mitt- leren und südlichen Deutschland, wie es scheint, noch nicht aufgefunden worden ist. Dagegen wurde auf der Fommer- schen Insel Usedom von Th. Marsson eine Brombeerart aufgefunden und dem Verf. gütigst milgetheill, die wenigstens mit der Arrh eu i u s'schen Diagnose und Beschreibung des R. corijUfolius genau übereinstimmt. Leider halte der Verf. noch nicht Gelegenheit, Mecklenburgische Exemplare (nach Betcke), so wie Schwedische und Englische zu vergleichen. Die Poramersche , von ihrem Entdecker für R. cori/lifolius Arrhenius erkannte und vorläufig von ihm (in litt.) mit dem Namen R. Arrlienii bezeichnete Brombeerart unterscheidet sich von jR. dumetorum vorzüglich dadurch : 1) durch kleinere und schwächere, auch an der Spitze des Schössliugs, den Blattstielen und der Miltelrippe, gerade (nicht sichelförmige) Dornen ; 2) durch viel grössere, auf beiden Seiten lebhaft grüne, zartere (nicht runzliche und steife), tief eingeschnitten- 120 gesägte, niemals auf der unteren Fläche grau- oder weiss- filzige Blätter, die am Blütlienaste stets nur 3 -zählig (nicht 5- zählig- l'usslörmig) und in der Rispe ungetheilt, aber meist sehr gross sind ; 3) durch Ideiuere, schmälere Nehenblättcheu; 4) durch die meist kürzere; armbliithige Rispe; 5) durch grünliche Griffel und äusserlich grüne Kelche. Früchte sah Schreiber dieses nicht. Die irrthümliche An- nahme aber, dass der Smith'sche R. corylifidins mit R. nemorosns Hayne und jR. dumetorum Whe. et N. identisch sei, rührt wahrscheinlich zum Theil daher, dass Smith in seiner Engl. Flora II. 1824. des R. nemorosus Hayne kei- ne Erwähnung thut, objileich man voraussetzen konnte, dass letzterer, der in Deutschland so gemein ist, anch in England nicht fehlen würde. Dass aber die damaligen britischen Flo- risten den bereits bekannten R. nemorosus für eine Abart des caesius hielten, geht aus dem genannten Werke Smith's hervor, wo es bei caesius pag. 410 heisst: „Bohemian spe- cimeus of the R. nemorosus of Hayne, sent by a learned and experienced traveller, Mr. Sieber, are certainly in part caesius^ though one of them approaches corj////b/«i/«, except haviug much smaller leaves, and angular üowering-branches." Auch Hook er (Brit. Flora p. 252) betrachtet R. nemorosus als Abart ß, von R. caesius, so wie G. F. W. Meyer un- ter den deutschen Schriftstellern. — Anderntheils sind die Abweichungen in den Diagnosen von R. corylifolius und nemoroius scheinbar so geringfügig, dass eine Verwechselung oder ein Zusammenwerfen beider Arten leicht erklärlich war, Kn der neueren Zeit haben jedoch Bell -Salt er, Babing- ton u. s. w. den R. nemorosus Hayne (dumetorum Whe. et N.) sehr wohl von caesius und corylifolius unterschieden. 121 Von R. Wahlbergii Arrh. snh der Verf. dieser Ab- liaudluDg leider keine Original-Exemplare, wohl aber Be ttk e- sche aus Mecklenburg, die mit den hiesigen fast völlig über- einkommen. Au beiden lässt sich indessen ein characterisli- sches Merkmal , wodurch sich die Pflanze specie von R. du- metorum unterscheiden liesse , nicht auffinden. Eine Verwechselung des R. duvietoruin mit einigen For- men von R. caesius ist leicht möglich; die unterscheidenden Merkmale sind bereits bei R. caesius hervorgehoben worden. Endlich räumt Arrhenius die Möglichkeit einer Ver- wechselung des R. nemorosus mit den von ihm aufgestellten beiden Arten, R. Wahlbergii und jR. pruinosus , selbst ein. Beide werden von einigen Schriftstellern nur als Ab- arten von nemorosus [dumct.) angesehen. Der Verf. muss jedoch bekennen , dass ihm jR. pruinosus noch völlig unbe- kannt ist. Dass zwischen R. dumetorum und caesius eine gegen- seitige Befruchtung stattfinden dürfte, lässt die sub ^. be- schriebene Bastardform vcrmuthen, die sich von R, caesius besonders durch den starken und kantigen Schössling, so wie die nach der Blüthezeit zuzückgeschlagenen Kelchabschnitte leicht unterscheidet. b. Caulis angulatus epruinosus glaber non setosus, raro sin- gulis glaudulis obsitus. Folia caulina 3 — 5nata. «. calycibus cano- tomentosis. 5. R. toiuciitosus Borkh. Filziger Brombeerstrauch. Borkhausen in Römer's neuem Magaz. für Bot. 1. Stück. — Flora der Wetlerau. II. p. 237. — Borkbausen, Forstbot. II. p. 1446. — Vest, iMannale bot. p. 789. — Bechstein, Forstbot. p. 16*2. 762. — Giiimpel und Hayne tab. 98. — Linne, Syst. Veget. cur. Spreng. II. p. 529. — VS'cihe et 12i Nces ab Es. p. 27. f. 8. — Reichenb. Fl. Germ, exe. p.601. — Lejeune et Coiirtois Comp. Fl. Belg. II. p. 167. — Gre- iiier et Godron 1. c. p. 544. — Garcke 1. c. p. 103. — R. canescens DC. Hort. Monsp. p. 139. Caiilo sterili arcvalo - decumbente angulalo subsulcato snbglabro aiMileis rccurvis largiiis armato, fol. 3 — 5-iiatis snpra cinerco-, siibtiis albo-tomentosis 'niae({üal\ter serrato- dentatis, foliolo torrainali ovah aut obovato-oblongo, infimis siibsessilibns-, ramo florigero erecto angulato, fol. 3-natis utrinqtte /omentosis ; panicnla elongata angusta raroulis erecto-patiilis, caljce cano- tonte ntoso inermi sub fruttu re- flexo, pelalis obovato - obJongis albis, cojiocarpiis parvis atris iiitidi§. Schössliiig bogig- iiiederliegend , oft an der Spitze wur- zelnd, am Grunde kantig mit flachen Seiten, dann bis zur Spitze furchig, meist grün, etwas gestreift, glatt oder mit einzelnen einfachen oder drüsentragenden Haaren besetzt. Dornen kurz, massig stark, mit etwas verdickter Basis, am Grunde des Schössliugs gerade, gegen die Mitte gebogen, an der Spitze sichelförmig, alle von gelblicher Farbe; Blätter zahlreich, 3 -zählig oder durch Theilung der Seitenblättchen 4 — 5-zähIig, auf der oberen Fläche von Sternhaaron diinu- graufilzig, auf der unteren mit einem dichten, sammetartigen, weissen Filze bedeckt, sonst ziemlich dick und lederartig, nngleich-, fast lappig-sägeförmig gezähnt, Läppchen 2 — 3- mal gekerbt, Endblättchen oval oder, wie dio Seitenblättchen, länglich verkehrt -eiförmig, mit verschmälerter ^ gauzrandiger Basis, in eine kurze Spitze auslaufend, selten stumpf, die untersten fast sitzen«!; bei i\^n 3- zähligen sind die Seiten- blättchen 2-th('ilig oder 2- spaltig, mit auswärts gerichteten Abschnitten, lilattstiel stark, halbrund, etwas gerinnelt und, wie die Stielchen, schwach behaart und mit sichelförmigen im Dönicheii dicht bewehrt; Nebenblättihen liiiien -lanzettförmig, Itehaart und bewimport. Bliitheiiast aufrecht , lang und schlank, ecliig, gefurcht, schwach behaart, hier und da mit einzelneu Drüsenborsten besetzt, sonst dem Schösslinge ähnlich; Blätter 3 -zählig, auf beiden Seiten filzig, kleiner als die Stengel- blätter, nach oben in einfache, immer kleiner werdende über- gehend; Rispe schmal, meist laug und vielbliithig, mit auf- rechten, wenig abstehenden, mit krummen Dörnchen besetz- ten, drüseulosen, weichhaarigen, eckigen Zweigen, von denen die blattwinkelstäudigcn traubig, die oberen armblüthig und doldentraubig sind; Deckblättchen ei -lanzettlich , weichhaa- rig; Kelch graufilzig, ohne Drüsen und Dörnchen; Abschnitte ei -lanzettlich, spitz, bei der Fruchtreife zurückgeschlagen; Blumenblätter länglich - verkehrt - eiförmig, weiss, an der Spitze gekräuselt oder gezähnelt; Staubfäden weiss, mit gelb- lichen Antheren; Griffel länger als die Staubfäden; Früchte klein, schwarz, glänzend, von saurem Geschmack. Im Bärenthaie an Waldrändern auf steinigem Sandboden bei Schleusingen, sehr selten! Blüthezeit im Juli und August; Fruchtreife im September und October. Im Gebiete abortiren die Steiufrüchtchen häutig, und man findet deren meist nur wenig an einer Frucht entwickelt. Abänderungen, wie man sie an anderen Orteji, z. B. mit oberseits grünen, fast glatten Blättern, ferner mit entfernten, grossen, fast einfachen Sägezähnen findet, kommen im Ge- biete nicht vor. Eine Verwechselung dieser sehr ausgezeichneten, schon von Weitem erkennbaren Art kann nur mit It. dumelorum \inter den einheimischen Arten vorkommen, und zwar mit der- jenigen Abänderung, deren Blätter anf der oberen Fläche grau-, auf der unteren weissfilzig sind, wodurch der Strauch bei 124 flüchtiger Betrachtung dem R. tomentosus Borkh. täuschend ähnlich wird. Diese granfilzige Abart von R. dumetorum un- terscheidet sich jedoch von R. tomentosus 1) durch den an der Basis stielrunden, in der Mitte stumpf- kantigen, meist behaarten und bereiften Schössling; 2) durch die geraden, konischen oder am Grunde zusammen- gedrückten Dornen ; 3) durch die eigenthümliche Form der meist 5 -zähligen, fussförniigen Blätter, besonders durch das grosse, lang;- gestielte, kreisrunde Endblättchen und die viel kleineren, ovalen Basalblättchen ; 4) durch die nicht selten 5- zähligen Blätter des Blüthen- astcs; 5) den lockeren, breiteren Blütheustand; 6) den bewehrten Kelch ; 7) die grösseren, oft röthlichen Blüthen und grösseren Früchte. 6. R. thyrsoideus Wimm. Straussblüthiger Brombeer- strauch. Wimmer Fl. v. Schles. I. 1832. p. 204. und 1844. p. 131. — Bluff et Fingerh. 1. c. p. 192. — Fries Summa Veget. Scaud. p. 165. — Arrhenius 1. c. p. 28. — Sonder Fl. Harab. p. 274. — Betcke 1. c. p. 96. — Babingt. Man. p. 95. — Grenier et Godron 1. c. p. 547. — Garcke 1. c. p. 103. — jR. fruticosus vieler Auetoren vor Wimmer (non L. nee Sm.). — Schultz Prodr. Fl. Slarg. p. 131. — Weihe et Nees ab Es. 1. c. p. 24. t, 7. — Boenningh. Prodr. Fl. Mon. p. 150. — Guimpel et Hayne t. 103. — Wimmer et Grab. 1. c. no. 697. — Spreng. Syst. veget. I. c. p. 528.— DC. Prodr. II. p.506. — il. candicans Whe. (oliui) Reicheiib. Fl Germ. exe. p. 601. — R. discolor ß. lliijrsoideus Bell -Salter Bot. Gaz. Mai 1850. No. 17. p. 121. 125 Caule sterili erecto apice arcuato - deßexo roliindato- angiilato sulcato glabro aculeis validis ninltiformibus ar- inato , fol. b-nato-digitatis glabris iitriiiqne viridiljiis snbtus pallidioribus aiit (saopins) cano- \v\ albo-tomc/ifosis, foliolo terniinali loiigiiis pctiohilato lato-ovato subcordato aiit ob- longo acuminato, lateralibus ovato-obloiigis basi anjiiistiori- bus, infiniis breviter pctiolulatis miiioribiis, fol. raini floriferi ^-natis et 5-natis, paniciila siibracomosa ant coniposita elongata thyrsoidea, ramiilis crecto-patulis raiins divaricatis pcdiinculisque pilosis reciirve aculeolatis, calyce cano-lomen- toso stibinermi , laciiiiis sub fructu refiexis, petalis obova- tis albis ant roseis, conocarpiis atris glaberrimis iiitidis. Hnjiis speciei valde variabiüs apiid iios obviae fiierunt hae varietates et formae : A. Candicantes: Folia siibtns viridi-pubesceiilia ant caudi- canti-tomentosa, tomeiito leviore. Acnlei sparsi. Folio- liim terminale oblongnm ant obovato- oblongnra. Caljx inermis. «. oblongifolius (R. tht^rsoideus ß. groctlis Godr. Mo- nogr. p. 31.): fol. mollibns, canlinis snbtus virescenti- pnbescentibus , ramis candicanli-subtoinentosis , loliolis oblongis, terniinali basi rotnndato, panicnla snbracemosa angnstissinia, flor. albis. ß. genuinus (R, fruticosus Wlie. et N. — R. candicans Whe. (olim) Rclib. Fl. Germ. exe. p. 601. — Melsch Fl. Henn. p. 255. — R. thjjrsoidcus «. candicans Blnif et Fing. 1. c. p. 192. — Godron monogr. p. 31.): Fol. coriareis snbtus virescenti- ant iucano- tomentosis, folio- lis obovatis ant oblongo-obovatis , terminali subcordato, pauieula snbracemosa aut composita altennata, ramnlis axiliaribns erecto- patnlis , flor. albis roseisve. 126 * pyramidalis', pauicula ampla diffusa multiflora bracleis 3-fidis lanceolatis inferue fol. 3 — 4 siiuplicibiis sub- cordatis fulta, flor. speciosis albis. ** cordatus (noii jR. cordifolitis Wh. et N. qiii rhamni- folio adjiuigeiidns est): priori forinae (*) adiuodtim si- iiiilis, sed foliolo foliorum caul. terminali niere cordato. B. Rhamni/olii. Folia subliis cano- toraeutosa, tomeuto deu- siore ; folioliim teriniuaie siiborbiciilatiini ciispidatum. Fe- tioli aeque commuuis ac partiaies costaque media aculeis falcatis horridi. Caljx basi subaciciilatiis. y. Rha?nnifolius BliifF et Fiiigerh. (I. c. p. 19i). — Godron moiiogr. p. 31. — Souder Fl. Harab. p. 274. — Garcke 1. c. p. 103. — R. rhamnifolius Whe. et N. (1. f. p, •22. tab. 6.) — Boeiiuiugb. Fr. FJ. Mouast. p. 150. — Reicheub. FI. Germ. exe. p. 600. — Fetermanii Fl. Lips, p. 369. — Metsch 1. c. p. 255. — Babiiigi. Man. p. 95. — Bell Salter Bot. Gaz. p. 118. — Greiiier et Godrou i. c. p. 548. — R, grandis Trag. comm. p. p. 970. — R. diacolor y. glabratus Kaltenb. I. c. p, 269. — ü. fruticosus Roth. Fol. coriaceis rngnlosis minoribus, paniciila augusliore subraceiiiosa (iu umbrosis) aut latiore magis composita (in apricis) laxa. R. cordifoliusY^\\Q. et N. uou oceurrit intra liiies Henueb. Schössliug aufrecht, in breit gespanntem Bogen überbän- geud, und erst im Herbste mit der Spitze den Boden errei- chend, grünlich, an der Sonne bianu und glänzend, gestreift, hoch und stark, zuweilen <ästig, glatt, nur an der rundlichen Basis schwach behaart und mit vielen rothbraunen, drüsigen Punkten besetzt, gegen die Mitte 5-kantig und weiter hinauf lief ausgefurcht j Dornen an der Basis klein, gerade und wenig 127 zahlreich, höher hinauf werden sie grösser, zahlreicher, zu- letzt sehr stark, mit verdickter oder ziisaraineiigedrückter Basis auf den Kanten sitzend, von der Farbe des Schösslings und mit langer, strohgelber Spitze, am Ende des Schösslings sichelförmig gebogen ; Blätter gross, 5-zählig- gefingert, meist lederartig, an der oberen FKäche meist dunkelgrün, glatt, glänzend oder matt, flach, ander unteren blassgrün, iusWeiss- liche übergehend nnd weichhaarig, oder gran nnd selbst weiss von kurzem Filze, mit hervortretenden gelblichen Haupt- und Nebenrippen, Endblcättchen langgesticlt, oval oder länglich - breit -eiförmig, an der Basis oft herzförmig, zugespitzt, sel- ten länglich ins Lanzettliche übergehend; die Seitenblältchen länglich -eiförmig mit verschmälerter Basis, etwas kürzer ge- stielt; die unteren kurz gestielt und kleiner, alle ungleich - nnd grobgesägt; Blattstiel schwach gerinnelt, behaart und mit krummen Dörnchen bewehrt, die immer kleiner werdend auf die Mittelrippe übergehen; Nebenblättchen schmal, geädert, bewimpert. Blüthenstengel dem Schösslinge gleich, eine Menge Blüthenäste aus dem Boden (reibend; letztere 'aufrecht, an der Basis stielrund nnd behaart, braun, nach oben eckig, dünnfilzig und bedörnelt, Dörnchen sichelförmig mit breiter, röthlicher Basis und gelblicher Spitze; Blätter an der Basis oft 5-zählig, oben stets 3- zählig, mit 2 bis 3 ungetheilteu rispeuständigen; Endlilättchen lang gestielt, herzeiförmig, mit verschmälerter, oft keilförmiger Basis; Seitenblältchen fest sitzend, oval oder verkehrt- eiförmig, alle eingeschnitten -ge- sägt, in eine kurze Spitze auslaufend; die rispenständigen herzeiförmig oder eilanzcttlich ; Nebeublättchen schmal und bewimpert. Blüthen in einer schmalen, dichten, am Grunde lockeren, einfachen, fast traubigen oder zusammengesetzten, kürzeren oder häufiger längeren, straussförmigen Rispe, mit aufrecht -abstehenden, seltner mit sparrig-ausgcbreitelen Zwei- 128 gen, wovon die unteren, blattwinkelständigen rispig-dolden- traubig, die oberen, ausserblattwiiikelständigeii tranbig, dünn- filzig, mit kleinen, sichelförmig gebogenen Dornen mehr oder weniger bewaffnet und mit einfachen oder 3-thciligen, schma- len, behaarten Deckblättcheu gestützt sind. Kelch dünnfilzig, grau, nnbewehrt und drüsenlos, mit ovalen, kahlen, knrz- zngespitzten, nach dem Verblühen zurückgeschlagenen Ab- schnitten. Blnmenkrone blassroth oder seltener weiss; Blu- menblätter verkehrt- eiförmig, mit verschmälerter Basis , ganz- randig, gewimpert und geädert, auf der Aiisseuüäche zart- flaumig; Früchte von mittlerer Grösse, kugliih, schwarz, glatt und glänzend. Hänfig im Gebiete, auf sonnigen, bergigen Holzschlägen, an Bergabhängen , «. auf Sandsteinfelsen an der State bei Ratscher; ß. häufig in lichten Wäldern; * auf Kalkspathgan- gen des rothen Porphyrs am Doraberge bei Linsenhof; ** auf dem Ahlstädter Berge bei Schleusingen; /. auf Kalkboden bei Altenfeld, selten. Dass weder der Linne'sche, noch der Smith'sche R. fruticosus hierher gehört, dass sogar der R. thijrsoideus zu Linne's Zeiten der Schwedischen Flora noch gar nicht angehörte, sondern erst 1818 von Fries unter dem Namen R, fruticosus Sra. seiner vaterländischen Flora einverleibt wurde, hat bereits Arrhenius (1. c. p. 30) gezeigt. Wenn Weihe und Nees bei ihrem ß. fruticosus (= thijrsoideus Wimm. p. 25. den R. fruticosus Smith (Flor. Brit. II. p.543) citirteu, so beruhte dies allerdings auf einem Irrthume , da der Smith'sche fruticosus dem discolor angehört. Wenn dagegen die englischen Schriftsteller und in der neueren Zeit auch Godron (et Grenier Fl. de France, nicht Monogr ) u. A. nach Weihe's Vorgange den R. rhamni- 129 folius als selbstständige Art aufstellten, so widerstreitet die- ses deu Erfahrungpu des Verf.'s, der im Gebiete deutliche Mittelforraeu und Ueborgänge beobachtete. Die Form, Grösse, Consisteiiz und Bekleidung der Blätter, der Grad der Bewaff- nung der Rispe und des Kelches können bei einer so varia- belen Art, wie diess H. th^rsoideus ist, nicht niaassgebend sein, um darauf das Artrecht zu begründen. Die früher von Weihe dieser Art beigelegte Benennung {R. candicans) wurde später von ihm selbst wieder aufge- geben, weil Bekleidung und Farbe der Blätter viel zu unbe- ständig sind. Die viel zweckmässigere und allgemein ange- nommene Wimmer'sche Bezeichnung ist auch hier benutzt worden. Eine Verwechselung des R. thyrsoideus (welcher Name wohl von R. th^rsijioriis Whe. et N. zu unterscheiden ist) mit R. fruiicostis L. [plicattts Whe.) kann bei Verjileichung der Diagnosen nicht wohl vorkommen. Die unterscheidenden Momente siehe unter R. fruticosus L. Mit Bell Salter's Ansicht, dass JB. thyrsoideus als Abart von JR. dücolor Whe. et N. zu betrachten sei , kann Verf. nicht übereinstimmen, so viel Eigenthüralichkeifen auch beide mit einander gemein haben. Denn R. discoior weicht in der Richtung, Form und Bekleidung des Schössliugs, in der Bewehrung desselben, der Consistenz, Gestalt und Serra- tiir der Blätter, Bekleidung und Bewehrung des Blüthenastes, endlich in der Stellung der Blüthenzweige so wesentlich von R. thyrsoideus ab, dass eine Verschmelzung beider Arten als naturwidrig und nicht hinreichend gerechtfertigt erscheint. Wenn auch der in England so gemeine jR. discoior , der von den früheren englischen Botanikern für den Linne'schen R. fruticosus gehallen wurde, in derSeirahir der Stengelblätter, 28t Bd. äs Heft. 9 130 so wie in der Form und Stärke der Doruen des Bliithenastes vom Weihe'schen discolor etwas abweichen sollte. Aehu- liche Abweichungen finden sich auch in Deutschland, nament- lich in der Rheingegend, so wie iu Frankreich, ohne deshalb ihren Charakter und ihre Selbstständigkeit zu verleugnen. Von R. vulgaris Whe. et N. und einigen seiner Abarten, namentlich von R, villicaulis Koehl. , unterscheidet sich R. thi/rsoideus 1) durch den aufrecht -gebogeuen (nicht bogig niederliegeu- den) Schössling; 2) durch den oberhalb der Basis stets unbehaarten und ge- furchten Schössling; 3) durch weniger zahlreiche Dornen desselben; 4) durch grössere, mehr länglich -eiförmige Blättchen des- selben; 5) durch schwächere, nicht abstehende Behaarung, kürzere Dornen und oft 5 -zählige Blätter des Bliithenastes; 6) durch die straussförniige Inflorescenz; 7) durch die unbewehrteu, driiseiilosen Kelche. ß. calycibus viridibus, laciniis margiue albidis. 7. R. suberectus Anders. Ebenstraussblüthiger Brom- beerstrauch, Anderson in Transact. of Linnean Soc, Tom. XI. p.218. tab. 16. — Smith Engl. Flor. Tom. 11. p. 406. — DC. Prodr. P. II, p. 550. — Reichenb. Flor. Germ. exe. p. 600.^ — Spren- gel Syst. Veg. II. p. 528. — Arrhenius Monogr. p. 19. — Metseh Fl. Henneb. p. 254. — Fries Summa Veg. Scand. I p. 164.— Betrke 1. c. p. 85. - Babington Man. 1851. p. 93 — Bell Salter in Bot. Gaz. 1850. Mai. p. 117. — R. fasti giatus Whe. et Nees I. c. p. 16. tab. 2. — Bluff et Fingerh Tom. I. P. II. p. 191.— R. corjUfolio-idaetis Meyer Chlor, A 131 HannoY. p. 47. — R. corylifolius a. sihaticns Fries Nov. ed. I. p. 53. — R. fruticosus Ij. snherectus Martin. Scand. Fl. III. p. 119. — Garcke 1. c. p. 102. — R. fruticosus ß. fastigiattis Wimmer Fl. v. Schi. 1. 18 «4. p. 131. — Hook, u. Ariiott p. 119. — R. fruticosus ß. silvaticus Soud. Flor. Haral). 1851. p. 272. — R. vticroacanthus Kaltenbach 1. c. p. 263. Caule slerili erecto apice deflexo, rotundato-obtusan- gulo glabro aoiileis snbcrecfis ejciguis nninito, fol. 3 — 5 — 7-natis utrinque viridibus sat magiiis, foliolo terminali cordato-ovato suborbicuhtto cuspidato argiite serrato; ra- inis floriferis siiblireviliiis appropinqnatis; florihns 5 — 12 sub- racemosis subf astig iatis , calyce villosiilo fiisro-viridi iuermi postremo reflexo , petalis ohovatis intogerrimis albis, stainint* biis stylos super antibus , conoearpiis atrosanguincis glabris. Schössliiig aufrecht, sptäter mit der Spitze etwas über- häugeud, zuletzt bogenförmig gpgen die Erde gerichtet, am Grunde stielriind, mit schwarzen, drüsigen Punkten besetzt gegen die Mitte stumpfkantig, mit flachen, gPgen die Spitze ausgpfiirchlen Seiten, ziemlich dick, von weicher, fast safti- ger Consistenz, im Schatten grün, an der Sonne röthlich, ohne Haare, Borsten und gestielte Drüsen, am Grunde mit ziemlich zahlreichen, gegen die Spitze sparsamere», kleinen, kurzen, konischen oder zusammengedrückten, mit verbreiter- ter Basis auf den Kanten sitzenden, znrückgeneigten, brau- nen , an der Spitze etwas hellereu Dörnchen bewehrt ; Blätter gross, 3 — 5-zählig, nicht selten durch einseitige oder bei- derseitige Theilnug des Endblättchens 6 — 7-zählig, auf bei- den Flächen grün, auf der oberen lebhaft grün, glatt, mit sehr wenigen, zerstreuten, anliegenden Haaren, auf der un- teren etwas blasser, stark gerippt und geädert, die Rippen weichhaarig; bei den 5 -zähligen ist das Endblättchen laug- 9* 132 gestielt , lireit-horz-ciföniiij^- , im Umiisse niiidliih, mit lang vorgezogeucr, au den Räudern hogcufönnig ausgeschweifter Spitze, Seitcublättcheu kurz gestielt, eiföruiig, mit nuglei- eher Basis, zugespitzt; die unlersleu sitzend oder kaum ge- stielt, oval; liei den 3 -zähligen sind die untersten ßlättchen kurzgestielt, am unteren Rande hauchig erweitert, oft einge- schnitten und bis zur Hälfte gespalten, ans 2 verwachsenen Blättcheu bestehend, alle llach, selten etwas gefallet, am Rande ungleich oder scharf gesägt, mit I>räuu]ichen Spitzen der Sägezähn<'5 Blattstiel gerinnelt und wie die Stielchen mehr oder weniger, oft abstehend behaart, mit rötblichen Driisen- körperchen und sparsamen, sehr kleinen, sichelförmigen Dörn- cbeu besetzt; Nebenblättcheu fädlich , schwach behaart, ßlü- thcnstfugel bogenförmig überhängend , braunroth , fast stiel- rund, glatt, mit einzelnen drüsigen Punkten und sparsamen, last geraden, kleinen, pfriemförmigen , braunen Dornen mit breiter Basis und hellerer Spitze besetzt, aus dem Bogen, be- sonders aus der Stengelspitze, eine Menge Blütlieuäste hervor- treibend, letztere etwas kantig, kurz und dünn, meist hori- zontal, aiternireud, wie die Blülhensliele behaart, unbewehrt oder mit sehr wenig kleinen , geraden Dörnchen und schwar- zen, ungestielten Drüschen besetzt. Blätter der Bliithenäste 3-zählig, die rispenständigen einfach, alle grün, au der obe- ren Fläche glatt, an der unleren, besonders den Rippen, weich- haarig und etwas blasser, grob- oder eingeschnitten -gesägt ; Eudblättchen oval oder eiförmig, am Grunde verschmälert, gestielt, spitz; Seiteublättcheu klein, sitzend, verkehrt -eiför- mig, fast keilförmig, kurzgespitzt; die rispenständigen eiför- mig und zuletzt lauzettlich; Nebenblättcheu linien- laiizettlich. Deckblältehen einlaih oder getheilf, lauzettlich, behaart. Die Inflorescenz ist eine Traube oder traubenförmige, 5 — 12- blüthige Rispe; in letzterem Falle sind die untersten, blatt- j 133 winkolsttändigen Zweige raelirbliUhig, die oberen meist ein- bliithig lind gegen die Spitze der Rispe au Länge abnehmend, so dass die oberen Bliithen gegipfelt, alle aber abstehend sind; Kelch dunkelgrün, etwas zottig, iinbcwehrt, Abschnitte eiför- mig, anf der Innenseite nnd an den Rändern grautilzig, an der Spitze grün, nach dem Verblühen zurückgeschlagen; BIii- meukrone gross, Blumenblätter verkehrt- eiförmig, mit sehr verschmälerter Basis, ganzrandig, geädert, weiss, viel länger als der Kelch; Staubfäden länger als die Griffel; Früchte schwarzroth, glatt, säuerlich. Auf Waldblössen, Holzschlägen, an Waldrändern, an vie- len Orten des Gebietes, z. B. auf dem Doli- nnd Friedberge bei Suhl, am Mittelberge nnd unter dem Sandwnrfe bei Schleu- singen, bei Zollbrück ii. a, 0. Blüthezeit kurz, Eude Juni, Fruchtreife im September. Die englischen und schwedischen Schriftsteller beschrei- beji den H. suhtrectus Anderson als selbstsländige Art, ohne ihren Diagnosen den Weihe'schen R. fa>iUgialns als syno- nymum oder Abart beizufügen. Fries und Godrou (Summa Veget. Scand. I. p. 164 , Monograph. des Rubus p. 36. und Fl. de France p. 54i>.) ziehen die Weihe'sche Pflanze als Varietät zu R. f'ruticosus L. , und in der That kommt ein Godrou'sches Original -Exemplar aus Nancy, welches der Verf. besitzt, ausser dem ziemlich langen racemiis apice fasti- giatiis, der grossen, milch weissen Bliiiuenkrone mit laugen, die Griffel überragenden Staubfäden, den blattförmigen An- hängseln der Kelchabschnitte und feinerer Serratiir der flachen Stengelblätter, ganz mit R. fruticosus L. überein; nament- lich ist der Schössling von harter, holziger Consistenz , 5- kantig, mit ausgefnrchten Seiten; seine Dornen sind stark, lang, gerade oder kaum gebogen, massig zahlreich, und glei- chen überhaupt völlig denen von jR. fruticosus; die Stengel- 134 blätter sind mehr lederartig, Ideiner und weniger hellgrün, als an norddeutschen, schwedischen und Petersburger Exem- plaren des R. suberectns. Demnach scheint Godron, der an seinem R. fruftcosus ß. fastigialus keine andere Ab- weichung von der Stammform findet, als die flachen, nicht gefalteten, vom Schatten des Standortes (?) erzeugten Blätter, nicht ganz ohne Grnnd die Pflanze mit R. fruticosns zu ver- einigen, und es ist nicht unmöglich, dass ähnliche mit dem Namen R. fastigiatus Whe. bezeichnete Formen auch dem scharfen Diagnostiker Fries vorgelegen haben. Ob nun gleich die Henneberg'sche Pflanze durch ihre zahlreichen, sehr kurzen und weichen Dornen des Schösslings von dem R. sub- erectns der englischen und schwedischen Autoren („aculeis raris rectis falcatisque" Fries und „aculeis raris validis basi valde dilatatis" Arrhenius), zu welchem doch auch die Weih c- sche Pflanze zu gehören scheint, abweicht, so unterliegt es doch keinem Zweifel ^ dass die Henneberg'schen, so wie alle aus den verschiedensten Gegenden des nördlichen Deutschlands dem Verf. zugekommenen Exemplare, vom R. frtiticosus L. {plicatus Whe.) wesentlich verschieden , und wenigstens als Individuen einer der ächten Anderson'schen Art zuge- nörigen Form zu betrachten sind, um so mehr, als jene star- ken und sparsamen Dornen sich doch auch nicht selten an zweijährigen Stämmen der Hennebergischen Pflanze finden, andererseits aber bei Smith nirgends von starken Dornen, sondern von „footstalks sparingly and minutelj prickly" (1. c. p. 407. 20. Zeile) die Rede ist. — Arrhenius beschreibt (p. 21) uo(h eine Var. b. mitis (fol. teuuioribns et angnstio- ribus quam in vulgari , aculeis multo minoribus raz-issimis), zu welcher jedoch die Hennebergische Pflanze nicht gehören kann, weil ihre Dornen weder „rarissimi", noch ihre Stengelblätter „angustiora" sind. — In der Carakteristik des R. suherectus 135 Anderson stimmen mit Smith auch Baltington nnd Bell Salter iiberein; doch sagt Letzterer von den Blumenblättern : „petala spreading, scarcelv exceeding the calyx", was aller- dings bei der Honnebergischen Pflanze nicht der Fall ist, bei welcher im Gegentheil die petala stets viel iäugor sind, als die sepala. — Ans dem Allen geht wenigstens so viel hervor, dass auch jR. suberectus Anders, einer veränderlichen Art angehört. Es ist übrigens keinem Zweifel unterworfen, dass diese Pflanze, zu welcher 7?. fastigiafus Whe. et N. wenigstens als Form gezogen werden muss, als eine gute und selbstständige Art zu betrachten sei, die sich von R. fruticosus L. (plicatus Whe. et N.) durch folgende Charaktere wesentlich unter- scheidet: 1) durch den meist stärkeren, weichereu und hellgrünen, an der Basis stielruudeii Schössling; 2) durch die kurzen, schwachen, meist geraden Dornen von weit geringerer Zahl (ausser der Basis des Schösslings); 3) durch die oft 7- zähligen, meist grösseren, hellgrünen, flachen und fast völlig glatten , stärker gerippten Stengel- blätter; 4) durch die viel längere Endspitze der End- und Seiten- blättchen derselben; 5) durch die weniger behaarten und viel schwächer bewehr- ten Blattstiele und Stielchen; 6) durch die schwächer bewehrten Blüthenäste; 7) durch den mehr gegipfelten Blüthenstaud ; 8) durch den etwas mehr behaarten , stets unbewehrten Kelch j 9) durch längere, die Griffel überragende Staubfäden ; 10) durch stets weisse Blüthen und schwarzrothe (nicht schwar- ze) Früchte mit kleineren Steinfrüchtchen ; 11) durch die etwas frühere und kürzere Blüthezeit. 136 8. R, fruticosns L. (iion Whe. et N.) Faltenhlättriger Brombeerstrauch. Linue Flora Siiec. Edit. I. No. 409. Ed. II. No. 444. p. 172. pro parte. — Flora d. Wetterau. IL p. 235,- — Reichenb. Fl. G. exe. p. 600. — BliiflP et Fiugerh. 1. c. p. 191. — Pe- term. Fl. Lips. p. 367. — Arrhenius Moiiogr. p. 25. — Wim- mer Flora V. Schles. 1844. I. p. 131. — Godroii Moiiogr. p. 36. — Mctsch Fl. Heuiieb. p. 254. — Betcke 1. c. p. 89. — Garcke 1. c. p. 102. — B.. plicatns Whe. et N. 1. c. p. 13. t. 1. — Wimmer et Grab. 1. c. No. 696. — Smith EDgl. Fl. II. 1824. p. 401. — DC. Prodr. II. p. 560. — Bell Salter iu Bot. Gaz. 1850. Mai. p. 117. — Babiugt. Manual p. 93. — R. fastigialus Kalteub. I. c. p. 264. — R. niti- dus Sm. I. c. p. 404. Caiile sterili erecto apice deßejco pentagono siibsulcato glabro aculcis validis subrectis ant recurvis armato, fol. 5- natis plicatis iitrinqiie viridibiis siipra glabriiisculis stibtvs pubescentibus , foliolo termiiiali cordaio-ovato acuminato louge petioliilato, infimis minoribus subsessilibus ovalibiis, fol. rami lloriferi 3-wa/7's; lloribns stibracemosis siibcorym- bosis; calyce i\\%co-viridi villosiilo postrerao reflexo, petalis ovalibus albidis roseisve, starainibus stylos aequanlibns aiit breviort'bus , conocarpiis atris glaberrimis. Variat apnd nos his forrais: * fol. cauliuis plauis majoribns ; ** fol. rami floriferi 3 — 5-iiatis; *** nitidus Bluff et Fiug. (R. nitidus Whe. et N. — R. corj/li/olius Hayne (uoii Sm.) Arzeueigew. III. tab. 11. — Guimpel und Hajne tab. 102. fol. minoribus subco- riaceis planis, iloribus subracemosis aut paniculatis, ca- Ivce subaculeolato. 137 Sfhössling nicht hoch, aufrecht, an der Spitze üherge- bogen, grün oder brannroth, 5- kantig mit flachen Seiten, nu- ter der Basis der Blattstiele gefurcht, glatt und gegen die Mitte mit schwarzen, drüsigen Punkten bestreut 5 Dornen ziemlich zahlreich, ungleich, meist sehr stark, konisch, mit breiter Basis, von der Farbe des Schösslings, an der Spitze rölhlich-gelb, am Grunde des Schösslings kleiner, fast ge- rade, gegen die Mitte desselben länger, schwach gekrümmt und zurückgeljogen, an der Spitze sichelförmig. Steugel- blätter 5 - zählig -gelingert, End - und Seitenblättcheu herz- eiförmig gestielt, unterste Blättchen oval, sehr kurz gestielt, rückwärtsgekehrt, alle plötzlich zugespitzt, scharf und un- gleich gesägt, mit braunen Spitzen der Zähne, den Seiten- rippen parallel gefaltet, an der Oberfläche hellgrün, mit kur- zen, angedrückten Haaren schwach besetzt, glänzend, untere Fläche blass- oder gelblich -grün, besonders an den hervor- tretendt'ii Seitenrippen und der mit sichelförmigen Dörnchen bewehrten Mittelrippe mit einem seidenartigen Fhuinie besetzt; Blattstiele behaart und mit sichelförmigen Dörnchen stark be- wehrt, Hauptstiel schwacn-, Stielchen stärker gerinnclt ; Ne- benblättchen lanzettlich -linealisch, weich behaart, bewimpert. — Blütheustamm weniger aufrecht, sonst wie der Schössliug. - Blüthenäste ziemlich zahlreich, behaart, kantig, unter den Blattstielen gerinneil, mit sihwarzen, drüsigen Punkten und sichelförmigen Dörnchen besetzt; seine Blätter 0- zählig-, selten 5- zählig -fussförmig, die unterstrn kleiner mit stum- pferen Blüthen, die blüthenständigcu uugetheilt, Endblättcheu ei- oder keilförmig, schwach geherzt, Seitenblättcheu sitzend, ei- oder rautenförmig, oft ohrförmig eingeschnitten, allein un- gleich doppelt- oder eingeschnitten -gesägt, in eine kurze Spitze auslaufend, dünner und weicher als die Stengelblätter, Blattstiele und Stielchen stark seriunelt, mit sichelförmigen 138 Döruchen iiud absteheudeu Haaren besetzt; Nebeublättchen grösser iiud breiter als au den Steugelblättern; Blüthen locker, fast eine Traube bildend, Blumenstiele meist einblüthig, blatt- wiukelständig, aufrecht -abstehend, die fast sitzende Termi- nalblüthe überragend, behaart,, selten fein bedörnelt, am Grunde mit meist einfachen, lanzettlichen, behaarten Deck- blättchen gestützt, Kelch grünlich -braun, gLäuzend, unbe- wehrt, etwas zottig; Abschnitte an den Rändern und auf der Innenseite graufilzig, eiförmig, mit meist lang vorgezogener, grüner, blattartiger Spitze. Blumenblätter verkehrt -eiförmig, bewimpert, weiss oder röthlich; die Staubfäden kürzer oder eben so lang als die Staubwege; P'rüchte schwarz, glatt, wohlschmeckend, Steinfrüchtchen zahlreich, mit bleibendem Griffel. — An Wald- und Ackerrändern, Bergabhäugen ge- mein. Die Form * im Gebüsch an einem Sumpfe am Fnsse des Mittelberges bei Schiensingen ; ** hier und da zerstreut, doch selten; ''^** nitidus in Wäldern, nicht selten. Blüthezeit etwas später und länger dauernd, als bei Ä. suberectus , vom Anfange Juli bis August; Frnchtreife im September. R. nitidus des Gebietes verräth durch Wuchs, Form nnd Bewehrung des SchÖsslings, durch Farbe und Bekleidung der Blätter u. s. w. deutlich seine Abkunft von R. fruticosus L., nnd verdankt ohne Zweifel seine abweichenden Zustände dem Schatten des Waldes und einer kärglichen Bodenbeschaf- fenheit. Wenn einige Schriftsteiler, z.B. Sonder (Fl. Hamb.) ihn zu R. afßnis ziehen, so gaben dazu ohne Zweifel die flachen (nirht gefalteten) Blätter, die mehr zusammengesetzte Inflorcscenz und die nicht selten 5-zähligeu Blätter des Blü- theurtstes Veranlassung. — R. nitidus Bell Salter = Lind- leijaniis Lees ist von der Weihe'schen Pflanze sehr ver- schieden, und wurde später von Bell Salt er selbst als Ab- 139 art zu R. rhamnifolius gezogen (Bot. Gtaz. I. c. p. 118). Gleichwohl ist dieser Varietät das Citat: „W. and N. tab. IV." beigefügt. K. fruticosus L. kann leicht mit R. siiberectus Anders, lind jR. afjinis Whe. et N. verwechselt werden. Die nnter- siheidenden Merkmale siehe bei den bezüglichen Arten. — Von R. thj^rsoideus Wimni. (fruticosus Whe. et N.) nnter- scheidet er sich leicht: 1) durch den weniger hohen, nnr unter der Basis der Blatt- stiele etwas (nicht tief) ausgefurchten Schössling; 2) durch die hleineren, scharf gesägten, faltigen, unterseits grünen oder gelblich -grünen, seidenhaarigen (nicht fla- chen, unterseits grau- oder weissfilzigen) Blätter; 3) durch die rundlich -eiförmigen (nicht ovalen, länglich - oder verkehrt -eiföi'migen) End- und Seitenblättchen; 4) durch die gewöhnlich nur 3- zähligen, viel kleineren, nu- ten grünlichen Blätter des Blüthenastes; 5) durch den lockeren, fast traubigen, armblüthigen (nicht straussförmigen , rispigen, vielblüthigen, oft pyramidalen) Blüthenstand; 6) durch den grünlich- braunen , glänzenden (nicht gran- oder weissfilzigen) Kelch mit lang- zugespitzten (nicht kurzgespitzten) Abschnitten. 9. R. affinis Whe. et N. Verwatidter Brombeers/rauch. Weihe u. Nees ab Esenb. I. c. p. 16. tab. 3. a. b. — BluflF et Fing. 1. c. p. 191.— Rcichenb. 1. c. p. 600. — Smith Engl. Flora II. 18*24. p. 405. — Boenningh. Prodr. Fl. Starg. p. 150. — Lejenne et Court. Comp. Fl. Belg. p, 166. — Pe- term. Fl. Lips. p. 368. — Fries Summa Veg. Scand. p. 165. — DC. Prodr. II. p. 560. — Arrhenius Monogr. p. 25. — Kaltenbach 1. c. p. 266. ~ Metsch Fl. Henneb. p. 254. — 140 Bctclce 1, 1". p. 93. — Sonder Flor. Hamb. p, 273. (excl. syiioii.) — Babingtou Mau. p. 94. — Gnrcke 1. c. p. 102. — Grenier et Godoru 1. c. Caule sterili creclo apice deciirvato b-anguiari sulcato glabro, acnleis vitlidis iuaeqiialibiis, fol. 6-natis digital is iilriuque viridibus foliolo lermiiiali cordato-ovato actitni- nato , Omnibus petioliilatis acute et iticiio -serratis plauis; fol. rami floriferi 3-natis, mediis saepe b- naio-pedatis; panicula laxa elongafa, caljce fusco-viridi pubescente pa- tente vlx reflexo; petalis ovalibus albis aut roseis, coiiocar- piis atris, glabris nitidis. Insignis apud nos obvia varietas haec est: ß. viontanus [R. monlanus Wirtgen sec. specim. exsiccata nou Lejeune): caule petiolis ramulis ^floriferis et caly- cibus ferocissinie acnleatis, acnleis falcatis, in summa panicula erectis reclinatisj fol. caulinis subtus albido- tomentosis, rauii floriferi 3-natis albido-viresceutibus, pedicellis hirsutis, calyce subtomentoso bracteisque glan- dulosis. Ausserdem kommen im Gebiete, obgleich sehr selten, Exem- plare mit einzelnen 7-zähligeu Steugelblättern und andere mit iinregelmässig zerschlitzten und abnorm verschmälerten Blätt- chen vor. Schössling aufrecht, au der Spitze übergebogen, grün oder braunroth, unten und gegen die Mitte mit schwarzen, drüsigen Körperchen besetzt, glatt, kantig, gegen die Spitze gefurcht, reich bedornt; Dornen stark, mit breiter, etwas zu- sammengedrückter Basis, oder konisch, am Grunde des Schöss- lings gerade, dann gekrümmt, an der Spitze desselben sichel- förmig, alle sehr verwundend, rothbrauu, mit gelblicher Spitze; Blätter 5 -zählig, fingerförmig, gross, an der oberen Fläche dunkelgrün, fast glatt, au der unteren mit hervortretenden, 141 oft braunrotlien Rippen, blassgriiii oder gelblirh-grüii, weich- haarig oder lockerfilzig, Endhlättchen herzeiförmig, die un- tersten oval, am Grunde etwas verschmälert, Seiteiiblättcheu eiförmig, mit verschmcälerter, etwas geherzter Basis, kürzer gestielt als die übrigen, alle scharf- und doppelt-, fast ein- geschnitten-gesägt, mit rothbraunen Sägezähnen, lang zuge- spitzt und abgeflacht, nur gegen die Spitze und an den Rän- dern wellenförmig gefaltet, Mittelrippo mit kleinen, sichel- förmigen Döruchen schwach bewehrt, mit stärkeren dagegen der dicke, gerinnelte und etwas behaarte Blattstiel; Nebeu- blättchen linealisch, behaart und bewimpert. Blüthenstengel reich an BInmenästen , sonst dem Schössling ähnlich. Blüthen- ast aufrecht, am Grunde stielrund, dann kantig, an der Spitze gefurcht, seidenhaarig, seine Blätter am Grunde und gegen die Basis der Rispe 3 -zählig, in der Rispe ungetheilt, gegeu die Mitie meist 5 -zählig -fussförraig, Endblättchen herzeiför- mig, wie die ovalen , au der Basis stark verschmälerten Sei- tenblättchen , länger gestielt, die untersten sehr kurz gestielt, oval, sonst alle denen des Schösslings ähnlich; bei deu 3- zähligen sind die Seiteublättchen am unteren Rande breiter und, wie das Endblättchen, oval; die einfarheu, blülhensfäu- digen gewöhnlich schmäler. Deckblättchen gewimpert, unge- theilt oder 2 — 3-spaltig; Blüthenzweige und Stiele zottig, uubewehrt oder mit wenigen sichelförmigen Döruchen und drü- sigen Punkten besetzt; die untersten blattwinkelständigen län- ger und mehr abstehend als die oberen, meist armblüthig, in letzterem Falle die Blüthen kurz gestielt, doldentraubig au der Spitze der Zweige stehend, die obersten Blüthen 1 — 2- blüthig, olle eine lockere, verlängerte, reich- oder armblü- thige Rispe darstellend. Kelchzipfel äusserlich bräunlich - grün, fast zottig, an den Rändern und inwendig graufilzig, eiförmig, mit kurzer Spitze, bei der Fruchtreife rechtwiuklich 142 von der Axe abstehend , der eine oder der andere der Frucht augedrückt oder ziirückgesehlageu , niemals alle dein Frucht- stielchen angedrückt*) ; Bhimenblälter oval, ganzrandig, ge- winipert, weiss oder röthlich. Früchte schwarz, glatt, von mittlerer Grösse. — An Gebüschen, Wald- nnd Ackerrtändern, Feldwegen und Bergabhcängen , nicht selten; die Varietcät ß, anf einer sonnigen Knppe des Ahlstcädter Berges bei Schleu- singen. — Blüthezeit Juni bis Juli , Frnchtreife im September. Die Varietät /?. , die mit Original -Exemplaren von R. montanus Wirtgen völlig übereinkommt, ausser dass letzterer nicht immer Drüsen an den Blüthenstielchon, Kelchen nnd Deck- blättchen trägt, ist eine merkwürdige Form, die man nach abgeschnittenen nnd getrockneten Exemplaren leicht für eine selbstständige Art zn halten geneigt sein könnte. Sie hat in- dessen ganz den Wuchs von R. affinis^ von dem sie über- hanpt nur durch die grössere Zahl von Dornen, durch die Bekleidung der Blüthenstiele , Kelche nnd Blätter auf der un- teren Fläche nnd dnrch die Drüsen der Rispe abweicht. In Bezug auf die Drüsen verhält sie sich zu R. afß.nis wie i?. silesiacjis zu R. thj/rsoideus, Dass aber die Anwesenheit oder Abwesenheit der Drüsen, die Farbe des Tomentes der Blätter nnd das Mehr oder Weniger der Bewehrung nicht *) Aus diesem nicht ganz constanten Stellungsverliältiiisse des Kelches zu der reifen Friiclit dürften die verschiedenen Angaben der Schriftsteller herzuleiten sein. In Weihe und Nees Riibi germ. zeigt die Abbildung (Tab. tili, b.) die Kelche der Frucht angedrückt, während in der Diagnose Cpag. 16) von ,,calycibus reflexis" die Bede ist. Mit letzterer Angabe stimmen die Meisten überein. Arrhenius übergelit die Sache mit Stillschweigen, während nach Grenier und Godron (Flore de France) der Kelcli der Frucht angedrückt sein soll. — Eine ganz ähnliclie Bewandniss iiat es mit R. hirtus Whe. et N. 143 maassgebeud sind , um darauf das Artrecht zu begründen, ha- ben bereits andere Schriftsteller nachgewiesen. Im Allgemeinen hat R, affinis am meisten Aehnlichkeit mit J?. ft'titicosus L. , für dessen Abart jener von einigen Schriftstellern, z.B. von Bin ff und Fingerhuth, betrachtet wurde. Er ist jedoch wesentlich von ihm verschieden 1) durch den mehr gefurchten Schössling; 2) durch zahlreichere und mehr gekriimmmte Dornen; 3) durch die dunkleren, nicht gefalteten, eingeschnitten- ge- sägten, an der unteren Fläche dichter behaarten Stengel- blätter ; 4) durch das kürzer gestielte EndMättchen derselben; 5) durch den deutlicher gerinnclten Blattstiel; 6) durch die grösseren, zum Theil 5 -zähligen Blätter des Blüthenastes ; 7) durch die zusammengesetzte (nicht traubige) Inflorescenz mit viel längeren Blüthenstielen und verlängerter Rispe. 8) durch den, besonders an der Innenseite, filzigeren, bei der Fruchtreife rechtwinklich abstehenden Kelch und die stärker behaarten Blüthenstielchen. Von R. thyrsoideus Wimra. unterscheidet sich R, afßnis leichter 1) durch den weniger hohen Schössling; 2) durch die gekrümmten Dornen desselben; 3) durch die kleineren, dunkleren, an der unteren Fläche grünlichen (nicht grau- oder weissfilzii,^en), mehr behaar- ten Blätter; 4) durch die mehr abgerundeten End- und Seitonblättchen ; 5) durch den äusserlich grünlich -braunen (nicht grau- oder weissfilzigeu), zuletzt rechtwinklich abstehenden Kelch. c. Caulis epruiuosns, piiosus, saepe denique depilatus, ra- rius glaudulosus. Folia cauliua 3 — 5-nata. 144 «. caiilis aiigulosiis. Folia cauliua iitpliirimum 5-iiato- (iigitata. 10. M, valgaris Whe. et N. Gemeiner Brombeerstrauch. Weihe et Nees ab Es. p. 38. tab. 14. — Reichenb. Fl. Germ. exe. p. 602. — Wimmer Fl. v. Schles. I. 1844. p. 132. — ßluflF et Fing. 1. c. p. 193. — Lejeuiie et Court. J. e. pag. 168. — Petermaim Fl. Lips. p. 369. — Arrheniiis 1. c. p.31. — Kaiteubach 1. c. p. 272. — Metsch Fl. Henueb. p.255. - Garclce 1. c. p. 103. — jR. lilh'caulis Wimm. et Grab. Fl. Siles. II. V. I. 1829. No. 698. — Betcke 1. r. p. 103. Caule sterili arcuato-decvmhente 5- angulari subpiloso, aculeis validis rectts aut subrecuriis, fol. h-natis siipra glabris, subtiis pubesccntibus Tiridibus aiit canescentibus, fo- liolo termiuali ovato aut orbiculato, omnibiis potiolulatis acu- niiiiatis mucronato- dcntafo-serratts', fol. rami floriferi 3- uatis aut b-nato~ pedatis; pauicula patente aut divaricata laxa, ramulis pedunculisque villosis aculeatis, calyce cano- villhso sub fructu reflexo; petalis ovalibtis albis aut roseis, conocarpiis maguis atris uitidis. Variat iu proviucia Heuneb erg. his formis : u. viridis Whe. et N. (ß. villicaidis a. viridis Wimm. et Grab. 1. c. p. 27. — R. vulgaris Godrou Monogr. p. 34.) humilior, oaule sterili piloso ant depilato glaudulis sin- gulis saepe obsito, aculeis subrectis; foliolis subtus ca- nescentibus; ramo florifero pubesceute; panicnla brevi patente subcorymbosa eglandulosa pauciflora , floribus albis. ß. glandulosus Kaltenbach ('? 1. c. p. 274) nou Wimmer: hnmilior, caule sterili piloso ant depilato glandnlis sin- gulis obsito, aculeis rectis decliuatis sat longis horrido, petiolis pilosis glaudulosis, foliolis utriuque viridibns. 145 ramo florigero gracili viridi teiiiiissime piibesccnte, acnleis loiigioribns aeiciilis sinipliciliiis aiit glandnliferis foliisque 3 — 5-uatis obsito, panicnla brcA'i angnsta paiiciflora ralycibiisqne aciculatis glaiidiilosis, floribns albls. y. silvaticvs (R, siiva/icus Whe. et N. p. 41. tab. 15. — Reichenb. Fl. G. exe. p. 602. ~ Petermaiin Fl. Lips. p. 370. — Metsch Fl. Heniieb. p. 256. — Sonder Fl. Hainb. p. 277. — Garrke 1. c. p. 104. -- iion Godron. — R. angustifoltus Kalteub. (?) p. 274.) elatior, caiile Sterin petiolis rninoqiie florifero pilis pateiitibus dense villosis vix glaiidiilosis aciileatis, aculeis luimerosis parvis rectis reclinatis, fol. mollibus iitrinque viridibus piibesceii- tibns, foliolis ovatis ant obovatis, panicnla elongata an- gusta foliis siraplicibns bracteisqne foliaceis undique fulta villosa, calyce Tilloso -toinentoso glandiiloso , floribns albis. d\ carpinifolhis Bl. et Fing. — (Sonder 1. c. p. 276. ~— R. carpinifolius Whe. et N. p. 36. t. 13. — Reichenb. 1. c. p. 602. "— Lejeuiie et Court. 1. c. p. 169. — Pe- terinann 1. c. p, 369. — uon Godron. — B, villicoulis ß, carpinifolius Wimm. et Grab. I. c. p. 27.) : eaiile Sterin snbsnlcato pubescente subglandnloso, aciileis vali- dis subrecnrvis^ fol. roncoloribns ant subtus caneseeiiti= bus, foliolo terininali cordato-ovato, ramo florifero striito siibvilloso, aenleis parvis reflexis, fol. inferioribiis 5- natis, foliolis parvis suborbicnlatis inciso-serralis, foliis siinimis (1 — 2) simplicibns; panicnla angnsta patnia apice corvmbosa, pednnciilis villosis aciculatis, calycibns cano - tomentosis snliiuermibus suliglaudnlosis. floribus albis roseisve speciosis. e. umhrosus Whe. et N. — (Rchb. Fl. Germ, exe, p. 602 — Peterraaun Fl. Lips. p. 370. - Garcke 1. e, p. 103. — •28r Bd. 2b Heft 10 146 H. carpinifolius Godroii (ex specim. exslcc.) iioii Who. et N. — R. discolor * umbrosus Fries Siiinma Veg. Scaiul. p. 166.): Caule sterili 5-goiio patonter piloso acnleis rectis reclinatis fonieis aiit ooinpressia suhvillosis armato, fol. sat raaa:iiis Htrinque viridibus, foliolo ter- minali obovato ant ovali suborbiculari , paniciila angnsta, ramulis racemosis, inferioribus 3 — 4-floris, floribus siili- roseis. ^. glabratus (y.) Whe. et N. — (Reichenb. 1. c. — R. silvalicus Godr. ex specim. exsicc): caiile sterili sulcato subpiloso aiit depilato dense et recurvato -aciileato siib- glaiidnloso, fol. sat parvis subtiis villoso -toinentosis, fo- liolis cordato-orbiciilatis aut rhoinbeis (<). rhombifolius Whp. et N.) raino florifero piibescente siibglaiidnloso deiise aculeolato, fol. 3 — 5-natis; pauiciila brevi angnsta Jaxa pleruraque pauciflora aeqne ac peduuciilis calycibiisque villoso-tomeiitosis aciculatis glaudulosis, floribws nibi- cundis. r,. villicaulis Lejeuue et Courtois (1. c. p. 168. — BlufF et Fing. 1. c. p. 193. — R. vulgaris ß. vtoUis Wimmer Fl. V. Sehl. p. 132. — R. villicaulis Koehler. — Whe. et N. 1. c. p. 43. t. 17. — Rchb. I. r. p. 602. ~ Metsch 1. c. p. 256. — Betcke 1. c. p. 103. — Babingtou Man. p. 97. — Garcke 1. c. p. 104. — R. carpinifolius Gre- iiier et Godr. 1. c. p. 000. — R. rhamnifolins y. sil- vaticus Bell Salter Bot. Gaz. 1850. Mai. p. 118.): altior, caule sterili hirto aciileis longis rectis validis subcom- pressis pilosis confertis armato vix glanduloso , fol, magiiis utriuque viridibus ant subtiis caiiesceiilibus siibtomento- sis, foliolis subcordato-orbiciilatis; lamo florifero magis minusve dense pilosis acnleis validis loiigis adiincis ar- mato > fol. 3-uatis, summis aliquot simplicibus, paiiicula 141 ainpla divaricata, raranlis iuferioribus elongatis panicu- latis, siiperioribiis corymboso- racemosis hirsutis grosse aculeatis, caljce villoso acicnlato glaudulnso, laciiiiis longe acumiuatis , floribus speciosis albis. Schössling bogenförmig iiiederliegend, grün oder braunroth, mehr oder weniger behaart, nach seiner völligen Entwicke- liing nicht selten kahl, am Grnnde rundlich, dann 5 -kantig, mit dachen, seltner mit ausgefurchten Seiten, gestreift und mit sehr kleinen, fast sitzenden oder einzelnen lauggestielten Drüsen besetzt; Dornen gross, stark, lang, au der Basis dicker, von der Farbe des Schösslings, mit gelblicher Spitzt-, besonders auf den Kanten stehend, gegen die Mitte des Schöss- lings stärker und zahlreicher, gerade oder etwas gebogen nnd zurückgeneigt; Blätter gross, 5 -zählig, fingerförmig, ihre Blättchen gestielt, au der oberen Fläche grün, flach, glatt und etwas glänzend, an der unteren grün oder grau, besou» ders an den Rippen behaart, oft fast filzig; Endblättchen breit - eiförmig oder fast kreisrund, an der Basis abgerundet oder geherzt und meist etwas verschmälert, an der Spitze vorgezogen, an den Rändern ungleich- und doppelt -gesägt, mit scharfen, bräunlichen Spitzeu; die untersten oval oder, wie die Seiteublättchen, verkehrt-eiförmig; Blattstiel und Stiel- chen oben flach oder gerinnelt, behaart, nicht selten drüsig, und mit sichelförmigen, an der Spitze gelblichen Dörnchen, die sich, an Stärke abnehmend, fast bis zur Spitze der Mit- telrippe erstrecken, stark bewehrt; Nehenblättchen schmal, lang und gewimpert; Blüthenstengel dem Schösslinge fast gleich und eine Menge Blütheuäste treibend; letztere länger oder kürzer, oft sehr lang, am Grunde rundlich, gegen die Mitte kantig, nicht selten ausgefiircht, von abstehenden Haa- ren mehr oder weniger bekleidet, oft zottig, mit sitzenden oder gestielten, meist sehr kleinen Drüscheu und schwächeren 10* 148 oder stärkeren, gelblichen oder röthlichen, geraden, häufiger zurückgekrümmteu Dornen , die gegen die Rispe meist stär- ker und länger, in der Rispe aber wieder schwächer, oft fast krantartig werden, bewehrt; Blätter am Grunde des Blüthen- astes 3-zählig oder fussförmig 5 -zählig, oft ziemlich klein, nach oben grösser, 3 — 5 -zählig, in der Rispe 3-zählig und 1 — 3 nngetheilt ; die Blättchen der untersten Blätter kleiner, runder, an der Basis keilförmig, am Räude eingeschnitten - gesägt, die der mittleren und oberen Blätter verkehrt- eiför- mig, alle kurz zugespitzt, die Seitenblättchen der 3-zähligen am untern Rande bauchig und daher oft rautenförmig; übri- gens gleichen die Blätter denen des Schösslings; Blattstiele der unteren Blätter stark-, der oberen schwach -gerinnelt, zot- tig nnd mit gekrümmlen, gegen die Rispe hin stärker wer- denden Dornen bewehrt; Nebenblätter schmal lauzeitlich, ge- wimpert; Rispe einfach oder zusammengesetzt, kürzer oder länger, oft sehr lang, schmäler oder breiler, je nach der Länge und Richtung der Blüthenzweige, die bald aufrecht - abstehend, bald ausgesperrt, arm- oder reichblüthig sind, die Rispe an der Spitze meist doldentraubig, weniger abstehend, am Grunde meist aus langen, blattwinkelständigen, rispen- oder tranbenförmigen Blüthenzweigen gebildet; Achse und Blu- menstielchen mit einem zottigen, weisslichen oder gelblichen Filze, zahlreichen geraden und dünnen, etwas abwärts ge- neigten Döruchen oder zum Theil drüsentragenden Nadeln be- setzt; Deckblättchen lanzettlich, einfach oder getheilt, zottig, oft drüsig; Kelche zottig-filzig, grau, mit nadelförmigeu Dörn- chen nnd oft mit sitzenden oder kurzgestielten Drüsen besetzt, Abschnitte eiförmig, kürzer eder länger zugespitzt, endlich zurückgeschlagen; Blumenblätter eiförmig i..it verschmälerter Basis, Blüthen gross, weiss oder röthlich; Früchte gross, schwarz. 149 Fn lichten Wäldern ; «. viridis sehr gemein; ß. glandu- losus am Försterhanse zwischen Breitenbach nnd Silbach; y. silvaticus am Fnsse des Mittelberges bei Schleusingen, bei Themar nnd Kenirode; d, carpinifolins im Walde zwi- schen Rappelsdorf und dem Mittelberge; e. im Walde süd- östlich von Rappelsdorf; C glabratus anf Waldblössen der Berge bei Suhl nnd Schiensingen; ^. villicaulis ao ähnlichen Stelleu wie e. Blüthezeit Juli und August ; Fruchtreife im September. Wenn R. vulgaris mit seinen Abarten an lebenden Exemplaren und an den natürlichen Standorten, nicht in Her- barien, betrachtet wird, so kann diese Art, selbst dann, wenn zufällig der Schössling seiner Bekleidung fast gänzlich beraubt wäre, mit R. frulicosus, afjinh und thyrsoideus nicht wohl verwechselt werden. Von allen diesen unterschei- det er sich ausser der Behaarung durch den niedergebogenen, hingestreckten Schössling, von fruticosus ausserdem noch durch den zusammengesetzten Blüthenstand und die flachen Blätter; von affinis durch die flachen, selten ausgefurchten Seiten des Schösslings, die meist geraden Dornen desselben, den meist kürzeren, sparrig- ausgebreiteten, zottigen Blüthen- stand und den zottig-filzigen, bei der Frnchtreife völlig zurück- geschlagenen Kelch. — Von ihyrsoideus weicht er, ausser den bereits genannten Unterschieden, noch ab: durch den flachseitigen Schössling und die Form, Farbe und Bekleidung der Blätter. — Dagegen ist eine Verwechselung mit den nahe verwandten Arten als R. Sprengelii , R. discolor mit seinen Abarten, so wie mit R. macrophyllns und Schlechiendaliiy wpiche im Gebiete noch nicht aufgefunden wurden, so wie endlich mit R. Radula und rttdis möglich. Die unterschei- denden Merkmale siehe bei den betreffenden Arten. Von R. 150 macrophijllus und seiner Abart R. ScTilechtendalii unter- scheidet sich R. vulgaris \') durch die kleineren, mehr rnndiichen (nicht länglich -ver- kehrt-eiförmigen oder herzförmig - kreisrunden , grossen), auf der unteren Fläche oft graufilzigen Blättcheu des Schösslings. •2) durch die mehr geraden, härteren und stärkeren Dornen desselben; 3) durch ungekniete (nicht mit einem Knie versehene), mehr bedornte Blattstiele; 4) durch die zahreicheren und stärkeren Dornen des Blütheu- astes; 5) durch die kleineren, zuweilen röthlicheu (nicht immer weissen) Blumen, R. sihaticus Whe. et N. wird von den meisten Schriftstelleru als selbstständige Art aufgeführt, und zwar nicht selten mit so wesentlicher Abweichung der Charaktere, dass die Iden- tität der Pflanze sehr bezweifelt werden mnss. Die Verglei- chung der bezüglichen Exemplare bestätigt diesen Mangel an Uebereinstimmung. Die im Henneberg'schen Gebiete vorkom- mende und mit Weihe'schen Original -Exemplaren gut über- einkommende Pflanze hat jedoch völlig den Wuchs und die allgemeinen Merkmale von R. vulgaris. Die dichte Behaa- rung des Blüthenastes, die schmale, langbehaarte und reich- beblätterte Rispe, so wie die kleinen Dornen am Schösslioge sind jedoch keine hinreichenden Kriterien, um diese Pflanze von R, vulgaris zu trennen. Auf gleiche Weise verhält es sich mit JR. carpinifolivs. Dagegen werden von den Meisten R. villicaulis Koehl. und R. vulgaris y» glahralus Whe. et N. für identisch be- trachtet, während sich im Gebiete beide, wenigstens als For- men, sehr wohl unterscheiden lassen. 151 R. vulgaris ß. glandulosus raiissle nach dem Abthei- Juiigs-Priucip der Weihe- und Nces v. Esenb eck'schon Monographie den seloso-glanduliferis angereiht werden, weil der Schössling nicht nur einzelne gestielte Drüsen tnägt, son- dern auch Blüthenstielchen, Bracteen und Kelche, sogar die Blattstiele nnd der Bliithenast mit einfachen und driisentra- genden Borsten besetzt sind. Die Pflanze stimmt aber in allen übrigen Theilen mit R. vulgaris «. viridis auf das Vollkom- menste überein, nnd kann von ihm schon deshalb nicht ge- trennt werden , weil bei allen Arten der Abtheilung Pilosi drüsentragende Haare oder Borsten vorzukommen pflogen. Uebrigens stellt schoji Kaltenbach im Anhange zu seiner Flora des Aachener Beckens p. 274. einen R. vulgaris d. glandulosus auf, der jedoch der Beschreibung nach mit der hiesigen Pflanze nicht völlig übereinzukommen scheint. Der Verf. hatte nicht Gelegenheit, die Aachener Pflanze zu sehen. R. vulgaris y. glandulosus Wimm. (Fl. v. Schles. I. 1844. p. 132.), zu welchem i?. Radula Whe. et N, gehört, ist eine ganz verschiedene Pflanze. 11. R, discolor Whe. et N. Verschiedenfarbiger Brom- beerstrauch. Weihe et Nees ab Esenb. I. c. p. 32. Tab. X. — Rei- chenb. Flor. Germ. exe. p. 603. — - ßlulf et Fingcrh. Comp. Flor. Germ. p. 194. — Lejeune et Court. Fl. Belg. p. 169. — Arrhenius 1. c. p. 32. — Fries Summa Veg. Scand. p. 163. — Kaltenb. 1. c. p. 268 pro parte. — Betcke 1. c. p. 98. — Sonder Fl. Hamburg, p. 277. — Babington Man. p. 95. — Bell Salter in the Bot. Gazette. 1830. Mai. p. 121. — Gre- nicr et Godron Flore de Fr. I. p.546. — Garcke I. c. p. 104. — ■ R.fruticosus Sra. Flor. Brit. 1824. Tora. II. p. 401. — R candicans b. discolor Hartm. Scand, Fl. Edit. Hl. p. 120. — R. ahruptus Liudl. Syu. p. 92. 152 Caiile sterili arcuato -decumben/e ö-ungulari strigoso ici'iceo aiuleis validis subrectis aiit reduncis ad angulos armato, fol. coriateis h • niito-digitatis siipra glabriiisculis siibtiis- viridi- pjibesceutibiis aiii saepiiis albo-iomentosis re- ticulato -venosis ^ foliolo teriniiiali lato oiato aut orbicttlari subcordalo acuto^ omuibiis potiohilatis apicem versus dilata- tis inargiiie mucronato-aerratis; fol. raiui floriferi 3 — 5- natis; pauiciila siinplici mit composita cor^mbosa lillosa aonleis longis falcatia arinata; calyce cano-tomentoso sub- inerinl reflexo; pctalis obovath roseii? rnguloso-crispulis, co- uocarpiis alro-violaceis. «. genuinus (R. discolor Whf. et N.) haud oceurrit inlra tiiies Flonilae Heiineberg. ß, pubescens Bluff et Fing. (I. c. p. 194. - Garcke I. c. p. 104. — J^. discolor ß. major Sond. Fl. Hamb. pag. 277. — R. pubescens Whe. et N. p. 42. t. 16. — Rei- chenb. 1. c, p. 602. — Boeuiiiiigh, Prodr. p. 152. — Kal- teiib. 1. c. p. 271. — R. leucoslachys u. pubescens Bell Salter Bot. Gaz. I. c. p. 122.) canie sterili pilis adpres- sis siniplicibus et stellatis pubescente aculeis saepe rom- pressis basi hirsutis armato, fol. sat maguis aenminatis, panicula composita elougata subpyramidali iitnltidora, flo- ribus albis aut rubicuudis. Der ächte Weihe'sche R. discolor kommt im Gebiete ebenso wenig, wie seine übrigen zwei Varietäten R. macroacanihus und argeittcus Whe. et N. vor. Dagegen finden sich von R. pubescens 2 Formen , von denen die eine rai4 ihren Schöss- liugen in Waldgebiischeu in ziemlich aufrechter Richtung auf- steigt und eine beträchtliche Höhe erreicht, aus welcher im nächsten Jahre zahlreiche Rispen mit ihren blassrolhen Blu- men auf den Vorüberi!,ehoudeu einen angenehmen Eindruck 153 machen. Ihre BLälter, sowohl am Schösslinge, als am BliU thenaste, sind uugewöhiilith gross, von weicher Consistenz, auf der oberen Flcächc lebhaft grün, auf der unteren hlass- griin, das Stielchen des Mittelbjättchens ist an der Spitze mit einem Knie versehen, wodurch das Blättchen oft zur Seite geknickt erscheint. — Die andere Form steht frei , ohne Stützpunkte , und ihr Schössliiig ist daher hogig zur Erde niedergestreckt, hat kleinere, dunkelgrüne, fast lederartige Blätter mit graufilziger Unterfläche und kleinere Rispen mit weissen Blüthen. Diese geringen Abweichungen beruhen nur auf örtlichen Verhältnissen, namentlich auf Verschiedenheit des Bodens und der Lichtstärke. Schössliug (ohne Stützpunkte) niedergebogen , 5 -kantig, mit flachen Seiten , gestreift , von anliegenden und abstehen- den, einfachen und Steruhaaren weichhaarig, durch welche die grünliche und bräunliehe Oberhaut hindurch scheint; seine Dornen stark, gerade oder etwas rückwärts gekrümmt, meist zusammengedrückt; Blätter 5- zählig, oft sehr gross, oben spärlich, unten dichter behaart, blassgrün oder graufilzig; Endblättchen rundlich-, zuweilen länglich -herzeiförmig, die übrigen verkehrt -eiförmig, alle langzugespitzt, ungleich ge- sägt; Blattstiel und Stielchen behaart und mit krummen Dörn- chen bewehrt; Nebenblättchen fadenförmig; Blüthenast meist sehr lang, dicht- und abstehend -behaart, mit meist kleinen, sichelförmigen Dörnchen bewehrt; seine Blätter unten oft 5-, dann 3-zäblig und das oberste einfach, ganz oder 2 — -3- lappig; Rispe gross, pyramidal, zusammengesetzt, oben dicht, unten locker, die blattwinkelstäudigen Blüthenzweige rispig, doldentranbig, Blumenstiele 1 — 3-bIüthig, wie die Stielchen filzig und fein bedörnelt, drüsenlos; Deckblädchen lang, un- gethoill oder 2— 3- spaltig; Kelche zottig oder graufilzig. 154 fast uiibowohrt, driisnilos, die AhschiiiKe kurz zugespitzt; Blumenblälter rundlich, weiss oder röthlich. R. pubescens wächst am Ahlsträdler und Fischbacher Berge, so wie an Bergabhängen bei Wiedersbach und Gott- friedsberge in der Gegend von Schleusingen. Blüthezeit Juli und August; Fruchtreife Ende September. Eine Verwechselung des R. discolor ß. pubescens mit jR. thtjrsoideus kann möglicherweise nur dann vorkommen, wenn zufällig der Schössling seines Haariiberzuges gänzlich beraubt wäre. Ausserdom unterscheidet er sich von thyrsoi- detis 2) durch din niedergebogenen , flachseitigen (nicht aul- rechten und tielgefurchteji) Schössling; 3) durch die au der Basis behaarten, mehr zusammengedrückten Dornen dessel- ben; 4) durch die au der oberen Fläche mattgrünen (nicht glänzenden) Blätter; 5) durch verkehrt -eiförmige (nicht läng- lich verkehrt- eilörmige) Seitenblättchen; 6) durch den zotti- gen (nicht schwachbehaarten) Blüthenast und 7) durch den zottig- filzigen Kelch. Leichter könnte R. discolor ß. pubescens mit gewissen Varietäten des R. vulgaris , besonders mit ^. vitlicaulis {dem vorzugsweise der macroacanthus oft sehr nahe kommt), ver- wechselt werden. Von vil/icaulis weicht jedoch pubescens dadurch ab : 1) durch die mehr anliegende Behaarung des Schösslings und besonders des Blüthenastes und der Blumenstiele ; 2) durch kürzere Dornen des Blüthenastes; 3) durch 3 — 5 -zählige Blätter desselben; 4) durch die mehr zusammengezogene, an der Spitze dich- tere (nicht aus langen, ausgesperrten Zweige bestehende) Rispe; 5) durch kürzere Dornen derselben; 155 6) dnrch die fast imbewehrten, drüsenlosen Kelche mit luirz- zugespitzten Abschnitten; 7) durch die oft röthlichen Blüthen. Am nächsten verwandt mit R. pubesccns ist jedoch R. vc- stitus Whe. et N. Bahington betrachtete früher, wie noch 1850 Bell Salter (I. c), den ersteren als eine Abart von R. leucostachi/s Sm., welcher, wie die genannten Schrift- steller selbst zugeben, nnr eine Form von R. vesfiftts ist. Letzterer weicht jedoch bei genauer Vergleichung in dem Grade von R. pubescens ab , dass eine Verschmelzung nicht naturgeracäss erscheint. R. vestitus hat 1) einen sturopfkantigen , an der Spitze niemals gefurchten Sehössling. — Bei pubescens dagegen treten die Knoten scharf hervor, und zwischen ihnen sind die Seiten an der Spitze des Schösslinji, gefurcht; 2) bei vestitus ist die Behaarung abstehend und dicht, fast wollig, zuweilen mit eingestreuten, einzelnen, sehr kurz- gestielten (bei der Form R. hirsutvs Wirtg. oft Länger gestielten) Drüsen. — Bei pubescens ist der Haarüber- zug angedrückt, dünn, und birgt niemals (im Gebiete) Drüsen in seiner Pubesceuz; 3) bei vestitus sind die Dornen des Schösslings fast gerade, znrückgenrigt und unbehaart; lici pubescens häufiger gp- krümint und meist an der Basis abstehend behaart; 4) bei vestitus sind die Blätter wolliger, und zeigen auf der oberen Fache ein schmutziges Grün. Bei pubescens sind sie daselbst fein behaart und lebhaft grün ; 5) bei vestitus ist das Endblättchen der Stengelblätter mehr rund im Umrisse und weniger scharf gesägt; bei />m- bescens länglich -eiförmig mit scharfzahniger Serratur; 6) bei vestitus ist die Rispe fast ebensträussig und dicht- 156 zottig -filzig, mit cingpstreiiteii kurzen Drüsenborsten ; bei pnbcsccns fast pyramidal, düniifilzig und drüsenlos; 7) bei veslitvs sind die Kelchabsehnitto lang -zugespitzt; bei pubt'scens in eine kürzere Spitze auslaufend; 8) bei vestih/s sind die Blumenblätter fast rund; bei pu- hescens verkehrt -eiförmig. 12. M. Sprengelii Whe. et N. Sprengel's Bromheer- strauch. Weihe et Nees ab Escnb. p. 32. tab. X. — Boenningh. Prodr. p. 151. — Spreng. Syst. veget. Vol. II. p. 528. — Lejeunc et Court. Comp. p. 164. — Reichenb. Fl, Germ. exe. p. 601. — Kaltenb. 1. c. p. 280. — Metsch 1. c.' p. 255. — Fries Summ. Veget. Sc. p. 167. — Betcke 1. c. p. 135. — Sond. Fl. Hamb. p. 275. — Babington Man. p. 98. — Bell Salter Bot. Gaz. I. e. p. 121. ~ Garcke 1. c. p. 103. — Grenier et Godron 1. c. p. 541. — R.hirtvs ö. e/cgans Godron Monogr. p. 23. Canle sterili decumhente rotundato-angnlato subpiloso aculeis subrectis reclinatis aut recurvt's armato , fol. 3-uatis et saepe b-nato-pedatis utrinque viridihus^ foliolo terminal! clliptico- aut oblongo ovalo siibcordato, omnibus petiolula- tis grosse et iuaequaiiter serratis acuminatis, foliis rami flori- feri villosi 3-natis, panicula lajca corymhosa diffusa ^ ra- mulis inferioribus clongatis ^ omnibus patentibus aut divari- cafis ; calyce cano-virescenle villoso aculeolato subglandu- loso sub fructn roflcxo, petalis saturatc roseis rarissime al- bis, obovatis longe unguiculatis crispulis, conocarpiis glabris alris. Die zierliche Pflanze variirt im Gebiete nach Beschaffen- heit des Bodens und der Lichtst.ärke a) mit grünen oder sel- tener mit braunen Srhösslingen; b) mit zahlreichen oder ent- 15T feruter stehenden Dornen; c) mit 3-zäliligen oder 3 — 5- zähligen Blättern; j d) mit lederarlig- steifen, etwas glänzen- den oder weichen, biegsamen, matigrüueii Blättern; e) mit harten, steifen, ziemlich starken, oder mit weichen, sehr dün- nen und schlaffen Blüthenäslen , Zweigen und Stielen (daher yytnora pendula^^ Rchb. Fl. exe.) ; /") mit aufrecht -abstehen- den oder sparrig ausgespreizten Rispenzweigen; g) mit arm- bliilhiger oder reichblüthiger Rispe; h) mit kleineren, oft fadenförmigen oder grösseren, breiteren, sogar blattartigen Deckblättchen ; i) endlich mit rothen oder (sehr selten) mit weissen Blumen. Schössling niederliegend, oft sehr lang und schlank, un- ten stielrund, dann etwas kantig, mit abstehenden, weissen Haaren ziemlich schwach bekleidet; seine Dornen sind massig stark, jedoch mehr kurz, gerade und rückwärts geneigt oder gekrümrat, zerstreut oder dicht beisammen stehend, mit ver- breiterter, zusammengedrückter, meist behaarter Basis, brauu= roth, an der Spitze gelblich. Seine Blätter sind oft nur 3- zählig, häufiger 3-zählig- und 4 — 5-zählig-fussförmig, meist weich und schlaff, seltener steif, auf beiden Seiten grün, auf der oberen glatt, auf «ler unteren weichhaarig, die untersten Blättchen bei den 5 -zähligen fast sitzend, die übrigen ge- stielt, alle von mittelmässiger Grösse, lang- zugespitzt, un- gleich grob gesägt, Endblättchen oval, eiförmig, zuweilen länglich -eiförmig, am Grunde schwach geherzt, die übrigen verkehrt -eiförmig oder bei den 3-zähligen rauten- eiförmig, mit bauchif^em, oft eingeschnittenem, 2-lfippigem unterem Rande ; Blattstiole und Sticicheu schwach gerinnelt, mit abstehenden Haaren und sichelförmigen Dörnchen besetzt; Nebenblättchen fadenförmig und stark bewimpert. Blüthenast hart, ziemlich stark, aufrecht oder häufiger weich, sehr dünn, oft fast nie- derliegend, von verschiedener Länge, unten stielruud, nach 138 oben kanlinf, überall mit weissen, abstehenden Haaren dicht bekleidet, und mit kurzen, sichelförmigen, an der Basis röth- liehen, sehr verbreiterten und verdickten Dörnchen massig be- wehrt; Blätter 3 -zählig, die unteren kleiner, Seitenblättchen sehr kurz gestielt, rhombisch -eiförmig, Endblättchen oval, eiförmig oder verkehrt -eiförmig, lauggestielt, in der Rispe 1 — 2 ungetheilt, alle auf beiden Seiten grün und fast glatt; Blattstiele gerinnelt, abstehend behaart und schwach bedör- nelt. Rispe zusammengesetzt, locker, Itreit, aus abstehenden oder sparrigen, meist dünnen, an der Spitze doldentraubigen Zweigen bestehend , von denen die unteren blattwinkelständi- gen meist länger, rispig und mehrblüthig, die oberen traubig, 1 — 4-blüthig sind; Blumeustielchen meist sehr schwach und lang, von der schweren Frucht herabgebogen, wie die Stiele dicht- und abstehend- behaart, und mit dünnen, fast geraden Dörnchen bewehrt; Deckblättchen mehr oder weniger zahl- reich, linienförmig oder lanzettlieh, oft blattartig, ganz oder getheilt, stark behaart. Kelche graugrün, zottig, stachel- borstig und meist drüsig, Abschnitte eiförmig, kurz- oder lang-, oft blattartig zugespitzt, zuletzt zurückgeschlagen. Blu- menblätter verkehrt -eiförmig mit langem Nagel, etwas ge- kräuselt, Blumen von massiger Grösse, gesättigt roth ins Violette ziehend ; Früchte glatt , glänzend , schwarz. In lichten Wäldern, besonders zwischen niederen Büschen auf Sandboden, fast überall und ziemlich häufig. Blüthezeit Juli und August, oft bis zum October dauernd; Fruchtreife im September und October. Obgleich R. Sprengelii als selbstständige und ausge- zeichnete Art eine Verwechselung mit anderen Arten nicht wohl zulässt, so ist er doch mit R. vulgaris nahe verwandt, ja manche Schriftsteller betrachten ihn sogar nur als Abart des- selben. Er unterscheidet sich von R. vulgaris: 159 1) durch den gleich anfangs niederlieg«uiden (nicht bogig- niedeiiiegenden) und mehr rundiichen Schössling; 2) dnrch kleinere und mehr gekrümmte Dornen desselljen-, 3) dnrch das lebhaftere, auf beidon Seiten der Blätter gleich- farbige Grün ; 4) durch 3 -zählige und fnssförmig 5-zählig'e (nicht ans- srhliesslich 5- zählig -gefingerte) Blätter dessellieu ; 5) durch kleinere, meist schmalere Blättchen mit stumpferen Sägezähnou ; 6) durch 3-zälilige (nicht 3 — 5-zählige) Blätter des meist dünneren und weicheren Blüthenastcs; 7) durch schwächere, längere und sparrig- abstehende BIu- menstielchen ; 8) durch den graugrünen, zottigen, stachelborstigen (nicht graufilzigen, unbewehrten) Kelch; 9) durch verkehrt -eiförmige, laiigbenagelte, etwas gekräu- selte und fast violett -rothe (nicht eiförmige, gewimperte, weisse oder blass-röthliche) Blumenblätter. d, Caulis subpruiuosus , setoso-glandulosus. u. caulis subangulatus, subpruinosus. Folia caulina 3 ■ — 5- nato - pedata. 13. R. hirtas Whe. et N. (non W. Kit. nee Rchb.). Rauch- haariger Brombeerstrauch. Weihe et Nees ab Es. I. c. p. 95. t. 43.— Bluff et Fin- gerh. I. c. 1837. I. P. II. p. 195. — Wimujer et Grab. Fl. Sil. 1. c. p. 38. - Wimmer Fl. v. Schles. 1. c. p. 134. — Kaltenb. I. c. p. 284. — Metsch I. c. p. 257. ~ Sonder Fl. Harab. p. 282. — Garcke I. c. p. 508. — Babingl. Man. p, 102. — Bell-Salt.r Bot. Gaz. I. c. p. 128. — Grenier et Godr. 1. c. p. 543. — R. glundulo$us Rchb. Fl. Germ. exe. 160 p. 607. — R. ghmdulosus var. pentaphj/llus Wallr. Sched. crit. p. 230. Caule sterili arcuato-decvtnhcnte svhangulato striato piloso siibpruinoso glanduloso acnleis inaequaliluis rectis subreflexis aciculhque arinato, fol. ^-natis aut 1 — 5-nato- pedatis iitriiique viridibus , foliolo tenninali subcordalo-oiato acuraiiiato, oinnihiis pctioliilatis inaeqiialiter serratis; fol. rami floriferi 3-i)atis; paniciila iaa^a cotu/mbosa basi foliata pi- losa glandulis purpurcis acicuUsque dcnsc (»hsita; ralyce fiisoo- viridi snbglanduloso acicnlalo s\il) friictii inatnro pa- tente , pctalis albis oblongis basi attennatis , ülainentis stylos siiperaiilibiis, conocarpiis atris nitidis »labris. Variat apud nos «, TFefheanus (R. hirhts Wlie. et N. ) : Totus mollior, caiile stPi'ili viridi pilis brevibiis patentibus pnbescente, aciileis teniiibns snbulatis basi dilatatis, fol. 3-natis ra=> rissime 4 -— S-Jiato-pedatis, petiolo coinmiini basi sub- canaliculato, foliolis mnjoribiis riig^nlosis mollibiis supra laete viridlbns strigosis snbtus viridi -canoscentibus aut siibtomontosis, terminali obovato aut elliptico siibeordato; ramo florifero siibviridi pilis densis brevibus albis snb- villoso arioulis glandulis rubris aculeolisquc subnlatis dense armato, fol. 3-uatis sat magnis; calycis laciniis intus albidisj floribus albis. — iR, glanduloso Bell. similis. * Günfheri {R. Güntheri Whe. et N. p. 63. t. 21. -~ Bluff et Fingerh. 1837. I. c p. 195. — Reichenb. Fl. Germ. exe. p. 602. — Babington Man. p. 101. ~~ Bell- Salter 1. c. p. 126. — R. hirtus y. pubescens Wiinm. et Grab. Fl. Sil. p. 40. — R. hirtus t). cinereus Gre- «ier et Godron Flore de France p, 544.): eaule sterili ramo rainulisque ilorigeris et pauicula minus pilosis et 161 aculeatis, sed aciculis et giandulis fiisco- pHrpureis deu- sissime muiiitis (quo fit color rami et paniculae nigri- cans ). ** MenTcei (R. McnTtei Whe. et N. ??): canle storili et ramo florigero minus aonleatis acicnlatis et glandulosis, sed villo denso flavescenti-einereo vestitis, panicnla lou- giore multiflora subinermi, fol. omnibus subtns flaveseenti- hirtis. ß. apiculatus {R. npicuiatiis Whe. et N. p. 69. t. 24. ~~ Bluff et Fing. I. c. 1836. p. 197. — Reichenb. Fl. Germ, exe. p. 604. — Garcke 1. c, p. 105. — R. Koehleri ß. apiculatus Bell -Salter 1. c. p. 126. — R. aculeatissi- mus Kaltenb. 1. <•. p. 300. — Forma R. hirti Godron ex specira. siceat.): totus rigidior, canle storili purpnreo pi- lis rarioribns longioribus hirsnto minus acicnlato glaudu- losoque, aculeis inacqualibus validis basi dilatalis purpu- reis apice flavesceiiiibus (acque ac in R. Koehleri) hor- rido, fol. 3-natis, rarissime 4 — 5-nato -pcdatis, pctiolo communi (aeque ac partialibus) undique rotundato aculeis falcatis validis armato, i'oliolis rigidioribus minoribus supra obscure viridibns subglabris nitidis stibtus pallide viridibus strigosis micantibus, foliolo terrainnli subcor- dalo-ovato acuto aul acurainato; rarao florigero fusco- purpureo pubescente vix villoso, acnleatissirao acicnlato glanduloso, aculeis validis recurvatis purpnreis, fol. 3- uatis sat parvis; ramis paniculae inferioribus subpanicu- latis saepe foliolis parvis obsitis; pedunculis pedicellisque aculeolis rectis aiit curvatis basi purpnreis horridis, caly- cis laciniis intus albo - subtomentosis et striis sanguiueis praesertim basalibus tinctis, floribus albis. R. hor- rido Hartra., ut videtur, subsimilis. äSr Bd. 23 Ilefl. 11 162 y, Pseudo-caenius: caiile i!,rAcili subtereti glabro subviola- ceo eaesio-pruiiioso aculeolis rectis recliiiatis aciculis simpliciliiis et glaiidiiliferis deuse miiiiito, fol. 3-natis co- riaceis viridibiis subtiis canesceütibiis; panicnla brevi parviflora divarirata raiiltiselosa et glaiidiilosa, calyce albo-tomentoso aciculato, mnltiglanduloso, lloribiis albis sterilibns. Schössliug bogenförmig nicderjiegeiid, fast nieder ge- streckt, gestreift, am Grunde stielrnnd, gegen die Mitte oder die Spilze stumpfkantig, mehr oder weniger behaart und drü- sig, mit unnleichen, schwachen, pfrieraförmigen oder starken, an der Basis verbreiterten, geraden, rückwärts geneigten, zu- weilen an der Spitze des Schössliugs sichelförmigen Dornen sparsam oder dichter bewehrt; ßlälter 3-zähiJg, selten 4 — 5-Zcählig-fussförmig, grösser oder kleiner, weich oder leder- artig, runzlich- gefaltet oder flacli, auf der oberen Fläche heller oder dunkler grün, matt oder etwas glänzend, mit ein- zelnen Striegelhaaren besetzt, auf der unteren blassgrün oder grau, weich behaart, seltener filzig; Endblättchen eiförmig, Terkehrt- eiförmig oder oval, an der Basis meist etwas ge- herzt, spitz oder ällmählig, seltner plötzlich in eine lange Spitze auslaufend, »ingleich - und kleiugesägt , Seiteubliittchen oval, am unleren Rande bei den 3- zähligen bauchig- verbrei lert oder ohrförmig gelappt, kürzer gestielt, die untersten Blättcheii bei den fnssförmigen kleiner, sitzend oder sehr kurz gestielt; Hauptblattstiel stark, rund oder nur an der Basis etwas gerinnelt, sonst wie der Schössling bekleidet und be- wehrt; Blüthenast lang, etwas hin- und hergebogen, weich oder holzig, grün oder brauuroth, am Grunde stielrund, von der Mitte an oder nur an der Spitze stumpfkantig, gestreift und wie die Blattstiele juehr oder weniger behaart, oft kurz- zottig, mit einfachen und drüsentrageuden Borsten di«ht be- 163 sPtzt, Drüsen dimkelroth , Dornen schwach, borstenförmig-, strohgelh und etwas rückwärts geneigt oder stark, verletzend, braunroth nnd etwas zuriirkgekrümnif ; Blätter 3- zählig, den Stengelblättern ähnlich, die rispensländigen nngetheilt, nach oben an Grösse abnehmend; Rispe länger oder kürzer, au der Spitze doldentranbig nnd dichter, am Grnude locker, be- blättert, die nntersten Bliithenzweige aufrecht-abstehend, trau- big oder rispig, 4 — 8-bIülhig, die oberen 1 — 3-blüthig, sparrig; Detkblättchen lanzeülich, ganz oder 2 — 3-spaltig oder Iinienförm4g: Stiele nnd Stielcheu mehr oder weniger be- haart, mit rothen Drüsen und Stachelborsten, zuweilen mit geraden oder etwas gekrümmton, branurothen Dörnchen be- setzt, Kelch dunkelgrün, mit Stachelborsteu und Drüsen, am Grunde oft mit kurzen Dörnchen bewehrt, Zipfel lanzettlich, langzngespitzt , an den Rändern und auf der Inueniläche grau, die Varietät ß. oft mit blutrolhen Längs - und einem grund- ständigen Querstreifen gezeichnet, nach dem Verblühen zurück- geschlagen, bei der Fruchtreife wagerecht abstehend; Staub» fäden länger als die Griffel, weiss oder röthlich ; Blumenblät- ter verkehrt- eiförmig, meistens schmal, an der Spitze ganz- randig, im Gebiete stets weiss, (die Varietät ß, an anderen Orien blassroth), Früchte glatt, schwarzroth. In lichten Bergwäldern, nicht selten; «. bei Suhl und Schleusingen; * im Gebiete die häutigste Form von R. hir~ tus-, ** vom Verf. nur einmal auf dem Ahlstädter Berge ge- funden ; ß. auf dem Ahlstädter Berge bei Schleusingen nnd Gethles, an d^r eisernen Hand bei Keulrode; y. auf Zech- stein an Waldrändern Itei der Ziegelhütle Altenfeld, sehr selten. Blüthezeit im Juli und August, Fruchtreife im September. R. lürtus Whe. et N. , dem ohne Zweifel auch R. Jo- liosus Whe, et N. (im Gebiete noch nicht aufgefunden) au- 11 * 164 gehört, ist eine «ier waii(JeIbars(«'ii Arte«, iiud nähert sich iu Bezug auf soine Bekleidunjj; und Bewehrung bald dem R, glandulosus Bell, bald dein R. thyrsi/lorus Whe. et N., bald dem R. Koehleri oder, wie ans der Charakteristik der sehwedisclien Schriftsteller hervorgeht, dem R. horridus Hartm. Vergleicht man nun die Endglieder der ganzen Fnr- nienreihe , so ist man versucht, sie für völlig verschiedene Arten zu halten, wenn nicht die Zwischenglieder deutliche üebergänge nachwiesen. Was die Stellung der Kelchabschnitte bei der Fruchlreile betriift, so verhält sich dieselbe völlig wie bei B, af Jinis. Während Weihe den Kelch der reifen Frucht angedrückt fand, bezeichnen ihn die späteren Schriftsteller als zurückge- schlagen. Der Verl. dieser Abhandlung, wie auch K alten - bach, fanden ihn wagerecht abstehend, wobei jedoch ein oder zwei Abschnitte bald der Frucht augedrückt, bald zurück- geschlagen sind. Wenn ferner die meisten Schriftsteller dem Endblättchen der Stengelblätter, zum Unterschiede von R. glandulosus Beil., eine allmült'g auslaufende Spitze zuerkennen , so findet dieses Verhältniss im bezüglichen (lebicte zwar meistens statt, ist aber keineswegs constant, und man findet nicht selten Stengelblätler mit plötzlich auslaufender, langer Spitze. Die Eigenschaft des Schösslings, sich mit der Spitze in den Boden einzuwurzeln, und dadurch zur Fortpflanzung des Individuums Veranlassung zu geben, hat jR. hirtus mit den meisten Arten gemein, deren Sihösslinge zur Erde niederlie- gen. Der übrige Theil desselben, wenigstens bei der Weihe- scheu Form, stirbt wegen seiner schwachen Verholzung, wenn nämlich sich der Schössling nicht im Moose versteckt oder durch Bedeckung mit Laub u. s. w. gegen den Frost geschützt 165 Ist, his auf eine kurze, ira Boden verborgene Basis im Winter ab, ans welcher im nächsten Jahre die Blüthenäste hervor- gehen. Letzter«' sind d.uin gewöhnlich länger und reichblü- thiger. Mit R. glandvlosus Bell, und thyrsißorus Whe. et N. kann nur der Weihe'sclie R. hirtus verwechselt werden. Die unterscheidenden Charaktere sehe man bei den betreffen- den Arten. R. Güntherl W. et N. wird von den meisten neueren Schriftstellern als identisch mit R. hirtus W. et N. betrachtet; auch der Verf. hält ihn für eine nur sehr wenig abweichende Form desselben. Dagegen stellen ihn Babing- ton und Bell-Saller als eine von R. hirtus wesi ntlich verschiedene Art dar, und halten ihn für die Stammform von R, fhj/rsi/iorus. — Grenier tind Godron (Flore de Fr.) ziehen wohl mit Recht den R. cinercus Godr. (nicht Rchb.) als Varietät zu R. hirtvs. Wenn aber H. Gün/heri für iden- tisch mit R. cinereus von ihnen betrachtet wird, so spricht dagegen eine Vergleichung getrockneter Original- Exemplare mit R. Güntheri. — Ob R. Mcnhei des Verf.'s der ächten Weihe'schen Pflanze angehört, vermag derselbe aus Mangel an Original -Exemplaren nicht zu entscheiden. — Die Varie- tät apiculalus kommt dem R. Koehleri Whe. et N., zu wel- chem apiculutvs von Bell-Salter (I. c.) als Varietät ge- zogen wird, und dem R. horridus Hartm. am nächsten. Von letzterem (nach Arrhenius I. c. p. 37.) unterscheidet sich apiculatus durch den harten, holzigen und mit Drüsen be- setzten (nicht weichen , korkartigen , drüseulosen) Schössling, durch die geraden, etwas rückwärts geneigten (nicht sichel- förmigen) Dornen desselben; durch die auf der unleren Fläche grünen und striegelhaarigen (ni«ht zottig- weichen, grünen oder graufilzigen) Blätter; durch den kurz -behaarten (nicht mit langen, dichten Zotten besetzten) Blattstiel; durch die 166 weichhrtarlge (nicht zo((igo) Beklpidnng des Bliilheiiasles und dor Bliillieiistiele; durch die kürzeren Deckblättrhen und die sihwcächer behaarteu , auf der inneren Fläche rolh gestreiften Kelche. Die Charaktere, durch welche sich R. hirtus ß. apicu- latus von J?. ÄorÄ/fr< unterscheidet, siehe wuter R. Koehleri. — R. hirtus y, Psei/docaesius ist wahrscheinlich ein Bastard von jR. hirtus und R. caesius; — der Schössling mit seinen Blättern gleicht dem R. caesius t. hispidus Whe. et N., wäh- rend Blütheuast, Rispe und Blüthen dem R. hirtus völlig an- gehören. 14. K. tliyrsillorn« VVhe. et jN. Straussbliithiger Brom- beerstrauch. Weihe etNees ab Es. I. c. p. 83. t. 34. — Bluff et Fing. Comp. Fl. Germ. T. I. P. II. p. ISS. — Rchb. Fl. G. exe. p. 605. — Betcke 1. c. p. 125. — Sonder Fl. Hamb. p.279. — Garcke 1. c. p. 107. — R. Güntheri ß. ihijrsijlorus Babingt. Man. 1. c. p. 101. - R. hirtus ß. thtjrsiJIorusGo- dron Monogr. p. 22. ~ Grenier et Godron Fl. de France p. 544. Canle sterili arcuvto - procumbente subtereti piloso setoso- glandtdoso acnleis inaequalibus subulatis reclis re- clinalis dense armato, fol. magnis 3-wa/is et o-nato-pe' da/is coriaceis supra strigosis subtus pailide virentibtis ma- gis pilosis, foliolis omnibus petiolulatis grosse et inaeqnaliter serratis, terminali lale-ovato suborbiculalo longe acuminato basi cordalo; panicula composita tht/rsoidea hirsuta accu- lis glandulfferis atuleisquc longii rectis jnunita, ramnlis iiiferioribus axillaribns puniculatis patentibus. superioribus corjmbosis subdivaricatis; calyce fusco-viridi hirsuto aci- culato glandulosO) laeiniis sub fruetu matnro patentibus, 167 petalis angusto- ellipticis albidis, couocarpiis ovatis atris. Variat: «, genuinus {R. thijrsißorus Whe. etN.): panieula a basi ad inedinm nsqiie foliata. Inlra fiiies FJoruIae Henne- bergicae haud obvins. ß. foliosissimus'. paiiirula ad apicem iisque foliata, fol. 3- iiafis aut simplicibus integris aut 2 — 3-lobis, snramis paiiicnlam excedentibiis, infimis raini 5-iiato -pedatis. Schössling bogenförmig niederließ eiid*), am Grunde stiel- rund, gegen die Spitze stunipfkantig, korkartig, grün, auf der Lichtseite braun, ziemlich stark, gestreift, mehr oder weniger behaart, etwas bereift, mit geraden, einfachen und driisentragenden Stachelborsten nnd nngleichen, meist ziem- lich schwachen, zuriickgeneigten , strohgelben oder röthlichen Dornen mit wenig verdickter Basis reichlich besetzt; Blatt- stiele stark, Farbe und Bekleidung desselben wie am Schöss- linge, mit stärker gebogenen Dörnchen bewehrt, oberseits flach, nur am Grunde geriunelt; Nebenbkättchen fadenförmig, drüsig und behaart; Bkätter 3-zählig und 5 -zählig -fussför- mig, gross, lederartig, auf der oberen Fläche dunkelgrün und mit einzelnen anliegenden Striegelhaaren besetzt, etwas glän- zend, auf der unteren Fläche blassgrün, mit hervorragenden, weisslichen und behaarten Rippen und sichelförmig bedörnel- 1er Mittelrippe, sonst stärker striegelhaarig, am Rande un- gleich und grob gesägt, alle Blätter gestielt, Endblättchen breit herz -eiförmig, rundlich, langgestielt, lang zugespitzt; Seitenblättchen verkehrt -eiförmig, breit, etwas geherzt, bei den 3 -zähligen am unteren Rande bauchig, tief eingeschnit- '■^) Der Scliössüng steigt im Gebiete auf Waidblössen stets über Gebüsche hinweg und erreicht dann absteigend den Boden , auf welchem er in beträchtlicher Länge fortkrieclit. 168 teil 2 -lappig; unterste Blättchen oval, Itnrzgestielt, spitz; Blüthenast sehr lang, steif aufrecht, gestreift, grün oder meist braun und bereift , am Grunde stielrund , gegen die Spitze kantig, von anliegenden und abstehenden Haaren fast zottig, mit einfachen und drüsentragenden Stacheibosten und langen, geraden j unten mehr-, oben weniger zurückgeneigten Dornen reichlich besetzt, Drüsen roth; die untersten Blätter meist 5 -zählig, die mittleren 3 -zählig, die rispenständigen 3- zäh- lig oder einfach, die letzteren ungelheilt oder 2 — 3 -lappig, breit -herzförmig oder herzeiförmig, ziemlich gross; bei der Stammform reichen sie nur bis etwa an die Mitte der Rispe, wo ihre Zweige anfangen, dichter beisammen zu stehen; bei der Varietät ß. setzen sie sich bis an die Spitze der Rispe fort und verhüllen dieselbe zum Theil, während die obersten die Rispe überragen , ohne merklich an Grösse abzunehmen ; nicht selten finden sich au der Rispenspitze noch einzelne 3- zählige Blätter mit ungestielten Seitenblättchen, während die Blättchen der ührigen alle gestielt, eiförmig mit herzförmiger Basis oder verkehrt- eiförmig mit verschmälerter Basis, im Uebrigen den 3 -zähligen Stengelblättern völlig ähnlich sind; Blattstiele an den unteren Blättern deutlicher, an den oberen undeutlicher gerinnelt, mit rückwärtsgeneigten Dornen, Sta- chelborsten, Drüsen und läugereii Haaren bekleidet; Neben- blättchen fädlich, wie am Schössliuge. Rispe sehr lang, zu- sammengesetzt, straussförmig, dicht oder nur zur oberen Hälfte gedrängt, zur unteren locker, an der Basis oder bis zur Spitze beblättert; die unteren Rispenzweige lang, aufrecht - abstehend, vielblüthig, der unterste oft mit 3 — 4 kleine- reu, einfachen Blättern besetzt, die mittleren meist noch mit einem dünneren, kürzeren, armblüthigen Zweiglein in dem- selben Blattwinkel vereinigt, wie die oberen meist sparrig- doldentraubig, alle zottig und mit Stachelborsten, gestielten, 169 rolhen Drüsen und nadeiförmigen Dornen beselzt. Deckblätt- chen lanzettlich, ziemlich lang-, ganz oder seltener 3 -spaltig, drüsig und behaart. Kelch dunkelgrün, slachelborstig, drü- sig, Abschnitte auf der Innenseite nnd an den Rändern gran- weiss, bei der Fruchtreife wagerecht altstehend, eiförmig, spitz. Blumenblätter schmal -elliptisch, von einander entfernt, am Grunde verschmälert, wie die Staubfäden weiss; Früchte eiförmig, schwarz glänzend. Am Schueeberge bei Grub im Meiningischen Gebiete. Blüthezeit Juli, Fruchtreife im August und September. jR, thyrsijlorus ist mit dem ächten R. hirtns Whe. et N. nahe verwandt, und kommt mit demselben in Bezug auf Bekleidung und Bewehrung, auf Zahl und Farbe der Drüsen, besonders auf die gleiche BeschnfFenheit und Stellung des Kelches und der Blumenblätter in dem Grade überein, dass er von einigen Schriftstellern, z. B. von Grenier und Go- dron (1. c), nur als grössere, robustere und blüthenreichere Form von R. hirlus betrachtet wird. Er unterscheidet sich jedoch von ihm 1) durfh den grösseren Bogen am Grunde des Schösslings, wodurch es demselben möglich wird, über höhire Ge- büsche hinweg zu steigen. Bei R. hirfus sah diess der Verf. niemals. 2) durch die höher hinaufreichende Walzenform des Schöss- lings und des Blütheuastes ; 3) durch die gewöhnlich 5-zähligeji (nicht gewöhnlich 3- zähligen) Blätter des Schösslings; 4) durch die unteren 5-zähligen (nicht alle 3- zähligen) Blät- ter des Blütheuastes; 5) durch die weit grösseren Blättchen, besonders die grossen, mehr herzförmigen einfachen Rispenblätter ; no 6) durch doii stärkeren, steif anfrethten und zottigeren Blü- thenast ; 7) durch die viel längere und breitere, straussförmige, dich- tere Blüthciirispe; 8) durch die meist zn 2 in den Blattwinkeln stehenden Blü- th eil zweige ; 9) durch den oft beblätterten untersten Bliithenzweig, Der eben beschriebene R. thyrsißonts ist nicht die ächte Weihe'scho Pflanze, von welcher er sich vorzüglich durch dit! bis an die Spitze reich beblätterte, an der Basis lockere Rispe, wodurch er sich mehr dem R. foliosus Whe. et N. nähert, so wie durch 3 — 5-zähiige Blätter des Blüthenastes unterscheidet. Die letztere Pflanze (foliosus), welche von den meisten Schriftstellern nur als Abart von R. hirttts Whe. et N, betrachtet wird, unterscheidet sich von R. ihyrsi/lorus ß. foliosissimu» durch den kantigen, hackrigen und rauhen Schössling, durch die hellgrünen, viel kleineren Blätter mit schmalen, eiförmigen End- und Seilenblättchen; durch die kürzere Rispe mit gebogener, oben schwach mit Dornen und Stachelborsten besetzter, fast drüsenloser Axe, schwach be- wehrte Blumenstielcheu nnd drüsenlose, uubewehrte Kelche. 15. R. Kalfenbachii n. sp. Kai t enbach's Brombeer- strauch. R. scaber Kaltenbach (I. c. p. 289), non Whe. et Nees. Caulc sterili arcuato - decumbenle angulato sulcafo prumoso subpiloso multi-aciculato glandulosoque aeuleis hrevibus rectis redinatis aut recurvatis dense arraato; fol. ^-iiafis et b-nafo-pecJatis sat magnis laete viridibtis sub- glabris subtus pallidioribus ad costas pilosis inaequaliter ser- ratis, foliolo terrainali oblongo-ovato aut obovato basi sub- cordato y loiige acuminato, fol. rami floriferi 3-natis, flora- ITl libiis 2 — 4 simpliolbns j panicnla laxa elongafa ramis iiife- riorilins erecto-patentihus subpuniculaiis , siiperioribiis co- rymboso-racemosis divaricatis , pednncnlis miilti-aciculatis glaiidiilosis subvillosis; ralyce fiisco-viridi siilivilloso ucicu- lato multiglanduloso , siib fructii patente', potalis oblongis intogerriinis albis, conocarpiis ovatis magiiis afris iiitidis. Schössliug sehr lang, bogig niederliegend oder qner durch die Hocken kriechend, nur an der Basis stielrnnd, dann kan- tig bis zur Spitze, mit flachen und zu beiden Seiten des Blatt- stielansatzes ausgefurchten Seiten, korkartig- weich, grau be- reift, unbehaart oder nur mit einzelnen weissen Haaren be- setzt; Dornen zahlreich, sehr kurz, mit verlängerter, kaum verbreiterter Basis, mit welcher der Dorn einen spitzwink- licheu Haken bildet, strohgelb, znweilen mit brauner Basis, ungleich, zurückgeneigt, niemals sichelförmig - gekrümmt; Stachelborsten von ungleicher Ltänge, zahlreich, einfach oder mit einer Drüse an der Spitze, Drüsen dunkelbraun. Blätter gross, 3-zäbligund 4- bis 5- zählig-fussförmig, lebhaft grün, etwas steif, doch nicht lederartig, an der oberen Fläche glatt oder nur mit wenig einzeln stehenden Striegelhaaren besetzt, unten etwas blasser, nur an den Rippen massig behaart, un- gleich- nnd ziemlich grob -gesägt, mit krautarligen, dunkel- grünen Spitzen der Sägezähue ; Endblättcheu länglich- oder verkehrt -eiförmig 5 am Grunde schwach herzförmig, 41/2 bis 5 Zoll lang, 31/2 Zoll breit, langgestielt, lang zugespitzt; Seitenblättchen bei den 3-zähligen fast eben so gross wie das Endblättcheu, kurz gestielt, am unteren Rande bauchig oder ohrförmig- gelappt, bei den 5-zäbligen verkehrt -eiförmig, laug zugespitzt, die untersten sehr kurz gestielt, oval, klei- ner, kurz gespitzt. Blattstiel oben flach, am Grunde gerin- nolt, 4 Zoll lang, wie die Stielchcn schwach behaart, mit etwas weniger Dornen, aber vielen Drüsen und Stachelborsten 1T2 besetzt; Miltelrippo auf die gewöhnliche Weise bewehrt; Ne- benbiällihon liiiienförmig , schwach hehaarl , mit langgestiel- feii, rothen Drüsen reichlich besetzt. Blüthenstengel rauh von abgebrochenen SfacheJborsteu, übrigens dem Schösslinge gleich. Blüthenast sehr lang;, von härterer Consistenz als der Schöss- ling, am Grnnde sticirnnd, von der St.ärke einer dünnen Schreibfeder, bald eckig werdend bis zur Spitze, unten steif- anfrecht, dann an der Insertion der unteren ßlüthenzwcige knickbogig, meist bereift, mit sehr kurzen, aber massig dicht stehenden, weichen Haaren bekleidet, niemals zottig oder fil- zig, mit einfachen und drüsentragenden Stachelborsten dicht besetzt, Drüsen länger als die Haare; Dörnchen unten kür- zer, in der Mitte länger, sehr fein, nadeiförmig, gerade, et- was zurückgeneigt; Blätter 3 -zählig, ziemlich gross, doch kleiner als am Schösslinge, lang gestielt, oben in 2 — 3 un- getheilte übergehend; Blattstiele kaum an der Basis gerinnelt, wie der Blüthenast bekleidet und bewehrt; Nebenblältchen fa- denförmig, sehr kurz, rcichdrüsig und behaart; Endblättchen langgestielt, länglich- eiförmig oder elliptisch, lang zugespitzt, am (jlrunde rund und etwas ungleich, oder schwach geherzt; Seitenblätlchen sehr kurz gestielt, eiförmig, spitz, am unteren Rande bauchig, alle scharf gesägt , mit krautartiger, bräun- licher Spitze der Sägezähne. Rispe zusammengesetzt, meist sehr lang, locker, die unteren 3 - 4 Zweige blattwinkelstän- dig, aufrecht- abstehend, lang und steif, rispig -doldentraubig, seltner traubig wie die oberen, Blumenstiele 2 — 3-blüthig, wie die Stielchen sparrig- abstehend; die oberen ausserachsel- ständigen Zweige kürzer, aber nicht bis zur Spite der Rispe gleichmässig an Länge abnehmend, dichter beisammen stehend, 1 — 3-blüthig, sparrig; Deckblättchen ungleich, linienförmig oder lanzetdich, hier und da sehr verlängert und gegen die Spitze verbreitert, einfach oder mit 1 — 2 kurzen, grundstän- US digen Seiteuzipfeln versehen, schwach behaarl, mit langge- stielten Drüsen besetzt; alle Stiele und Stielchen der Blüthen- zweige mit nadeiförmigen Dörnchen, Stachelborsten nnd braun- rothen Drüsen, die länger als der kurze nnd dünne Filz sind, dicht besetzt; Kelch dunkelgrün, dünnfilzig, reich mit Dörn- chen und ziemlich langgestielten Drüsen besetzt, Abschnitte lang zugespitzt, sehr .selten in blaltartige Anhängsel auslau- fend, an den Rändern und der Innenseite grau, bei der Frucht- reife wagerecht abstehejjd. Blumenblätter schmal, länglich, ganzrandig, wie die Staubfäden weiss. Früchte eiförmig, gross, schwarz, glänzend, aus zahlreichen Steinfrüchtcheu be- stehend. An einer Hopfenplautage bei Keulrode, in Hecken ander Schleuse bei Schleusingen nnd an der Kuppe bei Rappelsdorf (ausserdem Lei Aachen nach Kaltenbach). R. Kaltenbachii ist mit R. foliosus Whe. et N. und be- sonders wegen seiner kleinen, hakenförmigen Dörnchen am SchÖsslinge mit R, scaber Whe. et N. andrerseits am näch- sten verwandt. Von foliosus unterscheidet er sich 1) durch den ansgefurchten, weichen nnd bereiften Schöss- ling; 2) durch zahlreichere, ungleiche, kürzere, schwächere nnd weichere, hakenförmige Dornen dessolben; 3) durch die schwächere Haarbekleidung desselben; 4) durch viel grössere, zartere, fussförmige (nicht gefingerte) Blätter ; 5) durch die nur bis zur Mitte (nicht bis zur Spitze) be- blätterte Rispe ; 6) durch zahlreiche (nicht fehlende) Stachelbor.sten und Drü- sen, so wie die schwächere Behaarung an der Spitze der Rispenachse ; 174 7) durch die geringere Zahl der lilattwinkelständigeii Rispen- zweige ; 8) durch die sparrig ausgespreizten (nicht büschelförmig zu- sammengedrängten), ol)«'ren Rispenzweige; 9) durch die viel stärker licwehrten und schwach behaarten Blumenstielchen ; 10) durch vieldrüsige und stark bewehrte (nicht drüsenlose und schwach bewehrte) Kelche; 11) durch eiförmige, grössere Früchte. Von R. scaber weicht B. Kaltenbachii ab 1) durch den bereiften, kantigen (nicht unbereiften, stiel- runden) Schössling; %) durch längere (nicht ,J<'ii'ni sichtbare") Stachelborsten desselben; 3) durch viel grössere, zartere (nicht lederartige) ßlätter mit breiteren Sägezähnen; 4) durch die weit geringere Zahl der Striegelhaare auf der oberen Fläche der Stengelblätter: 5) durch die längeren Blatlsti»'le ; 6) durch den längeren, stärkeren, mehr verholzten, meist lir.iiinrothen , schwach behaarten (nicht kürzeren, schwä- cheren, weicheren, meist gelblich -grünen, filzigen) BIü- thenast ; 7) durch viel grössere, lebhaft grüne, schwächer behaarte, langgestieltc , grobgesägte (nicht grangrüne, weiche, fast wollig-behaarte, kürzer gestielte, nach vorn eingeschnitten gesägte) Blätter desselben; 8) durch die viel längere, mehr unterbrochene, an der Spitze abgestumpfte (nicht gegen das obere Ende allmälig spitz zulaufende), mehr blattwiukelständige Zweige tragende Rispe; 175 9) durch zahlreichere, längere, über die Behaarung der Ris- peuachse , der Blumenstielchen, Decklilättchen und Kelche hervorragende (nicht im Filze versteckte) Stachelborsten und Drüsen; 10) durch die dünnere und schwächere Behaarung der Rispe ; 11) durch rispig -zusammengesetzte (nicht traubige) unlere, und mehr traubige als einblüthige (nicht „mehr einblü- thige als traubige") obere Rispenzweige; 12) durch die lang zugespitzten (sehr selten in blattartige Anhängsel auslaufenden), bei der Fruchtreife wagerecht abstehenden (nicht zurückgeschlagenen) Kelchabschnitle; 13) durch grössere, eiförmige (nicht kugelförmige) Früchte. ß. Caulis teres, prninosus. Folia caulina 3-nata. 16. R. §^IanduloBus Bellardi. Drüsiger Brombeerstrauch. Bellardi App. in Fl. Pedem. p. 24. — DC. Fl. Fr. IV. p. 474. ~ Smith Engl Fl. 1824. 11. p. 403. — Fries Novit. Fl. Suec. p. 36. — Arrhenius Monogr. Ruh. Suec. p. 40. — Metsch Fl. Henneb. p. 256. — Fries Snmma Veg. Scand. p. 167. — Sonder Fl. Hamb. p. 282. — Betcke 1. c. p. 122. — Beil-Salter Bot. Gaz. 1850. Mai. p. 128. — Babingt. Mau. 1851. p. 102. — Grenier et Godr. Fl. d. Fr. p. 512.— Gar= cke I. c. p, 108. — R. Bellardi Whe. et N. 1. c. p. 97. t.44. — Wimm. et Grab. Fl. Sil. 1829. I. c. p. 41. — Wimm. Fl. V. Schlcs. 1844. p. 134. — Lejeune et Conrt. Fl. Belg. p. 173. — Kaltenb. I. c. p. 301. — R, hj/bridus Wallr. Sched. er. p. 229. — R. hirtus W. Kit. — Bluff et Fing. I. c. p. 195. — Reicheub. Fl. G. exe. p. 607. Canle sterili prostrato tcreti caesio-pruinoso piloso miilliaciculato glandulosoqtie aciileis uiultiformibus parvia rectis reclinatis armato; fol. 3-natis magnh viridibns, fo- liolo terminali ovato-elliplico subcordato aispidalo serrato; 176 paniciila lajca abbreviata^ ramiilis iiiferioribus axillaribua patentibus siibeloiigatis, siiperiorihiis siraplicibiis divergent tibus aciculis glanduiisque copiosis villoque denso obsitis; calyoe aciciilato gianduloso siib anthesi reflexo friictiii raa- tiirescenti adpresso, uiia alteraque laciiiia reflexo -patente, petalis distantibus oblongis basi atteunatis albis; coiiocar- piis atris glabris uitidis. Schössliiig niedergestreckt, stielrund, oft weisslich oder bläulich bereift, korkartig, am Grunde mit steifen Haaren be- setzt, dann schwach behaart, etwas gestreift, grüu , an der Lichtseite braunroth, mit ungleichen kleinen Dornen, einfa- chen und driisentragenden Stachelborsten reich bewehrt, Dor- nen klein, borstenfönnig, gerade, wagerecht abstehend, oder grösser, stärker, mit verbreiteter, l)rauuer Basis und gelber, stechender Spitze, zurückgeneigt. Blätter alle 3-zählig, gross, steif lederartig, grün, oben etwas rnnzlich und glänzend, mit Striegelhaaren besetzt , unten blasser , netzförmig gerippt, we- niger und fast nur an den Rippen behaart, am Rande einfach und feiugesägt; Endblätlchen breit, länglich -elliptisch oder verkehrt- eiförmig, mit aufgesetzter, lang vorgezogener Spitze, an der Basis abgerundet oder schwach herzförmig, Seiten- blältrhen eben so breit, eiförmig, mit etwas schiefer Basis, knrzgestielt, am untern Rande bauchig. Blattstiel und Stiel- chen oben flach, gerinnelt, wie der Schössling bekleidet und bewehrt; Nebeublättchen linienförmig, gewimpert und mit röth- lichen Drüsen besetzt. Blülhenstengel dem Srhösslinge ähn- lich. Blüthenast länger oder kürzer, stark oder schwach, etwas kantig, mit kurzen, abstehenden Haaren, Dörnchen und Drüsenborsten reichlich besetzt; Blätter 3 -zählig, die unteren kleiner, die mittleren, besonders der Sonne ausgesetzt, gross, mit keilförmigen, rundlich -eiförmigen, kurz zugespitzten Blätt- cheu; die rispenständigen ungetheilt, ei- oder lanzettförmig m alle am Rcaode fast doppelt gesägt; Stiele, Stielchen nud Ne- beublättclieu wie am Schösslinge. Deckblättchen linienföjmig, einfach oder 2 — 3-theilig, behaart nnd drüsig, Rispe kurz, selten sehr lang nnd straussförmig , von sparrig- abstehenden, mittleren und oberen Blüthenzweigen nnd Stielen meist breit, untere Zweige aufrecht -abstehend, blattwinkelständig, dolden- traubig, 2 bis vielblüthig, die obersten Stiele 1 — S-blüthig, Stiele und Stielchen mit nadelförniigen, am Grunde röthlichcn Dörncheu, gestielten Drüsen und abstehenden, mehr oder we- niger dichten Haaren besetzt; Kelche grautilzig, reichdrüsig und bedöruelt, Abschnitte cilanzettlich, lang gesägt, auf der inneren Fläche weiehhaarig, nach dem Verblühen zurückge- schlagen, der reifenden Frucht angedrückt, der eine oder an- dere wagerecht abstehend; ßlnmcnblätter von einander ent- fernt, geädert, fast reichhaarig, länglich, mit schmaler Basis, au der Spitze zuweilen ; etwas ansgerandet, weiss; Frucht glatt, glänzend, schwarz. An etwas schattigen Stellen der Wälder und Bergabhänge, nicht selten. Blüthezeit Juli, Fruchtreife im August und September. Die Pflanze variirt nach der Bodenl)eschalFeuheit und Licht- stärke; im Schatten sind Schössling und Blüthenast weniger bereift und schwächer mit rothen Drüsen besetzt, die Blätter heller grün, weicher, behaarter, schlaffer, mehr rundlich ver- kehrt-eiförmig, als länglich -elliptisch, die Rispe armblü- 1 thiger. R. glandulosus Bell, ist eine ausgezeichnete und selbst- t ständige Art; dessen ungeachtet kann sie mit R. hirtus und ß. pygmaews W. et N., besonders wenn letzterer nur 3 -zäh- lige Stengelblätter trägt, verwechselt werden. Der Differen- zial- Charakter des letzteren wird bei der folgenden Art nam- 28r Bd. 3s Hefl. 1^ 178 haft gemacht. Von R. hirtus unterscheidet sich R. glandu- losus Bell. 1) durch deu völlig niedergestreckten, stielrunden, srhwnch- beha.irten , oft bläulich bereiften (nicht bogenförmig- nie- derliegenden, bald erkig werdenden, weichbehaarteu, sel- tener bereiften) Schösslingj 2) durch kleinere, weniger verwundende, oft nur borsten- förmige (nicht starke, am Grunde verbreiterte) Dornen desselben; 3) durch stets 3 -zählige, grössere, meist steif lederartige, oft an der oberen Fläche glänzende, an der unteren stets grüne, schwachbehaarte (nicht 3 — ^5-zäblige, kleinere, weiche, oft unterseils graufilzige) Stengelblätter j 4) durch das breit- elliptische, einfach gesägte, plötzlich in eine lange Spitze auslaufende (nicht eiförmige oder ovale, meist allmälig in eine lauge Spitze verschmälerte) End- blättchen derselben; 5) durch die meist kurze, röthliche Rispe mit mehr ausge- sperrten oberen Zweigen und etwas stärker benadelte Blumenstiele und Stielchen; 6) durch länger gespitzte, der reifenden Frucht angedrückte (nicht wagerecht abstehende) Kelchabschuilte. y. Caulis subteres. Folia caulina ut plurimum 5-nato-pe- data, foliolis infimis petiolulatis. 17. R. pyguiaeas Günther. Zwerg- Brombeerstrauch. Günther Enum. pl. siles. 86. — Weihe et Nees ab Es. 1. c. p. 93. tab. 4-2. — Bluff et Fing. I. c. 1837. p. 199. — Wimm. et Grab. Fl. Sil. 1829. I. c. p. 43. — Reichenb. Fl. G. exe. p. 607. — Kaltenbach 1. c. p. 292. — Garcke 1. c. p. 108. — R. petraeus et R. Mihani Koehler, Wimm. et 119 Grab. 1. o. p. 36. No. 22 et 24. — R. Radula y. pt/gmaeus Bell -Salter Bot. Gaz. 1. c. p. 1*24. Caule sterili proslrato subpruinoso subtereti sttbpiloso aciculis glaiululisque copiosis et aculeis iiiaeqiialibus tenuibus rectis reclinatis deiise muuito; fol. ^-natis aiit 4 — h-nato- pedatis utrinqne viridibiis aut siibliis lanestentibiis , foliolis inaeqnaliter dentato-serratis , teriniuali obovafo subcordalo cuspidato; paniciila la.ra clongata, ramiilis axillaribus clon- gatis patenti-divergentibus subpanicnlatis, supcrioribiis corijmbosis divaricat/s, pedunctilis pedicellisque pilosis acu- leoUs subulatis aciculis glandulisqtie rubris scateiitibiis, calyce fiisco - viridi subvilioso aciileolis echinato et glandu- ioso friictui njatureseenli adpresso, pelalis obovatis albis, stylis filarueuta superautibtis, coiiocarpiis atris iniiioribiis. Schössliiig niedergestreckt, grün oder an der Lichtseite brann, korkartig, grösstentheils stielriind, nur geijen die Spitze eckig werdend, znweilen gran bereift, gestreift, schwach- behaart, aber mit gestielten Drüsen, Stachelborsten und Dor- nen dicht besetzt, Dornen ungleich, Länger oder kürzer, schwach, pfriein förmig, zuzückgeneigt, an der Basis etwas breiter; Blätter 3 -zählig oder fussförmig 4 — 5-zähliu^, weich, nicht lederartig, von mittlerer Grösse, an der oberen Fläche dunkelgrün mit einzeln stehenden Siriegelhaaren, auf der un- teren Fläche blassgrün, nur an den Rippen etwas behaart, oder seltener graugrün, dünnfilzig, in letzterem Falle sind die Blättchen alle etwas kleiner und rnnder; Endblättchen ver- kehrt-eiförmig, länglich oder fast kreisrund, au der Basis schwach herzförmig, an der Spitze lang- und plötzlich vor- gezogen, ungleich und sägeförmig gezähnt; Seitenblättchen dem Endblättchen ziemlich ähnlich, kurzgestielt, bei den 3- zähiigeu am unteren Räude bauchig, die untersten Biättchen 12* 180 kleiner, oval, kurzgestielt; Blattstiel rund, nur an der Basis schwach geriuuelt, wie die Stieliheu ebenso bekleidet und be- wehrt als der Schössling; Nebeublättchen linienförraig, be- haart und mit langgestielteu, rothen Drüsen besetzt. Blütheu- ast slielrund, gegen die Spitze kantig, behaart, mit Stachel- borsten, rotheu Drüsen und geraden, etwas zurückgeneigleu Dornen, die gegen die Spitze des Astes au Länge und Zahl zunehmen, reichlich besetzt; Blätter 3 -zählig, zuweilen ziem- lich gross und den Stengelblättern ähnlirh; Eudblältcheu ei- förmig oder keilförmig, lang zugespitzt, sägeförmig gezähnt, Seileublättchen sehr kurz gestielt, verkehrt -eiförmig, oft mit schieler Basis und bauchigem unteren Rande. Rispe kür- zer oder länger, ziemlich locker, am Grunde mit 3-zähligei], gegen die Spitze mit einfachen , ungelheilten oder gelappten Blättern besetzt, die sich zuweilen, immer kleiner werdend, bis an die obersten Zweige fortsetzen; die unteren, blattwin- kelständigeu Zweige oft sehr lang, fast sparrig- abstehend, rispig oder traubig, 4 — 12-blüthig, die oberen kürzer, ganz sparrig, traubig, 1 — 4-blülhig, doldentraubig; Deckblättchen zahlreich, lanzettlich oder blaltartig, seltener linieuförmig, alle behaart und mit langgestielten, rothen Drüsen besetzt; Blüthenstiele und Stielchen sehr dünn, mit laugen, pfriemför- migeu, ^weissen, au der Basis meist röthlicheu Dörnchen und Drüsenborsten sehr dicht besetzt, die aus dem dünnen Filze hervorragen, wodurch die ganze Rispe ein sehr dornenreiches Ansehn gewinnt. Kelche grangrün, vieldrüsig und igelbor- stig, Abschnitte mit weissfilzigen Rändern, eilauzettlich , sehr lang zugespitzt, der reifenden Frucht angedrückt; Blumen- blätter verkehrt- eiförmig, mit keilförmiger Basis, fast flau- mig-behaart, an der Spitze ganzrandig, weiss; Griffel wäh- rend des Blühens grünlich, länger als die Staubfäden; Blüthen und Früchte klein, letztere schwarz und glänzend. 181 Auf Porphyrgerölle am Steinberge bei Scblensingen-Nenn- dorf, östliih von der Oberiorsterei. Bliithezeit Ende Jtili bis Aiignst, Fruchtreife im September. jR. pj/gmaeus, der im Gebiete nur an der geunnnten Stelle auf Porphyrboden in einer absolnten Höhe von 17 — 1800 Fuss , an lichteren Stellen! eines hochstämmigen Roth- buchenbestandes vorkommt, daselbst aber eine grössere Fläche mit seinem dunkelgrünen Laube bedeckt, aus welchem die Blüthenrispen hervorragen, während sich die unfruchtbaren und blüthentragenden , olt sehr verästelten Stengel nnter dem Laube verstecken , variirt bei freiem Zutritte des Sonnen- lichtes mit kleineren, fast kreisrunden, an der unteren Fläche etwas graufilzigen Blättchen, mit graubereiftem, schon gegen die Mitte eckig werdendem Schössliug und kürzerer, schmä- jerer Blülhenrispe. Am nächsten verwandt ist diese Art mit R. h/'rtns Whe. et N. und R. glandulosus Bell. Dem ersteren {hirtus) nä- hert sie sich durch 3 — 5 -zählige, weiche, schlaffe, an der unteren Fläche zuweilen etwas graiifilzigc, massig grosse Stengelblätter und durch die ziemlich lange Rispe; dem R. giandulosus kommt sie jedoch näher durch den stielrunden, völlig niedergestreckten Schössling, durch die mit Stachelbor- sten dicht bewehrton Blumenstiele und besonders dunh die der Frucht angedrückten, sehr lang zugespitzten Kelchab- sehnitte. Weihe nnd Nees v. Esenbeck (1. c.) nennen die Kelchabschnitte „post anthesin reflexas'', ohne jedoch an- zugeben, dass dieselben sich später an die reifende Frucht anlegen. Eben so wenig gicbt Kaltenbach in seiner Be- schreibung der Brombeersträucher des Aachener Beckens dar- über Auskunft. Wie sich aber auch die Sache verhallen mag, so kommt die Henneberg'sche Art sowohl mit Schlesischen Exemplaren, als mit der Charakteristik der Weihe'schen 182 Monographie, weniger mit der Abbildung , in dem Grade über- eiu , dass über die Identität kein Zweifel obzuwalten scheint. Von JR. hirtus unterscheidet sich R. pijgmaeiis 1) durch den völlig niedergestreckten, unten stielrunden, schwach behaarten Schössliug; 2) durch die stets schwachen, pfriem förmigen, niemals star- ken Dornen desselben; 3) durch das verkehrt -eiförmige , lang- und plötzlich zuge- spitzte Endblältchen ; 4) durch den rundereu Blüthenast; 5) durch die meist längere Rispe ; 6) durch dichtere Bewehrung der sehr dünnen Blumenstiele und der Kelche ; 7) durch die sehr laug vorgezogenen, der Frucht angedrück- ten, drüsenreichereu Kelchabschuilte; 8) durch breitere, verkehrt -eiförmige Blumenblätter; 9) durch die grünen, über die Staubfäden hervorragenden Griffel; 10) durch kleinere Blüthen und Früchte. Von R. glandidosus unterscheidet sich R. pijgmaetis 1) durch den gegen die Spitze kantig werdenden (nicht über- all slielrunden) Sthössling ; 2) durch 3 — 5- zählige, kleinere, weiche, schlaffe Stengel- blätterj 3) durch die doppelte, ungleiche und zahnförmige Serratur derselben; 4) durch das verkehrt -eiförmige, mehr abgerundete (nicht breit - eiförmig - elliptische) Endblältchen ; 5) durch die längere, mehr mit einfachen Blättern besetzte Blüthenrispe; 6) durch die noch dichtere Bewehrung der Blumenstielchen mit nadeiförmigen Döruchen; 183 7) durch meist breitere, oft hlattartige Deckbltättcbeu; 8) durch die igelstachlichen Kelche; 9) durch die breitereu, verkehrt- eiförmigen, uäher beisam- menstehenden, fast flaumigen Blumenblätter; 10) durch kleinere Blüthen und Früchte. e) Caulis eprninosus, setoso-glandulosus; a. Caulis subteres. •j* Folia caulina utplurimnm 5-nata. 18. R. Moehleri Whe. et N. Köhlers Brombeerstrauch, Weihe et Necs ab Es. p. 71. tab. 25. — Bluff et Fin- gerh. 1. c. p. 198. — Reiehenb, Fl. G. exe. p. 604. — Wim- mer et Grab. Fl. Sil. p. 44.— Wimmer Fl. v. Schies. p.l34. — Babingt. Man. p. 100. — Bell -Salter 1. c. p. 127. — Kaltenb. 1. c. p. 276. — Garcke 1. c. p. 105. — R. Hj/s/rfa; Koehl. io litt, uon Whe. et N. — R, spinosissimus Baner olim. Canle sterili procmnbenle tereti subpiloso multiacicu- lato glandtiloso aculeis inaequalibus reclis validis basi pi~ losis horrido, fol. h-nato-digilatis utrinque vtridibus ar- gtttc dentalo-serratis^ foliolo terrainali lalo-obovato sub^ orbiculari subcordato cuspidato; ramo florifero aculeis re- ctis praelongis armato , fol. infimis 3 — bnatis; panicula elofigata foliona snbvillosa glandulosa multi-aciculata , ra- mulis axillaribus subcorjjmbosis ^ calyce subvil/oso aciculato glanduloso post authesin reßexo , petalis oblongo-obovati's albis, conocarpiis magnis atris uitidis. ß. depilatus {R. Koehlcri ß. otigacanthosWimm. et Grab, pro parte): caule sterili e toto ramoque florifero infernc glabris subnitidis exaciculatis subglandulosis, glaiidulis minimis subsessilibus, aculeis permultis validis glabris. 184 Schössliiig nie(lergestrocl. 36 n. 40) annahm , noch viel weniger von R. fruticosus, zu wel- chem Wallroth die Pflanze zieht, betrachtet werden, ob- gleich R. Radula dem H. vulgaris^ besonders der Varietät villicaulis, in Bezu^ff anf Wuchs und Habitus des Strauches, Form und Belerianain Horusch. Sealers Cove. 26. Dicranuin JHenziesii H. et W. Ad flumen Darwin, Victoria ränge et Grampiaus. 27. Dieranuui confine C. M. et Hpe. Dicr. Billardieri Schw. affine , D. leucolomoidi C. M. proximnm differt ab hoc : foliis laxe patentibns vix secuiidis e basi lata oblongo-lauceolato-acnmiuatis fragilibus ubique fere convolutis, nervo tenui exciirreute, dorso et apice denti- culatis (nee serrulatis); celhilis alaribus creberrimis laxe pa- renehymaticis fuscis planis sed ad alain convolutaceam positis, superioribus nunquain incrassalis, sed pariefibns interruptis pellucidis, uiargine vix limbatis, foliis perichaetialibus latio- 207 ribus rojivolutis in rTlindriun pxsorlnm congestis, ex npice siuuato in siiltiilain eloiioaiam deiuirnlalam produrtis cellnlis basi deiisioribiis; sela breviiisciiia laevi rubra frassa, iheca ciirvata obloiigo-cylindriea valde strumosa. Sealers Cove. 28. Dicraiiuin brachypeliua C. M. Sealers Cove. 29. JDicranuin flexuosuiu Hedw. Sealers Cove. 30. Dicraauut introflexuai Hedw. Sealers Cove. 31. Dieraiinm leptoceplialuai C. M. Moiint Gambir. 32. lieptostoiuniu iacliaans R. Br. Var. ß. longiscfa. Sealers Cove. 33. lra F. Müll, receptaculo epaleaceo, stjlis 5 — 7 basi eounatis, spathis glaberrimis margine meinbranaceis sub-4-floris, inferiore foliacco-mucronata, mucrone valvu- lam suam subaequante, superiore mutica, foliis capillaribus glabris scapo glabro subbrevioribus. Mouut Gumcreeli , rare (Dr. F. Müller). Herba cacspitosa, glaberrima, pollicaris. Aiepyruiu K. Brown 1. c. p. 253. i. A. polygyniiui' R. Br. I. c. Inter moutem Gambir et Rivolibay, et in Australia feliee (Dr. F. Müller). 1. A. Puiuilio R. Br. I. <^ Murray (Dr. F. Müller). Aphelia R. Brown 1. c. p. 251. 1. A. Puiuilio F. Müll, pusilla caespitosa, foliis subulutis mucrojiatis scapuni nudum subaequautibns, spioa terraiuali, 22T sqnamis distichis glabris late 'membrauaceo-iDarginatis cilio- latis, inferiore longe-, reliquis brove-raucronatis, gliima hya- lina mntica, stjlo oTarium aequante. Inter montein Gambir et siiuira Rivolibay; in collibns are- nosis virgultis Brighton versus, Octob. (Dr. F. Müller). Simillima A. cyperoidi R. Brown, diff«^rt: sqnamis gla- bris latis snborbicnlatis membranaceis ciliolatis, costa viridi in mucronem herbacenra attennata. Radix fibrosa. Folia basi vaginantia, scapnm ^/^ — ä/^- pollicarem aequantia vel breviora. Squaiua inferior longior acuraiue sqnainam aequante , reliquae sensim breyins acumi- natac Tel mucronatae, mucrone patente vel snbrecurvo. Stameul» 2. A. §^raciliis Sond. caespitosa, foliis filiformibus scapo uudo brevioribus, spica ovata, sqnamis distichis dorso hispidu- lis margine membranaceis, inferiore acuminata roucronnta, re- liquis muticis obtusis , gluma hyalina, stylo ovarium aequante vix superante. Echinsuga et in Australia fei. (Dr. F. Müller), Van Die- menslaud (Stuart). Reliquis gracilior; scapus glaber 1 1/2 — 2 poll. altus; spica (circ. 1 1/2 lin. longa et 1 lin. lata) ambitu ovata , in reliquis subiriaugulari. Folia iu spec. majoribus culmo triplo breviora. Spicae rhachis flexuosa; squamarura infima tantum- modo mucrone elongato praedita, reliquae obtusae margine membranaceae. Stameu 1. Stylus lougitudine ovarii ovati vel parum longior. Typhaceae Juss. auctore Sonder, Typ ha L. 1. T. Shuttleworthii Koch et Sond. iu Koch Syu. Fl. 15* 228 germ. ed. 2. p. 785. PI. Preiss. II. p. 3. T. angustifolia R. Br. I. c. p. 338. Ad riv. Gawlei- Marl. (Dr. Behr); Toiuinda (Dr. F.Mül- ler); ad port. Lincoln, Dec. 18.51 (Wilhelini). Spicae in spec. Mülleriauis nunquam contignae, semper subremotae. j^parganiuin L. 1. S. angustifoliuui R. Br. I. c. p. 338. Oraeo (Dr. F. Müller). .Moniniiaceae Juss. auctore S onder, Hedycarya Forst. 1. H. dentata Forst, var. australasica^onA. ramulis gla- bris vel summo apice vix pnbescoutibus, foliis oppositis ter- nisve oblongis acuiniuatis basi angustatis margine serrato- dentatis, dentibus mucrouatis, paniculis axillaribns paucifloris folio breTioribus. Mount Disappoiutmeut, Austral. fei. (Dr. F. Müller). Arbuscnla. Differt a planta Novae Zeelandiae, ciijns exemplar a el. J. D. Hooker lectuin possideo: ramulis plerum- que omiiino glabris, foliis loiige petiolatis, majoribiis, aciiini- natis grosse subserrato-deutatis^ deutilms calloso- mucrouatis. Flores uon differunt. Fructum matnnim neu vidi. Callitrichineae lk. auctore Sonder. Callitriche L. 1. C. vernalia Kütz. Reichb. PI. crit. IX. f. 1179—1183. lu staguis prope Melbourne, Nov. 1852, et in palndibus prope Station peak (Dr. F. Müller). 229 2. C. Mttlleri Soiid. foliis oiuiiibus rhoiribeo-obovatis sub- trilobis acutiiisculis (bracteis cadiicis), stylis brevissirais erectis fiigacibiis, fnictii brevissiinc pedunciilato obcordato- orbiculato, carpeilis alatis per paria paralielis. Latrobe river, Majo 1853 (Dr. F. Müller). Foliornm forma ab oiunibiis distineta. Repens radicans. Folia rhombeo -obovata, 3 — 5-nervia, lobis lateralibiis 2 abbreviatis siibtriloba, apice aciitiusenla, pleriimqiie brevissime apiciilata, 1 — 1 i/j )iu. longa, maxima 2 lin. longa, 1 '/.^ lin. lata, petiolo aeqiiilougo. Bracteas, jam siib anthosi deficieutes, non vidi. Stamen 1, ovarium pa- rura siiperans. Styli 2 teretiiisculi, recli. Fnictiis circ. '/.^ lin. longus et latus, suborbictilatus, niatunis basi apioeqtip «joargiuatus; alae non divaricatae, latinscnlae, jnargine saepe snbdenticnlatae. Halorageae k. Brown. aiictore Sonde )\ Jüeioiiectes R. Br. 1. M. Brownii J. D. Hook.! in Hook. Icoii. plant. t.306. ?L Preissii N. ab E.! in PI. Preiss. II. p. 224. In vallibus profundis tempore pluviali innndatis montinrn Loftyrany,es. Wilson's promontory (Dr. F. Müller). Halorai^is Forst. {Goniocarpus König). 1. H. tetracyua F. D. Hook. Flor. Nov. Zeel. p. 62. Go- niocarpus tefragjjnus Labill. Nov. Holl. t. 53. lu tractil)iis montanis Barossa- et Lofty-raiiges, Dpeckeria *). Flores monoici in eodem spadire, spathis piiiribns coria- ceis, exterioribus incompletis, interioribns completis, cylindricis inflorescentias infra cacumen plures, verticillatas, pendulas involventibus. Masc. Calyjc trisepalus, sepala triangularia, pilis fla- vesceutibus , prurientibns hirsuta; aestivatioue imbricata. Co- rolla tripetala, pergameutacea , sepalis mnitnm longior, lou- gitudinaliter striata, aestivatione valvata. Stamma plurima 16 — 20, filamenta brevia, filiformia, antherae basifixae, ji- neares, petala aeqnantes, longitndinaliter birimosae. Ovarii rndimeutum nnlinm. Ftorcs fetninci: Calyjc sepalis tribus giabris trinngnlari-snborbicularibns, liasi lata sessilibus, gemmu- lam cucnllatim amplectentib>is, aestivatione imbricatis. CoroUa tripetala; potala sepalis paiillo longiora, iis similia, coriacea; aestivatioue imbricata. Stamina sterilia duodecim libera, Ula- menta complanata. Ovarium trilociilare, loculis nniovulatis, ovulis hemitropis. Bacca sicciusciila, grumosa, phjllis peri- gouialibns persistentibiis hasi fulta, vertice residuo stjli api- culata, subglobosa, depressa. Semen subglobosum, testa teunis cum eudocarpii superficie interna coalita; embryo in albumine subradiato, corneo, centro cavo, lateralis. l. II. Corneto Palma excelsa 180—200', trunciis saepius medio tumidus, pedis nnins diametro, liguo diirissimo. *) Zu Ehren des Herrn Geli. Ober- Hof bucJidrucker Decker, dessen Tlieilnaluue an der Pflanzenkunde und Plianzenkultur all- gemein bekannt ist, und durcli dessen Güte meine Reise insbe- sondere gefördert wurde. 259 uigro corticatus, subauuiilatus, glaber , radifibiis pliiriinis su- pra terrain emersis in i'oniim reiiuitis siistoiitiis. Folia pe- tiolata, petiolns basi in vaginam Iripedalem cylindrieam viri- dem explanatns, snperne über canalicnJahis, — duodecimpe- dalia, pinuata, pinnis ntrinqnc 20 alternis, cnuealis, tripeda- libiis, rachi obliqne (descendontim) iinpositis, costfito -plicads, snbglabris, costis petioloque paice pilosinscnlis, apicc erosis, in 10 — 12 segmenta partitis, eoiiun infciiora Iripedalia, la- tiora 5 — 6" lata, basi rediiplicata sessilibns, superioiibiis an- gnstioribns 1 — 2" latis bievioribns, snpremum 1' longnni. Inflorescentiao infra frondes pendulae, pinres (2 — 3) anto anthesiu corunto -omvatae. 3 — 5' Jongao, spatliae plures, qnatuor exterioros minores inconipletae, iuterioros coniplelae spadicem legentcs, coriaceac, dooidnae , spadix si«)plicitei' sparst' -rarnosns, floribus nionoicis, ebracteatis , pcdnncnli fo- veolis iinpositis, snporiores mascnli, gonjini, inferioros l'enii- nini, solilarii, niasrnlis binis fniti. Bacca snbglobosa nnius iisque ad diiornin pollicnni diarnetro, Havescens. — Crescit Ireqneuter in sylvis humidis rPü.ionis planae, qui inde a Iractii andinni bogotensinm in yastis solilndinibns ünminis Metat' etNe- gro exenrrit. 2. D. phaeocai'iia , Iriartea phaeocarpa d'Orbiguy Marl. bist, natnralis p. 188. 3. D. ventricosa, Iriartea ventricosa Mart. p. 187. 4. D. liaiuarckiana, /. LamarcTciana d'Orbiguy p. 18. t. 12. fig. 2. t. 20 A. Schon [in Betracht der unfruchtbaren Stanbgefässe der weiblichen Blume der D. Cornefo könnte mau zögern, diese Pflauzenspecies der Gattung Iriar/ea zuzurechnen, deren Ha- bitus sie besitzt uud der ihre n.ächsteu Verwandten bisher zu- gezählt wurden; in der Natur der polygamen Palraeiibluraeu liegt es jedoch , dass hierauf nicht znyiel Gewicht gelegt wer- 17^ 2(i0 den glabro , annulato, 10— 11 pollicum diametro, radicibus multis muricatis validis supra solum enatis sustcnto. Inüorescentiae spathis uonnullis cinctae, extcrioribiis brevibus iucompletis apice bifidis, iuterioribus fusiformibiis completis, summis bractei- formibus. Spadix sub anthesi pendiilus^ flavescens pedem lon- gns ramosus, floribus sessilibus, scrobiculis rachi carnosae im- mersis, ebracteatis, monoicis; masculis superioribns vel fe- minine solitario, rachis parte inferiore enato, geiiiiuatim utriu- que adjectis. Flores f'eminei: Caljjjc triscpalus, sepalis tri- augularibus pergamentaeeis, extns pilosiuscnlis, aestivatione im- briuatis. Coroliae petala tria, calyci similia et paullo raa- jora, stamina steriiia nulla. Ovart'um liberum sessile tri- loculare , loculis uuiovulatis, oimlis basi aftixis atropis; Stig- mata tria minuta sessilia. Drupa cllipsoidea , perigonii phyllis persisteulibus auctis sustenta, apice laevis, glabra; pericarpio caruosulo , grumoso, demum irrcgulariter lacerato, mono- vel rarius disperma; semeu glabrum venosum magnitudine et forma 264 nncis iiioschatae ; enibryo iu upice albiiiiiiniis acquabilis lor- nei incliisus. 1. S. elegans f'olia petiolala, petiolus bnsi looge va- giuatiis, trniici apicein tegeiis , dnodecim pedalia , pinuata, piniiis oppositis, utrinquc vioiiUi, eiiueatis^ alternatim potiolo oblique desceiideutim aduatis, in laciuias 5 — 6 sectis, apice erosas, costatas inferiores (anticae) lineares, snprema (postiia) cnncata, subtriangiilaris, basi reduplirata sessiles, discolores pagiiia inferiore glancas, lineis albo- tomeutosulis notatas, basi nt petiolus, tomento parvo, sericeo, adpresso tectas. Inflo- resccntiae infra cacnmen sessiles, spathis quatuor, dorso de- iniiin apertis et deciduis oinctae. Drupae matnrae flavae. Crescit cum praecedente. 2. S. Orbignyana, J. Orbignj/ana Marl, p. 187, viel- leicht nitht verschieden von der degans, welcher Narae dann zu streichen wäre. Orbigny bezeirhnet die Früchte der Oibi'gnjjana als „obovato elliptica", die elegans hat vielmehr baccac ellipsoideae; der Keimling liegt bei der elegans „ex- aclc verlicalis", nicht „siibverticalis", wie bei der Orbignyana^ nach dcsscu Beschreibung. Die Gipfellage des Keimlings hat mich bestimmt, diese Species als Gattung von denjenigen Iriar- teen abzusondern, deren Keimling grundständig ist, denn die jetzt herrschenden Griiiidsätze der Systematik erlauben uirht die Vereinigung so gänzlich verschiedener Zustände des Ei- chens und Saaraens in eine Gattung. Scheel ea *) Palmae monoicae vel dioicae in diversis spadicibns aut plantis. Spadices axillares, simpliciter ramosi squa- *) Kaum wird es nothweudig sein, zu benierJieu, üass diese Pal- inengattung nach dem unsterblichen Namen des deutschen Che- mikers Scheele benannt wurde, der in (Schweden lebte und wirkte. 265 niulis argeiiteis fnrinosi , spathis solitariis fusiformibiis dor- 60 fJemuiu apertis iiilti; ilures bracteoiati , niasciili soS' siies sparsi donsi pediiiicnliitn roinniiiiuMii le^oiites; flores ft'iniuei, masculis validiores, vorsiis basiii ranionnn paiiclores pediiiK'iilo crasso insideiitos vil sessiles. Muse. : Calj/^v tri- phjliiis miimtus, sopalis IriangiiJari -aciitis. Corolla tripelala, pelala clavulala acuta cariiosiilfi, sepalis imilto longiora. Sta- mina sex iiiciusa, tilamontis fiiiforinibiis, aiitltoris iiiioaribiis sagittatis basi aftixis biriiiiosis. Ovarii r(idiiiu>iitiiiii imllinn vel iniuimiim. Flores feminei: Calyjc validiis (risepaliis, se- palis ovatis, coriaceis, lurvosis, aestivatioiif^ imbricatis. Co- rolla tripetala, petala sopalis paiillo mnjora iisqiie siinilia. Cii- ptila lueinbraiiaoea, ore truucato vel iniiiiite trideiitioiilalo, basiii ovarii ambieiis. Ovariiim ovahini triloi'iiiare, lociilis iiiiiovii- lalis ; stjliis brevis ; Stigmata Iria. Driipa ovata vel oblouga, apiculata, inesocarpinni iibrosiiin pleniiuqiie iniiciia^inoso- oleo- sum , putainiue ellipsoideo Kbroso, osseo , crasso, supra basiu triporoso, triloculnris Irisperuia vel abortu mono- vel disperma; seminis ellipsoidei testa uieinbranacea veuosa , albuniini tileoso, corneo, aeqiiabili solido adhaereute, enibryo centralis in basi albuuiiiiis , radicula porum spcctaos. Palmae ainericanae tropicae ntphirin)um elatae spectabi- Ips, interdum humiles acaules, inenufs, foliis pinnatisectis, laciniis lineari -acutis coriaceis. 1. Seh. attaleoides. Planta acaulis, humilis; folia ra- dicalia sparsa, erecta, patnla, 18 — 20' longa, petiolata, lan- ceolata, pinnata; pinnis utrinque 150, 4 — 5 aggregatis, tri- pedalibus, linearibus, acutis 2" latis, basi replicata sessilibus, glaberrirais, coriaceis apice inaeqnilaleris, costa facic superiore proininula, rachi triquetr.i subtus toniento rnfo (<'CJa, petiolo canaliciilato. Inllorescenliae axillares, aliae luastiilae aliae 266 moiioicae in eadem stirpe, spatha iinica fiisiformis pedicellata acuiniiiata, liguosa, longitudiiialiler rostata, dorso se aperieiis, spadiccin siiupliciter ramosiim incliideiis, persistens. Ftores masculi deiise spicati, »einini jn axilla bracteae iinius miiiu- (ae, sessiles; caltjjc tiisppalus eariiosiusenlus minimus, petala tria fiisifoimi -subnlata caniosa qiiatiior ]ineas longa staminibus triplo longiora ; stamina sex, libera, tilanienta filiforniia; an- therae versatiles bilociilares, iociilainenta basi apiceqne discreta} ovarii vestiginm inilliiiu. Flores feminei solitarii in basi spi- i'arnm mascniinariim pamifloiarnm bracteati , pednnciilo crasso brevi insideutes, cahja: validiis triscpalns, sepaJis coiiaceis iriaugularibiis, aestivatione imbricata. Corolla tripetala ca- Ijci siinilis eodeni panUo lougior, urceoliis ore iutegro ova- rium arct« liiigeiis. Ovarium triloculare, loculis uniovulatis, Stylus leres crassiis pnbenilns, Stigmata tria, valida, exseren- tia, caiialiciilata, papulosa, patiila. Fructns driipaceiis ovalis 21/2" longus, 2" latus, mesocarpio libroso, siibcaruoso, api- culatiis; pbyllis pcrigouialibus persisteiitibus fultiis; piitamine ellipsoideo osseo, fnsco, basis fibris lignosis iutertexto porös legentibiis; trilociilaris, trisperinus ; embryo iujaxi albuiniiiis aequabilis oleoso-cornei basilaris. — Vallis orinocensis mar- gines pede audium bogoteiisiuiu, altitiidine 400 metr. habitaus. Scheelea regia Palma real iucolariiio, iu vallibus iaiidis Magdaleoae et Caiicae iisqiie ad altitudiiiem mille me- frormu erescens, trnuciis circiter 60' altiis, 2 — 3' diametro, anniilatus ligno riibro; foliis aeqiialiter piunatis adsceudcuti- biis, apice declioatis, 24 pedes loDgis, l'oliolis alteruis utrinque 180 — 200, quadri- ad qninquepedalibus, linearibus, aciitis, basi reduplieata sessilibus. InHorescentiis axillaribus 5 — 7- pedalibiis peduuculatis, spatha iinica , fiisiformis, longitudiua- liter costata, lignosa, dorso se aperieiis; spadix sirapliciter ramosiis, ramis Ya' lougis, lioribiis masculis sessilibus hiiic 267 inde flore l'ciuineu solitario mixto tectis; ßor. muac.: bra- cteolati iu ax\\\a bracteolae niimitae triaugiilaris; cahjjc ini- niraiis triphylliis, sepalis coriaceis triangnlarlbus; petala tria clavata carnosnia, caljcein innJlo siipcraiitia, lineas tres longa. Slainina 6, petalis diipio breviora, filamenta tilifonnia, authe- rae lineares sagitlatae dorso affixae Versailles birimosae, ova- rii riidiiiientiim millniu. Flores feininei: solitu'ii , bracteolati, crassi 5 calißjc coriacens trisepaliis, sepalis longitudinaliter s(ria- tis, aestivatioiic imbricatis; petala tria, sepalis longiora, car- nosnia, lanceolata vel ovata; iirceoliis niemliraiiacciis ore trun- «atoj ovarii basiu ciiigens. Üvarinni ovatiim , lepidotum, tri- locnlare, locnlis nniovnlatis; Stylus terniinalis brevis; Stigmata tria canalicnlata snb anthesi recliiiata, intus papulosa. Drupa liava, ellipsoidea vel obovata, basi plus minus angniata, api- cnlata, 1 ^/2" longa, lineam unara in diametro; phyllis peri- gonialibus urceoloc|no nnctis basi tertiam partem tegeiitibus, epicarpio coriaceo, mesocarpio oleoso - mncilaginoso, fibroso, endocarpio osseo, snpra liasin triporoso, fibris lougitndiuali- bns dense vestito , 1 — 2-locnlari, 1 — 2-spermo. Semiuis (psta membraiiacea, veiiosa, albnmine aequabili oleoso aduexa ; embryo in axi albnmiuis basilaris. 3. Seh. excclsa. Trnnrus 40 — 50 pedes altus, glaber, annnlatns, 2 — 3' diametro, ligiio rubesceuti; foliis 15 — 24' longis ellipticis pinnatifidis, petiolo caualiculato, basi reticn- lato, gemmam amplectente, foliolis liuearibus acntis, subtns glancis supra laete viridibus, utrinqne 180, geminatirn — ter- nalim — quiuatim aggregralis, superiora solitaria, alterna ; longiora tripedalia duos pollices lata. Inllorescenlia axillaris, longc peduncnlata, peduuculo qnatuor ad qninque pedes longo, aliae masculae aliae mouoicae; spatba solitaria, fusiformis, eostata, pedunculo supra medium affixa, dorso apeila ; spadix simplieiter sparsc ramosus, 3' lougus, ramis 4 — 6" longis; 268 flores scssiles; iiiHoresceiitiis mascitlis tripedalibiis, tioribiis solitariis vel gemiiiis, in axilla brat teoiae sessilibus; calyx iniuiifissiine trifoliolatiis , peialis tribiis toretibiis, clavulatis, 5 — 6 linoas loni^is; slamina sex petalis mnlto niinora, üla- menta lilifonnia hrfvia, anllierao sagittatae, versatiles, iineam longap , oiarii nidimentiini iiniluni. Flores feminei parte inferiore rainonmi inasoiilis interspersi vel in spadicibns letui- neis 18 — 20 inascnlis nonnnllis ntixti, validi, hibracteolali, in axilla bracteae niembranaceae snbaniplexieanlis aunnliformis apienlalae ; calijcis sepala Iria, eoriacea , ovalia, apice atte- nnata , aostivatione imbriiata ; petala Iria, sepalis similia, iis panllo niajora; iirceolus annnlaris nienibranaeens basin ovarii cingens; fritcius drnpacens phyllis perigonialibiis anctis basi fniUis, ovoidcus apiciilatns (ovi anntis maenitndine), perioarpio mncilaginoso- oleoso libris intertexto, epioarpio roriaceo Üavo, pntamine osseo nni Iriloculari, basi triporoso , hie tibris lignosis concreto, nni- - Irispernio; seminibiis ellipsoideis, embryo in axi albnininis aecpiabilis, oleoso -cornei basilaris. — Cresrit cnni praecedenle. 4. ^eheelea luacrocarpa, palma dioiea, elata, trnni'o 60 — 80' al(o, pedes dnos in dianielro, ligno rnbro, cortice auunlato, foliis iongissiniis (24 — -30') pinnatis, glabris, Spa- iha solitaria, fnsiformis acnniinata, ciunanioniea , venire lou- gitndiualiter se aperiens, spadix siniplicitcr ramosns, floribns .flavis dense obsitns. Lalijx tripliyllns, laciuiis niinnlis, ovali- bus, acutis, nicnibrauaeeo -inarginatis. Petala tria , medium polliceiQ longa, teretia carnosula, basi filiforniia, apice acuta; stamina sex brevia; tilamenta filiforinia libera, autherae versatiles, biriniosae, post anthesin lortuosae, apice et basi bi- partitae. Orarn nidimentnin niiniinnin. Flores feminei: Schee- leae e.vcehae ', dru/a eiqne similis aliqnaiitnni major, pntaraen magnitudine ovi gallinacei , nt pinrininm trisperma. — Cresoit 269 iii sylvis hiiinidis f4>rtiiiliiis iliimiiniin Tiiy et Jaraciiy Vene- ziielao. Diese« vier von mir lieobarliletcn Speries reihen sich jioj'h folgende M a r f i ii s'sche Attaleen wegen der slielrnnden Blninenhiätter, die die >'taiil>gefasse an Länge übertreffen, an: 5. Scheelea ps-iHceps {Adalea princeps Mart. d'Or- higuy voyage p. 113. l. 31), der Scheelen ejccclsa ähnlich, nur dass liei ihr die Slanhiäden halb so lang sind als die BInmenlilätter , bei der ejrcelau ein Drittel so lang, sich bei dieser bis zu zwanzig weibiii'he Blumen an einem Aste findeji, während Martins an der prf'nceps nur 2 — 4 beobachtete. 6. Scheele« iii^^igiilis [Miijcivniiana Inignis Marl.) hisloria naturalis palmar, p, 2-l(>. I. *J4. t, Scheelea ceiilialoteN {uidalea c> phaio/es Poepp.) d'Orbigny voy. etc. p. 119. t. 169. tig. 2. Die Abbildung der Blume ist ohne Zweifel nach einem trocknen Exemplare gemacht, deshalb das Blumenblatt nicht mehr stielrund, sondern zusammengetrocknet und an einer Seile flach geworden. Von dem ölig schleimigen Fruchtfleische aller dieser zur Gattung Scheelea gehörenden Palmen bereiten in verschiedenen Gegenden die hi«iianer durch Auskochen mit Wasser ein Gel, das frisch zur Speise, später zum Brennen benutzt wini; darauf rösten sie die Steinkerne etwas in heis- ser Asche oder Kohlen, zerklopfen die sehr harten und dicken Schaalen , zerreiben den Saanien ujid bereiten auch aus die- sem ein sehr mildes, wohlschmeckendes üel; diese Industrie beobachtete ich bei Varinas und am Tuyflusse; bei Cartago und im Choco benutzt man das gereinigte, fette Fruchtfleisch unter dem Namen iU««/e]jutt , tumor; xaQnos, fructus, **) Genus Meijalosporae Me^^enii et Flotowii (1843) a Megalo- s;)ora Massaloiigii (1853) apotliecüs priinitus ab excipulo proprio marginatis sporariimque structura imprimis diversissimum. **>;•) MvQiog , innumerabilis ', ßkücrog, germen. -J-) BiKTOQ et ioQa graeca cum appendicula latina eUa coustrui ne- queuiit. (,, Nomina "enerica , ex vocal)ulo graeco et latino, simi- libusque, Iti/brida, uon agnoscenda sunt." Liiiii. Pliilos. botau. 8. 223.) — Cfr. Agass. Nomencl. zooIog. p. VI» et XXllI. 8brBd. SsHefl, 19 290 ^ 1. Mijriohlaslus fossarum Trevis. (Lecidea fossarum Dnfoiir; Biatora Rousselif Dur. et Montagn.) IV. Blat^teiiia Massai. Apothccid primilus ab ejccipulo proprio ceracco co- loralo marginal a. Asci 4 — S-spori, paraphtjsibus ob- vallati. Sporac ovoideae nl ovoidco- oblongae, vnilocu- lares f h^ahtiae, nucleo blaslico, blast idiis duobi/s polar i- hus conico - subJiemisphaericis^ habena aarili invicem jiin- ctts, rel habena cvancscenle aitt inlvrrupla discretis. — Thallus crustaceits , efjiguraiua vcl uniformis. {Xanlhocarpia Massai. et De Notar.) 1. lilast. Visianii Massai.; 2. Blast, arenaria Massai. {Liehen arenarius Pers.); 3. Blaut. Lallavei Massai. {Le- cidea Lallaic Clement.); 4. Blast, taitensis Trevis. {Bia- tora t aitcnsis Moutiigii. 1848; Heterothecium taitenseMon- tagn. 1853); 5. Blast, ferrvginea Massai. {Liehen ferru- gineus Huds.); (5. Blast. Körbcriana Massai.; 7. Blast, sinapisperma Massai. {Patellaria sinapisperma DeCand.); 8. Blast. PoUinii Massai.; 9. Blast, fusco -lutea Massai. {Liehen fnsco - luteus Dieks.); 10. Blast, aurantiaca Tre- vis, {Liehen anrantiaeus Liglitf. ; Callopisma anrantiaeum Massai.); 11. Blast, ochraeea Trevis. {Lceidea ochracca Sehaer. ; Callopisma ochraceum Massai.; Xanlhocarpia ochraeea Massai. et De Notar.) ; 12. Blast, laetea Trevis. (Xanthocapia laetea Massai.); 13. Blast, oehrolepra Tre- yis. {Lecidea oehrolepra Dufoiir; Biatora oehrolepra Fries); 14, Blast, disjuneta Trevis. {Lecidea disjuncta Fee; Cal- lopisma disjunctum Massai.) V. j§porobla>«>tia Trevis. (1851.) Apothecia pritnittis ab e.rcipulo proprio ceraceo co- lorato marginata. AsciS-spori, paraphysibus obvallati. 291 Sporae ovoideae vel oblongo -fusiformes, biloculateSy hya- linae, — Thallus crustaceus , cfßguratiis vel uniformis. {Biatorina''-) et Gyalolcchia^''^) Massal. (1853.) 1. Spor. aurca Trcvis. (Lecidea aiirea Schaer. ; Bia- tora aurea Fries); 2. Spor. bracteala Trevis, {Psorabra- cteata Hoffni.,- Gj/alolechia bracteala Massal.); 3. Spor. aurantiaca Trevis. (Lecidea aurantiaca Fiörke; Parmelia cerina var. pyrucea Acliar. , Fries ; Biatorina pyracea Massal.); 4. Spor. pijrophthahna Trevis. {Biatorina py- rophthalma Montag.); 5. Spor. minula Trevis. {Biatorina minuta Massal.); 6. Spor. nivalis Trevis. [Zeora nivalis Körber); 7. Spor. intermix-ta Trevis. {Lecidea intermi.vta Nylaiid.; Biatorina arceutica Körhcr, non Massal.); 8. Spor. arceutica Trevis. {Biatorina arceulica Massal.); 9. Spor. commutata Trevis. {Lecidea commutata Achar. ; Biatorina commulata Massal.); 10. Spur. Grifßthii Trevis. {Liehen Grifßthii Suiith; Biatorina mia:ta Fries); 11. Spor. cj/r- tella Trevis. {Lecidea cyrtella Achar.); 12. Spor. Schae- reri Trevis. {Lecidea unomala var. niinvta Scliaer.; Leci- dea minuta Massal.; Biatora minuta Niigeli iu Hepp); 13. Spor. sphaeroides Trevis. [Biatorina sphaeroides Massal.); 14. Spor. Nägeln Trevis. {Biatora fusca Nägeli iu Hepp); 15. Spor. atro-purpurea Trevis. {Biatorina atro-purpurea Massal.); 16. Spor. dilnta Trevis. (Peziza diluta Pcrs. 1801 ; *) Bu'.TO(j , wQu , et ina latin. **) Qyalolechia a Biatorina cjusdem auctoris eadem ratione, qua Berenyeriae cffiguratae a Berengeriin uniformibus (cfr. Trevis. in Floi'a 1855. iiuin. 12.), differt. Berengeria Massaloiigii (Licli ital. exs. I. p. 15. 1855) geuus est u Berengeria laea (1851) üiversissimutn, Baeopodium dicendum, .sporis plurilocularibus di- atinctuin {Baeopodiuin cttlycioides Trevis. ; Baeomyces calycioi- des Delise). Ad Baeomyceurum subtribum lioc pertinet. 18* 292 Liehen pineti Schrad. in Achar. 1803 ; Bialora pineti Fries) ; 17. Spor. puUcaris Trevis. {Biaforina puli'can's Massal.) ; 18. Spor. Heppii Trevis. {Biatorina Heppii Massal.); 19. Spor. alociza Trevis. {Biatorina a/ociÄa Massal.); 20. Spor. ccramonca Trevis. {Biatorina ceramonca Massal.); 21. Spor. Rabenhorstii Trevis, (Patel/aria Rabenhorslii Hepp); 22. Spor. turicensis Trevis. {Biatora turicensis Hepp); 23. Spor. sj/nothca Trevis. (Biatora sj/wo/Ä^a Fries ; Biatora denigrata Fries) ete. VI. BySSOloina Trevis. ylpothicia primitns ab cxcipulo proprio e ßbrillis bijssoideis ramosis intricatis composito marginata. ^sci S-spori, paraphjjsibtis tiullis immijclis. Sporae fusifor- mes j 4-locuIares , hyalinue. — Thaiius crustaceus uni- formis. {Tricholechia Massal.) 1. Bijssol. Leprieurii Tvevis. {Biatora tricholoma Mon- tagn. ; Tricholechia IMontagnei Massal.) VH. Bacidia De Notar. (1846). uipothecia primitus ab e.vcipnlo proprio cartilagineo- ceraceo colorato marginata. .Asci 1 — S-spori, para- phj/sibus obvallati. Sporae oioideo-oblongae vel f'usi- formi-bacnliformes, 3 — tS-locnlares , hyalinae vel fttsco- Intescentes. — Thallus crustaceus uniformis, {Bombyliospora De Notar. 1847; Helerothecium Flo- tow; Trichoplacia Massal.) 1. Bac. pachi/carpa Trevis. {Lccidea pachj/carpa Dii- four; Botnbj/liospora pachycarpa De Notar,; Helerothe- cium tuberculosujn Flotovi); 2. Bac. coccodes Tverls. (Par- melia coccodesBe]ang,; Biatora coccodes Montagn.)- 3. Bac. tuberculosa Trevis. {Lecidea tuberculosa Fee ; Biatora 293 tuberculosa MoutagD.) ; 4. Bac, t'crsVo'cr Trevis. (Lecidca versicolor Fe«'); 5. Bac. dolichospora Trevis. (Lecidea do- lichospora Nrland.) ; 6. Bac. coinca Massal. {Liehen cor- neus Sinilh ; Baddia carncola De JNotar.); 7) Bac. rosclla De Notar. (Biatora rosella Fries); 8. Bac, rnbella Massal. (Licheji rubcllus Elirh.); 9. Buc. effusa Tievis. {Liehen cfFusus Smith; Biafora cß'nsa He|)p)j 10. Bac. anotnala Massal. (Biatora anomala Fries); 11. Bac. cinerea Trc\is. (Lecidca cinerea Scliacr. ; Biafora cinerea NiigeJi in Hopp); 12. Bac. microscopica Trevis. (Uia/ora microscopica Mou- tagii. ; Trichoplacia microscopica Massal.) VIII. Bilimbia De Notar. Apolhecia immarginala , e.vcipvlo destitula. Thala- miuin hypolhecio ertitnpcntc convcjco- cephaloideo inedul- lari impositum. JLuci 8-( '? 12-)Ä/?or?, paraphijsibus ob- vallati. Sporac ovoideo - oblongae rel fusiformes, 4 — 8- ioculares , hijalinac. — Thallus cruslaceus uniformis, (1 ylrthrosporum Massal.) 1. Bil. rernalis Trevis. (Liehen vernalis Linn.; Bia- tora vcrna/is Fries; Bili7nbia tetramera De Notar, Massal.); 2. Bil, aparallacta Massal.; 3. Bil. Hepjiii Trovis. (Bia- tora dolosa Hepp Lieh. cur. cxs. ii. 139); 4. Bil. viusco- rum Trevis. (Liehen inuseorum Swartz; Lecidca sphaeroi- des var. muscornm Schaer. ; Bilimbia hc.ratnera De Notar.; Massal.); 5. Bil. fusea Massal. (Lecidca fusca Besser); 6. Bil. trachona Trevis. (Biatora trachona Flotow); 7. Bil. leplalca Trevis. (Biatora leptalea Dur. et Moutagii.); 8. Bil, pusilla Trevis. (Biatora pusilla Montag».); 9. Bil. ligniaria Massal, {Lecidca ligniaria Achar. ); 10. Bil. sabulosa Massa,]. ; 11. ßi7.? aecli/iis Tre\\s, (Lecidea aeeli- 294 nis Flotow ; Arlhrosporuni populorum Massal.); 12. Bit.? Notarhiana Massal. (Conmngium JSotarisianum Bagliet.) IX. Brig^aiitiaea Trevis. X. i»llOropO(lill]tl Moiitagn. (1851.) ApotJiecia immarginata , e.vcipulo destituta. Thala- mium hi/pothecio ernmpente orbiculari - conve.ro celluloso- vesicvloso impositum. Asci 1 — %-spori^ parapTiyaihus nullis immixtis. Sporae oblongo-fusiformes, paren- chymaticae , hjjalinae vel olivaceae. — Thallus crustaceus uniformis. {Ectolechia Trevis. 1845.) 1, Sporop. Leprieurii Montagn. ; 2. Sporop, Phyllo- charis Moutagn. (Ectolechia Fhyllocharis Trevis.) Ex suis principiis a Sporopodio Leprieurii lueam Ecto- lechiam sejungere debuisset cl. Massalongo {Ale. 'gen. dt Lieh. p. 9.), a quo sporis hyalinis , uec olivaceis^ haec dif- fert. Sed de valore characterum e sporarum colore deprompto- rnm ad geoerum distiiictiouem aliis locis disscrui. Biatoreaniin subfribus clavem analytiratn sefjneiiti modo exponereiii : 295 /Apolhecia piiniilus ab excipulo proprio margi- nata. Asci 8-spori . . ] nucleo sim- / Apothecia immarginata, piici. \ excipulo destituta. Tha- lamium liypothecio erumpenle meduliari imposilum. Asci 1 — Spovae Ulli- / \2-spori 2. loculares. Apolhecia immarginata, excipulo destituta. Tlia- lamium hypothecio erumpenle meduliari nucleu bla- 7 imposilum. Asci myrio- stico. N spori 3. Apolhecia primiUis ab excipulo proprio margi- nata. Asci!4 — 8-spori 4. Sporac 2 -loculares 5, /Excipulum e fibrillis Apotlieciapri- ibyssoideis ramosis in- milus ab exci- Jtricatis compositum . . 0. pulo proprio \ n ,o imarginala. /Excipulum cartilagineo- Sporae3-18-; ceraceum ....... 7. loculares. ^ \ Apothecia immarginata, excipulo desti- tuta. Thalamium hypothecio erumpenle meduliari impositum 8. Apolhecia primilus ab excipulo proprio margi- nata. Asci paraphysi- bus obvallati 9. „ 1 „ •• { Apothecia immargina- Sporae parenchymaticae . • \. , j .-, . y r i \ta, excipulo destituta. Thalamium hypothecio erumpenle celluloso - vesiculoso imposilum. Asci paraphysibus nul- lis immixtis 10. Biatora Fries. Oedemocarpus Trevis, Myrioblastus Trevis. Blastenia Massal. Sporohlastia Trevis. Byssolotna Trevis. Bacidia De Notar. Bilimbia De Notar. Briguntiaea Trevis. Sporopodium Mont. E plurimis meis adnotationibns ad geiicra Lccidcinariim hie adhuc tautiim addern lubet trihum haue iii quatuor eub- tribus, meo seiisn, hodieqne dividcudam esse, nempe Baeo- 296 myceas (Zenker), Biatoreas (Trevis. 1853), Eulecfdeinas (Trevis. 1853), Phymutopsideas (Trevis.). Baeomjceis speclant genera: 1. Baeomyces Ehrh.; 2. Sphyridium FJotow; 3. Baeopodium Trevis. Eiilecideiiiis pertiiient : 1. Lecidea Achar.', 2. Sporasta- tia Massal.; 3. Psora DC. 1805 (Bucliia De Notar. 1846; Diplotomma Flotow 1849 5 Buellia , Catiltaria , Catolechia, Dlploicia, Thalloidima, Cormothccium et Ahrothallus pr. part. Massal.) ; 4. Scoliciosporum Massal. (Toninia Massal.); 5. Raphiospora Massr].; 6, Sa giolechia Massal,', 7. Rhizo- carpon Ramond in DC, (Diplotomma Massal.) Phymatopsideis (Lccideinis thallo destitutis) adscribo: — (I. Eupht/matopsideis Trevis.; apotheciis determinatis, dis- cretis) 1. Scufula Tulasn. 1852*), Trevis. 1853 (Nesole- chia Massal. 1855); 2. Sarcogync Flotow 1851 (Mj/rio- sperma Niigeli in Hepp 1853); 3. Phymatopsis^^) Tnlasu. {Abrothalius De Notar.); 4. Monerolechia Trevis. ***); *) Huc pertinent: I. Scutula miliaris Trevis. 1853 (Peziza mi- liaris Wallr. 1833; Scutula WaUrothii Tiilasn. 1852); 2. Scut. oxyspora Trevis. 1853 {Abrothallus oa;t/s/>o»'Ms Tulasii.) ; Z. Scut. Massalonyiana Trevis. iLecidea thallicola MassalO; 4. Scut. Heerii Trevis. (Lecidea Heerii Hepp in Scliaer. Lieh. Jielv. exs. n. 630) ; 5. Scut. inquinans Trevis. 1853 {^Abrothallus inquinans Tulasn,). **) Hujiis generis tantum sunt: 1. Phytnatopsis Parmeliarum Trevis. QLecidea Parmeliarum Sommert". 1826; Abrothallus Bertianus et Buellianus De Notar. 1846; Abrothallus Smithii Tulasn. 1852); 2. Phymat. WeUvitschii Trevis, {^Abrothallus WelwitschiiMowiagn.); 3. Phymat. microspertna Trevis. (Abro- thallus microspermus Tulasn.) > — Lichenes parasitici , thallo omnino destituti; nee thallus delicatus , mollis, tener iäßQos). ***) Apothecin sparsa , discrefa, orbiculata . patellaria, ex omni parte aterrima, primum punctiformia aperta, dein ses- 297 5. Lecozo/n'a Trevis. *); — (II. Celidicis Massal.^*); apo- theciis coalito-indotermiuatis, in soros maculiformes crebcr- rime consociatis); 6. Cclidium Tiilasii. 1852, Trevis. 1853 (Spilodi'nm Massal. 1855); 7. Phacopsis Tulasn. 1852 {Co- nida Massal. 1855); 8. Ltchenomj/ccs Trevis. 1853 (Celi- silia, in amhiiu tota libera, disco piano ^ excipulo crasso prominente marifinata ,, tande7n coiivexo-tumidula excipuluni tenuatum reclinantia. Hypothecium cum excipulo conftuens, aterrimo-carbonaceum , crassissimum. Asci 8-spori, para- phpsibus obvallati. Sporae ovoideo-oblongae, subincurvae, bi- loculares, fuliyineo - fuscae. — Liehen athallius , parasiticus, thalUcola. A Plijmatopside optiine distiiictiiin , licet in pluriinis coiive- iiiant utraque liaeccc geiiera. Excipuluni, apotliecia Alonerole- cliiae circunicirca crasse niarginans, in Pliyniatopsidibus oninino desidcratur. Ab liis itaque ut Bacidia a Bilimbia rccedit. 1. Monerolechia Bayrhofferi Trevis. iLecidea Bayrhofferi 8ciiaer., exelus. thall., Licli. Helv. cxs. n. 622). *) Apothecia sparsa , discreta vel rnrius approximata , orbicn- lata, patellaria ^ ex omni parte aterrima , primum punctifor' mia aperta ,, dein sessilia, in ambitu tota libera , disco piano, excipulo crasso prominente marginata , tandem convexo-tn- mentia excipuluni tenuatum reclinantia. Hypothecium cum excipulo confluens, aterrimo-carbonaceum, crassissimum. Asci 8-spori, paraphysibus obvallati. Sporae oblongo-cylindricae, utrinque obtusissimae ., subincurrae , 4-loculares, fuligineae. ~— Liehen athallius, parasiticus , thallicola. A Monerolechia, cum qua apotheciorum structura convcnit, sporis 4-locularibus faciilime dignoscitur. 1. Lecozonia inspersa Trevis. iLecidea inspersa Tulasn.). **) A Celidieis Massalongii iLich. ital. exs. I. pag. 18) Leutula Tulasnei ccrto cxciudenda est. Differt cnini a Pliymatopsido nonnisi sporis siinplicibus , nee bilocularibus. 298 diiini Mrtssa). 1855, non aliorum); 9. Phacothecium '*) Trevis. (Phacopsts Massal., iioii Tnlasu.). Dabam Patavii, 17 Mail 1856. *) Apothecia primiim h}/pophlaeodia , postea nudata , matrici tota innato- adnata ^ effiisa ^ indeterminata seu marginibus propriis destituta , utra , verrucuJas deformes aut maculas plurifai'iam effignratas sistentia. Hjjpothecittm aterrimo-car- honaceum, ad niedullam hospids solito tnagis densatarn indti- ratamque uppliraium. Asci 6 — 8 -s/>o)'t, paraphnsibus obval- lati. Sporae oblovgae-, iitrinqtie obtusissimae, rectae, 4-Iocu- lares , hyalinae. ■ — Liehen paradoxus^ f'ungiforniis , athaUius. parasiticus , thallicola sitnul et apothecicola. A Pliacopside sporis 4-IocnIaribus. iicc bilocularihiis , differt. 1. Phacothecium variiim Trevis. {Phacopsis varia Tulasti.) lieber die Rottlera- Arten des botanischen Gartens zu Buitenzorg und im Herbarium von Zollinger und Moritz, so wie über einige verwandte Geschlechter aus der Familie der Euphorbiaceen. Von H, Zollinger. B'K '^^■•^-■ ei meiner Rückkehr nach Java hatte ich mich eine Zeit lang in Buitenzorg aufzuhallen; ich beschloss einen Theil meiner Zeit auf die Durchsicht der schönen und interessanten Familie der Euphorbiaceen zu verwenden. Ich überzeugte mich dabei auf's Neue, dass die Einthei- long der Ordnung, wie sie vouBartling vorgeschlagen und von Endlicher angenommen und emendirt worden, unhalt- bar ist, und vereinfacht werden oder auf anderen Grundlagen aufgebaut werden muss. In der That sagt Bartling, dass die Tribus ier Hip- pomaneoe hat: „Flores apetali , spicati, bracteis 1 multi- floris." Acali/pheae : „Flores apetali, glomerato- spicati v. ra- cemosi." 300 Crotoneae: „Flores saepissiiiic rorollati , fasriciilnti, spi- cati, raccmosi v. pauiciilati.'' Wenn ich nun eine Enphorhiacoc vor mir liabe, die „flo- res spicati" besitzt, wo soll ich sie dann aiifsnchen? Zumal da anrh unter den Hippomaneen Pflanzen vorkommen mit „flores giomerati." Von den Crotoneen heisst es: flores saepissime rorollati." Wie es damit beschaffen ist, ersieht man am besten daraus, dass von 40 Geschlechtern, die Endlicher aus dieser Tri- bus aufzcählt, 18 ohne Krone sind! Wie ich schon früher im Natnnr- en geneesknndigcn Ar- chief voor N. J. gesagt habe, ist von jener Eintheilnng nur das Folgende haltbar, wobei ich zugleich die Geschlech- ter aufzählen werde, die gegenwärtig im Garten von Buiten- zorg repräsentirt sind. Snbordo I. ITIoiioi^perinae. Ovarii loculi 1-ovulati. Tribus I. dniihorbieae. Flores monoici, apetali, inter involucrum commune ma- sculi cum femineis. 1. Pedilanthus {carinatus Spreng.) Neck. 2. Euphorbia L. 14 spcc. 3. Poinsetlt'a puJcherrima Grab. 4. Dalechampia Plum. {bidentata Bl.) Tribus II. Acnlypheae. Flores raouoici s, dioici ulriusque geueris in involucrum 6. perigonium proprium. 5. E.rcoecaria L. 4 species. 6. Hura {crepitans) L. 7. Hippomane L. % spec. 301 8. Pachystemon (trilobum) Bl. 9. Homalanthus {LeschnauUianus) Ad. Jiiss. 10. Caltjpteriopetalnm bvasilianum Hassk. 11. Stillingia [sehifera L.) Gardii. 12. Sapium (indicuni Willd.) Klotzsch. 13. Tragia (htrsuta Bl.) Pliiin. 14. Ciicsmone {javam'ca) Bl. 15. Hedraiostylus {corniculatus) Hassk. 16. Acalypha L. 4 speo. 17. Mappa Ad. Juss. (cum 3 sper.) 18. Claojci/lon Ad. Jiiss. 5 spec. 19. Aparislhmium Eiidl. 2 spec. 20. Siphonia (elastica Pors.) Rirh. 21. Elateriospermum Bl. 2 spec. 22. Aleurites {moluccana Willd.) Forst. 23. Ostodes paniculata Bl. 24. Ktaeococca (Kernicia Juss.) Commers. 25. Jatropha Kuntli. 4 spec. 26. Curcas (purgans Medik.) Adans. 27. Manihot (uti/issima Pohl.) Plum. 28. Ricinus Toiirnef. 4 spec. 29. Spathiostemon Bl. {salicinum Zoll, et Morr.) 30. Hernie ijclia AV. et Arn. (r/iacodiscos Hassk.) 31. Gelonium Roxb. 2 spec. 32. Codiaeum Ruinph. 4 spec. 33. Rottlera Roxb. 10 spec. 34. Melanolepis mulliglandulosa R. et Zoll. 35. Plagianthera oppositi/olia R. et Zoll. 36. Adenogynum discolor R. et Z. 37. Cheilosa inontana Bl. 38. Trewia L. 2 spec. 39. Baliospermum axillare Bl. 302 40. Coelodepas bantamense Hassk. 41. Croton L. 5 spec. 42. Tigliutn purgans Klotzscli. 43. Rhi/paria cavsiu Bl. 44. Aspidandra fragrans Hassk. 45. GuJeariu Zoll, et Mor. 2 sper. Snbordo II. Dii§(periiiae« Tiibiis 111. Pliyllantheae« Staniina floris centro iuseiia. 46. Cfjclostemon Bl. 3 spec. 47. Brtedelia Willd. 4 spec. 48. ylndrachne L. {ai/strah's /etil, et Mor.) 49. Sauropus Bl. .5 spec. 50. Agijneia L. 2 spec. 51. Telractinostigma 7nicrocaIi/a' Hassk. 52. Letocarpus Bl. 2 sper. 53. Phijllanlhus Sw. 6 spec. 54. Xijlophylla {falcata Ait.) L. 55. Ceramanthus gracilis HassK. 56. Melanthesa Bl. 3 spec. 57. Emhlica ofßchmlis Gnertii. 58. Cicca dislicha L. 59. Anisonema Ad. Juss. 2 spec. 60. Glochidion Forst, 11 spec. 61. Scepasma Bl. 2 spec. 62. Eriococcus Hassk. 3 spec. Tribus IV. Baxeae Barth Staniina sub ovarii rndiinenlo sessili inaerta. 63. Flüggea Willd. 2 spec. 64. Savia Willd. 2 spec. 65. Buarns (sempervirena L.) Tournel, 303 66. Pachysandra (japonica H. Bog.) Michx. 67. uddenocrepis javanica Bl, 68. Pierardia {racemosa Bl.) Roxb. 69. Hedycarpus {cmilißora Hassk.) Jack. 70. Dodecastemoti Teysmanni Hassk. 71. Nanopetaluvt myrianlhum Hassk. 7*2. Pimeledendron ainboinicum Hassk. Ueber die nciiei) Genera und Species des Herrn Hass- karl werden wir vorrau(hlic]i in seiner y,Re/zia'^ Anfsc-hlnss erhalten; über die nieiiiigon gedenke ich in nnserm indischen Journal später noch Anfschluss zu geben. Das R. et Z. be- zeichnet die gemeinsamen Benennungen meines Freundes Hrn. Professor Reichenbach iu Leipzig und von mir, d;i der- selbe die Verwaltung meiner neuen Sammlungen iibernouj- men hat. Ich wende mich nun zu den speciell im Titel geuaniiton Geschlechtern, und vorerst zu dem Geschlochle liottlera, wie es von Hasskarl in seinem Kataloge des Gartens von Buitenzorg angenommen wordeii ist. Blume halte die dahin gehörigen Pllanzen auf 3 Genera vertheilt: Mappa, Adisca (u. g.) und Rottlera. Mein Freund Moritzi anerkannte nur das erste und leiste, und zog Adisca zu Mappa Ad. Juss. Hassk arl endlich zog auch diese noch ein, und anerkannte nur noch Rolflera, Ich bin mit meinen beiden Freunden darübei einig, dass Adisca Bl. nicht haltbar ist, weil es weder durch sichere, noch durchgreifende Kennzeichen abgegrenzt ist. Dagegen finde ich in Mappa ein wohlbegründetes Geschlecht, wenn es gehörig reducirt wird. Die Mehrzahl der Arten \n\\u4.discu Bl. gehört aber nicht zu Mappa ^ sondern, wie Herr Has*- karl richtiger gesehen hat, zu Rotllera. 304 Eine genauere Untersuchung hat mich gelehrt, dass die Zahlenverhältnisse der Blüthen- und Frnchtthcile nur in be- scheidenem Maasse Merkmale für die Unterscheidung der hier- her gehörigen Geschlechter abgeben können, indem sie äus- serst zahlreiche Abweichungen darbieten. Es sind nur die Maxinia und Minima, welche brauchbare Merkmale darbieteu, indem sie die Grenzen der Ahweichuugen festsetzen. Freilich macht sich auch eine Normalzahl sehr häufig bemerkbar, welche dann für die Festsetzung des Geschlechtes von Werth ist. Sehr gute Charactere, auf welche bisher zu wenig Werth gelegt wurde, bieten dar: die Beschaffenheit der Bracteen, die Beschaffenheit des Perigoniums (nicht die Zahl seiner Theile) und der Bau der Antheren, wie dies meine Synopsis zeigen wird. Besonders bemerkenswerth ist in der Rottlera und den verwandten Geschlechtern das Erscheinen der männlichen nnd weiblichen Blüthen mit Rücksicht auf die Zeit der Entwicke- inng. Bald erscheinen sie zugleich, bald erst die männlichen und dann später die weiblichen Blüthen , und umgekehrt. Zu- weilen trägt dieselbe Pflanze nur weibliche, und dann nur männliche Blüthen. Andere tragen in der Jugend männliche, und später beiderlei Art Blüthen, wieder andere erst männ- liche, und später nur weibliche Blüthen. Man muss daher sehr vorsichtig sein, ehe man erklärt, die PHanze sei mo- noecistisch oder diöcistisch. Ich werde in meiner Arbeit merk- würdige, hierher gehörige Erscheinungen citiren. Ich lasse hier zuerst eine analytische Uebersicht der Pflanzen folgen, die bisher im Garten von Buitenzorg unter dem Namen der Rottlera gezogen wurden, nnd gehe dann zur Sichtung und näheren Beschreibung derselben über. 305 f Perigonimn 6-sepaliiin, sepala l»asi distintis- I sirae stijtitala Adenogynum 1, ^ Perigouinin deniatiim s. lolialiim s. 2 — 6- R. et Z. I partitum s. 2— 6-sepaliim, sepalis s. la- t ciuiis spssilihns 2. f Brarteae piodiiclae, stamina delinila (4 — 12) Mappa. 2. -J. Brarteae parvae stipiilaefonnos, slainina in- [ definita 3. I Stamina conneclivo haiid produtto eglaiidiiloso Rofflera. ^ Slamina connectivo prodiicto s. glandiiloso 4. f Stamina rlrciter 30 ronneotivo spathulato, I antherae obliquae ad basin nirinqiie la- I tere locnlis graniformihus Plagianthera {Stamina 'innnmcra (-}- 100), connortivnm R. etZ, in glandulam celliilosam continuatiim, an- therae lonaitudinaliter dehiscentes . . . Melanolepis R. et Z. Miippa Ad. Jnss. Sect. I. Eiimappa: brarteae peetinatae connalae. Sect. U. Adenoceras: brarteae lanceolatae planae glandnlis 1 — 5 depressis obsitis. Rolltcra Roxb. ^. Sect. 1. Pseudo" Rottler ae: Stamina snbdetinita (circ. 12) antherae crnciatim dehiscentes. B. Stamina indefinita ( + 20) antherae lou- gitndiualiter dehiscentes« Sect. II. Sfj/lanthus: Perigoninm irregnlariter sectumj Sty- lus longinsrnliis. Sect. 111. Eurottlerae '. Perigoninm rotatnm stylns 0, s. sub- nullns. ä8c Bd. 39 u«rt. 20 306 Species duhiae. Species exchtsae, ITffappa Ad. Jtiss. Euph. 44. t. 14. Endl. gen. plauC. 5788. Blume Bydr. p. 623. Flores moiioici? s. pleriiraqiie dioici, paiiiculati s. ad raceinnin suhsiinpliccm rcdiicii, braeteati. jBrac/eae prodiictae ilorihus loiigiores , formas insigiiissimas referentes. Masc.: Perigonium profunde 2 — 5-par(ilum, plerninqiie per coali- tionem latinianiin 2 — 3-parlitiin), laciniis concavis lato-ova- tis acutis. Slamina pauca dellnita 2 — 8, pleriimqne 3 — 5, centio inscrta, demum pateutia, basi vixcoalila; antherae in- trorsae, mcdio affixae, deninni horizontales, crncialim deliisecii- tes , bilocnlarps. Fem.'. Perigonium ovario arcte adpressum (s. idein incliidens) coriaceiim , inegulariter fissnm s. 2 — 3-ridum. Stylus a basi 2-lobus (rarissime 3-lobns), lobis reflexis persistentibns, intns planis cristato-plnraosis. Ova- Wi/m snbincltisuni, echiuatutn grannlato -squamulatiini, 2-lo('n- lare (rarissime 3-locul.), locnlis 1-ovnIatis. Fructus capsn- laris 2-i'occus ccliinatns, coceis monosperrais. Seniina iQsi&. criistacea nitida nigricanti tecta. Fruticos vel saepiiis arbores Corona tenni. Folia stipu- lata, longiter peliolata, snepius peltata, iuterdnm basi glandii- Josa, pennincrvia inier venas paralleliuervia et teuniter paral- lelogrammo-reticulata, margine subintegra seu repauda, subtns pnuctato- s. peltato- s. grannlato -glaudnlosa, glandulis nn- merosissimis iutegnmento iutermixtis ; panicnlis s. racemis axillaribns et terminalibns, floribns mascnlis ininntis glome- rulatis. Sctio I. £uiuaiipa R. et Z. Bracteac coucavae foliacoae parallele -venosao, venis ad marginem in cristam prodnctis, iingnicnlatae, feminea inferiore 307 3-loba, lobis lateralibus lanceolato - linearibiis fimbriatis. Pe- rigonium urceolatiini. Capsula dense moUiterque echiiiata. 1. Mappa Tanaria Spreng. Bl. Bijdr. 624. Nunc in horto Bogor deest. In herb. Zoll, et Mor. 1205? Spontauea prope Tjikoya 20. Marl. 1843. Rottl. Tanaria Hassk. in Cat. 2. H. toiueiitoisa BI. Bijdr. 624. M. Tanaria var. tomenlosa Mor. in Verzeichn. p. 17. Rottlera tomentosa Hassk. in Cat. 238. Herb. Zoll, et Mor. 287. Frutex prope Tjikoya VH — VHI. In horto Bog. arbor 25—30 ped. Marra hodas iucol. Foliis lougiter petiolatis, peltatis, obsolete repandis, latis snbrliomboidco-ovatis acuminatis, snpra viridibiis villosiiisculis iufra molliter tonientosis giaucescentibus, petiolis ramulisque noveliis pruinoso-glaueis glabris; iloribiis dioicis, masc. in panieulam axillarem fragilem dispositis, ramulis alternis ge- niculatis, bractea concava sessili lato-rotuudata nervosa pi- losa ad marginem lirabriata, floribus femineis in spicam simpli- cem ad apicem paucillorara disposilis, pedimculis glabris pe- tiolo longioribus, capsiilis 2-cotcis, coccis longitudinaliter se- riatim echinatis, glauco-pniinoso- pnlvernlentis. 3. m. tricltocarpa Zoll. n. sp. Herb. Zoll, et Mor. 3045. (cum Hottlcria). In sylvis Pr. Lampong ins. Sumatra. Kakerang- incol. Frutex foliis lougiusculc petiolatis, lato-ovatis acumiua- tissimis, basi obtusiusculis s. subcnueato, attenuatis, iuterdiim obsolete 3-lobatis inaequaliter serratis, densissime molliter vil- losis, spicis femineis petiolo 3-plo brevioribns, bracteis fe- mineis pcctinatis, capsulis 2 -coccis, coccis late separatis, densissime echinatis, echinis stylis longioribus pilis rigidis lonuissimls hispidulis. Dioicus? 20* 308 Sectio II. Adenoceras. Flores panirulati, panicnlis axiilarihiis. Bracfet's quam flores nuillo longiorihiis iinearibus sen liiioari-spalhulatis, plaiiis coriaceis, glandiilis depressis ohlou^is 1 — 5 notatis. Pcri'go- nium fomineurn profunde fissiim. Capsiilae obsolfle mnrira- tae s. siibinermrs. 4. IW. {Adenoccius) deiiticulata Bl. Bijdr. 626. Moritzi Vcrz. 17. Rolllera glabra var. denticulata Hassk. in Cal. 238. Rottl, denticulata in Hort. Bogor. Marra bodas Sund. Im Horb. Zoll, et Mor. 1378. Ad ripas flum. Panim- bang in Prov. Bantani. 18. VI. 1843. Arbor ramis novoJlis, petiolis, nrrvis, fol. snbtns, pcduncn- lis, braclcis et perigonio extns fnlvo-toraoutosis, petiolis folio panlo brcvioribns, foliis peltatis lato -subtriangnlaribus, obso- lete repando-denliculatis acnminatis, densissime parallelo- graramo -leticnlalis, nfivis supra tenuissirais, brevissime vil- losis; infra proniinentibns fulvo-toraentosis, panicnlis petiolo vix brevioribns ramosis, floribns inasculis gloinerulatis sessi- libns, staininibus 5 — 8 (interdnm pluribns?). Specimina in Hort. Bog. inasciila, uude planta probabi- liter dioira. 5. AI. {Ad.) denticulata Bl. var. lomenfosa sec. Morilzi. Au sp. n,'? Arbor vasta in inoutosis Teugger Javae orien- talis. 9. XI. 1845. Blarang inrol. In herb. Zoll, et Mor, 2546. 6. M. (Ad.) javanioa Bl. Bijdr. 625. Mor. in Ca(. 17. in herb. Zoll, et Mor. 652. In sylvis prope Tjikoya. Rolt- ieru javanica Hassk. in Cat. 238. Floret X — XI. Arbor Corona elata tenni, rainnlis virescentibns, nltimis subcaualiculatis fulvis, petiolis glabris foiio duplo brevioribns, foliis lauceolato-ovatis, acatis, basi obsolete cnueatis, 2-glau- 309 diilosis, niargiue subrecurvisj iiitegris, siipra glaberrimis, infra iu nrrvis promineolibiis, fnlvo-tomenlosis, facie glaiicis, punctis iiumersis obsrnris albido-inargiiiatis ereberriine notatis; pa- niculis a basi parce ramosis laxis, rhachi stricta filifornii, flo- ribus masnilis gloincnilatis sessilibns 6 — 10, staniiuibiis 2 — 3 (rariter 4 — 5), coccis 2 «lensissime priiinoso-iiraiiulntis sparse iiiiiiit'atis , imiricibiis brevissimis glabris iiilonsc viri- dibiis. Arbor ligiio fragili. Spetimina in Hort. Bogor, dioica. Herr T e j ssiiiann hat von Sumatra noch folgende Pflan- zen mitgebracht, die den vorhergehenden Geschlechtern ein- zureihen sind, und sich jptzt im Herb, des Gartens von Bui- teuzorg befinden. 7. Mappa? hypoleuca R. et Z. Arbor alla, ramniis glancescentibns, foliis glabris longi- ter petiolatis, peltatis basi subcordatis, stipra glabris viridibus, infra albicanliljiis impnnctatis profunde trilobis, lobis eilipticis acnmiiialis margine snbintegris. Caetera ignota. Planta ma- xime insignis habitii Siphoniae. Sape lajang lajang in- cöl. Prope Lubu alang in Prov. Padang Ins. Sumatra, Polius Mappae sectio propria? 8. Itlaiipa inoluccana Spreng.? Arbor foliis longiter petiolatis, petiolo infra apicern stipi- tato -biglanduloso, peltatis, ovatis acnminatis, subintegerrimis, palmatinerviis , supra glabriiiscnlis, siiblns petiolis ramulisque relntino-tomentosis; caetera carent. Prope Mappam Tanariam ponenda. Folia — 10" longa, 7" lata, petiolus 8- pollicaris. Madatig (iammar , incol. Prope Baitaug Baros in ins. Srnnatra occideutalibus» 310 9. Happa? stricta R. et Z. Fnitex raimilis petiolisqne elonji:atis strictissimis rufo- velutinis, foliis elJiptiiis acumiiiatis l)casl obtusiiisculis Iriiier- viis, vcnis subhorizoiitalibus, ohliise denticiilatis, siipra gla- briusciilis iiifra inolliter tomentosis. Caetera ignota. M, trichocarpae valJe affinis. Mantjiro iuc. Prope Lubu alaog in Prov. Padang Ins. Sumatra. Ramuli subconipressi angiilati siilcati. Petioli usf|ne ad 4 pollices longi. Folia siipra ad basin 2-glaudnlosa, interdum cum glauduli» aecessoriis. Nervns medianns pubescens. Rottlera Roxb. Endl. gen. plant. 5819. Blume Bijdr. p. 606. Flores monoici v. dioici, pauiculati s. spicati, bracteati. Bracteae minutae flores band superantes stipulaeformes. Masc: Perigoninm pleruniqiie reguläre, raro irreguläre, 2 — 5-partitum, interdum 2 — 5-sepalum, laciuiis variis. Sta- mina subindefinita (20 et plura, unica specie excepta) cen- tro inserta, libera, subpatentia, antherae inirorsae 2-locula- res, longitudinaliter dehiscentes, connectivo band producto. Fem,: Perigonium rotatum, 2 — 5-partitum, raro subirregu- lare. Cor. et glandulae nullae. Ovarium 3- (rarissime 2-) locul., 3- (rarissime 2-) ovulatum inerme s. muricatum. Stylus subnullus s. distinctns, 3- (rarissime 2-) lobus, lobis intus varie stigmatosis. Capsula ovario conformis quoad lo- culos et indumentum. Semina testa crustacea nitida. Sectio? I. Psendo -Rottlera (an gen. prop.?). Flores spicati monoici. Masc. Porig. 4-partitum, laci- niis carinatis iiiflexis. Sfamina circiter 10 in ceutro, an- therae gen. Mappae. Fem. inferiores ad basin spicae. Pe- rig. 5-part. laciuiis subinaequalibus lanceolatis. Ovarium 311 et Capsula 2 — 3-loo., 2 — 3-oviiI. S/i/lus siibmillns, lobis 2 — 3, intus glaljris sed stigmatoso- oallosis. Caps, coccis peltato- fiirfiiraccis, dorso prope siitiirain acnleis inollibiis bre- vissimis viridibiis iniiricatis. Bis jetzt ein einziger Baum im Garten von Biiitenzorg. Er hält generisch gonan die Mitle zwisehen Mappa nnd Rolf- lera. Mit dem ersten Geseblecbt hat er gemein : die geringe Zahl der Staubfäden und die Beschaffenheit der Antheren, die Neigung zur 2-theiIigen Frucht und deren Bekleidung. Mit der Roftlera hat die Pflanze gemein : das reguläre männliche und weibliche Perigonium, die Be- schaffenheit der Narben, die monöcislischen ßliilhentheile und den Habitus. Zahl der Staubfäden und der Fruchltheile schwankt zwischen beiden, oder steht zwischen beiden genau in der Mitte. Sollte die Pflanze vielleicht ein eigenes Geschlecht bilden? 1. R. ? su1>falcata Reich, et Zoll. sp. n. Herb. R. et Z. 3667. Arbor unica in Hort. Bog. Fo- liis sparsis, apicem ramulorum versus confertis, subcoriaceis, lougiuscule pctiolatis, acuminatis, subfalcatis, ininnte et reniote glanduloso -denticnlatis, glabris, suhtns sparse fusco-punctatis, basi obtusis, glandulis 2 inimersis orbicularibus notatis, spicis axillaribus et termiualibus, bracteis minutis linearibus glabris (cum pedicellis et peduncnlo) rubicundis, floribus masc. in spica interrupla glomerulalis subsessililius. Bereits seit 30 Jahren und länger im Garten, und äus- serst schwer zu vermehren, sei es aus Saameu oder durch Stecklinge. Doch sind endlich letzthin einige Saauien auf- gekeimt. 312 Sectio? II. Stylanthns R. et Zoll, (an gen. pr.?). Flores dioici spiciti. Bracteae membranacoae ppdicello lougiores. Masc. jei igonhim'Z — 4-partituin siibpellucidiim, stamina 20 et pliira in «cntro libera. Fem. flores solitarii, perigonium meinbiMnaceum ovariuni amplectons interne lace- rum, interdum irregnlariter 1 — 2-fissniu, Inciuiis ovario lon- gioribus cohaerentibiis. Ovurium et Capsula 3-lo(*. , 3- OTuIatiim densissiine niiiricatiim; stj/lun distinctissimns ovnrio longior; Stigmata 3 revointa interne pliimosa. Frutices sub- arborescentes, ramis nnmerosis strictis, foliis membranaceis viridibns, spicis elongatis sinipliribns terminalibiis. ^d/'scae sp. Bl. Vielleicht ein besonderes Geschlecht, dessen Kennzeichen vorzüglich in den ansgebildeten Bracteen, dem einseitig aufgeschlitzten weiblichen Perigonium und dem langen Griffel bestehen würden , dessen Vorhandensein zu Liebe auch der Name Stylanthus gebildet wurde. 2. Rottlera (Sti/lanthus) acutifolia Hassk. Cat. p.238. u4dtsca acuminata Bl. Bijdr. 610. Mappa acutifolia 7j. et M. in Verz. 17. Eorundem Herb. 1549. ex H. B. Foliis sparsis peltatis, elliptico - s. ovali-oblongis, acumi- natis, remote obsoletere denticulatis, basi rotundatis, supra gla- bris, infra in venis puberulis; spicis praecipue fructigeris elon- gatis, floribus masc. glomerulatis subpediccllatis ; bracteis ci- tissime decidnis; floribus fem. solitariis pedicellatis , pedicellis ovario longioribus, perigonio supra ovarium constricto rostrato interne usque ad basin fisso, stylo ovario triplo longiore per- sistente, coccis praeter murices breves pulverulento-adspersis viridibus. Folia interdum in venis basilaribus (i. e. inter pedunculi apicem et marginem inferiorem) subpellucido - glan- dnlosa, interdum egiandulosa, 3 — 4" longa, 1 1/2 — ^" '^''''' petioli 1 1/2 — 2" longi. Spica fructigera interdum usqne ad 10" longa. 31S 3. Rottlera (Stj/tanthus) florilinnda Hassk. Ca(. p. 238. Adisca ßorihunda Bl. Bijdr. 610. Mappa Jtorihiinda 7j. et M. Verz. 17. Her!». 582. In svlvnlis pr. Tjikoya niasc. IX. 1843. In H. Bog. IX — XI. Arbor mediocris, foliis snhrotnndo - ovafis s. ovaliljns, peJ- tntis, vix acntniuatis, acumine snbrcvointo, nieinbraiiaceis, basi rotnndatis obsolete deiiticulato-repandis, snpia glabris, snbtiis glancis, sab leutc Iiitco-glandnloso- punclatis, iut'ra ad basin venariini 2-glandnlosis, floribns spicatis, spiris lapsu l'olio- rnm inteidum paniculato -confertis, flor. masc. 1 — 3 in glo- luerulis, perig. 3 sepalo, flor. fem. in spica solilariis, perig. ovarium arcte inelndeiite niembranaceo piloso , laciniis 5 coa- litis, siiperne in iigniam fissain produclis, style ovario snb- aeqnale, stigmatibns snbrevolntis intus seriatim plumosis, coccis dense molliter echinatis resinoso -granulatis. Folia magnitudiue iJ. acutifoliae s. panio breviora et latiora, Flores masc. in eentro ovarii rudiinentnm obfiisiim erectnm breve viride. Steht der R. acutifolia am näclisten, und ist ihr be- sonders in der Blattform verwandt. Die Pflanze bildet den Uebergang zur folgenden Section. 4. R. ep. (priori affinis)* Herb. Z. 1143. Frntex in syl- vis pr. cataractam Bonthain in ins. Celebes. Nach Moritzi die männliche Pflanze der vorigen, wa? ich noch bezweifle. 5. R. (Sfj/ianthus) g;lal)erriina Hassk. Cat. 239. Ramulis novellis tenacilms compressis, foliis oppositis ii\- aequalibus, ovato-lanccolatis, reraote deiitatis, basi subcuneatis, aciitis, acumine longissimc subfalcato terminatis, glaberrimis, snperne in medio venarum pelhicido-glandulosis, glaudulis rrassis 2 basilaribns , bracteis pedicello longioribus, floribns 314 jnasc. solitariis s. geminis; peri»'. floris fem. lateraliter fisso, deinum revoluto, stjlo ovario loiigiore piloso, stigmatibus ad margiuera papilloso-pliimosis, ovario rubicundo muricato. Folia iisqiie ad 6" longa (aciimen plus quam pollicare), 1 J/a — l.V«" l<'^'a, petiolus 1 — 1 ^/a" loiigus rubiciindus sub- scabriusculus basi subincrassatus, folii rainoris vix semipol- licaris. Stipuiae membranaceae subcohaerentes cariuatae 2 — 3"' loiigae. Partes llorales plerumque rnbicuudae. Aibuscula e basi ramosa , dioiea. In horto Bogor. ex sylvis Javae. Sectio III. Earottlera. Flores raoiioiii v. dioici, saepissirae paiiiculali, bracteis liaud productis, floribus brevioribus. Masc. Pcrigomum2 — 5-partitum; stamina indefiiiita (20 et plura) libera, antJie- rae 2-loc. longitudinaliter dehisceiites, loculis saepe sub- oppositis. Fem, Perig. reguläre, 2 — 5-partitum. Stylus subnuUus aut nuUus. Ovarium et Capsula 3-merum iiierme s. muricatum. A. Fructus muricatus s. echinatus. a. Mouoici. 6. R. Kippelii Hassk. Cat. 238. Adisca Zippclii Bl. Bijdr. 611. Mappa Zippelii Z. et Mor. in Vcrz. 17. Herb. 140 et 468. In sylvis prope Tjikoya VI — VIII. 1843. In hört. Bog. IX — XI. TjaliJc angin bodas Suudaice. Arbuscula foliis sparsis loiigiter petiolatis, subpeltalis ro- tundatis acurainatis, basi latissime in siuum obsoletum repan- dis, integris s. vix hiuc inde deuticulum minutum gereutibus, acumiuatis, tennissime reliculatis, supra opaco -viridibus, in veuis pilis miuirais stellatis adspersis, infra cum panicula slel- lato-tomeutosis albido-cinnamoraeis, spicis elongatis termi- 315 nalibus, basi ramis paiicis patentibns, floribiis siiperioribns ina- sciilis gloraeriilatis, iiiferioribiis femiuois solitariis; coccis clen- sissime echinatis, echiniilis elongatis mollibiis; stiginatibiis pcr- sistcntibns lougioribus (Jeliqiicseente-fariiiosis. Kamnli subterctes obsolete caualioiilati ut petioli teretes 2 '/2 — 3" einiiamomeo -stellato-tomentosi ^ petioli tciiaces apice 1 — 3'" iiifia folii inargiiiem basilarein eglandiilosi. Fo- lia — 4" longa et S'/a" lala, interdiim basi lata, haiid rc- panda, siiperne obsolete triloba et distinctiiis dcnticiilata. Sli- pulae bracteaeqiie miniitae cito decidiiae. Flores masc. nsqne ad 8 in glomerulo brevitcr pedicellati, perig. iisque ad basin 3 — 4-partito. Stamina nnmerosa, aiitherae miniitao siib- giobosae. Stylus brevissiinus, Stigmata obscure fulvo-liite- scentia. Scmina nitidissiraa atra vix pisi inagnitiidine. Planta pulchra seniper distincle monoica. 7. R. liipiielii var. minor. Quid? Mappa Zippeh'i \nr. minor Mor. in Cat. Herb. Zoll, et Mor. no. 319. Ad ri- vulum prope Tjikoya. Floret V — VH. 8. B. paniculata A. Juss. Hassk. in Cat. 238. Bl. Bijdr. p. 607. Mor. Verz. 17. Herb. Zoll, et Mor. 831 et 963 (?). Prope Tjikoya et Bogor in sylvis et IVuticetis. XI — XII. In hört. Bog. X— XII. Tjalik angin börrem Sund. Arbor mediocris, foliis lougiter pctiolatis, sparsis, subrliom- boideo-ovatis acumiuatis, supra basin integerrimis, lato-cunea- tis, 2-glandulosis, apicem versus inlegris (s. junioribus obso- lete repandis) supra glabris opaco - lufosccnte -viridibus vciio- sis, infra glaucesceute-ciunamoniois tcnuissiuic parallelo-reti- culatis, pauiculis teriuinalibus raccniosis laxis cinnauionicis, floribus superioribus niasiiilis glomerulatis , iuferioribus t'emi- ueis raris solitariis, coccis densissime ccliiuulatis, echinulis niollibus subulatis stellato-iurl'uraceis. 316 Arbusenla gracilis, coroua laxa latiuscnla. Ramali tc- naces snbaugulati, griseo - fiisci. Petioli subteretes 9 — 2'/'^", glaiidulis 2 iiigricaotibus tpiniinati. Folia — 3^' longa, — 2%" lata (interdiim obsolete 2 — 3- loba, lobis obtasis), ner- vig serundariis siipra band conspicnis. Stipnlae et brarteae rainntae fnlvae, Flores masc. breviter albido -pedicellati, pe- rig. sepaia 3 concnva reflexa fulvo-stellata. Stainina nume- rosa , antherao loculis snborbiculaiibiis distincte separatis op- positis. Stylus subnullns nt Stigmata extiis steilato-furftira- i'ens, haec brevia erecta persistentia crassa obtusa iutiis plnmosa. 9. R. Bluinei Deraisn. ? Flora timor. 158 R* tiliae- folia Bl. Bijdr. 607. Hassk. Cat. 238. Herb. Zoll, et Mor. uo. 2733. In limosis pr. Piiger Prov. Besnki. Tapen Jav. Rannilis tomentoso-pnlverulentis rnfescentibus, foliis oppo- sitis, altero minore, subrotundo-ovatis, longiter acnminatis, basi interdiim subcordatis, snbtus glancis (siib lente) pnnctiilatis siipra glabris nitidis obsolete denticnlatis, spicis axillaribus folio brevioribns, flor. mas. porigon. 4 — 5-partito, laciniis ovato-lanccolatis acutis extns pnlvernlentis intus glabris, sta- minibus crebris, antheris rotundatis demum subhorizontalibus, fem. et fructus . . . .? Ich glaube, dass die Rottl. tiliaefolia Bl. wirklich im Garten ist; aber ich bezweifle sehr, ob die Pflanze von De- caisne wirklich mit der von Blume identisch sei. De- caisne sagt in seiner Beschreibung: ,, folia opposita sub- tus viscida ", und sagt nicht , dass die Blätter nngleich seien. Er beschreibt die Antherae: loculis arcuatis hlaincntornm apici graniforrai dilatato coloratoque adnatis. Von der Frucht sagt er: Fructus echinulatns dense tomentosus. Hiermit vergleiche man die folgende Beschreibung, der ich noch vorausschicken rauss, dass ich auf den 2 Bäumen 317 im Garten zu Buitenzorg uLter unzähligen mäuulichen Bliilheu nur 3 Früchte finden konnte , die an der Basis der Spica sasseu, und deutlirh ans dem Centrum der männlichen Blüthe hervorgewachsen waren ; denn die Ueberreste der Staubfäden waren an der Basis noch zu sehen. Sind diese Früchte als eine Art Monstrosität zu betrachten? sind sie vielleicht des- wegen nicht zur vollständigen Durchbildung gelaugt? Ist die Pflanze mono- oder diöcistisch? Arbor dioica? Corona subdepressa, ramuli novelli, pe- tioli rhachesque rufesreute- stellato -pulveiulenti. Folia oppo- sita (interdum subopposita) valde iuarqualia altero distiuri«' minore; majora pleruraque basi obtusa (petiolo — 2 'A'O ''""^ acumine pollicari — h" longa, 4" lala, minora basi plerum- que subcordata (petiolo \") tunc usqnc ad 3'' longa et 2 '/2" lata, subtus pallide glauca impresse punctulata, in venis nii- nute stellato- pulveruleuta uude subscabriuscula (scd certe haud viscida) supra juniora etiam pulveruleuta, adultiora solnm in venis obsolete adspcrsa, raarginc basiu versus integra superne minute repaudo-denticulata s. integra. Stipulae nul- lae! ßracleae minutae üor. niasculis breviores deciduae. Spi- cae strictae simplices, folio minore breviores, petiolo fol. ma- jornm subaequales. Flor. masc. 5 — 8 in glomerulo breviter pedicellati ; stamina in centro erccta numcrosissiuia libera, antherae medio affixae 2-loculares longiludiualiler dehiscen- teSj loculis subereclis basi remoliusciilae. Flores fem. quos vidi ad basin solitarii longins pedicellati, perig. 4-sepalum reflexum rufcscente-pulverulentum, sepalis lanceolalis acutis; Stigmata persistentia reflexa intus plumosa (cum alabastris masculis haud evolutis 2 — 3 ad basin!!!). Capsula 3-cocca, 3-speruia obtuse sparscve verruculosa stellato - pulveruleuta coccis pisi magnitudine ; semiua nigra nitida. 318 b. Dioici. : 10. R. dispar Bl. Bijdr. 608. Hassk. Cat. 239. Mor. Verz. 17. Heil». Zoll, et Mor. no. 1616. In horto Bogor. spec. femiii. uiiiciini cum 2 spec. masc. ab insula (Niisa) Kem- baugon iiitrodiicta. Specini. in Herb, meo ex hört. Bog. Frntex foliis opposilis inaeqnalibus, altcro minore, ovatis V. ovali-oblongis acuminatis, basi rotnndatis s. obtusis, ntrin- que pilis minutis steJIatis obsitis, scabrinsculis, subtiis snb lente Inteo-grannlatis, margine iutegerrimis snbrecnrvis et intra marginem reniote seriatim glandiilosis, glandiilis pellucidis, spicis strictis siraplicibus pancifloris, Hör. mas. snbglomerula- tis, perig. 4-partito, Jaciniis reflexis, flor. fem. solitariis pe- dicellatis, stylo nullo , stigmatibus reflexis crassis iutns den- sissime albo-plumosis, capsiilis niolliter echinatis. Ramnli stricti pulvcrnlenti. Petioli fol. majornm vix 1", minorum 2 — 3'" longi. Folia majora cum acuraine 5" lon- ga, 3" lata, minora 2 72" longa, 1 1/2 — IV4" ^^^^^ mem- brauacea lutescente-viridia tenuiter yejiosa, glandulis paren- chjmate obscuriore cinctis. Alabastrum masc. globosum acu- tum, granulis fusco-luteis adspersum. Stamina numerosissima libera in cenlro cum ovarii rudimento viridi piano gianduloso, filaraenta sordide albida in connectivum sublatius producta, authcrao 2-loc. miiiimae, loculis oppositis. Fem. spica pui- vernlciila 3 — 5-flora, floribus reraotis, perigonium nsque ad basin 3-parlituiü, laciniis ovato-lanceolalis acutiusculis apicc snbreüexis 3-iicrviis subcoriaceis extns stellato -pulverulentis iutns glabris. Ovarium imbricato-echinulatum. Stigmata nia- xirae insignia, a basi rcflexa lato-ovata acuta margine rccurva extus glandulis adspersa. B. Frnctus rnermis, II. li. aflinis Hassk. Cat. p. 239. In H. Bot. 2 spec. ex sylvisJavae et spec. femin. in Herb, ex Prov. Banjuwangic. 319 Arbor dioica (?) foliis sparsis ovatis s. oyalibiis s. elli- plico-lanceolalis, basi aciitis s. obtusis obsolete 2-gIaiidiilo- sis, 3-nerviis, breviter acuniinatis, intogris, snbcoriaccis, siipra nilidis, iiifi-a glaiiccscentibns glabris ( sub lenle iniiiiilissime riibro-piinctulatis); spicis axillaribiis et termiualibns paiiiciila- tim coiiforlis; floribus niasc. sparsis solitariis s. geininis teiiiii- ter pedicellatis, staminibus numerosis laxis, antheris 2- Joe. loDgitiidiiialiter debiscentibus, localis obloiigis erectis arciintis ad apicein (cum sopaloruni facie iulerioii) piinctis piirpiueis adspersis!; perig. fem. 3-parlito reflexo, stylo uiillo; Capsula 3-mera iiiermi deliquesceote ciunabarino-fariiiosa. Aibor elala ramulis griseis, uovellis fiiscis teretibiis. Pctioli teniies siibtiiiformes tenaces 1 — 1 Y/Mongi fiisci. Folia 2 — 4" longa, 1 — l Va'' ^^'^' Rbachis spicae 1 — 2" sulcata fii- scescente-pnlveruleuta. Bracteae (iit stipulae) miiinlrte basi latae acumiuatae. Flor. masc. perigoniura 4-partitiim, laci- iiiis subobliquis ovato-laiiceolatis aciitis pulverulcuto- adsper- sis, anlherae insigucs localis ad basin et apicem lalioribiis subrecur^'is. Flores femineos iu iufloresceutia luasc. partes floris sub fructii reliuquentes in herb. vidi. Semina nigra glabra. Diese Pflanze wurde auch von meinem Freunde Teyss- mann auf Sumatra gefunden, z. B, im Innern von Padang auf der Westküste dieser Insel. Das rothe Pulver, welches die Frucht bedeckt, scheint derselbe Farbestoff zu sein, der sich auf den Früchten der H. tincloria Roxb. ablagert und unter dem Nauien Wurms in Indien in den Handel gebracht wird. Der Baum bietet zur Zeit der Fruclitreife einen schö- nen Anblick dar. 12. R. scabrifolia A. Juss. Euph. tab. 9. f. 29. B. H. viscida Bl.? Bijdr. 608. Hassk. Cat. 238. Mor. \.mz. 17. Herb. Zoll, et Mor, 934? Frutcx ad rupes ca!(;ii<'as pr. 820 Kuripau Pr. Bogor. XII. 1843. In Hort. Bog. speciinen masc. (8. monoicmn?). Frntex suhscandons ramiilis angiilatis, petiolis, paiiiciilis (erininaliljiisqiie rnfo- stellato -(nmcntosis, foliis rhoinhoideis ob- tiisiusciile arainiiiaiis integris, repandis s. siihdeiiticiilatis, iilriu- (jiie pilis steiiatis miniitis riifcseentibiis adspersis, ad Lasiu siibcunoatam paiilo iutra juarj^inem soriatiin poliiinMo-glaiidii' losis, paniciilis basi parcc ramosis; „napsiilis rnfo-tomentosis inermibus; seiniiiibns orbiciilatis laevibns iiigris"; (ex De- caisne flor. timorensi). Folia — 2 '/4" longa cl 1% — *2" lata (adnitiora snpra lacviuscula) lulescento- viridia sed nnlio modo viscida. Ob habitiim Gouaniae longe a congeneribiis distat. Flor. masc. solitarii pedicellati, sppala 4 rcflexa ovali-oblonga inaequalia oxtus rufo -stellato -scabriusciiia. Stamina 20 et plura in ceutro libera, filameuta flavida brevia, anthorae oblongae ntriuqnc obtnsae , longitud. dehiscontes. Fl. fem, band vidi. lih zweifle noch, ob die Pflanze von Decaisne die- selbe sei, als die von Blume; noch mehr aber zweifle ich, dass die Pflanze in meinem Herbar (iNo. 934.) die H. scabri^ folia sei. Ich habe keine Exemplare vor mir; aber ich er- innere mich sehr gut, dass sie einen ganz andern Wuchs und weichhaarige Blätter halte. War es vielleicht eine Aca- lypha ? C RotUeral quoad genus et sectionem incertae in Herb. Zoll, et Mor. depositae species. 13. Rottlera japonica Sieb, et Zucc. Plantae japoni- cae no. 515. Ex Japonia. 14. R. ? sp. Plantae japonicae no. 521. Ex Japonia. 15. R. acatifolia Hassk. var. Mor. Herb. Zoll. no. 848. Ex Prov. Bandouff. 321 17. R. (Mappal). Ärbor in sylvis pr. Tjilioya Vf. 1842. Herl». Zoll, et Mor. 245. 18. ». {Mappal) Heil». Zoll. no. 1001. Kitvlang ine. Friitfix pr. Tjivingin in Pr. Bautam. 19. R. sp.» Herli. Zoll, et Mor. 1098.* Qnid ? 20. R. sp. Herb. Zoll. 1378. in Hor(. Bogor. ol Herb. Zoll, et Mor. 3071. in monte (Gnnnng) Sogi Prov. Laiupong IX. 1845. 21. R.t sp. Horb. Zoll. 914. Friitox scandens c Prov. Bandong. Plilgiailtliera Beich. et Zoll. (An n. g.? an Roffferae Sectio '?) Flores dioici? spieati. Masc. glomernlalis miniite bra- eleolatis. Perig. profnndc 3 -pnrtitiim , laciniis subinaequa- libiis deniiini rocurvis siirsnm adpressis. Staviina indefinita (30 et pliira) centro affixa libcra, ßlamenta in connecti- vnm acutnm spathulatum cellulosum producta, antherae 2-loculares valvalim dehisceutes, localis miuutissiiuis granu- liforiuibus ad basin connectivi obliquam. Fem. flores haud vidi. Capsula inormis (ex Blnmei descr.). Ich kann nicht gänzlich entscheiden, ob die Pflanze ein neues Geschlecht bilden soll, bis ich auch die weibliche Blü- the und Frucht gesehen habe. Der Bau der Autheren ist so abweichend von demjenigen der übrigen Rottlera , dass ein nov. gen. wohl gerechtfertigt scheint. Ueberdies ist auch der Habitus verschieden. 1. PI. oppositifolia Reich, et Zoll. Rottlera opposütfolia Bl. Bijdr. 608. Hassk. Cat.239. Mor. Verz. p. 17. Herb. Zoll, et Mor. no. 1554 a. Ex hört. Bogor., nbi specini. unicuni masculnin. Quid Mor. 1554? Tjialik angin Sund. ääiBd. 3sHeri. 21 322 Ailjiisciila slrlcla foJiis oppositis iiiapqiialiljiH, allero iiii- iiore j ellipticis s. olliplico-laiucolalis acnniiiialis hasi acii- tinsciiKs s. saepiiis oI)(nsi«, irrognlariloi' 2 — 4-glamlnIosis, romole glaiidiiloso-dciitirnlalis, niargine recnrvis, siibpergnma- t'cis nillüis, siipra •i^aljcrrimis siiIjIhs vix scalirliiscnlis, vojiis promiiioutilms rcinods, slipiilis decidiiis, spicis soli(ariis sitn- pJiciliiis ahenialim axillarihiis a hasi recnrvis, ilor. masculis glomenilalis, 8 — 12 in glojncrnlo, alaljas(ris sessilihns viridi- Inis, evolnlis loiigilcr pediccllatis flavoscontibns, pertgon. extns pnlvernlenlo, flor. fem. ignotis. Ranii pauci striiii, novelii viridcs glabri lonticellis linoa- ribns nolati, inlornodia pollicaria, pctioli viridcs 1- vel 2- pol- licaros, folia inajora 7" longa, 2^-2 — 3'' lata, niiiiora Iniic — 41/2" longa, 1 '/2 — 1 'V4" ''■^'''^5 ^""' P<'tiolo vix pollicari, vcnis snl) angnhnn acnfnni orlnm iiervis liorizonfalibns pa- rallclis snijhis pallidioribus, facic snpcriore lade viridia snh- Ins Inlcscenlia. Spicac sf-mper ex axilla folii niinoris ortae codein breviorcs 3'' longae rccnrvo-pendentos, hracleae mi- iintac lanrcolalac acnminalae. Filamenta albida snbiucrassata in rcccptacnlo lato snlMlistantia. Species nunc exciusae. Croton albicans Reich, et Zoll. liottleia sp, hört. Bog. Adisca'} albicans Bl, Bijdr. p. 611. (band Hassk.) Rottlera albicans Mor. in Cat. ne. 2719. In frnticetis li^t-oris pr. Puger Pr. Besnki XI — XII. 1844. ArlHiscttla s, frntex ramiilis novellis petiolisqne fnsco- pulvernlentis, foliis sparsis papyraceis lato-ovatis s. ovalibiis snbpcltatis brcviler acnniinatis repando-denticiilalis snpra gla- 323 liorrimis secundum vonas iiigricante-^laiidiilosis, sulitiis albidls ininiilissiino stcllalo- piilvoniloiilis, spicis (erminalibus simpli- cilius folio Ijrevioriljiis s. siihaeqiialilnis, flor. iiiasc. snperiori- Ims perig. 3 — 5-partiliini, cor. petalis 10, 2-sorialibiis (liliite viresccHlibns oreclis subrepandis, staminibns iiidefuiitis in ceiitro, aiitlioris apice piüs paiiois obsilis; llor. U'iii. infe- i'ioribiis, g'Iaitdiilis obsolclis snb ovario in disennt 3- deiilatnni coalitis, capsnlis inermibns densissinie pnlvernlontis stjlo brevi persistente roronatis 3-coccis (coccis niagniliidine inicis Co- rjli). Petioli 2 — 3" longi utrinqiie subiucrassati vix lineaiii nnicain iutra inargineiu fol. lerminati. Folia ad basiii obtnsa leinote vcnosa usqne ad 4 '/2" loiii^a, 3" lata, glandulis in facie siipcriore interdnm dcficientibus, intorduni subseriatis. Pcdicelii flor. fem. subicavati ^/4" longi, per/'g. 5-partitiim. Stylus vix lineam longns. Oapsnla depressa 4'" alta, 8 — 9'" lata. Claoxylon? stipulosiim R. et Zoll. Rottlcra sp. in Hort. Bog. ex insuU Nnsa Karabongan. In Herb. Reich, et Zoll. 110. 3681. Frntex rainnlis strictis pnbernlis, foliis oppositis, altero minore, ovatis s. elliptico -lanceolatis acumiiiatis, basi obtnsis 2-gIandiiiosis repando - deuticnlatis glabris , stipulis biiiis lineari- lanceolatis acntis ercctis persisteiitibns scariosis, spi- cis simplicibiis terniinalibns pnbesceutibus, luacteis stipnlae- forroibus s. viridibns, perig. scpalis 3 patentibns extiis pilo- sis, staminibiis iiidefiuilis in ceiitro liberis, antheris 2 longi- tudinaliter dehiscentibns locnlis oppositis, flor. fem. ignotis. So lange die weibliclie Bliithc und Frucht nicht bekannt ist, lässt sich das Geschlecht nicht sicher bestimmen. Der Ha- bitus nähert sich einerseits der Rotflci'a dispar Bl,, andrer- 21« 324 seits ist er verschieden von Ciao.vf/Iofi , wie z. B. minus und affine. Intenindia ramiiloiiim — 6''^' longa. Folia npproximata, ad npicem petioli (1 —2 \el 0 — 8'" longi) refracfa, majora — 3" longa ef 5— ß'^Mata. Stipiilac — 3"longae, »/a ~- ^l^" latae. Melaiiolepis Reich, et Zoll. 11. g. Flores inonoiei paniculati. Bracteae miniitae. Ma^c: Perigonium reguläre 5-partitiun coriacenm, laciiiiis siih- acqualiltiis. Stamina innuraera libera cenlro elevato rarnoso heraisphaerico inserta , filamcnta apice sublatiora glandula acnla incnrva pellueida orbicnlare- celliilosa deninin nigra opaca lerminata, antherac introrsae bilocnlarcs longitudina- liter dohiscentes, loculis apice ohtnsis basi acutis reiiiotiuscii- lis, laiiniis ercclis aciitis, Fem.-. Perigonium 5-partitniii coriacenm, cor. nnlla, tonis carnosus snbelevatus albidus, glabcr, inargiuc in discnui nienibranaceuni snbrcpandiira in au- gulis obsoletis stellato-pilosiim productns, ovarium 2-loc., 3-ovnlatnm, Stylus nullus, sligmala 2 suberecta intns ca- nalicnlata pilosiuscula. Capsula 2-cocca inerinis, coccis 1- spermis. 1. ]W. luiiltig^laiidulosa R^ et Z. Rofflera mulliglandulosa Bl. Bijdr. p. 609. Decaisne Flor, tiinor. p. 158. Hassk. Cat. 238. Herb. Zoll, et Mor. no. 2466? In fruticetis pr. Kedong Lor Trov. Malang. Arbiiscnla ramis novellis petioJis panicnlis et partibus floralibns stellato - pulverulentis , i'oliis snbrotiindis subcordatis breviter acurainalis grosse serratis basi glornerulato-glandii- losis, snpra (adultioribus) glabris nitidulis, ini'ra tomontoso - pulverulentis, spicis terminalibus basi paniculatim confcrtis s. ramosis, floribns solitariis pedicellatis, masculis interdum ad 325 apiccm spicae in pediiuciilo secuiidario raceniosis, perig. laci- iiiis siib-3-iierTiis intus glabris. Caetera vide in Decaisnei descriptione. Stipulae ad ver- rnculam reductae. Folia nnnquam subtiis „violaceo-colorata" vidi. Laciuiae 6 perig. masc. senipor viridesccntes extus rufo-stcllato- toraentosae inveniiintnr. Specimina duo in Hort. Bog. jiiniora feminea. Ad viam pr. Bogor. speeimen monoi- cnm reperi, flores mascnli cite decidiii. Ein neues Geschlecht, das durch den Blülhenstand, den Bau der Antheren , die Scheibe unter dem zweitheiligen Ova- rium hinlänglich von RoUlera verschieden ist. Adeno;;'yill1]tl K. et Zoll. nov. gen. Flores monoici. Pedvnculus 2 — 3-fidns, cum glomc- rulis 2 masc. et flore fem. solitario s. cum glomerulo masc. solitario et lloris fem. 2 solitariis. Masc: Perigonium 3- fidum, laciniis ercctis concaviusculis. Statnina 3 — 5 erecta exserta perig. duplo longiora sub rudimentum ovarii inserta libera, antherae extrorsae 2-loc. longitudinaliter dehiscentcs. Fem.: Partes ßorales densissime stellato-villosi. Perigo- nium 6 sepalum, sepala stipitnta lamina lanceolata ad basin glandulis 6 viridibus Incidis carnosis inter stipites, (an petala in glandulas deformata?). Stylus brevis; Stigmata tria 3 — 4ve bipartita intus aurea clavato- papulosa; ovarium 3-loc., 3-ovul. Capsula scpalis pcrsistentibus inter se distinctissime 1 -glandulosis cincta, 3-cocca inermis , coccis siccis 1- spermis. 1. A. discolor R. et Z. Rottleral albicans Hassk. Cat. 23S. (exci. syn.) haud Adisca albicans Bl. ut cl. Hassk. supposuil. Adisca albi- cans BI. est nunc Croton albicans R. et Z. Herb. Zoll, et Mor. 1550. ex hört Bogor. 326 Diese Pflanze kennte erst gehörig bestimmt worden, nach- dem auch die walirc Adisca albicans Bl. in den Garten ge- bracht worden war. Blnrae selbst sah seine Adisca nicht in Bliiihe, weshalb auch er über die Pflanze nicht im Reinen war. Den Namen „albicans^^ wählte ich nicht, nm die Ver- wirrung nicht zu vergrössern; ich behielt ihn für die Blum e- sche Pflanze, die ein Croton ist, bei. Frutex 6 — 8-pedalis a basi ramosus, ramis strictis, raiQulis subteretibus leviter siilcatis densissime albido- tonien- tosis. Stipulae minimae erectae, adpressae , integumento ra- muli, lineares acntae (vix lineares), basi extiis glandnla ob- louga viridi glaberrima notatae, dcciduae, glandnla persistente nigricante. Folia sparsa remotiuscula petiolata; petiolus subteres lenax 1 — 1 '/.^ " poIl'<^fir'S densissime albido -tomentosns ad apicem in lamina foliorum vix 1 liueam iutra niargineiu. Folia (lamiua) ovata usque ad 6" longa et 3^^" ''»ta acuta basi rotnndata, grosse inaeqnaliter dentata venosaj venis sc- cundariis sub angulo recfo parallelis, terliariis reticulatis supra tenuissiuiis infra prominentibus, facie snperiorc nitida pulchre viridia, venis stellato-villosiuscnlis, facie inferiore dense sordide albo-villosa villis stcllatis. Flores axillares. PediincuU solitarii s. ;rarius gemini petiolo brevioies (solus fructiger eo subaoqualis) integumento ramulorum et petiolornm, apice 2 — 3-fidi; masc.'i — 4 linea- res recurvi , basi bracteis 2 luinutis marcescentibus stipulae niore glandulosis ; fem. '^/^- pollicares clavalo - incrassati stricti, basi deorsum braclea foliacea petiolata lineari-lan- ceolata recnrva , supra subarachuoidea infra villosa. Giotnc- rulus masc, dense niulti- ( — Ä0-) florus globosus floribus ses- silibus. 32T Alabaslrum fl. uiasc. subdirbiuattiin stellato- villosiuscu- liiiu , rix liueam longiim. Perigonium masc. siib leiite flavescente-subpelliicidum, l.niuiis subinaequalibus, iniuoribns subaeiifis ovatis, majoribus oblusiusciilis lato -ovatis, omiiibiis subiucurTis. Stamina praefloratione inoiirva demiiin cxserla, ovarii ru- diineiUiim brevissiinum flavuin cingentia; ßlamenla glabra aiirea , antherae ovatae obtnsiusciilae, dorso prope basin af- fixae, cum polline globiiloso intense aiiroae. Perigoft. fem. pcrsistciis soliim fiiictigoriim coinplelc ovolulum; liinc sepala crecta friictui adpressa, longe stipi- tata, sitpite % liiieas longo, margine miniitc glaiiduloso, 1a- mina ü" longa, l '/2 — ^"' '''*'''} lanceolata acnta, basi obli- fjiia, voHosa, subippanda, siipra arachnoidea iufra albido-viilosa, glandulis inlor stipiles solitariis crassis oblongis nitidis viri- dibus dciniim nigricautibiis. Interdiim inveninntnr intcr stipitcs et iutra glandnlas 1 — 3 sepala minuta ünearia acuta vix liiioaiu longa (au sepaloriim seriei iuterioris nidimonta?). Stylus cito deciduus ovario coutinnus iisque ad 2'" loii- gus teres subiucrassatns ut ovariuni et stigmatorum Facies ex- terior stellato- villosus; Stigmata a basi dirhotoma, lobis sub- recurvis, facie interiori iiiaequaliter papillosis , papillis aureis clavatis s. piano -capitatis. Uructus siccus deliqnescente- stellato -tomeutosns iiiermis 3-C00CU9, 3-spermiis. Semina ovato-globosa testa nitida griseo -fuscesceuti intense hepatico -maculata. ApariiiütllinillUl Endl. gen. pl. 5792. Conceveibum Bl. Bijdr. p. 614. Wenn icb hier auf dies Genns zu spieclien komme, so geschieht es, weil erstens eine nenc Art zu beschreiben ist, und zweitens, weil die Charactere, die Endlicher und 328 Blume aiigebeii, durclians iiichCs taugeu, sondern der ganze Cliaracter zu reformiren is(. Die Blüthentheilc ändern in der Zahl so sehr ab, dass sie kaum als Basis der Dia- gnose benutzt werden können, und in morphologischer Hin- sicht ist das Geschlecht eine der merkwürdigsten Erscheinun- gen. Es kann zugleich als Beweis dionen, wie wenig auf einzelne Exemplare, die in einem Herbarium liegen, zuweilen ein sicherer Geschleclitscharacter gegründet werden kann. Nur die Untersuchung von vielen Hundert Blüthen brachte mich dazu, eine richtige Einsicht in den Bau derselben zu erlangen. Character reformatus: Flores monoici spicati. Bra- cteae 1 — 3 e basi lata acumiuatae lanceolatae, latere 1 — 2 glandulosae s. rarius eglandulosae. Mose. : glomerulati in spica filiformi. Perig. 2 — 3-partitum, laciniis lato-ovatis concavis patentibns s. reflexis. Slamina 4 — 8, filamenta basi in discum counata, praefloratione erecta demum radiatirn patentia, aniherue 2-locul. longitudinaliter dehiscentes basi- fixae, loculis suboppositis inferne remotiusculis. Fem, soiita- rii in spica simplici stricta. Perig. maxime varians cum pe- dicello oblique articulatum, inferne subcarnosum subturbinatum 4 — S-partitum, laciniis 2-serialibus, exterioribus 3 — 4 saepe ad basin extus 1 — 3-glandnlosis, interioribus 1 — 4 saepe deficientibus plerumque minoribus ad basin utrinque pa- pillis pellucidis 1 — 3 ciliatim marginatis. Cor, et g/andu- lue internae uullae. Ovarium 3-loc. , 3-ovulatum, stj/lus nullus s. brevis cum ovario articulatus, Stigmata 3 intus concentrice stigmatosa dorso plana persistentia. Capsula in- errais 3-loc., 3-sperma. Semina glabra. Sectio I. Astyli. Flor, in ramis diversis, iuterdum omnino dioici, masc. in spicis raraosis termiiialibus. Perigonium 2 — 3-partitum. 329 Stamina 4 — 6 (pleriimqiie laciniis perig. 2 cum slaruiu. 6 seil laeiiiiis 3 ciiiu stainiiiibiis 4), anfhcrac piirpiirasceiitcs. Fem. in rainiilonim inferioniin spi<'is simplicibiis terminalibus. Perig. 5-partitiim laciniis imliricatis s. 4 — 6-parti(mn, la- fiuiis 2-serialil)iis iuterioiibiis iiiiiioribiis. Stylus üj «''g- mata 3 a basi s. refraota s. inciirva. Welche ausserordentliche Abweichiingen die Pflanze in ihren Blüthenvcrhältnissen zeigt, gelit aus folgenden Beobach- tungen hervor: Ich fand ganz männliche Exemplare, ganz weibliche Exemplare, Exemplare mit männlichen Blütheu, denen einige weibliche beigemengt waren, Exemplare mit männlichen Bliithen an den oberen, und weib- lichen Blüthen an den unteren Aesten ; weibliche und männliche Blüthen mit 1 äussern (untern) und 2 inneren (oberen) Bracteen , oder mit 1 äussern und 1 innern Bractee. Die äussere Bractee hat stets 2 Drüsen am Grunde, die in- nere manchmal 1, manchmal gar keine. Der normale Stand scheint zu sein: hracteis 3, exteriore basi extus 2-glandulosa , interio- ribus opposilis minoribus basi cjctus i - glandulosis, glandttlis depressis lucidis. Männliche Blüthen kommen vor mit 2 und 3 Abschnitten des Perigoniums, und mit 4, 5 und 6 Staubläden, meist mit 4, seltener mit 6. Die überzähligen Staubfäden sind meist nach dem Cen- trum eingebogen. Das weibliche Perigonium kommt vor mit 5 Einschnitten, die sich an den Räudern decken (imbricatae). 330 mit 4 .äusseren und 1 inueren, mit 4 - . 2 - mit 4 - - 3 . mit 4 - allein, mit 3 - und 2 mit 3 - . 3 - mit 0 Drüse am Grnndc (aiisserlialb), mit 1 - - - mit 2 - - - - mit 2-5 3- oder 4-zcäliligen Ovarien, Stigmaten ti. Capseln. Die weihliclien Biiithen im botanisihen Garten von Bui- tcnzorg haben die Narlien vom Grnnde an nach innen Hinge- bogen. An den Baihufern von Buitcnzorg fand ich die weib- lichen Biiithen erst von der Basis an gänzlich nach anssen umgeknickt, später nach innen nmgebogeu. Auf Tjokrek hatte das weibliche Exemplar Bliilhcn mit Narben, die stets nach aussen umgelegt blieben. Liegen vielleicht 2 Arten al- len diesen Unterschieden zu Grunde? 1. A. javeiise Endl. Hassk. Cat. 235. Mor. Verz. 18. Conceveihiim javanense Bl, ßydr. 614. Herb, Zoll, et Mor. uo. 185. In sylvis prope Tjikoya. Floret fere per totum an- num. In hört. Bog. 2 specim. monoica. In collibus prope Bogor et Tjokrek rrperi specim. monoica, mascuia et femi- nea. Frutex seu arbuscula ramulis divaricatis strictis, foliis sparsis subconferlis cuneato-oblongis repando-serratis glabris petiolis brevibus. Caetera vide supra in charact. seclionis. Sectio II. Krectilobi. Flores in ramis iisdem diclines, masc. inferioribus in spicis strictis, simplicibus. Perig. seclionis prioris extus pi- losum. Stamina 6 — 8 (laciniis perig. 2 cum stam. 7 — 8, 331 s. lacTuiis 3 cum statu, d. 6!) antherae Uavidae. Fem. In spicis siinplicibus termiiialibus slrirlis. Perigon. pilosuin 4 — 8 - partllum , laciiiils eierlis lincaribiis 2-scrialiljus, intorio- ribus luinoribus, papillis distinflis ad basiii luaiginum. Ova- rium villosiim 3-nienim, slijlus longididine ovarii s. brevior, sligmata 3 loiigissima erccta apice siibtorta infus viridia coiicculrice carnoso - lineata. Die Filanzc ist in allen Blüthenthciien ebenfalls sein- va- riabel , wenn auih etwas weniger. Wie die männlichen Blü- iheu variiren, ist schon oben augegeben. Die Bracteen bieten ebenfalls die Abweichungen dar, die schon h> m. lang und 70 — 80 c. m. breit. Der Wedelstiel ist fast 1 m. lang und in der Mitte 1 c, m. breil , auf seiner inncrn Seile ist er scharfkantig der ganzen Länge nach tief canaliri, auf dem Rücken abgerundet, an den Seiten sammt Rhachis und der untern Seite der Wedel- abschnitte, namentlich an den Nerven, mit braunen Schnppen bekleidet. Die Bhachis, die an jeder Siite mit 7 — 8 Ab- schnitten besetzt ist, ist 1,40 m. lang. Die Abschnitte selbst sind sehr ungleich, der grösseiji Zahl nach breil, stehen zwischen ihnen einzelne schmale vertlieill. Die vorletzten und endstäudigen Abschnitte erreichen bei der grösslen Breite von 18 — 2*2 c. m. auch die bedeutendste Länge von 80 — • tiO c. m. , und werden von meistens 18 auf der obrrn Seite stark hervortretenden, 10 — 14 m. m. von einander parallel laufenden Hauplnerven durchzogen, zwischen denen sich je 3'2 — 38 mehr oder weniger starke Secundärnerven befinden, die Bäume zwischen den Abschnitten sind an der Rhachis 3 bis 7 c. m. weit. Der vorliegende Blülhenkolbeu, an dem die Basis mit den Scheiden fehlt, ist 55 c. m. laug und 40 c. m. breit, nnd mit ganz kurzen, braunen Flaumhaaren besetzt. Der Stiel nnd die Rhachis sind längsfaltig gestreift, ersterer 20 c. m. lang, zusammengedrückt, 6 — 8 c. m. breit und mit 3 sehr kurzen DeckhIäUern besetzt, letztere 25 c. ui. lang, in 12 Aeste getheilt, von denen die unteren 4 — 5 c. m. von ein- ander entfernt nnd wagerecht abstehen. Die einzelnen Aest- chen sind runzlich, 13 — 15 c. in. lang und 2 m. m. dick, 837 st'hr (lichthliilhig. Die Blumen siehe« zit 3 in einer Grube, die in 5 schwaeh gewniulenen Spiralen Haiiplnerveii durchzogen, mit denen 6 — 8 Ncbea- ucrven parallel laufen. Der BlütheDkolben, mit einem aschgraueu, später braunen Filz dicht überzogen, ist einfach verästelt, seiteuer siud die unteren beiden Aeste gabelspatig, 35 — 45 c. m. lang, steif und gerade aufrecht stehend. Der Kolbenstiel ist 18 — 23 c. ID. lang, von der Dicke einer Schwanenfeder, die beiden theilweise zerrisseneu , au der Basis genähert stehenden Schei- den erreichen die unteren Aeste. Die Rhachis des Kolbens ist gegen 10 c. m. lang, an ihr stehen 7 — 11 fast horizontal abstehende Aeste, diese siud an der Basis nackt, aufwärts dichtbliUhig, steif und aEremlich gerade, 15— 19 c. ra, laug und fast 5 m. m. breit. Der untere Rand der Blumengrubeu ist ganzrandig. Die Gruben stehen ziemlieh dicht bei einan- der, und laufen in 5 deutlichen, schwach gewundenen Spiralen den Ast hinauf. In jeder Grube stehen 3 Blumen, von denen die beiden seillichen männliche, die mittlere eine weibliche ist. Der Kelch der mänulicheu Blume ist 3-blättrig, Blättchen kahnförmig, au den Rändern etwas gewimpert und gezähuelt. Blumenblätter tief 3- theilig, gauzrandig. Staubfäden 6. Die weiblichen Blumen sind zu wenig entwickelt, als dass diesel- ben näher beschrieben werden können. Die nicht vollkom- men reifen Beeren siud einsaamig, läuglich- oder verkehrt - eiförmig, kurz zugespitzt, schwarzgrün, von der Dicke einer grossen Erbse. Das Vaterland ist Neu -Granada, sie wurde von Funck und Schlim bei Capacho in einer Höhe von 5000' gesam- melt. „Verdugillo" iucol. Oeonoina pumila Lind, et Herrn. Weudl. caudice aruu- diuaceo, 1 m. alto, 7 — 8 m. m. crasso; frondibus ovatis, submerabrauaceis, 2 — 3-juge pinuatisectis, segmeulis aequa- 339 Ulms, rtpposilis, ipmotiiiscnlis , lato laiireolatis , hroviter acu- niinalis, falciUis; spadicÜMis nifo-fiiscis ijracilibns, sinipliriter ramosis, ramis 4 — 7 tciiiiibiis, alveolis marginc siibbilaliialis (rifariam imbricatis; baccis ovalibiis, brevissirae apiciilalis, nigricantibiis, nioiilosis. Viellcicbl eine der kleinsten bis jetzt bekannteu Geono- men, deren Stamm, iiaeb den Angaben des Sammlers, 1 m. Iiocli lind 7 — 10 m. m. dick sein soll. Die Wedel sind 40 bis 50 V. m. lang, deren Scbeidcu dünn und an den Reändern zerrissen, Wedelstiel i — 3 m. m. dick, 10 — 20 c. m. lang, 3 -kantig. Rhachis 11 — 13 c. m. lang, auf jeder Seite mit 3 Abschnitten besetzt, von denen die unteren und längsten 11 — 15 c. m. lang, 2 — 3 c, m. Iireit und meist mit 4 Haupt- nerveu durchzogen sind, die endständigen Abschnitte sind et- was kürzer und breiter. Die Absclmitt« sind gegenüber- stehend, durchs — 3 cm. lange Zwischenräume getrennt, un- terwärts au den Nerven und au der Rhachis mit klciueu, brau- uen Schuppen besetzt. Die Blüthenkolben sind 25 — 35 c. m. lang, runzlich und uiit einem braunrothen Filz bekleidet, an der Spitze einfach 4 — 7-ästig; der Kolbenstiel ist 14 — 18 c. m. lang, kaum 3 m. III. dick, trägt au der Basis 2 grössere, fast 3 c. m. von einander entfernt stehende Scheiden, von denen die un- tere die grössere und 10 c. m. , die obere 7 c. m. lang ist. Die Rhachis ist 2'/« — 6 c. m. lang, von der die Aestc auf- recht abstehen; diese sind an der Basis nacktblüthig und am Ende in eine Spitze ausgehend, 10 — 15 c. m. lang und so dick wie der Kolbenstiel. Die Blumengruben stehen nicht sehr entfernt von einander und laufen in 3 ziemlich stark ge- wundenen Spiralen die Aeste hinauf. Die Unterlippe der Grube ist meistens tief eingeschnitten. In jeder Grube sind 3 Blumen, von denen die beiden seitlichen männliche sind. 22« 340 Kt'lrh iiud Biumenlilätier sind ganzrandii!;. Die Beeren 8 in. in. lang und 5 ni. m. hreit, srhwarzgrün und rnnzlich, etwas grösser wie die der Geonoma simplicifrons W. Diese Pflanze wächst in Neu -Granada, in der Provinz St. Martha, 6000' hoch, in Wäldern oherhalh Minca, und wnrde im Juni 1852 von Seh lim gesammelt. Geoiioina Purteaiia Herrn. A\endl. candice soboli- fero , tcnni, remote annulalo ; froudibns simplicibus, Itreviter peliolatis, lamiua elongaio-ohlouga, basi coutraeta, apice bifida, filiformiter producta, qnater latitudinc longiore, pli- cata, coriacea, snpra nitida, atroviridi, ntrinqne nervis pri- mariis circiter 20; spadicibus crectis, apice simpliciter ramo- sis, ramis 3—5 pateutissimis, alveolis margiue breviler bi- fidis, trifaiiam imhricatis. Der Stamm, an der Basis Stocksprossen treibend, wird vielleicht 2 — 3 ni. hoch nnd ist 15 m. m. dick, die Wedel- narben sitzen 3 — 4 e. ni. von einander entfernt. Der ganze Wedel erreicht eine Länge von HO — 65 c. m., davon kommt anf die Scheide, die bis auf wenige c. m. von ihrer Basis gespalten ist , am Rande sehr rasch trocken und dann zer- brechlich wird, 15 c. m,, anf den Wedelstiel 4 — 5 c. ra., auf die Rhachis 25 — 26 c. m. und auf den Innern Rand des oberu Abschnitts ungefähr 14— 18 c m. Die Rückseite der Wedelscheiden, des Stiels, der Rhachis und die Nerven der nntcrn Seite sind mit kleinen , dunkelbraunen , leicht abzu- wischenden Schuppen ziemlich dicht bekleidet. Der Wedel- stiol ist anf der innern Seite (lach und 4 m. m. dick. Die W^Mlelplatte ist 40 — 45 c. m. lang und 10 — 12 c. m. breit, verlängert länglich, an der Basis zusammengezogen, an der Spitze 14 — 18 m. m. tief gespalten und au den einzelneu da- durch gebildeten Zipfeln in eine fadenförmige Spitze verlän- 341 längert, sie is( fVrnor ledorartig, obenauf glänzend nnd dun- kelgrün, im jungen Zustande kupferroth, auf der untern Seite glanzlos und heller grün, aueh von ungefähr "20 auf jeder Seite der Rhaohis hetindlichen Hauptnerven durchzogen und stark gefaltet Die Blüthenkolben stehen aufreelil, sind 35 — 40 c. m. hoch 5 an der Basis mit 2 grösseren Scheiden bekleidet, von denen die unterste 15 c m. lang und fast 1 c. in. von der Basis entfernt ist. di«' oberste 13 c, üi. hing und von der untern 4 e. n». abstehend, is( mit jener und dem '20 c. m. lan- gen, etwas nachgedrückten, 'ä -■ 4 m. ni. dicken Kolbenstiel sammt den Aesten graubraun gefäriM und tilzig überzogen. Die Rhaohis ist kurz. 2 — 5 c. m. lang, die Aeste sind meist 15 c. m. lang und horizontal abstehend. Die Blumen stehen immer zu 3 in Gruben , deren unterer Rand etwas gespalten ist iijid die in 3 stark gewundenen Spiralen au dem Ast hin- auflaiifen. Von den 3 Blumen in tiiier Grube ist die mittlere weiblich, die beiden seitlichen männlich. :Vlännliche Blume. Die Kelchabschnitte sind etwas kürzer, als die der Blumen- krone, 3 m. m. lang, auf dem Rücken röthlich gestreift, an den Rändtrn, namentlich nach der Spitze zu, klein gewim- pert und mit lirauuen Schuppen besetzt. Die Blumenkrone ist ungleich tief 3- zähnig, an den Rändern glatt. Staubläden 6. Die weiiilicben Blumen sind bis jetzt norh nicht zur Entfaltung gekommen, obgleich di«- männlichen schon vor einigen Mo- naten blühten. Die lebende Pflanze, nach der die Beschreibung gemacht ist, wird im Köuigl. Berggarten hierselbsf kiiltivirt, und ist von Herrn Ch antin aus Faris bezogen; sie soll von einem Herrn Porte in Brasilien 'wo?; gesammelt und durch Hrn. Morel in Paris unter obigem Namen verbreitet sein. 342 Creonoiiia Martinna Herrn. Wciidl. cnudice 5 c. in. crasso , doiisissiinc annulato, ncc sobolifero ; froudibus simpli- cibiis, breviter petiolatis, lamina clongato- oblonga, basi con- tracta , apice bifida, qiialer latitudiiie loujiiorc, membrauacea, opaca, iitrinque uervis primariis 30 — 40; spadieibiis patcntis- eiiiiis uiitanlibusqiio, iongipt>diinculatis, apice simplicitcr ra- mosisj ramis 5 — 7 crassiiiscnlis, coufertiSj alveolis luargine intogerrimis, seplemfariara imbriratis. Der 5 o. in. dicke , einfache Stamm treibt keine Stock- sprossen, ist sehr dicht geringelt, so dass die AVedelnarben nur 5 m. m. %'on einander entfernt sitzen, und trägt an sei- ner Spitze eine reiche Wedelkrone. Die nngetheilten Wedel sind 80 — 95 c. m. lang, davon kommen anf die Scheide 18 bis 22 c. m. , auf den Wedelsliel 7 — 10 c. m. , anf die Rha- cl.is 38 — 45 c. m., und auf den innern Rand des obern Aus- schnittes 16 — 18 c. m. Der äussere Theil der Scheiden , der Riiiken des Wedelstiels und der Rhachis, sowie die Haupt- nerven der untern Seite sind dicht mit kleinen, hraunen Schup- pen besetzt. Die Scheiden sind fast bis zur Basis aufgeris- sen, der Wedelstiel, anf der innern Seite flnch kanalirt, ist 5 m. m. dick. Die Wedelplalte ist einfach, 54 — 63 c. ra. lang und 14^ — 16 c. m. breit, verlängert -länglich, au der Basis zusammengezogen, au der Spitze 16 — 18 c. m, lief gespalten und an den so gebildeten Zipfeln nur wenig ver- längert, düunhäiilig, nicht glänzend und frisih grün, ausser- dem von nngelähr 30 — 40 anf jeder Seite der Rhachis be- findlichen Hanptnerveu durchzogen und nur schwach gefaltet. Die Blülhenkolben sind über und über mit einem hell- braunen Filz ditlit überzogen und horizontal abstehend oder etwas hängend. Die beiden, der Basis genähert stehenden Scheiden, von denen die obere sich einige <*. m. über der 343 unteren befindet, sind luigofähr 30 c. in. lang. Der Kolben- stiel ist 40 — 50 c. m. lang, platte edrüokt und 4 — 5 ra. m. dick; dio Rhachis ist 3 — 4 c. m. lang, an ihr sitzen ö — 7 einfarhe, 15 ~ 17 v. m. lange Aesfe, welche von der Basis an luit Bliithengrnben besetzt sind. Die Gruben laufen in 7 schwachgevvnndeuen Spiralen die Aeste hinanl; die untere Lippe der Grube ist ganzrandig. Die Blnraen selbst sind lei- der durch ein Versehen verloren gegangen. Die weiblichen Blumen bliiheten 4 — 1> Tage später als die männlichen, nach- dem diese alle ans ihren Gruben herausgefallen waren. Die Pflanze des Königl. Berggartens zu Herrenhausen, nach der die Beschreibung gemacht ist, stammt aus dem Gar- ten des Herrn L. van Houtte in Gent, ist dort dus Saamen gezogen, den wahrscheinlich Herr von Warscewicz aus Central- Amerika eingeschickt bat, und von dort ans unter dem Namen Geonoma Spix-'iana verbreitet. Genonoiua C^hiesbreghtiaua Lind, et Herm. Wendl. caudice brevi aut snbnnllo; frondibus elongato-ovatis, 6-juge pinnatisectis, petioio longo, segmentis inaequalibus, oppositis suboppositisve, remotiusculis alteruatim angnstc latequc lau- ceolatis, longissimc acumiuatis, falcatis, duobus superioribus iu quovis latere latissimis: spadicibus simplicibus, rhachi cj- liudrica , obtnsata, alveolis margiue nounihil revolutis, inlc- gerrimis, seplemfariam imbricatis. Der Stamm dieser Art soll nach Hrn. Ghies brcghl's Angabe sehr kurz sein oder fast fehlen. Die Wedel , mit Ausnahme der Scheiden, sind 1,75 ra. lang, davon kommen auf den Wedelsliel 50 c. m.; dieser ist auf der obern Seite tief scharfkantig kanalirt, an den Seiten znsammeugedriirkt und auf dem Rücken stark hervortretend gekielt. Die Rhachis ist 80 — 85 c. m. lang, an ihr sitzen auf jeder Seite 6 nn- 344 l^leich Itreite AbscJmitle , welche sich genau oder doch fast geg,cniil)ersteheii und abwechselnd lireit und schmal sind, von diesen sind die breiten 4 — 6 c. m. breit, 55 — 65 c. lu. laug und 3 — 5-nervig, die schmalen einnervig, 13 — t5 m. m. breit nml 50 c. m. lang; die beiden obersten Abschnitte jeder Seite sind die grössten, ? — 10 cm. breit und 60 — 70 c. ra. lang, und werden von 6— 10 Hauptnerven, die 10 -l*2m.m. vou einander entfernt steht-n , parallel durchzogen. Die Zwi- schenräuuje zwischen den Abschnitten messen an der Khachis 3 — 6 c. m. Die ßlüthenkolben sind 1 ^/4 — 1 '/.^ '0. lang; der Kolbenstiel ungefähr 1 in. laug und an der Basis mit einer 25 — 35 c. lu. laugen . nur an der Spitze seitlich ge- öffneten und «'twas zerrissenen Scheide besetzt, ist oben schmaler als unten, der Länge nach stark faltig gereift, was aber wohl nur an getrockneten Exemplaren stattfinden wird, in der Mitte ungefähr 5 m. m. dick, und trägt an seiner Spitze eine einfache, 25 — 31 c. m. lange Blüthenähre, die am Grunde durch eine (seltener durch zwei), im jungen Zn- stande die Aehre umgebende Scheide gestützt wird und gröss- tentheils um einige c. m. kürzer ist als diese. Die Aehre, deren Durchmesser 5 m. m. beträgt, ist sehr dichtblüthig, die Gruben der Blumen laufen in 9 schwach gewundenen Spira- len an ihr hinauf, die untere Lippe jeder Blume ist zurück- gebogen und ganzrandig. Die Blumen stehen zu 3 in einer Grube, sie sind sämmtlich an den vorliegenden Exemplaren nicht völlig entwickelt. lu Chiapas von Ghiesbreght gesammelt, wo sich die Eingebornen der Wedel zur Bedeckung der Hütten bedienen; sie führt dort den Namen ,,Guanito talis.^^ Am nächsten verwandt mit Geonoma macrostachija Mart., G. acauif'sMaii. tt G> Poftcauana Kth., unterscheidet sie sich 345 von ihnen schon . nigricuntis imposnisset. Qiiae probantur eadem linjns plan- tae varietatc in herbario Hornemanni reprehensa descriptaqne ab Sondcro amico nostro in Flor. Hamburg, p. 33. „arista plerumqne inclusa", quam imagine verbisque exposnil Jacqui- niiis. — In pratis ruaritimis luimidioribns fVequenlem et fere Alopccuri pralensis L, provinciae nosirae alieni vicarium haltet indefessns (lorae nostrae scrntator l^h. Marsson, quem observationfs suas permnilas atqiie plantarnni provinciae de- 355 scriptioiies inox edituriim liiliciiter speramus. — Piniitae cnm semiiiA tiim spociniiiia viva exsiccataqiie ofFerenda adsiint. 2. Isatis praecox Kit. var. hebccarpa Le.leb. E de- scriptione a Ledebourio in Fl. Rossica I. p. 211. d.ita prae- cipne determiuata est planta, Isatfdi tinctoriue \j. ceternm simillima atquo vix silicnlariim forma ad basiii non ang^iislata rotiindntaque satis distinrtn. Catalogue des graines recueillies en 1855 et offertes en eclianoe par le Jardio botanique de Gciieve. 4. (Dircct. Reuter.) Erysiinum ATevadense Reut. E. bieiine v. perennans, caiilc simplici vel snpcrne ra- moso teretiiisciilo vix aiigiilato basi conforto folioso siirculos breves rosiilaeformcs edenti, foliis aiigtistissimis liiieari-elon- giitis iiiferioiibiis rosiilarinnqne basi in petiolnm teniiein longc atteniiatis angnste lanceolatis intcrdmn remotc dentatis planis vel complicatis rliaehide demnni valde elonu:ata teimiiiscnla strii'ta vel snbflexuosa, floribus breviter pedieellatis petalo- rnmqne nngiie exserta liinbo obovato, siliqnis canescontibns tereli-subeonjpicssis vix tetragoiiis erectis vel rhachidi ad- pressis, vix pedicello dnplo crassioribns, stylo teniii siliciilae diametrnm aequauti vel longiori apiciilatis, seiuinibus parvis ovatis compressis apice raembrauaceo alatis. — Hab. in Sa. Nevada Hispaniae aiistralis inter Juniperos nanas rei^^. super, prope Cneva del Panderon etc. — K, canescens Boiss. voy. bot. Esp. ex parte non Roth. K. austräte Boiss. voy. bot. suppl. non Gay. — Ab E. auslrali Gay habitu graciliori, fo- liis angustioribus basi magis attenuatis, siliqnis brevioribus teretiusculis dnplo tennioribns , seniinibus diniidio ntinoi iliiis snbcompressis differt et iminntata onltiira nianet. •23'» 356 Index seininiim Regii horti botanici Genuensis an. 1855. 8. (Director: J. de N o t a r i s. — Hortul. : J. Bucco.) Slliawia panicalata Forst., DC. prodr. V. p. 78. Walp. Repert. VI. p. 70*2. Klaeagnus undvlata , Myrsine ttndu- lata Phytopol. Capitiila in planta h. 1». Geiinensis in ramu- lis axillaribns aphyllis simplicilnis divisisve spioata. Ag^destis teterriina DNtrs. A. porennis; radice ramoso-fasciculata , carnosa, valida; caule a basi lamoso, ramis debilibus, prolixis, scandenlibns; t'oliis alternis , petioiatis , sinn obtnso latc cordato-ovatis snb- rotnudatisj mucromilatis , integris, glabris; floribns 12-andris, hermapliroditis, apetalis, thyrsoideo-paniciilatis, axillaribns, termiualibnsqne; raljcis 4-parUti tiibo brevi, cnin ovarii parte inferiore connato, segmenlis ellipticis obtnsis, petaloideis, pa- tnlis; stigmatibns tereli-linearibns, elougatis, i'irrhoso - reflexis. In horto botaniro Gennensi, ex horto Nobiliss, Dominae Cleliae Serra plnribus ab hiuc annis inlata, primnm flornit decedente Octobri proxinie elapso. Colitnr snb diu. Patria ignoratnr. Radix perennans, robnsta, ramoso- fasciiMilata, elota ochrolenca j ramis tnborosis, napit'orniibns , nodosis, conieis, polyniorphis, hie illic fibrosis, a digiti rrassitie ad brarhinm rariantibus, longitndiue decimetra nsqiie tria attingentibus. — Caulis aunotiuiis, saltem apnd nos, snpra basim statin) divi- sns, teres, laevis , rutilaus. Rami sarinentacei , prolixi, alte scandeutes, debiles, obtnse angulosi, vage ramnlosi, siib acriori leute pnbe brevissinia rara adspersi. — Folia alterna, remo- tinsrnla, exstipnlata , petiolo tereti, pateutissinio, saepins flexuoso, vel snbcirrhoso-contorto instrneta, membranacea, 357 flat'cida, pJana, opaca, siipra viridia, subter glaiicescentia, circuniscriptioiie late cordato - nvala, rotimdata, apice rancro- nnlata, integerriraa , glaljra , siiljpalminervia, diametro centi- inetra sex cum dimidio, in inferiorilms , vix attiiigpiitia. — Florcs e folioriim siiperioiiim axilla, vcl in ramonim extre- mitatibiis in thyrsiini paiiiculaeformem , dimidiiim Centime trum? pednncnlo non compiitato , pleriimfjne siiperaiitem dispositi. Rhacliis iufei-jie nnda , cae(eiiim niidif|ne piibe lirevi snbglan- diiligera adspersa , alteniaqiie rainosa, lamis bievibus , inter- vallis snbaeqiiidistautibiis, patniis, basi biacteola subiilata praedilis, cymosis omuibus. Horiim inferiores patentissirae bifuni septemflori , superiores, ob ramniornm superiornra in- terioramqne defectnm, semeJ furcati , (jninquellori. — Flores, e pedicello brevi crassinscnlo cum calycis (nbo conUuente, subsessiles, alares ebracteolati, terminales cnjnsque rarauli uni — bibracteolati, bracteolis sobnlatis, onmes Jtermapbroditi, apetali. Calyx breviter tnbnlosns, tubo cum ovarii basi con- creto, deorsiim in pedicellnm brevem crassiuscnlum productus, limbo quadripartitns, segmentis aestivatioue imbricautibus, in anthesi patcnlissimis, albo-petaioideis, eliipticis, obtusis, di- gitato- trinerviis, venis anastomosantibus, demum in Jnteo- viridiscentem vergeulibus, persistentibusque glabris. — Sta- raiua dnodecim, annulo perigjno angusto insorta, in phalan- ges quatnor triandras^ cum calycis segmentis alternantes dircmta, nonnunquam vero qiiatuordecim, phalangibus biiiis tetrandis. Filainenta tota longitudine libera, tiliformia, calyce quidqnam breviora , glabra, Antherae ellipsoideae , localis basi sejunctis, albae, glabrae, versatiles. Pollen sphaeroi- deum. — Ovarinm conoidenm, inferiori parte cum calycis tubo accretum , carpidiis quatiior conBatum , quadriloculare, localis uniovulatis. Stylus vix ullus. Stigmata quatnor elon- gala, tereti-liucaria , facie interiori papulosa, cirrhose re- 358 llexa. Ovula ex aiigiilo intoriore loculonim ererla, campto- tropa. I''ni(tiis adhno desidcraiitiir. In rannilis siiporioribiis thyrsoriiiii subindc (lorrs noiiiiuili pciifanicri obsorvaiidir. Tota plaiita odore foptido, iiaiisealjundo scalot. In texlii iitriciilari radiris, nna cnni raphidibiis porexignis, grannia amylacoa ropiosissima, sphaeroidca , dianielro vix centosimam inilliinoti'i parlem dnplo snporautia, jodio raerulcscentia con- linentiir. Ab Agdcstfde clematidea (DC. Syst. l. p. 543. et Prodr. 1. p. 103.) hii('nsf|iic ut vidt'tnr parnm nota, planla nostra differt: 1) foliis band cordato -acnminatis ; 2) floribns oinni- biis in paniciilas ihyrsoideas aniplas dispositis ; 3) caljris seguientiä oblnsis , aibis vel dennini inteo- viresccntibtis , uon vero rufescentibns nee utrinqnc aUeuuatis; 4) staininibns 12 ~ 14 tanluiii nec24. 25. , deniqne stigmatibus tereli-, elonga- tis, ovarji partcni caljris tubnni excedenlem longitudiue ferc superantibns. Planta habitn oninino Menispermaceo, in hoc ordine vero anomala, vel ovarii inferne calycc aecrelo , vel staininum in- sertione pcrigyua, vel floribns hermaphroditis. Ifulex seminum liorti acadcini Gottingensis 1855. 4. (Piacf.: F. Tli. Bartling.) Crofon lejocarpus Bartl. C. aniiiius, foliis palmato- trifidis, basi rotundatis vel trnucatis, nlrinqne pilosinscnlis, lobis serratis aeiiminalis, in- tennedio obovato oldongo, lateralibns seiniovatis, spi) Filago raiiiotiissiina J. Lgc. Anniia , caiilis &, basi ramosissimus, rarais diffiisis vel'ad- scendeiitibiis, 2 — 3-chotoinis foliu infcrioru ovalo -laiiceo- lata, superiora oliovato-laiioeolala, breviter acuta v. obtiisa apiculala ; calathia ovato- pyramidata iii dichotoiniis et ad latera raniornin in glomeriilos parvos 3 — 5-cephaIos adgre- gata , foliis lloralibiis gioiuenilos snbaoqiiantibns v. siiperan- libus; foiiola periclinn 3-.seiia!ia: e.rteriora 3 (calyciili instar ad basin calatbii), calathii diinidium rix attingentia, basi lana densa imniersa, httcriora 8 — 10, a basi cyinbi- forrai V. serailnnari , dense aiachnoideo-lauata, iu acumen glabriim contracta, versus inatiiritatera orecto - patiila, band Stellatim expausa; achae/iia obovata, piinctis pellucidis dense papillosa, pappo snb- 12 - radialo . radiis scabris , coroliam subaeqnantibus. Species insiguis, 2 sertiones bucusqiie separatas (Gifola et Oglifa) manifeste connertens. A priori{F, germanica etc.) diff. glomeinlis e calathiis 3 — 5 (nee 8 — 00) compositis, foiiolis periclinii 3-seriatis (nee 5-seriatis), exterioribns va- cnis (nee omnibns florigeris), a posteriori (F. minima etc.) diff. foiiolis peritliuii intermediis cnspidatis, ad maturitatem nou Stellatim patentibns. Habitu etiam inter F. spathulatam Presl. et F. minimam Fr. quasi iniermedia. In glareosis ad pedem montiiim liliberitanornm prope Grauatani nrbem (Sierra Elvira) florentem et fructiferam legi 24. April 1852. (Spetimina plnrima jnxta ipsam urbem Gra- natam lecta certe eodem pertinent, etsi qnibnsdam eharacte- ribiis recodaut , sed band satis evoluta ideoqne non rite deterniiuanda ). Cel. Dnrien de Maisonneuve , cni paura achaenia comniiinicavi, plantam rivani odmavit , ejusque amicitiac semina debcmus , quae hoc anno planlas iu horto nostro fructificaules produxerunl. 361 c) liibanotis montana — ferulacea J. Lge. (Syn. Se seil Libanon s Ji, gemtinum Greii. et Godr. , Lf'gustfcuni ferulaceum Lapeyr.) Prope Bagneres de Bigone (Pyreii. Gall.) legi Sept. 1851. d) Solanniii sufTruticosnin Srhoiisl).? Species videtiir a S. nigto disliiicta , caiile siifriiilicoso (2 '/^ — 4 ped.) , fo- liis luiuoribiis angiistioiibiis ovalo - elliptieis , Horibiis diiplo iniiinribiis, corollae pagiiia inferiore lilacina, haccis iniuo- ribiis. Ad sepes prope oppid. Poiitevedra Galleiiae Aug. 1852. p) Trifoliuin striatuiii ß. spinescensi J. Lge. diff. a forraa typica calycis iaciniis miilto longioribiis et validioribus, augiistissimc snbiilatis spiiiescentibiis, tiibiim aeqnaiitibiis (deute inferiori lubuiu snperaiite) omuibiisqiie coroiiain siiperanlibiis. Forma insiguis, forsaji species distiiicta; cum vero prae- ter strutturam calycis uiiUaiii notain speciticam iiiveiiire po- tnerim, ad interim non iiisi varietatis nomine eam proposui. lu carapis prope Matrilnm legi jam desiccatnm Nov. 1851, Joh. Lange. Sp ecie s ho v a e. 1. C^alathea Iiiebni. nov. gen. Iridcanim. Perigonium corollinnm siipernm hexaphyllo - partitum, Iaciniis ext. 3 majoribns patentibus demnm reflixis lalo-lan- ceolatis obtnsis caernleis disco barbato Inteo lineis maoulis- que fnscis notato, Iaciniis int. 3 miuoribus spathiiiatis convo- liitis apicft revointis rotundato-bilobis lainina coernlcu striata disco flavo fnsco-maculato , pagina snperiori pnbescente. Sta- miua 3 basi perigonii inserla; lilamenta libera snbnlata, an- therae lineares basitixae, loculis connexivuni marginanlibns longitndinaliter dehiscentibns stigmatis lobis dorso per lotam lougitndinem arcte adglutinatis. Pollen ellipticiim ochrolencnm. 362 Ovariiim iiifermn oblongo- prismaticum trilociilarc. Ovula plu- riina in lociilormn angnio ceiilr.ili hiseriata. Stylus brevis filiforniis. Stigma dilatatum triüdiiin , lobis erectis trigouis apice bifidis, laciniis subulatis basi dorso transverse appeu- diculatis, appendicibus parvis ourullatis. Capsula coriacea oblongo - prisuialica basin versus altenuata glabra loculicide trivalvis, valvis 3 stiiatis fiiscis. Seinina obovato-angulata apice trnncata lougitudinaliter dense sulrata nigricantia. Rha- phc umbilicum basilarem rhalazae apicali inorassatae jtingons. Embryo axilis albiimine corneo brevior. Herba perennis brasilionsis, radix fibrosa, rhizoma sub- niillum, folia biserialia ensiforniia equitantia ancipitia tcnuiter nervata glauca. Scapu^ compressus anceps biflorus. Flores unilaterales spatha diphylla cincli, spatha inferiore flores longe siiperanle, superiore longitudine üorum. Flos singulus spatbella diphylla conipressa aucipite cinctus, magnns spe- ciosns. GaJathca speciosa Liebin. Hab. in sylvis pr. Rio de Janeiro. Folia 3-pedalia %" lata. Soapus %' longus, l — 1 VV' latus. Spathae universalis folium inf. 12' lougura, 1 '/2" l^' tum, folium sup. 4 '/2" lougum, 9'" latnm. Spathellae 3" loiigae, 3'" latae. Perigonii laciuiae ext. 1^/4" longae, V latae; lacin. int. 1 «/tj" longae, 8'" latae. Stylus et Stigma 9'". Antherae 4'", filamenta \^J^ — %'". Ovarium 3 — 4"'. Capsula 12-14''' longa, valvae 3 — 4"' latae. Obs. A CifpcUa Horb., cui proximum est genus nostrum, difFert: stigmatis lobis bifidis nee trifidis, filamentis liberis, antheris dorso stigmatis adglutinatis, scapo oompresso anci- fipili, rhizouiate subnuUo. A Tigridki Juss. diff"ert: perigo- nio usque ad basiu fisso, filamentis liberis, stigmatis laeiniis dilatatis trigouis bifidis appeudiculatis , scapo ancipiti. 363 Nomen geiioiicum oliin in plaiilis Irt'dei's applicadini ite- rnm restituo. Galathca Salisb. = T ieussseiKvta Roche, Ga- lathea Herb. = Amartjllis L. {Ncri/ie Herb.) 2. Taberiiaeiuontaiia nicobariea Liebni. Foliis oppositis inaeqiialibiis lanceolatis basi cnnealis sen- siin in peliolum brevem deciirrentibiis apiee obtiisc aciiniiiiatis undiilatis ufrinqiie glabris; cymis in diehotomiis ramornm ge- minis di- tricbotomis corymbosis ninltifloris foliis brevioribns, bracteis parvis raox decidiiis linearibiis glabris, pedirellis ca- lyee 3 — 4-plo longioribns, calycis lobis inaequalibiis spathii- latis obtusis basi glaudnlis 1 — 3 liiiearibus instnirtis, fCo- rollae albae tnbo limbnro snperante basi el apiee panim tu- mido, limbi laciniis dextrorsum eonvoliitis inaequalibiis lalo- falcatis obtusis nndiilatis fanoc niida, staminibiis siipia me- dium tiibi iiisertis, anlheris oblongis aciitis filamcntis longio- ribns, stylo bisiilco torto, sligraate apiee bilobo, lobis emar- ginatis, basi annnlato, ovariis 2 ovatis glabris. In ins. Nicobaricis Kar Nicabar et Cliowry legit bcat, Kamphoevener. Folia 3— li/'i" longa, 2^' lata, petiohis 3 — 4'''. Cy- mae2--2V2"- Pedicelli V« — 'V«":. calycis lobi 2 — 3'" longi, 1'" lati , corollae tnbus 6 — 7'", laeiniae liinbi 4 — 5'" longae, 3"' latae. 3. iSeseli cantabriciiui J. Lge. Perenuis mniticaulis, erecta, paree ramosa , ramis leviur striatis, foliatis, folUi radicalia el caulinu inferior a am- bitu triangularia , biternata, segmentis anguste lanceolato- linearibiis aciiminatis integcrriinis, petiolo vagiiiae loiigiliidinc ; fol. caulina media simpliciter ternata sejjineiitis linearibiis, supcriora in segmentnm uuicnm lineare integerrimiim basi vaginatnm reductaj umbcUae radii 6 — 10, iuaeqiiales, siil- 364 rati, invoh/cro 0. v. 1-phyllo, involncellis 6 — 10-phylIis, foliolis involucelli setaceis iimbelliilas deiisilloras vix dimidio aeqnantihiis; pedicelli iimbellnlarinn primo patentes dein ar- ciiato-conniventes (iiude nmbellnlae florentes convcxae, fructi- ferae conlractae); calycis segmcnta triangnlaria, acuta, ere- cto- patoiilia , styjopodio breviora; sitjU breves, eiecto-paten- tes, demuin siibrellexi ; petala ovalia obtiisa cum lacinula inflexa, soidide liiteolo-albida; fructns pedicello subaeqni- loDgus, ovalis sectioue transversali suborbiculari , jwgis leviter et aequaliter elevatis; meriearpii coramissura plana 3-vit(ata, interstitiis 1-vittatis. Tota planta glaberrima, laete viridis. Habitus Peuce- dani parisiensis^ sed ob fructus structuram certe Ä<7stusa Herb. Planta nostra differt ab Herberti diagnosi sicut desoriptione Knnthii : seapo nee spirali, nmbella 8-flora, corollae tubo basi attennato obtnso , stamiuibns initio stylo brevioribns, deinde stjlo longioribus. — Planta pnlcJierrinia, scapo tri- pcdali glaneo. Corolla ad 2 '/^ pollioes longa-, tubo pnlcbrc earniiueo; limbo atroviridi erocto patente; laciniis extorioribns apicnlatis. Stylus initio corolla«' longitudine, deinde 3 polli- ces longus. — Floret Novembri Decenibri, An varietas v. planla hybrida \w\cr Phacdra nassam rhloracan; ?i obtusam? 376 Fliilodeiidron hastaefoliniu Rgl. Caulescens, scaiuleiis, radicans, «aiile crasso. Folia loiigc petiolata, eloiigato- sai^ittato-liastata 1^/2 — l'/s-P^- tlalia; lainina ad insertioneni petinli 12 — 15- pollicari , basi 8—10 poll. lata, a basi ad apicoin afiilinn seiisini atteiiuata, marginibiis integris, iiilogeiriniis, siibiiiidiilalo - repaiidis ; lo- bis basilaribiis divaricalis vaide deorsiiiii piodnciis, ab inscr- tioiie petioli ad apicem lohi 4 — 5 poll. loiigis, curvatis, ob- tiisis; Costa media lata inferne nervisqiie lateralibus oppositis valde proniiiientp , siiperno leviter excaAata; petiolo 10 — 12 poll. longo, crasso, subsemitoreti. Peduncnli axillares e pe- tioli Vagina basilari brevi ernmpenles, solitarii. Spatha ob- tnsa , ciunllata . apicnlata , alba, 3y.^ pollices longa. Spadix basi foemineus, medio nenter, apice masciiliis, appendico ste- rili nnllo , spatham panllo snperaiis. Sianiina (Mores iiiascnli) crassissiraa, Irnncata, 4 — -ö-gona; exfrorsun» lineas dnas pa- rallelas discretas pollinifeias per rimani lougitiidinalem dc- hisoentes gerentia. Flores neiitri e corpnscnlis ronstantes, staminibus similibns. Ovarinni snbtetragonnm. InincatiiiD, stigmatc piilvinato. — Palria Brasilia, Spadix, spatha, flo- res Phf/odendro crassinerv/o Hook., folia P. sagittffolio Liebm. similia. Ph. sa^itNfolhini differt folii nervis ob- soletis. Polypofliuiii (O^oniopteris) refractuiu Fisch. Frons pinnata, circnilii lancoolata, aciiniinata, slipiteqtie glabra. Pinnae siibsessiles: steriles lanceolatae v. oblongo- lanceolatae plus juinns atutae, siiperiores crenatae v. sub- integerriiuae, inferiores crenato - lobatae; fertiles angnsle lan- ceolatae acnniinatae, siiperiores crenatae v. siibintegerrimae inferiores crenato - pinnatifidae ; pinnae snpremae (steriles et fertiles) conüuentes, snperiores patentes et sursnin versae basi trnDcatae, inferiores recurvo - patentes v. inlimae refractae 37t et basi siippine auricnlatap. Sori utiiiiqiie ad nervös latera- les iiiiiseriales Froiules 1 '/^ — 2-pedales. Pinuae iisque 5 poll. loiigae. Patria Brasilia. ScaphygloUis leucautha Rrhb. Hl. Yar. unißora Rgl. (Ä. violacca H. Potrop.) Caiilis coinpresso - cyliiulriciis , articiilatiis, vaginatus; vaginis meinbranaceis, striato - neivosis, juiiioribus aciitis. Folia in apicc articuloriim sessilia, lineari-lanceolata, apice emarginato • biloba. Flores axillares, solilarii, nntantes, albi, rnbro - pnnotniali : sepalis ovato - oblongis , acnlis, erecto-pa- tentibns, lineas 2 longis; petalis paullo minoriims, oblongo- ianceolalis. Labelliiro lineam longnni, basi nngiiirnlo cana- licnlato inslrnctnin, apice in laroinam rohindato -triangulärem obscnre trilobam dilatatnm. Colnnina semiteres, apice capi- tato-iiilatata. — Forma gennina ab planta nostra foliis ob- longis et iloribiis aggregatis differre videtnr. Warrca tricolor L. Var. unifugafa. ( ßf, unijngata H. Petrop.) Labello ((M-iillato, circuitn snborbicnlari, antice einar- j>inato-bilobo, inlns medio snbtrijngato, jngo raedio elevato, jngis lateralibns vix elevatis vix conspicnis. Forma gennina differt labello jiigis tribns elevatis carnosis et (v. Rchb. til. Xcnia Orchiduceu. Pag. 63, tab. 24.) labello circnitu rhoni- beo- ovato, antice trijobo. lobo medio prodncto sinuato-bilo- bnlo. Planta nostra cum descriptione et fignra Hookeri (Bot, Mag. tab. 4235. ) exceptione jngorum forma, congrnit. Sca- pns 3 — 4-pedalis. Folia plicata, angnste lanceolata, bi- pedalia. Flores spociosi albi, labello pnrpureo, venis obscn- rioribns percnrso. Kygopetalon iUackayi Hook. Var. parvißorum Rgl. (Z, intermedium H. Petrop.) 378 Dilferl lioribus siibdiiplo luiuoribus , rix 1*/.^ pollices in diaraotro, sepalis petalisqne vix luidulatis, labello albo lineis tenuibiis distantibus brevissiiue pilosis pirto. *ySope<»l»n Mackayi Hook. Var. pictum Rgl. (Z. intermedt'um H. Petrop.) Flores luagnitiuline iorniae geiiuiuaej sepalis petalisquc autein anguslioribns, labello albo pnlcherrinie violaceo macii- lato pictoque. *yS«PPt»lon erinitum Lodd. Var. rubelhim H. Petrop. Bracleae vix gennen aeqnantes , labello veois purpureo - roseis picto. Delectus seminuin in horto Ijotanico nniversitatis Yin- dobonensis collectornm anno 1855. 4. (Praefectas: Dr. Ed. Fenzl. — Hortiil.: Jos. Dief fen bacli.) Adversariorum io fiue haec : 1. Comparatis speciininibus pliiribns Terhenae cleganth Klh. , clUatac Beiith. cl ^indrieu.rii Schauer, iu herbario Palatino servatis, cum larga copia f . ermoidia Laiu. in hor- tis Tulgatissimae , lias omucs nnius ejusdemque speeiei sisterv varietates inconstautes haud dubitarein. Folioruin enim forma in uno eodemque specimine , longe vero potios in stirpibus ejusdem progeiiiei , varial , nee minus tlornm raagnitudo ac indumenti indoles. Formae virescontes, pube breviorc ac mi- nus patcute, äoribus miuoribus, eorollae nempe tubo ealjceni uonnisi triente v. dimidio exsuperante, /. erinoidem Lam. ac Schaueri; eaedem fonuae floribns niajoribiis, eorollae Inbo caljce subduplo ac duplo longiore insignitae , f . ctc^antem Kth.-, inter ulrasque mediae, loiia,ius rigidiusque hirsulac, ^. Andrieu.vü Schauer; ubcriore deniqiie indumenti copia niagis canesccnfes f . ciUatam Benth. sisluut. 379 *2. Thlipsocariii goiius , a cl. Kunze iii Flora 1846. II. p> 695. propositiiiu , Hyoseridi in posternm nt meriim syuouj'miini eri( subjuiigeudum. Th. baetici speciniina, a scmiuibus ab ipso auctore acceptis euata el per pliires aunos apiid nos ciilta, uec uou alia gibraitarica in herbario servata, ne puuctuio a Hijoseride radiata DC. recednnl. Quibiis de- niqno notis haec ab Hyoseridi lucida L. el Jacq. sit digno- seenda, sane nescio , nee alii tute seire videutur. Characte- res enini omnes a Caudolleo aliisque auctoribus laudatos partim plane fallaces partim miritice tarn in speciminibus spou- taneis quam rultis ludentcs depreheusi. 3. Vesicnria polyantha Schldl. (Bot. Ztg. 1853. p.619.) c st'jninibus h. Wireeburg. 1854 enata, tide speciminum arae- ricanorum f'es. gracilis Hook, omni ex parte cum ea qua- drat. Speciniina proceriora 1 1/.2 — 2-pedalia stirpem Schlech- tendalianam, hnmiliora spitbamea ac palmaria Hookerianam exhibent *). Cobaea stipularis Benlh. pl. Hartweg. (ß. Reg. 1841. (. 25.) vix ac ne vix a ('. scandente distincta mihi videtur. DiiFert enim solummodo : calycis foliolis basi parum abruptius trnncatis, marginibus magis repjicatis ac snpra medium minus *) 0"ae loco citato diximus deuionstrant, nie neu soluin ex diversa niagiiitudine stirpes distinxisse in eadem area cultas (seqnenti- bHs aniiis prinio visn illa niagnitudine et robustiore statu distin- guendas), sed proportiones dimensiüMum alias fiiisse in planta robustiore alias in gracillore. Iiistituerentur optarein expcriuienta quibus proharetnr plantani graciliorem lultura niutandam esse in robustiorem et vice versa, quod melius suadcret easdeni esse. Inter reliquas species a cel. FenzI in adversariis correctas adest quoque Kunze! beati //.'//>. Rugelianuin quod ideui est ac H. androsaemifoHttin Wenderothii friictu capsulari differeus ab H. Androsaemi t'ructu batcato. Utruuiquc in uiia cuitum accuratiiis observanduui. 380 curvilineis, ideoque exaotiiis ovatis quam ovato - ellipticis, ini- iiime tarnen slipularum iiidole ac floriim colore hand minus quam in C scandente versicolore ac mutabiii. Trifolium analolicum Boiss. (Diagu. II. p. 31.) e semi- nibns a rJ. Kot seh y in Tauro cilicico lectis euatum a Tr. htfbrido soluraniodo capitnlis jam inchoante anlhesi roseis nee albidis, ac floribus siibminoribiis differt, inde mera hujus va- rietas v. potius hisus. Aphanostcphus Hiädellii A. Gray, testante Torieyo (in ej. Nat. hist. of the Red rivcr of Louisiana p. 289.) idem ac A, ramosissimns DC. Senecio ustulatiis DC. coli. Drege et hört, a S. crassi- folio W. haud differre videtur. Lachenaliu pyramidalis Denh. (Rivista neap. I. 3. 162. Walp. Aniial. 1. p. 853. fide speciminum ab auctore benevole communicatorum et iu horto nostro cultorum , est lusus h. pustulatae Jacq. foliis obsoletissime vesicuioso-pustulatis v. omnino laevibus. Sparajcis Jouberti Loddig. (Delect. h. Dresd. 1833 et 1835.) est Montbrelia .ranthospila Fzl. {Gladiolus jran- thospilus DC. in Redonte Lil. , Tritonia jcanthospila Ker e Spr. syst.j Phytolacca pruinosa n. sp. , Dioica. Herba perennis erccta exiniie glauco-pruinosa. Folia elliptica ac lanceolata carnosula. Racemi erecti v. subnutantes confertiflori, pedi- cellis flore sublongioribus. Fl. raascuii 16 — 11-andri oliva- cei demum purpurei , germino effoeto ; foeminei 9 — 5-gyni, staminibus crassis brcvissirais 16 — 21. Bacca atro- violacea, parum succnlcnfa, profunde sulcata. ]^a\i'\i\\% Ph. dccandrae. Fl. Aug. — Sepi. Hab. in insula Cypri et Tauro cilicico, unde specimina et semina retulit Kotschy. Orchideae Schaffüerianae inexicanae recensitae aiictore H. G. Reichenbach fil. 1. Habenaria clypeata Lindl. (!). Hierher scheint auch Habcnariu JUwuosa Lindl. zu gehören. Ganz sicher aber ist Habenaria lactijlora A Rieh. Gal. ! sjnonym; nach Hrn. GaJeotti der „Flor de Granize." Die Pflanze inuss unge- mein hänhg sein, nnd so ist sie auch eben so vielgestaltig, wie Orchf's tatifolt'a L. — „Flores albi." Aug. 1855. Coli. II. 208. 2. Habenaria diflusa A. Rieh. Gal. (!j. Die Blüthen erinnern Hrn. Schaffner an die der Piatanthera hifolia. Mexico. Sept. 1855. Coli. II. 210. (219?). 3. Habenaria strictissinia Rchb. fil. 1844 (!) H, py- ramidalis Lindl.! (Vielleicht ist Habenaria brevilabiata A.Rich. Gal.! ein Krüppel dieser Pflanze.) Rarissime Mexici. August 1855. Coli. II. 207. 4. Platantitera Ghiesbreghtiana A. Rieh. Gal. — Die Beziehungen dieser Art zu Piatanthera j;w/ca/iic'a Lindl.! und limosa Lindl. ! sind noch zu erörtern. Es scheinen die 382 einzigoi» Unlersrhiedo in dor Gostalt dor ßläffer zu lieüPii, die ja änssorst iinhoständi^ isf. Col. Tl. 209. 5. Spiranthe« .SohaflTiieri (Sarcog/of/./s) nff. bona- riensf Lindl.! et hirtae Lind), raiiiis liifolii foliis oblongis aciitis ahhrevintis, infloresoentia elongata cvlindrapoa , sepalis lateralÜMis in oornn nou prodnrtis, labelli lis;nlato -rhorohei laterilins anlice replicatis, Planta pedalis. Vaginae infimae membranaceae, folia quadripollicaria . dnos pollices lata. Pe- dnnculns brevissime pubes. Braoteae lanceolatae aristatae pu- benilae ovaria pnbernia snperantes. Sepalnm dorsale oblon- gnm apicnlatnm fornicatnra rnni sepalis lignlatis. Sepala lateralia falcata deflexa, oxtns cum dorsali pnbernia. La- bellnm iraa basi ob rallos sa«tittatnm ; sirrnm reliqno perigo- uio pallidius. — „In terra." Mexico. Ang. 1854. Coli. II. 205. 6. Stenorrhynchas lupnlinas Lindl. (?). Das einzige vorliegende Exemplar weicht durch schlaffen, armbliithigen Bliithenstand von der gemeinen Form wesentlich ab. Die Blüthen sind ganz knrzhaarig und weit kürzer, als die Deck- blätter ; die Blätter länglich , nicht oval : also ist die Pflanze nicht zn Stenorrhynchus ai/ranfi'acus Lindl. zn zie- hen. Vielleicht würde die Analyse der Blüthe Anfschlüsse geben; allein die jedenfalls mit dem Bügeleisen behandelte Pflanze ist jeder Analyse unzugänglich. Mexico. Sept. 1855. Coli. 11. 216. 7. stenorrhynchus einnabarinns Lindl. Sept. 1855. Coli. H. 215. 8. Cranifhis sylvatica A. Rieh. Gal. (!) Rarissime Mexiri. Aug. 1^54. Coli. II. 211. 9. Cranichis SchaflTueri Rchb. fil.(!). Valle de Mexico. Aug. 1855. Coli. 11. 204. 10. Ponthieva Ephippiuni : ab omnibus recedit cari- uis geminis triaugulis supra labelli ungnem Of/on^o^^os.9/ cujns- 383 dam (ex serl. v. ^r. Letfco^/ossi) tnoro iiisidpiuihns. ynltiis Cramchtdfs gibbosae Lindl. ! sen Ponihievae oblongifoliac A. Riih. Gal. ! (quae in ioone tab. 42. misere In (ranichidem mntata!). Radices puberiilae. Folia sicca valde (pnuia, a basi petiolari aiigusta ac brevi ciineato-oblonga acuta sen acntnta, basi nunc snbcordata, bene letinervia. Pedunculns spithamaeus usqne pedalis, panci- ac brevivaginatns ('2 — 4), superue glandnlosus. Racemns elongatns, ranitiflorns, laxinscnlns. Bracteae cllipticao apicnlalae, glandnlosao, bi trilineares, pedicellos glandnlosos acqnantcs. Ovaria semipollicaria , flo- rida angnsta, matnranlia fnsiformia. Sepala olilongo-lan- ceolata acuta, pilosnla, pilis uonnullis capitatis. Sepala bene nnguicniata, semihastata triangula, niargine externo sinnata, pancinervia; alte supra gynostemii basin inserta ; labolli aeque inserti lamina triaugula, apice raedio abrupte brevi ac obtnse cuspidata, uninervis, maciila ad utrumqne angnluin. „Flores albi." Locis umbrosis Mexici. Aug. 1855. Coli. 11. 212. 11. Govenia Andrienxii Rcbb. fil. (!). Mexico. Ang. 1855. Coli. n. 213. 12. Govenia pauciflora Lindl. (!) aft'. Goveniae mu- ticae Rcbb. fil. gjuosfemio valide angulato , antherae apiculo brevi uncato centrali. Es liegt nur ein kümmerliches Exem- plar ohne Anthere vor, allein es ist kein Zweifel, dass wir es mit G. paucißora zu thun haben. — Herr Schaffner bemerkt, dass diese Art stets mehre eng anliegende Scheiden besitzt, während ii. A.ndri€u.vü nur eine einzige bauchige, stets mit Wasser reichlich erfüllte Scheide zeigt. — Mexico, Sept. 1854. Coli. II. 214. 13. Ornithocephalns iullexus Lindl.? Das vorlie- gende Exemplar erfreut sich keiner Blüthen. Coli. I. .53. 14. Jingrecam ISchiedei Rchb. fil. (!). Todaroa mi- crantha A. Rieh. Gal.! Orch. mex. Ined. tab. 38! — Nach 384 der Bescltreibmig Richard's nnerkeiiiibar, h.ätte Niemand au ^ngrecum gedacht, da doch vorauszusetzen war, der Mono- graph der Orchideen BourhouR müsse diese Gattung kennen. Coli. I. 56. 15. JEpidendruiu polybulbon Sw. {Dinema poh/bitl- bon Lindl. (!j). Mit Exemplaren von den Antillen überein- stimmend. Jedenfalls eine sehr gemeine Pflanze, von der nur zn viele Exemplare vorliegen. Coli. I. 58. Coli. II. 201. Estado de Veracruz. Juli 1853, Auf alten Eirhbäumen. t6. Brassavola PuinilioRchb. £!.(!). Diese Pflanze kannte der Autor bis jetzt in einem einzigen Exemplare Leibold's, im Besitz des Herrn v. Römer. iSie erschien nicht wieder, auch in den Sammlungen von Kew und Acton (Turnham) Green keine Spur. Herr Schaffner hatte das Glück, die- sen lieben Pinnilio wiederzufinden , und wir hoffen von ihm noch jüngere Exemplare mit Anfheren zu erhalten. Auf den ersten Blick glaubt man ein Kpidendrum mit zweizeiligen Blättern zu sehen. Allein diess rührt nur von der Kleinheit der einblättrigen Pseudobulben her, die überdiess von dünnen Scheiden eingehüllt sind. Die Blätter sind '/2 ^^11 lang, 2 Linien breit. Der ßlüthenstiel ist haardünn. Ein eiförmiges, kurz gespitztes, einnerviges Deckblatt um den Stiel des bir- nenförmigen Fruchtknotens. Mit Kpidendniin polifbulbon. Juli 1853. Coli. I. 57. Coli. 11. 202. 17. Poiiera dubia Rchb. fil. (!). ( Isochilus dubius A. Rieh. Gal. !). Diese Pflanze scheint dort sehr gemein, min- destens erscheint sie fast in jeder Sammlung; auch Botteri sammelte sie. Coli. I. 61. 18. microstylis fastigiata Rchb. fil. (!). Hierher ge- hört Maiaarts majanthcmifolia A. Rieh. Gal. Orch. Mex. iued. tab. 5. 3! und die zweiblättrigcn Exemplare Gal eo tti's 385 5059. — Ferner Microsti//is e.rcuvuta LimU. ! Liiidley's auaivsirte Blüthe war wohl monströs, denn ein Labeliuin apice tridentatnm findet sieh an dem Originale nicht. Mexico locis nmbrosis. Sept. 1855. 11. 218. (v. Seh I ech t endal'siWa/aa'?'« majanthemifolia hat mit dieser nichts gemein und ist durch breite Sepala ausgezeichnet.) 19. Unter 59. Coli. I. findet sich eine schön erhaltene Mi- crostylis, die sich weiten eines noch nicht ertaugten Original- cxemplars augenlilicks nicht ganz sicher bestimmen lässt. Sie steht nächst M. ophfoglosso/des , hat aber eine vorne spitze, nicht stumpfe dreizähnige Lippe. 20. Dienia ealycina Lindl. >Jexico. Sept. 1855. Coli. II. 219. 21. CorallorhiKa graiidiflora A, Rieh. Gal. Coli. 11. 206. Sept. 1853. 22. Pleurothallis niicrophyllu A. Rieh. Gal.? Die einzige Blüthe war so zerquetscht, dass ein* ordentliche Ana- lyse unmöglich war. Coli. 1. 5.5. 23. Pleurothallis alata A. Ach. Gal.V Blüthe fehlt. Blätter stimmen mit dem Originale und dem Bilde Orcb. raex. ined. 2. fig. 3. Coli. I. 50. 24. Plearothallitü wteitot^farhya Rchb. fil. (!). Coli, l. 60. Coli. II. 203. 25. Pleurothallis fallax Rchb. til.(!;. Hierher gehört Plcurothallh spathulata A. Rieh. Gal, ! Orch. mex. ined. 2. fig. 2. a. b. c. ; nach der Beschreibung ist die Pflanze nicht i\\ erkennen. Dendrolobium trihuloides Sw. ! ist nahe ver- wandt, vielleicht identisch; wir sahen die Blüthe noch nicht in Natur. Coli. I. 54. 26. PleurothalliH aiij^ustit'olia Lindl. (!). Leider ohne Blüthen. Coli. 1. 52. 2»r Bd. 4s Hell. •* 386 27. Fleurothallis leimuthiforiuis Rchb. fil.(!). Wahr- scheiulich gehört «liese Art ui PI. viilosa Kuw. Weslc. Allein die Herren Autoren haben vermöge ihrer „Terminologie" die Erkennung numögiirh gemacht. Specklmia ciliaris Lind!.! schien durch ,,folinm obtiisum" verschieden, allein es zeigte sich am Originale stumpf gespitzt. Die Blattgestalt ist so verschieden au den vorliegenden Exemplaren, dass die Ver- ranthnng nahe liegt , wir haben einige Arten vermengt. — Herrn Liudley's Zeichnung im Herbar unterscheidet sich Tou unserer durch eine vorne iinbewimperte Lippe; derselbe eieht PL itihsa zu seiner SpecMinia ciliarh. Coli. I. 62. 28. repanthes Pristidis Rchb. (il. (!). Coli. I. 51. Plantae coluiiiblanae, descripsit H. Karsten. Jessen ia **) gen. «ov. Endl. gen. 1726. 1. Flores masculi, Calvx inintitiis trisepaliis, sepalis seuii- orliicuiciriliiis rarnosniis, niembranaceo-margiiiatis aestivatioiie iinbricatis. Corollac pelala Iria, calyc«* multo longiora , laii- cpolata, cartilaginea , nervoso -striata , a<^stivatioiio vaivata. Stamiiia rrelira (16 — 20) libera; filameiita bievia subniafa, antherae lineares acntae, loculis dnobus basi discretis, longi- tudinaliter introrsc dehiscenlibus , versatiles. Ovarii rudiiueu- tiim, stylis tribns filiformibns terminatnin , centi'iim üoris or- cnpans. Flwes fcminei. Calt/a- trisepalns , sepalis carnosulis, or- biciilaribus, aestivatione inibricata. Coro/lae petala tria sepa- '^') Benannt iiacli dem bekannten Algologen , dem Verfasser der Geschichte der Botanik des 19. Jahrhunderts, der gekrönten Preisschrift über die Lebensdauer der Gewäclise etc., Herrn Dr Carl Jessen, Professor der Botanik in Eldena. «5« 388 lis similia majora, suliteniiiora, aestivatione irabricata. Ova- rinm triloculare, loculis uniovnlatis; ovulis erectis anatropis; Stylus brevis, Stigmata fria valida, couniventia , iutiis stigma- tosa. Friictiis baccatus, ellipsoideiis (ovi columbae magnitn- diue) phyllis perigonialibus aiictis basi fultus, stjli residiio ver- lice terniinalus, inonospennns , pericarpio parco oleoso-car- noso violaceo (eduli) tectus, endocarpio fibroso , fibris prope basin soliitis seruen involvoutibns; seiniiiis (esta inembranacea raphe ligiilata unilateraliter notata, albumeii corneiini riimina- tum, embryo magnus axilis radicula infera. J. polycarpa. Palma valida solilaria 60 peduuin altiliidine, triiucus pedis unius diametro, ligiio nigro; folia erecto-patula 24 pediitn loDgitudine, aeqiialiler pinnata, foliola iitrinqne 100, opposita, basi reflexa, sessilia, 4' longitudine 6 poliicum latitiidine, linearia acuta, costato-plirata , rachi parte inferiore ranalicn- lata relicnlatim appendiciilata, superiore triquetra stibtus lUi foliolorum pagina inferior albidc glauca, semperflorens, ~ InHoreseenlia axillaris, solitaria, fructifera folio delapso uuda pendula; spathar duae fusiformes, exterior IVaS '»tPf^ior 5 pedes longa sub anthesin dorso longitudinaliter rumpentes pendiilae; spadix simpliciter et fastigiato-rainosns, ramis gla- bris, flores ebracteati in excavalionibus partis iiiferioris ra- morum terni, duo mascnlini feraineum solitarium stipantes, in extreniitate ramorum mascnlini gemini vel solilarii sparsi. In planitie orinocensi et tluminis Maranon ad pcdeu tra- i'tns Andiiini loris humidls sylvaticis habitans. Diese Palme erinnert durch die grossen Verhältnisse ihres Baues an die Arten der Gattung Orcodoaa , für die man sie jedoch schon aus der Ferne gesehen nicht zu halten geneigt ist, da ihr die lauge Blattstielscheide fehlt^ die allen Oreodoxeu 389 eiÄen isf. Diinh die tlntersiuhuiia; der Blumen und Früchte überzeugt man sich, dass die Palme in der That nicht der Oreodojca zugezählt werden kann, da den weihliihen Bluraeu die rupnia staminoa i'ehlt, die Blnmenhlätter in der Knospen- lage nicht klappig neben einander liegen und das Eiweiss nicht gleichförmig, sondern iinregelmässig eingefressen ist, wie bei der der Orcodo.va verwandten Gattung Oenocarpus. Anch mit diesem Ocnocarpits hat unsere Pflanze grosse Aehuiichkeit, besonders mit einigen Arten Brasiliens, z.B. der Oe, Bataua Mart. (historia naturalis palmamm II. p. 23. tab. 24 et 25). Doch unterscheidet sie sich von diesen, wie von allen übrigen Arten der Gattung Oenocarpus, durch die grössere Anzahl von Stanbgefässcii, durch die symmetrische Frucht, die zur Zeit der Reife noch in der Mitte des Schei- tels die grosse Griffelbasis trägt, während bei dem Oenocar- pus Bataua und den übrigen Oenocarpen die Narbenreste etwas excentrisch stehen; auch ist bei der genannten Art Mar- tins's, so wie bei den übrigeji von diesem in Brasilien be- obachteten Arten der Gattung Oenocarpus der Kelch der männlichen Blumen dreitheilig, nicht dreiblättrig, wie bei die- ser Pflanze und den von mir inColumbien beobachteten Oeno- carpus-Arten, von denen vielleicht einige noch hierher gehören, 9Iarara gen. nov. Eudl. gen. 1767. 1. Floren masciiU. C'afj/.r trisepalus, sepalis carnosnlis raembranaceo-marginatis, parvnlis, aestivatione iinbricatis. Co- rolla tripetala calyce multo major, petala basi toro (interdum snpra tornm panllisper) connata, ovalia, acuta pergamentacea, nervosa, aestivatione valvata. Stamina sex toro iiiserta ,'^ in- chisa, tilamenta libera subulaia, anthcrae ovales, snpra l>asin dorso afiixae, rimis duabns longitiidinalibns introrsc dehiscen- tes. Ovarii rudimentnm stigmatibus tribns praeditum. Fiorcs feminhii masculis panlJo majoios: caJyx (risppaliis, sepalis raemljraiiacois lato- triaiigularibiis [aeuminatis , aostivatio jra- bricala; corolla nrcoolala trifida porgamentacpa, lobis anitis aestivatione valvatis. Urccolns stamiiieus sterilis facie intc- riorc corollae adiialiis, iiinho libero: ovariiiin ovoideo-couiriiin trilociilare ; Stigmata tria divorgeiitia. Drnpa globosa, anra»- tiaca pei'icarpio cainoso , pittarainc glabro subgloboso panim applanato, poris Jribiis in media peripheria leviter stellatis: albumeii corneiim radiatiim. InQoresceutia axillaris, spathae diiae, exterioip brevi, apice fissa, intoriore rompleta fiisiformi, venire longitndinaliter apcrta. Spadix |simpliciter ramosns, fnrfnrc pnlvernlento Havescens. Flores parvi diciines bracteo- lati in exravatione ramornm sessiles, versns basiu ferainini solitarii, lloribns masculis geminis stipati, in extremitatc ramo- rnm mascnli gemini rel solitarii, flavi. glabri. Palmae cespitosae acnleatae in tocis calidis hnmidiusciilis altitndine 1000 metr. habitantes. 1. 91. bicnspidata. Palma viginti-pedalis . Irnnco qnatuor pollicnni diametro annulato, aculeis 3 — A" longis nigris undiqne (ecto ; foliis quadripedalibus , basi retienlatini vaginalis, ligiilatis , pinnatis ntrinque foüoiis 60 — 80 euneatis, pedalibns apice (runcatis, sex pollires latis, erosis , ntrinque lacinia marginali pollicari lineari- producta terminatis, subtus tomeuto dctergibili leviter adspersis, margine spinoso-ciliatis, senis vel octouis aggre- gatis alternantibus costa uti pedunculus, rachis <( sp.itha fla- vescente - tomentosula , acaulis validis nigris obsessus; limbus nrccoli staminci floris ferainini sexdenlatus; drnpa magnitu- dine nucis avellanae, albnmen corneo- oleosum cdule. Ha- bitat ad pedem australem montis glacialis Meridensis propc Varinas et Varinitas. 391 M. erinacea. Palma cespitosa octopedalis, trunro pollicis diametro acii- ieato^ foliis sexpedalibiis ianceolatis, piniiatis . apice bifidis, petiolo vaginaiitp, hreve ligiilalo, deiisissime setoso-aculeato, aeiileis bipoJIicaribiis bruimeis basi fecliis, raehi ad apicein us- (|ne setosa , foliola alteriia vel snbopposita ciineata pedalia apice tnincata pollicos ties lata, margine lateris siipcrioris appeudiciili instar linearis produeto, bipoilicaii , snbtns pilo- snla. Corolla floris feminei inttis urceolo membranaceo limbo libero, trnncalo vestila. Drupa pisi magnitndine. In sylvis extensis hiimidis ßarbacocnsibns costae occiden- lalis tractiis vnloanici Pasfoensi altitndine 1000 melr. ha- bitans. Der Habitus dieser beiden Palmen ist der einer Marti- nczia oder Bactris, denen sie jedoch wegen der Form ihrer Blumen nicht zugezählt werden können. Der ßlat'ttnezt'a ge- ben ihre Gründer Ruiz et Pavon (Prodromus fl. peruvianae p. 138.) einen dreiblättrigen Kelch und Krone, sowohl der männlichen, wie weiblichen Blume. Martins schreibt der männlichen Blume einen dreithei- ligen Kelch zu (was auch Rniz schon von der Marthiezia ahnipta angiebt), während er die Ruiz'sche Diagnose der übrigen Bluraentheile bestätigt, er untersuchte Original-Exem- plare der R. und Pa v on'schon Arten, die er durch Letzteren erhielt. Humboldt beschreibt mit Kunth seine in Peru ent- deckten Pflanzen (Humboldt, genera nova tom. I. p. 245.) der Marthiezia carifotaefolia mit ,,calyx duplex iiterque tripar- titns, exterior minor", wonach diese Pflanze der Gattung Bactris mehr verwandt ist wie der Martinczia. Die von mir entdeckten Pflanzen unterscheiden sich von der Gattung Marlinezia Ruiz et Pav. , wenn man deren 392 Diagnose , der ßeobachtutig dieser Forscher an der Martine- zia abrupf a gemäss, so wie der Marti iis'schen Beobach- tungen an der M, truncata, M. corallina «nd Aiphanes, denen er auch die H innbold t'sche Art M, cartfotaefolia anreiht, dahin erweitert, dass bei dieser der Kelch der männ- lichen Blume theiis dreiblättrig, theils dreitheilig ist — da- durch , dass sie eine verwachsenblättrige Krone der weiblichen Blume besitzt , und zwar verwachseublättrig bei gleichzeitiger Vereinigung des Blumcnblattwirtels mit dem nächst innern Wirtel der durch Verkümmerung unfruchtbar bleibenden Staub- fäden, mit dem annulus stamineus, dessen Saum hier nur frei bleibt, während er bei den Arten der Gattung MarZmexia gänzlich frei innerhalb der dreiblättrigen Krone das Ovarium nmgiebt. Auch die von mir früher in Venezuela entdeckte und ge- meinschaftlich mit meinem Freunde Klotzsch beschriebene Martinezia aculeata gehört wegen der mit dem annulus hy- pogynns zum Theil verwachsenen Blumenkrone hierher, sie besitzt auch eine männliche, tief dreitheilige f^rone, wie es Humboldt und Kunth in Folge der Untersuchung der M. carifotaefolia von der Martinezia angeben , wodurch sich diese der Gattung JSac^r^Mart. nähert, die indessen durch einen annnlus hypogynus characterisirt wird, neben einer dreithei- lig«n Krone der weiblichen Blume und dreitheiligen Kelchen. Ein anderes Merkmal, diese beiden Gattungen zu sondern, lin- den wir in der glallcn , kugligen Steinschaale aller bisher der Structur ihrer Blume gemäss als Martinezien beschriebenen Arten, während alle mir bekannt gewordeneu Bactris Mart. eine durch eingewachsene Fasern rauhe Steinschaale besitzen. Von der Bactris Jacq., der Gattung Guilielma Mart., unter- scheiden sich beide durch den vorhandenen annulus hypogy- nus, der sich in den weiblichen Blumen der letzteren nicht 393 findet. Der mit der Guiltelma Marl, nahe verwandte Desmoncus ist ausser durch den characteristischen Hahifns durch die dreiblättrige Kroue der weiblichen Blume zu unterscheiden; die von Martins als Character seiner Guiliclma angeführte paarige Stellung der Staubgefässe, den Blumenblättern gegen- über, bestätigt sich nicht. Bei Barranquilla in der Gegend von Carthagena fand ich die von dort durch Jacquin beschriebene Bactrh minor, diejenige Art, auf die Jacquin den Character seiner Gattung gründete, der er keinen aunnlus hypogynus der weiblichen Blume zuschreibt, und die auch in der That bei dieser Spe- ries einen solchen nicht besitzt. Die zweite Art, die Jac- quin zu seiner Gattung Bactris zieht, kann aus gleich an- suführenden Gründen nicht mit derselben vereint bleiben; es ist also die Bactrh minor der Typus der Jacq ui n'scheu Gattung. Martins stellte in seiner Naturgeschichte der Palmen ßd. 11. p. 91. neben der Bactris die Gattung Guilielma auf, die er durch die einblättrige Blumenkrone der männlichen Blu- me und die paarweise den Zipfeln dieser Blumenkronc ge- genüberstehenden Staubgefässe characterisirte. Im dritten Bande dieses Werkes fügt er noch die sternförmigen Ein- drücke hinzu , die die drei Poren der Sleinschaaie bei der Gattung Guilielma haben sollen , während er der Gattung Bactris, gegen die Angabe Jacquin's, ein rudimentum au- droecei Horis feminin! zuschreibt, ohne den Grund dieses Ver- fahrens anzugeben. Der einzige haltbare characteristische Unterschied zwi- schen diesen beiden Gattungen liegt in dem Mangel oder Vor- handensein des unvollkomronen Staubfadenkeises in der weib- lichen Blume; weder die von Martins seiner Guilielma zn- geschriebenen, den Blumenblättern paarweise gegeuübcrste- 394 hcudcii S(aiib^efäss«', noch viel wouigor die sternförmigen Poren in der Steinschaale derselben geben ein nntersfheideii- des Merkmal. Die Pietät für die Bestimmung J a c q u i ii's nötliigt uns jedoch, die der unvollkommneu Staubfäden in der weiblichen Blume entbehrenden Guilielmien Marti us's zu der J acq u i n'schen Galtung Baclrt's (seleclarum stirpium ame- ricauarum historia p. 134. lab. 263.) zurückzuführen, dagegen den im dritten Baude seiner Naturgeschichte der Palmen der Bactris hinzugefügten Cbaracter auf die Guiliehna zu über- tragen. Dies wären die bisher bekannten Cocos ähnlichen Stachel- palmen, denen sieh noch eine von mir inColumbien entdeckte neue Gattung anreiht, in deren weibliche Blume sowohl im Grunde der Kroue. wie des röhrigen Kelches ein häutiger Ring angewachsen isl, während der Steinkeru rauh faserig ist, wie bei der Baclrh, ich nannte diese Gattung Angu- stinea*), die sich nun mit den übrigen verwandten Gattungen folifenderraaassen dichotomisch ordnen lässt : ., ., . , » Acroconiia Marl. Spat la bimplex •, . , n i-i? n \ii , calyeis fuudus ur- 1 i ceolo membranaceo ( AuguslJata Krst. I flüs femi-l vcslitus ' Ininus an-' /urceolus slamineiisjMaitiiiezia charail. ?< Idroeceo 1 11. fem. über jeniendat. "=, Isleiilc \ 1 /Marara Krst. ^ Ipraediliis jcjjiy^.iy I 1 (Corolla muristel talyx fundus C"'^^'^'"'' ^'■amintus nilriuscjuc sexiis tripliyllus.) nudus i^- f^"^' i'ü'"o"!i ad- \ [natns JGuilielma ( ßacUis Marl.) f cliaracl. emendat. (Calyx t-t corolla gainopliyllus.) iirccüliis >itiuniiit'iis in ttoi',' icmiiiiiiu i Bactris Jacq. (Giiilicliiia iriilns ( Dc^moiicus Marl. Marl.) *) Nach Herrn Oher - LandcsgcricJitsratli A n g ii s t i ii . der in sei- nen grossartigen Pflani^enliäuscrn, neben vielen anderen Pflanzen- t'aniilien , mit beu iinderiingswiirdigcni Eifer die vollständigste .Sammlung von Palmen vereinigte j ein gewiss in wissenschaft- liclter Bczieliinig sehr schätzbares , die Kenntiiiss dieser tropi- schen Pflanzen förderndes Unternehmen. — 395 Der uatiirliclic Chaiactcr der Piwähnlcn Gnüim": Augu- stinea ist folgender: Flores moiioici in fodein spadiee; spatha diipliii, extciior sejhipedalis incoiuplcla , apice apcita, hit-ariiiata . lomeiito parco flavesceiiti tccla; iiiterior hispida, coriatoa; siil»lignosa, deraum loiigitndiiialiter ventie aperta. Fhres inasv. Cal}'X teuer liiphvllus sepalis laneeolato- aciiiuinatis. Corolla tripartita, tiibo thalamo aduata, petala ovalia acuta, coriacea nervosa, aestivalione valvata. Staiuina sex, corollae t'aiici inserta ; lilamenta brevia; antherae sagit- talae basifixae birimosae. Ovarii nidimeiitinn niiiltim. hhr. fem. Calyx urccolatiis oro tridentüto uvarium snperans, coriaceiis, extiis pilosus, intus basi ad diinidiani lon- gitudinejn aunulo membranaceo (rilido (eelus; corolla caljce brevior urceolata ore Iridentato , coriacea, extus piloso-hirta; anuulus brevis membranaceus niargiue Hmbriato ovariuin cin- gens. Ovariuin triloculare, loculis uniovulatis; Stigma trnnca- tmn. Drupa ovi coluinbae inaguitudiue nigro-violacea, exocar- pio coriaceo, inesocarpio carnoso- libroso , eudocarpio osseo libris lougitudiualibus deusc lecto , \ertice Iridenticiilato poris tribus lateralibus: albu'inen eornenm siibaequabile. \, major {Baciris major Jaiq. selectar. slir piuni ame- ricanar. hist. p. 135. t. 263. fig. 88.) Palma cespitosa acn- leata 12 — "JO-pedalls aruudinacea trunco pollicis vel sesqui- pollicis diametro, liguo nigro parco, medulla ampla alba far- cto. Folia 6 — ■'7 pedes longa, obovata , pinnata, racbi pc- (iolo vaginaque albo tomeutosjilis , aculeis nigris bi - vel tri- pollicaribus obsitis, pirinis 36-jugis, peden» usqne ad sesqui- pedem longis, lineas s — 10 latis lanceolato -linearibus gla- Itris, marginc seloso - ciliatis. Inllorescendii axillaris, IVucti- lera pendula, spadix siinpliciter fastigialu-raiuosus, peduu- 396 oulatns, pediincnio setoso, rainis semipedalibus, floribns mascu- lis pedicellalis nndique tectus, femiueis validioribus interjectis. Habitat in regiouibiis calidis humidisque syJvaticis Columbiae antiqiiae: sarcocarpium fructus acidiiliim, edule, refrigeraiis. Jacquin stellte diese Pflanze zu seiner Bactris minor, indem er die häutigen, uruenförraigen Organe im Grunde des Kelches und der Krone übersah, und giebt die Zeichnung der Frucht derselben und des Steinkerns, aus welchem allen unzweifelhaft die eben beschriebene Pflanze zu erkennen ist, die jedoch aus den angegebenen eigenthüralichen Verhältnis- sen ihres Blumenbaues nicht mit jenor Bactris minor ver- einigt bleiben kann. Unsere durch die eigenthiimlichc Be- kleidung des Kelchgrundes ausgezeichnete Palme hat über- dies Aehnlichkeit mit dem von der Bactris infesta Mart. in d'Orbigny's „voyage dans l'Amerique raeridionale t. VII. 1. und t. XXVII. A." gegebenen Bilde; durch die GrÖssenverhält- nisse des Stammes sind beide jedoch sehr verschieden , da die B. infesta bei einer Dicke von 4 Zoll höchstens 10 — 12 Fuss hoch wird, während unsere bei fast 20 Fuss Höhe doch nie über l^-j Zoll Dicke erreicht; die gewöhnliche Höhe ist übrigens auch bei dieser Palme 10 — 12 Fuss, nur wenn sie recht üppig gewachsen, erreicht sie die Länge von 20 Fuss. — Die Fiederblättchen dev Bactris infesta sind je zu 3, 4 oder 5 einriuder genähert : bii der A. major ist das Blatt gleich- förmig gefiedert. Auch der Bactris riparia Mart. nähert sich die unsrige einigerraaassen hinsichtlich des Habitus . und der Form der Früchte, jedoch auch diese ist viel grösser und stärker, 40 — 50 Fuss hoch und 3-4 Zoll dick, auch ist der Kelch der weiblichen Blume viel kürzer als die Krone , während bei der u4. major im Gcgeutheil der Kelch au Länge die Krone überrafft. 39T Vom der Bactris socialis Marl. (d'Orbigny voya»e taf. XIV. fig. 2.), der gleiclifalls die Augustinea im Ilahitiis sehr ähiilich ist, unterscheidet sich dieselbe sogleich durch die bei dieser grösseren und scharf behaarten Früchte. — Der Character der mit den eben beschriebenen Stachel- palinen verwandten Gattung Murtinezia stellt sich jetzt fol- gendermaassen heraus: Marthiczia. Spatha duplex, exterior iucompleta. Florcs dioici masc. Calyx tripartitus vel trisepalus. Corolla (ripetala. Stamina 6. Ovarii rudimentum; y/. /V?///. Calyx triphyllus. Co- rolla tripetala. Vrceolvs filamentoruiu abortivoruui sexdenta- tus libcro varium anibiens, Ovariun» trilocnlare, Drupa glo- bosa pericarpio carnoso pvtamme glabro osseo extus scrobi- culato, poris tnbus stellatis in media peripherin. Der Character der Gviliehna, wenn wir das jAadroecenm und die Beschaffenheit der Steinschaale berücksichtigen, wie folgt; Gviliehna. Spatha duplex, exterior incomplela. Flores dioici masc. Calyx tripartitus. Corolla trifida vel tripartita. Fem. (Jalj/a- urceolatus vel annulatus (ftindo nudns). Corolia urceolata vel tubulosa. Androeceura sterile corollae adnatum sexdentatum interdum antherigerum. Drupa putamiue globoso vel lenticulare vel oblonge, vertice triporoso extus fibroso- hispidulo. «nilielma Pirita. Palma 12 — 15-pedalis cespitosa locis argillosis hyeme inundatis crescens, pollicis crassitudine, aculeis pollicaribns albis armata, tomento denso flavescente tecta ; loliis bipeda- libus ovalibus pinnatifidis petiolo vaginisque aculeatis (in pe- tioli parte inferiore bipollicaribus, albis, l'ortioribus quam iu caudice); foliola subpedalia subopposita pari - 40-juga, liueari- lanceolata, cartilaj^inea^ snhtiis albido-tomentosiila , niargino setis remotis rectis scahriusonla. Flores polygaino-monoiri in eodem spadice deiisissime aggregati, feininei iiiter inascii- lis praecipiie in parte inferiore sparsis minntissime bracteo- lali , sessiles ; spathis persistentibns diiabiis, exleriore incom- pleta, vagiuacea, apice venire apcrta, inermi, tomentosula, in- teriore coriacea , fusifornii , venire tandein longitndinaliler fissa tomentoso - setigera ; spadice simpliciter ramosa. Masc. Ca- lyx tener tripartitus, laciniis lineari -lanceolatis acutis. Co- rolla carnosulo -coriacea trifida laciniis triangularibus, aesti- vatione valvatis. Stamina sex, corollae fanci inserta, incliisa, per paria laciniis corollinis opposita; Blamenta tcretia, aesti- vatione incurvata, sub anthesin erecla, antherae oblougae bi- rimosae, dorso affixae. Ovarii rudinientnm inininium vel nul- lum. Ft. Feminini et hermapbroditi Calyx membranaceiis aimnlatiis, limbo tri- vel rarins qiiadri -dentato , dentes aciili. Corolla coriacea, nervosa, caljcc triplo major, tnbnlosa, ore tritida, laciniis Iriangnlaribns obtusis. Stamina sex minnta interdum nnlla , corollae tnbo snpra basin affixa , iilamenta basi connata snbulata, erecta , antheris miuutissimis sterilibus vel una alterave vel omnia fertilia majora. Ovarinra ovatnni, triloculare, Stigmata tria sessilin. Drupa phvllis perigouiali- bns basi fnita , magnitndine nucis avellanae, atro-violacea ; epirarpio niembranaceo, niesocarpio carnoso-snccnlento ; piita- mine crasso, osseo, lenticnlari, libris crispis ei innatis aspernlo, lateribns triporoso, poris duobus nnilateraliter approximatis etfoetis, tertio, latere altera occupante, foecuudato; seminis tesla nigra veuosa; albumen aeqnabiie farctnm, cartilagiuenm : eni- bryo minimns couicus versns porum laterale. In regionibus calidis, planis, argillosis, Veneznelae et Novo-Granatae. 399 Diese kleine, zierlicho, raspiiaitig sicli ausbreitende Pal- me gielt lins intra tauceiii piJos/tin inserta. cum liinbi lariniis alternantia ; antherae sesgiles obloiigae liilocn- lares, lornlis apice ilivarioatis , riinis lonifitiidinalilms introrse dehiscontes. — Ovarhim iiherum iiiiilociilare supra bnsiit glandiilis dna- bns gloliosis longiiis stipitalis o carpidionmi costis primariis ortis (spenuophoris alternis) stipatiini ; ovula plurima anatropa, placenlis diiahiis e inar^inibns introfloxis caipidionim ortis iindiqu«» inserta; Stylus filiformis : stigina pellatmi!. trucltts tnito corollino porsistont»' arcte rintfiis, capsu- laris, bivalvis, vaivis apice et basi cobaereiitibiis, margiae placeutiferis. Seniina plnrima pendula iiliformia, testa tenuis- sima hyalina e cellulis spiralibiis coiitexta, niicleuii) ovalem iucliideiis; embrjo miniiuiis globosiis in axi albnminis oleosi. B. azurea. Herba parasitica tenella tiavescens 5 — 1 ~ pollicaris glabra, caule simplici solitario vel plnribus e rhizo- mate brevissirao ortis , squamniis sparsis distantibus 4 5 hjalinis amplexicaulibus , apice aentis obsito, iiniÜoro, Höre ebracteato , calvcis quinquefidi tiibo corollae ter brevioris lacioiis acutis, corollae tiavescentis limbus quiaquetidiis ter vel quater tnbo brevior, laete aznreiis , tance Hava indis pilo- sinscnla. Crescit locis humidis umbrosis, altiliidiue 1000 metr. ra- Uicibus Galactodendri adhaerens ad pedem septentrionalem rnon- tis „Cumbre de Valenzia" prope Puerto Cabello. Diese durch den abfallenden Krouensaum und die beiden gestielten Drüsen an der Basis des Fruchtknotens cbaracteri- sirte Gattun» steht der f oijria sehr nahe, ja es möchte viel- leicht die I otjria Jlaiescens Griseb., an der gleirhl'alls zwei gestielte Drüsen au der Basis des Fruchtknotens vorkommen, hierher gehören, da es sehr leicht an trocknen Exemplaren aSr Bd. 4s llefi. 27 418 gosi'heheii kann, die tiesetzjuassigkeit des Abfallens des Blii- raenkrononsannies zu verkennen, wie dies z. B. bei der weiter nnten zu erwcälinenden Ct/mbocarpa gleichfalls übersehen wurde. Croton Malaiubo spec. nov. Diagnosis: Arlior foliis ovalibus rrenalo -serratis giabris basi bi - et in crenaturis nni -glandulosis. Char. naUir. : Arbor duodecim- ad quindecimpedalis iu littori- bns anstraliljHS niaris caribaei habitans, Irnneo reeto quadripedali cortice snberoso ilavescenti odore cainphoreo-aroraatico prae- dito teeto ; caciinien ramosum ellipsoidenin , foliis alternis hir- cini odoris, glandiilis oleifiris pejiucido - pnnctatis, bistipulatis, stipulis niinutis linearibus arutissiniis caducis, louge petiolatis petiolus 1 — 3 - pollicaris , laniina ovalis basi rotnndata excisa subtns ntrinqne glandulnm palellifonuem minutam gerens, raar- gine crenato in crenaturis glandulam illis simileni foveute. lu- florescentia terminalis racemosa monoica, flores bractea ini- üuta cadnoa sustentati , fcviinini inferiores 3 — 8 louge pe- dunculati majores, culyx campanulatus, quinquepartitns per- sistens lobis trianguiaribus niargine pilosiusculis aestivatione subvalvalis; discns glandulosus hjpogynns quiuquedeutatus, dentes filiformes longitudine calvcis nrceoli, apice pilosi sub- penicillati, cum lobis calycinis alterjiantes. Ovarium pilis stellatis cadncis hirtnm Irilooninre, loculis nuiovnlatis; styli tres basi pilornm fasciculo penicillato tecti, bifidi, sligmatosi. Fl. masc. superiores plures, breviter pedicellati. Caljx quiuque- fidus, extus pilis stellatis hirtus, lobis triangnlaribns aestiva- tione valvalis. Stamina 18 — 20 disco piloso decemcostato inserta, filamenta libera subulata glabra, antherae ovales bi- rimosae basi affixao. Ovarii rudimentum nulluni — Frnctus subglobosus 3 — 4"' in diauietro, stylorum residuis corouatus, 419 laevis, glaber capsiilaris, liifocoiis ; coccis iiioiiospennis; se- minis (haiid inatiiri) testa flavescens. Diese heilkräftige jPHaiize wächst an de» Ortcu der Nord- küste Südamerika's, deren Pflanzen wuchs fast während des ganzen Jahres nnr voji dem Than der Nachtliift ernährt wird, wo nur ein oder zwei Monate Regen fällt, den Mergelboden zu tränken. Wenn diese Pflanze auch nicht als Strandpflanze zn betrachten ist, so niuss sie doch ohne Zweifel Küsten- pflanze genannt werden , da sie bisher wenigstens nur iu der Nähe des Meeres, d. h. bis auf wenig;e Meilen landeinwärts gefunden wurde. Wegen der glatten Blätter hat das C. Malambo wenige so nahe stehende Verwandte, dass es schwierig sein könnte, es deutlich zn characterisiren, am meisten ähnelt es viel- leicht dem r. castancifolivm L. , das jedoch folia lanccolata, nicht „ovalia" hat. Auch dem mit glatten Blättern verseheneu C ovalifolium Willd. ist es ähnlich , dessen Zweige jedoch behaart sind ; ganz gleich verhält es sich zum 6. microphyl- lutn Lam. Die Blätter dieses 6. Malainbo besitzen den eigenthümlichen Bockgeruch , den viele Arten dieser Gattung haben ; die Rinde hat einen sehr ausgezeichueten aromatischen, fast etwas carapherartigen Geruch, und wird als nerviuum äusserlich nnd innerlich viel und vielfach angewendet. Die Tinctur wird als äusserliches Mittel sehr gerühmt gegeu rheumatische Schmerzen und zur Heilung der Cholera ange- wendet, die in der Gegend von Carthagena, wo diese Pflanze besonders häutig ist, sehr heftig auftrat. Ausgezeichnet ist die Wirkung des Aufgusses dieser Rinde gegen Diarrhöe, be- sonders gegen diejenige, die bei Kindern durch Wurrareize verursacht wird, da diese Substanz betäubend auf die Ascari- den zn wirken scheint, weshalb sie an einigen Orten auch Cascara de lumbrices Wurmrinde genannt wird. — ^ 27' 420 Benitzia ^ei). nov. Flores Primarii antherarum ahortii feminiiii posteriores herinaphroditi. Perigonititn tubiilosiiin iiiferne ovario adiiatum supenie liberum, limbo infiiudibiiliforine trilobo demiiiu rirciimsrisse de- cidiio, (leutibiis acressoriis «oiiit'Js totidein iiiter lobos, lobis trideutatis aestivatioiie indiiplicato - valvalis. Stamina tria faiici iuserta, laciniis alteriia ineliisa; antherae connectiro am- pliato, crasso, carnoso, dorso affixae , loeulameutis disjunctis iutrorse horizoiitalitor dehisceutibus, siib authesin stigmati ad- haereutes. Pollen globosuni laeve. Ovariiim iiiferum iiui- loculare, plaoeutis parietalibus tribus e carpidioruni marginibus introflexis, caruosis forraatis, midiqiie ovjilis auatropis, fuui- ciilis breviluis iinpositis, tectis. (Corpiiscula duo , ovulis raaguis anatropis similia , ciijiisvis sperniophori apiceni termi- nant.) Slvlns teres, Stigmata tria, appendiciilis lougis bicnira, irurinm apicibns laevibns dentinin lateraliinn iobornm perigo- nii adglutiuatis in alabastro complicatis. Fruclus capsniaris tiibo perigoniali coronatus, sexcostatns, polysperraus, parieti- bus e costis spermophorisque persistentibus solnlis et deci- dnis , irregulariter fatiseentibus apertns. Semina minuta, (esta crastacea, scrobieulata embryonis acotjlis exalbiiminosi telae cellulosae aduata. — B. snaveolens. Herba carnosa parasitica, caulis sub- pedalis filiformis erecti pars inferior hypogaea 4 — 6'" longa, phyllodiis squamaeformibus dense imbricatis, stolones filifor- mes ramosos stipantibns donata: pars superior epigaea sim- plex vel rarins ramosa, foliolis niinutis in spiram quincnneialem dispositis remotis , albida vel rnbescens; inflorescentia cymosa terminalis; ilores odorati , albi, trimeri in bracteae axilla pedi- cellati uutantes, dentes laterales lobo medio perigoniali mino- 421 res; autherae flavescentes; stignia rroceiim appendioulis fili- formibns, loiigissimis, albis. Sylvas montanas hiiraidas pioviuciae Caracas et S(. iMar- thae, 5000-6000' altltud. liabiians. B. Poeppigiana sp. uov. Dtctijostega Pocppigiana Kl. Herbarium generale beroliiiense. Merbula (oiiera 6 — 8-polli- carJs Benitzme suavcoletili siniiiis , phyllodiis s(|iiaiiiaofoniii- biis miuimis ; floribns ercctis bracleoJatis in cyma bicrnri dis- positis. — Ad Ostia Amazonae collecta a cl. Poeppig. Ucber die Verwaiidtschafi dieser zu der Familie der Bnr- manuiaceen gehörenden Pflanze, so wie über ihre Structnr und Entwickeliing habe ich mich in einer der Leopoldiner Akade- mie der Naturforscher jetzt vorgelegten Arbeit ausgesprorhen ; die Eigenthümlichkeit des Abwerfens des Blumenkronensaumes theilt diese Pflanze noch mit einer andern Bnrmaiiniacee, näm- lich mit der Vijtnbocarpa, wo es bisher iibersi'hen wurde, deren Character also demgemäss geändert werden muss. Das Fehlen des Eiweisses im Saamen dieser Pflanze, wie aller Burmauniaceen bestätigt die von (Trrit't'ith und Miers (Transactions of the Linnean society ot'Lond. vol. X(X. etc.), so wie von Endlicher (genera plantar.) ausgesprochene An- sicht der nahen Verwandtschaft der Burmauniaceen mit den Orchideen und Apostasiaceen. - 0icty<»Hte;;a Miers. ('/luractcr compleliis. Perigoniutn tubulostim ovario adnalum supernc liberum, limbi sexfidi persistcutis laciniis bicarinatis alterne minoribns. Stamina tria laciniis interioriltus iminoribus oppositis infra faucem inserta , HIamentis ligulalis brevissimis, autherae locn- lis disjunctis connectivi comphuiati marginibiis adnatae, trans- versim dehiscentes. Ovarium inlerum, placentis tribus parie- talibns axin iiaud attingontibus miüocularc ; b.isi intcrdnm Iri- loculare multiovulatum; oviila anatropa placentis undiqne ad- 422 nata vel iu parte triloctilari piacentis ceutralibiis affixa ; Sty- lus siniplex, Stigmata tria bipartita. Capsula perigonio per- sist«nt(! corouata iiniloeiilaris, polyspcrraa, apiee trivalvis; valvis medio placcutif'eris. Seniina minuta , scobiformia, testa laxa, reticulata, pelliirida embryone exalbniniiioso ovoideo quintiiplo longiore. Hfrbae biasilieiises parasitieae, rhizomate sqaamis mem- branaceis, ciliatis, iniauis fibrillisque radicalibus tecto; caule erecto snbflexuoso albido vel pallide piirpurascente, simplici vel parce raiuoso, t'oliis bracteilorniibus, sessilibus, adpres- sis; inflorescentia cyraosa , terraiiiali, dichotome ramosa vel subumbellata; floribus albis, pnrpnrascentibiis vel lilaciiiis. Dictyostega pectiiiata sp. iiov. caule erecto pedali subsiniplici , racemis gemiois, floribus albis iiutaiitibus, lobis perigouialibus subaequalibns, uuibracteatis, bracteis ad la- tus hasis pedicellorum vel reniotiusculis et subalternis; Cap- sula basi triloeularis apice trivalvis, perigonio ea duplo lon- giore infundibiilifornie, persistente eoronata , erostata; rhizo- niatis squainae pectinato -ciliatae. Crescit cum sequeute in sylvis orientalibus saltus Bogo- sis, altitudiue 2000 metr. Dlctyostej^a caiiifiauiilata spec. uov. , caule erecto 6 — 8-pollicari lenui subsimplici, racemis geminis, floribus limbn iilacino . sexpartiti) 5 lobis interioribus valde rainoribus, uui- bracteatis, nutautibus ; bracteis ad latus basis pedicellorum vel remotiusculis et subalternis , Capsula ecostata, spermopho- rk lamellatis parietalibus, apice trivalvis, perigonio ei aequali campauulato persistente eoronata; semina scobiformia exalbu- roinosa ; embryo i ellulosus aequabilis : squamae rhizomatis? 423 Cyinbocarpa Miers. (Character cotnpletus.) Pcriant.hiinn (iibniosmu, ovario adnatiiin . siiperne libe- nitii: linibo soxtido, laciuiis tribiis alteriiis ininorilnis . posf anthesin decidiio. Stamina tria laciaiis inlerioribtis (miiioribiis) perigouii opposita, iuriiisa : lilamentis luevissimis, aiitherariim lociilis disjiinctis trausversim dehiscentibiis. Ovariuvi gibboso-tri- gonuin, nnilociilare . placentis tribiis parietalibns, pluriovulatis, oviilis analropis. i'apsida iinilonilaris, latire nnico ad angu- liiin snperioreni taiitiiin deliisi'ons. Semina immerosissima, scobiformia, testa roticnlata iiiirleiim vix superanle; embryo homogeiieiis, ai-oljlis, exalbiiminosiis. Piauta anstroamerirana tropica in syivis biiinidis parasi- tira iiide a liuea aequatoriali in ntnmique hcmisphaerinra ns- qiic ad tropioos migrans. — ^Wlisaisk. urtsclepiadearinn gen. ( VtMhandlnugen des Vereins für Gartenbau in Prenssen. 1848. Mit Tafel). Calj/.r parvns, qninqnepartitit.s , lariniis ohtusis erectis margi'ne ciliatis, ^lan(lnlis qninqnc niinntis papillaoformibns intus ad basin interjectis, praelloiMiionc imbrii'ata. Corolla rotata, limbo qninqneparlito , patente, ntrinque glabro margine ciliato, aestivatione contorla, tnho brevi ralycem aeqnante, fance intns ante laeinias deorsnin pilosa. Corona .staminea gyno- stegio adnata, pentapbylhi -, foliula earnosnla, ianreolato- subiilata, antheris opposita. ylnthcruc appendiee memlirana- cea terminatae. Massae pollinis elavatae decem, per paria Stigmatis processibtis affixae. erectae, opaeae, eereaeeae. Stigma eonienm. snbpentagonnm integrum acntum. Folliculi laeves, abortn solitarii, venlrioosi, eoriarei, gigantei. Semina plnrima corapressa, ad umbilicnm comosa. — Suffrutioes vene/aielani volubiles, foliis oppositis latis, 424 aciitis basi rolundalis iuit eordatis, sublus piiljerulis vel fari- noso -glaueesceiililjiis: pedimciilis miiltifloris uinhellatis, iuter- petiolariliiis , pctiolo lirovioribus. 1. Ritlisisia glauca pedieelli JoiigittidiiM' Üomiiq, t'olia petiolatu ovalia apice aciiminata subtus f'ariuoso -glaiica. 2. Rb. piibei!«ceii»i pedieelli loiigitudiiie floruin, folia subtiis pubiTiiIa , petioiata ovalia aciiminata. 3. Rh. iiiaeropliylla pedieelli lougitiidine Horiiui, folia ovalia rtciiininata basi cordata subtiis fariuoso -fiiscesceutia. i^sclcpian macrophylla herb. Willd.) 4. Rh. CiStebanensis pedieelli floribiis diiplo longiores, folia ellipfi«a, snbtiis fariuoso -glaiica. 5. Rh. purpiirea Schldl. (roiif. Liim. 1855. p. 671.) pedieelli loiigitiidine Horiim, folia late ovalia rel ex obovato- ovalia breviter et acute aciiminata basi breviter et angiisto sinn snbcordata siibtiis glauca. Die von Schlechten dal an der R. purpurea beob- achteten kleinen . warzenartigen Drüsen , die mit den Kelch- zipfeln abwechseln, linden sich auch bei den übrigen Arten, bei denen ich sie übersah , gehören also mit zum Charatter der Gattung. Die /?. purpurea Schldl. steht der R. glauca zunächst, von der sie durch die grösseren, au der Basis herz- förmigen Blätter verschieden ist. — Triauea *). (Hjjdrochariiiea Eudl. 1210. 1. Trib. II. b. Ovarium nuiloculare Stigmata 6.) Flures dicUnes in eadem stirpe vel dioici. Masculini spalha peduuculum brevem terminans, floribus pedicellatis, pedicellis iuaequalibiis, hracteatis. Pert'gonium ~'i=) Genannt nacli Herrn Dr. J. Trianu. meinem Mitarbeiter an der Flora Novo Granatensis. 425 se\|»artitum iiiarcesreiis, iaciiiiis ralycinis oblongis, Hrmiori- Imis, corolliuis laiiceolatis margine revolnto. Stamina 6, bi- seriata interiora paiillo minora , HIamcuta brevia basi coiiiiata; aiitherae basitixae, cordalae, aculac, loiigitiidijialiter biriino- sae ; polleu globosnin glabriini; ovaiii nulimeiitiiiii iiiilliiin. — Feminini pediinnilis iiiidis biactea solitaria t'iillis. Per/gonii superi limbiis trifidus, laciiiiae scpalis maris siniiles, deridiiae. Stamt'na sterilia sex, per paria laciiiiis pcrigonialibits oppo- sita vel tria iisdeni alteina. Ovarütm \iii\\oi'u\(ire; oviila plii- riina, placentis parietalibns sex, vix conspiciiis af6xa , liori- zonlalia, bichlamjdea, atropa; sligmata sex profunde bipar- fita glaiidnloso-hirta, decidua. Fnirtiis — ? Tr. bogoteiisis. Herba peronnis aeaiilis stoloiiitVra in planitiei Bogotanae aqiiis lente Hnentibns obvia; foli.t con- ferta, longe petiolata, oblonga nervosa crassa piano - convexa, subtus spoDgioso-reticnlata; peliolo basi dilatata snbvaginanti ligula hvalina inslrneta; llores inasculini p.iiici (tres) longe pedicellati in nmbellain parvani disposili ; brarteao hyalinae pednnrulos amplectentes; pednncnli erccti longiiisinli foliis breviores; perigouinin viridescens, sepala rnbro- nervosa. — IStephAiiogastra Karst, et Triana. Melastomaceu Eiidl. gen. 6209. 1. Caltj^v über, cllipsoideus indivisus , pilis rigidis praeser- lim parte inferiore hie qnoquo sqnamulis fnrfnraeeis obsessns, parte snperiore menibranaeea indivisa , snb anthesin calvptrae- forme oiriiimscisse dehisrens. Coroltac petala 6 calyci laurr inserta , obovata , apice roinndata , integra vel einarginata. Stamina dnodeciiu, enni jteialis inserta, aequalia; fila- inenta teretiuseula , glabra ; antherae faloatae, apice breviter 426 rostratae, luonopoiosae, couneclivo liusi in calcar breviter biciispidatiim produclo; siib aiithesiii alteuuata adscendentia. Ovarium liberum siiltglohnsiim verlice sqitaniis sex car- nosis bilidis, loliis apice bi — (risetosis, patentibns coroiiatiiin, sexiocnlare, loinlis sqiiamis alttinaiitibiis iiiiillioviilatis; Stylus filiformis sab anthesin adspcudens; sligraa simplex. Capsula calycis basi lupnlaefonni riuela, sexlociilaiis, loculicidc dehisceiis. Semiiia pliirima prisiuatioo-aiigniata, umbiliro basilari, spennophora in coliimiiam centralem coalita undiqiie tegonti.i. .^tephaaoi^astra imrieiii'ea , arbor iNovo Graiiatensis 40 — 50-pedalis, coroua ampla, iVondosa, ramulis aiigiilatis siciit inlloresoentiae, petioli it foliorum nervi prominentes hir- siitis et sf|namiilis fiirfnraceis, albidis tectis; foliis oppositis, petiolalis (petiolo pollicari) nvalibns vel siibrordato -ovatis (4 — 6 polliees Ipngis et 2-3 pollices latis) apice obliisis 5— 7-nerviis reticiilalo- venosis , margiue argute creuatis juniora sqnamuiis fiirfnraeeis Havescentilms nndique tecta ad- nlta siipra glabra, snbtns in ncrvis et venis prominentibus hir- snta ; inflorescentia terniinalis , p.inicnlata , flores longe pedun- enlati (pednncnli pollicares), nndi, pnrpnrei , discolores (dia- metro sesqnipollicares). „Tuno roso" inoolanim. Crescit locis montosis asperis inter Bogota et oppidtim Fusagasuga , altitudine 'J'ZOO metr. CodaxiKi» Karst, et Triana Flora Grauadina p. 17. Bigno- nmcearum gen. nov. Endl, gen. 4141. 1. Califjc tnbo tnrbinato , qninqnecristato , linibo dnpliri ex- teriore berbacco, qninqnopartito , laciniis ovalibns , rotnndatis, interiore niembrauaceo tripariito, laciniis triangniaribiis, Innge acuminatis arutis. 42T Corolla tnbulosa, »ubo brevi , faiicf ampla, lirabo siib- bilnbiato, qainqnelobato lobis rotundis aequalibiis. Stamina tubo iiisorta inclus» , qiiatuor fertilia didvnama, cum rudimento quinti ; tilamenta basi pilositiscnla , filiformiaf snbniata , posteriora breviora ; aiilherae bipariitae; Ibfoae di- varicato-paleiites. Ovarium liberinu, diseo aiinulari rirciimdatiiin, biloculare iniiltioviilatiini; Stylus tiliformis pilosinsciiliis, loiigitiidine sta- miiium ; Stigma bilamellatum. Ca/>S}//a ellipsoidea, compressa, Itiloculaiis, bivalvis; val- vis dissepimoiito marginibiis utriuque seminiferis coiitrariis. Semina plurima, transversa, »'ompressa, iitriiiquo in alam membrauaceam expausa. Arbores Novo- Graiiateuses 40-pedales: foliis oppositis vpI sparsis petiolatis ellipticis basi atteniiata siibrotiiudis, siib- tiis in axilla venariim biglandiilosis, apice aomninatis vel siibrotnndatis, integerrimis; floribns terminalibns, paniciilatim cyraosis; coroUis roseis, speciosis (bipoDioaribus) oapsularnm 4 poll. long., 1" lat , valvae inaeqnales inferiore angustiore. 1. CodaKzia speciosa corollis sangnineis intns albis iongitudinalilcr purpureo -striatis. Crescit in monle Qnindin altitndine 2600 -- 3000 metr. (prope Barcinal et prope el Alte del Machin). Floret Febr. 2. Codazzia rosea corollis roseis, foliis snprn glabratis, finbtns tenuissime pubernlis. Crescit in provincia Pastoensi, altitiidine '2700 metr. Variet. foliis glabris. Crescit in provincia Bogotana, alt. 2800 metr. Calycophyuain Karst, et Tr. Gen. nov. i^ucurbitaccarum Endl. gen. 5127. 1. JFlores monoici. 428 Masciilini, Calyjc urceoiatiis, limbo qiiiiiquepartito lobis trianguläre- ariitis ercctis. Corolla campauulata, oalycis basi adnat;i, limbo qiiinqiip- parlito, laciniis ellipticis aiiitis, siib authesin ereotis interne piibescentibus, lauco barbalo - viilosa. Stamhia tria basi tubi oorollac inserta , cxserta; fila- nienta libera^ ;inthorae bilocnlarcs, coiineetivi obcordali faciei exteriori adnatae , lonilis iinearibns sigmoideo- eurvatis, apice conflnenlibiis. Glandula basia tubi oorollini legens, trilobata. Fejninini. Calyois tubus ovatus ovario aduatns, limbo supero campannlato, quinquedentalo. Corolla maris. Ovarium iuferum, trilocnlare , placentis jnxta septa utrinque parietalibns, mnltiovnlatis ; Stylus teres longitudiiie tubi corollae; Stigmata tria capitata, conuiventia. Glandula styli b.isin eingens. Bacca corticf^ta, ellipsoidea, polysperma. Seraina lom- pressa, quinqueangulata, basi acuta, tcsta ernstacea, nigra; embryoiiis exalburainosi cotyledoues foliaceae, plano-eonvexae, radiciila brevissima centrifuga. Cnly€0|»liysiiiu peflunoiilatuiii herba srandens in Humi- num Magdalenae et Caiicac vallibus, altitudine lOüO — 1300 metr. crescens, puberula; foliis alternis, petiolatis, pedati- nervibus ovatis. snbtrilobatis, apice acuminatis, basi profunde cordatis, argnte «lentatis, pagina superiore scabrinscnia, infe- riore puberula; cirrhis ramosis; llores axillares, solitarii pen- duli, pedunculis folio longioribus; corollae viridc-flavescentes, tubus polliearis; fruelns ellipsoideus semipedem longns, auran- tiacns , tarne pulposa saceharina. Kuala Karst, et Tr. Diosmearum gen. nov. Endl. geii. 5999. 1. Cali/a- parvus quiuquepartitus, sepalis rotundatis , aesti- vatione imbrioatis. 429 Petala qninque hypo^yiia , spathnlata sepalis altonia , iis dnplo loQgiora, ad basin disci hypogyni insprta, !^iib aiithesin reflexa. Stamina 5 petalis altoriia, cronatnris aiiinili glaudulosi, hjpogyui inserla, filaraenta brevia tiliformia, autherae ovato - acutae, basifixae , rimis duabiis longitiidinaiibiis introrse de- hiscentibiis. Ovaria qninque gynophoro brevi iusideutia libera, uni- locuiaria , nniovnlata, ovulo axi rfntrali t'unirnlo unibilicali longiusonio affixo , adsoendoiid- honiianatropo; Stylus teres; Stigma capitatnui, quiuquesuleatuni. Capsula rugosa, 5-lobata, 5 -looularis, locnlicide 5- Folvis ; endocarpio cartilajjineo soluto elastire dehiscens. Semina in loculis solitaria, funiculis incrassatis axi afdxis appensa, ex apice locnlamenli pendula; testa membranacea, pallide fusca ; embryo exalbuminosns rectiis, colyledones orbi- eniatae crassac applicalivae, radicnla teres snpera. Arbores triginta pedales, raniosae; foiiis alternis, exsti- pulatis, pelluride pnnctalis, simplicibns vel teruatis, laneeola- tis, acntis , basi in petiolnin brevem altenuatis , integerrimis; inflorest'entia terminalis, cynioso- panienlata, Hores ebracteati. 1. Kuala alata petioli bialati. 2. Kuala laevis petioli leretes. Hae speeies duae siniilliinao, qnae ab incolis Kualae- Kuala indistincte dicuntur et quarnm enrticis coctio contra felirem applicilur, in provincia Teqnendama crescunt alt. 600 metr. CephalotoHiandra Karst, et Tr. Dora Granadina p. 23. Nj/ctaginearnm gen. nov. Endl. gen. 2012. 1. Flores dioici. Involucruni nullum. lyiasc. Perigoninm coloratuin, urceolatnm, limbu 5-lubu, lobis aestivatioue conduplicato- vaivatis. 430 Statnina plurima (25 — 30) hjpogyna, libera, inaeqiii- loDga , iucliisa; tilameuta subulata, saepiiis basi vix coalita; autherae subsagittatae, bilociilares, loculi counectivi uiauifesti margiue adnati, ioiigitudinaliter dehisceutes ; ovarii rudimentum. Fem. Perigoüii faiix post aiithesiu coarrtata, limbo 5-lobo, persistente. Stamimim antherae steriles siibexscrtae, faiice coiislricta, ab filamentis basi vix coalitis tandem abruptae. Ovarium unilociilare; ovulum unicum erectum; Stylus simplex; Stigma curvatum apice peiiicillato- iniiltifiduin. Achacnhivt iiilra perigonii tubiiio ligDOSO - iuduratum, rugosuiD, limbo persistente corouatiiro, liberum, longitudina- liter 10 — 12- oostatum. Serainis erecti testa raembranacea cum eudocarpio roiinata; embryouis recti cotyledones corda- tae, albumiuis residua includeutes , radicula iufera. Cephalotomandra fragrann. Arbor Novo-Grauatensis, altiludiue 400 — 1200 mctr. decliTitatera occidentalem tractus Bogoteusis habitans, 25-pedalis; foliis oppositis, petiolatis, subcoriaoeis, glaberriniis, lauceolatis, aciitis; infloresceutia terminal! lyuioso-paniculala, flores pedunculali, basi tri- bracteoiati , Aavi; frurtus juglandis maguitudiue. ülatisia Castano Karst, et Tr. U. grauadina p. 24. Arbor Croudosa 40 — 50-pedalis cacumiue ramoso; foliis lauceolatis basi angustata petiolo 4-pollicari impositis, apice acumiuatrs integerrimis 1 '/2 pedes longis, 6 pollices latis; flores extraaxillaros solitarii vel rarius pauci aggregati louge peduueulati, pediinculi bipollicares. Calyx urceolato-campa- uulatus 2 — 5-lobus hinr demum fissus, lobis aestivatioue valvatis. Corollae albae petala quiuque , hypogyna obovato - oblouga, subinaequalia , calyce lougiora, aestivatioue convolu- tiva. Tubus stamineus petalis loiigior cylindricus , 5-fidns, 431 lobis lineiiribus obtiisis , siiignlis pxIii«; anthcras 6 - 1*2 lii- seriatas gereiitibus, autherae atlnatac, loiigitiulinalitor hivalvos. Ovariuin sessile 5-lociilare iu loculis oviila gemina vol tern:), an- giili centralis apici collateialitor inserla (lescendenlia anatropa, Stylus cylindricus tiibi staininei longitiidiue ; stigtna subcapita- tiim snlcato - qninqiielobuni. Dnipa sicca globosa pollicuin triiim diamotro, 5-lociilaris; semina in locnlis solitaria jiixta totain longitndinem axi centrali at'tixn, dorso convexa facie an- gnlata; testa membranacea tVagili. Enibiyonis cdnlis oxalbu- miuosi cotyledoues crassae corrugatac radiciila infera. Crescit in provinciis Choco et Barbacoas usqiie ad alti- tudiueru 600 metr. declivitatis ocridentalis niontium tractus aiiriferoriim Novo-Granatensis. Foliis ejus in galeromni iiigen- tium fabricatione utiiutiir, qiios inrolae .jsombreros lauchados" dicuut. Floret Majo. Deiiilrostylis^ Karst, et Triana. Bi.vacearum gen. nov. Endl. gen. 5080. l. Masc. i'alijA- irisepaliis , sepalis roncavis margine soa- riosis, aestivatione imbricalis, deriduis. Coro/la 6 — 8-petala calyce triplo longior, pelalis ovalibns lanceolatisve , apice cniarginatis vel rotiindatis. Sfamma indefinite centriini floris orcnpanfi.T ; fiiamenta filifonnia libera longitiidine antherarnm; antherae introrsae bilocnlares, oblongae, basifixac, locnlis rimis loiigitiidinalibiis dehiscentibus. üvarii nidimentiim niillnin. Fefii. Cal^jc et corolla niaris paulo minores. Ovarium sessile liberum, piloso- setosum , unilociilare. Ovula plurima horizonlalia anatropa, spermophoris Iribiis parietalibus aftixa ; slyli tres termi/i iles cum spermophoris alterni bipartili stigma- libus ranitipartitis. tructus siccus, indeliiscens, globosiis, echinatus, apice stylis persistcntibus termiuatus. Scmt'na plura pisiformia, testae epiderrais puiposa, rubra, Stratum interius 432 coriacetim, raphe ligulaeformi ab iimbilicu basilari ad chaiazaiu discoideam verticem applfinatufii ofciipantein producta. Em- bryo in axi albiirniiiis , copiosi «'orneo -oleosi; cotylcdones ap-? plicativae, ovatae ; radicnla orassa hiluiu spectans. Arbores Novo-GPfiiiatenses 30-pedales frondosae; raiuis teretibiis, lonticellis et sqiiamiilis siibiilatis, hinu inde obsessis; foliis alteriiis, petiolatis, in(eii;errimis serriilatisve iiitidis vel siibtiis piiliescentibds, peiininerTÜs , stipiilatis, stipiiüs subiila- tis; gemniae perulatae; Horibus axillaribus masculis congestis cymosis, femiueis solitariis pedimculatis, pediuiculis bracteatis. i. Dendrocotylii» saaveolens foliis ianceolatis basi iu petioliim atteuuatis, aciimiiiatis, coriaeeis 1 — 5-poilicaribus, 1 — 2 poUices latis; friictus crocei sotosi vel echiiiati. ,,iVliHlronito" inoolarum. Cresoit proviiiciis Tequendama et Mariquita in convalie Htiiniuis Magdalena, altitndine 300 — 700 metr. Floret Decembri. 2. Dendrostylis apeibaefolia foliis oblungo - ovatis, niucronatis basi snbcordatis inembranaceis pilosis 6 — 7 pol- lices longis, 3 i poll. latis; trurtus innricati. „Papaya de gallinazo" inroiarnm. Crescit [ocis calidis argiUosis aestivo sicris, hyeme iu- undatis piovinciao Mararaibo et Riohacha, altitudine 250 metr. 3. lleiiclroMtylis pu|>escens foliis Ianceolatis basi et apice atlenuatis niargine apirom versns serrato-creuatis, siipra glabratis, subtus puboscmtibus, 4 — 6 pollices longis, 2 pol- lices latis; frnctus echinati. — Crescit provincia Teqnen- dania. 4. DendroMtyÜN graudifolia foliis discoloribus Ian- ceolatis basi atteuuatis, apice acumioatis, margiue serrato-den- tatis, dentibus distautibns miuutis , supra pilosiusculis subtus praesertim iu costa veuisque pilosis , petiolis subpollicaribus 433 lamina pedis feie ioiig;itndin«' 6 — ^ polliciim lalitiidiiie ; Hores masciili albi pollioera in diametrn , feminei paullo minores. Cresn't ad pedeni montis glaciaiis St. JVIarthensis prope Rio- hacha cum /). apeibaefoliue. 5. Wendrostyliis microphylla toliis ovali - iauccolatis hasi a(teniia(is apice aciiininfitis arf>'iite rrenato -Serratia, deu- tiliiis nMieronatis snbtiis in rosta pilosinsciiiis snpra giabris, 1 »/2 — 2" lonais , 1' latisj flores niinnti braeteae sepaiaqne pilosa. Crescit prope St. Martha. DiploistyliN Karst. <'t Triana. Aspetifotiacearum gen. no?, Endl. gen. 3744. 1. iaiifa- .5-parlitiis persistens, laciniis ovaiibns, t'orolla hypogyna, rolala, liibo brevi , liinbo 5-partito, laciniis ellipticis , rotiuidatis, <'iestivation<> iinbricatis. Staminu qninqiie tanei inserla , laciniis coroliiuis alterua, iuclusa-, illanienta brevia,- antherae basiüxao . rimis duabus longitndinalibns introrse dehiscentibus. Ovarinm iinilocnlare , spermopboris diiobiis parietalibus ovarii ceutrnin attingentibiis snbbiloenlare, locuiis In'ovulatis; Ovula dissepimeutoruni aiarginibns inHexis liasi inst'ria, ad- scendentia; styii diio tiiit'ormes, Stigmata capitata. Drupu baeoaia tetrapyrena, pyrenis osseis , dorso bi- rostatis. Semina exalbnmiuosa , embryonis cotyledones cor- datae; radienla teres snpera. Diplostyiis faHcicuIata. Arbor Novo- Granatensis ra- mis elougatis, subscandentibns. sparsis , ramulis spinescenti- bus; foliis eoriaceis fasciculatis, ovatis, trinm polliciim lon- gitndine, *2 poll. latis, basi angustatis apiee rotnudatis , inte- gerrimis, nitidis; inHorescentia terminalis, panicnlata, tiorea breviter pednncnlati, ebraeteati glomer.ttim congesti , lioearum trium (liamctro. 434 Crescil loris pelrosis oaliilis et in aeslivo siccis, littoribiis Magdalenae, filtitiidine 300 — 700 inetr. Floret Jauiiario. lioevigia*) Karst, et Triaiia. (Flora Neo-Granadina p. 22.) Melastomacearum gen. nov. Endl. gen. 6211. 1. Laiy.v tiiho turbinato, extiis piloso, limbi qnadripartiti Jobis persislentibns, lanceolatis, obtusis. C'o/-o//ae petala qua- tiior calycis fauci inserta ejusdem laciniis alterna, obovata, apice rotiindata vel emargiuata. Stamina octo cum petalis iuserta, alterna sepaiis opposita, ininora, steriiia; filamenta filiformia glabra siibaequilonga, sepaiis triplo longiora, anthe- rae fertiles uniporosae, basi sterilesque conuectivi appeudicc longiiiscnio, simplici, filiformi, adscendenti instriirtae. Ova- rhim libormn apice setosum qnadrilocnlare, localis multiova- latis ; Stylus filiformis; Stigma simplex. — Capsula calyce ve- lata, qiiadrilocularis, lociilieide quadrivalvis; seniina plurima i'ochleata speniiophoris oblongis axi centrali aduatis nndiqne iuserta. Siiffnitices alpini, raniosi ramis hirtis, audiiini ineriden- sium et bogotensiiiiii , altilndiiie 3000 metr. crcscentes. Genus habitu OrLschoiviac, ab eo sepaiis persislentibus facilliiue distin- guendum — el^rthrofitemmatis ^ a quo staroinibns quatuor ste- rilibus differt, foliis pedicellatis supra serieeis subtus velutinis; flbribus racemosis, louge pedicellatis; stam. miuora filamentis glabris. Ijoevigia sericea foliis ovatis quiuqueuerviis. lioevigia ovalifolia foliis ovalibus quinqnenerviis, acu- tis basi attenuatis. '-) Benauiit zu Ehren des g;escliätzten Chemikers Professor Dr. C. Löwig. 435 Die Gattung Loevigia unterscheidet sich von der zuncächst verwandten Arthrostetnma Pav. durch die auf ungleich lan- gen Staubfäden befestigten, abwechselnd kleineren, pollonlosen Staubbeutel, die bei der Arthrostemma Pav, (DC. Prodromns Hl. 135.) von gleicher Länge angegeben werden. Von der Chaetogaslra , die DeCandolle wegen der fiiufgliederigen ßlumenwirtel als besondere Gattung anfstellte nnd von der Arthostemma sonderte, wie diese, überdies durch die vier- gliederigen Blunienwirtel verschieden. Die Lasiandra De Candolle's besitzt, wie die Chaetogastra , fünfgliederige Wirtel. DeCandolle gründete diese Gattungen auf die Un- terschiede in der Gliederzahl der Blnmenwirtel, auf di? glat- ten oder behaarten Staubgefässe, auf die stehenbleibenden oder abfallenden Kelchzipfel. Die abwechselnd ungleiche Länge der Staubfäden, so wie die abwechselnd verkümmerten Staub- beutel, Charactere, die in der That werthvoller sind, wie die Gliederanzahl der Wirtel, benutzte DeCand oll e weniger bei dieser Anordnung. Naudin (Annales des sciences naturelles troisieme serie. tom. 4. 1845.) verbesserte einerseits die Charactt ristik dieser Gattungen, indem er die ungleiche Länge der Staubfäden mit benutzte, wenn er auch nicht auf die Gesetzmässigkeit in der Stellung und auf die Verkümmerung der Staubbeutel Rück- sicht nahm ; leider führte er jedoch zugleich ein Princip ein, das gewiss nicht uachahmlich ist, nämlich die Gliederung der Kelchblätter, auf die Pavon und DeCandolle ihre Gat- tungen begründeten, bei Aufstellung der seinigeu ganz unbe- rücksichtigt zu lassen. 1848 begründete ich (neue und schön- blühende Gewächse Veneziiela's) , den von DeCandolle be- tretenen Weg verfolgend, die Gattung Grischowia auf die abfallenden Kelchzipfel der mit viergliederigen Bhunenwirteln versehenen Arthrostemmeu, deren äussere, ungleich lange «8* 436 Staiil)fä<)»Mi verküiniiiertp 8taiil»l)eiiiel tragen. Dieser Gattung ßirischowia zur Seite steht i\'\ehoevig:m mit stehenlileibenden Kelchblättern und gleichfalls abwechselnd kürzeren Staubfäden nnd verkümmerten Staubbeuteln, während die Pavon'sche Gattung Arthrostemma , mit fast gleich langen Staubfäden und gleichförmigen Staubbeuteln, je nach dem Stehenbleiben oder Altfallen der Kelchblätter, als eigentliche ^r^Äros^ftwtwa Pav. mit D e C a II d 0 1 1 e's Untergattung Monochactum ver- bleibt. Wie gesagt, erwähnt Naudin nicht der Beschaffen- heit der Staubgefässe in seiner 1845 gegebenen Diagnose, erst nach Veröffentlichung des Characters der Orischoivia be- rücksichtigt er dieselbe, ohne hinsichtlich des Verhaltens des Kelches gleichfalls sie zu verbessern. Folgendes ist der Character essentialis der Arthrostcm- ma Pav. : Flores letrameri. Calycis laciniae persistentes. Staraina aequalia vel subacqualia, filanienta glaberrima, anthe- rae oblougae uniporosae connectiro longiusculo liasi obtuse biauriculato. -*~ Der Name Monochaetum muss der D e C a n d o 1 1 e'schen Untergattung der Arthrostemtna mit gleichförmig gebauten Staubgefässen und stehenbleibenden Kelchzipfeln verbleiben; während zur Gattung Loevigia diejenigen Arten mit abwech- selnd kleinereu , verkümmerten Staubgefässen und stehenblei- benden Kelchzipfeln, zur Gattung (jrischowia diejenigen mit abwechselnd kleineren, verkümmerten Staubgefässen und ab- fallenden Kelchzipfeln gehören. — Couiatoglossuni Karst, et Triauu. Sapindacearum gen. nov. Endl. gen 5616. 1. Calt/jc campanulatus, 5-partitus, laciniis rotuudatis, aesti- vatione imbricata. Lorollae petala 5 -- 8 hypogjna , oblonga, unguiculata, caljce longiora, erecta, intus supra basin 48| squama ?iJlosa limbo siih anthesiii reÜexo aucta. Discus auniilaris, glaudulosiis, caruosiis, viilosus, rreiiatiis, lobis cnm petalis alteruautibiis. Stamina 8, rariiis 5 — 7 disco inserta; tilameiita siibniafa pilosinsciila, aiitherae lineares, arutae, basifixae, bilocnlares iiitroisc dehiseentes. Ovarium miiiiitiim, pilosiiiii, (rilonilare lociilis iinioviilalis , ovulis basi aftixis, crectis aiiatropis; Stigma sessilo. — Friictiis obova- tus, iudehiscens, pericarpio coriaceo, apice .(risiilcatiis, abortii unilociilaris , inonospermns, rariiis disperraiiSj seinen exalbu- minosum; cotyledoiies crassa»', applicativae, radicnia inininia infera. Coiuatoglossuin strictiiiu. Arbuscula recta siib- simpiex foliis aiternis exstipulalis abrupte pinnatis, foliolis octo suboppositis ellipticis 8 poll. longis, 2" latis, basi in- aequilateris, apice niiicroDatis, integerrimis, subtns pubesceu- tibus, snpra glabris; inüorcscentia apicalis eymoso - panicu- lata, cymae bracte.'itae, llores liraoteolati albi ; fructiis niaguitndine ovi colnnibae, viridis. Crescit in littoribus üiiininis Magdalenae, altitiid. 350 inetr. provinciarnni Mariqnita et Teqnendama. ,,Mata puerco" iueo- lariiiD. Trichantha Karst, et Triana. Convolvulacearum geu. nov. Endl. 3801. 1. ValijAT pcntaphyllus, sepalis subaequalilius rotnndatis, bi- seriatis extns pilosis. Corolla campiinulato - infnndibnli- forinis, quinqueplirata extus areolis villosis qninque verti- ealibns notata. Stamina quinqne lanci corollae inserta , in- clusa; tilamenta brevia, basi pilosa, antberae \ersatiles, bi- rimosae. Ovarium nnilocnlare , dissepinienti rndimentura vix luanifestniii , quadriovnlatnm; Stylus tfres apiee bifidns, Stig- mata capitata. CayM-^/a nnilocnlaris, bivalvis, valvis deciduis, 438 rudimenta dissepimenti iiliformia iitrinque persistentia semiiia quatnor coropressa margine piloso-barbala. Trichantha ferruginea. Frutex scandeus foliis aiter- nis ovalibus basi cordatis, apice rotuiidatis mucronatis supra glabris subtus ramisque piibesceutibiis; inflorescentiis axillari- bus, cymosis folio brevioribiis, floribus breve pednnculatis, co- rollis albis extiis areolis piibe ferrngiuea obsessis, 4 — 6'" in diametro, fructibus ovatis glabris magnitudine iiucis Avel- lanae, Crescit in convalli fluminis Magdalenae, altitudine 300 — 600 metr. Poggeiidorffia*)K. Passiftorearum gen. nov. Endl.olOO. 1. Pcrigoninm tubo longo , cjliudraceo , limbi deceinpartiti lacinüs biseriatis, interioribus paullo minoribus, petaloideis. Corona duplex, faucis filamentosa, filis uniseriatis, (ubi supra basin ejus affixi pilis simpiicibus uniseriatis forniata. Urceo- lus mcinbranaceus tubi perigonialis basi laxe aduexus et mar- gine infero libero gjnophori basiii tegens ore siipero libero trnncato. Staraina 5 exserta cnm gynophoro ad medium con- nata hie ülamenta libera , dilatata , basi squamis cyathit'ormi- bus iotiis praedita glabra, autherae basilixae apice petaloideo dilatatae biioculares, loculis miuntis^ iutrorse birimosae. Ova- rium longc stipitatuiu puberulum uniloculare. Ovula in pla- centis parietalibus tribus plurima pluriseriata horizontalia ana- tropa. Styli tres, cylindrici; Stigmata capitata. Bacca corti- cata ellipsoidea pube tenui albidn, detergibili tecta, unilocularis. Semiua plurima ovato compressa arillo carnoso tecta, testa cru- stacea scrobiculata. Embryo in axi albuminis carnosi orlhotro- pus; cotyledouibus foliaceis, radiculaumbilico proximacentrifuga. =*=J Benannt nach dem berüJiniteii Physiker Hrn. Professor Dr. J. C. Poggendorff, 439 Poggendorffia rosea. Frutex scandeus bogoteiisis caiile tcretiuscnlo velutiuo, folia stipiilata, stipiilis linearibiis deuticulatis, petiolatn, petiolo siipra glaudularuin paribus sex obscsso , laiiiina bnsi cordata trilobata 5-iiervia, lobis ovalis aciiminnlis soiratis siipra pu- beriilis siibtns veliitinis «'anescentibiis; braoteis connatis lau- ceolato- ovalis raargiue soiratis calycisque tnbo (oninitosiilis phyllis perigonialibus exterioribiis viridibus siilt apice inncro- uatis interioribiis roseis. Diplodonta Karst. Wlelastomacearum gen. nov. Endl. gen. 6224. I. Flores ootonieri. Calycis tnbus ovatiis inferne nun ova- rii basi counatns, setis longis, basi nniplialis et piiis stella- lis dense vestitns^ limbi 8-dentati dentes extns setam crassara, pilosam, longam snb apice gerentes , intns squainis linearibus inelusis 16, pilosis faucem rlaudentibus fiilli. Corollac petala octo ealycis fanoi supra sqnanias inserta, ejnsdem laciniis al- terna, lanceolato -ovata. Stainina 16 aeqnalia cum petalis inserta, filaiuenta applanata, glabra; antherae basifixae vix ap- pendieulatae monoporosae. Ovarium veiliee libernm S-lociilare, apice sqnamulis 8 coronatiiin, stylns cylindricns , Stigma siin- plex papillosiim. Fructns capsularis ealycis tiibo siirsnm an- giistato inelnsns, 8-locularis polyspernins dehiscentia loculicida. Seraina ininnta ovalia hilo ancto aftixa. Diplodonta setoHa. Frutex 4 — 5-ppdalis ramosns, raniis teretibus nti folia hispidc setosis et pilis stellatis vestitis; folia opposita petio- lata, petioli bipollicares, lamiiia cordata, lonj»e aciimiiiata, 7-nervia venis transversis notata 'margine creiinlata ntrinqiie pilis stellatis et setis praecipue in iiervis et pagina snperiore tecta , partes juniores rubescentes ; inflorescentia tenninalis 440 pymnsa, floribus ebracteolatis peduunilo communi apice paul- Inlam crassiori impositis , albis vel pallidc roseis. Centrundra Karst, geu. uov. Kuphorbiacearum Eiidl. 5828. 1. Flores monoiri in racemis terniiiialibus dispositi, bra- ctcati, masi'iilini siiperiores. Calya- oampaniilatiis 5-par- titiis laciiiiis triangiiiaribus acntis, in fnndo glandiilas 5 iis oppositas gerens, aestivationp imbricatis. (orolla petalis 5, laciniis calycinis alternantibns liueari - spathnlatis hyaliiiis. Stamina undecira, annin thalami reutrnni ocrnpans, Klameuta 8ubnla(a pilosa, deceut exteriora toinenti ope basi conncxa, alterna petalis opposita iniuora; antherae ovales, basifixae, introrse birimosae. Florum femininorum caltf.v 5-pailitns, iaciniis sub- aequalibns lanceolato-lriangularibns, acntis margine pectiua- tis, basi in axilla glandulam subglobosam foventibus, aesti- vatione valvatis, petaia et stamina nnlia. Ovarium globosum pilis Stellatis hirsntnm triloculare; styli tros bipartiti filiformes, segmenta biHda sligmatosa. Frnctns tapsnlaris, tricoccjis, cocris bivalvibns, monospermis. Semionm testa brunnea pun- ctnlata. Centrandra Hondeiisis. Frntex 5 — 6-pedalis raniosus, ramis et ramnlis tereti- bns, tonnis, uti petioli pagiua inferior lolioruni et inflorescen- tiae Organa pilis stellatis nlbidis, indnmentnni tennissimnm formantibus, tertns; folia alterna, slipnlata, stipniis linearibns diutius persistentibns, petiolata ovata vel lanceolata aonta basi rotundata, snpra lepidibns snbtilissimis snbscabra, subtns costata nervisqne prominentibns notata, integerrima ; inHorescen- tia coaretata, tlores brevissinie pedicellati, bracteis niinntis tili- formibus fulti. 441 Stanuia Metensiis arbor mediocris Irunco 8 — 10- pe- dali, caciiiniiie ramoso, foliis ovalibiis vel ovali -lanceolatis 8" longis, 5 — 6'' latis, hasi ij« pofiolum snbpollicarem atte- iiuatis apice hreve aciiniinatis, ai'iitis i^laliris discoloribiis sub- tus pallidioribiis-, stipiilis spathnlatis acntis basi lata ai'ßxis petiolos diiplo siiperantibiis-, corvinbis terminalibiis , lloribiis albis pedicellatis bracteolatis, laciniis calyciiiis triangnlari- acntis, liibo corolliuo qtiadripolliraii faiice gibboso, liinbi lobis aeqiiilateris , stamina et bacra Stanniae formosac. (Vid. Aliswahl neuer und schönbliihender Gewächse Veueznela's Tal. IX.) Crescit in sylvis extensis ad littora Hnminis Mota , alti- tiulinc 200 metr. Floret Deiombri. Diese Art nnterscheidet sich dnrch die spathelförinigen, die Blattstiele doppelt au Länge übertreffenden Nebenblätter von der St. formosa nnd -SV. panamensis {Posoqueria pana- mensis Walp.). Dass die Sta/inia dnrch die gesetzmässiy, zwei längeren, gekrüniinten Stanbfäden und die im Schlnnde gebogene Bln- menkroue von der Posoqueria unterschieden ist , habe ich schon in der oben angeführten Beschreibung der .SV. formosa auseinandergesetzt. Au biet (Guyana I. 134. tab. 5.) be- schreibt und zeichnet seine Posoqueria mit regelmässiger Blumenkrone und fünt' gleich langen, gekrümmlen oder vier gleich laugen und dem fünften etwas längeren Staubfäden; «lie Frucht wird bei beiden Gattungen aus einem zweifächeri- gen Eierstock durch Resorption der Scheidewand eine ein- fächerige Beere, die mit den Resten des Kelches gekrönt ist. Wal per s (Annales II. p. 797.) und Flauchon (flore des serres taf, 587.) scheinen beide dies nicht recht überlegt zu haben, da sie die unterscheidenden Merkmale beider 442 Gattitngeu gänzlich verkemieii, indem Walpers sagt: „qui- bus nolis Stannia a Posoqneria distinguatur, nou iutelligi- Inr, nani haccam semper bilocularcm nec nnqiiaiu unilocula- rem vidi"; und Pianohon I. c. : „D'apres M. Karsten, An hl et represente son Posoqucna longifolia aver uu frnit couroiine par If calico, au lieu que le limbe de cot organe serait caduc thez le Stannia: inais An biet a-t-il fait des- siner nn fruit nuir? l'a-t-il exactement fignre? On donte beaucoiip, lorsqu'on a la mesnre de l'exactitnde de cet antenr," Herr Planchen würde seine Donqnixotado erkannt haben, hätte er einen lliichligen Blick in die Diagnose der Stannia geworfen, wo es heisst: ^,Ccilyx tnbo persistente. — Bacca caJycis liuibo excrescente coronata." Statt dessen copirt er, merkwürdig genug, Endlicher's Diagnose der Posoqitcria zu der Copie meiner Stannia , und unterhalt sich und seine Leser während dieses Geschäftes mit Klagen über die Nach- lässigkeit, Einfalt, Neueriingssncht u. s. w. gewisser Botani- ker. In Bezug auf die gosetzmässig längeren , gekrümmten beiden Stanbgefässo der Stannia bemerkt Herr Planchon mit bewunderungswürdiger Naivetät: Quant a l'inegalite des etaminos; il n'existe sur ce point entre les deux plantes que des diffprences du plus au moins." — Die Posoqiteria latifoiia (Roem, et Schult.), in deren Besclireibung es heisst: alabastro hinc gibbo, ebenso die P, decora DC, P. havannensis DC. und die P. gracilis Roem. et Schult, und P. rcvohita Nees, von weichen beiden letzte- ren ,,corollae limbo irreguinri" in der Diagnose gesagt wird (DC. prodr. IV. p. 375.), gehören vielleicht zur Gattung Stannia, während die P, longijlora Aubl. und P. trinitatis DC. , mit regelmässiger Blumenkrone, wahrscheinlich auch hinsichtlich der Staubgefässe übereinstimmen und die Gattung Posoquet'ia bilden mögen. — 443 Anaiuorpha Karst, et Triaiia gen. iiov. Bnettneriacearum Eudl. gen. No. 5339. 1. Calijv canipanulatüs, qnijiquefidns, demnm vesiciiloso-in- flaUis, laoiniis aestivatione valvatis. CoroUac petala quinqiie spathnlata, calvci subaeqnalia, inignibüs iino tnbo stamineo adnata, aestivatione imbricata. Stamina qiiinqne, hjpogyna, petalis opposita: iilanienta in tnbnra connata apice libera linearia; antherae ovales, ex- trorsae longitudinaliter birimose dehiscentes. Ovarium brevissimc stipitatnin , tnbo stamineo ineliisura, hirtum , qninqneloculare ; ovnia in lornlis gemina, angnlo cen- trali snperposite inserta , adscendentia, anatropa; styli quin- qne, filiformes, Stigmata pnnctiformia. Capsula miunta snbsessilis, intra calyoem anctnm recou- dita, locnlicide qniuquevalvis. Semen abortn unionm , adscen- deus, ovatiim, testa crnstarea, nujbilico basilari ; embryo in- tra albumen carnosnni , orthotropns, rotyledonibus foliaceis, cordatis applicativis, planis, radicnia tereti, nmbilieo proxiraa^ infera. Frutices Novo-Grauatenses pube stellata hirsnti; foliis alternis petiolatis, ovatis vel snbcordato - ovatis, dentatis vel serratis ; stipnlis lateralibus geminis, deoidnis; inllorescentia axillaris, nmbellnlis glomeratis eomposita, potiolo, bractea t'iilto, brevior; calyx snb anthesin viridis, frnctifer anctus fla- vescens , corolla Intea; capsnla pilosinscnla. l, A. Waltherioides, t'oliis loiigc petiolatis, ovatis, acnminatis , basi cordatis, dnplioatim crenato -serratis, pagina siipcriore, petiolis ramisqiie pilosis, pagina inferiore pilis Stellatis piibernia , capsnla pilosinsrnla. Crescit ad ripam ihnninis Canca, lOüü mclr. allitndinc (prope Buga). 444 Biirmeistera^'^) Kars», et Triaiia. Lobe/iaceamm gen. iiov. Endl. ^eii. 3069. 1. (oli/.r tiirbinatus, tiiljo ovario adnatiis limho regulari siipeio 5-(loi)tato, iaciiiiis pateutibus. t'oro//a disci fpigyni inargiiie, siiiuiuo calycis tiibo iii- seita, tuho modio aiignstato, liinbo bilabiato, labio inferiore in- Üato Iripartilo, siiperiore longiore bifido, latiniis fVilralis acii- tis deorsiini spectaiitibiis nun inlerioribns couniventibus. Slaminu qiiinqne labet corollae basi inserla, exscrta, filaineiita basi libera, jiixla totam longitudinem in tubiim con- nata, antberae bilociilares, longitudinaliter birimosae tubi apice rurvato orilicio pilosiusciiJo facie interiore adnatae. Ovurium int'eruin, bilociilare; ovula plnriiua, piacentis bilobis dissppimenlo utrinqiie adnatis njidiqne aflixa , sessilia analropa; Stylus simplex, teres, tiibi staminuni longitndine, Stigma bilobiira. Bacca pericarpio cariioso , succiileuto , epiderniide tenui tecla, denlibiis caljciuis auctis conniventibns eoronata. Se- miua pliiriina, minima, spermophoro immiitato aftixa; lesta laevi crustai'oa; embryo in axi albiiminis, carnoso-oleosi, mi- nimns , cylindriciis, radicula hiliira spectans, eotyledones rudi- mentariac. Sulfnitices Novo-Granatae, locis sylvaticis piuvialibns, teraperatis 1500 — 3000 raetr altiludine habitantes, scaudeutes ntplurimnm glabri: i'oJiis aiternis, Üores axillares solitarii ntpliirimum longe peduncnlati et viridescentes. 1. Buruieistera Iba^iiensiN eaulibns decumbentibus, subsiuiplicibns striatis , t'oliis aonminatis, basi in pelioliim atteunatis, argnte sorratis, inlerioribns lanceolatis, superiori- *) Flora Neo - granadina p. 13. genannt zii Eliren des Hrn. Prof. Dr. Burnieister in Halle. 445 bus ovatis ve) laiioeolalo- ovatis , periiiiiciilo folio snporiore diiplo fcrc longiore. Crescit in loris iimhrosis luoiitis Qniiidiuensis, altUiidiue 2^00 iiietr. prope in Palmilla. 2. IS. poiiiifera i'oliis spnrsis, snbiuteg^crriinis , g'laljris broviler pcdnnculatis, laiiceolatis, acnminalis ; pednntiilis folio longiorihus, coluinua staininoa longe exserta, baeris viridoscen- tibns vesicnlosis pericarpio rarnoso inflato, sperinoplioro im- mntato. Orescit in niontibns ignivoinis Pasto et Cinnbal, altitndiue 2500 et 3000 metr. 3. B. toiueiitosula f'oliis petioiatis sparsis, lanceolato- aetitis, basi angnstatis, versns apicem crenatis, snpra glabris sulitns nervis venisqne, petiolis et corollis fuseo-tonientosulis, pediinrnlis folio brevioribus, rolnnuia staminea iucinsa. Crescit in nionte Qniudin, altilndine 2000 metr. 4. B. acuiuiiiafa foliis petioiatis lanceolalis louge acii- minatis, basi obliqne rotundatis, margine crenatis, pednncnlis axillarUins, folio brevioribus. Bogota. 5. B. 8ucculenta foiiis breve petioiatis, obJongo-lan- ceolatis acnminalis a rosse serratis, pednncnlis folio longiori- bns, tnbo stamiueo longe exserto. Crescit circa „El Roble" in monte Qnindiu, 2000 metr. altitudine. 6. B. lacerata foliis lanceolalis acnminatis basi in pe- tiolnra attenjiatis, laceratis vel repando -grosse -dentatis, pe- dnncnlis folio longioribns , frnctus pisi majoris magnitndine. Crescit in vicinitate St. Rosae niontis ^nindin, altitudine 1700 metr. 7. B. uiarsiiiata foliis lanceolatis, acnminatis Uas'i in petiolnm attennatis, nervo conspicuo luarginante praeditis, 446 luargiiie argnte creiiato - deiitatis , deiitos et nervi jiinioriim subscabri, pedniiciilis folio longioribiis, tiibiis staiiiiiieiis lon^e exsertns. Crescit in vicinitate pagi „Coiisota" in monte Qnindiii, altitndine 15 inetr. Herrania Gondot. Character ronipletns. {Brotobroma Kaist. et Triana Flora Neo-Granadina p. 11.) Cali/.r subglobosns vesicnlosns tridontatus, dentes con- eavi triangnlares, aestivatione valvata, arrte rohaerentes, snb- connati , posi defloratiooem deridnus. CoroUae pelala quinque hypooyna , cncullato -concaya, cncnlli ripice inflexo , snperne in lignlani linearem ante anthe- sin indiiplioatam produrto , aestivatione valvata. Tuhiis staniinens corollinns campannlatns decemfidus, la- ciniis quinqne strrilibns, cnm petalis alteruanlihns, eornndem basi nicullata mnlto longioribiis, eliiptiris aentis, totidem fer- tilibus, brcvioribus, liuearihus, petalis oppositis, singniis tri- vel di-antlieriferis; antherae extrorsae, bilocnlares, didymae, intra petalorum oncnllnm reconditae, lornlis divarioatis, bi- valvibns. Ovarium sessile , S-Iociilare peutagonnm, pilosnin; ovnla in loculornm angulo rentrali pluriina nniseriata horizontalia anatropa; stjlus teres apice 5-lidus, Stigmata siniplicia. Frutex coriaceus, ellipsoideus deoemcostatus snbquinque- angularis pilis prurientibns hirtus , 5-locnlaris, indehiscens. Semma pinrima angulata subrotiinda, testac Stratum exte- rius caruosura interins membranacenm. Embryo cotyledonibns rrassis hinc coiivexis inde planis , radicnia brevissima. Arbusriilae Americae tropicae parce ramosae foliis digila- tis, foliolis 5 — 7iiis lauceolatis ovalibnsve glabris vel infra 44T tomentosis; florihns speciosis fascirulatis e trnnoo siiperiore ortis. Herrania aspera. Arbiisciila siibsiraplcx in vallis Oreno- ceusis marginibns ad pedem Andiiirabogotpusinm meridensiiiraque crescens et littora fliiminis Magdaloiiae habitaus; foliis loiige petiolatis, pctiolis 1 '/2' longisj pube Havescente tomentosis, bi- stipnlatis, slipnlis filiforinibiis deciduis, septein-digitatis, folio- lis pedalibns lanceolalis basi attennatis, apice acnminatis mar- gine ex crenatiiris denticnlato, pilis stellatis pilosinscnlo-aspe- ris; lloribus fiisco-rubris seinipollicaribns, calyx pilosus, 00- rolla rufesoens laciniis subtripolliraribns, coronae stamineae laciniis ovato lanceolato acntis, staininibns hie tri- illic di- antheriferis ; fructibus tri — quadripollicaribns fiisco - rnbris, seminibiis ednlibus sapore iis TÄ^'oftrowar similibns. „Caraito del monte" incolarum. Diese Art steht der Ton Goiidot als pulcherrhna be- schriebenen zunächst, unterscheidet sich durch die Färbung der Blumenblätter und die Anzahl der Antheren, so wie durch die nicht ausgerandeten Zipfel der Staubfadenkrone, Es fin- det sich eine Varietät mit fast gintlen Blättern. — Die Saa- men dieser Pflanze, wie diejenigen der Thcobroma, sind nicht in dem Fruchtfleische eingebettet, wie sie in der Regel beschrieben werden, sondern die äussere Schicht der Saameu- schaale selbst wird fleischig, enthält Zucker und eine Säure, die diesem Fleische einen angenehmen erfrischenden Geschmack verleiht. — Theobroiua g^lauca sp. nov. Arbor 20-pedalis ad lit- tora fliiminis Meta crescens, foliis lanceolatis basi sensim attennatis, apice longissime acnminatis, acntis, supra glabris viridibus, subtus brunneo reticulatim venosis, iuter veiifis gla- bras pube tenuissima adpressa glaucescentibus, margine inte- 448 gerrimis; petiolo et ramtilis pilosinsciilis; friictns ellipsoideiis viridis iudehiscens Seminibiis cum 7'. iacao incolne iiliiii- tiir. — Unterscheidet sich von der 7'. bicolor Hiiinh. et üoiipi. pl. aeq. I. p. 104. t. 30, dnrch die vrrsrhiaälerte , nicht herz- förmige Blattbasis und die geringen' . mikroskopische Behaa- rnng des Parenehyms, nicht der Nerven, der untern Blalt- fläche. Der Geschmack der Früchte weicht kaum von dem der T. tacao ab. Cahuta gen. nov. (Jlvsiacearvm Endl. gen. .5439. 1. tlores df'oici. Calj/.v bibracteolatus, bracteis oppositis minutis, 4-phyl- lus, sepalis decussatis persistentibus, exterioribns miuoribus* (Jorollac pctala quinque obovata , acstivatione imbricata, snh anthesin pateutia. t/ores masci/h'. Stamina plurima, filameuta in massam hemisphaericam foveolatam arcte connata , antherae oblongae foveolis insertae, apice poris duobus dehiscentes ; ovarii rndi- inentum nullum. t'hres fcminini. Ovarinm liberum sessile glaudnlis de- cem carnosis in coronam connexis denuim deciduis cinctnra, quinqueloculare, ovula in locnlis plurima axi rentrali biseria- tim inserta, pendula, anatropa; Stigma sessile peltato-coni- cnm 5-lobum. Frttctvs ovoideus, carnosus, 5-locularis, capsularis, de- mum 5-valvis, valvis a columna central! pentagona angulis septante solutis. Seinina plurima columnae centralis i'aciebus biseriatim iuserta, ovata, declinata, arillo carnoso cincta. C. Carachensis. Arbor 20-pedalis, t'roudosa, suceo viscido , Bavescente scatens; t'oliis decnssatim oppositis lan- 449 eeolatis obtnsis basi in petioliini atteniiatis ponnint'i viis , eo- riareis nitidis , intogerrimis; iloribns terminalibns , in pedicello bibracteolato solilariis vel in peduncnio oommnni ternis, ereclis roseis; fructibus pendniis alltis rnbosocntibns. Crcsrit in provincia rnontnosa Trnjillo reipublicae Vene- zueiauae, altitndino 1000 ntotr. , Durch das Aufspringen der Staubbeutel Utähert sich diese Pflanze der Gattung^>rj/rf Scrvitensis durch den gesägten, nicht gauzrandigen Rand der Fiederiäppchen , und von der H. capcnsis Br. {Cyathea Sw., Cyathea riparia Willd.) durch die viel längeren, brei- teren nnd länger zugespitzten BlaKtiedern. Heinitelia andiiia. Arbor sexpedalis: trunco foliornm cicatricibns notato ; foliis 5-pedalibns lanceolatis acuininatis bipinnato- pinnatifidis, pctiolus Uli rachis supra canalicnlatns, basi snbacnleolatus, sab vcrnatione paleis scariosis , pallidis tectus , pinnae distau- tcs, inferiores breve petiolatae, lineari -lanceolatae V" lou- gae, basi inaequales hie polliceni latae pinnatifldae ; rachis primaria, secundaria et costa pinuularuin supra pilis fuscis adpressis tcctae, costa media pinnularnm et costula laciniarum subtns paleolis ovalibus, acutis, pallidis hir illic adspersae ; laciniae alternae nblongo »falcatae obtusac margine repando* creuatac, sinubns acutis ad tres partes longitudiuis disjunctae haud se attingentes supra sature virides, subtus pallidiores venis venulisque fuscis notatae. Sori globosi margine laci- niarum approximati, bifurcatione vci dorso venarum imposili; indnsinm dimidiatuui membranaceum, lalere inferiore recepta- culi basi aduato ; sporangia receptaculo gioboso piioso basi attcnuato afiixa, sporis tetraedris. Crescit in declivitatc montis glacialis St. IVfarthensis, alti- tudinc 2500 metr. Ist der Cyathea Scrvitcnsü sehr ähnlich, unterscheidet sich jedoch durch die woniger tief getheilten, breiten, stum- pfen Fiederiäppchen; durch die kürzer gestielten Blattficdero; 453 dnrch die weissen Spreuschuppeii auf den dunkeln Adern und der Mittelrippe dieser Fiedern-, zu der H. capensis Br. und H, aspera verheält sie sich wie die vorige Art. — Cyathea Smith et auct. Cyatbea et Disphenia Presl. A. Indusia circumscisse decidua. Cyathea erinacea. Arbor ootopedalis niajorvej foliis quinquepedalibus lan- ceolatis, bipinuatis, piuuulis pinuatifidis. Petiolus cum rachide supra caualivulatus, basi extus aculeis obsitus «>t vernationc Uli in rachide secundaria coslisquc paleis lauceolatis , sca- riosis, brunneis, margine scariosis donsissime tectus. Rachis primaria, secundaria costaque piunularum pilis fuseis antrorsis supra dense tomentosae, subtus pilosiusculae. Piuuae lanceo- latae lineares breve acuminatae subltipedales. Piuuulae scs- siles lanceolato- lineares, inferiores oppositae, superiores alter- nae, apice serratae acuminatae, in costulis squamas lineares fuseas gereutes; laciniis approximatis, f.ilcatis linearibus ob- tusis, margine basi ad medium crenatis, supra glabris saturc viridibus bic costula veuisque prominulis, subtus glaucescenti- bus, pilo solitario hie illic obsilis. Sori coslulae approxiinati venartim bifurcatioiii impositi; indusia circumscisse decidua, residno patellitormi persistente; sporangia receptaculo pedicellato , globoso vel bipartito, pilo- siusculo uudique inserta. Crescit ad pedem australera montis glaciali Meridensi, all. 2C00 metr. Von der C'. Oufudiucnsis , ausser durch die Färbung, durch die fehlende Bekleidung der untern Blattfläche und durch die braunen, nicht falben Knospeudeckcnschuppen iinlorsthie- den; von der C divcrgcns Kunze durch die schmäleren, 454 sitzPiidoü Fiedcrblättchcii aliwcichoud , so wie von der C. ele- gans Howard durch die Form der Rccoptaciila, die bei dieser kogplförrnig, bei der C. crinacca Jiiiglig, so wie durch die bei jener von der MiUelrippe enlfcruter stehenden Friicht- haufen und die mehr gekerbten Blattränder; von der C ci/s^i- data Kunze •unterscheidet sie sich durch die glatte Unterseite der aligestumpllen ßlaltfiedern, während jene mit Haaren und hinfälligen, weissen Schuppen besetzt und zugespitzt sind. Sehr nahe steht auch diese Art der Cyathca Serra W,, von der sie sich durch die v^eniger gesägten und nicht bis auf die Mittolrippe getheilten Fiederläppchen unterscheidet. B. Indusitim irrcgulariter fatiscens. I. Sori costulae approximati. Cyathea <|,uindinensis. Arbor 6 — 8-pedalis, foliis ianceolatis bipinnato-pinnati- fldis, mognis, pinnulis pinnatifidis. Petiolns cum rachide snpra ranaliculatus. basi in genima paleis pnllidis lanceolatis deci- dnis obsitus; pinnae elongato -lanceolatae, subbipedales, alter- nae. Rachis primaria et secundaria pilis rufis ramosis et paleolis laceratis undique lomentosula. Pinnulae lineares 5" longae, 5'" latae, in petiolo brevi hirsuto subsessiles, subtus in Costa paleolis ovato - lanceolatis , longissimc acuntinatis margino pectinatis dense obsessae et pilorum ramosorum to- mento rufo tectac, pinnatisectae, laciniis alternis linearibus, sinubus basi aculiusculis ad basin usque discretis, discolori- bus subtus glaucis et hie paleas lanceolatas laceratas hyali- nas pilosquc ramosos gereutes. Sori globosi cor tae approximati bifnrcationi venarum impositi; indusium hjalinum, aibum^ demum irregulariter fa- tiscens, sporaugia in rcceptaculis globosis, pilosis sessilia. 455 Crescit iu tractu moiitiioso Qiiiudiueiisi iiitor fliiiiiinn Magda^ lena et Cauca. Diese Art ist ziiDÜrhst der C. serra W. verwandt, die jedoch fast glatte oder nur an der Spindel und Mittcirippe leicht behaarte Fiedern hat, während d\e C. Ounidiuensis mit Schuppen und Haaren anch auf den Venen der Unterseite be- setzt ist, vorzüglich aber ist es die blaugriine Farbe der un- tern Blatlfläche , die sie augenblicklich als verschieden von der C. serra erkennen lässt; durch denselben Character ist sie auch leicht von der C. Itnrj/ana Hook, zu uuterscheiden, den sie mit der neuseeländischen C. albata Sw. und der C. glatica Bor)' gemein hat, von welcher crstercr sie durch den ungesagten Blattrand und die der Miltelrippe mehr genäher- ten Fruchthaufen abweicht j während die letztere dreifach ii;c- fiederte Blätter mit oblongen Läppchen der ßlatttiedern, deren unterste von der Basis bis zur Mitte gezähnt sind, hat. Die Miltelrippe der Blattfiedern dieser C. glauca Borv ist über- dies mit linearen, spitzen, stroh<>elben Schüppchen, deren Mittellinie schwarz gefärbt ist, und mit bräunlichen, lanzett- förmig zugespitzten, 1 — 2 Linien langen Spreublättchen be- setzt, und deren Schleiercheu ringsum eingeschnitten abfallend. Auch die Cyathca incunata Kunze hat folia subtus glau- cescentia, doch unterscheidet sie sich leicht durch die länglich eirunden Fiederläppchen und die mit der Spindel am Grunde abwärts verwachsenen Ficderblätlcben. Die Form der Blattfiedern der C. Ouindiucnsis erinnert an die C. arhorea Sw., Disphcnia arborea Prsl., deren zwei- iheilige Receptacula dieselbe generisi-h verschieden erscheinen lassen, obgleich jedoch durch die Unbeständigkeit dieser Eigen- schaft an eiu und demselben Individuum eine solche Sonderung nicht gerechtfertigt wird. 456 II. Sori inter costutam et marginem^ costulae pauUo approximaU. a. Veiiae simplices ve) furcatae. Cyathea equestria Kunze, varietas Boconcnsis. Arbor sexpedalis et ultra; t'oliis bipiniiato-piuuatifidis, coriaccis, inagnis laiieeolatis acnminatis. Petiolns cum rachidc siipra canaliciilatiis, basi nrnleoiis et paleis bnmiieis obsitiis; piiinulis rcmotis alternis petiolatis, linear! -laoceolatis, pinna- (ifidis , apicc arnminatis serratis basi inaequalibns in apice pinnae oonfliientibns. Rachis primaria , secundaria coslaqne pinnularum cum petiolo supra pilis adpressis fuscis, hirta: snblus uti superficies pinnularum oaeterum glabra; laciniis pinnularum alternis uou se tangentibus, sinubus acutis fere ad basin diserctis, t'alcatis oblongis serratis, obtusinsculis vel snbacutis; veua furcata iu raedio laciniae interdum ramo altero simplici (in latere suporiore basali) praedita; soris inter co- stulam et marginem sitis costulae approxiniatis indusiam irre- gulariter dchiscens; sporangia receptaculo piloso in bifurca- tione vennrum, vel rarius, (versus apicem laciniae, iu dorso simplioiiim sito undique aitixa. FoliumG-pcdalc, pinuis maximis sesquipedalibus, pinnu- lis 5 — 6" longis, 1 — !'/«'' l'it'S) petiolo 2" longo", laciniis pinnularum 6 — 7'" longis, 3'" latis. Crescit iu doclivitate australi moutium meridensium {re- gioncm nivis acternae attingentium. Unterscheidet sich von der (Jyathea eqticstris Kunzu's durch die fehlenden Schüppchen auf der Unterseite der Mittel- rippe der ßlatlfiederu nud durch die etwas geringere Grösse dieser Fiedern nud deren Stiele. Sporangien Zrählte Kunze gegen 20 in einem Haufen, wo sie mit Haaren, den verküm- merten Sporangien, gemischt sitzen j bei der vorliegenden Pflanze aus Venezuela (Paramo de Bocono) findet sich wohl 457 die doppelte Anzahl von Sporaugien ; doch sind wohl alle diese Verschiedenheiten nicht hinreichend, eine ncne Art dar- auf zu begründen, es scheint mir dieselbe nur eine Varietät der C. cquestris zu sein, die Popp ig in Peru am Berge S. Cristoval bei Pampayaco entdeckte, während die nicinige in dem Gebirge von Merida an dem südlichen Abhänge der Berge von Trujillo in einer Höhe von 2000 Metei' im Monat Februar mit reifen Sporen gesammelt wurde. Auf die Unbeständigkeit der Verästelung der Venen machte schon Kunze aufmerksam, wodurch die von Presl aufge- stellten und von Hooker angenommenen beiden Ablheilungcn der Galtung Ci/alhea, die Notocarpia und Eucijathca, sich als unhaltbar darstellen. Besländig scheint mir der Ort der GabeUheilung der Venen und der Anheftungspunkt der Frucht- häufen zu sein, doch hält auch Kunze diese für ver- änderlich. Cyathea straminea. Arbor 8— 10-pedalis trunco pollices quatuor in diame- tro, foliorum cicatricibns notato. Foliisbipinnato-pinnatifidis, magnis b' longis sub vernatione paieis amplis lanceolatis stra- mineis deroum deciduis imbricatim tcctis; petiolus, rachis pri- maria et secundaria post evolutionem cum 'illis plus minus obsitus et tomeuto fusco parco uti costula laciniarum tectus et basi aculeolatus; pinnis peliolatis pedalibus 4 — h" latis lanceolato-linearibus apice pinnulis minutis crennto acumina- tis; pinnulis sessilibus lineari- lanceolatis, 2 — 2 '/2" longis, A'" latis, acuminatis, pinnatis, supra subglabris, subtus in nervis paleolas lauceolatas, laceratas et pilos gerentibus; la- t'iuiae oblongo- falcatae, margine crenatae , obtusae, sinubus acutis ad tres partes longitudinis segregatae, versus apicem minutae et conllueutes. Sori dorso vel furcationi veuae propo 458 costiilam iinposiü ; iudusiuin irregulariter fatiseens, sporaugia breve pediccllata receptacnlo siibgloboso depresso breve piloso aii(iiqac iuserla. Crcseit cum C. Oumdmensi io declivitate tnoiitis gla- cialis Tiilcauici Tolima. Im Habitus und der ßlattt'oriu ist diese Art der C. iufra glaherrimo nigro; piunis sesqnipedalibus pinuulisque alternis , iuferioribus divaricato - reflexis , mcdiis divergentibus , siiperioribus patentibns, longe petiolatis; petio- lus piunaruin pollicaris, distantibns; pinunlae lineari-iauceo- lalae, acnniiuatae pinnatifidae, inferiores petiolis ^"* longis insideutcs 4" longis, superiores scssiles, laciuiis oblonge - falcatis, alternis, margine serratis, acntis , fere ad basin sinubus acutis disjnnrtis, glabris , discoloribns snpra sature- snbtns laete-viridibus; sori globosi in media vena veJ ejus bi- furcatione vel rarao altero inter costnlam et marginem impo- siti, margini plus minus approximati; indnsia irregnlariter iatiscentia; sporaugia receptacnlo globoso piloso iusidentia. Planta rarissinia in sylva humida derlivitatis septentrioualis tractus montosi inter Caracas et Pt. Cabello babitans. Diese Art ist durcb die lauggestielten und entferntstehen- den Fiederblätter der Kunze'schen C. cqiieslris im Habitus besonders ähnlich , ebenso durch die Form der Läppchen, sie unterscheidet sich jedoch durch die glänzend schwarze Farbe der unteren Seite der gänzlich glatten Blattstiele und deren erste Verzweigungen , so wie besonders durch die noch entfernter stehenden, länger gestielten ßlattßedern, die selbst fast bis zur Spitze des Blattes einzeln, weit von einander entfernt stehen, während sie doch dort bei der C equcstris sich nähern, nicht gestielt sind und der Blattspilze nahe mit einander verwachsen. Die Venen sind bei der C. equestris in grösserer Anzahl vorhanden, 462 der Rand der gedräugter istehciideii Läppchen des Fiedor- blaltes weniger deutlich gesägt und das Rcceptaeulum weniger kuglig , als bei der C, ebenina. Mit anderen Cyatheen hat diese neue Art kaum Aehnlichkeit. Cyathea hirtula Mart. Var. multtsorosa. Arbor 8-pedalis, trnnco cicatricibus foliorum delapsorum notato; laciniis pinnularuni lanceolatarum liuearibus acutis sub- falcatis nsque ad apicem fere sororum paribus 8 tectis; sori bifnrcationi veuarnra inter marginem crenatam et costulam impositi. Crescit in sylvis Venezuelac locis siccinsculis prope Montalban et Chirgua. Plantae Lechlerianae. Auetore D, F, L. de Schlechtendal. Roj^iaceae. (Continuatio v. Limi. XXVIII. p. 237 = 340.) Sanguisorlieae. (Finis.) Acaena microcepliala n. sp. — Hooker et Arnott u4.c. adscendentcm cum sigiio iuterrogatioiiis e regno Cliilcusi enumeraiit, quam e). G'iWies ^. Graha?nianam in manuscripto adpellaverat. Distinctam esse dieuiit ab ^. adscendentc her- torum foliolis suhtus in priniis ad vcnas, junioribus lotis seri- ceis, in planta culta glabris, nnlla obstante alia difTcrentia. Nostra vero Acaena ad Ac. ovalifoUam proxirae accedit, ita ut forma minor ejus haberi possit. Ac. ovalifoliae, quam hoc snb nomine iuter plantas Poeppigiauas ex rnpibus graminosis Chiles australis ad Antuco, Nov. lioreutem, et eultam ex hortis botanicis vidimus, nonnnllas distinguere pos- sumus forraas. In sponte enata: Caules cum peduuculis, pc- tioli cum rhachibus villis teguntur magis patentibus, copiosis, albis, foliolornm supera pagiua glabrescit subglabra est, in- 464 fcriov villis niagis ndpressis. copia ex varia aetate variahili- bii9, per paginam dispersis tegitiir, mar^inis serratiiris curvi- liueis acutiiisciilis ciliatis. Venae ex nervo apices serrafnra- riim potentes nee validae nee pilis prae ceteris partibns tectae sunt. Rami ilorifcri inferne foliis uonnuilis instrneti in majore snperiore parte fere nndi, nisi folium adesset saepins raintum et fuscescens, pinnatisectum in lacinias angnstissimas. Capitn- Inm flornm globosnm diametro 0 linearnm, antheris exsertis, glochidibus nuUis. Specimina hortensia venis in pagina aversa validioribns et densins serieeis insignia capitnloruni inagnitudine et glo- chidum longitudine variant, illis 3—7 lin. diametro, hie 1 ad 5 lin. longis , excepto apiee albido plns minus ruben- tibus. Quam microccphalvm nominavimus foliolis et capitulis gaudet minoribus, illornm margines semper dense eiliati, ve- nae et nervus in jiinioribns speciminibns subtus, quandoqne et supra, pilis luollibus adprcssis veslinntnr, aetate provectiore denudaiitur, margine semper dense ciliato et nervo medio sub- tus semper piloso. Venularnm reta in hac validum hexagonaä areas inter venas formans, venulis rarins libere in media areola desinentibns nunc frequentioribns nunc rarioribns. Rami (lori- feri basi pancis t'oliis instructi , snperne nndi, capituluoi glo> bosum , 2 linearum diametro ; giochides erecti , 1/2 lin. longi, debiliores, leviter colorati, apiee albido. Alia specimina fructi- fera leeta sunt in Cordillerae de Ranco glareosis Dec. m. 1854 (n. 2951.), alia llorentia et villosiora ad scaturigines Sicbahna in ead. Cord, de Ranco eodem mense et anno (n. 3029.J Dryadeae. Gel luagellaiiici Pers. Talso ut videtnr nomine plan- tarn designavimus Lechlcriauam , qnae nee ad Gea nee ad 465 aliud afänium generuiu adduceuda est. Geh si adnumeramns eas soliiroraodo stirpes , quibus Stylus ternnualis diiabns ex partibiis articulatione iuyicem junrtis ita est compositus iit siipera parte seriiis decidonte inferior uncinata remaiieat, haue Chilensem ad Gea addiicerc nequimus qiiippe cui Stylus sit semper simplex priinum apice ooiivolutus dein nncatus. Proxi- mum Sieversiae genns stylos praebet terminales seusim atte- uuatos et praeter apicem uudum pilis pateutibns plumosos, quum in nostra planta sit Stylus glaberrimus nee apice atlenuatus uec rectus. Voluria habitu jam alieno inagisque stylo cum ovario articulato dein deeiduo, in nostra persistente, recedit. Dryas stylis plumosis habitum plane diversuni addit. Fallu- gm et Cowania frutices Mexicaiii primo visu sunt discernendi, uec cum Jf^aldsteinta neque vnm Connaropside fructibus muli- cis astylis insiguibus proprior nexus. Quae omnia quamvis suadereul novum esse geuus, tarnen melius videtur, fructibus maturis omnino ignotis, ad Gcum genus reduoere et novae seotionis postea forsan ad geuus novum promovendae nomeu offerre. En igitnr descriptiouem speciminum duorum. Geuin? (sect. Oncostj/lus: stylo simplici primum apice involuto dein uncinato) I^echleriaiiain (Lecbler pl. Chil. ed. Hohenacker n. 2948. Flores uivei. In Cordillera deRanco, supra zonam Chusqueae Cummgii, Decbr. m. 1854), perenne, foliis rhizomatis brevis interrupte piunatis , hispido-pilosis, piuna termiuali uiaxima rotundato- ovata sublobata crenato- dentata, reliquis decrescentibus minutis; <-aule folia plus dnplo snperante apice paucifolio, foliis semiamplexicaulibus lobatis, Üoribus paucis subcorymbosis, petalis ellipticis uiveis calycis lacinias acutiusculas snperautibus , carpolljs erecto - pilosis stylo glabro uncinato. Habitu Sievcrsiam montanam aemulans muito est minor, 3 — 6-pollicaris et paryiflora. Rhizoma oblique adsceudens 28t Bd. 4) Ilefi. 30 466 ex inor<> totiiis tribus liriinueiiin , relir|iiiis petiolortim suli vi- veutibiis foliis tertiim, tiliris validis iiigricnntibiis terrae in- fixnm. Folia ex rhizoinatc orientia petiolata, in aitero speci- miue 11/2 poll., in aitero 2'/.^ p. longa, stipulis angnstis iu- tegerrirais fiisois petiolo adnatis apioc acnto liberis, interrupto piunata liispido- piiosa (piiis in sicco Intesrentibiis snpra per pagiuain, subtus per nerviim venasque inprimis distribntis , in margine densiiis cilialis); pinna termiualis inaxima, pollicein et pauUo ultra longa. 1*4 p. lata, ovato-rotiindata, leviter rordata, snblobata, lobis crenato -dentatis et angustissimis sinubii§ sejnnctis; pinnae laterales inultoties minores, deorsnni subito decrescentes, 2 — 3 paria formantes, simpliciter den- tatae, iinae intcgerrimae. Canlis duplo et ultra lougior quam folia, pubesceus, densius in supera parte ui»i folia duo ab invicem brevi spatio distantia, semiamplexicaulia triloba acuta, acntius deotata, lobo medio elongato; folia miuora adhuc et simpliciora sub raniulis brevissimis flores gerentibus termina- les, cymae s. corymbuli in modnm dispositos, 3—5. parvos. Caljx bilinearis circiter, basi angustatus , pubesrens et simul pilis raris longioribus inprimis in laciniarum margine et extera pagina adspersiis, ad dimidium fere in lacinas decem oblou- gas obtusiusculas partitus, alternis angustioribus at vix bre- vioribus. Petala elliptica utrinque acutiuscula, cirr. 1 1/.2 lin. longa. Stamina calycis circ. longitudine lilamentis glabris, antheris rotuudis. Pistilli plures deuse stipati , ovario pilis ercctis dense tecto, stylo glabro, primum apice involuto, dein magis erecto solummodo uncinato terminato; stigmate termi- uali minuto. Orulum uuicum. Fructus iguotus. Pomaceae. Crataegi species uua describitur e regione Chilensi C. $ubspinQsa DC. prodr. 11. p. 626, dein in Peruvia iudicata a 467 Preslio, duae e regione Hiianooensi in provinria Taijua Fe- rnviae Cr. myrtifolia et depressa PresI in Epimol. bot. p. 203 et 204, qiiae ad plautam Lerhl«'rianam Peruviaiiam pro- xinie accedere videntiir. Omnes cnnvouiuiit toliis eoriaccis basi angustatis, stipulis fügarissimis, r;imis spinesceutibus et infloreseentia terininali corvinbosa v. rareraosa pauciUora; sed de ilonun rolnre et fructns pistillornmque iiidolo nnlliis aiicto- ruin loquitnr, praeter Caiidollinm, qni in prodromo fruetum dicit Piso minorem tt t'ere exsucrum. Lechlerianat' speciei pistillos in statn juniore et dedorato observanti singularis et ab reliquis Crataegis alienns statns adesse videbatnr; ovaria exteriora qnideni convexa parte adnata erani inferiori tubi calyeinis parti, sed interiori rectal parte ex qua Stylus rectns exsnrgebat band eouuexa apparuernnt, ita nf nnvi generb vestigia conspicero credideriui noviqne hnjns generis iiomeit Eieutherocarpum speoimini viso adposnerim. Fructn autent oon viso nee exaininato difficile erit genns defendere melins- q«e adnectere Crataego et siniul quaerere, iitrnrn Ibrsau ex hisce Crataegis Americae oecidentalis seetio proprio roinpoui V. gejins noviini fundari possit. Frnrtns fere exsnccns iji Crataegis Enropaeis band reperitnr sed inCotoueastris occnr- rit. Haec de genere; speriein qnod attinet ab Cr. subspi- iiosa, pessirae nota, nescimns enini ntrnm Presliana addi- tatnenta ex planta pernviana desniuta revera eaudem specieui spectaut a Candolleo e Chile in herbario Ventenatii visani — , nostra foliis jam disoedere videtnr lere seinper basi atteiuiatis et cuueatis, petiolis vix liuearo longis, nee raceniis ovatis sed corymbis 1 — 6-floris. Qiias Preslins descripsit ex Haen keanis itidem diversae sunt , myrtifoliu calycem pnberuluiu habet et tlores magnitudiuis C. Crvs- guUi et Stigmata hirta; depressa vero folia subtus pnbesoentia, ealyris sericeo-pu- 30* 468 besceiitis sincis villosos, stjlns hasi villosos. Hiiic forsan nova est sie deiioininanda. Crataeg^ns (sect. Eleutherospermum , ovariis extus ca- Jyci adnatis iutus liberis) esealloniaefolla. (Lechler pl. peruv. ed. Hohenaek. u. 2060. Ad Tabiiiara Jul. ra. 1854.) Frutex ramosissiraus rarais raimilisqne saepiiis spinescentibus, augulatis (an exsiccalione?) juuioribns ferrugineo- puhescen- tiljus , aetitc provectis cortice loiigididiiialiter siibrhomheo - rimoso ex fiiscescente griseo tectis. FoJia cum petiolo liiieam longo glabro circ. 6 liii. longa et superne 3 liu. lata, elliptica V. obovato-elliptica seniper basi plus minus augustata et iute- gerriina, reliquo margine dentibus obsesso nunc magis depressis et rrenaeformibus nunc erectioribus, sciuper apiculo glaudu» loso brunueo teriuinatis, dente apicali reliquis latiore. Substantia subcoriacea, pagiua supera lucida glabra iiiteusius viridis et exsiccatione elevato- rugosula , pagina infera glanca glabra, venis lutesceiitibus reticulata. Pnbcscentia raraorum juniornin e pilis parvis crassiusculis basi latioribus ferrugineis. luflo- rescentia termiualis 1 — 3-flora, aucla uno alterove ramulo florifero e proxiinis axillis siib terininali. Calyx glaber praeter laciniarum auguste triangularium apice subulataruui et jam in alabastro extus curvatarum margines praesertira inferue pilis rufis ciliatas, subpcutagono - obconicus iu iacinias 5 anguste trianguläres sinu obtusiusculo sejuuctas ad diniidium fere fis- sus (aestivalioiie ralvari ?). Petala ut ex sicco videntur ro- bescentia v. rubra (forsan extus tautnin) subrotunda valde couvexa, obtusa, basi leviter einarginata sessilia, aestivatioue volutiva. Stamiua margini lubi calycini simplici serie iu- scrta; filamenta basi latiora, subulata crecta (prins iutus cur- vataj calycis laciniis breviora, glabra, persislentia ; antherae late ovales fere subrotundae iu apice subulato fiiamenti dorso affixae, duplici runa sese aperieutes. Pistilla 5; ovaria com- 469 pressa iinilof nl.iria , oviilo niiico trecJo; dorsal» (extero) con- vexo raargine eiim inferiore tiibi calycini parte connata, su- perue libera et villis noninillis iiistriicta, ventrali (iiiteroo) recto in styliiin rectum excurrente libero (an seniper?). Sty- lus glaber snperne lalior, stigmate termin.ili latiore. FriirtHS nee junior visus, deflorati tautum aderant (lores, qnare diibinm an concrescant postoa lilieri styligeri ovariornm anguli in in- teriore frnctu. Crueiferae. Jüaeliaeropboras inatthioloides n. gen. et sp. ex sect. Pleurorhizeae Süiqvosae. Char. gen. Siliqua compressa iate linearis, sensim in stylnm stigmate crassinsculo terminatnm attennata, valvis pla- nis enervibns, margine orassinsculis. Semina compressa im- marginata nniserialia dissepimento crassinsculo snbspongioso immersa. Cotylae planae, dissepimento parallelae, radicnla crassa. Char. spec. Foliis caulinis pinnatisectis. sectionibus linea- ribus integerrimis glabris, racemorum terminalium rhachi fle- xnosa , floribiis polliraribus, podicellis cum siliqua bis (riplo longiore adsoendenti-curvulis. (W. Lechler pl. poruv. ed. Ho- henacker n. 170^. in rupestribus Cordillerae de Tuno Majo m. 1854.) Superiorem plantae partcni modo vidiujus , nescimns igi- tnr ntrum annua sit perennisve. Glaberrima haec pars est et glaucescens, in ramos nonnullos llorit'eros partita, qui foliis fulciuntur, quorum infimum majus U/.^ P^"< paululum superat, basi latiore ramo sno insidet et in 5 lacinias lineares ex me- dia lineari parte Orientes partitur, qurirum inferiores duae alternae reliqtiis paullo breviores; duae sequentcs oppositae terniinali aequilongae (seil. 6 circ. lineas) sunt, omnes acu- 470 tiusciilae et ut vidonttir caruosulae. Caiilis foliiim seqnens liuearfi intogerrimiira cirr. 15 üd. Iou^iiiii, raiiii vero foiiiim iufimum liuearr iiuicMtii laciiiiam hiterakMu emittit, sequens vero lineare intcgerriroiiin. Vidituiis aiiti'iu toiia majore ]aci> niarum niimero et breviorum instrncta , ita iit 7 oi 8 laciuias habeaut, qiianini inferiores semper minores et pierumqne alter- nanles , siiperiores vero oppoaitae et loni^iores esse solt^nt. Rachis racemorum ebracteatonim eirr. 3 poll. longa plus mi- nus iuter peduuculos 4 — 5 lin. longos, sursum curruioSj pa- tentes plus minus insigniter ilexnosa , iiiternodiis sursnio nii- uoribus, iut'erioribus ad sumnium 5 — 6 lin. longis. Flossatis maguus. Sepala lineari -oblonga 8 rirc. lin. longa, lineam lata, obtusa, margiue albido-membranacea, basi aequalia. Petala (lutea?) tota pollicem i-irr. longa, e basi augusta sen- sim in laminam obtusaro, 1 1/2 lin. eirr. superne latam ex- tensa. Stamiua 6, calyce longiora, petala fere aequaut ,- filamenta angustissima liuearia edentula. Antherae lineares 3 lin. lougae , lobis basi broviter liberis, obtusis et ibidem dorso affixis. Pistillum atigustum apici> attennatum sti^.mate välde convexo , quam Stylus latiore terminatum. Siliqua cum stylo circ. 3- lineari bipoliicaris. 1^/4 lin. lata, sessilis, basi leriter, superne ovidentius sensira attenuata, adscendenli- curvula, a basi valvis duabns margiue crassioribus, ccterum longitudiualiter reticulatis sese aperiens, spermophoro eingente (lim funiculis et ilissepimenlo seminibiis jani delapsis persi- stente. Seraiua simplicem seriem sed haud tam strictnm nt in aliis Cruciferis eonstituunt. Funiculus umbilicalis deorsum versus. Dissepimeiitiim band membrauae formain tenuera pel- lucidam simplicem ostendit sed crassiusculam pro reeipiendis seininibus impressam, hinc dissepimenta IrausversM quasi for- malis. Semina dilutp fiisra ^ j lin. longa, */^ lin. lata, deuse impresso - piiuctulata , cellulis scilicet strati extimi hya* 4tl lino-pclliicidis convexo - elevatis; embryonis liitei nidiciila rrassa; cotylae iingnstae plauo-conTexulae. Ad sectiouein Arahidearunt pertiiiet hoc geuiis, quod ab oinuibiis nobis iiotis sntis diversiim videtiir, qiiare dnlemns uos friistnia (antiirii habiiisse <( seraiiia (Vre nialiiia band ger- itiiuasse. Arabi») drabaetorinis n. sp. Sectiones gciieris u C. A. Meyer iu Flora Altaica propositas respicitnti ad qiiiiitam: Vardaminopsis iioiuinatani perliiiore vidi'liir haec sliips, quam hoc niodo diaguoscore plirel. Ar. pereiiuis pliiricaiilis siiltglabcrriata, caulibiis basi squaiQosis, dein rosiilatit tnlioriim ex angiistiore basi lingula- tornin obtiisiiisciiloniiu iilrinque paiieidentaioriim t'orentibiis, altius sparsius et simpliciiis foliosis, apiee raceiniim gereiiti- biis, floribiis breviter pedieellatis , siliqiiis erertis, angiiste ollipticis, stylü brevissimo apicnlalis, pedieello «Terto loiigiori- bus, valvis medio cariiiafis. Piauta pereuiiis pluriceps (s. breviter slulonifera?) caulibus interne dense albido-sqiiamosis, foliis scilicet iniperfectis tectis, dein in folia perfecta dense rosiilata transeuntibus, quae distfu- ctum peiiolnm band possidenl, sed »'x basi latiore dein an- gustiore iu laminani lingnlatani obtnsiusciilani obtnsamve ntrin- que denle unico duoi)iisv<> breviltiis plus minus ol>tnsis in- slrnctam sensim iranseiint, et glabra siinl praeter inl'eriorem marginen) dentinmque apices tt totius folii apiceiu, quibus in iocis pili siniplices plus minus rari conspiriuntiir albi. Siir- git ex rosula t'oliornm canlis lloril'er , dein ad 4 poll. altuioribiis crecto- patulis. Calyx vix linoam altjis, sepalis ellipticis obtiisis, an- gnste albido-ruargiuatis. Petala alba bis paullo longiora, sta- Miina vero iis breviora. Siliqna 3 lineis vix lougior et linearo circ. lata, stylo lineain longo snperata, cui insidet stigraa ter- minale crassum et stylo latins; valvae a basi sohitae, cou- vexae, enerves. Semina ovato -orbicnlaria corapressa dilnte fusca 1/3 lin. circ. longa. Adn. Eodeni modo iit Cardamine.s speiies haec planta p foliorum apioibns terrae incumbeutibus novas plantnias giguit, iit in nnico speeimine vidimus. Draba «illiesii Hook, et Arn. in Hook. Bot. Mise. III. 137. Hand iuntile erit diagnosin anotornm citatornm uotis aliquot e pLinta Chilensi a b. W. Lediler in plant, exs. a Hohenackero editis in lapidosis cacuminnin sumniae Cordille- rae de Hanco dictae Dec. m. 1^54 collecta desunitis augere, cujus specimina duo racemi apicc llorentia basi ejus fructifera «•t siliculas aperientia vidimus, difFerentia a verbis diagnoseos „siliculis nee glabris nee conlortis." Pubes omnes partes praeter petala styluinque obtegens e pilis albis composita est , apice bifurcis. Planta perennis ut ex basi caulis emortui juxla llorentem concludere licet, sed multiceps forsan est, radicem non babrmus sed caulis sub- (erranearo partero cum foliorum rosnia et caule, circ. 5 poll. longo, foliis sessilibns 5 — 6 obsesso et raceraum bipollicarem gerente. Rosularum folia */, circ. poll. longa, 2 lin. lata, ob- longe-lanceolata in petioluro attennata haud discretum, apice 414 acDla, utriuque dentibiis paiicis (ad 3) aciitis erei tis instriMta, caiiiiua quo altins adsceudunt oo breriora, basi aii vexae ab apiee solvnntur. Semina 30 — 40 in quoqne loculo fiiniculis deorsum eurvatis appensa, anguste ellipsoidea vix '/s lin. longa, dilute fnsca. Calyx ex liitesoenti viridesccus. Petala lutea calvee longiora ex nngnirulata basi in lamiuam ovalem obtusam transenntia. Stamiua saltem majora calyce panlulura longiora. Sisyiiibriiiiii Ateiaophylltiiu Gill. mst. Hook, ot Arn. in Hook. Bot. Mise. HI. p. 139. n. 39, aftinc videtnr plantae Lerblerianae in pl. exs. Cbil. ab Hohcnaekero editis snb 4T6 n, 3080. data et iu pasi-nis (Pampas) terrae Pehenchuorum Dor. 1854 lecla. Non minns de ;^enere quam de specie dtihins sinn, se- miria matiira non aderaiit: a speciei siipra nominatae diagnosi I. V. data difFert foliis inferioribns integerrimis nee parce et grosse dentatis. — Piaufa perennis glaberrima, eaiile strUto ereoto ad \^/\ ped. alto , inferne simplici, superne ramis ali- qnot (5 habeinns in 2 speeim. majore. 2 in minore) pateotibns iit canlis apice raeemiferis instruoto, foliis linearibus integer- rimis eanli adpressis vestito, panris et panio latioribns foliis ad basin rosnlam parvam formnntibns. Racemi phiriilori, pe- dicellis sub augnio seroirecto majore patentibns; siliqnis erecto- enrvnlis angustis apice aontiuscnlis et styli brevissimi apice Stigma crassins et brevissime bilobnm gerente termiuatis. Flo- res parvi (albi?) sepaiis lineam altis ellipticis albido-mem- branaceis in margine; petala bis longiora , ex angustiore un- gnirnlo sensim in laminam ellipticam dilalata. Pedicelli in- feriores 6 lin. longi siliqiiam 8 — 9 loogam et fere 1/3 lin. latam ferunt, in qua seraina subdena in unoquoque locnlo nnica serie disposita auguste elliptica. Folia crassiuscuia , forsan cum tota plaiita glaucesceulia, rosiilae 6 — 7 lin. longa elongato - lingulata integerrima (fere nt in Silene Otite) eaulina infe- riora breviora et obtusiora, dein longiora et acutiora (ad 9 lin. longa, dimidia linea angustiora), superiora dein paullo breviora at semper acuta. Summitas partis subterraneae omniuo similis est eidem parti in Silene Otite in collibus no- stris siccis rrescente. Ex habitn cum ceteris Sist/mbriis non congrno proprium censeo genus, quod aliis observandum re- linqno. Uiiibellatae. Hydrofotyle Bonariensis Lam., DC. pr. IV. 60. n. 7., W. Lechler. pl. Per. ed. Hohenacker n. 1555. In glareosis 477 pr. Arioa Maio in. 1854. — Forma «. muUißora I. c. Longe lateqne repit, habemns fere sesqiiipedalem, radices teuuos e nodis protrndit eopiosas et folinm nnicuni hinc inde iMim caule nnibellifero s. scapu, melius peduncnio commuui, qui saepins potioluin superat et interdnm dnplo lono'ior evadit. Umbella simnl siinpJex et composita et prolifera est. Bowlesia tropaeolifolia Gill. et Hook, in Hooker Bot. Mise. 1. p. 325, W. Lechl. pl. Chil. ed. Hohenaeker u.2980. Territ. Pehnelchorum, in urabrosis ad pcdes rupinm Cordille- rae de Eanco, Dec. m. 1854 leel, — Congruuut qiiidem dia- gnosis et deseripiio loci citali, at piantn Lechleriana recedit foliis semper 5-fidis uer unquam 7-fidis et niinoribns, maxi- moriim enim lamina a sinn ad apiceni lineis 5, et trausverse ab nltirois loborum apicibns liu. 8 metitnr, nnicam ad duas nncias lata sunt in Gielliesiana. Planta graeilis debilis ra- inosa, aliis ul videtur iunixa plantis, sed band volubilis. Pili steliati radiis 2 — 6, iu superficie foliorum valdc dispersi et pauciradiati , in pagina int'era densiores pinriradiati sicuti in pedunculis petiolis caljcibus, in adultioribus partibus eva- oescnnt. Folia omuia inferiora 5-tida, summa saepins oppo- sita tritida s. triloba, lobo medio interdnm elougato , iat^^ra^ libns mnito miuoribus. Pedunouli folia louge dein snperant flores ferunt 3 breviter pedicellatos. Petaia auguste ungui- culata dein fere ovata acutiuscuia, medio nervo percnrsa, alba, extus paucis pilis stellatis adspersa, y^ lin. longa. Stamina petalis breviora, autheris subgloboso-didymis. Discus epigj- nns satis crassns. In frnctn juniore adsunt ralyeis laciniae trianguläres arntissimae ciliatae snli disco v quo procedunt stjli dno divaricato- extus curvati. Meriearpia , quornm alte- rum interdnm aboritnr, pilis stellatis adspersa, angusta coni- missura in carina veutrali cujusvis ,sita inviccm juneta sunt et dorsalis extera pars coucava est, ita ut iu sectioue trans- 478 ifersnii fignras «Inas fcre seniilnnares offoranl dorsd medio convexo coiijiinctas cl coriiiilMis »'Xtiis versis , jiigoniin vix vesliiiia reperimus, cpleriim e liasi latiore obtiisa sursuin au- gnstiora, apire rosidiiis partihiis lloris coronauUir. Matura nou visa sunt. Qua ex doscriptioue elucei , haiir Bowlesiam fructn siio differre tarn ab illo Boivlesiac fenerac Spr. (Lk. et Otto Ab- bild. 1. i.) , quam a charac(ei'o apiid CaDdolliiiin dato (si inaturis eadeui esset iiidoles^. Mgiirae fructiis in dissertatioiie Ach. Ricliard de Ht/drocotj/lfs (Tab. LI. u. 3.) haud opti- inae C. tacieni externain l'ructiis, E. internam repraesen- tant, sed Fig. D., qiiae friiciiiro trausverse dissectiiin praebere dicitar, falsa iiobis videtiir, eifert eiiini dimidiiim frnetiini s. mericarpium qiioad externam ligiiram, et siinul interna duo locularaenta depiota sunt, qualia et in fruetu perfecto haud ad- esse possint. Frago«ia crenata Rz. I*av., DC. pr. IV. 76. u. 3, W. Leehler pl. peruv. al> Hohenackero editae n. 18J6. Ägapa- tae in rupiltus umbrosis Jan. in. 1854 Hörens lecta. Quan- tum ex diaguosi apud Candollium concindere licet planta suppetens hujus speciei est, sed aliani cum ea commixtam frnctiferam accepirans stirpem, quam novam et indesrriptam ejusdem geueris speriem censemns et hie deseribinins. Mo- nendiim pilos setiforines hujus plautae eoinpositos esse e rel- lulis multis longitudinalibus juxta se positis et sat crassis pa- rietibus iuterstinctis, ceterum pellucidis, pilos nunc esse oronino laeves, nunc denlibus erectis fere pilo adpressis esse rouni- tos, apice verum acutos. Fraguisa biloba n. sp., toliis late ellipticis, basi acu- tiusculis apice bilobis, lobis obtusis, ceterum integerrirais utrin- que piloso-setosis, umbella inter folia sessili? — Ut yidetar 479 haec planta altins rcpertn est aiil in nipestribus aridioriixis, folia enim seiiescentia e( fero exsncoa videntnr, pilis setiilas potiiis noiniiiandis fiilvis magis in siiperioro, quam inferiore pagina teclis. Ab radice lignosa, absqiie dubio profiiude ter- ram intraiite et r.imosa multioeps densiisque caespes (diametri bipollicaris in spccimine nostro) nntritnr, qni coniponitnr ex foliis iinuiorosis , qtionim plnrima inferiora jam longins inor- tna fibras modo praebent ex petiolis derelictas, petiolosve absqne iamina superslites, vario modo abrnptos, folia tota emortna et jiiulora vireiitia. Petioli siibtiis ronvexi supra pla- niores, latiuscnli, ad basin latiores variae sunt longitndinis, rarius ad 8 liii. exteiisi. Lamina 5 — 6 )in. longa, 2 lin. lata atit pauliiliini latior, saepenumero minor, ad qnarlam ter- tianive partem biloba, lobis angnstissimo acuto sinn sejiinctis obtnsiiisculis. Pili in foliis ex bulbo quasi oriuntur e multis oellulis tougitiidinalibiis juxta positis pelincidis luteis compO" uuntur et quodammodo Filicum nonnullaruni paleas vel Musco- rum froudosorum folia angusta aemulaulur, iuprimis quam dentibns quoque sint instiueta, t* cellulis simplicibus extus rurvatis acutis formatis, apice altenuati acnti simplici cellula terrainaiilur. iVleriearpia a oalyoe stylisque extus curvatis cum stjlopodio coronata, rntniidata, a dorso compressa, raar- giuibus eonvexis libera, commissiira ventral! magn.i juncta, omnino iilabra et laevia, striis jugalibus tribus in dorso ele- vatis, diiabus coraniissnralibus ; paries merioarpii satis crassa viltis nullis ornata. Albumen nigricans compressnm iutus piaunm. Mulinuin luicrophylluin Fers., DC. pr. IV. 79. n. 4. — Plantam a W. Lech 1er in terra Pehueuehorum ad saxa in pascuis (Pampas), Dec. m. leclam et sub no. 3000 in plantis Chii. exs. a Hohenackero editis mecum communicatain uo- vam proponere non audeo, icoue Cavauillesiaua a me haiid visa, si coiifnsion« iii in Roein. et Srhnltesii sjste- mate respiclo et Lagaseae seiitentiain genns esse Miiliuuiu in posteruin fors divideuduin. Melius eiit nostram describere et seriori aceuratiori scnitalioui relinqiiore. Habitu suo aemula- tur pliires plautas alpinas, quae caulibus snis raiuosis et reli- quiis foliornni emortuoriim squainosis tectis, uigrirantibus solo immcrsae sunt et snperiicicra ejus cespitibus paryis, ex api- cibus rarauloruin corymbose disposilormn foliosis corapositis decoraut. Radiees validae protnude in terra ex caule ligues- cente ultra duas pollices alte procednut. Folia petiolala ter- nata, petioli ad basis dilatatae luargines pilis albis laneis, crispulis scilicet, iustructi, dein augustiores, extus convexi glabri, toti 3 — i lin. loiigi; laniina e tribns foliolis sessili- bus, caruosnlis, extus convexis intus planiusculis, oblongis, basi angnstioribus apice obtusis et pilo albo longinseulo ter- iniuatis 1 1/2 — 2 lin. longis, 1/2 ^^^^- üueam Jalis glaucis glabcrrimis. Pedunculus terminalis ^/4 poli. circ. lougns, hiur lüde in cespile apparet, leviter sulcatulus et lauugiue parce adspersns, apice nmbellam simpliceni fert e radiis lin. circi- ter longis et involncro e foliolis elongato- triangularibus eilia- Us (petiolorum Itasibus) detiexis t'ultam. Calycis laciuiae par- vae ovatae acutae persistentes. Petala lutea uuguiculata, la- miua elliptica acuta. Stamina bis breviora , antheris subglo- bosis. Stylopodinuj in fructu depresso- conicum, styli breves erecti. Fructus quem perfectnm non vidi, fere rotnndus, a dorso valde compressus, 2^/^ lin. latus, 3 lin. altus, calyce stylopodio stylisque apice coronatns, glaber laevisque, e meri- carpiis angusta coinmissura conjunctis planinsculis (Icntifor- mibus quasi) extus jugis tribus intus 2 leviter elevatis per- cursis, margine ut videtur paululum incrassatis et basi leviter emarginatis coinponitur. 481 Mulinam spinosuui Pers. , DC. pr. lY. 79. u. 1. W. Lechler pl. Chil. ed. Hohenacker n. 2896. In derlivitateCor- dill. de Ranco in territ. Pehiielchorum, Dec. m. 1854. — Folia in diagnosi Caudolleana diciiiitur in caiile 5-par(ita, qnalia non habemus in specimine Lechler iano, nee in Poeppigiano (Coli. 111.83), nee in Besseriano (n. 101), sed semper tripartita, attameu cum sequeutibus speciebns M. prolifero et Echmo, qnibus folia tripartita addicuntnr, haud conjungerc possuraus, quia umbellae sint niultiflorae iuLech- leriano et Poeppigiano et foliola involueri distincta. Specimen Besserianuin frnctns juniores ferens umbellas praebet 6— 8-floras, radiis inacqnalibus, quare ad M. proli- ferum accedit e diagnosi, sed nnilibi prolificat. Omnibus hiscc speciebus petioli vaginantes glabri adscribuntur, in spe- ciminibus supra allegatis vero margo vnginae clausae et pe- tioli inferioris pilis setiforroibus est ciliatus, ciiiis hisce in sperimiue Poeppigiano, in Chiles australis campis lapido- sis adAntuco, Decbr. m. florente leeto , rarissirais fere nullis. Pili vero iis supra in Fragosa descriptis similes sed non denticulati. Sfiphogeton andicola n. gen. et sp. Genus ex fructu iraperfecto nondum maturo distinximus, quod secundum ob- servationes nostras pertinet ad Sect. 1. Orthospermas nm- bella composita, fructu vittato paucijugato, mericarpiis raar- gine apteris, sectione transversal! semiteretibus, quae ad trib. V. Seselinearum nos ducunt, inter quas genera corapa- randa sunt foliis varie laciniatis planis gaudentia, et meri- carpiorum inter se aequalium jugis 5 aequaliter dispositis crassiuscnlis, lateralibus non marginantibus, valleculis l-vit- tatis, calycis limbo minnto. Quae omnia Xatardiam Meisu. et Z. plantam Pyrenaicam a nobis haud visam spectant, cni autem non adjudicamus, quum patria dissuadere videtur, äSr Bd. 4s Heft. 31 petala ot stjlopodiiim difFerentia sunt, qiiare des^criptiouein addimiis. Radix perennis snblignosa descendens, trausverse corrii- gata (an exsiccatione?) nigricanti-briinuea, apice folia pliira petiolata caulesqne pliires breves sulcatos forsan et augulatos, raniosos , glabros sernipede band longiores prodens. Folia tarn radicalia dicta, quam caulina petiolata, petiolo sensim et longe dilatato , vaginante , lateribus vaginae pallidioribas teuuioribns, in niaximis foliis 2'/<: poll. longo cnm lamiua ^- poilicari, in caiiliiiis foliis ramos erectos jain a basi interdura Orientes , urabelliferos fulcieutibns breviore , vagina magis in conspectnm vcnieutp, seniper extus convexo snicato, intus pro- funde oanalicnlato, superue pilis laiiiinae scabrinscnlo. La- miua lentis ope adspecta pilis brevissimis patentibus rigidulis scabriuscula, pinnata , pinnis bipinuatitidis, laciniis acuto sub angulo sejuuctis, oblongis sublanceolatisve acutiuscnlis mar- giue rcvolntis, laciniis primi ordiiiis in pinna infiina 10 circ. lin. longa, 5 — 6 lin., secnndi ordinis % — 1 lin. luetientibus. Nervus inedius in partitionibus otnnibus subtus proniiuet et substantia folii aliquantulum crassa videtur. (Jinl>ellae pc« dunculatae involurratae, conipositae, radiis inacqualibus pauci- äoris. luvolucri foliola foliorum laciniis v. foliis parvis ses-^ silibus simiiia, interdum integra, unnc trifida v. tridentata, valde ioaequalia , mox umbollam altera superant , reliqna ad- aequant, mox omnia umbellae sunt aequilonga v. breviora, involucelli sunt minora simplicia, oinnia ut folia pilis minutis scabriuscula, quibus et scabriuscula sunt radii primi et secundi ordinis crassiusculi augulati, quorum longitudo conjuneta ad 6 lin. adscendit. Flos cum oyario 1 1/3 lin. longus; ca- Ijcis margo minutus nee evidentior in fructu , in quo stjlopodium cingit. Petala V2 ''u. longa, late subrotundo- orata vix acutiuscula , valde convexa , margioe miua- ^13 tissime ciliolata, lutea? Stamiua petalis breviora, au- theris subglobosis luteis. Styli 2 brevissimi erecti , apice leviter divergentes, dein in frnctii paullo lonj?iores magisqne extns cnrvati; Stigma paulitlnm cr.issins snbcapitatnm. Stj- lopodium depresso-convexulnm. Fructus ferc matnrns (disce- debant eniin jam inericarpia in paiicis) cyliudraceo-ellipsoi- dens, l '/2 lin. longus, e mericarpiis 2 semicyliudritis basi apiceque paullo angustioribus, vix ad commissuram leviter et aoguste contractis. Mericarpia dorso jugis 5 aequaliter dis-' positis crassiusculis , pilis minutis rigidnlis patentibus adsper- sis, lateralibus extiinis juxta fissnram commissuralera positis (nee sese tangentibus et marginantibus sed angusto iiiterstitio ab invicem sejnnctis); planum eomniissurale planiusculum mar- gine angusto acuto ciuctum. Yittae solitariae in valleculis planiusculis dorsi, dnae in piano commissurali, apice contiguae latiusculae nigricautes et hoc colore jam extus conspicuae. Spermophorum satis validum ad basin usque fissum. Albu- men intus planum, extus couvexum , totam cavitatem fructus explens. Falerianeae. Valeriana cepltalantha n. sp. W. Leehler pl. pcruv. ed. Hohenacker n. 2044. Tabina. Jul. m. 1854. — Ad sectio- nem Phu sub §. 5. caul. herbar. non scand., fol. omn. pin- oatipartitis iuserenda. — Diagn. Glabra praeter basin petio- lorum v. foliorum infimam; foliis radicalibus petiolatis, lan- ceolato-oblongis pinnatisectis, segmeulis primariis basi cu- neatis pinnatifidis et digitato-pinnatifidis, laciuiis ultimis ob- tusissimis varie conflueutibus, caule foliis plus duplo longior« erecto, foliorum miuutorum paribus 2 instructo , 3 — 4 ramos oppositos breves apice cum caule llorum glomerulos orbicnlares gerente , bracteis late ellipticis basi angustioribus, obtusis albidis medio coloratis. 31 * 484 Ad F. globißoram Rz. Pav., DC. pi. IV. 639. u. 67. accedit at differre videtiir uostra: laiile inulto elatioro, soliim- iQodo ad nodos hispidiiio, foliorum piunati-sectonira segmpii- tis haiid sinuato-dcntatis, t^ed obtnse piimatifido - lobatis. Atiamen plaula Lechieriaua Riiizianae varietas tantiim elatior in hiiiuilioribiis iocis cnata esse possit. Radicis 3 — 4 liu. supia erassae uigricantis et odore valerianeo praeditae coUiim foliis vivis pliiribiis et emortiio- ruin reiiquiis coroiiatum docet plautam esse pliirium auuo- rum. Folia rndicalia v, basalia erecta 31/2 — 41/2 poll. alta, petiolum habent basi seusim latioreni et pilis parvis albis pa- teiitibus extus et in mar» ine instriictum, dimidio folio longio- reni et Jainiuam augustani ,6 — 8 lin. circ. latam (asplenioi- dcam s. pedicularioideaiu quasi) pinuatisectam, segmeutis ex alternis in opposita transeuntibus, siirsum et deorsum de- cresccntibiis, inferis remotioribus, supreiuis paululnm conflueu- )ibus, omnibus basi augustatis hinc quasi petiolulatis, plus minus piunatifidis, hinc crcnatis v. lobatis s. lobato-incisis, lobis s. laciuiis seroper apice obtusis v. obtusiuscuiis. Caulis florens minor 9-pollicaris (cum fol. basal, fere 5- poll.), dein fructifer pedalis et ultra; florifera supera parte primum minore, coutracta quasi, dein ad 4 poll. et ultra elongata, iuferue praeter duo paria foliorum oppositorum nudus sulcatulus gla- ber, quae folia caulina plerumque parva et miuuta, parte vaginali hispidula invicem cohaerent et laminam feruut sim- pliciler pinuatifidam , laciniis linearibus. Rarius par foliorum longius petiolatorum et radicalibus omnino similium in infe- riore caule cernitur. Pars ilorifera compouitur ex internodiis 4 — 5 sursum decresceutibus, bracteis ad basin munilis, quae inferius foliis caulinis similes sunt, mox vero multo simplicio- res et simplicissimae evadunt; ex axillis earum nascuntur ramuli solitarii breves v. brevissimi, quorum inferi primi et 485 secundi paris uiinc pollioares fiunt et ramnio uno alterove laterali brevissimo floria^ero rirca inediiini vel snb apice sunt instrnrti, qna ex cansa habes ramnlos capilulo uiiico termi- 'flali, alios nim secnndo miiiori ad medinm ramiiluin, alios cum 2 sibi oppositis capitnlis in medio ramnio, aiios denique cum capitnlis tribns apioo conglomeratis; nnnr brevissirni et fiiinplicissimi reperinntnr, altiiis siti semper infimis breviores ita nt saepins ilonira capitiila snperiora sessilia sint. Diame- tro capitula matura ^audent 3 — 4-lineari, globosa apparent iu siccis et composita .sunt ex ramiiicatione abbreviata et valde contracta cymosa , cni insident bracteae latp ellipticae basi leviter angnstatae obtnsae, albidae , in medio versns api- cem colore sangnineo affnsae marginem band occnpante. Frn- ctns late ovalis, ^/4 lin. altns, compressns , in altero lou- vexiore latere striis 3 mediis elevatis percursns, apice acntior et i'oronatns pappo pinmoso s. calyois lirabo raembrauaceo al- bido in 5 setas plnmosas varie cnrvatas frnctum plus dnplo snperantes excnrrente. Valeriana arineriaefolta n. sp., W. Lcchler pl. peniv. ed. Hohenacker n. 1798. Sau Antonio in rnpibns nmbrosis Cordiller. Jan. m. 1854. — In sectione III. Phu ad §.3. canl. herbac. nou scandentibns, f'ol. omn. indivis. pertinet. Cum f^. coarctata et scrrata Rz. et Pav. inßorescentia oonvenit, reliqnis vero notis recedere videtiir, ab ntraqne foliis lineari- bus V. anceolato-linearibiis, pilis brevibns asperinsculis et pappo pinrooso. Habitn sno Plantagincm qnnndam raespitosam percnnem foliis angnstis integenimis instrnctam v. melius Armeriam uf A. maritimam aemniatur, e oaespitibus emittens canlem di- giti rainoris v. m.ijoris longiludiiie , infcrne niidum, glabrura, dein (lorum glomerulos ferentem , quornm inferiores a supe- rioribns spatio parvo remoli spicam basi interrnptam simniant. 486 Caiilis iit so^-pins in plaiitis alpiiim esse solet abbreviatiis rn rhizoina transicns foliis emortiiis deiise vestitum, ramosura, ramis aliis fuliiferis, aliis cum foliis et caulem florigeriim protiudentibiis. Folia circ. 8 — 9 liii. longa, saperne lineam lata e latiore basi rigidulis pilis brevibus ciliata et pallidiore, hiiic et evidentius trinervia, seiisim angnstata in laminam an- gustiorem, linearem vei leviter lanceolato- linearem, acutiusc»> lam, carnosulara, nndiqiie pilis brevissimis erectis adspersam et filiatam. Cauiis Üorifor ad 2^2 po\l. longus ab medio fere florifer, interne uiidus sub intime glomerulo folia diio minora interdum ipso longiora Habens, sub seqnentibns minora vix conspicua et inter bracteas occnita, in speciminibus nostris duo glomoruli inferi remoti, imus nempe a seqnente 5 circ. liueis, secundus a tertio rix duabus , reliqui conflunnt in in- florescentiam spiciformem terminalem obtiisam. Bracteae iis praecedeutis speciei similes raedio fuscatac apparent in siccis indicantque simili modo compositara esse inflorescentiara e cymis abbreviatis uti in Lahiatarum ordine. Flores et frn- otus haud reperimns sed soluramodo pappum hinc iude inter bracteas haerentem , qui ex membrana parva basali pellucida frnrtum coronante et setis 5 elongatis plumosis constabat. Rnbiaceae. Coccocypselnm ambellatnm Poir. , DC. pr. IV. 396, W. Lechler pl. peruv. ed. Hohenacker n. 2403. St. Gavan in lapidosis, Jul. m. 1854. Fructus caeruleus. — Specimiua inter ranscos repentia pilis adpressis snbstrigoso-pilosa, in foliornm snperKcie duplicis generis sunt pili fere aurei lougio- res et breviores commixti , in caulibns vero albidi reperiuntur et vinoso-rubri satis densi, rubre illo colore in ipsis caulibus et hiiic inde iu foliis occurrente. 487 Anotis pilifer« n. sp., W. Lpchler pJ. periiau. exs. ed, Hoheiiacker u. 2091. Tabina, Jiil. m. 1854 lect. — Ad pri- mam sectionen» geiieris ,,Erei'cotfs'' pertinet, qua in sectioue autem diversitas quaedain iu stipularum formatione ofTeiidltiir, ju aliis euiin , ut in A. microphyUa et nostra , folia ad basin laxiore inembrana tnincata connrcttintnr cujus in medio est Processus subulatus; in aliis ut in A. thtjtnifolia stipula est triangularis acutissime bifida , in aliis ut in A. Ccrvantesii triaiigulari - ovata integra, quoeum charactere et folior um for- ma cohaerere videtur, in aliis ut in A. Satzmanni pili plii- res albi conspieiuutur iu eonnectente petiolornin stipulari parte. Qnae slipuliirum varielas, quuni in caljcis sinubus ^saepins revertere videatur , ex generis charactere expeJIit notam de sinubus nudis intcr calycinas laciuias , uisi forsitan melior rerum cognitio nos docebit plura genera sectionesque hie esse distinguenda. A. ramosissima huraifusa repens lere glabra foliis dense confertis, linearibus sensim acuniinatis pilo brevi terminatis lucidulis, membrana connectente stipulari truucata, medio processu subulato brevi iustructa ; fiores terminales subsolitarii sessiles, calycis laciniis breviter piliferis tubum circiter aequautibus et corollae tubo plus duplo brevioribus, jpbis corollae intus pubescentibus. Ad genus RachicalUs aocedit et forsan cum aliis Ano- tidis speciebus ei admovenda est species quae Thymi nostri Serpylli adinstar inter uiuscos et Lichencs in terra repit, l'oliis vero arcte congestis iu sunimis raraulis, sessilibus, ^ lin. pauUo longioribus, '/3 ''"• lat>S) crassiusculis, lucidulis, in pilum brevem album exciirrentibus, et in acumiuati apicis utroque margine pilis paucis brevissimis rigidulis instructis. Flos terrainalis sessilis plerumque solitarius, calycis obeonici 1^/4 lin, alti laciniae quatuor. e latiore apice sensim acumi- nftjae et in pilum brevissimum excurrentes erectae, tubum 488 circ. loii^itndine aequautes, siuubus iuterjectis obtiisis et pro- cessn minuto siibulato inedio notatis. Corolla tota 3 lin. longa, tnbo cjlindrico apice sensiui panlisper dilatato, extiis (in sicco) uervis leviter elevatis percurso , 2 lin. longo, limbi laciniae 4 ellipticae acutiuscnlae lineam circ. loiigae, dein extus ciirva- tae s. reflexae, inargine intus flexo inirassatac et pagina in- terna ininiite puberulae, corolla reliqua omnino glabra. Än- therae ex fance prominentes ellipticae luteae. Stylus longi- tudiue antheras paululum superans , stigmate terminali rix incrassato obsolete bilobo. Fructus non visus. Anofis I. et in R. Srh.Svst. V. 188, DC. pr. IV. 509. Planta pessinie nota , quam ab comite de Ho lfm an n s egg accopissc videtnr Linkins, re- perinins eniin in coniitis niannseriplo Psijchotriam satnbt/ci- nani cnni bac diaguosi et nota: „stipnlis obiongis obtnsis, deciduis: foliis obiongis ntriuqno aeuminatis , panienla ternii- nali cyniosa. Hab. ad Tocoantinos Bras. Sieber. '• Regio quam nomine „Toccatins" designavit coniitis famulns rubicu- larius in provincia Par.\ si(a est eomesque eam ab inrolis no- mon accepisse pntavit quare scripsit „ad Toceantinos." Plantam neu vidimus uec in berbario W i I Iden o w ia n o adesso videtnr. E desci'iptioniliiis diagnosibnsqne ad buni- nsqne diem datis re- coguosei nequit. Addimns paucas Brasilienses huic generi adscribendas species, qnas in berbario proprio servamns: Psychotria (?) piibifi^era n. sp., piibe minnta ilavescente undique tenuiter tecta; foliis petiolatis iate angnsteve ellipticis 515 utiiiiqiie acuminatis, stipnlis vagiiiain lnevein laxain in intor- pptiolaris partis convexiorc inargiue sulmlalo - dpiilionlatam formantibiis; inflorescentia tcnniiiaii cyiiiosa repetito (ri- et tPtrachotoma ; floribiis pfdioellatis, calvt'is liml)o lirevi, brevi- terqiie acute deiitato, corollae extns deiise piihenilae alaba- stro clavato, 5-roriiiciilatn , tiiim ciassiuscnle cylindraceo le- viter siirsnm orassiore, medio circiter intus parce piloso, li'inbi laciuiis . . .?, antheris linearibus ex t'auce emersis, styli his bre- vioris stigniale brevissime bilobo ; frnetu ... In Brasilia leg. 5 eil 0 w. — Pubes Uayescons in pagiua inferiore t'oiiornm in primis in nervo medio evidontius e pilis brevibus coniposita, in ju- nioribus rauiis petiolis et iu ooroliis praeeipue pulvernlenta apparet, in junioribus partibus densior, in adultis rarescere coepit in primis in pagina l'oiionim snpera. Canlis fruti^'osus dichotome ramosus; nodi stipnlis longius, salteni pro parte, snperstitibns et cicatricibns folioriun promineutibus crassiores, internodia dein subteretia, levi eanaliculo ex parte interpetio- lari decnrrente uotali. P'olia vulgo gracilioribns, ad snmmuni 6 lin longis, supra canalicnlatis , et cicatricem lere orbiciila- rem , proniinenteut et in medio ligni fascicniornm cirnilum praebentem relioqnentibus instrneta sunt petiolis. Laniina maxima 5 poll. longa, 2'2 lin. in medio lata, plernmqne mi- nor ad longitndinem 2 poll. desiendens, fere aequaliter utrin- que acnminata, membranaeea ; pagina snperior opaca dein glabrala, inferior pallidior vix aliqno nitore praedita, ad ner- vnm venasqne primarias, nirinque 8 — 12 circ. patentes, ad- scendentes et versus marginem arcnatim, ceterum vennlis laxe anastomosantibus eonnexas , cum petiolo, stipula et proxima ranlina parte ttavescenti -hirtella , reliqua parciiis. Stipula eupulareni vaginam, inter petiolos paullo altiorem et margine ronvexiorem , dentibns nonnullis acutis, niediis paullo longio- 33* M6 ribus, reliqiiis feie snhiilntis iiislriictam , dein siipra petiolos Ccanlein ciiigentein effornial, nijiis margo cititis ohiilerat dum inferior pars longins reiuaiict. Inlloresccntia pediinciilata fo- liis summis hrevior cyinosa, ter qnaterqiie ramosa, florilnis pedieellatis, saepins hiliraoteolatis, bracteis angnstis aciitis ramos fiileientibiis. Flos diiabus lineis paululinn altior, ralyx dimidiam lineani aequat, limbo breviler repando-dentato , doii- tibus aciitis, sinubiis lalis. Corollae alabastruiu tiibuni la- tiusculnni lineani loiignni ofiert , laciiiiis iimbi ubi ad basin conveninnt corniciilum breve obtnsnm extns porrectnra forinan- tibns, siia sponte apertis non visis , bino non satis clarnm qnantum antherae ex faiice promineant. Corolla dejecta appa- ret intra limbiun caljris patentem discus valde convexns hunc snperans fors melins stylopodinm vocandus. Hanc speoiem beatns amicns Ad. de Chamisso novam in schedula deelaraverat iiec haesitavi illins viri opinioncm raeam facere qiinm alabastri forma tantopere reredat ab onini- bus mihi notis. Co^nitio frnctns et eorollae apertae maximo- pere dcsidorantur. Psychotria syriiigaeflora : foliis petiolatis ooriaceis glabris, elongato - ellipticis ntrinqne breviter acuminatis; sti- pulis vaginam laxinscniam suprapetiolarem snbtrnncatam, ntrinqne in medio interpeliolari margine acnmen pugioniforme striftnm gerentem, roliquo marginc eiliatam formantibns, ey- mae terminalis sessilis aliisqne e superioribns axillis pednn- culalis anctae ramiticatione repetito- trichotoma puliernla, flo- ribns sessilibns et pedieellatis, calycis tnbo iuferne angiistiore, limbo obtuse qninqnelobato. Corollae tubo brevi sensim dila- tato, laeiniis Iimbi oblongo-ellipticis breviore, ad fancem dense piloso, genitalibiis exsertis, stigmalis laeiniis oblongis; frnctu .... In Brasilia legit Blau eh et (n. 3348). Kami apieem 517 habcimis floriferum , qiii glaljer f x tereti leviter aiigulatus videtur. Petioliis 3 liii. lon;ü,iis, lamina 5i/<,p. longa, 2 poll. in medio lata , ex nervo siibtus prominente venae nnnierosae breviores longioribns mixiae patentes apioe dichotome divisae et ramulis suis inter se aiiastoniosantos et proprius ad mar- ginein paulnlum revoliitnm areolarnni sericm f'orniantes. Su- perficies hand oniuis nitoris expers, pagina infera dilutior opaca. Stipulae pars iuterpetiolaris cire. 2 lin. alta cum acumine lineam longo, pars petiolo opposita angnstior late excisa, margo tennior pailescens, internus hoc in latere prae- sertira pilis dense stipatus. Ex axillis dnoriim ulliniornm pa- rium inlloresrentiae proveni\int; in inferiore pari fere snpra stipulani nasoitur utraque in axilla pedunciilus circ. bipollicaris dein in ranios 5-partitns repetito dichotome divisos cum flore alari , quae ramiticatio pilis minnds alhis adspersa et bracteis e Jatiore basi acute acuniinatis margine tennioribus et glabris l'nicitur, hinc sub Horibus nitiniis latcralibus bracteae dnae minores similes calycis tubnm basi amplecluntur. Flores bre- vissime pedicellati, calycis circ. lineam longi glabri tubo fere obconico, in lirabum obtuse 5-lobatuin (sinubus interjectis acu- tis) creclum iranseiinte. Corollac alabastrum clavaeforme, tu- biis brevis IVi '"'• altus, apice sensim paulo amplior, limbi laciuiis oblonge -ellipticis 2 lin. lojjgis dein pateutibiis et rc- Hexis; l'aux dense pilosa cujus margini insident stamina tota oxserta, antheris lineam loiigis, paulo supra basin bipartitam dorso altixis, Inteis. Stylus staminibns brevior apiie in laci- nias 2 oblongas stigmatosas primum sibi adpositas partitus. Ovarinm biloculare videbatur, loculis 1-ovulatis. Copia florum ante expansiouem Syringae alabastra quo- dainmodo acquantium et ut videtur alboruuj, foliis coriaceis oblongis et stipularum forjna satis insignis species. 518 Psycholria Jninliosioides ; foliis lireviter petiolatis ob- longo-ellipticis basi atteiiiiatis, apice acumiiiatis , iitrinque glabris, uervo meiJio subtiis prominente margiuato , venis pri- luariis pateuti -adseciulentibns vix coiispiciiis, margiiie angustc reilexo -, stipulae iiitorpetiolari parte longiiisciile biaciiminala; cyma termiuali longe podnneiilala fnlia siiinnia siiperaiile ver- ticillato - rainosa , dein raniis apice eynicisis; lloribiis sessilibiis in ;ipiciljiis laniiiloriiiii ternis eonl'ertis, calycis liinbo brevi cupnlitbrmi obsolete 5-(ientato siibtrnnrato, corollae alabastro cylindrioo, tiibo dein tnbiiloso sensini dilatato in dimidia ferc supera parte intus piloso et in iimbnm in 5 lacinias oblongas acntas exennte; starniiiibns exsertis, antheris linearibns. In Bra- silia legeriint Freireis et Seilo (hb. propr.). Rami obtuse tetragoni, t'aciebiis siileo exaratis, Folia maxim.i cnni petiolo 4 liu. longo 6^2 P- lu»c<'^ et ad 2 poll, inedio lata, pinrima miuora imino dnplo minora, basi in petiolum longius snnt an- giistata , apire breviiis, et aciitiiis acuniinata, iitrinque glabra^ supertieie opaea , pagina infera vix nitidiila pallidiore, nervo inedio ibidem proiiiinente et margiuato, venis vero primariis 16 — 18 utriiiqiie band bcne conspiciiis palentibus et margi- nem leviter reUexuiu versus adscendentibiis , veuulis reliqiiis in siibstantia verosimiliter coriacea nbsconditis. Stipulae in- terpetiolaris pars in dno acuta ariimina partita 3 lin. longa glabra, dejectani non vidimus. Pediinrnliis terminalis lere 4- pollicaris, cyniae lere bipollicaris ramis primariis vertitillatis qnaternis pollicaribns, cymiilas ter trichotomas cum flore alari ut omnes sessili , iiltiiui ternatim cougesti. Calycis '/2 ''^^• longi fubiis, qiii ovarium incliidit qiiod bilociilare et biovula- tiini crcdiiiHis, limbo coronatiis brevi patiilo ciipiilitormi sub- truncato , dontibus ejus saepius band conspicuis. Corollae ala- bastrum cylindraceiim obtiisum, dein tres lineas alta, (nbo tubnioso sonsim dilatato intnsqiie in superiore dimidia parte 519 haiid vaide piloso et in liinbnm in 5 larinias dimidiiim tiibum ac(|uaiitibiis Iraiiseiiiite; aiitlicrae lineares o faiice prominent. Psychotria ciliolata n. sp. In Brasilia legernnt Fre i - reis et S e 11 o w (hb. propr.j, l'oliis brevissime petiolatis late elliptieis, basi obtiisis, apice breviter acuininatis, nervo mar- gin.itis, iilrinqne glabris, nervo prominente, venis primariis ntriuque 6 — 8 prominnlis, patenli adseejidentibns inter se et cum nervo marginali anastomosantibiis, in axilla saepe scrobi- ciilatis, scrobiculo niido; stipnlae interprtiolari parte semi- rotiinda medio acumine stibniato pancisve eoiitVrti.s instructa; cyma terminali snbsessili brevi, l'oliis breviore, ter trilida, bracteolis ciliatis stipata, lloribns scssilibns, limbi oalyciui Inciniis 5 angnstis ciliatis tnbnm aequantibns, tnbo corollae iis siibdnplo longiore, limbi biinc aeqiiantis laciniis acntis, fauce pilosa. — Colore suo ex viridi Intesceiite in statu exsiccato aemii- laliir haec species Ps. paUcin'coidem, cifspidafam, facili ne- gotio distingnenda calyois laciniis longioribiis cuiri bracteis ciliolatis, dum omnes reliquae partes glabcrrimae sunt. Ramus quem habeinus dichotomc ramosus apparet, quura alter oppo- sitorum ramniornm semper desit, cortex laevis longitudiuali- er rimulosns, extns epidennide cinerea decedente tectus est, intus vero sordide argillacei coloris. Nodi vix crassiores, ci- catricibus peliolorum siibrohinda et stipularum liueari haud promiuentibus. Petioli vix 1 '/^ '"'• loiiiii snpra late canali- cnlati et in nervum supra caualiculatujii transeuntes. Lamina usque ad 3 '/'i poll. longa et 1'»/,; poll. medio lata, sed ple- rumquc minor interdnm dimidio , pagina infera paullo palli- diore; venae primariae debiles et majores, interdnm miuoribus et brevioribus niixtae, versus marginem in duos ramos divi- duntur, quibus se invicem jungunt, ramulos debiliores adhuc 520 ad uerviim inarginem leviter incrassauteni emitteutes. Stipulam in juniore foliato ramo haud vidimus sed in floriferis tantum iibi jam emarcida erat, pars ejus iuterpetiolaris haud cum petiolis juncta sed supra petiolos connexa constat e lainina depresso - semirotnnda , qnae cinn iniicrone niedio soiitario paucisve coufertis linoam est longa. Siil) ferininali infloresceu- tia folia diminuHutiir et inloruodia lueviora Hnut, prius semi- pollicaris tioribns magis congostis dein tit pollioaris et ultra. Bracteolae parvae acuniinatae et breviter eiliatae rainos l'ul- ciunt. Calycis tubus leviter siirsum dilatatiis, limbi latioris lineam long! laciniae obloiigac acntae eonvexiusculae erectae, breviter pilis rigidulis parvulis patentibus inprimis apicem ver- sus ciliolatae. Coroilae tubus latiusculus limbo calvcis sub- duplo longior, in t'auce pilosus, limbi laciniae tubuin aequau- tes acutae, margine et apicc leviter inflexae. Antherae ob- longac ntrinquc obtusae in brevi iiiameuto supra basiu ad dorsiim aftixae e fauce exsertac. Stylus brovis tubuin circ. aequans, apicc in 2 Stigmata brevia anguste lamelliformia partitns. Fructus junior calyce persistente et connivente co- ronatus, bilocularis, loculis 1-ovulatis, extus obtuse costatus, pericarpio vix costato, albumine igitur in costas haud abcunte. Costarum vero numerum haud tute perspicere licuit. Brevibus verbis Po e ppigian as, ab ipso collectorc ue- glectas species ad caicem producerc placet, ut quamvis nil de loi'o natali notum sit, inter denominata inseri possint vegeta- bilia. Psyehotria iieiirutricha i\b. , Psycholriu Poepp. hb. n. 1353. (bb. propr. spccimon unieum). — Patriani specialem collector iinilibi speeiebus siccis addidit quas iis tradidit, qui snbsidium niimmarium pro itinere tulcrant. Tota glabra prae- ter pilorum brevium series juxta uervnm paginae inferioris 521 proinineiiteitV disposilas. Rainiis siippeteiis leviter obtusissime ex tereti quadrigoaus , iateribiis snlco (an exsiicatione) haud profiindo uotalis, iiodis pauhiliini orassioribns. Folia petiolo vix 'i liu. siiperaiite affixa, late elliptira, basi obtiisa v. sub- obtiisa, apice angiistato -acuraiiiala , nervo veiiisqiie iitrinqiic 14 — 15 priniariis snb rerto fere augiiio procedeiilibns et dein quo altiores co citiiis adscendentibus, teniiioribus e( inviccm per veuam tennem submarginalem sese jungontibiis, interjectis aliis debilioribns et brevioribiis ex costa orientibns sed niox in rete solntis. In pagina stipora onilo annato aniniadvertis lineolas parvas pallidiores diversimode positas uatiirae igno- lae. Stipulae vaginam formanl iiiidique clansain ncc cnin pe- tiolis couuatain, laxiiisciilam trnncalaiii, '^ lin. circ. altuni , intns til ex pilis interdum proniinentibiis eiiicet, pilosain, in processus 4 acuininatos angustos 1 — 1 '/^ '•"• fl'tos ab invicein romotos, margini in regione marginnni petioloniin impositos excurrentera. Inflorescentiapaniculata pedunt'iilata, pediinnilo i'irciter pollicari, 4 poll. alta, ramis patentibiis Y4 poll. longis, ranuilis i — 3- Horis subraoeinose dispositis. Braeteae parvao e lata basi acute acnininatae. Calycis tiibiis brevis glabor, liinbus eo brevior et Jatior in 5 deiites latos depressos et brevissimo miirrone terniinatos abiens paucis sparsisque pilis minntis rigi- dulis in luargine extiisqiie obsessus. Corollae alabastriim late cy- lindraeeum obtiisinn ; ex quo Horis indolein describimiis: tiibns brevis intns ima basi nudus dein angiisto cingtilo piloso in- strnctns , supra qiiod HIanieiita inserta sunt, anthcris 1 '/.^ lin. longis linearibus erassiusculis utrinque obtusis fere in rnedio tubo cum filamento in dorso connoxis, iufera deorsuni spe- ctante parte bicriiri. Stylus ex medio stylopodio convexo et serius umbonato prodiens, a inedio in duas partes dividitiir, in qiiibus Stigma terminale obtusnm ramo suo band erassins. Plura videre non licuit , attamen ad Psychotrias pertinere videtnr. 522 Foliiim jnaxiHHim 6^, poll. loiigiim, pauUo iiifia medium 2 '/4 poll. Iftlnm, minus 4 p. longiim el 1 poll. 5 iin. ialiiiit. Psyehotria (? sectio v. j>eiiiis propr. Dicarenos iiob.) urophylla iioli., Poopp. hb. 11. 1578. Psijchuln'al (spei'imi'ii in herl)<)iio proprio). Glabra, t'oliis breviter petiolatis elliptico- lanceolatis candato -animinalis (animine plernmc|ne ciirvato) nervo iiiedio veiiisqne piiinariis oblif|ne adscendontibus et apice sensim atteiuialo, per aiiastomoses cum insequente junctis, juxla iiiargiiicm angiisle diapliauo - membranacoum procurreiitibus (ia- terjectis hrevioribiis ex nervo prodoiinlibus sed mox dissolu- tis) iilrinquo 11 — 12 siibtus promincntibus (foloratis) ; stipula marginem interpetiolarem utrinquo juxla petiolum dentem bre- vem subniato-conicnm ferentom pilisqno .serius magis conspicuis intus stipatum praebciite. luÜorescentia terminalis foliis brevior brachiale -ramosa, raniis bis terve brachiato-oymosis. Flores subsessiles, calyeis limbo acute quadridentato, eorollae tubo hasi latiore dein angiistato et in limbum latiorem in alabastro elaviformem (Hos apertus non visus uec fructus) exiens. Speciminis dcscriptio. — Rami obtnse quadrauguli ca- stauci s. rubro-tusci i'oloris, faciebus sub petiolo sitis leviter canaliculatis. Nodi parum incrassati. Petioli circ. 2 Iin. longi eicatrii-em pallidajn compresso- orbioularem pauiulum cicvatam relinqneutes, supra canaliculati. Lainina majoris iolii 5^/4 poll. longa j 1 Y, sub medio lata el abhiuc sensim dein citius attenuala in acumen elongatur, qnod linear dimidiae dianie- truin tandcni habet et plerunique t'aiciformi-curvatum est; uer- vus venaeque primariae margoqne folii augustus siniili ac pal- lidiorc r imi eolore tinguantur, quare in pagina viridi et subtus paulnlum palliüiore in qua prominent magis eonspicui. Stipula margo ramum supra petiolos cingens, ntriuque ad basin eornmpro- cessumdentil'ormem acutum brevem Yglinjongum erectum gerens, 528 pilis bri'vibiis in reliqno stipulav iiiaigiiio al» interioro pagina ortis stipata. lulloresceiitia termiualis foliis nltiniis dimidiis brevior pediiiiciilata liipollicaris , ramis semipolliearilMis ramu- lisqiie minoribus bracbiatiiü pateiilibns , ebiacleatis (an sein- per?). Flores siibsessiles sessilesfjiip ex alabastro 3 — 4 liu. longo descripti. Tubus ealycis brevis, broviorc liinbo at la- (iorc repando- acute 5-denticiiiato: oorolla l)asi latior dein contracta, apice itormn latior clavata , in angustiore (dbi parte (ioguluin pilorum sul» staniinibiis, qnorum anthorae lineares linearn sunt longae et rubro polline replelae. Stylus iuter stylopodia dno ealycis limbo plus duplo altiora obtiisa, surgit et stigniatc e dnabus hnnellis anguste eJlipticis cumposito ter- minatur. De fructu incerti sumus, reliqua vero uiouent plau- tam sui geueris esse nee iii praehel trnnraiain iiiidam titriiis- qiie ad petioli basin processii siilmlato instriirtam, sed Pro- cessus vix liiieae dimidiac loiigitiidinem habet, iu P. crocea bilineareni , qiiare in hiijns nascenti gemina vides selas 4 loii- giiis apice prostaiites, in illiiis vero obliise couicnm apiceni, ex procossibns brevibiis conniventibns. Praeterea P. croceae oorollae dimidiinn polliceiu iongae glabriusculae cum calyce et inflorescentia videbantnr; stirpis vero Lhotzkyanae grari- liores 4 -lineares et crassiusciila brevissima pnbe extns dense onm calycibus et inflorescentiae ramis teetae, quarc diversas haberem et hAnc Cujabensem interea uom'innrem Paiicoifreatn. Tertiam a Blanchetio in Brasiliae Serra Jacobine lectam et sub n. 2690. editain habeo. Diversa est foliis nuilto ini- noribns 1*/^ pol), longis, aliis vero et 2^/2 poll. metieutibns, venis utrinqne 6 — 8, stipiilarmn processibus e lata basi subii- lato-acnniinatis et (an casu qiiodam?) dein ciirvatis. Flores 5 lin. longi, corollain levissime pubernlain stjliis cniu stigmate terminali crasso exsertiis snperant. Frnctiis omuino similis illi P. croceae y quacum nunc jungimus hanc forinam. P. ehionantherain DC. pr. lY. p. 526. n. 13, quam in collibus Bahiae detoxit Dr. Salzmann, cujus specimen band recognovissem e phrasi diagnostica. Folia eniuj in no- stro sunt elliptico-lauceolata, basi inagis attenuata quam apice acuminata, cum petiolo 9-pollicari maxiraa fere 7 poll. sunt longa et 2 poll. in medio lata, alia 4 pollicum longitudinem habent ot 1 ^/^ p. latitudinem. Stipularum linea superstes pilis brevibus purpnrasccntibus obsessa erat, purpurascens quoquo color in foliis ceterum fuscis (uec in sicco viridibus) percipi potuit. Pedunculus 5-pollicaris panioulam corymbosam fere 4-pollicarem foliis longiorem reddidit; miuutissimam et ut vi- tletur viscidulani pubem in ramis poduncnlis et floribus reperi- mns. Bracteae minntae. Fructus vix 2 lin. altus, an matu- 526 rns? Non video, cur sit Palfroiircar spories , ah aliis spf- ciebiis recodcre videüir, 1*. iiiacrobotryii Rz. Pav. siib i\i/chotn'u , DC. pr. IV. 527. II. 19. Specimeii Pooppigiaiiiiiii ii. 1294. P. petiolarcin HBKth. Eadeiii ost l^sj/chotria cUiptica Willd. hb., Rom. Schult. Syst. V. p. 189. Specimoii Hnin- boldtianiim haiid oniui uota coiiveiiit cum specimine a Mo- ritzio siib P. petiolaris nomine prope Caripe lecto , iilti Augusto Honiit corolla liilea. Np nimis avidns iiovarnm spc- cienim videar, haec tanliiin e singiilis speciminihiis visis pro- fero. Specimen M o ri t zi a n ii in discrcpal ab H n m h ol d t i a- no, 1) majore partium glabrilio , in hac fcre ubiquc brevis- sinia tennissima pubes, inprimis in inllorcscentiae partibns evi- dentior; 2j stipiilis longins persistentihns ot nodos incrassan- tibus, c lac-iniis dnabns interpetiolaribns intern.' connatis snperno liberis aculiiiscnlis , nee citissime dejecfis et liiieam siiprape- tiolarem pilosam relinqnentibus, eeteriiin simiiibns sed lougio- ribns ; 3) foliis tenuioribiis translnccutibus vivide viridibns, venis primariis copiosiorilms et forma iiiagis obovata, nee im- peJIiicidis nigricanti- viridibns , minori veiiarnin niimero et for- ma elliptica ntrinqne sed infra longins acnminata; t) pani- culac panperioris magis divarirato-ramosae ultimis Horibiis pedicellatis sejnnetis, nee nitimis ternis siibsessilibns; 5) co- rollis, quantum ex paucissimis conclndere licet, gracilioribus nee pubernlis. Qni pliira ntrinsqne forniae inspicere potest specimiua dijndicabit ntrnm P. Alort/'^/ana , quam hie propo- uimns propria sit species nee ne. P. guiauenseiii Alibi. Giiian. , DC. pr. IV. p. 530. n. 45., ab Host in anno lectam e Snrinamo. Folia gla- Itra minora in peiiolo paucas lineas alto S — 9 poll. longa, raedio 4 poll. et panlo ultra lata, venis primariis circ. 8 — 9 52T p nervo prodenutihiis , iilriiifjiio sunt In-cvitor aomniiiati). Pa- niciila 1 — 8-pollicaris nun pediinciilo suo qiiadrangulo gla- Uro ronimnni diinidiain liaiH' Inngitiidincm metiente, rami ojns irrogiilariter triolintome pnrtili pnl)esrim(. Floris pnlies tarinosa dicta coiislal e pilis hicvibus crassis aciitiiisrnlis di- liite fiiscesceiitibns. P. costataiii HßKlh., DC, pi. IV. p. 530. ii. 48 Adseii- timns Sprengelio qiii Psychotriam art'slatam Jierl». Willd. in Rom. Schult. Syst. V. p. 191. onumeralani ad lianc dnxil. Parvifolia species est iutor PaUcoureas Horiluisquo satis lon- g'is a pliirimis marropliyllis mihi notis distal. P. rigidam HBKtli., DC. pr. IV. p. 530. n. 55., Mart. hl). Fl. Blas. n. 541. PI. Blanohet n. 3381. — Foliis sessili- l»ns instructa dicitnr, proprinm format hac ex causa scctionem, sed immerilo, habemiis oiiim specinien Brasiliense Sello- wianum foliis petiolaiis, in cujus coiollis stamiua haud ox- scrta sunt sed pistillum. P. densifloraiii Mait. in BeiUl. z. Flora XXI 2. p. 85., Hli. Fl. Brasil. 266. Ad Cujaba lecta est. Species siugula- ris yillositate et foliis rugosis. Slipulam si adspicio iu nodo rami obluse tetragoni , video primum oppositas cicatrices fo- lioruru dejeclorum rotuudato-quadratas, medio versus basin in- feram foveola suborbiculata et siiperne in fossulam excurrente notatas, margine breviter patentim ciliatas. Stipula siipra has cicatrices posita e duabus quasi partibus componitur, quae supra mediam cicatricem conveniunt ibidemque iu juniori slatu setulis crassis subulatis munitae sunt, exinde vero oblique utrinque adscendentes lobum oblnsum fere cucullatum et iu dorso superne subulatum eflormant. Extimus laminae margo dilutus, pelhicidiis. Nervus venae venulaeque supra impressa et snbtns elevata, illo supra tomentosnio. Panicula terminalis 528 convexa hrachiato - raiuosa braclois pnrvis ad ramos snfFiilta. Calycis limhus in lacinias 5 ellipiicas acntinscnlas rigide ci- liolafas paititiis, Corollao fanx pilis nihis donso stipata in basiii laciiiiaruin limbi, l)revi tiiho loiigiornm, sub aiUhesi pa- teiitissimarnm transenntibus , infiiniim tiibitin non aüiiigentibiis; Jarinianiiu majore reliqua parle pilis alliis densis arcte ad- pressis vestita. Autherae lineares iiiler l'auois pilos, Stylus e disro valdo coiivexo et serins nuiboiiafo prodieiis, apice sensiiu incrassatiis et in dno ernra brevia stigaialosa partitns. Frnctnm non vidiinns, ovariiim bilociilare (Mat locnlis 1-ovn- latis. Snppetunt praeter has aliae Brasilienses, qnas inter de- scriptas frnslra quaesiviinns, diagnoses in lihris prolatae band omnes snnl bonae, quippc qnae stipnlas coroliasque nimis brevibus absolvnnt verbis. Dnae paniciilatis reliquae cymosis ant si mavis corymboso- cymosis snnt adjndirandae. P. velutiiia n. sp., „Pah'courea fl. vert. plombe." Blan- chet. n.3240 el n. 3768. — Rami floiiferi teretes, ad nodos ^') saltem et in inflorescenlia pnbe brevissiina molliori lec(i, ce- ternm glabri. Folia brevissirae petiolata elliptica apiee lon- !»ins breviiisve acumiuata, basi obtusa v. aciitinscnla, snpra tennissinie pnbernia snbtiis densins l'ere velntina , pnbe hi- tescente. Stipiila interpetiolaris brevis niedio sinn eonoavo excisa, ntrinqne processn latiuscnlc triaiigiilari plus minus acutato ad petiolnm sito instrncta**). Corymbns terminalis -i') lii rainis juiiioribus sunirna iiiteriiodiormn pars, siib iiodo folii- fero Sita, exsiccatione collabescit et inferiore majore aiigustior fit , saepiiis qiioque iiigrescit. '■-*) Stipulae striictnra observanda est in (j,emma et in nascentibns foliis et dein in ramuiis follis jain orbatis ; evointione adjacentium et subjacentinm parii;;m vel vario modo flnditur et processns qni 529 simpIex (raritis geminus} p cd iiiuvii latus, foliis iittimis brcvior vel acqiiiloiigus, Iricliotouie rymosiis, ex tolo cum floribus pc- direllatis pulje dcnse hrovissima in corollis donsiore et cras- siore (c pilis roniris) ohtci'liis. Bincteao parvac taiidpin iniini- tao c latiore basi snbulato-acumiuatao. Calycis laoiuiao brc- vcs acut«! (riangularos uiultoiips corol a biMviores, cujus 7 liii. loni?ae tubiis carvuliis est, e basi pauiulum latiore mox contractus, deia itcrnin latior, limbi lacitiiis aiiguste tiiangularibus liucam circitor loiigis. In rcgiouc coiitr.)cta lubi inliis adest ciiigu- ium pilorum ibidctnquc oriuulur iilamoiita, quoriiai antlicrac lineares lariiiiaruni apices iVre attiugiiut. Stylus ex disco (stj- Ijpodio) raldc eonvcxo liuibum calvcis ae<|uaiite oriens pro- fuiidius dividitur in criira diio latiusrula stiguiatosa. — Folia luaxima, quac viüimus, 4 poll. paullo longiora et inedio 21 lin. lala in petiolo 2-lineari. Nervus venaeque priuiariac oblique adsccfidcntes curTiilae et marginem versus adseenden- tes et cvaneseeiites sulitus prominent. Snbstaulia folii haud pellucida. Corymbns pollirem lougus et saepius longior pe- dnnculo gaudet fere dupln lougiore. P. divarienta n. sp. (pl. Blanchet. exs. n. 3795.) Gla- bra, foliis petiolalis, lanceolato - ellipti«is ntrinque acntis, nervo ntrinque prominulo latiusculo, venis ntrinque subdnodeuis oblique margincm patentibiis curvulis et evanidis, invicem et anastomosantibus venulis junctis, snbtus vix prominulis; sti- pnla interpctiolaris medio sinn et processn triangulo siibulato- acuminato utrinqnc ad petiolum insiructa sncciim viscidulura chartam adglutinantem sub prelo exsudavit. Petiolns circ. 7 pro stipnlis ipsis liabeiitur , imiu; obliterant nunc toti nunc pro parte persistuut , vel tota decidit nilqiie remanet quam margo plus minus elevatus, cujus decursum observcs pilosque ei ad- natos. 2St Bd. öi (led. 34 530 Hn. lon^ns, lamina 6'/a poH' Ifiij^a, ä'/^p. raedio lata. Pe- diinniliis fere 3-pollicaris. Coryinbns (aiit si mavis pani- ciila) tricholorae brachiato- et divaricato- ramosa, Ijratteis ininiitis et iniuimis c latiore basi siibiilatis, floribus breviter brevissimoque peditcllatis parvis. Calycis iimbiis (ex alaba- stro partes floris describiimis) brevis sinuato-dentatiis iiiter- jeeto hiiic inde parvulo processii r^ubiilato. Corolla tiibiilosa siipra basiu intus niidain ieviter nngiistior ibidemquo intus villis albis veslita, quibnseiim fiiamenta exsnrgunt brevia an- thcras longas lineares siipra basin bifidam insertas gerentia, TÜIis nsqne ad allitudineni dimidiae autherae obviisi sensirn minoribiis et tnnc ovanoscentibns. Sjylns ex disco convexo calycis liinbo fere aequialto orieus , inferne glaber (et flexuo- sns, easu certe, apice alabastri nondnm aperto elongatus flexnras dnas in parte iufima fecit), dein pilis minntis ererlis adspersns , tandem in crura crassiora extns lyrae in modnm curvata partitus. De ovario certuni qnid edioere non andemus. P. breviflora n. sp. In Brasilia lectani benovole dedit doetiss. Dr. ß u e k Hambnrgensis. Glabra ; foliis brevissime petiolatis ellipticis , apice breriter angnsteque aruminatis, basi plus minus sempcr vero breviter in petiolum attenuatis, nervo venisque primariis utrinque subortonis oblique marginem pe- tentibus, inter se anastomosantibus et nervum submarginaleni fere constituentibns; stipnla brevi interpetiolari utrinque ad petiolum seta subnlata hunc superante niunita (aecedente in- terdum brcviore in axillari ejus parte); panicula breviter pe- dnncnlata, angusta foliis brevioro, ramis brevibus cum pareis ramnlis tenuiter puberulis; (loribns glabris brevibus, ealycis dentibus brevibus arutis in tubo obeoniro , corollac alabastri 8/4 lin. longi tubo brevi, limbo lougiore et mnito erassiore, pen- tagono-capilato , intus praeter liasin imam tubi et limbi majo- rem partcm pili deusi albi totam stamiuum regionem fere 531 usqiie ad «luiherariim apices occiipant. Stylus siiniiniis iu ramos dtios hrevissiinos lalinsciilos sti gnslo notalum , siipra qnoij Olameiita 5 hrevia rnm antlieris laliiisciilo lineaiibns dorso affixis iiec apicem alab.istri aftin- genlibns Jibera evadnnt. Slvliis brcvis ad basin eineliis disro annnlari ronsanentc, ad medium nsqiic in ramos dnos rom- planalos aentos integra parte latiorcs parlilns. Frnctus vi- derc iion licnit. Ccphael/dis genns, nt nunc oirciimsrriplnm est, Jiabiln diversissimas eontinet spccics, qiianun inllorescenlia florisqne et friietiis struclnra band satis iiolac snnt. Speiimina in lior- (is siecis rara plernmqne nnicnm eapitulnm l'enint, qnod ex- sieealionc nimis eompressnm corollas ealyresquc snepins Ic- nerrimos tnli modo cnu) reliqnis parlibus compingit nt extri- care nequeas ; iVürtus vero d immainri lere semper desnnt, ila nt sesnper incertns sis, ntrnm baeeam habeas plus minus earnosam vel exsueeam. Ad eam speeicm Pernvianara snpra deseriplam, habitii suo ab ornnibiis mihi notis diversam, Bra- siliensis spccics propins aecedit, quam novam hahemus, atquc ex niio speciminc desi-ribimus. Ct'phaelis Beslicana n. sp. In prov. Rio Janeiro Brasiü.ie in arenosis moutinm pr, Novo-Fribnrgo leg. Bcskc. — 534 Rnnnis snppotons grncilis ultra podnlis glaiicosr«'!)» suhsira- plex, iiitcrnodifi pliirima foliis breviora, quadrangula faciebiis siibplaiiis, ntaxiina pro parte lilabris, siiperiie siii> uodo plus minus liirtollis. Folia broviter poliolata angiisle ollipiica, niriiiqiic scd antice magis actiminatn s. late lanecolata, nervo mpdio vrnisqiic priinariis iilrinqiie siibiiiidrnis ciirTiilc ad niar- giiirm adscciidonfibus et anaslomosibiis sesc cum proximo jiin- goiitibiis simiil evanoscciUibiis tl intorjcctis singiilis , goiniiiis, pliiribiisvc iniiioribiis brevioribiis in pagina iniVra proniinnlis et hirtciiis, mar»inc hirloila riliolata, pagina avorsa glaii- costcnlc, siiperiorc magis viridi. Majoru lolia 3 '/2 P""« •''•'" rilcr longa, uicdio 1 1/4 poll. lata, potiolo oirciter (rilincari. Slipnlae totiiis 6 liii. altae et pIns minus hirtcilac interpelio- l.iris pars bifida, sub angiilo aento scilioct processus ex latiore basi valdc elongati augnstc lineares nascuutur. Rarois in npice Iria capitiila pedunculala, unum terminale, reliqua axillaria; pcduueuli 14 lin. afti glabri, «apitulum obconieum, trunratum fcre, (orapositnra ex sqnarais duabns a latere et imperfecte involucrantibus, 0 basi latiore sessiii oblongis, latiusculis acn- tJnsciilis riridcsccDtibus eapitulo brevioribus oToluto, atque ex fasi'ii'iilis nonniiilis paueifloris (13 flores iucliidentibus cum bracteis suis) brevibus pedunculis rrassisque. Braeteae lioruui fascii'ulorum siuiilis quidem extimis et eodem modo ciliatae, scd sensim angustiores tenuiores pallidiores basi magis an- guslatae, ternis ciroitor iinumqnemque Üorem iucludenlibus et usqui' ad anthesiii oocultantibus. Quae dispositio valdc in mentCMi revocat illam capitiiiorum composilurnm in Compositis ex gr. in öyncephalantha, vides qnoqiic hoc capitulura e cyma ortum esse quod doceut ilorum surcessio, dispositio et longi- tudo pedicellorum. Calycis limbus laxus subtruncatus et sub- inti'ger: corolla tota 4 lin. longa inferue lubulosa, dein levi- tcr dilalata, in lobos e latiore basi lere triaugtilaros acu- 535 tiiisrnlos patiilos partha, tnbo forc 1^/2 lin. longo. Stamina 5) filaineiitis c niodio tiibo oriciilibns, iibi eiiigiiliim angiistiim parre pilosiim; aniherac lineares fcrc, apicibns suis faiicciii ooiiiiiim attiiigiiiit. Stylus doin corollam siipcrans, filifoiinis glabofj basi aiinnlo elevato i'inrtiis, apice in rainnlos duos stigmaiiftros varie ciiivafos partitiis. De fructn nihil nodini. Ccphai'li'dis quatnor spocios tnnc loniporis novae ox lior- bario Wi I Id 011 0 wia no in Roemori et Scbniiosii Sy- sleniatc vogetaliilinm V. p. 213 et 214. fnnmorantnr, qnarnm gprciniina a coniitis de H 0 f finan n segg cubirulario Sieber in Brasiliae prorincia Para oollecta snnt, de fjnibus male no- tis nonnnlia addeie plaoet (am e planiis originariis, qnas ab coniile rjnondarn pater oinit, qnain ex ejus mannsrriplo hao de oollectionc fiuto^ serius acceplo. Maniiscripli yerba antc- ponimns et adiimbratioiiein nostram sulijunginius. „Cephaeliis rubra, rapitiilis pednnenlatis terminalibns, involiKTo subheptaphyllo inaeqiiali, canle diebolonio, foliis ovatis aonminatis. Hab. in PanV Bras. Brasiliensibns „Trcvo de mato." Sieber," Adumbr. Radix repens band adesl sed eanlis genicu- latns teres terrae longius brevins incnmbit atquc in hac parte saepins nt videtur luimo et dejeetis sylvarnni foliis obtecta iiiiani alteranive rudienlant a^it simpliceni vel parce raniosam longe attennatam, supernc rectus slat snbsimplex uno altcrove ranio instriictns, basi inlima abiens in radiccni simileni pan> liilnin validioreni. Tota baec planta pedeni et paneos pollices est longa, parle erecta e( pro majore parte loliosa semipedali. Folia breviter pctiolala ex ovata in late lanceolalam forniain transenntia, l»asi breviter et angnste attennata, apire lon- gius angnstala et angustc arnminata, niaxima 3 poll. longa, 636 iiiforiiis siil) mcdio forc 1 1 .> poll. Inta, sniitiis (oinilssinje pn- bcriiln iiitridiiin et colorc viiii riihri aiTiis.a. Stipiiln lircvis utriiiqiic jiixta ppfioli basi.'i, qiiae licairicom orbiciilnrom al- bithiiii in cniilc roliiirjnit, iiti'inr|iie in set.-nü snhiilalain saopins potioliini acqnantont cxcnrril. P<>(lnncnins torminalis pnboscens paucas lincas altns snlcalns ot snpornc levilor cr.issior invo- Intiiini feil c foliolis , infernc latiorihns mox angnsliorihns, in.'i!>'ni(ii()inc valde iiiacqnalibns, ipso tarnen brerioribiis, eilio'^ lati.s palentifins composidiin, eingf'ns in roreptacnlo planinsrnlo iionnullos llores sessiles, de qiiihns jain dejeolis nil dicendnm est. Fiiicins imniatnros vidiinus dnos, longitndinaliter snlra- los et liinbi dentibiis (liangnlaribns acntis minutc ciliulatis co- ronalos annuluin albidum cingonlibns. „CephnelifS clicliotoma , rapiliilis globosis terminal!-- biis pediinrnlalis, involiicro tetrapbvllo, canic dicbotonio, fo- liis glabris. Hab. in Para Bras. Frntex. Sieber.'* Advmhr» Römer et Schnltes nomcn jam mntaTernnt et C. Hoffmanjineggianam eam noniinaveriint. Affinis est praeredenti, major videlnr sed videant aistoptae. Speiimini ultra pedem alle, omnino ereoto, (er qnater\c dicbotonio ncc radix ncc basis sua. Rami teretes, inlerdnm nt pediincn- Ins brcvissimc et minutissimc pnbescentes. Folia valdc siniilia sed aiignstiora et ntriiiqiic longins a<'nmiuata, glaber- rima. Venac majores saepe ad hasiu scrobicnlatae. Slipiila- rnin setac forsan panlnium latiores. Inflorescenlia brevilcr pednncnl.ita, involncro tetrapbvllo minntc ciliolalo dein deflexo instnicta, quod flores snbdnodenos sessiles parvos cingit, qno- rum linibns calrcinns brevis corollaeque alabastrnm globoso- olavatiim breve, marginiluis laciniarnni pnbernlis. — Folia ma- jora 3'/^ — 3 '/o poll. longa, 1 — 1 1/,, poll. lata, reperics qiioqiie 2 poll. longa et pollicem lata 537 „Ccpliaells pubesccns, Ciipiliilo (i'rminnii podiinni- lafo solilario, iuvoliicio Iflraplivllo, fuliis oblongis ai'iiiniiia- Iar(. J. r. n. 606. Jami.irio in sylvis prope IJlicos litt., Ccphaclis M.irt. hl». Fl. ßias. ii. '.06. Fnitcx ; floros viridi-violacci. Liis< linnlli. pl. Bah. in Linn. XIV. p. 293. n. 102. — Pliira viilimiis spcciniina Lnsihnalhiaun 60(1 in nullo corollam oxpansam. Folia nunc l.ilo ovalia nunc ovalia solliplica niiuc obovato-ovaiia, basi longinsin potininni angnslata liin«; inipnlnm fnüoala, apirc lirovilcr et hrerissinie annninata, inaxima cnni poliolo pollirari forc 10 poll. longa et 4 fere poll. lala, ritleliis qnf)f|uc ö'/a I'- longa et 2'/4 poll. lata, v. 4 poll. longa et 1 '/.^ poll. lata, ialilniiine inaxiaia nunc in inedio fulio nunc siipia medium sita. Utraquc pagina laminac mcni- hianateap gl.iljra, nervo subtus proniinulo, venis primariis 9 — 14 nlrinque eiirvulis marginem potcntibiis et cum proxiniis ari'ualim et retienlalim sesc jnngentilius, interjeetis niinorihiis nnllis. Stipula gemniani adhuc iiiiliideiis hrevissima in neu- men Ijrevissimum medium oxiens, dein evoluta gemma inter- peliolaris pars brcvis utriiiquc ad petioli basin parviim pro- cessnm format primnm aeutiusculum. dein olitnsiim et ol)lite- rantcm. Infloreseenlia terniinalis: eyma subsfssilis 1 — 7-flora, iloribus brevissime pedieellatis , bracteis brevissimis ex lalinrc basi aeule animinatis, suis infimis saltem ramuüs v. prdicellis. Altera gfmma <|iium sub inflortseentia saepins band cvointa sit, pednneulorum derelietae bases apiic incrassatae et palli- diores patellulam orbinilarem quasi pracbentcs ex axilla foiii provenisse ridentur. Calyx et inpriinis limbus ejus Talde au- gelnr (vidimiis onim 2 liri. loiiguui cxlendi in 2-polliearem) scmper e basi tubulosa infundibularis in .5 (vel 6) lobos tri- anguläres aeutos et siuubus aeutis sojunetos expandilnr, qni nervis Iribus in quomquc lobiim a basi excurrcntibns, mcdio validiere usqiic ad apiccm, lateralibus tenuioribus et brevio- 541 riliiis jam in basi loiioriim iiiiastoinosibns nonnnllis sosc cum modio conjiin^cntiljus iiisigiics sunt, dum corolhao 2 liii. tan- tnm longae rylindrarcnm nhtusiimqnc nlal^astruin in bipoili- cari c.'ilvcc, tnlmlosani ejus paitou occupat, qiiod intus plane glabriim 5 anthoras inagniiiidinc niabasirnm forc aeqnantcs lato lineares coutinct et stylnni brevissiinum ex convexo disro progredientem et apice brevitor in 2 stigmatosos lobos parii- tum ini'lndit. Nesciuius igitnr utriim drinceps ultra maruinem caljcis porrigatur nee ne, uec de frncdi quid profitendum. Suteria nuda Mart. Ccphaeits n. Cham. Sebhil. in Linn. IV. p. 135. Mart. 1. e. p. 311. n. 607., Hb. Bras. exs. ej. n. 607. in silvis ad Sebastionopolin! Habemus quoqiic ex prov, Rio Janeiro e sjlris opacis montiuni Serra do Register Ang. lectam. Capitnium et in hac spccie ejraam panrifloram esse ex evolutiom^ flornm ejus patet. Suterla brasiliciisis Mart. (Arrab. snb Psj/chotrta) ad praecedentem proxime acccdit nee iconis ope dignosci potest, quod faeili negotio fieri potest in S. yiitini'ncnsi Mart, (Arrab. sub Psychotria) limbo calycino hujus angusto infundi- bnlari toto erecto breviter dcntato, in ilia campauulalo, deii- tibus majoribus cxtus flexis. Borreria verticillata Mey. , W. Leihler pl. peruv. ed. Hohenaeker n. 185s. In graminosis pr. Taljina. Jul. m. 1854, — Pcruviani patriam nondnm CaudolN'i prodromus IV. p. 541. enumerat. Bnbia pusilla Gil). mse. in Hooker Bot. Mise. 111. p. 363, W. Lethler pl. chil. ed. Hohenaeker n. 1394. Ad pe- dem nioutis isuivonii ad Villarica, Febr. ra. 1854, — Modus 542 eiesreiidi iit iii Aspcrula cijnanchica. Gaules ad 5 poll. Jona:!, tenrics (c(ragoiii, aiigiiiis obtiise promiueiitilms in sicco alljidis. Folia ad 2i 2 liu. usque loiiga. Rubia hirsata, an Galiiim hirsittiim Rz. Pav. DC. pr. IV. 612. u. 144?, W. Lccliler pl. poriiv. od, Holicnat'kor n. 1775. Azangoro in lapidosis Cordill. pcriir. Jnnio ni. 1854. Canles ad ani^ulos prominoiitcs obtusos pilis rigidniis reversis oijsiti snnt, similihns foliornm et hractenrnm margines sient major minorve snperfieiei pars et nervi medii subtns adspersa sunt. Pednncnii foliis ad 5 usquo lineas longis et lineam ciri'iter ialis hreriores snnt. Rracteae foliis siniiles at multo minores. Additaiiientum ad Rubiaceas. Paucas ex Costa rica cum aliis variis plantis aoceptas Rubiaceas liic ennmerare placet. JVanettia (scct. Li/gistum DC; ininiata Lern, in Y. Houtte Fl. d. scrr. IV. 317? In opere citato planta culta llorens depicta est, descriptor t'riictnm ejns non viderat, nos frurliferara sponte enatam habemns , rorollaeque vidiinns panea exeinplaria. Snadet vero pnbes in nostra planta rarior, quam auetor arcnratitis deseribit, snadent canles teretes, qnos flstn- losos vidimns, snadont folia, qnac aliter sese habent iu irone quam in descriplionc , in qua petjoli polliceiu ciroiler longi, lainina 4 — 5 poll. longa et 1 — 1^/3 poll. lata dieitur, iu planta sponte euata snnt fere ut in culta, folia ex sicro rrassa non dicereinus, nee dissuadent stipulae, quae juniore statu non visac semper margincin angustum interpetiolarem truucatum quasi formant, dissuadeut llores paululum, tubum 543 corollac habui 5 lin. loiigiim eylindracenm, intus basi niidiim^ dein per 2 liueariim spolinm «lense albo-pitosiim , snporne vfro nbi anlherae linparos parioli adprossae sunt, itcrum de- niidatnm pilis valde ilispersis ; linibi 2 lin. longi iaoinias ob- uisas basi angnstalas ibideniqne lonjj;ins pilosas, Lomaire glandnlas doscribit filiformes intens ad faneetn *'t cingnluin c ^landiilis siiniiibns numerosis hyalinis ad basin. qnac omnia alitor sese habcbant in nostra. Stylus filiformis glaber, fere 6 lin. longns, stigraatis ramis erassioribus ^lf^ cire. lin. lou- gis, Dispositio floruni longius pedirellatorum ex lege eymae valde variabilis, pedunrulis ex axiiiis v. ex propriis rainnlis paucifoliatis, Fmctus subdidyme rompresso globosns, apice ralycis limbo varie cnryato ef deflexo coronatns, basi brevi- tcr et levissime in peduucnlum arutatus, in lateribns snlco dissepimcntiim indieante notatus . nervis tribus tcnuiter filifor- mibns in dorso utrinsqne loculamenti , dissepimenti in basi spormopliornm globosuin nasritnr, rni popiosa somina com- pressissitna , ala hyalina pallidiore radiatiu) striata margine irrefjuiariter dentirulata rincta adfixa sunt. Reperta est haec species in pariele aquaednctus ad Rio Tacares Nov. 1854. Inter herbarioli nostri iVIanettias reperio: M. racemosam Rz. Pav. e plantis Haeukeanis p*^ruvianis. M. uni/loram HBKtli. e plantis Coluinbieis a Dre. H. liarsten. M, cu- spidatam Bert. M. glabram Cb, Sehldl. c Brasilia, quam cum cordffolia siia col, de Martins oonjungit, M. pu- bcsccntcm Ch. Schldl. e Brasilia; M. aUcimutum Nees et Mart., quam recognosco in Manettia n. 31. Lhotzky Fl. Matto grosso ad Cnjaba Majo ni. florentc; MancUium Hb. i'ooppig u. 2415. B. de qua haud certus sum ulruin ad M. micantem hnjus auctoris pcrtincat ucc uc, descriptio euiro haud plane 544 qiiadrat, slipiilacn IiüIm'o nt iit soqiientc Poeppigii spcfie M, gla/iditlosa dtsrripta est, «oroU.'i«' loiigiliido cum caljcis laciiiiis couiparata liaiid octios scd dnodccios ni.ijnr, fulia niiillo inajnra dosniliiiuliir quam siippotcntia , sod pauiciilac sie diciac si parlem modo liaheo; iiiffiiora folia qiioriun di- moiisioiios daiiliir tion prostant. 3:lanctttum iiQui(\u(' aGard- iicro in Brasilia loctam et siib ii. 1699 commiiiiiratnm, qiiac M. aspcriilae ßciitli. (Linii. XXUI. p. 444.) affinis sed caly- ciiiis laciiiiis o basi lata triaiigiilari-aeiimiiiatis aeiitis dirersa est. QiMim vero ipsc Ben tiiami iis monet formam laiiuia- rnra caljcis in plnrihus spocieluis Manettiac coiistantom vi- dori, sed forte interdum et in nna eademqne specie variabi- Jem, nullo argtimento antem haue srnlentiam conßrmat, prae- foro Iianc novam liabeie et hoc modo di^noscero: M. Gard- neriana caule voliibiii subtereti dcusc pilis brcvissimis rc- vprsis pnbesccule, foliis brevilor petiolatis elliplicis ovatisve, Jougioiibus brevioribnsve , basi obtusis vel bieviler aciitatis apicc acute acuminalis, supra pubcscentibnSj snbdis deu- sius et mollioribus, slipnlae intcrpetiolari parte media brevo acumen possidente , floribns longe pedunculatis, caljcis laci- iiiis tri iiigulari aciiuiinatis ciliojatis, corolla i-labra ex angusfa basi sensim clarata apice in lacinias late trianguläres par- (Ita, bipollicari, antheris lacinias apicibus suis fere attingeu- tibus. Gonzalaguniae uomen prius datum reliuemus et speci- fica nomina rcslituimus. Sequentes vero habemus. 1. Gonxalagtinia dcpendens Rz. Pav., Gonzalca pen- dula Fers. Specimen mancum servnmus e plantis Hacn- keanis ortum; folia ut in Saivta supra rugosa, subtus to- mcnto brevi minime crasso mollia- Inflorescentia ut in omni- bus compouitur c cjmis breviter cum Acribus pedicelJatls et 545 raeemi in modiirn seciis axin Horiferam dispositis siiramisqne tandon» flores solitarios pednnrnlatos praebentibns *). 2. G. spieata DC. pr. IV. p. 437. n. 7. G. Coccocj/pse- ium Cham. Sehl. Linn. IV. 196. sernndiim speciraen Hnm- holdtianiiin. 3. Cr, dicocca Cham. Schldl. Linn. IV. 194. Specimina Sellowiana, Lnsrhnathiana ( Frntox 8-pedalis. In svivis nm- hrosis palndosis ad Cruz de Casma prope ßahiam, Febr. n. 106) et Salzmanniaua ( Bahia in nmbrosis) ej Sieberiaua {Ruellia barbata Fl. Trinit. n. 87.) 4. CJ. panainenisis Pers., DC. pr. IV. p. 437. n. 5., se- cnndnm specimen Haenkeannm. Ad hanc dnrimus specimiua Costaricensia Novbr. m. a. 1854 ad Rio Taoares in calidis hnmidisque Mnsae plantationibns lecta. 5. O. eornifolia HBKth. ? snb nomine G. panamcnsü Pers. in Linn. V. p. 170. n. 395. Specimina Sohiedeaua quae uovam speciem repraesentarp videntnr. 6. G.f parviflora Linn. VI. p. 414. n. 1275. Speriraina Schiedeana. 7. G. spec. , Justicia secunda iu Sieber Fl. Martinic. n. 4. Floribns magnis a reliquis mihi notis diyersa videtur. 8. G, spec, Bellermannia spicata Kl. iu plant, sicc. Colnmb. a Dr. Karsten colleitis. Genns valde naturale, speciebus t'acilius frnctu et Acre quam foliis et stipnlis di^noscendis, revisionem poscit, quam suseepissem si omniuni specierum descriptarum specimina auto- grapha et plura habuissem, hie tautum indicare placet. -^) Quo exemplo riec iion Lahiatarum aliarimique ramiliaruiu iuflo- re.scentia docemur , racemnro simplicein oriri posse et revera oriri ex racemo e cymis composito. differeiitiaro i^itur racemi hoc modo orti et veri C'orsan nullibi praesentis) solummodo e lonjgiore disquisitione totius famüiae esse statuendain. ä8r Bd. 6« lieft. 35 546 Ctaiococca raceinosa Jacq. Costa rica pr. S. Jose, Oct. m. a. 1854 ad Rio Aguila loct. Omniiio eadem ac Autillaua et Terrae firmae. Cephaelis Costaricensis , glahra, ramis tetragonis, faciebns canaliculatis, foliis loiigiiiscule petiolatis (ad 3 1/2 P- longis) latc ovalibiis basi plus minus at semper brevitor cii- neatis, ariimine brevissimo in apice obtiiso , veuis priinariis ntrinqne 1*2—15 fere costiforinibus npiee attennatis et arcnatiiu cum superiore connexis; slipulis laxe breviterque vaginalis, ntrinqne intra petioios in processum latnm obtusissimuin auctis, sinu interpetiolari truncato; pednnrnio terminal! 1 */>i-pollicari monocephalo, capitnio »irc, 1 Y2 Po''- (rubre?). Specimen unicum putredine jam eorreptnm. Foliornm lamina 8-polli- caris, in medio 31/2 poll. lata; stipulae processns 2 Jin. longi, interjecta pars 1 lin. alta. Flores involurro .breyiores. Ceph. elatae Sw. ex descriptione similis, quae vero folia ha- bet oblonga, angustiora igitur, stipulas bidentatas petiolis ad- pressas, pednncnlnm multo longioreni, quare distinxi. Plaiitae Muelleriaiiae. Hepaticae Australasiae a Dre. Ferd, Müller lectae. Expos 11 it Dr. Gott sehe, 1. Gottschea I — Gotische Icou, Hepat. inedit. Ch. oaiile adscendente arrhizo flexiioso apice innovante rainoso, foliis imbricatis seiniverlicalibiis siiborhiciilatis iute- gerrimis apice siibretusis concavis siirsum eonniveulibus, am- phigastriis niagnis liberis eri'cto - palentibus incurvis obovatis margine reflexis bifidis, Jaciuiis ovato-lanceolatis plerumqne raargine unideutatis, friirtii .... Habitat in Alpibus anstralil)us. At'finis Chilosct/pho fasciculato , sed l'olioriim forma tli- versus. 19. Chiloscyphus 3Iülleri. — Gottsche Icou. Hepat. iuedit. Ch. caiilc adscendente arrhizo subfasciculato-ramoso, foliis magnis laxis seiniverticaiibns orbicnlatis integerriniis snbro- paiidisve concavis apice reÜexis siirsum conniventibns , am- phigastriis liberiis angiiloso- oi)ovatis bii uspidatis creclo - paton- tibns laciniis lanceolatis marginibus revointis angnioso- tri qnadridentaiis; fruitu .... Habitat in Alpihns anstralibns. Dilfert a (hf/osn/pho altini statura majoii et aniphiga- striornnt forma et dentibns. ? Lophocolca austrigena , qnam cel. Mitten inter snas Hepalicas a Miillero collectas iu- venil (Hooker Jonru. of bot. 185(>. p. 266. n. 6.), et quam inter nostras desideravimns, ampbigastriis .snbbidenticulatis facili negotio distiuguitur. 556 20. Gyuifuinthe tenella Taylor. — Synops. Hcp;U. p. 19-2. n. 2. Apiid Melljoiirno d" et + iiiense Nov. ;i. 1852 lei'ta est. 21. f^epidoaia laevifolia Taylor. — Synops. Hepat. p. 208. II. 23. - LiiidfiiluM» i't GoUsche spepics Hepat. Fasr. VI. VII. p. 47. u. 24. Var. ß. folionim apicihiis iii;igis cirrvatis. Crescit in Alpibiis aiistralilms liitor Jiingermanniam Sondert. 22. fiepidoKia ulothrix Ldbg-. — Synops. Hepat. p. 210. n. 31 ; Lindeiihoiii ot Gottscho species Hopat. Fas«'. VI. VII. p. 57. n. 31. Sterilis siib uo. 181. in Australia felico lecta est. 23. Mastigolirynnt divaricafuin Ldb». - Synops. Hcp. p. 219 n. 16; Lindenb. et Gottsohc species Hepat. Fase. VIII. p. 19. n. 14. Var. ß, MvUerianum . dentibiis inaef|iialibiis Oentrali majore) snbconnivenfibiis, — Gottsche Icon. Hepat. inedit. Frnstiilnm tantnm inter alias H<^paticas repens inveni. 24. Mastigobryuiii IVovae Hollaiidiae N, ab E. — Synops. Hepat. p. 221. n. 21. Lindenb. et Gottsehe speeies Hepat. Fase. VIII. IX. p. 30. n. 20. 25. Trichoeolea tontentella N. ab E. — Synops. Hepat. p. 237. n. 1. Lecta in Sealers ('ove (n. 126.) iNovac Hollaudiae ft in Nova Zeelandia. 26. Polyotiis Taylor! G. — Synops. Hepat. p. 24(>. D, 3. — Goltsrhc Icon, Hepat. inedit. Lcctus in Nova Zeelandia. (n. 84.) Cel. Mitten in catalogo suo I. v, p. 266. n. 9. offcrt Polyotnm ctavigerntn, sed pace viri celeberrirai crederem. 557 himc cum PolijOt.o Taxjlori commiitaliiin esse, nt ejiain cci. Hookor Jon. in Cryptoa,amia aulnrcüvn Poh/off Tat/lorf for- inani pro Poli/oto clavigero voro vendidit. V:\\nr^H^r Poltjoti clavigeri nempp in foliis integerrimis et in niiiphigastriis qiia- (Iripnrtilis laciniis inlegorrimis positns est; Pohjotiis Tctijlori haltet folia caiilina margine venlrali tridentato-spinnsa et mar- gine doi'Stali liasin versus digitato-lacinialo-eaudata (— qiii eharai'ler sat nolahilis in synopsi Jiostra desideratur — ) et ainphigastria qtiadripartita laciniis dentato-spinosis. Pohjotus cluviger Hookeri ex liisiila Canipbelli (Syiiops. Hepat. p. 245. n. 1. et p. 7'2I: Hook. Cryptogam. antarct. p. 51. n. <>4.) caiidani minorem digilatam in basi inarginis dor- salis habet et pro Pohjofi Taijlori forma haberi possot , nisi illi character alter „folia margine ventrali tridentato-spinosa" deessel, nnde hanc formain : Poh/olvm Hookeri in Iconibns Hepat. meis ineditis niincnpavi. 27. Polyotus uiagellaniciis G. — Synops. Hep. p. 248. n. 6. Lectns in Sealers Cove a. 1854. Forma in sjstemafe nostro ad var. ß. addiicenda , sed tota species accnratins dislingnenda est; praecipue hae qiia- tnor formae commnni nomine et vincnio hncnsque conjuu- giintiir. 1. Plantae e Terra Statuum. — Forma Menziesii. — (iottsche Icoii. Hepat. inedit. — Amphigastria canlis prineipalis reniformia, integra, margiue rellcxa, snb- integerrima. Lobnlns folii dentatns, 2. Plantae e Freto ß^Jagel/anico. — Forma Lechleri. — Gottsche Icon. Hep. inedit. — Amphigastria reniformia integra, margine reflexa, basi dentata. Lobntus folii margiue uon dentatus. 558 3. Plantac e Terra vanDiemen. — Forma Spcncei. — Gotische Icon. Hepat. inedit. — Amphigastria bifida ovato-cordata margiiie roflexo ciliata. Lobnliis folii (aeque ac inargo veutralis folii) ciiiato-deutatus. 4. Plantac e Sealers Covc Novae Hollandtae. — For- ma Miilleri. — Gottsche Icon. Hep. iuedit. — Am- phigastria bifida ovalia, margine rcflexo uiida vel cilio apiculaii tantiim aimata. Lobiilus folii aeqiie ac folii margo veutralis iuermis. 28. Uadulai JVovae Hollandiae Hampe. — Syuops. Hepat. p. 254. u. 2. Lecta in Van Diemensland. (n. 843. Hb. Stuart.) 29. Radula buccinifera Taylor. — Synops. Hep. p. 261. n. 22. — Gottsche Icon. Hep. inedit. Lecta in Sealers Cove et in Alpibiis australibus Novae Hollandiae a Dr. F. Mü 1 1 er; in Van Diemensland a C. Stuart, (n. 1019.) 30. r^ejeunia tasinanica. — Gottsche Icon. Hepat. in- edit. L. canle repente inordinate ramoso, foliis imbricatis ova- tis obtiisis integerrimis apice declivibus, basi sinnato-compli- catis, lobnlo majuscnio inflato apice emarginato- trnucato; amphigastriis crectis distantibns contiguisve foliis triplo mino- ribus ovato-cordatis convexis ad medium fere bifidis^ laciniis lauceolatis; fructu Habilat in Terra Van Diemen inter Radulam buccini- feram repeus. (C. Stuart). Forma intermedia inter Lejetmiam tahvlarem et ser- pyllifoliam., priori tamen propinquior, sed statura minore et amphigastriis foliorum respectu minoribus diversa. 559 31. Frullania falciloba Taylor. — Syiiops. Hep. p.423. 11. 25. — Gottsche Icoii. Hep. inedit. Lecta in Sealers Cove , inAlpibiis aiistralibus (Müller) et in Van Diemensland. (Hb. Stuart u. 1107, 862, 1118.) 32. Frullauia luaccrantica. — Gottsche hon. Hepnt. inedit. Fr. caule repeute iinplexo gracili inordinale ramoso , la- mis adscendentibns confertis brevissimis plerisqiie fertilibns, deusum caespitem cffirieutibns ; foliis imbrioalis ovalibns ob- ovatisve integerrimis apicc obtuso incnrvo aiiricnlis niajoribns galeiforinibus in ramulis feriilibus explicatis in laniinam ma- jorem triangnlarem inlns unidenlatam; amphigastriis caulis latitndinem excedentilms obovatis bifidis, laciniis lanceolatis margino integcrrimis vel anguloso- unideutalis ; frnctn creber- rirao, periaulhio ovalo compressinsciilo püealo , dorso 3 — 4- snlcalo (sinn medio profundiore), carina ventrali obtnso tri- plicato, accedentibns 2 plicis lateraiibns; foliis iuvohicralibus obovatis bifidis, auricula in lobulnm lanceolatnm intns nni- dentatum explicata , amphigastrio involncrali elongato ad ter- tiam partem bifido niarginibus subrepandis. Lecta in insnia Maccraes et in Wilsons Promontory. Diaguosis FruUaniae pentapleitrac Tayl. Svnops. Hepat. p. 775, qnam non possideo, non omnino in noslram qnadrat. — Jbrullania reptans Mitten (qnam in Catalogo suo I. c, p. 266. sub D. 8. citat) mihi ignota. 33. FoBsoinbronia pnsilla N. ab N. — Synops. Hepat. p. 467. n. 1. Lecta ad Yarra. 34. Xoopsis ari^eutea Hook. — Synops. Hep. p. 473. n. 1. Sterilis inter alias Hepalicas repeus. 560 35. Blyttia spino.cia. — Gottscho Icon. Hopat. inedit. Bl. froiidihiis in rhizoniafo loppiilp siibstipifafis sim- pliriliiis linoarilnis llfxuosis siibcanalioiilalis apice anj^nstato laiicPol;i(ove prolifcris spinnso - dentatis (spinis cnrvatis) -, in- vohicro 0 t'oliolis 2 — 4-fidis concreto, laciiiiis ianreolatis subroscis, periaiitbio nre plicato ciliaJo -denfato. Habitai in Alpibiis aiistralibiis. 36. Hypobiyttia cladorrliiKaite« Gottscbp. — ?* Blyttia cladon'hiza/is 8vno[ts. Hep. p. 476. ii. 5. Apiid Melbourne raense Novembri a. 1852 lerta est. A Blyttiis ceteris, qnarum frnctificatio masciiia et femi- nea in durso frondis est, plane socernenda, cum in hac specie utraque frnclilicalio snb tVonde e costae pag'ina inferiore prodit. 37. .^yuji»liyos;yiia iiotlophylla M. et ^. — Syuops.Hep. p. 481. n. 3. Var. ß. spinosior. — Lecta in Sealers Cove. 38. Syjuiihyogyna flabellata M. et N. — Synops. Hep. p. 481. n. 5. Apnd Melbourne et in Sealers Cove panca exeinplaria lecta, 39. Syaiphyogyna rhiKoliola M. et N. — Synops. Hep. p. 483. n. 9. In Iractus montiiiiu Loity- Range lecta. 10. Blasia pusilla L. - Synops. Hepat, p. 491. n. 1. Ad Sealers Cove. 41. Aneura pinguis u. lobtttata, major. — Synops. He- pat. p. 493. n, 1. Mitten inCatalogo suo p. 266. u. 14: Sar- comitrhim pingue. Sterilis in Sealers Cove lecta est. 42. Ant'ura luultifidaDumort. — Synops. Hep. p.496.ii.ö. Sterilis ad Soalers Cove lecta. 561 Forma quasi interniedia iiiter Anevram multi/idam et pinnatißdam. 42. ÄfetKgeria furcata JN. ab E. — Syuops. Hep. p.502. n. 1. Lec(a in montiiim tractu Daiidenou» Range (u. 10.), in Scalers Cove (n. 96.), in Moorrilios fn. 95.), in Tarwin (u.99.) et ad Snowv River. 43. mai'Cliantia polymorpha L. — Synops. Hep. p.522. u. 1. In Alpibus anstraliluis Novae Uollandiae et in Tasmania. 44. Fiiubriaria tenella ß. porphijr acephala. — Syuops. Hep. p. 562. n. 11. ß. M. Novembri 1852 lecta in Australia feliee. 45. Fimbriaria elegans Spr. — Synops. Hep, p. 564. n. 13. In Anstralia felice lecta. 46. Fimbriaria Uruiuiuoiidi Tayl. — Synops. Hep. p. 791. n. 13. b. In luontium tractu Barossa Rang<> et iu Alpibus austra- libns lecta. 47. Targionia Miclteli Corda. — Synops. Hep. p. 574. n. 2. Lecta cum praecedente iu montium tractu Barossa Range. 48. Anthoceros laevls L. — Synops. Hep. p. 588. n. 7. In montibus Lolty Range, Buffalo Range, et in Mount Disappointment , et in alt. 6000 ped. apud Cobboras Icetus est. 49. Riccia uatans L. — Synops. Hep. p. 606. n. 24. In lagunis prope flnmeu Goulbourne lecta est. gdr Bd. &> nef(. 36 062 £iil)horbiaceae R.Br< auctore Sonder. JBuphorliia L. 1. £. Chaiuaesyce L. Reichciib. Icon. äor. Gerraau. t. 4750. Ad Monunde legit Dr. F. Müller. 2. £. deserticola F. Müll. Linn. XXY. p. 440. lu plagis semisalsis aridis virgnltosis seciiiidmn bases occidentales inoutiiim Fliuders- ränge, rarius in riipestribus prope Cudnaka et Arkaba. Rami primarii vel inferiores trichotomi, superiores ple- rumque dichotomi. Planta glaberrima, glaueescens. ^ Bicinocarpus Desf. 1. B. pinifolius Desf. Mein. Mus. d'hist. uat. III. t. i2. Echinosphaera rosmarinoides Sieb. Flor. Nov. Holl. exs. no. 293. Fl. mixt. no. 526. Ad Brighton leg. Dr. F. Müller. 2. R. tasiiianicus Sond. et Müll, foliis alternis linearibus, nincronatis margiue revolutis integerrimis glabris, floribus axillaribus brevissiine pcdicellatis, caljce scabrido obtusiiisculo intiis nudo, petalis oblongis acutinsoulis, ovario albo -birsuto. Van Dieroeusland (C. Stuart). Suffrutex pluripedalis, ramis stricte erectis virgatis, ra- mulis tenuissinie puberiiiis. Folia augnste iinearia ab iis R. pinifoUi Desf. vix distingnenda, petiolnlata, petiolo Va — ^U lin. longo. Flores omnes axillares, solitarii, folio inulto bre- 563 viores, inferiores inasculi, siiperiores ferairiei. Podioelli bre- vissinii cum ralycibns seabridi. Calycis laciuiae lineain longi. Petala circ. 2 lin. longa, ilornin niasc. patnia , flornm feinin. inagis adpressa et subangnstiora, omnia glabra calyce snb- triplo longiora. Cohinina staniinea longitudine corollao. Ora- riutn ovatum albo-villosiiin. Stigmata profunde bipartiia. Fructus maturus deest. Differt a R. pimfolio et glattco habitu strirtiore, ramu- lis puberulis et praecipue floribus minoribus axillarilius bre- vissirae pedicellatis, spicam foliosam exhibendbus. 3. R. Mitchelli Sond. ramis tioccosis, foliis alternis liueari- lanceolatis obtusis margine revointis snpra pilis brevissimis scabris subtus velutiuis, floribus axillaribus sessilibus, caljce obtuso, petalis oblongis, ovario villoso. In regionibus interioribus Novae Hollaudiae austraiis d. 31. Aug. 1846. Sir Th. Mitchell. „ Frutex 5 — 6-pedalis." Rami ereiti ramulis teretibua ereeto-patulis floccoso-pubescentiims. Folia 2 — 2^/2 poll. longa, (irc. 2 lin. lata, supra pilis rigidis brevissimis srabra, subtus velutino- pubescentia. Peliolus brevissimus teretiuscu- lus. Flores omnes axillares sessiles foliis mnlto breviores, basi braeleis paryis tomentosis suffulti. Caljcis laciuiae ob- tusae. Petala glabra 2^/2 lin. longa, circ. lincani lata. Habitu robustiore , foliis majoribus scabris a reliquis hu- jus generis speciebus satis diversus. Ainperea A. Juss. 1. A, spartioides Brogn. Coquille t. 40. A. Leptomeria o'iphociada Sieb. Flor. Nov. Holl. exs. no. 135. In collibus arenosis duraosis inter Melbourne et ürightou et versus ostium lluminis Yarra Ort. 1852. (Dr. F. Müller). 36* 564 Tractaycaryon Klotzsch. 1. T. Klotzschii F. Müll, in Transact. Phllos. Soo. Victo- ria. Vol. I, p. 15. 110. 27. In arenosis umbrosis ad fl. Torrensriver, Adelaide; in collibns circa fodinas Capundae et ad lacum Victoriae, Febr. et April 1848; in maritimis peninsulae LcTCvre, Dec. 1847; ad Guichenbaj, Oct. 1850; ad Wilson's proraontory. (Dr. F, Müller.) Frutex 3 — 4-pedalis floribus piirpureis. 2. T. Cunninghami F. Müll. 1. c. n 28. «. tomentosvm = Adriana acerifolia A. Cunuingh. In locis rupostribus Tel arenosis ad Tambo- et Bucha- rirer. (Dr. F. Müller.) ß. glabrum =: A. heterophyUa Hook. Ad Snowj-river. (Dr. F. Müller.) Varietas ß. glabra T. Labillardieri Kl. non absiniilis, foliis alternis attaineu primo intuitu distiuguendum. 3. T. Hookeri F. Müll. 1. c. p. 16. uo. 29. u. vehitinum. ß, glabriusculum. In arenosis ad ü. Darling et Murrumbidgee. (Dr. F. Müller.) Beyeri» Miq. 1. B. vlscosa Miq. Aunal. sc. nat. 3. Ser. I. 350. Tab. 15. Croton viscosum Labill. Nov. Holl. t. 222. Van Dieineusland. (C. Stuart.) B. Preissii Sond. {Caltjptrostigma viscosum Klotzsch in Plant. Preiss. I. p. 176. excl. synon.) differt: foliis dnplo brevioribus ovalibns oblongisve obtusis ntrinque vennlosis sub- tus ferrngineis. 2. B. oblongifolia. Calyptr. oblongifolium Klotzsch I. c. Van Diemensland (C. S t u a r t). Rivoli-bay (Dr. F. M ü 1 1 e r). 565 3. B. opaca F. Müll. Transact, Phil, Soc. Viotom. Vol.I. p. 16. 110. 30. Ad Miirray, Mallec scrub. (Dr. F.Müller.) Seqoenti proxiroa, foliis laete viridibus planis iitrinque glabris facile distiiigiieiida. 4, B, ledifolia. Calyptrostigma ledifolium Klotzsch I. c. Ad Adelaide, Nov. 1S29 (Dr. Behr). Ad 0. Murray, ad Holdfastbaj, ad Poiiindi, et in montibus iindis litoralibns Ter> sus fl. SUirt. (Dr. F. Müller). Frutex bipedalis. Raniuli snbviscosi. Folia poilicem longa, circ. lineam lata, sensim in basin angnslata, subtns incana. Glandulae juxta Stigma sitae hjalinae virescentes. Micranthea Desf. t. m. hexandra J.D.Hook.! Lond. Journ. Bot. VI. p.283. Van Diemensland (Stuart). Ad Buifalo creek d. 2. Mart. 1853 (Dr. F. Müller). Frutex 5 — 8-pedalis. Perianthii foliola in Üore l'emineo coucoloria albido-virescentia; in florc masculiuo foliola iute- riora alba, exteriora pallide viridin. Yariat foliis latioribus subspathulalis. Pliyllanthiii» Swartz. 1. P. australiis J.D.Hook.! Lond. Journ. Bot. VI. p.284. South Esk River, Van Diemensland (C. Stuart). 2. P. Ciiuinii J. D. Hook.! 1. c. Van Diemensland (C. Stuart). 3. P. saxosu!« F. Müll. Linn. XXV. p. 441. u. 98. Ad latera moutinm petraeornm Flindersrange, Crystal- brook, Cudnaka alibique laoura Torrens versus. A Phyllantho Gtrnnn Hook, prinio intuitu foliis orassio- ribus subcoriaceis, iis Olacis PhyllanthfVi.Uv. similibus, ob- övatis non rotundatis distiuguitur. 566 4. P. Fürnrohrll F. Müll. Traiisact. Philos. Soc. Victoria I. p. 15. 110. 26. Ad fliiv. Marray (Dr. F. Müller). Species indtimeuto lenuissirao griseo iiisignis. Fnitifiiliis pedalis et ultra. Stipnlae minntissimae inox decidiiae. Folia 4 — 6 liii. loiigae, 2 — 3 liu. latae. Pedicelli 1 1/.^ — 2 lln. lougi. 5. P. trachysperinus F. Müll. I. c. p. 14. iio. 24. Locis iniindatis ad ßuv. Darling et Miirraj. Ilerba 2 — 4-pollicaris glauceseons. Folia deusa, i/a poll. longa, 2 lin. lata, inferiora et siiperiora minora. Sti- pnlae minntissimae. Pedicelli secundi lineam longi^ Capsula m.ijnscula snbglobosa acntinsciila. Semiua albida circ. 2 lin. longa, triangularia, inciirva . dorso transvcrsim striata, striis rngulosis. 6. P. lacunarius F. Müll. i. c. no. 25. Locis hieme inundatis ad änv. Murraj et Darling. Herba 4 — 5-pollicaris, praecedenti similis. Folia valde cuneata, 6—8 lin. longa, 2 — 3 lin. lata, superiora minora. Stipnlae minutae. Pedicelli lineam longi, secundi. Capsula depressa, quam in P. Irachijspermo minor. Semina miunta fuseo-uigricantia. 7. P. thyinoides Sieb. Herb. Nov. Holl. exs. uo. 264. Grampians et in monte Hnuter (Dr. F. Müller). 8. P. calycinus Labill. Nov. Holl. II. t. 225. Port Lincoln (Wilhelmi). Porantliera Rudge. 1. P. microphylla Brongu. Coqnille tab, 50. B, In arenosis ad Barossa , Decbr. (Dr. Behr); ad sinum Rivoli-Bai, Oct. 1848; in monte Gambir; in Devils country; 567 in vallibus iimbrosis petraeis Aiistraliae felicis sparsim , Oct. 1852 (Dr. F. Müller); Van Diemenslaud (Stuart). Variat caiile ramosissimo et simplici, foJiis obovatis et anguste oblongis. 2. P. arbuscula Sieber Herb. Nov. HoII. no. 116. ex parte. Nov. Holland, aiistral. (Dr. F. Müller). A simili P. linarioide Sieb. Nov. Holl. uo. 117 et 116. (ex parte) ilistingiiitiir: canle breviore eicatricoso, foliis duplo brevioribns augustioribus siibtns non discoloribns. Fructns mihi ignotiis. P. piccoides Klotzsch. Plant. Preis». II. 232. varietasP. arbusculae Sieb, mihi videtur, a qua non differt nisi stipulis miuoribiis (non latioribns) et capitalis parum minoribns. PittOl^tporeae R. Brown , aiictore F. W. KlatU I. Pittosporum Solauder. Sect. l. Eup ittosporuin Piitterlick Syn. Pittospor. p. 6. 1. Pittosporum undulatum Yent. leg. Dr. F. Müller ad Brodribb et Snowy river. Seet. II. Pia giantheron. 2. Pittosporuin bicolor Hook. Pulterl. Syn. Pittospor. p. 33. leg. Stuart in Laneaster , Tasmanniae. 3. Pittosporuin acacioides All. Cunn. Ann. of Naiur. Hist. IV. 109. leg. Dr. F. Müller ad Port Gawler et Lin- coln fructiferum, et ad Onkapariuga lloriferum. 568 II. Bursaria Cavanilles. 1. Bursaria gpinosa Cav. leg. Dr. F. Müller ad mon- tera Lofly, 28. Der. 1847; Third kreek (Adelaide) 10. Jan. 1848; MoiiMt Gambir, Kensiiigton, 30. Jan. 1848; Pine Forest ad Gawler towii, Dombey bay , Boston poiiit, Port Lincoln, Febr. 1851 ; Guichenbay ; Light river, Dec. 1850; leg.Stuart in Vau Dieroenslaud. Var. ß. incana F. Müller {B, incana Lindl.j Towards the Owens river, Febr. 1853; ad Murray (Dr. F. Müller). 2. Barsaria procauilieiis Pntterl. in silvis sterilibus ad Forest rreek, satis rara! leg. Dr. F. Müller, Dec, 1852; et in Van Diemeusland leg. Stuart. 3. Bursaria ;$tuartiana F. Müller. ß. inerinis, caule 3 — 9 poll. erecto ramoso, ramis erecto- patenlibns jiinioribiis villosis , foliis sessilibns alternis cuneatis (ad 4 lineas loiigis, 2 lin. latis) apice tridentatis nincrouatis niargiue revolutis eoriaceis eveniis glabris nitidis jnnioribus in apioe ramoruiu confertis pilosiiiseiilis, pt'dnncnlis solitariis ter- miualibiis uniiloris folio brevioribns, ralyeis laciniis lanceola- tis aeutis rorollara dimidiam aequanlibns, fiiamcntis latis sab* foliaceis petala ovata acuta aeqnantibus, capsulis reniformibus glabris lineatis octosperinis. — Fruticnlns spithameus. Crescit in: Port Sorell , Tasmanniae, leg. Stuart; Port Albert, Mouut William 1853 leg. Dr. F. Müller. III. Cheiraiithera All. Cuuuingh. 1. Clieiranthera linearis All. Cuuuingh. leg. Dr. F. Müller ad Port Boston point, Third kreek 1847; in Port Lincoln, Fliuders- ränge, ßugle- ränge in fruticetis Novbr. 1848 et Lofty- langes, Onkapariiiga Dec. 1851. 569 IV. Billardiera Smith. Dispositio generis Billardiera» Sect. I. Floribus solitariis. 1. Calijcibu!> et baccis glabris. Fediiuciilis üorein siiperantibus . . B. angusti/'oiia DC. Pediincniis flurein aeqiiautibiis . . B, muiabilis Salisb. 2. Calijcis foliolis ciliatis. baccis glabris. Peclunciilis flore dimidio brevioribiis . B. longijlora Labill. 3. Calycibus et baccis hirtis. * Pedunctilis Jlore brevioribus. tlamis junioribus villosis . . . . B. acandens Smith. Kamis junioribus hispidulis . . . B, grandijlora Putterl. ** Pedunculis calxfce brevioribus. Raiuis junioribus villosis . , . . B. latifolia Puttorl. Sett. IL Fl 0 r i b US ii ggrega tis. 1. Pedunculis simplicibus. Fcduncuiis in cyinain IriÜoram dispositis flore vix brevioribus, calyt'ibus et bac- cis hirtis B.brachijanthaY .WiiW. %. Peduncitlis ramosis * dichotomis: Pedicellis flore brevioribus, calycibus et baccis hirtis B. versicolor F. Müll. Pedicellis florem aequantibus, calycibus ciliatis, baccis glabris .... B. Pseudo-c^mosa F.M. ^^ trichotomis: Pedicellis florem aequautibus, calycibus et baccis pilosiusculis . . . . B. cijinosa F. Müller. 5T0 Scct. T. Floribiis solitnriis. 1. Billardiera inutabiiis Salisb., leg. Dr. F. Müller ad Moiiut DisappoiiUment Ort. 185*2, ad Yarrn, in BiifTalo- rauge 1853. 2. Billardiera ioiigiflora Labil!., le^. Dr. F. Müller in Buiralo crcek Marl. 1853 et Stuart iu Van Diemeusland. 3. Blllardfer« gcanden!»! Smith., leg. Dr. F. Müller iu Port Liuroln. 4. Billardiera graudiflora Futterl., leg. Dr. F. Müller iu vertice moutis Maeedou ; in apicibns montium Dandenong- rauge et iu monte Disappoiutuieut Nov. 1852. 5. Billardiera latifolia Pntterl. ( Marianthuti bigno- niaceus F. Müller iu Trausactions ol' the Philosopbical So- ciety of Victoria vol. I. no. i. p. 6.), leg. Dr. F. Müller ad cataraclam posteriorem, Lofty- ränge, frutices circumscandit Aug. 1850, Sect. II. Floribus aggregatis. 6. Billardiera Iirachyantha F. Müller. ß. diffusa vix scandens, ramis junioribus cum pedicellis calycibusque dense pnbescentibus, foliis lineari-lanceolatis (ad 2" longis et 5'" latis) acutis integerrimis marginc pau- latim iindniatis, pngiuis mox !;labratis ad costani et marginem ciliatis, pedicellis terminalibns iu cjmani Irifloram disposilis corolla vix brevioribus, sepalis hirtis liucaribus sensira acu- tatis dcciduis corollain virescenti- flavam aequantibus, germine sericeo- velutino, baccis subovatis pilosulis. Mount Macedon legit cl. Dallachi. P'rntex ampliis compactns pluripedalis TJx scandens. Varietas ß. phijllocalij.r , sepalo quinto lanceolato-liueari piano foliacco corollam conspicue superante. 5T1 7. Billardiera versicolor F. Müll. B. rarais jnnioribiis glaliris, foliis OTato-lanceolatis hreve petioiatis acutis (2 — 3- uiicialibiis) supra glabris opaiis cum pilis adpressis iiicnnis, pedirellis torminalibiis sericeo-iuraiiis Höre brevioribiis difhotomis in cvinaiii 5 — 7- florain dispositis, calycis ioliolis hirtis ovalis acutis ilavis, germine sericeo- incauo, filameiitis scabridis, floribus viridibus vel Inteo-albidis. Leg. Dr. F. Müller ad inontes prope Macciesfield 28. Sept. 1848 et ad Mouiit Remarkable Oct. 1852. 8. Billardiera Pseudo-cymosaKlatt. (B. ci/T/tosa vnr, lissocarpa F. Müller.) B. ramis voliiltilibiis, jiinioribiis glabris seil siibpilosis, loliis siibsessilibiis (ad 3" loiigis et 4'" latis) a basi sensim angustatis inurroiiatis integerriiuis glabris hirtisve, pedicellis termiiialibiis dichotomis bracteatis lloreui aeqnautibiis cum ova- liis bacfisqiie cyliudricis glaberrimis, calycis foliolis (2 liu. loDgis) aciiniiiiatis Uavesceiitibiis margine ciliolatis, petalis fla- vis ungiie violaceis ciiiieiformi -ovatis acutis 4 — 5 lin. longis. Crescit Port Lincoln. 9. Billardiera cyinosa F. Müller. B. scandeiis, ramis jnnioribns villosis, foliis lineari-lan- ccolatis integerrimis revohitis (2 — 3 poll. longis, 4 — 6 lin, latis) iuferne vix pubescentibiis siiperiie glabris alternis breve petioiatis, pedicellis terminalibns rainosis, ramis trichotomis ilorora aeqiiantibns in cyinam miiltidoram dispositis cum caly- cibus acuminatis et bracteis pilosiusciilis, germine ellipsoideo- cylindrico pilosiiisculo. — Planta parasitioa, 10 — 12-podalis, in locis ndis crescens, lloribiis gratis et tlavo-micautibns, vi- ridibus, coeruleis vel roseis. Floret Sept. Leg. Dr. F. Müller ad Rivoli-bay, Onkaparinga, Biigle-rangc, Oct. 1848. Ikccrisio Salsolearum nonnullarum in primis a Car. Koch (listinctarum Hei'barii Rcgii Bcrolincnsis. 1. Beta Mtricta C. Koch! — forsno var. B. maritimae, tainen oanle simplici et floribiis in glomerulis pliirihns, niin- qnain solitnriis, liistincta. 2. Afriplex Haliiun§ L ! = fol. *2! 3! 5! 6! 7! 8! 9! 11! 12! 16! füJ. 1. 10. 14. 15. ab u4. Halimo L, vero distineta, nee tamen diaj^nosis Morpiini Atr. capensis qnadrat. fol. 4. = Atriplcjc isatidea Moq. ! fol. 13. = c^ Atriplej: cinerea Poir. '? $ in latere sinistro fol. affixa videtnr distincla species. 3. S|iiitacia minor C. Koch! fol. 1. ?. fol. 2. ^. 4. £chinop8iIon hirsatas Moq.! = fol. 1 ! 2! 3! 4! 5! 7! 8! 9! 10! fol. 6. am Tschornk, C. Koch. = Panderia pilosaV. ctM.! 5. Panderia divaricata C. Koch! = Panderia pilosa F. et M.! 6. Arthrocneuiuin fraticoNiiin Moq.^^^) fol. 1. spec. siuistriini *) Quiim mihi iiiiiic taiitiiiriinodo Salsolean tractare in auimo est, Salicornieas extricatu difficillimas , fuuditus demio exaniinaudas, 5T3 = Salicornia fruticosa L. ! spec doxtiiiin florc carens. fructuqiie = Arthrocncmtim macrostachyum m. fol. 2. Arthrocnemum cUiolatum ui.! n. sp. distiuetissiiua. fol. 3. Salicornia friiticosa ? fol. 4. Salicornia fruticosa L. ! fol. 5. ^rthrocneimim macrostachynut m.! var. fol. 6. ylrlhrocnemum y iiimis juvenile, fol. 7. spec. 2. meiimii = ^rfhrocnemitm macrostachjjum m., var. aegyptiaca sp. iuf. et superins =^ Halopeplis nodu- losa m. (Halostachj/s alior.) fol. 8. ^rthrocnemum macrostachj/um var. aegj/ptiaca. fol. 9. Salicornia herbacea var. fol. 10. Salicornia fruticosa L. ! fol. 11. ylrthrocncmutn macrostachj/um in. var. fol. 12. Salicornia! fruticosae affinis. fol. 13. ^rthrocnemum macrostachj/um m. ! fol. 14. udrthrocnemuni macrostachj/um m. ! in aptius seposiü tenipiis, congesta ampliore siippellectili speci- miniitn. Discrepant quoad illas cl. Moquiii et Kenz!, et ipse aliorum errores (in Reliq. Leliui.) demonstrans, in determinandis generibus erravi. Genus Arthrocnemum Moq. ! quoad cliaracte- res, non idein est cum Arthrocnemo Fcnzl; Moquin vero sub eadem specie conjungit plantas genere diversas. Arthrocnemum Fenzl a Salicorniis veris non differtl Sub nomine Salicorniae vel Arthrocnemi fruticosi in plerisque herbariis plantas diver- sissimas coramixtas esse , luce clarius. Salicornia fruticosa L. (Arthrocnemum Moq. et Fenzl) ob semeii exalbuminosum et era- bryonem conduplicatum est vera Salicornia; Arthrocn, frutico- sum Moq. ß. macrostachyum Moq. embryone curvato, et semine aibuminoso generice distinctum, Arthrocnemi nomen servare rie- bet! Quantum licuit species herb, ßerolinensis accuratissimo examini subjeci, ita ut de definitionibus liaud dubitandum, quibus Signum 1 oppositum est. 574 fol. 15. Arthrocnenium macrostach^um in. ! fol. 16. spec. sinist. et med. Atthr. macrostachyttm tu. ! spec. dextruiu Salicornia fniticosa L.! fol. 17. ylrtJirocnemtim macrostachijum id.! fol. 18. siue flore et fructu. Satfcorniae spec. uov. ? fol. 19. Salicornia.' indica? (veiain iiidicam uon vidi), fol. 20. Salicornia I an uov. sp. sine flore et frnctu. fol. 21. Arthrocnenium? sine flore et frnctu. 7. Arthrocneiuuiu fruticosum M. y. inacrostachyum. fol. 1. Salicornia herbacea L. ! var. fol. 2. spec. sinistrum = Arlhrocnemum uondnm florens, spec. med. et dextruru = Salicornia fruticosa L. ! fol. 3. Arthrocncmtim macrostachijinn m. ! var. fol. 4. Arthrocncmtim macrostachijum? fol. 5. Arlhrocnemum macrostachißum m. ! var. fol. 6. Salicornia! fruticosa? var. insign. fol. 7. Arthrocnemum macrostachijum! 8. Arthrocneiuuiii fruticosuia Moq. d. glaucum Moq. ! = siu<* flore et frnctu; ex habitu forsan = Halocnemum strobilaceum. 9. Schaiiginia trijbracteata C. Koch. = Suaedae altis- simae Pall. forma! 10. iSuacda ionglfolia C Koch. = Suaeda maritimaDnm. ß, angustifolia Lus. 3. sec. Feuxl, a diagnosi Kochiana -S» longifoliae C. Koch jam canle auouo discrcpat; nihilominus tarnen verosimilius vera S. longifolia C. Koch. 11. iSuaeda luonantha €. Koch! = valde juvenilis; flores infinii tautum solitarii, in axillis superioribus terni et quiui: Verrucae sie dictae in pagina inferiore foliornm, qnas in- dicat diaguosis Kochiana, nil nisi Siilia cristallisata in cel- lulis exsiccalis, vix diversa videtur a S» settgerac iormi^l 12. )§al6ola palla C. Koch ! speeimeu ma/ws^/T. Uebrigens ziehen T orrey und Gray, vielleicht nicht mit Un- recht, auch die Mühlenbe rg'sche Pflanze als Varietät zu E, palustre. ]n[yriophylliiui alternifloruui DC. B. Mecklenburg: Im Rosenhageuer nnd Frauenmarker See bei Gadebusch und bei Dutzow, nach Griewank. .'Vffontia rivnlaris Gmel. ist nunmehr auch an mehreren Stellen der Ebene gefunden, allein sonderbarer Weise bis jetzt 585 uur in Bäiheu , die der Elbe vom rechten Ufer ziifliessen. M. Magdeburg: bei Dornbnrg! und Plötzki! Banse 1856. B. am Eibberge bei Boitzenburg, Brockmüller in BolTs Archiv S.Heft. Tillaea luuscosa L. ist M. im Kesselgrunde bei Nieder - Görsdorf unweit Jüterbog!! am 29. Jun. 1855 von Dr. Garcke zuerst wieder aufgefunden worden. iSedum pnrpurasceiis Koch , gewiss eine gute Art, fin- det sich auf dem zwischen S. 1. und M. streitigen Rothenhorn bei Magdeburg!! Engel und M. Kämeritz bei Barby! Dr. T 0 r g e s. S. albuia L. M. Schiossmaueru in Dornburg bei Barbr verwildert, nach Ebeliug. Chrysospleniuiu oppositifoliunt L. ist vorläufig für M. zu streichen, weil die Specke bei Wittenberg, wo Schkuhr es fand, jetzt so verändert ist, dass es sich wohl kaum dort wieder finden dürfte, Astrantia major L. M. Stolzenberg bei Landsberg a. d. W. ! Behlendorff. Peacedanuin officinale L. ist für B. zu streichen, da diese Pflanze nach Boll's Archiv Heft 6. falsch bestimmt war. Chaerophylluiu Mrsutain L. M. bei Schermeisel im Teichstrauch! Reiuhardt 1850. Asperula Aparine Schott. S.S. Niesky, nach Jae- nicke. Galiuiu tricorne With. ist für die Märkische Flora zu streichen. An dem einen von Dietrich angegebenen Stand- ort, bei Selbelang! Hoffmann, ergab sich die dafür gehal- tene Pflanze als uliginosum; an dem andern, bei Frankfurt, war diese Art wohl nur, wie sarcharatum , eingeschleppt. Galiniii rotundifoliuin L. wurde M. bei Beizig (Alte Hölle!!) von Schramm und beim Forsthaus Schlesen unweit 586 Stacklitz im Auhalfische^n !! von Leidoldt und mir wieder gefunden. Valeriaiiella carinata Loisel. sah ich in Ruth e's Her- bar. M. Tempelhof bei Berlin! von Fritzsche gesammelt. Neuerdings fand sich diese Art noch nicht wieder. Petasites albuis Gaertn. B. Stubbenkammer und Sass- nitz auf der Insel Rügen! Dr. Bolle 1855. + Aster salicifolins Scholler (salignus Willd.). B. An der Sudemündiing bei Boitzenburg, Brock müller in Boll's Archiv S.Heft. Da der S c h o 11 e r'sche ^. «a/^c^/b/ms 1787, der Aiton'sche 1789 publicirt ist, so rauss der erstere die- sen Namen behalten, und Willdenow that Unrecht, ihn zu Gunsten des zweiten umzutaufen. -y- A. ]¥ovi Belgii L. M. Bei Berlin ! ! und Potsdam ! ! an mehreren Orten und in verschiedenen Formen völlig ein- gebürgert. S.S. Dresden nach Ficin US. B. Grabow, Schrei- ber in Boll's Archiv 8. Heft. + Aster parviflorus Nees. S. I, Glindenberger Holz bei Magdeburg ! ! Engel 1855. Die sämmtlichen in der Mark verwilderten Astern habe ich Hrn. Dr. Schultz Bip. übersandt, welcher die Güte hatte, dieselben zu bestimmen. Ich habe hier, wie in meiner Dis- sertation, nur diejenigen genannt, welche vollkommen einge- bürgert sind, und behalte mir vor, in der Flora der Mark sämmtlichc vorkommende Arten speciell auseinanderzusetzen. + Telekia speciosa Baumg. S. Im Schlesierthal bei Schweidnitz! A. Liebig. Vielleicht wirklich einheimisch. Inula hirta L. Sicherer Standort in B. : Eichberge bei Garz a. d. Oder! Seehaus. I. Conyza DC. B. Sassnitz auf der Insel Rügen! Dr. Bolle 1855, Nach Prof. Munter von Tesch schon meh- rere Jahre früher i>;efundeu. •f-Rudbeckia laeiniata L. M. Berlin und Potsdam an mehreren Stellen verwildert ! ! S. Schlesierthal bei Schweid- nitz! Helmrich. Arteiiiisia pontica L. M. Gerwisch bei Magdeburg früher! Banse. Wahrscheinlich war die Pflanze dort ein- heimisch, ist aber leider ausgerottet. -H Artemisia austriaca Jacq. Magdeburg beim Jacobs- förder verwildert!! Engel. Conf. Bot. Zeitg. 1855. Sp. 789. Achillea cartilajgineaLedeb. P. Auf dem linken Weirh- selufer bei Thorn nach v. Klinggraeff. Seiieeio vernalis W. K. M. Bei Wrietzen! Schacde 1854. Kricscht unweit Landsberg a. d.W.!! 1855; an bei- den Orten fanden sich nur vereinzelte Exemplare. Dagegen ist diese Pflanze am östlichen Grenzpunkte bei Driesen ! Lasch schon vollkommen eingebürgert, Seiiecio nemorensis L. wird von Schreiber in B o 1 l's Archiv 8. Heft. B. bei Kummno unweit Ludwigslust angege- ben, die von ihm gegebene Beschreibung stimmt ziemlich; doch lässt sich nicht leugnen, dass die Angabe etwas un- wahrscheinlich klingt, da diese Art bisher nur in höheren Gebirgen ü,efunden wurde. Ueberhaupt wäre endlich einmal eine definitive Entscheidung zu wünschen, welche Senecio - Arten der Abtheilung Sarracenici ( ausser palndosus) in Mecklenburg vorkommen. Dass der Seuecio von Vierhof bei Boitzenburg , über den von den mecklenburgischen Botanikern schon so viel gestritten wurde, S. Fiichitiii Gmel. sei, wie ich in meiner Dissertation an- nahm, scheint keineswegs ausgemacht; mit viel grösserer Wahrscheinlichkeit dürfte es sarracenictts sein, und -S'. Fuch- >/«' wäre also für 13. zu streichen , wenn hieher nicht die von Schreiber als netnorensis bezeichnete Pflanze gehört. 688 Dagegen findet sieh S. Fuchsii IW. in der Nähe der Elbe an mehreren Standorten : Friedrichsholz bei Zerbst !! 1855; Dorn- bnrg bei Barby, Ebeling; «nd Bürgerholz bei Burg, Dr. K 0 r s c h e 1 . liappa iiiaerosperma Wailr. M. ßredower Forst bei Spandan !! von Dr. Körnicke entdeckt. S. 1. Südl. Harz, Wallr. Diese Pflanze, welche von Reiche nbach fil. Bd. XV tab. 81 der Icones flor. german. unter dem Namen L. intermedia Rchb. fil. abgebildet ist , macht ganz den Ein- druck einer eigenen Art. Der Annahme , dass sie ein Bastard von L. ojjicinalis AU. {major Gaerln.) und minor DC. sei, ist ihr Vorkommen in hiesiger Gegend mitten im Walde, ohne andere Arten der Gattung, nicht günstig. Juriiiea eyanoides Rchb. M. Am hohen Elbnfer bei Tochheim (Barbj)!!, wo sie Scholler entdeckte, 1855 von mir wieder beobachtet; ausserdem: Flölzki bei Schöne- beck! Ebeling; Keilberg bei Pechüle ( Treuenbrietzen) .'Ritter 1856; Weinberg bei Nanenü, wo sie Anfangs der 40er Jahre vom Apotheker Hübner entdeckt wurde. Centaurea pliryg^ia L. M. Friedrichsholz bei Zerbst!! 1855, wo sie schon Seh oll er fand. B. Hansdorf bei Ro- stock! Detharding. Cf. Griewank 1. c. X Hieracium auriculaeforiue Fr. B. Maduewiesen J Hertzsch. Contumaz bei Grabow und Gehlsdorf bei Ro- stock, nach Griewank. An der Bastardnatur des Hieracium bifurcuin und der «ähnlichen, davon abgezweigten Formen kann nunmehr wohl kein Zweifel sein. Die Abhandlung meines Freundes Ritsch 1 im Programm des Posener Friedrich Wilhelms Gymnasium 1857 enthält hierüber die schlagendsten Nachweise, denen sich auf die Dauer auch die consequentesten Bastardleugner nicht werden 589 entziehen köuneu. Ich verkenne nicht, dass es ein sehr bequemes Änskunftsmittel ist , unbequeme, schwer unterzubrin- gende Formen als Bastarde abzufertigen; doch ist es auf der andern Seite ebenso tadelnswerth , protensartig wechselnde, jeder systematischen Fixiruug" entscliliipfende Formen, deren Seltenheit nnd stets au das Consortium bestimmter anderer Arten geknüpftes Vorkommen ihre Selbständigkeit höchst zweifelhaft machen, willkürlich in ein Fachwerk bestimmter Species einzupressen , während die richtige Deutung dieser Formen durch unbefangene Beobachtung schon längst gege- ben ist, die auch der experimentellen Bestätigung hoffentlich nicht mehr lange entbehren wird. Hieraciuiii prenanthoidei§> Vill. S. S. Haindorfer Berge beim Wasserfall. Kölbing bei Reichenb. Fl. Saxon. + Xanthiuui spinoisuiu L. S. S. bei Kotbus uudSprem- berg nach Jae nicke. P. in Posen! Ritschi 1855. Pltyteiiina orbiculare L. P. bei Bromberg nach Ritschi. jSpecalaria Speculum Alph. DC. B. bei Grabow nach Brockmüller (BoH's Archiv Heft 6) 1847 gefuudeu, doch wahrscheinlich nur eiugeschleppt. Auch in S. Burkersdorf bei Schweidnitz von Helm rieh neuerdings gefunden, aber viel- leicht auch nicht einheimisch. Desgleichen ist + S. hybrida Alph. DC , S. I. bei Taugermüude! von Krause (Hb. Ruthe) gefunden, wohl sicher dort nur zu- fällig eingeschleppt gewesen. Erica carnea L. S. bei Einsiedel im Gesenke! Helm- rich 1851. X Pirola media Sw. {minor rotvndtfolia nach R i t s c h 1) B, auf der Insel Usedom von Metsch angegeben. Gentiana cainpc^triN L. P. bei D. -Crone nach von K I iuggraeff. 590 4- CoUoniia graiidillora ßentli. S. K rasch witz bei Schweidnitz am Ufer der Weistritz! 1855. Rupp, mitgftheih von Helmrich. Diese Pflanze hat sich schon an mehreren Stellen Dentschlands eingebürgert, z. B. in Thüringen bei Dietendorf nnweit Erfnrt! Die B. Stöcksaaltanneu bei Base- dow (Malchin) in Boll's Archiv Heft 6 als C. linearis Nntt, angegebene Pflanze möchte wohl dieselbe sein, da grandi- ßora nicht selten kultivirl wird; ich erhielt auch die schle- sische Pflanze als linearis. Symphytai» cordatuui W. K. S, Giersdorf! Gerdessen (Hb. Scheppig, als S. tuberosum niitgetheilt). Da diese Pflanze nicht zu den gewöhnlich knitivirteu gehört, und ihre bekannten Standorte sich in nicht zu grosser Kntfernnng von Schlesien betindeu , so könnte sie leicht einheimisch sein; hofl'entlich wird von den schlesischen Botanikern diese Frage in nicht zu langer Zeit aufgeklärt werden. X Vei'bascuui rubiginosain W. K. {iiigro- phoeniceum Schiede). S. i. Station Rogälz bei Magdeburg! Banse. Bei Magdeburg, wo I . phoeniceum stellenweise häufig ist, kommt auch, und zwar in der Nähe des erwähnten Standortes, bei Ramrastedt! Engel 1856, der bisher noch gar nicht beob- achtete Bastard f . phoeniceum ^ thapsif'orme vor, und zwar, wie es scheint, iu mehreren verschiedenen Kreuzungen. Verbascuiii Blattaria L. B. bei der Dömitzer Ziege- lei, Brockmüll er in Boll's Archiv Heft 6. -{- iüiiuulus luteus L. hat sich an mehreren Stellen des Gebietes vollkommen an Flussufern eingebürgert. M. an der Ruthe bei Luckenwalde! ! Ritter 1855. B. Gegend von Cös- lin nach Prof. Munter. P. bei Strzalkowo nach Ritsuhi. S. Grafschaft Glatz au mehreren Stellen, z. B. Eisersdorf! Helmrich. 591 Veronica luontana L. P. ßngaiiiewoor Forst bei Ro- gasen nach RitscIiJ. V. prostrata L. P. bei D,-Croiie nach von Kling- « raeff. V. alpina L. S. I. Nach Prof. Blasius von Dr. Müh- len pfordt in der Eilenriede bei Hannover an 2 Stellen ge- funden. Ein merkwürdiges Vorkommen, analog dem der Geti- tiana verna in hiesiger Gegend. V. opaca Fr. P. bei D.-Crone nach v. Klinggraeff. Orobaiiche coerulea Yill. P. Posen am Annaberg 1856 nach Ritsch 1. -)- £lslioltzia Fatrinii P. Asch, tindet sich ansser iu M. und ß. anch in den übrigen Ciiebiolen hier nnd da verwildert. S. S. bei Dresden! Bauer. S. I. Barleben bei Magdeburg nach F. Hartmann. P. bei Posen, Ritschi 1855. D.- Croue nach v. Klinggraeff.' 4- JUarrubiuin panuonieuiii Rchb. S. |. am sogeuanu- ten süssen See bei Wormsleben ! 1856 von Dr. Torges iu einigen Exemplaren gefunden, scheint demnach nicht auf den einzigen bisher bekannten Standort beschränkt zn sein , und dürfte sich vielleicht noch an anderen Stellen finden. Utricularia iieigleeta Lehm. M. Berlin beim Plötzeu- see! Dr. Weber 1834. In neuerer Zeit vergeblich gesucht. ^ndrosace seplentrionaliN L. M. Kiefornschonnng bei der Scherwenschen Mühle nnweit Burg!! von Dr. Kor- schel entdeckt. iSalsola Kali L. P. Thorn anf dem linken Weichsel- ufer! V Novicki, mitgetheilt von Hrn. v. Klinggraeff. Polycneinuin inaJuH A. Br. , welches mir eine gute Art scheint, wurde S.S. iiei Pirna! von Hanoi-, S. I. Frohsesche Beige bei Magdeburg! 1856 von Ebeling gefundeu. 592 Ctaenopodiuui ficifoliuiu Sra. ist bisher nicht iu B. gefunden, daher für dies Gebiet zu streichen. X Rumex inaxliuuis Schreb. und R. aauaticus L. P. bei D. - Crone ! v. Kl i nggrae ff. Passerina aiinua Wickstr. S. I. Frohsesche Berge bei Magdeburg!!, 1854 von Ebeling entdeckt. Thesium alpinuiu L. findet sich in S. I. auch in der Ebene bei Rogätz (Magdeburg)!!, 1855 vow Engel ge- funden. Potaiuogetoa decipiens Nolte? Hieher möge vor- läufig eine jedenfalls zwischen P. luccns und pt'aelongus stehende Form gezählt werden, welche mir Jahn M. aus dem Liebnitzsee bei Biesenthal ! 1855 unter diesem Namen zeigte, und welche ich von C. Schulze aus der Spree beim Forsthaus Schweinebraten, nördlich vonBeeskow!, unter dem Namen praelongus erhielt. Von der Beschreibung des P. decipiens weicht sie allerdings durch den fein gezähuelteu, nicht glatten Blattrand ab , der fast ebenso wie bei luccns sich darstellt. Doch unterscheidet sie sich von diesem durch die viel kürzeren und stets sitzenden Blätter. lieber das Consortium dieser Pflanze kann ich nichts angeben, daher auch weder für, noch gegen die Ansicht derjenigen Botaui- ker , die in ihr einen P. iucens )s^ praelongus sehen, mich entscheiden. Hoffentlich wird sich in nicht allzu ferner Zu- kunft diese Frage entscheiden lassen. Potaiuogeton densuiu L. ß. Bahle bei Boitzenburg, Brockmüller in ßoll's Archiv Heft (i. Xaunichellia pedicellata Fr. S. I. In der Sülze bei Sülldorf (Magdeburg)! von Banse entdeckt, Orchis fusca Jacq. M. Im Buchenwalde bei Melssow, zwischen Grauzow und Prenzlow, sehr sparsam, 1855 ! ! 59a Orchis sambucina L. soll nach BolTs Archiv Heft 8. B. Moi'kl. Iiei Rodenwaldf iinwoit Wittenbiirg gofuiideu sein. Ophrys apifera Hiids. S. I. Fallsfein! Klnsmeyer. (Hl». F. Hart mann.) Cephalanthera Xiphophylltuii Rchl». lil. P. Bogunie- woer Forst bei Rogasen, Ritsclil. CJalanthus nivalis. P. Niszewke bei Thorn, nach v. K I i n s: g r a e t f . Gagea spathacea Stlinlf. mnss vorlänHg- für M. ge- strichen werden, da sie bei Beizig noch nicht wieder gefun- den wurde. Desgleichen mnss i%lliuiii siiaveolens Jacq. für B. wegfallen, da, wie mir Hr. Dr. Marsson mittheille, Seitens des Hrn. Auers- wald eine Verwechselung der Standorte stattfand, in Folge deren die Notiz über das Vorkommen dieser süddeutschen Pflanze auf der Insel Rügen in Dr. Gare ke's Flora von Nord- und Mitteldeutschland, 3. Aufl. p. 340 aufgenommen wurde. Alliuui sphaerocephalniii L. VI. Diedersdorf bei See- low ! B u e k. Jitncus capitatus Weigel. P. Dreusen bei Filehne nach Ritschi. Podgurz bei Thorn auf dein linken Weicliselufer ! V. Novicki, von Hrn. v. Klinggraeff mitgetheill. Jl. atratnts Krocker. S. I. bei Stassfurt! Roth er, von Banse mitgetheilt. J. Cierardi Loisl. M. Magdeburg; bei Krakau früher! Banse. Bei Prester, Dr. Torges. üetz bei Potsdam! Scheppig. Salzi»runn bei Treuenhrielzen ! Pauckert. 8choenu8 ferriig^iueu8 L. berührt wirklich die Grenze des Florengebiets von VI. zwischen Brüssow und Löcknitz! Seehaus, Ru t he Hl. Rhynehospora alba Vahl. P. Drensen bei Filehne, nach Ritschi. • S8t Bi. 5«Hofi. 33 594 Rhyucliosiiora fusca R. et Srh. M. Zwischen Löck- nitz uud Brüssow! Ruthe fil. Hindeuburg bei Teraplin nach Holtorff. Scirpas caespitoisus L. rauss vorläufig für M. gestri- chen werden, da er weder bei Zerbst, noch bei Beizig oder Barulh neuerdings gefunden ist. Für Carex Davalliana Sni. ist gleichfalls vorläufig das Bür^ gerrecht in M. zu snspeudiren , da es sehr zweifelhaft ist, ob er sich noch bei Berlin findet. Der Standort bei Drieseu liegt, nach Lasch, jenseits der Grenze nach Zirkc hin und ist somit P. hinzuzufügen. C. axillaris Good. S. Skalitz bei Strehlen v, 11 ech- tritz! (Hb. A. Braun.) C. caespitosa L. M. Fiukenknig bei Spandau! Prof. A. Braun 1856. Prenzlau! Gerhardt. Frankfurt! Buek. In B., dem einzigen Gebiete, wo diese Art noch nicht angezeigt ist, dürfte sie ihrer Verbreitung nach häufiger zu erwarten sein, als bei uns. C maxiina Scop. B. Stubbenkammer auf Rügen! Dr. Bolle 1855, nach Prof. Munter schon früher dort gefunden ! X C. fulva Good. P. bei Posen! Ritsrhi. Hierocliloa odorata Wahlenb. S. 1. Kapitelbusch bei Schönebeck ! ! , von E b e 1 i n g 1854 entdeckt. ilira flexuosa L. P. bei Schocken nach Ritschi. -\- Avena hybrida Peterm. S. Giesmaunsdorf bei Neisse nach M. W i n k I e r. -h Era^rostis poe'ides P. B. M. Oegelsche Werder bei Beeskow, am Spreeufer 1837 vom verstorbenen Apotheker Rupilius entdeckt und seitdem beobachtet, vom Lehrer C. Schulze mitgetheilt. Dies der süddeutschen Flora angehö- rige, zierliche Gras ist liekanntJich au mehrereu Orten Nord- 595 deiitsrhl.uids ein|^ewfiiidert , dodi slets ein ziomlioh unbeständi- ger Gast. Um so mehr ranss es auffallen, dass diese Pflanze in einem abgelegenen Winkel unseres fiefiietes mit zipnilioher Standhaftigkeil anfgetreten is( , und dürfte dies wohl anf noch weitere Standorte deuten. Poa alpiua L. VI, Pfaneuinsel l»ei Potsdam! Voeke 1854. Freienwalde! Christ t855. An beiden Orten (am letzten Orte sirher, am ersten wahrscheinlich einheimisch) fin« det sich nur die var. baden^is Haenke, die vielleicht eine eigene Art sein dürfte. ©lyceria iilicata Fr. ist M. bei Frankfurt von Kit sc hl entdeckt worden; bei Driesen ! ! fand sie Lasch schon vor vielen Jahren; bei Berlin!! entderkle ich sie im Herbst 1856 Dürfte vielleicht doch eine Varietät von Cr. JhiUans sein. Festuea scinroictes Rth. B. Rostocker Haide ! Brink- mann. (Hb. Scheppig.) Brouius serotiiiniii Beneken. S. I, Wernigerode! F. Hurt mann 1856. VI. Neustadt- Ebers walde! Buch holz. Für die Selbstständigkeit dieser Pflanze , B, asper gegenüber, möchte ich nicht stehen ; doch bleibt es immerhin eine be- achtenswerthe Form , di«' keineswegs häutig zu sein scheint. Rlyiiiiis enropaeus L, VI. Potsdam! Boss 1854. Weggun bei Boitzenburg in der Uckermark! Gerhardt. Hordeum Necaliniiui Schreh. M. hei Burg! Dr. Kor^ sc hei. Ob wirklich dies Gras dort einheimisch ist, scheint noch nicht ausgemacht. + Ijoliuiii italiriiiu A. Br, dürfte wohl auch in B. nicht einheimisch, sondern, wie in VI., angesäet und eingebürgert sein. So findet es sich auch S. |. bei Schönebeck nach Ebe- ling und S. Giesmannsdorf bei Neisse! M. Winkler 1855. Kquisetuiu Teluiateia Ehrh. M. Hohes Ode?nfer bei Zohden! Schaede 1856. 38* 586 x£q[uisetaui inundatuui Lasch. S.S. Gr. Döhbern ))oi Drebkaii ! Jaeuicke 1855. Iiyeopodiuin inundatnm L. P. bei Srhoekeu nach Ritsch). I«. clavatiuu L. P. Schwersenz, Ritschi. Botryehinin rutaceuin Willd. S.S. Oelsnig' hei Cotbiis ! J ä n i c k e 1 855. B. JUatricariae Spr. M. Gesiindbriiniien bei Berlin!! 1855 von Scheppig entdeekt. P. Grabier Forst bei Thorn! V. Novicki, von Hrn. v. Klinggraeff initgetheilt. Polypodiuui Bobertianuin Hoffm. S. J. Auch in der Ebene an Festnngsmauern in Magdeburg! ! 1853 von mir ge- funden, aber !»isher als P. Dr^opteris in meinem Herbar. Aspidiiiiu lolbatiiin Sw. Die Zweifel über dasYorkom- meu dieser Art in M. sind nunmehr beseitigt, da ich die Pflanze aus der Haselkehle bei ßuckow! durch die Güte des Hrn. Prof. V. Schi ech teu dal zur Ansicht erhielt. Ausserdem fand sie Hr. Prof. Braun 1855 bei Berlin unweit Picheis- berg!! Das D ie t r ich'sche Exemplar von ^sp. angulare Kit. {Braunii Spcnn.) ist höchst wahrscheinlich kultivirt. Asp. lobatmn Hndet sich B. Barnstorfer Tannen hei Rostock ! Brinkmann (Hb. Scheppig), nach Prof. Munter auch auf der Insel Rügen. Cystopteris montana der schlesischen Flora ist C. su- dett'ca A. Br. et Milde. Vergl. Verhandlungen der schlesischen Gesellschaft u. s. w. 1855. Aspleniuui germanicuai Weiss. M Amalienhof hei Strasburg in der Uckermark! Gerhardt. A, Adiantuui nigrain L. ist für M. zu streichen ^ da es weder in neuerer Zeit hei Potsdam, noch bei Ruppin von Jahn, dem genauen Keunei der dortigen Flora, gefunden ist. 597 .%0pleniniii eteptentrionnle Sw. M. Amalienhof bei Strasburg in der Uckermark! Gerhardt. Diese beiden, sonst nur in Gebirgsgegenden beobachteten Farrn. A. septen- trionale und gcrmanicum , sind interessante Bereicherungen unserer Flora, und wird demnach anch ihr Vorkommen im angrenzenden Mecklenburg nicht unwahrscheinlich; doch bleibt zu wünschen , dass die dortigen Standörter wieder constatirt würden. Scolopendriuni officinaruin Sw. S.S. S. Ficinus Flora V. Dresden. AnmerkiiDgen zu den „Rottlera- Arten des bota- nischen Gartens zu Buitenzorg^* ii. s. w. von H. Zollinge r. (Fortsetznng v. Linn, XXVIII, p. 299 — 332.) 10. llottlera dispar Bl. Var. denticulata, Freqnens rum forma genuina io stItjs praecipue locis iimbrosis in ditioiie Rogodjarapi Prov. Baiijiiwangie. HZ. no. t704. Fniiex 3 — 4- pedalis. 11. Rottlera at'iiiiis Hassk. Moustruusitatein insiguis- Biinaiii infloresoentiap iiiveiii pr. Rouodjampi HI. 1857. Niiue iu herbario venali siib uo. 3873. Rami paiiiciilae ctiin floribus Omnibus coalesceotes iu discuiii triangulärem rimeato - elooga- tum planum erassiusculum! Arbor certissime dioica ! in l'rov. Banjnwangi band rara, in Java occidentali nondum reperta. 12. Rottlera scabrifolia A. Juss. Frutex siibscandens, etjam suberectuns et stibarboresceutem invoiii. Prope Rojä,odjarapi 599 in friHicetls ad riviilos florentem inveui V — VI. 1857. Cer- tissirae dioica. Sicher die Art des geiiannteii Autors. Aber mehr als je zweifle ich, dass sie synonym sei mit der JR. viscida Bl, Entscheiden lässt sich die Sache nur im Herbarium von Ley- den, wenn es Hrn. Blume je einfallen sollte, Andern die dortigen Schätze zugänglich zu machen oder einen von sei- nen Namen freiwillig zu opfern , um der Wissenschaft einen Dienst zu erweisen. Perigonium ^T profundius sectnra quam g tenuius. Sta- mina cenlro iuserta numerosa, antherae extrorsae. Stigma densissime penicillatum rcflexum slylo brevi multo longius re- flexum. Geruien fructusque 2-morum. No. 13 et 14 plantae japonicac probabiliter Mappae sp. nunc in herb. Bogor. de- sunt, in herbario Franquevilleano inquirendae. Ganz neuerdings (October 1856) fand ich auf der Insel Bahi bei Djembrana auf den Hügeln am Strande einen Stranch, der zwischen Rottlera und Codiaeum ein neues Geschlecht zu bilden scheint, was ich den Forschern in Europa zu ont- scheideji überlasse. Die Chara< terc waren folgende: Monoicum. cT C'a/y.r 5-partitus, laciuiis erectis obtu- sis. Corolla 5-petala, petalis cum laciuiis calycis alternantibns (margine pilosa obtusu albida). Squamac 0. Stamina 10 (rariter plura) receptaculo piloso imposita, antherae subro- tundae introrsae (? !) loculis rimis inarginalibus longitudinali- ter dehiscentibus, connectivo dilatato demura nigricante. $ Cali/ji' 5-partitus. Corolla et squamae 0. Stigmata 3, usque ad basin *2-partita, laciuiis rellexis subulatis gla- bris. Cocci 3, stellato-furluracei, loculis l-spermis. Se- mina nigra, medio placentae afhxa. — Inflorescentia habitus- que (Jodiaei, 600 Da der Name Fahrenkeit in der Botanik durchaus nicht unbekannt ist, so schlage ich vor, für. dies neue Geschlecht den Namen Fahrenheitia in die botanische Nomenelatur ein- zuführen und nach der Station die Pflanze F. collina Rb. Zoll, zu nennen, wenn sie sich definitiv als neu ausweist. lieber die Bewurzelung der Palmen. Beobachtungen von H. Karsten. Ist die erstaiinJiche Haltbarkeit des oft gegen 200 Fiiss hohen und nur einen Fuss dicken Stammes der Palmen durch die cigenthümliche Anordnung des verholzten Gewebes zn einem hohlen Cylinder bedingt, wodurch diese rohrartigen Stämme den stärksten Stürmen zu widerstehen vermögen, die nicht selten die mehrere Fuss dicken Stämme der Laubbäume zer- brechen : so Ijeriiht andrerseits auf der Art der Keimung und der ersten Bildung des Stammes der jungen Palmen das Ver- mögen der einzeln stehenden, hinimelanstrebcnden, einer Pfahl- wurzel entbehrenden Pflanze, der entwurzelnden Kraft der heftigsten Winde nicht zu unterliegen. Die oft frei und einzeln stehenden Stämme der Cocos, Hyphaenc ^ i'opernicia, Cortjpha, PhoenLv, Klopstockia, Trtthrina,v, yicrocomia, ^renga, Diplothemium, Majci- miliana, Scheelea, Chamaerops , Oreodoxa u. s, w. würden schwerlich ihre grosse Blätterkroue auf dem schlanken Stam- me aufrecht tragen können, wäre nicht die fehlende Pfahl- wurzel, mittelst einer besonderen EinrichtiiDg der ersten Stamm- 602 bildung , die zum Theil schon unmittelbar durch das Verhalten des Embryo beim Keimen vorbereitet ist, durch den Stamm und eine sehr grosse Menge von Nebenwnrzeln ersetzt. — Es verdickt sich nämlich bei allen diesen Palmen, bevor ihr Wachsthuni in die Höhe durch Ausdehnung der luternodien in die Länge beginnt , ähnlich wie bei den baumartigen Farrn, der Stamm schon in dem Boden, auf welchem der Keim wur- zelte , bis auf den Durchmesser, den der in die Höhe wach- sende Stamm bis gegen das Ende seines Bestehens behält. Die Nebenwurzeln, welche an dem, nach und nach bedeutend vergrösserlen Umfange, «ler nahe über einander betiudlichen Knoten, in grosser Anzahl hervorbrechen und nach allen Rich- tungen hin sich in dem Boden verlängern, würden dennoch bei ihrer oberllächlicheu Lage kaum der erwachsenen Pflanze als Stützpunkt dienen können, käme nicht durch die theils bedeutende Verlängerung des abwärts wachsenden Saamen- lappenstiels das keimende PÜänzcheu in einer oft bedeutenden Entfernung von der Erdoberlläche zur Entwickelung. — Ohne Zweifel sind passende Boden- und Feuchtigkeits- verhältnisse die nothwendige Bedingung zur Vermöglichung dieses Abwärtswachsens des Würzelchens und der ausseror- dentlichen Verlängerung des Saamenlappenstieles, die, je nach der Art, welcher der Keim angehört, in eigenthümlicher Weise demselben zukommt. Man sieht, wie schon der Keim die Bedingungen des Standortes der erwachsenen Pflanze und deren geographische Verbreitung in sich trägt j wie würde es dem keimenden Wür- zelchen des Ph>jte/epha> möglich sein, in trocknen Lehm- oder Felsboden mehrere Fuss tief einzudringen, -um das in dieser Tiefe erst aus dem scheidigen Grunde des verlänger- ten Saamenlappenstiels hervorkeimende Pflänzchen die zu sei- nem Bestehen nothwendige Feuchtigkeit finden zu lassen? 603 Das Pfläuzcheii würde schou iu seiner ersten Jugend zu Grunde gehen, wie die verästelte Hyphaene und die fächerblätfrigeu Copernicien, frei in der waldlosen Ebene wachsend, durch den heftigen 5 glühenden Chamsin Aegyptens und die Ostwinde der Ebene des Orinoco bald entwurzelt werden würden, wenn nicht durch ein gleiches Eindringen des um mehrere Fuss ver- längerteii ^aaraenlappenstiels in das lockere Alluvium das Ptlänzchen in dieser Tiefe erst begänne, seine zahlreichen Nebenwnrzeln zu treiben, und dem langsam aufwärts wach- senden Stamjne auch in der trocknen Jahreszeit seine bald absterbende Hauptwurzel entbehrlich machte*). Die Hyphaenen, Copernicien und Phytelepha^ haben den am meisten verlängerten Saamenlappenstiel, er misst hier nach dem völligen Auswachsen 2 Fuss und darüber, während «'r bei den Ma.rimilianen , Scheeleen und jlttalcen^ bei der Phoeni.r , ('hamaerops nn^ ^renga kaum 2 bis 4 Zoll Länge erreicht. Doch noch ein anderes Mittel benutzte die Natur zur Befestigung der Waldpalmen, deren zartes Keimpflänzchen nicht die fortdauernde Feuchtigkeit in grösserer Tiefe des Bo- dens würde ertragen können, die der erwachsenen Pflanze zu ihrem Bestehen nöthig ist, und deren meist hohe, oft den Laubwald weit überragende Stämme eines sicheren Stütz- punktes bedürfen , den der wenig sich verlängernde Saamen- *) Es erinnerl diese unterirdische 8tammbiiduiig an diejenige der Zwergweiden der Polarzone, wo die Pflanzen durch die tödtendc Kälte gezwungen werden . ihren ausdauernden Stamm unterhall» der Erdoberfläche zu verberj^en. während die Palmen der Aequa- torialgegeuden (Schutz gegen die dörrende Tropensonne suchen, die die benachbarten Bäume ihres Laubes entblättert , wie es in den nördlichen Zonen durch die winterliche Kälte geschieht 604 luppeustiel ihueu nicht vorbereiten würde. — Es ist dies die Eigenthünilichkeit, die schon Marti us vom Sabal beobach- tete und zeichnete (historia nat. palmar. ThI. 1. Taf. II.), nnd die auch bei der Klopstockt'a, Dtplothemtuw , Trithrinax; ^crocomia vorkommt, dass die junge Pflanze liis zu dem Zeitpunkte, wo der Stan)m das ihm eigene Maass seines Durchmessers eneicht hat, stoloneuartig, doch mit verkürzt bleibenden Internodien und durch einseitige Entwickelnng, ab- wärts in den feuchten, lockeren Boden hineinwächst, einseitig aus den Knoten die Nebenwurzeln entwickelnd , die später im ganzen Umkreise der Stammbasis in der cambialen Gewebe- schicht entstehen , die den Markcyliuder von dem geringen Rindeugewebe trennt *). Dieses seitliche Abwärtswachsen der jüngsten Axe der genannten Palmen , bei aufrechtstehender Terminalknospe, en- det mit der Verdickung des Stammes zu dem vollen Maasse der vollkommen entwickelten Pflanze , während welches Zeit- raumes auch die Internodien des ältesten Theiles sich noch etwas ausdehnen , so dass die Pflanze zur Zeit der beginen- oenden Streckung der Internodien des aufwärts wachsenden Stammes fast hufeisenförmig gestaltet ist. Dieser gekrümmte jüugste Stammtheil ist an der erwach^ senen Pflanze nicht mehr zu erkennen , diese gewann dadurch *) Bei einheimischen Pflanzen sehen wir ein ähnliches abweichen- des Verhältniss in der Entwickeluug der ersten Lebensperiode» der Axe, x. B. bei den Seitenknospen der G«^««- Arten, von denen Irmisch zuerst die seitliche, abwärts strebende Wen- dung beobachtete, welche Wendung an den Bulbillen der Gagea stenopetala bei verlängertem ersten Internodium 180" beträgt, so dass der Gipfeltrieb der Knospe innerhalb des ersten, fleischig verdickten , an Stärkemehl reichen Blattes nach der Axe zurück- gewendet liegt, einem eiweisshaltigen anatropen Saamen ähnlicl) (so weit überhaupt ein solcher Vergleich zulässig ist). 605 nur den nothwendigen Umfang der Basis iiuterhalh der Erd- oberfläche , nm iu dem Boden durch zahlreiche Wiirzelfaseru ihren senkrechten , oft gegen 200 Fuss hohen Stamm hinrei- chend zu befestigen, die gewichtige Blätterkrone zu tragen. Bei Einer Palmengattnng, der Elaeh, dauert der ebes bezeichnete Jugendzustand des gekrümmten aufsteigenden Stam- mes während des ganzen Lebens. Den Stamm der Elaeis melanococca sah ich bis 6 Fuss Höhe erreichen, den älteren, unteren Theil des Stammes nicht wurzelartig in die Erd« versenkt, sondern gekrümmt, sanft aufsteigend; die äussere, der Erdoberfläche zugewendete Seite ist mit Wurzelfasern dicht bedeckt, die den unteren Stammtheil an dem Boden befesti- gen, und ihn hebelartig das mächtige Gewicht des starken Stammes und der grossen Blätterkrone tragen lassen. Während iu der Gipfelkuospe nur Blätter und Internodieo sich entwickeln und das Gewicht des Stammes vermehren, dehnen sich gleichzeitig die unteren, der Erdoberfläche nalieu Interuodien an der äusseren Seite der Stammkurve etwas aus, wodurch sowohl dem Abweichen des Stammes von der senk- rechten Richtung eine Gegenkraft gegeben , als auch das in"- zwischen absterbende, äusserste bewurzelte Stammende er- gänzt wird. Dies älteste Stammende sah ich auf dem sumpfi- gen Boden am Fusse des Schneeberges von St. Martha (wo die Pflanze wild in grosser Menge wächst, und sich noch im Magdalenonthale aufwärts bis zum 5 '/g* Grade nördl. Br. bis zu einer Höhe von 300 Meter Aber dem Meere verbreitet) stets etwas aufwärts gekrümmt, zuweilen fast 4 Fuss, von dem untersten Theile der Curve an gerechnet, betragend. Je nach der Beschaffenheit des Bodens, auf dem die Palme wächst , scheint sich der ältere, den Boden berührende Stamm- theil länger zu «M-halten ; Martins sah denscilioii bis zu der Länge von 12 Fuss, und zwar nicht aufwärts gekrümmt, sou- 606 dem iu der gaozeu Erstrecknng dem Boden anliegend. (Histo^ ria naturalis palmariim tom. 2. tab. 33.) Nach einem andern , gänzlich verschiedenen Typus ge- baut sind die einzeln stehenden Stämme der Deckeria, So- cratea und mehrere Arten der Gattung triartea (robusta und uUissima)^ bis 4 Zoll dicke Nebenwurzeln, die aus dem ge- gen lOO Fnss hohen und 1 Fuss dicken Stamme der eben genannten , in feuchter Waldluft wachsenden Palmen bis zu einer Höhe von 12 Fuss ringsum aus demselben sich ent- wickeln und ihn allseitig stützen, während die ältesten, un- tersten Internodien schon verwesen; der Stamm also, seiner ursprünglichen Basis beraubt, nur durch die Nebenwurzeln ernährt wird, wie dies schon Röper richtig erkannte und wie es in der That bei alieu Monocotj/len gesotzmässig statt- findet. Nur iu dem auffallenden Habitus liegt der Unterschied, da sonst gewöhnlich die wurzelnden Knoten einem zwiebel- artigen Stamme mit verkürzten Internodien angehören, oder, wenn letztere, wie hier, verlängert sind, dann stoloneuartig unter der Erde wagerecht hinkriecheu. Der Natnr der Art und den Verhältnissen des Bodens, auf dem dieselbe wächst, ent- sprechend , ist die Stärke der ßewurzeliing auch bei diesen Iriarteeuartigen Palmen verschieden, die Deckeria , die neben der Socratea auf einem in der Regenzeit überschwemmten und sumpfigen Boden wächst, der in der regenlosen Jahres- zeit mehrere Monate trocken und dürre liegt, hat wenigere, doch stärkere Nebenwurzeln, als letztere, und sie brechen höher aus dem Stamme hervor: einige Arten der Gattung Iriarteu, z. ß. die /. pubescens, haben kaum stärkere Ne- beuwurzeln , als die Oenocarpus und Cocos. An der Iriartea praemorsa verlängern sich die ersten Internodien sehr wenig, die darauf folgenden bleiben fast ganz verkürzt, und au dem ganzen Umfange der Knoten tritt eine 60T starke Wurzelbildiing ein; erst wenn der Stamm fast seineu künftigen Durchmesser erreicht hat, verlängern sich die Inter- nodien wieder, so dass hier ein ähnliches Schwanken in der Verlängerung der Interuodien stattfindet, wie es nach Schlei- den's Beobachtung an der Gersten- und Hafer -Pflanze vor- kommt. Aus den untersten, sich verlängernden Internodien des schon verdickten Stammtheiles dieser Iriartea praemorsa, so wie der /. puhesccns entwickeln sich BlaUknospen, von denen in der Regel einige zu Aesten heranwachsen, und so diese Gruppe der Iriarteen mit dem letzten vierten Typus der Bewurzelung der Palmen verbindet, der sieh auch den erst- beschriebenen insofern anreiht , als ein Theil der zu ihm ge= böreuden Pflanzen gleichfalls, wie jene, während des ganzen Lebens einzeln stehen; nicht, wie die grosse Mehrzahl der- selben , durch Wurzelstockknospen (vergl. Vegetafionsorgane der Palmen S. 95.) sich verästeln nnd fainilienartig gesellig neben einander gruppirt sind. — Alle zu diesem Typus ge- hörende Palmen haben keinen sich beim Keimen verlängern- den Saamenlappenstiel, es versenkt sich daher der junge Keim- ling nicht in die Tiefe des Bodens, auf der er keimte. Auch verlängern sich weder die jüngsten Interuodien, wie bei den Iriarteen, noch krümmt sich der jugendliche Stamm durch einseitige Entwickelung: es verharrt vielmehr der ans der Fruchtschaale hervorgetretene jugendliehe Keimling neben der- selben auf der Oberfläche des Bodens, in dem das untere Eude seiner Axe die Pfahlwurzel hinabsenkt, die bald nach der Entwickelung der ersten blattartigen Organe durch Neben- wurzeln ersetzt wird, und aus der mit jedem neuen Blatte an Umfang gewinnenden Axe entwickeln sich in den meisten Fällen seitliche Knospen, nachdem die normale Stammdicke erreicht ist. Hierher gehören die kletternden Calamns nnd Desmoncus, die oft familienweise vereinte Gebüsche bildenden, rohrartigen Palmen der Bactrts, Martinezia, Pi/refioglijphis*)^ *) In einem frülicreii Hefte dieses Jaln'g;anges nannte ich diese Palme Augustinea, überseiiend, dass schon von Naudin dieser Name einer Melantome gesehen ^^a^. was midi iiütlii}!,t, den Namen Autfustineu in den von dem dreikerhitjeii üiteinkeriie ab- geleiteten Pyreiioglyphis zu verändern. i08 die Geonomen, Chamaedoreen und Verwandte, au die sich die Euterpen, Oenocarpen, Trinaa, (iuilielmen, Oreo- dojc-a, Sagtis uud Cocos auschliesseii , welche letztere wegen ihrer starken, hohen Stämme vormuthen lassen, dass sie die AVurzeliing der ersten Gruppe theilen möchten. Die langen, zähen Nebeuwurzeln dieser Küsten- und Strand- Palmen bilden um die Basis des erwachsenen Stammes einen harten, fast undurchdringlichen Ueberzng, sich weithin tief in den lockern Boden erstreckend, den Wind und Fhithen um den sich entwickelnden Stamm anzuhäufen fortfahren. Es scheinen hier kosmische Verhältnisse das zu bewirken, was die specitischeu Eigenthümlichkeiten der hochstämmigen Wald- palmen durch organische Entwickelungsverhältnisse ausführen. Demnach können wir vier Hauptformen von Bewurzelung der Palmen unterscheiden, deren Beachtung uns die Abhän- gigkeit des besonderen Staudortes der Pflanze von den schon in der keimenden Pflanze ausgeprägten Formen erkennen lässt, iiämlich : 1) Der Iriartentyptis , unterschieden von den drei übrigen durch die Verlängerung der ersten Internndien der jungen Pflanze. Durch die Iriartea pubescens und praetnorsa schliesst sich dieser dem 4ten Typus an. %) Der Copernicientypus , ausgezeichnet durch die Verlänge- rung des Saameulappenstiels der keimenden Pflanze; durch die PhoenLv, Scheelea und Attalea sich der 4ten Form nähernd. 3) Der Sahattypus, characterisirt durch das stoioueuartige Äbwärtswachsen der jungen Pflanze; durch die Elaeis an die Rhizom- Palmen des 4tpn Typus sich anreihend. 4) Der (Jocostypus , wo das junge Pflänzchen an dem nicht verlängerten Saamenlappenstiele einfach auswächst, an- fangs mit verkürzten, später mit verlängerten Internodien. Als Unterabtheilung dieser lässt sich die Rhizome bildende Bactris -Yorm unterscheiden. Die Erkennung des innigen Zusammenhanges dieser schon im Keime ausgeprägten Formen und" der Boden- uud Klima - Verhältnisse des natürlichen Staudortes der erwachsenen Pflanze wird die jetzt so beliebte Cultur dieser schönen Pflanzenform erleichtern und sie der Natur entsprechend einrichten lassen. Flaiitaruiii iiovaruiii Chiieiisiuui. Centuria prima. Auetore Rudolfo Amando Philippi, bolanices in Univeisilate Santiagina professore elc. 1 laiitariim novariim chilensiiim , qiiariim band exigiiiis niime nis jaiii in lierbario Miisaei NatioiiaJis exstat, descriptiouem accuratiorem elaborare et pnblici juris facere animus est, sed donec huic labori otiiiin erit , haud superfluiim videtiir illas brevibiis diagnosibus instruclas emimerare. 1. Barneoudia major Ph. B. srapo iinifloro, iuvoliicro inouophyllo, siiperius villoso, iiiferiiis atroviolaceo 5 — 6-lobo, lobis tri- vel qiiiiiqiieüdis; sepalis lineari-laiiceolatis, obtnsis, circa duodecim. In cordillera prov. Santiago prope minam las AraiTas dictam Octol)ri 1853 legi ; folia uon aderaut. — Differt a B. chilensi partibiis oinnibus inajoribiis, invoincro monophylio, superius villoso etc. 2. Berberil valdiviana Ph. ß. spinarum magnarnm tri- partitaruni raniis omnibiis angustis, lateralibus divaricatis; foliis coriaoeis, breviter petiolatis, ovatis vel cordatis, inar- gine hiuc inde serrato-spinosis, siibtiis concoloribiis. 2är Bd. 5s Den. 3^ 610 Ad Dagli piilli provineiae Valdiviae croscit. — Spinae iis- qiie ad 15 liii. longae, ramis subaequalibus; folia majora 25 lin. longa et 14 lin. lata. Differl a B. congestißora spinis haiid foliaceis, racemo elongato; a B. iUcifolia spinis raaxi- misj racemis niultifloris; a B. Darwinii foliis concoloribus, roinime grosse dentatis, ^ B. diffusa foliis concoloribus band angnlato -dentatis ; a B. cori/mbosa spinis inagnis , racemis nutantibus; a B. rotundifolia spinis angnstis, foliis spinoso- serratis. 3. Menonvillea Gayi Pb. M. ramosa, glabra; foliis linearibus, fere filiformibiis; floribns roinutis, coryrabosis; si- liculis orbicularibus, late alatis, ntrinqne einarginatis, in dorso grannlato-rogosis, valde elevatis. Prope Arqiieros in prov. Coqiiimbo legit cl. Gay et sub ,;Lepidium no. 1036" in herbario reliqait. Eandem plantam ipse ad las Animas in deserto Atacamensi inveni. — Planta hiimilis vix 5- poüicaris; calyx '/2 lin. longns, corolla '/2 ''"• longa. A M. Uneari et Jilifolia caiile ramoso et floribns roi- nutis, a M. parvijiora Ph. foliis longe minoribus, floribns coryrabosis etc. distingnitur. 4. nienonvillea trifida Ph. M. perennis, raulticeps, gla- berriraa; caulibus erectis indivisis; foliis elongatis, in petio- lura longoni attenuatis, radicalibus pinuatifidis, laciniis linea- ribus integerrimis ; caulinis trifidis; floribns dense -raceiuosis, breviter pednncnlatis. Reperitur in cordillera de la Compania, prov. Santiago. — Caulis 1 — ä-pedalis; folia inferiora interdnin 27 lin. lon- ga, petiolo 22 lin. occupante , 4 lin. lata, laciniis plernroque 5; folia suprema interdnm integerrima; calyx 2 lin., corolla 3 '/2 lin. longa Frnctus solitus. 5. Azara uutbellata Ph. A. arborea, ramis novellis toraentosis; foliis glabris, grosse et appresse serrato-crenatis, 611 luajoribns subellipticis , aciitis, minorihiis snhorbiciilatis ; Hori- biis iiiubellratis, peduiicnlo coiDiuiiui pollirari. In i'ordillera del Pirque dicta provinciae aiitiago detexit orn. Genua in. — Differt ?>.\i A.ectastrinu foliis distiiicte ser- ratis, miuoribiis, band cadiicis; Hoiibiis distinrte iiiubellatis, iiec fasciculato-paniciilatis; ot ab A. dentala foliis siibtiis glaberrimis, iisdem lloribiis iimbellatis, nee corymbos subses- siles, paiicifloros formaiitibiis. Observatio. Hie loci inouere debeo , a cl. Gay lies species hujus geiieris omissas esse: A. lanceolatatn Hook. 6\., A. microphyllatn et A.chiloensem ejiisdem botaiiici ; qiiariini diias priores frequenter in prov. Valdiviana legi. in. Viola uiicrophylla Ph. V. perennis, hiimilis, multi- ceps, caespitosa; foliis congestis, minimis, rhombeis, in pe- tiolum longnm ciliatnni attennatis, subtns nigosis, basi inte- gerrimis, ciliatis, deinde orenatis; stipnlis minimis, lanceolatis, seariosis, ciliatis; peduncnlis foliiim snum aeqnantibas; tlort- bus minntis, pallide purpnreis. In eordillera provinciae Santiago prope minam las Aranas Decenibri 1854 legit orn. Germ a in. — Canles vix bipollica- res ; folia 2 liu., Hores 2'/'^ — 3 lin. longi. 7. Viola uivalis Ph. V. pereunis, hnmilis, canlescens; caiile glabro; foliis birtis, ovatis, basi snbcordatis, crenatis, petiolo laminam band aeqnante ; stipnlis linear! -lanceolatis, margine ciliato-dentatis, scariosis; peduncnlis longitndine pe- tioli ; sepalis lanceolatis glabris; appeudicibiis brevibns hirtis; corolla calyceni snperante; calcare brevissimo obtnso. In eordillera prov. Santiago ad limiteni uivis perpetnae Februario florentem legit orn. Gerraaiu. — Plantula babitnm f . canmae prae se ferl, et ab aflinibus lirevitate pednncu- lornni facile distiugnitur. Lamina foliornin 6 '/z liu. louga, 3y *> 612 ^^ln'" lata. Colorem rorollac iiidicare nou possuro ; jam eniar- rida erat. 8. Viola exilis Ph. V. pereunis, acaulis, deuse rosulata, radiee siraplicissima; foliis perparvis, rhombeo -orbicularibus, rugosis, creuato-incisis, creiiis circa 7, maigiiie et praeaer- tim petiolo albo- ciliatis; pediinciilis folia snbaequautibus; flore violaceo. lii cordillera prope Santiago ad minam las Aranas dictam legi. — Radix 3-polJicaris, % lin. crassa^ fusca, superius cicatricosa ; caespes Tix 10 liii, diametri; folioruin diameter 1 3/^ lin. — Ab T, congesta Gill. caule simplicissimo , foliis multo ininoribus, profundiiis iucisis, rugosis, glaiidulas uigras in pagiua inferiore uou exhibentibus distiuguitiir. 9. Viola ani^ustifolia Ph. V. perenuis, acaiilis, pu- bescens; radice crassa, apice sqiiamata, iuterdiira multicipite; foliis confertis, sed baud rosnlatis, oblongis, elongatis, ntriu- que dentibus 3 — 5 ninnitis, siibtns rugosis; stipiilis scariosis, liueari-lauceolatis; pednuculis folio brevioribus; sepalis liuea- ribus acuiuinatis, glabriusculis ; tloribus niaguis, violaceis, cal- care brevi. lu Cordiliera de Aciilco prov. Santiago Janiiario 1855 legit oru. Germaiii. Radix 1 Y^ — 2 lin. crassa, pallide fusca; folia 91/2 !'"• lougaj 1 V2 ''"• ^^^^^ 10. Viola duiuetoruui Pb. Y. siiffrnticosa, huiuilis, gla- britisciila; foliis oblougis , acutis, in petiolum brevem attenua« tiSj obscure i-renatis, circa 8 lin. iougis; stipulis lanceoiatis, gianduloso-laceris; peduucuiis axiilaribus, folia ter aeqiiauti- bns; petalis ovatis, inferiore obovato-orbiculari. Prope nrbem Coucepcion Septerabri 1852 legi. — Differt a l. capillari Pers. caule huiuili, foliis in petiolum decur- 613 reutibiis, obsciire crenatis, haud serratis; a V. Portalesia foliis longe niinoribns, latioiibus; oorollis violaceis, forma pe- talorum etr. Caiilis circa 4-pollicaris ; folia 6^/2 lin. lon^a, S'/a lin. lata; potiolns S'/^ lin., pednncnlns 14 lin , corolla 6 lin. longa. 11. Sag^ina urbioa Ph. S. anuua, glaberrima; canle ra- inoso erecto ; foliis snbnlatis, acnte nincronatis, interdnm ciliolatis; pednnculis axillaribiis erectis; sepalis quntnor lan- ceolatis obtnsis; corolla nnlla; staminibus dimidinm sepalornm aeqnantibns; capsnla calycem demnm patentem aeqnante. In plateis urbis Santiago freqnens, ad Qnillota, Ciiracasi ptc. — A S. chilensi Nand. glabritie et nnniero qnaternario partium floralium stalim dignoscitnr: a S. apetata glabritie, foliis augnstioribns etc. discrepat. — Canles interdnm fere 3- pollicares; folia 51/2 lin. longa, calyx 1 lin. 18. Anoda Ochsenii Ph. A. frnticosa; ramnlis jimiori- bus petiolisqne pilis stellatis farinoso-tomentosisj foliis cor- datis, crenatis, qniuqiielobis, lobo mediano prodncto, acnto; peduncnlis elongatis, simplititer pilosis, nui-vel billoris; flo- ribns raagnis piirpnreis,- carpellis 6 — 7, longe aristatis di- spermis. (An potins ^butflon?). In dumetis provinciae Valdiviae interioris occnrrit. Frn- ticnlns orgyalis. Folia interdnm 3 '/2 poll. longa, 2*/'2 pöH. lata, petiolo sno longiora vel breviora; pednnciili 2*/^ — 3^/^ poll. longi-, calyx 3'/,2 lin.. corolla fere 9 lin, longa. Stipii- lae brevissimae sunt. 13. Anoda popiilifolia Ph. A. anniia, canle simpli- <-iiisculo, piloso; foliis pnbescentibus, triangnlaribiis, basi in- tegerrimis, lateribns grosse deiitatis , apice longe -aciiminatis; petiolo laminam snbaeqnante; stipnlis snbnlatis, elongatis; Oo- ribns mediocribns ; pednnculis petiolo brevioribus; calvcedomnm accrescente; carpellis brevius cornutis, circa 13. 614 Prop«' (^uillota legil iJ, Germai u. — Caiilis circa bipe- dalis ; petioli 22 liu. longi, lamina folioriim 24 liii. longa, 20 lin. Jata; ppdiinciili 16 liu.; petala 4*/^ lin. louga. 14. OxaliN Bustillosii P]i. 0. raiile brevissiiQü , bnibi- formi, extus sqiianiis linear! -laiiceolatis glabris (stipulis), in- tus basibiis petioloriim persistentibus , longe-ciliatis, fen* arachnoideo - vilJosis tecto ; foliis glaberrimis, dodecaphyllis, Habelialis; foliolis obcordatis; pednnnilis unifloris biflorisve, petiolos siibaequantibiis, infra florera bibractealis ; calyce gla- briuscnlo; »epalis acntis , oiliolatis: lloribus niagnis calycem ter aequantibus, violaceis. In cordillera provinciae S. Fernando legit cj. Vincentins BnstilloH, in illa de la Coinpania dieta orn. Ger luai n. — DifFert ab O. adenophylla Gill. Ibliolis 12 nee 22 etc. (Jian- dulas in basi fbliolorum nou video , sed ipsa eoruni basis Fei si mavis petiolulus nigro - violaeeus est. — Bulbus pollicaris, petioli 3 poll. lougi, foliola modo 2 */>2 '•"•' fa'yx 2^.^ lin., petala tO'" longa. 15. Oxalis iiygiuaea Ph. 0. pnsilla, annua, caespitosa ; foliis ternutis, loliolis obcordatis; pedunculis folia subaequan- tibus, uinbellatis, subquadriHoris; pedicellis elongatis , deninm refractis floribus parvis , Inteis; sepalis acntis hispidis, co- rolla duplo brevioribus. Prope Santiago ipse inveni; in prov. Coquimbo in arcno- sis legit cl. Gay herb. no. 1766. — Tota plania vix 1 '/.2 polliceni alla, petioli 11 lin., foliola 2 lin.; pedicelli 3 lin. calyx ^ln lin. , corolla i '/.j lin. longa. Habitn omniuo O. Bcrteroanam Barn, refert sed facillime forma foliolornm et floribus muito minoribns distinguitur. 16. Oxaliiü gliitiiiosa Pb. 0. suffniticosa, glanduloso - pu- bescens, glntinosa; caule petiolorura basi persistente obtecto 615 et iude squamoso; foliis ad apicem ramorum confertis, iiiedio- iTibus, trifoliatis; l'oliolis obcordatis, parum emarginatis; pe- duüculis folia siibaeqiiaiitibiis, dichotoinis, miiltitloris; Horibiis luteis snbsecniidis brevissirae pedicollatis; sepalis oblongo- lioearibiis, obtiisis, corollatn dimidiam siibaequantibus. . In saxosis prope urbem la Serena (Coquimbo) legit c.\. Guy et siib iio. 1778 iu herbario reliquit. — Cum O. squur- rosa, quae iu herbario Chileusi desideratur, magnain afliüita- tero habere videliir, sed piibescentia glaudulosa, petiolis pol- liceiD longis etc. satis differre videtiir. — Foliola S'/^j lin. longa, fere 4 liu. lata, calyx 2 liii. ioiigus. 17. Oxalis Cirayaiia Ph. 0. antissiine caespitosa, pu- bescens ; foliis trifoliatis; foliolis obcordatis, petioliilatis ; pe- dnnculis iiniiloris, petiolos siibaequantibus , basi articnlatis, ebracteatis ; sepalis oblougis pilosis; «orolla rosea, calycein ter aequante. Servatur in herbario sub iio. 1764. a cj. Gay in andibus ad Huanta provinc. Coquimbensis lecta. — Radix orassa car- nosa, multiceps, fusca. Petioli 10, foliola 1 '/2 ''"• longa, totidem lata; calyx 1 lin. lougus. 18. Oxalis pachyphylla Ph. 0. annua, hnniilis, pilosa, densissirae foliosa; caiile simplici; foliis trifoliatis; foliolis cuneatis , obcordatis, profundissiiue eraargiuatis, bilobis; pe- duDCiilis folia aequantibiis, imilloris, medio bibracteatis, bra- cteis subiilatis; sepalis linear! -snbulatis, pilis albis , com- pressis longe clliatis; petalis hiteis calycein circa bis aeqnan- tibus. In collibus ad ArqiierosOctobri 1836 legit cl. Gay, herb. Chil. no, 1779. — Radix circa 3 poll. longa, caulis vix pol- licaris; petioli 8 lin. loiigi; t'uliola I '/.^ lin. longa, totidem lata; calyx 1 ^/3 lin. longns. Incisura apicalis foliolorum usqiie 616 ad medium foiii penetrat sinumque rotundnm offert, qua uota facili ne»;otio distinguitur ab aflinibns. 19. Oxalis clandestiiia Ph. 0. aunua, pilosa; caule humili crasso, folia Üoresque numerosissimos emitteute; foliis teruatis; Foliolis obcordatis; lioribns umbellatis, purpureis, raioimis; peduneulis snb authosi diinidios petiolos aequantibns, deinde illos superantibus; pedicellis sab anthesi calyce brevio- ribiis; oalycibus setoso -hispidis; eorollis caljcem vix supe- rantibus; semiuibus grosse rugoso -scrobiculalis. In sylvis oaednis prov. Valdiviae eara legi. — Canlis vix pollicaris; petioli l'^'^poll. longi cum stipnlis connati ; foliola vix 4 lin. longa, totidem lata. 20. Oxalis luaeropus Vh. 0. glaberrima; caule simpli- rissimo, basi foliosissirao; petiolis lougissimis; foliolis tribus, obcordatis, fere bifidisj peduneulis gracillimis, petiolos bis aequantibns; tloribus purpureis, umbellatis, circiter duodenis; pedicellis floreni aequantibns; sepalis linearibus obtnsis, lon- gitudine petalorum dimidiorum. In cordillera prope Aculro Jannario 1855 legit orn. Ger- main.— Radix tenuis, ramosa. Caulis vix 3-pollicaris,'^vix *8 lin. crassus, in parte inferiore sublignosus, vestigiis folio- rnm anni auterioris hiiic inde obductus. Petioli 5 ad 6 poU. longi; foliola 10 lin. longa; pediccili 4 liu.; sepala 2, petala fere 5 lin. longa, pallide purpurea , basi venosa. 21. Oxalis luode^tta Ph. 0. humilis, glabriuscula; ra- dice perenni; caules plures brevissimos eniittente; foliis trifolia- tisj foliolis obcordatis, profuude emarginatis, subtus albidis; peduneulis erectis, uniHoris, petiolos aeqiiantibus ; sepalis linearibus obtusis; rorolla lutea, calycem tor aequante. Ad parvüs lacus aiulinos de Canguenes dictos inter lacus Todos los Santos et Nahuelhuapi ad altit, e. 4000 ped, supra 617 mare legit cl. Petrus Fonk. — Petioli atque pediiuciili 13 lin. longi ; foliola 3 lin. long^a, %^l^ lin. lata; caljx fere 2 lin.; petala 5i/a lin. longa. Bracleolae snbniatae, ? — 3 lin. a calyce remotae. 22. Oxalis prorepens Ph. 0. dense pubesrens vel hir- trlla; canle repenle, tilifornii; foliis trit'oliatis; foliolis obcor- clalis, pilosis, concoloribns; petiolis elongatis; pednnenlis pp- tiolos aeqnantibus , biüoris; pedicellis primnm crectis, demnra ilivaricatis, elongatis; sepalis lineari-snbnlatis ; coroila lutea, calycem ter aequante. In cordillera prope oppidnm Linares Jannario 1856 flo- reutem legit Germaiii. — Canles semipedales et longiores, filiformes, vix '/3 lin. rrassi; petioli 20 lin. longi , foliola 5lin. longa, totidera lata; pedicelli 8 — 9 lin., calyx 1% lin., coroila 4 lin. longa. Stipnlae parvae, obtusae, ciliatae. Brarteolae ad basin pedicellornm oadneae, 23. Oxalis aureo- flava Steud. 0. glabrinscula , caule repenle, filiforrai; foliis trifoliatis, foliolis obcordatis, profunde eroarginatis; petiolis elongatis; pednnculis petiolos aeqnanti- bns, nnifloris; sepalis oblongis, obtusis, hirtis; coroila lutea, calycem fere ter aequante. O.ralis aureo -ßava Steud. in literis. I'rope oppidum Valdivia satis frequens est. Petioli 17 — 18 lin. longi; foliola 3 lin. longa, fere 41/2 lin. lata sunt; calyx 2 lin., coroila 5 lin. longa. Bracteolae minutae subu- latae 6 lin. a calyce distant. Stipulae parvae, ovatae, ci- liatae. 24. niayteiiuii« andiiia Pb. !VI. frutex orgyalis; foliis subpetiolatis, oblongo-lanceolatis, aruminatis, coriaceis^ cras- sis, subenerviis , margine inerassalis, subrevolutis, appresse denticulalis, dentibus obtusis remotis utrinque circa 12; flori- bns solitariis; peduncnlo brevissimo. 618 Martio 1852 fructus inatiiros gereutem iu radice vulcani de Osoriio dicti legi. — Haljilu, foliis mnjoribiis , latioribus, crassioribns, ramnlis rrassiorihiis e(i'. tacillime a iW. hoaria Mol. distiiigiiitiir ; a M. magellanica, qiiacum bis uotis con- venit, toliis onerviis, ininoribiis el angiisfioribiis distiiigiiitiii*. An potins varietas M. magellanicaci' 25. CoUetia toinentosa Pb. C. ramis cineroo- loinen- tosis; foliis pnrvis , obovatis , laete viridibiis, piibescentibiis, appresse spiralis; stipulis rainiitis, ovato lanceolatis, fiiscis; floribiis subfasciciilatis; pediinciilis iinifloris, glabris, «alycem glabriim aeqnantibns: calycibiis tiibulosis; deutibus rellexis tubiim diniidium aeqnantibns; petalis nnllis; staminibus stylo- qne ealycem aeqnantibns. Prope S. Antonio in litorali prov. Valparaisanae legitiir. — Ramis rinereo -toraentosis et foliis pnbescentibus facili nc- gotio dignosi'ilnr. Sciadophila Ph. n. geiins. Calyx brevis, carapaunlatus, viridis; limbi quinquefidi laciniis ovatis, patulis; disci annularis, supra fnndnm calyris adnati margine integre. Corolla nnlla. Stamina qninqne in- ter lacinias calyris, snmmo tnbo inserta; filainenta Hliformia; antherae reniformes, locnlis apite conflnentibus. Ovarinm lihernm, tiiloculare, ovnia in locnlis solitaria, erecta. Sty- lus filiformis simplcx, calycem aeqnans; sligma obsolete tri- lobnm, FiHCtns bacca , lalycis basi circnmscissa libera sti- patns. Semina snbpyriformia fere trigoua , dorso rotundata. — Differt potissimnni a CoUetia frnctu baccato, caule in- ermi; foliis alternis. 26. Sciadophila inaytenoides (CoUetia) Gris. Sc. frn- ticosa inermis, ramnlis junioribns pnbernlis: foliis glaberrimis alteruis, brevissime petiolatis, oblongis, utrinque aequaliter 619 aUenuatis, obtiisiusciilis, obsolete serralis, subintegerrimis; stipulis miulmis triaugiilaribiis, mar^iiie glandulosis; floribiis axillaribus solitariis, peduncnlo caljcero snbaeqiiante. Colletia maytenoides Griseb. in litt. In sylvis nmbrosis prov. Valdiviae satis freqiiens. Apnd ineolas nonien non fert, ant terinino generali palo negro nuncnpatur. — Fnitex biorgyalis. Ramuli teniies, pallide l'usci. Folia usque ad 16 lin. longa, 7 liii. lata, petiolns vix */, lin. Dentes appressi 6 — 12 utriuque, obsoleti, Calycis diameter *2 lin. aeqiiat, longitudo vix 1 lineam. Stainina rix lacinias ealycis aequaut. Bacca nigra, basi angnstata diame- tri 4 lineanim, insipida. 27. Trifolium deusifloruiii Ph. Tr. nnilticanle, huiuile, pubescens: raulibus brevibns, dernmbentibiis; peliolis longis, pilosis; foliolis obovalis vol oblongis, subretusis , raucrouatis, denticiilatis , uervosis-, stipulis lanceolato- subulatis , nervosis; pednncnlis axillaribns, folia aequantibns, dense pilosis; ca- pitulis haud involucratis, eoinpactis, multifloris; bracteis subulatis, calycein subaequanlibus ; calyce dorso fulvo-villoso, dejitibiis aristato - subulatis , lubum superautibns ; oorolla caly- cem sesquies aequante. In arvis ad Quillota anno 1830 legit cl. Gay. Herb. — Caules vix 3- pollicares, petioli 12 — 14 lin., foliola 3 — 3 '/4 '•'•• longa, distinct«' petiolata; uorolla 2^/^ lin. longa. 28. Phaca niacrocarpa Ph. Ph. glaberriraa, caule elato, sulcato, fistuloso ; 'foliis uiagnis, subsossilibus , foliolis 8 — 10-jugis, oblongis, obtusis; stipulis herbaceis, late trian- gularibus, discretis; pednncnlis apice raceraosis folinm supe- rautibns; pediecllis calycem tubulosnm subaequantibus; oorolla ralycem bis vcl for aeqnnnto, luteo- et violaceo-variegata; leguminibus maximis, inflatis, polyspennis. 620 In oordillpra de S. Fernando Februarlo 1843 Icgit cl. Bn Stil) OS. — Incolis Alverjilla audit. Caiilis tripedalis et major; folia 4 pollices longa, foliola 12 liii. longa, S'/a — 4 lin. lat.t. Corolla 5 — 6 lin, longa, legiiinen 16 lin. longiim. Vexilluiu hasi albiduni, apice violaceuni, alae pallido luteae, in roedio pallide violacene, cnrinani apire pnrpuream paiillo snperanles. 29. Phaea ? amoeua Ph. Ph. snffVnticosa, hnmilis, se- ricea, tiasi ramosissima , raespitosa; foliis basi nndis; foliolis 6-jagis, oblongis , obtusis: stipnlis meinhranaceis, inter se roalitis, vaginantibns, bitidis; raceniis snbcapitatis, folio lon- gioribns; florilms magnis, liiteo- et violaceo-variis, breviter pednncnlaiis ; bracteolis scariosis, pedicellos superantibiis ; calyec tiibiiloso, uigerrinio, pilisqne nigris vestito; denti- bns lanccolatis , tnbnm vix aequantibns; corolla calyrem bis aeqnante. In rordillera de la Compania Novembri 1>^53 legit orn. Genua in. — Planta 6 poll. alta; folia 16 lin. longa; foliola 3 lin. longa, fere 1 ' '4 lin. lata: calyx 3 '/a lin. longus, ro- rolla 8 lin. Voxillnni pallide violaceiiin, alae obloiigae, ob- tnsae, basi violaceae, apice Inteae, carina apice violacea mnito longiores. Frnctns .... 30. Phara macrophysa Fb. Ph. herbacea, hnmilis, basi ramosissima, serieea; caiile substriato; foliis a basi foliolatis; foliolis 6~8-jugis, linear! - oblongis, acntis; stipnlis herba- ceis, fere omnino discretis; peduncnlis folinm snperantibus, hirsnlis, praesertim apice, raeemnm snbcapitatnm gerentibus: calyce pilis albis nigrisqne dense villoso; corolla Inteo-viola- reoqne variegata, calycem bis aeqnante; legurainibns inflatis, ovatis, maximis, pnbescentibus. In eordillern prov. Santiago ad minam las Araüas Octo- bri 1853 legi. — Radix siraplcx canles plurimos circa 8 pol- 621 licares emittit. Folia 20 lin. longa; stipulae 2 — ^Vs '"» lougae partem nudam petioli aequaut ; foliola 6 lio. longa, fere 2 lin. lata, supia glabriuscula. Kacemi demiim elongati; pedicelli vix 1 liu. lougi , bracteola fere breviores; ealyx 2*/2 lin. lougus, dentibiis subiilatis, tiibiim subaequantibus; corolla 5 lin. Vexillum basi latenm, apice intense violaeoum ; alae ovatae, oranino luteae, cariuam albidam apice pallide viola- ceam aequnntes. Legiiroen 14 lin. longnin. 31. Astragalus Crei'iuaini Ph. A. suifriiticosus, pilis albis appressis sericeus; foliis 12 — 15-jugis; stipulis vagi- nautibus iuter se concretis, foliolis oblongis ; pednnculis folia superautibns, ultra medium nudis; floribus subsessilibus Inteo- et violaceo -variegatis; bracteis snbulatis calyceque nigro-hir- sutis; laciuiis calycinis subniatis; legumine peudulo , oblonge, glabro, recto. In cordillera Santiagiua ad minam las Arauas dictam in- veni. Caulis 6 — 8 poll. altus ; petioliis communis, 2i/a — 3 poll. ; foliola 4 — 6 lin.; calyx 2*/.., corolla 5, legumen 8 liu. lougum. 32. Vicia ciliaris Ph. Y. caule angulato , glabriusculo ; foliolis circa 5-jugis, ciliatis, [oblongo-liuearibiis , obtusis, mucronatis; cirris brevibus, pleruniquc ramosis ; stipulis mi- nimis, semisagittatis, integerrimis, floralibus heteromorphis, triangularibus, nigris; peduuculis axillaribus, unifloris, bre- vissimis; floribus magnis; calyce glabriusculo, deutibus elou- gatis, acutissimis, iuiimo angustiore et longiore ; corolla ca- lycem ter aequaute; vexillo luteo, nervis violaceis picto, de- mum pallide yiolaceo, alis flavis , carina flava, apice viola- cea; leguniiuibus villosis. In arvis ad Concepciou lectam cl. Gay in herb. Chileusi sub no. 602. reliquit. Caulis pedalis, basi ramosissimus; 622 fo]ia ad siimmiim 20 — 24 liii. long'a, internodia yix aequaii- tia. Foliola 5 lin. lon^a, 1 lin. lata, in ioliis inferioribus breviora , omnia riiiicroiie valido et ciliis magnis patentibus, distaiitibus muiiita ; calyx cum deute intimo 5 lin. lougos, co- rolla polliceni longa; peduncnlns vix 1 lin. iongns. — Differt a i^. linearifolia caulibns vix pilosis, foliolis nunqnam re- tnsis, stipnlis mininiis, calyce glabrinscnln etc. et a V, ses- silißora stipellis integerrimis. 33. Vicia grata Ph. V. pnbescens-, canle sinaplici, an- gulato ; foliis 3— 4-JHgis; foliolis lanceolato -linearibns, mn- cronatis; stipnlis parvis, linearibns, semisagittatis , integerri- mis; cirris trifidis; pednncnlis orectis, folinm parnm superau- tibns, snbr|iiinqiielioris ; Horibns breviter pednncnlatis, secun- dis ; calycis albo- pnbeseeutis dentibns snbaeqnalibns; coroila calycem ter aeqnante , caernlea; legnmine glabro. In cordiliera prov. Santiago la Dehesa dictaOctobri 1853 legi. — Canlis 1 '/^-pedalis ; petiolns conimnnis absqne cirro 14 lin. longns ; foliola 8 lin. longa, 1 Y2 üu* '^t^; stipulae ad suinmnin 2 '/2 ''"• longae; calyx eiini dentibns 2 li«., co- roila 5 lin. longa. Vexillum eaernlenm ; carina alba, apice violacea; alae albidae, pallide caernleo-tinctae. Sutura legn- ininis pilosa. 34. Vicia Berteroana Ph. V. pubesceus, ramosissima; foliolis subsexjugis, lere linearibns, mncrouatis ; stipnlis semi- sagittatis; [pednncnlis 3 — 7-floris, folium aeqnautibns; flori- bns laxis, secnndis, albo- et caernleo-variegatis; caly«e sub- campanulato, dentibns parnm inaequalibns, superioribns bre- vioribns; vexillo lato, obcordato; gerniinibns glaberriinis. In cordiliera de la Dehesa Octobri 1853 ipse legi, prope Rancagna legit Berter 0. — Petiolns commnnis circa 16 lin lougus, foliola 6 — 7 lin. longa, 1 1/3 lin. lata; calyx cum 623 dentibiis 2 lin., corolla 5 lin. longa. Vexilliim apice pallide caeruleiim, alae albae , lariiiae apice caeruleo. — Num f\ pallida Hook. etArn. '? sed pedunnili folia vix superant, flo- res lutei nou suut, uequo dentes laterales calycis hreviores habet. 35. Vicia Gayi Ph. V. pilosiusciila; caiile tenui ; cirris siniplicibus; foliolis 6 — 8, liuenribiis , mucronatis; stipulis semisagittatis integerrirais; pediinciilis elongatis, filiforinibiis, folia superaiitibiis , apice 1 — 4 flores parvos gerentibus; le- gnmine obloiigo penta- vel hexaspermo, glaberrimo. In arvis prope Coucepcion legit cl. Gay et snb no. 601, in herbario chileusi reliqnit. — Canlis vix pedalis, raniosus. Petiolns communis ad stimniura 12 lin. longus; foliola 7 lin. longa, Va '"'• lata, peduncnli 1 ^/a — 3 pollices longi ; flores modo 3 lin, longi, pedicello 1 — X^j^ lin. longo insidentes; legumen 6 lin. longnm. — A f. Closiana mihi (/ . angusti- folia Clos. non Roth.) differt foliolis haud caducis, cirris simplicibns, peduncnlis iniilto longioribus, apice tantum neo a medio inde flores gerentibns, seuiinibus ad sumninni sex, nee 10 in (juovis legumine. Color corollae cognosci uon potest. 36. Vicia incouspicaa Ph. V. glabra ; caule dtbili; fo- liolis 6 — 8-jugis, liuearibus, obtusis, mucronatis; cirris di- visis; stipularum calcare elongato -flliformi, saepe bilido et tritido; peduncnlis folium subaequantibus , apice 3 — 6 flores gerentibus; floribus miuutis, albidis?; denlibus caljcinis subu- latis, tubum fere bis aequanlibus; corolla calycein vix snpe- rante; legumiuibus Specimen a cl. Gay lectum snb no. 535. absqne indica- tione loci in herbario Chileusi servatur. — Pctiolus communis fere 24 lin., f»liola 6 lin. longa, 1 — l »/4 lata; peduuculi 624 21 liu. ; flores l^/^ lin. longi. — Species stlpulis et floriim exiguitate iiisigiiis. 37. Vicia subserrata Ph. V. glabriiisciila; caule erecto, froiidoso; foliolis circa 9, oblougo -liiiearibus, triincatis vel retusis, versus apicein serriilatis ; stipulis seniisagittatis, IoIjo basilari saepe 1 — 3-deiita(o; pediinculis folia aequaiitihus, 5 — 7-floris; caljce villoso pedicellmu aequante, deiitibus suli- aeqiialibns, siibulatis, tiibo parnm brcvioribiis ; corolla albo- et caeruleo-varia. Ad radicem cordillerae Santiagiuae loco diclo Salta de agua mensi Octobri floret. — Foliola 8 lin. longa, fere 2 lin. lata; corolla 4 1/>2 üu- longa, alae albidae, vexilliim pal- lide violacouni. — DifFert a i . mucronata Glos , qiiae milii adhuc dum iguota, foliolis truncatis, apice serrulatis, stipulis, pedunculis haud „folio multo longioribus'' (quod vero cum dimeusione eorum „pulgada y media a dos de largo" vix con- venire videtur) ; corolla haud lulco-alba. A V. grata nostra foliolis, stipulis, peduuculisque brevioribiis facile distinguitur. 38. Iiathyrus arvensis Ph. L. glaberrimus; caule de- bili subtetragouo; foliis unijugis; cirris simplicibus ; foliolis lineari-lanceolatis, mucronatis; stipulis petioluni subaequan- tibus, sagittatis, auriculis inaequalibus, late lanceolatis, ner- vosis, acuiuinatis; pedunculis 1 — 2-floris, stipula sua multo brevioribus, post iuflorescentiam vero elongatis; deutibus ca- lycinis augusfis, elongatis, tubum fere ter aequantibus; flori- bus caeruleis, calycem sesquies aequantibus; leguminibus com- pressis, reticulatis, polyspermis. In pascuis prov. Valdiviae legi. — Planta vix pedalis. Foliola 16 liu. longa, 2 lin. lata; calyx 4 '/a lin. longus ; le- gumina 24 lin. longa, 1 '/a ''"• ^^^^- ^^mina usque ad 15 et plura. 625 39. Lathyrus lougipes Ph. L. »laliriiisculiis; caiile basi raraoso, alato; foliis niiijugis; foJiolis liiieari-lanceolatis, inu- croiiatis ; rirris tripartitis; stipiilis siiperioribiis magnis ovatis, sag'ittatis, pelioliim fere bis aeqiiantibus; pediiuculo loogissi- mo, 6 — 12-floro; floribus violaceis; laciuiis calyciuls in- aequalibus, inüma tubum acqiiautc; legiimiiiibiis glabris. In cordillera prov. S. Fernaudo legit cl. Bustillos. — Tota plauta glabra apparet, accuratitis iuspecta aiitem pilis brevibus distantibiis obsita est. Petioli 6 — 7 lin. lougi, foJia siiperiora 24 lin. longa, 5 lin. lata, inferiora breviora snnt. Stipnlae heteromorphae , inferiores parvae lanceolatae, supe- riores magnae, lafae, ovatae. Pednncnli 6 — 8 pollices, flo- res 8 lin. lougi, — Differt a L. mageltanico el epetioiari foliis petiolatis, a L. pubescente stipiilis latis, pednnculis elongatis, floribns violaceis, a L. muiticipite cirris validis, ramosis , stipulis ovatis, a L. macropode foliis omnibus iini- jugis etc. 40. liathyrus litoralis Pb. L. subpilosns; canle angu- lato, foliis iinijugis, subsessilibus ; foliolis luagnis ianceolatis, miicronatis ; cirris tripartitis, ramosis; stipulis sagittatis , su- perioribns magnis ovatis; pednnculis foliuni vix snperautibiis, snbsexfloris ; calyce brevi, pubescente , deutibns snbniatis iu- aequalibiis, longioribiis tnbniu vix superautibns; corolla caly- cem bis aequante, caerulea; gerniiue glabro. [n litorali prov. Valparaiso ad S. Antonio legit orn. Ger- main. — Caulis 2 — 3-pedalis, iit tota planta pilis brevibus vestitus; petiolus modo 1 lin. longns; foliola 33 lin. longa, 8I/2 lin. lata, interuodiis paiillo majora; stipnlae florales 7 lin. longae , S'/^ lin. latae. Pednncnli bipollicares ; calyx pedi- cellum aequans cum deutibns 4 lin. longus: corolla 7 lin. longa. Stamina fere omnino libera. Differt a L. pubescente gär Ud. ÖS tlefi. 40 626 caule humili, foliis siibsessiübiis, eirris ramosis, stipnlis magnis, corolla caerulea etc. ; a L. mageilanico pubeseeutia etc. 41. liathyrus dumetoruni Ph. L. deuse pubescens; caule lougissime scandente, robusto , sulcato , bialato ; foliis petiolatis, liijiigis , internodio brevioribus; foliolis lanceolatis; cirris elongatis, bifidisj stipulis seraisagittatis , ovatis, acunii- natis , maguis, sed petiolo brevioribus; peduuculis interuodia äupcrantibus, multifloris; calyce brevi, seraigloboso, yilloso; corollis calyiera bis aequautibus; apice azureis; leguiuinibus elongatis, villosis. Prope Quillota inveuit oru. Germaiu. — Caulis tri- orgyalis, foliola 24 iiu. longa, 7 lin. lata, plernmque petio- luin superautia, sed cirio multo breviora; stipnlae 11 Iiu. lou- gae, (y lin. latuc: legumina immalura 25 lin. longa, l'^/ßliu. lata. — DifFert a A. Uttorali caule elato , foliis longe petio- latis etc., a L. puhcscente caule robusto, sulcato, cirris di- visis, floribns caeruleis etc. 42. Ijathyrus roseus Ph. L. glaberrimus, caule humili, tetragono; foliis subsessilibus, unijugis; foliolis lanceolatis, in- teruodia superantibus : cirris simplicibus , triiidisque; stipulis sagittatis, ovatis, niagnis ; pedunrnlis elongatis, folia bis aequantibus, 4 — 6-floris; floribns albo et roseo variis, luagnis; deutihus calycinis tubuni subaequantibus. Ad radicem cordillerae de la Dehesa dictae Octobri 1853 legi. — Caulis vix pedalis; foliola 24 lin. longa, 7 lin. lata; stipulae 8 Iiu. longae, 4 — 5 lin. iatae; flores 8 lin, longae. 43. liathyrus cauipestris Ph. L. pilosus; caule teuuis- simo , debili, alato; foliis unijugis, linearibus; cirris simplici- bus; stipulis semisagittatis, petioluin superantibus; pedunculis unifloris, internodio paullo brevioribus; calyce pubescente, deutibus lauceolato - subulatis, tubnui snbsuperautibus; Üoribus 62T ralyrem liis aeqnantihiis ; If'ginmiiie lineari, piibescente, 7 — 9-spermo. In carapis proviiiciae Valdiviae ocourrit. — S. L. debilt, dicirrho, Berteroano, ariensi et gracili stathn caljce legii- miueque pubeseentibiis tliifert. Caiilis pedalis, foliola 22 lin. longa, 1 V2'" ^^ta; petioli diiin floreiil 10 lin.; calyx 2*/./''. 44. I»• ^!^^'^ , 41/.2 lin. long., 3 lin. lata: bracteae 3 lin. longae, 4'/.j ü"» latae: pedicelli 5 lin., calyx 1 */.j lin., eorolla 3 '/^ lin. longa. — Species al'finis ^. bra- cteatac , aphijllar et atucamen.si ; prior foliola angiilato- pinnatilida habere dieitiii , igitur l'acile distingiietiir ; ab aphifita pnbe.scentia nostrani distinguit, ab atacamensi stipulis, 636 hracteis et multo majoribns, racomis elongatis, defectii visco- sitatis, calyce late cainpauulato etc. difFert. 61. iSieversia andieola PJi. S. f'oliis glabris, subiiiter- rupte piuuatis; foliolis majoi'ibiis aeqnalibiis, ovatis , inciso- deiitatis; pedunciilo 2 — 3-floro, folia superaiite: foliis Hora- Jibiis simplicibiis: corolla alba. hl rupibus a septeiitrioiie Vulcano de Osorno dicto oppo- sitis Februario 1855 legi. — Folia radicalia circa 4 poll. lon- ga, quadrijuga, foliolo termiuali trilobo, glabriuscnla. Foliola sessilia, late ovata, iuciso-deiitata , deutibus iitrinque circa 6 — 7. Inter paria inferiora saepe foliola ininnta, 1 — 1 '/2 lin. loDga, oblonga, integerrinia observantur. Stipiilae iote- gerriinae majore ex parte cum petiolo counatae snut, apicera- que liberum triangulärem ostendiint. PedunciiU folia sesquies aequaut, erecta aut adscendentia, toliaque 2 — 3 simplicia, connata , profunde iiirisa , et apice 2 ad 4 flores gerunt. Sti- pulae foliornm fioralium ex minore parte cum petiolo connatae. Pedicelli interdum bracteolam unara alteramve gerunt. Calyx diametri 10 lin.; foliola quinque inajora ejus oblongo- ovata, minora bis aequaut; haec oblongo - lauceolata sunt, Petala fo- liola calyciua bis aequant, late ovata, lactea. Styli calycein subaequant, pilosi, pilis in fructibus elongatis, densis. 62. Acaeiia andiiia Pli. A. eaespitosa, humilis, villosa ; faule erecto, simplici: foliolis 4 — 7-jugis, cuneatis, tripar- titis, intimis integerrirais; lloribus superioribus in Cripitiilum ovatum aggregatis, inferioribns paucis remotis; laciniis caly- cinis barbato -plumosis; fructibus obcouicis, glabris, acute angulatis; spinis purpureis rectis, fructum aequantibus. In cordillera de la Dehesa ad limitem nivis perpetnae legit orn. Gormain. — Planta yix 4 poll. alta; folia 14 liu. longa, 4 lin. lata. — Foliolis profunde partitis et dispo- 637 sitione florum ad A. trißdam accedpie videtiir, sed friictus alins sectioiiis, Ancistri , est. 63. Tepualia Philippii Grisoli. T. i'riiticosa; ramis fo- liosissimis, tetragoiiis; foliis parvis, crassis, ovato- eliipticis, distiiicte etsi brevissiine petiolatis, subtiis qiiinquenerviis; sti- piilis niinimis , iuHatis, squaniaeformilKis; florihus axillaribns, solitariis, ad apicem ramorum coiifertis; pediinciilo dirnidiuiu t'oiiuiu aeqiiante ; deutibiis calycinis brevibiis obtusis. T, Philippii Griseb. iu litt. Ad radicein borealem viileaiii de Osorno dicti Februario 185*2 legi. Nonne potiiis varietas T. stipularis (Mj/rtus sti- pularis H. et A., Lcptospermi stipularis Barn.)? fere unice statura modo or^jali, foliis latioribns, erassioribns, distinctiiis petiolatis, distiiictins venosis et niiuns vei-rncoso-pnnctatia differt. Folia 4*/« '»«• longa, «»/s ''»• '«^a. Genus l'epualia a M^/rto, qnaciim cl. Barne oud id coujuDgil, fnictu sicco, uapsulari, dehisccnte, seniinibusque miuimis snmraopere differt. 64. Myrtas leuconiyrtilliis Griseb. M. huniilis, vix bi- pedalis; foliis confertissimis , parvis, ovato -eliipticis, snperins egregie pnuctatis; pednnculis iinifloris ad apicem ramnlornra ronferlis, folium aequantibus; hracteolis subulatis, calycem aequantilius; dontibns calycinis ovato - lanceolatis, acutis, ova- rio brevioribtis; potalis sat parvis, dentes calycinos bis aequan- tibus; staminibus corollani aequantibus: bacca alba, ednli, seminibus numerosis. M. leucomyrtiltvs Griseb. iu litt. Ad radicem vulcaiii Pisc, alias de Osorno dicti, Februa- rio cum fructibus maturis inveni; Decembri 1854 florentem ad lacuui Achibueuo fontibus fhuuiiüs iVIaule oppo.sitnin legit oru. Germain. — Folia 4*/a iiii. longa, 2 '/.^ ün. lata; 638 ramiili novelli pilis appressis hirtelli; hrarteohe in friictu raa- turo persistentes. 65. Myrtus Meli Ph. M. arbor, cortice glaberrirao , al- bido; ramiilis griseis, mox glaberriniis, valde rompressis; fo- liis siibpetiolatis, oblongo-lanceolatis, longe aruminatis, supra pnnctatis, snbliis pallidioribus, nervis iateralibns distantibiiH, raarginalibns valde conspicnis , et a margine ipso remotis; raceinis axiilaribns foliuin sutim aoqnautibiis r. sexfloris; gla- berrimis; pedicellis elongatis; bracteolis cadiicis; dentibus ca- lyciuis brevibns: staroiuibus styloqiie iongissimis. In sylvis densis provinciae Valdiviae , incolis Meli, --- M, Lumae similis, sed »'ortice albo, raniulis glabris, griseis, valde conipressis ; foliis dupln niajoribns, nervis pagiuae in- ferioris minus regularibus , magis ioter s«> distantibus, margi- ualibus inagis proiitineutibus et a niargine magis remotis, flu- ribus majoribns ; staminibus styloqiie longissimis satis differt. Folia 18 iiu. longa, 6 liu. lata. 66. Myrtus Krausei Ph. tVutex; rarais jnnioribns rafo - hirtis; foliis ovatis , acnminatis, Itrcviter petiolatis; pednnealis axillaribus solitariis, folio mnito longioribns ; bracteolis lan- ceolatis s<^ii lineari-snbnlatis; falycis dentibus latis, subrotun- dis, mncronatis; corolla alba, satis magna; staminibus bre- vibns; antheris liuearibns elougatis. In inontibus ad raeridiem portiis Valdiviani silis detexil H e r r ra. Krause. Frntex M. Uni sirailliraus, et eum eo ad novum genas f/^«? T urczani n 0 wii pertinet; sed farillime distinguitur foliis minoribns, latioribns; floribus albis *) deutibus talycinis *) Si flores alhi loco carrieonim M. Vni a cl Gay vol. II. p. 379. liibuuutur enor püsitiviis est. 639 tliiplo latioribiis. — Folia ad snminum 9 liii. longa, 4i/.j liu. lata; calyx in flore patens, non reflexus est. 67. Eugenia huinifiiisa Ph. Eng. parva , prostrata ; ra- mis novellis vix pnbescentibns ; foliis parvis, ovatis, brevissi- ino petiolatis, obtnsis ; pcdnucnlis sparsis, axillarihus, uni' Boris, folio pleriimque brevioribns; bractcolis linearibus, ob- tnsis, persistentibns ; dentibns calyrinis linearibns obtnsis; pe- talis deiites caljcinos vix snperantibns; staminibns vix «"XBer- tis,- semiuibns nntnerosis, parvis. Ad Huelqnecnra prov. Valdiviae nuicnm speciineu inveni, pauca alia in moutibns ad puertnm Corral legit H. Kranse. — Rarai prostrati circa pedales. Folia öYg lin. longa, S'/a lin. lata, trinervia, parnm punctata. Longitiido pednnciilornm varia, 2 lin. nsqne ad 8 lin.; petala vix 1 1/4 lin. longa; dia- raeter frnctns, qni in raaturitate albns esse videtnr, SVa !•"• — Similis Mijrto leuconiyrtillo et nuinmulariae sed nninero quaternario partium Horalinni etc. facilliine distingnitur. 68. Kngenia spectabilis Ph. Ari)or, foliis niagnis, ova- tis, distiuete petiolatis, acnminatis; pednncnlis trifloris, folinni aeqnautibns, flore intermedio subsessili, reliqnis breviter pe- dicellatis; bracteolis oadncis ; dentibns caljcinis lalissimis, acn- tis, albidis; petalis tnaguis, dentes calycinos bis aeqnantibus; staminibns petala aequantibns; frnctu .... In cordillera de Linares Januario 1855 leg. orn. Ger- main; inoolis Temu andit. — Temu provincianira meridio- nalium est En. Temu Hook, et Arn. et foliis obtnsissimis primo intuitn distingnitur. Folia in hac nostra 17 lin. longa, 9 lin. lata , petiolns 1 '/.j lin. longns. Obs. Qnirl sit Temus moschata Molinae prorsns ig^noro, fortasse huc spectat. 69. Eugenia polyautha Pb. frntex , ramis novellis ter« rugiueo - hirtis; foliis Inlco- viridil)us , snblus Intesrentibns, 640 late ovatis, oblusis, basi cuoeatis, pniictatis; peduuculis a!ri(li. denlibiis [»nrpiireis; bacris pnbescentibns, Jiinr inde glandnlosis. 648 lu mojitibiis provlnciao Coivhaguac Icgit Germaiu. — Differt a R. punctalo, foliis acut«' deiitatis (in illo rrenae „obtiisae"): petiolis basi liliatis, floribiis sessilibiis ; calyce viridi , api«e purpiireo, qni in illo „Haviis" est. Cum R, cbracteotato propfei piapseiiliam hrac(eoIarnm et colorero i'alycis. in R. ehractettlato pariter Havi , confiuiili non potest. — Folia 2*2 liii. longa, 17 lin. lata; potiolns rirca 8 lin.: ralvx filiiulrinis circa l '/^ lin. longns. 88. Ribe« Berferonnuiik Pli. H. iiHinic, adnltum gla- berrimiim.: Toliis ijsuborbicnlaribns ant niagis oblongis, (rilobis, basi truncatis, vd snbeoidatis, grosse «lentatis, subtiis egrc- gio ot conrcrtini glandnlnso - piinctalis; petiolis bievibns, ad- ultis band cilialis; i'accini.s foliuni acqiiantibus; bracteis ob- longis, valde acinniitatis ; pi'dicolli.s dislindis , brac(»'(»lis elon- gatis, snbiilaiis; «■alvc«' »•labcrrhno , campannlato , egrogic glandnloso - punctato. In locis nmbrosis inonti- siiniim aequantibiis. In corclillera He Chiliaii diiia Dcceinbri 1855 legil oni. GermaiD. — Folia OV-j '•" longa, 10 Jin. Jala ; pctiohis 4 '/a lin.: bractcao 2 '/^ lin. longa«*, 1^/3 lin. lafae, albidao, medio virides. — Floribns denso confertis cum R. rilloso convpiiit, qui (anuMi villositatc, Horibnsqiio liileis primo intuitii diiForl; a Ji. cbructeoluto dcfechi glandnlaiiim. colore calyi'i.-. elc. faoili negotio distinguitnr. 93. Ril>eM %'nldiviaiiuiu Di. K. inciiuo, pnbesccits, etiam in raniis adnitioribiis : foliis suborbirnlaribns basi truncatis, fiüobis, inciso-dontatis, snbtiis pallidis, '•landnloso - pnnelatis; petiolo lamiiia paiillo brcvi(»re. basi riliis pliimosis caduiMs ornato-, raceiitis rolinni aeqnantibns, printniti t^rooti*; . niiilti- tlorisj bracleis ovalo-oblongis; peditcllis lloieai arqiiantitnis, pbractoolatis: oalvcf cainpaniilalu , albo-vilioso, basi viiidi, deiitibus albidis, snbrciioxis, ttibunt brevem snbaequantibus. In provincia Valdivia salis iVeqnens est; incolis Pnliil aiidil. — Folia 20 Hn. longa, totidem lata; pclioli 13 Vi ''" » pedicelli lere 2 lin.; ealyx (exelnso ovario) 1*3 lin. longns. — Intor oinnes Bibh speeies quac mihi innotiiernnt , bare roaxime cum H. i>la/t(lt(ioso R. et P. convenit, sed sätis dif- f'ere videtiir t) braeteis integerrimis , nee apice trniieatis, tri- dentatis : 2) tletVct» bracteolarnni ; 3) ealyce minore, late rampannlato. tioqne infnndibniiformi ; 4) praesentia glandnla- nim liiteariim in pagina inferiore t'oliorum, in braeteis, ovario et ealyie, qii »mm in R. ghtndffloso iion mentio ht, cni vero „villi glandnliteri rubri " tribnnulnr. Praeter baue ot aliam formam in sylvis Valdiviae legi gla- brioreni . ramis sc glaberrimis, ealycibns longe minns villosis ef glandnlis hiteis eopiose lectis, floribnsqne omnino sessilibns 651 iiisi^iie») ; in foliis praeferca «l^'utcs majores iM prtiicioros sunt. Hanc t'oriuaiii , donc»- melius investigaliir nomine R. valdi- viani ß. sessflißori ilistinjiiio. 93. Ilowleisin rotuiMlifoli«« IMi. ß. ;)nnu.i; pilis Stella- tis canoscons; ranliljns (Iclulibus, proi'innitpnlibns; l'oliis orbi- i'iilarilius, palmatim 5 — 7-lobis, lobis ovatis, oblnsis ; oaiili- nis lireviter petiolaiis : nrnbeilis sni»<|iiin(|iirl)ori$ . sdbsessilibus ; tVnrtibns pilis slollatis ulttoclis. Propo Tome Oclobii 1855 iegit orn. Germain. Dilfcrl a B. tropacolffo/id radiee annua, foliis caiiiinis brovc petio- lafis, pednncnlis ppdicellisqiic brevissimis. — Canlis saepc nnicus, ad snmmnm 8-poiliearis; l'olia radioaiia pitiolum 12 lin. longiim, laniinam 6 lin. lon.iiam liabent totidem Ofcorno dirlo opposiforum Febrnarm 1852 legi, — Planh« iM'anlis, eat'spitosa, Inteo -viridis, glaberrinia. Radix innlli- ceps, rarnosa, 1 — % podcs longa. Folia bipollicaria , long»' petioiata .. peliolo laminam bi^; aer|tiant(>-, lamina roriarea, siib- *>vafa, »Minoala , sensim in pefiolnm attenoala. trilida ; lariniao foliorum majoroin inrisu - (tentatae . primornm snbinteiierrima«'. P«>dnn<'uli nodi, foliis br<'viores, laeves. Umbellae rirra VI — 20- radiafa«'. Involurrom foliolis cirea 10 rou8ta( ; linear!- laneeolalis. atiilis, trin^rvüs, radios uiubellae subaefjiiantibn^. Fniefns fere t */.j lin. longns. — Difl'erentias qnae bane sp«- «■»«•ni a r»*lir|ni« dnabns rbiiensibn«, P. coriaeca i't P. hy- drocoeylaefoif'a distingnnnl indieare snperflnnni esi. 652 95. AKorella «e^silfflorA PI». A. donso r;i<»8phosa; folioriiin vagina lata, scariosa, margine ciliafa; lamina linean- lanoeoiafa, iiite,»eri'iiiia . reflexa : floribiis 1 — 5, viridi- Inteis, in apioe tainiilonnu inlpr pilos allios Joiigo.s sessilibiis: invo- Jncro distincto niillo; ovario glaberrimo. In frei» Magellaiiiro Sepfembri 185'2 Irgit r). Lechler. - Rami nsqiie atl B polj. longi, foliis emarridis nigris vesthi; iolia 2 — 2 ' .^ lin. longa, ^-i ""• ''^'^^ vagina pJiis- dem loi'gidtdinis ar lamina; limbiiac ciliares vaginac denuim decidiint. Ovariiun 1 lin, longiini. Denlcs talycini obtiisi : petala ovata , aucta. Ab l. tlookeriana ovario glaberrimo. pilis albis, lauosis, Hores cingentibiis, eostjiie IVre aequanli- bns differre vidolnr. (jimrnni in desfriplioiif illiiiis specioi nulla mP)itio lit. — Ab .-/. monantha lloribns pluribns coii- fertis, foliis latioribiis, «'orolla viridi liiloa n«*r rubra differt. 96. .%K<»rella iiili^era Th. A. densissiint' rueispitosa ; t'olioriint densissimc roiitertoriDn lamina tripartita , laciniis hrevibus, integris vel Irifidis, in pagina siiperiore pilis lon- gis albis obsita : petiolo roiionim int'prionim elongato, siipr- riorum brcvi, laminam vix ai -/. Gai/ana foliolis brevibns et«', differt. 053 97. Azoreila Crayan« Pü. A. Jiuiuiiis, subcaespitosa, t'oiiis peduuculatis, trit'oliatis, t'oliolis (riddis iiuo piunalitido- iiicisis, laciiiiis liuearibiüs elongatisj petiolis brevibua, laiui- uaiu acgre siiperantibus, basi utriuqiif ciliar 2 — 3 alba;^, elouj^atas gerentibus; uiubeJIa omiiino sessili , circa lO-flora, pilis Joiigis albis ciiieta , i'olioli« involiicri nempo scarinsis ei- liato-fimbriatis. In eciitissiniis aiidibus provinciae Coqiiiiiibo ad ,,los Pa- tos'' legit Jaiiuario 1837 cl. Gay. Herb. wo. 1483. — Petioli ad summuiQ 6 Jiu., lamiua 4 — 4 *, .^ liu. longa. Haec fere ufflnioo cum illa ^. trifotiatae geiniinae coiivenit, sed pe- tioli longe breviores, iimbollai' omuino sessiles, et pili lougi albi ufflbellasi ciugentes diflVrentiam specificam coüstitaere videntnr. Hed fortasse tructibiis juaturantibus peduuciilus commuuis brevis uasceiur, et Uinc ./. üayana nostra luodu varietas alpiua trijoUatae eril. 98. Osiuorrhixa i^labrata Pli. 0. omuino glabra ; t'o- liis triteriiatini seclis, segmcntis piiuialitidis, laoiniis Jin^ari- biis, iiiiicroiiatis ; caule paiicifolio ; lunbella 5~6-radiata; iimbellniis circa 8- radialis; fructibus inatnris tVre glabris, hiuc ind«' soliim luuricatis. in snbandinis provincia« Conccpciou ad S(. Harbara a d. Gay inveuta est. Heil». Chil. in». 1511, - C'anlis ly^- pcdalis; folia radicalia 6- pollicaria , pctiolo sc. 2'/.2 — 3- pollicari, m laiiiina 3* '2 poll. longa, lolideni lata, ainbitu triangularia, fi>laberrinia: iaciniac onuies aciitac, iiltiaiae linea- res. Caiilis in iinico speciinine, qnod exslat, iu luedio folium prutVrt^ nbi rainnnt finiltit, oactcrum aplijUn» est. luvolii» crum et iinolncella aulla. Radii niubcllai- 1*2 liu longa«, erectaej pedicelli ÄVa '•" » fructus 9\.^ lin. longi. 654 Tjechleritt Ph. ü:ii belli t'cra. Flores iinisexiiales. liiubtlJH iieiupe tri- radintfi, radiu ceutrali brcvissitno, iimbellam äoniiu feraiaeo- riiin. ladiis lateralibus loiigioribiis, iimhellain tioriitn mascii- loruiii gereiitibiis. Involiicniin universale sat mnunura , poly- phyllitm ; parlialia pariter polyphylla. Flores inasciili calycem liiilhnn, petala nblou^a, in itngiiem attennata, acnta, apiee vix inflexa, ovarininque rudimentarinm stylis deslitntiim osteu- duni; in floribiis femineis slyü dno distantes, erecti, diver- gentes, stviopodio parinn elevato insidentes observantur; pe- tala ut in mare. Fructus ovatus, coiitpressus, didymus. Me- ricarpinni eonipressnnt dorso plniuim, quinquejugurn; jugum dorsale band prominens , mediana angulnm acutum formant^ dorsniu a lateribus separautem , interiora commissuram clu- gunt. Vittae uullae. — Al'fiuitas hujns geueris eum Diposi manifesta est. Dixi in honorem orn. Wiiibaldi Lechler, tjni , postquam per plures annos plantas provinriae Valdiviae, freti Magellanici, ßoliviae, »um maximo studio collegerat, jam e patria Germanica Americaro regressus, ni Peruviam exploraret, in isthmo Panamensi a vomitn nigro correptus obiit. ^}d. JLechlei'ia paimata Ph. L. caule erecto, simplici uodoso, brevi , vaginis peliolisqne foliorum siccorum basi vestito; foliis oppositis, longe petiolatis, peltatis, circa sex- partitis; laciniis linearibns, mncronatis, integris, bilidis, trl- fidisve; pcduncnlis tolia aequantibus; involurro universali 5 — 6 = phjllo, foliis caulinis simili; involucro umbellae femineae 5-phyilo, pedii'ellos aequante; involucro nmbellarum mascu- larum polyphyllo , breviore. Ad Cabo uegro in frefo Magellanico haud procnl a »'o- louia Chilensi legit orn. Lerhier, — Radix simplex. 655 Caii]is vix ^'^ liii. erassii(<, iisque ad divisioiiPiii in pediiiicd- los circa 3 — 4-pollicaiis, iiodis 6 — 8 lunuiliis. Pctioli "3 poll. longi, basi valde dilafati, iiiiqiie ciliali, deiiidc HÜtormos ; toliola circa 6 lin. louga , vix ultra '/.> '*"■ lata; pedicelli flornm feiniuooriim 2 — 3 lin. longi, pelala virescentia, circa '''/ß lin. longa; tVnctiis 1 lin.: pednncnli Horniu mascnlornni 1 1/2 lin. longi. 100. Galium Valdivianiiiii Ph. G. erectum, liorbaceuni, valde raniosnni, scabrum : canlibns tetragonis: foliis senis vel septcnis , oblongo-iinearihns , obtiisis, inuticis, rnargine acabris; rainis floriferis brevibns, plernmqite seinei dichoiorais, ia quovis ramnlo triUoris; fioribus albis minimis; tVnctibns (iru- lüatiiris) glabris, laevibns. In pratis paliidosis provinciae Valdiviac (in praedio meu S. Jnan) inier Scirpos el Carecfa croscil. — CanJis bipt-dalis et major, sod vix ultra '/9 ''"• fiassns; internodia 16 ~ 18 lin., folia 5 lin. louga ^, 1 ~- 1 '/4 lin. lata; pednnculi cominu- nes modo S'/a lin., partiales */.^ lin. longi, t'ructn breviores. -— An A. nigricmift Glos? sod planta band nigricans est, folia diroidio internodio multo breviora, rnargine valde aspera. pednnculi broves, et fructus ul videtnr majores sunt. A G. chonosensf Glos (chiiensi Hook.) nostrum toliis obtiisis mu- tivis, pednncniis trifloris, fructu laevi ecc. vable Miffert. ( f'ituliiiiiiihitiif. ) lieber eiü neues Palmengeschiccht von der losel Sumatra. Von H. Zollinger. Her uueriDüdlieh thätige Herr T e v s s m a n u , Gärluer am botanischen Garten zu Buitenzorg auf Java, hat Ende des Jahres 1856 und Anfangs 1857 eine Reise gemacht nach den inneren Provinzen von Pttdang, auf der Westküste von Su- matra. Kr hat eine Menge der schönsten PHanzen mit zurück- gebracht, worunter selbstverständlich viel Neues. So finden sich in seiner Sammlung nicht minder als 9 bis 10 pracht- volle JVepenfhes, meist am Strande gesammelt; 4 — 6 Dryo- balanops, die sich schon durch die Keimblätter als verschie- dene Arten herausstellten. Die schönst« Entdeckung aber bleibt ein neues Palmengeschlechl, das sich an Corj/pha an- reiht, nach Entwickelung und Habitus aber gänzlich davon vorschieden ist, und mit Beziehung auf letztere an das Pan- daneejigeschlechl t'arludovica erinnert. Ich nenne das Ge- schlecht meinem Freunde Teyssmaiin zu Ehren, der nun schon bald 28 Jahre lang am botanischen Garten zu Buiten- sorg arbeitet, und denselben, sowie die Horticultur und Bu- tauik überhaupt mit den schönsten Entdeckungen bereichert hat. 067 Teyssinaiiia Roichli. et Zoll. Characteres gcneris : Flores hermaphroditi, in spadice spathif pliiribus iiiconi- pletis «'incto subspssiles, hracteolati. ('aiij.v riipularis 3-deii- tatns. Corolla tripetala, aestivatioiie valvata. Slamina 6 ,• tilanienta liasi dilatafa in urccolniu roniinta, superue subito iu aciimeii siibulaliim temiiiiata, liypoüiViia; aiitherae basifixae ovatae. Ovaria pleniinque tria cohaerentia ; styli coiniati subnlati ; stigina simplex inconspicniiin. Driipa aborlii tiiiica uiouospernia ; pericarpiiim siiberosuin in pyraniides obtusas 3 — 6-gona.s discriminatnni. .SV/«^y/ tit iVnohis dppressinsCHlo- globosnm sointum; aibnmen intiis grosse rnminatinn , ninnino enibryone orei'lo repletuni. Frute.r caiilo hnniili , foliis snbradicalibus altissimis subsimplicibns palmato - pliratis, spa- dicibns latcralil)ns (?!) snpernp reflexis Species nniea adhnc rocognita : Teysi^inania altifroniti Reichb. et Zoll. Cauile.v tVre totiis snbleiranpns, vix pedeni nnieuni siipra terram elevatns, a lateie snbcompressus. Pars inferior hori- zoiUalis long'itndine mihi ignota, ad annulos eirciiiusrriptione — 0,18 niet. Pars snperior subtcres usqne ad 0,28 ni. cir- cnmseriptione. — Intns sat bomogenus Hbris erebris oirca "o mm. crassis snbfiiscis. Radices subsecnndae in terram a latere inferiore seria- tim perpendieulariterque descendentes, crassitie penuarnm an- serin., rorlice per siccationem soluto snbstriato fnsro -nigre- seente , inaeqiialiler snbannulato - tiimidinsculae tenaces ; iongi- tndo ignota. Spathac J'oiion/m qiio.HJ lextnram et ronsislentiam iis t'ocoi's nttcij'erae simiies sed tennion's obscnriores nempe ni- tido- fiiscae semiamplexicanles. 2äi B<1. 6s H>^ri. 4^ 658 ^^.- -■-"■ Pettoli spiraliler s|)aisini disposili, l>asi «lilatati, tloiso i a- rinali, iiiliis obsolete caiialicniati, ai)gulis rotiiudalis, ialeraü- l)us uncinato-acnleatis , caeteris glabris siibnilidis, siccaiido superue liilesceiites, adiiJti — 1,2 ni. long! iiilus 0,3 in. lati, lateribns extorioribiis — 0,02 m. Aciilei basin voisiis paiillo longiores vix 1 mm. loiigi nigro-fnsci iiitidi. Fo/ia erecta alta ( iindo nomeii) simplicia eloiigato-ihom- buidea basi acuta apice obtiisa, — 2,6 m. longa, medio 0,45 m. lata glabra horizoiitaliter siibparallelo- veniilosa flalielli- formi- plicata , plicis ntroqiie latere 1*2-15 ad basin densis- sime adpressis snpra expansis vix jnxta ^/3 totins longitii- dinis liberis, laciniis decrescenlibns nbi jalissimis 0,025 latis apice lato- rotundatis profunde retusis. Spathae basi snbbiseriales imbricato-equitantes superue sparsae inaeqiiales inferiores ensiforines vaciiae dorso acu- tissiniae — 0,4 m. longae, nbi expansae — 0,06 latae, snpe- riores appianatae et concavinscnlae circa 0,(K"> m. latae, omncs papyraceo -coriaceae teuaces teniiiter slriatae fuscae. Hacemus compositus (valde Ptyclwspermae similis), ra- mis nempp basi ramosis superjie reflexns vix '/^ — ^/5 V^^- long US. Pcdunciiliis subcompressus densc brevissimeve fusco - tomentosus, ramulis teretibus atlenuatis undique (iorigeris te- nuissime fusco-velutinis basi cina 0,003 m. crassis 30 — 100 mm. lougis. Bracleae seuii -amplexicanles lauccolatae acuminatissi- mae — 0,04 m. longae et 0,01 m. latae papyraceae striatae glabrac fuscae superue a«) marginem acuminis laceratim ci- liatae. Bracteolae vix conspicuae , basi carnosulae latissimae in aeiimen brevissimuui abrupte lerminatae, arctissime ad- presso- imbricatae. 059 Pedicelli lirevissimi in reccptaculum cariiosum pleniiii- qiie 3-floriim tomeiitosnm iiiiitati sparse spiraliterve dlspositi. Flores hennaphrodili ceceptaciilo coiieaviiisciilo impositi basi tumidiiiscnli vix ante antJiosin 0,003 alti glabriiisculi (in sicco) fusci. Perigonium profunde (>-partitnin diu pcrsistens laci- niis 2- seriaiibns. Exteriores (cali/cis laciniae) brevissimae arcte adprossae, e basi lata ( arnosae triangnlares subito acii- iniuatae margine submenibranaceae albidae. Inteiiores (to- roltae) suberet'tao crassae glabrae « basi angnstiore 3-aii- gulares elongatae calycem valde superaiites aontae intus con- caviusculae — 2 nini longae et 1 mm. latae. Staininu 6, 1-seiialia liypogyia; lliameuta crassiussnia basi dilatala in nrceoium connata, superne libera in acuniina snbulata abrupte atteuuala, ovari(» arcte adpressa; anlheiae basilixae omnino liberae minntae 2-ioculai'es longitudinaüter dehiscentes citissime deciduae. Pollinia haud vidi. Ovaria sessilia plerumqne 3! (inlerdnin 2, rarissime unicum, seniper unicum cvolutuuij trigona ol) coalitionein gla- lira ; styli coalesrentes unicum glabrum subulatnm sinuilantes: Stigma inconspicuum puuctiforme. Dcmum ovarium evolutum globosum areolatini laeerans calvce suffnltuiu !-ovulatiim vestigio styli nullo. Fritctits magnitiidine Pomi minoris globosus vix notalii- liter depressns, tota superticie Pandani more in pyramides obtusiuscnlas 3 — (>-angulares (interdum apice tissasj du- riusculo - subeiosas excrescente, pyrauridulae diametri 7 mm., altitudo eadeni. — Endocnrpium tonne glabrum durum testa- ceum lulescens vix '/2 'O'"« erassum. Fructus diametros in altitndinem 0,04.} — 0,0.5, in seclioneni bnrizonlaieni 0,01 — 0,045 m. 42* 660 Semen iiiiiriiin solntiiin «>t demiim in perirarpio siio so- iiaus sabdcpiesso - ülohosiini , latitiidiae ad altilndiuem ut 0,018 ad 0,02 mm. seii 0,02 ad 0,022, extiis testa (euui rn- gulosa basi riibesceiite-fiisca apieem versus sordide lutesceute. Albiimeii albidiim durum intus grosse - riiminatnm , pliois ro- tuudatis tortuosis. Embryo basitixns verticalis albumiuis la- cnnas omuino explens , malurilate (iu sicco!) liiscns ambitu iiiarrescens. Die Blätter werden wohl auch zum Decken der Hütten verwendet. Der Name bei den Eingebornen ist Behiwan oder auch Belawan. leb zweifle nicht daran, dass Herr Teyssman die Pflanze iu grösserer Menge ziehen und sei- ner Zeit in die akademischen Gärten Hollands übersenden wird, so dass man sie dort besser kennen lernen und in Europa weiter verbreiten kann. Unter den indischen Palmen kommen im Wüchse der Teijssmaniu am nächsten die Sa- lacca (und \\\v\\i Xuiacca , wie die Holländer irrig schreiben; da ja das z- im Lateinischen kein weiches .s bezeichnet), und Waltichia , deren Blüthenstand indess wieder sehr von dem meiner Pflanze abweicht. Plaiitarüii! fiovanim Chllfiisium Tenluria altera. Rudolfo Amnndo Philippiy h)>l. Mal. III l iiivtisitale chileiisi prolessore elc. IUI. Kaikiinriilit» Merieroauus Pii. R. stolonifer; raiilc oreiCo, 1 — 2-|)e(JaIi, siibdicholorno , potiolisquf pilis patontibns veslito : i'oliis raiis lojige pptiolaJis, cordatis, siiborbinilaribiis , (rilobis, lobis ini'isis , creiiatis; caiiliuis 3 — 4 snpremis brcviter petiolatis, ciiiieatisj snminis lineari- liiis, iiilegfrrijiiis ; calvcibiis tripbvllis, pilosis, reHexis; peta- lis (irca 10, liitciis, obloiigis, fiuieatis, calycem lere (or ai"f|uaiitibus -, caipdlis in tapitiiliiin jslnbosiim coacorvatis, lae- vibiis, s(vlo oloiigato termiiialis. H. piiostts Bertero :n herb, chilejisi noii H ii m b o I d (. — Crescit in provimiis ccndalibiis. — Pelioli radicales 7 — 8 lin. long!; lainiiia 17 lin. louga , 30 lin. lata: pediiiu'iili 20 lin.; sepala 2 '/^ , petala 6 lin. longa. Dilf'erl a /f. chi- Icnsi oaule ererto, lloribiis dnplo majoribus. Flores in R. rhilensi sepala 2 lin., pelala 2'/a — '^ ""• longa osteuduii(. 102. RaiiiiiiculuK iiiiiiiitifloriis Rer(ero. R. villosissi- tniis; canle piostrato; I'oliis radicalilins (irbicnlaribns, cordatis, 662 ti'iloliis, iiiciäis el dcn(a(is ; pctioio laniiiiatii ter, ad stiiuüiiiiii qiiattT acqiiantc: caiiliiiis siinililjiis sed hrovins peliolatis; pf- duiiciilis deiinim axiliaribiis , solitariis, hrovibiis, inio brcvis- siiiiis; calyce tiiplivllo, petalis miuiitis, calyt'em vix snpe- rantibiis, fribns (saepe iiiillis c\ Bertero); carpellis laevi- biis, orbiciilaribiis, coinpressis , iiiimerosissimis, in capitiilum f^lobosnrn aggrrgalis, stvJo satis longo lerrainatis. In provini'iis oentralibiis Reipiiblioae occurrit. — Petioli radioalfs 4 - pollirares , laniiua 18 Jin. longa, 24 lin. lala; pednnciili jam 8 lin. modo, idqne in tViictii matnro, 1 liueain long); i'alvx 1 '/,j lin. longiis. — Nnni hie Vasalea chilen- ais A. St. Hilaire? Brcvissiinn diaguosis RunnnciiU chilen- sis a fl. DcCandülle in Piodroiuo sno dala huic satis ben« i'onv«'nit , sed dt> niinK'i-o et niagnitudiiu' pctalurinn allntn si- lentinn»! H. rhitcnsi.s apud Gav 1. p. 42. il^'scriptiis 8 — 10 petala habet , et tot in spet-inune propc Caielmapn leeto invenio nbi 2\.2 lin. longa sunt. 103. RanuKciiliis iiiiser Ph. R. caule piostrato, pilis patentibns vestito; foliis snborbiniliiribiis , basi trnneatis, tri- lobis, lobis grosse trideiitatis , lailiealibns longins petiolalis; Horibns axillaribns, breviter petiolatis, inininiis; earpollis pan- eis , stylo brevissinio torminatis. In praedio nie(» S. Juan provinciao Valdiviae loeis hnmi- dis umbrosis legi. — Habitn oinuino prioris, sed omnibns partibns hie minor est, folia minorem ineisioniim numernm ha- bent, llores adhnc minores sunt, earpella modo 4 — (i et Sty- lus brevissimns. — Petioli 1 '/^ poH. Jongi; lamina 6 lin.; pedunculi 2 — 4, sepala modo '/.^ lin. longa. 104. Raiiiinciiliiiü iiioiiaiitlio.«) Ph. R. eaespitosns, aran- lis, glaberrimus; t'oliis liroa 4, ereetis, longe petiolalis, la- snina oblongn vel oblongo- lineari , apice Iridentata, eiliata, 663 deiifibus obtiisis, lotiiiidatis; scapo folia snbaeqnanfe; sepalis 5, oblongis, obhisis; petulis 5, obloiigis, luteis, sepala ses- qriies aeqnantibiis; rarpellis paiu is . laevibiis, stjlo breviusciilo adiiuco terniiiiatis , in capitiilum siibrotmidurii digestis. Locis palndosis ad lacimi Nahveihttapi in Patagonia de- fpxif ol. Dr. Fr a II f i sc IIS Fonk. Petioli circa Sy, poU, ; iamiiia 5 lin. longa, ferc 2 liii. lata; sepala l^j; petala ^Vj iin. Jonga. 105. Kanuiiciiluisf litorali« Pii. R. i>labcrrirn(is, ad- scendeus, ad nodos radicans; foliis longe pctiolatis, trifolia- tis ; foliolis ovatis, vcl ovato - orbioularibus, lateralibns bi- fidis, teriniuali tritido ; laciniis »ridcntatis;. foliis siiprerais modo tritidis; pediinciilis axillaribiis, solitariis, iiiiiHoris, de- mum elongatis, pelalis 4, angnslis, liiteis, loiigc iiuguicula- fis ; carpellis 10 — 12, compiessis , lacvissimis, reuiformibus, slylo brevi tenniuatis. In lilore aronoso insiilaiiiin ('honos, ad JHuai/tecan etc. Iegi( cl. J)r. Fl. Fonk. — Caiilis 4 — 6- pollicaris, Hacci- dns; pclioli t'olioniin iiifcriuniin 5 - pollicarcs , lamina 8 iin. longa, 1*2 lin. lala; pcdiinciili Horentcs 9 Iin., fructiferi usqne ad 20 lin. longi; calyx . . .: petala fere 2 iiu. longa; sta- niina petala diinidia aeqiiaiii. Diiiiidiuiii inferiiis petaloriim virido, nectai'iniii parvnni in inedio partis viridis sitiim. 106. Berberil linearifolia Pb. II, spinariiin satis lire- viinn ramis Iribiis , divaricatis, ae(|iialibiis, siibiilatis; foliis linearibiis, inargine rovoliitis, apice in iniicroncni satis lon- giim terininatis, 18 lin. iongis, 2'/;. !'"• latis; peduncnlis niii- Horis, foliiiin smim aei|uan(il»iis ; tViictii ovato, caernleo, stylo longo tenninato. Ad radiccin vtilcuni de (horno dicti ipse, in l'rclii Ma- ^ellanico oin. Wilibalihis Lechler legit. Differl a B. 664 empctn'folia raiile 1 — 6-|»eilali, ioliis pediiiinilisqix' longo majorihiis , stvlo longo; a B. Irtgonu Kze. pednnculis iini- Horis, l'oliiini haiid snperanlihiis, stvlo eloiigato a fVnt'lii valde distincto, iicc itoii f'oiiis angiistiorihiis , pioniii)(|nc distiucte nervosis. 107. Berberis polyinorpha Ph. B. spinis seraianiplexi- caiililjiis, palmato -qnijupicdeiilatis ; ioliis aJiis sessilibus, ova- tis, iiilpgerrimis, aliis petiolatis, liasi Irnni'atis, imo corda- tis, plus luinnsve spinoso -dentatis, oinnihns iniicioualis, sub- tns (*oncoloril)ns j pednui-iilis raceinosis, foliiim aeqiianlibns aiit superanliljiis, rirca li-floiis. In cordillera prope oppidnm (/u'i/an Dofembri 1855 le- git oni. P h i I i I) e it u s Gormain. Folia niinora sessilia 8 iin. longa, 6 lin. lata; potioiata ptliolnni pollioarpm, lanii- nani aef|uauteni oslendnnt. l)ift'er( a ß. congcslijlora foliis longiiis petiülatis, majoribus; lloribiis pancioi'ibns , Jiand um- hcllatis; a B. cori/mbosa spinis validis , foliis lönge petio- Intis Ptc. 108. Cardsuniiie gojigyloilt'« l'b. C. glaberrinia , ra- mosa; cawlc subterianoo hinc iiide in tiibora magniludine tifpris inHato, aeico c basi gongvlodi' adscoiidi'iitP , dilfnso ; foliis imp.iripinnatis, infcrioribns «nijngis, foliolo Icrminali magno, snbrotnndo, interduni cordato vel ronifoinii , siil)intfi- gerrimo, latcialibus raiillo jninoribus; foliis snp<'rioi'ibus bi- jngis, foliolis onuiibus siibaequalibns , ovatis; snpiemis (ri- loliatis, loliolis obiongo - lincaiibiis ; Horibns in lai'pjno paii- cis, albis; petalis calyi't'm scsqiiies aeqnantibus; siliqna pa- tnla , podii'pllnin bis vpI 2Y;, aoqnante; stigmalp sessili, sili- qna aiignstioip (srniinibus niiiseriatis Ptc). lu litore aiPnoso insnlarnin Chonos Ipgit d. Dr. Fr. Fonk. — Cniilis scxpolliraris : ppliolns foliornni radicalinm 2 poll. iongns , foiiolnm impar 8 lin. longuin, totidoni latnni. 665 109. Cardaiiiine pusilla Pli. C. Iiiirnilis, hipolliraris, glaberriina; t'oliis omiiiljiis iinparipiiiuatis, intiinis et siipreinis (rifolio)alis , inediis penlaphyllis, foliolo Icnniiiali maximo, orbiciilato , snbooidato , aii»iilalo; paribus ovato-orbiciilaribiis integerriiuis, iiitimis miiioribus : corymbo pauciiloro: petalis calycejn bis aequaiitibiis, albis; silirpia brevi, inimadira pe- dicellum siibaeqnaiite, stylo brcvi , crasso et sligmalo capi- talo (ciiiiinata. Prope argpiititotlinaiD lus^ntnus in prov. Santiago legi. — Pedunciilus t'olioruni radiraliuni 6V2 lin. longiis; i'oliolnm impar S'/^ lin. longnm, tolidom laliim: foliola paria 1 ^^ ''"• longa. 110. Cardaiuiite vulgaris Ph. C. pnbescens; canlc f-recto; t'oliis oiunibns piunatis; pinnnlis foliornm radicalinm 5 — 13 snborbioularibiis, angiiiato -dcntalis , foliornm canliuo- rnm snpciiorunt lineaiibns intogcrriniis , circa 5 ; pelalis albis, nnuqnani \iolaceis; calycem ter aequanlibns-, siliqnis erectis, sensim in stylnni atteniialis, pediccilnm sninn bis aequanlibns; stigniate band capitato. C. pratensis Barnöoiuf apnd (xav I. p. 114. non L. — Fieqncns in Cbile, plcrnniqnc in nnibrosis. — Diifert a (', prtttensf L. : 1) lloribns lonstantor albis; 2) siliqiiis pedicel- liim vix bis aequantibus; in C pra/ensi podicelli siliqua di- midia longiores sunt; 3) stylo tenni; 4) stigmatc teniii, vix a stylo distincto, quod in ('. pralcnsi rapitatnni est. — AC afjini distinguitnr : ioliolis lateialibns Sf'uiper teiminali simi- libus, snmniis laro trit'oliatis, nee t'oliis ranlinis oinnibns ter- nalo-pinnatis, — Specimina ('. vulgaris a cl. Gay prope 8otaqiii let-ta loliis acute dentatis a specie typica rocednnt. 111. I§isyiiibriniii aHdiiiiiin Pli. S. snilrutirosum , glau- tescens, glaberrimum vel pubesccns; caulc erecto, ramoso; 666 foliis basalibus subrosiilalis, oljloiigis, obtiisis in petiolum atteiiiiatis ; caulinis suniaiiiplexiranlibiis, basi sagittatis, oraiii- bus integerrimis vel lemotp dcutiitis; Horibiis albis, iiumero- sissimis, prijnuni deiise «'orvmbosis , (leiiide laxe raceinosis; pedicellis deiinim patoutibiis: silir|iii$ stiginate crasso, ^iib- sessili, disfiiicle bilobo lerniinatis , pedioe]lnin ter vel quater aeqiiaiitibiis. In andibns prope oppidnni Linara^ et ad lacniu Malvar- co legit Dceembri 1855 Geiinaiu. — CanJis feie bipedaJis, crasßitie pennae corvinae , valde foliosus; folia radicalia 24 ÜD. longa, 5 lin. lata; lanlina 12 lin. longa, 3 lin. lata; calyx 2, corolla 3 — 3%, pedicelli fiiictiferi S'/j , siliqna 12 — 13 hu. longa. 112. Sifsyiiibriiiiii iterteroaiiuiu Ph. S. snAVnticosiini, basi ramoäiin), ereetnni, glaberriiunnt ; toliis distanlibus, pro- funde pinnatilidis, siibtiijngis: laciniis oblongis acntis, btsi laciuiato-dentatis, terniinaii majori, foliis supremis integris, breviter peliolatis, floribns prinnini corvinbosis; pctalis albis calycem erertnni snperantibiis ; siliciilis (ininiaturis pedicello brerioribus) stigmalc subsossili panini dilatato coronalis. Ad svlvarnn» oias secns Hnnien (achitpixil legil el. Ber-" t p r 0. Rannis, qui in iierbario adcst, Irre 18- pollicaris; folinm in6mnm 3 poll. longnni, 1 poli. latnni ; snpremnni 4 poll. a primo florc distat; ealvx tVre 3 lin.; pedicelli 7 lin. A S. pinnulo, IcptiHarpo et sagt'/tafo praeter alias notas siliqnis brevibns; a -S. (nitja/iv vi J'rufescefife foliis profunde pinna- tiiidis distingnitnr. 113. i^isyiiibi'iuiu cvrynibotsMiu Ph. S. suflrnticosuni, basi raniosissinnim, pnbescens; canlibns foliosis; foliis oblon- gis, sagittatis, semiamplexicanlibns. sinnato-deutatis; siipc- 667 riorihiis c basi lata scnsim angiistatis , integeiriniis; tioribus albis, «•orymbosis , iuKniis sa«'pe axillaribns: eorolla calycem pilosum fere bis apqiianle ; siliqnis patniis , inrnrvis, sligmaf*' siibsessili, vix dilalalo tcrminatis, ppthiiu'iiliini brevem qiia(er aer|naiitibiis. In aiidibiis prov. Santiago leperitiir. Radix s. caiidex subterraneus 4 liii. crassus , lignosus, rainos numerosos ad- sceudeiites, 6 — 8 pollicares einitteiis; lolia 8 liii. longa, 3 IJD. lata; pediceJli frnctiferi 2 lin., siliqiiac 8; lalyx 1 '/3 Hn. loiigiis. — A S. J tutciicenlc foliis sessilibus sagittatis, sili- quis brevibns, sat »rassis, stigmaleqitc vix dilatato siimmo- pere diversiim videtiir. •114. Sisyiiibriuia litoraie Ph. S. siifhiidcosuin , ranio- snm, foliosiiin, glaberriinnin ; foliis brovifer petiolati!), oblougo- ovatis , aoiitinsrulis, deutalis ; lacemis elongatis juiiltiiloris; rorollis albidii^, caljceiii erecluin feie bis aeqiiaiitibiis ; sili- qnis dertexis, stylo brevissinio crasso terminatis, pedieellos in- ciassatos aeqiiantibns, valde iiervosis. In litorc s'mus Taicahitano propc Tome legit G e inia i n, — Canles 2 — 3-pedales, crassitie pennae aiiserinae ; folia 3 poll. longa, 15 lin. lata: eaJyx fere 2^2 '•"• longns; sili- qnae 12 — 13. Valvulae trinerviae, nervis lateralibns minus conspirnis, piaeterea rcticnlatae. Seniina nniserialia, rngosa, ovata. 115. Sisyiubrium parvifoliiiiu Pii. S. snlirntiiosnm; ranle erecto , rarnoso, circa 8-pollicari, birteJIo ; foliis rosn- latis, oblonge- linearibns, in petioliiiii atteniiatis, olitnsis, in- (egerrimis, ciliatis, canlinis sessilibns; floribiis parvis, petalis oblongis, albis, doiso atroviolaceis, calycem patniiim vix snperniitibns; siliqnis erectis, pedicellimi snpeianlildis, stig- niate subsessili, tenni terminatis. 668 In andibus propo oppidmii Linares iiiveuitiir. — Folia radiccalia 8 Nu. longa, 1 — l^/j '■"• '«"^'f^j sopala vix lihra 1 lin. longa: siliqnae 772 '^"* 'ongac, snbcyliiidrifftc; semina »iniserialia. Ciliac l'olioruni sirapliccs vpI dcnte nno alterove basi niunitao: pili raiilis long«» breviores, tenuiores, fnrcati ant trifiii'oati. tl6. SiByiiibriiiiii pefraeiini l'h. 8. suffrnfirosnin ; can- jibiis ercotis glabriusculis , snpcriiis lamosis, ramis deitium patiilis; foliis rosiilatis, obloiigis, obtiisis, in petiolnm atle- nnalis, band oiliatis, sod pilis appiessis, strigosis obtcctis, integerrimis: oanlinis sessilibiis; Horibiis niajuscolis; petalis laeteis , calycein lere bis aequanlibns; siliquis erectis, pedi- tello brevioribns; sligntate crasso, subsessili tenninatis. Habitat in andibiis prope oppidiim Chil/un. — Canies pedales et nitra; folia radicalla 10 — 11 lin. longa, 1 Yj — 2 lin. lala: ealvx P/,, pelala 2 lin. longa; siliqnae 8 lin, Differt ab anlocedente pnbescentia longe diversa, floribus ma- joribns, pelalis ladeis, siliqnis ralione pedicelli brevioribns, stigmatc longc erassiore. 117. Perreyinoiiflia viriftie» IMi. V. stellato- pnbernia, laefe virens; eaiile ercelo, basi ranioso; l'oliis radioalibns sinualo- pinuatibdis . lobnlis einarginatis, lineari-oblongis : l'o- liis eanlinis peitinato -denlaiis; lloralibns linearibiis integerri- mis: pedieelliim cirm ralycc aequantibus: ralyce rlauso, elon- gato, pediiolliini aliqnantnluiu snperaute; pelalis (sicois viri- dibns) calycein lere bis aeqnanlibiis; siliquis . . ., seiniui- bns .... In andibns prov. Santiago prope argeutifoilinani /«« Uranus ocinrrit. — Caiiles pedales; folia radicalia fere *24 lin. longa, 5 lin. lala, lobis nlrinqne qiiatnor; calyx fere 4 liii. longns. Planta biennis vel perennis videtur, et a P. 669 rupestrt, mvlUßdit, Brongttiartianu colore viridi, a P. dentata pubesceiUia lirevi et bracteis eloiigalis distiiigiiitiir, iu P. dentata euiiii l»rac(ea pedicello aliqnantiiliim bro- vior est. 118- 01'aba roi^ulata Pli. Dr. perounis; foliis rosiilafis, obloiigis, oiitnsiusciiiis , inte^ci'i'imis , caiiesrentiliiis , pilis l'ui-- catis et trifnrcatis vestitis: canlinis iiUcrdiim hinc inde deii- tatis; caiile 4 — 6-pollicari; raeemo eloiigato iinillifloro ; Ho- ribus albis; siiiciilis oblongo-lanceolatis, stvlo persisleiile brevi terminatis, roiitortis, piibescciilibus. In prov. Santiagiiiae aiidibns de la Compania diclis le- gitiir. — Folia radiralia 5 liii. longa, 2 lin. l.ita; pedioelli 3 — 3 7;,, siliculae cum stylo 6y, lin. longae. — DiftVil a D. (jüliesi foliis rosiilatis, incanis, integerrimis, stylo longe brevioi'C et crassiore; a D. stolonij'era foliis obtnsis, iuca- nis, stylo pariler lireviore et crassiore, nee non silicnlis pn- bescentibns. 119. Draba andina Pli. Dr. foliis rosiilatis, laetc viri- dibiis, oblongis, obtnsis, integerrimis aiit snbdentatis , cilia- tis; radicalibns distincte petiolatis; canlinis pancis, sessilibns; raccmo conferto; petalis oblongis, albis, extus roacula vio- iacea notatis, calycem erectnm bis aeqnantibns; silienla gla- berriraa, oblonga , stigmate sessili termiuata. In andibus prope oppidiim Lhiares legit Germain. — Canles 2 — ^^/% pollices al(i, folia radicalia incinso petiolo 7 lin. longa; iamina 17^ ü"* lata, petioliim acquans; pedicelli frnctiferi 2 lin.-, calyx 1 — '/4, siliculae 4 lin. longae, ^/4 lin. latae. 120. Uraba patagoiiica IMi. Vir. foliis rosnlatis, ob- longis, in petioliim atteniiatis, pinnatilido- dentatis, laetc viridibus, ciliatis; caiililnis pinribiis, foliosis ; foliis canlinis 670 sessililjiis , iutpjferriinis; raceiuo hrevi, roiit'erJo, niuhifloro: Horihns . . . .; siliciiJis ^laherrimis , oliloiigis, stiginate ses- sili lerininati», pedioeiliim siiiiin (er vel qiiater aeqiiontibiis. Ad radicem vitlcuni de Osoriio dirti Martio 1852 iii- veiii, deiude dar. Dr. Fouk iuter lanis Todox los Santos et J\ahne/hitap/' legit. — Folia radicalia incliisc^ petiolo 6 liii. longa, 2 y^ lata, plpninu|nr iitriiiqm^ triloha, ciliae singulae veluti iniicrones in lobis noc non in petiolo ronspiciiintiir-, tolia canlina niagis ciliala sunt. Siiirjnae 4 lin. longae , vix 1 ^4 lin. latac. — Ab antecedente facillinie foliivS pinnatitidis vel aaltein profunde dcjitatis distinguitnr. 121. Ijepidiuin sufTruticosiiiu Ph. L. suifrntii'osuni, raespiteni densiiiu toruians, pnbeseeus; l'oliis linearibns, apice (ritidis, integcrriniisve ; racenio conforto; petalis parvis, ealy- eem ereetnm aequantibiis; silicula ovato-oblonga, aenla, stylo brevissinio lenninata, glahra- calyceni bis aequante. In audibns prov. Sti/iit'ago variis locis crescit. — Can- les 3 — i- pollicaresj folia pollioeni longa, vix 2 liu. lata: pedicelli vix 3 lin. longi : silicula circa 2 lin. longa; lociili uniovnlati, ovnlis pendiilis. Canles florentes saepe abbreviali sunt et folia radicalia modo aeqnant. 122. Thlaspi ? exile Ph. Tlil.? annnuni, hnniile; radice filiforaii ; canle basi rainoso, bipollicari -, foliis radicalibns ob- longis in petioliini atteniiatis, intogerriinis, ant uno alterove dente munitis; Horibus ininimis; stylo nullo; silicnlis ovatis vel oblongo - ovatis obtnsis; locnlis circa li-ovnlatis, semiiii- bns oblougis. In audibns los Pafos de toqiihnbo diclis Icgil d. Gay. Folia ad summnm 3Vi •""• longa, IV2 1»'". ''»ta: pedicelli I7.J lin.; silicula vix lougior. 123. Tlilaspi gracile Pli. Thl. glaberrimnm , siiuplicis- simuni ; foliis radicalibns rosnlatis, laete viridibns, oblongis, 6TI in pctioiiiiii lainiiiatu aeqnanttMii aüeniialis, ol>sole(e deiitatis ; caiilinis aiiriciilatis, semiaraplexicaulibiis, distanlibus; raceino laxo; siliiMilis obovatis, basi loiige attemiatis, apice fere trun- catis , pedicelliim siibaeqiianlibns, stylo gracili tertiam silicii- larum parlem nequaiitc termiiiatis. In andibiis depart. Linares legit oni. Gennaiii. — Caiilis circa 8 poll. altus: folia radicalia 6 lin. longa, vix % lin. lata; silicnlac 3 lin. lougae, 173 !'"• latae. — Differt a Thl. ^'lanrophijlto foliis caiilinis distantibns, siliqnis basi ^atlennatis, apice fore trnncatis; a 77i/. undicola vero lace- mo laxo, elougalo, foliis distantibns etc. 184. ;%i*iuoi*acia valdiviaiia i^h. A. caule 1 — 2-pe- dali, glaberrinio, tereli ; foliis cout'ertis, eroctis, glabeirimis, linearibns, petiolatis, profunde siniialo - dentatis, in basi non raro fere pinuatitidis, deiitibus glandnla terminatis; Horibiis corymbosis albis, sepalis ereclis, basi aeqnalibns, oblongis, margine membranaceis ; petalis integerriniis, sepalis vix ma- joribns; staminibns petala aeqnaiilibns, Hlanientis filiforniibns integerriniis, basi dilalatis; antheris oblougo- linearibns , In- ieis; ovario oblonge; stylo brovi, crasso. cjlindrico, stigiuate capitato, bilobo; silicnla glaberriina, pyriforini, latisepta, compressa, inllata; valvulis reticnlatis et n(MMo inediano nm- nitis; lociilis qnadriovnlatis ; seminibns iininatnris coniprossis orbicnlaribns. In sylvis primitivis inter Osor/to et viilcunum , loco nnn- qnain ab lioniinibus trito inveni. Folia inferiora nsqne ad 7 poll. longa et \) lin. lala. 125. lUenoiivillea virftala IMi. JVI. snifrulicosa, caespi- losa; caulibns erectis, \) — 12- pollicaribns; foliis radicalibus confertis, linoari -liliformilins; canlinis paiicis (6 — 7), apprea- sis; racenio lenuiuali sal laxo; siliqnis orbicnlaribns, dorso tuberculalis , ala lata, nudnlata, iutegerriua ciiictis. 672 In litorali prov. Valparaiso ad^l/^arrobo occnrrit. — A M. ßlifolia , plaiila auuiia , r|iia(Mim a cl. ßariieoiid con- fiisa fiiisse vidptur, primo adspectii caiile caespitoso , foliis basalibiis coiifcitissimis: oaulibiis fere iui ii'tt'rnodii apqnan- tia (in M., Jilifolia iutcrnodinni snperant) ; ealyx 2 lin. , pe- tala 31/2 ''"• ''" M' Jilifoliu calvx S'/^si oorolla 5 '/'2 '''•• longa); silicnlae absque stylo 2 lin. longae. 126. Viola integer riina Ph. V. hmnilis; canle filiformi, basi suttVnticoso , ramis adscondentibus; foliis laneeolatis, in potiolinn drciirrentibiis , integerriniis , valde nervosis; nervis snperius pilis brevissirnis , snbgraniformibns birtellis; stipnlis lineari-snbnlatis, pinnatifido-riliatis , potiolo brevioribns; pe- dnncnlis axillaribns, 2 — 2 '/^ polliceiu longis; sepalis linea- ribns, calcare obtnso, appendices calycinas superante, corolla intenso violacea, potalo inferiore reliqnos fere bis aeqiianle. In litorali regione prov. Valparaiso prope Algarrobo lecta fnit. — Canles 6 polliees longi ; folia incinso petiolo 10 lin. longa, 2Va lin. lata; calyx 2-/3 '•"• longus ; petala snperiora 3 '/2, inferiiis cum calcare 674- — Proxime acee- dit ad / . diimelorum Ph. sed praeter folia integerrinia for- titor venosa laciniis calycinis linearibns differt. 127. Viola iiiiiscoides Ph. V. hnmilis, glaberrima, caespilosa ; foliis confertis , minutis; bilobis, complicatis inte- g«?rrimis, margine ciliato pleniniqne involntis; lobis ovatis ob- tnsis, petiolo lainiuam aequante; foliis floralibns dente me- diano lato et stipnlis brevioribns herbaceis instrnctis ; stipnlis adnatis, scariosis, laneeolatis; pednncnio solitario , lerminali, nnifloro, nnlante; llore minnlo ; laciniis oblongo -linearibns, obtnsis, appendicibus brevissiiuis; petalis calycem bis aequau- 073 tibus; inferiore gibbere pannn conspiciio loco caloaris in- structo. lu monte quodain iusnlae Chonos ad c. 2000 p. s. in. legit cl. Fonk. — Folia cum pctiolo 1 liu. longa, peduncu- Ins 5 liu.; caljx 1 */, J'"«? «orolia 2'/a l'u- longa. 128. Arenaria Rerteroana Ph. A. niulticanlis, oranino pubernla et viscosa? rainis simplicibiis, erectis; foliis filifor- mibus, longe acuminatis, inferioribus iuternodia superantibus ; stipulis clougatis, acuminatis; cymis paiicifloris; pedicellis fructiferis caljcem bis aequantibus; sepalis iinearihus petala superantibus; Capsula calycem aequante; serainibus membrana cinctis. In pascuis saxosis collium prope Rancagua legit cl. Bertero, in arvis prope f iciiiia cl. Gay. — Differt ab A. media foliis iiliformibus , stipulis duplo longioribus, cymis paucifloris, pedicellis gracilibus elongalis. Semina minora videntur. 129. Arenaria litoraiis Ph. A. caiilibus c radice plu- rihus, prostratis, glabris; foliis teretibns, acutis, iuternodia bis aequantibus; stipulis trian:;uiaribus scariosis : floribus cymosis, numerosis; pedicellis hirsutis; sepalis ovatis, raar- gine latc scariosis, petala superantibus; Capsula ovata , caly- cem aequante; seminibus plerisquc membraua destitutis, lae- vissimis, opacis, castancis. In litore prov. Valparaiso ad Algarrobo leg. oru. Ger- maiu. — Ab A. media glabritie, foliis carnosis , terctibus, seminibus plerisque aptcris differt: inter 30 semina unius- enjusque capsulae modo 3 — 4 roarginata sunt. 130. Arenaria multicaulis Ph. A. caespitosa, glaber-^ rima, fuliis ostipulatis, linearibus, obtusis, iuternodia aequan- tibus, ("uerviiji; podiiuciilis axillaribus, uuilloris?, ad apices ■iHt Bd. (is Hell 43 074 lamoriim confertis, t'olio stio brevioribus; petalis raljcem acqiiantibtis; Capsula coiiica, caljcem paruin siiperaute. In Aiulibus iWparl. thf7/u/i leg. oru. Germaiii. — Cau- los loutc iiispccli siib artictilatioiiibus pilis brevissiniis, faii- nam aemiilantibtis obsiti, raeteriim i;laberi-imi sunt; folia 3 liu. longa, ^/.j, lin. Jatii, basi attouuata; caiyx i% liu. — Differl ab ^. scrpijllohha N.iud. foliis linearibus, haut! oblonge - obovatis; ab yi. paiustri ejusd. folüs duplo brevioriluis. 131. AreuarJa fastigiata Ph. A. ramosissima, »labor- rima; ramis adscondcutibus, corymbosis, fastigiatis -, foliis ostipulatis, linearibus, basi atteuualis; peduuculis breribus, vix i liu. lougis ; corolla caljcem paruin excedeute; Capsula deÜexa, ovata , calycera vix superaute. in Andibus d«'part. Linures legit orn. Gerinain. — Rami 4 — 5 poll. alti; folia IS lin. longa, interuodia aequau- tia, ad summum 1% lin. lataj ealyces 1 Y2 J'u. lougi, pe- dunculum suuni sesquies aequantes, margine auguslo, sca- rioso. — Conveuit cum A. paliislri Naud. foiiis linearibus angustis, sed differl peduuculis brevibus (in A. palnstri % — 3 lin. lougi suutj , et capsulis ovatis. 132. Arenaria patagouica l'h. A. ramosissima, gla- bra, caulibus elougatis, prostratis, ob folia decidua squamoso- nodosisj ramulis adscendentibus; foliis intcrnodia superautibus linearibus, medio latioribus, carnosulis, enerviis, iioribus pri- mum termiualibus solitariis , demum ramo excrcsceute axilla- ribus; pedunculo folium vix aequante; lobis caljcinis oblon- gis; corolla calycem vix superante. Ad lacuni Nahuelhuapi Patagoniae leg. tl. Fouk. — Rami 6 poll. longi; folia 3 lin. longa, ^/4 lala; caljx 2 liu. lon- gns. — Ab A. palustri Naud. Horibns solitariis uec „amon- touadas'' (i. e. coufcrtisj etc. ditfert. 675 133. %1'enaria caetspitosa Ph. A. iviinosissima, cao- spitosa, glabra; foliis spathulato-liiioaribiis, iiiteruodia siipc- rantibus,- floribns terminalibiis, solitariis, folinm suiim vix superaiitibus; loltis calyrinis ovalis; corolla caljeein vix superaiite. In provinciae Santiagiuae Aiidibus ail argentifodinam las ^ranas legi. — Raraiili bipollicarcs; folia 2 lin. longa, Ya liii. lata; pcduncnli S'/a ''"• ? ealyx \^/^ lin. lougiis. — Differt ab A. pafagomca foliis brevioriliiis, versus apicera latioribus, sepalis ovalis ueqiie oblongis; ab A. serpj/lloide Naud. floribns solitariis, nunquani „confertis", pednuculis haud „brevibus", foliis angnstis, hand „oblonge -obovatis." 134. Arenaria micropliyila Ph. A. radice simplici, magna, erassa, e collo ramulos pinrimos pollicem longos einit- teute ; eaulibns foliisque glaberriinis; foliis miiiiitis, coufertis- sirais , oblongis, obtiisis, ad sniunuim i Ya ''"• 'ongis; flori- bns ad apices ramnlorum confertis, circa 4 — 6; pedunculo folium snnni vix snperaute, calyci snbaeqnali ; sepalis ovatis; petalis sepala snperantibus -, capsnla (inunatnra subglohosa). In edilissimis Andibiis provinciae Coqttf'mbo legit cl. Gay. — Foliis iniuimis, confertissimis, et floribns siibcorymbosis facili uegotio ab anterioribus distiugnitnr. Hac ultima nota cum A. serpi/lloidc convenit, sed haec omnibns parfibus ma- jor esse videfur; nam caules 4 — 5-pollicares et folia 3 lin. longa ei tribunntnr. 135. Anoda? hirsuta Ph. A. ? suffruticosa; caule, pe- tiülis pedunculisque hirsntis; foliis profunde cordatis, ovatis, in apicem triangulärem productis, crenatis, petiolnm aequan- tibus, pubescentibus et quidem pilis stellatis in pagina infe- riore, simplicibus in superiore ; peduncnlis axillaribus, solita- riis, folium subaequantibus, bifloris; calycis hirsiiti laciuiis 43« 6W lanceolatis, ciispidatis; coiolla magna, petalis .12 - 14 iiii. loDgis, calycein l>is aequaiitibiis; friirtn .... In Andibiis depait. Chillun legit orii. Germaiu. — Cau- lis 2 — 3-pedalis; folia niajora fere 4 poll. longa, totidem lataj stiptiiae miuimae , iongitudine vix crassitiem petioli aequautes; pedicelli approxiinati. Flores purpiirei. 136. Geraniuui Ochsenii Ph. G. perenne, radieibiis fasciculatis; canliljus saborertis, ramosissimis; pilis brevibns, defloxis, appiessis vestitis; foliis orbicnlaribiis, septemlobis; lobis ctineatis trifidis; laciniis simplicibus trifidisve; pedunculis bifloris, brevibns ; caiyce villoso, breviter aristato; petalis purpureis, subemarginatis, caiyce sesqnilongioribus; carpellis laevibus, villosis. In duraotis prov. Vatdiiiae legi. — Caulis l — l'/a" pedalis, vix ultra ^^ ''''• crassus; folia pollicem lata, iufe- riora petiolo S'/^-poHicari, superiora petiolo 3 ~ 6-liueari insidentia; pedunculus romnuinis vix 6 lin. longus; pedicelli totidem; calyx in Höre l^s? 'Q fructu 3*3 lin. longus. — A Gr. pyrenaico pednnculis brevibns etc.; a 6r. Berleroano pubesccntia longc diversa discrepat. Dixi in menioriam oni. Car. Ochsenii, qni plantas valdivianas sedulo mecuiu collegit. 137. Geraniuin apricum Ph. G. perenne; caulibus sub< erectis, valde raraosis, pilis pateutibns, confertis, fere villo- sis; foliis orbicularibus, septemlobis, lobis cuneatis, incisis, laciniis latis , obtusis, mueronatis; pednnculis bifloris, folio longioribus; scpalis ovatis, breviter aristatis, villosis; petalis paliide roseis, snbintegris, caiyce duplo longioribus; carpellis villosis. In provinciae f^aldiviae locis apricis invenitur. — Cau- lis 1 — 1 ^/2- pedalis, fere 1 liu. crassus; folia radicalia 1 Ya poll. longa, pefiolo quadripollicari fulta; snprema brevlter pe- tiolafa; pednnriitiis coinitiuiiis 16 — 18 lin. lougiis; calyx in flore 2 '/2 li'i. — Florilins pallide roseis magiiis i'acilliroe a reli- qnis rhilensibiis distingnilnr , a G. pijrenaico praetcrea caule lougc magis villoso, iariniis foliornm mnito latioribns et bre- vioribus; a G, Ochsenü villositate et loug!tudine pednncnlo- rnm; a G. Bertcroano, qiiocnnt villositate convenit, foliis minus profunde divisis, laciniis brevioribns, latioribns, pe- dunculis multo longioribns. 138. Viviania ovata PIt. V. t'rntieosa ; ramis elongatis, novellis dense puberulis, cinereis: foliis intcrnodia snperan- tibus, ovatis, iutegerrimis, supra cinereis, snbtns niveo-to- mentosis; pedunculo romninni elongato , Uores quinos albos, coryrabosos gerente ; pedieellis ralycem bis acquantibns; se- palis ovato- lanceolatis : petalis glaberrimis, ealjcem ter aeqnantibns. In Andibus depart. Linares legit orn. Germain. — Frutcx 5-pedalis, differt a f . rosea foliis majoribns, usque ad 9 lin. longis et .~> — 5*/.^ lin. latis; pedicellis longioribus; caljce contra breviore, modo '2 lin. longo (in f\ rosea 3 lin. lougus est); sepalis minus elongatis, minus enspidatis; peta- lis glaberrimis. 139. Oxalii«» ineaiia Pb. 0. eanle ramosissimo, brevis- simo, dense raespitoso, pilis albis appressis incano, sicut tota planta: foliis minimis, confertissimis, subimbrieatis tri- foliatis, foliolis obovato- obloniiis; calyce albo -bispidissimo; corolla lutea, monopetala, «alveem sesquies aequante, e foliis emergente; pedunculo sc solitario, unilloro, axillari folia aequante. In Andibus prox. Santiagt'nae ad limitem nivis perpetnae crescit. — Canles 3 — 4 poll. niti; potioli saepe rubcntes 678 % lio., foliola l iiii. , calyx IVa» forolla 3 liu. longa. R.*»- miili biisi persistente foliorum dense vestiti. Ditfert ab O. compacta et hrijohie oaespite minus coraparfo, foliis multo inajoribus et pubescentia. 140. Oxalis bryoides Pb. 0. suffrulioosa, hnuiillinia, caespitom (lensissiinnm foriiiaiis ; raiuis crassis, basi persistente foliorum densissimc obterlis ; foliis minimis, iiiimerosissitnis, confertissimis, Irifoliatisj petiolo basi dilatato rufo; foliolis oblongis, obovatis, integerrimis; pilis brevibns, albis, confer- tis vestitisj flore hiteo, subsessili, e foliis emergente; rorolla monopetala , sepala rubra, linearia, albo-pilosa ter aequaute. In Audibus depart. Linures inyenit orn. Germain. — Cacspes vix pollicem aitus; pelioli ad snmmum 1 '/^ liu. longi, foliola */2 — V45 t^orolla 'Ji/^ iiu. Ab O. co//i/>ac/a diflFert pnbescentia, petiolis brevibns, flore majort^ , subsessili. 141. Oxalis holoserieea Pli. 0. fruticulosa; eaulibiis basi persistente 'foliorum dense obteetis, apice caespitosis: foliis confertissimis, breviter petiolatis, trifoliatis, cum pc- diinculis , ealjciltusqno ineano-sericeis; foliolis .obovatis ob- tnsis (baud emargiuaiis retusisve) ; pedunculis brevissimis, unifloris; torolla lutea, extus dense pubescente, sepala linea- ria , acuta quater aequanto. In Andibus depart. Linarc)> ab orn. Gerraaiu lecta. — Rarai quadripollieares, nigro-fusci; petioli äVa lin. longi, foliola 2 lin. longa, 1 V2 ''»• ^^^^'^ pedunculi 2 lin., corolla 4 lin. longa. 142. Oxalis inierophylla Ph. 0. perennis, bumilis, ra- mosissiuia, baud caespitosa ?; ramis petiolorum basi persistente horridis j foliis mimitis, confertissimis, trifoliatis, hirsutis, ci- uereis; petiolo piano basi dilatato foliola bis aequante; folio- lis oblongis, obtnsis; iloribns luteis, solitariis, axillaribns ad 619 .ipices ramorntn snbsessilibns; raljce 5-fido, pilis lon^is rtlbis vestito ; rorolla nioiiopetalfi?, calycem bis nequante, ex- tiis birsiitn. lu Andiljus provinciae Santiago reperitur. — Planta vix i '/a — 8 pollices supra soliim siirgit; petioli 2 lin., foliola t, calyx 2, corolla 4 liu. longa. Folia sicca acida uon sunt. 143. Colletia articiilata Pb. C. apbylla, glaberrima; rainulis strictis ab internodiis tribiis fonnatis, articulatis, in spinani terrainatis; floribns telraudris, coufertis ; pediccllis ca- lycera acquaiitibus ; calycis glaberrirai albi dcntibus erectis, late triangnlariljus j geuitalibns inrlnsis; petalis lanceolatis, dentes calycinos siibaequantibiis. [n Andibns depart. Chülan leg. orn. Germaiu. — Ra- muli 2 poll. longi; pedicelli 2 lin.; i'olia oblouga, serrata, in petiolura attcuuata, qnautum e raranlis novcllis coguosci potest. Species ramulis articulatis, simplicibus facillime a cougeneri- bus distinguenda; a €. spinosa praetorea genitalibns inclnsis, a feroce dcntibus calycinis erectis, a tctrandva floribus di- stinctissimc peduncnlatis, glaberrimis, petalis band cucullalis, sed planis ; ab Jiijstrice genitalibns inclnsis , floribus letran- dris, ab itlicina glabritie omnium partium, floribus tetrandris, dentibus calycinis erectis. 144. Trifolium liiiionium Pb. Tr. glabrum ; canle re- pcnte; foliis solitariis , trifoliatis; petiolis 16 lin. longis; fo- liolis obcordatis, argute serrato-dentatis, vix 4 lin. longis; stipulis scariosis, lanceolatis; pedunculis erectis, tripollicari- bus; floribns nmbellatis, band involucratis; pediccllis brevissi- mis; calycis .'>lbidi, viridi-nervosi dentibus dimidium tubum vix aequantibns: rorolla alba, calycem 2 '/._, aeqnante, 4 lin. longa. \n pratis hnmidis provincia« Vatdiviae crescit. liabi tww Tr, repenf.i'.s oslendit , a quo tarnen facili nogotio stipulis 680 niinoribiis soariosis, foliolis parvis, loDge magis Serratia, den- tibns calyciiiis brevibns etc. distinguitur. 145, Trifolium brevipes Ph. Tr. pnbescens; canle rr- peute; petiolis brcvibus, foliolis rainimis, orbicnlari-obova- tis, ciDargiuatis, striatis, denticiilatis; pediincnlis tomentoso- pilosis, petiolos aeqiiaiitibiis; floribiis subnmbcllatis; bracteis soariosis, pedicellos vix siiperantibiis; calycis albo-villosi laciuiis siibuiatis; corolia purpurea, 4 liii. longa, caljcem cum lariuiis bis acqnante. In arvis siceis prov. Chiloe ad Chacao legit cl. Fonk. — Petioli 5 lin., foliola modo 1 '/a '»n. longa, 1^/3 lin. lata; pedunrnli 7 lin. , pedicolli fere I lin. longi. — DifFert a Tr. megalaniJio caljcis elongati laeiniis snbulatis; oorolla caly- reni modo bis aequante; petiolis pednnciilisqiie brevibus; a Tr. Lrosnien' et a Tr. rivali petiolis peduncnlisqne brevibus et foliolis ininoribiis. — Variat iimbella pauciflora (floribus 4 — 6), et pubesccntia minus densa. 146. Phaca Bustillosi Pb. Ph. caulibus pluribiis, ereotis, vix qnadripollicaribus <* radire lignosa ortis, tenuibus, ramo- sis; foiiis subqHinqnejiigis ; foliolis obovalis , snbretusis, ple- rumqiie coniplicatis, pilis appressis albis argenteo-caudioan- libus ; stipulis seariosis, Inte triangularibns, ultra medium cou- uatis, snpcrioribiis pilosis; racemis capitatis, paucitloris, fo- lium suum superantibns ; calyris pilis nigris paucisque albis vestili dentil)us subulatis, tubo brevioribns , floribus violaceis, liasi luteis, calvcem bis aequantibus; legumine iuimaturo dense albo-piloso. In Audibus depart. S. Fernando legit Vine. Bustillos. — Radix fere 3 lin. orassa; folia majora 11 lin. longa; fo- liola SVa ''"• longa, 2 lin. lata: ralyx 2 lin , corolia 4 lin. longa. 147. Phaca oreophila Ph, Ph. humilis, basi raniosa, caiilibns circa qiiadripoUicaribus, pilis albis appressis vcslitis ; foliis erectis 6 — 7-jiigis; foliolis obovato-oblongis, compli- catis, subfalcatis, pilis albis appressis invanis; stipnlis raem- braiiaceis, lato trian^nlaribiis, ultra mediiiin coiinatis; pedun- rnlis folia vix siippraiilibiis , capilafo -raremosis, 6 — 8-floris; bracteis ininntis, pcilicellnm vix aoqiiantibiis: falycis siibinfun' dibnlifonnis, pilis albis vestiti deiitibns tiibnm subaeqiiantibns; corolla violacea, basi flava, calyoem tor aoqiiante; le«rmnine glaberrimo, fiisro marmorato. lij Audibns dopart. hinureK iuvenil orn. Germaia. — Folia inajora tH liu. longa; pars tortia inferior potioli nnda; foliola 31/2 liii. longa, 1*/« lin. lata; oalyx fere 2 1/2 ? vexil- IniD 6V3 ""• Jongum. — Ph. Arnottiana foliolis retnsis, raccinis laxis, folinm vix aeqiiantibus, stipnlis pilosis ^tc. ; Ph. amoenu peduncnlis elongatis, calyribns nigris, Ph. Do- metjhoana glabritie et foliolis miuimis dislinctae sunt. 148. Astragalus trifoliatus Ph. A. canlibns 4-polli- caribiis, sicut tota planta argeiiteo-lannginosis: foliis pleris- qiie trifoliatis, foliolis snbrbonibeis, pannosis: stipnlis foliola vel petiolum snbaeqiiantiluis , Jäte triangularibns, argenleo- villosis; racemis snbcapitatis, folinm ter aeqnaiitibiis; Crtlyeis cainpauulali dentibns snbniatis, tnbnni aeqnantibns: corollis calycein bis aeqnantibns, violaceo -caernlois, basi Inteis: le- gnminibns ovato -falcatis , villosis. lu Andibiis prov. Santiago reperitnr. - Radix liguosa, "2 '/2 ''"■ f rassa , pelioii 2 '/.^ lin,; foliola 1 liit. longa, ä'/^ liu. lata: pednneuli l'rnctiferi usqwe ad primnm florcm 10 — 12 lin., calyx 1*/.^, corolla 3^/o — 4, legninen 5 lin. longnin, 149. Vicia valdiviana Ph. V. pnbescens : canle ererto, augulato - snicato : foliis .5 — 6-jugis, oblongis, basi atteniiatis, 662 apice obtnsis, plerumqne 3 — 4-ilpntalis; stipnlis magnis, semiovatis, deiitntis: pediincnlis 8 ~ lO-floris, suloatis, crecti?, follo suo hreviorihiis ; calycibus qiiinqnefidis, loiige pilosis; Roroila calycem vix PXfPdenle, rosco-alltida ; legurainihns gla- bris, 5 — 6-spprrais. In pascnis prov. Valdiviac legi. Folia 1 poll. longa; pp- dnnculi totidem; Icgumina 7 lin. longa, 1 '/2 '•'*''''• 150. Aflesmia huuiilis Ph. A. perennis? hnmilis, ramo- sissima, caespitosa, oinerasvens, viscosa, pilis brevibus glan- dulosis vpstita,- l'oliis louge peliolatis, qnadrijngis; foliolis in apice petioli oonfertis, minntis, rnneato-linearibns ; stipulis viridibus, lauccolatis, dimidinm petiolnm aequantibns; üoribus nxillaribiis nntantibiis. pedicello calyrem dccolorera , quinqiie- fidiini , pilis albis vpstitnm l)is aequaute, corolla calycem ter aeqgaute, extns pnbescente: vexillo castaiieo ; legumini- bns .... In Andibus prov. Santiago invenitur. — Rami li/., poll. longi; petiohis 3 lin.; foliola vix 1 »/tj !'"• longa, ita ron- tVrta, nt fcre flabellala appareant: pednncnli fere 3 lin., ca- lyx t '/4 lin. 151. Adeäuiia fflau4>a Ph. A. peronnis, glanca; canli- bns glaborrimis, laevissimis, erectis; foliolis sexjngis, ob- ovatis, miicronalis, intpgerrimis: stipulis foliaceis, ovalis, acurainatis , t'olioliim aequantibns; parte iiuda petioli t'oliolo breviorc ; lloribns per racemnm elongatnra laxnm dispositis; bracteis herbaceis. ovatis, aciitis, pediccilnra aeqnantibus; calycis pediopllnin aequantis lariniis oblongis acntis, tnbo vix longloribns. corolia calycem bis aequante : legiirainibns circiter triarticulatis, pilis longis nigris, albo -plumosis , band ansatis vestltis. Tn AndÜMis depart. binares invenit orn. Gerraain. — Canips pinres ex njia radice, 1 !/._,- pedales; petiolns 18 — 13 683 lin. longns; foliola 6 lin. longa, 3^/4 lin. Iao - villosis, stylo longissimo termiuatis. lu Äudibuä depait. t7r/7/rt/< dettxit orii. Ge rmai ii; prope Aravco legit cl. Gay. — Caiilis 4-pedalis; rami 2*/^. lin., • rassi, dnri , vfilde lignosi ; petioli 15—16 lin. loiigi; foliola iisque ad 4 lin. longa, \^j^ lin. lata; »alyx 3 lin., corolla 6 lin.; Stylus frurtinim iminafnrorniu 6 lin. 153. Adesiuia parvifolia Ph. A. sufTi-nticosa, hnmilis, paice pubernla; caule ramosissimo decumbente; foliolis par- vis, trijugis, oblongo -linearibns, basin versus angustatis; apire rotnndatis; petiolis nsque ad medium nndis; stipulis Toliaceis, oblongis, arntis, iiitor se connatis ; pedunculis axil- laribns, solitariis, parteni nudam folii aeqnantibns; calyris peduncnlo brevioris lariniis liueari-lanceolatis , tnbuni aeqnan- tibns; corolla calyrem bis acquante; vexillo violaceo- lineato ; leguminibns Ad lacum Malvarco, in declivi orientali Andinm dep, Linares silura, legit orn. Germain. — ■ Rami 4- pollicares : petiolus communis ö'/a lin.; foliola vix 2 lin., calyx 2 lin., corolla 3 '/3 lin. longa. 154. %de8iiiia axillaris Ph. A. snffniticosa , parre pn- luesoens: ranlibns graeilibns, decujnbeiitihnp-, f'nliolis qnadri- 684 jiigis, ciineato-üblongis, apice rotundatis; parte niida petioli foliolnm aequante; stipnlis hcrbaceis, oblongis vel linearibns, inter se connatis, parte iiiida petioli hrevioribns; iloribiis axil- larilxis , raagnis, solitariis; pedicello foliniQ haiid aeqnaute; calyris diinidium pedicelluni superantis lariniis lanceolatis, tubnm aeqiiantibus; corolla raljcera bis ncqiiante, omnino flava-, vexillo ceutro Inteo band violareo venoso; legumini- hos .... In Andibiis depart. Chillan crescit. — Caules pedales; petioli 8 lin., foliola inajora 41/3 lin. longa, 1 lin. lata; pe- dunculi 5'/.j lin. longi; calyx 3, oorolla 6 lin. — Priori af- ünis, sed omnibns partibns major, et eorolia absqne nllo venarnin violacearnm vestigio primo adspeetn distingnenda. 155. Adesinia brachycariia Pb. A. »nffruticosa, pu- bescens; ramis liliformibiis , adstendentibns ; foliolis snbsex- jtigis, obloDgo- linearibns, basi cnneatis, mncronatis; petiolo fere nsqne ad medinm nudo; sfipulis berbaceis, lineari-snbu- latis; floribus laxe racemosis, longe peduncnlatis-, bracteis parvis, ovatis, borbaceis ; pedicellis calyre glandnloso longio- ribns; laciuiis caljcinis iineari-laneeolatis. tnbnm sesquies aequantibns; corolla calyeem vix bis aeqnaute; fructn gla- bro , plernmqne monospermo . calyce iuclnso, articnlis sc. dnobns nitimis abortivis, cniu stylo decidnis. In sylvaticis saxosis secns finmen Cachapoai legii cl. Berter 0 et snb nom. .A. pcndiilae in berbario reliquit, sed ab A, pendula foliis modo sexjugis et legniniue panciarticu- lato, glabro differt. Ab A. arachnipede deutibus calyoinis olongatis legnrainibusqne glabris discrepaf. — Canles peda- les: petiolns 17 lin., foliola 4—5 lin. longa, l 1/3 lin. lata; pednnrnli 6 lin.; calyx 2'/i5 corolla 4 lin. longa. 156. Adesmia aegiceraisi Ph. A. frntirosa , pnbescens, ramosissima; ramis dirhotomis , albicantibns. apice spinosis; 685 t'oliolis 3 4-jiigis, obovatis, donse seiicco- pilosis; petiolo ultra medium nudo; stipnlis lineari-laiu'eolatis, liberis; Üori- biis paucis in spinulas insertis, breviter pediinciilatis ; calycis glabrinsciili, liaiid glaiidiilosi, late campauulati deiitibus bre- vibus, triangularibus, iatioribus quam lougis *, forolla ealjcem bis aequaute ; lognmine pilis longis, pinmosis, albis, haud ansatis vestito. In editissirais Andibns provineiae f 'o ~d, ptunati/ida modo ^/4 liu. lougae). — Facillime ab ^. pinnatijida caule basi foliato, foliolis quinquefidis , nee 10 — 11-fidis; spica duplo crassiore; calyce duplo lougiore etc.: ab A. trijida foliolis fere omuibus quiuquepartitis , a Poep- pigiana foliolis duplo majoribus, laeiniis liuearibus distincfa est; sed (|uaerilur utrum nh A. undicola, A, incisa^ A. myriophyllu discrepal uec ue, quaruni description^'s inspicere 68T DOD possuiii, el quaä brevi manu meras varielates ueqiie pro talibns distiiigneudas declarat fl. Glos vide Gay. II. p. '^84. 161. Tetrag;loehin luieroithylluN PJi. T. I'ruticosns, strictiis, petiolis valde spiaeseeutibiis, basi dilatatis superius albo- iaiiatis: raniulis uoveliis brevissimis axiilaribiis ; i'oliolis omuibus acqiiaiibus, übloiigo- liiiearibus, modo 1 liii. Joiigis; fructibus modo 1 i/.j liu. lougis, quinquecoslatis, costis late- ral ibus alatis , tribus intermediis liaud alatis. In Andibus prov. Coquimbo \)rope Hurtado legil el. Gay. — Differt a T. stricto spinis magis ronfcrtis, niagis lanatis, loliolis Omnibus aequaliiiu.s , miuutis, IVurtibus duplo mino- ribus. 16^. Gayophytuiu minutuui Pli. G. humile, bipoUi- carc, "laberrimum ; caule infornc nudo, superius ramoso, lo- liosoque ; foliis lanceolato-linearibus, subfalcatis; lloribus axil- laribus minimis; ovario folium subaequanto oalyeeque rubris; petalis albis. lu Andibus prov. Santiago occurrit. — Differt a 0. humili Gay bist. Chil. Bot. t. 22. caule bipoUicari, parum ramoso, uec pedali ramosissimo, ovario 2 lin. longo ideoque duplo majore uec non triplo crassiore. Tota plauta rubescit. 163. Fncliisia ehouotica Pb. F. glaberrima, foliis oppo- sitis aut 3 — 4 verticillatis, internodiu aequantibus, ovato - oblougis, acutis , paree denticulatis, breviter pedicellatis; pe- dunculis axillaribus, folio et Höre brevioribus, ereetis; tubo calycis crasso , ovarium seu dimidium laciniarum aequanle; laciniis lanceoiatis, petala obovata, violacea bis acquantibus; staminibus longe exsertis; fructu pedunculutu subaequante. Ad tlatftecaa et Partum Low, legit cl. Dr. Fr. Fouk, — Differt a f. coccinea staminibus longe exsertis, a F.ma^ crostemmate foliis approximalis^ pedunoulis brevibus, folium 688 dimidiiim circiler aequanlibus , iier l'olio loiigiorihus , rokustis, erectis, uec teniiibiis tiliforiuibus, liibo calycino duplo breviore, stjlo staraina pariitn superante. — Pctioliis 3 liju , lani. 12 liu. louga , 7 liii. lala; pedtiiiculi 7 — 10 lin. longi , tiibiis calycis 4 '/.^ lin. lougiis, laciiiiae 10 liu. 164. Myrtns valdivian» Ph. M. ramulis hirto - pubesceii- tibus; foliis ovato-iaiiceolatis, utrinqiip aequaliter atteniiatis, acntis , valdp nervosis, nervo margiuali distinrto, snbtus vix pallidioribus; iloribus p dentibiis mlmitis, appressis ser- rata, iu parte inferiore iutegerrirna; panicula 4 — 5-pollica- ris; diameter calycis aperti 2 lin. — Infloresceutia sna ab omnibiis speciebns chilensibus distinctissiraa est. 174. Elscallonia inollis Ph. E. tota hirsiito - pnbescens ; foliis obovato-oblougis, iu petioJiun attenuatis , argnte Serra- tia; racemo teriniuali, laxo, folioso; dentibus calycinis tri- angulari-subulatis, luagnis; petalis roseis, spathulato-elon- gatis; stylo elongato. Prope f alparaisü legit orn. Germain, — Folia 16 lin. longa, 8 lin. lata; caljx fere 3 lin. longns , dentibus tubuin aequantibus ; petala 5 lin, longa. — Differt ab E. revolnta, cui propter pubescentiara et folia proxime accedit, foliis panllo angnstioribus, racemo laxo, paucifloro, dentibus calycinis du- plo lougioribns, corollis roseis. Dentibus calycinis conveuit cum E. rubra, a qua pubescentia et foliis magis ovatis, haud resinoso - punctatis statim diagnoscitur. 175. Escallonia rosea — . E. ramulis novellis pube- scentibus, caeternra glaberrima; foliis lanceolatis, acntis, ap- presso-serrulatis, inferius pallidioribus, venosis; floribus per racemos breves, paucifloros , laxos dispositis; dentibus caly- cinis subulatis brevibus; petalis lineari -spathulatis; stylo elongato. Ad radicera vulcani de Osorno dicti legi. — Frutex 6 ad 8-pedalis. Folia 18 lin. longa, 5 lin. lata; pedunculi 3 lin. iongi, ptdicellis duobns subulatis pieruiuque muniti ; Stylus 693 3 '/> lin. longiis. — Differt ab E, carmelita Meyeii foliis cliiplo Jongioribiis, minus t'oriaieis, distiiicte venosis, appresse sernilatis, nee deiitato -serratis, pedimciilis longiorihiis, ovario breviorc, stylo longiore, ramulis piibesceiitibus. 176. lüscalloiiia rupestris Fb. E. glaberriiua, ctiam in ramiiiis novellis ; foliis pmvis, obovalo-obloiigis, acntis, ap- presse serratis, in petiolum sensim attenuatis, lloribiis pani- (Milatis; deutibiis calyciiiis siibiilatis, brevibns ; pedicellis gra- cilibiis elongatis: petalis lineari-spathnlatisj stylo elongato. Üiia cum priore legi. — Frntcx bipedalis, folia 6 lin. longa, 3 lin. lata. — Differt ab antecedenle foliis niiilto rai- noribiis, brevioribiis, minus distiucte venosis et venis paucio- ribns modo 2 vel 3 ntrinqiie, nee non ramulis glaberrimis; ab E, carmelüa vero foliis minus coriaceis, minus spathnla- tis, appresse serratis nee profunde dentato- serratis, foliis flo- ralibns minoribus, bracteiformibus ^ linearibus. 177. Escallonia Fonki Ph. E. glabirrima, foliis ob- ovatis, plerumqne obtusis, cuneatis, vix venosis, acnte inciso- dentatis (deutibus niucronatis) , basi integerriniis; tloralibus laneeolatis , lloribus ad apiceni ramorum axillaribns, racemum brevem 5 — 8-Horum formantibns, breviter pedicellatis ; den- tibus calycinis triangniari -laneeolatis-, petalis lineari-spathu- latis, stylo elongato. Ad radicem vvlcani de Osorno dioti ad 2 — 400() p. s. m. ipse inveni, in Andibus inter lacus Todos los Santos et Nahuelhnapi orn. Dr. Fr. Fonk. Frntcx humilis, bipeda- lis; folia (> lin. lonca, 4 lin. lata, dentibus c. 9 ntrinque; pedicelii 1 lin. longi, inferiores ox axilla folii normalis orinndi, superiores folio minore, lanceolato basi fiilti; ealyx et corolla ut in E. carmelüa , a qua foliis minus coriaceis, latioribns, inferioribus retusis differt. Foliorum forma ad E. serratam 694 accedit, qtiac vero petala oiuuiiio diversa habet, iiec iion öo- res solitarios. 178. dscallonia arancana l'h. E. glaberrima ; foliis obovatis, oblougis , appresse serratis, basi atteuualis, inlegcr- rimis; floribiis soiitariis; laciniis calycinis snbiilatis; petalis eloDgatis, Jineari-spathuJatis ^ stylo eloiigato. In Aiidibus prope Santa Barbara legit cl. Gav. — Fo- lia ad siimmum 8 liu. longa, 31/4 liii. lata, praeter iiervum medium eveiiia; petala SVa ''"• longa. — Foliis et floribiis soiitariis cum E. serrata conxenh, cni vero petala oblongo- ovata et Stylus brevis; ab E. herberifoUa , quam unice e de- scriptione cognosco , differt foliis aciitiusculis, appresse ser- ratis, nee creuato-dentieulatis , dcnticulis glauduliforniibus; petalis 3y^ nee 5 liu. longis; ab E. alpina autem glabritie omuium partium distinguitur. 179. Escallonia chonotica Tb. K. glaberrima; foliis oblougis, utriuque aequaliler acumiuatis, appresse -scrrulatis, venosis; floribus ad apices ramulorum axillaribus, racemum foliatum formantibus; dentibus calycinis brevissimis acumina- tis ; petalis spathulato-linearibus, stylo elongatis. In iusulis Choftos dictis detexit cl. Dr. Fr. Fouk. — Folia 9 lin. longa, 3 lin. lata: petala f'ere 5 lin. longa. — Differt ab /i'. carmeltta foliis utriuque acqunliter acumiuatis, appresse serrulatis, neque obovatis crenato-dentatis etc.; ab E.ßorida, quam nonduni vidi, foliis latioribus (in fi". y/or/rfa 7 — 11 liu. longa, et modo 1 7^ ''»• lata dicuntur) etc. 180. Aralia? paniciilata Ph. A.? fruticosa , inermis, glaberrima; foliis longo petiolatis, quinatis; foliolis lanceola- tis, margine grosse et argule serratis; floribus paniculatis; umbellulis juodo bifloris; pedicellis florem aequautibus; mar- gine calycinali brevi, quiuquedontato ovarium turbinatum co- 695 ronante ; pelalis quinque ovatis, dcmiiin leflexis; staminibns totidem, petala aeqiiaiitibiis; stjlis .... Propc f'otral portiim Valdiviap crescit. — Petioli tri- pollicares; folioliim tiiajiis 3 poll. Jongiiiri polliccrn latiini, dentibus 16 — 20 iitrinque iniiuitiim; . pedicelH satis i'rassi, vix 2 lin. loiigi. Stylos niillos inveiii , an plaiila abortii dioica? — Iiiflorescentia iic«, iion folioloruni forma valde a reliquis diiabns speciebiis chilcnsibus difFert. 181. AKorella muscoidc»« Ph. A. hiuuilis, deiise cae- spitosa ; toliis coiifertissiinis , siibreciirvis, rigidis , minutis; petiolo ovato, albo, liaiid ciliato; lamiiia petiolo minore, tri- partita, snperins pilis albis vestila, lobis linearibiis obtusis; nrabella snbsessili, qiiinqueflora; iiivoliicro infundibiiliforrai, quinqtietido, laciniis liiieari -lanccolatis, aciitis, basi iitrinqne deute vel cilia munitis, pedicellos aequautibiis. In Andibns ]^ro\. Santiago et Linares invenitiir. — Pe- tioJns 1 '/g lin. longiis, fore i lin. latus; iamina '■^/3 lin. lon- ga; involncnim totnm 2 lin. longuin ; pcdicelli ^jn lin. — Dif- fert ab ^4, madreporica Clos foliis hand appressis; ramulis inde hand prisniaticis, petiolis latioribus, albis, etc. fructus matnros non vidi. 182. AasorellH bryoides Pb. A. dense caespitosa, fasti- giata, hnmilis; foliis confertissiinis, patnlis, rigidis, parvis; petiolo obJongo, albo, hand eiliato, a Iamina ovata, obtu- siuscula, integerrima, demnm glaberriina band distincto; nm- bella sessili, snbqniuqneflora : involnrro penlaphyllo, foliolis lauceolatis, eiliis aeque longis, albis in basi ninuilis; pedi- cellis nnllis; calyce glaberrimo. In Andibns depart, Chillan legi! orn. («ermain. — Pe- tiolns 1 lin. longns^ "/j lin, latns, a Iamina -/3 ''"• 'onga nnicc colore sed nou strictnra marginis distingnilnr; baec snb 696 initio iidiiKjiic ad hasin piliiiii alljiiin ofTert, qui inox deridit; florps in iiinljelJa pcrleclp sessiles sunt. — A priore, ciii ha- bitii proxiiiia, nee iion ab ^. madreporica jam lamiiia inte- gerrima; a monantho iiinbella 5- flora; a Äo/ac/«« loliis raulto ininoribiis, omnÜMis iiulivisis ; ab Hookeriana foliis nuilto mi- noribiis, calyce glaberrimo; a caespilosa nmbellis perfccto sessilibns etc. discrepaf. 183. AKorella nervosa Ph, A. deiise caespitosa, ra- mosissimaj foliis coiifertissiiiiis imhricatis; petiolo vaginanto, ciliato-liiiibriato ; Jimbo profund»' tritido; lariniis iiiiearibus, obtiisiusculis, inargine oartilagineo et nervo mcdiano promi- nente praeditis; nmbellis sessilibns, 1 — S-floris. Ad Taüao in archipelago Chonos dicto ad c. 2000 p. s. m. legit orii. Dr. F o n k. — Petioli 1 lin. longi, Y^ lin. lati; lamiua 2 lin. longa, 2 lin. lata. — Siinilis A. Ijjcopo- dioifli e (Veto niagellanico, sed racili iiogotio distingnitnr la- ciniis foliornm obtnsioribns, inargine oartilagineo et nervo me- diano prominente praeditis, nee non nmbella panciflora. 184. €ruik»4hanksia Biistillosii Ph. Cr. perennis, mniticanlis, cinerea; foliis oblongis, acntis, in pctiolnm bre- vem attennatis; stipnlis snbniatis, viridibus, integerrimis , de- cidiiis; foliolis calvcinis dnobns stipitatis profnnde cordatis, orbicularibns, vix emarginatis, demnm violaceis; (nho corol- lae filiformi. In Audiljus prov. Santiago legit orn. Vi nc. Bus tili o s. — Rarai 5-pollicaros; petioli vix 1 lin. longi, vix distincti ; lamina folii 5 lin. longa, 2^^ l'u- '«t«''. — ^»*« Monttiana facillime stipnlis viridibns, snbniatis, decidnis, nee scariosis, rounatis, ovalis, persistentibns; foliis longe brovius petiolatis; foliolornm calvcinornm appcndioibus longe majoribns, band emarginatis; band mucronatis, a Cr. hijmenodontc colore 69t cincreo, non albo , foliis augustis , rorolla tilifornii; n Cr. tri- partita mihi diiratioiie pereiini, radife luulticaiili, toliis eon- fertis ; foliotonim ralyciiioniin apppiidii'ibiis hatid iniicronatis distiiiguitiir. 185. Hedyotis chiloeiisis l'h. H. tenella, glabra, cae- Rpitosa, repens aiit adsceiidons, int'ernp ad nodos radicans; foliis miniitis, ovatis, obtiisis, siibsossilibiis; stipulis niillis; peduiiciilis (criniiuilibiis, iiiiiHoris; iiuribiis hcnnaphroditis, te- traiidris; oalyce hirto ; staminibtis iiirliisis. Prope (albiico alüsqiie locis insiilae Chiloe reperitur. Siiniilima H. unijlorue est, sed Horibns hermaphroditis te- trandris gaiidet. 186. Valeriana cordata Pli. V. hcrbacea, ii,laboirima; l'oliis radicalibiis ovatis, cordatis, obtusis, iiitegerriinis aul vix rppandis, potiolo lamiiiam snbacrjiiaiite; canliiiis inicriori- bus siinilibns sed acutis , breviter petioiatis, petiolo basi dense ciliolato; siiperioribns sessilibiis, ovato -laiiceolatis, grosse serrato- deiitatis ; brartcis liiioaribiis, obtiisis , iiilegerrimis; panicnJa pyramidali; IVactibiis oblongis, glabris. Ad radioein vnleaiii Pise seii de Osor/io dicti ad ciroa 2000 p. s. ni. inveiii. — Caiilis pedalis, letragoinis, basi P/j liii. orassiis; f'olia radicalia 2 poil. longa, 1 y, P^"« '«t'i) petiolo 1 Yj - P *'"'*'•'*'■' t"l<« ; lolia canlina inf'criora longilndine radicalia aequant, vix angiistiora sunt, sed petiolns iis modo 6 lin. longns, et apex acutus est; paris supremi scssilia , 18 lin. longa, 9 lin. lata, ad basin dense ciliata; bracteac in- feriores basi ciliatae, illae ad basin paniculae 5 lin. longae, 1 lin. latae; snperiores basi glaberrimae : corolla quinqne- lob.i ali>a, diamctri i '/., lin.; stamina exsertji. Fniclns raa- turi non suppelunt. — f . lupathifoliuc affinis videlui ^ sed foliis radicalibus ovatis, obtusis et caulinis snpremis exquisite 698 dentatis diflferrc virielin. — Radix tarn »'ffifax iiti illa V. of- Jicinalh videUir. 187. Valeriana Fonki Ph. V. herbacea, glaberrima; radice miilticipite; laiililms t'icctis, sexpollicaribiis; f'oliis co- riaceis ; radicalibiis contcrtis, spathuJafis , inargiue repando - dentatis; caiiliiiis paucis, vel s.^iiainact'oriiiibns obioiigi«: , inte- rioribiis obliisis integorriinis , supiMioribiis aciitis, Hmbriato- deiitatis, vel radicalibns siiuilibiis; panicnla toutracta, fructi- fera laxa ; corollis inagiiis, cariu'is; stajiiiiiibiis exsertis; frii- ctibus iiiagiiis, obloJigis, compressis , aueipitibus, dorso ra- rinatis. In monte c. 50C9 p. alto iiiter lacus Todos los Santos et Nahticlhuapi legit oni. Dr. Fr. Foiik. — Folia radicalia usqiie ad 2 poll. longa, 6 lin. lata; canlina, iiumero 3 — 4 parlinn, vel 4 lin. longa, tanle vix latiora, sqnamaei'orinia, vel 6 lin. longa, spathulala ulriiiquc denlibns 2 — 3 niagnis mnnita; panicnia floreus vix 6 liu. , tVuetifera 16 lin. longa; corolla 3 1. longa; tVurtns (nonduin porIVeie niatiirns) 3 lin. lon- 188. Valeriana loliosa Ph. V. lierbacea, glaberriina; raulibus 9-pollicaribus , basi unillil'olialis, foliis coriaceis, in- ferioribiis longe petiolalis, ovatis, acntiiisonlis , sinuato-den- tatis5 snperioribns Ijr.ito - pinnatitidis; siipremis lere pinnatis, trijugis, laciuiis oninibus linearibns, intogcrrimis; panicnia parva, coutracta; corollis 2 lin. longis, albis; genitalibus subinclnsis; frnctii glaberrinio , costato. In Andibns depart. ihillan legit orn. Gerinain. — Foliis inferioribns iuterdnm petiolns 2 Yj-poHit^iris , laniina 2V2 P*>"- '""^^5 1 V2 Po"* J'itftj dcntes iitrinqne 3 — 5; folia canlina infima snbsessilia, lolinni terminalem f'olio radicali siniilero et utrinque lobnlos 2 — 3- lineares, obtnsos habent. 699 Pagina inferior intcrdum purpnrea est. Differrr videtur a sparsijlora panicnia contracta; eadein iiota nee non Iructu glaberrinio a T\ hebecarpa differt. 189. Valeriana Intescens Ph. V. frntcscens, glaber- rima ; ramis virgatis, rectis, qnadraiignlis, in angulis scabris; l'oliis satis frequentibus, 20 lin. longis, üinorviis, linearibus, sessilibns, iufirais spathiilatis , niediaiiis apice basiqne atte- miatis, snpremis basi lata sessilibns, remotis ; fero onuiibus margine utroqne dentibns 3 satis inagnis praedilis; panicnia contracta, paneiflora; coroUis magnis , 3 lin. longis, siecis Inteis; genitalibns incinsis; frnctibus .... In Andibus «iepart. Linares legit orn. Gcrmain. — Rami 10 — l*2-pollicares, 6 — 7 paria foliornm gcrnnt ; infe- riora 16 lin. longa, 3 lin. lata, subspathnlata, obtnsa; nervi in pag. snperiore et margo basalis pilis brevibiis scabri. — Simillima f . gracilipedi Clos sed in hac l'olia modo 6 — 8 Jin. longa, obsolete nervosa, dentibns minnlis pracdita, et flo- res triplo minores sunt. Flores in speciininibns, qnae in An- dibns prov. 8autiago legi, sicci pariter Intei snnl, ncqne rnbri uti asserit cl. Clos. 190. Valeriana oreorharis Pb. V. btrbacea, glabcr- rima , radicc ninlticipitc ; caiilibiis crcctis, podalibns, superins nndis; foliis berbaccis, inferiorilins intcgris, oblongis, acntis, basi profnnde dentatis, pctiolo [snbbrevioribns ; ranlinis infe- rioribns lyrato -pinnatifidisj panicnia elongata, subcvlindrica, laxa ; lloribus divisis; fcmincis niinntis, stylo exserto, stt'g- mate trijido; friictn glaberrimo , ovoideo, Irilociilari , tri- snlcato , inouospermo. Audes (Iepart. Linares banc spoiieni ahmt. — Petiolns foliornm infcriornm 15 lin. longiis, laniina 12 lin. longa, 6 lin. lala, basi denlcs profnndos 2-3 ntrinqno habet, deiude TOO crena(a est; folia caiilina inlpiiora lobiim Icrminalpm inagniim, foliis ladicalibiis similcm «-t iiliiiK|iK' liasi Jobiilos i - 'i oslni- diint; supreiiiis Jobi oinnes lineares et subaequales sunt. Pa- nicnla 5 poll. longa; ranii ejus inferiores jji'mum disfantes, brevos, diehotomi, ramulis apertis , cum Höre sessili in axilla; corollae 2 vix '/3 !>'•• longae ; fructns calyce longe plumoso foronalus, 1 lin. longus, ovoideiis , in dors» cellnlac t'ertilis pl;iniusculu8; sulci profnndi Ires ccllulas iutcr sc dividiinl. — Species stiginatibus (ribus valdo singnlaris; praeterea a f . spat'sißora frnctu ovoideo, miniino compresso, ab hebecarpa fructu glaberrinio etc. discriminatur. 191. Valeriana graiidifolia Pb. V. herbacea, glaber- riina; caule erecto , 2 — 3-pedali, tereti, foliis radicalibus «lagnis, pinnatint sectis; foliolis quadrijugis , ovato-oblongis, basi sinuato-dentatis, suprenio reliqua fere bis aequante; caulinis paucis, parvis, remotis. raetcrum radicalibus siini- libns ; panicula 1 — 1%-pedali, raniis subsexjugis; Horibus dioicis, 2 miuutis, stjlo incluso; fructibus parvis, ovoideis, dorso loculi fertilis hispidulo ; cal vce phimoso. Prope Talcahuano, portuui iirbis i'oncepcion Decenibri 1836 speeimon legi. — Caulis vix ultra liueam crassus, vix striatus; folia radicalia noveni pollices longa, fere a basi pin- nulas gerunt, terminalem 4-pollicarera, 21 lin. latam; corolla vix 3/4 lin. longa; fructus 1 lin. longns. — A F. magna Glos Gay III. p. 227. (ubi locus nataiis omissus!) foliis radi- calibus 4-jugis ucc 5 — 6-jugis, foliolis nunquani subpinnati- tidis, frurtu haud complanato satis differre videtur. 192. Valeriana valdiviana Ph. V. raule herbaceo, erecto, simplioi, quadrangulo, ad angulos piloso; foliis radi- calibus lauliiiisque pinnatis trijiigis; piniiis lanceolatis^ grosse deutatis, infimis multo minoribns, terminal! raaximo; panicula 701 elongala, 5 — 8-jiiga; fructibus glaliris, compressis, nigiilato- grauiilosis. In castrornm miiris prope Corral legi Decembri floreii- tPio, — Caiilis 2^2 "P*^''^''^ ; folia radicalia 4 poll. longa; lobo terminali sc. 27 lin. longo, 18 lin. lato; fi-nctu modo ^ln lin. longo. A T. tuVrove dente iitrinque mnnitis; panicnia elongata, laxa; ramis snbsexjngis trichotomis, ramulis paucijioris, corolla mcdiocri; geuitalibns inclnsis; frnctn compresso, la- geniformi, glaberrimo; calyce pinmoso. T02 In Audibus depart, Chiltan roperit orn. Germaiu. — Caulis ^y^ ^'"' t'«'assus; folia ladicalia petiolo 2 72 poll. lon- go, sensini in laniiuam abeuntt* l'iilta , lere 3 poll. longa, ^/^ poll. lata; t'olia caulina sessilia, mediana 3 poll. longa, lobis 10 lin. longis, 3 lin. latis; corolla 1 '/^ liu. longa, fructns 2 lin. longus. — J . sparsi/iorae Clos similis videtur, sed Omnibus partibns major est, folia radicaiia inprimis majora^ angustiora; caulina inferiora jam heptaphylla, nee tripartita, lobi subaequales nee terminaiis multo major etc. l . hehe- carpa fructibus pubescentibus etc. valde diversa. 195. Valeriana elarionaefolia Ph. V. herbacea, gla- berrima; caule tereti , sexpollicari; foliis coriaceis, fere omui- bus radicalibus, rosulatis, oblongo-linearibus, lobato-pinnati- fidis , lobis suborbicularibns , fere imbricatis, basin versus decurreutibus, ntrinque 8; caulinis per tria paria dispositis, parvis, profiindius piunatiddis, laciniis linearibus; panicula brevi, conipacta, pauciflora; corollis satis magnis; genitalibns inclusis , fructu glaberrimo. Prope lacum Mulvarco , «jui jam in orientali Andium la- tere jacet repperit orn. Gerniain. — Radix crassitie pennae gallinacoae; folia radicaiia 3 poll. longa, 10 lin. lata, sensim io petiolum foliaceiim ntrinque 1 — 2-dentalum atteunata, ad 1/3 latitudinis ntrinque incisa; folia caulina vix 10 lin. longa; pauicula durante llorescentia vix 9 lin. longa; corolla ly^ li»* longa. Fructus maturi non adsunt. Species foliornm forma valde distincta est. 196. Valeriana pilosa Pli. V. suft'rnticosa, caule ereclo, tereti, sirialo, basi piloso ; foliis pinnatis in petiolo nervisque pilosis; foliolis 2 — 3-jugis, oblongis, acutis, paucidentatis, terminali niaxiuio, snborbiculari in foliis inferioribus , oblongo aculo in superioribns; panicula maxima, friictifera laxissima ; 103 raniis sexjiigis, pateatibiis, dichotomis ; corollis iniuimis; fni- j'tii laijeuiformi , compresso, piiliesceute; calyce plumoso. Prope Outitotu legit orn. Germaiu. — Caiilis circa 3 — 4-pedalis ; folia inferioiu in ramis florentibus emar- cida, in raniis sterilibns r|iiaeren( spinoso- dentatis, subtus arachuoideo-tomentosis , rirrhosis-, iuvoluoro rjlindrico; «quaniis exterioribus et raedianis appendiculatis; appendicibus lanceolatis, extus tomentosis; squamis interioribns glabris, coloratis, margiue toun-ntoso- cilialis ; lignlis angustis. In provinciae Santiago Audibus loco Salto de agua le- git filius. — Differt a M. ilicifolia piibesreutia , foliis hand retieulatisj appendieibus involucri pluribus , luajoribus. k.M. spinosa et tati folia jam canlf aptero discriminatnr, et prae- lerea a spinosa appendicibus squamarum involucri band cor- 711 Hatis , invoincr« cylindrico iipqin' ova((t , lijfiilis dnplo aogn- stioribiis (in M. spinosa ligiilae 14 liii. loiigac, jy^ liu. la- tae; in iiostro 10 lin. longae, modo 2 lin. latae sunt); a tatifoliu VfTo l'oliis hand retionlatis, subtns minus tomen- tosis, sqnamis iutimis involucri obtusis (in ^^J. latifolia aca- lae sunt). Am M. trvncata Dou? 210. 9Iutisia patagonica Ph. M. canle scandcntc, snb- angniato , subalato; foliis decnrrcntibus, lanreolato - linearibus, in cirrhura bifidnm lormiuatis, planis, integeriimis, liasi tan- tum nno alterove dente ninnitis, snbtiis itruchimideo-lanu- ginosis, squamis iuvoincri subcjlindrici appressis, ovatis, band appendicuiatis; corollae radiis in parlo inferiore snblns dense arachnoideo -Jannginosis. Ad margineiD Jacus iSahnelhvupi legit cl. Foiik. — Folia 3- 37^ poll. Jonga, 10 lin. lata, in axilla gemmam gossypinaui toventia : involnmim 15 lin. lougnm , 7V2 Jin- latiiin: liosnili radii invülucrum aeqnantes, 3 lin. lati , pnr- purei? — Similliniu M. iiecurrenti ^ al folia ft lignlae sub- tns ara*'hnoideo-lannginosa. 211. ChoiedruchiliiH «•renatiiN Ph. Ch. glaber, glau- iMis vel pnrpnrasoens ; raiile brevissimo, 1 — 2-cephalo; fo- lii« versus fiorem ronfertissirais, transversis, basi trnueatis, rotniidatis. t-irrnli segmentnm formantibns, margine i'renato- dcntirnlatis ; petiolo iamina majore, in foliis Horalibns longis- sime pinmoso - ciliatis; sqnamis involncri glaberrimis, planis, margine angnsto, roseo, snbsearioso; lignlis squamas inte- riores involucri paruin superantibus , roseis, extus pubescen- libiis-, ilosi-nlis disci involucruni aequantibus, basi albis, roe- dio viridibns, apice Inteis; alis antherarum luteis; parte sn- periore stylornm pnrpnrea. In Andibus prov. Santiago prope argentifodinam las uAranaa erescit. — Radix simplex , quadripollicaris. Caiilis 712 *2- poNitJtris. Foiionint laistiiui 5 liji. lata, /3 liii. longa; pe- tioliis 5 lin.; «iiftni. rapitiili 8 liii., iiivolucniiii toliileni .'iltiini. Pappus iiivt'us, pihtsiis, pilis \ix scaliris. - Genus iu Flo- riila ataraineusi condidi a Pachijloena quam ex descriptioii apud <'l. Gav tantuui cognosco) differl Horihiis radii foemi- iieis quideni sed sfftiuina effoefa libera gerejitibus, qiiornm I. r. iiuiia iiiendo ; laltÜN (lorunt disei ^ PiPcfis neque revolu- tis, stylo ferc indiviso. 212. Chaetantliera elegaii»« Ph. Ch. pereunis, gtaber- rima; laulibus e radicc pancis, pedalibus; loliis radicalibus cuueato -linearibus, cMuliiiis exacti- linearibus, longius acu- minatis, oinnibiis fero u basi spinoso-serratis, doutibus utriu- que f. 20; foliis floralibus involuoro lougioribus; squ wiiis iii- voJucri apice loiigc sphacclatis. Piopc /o* AngelOfi legit cl. Gay et in berbario sub uo, 806. reliquit. — Folia ladicalia 2 poll. longa, 2 liu. lata; raulina mediana 17 liu. longa , i liu. lata. Species glabritie (vix squamac iuvolucri aiiquantum sericeae sunt) foliisque a has) spinoso-serratis etc. distinctissima est, 213. Chaetauthera valdiviaiia Ph. Ch. percnnis; cau- libns c radice pluribus, erectis, l> — t2-pollicaribus, hirsu- tis, monocephalis : foliis hirsntissirais, radicalibus cont'ertis, iate cuneato- linearibus, apice modo pancidentatis; canlinis angiistioribus, floralibus iuvolucrautibiiSj paucis; squarais iu- volucri anguste linearibus, centro (prael'-r nervum viridem) argeuteis, raargiue apicali Iate sphacelato. Valdiviae in praedio raeo S. Juan legi. — Folia radi- calia 2^2 Poll. longa, 3 lin. Iota. — Species hirsutie ab af- Gnibus distinctissima est. 214. KS^rania pallida Pli. E. caule hnmili ramoso; fo- liis »uferioribus oppositis, distantibns, superioribus confertis, 713 linearibiis, cnspidatis, pimgonfibiis, lanngjinosis , basi prae- sertim lanae deiisae immersis; liivoluori squaniis a< litis, me- diaiiis elliptiris, apice aciitis, foliaceis, iittimis scariosis, gla- bralis, albis. in saxosis Aiidiiiiii a«l Ion Patos prov> Coqvhnbo legit cl. (»ay. Herb. «hil. no. 745. — Tota plaiita vix pollicaris , fo- lia vix 3 Uli. longa, • o lin. lata. Differt ab E. acerosa fo- liis miilto niiiioribns, sqiianiis involiirri angiistioribiis , ani- lioribiis , albis, loiige minus laiingiiiosis. '215. Aiflunatea chilensis Hemj. Varietas squaniis involncri interioiibus apiie albis, ne- qiie ati'opurpureis, non minus elegans quam forma typica in Ändibiis prov, Santiago oeciirrit. 216. Polyaehyrus inacrotis Ph. P. ramosiis, arat-h- noidcus, demum glabriusculus; t'oliis basi auiiciilatis, peoti- nato- pinnatifidis , subtus arachnoideis, band dcnirrentibus; lobis iitrinqiie circa 7, oblonge - linearibus , siibintegerrimis; auriculis magnis orbirularibiis; glomcrulis rapitulorum snb- globosis. In regiouibus litoralibus prov. Jalparaiso ad S. Anto- nio iegit orn. Germain. — Pars superior caulis aphylla, in ramos paiicos, 1 — 2 poll. longos, monocephalos divisa. Folia caulina siipcriora (infcriora in speciminibiis desiint) 3 poll. longa, 14 liu. lata; laciniae ad snmmiim *2 lin. latae. — Dif- firt a P. Pocppigii (quem noiidnin vidi!) vellere araebnoidco in pagina inferiore folioruin persistente , lobis foliorum an- giistis, plcriiinqiie iiitegerriniis, ncqiie ,Jati(isculis dentato-spi- uulosis'" haud derurrentibiis; capitiiloriim glomerulis subglo- bosis, neqiie oblougis ; a P. Gat/i vero auriculis foliorum magnis, lobis eorum band retrorsnni arciiatis, miiltn longio- tribns, magis distaiitibus. 714 217. Polyachyrns litorali» Ph. P, laroosiis, ararh- noideiis-, foliis auriciilatis, haiid docurrentibiis, piniintisectis, snbtiis araclinoideis, demiim glabratis ; lobis patontibiis, ob- longis, obtusis, siiblobatis, niargine revnliitis; raniis mono- eephalis vel diceplialis; capitnloriiin §;lomenilis subglobosis. Habitat in reoionibos liloralibiis ^rov.. Santiago et Valpa- raiso. Folia '20 liu. longa, 9 iin. lala. — DiftVit a P. Poeppigii ramis araehnoideis , band hispidiilis, lol)i.s folinnim haiid deulalo-spinnlosis etc.; a P. (iaiji foliis band dernrren- tibus; lobis longioribiis, saope aiignlalo-lobatis (in P. Gaiji folia ad siimnunn 6 Iin. lata et lobi eornm rix longiores quam Jatij; ramis monocepbalis vel diiepbalis, neqiie corymbiim formantibns. 218. ]*rassauvia lycopodioideH Pb. N. glabenima; caiile decuimbente, ramosissimo; ramis erertis; foliis persi- steutibns, appressis, imbricalis, ambitn obovato- orbicnlaribns, cuneatis, 5-lidis, laciniis linearibns, acumiualis, piingeutibus; capituiis iu glonieruliim pyramidalem aggregatis. In Andibus deparl. Linares legil oru. Germain; prope Antuco cl. Gay herb. cbil. no. 951. — Rami ereeti, floriferi 3 — 4- pollicares ; folia Sy, l«u. longa, ÄYj liu. lata; glome- rulus capitniorum 8 Iin. longus, singnia capitula 4 Iin. longa. 219. Iieuceria aiuoena Ph. L. perennis , caule ererto, albo-arachnoideo, Hoc coso , siiperins ramoso; ramnlis undis, apice capitula nnmerosa, conferta, breviter pednucnlata , fere gloraerata gereutibns; foliis radicalibus longe petiolatis, pro- funde pinuatitidis , subtus niveo - lanatis, lobis saepe tridenta- tis : canlinis semiamplexicanlibns, supra giaberrimis, laciniis lanceolatis, actiminatis, margine revolntis; pedicellis niveo - (omentosis; S(|namis exleriorib^s involnori brevibus, ovatis, lanatis, fnsrescentibns, interioribus obloigo- lanceolatis gla- berrimis. 715 In Andibiis dep. Linarcs invenit orn. Germaiii. — ■ Si- inillitna h. acanthoidi ^ .1 qua tameu facillime distino;nitiir rapitnlis lirevissime pedicellatis, glomeralis, pedicellis iiiveo- ianatis, raiile iiaud glandiiloso. Corolhu' caeriileao , alae an- iherarum paliide raeriileae. 220. Chabraea glabriiii-icnla Ph. Ch. aiuiiia, hiimilis, rarnosa, glalniiiscnla, pilis hrevilms, glaiidulosis hiiic inde ohsita; foliis Ijipiniintifidis, inferiorihns longe petiolatis, ain- bitii ciineatis , ol)loi)go-liiieariliiis ; raiiliiiis in axilla iloccosis, sessilihiis aiit seiuiampiexicaiililjiis; ioliis oiiliisissiiuis , rotiiii- datis; capitnlis ad apitem ranionim coiigostis, pleriim(|iie tri- biis, subsessilibiis; squamis involiu'ri glaberrimis, viridibus, nervo niediano uigro. In Audibns prov. Santiago ad argeulifodinam Aranas legiliir. — Radix 2 y, P''"* 'oUo^j cinerea, siraplicinsiula. canlis e basi ramosus, ruber, vix 3- polliraris. Folia radi- ralia usque ad 17 lin. longa, 4 — 5 lin. lata, petiolo lere bis qnintani liiijus longitndinis parlem occnpante ; raujina 5 lin. longa, 2 lin. lata; sqnaniae involneri 2 ^^ ''"• ^^~ Oi^ptarnluiii epaleaceum. 221. Chabraea teiieritolia Ph. C)i. perenuis ; canle ererto , ramoso, glanduloso - piloso ; foliis teneris, radicalibns petiolatis, rnncinato -lobatis ; cauÜnis anriciilato - anipicxicau- libns, arnte dentato - lobatis, snbtus arachuoideis; snmmis e basi lata, ovata longe acnminatis, sat niaguis; rainis mono- rephalis; squamis involncri Jilandnlosis , lanceolatis; floribns pallidc caernleis. Unirnm specinieii in Andibus prov. Santiago ad limitem itivis perpetiiae legit orn. Gemiain. Canlis \^/^-\ipAi\.\'\s-. folia ranlina inferiora 4 poll. longa, fere 1'/.^ poll. lala, iitriu- qne lobis 5 — 6 instrncta. In rapitnio, qnod dissenii, paieas 716 tres! inveni; igitiir iu(er (Jiahraeam et Leuceriatn species amiligna! — A Levccria caervlcscente facilliine pt^dtiiiciilis paiicis, elongatis, moDocephalis, nee paiiiculato - cyinosis , o( foliis siipremis inaguis, lalis, ovatis, integenimis eto. distin- guitiir. 222. Cfiabraea caitesce»» V\\. C'h. peretinis; c-aule precto simplici , basi aracliiioideo - lanijgiuoso, albo , siipcrins viresoeiite, glanduloso - viscoso ; foliis radicalibiis ooiit'erlis, louge petiolatis, pinuatim sectis, ararhnoideis, supra virescen- tibiis, subtns t'ere aliiis; piiiuiilis intiiuis liiiearibiis, subinte- gerrimis, siipremis ovato-oblongis, laciniato-tridentatis; foliis caulinis 3 — 4, Itasi aiiriciilata ainplexicaniibns; iloribiis paii- cis, paniciilatis, capitulis pierumquc 2 — 3 iu apice rainulo- rnm siibsessilibiis : sqnamis iiivoliicri glanduloso-hirteilis^ apice purpnreis; Üoribus albis , antberis caernleis. In Andibns provinc. Santiago crescit. — Caulis circa 1 */lj-pedalis; folia radicalia, incltiso peliolo 2 poll. longo, 41/a poll. longa, f'ere polliceni lata: involiina circa 3*/.2 lin. crassa. 223. Ciiabraea iiitegritolia L^h. Ch. perenuis, canle folioso, apice corymboso, araclinoideo - lanalo, snperins iilan- duloso ; foliis coriaceis. snpra arachnoideis, subtus niveis; caulinis infimis confertis, lineari -lauceolatis, in pctiolum atte- nuatis, dentatis; deutibus distanlibus, utrinqne 5 — 7; foliis caulinis iutegerriinis, liuearibus; capitulis 2 — 3 ad apices ramorum, breviter pedunculatis; squamis involucri albo-lanu- ginosis, liiioaribus, obtnsiusculis , interioribns raiicrouatis; floribiis albis. In Andibus depart. Linares invcnit orn. Ger in a in. — Caiilis bipedalis; folia inferiora fere 5-pollicaria, 7 — 8 liu. lala; pedicelli iiiveo - lanafi 6 lin. longi; capitula cum Hosen- lis (liam. 8 — 9 liii. habeiit: squainae involucri 3 lin. ioiigae. — A Ch. glaciali foliis minus divisis, caulinis integerrimis, sqiiamis involucri niveo - lanngiuosis, breviorihns etc, facile üistiuguittir; a Ch. /f'/hospermi/olia voro foliis snprn viridi- bns, squamis involucri hrevioribus, obtiisis etc. 224. Clarioneina liuiiiiliiracteis 2 v»>l 3 onusti, qna- rnm snpremae forma et magnitndine cum sqnamis exterioribus iuvoincri ronveniunt. Hae squamae 5 lin. longae, glanduloso- hirtae. Pappiis nivens, llosculis nondnni apertis fere longior. 231. Achyroplioruis inontanus Ph. A. aranlis; radice crassa, mnltieipite; foliis oninibns radicaliluis, glabris, ambitii oblongis, profunde pinnatifidis *, lobis linearibus, rharhin lati- tndine aeqnaitibus, integerrimis aut lobatis; pedunculo nudo, glaberrimo ant floccoso, haud striato, folia bis aeqnante, apice sicut involnerum setis purpnreis plus minusve hispido; sqnamis involurri a basi nd apicem sensim an»;ustatis. aru- (issimis. In Andibns iutcrioribns prov. Santiago legit Germain. Folia 2 poll. longa, 0 lin. lata; rhachis et lariniae snbqnin- 121 qiipjiigae ^ln lin. latac; |jeduiu'iilis 3 — Sy^-pollicaribus; squa- mae involiicri rirca 16, 9 liu. loiijj;ae; paleae pjusdoin for- inae, sed angiistiores et saepe uiio ulterove dente miiuitae. Achaenia orostria? jnniora salteui imlliim rostri vp.stigimn ex- hibent. — Species squamis involiicri acnlissimis l'arile distiii- gnenda. 23*2. Acliyrophorus arancaiius I'h. A. acaulis, ra- dice crassa, inulticipite , versus apireiii nigro-sqiiamosa; foiiis hirtis, arabitii oblonge - linearibus, pcrarutis, dentatis ant pin- uatifidis, deutibiis lobisqiie aciitis ; ))ediinculis oinnino uiidis, folia aequantibus, lloccosis auf glabratis: squamis involucri latis, triaugulari- lanceolatis, glabris aiit luargine praesertim tioceosis, exterioribus durso hispidis. Prope \ahueibuta in humidis 1835 Icgit cl. Gay (herb, no. 932.); in Andibiis depart. hinares oru. Germaiu. — lu specimine prioris radix 4 liii. crassa; folia 5 pojj. longa, cum lobis 6 liu. lata, lobi noii ultra lin. lati , rhachis 2 lin. laln. In speciiniiiibus a Geruiaiiiio lectis folia inajora, latioia, usque ad 8 poll. longa, lobi 20 lin. longi , inagis inrisi, sed rhachis paritt-r modo 2 lin. lata. Involuvriim 7 lin. altum, lotidem latuni, e squamis circa 34 compositum; paleae liufarps;, satis abrupte acuminatae; achaenia (jnniora salteinj erostria. 233. Acljyrophorus »piniiligei* Pli. A. caiile squami- gero, monocepbalo, striato , tom^nto albo, liigace vestito; toiiis radicalibiis confertis, lineaii - lanccolatis, in petiolum atteuiiatis, iutegerrimis , ghibrinsciilis, subtus parcc liirtellis, margiue spinuloso-ciliolatis; si|u.-imis involiicri glabratis, inar- üiiu' apicali Hoci'oso - ciliatis , exterioribus ovalo -lunceolalis, interioribiis oblongis, sensim angiislatis, obtiisiiistuüs; achae- uiis (junioribus salteni) erostribns. hl Andibiis la/caregm' dictis bgit cl. (i a v- Herb. chil. ao. 698. — Folia 3y^ poll. longa, 3 y^ lin. l..ta j canlis 6- ^r B>l. 6s ilelt. 4Ü m poUicaris; squaniae raulinae 3, inferior modo 3'/o lin. longa. Sqiiamae iuvoliirri circa 30, latiores quam in affinibus, nam illae secnmlue serici i lin. longae, 2*/^ liii. latae; interiores 7 liu. longae, 1 1/^ lin. latae. — ^J. corunopifotius ex de- scriptione squainis involncri augustis; ^.andinus eodem cha- raelere et achaeniis rostratis; ^. tennifolius, cui proxime accedere videtnr, squamis involncri ionge angustioribus differt. 234, £rigeroii andiuus Fh. E. caule hnmili , sinipiici, mouoccphalo, foliato , piiis albis pateutibus hispido) foliis ra- dicalibus conferlis, elougalis, linearibus , basin versus atte- uuatis, obtusis, integerrimis, glabris , Ionge ciliatis; canlinis basi iatioribus, sessilibus; squamis involncri liueari-lanceola- tis, acutis, glubrh, glandutoso-hirtis , aspen's. In Audibus prov. Santiago occurrit. — Folia radicalia usque ad 3 poll. longa, 2 lin. lata; caulis 3 — 5 poll. altus; folia canlina circa (5, mediana 16 lin. longa, t 7^ lin. lata; sqnaraae involncri 2'/.^ liu. longae, apice atropurpureae ; ligulae roseae involucrnm bis aeqnaut. — E. andicola DC. foliis brevioribns , utrinque hispidis, squamisqne involncri hispidis diifert. 235. £rigeroii riliaris Ph. E. caule hnmili , siraplici, mouocephalo , foliato, pilis albis praesertim snperins hispido ; foliis angnstp -linearibus, acntis, glaberrimis, margine ele- ganter pectinato-ciliatis; radicalibns erectis , basi rix atte- nuatis, fere tiliformibus; canliuis basi Iatioribus, sensira an- gustatis; squamis involncri linearibus, sensim augustatis, acn- tis hispidis. In 'Andibns deparl. Linarcs invenit orn. Germain. -- Caulis 21/2 - 3 poll. altus, foliis 5 ß fere usque ad ca- pitulum veslitus; folia radicalia usque ad 2^4 poll. longa, % lata; versus apicera non laliora; canlina mediana fere pol' 723 licaria; squamae involiicri 3 '/4 lin. lonjrae, apivo alropur- piireae. — Differt ab andicola DC. t'oliis gldiris , inulto lon- giorihiis et aM!!»iis(ioril)us, eleganter eiliatis, et ab antecedeutc foliis versus apicpiu «lagis attenuüfis , aiigustioribiis; squamls iiivohicri aDgiistioribiis , üciitioribus , hispidis. *^3G. Erigeron ^raininifolins Ph. E. glaberrimtis ; caiile lV2"Pß siiffrnti- coso, raniosissimo, humili ; raiuis brevilnis, monocephalis, apice snbiiiidis, liirsutis; foliis salis distaiitibiis, obovalibus, basi ciiiiealis, valde retinilalis, spinoso -doiitatis, margine riliati«; , caetenun «.lahirriniis: snpreuiis laiieeolalis , ariitis, siibiiitp^errituis-, iiivohini sqiiainis glabratis, acnmiuatis, vix ciliatisj arhaenio scriceo- villoso-, pappo llavido. In Andildis dep, S. Fernando legit d. Vinr. Bii s t i 1 1 os Febr. 1843. - Folia 13 liii. longa, 6— 8lin. lata, dpnlibns utrinqne 3- -t inunita. Tola planta modo 6—12 poH. alta. — Difffi't ab H, Berten'/ pednncnlis lirevibns, vix nndis, valde hirsntis; foliis pancid^ntatis Ptc. 242. Haplopappiis villosus V\\. H. caiilc snffrnticoso, raniosissimo, hiimili; raniis monocephalis, brevibns, apice nudis, villosissimis, foliis «ontertis, oblongis, acntis, hirtis, reticuJalis, argute-serratis, deniihiis spinosis; invoinrri sqna- mis linearibns. acnminatis, glanduloso - stabris; arhaeniis sericeo-villosis; pappo flavido. In Andibns prope Aculeo legit orii. Gerniain. — Folia majora vix 12 lin. loni>a et 41/2 lin. lata; pednnnüi 2 — 3 poll. longi , inlerdnm bracteis snbnlatis 2 — 3 vestiti. — Ab H. decurreiitc foliis arutis, minime decurrenlibiis , suprerao capitnlo haiid approximato , minime pinnatifido valde abhor- ret; ab H. reticutato foliis hispidis, proliindins dentatis, deu- tibns nnmcrosioribns, in spinam longam terminatis, squamis involucri glandnloso-scabris; ab H. Berlerii piibescentia, pednncnio brevi, squamis involurri longe minus rnspidatis disrrepat. 243. HaplopappuN Ocliagaviaau« Pb. H. frutieosus, hirsutus: ramis 3 — 5-cephalis, dense foliosis; foliis obova- tis, scmiamplexicanlibns , retioulatis, grosse dentatis : «lentibns 726 raiicronatis; pcdniicnlis 2 3-pollicrtribfis, niidis; sqiiamis involncii glandnioso-hirtpllis, lincnrilms . nciimiiialis; achae- njis villosis ; pappo f'ulvo. Propp OufUola leg. orn. (Terrnaiii. - Folia 16 lin. lonua , 12 lin. lata, dpiitibns iilrinqne 10 — 12. 244. iliji|)Ioiiii|ipuiii hii'telliis Pli. H. IVuticiilosiis, hir- (elliis; riunis ejoiigatiti , erectis, itiooui'ephalis, iisqtie ad ca- pitiiliim t'oiiatis; foliis inferioribiis obloiigo-spalhiiJatis, ses- sililjiis, dcntatis; denlilnis ntriiique oirca 5, inurronatis; foliis siiperioriliiis luiiito luiiioribus, dennim in(ogorrirDis; sqiiaiais involiM'ri linearibiis, aciiminatis, ciiiert-o -birlellis; achaeniis serirpo - TÜlosis : pappo iiitense riil'o. Ad nipps prope la Serenu {ioqnhnho) Octobri florentcm legil cl. Gay, Herb. iio. 7*28. et ipse 1853. — Raini circa pedales, iisqiie ad capitiila t'oliati , etsi foliis minoribns et magis dislautibns. Foli t ramea iisqiie ad 16 liu. longa et 5 lin. Ia?i, inferne in petiolnrn atlennnta. Ab H. scrobiculato, quoeuni pednncniis foliatis convenit, piibescentia et sqnamis involiieri haud scrobionlatis differt. 245. Iflaploiiappus patag^oniieus Ph. tl. suifrnlicosus, glaberrinnis; ramis basi dcnsissiine foliatis. in pednneiilum elongatnm, ntidnin, unam alteramve braeteain setaceam ge- rentem , nionoceph'iliim terminatis ; foliis rosnlatis, tanceolatis, bnsi attennatis, in parle snperiore dentalis; dentibns 3 — 4, acntis, mncronatis; margine ciliato-scabernlo : squatnis invo- lucri eampannlati , laxe imbricati liiiearibiis, snbnlatis; achae- nio serieeo -birsnto; pappo (lavesoente. In iitore lacns Nahuelhuapf legit el. Dr. Fr. Fonk. — Folia 9 lin. longa, cum dentibns 2 lin. lata; pednncnlus 4 - 5 poll,: capitnlum flores minus numerosos gerit, qnara plerae- que aliae sporios. — Ab H. ßvstillosiano Remv foliis capi- T27 tnlisqne dnplo minorihiis , illis angiistiorilms, sqnnmis invo- lucri liiieari - siibulntis, pcdnucnlis elongalis etc. differt. 246. Haplopappns glabratns Fh. H. frntiriilosns, gla- ber, \aetc viridis; ramis brevibiis, basi dense foliosis, apice in peduncnluiu midniii, seu bracleas lineares integerrimas tan- tiim gerentem terniinatis; foliis obovato-spathnlatis, breviter angnstatis, superius argnte dentatis, scabrido-cilintis; denti- bns ntrinquc circa 4, apice plhun brevem gerentibns; squa- mis iuvohicri lineari -setaceis, glaberrimis ; achaenio albo- hirsnto , pappo flavo. In Andibns prov. Santiago occnrrit. — Rarai modo 1 1/9 ad 3-polIicares; folia 8 liu. longa, 5 iin. lala; sqnamac in- volncri 5 Iin, longae, virides ant purpureae: diam. rapitnii cum lignlis 14 Iin. — Differt ab H. densifolio Reray folio- rum dentibus acutis, spinnligeris , sqnamis involucri glaber- rimis etc. 247. Uapiopappus illinifiis Pb. H. triilicosus; ramis giabris, striatis, ini'erne dense foliosis, snperne in pednncu- lum elongatnm, niidnm terininatis ; foliis oblougo-lauccolatis, acntis, basin versns sensim angnstalis, glaberrimis, velut vernice illinitis, argnle serratis; deutibns utrin(|ne 10 — 12, patulis, apice pilum brevem gerentibns, venis subtns promi- nnlis; involucri sqnamis snbnlato - linearibns, glaberrimis; achaenio sericeo; pappo llavo. Prope binares legit orn. Gerinain. — Folia 2 poll. longa, 5 Im. lata, subdecurreutia; pednitouli 3 '/^ poII> longi, bractea una alterave, setacea, vix 2 Iin. longa onnsti ; diam. involucri lO-lio. , capituli cum lignlis 18-lin. — Differt ab Ä. glntinoso defectn omniiim pilorum, dentibus foliornm patulis, angnstis, piligeris; a Bu^tillosiano foliis vernicosis. pedun- culis elongatis; a cnneifolio foliis acutis, etc. 728 248. Haikloyappiis uiipinatng Fh. l\. friitiiosiis , la- niosissimiis ; rainis iiit'erius deiise foliatis , siiperiiis in pediin- ciiliiin moiiocephaliiin iiiicliim tenniiiatis, iiua mm ioliis jii- niorihiis dense lanntis, dciniui) et siiperiiis o;labriuscu)is ; foliis lanceolatis, s. Hneari -lancf'olatis, acntis, basi valde angu- slatis, iitriiiqne deiites circa 6, patiilos, apioo nurinato- recur- vos, in spinnlain terminalos gerontilms; braclris 2 — 3 iili- forinilnis in pednucnlo ; sqnamis involniri snbulato -liucaribns, glabrinscnlis , satis glutiuovsis: achaeniis albo-serireis; pappo p rnfesccnte albo. In cnilibns siccis, prope urbein Santiago satis Crcquens. — Foli.i nsqno ad 2 poil. longa, : — 5 lin, lata; pednncnli 4 — 5 poll. longi, bracteae eornm 6 — 7 lin. longae, vix y, lin. latae ; diani. rapitnli absqne lignlis 10, cntn iis 15 lin. — DiflVrt ab H. pvtchello pnboscentia, denlibns foliornm recnr- vis; a Doniano Schnitz Bip. foliis ninlto majoribns, iisdem- qne ileutibns recurvis. — Prope argentifodinant las Aranas vnriefatom foliis omnino lannginosis legi. 249. EiaplopappiiH reltexus Ph. H. frnticosiis, valde raiiiosns : raniis lastigialis , inonoiephalis . foliis seusim inino- ribus nsqne ad capituinjn onustis, juuioribns siriatis, pnbescen- tibns; foliis oblongo-spathnlatis, hirtellis, a medio inde ar- giite serratis, dentibns ntrinque tj, piligeris; foliis supreinis iutfgerrimis, spathnlato -linearibns, arutis, pilo terminatis; sqnaniis invohii'ri niimrrosissimis, linearibns, poracntis, apice reilexis; achatnio striioo-pubesiente, pappo rnfo. fn collibiis prope la Florida |mov. Concepcion legil cl. Gay. Herb. no. 802. — Rami (> — 8- pollicares; folia infe- riora 14 lin. longa, 5 — 6 lin. lata, reticnlata et ciliolata ut in plerisqne , siiprenia integerritna, 6 lin. longa, 1 i/^ lin. lata; squamae involneri infiniae nnmerosae, sen, si niavis, brarteae 72P involncrantes; diam. copitnloriini rniii lignlis 17 lin., sine illis 8 — 9 lin. 250. Haplopappus inedicinalls Ph. H. frntirosns, gla- berrimiis, glutiuosiis, graveoleus; rainis nionocephalis, apice nodiuscnlis ; foliis spalhiilatis , valde eoriaieis, apirc profunde crenato- dciitrttis; sqnamis involiicii latis, apice at-iito, reUexo, iufiinis apic«' sparsim deiifir iilatis ; arhaeniis olaberriiuis: pappo nifo. In Andibns prov. Coqiiimljo ad Chupilio ad 9000 p. s. in. legi! el. Gay (herb. no. 799.); incolis sub iioiuine Jiayla- hnen incdicinalis. — Rarai 6-polIicares, in tertio inferiore dense foliati , deinde folia mnlto minora , distanlia , circa 6 gerentes. Folia inferiora 1*2 liu. longa, 5 lin. lata, dentibn» obtnsis sed profnndis circa 6 ntrinqne; diameter involucri 10 lin. — Squamis involncri cxterioribns lalis, snbfoliaceis cinn H. Lastarrianu Ri^my convenil, qni tarnen herbacens est, aliisque notis valde discrepat. 251. Aster pradensis Pli. A. canlibns plurihns, brcvi- bus, decnnibentibus, lauatis, parnm rainosis, o rhizoinate lignoso ortis; foliis linearibns , basi attonnalis, apice acntis, integerriniis, appresse hirsntis; ramulis nionocephalis, foliatis; folia minora exacte linearia geieutibns; squamis involncri laxe imbricati serieeis vei glandnloso - pnbenilis ; lignlis pnrpiireis 10—12, involucro parnm longioribns: achaeniis magnis, sc- riceo-hirsutis. In monle ( uesta de Prudo inter Valparaiso et Santiago Martio 1855 inveni, Decembri propc Taicahuano. — Rami raro 6 poll. longi , plernmque breviores, 1 - 3- cepliali , folia ad snmmnra 10 lin. longa, 2^^ ''"• l iiue.uiliiis, aciitis; tlosniiis niimerosis- simis, autJieris loiigc exserlis, achaeniis glabeniiiiis. In x\ndibiis depart. Linares ab orn. Germ a in reperla est. — Pars inferior rantoriiii) vestigiis foliornin donse squa- mosa, 2 liu. crassa ; folia iisqiio ad 15 lin. ioiiga, 4 liii. lata, dentibiis nlrinque 3 - 4: pcdiinciili vix 2-poliicares, folio uuo alterove utinulo iu basi, et snperiiis brartea liiie;iri saepe oüusli. Variat raiile foliisque Jiliibcrrirais, et caiile, foliis, in- volucroque hirtello - piibi'rulis. — Pappns pallid«' liaviis, setis solito latioribiis. 260. Pyrrhocoiua longipe»» Ph. P. frutieosa, liirta; foliis oblonge - ninoalis , obtnsis, Sfrrato -dentalis, basin ver- sus integerriinis , venosis, fere rosnlatis; eapitnlis in apice pediinrnli elongati, fere omnino midi solitariis; squauiis iu- volucri linoaribus, aciiiniualis , glabris: inlerioribns pilo brevi terininatis, et ante apiceni broviter rilialis-, achaenio albo- sericeo, pappo rnfo. In Andibus prope -S. Fernando legit cl. V i n c. Bn stil- los. — Folia usqne ad 18 lin. longa, 61/2 '"'• ^^^'^\ deuti- bns ntrinqne circa tO, niagis ininiisve profundis. Peduuculi omnino nudi, vel bracteola una alterave lineari , ciri'a 3 lin. longa onusti, sulcati , glabriuscnli, 6 poll. longi et ultra. Diam. cupiinli 12 14 lin. Genitalia parnni exserta. 261. fyrrhoi'oaia ««etigera Pli. Perennis, herbacea; foliis rosniatis, liuearilms, integerrirais, setis magnis albis üistantibus eleganter ciliatis^ aspernlis ; peduncnlis ramiim (er- niinantibus elongatis, ereetis, monocephalis, bracteas coufer- 734 las, appressas, siibulatas, seta all>a tenniuatas gt-rentibus; sqiiainis involiicri hirtellis, liiiearibiis , sonsim in sotain alliani abenntibiis: achaoiiiis sericeo - villosis. In collibns aridis propp Sanlt'as;o crescif. — Elegaiis loret , nisi semper foliis plnrimis emortiiis diu persistontibus omisla «ssei. Folia 15 lin. longa, vix ultra 1 lin. lala, re- licnlala, sciis rigidis ultra i liu. loiigis ciliata. Pili similos apicpiu tolioruHi «'t biarteas 3 — 4 iiii. longas terininant. l*e- duncuii 9- pollicaresa. Diaro, capituli fere pollicaris. 262. ConyKa caueaccns Ph. C. eaule suffrnticoso , ere- ilo, tereti , setis albis, appressis slrigilloso ; foliis linearibus, peraugustis, iulegerrimis; tloribus laxe corjmbosis; peduucu- lis elongatis, iitonooephalis, apioe nudis-, sqiiamis involucri auguste-linearibiis, hispidis, diseuin siibacquantibus ; achae- uiis omnino hispidis. lu arvis prov Concepcion prope /« Luja Januario 1839 inveneral cl. Gay. — Caulis fere pcdalis, basi liguosus, modo 1 iiu. crassus ; folia ultra pollicera loniia , vix 1 liu. lata, fasciculuin foiiorum in axilia t'ovent ; iila pedtiuculonitn vix 8 liu. longa. Peduueuli inferiores 5 - pollicares; diam. capitulorum 5'/., lin. Pedunculis elougatis mouocephalis a plerisque chilensibus facili negotio disoriroiuatur. 263. Conyza liiiifolia Fh. C. caule berbaceo , stricto, striato, hispido; foliis elougato-linearibns, fere filiformibus, obtusis, basi angustatis, integerriiois , hispidis; rapitulis 3 liu. longis; sqnamis involucri liuearibus aeutis, exterioribus hispi- dis; achneuio undique hispido. Haud procul a lacu Todoa /o^ Santo» inveni. — Folia inferiora fere 24 lin. longa, ^/^ lin. lata; peduuculi 12—14 lin. lougi; diam. receptaculi vix 1 1/.^ lin. — Differt a C. lineari DC. capitulis multo miuoribus, foliis fere filiformi- bus etc. 735 ^64. CouyK« yutosiiicata PI». C. caule heibareo, erecto, sulcato, valde folioso, pllis biovibus distautibus in striis eleva- Jis disposilis hirlo ? foliis erectis, lineari-laiueolatis, basi loüge altenuatis, iilriiique deutibns iiiajusculis circa 5 siib- serrati' , margiiio et subliis in nervo scabris, caelernm gla- briuseulis, supreinis lantnnt integerrirais; paiticnia contracta; floribns in apice rainorum confertis, breviter pednncnlatis, parvis; sqnamis invoincri glabrinscnlis; achaenüs in nervis lateralibus tautnniiuodo hispidis. Ad ripas e( fossas secns vias prope Rancagtta legit cl. Bert er 0. — Extremitas pedalis caiilis snppetit, crassitie fere pennae aiiseriuae. Folia 2i liu. Jouga , 2 liu. lata; ra- inuli floriferi fere 2 poil. lougi, in ultimo (••rtio lloribus ob- siti; oapitnla modo 1 ^/g lin. longa. - Flores couferti, sub- spicati , tolia dcutata, oapitnla parva facile hanc speciem ab orauibns chileusibus distiugnnnt. 265. Coiiyza Nitifruticosa Pb. C. canle basi fruticoso, ramoso : raniis 9 — 1'2-polliraribns, angulatis, bispidniis, apice capitula 3 — 6 gereutibus; foliis laete viridibns, spatbnlato- liuearibns, mucrouatis, integerrimis, ant rarins ntrinque den- ticulo parnu) couspicuo rounitis, bispidniis; squamis iuvolnrri linearibns, peracntis, bispidniis. In Andibus piovinciae Santiago interioribns crescit. — Rami tcaiies, '/.^ lin. crassi; folia pollicero longa, 2 liu. lata; inferiora in petiolnm longioretn attcnnata; pedicelli circa 6 lin. longi, bracteolis linearibns basi fulti ; sqnamae involiicri Ä'/a — 3% lin. longae ; lignlae violasccnles; acbaenia pilosa. 266. Conyza vulgaris Ph. C. densc pubescens, iucana, pereuuis; canlibus e radico plnribns, erectis, virgalis, sira- plicissimis, sulcatis, dense foliatis; foliis erectis, linearibns, acutiusculis; radicalibus basi angustatis, deute nuo alterove parniii conspicno tiiuuitis, canliiiis axat'tc iiiicarilius , inlegor- t'imis : oapitulis terrainalibiis, 4 — 7, lu-cviler pedicellatis, diam. 4*2 liiieanim; sqnainis linoarilms, aciitis, apice piirpiireis, magis miniisv»! piiosis et inoanis; acluiPiiiis hisuidiilis. Coininiinis in proviiiciis centralilxis: Santiago, Ranca- gua, Palparaiso. — Caiilos 1 — 1 ' ^" P*^dales, hasi vix 1 liu. rrassi; folia radicalia 18 lin. louga, 1 '-^/3 iiu. Jata; raii- liiia mediana 12 lin. longa, ^/^ liu. lata. A C, Larrainiana capitniis snlisessilihns, foliis vix sorratis, sqnamis involucri acntis diguosciinr. 267. Coiiyza pratensis Ph. C. hispidnia ; caule herha- ceo , angulato, apice ramoso; rainis erertis, nionoeephalis niil dicephalis, t'astigiatis ; foliis radiealibus auguste spathulntis, rauliuis linearibns, raineis miuutis, Ijractoact'orniibns, eapitu- lorum diaraetro primniu 3, demnni ö lin. : squaniis involucri anguste linearibns, obtnsiusculis. In pratis praedii mei S. Juan in prov. Valdivia legi. — Canlis l — 1 i/a" P^'l''*''s; pleruuiqne ruber; folia radiralia \h lin. longa, 3 lin. lata, ntrinqne dentibns snlulnobus inunila ; caulina pollieem longa, V'a ''"• '^'^- — Speries iiifloresrentia fastigiata satis distineta est. 268. Coiiyza asperiila Ph. C. herbaeea, glandiilis eon- fertissiinis asperula , et praettrea selnlis brevibus , albis, di- stautibns, patejitibns obsita; canle ereeto, corvmboso; foliis liuearibus, aontiuscnlis, canliuis snperioribns integerritnis , basi latiore sessilibns ; eorynibo 10 — 2')-floro; peduurulis 1 ' .^- pollicaribus, bractea nna altera ve lineari-lanceolata ouuslis-, diametro eapituloruni deinuni 7 lin.; squaiuis invoinrri acntis, scaberulis, inferius setulas albas solitas gerentibus. l'rope Quiliotu iuvenil oru. Germaiu. - Pars inferior caulis deest, snperior basi 1 lin. crassa, pedalis ; folia erecta. T37 iuteriiodia subaeqiiantia. 14 liii. Ioiio:a, 2 iiii. lata; achaenia coinpressa, hicostata; pappns all>ns. — Species puhescpiilia siia fariie •listingneiula. 269. ConyKa €rayana PJi. C. siifFniticosa, cinerea; can- iihiis valdo rainosis , hirsntis, piiis allii^, patendbns; ramis brevilms; foliis linearihus, iiifViioribiis iu petioliim aüeuiiatis, snhdentatis , siiperioribus angnstioribus, perfecte linenribus; intogprrimis, omiiibiis strignsis, pilis all)is appressis; floribus paiiiciilatis, loiige pedunciilatis; diamotro capitiitornm demuiu 5 lin.: sqiiamis involiicri acutis, strigosis, incanis, apice purpiircis. In colübns prope /« Setena legil oni. Gay. Herb. chil. no. 760. — Ramuliis. qm in lierbario adest , 5 poU. longns, basi lignosus, raraosns; folia inferiora poliicein longa, utrin- qne denlibns 1 — 2 parvis muniJn, innre solito; pednnruli 8 ~9 lin. longi, l-~2-flori. 270. Conysta Berteroana Ph. C. glaberrima; canle apice ramosissimo , panieulato, tereli, vix striato; foliis liuearibns, peraciitis, ereclis, sab leute margine serrnlatisj pcdiceliis circa 9-linearibus, praesertiin siib capitulo bractealis; braeteis margine scariosis, squamis involiicri similibns; capitnlis tiir- binatis; floribns paucis: sqnami«: linearibns, acutis, apice pnr- pureis; acliaenio piibescente; pappo rnfescente. Cl. Berte ro specimina diio io berb. chil. rcliqiiit, hoc rotnlo: „Baccharh asteroides Bert., a genere dilFert, an ^s^cr.^ ad fossas, locis aqnosis, inque hortis rnderibusque Ranca- g'uaC, sed corollae radii angustissimae, lirevissirne lignlatae, foeroineac, biseriatae, pappiis et achaenia omninn n( in to- nyzu , a quo genere nnice panllnlnm habitn dÜFert, nempe glabritie, lloscnlis in capitnin paiicioribns, capitnlis inde mi- nus apertis. Canlis, qni salteni 3 pedes altns fnisse ride» 28r Ba. (is Hefi. 47 738 (nr , liiieaiii nassiis; folia 3 |jo1I. loiiga , 1 liii. lata; biacteae 1 liii. lougae, squainis exteriorihiis involiicri siiuilliinis ; sqiia- mae ijiterioie.s iiivoliicri 2 */'2 ''"• lougae. 'Z7i. BaechariN valdiviana Fh. B. friiticosa, 3 — 4- pedalis, lainosissima, «laberriiiia, siilcata, aspernla; foliis iiiiuiitis, spathiilato -liiioaribiis , obtiisis, pleniinque iiitegerri- uiis, raro apice tridcnlalis ; pediinciili.s in apicc ramnloruia 2 — 6, iimbellatis, lolia et rapitnia aoquautibus; sqnamis ca- pitulorniu — 12-pollicares; folia 18 — 20 lin. longa, ^/^ — 1 lin. l;t(a: stpiamae involncri pa- rnm ultra 2 lin. longae, bracle.ic ad basin rapitniornm 1 1/2 lin. longae. Floscnli a l>asi inde sensiin dilatati. — Habitus et praesertim coryrabns confertns iil in S. Unariaef^olio , a quo tarnen etiain praeter defectnm lignlarinn alinnde differt : ramis snicatis nee teretibns; foliis basi angnstatis, long»* an- gnstioriljus ; bracteis ralycnli setaceis; sqnamis involncri nnilto angnstioribns , pniiclo niinimo, fnsco, nee macnla magna 744 itigrci in iipice notatis. Foliomm i'oriiut eiiin S. nngustissimo convcnit, n quo praeter iigtilariim dciectiiiii, iuflorcsceiilia, ra- »nis snlcalis etc. valde differt; a S. gnhiioide inflorescentia, füliis miillo lüiigioribus, a S. murornm sqiiamis iiivolueri 12 — 15, neque 8, miilto lirevinribiis (iu S. murorum 3 '/2 ''U- longae siiiitj etc. differt. 283. Seiiecio pentaphylliiM Pli. S. disioideiis, glaber- riraHS, suffrtiticosus, ramosissirous; ramis' pedalibiis, superiiis striatis; f'oliis liuearibiiSj basi inlegerrimis , apice incisn-deu- (atis, supremis ovato- laiicoolatis., siibamplexicaiilibiis, inte- gerrimis: corymbis paiicilloris , eoufertis ; pcdicellis brovibiis, bractealis; iiivoliirris cylindriiis, angnslis, pentaphyllis, omnitio luteo- viridibiis, Üosciilos stiperaiitibiis : llosciilis circa decem: achaeijiis glaberrirais. Iu Audibus prov. Santiago ad limiteiu uivis perpttuae rreseit. — Rami 1 i/a-pedales, basi l lin. crassi; folia 18 — 20 lin. louga, 3 — 31/.^ liu. lata, perfeete sessilia. caiili appressa, apice in deutes 4 — 5 profunde incisaj sqnaiuae involiitri f> lin. longae; flostuli vix 5 lin. — Speries valdo insignis. 284. Seaecio laciniotüu» Pb. S. discoidens , glaberi- nius, suffruticosus; ramis elongatis . virgatis; t'oliis erectis, iuiernodio siibbrevioribns , linearibus, inferius snbdentatis, apice iucisis, laciniis 3 — 5; eoryinbo 12 — 20-lloro: pedi- cellis brcvibus, bracteolalis , involueri ecalyciilnti, cyliudrici sqiiamis 8, nervosis, longe acuininatis, barbatis, Hosen lis ii — ^15: jichaeniis glabris, costatis , in coslis seal.'ris. In Andibus interioribns prov. Santiago legit orn. Ger- niain. — Rami ultra pedem lougi; folia 18 lin. longa, 2 lin. lata; pedicelli capitula acquant, basi bractea fulti sunt, et bracteolas 2 - 3 gernut; capitata (> lin. longa, vix 3 lin. 745 crassa. Ex descriptione S. BuMillosianus Remy hiiic pro- ximiis est, sed iili capitula long;« pediiiinilala et modo 4—5 liii. longa, sed totidem lata, «t involiiorum squaniis 13 — 15 tonnatuin adscribuntur. '285. /äeuecio luoile^tit« Ph. S. discoideus, giabeirimus, heibaceus, foliosissirnus: laniis apice elongatis, nudis, pe- diinciilitorinibii«, niouoeephnlis, vix iinani alterainve brarteara setaceam »erentil>us; foliis confertis, spathiilalis, »rosse inciso- dentalis, dentibus 7 — 9 iitrinfjue, integris vel dentalis; bra- eteis siib capiUil«» eonfertis, involiicrautibus, sqnamis involucri üueari -snbnlatis, versus apiceiu piirpureis, circa 20, lloscnlis ratnosissimis ; arhaeniis glaberrimis. ht Andibns interioribus prov. Santiap) legit »ru. Ger- luaiii. — Haioi sexpollicares, Ter*' in omni axilla gemmam evolventes: tolia inferiora 16 lin. longa, 6 lin. lata; pars ramorum uudi pednncnliformis Icro bipollicaris; diani. eapi- lulornm 8 lin. ; loitgit. s«|n>ufianiin involncri 4 lin. *286. Sei»«'eio jtteflU'iiijtlis IMi. S. discoideus . glaberri- nins, tVnticosns, lamosissimns , graveolens; l'oliis carnosis, rigidis, anthitu lineari- oblongis, pcrtinatis, laoiniis trijugis, acuminatis, plerisque bilidis-, pediuu-nlis unifloris; sqnamis in- volucri circa 12, superiiis Inlvis, apicc puncto fnsco uotatis; invoincris basi cxiniie calvculatis; achacniis glaberrimis. E prov. (.'iKjtt/mbo missiitii, nbi incolis \erha dcl in- roräio dicitnr et contra Jncnstrna suppressa .idhibctur, com- municavit cl. Dr. Ca ro I u s S e fi c t h. — Canlis basi 3 lin. crassns, vix ultra 12 poll. altiis, sicut ramiili cortice albo, in ramulis nitidissimo tectu.s. Raini 6 — 9- pollicaies, ramuli 1 — 2-llori. Folia 9 lin. longa, 3 lin. lata: rhachis vix ultra '4 lin. lata, laciniae 1 '/2 lin. longae, y^ lin. latac: bracteae ad basin citpituli 6—7; squamac involucri 3 Y^ lin. loiigae. — 746 A S. oreophyto diflferre videfiir toliis 9 lin. longis, qiiae in illo „2 — 4 lin. longa" (an lapsiis'calami pro /a^a ?'), segmen- tis folionim plerisqne bipartitis, rarais monocephalis, ner co- rymbum 3 — 6-Hornin gereutibns. Folia fere nt in S. ere~ mophilo mihi, a qno statini glabritie perfecta etc. distin- gnitiir. 257. Seiiecio angustist^iiiius Fh. S. radiatus, suirrn- tieosns, glaher; ramis gracilibns, elongatis, striatis; foilis in- tegerrirais, angnstissime linearibus, obtnsis, apice callosis, snpremis minoribus et acntioribns; coryrabo oligocephalo (sub- triHoro); involncri calvcnlati sqnamis circa 14, angnste linea- ribns, omnino viridibns; lignlis 10 — 12, angnstis; achaeniis glibris. In montibus prope Nahuclbuta in regione Arancanorum logit cl. Gay. Herb. Chi), no. 941. Rami pedales ; folia in- feriora 28 lin. longa, vix -/3 ""• l'^t^'t; superiora sensim in hracteas abcunt; capitula 3 7^ ''"• l«nga. Differt a S. lina- riaefotio foliis iniilto angnstioribns, dnplo longioribns, sqna- mis involncri hand sphacelatis. Libonter pro S. linariac- folt'o y. tcnuifolio DC. haberem sed huic varietati lignlae iiegaiitnr. 258. Seneeio viileauicus Ph. S. radiatns , suffrntioo- snji, hnmilis, caespitosns, glaberrimns; rarais simplicibns, in- ferne dcnsc foliatis, snperins nndis, monocephalis ; foliis linea- ribus, acntinsculis, basi attemialis, integerrimis; capitnlis vix caljcnlatis; sqnamis involncri circa 20, linearibns, haud spha- celatis, achaeniis glaberrimis. In vnlcano Pisc, alias de Osotno diclo Febrnario 1852 legi, et snb no. 120. in Germaniam misi. — Caespites hemi- spbaericos format; rami 5 poll. longi, indivisi , in parte ter- fia inferiore foliali; folia 8 7^ ''"• 'onga , 1 lin. lafa, sicca 74T argejitea; squnniae involiicri 4 liii. Jongar; aiitherae exsertac. — A S. polyphyllo Kunze valde differt glabritie, uam istc „totus piiberulo -hirtellns", habitu caespitoso , ramis siraplici- Itus; a S. cJiilcnsi vero eadera glaliritio. Varietatein ß. magis frnticosam, foliis augiisliorihiis, basi vix atleiiuatis , involiicro basi distiuctius calyculato vel potins bracteato ad lacum Todos /os Santos legi , fjuae habitu cum S, chtlensi magis conveiiit. "289. Senecio argoiiliyllus Ph. S. radiatiis, frutienlo- sus, adsfondens, deiisissirae albo-lanatiis; raniis striatis, apice nudis, nionocephalis; foliis sessiiibus, aiigiiste linearibus, ob- (nsis, integerrimis, utriiiqne deuse albo-Iaiiatis; iuvolncri campanulati, calyculati squarois 13-19; achaeniis hirsiitis. In Andibus dep, Linares reperit orn. G ermaiii. Simil- liiniis S. chtlensi, sed in omnibiis partibns lana alba densis- sirae veslilus et pedunciili breviores. An mcravarietas? Va- riat capitnlis discoideis. 290. Senecio dealbatiis Ph. S. radiatns, fViiticnlosns, (omento albo vestiliis; laiuis basi densissimc foliatis, apice nudis, nionocephalis; foliis integerrimis, oldongo-linearibns, in petioluni attenuatis ; invohicri campanulati, ecalyculati squa- mis circa 15, lignlis 10 — 1'2; achaeniis hirsntis. In nionte circa 5000 pides alto inter lacus Todos los Santos et Nahuclhnapi detexit cl. Dr. Fr. F o n k. Etiam hie S. chtlensi affmis, sed foliis longe brevioribus et latiori- bus statin! dignoscitur. Folia enim 7 lin. longa, 1 ^/^ lin, lata, basi longe attenuata , ideoquc forma valde divcrsa ; prae- terea peduncnli in nostro modo 21 lin. long! , ideoquo mnllo breviores quam in .S'. chilensi. Pappus llavescens , non albus. 291. Seiierio Miitiioeiisi»« PIk S. radiafus, suHrntiro- sns, hnmilis, ramosissimns, subraespitosus ; ramis brevibus, T48 dense foiiatis, apice nudis, monocephalis , arachooideo-lanatis, deniiim glabratis; foliis oarnosis, confertissimis, linearibiis, integerrimis, vel niio alterove dente obttiso muuitis, infcriori- biis basi niagis iniiiusve attenuatis, jniiioribus albo-lauatis, adiiltis feie glabris; pedunculis vix polliearibus, bracteatis, involiieri siibcalyculati squainis 20 — 24, esphacelalis, primum albo- laiiugiuosis. dein glabratis-, lignlis eirra 14; arhaeniis glabris. lu uligiuosis prope Antnco legit ci. Gay. Herb. chil. no. 632. — Specimiua vix 4 poll. alta; folia 8 — 12 iin. lon- ga, IVj — *^ '''^' '''tt<'^.^ interdum iu petiolum satis angnsUiro attennata; sqnamae iuvoincri 4 liu. lougae. — A 6'. portu- lacoide, qnocum foliis carnosis, hinc iudc dentatis conveoit^ satis siiperqne rnniis abbreviatis, fiiseis, pubescentibus , capi- lulis louge crassioribus etc. differt. 292. Senecio subdeutatas Ph. 8. radiatns, frnticulo> sns, adscendeus, incano-toraeutosns; ramis basi foliatis, apico nndis, monocephalis; foliis sessilibns, anguste linearibns, acntis, hinc iude deuticnlo acuto munilis, "subtiis densius to- mentosis; invoincri campauulati, ecaljcnlati. Üoscnlis dimidio brevioris sqnamis circa 20, apice distincte sphacelatis: achae- DÜs glabris. In Andibns depart. JLinares nnicum speciinen attulit oru. Germain. — Etiaui haec species S, chilensi affiuis, sed facilliiue foliis longe magis distantibus, dentatis, squamis in- voincri brevibus, modo 3 Iin. longis (in .S", chilensi 4 Va ''»• longae sunt), distincte sphacelatis, achaeniis glabris dignosci- tur. Folia 12 Iin. longa, t Iin. lata, basi valde attenuata, dentibns 2—3 nirinque mnnita, interdum integerriraa. 293. l§eneeio amiuophilns Ph. S. radiatus, suif'rutico- sns, huniilis, caespitosus, glaberrimns, ramis iudivisis, versns T49 apicpfu luidis, oligocephalis ; foJiis liiieariltiiij, Unai att«'iiuatis, acntis, ntrinqiie l>i - vel tridentalis ; capitulis ealynilalis; squa- inis iuvoincri circa 11, haiid sphacelatis; ligiiiis 12 — 15; arhaeniis liispidis. In arena vulcanica inoiitis Pise, alias f oican de Osorno dicti Febriiario 1852 legi. — Planta circa 9-pollicaris, basi valde raraosa, ramis deinde indivisis. Folia 8 — 9 liu. longa, vix 1 1/« ''U' l''tift; bracteac in pari« suprenia rainoruin 2 — 3, subulatae, integerrimae ; sqiiamae involiicri 3*/2 lin. longae; ligiilae haud revolutae, Jridentatae. 294. Seneeio triodou Pli. S. radiatns, suffrnlicosus, humilis, giaberrimiis; ramis adscendenlibiis, basi dense folio- sis, apice uudis, inouoccphalis; foliis cnneatis, apice trifidis, lobis brevibus obtusiuscnlis, siiperioribns angiistissiinis, lobis-> que anguslis, acntissimis, in bracleas siibnlatas sensim mu- tatis; iuvolucri bracleati sqnamis 12 — 15, lauceolato-Iinea- ribns , hand sphacelatis; lignlis circa 12, croceis; achaoniis glabris. In monte circa 5000 p. allo „Ccrro del doce de Fe- brero^' inter lacns Todos los Santos et Nahneihnnpi invenit cl. Dr. Fr. Fonk; in Andibus depart. Linurcs orn. Ger- main. — Canles vix sexpollicares, basi foliis siccis vestiti et cicatricosi; pednnculns 3-pollicaris; t'oiia in axilla gcm- raam gossjpinaro fovcntia, carnosa , 6 lin. longa; lobnli ter- minales modo 1 y> lin. longi, ^/^ lin. lati, in varietate iuAn- dibus Linarcnsibus lecta interdum 4 lin. lonj^i ; sqnamae in- volncri basi floccoso-lanatac, apice barbatae. 295. Senecio eoquiinbeiiisisi Pb. S. radiatns, frntien- losns, j^laber, ramosissimus, foliosissimns; foliis oblongis, sessilibns, superioribus snbanricnlatis, serrato -dcntatis, laci- niatisve ; pednnculis circa 1 - poUicaribus, involucroqne glan- 750 diilosis, viscosisj CraljcuJi sqiiainis siibiilalis, iuvoliicnim ae- quantiliiisj squamis involiicri circa 12, esphacelatis ; ligulis circa 8, venosis; achaeniis glalierriiuis. Habitat in laaritimis \H'oy\nv'iai' (v(///(i/if}o. Cl. Gav herb, chil. HO. 656. — Folia caulina 18 lin. longa, 5 — 6 lata; squaiuae calyciili 31/2, involucri 4% lin. lougae. — Squamis elongatis calrciili cum S. adenotrichio convenit , a quo tameu caule glabro, foliis louge minus divisis, rainis usque ad api- cem folialis satis superque differre videtur. A S. bracteoso Remy glabritie, foliorum laciniis dentiformibus acutis, ligulis longe paucioribus etc. discrepat. 296. Senecio illinitus. S. radiatus, fruticosus, glaber; ramis patulis; ramulis novellis glutinosis, apice uudis , mouo- cephalis; foliis ambitu lineari -oblougis, sensiiu in petiohiin attenuatis, utrinque lobulis dentibusve 3 — 4 munitis; pednn- culis 1 — 4 poll. ioiig;is, siilcatis , aphyllis et ebracteatis; in- volucri ebracteati squamis glandulosis, esphacelatis, 16 — 18; achaeniis vix costatis, pilis brcvibus, squamaeformibus ve^ slitis. Habitat piope f'alparaiso, — Planta feie bipedalis; fo- liorum petiolus usque ad 9 liu. longus, lamina 12 — 18 lin, longa, 7 — 91/2 liu. lata; lobis interdum 4 lin. lougis, mox obtusis, integris, mox acutis et hiuc iudc deute munitis, mox ad dentem brevem reductis; ligulae 5 lin. longae, 1 V, liu. latae. — An .S'. Bcrtevianf , quem nondum vidi, varietas'? Sed hie ex descriptioue glanduloso -scabridus , nee glaber, foliis supremis auriculatis, nee omuibus basi in petiolum atte- nuatis, pcdunculis bracteolatis , invoiucro ad basin bracteo- lato, squamis involucri hispidiusculis etc. munitus dicitur. 297. Seiiecio Paralias Ph. S. radiatus, suffruticosiis, densissimc glanduloso -pubescens, corvmbosus; foliis aurito- 751 amplexicaiililius, oblongis, siiiiiatis; lobis grosse deiitalis ; Toi. siiprcinis ex auriciila magna cordata et lainina liueari, acnta, dentata, deimim integerriina formatis; coryinlio siih-15-floro; pediccllis elougatis, bracteas subnlato- filiformes, ad basiii ia- volucri confertiores gereiitibns; sqiiamis involuori peracutis, giaiuliiloso - pubesceiitibns , tirra 30; lignlis circa 20; acliae- iiiis albo- pitbescciitibiis. In maritimis prov. Santiago ad S. Antonio legit orn. Gcrmaiu. — Rami fere pedaics, basi 2 liu. crassi -, folia inferiora 2^/4 poll, longa, ferc pollicem lata, post aiiriculam contracta, a niedio inde expansa, ovata, lobis utrinque circa quinqne, parum profnndis, 3 — 5-dentatis; corvmbus snb- dichotomns; pedicelli striati , circa 1 */2"Pollicares; bracteae snbulato- filiformes , 2i/>> lin. longae; diameter capitniorum 41/2 liu. — Differt a S. udcnolrichio foliis longe minus pro- funde incisis ; bracteis involucrantibus quidem, sed calyculum nulluni formantibus ; achaeniis hirsntis ; a S, sinuatilobo fo- liis minime pinnatisectis , squamis involucri 30, nee 20; a bracicoso pnbescentia minime arachnoidea. — Achaenia 10- costata, costae pilis brevibus, albis, appressis, biseriatis teciae. 298. iSenecio rutaeeus Ph. S. radiatus, fruliculosus, glaberrimus; ramis strictis, simplicibus, striatis, usque ad apiceni foliatis; foliis profundissime piunatifidis , 7 — 8-jugis, ambitu oblougis; laciniis linearibus, 1 lin. latis, intcgerrimis, bifidisve, corjmbo compacto, circa 20-üoro; pediceliis bra- cteatis, capitulo suo brevioribus; capiiulis caljcnlatis; squa- mis involucri 12 — 15, apice sphacelalis ; ligulis circa 8; achaeniis hispidis. In subandinis andinisque prov. Santiago crescit. — Rami 1 Yi-ppdales, sub corymbo adhuc ultra 1 lin. crassi, valde striati; folia fere 3 '/.i P«"- longa, 10 lin. lata, conferta, T52 onuii.'i , Ktiam illa ad basiii pediincnloriim iiiferionitii, pinnatn. etsi siipreaia pii)ii(ilis angustiorihus, aciitiorihas; pinniilao in foliis iuferiorihiis 10 liu. iougae, *( siciit rharhis I lin. lata«': pedinu'iili vix 1 ^/^ poll. longi; iiivolucriiin vix 4 lin. longiiiu et 3*/2 Jatiim. — DifFerl a S. hakeaefolio piiiiniiis pliirijugij^, latiorihiis, roryjnbo coinpacto sub-'20-lloro ucque *2 — 3-floro: a S. g/abro raiiiis strictis , valde striatis, piiuinlis diiplo la- tiorilnis, rapitiilis inajoribiis, eorynibo compaclo; a S'. Bn'd- gcst'i rapitulis duplo inajoribiis, sqnamis invoinrri 12 — 15, iieqiie 5 — 8. Obs. Cl, Remy apud Gay bist. iiat. Chi). Botan. IV. p. 177. cl. DeCandolle erravisse dicit, qiiod S. hakeae- folio rapitiila discoidca attribnit, sed in lieibario chilensi specimina disroidea hiijus speciei servantur. 399. Senecio debilis Ph. S. radiatiis, rriitirosiis, gla- berriaius: raniis graoilibiis, cloiigatis: t'oliis pinnatifidis, bi- pinnatifidisqiie: piiinnlis 3 — 5-jngis, liiioaribns; corymbo laxo; pedioollis elongatis, grarilibii-, bracleatis: bracteis pan- cis, miiuitis, setat-eis ad basiii capittiloriim; sqnamis inFolurri circa 12. esphacelatis, dorso glaudiilosis, floscnlos haud ae- qiiantibns; lignlis panini distinciis rirra 8; acharniis (jnoio- ribns saltem) hispidis. Sppciinon ab infelici Beilero in sylvali<'is plaoitiei se- cns Unat. Cachapoa/ loctnra in herb, Chilensi adest; flores nondinn perfectP expliraii sunt. — Flamus pedalis, basi vix 1 lin. ciassus, Hexnosns, striaiiis; internodia circa 1 poll. longa: folia 2V2 P^il. longa, fere 2 poll. lala, ambiln igitiii ovata : l.iciniis 10 — 11 lin. longis, et sicnt rhachis modo '/4 lin latis: snpcriora simpliciter pinnata, pinnis intogfrcimis: squaraae iii\oliicri modo 2 '/2 ''"• longae. {^ContiiitiiihHiif.) Register der in den Abhandlungen vorkommenden Pflanzen -Namen. Abrothailus 296. Acaena aculeata 239, alpina 240. andina 636. cylindrostachys 238. glaberriina 685. macrocephala 239. inicrocepliala 463. inoutana 686. myriophylla 239. 40 quinqiiefida 686. splendens, trifida 240. Acauloii integrifolium 203. Achillea cartilaginea 587. Acliyrophoriis araucanus 721. jnontanus 720. spinuliger 721. Acrocomia scierocarpa 403. Actinocarpus minor 223. Adenogynum 325. discolor 325. Adesmia aegiceras 684. araucana633. argyropliylla 631. axillaris 683. brachycarpa 684. compacta, deciimbens 628. dendroides 683. elongata 633. Gayana 634. Germaini 629. glauca, liuiniüs 682. inconspicua 631. longipes 630. Meyeniana 632. montana 629. oligophylla 635. pendula 684. pulchra 632. retusa 630. tri- foliata 635. Adiantum fovearum , trapeziforuie 366. Adisca acuminata 312. ? albicans 322.5. floribunda 313. Zippelii 314. Adriana acerifolia 564. Agdestis clematidea 358. teterrima 3.56. Agrimonia odorata 584. Aira flexuosa 594. Alchemilla pinnata 237. tripartita 238, Aldunatea chilensis 713. Alepyrum polygynum, Pnmilio 226. Alisma Plantago 223. Allemaöa longifolia 511. Allium spliaerocephahitn , suaveolens 593. Alopecurus ruthenicus 354. Alsophila Fischeriana 366. ä8r Bd. (Is Hell. ^ 754 Aiuelia 8. 25. media 30. minor 23. Amperea spartioides 563. Aiiacalypta cespitiilosa 204. Anamorplia 443. waltlierioide* 443. Androsace septeiitrioriali.'' 591. Anemone Pulsatilla 578. Aneura multifida , pnif^nis 560. Angraecum Scliiedei 383. Anoda ?lursuta 675. Oclisenii , populifolia 613. .'Vnotis Cervantesii 487. Lechleriana 488. niici'üph^ IIa , pilifera, Salz- nianni 487. seto.sa 489. 92. tliymifolia 487. Anthoceros laevis 561. Aparisthmium 327. javense 330. snmatranum 331. Aplianosteplnis ramosi.ssinui.s , Riddelii 380. Aphelia gracilis 227. Pumilio 226. Apodanthes Flacourtiae 413. Aral)i.s brassicaeformis 581. drabaeformi.'i 471. Gerardi, paiiciflora 581. Aralia? paniculata 694. pinnata 365. Arcytophyllum 491. hiaerioidcs 490.2. riitidum 492. setosnm 489. 92. Arenaria Berteroana 673. caespito.sa 675. fastigiata 674. litoralis 673. microphylla 675. miiUicTuli.s 673. patanonica 674. Arnioracia Valdiviana 671. Arrudea 449. Ärtemisia austriaca, pontica 587. Artlirocnemum 573. fruticosnm 572. 4. macrostacliyiim 57'1. 4. Arthrosporum 293. Artiirostemma 435. 6. Asclepias macropliylla 424. Aspidium angniare, Braunii 596. dilatatum, fallax, Grayanum 367. lobatnm 596. ob.sciirnm 367. Asplenium Adiantiim nigr., germanicum 596 septentrionale 597. Aster Novi Belgii, parviflorns 586. pradensi.«s 729. saiicifolius, sa- lignus 586. Astomum Krauseanuni 203. Astragalns Germaini 621. trifoliatus 681. Astrantia major 585. Astrocaryiim Malabo 245. Atriplex capensis, cinerea, Halimiis, isatidea 572. Attalea aniygdalina 256. blepliaropus , Cabnne 273. cepiialoteä 269. compta 256. excelsa, liumilis, Maracaibensi.s , Maripa, micro- carpa 273. nncifera 255. pbalcrata 273. princeps 269. spe- ciosa, spectabiiis 273. Augustinea 394. 5. major 395. Avena bybrida 594. Azara chiloensis, lanceoiata, micropliylia 611. nmbellata 6iU. Axorella brjoides 695. Gayana 653. mnscoide.s 695. nervosa 696. piligera, sessiliflora 652. Baccliaris asteroides 737. valdiviana 738. Bacidia 292. 5. spec. omn. 292. 3. Bactris 392. 3. acanthocnemis 406. Brongiiiartii 400. caribaea 403. conflnens 347. Corossilla 407. Cnvaro 406. 7. faucium 407. in- festa 396. 405. inundata 408. leucacantha 345. Macana 404. ma- jor 395. Waraja 400. 7. minor 393. 6. 9. 10. pallidispina 400. pilosa 405. riparia 396. setosa 400. 2. 5. 8. setiilosa 408. so- Cialis 397. speciosa 402. 3. 4. teiiera 400. 5. tomeutosa 399. 755 Baeopodiiiu) 296. calytioides 291. Baeojnyces 296. calycioides 291. Banisteria Gardiieriaiia , Hiedeliana 368 Barbaraea arciiata 58). Barbiila brevisetacea, i.al.yciiia, crassinervis. Preissiana , robusta 204. Barneoiidia major 609 Bartramia acerosa. affinis 208. ßefaria 8. Bellerniaiiiiia spicata ölö. Beiiitzia 420. PoeppiKiana 421. siuiveolens 420. Berberis liuearifolia 663. polymorpha 664. Valdiviana 609. vulga- ris 579. Berengeria 291. Beta maritima, stricta 572. Betkea lieteropliylla 704. Beyeria ledifolia 565. oblongifolia 564. opaca 565. Preissii , visco- sa 564. Biatora 287. argeutea 287. Berteroaiia 286. ciiinabariiia 217. pa- cbycarpa, taitensis 284. tricolor 285. tris-tis 286. verae species 287. 8. Biatorella 289. Biatoriiia 291. Biglaiidularia 416. a>siirea 417. Bilimbia 293. 5. spec. omii. 293. 4. Billardiera aiignstifolia 569. bracliyaiitlia 569. 70. cymosa 569. 71. graiididora, latilolia, longiflora, miitabilis 569. 70. pseiido- cymosa 469, 71. scaiideu« 569. 70. versicolor 569. 71. Blasia pusilla 560. Blastemia 290. 5. spp. omn. 290. Blyttia ?cladorrl)izaiis , spiiiosa 560. Bombyüospora 292. padiycarpa 284. Boopis compacta, Gayaiia 709. graciüs, e,ramiiica 707 multicaulis 706. spathulata 708. Borreria verticillata 541. Botrycliium Matricariae , rutaceiim 596. Bowlesia rotiindifoiia 651. teiiera 478 tropaeolifolia i77. ßracliysteliiim aiistrale 209. Brassavola Pnmilio 384. Brassica palustris 364. Brigantiaea 283. 95. argeiitea 287. Berteroana 286. IVIariae , tri- color 285. tristis 286. Bromiis asper , serotiiius 595. Brotobroma 446. Brynm Biilardieri 205. campylotheciiim 204. creberrimum 205. lepto- theciiim 204. loiigifolium , p3 rotlieciuui , robiistiim 205. Buellia 296. Bnrmeistera 444. acumiiiata 445. Ibaguensis 444. lacerata., mar- ginata, pomifera, siicciilenta, tomentosiila 445. fiursaria procumbeiis , spinosa, iStuartiana 568. Byssolonia 292 5. Leprieiirii 292. Caliota 448. caracbensi.s 448. Calaiidrinia Berteroaiia 643. demissa 641. deii»iflora 642. lascicii- lata 645. glomerata 643. gramiiiilolia 690. birtella 691. multi- caulis 641. polycarpoides 644. sctosa690. teiuiitolia 691. tri- color, virgata 642. T56 Calectasia cyaiiea , grandiflora 221. 2. intermedia 222. Callitriclie MöUeri 229 vernalis 228. Calycera balsainitaefolia, er^ngioides 705. sessiliflora 706. Calycophysum 427. pediinculatuni 428. Calyptrostigma ledifolium 565. obloiigifolium , viscosum 564. Cardamine gongylodes 664. pratensis, piisilla, vulgaris 665. Carex axillaris, caespitosa, Davalliana. fulva , inaxiraa 594. Casalea chilensis 662. Cassia andina 685. Catharinea Miillerl 211. Catillaria 296. Catolechia 296. Cattleya Forbcsii, Meyeri 369. Celidium 297. Ceutaurea phrygia 588. Centrandra 440. Iioudensis 440. Cepliaelis Beskeana 533. bracteocardia 537. caiycina 539, colorata 537. costaricensis 546. dichotonia , Hoffinannseggiana 536. ina- crocalyx 540. mida 541. polyrephala 532. ipiibescens 537. rubra 535. tomentosa 538. Cephalanthera Xipliophylium 593. Cephalotomandra 429. fragrans 430. Cerastiura brachypetalum , glomeratum 583. Ceratophyllum submersuni 234. Chabraea canescens 716. glabriuscula 71.5. integrifolia 716. teueri- folia 715. Chaerophjilum liirsutuni 585. Chaetanthera elegans, valdiviana 712. Chamaecyparis nutkaensis 369. 70. Cheiranthera linearis 568. Chenopodinm ficifolinm 592. Chiloscyphus affinis 555. coalitii«, dargonius , Cndliclterianus 554. expansus , fasciculatus 555. fissistipii.'i 553. iVIiilleri 555. Chimaphila 8.77. corymbosa 81. lamprocarpa 83. raaculata 84. Men- ziesii 86. iimbellata 78. 9. 82. Cliiococca racemosa 546. Cliondrochilus crenatus 711. Chrysospleniiim oppositifolium 585. Cladonia omn. 216. Cladothamnus 7. Claoxylon ? stipulosum 323. Clarionea elegans 717. Fonki 7(8. luimilis, Lechleri , magellanica, piligera 717. pinnata 718. Gleinatis recta 578. Cliftonia 7. Cobaea scandens, stipulans 379. Coccocarpia leucorliiza, rubiginosa 217. Coccocypselum umbeliatuii) 486. Cocos but3Tacea 269. Codazzia 426. rosea, speciosa 427. Coelog3'ne fimbriata v. acuminuta 370 Colletia articulata 679. maytenoides 618. 9. tomentosa 618. Colliquaja obtusa 370. Collomia grandiflora, liiieari.« ö90. 757 Colobantluis Lechleri 689. Coinatoglossuni 436. strictnm 437. Coiiceveibuni 327. javaueiise 330. Conida 297. Conomitrium Mülleri, perpusilliiin 214. Conostoiniiin parvuluni 207. Conyza asperula 736. Berteroaiia 737. caiiescens 734. Gayana 737. liiiifolia 734. pratensis 736. subspicata. snffrutico.sa, vulga- ris 735. Corallorhiza grandiflora 385, Cormotbecium 296. Corydalis lutea 580. puiuiia, solida 579. Crauicbis gibbosa 383. Scbaffneri , s3'lvatica 382. Crataegus depressa 467. e.scallouiaefolia 468. myrtifolia 467. sub- spinosa 466. Croton albicans 322. castaneifoliuui 419. Malambo 418. nucrophyl- lum , ovalifoliuiii 419. viscosum 564. Crucksbanksia Bustillosi 696. glacialis 494. 5. Iiyrneisodoü , mon- tana, Palma 496. Cyatbea 453. aurea 459. Boconensis 458. ebenina 461. equestris 456. erinacea 453. hirtula v. inultisorosa 462. Quiudiuensis 454. stra- niinea 457. Cycnogetoii Huegelii 224. lineare 225. Cymbocarpa 423. Cyrilla 7. CyrtochiUuii aristatum , niacuiatuni 370. Cystopteris niontana, sudetica 596. Cytisus capitatus, nigricans, sagittalis 583. Damasoniuin austräte 223. Dawsonia simplex 210. Deckeria 258. 403. Coriieto 258. Lamarckiana . phaeocarpa, ven- tricosa 259. Uecostea raccmosa 703. Dendrolobium tribuloides 385. Dendrostylis 431. apeibaefolia . grandifolia 439. miirophylla 133. pubescens, suaveolens 432. Dendropogon Mülleri 212. Depazea Pyrolae 15. Desmoncus 393. Desvauxia aristata, Billardieri, glabra, tenuior 226. Dicrannm bracbypelnia 207. confine 206. flexuo.sum , introflexi'm, leptocepbaluni 207. Menziesii , Sieberianum 206. Dictyostega 421. campaniilata , pectinata 422. Poeppigiana 121. Uiania calycina 385. Dinema polybulbum 384. Diplodonta 439. setosa 439. Diploicia 296. Diplostylis 433. lasciculata 433. Diplotaxis niuralis, tenuifolia 582. Diplotoinina 296. Dissodon cuspidatus 204. Dolichogyne genistoides 738. Dorstenia ceratosanthes 370. Iliedcliana 371. Draba andina 669. Gilliesii 473. muralis 582. pataiionica, ro.sulata 669. Drosera intermedia 582. Kchinopsiloii hirsutiis 372. Ecliinosphaera rosinarinoides 562 Eclolechia 295. E!i.&nia. pallida 712. Eiüaguirrea 719. tirsioides 719. Elaeaäi;iuis uiidulala 356. Elaeis inelanococca 241. Eleiitlierocarpuin 467. El.vlioltzia Patrinii 591. Elymiis eiiro|)aeiis 595. Entliostodoii Taylori 204. Epidendriun deiisifloro affine, fiavo - vireii-s 371. Lansbergii 372. polyhulbon 384. Epiluhium lineare £84. Eqiiisetiiiu iniuidatiun 596. Telinateia 595. Eragrosti.s poaeoides 594. Eria velutiiia 372. Erica cariiea 5S9. rocciiiea v. Liehigii . exsurgens, forinosa, hy- brida 373. Krigeron andiiiiis. tiliaris 722. graminifolius . subandiiius, svlvati- "cus 723. Erodiiini ciciitarium , i)n'iniila<-eiiiii :^59. Eriicastriiui PollicJiii 582. Ery.siinmii australe, caitesceiis 355. hieracit'oliiim 582. \evadense 355 Escalloiiia araiicaiia, cbonotica 694, Foiiki 693. ntolüs 692. paiii- culata 691 rosea 692. nipestris 693. Eiigenia bella 641. buxifolia, concinna 640. huniilis 689. modesta 688. polyantha, spectabilis, Tciiiii 639. trichocarpa 688. Euphorbia Chamaesyce, deserticola 562. Fäiireiiiieitia cüllina 600. Festiica sciiiroides 595. Filago ramosissima 360. Fiinbriaria Driiniinondü, elegans , tenella ß. 561. Fissidens elaniellosus 214. obloiigifolius 215. Eossombroiiia pusilla 559. Fragosa biloba, creiiata 478. Fruilania t'aiciloba, inaccrantioa . pentapleura, reptaus 559. Fucbsia choiiotica 687. Fulgensia 257. Fnroaria densiflora . otficiiiali!? . rostclfata . VVirtgeni 580. €wagea spathauea 593. Gaianthus nivalis 593. Galathea 361. .'^peciosa 362. Galiiim birsutum 542. rotuiidlloliniu. tricurne 585. Valdivianuin 655 Gayopbytuin minutum 687. Gentiana canipestris 389. Geonoiua acaiilis 410. acutiflora 411. deu!«a 333. Giiiesbregbtiaua 343. Lindeniana 337. tinearifolia 41 1. 3 niagnifica 335. Martiana 342. Metensis 40». 10. Olfersiana 410. Paragiiareusis 410. 2. PIii- mieriana 413. Purteana 340. puniila 338. simpiicifrons 413. Geranium apricum 676. ciliatiiui, ciicuilatiim 236. divaricatum 583. Ochsenii 676. sericeum 235. Geniu Lechlerianum 465. mat:ellani«u»n 464. 759 Gladiolus xaiithospihis 380. Glyceria plicata 595. (?onlocarpHs uiicrantlius , serpyllifolhis, tetragonus 230, tetragynus, teucrioides 229. trifidiis 232. Gonzalagnnia Coccotjnselum. coriiifolia 54ö. dependeiis 544. dicocca, panamensis, ?pai-viflora, species , spicala 545. Gottscliea Leliniaiiniana 547. Govenia Aiidrieuxii , inutica , paiiciflora 383. Griratnia apocarpa, pulviiiata 2(0. Griiidelia acerosa 724. Griscliowia 435, Guettarda dependetis, ?ochreata 496. Giiilielina 392. 3. 4. 7. granatensis 400. 2. Piritu 397. spcciosa|402. teiiera 399. 402. 6. Gyalolecliia 291. GyniHOcauIos 705. viridiWor»- 706 Gymiiantlia tenella 556. Gyropliora cjliiidrica 217. Habenaria brevilabiata , clypeata, diffusa, flexuosa, lactiflora, py- ramidalis, strietissinia 381. Halaiithiuui kulpianum 575. 6. pilusum , rarifloriiiii 576. Haliinociiemi.s alteriiirolia . bracliiata 575. hirsiita . Kirilowii, kiil- piaiia , inalacoplivlla 576. pyciiantlia 575. 6. Ualucneiniuii strobilaceuin 574. Halogeton malacopiiylliis 576. Halopeplis uodulosa 573. Haloxylon Animodeiidroii 576. Haloragis ceratophylla, digyna 231. data 230. heteropliylla 231. iiiicraiitlia 230. mucronata , raceiiiosa 231. «erra 232. teneUa 230. tetragona . teucrioides 229. Haplopappu.s acerosus 724. glabratus 727. hirtellus 726. illiuitus 727. inedicinalis 729. Ochagaviaiuis 725. patagouicus 726. reflexus 728. reticuiatus 725. sericens 724. uiicinatus 728. villosus 725, Harrisonia Huinholdtii 212. Hedwigia ciliata 211. Hedycarya dentata 228. Hedyotis ainericana 490. I. caracasaiia 492. chiloSiisis 697. rupestris 490. 1. setosa 489. Heinitelia 450. andiiia 452. aspera, capensis 450. .Servitensis 451. Herrauia 446. aspera . pulclierrinia 447. Heterotheciuni 283. 92. Berteroauuiu 286. sanguiiiariuin , sulpluira- tum , taitense, triptophylluin , tuberciilosuui 284. Hieraciuin auriculaeforme , bifurcuiii 588. prenantboides 589. Hierochloa odorata 594. Uüloiuitriuin perichactiale 206. Hoinoeaiithus 717. ecbinulatus . rigidns 717. Hookeria hepaticaefolia 212. Hordeum secaliiuim 595. Hydrocotyle bonariensis 476. Hyinenodoii piliferuni 211. Hyoscris radiata, lucida 380. Hypericum Aiidro.saemum . audro.saeniifolium , Rujieliamim 379. ura- Inin 373 760 Hypiuim aciciilare, anriculatiim , callidioides , cochlearifoliiim , cypa- roides , crinitiun , deflexuni , deiiticulatum , hastatura , megapoli- tanum , Mossmannianum , Hieben', spiniuerviuii), siibclavatum 213. Hypoblyttia cladorrhizans 560. Hypopterygium coiiciniiuni , Mnelleri , Novae Seelandiac 215. Jessenia 387. polycarpa 388. Inula Con^'za, hirta 586. lriarteaLainarckiaMa259. Orbigiiyana264, phaeocarpa 259. puhescenfi 262. ventricosa 259. Isatis praecox 355. Isocliilus dubius 384. Juncus atratns, capitatiis , Gcrardi 593. Jungermaniiia colorata 550. fragilis , incompleta 551. Sonderi 550. 8tarkii, ter.sa 551. Juriiiea cyanoides 588. Jiisticia secunda 545. Kardanoglypluis 472. nana 472. Klopstockia cerifera 251. interrupta , utilis 252. Kuala 428. alata , laevis 429. Ijachenalia pustulata, pyramidalis 380. Lacmellea 449. edulis 450. Lappa intermedia, macrosperma, major, minor, oi'ficinalis 588. Lathyrus anomalus 627. arvensis 624. campestris , dumetorum 626. gracilis 627. litoralis, longipes 625. rosrns 626. Lavatera tlinringiaca 583. Lecanora coarctata, parella 217. Lechleria 654. palmata 654. Lecidea 296. Bayrliofferi 297. ßerteroana 286. fossariiLn 290. iri- spersa 297. sanguinaria, triptophyüa 284. Lecozonia 297. inspersa 297. Ledum 8. Lejeunia serpjilifolia , tabularis, tasmanica 558. Lciopliyllum 7. Lepanthes Pristidis 386. Lepidoma 287. Lepidium suffruticosum 670. Lepidozia laevifolia, ulothrix 556. Leskea homomalla 212. Leptomeria xipbociada 563. Leptospermiim stipulare 637. Leptostomiim flexipilis, inclinans 207. Leptotrichum Mülleri 206. Leptotheca Gaudiebaudi 207. Leuceria amoena 714. foliosa 720. Leucobryuni brachyphjilum 203. Libauotis ferulacea, montana 361. Lichenomyces 297. Ligusticum ferulaceum 361 . Linum teuuifolium 583. Loasa Ochagaviae 641. Loevigia 434. 5. 6. ovalifolia. sericea 434. Lolium italicum 595. 761 Lopliocolea australis 553. ?austrigena 555. hidentata 553. counata, heteropliylloides , Martiana, trialata 552. Loiidonia aurea 233. Behrii, citrina 232. Lyclinis rubra 582. Lj'copodium clavatura , iiiundatimi 596. Machaeropliorus 469. inatthioloides 469. Macromitriuni Eucalyptoriim , mifrostoimini 210. Malaxis tnajantliemifolia 384. 5. Manettia asperula 544. attennata, cordifolia , ciispidata 543. Gard- neriana 544. glabra 543. giandiilosa 544. micans 5i3. niiniata 542. pubesceiis, racemosa, uiiifiora 543. Mappa 406. acutifolia 312. deiiticiilata 308. floribuada 313. Jiypo- leuca 309. javanica 308. moliiccana 309. stricta 310. Tanaria, tomeatosa , trichocarpa 307. Zippelii 314. Zfppelii var. 415. Marara 389. bicuspidalis 390. tTinatea 391. Marcliantia polymorpha 561. Mariaiitliiis bignoniaceus 570. Marrubium pannonicum 591. Martinezia 377. abrupta 391. 2. acnleata, .Xiphaiies 392. caryotae- folia 391. 2. corallina 392. ? elegaris 351. Lindciiiaua 349. truncata 392. Mastigobryiim Novae Hollaiidiae 556. Matisia Caslaiio 430. Maxillaria affiiiis, exigiia, hyac iitbina 374. prolifera. punctata, pur- purea, triangularis 373. iMaximiliaiia crassispatlia 273. clegans 271. 3. insigni.« 269. Mar- tiana 273, regia 272. 3. Maytenus aiidina 617. Medicago Pironae, rupestris 365. Meesia MiiJleri 208. Megalospora 289. siilpluirata 284. Mcionectes Brownii, Preis.sii 229. Melaiiolepis 324. multiglaiidulosa 324. Menonvillea Gayi, trifida 610. virgata 671. Metzgeria furcata .561. Micarea 287. MicraJithea hexaiidra 565. Microstylis excavata 385. la^^tigiata 384. spe<;. 3^5. Alielichhoferiu australis 204. Mimulus luteu.s 590. Moiierolechia 296. r.ayrliolleri 297. Monesis 8. 71. uniflora 72. Moiitbretia xantiiospila 3^0. Montia rivularis 584. Moreiiia corallina 274. MHliiniin Ecbiiius 481. iiiicrophylluni 479. proliferum, .«piiiosum 481. Mutisia gro.sse dentata , iiivolucrata , patagonica 711. Myrioblastus 289. 95. fo-ssaruin 290. MyriopliyJlum alteriiiflorum 584. elatiiioidcs , Müllcri 233. variifolium 234. verticillatuni 233 Myriosperina 296. Myrsine niidulata 356. Vlyrtus huitiifu.sa. Krausei 638. l,eii«omyrtilliis 637. .Vidi «3H. q(i- pnlari* 637. Valdiviana 688 762 UTassauvia lycopodioides 714. Nasturtiiiin artnoracioides 581. austriacum 580. Neckera aurescetis, glyptotheca 212 Nesolechia 296. Nlpa 281. Niphogeton 481. anüicola 481. Noaea nialacophylla , spinosissima 576. toruentosa , Tounipfortii 575. Nfymphaea Candida et aliae spp. 579. Oedemocarpus 289. 95. sangiiinarius 289. Oenocarpus Bataua 389. Mapora 274. Oenothera versicolor 359. Oncidium flexuosum ß. citriniim, obsoletum, roseiim, ornatuiu roseiim. sangiiiiienm 375. Ononis arvensis 583. Ophrys apifera 593. Orcliis fiisca 592. sambucina 593. Oreopolus 493. citrinus 493. Ornitlioceplialus iiiflexiis 383. Orobanche coerulea 590. Ortiiodoiitiiim sulcatuiu 204. Osmorrliiza glabrata 653. Oxalis aiireo -flava 617. bryoides 678. ßustillosii 614. clandestina 616. Gajana 615. glutiiiosa 614. iiolosericea 678. iiicana 677. macropus 616. microphylla 678 inodesta 616. pacliyphylla 615. prorepens 617. pjgmaea 614. Oxytropis pilosa 584. Palicourea Blanchetiana 531. breviflora 530. chioiiaiitha 525. costata 527. crocea 524. Ciijabensis 525. deiisiflora 527. divaricata 529. guianensis 526. longepedimculata 531. macrobotrya , Moritziaiia 526. uicotianaefolia 523. Pavf tta 524. petiolaris 526. rigida 527 velutina 528. Panax margaritiferum 365. Panderia divaricata, pilosa .572. Parmelia caperata , couspersa . enteroinorpha. perforata , pcriata, spiiiosa 217. Passerina annua 592. Pavetta pentandra 524. Peltigera polydactyla 216. Perreyraondia viridis 668. Petasites albus 586. Petrosinionia brachiata 576. crassifoüa 575. Peuccdaniim officinale 585. PJiaca ?anioena 620. Biistillosi 680. macrocarpa 619. macropliysa 620. oreopbila 681. Pliacopsis 297. 8. varia 298. Phacotbecluin 298. variuui 298. Phaedranassa obtiisa 375. Phaniaceiim radiatum 643. Phasciim c^lindriciim 203. Philodendroi» liastaefoliiim 376. Piiyllantbus australis 565. calycimis, Fiirnrohrii -566. Gnuiiii 565 lacimarius 566. saxosus 565. thymoides. trachysperums 566. PJiyüogoiiiiiin eiegans 212. T63 Pliyniatopsis 29li. spii, oiiiii. 290. Phytelephas macrocarpa 275. 6. etc. inicrocarpa 275. 6. 7. eSc. Pliytolacca priiinosa 380. Phyteuma orbiculare 589. Pilotricluim Mülleri 212. Pirola media 589. Pittosporum acaccioides , bicolor , uiidulatuin 567. Plasiaiithera 321. oppo.sitifolia 321. Plagiocliila albicans 549. ambigua, domestica 54H. t'asciculata 547. monodon , obtusifolia 549, Stuartiaiia 548. Piatanthera Ghiesbreghtiana, limosa, vulcanica 381. Platonia Chiragiia 25Ö. Pleurotliallis alata, angustifolia, fallax 385. lepanthiforinis 386. mi- cropliylla, spatliulata, stenostacIiAa 385. villosa 3S6. Poa alpina 595. Poggendorffia 438 rosea 439. Polyachyrus litoralis 714. luacrotis 713. Polycneiniim inajiis 591. Polyotus claviger 556. 7. Hookeri, magellanicus 557. Taylori 556. 7. Polypodium Dryopteris 596. Liiscbnatliianuin 366. refractum 376. Robertianum 596. Polytricliiiin alpinuin , austro -alpinum . commune 211. Ponera dubia 384. Ponthieva oblongifolia 383. Poraiithera arbuscula, linarioides 567. micropliylla 566. piceoides 567. Posoqueria panamensis 441. rell. spp. 442. Potamogeton decipiens , densus , lucens. praelongus 592. Pozoa incisa 651. Psora 287. 96. Psycliotria alba 504. 6. aristata 527. Bahiensis, barbiflora 508. bra- siliensis 541. chaenotricha 509. cliimarrboides 503. ciliolata 519. cordato- venosa 497. crocea .524. Cujabensis 507. cuspidata 506. 9. elliptica 526. flexuo.sa 512. floribunda 500. flumineiisis 541. formosa 506. glabrata 502. grandifolia 511. horizontalis 502. jambosioides 518. leiocarpa .504. Lhotzkyana 505.6. longi- folia 509. Lusclinathiana 512. macrobotrya 526. niacropliylla 510. macrotriclia 520. nitidula 505. nonatelioides 506. oblongi- folia 523. oligotricba 502. palicoureoides 512. ?pubigera 514. saligna 523. sambucina 514. syringaeflora 516. undata 500. urophylla 522. Pyrola 8. apliylla 39. a.sarifoIia 41. 54. 7. bracteata 67. clilorau- tha 41. 54. conferta 26. convoluta 41. corymbosa 81. 2. de- clinata 61. dentata 45. elata 88. elliptica 47. grandiflora 68. 9. groenlandica 69. intermedia 65. niaculata 84. magna, major 61. maritima 88. media 30. 41. Men^iesii 86. minor 26. 30. ob- ovata 54. occidentalis 36. picta 45. reticulata 47. rosea 25. rotundifolia 25. 30. 41. 7. 54. 60. 1. 5. 6. secunda 1. 19. iim- bellata 78. 81. 2. uniflora 73. virens 41. Pyrrhocoma 730. aurea 733. canescens, denticulata 730 l'oliosa 732. linifolia 730. longipes 733. pinea, reticulata 731. rigida 732. Setigera 733. Uachicalli.s 489. 90. nitida 490. 2. rni>estris 491 Radula buccinifera , Aovae Uollandiae 558. Kamalina membranacea 216. T64 Ranunculus Berteroanus 661. chilensis 662. litoralis 663. minuti- florus 661. uiiser, monanthos 662. reptans 578. Raphiospora 296. Rhacoinitriiim lauuginosum 210. Rhizocarpon 296. Rhizogonium disticlium, Müllen', Mossmannianum , spiuiforme 211. Rhynchospora alba 293. fiisca 294. Rliytisma Cliimaphilae 16. Ribes Berteroanum 648. bicolor 646. collinum 647. cuneifolium 646. densiflorum 649. glandulosum 647. 8. uemorosum 645. nubige- mim 646. parvifloriini 648. polyanthes 649. sublobatiim 647. valdivianum 650. Riccia natans .561. Ricinocarpus glaucus, iVlitchelli 563. pinifolius .562. 3. tasmanicas 562. Rosa coriifoiia , pomifera 584. Rotheria lanceolata 496. Rottlera 310. acutifolia 312. 20. affinis 318. 598. albicans 322. 5. Blumei 316. denticulata 308. dispar 318. 598. floribunda, gla- berrima 313. glabra 308. japonica 320. javanica 308. multi- glandulosa 324. oppositifolia 321. paniculata 315. scabrifolia 319. 598. spp. 313.20. 1. 3.31. subfalcata 311. tiliaefolia 316. tinctoria 319. tomentosa 307. viscida 319. 599. Zippelii 314. Zippelü var. 315. Rubia hirsuta 542. pusilla 541. Rubus 102. abruptus 151. aciileatissimu<> 161. affinis 139. 42. 3. altliaeaefolius 115. angustifolius 145. apiculatus 161. argenteus 152. Arrlienii 119. asper 196. Bellardi 175. bifrons 115. caesio- Idaeus 105. caesiiis 105. 7. 21. candicans 124. 5. 9. 51. canescens 122. carpiiiifolius 145. 6. cinereus 165. cordifolius 126. coryli- folius 112. 9. 20. 31. 6. discolor 124. 8. 51. durnetorum 111.9. 20. 1. fastigiatus 130. 3. 4. 5. 6. ferox 115. foliosus 163. 70. fruticosus 124. 5. 6. 8. 31. 3. 6. 43. glandulosus 144. 59. 60. 75. 87. grandis 126. Guentheri 160, hirsutiis 155. birtus 142. 59. 75. liolosericeus 105. horridus 115.87. humifusus 189. hybridus 175. Hystrix 183. idaeus 104. infestiis 189. Kaltenbachii 170. Koeb- leri 161. 83. leucostacbys 152. Lingua 195. 7. macroacauthus 152. Menkei 161. niicroacanthus 131. Mikani 178. montanus 140. nemorosus 111. 9. 20. 1. nitidus 136. 8. petraeus 178. plicatus 136. pruinosus 121. Pseudo- idaeus 105. pubescens 152. pjgmaeus 177. 8. Radula 179. 90, rhamnifolius 126. 8. 39. 46. rhombi- folius 146. rudis 196. saxatilis 102. scaber 170 Schleicheri 186. silesiacus 142. silvaticus 145. 6. silvestris 202. spinosissimus 183. Sprengelii 156. suberectus 130. 3, 4. 5. thuringiacus 199. tiliaefolius 114. tomentosus 105. 21. tbyrsiflorus 166. thyr- soideus 124. 5. 8. 9. 42. 3. umbrosus 145. vestitus 155. villicau- lis 130, 3. 44. 6. viridis 144. vulgaris 130. 44, 6. Wahlbergii 114. 21, Ruehssia 423. estebanensis, glauca, inacropbylla. pubescens, pur- purea 421- Rudbeckia laciniata 587. Ruellia barbata 545. Rumex aquaticus . inaximus 592. Sagina urbica 613. Salicornia fruticosa . heibacea 573 4. Indica? 574. T65 Salsola afüiiis 576. aiiraiitiaca, Ihraciu'ata , caiia 575. Kali 575. 9J. pulla , rosacea , venniciilata 595. Saponaria Vaccaria 582. Sarcog3'iie 296. Sarna 414. CaulotretL , Ingac 415. 8caphys;Iottis leiicaiitlia 377. Schangiiiia trihracteata 574. Sclieelea 264. attaleoides 265. cephalota 269." e.vcelsa 267. iiisignis 269. inacrocarpa 268. priiiceps 269. regia 266. Schoeniis ferrugineus 593. Sciadopliila 618. inaytenioides 618. Scirpus caespitosiis 594. Scoüciosporum 296. Scolopeiidriiim officiiiarum 597. 8cutula 296. spp. oma. 296. 8ediun album , piirpurascens 585. Segioleciiia 296. 8eidlitzia florida 575. Seiiecio aininopliiliis 748. aiigustissimiis 746. aiituceii^is 747. aracli- iioideus 739. argophylliis 747. caespitosiis 741. coquimbeiisis 749. crassifoliiis 380. dealbatiis 747. debilis 752. Fiicli.sii 587. gnidioides 742. illiiiitus 750. laciniosiis 741. Icucopbyton 738. tnedicinalis , iiiodestus 745. neinoralis 587. nitidus 742. Para- lias 750. peiitapliylliis 744. piirpiiratiis 741. pyciiantluis 740. riita( eiis 751. sarcopliyllus 740. sarraceniciis 587. steiiopbyl- liis 743. siibdeiitatiis 748. triodoii 749. tristis 739. ustiilatiis 380. vernalis 587. vulcauiciis 746. Seseli cantabricum 363. Libanotis^361. Shawia paniciilata 356. Sieversia aiidicola 636. Silene conica 582. iSisymbriuin andiniHii 665. Berteruannrn , coryinbosum 666. litoralc 667. myriophylliirn 474. paiinonicum 581. parvifoliiim 667. pe- traeiiin 668. piinpinellaefoliiiin 474. stenophylliim 475. Socratea 263. elcgaiis, Orbignyana 264. Solanum sufTruticosum 361. Sophronites ocliroleiica 374. Sorbiis scandica, torminaiis 584. 8parganium angustifolium 228. Sparaxis Jaiiberti 380. Speckllnia ciliaris 386. Specniaria Iiybrida, Speculum 589. Spliaerophoron ceranoides 217. Sphyridiiim 296. Spilodium 297. Spinacia minor 572. Spirantiies Schaffneri 382. Sporastatia 296. Sporobla.stia 290. 5. spp. oniii. 291. 2. Sporopodiiun 294. 5. specc. 294. Stannia formosa 441. Metensis 441. 2. paaamensis 441. Stellaria crassifolia 582. Stenoriiyncbus aiiraiitiacus, cinnahariniis, lupuliniis 382. Stephanogastra 425. purpurea 426. 28r Bd. tis Heft. 49 7ÖÜ Sticta aiirata, cinereo- srlauca, crocata , ory^maea 216. Siiaetia altissiina , loiisüolia, maritima, monantha, setigera öTJ. Suteria 539. brasilieiisis, lliimiiieiisis 541. macrocalyx 539. iiudaoll. Syagriis Saiicona 247. Sj'mpliyojijna flahellata, podopliylla , rhizol)Ola 560. Sympliytum cordatiim , tuberosum 5110. Tabernaemoiitaiia iiicobarica 363. Tar^ionia Miclieli 561. Telcckia specio.sa 586. Temiis moscliata 637. Tepualia Pliilippi, stipularis 637. Tetrajiilocliin microplijlliim 687. Teysmaiiia 657. altifroiis 657. Thalictriim simplex 578. Thalloidiiia 296. Tlielaia 8. 33. angiLstilolia 35. 52. apliylla 34. 9. asarifolia 35. 6. 54. bracteosa 36. 57. dilorantha 34. 41. elliptica 35. 47. grandi- flora 35. 68. intermedia 36. 65. occideiitalis 34. 6. rutiiiiditolia 36. 60. Sartorii 35. 50. spatluilata 35. 45. Tlieobroma bicolor, Cacao 448. y,!aiica 447. Tliesinm alpiiuim 592. Thia.spi Vexile, jjiraciie 670. Tlilipsocarpiis baeticiis 379. Tluiiopsis borealis 369. Tillaea muscosa 585. Todaroa micraiitlia 393. Toniiiia 296. Trachycaryon Cuaniiighami , Houkeri , Klützschii 564. Trianea 424. bogoteiisi.s 425. Trichantlia 437. ferriiginea 438. Trichocolea tomcntella 556. Tricliolechia 292. Trlchoplacia 292. Trifolium auatolicum 380. brevipes 680. deiisiUorum 619. Iiyhridum 380. limoiiium 679. Lupina.ster, striatum 583. striatuui ß. spi- uescens 361. Triglocbiii decipieiis, filifolium 223. lineare 225. montcvidense 223. mucronatum , Neesii, racemosum 224. triandrum 223. triclio- phorum 224. Tritbrinax mauritiaeformis 244. Tritonia xanthospila 380. Turritis Bras,sica , pauciflora 581. Typha angustifolia 228. Sinittlewortliii 227. Uredo Pyrolae 15. Usnea llorida 216. ütricnlaria neglecta 591. Valeriana armeriaefolia 4y5. cephaiantlia 483. clarioneaet'olia 702. coarctata 485. cordata 697. floribunda 701. foliosa, Fonki 698. globiflora 484. y,randitolia 700. laxa 701. lutescens , oreocha- ris 699. piio.sa 702. serrata 485. valdiviana 700- Valerianella carinata 586. Verbascum Blaitaria, phoeniceum , rubiginosum 590. i T6T Verbena Andrieiixii, ciliata, elegans , erinoides 378. Veronica alpina., moiitana , opaca , prostrata Ö90. Vesicaria gracilis , polyaiitlia 379. Vialia inatropliylla 365. "Vicia Berteroana 622. ciliaris 621. Closiaiia , Gayi 623. grata 622. inconspiciia, pallida 623. siibserrata 624. vahliviaiia 681. Viola angustifolia , dmüetorum , exilis 612. iiitegcrnina 672. inicro- pliylla 611. muscoidcs 672. nivalis 611. Viviania ovata 677. Voyria Aragiiensis 415. flavescens 416. 7. nnifiora 416. Warrea tricolor , unijngata 377. Weisia nudiflora 205 Xanthium spinosnm 589. Xantliocarpia 290. Xerotes arenaria 220. collina 218. dura 219. filamentosa, filifor- inis 218. fragrans 219. glauca 218. gracilis, laxa 219. longi- folia 220. tenuifolia 218. Xyris operculata 225. Zannichellia pedunciilata 592. Zoopsis argentea 559. Zygodon brachyodus , Driiinniondii 210. minuUis 209. Zygopetalon crinitnin var. 378. iiitermediuni .377. xMackayi var. 377. 8 Gebaner-Scliwetschke\scl)e Bncbdnukerei in Hallt' OF THE UNIVERSiTY Of ILüi^Uib ^ ■:r 1,1, n .um rnf.B ^^iigS8fP';ilii?iil 580. 5LI LINNAEA 28 1856 UNIVERSITY OF ILLINOIS-URBANA CODI 3 0112 009555019