a-dat'en-aedet etek mete saagae ete mae home 2a ete yews “DZ % Ss a ay — Mae. if iS eps a Be Cidhaar! | Pa yieil Ne \ Wy ne at the { tant Be a act if ny rh AND ; f : 4 N tl i i ri A, Pal eS an) AYN AA We i 1 1 hed ; i Py ee WC Gee ae LOND UR iT Me MN Se MEAT, dS Cyt ly Ara f Daath) ¥ Tn M ! th Ay : i : NaN ae a i A OY PI ott eh a mi ; Rae aan! te MR WUE HII ee ; i) i aly’ TR aps i) PAL yhaiuas Att tt Pak Ce On tj honk q Pina ae © "OY i | ' Ope i ao MEMOIRES DE LA SOCIETE ENTOMOLOGIQUE DE |i 8 ae an ES 7 eed xXx WV SOMMAITIRE E. Fotoane. — Notice sur le Dr Jean-Charles Jacobs A. Rarrray. — Psélaphides nouveaux du Congo des collections du Musée Royal d’Histoire naturelle de Bruxelles Baa ees ie ; AcHILLE GrIFFINI. — Phasgonouridz africane del R. Museo di Storia Naturale di Bruxelles (t-V). : : M iedte » O.-M. Reuter. — Bemerkungen tber Nabiden nebst Becbhranhate neuer Arten . Meteo: Gee aoe aR en Ie ely toue alee : E. BERGROTH. — Bag aatic Pentatomidarum post Catalogum bruxel- lensem descriptarum . Sas RN Sate eee hie mane © ; AcHILLE GrRIFFINI. — Phacgonouride africane del R. Museo di Storia Naturale in Bruxelles (VI) . Dye ene eae es Ae Wo é R. SHELFORD. — Some new Species of Blattidz in the Brussels Museum . QP LIWowrSr———- BRUXELLES ~ AU SIEGE DE LA SOCIETE 89, rue de Namur, 89 1908 ANNALES DE LA SOCIETE ENTOMOLOGIQUE DE BELGIQU Le prix des tomes 1 & VII des ANNALES a élé fixé a cing francs, celui des tomes VIIL & XIV a dix francs, celui des tomes XV a XX A quinze francs, celui des tomes XXIa LI a déw-huit frances (sauf - Je tome XXIV, dont le prix est de quatorze francs). ‘Le prix dela TABLE GENERALE des tomes I & XXX des ANNALES est fixé A trois francs. Le prix de Ja CoLLecTion des tomes 1&4 XXX des ANNALES avec la Table générale est fixé & deux cent cinquante francs. MEMOIRES DE LA SOCIETE ENTOMOLOGIQUE DE BELGIQUE Tome I. — Catalogue synonymique des Buprestides décrits de 1758 & 1890, par CH. KERREMANS. — Prix : 10 francs. Tome I. — Die Melolonthiden der palaearclischen wid orientalischen Region im Koniglichen Naturhistorischen Musewn zu Brussel, von E. Brenske. — Prix : 3 frances. Tome lll. —A list of Tenebrionidae supplementary tothe « Munich » Catalogue, by G.-C. CHAMPION. — Prix : fr. 7.50. Tome LV. — Revision des Dytiscidae et Gyrinidae d’ Afrique, Mada- gascar el tiles voisines, par le D' RiGIMBART. — Prix: fr. 7.50. Tome V. — Ichnewmonides d'Afrique, par le D' Tosquinrr. — Prix : 15 frances. Tome VI. — Buprestides du Brésil, par Cu. KERREMANS. — A list of the Atgialitidae and Cistelidae supplementary tothe « Munich» Catalogue, by G.-C. CHAMPION. — Prix : fr. 7.50. Tome VII. — Buprestides de Sumatra, par Cu. KERREMANS. — Buprestides indo-malais (troisieme partie), par CH. KERREMANS. — Indian Phytophaga, by MarTIN JAcoBy. — Melolonthiden beschrie- ben von E, BRENSKE. — Prix : fr. 7.50. Tome VIII. — Mone aphie du genre Rhyssenus, par CLOUET DES PESRUCHES. — Prix : fr. 7.50. Tome IX. — Edmond de Selys-Longchamps, par at LAMEERE. — Note sur quelques Lucanides du Musée de Brucelles, par H. BoILEAv. — Note sur quelques Lucanides nouveaux ou peu connus, par H. Bomeav. — Revision des Prionides (Stenod ones par A. LAMEERE. — Prix :,fr. 7.50. Tome X. — Ichneumonides nouveaux, par ies TOSQUINET (travail posthume). — Prix : 45 francs. Tome XI. — Revision des Prionides (Macrotomines/, par Avs. LAMEERE. — Prix fr. 7.50. Tome XII. — Mémoire jubilaive publié & Voceasion du einquante- naire de la fondarion de la Société. — Prix : 40 franes. ( Voir la suite a la 3° page de la couverture.) MEMOIRES DE LA SOCIETE ENTOMOLOGIQUE DE DEE GIOUE DEPOSE AUX TERMES DE LA LOL ‘ < he = “te ES : Bruxelles. — Imp. écon., A. BREU em ae MEMOIRES DE LA SOCIETE ENTOMOLOGIQUE DE BELGIQUE D. & % SOMMAIRE E. Fotocne. — Notice sur le Dr Jean-Charles Jacobs eaten ee A. RAFFRAY. — Psélaphides nouveaux du Congo des collections du Musée Royal d’Histoire naturelle de Bruxelles ce a te ed ACHILLE GRIFFINI. — Phasgonouride africane del R. Museo di Storia Naturale di Bruxelles (I-V). BSS Rages a ea eae Bee O.-M. Reuter. — Bemerkungen tiber Nabiden nebst Beschreibung. neuer Arten . E. BERGROTH. — Enumeratio Pentatomidarum post Catalogum bruxel- lensem descriptarum . BO SER ar pa ge RSS ae nse ECE 5 ACHILLE GRIFFINI. — Phasgonouride africane del R. Museo di Storia Naturale in Bruxelles (VI). SR gee ee ar i E SHELFORD. — Some new Species of Blattide in the Brussels Museuin . NM BRUXELLES AU SIEGE DE LA SOCIETE 89, rue de Namur, 89 ie 2OSL/Y 1908 87 INWNOTTCE SUR LE Docteur Jean-Charles JACOBS par E. Fologne. L’année qui vient de s’achever a yu disparaitre de nos rangs l’un de nos membres les plus anciens, le D* J.-C. JAcoss, décédé a Bru- xelles le 7 février 1907. Cette perte irréparable laissera pendant longtemps, chez tous ceux qui ont connu notre si regretté collegue, une pénible impression, et son souvenir viyra toujours parmi nous comme celui d’un homme de bien, d’un travailleur, d’un fervent entomologiste. Le D' J.-C. JaAcops naquit a Bruxelles en 1821. Il fit ses premiéres études a ’Athénée royal de cette ville, ot! professait alors notre illustre compatriote etnotre premier président d’honneur, WESMAEL. Sous Vinfluence de ce mailre émérite, le jeune JACOBS ne tarda pas a s’adonner avec enthousiasme a l’étude des Insectes. En compagnie de jeunes adeptes doués d’un méme gout pour l’Entomologie, de Mors, de SAUVEUR, d’autres encore, il donnait le plus de temps pos- sible a la chasse aux Insectes et nombreuses furent les découvertes dues a ces jeunes auxiliaires de WESMAEL. Lors de la fondation de notre Société, en 1855, le D’ J.-C Jacoss, qui avait conquis entretemps son grade de docteur en médecine & l'Université de Bruxelles, fut ’un de ceux qui vinrent se joindre aux dix entomologistes qui, les premiers, avaient projeté de fonder une société entomologique belge et qui avaient convoqueé a Bruxelles, dans ce but, tous ceux qui partageaient leurs gotits pour |’étude des Insectes. Il signa avec eux la feuille de présence portant consécra- tion de la premiere réunion définitive de la jeune Société dont nous célébrames, il y a deux ans, le cinquantenaire. Nous étions alors une cinquantaine, réunis dans le but de propa- ger dans le pays le gotit des études entomologiques et de travailler au développement de la science. De ces cinquante, le plus grand nombre nous a été ravi depuis longtemps; plus récemment, nous perdions notre regretté Président d’honneur, le baron E. DE SELYs- LONGCHAMPS, puis PREUDHOMME DE Borre, dont le souvenir vit encore parmi nous. Kt parmi les membres de la Société, seuls M. SAUVEUR et moi-méme ayons.connu ce temps déja si loin de nous MEMOIRES DE LA SOC, ENTOM. DE BELGIQUE, T, XV, 12 111 1908. 1 2 oti fut fondée cette Société entomologique dont nous sommes si fiers. Entré dans nos rangs en 1855, le D? J.-C. Jacoss fut obligé, par ses occupations professionnelles, de quitter notre jeune Cercle en 1860. Ce ne fut qu’en 1876 qwil reyint parmi nous et, depuis lors, il fut toujours l’un de ceux qui se consacrérent avec le plus de deyvoue- ment a notre Société. Sa prudence et l’excellence de ses conseils contribuérent pour beaucoup au développement de notre pros- perite: Depuis 1878, le Dr" J.-C. Jacoss fit sans interruption partie du Conseil d’administration de notre Société. Il remplit tour 4 tour les fonetions de Président, de Vice-Président, de Bibliothécaire, de membre de la commission de surveillance des collections, etc., avec un méme zele, une méme exactitude. Son activité était inlassable ; malgré son grand age, il continuait toujours, sans fatigue apparente, ses études entomologiques ; et jusqu’a ses derniers jours il continua 4 soigner la clientele nom- breuse que lui avait attirée son expérience reconnue de Vart médical, Le D' Jacops réunit d’abord toutes espéces d’insectes, tout en restreignant son activité 4 notre faune belge. Mais peu & peu il limita ses recherehes aux Coléoptéres, aux Dipteres et aux Hyme- noptéres, dont il forma des collections fort importantes. Ses groupes préférés furent toutefois les Diptéres et les Hyménopteres, et ce sont eux qui fournirent matiére a ses publications entomologiques, qui toutes, sauf une, parurent dans nos Annales ou nos Mémoires. Son premier travail, publié dans le tome 241 de nos Annales en 1878, traitait du genre Trigonalys, un genre fort peu connu d’Hyme- nopteres. Mais déja dans le tome 20 il avait mentionné diverses captures de Coléopteres, Diptéres, Hyménopteres, faites dans notre pays. Sur les Coléoptéres, le D* J.-C. JAcoss ne publia aucun travail spécial : il se contenta de signaler de temps 4 autre quelques cap- tures intéressantes ou de décrire une anomalie. Les Hyménopteéres firent Vobjet de plusieurs publications : cap- tures indigenes, anomalies, listes fauniques. Outre le travail sur le genre Trigonalys indiqué ci-dessus, mentionnons Vénumération critique des Tenthrédines, Céphides et Siricides des environs de Bruxelles, parue dans le tome 28 de nos Annales, puis trois contri- butions au catalogue des Ichneumonides de Belgique, traitant des Tryphonides, des Pimplides, et des Ophionides (les deux premiéres en collaboration avec le regretté D' TosQuiINET) et publiées respec- tivement dans les tomes 34, 41 et 47; enfin le catalogue de nos i niet _ ye! = , - _- i, Fa F ‘ 3 ’ ’ . % __ Apides, inséré dans le tome 48. Dans ces diverses publications nous trouvons souvent des données critiques sur les espéces étudiées fou des descriptions de formes peu communes ou présumées nouvelles. Les Diptéres furent spécialement étudiés par le D™ Jacops. En diverses circonstances il mentionna des espéces intéressantes pour notre faune Dans le tome 21 parut une note sur les mceurs de quel- _—s« ques espéces; puis vinrent quelques études sur les larves parasites dans le corps de homme (dont l’une fut traduite en anglais et _ reproduite dans une revue spéciale londonienne) et, sur des anoma- lies. Dans le tome 44 notre collégue publia les diagnoses sommaires de quelques Diptéres nouveaux des régions antarctiques, rapportés _ par l’expédition de la Belgica. Dans ce méme volume parut la pre- -miére partie d’un catalogue des Dipteres de la Belgique, basé sur Bets collections étudiées par lui : cette premiére partie traitait les _ Muscides. Dans le tome 45 parurent les Syrphides, dans le tome 47 les Tipulides, Culicides, Psychodides. -—s A ces divers travaux parus dans nos Annales s’ajoutent quelques _ communications sur d’autres groupes : Lépidoptéres, Hémipteres, _ Arachnides, et diverses notes d’ordre général. En outre, dans le tome 41, parut une notice sur un Champignon (Stilbism Buqueti) -développé sur une Vespa germanica. . Dans les Résultats du voyage de la « Belgica » parurent Van _ dernier, 4 nouveau, les descriptions des Dipteres nouveaux recueillis _ par Vexpédition. - Crest dans notre Mémoire jubilaire (vol. XII), paru il y a deux ans, que se trouve le dernier travail rédigé par le D* Jacops : la sixiéme oe partie de son Catalogue des Dipteres belges, traitant diverses familles. Notre regretté collégue se préparait 4 nous communiquer = la suite de ce premier catalogue de nos Dipteres indigenes lorsque la mort l’a surpris, 4 lage de 86 ans. 4 P= ; aM Ce fut pour tous ceux qui connaissaient notre confrére un véri- _ table coup de foudre que d’apprendre sa mort si inattendue... Pew 4 de jours ayant la catastro phe il assistait 4 notre assemblée générale _ annuelle, nous dominant de sa haute taille, et rien n’eut fait prévoir la perte que nous allions si inopinement faire ! ~ Malgré ses 86 ans le D* J.-C. Jacops était admirable de verdeur, - nullement courbé par les années, dune carrure large et forte, et — bien peu de ses collegues se doutaient de son 4ge reel. _ Avec une assiduité remarquable, et que plus d’un parmi nos jeunes collégues pourrait se donner comme exemple, le D’ Jacoss — assistait a Ja plupart de nos réunions, manifestant toujours un meme intérét pour les communications, pour les questions soule- 4 vées, et souvent aussi prenant part aux discussions en signalant l’un ou Vautre insecte intéressant de sa collection. Mais la se bornaient pour ainsi dire nos relations avec lui : éleve de WESMAEL, il-semble avoir hérité de son caractére un peu solitaire. Et lorsqu’en me dési- gnant pour rédiger la notice biographique destinée 4 rappeler dans nos Annales le souvenir de notre regretté collegue, vous cruites ne pouvoir faire meilleur choix, yous fites erreur, permettez-moi de vous le dire, et cela excusera peut-étre le peu de détails que vous trouverez dans cette notice : le D' Jacops et moi nous fimes, il est yrai, connaissance il y a plus d’un demi-siécle, lors de la fondation de notre Société, en 1855; mais au cours de ces cinquante années nous n’etimes pour ainsi dire d’autres rapports que ceux concernant la Société Entomologique; nos sujets d’étude étant tout différents, nous n’etimes guére de ces relations qui s’établissent si prompte- ment sur le terrain de chasse. Seul peut-étre parmi ses collegues en entomologie, son ami, notre regretté président, le D™ TosguinEeT, connut plus particulié- rement le D™ Jacoss et fat en relations suivies avec lui. Les deux amis firent connaissance 4 |’Université de Bruxelles, ot. tous deux étudiaient la médecine et suivaient les mémes cours. Ils se per- dirent de vue en sortant de l'Université, et ce ne fut qu’en 1878 que se renouérent leurs relations. Chose curieuse, ce fut le premier tra- vail du D" Jacops, sur le genre Trigonalys, qui en fut occasion, comme nous Vapprend une lettre du D? TosQuinet (alors a Tournal) répondant & une demande de son ancien collegue de cours. C’est dalors que date cette amilié qui unit dorénavant les deux confréres et qui ne fut rompue que par la mort, en 1902, du D* Tos- QUINET, que le D' Jacops avait soigné durant sa derniére maladie avec un déyouement admirable. Les deux amis chassérent ensemble, étudiérent de commun leurs récoltes hyménoptérologiques, et comme je l’aidéja mentionné, nos Annales contiennent deux impor- tants mémoires sur les Ichneumonides signés de leurs deux noms: les catalogues raisonnés des Pimplides et des Tryphonides de Belgique. Formé a l’école de WESMAEL, le D* JAcoss garda toujours un culte pieux a la mémoire de son illustre maitre, et ce lui était une vraie consolation que de savoir la précieuse collection de celui-ci con- servée religieusement au Musée d’Histoire Naturelle de Bruxelles. Il Py étudiait souvent et plusieurs de ses travaux sont basés sur cette étude. Dans ’exemplaire de la biographie de WESMAEL par DE SELYs, que renfermait sa bibliothéque, le D’ JAcoBs avait inscrit en regard de la phrase écrite par DE SELYs (p. 235) « Il donna ses Braconides 4 M. HALIDAY », cette remarque: « Erreur: ils ont été retrouves au Musée par moi... » 5 Notre regretté collegue porta toujours un intérét intense a la Société Entomologique. Dans bien des circonstances sa sagesse et sa prudence, de méme que sa fermeté, nous furent dun grand secours et jamais l|’on ne faisait en vain appel a lui lorsqw il s’agis- sait de la prospérité de notre Société. Cette sollicitude se traduisit encore dans ses derniéres volontés, dans le yoeu maintes fois émis par lui de voir la Société Entomologique, déja propriétaire des col- lections de Purzeys, entrer en possession des Insectes qu’il avait rassembleés. Se conformant 4 ce vceu, le D' Ca JAcoss, son fils, nous a offert généreusement les collections formées par notre regretté collegue : Coléopteres, Dipteres, Hymeénoptéres. Ces collections, composées presque uniquement de specimens capturés en Belgique, ont, les deux derni@res spécialement, une grande importance pour l’étude de notre faune; elles ont servi de base a presque tous les travaux du D" Jacops. Le Musée d’Histoire Naturelle, auquel nous avions déja confié la collection de PurzeEys, a bien voulu accepter de veiller a la conservation de ces collections importantes. Elles constituent une addition importante 4 nos collections nationales, dans lesquelles elles seront intercalées, chaque spécimen portant une étiquette indiquant qu’il provient de la collection du D* JAcoss et qu’il appar- tient a notre Société. Voulant se conformer plus spécialement encore aux intentions de son pere, le D' Cu. JAcoBs nous a également offert la bibliotheque entomologique de notre collegue, fort riche en ouvrages sur les Diptéres et les Hyménopléres surtout. Ce don généreux représente une acquisition considérable pour notre bibliothéque, riche surtout en périodiques, et la liste en a paru dans le fascicule XIII de nos Annales pour 1907. En se conformant aussi généreusement aux désirs de son peéere, en offrant ses collections et sa bibliothéque 4 laSociété Entomologique, le D' Cu. JAcoss s’est acquis un titre spécial 4 notre reconnaissance. Qu’il me soit permis de l’en remercier encore ici au nom de notre Société et de l’assurer que le souvenir de son regretté pére restera toujours vivant parmi nous. Et le portrait du D" J.-Cu. Jacops, placé a coté de ceux de WESMAEL, de DE SELYS, de CANDEZE, dans la salle ot nous nous réunissons, rappellera 4 tous les traits d’un ami et d’un bienfaiteur de notre Sociéte. PSELAPHIDES NOUVEAUX DU CONGO des collections du Musée Royal d’Histoire naturelle de Bruxelles par A. Biaffray Octomicrus Waelbroecki n. sp. Elongatus, angustus, subparallelus et subdeplanatus, totus testaceo-rufus, breviter pubescens. Caput latitudine sua longius, antice attenuatum, antrorsum recte truncatum, fronte late medio impressa et utringque supra antennas leviter elevata, fovea magna triangulari posterius usque ad occipitem prolongata et utrinque, pone oculos, foveis duabus, temporibus subquadrato-rotundatis. Oculi magni, medio siti. Antennae sat crassae, articulis duobus primis majoribus, 3-9 moniliformibus, 9 leviter transverso, 10 majore, transverso, 11 breviter ovato, basi truncato, apice obtuse acuminato. Prothorax capite subaequalis, lateribus pone medium foveis duabus lateralibus leviter transversis emarginatus, sulco lon- gitudinali antice abbreviato, postice in foveolam desinente. Elytra latitudine sua longiora, humeris quadratis, lateribus subparal- lelis, basi bifoveata, stria dorsali nulla. Abdomen elytris multo lon- gius, segmentis dorsalibus 1-3 aequalibus, 4 majore; ventralibus 4 minuto, 2-4 aequalibus, 5 paulo majore, 2 6 minore, apice rotun- dato. Metasternum convexum. Pedes validi, femoribus parum incrassatis, tibiis extus leviter ampliatis. o. Segmentis ventralibus 4 medio deplanato, 6 lateribus tantum- modo conspicuo, 7 magno, rhomboidali, medio longitudinaliter, © tenuiter sulcato. Trochanteribus posticis, spina recta armatis. — Long. 41,00 mill. ‘Cette espéce nouvelle différe assez notablement des crassipes RAFFrR. de Zanzibar et stryx Reirr. de la Cote de VOr; il est un peu plus grand que crassipes, moins linéaire, les articles des antennes 3-7 ne sont pas transversaux, chez le ( le 7° segment ven- tral est aussi long que large au lieu d’étre transversal; il est au con- traire plus petit que stryx, les antennes un peu plus courtes et. la tete plus alloneée, il n’y a aucun vestige du sillon transversal obso- lete qui existe chez stryx et chez lequel le 7° segment ventral du est plus longuement en losange, avec les 2° et 3° impressionnés, enfin il différe des deux par Pépine des trochanters postérieurs assez longue, droite et fine. Loc, : Kinchassa (Waelbroeck). Zethopsus caviventris nov. sp. Oblongus, sat crassus, ferrugineus, nitidus, brevissime pubescens. Caput disperse ocellato punctatum, occipite maxime transverso, fere transversim carinato, postice valde retuso, medio longitudinaliter sulcato usque ad collum, tuberculo frontati, transversim ovato, basi constricto. Oculi mediocres, postice siti. Antennae validae, crassae, articulis 1° crasso, intus apice obsolete tuberculato, 2 magno, sphae- rico, 3-7 moniliformibus, leviter transversis, 8, 9 lenticularibus, 10 (ultimo) magno, breviter ovato, acuminato: Prothorax cordatus, antice sat abrupte attenuatus, latitudine maxima multo ante medium, disco ocellato-punctatus, lateribus laevis, foveis lateralibus validis, fovea altra discoidali magna, oblonga, fovea antebasali geminata, maxima, transversa. Elytra quadrata, juxta suturam et lateribus laevia, dorso longitudinaliter ocellato-punctata. Abdomen elytris longius, segmentis dorsalibus aequalibus, 1° fere toto transversim et profunde excavato, istae cavae margine posteriore medio tuberculata, 2° impresso inter duas carinulas plus quam mediam partem disci includentes. Metasternum disperse puncta- tum. Pedes sat crassi, tibiis pone medium extus incrassatis. Long. : 1,40 mill. Cette jolie espéce est tres voisine de major RAFFR. de Zanzibar par la répartition de sa ponctuation limitée, sur les élytres, 4 une bande longitudinale dorsale laissant lisses la région suturale et les cétés, mais cette ponctuation est plus fine que dans major; la téte est plus transversale, presque carénée en arriére, cette caréne est interrom- pue au milieu par un sillon qui se prolonge large et profond, en arriére, jusqu’au cou sur la partie déclive de occiput. Enfin, elle se distingue a premiére vue de toutes les espéces connues par la cavité basale du 1° segment dorsal qui, en coté, n’atteint pas tout a fait la marge latérale et, en arriere, va jusqu’au pres du bord postérieur qui se trouve reduit a un bourrelet, portant un petit tubercule au milieu et en dedans de la cavite. Loc, : Kinchassa (Waelbroeck). Zethinus nov. gen. Oblongus, subparallelus, parum convexus. Caput postice trans- versum ; fronte angusta tuberculum antennarium formante, utrinque superne fovea palpari parum profunda et extus genis haud limitata; temporibus brevibus. Oculi postice siti. Palpi maxillares inyisi, in fovea palpari absconditi. Antennae breves crassae, articulis novem constantes, articulis 1° magno, subcylindrico, 2° magno, suboyato, 3-5 multo minoribus, moniliformibus, 6 lenticulari, fere incon spicuo, clava magna, triarticulata, compacta et ovum formante, arti- 8 culis 7 et 8 transversis, 9 (ultimo) brevi, subconico. Prothorax cor- datus 5-foveatus. Elytra quadrata basi bifoveata, stria sutura valida, dorsali nulla. Abdomen elytris paulo longius, margine laterali valida, segmentis duobus primis inter se aequalibus, sequentibus minori- bus. Pedes breves. Ce nouveau genre, qui appartient a la tribu des Pyxzdicerin, est extrémement voisin des Zethopsus dont il a complétement le facies, mais les antennes n’ont que 9 articles au lieu de 10; les deux premiers sont tres grands, 3 a 5 bien plus petits, moniliformes, mais tres distincts, le 6°, au contraire, est réduit a une lame transversale accolée.au suivant et difficile & appercevoir, les 3 der- niers constituent ensemble une grosse massue ovoide si compacte quelle ne semble formée que par un seul article et quwil est fort dif- ficile de distinguer ces trois articles les uns des autres. La fossette palpaire située, comme chez les Zethopsus, a la face supérieure de la téte, consiste seulement en une dépression des joues, elle n’est pas fermée extérieurement; les palpes s’y replient comme dans tous ies genres de cette tribu et en raison du petit nombre d’échantillons et dans l’impossibilité d’en sacrifier pour des dissections, il a été impossible d’examiner cet organe. Le prothorax et les élytres sont comme dans le genre Zethopsus, mais l’abdomen est un peu diffe- rent. Les segments dorsaux 4 et 2 sont plus petits que les segments 3 et 4, 4 la face ventrale ce sont les segments 2 et 3 qui sont plus petits, le 4° est plus grand, le 5° tres étroit et le 6° transversal aussi grand que le 3°. Par ses antennes de neuf articles seulement, ce nouveau genre se rapprocherait davantage du genre Bythinoplectus qui est exclusive- ment américain, mais, dans ce dernier, les articles 3 a 8 des antennes sont semblables, moniliformes et la massue, également ovoide et de méme aspect, n’est composée que d’un seul article. Zethinus Severini n. sp. Nitidus, rufus, elytris dilutioribus, vix perspicue pubescens, capite prothoraceque punctatis, caeterum laevigatus. Tuberculo frontali simplice et subtiliter suleato, occipite transversim con- vexo. Oculi sat magni, sed parum prominuli. Antennarum arti- culo 1° valido, elongato, cylindrico, 2° ovato, magno, ultimis longe albido setosis, 7 el 8 transversis, ultimo conico. Prothorax capite haud latior, cordatus, foveis quinque, lateralibus validis, rotundatis, discoidali ovata, ante basim medio foveis duabus magnis et approximatis. Elytra subquadrata, humeris quadratis, basi foveis duabus quarum externa magna, accentiformi. Abdomen elytris paulo longius, segmentis duobus primis dorsalibus basi transver- sim impressis. — Long., 0,90 mill. a Je suis heureux de dédier ce curieux insecte 4 M. SEVERIN, conser- vateur au Musée Royal de Belgique, & l’amabilité duquel je suis redevable de la communication de ces intéressants Psélaphides provenant @une région d’ott on n’en connaissait pas encore. Batrisocenus bispina n. sp. Validus, convexus, totus rufus, parce pubescens. Caput latitu- dine sua paululum longius, parum convyexum; fronte medio depressa et anterius triangulari, utrinque supra antennas nodosa, postice transversim impressa; lateribus intus leviter arcuatis; vertice subdeplanato, inter oculos foveis duabus; infra carinula tenui media. Oculi validi et prominentes, postice siti. Antennae elongatae, articulis omnibus elongatis, clava triarticulata, parum conspicua. Prothorax latitudine sua longior, convexus, subhexago- nus, lateribus medio rotundatus, profunde trisulcatus, sulco me- diano postice abbreviato et utrinque tuberculo minuto, acuto, basi quadrifoveata. Elytra magna, convexa, lateribus rotundata, humeris obliquis, obtuse dentatis, basi bifoveata, stria dorsali ante apicem abbreviata. Abdomen elytris brevius, postice attenuatum; seg- mento primo basi transversim impresso, apice medio elevato et excayato, ista cava mediocri, triangulari, fundo basi minute fasci- culata et apice transversim lamellata. Metasternum transversim gibbosum, utrinque bituberculatum, postice declive et sulcatum., Abdominis segmento 5 ventrati minute bituberculato. Pedes validi, elongati, femoribus medio clavatis. o’. — Long. 2 mill. Par Varmature du premier segment dorsal, cette espece res- semble beaucoup 4 la tumorosus RAFFR., de Sumatra, mais elle est beaucoup plus grande et les articles des antennes sont plus allonges. - Loc : Kinchassa (Waelbroeck). Reichenbachia congolensis n. sp. Rufocastanea, pedibus antennisque rufotestaceis, istarum arti- culis tribus ultimis leviter infuscatis, brevissime et sublente pubes- cens. Caput latitudine sua longius, antice attenuatum, lateribus obliquis, foveis tribus subaequalibus, fronte medio leviter depla- nata. Oculi magni. Antennae mediocres, articulis duobus primis majoribus, 3, 4,5 latitudine sua plus quam duplo, 6 duplo, 7 vix dimidio longioribus, 8, 9, 10 subquadratis, 9 et 19 crescentibus, duobus ultimis in utroque sexu diversis. Prothorax latitudini aequi- longus, antice plus quam postice atlenuatus, lateribus medio rotun- datus, foveis lateralibus magnis a latere distantibus, mediana minuta, basi punctulata. Elytra basi attentiata, humeris obliquis 10 notatis, basi trifoveata, stria dorsali leviter sinuata et fere ad apicem prolongata. Segmenti primi dorsalis carinulis valde divergentibus, basi quintam partem disci includentibus et quartam attingentibus. Metasternum vix impressum. Pedes simplices. — Long. 1,70 mill. o- Antennarum articulis, 8 minus quadrato, fere transverso, 9 latiore, fere transverso, 10 fere duplo majore, subquadrato, extus leviter obliquo, 144 magno, elongato, quatuor praecedentes longi- tudine aequante, basi truncato, supra convexo,. infra impresso, apice acuminato; articulis tribus ultimis magis infuscatis et setis brevissimis, albidis vestitis. ©. Antennarum articulis intermediis paululum_ brevioribus, ultimis simplicibus et minus infuscatis, 8, 9, 10 quadratis, 9-10 crescentibus, 14 breviter ovato, basi truncato, extus magis rotun- dato, apice acuminato. Loc. : Kinchassa (Waelbroeck). Cette espéce est extrémement voisine de clavicornis RAFFR., de Zanzibar, mais chez cette derniére les articles 9, 10, 11 ne sont pas rembrunis, 8 et 9 sont transversaux et un peu dentés en dedans, 10 est proportionnellement plus gros, plus carré, 11 avec un bour- relet basal formant dent. Reichenbachia bomensis n. sp. Rufocastanea, antennis pedibusque rufotestaceis, breviter, sublente sed densius albido pubescens Caput latitudine sua longius, antice attenuatum, lateribus obliquis, foveis tribus aequalibus, fronte medio parum deplanata, utrinque supra antennas nodosa. Oculi magni. Antennae breves, crassae, articulis duobus primis mayjoribus. 2 subcylindrico, 3 obconico, latitudine sua paulo longiore, 4 obco- nico, paulo breviore, 5 paululum crassiore, tertium longitudine aequante, 6 quartum aequante, 7 quadratum, 8 breviore et trans- verso, 9 majore, transverso, 10 adhuc majore et magis transverso, ambobus intus leviter productis, 11 magno, breviter ovato, basi truncato, extus medio subangulatim rotundato, apice leviter obli- quo et obtuse acuminato. Prothorax latitudini aequilongus, con- vexus, antice multo plus quam postice attenuatus, lateribus medio parum rotundatus, foveis tribus quarum lateralibus validis, a latere parum distantibus, mediana punctiformi, basi vix punctulata. Klytra basi paululum attenuata, humeris leviter obliquis et parum notatis, basi trifoveata, stria dorsali fere integra et intus ad apicem incurva. Segmenti primi dorsalis carinulis validis subparallelis, paulo minus quam tertiam partem disci includentes et fere dimi- diam attingentes. Metasternum cordatum, concayum. Segmento ultimo yentrali obsolete impresso. Pedes validi, femoribus clavatis, 44 pedium intermediorum trochanteribus basi minute sed acute den- tatis, femoribus infra medio tuberculatis et tibiis apice calcare valido, obliquo armatis, tibiis posticis leviter incurvis et ad apicem incrassatis. iis 27 intermediae supra in margine interno spinula apicali etiam instruc- tae. Tibiae posticae supra utrinque 7-8 spinosae, spinis nigri- cantibus. _Segmentum abdominale dorsale ultimum -¥ deflexum, interdum in medio plus minusve concavum, apice anguste inciso et lobis spinas duas approximatas verticaliter sursum incurvas, dimidio apicali nigras, efficientibus. Cerci of subundulati. Lamina subgeni- talis co’ transversa, apice obtuse perparum triangulater producto, ibique truncata et in medio leviter sinuata, stylis longis instructa. Lamina subgenitalis 2 obtuse subtriangularis, apice obtuse trun- cato et in medio interdum sinuato, nunquam tamen inciso. Ovipo- sitor modice longus, subnitidus, sat robustus, distincte sed modice incurvus, apice attenuato sed non acuto, utrinque impressione parva laterali praedito : of 2 Longitudo corporis . . . mill. 28,6—32,5 34 —37 » PLONOLES Sa. -. =. » 6—6,5 6,7— 7 » elytrorum . . » 30,3—37 36,4—42,6 » femorum posticorum » 15,8—16,8 15,8—19 » Ovipositoris .. » - 14 —17 Gli esemplari da me esaminati sono del Kamerun, e furono rac- coltia Mukonje Farm da R. RHODE. Aingrazio il prof. Herne. FiscHer del Museo di Stuttgart, al quale mi rivolsi pregandolo di voler esaminare il tipo di BRUNNER della Gryllacris africana, che si conserva appunto in quel Museo, e di verificare se esso presenta certi parlicolari caratteri non completa- mente descritti dall’ autore. Il prof Fiscuer gentilmente si incaricd di questo esame e solle-— citamente mi rispondeva : « Die Beschreibung die sie mir vom <¥ von Gryllacris africana mittheilten, genau mil unsrem Typusiibereinstimmt. Die 3 Stirnflec- ken sind nur schwach sichtbar und die kleinen schwarzen Spitzen an Abdominalsegment sind hackenformig aufwarts gekrimmt. » 5. — Gryllacris spec. ? ? An Gryllacris brahmina PicTer et SAUSSURE 1893. De quelques orth, nowv. (Mittheil. Schweiz. Entomol. Gesellsch. Schaff- hausen, 8 Band, pag. 306, Tab. I, fig 9). Gryllacris brahmina KirBy 1906, A synon. Catal. of Orthopt., vol. If London, pag 142. Riferirei forse a questa specie un unico esemplare 2, del Museo di Bruxelles, il quale potrebbe anche considerarsi come tipo di una Specie nuova, e si puo descrivere come segue : 28 ©. Statura, forma, colore, circiter ut in Gr. africana Br., a qua differt praecipue propter laminam subgenitalem 9 rotundatam, fere 3/4 circuli efficientem, apice usque fere ad centrum acute inciso. Color corporis pallidior, geniculis posticis obsolete fuscioribus. Elytra fere hyalina, venis omnibus et venulis campi postici (super in quiete) pallidis, venulis campi antici, interradiali et radiali (inferi in quiete) fuscescentibus. Macula flava frontalis circularis, haud major quam maculae verticis ovales. Pedes parum magis eyo- luti. Ovipositor sensim sed parum curyatus, in specimine unico a me viso fere verticaliter erectus. Longitudo:.corporis Le, 2 ‘cml 285 » PEON OLIN eh eee es » 6, | » Cl VtROrUiMn a2 ote ee » 36 » femorum posticorum. . » 16,2 » OVIPOSILOVIS,. 9 ah ee » 16 Habitat : Specimen unicum R. Musaei Hist. Natur. Bruxellensis, in localitate africana Libengei, Ubanghi, 22-6-1900, a LeBouTTE col lectum. La Gryllacris brahmima PicTeT et SAUSSURE é descritta da questi autori come proveniente dall’ India orientale Perd anche riguardo a questa specie il KirBy nel suo catalogo esprime nello stesso modo i suoi dubbi sulla patria assegnatale dai detti antori cosi come lo esprime per la Gryllacris Picteti Kirpy (-atriceps Pict. et SAUSS.) e per qualche altra specie egualmente da essi descritta. Infatti nel catalogo di Krrpy si legge a fianco del nome della Gr. brahmina : India (?). E potrebbe pur darsi che come la Gr. Picteti anche la Gr. brah- mina fossa africana. Certo dallo studio della descrizione datane dagli autori essa risulta affinissima alla Gr. africina BRUNN. e quasi identica, apparendone diversa solo per la lamina sottogenitale della & incisa all’ apice,e i cul orli sono indicati come nerastri. Quest’ ultimo carattere di colorazione non si verifica nell’ esem- plare del Museo di Bruxelles, mentre poi PicrET e SAUSSURE non parlano della diversa colorazione delle piccole vene delle elitre, le quali sono in massima parte pallide come le vene principali mentre fra le vene radiali e fra queste e il margine anteriore (inferiore nel riposo) le vene minori sono bruno-nericcie. Pertanto credo conveniente lasciare in sOspeso la determina- zione di questa Q. Ter 29 6. — Gryllacris submutica BRuUNNER. Q. — Gryllacris submutica BRUNNER VON WATTENWYL 18838, Monogr. der Gryllacriden (Verhandl. K. K. Zool. Botan. Gesellsch. Wien, 38 Band, pag. 366). Gryllacris submutica KirBy 1906, A Synon. Catal. of Ortho- ptera, vol. Il, London, pag. 148. Nelle collezioni del R. Museo di Storia Naturale di Bruxelles esis- tono un (j ed una riferibili a questa specie. Siccome la descrizione di BRUNNER, molto breve, fu fatta solo sopra un esemplare 9, e siccome gli esemplari da me esaminati presentano qualche leggera differenza, credo utile il descriverli abbastanza diffusamente : dO, 2. — Statura minore; collore pallide ferrugineo-stramineo, uniformi, facie tantum maculis ocellaribus flavidis tribus solito modo dispositis, quarum duo angustae, in lateribus fastigii verticis, teria ovata, majore, in medio partis superae frontis. Haec maculae in specimine 2 perparum distinctae. Corpus graciliusculum, modice elongatum, modice compressum. Caput pronoto perparum latius, ab antico visum ovale. Fastigium verticis articulo primo antennarum parum latius, superne rotunda- tum, antice depressiusculum, lateribus fere carinatis, supra inter- dum (in Q) levissime obscurius. Clypeus interdum (in = <.. mill. 146 15,2 » PLOMOG aes <2 am, *s » 3 3,1 30 Longitudo elytrorum. . . . mull. 22 22 » femorum posticorum » 8,8 9 » DVIDOSILONIS ter, sce » — 18 Questa specie, insieme colle altre piccole specie vicine costituenti VPultimo gruppo di Gryllacris, stabilito da BRUNNER nella sua Mono- grafia, ed alle quali va pure unita la Gryllacris eximia KARSCH 1892 (1), potra probabilmente, in un desiderabile smembramento dell’ ormai vastissimo genere Gryllacris, costituire un genere 0 sot- togenere particolare, fra i cui caratteri andranno ricordati lo scarso numero delle spine alle tibie anteriori e la gracilita e lunghezza dell’ ovopositore. (1) F. Karscu. Uebers. der von Preuss auf dey Barombi-Station in Kamerun gesamm. Lo-ustodesn, (Berlin. Entom Zeitschr. 36. Band, 1892, pag. 339-340.) PHASGONOURIDA AFRICANE del R. Museo di Storia Naturale di Bruxelles pel D' Achille Griffini (R. Istituto teenico di Genova, Italia) S OSSERVAZIONJ SUL GENERE STIZOSCEPA \arscu. Ho gia reso conto in un mio precedente studio dei Grillacridi africani contenuti nelle collezioni di Phasgonouride inviatemi in esame dal R. Museo di Storia Naturale di Bruxelles. Nella presente nota prendo in considerazione alcune Pseudofillidi interessanti, riservandomi di pubblicare pit: tardi il catalogo ragio- nato delle Pseudofillidi africane comprese in quelle collezioni. Ii genere Sfizoscepa fu stabilito nel 1896 da KARsSCcH nel suo lavoro: Neue Orthopteren aus tropischen Afrika (Stettiner Entom. Zeitung, 57 Jhg., pag. 350-351), e fu stabilito per una unica nuova specie del Kamerun, che lo stesso KARSCcH descrisse e figurd col nome di Stizoscepa basinotata (op. cit., 1896, pag. 351-352, fig. 43). Questa specie pare non sia pili stata osservata da altri autori ; infatti non la trovo ricordata né da SsOsTEDT, né da BRUNN, né da BoLivAr, nei loro layori, posteriori a quello di KARSCH, sopra Ortotteri africani. -- Neppure ho potuto citarla io, nel mio studio sugli Ortotteri raccolti nell’ Africa occidentale dal compianto FEA, non essendovi tale specie rappresentata da alcun esemplare. Anche il Krrpy nel suo Catalogo degh Ortotteri si limita a ricor- dare pel genere Stizoscepa la sola specie tipica di KARSCH. Nelle collezioni del R. Museo di Storia Naturale di Bruxelles osservo cinque Pseudofillidi riferibili al genere Stizoscepa, tutte provenienti dal Kamerun e dalla stessa localita Mukonje Farm, ove furono raccolti dal sig. R. ROHDE. Dei detti cinque esemplari, tre (2 (7 e 1 Q) spettano certamente alla St. basinotata KarscH, mentre gli altri due (1 ¢/e 1 Q) spettano ad una nuova specie molto facilmente distinguibile, che qui descrivero. Osservo intanto che KArscH ha omesso nella diagnosi del genere un carattere importante, presentato dalla lamina sottogenitale dei <, che si potrebbe esprimere cost : « Lamina subgenitalis cf postice appendice. longa, petiolata, incurya, apice modice dilatata, ibique profunde et acute incisa, lobis lanceolatis, praedita. » 32 Inoltre da quella diagnosi generica vanno tolti i caratteri indicati da KArscH nel seguente modo: « Elytra in medio latissima... ramo radiali longius ante medium elytri emisso. Alae elytra superantes. » Questi caratteri infatti sono proprii solo della specie da lui descritta, ma non si verificano nella nuova specie. La distinzione fra le due specie puod farsi, secondo gli esemplari suddetti del R. Museo di Bruxelles, nel suguente modo : 1. Stizoscepa basinotata Karsch. — Elytra elongata, abdomen multo superantia(in 9 etiam apicem ovipositoris optime superantia), in medio latissima, ramo radiali ante medium elytri emisso ; elytrorum longitudo quadruplam elytrorum latitudinem et femorum posticorum 2 1/2 longitudinem superans. Alae elytris longiores. Occiput non carinulatum. Pronoti sulei duo typici ambo aequaliter expressi et magis approximati. Appendix elongata postica lamine subgenitalis ¢/ longe petiolata, petiolo quam dilatationem apicalem longiore. Elytra in utroque sexu prope basim, inter venam radialem posteriorem et venam ulnarem anteriorem macula rotundata nigra (in ¢f multo majore quam in Y) punctis callosis vel reticulo colore pallido ornata. ei g Longit. corporis(sineappendice subgenitali) mill. 28 —31,5 35 » PLONGU ote tecet cle coe ee 4,7— 5 6,1 » elVirOruMias.) aes Be eae J03,I—99,8 45,4 Latitudo.wmaxima ely trocwm:.> ose van eee 7,5— 7,7 10,9 Longitudo partis alae prominentis . . . . 2,9 3 » feMOrUI POStICORWM sk" s1 eerie. 12 —12,3 15,4 » appendicis subsenitalis. . 7... 41— 4,5 — » OV UP OSTLOURS fo Mien 5 glee tant Moceee tear — 16,2 (2 ¥ et 1 9 — Mukonje Farm, Kamerun |[coll. RoHpE)). 2. Stizoscepa Severini n. sp. — Elytra minus elongata et magis lata, abdomen modice superantia (in Q apicem ovipositoris non attingentia), pone medium latissima, ramo radiali parum pone medium elytri emisso ; elytrorum longitudo quadruplam elytrorum latitudinem et femorum posticoram 2 1/2 longitudinem. non attingens. Alae elytra non superantes. Occiput antice longitudina- liter carinulatum. Pronoti sulci duo typici minus approximati, quorum anticus minus expressus. Appendix elongata postica laminae subgenitalis ~~ modice petiolata, petiolo quam dilatationem apicalem breviore. Elytra 2 immaculata ; elytra ¢ prope basim, inter venam radialem posteriorem et yenam ulnarem anteriorem puncto parvo sed toto nigro ornata. oS e Longitudo corporis (sine appendice subgenitali) mill. 23,8 31 » | DUA OUNO UI: CEs oem Re Se SS ne ares eet anaes 6,5 » Gly LROROUY eatin ean vace nan 6A ecb tt OB Mal BAS WaAriuao: Miaka elyiOrUmM, cere. fs eee 6 a s, 6,5- "410 EOweudOcemorum, POSUCOrUMss se. ee 1 15 » SU PeMGIeIS suUaeMitalis: ot a eo cae eS — » OVUDOSULOLIS 5 \socus te. Auer Ae he oti ea ok 15,5 (1 of et 1 9 — Mukonje Farm. Kamerun [coll. Roupe)). Descrizione della nuova specie : Oo, 2. — Corpus statura submodica (’ quam Q minor), modice elongatum, compressiusculum ; viridi-flayum, vitta haud bene limitata aurantiaca per medium-occipitis supra carinam longitudi- nalem pronoti perducta et deinde per marginem posticum (superum in quiete) elytri sinistri parum continuata, ornatum ; lobis laterali- bus pronoti margine antico infero necnon elytris margine antico basali anguste aurantiaco marginatis. Caput sat parvum, fronte valde reclinata, depressiuscula, nitida. Scrobes antennarum elevati, intus contigui, subtus parum tubercu- lati. Fastigium verticis angustum, conicum, scrobes antennarum sensim superans, apice compresso, prominulo. Oculi globosi. Articulus primus antennarum majusculus, superne denticulo nigro praeditus ; antennae, palpi, mandibulae, labrum, clypeus, cum reliquo capite unicolora, viridi-flava. Occiput etiam viridi-flavum, sed linea vittaeformi aurantiaca longitudinaliter ornatum: occipitis pars antica longitudinaliter carinulata. Pronotum dorso medio carina longitudinali aurantiaca instructo, sub lente minute rugulosa, a sulcis duobus typicis tantum anguste intersecta, quorum postico perparum ante medium dorsi pronoti posito, carina antice et postice etiam prominula; margo anticus et posticus pronoti ideoque subangulati. Lobi laterales perparum adpressi, oblique descendentes, quamobrem pronotum est late tectiforme. Margo inferus loborum lateralium limbatus, angulis nullis, antice et postice oblique truncatus, inferius in medio obtuse rotundato-subangulatus. Sulci typici in lobis lateralibus etiam expressi, tamen primus quam secundus multo minus. Lobi laterales carinulam aurantiacam rugiformem obliquam posterius descenden- tem praebent, anticé et postice abbrevialam, et in medio a spatio inter sulcos typicos sito late interruptam, ideoque in tuberculos duos elongatos rugiformes solutam. Prosternum inerme. Mesosternum et metasternum transversa, fere rectangularia, planiuscula, marginata, foveolis marginibus lateralibus approximatis. MEMOIRES DE LA SOC. ENTOM. DE BELGIQUE, T. XV, 12 111 1908. 3 S 34 Elytra ovato-elliptica, pone medium latissima, margine antfico apicem versus magis rotundato, angulo basali antico minus quam in St. basinotata expresso, ramo radiali pone medium elytri oriente, et uli in Sf. basinotata a yena ulnari anteriori aeque late quam a vena radiali posteriori separato, areolis eum circumdantibus sub- quadratis. Elytra o prope basim, inter venam radialem posteriorem et venam ulnarem anteriorem, puncto toto nigerrimo ornata. Alae ab elytris totae obtectae. . Pedes modici, unicolores. Femora compressiuscula, superne plus minusve carinulata, subtus femora antica margine interno, interme- dia et postica margine externo, sub lente, denticulis minimis prae- cipue apicem versus serrulata, denticulis anticorum fere nullis, inconspicuis, intermediorum circiter 5, posticorum circiter 9. Tibiae anticae utrinque foramine conchato instructae, prisma- ticae, parum compressae, supra subtusque inermes: tibiae inter- mediae etiam fere inermes, compressae, tantum sub lente fortiore spinula quadum perminima praeditae ; tibiae posticae spinulis quibusdam minimis praeditae. Appendix laminae subgenitalis o petiolo multo breviore quam dilatatione elongata apicali. (Haec dilatatio forte etiam in hance speciem est fissa etin lobos duos lanceolatos ut in of St. basinotatae divisa, sed in unico typo o' a me viso divisio non est facile conspi- cienda.) Lamina subgenitalis 2 parva, bilobata. Ovipositor modicus, nitidus, compressus, Margine superiore parum incuryo, margine infero sat curvato, apice apicem elytrorum superante, basi et disco ferrugineis, marginibus et apice late nigro-castaneis. Habitat: Kamerun. Typi: 1 po et 1 Q (R. Musaei Historiae Naturalis Bruxellensis), a D? R. Rowvde ad Mukonje Farm collecti. Speciem hance optime distinguendam dedico D° G. SEVERIN, claro entomologo, collectionum insectorum R. Musaei Bruxellensis conservatori diligenti. 3 Genova, 3 Gennaio 1908. ¥ =" tie ve 4 PHASGONOURIDA AFRICANE del R. Museo di Storia Naturale di Bruxelles pel D’ Achille Griffini (R. Istituto tecnico di Genova, Italia) 8° HETRODID.AL, MECOPODIDAL, PSEUDOPHYLLIDA& Nel primo mio studio precedente ho completamente trattato i Grillacridi, tutti interessantissimi. Nel secondo ho preso in esame il genere Sfizoscepa Karsch, appartenente alle Pseudofillidi, del quale si conosceva finora una sola specie, ed ho ridescritta questa, dando in pari tempo la descrizione di una nuova specie congenere. Nel presente lavoro tratto completamente eli Hetrodidi, le Meco- podidi e le Pseudofillidi tutte, contenute nelle collezioni comunica- temi dal R. Museo di Bruxelles. Le prime due di tali famiglie non hanno dato alcuna specie nuova, perdO a proposito del Corycus Karschi fra le Mecopodidi, ho potuto con questo ricco materiale stabilire la giusta sinonimia col Corycus praemorsus. La famiglia delle Pseudofillidi, che gia aveva data come nuova specie la Stizoscepa Severini, ha offerto ancora un numero ragguar- devole di altre nuove specie e varieta, nonché esemplari di specie imperfettamente note, che ho creduto bene di descrivere. Colgo ancora Voccasione per rimgraziare la Direzione del Civico Museo di Storia Naturale di Genova, la quale ha messo a mia dispo- sizione, colla solita benevolenza e liberalita le opere necessarie per lo studio di queste importanti collazioni. Genova, 14 Gennaio 1908. Fam@. HETRODIDAD 1. — Enyaliopsis Petersi ScHaum. Enyaliopsis Peterst Giauto-Tos, 1907, Ortott. africant (BOLL. Mus. Zoou. ANAT. Comp. TORINO, vol. XXII, n° 563) pag. 21. 1 9. — Haut-Congo (G. Horon). 1 J. — Lac Moero, Tanganika (J. NEYNENS). Il ©, per le minori dimensioni e per qualche altro carattere- 36 potrebbe riferirsi alla subsp. obuncus Bo.ty. (GtGLtIo-Tos, op. cit., 1907, pag. 21). 2. — Cosmoderus maculatus Kirsy. 1 7. — Boyenghé, Ikelemba (MOREELS). 1 9. — Loagna (Lucas). 1 larva. — Lukungu (CH. HAAs); 4 larva. — Bas-Congo (D" A. JULLIEN, 1900). 3. — Cosmoderus femoralis SJésrepr 1901. 1 J. — Mukonje Farm, Kamerun (RouDE). Questo < corrisponde abbastanza bene alla descrizione di SsOsTEDT, perOd ha qualche minuta spina sui femori anteriori. Credo poi che si possano trovare tutti i passaggi fra questa specie e la seguente. 4, — Cosmoderus erinaceus Fairm. Cosmoderus erinaceus A. GRIFFINI, 1906, Ortott. racc. da Fea nel- VAfrica occedent. 1. (ANNALI MusEO Civ. Srorta Nat. GE- NOVA, Ser. 3, vol. II [XLII]), pag. 362 (cum synon.) 1 J et 29. — Congo (G. Horon). 2 J et 1 9. — Beni-Bendi, Sankura (L. CLOETENs, 1/95.) 1 J et 2 9. — Kinchassa (WAELBROECK, 1899). 4 et 3 9. — Mukonje Farm, Kamerun (ROHDE). 1 ©. — Haute Maringa (L. MAtreEssE, 1894-96). 3 9. — Libengei, Ubanghe (LEBourreE, 1900). 1 9. — Stanley Falls (MALFEYT). 1 9. -— Kassongo a Stanley Falls (Rom). 1 9. — Basoko. Fama, MECOPODIDA® 1. — Leproscirtus granulosus Karsci. 1 . — Congo (G. Horon). 3 et 6 GY. — Mukonje Farm, Kamerun (ROHDE). 2. —-- Apteroscirtus inalatus KArscu. 2 et 1 9. — Loagna (Lucas). 3. — Apteroscirtus denudatus Karscu. 2 et 3 9. — Mukonje Farm, Kamerun (ROHDE). 4. — Acridoxena hewaniana WuiITE. Acridoxena hewaniana A. GR-FFINI 1906, Ortott. racc. da Fea nel’ Africa occid., I° (ANN. Mus. Civ. GENOVA, ser. 3, 37 vol. H [XLII], pag. 376 (cum synon.). — Botivar 1906, Fasgon. de la Guinea espanola (Memor. R. Soc. Espan. Hist. Natur., Madrid, pag. 366, Lamina X). 1, 2 9 et 3larvae. — Mukonje Farm, Kamerun (Ronpe). 1 o. — Loagna (Lucas). 1 2. — Congo, Mayumbé (CaBRA),. 5. — Anoedopoda lamellata (LINN.) REDTENB. 41 9. — Bas-Congo (D’ A. JULLIEN, 1900), 1 9. — Léopoldville (CG. CLAVAREAU, 1899). 1 9. — La Lufu (C. CLAVAREAU, 1897). 6. — Anoedopoda erosa KaArscu. 2 9. — Mukonje Farm, Kamerun (Rope). 7. — Sthenaropoda preussiana Karscu. Macroscirtus preussianus KARSCH, REDTENB., 1892. Monogr. Uebers. der Mecopodiden (VERHANDL. K. K. Zoou. Bor. GESELLSCH. WieEN, XLII Band, pag. 217). 2 et 4 9. — Mukonje Farm, Kamerun (RoHDeE). 1 Jf et 1 2. — Lukula (E. WiLvErtH, 1900). 1 O. — Umangi (E. WILvErTH, 1896). I & sono sensibilmente pitt piccoli delle Q. I femori posteriori presentano sul margine esterno, un po’ prima dell’ apice, una pic- cola spina, in tutti gli esem»lari. Le tibie posteriori possono avere inferiormente fin 5 piccole spine, 8. — Euthypoda acutipennis Karscu. Macroscirtus acutipennis KARSCH, REDTENB., 1892. Monogr. Uebers. der Mecopodiden, op. cit., pag. 218. 2 9. —- Loagna (Lucas). 9. — Corycus Kraussi kirpy 1906. Corycus Jurinet KRAUSS, REDTENB., A. GRIFFINI, 1906; nec SAus- SURE (teste KIRBY). 5 ¢ et 5 9. — Mukonje Farm, Kamerun (RoHDE). 1 2 incompleta. — Mayumbe (D* JULLIEN). 10. — Corycus Karschi Krauss. 3. — Corycus Karschi Krauss, 1800, Das genus Corycus (ZOoLoG. JAURBUCHER, V Band, lena), pag. 355. Tab. 30, fig. 3, Q. — Corycus praemorsus KRAuss, 1890, ibidem, pag. 355-356, Tab. 30, fig. 4. In seguito allo studio del materiale contenuto nelle collezioni del 38 : R. Museo di Storia Naturale di Bruxelles io non esito a stabilire questa sinonimia. Il Curyeus Karschi fu descritto da Krauss su di un cj del Kame- run, ed il Cor. praemorsus fu descritto dallo stasso autore su di una ©, pure del Kamerun. Lo stesso KRAuss espresse il dubbio che la seconda sua specie non fosse altro che la 9 della prima, ma dato lo scarso materiale a sua disposizione et date le rimarchevoli differenze fra quel o e quella Q fu indotto a stabilire due specie separate. Ora, nelle collezioni comunicatemi dal R. Museo di Bruxelles io trovo 5 of et 4 Q tutti provenienti da Mukonje Farm, nel Kamerun, e raccolti da R. ROHDE; i 5 G sarebbero tutti Cor. Karschi e le 4 9 Cor. praemorsus, corrispondendo quelli molto bene alle descrizione ed alla figura date da Krauss della prima specie, e queste benissimo alla descrizione ed alla figura della seconda. Il fatto mi pare convincente. Il Cor. Karschi é il of del Cor. prae- morsus, di cui non si conoscono che &. Resta a discutersi l’unica 9 descritta e figurata de SsOsTEDT in Locustodeen aus Kamerun und Kongo (Bihang till K. Svenska Vet. Akad. Handlingar, Stockholm, Band 27, Afd. TV, n° 3, 1901), pag. 27, Tab. 3, fig. 3, e attribuita al Cor. Karscht. Questa 9 appare molto diversa, e il fatto dell’ essersi troyata in un vaso di collezione conservata con un ¢ che SsOsTepT classificO come Cor. Karschi é sempre meno convincente circa la sua determinazione come Q di questa specie, rispetto a quello testé da me ricordato, del trovarsi 4 © della forma Cor. praemorsus con 5 of di Cor. Karschi nelle collezioni del Museo di Bruxelles, tutti identicamente etichettati, raccolti nello stesso preciso luogo dal medesimo collezionista. Quindi io concludo che il Cor. praemorsus KRAUsS, noto per sole Q, come gia suppose l’autore della specie non @ altro che la ° del Cor. Karschi Krauss, descritto dall’ autore su soli o: e che la Q descritta e figurata da SsésTEDT come attribuibile al Cor. Karschi rappresenta una forma differente. Circa la suddetta sinonimia anche KARSCH si era espresso nel medesimo senso fin dal 14891, colle seguenti parole : « Corycus praemorsus Krauss diirfte ungeachtet auffallender » Abweichungen sich als das 2 des C. Karschi Krauss heraus- » stellen » (1). E pit: recentemente BOLIVAR scriveva pure : « El C. praemorsus KARSCcH puede muy bien ser la 2 del abruptus » 6 del Karschiit KRAUSS » (2). (1) Uebers. der von Preuss auf d. Barombi.-Stat. in Kamerun gesammelt. Locustodeen (BERLINER Env. Zerrscur., 36 Band, pag, 336.) (2) Fasgonurideos de la Guinea espahola (Memorias R. Soc; ESPANOLA DE Hist. Natur., Madrid, Tom. 1, pag. 367, 1906.) 39 Ma la sinonimia col C. abruptus (non trovato col C. Karsechi), non va ammessa. D’altronde la 9 del C. abruptus fu da me descritta nel 1906, raccolta dal compianto Fra col o di questa specie, a Fer- nando Po (A. GRIFFINI : Ortottert racc. da L. Fea nell’ Africa occi- dentale. I°, negli ANNALI Mus. Civ. Storia NATUR. GENOVA, ser. 3, vol. IT (XLII), 1906, pag. 379-380). Fam. PSEUDOPHYLLID-& 1@ Subfama : PskuDOPHYLLI. 1. — Mustius superbus SJésrepr 1901. Mustius Afzelit KARscH, BRUNNER, nec STAL (teste SJOSTEDT, 1901). Mustius superbus Ssostepr 1901, Locustod. aus Kamerun und Kongo (BIHANG TILL K. SVENSKA VET. AKAD. HANDLING., Band 27, Stockholm, Afd. IV, n. 3, p. 29. — A. GRIFFINI, 1906, Ortott. race. da FeanelV Africa occident., 1° ANNALI Mus Ciy-s STOR: (NAT. .GENOVA, Ser. 35 vol. Il ¢X LIT), p. 375. 6 oy et 6 9. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. Rope). 2 9. — Umangi (EK. WitvErti 1896). Queste due 9 sono un po in —cattivo stato, e la loro determinazione non é Cosi sicura. 41 9. — Boma Sundi (P. Roti). La determinazione di questa é anche pitt incerta, essendo immatura, alquanto guasta, e persino anomala, avendo il margine anteriore delle elitre stretto alla base, senza angolo basale prominente. Noto che il ramo radiale nelle 9 di questa specie sorge veramente nella quarta parte basale dell’ elitra come indica BRUNNER, mentre nei <¥ esso sorge molto dopo. 2. — Zahbalius lineolatus (STA) kirsy. Mataeus guineensis BoLiv. BRUNNER, 1895, Monogr. der Pseudo- phylliden, Wien, pag. 28, Tab. 1, fig. 2 (cum synon.). Zabalius quineensis BOLIVAR, 1906, Fasgonurideos de la Guinea Espanola. Memorias R. Soc. Esp. Hist. Nat., Madrid, Tomo I, pag. 355. Zubalius lineolatus (STAL), teste Krrpy, 1906. A synon. Catal. of Orthopt., vol. I], Pars I. London, pag. 291. 3 ¢ et 4 9. -- Mukonje Farm, Kamerun (coll. ROHDE). 3. — Zahalius apicalis Boiivar, 1886, nec BRUNNER. Q. — Mataeus latipennis KARSCH, 1891. Beitr. zur Systematik der 40 Pseudoph. Arfika’s. (BERLIN. ENTOM. ZerrscHR., Band 36, pag. 84). — BRUNNER, 1895, Monogr. d. Pseudophyll., op. cit., pag. 28. Zabalius apicalis BoLtvar, 1906. Fasgonur. de la Guinea Espai., op. cit., pag., 353. o. —(Adhuc non descriptus) : Foeminae similis sed more solito in hoc genere multo minor. Elytris minus latis; venulis campi analis obliquis ut in Q nigricantibus. Lamina subgenitali postice petiolo elongato apice longe bilaminato instructa. Cercis crassius- culis, subrectis, apice leviter incurvis, ibique unguiculo acuto, intus et sursum vergente armatis. Longitudo corporis (sine appendice subgenitali). . mill. 33,2 » PROMOL en cares Hoh oko » 6,2 » ClVPOR RR 3 Pos, more Coes One » 42,7 Latitid ovelwtrorue, o25 Se ee eee eb ge » 10,2 Longitudo femorum anticorum . a elu ain Dicytuel mee » femorum posticorum .. Says oa. » 14 » appendicis subgenitalis . . . . . Dene 0) 1. Jet 29. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. RoHDE). 1. J et 1 9. — Popoecabacca (F. Loos). —La determinazione di questi due esemplari @ alquanto incerta, essendo essi in cattivo stato: il 6 ha i femori ornati di una incerta fascia longitudinale oscura. 1 9. — Luluabourg (P. JANssENs). — La determinazione di questo & ancora pit. incerta. Esso ha le elitre pit allungate, il ramo radiale sorgente pochissimo prima della meta delle elitre e le venule fra esso e la vena ulnare Meno numerose pili regolari, inclinate all’ indietro. 4. — Zabalius Bocagei Bo.ivar, 1890. . QO. — Mataeus Bocaget BRUNNER, 1895, Monogr. der Pseudophyll., op. cit., pag. 30-31. of. — (Adhue non descriptus) : Magnus, propter hoc genus, quia modice minor quam Q. Venulis campi analis concoloribus (in 9° parum infuscatis): pronoto ut in Q confecto et granulis parvis paucis nigris praedito, lobo postico sat anguste et dilute ad latera apicis brunnescente; femoribus, posticis ut in Q extus eburneis dilute cinereo-variis, intus cinereis. Lamina supraanali valde elon- gata. Lamina subgenitali petiolo postico longo praedita, apice sub- dilatato, lobis lanceolatis. Cit ae Longitudo corporis: = 45)% ee cee en ees 30 ey = » DLOMON se een eee » 1,6 052 AA onmegnvadorelvtrOriiM ce ye se ML 5B 70,5 Eautudovelytrortumyy ee Ree. Dralion 22 Longitudo femorum anticorum . . Vee Sore 10) » femorum posticorum. . . De AO A 2OrS » OQVAPOSMUOLISH cif hk a cite ee » — 18,5 1 oj. — Boma (LEBOUTTE). 1 9. — Luki, Mayumbé (ENGLEBERT). Osservo che il numero delle venule trasverse disposte fra il ramo radiale e la vena ulnare é in questi esemplari 9-10 e non 12; quindi avrei potuto per questo caratteri classificarli come Z. amplipennis Bouiv. (= aridus WALKER, teste KirBy). Ma le proporzioni del corpo e delle elitre, i piccoli e pochi granuli ert del pronoto, mi fanno propendere per la determinazione come Z. Bocaget. Certo anche questa specie per le venature trasverse tanto regolari delle elitre ricorda, come gia fece notare BRUNNER a pag. 31 della sua monogratfia, il Cratylus fenestratus STOLL, (BRUNNER, Monogr. Pseudophyll. Tab. 1, fig. 6), pero le venule poste da un lato e quelle poste dall’ altro del ramo radiale non sono tutte perfettamente in continuazione, ed osservo anzi delle variazioni a tale riguardo. L’elitra destra del ¢ ha la 1* e Je 3® vena bene in continuazione; la. sinistra ha invece la 1% e la 2a. L’elitra-destra della 9 ha la 44, la 2°, la 4° e la 6" hene in continuazione; la sinistra ha solamente la 5a, — Zabalius albifasciatus (Kanrscu). Mataeus albifasciatus KArscH, 1896, Newe Orthopt. aus dem tro- es Afrika, STETTINER ENTOM. ZEITUNG, 57 Band, pag. 347-348, (7, 9) 1 9. — Umangi (E. ann 1896). 6. — Opisthodicrus cochlearystylus karscu. Opisthodicrus cochlearistylus KArRScH, 1891, op. cit., BERL. ENT. ZEITSCHR., 36 Band, pag. 87, Tab. 2, fig. 4. — BRUNNER, cas Monogr. der Pseudoph., op. cit., pag. 32, Tab. 1, fig. 4 . — Mukonje Farm, Kamerun (ROHDE). 2a Subfam2 : PHYLLOMIMT. 7. — Stenampyx annulicornis Karscu. Stenampyx annulicornis mee ASO; FOpLs cits “DERI INT: ZEITSCHR., 36 Band, pag. 93, Tab. 2, fig. 7. — BRUNNER, 1905. Mon eur. dep eee Ulla.Op. -Clt., pagce10, Pab.LI, fig. 28 (Stemampyx) (oj, &). 42 7 et 5 9. — Mukonje Farm, Kamerun (RoHDE). Alcuni ¥ hanno la base delle elitre trasyersalmente olivacea. 8. — Stizoscepa basinotata Karscu. Stizoscepa basinotata KArscH, 1896, Newe Orth. aus d. trop. Afrika, STETTIN. ENTOM. ZEIT., op. cit., pag. 3o1, fig. 43. — A. GRIFFINI, 1908. Osservaz. sul genere Stizoscepa KARSCH. supra, pag. 2 Set 1 9. — Mukonje Farm, Kamerun (RouDE) (pro memoria). 9. — Stizoscepa Severini GRIFFINI. Stizoscepa Severint A. GRIFFINI, 1908, Osservaz. sul genere Sti- zoscepa KARSCH, supra, pag. 32. 1 oS et 1 9 (typi). — Mukonje Farm, Kamerun (RoHDE) (pro memoria). 410. — Lagarodes facetus Karscu. Q. — Lagarodes facetus KarscuH, 1891, op. cit., BERL. ENTOM. ZEITSCHR., Band 36, pag. 91, Tab. II, fig. 6. — BRUNNER, 1901, Monogr. der Pseudophyll., op. cit., pag. 72. — GRIFFINT, 1906. Ortott. raccolti nell Afr. occid., op. cit, pag. 373. 1 oS. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. (RoHDE). 11. — Semiophygas arescus karscu. Semiophygas arescus KArscH, 1896, Neue Orthopt. aus d. trop. Afrika, STETTINER ENT. ZEIT., op. cit., pag. 349, fig. 42. — GRIFFINI, 1906. Ortott. race. nell’ Afr. occidentale, I, op. cit., pag. 373. 4 J et 5 9. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. Rope). 12. — Semiophygas arescus var. binotatus GRIFFINI. Semiophygas binotatus GRIFFINI, 1906. Ortottert race. da L. Fea nel’ Africa occidentale, 1, ANN. Mus. Civ. GENOVA, ser. 3, vol. II (XLII), pag. 16-17 (9). 3 e 29. Mukonje Farm, Kamerun (coll. RoHDE). Questa varieta fu da me stabilita come specie, nel mio lavoro sopra citato, non senza incertezza, e sopra un solo esemplare del Museo Civico di Genova. Ora, V’esame dei numerosi esemplari sia della specie come della varieta, contenuti nelle collezioni del R. Museo di Storia Naturale di Bruxelles, mi porta a considerare il S. binotatus come yarieta del S. avescus; varieta pero abbastanza facilmente distinguibile. 43 34 Subfama : CYMATOMERE. 13. — Gymatomera argillata Kanrscu. Cymatomera argillata KARSCH 1891, op. cit., BERLIN. ENTom. ZEITSCHR , Band 36, pag. 98, tab. II, fig. 10 (9). — Brun- NER, 1895, Monogr. der Pseudoph., op. cit., pag. 85 (<7, 9). 1 get 1 9. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. Roupe). 1 2. — Libengei, Ubanghi (LEBoutTrE, 1900). Quest? ultima Q @ un po’ pitt piccola, colle elitre alquanto pit fittamente rugose e screziate. 14. — Cymatomera pallidipes Brunner. oO. — Cymatomera pallidipes BRUNNER, 1905, Monogr. der Pseu- doph. op. cit., pag. 84. Riferisco a questa specie 1 ~~ di Beni-Bendi, Sankuru (L. CLOETENS, 1/95), e 1 9 del Congo (G. Horton). La descrizione di BRUNNER mi sembra vada completata non solo colla descrizione della Q finora ignota, ma coll’ indicazione migliore di alcuni caratteri. Cosi la frase di BRUNNER: © Elytra amplissima, tuberculis rufescentibus rugosa, basi late albido maculata », mi pare deva essere meglio spiegata, per ben indicare la disposizione della larga fascia subbasale pallida delle elitre di questa specie. Descrivo dunque brevemente gli esemplari del R. Museo di Bruxelles : oO 2. — Testaceo-grisescens, elytris basi griseo-brunneis, dein latissime albidis, ibique_perparum variegatis, denique tertia parte apicali (<4) vel plus quam tertia parte apicali (Q) griseis, ibique ut basi tuberculis brunneis et rufescentibus varils. Frons nigra vel tantum macula nigra praedita. Antennae fusco et testaceo variae : occiput et pronotum griseo-testacea, fusco reti- culata vel irregulariter et parum distincte vittata. Margo anticus pronoti bituberculatus ; margo posticus in medo carinulato-tuber- culatus. Lobi deflexi trituberculati, tuberculis interdum in tuber- culis minoribus solutis Discus pronoti inaequalis, tuberculis late- ralibus bene conspicuis. Pectus ferrugineo-castaneus et castaneo transverse fasciatus. Abdomen castaneo-nigrum. Femora omnia testaceo-grisea, raro, irregulariter et indistincte fusco lineolata : antica et postica intus pallida : intermedia intus praecipue basi nigrata. Femora intermedia supra subtusque valde lobata. Tibiae anticae magna parte griseo brunnescentes : tibiae posticae apice griseo-brunnescentes. Cereél of apice incuryi. Lamina subgenitalis ¢/ castanea, apicem 4A versus testacea, acute et modice incisa, stylis parvis subdepressis instructa. Ovipositor rectus, latiusculus, apice acuminatus, basi et» disco testaceo-ferrugineus, apice late et marginibus nigro-piceus. Ch nh Lonertudo°cOrporis.s =... 22 oe a Olly 2p 33,0 » PROMO Ri sr es ee cee D002 ao » GLYIPOCEIMcy oA Sep ae) 30 49 Latitudo maxima elytrorum . . . » a3 16,4 Longitudo femorum anticorum ee) 6 8 » femorum posticorum . » 412 15 » OVIPOSILOLIS\ avo aie Tees) — 14,5 15. — Gymatomera Lameerei n. sp. 2. — Cymatomerae Brunneri BRANCSIK 1895 (Orthopt. quaedam nova africana et australica, JAHRESH. NATURWISS. VER. DES TRENCSE- NER COMITATES, 1894-95. pag. 257, tab. IX, fig. 2), et Cymat. hyper- boreae REHN 1901 (The Acrididae, Tettigonidae and Gryllidae coll. by Donaldson Smith in North EKast-Afrika, Proc. AcAD. NAT. Hrst. PHILADELPHIA, vol. LI, pag. 380) videtur proxima, tamen sequen- tibus notis distinguenda : Testacea, fusco-variegata : fronte maxima parte nigra nitida; occi- pite lineis undulatis nigris siznato; pronoto nigro-vittato, antice bituberculato, disco et lobis lateralibus tuberculatis, metazona lamina elevata fere semicirculari in medio praedita, haud crenulata; elytris griseo-albidis, distinctissime et crebre undique albo et nigro variegatis; alis venulis transversis anguste fusco-marginatis; abdo- mine supra et lateribus toto nigro-piceo, subtus cum sternis et cum lateribus internis femorum anticorum et posticorum testaceo pallido; pedibus testaceo nigroque variis; ovipositore recto, fere dimidio basali ferrugineo et plus quam dimidio apicali piceo. Honeitudo.corporisy Aveeno a eee ee UI » PPOUOETS ake ay eet cee 6,9 » ely trORUMOk yeaa eh eee ae) 48,8 Latitudo maxima elytrorum. eae 17 : Longitudo femorum anticorum °§. . » 7,6 » femorum posticorum . . » 13,5 » OVI POSLLOTIS ate ten ieee cre 14,1 Tlabitat. : Kassai. Typus : 1 Q (R. Musaei Hist. Natur. Bruxellensis). Frons impunetata, pallide testacea, sed a macula permagna nigra nitida, a fastigio frontis usque ad dimidium clypei extensa, optime delimitata, fere tota repleta. Haec macula lata, subovata, lateribus parum sinuatis, in medio utrinque rotundato- dilatata. In macula 45 rugulae duo verticales subtus angulatae rugulaque supera trans- versa conspiciuntur. Labrum testaceum, basi nigrum ; mandibulae testaceae basi fusco bilineatae; genae punctulis minimis, interdum seriatim verticaliter dispositis ornatae. Scrobes antennarum pallide testacei, subtus nigro maculati; articulus primus antennarum pal- lide testaceus, subtus basi nigro maculatus; articuli reliqui... (?). Carina postocularis nulla. Occiput griseo-testaceum, ut pars supera fastigii verticis punctulis nigris irroratum, necnon lineis nigris optime expressis utrinque 2, a lateribus baseos antennae usque ad pronotum extensis, forma irregulari. Post utrumque oculum etiam a margine laterali oculi usque ad lobum lateralem pronoti, lineae duo nigrae, optime signatae, irregulares, a ramusculis etiam nigris coniunctae, conspiciuntur. Fastigium verticis superne dimidio basali gibboso, dimidio apicali depresso et fere concavo, apice anguslis- sime sed profunde sulcato-inciso. Pronotum rugosum, valde inaequale, margine antico laevi, pro- ducto, sed in medio supra occiput truncato, ibique bituberculato et in medio, sub lente, tuberculo minimo instructo; deinde disco tuberculis modicis praeditum, in lateribus mesozonae utrinque modica elevatione fere semicirculari, in lateribus metazonae utrinque tuberculis duobus modicis, et denique carinula utrinque laterali arcuata submarginali. Metazona distincte ascendens. kle- vatio media longitudinalis metazonae fere semicircularis, antice sat rapide et abrupte humilior, ibique margine partim post summi- tatem levissime concavo, margine tamen toto integro, nec dentato neque crenulato. Margo posticus metazonae etiam totus integer, subrotundatus. . Lobi laterales tuberculis tribus modicis mediis alineatis, tuberculo submarginali antico, tuberculo anguli antici-inferi dentiforme, nec- non tuberculis 2-3 in margine infero hune sequentibus, praeditt. Color loborum lateralium testaceus. Color partis dorsalis distincte nigro-fuliginosus, vittaeformis, vitta in mesozona subconstricta, in metazona ampliata, ibique in punctis et lineolis soluta, undique etiam testaceo varia. Mesonotum, metanotum, pleurae, abdominis dorsum et latera nigro-picea, nitida; sterna et segmenta abdominis ventralia usque ad basim ovipositoris pallide testacea. Pedes pilosuli, breviusculi, latiusculi, lobati, pallide testacet, nigro distincte varii. Femora antica subtus tantum lobata; femora intermedia supra subtusque late lobata; femora postica subtus modice lobata. Tibiae anticae supra planiusculae, lateribus limbatis, in medio subconstrictae : tibiae intermediae extus lobatae, intus sublobatae sed apicem versus spinulosae : tibiae posticae sublobatae. Femora antica et postica intus testacea vel indistincte basi aut 46 apice tantum nigrata; femora intermedia intus infuscata. Femora omnia extus ad apicem nigra et a basi usque ad apicem longitudi- naliter nigro varia. Tibiae omnes paulo ante apicem et paulo post basim superne nigrae necnon punctis et lineolis nigris variae. Tarsorum articulus primus testaceus, secundus fere fuscus, tertius quartusque partim fusci et testacei. Elytra valde rugosa, pallide testacea, albo et nigro-fuliginoso crebre et distinctissime varia, venis venulisque maxima parte testa- ceis sed hinc illine albo vel testaceo vel nigro circumdatis ; campo antico (infero in quiete) praesertim ad venulas transversas subtiliter et crebre nigro ornato ; campo postico basi inter venam radialem et venam ulnarem et inter venam radialem et ramum radialem, spatiis albo-cretaceis, maculis irregularibus sat magnis nigris apposilis, ornato, deinde maculis, lineolis irregularibus sed sat regulariter dispositis, praedito, venulis interdum albo-cretaceo marginatis sed compluribus testaceo vel nigro irregulariter circumdatis. Alae hyalinae, paulo grisescentes, venulis anguste fusco circum- datis, apice et antice brunneo punctatae et fusco maculatae. Ima basis ovipositoris subtus nigra, dein basis tota ferruginea et plus quam dimidium apicale nigro-piceum, hoc colore subtus per fere totum marginem extenso. Margo superius minute crenulatus. Hance speciem pulchram dedico Prof. Auc. LAMEERE, Univer- sitatis Bruxellensis Rectori, zoologo praeclaro, et entomologiae cultori. 4a Subfama : PANTECPHYLI. 16. — Pantecphylus cerambycinus kK arscu. Pantecphylus cerambycinus Karscu, 1891, BrerRLiIner ENrom. Zetrscur., 36. Band, pag. 100, tab. 3, fig. 11. — BRUNNER 1895, Monogr. der Pseudoph., op. cit., pag. 98, tab. LV, fig. 44. (¢, Q). Parecchi esemplari di questa strana specie : 1 J et 1 9. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. Roupe). 1 J. — Lado (CotmAnr). Esemplare molto piccolo. 2 9. — Stanley Falls (MALFEYT). 4 9. — Ibembo (DE Smet). 1 9. — Ibembo (Collect. Duvivier). 5a Subfam@. AGANTHODES. Gen. Polyglochin Karscu. Polyglochin Kanrscu, 1890. ENromoLoG. NACHRICHTEN, Berlin, X VI AT Jhg., pag. 275. — 1891, Beitr. zur Systemat. Pseudoph. Afrika’s, Baru. ENT, Zerrscur. Band XXXVI, pag. 100, Tab. Il fig. 12. — BruNNER, 1895, Monogr. der Pseudo- phyll., Wien, pag. 107. Batodromeus WKArscu 1896, Neue Orthopt. aus dem trop. Afrika, STETTIN. ENTOM. ZEIT., 57 Jhg., pag. 352. La separazione delle due prime specie descritte di questo genere (P. peculiaris KArscH e P. subulo KArscH) in due generi distinti, consigliata da BRUNNER nella sua Monografia, ed eseguita poi dallo stesso KArscu, fu giustificata finché si conobbero solo quelle due specie, di cui la prima avente il margine anteriore del pronoto sem- plicemente tubercolato al mezzo e le tibie anteriori lobate sotto i timpani, mentre la seconda ha il margine anteriore del pronoto armato di una spina quasi eretta e le tibie anteriori non lobate sotto i timpani. Una specie ulteriormente descritta (P. herinaceus KArscu, 1896) fu disposta ancora nel genere Polyglochin. Ora lo studio di due nuove specie contenute nelle collezioni del R. Museo di Storia Naturale di Bruxelles, le quali per alcuni carat- teri potrebbero collocarsi nell’ uno e per altri nell’ altro dei due sud- detti generi fatti per divisione del genere Polyglochin, mi convince che questa divisione che dapprima sembrava protonda non lo é e non deve esser fatta. Pertanto riunisco ancora tutte le specie in un unico genere al quale naturalmente do il nome primitivo. Coll’ introduzione delle due nuove specie che ora sto per descri- vere, la diagnosi generica data da KArscH e da BRUNNER andra alquanto modificata; cosi vi si dovranno introdurre i seguenti carat- teri « Elytra femora postica paullo superantia vel apicem femorum posticorum haud attingentia. Tibiae anticae superne pone foramine utrinque spina lobiformi, exteriore minore, armatae, vel lobis sub- nullis vel nullis. Lamina subgenitalis Q forma secundum species valde varia. Lobi geniculares omnes, vel in primis speciebus cognitis lobo geniculari externo femorum intermediorum excepto, spina recta armati ». 17. — Polyglochin Rohdei n. sp. oO, @. — Statura modica sed gracili : corpore compressiusculo, pedibus longis. Testaceus, fronte plus minusve cinerea, pronoto, pedibus elytrisque, fusco-variis; elytris nec apicem abdominis neque apicem femorum posticorum attingentibus ; tibiis anticis pone foramina haud lobatis (2) vel spinula minima praeditis (Cj). — Pronoto margine antico spina robusta longa (non longissima) suberecta, acuta, praedito, metazona utrinque bispinosa, spinis 48 majusculis extus et parum sursum vergentibus, quarum posticis in lateribus marginis postici ipsi sitis; margine postico recto (9), vel concayviusculo (¥), in medio tuberculo perminimo praedito. of 2 Lonesitudo.corporis=- Gos... 2 mull: = 29 32 » PEONMOL SS Ais Se » O50 6 » ELViPO FUT Nene igs at yS220 21,8 » femorum anticorum. » aS 11 » femorum posticorum » 20,5 23,5 » OVIPOSILOTISH cece » —- 1357 Habitat : Kamerun. Typi: 1 J et 1 Q(R. Musaei Hist. Natur. Bruxellensis) ad Mukonje farm aD. R. ROHDE, cui speciem dedico, collecti. Caput subglobosum sat parvum, testaceum, fronte in medio pal- lide cinerea (Q) vel cinereo-brunnescente (¢¥ ), hoc colore semper lateribus verticaliter subtiliter flavo marginato; clypeus pallidus, labrum pallidum vel cinereum, palpi pallidi, interdum apice infuscati. — Genae brunneo vel fusco variae, vittis praecipue pos- tocularibus parum definitis, brunneis. Oculi globosi, optime promi- nuli. Occiput et vertex testacea dilute brunneo varia (Q), vel occiput ima basi postica fuscum, dein supra late transverse testaceum usque ad verticem rursus fuscum (<7). — Fastigium frontis distincte pallide flavidum. Fastigium verticis horizontale, parvum, subtriangulare, concayum, cum fastigio frontis non contiguum. Antennae articulo primo robusto apice intus spina praedito, extus intusque ut articulo secundo sat parvo, parce fusco vel dilute brunneo maculato. Caete- rum, antennae crebre fusco et testaceo subaequaliter annulatae fere usque ad medium longitudinis, sed gradatim semper magis fuscae, annulis pallidis minus distinctis et minus numerosis. Pronotum antice distincte supra occiput productum, margine fere integro, sed in medio spina valida vel tuberculo spiniformi longo, suberecto, apice acuto, armato. Sulci transversi 2 typici bene expressi, quorum posticus valde pone medium pronoti situs, meso- zona in medio longitudinaliter leviter sulcata. Metazona ascendens, margine recte truncato (Q) vel fere concayo (7), utrinque in spinam triangularem et acuminatam producto; hac spina horizontali vel leviter ascendente; metazona ante marginem posticum utrinque spinam, spinae lateris margini postici similem et ei parallelam, interdum magis acuminatam et subtiliorem, praebet, quamobrem metazona postice utrinque videtur duabus spinis armata, marginali et praemarginali. Margo posticus in medium tantum tuberculo minimo praeditus. Lobi laterales humiliores, multo longiores quam altiores, subrec- tangulares, limbati, angulis rotundatis, tamen expressis, margine : 49 infero subrecto sed supra coxas anticas leviter sinuato, . ibique tuberculato. Margines omnes pronoti sub lente minime granulosi. Sulci typici in lobis lateralibus inferius convergentes et contigui. Pronotum testaceum, superne brunneo vel fusco varium, late- ribus postice, praecipue sub spinis metazonae, magis continue fuscis sed inferius pallide marginatis. Pedes longi, pubescentes. Lobi geniculares omnes utrinque spi- nosi. Femora antica teretia, gracilia, subtus intus tantum 2-3 spi- -nosa, Spinis apicem versus sitis. Femora intermedia compressa, subtus spinis 4 validis, pallidis et pubescentibus armata. Femora postica basi incrassata, apice attenuata, subtus spinis validis subin- curvis pallidis 7-8 armata. Tibiae anticae longae, prismaticae, supra planiusculae, foramini- bus conchatis, et pone foramina spinis et lobis nullis (Q) vel lobulo spinuliformi minimo sub lente conspicuo (Cj) : subtus in utroque margine spinulosae. Tibiae intermediae compressae, in dimidia parte basali subdilatatae, ibique supra in utroque margine bispino- sae, Spinis parum longis sed robustis, subtus spinulosae. Tibiae pos- ticae longae, superne intus circiter 12-spinosae, extus circiter 10-spinosae, spinis apicalibus vel subapicalibus extus deficientibus, spinis omnibus partim infuscatis : subtus spinulosae. Pedes testacei fusco variegati. Femora antica et intermedia supra fusco 3-annulata. Femora postica basi supra et extus fusco varia, parte apicali supra fusco bi-annulata, annulis testaceo variis. Tibiae anticae et intermediae post basim et ad apicem fuscae, in medio tes- taceae; tibiae posticae incerte testaceo et brunneo annulatae, apice brunneo, et ante apicem annulo testaceo plus minusve distincto. Pectus parum latum. Prosternum bispinosum. Mesosternum et metasternum foveolis sulco coniunctis et magis inter se quam a margine laterali distantibus. Color sternorum partim fuscus, Abdomen testaceum brunneo varium. Elytra angusta, rugosa, breviuscula, apicem abdominis et praeci- pue apicem femorum posticorum haud attingentia : testacea ad venulas transversas fusco maculata (Q) vel etiam hince illine infus- cata (~) : campo tympanali sinistro (/obscuro, fere toto marginem elytri superante; margine supero (postico) in ¢ maxima parte fusco, spatiis parvis testaceis vario. Alae (in typis clausae) videntur infumatae. Lamina supraanalis fet 2 deflexa, subellyptica, in f supra bre- viter fusco bilineata. In utroque sexu sub laminam supraanalem organum parvum bidentatum conspicitur. Cerci cj longiusculi, crassiusculi, apice subclavati et unguiculo parvo nigricante armati. Lamina subgenitalis °¥ sat elongata, incisa, stylis modicis teretibus praedita. MEMOIRES DE LA SOC, ENTOM. DE BELGIQUE, T. XV, 12 111 1908. 4 50 Cerci 2 recti, modici, acuminati. Ovipositor breviusculus, com- pressus, sat latus, nitidus, basi et disco testaceis, apice et margini- bus dimidii apicalis late nigris, margine infero post medium curvato, apice incurvo, margine supero subrecto, apicem versus incuryo, plus quam dimidio apicali crenulato. Lamina subgenitalis © parva, triangularis, apice modice exciso, lobis rotundatis. 18. — Polygiochin Richardi n. sp. ©. —Statura submodica et parum gracili; corpore parum com- presso, pedibus modice longis. Luride testaceus fere unicolor, pedi- bus perparum et incerte brunneo variis. Klytris apicem abdominis etapicem femorum posticorum optime superantibus, apicem ovipo- sitoris subattingentibus. Tibiis anticis subito pone foramina utrinque spina valida triangulari armatis. Pronoto antice spina crassa et longa (non longissima) suberecta, apice acuminato praedita, meta- zona utrinque multo ante marginem posticum tuberculo crasso conico, sursum et extus vergente, instructa, margine postico trun- cato subrotundato, inermi, tantum tuberculo minimo medio prae- dito. Lamina subgenitali Q forma insigni, magna, lateribus postice longe laminato productis, laminis rectis fere lanceolatis, et margine apicali in medio, inter bases harum laminarum, lato, recto, trans- verso, ideoque lamina subgemitalis videtur apice in medio profunde quadrilatero-rectangulari incavata : On SiUdo COKPONIS- «eee ame eee ey oO) » PLONOMT tne oes = » 6,4 » el Virani oye aebte ye eZ Os » femorum anticorum . rae Oss » femorum posticorum . ya 2h » OVAPOSILOMIS. aetna Dy pateetcs Habitat : Cote d’ivoire, in Africa occidental. Typus : 4 9 (R. Musaei Hist. Natur. Bruxellensis) a D. H. RicHARD, cui speciem dedico, collecta. Caput subglobosum, modicum, testaceum, facie tota, cum palpis et basi mandibularum flavo-albida; genis et occipite cum vertice supra lurido testaceis; basis clypei lateribus subtiliter transverse nigris; frons brevis, impressionibus 4 praedita, quarum 2 sat approximatae, Superae, et 2 late distantes, inferae, verticales, sub- tiles. Fastigium verticis horizontale porrectum, breve, subtriangu- lare, concavum, apice obtuse rotundato. Vertex tamen convexus. Articulus primus antennarum superne intus spina praeditus, teslaceus ut secundus : caeterum antennae fuscae, remote pallido annulatae. Pronotum lurido testaceum, metazona pallidiore. Margo anticus supra occiput productus, minute, irregulariter et parum crebre a ; 51 granulato-crenulatus, in medio tuberculo magno conico suberecto praeditus, imo apice sat acuto, ibique nigro. Sulci duo transversi typici optime expressi, quorum posticus pone medium situs. Discus pronoti minute rugulosus. Metazona ascendens, supra, multo ante marginem posticum, utrinque tuberculo magno nitido, conico, superne et parum extus vergente, apice haud acuto, praedita. Margo posticus transversus, crasse limbatus, in medio carinulato-tubercu- latus, tuberculo paryo. Lobi laterales fere rectangulares, longiores quam altiores, angulis late rotundatis, margipe infero subrecto. Margines loborum lateralium praecipue ad angulos granulato-cre- nulati. Sulci typici etiam in lobis lateralibus optime expressi. Pedes testacei, sat elongati; lobis genicularibus omnibus utrinque spinosis. Femora antica teretia, subtus margine interno tantum 3-Spinoso, spinis apicem versus sitis. Femora intermedia com- pressa, subtus margine antico tantum 4-spinosa. Femora pos- tica basi valde incrassata, apice attenuata, subtus uniseriatim 6-7 spinosa, spinis robustis et paulo incurvis. Tibiae anticae prismaticae, supra planiusculae, subtus in utroque margine minute spinulosae, spinulis extus quam intus numerosio- ribus; foramina conchata; pone foramina hae tibiae utrinque spi- nam latam triangularem praebent, spina externa quam interna parum minore. Tibiae intermediae parum fusciores, compressae, subtus spinulosae, supra dimidio basali subdilatatae ibique utrinque Spinis duabus maiusculis robustis armatae. Tibiae posticae longae, subtus plus quam supra compressae, subtus spinulosae, spinisque apicalibus praeditae, supra in utroque margine spinis validis arma- tae; his spinis intus 9, extus 6-7, quia extus spinae apicales non adsunt. ' Femora postica apicem versus dilute infuscata, ibique annulo ante-apicali lato pallido incerto praedita. Tibiae posticae incerte infuscatae et annulo ante-apicali lato pallido indistincto ornatae. Pectus latiusculum et pallidum. Prosternum bispinosum. Meso- sternum et metasternum foveolis sulco transverso coniunctis et magis inter se remotis quam a margine laterali. Elytra rugulosa, sat angusta, apice attenuata, apicem abdominis et femorum posticorum superantia, hine illinc subvitrea, venis venulisque pallidis. Alae (in typo clausae) videntur apice late infus- catae. , Abdomen lurido testaceum. Lamina supraanalis subtriangularis. Cerci elongati et crassi, conici, pubescentes, subrecti, apice levis- sime intus curvato, ibique subtili, fere styliforme. Ovipositor dimidio basali flavo, dimidio apicali marginibus late nigris, subrec- tus, latiusculus, nitidus, apice leviter incuryo, acuminato, margine infero parum sed sensim toto curvato, dimidio apicali marginis 52 superi minute crenulato. Lamina subgenitalis supra descripta, insignis, apice truncata, lateribus postice longe laminatis, parellelis. Anomalia. L’esemplare tipo di questa specie presenta una di quelle rimarchevoli anomalie per ridotto sviluppo di una zampa, che oggidi si conoscono ormai come abbastanza frequenti e delle quali furono de me descritti diversi casi, i primi dei quali, presi in considerazione da alcuni Autori, fra cui ricorderOd GIARD, BORDAGE, BRINDLEY, hanno dato luogo a differenti interpretazioni ed a varil lavori che ora non @ il caso di enumerare (1). Nel tipo del Polygochin Richardi la zampa anteriore destra e nor- malmente sviluppata mentre la zampa anteriore sinistra é ridottis- sima. Confrontate fra loro, esse presentano le seguenti dimension : : destra (normale) sinistra (ridotta) Lunghezza delfemore .. . mill. 10,8 5,3 » dellashibiay oe » 10,8 D,3 Femore e tibia della zampa ridotta sono subcilindrici, completa- mente inermi; la tibia non ha aperture timpaniche. Gli articoli del tarso esistono tutti 4, piccoli ma abbastanza distinti. 62 Subfam2 : PLEMINIA. {9. — Pleminia lanosa KArscu. Habrocomes lanosus KARSCH, 1891, Beitr. Syst. Pseudoph. Afrikas, BERL. ENToM. ZeITscH., 36 Band, pag. 103, Tab. III, fig. 43 (9). — Karscu, 1902. Verzeichn. der von Preuss in Kame- rungeb. erb. Orthopt., Ibidem, Band 37, pag. 77 (C¥). Pleminia lanosa BRUNNER, 1895, Monogr. des Pseudoph., Wien, pag. 124 (9). 2 Jet 39. Mukonje Farm, Kamerun (coll RoHpE). Varia alquanta di colore e un po anche di statura. Le elitre pero non raggiungono mai lapice dell’ addome. 20. — Pleminia marmorata Botivar. Q. — Pleminia marmorata BoLtivar 1906. Fasgon. de la Guinea (1) A. Grirrint. Di un Prisles tuberosus anomalo. Bottert. Musert Zoou. ANAT. Comp. Torino, vol. XI, n° 254, 1896. (Caso di una zampa posteriore ridottissima.) A. GRIFFINI. Descrizione d’una nuova Pseudofillide del Pert ed osservazioni sopra una anomalia del tipo di questa specie. IB1pmM, vol. XIII, n° 328, 1898. (Caso di una zampa anteriore ridotta.) A. GRIFFINI. Ortotteri vaccolli da L. Fea nell’ Africa occidentale. I’ ANNALI Mus. Civ. Storia Nat. GENovA, Ser. 3, vol. Il (XLII), 1906, pag. 371. (Caso di un zampa media ridotta.) A. GrirFini. Phyllophorinae del Museo Civico di Storia Nat. di Geneva. Zoo.oa. ANZEIGER, Leipzig, vol. XXXII , 1908. (Caso di una zampa posteriore ridotta.) i=) [2 ie) espan. ——- Memortas R. Soc. Espan. Hist. Narur., Madrid, Tomo I, pag. 360. g. (adhue non descriptus). Foeminae simillimus sed magis va- riabilis et magis marmoratus. Interdum saturate fuscus, pronoto apud marginem anticum ef apud marginem posticum ample tran- sverse testaceo fasciato, fascis etiam in lobos laterales descendenti- bus, marginibus ipsis sat late fuscis; interdum pronoto fere toto fusco, vel fusco, lobis lateralibus longitudinaliter late flavo-testaceis, ibique fusco maculatis, vel testaceo lobis lateralibus fuscioribus. Pedibus plus minusye marmoratis, interdum coxis anticis et femori- bus anticis basi extus flavo maculatis, femoribus posticis apice favo maculato; tiblis posticis ut in 9 margine interno spinis 10-12 latis instructo; his tibiis semper in utroque sexu apice ‘fuscis, ante apicem testaceo late annulatis, ante hunc annulum late sed minus distincte fusco annulatis. Elytris supra (in margine postico) post medium late flavido maculatis, vel totis fuscis, vel margine supero testaceo fuscoque late maculato. Tympano elytri sinistri infumato vel fusco, basi semper testaceo, interdum etiam toto circumcirca tes- taco cincto. — Segmentis abdominalibus dorsalibus ultimis ut in Q flavo plagiatis. Lamina supraanali rotundata et suleata. Cercis lon- gis, teretibus, apice leviter incrassatis, Ibique mucrone minimo prae- ditis. Lamina subgenitali longa, apice angulo sat acuto incisa, in medio carinata, lateribus plicis longis praedita, stylis longis, lanceo- latis, pubescentibus, apice truncatis. Longitude corporis..2. ©... 2. -milly. -37-—*42 » PEONOL GE ne. 2.7 oa » hae 16 » elvitrOruinn. tas tse » 32 — 34 » femorum anticorum . » 9 — 10,5 » femorum posticorum » 20— 22 4 J et 29. Mukonje Farm, Kamerun (coll. Rompe). Gen. Lichenochrus Karscu. Lichenochrus KARScH 1891, Beitr. System. Pseudoph. Afrikas, BERL. ENtToM. Zeirscur., 36. Band pag. 105-107, Tab. IV, fig. 145.— BRUNNER 1895, Monogr. der Pseudoph. Wien, pag. 125, Tab. VI, fig. 58. Questo genere, arricchitosi recentemente di alcune nuove specie non bene definite e disgraziatamente fondate in generale sopra esemplari unici (il che in questi gruppi cosi variabili @ deplorevole), quali ad esempio i L. marmoratus Ssost., L. maculosus SJOst., L. flavifrons Srést., 1901, e L. testaceus Bottv. 1906, mi sembra costituisca una sorta di unione fra i Polyglochin, le Pleminia, ed i Mormotus e generi affini. D4 Infatti aleune sue specie, aventi i femori anteriori poco com- pressi, si avvicinano ai Polyglochin, tanto che come vedremo fra poco, Bolivar ne descrisse una come Polyglochin lichenochroides ; altre specie colle zampe molto pelose, coi femori molto compressi, colle spine del lato interno delle tibie posteriori molto pit sviluppate delle spine del lato esterno di queste stesse tibie, si avvicinano molto alle Pleminia, dalle quali differiscono solo percheé le grandi spine del lato interno delle tibie posteriori non sono dilatate : infine vi sono delle specie pit strette di corpo, che ricordano gh A dapan- tus, i Mormotus. i Tympanocompus, e in generale i Meroncidii atfri- cani. aot te 21. — Lichenochrus lichenochroides (Bo.ivar). o. — Polyglochin lichenochroides BoLivar 1906, Fasgon. de la Gui- nea espan., MEMor. R. Soc. EspAN. Hist. Natur. Madrid, Tomo 1°, pag. 159. Dopo molto studio e molte esitazioni riferisco a questa specie 6 . Sins. eee J teeltnlly = 8259 » Gels pronevo fois ee es » 8,4 » delleselitre soe rode eae eo bee » dei femori anteriorl. . . . po aT » dei femor medi. A. 2 » 10,8 » dei femori posteriori == =. » V4.5 » dell OvOpPOSitOneiage. ye ks. p.- 49D 23. —Lichenocrus villosipes n. sp. J, 2.—Lichenochro turpi BRUNNER, 1895 et L. maculoso SJOSTEDT 1901 (Locust. aus Kamerun u. Kongo, op. cit., pag. 34, Tab. I, fig. 2) species proxima. Cum L. turpe propter pectus nigrum et femora antica et intermedia valde compressa congruit; ab eo tamen differt femoribus posticis 7-spinosis, haud 10-spinosis, necnon fronte cinerea, haud nigra. Cum L. maculoso propter frontem cineream, femora postica 7- spinosa, pectusque nigrum, congruit ; al eo tamen differt femoribus anticis quam intermediis longioribus (dum in maculoso, quod mirum est, secundum SJsosrepT femora antica 10 mill. longa sunt breviora quam intermedia, 11 mill. longa !), tibiis intermediis bispinosis atque elytris immaculatis. Pleminiis proximus. Statura modica ; sat robustus et latiusculus, major quam L. crassipes Karscu et L. lichenochroides (BOoLIv.), sed parum minus dilatatus : luride testaceus, fronte cinerea, pectore nigro; pedibus confertim et longe villosis, parum fusco variis ; femoribus omnibus valde compressis, intermediis et posticis spinis magnis praeditis; tibiis posticis spinis margini interni multo maioribus quam spinis margini externi, tamen haud ut in Pleminiis dilatatis : elytris unicoloribus, luride testaceo-olivaceis, abdomen et apicem femorum posticorum distincte superantibus : pronoto con- fertim granuloso ah g Longitudo corporis. . . . .,.mill.30 — 34,6 36 — 40 D PFONOU, “tee see eee ips ein Ths) 8,3 — 9 » elytrorum iT 2) 28,5:-— 30,3) (350- ——.36,6 D) femorum anticorum . » 9— 94 9,8 —41 ~ » femorum intermediorum » 8— 8,3 83—9 » femorum posticorum . » 19,2—20,2 21 — 23 » OVIPOSILONIswe ee eo eee o 19,6 — 20,7 Habitat : Kamerun. 57 Typi: 4 J et 39 (R. Musaei Hist. Natur. Bruxellensis) ad Mu- konje Farm aD’ kh. Rompe collecti. Caput modicum, sordide testaceum, fronte nitida cinerea vel sordide cinereo-azurea, in medio pallidiore, lateribus et ad verticem magis obscura. Clypeus et labrum cinerea, interdum, pallidiora, interdum fusciora. Fastigium verticis triangulare, concaviusculum, porrectum et leviter ascendens. Antennae testaceo et fusco crebre annulatae, articulo primo saepe fusco maculato, apice spinifero. Occiput sordide testaceum, parum fusco varium : genae flavo testa- ceae, parum fusco variae. Pronotum granulosum, margine antico supra caput producto, in medio tuberculo parvo vel minimo praedito ; sulcis duobus typicis bene expressis, quorum posticus sensim sed haud multo post medium situs ; metazona distincte ascendens, postice sat depressa, margine postico rotundato-truncato. Lobi laterales etiam granulosi, subrectangulares, supra marginem inferum granulato-crenulati, margine ipso supra coxas anticas leviter sinuato ; angulis subrec- tangulis. Sterna fere tota nigerrima, marginibus tantum (interdum) et den- tibus (prosterni) testaceis. Elytra rugosa, opaca, apicem versus attenuata, ibique sat rotun- data, sordide testaceo-olivacea, venis et venulis concoloribus, per- parum et fere indistincte hinc illine irregulariter subtillime fusco marginatis : tympanum elytri sinistri oj marginem elytri optime superans, in medio hyalinum, basi venis testaceis. Margo superus (posticus) elytrorum per exceptionem alternatim et parum distincte testaceus et fuscescens, sed more solito fere unicolor. Alae elytra minime superantes. Pedes sat longi et robusti, dense et longe pilosi, pilis pallidis, superficie exlerna rugosa, opaca, superficie interna sat nitida,. Femora omnia compressa, fusco marmorata; postica more solito basi fusco conspersa, dein testacea, denique testaceo et fusco varia, apice supra testaceo et ante apicem fusca, intus ante apicem nigro maculata. Tibiae ut femora pilosae, irregulariter fusco conspersae et variae; intermediae interdum magna parte, praecipue basi, infuscatae vel marmoratae ; posticae alternatim testaceo et fusco late annulatae, apice fusco. Lobi geniculares omnes, excepto lobo externo femorum interme- diorum spina modica armati. Femora antica compressa, extus lon- gitudinaliter bisulcata, intus apicem versus tantum bispinulosa, raro trispinulosa, spinula prima ab apice magis remota minima. Tibiae anticae fere prismaticae, conchis sat adpressis, post conchas haud lobatae, subtus in utroque margine 7- spinulosae. 58 Femora intermedia brevia, valde compressa, subtus spinis magnis 4 subincurvis, pallidis, pilosis, anterius fusco limbatis, basi saepe macula irregulari fusca connexis, armata. Tibiae intermediae com- pressae, basi subdilatatae, ibique postice spinis 2-3 sat magnis, decurvis, praeditae ; subtus spinulosae. Femora postica basi incrassata sed semper compressa, apicem versus attenuata, subtus fusco maculata, ibique spinis magnis 7-8 subincurvis, pallidis, pilosis, interdum. antice fusco limbatis, raro summo apice infuscatis, armata. Tibiae posticae pilosae, subtus spinulosae, supra in margine interno spinis magnis (haud tamen laminato-dilatatis) 10-11 armatae, sensim decurvis; in margine externo spinulis 9-10. : Abdomen sordide testaceum, sat nitidum, minute et dilute fusco irroratum. Lamina supraanalis (~% triangularis, sat parva, apice subacuto. Lamina subgenitalis ~f elongata, apice angulo acuto incisa, stylis pilosis, sat longis, subtilibus, rectis, apice subrotundatis, subtus longitudinaliter sulcatis, praedita. Cerci ¢ crassiusculi, pilosi, subrecti, teretiusculi, apice perparum incrassato. Cerci 9 recti, pilosi, apice attenuati. Lamina subgenitalis Q subtriangularis, apice incisa, lobis brevi- bus divergentibus fere aduncis. Ovipositor rectus, latiusculus, margine supero circiter ad medium parum dilatato, curva late convexa, ibique crenulato ut deinde usque ad apicem; post medium tamen leviter concaviusculo, apice acuminato; margine infero usque ad medium recto, deinde leviter incurvo; disco rugulis verticalibus paucis, paucisque tuberculis praedito. Color ovipositoris dimidio basali et disco testaceus nitidus, marginibus dimidii apicalis et apice late piceus nitidus ; interdum testaceus, ima basi nigricante, dimidio apicali grisescente. 24. — Lichenochrus Borrei n. sp. oO; 2. — Meroncidiis proximus ; statura modica, fere minore. Corpus compressiusculum, olivaceo-testaceum, elytris unicolori- bus, pedibus modice pilosis, parce fusco variis; fronte sordide cinerea; spinis femorum intermediorum et posticorum modicis, spinis lateris interni postici tibiarum sensim sed haud multo majo- ribus quam spinis lateris externi; sternis maxima parte nigris. Lamina subgenitali ¢ insigni, stylis longis, sursum incurvis, maxima parte teretibus, sed apice transverse dilatatis, dilatatione compressa fere obtriangulari, angulis inaequalibus, uno longo, acuto, altero brevi. rotundato. Lamina subgenitali @ triangulari, apice angulo acuto et modice profundo ineisa, lobis triangularibus apice rotundatis ON we) . : of ‘ OMSTUCO-COGPOMNG ye. a 1a 2 we Mill. 34,5 30 » | SAC IANG) Ries © Ah ae oD ee aS ) 7,2 2 » CIVROW Eilatai a Pee can oe D, adO 29 » femorum anticorum . . » 8,3 10 » femorum intermediorum . » 7 38 » femorum posticorum . eto. 9 l » OMEDOSIPOUIS :

» PLO rea: Diao 0.6 » elyirorumi<= ==. » 30 » femorum posticorum » 13,7 » OVIPOSILOLIS” Se. » 11,4 1 ©. — Guinée : Asenté Akem (Aschanti). 12. — Homorocoryphus spinulosus KArny. Homorccoryphus spinulosus KARNY 1906, Revisio Conoceph., op. cit., pag. 48-49. 19. Mukonje farm, Kamerun (coll. RonDE). Specie distintissima e facilmente riconoscibile pel capo grosso e pel corpo piuttosto tozzo. Osservo che questa specie nella tavola dicotomica di KArny invece che sotto il numero 6.6. « Elytra femo- 71 ribus posticis fere duplo longiora » dovrebbe essere collocata sotto il numero 6. « Elytra femoribus posticis 1 1/2 longiora ». 13. — Homorocoryphus mélanostictus Karny. Homovrocoryphus melanostictus KARNY 1906, Revisio Conoceph., op. cit. pag. 48. 4 J et € 9. — Mukonje farm, Kamerun (coll, ROHDE). 1 Oo’. — Kelemba (DELAUNAY). 1 Jet 1 9. — Banzyville (HERMANN, 1897). 4 2. — Boma (LEBOUTTE). 1 2. — Rég. du Tanganika (cap. STORMS). Variat lobis lateralibus pronoli superne necnon venis radialibus elytrorum, saepe plus minusve fusco vittatis, necnon femoribus intermediis inermibus. Statura interdum leviter major quam in typis a KArNy descriptis. Campus anticus elytrorum saepe-fere ut in H. albidonervi (REpDT.) albicans. Probabilmente la specie descritta pure nel 1906 da BotutvAR col nome di Conocephalus basiquttatus (Fasgon. Guinea espanola, op. cit., pag. 371-372), é sinonima di questa. 14. — Homorocoryphus longipennis (REDTENBACHER). Homorocoryphus longipennis KARNY 1906, Revisio Conoceph., op. ‘cit. pag. 44. 1 2. — Léopoldville (e coll. LAMARCHE). 1 9. — Léopoldville (WiLMIN, 1903). Entram)e perfettamente corrispondenti alla descrizione originale di REDTENBACHER. 15. — Homorocoryphus nitidulus (Scopoii) GRIFF. Conocephalus nitidulus (Scop.) GRIFFINI 1896, Nota sinon. it. al Con. nitidulus Scop. (Bollett. Musei Zool. Anat. comp. Torino, vol. XI, n. 225). — GrirFini 1899, Tetamen Catal. Conoceph. ete. (MISCELLANEA ENToMOLOGICA, Narbonne, vol. VII, n. 1). Conocephalus mandibularis auctorum. Homorocoryphus nitidulus KARNY, 1906, Revisto conoceph., op. cit., pag. 44. 2 9 et 3 J. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. ROHDE). 1 (. — Libengei, Ubanghe (LEeBourre, 1900). 2% et 149. — Boma Sundi (P. Rot). 1 ¢ et 6 9. — Banana (F. BusscHopTs). 1 9. — Banana-Boma (M. TSCHOFFEN, 1891). 1 Q. — Kinchassa (WAELBROECK, 1899). 1 9. — Léopoldville (Writ, 1903). 272, 4 Q. — Biukundi (F. BusscHoptTs). 4 Q. — Lubuabourg (P. JANSSENS). 2°. — Loagna (Lucas). Le specie descritte da KARNy coi nomi di /1. paraplesius e -H. fuscopunctatus mi sembrano variazioni di questa, ed in questa 10 ho inclusi alcuni esemplari che potrebbero forse riferirvisi. 16. — Homorocoryphus flavovirers KArny. ©. — Homorocoryphus flavovirens KARNY 1906, Revisio Conoceplh.. op. cit., pag. 50. Dopo qualche esitazione riferisco a questa specie i seguenti esem- plari 1 ©. — Région de l’Uellé (HINTHEL). 4. — Luki (D’ A. JuLLiEn, 1900). e con maggione incertezza : 1 9. Livituku (BOULANGER). La forma e la brevita dell’ ovopositore corrispondono alla descri- zione di KARNY : nella © dell’ Uellé anzi la lunghezza di questo é un po minore, mentre nella Q di Livituku @ un po maggiore quesU ultima poi é di colore oscuro. Il J ha il fastiginm verticis pit grosso che la Q, e percid quasi tanto lungo come largo. Le spine dei femori posteriori in ambedue i sessi e particolarmente nella 9 di Livituku non sono tanto piccole. ia g . (Uellé) (Livituku) Lunghezza-idel corpo as >. snail 23,9 28 » del ronOrore ae i= » 6,3 9,9 6,3 » delleehiire oes ours tss ts. » 2.32 32. 37,0 » dei femori posteriori . » 16,4 18 19,8 » dell’ ovopositore. .. » -- 14 Ay, 17. — Homorocoryphus sPsc. Lascio indeterminati alcuni esempari 0 unici o mal conseryati. Fra questi 4 Q del Umangi (EK. WILVERTH, 1896), notevole pel colore oscuro, pel fastigium verticis sensibilmente benché lievemente pit lungo che largo, l’ovopositore lungo e dritto, i femori posteriori for- niti inferiormente di spine piuttosto robuste. Ecco le sue dimen- sioni : Lumehezzadelconpor.. 1 peau tac a ee ee i deLwronOlo kee wees ee » Fil » Celle SliRes ty slice ee eeet eee » 40 » dei femori posteriori . . . ey) » dell OVO POSItOLE. 4 ahem ae te De Qoee Inoltre 1./di Kinchassa (WAELBROECK), forse riferibile all’ HZ. 27- tidulus; 1 ¥ del Congo (CAMMAERT) distintissimo pel pronoto lungo, 713 molto arrotondato all’ indietro, ma il cui corpo @ assai mutilato; infine diverse larve di varie localita. 18. — Plastocorypha vandikana KaArscu. Plastocorypha vandikana Karscu, 1896. Newe Orthopt. aus d. trop. Afrika (STETTIN. ENToM. Zerr., LVII), pag. 354. 2. — Lado (HANOLET). 1g. — Lukungu (Cu. Haas). 1 >. — Banana-Boma (M. TSCHOFFEN, 1891). Corrispondono esattamente alla descrizione di KARSCH. Osservero poi che dalle semplici descrizioni non riesco a distinguere chiara- mente questa specie dalla Pl. nzgrifrons (Repv.). L’unica differenza indicata pare sia nella colorazione leggermente differente dei femori e delle tibie. 19. — Pseudorhynchus lanceolatus (F Apr.) kirpy. Pseudorhynchus lanceolatus (FABR.). Teste Kirsy, 1906, Catal. of Orthop. Vol. Il, pars I, London, pag. 238. Pseudorhynchus hastatus BoLivAR, REDTENBACHER 41891, Monogr. Conoceph., op. cit., pag. 366. 1 §. — Congo (e coll. VAN VOLXEM). 1 2. — Boma Sundi (P. Rout). La Y ha Vovopositore lungo 25 mill. 20. — Pseudorhynchus pungens (ScHAum). Pseudorhynchus pungens REDTENBACHER 1891, Monogr. cit., pag. 365, Tab. III, fig. 18. 12. — Bamboya, Guinea portoghese (Lucas, 1904). Questa 9 ha le elitre lunghe appena 36 mill. Forse alla stessa specie appartiene una larva o/ di Lukungu (Cu. HAAS). 74 PHASGONOURIDA AFRICANE del R. Museo di Storia Naturale di Bruxelles pel D' Achille Griffini (R. Istituto tecnico di Genova, Italia) 50 PHANEROPTERID pars 13 (Nonnullae species ex subfamiliis Elimee, Pyrrhicie, Pardalote, Otiaphyse, Phlaurocentra, Psyree, Poreuomene, Preussic) Le Phaneropteride delle collezioni africane comunicatemi in esame dal R. Museo di Storia Naturale di Bruxelles sono numeruse; esse comprendono certamente parecchie novita e forme altrimenti interessanti. Siccome pel poco tempo che ho disponibile, prevedo che non potro colla sollecitudine che sarebbe desiderabile terminarne com- pletamente lo studio se non fra alcuni mesi, ritengo opportuno riunire in questo mio quinto studio, le osservazioni sopra alcune specie appartenenti alle sottofamiglie sopra indicate. Quattro di tali specie sono nuove; di molte faccio conoscere quello dei due sessi che finora non era stato descritto. Genova, 3 Marzo 1908. Fam. PHANEROPTERIDA® Subfam. : ELIMAz 1. -- Hemielimeea gracilipes Karscu. 2. — Anisotochra gracilipes KARSCH 1888, Orthopterol. Beitrage Ill, Bettr. zur Kenntn. der Phaneropt. Fauna Afrika’s, ete. (Berlin. Entom. Zeitschr., Band. XXXII), pag. 431. —- KARSCH 1890, Verzetchn. der von Preuss auf der Barombi- Station gesamm., Locustodeen (Kntomolog. Nachrichten, Berlin, XVI Jhg., n. 23-24), pag. 353. — Karscu 1891. Uebers. der von Preuss auf der Barombi-Station gesamme. Locustodeen (Berlin. Entom. Zeitschr., Band. XXXVJ), pag. 317.7 715 2 — Hemielimeea gracilipes BRUNNER 1891, Additamenta zur Monographie der Phaneropteriden (Verhandl. K. K. Zool. Bot. Gesellsch., Wien, XLI Band), pag. 54 of (adhue non descriptus) : Foeminae similis ; campo tympanali elytrorum modice producto, venis valde expressis. Lamina supra- naalis magna, lata, subrotundata, deflexa, apice leviter inciso : cerci longi, subtiles, teretes, pilosuli, decurvi, arcuati : penis crassus, bilobus. Lamina subgenitalis longissima, angusta, semicirculariter rapide incurva, dein subverticalis, subtus carinata, usque ad tertiam partem apicalem fissam, lobis semper contiguis. LoOmertudOGOrporiSsc.c. Gee mill = 29.5 » OROMO ties een tet sR ee 2 » 9,9— 6,3 » Gly worthy saee an Pi Sse s » 39,5—36 IG ALUCLOZELVLGOCUNMR = perk. Al agenda oo » 9,3— 9,5 Longitudo femorum anticorum . . . » 42 .=412°9 » femorum posticorum =... » 26 —27,5 » laminae subgenitalis . . . » 8,6— 9,9 2 9. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. ROHDE). 1 of. — Mange, Kassai (FERRY). Subfam. PYRRHICL® 2. — Dithela rectiloba Karscn. Dithela rectiloba KArscu 1890, Verzeichniss Barombi-Station Locustodeen, op. cit., pag. 355, fig. 1. 3 et 49. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. Roupr). 1 9. — Inongo (LEYDER). Dei tre 7, uno, pill grande, corrisponde esattamente alla figura di KarscH per la speciale forma dei cerci: gli altri due, un po minori, non li hanno bidentati all?’ apice, ma dilatati e rettamente troncati. Forse rappresentano una specie od una sottospecie diversa; ma fra le 5 9 non vedo differenze sensibili. Perd gia BoLtvAr nel 1906 ha accennato alla esistenza di specie inedite di questo genere, che si potranno distinguere bene soltanto coll’ esame di un materiale abbondante. Subfam. PARDALOT 3. — Pardalota versicolor BRUNNER. Pardalota versicolor BRUNNER 1878, Monogr. der Phaneropteriden, Wien, pac. 134, Tab. If, fig. 30. — Gieit0-Tos 1907, Ortottert africant (Bollett. Mus. Zoolog. Anat. Comp. Torino, vol. XXII, n. 563), pag. 563, — ENDERLEIN 1907, 76 Zoolog. Jahrbucher, Abth. Systematik, 25 Band, Heft 2, pag.197, 199, "Tah. 39) fies; 2 9. — Lukungu (Cu. HAAs). 2 2. — Congo ‘coll. de Contreras). 1 2. — Yema (CABRA). 4. — Pardalota karschiana ENDERLEIN. oO: — Pardalota Karschiana ENDERLEIN 1907, Pard. Karschiana, eine neue Ost-Afrikanische Orthoptere (Zoolog. Jahrbucher, Abth. Systematik, 25 Band, Heft 2), pag. 198, Tab. 9, fig. 7. 2 (adhuc non descripta). — Mari similis, et foeminae Pard. versi- coloris sat similis. Caput nigrum, flavo varium, praecipue fascia lata transversa supra basim clypei flava et maculis parvis flavis sub oculis et in genis ornatum. Occiput croceum, fusco bimaculatum. Pronotum lobis deflexis subtotis atris, dorso croceo, maculis 5fusco- nigris ornato, quarum 2 anticae contiguae, tertia media subrhombea, 2 posticae transversae sat proximae, laterales. Margo posticus pronoti in medio sinuatus. Pedes ut in P. versicolore, vittis trans- versis nigris femorum posticorum baseos latioribus. Elytra campo antico fere usque ad tertiam partem apicalem fusco-purpureo, maculis nigris dilutis praedito, campo radiali vitta lata rosea ornato, posterius dilatata et marginem anticum (inferum in quiete) tangente ; haec vitta basi breviter nigrata, venulis pallidioribus, ad medium vel post medium macula una vel maculis duabus subrotundis magnis nigris interrupta; campo postico ut campo antico fusco- purpureo maculis nigris dilutis ornato, venulis subtilibus pallidio- ribus, colore fusco in apice dilatato. Lonctido corporis: +5 92.2. . aol 20s tcimenter,). » PU OU Olin aravc mea » AQ » El virOrulin thr ero ee >» 22; » femorum posticorum . » 14,2 » OVEDOSIIONIS anders » 11,4 1 9°. — Inongo (LEYDER). 5. — Pardalota Haasi n. sp. c, 9. — Speciebus praecedentibus similis, tamen minor et tota multo magis villosa; pronoto superne flavo vel fulvo unicolore, lobis lateralibus obscuris ; pedibus fulvis unicoloribus, femoribus posticis nullo modo nigro vittatis nec maculatis; elytris apicem femorum posticorum optime superantibus, circiter ut in P. kar- schiana pictis. Campo antico et postico fusco-purpureis, venulis pallidis reticulatis, sed ibi maculis nigris nullis ; colore fusco campi antici circiter usque ad tertiam partem marginis antici 77 extenso; colore fusco campi postici usque ad apicem extenso ibique dilatato ; vitta in campo radiali albido-rosea, basi sat longe nigrata, 1bique venulis pallidis, apice dilatata et cum parte subpos- tica marginis antici .contigua, post medium a maculis duabus subrotundis nigris superne (postice) interrupta. Foraminis tibiarum anticarum, apice harum tibiarum et tarsis omnibus fuscis. Oviposi- tore minore quam in speciebus praecedentibus, minus incurvo, subrecto. oF 2 MonertudoCOLDOnSs 21.28): oe TL A AW. » PRONOUE ete ihe a eet 2 358 4 » CLV LROVUM Ee eo ee » 46,2 i) » femorum posticorum . » 10 12,8 » OVIPOSICOTIS. 7% 4.) sis 2 ) — Habitat : Lubuabourg. Typi:1o¢ et 4 2 (R. Musaei Historiae Natur. Bruxellensis) a b° Cu. HAAS collecti. 1 Sf (eiusdem Musaei) a D° P. JANSSENS collectus, abruptus et decoloratus. Pictura ~ quam Q nitidior, coloribus elegantioribus. Antennae nigrae. Caput anterius in ¢ subtotum nigrum, paucis maculis flavis ornatum, in @ nigro et flavo valde varium ; occiput croceum, nigro 4-maculatum. Pronotum croceum vel flavidum, lobis lateralibus in CO distinctissime nigris, in 9 minus nigratis. Pedes flavido-testacei, nec lineati, nec transverse vittati : unico- lores. Foramina tibiarum anticarum, apex tibiarum omnium, plus minusve, et tarsi omnes colore fusciore. Elytra ut in P. karschiana circiter confecta, vitta in campo radiali albida basi sat longe obscura et ad medium atque post medium maculas duas subrotundas nigras includente ; campo antico et postico fuscis venulis pallidis, maculis atris nullis. Ovipositor a basi subrectus, dum in speciebus praecedentibus basi distincte incurvus. Genitalia (J in typis haud bene conspicienda. 6. — Pardalota Cloetensi n. sp. Q. — Magnifica species! Quam P. versicolor leviter gracilior. Glabra. Capite pronotoque nigro et croceo marmoratis, femoribus posticis extus nigro ornatis : elytris omnino nigerrimis, vitta tantum in campo radiali aurantiaca immaculata, subuniformi, optime definita, usque ad quartam partem apicalem marginis antici extensa sed ante hunc marginem abrupte terminata, haud dilatata, neque cum margine contigua. Ovipositore leviter incurvo, graciliusculo et longiusculo. 78 Longeitudo corporis 2-3" 08 Gal ea a » PLONE eS eae iste » 3,3 D) ely (rors ae acesetn a thee Deere y > 22 > femorum posucerum: *pehy 2 ~ » 12,8 » OVEPOSHOLIS sa) 25. , Se tualee soe eae » S Habitat : Beni Bendi, Sankuru. Typus :1 9 (R. Musaei Hist. Natur. Bruxellensis) a D*? L: CLOoE- TENS, anno 1895, collecta. Caput occipite nigro nitido, vertice transversim flayo, fastigio verticis nigro et flavo vario, fastigio frontis nigro, fronte flava maculis 4 punctiformibus nigris transverse alineatis praedita, quarum 2 mediae minores, 2 laterales (sub antennis sitae) majores; genae etiam macula maiore nigra ornatae. Sutura clypeo-frontalis tota nigra : clypeus flavus, in dimidia parte apicali subtotus niger; labrum flavum, circumcirca, subtiliter verticaliter in me lio, et dimidio apicali nigrum. Mandibulae nigrae ; palpi flavi apice nigri. Scrobes antennarum flavi ; antennarum articulus primus niger ; caeteri... (?) Pronotum constrictum, sulcis 2 ante medium sitis optime expressis, antice et -postice rotundatum, flavo-testaceum, nigro pictum, superne 5-maculatum, maculis 2 anticis in prozona valde approximatis, tertia in medio dorsi a sulco secundo anterius incisa, reliquis 2 majoribus, posterius modice approximatis, subquadratis. Lobi laterales valde nigro pictis, pictura nigra a margine infero et antico remota, maculas 2 parvas fulyas includente et sursum in metazonam leviter ascendente. Sterna nigra, flavo limbata: coxae maxima parte nigrae. Pedes 4 antici fulvo-testacei, femoribus anticis perparum, femoribus intermediis distincte extus nigro viltatis, vitta haud acute delineata et ante apicem evanescente. Tibiae anticae anterius inter foramina nigratae. Summus apex tibiarum et tarsi infuscati. Femora postica basi incrassata, dimidio apicali subtillima, basi pallide flavida, valde nigro varia, maculis nigris plurimis subverticalibus et vitta nigra infera longitudinali; post medium fulva, immaculata. Tibiae posti- cae fulyae, apice superne pallide flavo. Tarsi postici pallide flavi, articulo secundo apice nigrato, tertio toto nigerrimo. Elytra femora postica optime superantia, nigerrima opaca, venu- lis etiam nigerrimis, basi marginis antici (inferi in quiete) subtililer flavida : vitta in campo radiali aurantiaca, circiter mill. 1,1 lata, a basi usque ad quartam partem apicalem extensa, cum radiis versus ¥ marginem anticum directa, marginem hunce tamen haud attingens, haud dilatata, et circiter ad 4 mill. ante apicem extremum elytro- rum abrupte truncata. 79 Haec vitta distinctissima, elegantissima, supra colorem nigerri- mum elytrorum. Latitudo maxima elytrorum circiter mill. 5,4. Alae sub elytris totae absconditae videntur nigrae. Abdomen nigrum, segmentibus dorsalibus apice subtiliter rufo- testaceo limbatis. Ovipositor ferrugineus, minute granulato-rugu- losus, Margine supero maxima parte minute crenulato, margine infero in tertia parte apicali crenulato. Latitudo maxima oviposi- toris circiter mill 1,4. Lamina subgenitalis triangularis. Anomalia. — La zampa media destra di questo esemplare tipico é ridottissima, col femore e la tibia subcilindrici, inermi, e i tarsi fusi in una piccola massa unica subconica, indistinfamente seg- mentata. Metto qui a confronto le dimensioni delle parti della zampa media sinistra con quella della zampa media destra anomala : sinistra, normale. destra, anomala. Lunghezza del femore . mill 5,6 2,1 » della tibiae, 2-2) 6,3 1,3 » den tarsi: ot 7) 2,5 0,8 Lascio ogni considerazione al riguardo, poiché come gia accennai in altra parte di questi miei studi, mi sono occupato in altri miei lavori di queste frequenti anomalie negli Ortotteri saltatori. Nota. — Posso dire di conoscere ora tutte le specie del genere Pardalota, poiché esso, oltre quelle qui ricordate non contiene che la _P. asymmetrica Karsch, di cui il Museo Civico di Storia Naturale di Genova ha ricevuto una bella serie di esemplari e @ da Entebbe, inviati dalla Signora Carolina Berti. Subfam. OTIAPHYSAE 7. — Tetraconcha fenestrata Karscu. c. — Tetraconcha fenestrata Karscu, 1890, Ueber Phaneropteri- den (Entomol. Nachrichten, Berlin, XVI Jhg. pag.) 64. — A. GRIFFINI 1906, Ortottert racc. da L. Fea nel’ Africa occidentale, I (Annali Mus. Civ. Genova, ser. 3, vol. II (XLID), pag. 391 (cum synonymia). Q (adhuc non descripta). — Forma et statura circiter nt in (7, cui etiam est similis propter ovipositorem minimum. Colore pallidiore, fere siccifoliae. Elytris latioribus, eodem modo yenosis, speculo nullo, ramo radiali pone medium elytri oriente, in ima bifurcatione nigro maculato. Femoribus saepe punctulis fuscis ornatis. Vertice quam in < latiore, apice transverso, truncato, minime sinuato, anterius (subtus) leviter gibbuloso. Ovipositore minimo, valvulis separatis, sat robustis, apice acuminato, supra subtusque minu- 80- tissime crenulato. Lamina subgenitali apice leviter sinuato-emar- ginata. © Longitude cor ports] 3s ea mil 2645 30) » DPEOMGENS oi eens 7 » 6 — 6,2 » CL VER OTUs phen ea eat. » 380 — 32 Latitudo maxima elytrorum . . » 10,6 — 11,5 Longitudo femorum posticorum. » 25,8 — 26,5 » OVIPOSILOTIS. 4s, Bes » 2,5 — 3,2 1 o’. — Bomano. 1 J. — Kamerun. 1 of et 8 2. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. RoHDE). 8. — Tetraconcha sp. ? An Tetraconcha smaragdina BRUNNER 1891, Additamenta Monogr. Phaneropt., op. cit , pag. 116. Una 2. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. ROHDE). Della 7. smaragdina fu descritto solo il o, pure del Kamerun. La 2 da me esaminata somiglia grandemente alla Q della 7. fe- nestrata, ma si distingue per le elitre meno larghe e pitt allungate. Ecco le sue dimensioni. i Longitudo corporis ny beret ate ESea 5 ee PBB kara ae) » PFONOT HA e sue tee » 5 : » ELVERORUI = pe, Agger » 36,2 Latitudo maxima elytrorum . . . » 7,8 Longitudo femorum posticorum . D 26 » OVIPOSHOLIG I ore rene » 2,8 Subfam. PHLAUROCENTRA. 9. — Buettneria maculiceps KaArscu. Q. — Buettneria maculiceps KArscu 1888, Orthopter. Beitr. 11, _ (Berlin. Entom. Zeitschr., Band XXXII), pag. 445. oO (adhue non descriptus) : Foeminae ommino similis; campo tympanali utriusque elytri macula subrotunda albido cretacea subti- liter nigro cincta ornato; in quiete macula unica (more solito campi tympanalis sinistri supra dextrum incumbentis) conspicitur. — Segmentum abdominale dorsale ultimum pallidum, fere albidum. Lamina supraanalis parva, rotundata, deflexa, etiam albida. Cerci sat elongati, subrecti, pilosuli, usque post medium crassiusculi, post medium dentem subtriangularem latum, obtusum, parum pro- minulum, superne versum, gerentes; ante et post eum superne sinuati, post eum subtiliores, leviter incuryi, fere longe spini- 31 formes, semper hirsuti, apice tenui sed non acuto. Lamina subgeni- talis majuscula, apicem versus subcompressa, ideoque ad latera sub- carinata, apice leviter sinuato-emarginato, stylis nullis. of g Eonsiiude snl 92635 26,8—32 » PROMO get ey Ae ee A= 55 » elit OF UM ae eeere es » 32 32 —33,2 Latitudocelytrorumir. - > 55%. » 8 8 — 9,2 Longitudo femorum posticorum — » 14,5 14,5—15,5 » OVIUPOSHLOLIS=. 5s » ~~ 7,7— 8 1 J et2 9. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. ROHDE). Nelle dimensioni date da SsOsTEpT deve essere incorso qualche errore di stampa per quanto riguarda le elitre, cosi la larghezza e la lunghezza di queste non si possono conoscere che dalla figura. 14. — Itokiia silvarum SJésTEpr. Oo. — Itokiia silvarum SsosTEpr 1901, op. cit., pag. 10. Q (adhue non descripta). — Cum ¢f~ omnino congruit, sed elytris majoribus, foeminae Bongeiae puncticolli persimilis, attamen occi- pite minus elevato et ovipositore leviter minore, minus granuloso, distinguenda, necnon fastigio verticis marginibus fere verticaliter sublamelliformibus praedito notanda. HOMGitudiCOLPORISE 2. 2. “ml, «26 » DROHGDI rate fi me ews » 4D » GUNUROICUNILE ee eee ta Poe eal D) 36 84 Latitudeelyirorumis | n learcgen nar tae SD 9,5 Longitudo femorum posticorum. . » 15,5 » OVEDOSHIOTISS. s 30 yf ons tele » 6,2 4 9. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. RoHDE). 15. — Goetia galbana KaArscuH. Q. — Goetia galbana wArscH 1891, Uebers. Barombi-Stat. Locu- stodeen (Berlin. Ent. Zeitschr., XXXVI. Band), pag. 323, fig. 2. >, Q. — Goetia galbana Ss6sTEDT, 1901, op. cit., p. 8. 1 oS. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. Rope). Subfam. POREUOMEN. 16. — Poreuomena Duponti n. sp. o> Q. — Poreuomenae africane BRUNN. persimilis; mas tamen differt cercis simplicibus, haud furcatis, nec ut in Por. foreipata SsésTEDT 1901, et in Por. gladiatore Bouiv. 1906 (1), securifor- mibus, necnon campo tympanali elytrorum in utroque elytro nigrato; foemina aegre a Q Porewomenae africane distinguenda : of 2 EOneiLido COLPORISry we. ee ee Eee ley 22 —23,5 » PROMO Urge ata. tee » 4 4 — 4,7 » elyiroraimess sa ee » 25 28,1—34,3 » femorum posticorum —. D 18 20 —21,6 « OVA POSILOM Serena cmae oe » — 6 — 7,3 Hatitudo ely ror uns. S.-i ae ce » 4 5,0 — 6 Habitat : Kamerun. Typi: 1 ~~ et 6 2 (R. Musaei Hist. Natur. Bruxellensis) ad Mukonje Farm, a D" R. Rove collecti. Laete viridis; antennis, basi excepta, fuscis; ovipositore apice infuscato. Campus tympanalis elytri sinistri ¢% vena plicata fusca expressa, ibique intus valde productus, post venam plicatam sat longe et anguste subrectangulariter nigro-fuscus; campus tympa- nalis elytri dextri eodem modo in parte postica angustiore macula identica longiuscula et angustiuscula subrectangulari nigro-fusca repletus. Elytra in utroque sexu margine postico (supero in quiete) minute nigro punctulato et in utroque sexu venulis transversis valde regulariter dispositis, in intervallis omnibus inter venas parallele inter se dispositis. Apex elytrorum subhyalinus. Alae elytra superantes. (1) Bottvar nel 1906 ignorava l’opera di SséstepT del 1901; probabilmente la sua Por. gladiator @ sinonima della Por. forcipata Siosr. 85 Frons, pectus, pleurae, pallidiora. Elytra magis laete viridia; metazona pronoti interdum obscurior. Oculi globosi. Apex femorum brevissime et basis 4 tibiarum anticarum sat longe, interdum leviter, infuscata. Tibiae anticae superne minime subtillime sulcatae, sulculo aegre sub lente tantum distinguendo. Femora postica subtus apicem versus distincte spinulosa. Apex abdominis Auch die Membran dieser Art ist mit denselben bleichen Rand- flecken, wie bei R. annulatus Reut. und R. villosipes STAL gezeich- net. Der Korper, die Fiihler und die Beine sind bedeutend kirzer als bei diesen. 23. —Reduviolus. (Lasiomerus-spinicrus) (Reut.). — Nabis (Acanthonabis) id. Reur., Rev. d’Ent., XI, p. 305. -—— Nabis signatus UHLER, Proc. Zool. Soc. London, 1894, p. 205. CHAmp., Biol. Centr. - Amer, Top: 304.5; 72. X VIL, ff. 31,32; 33. Nabis signatus UHLER wird von CHAMPION, |. c., ganz unrichtig als der Undergattung Hoplistoscelis Rreut. angehorig angesehen, welcher irrigen Auffassung sich auch KkirKALDY (Wien. Entom. Zeit., XX, 1901, p. 223) anschliesst. Ich habe einen Cotypus UHLERs, aus Grenada (Balthasar), mir giitigst von Herrn HEIDEMANN mit- geteilt, untersucht. Von Hoplistoscelis weicht er durch den ling- lichen, schmalen Hinterleib, der nur so breit wie das Pronotum ist, durch die vor der Mitte des Coriums geschniirten Halbdecken mit ihrem langbehaarten Costalrand, durch den langen und schlanken Vorderschenkel, wie besonders durch die Bewaffnung dieser und der Mittelschenkel ab. Die vier vorderen Schenkel sind nimlich unten nicht wie bei Hoplistoscelis mit kurzen Zihnen oder Koérnern versehen, sondern mit langen, fast haarfeinen braunen Stacheln bewaffnet, die rechtwinklig von braunen Punkten aus- gehen. Diese Stacheln sind deutlich dicker als die langen feinen Haare, die sich an der oberen Fliche der Schenkel vorfinden. Ahn- liche Stacheln stehen auch an dem unteren Rande der Vorder- schienen, wihrend die Mittel- und Hinterschienen mit langen Borsten versehen sind. Die oben hervorgehobenen Charaktere sind aber gerade die, die meine friihere Untergattung Acanthonabis auszeichneten, und ein Vergleich mit meinem Typus des A. sp?- nicrus hat mich tiberzeugt, dass N. signatus UHLER sogar mit diesem identisch ist. Die Hami copulatorii des Minnchens sind gebildet wie sie CHAMPION, |. c. Fig.33, gezeichnet hat. Mein Stiick aus Blumenau in Brasilien reprisentiert in der Fliigelentwickelung eine Forma intermedia, die zwischen den yon CHAMPION abgebildeten F. brachy- ptera und macroptera liegt. Langgefliigelte Weibchen dieser Art, die CHAMPION aus Mexico beschreibt, habe ich ferner aus Bolivia (Mapiri) und Peru (Marcapata) gesehen (Nationalmuseum in Buda- Pest). Charakteristisch ist der schwarzbraune A pikalring der Hinter- schenkel, der in der Beschreibung CHAMPIONS nicht erwahnt wird ; MEMOIRES DE LA SOC. ENTOM. DE BELGIQUE, T. XV, 25 1V 1908. 8 104 : er ist auch an den Mittelschenkeln angedeutet. Die oben beschrie- bene Bewehrung der Schenkel dieser Reduviolus-Art ist tbrigens darum sehr interessant, dass gerade eine ganz ihnliche fur die Gattung Arbela STAL charakteristisch ist; letztere Gattung ist jedoch durch die dicht zusammenstehenden Punktaugen, die gegen den Grund stark erweiterten vier yvorderen Schenkel, wie auch endlich durch die rippenlose Membran leicht zu unterscheiden. Jedenfalls scheint R. spinicrus und auch die Arlen der Untergattung Lasio- merus, bei denen die Stacheln schon in feine, aber lange ab- stehende Haare verwandelt sind, phylogenetisch mit Arbela naher verwandt zu sein als die iibrigen Arten der Gattung Reduviolus, die Lasiomerus-Arten entbehren auch, wie diese, die fiir die Reduviolus charakieristische Querstreifung der Vorderschenkel. Sowohl diese wie die Arbela-Arten, sind wahrscheinlich urspringlichere Formen. Denn ontogenetisch tritt ganz dieselbe Bewehrung in einem friheren Entwicklungsstadium ein. Schon 1880 habe ich in einer kleinen Abhandlung iiber Reduviolus lineatus (DAHLB.) — siehe Ofv. Finska Vet. Soc. Férh., XXII, p. 28 — hervorgehoben, dass die fiir die Gattung Arbela charakteristischen Schenkeldornen bei den Larven der Reduviolus- (Coriscus-) Arten auftreten, jedoch aber spiiter verschwinden. Dagegen sind bei den Larven dieser der Querstreifen der Vorderschenkel noch nicht bemerkbar. Die kleinen Zihne der Vorder- und Mittelschenkel der Arten der Untergattung Hoplistoscelis sind wohl als sehr reduzierte Rudimente dieser oben erwihnten Larval-Stacheln zu betrachten, die dagegen bei den Arbela-Arten und bei der Reduviolus-Untergattung Lasiomerus das ganze Leben hindurch entweder als Stacheln oder als lange Haare bestehen. 24. Reduviolus subg. Dolichonabis nov. Mit diesem Namen bezeichne ich eine kleine Gruppe Arten (bisher nur vier), die ich bis jetzt unrichtig als der Untergattung teduviolus (Nabis m. olim) angehoérig betrachtet habe, die sich aber nach Untersuchung der Fligel durch die Struktur der Fliigelzelle von dieser als verschieden erwiesen haben. Der Korper ist sehr in die Linge gezogen und besondersderder Mainnchen schmal, beim Weibchen bisweilen durch das breite Connexivum nach hinten er- weitert (R. limbatus Dautp.); der Kopf hinter den Augen fast parallel oder nach hinten unmerklich erweitert, die Fihler ver- hiltnismiissig lang, das Glied 1. so lang wie der Kopf; die Quer- furche des Pronotums liegt hinter der Mitte zwischen dem hinteren Rande der Apikalstriktur und dem Basalrande, die hintere Scheibe ist eben oder sehr undeutlich und fein punktiert, bei der ‘iusserst seltenen langgefliigelten Form nach hinten aufsteigend me We : AST a 105 gewolbt und jederseits mit einem deutlichen Eindruck versehen, die Pronotumseiten dieser Form geschweift; die Decken der kurz- gefligelten Form sehr kurz, nur zwei- oder héchstens dreimal so lang wie das Schildchen, ohne Membran, die Membran der langgeflugelten Form breiter als das Corium und mit 5—7 Schrig- rippen von der inneren Discoidalzelle zur inneren Randrippe; die Fligelzelle mit einem Hamus versehen, der aus dem Ursprungs- punkte der Costa decurrens oder wenigstens sehr nahe dieser letzteren entspringt; der Riicken des Hinterleibs und das Meso- sternum bleich, jener schwiirzlich gestriemt; der glinzende Bauch vom horizontalen Connexivum durch einen tiefen Liingseindruck abgesetzt, die Segmente entbehren jederseits den eingedriickten Randpunkt; die Schenkel unbewehrt, Vorderschenkel lang, miissig verdickt; die Schienen stets ohne dunklere Ringe. Die hierher gehorenden Arten bilden nebst dem R. tagalicus STAL die Division /f in STAL’s Enum. Hemipt., U1, p. 113; dieser aber gehért zu meiner Untergattunz Stenonabis, die wohl in mancher Hinsicht der obigen ahnlich ist, sich jedoch durch eine verschiedenartige Struktur des Pronotums von ihr unterscheidet. Das Pronotum der makropteren Form, die hier die gewohnlichere ist, ist oben flach, nach hinten gar nicht oder nur wenig aufsteigend und gewolbt, an den Seiten wenig oder sehr leicht eingeschniirt, die Querfurche befindet Selves Ler wMitbeszwischen dem Hinterrand ender Apikalstriktur und dem Basalrande, die hintere Scheibe isL stets deutlich, dicht und ziemlich stark punkttert. Der Hamus der Fligelzelle entspringt aus der Costa sustensa, oft weit vom Ursprung der Costa decurrens, bisweilen aber von diesem Ursprung selbst. Die Membran ist schmiler als die der Unter- gattung Dolichonabis und tragt keine oder sehr wenige, hochstens 4 Schrigrippen zwischen dem Innenrande der inneren Diskoidal- zelle und der Innenrandrippe. Nicht selten sind die Diskoidalzellen an der Spitze offen. Endlich geht bei Stenonabis der Bauch fast unmerklich in das Connexivum tiber, wihrend er bei Dolichonabis von jenem durch einen stark vertieften Langseindruck horizontal abgesetzt ist. Die Ventralsegmente tragen jederseits an der Grenze gegen das Connexivum ein punktformiges, etwas eingedriicktes, glinzendes und glattes Fleckchen, wie z. B. die Arten der Unter- gattung Aptus. - 25. Reduviolus (Dolichonabis) propinquus (Rerur.). — Nabis id. Ofv. Vet. Ak. Forh., 1872, N° 6, p. 87, 13 (2). — Nabis Mears RBUE.. ls:ca, p. 81, 12, fis. 6 (-%). Die beiden obigen Arten gehoren als verschiedene Geschlechter derselben Art, zusammen. Diese ist, obwohl mit dem paliarktischen 106 R. lineatus (DAULB.) sehr nahe verwandt, doch von diesem sicher verschieden, wie ich es schon in der Beschreibung des Nabis pro- pinquus, 1. c., das Weibchen betreffend, niher gezeigt habe. Das Mainnchen weicht von dem des f. lineatus besonders in der Struktur der Kopulationshaken, wie auch in der der Fligeldecken der kurzgefligelten Form ab, die bei R. lineatus hinten zwar abgestutzt sind, bei der obigen Art aber an der Spitze aussen abgerundet und nach innen schief abgestutzt. Die Kopulations- haken haben am Ende nur eine kurze zahnahnliche Spitze, wahrend ihre Scheibe bei R. lineatus in der Direktion des unteren Randes lang schnabelfOrmig ausgezogen ist. Die Art ist fast immer kurzgefligelt. Herr VAN Duzer hat mir indessen ein makropteres Weibchen (aus Buffalo, N. Y.) zur Ansicht gesandt, das einzige, das er gefunden hat. Doch die Fliigeldecken erreichen nicht die Spitze des sechsten Riickensegmentes, die Membran ist etwa andert- halbmal so breit als das Corium, ihre Rippen bleich, die drei Laingszellen gegen die Spitze unvollstandig geschlossen, die Schrig- rippen zwischen dem inneren Rande der dritten Zelle und die Innenrandrippe 5 a 6, einfach. Die Fliigelzelle erreicht die halbe Fligellange und hat einen langen fast geraden Hamus, der aus dem Ursprung der Costa decurrens entspringt und schrag gegen den Grund nach innen zuriickliuft. 26. Reduviolus (Dolichonabis) nigro-vittatus (J. SAHLB.). — Nabis id., J. Saucp., Sv. Vet. Ak. Handl., XVI, N° 4, 1878, p. 36, 162. Diese sibirische Art ist mit dem R. léembatus DAHLB. sehr nahe verwandt, ist aber meistens etwas kleiner, der Riicken des Hinter- leibes zwischen den schwarzlichen oder bisweilen tiefschwarzen Liingsbinden lichter, die Fligeldecken der kurzgefliigelten Form linger, fast drei mal so lang wie das Schildchen. SAHLBERG sagt weiter, dass der Kopf kiirzer ware, « temporibus oculorum dia- metro dimidio breviore », was aber sicher nur einem Versehen zuzuschreiben ist, denn in der Tat ist der Kopf des R. ngro-vittatus J. SAnLe. hinter den Augen sehr deutlich linger als der des R. limbatus, ganz wie der Kopf des R. lineatus DAHLB., SAHLBERG sagt auch ganz richtig in Hinsicht auf diese : « cui capitis structura similis ». Ferner weicht die sibirische Art von kh. limbatus auch durch deutlich (von oben gesehen) schmilere, weniger gewolbte und weniger hervorragende Augen ab. Die Struktur der Kopula- tionshaken des fiir SAHLBERG noch unbekannten Mainnchens weicht nur wenig von der des R. limbatus ab. Das Connexivum des Weib- chens ist schmiiler. — Die Art scheint in Sibirien weit verbreitet 107 zu sein. Poppius hat sie im mittleren und unteren Lena-Gebiete (Nikolskaja, Ytyk-haja, Agrafena) gesammelt. Zwei Exemplare aus dem Kuko-nor Gebiete, von Herrn R. TANcRE gefunden, befinden sich im Hamburger Museum. Ausdem Amur liegt ein langgefliigeltes Mannchen vor. Die Membran iitberragt fast mit einem Viertel die Hinterleibspitze und ist etwa anderthalbmal so breit wie das x Ee OTe a ys na - te ae uae Oi . a 4 = . Corium, ihre Rippen sind braun, drei Diskoidalzellen, Schriigrippen zwischen der inneren Zelle und der Innenrandrippe 6-7, einfach, bleieh. Die Fliigel sind so lang wie der Hinter'eib, ihre Zelle erreicht die Halfte der Fliigelliinge, der Hamus entspringt aus der Costa connectens, sehr dicht oberhalb am Ursprung der Costa decurrens. 27. — Reduviolus (Dolichonabis) limbatus (Dante). — Nabis id, REUT., Olv. Vet Ak Fork. , 1872, N° 6, -p.. 70338, Diese im noérdlichen und mittleren Europa vorkommende Art ist nun auch in Nordamerika gefunden worden. Exemplare ( Pur., Syn- Hem Het. Hrance, 1 A830: p. slayer: Dist., Fauna Brit. Ind. Rhynch. II, 1904, p. 400, 1343, fig. 256. — Nabis angustus BRULLE, Anim. art. rec. aux Canar. par Webb et Berthelot, Hém., 1838, p. 79. — Nabis angusta Spin., Ess. Hém., 1837 et 1840, p. 107. — Nabis longipennis Costa, Atti Inst. Nat. Napol., 1848, p. 750. — Fres., Eur. Hem. 1861, p. 161, 8. — Nabis caffra STAL., Ofv. Vet. Akad. Forh., 1855, p. 39.; Hem. Afr. II, 1865, p. 41. — Nabis elongatus Mry.-Diir, Mitth. Schweiz. Ent. Ges. III, 1870, p 170. — Bere, Hem. Arg., 1879, p. 144, 176. — Nabis Kinbergi Reur., Ofv. Vet. Akad. Forh., 1872, N° 8, p. 90, 24. — Nabis Saundersi Bucw. WuiTe, Ent. Monthl. Mag., XV, 1878, p. 159, 46 (verisimiliter). — Nabis Brullet, LerH. et SEy., Cat. gén. Hém., II, 1896, p. 208. _ Diese Art hat eine ausserordentlich weite Verbreitung und ist fast kosmopolitisch, kommt jedoch nicht ttber dem 45° nérdl, Latit. vor. Wahrscheinlich ist sie, ganz wie R. ferus auf der noérd- lichen Halbkugel, den Spuren der menschlichen Kultur gefolgt. Sie ist in der ganzen mediterranischen Unterregion bis Siid- Frankreich zu Hause; auch von Madeira besitze ich zahlreiche Exemplare ; ebenso ist sie wohl ttber den ganzen ethiopischen Kontinent verbreitet : ich habe Exemplare von den Cap-Verdischen Inseln, aus dem Kaffernlande, Djibouti, Obock, Kilimandjaro und den Seychellen gesehen, ferner auch aus Siid-Arabien (Aden, Mascate). In der indischen Region ist sie in Bombay und Trichino- poli wie auch in Burma bekannt. Das ungarische Nationalmuseum besitzt Sticke von Japan, wie auch von Neu-Guinea und Australien (Queensland) und das Pariser Museum von den Neuen Hebriden. KtRKALDY hat mir Exemplare von den Hawaii-Inseln gesandt. Endlich ist die Art auch in der neotropischen Region und im stiidlichen Teile der nearktischen zu Hause; sie ist in Chile, Argentina, Brasilien, auf den Antillen, in Texas und Carolina gefunden worden. Aus den simtlichen oben genannten Gegenden habe ich Exemplare gesehen. Wie aus der oben gegebenen Synonymik hervorgeht, ist die Art jedenfalls unter verschiedenen Namen aus den verschiedenen Gebie- ten beschrieben worden: N. longipennis Costa aus Italien, N. capsifor mis GERM. und N. caffra STAL aus Afrika, N. angustius BRULLE von Madeira, N. angusta Sprn. aus Indien, N. elongatus Mrey.-Diir und N. Kinbergi Reur. aus Argentina. Auch hat mir KirKALDY unter 115 dem Namen h. ¢nnotatus (WHITE) zwei Exemplare von den Hawaii Inseln (Honolulu) gesandt, die auch mit der Beschreibung BUCHANAN-WHITE’S (Ann. Mag. Nat. Hist. (4) XX, 1877, p. 4112) ziemlich gut tibereinstimmen. Da aber die Art mit R. viridulus Spr. verglichen wird und auch die Figur in KiRKALDY’s Fauna Hawaiiensis T. V., fig. 32) eine andere Art darzustellen scheint, kann ich den h. tnnotatus nicht sicher als synonym mit R. capsiformis be- trachten. Vielleicht ist er verschieden, obwohl KkirKALDY auch Kxemplare von R. capsiformis mit inm verwechselt hat. Die Art ist ein wenlg variabel und man kénnte, wenn man nur wenige extreme Individuen untersucht, sich vielleicht berechtigt glauben, sie als specifisch verschieden zu betrachten. So wechselt die Liinge der Halbdecken, indem diese bisweilen mit kaum wenig mehr als ein Drittel, sehr oft aber mit der Hialfte der Membran den Hinterleib uberragen; bei meinem Typus von N. Kinberg: und bei zwei Stiicken von den Neuen Hebriden sind die Schenkel etwas dicker und kiirzer als gewohnlich, aber andere Exemplare aus Argentina und aus Australien verhalten sich in dieser Hinsicht ganz wie die stideuro- paischen. Der schwarze Liingsstrich an der unteren Seite des ersten Fiihler- cliedes, den MEYER-DUR als charakteristisch fiir N. elongatus bezeich- net, trittauch bei mediterranischen Exemplaren auf, ist aber ebenso wenig bei diesen wie bei den argentinischen stets vorhanden. Auch die Linge der Fiihlerglieder wechselt ein wenig; das Glied1. ist kaum mehr als !/3 oder gut 2/5 kiirzer als Glied 2., das ebenso lang, oder etwas linger als das Pronotum ist, das Glied 3. ist so lang wie 2. oder bisweilen etwas linger. Auch die Basalbreite des Pronotums wechselt ein wenig, ebenso die Zeichnung, die bald starker aus- gepragt, bald ganz ausgewischt ist. Alle diese Verschiedenheiten sind aber nur individueller Natur und kommen auch bei Exem- plaren aus derselben Gegend vor, was aber erst ersichtlich wird, wenn man eine gentigende Anzahl Individuen untersucht. Dass die obengenannten Arten alle in der Tat zusammengehoren, geht auch . daraus hervor, dass die minnlichen Kopulationshaken bei allen ahnlich gebildet sind. Gemeinsame Merkmale, die sie leicht von N. ferus L. unterscheiden, sind ferner der stets be- deutend schmilere und schlankere Koérper, die lingeren Fihler, die ebenfalls langeren und viel schlankeren Beine, besonders die Schenkel, die glinzenden Halbdecken, die nie braunpunktiert sind. Dagegen sind die Réinder der Halbdecken-Interstitien bisweilen mehr oder weniger braunlich; charakteristisch sind ein braunliches Strichelchen aussen, wie auch oft innen an der Mitte der Clavalrippe und ein ihnliches nahe dem Coriumgrunde zwischen den beiden Rippen. Die ‘ussere Coriumrippe tragt die fir diese 116 Untergattung typischen drei schwarzen Strichelehen, die nur sehr selten fehlen (ein Stick aus Australien, eins aus Nordamerika). Sehr charakteristisch ist die Lange der schmalen iusseren Apikal- zelle des Coriums, deren Aussenrand gut doppelt so lang wie der Innenrand ist; auch die innere Apikalzelle ist grosser als bei N. ferus. Obs. : Wohl habe ich keine Exemplare dieser Art von den Kanari- schen Inseln gesehen; sie ist aber auf Madeira nicht selden und die einzige bekannte Art, auf welche BRULLE’s Beschreibung von N. angustus passt. Dass das Pronotum als bleich griinlich be- schrieben wird, scheint wohl die Identification etwas zweifelhaft zu machen, alle ibrigen Angaben dagegen weisen auf R. capsifor- mis hin. So z. B. : cinsecte remarquable par le peu de largeur de toutes les parties de son corps », « le peu de coloration des élytres rend leurs nervures parfaitement distinctes; la téte, les antennes, les pattes et labdomen sont jaunatres », « Vinsecte est long de quatre lignes et demie, et n’a guére quune demi-ligne de largeur ». Dass die beiden Vorderschenkel als « 4 peine plus grosses que les autres » beschrieben werden, ist wohl etwas tibertrieben; doch sind bei R. capsiformis die Schenkel viel schlanker als bei anderen Arten derselben Gaitung. Es scheint mir darum ganz sicher, dass auch N. angusta BRULLE mit R. capsiformés identisch ist. Auch von Neu Seeland habe ich keine Exemplare von R. caps?- formis zur Untersuchung bekommen. Die Beschreibung yon Nabis Saundersi BucH. WHITE stimmt jedoch mit einem Stiicke von den Neuen Hebriden sehr gut tiberein; wenn der Verfasser das erste Fiihlerglied als kiirzer wie der Kopf vor den Augen beschreibt, so meint er wahrscheinlich mit « den Augen » die Ozellen, denn so ein kurzes erstes Fiihlerglied, wie er es angiebt, kommt wohl uberhaupt bei keinem Reduviolus vor. 35. — Reduviolus (Reduviolus?) Christophi (Dourn). — Nabis id. DoHRN, Stett. Ent. Zeit., XXIII, 1862, p. 210, T. I, fig. 9. In einer Abhandlung « Insecta. Heptopotamica. I. Hemiptera » (Annal. Mus. Nat. Hung., 1904) sagt Horvatu, p. 577, obige Art betreffend : « Species hee cum N. punctatissimo JAK. ad subgenus Halonabis Reut. referenda est ». Diese Bemerkung ist aber nicht richtig. Die Fligelzelle obiger Art ist nach der Beschreibung DoHRNS nicht wie in der Untergattung Halonabis gebildet, indem die Costa connectens mit einem Hamus ganz wie in der Untergattung Jedu- violus m. versehen ist, welcher aber in der Untergattung Halonabis fehlt. Nach DoHRN’s Beschreibung wire aber auch die Costa sustensa mit einem Hamus versehen, was nie in der Untergattung Reduviolus 117 der Fall ist. Leider ist es mir unmdéglich gewesen, selbst die Fligel zu untersuchen. Die Typus-Exemplare DouRN’s sind, nach einer freundlichen Mitteilung von D’ ENDERLEIN, nicht mehr im Stettiner Museum vorhanden, und das einzige Exemplar (aus Turkestan), das wohl tiberhaupt von dieser seltenen Art in den europiischen Museen existiert und der Sammlung des Ungarischen National- museums angehort, durfte ich nicht dissikieren. Die grosse Ahnlich- keit mitdem R. /R./ Reutert JAK. macht es aber sehr wahrscheinlich, dass R. Christophi derselben Untergattung angehort. Kr kommt in der Tat dem (R. Rewfert (JAK.) sehr nahe, ist aber erdsser, hat lingere Fiihler, deren Glied 1. in der Mitle mit einem schwarzen Striche gezeichnet ist, dichter ,esprenkelte Schenkel, auch die Schienen schwirzlich gesprenkelt; besonders ist diese Art, wie es schon DonrRN angiebt, durch die Adern der Membran ausgezeichnet, die « zum Teil gekniet, gebrochen, erweitert, in einem Zickzack verlaufend sind und bei oberflachlicher Beobach- tung die Membran mit unregelmissigen mastbraunen Flecken und Strichen versehen erscheinen lassen », wiihrend sie bei N. Reuter? erosstenteils einfach sind. 36. — Reduviolus (Reduviolus) Reuteri Jak. — Nabis id. JAK., Horae Soc. Ent. Ross., IX, 1878, p. 230, 8. — Nabis Potanini BLANcuI, Ann. Mus. Zool. Acad. Sc. Petersb., 1896, p. 113. Von den in China entdeckten Nabis Potanint hat BIANCHI mir alle seine Typen (1 2 macroptera, 13 Q brachyptera und 2 ¢ bra- chypt.) freundlichst zur Untersuchung ttberlassen. Das makroptere Weibchen stimmt fast in allen Detaillen vollstindig mit dem Typus von N. Reutert JAK.(aus Amur) ttberein, nur scheint das Pronotum des ersteren unbedeutend schmiiler zu sein; in dieser Hinsicht aber, wie auch in der damit verkniipften Entwickelung der Fligel, vari- ieren, wie bekannt, mehrere Redwviolus-Arten. JAKOVLEFF hat unrichtig die Fiihlerglieder 2 und 3 als gleich lang beschrieben; in der Tat ist das Glied 3 ein wenig kiirzer als 2, wie es BIANCHI angiebt. Nach oberflichlicher Untersuchung kénnte man geneigt sein, auch den Nabis consobrinus BLANCHI (I. c., p. 1415) als eine Varietit von Reuteri aufzufassen, besonders da die beiden einander sehr ihn- lichen Arten zusammen gefunden sind; jedoch unterscheiden sich die drei Typusexemplare von denen de: R. Reuteri Jax. (Potanini BIANCHI) nicht nur durch die eigentiimlich weissgraue Farbe, sondern auch durch den deutlich schmileren korper (der Hinterrand des Pronotums der Forma macroptera ist bedeutend kiirzer als die Liinge des Pronotums), durch die etwas kleineren Augen und die breitere Stirn (doppelt so breit wie das Auge), wie endlich auch 118 durch deutlich lingere Fithler, deren Glied 2 um 1/3 linger als der Hinterrand des Pronotums der Forma macroptera ist (bei Reutert so lang oder kaum so lang wie dieser) und Glied 4 kiirzer als 1. (bei Reutert wenigstens ebenso lang wie 1). Ich betrachte darum die Arten als zwei verschiedene. Leider konnte ich nicht die versteckten Hami copulatorii des einzigen minnlichen Exemplares yon R. con- sobrinus untersuchen. Diese sind bei f. Reuter? ziemlich charakte- ristisch: der Scapus kurz, die Scheibe fast halbkreisrund mit pech- braunem sehr schmal umgebogenem Oberrand und kurzer Spitze. 37. — Reduviolus roseipennis (Reut.). — Nabis id. Reur., Ofv. Vet. Ak. Férh., 1872, N° 6, p. 89, 19. — N. punetipes REvT., ibid., p. 89, 20.— N. rosetpennis REuT., Rev. d’Ent. 1890, p. 308. Dass N. punctipes Reur. nur eine dunklere Varietit der obigen Artist, habe ich schon 1890, |. c., hervorgehoben. In der Tat ist roseipennis nur durch ein ganz bleiches, wahrscheinlich noch nicht ausgefirbtes Exemplar reprasentiert, dessen Fliigeldecken leicht ins roétliche spielen, wahrend pwrctipes normale Sticke bezeichnet. Leider muss jedoch dieser charakteristische Name dem ersteren, einige Zeilen friiher publizierten weichen. Dass «N. punctipes is not mentioned by Reuter in his later work, nor included in Lethierry and Severin’s Catalogue », wie CHAMPION, Biol. Centr. Amer., Rhynch. Heter., 1, p. 305 behauptet, ist darum unrichtig. Auch in dem genannten Catalogue, III, ist N. punctipes p. 211 unter roseipennis als Synonym angefiihrt. Diese Art ist erypto- dimorph, d. h. kommtin Hinsicht auf die Ausbildung der Fliigel in zwei Formen vor, obwohl die Decken der Forma brachyptera wohl so lang oder fast linger wie der Hinterleib sind. Die beiden Formen habe ich auch in der Rev. d’Ent. 1890, p. 308, beschrieben. Der Umnkreis der Forma macropiera ist linglich, der der Forma brachy- ptera deutlich verkehrt langlich eiformig. Dass diese, die inamerika- nischen Sammlungen unter dem Namen rudis Uw. ined. verbreitet ist, jedoch keine besondere Spezies reprasentiert, ist nunmehr auch durch die Entdeckung des brachypteren Minnchens sicher festge- stellt, indem auch dieses durch eben dieselben mit langem welligem Stiele versehenen Kopulationszangen (Ofv. Vet. Ak. Forh., 1. c., Fig. 10 u. 11) charakterisiert ist. Mir ist die Forma brachyptera aus Amerika (Colorado) als R. rufusculus Reur. zugeschickt worden und vielleicht ist sie in den Sammlungen mit dieser verwechselt worden. Sie ist jedoch etwas groésser, mit dunklerem pechbraunem oder schwarzem Hinterleibsriicken, stirker punktierten Decken, mit schwarzen Punkten gesprenkelten Beinen (auch Schienbeinen, besonders den hinteren) und endlich mit ganz verschieden gebildeten Hami copulatorii des Miinnchens. 446 38. — Reduviolus rufusculus (Revut.). — Nabis id. Reur., Ofv. Vet. Akad. Forh, 1872, N° 6, p. 92, 28 (= 9 brachyptera). — Coriscus assimilis UHLER, Proc. Boston Soc., XIX, 1878, p. 422, 2. Von dieser Art hat mir Herr HEIDEMANN zahlreiche Stiicke, sowohl ¢ als 2, aus Nord-Amerika (Md., D. C.) unter dem Namen assimilis UdHLeER gesandt. Sie stimmen auch mil der oben citierten Beschrei- bung Unters gut tiberein. Die meisten sind brachypter und die Weibchen unterscheiden sich in keiner Hinsicht von rufusculus m. Das Minnchen zeichnet sich durch grosse, kurzgestielte, hohe, fast halbkreisformige, langgespitzte Kopulationszangen aus, die an die Zangen des ft. rugosus etwas erinnern, aber viel lingere Spitzen haben. Einige Exemplave sind langgefligelt. Solche, an der Bildung der Kopulationszangen leicht zu erkennen, sind mir auch unter dem unrichtigen Namen Kalmz Reut. zugeschickt worden. Letztere Art ist durch viel niedrigere Zangen und weniger gespren- kelte Decken charakterisiert. Die Forma macroptera des R. rufus- culus Reut. hat das Pronotum etwas mehr nach hinten ausgezogen als die Forma brachyptera, doch ist der Hinterrand kaum so lang wie die Liinge des Pronotums, die Fliigel und Decken sind ein wenig linger als der Hinterleib oder die Fliigel von dessen Linge . to) t>) D o~) die Membran hochstens 2/5 breiter als das Corium, mit kurzen Apikalrippen. Von ft. roseipennis m. weicht diese Art, wie schon oben hervorgehoben ist, durch bleichen Hinterleibricken, ganz verschieden konstruirte Kopulationszangen des Ménnchens, nie schwirzlich gesprenkelte Schienbeine wie auch durch geringere Grosse (Forma brachypt. 5 2/3 statt 7-7 1/2, F. macropt. 6 1/2-7 statt 7-9 mill.) ab. Von lt. ferus L. ist die langgefiigelte Form durch die geringere Grosse, schmileren Kopf, nach hinten weniger erweitertes Pronotum, schmilere Membran, lingere Vorderschenkel und verschieden gebildete Kopulationshaken des Mannchens leicht zu unterscheiden. Die Farbe dieser Form ist gewohnlich mehr rein lehmgelb und nur selten rotlich gelb, wie Ofters die der kurzgefli- gelten Form. 39. — Reduviolus (Reduviolus) rugosus L. Der Hinterleibsriicken dieser gemeinen Artist gewohnlich pech- braun oder sogar schwarzlich, doch auch bisweilen ganz bleich, briunlich gelb (var. pallididorsum m.). Solche Exemplare, die aus Deutschland, Belgien und Frankreich vorliegen, iihneln in der Farbe sehr dem amerikanischen R. rufusculus ReuT., sind aber meistens eiri weinig grosser und besonders durch breiteren Kopf, der kaum 1/4 schmiler (bei rufusculus fast 1/3) alsder Hinterrand des Pronotums der kurzgefligelten Form ist, durch bedeutend grossere MBMOIRES DE LA SOC, ENTOM. DE BELGIQUE, T. XV, 25 Iv 1908, 9 120 und stiirker gewolbte Augen, wie auch durch sicher und leicht zu unterscheidende verhaltnissmissig grossere Kopulationshaken dés Minnchens. Der bedeutend breitere Kopf und die grosseren slarker gewolbten Augen sind noch nicht geniigend hervorgehobene Charaktere, um die obige Art auch weiterhin von den I. ericetorum ScHo.itz und R. brevis ScHoLTz ebenso leicht zu unterscheiden. Der’ Kopf dieser Arten ist kaum breiter als die Breite der Stirn und des einen Auges des fv. rugosus. R. ericetorum kann darum nicht, wie es PuTon vermutet (Syn. Hém. Heéet.. France, Ul, p. 190), als eine « va- riété éricéticole » von &. rugosus angesehen werden. Sie ist vielmehr mit dem &. brevis ScHOLTZ niher verwandt, obwohl sie von dieser durch die rotliche Farbe und besonders durch die deut- lich langeren Vorderschenkel, die fast so lang wie die des I. rugosus sind und stets den schwarzen Oberrandstriemen entbehren, zu unterscheiden, ist. Auch vom ft. ferus L. unterscheidet sich M. rugosus nicht nur durch die lingeren Vorderschenkel, sondern auch durch breiteren Kopt und grossere Augen. 40. Reduviolus (Reduviolus) inscriptus Kirsy in Ri- CHARDS., Faun. bor. Amer., IV, 1837, p. 280, T. VI, f. 7. — Nabis boreellus REuT., Medd. Soc. F. et Fl. Fenn., XI, 1884, p. 165, 2, sec. spec. typ. Lange suchte ich umsonst unter den von mir untersuchten nord- amerikanischen Nabiden nach dieser zweifelsohne seltenen Art. Bisweilen waren, wie im Pariser Museum, Individuen von R. rufu- sculus ReuT. damit bezeichnet worden, bisweilen solche von I. rosetpennis REUT. forma brachyptera. Die Fithler und Beine sind aber in der Zeichnung Krrey’s bedeutend kiirzer als die der genannten Arten, von R. rufusculus ist die Art Kinpy’s ferner noch durch die schwarzen Zeichnungen des Kopfes und des vorderen Pronotum- lobus, wie auch durch den schwarzen Hinterleibsricken leicht zu unterscheiden. In der dem U.S. National Museum angehérenden Nabiden-Sammlung C. F. Bakers fand ich endlich drei Individuen aus Colorado, 2 9 und 1 (¥, die aller Wahrscheinlichkeit nach den R. inscriptus reprisentieren. Sie sind gelbraun, mit schwarzem Hinterleibsriicken, Connexivum gelb, bei dem einen Weibchen mit schwarzbraunem Grund der Segmente. Stirn und Scheitel, wie Vorderlobus des Pronotums mit einem breiten, Hinterlobus des- selben mit einem schmialeren Mittelstreifen, Vorderlobus auch mit schwarzen Seitenstreifen und schwarzlichen « Cicatriculen ». Schildchen schwarz mit zwei kurzen gelben Makeln. Mittel- und Hinterbrust schwarz, Bauch mit drei schwarzen Streifen. Bei allen drei EKxemplaren sind die Fliigel sehr stark verkirzt, die Halb- decken aber reichen fast an die Hinterleibspitze, die Membran, 124 deren Aussenrand 3/5 oder fast 2/3 kiirzer als der des Coriums ist, ist ebenso breit wie das Corium oder etwas schmiler als dieses, weiss (Q) oder mit schwarzbraunen Rippen, die 3 Diskoidalzellen hilden (7). Der Aussenrand des Coriums ist von der Mitte nach innen gebogen, tnd die Halbdecken des Weibchens lassen von hier an das Connexivum und gegen die Spitze auch die Seiten des Riickens unbedeckt. Der Hinterleib des Weibchens ist nimlich nach hinten stiirker erweitert als der des Minnchens, wodurch auch die ganze Statur des letzteren stirker eiformig wird. Die 4ussere Rippe des Coriums ist mit drei in einer Lingslinie stehenden schwarzen Punkten gezeichnet, von denen der letzte am Saume der Membran liegt. Die Charaktere aber, die diese Art besonders auszeichnen und sie von den ihr verwandten unterscheiden, sind die kurzen Fiihler und Beine. Das Fithlerglied 1 ist deutlich ktirzer als das des R. rufusculus ReuT., nur sehr wenig linger als die anteokulare Portion des Kopfes, sehr leicht aber deutlich nach innen gebogen, mit dem Grunde leicht nach aussen gekriimmt und mit dem Innenvande deutlich ein wenig konvexer als bei R. rufusculus, dem Aussenrande fast gerade, Fihlerglied 2 nicht linger als das Pronotum hinter der Apikalstriktur oder fast so lang wie das ganze Pronotum, 3 kaum kirzer als 2, 4 bedeutend kirzer. Die Augen nur missig hervorragend, von oben gesehen schmal, lang- lich, ein wenig konvex und am Innenrande leicht abgerundet, der Stirn kaum doppelt so breit wie die Augen. Der Hinterrand des Pronotums der bisher bekannten Form (F. brachyptera) fast so lang wie die Pronotumliinge oder etwa 1/5 kiirzer als diese. Die Schenkel mit schwarzen Punkten dicht bespritzt, die vorderen hinten mit schwarzen Querstrichen, bisweilen oben oder gegen den Grund schwarz, fast so lang wie das Pronotum und der Kopf bis an die Augenmitte. Der Hinterleib des Weibchens etwa 2/3 so breit wie der Hinterrand des Pronotums. Die Kopulationshaken des Minnchens mit kurzem Stiel und halbkreisformiger, kurzgespitzter Scheibe, die aussen am Grund in ein Kleines Ziahnchen erweitert ist. Die obigen Charakter aber sind wesentlich dieselben, die die von mir aus dem nordlichen Finnland (Pudasjarvi) beschriebene Nabis boreellus auszeichnen. Diese Art ist nunmehr auch im nordrussischen Gouvernement Archangelsk (Kandalakta) von Herrn Becker (Mus. Petrop.) und an den Ufern des Flusses Mesen von Herrn Popprus (Mus. Helsingf.) entdeckt, wie auch in Ostsibirien in mehreren Lokalitiiten in den Regionen des oberen und mittleren Laufes des Lenaflusses (Ust Aldan, Ust Vilui, Naschim haja, Shigo- lova: Mus. Helsingf.) von Herrn Poppius gefunden worden, und das Reichsmuseum in Stockholm besitzt noch ein Stiick aus Irkutsk. Sie hat also eine auffallend weite Verbreitung im Norden der 122 paliarktischen Region. Ein genauer Vergleich der als R. iscriptus gedeuteten nordamerikanischen Exemplare mit den paliarktischen boreellus hat mich tiberzeugt, dass diese beiden Arten in der Tat identisch sind. Wohl ist die Farbe der typischen Exemplare mehr braiunlich gelb und thre Fligeldecken mit kleinen braunen Punkten bespritzt und am Commissuralrande des Clayus wie am Grunde zwischen den Coriumrippen gebraunt, von den sibirischen Exemplaren aber sind einige den finnlindischen ahnlich, wahrend andere ganz wie die nordamerikanischen gefirbt sind, ein Exemplar hat die Halbdecken-interstitien schwach braunlich gesiiumt, wie die Figur Kirpy’s. Die Halbdecken sind bisweilen noch mehr reduziert als die der drei amerikanischen Exemplare ; die Membran reicht bisweilen nicht uber das sechste Riickensegment des Hinterleibs und kann sogar 2/3 schmiler als das Corium werden, mit ihrem Aussenrand 3/4 bis 4/5 kiirzer als der des Coriums. Die miinnlichen | Kopulationshaken der paliarktischen Sticke sind ganz wie die der amerikanischen gebildet. Die Art kommt in der That dem paliarktischen R. brevis ScHoLTz (minor REuT.) ausserordentlich-nahe und ist bisweilen diesem. zum Verwechseln aihnlich, besonders da die stark verkiirzten Halbdecken derselben wie bei R. tscriptus mehr als gewodhnlich nach innen gebogen sind; sie scheint sich aber doch durch den deutlich schmileren Kopfund die kleineren, von oben gesehen schmileren, weniger gewolbten und am Innenrande weniger abgerundeten Augen sicher zu unterscheiden. 414. — Reduviolus punctipennis (RLANcH ). — Nabis id. BLANCH. in Gay, Hist. de Chili, Zool-, Vil, 1852, p. 161,44, 1: II, f. 7, sec. spec. typ. — Sien., Ann. Soc. Ent. France,1863, p. 577. — Reut., Ofv. Vet. Ak. Forh. 1872, N° 6, p. 92, 29!— Brrc, Hem. Arg., 1879, p. 143, 175. — Nabis Faminei STAL, Freg. Eug. resa, 1859, p. 260, 112, sec. spec. typ. — Reur., Ofv. Vet. Ak. Forh., 1872, N° 6, p. 92,. 30. BerG., Hem. Arg:, 1879, p. 145, 177. — Nabis argentinus MEYER-Dir., Mitt. Schweiz. Ent. Ges , III, 1870, p. 177, I. — Nabis parvulus REut., |. c., p. 90, 23 = (forma macro- ptera) sec. spec. typ. Diese Art wechselt sehr (siehe Bera, |. c.) sowohl in der Grosse wie in der Farbe. Bisweilen (die typischen Exemplare BLANCHARD’S in der Sammlung SiGNorets, aus Chili) ist sie fast so gross (7 mill. lang) wie R. ferus L., von diesem aber stets, wie es schon BLAN- CHARD bemerkt, durch den deutlich breiteren Kopf und die stirker hervyorragenden Augen ferner auch durch die viel kiirzeren Vorder- schenkel, die nicht linger als das Pronotum und der Kopf bis an den Vorderrand der Punktaugen sind, unterschieden. Gewohnlich(Kxem- 123 plare aus Argentina und aus Valdivia in Chili) ist sie jedoch bedeutend kleiner, die kleinste bekannte Art dieser Untergattung, nur 41/2 (brachyptere Individuen) oder vom 5 bis 6 mill. lang. In die Augen fallend sind zwei kleine neben einander stehende briiunliche oder schwirzliche Piinktchen oder Korner oben kurz vor der Schenkel- spitze, von denen wenigstens das vordere ein Borstchen triigt; solche deutlich erhabene dunklere -borstentragende Punkte oder Korner finden sich auch auf den Schienen und sind schon von Mryer-Dir (Nabis argentinus, |. c.) erwihnt worden. Sehr charak- teristisch sind endlich die Kopulationshaken des Minnchens, deren Scheibe sehr schmal und sichelformig ist (siehe die Fig. 19, Hamus- copulatorius von Nabis Famine: in Reuter, |. c.). Als ich (1872) meine oben zitierte Abhandlung schrieb, kannte ich noch nicht das Méinnchen dieser Art und konnte darum auch nicht ihre Identitit mit R. Faminet STAL (aus Patagonien) konstatieren, Dass diese aber nur die brachyptere Form von R. punctipennis reprasentiert, wie so schon Bera (1. c.) vermutet, dayon bin ich nunmehr durch genaue Untersuchung der Typen STAts tiberzeugt worden. Ebenso habe ich mein Typus-Exemplar von Nabis par- vulus (aus Valparaiso) untersucht und gefunden, dass dieses nur ein makropteres Weibchen von derselben Art ist. li, punctipennis, Oo oder Q, ist nimlich pterygo-dimorph oder richtiger pterygo- polymorph. Die Halbdecken und Fligel, wie auch die hintere Breite des Pronotums, wechseln sehr in ihrer Entwickelung. Bis- weilen sind die Halbdecken linger als der Hinterleib, bisweilen erreichen sie nur den Hinterrand des fiinften Dorsalsegmentes von diesem und sind an der Spitze breit abgerundet, mit der Membran die Coriumspitze kaum tiberragend; seltener sind sie noch kiirzer, nur den Grund oder die Mitte des vierten Dorsalsegments errei- chende mit noch stirker abgekirzter Membran. Auch die Breite des Hinterleibes des Weibchens scheint (nach der Schwangerschaft?) etwas zu wechseln. Bisweilen ist der Hinter- leib yon den Halbdecken ganz bedeckt, oft aber tberragen seine Seitenriinder diesen mehr oder weniger betriichtlich. Endlich variiert die Art auch in der Farbe und Zeichnung. Oft ihnelt sie in dieser Hinsicht ganz den gewohnlichen Exemplaren von R, ferus; nicht selten aber spielt die Farbe mehr ins griuliche. Clavus und Corium sind dann mehr oder weniger, bisweilen sehr dicht mit dunklen Punkten iibersiit, die mir jedoch nur wenn sie auch auf den Rippen auftreten etwas kérnig erscheinen. Die Rinder des Connexivums tragen oft, besonders bei den brachy- pteren Exemplaren, auf jedem Segmente an der diusseren Basalecke einen schwarzen Fleck, der sich sogar zu einer Querbinde aus- breiten kann, eine Zeichnung, die von BLANCHARD nicht bemerkt, 124 sowohl von Mrever-Dir wie Bera aber (I. c.) erwihnt wird. Nicht selten liuft lings dem schwirzlichen Hinterleibsricken eine bleichgelbliche ziemlich breite Strieme. Bei dunklen Exemplaren sind auch die Punkte vor den Schenkelenden oft zu undeutlichen Ringen angehiiuft. Besonders die dunklen brachypteren Weibchen mit ihrem breiteren, gefleckten Hinterleib scheinen oft den typi- schen, an R. ferus erinnernden Stiicken so uniihnlich, dass man wohl ohne Bedenken sie als einer anderen Art angehorig erklaren kénnte, wenn man nicht eine ganze Reihe von Uebergiingen kennen wiirde. Sie erinnern nicht wenig an die Arten der Untergattung Hoplistoscelis m., sind jedoch leicht durch die ganz unbewehrten Vorder- und Mittelschenkel zu unterscheiden. Von R. (R.) roseipennis Reut., die ebenfalls schwarzpunktierte Schienen hat, ist die obige Art durch etwas breiteren Kopf und viel kiirzere Fiihler und Beine leicht zu unterscheiden. 42. Reduviolus (Nesotyphlias) lusciosus (Bucu.-WuiITe). — Nabis (?) lusciosus BucH-WuiTE, Ann. Mag. Nat. Hist. (4), XX, 1877, p. 112, sec. spec. typ. — Reduviolus id. Kirk., Faun. Haw.: Hem, 3p. /4o7. (2. Vi Th. 234-35) spartim «(Ssec, 2 Kink. qnelitt: )\-. Nesotyphlias id. Kirk., Proc. Hawai. Entom. Soc., I, 1907, p. 155. Die Gattung Nesotyphlias wird yon KIRKALDY als (briefly separated from Reduviolus by the absence of ocelli, by the clavus being fused with the corium and by the minute membrane» beschrieben. «Itis true », sagt der Verf., « that none of these characters by itself is sufficient to form a genus, but taken together and considered from the special aspects of the Hawaiian Fauna, I think the recognition of this and theallied species as a separate, well defined group of Nabide is justified ». Ich habe ein angebliches (1) Typus-Exemplare von R. luscivsus B. Wutre aus der Sammlung des Belgischen Museums und zwei mir giitigst aus Honolulu von KirKALDY wtbersandte Exemplare (¥ @) untersucht. Am ieisten scheint diese Art mit den Arten der Untergattung Reduviolus verwandt zu sein, jedoch sind die von kirKALDY hervorgehobenen Charaktere geniigend, um die Bildung einer besonderen Untergattung, wenn auch nicht die einer Gattung zu motivieren. Besonders bemerkenswert sind das lang nach hinten ausgezogene Corium und die verhiiltnismassig kurze und schmale Membran. Herr KirKALpy hat mir brieflich mitgeteilt dass sein R. lusciosus l. c. mehrere, nicht weniger als 8 von ihm nunmehr unter- schiedene Arten, einbegreifl, deren Diagnosen er bald publizieren wird, (1) Ein Weibchen; BucHanan-WuitsE beschreibt aber nur das Mannchen. 125 43. Reduviolus (Aspilaspis) pallidus (Fies.). — Nabis id. Fies., Eur. Hem. 1861, p. 162, 141. — Nabis viridulus var. pallidus LeTH et SEv., Cat. gén. Hém., III, 1896, p. 212. — Nabis viridis var. pallidus Put., Cat. Hém. pal., 1899, p. 51, 28. Nabis pallidus FIEB., nach einem Exemplar aus Russland beschrie- ben, ist von spiteren Autoren als Varietét unter N. viridis BRULLE zusammengezogen. Das entomologische Museum der Universitit Helsingfors besitzt indessen vier Exemplare aus Transcaspien, von AHNGER gefunden, die mit der Beschreibung Freser’s recht gut iibereinstimmen, obwohl sie die karminrote Zeichnunge des Abdo- mens entbehren und auch die braunen Querstriche der Vorderschen- kel bei ihnen undeutlich sind. Auch sind sie ein wenig kraftiger gebaut und grosser als R. viridis, nicht wie FIEBER angiebt, kleiner. Doch betrachte ich sie als zweifelsohne zu FIEBER’S pallidus gehorig. Diese Art scheint mir aber nicht nur eine Varietit des viridis, sondern eine selbstindige Art zu sein, die von diesem nicht nur durch die bleichgelbe, nicht gritnliche Grundfarbe, sondern besonders durch die deutlich grosseren, stirker hervor- ragenden Augen abweicht. 44. Reduviolus (Aspilaspis) indicus (SrTaL.). — Nabis (Aspilaspis) id STAL., En. Hem., III, 1873, p. 114, 23. Disr., Fauna Brit. Ind., Rhynch., I, 1904, p: 402, 1348. Diese Art &hnelt in der bleichgelblichen Grundfarbe sehr der vorigen, ist aber ‘n allen Teilen linger und schmiler, der Kopf ist bedeutend schmialer, etwa nur so breit wie die Stirn und ein Auge des R. pallidus, das Pronotum hinten weniger erweitert und die Halbdecken verschieden gezeichnet: nur vor der Mitte des Coriums innen mit zwei parallelen Strichen. Von R. viridis weicht sie durch etwas lingere aber schlankere Statur, schmileren und verhiltnis- massig lingeren Kopf, hinten weniger erweitertes Pronotum und verschieden gezeichnete Halbdecken ab. 45. Arbela STAL, Hem. Afr., II, 1865, pp. 38 et 42; Enum. Hem., II, 1873, p. 140.— Acanthobrachys Firs., Eur. Hem., 1861, p. 43, nec JEKEL. — Lorichius Dist., Faun. Brit. Ind., Rhynch. Heter:; ll, 1904, p..402. Die Gattung Lorichius Dist. ist schon 1865 (1. c.), sehr gut von STAL beschrieben worden und ihre wesentlichsten Charaktere 1873 1. c. nochmals hervorgehoben. Fiir die wissenschaftliche Kompetenz der beiden Verfasser sehr beleuchtend ist ein Ver- gleich ihrer Beschreibungen dieser Gattung. Die Beschreibung DISTANTS ist gerade ein prachtyolles Beispiel, wie eine solche 126 nicht verfasst werden soll. Alle hervorgehobenen Charaktere, ausgenommen die der Beine, sind ganz unwesentlich und kénnen ebenso gut auf mehrere Reduviolus-Arten bezogen werden. Fir die vielen, von STAL hervyorgehobenen und sehr remarkablen Charak- tere, wie die dicht an einander gestellten Ozellen, die sehr ver- wischten Membranrippen, die gegen den Grund _ verdickten Schenkel, die langen borstformigen Stacheln der Vorderbeine, u. s. w. hat DisraAnr gar kein Auge gehabt. Von Interesse ist jedoch seine Entdeckung der sonderbaren Verdickung an der Basis der hinteren miinnlichen Schienen, was ihn veranlasst hat, seine Art wumbonatus zu nennen. Diese Verdickung, die STAL, der nur Weibchen kannte, unbekannt geblieben ist, ist fiir das Minnchen aller Arten dieser Gattung charakteristisch und tritt schon bei der miinnlichen Nymphe auf, Sie ist aber fir die verschiedenen Arten charakteristisch verschieden gebildet. Jedenfalls ist diese Ent- deckung DisTants keine Neuheit. Die Gattung ist nimlich sogar noch frither als von Srit, von Fieper 1861 unter dem Namen Acanthobrachys (Eur. Hem., p. 43) beschrieben worden und nur auf minnliche Individuen gegriindet, wihrend STAL, wie gesagt, die Gattung Arbela nur auf weibliche errichtete. Siehe BREDDIN, Mittel. Nat. Mus. Hamb,, XXII, 1905, p. 145. Jedenfalls muss der Name STALS angenommen werden, weil Acanthobrachys schon 1857 von JEKEL einer Coleopteren-Gattung gegeben ist, was BREDDIN Il. c. nicht beachtet hat. — Die Fliigel sind mit Zellenhake versehen. 46, Arbela nitidula Srait. — Nabis id. SrAL, Freg. Eug. resa, Ins. Hem., 1859, p. 261, 114.— Arbela id. Sra. Ofy. Vet. Ak. Férh., 1870, p. 674, 4; Enum. Hemipt., Ul, p. 141, 1. — Lorichius umbonatus Dist., Fauna Brit. Ind., Rhynch. Heter., II, p. 402, 1349 (verisim.). Diese Art variiert sehr in der Farbe, ist bisweilen bleicher, bisweilen dunkler. Ich habe sogar minnliche Exemplare (von Java) mit ganz dunkelbraunem Pronotum und Schildchen gesehen, die die gelbe Mittellinie dieser ganz entbehren. Die Grosse wechselt von 5 1/2 (JQ) bis 6 (Q) mill. Die basale Verdickung der Hinterschienen des Minnchens ist linglich oval, wie sie in Disrants Arbeit l. c. abgebildet ist, sehr dicht und kurz feinhaarig, etwa das erste Vierteil der Schiene einnehmend und doppelt so dick wie die Schenkelspitze. Die Nymphe ist einfarbig pechschwarz, stark gliin- zend, mit bleichgelbem Schnabel, Fihlern und Beinen. Ich babe mit obiger Art den Lorichius umbonatus Dist, fraglich identifiziert. Die Farbe stimmt mit jener und der hintere Teil des Pronotums ist, auch wie die Figur es anzeigt, wie bei jener punktiert (nicht, wie es 127 DisrAnt sagt ¢ granulose » !) (L). Keine anderen sicheren Charaktere finden sich in seiner Diagnose. Die Fithler der Figur 257 sind freilich deutlich lingerals bei der Art STAL’s(ich habedas Specimen typicum dieser untersucht), indem das Glied 1 fast ebenso lang wie das Pronotum und der Kopf zusammen gezeichnet ist, wahrend es in - der Tat bei A. nztidula nicht linger als das Pronotum allein ist ; dies aber kann leicht fehlerhaft gezeichnet sein; der Text giebt uns hieriitber keine Auskunft. — Die Art scheint eine ziemlich weite Verbreitung zu haben. Distant beschreibt seine Art. aus Ceylon und Tenasserim, STAL seine von den Philippinischen Inseln. Ich habe ferner Exemplare aus folgenden Gegenden gesehen: Mittel- Annam, FRUHSTORFER (Mus. Vindob.) ; Java, SCHMIEDEKNECHT (Mus. Vindob.), FRuHsToRFER (Mus. Helsingf.) ; Sumatra, Padang, Siboga, MopiantAnt (Mus. Gen. et Paris.) ; siiddstliches Borneo, GrABowsky (Mus. Berol.); Neu-Guinea, Lemien, Berlinhafen, Sattel- berg, Huon Golf, Stephansort, Astrolabe Bay, Friedr. Wilh. Hafen, Brro (Mus. Nat. Hung.); Insel Gerrit Denys, Biré (ibid.); Neu Hebriden, Mallicolo, D™ Joty (Mus. Paris.).. Ich habe noch zwei Exemplare aus Nord-Indien (Mus. Holm. und Mus. Vindob.), beide aus der Sammlung SicNorets stammend, untersucht. 47. Arbela elegantula Sri, Hem. Afr., III, 1865, p. 42. Diese Art variiert ebenfalls sehr in der Farbe ; jedenfalls sind die wenigen Exemplare, die ich gesehen habe, gewobnlich bleicher als die vorige ; doch habe ich ein Stiick von A. nztidula (aus Mittel- Annam) gesehen, das ebenso bleich wie A. elegantula ist. Das Weibchen dieser Art ist in der Tat von derjenigen jener sehr schwer zu unterscheiden. Dass die Spitze des Kopfes der A. elegan- tula, wie es STAL beschreibt, weniger ausgezogen ware, kann ich nicht finden ; ebenso wenig scheint die Dicke desselben von charak- teristischer Bedeutung zu sein. Die Konstruction der basalen An- schwellung der Hinterschenkel des Minnchens beweist aber, dass die afrikanische eine von den orientalischen verschiedene Art ist. Die Anschwellung findet sich nuram inneren Rande der Schiene, streckt sich bedeutend tiber das basale Drittel desselben, ist sehr linglich, fast linear und nur sehr wenig dicker als die Schenkelspitze. Von dieser Art habe ich nur vier Exemplare gesehen : ein Weibchen von der Insel Bourbon (das Typusexemplar STALS) und eins von den Seychellen (Mus. Paris ), ein Weibchen aus Ostafrika : Katona, Moschi, Juli 1905 (Mus. Nat. Hung.), ein Minnchen aus Deutsch-Ostafrika : Morogoro (Mus. Vindob ). (1) Distant verwechselt oft die Begriffe « punktiert» und « granuliert. » 128 . F 48. Parachnocoris nov. gen. Corpus elongatum, capite pronoto paullo breyiore et basi ejus magis quam dimidio angustiore, lalitudine cum oculis longiore, pone oculos in collum breve parailelum prolongato, parte intraocu- lari oculo fere duplo latiore, parte anteoculari distincte declivi, clypeo haud compresso; oculis parvulis, subtiliter granulatis: ocellis mox pone lineam inter bases oculorum ducendam positis; rostro apicem coxarum posticarum attingente; articulo primo brevi, crassitie paullo longiore, secundo tertio fere nonnihil bre- viore, tertio brevi; pronoto subhorizontali, latitudini basali eque longo, lateribus quarta basali parte parallelis, dein subito apicem versus fortiter convergentibus, rectis, medio haud _ constrictis, margine basali tenuiter reflexo, medio late et leviter sinuato et latera versus rotundato, apice quam basi magis quam dimidio angustiore, strictura distincta instructo, disco sulco transversali mox.ante medium posito, per latera haud extenso, parte antica convexiuscula, nitida, carina destituta, postica illa altiore, con- vexiuscula, crebre punctata, versus sulcum leviter declivi; scutello brevi, pronoto saltem 2/3 et commissura clavi magis quam dimidio breviore, plano; hemielytris parallelis, abdomen totum tegentibus, costis obsoletis, membrana areis tribus discoidalibus, interiore et exteriore costas ad margines radiantibus; coxis anticis longioribts quam crassioribus, pone prostethium extensis; femoribus quattuor anterioribus crassitie subaequalibus, longis et leviter incrassatis, ubique eeque crassis, superne pilis tenuibus paucis longis instructis, inferne dimidio apicali spinis sat longis remotis irregulariter bise- riatis armatis, femoribus anticis postice breviter fusco-strigatis, intermediis anticis parum brevioribus, posticis anticis gracilioribus et paullo longioribus, margine superiore setis rigidis remotis instructis; tibiis omnibus rectis, margine superiore spinulis remotis crassitie tibicee longioribus instructis; tarsis longiusculis, articulo secundo tertio eque longo, unguiculis gracilibus. Genus inter genera Reduviolus KirBy et Arachnocoris ScoTT quasi intermedium, ab illo capite angusto, antice fortius deflexo, pronoto lateribus, basi excepta, rectis medio haud constrictis, margine basali sinuato, costis hemielytrorum obsoletis femoribusque quat- tuor anticis que crassis, crassilie ubique equalibus; ab hoe capite longiore, fere ut in Reduviola constructo, articulo primo anten- narum graciliore et longiore, pronoto subhorizontali, basi late et leviter sinuato, costis hemielytrorum obsoletis, femoribus quattuor anticis quam posticis distincte crassioribus, aliter armatis, tibiis spinulis tenuibus longis instructis divergens. 129 49, Parachnocoris chloropterus n. sp. Corpore inferne cum rostro, antennis et pedibus tivido ; nitidus; capite superne livido, vitta media, infra oculos furcata fusca; parte apicali pronoti sordide livida, fusco-bivittata, parte basali ejus viridi, creberrime punctulata, postice maculis quatuor fuscis et medio vitta sub-livida ornata; scutello sordide livido, opaco; hemi- elytris viridibus, opacis, clavo, macula obsoleta angult interioris corii membranaque fuscis; annulo angusto anteapicali femorum ipsoque apice tibiarum et tarsorum fuscis; femoribus anterioribus pronoto et capiti simul sumtis eque longis, inferne spinulis nigro-fuscis; hamis copulatoriis maris falciformibus, acuminatis. Co. Long. 5 3/4, lat. 1 1/5 mill. Demerara, ein von R.-J. Crow gefunden, giitigst von HEIDE- MANN mir mitgeteilt. Die Entdeckung der obigen Art ist von grossem_Interesse, weil sie eine deutliche Briicke zwischen den Gattungen Reduviolus KIRBY und Arachnocorts Scorr bildet. 50. Arachnocoris Scorr, Ent. Monthl. Mag., XVII, 1881, p. 272. — Reur., Rev. d’Ent., IX, 1891, p. 292. Wie schon angedeutet ist, hat die Entdeckung der neuen Gattung Pararachnoris deutlich dargelegt, dass die Bildung einer besonderen Unterfamilie Arachnocorina (vide Reut., 1. c.) nicht berechtigt gewesen ist. Alle wesentliche Charaktere dieser sind in der That die der Unterfamilie Reduviolina (1), auch der Riissel ist wie bei dieser cebildet und die vorderen Hiiftpfannen nicht so nahe an den Vorderrand des Prosternums geriickt, wie bei den Nabinen; die Ausbuchtung des Hinterrandes des Pronotums ist nur von gene- rischer Bedeutung. Der yon den iibrigen Reduviolinen abweichende Bau der Beine, deren vordere Schenkel nicht dicker als die wbrigen sind, ist wahrscheinlich eine ekologische Anpassung : die Arten dieser eigentiimlichen Gattung sollen, nach Scorr, in den Nestern der Spinnen symbiotisch leben. Ich kenne bisher drei Arachnocoris-Arten : A. Semone BERGR. (das Typusexemplar aus Venezuela) und zwei Arten in je nur einem Exemplar, dem Ungarischen National Museum angehorend, welche mit den Beschreibungen Scotr’s von A. albomaculatus und dispar so wesentlich tibereinstimmen, dass ich sie als mit diesen identisch betrachte, obwohl sich auch einige Divergenzen nicht verleugnen lassen. So z. B. stimmt der Fithlerbau meines 4. albo- (1) Die Gattung Avachnocoris hat gar keine nihere Verwandtschaft mit Allworr- hyichus, wie es SCOTT vermutet. 130 maculatus (aus Rio Janeiro) nicht mit der Beschreibung Scorvt’s tiberein, indem Glied 3 viel linger ist, etwa so lang wie das Pro- notum und der Kopf znsammen und wohl anderthalbmal so lang wie Glied 2, das ebenso lang wie 4 ist; die drei letzten Glieder sind sehr fein. Es ist dies der Bau, den ich in meiner Gattungsdiagnose (Rev. 4’Ent., L. c.) beschrieben habe. Dagegen sind die Fiihler der A. dispar (aus Brasilien) und Simoni wie Scorr sie beschreibt kon- struiert. Das Schildchen ist bei A. dispar héchstens so lang wie am Grunde breit, bei A. albomaculatus vielleicht ein wenig langer. Die Membran hat bei den von mir untersuchten Stiicken von A. albo- maculatus und dispar deutliche Diskoidalzellen, aus denen an den Réindern-Strahlrippen ausgehen; nur bei A Stmont sind die \ippen, wie es Scorr sagt « straight » (gerade) und gehen zur Spitze aus ohne Zellen zu bilden, sind aber hier nur 5 (nicht 7) an der Zahl, die vierte an der Spitze gefurcht. Der von Scorr erwahnte stumpfe Dorn an der Unterseite der hintersten Trochanteren (Fulcra) finde ich bei keiner der drei von mir untersuckten Arten ; bei allen sind auch die mittleren wie die tibrigen Schienen gerade, nicht wie es Scorr angiebt, gekriimmt. Die Hinterschenkel von A. albomaculatus sind viel linger als die der tibrigen Arten. Endlich mag hier noch bemerkt werden, dass der Hinterrand des Pronotums von A. Simoni viel weniger tief und mehr gleichformig, bogig ausgeschnitten ist, wahrend er bei den beiden tibrigen Arten tiefer ausgerandet ist und mit der Tiefe der Ausbuchtung fast gerade liuft. Das Schildchen wird hierdurch bei diesen Arten grosser, kaum mehrals halb so kurz als das Pronotum und nur etwa 1/4 kiirzer als die Commissur des Clavus, wiihrend es bei A. Simon fast 2/3 so kurz wie das Pronotum und gut halb so kurz wie die Commis- sur des Ciavus ist. In dieser Hinsicht erinnert A. Szmont an die Gattung Pararvachnocoris. :; 134 ENUMERATIO PENTATOMIDARUM post Catalogum bruxellensem descriptarum Conscripsit K. Bergroth. Pentatomoidea post annum 1893 descripta, adjectis nonnullis in Catalogo a LETHIERRY et SEVERIN edito omissis, in hoc Catalogo enumeravl. Ob causas practicas ordinem systematicum generum ab aucto- ribus illis datum, paucis exceptis, secutus sum. Nomina specierum in Catalogo bruxellensi jam enumerata intra uncinos angulatos impressa sunt. Synonyma nova generum et specierum in Catalogo dicto jam enumeratorum et in hac enume- ratione non commemoratorum plerumque omisi. || Significat nomen preoccupatum. + Significat nomen false citatum vel perperam adhibitum. Duluth Minn., UL S. A.; {. BERGROTH. die 20 Febr. 1908. NOMINA NOVA IN HOC CATALOGO PROPOSITA Euptychodera pro Ptychodera Reut. (praeoce.: KSCHSCHOLTZ, Vermes). Carbula Distantiana pro Aspavia carbula DIsr. Hemallia pro Allia Scuout. (preeocc. : WALKER, Lepidoptera, 1867). MBMOIRES DE LA SOC. ENTOM. DE BELGIQUE, T. XV, 10 vi 1908, 10 132 Fam. PENTATOMIDZ (s. - lat.) Subfam. Coptosomatine. CODRONCHUS. DisTANT, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VIII, 233 (4901). andamanensis DIst., 1. c. 1. Andaman. CRATOPLATYS. MoNnTANDON, Ann. Mus. Genova, XXXIV, 119 (1894). Gestroi Monr., |. c., 120. Pegu. CERATOCORIS WuirTe. cephalicus Monr., Ann. Soc. Ent. Belg., 1899, p.126. Congo. Seeldrayersi MonT., Ann. cit., 1896, p. 86. Congo. GELASTASPIS KIRKALDY, Entomologist, 1902, p. 166. Browni Kirk., |. c. Africa centr. PLATASPIS WEstTw. (Niamia Horv., Libyaspis Kirk., Entomologist, 1°02, p. 136). Aurivillii Hacu., Ofv. Vet. Ak. Férh., 1894, p. 388. Camerun. flavosparsa Mont., Ann. Soc. Ent. Belg, XXXVIII, 622 (1894). Congo. funebris Mont., Ann. cit., 1899, p. 129. Madagascar. Guirali Mont., Ann. Soc. Ent. Fr., 1896, p. 442. Congo. Haglundi Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., 1896, p. 89. Madagascar. Horvathi Hacu., Ofv. Vet. Ak. Férh., 1894, p. 387. Camerun. maculosa Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., 1899, p. 127. Congo. notatipes MonT., Ann. cit., 1896, p. 92. Africa merid. pulchella Mont., Rey. d’Ent., XII, 223 (1893). Africa occid. singularis Hacu., Ofv. Vet. Ak. Férh., 1894, p. 390. Madagascar. tenuipicta Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIII, 623 (1894). ; Africa or, ELAPHEOZYGUM. KUHLGATZ, Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin, 1900, p. 120. Goetzet KUHLG., 1. c., 125. Africa or. CANTHARODES WEstTw. (A potomogonius MONrT.). Bouviert Mowr., Ann. Soc. Ent. Fr., 1896, p. 438. Congo. maculatus MonT., Ann. Soc. Ent. Belg., 1896, p. 95. Africa occ. SEVERINIELLA MoNTANDON, Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIII, 619 (1894). Cameroni Dist., Ann. S. Afr. Mus., II, 252 (1902). Nyasaland. Haasi Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XXXVIII, 620 (1894). Congo. Montandoni Brepp., Ent. Nachr., XXIV, 262 (1898). Benguela. PONSILA STAL. Escalerce Scuout., Mem. Soc. Esp. Hist. Nat., 1, 142 Africa occ. (1904). . insolita Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XXXVH, 558 (1893). I. Philippin. montana Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VIII, 234 (1901). Assam. PSEUDOPONSILA MonTANDON, Ann. Mus. Genova., XXXV, 97 (1895). puncticeps Monr., |. c., 98. Africa or. BRACHYPLATYS Botsp. Biroi Monv., Term. Fiiz., XXIII, 414 (1900). Nova Guinea, caeruleatus Mont., Ann. Mus. Genova, XXXVII, 111 (1896). I. Woodlark. capito Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIII, 249(1894). I. Tahiti. funebris Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7). VIL, 235 (1901). Assam. humeralis Mont., Ann. Soc. Ent. Fr., 1896, p. 446. — India. laticeps Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., 1896, p. 429. Australia. obscurus MONT., l. c., 428 (1896). Nova Guinea. punctipes Mont., Ann. Mus. Genova, XXXIV, 122 (1894). India, Java. Raffrayt Mont., Ann. Soc. Ent. Fr., 1896, p- 444. Nova Guinea, rubromaculatus ScHout., Mem. Soc. Esp. Hist. Nat., I, 142 (1904). Africa occ, truncaticeps Mont,, Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIII, 248 (1894). Congo. 134 VIGETUS DisTANT, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VII, 234 (1901). typicus Dist., 1. c., 235. Assam. FIEBERISCA Monranpon, Ann. Soc. Ent. Belg., 1896, p. 98. ornata MONT., |. c., 99. India. MONTANDONEUS KIRKALDY, Entomologist, 1904, p. 280. ( || Gabonia Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIII, 1894, p. 243.) irradiatus MONT., | c., 244. Africa occ. SCHIZOMETOPUS. Monranpon, Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIII, 245 (1894). obscurus Monrt., |. c., 246. Nova Guinea. MADEGASCHIA MonrTANDON, Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIII, 624 (1894). Distanti Mont., |. c., 626. Madagascar. polita Monr., 1. c. Madagascar. punctata Monr., Term. Fiiz., XXII, 415 (1900). Madagascar. TIAROCORIS VoLu. consertus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VII, 235 (1901). Birma. contestatus Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VII, 561 (1893). Birma. signatus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VIII, 236 (1901). Ceylon. COPTOSOMA Lap. abbreviata Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIII, 265 (1894). India. abesa Monr., l. c., 256. ; India. aeuticeps MONT., |. c., 263. 1. Philippin. adjuncta Mont., Ann. cit., 1896, p. 129. Madagascar. aliena Mont., Ann. Mus. Genova,X XXIX, 552 (1899). Somali. amplexa Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., 1896, p. 432. Tonkin. Amyoti Mont., Ann. Soc. Ent. Fr., 1896, p. 448. India. annulipes Mont., Term. Fiiz., XXIII, 417 (1900). antica MontT., Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIII, 280 (1894). apiata Monr., |. c., 268. atratula Mont., Ann. Mus. Genova, XXXIV, 425 (1894). atriceps MontT., Ann. Soc. Ent. Belg., 1896, p. 128. Aurivilliana Mont., Ann. cit., XXX VIII, 275 (1894). bellatula Mont., Ann. cit., 1896, p. 143. bifaria Mont., Ann. Soc. Ent. Fr., 1896, p. 450. bilineata Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIII, 274 (1894). bisoculata MONT., |. c., 271. bituminata Mont., Ann. Soc. Ent. Fr., 1896, p. 452. Bottegot Mont., Ann. Mus. Genova, XXXIX, 551 (1899). brevicula Mont., Ann. Soc. Ent. Fr., 4896, p. 461. bullata Mont., Term. Fuz., XXIII, 416 (1900). caliginosa Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XXXVII, 562 (1893). canavalie Kuuuc., Arch. f. Nat., LX VII (Beih.), 246 (1901). ° capitulata Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XX XVIII, 260 (1894). Cardoni Mont., Ann. cit., 1896, p. 448. carinata KunuG., Arch. f. Nat., LX VII (Beih.), 245 (1901). caudata Monr., Ann. Mus. Genova, XXXIV, 129 (1894). centrinotata Mont., Ann. cit., XL, 531 (41900). contecta Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VII, 567 (1893). cyanescens Mont., Ann. cit., XXX VIII, 270 (1894). Davidi Mont., Ann. Soc. Ent. Fr., 1896, p. 460. denticeps MontT., Rev. d’Ent., XII, 227 (4893). depulsa Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., 1896, p. 108. diluta Mont., Ann. cit., XXX VIII, 253 (1894). dissoluta Mont., Ann. Mus. Genova, XL, 533 (1900). Distanti Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VII, 564 (1893). distigma Mont., Ann. cit., 1896, p. 441. dubiosa. Mont., Ann. Mus. Genova, XXXVII, 117 (1896). erosa Mont., Ann. cit., XXXIV, 131 (1894). 135 Madagascar. India. Africa occ. Australia. Zanzibar. Africa merid. Perak. China. China? India. China. Somali. China. Madagascar. Celebes. Nova Britannia. Java. India. India. Birma. Sumatra. India. Africa occ. China. India. Madagascar. Australia. Sumatra. India. India. Sumatra. Birma. ee — flavescens Monr. 156 erugata Mont., Ann. cit., XXXV, 100 (1895). Excoffieri MontT., Bull. Mus. Paris, 1899, p. 79. Fallout Mont., — Feana MONnr., (1894). Fiebert Monrv. Ann. Mus. Genova, v1. ¢., 425 (1894). Pevee sO 04 251 (1894). frontata MONT., (1894). Ann. Mus. Genova, Rey. d’Ent., XII, 234 (1893). XXXIV, 142 Soc. Ent.-Belg., XXXVI, XXXIV, 421 — gravida Mont., Rev. d’Ent., XII, 226 (1893). — Horvathi Manne — indica Disr.,Rhynch. Brit. Ind. genes Mona: , Ann. Soc. Ent. hele: , XXXVI, -intricata MONT., - laticincta Mont., Ann. — libidinosa Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., —limbata Monr., limitata Monr., hirsuta MONT. 299. 93 aa Ann. vd. © 260 (1894). humilis Mont., Rev. d’Ent., XII, — impicticollis MONT., (1900). Josuce Horvy., Junodi Monr., (1894). leviuscula Mont., (1894). (1894). Ltrs 20s Soc. Ent. Belg., XXXVIII, 234 (18933). Ann. Mus. Genova, XL, 537 , 1, 33 (1902). Gu wires Hung., I, 400 (1903). l. c., 444, Mus. Genova, XXXIV, Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIII, 276 Rev. d’Ent., XII, 235 (4893) 135 XXX VII, 277 Ann. cit., 1896, p. 145. — Margherite Dist., Ann. Mag. Nat. Hist. (7) VIII, 238 (1901). medians MontT., Ann. Soc. Ent. F mirabilis DIst., (1903). miscella Mon (1894). ATT Ann. Mag. Nat. Mus. Genova, r., 1896, p. 454. Hist., (7) XU, 248 XXXIV, 447 nasuta Monr., Ann. Soc. Ent. Belg., 1896, p. 109. migricolor MONT. Sel IPs ies nilgirensis DIST., ANN. Mag. (1901). notabilis Mon’ (1894), r., ANN. SOc. Nat. Huste, (7) VHT, 238 Ent. Belg:, XXX VIII, 278 262. Somali. China. Africa oce. Birma. Nova Guinea. India. Nova Guinea. Java. Africa occ. China. Loango. Sumatra. Ceylon, Siam. I. Philippin. 1. Philippin. Syria. Mossambik. Africa or. Madagascar. I. Philippin. India. Tenasserim., Patria ignola. Assam. Grand Bassam. 1. Halmaheira. Nova Guinea. Java. Java. Indta. Chinas? Noualhiert Mont., Ann. cit., 1896, p. 439. ophthalmica Mont., Ann. Mus. Genova, XXXIV, 140 (1894). optima Mont., Ann. cit., XXX VII, 123 (1896). ordinata Mont., Ann. Soc. Ent. Fr., 1896, p. 462. parviceps Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XX X VIII, 258 (1894). pernobilis Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VIII, 237 (1901). perplexa Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., 1896, p. 123. perpuncta Monr., |. c., 434. polita Mont., l. c., 141. prava Monr., |. c., 106. prisca Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VII, 236 (1901). prolaticeps Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., 1896, p. 435. pulchella Mont., Ann. Mus.Genova, XX XIV, 136 (1894). punctatissima Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., 1896, p. 105. puncticeps Monr., |. c., 129. Putont Mont., Bull. Soc. Sc. Bucarest, VII, 206 (1898). pygmaea Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., 1896, p. 120. Rabiert Mont., Ann. Soc. Ent. Fr., 1896, p. 458. regnum Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 581, Tab. XVI, fig. 4. rubromaculata Mont., Ann. Mus. Genova, XXXIV, 420 (1894). rugulosa Dist., Ann. Mag. Nat. Hist.,(7) IV, 216 (1899). saniosa Dist., Ann. cit. (7), VIII, 237 (1901). Scheefferi Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., 1896, p. 445. signata Mont., Ann. cit., XXX VIII, 252 (1894). signaticollis MoNT., Ann. cit., 1896, p. 4112. solitaria Mont., Ann. Mus. Genova, XXXIV, 126 (1894). sparsa Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VII, 257 (1894). spuria Mont., Ann. Mus. Genova, XXX VII, 112 (1896). stabilita Mont., Term. Fiiz., XXIII, 419 (1900). Stali Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., 1896, p. 127. subcarinata Monr., Rev. d’Ent., XI, 252 (1893). subsimilis MOnT., |. c., 229. sumatrana Monr., Ann. Mus. Genova, XXX VII, 118 (1896). tenasserimensis MonT., Ann. cit., XXXIV, 127 (1894). terminalis MonT., l. c., 423 (1894). uniformis Mont., Rey. d’Ent. XII, 225 (1893). 137 India. Birma. Sumatra. Madagascar. China. Assam. Java. Patria ignota. I. Philippin. Tenasserim. Assam. China. Birma. Japonia. Africa or. Syria. Ceylon. China. Borneo. Nova Guinea. Ceylon. Tenasserim. Borneo. I. Philippin. India. Birma. India. Sumatra. Nova Guinea. Africa occ. Zanzibar. Africa. Sumatra. Tenasserim. Nova Guinea, Java. 138 validiceps MonT., Ann. Mus. Genova, XXXIV, 448 (1894). Nova Guinea. varia Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VII, 565(1893). Birma. variolosa Mont., Ann. cit., XXX VIII, 267 (4894). Africa occ. verrucosa MONT , Ann. Soc. Ent. Fr., 1896, p. 456. Tibet. vicina Mont., Ann. Mus. Genova, XXXIV, 413 (1894). Australia. viridans MoNT., Ann. Soc. Ent. Belg., 1896, p. 108. I. Laut. Vollenhovent Mont., Ann. Mus. Genova, XXXVII, 123 (1896). Sumatra. W Monr., Rev. d’Ent., XII, 237 (4893). India. zonata Mont., Ann. Mus. Genova, XXXVII, 4115 (1896). Sumatra, LIVINGSTONISCA Monranpon, Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIL, 626 (1894). rugatissima MONT., |. c., 627. Africa merid. TROPIDOTYLUS SrAt. Annandalet Dist., Fasc. Malay., 1,225, tab. XV, fig. 2 (1903). Malacca. BOZIUS DisTanT, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VIII, 238 (1901). ECXSICCUS DIST “ol MC Rr aao, India. respersus DIsT., l. c. : India. PROB-ENOPS WuHuiteE. Cloetensi MonT., Ann. Soc. Ent. Belg., 1899, p. 130. Congo. obtusus HAGL., Ofv. Vet. Ak. Forh., 1894, p. 393. Camerun. CATERNAULTIELLA SPIN. (MonTanponia Hacu., Ofy. Vet. Ak. Forh., 1894, p. 394.) ferruginea Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., 1899, p. 131. Congo. Haglundi Mont., Ann. cit., 1896, p. 131. Africa trop. longirostris HAGL., Ofv. Vet. Ak. Férh., 1894, p. 396. Camerun. punctata HAGL., l. c., 395. Camerun MONTANDONISTELLA SCHOUTEDEN, Ann. Soc. Ent. Belg., 1905, p. 50. ( || Montandoniella Scnour., Mem.Soc. Esp. Hist. Nat.,1,144[1904)). ( || Montandonista Scnout., Wien. ent. Zeit., XXIV, 51 [1905}). femorata Scuout., Mem. Soc. Esp. Hist. Nat., 1, 144 (1904). Africa occ. 139 Subfam. Thyreocorine. THYREOCORIS ScHRANK. (Corimeleena WHITE.) Borellat Mont., Boll. Mus. Torino, X, 219, p.1 (1895). Paraguay. cognatus V. Duz., Bull. Buffalo Soc. Nat. Sc., VIL, 5, pe O00 1907). Jamaica. Gilleties V. Duz., Trans. Am. Ent. Soc., XXX; 8 (1904). America bor. major BREDD., Soc. Ent., XIX, 49 (1904). Brasilia. ovtusus UHL., Proc. Calif. Ac. Sc., LV, 225 (1894). California infer. renormatus Uut., Bull. Colorado Agr. Exp. Stat., XXXI, 14 (4895). America bor. Sayt V. Duz., Trans. Am. Ent. Soc., XXX, 10 (1904). America bor. | albipennis Say, Descr. Hem. North. Am., 1831-; Compl. Writ., 1; 314. Subfam. Seutellerinee. COLEOTICHUS WHITE. Biroi Scuout., Ann. Mus. Hung., II, 340 (1905). Nova Guinea. borealis Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 31 (1899). I. Formosa. Breddint Scuout., Ann. Mus. Hung., Il, 344 (1905). I. Carolin. Bulowt ScnHout., Notes Leyden Museum., XXIX, p. 207 (4908) J. Samoa. Handlirschit Scuour., |. c., 332. Australia. sumatranus BREDD., Stett. ent. Zeit., 1900, p. 276. Sumatra. SOLENOTICGHUS MARTIN, Bull. Soc. Ent. Fr., 1897, p. 263. (Demelia Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 31 [1899]). (Demellera Kirk., Entomologist, 1904, p. 280). brevipes MART, Bull. Soc. Ent. r., 1897,.p.264. Australia. ELVISURA SPIN. minor ScHout., Rhynch. aeth., I, 6 (1904). Somali. Voeltzkowt Berar., Ent. Nachr., XX, 357 (1894). Madagascar. CHIASTOSTERNUM KaRscH, Ent. Nachr., XXI, 265 (1895).. (Asolenidium Brenp., Ann, cit., XXIIF, 340 [1897]). [unicoloy DALL (Sphaerocoris). Congo). mutabile KAaRscH, Ann. cit., XXII, 266 (1895). 140 STEGANOCERUS Mayr. transvaalicus BREDD., Wien. Ent. Zeit., XX VII, 69 (1908). Transyaal. HYPERONCUS STAL. complutus BrepD., Soc. Ent., X VILI, 66 (1903). Java. : Decorsei MARt., Bull. Mus. Paris, 1904, p. 525. Madagascar. uniformis Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VIII, 60 (1901). Ceylon. CANTAO Am. 5S. pulcher Scuout., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 137. Australia. POECILOCORIS DALt. Crowley? Dist., Ann. Mag. Nat. Hist.,(7) VII, 61 (14901). Assam. dissimilis MART., Bull. Mus. Paris, 1902, p. 333. China. CHOEROCORIS DAL. similis Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) [V, 34 (1899). Australia. GONAULAX SCHOUTEDEN, Rhynch. aeth., I, 57 (1904). Bergrotht Scuourt., |. c., 59, tab. I, fig. 8. Africa or. grandis Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 40 (1899) (Graptocoris). Africa centr. BRACHYAULAX STAat. Kitkenthali Brepp., Abh. Senck. Ges., XX V, 140 (1900). T.Halmahera. majuscula Disv., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) XII, 249 (1903). I. Key. PHILIA Scuropre. (SCHLOEDTEA Kirk., Entomologist, 1905, p. 79.) aerea Dist., Entomologist, XXV, Suppl., p. 96 (1892). Australia. compacta BREDD., Soc. Ent. X VIL, 57 (1903). Dohertyi Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) XII, 249 (1903). Moluccae. ebenina MART., Bull. Soc. Ent. Fr., 1898, p. 226. ~Nova-Britannia. insignis ScHout., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p. 297. Australia. 141 regia BeRGR., Proc. Roy. Soc. Victoria, VII, 287(1895).. Australia. leucochalcea BREDD., Soc. Ent., X VILL,58(1903). Woodfordi Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 37 (1899). I. Salomon. CALLIPHARA Germ. lanceolata Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) XI, 250 (1903). I. Tenimber. nitidissima ScuouT., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 138. Nova Guinea. oculatorum BREDD., Soc. Ent., XIX, 186 (1905). I. Salomon. paradisiaca BREDD., |. c. 1. Sumba. placida BREDD., |. c. Nova Guinea. rostrata Dist., Ann. Mag. Nat. Hist.,(7) X11, 250(1903). I. Key. CHRYSOCORIS Hann. Bouviert BREDD., Soc. Ent., XIX, 186 (1905). India. cingulatus BREDD., |. c., 187 I. Banguey. indigoferus Dist., Trans. Ent.Soc. Lond.,1901, p. 582.1. Hainan. pontificalis BREDD., Soc. Ent., XIX, 187 (1905). Celebes. pretectatus BREDD., |. c., 186. Cochinchina. sericeomicans BREDD., Soc. Ent., X VIII, 58 (1903). Java. trabeatus BrEeDD., Soc. Ent., XIX, 187 (1905). J. Philippin- viridiventris BREDD., Soc. Ent., X VIII, 74 (1903). I. Flores. LAMPROCORIS STAL. smaragdus BREDD., Soc. Ent., XVII, 53 (1903). Malacca. © CALLIDEA Lap. . Haglundi Scuout., Rhynch. aeth., I, 42 (1904). Camerun. g } J d ’ . CALLISCYTA STAL. australis Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 40 (1899). Queensland. TETYRA Fasr. robusta Unt., Trans. Maryland Ac. Sc., 1897, p.383. Arizona, Mexico. PACHYCORIS Burm. nitidiventris BReppD., Wien.Ent. Zeit., XX V, 190 (1906). Americacentr. Ruth Brenp., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin, 1903, p. 366. Bolivia. POLYTES STAu. cingulicornis Berar., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p. 304. Brasilia. fenestra BREDD., Soc. Ent., XVIII, 122 (1903). Peru. grisescens BREDD , Soc. Ent., XIX, 49 (1904). Peru: inca Dist., Ann. Mag. Nat. Hist. (7), IV, 42 (1899). Peru. insignis ScHoutT., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p. 298. Bolivia. onca BREDD., Soc. Ent., XIX, 49 (1904). See le CHELYSCHEMA Berar. ( || Achates STAL). neotropicalis Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 42 (1899). Amazonae. CHELYSOMA Berar. ( | Orsilochus STAL, || Demoleus StAL, Chelycoris BERGR.). bajulans Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 687 (Orsilochus). Costa Rica. glirina Berar., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p. 354. —_ Brasilia. Haglundi Mont., Boll. Mus. Torino, X, 219, p. 2 (1895) (Demoleus). Paraguay. Lethierryi Monr., |. c., 3 (Demoleus). Uruguay. AGONOSOMA Lap. Dohrni ScHout., Stett. Ent. Zeit., 1903, p. 362. Mexico. LOBOTHYREUS Mayr. brasiliensis ScHour., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p. 300. Brasilia. SYMPHYLUS DALL. enac BREDD , Soc Ent., XIX, 49 (1904). Bolivia. lativittatus Brepp., Soc. Ent., XVII, 57 (1903). Ecuador. GALEACIUS Dist. Martini Scuour., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p. 299. Brasilia. simplex BREDD., Soc. Ent., XIX, 49 (1904). Peru: DEROPLAX.MAyr. . nigrofasciata Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) I, 310 (1898). Nyasaland. 143 ODONTOTARSUS Lap. concinnus Horv., Ann. Mus. Hung.. IV, 476 (1906). Algeria. plicatulus Horv., |. c., 482. Syria. FOKKERIA. SCHOUTEDEN, Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p. 301. producta V. Duz., Trans. Am. Ent. Soc , XXX, 20 (1904) (Odontoscelis). America bor. crassa ScHouT., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p. 301. PHIMODERA Germ. argillacea JAK., Rev. Russe d’Ent., I, 34 (1901). Mongolia. Bergi Jak., Ann. cit., V., 414 (1905). Asia centr. testudo JAk., Hor. Soc. Ent. Ross., XX VIII, 128 (1894). Mongolia. torrida REuT., Act. Soc. Sc. Fenn., XXXIII, 8, p. 17 (1906). America bor. KUPTYCHODERA BERGrR. (nov. nom.) ( || Ptychodera Reur., Act. Soc. Sc. Fenn., XXXIII, 8, p. 44 (1906). corrugata V. Duz., Trans. Am. Ent. Soc., XXX, 16 (1904) (Phimodera). America bor. VANDUZEEINA SCHOUTEDEN, Gen Scut., p. 85 (1904). Ballt V. Duz., Trans. Am. Ent. Soc., XXX, 19 (1904) (Odontoscelis). America bor. PSACASTA GERM. affinis Reut., Ofv. Finska Vet. Soc. Férh., X LH, 244 (1900). Rossia merid. pallida Reut., Ann. cit., X LIV, 141 (1902). Syria. PERIPHYMOPSIS SCHOUTEDEN, Gen. Scut., p. 77 (Psacastae subgen.) (1904). [Lethierryt Pur. (Psacasta). Algeria]. XEROBIA STAu. St"li Scuout., Rhynch. aeth., I, 87 (1904). Somali. EURYGASTER Lap. carinatus V. Duz., Trans. Amer. Ent. Soc., XXX, 18 (1904). ' America bor. Fokkeri Pur., Rev. d’Ent., XI, 318 (4892). Tirolis. sodalis Horv., Term. Fuz., XVIII, 221 (1896). Turkestan. MACROCARENUS Srat. scutellatus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist.,(7) ['V, 46 (1899) Australia. GEOCRYPHA BerGrotH, Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 254. scabra BERGR., |. c., 255. Madagascar. PROMECOCORIS Pur. (? Emphylocoris Reut., Ofv. Finska Vet. Soc. Férh., XLU, 217 (1900). testaceus Reut., |. c., 218. Turkestan. MELANODEMA Jak. apicifera Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) 1V, 46 (1899). India. HOLONOTELLUS HorvATH, Rev. d’Ent. XIV, 152 (1895). maculicollis Horv., |. c. | Persia bor. ARCTOCORIS Grrm. excisus Reur., Ofv. Finska Vet. Soc. Forh., XLII, 244 (1900). Algeria. indicus Scuout., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p. 303. India. mengolicus JAK., Rev. Russe d’Ent., II, 63 (4902). Mongolia, Montandoni Scuout., Rhynch. aeth., 1, 88 (1904). Senegal, Abyssinia. MORBORA DisTANT, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 47 (1899). australis Dist., |. c. Australia. hirtula BERGR., Ann. Soc. Knt. Belg., 1904, p. 356. Australia. Schoutedenit BERGR., |. c. . Australia. Subfam. Graphosomatine. DARISA AM. 5% camelus Reut., Ofv. Finska Vet. Soc. Forh., XLII, 37, tab. I fig 7-901). Algeria, Tunisia. chloris Horv., Ann. Mus. Hung., I, 580 (1904). Turkestan. elevata Reut., Ofv. Finska Vet. Soc. Forh., XLIL, 36, tab. I, fig. 6 (1901). Rossia mer. Turkestan. setulosa Monv., Bull. Soc. Sc. Bucarest, IX, 156 (1900). Algeria. spinifera Reut., Ofv. Finska Vet. Soc. Férh., XLII, 33, tab. I, fig. 4 (1901). Arabia. TRIGONOSOMA Lap. advena Horv., Rev. d’Ent., XV, 123 (1896) (rustica Fapr. var.); Ann. Mus. Hung., V, 292(1907). Turkestan. Horvathi Pur., Rev. d’Ent., XV, 232 (1896). Syria. Ramburt Horv., Ann. Mus. Hung., V, 289 (1907). Hispania. LEPROSOMA Bar. carinata MonT., Bull. Sc. Phys., 1895, p. 1. Romania. ASTIROCORIS. JAKOVLEFF, Hor. Soc. Ent. Ross., XX VII, 130 (1894). intermittens JAK., 1. c., 132. Turkestan. PARABOLBOCORIS SCHOUTEDEN, Rynch. aeth., I, 106 (1904). Signorett ScHourT., |. c. Abyssinia. EOBANUS Distant, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VIIT, 240 (1901). typicus DIST... 1, ¢., 241. Birma. NEOCAZIRA Dist. (Hilrya Scuout., Ann. Soc. Ent. Belg., 1905, p. 142). tibialis ScHout., |. c. Java. BRACHYCEROCORIS Cosra. congoanus ScHouT., Ann. Soc. Ent. Belg., 1905, p. 141. Congo. 146 STERNODONTUS M. R. binodulus JAK., Hor. Soc Ent Ross., XXVII, 286 (1893). Rossia merid. THOLAGMUS STAL. ; Chobauti Put., Rev. d’Ent., XVII, 166 (1898). Algeria. confines Tory... les, 67. Kirghisia. nigricornis Reut., Ofy. Finska Vet. Soc. Férh., X LI, 220 (1900). Turkestan. GRAPHOSOMA Lap. consimilis Horv., Ann. Mus. Hung., I, 548 (1903). Caucasus, Turkestan. melanoxantha Horvy., |. c., 349. Armenia. DEROPLOA WEstTw. affiris Schout., Ann. Soc. Ent. Belg , 1905, p. 143. Australia. DEROPLOOPSIS SCHOUTEDEN, Gen. Graph., p. 27 (1905). [curvicornis STAL (Deroploa). Australia. | TESTRICA WALK. distincta ScHout., Ann. Soc Ent. Belg., 1906, p. 138. Australia. emarginata Vouu., Versl. Ak. Wet. Amsterdam, II, 177 (1868). Australia. Stali Scuout., Gen. Graph., p. 26 (1905). Australia. [ || emarginata STAL. | TESTRICOIDES SCHOUTEDEN, Ann. Soc. Ent. Belg., 1905, p. 144. pulcherrimus ScHout., |. c. Australia. KAYESIA SCHOUTEDEN, Rhynch. aeth., I, 114 (1904). parva SCHOUT,, lL. c. Sudan. PODOPS Lap. — (Amaurochrous ST&L, subg.) parvulus V. Duz., Trans. Am. Ent. Soc., XXX, 22 (1904). America bor. = calligera BERGR., Rev. d’Ent., XII, 153 (1893). ceylonica ‘DistT., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VIII, 244 (1901). curvispinad SCHOUT., Rhynch. aeth., I, 123 dentata Dist:,, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VIII, 242 (1901). inermiceps BREDD., Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 284. latiuscula BREDD., Ll. ¢., 282. longispina Scuout., Ann. Soc. Ent. Belg., 1905, p. 147. madagascariensis ScuoutT., Rhynch. aeth., I. (1904). malayensis Dist., Fasc. Malay., I, (1903). ochracea Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VIII, 241 (1901). sororcula BREDD., Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 282. subalpina Berar., Rev. d@Ent., XI, 153 (1893). || Horvath: Foxx., Tijdschr. v. Ent., XXXVI, 16, tab. I, f. 4-3 (1893). SCHOUTEDEN, Ann. Soc. Ent. Belg Horvatht Scuour., |. c. denticulata ScuourT., Ll. c. Noualhiert ScHouT., |. c., 128. Bergrotht Scuout., |. c., 117, tab. II, fig. 10. MEMOIRES DE LA SOC. ENTOM. DE BELGIQUE, T. XV, 10 vi 1908. SCOTINOPHARA STA, 229 tabs, SVG fie sl HAULLEVILLEA SCHOUTEDEN, Rhynch. aeth., I, SEPIDIOCORIS SEVERININA ScHOUTEDEN, Rhynch. aeth., I, 147 Borneo. Ceylon. Africa or. India. Sumatra. Sumatra. India. Madagascar. Malacca. Tenasserim. Sumatra. Tirolis. ., 1905, p. 145. America bor. 126 (1904). Africa occ. et centr. SCHOUTEDEN, Rhynch. aeth., I, 127 (1904), Africa occ. 116 (1904). Congo. 11 148 Subfam. Aphylinae. APHYLUM BercrotH, Zool. Anz., XXIX, 644 (1906). Bergrothi Scuour., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 215. Australia. syntheticum Berar., Zool. Anz., XXIX, 646 (1906). Australia. Subfam. Gydninae. SCAPTGOCORIS Perry. minor Bera, An. Mus. Montevideo, I, 14 (1894). Brasilia. talpa CuAme., Ent. M. Mag., XXXVI, 256 (1900), Guatemala. STIBAROPUS DALL. laevicollis Monr., Rev. d’Ent., XVI, 97 (1897). Tunisia. subglaber Brepp., Stett. Ent. Zeit., 14900, p. 286. Sumatra. CYRTOMENUS Am. 8. vestigiatus Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1903, p. 525. Costa Rica. SCOPARIPES Sten. minor BREDD., Stett. Ent. Zeit., 14900, p. 287. Sumatra, ADRISA Am. 5S. Willeyt Kink., Trans. Ent. Soc. Lond., 1905, p. 358. Nova Caledonia. ECTINOPUS DALL. opacus Disv., Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 688. Costa Rica. KATAKADIA DisTANT, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 220 (1899). [caliginosa WALK. (Aethus). Malacca. | 149 AETHUS Dat. (+ Cydnus FIER.) attar Krrk., in Forses, Nat. Hist. Sokotra, p. 390, tab. XXIII, f. 9 (1903) (Geotomus). 1. Sokotra. nitens KtRBY in ANDREWS, Mon. Christmas Isl., pel27, tabs XV, tic. 4 (41900). I. Christmas. Sahlbergi Reut., Ofv. Finska Vet. Soc. Forh., X LI, 222 (1900). Corfu. BYRSINOCORIS MONTANDON, Bull. Soc. Sc. Bucarest, IX, 156 (1900). nigroscutellatus Mont., l. c., 157. Algeria. BYRSINUS Fires. discus JAK., Rev. Russe d’Ent., VI, 52 (1906). Turkestan. Pevizovr Jax, Ann. eit.; TT 37701903). Turkestan chin. MACROSCYTUS Fries. celebensis BREDD., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 36 (1901). Celebes. imermipes Horv., Ann. Mus. Hung., II, 253 (1904). 1. S. Thomae. multisetosus NOUALH., Bull. Mus. Paris, 1898, p. 232. Senegal. GEOTOMUS M. R. affinis Hacu., Ofy. Vet. Ak. Forh., 1894, p. 399. Camerun., camerunensis HAGL., |. c., 398. Camerun, laticollis Reut., Ofv. Finska Vet. Soc. Férh., XLII, 223 (4900). Tunisia. | ALAMPRELLA Horvata, Ann. Mus. Hung., I, 254 (1904). singularis Horv., l. c. Africa occ. OPATROCYDNUS BREDDIN, Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 289. cryptocephalus BREDD., l. ¢. Sumatra. CYDNOPELTUS Siren. meisus Dist., Trans. Ent. Soc. Lond. 1901, p. 105. Birma. minutus DIst., l. c. Birma. 150 HIVERUS Am. S. ochraceus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 223 (1899). . Tasmania. FROMUNDUS DIsTANT, Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 582. opacus Dist., |. c., 583. Ceylon. CHILOCORIS Mayr. Assmuthi Brepp., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p. 407. India. solenopsidis BREDD., |. ¢., 408. : India. NISHADANA DisTANT, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 442 (1899). (|| Drupadia Dist. 1.c., 223). iypica, Dist... lc. India. HEURNIUS DISTANT, Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 105. erebus Dist., |. c., 106. Birma. typicus Dist., |. c. Birma. GARSAURIA WALK. (Microrrhynchus SIGN.) Haglundi Berar., Ann, Soc. Ent. Belg., 1903, p.288. Africa occ. Haglundiana Scnour., Wien. Ent. Zeit., XXIV, 5l (1905). Africa occ. || Haglundi ScHout., Mem. Soc. Esp. Hist. Nat., 1, 151 (1904). Sjéstedti Haci., Ofv. Vet. Ak. Forh., 1894, p. 399. Africa occ. usambarica Scuout., Ann. Soc. Ent. Belg., 1905, p.50. Africa or. LEGNOTUS ScuioprTe. (Gnathoconus FEB.) elongatus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) XIII, 349 (1904). Transvaal. SEHIRUS Am. S. caeruleus Reut., Ofv. Finska Vet. Soc. Forh., XLIV, 144 (1902). Turkestan, fuscipennis Horv., Rey. d’Ent., XVII, 83 (1899). Gallia. 151 Horvathi Reur., Ofv. Finska Vet. Soc. Forh., XLII, 221 (1900). Tunisia. micans Horv., Rev. d’Ent., XVIII, 84 (1899). Sicilia. orientalis Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 583. Birma. planiceps Horv., Rev. d’Ent., XIV, 129 (1895). Caucasus. robustus Horv., lL. c., 130. Armenia. tibialis Put., Rev. d’Ent., XI, 25 (1892) (biqutlatus L., var.) 5 Sonne ., Ann. Mus. Hung , V, 293(1907). Algeria. Subfam. Phloeinae. SERBANA DisTANT, Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 405. borneensis DIst., |. c. Borneo. tn Subfam. Discocephalinae. CHRYSODARECUS BREDDIN, Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin, 1903, p. 367. moneta BREDD., |. c. Peru. ADOXOPLATYS | BREDDIN, Sitz. Ges. Nat- Fr. Berlin, 1903, p. 368. comis BREDD., l. c., 369. Bolivia, Peru. minac BREDD., |. c., 368. Bolivia, Peru. DISCOCEPHALA Lar. Daagae Disv., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) LV, 422 (1899). India occ. TRINCAVELLIUS Disrant, Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 163. galapagoénsis ButTL., Proc. Zool. Soc. Lond, 1877, p. 88. I. Galapagos. BRAUNUS Distant, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 422 (4899). [sciocorinus WALK., (Coriplatus). Archidonaa. | 152 ONCODOCHILUS Figs. cruciatulus BREDD., Soc. Ent., X VILI, 147 (1904). Bolivia. Taschenbergi Brepp., Jahr. Nat. Ver. Magdeburg, 1898, p. 149. Brasilia. Subfam. Pentatominee. TYPHOEOCORIS BREDDIN, Soc. Ent., X VII, 122 (1903). fulvifemur BREDD., |. c. Ecuador. MIOPYGIUM BREDDIN, Soc. Ent., X VIII, 153 (1904). cyclopeltoides BREDD., |. c. brasilia. PAROCHLERUS BREDDIN, Soc. Ent., XVII, 153 (1904). latus BREDD., l. c. Peri: TETROCHLERUS BREDDIN, Soc. Ent., X VIII, 153 (1904). fissiceps BREDD., |. c. Ecuador. MELANODERMUS STAL. dilutipes BRepp., Soc. Ent., X VIII, 154 (1904). Ecuador. LINCUS STAL. ee BREDD., Soc. Ent., X VIII, 154 (1904); Sitz. ~ Ges. Nat. Fr. Berl., 1908, p. 24. Ecuador. discessus Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 688. Costa Rica. securiger BREDD., Soc. Ent., XVIII, 154 (1904); Sitz. Ges. Nat. Fr. Berl., 1908, p. 29, Bolivia. HEMINGIUS DisTANT, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 423 (1899). [scaber WALK., (Ochlerus). Brasilia. | MECIDEA DALL. Tellantt Scnour., Ann. Soc. Ent. Belg., 1905, p. 7. Erythriea. PLATYCORIS GuEnr. (Gueriniellus Kirnk., Entomologist, 1904, p. 280). distinctus Mont., Bull. Soc. Sc. Bucarest, XII, 286 (1903). NIARIUS STAt. Haglundi Mont., Bull. Soc. Sc. Bucarest, X11, 289 (1903). Tryont BerGR., Proc. Zool. Soc. Lond., 1905, II, 150. COMMIUS Srau. minor BERGR., Proc. Zool. Soc. Lond., 1905, II, 152. LEVENNA BERGROTH, Proc. Zool. Soc. Lond., 1905, II, salax BERGR., |. c., 152. ONCOCORIS Mayr. (Tarba WALK.) dimidiatus Mont., Bull. Soc. Sc. Bucarest, XII, 291, (1903). Lethierryi Monr., |. c., 294. modestus Hory., Term. Fiiz., XXV, 601 (1902). ovalis BerGr., Proc. Zool. Soc. Lond., 1905, IH, 153. subsimilis Monr., Bull. Soc. Sc. Bucarest, XII, 293, (1903). EURYNANNUS Bercrotu, Proc. Zool, Soc. Lond., 1905, I, lippus BERGR., |. c., 154. PARANOTIUS Breppin, Ent. Nachr., XX VI, 17 (1900). punctatissimus BREDD., l. c., 18. THESEUS STAL. nigrescens Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) NIL, 263 (1904). Australia. Australia. Australia. Australia. 151. Australia. Australia. Australia. Australia. Australia. Australia. 153. Australia. Australia. Australia. 153 154 SPUDASUS DALL. lyricus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) 1V, 424 (1899). Australia. EUMECOPUS DALL. abdominalis Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) XIII, 263 (1904). Australia. mimicus Dist., Ann. cit., (7) [V, 426 (1899). Australia. pallescens meee Ann. cit. , (7) XIII, 264 (1904). Australia. superbus DIST., Nee cit: (1) IV, 425 (1899). Australia. POECILOMETIS DALL. Edwardsi. V. Duz., Bull. Amer. Mus. Nat. Hist., XXI, 198, tab. VIL, f. 4(1905). Australia. scutellatus Dist., Ann. tee Nat. Hist., (7) IV, 426 (1899). Australia. stigmatus V.Duz., Bull. Avner Mus. Nat. Hist., XXIJ, 198, tab. V IL, f. 3 (1905). Australia. uniformis ScHout., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p.139. Australia. ACCARANA Dist. Distanti BREpp., Ent. Nachr., XX VI, 19 (4900). Nova Guinea. BROCHYMENA Am. S. affinis V. Duz., Trans. Am. Ent. Soc., XXX, 29 (1904). America bor. cuspidata Dist., Trans. Ent. Soc. ane , 1900, p. 689. Costa: Rica. DALPADA An.S. hilaris BREDD., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 38 (1901). Celebes. perelegans BRepp., Wien. Ent. Zeit., XXII, 1 (14904). Tonkin. punctulata Brerer., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, Pu 2oue Madagascar. silvatica BERGR., |. c., 256. Madagascar. viridula Dist., Ann. Mag. Nat, Hist., (7) IV, 427(1899). I. Salomon. SURENUS DisTANT, Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 106. normalis Dist., |. c., 107. Birma. BARACELLUS DisTANT, Ann. Mag. Nat Hist., (7) XII, 250 (4903). lanceolatus Dist., |. c., 251. I. Jobie. > ’ ANCHISES SrAt. proximus ScHouT., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, Oem les 18) Nova Britannia. AGAKUS DALL. metallicus BREDD., Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 303. Sumatra. pavimentatus Dist., Ann. Soc. Ent. Velg., 1901, p. 30. Africa occ. NESAGAEUS Berar. BerGcrotu, Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 260. hamulatus BERGR., l. c., 261. Madagascar. ERTIVESINA SPIN. Distanté ScHouT., Wien. Ent. Zeit., XX1I, 233 (4903). Africa or. HALYS Fapr. simplinervis BERGR., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 258. Madagascar. SCRIBONIA STAt. Lydenburg: Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) II, 297, (1898). Transvaal. COKENOMORPHA DALL. (Chipatula Disr., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) 11, 312 (1898)). agilis ScuouT., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p.435. Africa or. Bergrothi Haaci., Ofv. Vet. Ak. Forb., 1894, p. 401. Camerun. crassa Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) [V, 428 (1899). Africa or. CO capitata Dist., lL. c. (Chipatula). splendidula Dist., Ann. cit., (7) UH, 314 (1898). Nyasaland. oS typica Dist., |. c. (Chipatula). SOLENOGASTER Reur. (Zaplutus BERGR.) brevispinis BERGR., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 265. Madagascar, NEALERIA Berar. diminuta Horv., Ann. Mus. Hung., II, 255 (1904). Madagascar. , 2°) 9. to) MUSTHA.- Am.. S. gigantea Hory., Bull. Mus. Paris, 1906, p. 515. Persia. Morgani Horvy., |. c., 514. Persia. NESOBIUS BeRGROTH, Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 263. albescens BERGR., l. ¢. Madagascar. TRIPLATYX Horvatu, Ann. Mus. Hung., II, 255 (1904), quadraticeps Hory., |. c., 256. Madagascar. PHAEOCORIS Jak. (Timuria Horvy., Ann. Mus. Hung., I, 402 (1903)). melanocerus HoRy., |. c., 403. Mongolia. MENEDEMUS DisTANT, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 429 (1899). hieroglyphicus Dist., |. c., 430. India. SCIOCORIS FAL. atticus Horv., Ann. Mus. Hung., V, 293 (1907). Graecia. agnatus JAK., Rev. Russe d’Ent., IIL, 491 (1903). Sibiria occ. angusticollis Pur., Rev. d’Ent., XIV, 83 (1895). Algeria. dilutus JAK., Rev. Russe d’Ent., II, 191 (1903). Asia centr. lautus Horv., Ann. Mus. Hung., I, 400 (1903). Turkestan. Lewisi Dist., Ann. Mag. Nat., Hist., (7) IV, 429, (1899) /Menedemus). Ceylon. modestus Horv., Ann. Mus. Hung., I, 401 (1903). Algeria. ogivus JAK., Hor. Soc. Ent. Ross., XXVIII, 133 (1894). Caucasus. placidus JAk., Rey. Russe d’Ent., III, 84 (1903). Sibiria or. PODODUS Am. 8. (Eupododus Kirk., Entomologist, 1904, p. 280). deserticola JAk., Hor. Soc. Ent. Ross., XXXIV, 518 (1900). (Menaccarus). Rossia merid., Turkestan. 157 eremita JAK., Rev. Russe d’Ent., III, 289 (1903) (Menaccarus). Turkestan. Jakovleffi Reur., Ofv. Finska Vet. Soc. Férb., XLIV, 145 (1902) (Menaccarus). Tunisia. transparens JAK., Hor. Soc. Ent. Ross., XXXIV, 518 (1900) (Menaccarus). Turkestan. MENESTHEUS SraAu. cuneatus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 431 (1899). — Australia. PARAMENESTHEUS BREDDIN, Ent. Nachr., XX VI, 20 (1900). brevis V. Duz., Bull. Amer. Mus. Nat. Hist., XXI, 200, tab. VII, f. 5 (1905) (Menestheus). Australia. Semont Horv., Denkschr. Nat. Ges. Jena, VIII, 631 (1900) (Menestheus). Australia. terricolor BREDD., Ent. Nachr., XX VI, 20 (1900). Australia. HALYABBAS DisTANT, Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 164. unicolor Disr., |. c., tab. I, fig. 2. Birma, China, 1. Lombok. PRETORIUS DisTANT, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) I, 298 (1898). tibialis Dist., |. c. Transvaal. DYMANTIS SrA. relata Dist., Ann. Mag. Nat. Hist , (7) II, 298 (1898). Transvaal. ADRS. Stat: antennatus Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 108. Birma. DORPIUS DisTANT, Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 164. [eribrosus Klug (Sczocoris). Africa trop., Arabia. | fypieus Dist, l.-c., 465, tab. Il, fig. 3. indicus Dist., l. c., tab. LU, fig. 4. India, 158 ERACHTEUS StTLAL. castaneus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 431 (1899). Africa centr. ventralis BREDD., Soc. Ent., XVIII, 115 (1993). Africa or. CROLLIUS DisTANT, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VII, 21 (1901). [conspersus WALK. (Podops/. Africa or. | MYROCHEA Am. 58. distincta ScHout., Wien. Ent. Zeit., XXI, 2383 (1903). Africa trop. angulata Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) XI, 470 (1903) (Neodius). NEOCOCALUS Berar. (|| Cocalus Sra). assimilis Horv., Ann. Mus. Hung., II, 257 (1904). Africa or. DISSOCOLPUS BerGcrotH, Ann. Soc. Ent. Belg., 1905, p. 368. fissiceps BERGR., |. c., 369. Madagascar. VALESCUS DisTANT, Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 584. nigricans Disv., 1. ¢., 585. Ceylon. AEDNUS DALL. ellipticus Brepp., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 39 (1901). Celebes. AEDNULUS. BREDDIN, Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 40 (1901). podo poides BREDD., |. c., 41, tab. I, fig. 4. Celebes. PRAETEXTATUS DisTANT, Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 583. typicus Dist., |. c., 584. Birma AENARIA STAL. (Huaenaria BREDD., Wien. Ent. Zeit., XXIII, 2 (1904)). jucunda Brepp., Ll. ¢. Tonkin. KALULA DisTANT, Proc. Zool. Soc. Lond., 1900, p. 809. jvariicornis Wrst w. (Aelia). Gambia. | OCHROPHARA STAL. montana Disr., Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 165. India. OCHRORRHACA BREDDIN, Wien. Ent. Zeit., XXIII, 3 (1904). truncaticornis BREDD., |. ¢c. Tonkin. CAYSTRUS STAu. (Odius STAL.) aethiopicus Dist., Aun. Mag. Nat. Hist., (7) XII, 469 (1903). Nigeria. Dohrni BREDD., Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 294. Sumatra, Ellenriedevt BREDD., |. c., 292. Sumatra. Langet Brepp., Rev. d’Ent.. XVIIT, 80 (1899). syria. obscurus Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p.4108. Birma. Schultheissi BREDD., Stett. Ent. Zeit., 4900, p.295. Sumatra. PARODIUS DisTaNT, Trans. Ent. Soe Lond., 1900, p. 166. Mouwhoti Disr., 1. c., 167, tab. II, fig. 6. Cambodia. typicus Dist., l.c , tab. I, fig. 5. 1. Philippin. CEPHALOPLATYS Wauite. elongatus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 433 (1899). Australia. granulatus BERGR., Proc. Roy. Soc. Victoria, VII, 288 (1895). Australia. reticulatus BERGR., l. c. Australia. 160 ARNISCUS DisTANT, Ann. Mag, Nat. Hist., (7) IV, 435 (1899). |humeralis DALL. (Sciocoris). Australia. | DICTYOTUS DAtu. ? pallidus V. Duz., Bull. Amer. Mus. Nat. Hist., XXI, 203, tab. VIII, f. 6 (4905). Australia. rugulosus Horv., Term. Fiiz., XXV, 602 (1902). . Australia. THOLOSANUS DisTANT, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) LV, 432 (1899). | philippinensis DALL. (Sciocoris). I. Philippin. | |proximus DALL. (Sciocoris/. Australia. | [laticeps WALK. /Pentatoma). | ONCINOPROCTUS BREDDIN, Wien. Ent. Zeit., XXIII, 5 (1904). griseolus BREDD., |. Cc. India. EURINOME STAL. armata BREDD., Wien. Ent. Zeit., XXIII, 4 (1904). Nova Guinea. laeta Brepp., Abh. Senck. Ges., XX V, 142 (19090). I. Ternate. HYPARETE STA. vitiensis Dist., Trans, Ent. Soc. Lond., 1901, p. 585. 1. Fidji. LAGYNOTOMUS BREDDIN, Wien. Ent. Zeit., XX V, 245 (1906). [assimulans Dist. (Aenaria). Japonia. | NIPHE STAL. praecursor BREDD., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 42, (1901). Celebes, 161 AULETRISSA BREDDIN, D. Ent. Z., 1900, p. 185. ( || Awletris BRepp., Mitt. Mus. Hamb., XVI, 160 (1899)). proletaria BREDD., |. c. J. Lombok. TROPICORYPHA Mayr. (Hymenomaga KARSCH). signata Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 168. Africa merid. BERGROTHINA SCHOUTEDEN, Mem. Soc. Esp. Hist. Nat., I, 155 (1904). camerunensis SCHOUT., |. c., 156. Africa occ. PERIBALUS M R. abbreviatus Unu., U. S. Geol. Surv. Montana, p. 397 (1872) (Holcostethus/. America bor. breviceps Horv., Rev. d’Ent., X VI, 81 (1897). Sibiria or. fissiceps Horv., Ann. Hofmus. Wien, XX, 180 (1906). Asia minor. pallescens JAK., Rey. Russe d’Ent., II, 159 (1902). ' Mongolia. peltatus JAK.,-Hor. Soc. Ent. Ross., XXVHI, 134 (1894). Turkestan. politulus Dist., Biol. Centr. Am., Het., I, 457 (1893). America centr. tristis V. Duz., Trans. Am. Ent. Soc., XXX,33 (1904). I. Vancouver. EXITHEMUS DISTANT, Rhynch. Brit. Ind., I, 199 (41902). assamensis DIstT., |. c. Assam. mausonicus BREDD., Wien. Ent. Zeit., XXII, 6 (14904). Tonkin. HALYOMORPHA Mayr. Erlangert Scuour., Ann. Soc. Ent. Belg., 4905, p. 8. Africa or. lata Brepp., Mitt. Mus. Hamb , XVI, 162, tab. I, rlig. 2 (1899), I. Lombok. longiceps BREDD., Abh. Senck. Ges., XXV, 1438, tab. IX, fig: 3: (1900). Ternate. ornativentris BREDD., Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 296. Sumatra. viridinigra BREDD., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 43 (1901). Celebes 162 TOLUMNIA STAt. antennata Dist., Rbyneb. Brit. Ind., I, 155 (1902). = India. ferruginescens BREDD., Wien. Ent. Zeit., XXIII, 7 (1904). Tonkin. immaculata Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 168. Tndia. maxima Dist., Rhyneh. Brit. Ind., 1, 154 (1902). Tenasserim. PALOMENA M. R. amurensis ReutT., Ann. Mus. Peétersb., XII, 544 (1908). Amur. limbata -Jak.,~Hor. Soc. Ent. Ross., XXX VII, 71 (1' 03). ; Asia centr. CHLOROCHROA STAL. (+ Pentatoma Firs.) Osborne: V.. Duzs, Trans. Am. Ent: Soc;,-XwX,. Si (1904). | America bot. AGATHARCUS STAL. Escalerae Horv., Term. Fiz., XXIV, 472 (1901). Asia minor. tritaenta Horv., Rev.,d’Ent., XVI, 81 (1897). syria. CARPOCORIS Kou. eurynotus Horv., Ann. Mus. Hung., V, 295 (1907). Turkestan. kirgisicus JAk., Rev. Russe d’Ent., V, 99 (1905). Sibiria or. laticollis JAK., lL. c., 100. Sibiria or. remotus Horv., Ann. Mus. Hung., V, 296 (1907). America bor. DOLYCORIS M. R. baicalensis JAK., Hor. Soc. Ent. Ross., XX VUI, 135 (1894). Sibiria. numidicus Hory., Ann. Mus. Hung., V,296 (1907). Algeria, Tunisia. penicillatus Hory., Ann. Mus. Hung., II, 580 (1904). Turkestan. MORMIDEA Awm. S. Montandoni kirk., Entomologist, 1902, p. 165. Eeuador. V-lutewm Licut., Cat. Mus. Hamb., p. 65 (1797). Brasilia. [eroce: pes Hal Scu. | L « AROTROCORIS 3ERG, An. Mus. Montevideo, I, 16 (1894). dentifer BERG, 1. €. SIBARIA STAL. andicola BREDD., Soc Ent., XIX, 49 (1904); XX, 27 (1905). GALEDANTA Awm.S. compastoides BReEDD., Wien. Ent. Zeit., XXV, 192 (1906). truncata Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 437 (1899). ASYLA WALK. Feae Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 107. EUSCHISTUS DALL. 94), 1897, aceratos BERG, An. Mus. Montevideo, I, 17 (18 conspersus Uhl., Trans. Maryland Ac. Sc., p. 388. inflatus V. Duz., Trans. Am. Ent. Soc., XXIX, 107 (1903). obscurus P. B., Ins. Afr. Am., p. 149 (excl. ©), tab. X, fig. 9 (1805). ursus V.Duz., Bull. Buffalo Soc. Nat. Sc., VIII, Dy p.o.( 1907): politus UHL., Canad. Ent., XXIX, 417 (1897). PADAEUS Strat. bovillus Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 689. CAWRASS DAT: intermedia Dist., Ann. Soc. Ent. Belg., 1901, p. 29. orata KARSCH, Stett. Ent. Zeit., 1894, p. 112. ERLANGERELLA ScHOUTEDEN, Ann. Soc. Ent. Belg., 1905, p. pulchra ScHour., |. c. MEMOIRES DE LA SOC. ENTOM. DE BELGIQUE, T. XV, 10 v1 1908, Brasilia. Kcuador, Peru. Amazonae, Brasilia. Birma. Brasilia. America bor. America bor. Antillae. America bor. CostasRicar Congo. Camerun. 13, Africa or. 12 164 LERIDA KARSCH, Stett. Ent. Zeit., 1894, p. 100. (|| Llerda STAL; Menuthias kiaKx., Entomologist, 1904, p. 280). Bolivart Scuout., Mem. Soc. Esp. Hist. Nat., I, 146 (1904). Africa occ. fusca BrErGR., Rev. Russe d’Ent., 1906, p. 145 (1907). Madagascar. sudana Dist., Ent. M. Mag., XXXVI, 82 (1900). Niam-Niam. TRIPANDA Brerc, Com. Mus. Buen. Aires, 1899. ( || Panda Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) II, 299 (1898) ). (Boeria Kirk., Entomologist, 1908, p 124). signitenens Dist., 1. c., 300. Transvaal. MECOCEPHALA DALL. rubripes BERG, An. Mus. Montevideo, I, 18 (1894). Paraguay. HYMENARCYS Am. S. crassa UHL., Trans. Maryland Ac. Sc., 1897, p. 387. © America bor. ADRIA STAL. sobrina BERGR. Jorn. Sc. mat. fis. e nat. Lisb., 1393, p. 122. I. Cap Verd. DIPLOXYS Am. S. cornutus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) H, 300 (1893). Transvaal. thoracicus Dist., 1. c., 307. Mashonaland. waterbergensis Dist., Ann. 8. Afr. Mus., II, 252 (1902). Transvaal. BONACIALUS DisTANT, Entomologist, XXXIV, 346 (1901). Dixoni Disr., 1. c., 347. India. GULIELMUS DisTANT, Entomologist, XXXIV, 347 (1901). laterarius Dist., |. c. India. marmoratus Dist., |. c. India. GASTROXYS Horvatu, Ann. Mus. Hung., IH, 257 (1904). funereus Horv., |. c,, 258. Africa or. ACOLOBA SPIN. malleata Dist., Ent. M. Mag., XXXVI, 82 (1900). Delagoa Bay. TYOMA SPIN. (Camara WALK.) verrucosa Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XXXVII, 628 (1894). Nigeria. GEOMORPHA BERGROTH, Jorn. Sc. mat. fis. e nat. Lisb., 1893, p. 124. Junodi Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) XIII, 350 tO) sae? is Transvaal. tuberculosa Brerar., Jorn. Sc. mat. fis. e nat. Lisb., 4893, p. 124. Africa occ. AESCHROCORIS Berar. ceylonicus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 439 (1899). Ceylon. nodiventris BREDD., Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 299. Sumatra. AELIOMORPHA STAL. scutellata Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) I, 300 (1898). Transvaal. DANDINUS DisTANT, Ann. Mag. Natl. Hist., (7) XHI, 264 (1904). crassus Dist., |. c., 265. Australia. AELIA Fapr. aspersa JAK., Rev. Russe d’Ent., II, 2 (1903). Asia centr. granum JAK Ase. 1. ; Alai, syriaca Horv., Ann. Mus. Hung., I, 403 (1903). Syria. turanica Horv., Term. Fiiz., X VIII, 221 (1896). - Turkestan, 166 NEOTTIGLOSSA Kirsy. calva JAK., Hor. Soc. Ent. Ross., XXXVI, 319 (1903). Sibiria. cephalotes JAK., 1. ¢., 330. nigella JAK., |. C., 328. seorsa JAK., l. c., 327. COSMOPEPLA STAL. caeruleata Mont., Proc. U. S. Nat. Mus., XVI, 47 (1893). Uhleri Mont., |. c., 48. PHILISTA Rossia merid. Sibiria. Rossia. America bor. et centr. America bor. JAKOVLEFF, Rey. Russe d’Ent., V, 115 (1905). phalerata JAK., l. c., 116. SEPONTIA STAt. (Caenina WALK.) australis ScHout., Ann.Soc. Ent. Belg., 1906, p.142. formosa Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) XIL, 474 (1903). stigmatica Disr., Ann. cit., (7) [V, 439 (1899). EUSARCOCORIS Haun. breviusculus JAk., Hor. Soc. Ent. Ross., XXXV, 598 (1902). capitatus Dist., Rhynch. Brit. Ind., I, 169 (1902). capreolus BREDD., Stett. Ent. Zeit., 4900, p. 301. decoratulus Brepb., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 44 (1901). distinctus ScnouT.s Ann.» Soc. Ent.. Beles 1906, p. 142. egenus JAK., Hor. Soc. Ent. Ross., XXX1V, 522 (1900). gibbosus JAK., Rev. Russe d’Ent., IV, 23 (1904). intergressus UaL., Proc. Ent. Sec. Wash., II, 368 (1893). modestus Dist., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 406. montivagus Dist., Rhynch. Brit. Ind., I, 166 (1902). parvus UHL., Proc. U. S. Nat. Mus., XIX, 258 (1896). porrectus BrEDD., Wien. Ent. Zeit , XX VI, 93 (1907). rosaceus Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 109. Buchara. Australia. Molluccae. Ceylon. Korea. India. Sumatra. Celebes. Australia. China. Korea. America bor. Ceylon. India. Japonia. India. Birma. 167 Schmidtt JAK., Hor. Soc. Ent. Ross., XXXV, 600 (1902). Korea. sindellus Dist., Rbynch. Brit. Ind., I, 168 (1902). India. V-flavum Horv., Ann. Mus. Hung., I, 259 (1904). Madagascar. HERMOLAUS | Distant, Rhynch. Brit. Ind., I, 169 (4902). amurensis Horv., Ann. Mus. Hung., I, 405 (1903). Amur. Swierstrae Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) X VIII, 286 (1906). Transvaal. typicus Dist., Rhynch. Brit. Ind., I, 170 (1902). India. RISIBIA Horv. geniculata Horv., Ann. Mus. Hung., [, 406 (1903). Armenia, Syria, ASPAVIA STAL. acuminata Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIII, 630 (1894). Guinea, Escalerae ScuHout., Mem. Soc. Esp. Hist. Nat., 1, 457 (1904). Camerun. nigricosta MonrT., Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIIT, 631 (1894). Natal. CARBULA STALt. cuneata Dist., Ann. Soc. Ent. Belg., 1901, p. 30. Congo. Distantiana BERGR. (nov. nom.) Nyasaland. carbula Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) I, 513 (1898) /Aspavia). munda Brepp., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 45 (1901). Celebes. producta Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 1410. Birma. rugulosa Dist., Rhynch. Brit. Ind., I, 171 (1902). India. scapularis Dist., Ann Soc. Ent. Belg , 1901, p. 29. Congo. teretipes Horv., Ann. Mus. Hung., IT, 260 (1904). Madagascar. trabifera BREDD., Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 302. Sumatra. GYNENICA DALuL. rustica Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 440 (1899). Transvaal. Tellindi Scuout., Ann. Soc. Ent. Belg., 1905, p. 8. Erythraea. 168 DURMIA STAL. horizontalis Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) Il, 301 (1898). Transvaal. ILIPLA STAL. natalicola Dist., Ent. M. Mag., XXXVI, 82 (1900). Natal. ACLEDRA SIGen. punctata REED, Rey. Chil. Hist. Nat., II, 184 (1899). Chili. BRACHYNEMA M. R. Balfourt Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) XII, 479 (1903). 1. Sokotra. ruficornis Reut., Ofv. Finska Vet. Soc. Férh., XLIL, 235 (1900). Turkestan. Simony?t Horv., Term. Fiiz., XIX, 323 (1896). I. Canar. venustula Mont., Bull. Soc. Sc. Bucarest, IX, 158 (1900). Algeria. CELLOBIUS Jak. gentilis JAK., Rev. Russe d’Ent., I, 34 (1901). Mongolia. THYANTA (STAL: brevis V. Duz., Trans. Am. Ent. Soc., XXX, 56 (1904). America bor. punctiventris V. Duz., 1. c., 55. America bor. CHLOROCORIS SPIN. nigricornis ScumipT, Stett. Ent. Zeit., 1907, p. 106. =‘ Peru. LOXA Am. S. pallida V. Duz., Bull. Buffalo Soc. Nat. Sc., VIII, 5, pe 2.1907): Jamaica. AGONOSCELIS Spin. cognata Hory., Ann Mus. Hung., H, 260 (1904). Africa or. Haroldi Berar., Rev. Russe d’Ent., VI, p.106(1908). Abyssinia. AFRANIELLA ScHOUTEDEN, Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p. 137. Lambaremit ScHour., |. c. Congo. 169 EKURYDEMA Lap. blanda Horv., Ann. Mus. Hung., I, 407 (1903). Asia minor. formosa Put., Rev. d’Ent., XIV, 83 (1895). Syria. laticollis Horv., Ann. Mus. Hung., V, 297 (1907). Persia. STENOZYGUM Figs. Bergrotht ScHouT., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, 10) dkstsyy Congo. | be¢color ScHouT., Wien. Ent. Zeit., XXI, 235 (1903). comptum Brepp., Mitt. Mus. Hamb,, XVI, 163, tab. I, fig. 3 (4899). I. Lombok. decoratum ScHouT., Wien. Ent. Zeit., XXI, 236 (1903). Africa or. miniatulum Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 1695tab: lice. 7. Australia. mombasanum Scuout., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, De Loi. Africa or. Varelae Scuout., Mem. Soc. Esp. Hist. Nat., I, 158 (1904). Camerun. MURGANTIA STAL. stenozygoides BREDD., Soc. Ent., XVI, 1338 (1901). Guatemala. CAPNODA JAK. caucasica Horv., Rev. d’Ent., XVI, 83 (1897). Caucasus. TROCHISCOCORIS Reur. ( || Trochiscus JAK.) rotundatus Horv., Rev. d’Ent., XIV, 154 (1895). Hungaria. sanguinolentus Horv., |. c., 153. Asia minor. DISMEGISTUS Am. S. funebris Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 169, tab, Tie fies. Africa or. AROCERA SPIN. capitata BREDD., Soc. Ent., XVI, 133 (1901). Bolivia. fasciativentris BREDD., |. c. Brasilia. 170 RUNIBIA STAL. picturata Brepp., Soc. Ent., XVII, 177 (1904). Peru. PARASTRACHIA Disv. japonensis Scott, Trans. Ent. Soc. Lond., 1880, p. 308 (Asopus). Japonia. [fulgens Dist. | ALCIMOCORIS Berar. ( || Aletmus DALL.) parvus Dist., Roynch. Brit. Ind., I, 176 (1902). ~ India. HOPLISTODERA Westw. recurva Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 170, tab. IW, fig. 9. India. validicornis Brepp., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 48 (1901). Celebes. STACHYOMIA STAL. luteovaria Dist., Fasc. Malay., I, 233, tab. I, fig. 3 (1903). Malacca. CATACANTHUS Spin. mirabilis Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 585, tabs V1 nie. 3: India. Reuteri Scuour., Wien. Ent. Zeit., XXIV, 51 (1905). Madagascar. CHALCOCORIS DALL. rutilus KarscH, Ent. Nachr., XXJ, 274 (1895). Nyassa. COQUERELIA Sren. ventralis Horv., Aun. Mus. Hung., II, 263 (1904). Madagascar. HYRMINE Strat. minor BREDD., Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 306. Sumatra. NEZARA Am. S. adelpha Horv., Ann. Mus. Hung., I, 266 (1904). Africa occ. aethiops Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 170. Africa centr. Bergrothi Hory., Ann. Mus. Hung., IH, 265 (1904). Madagascar. congo ScHout., Wien. Ent, Zeit., XXIV, 54 (1905). Congo. i Nake 171 Dallasi Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) V, 392 (1900). Columbia, Brasilia. Emmereze -ScHour., Wien. Ent. Zeit.,~ XXIV, 52 (1905). . 1. Mauritius. fuscopunctata BREDD., Soc. Ent., XVI, 125 (1901). Brasilia. gentilis BreDD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin, 1903, p. 369. Peru. Horvathi BerGrR., Ann. Soc. Ent. Belg., 1903, p. 289. limbosa Horv., Ann. Mus. Hung., I, 265 (1904). liturata Horv., |. c., 264. longicorialis BREDD., Soc. Ent., XVI, 123 (1901). macrorrhaphis Horv., Ann. Mus. Hung., II, 266 (1904). nigridorsata BREDD., Soc. Ent., XVI, 128 (1901). nigromaculata Dist., Rhynch. Brit. Ind., I, 221 (1902). nigropicta BrepD., Wien. Ent. Zeit., XX V, 193 (1906). pulchricornis BREDD., Soc., Ent., XVUT, 115 (1903). I. robusta Disr., Ann. Mag. Nat. Hist.,(7) II, 307 (4898). rufidorsum Horv., Ann. Mus. Hung.. I, 267 (1904). Sahlbergi Reur., Ofv. Finska Vet. Soc. Forh., XLIL, 236 (1900). Satunini JAK., Rev. Russe d’Ent., II, 290 (1903). soror ScHouT., Wien. Ent. Zeit., XXIV, 53 (1905). valida Horv., Ann. Mus. Hung., I, 264 (1904). BANASA STAL. lenticularis Usu., Proc._Zool. Soc. Lond., 1894, p. 174. SABAEUS STAL. fortispimus Brepp., Wien. Ent. Zeit., XX1iT, 9 (1904). Kitkenthali Brepp., Abh. Senck. Ges., XXV, 145, tab. IX, fig. 4 (1900). rectispinus BREDD., Wien. Ent. Zeit., XXIII, 8 (1904). Sarasinorum BREDD., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 49 (1901). teretispinus BREDD., Wien. Ent. Zeit., XXII, 9 (1904). ATELIAS KIRKALDY, Entomologist, 1904, p. 280. ( [variegatus Wrstw. (Atelocerus). Africa occ. Congo. Madagascar. Uruguay. ISS] Rhomre: Brasilia. Ceylon. Amazonae. Fernando Po. Mashonaland. Madagascar. Turkestan. Caucasus. Madagascar. Madagascar. I. Grenada. Juru ? Celebes. Java. Celebes. I. Sumbava. Aetius Dist., Proc. Zool. Soc. Lond., 1900, p. 813). Australia occ. | 172 ANACA BErRGR. (|| Hyllus STA...) fasciata Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) V,394 (1900). Ceylon. punctiventris BRepp., Wien. Ent. Zeit., XXIII, 10 (1904). Tonkin. PLAUTIA Srau. decora Brepp., Mitt. Mus. Hamb., XVI, 164 (1899). — I. Lombok. grossepunctata Kirpy in Andrews, Mon. Christmas Isl., 128, tab. XV, f. 2 (1900) (Pentatoma/. I. Christmas. splendens Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1900,p.171. Japonia. NESSULA BREDDIN, Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 313. sponsa BREDD., |. c., 315. Sumatra. ZANGIOLA BREDDIN, Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 51 (1901). nitida BREDD., |. c., 52. Celebes. punctulata BREDD., |. c., 53. Celebes. ZANGIS STAu. albomaculata Dist., Rhynch. Brit. Ind., 1,223 (1902). India. ignota Scuour., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 141. Nova Guinea. Stal SCHOUT. IC. Australia. ACROZANGIS BREDDIN, Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 310. semiprasina BREDD., Ll. c., 311. Sumatra. AXIAGASTUS DALL. mitescens Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p.586. I. Hainan. FERNELIUS DisTANT, Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 173. mdicus DIsT., |. c. India. PATERCULUS Distant, Rhynch. Brit. Ind., I, 233 (1902). affinis Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) V, 387 (1900) (Plexippus). China, India. 173 conspersus Dist., Fasc. Malay., I, 236, tab. XV, fig. 4 (1903). Malacca. vittatus Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 109 (Plevippus/. Birma. DUNNIUS DisTANT, Rhynch. Brit. Ind., I, 231 (4902). bellus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) V, 427 (1900) (Araducta). Ceylon. sordidus Kirsy, Journ. Linn. Soc., XXIV, 86 (1892) (Rhaphigaster). Ceyton. FLAMINIA STAL. maxima Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) II, 343 (1898). Nyasaland. EURYASPIS Sian. Mashonae Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., -(7) II, 308 (1898). Mashonaland. DABESSUS DisTANT, Rhynch. Brit. Ind., I, 234 (1902). malayanus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) V, 428 (1900) (Araducta). I. Pinang. repellens Kirnpy, Journ. Linn. Soc., XXIV, 86, tab. IV, tig. 9 (1892) (Rhaphigaster). Ceylon. PHAVORINUS DIsTANT, Rhynch. Brit. Ind., I, 236 (1902). [afflictus WALK. (Strachia). India. | LATHROEDOEUS BREDDIN, Ent. Nachr., XX VI, 25 (1900). speculator BREDD., |. c., 26. Nova Guinea. ANTESTIA STAL. (Otantestia BREDD., Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 324). atrosignata Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) XVIII, 287 (1906). Africa merid. Ellenriedert BREDD., Stett. Ent. Zeil., 1900, p. 322. Sumatra. gibba Brepp., Wien. Ent. Zeit., XXII, 10 (1904). Nova Guinea. 174 laevigata Brepp., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 54 (1901). oliva V. Duz., Bull. Amer. Mus. Nat. Hist., XXI, 206, tab. VIII, f. 7 (4905). pauperata Brepp., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 55 (1901). philippina Brepp., Wien. Ent. Zeit., XXIII, 10 (1904). || confusa BRepp., Ann. cit., XXI, 94 (1902). polluta Disr., Trans. Ent. Soc. Lond., 1909, p. 163 (Caura). APINES DALL. geminata V. Duz., Bull. Amer. Mus. Nat. Hist., XXJ, 906; tab. VE. 8. (4 905): MENIDA Mortscu. Celebes. Australia. Celebes. I. Philippin. Africa trop. Australia. (Neostrachia SAUND.; Pygomenida BREDD., Ent. Nachr., XXIV, 116 (1898)). Atkinsont Dist., Trans. p.ddictab sl te A0, cingalensis Dist., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 407. elongata Dist., Rhynch. Brit. Ind., I, 230 (1902). labecula Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) V, 396 (1900). Nyasae Dist., Ann. cit., (7) I, 313 (1898). paupera BREDD., Ent. Nachr., XXIV, 117 (1898). ? poecila JAK., Rev. Russe d’Ent., IL, 378 (1903). Schultheissi Brepp., Ent. Nachr., XXIV, 114 (1898). subcastanea Brepbp., l. c., 119. Wellawayae Disr., Ann. Soe. p. 407. Kat. * Soc. “ond ss 1900; Ent. Belg., 1906, ACTUARIUS India. Ceylon. Birma. Ceylon. Nyasaland. Java. Turkestan. Borneo. Java. Ceylon. Distant, Proc. Zool. Soc. Lond., 1900, p. 814. |albonotatus WESTW. (Pen tatoma). ASPIDEURUS Sian. flavescens Brepp., Ent. Nachr., XX VI, 24 (1900). metallicus Brepbp., Wien. Ent. Zeit., XXL, 10 (1904). ornatus Brepp, D. Ent. Z,, 1900, p. 161, Gambia. | Australia. Java. Java. 175 politus BREDD., Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 318. Sumatra. varians BREDD., Mitt. Nat. Mus. Hamb., XVI, 189 (Gey I. Sumbaya. SACESEURUS BREDDIN, Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 320. bicolor BREDD., |. c., 321. Sumatra. ? imsignis Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) V, 420 (1900) (Brachycoris). Ceylon. BRACHYCORIS SrA. ? thoracicus Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 586. Borneo. PAUSIAS JAKOVLEFF, Rey. Russe d’Ent., V, 142 (1905). | Martini Pur. (Piezodorus). Caucasus, Syria. | RHAPHIGASTER Lap. mongolicus Put., Rev. d’Ent., XVII, 273 (1898). Mongolia. BATHYCOELIA Am. S. malaciitica Horv. Ann. Mus. Hung., II, 268 (1904). I.S. Thomae. nesophila Hory., |. ¢. I.S. Thomae. praelongirostris BERGR., Rey. d’Ent., XI, 200 (1893). 1. Sechelles. TIBILIS STAt. glabriuscula BREDD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin, 1903, Baotls Ecuador. scabriuscula BREDD., Ll. ¢., 370. 3olivia. CATALAMPUSA BrEDDIN, Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin, 1903, p. 369. oenops BREDD., lL. ¢., 370. Bolivia. OCIRRHOK STALL. lutescens Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) V, 422 (1900). Australia. 176 CUSPICONA DALL. Beutenmilleri V. Duz., Bull. Amer. Mus. Nat. Hist., XXI, 208, tab. VIII, f. 40 (1905). Australia. carneola V’. Duz., |..c¢., 207, tab. VIL, fig--9: Australia. forticornis Brepp., Ent. Nachr., XX VI, 29 (1900). Australia. nigra BREDD., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 56, tab, Ktkes 21901). Celebes. recurvicornis BREDD., Ent. Nachr., XX VI, 28 (1900). Australia. UTANA Distant, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) V, 423 (1900). [suprema WALK. (Cuspicona). Borneo. | RHYNCHOCORIS Westw. alatus Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 172, tab: THe ties 412. India. margininotatus BREDD., Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 325. Sumatra. patulus Brepp., Wien. Ent. Zeit., XXIII, 11 (1904). Java. BIPRORULUS BreEDpDIN, Ent. Nachr., XX VI, 30 (1900). bibax BrEDD., |. c., 31. Australia. IPHIARUSA BrEDDIN, Wien. Ent. Zeit., XXII, 12 (1904). aratrix BREDD., l. c., 13. Tonkin. PEGALA STAL. laevis BerGR., Rev. d’Ent., XIII, 152 (1894). Nova Caledonia. > VITELLUS STAL. antemna Brepp., Ent. Nachr., XX VI, 33 (1900). Australia orientalis Disr., Trans. Ent. Soc. Lond., 41900, pe 472, tabs Uisstre 4A : India AVICENNA DisTANT, Proc. Zool. Soc. Lond., 1900, p. 815. [inquinata WEStTW. (Rhynchocoris). Australia. | 477 PRIASSUS STAt. Excoffiert MART., Bull. Mus. Paris, 1902, p. 334. China merid. LEOVITIUS DisTANT, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) V, 425 (1900). |macracanthus DALL. (Rhaphigaster). India. | AMYNTOR STAL. pallidus BREDD., Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 328. Sumatra. SENNERTUS Distant, Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 110. typreus Dist... 1. c., 444. : Birma. COMPASTES STAL. exstimulatus Dist., Rhynch. Brit. Ind., 1, 201 (1902). India. PRIONOCOMPASTES BREDDIN, D. Ent. Z., 1900, p. 165. nigriventris BREDD., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 57 (1901). Celebes. salebrosus BREDD., D. Ent. Z., 1900, p. 166. Jaya. vicarians BREDD., Wien. Ent. Zeit., XXIII, 14 (1904). Java. PRIONACA DALL. burmanica Dist., Rhynch. Brit. Ind., I, 208 (1902). India. DEGONETUS DisTANT, Rhynch. Brit. Ind., I, 208 (4902). |serratus Dist. (Abeona). . India. | PLACOSTERNUM Aw. S. bos Dist., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 406. Ceylon. obtuswm Mont., Ann. cit., XXXVI, 633 (1894). India. DENDROCORIS Berar. ( || Liotropis UHL.) contaminatus Unt., Trans. Maryland. Ac. Sc., 1897, p. 390. America bor. 178 pint Mont., Proc. U. S. Nat. Mus., XVI, 51 (1893). Sche/fferi Bars., Bull. Brooklyn Inst. Sc., I, 262 (1906). BREPHOLOXA America bor. America bor. VAN DuzeEeE, Trans. Am. Ent. Soc., XXX, 78 (1904). Heidemanni V. Duz., |. ¢. BRACHYSTETHUS Lap. coxalis Brepp., Soc. Ent., XVIII, 178 (1904). improvisus BREDD,, Soc. Ent., XX, 26 (1905). vecillum BREDD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin, 1903, p. sits EDESSA FaApr. addax BrebD., Soc. Ent., X VIII, 432 (1903). arcuballista BREDD., |. ¢., 123. argali BREDD., l. c., 139. arrogantula BREDD., l. c., 123. bibos Brepp., |. c., 139. bilunulata BREDD., Soc. Ent., XVI, 124 (1901). Boerneri Brepp., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin, 1904, p. 141. boopis BREDD., |. c., 146. brachyacantha Brepp., |. c., 140. capito Brepp., |. c., 154. cerastes BREDD., Soc. Ent., XX, 26 (1905). chelonia V. Duz., Bull. Buffalo Soc. Nat. Sc., VIII, 5, p. 41 (1907). civilis BREDD., Soc. Ent., XVIII, 139 (1903). cogitabunda BREDD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin, 1904, paids- dorcas BREDD., Soc. Ent., XVIII, 432 (4903). elaphus BREDD., Soc. Ent., XX, 26 (1905). gazetla BREDD., Soc. Ent., XVIII, 434 (4903). gnu BREDD., Soc. Ent., XX, 27 (1905). graminicolor Brepp., Soc. Ent., XVIIL, 139 (1903). haedulus BrepD., |. c., 178 (1904). | Handlirschii BREDD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin, 1904, p. 142. helicoceras BREDD., Soc. Ent., XX, 26 (1905). Hleymonst Brepp., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin, 1904, p. 147. Florida. Panama, Peru. Venezuela. Bolivia. Ecuador. Bolivia. Brasilia. Peru. Ecuador. Bolivia, Brasilia. Peru. Surinam. Peru, Bolivia. Bolivia. Costa Rica. Jamaica. Ecuador. Brasilia. Ecuador. Peru. Ecuador. Brasilia. Ecuador. Ecuador. Peru. Venezuela. Peru. hirculus BREDD., Soc. Ent., XVIII, 178 (1904). ibex BREDD., l. c., 134 (1903). imbecilla BREDD., |. c., 123. infulata BREDD., Soc. Ent., XIX, 50 (1904); Sitz. Ges. Nat. Fr. Berl., 1904, p. 143. To BREDD., Soc. Ent., XX,26 (1905). lavata BREDD., Soc. Ent., XVIII, 123 (1903). leprosula BREDD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin, 1904, p. 144. leptacantha BREDD., |. c., 139. leucoryx BREDD., Soc. Ent., XVIII, 132 (1903). musimon BREDD., |. c., 139. nodamentosa BREDD., Soc. Ent., XX, 26 (1905). oryx BREDD., Soc. Ent., XVIII, 131 (4903). oxyacantha Brepp., Soc. Ent., XIX, 50 (1904); Sitz. Ges. Nat. Fr. Berl., 1904, p. 138. pachyacantha BrepbD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin, 1904, p. 136. pacifica BREDD., Soc. Ent., XVIII, 159 (1903). perscita BREDD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin 1904, p. 149. pugil BRebD., Soc. Ent., XVIII, 139 (1903). rorayventris BREDD., l..¢:,4123; Sitz. Ges. Nat. Fr: Berl., 1907, p. 346. rupicapra BREDD., Soc. Ent., X VILL, 139 (1903). saiga BREDD., |. c., 132. satrapa BREDD., Soc. Ent., XVI, 124 1901). Schirmeri BREDD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin, 1904, p. 136. sternalis BREDD., Soc. Ent., X VIII, 423 (1903). stillativentris BREDD., Soc. Ent., XX, 27 (1905); Sitz. Ges, Nat- ir Berl. 1907, p.345. tragelaphus BREDD., Soc. Ent., X VII, 139 (1903). tragulus BREDD., |. c. urus BREDD., |. c. Verhoeffi BREDD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berlin, 1904, p. 149. vernicosa BREDD., Soc. Ent., XVIII, 178 (1904). zebu BREDD., |. c., 139 (1903). SPECIES INCERTI GENERIS. 179 Bolivia. Ecuador. Bolivia. Peru, Bolivia. Surinam. Bolivia. Brasilia. Peru. Ecuador. Peru. Surinam. Peru. Peru. Peru. Ecuador. Peru, Bolivia. Ecuador. Bolivia. Ecuador. Peru. Bolivia. Columbia. Ecuador. Venuzuela. Ecuador. Peru, Bolivia. Ecua‘or. Columbia. Ecuador. Bolivia. Sciocoris Kingi REED, Rev. Chil. Hist. Nat., II, 130 (1899). MEMOIRES DE LA SOC, ENTOM, DE BELGIQUE, T. XV, 10 vi 1908, Chili. 480 Subfam. Arminae. STIRETRUS Lap. bifrenatus BREDD., Wien. Ent. Zeit., XXV,194 (1906). Ecuador HOPLOMUS Spin. chalybacus Bera, An. Mus. Montevideo, I, 15 (1894). Paraguay. chrysomela BREDD., Soc. Ent., XVI, 53 (1901). EKeuador. punctatus Mont., Boll. Mus. Torino, X, 219, p. 5 (1895). Argentina. sagax BREDD., Soc. Ent., XIX, 49 (1904). Bolivia. severus BREDD., Soc. Ent., XVIII, 177 (1904). Peru. RHACOGNATHUS Fires callosus Horyv., Ann. Mus. Hung., I, 408 (1903). Amuria. distinctus ScHour., Ann. Soc. Ent. Belg., 1907, p. 36." Mongolia. MARMESSULUS Berar. ( || Marmessus STAL). brasilianus ScHout., Ann. Soc. Ent. Belg., 1907, Dow . Brasilia. JALLA HAHN. subdilatata Reut., Ofv. Finska Vet. Soc. Forh., XLIT, 238 (1900). Algeria, JALLOIDES | SCHOUTEDEN, Gen. Asop., p. 41 (1807). [rubricosa STAL (Jalla). Australia. | |? sanguineosignata SPIN. (Jalla). Chili. | GORDONERIUS DisTANT, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VI, 56 (1900). [lineatus WALK. (Hoplomus). Abyssinia. | CORYZORRHAPITS Spin. superba BREDD., Wien. Ent. Zeit., XX V, 196 (1906). Peru. LEPTOLOBUS Siren. (Moyara Disr., Ann. Mag. Nat. Hist., imsignis Dist., lL. c. Martini ScHour., Ann. Soc. thoracicus Scuout., Wien. Ent. Zeit. Rhynch. aeth., LI, 170. Ent. Belg., YM Dd 1904, p. 138. (1902): CAZIRA Am. S Bergrotht BREDD., Soc. Ent., X VIII, 33 (1903). bhoutanica ScHout., Ann. Soc. Ent. Belg., 1907, prog Breddini Scuout., |. c., 41. Fruhstorfert BRepp., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 59 (1901). Tlorvathi Brepp., Soc. Ent., Kirkaldyi Brepp., |. c. XVIII, 34 (1903). Montandoni BREDD., |. c. Reutert BREDD., |. c., 33 I, 245 (1902). Belay 2t307, similis Dist., Rhyneh. Brit. Ind., thibetensis ScHouT., Ann. Soc. Ent. p. 42. BREDDINIELLA (7) I, 314 131 (1898)). Nyasaland. Africa or. Congo. Tonkin.- India. India. Celebes. Tonkin. Sumatra. Tonkin. Tonkin. India. Thibet. SCHOUTEDEN, Ann. Soc. Ent. Belg., 1907, p. 44. msignis SCHOUT., |. c., 40. HETEROSCELOIDES SCHOUTEDEN, Gen. Asop., p. 19 (1907). [lepidus STAL (Phyllochirus). PERILLOIDES SCHOUTEDEN, Gen. Asop., [bioculatus FABR. (Cimec). FRIARIUS. SCHOUTEDEN, Gen. Asop., Alluaudit Scuout., Rhynch. aeth., Il, 143 (1905) (Canthecona). America centr., p. 37 (1907). p. 42 (1907). India. Guiana. | America bor. | Madagascar, 182 CANTHECONIDEA SCHOUTEDEN, Gen. Asop., p. 44 (1907). parva Dist., Rhynch. Brit. Ind., I, 250 (1902) (Canthecona). India. Vollenhovent BREDD., Wien. Ent. Zeit., XXI, 95 (1902) /Canthecona). Moluccae. PLATYNOPUS Aw. S. borneensis Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 41900, p. 696. Borneo. fallax Scuout., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p. 139. Africa or. Horvatht Scuour., |. c. Africa. inermis ScHouT., Ann. cit., 1907, p. 51. Nova Guinea. DAMARIUS SCHOUTEDEN, Gen. Asop., p. 48 (1907). [splendidulus Fapr. (Cimec). Africa occ. | PLANOPSIS SCHOUTEDEN, Gen. Asop., p. 49 (1907). [siluatica Dist. (Platynopus). Africa oce. | AFRIUS STAL. rubromarginatus Brerar., Ann. Soc. Ent. Belg., 1903, p. 289, Africa or. HEMALLIA (nov. nom.) ( || Allia SCHOUTEDEN, Gen. Asop., p. 52 (1907)). signitenens ScHouT., Rhynch. aeth., I, 276 (1905) (Canthecona). Madagascar. MACRORRHAPHIS DaAtt. Dallasi ScHouT., Rhynch. aeth., II, 181 (1905). Madagascar. PICROMERUS Am. S. longicollis JAK., Rev. Russe d’Ent., I, 335 (1902). Amuria. sundanus BREDD., Wien. Ent. Zeit., XXI, 96 (1902). Java. 183 GLYPSUS DALL. Bouviert ScuHoutT., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p. 140. Congo. carinulatus BERGR., Rev. Russe d’Ent., [V, 32 (1904). Africa or. Kuhlgatzi Scuout., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p. 141. Africa media. PODISUS H. Scu. Berg: Brepp., Wien. Ent. Zeit., XX VII, 68 (1908). Paraguay. blanditor BREDD., Soc. Ent., XIX, 49 (1904). Peru. Borellat Monr., Boll. Mus. Torino, X, 219, p. 5 (1895). Argentina. carbonarius BREDD., Soc. Ent., XVIII, 154 (1904). America centr. carnifexc BREDD., |. c. Bolivia. maculiventris SAY, Descr. n. sp. Ins. Louisiana, p. 11 (4831). America bor. [spinosus DALL. | mucronatus UHL., Trans. Maryland Ac. Sc., 1897, p. 386. Florida, Cuba. neniator BREDD., Soc. Ent., XVIII, 154 (1904). Ecuador. placidus Unu., Amer. Ent., II, 203 (1870). America bor. SUPPUTIUS Disr. obscurus BREDD., Soc. Ent., XVIII, 154 (1904). Ecuador. PSEUDANASIDA SCHOUTEDEN, Ann. Soc. Ent. Belg., 1907, p. 38. fallax ScHout., |. c. India ARMA HAHN. discors JAK., Rev. Russe d’Ent., II, 64 (1903). Asia centr. insperata Horv., Term. Fiiz., XXII, 445 (1899). Graecia. PAREALDA SCHOUTEDEN, Ann. Soc. Ent. Belg., 1907, p. 47. Bouviert ScHourT., |. c., 48. I. Marian. MARTININA SCHOUTEDEN, Ann. Soc. Ent. Belg., 1907, p. 76. ( | Martinia Scuout., |. c., 49.) inexspectata SCHOUT., |. c., 50. Thibet. 184 Subfam. Tessaratominae. EKUMENOTES WeEstw. (Odonia BERGR.) insularis Dist., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 417. _ I. Sangir. DELOCEPHALUS Dist. congo Scnout., Rhynch. aeth., I, 212 (1905). fei CONeOy LYRAMORPHA WEstw. basalis Horyv., Denkschr. Nat. Ges. Jena, VIII, 633 (1900). Nova Guinea. Breddini Horyv., Term. Fuz., XXIII, 347 (1900). Nova Guinea. impar Hory., |. c., 346. Nova Guinea. parens BREDD., Ent. Nachr., XX VI, 37 (4900). Australia. persimilis Hory., Term. Fiiz., XXII1, 346 (1900). Nova Guinea. soror BREDD., Ent. Nachr., XX VI, 36 (1900). Nova Guinea. PELTOCOPTA BERGROTH, Wien. Ent. Zeit., XXIII, 40°(1904). ( || Coptopelta BerGR., Proc. Roy. Soc. Victoria, VI, 290 (1895)). crassiventris BERGR., |. c., 291. Australia. ONCOMERIS Lap. vicina Horv., Term. Fiiz., XXIII, 358 (1900). Nova Britannia. PLISTHENES STAt. australis Horv., Term. Fiiz., XXIII, 362 (1900). Australia. burwensis BREDD., Wien. Ent. Zeit., XXIII, 179 (1904). ‘TL. Buru. confusus Horv., Term. Fiiz., XXII, 361 (1900). Moluccae. moluccanus Hory., |. c., 362. Moluccae. ventralis Horv., |. c., 364. Nova Guinea. TAMOLIA HorvatH, Term. Fiiz., XXII, 365 (1900). Horvathi Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VI, 379 (1900). Nova Guinea. + ramifera Horv., Term. Fiiz., XXIII, 365 (1900). 185 | PIEZOSTERNUM Am. S. fallax Brepp., Ent. Nachr., XXIV, 264 (1898). Africa trop. RHYNCHOTMETUS HorvaTH, Term. Fiiz., XXII, 368 (1900). ~typicus Horv., l. c., 369. Madagascar. SEPINA Sian. (Pisena Horv., Term. Fiiz., XXII, 372 (1900)). aberrans ScuouTt., Rhynch. aeth., I, 270 (1905) [Pisena/. Madagascar. conjungens BERGR., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, Dei. I. Comoro. flaviceps Horv., Term. Fiiz., XXII, 370 (1900). Madagascar. gularis Horv., |. c., 371. Madagascar. Horvatht Scuout., Rhynch. aeth., II, 268 (1905) (Pisena). Madagascar. longirostris Horyv., Term. Fiiz., XXIII, 373 (1900) (Pisena). Madagascar. MALGASSUS HorvatTuH, Term. Fiiz., XXIII, 367 (1900). exiguus Horv., Ann. Mus. Hung., IT, 269 (1904). Madagascar. hypoleucus Horv., Term. Fiiz., XXIII, 368 (1900). Madagascar. KAHLAMBA DisTANT, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) XVIII, 288 (1906). typica Disr., |. c., 289. Natal. MESOLEA BREDDIN, Wien. Ent. Zeit., XXI, 99 (1902). pedestris BREDD., |. c., 100. India. EMBOLOSTERNA STAt. olivacea Horv., Term. Fiz., XXIII, 366 (1900). Borneo. vacea MART., Bull. Mus. Paris, 1902, p. 335. Borneo. TESSARATOMA LEp. SERV. miscella Mont., Ann. Soc. Ent. Belg., XX XVIII, 634 (1894). Congo. 186 quadrata Dist., Rhynch. Brit. Ind., I, 258 (1902). India. rubida BreEDD., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 61 (1901). Celebes. spinipes BERGR., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p.196. Africa or. HYPENCHA Am. S. alata Brepp., Mitt. Nat. Mus. Hamb., XXII, 210 (1905). I. Banguey. PYGOPLATYS DALL. celebensis BREDD., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 62 (1901). Celebes. montanus Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1900, p. 696. Borneo. Shelfordi Dist., Act. cit., 1901, p. 587. Borneo. EUSTHENES Lap. Diomedes Brepp., Wien. Ent. Zeit., XXII, 15 (1904). Tonkin. Paris Brepp., Mitth. Mus. Hamb., XVI, 167, tab. I, fig. 4 (1899). I. Lombok. rubefactus Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, peddde Birma. Teucer Brevp., Mitt. Nat. Mus. Hamb., XXII, 116 (1905). Java. thoracicus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VI, 61 (1900). Assam. Ulixes Brepp., Mitth. Mus. Hamb., XVI, 187, tab. I, fig. 12 (1899). Java. ANACANTHOPUS MoNnTANDON, Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIII, 639 (1894). flavolimbatus Monr., |. c., 640. I. Philippin. EUROSTUS DALL. heros BREDD., Wien. Ent. Zeit., XXIII, 16 (1904). Tonkin. Moutoni Mont., Ann. Soc. Ent., Belg., XXX VIIT, 636 (1894). China. ochraceus MONT., l. c., 638. China. VITRUVIUS DisTANT, Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 111. insignis Dist., l. c., 412. Birma. 187 DALCANTHA Am. S. alata BREDD., Wien. Ent. Zeit., XXIII, 18 (1904). Tonkin, angularis BREDD., |. c., 17. Sumatra. ECTMETOCARA Berar. ( || Gandace STAL). intermedia SCHOUT., Rhynch. aeth., I, 233(1905). Guinea. virescens Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) XII, 470 (19903). Nigeria. MEGAEDOEUM KarscH, Ent. Nachr., XXI, 267 (1895). Karschi Scuout., Rbynch. aeth., If, 236 (1905). Africa occ. obliquum BERGR., Wien. Ent. Zeit., XXIII, 39(1904). Africa oce. verruculatum KARSCH, Ent. Nachr., XXI, 267 (1895). Africa occ. SELENYMENUM MONTANDON, Ann. Soc. Ent. Belg., XXX VIII, 645 (1894). contractum Monr., |. c., 648. Africa occ. pivriforme Monr., |. c., 647. Africa occ. NOTOPOMUS MONTANDON, Ann. Soc. Ent. Belg., XXXVIII, 641 (1894). Isidoret Monr., |. c., 642. I. Pinang. MALABAMA DisTANT, Ann. Mag. Nat. Hist. (7), II, 309 (1898). aethiops Dist., |. c. Mashonaland. EMPYSARUS MarrtIN, Bull. Mus. Paris, 1904, p. 315. (Mussafira Oscu., Ann. Mus. Pétersb., XII, 414 (1907)). depressus MART., |. c., 316. India, Ceylon. Johni Oscu., Ann. Mus. Pétersb., XII, 416 (1907). AURUNGABADA Distant, Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 408. singularis Dist., l. c. India. 4188 abdominalis Dist., Rhynch. Brit. Ind., I, 281 (1902). parva Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VI, 220 (1900). assamensis Dist., Rhynch. Brit. Ind., 1, 285 (1902). binotatus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VI, 221 (1900). ephippiatus ScHout., Wien. Ent. Zeit., XXI, 238 (1902). figlinus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VI, 222 (1900). laboriosus BERGR., Jorn. Sc. mat. fis. e nat. Lisb., 1893, p. 125. lividus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) I, 3415 (1898). Reuteri Hacu., Ofv. Vet. Ak. Forh., 1894, p. 407. monticola KarscH, Stett. Ent. Zeit., 1894, p. 101. singhalanus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VI, 222 (1900). spissus Dist., Ann. Soc. Ent. Belg., 1901, p. 31. rectangulatum Brepp., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 63, tab. I. fig. 3 (1901). sumatrana Brepp., Wien. Ent. Zeit., XXIII, 18 (1904) (Atelides). Subfam. Dinidorinae. CYCLOPELTA Am. S. ASPONGOPUS Lap. MEGYMENUM Lap. BYRSODEPSUS STAL. nigrita Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 112. sundanus BREDD., Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 334. SAGRIVA SPIN. (Atelides DALL.) Tenasserim. China. Assam. Africa or. Africa occ. Africa or. Africa occ. Nyasaland. Camerun. Ceylon. Congo. Celebes. Birma. Sumatra. Sumatra. 189 Subfam. Phyllocephalinae. MELAMPODIUS DtsTANT, Proc. Zool. Soc. Lond., 1900, p. 817. [cervicornis WESTW. (Atelocerus). Sierra Leone. | Westwood: ScttourT., Wien. Ent. Zeit., XXI, 238 (1902). Congo. DALSIRA Am. S. alata Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) I], 302 (1898). Transvaal. albopunctulata BerRGR., Ann. Soc. Ent. Belg., XXXVI, 535 (1894). Africa occ. Brunni ScuouT., Ann. cit., 1904, p. 142. Africa occ. crassa Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) II, 303 (1898). Transvaal. maura Disr., |. c. Transvaal. = scabrata Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p.4413. .Birma. BASICRYPTUS H. Scu. diversus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VI, 223 (1900). Australia Frencht BERGR., Proc. Roy. Soc. Victoria, VII, 289 (1895). Australia. negus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VI, 224 (1900). # Arabia, Abyssinia. nigromaculatus ScHOUT., Ann. Soc. Ent. Belg., 1904, p. 144. Africa or. projectus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) I, 303 (1898). Transvaal. MERCATUS DisTaNT, Rhynch. Brit. Ind., I, 294 (1902). [lluminatus Distr. (Basicryptus). India. | GONOPSIS Am. S. (Bessida WALK.) bantu Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VI, 224(1900). Africa or. Lydenburgi Disr., Ann. cit., (7) I, 304 (1898). Transvaal. pallescens Dist., Rhynch. Brit. Ind., I, 297 (1902). — India. 190 recurva Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) XII, 471 (1903). Africa centr. tonkinensis BREDD., Wien. Ent. Zeit., XXIII, 19 (1904). Tonkin. SALVIANUS DisTANT, Rhynch. Brit. Ind., I, 294 (1902). lunatus Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p.413. Birma. DICHELORRUINUS STAL. Rustenburg? Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IT, 304 (1898). Transvaal. PHYLLOCEPHALA Lap. Gunningi Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) II, 305 (1898). Transvaal. serrata DistT.; 1z-c. : Transvaal. testacea Dist., |. c., 306. Transvaal. ROEBOURNEA SCHOUTEDEN, Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, Dp. 144. tumidifrons V. Duz., Bull. Amer. Mus. Nat. Hist., XXI, 211, tab. VIL, f. 12 (1905) (Phyllocephala/. Australia. RANDOLOTUS DistANT, Rhynch. Brit. Ind., I, 298 (1902). elongatus DistT., |. ¢. . | India. FRISIMELICA Distant, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VI, 225 (1900). [srgnata FABR. (Comex). Africa occ. | STORTHOGASTER Karscu. Junodi Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) I, 134 (1898). Delagoa Bay. ’ LOBOPELTISTA SCHOUTEDEN, Wien. Ent. Zeit., XXIV, 55 (1905). ( || Lobopelta ScHout. Ann., Soc. Ent. Belg., 1904, p. 142). funebris Scnout., |}. c., 143. Congo. 191 Subfam. Urostylinae. UROSTYLIS WeEstw. farinaria Dist., Trans. Ent. Soc. Lond., 1901, p. 414. Birma. instructtva REUT., Ent. M. Mag., 1905, p. 65. India. spectabilis Disy., Rhynch. Brit. Ind., 1, 308 (1902). India. UROCHELA DALL. distincta Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VI, 226 (1900). China. Subfam. Acanthosomatinae. GALGACUS. Distant, Ann. Mag. Nat. Hist., (7) IV, 435 (1899); VIII, 62 (1901). [Jabidus Er. (Atelocerus). Australia. | [macer WALK (Dictyotus). | NOUALHIERIDIA Breppin, Ent. Nachr., XXIV, 266 (1898). ornatula BREDD., |. c., 267. Madagascar. LACCOPHORELLA HorvaTH, Ann. Mus. Hung., II, 270 (4904). (Amphithegia BREDD., Soc. Ent., XX, 12 (1905)). bicallulosa BREDD., l. Cc. Africa or. Bornemiszae Horv., Ann. Mus. Hung., I,270(1904). Africa or. PROCTOPHANTASTA BREDDIN, sitz. Ges. Nat. Fr: Kerl., 1903,-p. 212. colax BREDD., |. c., 213. Sumatra, diabolus BrEvD., |. c., 217. Java. forficuloides Dist., Ann. Soc. Ent. Belg., 1906, p. 409. Ceylon. pseustes BREDD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berl., 1903, p. 215. Sumatra. satanas BREDD., |. c. Borneo. 192 RHOPALOMORPHA DALL. ignota Hutt., Trans. N. Zeal. Inst., XXX, 159 1898). I. Chatham. ANDRISCUS STAL. cinctus V. Duz., Bull. Amer. Mus. Nat. Hist., XXI, 213 (1905). Australia. terminalis V. Duz., |. c. Australia. STAURALIA DALL. compuncta BERGR., Proc. Roy. Soc. Victoria, VII, 291 (1895). - Australia. PANOETIUS SrAt. trabifer Horv., Term. Fiiz., XX V, 602 (1902). Australia. CATADIPSON BREDDIN, Soc. Ent., X VIII, 90 (1903). aper BREDD., ]. c. -I. Fernando Po. sus BREDD., Wien. Ent. Zeit., XX V, 198 (1906). Togo. | MICRODEUTERUS DALtL. | Dohrni BREDD., Stett. Ent. Zeit., 1900, p. 335. Sumatra. javanus BreEpD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berl., 1903, p. 218. Java. ONCACONTIAS BREDDIN, Sitz. Ges. Nat. Fr. Berl., 1903, p. 219. [vittata Fapr. (Cimex). Noya Zelandia. | brunneipennis BREDD., |. c., 220. ACANTHOSOMA Curr. expansa Horv., Ann. Mus. Hung., If, 413 (1905). Japonia. Korolkovi JAk., Rev. Russe d’Ent., IV, 292 (1904). Mandjuria. vicina ReuT., Ofv. Finska Vet. Soc. Férh., XLIV. 146 (1902). Mandjuria. SASTRAGALA An. S. edessoides Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) V1, 228 (1900). India. gutta-mellis BREDD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berl , 1903, p. 203. Java. gutta-sanguinis BREDD., Wien. Ent. Zeit., 1902, p. 98. Hampsoni Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VI, 229 (1900). mureeana Dist., |. c., 228. smaragdina Dist., Ann. cit., (7) XI, 72 (1903). tristicta BREDD., Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 64 (1901). ANAXANDRA STAL. bovilla Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VI, 229 (1900). STICTOCA RENUS STAt. subrufescens V. Duz., Bull. Amer. Mus. Nat. Hist., XXI, 214 (1905). suffusus Dist., Ann. Mag. Nat. Hist., (7) VI, 230 (1900). DICHOBOTHRIUM BREDDIN, Sitz. Ges. Nat. Fr. Berl., 1903, p. elasmostethoides BREDD., |. c., 210. Kraepelint BrepD., Mitt. Nat. Mus. Hamb., XXII, 1447 (1905). sastvagaloides BREDD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berl., 1903, p. 208. tenuispinum BREDD., |. c., 209. ELASMOSTETHUS Fiss., STAL. atricornis V. Duz., Trans. Am. Ent. Soc., XXX, 75 (1904) /Acanthosoma/. Cooleyi V. Duz., |. c., 74 (Acanthosoma). minac BREDD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berl., 1903, p. 204. minor Horv., Term. Fiiz., XXII, 455 (1899). PSEUDOSTOLLIA 193 Java. India. India. Ceylon. Celebes. Assam. Australia. I. King. 207. Java. Java. Java. Java. America bor. America bor. Java. Hungaria. BREDDIN, Abh. Nat. Ges. Halle, XXIV, 65 (1901). (delicatula WALK. (Acanthosoma). GALASASTRA Celebes. | BrEDDIN, Sitz. Ges. Nat. Fr. Berl., 1903, p. 205. salebrosa BREDD., |. c., 206. Nova Guinea. 194 SINOPLA Sian. canaliculus ReeD, Rey. Chil. Hist. Nat., If, 160 (1899). Chili. NOPALIS Siren. crassicornis REED, Rev. Chil. Hist. Nat., II, 156 (1899). Chili. SPECIES INCERTI GENERIS. Acanthosoma singhalensis Dist., Rhynch. Brit. Ind., I, 317 (1902). Ceylon. EKlasmostethus Lewisi Dist., Ann. Mag. Nat. Hist. (7) VI, 232 (4900). India. Elasmostethus nebulosus Dist., |. c., 231. India. Elasmostethus nilgirensis Disv., |. c. India. ASD) Ne eA LINCUS STAL. (Page 152): armiger BREDD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berl. | ’ p. 26. cultriger BREDD., |. c., 35. lamelliger BREDD., |. c., 34. lobuliger BREDD., |. c., 27. spathuliger BREDD., |. c., 51. styliger BREDD., |. c., 31. subreliger BREDD., |. c., 33. EDESSA FAprR. (Pag. 178). claricolor BREDD., Sitz. Ges. Nat. Fr. Berl p. 334. confusionata BREDD., |. c., 345. dolosa BREDOD., |. c., 336. eburatula BREDD., l. c., 333. incomis BREDD., |. C., 343. jugalis BREDD., |. c., 329. kudu BreEpD., l. c., 347. 9 morbosa BREDD., |. c., 342. offuscata BREDD., |. c., 332. orba BREDD., |. c., 341. rimata BREDD., |. c., 338. trabecula BREDD., |. c., 3dl. 195 , 1908, Bolivia. Brasilia. Columbia, Guiana. Brasilia. Peru. Peru. Patria ignota. , 1907, Amazone. Mexico. Ecuador. Costa-Rica, Surinam. Ecuador. Surinam, Brasilia. Peru. Mexico. Ecuador. Brasilia. Paraguay. Peru. Guiana. Sed ; INDEX GENERUM (Synonyma litteris nutantibus impressa sunt). Acanthosoma. Accarana. Achates. Acledra. Acoloba. Acrozangis. Actuarius. Adoxoplatys. Adria. Adrisa. Aednulus. Acdnus. Aelia. Aeliomorpha. Aenaria. Aeschrocoris. Aethus. Aetius. Afraniella. Afrius. Agaeus. Agatharcus. Agonoscelis. Agonosoma. Alamprella. Alcimocoris. Alcimus. Allia. Amaurochrous. Amphithegia. Amyntor. Anaca. Anacanthopus. Anaxandra. Anchises. Andriscus. Antestia. Aphylum. Apines. Apotomogontus. Arctocoris. Arma. Arniscus. Arocera. Arotrocoris. Asolenidiune. Pag. 192 154 142 163 163 172 174 151 164 163 158 Is 165 165 15%) 165 149 171 168 182 155 162 168 142 149 170 170 182 146 191 172 172: 156 193 155 192 173 148 174 133 14t 183 160 169 163 139 Aspavia. Aspideurus. Aspongopus,. Astirocoris. Asyla. Atelias. Atelides Auletris. Auletrissa. Aurungabada. Avicenna. Axiagastus Banasa. Baracellus. Basicryptus. Bathycoelia. Bergrothina. Bessuda. Biprorulus. Boeria. Bonacialus. Bozius. Brachyaulax. Brachycerocoris. Brachycoris. Brachynema. Brachyplatys. Brachystethus. Braunus. Breddiniella. Brepholoxa. Brochymena. Byrsinocoris. Byrsinus. Byrsodepsus. Cenina. Callidea. Calliphara. Calliscyta. Camara. Candace. Cantao. Cantharodes. Cantheconidea. Pag. 167 175 188 115 163 171 188 161 161 137 176 172 171 155 189 175 161 189 176 164 164 138 140 145 175 168 133 178 151 181 178 154 149 149 188 166 141 141 141 165 187 140 133 182 Capnoda. Carbula. Carpocoris. Catacanthus. Catadipson. Catalampusa. Caternaultiella. Caura. Caystrus. Cazira. Cellobius. Cephaloplatys. Ceratocoris. Chalcocoris Chelycoris. Chelyschema. Chelysoma. Chiastosternum. Chilocoris. Chipatula. Chlorochroa. Chlorocoris. Choerocoris. Chrysocoris. Chrysodarecus. Cocalus. Codronchus. Coenomorpha. Coleotichus. Commius. Compastes. Coptopelta. Coptosoma. Coquerelia. Corimelacem.t. Coryzorrhaphis. Cosmopepla. Cratoplatys. Crollius. Cuspicona. Cyclopelta. Cydnopeltus. Cydnus. Cyrtomenus. Dabessus. 197 Pag 169 167 162 170 192 175 138 163 159 181 168 159 132 270 142 142 142 139 150 155 162 168 140 141 151 158 132 155 139 253 NOT 184 134 170 139 180 166 132 158 176 188 149 149 148 173 198 Daemelia. Daemellera. Dalcantha. Dalpada. Dalsira. Damarius. Dandinus. Degonetus. Delocephalus. Demoleus. Dendrocoris. Deroplax. Deroploa. Deroploopsis. Dichelorrhinus. Dichobothrium. Dictyotus. Diploxys. Discocephala. Dismegistus. Dissocolpus. Dolycoris. Dorpius. Drupadia. Dunnius. Durmia. Dymantis. Ectinopus. Ectmetocara. Edessa. _ Elapheozygum. Elasmostethus. Elvisura. Embolosterna. Emphylocoris. Empysarus. Eobanus. Erachteus. Erlangerella. Erthesina. Euaenaria. Eumecopus. Eumenotes. Eupododus. Euptychodera. Eurinome. Eurostus. Euryaspis. Eurydema. Eurygaster. Eurynannus. Pag. 139 139 187 154 189 182 165 177 184 142 177 142 146 146 190 193 160 164 151 169 158 162 157 150 178 168 PUGS 148 187 178 132 193 139 185 144 187 145 158 163 155 159 154 184 156 143 160 186 173 169 144 153 Eusarcocoris. Euschistus. Eusthenes. Exithemus. Fernelius. Fieberisca. Flaminia. Fokkeria. Friarius. Frisimelica. Fromundus. Gabonia. Galasastra. Galeacius. Galedanta. Galgacus. Garsauria. Gastroxys. Gelastaspis. Geocrypha. Geomorpha. Geotomus. Glypsus. Gnathoconus. Gonaulax. Gonopsis. Gordonerius. Graphosoma. Gueriniellus. Gulielmus. Gynenica. Halyabbas. Halyomorpha. Halys. Haullevillea. Hemallia. Hemingius. Hermolaus. Heterosceloides. Heurnius. Hilrya. Hiverus. Holonotellus. Hoplistodera. Hoplomus. Hyllus. Hymenarcys, Hymenomaga. Hyparete. Pag. 166 163 186 165 172 134 173 143 181 190 150 134 193 142 163 191 150 165 132 144 165 149 183 150 140 189 180 146 158 164 167 157 161 155 147 182 152 167 181 150 145 150 144 170 180 172 164 161 160 Hypencha. Hyperoncus. Hyrmine. Tlerda. llipla. Iphiarusa Jalla. Jalloides. Kahlamba. Kalula. Katakadia. Kayesia. Laccophorella. Lagynotomus. Lamprocoris. Laprius. Lathraedoeus. Legnotus. Leovitius. Leprosoma. Leptolobus. Lerida. TLevenna. Libyaspis. Lincus. Liotropis. Livingstonisea. Lobopelta. Lobopeltista. Lobothyreus Loxa. Lyramorpha. Macrocarenus. Macrorrhaphis. Macroscytus. Madegaschia. Malabama. Malgassus. Marmessulus. Marmessus. Martinia. Martinina. Mecidea. Mecocephala. Megaedoeum. . Megymenum. Melampodius. Melanodema. Melanodermus. Menedemus. Menestheus. Menida. Menuthias, Mercatus. Mesolea. Microdeuterus. Microrrhynchus. Miopygium. Montandoneus. Montandonia. Montandoniella. Montandonista. Montandonistella. Morbora. Mormidea. Moyara. Murgantia. Mussajira. Mustha. Myrochea. Nealeria. Neocazira. Neococalus. Neostrachia. Neottiglossa. Nesageeus. Nesobius. Nessula. Nezara. Niamia. Niarius. Niphe. Nishadana. Nopalis. Notopomus. Noualhieridia. Ochrophara. Ochrerrhaca. Ocirrhoé. Odus. Odonia. Odontotarsus. Oncacontias. Oncinoproctus. Oncocoris. Oncodochilus. Oncomeris. Pag. 144 152 156 157 174 164 189 185 192 150 152 134 138 138 138 138 144 162 181 169 187 156 158 156 145 158 174 166 155 156 172 170 132 153 160 150 193 187 191 159 159 175 159 184 143 192 160 153 102 184 Opatrocydnus. Orsilochus. Otantestia. Pachycoris. Padaeus. Palomena. Panda. Panoetius. Parabolbocoris. Paramenestheus. Paranotius. Parastrachia. Parealda. Parochlerus. Parodius. Paterculus. Pausias. Pegala. Peltocopta. Pentatoma. Peribalus. Perilloides. Periphymopsis. Phzocoris. Phavorinus. Philia. Philista. Phimodera. Phyllocephala. Picromerus. Piezosternum. Pisena. Placosternum. Planopsis. Plataspis. Platycoris. Platynopus. Plautia. Plisthenes. Podisus. Pododus. Pcdops. Poecilocoris. Poecilometis. Polytes. Ponsila. Praetextatus. Pretorius. Priassus. Prionaca. Prionocompastes. Pag. 149 142 173 141 163 162 164 192 145 157 153 170 183 152 159 172 175 176 184 162 161 181 143 156 173 140 166 143 190 182 185 185 177 182 132 153 182 172 184 183 156 146 140 154 142 133 158 157 177 V7 177 Probzenops. Proctophantasta. Promecocoris. Psacasta. Pseudanasida. Pseudoponsila. Pseudostollia. Ptychodera. Pygomenida. Pygoplatys. Randolotus. Rhacognathus. Rhaphigaster. Rhopalomorpha. Rhynchocoris. Rhynchotmetus. Risibia. Roebournea. Runibia. Sabaeus. Saceseurus. Sagriva. Salvianus. Sastragala. Scaptocoris. Schioedtea. Schizometopus. Sciocoris. Scoparipes. Scotinophara. Scribonia. Sehirus. Selenymenum. Sennertus. Sepidiocoris. Sepina. Sepontia. Serbana. Severiniella. Severinina. Sibaria. Sinopla. Solenogaster. Solenotichus. Spudaeus. Stachyomia. Stauralia. Steganocerus. Stenozygum. Sternodontus. 199 Pag. 138 191 144 143 183 133 193 143 174 186 190 180 175 192 176 185 167 190 170 171 175 188 190 192 148 140 134 156 148 147 155 150 187 177 147 185 166 151 133 147 163 193 155 139 154 170 192 140 169 146 200 Stibaropus. Stictocarenus. Stiretrus. Storthogaster. Supputius. Surenus. Symphylus. Tamolia. Tarba. Tarisa. Tessaratoma. Testrica. Testricoides. Tetrochlerus. Tetyra. Theseus. Pag. 148 193 180 190 183 154 142 184 153 145 185 146 146 152 141 153 Tholagmus. Tholosanus. Thyanta. Thyreocoris. Tiarocoris. Tibilis. Timuria. Tolumnia, Trigonosoma. Trincavellius. Tripanda. Triplatyx. Trochiscocoris. Trochiscus. Tropicorypha. Tropidotylus. Tyoma. Pag. 146 160 168 139 134 175 156 162 145 151 164 156 169 169 161 138 165 Typhceocoris. Urochela. Urostylis. Utana. Valescus. Vanduzeeina. Vigetus. Vitellus. Vitruvius. Weda. Xerobia. Zangiola. Zangis. Zaplutus. 201 PHASGONOURIDA AFRICANE del R. Museo di Storia Naturale in Bruxelles pel D’ Achille Griffini (R. Istituto tecnico di Genova, Italia) 6o PHANEROPTERID pars 23 (reliquze species omnes) Ho gia pubblicato nello studio precedente (Phaneropteride pars 1?) un buon numero di specie interessanti e in parte nuove, appartenenti a questa famiglia e contenute nelle collezioni africane del R. Museo di Bruxelles. Rendo qui conto di tutte le restanti Phaneropteride comprese in quelle collezioni, fra le quali alcune ancora presentano particolare interesse o per rarita o perché finora incompletamente note o per nuove variela, o infine perché qualcuna appare come nuoya per la scienza. Ho lasciato indeterminato qualche esemplare unico o incompleto, quando pei suoi caratteri non ayvrei potuto pronunciarmi con sicurezza a suo riguardo. Non mi rimane ormai che da render conto di un piccolo numero di specie appartenenti alle famiglie precedentemente studiate e di cui ricevetti ultimamente un invio supplementare dal R. Museo di Bruxelles. Cid spero di poter fare prossimamente nel 7° ed ultimo studio di questa serie. Genova, 2 Maggio 1908. Subfam. : SCUDDERIE. 21. — Symmetropleura africana BRuNNER. SS. — Symmetropleura africana BRUNNER 1878, Monogr. der Phaneropteriden, Wien, pag. 246-247, Tab. V, fig. 73°. 2. — Symmetropleura africana KARSCH 1888, Beitr. zur Kenntniss der Phaneropt. Fauna Afrika’s etc. (Berliner Entom. Zeitschr., 32. Band), pag. 450-451. — Brunner 1891, MEMOIRES DE LA SOC. ENTOM. DE BELGIQUE, T. XV, 30 VI 1908. 202 Additamenta zur Monogr. der Phaneropteriden (Verhandl. K. K. Zool. Bot. Gesellschaft Wien, XLI Band), pag. 118. 1 of. — Lukungu, Cu. HAAs. 1 9. — Kinchassa, WAELBROEK. La 9 corrisponde benissimo alla descrizione di KARsScH; anche il oO corrisponde bene alla descrizione originale di BRUNNER, solo é lievemente minore, con elitre lunghe mill. 42. Subfam. PHANEROPTER.. 22. — Phaneroptera nana (CHARP.) BRUNNER. Numerosissimi exemplari di questa nota e diffusissima specie: 8 of et 12 9 — Mukonje Farm, Kamerun (coll. ROHDE). 12 et 14 9 — Kinchassa, (WAELBROECK). 1 9 — N’ Kenge, (GILLET’. 5 2 — Region de |’Uelle (HINTHEL). 2% et 3 Q — Lemha, (GiLMonT). 1 § — Boma Sundi, (P. Roury). 1 6 — Libengei, Ubanghi, (LEBouTTE 1900). 1 3,7 4 9. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. Rompe), 31. — Arantia orthocnemis Karscu. Arantia orthocnemis KArRsScH 1899, Verzetchn. Barombi-Station Locustodeen (Entom. Nachr., |. c.), p. 357. — SJOsTEDT 1901, Locustodeen aus Kamerun und Kongo (Bihang till kK. Svenska Vet. Akad. Handlingar, Band 27, Stockholm, Afd. 1V, n° 3) p. 8. — Bottvar 1906, Fasgonurideos de la Guinea espanola (Memorias R. Socied. Espan. de Historia Natural, Madrid, Tomo 1), pag. 332. 5 J et 4 9. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. RonpE). Misembra specie estremamente affine e simile allaA .hydatinoptera Karscu, come del resto indica lo stesso KARScH. Fors’ anche l’esem- plare indicato in una nota a pag. 67 da BRUNNER, nelle Additamenta alla Monographia delle Phaneropleride, va riferito a questa specie. 213 32. — Arantia Gestri GRiFFINt. Oo: — Arantia Gestri A. GRIFFINI 1906, Ortotter? racc. da Fea nell’ Africa occidentale (op. cit., Amn. Mus. Civico Genova), pag. 384-385. 2 (adhue non‘descripta). — Mari omnino similis. Apex abdominis superne (an abnorme ?) tumescentiis duabus contiguis hemispheri cis granulosis et pilosis fuscis opacis supra laminam supraanalem preeditus. Lamina supraanalis rotundata, deflexa; cerci modici, subconici, intus leviter curvati. Ovipositor parvus, brevis, valde incurvus, apice subtus magis quam supra serrulatus, margine apicali infero nigrato. Lamina subgenitalis compressiuscula, sub- triangularis, apice rotundata. Elytra ut in (7 subhyalina. Lobus posticus pronoti ut in o' nigro velutinus. Longitudo corporis See pats 8 Woks tee ee, aL » DLOUOtST es ere ae praia OFT » CLVAP OPW e630 see Ne a » 30 anid . 20.) <.* 2 9s >3, mill. 44 » |B) 58) 4,0) A ae rier ere » 8 » CLMILOLUM has to o> Pig egress SD ete latttad@elytroruiti. ea oust Le » 15,8 Longitudo femorumanticorom. . ... Dears LOT » femorum posticorum . .. » Onn » tibiarum posticarum . . . » 43,6

Seiya Mes ete pe AD ,6 Latitudocsely trary: 34° 708k Ba Siets ee Nr no) 15 bo — ide} Longitudo femorum anticorum, . . .~ » ‘5,4 » FEMOMEMPOSLLCOLUM or 2h 16 » HolareMm posticaruim <9. sy 16,4 » ONEMOSILORIS) eee oc. se) sinh at he SD) 7 Hab. : Kamerun. Typus: 1 2 (R. Muszei Hist. Nat. Bruxellensis) a D? R. Rompe ad Mukonje Farm collecta. — Caput robustiusculum. Vertex perparum convexus. Fastigium verticis oblique deflexum,.depressum, carinulis lateralibus multo prominulis, anterius in medio convergentibus; articulo primo antennarum fere duplo latius; cum fastigio frontis per sulcum transversum contiguum. Fastigium frontis brevissimum, latum, margine supero transverso in medio fere denticuliforme prominulo, denticulo apice rotundato, lateribus minus prominulis. Frons brevis, latiuscula, valde ineequalis, haud crebre minute rugosa, sed impressionibus quibusdam verticalibus sat magnis et fossulis 4 late punctiformibus preedita, fere sculpta. Clypeus etiam ineequalis. Oculi globosi, prominuli, modici. Antenne setacee, exilissime. Color verticis pallide luride virescens. Frons cum genis, basi clypei, et mandibulis subtotis, albido eburnea; fastigium frontis ocellum flavum, haud bene distinguendum, prebet; clypeus excepta basi brunnescens: palpi pallide flavidi; antenne flavidee, apicem versus crebre infuscate. Pronotum totum crebre punctulatum rugulosum, superne planum, antice leviter quam postice angustius, tamen semper latiusculum (postice latum mill. 5,5) ; margine antico optime sinuato concavo, margine postico late et breviter rotundato, lobo postico brevi; lobis lateralibus perpendiculariter deflexis; canthis lateralibus supra deflexionem horum loborum sat distinctis, subacute angulatis, tamen haud argutis, neque plus quam reliquo pronoto punctatis, neque prominulis. Pars supera pronoti plana leviter subconcava, subito post mar- ginem anticum in medio incerte brunnescens, hoc colore acute posterius breviter producto ; metazona magis incerte hic illic brun- nescens ; sulcus lyreformis solus distinctus et perparum impressus, posterius punctos duos majores impressos prebens ; sulcus posticus transversus indistinctus. Lobi laterales distincte altiores quam longiores (alti mill. 5,1; lati mill. 4,5), margine infero supra coxas anticas oblique subsinuato, margine antico et postico fere parallelis ; sinu humerali bene expresso. Elytra viridia, opaca, majuscula, sensim ante medium latissima, crebre reticulata punctata, campo tympanali angulum rectum cum 220 " reliquo elytro efficiente, apice subacute rotundata. Venez radiales fere recte, tantum ad apicem leviter divisee, in marginem amnticum elytrorum exeuntes ; vena radialis posterior tantum post medium elytri. ramos radiales tres, quorum ultimus minus distinctus, simplices, apicem versus in retem solutos, emittit. Vena ulnaris ramos duos ramificatos posterius emittit. Venule queedam simplices, subparallele inter venam ulnarem et venam radialem posticam, has venas conjungentes, adsunt; caterum reticulatio irregularis ; venule etiam omnes parum express ; ven principales et rami principales leviter, irregulariter, subtiliterque hine illine infuscati. Margo anticus elytrorum (inferus in quiete) ante apicem subtiliter, irregulariter et breviter nigratus. Ale elytra parum superantes, campo apicali triangulari acuto apicem elytrorum circiter mill. 4,5 superante, viridicato, margine antico ibi irregulariter subtiliterque nigrato. Pectus angustum. Lobi mesosternales et metasternales subacuti, tamen rotundati. ; Coxe antics spina armate. Pedes breviusculi et graciliusculi, pallide virides. Femora antica et intermedia subtus apicem versus Spinulis minimis 3 concoloribus armata ; femora postica basi parum incrassata, subtus margine externo spinulis minimis concoloribus usque ad 8, margine interno spinulis similibus 1-2 armato. Tibiee antice supra leviter sulcats, ibique excepta spina apicali inermes; parte tympanali brevi et modice lata, foramine antico conchato, postico aperto ; tibize intermediz superne inermes; tibie postice multispinulose, spinulis summo apice breviter fuscis. Articulus ultimus tarsorum omnium longus, basi longe pallidus. Ovipositor angustus, tantum mill. 1,7 altus, incurvus, apice acutus, ibique fuscus, marginibus apicalipus serratis, disco in dimidio apicali squamoso rugoso. Lamina subgenitalis triangularis obtusa, apice non excisa, subtus carinata. Ho il piacere di dedicare questa bella specie al D' H. SCHOUTEDEN, distinto entomologo, segretario della Societa Entomologica del Belgio. Subfam. AMBLYCORYPH. + 43. — Gorycomima flavescens (WALKER) Kirby. 2. — Plangia camerata KArscH 1888, Beitr. zur Kennty. der Phaneropteriden- Fauna Afrikas, etc. (Berlin. Entom. Zeitschr., Band XXXII), p. 456-457. — BRUNNER 1891, Additamenta Monogr. Phaneropt. (Verhandl. K. Kk. Zool. Bot. Gesellsch. Wien, Band XLI), p. 138. 221 3S, 2. — Corycomima camerata KArscu 1896, Newe Orthopt. aus dem trop. Afrika (Stetltiner Entom. Zeit., Band 57), p. 344. Corycomima flavescens KirBy 1896, A Synon. Catal. of Orthoptera, vol. II, Part. I, London, p. 465. 1 of et 1 9. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. Roupe). In questi esemplari il fastigium verticis non é@ molto largo, ed é invece solcato al mezzo. 44, — Plangia nebulosa Karscu. @. — Plangia nebulosa KArscu 1890, Verzeich. der von Preus auf der Barombi-Station gesamm. Locustodeen (Entomol. Nachrichten. Berlin, XVI Jhg., N. 23-24), p. 366-367. 3 (Adhue non descriptus). Foemine similis; maculis nebulosis elytrorum majoribus sed dilutioribus ; campo tympanali supra venam plicatam late aterrimo. oS g MOMAUdO COnporise .. 0 Go. mills . 222°... 1 6 6,6 Longitudo femorum posticorum » ska! fe » OVIPOSHOTIS pc. te aD — 4,8 Margo anticus elytrorum in tertia parte subapicali in utroque sexu infuscatus. 1 of et 1 9. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. RoHDE). 45. — Plangia graminea (SERVILLE) BRUNNER. Plangia graminea BRUNNER 1878. Monogr. der Phaneropteriden, Wien, p. 276 (emendand). — BruNNEr 1891, Additamenta, op. cit., pag. 137. — Karscn 1893, Insect. Berglandschaft Adeli (Berlin. Entom. Zeitschr., Band XXX VIII), p. 131. 1 of. — Region de |’Uelle (HINTHEL). 1 of. — Luluabourg (P. JANSSENS). 6 9. — Kinchassa (WAELBROECK) 1899. Il § di Luluabourg si distingue per la vena plicata dell’ elitra sinistra circondata di nerastro, per alcune scarse e confuse macchie oscure sulle elitre e pei lobi laterali del pronoto pitt stretti e pit alti che non negli altri esemplari. In tutti poi gli occhi sono ovali, non tanto allungati come nel genere Eurycorypha, ma certo non globosi. 222 46. — Plangia graminea subsp. deminuta m. oO, 9: — A typis speciei differt praecipue statura minore, necnon pluribus notis sequentibus : Longitudo ‘corporis; 22> e205 el ORO 20,1 » PEON, cy eee ee ee 44 Bed » elytromim 2c! tocce oe eee weed QT 3) Latitud @:elytromuini: <2 (ooh) cn tae ee eee eee AS 10,2 Longitudo partis alarum prominentis. . — » 4 4,4 » femorum posticorum ... » 12 13,2 » ONUPOSILOLIS tay save 5 ea ae eee — 4,3 Pallide viridis, pedibus concoloribus: parte interna foraminum tibiarum anticarum in utroque latere nigricante. Caput solito modo confectum, fastigio verticis articulo primo antennarum minime latiore ; facies pallida; oculi subglobosi verti- caliter nigro 6-lineati; antennze tenuissimze post basim flavidam fuscee. Margo anticus pronoti distincte sinuato concavus ; lobi laterales perpendiculares. Vena ulnaris elytrorum el ramus radialis subtiliter irregulariter- que hine illinc infuscati; vena plicata campi tympanalis elytri sinistri in < optime expressa et valde nigrata. Ramus radialis valde ante medium est furcatus, fere in quarta parte basali, post eum vena radialis posterior ramum secundum prope apicem emittit. Pedes solito modo spinulosi, spinulis concoloribus. Cerci °¥ intus curvati, longe subconici, summo apice acuminati, ibique nigrati. Lamina subgenitalis ¢ sat magna, in utroque latere carinulata, margine postico leviter emarginato, stylis minimis instructa. Ovipositor obtusus, dilatatus, solito modo confectus. Lamina subgenitalis 9 elongata triangularis, apice haud acuto, ibique leviter emarginata. Hab. : Kamerun. Typi: 1 Jet 12 (R. Museei Hist. Natur. Bruxellensis) ad Mukonje Farm aD" R. Roube collecti. Lamina subgenitalis 5 basilobulum irregularem posterius versum prebet, forsan per difformitatem individualem. 47. — Plangia laminifera KaArscu. 2. — Plangia laminifera KArscH 1896, op. cit., Stettiner Entom. Zeit., pag. 343. 1 9. — Popocabacca (F. Loos.) 223 Questo esemplare é pitt piccolo del tipo, al quale corrisponde pel maggior numero dei caratteri; osservo pero che le spine dei femori anteriori e medi non sono nere, ma hanno solamente l’estrema punta apicale oscura; le spine dei femori posteriori sono 6, e di queste solo le due o tre apicali, situate in corrispondenza di una larga anellatura ante-apicale nerastra dei femori stessi, sono nere, mentre le altre hanno soltanto ’estremo apice oscuro; queste spine, ad eccezione delle ante-apicali ed apicali dei femori posteriori non sono robuste, anzi sono minute. I femori anteriori presentano distinta ’espansione laminare inferiore nella meta apicale, i femori medi la presentano mediocre e solo verso Vapice, i posteriori non Vhanno affato. bun nezZa-dely CORPO fa ss. fs os se oe ee ML DOG » CLeIMOGOMNOLOM Gen tits Pee ng » 5,6 » dellemelitrem se gee ntee i: Sean Sy aos iareheza delleseline:s.ag.4, 05 9-2 es Dee td uushezza.dermfemory posteriori. 52 3-3. °.->. ye des » Cel BOVOPOSILOTE ae 8 Pet. » 5 48. — Azamia Dorie ((iriflini). oO: — Vossia Dorie Grirrint 1906, Ortottert racc. da Fea nell’ Africa occidentale, 1° (Annali Museo Civ. Storia Natur. Genova, ser. 3, vol. II [| XLII]), pag. 395-397. 1 7. — Bussanga, 14-12-05 (WALBROECK. ) Corrisponde perfettamente al tipo; ed ecco le sue dimensioni : HOME HMOO!CORPOMIS= 9. os -cae% <5 eo no eo om S552 » FUORI Mp ea gets er ses okay Mow ys esa ee dds » CHVECOWUMMS pts tecnico eae 6 Ue Bees » OO PAU OLelVtnOEUMr « 2) enn! Ses 7 OMe, yay Longitudo femorumanticorum- .~.. 2:5. » 9 » fEMOFUM: POStICOLUM .. 9 . 2 ce oe ye 25 Klytra circiter ut in typo macula magna erosa irregulari fusco circumdata, supra bifurcationem rami radialis preedita. Quando descrissi questa specie non avevo ritenuto necessario il separarla dal genere Vossia Br.; ma poiche nello stesso anno 1906 Bolivar ha poi pubblicato il suo nuovo genere Azamia, nel quale la mia specie entra perfettamente, e certo pit che non nel genere Vossia, trasferisco dunque la specie da me descritta in questo nuovo genere. bo 24 49. — Vossia obesa PBRUNNER. Q. — Vossia obesa BRUNNER 1891, Additamenta, op. cit., pag. 140, fabs 4g 27s oO: — Vossia obesa BoLtvAR 1906, Fasgonurideos de la Guinea Espanola (Memorias R. Socied. Espan. de Hist. Natur., Madrid, Tomo 1), pag. 339. 1 gf et 1 9. — Loagna (Lucas). 50. — Eurycorypha adicra Karscil. QO. — Eurycorypha adicra KArscu 1892, Verzeichn. der von Preuss im Kamerungebirge erb. Orthopt. (Berlin. Entom. Zeitschr., Band XXXVII), pag. 75-76. { ©. — Kinchassa (WAELBROECK). KE lievemente minore del tipo di Karscu;,ha le elitre lunghe mim. 38,8 e larghe mm. 12,8; non presenta alcun segno di colore oscuro. Questa specie @ rimarcheyolissima pei 5 rami radiali descritti appunto da Karscu, per loyvopositore robusto e molto grosso all’ apice, e inoltre pei lobi laterali del pronoto lunghi, molto pit lunghi che alti, col margine inferiore sensibilmente sinuato sopra le anche anterior. ; Meriterebbe formare un genere a parte, ma prima di istituire questo sara meglio aspettare che se ne conosca anche il ¢y. 51. — Hurycorypha spinulosa Karscu. Eurycorypha spinulosa A. GRIFFINI 1906, Ortott. race. da Fea, op. cit., pag. 394, cum synon. 2 Jet 59. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. RoHDE) 52. — Eurycorypha montana SJosrepr. Q. — Eurycorypha montana SsosrepT 1901, Locustodeen aus Kamerun und Kongo (Bihang till kK. Sv. Vet. Akad. Hand- lingar, Band 27, Afd. IV, No. 3) pag. 20-21, Tab. III, fig. 2. 2°. — Mukonje Farm, Kamerun (coll. ROHDE). Le riferisco a questa specie, alla quale corrispondono abbastanza bene. Colgo lVoccasione per constatare come troppe specie sieno state create nel genere Eurycorypha fondandole sopra un sesso solo, il che, principalmente in questo genere in cui le differenze sessuall sono rimarchevoli, rendera oltremodo difficile ’esatta assegnazione delle forme sessuali di ciascuna specie. 225 53. — Eurycorypha securifera BRUNNER. oO. — Eurycorypha securifera BRUNNER 1878, Monogr. cit., pag. 275. —- BRUNNER 1891, Additamenta, op. cit., pag. 136. 1 §. — Léopoldville 3-6-1993 (WiLMiN). Lo riferisco con incertezza a questa specie. E pitt piccolo del tipo di Brunner; ha le elitre lunghe mm. 27,4 e larghe mm. 8,8. La punta apicale inferiore del suo processo anale 6 come troncata trasversalmente e presenta due tubercoletti laterali. 54. Hurycorypha sp. z. 1g. — Kinchassa (WAELBROECK). Potrebbe per qualche carattere essere riferito alla E. stylata STAL, ma certo non appartiene a questa specie; forse sara il of di qualche specie di cui é descritta solo la 9, ed io non gli assegno un nome specifico, per evitare maggiori imbrogli sinonimici. Eecone i principali caratteri : immmeherzadelcornpO:re 2030s 6 i Cm. 1853 ; » Gel PROMGLOM MS sit FN Fas) on" ae PS ee ANS » deller litres. ote as asta ea eae Marche zzadelletelitres<. ce Megs ie ent en eee Denes: Lunghezza det femori posteriori: .".. .. . py 12-8 Capo, pronoto ed elitre non presentano nulla di particolarmente rimarchevole; il campo anteradiale delle elitre ha reticolazione abbastanza grossa; ifemori sono inferiormente leggermente concavi; eli anteriori e medi hanno 3 piccole spine; i posteriori ne hanno 4-5 esternamente, 2-3 internamente; le tibie anteriori sono superior- mente inermi e lieyissimamente solcate. Il segmento anale é attenuato dalla base all’ apice, ove termina con due punte parallele piuttosto grosse e brevi, leggermente decurve. Icerci sono lunghi e piuttosto sottili, curvati internamente, appuntiti. La lamina sottogenitale é abbastanza grande, lieyemente concaya all’ apice, e munita di appendici stiliformi breyi. 55. — Eurycorypha sp. (. 1 J. — Kinchassa (WAELBROECK, 23-5-1899). Anche questo potrebbe per qualche carattere riferirsi alla E. stylata STAL, pur essendo certamente diverso e molto differente dall’ altro esemplare sopra ricordato. 226 Faccio 4 suo riguardo le stesse considerazioni, e ne indico i princi- pali caratteri : Lunghezza-del corpo... ee i a ees » del Pronetoe: 2s .0 levee trae » 4,5 » delle:eitnes ay aes tees » 29 Larghezza delle ehtrew tc) 7 cia one » 8,6 Lunghezza dei femori posteriori . . .~ » 14 Capo, pronoto ed elitre non presentano nulla di particolarmente rimarcheyvole: il campo anteradiale delle elitre @ minutamente e fittamente punteggiato-reticolato. I femori sono inferiormente leggermente concayi; gli anteriorie medi hanno 3-4 piccole spine, i posteriori ne hanno esternamente 5-6, internamente 2. Le tibie anteriori sono superiormente inermi e non visibilmente solcate. Il segmento anale ha un prolungamente orizzontale compresso, ristretto verso il mezzo, alquanto dilatato all’ apice ove é@ obliqua- mente troncato, verticalmente solcato concavo, e cosi diviso in due brevi punte superiori e due brevi punte inferiori. I cerci sono grossi, tozzi, dopo il mezzo piegati a gomito all’ inst, quivi alquanto compressi e curvi, ottusi all’ apice. La lamina sottogenitale pare priva di stili. 927 SOME NEW SPECIES OF BLATTIDA IN THE BRUSSELS MUSEUM by WR. Shelford, M. A. THEGANOPTERYX CONGOENSIS, sp. n. oO &. Pale testaceous. Pronotum transversely elliptical, lateral margins broadly hyaline. Tegmina exceeding apex of abdomen, clear testaceous, marginal field broad, radial vein simple, 14 costals some bifurcate, 5 slender oblique discoidal sectors, posterior ulnar simple. Wings hyaline, mediastinal vein simple, 8 costals, their apices incrassated, ulnar vein bifurcate, apical triangle prominent. Supra-anal lamina, (<7) transversely trigonal, (Q) triangular, apex deeply cleft. Sub-genital damina(<) narrow, produced, exceeding the supra-anal lamina, 2 minute styles. (Cerci mutilated.) Front femora on anterior margin beneath with 3—4 strong spines suc- ceeded by piliform sete. Total length (9,2 mill.; 2 9 mill.; length of body © 8 mil!., 2 7,5 mill.; length of tegmina <7 mill., 9 6,1 mill.; pronotum, 2 X 3,3 mill. Congo State, Loango (WAELBROECK), Luki, Mayumbe (ENGEL- BERT), Boma (TSCHOFFEN). Three examples. One of the few testaceous species of the genus. THEGANOPTERYX BANANZ sp. n. o. Testaceous; disc of pronotum castaneous. Pronotum anterior- ly parabolic, posteriorly truncate. Tegmina clear testaceous, scar- cely exceeding apex of abdomen, venation as in preceding species. Wings hyaline, 7 costals, their apices not incrassated, joined at their bases by oblique venule, ulnar vein bifurcate. Supra-anal lamina trigonal, exceeded by the sub-genital lamina which is pro- duced and strongly cucullate, styles minute. Cerci long, slender. Front femora as in preceding species. Q. Similar to % but pronotum broader, tegmina not exceeding apex of abdomen, with numerous minute quadrate castaneous macule between the veins. Wings rudimentary. Supra-anal lamina triangular, apex incised; sub- genital lamina semi-orbicular, ample. Total length ¥ 9 mill., 2 7,9 mill.; length of body, 7,9 mill.; MEMOIRES DE LA SOC, ENTOM. DE BELGIQUE, T. XV, 15 vit 1908. 15 228 length of tegmina g 7 mill.; 95 mill.; pronotum <2 X 3 mill., 23 X 4mill. Congo State, Banana (F. BusscHoprTs). 453,19. Allied to T. congoensis but distinguished by the marked sexual dimorphism, the different wing-venation and darker pronotum. ISCHNOPTERA SORDIDA sp. n. o and Q. Sordid testaceous. A band between the eyes and some spots on the face castaneous. Pronotum with two castaneous blotches, irregular in shape, on the disc. Tegmina with radial vein bifurcate, 14 costals, 9 longitudinal discoidal sectors, anterior ulnar 3-ramose. Wings infuscated, mediastinal vein 5-ramose, radial vein bifurcate, 6-7 costals, ulnar vei 7-ramose, 4 of the rami being incomplete. Supra-anal lamina, (o/) produced, triangular, con- siderably exceeding the subgenital Jamina, (Q) trigonal, apex deeply incised. Opening of scent glands in male, situated in 8th abdominal tergite. Sub-genital lamina (0%) slightly asymmetrical, with two styles. Cerci moderately long. Front femora armed on anterior margin beneath with a complete row of spines, the distal shorter than the proximal. Total length 16 mill.; length of body 12-13 mill.; length of teg- mina 13 mill.; pronotum 4 X 5,2 mill. Cameroons, Mundame Mungo (Oxford Museum, types), Mukonje Farm (Brussels Museum, a long series). Allied to J. punctifrons GERST. ISCHNOPTERA ROHDEI sp. n. of and 9. Above castaneous, lateral margins of pronotum and of tegmina at base testaceo-hyaline. Head testaceous, vertex and some macule on the face castaneous; antenne castaneous, except at base. Disc of pronotum with paler castaneous suffusion, inner border of testaceous margin sinuate, anterior margin narrowly flayvo- testaceous. Tegmina exceeding apex of abdomen, radial vein bifurcate, 17 costals, 9 longitudinal discoidal sectors, anterior ulnar 3-ramose. Wings infuscated, mediastinal vein multiramose, radial bifurcate, 10 costals, ulnar vein with 7 rami, 2 being incomplete. Supra-anal lamina, (9) trigonal with scent-gland opening at base, apex slightly incised, (Q) trigonal, apex slightly incised. Sub-genital lamina (’) rotundate, symmetrical, with 2 short styles situated in > 229 *. small notches in the posterior border, the styles are beset with minute spines, the right is a little shorter than the left. Cerei slender. Body beneath and legs rufo-testaceous. Front femora with long spines succeeded distally by shorter. Total length 27 mill. ; length of body 41 (2) — 12 (c) mill. ; length of tegmina 43 mill. ; pronotum 3,1 mill. X 4,6 mill. Cameroons, Mukonje Farm (H. Ronpe) 1 go, 2 99. This belongs to the group including J. cinnamomea, GERST., I. punctifrons GErst. etc. but is distingnished by the form of the supra-anal lamina in the oir the nearest ally of the species appears to I. bimaculata. GERST. ISCHNOPTERA CRURALIS sp n. of and @. Piceous, nitid. Antenne bright rufous except at base. Pronotum barely covering vertex of head, posteriorly rounded, sides deflexed, a pair of shallow oblique impressions. Tegmina considerably exceeding apex of abdomen, 14—16 costals, radial vein bifurcate in posterior third, 9 longitudinal discoidal sectors, anterior ulnar tri-ramose, 5-7 costals, ulnar vein with 10 rami, 4 being incomplete. Opening of scent-gland (& Zeung: (Madagascar). 7'. Style robust (castaneous species) J. natalensis WALK. (Natal). 6'.Withtwo styles. . . . . . . I. strigosa ScHAuUM. |? = incurtosa Sauss. | (E. Africa). 5/. Sub-genital lamina less asymmetri- cal, with two styles. 6. Supra-anal lamina produced, con- siderably exceeding sub-genital lamina. 7. Supra-anal lamina sub-quadran- gular (fulvo-testaceous species, pronotum immaculate). . . J. relucens GERsT. (Came- 7', Supra-anal lamina triangular [roons). (sordid testaceous species, pro- notum indistinctly bi-macu- late): oa ei, a hoe sordida spne(Cameroons) 6'. Supra-anal lamina not produced, not or scarcely exceeding ‘the sub-genital lamina. . Pronotum bi-maculate; supra- anal lamina slightly exceeding the sub-genital lamina . 7'. Pronotum not bi-maculate; su- pra-anal lamina exceeding the sub-genital lamina. ee 1. Species of large size (exceeding 18 mill. in total length), legs bicolorous. 1/. Species of smaller size (not exceeding 18 malls in total length), legs not bicolorous. 2. Apex of supra-anal lamina incised. 3. Supra-anal lamina with acute median carina. 3/, Supra-anal lamina prinent Aae vate carina. 4. Pronotum bimaculate . 4'. Pronotum not bimaculate. 5. Pronotum rufescent, paler than teg- mina. : Sect shat eRe 5’. Pronotum ecianeotiss unicolorous with tegmina. . . aes 2’. Apex of supra-anal lamina not faced 3. Supra-anal lamina produced, triangular. 3/ Supra-anal lamina produced, trigonal. 4, Pionotum bimaculate . 4'. Pronotum not bimaculate. 5. Wings with apical triangular area 5/. Wings withoutapical triangular area. 6. Sordid testaceous species. GiSRULOUSISNECIES}5 00 gk ae oe 231 I. Longstaffi SHELF (Zambesi). I. punctifrons GERST. [= @grota GERST. | (Cameroons). I. cruralis sp. n. I.jalle Gia.-Tos (Upper Zam- | besi). I. bimaculata GERsT. and I. sordida sp. n. I. cinnamomea GERST. I. Rohdei sp. n. I. malagassa Sauss. & ZEHNT. I. Lougstaffi SHELF. I. neutra Sauss. (E. Africa). I. punctifrons GERST. I. velucens GERST. and I. strigosa SCHAUM. [? = incuriosa Sauss. |. -PHYLLODROMIA SEVERINI sp. n. o, &. Rufo-testaceous. Antenne fuscescent, except at base, where they are testaceous. Eyes and antennal sockets equally far apart. Pronotum transversely elliptical, laterally hyaline. Tegmina clear flavo-hyaline, considerably exceeding apex of abdomen, veins very slender, marginal field moderately broad, 11 costals, some being ‘232 ramose, 5 oblique discoidal sectors, posterior .ulnar: simple, discoidal field reticulated. Wings hyaline, veins flavid, mediastinal vein multiramose, 9-11 costals, ulnar vein 6-ramose, no triangular apical area. Supra-anal lamina, (o’) shortly produced, triangular, exceeded by the subgenital lamina, (Q) short transverse. No scent- eland openings visible in the @. Sordid testaceous. Vertex and front with castaneous bands. Pronotum trapezoidal, lateral margins hyaline, disc with traces of darker markings. Tegmina exceeding apex of abdomen, radial vein simple, 11 costals, last 2 or 3 ramose, 4 longitudinal discoidal sectors, posterior ulnar simple. Wings hyaline, mediastinal and radial veins simple, 10 costals, their apices incrassated, last 3 bifur- cate, ulnar vein tri-ramose, triangular apical area insignificant. Abdomen above and beneath bordered all round with castaneous. Supra-anal lamina, (<7) trigonal, apex entire, (2) transverse. Sub- genital lamina (<7) not much produced, with two slender styles. Cerci moderate, tipped with castaneous. Front femora armed on anterior margin beneath with 3—4 spines succeeded by piliform sete. Total length 10 mill.; length of body 7,5 mill.; length of tegmina 8,2 mill.; pronotum 2 X 3 mill. - Congo State, Kinchassa (WAELBROECK). Two examples. Allied to P. hemerobina GrERST. LIOSILPHA BRUNNEA sp. n. ©. Castaneous. Head piceous. Antenne longer than body. Eyes wide apart. Maxillary palpi with 2nd and 3d joints subequal, Ath joint only a little shorter. Pronotum scarcely covering vertex of head, sides not so much deflexed as is usual in this genus, lateral margins flavo-hyaline but not extending to posterior angles, disc with rufous suffusions. Tegmina castaneous, mediastinal field hyaline, barely exceeding apex of abomen, broad, overlapping strongly, ofequal breadth throughout, apex blunt, rounded; marginal field equal in length to discoidal field, mediastinal vein bi-ramose, radial vein not bifurcate, apex ramose,10 costals, the last 3 ramose, 8 more or less oblique discoidal sectors, posterior ulnar 3-ramose. Wings infuscated, mediastinal vein bi-ramose, 8 costals, ulnar vein with 6 rami. Supra-anal lamina trigonal, apex slightly incised. Cerci very long, almost as long as the posterior tibiee. Coxe and femora blotched with testaceous, femora piceous, tibiz and tarsi castaneous. Front femora on anterior margin beneath with a row of close-set “spines begnining in the middle third of the margin and not extending quite to the apex. Total length 20 mill.; length of body 17,8 mill.; length of tegmina 16 mill. ; pronotum 5,5 mill. & 7,5 mill. Cameroons, Mukonje Farm (H. ROHDE). One example. A very distinct species, more depressed than usual in this genus, 234 METHANA PAPUA sp. n. Head testaceous, the frons and a broad band down the centre of the face piceous. Labrum bilobate ; antennee castaneous. Pronotum piceous, nitid, margined all round with flavid. Tegmina castaneous, nitid, lateraily margined with flavid, not extending far beyond the apex of the abdomen.’ Abdomen piceous, margined above and beneath with flayid. Supra-anal lamina, (<7) sub-quadrate, apex emarginate, (Q)- trigonal, produced, cucullate, apex truncate and emarginate, posterior angles acute. Sub-genital lamina (<7) sub- misdeate Cerci elongate. Coxe and femora testaceous, tibize and tarsi castaneous. Total length 27 — 28,5 mill. ; length of body 24—25,5 mill. ; length ~ of tegmina 21—22,5 mill. ; Bromehirn 8,1 mill. X 9,3 mill. > LD a 5 2 British New Guinea, Astrolabe district (<~ type in Genoa Museum, © type in Brussels Museum). Allied to M. marginalis SAuss. but larger and with the pronotum margined all round. The bilobate labrum is characteristic of the Australasian species of the genus. PSEUDODEROPELTIS PRORSA sp. . Rufo-testaceous. Vertex and frons castaneous. Pronotum castaneous, lateral margins broadly testaceous and a narrow sagitt- ate marking on the median line of the disc. Tegmina and wings rufo-testaceous, considerabty exceeding apex of abdomen. Meso- and metanotum with the characteristic membranous processes. Supra-anal lamina quadrate, depressed in the middle, apex emarginate and fimbriate. Cerci rather short, castaneous. Front femora with a complete row of spines on the anterior margin beneath. ry Total length 27,6 mill.; length of body 20 mill.; length of tegmina ; 23 mill. ; pronotum 5 mill X 6,1 mill. Congo. One example. GYNA JOCOSA sp. n. J. Distance of eyes apart equal to breadth of 1st antennal joint. Head castaneous, vertex and mouth-parts testaceous, frons concave and transversely striate. Antenne castaneous. Pronotum rufo- castaneous, margined all round with flavid, broadest laterally, 235 narrowest posteriorly; posterior half transversely striate. Tegmina with basal two-fifths castaneous, apical three-fifths testaceous with a large castaneous spot near the apex of the margin; the line of demarcation between these two coloured areas is V-shaped and finely dentate. Abdomen and legs orange. Supra-anal lamina sub- quadrangular, sub-genital lamina asymmetrical, styles minute. Cerci pointed, orange. Total length 16 mill.; length of body 12,7 mill.; length of tegmina 14 mill. ; pronotum 4,3 mill. X 5,2 mill. Bena Bendi, Sankuru River (L. CLOETENS), Popocabacca (F. Loos). Congo Free State. Two examples. Allied to G. gloriosa STAL but smaller and differently coloured. é NAUPH(E:TA SORDIDA sp. n. Q. Dull sordid testaceous. Antenne fuscous, eyes wide apart. Pronotum uniformly coloured wilh a few scattered fuscous points, some larger ones arranged round the margin. Tegmina not exceed- ing the apex of the abdomen by much, uniformly sordid testaceous with scattered black points, the extreme base of the radial vein piceous, mediastinal area rather narrow. Abdomen dull pale castaneous, supra-anal lamina bilobed. Legs dull testaceous spotted with castaneous points. Total length 31 mill.; length of body 27,3 mill.; length of tegmina 24 mill. ; pronotum 7 mill. X 9,8 mill. Cameroons, Mukonje Farm (R. RoHDE). Two examples. This dull-coloured species presents a great contrast to the bright testaceous species so characteristic of West-Africa ; its nearest ally appears to be N. heydeniana Sauss. & ZEHNT. from Madagascar, but that species has the tegmina shorter and is not spotted with black _ points, the tegmina also are more convex. STILPNOBLATTA MINUTISSIMA sp. n. . ©. Dark castaneous, nitid, minutely and obscurely punctate. Eyes and antennal sockets equally far apart. Antenne castaneous at base, fuscous in the middle, apical 3 joints testaceous. Pronotum not covering vertex of head. Tegmina squamiform, broader than long, scarcely exceeding the mesonotum, punctate, radial vein represented by an obtuse carina. Supra-anal lamina produced, rotundate, apex not emarginate, exceeded by the sub-genital lamina which is semi- orbicular, ample. Cerci very short and blunt, their jointing obscured. 236 Legs short, rufo-castaneous. Tarsi without arolia between the claws. Length 8 mill. ; length of tegmina 1,6 mill. ; pronotum 2,8 mill. X 8,9 mill. “Congo State, Umangi (KE. Witverti, Sept-Noy. 1906). Three examples. The genus is new to Africa, the only other species known, S. bengalensis, SAuss., occurring in India and Cochin China. The African species is distinguished by its very small size. SALGANEA PAPUA sp. n. Q. Piceous, of large size. Pronotum anteriorly with a wide deep emargination, the angles of this upwardly and backwardly produced to form two hooked processes. Anterior part of pronotum depressed, granulate, with two curved oblique sulci. Six small tubercles arranged semicircularly across the pronotum immediately behind the depressed area. Tegmina and wings considerably exceeding the apex of the abdomen, generally much mutilated or amputated. The first 5 abdominal tergites faintly punctate, the remainder deeply cribrate-punctate. Lateral margins of 7th tergite sinuate, dentate, posterior angles produced, an oblique depressed scar on either side of the disc of this tergite. Margin of supra-anal lamina finely and regularly dentate, a large blunt tooth on either side at the base. Cerci short, conical. Ventral surface more sparsely punctate than dorsal surface. Front femora with two spines on anterior margin beneath. Total length 75 mill.; length of body 60—67 mill. ; length of tegmina 63 mill. ; pronotum 14 mill. *& 24 mill. German New-Guinea, Sattelberg (Oxford Mus. Type); British New Guinea (Oxford Mus. and Melbourne Mus.); Astrolabe Bay (Brussels Mus.). The largest species of the genus and one of the largest of the sub-family. TABLE DES MATIERES E. FotoGNe. — Notice sur le D" Jean-Charles Jacobs. A. RAFFRAY. — Psélaphides nouveaux du Congo des collec- tions du Musée Royal d’Histoire naturelle de Bruxelles. AGUILLE GRIFFINI. — Phasgonouride africane del R. Museo di Storia Naturale di Bruxelles (J-V). . . , O.-M. Reuter. — Bemerkungen tiber Nabiden nebst Be- schreibung neuer Arten. EK. Bercroru. — Enumeratio Pentatomidarum post Catalogum bruxellensem descriptarum. ACHILLE GriFFINI. — Phasgonouridée africane del RK. Museo di Storia Naturale in Bruxelles (V1) R. SHELFORD. — Some new Species of Blattidae in the Brussels Museum. 18 87 131 201 227 Tome XIII. — Catalogue raisonné des Microlepidopteres de Bel- gique, par le baron DE CROMBRUGGHE DE PIGQUENDAELE (1 partie). — Prix‘ fr. 7.50. Tome XIV. — Catalogue raisonné des Microlépidoptéres de Bel- gique, par le baron DE CROMBRUGGHE DE PIGQUENDAELE (2. partie), — Prix : fr. 7.50. Les membres de la Société désirant obtenir les volumes antérieurs a l'année de leur réception, jouissent d’une réduction d’un tiers de la valeur. La SOCIETE ENTOMOLOGIQUE DE BELGIQUE tient ses séances le 4* samedi de chaque mois, A 8 heures du soir, au siége social, rue de Namur, 89, 4 Bruxelles. Elle publie : 4° Les ANNALES (mensuellement); 9° Les Mismorres (irréguliérement). La cotisation annuelle, payable par anticipation et donnant droit 4 la réception /vanco des Annales et des Mémoires, est fixée 4 16 fr. Tout membre étranger, payant une somme de 200 francs, est nommé Membre a vie: il n’a plus de cotisation & solder et regoit franco toutes les publications de la Société. Les colisations doivent étre adressées spontanément dés le commen- cement de l'année, sous peire de voir titerrompre Venvoi des Annales, au Trésorier, M. B. Fologne, rue de Hongrie, 72, a Bruxelles. La BiBLIOTHEQUE est Ouverle aux membres de la Société (rue de Namur, 89), le samedi de 4 45 heures. | Tous les ouvrages et revues destinés a la Société doivent étre envoyés au siege social, rue de Namur, 89, & Bruxelles. Tout ce qui concerne Vadministration de la Société et la rédaction des publications doit étre adressé au secrétaire : M. H. Schouteden, 12, chaussée d’Ixelles, & Bruvelles. Les auteurs de travaux insérés dans les Annales qui, dans les quinze jours suivant la publication du fascicule dans lequel a paru leur mémoire, n’auraient pas recu les Pi 50 tirés a part auxquels ils ont droit, sont priés de prévenir le Secrétaire. eee ¢ rane eto) aay a a at 5 V eit et Loe nm Be, 7 ot , et 7 Nee eee ey 7 7) ra Le oa a Sy re 7 a 4. ious en "i ¢ _ et i i y wie ; a Pal = 7 ' veo ie i f 1) r } “4 if "6, a a Bs 344 , $F 4h i i \ | it il He ’ oY : Op | h taf nal iil i ‘ tS” ee sna ih giipte S Highline hi ih Xe, | : iy % Yo Wy fe fy «» . i i i } ni | Sy i Ay es