HISTOIRE DES PLANTES TOME VIII HISTOIRE DES PLANTES PAR H. BAILLON PROFESSEUR D'HISTOIRE NATURELLE MÉDICALE À LA FACULTÉ DE MÉDECINE DE PARIS DIRECTEUR DU JARDIN BOTANIQUE DE LA FACULTÉ PRÉSIDENT DE LA SOCIÉTÉ LINNÉENNE DE PARIS TOME HUITIÈME COMPOSÉES, CAMPANULACÉES, CUGURBITACÉES, LOASACÉES PASSIFLORACÉES, BÉGONIACGÉES Illustrées de 353 figures dans les textes DESSINS DE FAGUET PARIS LIBRAIRIE HACHETTE & C'° BOULEVARD SAINT-GERMAIN, 79 LONDRES, 18, KING WILLIAM STREET, STRAND 1886 Tous droits réservés. LXVI COMPOSÉES I. SÉRIE DES CHARDONS. Les fleurs des Chardons' (fig. 1-10) sont, ainsi que celles de la Carduus crispus. M \ ÿ 7 NZ UNE #p// De KQ 4 4 #4 Fig. 1. Rameau florifère. ri Fig, 4. Fig. 5. É À Androcée (1). Fleur (?). LE par Inst., M0, t. 253. —L., Gen, Gen., 173. — GÆRTN., Fruct., s'atu . 162, 1. 925. — , Fam. des pl, il, 1146. — 0., no Dict., 1, 696; Suppl., 1, 194; JL, VIN. — À 2 HISTOIRE DES PLANTES. plupart des plantes de cette famille, réunies en une tête ou capitule * que le vulgaire prend très souvent pour une fleur mg dite. Il considère alors comme un calice polyphylle linvolucre ? total de l'inflorescence, formé d’un nombre indéfini de bractées imbriquées, Carduus crispus. ITEM | AU Fig. 2. Inflorescence (capitule), coupe longitudinale (?). épineuses, inégales, ordinairement d'autant plus courtes qu’elles sont situées plus bas sur la spirale suivant laquelle elles sont insérées ?. En les enlevant toutes, on met à nu le réceptacle commun { de l’inflo- rescence, qui est une sorte de pomme déprimée, dilatation terminale de la branche qui porte les fleurs, presque plane à sa surface supé- rieure ou légèrement convexe dans un grand nombre de Chardons proprement dits. Là s’insèrent les fleurs”, toutes fertiles et semblables entre elles ‘, et regardées comme régulières?, entremêlées desoies nom- ADANS., loc. cil. t. 663. : Aoe in Dict. sc. nat., XLI, 314, es: 3. C’est tout aussi nr mins que plusieurs — DC., n Ann. Mus., XVI, 155 : Prodr. auteurs, et notamment de nos jours ; 621. — is. Suites à Buffon, pe 95. — désignent sous dé nom “. calycule les bractées RH, Gen, Il, 367, n. 6%. — Bull. Soc. philom es 175; : Journ. P (1816), 145; in Dict., 1, Suppl., 115; XXI, a: XLI, 311, 394. — DC. , Prodr., NI, 666. — ENDL., Gen., n. 2896. — = Cavena DC., Proûr., VI, 633 (nec NECK.). — n. 2885. , Gen Lé Gate, ati Fleur composée. 2. Ou Péricl , 116. — Alfredia case, in e rente, elles se : les descriptions, ces bractées sont parfois n mées écailles (s = pores ou phylli, phyllari. 4. Clinanthe, Antho es. 7. Il est bien plus ordinaire qu'elles soient légèrement irrégulières, et'en général elles le COMPOSÉES. 3 breuses portées par le réceptacle. Chaque fleur, envisagée isolément, a un réceptacle sessile, concave, en forme de bourse!, contenant dans sa concavité l’ovaire infère et adné, et portant sur les bords de son orifice le périanthe dit épigyne et l’aigrette*. Cette dernière, long- temps considérée comme un calice extrêmement divisé, est formée d’un nombre indéfini de soies * disposées sur plusieurs séries, à peine unies à leur base en un court anneau qui se détache plus tard avec elles, ascendantes, légèrement ri- sides, très finement barbelées sur les bords #. La corolle, étroitement tubuleuse, se dilate plus ou moins au niveau de son limbe qui se partage en cinq lobes, ordinairement un peu inégaux”, valvaires dans le bouton. La portion supérieure de son tube donne inser- tion à cinq étamines alternes avec les lobes de la corolle et qui sont syngenèses, c’est- Carduus crispus. Fig. 3. Diagramme floral. à-dire que leurs anthères sont unies par leurs bords en un tube, pendant que leurs filets sont libres. Ils por- tent d’ailleurs dans une certaine étendue des poils assez longs et mous, formant une sorte de manchon. Les anthères sont introrses, biloculaires et déhiscentes par deux fentes longitudinales’. Leur con- nectif se prolonge au-dessus de leurs loges en une lame presque trian- gulaire et plus ou moins aiguë”, et chaque loge se termine en bas par une oreillette aplatie, irrégulièrement triangulaire et plus ou moins sont d autant plus qu'elles sont plus extérieures, us à plus long, plus recourbé en dehors. rt sk au limb, son ir à ee tient à ce que les cinq fentes qui séparent les lobes isa. pre Le autres descendent plus ou moins bas; il y en à géné- ralement une plus courte, de ru plu longues : LARAEINES ct deux intermédiaires Fa la long Considéré à tort pendant longtemps, et en- core aujourd’hui par le plus grand nombre de nos botanistes, comme le « tube adhérent » du calic?. 2. Pappus. 4. Le développement de ces soies est posté- rieur à celui du périanthe. (PAYER. ‘cette corolle présente un culier ei à peu près constant mie, mu dès 1816 par R. BROWN mposées le nom de Névram- HN (eur, Les nervures du tube ré- pondent aux sinus de wine des . e rame Arr à fond du , chaque bifur uë, ses deux ranch se sporiant sh acune le long du bord d x lobes nur par le sinus et ins, ere i ce bord, indivises ou à peu près. Dans d’ Ein Croisade s, ces nervures se Rien ou se r ; mes d’une façon particuliè m de Syn an- nné aussi à cette famille. n M dans la plupart des genres de cette série, ovoïde avec trois sillons longitudi- naux épineux. Dans l’eau, il d un peu déprimée, avec ‘roi bandes su quelles trois grosses papilles », Dans Plines db el “les Xeran nl il est « ellip- oïde; trois sillons longitudinaux ; membrane pre ponctuée; dans l’eau, sphère à trois . avec trois Pa illes » (H. MouL, in Ann. nal., sér. G. D'où gi id ct + no Éréi qu’on à . Le c po olle L 4. Appen ndice ou "queue (Cauda) de l'anthère. 4 HISTOIRE DES PLANTES. allongée. La loge unique de l'ovaire renferme un ovule presque dressé!, anatrope, à micropyle regardant en bas et en arrière”. Un disque épigyne élevé surmonte l'ovaire et entoure la base, subitement rétrécie * en ce point, d’un style qui traverse le tube formé par les anthères * et dont l'extrémité exserte se partage en deux branches aiguës ou un peu obtuses, appliquées l’une contre l’autre * et au- dessous de la base desquelles est un renflement circulaire chargé de poils5. Les fruits sont décrits comme des achames; ce sont souvent plutôt des caryopses *: ils sont secs, indéhiscents, glabres, surmontés d'un rebord circulaire en dedans duquel s’insère l’aigrette, et, plus intérieurement, du disque épigyne persistant, accru, souvent induré (fig. 6, 7). La graine, dressée, renferme, dans son mince tégument, un embryon charnu, huileux, à radicule infère, courte, conique, et à cotylédons supères et plan-convexes *. Les Chardons proprement dits sont des plantes herbacées, souvent vivaces, dressées, à tige simple ou ramifiée. La plupart de leurs organes sont chargés d'épines. Leurs feuilles sont alternes, sans sti- pules, à base ordinairement décurrentes sur les axes, découpées en dents de scie, ou sinuées-dentées, ou pinnatifides. Leurs lobes ou leurs dents sont chargés de cils raides ou plus souvent spinescents. Leurs fleurs sont disposées en capitules, généralement terminaux et souvent réunis en cymes corymbiformes, à évolution centrifuge. Les fruits s’insèrent ordinairement, dans les Carduus propre- ment dits, par une surface basilaire répondant à une aréole droite du réceptacle. Cependant cette surface peut devenir légèrement oblique par rapport à l’axe même du fruit; c’est principalement parce que cette obliquité s'accentue davantage dans le C. tinctorius et dans les espèces voisines, qu’on en a fait le type d’un genre Serratula ”, 1. En .. de ne s’insère Le nr à ais u-dessus et mr raie tout à ft hiéralement n est c plutôt ascendant a ssé, comme celui des Uragogées el t des Ixe . I n'y a qu'une Lrstrnet souvent fort in- la base 2 coatatéts « eurs, dans les Composées, il n'y a A de véritable disque épigyne; mais, comme d certaines Ombellifères, c’est la base même “de style qui se dilate en un faux dis . De facon que dans le bo st même la déhiscence des anthères s'étant opérée, le style, qui s’allonge de bas en haut, parcoure tout le pr en ramassant le pollen . Elles ne se séparent généralement. avec le temps, que dans une faible étendue; elles sont extérieurement couvertes d’un fin duvet rc qui souvent se prolonge au-dessous d’elles s le style et se termine brusquement au niveau de la collerette de poils dont il est parlé plus bas. 6. Poils er 7. Leur base porte une cicatrice d'insertion qui, dans certains types de ce grou en ispa maturité, peut cependant rit en petite pro- portion vers la région chala 9.L., 24 (nat — CAS, in Diet. XXXV, — DC ., Prot 667. . 5 . 2897. —B. H., Ca, LATE, n. macantha Cass., in Bull. Soc. philom. ( 1817): = — + co € COMPOSÉES. 5 rangé parfois lui-même dans une sous-tribu particulière. Mais un grand nombre de Serratula ayant, à part celui-ci, tous les caractères de végétation et de floraison des Carduus, nous croyons devoir en faire une simple section de ce dernier genre. Les Cnicus ‘ de la plupart des auteurs, semblables aux Chardons proprement dits, quant à leur Involucre, leur corolle, ete., en ont été jusqu'ici séparés génériquement parce que les soies de leur aigrette sont plumeuses et garnies de poils latéraux grêles et longs dans la majeure partie des cas. Quant aux bractées de leur involucre, ou elles sont toutes étroites, ou bien les plus extérieures sont plus larges et foliacées, ou pectinées-épineuses, comme il arrive dans les C. vul- qaris, crelicus, pratensis, Acarna, etc., dont on a fait les genres Cirsium*, Picnomon *, ete. Comme dans le genre Centaurée, parallèle pour ainsi dire au genre Chardon, on a été forcé de comprendre à la fois des espèces à soies de l’aigrette égales ou inégales, entières, serru- lées, barbelées, plus ou moins longuement plumeuses, ou même nulles, il faut agir de même à l'égard du genre Carduus et faire des Cnicus une section de ce genre, à aigrettes plus longuement plumeuses. De même, les soies que le réceptacle porte dans les intervalles des fleurs pouvant varier beaucoup de longueur dans les diverses espèces de genres de cette famille considérés comme très naturels, nous ne pouvons conserver que comme section dans le genre Carduus les Ono- pordon *, dont l’aigrette a des soies entières, ou barbelées, ou plu- meuses, et dont les fossettes réceptaculaires dans lesquelles s’insèrent les ovaires, puis ultérieurement les fruits, sont bordées de très courts poils formant une petite frange. Les poils qui s’observent sur les bords des filets staminaux se modi- in Dict., 1, 460. — Mastrucium sr in ne 4 VE, 657: VIE, Le ALP.). — Ancathia DC., XXXV, 173. — Klasea she loc. cit. — Pereu in Gu lle Fa ch. Bot., ge 331; Prodr., VE, phora Morr., Verz., 174 (ex DC). 597. — sic: el. t. 73. — ? Erythro- 1 T., Inst., 450 (part.), t. pd me P læna raie in Dur il. %. Lo, t. 154. — Epi- — L., Gen., n. 926 (part.). , Gen., H, trachys GC. Kocu, in Linnæa, XXI, 396. 468, n. 634. — Echenais Css. in in Bu phiont 9. T., Inst., 447 (part.), t. 255. -— DC., FL. (1818), in Dict., XIV,170.—Lamyra Fr., IV, 110. — Gps aie: P. ALp., Exot., 71. ni re — Plat, Léa ge in Di TT TS — EnbL., Gen., n. 2889 (part.). E, 305. — Ptilostemon Cass., in Dict., 3. LOBEL, lim. III, t. 14, fig. 2. — Apans., mis 478: XLIV, 58. — Orthocentron Cass., in Fam. des pl, , 116. — DC., Prodr., N, 634. _—. XXXVI, 480. — Lophiolepis CASs., in Dict., — ENDL., eee 92886. — Picenocomon DALECH. XVII ,180, Erioles is CASS., in Dict., XLE, 331. — Acarna VAILL., in Act. pre par. (1718), 163. pos CASs., in Diet. XXV, 225 ; XXXW, 170. 4. VAILL., in Act. Acad. par. (ui 152. — — DC., Pr dr #1 M, ENDI en., . Gen., n.927 (Onopordum). —GÆR ct., 28 reea LEss., Syn. Compos., 9. LI, 376, t. 161. ict., IV, "335 (Ono- — nes LESs., _ cit., 10. —° Xylan- pordum); IL, t. 664. — pee F., VI, 618: thena NEck., Elem., 1, 67. — Caphaonopls en, , Gen., n. 2881. — , Gen., IN, 469, NEGK , pr me 68. © Camp DC., Prodr. n. 635. — Acanos ADANS., ann: ri pl, Il, 116. 6 HISTOIRE DES PLANTES. fiant de facon à devenir des organes d’adhérence, unissent ces filets bords à bords dans certains Cerduus. Leur androcée est alors décrit comme monadelphe. C’est ce qui arrive dans le C. leucogr aphus, type Carduus (Sil — Marianus. Fig. 6. Fruit ($). Fig. 7. Fruit, coupe longitudinale du genre Tyrimnus ! : | ae 4 ge : , et dans le C. Marsanus (fig. 6, 7), type d’un genre ybum”: tous deux ont les aigrettes d'un Carduus proprement dit ; mais le dernier a les bractées de l’involucre larges, épineuses au L. , in Bull. a gt pre 168 ; 2. VAILL., in Act. Acad. par. (1718), 172. — in Dict., XLI, 335. » Syn., 11. — DC, GÆRTN., Fruct., Il, 378, x 162 (part.). — DC Eroar , VI, 617. pro de: n.2880.— B.H., Prodr., VI, 616. EL CN -n, TE — me 1% 470, n. 699. 1. By in Bull Séc -Pavee, Pom not 90! 2/4 Des: A 470. bo ip Brin n. 637.—H. ps. i in Bull. Soc. Linn. Par., 254. COMPOSÉES. 7 sommet et sur les bords. Les filets staminaux s'unissent de la même facon, dans une certaine étendue, chez le GC. Galactites, {ype aussi d’un genre Galactites ‘, mais dont les aigrettes sont plumeuses comme celles des Cnicus. Nous faisons donc forcément de ces types de simples sections du genre Carduus. Les Artichauts et les Cardons, distingués comme genre sous le nom de Cinara? (fig. 8-10), ont les caractères des Onopordon, Simon que Carduus (Cinara) Scolymus. Fig. 8. Capitule jeune. Fig. 10. Capitule adulte (5). Fig. 9. Capitule jeune, coupe longitudinale. les soies de leur réceptacle sont longues, et celles de leur aigrette, plu- meuses, comme celles des Cnicus. Mais les larges bractées qui forment involucre autour de leur réceptacle plan ou légèrement concave sont multisériées, coriaces, terminées par une pointe épineuse qui disparait souvent par le fait de la culture. Ces plantes ne peuvent non plus, à notre avis, constituer qu’une section du genre Carduus. Ainsi compris *, celui-ci renferme environ 490 espèces !, originaires 4. MoEncH, Meth., 558. — DC., in Ann. Mus., 7.Galactites; 8. Tyrimnus; 9: ea 10. Ono- XVI, 195, t. 9; Prodr., NI, 616. — ENDL., Gen., por mo pe Serratula ; 12. Cina n. 2879. — B. H., Gen., ll, _. . 638 . Gou Ill, 2, À 25 (Onopo rdon). — 2 nst., 442 (part.), TUE = Cynara Ps FL. aie mn ar 90, 91, VAIEL., in mi Acad. par. GTS) 155.1. Gen 127, 471 nt ner 348; H chœnbr., 8 n. 928 (part.). — DC., Prodr., NI, 620: VIL, t. 145; Hort. vindob., 1. 5 (Cnicus), de 148, 149 304. — ENDL., Gen., n. 2882. — B. H., Ge en., (Onopordon), 192; I, t. 23; Icon. rar., & 166; II, 469, n. 636. — Bourgæa Coss., PI. un ou 167 (Onopordon), 579. — WaLpsr. et Kir., PI. 39. crit., rar. hung., H, t. 52, 83, 232, 233, 267. — CAV., 3. Sect. 12 (subdivisées ensuite en mg Icon., t. 46, 83, 65, 226; 88 ( rdon). — sous- pren 1. Eucarduus; 2. Cnicu 3. Cir- Mor., F1. sard., t. 87, 88 y 89, 90. — ; 4. Alfredia ; 5. Chamæpeuce; 6. Vide basis Guss., PL rar., t. 57. TEN., F1. napol., t. 75; 8 HISTOIRE DES PLANTES. des régions tempérées des deux mondes, surtout de l’ancien et fai- Centaurea (Carbenia) Benedicta. Fig. 11. Rameau florifère. sant défaut en Australie. Leurs pédoncules floraux terminent les axes, et leur ensemble présente une évolution souvent centrifuge, La “es ég ue, que EH sn _ vi, t. 826 Su en 834, “835 n er he “319 (Cen- taureau). — DEsr., FL. a “Ex si Sa épis 221, 222. —H. B. “à el F. MES PI. syr. Dec. — LEDES. I. 6508 E (Sera ds (Cnieus), . (se rate) — BonG. et MEY., in Mém tersb., IV, t. 10. — Bory et Il pordon), 883, 884 (C y? ra), 802-804 (brratalés, pe 819 pense à 881 (Tyrimnus); ne t. 446; 448 (Alfredia), tar: 723, 988- Le ‘PL. nov. Hisp., t. 19; 20 (Cni- cus). — Wii. et LANGE, Prodr. F1. hisp., 183 (Cirsium), 119, 120 si 107,108 (No vlobasis), 554 (ane œpeuce), 55 Galactites), 556 ( sem) 567 (Onopordon). — o et GODR., 202 (Gatactites), 203 (Tyri rimnus , *‘Silybum) "204 ing ordon), 205 (Cynara), 207 (Notobasis, Picno- mon), és 8 (Cirsium), 226 arduus). — Bot. Mag., t. 1871 (Serratula), 2862 (Cynara), 2909 ; os (mar _ (Onopordo ALP. €p., LU, , Serratula) ; e ra Onopo sg : she 308 (Serra alula); Ann., — (Galac- tites, Onopordon), 452 (rem); V , 297, 300 (Cirsium), P307 (Chamæpeuc = COMPOSÉES. y de facon à constituer, comme dans beaucoup d’autres Gomposées, une ou plusieurs cymes de capitules. A côté des Chardons se rangent les genres fort peu différents : Cousinia , Arctium, Stæhelina, Kæchlea (?), Saussut- rea, Warionia et Jurinæu. Les Carlines (Carlina) forment une sous-sérié (Carlinées), dans laquelle les capitules sont rapprochés les uns des autres ou éloignés, et dont les fruits, villeux ou soyeux, ont l’aréole droite et basilaire ou à peu près. Leur aigrette est formée de soies libres ou unies à la base et souvent dilatées, dures, dans la mêmé région. Leur sommet est tantôt plumeux et tantôt cristé. Les bractées de l'involucre sont toutes semblables; ou bien les extérieures sont plus dévelop- pées, foliacées; assez souvent aussi elles sont colorées et donnent à Pinflores- cence son éclat. Dans ce groupe se ran- gent, tout à côté des Carlines, les genres très analogues Atractylis, Xeranthennun et Cardopatium. Les Centaurées (fig. 11-13) ont donné leur nom à une sous-série dans laquelle les fruits sont, comme ceux des Ser- ratula (qui les relient aux Chardons), insérés sur le réceptacle par une aréole plus ou moins latérale et oblique, du moins dans la plupart des cas. Ils sont tantôt glabres et tantôt villeux. Les soies de l’aigrette sont étroites, filiformes ou plus ou moins paléacées et disposées sur deux, ou plus ordinairement sur un nom- bre supérieur de séries. Les bractées de l'involucre sont tantôt toutes semblables, Fig 12: RE D ini. surmontées souvent d’un appendice par- ticulier ou d’une épine, et tantôt dissemblables, les extérieures étant Centaurea (Carbenia) Bénedicta. 3. Fleur 10 HISTOIRE DES PLANTES. beaucoup plus larges que les autres, foliacées et profondément décou- pées en dents épineuses. C’est aussi ce qui arrive dans l’involucre des Carthames (fig. 14), dont les achaines sont anguleux ou comprimés et dont l’aigrette est Carthamus tinctorius Fig. 14. Rameau florifère (1). paléacée, ou formée de soies rigides, dentelées, ou nulle. Dans les Crupina, tout est construit comme dans les Centaurées (dont nous n'en faisons qu’une section); mais les bractées de l’involucre sont aiguës, sans appendice, et les fruits sont peu nombreux, souvent même solitaires dans un involucre donné. Les Echinops (fig. 15-17), avec le port général de la plupart des plantes précédentes, en diffèrent notamment en ce que chacune des bractées portées par leur réceptacle à peu près sphérique, a dans son aisselle, non pas une fleur, mais un très court pédicelle terminé par une fleur et portant au-dessous d'elle un involucelle de plusieurs COMPOSÉES. il bractées imbriquées. L’inflorescence est done composée el considérée ‘par la plupart des auteurs comme formée de « capitules uniflores ». Les fruits, fixés par une aréole basilaire, sont villeux ou soyeux et cou- ronnés d’une aigrette souvent paléacée et peu volumineuse. Ce sont des plantes des régions tempérées de l’ancien monde. 6. Fleur entourée Fig. 15. Rameau florifère (3). Fig. 16. Fig. 17. Fleur, de ses bractées (+). les bractées enlevées. Dans les Gundelia, souvent rapportés à une autre division de cette famille, les fleurs sont régulières, et assez analogues à celles des Echinops ; mais dans l’aisselle de chacune des bractées de l'inflores- cence capituliforme on observe, non pas une seule fleur, mais un petit groupe de fleurs à évolution centrifuge, qui est une cyme contractée ou glomérule, Ce sont des herbes vivaces de l'Orient, à feuilles épineuses, cornme celles des Chardons, et dont toutes les parties sont gorgées d’un sue laiteux blanc, comme il arrive souvent dans les Cichoriées. * 12 HISTOIRE DES PLANTES. IL SÉRIE DES MUTISIA. Les Mutisia’' (fig. 18-22) ont des fleurs polygames, de deux sortes *, réunies en capitules, dont le réceptacle, plan ou à peu près en dessus, glabre ou chargé çà et là de poils courts, porte un involucre de brac- tées larges et inégales, disposées suivant une spire à tours assez lâches, Mutisia subulata. Fig. 18, Capitule. | Fig. 19. Capitule, coupe longitudinale. imbriquées, aiguës ou obtuses, d'autant moins développées en général qu'elles sont plus inférieures. Les fleurs de la circonférence sont irré- gulières, femelles ou stériles, et celles du centre sont irrégulières, mais plus petites, ordinairement hermaphrodites et fertiles. Toutes ont une aigrette formée de nombreuses soies épigynes, unies à leur base en un court cornet obconique, puis libres et garnies sur les bords de barbes grêles, plus ou moins longues, qui les font ressembler à autant de plumes. L'ensemble persiste à l’état d’aigrette au sommet du fruit. La corolle® des fleurs de la circonférence (fig. 18-90), très développée et très irrégulière, a un tube étroit, dilaté en un long et large limbe ligulé dont le sommet est découpé de trois ou cinq dents ML Fr, Suppl; 07: 2 , Gen FR Pot., Dict., Suppl., IV, 27; JL, 1. 690. — DC, C odr., VII, 4. — 5 Il Synops., 103. — ENDL., Gen., . — PAYER, Fam. nal., 23. — B. H., Gen., II, 485, + 661. — Aplophyllum Cass. (incl. Guariruma ASS.). 2. Leurs capitules sont dits « hétérogames et radiatiformes ». 3. Jaune, rose ou pourprée. COMPOSÉES. 13 égales ou inégales et déjeté en dehors. Leur ovaire est stérile ou ren- ferme un vale, souvent peu développé, surmonté d’un style petit ou Mutisia subulata. Fig. 20. Fleur du rayon (i). Fig. 21. Fleur du disque. Fig. 22. Fleur du disque, coupe longitudinale. rudimentaire. Dans les fleurs du centre (fig. 21, 22), la corolle est bilabiée. L'une de ses lèvres, l’extérieure, est la plus grande, plus ou moins dressée, formée de trois divisions ; et l’autre, l'intérieure, plus courte, est constituée par deux lobes qui s’infléchissent où s’Invo- 14 HISTOIRE DES PLANTES. lutent et qui peuvent être réduits à de faibles dimensions où même disparaître complètement. Les étamines sont insérées sur le tube de la corolle. Leurs filets sont libres, nus ou papilleux au-dessous de la base des anthères, qui sont syngenèses, introrses, biloculaires, sur- montées d’un long prolongement laminiforme du connectif et pro- longées au-dessous de chaque loge en une longue auricule descen- dante, étroite et acuminée. L’ovaire infère renferme un ovule fertile à micropyle intérieur, et 1l est surmonté d’un style dont la base est en- tourée d’un haut disque épigyne, cylindrique ou conique. Son sommet, slabre ou hérissé, est partagé en deux lobes stigmatifères courts dont la fente de séparation se prolonge plus ou moins bas de chaque côté du style. Le fruit est un achaine, surmonté de laigrette que nous avons vue dans la fleur, oblong ou turbiné, anguleux. La graine ren- ferme dans ses téguments un embryon charnu, à radicule infère. Les Mutisia sont des arbustes de l'Amérique méridionale chaude ou tem- pérée, dressés ou grimpants, et s’accrochant, dans ce dernier cas, par les cirres de leurs feuilles. Gelles-e1 sont glabres ou tomenteuses, simples dans ceux qu’on a nommés Aplophyllum ‘ et ceux que nous appellerons Eumutisia © ; pimnatifides ou pinnatiséquées, ou subcom- posées dans ceux dont on à fait le genre Guariruma*. C’est leur pétiole ou leur nervure médiane qui se prolonge en cirre. Les capitules, grands et beaux, parfois très allongés, sont terminaux et ordinaire- ment solitaires. On en distingue une trentaine d’espèces #. À côté des Mutisia se rangent quelques genres qui n’en diffèrent que par des caractères de peu d'importance et qui appartiennent tous à l'Amérique tropicale ou sous-tropicale et à l'Afrique tropicale. Ce sont : les Chionopappus, qui ont les feuilles opposées, les Pluzia, Gypo- hamnium (), Phyllactinia, Pleiotaxis et Erythrocephalum. Les Chuquira ga (comprenant les Gochnatia)donnent leur nom à une sous-série (Chuquiragées), qui est caractérisée par des capitules à fleurs toutes semblables et rarement de deux sortes, La corolle est tubuleuse, et ses cinq lobes, profonds, aigus en général et valvaires, sont à peu près égaux, quoique parfois ils demeurent unis de façon à former comme Fe lèvres inégales. A la base, les anthères se prolongent en , Opuse. phyt., H, . gi A. JuSs.). — REMY, in CU. Ga Fe Es HI 26 D iphphan LESS., Syn and., L, 14, t . —_Hoo se el La 2. Mutisia CASs. U LS ar RE her: br. m Ge 3. CASS., oc. cil., 109; in ein d'eme 472. hr te Gard., ser. 2 é …” s Le ares 107, 93. pe ‘4 R. ct Prodr. " Fi in Linnœa, XXVIH, 710; Icon., t bn 00. — H. “> æquin : 0 ar 107. NAS » Rep., NI, 313; Ann., L — POP. et ENb1., Nov. jé el spec., La 990; II, 947. COMPOSÉES. 15 deux longues saillies étroites. Le fruit est surmonté d’une aigrette à soies entières, dentelées ou plumeuses, et linvolucre est formé d’un nombre indéfini de bractées plurisériées, imbriquées et Imégales. Les . deux branches du style sont le plus souvent courtes et plus ou moins rapprochées lune de l'autre dans les Chuguiraga et dans les genres qui s’en rapprochent le plus, c’est-à-dire dans les Wunderlichia (?),: Hesperomannia et Ainsliea. Elles sont au contraire généralement longues, linéaires et dressées dans les Stifftia, Dicoma (comprenant l’Hochstetteria), Anisocheta (?) et Seris. Nassauvia suaveolens. Fig. 23. Fleur. Fig. 24. Androcée et style. Les Gerbera, lèle d'une sous-série particulière (Gerbérées), ont des fleurs généralement de deux sortes : celles du rayon femelles, et celles du disque hermaphrodites et fertiles. Cependant ces dernières exis- tent seules dans celui qu’on a nommé Berniera. L’involucre, de forme variable, est constitué par des bractées inégales, 2-2-sériées, et les corolles sont bilabiées ; celles des fleurs du rayon pourvues d’une lèvre extérieure bien plus développée que lintérieure, et cette dernière pouvant mème disparaître complètement. Le réceptacle floral, qui enveloppe chaque fruit, a la forme d’une gourde allongée, à col étroit, 16 HISTOIRE DES PLANTES. le plus souvent dilaté en cupule pour porter l’aigrette, formée de soies nombreuses, grêles, lisses ou légèrement scabres. Dans les Gerbera de la section Chaptalia, les corolles des fleurs intérieures sont généra- lement étroites et dépassées par le style, et la lèvre intérieure des fleurs ligulées disparaît souvent complètement. Ce sont des plantes -herbacées, de celles qu’on nomme à tort acaules et à feuilles radicales. Les capitules, ordinairement multiflores, sont portés chacun par un axe scapiforme et dépourvu de feuilles. À côté des Gerbera, ce groupe comprend les Lycoseris, Pachylæna et Oldenburqia, dans lesquels les tiges sont herbacées ou ligneuses, et les capitules multiflores, sessiles dans l’aisselle des feuilles, ou plus rarement pédonculés et portés par des rameaux feuillés; et le genre asiatique Catamixis, à tiges frutes- centes, dont les capitules sont pauciflores et dont les fleurs sont toutes d’une seule espèce. Une tribu de cette famille a aussi reçu le nom des Nassauvia (fig.23, 2%), et a été rattachée comme sous-série aux Mutisiées. Les fleurs y sont toutes pourvues d’une corolle bilabiée, et-les branches de leur style, généralement allongées, ont le sommet tronqué ou arrondi. Les capitules floraux sont entourés d'involueres dont les caractères varient beaucoup d’un genre à l’autre. A côté des Nassauvia Sy placent les genres très voisins : Moscharia, Pamphalea, Cephalo- pappus, Trixis, Proustia, Hyaloseris (?), Dinoseris (?), Leunisia, Oxy- phyllum (@), Macrachænium (?), Leuceria et Chetanthera. Les Barnadesia (fig. 25, 26) constituent à eux seuls une petite sous-série particulière (Barnadeésiées). Ce sont des arbustes, parfois épineux, de l’Amérique méridionale, dont le réceptacle obconique porte sur sa face convexe un grand nombre de bractées spiralées et imbriquées, d'autant plus grandes qu’elles sont situées plus haut. Sa base, tournée en haut, porte des fleurs toutes semblables, parfois en : très pelit nombre, ou même solitaires, comme il arrive dans ceux qu'on à nommés Bacazia, et toutes fertiles, pourvues d’une corolie bilabiée, qui peut devenir presque régulière dans les fleurs du centre, tandis que, dans celles de la périphérie, la lèvre intérieure n’est sou vent représentée que par un ou deux petits lobes filiformes. Les divi- sions du style sont peu profondes, unies ou rapprochées l’une de l'autre dans une grande étendue, et les soies de l’aigrette sont glabres ou plus souvent plumeuses. La sous-série des Schlechtendahliées n’est également formée que d'un genre, le Schlechtendahlia, qui relie les Mutisiées aux Carduées. COMPOSÉES. 17 Ses fleurs sont, en effet, irrégulières, mais d’une façon toute parti- culière. Les cinq lobes de leur corolle sont valvaires et arrivent tous par leur sommet à une même hauteur. Mais les fentes qui les séparent sont inégales ; et deux d’entre elles, bien plus profondes que les Barnadesia rosea. Fig. 25. Rameau florifère. Fig. 26. Fleur, coupe longitudinale (+). autres, limitent un lobe un peu plus large et plus velu en dedans que les quatre autres. Le style est à son sommet creux et partagé en deux dents obtuses. Les soies de l’aigrette sont membraneuses, longue- ment atténuées. Le réceptacle floral est obconique et les bractées de l'involucre sont nombreuses, imbriquées, rigides, inégales. C’est une plante brésilienne, qui a le port d’un Eryngium à feuilles étroites et en partie opposées !. 1. Les Pseudoseris, herbes acaules de Mada- large et plus courte dans les fleurs du disque. ascar, relient cette série aux Cichoriées, mais Leur port rappelle d’ailleurs celui des Gerbera. ont, dans les fleurs du rayon, Là où nous connaissons les organes de végéta- une petite lèvre postérieuré formée de deux tion, les feuilles radicales sont peu nom- languettes linéaires. Cette lèvre devient plus breuses. vuI, — 9 “. 18 HISTOIRE DES PLANTES. III. SÉRIE DES CHICORÉES. Les Chicorées ! (fig. 27-30) ont les capitules homogames ou formés de fleurs toutes semblables entre elles, hermaphrodites et irrégulières. Le réceptacle floral a la Cichorium Intybus. forme d’un sac dont la concavité loge l'ovaire infère, et dont les bords portent la corolle. Celle- ci est entourée à sa base d’un petit bourrelet, con- tinu ou divisé en un grand nombre de courtes lan- guettes qui le rendent comme frangé. Au dé- but, elleest régulière, ga- mopétale, valvaire ; mais quatre de ses lobes sont courts, séparés les uns des autres par des fentes peu profondes. Il n’y à que celle qui sépare l’un de l’autre les deux lobes postérieurs qui se pro- longe très bas. Par suite, quand les deux lèvres de cette fente s’écartent l’une de l’autre, le limbe entier de la corolle, dite _ ligulée ?, se déjette et se FE re (E) }. 2 bétons hé RARE AT réfléchit au côté anté- rieur de la fleur, et le tube court demeure seul indivis à la base. Versson sommets’insèrent cinqéta- mines alternipétales, formées chacune d’un filet libre et d’une anthère d: fo 4 478,4. 978 Li me Gen., n. pe — PAYER, de 641, Gen., n. 921. NS., Fam. des pl., LH, 11 CA 133 ; Fam » 21 — B. H., Gen., I, 506. — d., un. Prat GÆRTN., ere _. 397, + Mais qui es pas réellement un demi- t. 157. — DC., Prodr., NII, 84. — ‘s Sum, fleuron, com es corolles _ nous avons c 129. — SPACH, Suites à DR x, 59. proposé de noce hémiligulées COMPOSÉES. 19 introrse', unie en tube avec les quatre autres, à peu près basifixe prolongée en bas de chaque côté du filet en une auricule descendante, obtuse, aiguë ou acuminée. L’ovaire est uniloculaire, et renferme un seul ovule presque dressé, à micropyle tourné en dedans ?. Un petit disque épigyneaccompagne la base du style, qui, simple d’abord, se par- tage supérieurement, au-dessus du tube formé par les anthères, en deux branches grêles, récurvées, légèrement obtuses au sommet et chargées de papilles*. Le fruit est un achaine, anguleux ou comprimé, plus ou moins resserré à sa base et tronqué à son sommet, qui supporte une aigrette à divisions courtes, quelquefois presque nulles, nombreuses et disposées sur deux ou trois séries. La graine contient, sous son mince tégument, un embryon charnu, huileux, à radicule infère. Les _ Chicorées sont des plantes herbacées, glabres ou légèrement hispides#, à suc laiteux ou plus ou moins amer. Leurs rameaux sont parfois spi- nescents. Leurs feuilles sont alternes, sans stipules, souvent étroites et entières ou à peu près dans la partie supèrieure, tandis que plus bas elles sont dentées ou pinnatifides, quelquefois lobées. Leurs capi- tules, qui occupent l’aisselle des feuilles ou celles de bractées qui les remplacent dans le sommet de certains rameaux, sont solitaires ou groupés en cymes ou en glomérules. Ils ont un petit réceptacle, pres- que plan supérieurement, nu ou portant des écailles fines et frangées entre les fleurs *, et‘entouré de bractées imbriquées, unisériées ou paucisériées, formant involucre. Souvent les intérieures sont plus lon- gues et plus étroites que les extérieures, égales ou inégales, et s’écar- tant plus tôt les unes des autres: Il n’y a guère que deux espèces de Chicorées proprement dites : l’une des régions froides et tempérées de l’ancien monde, introduite aujourd’hui partout ; l’autre originaire de la région méditerranéenne austro-orientale. Mais nous ne pouvons que rattacher à ce genre comme divisions certains types qui en ont été séparés et qui ne s’en écartent, à titre de divisions, que par des carac- tères qui n’ont dans cette famille, à 1. Les deux sh : ouvrent et s’étalent avant l’anthèse, au mo où le style s’allonge en sa le Fa Celui-ci jé in remarquable dans les Cichorium et dans un grand nombre Li types de cette série "(H. MoxL., in …. at., sér. 2, 233, 316, t. 11. Le plus sou- su il est polyédrique, avec des variations quel- quefois très compliquées . À un seul tégument, fort incomplet. 3. Généralement, dans cette série, les bandes stigmatiques demeurent séparées et n’atteignent notre avis, qu'une valeur réelle- pas le milieu de la hauteur des branches À laires. Celles-ci sont ordinairement minces s u raccourcies; les piles ‘elles portent sont le plus souvent mu _ rameaux sont spinescents dans le C. spi- nosum L. (Spec. Sr espèce d’ + u dont on a fait un ee ’Aca phyton ynops. 128. — res n. 2977). 5. rent ou jaunes. 20 HISTOIRE DES PLANTES. ment secondaire. Ce sont : les Microseris ‘, herbes américaines pour la plupart, plus rarement océaniennes, qui ont une aigrette de 4 à 12 soies, courtes, assez longues, ou en forme de lames, parfois plu- meuses, et des capitules portés sur de longs axes, parfois aphylles ; les Kriqia ?, de l'Amérique du Nord, qui ont une ai- grette à écailles peu nombreuses, alternant avec autant de soies grêles, ou tout à fait nulle ; l'inflo- rescence des Calais et des achaines à côtes nom- breuses. Ainsi conçu, le genre Cichorium est surtout américain et comprend une vinglaine d'espèces”. Les genres que l’on a rangés dans cette série et que l’on a beaucoup multipliés, ont avec le précé- ent cecaractère COM- ‘ mun que toutes leurs fleurssontirrégulières par la corolle, c’est- à-direligulées ;1lss’en distinguent principa- lement par la forme et le nombre des brac- tées de l’involucre; la surface du réceptacle, lisse, creusée de fossettes ou garnie de soies ou d’écailles axillantes en dehors de chaque fleur ; la présence ou l’ab- sence, ou le nombre variable de côtes à la surface du fruit, qui est droit ou arqué ; son aigrette sessile, ou stipitée, ou nulle, formée, quand elle existe, de soies en nombre variable, indéfini ou presque défini, ténues, lisses, ou finement dentées, barbelées ou plumeuses; Hieracium virosum. Fig. 31. Fleur (>). Fig. 32. Fruit. 1. Don, in Phil. Mag., ba 388.—DC., Prodr., au pie genre le het a À re in Le F4 E-e Gen, 983. — B. H. ., Gen., Proc. Amer. Acad., VII, 364; —B.H CE 507, sde a Fiscu. et MEY., 150, plante bd re qui a pr bractées par 4 CE x prop. (1835), 31. — Bellardia d l'involucre finalement dilat et concaves pie in Mem cad. tor., XXX VUE, 40, t. 34. — t des achaines . 8-10 côtes, AE dé- Jropappus nur. , in Trans. Amer. Phil. Soc., pourvus don 2 r. 2, VI, 424 Calais DC., Prodr., VI, 85. 4. a. - t. 822, 823. — HoFFMG = “ENDÉ; 978. — Phyllopappus et ere "RL portug., t. 95. — Reicue., Ic. F1. F. MueLcL., in Linnæa, XIV, 507. — Ptilophora germ., t. 1357, 1358. A. GRAY, Emor. Exp., A GRAY É 11 _ 104, in Proc. pe Acad.,N1, 552 ; in Torr n. 719. — ? Apot odogon 7 Do, in Edinb. Na Phil. Journ. des 29), 309. — = _.. _. 89. — Luther ea BiP., in Lin 25 3. Nous es avec dvuté comme section Whippl. Exp, Bot., 57, t. pe 18 (icroseris es (1856), 235. — pa et Gr.. FI. N.-Am 467 (Krigia). — Hook., bé. 1.297 (Krigia): “nains Iconogr., t. 87,126 (Krigia). has , Diagn. or., ser. 2, III, 87; 20 or., JIL, 715. GREN. et Gomme, FI. de | 286. — WaALP., Rep., 685 (Krigia), 9 4 (Calais) : 318 Kriyia, Microseris). Ann., Y, COMPOSÉES. 21 ou rigides, ou aplaties, translucides, et dans ce cas ordinairement lon- guement atténuées en pointe. Ce sont les genres Arnoseris, Tolpis, Catanance, Heænseleria, Crepis, Hieracium (fig. 31, 32), Leontodon, Lapsana, Hispidella, Zacintha, Rhagadiolus, Scolymus, Scorzonera et Tourneuxia. Les Laitues (Lactuca) ont été placées dans une sous-tribu autre que celle des Chicorées. Leurs fruits sont surmontés ou non d’un prolon- gement réceptaculaire formant un long bec rigide au sommet duquel se trouve une aigrette composée d’un grand nombre de soies verticillées et rayonnantes (fig. 33, 34). Le réceptacle plan de leur capitule présente Lactuca virosa. Fig. 34. Achaine (+). Fig. 33. Fruit composé. un certain nombre de petites fossettes dans chacune desquelles s’in- sère un ovaire, supporté par un pied court. L’mvolucre, souvent cylindrique, est formé de bractées imbriquées, disposées sur plusieurs séries, et d'autant plus courtes en général qu’elles sont plus exté- rieures. Ce sont des herbes, à suc ordinairement laiteux, qui habitent les régions tempérées des deux mondes. À côté d'elles se placent les Glyptopetalum, qui sont d’humbles herbes américaines, et les Dendro- seris et Fitchia, Composées arborescentes, les premières de l'ile de Juan-Fernandez, les dernières d’Otahiti et des îles voisines. 22 : HISTOIRE DES PLANTES. IV. SÉRIE DES VERNONIA. Dansles Vernonia: (fig. 35-38), les inflorescences et les fleurs se rap- prochent beaucoup de celles des Carduées. Les corolles sont régulières ou à peu près et semblables, tubuleuses?, à cinq lobes valvaires. Leur Vernonia (Ascaricida) anthelminthica. Fig. 35. Rameau florifère. Fig. 36. Fruit (5). base est entourée d’une aigrette, formée le plus souvent de deux séries d'organes : l’extérieure, de petites écailles étroites ou aplaties; l'inté- rieure, de soies beaucoup plus longues, linéaires-subulées ou rarement _aplaties, égales ou inégales, lisses ou plus souvent scabres ou chargées de papilles ou de poils et toutes unies le plus souvent en un court anneau basilaire. Les étamines sont syngenèses; leurs filets hbres sont . Scnres., Gen., II, 541. — Por, Dict., 295. — ENbL. Gen., n. 2204. — B.H vili, 195: Suppl., V, 465. — Less., in Linnæa, II, 227, 1931, n. 16. “Hp IV, 24; Synops., 146 (part.). — DC., Prodr., 2. Les capitules sont dits homogames et tubu- V,115; VII, 263. — Spacu, Suit. à Buffon, X liflores, à fleurs généralement hermaphrodites. COMPOSÉES. 23 portés sur le tube de la corolle; et leurs anthères, introrses ‘, à base sagittée, prolongée en auricules aiguës ou obtuses, libres ou unies. L’ovaire, uniloculaire et uniovulé, est surmonté d’un petit disque épigyne et d’un style à deux branches subu- lées, divergentes, chargées de papilles *. Les fruits sont des achaines qui s’insèrent par leur base, reconnaissable à un callus plus ou moins prononcé. Leur surface latérale porte cinq côtes verticales auxquelles vien- nent souvent s’en ajouter de trois à cinq autres, secondaires ; et leur sommet tronqué est surmonté de | ai- grette formée d’une et plus souvent d deux séries de soies ténues et filiformes, ou plus ou moins comprimées et rigi- des, lissesouscabres, hérissées ou dente- lées, parfois plus ou moins dilatées infé- rieurement, et cadu- ques ou plus ou moins persistantes. Il y a des Verno- na dans lesquels les j Fig. 37. Capitule (?). Vernonia mespilifolia. Fig. 38. Fleur, coupe longitudinale (?). soies de l’aigrette peuvent être bien distinguées en deux séries, l’une intérieure, l’autre extérieure; d’où le nom de Distephanus*. Les in- florescences peuvent être terminales, peu nombreuses, comme dans « Le pollen du V. montevidensis doit ètre comme faisant le passage au pollen eyéiriqne des Lactucées ; par me arron- lis couverte, il se rapproche du pollen des autres Synanthéracées, dont au contraire il s'éloigne déjà sensiblement par les nombreuses facettes irrégulières que ee sa _…. » (H. Mouz, in Ann. s , Sér. 1, 315.) Dans les autres A jean à “ hulia, Corymbium, Lychnophora), il est « ovoïde ; trois ; trois pen a su même sus les Le. arr nu M5) 2. Générale sn ces branches sont allongées, souvent sites Sp ga réaté et les bandes dites stigmatiques sont étroites et sail- lantes et s’arrêten sudessons s de la partie moyenne des deux branche 3. Cass., in Bull. . mer id Lg Ars Dict. se. nat., XII, 361. — DC., Prodr. — ENDL., Gen. n. 2915. sa œ rase épineux; dans l’eau, nr n peu lesquelles 2 À — S ss 8 + 24 HISTOIRE DES PLANTES. les Toichostemma * et les Hololepis . Dans les premiers, Îles brac- tées de l'involucre sont pourvues d’un appendice membraneux qui devient moins développé et cependant presque foliacé dans le V. an- thelminthica (fig. 35, 36), type d’un groupe Baccharoides *. Les Aci- lepis* ont aussi des capitules peu nombreux ou même solitaires, avec les soies extérieures de l’aigrette plus larges et presque folia- cées. Dans les Sufrago *, les cymes sont nombreuses et réunies en une vaste inflorescence composée et corymbiforme; ailleurs leur ensemble constitue de véritables cymes unipares et scorpioides. On à fait un genre Lepidaploa ® de toutes les espèces à inflorescences ainsi composées et ramifiées. Dans les Gymnanthemum 7, outre que l’in- florescence est composée, l’involucre, ovoïde ou globuleux, est formé de bractées obtuses, étroitement rapprochées et imbriquées. Toute- fois, dans ceux qu’on a nommés Bechium”, les capitules sont moins nombreux, plus larges et multiflores. Les bractées deviennent aiguës dans les capitules turbinés ou campanulés des Centrapalus° et des Cyanopis *; mais les soies de l'aigrette, nombreuses dans les der- niers, sont, dans les premiers, réduites ou à peu près à la rangée inté- rieure, car les extérieures sont peu nombreuses, courtes ou même nulles. Dans les Polydora"!, ces soies extérieures, courtes et larges, deviennent de véritables écailles ‘?. Dans les Sérobocalyxæ , qui ont les soies extérieures de l’aigrette courtes ou nulles, les bractées intérieures de l’involucre s’étalent ou tombent de bonne heure. Il y a des S/robo- calyæ dont les capitules sont uniflores ; on les a nommés Monosis y en a d’autres, à capitules pauciflores, dont l’involuére est campanulé . R. Br., in Salt. Abyss. App., 65. — Slen- 8. DC., Prodr., V, 10.— EnDL., Gen., n. 2208. gelia Scu. 8tP., in Flora (1841), 1, Intellbl., 26. 9. Cass., in Dict., VII, 382 { V. pauciflora LESS.). — Candidia TEN., in Att. R. Acad. sc. Nap., IN, — Xipholepis Sreerz, in Pet. Moss., Bot 344. Bot., 104, t. I, 2. 10. BL., in DC. Prodr.. NV, 69. — Cyanthil- 2. DC., in Ann. Mus., XVI, 189,t.6; Prodr., lium BL., Bijdr., 889. — ? Claotrachelus ZoOL.., V, 16. — Cass., in Dict., XXI, 308. in Nat. Gen. Arch., I, 268 ; in Flora (1847), 536. Ne FI. zeyl., 196. — Moencu, Meth., 578. — M1Q., F1. ind.-bat., I, 16. — Isonema CASs., — Ascaricida LESs., in Linnœa, VI, 657. — in Bull. Soc. philom. (1817), 152 ; in Dict., XXIV, Cass., in Dict., II, Suppl., 38. 25 (nec R. Br.). 4 Dow, Prodr. Fl: nepal., 169. 11. FENZL, in Flora (1844), 312. — Vernonella 5. GÆRTN., Fruct., 1, 402, t. 166 (part.) Sonn., in Linnœæa, XXII, 62. — Crystallopollen 6. Cass., in Dict., XXXVI, 16. — DC., Prodr., STEETZ, in Pet. Moss., 363, t. 48 a. — i V, 25. — ? Achyrocoma Cass., loc. cit., 21. della Oviv. et HiERN, F1. trop. Afr., HI, 267. . Cass., in Bull. Soc. philom. (1817); in Dict., 12. De même dans les vrais Piptocoma, (CASS. XX, 108 (part.). — ? Bracheilema R. BR., in in Bull. Soc. philom. (1817), 10), des Antilles, Salt. Abyss. App., 65. — Linsia SCH. B1P., in ui n’ont que six soies longues intérieures (en- Flora (1841), I, Intelll., 26. — Cheliusia SCH. viron)àl’aigrette(voy. Bull. Soc. Linn. Par.., 268). Bie., loc. cit. — Lysistemma STEETZ, in Pet. 43. Sca. BiP.,in Pollichia (1861), 170. Moss., Bot., 340. — Ambassa STEETZ, loc. cit., 44. DC., in Guillem. Arch. bot., I, 515; Prodr., 364. V,77.— ENDL., Gen., n. 2220 (sect. indica). [ d = COMPOSÉES. 25 et a les bractées intérieures obtuses et souvent caduques : ce sont les Critoniopsis *. Les Stenocephalum® sont des espèces brésiliennes, à capitules pauciflores, fertiles, disposés en glomérules, avec un invo- lucre cylindracé et des bractées scarieuses où apiculées; ces dernières sont obtuses, apprimées, sèches, dans les Trianthæa 3, L’involucre est plus ténu encore et uniflore, d’ailleurs, comme chez les Monosis, dans les Turpinium *, espèces américaines. Les Piptocarpha *, espèces à port tout particulier et à petits glomérules ou cymes de capitules axil- laires, ont les involucres des Sérobocalyx, avec les bractées caduques el des loges d’anthères à base mucronée. Les Lachnorhiza$ sont des Ver- nonia américains à feuilles radicales, à rhizomes souvent radicants, à capitules solitaires ou peu nombreux au sommet d’un axe scapiforme ; les Centauropsis?, des Vernonia madagascariens dont les capitules sont allongés, entourés de nombreuses bractées obtuses, avec l’aigrette à peu- près aussi longue que le fruit et les auricules inférieures des anthères acuminées; les Blanchetia®, des Vernonia brésiliens dont l’aigrette a les soies plus courtes que le fruit pourvu de 10 côtes, et dont les capitules sont réunis en petites cymes corymbiformes ; les Stlpno- pappus *, des Vernonia brésiliens à soies de l’aigrette inégales, les exté- rieures plus longues, mais toutes légèrement aplaties et persistantes, à capitules latéraux sessiles ou plus rarement pédonculés; les Pipto- lepis‘®, des Vernonia du même pays, souvent ériciformes, à soies des aigrettes subunisériées, mais caduques et légèrement dilatées à leur base: les Heterocoma!!, des Vernonia brésiliens à larges feuilles blan- châtres, tomenteuses et à gros capitules sessiles occupant l’aisselle des feuilles supérieures et dans lesquels certaines fleurs occupent l'ais- | selle d’une paléole bien développée; les Chronopappus*?, des Vernonia 1. Scn. BP, in Pollichia (1863), 430.—? Te- Je. sel., IV, t. 7. — EnoL., Gen., n. 2239. — phrothamnus Sc. BiP., loc. cit., 431 B. H., Gen., Il, 231, n. 19. 2. Sc. BIP., loc. cil., 385. . DC., Prodr., V, 15; Mém. Comp; t. 2. — 3. DC., Prodr., V, 23. — TRI, in Ann. sc. ENDL., Gen., n. 7. — Bax., in Mart. FI. nat., sér. 4, IX, 37. — ? lodopappus SCH. BIP., bras., NI, p. H, 43, t. 2, fig. 1. — B. H., Gen., I, in Pollichia (1863), 369 (ex B. H.). 226, n. 11. 4. Turpinia LLAv. et LEX., Nov. veg. descr., 9. MarT., in DC. Prodr., N, 15. — ENDL:, 1, 24. — DC., loc. cit., 11 (nec H. B. H., nec Gen., n. 2918. — Bak., doc. cit., 194, t. 30-32. -PERS., nec VENT.). — B. H., Gen., Il, 232, n. 23. 5. R.B., in Trans. Linn. Soc., XI, 121 (nec 10. Sem. Be. in Pollichia (1863), 380. — Hook. et ArN.).— EnbL., Gen.,n.3032'.—B. H., BAK., loc. cit., 141, t. 38,3 B. H.,Gen., ll, sh Gen., 1, 231, n. 20. — Carphobolus Scott, in 233,n. 24. — Hololepis (2 Ericoideæ) DC., Prodr., Sté à Syst., Cur. post., 409. — Vanillosma CH V, 16. . BiP., in Linnœæa, VI, 630. — DC., Prodr., 41 : DC. in Ann. Mus., XNI, 191, t. 71; Prodr., ES Li 999. —— ENDL., V, 18 (part.). V, 15. — Less., in Linnæa, LV, 99%. . À. Ricu., FL. cub., I, 34.— Gmises., Cat. Gen., n. 2203. —B. H., Gen., Il, 294, n. 3. pl. cub., 152. — B. H., Gen., I, 231, n. 17. 12 DC., Prodr., N, 84; in Ann. Mus., XNI, 7. Bos., in DC. Prodr., V, 93. — Deuess, 191, t. 8 (Heterocoma).— ENDL., Gen., n. 2297. 26 HISTOIRE DES PLANTES. brésiliens à capitules sessiles ou à peu près, comme ceux des Hetero- coma, mais sans paléoles florales, et à feuilles aussi blanchâtres et _laineuses, sauf en dessus, où elles sont uniformément rugueuses et comme chagrinées; les Oliganthes ‘, des Vernonia américains à capi- tules uni- ou pauciflores, disposés en cymes composées, corymbiformes, avec des aigrettes formées de soies peu nombreuses, ou Inégales, ou nulles ; les Webbia ?, des Vernonia africains à fleurs unisexuées *. Ainsi compris, ce genre renferme environ 450 espèces *, herbacées ou frutescentes, qui habitent toutes les régions tropicales des deux mondes, surtout de l'Amérique. Leurs feuilles sont alternes ou rare- ment opposées, rarement glabres, étroites, plus souvent larges, molles, entières ou dentées, penninerves, sessiles ou pétiolées, le plus ordinai- rement couvertes d’un duvet formé de poils fixés par leur base, simples, droits, crépus ou laineux, intriqués, ou bien de poils fixés par le milieu, simples, ouétoilés, ouécailleux. Les capitules floraux sont uni-, pauci- ou multiflores, grands ou petits, pédonculés ou sessiles, terminaux, solitaires ou réunis en cymes plus ou moins composées, ombelliformes, ou corymbiformes, ou unilatérales, scorpioïdes. L’involucre est presque cylindrique, ovoide, subglobuleux, hémisphérique, turbiné ou campa- nulé, formé de bractées imbriquées, en spirale, herbacées ou sèches, aiguës ou obtuses, pourvues au sommet d’une pointe ou d’un appendice plus ou moins coloré. Les extérieures peuvent se transformer graduelle- — BAk., in te F1. Pre VI, p. If, 171. — 7 Pre — WicuT, /con., k 829, 1076- 4, Lie ; IF, 296, de — Link et OTTO, Je. e. pis el., t. 55. — Don, 1. Cass., Br Are Fc 18. — Bak., in Mart. Dour FI. nepal., 169. A, RICH, FI. abyss., À; bras., Il, p. 11,131. — B. H., Gen., Il, 233, LH, t. 57. — JAuB. et SPACH, I. pl. or.,t. 358, — Odo nloloma H. B.K., Nov. gen. et 359. — Bax., in Mart. F1. bras., Comp., 18, mé * IV, 43, t. 319. — Dialest B.K., loc. t. 4-26. — Harv. et Sono., FL. cap., UE, cit., 45,t. 320 — Pollalesta H. B. K., loc. cit., HARv., Thes. cap., t. 156, 157. — Mio., FI. ind.- 46, t. 321. — Adenocyclus LEss., in Linnæa, bat., II, 9. — Torr., in il Exp., Bot., t. 2. Ms 337, fig. 39-41 ; Syn., 147. — À. GRAY, in Proc. Amer. Acad. se., V, 115. — 2. DC. Prodr.. ÿ5:. 78 de Fe BIP., nec GRISEB., F1. brit. W-nd. 392; Cat. pl. cub., SPACH). — DELESS., lc. sel., . 3. — ENDL., 143; Symb. ad F1. argent. 162. — BEDp., FL Gen. . ges sylv. S. Ind., t. 225, 226 (Monosis). — HANCE, 3. teopsis (MART., ex SCH. _BP., in in Seem. Journ. Bot., VII, 164. — Korscu. et poliichés (1868, 378, 433; — BaKk., n Mart. PEYR., PL. Tinn., t. 17. — STEetz, in Pet. ni, 47, F1. bras , VI, p. I, 145, t. 35:—B. H. ÿ gx Hi Moss., Bot., 335. — HiEeRN et Ouiv., F1. trop. 234, n. 27), dont le type est le Vernonia pro- Afr., U, 266. — Hook. F., in Journ. Linn. Soc., Leopsidis DC., plante souvent confondue avec les VII, 199. — Bof. Reg., t. 522, 1464. — Bot.Mag., ll Soaresia, ne nous paraissent devoir être distin- : de _ 5419, 5698. — ep., U, gués dans le genre ee onia qu u'à titre de sec- , 042 (Monosis), 945, 949 (Cyanopis VI, 88 tion, caractérisée par ures de er 89-99, 702; Ann., 1, 383 (Oli- l'involucre spinescen — . les soies de l'aigrette ganthes), 384, 389 yanopis, nos 5 809, plus ou moins aplaties et caduques. sr (Gymnanthemum), 812 (Monosis) ; V, 144, es AugL., Guian., HE, t. 314 ne — 46 (Decane pen ia , PI. æquin., H, À 99. — H. B.K., Nov 5. Les fleurs sont blanches, nn ru qe. et ee t. 9316-31 NEES, r rar. Hort. roses, sr ; Dose violacées bonn., t. 5. — Hook. . ln, Beech. Voy., Bot., rarement bleuâtres % COMPOSÉES.. 97 ment en lames larges et foliacées. Le réceptacle, très variable de forme, le plus souvent plan ou légèrement convexe en dessus, peut être tout à fait nu. Ailleurs il est creusé de fossettes dans lesquelles s’insèrent les fleurs et les fruits. Le bord de ces fosses peut être relevé en fimbrilles plus ou moins développées, et quelquefois certaines d’entre elles por- tent en dehors une écaille ou paléole dont la fleur occupe laisselle. A côté des Vernonia se placent les Hoplophyllum et les Albertinia. Les premiers sont des arbrisseaux épineux de l'Afrique australe, à petites feuilles rigides, piquantes; à capitules allongés, enveloppés de bractées imbriquées, sèches, et à fruits triquètres, surmontés d’une aigrette de soies nombreuses et multisériées. Les dernierssont de grands Albertinia brasuliensis. Fig. 39. Capitule, coupe longitudinale. arbustes du Brésil, à feuilles membraneuses, à cymes terminales de capitules dont le réceptacle alvéolé porte des fleurs, puis des fruits enchâssés (fig. 39), à 40 côtes, accompagnés de courtes bractées plus ou moins unies au réceptacle, et surmontés d’une aigrette à soies nombreuses, grêles; celles de la série extérieure plus courtes et plus nombreuses. Les Vanillosmopsis (fig. 40), d’ailleurs très voisins par leurs fleurs des Albertinia et des Vernonia, sont dans cette série les analogues des Gundelia, en ce sens que leurs inflorescences, au lieu d’être des capi- tules simples, sont disposées en nombreux glomérules pauciflores, à évolution centrifuge, et qui sont eux-mêmes assez également répartis Sur le réceptacle commun de l’inflorescence. Ge sont des arbustes du Brésil. Le Soaresia, grande plante herbacée, soyeuse, à feuilles 23 HISTOIRE DES PLANTES. courtes, sessiles et plurinerves, du même pays, appartient au même groupe secondaire parce que son inflorescence, au lieu d’être simple et de porter des fleurs à évolution centripète, est aussi un capitule de glomérules pauciflores (les fleurs y sont le plus souvent au nombre Vanillosmopsis erythropappa. Fig. 40. Capitule de cymes, coupe longitudinale. de quatre). Les fruits, à 10 côtes, sontsurmontés d’une aigrette de soies aplaties, rigides et finement barbelées sur les bords. Les inflores- cences sont sessiles vers le sommet des rameaux, et leur ensemble forme de grandes cymes terminales et corymbiformes. Chaque glo- mérule est enveloppé d’un involucelle propre, formé de plusieurs bractéoles imbriquées. Dans les Ethulia et une demi-douzaine d’autres genres (dont plu- sieurs fort douteux) qui en ont été rapprochés (Pleurocarpæu, Bothrio- cline, Lamprachænium, Centratherum, Gutenbergqia, Erlangea, Corym- bium), les fruits sont surmontés d’une aigrette formée de soies ordinai- rement peu nombreuses, caduques ou nulles; et les inflorescences, qui sont des capitules simples, sont solitaires ou terminales, pédonculées ou sessiles, ou réunies en un corymbe composé terminal, plus souvent sessiles sur les axes ramifiés d’une inflorescence folhiée. Dans les Corym- bium, de l'Afrique australe, entre autres, chaque fleur constitue à elle seule un capitule, entouré de deux grandes bractées formant involucre, avec deux ou trois bractées plus petites à leur base. Les Lychnophora, dont le nom a été donné à une sous-série distincte (Lychnophorées), se distinguent, dans ce groupe, par ce fait que leurs capitules ne sont formés que d’un petit nombre ou même d’une seule fleur, et sont entourés d’un involucre d’un nombre variable de brac- tées imbriquées. Ges capitules sont réunis eux-mêmes en un court épi, COMPOSÉES. 29 globuleux ou à peu près, au sommet des rameaux; chacun d’eux occupant l’aisselle d’une des feuilles inférieures ou des bractées qui les remplacent. Leurs fruits sont couronnés d’une aigrette variable, ordinairement double. Les soies extérieures, courtes et persistantes, font même défaut dans ceux que l’on a nommés Haplostephium (et qui Eupatorium triplinerve. Fig. 41. Rameau florifère. sont cependant génériquement inséparables des Lychnophora). A côté de ceux-ci se rangent les Chresta et Pithecoseris, les Spiracantha et Rolandra, un peu exceptionnels et par leur port, et par leurs styles peu profondément divisés au sommet ; leurs capitules sont uniflores. Tous ces genres sont américains. Il en est de même des Ælephantopus, dont les capitules pluriflores sont disposés sur un réceptacle commun 30 HISTOIRE DES PLANTES. entouré de larges bractées bisériées, ordinairement au nombre de huit. Mais ce remarquable genre se retrouve, en outre, dans toutes les régions tropicales de l'ancien monde. On a donné le nom des Sparganophora à une pelite sous-série (Sparganophorées), qui renferme aussi les genres Telmatophila et Pacourina. Elle est formée de plantes à capitules axillaires ou latéraux, sessiles, à involuere formé de nombreuses bractées imbriquées. Dans les Telimatophila, es bractées de l'involucre sont ordinairement spinescentes, et lessoies de l’aigrette sont fort inégales. Dans les Spar- ganophorus, le fruit est surmonté d’une cupule presque subéreuse, : sans aigrette; et dans les Pacourina, dont les capitules sont volumineux, cette cupule est surmontée d’une courte aigrette de soies nombreuses. Ces derniers sont uniquement de l'Amérique tropicale, de mème que les Pithecoseris, tandis que les Sparganophorus se retrouvent, en outre, dans toute l'Afrique tropicale et à Madagascar. De même que, par la majorité de ses genres à fleurs toutes régulières, le groupe des Ver- noniées se relie aux Carduées, de même aussi il se rattache aux Cichoriées par le Srokesia, genre de l'Amérique du Nord, dans lequel toutes les fleurs sont ligulées et les fruits sur- montés d’une aigrette formée de quatre ou cinq paillettes allongées et caduques. Les Eupatoires (fig. 41-43) ont été pris pour type d’une tribu par- ticulière (Eupatoriées), différant généralement des Vernoniées pro- prement dites en ce que leurs anthères ont la base entière ou à peine prolongée en auricules obtuses, et en ce que leurs branches stylaires, arrondies ou un peu aplaties, sont plus ou moins obtuses au sommet et couvertes de papilles courtes. Ge sont des plantes à feuilles alternes ou opposées, et l’on a remarqué que leurs fleurs sont blanches, bleues ou roses, quelquefois de couleur paille ou ochracée, jamais d’un jaune franc. Tous ces caractères, d'importance en somme secondaire, ne nous permettent pas de placer les Eupatoriées dans une autre série que les Vernoniées. Les vraies Eupatoriées, que l’on nomme encore Agératées, ont ordinairement les anthères prolongées supéri nt en un appendice, et des achaines à cinq côles, tandis que l'on a placé Eupatorium cannabinum. Fig. 42. Fleur (5). COMPOSÉES. 31 dans un groupe différent les Piqueria et types analogues dans lesquels cet appendice apical est court, obtus, ou fait même totalement défaut. Mais cette différence ne nous parait pas avoir même une valeur géné- rique. Il en est de même du nombre des fleurons que contient chaque Eupatorium (Mikania) nigrum. Fig. 43. Rameau florifère. capitule ; et les Mikania (fig. 43), qui sont distingués comme genre parce que leurs capitules sont généralement quadriflores, tandis que les Eupatoires auraient cinq fleurs ou plus, paraissent devoir être rap- portés à ces dernières comme simple section. Tout à côté des Eupa- lorium se rangent les genres extrêmement voisins : Ageratum, Hof- Meisteria, ? Aschenbornia, Adenostemma, ? Lomatozona, Sclerolepis, Brachyandra,? Leptoclinium, Stevia, Carphochete, Carminatia, K uhnia, 32 HISTOIRE DES PLANTES. qui n’en diffèrent, pour la plupart, que par des caractères d’une très minime importance, et les Adenostyles, qui rattachent manifestement cette série aux Seneçons par l'intermédiaire des Petasitées. V. SÉRIE DES ASTER. Le nom des Aster! (fig. 44, 45) indique la disposition étoilée de Aster grandiflorus. Fig. 44. Rameau florifère. Fig. 45. Portion du capitule (). leurs inflorescences, dans lesquelles, en effet, il y a deux sortes de fleurs. Les unes, occupant la circonférence (ou la base) du capitule 1. T., Enst., 481, t. 274. — Le Gen., n. 954. 264. — Noticastrum DC., loc. ché, ns — Leu- — ADANS., Fam. de es pl., I, 1 nr Gen., copsis ee ga aa sect. ï DC., loc 181. — Lamx, Dict., 1, 301; se 1, 86. — Linosyris es RL pi (bart3i DC., Prodr., V, 226. — N£Es, Gen. et spec. Ar: DC. rs ss ‘3 52 {part.). — Crinitaria = 46. — SpAcu, Suites à Buffon, X, 242. — Cass., in es XVEE, 45 (rit MOENCH). — n., n.2301.— A. GRAY, in Proc. Amer. Galatea Cass.,in à Diet. LE, 56 (Galatella DC., Heu, VI, 599; VII, 352. — B. H., Gen., Il, 271, Prodr., Y, 254). — prions Cass., in Dict., 136. — Amellus ADANS., loc. cit. 125 (necL.). XXIV, 324 (Calimeris NEESs, Aster., 225). — Eu- — Pinardia NECK., lem. 1,5. — Heleastrum cephalus NuTT., in Trans. Amer. Phil. Soc., ser. DC., Prodr., V, 263. — Biolia DC., loc. cit, 2, VII, 298. — Xylorhisa Nurr., loc. cit., 297 COMPOSÉES. 33 et nommées fleurs du rayon , sont hermaphrodites, fertiles ou rare- ment stériles, et pourvues d’une corolle irrégulière, ligulée, à limbe partagé au sommet en deux ou trois dents valvaires, peu prononcées, ou entier. La couleur de cette corolle est variable ?; mais elle n’est pas jaune, comme les corolles des fleurs du centre du capituleŸ, qu’on nomme ordinairement fleurs du disque , et qui, elles, sont régulières, tubuleuses, avec un limbe à cinq lobes valvaires. Ces fleurs régulières sont fertiles, ou seulement certaines d’entre elles, et elles peuvent même être toutes stériles®. Le réceptacle du capitule est supérieure- ment plan ou légèrement convexe, et 1l est ordinairement chargé, dans l’intervalle des fleurs, de petites saillies inégales ou irrégulière- ment dentelées®, répondant aux bords des fossettes dans lesquelles les fleurs sont insérées. Les bractées de l’involucre, hémisphérique ou plus souvent campanulé, sont plurisériées, insérées dans l’ordre spiral, imbriquées, à bords souvent scarieux, à sommet vert, plus ou moins aigu; ou presque égales entre elles, ou d'autant plus petites qu'elles sont plus extérieures. Toutes les fleurs ont une aigrette, formée de soies fines, plus ou moins scabres, rapprochées sur plu- sieurs séries, égales ou inégales, les extérieures parfois très courtes?. Dans les fleurs régulières seules se voient normalement des étamines syngenèses, avec la base des anthères obtuse, non appendiculée, et le sommet surmonté d’une lame triangulaire, prolongement du con- necüf$, Les styles des fleurs irrégulières ont deux branches grèles, un peu comprimées et obtuses, récurvées; et ceux des fleurs régulières, deux branches plus larges et plus aplaties, surmontées d’un appendice plus où moins longuement atténué et chargé de papilles *. Les fruits sont d'ordinaire plus ou moins comprimés, à faces sans côtes ou en portant un petit nombre (1-4), et à bords souvent nerviformes; ils sont surmontés de l’aigrette que nous avons indiquée dans la fleur et ren- Creageron at Prodr., N, 260. — Rhinactina cette sorte de polygamie) s’indique par les mots LESS., in Linnæ ne 149). — *. ipolium NEES, Capitula heteroga “pa 152. Aster. y Prodr., N, 253 (part.). — 6. Sri rillæ). Dællingeria Ness, Aster. ps 177. — Symphyotri- 7. Naissan Ans us mais toutes après Chum NEEs, Aster, 135. — eg arr NEES, la corolle va YER). in Linnœæa, XVHI, 513, — Hersilea KL., in Wal- 8. Le pollen des gpl (et des [nulées) est dem. Reis., Bot., 15, 1. 83. — ? Pétaeion ÿg grrr « ovoïde ; trois sillons longitudi- er FL. or., I, "156. — B. H., Gen., li, aux ; épine pe ÿ' bb sphère un peu dé- 1233. mr trois ME éiel sur lesquelles trois grosses 1. Radius (Corona T.). papilles » (H. MouL, in Ann. sc. nal., Sér. ?, 2. Blanche, rose, pourarée, violacée ou bleue. IIF, 315). 3. “she heterochromi. 9. Le plus souvent les bandes de papil'es 4 Disc ; stigmatiques sont saillantes ee descendent jus- ÿ. Cette différence de sexualité (ou plutôt qu’à l'origine des poils extern VII. — 3 04 HISTOIRE DES PLANTES. ferment une graine dépourvue d’albumen, à embryon épais et charnu, dont la radicule est infère. Nous rapportons aux Aster comme simples sections : les Turczant- nowia* et les Diplopappus*?, qui ont les soies extérieures de l’aigrette plus courtes que les autres; les Bellidiastrum 3, qui ont les feuilles toutes rapprochées en rosette, et les capitules solitaires au sommet d’un axe nu, comme les Päquerettes; les Boltonia , plantes asiatiques et américaines, qui ont les soies de l’aigrette courtes, un peu aplaties, sauf quelques-unes d’entre elles qui sont rigides et de la longueur à peu près du fruit; les Heteropappus®, espèces asiatiques, qui ont les soies des aigreties plus grêles et plus longues dans les fruits du centre que dans ceux de la périphérie, où elles s'aplatissent légèrement, les Psilactis, plantes américaines, où les fruits du pourtour ont des aigrettes formées de soies lisses ou striées, où même disparaissant tota- lement: les DistasisT, du même pays, où quelques-unes des soies de l’aigrette se dilatent, tandis que les autres demeurent grèles ; les Hetero- chetaS, espèces de l’ancien monde, qui ont aussi les soïes de l’aigrette dissemblables, les extérieures étant généralement les plus courtes et _les plus dilatées; les Sericocarpus *, herbes vivaces de l'Amérique du Nord, dans lesquelles les fleurs, construites comme celles des Aster proprement dits, sont entourées d’un involucre de bractées plurisé- riées, scarieuses ou pourvues d’un appendice herbacé ; les Podocoma", qui sont des herbes de l'Amérique du Sud et dont le fruit s’atténue plus ou moins longuement en bec à son sommet; les Corethrogyne ”, herbes duveteuses de. Californie, dont les fleurs sont celles des Aster vrais, avec les styles pourvus d’appendices barbus; les Townsendia ®?, 1. DC., Mém. Comp, t. 4; Prodr., N, 251. — 7. DC:, Prodr.,V, 219. — EnpL., Gen., n. 2324. Enpz., Gen., n. 2304, B. H., Gen., Il, 268, n.127. 9, Cass., in Dict. se. nat., XIII, 308. — DC., 8. DC., Prodr., V, 282 (part.). Prodr., V, 2175. — ENDL., Gen., n. 2321. 9. Nes, Asier., 148. — DC., Prodr., V, 261 3. Mic, Nov. gen., t. 29. — DC., Prodr.,V, — ENbL., Gen., n. 2310. — B.H., Gen. IE, 270, 996. — Cass., in Dict., XXXVII, 494. — ENDL., on. 195. Gen., n. 2300. — Margarita GauD., FI. helv., 10. Cass., in Bull. Soc. philom. (1817), 137; - BK, ) V, 9395. in Dict., XLII, 60. —R ,in App. Sturt Exp., 4. Luér., Sert. angl., 21. — DC., Prodr., N, 17.—DC., Prodr., V, 260. — ENDL., Gen.,n.2307. 301. — Enoz., Gen., n. 2343. — B. H., Gen., Il, — Asteropsis LESs., Syn. Comp., 188. — Podo- 269, n. 131. — Hisutsua DC., Prodr., NE, 44.— pappus Hook. et ARN., Comp. Bot. Mag., H, 50. . 2664. — Asteromæa BL., Bijdr., i . Bib., in exs. Mor., n. 1321. — ENDL., Gen., n — Moritzia SCH 001: — Prodr., NV, 302. — Expz., Gen., Ixiochlamys F. MuELL. et Sonp., in Linnæa, n. 2346. — Dichætophora A. GRAY, PI. Fendier., XXV, 466. . 41. DC., Prodr., V, 215.—EnpL., Gen., n. 2298. : 5. Less., Syn. Comp., 189. — DC., Prodr., — A. Gray, in Proc. Amer. Acad., NH, 351. -— V, 297. — B. H., Gen., IL, 269, n. 130. B. H., Gen., Il, 270, n.. 132. 6. A. Gray, PI. Fendler., 71. — B. H., Gen., 12. HooKk., FI. bor.-amer., I À G HG [, 16,t.119.— ENDL., 1k, 269, n. 129 en., n. 2304!. —B Ta [, en., IH, 268, n. 126. COMPOSÉES. 35 herbes cespiteuses ou multicaules, de l'Amérique du Nord, qui ont les soies de l’aigrette inégales, unisériées, barbelées ou scabres et plus ou moins dilatées à la base; les Dieteria® et Machæranthera?, de V'Amé- rique du Nord, qui ont des branches stylaires à appendices étroits, des fruits à nervures nombreuses et épaisses, et des feuilles souvent inci- sées ou disséquées ; les Homochroma, d'Afrique, dont les fleurs ligulées sont, par exception, jaunes comme celles du disque ; les Callistemma® (qui sont nos Reines-Marguerites des jardins), plantes herbacées asia- tiques, qui ont les bractées de leur large involucre inégales, les exté- rieures foliacées, les intérieures souvent membraneuses, et des fruits allongés, comprimés, surmontés d’une aigrette à soies extérieures courtes. Ainsi compris, le genre Aster renferme environ trois cents espèces *, de toutes les régions tempérées et froides de l'univers, surtout de l'Amérique du Nord, rares dans l'Amérique du Sud et les Andes, l'Afrique australe, ete. À côté des Aster se placent les genres (souvent difficiles à en dis- ünguer d’une façon absolue) : Calotis, Minuria, Monoptylon, Ere- miastrum, Chetopappa, G: ynnostephiumn: Detris, Mairia, Charieis, Amellus, Shawia, Hinterhubera, Sommerfeldtia, Celmisia, Pleuro- Dhyllum, Diplostephiun, Commidendron et Erigeron (fig. 46-50). Les Pâquerettes (Bellis) appartiennent à un groupe secondaire dans lequel les fleurs du rayon ont aussi une corolle de couleur variable, mais non Jaune comme celles du disque. Les premières sont étalées, ligulées 1. Nurr., in Trans. Amer. Phil. Soc., ser. 2, XXXIII, 131. — À. GRAY, in Proc. Amer. Acad., VIE, N + VU, gs! (Gorahrogmer — MiQ., “ Fee Mus 2. s, Aster., 224.—DC., Prodr., V, 261.— lugd. -bat., 1, 170 (Biotia?). — Chlor. cer. Sr L:2014. andin., % 1 t. 33 À. — Hook., ee t. 486. Cass., in n Dict.. VI, Suppl: 45.— Pt fa — REicn8., 1c. F1. germ., t. 905-907; 908-910 Cass. , in Dict., XXXVIE, 491. — DC. (Gelatella). — Harv. et SOND., F1. cap., IH, 69. 274 (part.). — ENDL., Gen., n. où - br #4 — PM., S. Unit. St, 198 — FR.et SAv., ; Le 270, n. Enum. pl. jap., 1, 221. — Boiss., F1. or., I, 15 Il uoiqu'on en ait décrit près du double. 157, — Wirixk. et LGE, Prodr. Fl. hisp., IH, JACQ., Hort. vindob., t. 8; FL. austr., t. 400 35. — GREN. et gs FL. de AE Il, oi 104 (Doronicum), 495. — ":, berol., t. 67. — (Bellidiastr um). — Bot. Reg., t. 183, 273, 340, CAv., Icon., t. 233. — Syer ; FI, grœæc., t. 849 1487, 1495, 1500, 1500. 1511 fear, pr (Eu- (Linosyris). — Bror. , Phyt. 3 t. 29.— H.B.K., rybia), 1537, 1571, 1597, 1614, te org pue Ov. gen. el spec., I À 91, 92, 332 bis. — 1693 (Diplopappus), 1BI8. — Bot Jag., t CoLLA, Hort, rip., t. 12; in Mém. Acad. Tur., 1196 (Arnica), 2381; 92554 Boni, EU XXXVHE, t, 95 (Baccharis). — WALDST.et KiT., 92718, 2942, 29 “es : 338 (Diplopappus), 455 PI. hung., t “S de rép és — SWEET, JALP., Rep., "558 Sp yne), 559, e— us vas 934. — ToRR. ,FI:N.- (Galatella, Ron ndia), 516 Sericocarpus) 577 Am 1,90 (Die teria), 102 ( Serena) ie Diplopanpus). (Dieeri ria), Ce: VI, 118 (Co- 185 Fast 187 she si onit). — , FL: -relhro rogyne), 119 ; 420 (Homostylium), 122 (He- N. 6 50-5 .Jard. Gels, 1 8 — terochæta), Li Ann, 1, 405: II, 821; 822 LEDE ie EL r 498. Shaver. Il. . eee 3 (Callistephus À Nolicastr um) ; nul. < Fe S(Galimers, — Remy, in C. GayF CH 174 (Calimeris), 175 chil., — PHiz., in Linnæa, "XVII, 129: rentes, 179 (Diplopappus). 36 HISTOIRE DES PLANTES. : (fig. 51), avec une aigrette qui manque rarement, surtout dans lés Bellis Eri url (Conyza) longifolium. Fig- 41. Fig. 46. Inflorescence. Fig. 48. Fleur Hg. At ce 2 tue ë ù ee coëbé Tontitiiate. vrais, mais qui le plus souvent est formée de sotes ou d’écailles, plus ra- rement des unes et des autres à la fois, çà et là même de pointes rigides. À côté decegenre se rangent les Ærodiophyllum(?), Erigeron acre. Keerlia, Aphanostephus (?) et Rhynchospermum. | Les Grangea ont aussi donné leur nom à une sous-série (Grangéées), dans laquelle ils se trou- vent rangés avec les Lestadia. Ge sont des Astérées à fleurs femelles pourvues d’une corolle courte et qui ne dépasse pas les fleurs du disque; d’où la forme globuleuse de l’ensemble du capitule. L’ai- grette est nulle ou courte, formée de soies, de poils ou d’écailles peu proéminents. Toutes sont des Fig. 50. Fruit (3). herbes, souvent velues, à involucres formés de bractées à peu près égales entre elles, sauf dans les cas où les extérieures se dilatent en lames fohacées. Ds o1 Dans les Chrysocoma, qui constituent aussi une subdivision particu- lière, propre à l’ancien continent, les fleurs sont de deux sortes dans les capitules disciformes. Celles du rayon sont grêles, ou pourvues d’une petite ligule dressée, rarement à peine étalées. L’aigrette est formée de soies nombreuses, et toutes les fleurs sont ordinairement homo- chromes. Les plantes herbacées, frutescentes ou arborescentes, qui se rangent à côté des Chrysocoma, appartien- nent aux genres Adelo- sigma, Haastia, Thes- pis et Psiadia. Geux-c1 sont asiatiques etsurtout africains; ils abondent dans les îles Masca- reignes, à Madagascar et dans les îles voisines. Leur tige est ordinaire- ment ligneuse, et leurs fleurs, très analogues à celles des Erigeron de la section Conyza, sont dimorphes : celles du rayon pourvues d’une ligule souvent entière, courte ou plus ou moins allongée et étalée; celles du disque régulières. Avec une organisation Bellis perennis. Fig. 51. Port. ‘ analogue, les Baccharidées ont le plus souvent les fleurs polygames, dioiques ou submonoïques; leur fruit est surmonté d’une aigrette à soies grèles. Ge sont des plantes ligneuses, américaines, appartenant aux genres Baccharis et (?) Parastrephia. Dans les premiers, il Y à des pieds dont les capitules ne renferment que des fléurs mâles ou herma- phrodites et dont l'ovaire ne devient jamais un fruit fertile, tandis que d’autres pieds portent des capitules uniquement formés de fleurs 38 HISTOIRE DES PLANTES. femelles et fertiles, insérées sur un réceptacle nu ou séparées les unes des autres par des fimbrilles ou des paléoles concaves, embrassantes et bien développées. Dans les derniers, on dit les fleurs monoïques. Nous donnons le nom des Pteronia, plantes de l'Afrique australe, à un groupe (Ptéroniées) dans lequel les fleurs du centre et de la circon- férence sont de même couleur (Homochromeæ), ordinairement jaunes, avec les fleurs de la base femelles et assez souvent pourvues d’une co- Hysterionica (Grindelia squarrosa.) rolle ligulée, mais parfois aussi sem- blables à celles du disque et toutes, comme elles, hermaphrodites. À cette petite sous-série (qui sert de passage Solidago Virga-aurea. Fig. 52. Fleuron (£). Fig. 53. Demi-fleuron. Fig. 54. Rameau florifère. vers les Inulées) appartiennent encore les Fresenia et les Rochonia, qui se rapprochent beaucoup des Aster et des Mairia, et qui en diffèrent, avant tout, par la couleur uniforme de toutes leurs fleurs. Il y a également homochromie dans les Solidaginées, dont le nom est tiré de celui des Verges-d’or (Solidago), plantes euro- péennes, asiatiques et surtout américaines, dont les fleurs (fig. 52, 53) ont une aigrette formée de soies nombreuses, inégales et disposées sur deux ou plusieurs séries. Auprès d’ elles se placent les Ericameria, COMPOSÉES 39 Lepidophyllum et Hysterionica (fig. 54); pus les Séeriphe et (?) les ® Remya, dont l’aigrette a les soies peu nombreuses et unisériées, et les Xanthocephalum, plantes américaines occidentales, dont l’aigrette, est nulle ou seulement formée de quelques écailles paléacées. Les Aunées (Inula) ont été rapportées à une tribu particulière de cette famille. Leurs fleurs, généralement homochromes, sont de deux Inula (Corvisartia) Helenium. ig. 55. Inflorescence. Fig. 56. Étamine (%-). sortes (fig. 55, 56), comme dans la plupart des Astérées vraies : celles du centre du capitule régulières, et celles du rayon irrégulières, ligu- lées. Toutes sont fertiles et pourvues d’une aigrette formée d’un nombre très variable de soies, égales ou inégales, lisses ou finement barbelées. Le réceptacle a la face supérieure plane ou légèrement convexe, parsemée de fossettes ou d’aréoles. Les corolles ligulées, souvent réfléchies lors de l’anthèse, ont généralement deux ou trois dents; les corolles régulières ont cinq lobes valvaires. Leurs étamines (fig. 56) ont le sommet aigu où acuminé et la base des loges prolongée en auricules courtes ou plus souvent allongées, sétiformes, ciliées ou 40 HISTOIRE DES PLANTES. : barbelées. Les styles ont deux branches grêles, à peine aplaties dansles fleurs femelles, un peu plus larges, plus obtuses ou subspathulées dans les fleurons hermaphrodites. Le fruit est couronné d’une aigrette à soies nombreuses ou rares, disposées sur une ou plusieurs séries ; d’où l’on voit que ce caractère n’a ici, non plus qu'ailleurs, qu’une médiocre importance. À côté des Znula se placent les genres Puli- caria, (?) Porphyrostemma, Codonocephalum, Bojeria, (?) Cypselo- donta et (?) Minurothamnus, de même que les Carpesium et (?) Amblyo- carpum, exceptionnels dans ce groupe par l'absence d’aigrette. Les Buphthalmées ne diffèrent des Inulées vraies que par leur récep- tacle chargé de paillettes rigides; caractère fort artificiel sans lequel on pourrait, à la rigueur, confondre les Inula avec les Buphthalmum. À côté de ceux-ci se placent les genres Nablonium, Anvillea,(?) Gymnarrhena, Geigeria, Rhan- therium, Oligodora et Ondetia. Les Leyssera, les Arrowsmithia et les Macowania, qui sont africains, constituent, avec les Podolepis, herbes australiennes, un petit groupe (Leyssérées) dans lequel les capitules hétérogames ont les fleurs dépourvues de paillettes, celles du disque stériles ou fertiles, avec le style tronqué au sommet, et des feuilles planes ou récur- _vées sur les bords. ne el 4 Les Gnaphalium ont aussi donné leur nom à un petit groupe (Gnaphaliées), dans lequel les capitules, androgynes ou homogames et discoïdes, ont un involucre à bractées scarieuses, souvent hyalines, avec ou sans paillettes caduques, et l'extrémité stylaire ordinairement tron- quée, qu’elle soit simple ou double. Avec eux on y range les genres bien peu distincts : (?) Phagnalon, Chevreulia, (?) Anaphalis, (?) Luci- liopsis, Oligandra, Tafalla, Amphidoxa, (?) Demidium, (?) Stuartina et (?) Chiliocephalum, plus les Hélichrysées, dans lesquelles les brac- tées de l’involucre sont scarieuses ou pétaloïdes, colorées, persistantes (d’où le nom vulgaire d’Immortelles), radiantes ou rarement membra- neuses, ou subherbacées et linéaires. Ge sont, outre les Helichrysum, les Leptorhynchus, (?) Pachyrhynchus, Quinetia, Scyphocoronis, Mil- lotia, Podotheca, qui ont l’aigrette formée de soies ou plus rarement de Bup'ithalmum salicifolium. COMPOSÉES. 4! paléoles, et les fæodia, qui en sont dépourvus, de même que les Humea, Acomis, Eriochlamys et Toæanthus, genres australiens. Les Craspedia représentent aussi la tête d’une petite sous-série (Cras- pédiées), formée de plantes généralement australiennes, dans laquelle les capitules sont homogames et renferment un nombre de fleurs très variable, assez souvent même une ou deux. Ils sont eux-mêmes réunis en un capitule composé, terminal, nu ou enveloppé d’un imvolucre commun ; et le plus souvent (sauf dans quelques Craspedia vrais et les Chthonocephalus), les fleurs sont dépourvues de paillettes. L'Erio- sphera, qui appartient au Cap, a des capitules multiflores. Le Cesulia, de l'Inde orientale, forme à lui seul une sous-série (Cesuliées) dans laquelle les capitules sont axillaires, uniflores, réunis en capitules composés, sessiles, avec des fruits dépourvus d’aigrette. Dans une autre sous-série à laquelle les Stæbe donnent leur nom (Stæbées), les capitules sont uniflores, hétérogames, et les fleurs de la circonférence ont souvent des corolles ligulées, si peu développées qu’elles -puissent être quelquefois; toutes les fleurs hermaphrodites peuvent être fertiles. Ce sont des arbustes ou des herbes, à feuillage éricoïde, de l'Afrique australe. On n’en peut séparer les genres sui- vants à capitules pluri- ou multiflores : Relhania, Elytropappus , mum, Syncephalum, (?) Rosenia, (?) Anaglypha. Dans les Filagées, qui tirent leur nom de celui du genre Filago, les capitules sont androgynes, avec des involucres formés en gé- néral de bractées peu nombreuses ou translucides. Les fleurs femelles occupent l’aisselle de ces bractées ou de paillettes qui s'appliquent contre elles ou même les enveloppent. Le style est souvent indivis dans les fleurs stériles, tandis que dans les fleurs hermaphrodites, il a deux branches grèles et non tronquées. Ordinairement la tige est humble, herbacée, chargée, comme les petites feuilles, d'un duvet blanchâtre, dans les genres voisins des Filago : les (?) Ifloga, (?) Symphyllocarpus, tandis que les tiges sont frutescentes, les feuilles plus grandes, et les fruits allongés et pourvus de côtes, dans les genres indiens et africains : Blepharispermum, Cylindrocline et Athroisma. Les Tarchonanthus, Brachylæna et Synchodendron sont aussi des ar- bustes ou des arbres élevés, formant un petit groupe (Tarchonanthées), à capitules généralement dioiques et discoïdes, avec des bractées coriaces à l’involucre. Ils habitent l'Afrique australe et Madagascar. Enfin, par une sous-série qui a reçu le nom des Placus (Placées), les Inulées se rapprochent extrêmement des Astérées du genre Eyigeron 42 HISTOIRE DES PLANTES. et n’en diffèrent guère que par deux caractères : les anthères pourvues iaférieu t de prolongements sétiformes ou mueroniformes, et les styles, indivis ou à deux branches filiformes et obtuses au sommet. Leurs capitules sont androgynes, ou polygames, ou diseiformes, et les bractées de leurs involucres sont sèches ou herbacées, les intérieures parfois scarieuses. Ce groupe renferme, outre les Placus, les Tessaria, arbustes de l'Amérique tempérée oceidentale, les Epaltes, Denekia, Thespidium, Coleocoma, (?) Nanothamnus, plus lés Sphæranthées, dans lesquelles les capitules sont petits et agglomérés en capitules com- posés globuleux, avec des fleurs femelles à corolles très grêles : ce sont les Sphæranthus, les Pterocaulon et les Monarrhenes. YI SÉRIE DES SOUCIS. Les Soucis! (fig. 59-63) ont, comme les Aster, les fleurs de deux sortes : celles de la circonférence des capitules, irrégulières, femelles et fertiles; et les intérieures, mâles ou hermaphrodites, mais stériles *. Le réceptacle est plan ou peu convexe, nu. Les bractées de lPin- volucre sont à peu près égales entre elles, disposées sur un ou deux rangs, rapprochées, imbriquées par leur bord étroit et amine. Dans les fleurs ligulées, il y a un ovaire infère, uniovulé, gibbeux en dehors, un style à deux branches atténuées au sommet, quelquefois des rudi- ments d’étamines, et pas de calice. Dans les fleurs régulières, l'ovaire est stérile; le calice manque également, et la corolle, régulière, val- vaire, porte cinq étamines syngenèses dont les anthères sont sur- montées d’une lame acuminée et prolongées en bas en deux saillies linéaires et mucronées * des loges“. Le style exisle, surmontant un disque épigyne, et son extrémité est un cône papilleux, entier ou bidenté. Les fruits sont des achaines incurvés, dissemblables Ÿ, iné- galement muriqués sur le dos ou sur les deux côtés; et les graines 1. Calendula L., Gen.,n.990 (part.). — NECK., 2. « Capitules hétérogames. » — « Polygamie em., n. 75. — J.. Gen., 183. — Porr., Dict., nécessaire. » VII, 274. — GÆRTN., Fruct., t. 168. — C . Ces prolongements, appartenant à deux an- Op. phyt., I, 75. — LESs., Syn., 90. — DC., thères voisines, se collent souvent bord à bord, Prodr., V1, 461. — SpAcu, Suit. à Buffon, X, mais sont toujours séparables l’un de l’autre. 110. — ENDL., Gen., n. . — PAYER, Fam. 4. Le pollen est ovoïde, avec trois sillons épi- H., G IE, 454 neux (H. Moue, in Ann. sc. nat., sér. 2, IIf, 216). nat., 25. — B. H., Gen., n ee Caltha T., Inst., 498, t. 284 (nec L.). — VAILL., 5. D'autant plus longs t, plus ar- in Act. Acad. par. (1720), 288. — ADANS., Fam. qués et plus richement muriqués sur le dos qu'ils des pl., W, 126. — Moexcu, Meth., 585. sont plus extérieurs. COMPOSÉES. - 43 dressées renferment, sous un très mince tégument, un embryon charnu à radicule infère et à cotylédons épais, libres ou unis entre eux par la face interne. Les Soucis sont des plantes herbacées, annuelles ou Calendula officinalis. Fig. 59. Rameau florifère. Fig. 60, Fruit composé. vivaces, ordinairement couvertes d’un fin duvet plus ou moins glan- duleux et odorantes. Leurs feuilles sont alternes, sinuées ou dentées. Leurs fleurs sont réunies au sommet des rameaux en capitules süpités’, II n ‘y en a guère que cinq ou six espèces?, bien qu’on en ait 1. A fleurs jaunes ou orangées, à odeur sou= FL. lib. Fragm., t. 20, fig. 2; t. 26, fig. 2. vent forte, peu agréable. Mio, FL. ind.-bat., 1, 105. — BoIss., Diapx. 2. Jaco., t ESS Cav., Icon.,t. 5. or., ser. 2, VI, 106; Voy. Esp., t. 99: F1. or. - Sir. F1. græc Le hé Gr. Enum. UN, 416.—GREN. etGonr., FI. de Fr., IL, 1 . nt 6 — , FL atl., t. 945. Bot. Mag., t. 3204. — WaLr. , Rep, NI, REICUB., Je. FL. rl 7 890, dot. Fi Vi. Ann., 11, 920; V, 348. 44 HISTOIRE DES PLANTES. distingué trois ou quatre fois autant. Elles habitent l'Europe moyenne et méridionale, les îles occidentales de l'Afrique du nord, la ré- | gion méditerranéenne et l'Orient. Calendula arvensis. A coté des Soucis se placent quelques genres, souvent fort VOI- sins et dans lesquels les fruits peu- vent devenir ailés, triquètres, droits ou récurvés, au lieu d’être in- curvés. Ce sontles Dimorphotheca, Ruckeria, Tripteris,Osteospernaun, Oligocarpus, Eriachænium et Di- plerocome. Dans ces derniers, les étamines sont unies, non seule- ment par les anthères, mais encore par les filets ; et dans les Osfeosper- mum, le fruit est d'ordinaire plus ; ou moins charnu extérieu be EE PE, EE Demi-teuron, Nous pouvons placer dans une sous-série du groupe des Calen- dulées les Aretotis (fig. 64, 65), dont on a fait aussi une tribu parti culière, et qui ont les capitules hétérogames, c’est-à-dire pourvus de fleurs intérieures (ou du disque) régulières, et de fleurs périphéri- ques (ou du rayon) irrégulières et ligulées. Le réceptacle à sa surface supérieure plane ou légèrement concave ou convexe, parsemée de petites aréoles. Les bractées de l’involucre sont disposées sur plu- sieurs séries, imbriquées et iné- gales, d'autant plus petites d’or- dinaire qu’elles sont plus exté- rieures. La plupart des fleurs ont un gynécée fertile, uniovulé. Les régulières seules sont herma- phrodites; et si les ligulées ont | René ete FE te. ça et la des étamines, celles-ci sont rudimentaires et très petites: Celles des fleurs régulières sont syngenèses, avec des anthères à Arclotis anguslifolia. COMPOSÉES. 45 sommet aigu où acuminé et à base entière ou prolongée en courtes auricules. Le style, surmontant un petit disque épigyne, est terminé par deux petits lobes, souvent dentiformes, obtus, au-dessous desquels il présente généralement un brusque épaississement cylindrique. Le fruit est glabre ou villeux. Ce sont des plantes africaines, surtout du Cap, tomenteuses, à capitules pédonculés ou presque sessiles, comme dans les Landtiu, que nous rapportons à ce genre, ou comme dans Îles Cymbonotus, qui sont exceptionnellement australiens. Les Crypto- stemne, qui forment aussi pournous une section du genre Arctolis, sont représentés par une espèce introduite en Portugal et à la Nouvelle- Hollande. Les Arctotheca, Venidium et Haplocarpha, d’origine africaine, sont également pour nous des Aretotis. Ceux-ci n'ont pas de paléoles réceptaculaires; tandis que dans les Ursinia, plantes du Cap et de V'Abyssinie, qu'on a rapprochées d’eux, il y à des paillettes sur le ré- ceptacle, et le fruit est couronné d'une rangée de soies aplaties et imbriquées. Les Gorteria diffèrent principalement des Aretotis par leur involuere dont les bractées sont connées à la base ; elles sont spinescentes au sommet ou plus rarement foliacées, comme il arrive dans ceux que l’on à nommés Gazania. Leurs achaines sont insérés dans les alvéoles réceplaculaires peu profonds, et leurs feuilles sont inermes, tandis que dans les genres voisins Berkheya, Didelta et Cullumia, tous éga- lement originaires de l'Afrique australe, les feuilles sont rigides ou épineuses, et les alvéoles du réceptacle, à paroi mince, dentée ou déchiquetée sur les bords, assez profonds le plus souvent pour loger complètement les fruits. Les Platycarpha, plantes du Cap, exceptionnelles par leurs capi- tules composés et homogames (comme parmi les Carduées les Gundelia, dont on les a aussi rapprochés), sont des plantes vivaces, subacaules, avec des inflorescences presque sessiles, le feuillage et les autres carac- tères de certains Arctotis. Ils relient, par conséquent, celle série aux Carduées; on les a aussi comparés aux Vernoniées, dont ils ont à peu près le style: mais dans quelque série qu’on les place, ils constituent un type anormal. 46 HISTOIRE DES PLANTES. VI. SÉRIE DES SOLEILS. Les Soleils ! (fig. 66-70), type d’une tribu (Hélianthées) de cétte fa- mille, ont des capitules à réceptacle plan ou légèrement convexe. Les Helianthus tuberosus. Fig. 67. Demi-fleuron. Fig. 66. Capitule, coupe longitudinale. bractées extérieures, formant involuere, sont grandes, foliacées, im- briquées, disposées sur deux ou plusieurs séries ; el les intérieures, bien plus petites, minces, plus ou moins scarieuses, translucides, ont chacune dans leur aisselle une des fleurs. Celles de ces dernières qui occupent le rayon sont irrégulières ?, ligulées, stériles, et celles du disque sont régulières, hérmaphrodites et Haies Les dernières ont une corolle valvaire : ; cinq étamines dont les anthères sont entières ou légèrement bilobées à la base ; un ovaire uniovulé, surmonté de deux dre us L., Gen., 489, t. 279. — Chrysis n. 979 (part.). — Corona solis T., Inst., Si n Dict. sc. nat., XX, 351; LIX, 1 REN., Specim. Hist pl, 84, t 83 (ex ENDL.). — BC., Prod. v. 585. — SPACH, Suit à Buffon, Vosacan AbANs., Fam. des pl., I, 130. — Disco- X, 142. — Exp, Gen., n. 2538. R, Fa ela RArIN., Nov. gen. (1825), 3 (inel.: Titho- nat., 26. —B. H., Gen., Il, 376, n. 400.— Har- nia re nie H.B.K., Wyethia NUTT.). re Cass.. in Bull. So. philom. (1818); in LA euvent rt dans certaines 44 XX, 299. — Flourensia DC., loc. cit., 592 espèces Radu la, dett — Diomedea _. — Ho rt me 3. « mare née mes. le torin., XXX VIT, BuckL., in Proc. Amer. Fo; Past ( (861 AS, e pollen est en général voiiblaiie à celui dés Vernon et des Astéré COMPOSÉES. 47 ou trois languettes sépaliformes, membraneuses, aiguës ou acuminées, aplaties, scarieuses; un style dont les deux branches papillifères, ré- curvées, sont prolongées supérieurement en un appendice aigu égale- ment papilleux *. Dans les demi-fleurons il y a un style à deux branches plus min- ces, plus lisses et récurvées. Le fruit (fig. 69, 70) est un achaine comprimé ou légèrement anguleux, dont laigrette caduque est formée de deux soies plus ou moins rigides ou dilatées à leur base, ou d’un nombre un peu plus considérable. Les Helianthus sont des plantes herba- cées, souvent grandes, ouannuelles, ou vi- vaces, scabres ou tomenteuses, qui habi- tent l'Amérique septentrionale, le Chi, le Pérou et les pays voisins. Leurs feuilles sont opposées ou alternes*, entières ou dentées, souvent triplinerves. Leurs capi- tules, souvent de grande taille, sont sti- pités, solitaires ou rapprochés en cymes / liches et le plus souvent terminales *. à Les Helianthus tubæformis, excelsus et cosoe tongitudinate (4). autres espèces analogues ont constitué le genre Tithonia®, parce que leurs aigrettes sont formées de soies per- sistantes ou caduqués , accompagnées de squamelles persistantes ; leurs feuilles sont alternes, et les bractées foliacées de leurs involucres sont rigides et striées à la base. L’. dentatus et une cinquantaine d’autres ont été séparés sous le nom générique de Viguiera®, parce que, outre l’aigrette des précédents, ils ont les bractées extérieures de l'involucre sèches dans leur portion basilaire, ou herbacées, des feuilles ‘Helianthus luberosus. Supérieures souvent alternes, les 1. Auxquelles s’en ajoutent assez souvent d’au- tres, pus petites et inégales énéral, dans ces plantes, les bandes dites dipl sont saillantes et se pro longent sans se rejoindre jusqu'au pinceau Se couronne le sommet des branches stylai- 3 Et cela souvent dans la même plante, qui peut avoir les mi inférieures opposées el les à A altern 4. Les fleurs du ue sont homochromes, toutes | jaunes, ou bien celles du disque sont inférieures étant opposées, et des plus ou moins Ba TS de pourpre ou de violet pret au som - DC., AN Mus. , 1. 49,1, 4. — tres $ * 584. — ENEL. se ete n. 2591. — B. 4, rs 374, n. 398 B. K., Nov. en. “à . IV, 221, %: 518. — ENDL en., cle City 582 (part. À ighia CASS., in Dict., 580.—ENDL., Gen. in 44 *Calif. 6. « 379. re Prodr., 2534. —_ Harpa alium DC. Es .Gen., n. 2536.— 435. — DC. , lo6:"€ °n. RS ? Bahiopsis E. Acad, nat. L Son, II, 35. 48 : HISTOIRE DES PLANTES. capitules peu volumineux, à peu près égaux à leurs pédoncules. L’A. Hookerianus est devenu le type d'un genre Wyethia', parce que ses fleurs ligulées sont ferules, que toutes les parties de lPaigrette sont persis- tantes, et que ses capitules, de grande taille, sont solitaires au sommet des axes, tandis que ses feuilles sont rap- prochées de la base de la plante. En y comprenant ces diverses sections, le genre Soleil comprend une centaine d’espèces?, dont on cultive un assez Fig: 70. Fruit grand nombre dans nos jardins. coupe longitudinale. : À côté d'eux se placent les genres fort analogues dont les noms suivent : Dimerostemma, Melanthera, Perymenium, Garcilassa, Chænocephalus, Verbesina, () Podachænium, Spilanthes (fig. 71, 72), () Hymeno- Helianthus annuus. us om LILI IL Lip: por Fig. 69. Fruit (?). Spilanthus oleracea. Fig. 71. Port. Fig. 72. Fleuron (i). : stephium, Otopappus, Salmea, Epallage, Eleutheranthera, Lorentzia, Axiniphyllun, Abasaloa, Eclipta, Stemmatella, Siegesbeckia, Mi- 4, Nurr.. in Journ. Acad. Philad., VIE, 39, dob., t. 160, 161, 375. —Cav., Icon., t.218-220. t 5 = B. H., Gen., Il, 374, n° 397. — Alar- ., Hort. berol., t. 70. — H. B. K. conia DC., Prodr., V, 537. — ENbL., Gen, et spec., t. 375-318. — Torr. et GR., FI. N.- n. 2495. — ? Melarhiza KELL., op. cit., L (ed.2), Amer., I, 318.— Sweer, Bril. fl. Gard., ser. à 97. t. 75. — FieLv, Sert. plant., t. 54 (Leighia). — 9. Jaco., Hort. schœænbr., t. 3175; Hort. vin- A. GRAY, in Proc. Amer. Acad., V, 124, 161 COMPOSÉES, 49 cractis, Zaluzania, Sabazia, Varilla, Enhydra, Aphanactis, Selloa, Rumfordia, Monactis, Jegeria, Montanoa, Sclerocarpus, Wullfia, Tetra- gonotheca, Scalesia, Isocarpha et Rudbeckia. Les Zinnia sont le Lype d’une vies sous-série (Zinniées) qui com- prend des plantes américaines, à capitules formés de fleurs centrales Bidens (Dahlia) coccinea. Fig. 73. Rameau florifère, Fig. 7. Inflorescence dite ns à capitule radié. à corolles toutes ligulées hermaphrodites, ou fertiles, ou rarement stériles, et de fleurs périphé- riques ligulées, à corolle sessile, plus ou moins rigide, parfois contrac- tée à sa base en un tube court, persistante au sommet du fruit mûr qui se gp VI, 543 (Wyethia) 54; VI, son: Bot. Reg., t. 508, 524, 591, 1265, 1519. — VII, 654 (Wyethia); in Een æxped., Bot. Mag., t. 227, p 2051, 2668, 2778, 2295, 80 (Viguiera), 90.— Rev, im C. Gay Fi. Gt. 3510, 9860. War, ep. Il, 608, 977 (Wye- IV, 284, 987 (Fourensi). — Cnapu., FL. S. ia) 615 (Leighia), 616 Uiarpalium), 617; VI, Unit. » 228. — SCHAU., in Linnæa, ee 64 (Viguiera), 165; Ann., 1, 413 (Wyethia), 28. — REicuB., Icon. FI. germ., t. 940. hr 11, 860 (Viguiera), 865 : V, 223 (Viguiera). VII. — 50 HISTOIRE DES PLANTES. est fertile. Le réceptacle porte, entre les fleurs, des écailles ou paillettes axillantes, et les feuilles sont presque constamment opposées. On y range, outre le genre Zin- Bidens (Dahlia) coccinea. nia, les Sanvitalia, les Phi- lactis et les Heliopsis. Les Bidens (auxquels nous unissons COMME SOUS- genres les Cosmos [fig. 77], Dahlia [fig. 73-76], Co- reopsis, Thelesperma, etc.) appartiennent aussi à un petit groupe distinct (Bi- dentées), que caractérisent des capitules homogames ou hétérogames, et dans lesquels les fleurs du rayon sont ou fertiles, ou stériles (l'ovaire étant dépourvu de Ù “style dans ce cas), avec les Fig. 75. Demi-fleuron (). Fig. 76. Fleuron. fleurs du disque herma- phrodites et fertiles {sauf parfois les centrales, qui peuvent demeurer stériles), et un réceptacle chargé de paillettes ou écailles planes ou légère- ment concaves. Les fruits sont souvent comprimés et sont nus au sommet, ou plus souvent pourvus d’une couple ou d’un nombre un peu plus élevé de pointes saillantes, nues ou rigides et barbelées. À côté des Bidens S'y placent les dix genres : Coreo- carpus, (?) Hidalgoa, Glossocardia, Heterospermum, Narvalina, Chrysanthellum, Isostigma, Guizotia, Trichospira et Synedrella. Les Calea donnent aussi leur nôm à une petite sous-série (Caléées), dans laquelle les capitules sont tantôt homogames, tantôt hétérogames, 12 et les fleurs hermaphrodites du disque fertiles, fig. T7, Androcée et sigle, dis que celles du rayon, quand elles exis- tent, sont femelles ou neutres. Le réceptacle est aussi chargé de paillettes; mais les fruits, rarement nus au som- met, sont le plus souvent couronnés d’une aigrette formée de soies Bidens (Cosmos) bipinnata. 6 COMPOSÉES. 5! meuses. Ge groupe (d’ailleurs tout à fait artificiel) comprend, avec les en nombre indéfini, aristées, scarieuses, obtuses, pectinées ou plu- Calea, les quatre genres Tridax, Balduina, Gallinsoga et Dubautia. Melampodium divaricatum. Fig. 78. Fleuron Fig. 79. Fleuron Fig. 80. Demi-fleuron Fig. 81. Demi-fleuron mâle. melle, emelle, avec sa bractée. coupe longitudinale. Dans les Wadia, centre d’une sous-série américaine (Madiées), à laquelle on à joint les Wilkesia et Argyroxiphium, genres des iles coupe longitudinale. Parthenium integrifolium. Fig. 83. Fleur mâle. Fig. 82. Capitule (+). Fig. 85. Fleur femelle. Fig. 84. Fleur mà le, coupe longitudinale, Sandwich, les bractées de l’involucre sont unisériées, ou même manquent, à ce qu’on pense, quand les fleurs ligulées de la circonfé- D2 HISTOIRE DES PLANTES. rence font défaut. Sur le réceptacle se trouve une rangée, Simp € ou double, de bractées, libres ou connées, qui seraient intérieures à l'involuere et qui simulent celui-ci dans les types où il vient lui-même à manquer. Les Melampodium (fig. 78-81) se distinguent des genres précédents en ce que les fleurs périphériques de leurs capitules sont femelles et fertiles, tandis que les fleurons du centre sont mâles où hermaphro- dites, mais stériles et pourvus d’un style simple qui peut même ètre la seule portion existante du gynécée. On en rapproche les six genres américains Guardiola,. Baltimora, Parthenium (fig. 82-85), Espe- letziu, Silphium et Ichthyothere. Les bractées axillantes des fleurs, bractées nues, rugueuses ou muriquées, peuvent y être légèrement con- caves, mais le plus souvent elles enclosent complètement l'ovaire dans leur concavité. Les Lagascea, qui sont originaires de l'Amérique tropicale et ont été introduits dans l’ancien monde, ont, avec l’organisation florale des types précédents, des capitules réduits à une seule fleur et rapprochés dans un involucre gamophylle, quim- Pinillosia letranthoides. quéfide et caliciforme. Le nombre des fleurs peut aussi être fort réduit dans les Milleria, dont on a donné le nom à un groupe voisin (Millériées). Hn'y en a qu’une (ou deux) au rayon, femelle et fertile, et de trois à six fleurons seule- ment au disque; encore ces derniers sont-ils stériles. Les Tetranthus, qui en sont voisins, n’ont généralement, comme l’indique leur nom, que quatre fleurs : deux hermaphrodites et deux femelles. Certains Clibadium (Riencour- tia, Lantanopsis) et les Stachycephalum Fig. 86. Inflorescence (;). n’ont même plus qu'une fleur femelle, avec une ou quelques fleurs herma- phrodites, dans un même capitule. À ce groupe se rapportent encore les Pinillosia (fig. 86), Heptanthus, Elvira, genres américains comme les précédents; les Shearerit, qui sont chinois, et les Adenocaulon, qu'on trouve à la fois en Asie et en Amérique. Ce sont aussi des types amoindris que ceux que représentent les genres Podanthus, Astemma et Laxmannia, originaires, les deux pre- | COMPOSÉES. 53 miers des Andes, le troisième de l’ile de Sainte-Hélène. Leurs fleurs sont dioïques, toutes régulières, réunies en petits capitules dont le récep- Helenium autumnale. Fig. 87. Capitule, coupe longitudinale (?). Fig. 88. Demi-fleuron. Fig. 89. Fleuron, coupe longitudinale. tacle plan ou convexe porte des paillettes florales axillantes. Ge sont des arbres ou des arbustes, à feuilles presque toujours opposées el à capitules ordinairement disposés en grappes terminales. Les Helenium (fig. 87-89), dont le nom a été donné à une tribu, ont les capitules pourvus d’un réceptacle convexe, ovoïde ou plus al- longé, nu, et deux sortes de fleurs dans leur involucre, dont les brac- lées extérieures sont assez larges, foliacées, unies entre elles à la base, 1. Helenieæ. Ce sont, d'une manière générale, notre avis, assez de valeur pour qu'on puisse pla- des Hélianthées dont le réceptacle est dépourvu cer les deux groupes dans des séries différentes ; de paillettes; caractère différentiel qui n’a pas,à nous n’en faisons done que des sous-tribus. 54 HISTOIRE DES PLANTES. et les intérieures fort variables comme taille et comme forme, ou même nulles. Les fleurs de la circonférence sont femelles ; leur corolle ligulée est partagée supérieurement en 3-5 lobes; et celles du centre sont her- maphrodites, pourvues d’une corolle régulière, valvaire; de cinq éta- : Gaillardia aristata. Fig. 91. Demi-fleuron. Fig. 90. Inflorescence. Fig. 92. Fleuron (;). mines syngenèses, à anthères prolongées inférieurement en deux auri- cules plus ou moins développées. Toutes ont un ovaire fertile, avec un ovule à insertion un peu excentrique; une aigrette formée d’un petit nombre (5-8) de lames membraneuses, incolores, imbriquées, ordi- nairement (mais non toujours) acuminées, et un style à deux branches. Celles-ci sont grèles et révolutées dans les fleurs irrégulières ; dans celles du centre, elles sont récurvées et termi- nées par une petite dilatation tronquée. Les Helenium sont des herbes de l’Amé- rique centrale et boréale, à feuilles alternes, à capitules solitaires ou réu- | nis en cymes corymbiformes. À côté Fig. 93. Ovaire surmonté de l’aigrette. de ce genre se placent les Gaillardia ig. 90-95), dont les capitules sont homogames ou hétérogames, avec le réceptacle globuleux, hémisphé- rique ou ovoide, et les Hymenoxys et Psathyrotes, genres dans lesquels il est plus déprimé ou même tout à fait plan supérieurement. Dans les Flaveria (fig. 94, 95), types d’un petit groupe particulier (Flavériées), les involucres ne sont formés en général que d’une série - Gaillardia aristata. COMPOSÉES. 09 de bractées, et les fruits, au lieu d’être allongés ou turbinés et velus, comme dans les genres précé- dents, sont pourvus de 8-10 côtes saillantes, de même que les ovaires. De plus, les bran- ches stylaires ont le sommet tronqué et pénicillé. On y range, avec le genre Flaveria, les Sart- wellia et les Cadiscus. Les Schkuhria donnent leur nom à une autre sous-série (Schkuhriées), dans laquelle l'involucre étant construit à peu près comme celui des Fla- veria, les fruits, généralement Flaveria (Broteroa) trinervata. allongés, n’ont plus que quatre Fig. 94. Demi-fleuron (5). Fig. 95. Fleuron. ou cinq angles ou côtes, et plus rarement deux bords anguleux. Presque toujours les fleurs du rayon, quand elles existent, sont femelles. Ier se placent encore les Hymenopappus, Riddel- lin, Hulsea (©), Actinolepis, Lasthenia (?), Hecubea, Burrielia, Oxypappus, Perityle, Palafoxia, Florestina, Rigiopappus (), Galeana (?), Villanova, Blennosperma (?), Closia, Amauria, Amblyopappus, Thymo- psis (?) et Microspermuin. Les Tagetes (fig. 96) appartiennent à un groupe voisin (Tagétées) dans lequel l'involucre, souvent gamophylle et uni- sérié, est, comme beaucoup d’autres organes de la plante, parsemé de réser- voirs gorgés d’une huile odorante. Les fruits sont allongés ou cunéiformes, par- courus de stries nombreuses. À ce petit groupe (qui, par les Clappia, relie les Hé- léniées aux Sénécionidées) appartiennent aussi les CArysactinia, Syncephalanthus, () Schizotrichia, Pectis et Porophyllum. Tagetes patula. Fig. 96. Rameau florifère. Les Jaumea, qui se rapprochent des Flavériées, ont les bractées de 56 HISTOIRE DES PLANTES. l’involucre disposées sur deux ou plusieurs séries; inégales, imbri- quées, et des fruits ordinairement pourvus de quatre ou cinq angles. _ Leurs capitules sont souvent homogames, par suppréssion des fleurs ligulées. Au petit groupe (Jauméées) qui a reçu leur nom, se rattachent les genres américains Olivæa, Cacosmia, Geissocarpus et Venegazia; ce dernier relie d’ailleurs les Héléniées aux Anthémidées par la plu- part de ses caractères. Les Seneçons (fig. 97), dont le nom a été donné à une tribu distincte Senecio vulgaris. Doronicum (Arnica) montanum. A, \ Fig. 97. Port. Fig. 98. Inflorescence. (Sénécionidées),ne constituent pour nous, comme pour beaucoup d’au- tres, qu’une sous-série des Hélianthées ; ils ont, la plupart, les fleurs de deux sortes : celles du rayon sont ligulées, femelles, mais elles peuvent manquer, comme il arrive d'ordinaire dans notre Seneçon commun ; et celles du disque, régulières, hermaphrodites, fertiles ou rarement stériles. Le réceptacle de l’inflorescence est plan ou légère- ment convexe, parsemé de fossettes peu profondes, quelquefois char gé COMPOSÉES. 57 de petites franges saillantes. Les bractées de l’involucre sont de deux sortes : les extérieures courtes, libres, souvent récurvées au sommet; les intérieures beaucoup plus grandes, dressées, disposées sur une ou deux rangées et formant une sorte de tube vertical, mais en réa- lité collées seulement par leurs bords amincis, et légèrement imbri- Doronicum (Arnica) montanum. Fig. 99. Fleuron, coupe longitudinale. Fig. 100. Demi-fleuron, coupe longitudinale. quées. Toutes les fleurs fertiles ont un ovule dressé, un disque épigyne, une aigrette de soies grêles, légèrement unies à la base, entières ou très légèrement barbelées, et un style à deux branches. Elles ont, dans les fleurs régulières, leur extrémité stigmatifère tronquée, légèrement dilatée et finement pénicillée, rarement munie d’un appendice, et elles se récurvent plus ou moins tard. Dans les fleurs irrégulières, elles sont moins tronquées, plus arrondies au sommet et ordinairement plus grêles et plus lisses. Les anthères, souvent supportées par un filet ren- flé supérieurement, sontapiculées, acuminées ou mutiques en haut, et 0btuses en bas, sans prolongements, ou pourvues de deux courtes auri- cules obtuses. Les fruits sont des achaines, presque cylindriques ou un + 5h) HISTOIRE DES PLANTES. peu comprimés de dehors en dedans, couronnés de l’aigrette qui s’en sépare tôt ou tard, parcourus d’un nombre variable de côtes saillantes, souvent couvertes de poils. Les Seneçons sont de tous les pays, ligneux, herbacés ou charnus, et leur port est extrèmement variable. Ge genre Petasites (Tussilago) Farfara. Fig. 101. Port. comprend pour nous les Cacalia, Liqularia, Gynura, Cineraria, Erech- thites, Stilpnophyllum, Notonia, Bedfordia, Gynoæis et Emiliu. Auprès des Seneçons viennent les genres pour la plupart très voisins : (?) Mesoneuris, (?) Culcitium, Haploestes, Crocidium, Metalema, Hertia, Raillurdia, Robinsonia, Vendredia, Faujasia, Eriothrix, Tetradymia, Lopholæna et Doronicum (fig. 98-100). Les Othonna appartiennent à un groupe (Othonnées) caractérisé par l'union, dans une étendue variable, desfolioles de l’involucre, unisériées, COMPOSÉES. 59 sans bractées extérieures plus petites, et par des branchesstylaires tron- quées, ordinairement pénicillées au sommet. Le groupe comprend, en outre, les cinq genres Gymnodiseus, Euryops, Werneria, Oligothrix et Gamolepis ; ce dernier relie d’ailleurs les Seneçons aux Anthémidées. Petasites officinalis. é Le M] à cYXE 1h HONTE, ARE 2e Fe Lz, 1 j Le Fig. 103 Fig. 102. Fig. 104. Fleuron, Fig. 105. Fleuron Fleuron (+). Inflorescence. coupe à corolle peu développée longitudinale. et à style exsert. Les Liabum ont les bractées de l’involucre disposées sur plusieurs séries, et d'autant plus courtes qu’elles sont plus extérieures; el les -branches stylaires de leurs fleurs hermaphrodites s’atténuent ordi- nairement vers le sommet, au lieu d’être tronquées; caractère qui rattache étroitement aux Vernoniées ce petit groupe (Liabées) auquel se rapportent encore les genres Neurolæna, Gongrothamnus, ?) Allendeu et peut-être aussi le genre Clappiu, qui sert de passage des Seneçons vers les Héléniées. Dans les Petasites (fig. 101-105) et les quelques genres qu'on en à rapprochés dans une sous-série qui relie les Seneçons aux Eupatoriées et aux Vernoniées, et qui a reçu leur nom (Pétasitées), les bractées de l’involucre sont 4-2-sériées, avec quelquelois des folioles extérieures plus petites, ou plus rarement plurisériées ; et les branches stylaires ne Sont pas tronquées à leur sommet, mais plus ou moins atténuées et 16- 60 HISTOIRE DES PLANTES. gèrement obtuses à l'extrémité. Les capitules sont parfois hétérogames, ou plus ordinairement homogames, ou même quelquefois dioiques, souvent solitaires, rarement nombreux, au sommet d’une hampe com- mune qui, dans les espèces de notre pays, sort de terre avant l’évolution Matricaria (Anthemis) nobilis. ÿ /) Fig. 106. Port de la plante Fig. 107. Plante à capitules sauvage. dits doubles. des feuilles. On rapproche des Tussilages les Luina (dont la place est quelque peu incertaine) et des genres à bractées bi- ou plurisériées, comme les Alciope et les Cremanthodium, qui ont en même temps des affinités étroites avec les Astérées et les Anthémidées, On a souvent pris pour type d’une tribu particulière (Anthémidées), mais nous ne pouvons considérer que comme tête d’une sous-série des Hélianthées, les Matricaria et les Anthemis. Ainsi, une plante telle que COMPOSÉES. 61 la Camomille, souvent rapportée au genre Matricaria (fig. 106,107), a des capitules à réceptacle convexe, avec des bractées membraneuses, Matricaria (Anacyclus) Pyrethrum. Fig. 110. Fleuron, coupe longitudinale. Fig. 109. Demi-fleuron. Fig. 108. Rameau florifère. vertes dans une petite étendue et transparentes vers leurs bords plus ou moms déchiquetés. Elles font suite aux brac- tées de l’involucre, qui est formé de folioles plurisériées, imbriquées, plus larges et légèrement scarieuses sur les bords. Les fleurs du centre sont régulières, et celles de la périphérie ont une co- rolle ligulée. Toutes sont dépourvues de calice et ont l'ovaire fertile et uniovulé, surmonté d’un Style à deux branches. Le tube comprimé des corolles ligulées est sur- Santolina (Achillea) Millefolium. Fig. 111. Demi-fleuron(-). Fig. 112. Fleuron. 62 monté d’un limbe étalé (ici blanc), à trois dents; et les corolles régu- Chrysanthemum Balsamita. Fig. 113. Rameau florifère. les capitules primaire Chrysanthemum Tanacelum. Fig. 114. Fleuron (3). HISTOIRE DES PLANTES. lières (jaunes) ont cinq dents valvaires au limbe qui surmonte un tube légèrement renflé et entoure cinq étamines à anthères syngenèses, obtuses et presque entières à la base. Les branches stylaires sont grêles et révolutées dans la fleur irrégulière ; dans la fleur régulière, elles sont divergentes, un peu renflées et tronquées au sommet, nu où surmonté d’une aigrette de soies ou d’écailles généralement courtes. Les Matricaires sont des herbes de -lancien monde, souvent aromatiques, à feuilles alternes, plus ou moins découpées, à capitules pédonculés. Nous rapportons à ce genre les Anthemis, les Cladanthus, les Anacyclus (fig.108-110), qui ne s’y distinguent comme sections que par des caractères de minime importance. Les derniers ont certains fruits pourvus d'ailes courtes, déchiquetées sur les bords; les Cladanthus ont plusieurs feuilles florales disséquées, et les pédoneules des capitules secondaires naissant immédiatement contre s. Les Lidbeckia, Eumorphia, Leucampyx, Meco- mischus et Thamnophyllum en sont aussi des sections plus ou moins anormales, surtout quant aux organes de végétation. À côté des Anthemis, cette sous-série com- prend les genres très voisins : Chrysanthemum (fig. 143,114) (y compris les Pyrèthres et les Tanaisies), Cancrinia, Peyrousea, Œdera, Bai- leya (les seuls particuliers à l'Amérique du Nord, tandis qué la plupart des genres de ce groupe appartiennent à l’ancien continent), Santolina (dont font partie les Achillées), Atha- nasia (y compris ses sections anormales La- siospermum, Eriocephalus, Diotis et Pentzin), (?) Gymnopentzia, Lepidostephium, Phymasper- mum : les Soliva, dont les fleurs femelles ont une corolle rudimentaire - COMPOSÉES. 63 ou même tout à fait absente; le Ceratogyne, petite herbe australienne, dont la corolle est anormale, à ligule plane ou concave dans les fleurs femelles, tandis que le limbe régulier des fleurs du disque est dilaté et3-4-denté; les Cotula, petites herbes, souvent rampantes ou ces- Arlemisia Dracunculus. piteuses, qui abon- dent dans les ré- Arlemisia Absinthium. ds gions chaudes des 0 deux mondes etdont a. ta les fleurs femelles EV « { AE 7x ont une corolle 8 Ne / courte, conique ou se je nulle, tandis que à KE celle des fleurs her- ele 84 r - 2 Fe maphrodites est tu- À Sy LE ” # YL LE buleuse, 4-dentée, È LD pee : D. JÆ r r 1 NT, 17 , dilatée ou non à sa N\RE De % base. Comme dans Je plusieurs des types précédents, celui-ci a des styles à branches tronquées ou obtuses ; plus souvent, dans les fleurs sté- riles, le style demeure indivis. Enfin les Artemisia (fig. 115-117), parmi lesquels sont compris les Absinthium et les Crosso- stephium, établissent, par leurs capitules petits et réduits, une sorte de passage entre les Astérées ou les Hélianthées les plus complètes et les types éminemment amoindris que représentent les Ambrosia et les Xanthium. Les Absinthium ont le réceptacle couvert de poils ou d’écailles étroites. Les Crossostephaum sont en même temps très analogues aux Tanaisies; mais ils ont un Involucre largement campanulé, à bractées disposées sur deux ou trois séries. Leurs fleurs femelles sont nombreuses, et leurs fruits sont pour- vus de cinq côtes longitudinales. Fig. 116. Fig. 117. Demi-fleuron(). Fleuron. Fig. 115, Rameau florifère. 64 HISTOIRE DES PLANTES. VIII. SÉRIE DES AMBROISIES. Les Ambroisies ‘ (fig. 118-193) représentent un type très réduit des Composées, et qui a souvent été relégué dans une famille à part. Les fleurs y sont monoïques, et les mâles sont disposées en capitules ?, entourés d’un involucre gamophylle, en forme de coupe ouverte en Ambrosia marilima. Fig. 119. Fleur mâle. Fig. 118. Rameau florifère. Fig. 120. Fleur mâle, coupe longitudinale. en haut et découpée sur ses bords en un nombre variable (4-12) de lobes. Insérées sur un réceptacle peu étendu et presque plan en dessus, les fleurs sont monopérianthées, formées d’une corolle cam- panulée, à limbe partagé en cinq lobes valvaires, et à tube court, vers le haut duquel s’insèrent einq étamimes alternes et formées chacune Ambrosia T., Inst., 439, t. 252. — L., Gen 925. — END re Gen., n. 2482. — PAYER; Orne in 67. — J,, Gen 191. — Lam, Dict., 1, 197 : nog., 638 . 129: Fam m. nat., 29. — H. BN, in Suppl., f, 322; TR 1. 675. — GÆRTN , Fruct., Dict. du se. méd. NTTR 552. — B. H., Gen., ll, IH, 417, t. 164. — Cass., in rate Sy nat. ie 354, n. 341. 205. — LESS., Syn., 219. ; PTU dr. 9 Le 2, « Capitula submascula. » COMPOSÉES. 65 d'un filet et d’une anthère biloculaire, introrse, déhiscente par deux fentes longitudinales", etsurmontée d’un prolongement triangulaire du connectif ou d’une soie apiculaire courte et incurvée?. Du centre de la fleur se dégage un rudiment de gynécée, consistant en un style dressé dont le sommet se dilate en une tête papilleuse déprimée. Les fleurs femelles sont solitaires dans un involucre sacciforme (fig. 191-193), dilaté vers le milieu de sa hauteur et portant à ce niveau un petit nombre (4-8) de saillies coniques et aculéiformes, assez régulièrement disposées sur une seule rangée. Au-dessus d’elles, l’involucre s’atténue Ambrosia maritima. Fig. 121. Fleur femelle. Fig. 122. Fleur femelle, Fig. 123. Gynécée. coupe longitudinale. en un cône dont le sommet laisse passer les branches stylaires par une étroite ouverture, à bords entiers ou légèrement dentés. Inséré au fond de cet involueré, l'ovaire uniloculsiie renferme un seul ovule *, presque basilaire, anatrope, à micropyle inférieur’, et il est surmonté d’un style qui presque dès sa base se partage en dau longues branches exsertes, divergentes, subulées et papilleuses. Le fruit est sec, dur, étroitement enfermé dans l’involucre persistant, hérissé, et il contient Une graine à embryon charnu, huileux, dépourvu d’albumen et diri- Seant sa radicule en bas. Les Ambroisies sont des plantes herbacées, * Le pollen est, d’après H. Mouz (in Ann. comme un signe de la pertes de l’anthère c. nat. » Sér. 2, III, 315), « sp ons avec trois Lever n Proc. Amer. Acad. 1. + pe plis ; dans” Fa sphérique c trois 3. rh (Organog., 638) a ans ces fleurs Pores: de cou nes, Ambrosia 1 frifida, jeunes « une collerette qui nie, dit-il, È __—. ele. Fr orientale (non épi- évidemment la corolle ». _ 4. Il n’a qu'un tégument in 06 son in- "+ L'absence de cette soie a été regardée sertion est très légèrement excentrique VII. — 5 66 HISTOIRE DES PLANTES. annuelles, vivaces ou frutescentes à la base, chargées de poils et odo- rantes, originaires de l'Amérique, où lon en compte une dizaine d'espèces ‘, sans parler d’une ou deux autres qui habitent les régions tempérées et chaudes des deux mondes, notamment vers les bords de la mer. Leurs feuilles sont opposées ou alternes, entières, lobées, incisées, bi- ou tripinnatiséquées. Leurs fleurs, petites et verdâtres, sont situées à l’aisselle des feuilles supérieures ou réunies plus haut en grappes ou en épis terminaux de capitules. Les mâles sont dans ce dernier cas. Les femelles, placées plus bas dans laisselle des feuilles, y forment des capitules uniflores, rapprochés en cymes contractées ou glomérules. Chaque fleur mâle est souvent accompagnée d’une bractée axillante, linéaire, filiforme. Xanthium orientale. Fig. 125. Fleur Fig. 124. Rameau florifère (3). Fig. 126. Fleur mâle. mâle, coupe longitudinale. Certains Ambrosia qu’on a nommés Franseria *, ont de une à quatre fleurs femelles dans le même involucre, qui porte en dehors deux où plusieurs séries d’aiguillons rectilignes ou glochidiés. D’autres, dont on a fait un genre Hymenoclea ® et qui sont, comme les précédents, L W., Hort. berol.,t.2(Franseria).—Reicus., Rep, 11, 606, 696; VI, 153 (Franseria), 154; À i A Ic. FL. germ., t. 1571. . GRAY, in Proc. nn. 1, 850 (Franseria), 851 (Hymenoclea) ; Y, Amer. Acad., VIT, 355 (Franseria) ; Emor. Exp, 214 (Franseria). Bot., 87. —Torr., PI. Fremont., in Smithson. 2, Cav., Icon., I, 78, t. 200.— DC., Prodr., Contrib., NI, t. 8 (Hymenoclea). — REMY, in V, 524. — EnpL., Gen., n. 2481. —B: H,, Gen.; . Gay FI. chil.; IN, 303 (Franseria), 305. — II, 354, n. 348. — Hemiambrosia DELP., Stud. Cuarm.. FI. S. Unit. St., 223. — Boiss., FL. or., s. Artem., 51. — Hemixanthidium DELr., loc. ILE, 252. — Grises., FL. brit. W.-Ind., 369 cit., 60, = Xanthidium Dezr., loc. cit., 62. Wazux. et LG, Prodr. FI hisp., 1, 2174. — 3. Torr. et GRAY, PL. Fendler., 19.— B.H: GREN. et GODR., FL. de Fr., M, 395. — Ware, Gen, Il, 344, n. 346. . COMPOSÉES. 67 américains, ont une seule fleur dans l’involucre; mais les aiguillons extérieurs de celui-ci sont représentés par une couronne formée d’un nombre variable (8-2) de lamelles foliformes. Les Lampourdes (Xanthium), qui se trouvent dans les régions tem- pérées et chaudes des deux mondes (fig. 124-131), ont les fleurs mâles des Ambrosia, entourées d’un involucre de folioles libres, de même Xanthium orientale. Fig. 131. Involucre Fig. 127. Involucre Fig. 129. Fig. 128. Involucre Fig. 130. ructifère, $ femelle biflore, Fleur femelle biflore, Involucre fruc- coupe longitudinale, avec ses bractées. femelle. coupe longitudinale. tifère. que leurs involucres femelles, chargés en dehors d’aiguillons droits ou crochus, renfermant chacun deux fleurs dont les styles sortent de linvolucre. Dans les Joa, qui sont américains, et qu'on à décomposés en plusieurs genres, les fleurs des deux sexes sont construites au fond comme celles des Ambrosia et des Xanthium, mais elles sont réunies dans les mêmes involucres : les mâles au centre et les femelles à la périphérie ; ces dernières sont ou pourvues d’une petite corolle tu- buleuse, ou plus souvent apétales. Les capitules sont ordinairement réunis en inflorescences ramifiées et composées, et ces plantes se lapprochent beaucoup, à notre sens, de celles des Armoises qui ont une inflorescence analogue. 68 HISTOIRE DES PLANTES. La famille des Composées', la plus nombreuse du Règne végétal et la plus naturelle, dit-on, avait été instinctivement comprise par les- ancieus botanistes. Tournerort formait trois Classes de ses Institu- tiones? des plantes herbacées et suffrutescentes qui se distinguent « flore flosculoso, semi-flosculoso etradialo », confondant, bien entendu, comme ses prédécesseurs el ses contemporains, le capitule avec une fleur. Donoexs ? avait, un siècle et demi plus tôt, distingué une Classe des Chardons, et ZALUZIAN * admettait dès 1592 une Classe des Com- posées 5. Pour LINNÉ, ces plantes constituaient la plus grande partie de la Syngénésie, et il admit dans ses Fragmenta Methodi naturalis un Ordre des Compositi. B. De Jussieu énumérait en 1759 trois Ordres des Cichoraceæ, Cinarocephale et Corymbiferæ ; tandis qu’ADANSON", réunissant toutes les Composées dans une seule et même famille, divisait celle-ci en dix sections des Laitues, Echinopes, Chardons, Immortelles, Ambrosies, Tanésies, Conises, Jacobées, Soucis et Bidens. A.-L. pe Jussteu # revint aux trois Ordres de son oncle, parmi lesquels il inscrivit malheureusement les Nephelium et, plus tard, les Calycérées. Il exprimait lui-même le vœu qu'un monographe soigneux se livrât à une étude attentive de ces plantes. Ge fut pendant de lon- gues années l'objectif de A.-H.-G. DE Cassimi°. A partir de 1836, A.-P. 5€ CANDOLLE publia dans le Prodromus ‘ une monographie des Composées sur lesquelles il avait aussi rédigé un mémoire spécial. Il mit à profit les travaux de LessiNG ”, notamment son Synopsis *?, qui datent de 4832. Expuicuer®, coordonnant les résultats obtenus par ses prédécesseurs, énuméra dans cette famille 836 genres. En 1857, Payer ‘, étudiant l’organogénie florale de ce groupe, fit disparaître la plupart des théories erronées qu'on professait relativement à l’organi- sation des fleurs des Composées. Récemment, MM. BenrHaM et 1. Compositæ Va. in Act. Acad. par. (1718- 11. De generibus Cynarocephalarum atque de 1721). —L., Ord. nat.,21.— Synanthereæ L.-C. spec. generis Arclolidis. ee in Marth. Cat. hort. (1801), 85. 12. « Syn. gen. Composilarum earumque dis- 14, 438-500, CI. 12 (1700). positionis nov. Tentamen, monogr. multarum Ca- 3. Pempt. (1552). pens. interjectis » (Berlin). 4. Method. herb. libri 3. 13. Gen., 355, Ord. 120. . Dont il séparait, il est vrai, les Laitues, les 44. Organog. comp., 636, t. 133; Fam. nat.,18 Chardons et les Scabieuses, 45. Sur l’histoire de cette famille, et sur ses 6. In A.-L. Juss. Gen., LXIV. divisions en tribus, voy. surtout DC., Hém., IX. 7. Fam. des pl., I (1763), 103, Fam. 16. En 1819, (R. BRowN a publié, sur l'organisa- 8. Gen. (1789), 168, Ord. 43. tion, elc., de ces plantes très célèl smoire : 9. In Dict. se. nat., LI, 443; Opusc. phytol., Observations on the natural family of plants I, 1 (1826). Le vol. III (1834) contient un Résumé called Compositæ (in Trans. Linn. Soc., XI, de la Synéranthologie. 76-142; Misc. Works (ed. BENN.), Il, 259) 10. V, 4, Ord. 102 (1836); VI (1837); VII LINDLEY à donné à cette famille le nom d’As-. (1838), 1-308. téracées (Veg. Kingd., 70, Ord. 273); et K.-H- COMPOSÉES. 69 Hooker ‘ reprirent pour leur Genera l'étude monographique de la famille et y réunirent près de 800 genres, qu'ils partagent en treize tribus : Vernoniacées, Eupatoriacées, Astéroïdées, Inuloïdées, Hélian- thoïdées, Hélénioïdées, Anthémidées, Sénécionidées, Calendulacées, Arctotidées, Cynaroïdées, Mutisiacées, Chicoracées. Pour nous, le nom- bre des tribus ou séries se réduit à huit, comprenant 403 genres*, et dont plusieurs sont elles-mêmes divisées en sous-séries, de la façon suivante : I. Carpuées*. — Capitules homogames, à fleurs semblables ou légèrement dissemblables. Corolles complètes et tubuleuses, régulières (fleurons), ou bien plus ordinairement légèrement irrégulières, 5-fides. Réceptacle épais, souvent subcharnu, alvéolé ou plus souvent chargé de soies, de fimbrilles ou de paillettes. Bractées de l’involucre nom- breuses, pluri- ou multisériées, à sommet scarieux, ou épineux, ou surmonté d’un appendice foliacé, ordinairement étroitement imbri- quées. Anthères à loges prolongées inférieurement en queue. Style à sommet presque entier ou à deux branches courtes, dressées ou peu divergentes ; souvent dilaté ou chargé de poils en dehors, au-dessous de sa portion papilleuse. Fruit ordinairement dur, à insertion basilaire ou oblique; aigrette simple ou plurisériée, formée de soies linéaires ou aplaties, plus rarement nulle. — Herbes à feuilles alternes, souvent spinescentes. — 16 genres. IE. Munisiées #. — Capitules homogames ou hétérogames, à fleurs irrégulières, toutes semblables, avec une corolle à limbe bilabié; ou dissemblables, les extérieures (fleurs du rayon) irrégulières, et les intérieures (fleurs du disque) subrégulières ou moins irrégulières. SCHULTZ (dit bipontinus), qui s’est attaché spé- bre sans valeur ou même imaginaires. cialement à l'étude de ces gs id à a Are 3. Cynarocephalæ J., loc. cit. — Cynareæ sur elles puseur rs mémoire Less. ., Syn., 4. — DC., Prodr., VI, 449, Trib. 5 es a nommées Cassiniacées “(in Fe Se (part.).— Carduineæ Cass. — Carlineæ CASS. — ol M. RS TERS post occupé récemment d'ex- Centaurieæ CAss. — Echinopsideæ Cass. — Ar- pliquer leur Pme n orale (in Journ. Bot. mme trs Dumorr., F1. belg. Prodr., 72. [1878], 33), L r qui a avancé sur la consti- 4. Cass., in Dict., VIIL (1817), 395. — LEss., tution de deu site Lis ylidiéons les in Linnæa À oo 237. — Mutisiaceæ LEss., plus absurdes, est M. J. DEcaISnE (in Dict. Syn., 92. DC., bréds. VII, 1, Trib. 6. — d'Orb., IV). EnDL., Cen., 480. — B. H., Gen., Il, 484, 1. Gen ke 163, 1230, Ord. 88 (1873). Trib. 12, — Labiatiflora DC., in Act. Acad. sc. 2. Sans parler ri tout à À nééngrr (1808); in Ann. Mus., XIX, 59. — Chœnan- tels Pr Dadia Y L. (FL. flum 86), thophoræ Lac., Amœn., IL (1811), 29. — Per- Sabbata VELL. (he ct. t. 94), ts re dicieæ SPRENG., Syst. III, 358, 501. — «8 (Reg. Trim. Mex. (1832), 41, ex ee Prodr., bereæ DC., ex ENDL., Gen., 481. — Leri VI, 262). Nous croyons même qu'avec une LEss., yn., 120. — Facelideæ LESS., Syn., 133. étude plus en de tous 1e types, on — Nassauvie æ Cass., in Dict., VIII, 395 ; Op. peut encore pousser plus loin cette réduction, phyt., I, 151. — gages LESS yn., les caractères sur lesquels tant d'auteurs ont — NC., Prodr.., VIL,-48, Trib. 7. — _ Trivideæ fondé à la légère des coupes génériques étant Less. , Sun. 400. * 70 HISTOIRE DES PLANTES. Corolle 5-fide. Réceptacle nu ou rarement paléacé. Bractées de l'invo- lucre æ-sériées, imbriquées, inermes ou plus rarement spinescentes. Anthères à loges ordinairement prolongées en queue inférieurement. Style à branches de longueur variable, souvent courtes, obtuses, arrondies ou tronquées au sommet, non appendiculées. Froitsurmonté d’une aigrette variable, formée de soies linéaires ou paléacées, ou nulle. — Plantes herbacées ou ligneuses, assez souvent grimpantes, à feuilles alternes, rarement opposées. — 87 genres. III. Cicmoriées'. — Capitules homogames, . fleurs irrégulières, ayant le limbe de la corolle complet, 5-mère, 5-denté, mais ligulé (profondément fendu en dedans et déjeté en dehors). Réceptacle. nu ou plus rarement pourvu de paillettes caduques. Involucre formé de bractées 1-% -sériées, libres ou unies inférieurement; les extérieures assez souvent libres, réfléchies, plus petites’. Anthères à loges infé- rieurement nues ou pourvues d’un court prolongement sétiforme. Style à branches plus ou moins allongées, ordinairement grèles. Fruits surmontés d’une aigrette sessile, stipitée, à soies paléiformes, linéaires, entières, dentelées ou plumeuses, ou nulle. — Plantes presque toujours herbacées*, à feuilles alternes, ayant généralement leurs organes gorgés de latex. — 19 genres. IV. Vernoniées *. — Capitules homogames, à fleurs toutes régu- lières. Corolle * tubuleuse. Étamines à anthères sagittées ou appendi- culées à la base (Euvernoniées*), ou subentières et non appendiculées (Eupatoriées"). Style à branches étroites ou subulées, à papilles saillantes (Euvernoniées), ou à branches souvent plus arrondies et plus obtuses, avec les papilles plus courtes (Eupatoriées). Fruits surmontés d’une aigrette formée de soies ou de paillettes, ou nulle. — Plantes souvent odorantes, herbacées, plus rarement ligneuses, à feuilles alternes ou opposées. — 37 genres. ; Gen. VS. in Act. Acad. par. (1721). B..H., IL: 229, -Trib, es — Tag som Lactuceæ ADANS., Fam Op. phyt., WE, = gulatæ GÆRTN. — Glory NECK. — Cichoriaceæ B. H.. Gen., H, rib. 13. — pe agree . = Hyoerier oi. — Hypo- hœrideæ — Scolymeæ LESS. — Hieracieæ on igi 9 3. Les Fitchia, Dendroseris, D arborescents: certains Fonte sont He 4. , 11, 2; o pire I, 333. — Vernoniaceæ Lai, yn.; 1 — De, Prodr., , 9, Trib. !, — ENDL,, Fe ‘356, Trib, Gen Pecider (Cass. — Rolandre eæ C topeæ — Bojerieæ DC. — Pa CA ss. — Albertinieæ pc. — L} ychne- phoreæ B. H. 5. Jamais jaune, dit-on, dans les Euverno- niées, et d’un blanc jaunâtre dans les Eupato- riées, mais non véritablement jaune (B. H.). - DC, Prodr.:. NX, 10.--—.B: H..-Gen.. Ser. 3, 7. Cass., Tabl., 19. — DC., Prodr., V; 108 rib po LESS.., ir Gen., 365, Trib. 2. 165, Trib « 2. — Adeno otiylee À CASS. — Alomieæ LESS. — Agerateæ LESS. — Piquerieæ B. H. és COMPOSÉES. 71 V. ASTÉRÉES ‘. — Capitules hétérogames, radiés, à fleurs du rayon irrégulières, hémiligulées ?, ou nulles, et à fleurs du disque (souvent de couleur jaune) régulières, existant seules assez souvent. Récep- tacle plan ou plus ou moins convexe, rarement légèrement concave au centre. Involuere variable. Réceptacle le plus souvent nu. Éta- mines à anthères obtuses à la base (Euastérées), ou prolongées en soie ou queue (/aulées). Style à branches étroites ou plus ou moins aplaties, pourvues d’un appendice (Euastérées), ou sans appendice (Inulées), et assez souvent indivis dans les fleurs stériles. — Plantes ordinaire- ment herbacées et à feuilles alternes. — 115 genres. VI. CazexpuLées . — Capitules hétérogames, radiés, ou rarement homogames par absence des fleurs irrégulières du rayon. Réceptacle nu, alvéolé ou paléacé. Bractées de linvolucre 1-2-sériées (Euca- lendulées), ou æ-sériées (Arctotées *), souvent sèches, scarieuses ou spinescentes au sommet. Anthères obtuses et sans prolongement à la base (aretotées), ou prolongées en pointe ou en quéue courte (Euculen- dulées). Style à branches tronquées au sommet, ou obtuses, arrondies (Aretotées), ou encore indivis dans les fleurs stériles. Fruits souvent épais (rarement subcharnus), droits ou arqués, sans aigrette, ou plus rarement couronnés de poils laineux, ou d’une aigrette de soies courtes ou paléacées. — Plantes ordinairement herbacées, à feuilles alternes, souvent réunies en rosette à la base de la tige. — 15 genres. VIT. Hérranruées®. — Capitules hétérogames, radiés, ou dépourvus des fleurs hémiligulées du rayon. Involucre formé de bractées 1-0 -sériées, les intérieures parfois plus grandes et unisériées, accom- pagnées en dehors de bractées plus petites ou nulles (Sénécionées°), herbacées ou sèches et scarieuses au sommet (Anthémidées*). Récep- tacle nu ou plus rarement paléacé. Anthères sans prolongements à la base (HéléniéesS, Anthémidées), ou quelquefois courtement mucronées. 1. DC., Prodr., V, 217. — Asteroideæ rl 5 4. Arctotideæ Cass., in rs * nat. (1829), Pro Syn., 161. — B. H., Gen., I, 165. — Aster 10. DC., dr, VE, BE queen NEES, Aster., 3. — Amelleæ DC. — Helérofhas subi 4h; H:, Gen, ll, rh ameæ DC. — Erigereæ DC. — Heteropappeæ . Cass., Op. phyt., HE, 57 ras — mr DC. — Bellieæ DC. — Chrysocomeæ DC. — Sy Sy , 221. — Senecionideæ Less., Syn., 218: — Baccharideæ LEss., Syn. , 200. — Plucheineæ , Prodr., N, 497, Trib. 4. — Euxenieæ DC. 3. — Inuleæ Cass., in Ann. sc. nat. (1829), — “tie ieæ DC. — Silphieæ DC. — Helampodier 20. — Inuloideæ B. M Gen., 11, 166, Trib. 4. _— Parthenieæ DC — Heliopsideæ - Sur la valeur ce mot, indiquant une Rasohiot DC. — Cor pes DC. — Biden- corolle différente de véritable corolle ligulée, tideæ LESS. — de aus N, in Bull. Soc. Linn. Par., 261. 6. Senecioideæ B. us ” VU, 167, Trib. 8. 3. Cass., Op. phyt., I, 54 (art — LESs., 7. Anthemideæ B. + loc. cit., Trib. Syn., 89, — Calendulaceæ DC., in Lindl. Nat. 8. Helenieæ CASS., Opusc. put, III, 36. Syst. (ea. 2}, à sm hé VI, di Cneeus a … Gen, 420, S Sabirip. 5 _— Helenioidets subtrib.). - , Gen.. 11, 467, Trib. 9. B. H., Gen., M, 467, Trib. 72 HISTOIRE DES PLANTES. Style à branches tronquées au sommet (Anthémidées), plus raremen appendiculé et parfois indivis dans les fleurs stériles. Fruits non angu- leux, ou comprimés (Æuhélianthées), où 3-4-gones (Euhélianthées”), ou 4-5-angulés ou 8-10-costés (Héléniées). Aigrette formée de soies (Sénécionées), ou de paillettes, ou d’écailles coroniformes, ou courtes (Anthémidees); où nulle, quelquefois (Euhélianthées) remplacée par 2-4 saillies aristées, nues ou glochidiées. — Plantes herbacées, rare- ment ligneuses, souvent odorantes, aromatiques, à feuilles opposées, plus souvent alternes. — 161 genres. VIIT. AMBROSIÉES *. — Capitules unisexués-monoïques ou hétéro- games. Fleurs mâles ordinairement nombreuses, sur le réceptacle pourvu entre elles de paléoles souvent sétiformes et entouré d’un invo- lucre de bractées libres ou unies entre elles. Gynécée des fleurs mâles réduit ordinairement au style. Fleurs femelles apérianthées ou pour- vues d’une corolle petite, tubuleuse ou rudimentaire, disposées autour des fleurs mâles ou reléguées en petit nombre (1-4) dans un involucre sacciforme, portant un nombre variable de cornes ou d’aiguillons et alténué supérieurement en un cône étroitement perforé pour le passage des styles. — 3 genres. Nous devons reconnaître qu'aucune de ces séries n’est absolument tranchée, et que, les affinités étant multiples dans un groupe aussi étroitement naturel, il y a des types qui relient les unes aux autres plusieurs des séries. Gela tient aussi à ce qu'aucun des caractères auxquels ont eu recours les divers classificateurs pour partager les Composées ne peut être une fois pour toutes admis comme prépon- dérant, et qu'il n’y a pas dans ce groupe de subordination absolue pour la plupart des caractères qu’on a placés à des rangs plus ou moins inférieurs. Ces réserves étant admises, c’est le mode de classification adopté par TourNEFoRT qui, avec les additions et modifications que comportent les accroissements nouveaux de la science, paraît être à la fois le plus simple, le plus clair et le plus naturel. On sait qu’il par- tageait les Composées en Flosculeuses, Semi-flosculeuses et Radiées, suivant que les capitules étaient formés de fleurs toutes régulières, de fleurs toutes irrégulières, ou de fleurs régulières entourées de fleurs irrégulières. LINXÉ en fit quatre groupes de sa Polygamie, distingués par îles noms d’égale, superflue, inutile et nécessaire. Après eux, dit 1. Helianthoideæ B. H., Gen., loc. cit., 166, Div. 5). — " me Je 166 re Trib. 5. dearum Seth 4). — PAYER, nat. 2. DC., Prodr., V, 522 (Senecionidearum Fam. 8, — ph a Handb., 1, 816. COMPOSÉES. 13 avec justesse PAYER !, € CASSINI, DE CANDOLLE, etc., ont cherché dans la forme des branches du style et dans la disposition des papilles stigmatiques sur ces branches, les bases de la classification des Com- posées. Il ne nous parait pas qu'ils aient réussi à mettre plus de clarté dans la distinction de ces plantes en augmentant les difficultés. Aussi reviendrons-nous aux divisions de TOURNEFORT, qui ont au moins l'avantage d’être faciles à déterminer, en y ajoutant toutefois quelques- unes que les progrès de la science ont rendues nécessaires. » PAYER partageait la famille en sept sections : Carduacées, Chicoracées, Nas- saviées, Gentaurées, Chrysanthémées, Printziées, Chaptaliées, et il faisait une famille à part des Ambrosiées. Il n’y a, en somme, que peu de caractères constants dans tout ce groupe : l'ovaire infère, uniloculaire ? et uniovulé; l’ovule anatrope * et ascendant‘; le fruit indéhiscent, l'embryon exalbuminé; la corolle gamopétale et peut-être la syngénésie* et l’absence d’un véritable calice. Quelques autres sont presque constants, sans l'être absolument : l'inflorescence en eapitules simplesf, la préfloraison valvaire du périanthe, le péricarpe sec. D’âutres enfin sont extrèmement variables et peuvent servir à distinguer les genres, mais jamais, à notre sens, d’une façon absolue : la situation des capitules, la constitution de l’aigrette quand elle existe, la configuration de la base des anthères et des divisions du style’; l'état nu, alvéolé, fimbrillé ou paléacé du réceptacle; la composition de l’involucre, le contenu des tissus l'odeur ou la saveur des organes de végétation”, à Leg. Étrs nat., 19. . On regarde le véritable tissu stigmatique 2. R. BROWN (Obs. Compos., in Trans. Linn. comme représenté par les deux bandes glandu- Soc., TR “89 ; ; Misc. ot ed. BENN., II, 270) leuses étroites qui Lg le bord de la face à vu que souvent, dans cet ovaire, il y a deux interne de ces divi et qu'on ne doit pas cn qui, nés e eg sg l’un de l’autre, au ni- msi avec les pi pt mon qui occupent eau de Sete émet s'élèvent plus ou ” surface extérieur S unis à sa paroi j ers son sommet ge Ce sont tantôt, “suivant les grip ve sp (Chordæ pislillares), et qu RES comme samers,d ns formés du tissu conducteur de ces plantes. les Cichoriées, etc., un latex abon er "est ser- PAYER a démontré organogéniquement, il ya voirs ont surtout été, dans les Chicoracées, étu- Vingt-cinq ans, la dicarpellie des Composées, diés par + TRÉCUL (in comp. rend. Acad. sc., entrevue même avant lui, et que d’honnêtes au- LXI, 785; in Adansonia, VII, 169), qui a rap- teurs de n nos jou rs s’attribuent. pelé les ge eu sur cette question de K.-H. l amais qu'une enveloppe ; elle est SCHULTZ, UNGER , ScnacaT, HANSTEIN, ete. (Pour fort Se vom arfois même à peu près nulle. les recherches rela tives à l'anatomie des tiges . Il n’est jamais exactement dressé, c'est-à- des Composées, sur laquelle il y aurait presque dire basilaire; mais son insertion est plus ou tout à faire, voy. OLiv., Stem Dicot., 19. moins excentrique ; son raphé est antérieur général (et le ceptions ; a ues cas où les Sins sont breuses), on dit que les Astérées et Hélianthées rem au contact le S. se reconn issent eur aromatique, nes des l 6. Par e sont des érpiteles nboal: et Carduées à leur saveur ts les Cichoriées à ailleurs ne ht de cymes contractées,. leur suc vireux et visquet 74 HISTOIRE DES PLANTES. 1 ArriniTÉés.—Les Composées se tsurtout desOmbellifères, des Rubiacées et des Campanulacées. On les éloigne d'ordinaire beau- coup des premières à cause de leur gamopétalie; mais on sait aujour- d'hui que les unes et les autres peuvent avoir les fleurs disposées en capitules de eymes. C’est là l'ordinaire des Rubiacées à fleurs non pédicellées, qui n’ont pas généralement de véritables capitules, et qui sont quelquefois polypétales. D'ailleurs les Gomposées ont, comme le plus souvent les Rubiacées et les Ombellifères, le gynécée dicarpellé, avec un des carpelles dépourvu d’ovule, ainsi qu'il arrive dans les Dipsacacées ; et comme il y a parmi les Rubiacées des types à ovule descendant et d’autres à ovule ascendant (les deux directions pouvant s’observer dans un même genre), il n’est pas absolument logique de séparer dans des familles distinctes les Composées, les Dipsacées et les Boopidées. Les Composées à corolles ligulées et bilabiées sont, dans ce groupe, les analogues des Lonicérées à corolle irrégulière et à fleurs subcapitées parmi les Rubiacées. Indiquons un rapport plus éloigné avec des types à gynécée supère, tels que les Stilbées et les Brunoniées. Ces dernières relient les Composées aux Campanulacées, qui rappellent beaucoup les Cichoriées, surtout par les types irréguliers de la série des Lobéliées, grâce à l'ovaire infère, la dicarpellie fréquente, l'union des anthères et le suc laiteux de la plupart des organes; mais les Cam- panulacées ont presque toujours les ovules en nombre indéfini, le fruit charnu ou capsulaire et les graines albuminées. DISTRIBUTION GÉOGRAPHIQUE ‘. — De même que cette famille est la plus nombreuse du Règne végétal, elle est aussi la plus largement disséminée à la surface du globe, « ea lege, dit ENDLICHER ?, ut immi- nuto versus polos et decrescente aliquantulum versus æquatorem numero, in regionibus temperatis calidioribus frequentius habitent, copiosissime autem in insulis tropicis subtropicisque, et in continen- tium tractu non longe a maris littore remoto nascantur.» Dans l'Europe moyenne, les Composées forment jusqu’au septième de toute la végé- tation phanérogamique, et il en est de même dans une grande partie de l'Amérique du Nord, Mais, quand dans cette partie du monde on s’avance vers l’ouest, on arrive à des régions, comme celle de la Nou- 1, Voy. Lecog, Géogr. bot., VII, 1-291. 2, Enchirid., 252. COMPOSÉES. 75 velle-Californie, où le cinquième de la flore est représenté par les plantes de cette famille. Dans les portions extratropicales de l'Afrique, la proportion est à peu près la même qu’en France; mais au sud elle augmente jusqu’au sixième ; il est vrai que les environs du Cap ont été assez bien explorés pour que toutes les Synanthérées de ce pays soient à peu près connues. Chez nous, le nombre relatif des Composées s'accroit à mesure qu’on s'élève sur les montagnes, et il en est de même en Amérique dans la région andine. Dans les régions tropicales ou sous-tropicales, il y a beaucoup moins de Composées, puisque lon n’en compte que & à Java, & à Timor et à Norfolk, + aux îles Sandwich. Mais dans les iles des côtes américaine et africaine, ces plantes pren- nent souvent le caractère arborescent : c’est ainsi qu’à Juan-Fernandez appartiennent en propre les Dendroseris, les Robinsonia et Vendredia ; à Sainte-Hélène, les Melanodendron, Commidendron, ete. Les Fitchia, également ligneux, sont d'Otahiti et des îles voisines de l’océan Paci- fique, et c’est à Madagascar que croissent les Synchodendron qu'on dit être de grands arbres. Le mode général de distribution de la famille s'applique assez bien à quelques-unes de ses séries, comme les Gar- duées, les Cichoriées, les Hélianthées et les Astérées. Mais il n’en est pas de même pour les Ambrosiées, les Mutisiées, les Vernoniées proprement dites, et, parmi les Sénécionées, le petit groupe des Arc- totées. Presque toutes les Ambrosiées sont américaines-occidentales ; il n’y en a que quelques-unes de dispersées dans les régions tempé- rées de l’ancien monde. Les Mutisiées sont en général tropicales et américaines ; il y en a beaucoup moins dans Afrique tropicale, moins encore en Asie, et les types sibériens, tels que l'Anandria, sont tout à fait exceptionnels au point de vue géographique. Les trois quarts des Vernoniées vraies appartiennent aussi à l'Amérique tropicale el sous- tropicale. Les Arctotées, au contraire, sont presque toutes de l’Afrique australe ou tropicale, et il n’y en a qu’une en Australie, le Cymbonotus. Par le port d’un grand nombre de ses espèces, surtout parmi les Héli- chrysées, ce dernier pays offre une grande analogie avec ce qui se voit au Cap. Il en est de même en partie à Madagascar; et si dans cette grande île il y a beaucoup de genres monotypes, spéciaux au pays, cest peut-être parce que la flore est encore trop incomplètement connue, où qu’ils n’ont pu être étudiés que superficiellement; ce qui 4 empêché souvent de les rattacher aux groupes génériques de l'Asie et de l'Afrique tropicales. Les Vernoniées sont nombreuses aussi à Madagascar. Dans les iles à situation extrême, comme Auckland et 76 HISTOIRE DES PLANTES. Campbell, les genres herbacés exceptionnels, tels que les Ce/misia, Pleurophyllum, ete, donnent à la végétation un cachet tout parti- eulier et fournissent un argument puissant à la théorie des centres multiples de création. En Europe, les Composées remontent très haut vers le pôle : les Tussilages, la Tanaisie et la Verge-d’or jusqu'à 70 degrés, les Eupatoires jusqu'à 60 degrés, la Pàquerette jusqu'à 65 degrés, les Erigeron jusqu'à 80 degrés, les Seneçons, les Cir- sium, les Jacées et les Bidens jusqu’à 68 dégrési Il y a des Achullées, des Pissenlits et des Gnaphalium jusqu'au cap Nord, par 71 degrés. Le Taraæacum palustre croît au Spitzherg par 80 degrés, et l’on trouve quelques Composées, dans les deux mondes, jusque dans la zone des neiges perpétuelles 4 E CANDOLLE a traité spécialement le groupe des Légumineuses-Papilionacées, nous en 1858 à Ê D géographique + ne pourrons donner le tableau des espèces appli- mposées, € ti des quées qu'après l’énumération des genres aux- méme res (X à Ne par famille, comme ts quels elles appartiennent, COMPOSÉES. 717 GENERA I. CARDUEÆ À. Carduus T. — Flores capitati, homomorphi hermaphroditi fertiles ; singulorum receptaculo valde concavo bursiformi germenque intus adnatum fovente. Pappus receptaculi ori extus insertus ejusque annulo brevi prominulo einctus et constans e setis ©, ce-serialis, rigidis v. mollibus, simplicibus, barbellatis v. serrulatis (Eucarduus, Serratula, Silybum, Tyrimnus) plumosisve (Cynara, Galactites, Cnicus). Gall tubulosa tubo recto v. plus minus curvato ; limbi subregularis v. plus minus irregulati- -obliqui lobis 5, inæqualibus, valvatis. Sta- mina 5, cum lobis corollæ alternantia ; filamentis tubo insertis, mar- gine sæpius pilosis papillosisve, liberis v. pilorum ope in tubum coalitis spurieque 1-adelphis (Tyrimnus, Silybum, Galactites); antheris mar- gine in tubum cohærentibus, connectivo producto superne coronatis basique sagittata auriculis 2 plus minus caudatis auctis; loculis 2, trorsum rimosis, Germen inferum, 1-loculare ; stylo basi plus minus dilatato, superne 2-lobo ; ramis brevibus v. rarius elongatis obtusius- culis. Ovulum 1 Fate supra basin loculi excentrice insertum, ana- l'opum ; micropyle infera. Fructus siccus, lævis v. 5-10- -costatus, apice umbonatus et pappo coronatus, areola basilari v. nunc plus minus magisve (Serratula) laterali insertus, indehiscens; semine suberecto exalbuminoso; embryonis carnosi oleosi cotyledonibus plano-con- VexIS; radicula brevi infera. — Herbæ annuæ v. perennes, simplices Y. ramosæ; foliis alternis, sæpe decurrentibus, sinuatis, dentatis, serratis, binhalitiis v. pinnatisectis; dentibus lobisve cilatis v. S@pius Spinosis; capitulis terminalibus, pedunculatis, solitariis v. cymosis, une subsessilibus dissitisve ; receptaculo superne plano v. concavius- culo, nudo, foveolato v. breviter fimbrillifero (Onopordon), sæpius 78 HISTOIRE DES PLANTES. inter flores setoso ; involucri bracteis æ, inæqualibus, imbricatis, apice Spinescentibus v. in appendicem rigidam pungentem desinen- tibus (Cynara, Silybum), nunc autem (Silybum) spinoso-marginatis. (Orbis vet. reg. temp. et calid.) — Vid. p.1 2? Cousinia CAss.'— Flores* fere Cardui, homomorphi, exteriores nunc pauci neutri. Receptaculum planum setoso-paleaceum anthe- ræque basi appendiculatæ Cardui; auriculis antherarum varie setosis plumosisve; filamentis glabris. Fructus glabri v. nunce longe villosi (Thevenotia*); styh ramis angustis; pappi seti æ, 1-seriatis, nune basi dilatata induratis, simplicibus v. 0 (Ewcousinia), nune plumosis (Thevenotia). — Herbæ annuæ v. perennes, carduaceæ ; foliis alternis spimoso-dentatis lobatisve; capitulis terminalibus, solitariis v. cymosis; involucro globoso ovoideove; bracteis œ%, -seriatis, imbricatis, sæpius spinescentibus; exterioribus nune (Thevenotia) majoribus foliaceis spinoso-lobatis *. (Asia med. et oce. 5) 3. Arctium L.°— Flores” homomorphi hermaphroditi; corolla _subregulari, valvata, summo tubo dilatata. Stamina imæ corollæ dilatationt inserta; filamentis liberis glabris ; antheris basi longe caudatis ; caudis mollibus subulatis, nunc subeiliatis. Stylus basi disco epigyno cinctus; ramis linearibus recurvis, basi annulo pilorum cinctis. Fructus compressus, &-costatus truncatus ; insertione subba- silari, pappi setis crebris inæqualibus inæquali-barbellatis. — Herbæ elatæ erectæ ; radice nunc crasse conica; foliis alternis v. basi rosu- latis, magnis, petiolatis, sæpius basi cordatis, haud lobatis; capitulis solitariis subsessilibus v. in cymam terminalem dispositis ; receptaculo subcarnoso plano v. convexiusculo, inter flores dense setoso ; invo- lucri subglobosi bracteis œ, imbricatis, œ-seriatis, basi carnosulis, 1. In Dict. sc. nat, XLVII, 503 — DC., — Eicuw., PL. caucas.. t. 37. — BÉLANG., Voyr Pers VE, 552. — ENDL., Gen.,n.2862.— B.H., nd. or., Bot ic. — FR et Se., JUL. pl. or. Gen., IL, 467, n. 632. — = Auciera DC., Mém. t. 156-178. — | BUSHE, PI. transkauk., t. 9: — Comp., t. 11; Pror. 5, VE, 991 BGE, in Mém. Acad. Pétersb., sér. 7, IX, n.2. — + Albi, citrini +! rosei Boiss., Diagn. or., ser. 2, HI, 52; F1. or., WE, DC., in Gu tem. “Arc os ll, : 331; " { ps — Waze., Rep., LH, 669; a à VI, 551. — , Gen . 2861. 4; Ann., I, 492 : II, 928; V, 354. B. H., Gen., Le 466, n. U es n. 923 (nec Lam). — B. H., Gen, 4. Genus hinc Carduo, ide men quibus [f, 466, n. 631. — Lappa T., Inst., 450, t. 956. nunc LL igitur (Boiss., Diagn. or., VI, 110) — Fr as Fruct., W, 379, t. 162. — DC» +“ Prodr., VI, 661. — ENDL+ 8. : +00 ad 110, Bie8., Cent.pl. rar.,t. 44 (Car- ee. n. 2892 duus).— DELESS., Ic. sel, EVE Ta Thevenotia). 7. Sæpins purpurascentes v. violacei. C1] COMPOSÉES. 79 rigidis, apice longe subulato introrsum glochidiatis. (Europa, Asia, temp. ) 4. Stæhelina L.°® — Flores* fere Curdui; receptaculo longe obconico, superne planiusculo, nudo v. setoso. Bracteæ involueri elongati æ, inæquales inermes, imbricatæ. Flores in capitulo oo, æquales v. nunc solitarii ; corolla (Cardui) irregulari v. nunc subre- gulari. Antherarum auriculæ nunc crassiusculæ, rugosæ v. laceræ. Fructus * glabri v. villosi; pappi setis œ, rigidulis, 4-seriatis, basi complanatis liberisque v. breviter connatis, superne barbellatis v. serru- latis. — Herbæ, basi frutescentes ; ramis sæpe virgatis; foliis alternis, integris v. sinuatis, subtus scabris v. albido-tomentosis ; capitulis terminalibus solitariis v. dense cymosis®. (Reg. medit.°) 9. Saussurea DC.T— Flores homomorphi (fere Cardui); invo- lucri subglobosi, ovoidei v. oblongi, bracteis æ, æ-seriatis, ab exte- rioribus ad interiores Ici eh is aftis: aculis V. Trarius SCarioso- appendiculatis. Receptaculum planum convexumve, nudum v. sæpius inter flores setosum paleaceumve. Corolla subrégularis v. inæquali- 9-fda. Antheræ auriculæ variæ, connatæ, breves v. caudiformes, ciliatæ Y. laceræ. Styli rami lineares, sæpius levitér compressi. Discus cirea S£yli basin repente attenuatam prominulus. Fructus éompressi v. sæ- plus 4-2 -costati; pappi setis plurisériatis ; interioribus longioribus plumosis ; exterioribus brevioribus æ, breviter plumosis, denticulatis, barbellatis v. glabris, basi receptaculi margine annulari integro v. nunc Hemistepta*) in dduarnilés breves plamiulésas producto cinctis. — 1. Spec. 1, 2 (deser. 7, 8). Reïcue., Ie. FL Il. pe or., t. 397. He Voy. Esp., t. 106; ti t. wr, De (Lappa). — Scaxuar, Handb., F4 , I, 455. 45 S., F1. or., HI, 457 (Lappa). — a Ann. Mus., sa onu 198, t. 10-13 ; GRENX, et au FL. de Fr., 11, 280 (Lappa). — pri VI, rare , Gen., n. 2853, — WaLp., Rep. Il, 676: VI, 307. ., Gen Léon + Theodor ra CASS., en., n. 938, — DC., Prodr., VI, 543. — in Diet. , LIT (1818), 463. ur n CAss ENDL., Gen., n. 2858. — B. H., Gen 24 471, in Dict., LIII, 466. — FR nr FR FL. 0. 640. — Barbellina Cass., se Dict., » 410. taur.-cauc., TR 551 (nec DC.). — Bennetia S.-F. — Hirtellina Fer in pe , 40. GRAY, Nat. Arr. brit. pl., I, 410. — Aplotaxis « urpurascen DC., in Guillem. Arch. bot. IE, 330; Prodr., 4. Stylus maatioé à basin dilatatus ets VI, 538; Mém. Com mp; . 40. usque taie attenuatus ibique summo disco n. 2854. cie 282. — Eristemon LESS., Syn., 8 (ae RE : An huÿ. en. Xæchlea (ENDL., Gen., Suppl. Frolovia LED ex DC. ., Prodr., NI, 558. — IL, 18; — sen Gen. À 471), plan nta olint Cyathidium HùE , in Royl. IL. himal., 251, 06.— Auckla n. Soc., culla nec servat a, quæ diffère dicitur involueri ndia FALC., in Trans. Lin bracteis Phacels ; pr ee patentibus? IX, 23. 6. Spec. 5, 6. Lawx, JU, t. 666, fig. 3, 4 8. Ds v. cærulescentes. (Serratula). "Sins su. FL . t. 845, 846.— 9. Bce, in Dorp. Jarb. Litt., 1, 221. — MAxIN REiCHB., Je. Fi. germ.. t. 810. ds Nue et SP., in Pr Er Pét., XIX, 512; Mél. biol., IX, 80 HISTOIRE DES PLANTES. Herbæ perennes v. rarius biennes, glabræ v. varie vestitæ; foliis alternis, integris, dentatis, lyratis v. pinnatifidis ; divisuris sæpius muticis; capitulis terminalibus solitariis v. cymosis. (Europa, Asia temp. occ., centr. et or., America. bor.?) 6? Goniocaulon CAss.? — Flores fere Saussureæ; pappi setis œ, paleaceis, æ-seriatis, breviusculis valde inæqualibus *. Stamina fila- mentis pilosis; antherarum auriculis connatis caudatis. — Herba annua erecta glabra ; caule ramoso angulato ; foliis alternis angustis dentatis ; capitulis angustis in cymas corymbiformes irregulares dispo- sitis, paucifloris : involucri bracteis muticis, œæ-seriatis". (India or.) 7? Warionia Coss.® — Flores 1-morphi; capitulo involucroque late subhemisphærico Saussureæ ; bracteis rigidis acutis. Receptaculum planum foveolatumque, circa foveolas Éénétto- fimbrilligerum. Corollæ subregulares. Stamina filamentis glabris; antheris basi sagittatis ; loculis fere ad basin polliniferis ibique breviter calloso-appendiculatis. Styli rami complanati, extus papillosi. Germen (ut fructus) dense sericeo-vestitum ; pilis adscendentibus ; pappi setis ce, rigidis, 2e-se- riatis scabridis; interioribus longioribus lationbusques omnibus cupulæ summum achænium coronanti insertis. — Herba (?) glabra inermis; foliis -alternis, sinuato-pinnatifis; lobis obtuse dentalis inæqualibus; capitulis? terminalibus cymosis paucis stipitatis °. (Sahara marocc.°) : 8. Aurinæa CA5S.1° —Flores!! (fere Saussureæ) homomorphi; Imvo- lucro oblongo, subgloboso v. late subcampanulato ; involucri bracteis 354 Legs “os vindicat.). — B. H., Gen., Il, 3. Ab exterioribus ad interiores RAP 1236, — Hemisteptia BGE, in Fisch. 4. An hr Centaureæ sectio el My. Pre sem. Hort. petrop., W, 38. — DC. * 5. Spec.!. C. indicum 2: sis ASS. — Ru VI, 539. ro ES 1 ESS, — (. pre LESS. c. 50-60. JAcQ., F1. Fais st _. Bite — Amberboa La gge DC. — alli- rafilis — WALL., PI asiat. rar., t chiana DC. — t. 479. __ Athanasia DELESS., Îc. sel., 1, LL 67-69 poli — br ré HAM. — Serla tél KLEIN LEDEB., 1. F1 6. Ex B. H., , M, 474, n. 646. uem. Voy., Bot. 101- 103: 14, 105 “(Aplo- # jeu taxis). — FIELD, Sert., t — TRAUTV., in 8. Nonne potius ré Em secties Berardiæ, ob Midd. Reis., FL. ochot., t. 29. — RoyLe, IL, indolem onmtacils affini t. 59 dre » — pr in Ann Mus. lg - “FL or., 201. — DC., Prodr., NI, 558 (Amberboæ sect.). — B. H., Gen., II, 472, n. 645. Spec. 1. W. Saharé ES 10. In te Soc. ir (ai in Dit XXIV, 287. dès odr. G n. es 2 BUS js I, 478, ane ve, in Guilleni: sin bo és I, 390: Pro — Stechmannia DC., Prodr., VI, 54. — Denderia JAUR. et SPACH., IL. pl. or., E Hs t. 67; II, t. 179, 180, 290 ! Sæpius Mot COMPOSÉES. gi æ , gradatim inæqualibus inermibus, nunc lanceolato-appendiculatis v. aristatis. Receptaculum setosum; setis longis v. brevibus; nune foveolato-denticulatum v. fimbrilligerum. Fructus glabri, rugosi v. tuberculati, compressi v. paucicostati; areola basilari v. leviter laterali obliquaque ; apice nunc (Jurinocera”) dentiferi ; pappi setis , inæqua- libus, æ-seriatis, rigidulis, integris, serrulatis, barbellatis v. plumosis, nunc raro torts. — Herbæ, adspectu variæ; caule ramoso v. brevi, 1-cephalo; foliis sæpius hinc v. et inde tomentosis v. lanatis; foliis integris, dentatis v. pmnaüfidis ; capitulis parvis et cymosis v. majus- culis magnisve, solitariis paucisve, stipitatis v. sessilibus ?. (Ewropa austr. et alpina, Asia occidentalis et media *.) 9. Carlina T.'— Flores * (fere Cardui) 1-morphi; mvolucri brac- teis 2-3-morphis ; intimis © linearibus scarioso-patenti-appendiculatis ; intermediis (nunc 0) spinescenti-dentato-apiculatis ; exterioribus folia- ceis dentatis v. pinnatifidis spinescentibus. Receptaculum planun ; paleis setoso-fissis flores involventibus. Flores Cardui; antheris basi cilato-caudatis; styli ramis breviter liberis angustatis. Fructus dense villosi subbasifixi; pappi paleis ce, 1-seriatis, profunde in setas longe plumosas fissis. — Herbæ erectæ v. frutices (Carlowitzia*) spinosi ; foliis alternis, raro integris, ciliatis, dentatis v. pinnatifidis; divisuris spinescentibus ; capitulis terminalibus sessilibus v. stipitatis, solita- 1: Cujus typus érériee ceratocarpa DCN Relig. Lehman., 194 : bracteis re Pr (in ‘Jacquem. Voy., Bot., t. 101), planta a hyalinis ; rs sets er connata dila Saussureas inepte relata et angulis tas apice 3. Spec RL , El. austr. 48 (Car- in dentes der erectos productis insigni duus). — 3 sù Che ul. — SWEET, 2. Genus hinc Saussureæ affinis, inde Cadadé Brit. F1. HR 3 (Carduus). — LEDES., genuinos inter et Serratulas _—_— achæ- Ic. FI. ross., t 200 Ro rire — REICHB., Îc Morum areolam aut rectam nihil obli- F1. germ., t. 807 (Berardia), 808, — STEV., quam, vap Jurineæ sata sas abnor- in Trans. Linn. Soc., XI, t. 37 (Serratule) mes nobis t. 38 (Jurinella). — JAus. et SP., loc. cit., Mer dés Br, Diagn. , 112; FL (Stechmannia). — Boiss., Voy. Esp., t. 113 or., I, 567 : apitulorûm secs paeul breviter Diagn. or., ser. 2, I, 50; FL. or., HI, 567. — setoso : cauis ile ribus. DeLess., Ze. sel., IV, t. 70 (Dolomiæa). — Tcnt- Ber grardia Vu, éme . 3 Dauph., “ms + À FANS + l in., t. 33 (Jurinella). — GREN. : 22 (nec AD. Br.). , Gen., 1, 474, et Gonr., Fl. de Fr., 11, 269, 271 (Berardia). — a 48 clio LANK, DE rs 235: Fr gars Wazr., Rep., II, 677; VI, 290 (Derderia), 309; _ un LAMK, FI. Ms [Ta 70 (nec ( ). — Ann., [, 453; I, 946; V, 7309. DC., Prodr., VI, 543. — Villaria Guert., Mém. 4. Inst., 500, t. 25 (pari). —.L, Gen. Peuph. L 170, t 19 : receptaculo foveolato RIN., Fruct., Il, 384. — DC., fimbri eilia Prodr., VI, 545 (part.). — ENDL., Gen., n. 2859. Jerinells JAUS. et SP., TA pl. or., I, 101, —B. H., Gen., IT, ape n. 628. — Mitina t. 183-185 : caule subnullo ; pappo plumoso. ADANS., Fam. des pl, U, 116. treya JAuB. et Sp., IL. pl. or., 1, 131, t. 68: 5. Flavi albidi v re te achæniis rugosis (ut nunc in Derderia) bract eis 6. Nunc albidis v. pd à involucri longe acuminatis; pappi setis barbel- LÉ Mae: Meth., Suppl. C., latis v. plumosis. Ann. Mus., XVI, 208, t: 11. ss NEGK., Polylaxis Br, Del. sem. Hort. dorpat. (1843); Elem., I, 85. VII. — 6 82 HISTOIRE DES PLANTES. riis eymosisve. (Europa, Africa bor. continent. el ins. occ., Asia occ. el media *.) 10. atractytis L.? — Flores? (fere Carlinæ) 1-morphi v. sæpius 2-morphi ; exterioribus neutris, 1-seriatis; cæleris hermaphroditis fertilibus, nunc raro diœcis. Receptaculum superne planum carno= sulum, paleis longis hyalinis sæpius setoso-fissis floresque involventibus onustunr. Involueri bracteæ 3-morphæ, seilicet intimæ scariosæ acumi- natæ (sæpius coloratæ), erectæ nec radiantes ; mtermediæ imbricatæ appressæ, obtusæ v. breviter acuminatæ; extimæ autem scariosæ, rigidæ v. sublignosæ, integræ v. sæpius spinoso-dentatæ v. composito- spinosæ et in cancellum approximatæ. Gorollæ florum fertilium tubu- losæ: sterilium limbo subradiante donatæ. Antherarum auriculæ longe ciliato-barbatæ caudatæ. Stylus basi disco parvo stipatus apiceque indurato vix brevissime 2-lobus. Fructus oblongi, extus villis densis a basi ad apicem majoribus obtecti; areola basilari ; pappi setis rigidis, basi plus minus alte connatis, superne barbellato- -plumosis. — Herbæ spinescentes v. raro inermes ; caule erecto v. subnullo ; foliis alternis, basi rosulatis, pinnatisectis, ciliatis dentatisve; divisuris inte- gris inermibus v. mullo sæpius spinosis; capitulis subsessilibus soli- tariis v. in summis ramulis terminalibus. (Ewropa austr., Africa bor. continent. et ins. oce., Asia oce., China, ? Japonia*.) 11. Xeranthemum T.°— Flores homomorphi fertiles, v. exte- riores nunc pauci fœminei steriles; receptaculo depresso plano, paleis” flores axillares amplectentibus, integris v. varie divisis, onusto. Involucri subcampanulati v. oblongi bracteæ œ, inæquales, imbri- . Spec. ad 12. Jaco. F., Ecl., t. 5.— DESF., 3. Flavidi v. purpurascentes. ét: — WALDST. et Kit., PL. hungar., 4. Spec. 12, 13. CAV., Icon:, t. 54 452. — SIBTH., FI. græc., t. 836, 837. — ‘Ic. sel., IN, t 71. — H., 26, - — M — GREN. et Gopr. Govr., F1. de . ll, ‘275. — WaLr., Rep., VI, ne Ann. EH, 2. Gen., n. 530. (nee VAILL.). — DC., dus. XVI, 157; Prodr., VI, 549. = END Gen., 2860. — B. H., Gen., II, 465, 62. — Grosdiode VAILL., in Act. Acad. ee, (1718), i in Ann. 72 (nec ADANS.). = | Spadactis CAss., loc. cit. loc. cit, 510. RE DC., Prodr., NW, 48. IL, 279. __ Wazr., kr VI, +; 4 Ann., » 499 ‘ei n. 647 ( (part.). — DC. Proir. d 528. 2° END, Gen., n. 2850. — B. H., Gen., II, 463, n. 6% — Xeroloma Cass., e Di. LIX, 120, — Harri- sonia De Elem sn 6. albi v. care de PER hyalinis, nunc in ge rtis ampliatis colorato-petaloideis FRA bracteis inte- rioribus æqualibus (capitulum unde pro #0re duplicato habetur). COMPOSÉES. 83 catæ, æ-seriatæ; intimæ longiores erectæ v. patentes, nunc coloratæ subpetaloideæ; extimæ ad basin minores, sæpe scariosæ. Corollæ regulares v. nunc (in radio) sub-2-labiatæ; labiis inæqualibus. Antheræ basi sagittata auriculatæ v. longe appendiculatæ, nunc raro muticæ. Achænia fertilia extus villosa, pappi paleis paucis v. œ, sub- 1-seriatis, aristato-acuminatis scabris v. serrulatis, ad basin parce v. plus minus dilatatis, coronata. — Herbæ annuæ inermes incanæ, parce v. valde ramosæ; foliis alternis, nune ad basin rosulatis, angustis integris; Capitulis in summis ramulis terminalibus solitariis longe pedunculatis ‘. (Oriens, Reg. medit. 7 12. Cardopatium J.5 — Flores * subhomomorphi fertiles (fere Xeranthemi) ; corollæ lobis inæqualibus valvatis; rimis inæqualibus profundis; interiore nunc fere ad basin attingente. Antheræ basi longe sagittatæ; appendicibus caudatis, longe retrorsum hirsutis. Stylus ad basin paulo dilatatus, apice breviter erecto-2-lobus. Fructus subovoideus et extus villis sericeis adscendentibus gra- datimque in pappi paleas inæquales sub-2-seriatas acuminatas abeuntibus onustus. — Herbæ perennes ; habitu carduaceo ; foliis alternis semel v. bis pinnatisectis; divisuris spinescentibus; capi- lulis in cymas terminales breves corymbiformes sub-1- paras dispositis ; receptaculo dense seloso; bracteis involucri pluriseriatis, imbricatis; intimis membranaceis subpaleaceis, apice breviter Spinescentibus; extimis autem gradatim angustioribus rigidioribus ditiusque pinnato- v. pectinato-spinescentibus cancellatis 5, (Africa bar. occ., OriensS.) 1. Generis sectiones nobis sunt : Amphoricarpos Nis., FL. dalm., IL, 21, t. 10, inea); t. 10 bis, -- B. H., Gen., IL, 465, 627, — N, in Bull. Soc. Linn. loc. cit., 358, t. 7; 366, t. 8 (Chardinia). — .» UT, 444, 46 (Chardinia), 447 (Siebera). — WiLixk. et LGE, Prodr. FI. hisp., I, Par.,265; 127. — GREN. e R. Fr, 1,281. «» IE, 667; VI, 281; Ann., I, 431 % * , : : floribus radii paucis fœmineis v. 0; capitulis arvis, - Chardinia Desr., in Mém. Mus., NI, 445, L 21. — DC., Pro M, Vk:530. — Enr. Ç n. 2851. — p, H., Gen., IH, 464, n. 695 : fructu Plus minus alato : floribus radii paucis fæmineis. IE 343 (nec Rerce.). — ENDL., Gen., n. 2859. — B. H., Gen., Il, 464, N 626 : involueri foliolis subspinescentibus ; floribus radii paucis neutris. S d 8. JacQ., FL. austr. De fs du É, 388. Loneai L'art Jconogr., t. 639-641; Ic. FI. germ., * 197,138; 739, -816 (Amphoricarpus). — J. Gay, (Amphoricarpos). A 3. In Ann. Mus., VI, 324. — DC., Prodr., VI, 528. — ENDL., Gen., n. 2849. — B. H., Gen., {E, 463, n. 623.— H. Bw, in Bull. Soc. Linn. Par., 262.— Brotera W., Spec., II, 2399 (nec CAY.). — Cardopatum Pers., Enchir., H, 500. parvi. 9. Carlinarum more. 6. Spec. 2? Sisra., FL. grec, t. 84 (Car- thamus). — Dur., Expl. Alg., t. 56. — Sracr, in Ann. se. nal., sér. 3, V Se., IL pl or, + 426. — Boiss., F1. or., III, 442. 84 HISTOIRE DES PLANTES. 43. Centaurea L.!— Flores? 2-morphi; radii neutri (nunc defi- cientes) ; disci autem hermaphroditi fertiles. Gorollæ disci subregulares v. sæpius irregulares (Cardui) ; tubo tenui plus minus curvaio ; limbi lobis 5-6, valvatis. Corollæ rad plerumque latiores ; tubo breviore; limbi patentis lobis latioribus inæqualibus, induplicato-valvatis. An- theræ connectivo producto nunc rigido coronalæ, basi sagittaiæ ; auriculis varie elongatis caudatisve ; caudis contiguis coalitisve, integris v. varie laceris. Ovulum subbasilare v. plus minus excentrice (antice) insertum ; stylo ima basi repente attenuato ibique disco epigyno cincto, paulo altius dilatato et subramis 9, erectis v. varie connatis linearibus v. lanceolatis obtusiusculis breviter patentibus, annulo pilorum vario sæpe cincto. Fructus obovoideus v.oblongus, compressus v. 4- -gonus costatusve, glaber v. varie villosus; areola plus minus obliqua v. late- rali; pappi setis œ-seriatis, inæqualibus v. 2-morphis ; exterioribus aut gradatim, aut repente brevioribus; omnibus v. nonnullis linearibus v. plus minus compressis paleaceisve, integris, serrulatis, barbellats 4. Gen., n. 984. — J., Gen., 174. — Lawx, X,106.— Acrocentron Cass., in Dict., XLIV, 37; Dict., 1, 663; Suppl, LE, 147; JL, t. 703. — L., 253.— Tomanthea DC., Prodr., VE, 564. — LESS., Syn., =. DC, dr., NE, 565. — Phæopappus Boiss., Diagn., NI, 122. — Hyme- Se Spacu, Suit. à Buffon, X, 65. — ENDL., (ren., nocephalus Jaus. et SP., I. pl. or., WI, 12, n. 2871. — Payer, Organog., 640, t. 134; Fam. t.109. — Spilacron Cass., in Dict., L, 238. — nat., 23. —B. H., Gen., I, 477, n. 654. — Jacea Acrolophus Cass., in Dict., L, 253. — Ambly0po- i L à on FISCH. x., ex DC., Prodr., VI, 561. — — Cyanus T., Inst., 445, t. 954, — MoEncu, Stizolophus Cass., in Dict., LI, 49. — Ætfheopap- Meth., 560. — Centaurium majus T., Inst. 449, pus Cass., in Dict., L, 250. — Microlophus CASS., t. 256. — Centaurium Cass., in Dict., VI, 376; in Dict., XLIV, 37. — PiptocerasCass., loc. cil., XLIV, 39. — Bielzia Scnur, Enum. pl. Trans, L, 469; LIV, 487. — Mantisalca Cass., in Bull. 409.— Platylophus Cass., in Dict., XLIV, 36. — Soc. philom. (1818), 142. — Microlonchus CASS., Phrygia S. Gray, Arr. bril. pl., AK, A4:.—Pse- loc. cit.; in Dict., XXIX, 80. — DC., Prodr., NA, 0 562. — Enpz., Gen., n. 2867. — Crocodilium Cass., in Dict., XLIV, 34. — Heterolophus CASs., J., Gen., 173.— Cass., in Dict., XII, 19. — Ægia- in Dict., L, 250. — Xanthopsis C. Kocu, in Lin- lophila Botss., Diagn. or., X, 105. — Amberboa nœa, XXIV, 422. — Plectrocephalus Don, in DC., dr., NI, 558. — Tetramorphæa DC: Sweet Brit. fl. Gard., ser. 2, t. 51. — Lepteran- in Guillem. Arch. bot., 11, 331; Prodr., NE, hartolepis JaAus. et Se., Ill. pl. or in Dict.,L, 499. 37. — Odontolophus Cass., in Dict., L, 252. — Melunoloma Cass.., in Dict., XXIX, 472. — Calci- IX,154.— Acroptilon Cass., in Dict., L, 464, — trapa J., Gen., 113. —Cass., in Dict., XLIV, 38. DC., Prodr., NI, 662.— Phalolepis CASs., in Dict., it. pl. L, 248 ntaurea NECK., Elem., 1, 70. Leucantha Gray, loc. cit. — Mesocentron Callicephalus C.-A. MEv., Enum. pl. cauc., Gb: Cass., in Dict., XLIV, 38. — Triplocentron Cass., —Chartolepis CAss., in Dict., XLIV, 36.— Mala- loc. cit. — cit. — Seridiaæ cocephalus Tauscm, in Flora (1828), 481. — utina CASS., loc. cit. J., Gen., 173.— Podia Neck, Elem.,1,12.— Pec- Halocharis BI£8. (ex TURCZ.). — Rhaponticum tinastrum Cass., in Dict., XLIV, 38. — Hyme- DC., in Ann. Mus., XNI, 188; Prodr., VI, 663. nocentron Cass., in Dict., XLIV, 37.— Cheiro- — Cass., in Dict., XLI, 309. — ENDL., Gen., i "008 à n. Gray, loc. cit., 11, 443. — Philostius Cass., in trinus Cass., in Dict., NII, 24. 2, Albi, flavi, rosei, cærulescentes, violacei Y- di , » Sp., : Diagn. or., X, 104; ser. 2, III, 60; fuscescentes, nunc ochroleuci v. sordide pufpur F1. or., HI, 613. — Cheirolepis Boiss., Diagn., rascentes, nonnunquam valde suaveolentes. COMPOSÉES. 85 v. plumosis, caducis v. plus minus persistentibus, nune 0, annulo summi receptaculi brevi integroque basi cinctis. — Herbæ annuæ v. sæpius perennes; indumento vario ; caule vario, nunce subnullo ; folis basi rosulatis v. altius alternis, nunc decurrentibus, integris, dentatis, incisis, lobatis v. semel bisve pinnatisectis; capitulis subses- silibus v. sæpius pedunculatis, solitariis v. corymbiformi-cymosis ; receptaculo plano v. subplano, dense setigero ; involueri subglobosi v. ovoidei bracteis® inæqualibus (inferioribus gradatim brevioribus), æ-seriatim imbricatis, integris v. subintegris, sæpiusve lateraliter ciliatis v. spinoso-auctis apiceque Mético varià sCariosa v. spine- scente integra, ciliata v. lacera auctis ; exterioribus nunc (Carbeni®) amplioribus foliaceis spinescentibusque*. (Orbis totius reg. frigid., temp. et calid. *) e Centaurearum, etc., involucri bractea- rum na cfr CLOS, in Ann. sc. nal., 8, . ADANS., a" des pl., I, 116. — Carbenia B. rà , Gen., Il, 4892, n. 655. — Cnicus VAILL. — GÆRTN., FA 1157 006, 0 oh (nec Pa 8 = ENDL., Gen., n. 2872. — Bor SP 01 HE, 705 3. Generis hujus, sensu nostro, sectiones nunce vix ie sunt : a. Volutaria Cass.,in Dict., XXXIX, 500.— lutarella Cass., in Bull. Soc. philom. ( 1816); à _. Dict., LILI, ; , NL, 559 (Am- berboæ sect.). — , Gen., II, 476, n. 651 — La lia Viv., FL. lyb., 58, t. 22, fig. 2 Cyanopis Cass., in Dict., XLIV, 39. — Cya trum Cass., loc —? Slephanochilus Coss et DUR., in exs. alger. — Oligochæta C. Kocn, nm Linnœa, $ : bracteis involucri acutis v. simpliciter spinescentibus : fructu obovoideo 1045-costato ; annuo; foliis inermibus. + Rhacoma Apans., Fam. pl., I, 117 (nec L.). — Leuzea DC., F1. fr., IV, 409: in Ann. Mus., XVI, 203, t. fs Prodr., VI, 665.— ENDL., “th” n. 2895, — . H: Gen., I, 477, 1937, se ne DC., in gt hé bot., mn, 515; Prod VI, 563. He ; Gen A S75,n LE : bractis ie aristato - -muc Y. natis, :. m inappendiulatis styl ramis s luitfiiiet fuctu compre obtuse angulato ; foliis inermibus d. Sticte hyll XL 7 ns um EDGEW. in Trans. Linn. Sas ‘ ph me racteis involueri rigide pec- tinato-ciliatis ; fructu circa pappum annulo 4 Ic. e IV, t. 4 Tricot — à Cent. pl. t. 46, brevi me v. 3-plici cincto; caule annuo ; foliis inermibus À Crapina CASS., in get ee 67. — mené Un, 6;; 565. ce + : 2870 — B. H.. A LE : 476, n. dr n Bull. Soc. Linn. Par.; 21 : pt teis me elongatis ; marginibus ad apic nonnihil scariosis (fuscatis) ; filamentis bin breviter La ee “rm antherarum caudis variis ; inferiore fr Fee subbasilari v. obliqua ; pee setis Sterioribus brevibus pa- leaceo-squamatis; cæteris ad extima breviori- us; caule annuo ; foliis inermibus. An huic affinis Plagiobasis SCHRENK, in Bullet. phys.- math. _… Petersb., WE, n.7, ex Boiss., F1. or., BGE, Rel i longe caudatæ, stylus 2-fidus, achænia villosa, roll terali affixa, caulis annuus, folia infe- ns La oimedi le et adspectus Crupinæ ? bracteis involueri appendiculatis ; appendiculo exteriorum brevi v. 0; fructus areola leviter obliqua ; pappi setis inæuaibus: exterioribus gradatim brevioribus; caule lanato; ramulis brevibus roi centibus. : Spe c. ad 350 (descr. ad 420). JAco., Ecl., FL. austr., t. 320; Ic Dis Vis., FL. dalm., t. a a 8: 51 (Cor Brie, et SM., F1. . NAp., + di Dr. ee TT Y. . KiT., re Se. 4. 178, 195, 219. — BroT., F1. lus t. 32. — LABILL., PI. syr. Dec., a t LT (Goma) — COLL., Hort. rip., App., }, us. Senk., LES (Zægea). ga , Phyt. canar., & 119 (Ser- 86 HISTOIRE DES PLANTES. 44. Carthamus T.! — Flores * homomorphi hermaphroditi, v. exteriores nune fœminei neutrive ; corollæ arcuatæ tubo tenui; limbo subregulari, basi plus minus dilatato, 5-lobo, valvato. Stamina ad sinum inserta; filamentis glabris v. varie pilosis; antheris basi cau- datis ; caudis contiguis fimbriatis. Stylus gracilis, basi disco epigyno cinctus, apice in ramos breves v. elongatos graciles v. complanatos divisus subque i is papilloso-pilosus. Fructus glabri, keves v. corr ugali, compressi v. obtuse 4-goni; faciebus nune squamosis ; areola obliqua v. laterali; pappo 0 (Eucarthamus); v. omnes interioresve setis serru- latis, plumosis v. anguste paleaceis (Carduncellus*) latiusve paleaceis (Kentrophyllum *), céroriati.—Herbsæ (carduaceæ) annuæ v. perennes, glabræ v. lanatæ, rigidæ ; caule simpliei brevissimo v. ramoso; folus alternis v. basi rosulatis, spinoso-dentatis lobatisve ; capitulis solitariis v. cymosis ; involucri globosi v. ovoidei bracteis imbricatis, -seriaUs ; extimis foliaceis et intermediüis fohiaceo- appendiculatis Spinoso-acumi- natis dentatis Ÿ; intimis autem sæpe siccis, appendice fimbriata v. spina terminatis; receptaculo plano v. convexiusculo, inter flores dense subpaleaceo-setoso. (Reg. medit., Europa austr. et med., Asia med., Oriens, ins. Canar.°) ralula). — à ., in Aa dr Bot., sn su (Leuxea). — Lenes., Ie. FL r 1.932 et Se., Ill. pl. or., 4. 10, Te {icropilon) 907. 218, 291, 292, 498. 7 Wicur, in ag., ri 81, t. 4 péter he Icon. is) gs , iagn. or., ser. 2, AE, FL o7., Ti, 591 (Rhaponticum), pappus), 603 ro 604 (Hymenoce- phalus), 605 (Amb (Leuxea, Psephellus), w—- "(Stizol plilon), 613 SA 2e mé nu ne eur 695 ni ll 697 (Zæ rupina), (Microlonchus), 702 (Call 703 (Ægia- lophila), 4 704 see — KL.,in Waldem Reis, t. 81 (Tricholepis). — my, in €. Gay FI. chil., IV, 308. — BENTH., ni istrel. II, 457. — HARY. et SOND., F1. cap., Ouv., F1. ré t: 132;.16.'bot,, t 64, 716; Ic. F1. germ., dre pe: (Gnicus), 749 (Crabe a), 750-800. — t Gonr., FI. de Fr, 11, 238 (Rhaponticum), 240, 263. (Micro- lonchus), 266 (Crupina). — Bot. Reg. (1840), t. 28. — Bot rs à: 2. 1175, ta, 2551, 9662, 6392. — sH; É 2; et , ee {amberiou jen mnt M: I, 30 (Amb Ptosimopappus), Ægia- sr 032 (hrs en HI, ou . 258 L., Gen . 931. — I, 116. — ne Fruct., LAMK, I., t. 661. — DC. — gros A n. "987 + 6. ADANS., ue pl., H, 375, t, 161. — 2, Albidi, flavi, aur anitinet, me purpura- scentes v. cérulés centes + . ADANS., de 416. DC, Pro- dioni., VE, 614 : ge va Lau. Gen.,n. ‘2871. — B. HL., Gen., 1 On obroma GÆRTN., Fruct., ces ue je rai (nec DC.) — Eno., Gen., n. 2876. — Lamottea Pom., Mat. Fall, 3 4. NECK., Elem., I, 86. — DC., Prodr.; NI rs — ENDL. ‘Gen, n. 2874. — Heracantha Link, F1. portug., Il, 205. — Hohenwarta WEST, in “Flora (1820), 1. — Onobroma DC. (nec GÆRTN.). — Durandoa Pox., loc. cit., 2. 5. Cultura nunc inermibus 6. mn ad . _. Symb., . 17. — CAY,, Ic., 1. 198. — y F, atl., t. 227-290. — ar et OLIv., pre “trop. er HI, 439 — B., (Carduncellus). — Bot Voy. Esp. ne F1. or. us). — e % — — - Lo Co 1 ps t. 2142, 2293, 3302. — , Re Fi À 302 re 7 Hs rs 8). COMPOSÉES. 87 15. Echinops L.'— Flores ? in capitellis solitarii bracteisque œ, inæqualibus, imbricatis, rigidis elongato-acuminatis v. spinescentibus, involuerati ; bracteis interioribus gradatim longioribus v. basi connatis ; paucis nunc v. À, longe spinosis. Corolla regularis; tubo brevi; limbi lobis 5, profundis elongatis, valvatis. Stamina 5; filamentis brevibus glabris ; antheris dorsifixis, basi sagittata in auriculas breves v. lon- giusculas fimbriatas v. integras productis: Germen obtusum ; ovulo 1, excentrico v. subbasilari ; micropyle postiea ; styli crassiusculi subque sin annulum dorso papillosum incrässati ramis crassiusculis, demum recurvis. Fructus subteres v. angulatus villosulus; pappi brevis setis ce, liberis v. basi connatis subpaleaceis. — Herbæ (carduaceæ) perennes v. biennes, plus minus tomentosæ v. canescentes ; foliis alternis den- tatis v. semel, bis terve pinnatisectis; divisuris spinescentibus; capi- tellis in capitula communia globosa terminalia stipitata solitaria v. cymosa dispositis; receptaculo bracteato, et inter capitella setoso; bracteis parvis reflexis, nune paucis v. 0°. (Europa, Asia et America temp., Africa trop. et subtrop. *) 16? Gundelia T.° — Flores polygami regulares ; pappo breviter tubuloso, persistente, margine tenuiter ciliato. Corolla regularis ; tubo longiusculo ; limbi subcampanulati lobis 5, crassiusculis, valvatis ; sinubus intus calloso-prominulis. Stamina sub sinubus haud procul inserta ; filamentis brevibus; antheris basi subsagittatis; loculis usque ad basin obtusatam polliniferis ; connectivo superne in laminam pro- ducto, Germen 1-ovulatum v. in floribus glomerulorum periphericis sterile. Discus epigynus carnosus stylo haud latior; styli ramis 27, 1. Gen., n. 999. — Less., Syn., 13. — DC., — JAUS. et SP., Iu. pl. or., t. 427. — Boiss., Prodr., VI, 522, —_ Spacu, Suit. à Buffon, X,98. Diagn. or., ser. 2, Ill, 38; FL. or., I, 423; —.EN0., Gen., n. 2847. — PAYER, Fam. nat., 442 (Acantholepis). — REICHB., Ic. bot., t. 450, . . ., Gen., I, 462, n. 621. — Echinopus 991, 992; - : s"s8 t. _— sn 2. «+ Inst, 463, t. 262. — Echinanthus NECK. et GODR., e Fr., ’ ”» Elem., À, FE 26. * Bot. Mag., t. 932, 2109, 2457. War, Rep., I, 667; V Il, 923, 926 (Acantholepis) 5. T.; Inst, Cor., 51, 3. Acantholepis Less., in Linnæa, NI, 88; ; VI, 951 13. — DC., Prodr., VI, 527. — B. U., | t. 485: — L., Gen; Il, 463, n. 622, est Echinopseos sect. … n. 1000. — Anaxs., Fam. des pl, H, 114. — (Jaue. et Se., JU. pl. or., Lt, 99, t. 273, 274.— MiiL., Icon. t. 287. — GÆRTN., Fruc., Il, 586, BGe, i Pétersb.. VI, 412: Mél, biol., 1V, 1. 163. — Lamk, Dict., UN, 60; JU. 1. 720." / v. demum subglo- bosis; bracteis foliaceis inflorescentiam supe- rantibus ; foliis subinermibus. pec. ad 60, Jaco. r., Ecl., t. 44. — SIBTH., F1. græc., t. 923-926. — Royce, IL, t. 56. — Vis., F1, dalm., t. 10 ter.— A. Ricu., FL. abyss., ee Dissert. (1833), ce. ic. — B AE, 2 TR Où in Bull, Pétersb., NI, 390; Mél. biol., n. Pa in Dict. sc. nat, LNII, 6. Nune rarius 3, 4. 7. Ovuli insertione leviter excentrica ; inte= gumento simplici valdeque incompleto. 88 HISTOIRE DES PLANTES. compressiusculis obtusiusculis, extus papillis longiusculis adscenden- tibus hirtellis. Fructus saboroidens, apice contractus, bractea arcte cinctus, pappo eupulari coronatus. — Herba perennis, ex omni parte lactescens ; habitu carduaceo ; foliis alternis, sessilibus oblongis penna- tifidis ; lobis acute spinescentibus ; floribus ‘ in glomerulos paucifloros dispositis; centrali fertili, periphericis autem sterilibus; glomerulis bracteis bracteolisque in saccum coalitis apiceque liberis spinescenti- dentatis involutis, et in capitulum ? commune ovoideum basique foliosum dispositis *. (Oriens *.) IL MUTISIEÆ. 47. Mutisia L. F. — Flores 2-morphi; radiü fœminei, sæpius A-seriati; disci autem hermaphroditi, fertiles v. raro steriles. Corollæ radii labiatæ ; labio antico longe ligulato patenteque, sæpius 3-dentato; postico autem lineari-2-lobo v. 0; disci tubulosæ; limbo plus minus inæquali-5-dentato v.2-labiato ; labio postico lineari-2-lobo, revoluto v. involuto, nune minimo v. ab antico vix secedente. Stamina (in floribus radii nunc parva sterilia) 5; antheris sagittatis, basi m auriculas longe caudatas acuminatas productis. Germen disco epigyno producto coronatum ; stylo florum hermaphroditorum gracili, apice hirto glabrove, brevissime 2-lobo. Fructus siccus oblongus v. subtur- binatus angulatus glaber; pappi setis crebris, 1-seriatis, rigidis plu- mosis. — Frutices scandentes v. erecti, glabri tomentosive; foliis alternis subintegris, pinnatisectis, pinnatifidis v. subcompositis ; petiolo costave in cirrum sæpe producto ; capitulis (magnis) sæpe elongatis terminalibus solitariis ; receptaculo superne plano v. subplano, nudo v. breviter piloso ; Ktéoiicré oblongi v. subcampanulati bracteis c, ‘imbricatis, cæ-seriatis appressis; exterioribus gradatim brevioribus, apice obtusis v.acutis; interioribus autem apice nune acuminatis squarrosis patentibus. (America austr. calid et lemp. extratrop. v: andina.) — Vid. p. 19. 4: Fuscato-purpurascentibus. deas ne Flores in cymulis sæpius 2. Plus minus araneoso-lanuginosu 5-7 observantur 3. Genus mel series omnes fam ie d ambigit, 4. “ani 4 C. dr ip L., À ave 1315. Vernonieis nunc adscriptum, a lacte — Boiss., A or., I, n Re MiLL- et Scolymo M aboli à corolla m Car Eryngiu syriacum.....…. , Hist. ‘ ll, duearum. Plantam recentiores ri gaie 167. — Silybum Dioscoridis À Fer RAu GOMPOSÉES. 89 18% Chionopappus BENTH. ! — « Flores * (fere Mutisiæ ?) hetero- morphi; radi 2-3-seriati fœminei ; disci hermaphroditi fertiles. Corollæ radii ligulatæ; labio postico 0; disci autem tubulosæ; limbo sub-5-partito ; laciniis tenuibus elongatis suberectis. Achænia 10-cos- tata ; pappi setis validis, 1-seriatis, longe niveo-plumosis. — Frutex ; foliis oppositis, ovatis dentatis, supra scabris, subtus autem niveo- tomentosis; capitulis inter folia ultima sæpius sessilibus, nutantibus ; bracteis involucri imbricatis, œæ-seriatis, subcoriaceis ; intimis superne scariosis; receptaculo inter flores piloso longeque aristato-palea- ceo?. » (Peruvia bor.) 199 Plazia R.et Pav.*— Flores (fere Mutisiæ) hermaphroditi fer- tiles ; radii corollis 2-labiatis; labio antico 2-3-dentato; poslico autem 2-lobo ; disci autem subregulares; limbi lobis 5, linearibus revolutis. Antherarum basi sagittatarum caudæ longe productæ. Styli rami lineares erecti. Fructus oblongi costati; pappi setis œ, inæqualibus, œ-seriatis, rigidis denticulatis v. barbellatis.— Frutices; foliis alternis, integris, 1-3-nerviis; capitulis terminalibus solitariis ; involueri bracteis ce, imbricatis; inferioribus gradatim brevioribus *. (America and.) 90? Phyllactinia Ben. © — « Flores" 2-morphi; radii fœminei steriles ; disci autem hermaphroditi fertiles; corollis radu breviter tubulosis; lamina patente, 3-5-dentata; disci regularibus ; limbo campanulato, 5-fido. Antheræ basi longe ciliato-caudatæ. Stylus florum hermaphroditorum apice brevissime rotundato-2-lobus. Fructus radii effæti rostrati; disci autem oblongi, basi dense subpaleaceo- pilosi, 10-costati interque costas longe pilosi. Pappi paleæ œ, fructu breviores, œ-seriatæ rigidæ obtusæ. — Herba annua lanata ramosa ; fois alternis, petiolatis, serrulatis ; capitulis breviter pedunculatis ; involueri late subglobosi bracteis imbricatis subulato-acuminais ; infimis 4-6, patentibus capitulumque superantibus ; receptaculo plano 1. Gen., II, 485, n. 660. ragæ reducendum. Est ejusdem forte sectio . (nob. ignotum) in tribu insigne Gypothamnium Pui., F1. atacam., 27, t. 3. — foliis oppositis, receptaculo paleaceo et corollis . H., Gen., 11, 486, n. : x chilensis radii ligulatis nec bilabiatis abnorme. » (B.) (nob. ignotus) cujus flores radii sunt fœminei, rodr. F1. per., 104. — DC., Prodr., VI, nec hermaphroditi, styli rami breves et folia 47. — B. H., Gen., 11, 486, n. 663. — Platzia conferta filiformia. ExDL., Gen., 502, 8. — Aglaodendron REM., in 5. Spec. 3, 4. WEDD., Ch. andin., 1, 12, t. 2. Ann. sc. nat., sér. 3, XIL, 175. 6. Gen., II, 488, n. 669, - Genus forte melius ad sectionem Chuqui- 7. « Purpurei ? » 90 HISTOIRE DES PLANTES, alveolato ; alvéolis membranaceis dentatis fructu minoribus. » (4/rica trop.) 91. Pleiotaxis STEETZ. ? — Flores homomorphi hermaphroditi fertiles ; corollæ tubo tenui arcuato; limbo abrupte dilatato campa- nulato regulari, 5-lobo ; laciniis rectis valvatis. Stamina 5; filamentis brevibus, imo limbo insertis; antherarum basi sagiftstarum auriculis breviuseulis obtusis lanato-fimbriatis. Stylus ad basin dilatatus, ima basi abrupte attenuatus ibique disco breviter tubuloso cinetus ; ramis 2, compressis dilatatis, in conum brevem desinentibus. Fructus angulato- striatus; pappi sétis æ, rigidis serrulatis imæqualibus. — Herba’, basi frutescens erecta ; foliis alternis late lanceolatis penninerviis ser- rulatis, subtus cano-tomentosis ; petiolo brevi basi vaginante ; capitulis solitariis terminalibus; involucri oblongi bracteis ce, imbricatis obtusis rigidis ; inferioribus gradatim minoribus ; receptaculo longe obconico, superne concaviuseulo foveolato®; foveolis margine elevato undula- toque cinctis. (Mozambic. *) 29, Erythrocephalum BENTH.— Flores? (fere Pleiotaxeos) fertiles; corollis radii 2-labiis; disci autem regularibus; lobis erectis. Pappi setæ 4, 5, lineares, caducæ. Cætera Dioitazenst — Herbæ perennes erectæ; foliis alternis membranaceis, subtus cano-lanatis, membra- naceis penninervis serrulatis; capitulis terminalhbus nutantibus; involucri bracteis ©, AGO RINE: interioribus in paleas lineares flores subtendentes abeuntibus : receptaculo superne plano. (Africa trop. or. *) 93, Chuquiraga J. — Flores !! 1-morphi fertiles v. subdiæci; corollæ tubo intus plus minus longe barbato; limbi laciniis 5, æquas 1. Spec. 1. P. Grantii BENTH. — QuYe ni 9. Spec. 4. Oruv., in Trans. Linn. Soc. Trans. fi “Soc: XXIX, 102, t. 68. — XXIX, 102, €, 69; FL trop. Afr., I, 440. et Ouiv., F1. trop. Afro Uk 442. — es 10. Gen., 178. — LaMK, IL, t. 691. —LESS:, Taoms., in Speke Journ., App. HS Syn., 96 DC., Prodr., NI, EN 2. In Pet. Moss., Bot., 499, H., Gen., n. 2913. — B. H., Gen., II, 488, n. 670 Gen., WI, 487, n. 661. — H (4 in n Bull, Soc. — Johannia W., Spec., HI, 1705. — Joannesit Linn. Par., n. 35. PERs., Enchir., II, 383. — ea G Purpure Syst., AI, 382. — Flotovia SPRENG., Syst El, 4. Nec, ut ant; nudo. 359.— DC., Prodr., VIL, 10. — ENDL., Gen, 5. Li DS M a Cr À pie — HIERN 5 2908. — Erinesa Don, in Trans. Linn. Soc., et Ouiv., F1. trop. QE + [, 288. — Dasyphyllum H. B. K., Nov. gen 6. Gen 1 Ci 8. wi He 1V, 47, L. 308. — DC., Prodr., VIE à Le Docci _ Piptocarpha ok. “a ARx., Comp. to Bol, 8. À quo Due distinctum ; receptaculo licet nr I, 110 (ne Pleiotaxeos haud nudo. . Albi, flavi Y. puits COMPOSÉES. 91 libus, valvatis, v. interiore longius a cæteris soluto. Antheræ basi sagittatæ, plus minus longe caudatæ. Fructus obovoideï, obconici v. oblongi, sæpius villosi v. sericéi; pappi setis 1-2 -seriatis, glabris v. barbellatis (Gochnatia!), sæpiusve plumosis. — KFrutices inermes, glabri, tomentosi, glutinosi v. spinescentes”; foliis oppositis v. sæpius altéritié, integris coriaceis, rigidis v. membranaceis, olabris v. varie pilosis, penninerviis v. 1-3-nerviis; capitulis terminalibus solitartis v. eymosis, stipitatis v. sessilibus ; involueri varii bracteis imbricatis, inæqualibus, obtusis, acutis v. spinescntibus : receptaculo superne subplano, inter flores nudo, piloso, fimbrillifero v. paleaceo . (Ame- rica austr. trop, extratrop. et andin., Himalaya *.) 94? Wunderlichia RIED. — Capitula homogama. Corollæ regulares ; limbi dilatati lacintis 5, angustis lui, Antheræ basi sagittata obtuse caudatæ. Stylus gr acilis, longe exsertus, apice breviter 9-dentatus. Fructus subteretes lanati; pappi setis œ, longis com- planqts simplicibus, œæ-seriatis. — Frutex?; ramis densissime lanatis, 1. , Nov. gen. et Cm IV, 19,t. 309. Spadonia Less., Syn., 99: capitulis aique FAX, re 102 (part.). — ; Prod. VII, diœcis; sa ———. gt _— ulis sub- 24 (part). — ENDi., Gen., n. ; M 0 se bus, cymosi so-racemosis. Gen., 11, 490, n. 675. — Abel Don, in pré rps 1, . Trans nn Soc., XVI; Trans. Linn. S _. 2 29 S.- — DC., Prodr., NII, 26. — DB. H., Gen. IL, 2. Spinæ axillares sæpe 2-næ. -491, n. 680 : mt) bis huis rigidis sub- 3. Hujus Fm sage nr æqualibus : bracteis involueri acutis v. spine- Cyclolepis Git., ex n Phil ue XI, scentibus; pa pi se 1-2-seriatis scabridis ; ” (Cyclopis) ; in era A. bot., . AG8. pes spinoso-dentatis. odr., NIL, 28. — B. H., Gen., Il, 491, ? Leucomer Pre Prodr., FL nepal., 169. — re n. 677: _Pappi setis barbellatis ; Rues “brac- DC. ane M? pu — ENDL. Rire à n. 2928 = B. , 490, n. 674: us onu ee fertilibus v omorphis ; scente ; foliis alternis port caule sæpe spinescente ; : foliis canis parvis. bus Hyalis s DON, in Comp. Bot D ag., 1, 108. caule frutescente v. arbore VIT magnis DG., Prodr., , 28: , Gen., n. 2019. integris; capitulis in cymas corym- 2 Gen., Il, 486, n. 662. “pappi setis fere biformes NE ER Er himalayana. ut in Cyclolepide ; nonnullis et superne plu- : 4: Spec. 50-55. FLD, Sert. pl., t. 42, 43, — sis ; SLyli ramis brevibus ; involueri bracteis WaLL., PI as es % 111 (Leucomeris). —- -2. y. æ-seriatis; foliis sæpius p DeLess., de. sel., IV, t. 78 Sp — Isque, 1e états. canis v. on . B., PI. œquin., 1, 150, t —BonG., in Mém Aphyllocladon Wevv., Chlor. a Acad. Pétersb., sér. 6, TI, t.8,9 pre = 3: foliis minutis caducis ; ramis spi pP. € Nov. et s Us: - mox nudatis ; capitulis in su: (Flotovia). — Wenn., Chlor. andin., “ 8. ; rus; fructu villoso ; pappi setis snertütibs su— 5,t.3(F ). — Puic., in Linnæa, XXXIU, perne breviter nr (? Zobaphes PHIL., 11. — AY, in Proc. Amer. Acad., V, alacam., 27, t. 4 . cub. _ Donioplhylon Weno., Chlor. 4 1,7,t. 4. traphia). — Rexy, in C. Gay FL. chil. »..Gen., I, 48 1 (Ch sé 281 (Flotowia), 289 Loge ee 298 (Hyalis). — anomala Don): corolla intus BA aule GRISEB., Symb. F1. arg., v Moquinia). Pb annuo; foliis lin earibus ; capitulis Pme For . FL. brit. M rm., I, 78. — WALP., inter folia subsessilibus ; pappi setis pauci- R 679 (Moquinia); VI, gis: 314 (Floto- Seriatis plun , sir (Moquinia) ; Ann., 1, 458 (Moquinia) ; Moquinia DC. Prodr., NI, 2; _ dt À e : cg Siphonione DC) — . Gen., , Gen., 11, 489, n. 673. — H. BN, in , Gen dre n. 66. — puit p— ‘Linn. Par. n. 36. 92 HISTOIRE DES PLANTES. demum denudatis; foliis confertis suborbiculatis mollibus crassis longe denseque lanatis; capitulis maximis ; involueri bracteis inæqualibus, obtusis coriaceis, dorso lanatis, imbricatis, ce-seriatis ; receptaculo plano, inter fructus longe paleaceo v. rigide setoso. (Brasilia) 95. Hesperomannia À. Gray'. — « Flores? 1-morphi herma- phroditi fertiles ; corollis regularibus tenuibus; limbi laciniis 5, an- gustis, haud revolutis. Antheræ basi longe caudatæ. Achænia lineari- oblonga, glabra, 5-angulata, obscure 10-costata ; pappi * setis ce, inte- gris crebris, œ-seriatis. — Arbuscula glabra inermis ; foliis in summis ramulis confertis subserratis; capitulis (magnis) in summis ramulis cymosis, breviter stipitatis ; involueri subcampanulati bracteis ce, dis- similibus rigidis lanceolatis ; extimis coriaceis, gradatim minoribus; intimis elongatis ; receptaculo plano nudoque. » (fns. Sanduwic. *) 96. Ainsliæn DC. ® — Flores hermaphroditi, polygami, sæpe 9-morphi v. nune diæci; corollæ tubulosæ angustæ tubo tenui; limbi lobis inæqualibus, nune plus minus 2-labiis, valvatis. Antheræ (in floribus fæmineis rudimentariæ v. cassæ) basi sagittatæ; caudis longis ciliatis v. barbatis. Styli rami apice cuneati, rotundati obtusi, nunc brevissimi (in flore masculo nunc rudimentari). Fructus oblongi, villosi v. pilosuli ; pappi setis œ, 1-%-seriatis, nune inæqualibus, plumosis v. rarius (Myripnois, Pertya, Macroclinidium) barbellatis v. scabris. — Herbæ v. frutices ; foliis alternis, nune confertis v. spurlé verticillatis; capitulis terminalibus v. subsessilibus, solitariis v. spurie spicatis racemosisve, sæpe paucifloris; involucri subcylindracei v. an- guste campanulati bracteis imbricatis et inæqualibus ; receptaculo angusto nudo v. rarissime barbato®. (India temp., China, Japonia”.) 4. In Proc. Amer. Acad., NI, 554. — B. H., cis; capitulis inter folia subfasciculata latera- nsis 1 Gen., I, 489, n. 672 (char. unde desumpt.). libus ; foliis integris. Planta chinensis. . 2. « Flavi. » Macroclinidium Maxi, in Bull. Ac. Pétersb., 3. « Stifftiæ chrysanthæ. » XV, 375. — B. H., Gen., Il n. 686 : capi- 4. Spec. 1. H. arborescens À. GRAY.— BRIGH tulis ad folia bracteas axillaribus sessi- 2 +, v. ad br £ in Mem. Bost. Soc. Nat. Hist., 1 (1866-69),527, libus indeque subspicatis; bracteis involucrl . 2, obtusis; receptaculo barbato ; foliis majuseulis 5. Prodr., NI, 13. — EnDL., Gen., n. 2929 haud integris (spurie) subverticillatis. Plan- — B. H., Gen., II, 493, n. 684. — Diaspanan- tæj aponicæ. TR thus M10., in Ann. Mus. lugd.-bat., 1, 187. Pertya Scu. 8rr., in Bonplandia (1862), 109, Albidi, rosei v. purpurei. t. 10. — B. H., Gen., II, 493, n. 685 : capitulis 7. Sæpe paucifloris. inter folia sessilibus ; foliis confertis ; bracteis in- 8. Generis sectiones, nostro sensu sunt : volucriacutis; receptaculo nudo. Plantæ japonicæ. ti 4 pee pl. chin. bor., 38. — 9. Spec. ad 15, 16. DC., Prodr., VII, 218, n- 74 ., Prodr., VII, 38. — ENDL., Gen., n. 2929. Hieracium). — M - fus. lugd.-bat., BH. Gen. Il, 494, n. 687 : floribus diœ- F ei Ci nu Ph COMPOSÉES. 93 97. stimtia Mix. ‘ — Flores? 1-morphi, regulares, hermaphroditi fertilesque omnes. Corolla tubulosa; lobis 5, valvatis, apice liberis longeque acutatis arcte revolutis, inferne usque ad insertionem sla- minum cohærentibus ; staminibus 5; filamentis * corollæ insertis et in ea persistentibus, breviuseulis subulatis; antheris in tubum superne coalitis, apice acutatis, inferne sub insertione in caudas longas acutatas rigidas productis. Germen longiusculum, 1-ovulatum; disco epigyno eylindrico cum stylo continuo ; styli ramis erectis obtusiusculis com- pressis. Achænia sæpius elongata, glabra v. tenuiter puberula; pappi setis longe subulatis rigidis, scabris v. séerrulatis, œæ-seriatis. — Arbo- res v. frutices glabri; foliis alternis integris coriaceis; capitulis termi- nalibus solitariis v. cymosis ; involueri bracteis œ-seriatis, Inæqua- libus ; receptaculo parvo foveolato nudo. (Brasilia, Guiana *.) 98. picoma Css. 5— Flores® 1-v. 2-morphi, aut hermaphroditi omnes fertiles, aut exteriores fœminei v. ex parle steriles. Corollæ tubulosæ ; limbi lobis erectis v. revolutis; nune sub-2-labiatæ v. subligulatæ. Antherarum caudæ basilares plus minus barbatæ cilia- tæve. Styli rami obtusi v. complanati. Fructus turbinati dense villosi plus minus costati; pappisetis 10- , omnibus v. ex parte compressis v. subpaleaceis, undique v. superne barbellatis v. plumosis. — Herbæ v. frutices ramosi, sæpe canescenles ; foliis alternis variis, integris, sinuatis, v. denticulatis ; capitulis terminalibus stipitatis v. inter folia subsessilibus, nune in cymas corymbiformes dispositis ; involueri hemisphærici v. subcampanulati bracteis acutis, mucronatis V. Spl- nescentibus, margine sæpe scariosis; extimis nunc anguste foliaceis ; receptaculo alveolato, nune breviter paleaceo *. (/ndia, Africa trop. *) (Macroclinidium, Pertya). — Bot. Mag.,t. 6225. n. 681. — Macledium Cass., in Dict., XXXIV, 39. — WaLr., Ann., V, 311. in Dict., XXXV, 11. — Cry- 1. Del. bras., 4, t. 1. — Gass., in Dict., XLI, ptostephane SCH. BIP., in Flora (1844), 782. — 9.— Less, Syn., 403. — DC., Prodr., VII, Schæ/ffnera SCH. BIP., mù = f Kotsch. — Xero- 26. — B. H., Gen., II, 491, n. 679. — Augusta pappus WaLL., Gal., n. LEANDR., in Münch. Denkschr., VI, 235, t. 14. 6. Albidi, erocei v. purpurei. — Sanhilaria Leanor. (ex DC.). — Mogina DC. 7. Generis sectio est, sensu nostro (in Bull. — Àristomenia VEL., F1. , 345; At, Soc. Linn. Par., 259) Hochstetteria DC., Prodr., VIE, t. 84. — Gongylolepis ScHows., in Linnæa, VII, 287; Mém. Comp., 6. — ENDL., Gen., XX, 759, n. 2497: —B. H., Gen., I, 492, n. 682 : pappi 2. Aurantiaci v. flavi, speciosi. paleis ad 10, basi paleaceo-dilatata hyalinis su- 3. A DECAISNEO (in Rev. hortic., IX, 211)inepte perneque barbellato-serratis ; capitulis stipitatis Pro corolla interiore habitis. solitariis (Abyssinia). 3 4. Spec. 4, 5. Bot. Mag., t. 4438. — WALP., 8. Spec. ad 17. Wicur, Îcon., t: 1 40. - Ann., I, 457 (Gongylolepis). Hanv. et Sonp., FI. cap., ILE, 515.— SOND., In 5. In Bull. Soc. philom. (1817), 47; in Dict. Linnæa, XXI, 71. — HIERN et OLIV., F1. trop. sc. mat., XIE, 194. — DC., Prodr., VII, 36. — Afr., Il, 442, (Hochstetteria). — WALP., ExDL., Gen., n. 2920. — B. H., Gen., 11, 402, Rep., NI, 318 (Cryptostephane). 94 HISTOIRE DES PLANTES. 29? Anisochæta DC.'— Flores * hermaphroditi fertiles, 1-morphi; corollæ subregularis lobis 5, angustis, valvatis. Antheræ basi anguste setaceo-caudatæ. Styli rami anguste oblongi compressi obtusiusculi, Fructus angulati; pappi paleis æ, nunc paucis, inæqualibus, longe acutatis compressis. — Frutex glabrescens « subscandens »; foliis alternis petiolatis, 3-5-nervus, basi angulatis, 3-angulari-acutis, inciso- dentatis ; capitulis in cymas divaricato-ramosas corymbiformes termi- nales (v. ad folia suprema axillares) dispositis ; involucri bracteis acutis, imbricato- æ-seriatis ; extimis gradatim minoribus ; receptaculo superne breviter conico epaleaceo*. (America austr. 30. Seris LEss.°— Flores omnes hermaphroditi fertiles; corollæ tubulosæ limbo 5-fido, subregulari v. 2-labiato; lobis valvatis, revo- lutis. Antherarum caudæ longe barbatæ. Styli rami graciles compres- siuscul obtusiuscul. Fructus villosi, 5-costati; pappi setis rigidis scabridis pauciseriatis. — Herbæ sltbre V. tementose: caule basi foliato, superne ramoso; foliis alternis, integris, sinuatis v. dentatis; capitulis solitariis v. Taxe cymosis ; involucri subcampanulati v. obco- nici bracteis obtusis subcucullatis v. acutis, œ-seriatim imbricatis, dorso tomentosis; receptaculo subplano, nudo v. fimbrilligero, (Brasilia. °) 31. Gerbera GRONOV. 7— Flores $ 2-morphi ; radii sæpius forminel, 1-2-seriati, nunce deficientes ; disei autem hermaphroditi fertiles v. ex parte steriles nuneve fœminei. Corollæ disei 2-labiatæ ; labio antico in ligulam plus minus patentem 3-dentatam v. 3-fidam extenso ; postico autem 2-dentato, antico subæquali v. breviore, nunc 0. Antheræ in caudas integras, ciliatas v. laceras inferne productæ. Fructus 5-costati 9-nervii, glabri v. varie pubentes ; pappi setis œæ, 2- %-serialis, 2260. * . V, 109. — Exoz., , Gen., II, 493, n. 683. — 5. 2.4 “iii » Gen., n. inc mi act inde Mutisieis affine, - stylo, ob corollam ano- 3. Gen MAS armes bts à m rare 4. et La de bn ni DC. — DELESS., 5 pré ed t SOND., F1. cap., ; O1. A In V, 253 (part., TE méx Syn., 99. nr HS VIL 1 , Gen., n. no ; Ceh., I, 491, à 6. Spec. g. did ex LESS., in Ein: À LUE 2e à fig. 76-81 (Onoseris). 7. In L. Gen., (ed.1737), Cor., 16.— Cass., Soc. philom. (en), _ . Dict., NL rodr., VII — pu Gen., ser ri dr Gene, 1 497, n. 695. co lé et ts (part.). — LAGs Iimœn. nat., 1, 39. — DC., Prodr., NI, 38. — DL. — Par vien Bur., FL. . 2932. Idicium Necx., Elem., 1, Oreseris DC. Prodr., VI, sarée — YLE, {LL himal., r 5. mn à . pre LAG., Amœn me; s Cass., in Bull. Soc. “pion PTT . in Dict., XXV, 298. — DC., Prodr., VIE, 18 (nec 8. Albi, flavi, rubentes v. nune violacei. END. , Gen 2907. A K2r, in Bol. Zeit. (1850), 350. COMPOSÉES. 0 lævibus, scabris barbellatisve, rarissime plumosis. — Herbæ, nunc frutescentes ; foliis alternis, basi rosulatis, integris, snuatis, dentatis, lyratis v. pinnatifidis, plerumque subtus canentibus, tomentosis v. lanatis, nunce raro utrinque glabris ; capitulis summo Capo nunc bre- vissimo v. subnullo solitariis v. rarius paucis laxe cymosis !. (America utraque, Asia et Africa calid. et temp., Australia. *) 32, Eycoseris CASS. 8 Flores ‘ diœci, 2-morphi; radii fœminei ; disei autem hermaphroditi (omnes in capitulis masculis steriles). +. henele nostro sensu, generis hujus Anandria SIEGESB., in L. Amœn., 1, 161. Less, Syn., 1 ENDL., Gen, 9933. — — ? Atasiles NECK., Ele 7. — Leibnitzia Cass., in Dict. sc. nat. oribus XXV, 420: radii 0; capitulis 2- ce vernalibus radia- tis; æstivalibus majoribus homogamis; corollis horum angustis, ya nv Rs get -stami- nibus in floribus radii evanidis n floribus disei nunc rudimentariis. Pants fi Bernie ga DC., _. Gr NH Ai, IN E 71. ENDL., Gen., tulis, ait radii defectu, homogamis, foliis longe tot basi sagittato-cordatis. Planta nepalens Chaplin VENT., ps Gels, t. DC., , Æ ET — 6. — Leria DC., in Ann. _Wus xx, 68: Daul. VII, 42. ExD DL., Gen . 2935. à Thyrsanthema NEcx., Elem., EF, 6. — Dion integris, den tatis v. Iyratis scapis 1-cephalis subnudis ; corollis radii sæpius ligulatis. Plantæ americanæ. re Cass., in Dict., XXVIT, 255. Le » VI, 44. — END Gen.,n . 2938 : capi- tulis dns Y. pitatis; corollis OR. Morphis; labio jétiée tighlato plerumque subin- tegro. Plantæ americanæ austral. extratro 6. Am mblisperma BENTH., g. Enum., 67. — ENDL. n D fois rosulatis ; "eapitulis s solitar ie sin ; “a heterogamis ; oribus radii fœmineis ; gulis (sæpius amplis) tenuiter œ-nerviis; . Ceptaculo nudo v. fimbrilligero. Plantæ ameri- Can& australes et australianæ. — Hg natR orffia W. LA DC., nec Onoseris DC., in Ann. Mus., XIX, 65, t. 12; Pr ar VII, 34 (part.). — ENDL., Gen RE , Gen. IE, 486, n. 665. — Seris ris SW. Ges. ur Berl. Mag. pus . a Las). — 1sotypus H. B. K., Nov : — DC., Prodr. VIL, 33. - — su, den n. 29%. — Rhodoseris TURCZ., in Pull. (1851), I, 94, t. 2. — Caloseris nr] Hartweg., 88. — Senetsellid KL., in Oft. et Dietr. Gartenz. (1849), 81. — Hippo oseris re , 2h de — Curie NUTT., in 7ra 2, VI, 492. _! Centrock- subnullo ; capitulis ; is. Plantæ americanæ austral. trop. et extratrop. v. andin dose Hook. F., F1. antarct, li, en., I, . n : foliis pr re mollibus, subtus t es capi- s plu- tulis solitariis, longe stipitatis ; Pari mosis ; ee 1-m pis Plan nta SATA ELA 2. Spec. Le :t679, fig. 3 (Dor Ris , Nov. gen. et sp., IV., t. 303 (Chaplin, more Onoseris), 306 (Hipposeris). — Webb., hlor andin., 1, 8 (Ono- seris). — BENTH., Æ. austral., III, 676 (Am- blysperma). — ep et té Vs FE 519, per Le rm —Fr. et SAv., Enum. pl jap., & EMY, in C. “Gay Flschi T4; 285 ( Tricholine) 328 A ut 54 (acrar ned., FA à 1 (Ghana Cursonin) pre 11, 949 (Schætzelia). n Dict » 474; Op. phyt., I, 96, 112 Pr me VIL, 22. — Fe DL., Gen., Gen. Fos — DC. , UN, 495 691. | Trans. Linn. She, X VI, os. LEANDR., nec 0. — B. uxis mn, in ManT., nec RADD. 4. « Purpurei. » 96 HISTOIRE DES PLANTES. Corollæ radii in capitulis masculis ligulatæ, 2-3-dentatæ ; in fœmineis 9-Jabiæ ; labio postico parvo integro v. 2-lobo; disci tubulosæ, in capi- tulis masculis 2-labiæ v. subregulares ; in capitulis fæmineis breviter tenuiterque tubulosæ; limbo subregulari v. irregulari parvo. Antheræ basi longe caudatæ (in capitulis fæmineis cassæ). Stylus in capitulis fæmineis filiformis ; lobis brevibus; in capitulis masculis indivisus. Fructus oblongi glabri, 5-costati v. o-striati; pappi setis crebris, -seriatis (in capitulo masculo paucioribus), lævibus v. scabridis. — Frutices erecti v. volubiles; foliis alternis, integris v. denticulatis, subtus canenti-tomentosis, penninerviis v. 3-5-plinerviis ”, sessilibus v. petiolatis ; capitulis terminalibus solitariis v. paucis cymosis, pedun- culatis v. subsessilibus, sæpe nutantibus; masculis minoribus ; invo- lucri globosi v. subcampanulati bracteis imbricatis, o-seriatis, acutis v. acuminatis ; apice erecto v. reflexo; receptaculo plano fimbrilligero. (America centr. et austr. trop.”) 339 Cnicothamnus GRISEB. * — « Flores * hermaphroditi fertiles, 2-morphi; corollis radin 2-labns ; disei autem subregularibus; ob lobis parum obliquis linearibus, apice uncinato-revolutis. Antheræ basi 2-setosæ. Stylus exsertus; lobis 2 brevissimis obtusiusculo- oblongis. Fructus dense villosi compressi striati; pappi setis scabrius- culis, œ-serialis. — Frutex excelsus, usque ad capitula foliosus ; foliis alternis ovatis crenato-denticulatis, 1-nerviis, subtus incanis ; capitulis terminalibus solitariis sessilibus; involueri bracteis imbricatis, œ-serialis, apice in appendicem mucronulato-rotundatam laceram denticulatamque dilatatis; receptaculo plano, breviter pilifero?. » (Rep. Argentina. *) 3%. Pachylæna Don’. — Flores® fertiles, 2-morphi; radn foœminei, A-seriati; disci hermaphroditi. Corollæ 2-labiatæ; labi postic} lobis 9, revolutis ; antico in floribus radii longe ligulato. Antheræ® longe caudatæ, in floribus radii rudimentariæ v. cassæ. Fructus oblongi, glabri, 5-costati ; pappi setis ce, 2-3-seriatis, valde plumosis- 1. Nunc, ob nervationis modum, fere Welasto- 5. Genus (nobis ignotum) nonne forte melius macearum. pro Cnicothamni sectione haberetur ? 9, Spec. 8-10. Sw., /c. ined., t. 66 (Atractylis). 6. Spec. . Lorentzii GRISEB. . et ENbL., Nov. gen. et spec., KE, t. 259 7. In Hook. Comp. Bot. Mag., 1, 106. — (Centroclinium). — WaLp., Rep., NI, 317; Ann, EnDL., Gen., n. 2922. — B. H., Gen., 1, V, 311. n. 690. — Chionoptera DC., Prodr., VU, 14 — 3. PL. Lorentz., 148; Symb. FI. argent., 211. ENDL., Gen., n. 2929*. 4. « Purpurei. » 8. Flavi. ®œ Q COMPOSÉES. 97 Herba humilis glabra ; foliis rosulatis, alternis, basi in petiolum planum subalatum attenuatis, Inæqui-denticulatis; capitulo (magno) breviter stipitato; involucri subcampanulati bracteis imbricatis, ce-seriatis ; infimis gradatim brevioribus ; receptaculo plano nudoque‘. (Chili ?.) 35. Oldenburgia LESS.* — Flores* hermaphroditi fertiles, 1-mor- phi ; corollæ tenuis 2-labræ labio interiore minore, 2-partito. Antheræ longe caudatæ. Stylus ad apicem incrassatus ibique brevissime 2-lobus. Fructus oblongi sericei; pappi setis œ, Inæqualibus rigidis breviter plumosis. — Fruticuli v. suffrutices lanati; caule crasso simplici v. brevi ramosissimo ; foliis alternis, subdistichis v. confertis, crassis integris; Capitulis (maximis) solitartis v. paucis (2, 3) cymosis Ÿ, intra folia suprema sessilibus; involueri bracteis œ, lanatis, imbricatis, obtusis v. acuminatis ; receptaculo plano nudoque. (Africa austr.°) 36? Catamixis THoms. ? — « Flores fertiles hermaphroditi, Î-morphi; corollæ ligulatæ limbo patente, 5-dentato. Antheræ basi longe caudatæ. Stylus gracilis, apice obtuso 2-fidus; ramis erectis. Fructus obconici sericei. — Suffrutex°® glaber v. canescens; folus alternis crenatis petiolatis; capitulis in cymam terminalem corymbi- formem amplam dispositis ; involucri oblongi pauciflort bracteis . acutis, imbricatis ; receptaculo parvo nudoque "°. » (Himalaya .) 37. Nassauvia COMMERS. ©? — Flores * hermaphroditi fertiles, T-morphi; corollæ 2-labiatæ labio antico integro v. 3-dentato; 1. Melius forte otre sectio, pappi setis (ut 12, Ex J., Gén., Fa — LAMK, LIL, t. 721. — in Macrac achænio) plum DC., Mém. Comp., t. 14; Prodr. , VU, 48. — Spec. 1. DELESS., sel., 75 (Chio- CASS., Op. phyt., 1, 176. — LES, Syn., ee — REMY, in C. Ga ay rs ÉT III, 283. — PAYER, Fam. nat., 22. — ., Gen — Weon., Chlor. andin., 1, "23, t. 6. 502, n. 706. — Nassovia _. Bnchir NE, 109! 3. In Linnœæa, V, 259, t. 3, fig. 69-65; Syn., — Nassavia ENDL., Gen., 4. — Mastigo- 99. — DC., Prodr., VI, 12: Mém. Comp., t.12. phorus CASS., Op. ph, LU 47 in di se. — ENDL., Gen., n. 2927, — B. H., Gen., Il, 494, nat., sér.1, V, 103. — » Gen ee À ee — Scytala E, MEv., in hb. Drège (ex Triachne Cass., in Bull, Sue po: “(ir 11; (1818), ne in Dict. sc. nat., LV, 181. Es. Purrurcescentes. ENDL., Gen. 2946. — Panargyrus LESs 5. In 0, grandi (0. Arbuscula DC. — Arnica Syn., 397 Coë Hook. et ARN. ). — Pana argyrum grandi tuée fs Amen. nat., 1, 33 — Gr : 6. Spec. 3. Tnus., F1. cap 668 (Arnica). — n. — Calo optiliunt He loc. cit., 34. — De et Sonn., F1. cap > I, 512. Sphere cephalus LAG dr "VIE, 52. 7. In Journ. Linn. De: ns (1867) 349,1. 4. -—- Portalesia MEYEN, Per L_ 316. — Pentan- pa. . Le I, 494, n. thus LEss., Syn., 397 (nee Hook. et ARN.). — 8. Calopappus MEYEN, Reis., IL, 315. — DC., Prodr., 9. Rte facioque Baccharidis. VIE, 28. — Decess., le. sel., IV, t. 79. — Stron- 10. An Cichoriea? « Characteres antherarua, gyloma DC., Prodr., VIE, 52. SL MAlopeylium Eu: fructusque potius Mutisierum Hook. et ARN. ., in Comp. Bot. Mag., I, Spec. 1. C. baccharoïides Taoks. 13. Albidi, flavidi v. cærulescentes. NII, — 7 + 98 HISTOIRE DES PLANTES. postico autem integro v. 9-fido, demum revoluto. Stamina corollæ tubo inserta; antheris apiculatis, basi longiuscule caudaus; connectivo ad basin repente incrassalo. Styli rami lineares v. com- pressi, apice truncati v. in conum brevem incrassati, demum arcte revoluti. Fructus obovoidei, obconici v. oblongi; pappi setis (nunc paucis) linearibus v. paleaceis rigidis, integris, ciliatis v. plumosis, persistentibus v. caducis. — Suffrutices v. rarius herbe, -diffusi v. cæspitosi, rarius erecti, glabri v. villosi ; foliis alternis imbri- catis, rigidis, subintegris v. ciliatis serrulatisve, nune spinoso-dentatis v. breviter pinnatifidis; capitulis compositis et e glomerulis crebris (paucifloris) constantibus, in massam contractam v. nune corymbi- formem dispositis; involucri bracteis acutis v. spinescentibus ; exterio= ribus sæpe brevioribus v. foliiformibus:; receptaculis glomerulorum parvis nudisque *. (America austr. extratrop. et andina *.) 38. Moscharia R. et Pay. % — Flores * hermaphroditi, 2-morphi; exteriores fertiles sub--seriati; cæteri steriles ; corollæ labiis 2, valde inæqualibus ; labio antico ligulato, 3-dentato, in floribus interioribus breviore ; postico parvo angustiore Integro, 9-dentato v. 2-fido revoluto. Antheræ basi tenuiter caudatæ. Styli basi incrassati rami lineares reflexi, apice truncato tenuiter papillosi. Fructus oblongi; exteriores incurvi; juniores pubentes ; pappi setis œ, brevibus, sub-1-seriatis, breviter plumosis. — Herba annua ramosa, glabra v. parce pubescens; foliis alternis pinnatifidis ; petiolo basi dilatato ; capitulis in summis ramulis laxe cymosis ; involucri subglobosi bracteis paucis foliaceis, imbricatis ; receptaculo parvo Convexo; paleis flores subtendentibus ; interioribus angustis ; exterioribus latis herbaceis complicato-carinatis fructusque involventibus. (Chili *.) 4. Sectio generis est, sensu nostro, Triptilion t. 853; (184), t. 22 (Triptilion). — WaLp., Rep; R. et PAv., Prodr. FI. per., 102, t. 22. — DC., VI, 321, 322 (Panargyrum); Ann., 1, 991 (Ga- Prodr., NI, 51. — air Ic. sel., AV,t. 83. lopappus), 993, 994 (Triptilion, Caloptilium); — ENoL., Gen., n. 29 H.,Gen., 11,503, VW, H n. 707 : cui pappi paleæ paucæ (4-6) ; caule tenui 3. Prodr. F1. per., 103 (nec Forsk., ne0 v. rigido; foliis dissitis, ciliatis v. spinescenti- HEIST.). — LESS., Syn., M7. — DC., Proûrs bus; capitulis in cymas corymbiformes nec VII, 72. — Envz., Gen., n. 2955. — B. H;, Gen: sessiles dispositis. Stirpes chilenses. Il, 503, n. 708. — H. BN, in Bull. Soc. Linn- 2. Spec. a œpP. et ENDL., Nov. gen.et Par., 280. — Moscaria PERS., Enchir., I, 319: — spec., t. 20-22. — AD. BR., in Voy. Coq., Bot., Mosigia SPRENG., Syst., II, 366. — Gastrocarpha . 56. — Remy, in C. Gay FE chil., I, 340, Don, in Trans. Linn. Soc., XVI, 231. 348 (Mastigophorus), 350 (Triachne), 352, t. 39 4. Rosei. F4 0 359 (Strongy 362, t. 41 5. Spec. 1. M. pinnatifida R. et PAV., Syst; alopti ‘ loma), ( lion), 364( Portalesia),365 (Panargyrum). 1, 136. — LainoL., in Bof. Reg., t: 1564. — REMY, — Wepr., Ch. andin., 1, 45,t. 11, 12. — Pis, in C. Gay F1. chil., I, 429. — Mosigia pinna” in Linnæa, XX VII, 714; XXXIIL, 116 (Triptilion). tifida SPRENG. — Gastrocarpha runcinata DoN, i — Hook. F., F1. antarct., t. 114. — Bot. Reg., in Sweet Brit. fl. Gard., t. 229 COMPOSÉES. 99 39. Pamphalea LAG.'— Flores? hermaphroditi fertiles, T-morphi; corollæ labiis brevibus integris v. dentatis; antico majore patulo ligulato; postico minore revoluto. Antheræinferne tenuiter caudatæ: Styli rami angusti truncati. — Herbæ annuæ v. perennes: caudice tuberoso subterraneo; foliis in ramis gracilibus alternis, integris, den- tatis v. lobatis, basi nunc cordatis v. auriculatis; capitulis (parvis) in cymas laxas dispositis, graciliter longequesstipitatis; bracteis involueri subcampanulati 1-2-seriatis inæqualibus, apice acutis v. obtusis; nunc inæquali-3-dentatis, margine sæpius scariosis; receptaculo angusto plano foveolato, (America austr. extratrop.*) 40. Cephalopappus NEESs et Mann. — Flores hermaphroditi fertiles, 1-morphi; corollæ labiis inæqualibus; antico suberectoy 9-dentato ; postico revoluto, 2-partito. Antheræ basi aristato-caudatæ. Styli rami obtusi. Fructus angusti, inferne œæ-C08tati, apice annulo brevi coronati, epapposi. — Herba perennis subacaulis ; rhizomate ad collum dense lanato ; foliis basilaribus (amplis) argute: dentatis, in petiolum cuneato-alatum attenuatis, supra glabris, subtus ad nervos lanuginosis; capitulis (parvis) in summo: scapo tenui aphyllo lanato solitariis v. paucis (2, 3); involucri hemisphærici bracteis imbri- catis obtusis inæqualibus sub-3-seriatis; receptaculo hemisphærico nudo®. (Brasilia *.) Al. Frixis P: Br. — Flores ? hermaphroditi fertiles, 1-morphi ; corolke labiis inæqualibus; antico 3-dentato, in: floribus. exterioribus Sæpius longiore ; postico 2-fido v. 2-partito. Antheræ basi longe cau- datæ. Styli rami superne dilatati, apice truncato: penicillati. Fructus oblongi subteretes, 5-costati, superne in collum v. rostrum attenuati, une papillosi ; pappi setis 1-3-seriatis, scabris, denticulatis v. barbel- 1. Amen. nat:, 1, 34 (Panphalea). — DC., 7. Spec. 1. C. sonchifolius NEES et. MART. — Prodr., NII, 13. — Css. in Bull, Soc: Philom: Sparganophorus sonchifolius SPRENG., Syst:, FA 6 ENDL (1819), 114, — Less., Syn., 6: — ENDL., Gên:, , 458. n. 2950. — B, H., Gen., Il, 503, n. 709: — 8. Jam., 312. — Lac., Amen. nat., 1, 35: — Ceratolepis Cass. (ex Enbu.). DC.,in Ann. Mus., XIX, 66; Prodr., NII, 67. 2. Albi. — Less, Syn., 413: — ENDL., Gen., n. 2960: — 3. Spec. 4, 5. Less., in Linnœæa (1830), 9: — — B. H., Gen., Il, 501, n. 704 -— Perdicium CASS., in Dict: sc. nat., VII, 345. — FtELD, L., Gen., n. 960 (part.). — Çastra VELL., F1. Sert. plant., t. 21.— Ware., Rep., VI, 325. flum., 242; At, NII, t. 81, 82. — Dolichla- 4. In Nov. Acta. nat. cur., XII, 5,t.1.—LESS, sium LaG., loc. cit., 33. —DG., Prodr., VIL, 72. Syn., 401. — DC. Prodr., NI, 73.— END, — END, Gen., n. 2961. — Tenorea Cox, Gen., n. 2951. —B. H., Gen., Il, 504, n. 0. Hort. rip, 131. — Prionanthes Scur., PI. rar. + € Fulvi. ». Hort. monac., 4, t..51.— Bowmannia GARUN., he Stirpis (nobis ignotæ) char. e descript. et in Hook. Jcon., 519. Icon. Neesii, 9. Albi, purpurei v. flavidi. 100 HISTOIRE DES PLANTES. lato-plumosis. _ Herbæ v. frutices, nune scandentes ; indumento vario ; foliüs alternis, nunc decurrentibus, linearibus, ovato-lanceolatis, orbiculatis v. cordatis, integris, dentatis v. lobatis ; capitulis termina- libus solitariis v. sæpius in CymMas composito-corymbiformes dispositis; involuero subcampanulato v. cylindraceo ; bracteis 4-pauciseriatis; exterioribus sæpe paucis minoribu gero, piloso v. rigidule paleaceo ”. extratrop.* ) 429 Clybatis Puiz. °° — Flores * s; receptaculo nudo, fimbrilli- (America calid. utraque trop. et (fere Triæidis) fertiles; corolla 9-labiata. Fructus papillosi ; pappi setis 18-20, 1-seriatis, plumosis. — Herbæ perennes; caule simplici arachnoideo-velutino ; foliis paucis spathulatis ineiso-dentalis ; superioribus integris ; capitulo solitario terminali ; bracteis involucri hemisphærici ad 12, herbaceis planis ; receptaculo plano nudo”. (Araucania.) 43. Perezia Lac. — Flores? hermaphroditi fertiles, 4-9-morphi; corollæ 2-labiatæ labio antico postico subsimili v. in floribus radi nunc majore ligulato, 3-dentato ; postico autem subæquali v. sæpius angustiore, 2-fido v. 2-dentato revoluto. Antheræ basi longe caudatæ. Styli rami compressi, demum recurvi, apice papilloso truncali v. rarius 1. Hujus generis, sensu nostro, sectionessunt : in Trans. Linn. Soc., XV XX) . So philom. (1818),73; in Dict., XXI, 306 : ramis her- fere omnibus rosulatis, in ramis styli ramis cylindricis, apice subgloboso-trun- catis. Stirpes brasilienses et argen inæ. Jungia L. r., Suppl., 58.— Less., Syn., 407. — DC., Prodr., VI, 55. — ENDL., Gen., n.2954. > BH. Ces , n. 705. — Trinacte 15. nat., 1, — Rhi a W.,i g: Nat. Fr. Berl. (1807), 139. — Dumerilia LAG., ex DC., in Ann 15,16: caule & é., + : cau erecto v. scandente ; receptaculo paleaceo ; pappo nunc barbellato v. plumoso. Pleocarphus Dow, in Trans. Linn. Soc., XVI, 998. — DC., Prodr., VII, 72. — ENvz:, Gen., n. 2952 : foliis linearibus rugosis ; ramis capi- . Spec. ad . B. K., Nov. gen. et spec., IV, t. 355 et in Beech. Voy., Bot., t. 65. — HooKk., Ex. F1., t. 101. — A. Gray, in Proc. Amer. Acad., V, 444 (Jungia). — Remy, in C. Gay F1. chil., M, 374 (Jungia), 423, 426, t. 43 (Pleocarphus). -— Grises., Symb. F1. argent., 215 (Jungia). — Bot. Mag., t. 2165. — WaLe., Rep., I, 682; VI, 393 (Bowmannia); Ann, 1, 459; V, 31 (Jungia), 314. Ù 3. Descr. nuev. pl. (1872), 84. —B. H., Geñ:, 11, 1237, n. 704 a. utei. » 5. An planta nobis ignota Trixidis mera set” tio, receptaculo epaleaceo et pappo plumoso ? 5, Amen. nat, 1, 31. — DC., Prodr., Mk 60. — Enoc., Gen., n. 2962. — B. H 500, n. 702. — Clarionea Lac, ex DC., in Ant Mus., XIX, 65 (nec NAuD.). — Acourtia DON, in Trans. Linn. Soc., XNI, 203. — is NAT XXIV, 217. — Scolymanthus W. (ex DC.) © Dumerilia LEss., in Linnæa, V, 13; Syn, AOT (nee LAG.). — DC., Mém., t. 17; Prodr., vil, 66. — ENDL., Gen., n. 2959. — ? Pogonurd DC, in Lindl. Introd., ed. 2, 263 (ex. B. H.). 7. Albi, rosei v. cærulei. COMPOSÉES. 101 rotundati. Fructus oblongi v. obconici, teretes v. 5-angulati; pappi setis crebris tenuibus, ubique v. superne scabris denticulatisve, — Herbæ v. frutices, erecti v. scandentes, nunc spinescentes, glabri, glan- dulosi v. lanati ; foliis alternis, nunc basilaribus rosulatis, integris, dentatis spinosisve, pinnatifidis v. dissectis; capitulis solitariis v. in racemos plus minus compositos cymigeros dispositis ; involucri ovoidei, obconiciv.subeampanulati, bracteis œ, inæqualibus, acutis v. obtusis, imbricatis; receptaculo subplano, nudo, fimbrilligero v. piloso”. (America trop. el subtrop. utraque.?) 44? Myaloseris GRISEB. * — « Florest hermaphroditi, 1-morphi; corollæ 1-labiatæ lamina patente æquali-5-dentata. Antheræ basi longe ciliolato-setosæ. Stylus breviter exsertus; ramis filiformibus, apice rotundatis, brevissime puberulis. Fructus subcompresso-10-costatus ; pappi setis œ, inæqualibus simplicibus. — Frutices inermes; ramis divaricato-rigidis ; foliis alternis (parvis) integris, breviter petiolatis ; capitulis 5-floris in ramulis brevibus terminalibus ;. involucri oblongo- turbinati squamis scariosis adpressis, inæqualibus, imbricatis ; inte- rioribus longioribus; receptaculo parvo nudo 5. » (Æep. Argentina ”®.) 45? Dinoseris GRiseB. ? — « Flores® hermaphroditi, 1-morphi; corolla 4-labiata, e basi tubulosa in laminam erecliusculam, apice minute 5-dentatam, abeunte. Antheræ basi longe puberulo-setosæ. Styli exserti, basi incrassati, rami elongati revoluti, apice acuto pube- ruli. Fructus glabri, 5-costati ; pappi setis œ, rigidulis scabriuseulis. — Arbuseula v. frutex° glaber inermis ; foliis oppositis petiolatis denticulatis; eapitulis terminalibus solitartis; involucri ovoidei bracteis imbriaties œ-seriatis, rigide scarlosis ; exterioribus rotun- 1. Hujus generis sectio nobis erit, non pan (Proustia) ; 10, — Put, in Linnæa, habitu, Proustia _. Amen., I, 33. —DC., XXVIIE, 717 A lbnes) : XXIX, 109; XXXHIE, Ann XIX : Prodr., VI, 27. — 114 (Proustia) 124 ren Clarionea) : CASS., in Dict. sc. Pa LV, 395.— ENDL., Gen, FI. ., 28 (Pr ha RAY, liner n. %918. — B. H., Gen., il, 500, n. 701: styli Sp: 04. — Bot. Mag. v 1 (Ho- ramis Nu. rotundatis (nec truncatis) ; = se A0 “pd (Proustia). — WALP., Ann., _— pauci- dc floris ; caule frutescente v. J, 996; 11, 949; 16. Sub ' b. F1. ae 212 2. Spec. ad 50. HB. PI. em à &° 135, 4. « ne pallidi. » pes A c. sel, t. 92, 5. Genus « forsan Dendroseri affine, habitu 98. (Ge ionea), 9 94. - Hour. a MAR # Hyalin eximie simulante _. » (GRISEB.), ad D'Urv. Voy. Jesr Mi. Bot., t. 10 (Homoianthus, Cichorieas trs Jigulatis t Clarion onea). : &E FI. antarct., t. 111 6. Spec. 1. H. cinerea GRISEB (Clarionea). — z. Gay FI. chil., UM, | À GRISES, Si. . argent, 213. 293 eu pr iron) au, M6 (oz 8. « Pallide flav us). — WeDD., Chlor. andin., 1, 93, t. 5 1-6 102 HISTOIRE DES PLANTES. datis, demum:patulis; receptaculo planiusculo nudo!. » (Rep. Ar- gentina®.) 46? Leunisia Pix. ? — « Flores 4 hermaphroditi, 1-morphi; corollæ 2-labiatæ labiis æqualibus ; antico 3-dentato : postico autem 3-partito . Antheræ basi longe plumoso-caudatæ, Styli rami longius- culi, apice truncatiglabri. Fructus ({immaturi) cylindracei glandulosi; pappi setis œ, hispidis, 1-seriatis. — Frutex pubescens viscosus ; ramis dense foliatis ; foliis sessilibus ovato-oblongis acuminatis, integris v. uütrinque 1-2-dentatis; capitulis summo pedunculo incrassato solitaris ; involucrif ovato-cylindracei bracteis herbaceis æqualibus longe acuminatis; interioribus angustioribus: receptaculo plano nudo. » (ChiliT.) 47? Oxyphyllum Pur. 8 — « Flores? hermaphroditi fertiles, 1-mor- phi; corollæ 2-labiatæ labio antico latiusculo (integro?) deflexo ; postico angusto revoluto (2-dentato ?). Antheræ basi longe caudatæ. Styli rami longi, apice truncati. Fructus dense arachnoideo-villosus; pappi setis plumosis. — Frutex ramosus glaber ; foliis confertis angustis, integris v. sinuato-dentatis ; apice dentibusque pungen- tibus; capitulis ad:apices ramorum confertim corymbosis ; involueri cylindraceo-campanulati bracteis imbricatis, œ-seriatis, herbaceis; intimis flores exteriores involventibus; extimis gradatim minoribus ; receptaculo convexo nudo. » (Chili 3) 48. Leuceria LAG. 1! — Flores !? hermaphroditi fertiles, 1-2-mor- phi; corollæ 2-labiatæ labio antico 2-3-dentato, in floribus radiü (I-seriatis) nunc majore ligulato; postico autem parvo revoluto, 2-fido v. subintegro. Antheræ basi lineari-caudatæ. Styli rami apice compressiusculo truncati v. leviter incrassati recurvi. Fructus obovoi- 1. Genus Hyaloseridi « valde affine, habitu, 10. Spec. 4. 0. ulicinum Prix. foliis oppositis, involucro fere Centaureæ et styli 11. Amen. nat., 32 (Leucheria). —DC , Prodr., fabrica distinctum » (Grise... VII, 56; in Ann. Mus., XIX, 66. — EnbL., Gen., - Spec. 1. D. salicifolia Grisee. n. 2956. — B. H., Gen., IE, 499, n. 698. — 3. In Linnæa, XXXIII, 420.-—'B. H., Gen, Leuchæria LEss., Syn., 401. — Chabrœu DC., IT, 501, n. 703 i $ 1US. n Ann. Mus., XIX, 65 ; Prodr., NII, 58. — 4. « Flavi; pappo albo. » Lasiorrhisa LaG., Amen. nat. 1, 32. _— ENDL., 5. « Errore pro 2-partito. » (B. H.) Gen., 957. — Ptilurus Don, in Trans. Linn. 6. « Fere pollicaris. » Soc., XNI,218.— DC., Prodr., VIL, 56. — ENDL., 1, Spec. 1. L.læta Prix en., n 9) — Cassio a Don 8. FL. atacam.,%8, 1. 4, A.— BH, Gen, 11, Linn. Soc. XVI, 215. — 499, n. 699 C. Gay F1. chil.. WI, 40 12. Al pe , in 7rans. Eïisaguirrea Remy, im 9. « Pallide violacei, » bi, cærulei v, purpurei. COMPOSÉES. 103 dei v. oblongi, papillis v. pilis hyalinis obsiti; pappi setis 1-seriatis, sæpius gracilibus, serrulatis, barbellatis v. sæpius plumosis, basi plus minus connatis. — Herbæ annuæ v. perennes, lanatæ v. glandulosæ ; foliis alternis, nunc basi rosulatis, integris, pinnatimve incisis v. dis sectis; capitulis solitariis v. irregulari-cymosis, longe v. rarius brevius stipitatis; involucri hemisphærici v. subcampanulati bracteis 1-pauci- seriatis ; receptaculo plano nudo vel ad flores exteriores paleaceo. (America austr. extratrop..et andina*.) 49. Chætanthera R. et PAv.? — Flores 2-morphi; radu fœminei, 1-seriati, fertiles v. rarius steriles ; disci autem hermaphroditi, fertiles ; corollis 2-labiatis ; labio antico elongato ligulato patente, apice 3-den- tato, in floribus disci sæpius breviore posticoque æquali v. subæquali, 3-fido; labio postico 2-dentato, 2-partito v. subintegro. Antheræ basi longe tenuiterque barbato-caudatæ. Styli floris hermaphroditi rami breves plerumque dilatati apiceque truncati v. rarius rotundati. Fructus oblongi dense papillosi; pappi setis subæqualibus, .scabris v. barbellatis, 1-2-seriatis v. rarius c-seriatis. — Herbæ annuæ perennesve, nunc frutescentes; foliis alternis v. raro oppositis, angustis v. linearibus, integris v. ciliato-dentatis ; capitulis terminalibus stipi- tatis v. inter folia suprema sessilibus ; involucri campanulati v. obconici bracteis angustis, inæqualibus, œ-seriatim imbricatis ; interioribus obtusis v. sd apicem scariosis ; exterioribus gradatim tuinorbus, nunc ee v. foliaceo-appendiculatis; receptaculo plano, nudo v. foveo- # (America-austr. extratrop. et andina *.) 1. Spec. 20-95. DELESS., Ic. sé, IV, t. 85-91. ere nia Remy, loc. cit., III, 324. — C hondr — REMY, in C. Gay Fi. chil., in 376, 389 chilus Pric., FL. atacam., 27 t. 3. — Miny- (Chabræa). — Hook. r., F1. antarct., t. 111. — lhodes _ heëbe (ex B. H.). srl t. 496. — 4 Gi 1 3. ; à es + Voy. pôle nn Bot., t. 4 (Lasiorrhiza). 4. ou generis ” , nostro sensu, ge Pr. , in Linnœæa, XX VIII, pi 719 (Eiza- gran n Phil. Mag. (1839), 391. guerra), 715; F1. ‘atacam., 98. — Wenn., Ch. — B.H., Gen. Il, 495, n . 692: caule fruticoso; andin., I, 33, t. 10. — WaLp., Rep., VI, 322; foliis linearibus, margine ‘revolutis ; bracteis in- Ann., 1,994; 11, 949; V, 314. volucri inappendiculatis. Prodr. F1. per. et chil., 106, t. 23. — DC., 5. Spec. ad 25. DELEss., Ic. sel., IV, t. 80- "7 , XIX, t. 3; Prodr., NII, 29. — _ Don, in Trans. Linn. Soc., XVI, 236 (Ri- h À F 1 Â. n. 693. — Eachia DC., Prodr., NII, 256; in Gard. ser. 2, t. 214. — Rex, in C. Gay FI. chil., Deless. Ic. sel., IV, t. 99. — END, Gen, ll, 300. 35; 311 pu 313 pt n. 30325, Cherina Cass., in Dict., VUE, 437. — 316, 1. 35 (Tyiloma), 319 (Oriastrum), 320, t. 38 Proselia Don, in Trans. Linn. Soc., XNI, 234. Ln 324, t. 36 (Egania). — Wen, — Tylloma Dow, loc. cit., 238. — DC., Prodr., r (Garmelita), 8 (Tylloma), er ér 32. — Euthrizia Don, loc. cit., 251. — 5 ses Oriastrum). — Pal. in Linnea, rum Pop. et ENDL., Nov. gen. et spec., XXVIIT, 712; es 412 ( M SR gr requd I, S0 50,t. 257. — Aldunatea REMY, in C. Gay — A. GRAY FL. cl, II, 320, t..38. — Carmelita C. GAY, ALP., Rep., Vi, 318, 319 D: cr loc. cit, t. 37; PUR Re ania). 104 HISTOIRE DES PLANTES. 50. Barnadesia Mur. — Flores? fertiles, 1-morphi; capitulis homogamis, raro 1-v. paucifloris (Fulcaldea *). Bracteæ involucri o, alternatim imbricatæ, alte œ-serlatæ; interioribus gradatim majori- bus arcte appressis; receptaculo superne glabro vel piloso. Gorollæ 2-labiatæ; labio exteriore ligulato, 4-dentato ; interiore autem fili- formi, areuato v. revoluto, nunc omnino deficiente. Stamina 5; fila- mentis liberis v. coalitis ; antheris basi integris, ecaudatis. Stylus apice 9-obus v. 2-dentatus; ramis cæterum connatis. Achænia villosa; pappo vario; setis nunc sæpe plumosis v. pilis pluricellulosis ‘ latera- libus instructis. — Frutices sæpe spinescentes; foliis alternis, integris, penninerviis v. 3-nerviis, nunc fasciculatis, sæpe paucis; capituhs terminalibus, solitariis v.cymosis. (America austr. trop. et subtrop.”) O1. Xema Puis. — « Flores 1-morphi (?); corollis subæqualibus tubulosis; laciniis 5, erectis. Antheræ ecaudatæ. Styli rami longiusculi cylindracei. Fructus cylindracei glabri, 10-costati; pappi setis ®, apicem versus scabris, œæ-seriatis. — Suffrutex ramosus glaber; foliis parvis linearibus, utrinque 1-2-dentatis ; capitulis corymbosis pedun- culatis, basi foliis 3-5 involucratis; involucri turbinati floribus sub- æqualis bracteis cartilagineis obtusis, imbricatis; interioribus longio- ribus, superne ciliatis ; receptaculo plano fimbrilligero”. » (Mendozu.) 52. Schlechtendahlia LESs.®— Flores hermaphroditi irregulares, 1-morphi ; germine extus villoso. Pappi palæ æ (ad 10), longe ovato- acutæ, apice longe acutatæ paleaceæ, margine hyalinæ, imbricatæ. Corollæ in alabastro regularis lobi 5, inæquales, valvati, crassiusculi; longiore uno pauloque latiore et intus ditius fuscato-villoso. Sta- mina 5; filamentis liberis; antheris basi minute obtuseque auriculatis, _ apice obtusis. Stylus ima basi repente attenuatus ibique disco epigyno cinctus, ad apicem tubulosus et obtuse 2-dentatus. Achænia turbinata 14. In L. f. Suppl., pr Rage Syn., 94. — -—— REuy, mC. 4 FI. chil., I, 260. — Wen, DC., Prodr., VIE, 2. — 5. Gen. n. 2901. Chlor. andin., 119; 1t. 1. = Lino. in Bot. Reg. B. H. ., Gen., II, 484, n 9. — Bacazia R. et (1843), t. 29. — Bot. Mag. $ 4932, — War PAv., Proûr. FI. per., “105, oi 2 ro D 1, 678; Ann., I, 455 (Rhodoclines), GARDN., in Hook. Lond. Journ., VI, 6. Descr. nuev. giant. (1872), 82. — B. 2. Rosei v. Rs ire H,12937;n . Porr., Dict., Suppl., V, 375. — Turpinia , Plan ta ae ; TR anomala si an- + B., PI æœquin., 1,113, L ‘33 {ec VENT.). — ie revera TS » (B. H. Dolichostylis re in Dict., LVI, 139. — Voigtia 8. In Linnœæa, V, 242; Syn., 93 (es W., nec SPRENG., De: 367 (nec ROTH, nec KL.). ssh" À =D, Pr odr., VII, g. = : 4. Nun 27e ml 2899 ,; Gen., II, 484, n. ms 5. bee: ad 10. H. , PI. œquin., t. 138. By in Bull. gs Linn. Pur, 241. COMPOSÉES. 105 villosula. — Herba perennis erecta!; ramis dense sericeo-villosis ; foliis erectis lineari-ensiformil cstinerviisé inferioribus confertis, im- bricatis; superioribus in scapo minoribus oppositis v. 9-natis basique in vaginam connatis; Capitulis (magnis) in cymas terminales dispo- sitis; involucri subeampanulati bracteis ce, imbricatis rigidis aristatis ; inferioribus brevioribus ; receptaculo obconico, superne plano et inter flores dense villoso. (America austr. extratrop. or.?) 53? Pseudoseris H. BxX°. — Flores ‘ hermaphroditi fertiles omnes (?), 2-morphi; corollis radii 4-seriatis, 2-labiis ; labio antico ligulato, 3-dentato ; postico autem e laciniis 2 liberis, linearibus v. filiformibus erectis constante. Gorollæ disei minus irégrilires : ; labio antico minore ; postico antico subæquali v. vix dissimili. Antheræ basi lineari- 9-setosæ. Stylus erectus, in floribus radi simplex capitellatus; in flori- bus disci apice obtuso breviter 2-lobus. Fructus (immaturi) oblongi, apice truncati v. ultra collum brevem breviter cupulati; pappi setis c, linearibus serrulatis. — Herbæ (perennes ?) dense lanatæ*; foliis basilaribus paucis integris ; scapis erectis, 1-cephalis ; involucri brac- teis pauciseriatis elongatis acutatis, inæqualibus ; interioribus angus- tioribus subpaleaceis ; receptaculo foveolato ©. (Madagascaria”.) III. CICHORIEÆ. 34. Cichoriam T. — Flores irregulares hermaphroditi fertiles, -morphi; corolla ligulata, apice truncato 5-dentata, valvata. Sta- mina 5 ; filamentis liberis; antheris in tubum coalitis, basi sagittatis ibique Te mucronato-acuminatis v. breviter setaceo-acuminatis auctis. Germen 1-loculare; ovulo subbasilari adscendente; raphe antica : ; Styli ramis tenuibus siusctlis. Fructus 5-goni v. compres- siuseuli, 4-8-costati v. striato- œ-costati, nunc basi contracti, apice truncati v. margine prominulo coronati ; pappi paleis , nune minutis . paucis, v. 0, sæpe basi dilatata paleaceis, integris v. 3-lobis. — 1. Habitu mé érrera de 5. Lana rufescente. me hinc Gerberæ, FPS Spec. 1. S. ue LEss., loc. nu inde Hieraciorum nonnu » fig. 50-55. — t ARN., Comp. B ot. 6. Genus Mutisieas, . “videtats cum Gicho- Mag., 110. rieis connectens. Caulis nune brevissimus, et +: In eme Fr Par., 281. folia, ut videtur (ex GRANDIDIER), inconspicua. * € Cup 7. Spec. hucusque 2. 106 HISTOIRE DES PLANTES. Herbæ (lactescentes) annuæ v. perennes, glabræ v. hispidæ, nune spinescentes (Acanthophyton) ; foliis alternis, nunc basi rosulatis, angustis, integris v. sæpius pinnatifidis, grosse dentatis v. Ivratis; capitulis aut aliis secus caulem ad axillas pedunculorum sessilibus, alis crasse rigideve stipitatis, aut (Krigia, Calais, Microseris, Plur- lacroseris) in scapis 4-cephalis paucifoliatis v. aphyllis terminalibus; involucri oblongi v. subcampanulati bracteis æqualibus v. Inæqua- hbus; extimis brevioribus, imbricatis, herbaceis v. subcoriaceis; receptaculo superne plano v. convexiusculo, nudo w. rarius fimbril- ligero. (Orbrs utriusque reg. temper.) — Vid. p. 18. 99. Hyeseris L.!— Flores? (fere Cichorii) ligulati ; bracteis invo- lucri angustis herbaceis, demumque incrassato-carinatis v. concavis: fructibus compressis, 2-alatis v. varie costatis ; pappi sessilis paleis (nunc 0) angustis aristatis ; exterioribus tenuioribus. — Herbæ : foliis basilaribus rosulatis, integris, dentatis v. pinnatifidis ; capitulis in summo scapo aphyllo, indiviso v. ramoso, superne sensim amplato cavo, terminalibus*. (Europa temp. et merid., Reg. medit.*) 96? Tolpis Apaws.° — Flores © (fere Cichorii) 1-morphi ; corolla ligulata, 5-dentata. Bracteæ involucri exteriores patulæ, angustæ v. breves; interiores erectæ. Fructus subteretes, 5-8-costati; pappi setis 2-10, rigidis simplicibus tenuibus erectis; additis sæpe squà- mellis parvis œ, paucis v. 0. — Herbæ ramosæ; foliis paucis, integris, dentatis v. pinnatifidis; capitulis laxe cymosis v. pedunculo longo stipatis. Cætera Cichorii. (Reg. medit., ins. Canar.? .et Gomn., FI. Il, de Fr., II, 289, 290 (Arnoseris), 291 (Aposeris). > 112. — GÆRTN. 1. Gen., n. 916 (part.). — DC., :Prodr., VH, seris), 213 (Aposeris). — GREN H., Gen., 7122. — Thlipsocarpus KzE, in Flora 5. Fam. des pl., II Fruit. t. 160. 79. — EnDi., Gen., n. 2974. — B. 508, n. , N., (1846), 695. IL, 371, — DC. Prodr.; NII, 85. = 2. Flavi. ENDL., Gen., n. 2979. — B. H., Gen., II, 508, 3. Generis hujus sectiones nobis sunt : n. 723. — Drepania J., Gen., 169. — Chatelanit Aposeris NECK., Élem., 1, 57.— DC., Prodr., NEcx., Elem., 1,53. — Schmidtia Moexce, Meth:, VII, 82. — EnpL., Gen., n. 2975. — Achyrastrum Suppl., .— Æ Neck. loc. cit. : fructu epapposo. Phil. Journ. (1828-29), 309. — Polychæl® Arnoseris GÆRTN., Fruct., 11, 355, 1. 157.— TAUSCH, in Flora (1828), Erganzbl., 81. — Ca DC., Prodr., VIT, 79. — Enp., Gen., n. 2972. lodonta Nuvr , in Trans. Amer. Phil. " — B. H., Gen., II, 507, n. 721: fructu 8-10- ser. 2, VII, 448. — Swertia LuDw. (ex DC, costato, epapposo; bracteis involucri demum nec glior.). carinatis. 6. Flavi v. pallide lutescentes 4. Spec. 4, 5. JACQ., Hort.vindob., t. 450. — 7. Spec. ad 10. Desr., in Act. Soc. Hist. mi. W. et Kir., PI. hung. rar., 1, t. 49. — Reicus., Par » t. 8, 9 (Crepis). — Sista., FI. g'Œ&t» Ic. FL. germ., t. 1350, 1351 (Arnoseris), 1354 t. 810. — TEN., FL. nap., t. 186. — BINON» (Aposeris). — Boiss., FL. or., HI, 707. — Wii. Tolpid., t. 3. — Wers, Phyt. canar., t. et LGE, Prodr. FI. hisp., II, 208, 212 (Arno- 122. — Reicnp., Je. F1. germ., t. 1359. — SEUB:, COMPOSÉES. 107 57. Catanance T. !— Flores ? hermaphroditi, 4-morphi; corollis ligulatis, apice truncato 5-dentatis, valvatis. Antheræ basi mucronato- auriculatæ. Stylus basi repente attenuatus ibique summo disco epigyno breviter conico cinmctus; ramis semiteretibus. Fructus oblongi, 5-10-costati, glabrati v. setosi; pappi paleis paucis (4-8), v. nume- rosioribus membranaceis, hyalinis*, dentatis v. laceris, apice acu- minatis. — Herbæ annuæ v. perennes, sæpius puberulæ v. sericeæ canentes ; folusalternis, basi plerumque confertis, linearibus, integris v.paucidentatis, nunc pinnatifidis ; capitulis longe stipitatis ; involucri subglobosi v. conoideibracteis imbricatis ; intimis mucronatis; exterio- ribus gradatim minoribus scarioso-appendiculatis, basi sæpe carno- sulis ; receptaculo plano v. foveolato, nudo, setoso v. extus paleaceof. (Reg. medit. 5) 98? Hsænselera Boss. 5 — Flores ? fere Catanances ; involucri bracteis obtusis, vix v. haud scariosis. Styli rami lineares obtusiusculi. Fructus oblongi glabri, 5-10-costati; pappi paleis paucis (5, 6) latius- culis, obtusis v. sæpius acutatis. — Herba perennis glabra ; foliis basilaribus paucis pinnatifidiseroso-dentatis ; capitulo in summo scapo nudo v. paucibracteato solitario; receptaculo plano et inter flores rigide paleaceo®, (Hispania °.) 59. Pieris L.10— Flores ! (fere Cichorü) 1-morphi; corollis ligu- latis ; antheris basi acutis v. breviter setaceo-acuminatis. Styli rami 2 a30r., . A1. — Jorn., Je. F1. eur; "t; ra arcte pren à Corollæ tubus, ut _ = dem 06.— Boiss., FL. cor., LI, 725. — GREN. et fhemo, dem arnosusque Gor., FI. de Fr. I, 287. — Bot. Mag., t. gg, in imolert Mastois ad basin observat 2088 (Crepis). — WaLp., Rey., VI, 398: Ann., cad 6. DEsr. FL. flot. 7e in Ann: I, 955. su = ra t 9 (Scorzonera). — SiBTH., FL. græc., 1. st. FR. Fr 271. GP re ven Gen “ (Scorsonera), 821. — Rerons., Je. FL n920. — L., Gen., — Gærrx., Fruct., pa : 14863. —iBoiss.; FE. -or., HI, 13. — il 356, % io. | si Ai Syn., 128: — DC., WILBK, et-LGr, Proër. F1. hisp., U, 20. Prodr., NII, 84. Ænpr., iGeñ.; vi 2076. “e Gex. étGoun.; FL'de-Fr. 11,285. — Bot. Mag., “H., Gen., 11, 505, n. 714. —-H. B, n Bull. 293. — War. Ann., V, 318. Soc. Linn. Par. 262, — Piptocephalum tt. BIP., ge In DC. Prodr., VIT, 83. — , Gen.,n. in Bonplandia (1860), 369. 2006°,— HanseleritB. H., Gen. ï 2503,n. 716. 2. Cærulei v. flavi, 3. In planta eulta nunc auctis petaloideisque. &: j ., Ft. australs If, 677, 678 (Crepis). — Ho a pe * Handb. Ne Zeal. Fi. 164. — Wizx. et LGE, P hisp., 1, 218, 245 (Crepis). — Mig, Fi bat., 11, 114( Foungia). — i F1. de Fr. H, 301, 329 (Pterotheca, Crepis): 7" WALE. 689, 607 (Grepis) 998: VI, 95% 357 (Crepis);: Amn., hs re 976 (Cymboseris); Y, 2, du Lie moitie COMPOSÉES. 60. Hieracium T.! — Flores? fere Cichorü; 109 corollis ligulatis, 5-dentatis. Antheræ basi breviter setaceo-acuminatæ. Fructus oblongi, teretes, subcompressi v. 4-10-costati, apice truncati; pappi setis 0 A-pauciseriatis simplicibus rigidulis, persistentibus v. caducis, sæpius fragillimis. — Herbæ perennes v. 2-ennes; tomento simplici, glan- duloso v. stellato, raro 0; foliis alternis v. sæpe basi rosulatis, integris, dentatis v. pinnatifidis ; capitulis summo scapo solitariis v. cymosis ; involueri sæpe subcampanulati bracteis angustis, oœ-seriatim imbri- catis; exterioribus sæpius brevioribus ; omnibus sæpius post anthesin immutatis ; receptaculo plano, nudo v.foveolato, sæpe inter flores bre- viter fimbrilligero v. setigero #. (Europa, Asia temp., Reg. medit., Africa bor. et austr., America bor., andin. et extratrop. austr.*) 61. Leontodon L.° — Flores fere Cichorü ; corollis ligulatis, 5-dentatis. Fructus basi plus minus contracti, apice truncati v. sæpius plus minus longe contracti rostralive ; pappi setis 5 , simplicibus, breviter v. longe plumosis. — Herbæ annuæ v. perennes; pilis simpli- cibus, ramosis v. 0; foliis alternis, basi rosulatis, integris, grosse den- 267. — L., Gen., n. 913. — 1. Inst., 469, t. ; DC., Prodr., VII, 199. — mie cl (1828), 1, Erganz., 49. — , Gen. — B. : Gen., IL, 51 FETE — Mie ne Mr Elem., Re — Apetnitus Viv., FL lib. Spec., 54, ©. 7, — DC., Prodr., VII, ce Crepido ei FRIES, Epicr. Hier., 153 (nec THW.). — Heteropleura Scu. 8 .— Ma 157 (nec et —_" Sienotheca MONN., Hierac., 71. — Chlorocrepis GR gen. Hierac., 75. — Schlagintweitia GRISEB.. loc. cit 2. Flavi, aurantiaci v. rubri 3. Generis sectio est Andre S DC., Me dr. n. 915. — VIL 4, — Gen., .,Gen., Ps 517 “739. 1, 112. = voip IV (X) ut nec 5. Gen PO Bu - , Fam. PL, KOTH, in Rœm. et Ust. dy. en., 931 4 + rte usque ad 400 a var. auct. enu- Méralæ et quam ne Frais Monx., Ess. ac. (1829). — , Comm. Hierac. eur: Bons 2). — Pris, Ésiér Mère: De. (1862). — lt, agn. or., ser. 2, III, 101 ; V, 117; F1. nd 858, 879 (Andr ryala). LL" GR av, in Proc. Amer. Acad., VI,553; VIL, 365; Man. (1856), 6 Paiz., in Linnæs, XXXIIE, 125. — HaRv et Sonp., F1 ., I, 529. — SAV. Enum. pl. jap., 1, 273. — Cuarx., F1. S. Unit States, 250. — wir et 7 a nai hisp., II, 251, a (Andryala). — opr., F1. [, 343, 1 AMEN. pe . Phyt. canar 3 135: MD, © 1 (Andryala). — TH, F1. grec. ., t. 811 (Andryala). — WaLr fi Il, 699; Ann., I, 465, 998 ; II, 981 ; V, 399. — DC., Prodr., VII, 101. — H. l , Gen., 2991 Yu. XLVIIE, 434. Le oderium Cass., loc. tu, . — Oporinia Don, in Edinb. new Phil. Journ. te ), 309. — Aparg | et GR. H. 1 2 — Kalbfussia Sca. Bir., in Flora (1833), 723. — DC., Prodr., VII, 101. — ENDL., Gen., n. 3001. 6. Flavi. 110 HISTOIRE DES PLANTES. latis v. pinnatifidis ; capitulis summo scapo solitariis v. varie CYMOSIS; involucri bracteis imbricatis, œ-seriatis ; exterioribus gradatim incre- scentibus v. brevibus patuliss ftuismibtss nunc post anthesin cari- nato-incrassatis; receptaculo plano, nudo, foveolato, villoso, fimbril: ligero v. nunc hyalini-paleaceo !. (Orbis tot. reg. temp? 1. Genus præcedentibus geste maxime affine. Sectiones A Ee nobis sun Hypochæris L., Gen., n. JB. — DC., Prodr., Syn., 130. — ENDL., Gen n. — SCH. BP. in Vov. Acta we cur., XXL, Hs — 7 is in Linnœdi XVI, 49. —B. H,, n. 742, — — Achyrophorus ADANS.; Fam. dei, D 12 Se se carniol., I, n. 987. G (1829) I, Erg reg ; in Dict. se. nat., XLIL, 42 (part.) — LEss., in Linnæa, — Agenora Don, in Edinb. new Phil. Journ. (1828-29), 310. — Seriola L., Gen n.. 917. — Fabera & i — a os Cass., in Dict., XLVIH, 507. — Robertia DC., FL fr., ET Metabasis DC., Prodr., VII, 97, 307. obertia DO; FL fr:, V,:468! sr DON, in Phil Mag., XI, 38 noseris ENDL., i . — Cycnoseri : recepta jets pa aleaceo : pappi setis 5-æ, plumosis; fructu glabro, scabro Y. breviter cili ato. Taraxacum MaLL., St. helv., I, 23. DC., Prodr., VII, 145. 3 D, H,6en:,1 5%, n n. 745. — Dens Leonis T., Inst., 468, t 266. — es P v. recurvis; receptaculo nudo ; fructu sm sæpe muricato-costato ; pappi setis æ, inæqua libus et simplicibus. Anisconn dur et GR. nr à à ve % ., in Bost. Journ. Nat. -. H:, Gen., IT, 518, D ne terne KELLOG, in Proc. Cut. cat nat. se., UT, 20, fig. 4: fructu sericeo ; pappi s 5-10, basi ex xtus receptaculo summo EE ahéif: receplaculo setiformi-paleaceo. Stirpes a americanæ borcales. Troximon Nutr., in ds Cat. (1813) ; Gen., pl. N.-Amer., I, Be t£ 8 (nec GÆRTN., nec Dow, nec Sims). — — PR Ti — ; ym Amer. Phil. Soc., ser. 2, NIL err. — Stylopappus it, AS, — lopleura. Nutr., loc. ci Macrori ynchus De: Prodr. . — DC, Prodr., VII, 98. — Enpz., Miss, Me 3021*: bracteis involucri ad exteriores grada- brevioribu as ts irpes Americæ utriusque extratro eme DC., ee VII, 1 0 1,599, n glabris ; reseptaculo nd Fe ratio Lis œ, muric pappi 2, per- sistentibus v. téftuis ( perumnqué lee Stirpes . eali-america eris A. Calyc Chr. CPI. Pa Il, 104, t. 44: “Eer + Exp, Bot > 106: — B: H., Gen II, 523 à TA1 : fru ctibus Pyrrhopappi; pappi selis (albidis) dois ser inter flores longe setigero. Stirpe Malacothryæ DC. DC Prod. VIE, 199. — Enz., Gen 3004. H. Gen , I, 518, 12 : 40. — ala acomeris Nurr., in Trans Phil. Soc., ser. 2, VII, 435. — loc. ci — Leucoseris Nurr., Loc. cit. floribus Calycoseridis (nune «albis v i culo nudo v: perenni;. fois Sois Y. lan cau Stirpes per ME 2. st ad En (deser. es t in Ann. sc. nal., s FT. on, r., Handb. N. Zeal. FL. AGEN has v., Enum: pl. jap., À, 268, 269 (Iæe ee Max FES U chus). — -GRI AS Q É Brit. .-Ind., gedium) ; in Ann. Mus fi bat I, EICH L. germ., t. 1408 per 1409 1415 (Sonchus), Se — WiLik. t'LGE, r. his 7 Cite L.‘hisp., 234 (Microrh, ynchus, sue ia), 935 (P thes), en ( 4e 239 ( Sonchus). — t Gon , 317, 323 Pronnte eT Sc. 7 pété, … = COMPOSÉES. 117 70. Glyptopleura Ear. ® — Flores *? (fere Lactucæ) 1-morphi; corolla longe ligulata patula, 5-dentata. Antheræ basi acutato- v. acu- minato-auriculatæ. Styli ramitenues, demum recurvi. Fructus oblon- ous, obtuse angulatus glabriustulne: angulis crenulatis v. lævibus ; faciebus exsculptis ; superne in collum brevem mox cupulari- dilatatum abrupte attenuatus. Pappi set æ , 2-seriatæ molles gracillimæ, cadu- - eissimæ.— Herba annua humilis ramosissima ; foliis basilaribus obtuse pinnatifidis ; sn rerprnsner angustioribus et integrioribus ciliato-margi- natis ; capitulis * inter folia sessilibus; involucri arr brac- teis 0 rl receptaculo sbpladt nudoque. (Utah *. 71. Bendroseris DON *. — Flores © (fere Lactucæe) 1-morphi; corolla ligulata, 5-dentata. Antheræ basi acutato-v. setaceo-auricu- late. Styli rami tenues acutiuseuli, recurvi. Fructus oblongus v. bre- vis, næquali-corrugatus, durus, paucicostatus v. breviter inæquali- alatus; pappi setis > , simplicibus tenuibus. — Arbores (lactescentes); fois alternis, sessilibus, v. inferioribus petiolatis, glabris integris, Jobatis, semel v. bis-pinnatis; capitulis in sammo ramo ample race- MOSO-Cymosis ; involueri late subcampanulati bracteis & , imbricatis, % -Serialis, Inæqualibus ; exterioribus gradatim minoribus, superne membranaceis v. patentibus; receptaculo plano v. concaviusculo, foveolato, inter flores nudo v. ciliato 7. ({ns. Juan-Fernandez ‘.) 72. Fitehia Hook. Fr. ° — Flores !1-morphi; corolla ligulata apice- quetruncato 5-dentata. Antheræ basi breviter acuto-auriculatæ. Stylus apice breviter acutiusculeque 2-ramosus. Fructus oblongus, compres- sus, Sericeus, apice truncatus margineque 2-setosus ; setis ereclis, basi rigidis, superne villosis subplumosis.— Arbores glabræ ; foliis " _“lcon., t. 765. — Bot. Reg (84e), 17. — Bot 4. Spec. 1. G. setulosa À. GRA Mag. t 2130 5211, 5219 (Sonchus). — W 5. “Phil Mag., XI (1832), 388: in ÆEdinb. ep, H, 689 ( Polft 690 (Sonchus), “oi N. Phil. Jour VI, Rp END Gen., n. (Prenanthes, Nabalus), 693, 694 (Chondrilla); 3032. — B. H., Gen 504, n, 712. — nr VI, 352, 353 Emme ct 354 (Melano- DOCNE, in Guillem “rl ere 1 513, t. 9,40, Sens), 355 (Chondrilla); Ann. 1, 461, 463 (Micro- DC., Prodr. 245. Thynchus) ; I, 916 (Z ue Sonchus) ; gai. V, 32 > (Zulliofri) 323 (So en en Pre a lignoso insigne; an po- 324. (Genus, mediantibus Reichardia, Tro ces reed ele, cum Cre repide et ob. here 8. Spec. ad 7. pu in Comp. Bot. Mag ‘onnexurn). 32. — Rey, in C. Gay FL chil, Wi, V6 1. In Forth. Lex Bot., 207,t.20.— B.H., (Rea).— Hook. F., in Bo. Mag, t. 635 Gen., I, 523, n. 748. 9. In Hook. Lond. Journ:, IV, 640, t. 23. — casa Pur rpurascentes », in siceo pallidi. B. H., Gen., II, 505, n. 713. 3. 0b] ligu tra amplitu dinem corollam uni- 10. Flavi. Sam late gamopetalam patulam referentibus. 11. Amplis (fere Thespesiæ), inæqualibus. 118 HISTOIRE DES PLANTES. alternis petiolatis integris; capitulis terminalibus solitarns nutantibus; bracteis involucri latiæ , imbricatis, æ -seriatis, ad apicem membrana: ceum rotundatis, basi crassioribus; exterioribus brevioribus ; recepta- culo bracteis elongatis angustis 1-floris onusto’. (Ofahiti *.) VERNONIEÆ. ee V: © 73. Vernonia SCHREB. —— Flores homomorphi; corollæ tubulosæ regularis v. subregularis tubo tenui, nunc basi dilatato ; Himbi lobis plerumque 5, tubo brevioribus v. rarius longioribus, æqualibus v. leviter inæqualibus, valvatis. Stamina 5 ; filamentis filiformibus, tubo inserüs; antherarum dorsifixium connectivo superne producto; loculis basi obtusis v. rarius acutatis (plerumque fere ad basin polliniferis). Germen obconicum, nune costatum; stylo basi disco crassiuseulo imposito, Superne in ramos (nunc breves) subuiatos acutos hirtos, de- mum revolutos v. recurvos, diviso. Fructus plerumque callo basilari impositus, #-5-angulatus v. sæpius longitudinaliter 8-10-costatus pappoque ceronatus, aut duplici; setis interioribus + , linearibus sub- -teretibus v. rarius breviter dilatato-complanatis; brevibus, v. sæpius Scabris hirtellisve, basi in annulum deciduum v. persistentem con- natis ; setis exterioribus brevibus, interioribus similibus at brevioribus, nunc latioribus paleaceo-squamiformibus, inter se æqualibus v. valde inæqualibus, segregatim plerumque deciduis, nune paucis ; aut (ob setas exteriores deficientes) simplici. — Herbæ v. frutices ; indu- mento var10 v. 0; foliis alternis v. rarissime oppositis, integris v. den- tatis, petiolatis v. sessilibus, penniveniis v. subaveniis, nunc lineari- bus rigidis v. coriaceis; capitulis (nune pauci- v. 1-floris) terminalibus, solitariis v. sæpius in cymas v. glomerulos dispositis ; cymis sæpe com- posito-ramosis, 1-paris ; involucri subglobosi, depressi, ovoidei, sub- cylindracei, rarius obconici v. subeampanulati, bracteis æ , inæqua- libus, æ-seriatim imbricatis, herbaceis v. subscariosis siccisvé, _obtusis, aculis, aristatis v. varie appendiculatis : exterioribus brevio- ribus v. nunc foliaceo-dilatatis; receptaculo superne plano epaleaceo foveolato v.breviter fimbrillifero. (Orbis totius reg. trop. et subtrop.) — Vid.p. 22. 1. An recte hujus seriei ? V, 146:— Nan, Enum. pl. tait. (1873), 49. — 2. Spec. 1, 2. À. Gray, in Proc. Amer. Acad., WaLr., Rep., VI, 365. COMPOSÉES. 119 74. Hoplophyllam DC.'— Flores (fere Vernonie) 1-morphi; corolla anguste tubulosa. Stamina 5; antheris basi longe acuminato-auricu- latis. Fructus turbinato-3-quetri villosi; pappi setis œ , dissimilibus, -seriatis ; exterioribus brevioribus; interioribus autem basi dilatatis, persistentibus. — Suffrutices ramosi rigidi; foliis alternis, linearibus v. acicularibus, pungentibus v. spinoso-dentatis ; capitulis ad summos ramulos confertis et ad folia suprema axillaribus confertis subsessili- bus ; mvolucri elongati bracteis + | imbricatis, siccis, obtusis v. pun- gentibus; exterioribus gradatim brevioribus; receptaculo obconico, superne plano nudoque. * (Africa austr.*) 79. Albertinia SPRENG. ! — Flores © (fere Vernoniæ) 1-morphi ; co- rollæ tubulosæ limbo subcampanulato, valvato, 5-fido. Stamina 5; antheris basi obtuse auriculatis. Stylus basi disco epigyno cinctus ; ramis subulatis, extus hirtellis. Fructus obconiei truncati, 10-costati ; pappi setis tenuibus, sub-2-seriatis ; exterioribus plerumque breviori- bus. — Frutex subglaber; foliis alternis, petiolatis, integris v. dentatis penninerviis membranaceis; capitulis in cymas corymbiformes termi- nales dispositis paucis ; involucri depresse hemisphærici bracteis imbri- catis pauciseriatis, basi inter se et cum receptaculi margine connatis ; exterioribus brevioribus; receptaculo convexiusculo et circa germina singula in alveolas profundas obconicas producto 6. (Brasilia trop.” ) 76. Vanillosmopsis Sc. Bip. ® — Flores ® A/bertinie, 1-morphi; antheris obtuse auriculatis. Fructus 10-costati; pappi setis œ, gracil- limis, caducissimis ; exterioribus plerumque brevioribus. — Arbusculæ | v. frutices ; foliis alternis, petiotalis, integris dentatisve, subtus canes- centibus ; capitulis in cymas Mere re COMposItASve dispositis: glomerulis crebris,1-pauciflori 7 Singulis involucro proprio pluribracteato imbricatoque cinctis ; rece- enus pe poste affine, imprimis Prodr., Y, D a » Gen., 1. 2213; 6. G differt Lis iin 1. Iconogr., 1. 34. — sure “fh 231. n. 18. ni Genus, nisi ot Vernoniæ quam maxime a Av (Pteronia). — 53. De Prodr. & ue ss Sc. mr. in a Pollichié Gen. n. rt. (1861), 163. — B. H., Gen., Il, 227, DEN NUTT., in Trans. ce A S. . L Piipürascentes. » + “raies SPRENG., Syst, D, 355, BL Le Lit n Linnœæa (1829), 341: Syn. . à Tes in Mort. F1. bras., NE, pH, 11, — Vernonia brasiliensis LESS., in Linnæa (eD6 8. In Pad den 166; (1863), 397. — 26, n. 12. tipo (ScH. 120 HISTOIRE DES PLANTES. ptaculo generali subhemisphærico, superne convexo, inferne demum . Concavo ; Involucrigeneralis brevis v. subovoidei bracteis inæqualibus, imbricatis, œ-seriatis. (Brasilia trop.) 71. Soaresia SCH. BiPp.? — Flores * (fere Vernoniæ) T-morphi; corollæ tubulosæ limbo æquali-5-fido. Antheræ basi obtuse auriculatæ. Fructus (sericei) apice truncati, 10-costati; pappi setis COM pressius- culis, basi in annulum connatis, 1-seriatis, inæqualibus, basi dilatata subscariosis. — Herba (magna) sericeo-velutina ; foliis alternis latis brevibus sessilibus, à basi plurinerviis, reticulatis corlacels ; capitulis in axillis foliorum summorum confertis et e glomerulis # crebris pauci- (3-5-) floris bracteisque inæqualibus imbricatis cinctis constantibus. (Brasilia trop.) 78. Ethulia L.®— Flores? homomorphi ; corollæ tubo tenui ; limbi subæqualis campanulati lobis 4, 5. Stamina totidem ; antheris basi obtuse auriculatis. Germen 3-6-gonum ; styli summo disco cupulari insidentis ramis compressiusculis acutis papiilosis. Fructus 3-6-costati. apice areolati et plus minus calloso-sinuati, epapposi. Cætera Vernonie. — Herbæ ramosæ; foliis alternis, herbaceis acutis, sæpe serralis, penninerviis; Capitulis in cymas corymbiformes dispositis ; involucri bracteis inæqualibus pauciseriatis, imbricatis, margine albescentibus v. siccis ; receptaculo parvo nudo. (Asia et Africa calid. ?) 79? Pleurocarpæa BENTH. ! — « Flores"! (fere Vernoniæ) 1-mor- phi; fructu 10-costato, apice truncato, glabro, inter costas glanduloso; pappi setis 2-5, brevibus rigidis caducissimis. — Herba rigida, decum- bens v. divaricato-ramosa ; foliis sessilibus, integris v. grosse dentatis; ÿ, 7. DELESS., 1c. sel., IV, pl, I, 499. — Leighia Scor., Introd., n. #2 1. Spec. 6 t. 5 (AI- bertinia). — DC., Prodr, V, 82 (Albertinia, (ex ENDL., nec Cass.). ir — Bak., in Mart. FL bras., NI, p. 1, 7. Rosei, lilacini v. purpurascentes. t 13, t. 3. 8. Inter costas resinoso-punctatum. 2. In Polhchia (1863), 376. — B. H., Gen., 9. Spec. 2, 3. L. r., Hort. ups., t. 1. — DEL. Il, 236, n. 35. in Caill. Voy. Méroé, A4, t. 3. — LinpL., in 3. Sicci albidi micantes. Bot. Reg., t. 695. — Oriv. et Hiern, FL trop. 4. Quorum flores, quoad glomerulum centri- Afr., III, 262. — BoIsS:, F1, or, HI, 1592 nt A - SON fugi, inordinate dehiscu [A S ve 5. - À. S. velutina Sc. pre. — BAK., in Linnœæa, XXIII, 60. — Hanv. et SOND., FI. cap Mart. F1. bras., VE, p. I, 150, t. 38. UE, 47.— KLATT, in Ann. sc. nat., sér. 5, XNILL, 6. Gen., n. - — Cass., in Dict. sc. nat, 361. — M1Q., Fl. ind.-bat., II, 8. — . XV, 7, t. 487. — Less, Syn., 148. — DC. Rep., 11, 538, 945; Ann., II , 808. È 200. — B. H., 10, FT. austral., TI, 460; Gen., 11, 227; in Gen., I, 224, n. 4 — Kahiria FORSk., FL. Hook. Icon., t. 1006. Æg-arab., 153. — Pirarda Avaxs., Fam. des 11. « Purpureo-cærulei. » COMPOSÉES. 121 capitulis ? paucis, longe peduneulatis; involueri ovoidei bracteis , subherbaceis mæqualibus, œ-seriatis; receptaculo plano nudoque. » (Australia trop. *?) 80°? Bothriocline OLIV. * — Flores homomorphi, 5-meri (Ver- none) ; « fructu obovoideo v. turbinato, 4-5-costato, apice rotundato ; pappi setis paucis, caducissimis. — Herba glabra v. tomentosa, erecta ramosa; foliis verticillatis (3-4-natis) v. superne oppositis, petiolatis, dentatis; capitulis (mediocribus) corymbosis; involueri campanulati bracteis mæqualibus imbricatis, æ-seriatis, herbaceis, scarioso-mar- ginalis, v. interioribus siccis ; receptaculo plano epaleaceo alveolato®. » (Africa trop.) 81. Eamprachænium BENTH. 7 — Klores$ fere Vernonie *, homo- morphi; corollæ tubo tenui elongato in limbum subcampanulatum 5-idum sensim dilatato. Antheræ basi obtuse auriculatæ. Fructus obovoideus glaber nitidus vix compressus subenervius : pappi setis 0 brevibus scabrellis caducis #.— Herba erecta (odorata "), rigidule bre- viter pilosa ; foliis alternis petiolatis dentatis, subtus albido-tomentosis ; Capitulis laxe cymosis; peduneulis gracilibus; involucri subglobos: bracteis æ, imæqualibus, æ-seriatim imbricatis; interioribus longio- ribus siceioribus glabrioribus; receptaculo parvo subplano obtuse ehaaatos (India or.) | 82. Centratherum CAss. — Flores ! 1- -morphi; corollæ tubo lenui recto v. incurvo ; Himbi lobis 5, angustis. Antheræ basi obtuse auriculatsæ. Styli rami subulati érioiit Fructus obtusus, 4-10-cos- latus %; pappi coroniformis paleis compressis ciliatis, latiuseulis*s 1. " 2 bus. rum microcephalum DALz.,in Hook. Kew Gard. 2 c. 1. P. nds ulata BENTH. Mise., “ 231. — Wazr., “Am. 146. 3. h Mk, Lt 11133; FL trop. Afr., 13. In Bull. Soc. philom. H817], 31: in Dict. 265. — B. H., Gen , II, 226, n. 10. se. nat., NIL, 383, in Journ. Phys LXXXIX, 24. 1. Pupure! (fers Vernonie). _=pC.; Prodr., Y, Mmes Cents : Genus, nisi habitu et sn verticillatis, vix B. H., Gen., Il, 225, 1931, 7. — Ames à Vernonia diversum videt H. B. K., Nov. gen. et es IV, 91,494, 6. Spec. : B. Se chmperi Our. et HIERN. 315. — Spixia Scur., PL rar. Hort. monac., 1. Gen 1, 225, n. t. 80 (ex DC., nec LEANDR.). — Crantzia VELL., Se haie scentes 9. FT. flum., VU, t. 153 (nec LEANDR.). — Phyllo- 1e rte 08 prok turn fructusque indole tan- Ps ce sai , 888. — Rolfinkia ZEXK., ind., t : Paucis, in sicco rubentibus. 14. none : Dm centes 12 « Chamomillam redolens. » 15. Sæpe in ostas resinoso-glandulosus. . L. microcephalum. — Decaneu- - 16. ae pra patulis. 122 HISTOIRE DES PLANTES. (Herderia”) v. angustioribus caducis, paucis v. œ, nunc Ô (Oiosper- um). — Herbæ ramosæ diffusæve ; foliis alternis, petiolatis, sæpe dentatis; capitulis pedunculatis, solitariis v. corymboso-cymosis, receptaculo subplano v. concaviuseulo, nudo v. foveolato, epaleaceo: involucri late subcampanulati bracteis inæqualibus; exterioribus sæpe foliaceis expansis ; interioribus autem plerumque brevioribus, nune raro longioribus ; nonnullis nunc (Herderia) basi v. plus minus alte connatis *. (America, Africa, Australia trop. * 83? Gutenbergia SCH. BIP.° — Flores ° (fere Vernoniæ) 1-morphi; corollæ tubulosæ brevis limbo acutato-5-fido. Antheræ basi obtusius- cule auriculatæ. Fructus inæquali-obovoidei, apice areolato obtusi: costis 4-10, nunc obtusissimis, vix conspicuis?; pappo 0. — Herbæ ramosæ; foliis alternis v. nunc ex parte oppositis, angustis penniner- VIS ; cdpitulis (parvis v. mediocribus) in cymas terminales lax ecorym- biformes dispositis, nune solitaris ; involucro subhemisphærico, cam- panulato v. ovoideo ; bracteis ce, bo œ-seriatis, subherbacels v. margine siccis; exterioribus gradatim brévioribus: receptaculo parvo subplano nüdo. (Africa trop.* ) 84. Erlangea Scu. Brp.°— Flores! (Vernoniæ) 1-morphi ; corollæ tubo tenui ; limbo anguste campanulato, lineari-5-lobo. Antheræ basi breviter acutatæ ibique coalitæ. Fructus (immaturi) obconici glandu- losi breviter pilosi, obscure 4-5-angulati ; ; pappi setis paucis (ad 5), Î-seriatis ; plumosis, caducis. — Herba {ännua ?) erecta elongatà hirsuta ; foliis alternis angustis integris ; capitulis (mediocribus) in cymas laxe corymbiformes dispositis, pedunculatis ; involueri late campanulati bracteis imbricatis, œ-seriatis, siccis, pubescentibus “fo Cas. ae Fa , LX, 586, 599. Dr Prodr., ria). — Waup., Ann., I, 388: IL, — Eee V, 13. — Use n. 2201. ., Gen 9. In Gede nkb. d. viert. Jube elf. d I, 20220. Th Buchdr E in Mains [1840], 119, t. js Vu 2 se in Linnæa, se, 339. — DC., Prodr., Fall » 103). — B. H., Gen it, V, 18 DL., Gen . 2 6. ht x purpurascentes (?). a Sect. re É Enéentraherun 2. Oiosper- 7. Eis i < Lceerr (a quo genus vx ; 3. Her dsinetum aa simillim + Spec. 8, 9. “Lans a 0. , lc. sel., t. 29. — Spec. ad 7. A. Le FL. abyss., 1, 37 REICHB., 1e. exot., WEET, Brit. fl (Ethal). — ds ; af 4 425 (Oiosper- Gard, t. 225. — wi _ On. t. 1022 (Deca- mum). — pv. “3 trop. Afr., W, neuron). — DC., Prodr., V, 66; VII, 264 (De- 963. — War S ‘am, l So | e jospermurn). caneuron). — Bax., in Mart. Fi Pr VE, p: à 9. In Flora (185 3)» h. ee Go. Lu I, tt (Oiospermum), +h s. FOR, . 225, 1. 6..-— Jordin in IV, t. 2 (Decaneuron) “ee “FL au 4 à N. Ann. mar: et ho A850-1851), 49, ‘(nec HE, - ISEB., FL. brit In STEUD.). W.-Ind., 354. — Ouiv. et HierN, F1. trop. Afr I, 297 (Herde- 10. « Purpurascentes. » COMPOSÉES. 123 acutis ; exterloribus gradatim minoribus lanceolatis ; receptaculo plano nudo. (Africa trop. occ. *) 89. Corymbium L.*— Flores” (fere Vernoniæ) in glomerulis soli- tar; corollæ tubo tenui; limbo anguste 5-fido subinduplicato. An- theræ basi obtuse auriculatæ. Styli rami subulati papillosi. Fructus subteres, apice truncatus; pappi paleis brevibus, basi plus minus alte in cupulam connatis ; exocarpio sub pappo undique densissime villoso. — Herbæ rigidæ*; foliis omnibus v. ex parte basilaribus, angustis rigidis rectinerviis, in caule paucis v. 0; capitulis in cymas terminales densas v. laxas corymbiformes dispositis; pedicellis longiusculis v. subnullis ; capitulo e glomerulis œæ (1-floris) composito ; bracteis rigidis 2, imbricatis, elongatis, in involucellum tubulosum approximatis ; bracteolis 2, 3; exterioribus brevioribus, imbricatis ; receptaculis mi- nutis. “(Africe austr.°) 86. Lychnophora MaArT. 7 — Flores composite capitati ; capitellis singulis 4-paucifloris”. Corollæ 1-morphæ, anguste tubulosæ ; limbi lobis 5, angustis, valvatis. Antheræ basi obtuse v. acutiuscule auri- culatæ. Styli rami tenues subulati hirtelli; disco epigyno vario, e glan- dulis distinctis formato v. nunc extus sulcato 10, Fructus 10- costati V.10-striati; pappi paleis plus minus tortis, aut paucis angustis caducis, I-formibus (Haplostephium"), aut 2-morphis ; fnlerioribus angustis, Ca- ducis ; nr de autem brevioribus, persistentibus (Eulychnophora). Fructus nunc (Lychnophoriopsis ?) centralis turbinatus villosissimus ; exige autem 10-costati ; omnes pappo 2-seriali coronati. — Frutices Y. arbusculæ; foliis alternis, integris planis, tomentosis v. lanatis Sæplusve angustis ericoïdeis lineari-revolutis ; capitulis ad apices 'amorum sessilibus folisque supremis plus minus fultis, globosis v 1. Spec. 1. £. ee — BIP. — OLrv. et tt. 4-10. — DC., Prodr., N, 79. — Les ee S FL. trop. éd I, 265. ares IV, 316. — ENDz., Gen., n. 223. " ; 2. Gen., . — des Ill, t. 723. — is GOR.; LL, ces n. 31. — Lichnocephalus Gars. ag + 42, t. 86.-— Less., Syn., a, ., in “DC. Pro V, 83. — Pipt 30. — DC, Prodr.,.V, 88. — ENbL., Gen., LESS., in Linnœæa, rs 915. — DC., Pr Art "W 2233. — B. H.,Gen., 11,934, n. 29. — Con- 74 w 2 à (ape Cass.). arena “ra Fam. des pl., 11, 20. + Rosei, albi v. (?) ochroleuci s ru ES 4. Monoco otyledonearum nonuullar. ape . 1 “iplostephi etc. Res Genus, glomerulis 1-floris, in serie Gun n DC. Prodr. ES SCH. BiP., el inter Cardueas me saga. in “Poliohe (1863), 313. — " Gen. U, The. pec. 6,7. Tauns., FL. c À pe HarŸ., 934,n Pt t. 69; FL. cap., 1 12. Scm. BiP., loc. cit., 375. —B. H., Gen., Il, In Denkschr, Bot. Ges. Fr If, 148, 235, n. 32. 124 HISTOIRE DES PLANTES. hemisphæricis ; singulis capitella parva réceptaculo communi crasso inserta gerentibus ; involueri communis bracteis @, imbricatis, œ-se- riatis, siccis acutalis, nunc dorso villosis; exterioribus gradatim mino- ribus ; capitéHorum receptaculo parvo, nune fov Min (Brasilia trop. et subtrop.*) 87. Chresta ArrAB. ° — Flores fere A/bertinie ; antheris basi ob- tuse auriculatis. Fructus longitudinaliter striatus v.10-costatus, glaber (Sphærophora®) v.sæpiusvillosus ; costis nunc 2-4, prominentibus; apice truncato ; pappi persistentis setis 2-pluriseriatis dissimilibus ; exterio- ribus paleaceis, nune angustis vel brevissimis interioribus, plerumque longioribus angustioribusque. — Frutices elati, v. caule brevi, aut lignoso crasso (Presteliaf), aut brevissimo subnullo suffrutescente (Pycnocephalum ”) ; foliis alternis, petiolatis v. subsessilibus, integris v. dentatis, nunc elongato-subensiformibus (Pycnocephalum), utrinque v. subtus cano-tomentosis lanatisve ; capitulis aut in pedunculo bre v. elongato (Pycnocephalum) solitariis, aut sæpius in Cymas corymbi- formes dispositis ; singulis composilis ; involucro communi vario ; Capi- tellis singulis mrolicalle proprio, œæ-bractealo, ovoideo v. oblongo, einctis, 1-v. paucifloris ; florescentia varie centrifuga (nec centripeta); receptaculis propriis parvis nudisque; receptaculo generali subglo- boso v. nune rarius (Stachyanthus *) oblongo v. elongato-spiciformi ”. (Brasilia ‘.) 88. Pithecoseris MART. ‘ — Flores 1-morphi, composito-capitati; corollæ tubo tenui; limbo anguste 5-fido. Antheræ basi obtusiuseule auriculatæ. Fructus 2-morphi (fertiles omnes) papposi ; alii elongat glabri, 10-costati; pappi setis elongatis parum inæqualibus, cadu- & . 4: 1. Eul 08 ot 2. Lychnopho- 7. DC., Prodr., ÿ 83. sites ”” Haplostephium; 4. Lycnocephalus 8. DC., Pro dr., NV, 84. (foliis petiolatis re D Sect. 5 24 Fe (inel. Eremantho, cui 2. 20. n Mart. F1. bras., NI, capitula tantum minora); 2. Prestelia; 3. Pyen0- p. IE, 147 iremophoriaps dge k 37 (Haplo- cephalum; 4. Sphærophora; 5. Stachyanthus ps ART 150, t. Sc P., in Polli- Ad Euchrestam accedit genus Vanillosmopsts; chia (1863), 399. — dr ; pers %, habitu et inflorescentia nune iisdem, pap END oc. Linn. Par 7 279. — Eremanthus LESS., in game . h 317; VI, 682; ue 147 (nee ete Gen., H, 235, n. 33. 4, « Purpurascente 9. SCH. BIP., in Police “- 1863), 402. 6. Scx. BtP., herb. (ex B. H.), indole vase dstinguendun 10. Spe CPronr dk rs URSS à 2). — Ds le. M Lond. Jou chia (181), tr (1868, re rase à 160, t K.,in Mart. FL bras., NE, p. I # rec enr he , Rep. , I, 543; VI, 102: rodr, V, 84. Lu, Gr vs — pret Il, 236, : Ci Lil COMPOSÉES. 195 ? J eissimis; ali breves angulati pubescentes; pappi setis 2-morphis ; interioribus elongatis, caducissimis ; exterioribus brevibus paleaceis, longius persistentibus. — Herba alta! ; pube tenui: foliis (amplis) alternis, Îyrato- v. sinuato-pinnatifidis, membranaceis ; capitulis lon- gissime stipitatis ; receptaculo communi elongato spiciformi : capitel- lorum receptaculis propriis parvis nudis ; involucri oblongi bracteis ce, nune subsCariosis, œ-serialim imbricatis. (Brasilia ?.) 89. Spiracantha H.B.K.5 — Flores # T-morphi, composite capi- tati; capitellis (minimis) 1-floris. Corolla breviter tubulosa ; limbo brevi, 4-5-fido. Antheræ basi breviter obtusèque auriculatæ. Styli rami subulati hirtelli, superne vix soluti. Fructus subteretes, tenuiter coslali, apice obtusati, glabri; pappi setis e, inæqualibus, breviter subpaleaceis, caducis. — Frutex debilis ; folis alternis, penninerviis, subtus canescentibus; capitulis (parvis) in axillis foliorum breviter Cymosis foliisque 4, 9, minoribus, apice spinescentibus, involutis ; recéplaculo communi breviter ovoideo; capitellorum receptaculo proprio minuto ; involucello 2-bracteato ; Capitellis exterioribus quoad bracteas axillaribus cumque is plus minus alte intus connatis eleva- tisque. (Columbia 5.) 90. Rolandra Rorre. © -— Flores ? T-morphi, in capitula e capi- tellis 1-floris composita dispositi; corollæ tubo tenui ; limbo 5- v. rarius 3-4-fido. Antheræ basi longiuscule auriculatæ. Stylus cæteraque Spi- racanthæe. Fructus 4-5-angulatus glaber glandulosus, apice truncato annulato-umbilicatus; pappi (minimi) paleis in coronam laceram bre- “SSimam dispositis. — Frutex v. suffrutex; foliis alternis penniner- Vis, subtus albidis: capitulis inter folia ramorum suprema sessilibus subglobosis : bracteis breviter aristato-echinatis ; capitellorum rece- Ptaculo mMinuto; involucellis crebris; floribus singulis bractea impli- Cala inclusiss, (America trop.°) 1: Cichoriearum nonnullarum adspectu. Cass., in Dict. sc. nat., XLVI, 170. — Less., . 2. Spec. 1, p. Pacourinoides MART. — Bak., Syn., 150.— DC., Prodr., V, 90. —ENbL., Gen., In Mart. F1. bras., VI, p. IN, 147, t. 36. n. 2234. — B. H., Gen., IL, 237, n. 39. 3. Nov. gen. et spec., IV, 98, t. 313. — LESS.. 7. Albi qu 150. — DC., Prodr., V, 90. — ENDL.., 8. Genus Spiracanthæ proximum, adspectu et sr n. 2235. — B, H., Gen., IE, 237, n. 40. pappo imprimis diversum. * * Purpurei, » . Spec. 1. R. argentea Rotrs. — Sw., F1. Spec. 1, S. Cornifolit H. B.K. — Acosta ind. occ., t. 21. — GRises., FI. brit. W.-Ind., 5. Rolandræ DC. mss. (ex ipso). 355. — Echinops fruticosus L., Spec., 815. — Soc. med. hafn. Collect., II, 256. — E. nodiflorus Lawk, Dict., 11, 337, n. 6 * 126 HISTOIRE DES PLANTES. 9. Elephantopus L.' — Flores composito-capitati; capitellis pauei-(1-5-) floris; corollæ tubo tenui; limbi lobis 4, 5, æqualibus v. sæpius nonnihil inæqualibus ; interioribus paulo longioribus. Antheræ basi obtuse auriculatæ. Styli rami subulati, glabri v. minute hirtelli, Fructus 10-costatus, apice truncatus ; pappi setis rigidis, ad basin tenuibus v. plus minus paleaceo-dilatatis ?. — Herbæ perennes ; indu- mento vario ; folüs alternis, integris v. dentatis, nunc ad plantæ bas sinuato-pinnatifidis, penninerviis ; capitulis solitartis v. cymosis, pedun- culatis, nune folio plus minus deformato subtensis; receptaculo com- muni globoso v. plus minus elongato; capitellorum receptaculo minuto, nudo v. foveolato ; Role chabiress bracteis œ, sæplus 2-seriatim imbricatis, næqualibus, sæpe siccis subpaleaceis ; capitulis nunc raro (Distreptus *) paucicapitellatis et secundum axin spicæ- formem foliatamque dispositis *. (Orbis tot. reg. trop.*) 92 ? ‘relmatophila Mar. © — « Flores? 1-morphi in capitulos compositos dispositi ; capitellis pauci-(4-) ftoris. Corollæ tubus tenuis ; limbo anguste 5-fido. Antheræ basi obtuse auriculatæ. Styli rami subulati hirtelli. Fructus 10-costati pubescentes, apice truncati ; pappi paleis valde inæqualibus, sub-1-seriatis. — Herba (paludosa) parva adscendens villosa ; foliis alternis, sessilibus, remote denticulatis ; capi- tulis (parvis) sessilibus axillaribus, bracteis spinescentibus stipatis; capitellorum receptaculo proprio parvo nudo ; involueri angusti brac- teis imbricatis pauciseriatis, 2-morphis ; interioribus scariosis ; exte- rioribus majoribus spinescentibus®. » (Brasilia”.) 93. Sparganophorus VAILL. !° — Flores regulares, 1-morphi; corollæ tubo tenui ; limbo valvato, 2-5-fido. Antheræ basi acuminato- tr Gen; n: 4e — G: ri , Fruct., 1, 414— HIERN, F1. Afr., I, 298. ru mr Mart. DC., Prodr., V, 85. — ENDL., Gen., n. 2291. — bras: NL. DA, 172,449, LP B.H., Gen., Il, 227. n. 38. —ephéntos LESS., Rep. VE, td 703; Ann , 90 in Linnæa, IV, _. — DC., Prodr., V, 81. 6. Ex pas ,in Mart. F1. bras., NE, p. I, 170, ? Matamoria LL. et LEx , Nor . gen., , 8. t. 48. —B. H., Gen., II, se . 37. une in éspituto eodem 9-mor orphis; selis 1: Frbehe apice bar bat in Ditrpo elongatis et plus minus tortis 8. Plant nta (nobis ignota) Sparganaphro tt Css. , in Bull. gs rm gr 66 ; à in me quam Souresiæ v. Chronopappo Y Diet sc. nat. er IL, 366. — ; Sun., 149. 9. pec. 4. T. Scoymatrum ME — DC., Prodr., V; SF. 10. + Act. ape ne [1718], 368. — GÆRTN 4. Sect. 2: 1. Euelephantopus ; 2 2. Distreptus. Fruct., 1, 395 65. — Cass., in Dict., L 5. Spec. ad 10. DESVX, in Ham. FI. ind. occ., 71. — LESS., in ji re 1V,335 ; Syn. % 147. 52,— Wicur, /con., t. 1086. — BERTOL., Bot. DC., Prodr., Ÿ 12.—Ennz., Gen., n. 2199. Misc., XI, t. 5. —A. GRAY, Man. (éd. 1856), 184. B. H., Gen., Il, 223, 0. 1. — *_ Struchium P. bn, — CHaPx., F1. .$ Unit. St., 188. — BENTH., FL Jam., 312, * ri fig. 9, — Athenæa AANS., austral., A, 461. — GRISEB., Lo brit. W. ind, Fam. des pl., II, 121. 354. — Mig, FL. ind.-bat., H, 21. — Ourv. et 11. Minuti, purpurei. COMPOSÉES. 127 auriculatæ. Styli rami subulati hirtelli. Fructus angulato-costati, nter costas (3, 4) glandulosi, cupula disciformi Cupulari dentata coronati. — Herba annua ; foliis alternis, petiolatis, subintegris v. varie dentatis, penninerviis; capitulis axillaribus v. lateralibus, glomerulatis v. solitariis; involucri subhemisphæriei bracteis de, inæqualibus, imbricatis, œ-seriatis, ad apicem plerumque et ad margines siccis; interioribus gradatim brevioribus. (America trop., Africa trop., Madagascaria*.) 94. Pacourina AUBL.? — Flores ? regulares, 1-morphi ; corollæ tubo angusto, ad basin dilatato ; limbi lobis 9, anguslis, valvatis. An- theræ basi obtuse v. acutiuscule auriculatsæ. Styli rami hirtelli, longe subulati. Fructus elongati ; costis ad 10, leviter prominulis; inter costas glandulosi annuloque disciformi subcartilagineo, integro v. dentato, coronali. — Herbæ aquaticæ glabre ; foliis alternis (amplis) : limbo penninervio plus minus denticulato ; petiolo dilatato decurrente v. amplexicauli; capitulis (magnis) lateralibus v. suboppositifoliis (Cymosis) ; involucri depressi latique, patentis, bracteis œ, inæqua- libus, œ-seriatim imbricatis, siccis v. apice subherbaceis ; exterio- ribus gradatim minoribus ; receplaculo subplano nudo. (America mer. (op. el subtrop. *) 95? Stokesia LHér. ° — Flores 5 irregulares, 1-morphi; corolla basi breviter tubulosa ; limbo inæqui-ligulato, plus minus patente ?, apice 5-fido, valvato. Antheræ basi breviter obtuseque auriculatæ. Styli rami subulati hirtelli. Fructus 3-4-angulatus, apice truncatus, VIX COStatus ; pappi paleis 4, 5, elongato-lanceolatis, cadueis. — Herba crecla, plus minus canescenti-lanata ; foliis alternis, integris v. spinu- loSo-ciliatis; inferioribus petiolatis ; superioribus sessilibus v. amplexi- caulibus ; capitulis (magnis) terminalibus stipitatis ; involucri depresse i , Enchir DUB a GRISEB., F1. brit. W.-Ind., nopsis CASs., in Bull. Soc. philom. (1817), 151 ; 359, BAK., in Mart. FL bras SOVE DO CHE DUT, XEXVIT 01 et HIERN, F1. trop; Afri, AK, 262: — 3. « Purpurascentes. um PERS . cit. — S. africanus 4. Spec. 2. H.B.K., Nov. gen. et spec., IV, EUD., Nom., 801. — Zthulia sparganophora L., 23. — Bak., in Mart. FL. bras., NL, p. I, 8. Spec., MTL. —2, Struthium Sw., FL ind. 0 5. Sert. angl. (1788),27.—Cass., in Dict., LI, 1297. — Struthium americanum PoiR., Dict., 64. — Less., in Linnœæa, IV, 321; Syn., 148. — NII, 475. — S, africanum P. BEAUv., Fl. ow. et DC., in Ann. Mus., XVI, 154: Prodr., V, 71. 4, td 1. Spec. 1. S: Vaillantii GæRTN. — PERS., — Haynea W., Spec., IL, 1787 Pacouri- , Il, | 7 : ben. 1, 81, t. 48. — ENDL., Gen., n. 2209. — B. H., Gen., II, 234, i = Guian., 14, 800, t. 316. — DC., Proûr., V, n.98.— Cartesia Cass., in Bull. Soc. philom. ner. cr Gen., n. 2202. — B. H., Gen., I, [1816), 198: in Dict., VII, 157. » N. 2, — Meisteria Scop., Introd., n. 383. 6. Pallide cærulei, speciosi. 128 HISTOIRE DES PLANTES. globosi bracteis æ, dissimilibus, æ-seriatim imbricatis ; exterioribus foliaceis, plus minus spinulosis; interioribus angustioribus elongatis longe ciliatis ; receptaculo subplano nudo‘. (America bor. ?) 96. Eupatorium T.* — Florest regulares homomorphi her- maphroditi feruiles; corollæ tubo tenui; limbo haud v. sensim ampliato, nunc anguste campanulato, 5-dentato v. 5-lobo, valvato. Antheræ apice appendiculatæ ; appendice nune brevi v. 0; basi obtusæ integræque. Fructus apice truncatus, 5-costatus v., ob nervos secun- darios plus minus prominulos, 7-10-costatus. Stylus basi plerumque repenteattenuatus ibique subfiliformis” ; pappisetis co, 1-seriatis, rigi- dulis v. mollibus, integris, scabris, plus minusve longe barbellatis plu- mosisve, rarius paucis (9-10), v. inferne plus minus paleaceo-dilatatis brevibusve, v. nune 0. — Frutices, suffrutices v. herbæ annuxæ peren- nesve, nunc scandentes volubilesque ; foliis oppositis v. rarius alternis, integris, dentatis v. nunc dissectis ; capitulis € in cymas corymbiformes V. In racemos plus minus ramosos cymigerosque dispositis, nune soli- tariis longeque stipitatis; involucri oblongi, ovoidei, subtubulosi, cam- panulati v. subhemisphærici, bracteis œ, nunc paucls, pauci- œ-seria- tim imbricatis, æqualibus, v. exterioribus gradatim ninoribus ; recepta- culo subplano v. plus minus convexo nudo?, minutissime foveolato®. 1. Genus inter Vernonieas corolla ligulata omnino anomalum. 2. Spec.f, in hort. culta, scil. S. cyanea Lnér. — Torr. et GR., FL. N.-Amer., II, 60. — Bot. Mag., t. 4966. — Carthamus lœævis Hi, Hort. kew., 57, t, 5. — Cartesia centauroides CASs. — Carthamus carolinienus Micux, herb. (ex DC.). — Centaurea americana Hoox., Comp. to Bot. Mag., 1, 48 (nec NuTr.). Ge, 1. 9352 n. 2280. — B. H stenia NECK., Elem m DC. odr. 90: DC., Prodr., V, 136. — Hebeclinium DC.. Pr dr V,: 196. P'2210 2 DC, Prodr.; N,; 183: ENDL., Gen., n. 2272. — Disynaphia DC., Prodr., NI, 267. — 9 Bat- schia MOENCH, Meth., 567. — Critonia P. Br. — D y 4 m — He n& SCH, B herb. L ce ; lerolæ IP., (ex B. H.). — Bulbostylis GARDN., in Hook. Lona Journ., V, 467 (nec DC.). 4. Albi, pallide lutei, ochroleuci v. flaves- centes, rosei, purpurascentes v. cærulescentes, nunc varie odori. . Raro 3-5-ramosus (H.BN, in Pull. Soc. Linn. Pare, 211). 6. Parvis, plurifloris v. sæpe pauci-(1-4-) floris. 7. Vel nunc angustissime punclulato. 8. Generis sectiones, nostro Dissothrix A. GRAY, in Hook. IE, 223, t. 5. — B. H., caule herbaceo erecto ; Gen., bracteis involueri æ; pappi setis œ, quarum 5, 6 quam cæteris majo- ribus longioribusque. Brickellia ELL., ex Nurr., in Trans. Amer. Phil. Soc., ser. 2, VIL, 287.—B. H., Gen., LI, 247, n. 70. — Coleosanthus Cass. (part.). — Clavigera DC: rodr., V,127. — DELESs., Ie. sel., IV, t. 12. Bulbostylis DC., Prodr., V, 138. —9 Rosalesiu LL. e ov. ve, 2 —Ilor1s. Mikania W., Spec., N1,1742. — DC., Prodr, V, 187; VII, 270. — Enpz., Gen., n. 2282 B. H., Gen., Il, 246, n. 67. — Willugbæya NECK., Elem., I, 82. — ? Corynanthelium K2£ BE.” COMPOSÉES. (Orbis totius ! boreales ?. in Linnæa, nu #4 capitulis ons 4-for ris, rarius Fe ; involucri bra si ] Res fl fructu a di pappo t on) MarT., in DC. Prodr., V, 195. — NDL. 2 — B. en., II, 244, n. 64: fructu Bcostato; ; pappi setis inæqualibus, brevibu iusculis compressius- ; ciliatis v. subplumosis ; le fruticoso; foliis confertis Te pro- minule 3-nerviis v. subcarinatis. (Bras lia.) Trichogonia DG.. Prodr., Y, 126 “Rusnià c J … S 5 So. œ > *. v. frutes- v; Capitulor run cymis br an americanæ aust ra es). Sons TURCZ. : in Bull. dm ren L 583. — , Gen ne “À brasiliensis, un, se ne oi NS.). — DC., = END 2266 : fructu appi paleis rhin brevibus obtusis, is; Caule fru uticoso ; ;in Fi Lg k. Lond. Journ., it IT, 244, etis >, 1-se- caducis ; caule eapituloran irp. brasilie DL Pr our. Ch 133 (aber Gas — DELESs, y sel., + 13. — ENDL., Gen., 2279, — 5-8-angulato mt ie ppi s ba rbel e— X V. haud appe ndiculatis ; fructus 5- -goni callo rer nd Soon? ari; pappi setis 5-10, s paleaceis ; _caule dim t mL connectens. > 1, 202 =D Li Gen, 9082) — ï » IE, 239, n. antheris exappe ndicu is: À Rés inter costas (GS) le ævi; pappi setis œ, barbel llatis v. breviter Plumosis ; caule fruticoso : 129 reg. lemper. et calid. tropice et subtropice vel raro foliis alternis v. fre incisis dentatisve ; capitulis creberrimis Cymas composito-ra- mosas ea pur Fr tropica. utr Phania DC., du; V, 114 (part.). — ENDL, 63: — , G fo dis is Dane ositis, as V. inciso- bontatés | (Sp ere Sectio genus pariter ect Ice. sel., IV, t. 8 — Enpr., Gen., n. rat theris ps inappendic ula tis: : fructu le tato ; setis es r pa alea Y. 0; ropitel is 3-5-flor es 8 œæ-floris -Stirpes Americæ utriusque détidéntatté oc s sr: æ-bracteato; foliis alternis, decomposito-3-4- pinnatis; capitulis longe pedunculatis, gr lib IS V. Spurie lateralibus pauci (Mexicum.) ? Helogyne Nutr., in Trans. Amer. Phil. Soc., ser. 2, VII, 449. — B. H., Gen., 11,259; n, de antheris ao fructu 9-costal costas lævi; caule herbaceo (?); foliis al= ne integris Y. apice dentatis ; involuer cri brac- tei Planta (nobis ignota) ab Ophryosporo, ut Vies tur, vix sejungenda. Mallotopus japonicus FRANCH. (Enum. pl FRA jap. IF, à videtur aa sectio ; pedunculo- incrassat Fe minus vil tralia, ut sun, uilin 29 she ad 500. J , Hort. vint , t. 164; ia te. HE, 4 “260: IC TO7:, À 1 10, ,— , Ecl. am. t. 48 (Pi ue ria). — VENT., Jr Mabm Jr 0 à $: gl à Malm., t. 14, — L, Symb., OL 18. = H. B , Nov. gen. Ve Ms. IV 3 ge s — SM., le + ined., 7-70 67-70. — ; Yo rk, 48. — GRAY, Ma, {ui Go, 186; is ans Conoclinium) ; £ ; Emor. .— CHA FI.S. Unit. St., 193; 197 mi. — A ion FI. cub., is Ë 1, 215, DE ‘ 6; in in im, Mus. bg. -bat., 7, 167. FLD, ‘Sert. o ss D , FL. atacam., n Linnœa XXXIIE, 198. — net in G. Gay F1. ChAL. III, 472. 477 (Piqueria), 480 (Ophry ) K., in 150 HISTOIRE DES PLANTES. 97. Ageratum L.'— Flores? fere ÆEupatoru, 1-morphi; antheris superne appendiculatis, basi obtusis. Fructus 5-angulati v. rarissime coslis secundariis 2, 3, tenuibus donati ; pappi setis paleaceis brevibus, liberis v. basi connatis, 1-seriatis, aut 5, æqualibus v. inæqualibus, rarius longe aristatis, aut 40-20; nonnullis brevioribus v. brevissimis, nunc angustissimis. — Herbæ, nunc frutescentes, erectæ ; folns oppo- sitis v. ex parte alternis ; capitulis* in cymas laxe composite ramosas v. corymbiformes dispositis; receptaculo plano v. convexiusculo, nudo v. parce paleaceo; involucri subcampanulati bracteis æqualibus v. inæqualibus, 2-8-seriatim imbricatis. (Orbis tot.‘ reg. calid. et temp.”) _ 98? Hofmeiïsteria WaLp.®— Flores (fere Eupatorii) 1-morphi; corollæ subtubulosæ lobis 5, valvatis. Antheræ apice appendiculatæ. Fructus 5-angulati; pappi setis 2-15, cum paleis brevibus fere totidem setisque nunc adnatis alternantibus. Cætera Ewpatorii. — Suffrutices; foliis oppositis, v. superioribus alternis, lobatis v. dissectis; capitulis longe pedunculatis ; receptaculo plano v. convexiusculo, minute alveo- lato ; involucri late campanulati bracteis œ, inæqualibus imbricatis; exterioribus gradatim brevioribus 7. (California .) 99% Aschenbornia SCHAU. ? — ph F1. bras., Vi, us), 193 (nr) , 186, t. 53 (Ophryo- di ( Trichogonia), A7, t. 6e 12 (Mikania), 2 13 (Dissotrix), 974, t. 76-96; Ne € 97, APM rte 368, : 99; 100 (Kanimia) pa t. 101, 102 (Brickel- lia). __Gn ., F1. brit. W.-Ind., 356 (Brickellia, Hebeclinium), ‘857, 362 (Gritonia, : CH ia vire : À pl. jap., 1, 219. nsc: ue sér. », XIE, 364. — OLIV. ot HIERN, Fan trop fe IE, 300 : 301 +) pr — cap., Hi, 58 (Mikania M + alter III, 461. ia). — WaALp., Rep., 11, 555; VI, 107 Geogne), 108 (Conocli- nium, Hebec pis ag 114 (Mikania), 117 Les ge ia 95 (Piqueri) ai SA ogg læna, nium, Conoclinium), 3 403 (Kénimria, Papas: IH, 816, 817 Smbanpe pus, Mikania), 819 (Br ickellia); V 0- Son) 164; 1 ne Aou Mikan ml se (oral, t. 2650 (P 105 (Piqueria), F5 AS a Ju —_— Fa “Wire Y, 408. — EnpL. Gen. n. 2259, —B, H., Gen, Il, « Flores 4-morphi ; corollæ fimbo 241, n. 54. — Cælestina Cass., in Dict. se. nat “Er Suppl. 8, t. 93. — DC., Prodr., V, 107. — ENbL., Gen., n. 2258 (Glestinia). — 9 Oæylobus SESs. et Se Abe mex. ined., ex DC., Prodr. v, 145. res Gkkdre, in Hook. Lon Journ., Y, 462 (nec DC.). 2. Alb és ssh v. nunc purpurascentes. 3. Parvis v. m8 4. Omnia, Ebyts : specie 4, per omneés regiones Srontigets dispersa, americana. _. ad 15. CAv., le., t. 357. — Ho0k Ex. Fi, t. 15. — Sweet, Brit. fl. Gard.,t. 89 — WawR., in Pr. Maxim. Reis., Bot., t. 16. — ENTH., FI. austral., II, 462. — GRISEB., FI brit. W.-Ind., 356. — Mio., FI. ind.-bat., M 22, — Bak., in Mart. FL. bras., NE, p. H, 1% - me l . _. i 952 sk Cle) AE 1, 395; v 1 (Cales- na), 1 “te ep. , hr -—- B. H., Gen , 2%, n. — deloyihe BENTH., Sulph. pots 20, fé: F; té c NurT : 7. An potius Eupatorii sectio ? 8. Spec. 2. Torr.,in Wippl. Exped., Bot. 9. eu 9. In Linnæa, XIX, 716. — B. H., Gen., IL 2H, n. 53. COMPOSÉES. 131 campanulato. Antheræ appendiculatæ. Fructus sub-4-goni ; pappi paleis ad 15, liberis membranaceis obtusis subpectinato-fimbriatis, — Frutex; ramis hirtellis ; foliis oppositis, petiolatis, 8-plinerviis, grosse serratis, infra resinosis ; capitulis corymbosis paucis; receptaculo subconico, inter flores membranaceo-paleaceo : involucri subcylindrici bracteis œ, imbricatis !.» (Mexicum À. ss 100. Adenoestemma Forsr?, — Flores # (fere Eupatori) 1-morphi : corollæ tubo sæpius brevi; limbo plus minus late campanulato ; lobis v. dentibus 5, valvatis. Antheræ apice exappendiculatæ v. rarius bre- viter glanduloso- v. membranaceo-appendiculatæ. Styli rami apice plus minus dilatati, nunc valde complanati v. subpetaloidei. Fructus 9-goni v. 5-costati, inter costas sæpe glanduloso-tuberculati ; pappi setis paucis, sæpius brevibus rigidis, clavatis v. plus minus paleaceo- dilatatis, ciliatis lacerisve, nune brevissimis v. in annulum crenatum sinuatumve connatis, v. 0. — Herbæ glabræ v. glanduloso-pilosæ, nunc suffrutescentes, sæpe basi repente radicantes; foliis oppositis v. rarius alternis, petiolatis v. subsessilibus, integris v. crenatis, dentatis inci- sisve, 1-8-plinerviis ; Capitulis solitariis, 2-nis v. S@pIUS in Cymas dispositis ; involucri subhemisphærici v. subcampanulati bracteis æ inæqualibus, 4- + - serlatis, nunc plus minus alte connatis; receptaculo Superne plano v. plus minus alte Conico, aut nudo, aut rarius parce paleaceo 5. (Asia, Africa, Oceania, America trop. et subtrop. me 1. Genus nobis ignotum ; an Alomiæ spec. ? (Tuberostylis), v. 0; corollæ limbo plus minus 2. Spec. 1. A. heteropoda ScHAu. — Wac., ate campanulato ; caule herbaceo v. suffruticoso ; Ann., 1, 395. crecto ramoso; foliis opposilis v. ex parte 3. Char. gen. (1776), 89, t. 45. — J,Gen., ternis, integris v. dentatis, 1-3-plinerviis. Stirpes 184 — D Pr V; VIE, Le) s [ ni dr., 110 [, 266, — DE- americanæ australes centralesque, mexicana 1 et LESS., JC. sel, IV, t. 10. — Enpz, ,Gen.,n 1 1 insularum oceani ifici indigena. mi Lit Gen., II, 239, n. 47. — Lavenia Sw., Trichocoronis A. GRrAY, Plant. Fendl., 65. — F. ind. occ., 1329. — Trichogonia GaRDN., in B. H., Gen. IE, , N. 90. — Margacola Buck... Hook, Lond. Journ., N, 459 (part.). in Proc. Acad. Philad. (1861), 457 (ex A. GRAY) : 4. Minuti, plerumque albi. receptaculo subplano v. leviter onvexo nudo ; o. Sectiones hujus generis, nostro sensu,sunt: fructu 5-angulato ; pappo minute piloso, v. 0; Tuberostyles STEETZ, in Seem. Her. Bot., 142, corollæ limbo campanulato; antheris breviter 1. 29. Gen 241, n. 51: receptaculo appendiculatis; caule herbaceo, basi radicante, CR, ; Convexo nudo; involueri bracteis coriaceis valde pilosulo ; capitulis stipitatis terminalibus, soli- Mæqualibus ; Pappi paleis brevissimis et in co- tariis v. 2-nis. Stirpes mexicanæ 'onam brevissimam crenatam connalis, v. 0; Caule herbaceo repente radicante; foliis oppo- Sitis crenatis (Stirps neo-granatensis). n. 4 : læ 1 Alomia H. +» Nov. gen. et spec., IV, 151, subcampanulato; antheris breviter obtuseque 912, t. 954, LEss., Syn., 154. — DC., Prodr., appendiculatis v. sæpius exappendiculatis ; styla » 105. — ENDL., Gen., n, 2254. — B. H., Gen., apice valdius dilatato ; pappi setis 0; caule her- Ib 240, n. 49, — Lycapsus Puix., in Bot. Zeit. baceo, glabro +. glanduloso-piloso ; foliis oppo- (1870), 499, t. 8 : receptaculo breviter v. longe sitis, crenato-dentatis. Stirpes mexicanæ et ame- Conico, nudo v. aleis angustis inter flores ricanæ aus ro-extratropicales. Onusto ; fructu 4-5-gono; pappo coroniformi 6. Spec. ad 20. Hook., {con., t. 238, 239, — Gymnocoronis DC., Prodr., V, 106; VIT, 266. — ENDL., Gen., n. 2256. = 132 HISTOIRE DES PLANTES. 101. Lomatozona Bak'. — « Flores homogami; corolla tubulosa, brevissime 5-dentata. Antheræ apice appendiculatæ. Styli rami levi- ter clavati. Fructus graciles cylindrici, 5-costati; pappi coroniformis fructuque multo brevioris setis 8-12, inæqualibus, ‘basi in annulum coalitis.—Suffrutex griseo-pubens ; caule nodoso ; ; foliis oppositis lyrato- pinnatis, deltoideis, v. pmnato- 2-jugis ; floribus* in cymas terminales paucicapituliferas dispositis; receptaculo hemisphærico inter flores paleaceo® ; involucri campanulati bracteis mæqualibus, 2-3-seriatis; exterioribus gradatim brevioribus “. » (Brasilia *.) 102. Sclerolepis CAss°. — Flores’ (fere Eupatori) 1-morphi; co- rollæ tubulosæ limbo campanulato. Antheræ appendiculatæ. Fructus breviter stipitati, 5-goni; pappi paleis 4-6, brevibus obovatis obtusis, membranacels v. subcartilagincis, subintegris v. inæqui-laceris. — Herba aquatica gracilis; foliis verticillatis Foods: ; Capitulis solita- riis terminalibus, longe pedunculatis; receptaculo nudo; involuert subhemisphærici patentis bracteis & , inæqualibus, sub-2-seriatis, 1-3-nervis, nunc ad apicem leviter coloratis*. (America bor.°) 103. Brachyandra Puic!. « Flores" 1-morphi; corollæ tubulosæ limbo haud ampliato, 5-fido. Antheræ appendiculatæ. Fructus oblongi glabri, 5-costati; pappi setis plumosis, 1-seriatis. — Frutex ramosissimus viscidulo-pubescens ; foliis alternis linearibus, margine revolutis ; capitulis in summis ramulis solitartis, breviter pedunculatis; bracteis involueri pauciserialis, imbricatis; intimis gradatim majo- ribus, coloratis v. SCariosis ; receptaculo plano nudo'?. » (Chili!) Wicur, /con., t. pe Ages — FR. et SAV., Enum. n on RAI 210. — Harv. et S0 ; Ft ai, IE, 462. — GRISEB., IE, 23. — OLrv. IERN, F1. trop. 299. mu Mag., 210 gran mnt + * 1, 545 (Gymnocoronis) ; ; Ann de (Pre eria), & 395 : Il, 813 (Tdioirnis v. 41 RL 152 (Trichoc but 93. 1. _ Mart. Fl. bras., NE, p. IE, 198, t: 54, CA é In ge” tulo 20-30. » 3. home s involucri similibu: (is ignotum), Eupatorii forte sec- tionem sperme s; pappo, ut in Phania, brevi coroniformi. 5. Spec. 1. L. artemisiæfolia BAK. — Haber- Li pinnata PoHL, mss. Dict. sc. nat., XLVII, 155. — DC., Prodr., V, 114. — Enps., Gen., n. 2262. —B.H, Gen + 48; , IT, 240, n 14 « Purpurasc ntes. 8. An melius Eupéioré en foliis verticil latis ? mi vix differre videtur Fleischmantit SCH. BiP., in Flora (1850), 417. — B. H., Gens I, 249, 58 ; cui folia pos gris den- _ ata v. ms pappique setæ 5, 6, tenuissim® . Spec. 1. S. verti fcilaté CASs,. mr: GRAY; Man. (ed. 1850), 184. us arganophorus vert lalus er FI. bor.- Fe Là — NUTT: G 39. ne | Shetol Il, 32 — Ethulid tete a WALT., 10. Fe atacam. 34, : Et — B. H., Gen. D 244, ai ne « « Pufpurasce . Genus ( abbis te gteum) Symphurpat vtr necnon Eupalor 13. Spec. 1. B. MRCrDNE Pia COMPOSÉES. 133 10%? Leptoclinium GARDN.!— « Flores 1-.morphi; corolla tubu- losa, breviter 5-fida. Antheræ appendiculatæ. Styli apice valde dila- tati. Fructus 5-angulati; costis secundariis 1,2, hinc inde evolutis; pappi setis ©, rigidis barbellatis, caducis, 4-seriatis. — Frutex puberulus; foliis alternis subsessilibus integerrimis confertis ; Capi- tulis ad apices ramorum confertis: receplaculo parvo conico, nudo v. parce setiformi-paleaceo; involucri ovoidei bracteis æ, rigide membranaceis, pauciseriatim imbricatis; exterioribus gradatim bre- vioribus®. » (Brasilia®.) 105. Stevia CAv.! — Flores” (ere Eupatorii) 1-morphi; corollæ basi tubulosæ limbo leviter dilatato, 5-fido, valvato. Antheræ appendi- culatæ. Styli rami longi tenues, sæpe lineares obtusiusculi. Fructus angusti, glabri v. ciliati, sæpe compressi, 1-2-costati v. 4-5-angulati, nunc œ -arislati; pappi setis 1- , nudis v. barbellatis, sæpe subula- tis, basi in cupulam plus minus profunde lobatam dilatatis. — Herbæ annuæ el perennes, v. suffrutices6; foliis oppositis v. ex parte alternis, integris v. serralis, tiplinerviis v. 3-sectis; capitulis in Cymas (ermi- nales varie compositas, sæpe corymbiformes, dispositis, 4-5-floris v. rarius 10-20-floris (Schætzellia ) ; receptaculo plano v. convexiuseulo nudo; bracteis involucri paucis (4-6) v. rarius oo (Schetzellia), sub-2- serialis. (America utraque trop. et extratrop.") 106. Carphochæte À. GRAy°. — Flores 1° (Eupatorii) 1-morphi; Corolle" tubulosæ limbo parum -dilatato, 5-fido. Antheræ apice appendiculatæ ?, basi obtusæ. Styli cæteraque Eupatorii. Fructus elon- gali, 10-costati, pubescentes v. hirti ; pappi setis œ , inæqualibus, 1. In Hook. Lond. Journ., V, 461 (Liatridis Spec. ad 75. JACQ., Hort. schœnbr., t. 300 H 11;°2 63. I IS = HD sect). — B. H., Gen., IT, 244, n. (Ageratum) : Fragm., t L is 2. An Symphyopappi sectio, pappo insignis ? ov, gen. et spec., IV, t. 351-353. — ScuLcuri, Spec. {. L. brasiliense. — Liatris brasi- Hort. hal., t. 8. — REicns., Ie. exot., t. 183, . tris ; liensis GARDN. — BAK., in Mart. Fl. bras., VI, 190, 197. — A. GRAY, Emor. Rep., Bot., 13. — D. I, 272. — Wap. p., VI, 705. Pair, F1. atacam., 29; in Linnæa, XXXHI, 198. Æ Tcon., IV, 39, t. 854-356. — Css. in Dit. — Bak., in Mart. FL bras., NI, p.11, 201, t. 55- one XVI, 227. — Pom. Dict., Suppl, ‘58. — REMY, in @ Gay F1. chil., HI, 478. — V, 247. — Less., Syn., 195. — DC., Prodr., V, . GRises., Symb. Ft @aent., 166. — Po 2NDL., Gen., n. 2264. — B. H., Gen., t. 1849, 18 1, 2%, t. 56. — Nothites Cass., in Diet se À 93; (1838), t. 59.2 nat, XXXV, 163. — DC., Prodr., V, 186. VI, 107, 704: Ann., PSN, 814 ; V, 153 5. Albi, rosei y. purpurascentes, involucro 9. PI. Fendler., 65; PT. t., I, 89. — multo longiores. . H., Gen., I, 247, n. 71. . 6. Sæpe aromatici : ï 10. Albi v. rosei. = … 7.,SCH. mP., in Flora (1850), 419. — B. H., 11. Pro serie l Gen./ 11, 242, n. 55. 12. 134 HISTOIRE DES PLANTES. compressis rigidis, superne barbellato-aristatis. — Herbæ v. suffru- tices; foliis oppositis sessilibus angustis integrisque; capitulis! stipi- tats, laxe cymosis; receptaculo parvo nudo; involucri bracteis æ , inæqualibus, pauciseriatim imbricatis ; oh Ds oradatim ES ribus. (Mexicum®.) 107. Carminatia SEss. et Mo. * — Flores (fere Corphochetis) polygami; corollæ tubulosæ limbo angusto, breviter 5-fido. Antheræ appendiculatæ (in floribus fœmineis steriles). Styli rami acutiusculi glabri. Fructus 5-angulati glabri; pappi setis æ , longe plumosis, 1-seriatis. — Herba erecta; foliis oppositis, petiolatis, subintegris v. dentats ; capitulis * in cymas sub-1-paras dispositis, sessilibus v. bre- viter stipitatis; receptaculo subplano nudo; involueri bracteis inæ- qualibus pauciseriatis rigidulis acutis®. (Mexicum®.) 108. Kuhnia L.7 — Flores 1-morphi ; corollæ limbo plus minus dilatato, breviter v. anguste 5-fido, valvato. Antheræ apice appendicu- latæ, basi obtusæ. Styli rami obtusi v. plus minus clavati. Fructus gla- 2e V, Sæpius hirtelli, 10-costati; pappi setis , barbellatis, scabris v. plus minus longe plumosis, — Herbæ perennes, nunc basi frutes- centes; caule sæpe simplici; radice sæpe tuberoso; foliis alternis, sæpius angustis, integris, raro dentatis, nunc amplexicaulibus, 1-5- nerviis ; Capitulis in cymas racemiformes v. corymbiformes disposilis ; receptaculo plano v. convexiuseulo, nudo v. rarius inter flores anguste paleaceo ; Involucri oblongi, ovoidei, hemisphærici v. subeampanulat bracteis æ , inæqualibus, nune striatis, herbaceis v. SCarlosis ; exterl0- ribus gradatim minoribus”. (America bor.*) 1. Pro serie ni paleaceo ; foliis allernis; bracteis involueri 2. Spec. 3. A. IT, 814; V, 161. estriatis pluriser riatis. 3. Ex DC., ne VIE, 967. 2. tie lc. Liatris SCRREB., fe 542 (nec DoN). — Sert 96 ENDL. , Gen., n. 99681, — GÆRTN., Fruct., Il, .— DC., Prodr., \, B. H., Gen., 11, 243, g a 198. — ENDL., Gén. n. 2210. — B. H., Gen., Il, . Pro serie majuse 248, n. 73. — Psilosanthus Neck., Elem., 1, 5. Genus Carphochet, haud obstante pappi — Calostema Don, in Suw rit. G ard. | indole, ere + ro Spel eet Brit. fl G er. 2, sub n. 184 : appi setis subnudis, ee €. tenir DC. ie s bellatis v. plumosis; capitulis = spicas falsas, LÉ E n. — DC., Prodr., V, 196 (part.). nune cymigeras, centrifuge florentes, dispositis ; — RAFIN,, Mon. = gen. Has (ES) — ENDL.., po dogs cd bracteis von bét pluriseriatis Gen., n. 92 ., Gen 2» ria 8. "Albi, rosei, purpurei . A « EAN 0 ». gr dé U , Le ge. Soc. Lis (1818); A Se hd nostro sensu, sunt : in Dict. se LT, 10 rodr., V; rus CASs., in Bull. Soc. philom. 131 (part a: M: A 218. n. ut pappi ueie 38 in Dict. sc. nat., VIT, 149. — Less., ser darts capitulor um cymis corymbi- yn DC., Prodr. 132. — ENDL., ibus ; involucri bracteis eutriatis, 2-3-se- Gen., n. 9971. à # L Cen., 1, °249,'n. 75 riatis. pappi setis scabris v. barbellatis : receptaculo 10. Spec. ad 25. Ver. Jard. Cels, t. 79 (Eu- COMPOSÉES. 195 109. Adenostyles CASS'. — Flores? (Eupatorii) 1-morphi ; corollæ tubo tenui; limbo anguste campanulato, o-fido, valvato. Antheræ appendiculatæ®. Styli rami longe clavati, apice -obtusi. Fructus 10- costali; pappi setis æ , pauciseriatis scabridis. — Herbæ perennes, glabræ v. tomentosæ ; foliis alternis v. basilaribus, petiolatis; limbo sæpius lato, nunc basi pedatinervio, inæqui-dentato; petiolo basi sti- puliformi-dilatato ; capitulis paucifloris in cymas amplas compositas corymbiformes dispositis ; receptaculo subplano nudo; involucri sub- campanulati v. cylindrici bracteis parvis subæqualibus, v. exterioribus . paucissimis brevissimis®, (Europa med. et austr.…. Amerieu bor.5) V. ASTEREÆ. 110. Aster T. — Flores (Sæpius 2-chromi) 2-morphi; radii herma- phroditi, fertiles v. nunc steriles, rarius 0; corolla ligulata ; disci autem hermaphroditi, fertilesque omnes, v. interiores nunc omnesve steriles, Styli rami florum hermaphroditorum plus minus complanati, apice ap- pendicibus papillosis v. nunc barbatis lanceolatis v. 3-angularibus subu- latisve aucti. Fructus apice oblusi v. rostrati, teretes v. plus minus com- pressi, nudi v. parce costati : pappisetis œ , plus minus elongatis, 2-+ - seriatis v. rarius 1-seriatis, aut æqualibus tenuibusque omnibus, nune r'aro brevissimis, aut mæqualibus; exterioribus coronam parvam forman- libus, plus minus complanatis ; interioribusve fructu longioribus rigi- dis Paucis v. © .— Herbæ annuæ v. sæpius perennes, glabræ v. varie indutæ ; foliis plerumque alternis, integris, crenatis, dentatis v. inci- Sis, basi nunc rosulatis : capitulis raro solitariis pedunculatis ; sæpius LCR. Fi, Palorium), 91 (Kuhnia). — Tor. Il 6 (Liatris), 78. — Torr., +“Amer., IT, 67, 7 ) pe À. York, t. 47; Marey Exped. Rep., Bot., t.8 (Liatris). — Hoo., 7. bor.-amer., t. 105, — ; : A. Gray, Man. (ed. 1856), 184; in Proc. Amer. (care PeP, IT, 548, 549, 949 (Liatris), 551 : gunePhorus) ; NI, 107 (Carphephorus); Ann., ru 1, 815 (Liatris). * VASS., in Dict. sc. nat, I, Suppl., 59. — DC. Prodr., N, 903, ENDL., re n..,2283. —.B. H., Gen., Il, 247, n. 69. — Cacalia T., Inst., 451 (nec alior.). — GÆRTN., Fruct,, t. 266, fig. 2. 2. Albi v. purpurascentes. 3. Filamentis 1-adelphis dictis in Adeno- slylio Reicus. (/c. F1. germ., XNI, t. 895), Adenostylidis, ut videtur, forma abnormi. alorio adspectu, foliis et costis ruc onnullis cum Tussilagi- neis nonnihil affinibus adsociatum, Senecioni- deas enim cum Eupatorieis connectens. c. 3, 4, quarum curopeæ 2. JACQ., FI. austr., LIT, t. 234, 235 (Cacalia). — REïcHe., je. F1. germ., XNI, t. 893, 894. — Lex, PL. nov. hisp., t.. 24. — Wii. et Lee, Prodr. F1. hisp., KI, 27, — Boiss., F1. or., HI, 155. — GREN, et Gonr., FL. de Fr., I, 86. 156 HISTOIRE DES PLANTES. in cymas varie dispositis ; receptaculo plus minus foveolato et sæpe crea flores in fimbrillas inæquales et inæquilaceras producto; invo- lucri bracteis © , 2-æ -serialis; angustis v. nunc foliaceis, apice mar- gineque nunc scariosis v. herbaceo-appendiculatis. (Orbis totius reg. calul. et temp.) — Vid. p. 32. 111. Calotis R. BR.' — Flores” fere Asferis ; radii fœminei fertiles, î-seriati; disci hermaphroditi plerumque steriles. Fructus radii com- pressi; pappi setis paucis (1,2, v. 3-8), post anthesin accretis, plus mi- nus rigidis spiniformibus; intermixtis nunc paucis paleaceo-squami- formibus; disci autem steriles; pappo brevi v. 0. — Herbæ annuæ v. Sæpius perennes, ramosæ v. cespitosæ ; foliis basilaribus v. alternis, integris, dentatis, crenatis v. pinnati-dissectis; capitulis pedunculatis; frtiferis globosis ; receptaculo epaleaceo, plan +. convexo ; involueri late campanulati v. subhemisphærici bracteis pauciseriatis, margine siccis v. scariosis?. (Australia®.) 112. Minuria DC.5 — Floresf fere Asferis : radii fœminei fertiles pluriseriati; disci autem hermaphroditi steriles. Fructus radii compressi subenervii ; pappi setis scabris v. barbellatis ; disci autem steriles : pappi setis barbellatis v. plumosis, basi paleaceo- dilatatis : paleis sac bre intermix{is, v. in cupulam brevem scarioso- Hétbtannoenm connalis. — Herbæ v. suffrutices, glabri, pubescentes v. lanati; foliis alternis, integris v. lobatis ; débits stipitatis solitariis v. Pbiformi- -CyMO- sis ; receptaculo plano nudo ; involucro, corolla cæterisque Calotidis?. (Austrohiar ) 113. Monoptylon Tor. et À. GRAY?. — Flores 1° Asteris, 2-mor- phi. Fructus compressiusCulus ; pappi coroniformis lobis 9, plus mi- nus alte connatis margineque denticulatis; seta interiori 1, subulata plumosa. — Herba nana ramosa pubescens : foliis alternis anguslis integris ; capitulis (Asteris") terminalibus solitariis. (Amer. bor. oce.*) 1. Tan Bot. Reg., t. 504. — B. H., Gen., Il, DC., Prodr., V, 283. — Elachothamnus DC, eue ,in Bull, COLLE — Goniopogon ee (t851),1 pe t. 2.— ns inenefeldia WaALp., n Lin — Cheiroloma F. Muez in Lin ta, mn 2. Radii albi v. cæruleseon s} 1 culs 2, Acan- (ES P, XF cg 1 eur 2 Prodr.. Y; 298. Le Gen:, n. 2338. ; Gen. 1, 61; 0. 155, Therogeron Prodr., Y, goe. — Kippistia F. MueLL., Babb. Exped. Rep., Radii no albi. re me Lars forte congen . MuezL., PI. “Vi. : : (Ela- hote. #5 {Kippistia). — n Lin- BENTH., F1. mt I, 497. 9. In Bost. donc. Nat. Hist , 106, 1 t. 15 B 1. C 12. Spec. 1. M. bellidiforme TORR. éd. GRAY: COMPOSÉES. 197 114. Eremiastrum À. GRAY.' — Flores? (Asteris) 2-morphi; radii fœminer, 1-seriati; disci autem hermaphroditi fertiles. Fructus longe obovaticompressi; pappi setis inæqualibus ; interioribus 8 0, longiori- bus; exterioribus autem gradatim brevioribus tenuibus, nunc basi plus minus connatis. Cætera Asteris®.— Herba annua, hispido-setosa ; foliis alternis linearibus integris ; capitulis terminalibus inter folia v. in dichotomiis sessilibus ; receptaculo leviter convexo nudo; involueri* subcampanulati bracteis inæqualibus; extimis subfoliaceis. (Cali- fornia®.) 115. Chætopappa DC5. — Flores? (fere Asteris) 2-morphi; radii fœeminei fertiles, 1-seriati ; disciautem hermaphroditi, sæpeex parte ste- riles, Styli rami complanati, obtuse appendiculati. Fructus subteretes, 9-coStati; pappi fertilium setis ad 5, rigidis aristiformibus scabris ; al- ternalis sæpe paleis paucis parvis membranaceo- hyalinis laceris ; steri- lium autem pappo parvo v. subnullo setisque plérumque destituto. — Herba annua gracilis valde ramosa ; foliis (parvis) alternis integris ; ca- Pitulis (parvis) longe graciliterque stipitatis ; receptaculo parvo nudo ; involueri subcampanulati bracteis paucis acutatis inæqualibus imbri- calis*, (America bor.®) 116. Gymnostephium Less, —Flores (fere Asteris ) 2-morphi ; radii fertiles fœminei, 1-seriati ; disci autem hermaphroditi steriles. Styli florum hermaphroditorum rami angusti, lanceolato-appendi- culati, Fructusradii compressi calloso-marginati, faciebus tuberculati, ePapposi ; disci autem compressi (effœti); pappi setis parvis barbellatis .breviter plumosis caducissimis. — Suffruticuli; foliis alternis an- Suslisintegris, sæpe amplexicaulibus ; capitulis longe peduneulatis ter- minalibus, solitariis v. cymosis; receptaculo plus minus alte conico loveolato ; involueri hemisphærici v. subcampanulati bracteis inæqua- libus, imbricatis, pauciseriatis. (Africa austr."?) 1. In Mem. Amer, Acad., ser. 2, V, 320. — 8. An melius Asferis sectio? Affinitas cum B. IL, Gen. IE, 270, n. 133. Keerlia manifesta. adii albi. Y, 9 Spec. 1. C. asteroides DC. + Cujus potius sectio (rh 10. Syn., 185. —- NEEs, Aster., 253. — DC., 4 Potius Erigerontis. Prodr., V, 300. — ExvL., Gen., n. 240. — $. Spec. 1. E. bellidifolium A. Gray. — B. H., Gen., II, 266, n. 190. — Heteractis DC. WaLP., Ann » V, 186. Prodr., VI, 468. — DeLess., Ic. sel, IV, t: 65. " Prodr., V, 301 (nec AG.). — Enpz., Gen., — ENDi., Gen., n. 2826. 4 FR IE, 268, n. 128. — 11. Cujus forte sectio (?). « Genus forte nimis g . + en., Chætanthophora Nurr. (mss., ex DC., nec alior.). artificiale » (DC.) À + Diplostelma Raris., ex Tor. et GR., FL. N.- 12. Turcz., in Bull. Mosc. (1851), p. IL, 60 Amer., IL, 187. (Agathæa). — Mary. et SoNn., FI. cap., HI, G6. 7. Ligulati alhi y. purpurei. — Wazr., Ann., V, 172 (Agathæa). 138 HISTOIRE DES PLANTES. 117. Detris ADANS'. — Flores® (fere Asferis*) 2-morphi; radi fœ- minei fertiles v. nunc steriles ; disci autem hermaphroditi fertiles v. ex parte steriles. Fructus compressi ; margine nerviformi ; faciebus haud v. Lenuiter paucicostatis ; pappi setis tenuibus, scabrellis v. prominule barbellatis, 1-seriatis, v. rarius 2-seriatis; exterioribus brevissimis, plerumque caducis. — Herbæ v. fruticuli; foliis alternis, integris den- tatisve; capitulis plerumque solitariis, longiuseule sæpius peduncu- latis; receptaculo subplano, nudo v. foveolato; involucri bracteis inæqualibus imbricatis, margine plus minus late scariosis. (Africa austr., Abyssinia*). 118. Maïria NEES5. — Flores fere Asteris : radii fœminei fertiles sub-1-seriati; disci autem hermaphroditi fertiles v. steriles. Corolle radin ligulatæ, apice subintegræ, nune raro, ut in floribus disci, luteæ (Homochroma”). Styli rami angusti compressi, subulato-appendiculati. Fructus compressus ; nervis in faciebus 4 (v. 0); pappi setis plerumque rigidulis, Â-seriatis, v. paucis extérioribus brevioribus, prominule barbellatis v. plumosis. — Herbæ v. suffrutices ; foliis alternis v. basi- laribus rosulatis; capitulis pedunculatis solitariis v. corymbiformi- cymosis; receptaculo plano v. subplano nudo: involueri bracteis pauciseriatis inæqualibus, margine scariosis, v. exterioribus brevibus loliaceisve®. (Africa austr.®)" 119. Charieis Cas$.10— Flores 2-morphi; radii" fœminei, 1-seriati; disei © autem hermaphroditi fertiles, v. interiores nune stériles. Styli rami compressi, nunc Cuneati, apice sæpius obtusiusculi. Fruetus LL Fam. des pl., Il, 131. — Felicia CAssS., in 5. Aster., 247 (1818). — DC., Prodr., Y, 211 Dict. sc. nat:, XNI, 314, -- DC., Prodr., V, 219. (part.). — END, Gen., n. 2296. — B. … Geñ — ENDL., Gen., n. 2297, — Agathea Cass., in 11, 266, n. 122. — Zyrphelis Cass., in Ann. st: Bull. Soc. philom. (1815), 175; in Dict., I, Sup. nat, sér, 1; XVII, 420 ; in Dict. se. nat., LA pl, 77, t. 89. — DC., Prodr., V, 223. — Detri- 597. dium NEES, Aster., 255. — Munychia Cass., in 6. Albæ v. roseæ. Dict., XXXVIT, 483. — Enr. Gen., n. 2298.— 7. DC., Prodr., V, 324. — Ennz., Get Polyarrhena CAss., op. cit., LVI, 172. — Astero- n, 2371. — B. H.;.Gen., 11, 258, 1.97. sperma LESS., Syn., 389. — DC., Prodr., VIE, 299. 8. An potius Asferis sectio (?). — Elphegea LEss., Syn., 182. 9, Spec. ad 10. Harv. et SOND., FL. cap., EI, 2. Radii albi v. cærulei. 64. — Bot. Reg., a). 3. Cujus forte sectio (?). 10. In Bull. Soc. philom. (1817), 68; (1821). 4. Spe 9. JACQ., Hort. schœnbr., II, 12; in Dict. sc. nat., ; XXIV, 969; t. 370 (Aster). — VENT. Jard. Malmais., t. 82 XXXVIT, 463, 489. — Less., Syn., 389. — NEES, (Aster). — Turp., in Dict. sc. nat » Atl.,t. 89 Aster., 268. — DC., Prodr., V, À END, (Agathea).— Jau8. et SpAcH, JU. pl. or., t.354. Gen., n. 2341. — B. H., en. [, 266, n. 121. — HaRv., Thes. cap., t. 154 (Aster). — Harv. — Kaulfussia NEES, Hor. phys. berol., 53, t. Il et Sonn., F1. cap., HI, 69 (Aster, (nec BL.). art.). — Bot. Mag., t. 33, 884, 2986, 2718 (Aster), 249 (Cinera- at. : Mia). — WALP., Ann. IL, 820; VI, 172 (Felicia). 12. Cærulescentes v. lutei. COMPOSÉES. 139 oblongo-obovoidei, crasse marginati', plus minus compressi; pappi setis in radio 0; in disco longe barbellatis v. plumosis. — Herba an- nua, plus minus hirsuta; foliis alternis integris ; capitulis longe stipi- latis; receptaculo subplano nudo; bracteis involueri® subcampanulati sæpius 1-seriatis, vix demum inter se contiguis, herbaceis. (Africa austr.*) | 120. Amellus L'.— Flores fere Aseris, 2-morphi, fertilesomnes ; radii * fœminei, v.nunc 0 ; disciautem hermaphroditi. Styli ami in flori- bus disei angusti planiuse li, lanceolato-v. lineari-appendiculati. Fruc- lus compressi enervii, margine incrassati v. sulcati : pappi paleis paucis brevibus inæqualibus barbellato-subplumosis. — Herbe perennes ; lohis alternis; inferioribus sæpe oppositis : capitulis solitariis; rece- placulo plus minus alte convexo; floribus singulis ad paleam longam caducam axillaribus; involucri subhemisphærici v. subcampanulati bracteis inæqualibus, + -seriatis; interioribus cum paleis conformi- bus. (Africa austr.7) . 121. Shawia Forsr.$ — Flores fere Asteris, 2-morphi, fertiles; radi® fæminei, v. rarius 0; disci!° autem hermaphroditi, Styli rami compressi, breviter v. lanceolato-appendiculati, nune obtusi. Fructus lereles v. compressiusculi, 5-10-costati ; pappi setis tenuibusæ ; exte- rioribus sæpe plus minus brevioribus, nunc paulo latioribus. — Herbæ, suffrutices v. frutices, nune arborescentes, varie pilosi v. lepidoti ; foliis alernis v. raro oppositis, nune confertis, 1-nerviis v. penninerviis, 1. Cucurbitacearum semen nunc referentes. — DC., Prodr., V, 78. — Enpz., Gen., n. 2221 2. Fere Senecionis. — Sex. Br., in Pollichia (1861), 172. Olearia 3 Spec. 1. C. pilosella. — C. heterophylla Mc, Meth., Suppl. (1802), 254. — Nres, CASS. — Hary. et SOND., Fl. cap., III, 69. — Aster, 184. — DC., Prodr., V, 271. — END. C. cærulea N&Es. — C. Noesi CASs: — Kaul- Gen., n: — BH, Gen., Il, 276, n. 1 lussia amelloides NEES. — Bot. Reg., t. 490. — — Eurybia CASS., in Bull. Soc. philom. (1818 Bot. Mag., 1. 2177, — Leyssera pilosella Tuune., 166; in Dict. sc. nat., XVI, 486. — DC., Prodr., FI: cap., 691 (part.). V, 265. — ENDL., Gen., n. 2317. — Haxlonia or. 978. — Cass., in Dict., VIII, 577; CAL, ex DON, in Edinb. N. Phil. Journ. (1831), XVI, 210; XXXVIL, 463, 489. — DC., Prodr., 272. — Spongotrichum NEES, Aster., 176. es V, 213. — ENDL., Gen., n. 2992. —_ k. H., Gen., Sleetzia Sonp., in Linnæa, XXN, 450, — Stei- IL, 265, n, 19, — Kraussia Scu. Bi., in Flora ractis DC., Prodr., V, 345. Fe 5 — Hænelia WaLe., Rep., Il, 974. 9. Albi v. cærulescentes. ærulei 42. } S : 10. Corolla flava, cærulescente purpureave ; 7 Nune valde aromalicæ. lobis 5, sæpe revolutis. Oleariæ (cujus flores in T. Spec. 7, 8. ACQ., Collect., V, t. 10, fig. 1. capitulis paucissimi, pauci Ÿ. crebri) nomen nullo (a an JUL L 682, fig. 1. — KZ, Pug., I, jure Shawiæ anteponendum censemus, S. licet (Agathæa). — Hay. et SOND., FT. cap., IN, 61. paniculatæ Forst. capitula sint plerumque 1- Fr qi Reg, t. 56. flora raroque pauciflora. Familiæ cæterum genera Diet r- gen., 95, t. 48 (1776). — Cass., in multa quoad florumin capitulis numerum eodem ‘ 80. nal., X XIV, 40. — LESs., Syn., 156. modo variant. HISTOIRE integris v. dentatis; capitulis solitariis v. sæpius in cymas corymbi- formes v. composito-racemosas dispositis, 1-2 - floris ; receptaculo plano v. convexo, nunc foveolato v. inter flores decidue paleaceo ; in- volueri bracteis inæqualibus, imbricatis, æ -seriatis, siccis v. margine scariosis ‘. (Australia, Nova Zelandia, America extratrop. oce. @ antarctica®.) : 140 DES PLANTES. 122? Hinterhubera SCH. B1P. *— Flores fertiles omnes, 2-morphi# radii fœminei ; disci hermaphroditi; corollis disei regularibus v. sub- irregularibus, 5-fidis; radii autem inæquali- 3-0-fidis longioribus’. Styli rami angusti subulato-appéndiculati: in floribus da latiores compressi obtusi. Fructus leviter compressi v. in disco 4-5-angulati; pappi setis æ , inæqualibus tenuibus, tenuiter barbellatis. — Fritiéés ericoidei ; foliis alternis v. suboppositis, confertis, integris linearibus; capitulis terminalibus solitariis; receptaculo convexiuseulo alveolato; involueri late subeampanulati bfcteis imbricatis elongatis nonnihil inæqualibus %. (Venezuela et Colombia andina. 1 123? Sommerfeltia LEss®. — Flores Asteris, « radii fœminéi, 1-seriati; disci hermaphroditi fertiles v. ex parte stetiles : hermaphro- ditorum sé ramis lineari-compressis, longiuscule lHéati- lanceolato- appendiculatis. Fructus valde compressi villosi, ecostati, nerviformi- marginati; pappi persistentis setis & ,tenuibus fibbais, sub-2- serial. — Fruticulus basi cæspitosa dense folialus: foliis ? alternis confertis subulatis rigidulis pinnatisectis subpungentibus : capitulis in summo tio al NU Ne AE re. » in IV, 5 (Chiliotrichum). — Bot. mr t. 1509, fi on Philom. { 69 ; in Dict I, 576; 1562 (Aster), 4638 (Olearia). — , Rep XXXVII, 463, ss. _ “DC. Prodr., Ce #6 — VI, 702; Ann., 1, 404; , in "Gti Er en. 2794 «— B. H;, chium). . 141. — Tr dx 40 6 om D in He then 3. Ex , Chlor. on , 185, t. 99B. 68 : receptaculo dec paleaceo; cæteris (nec se it in Kotsch. e be). = Eushawiæ. (Amer. ÿor: treto) Gen., IL, 275, n. 159, — |Schætsellia ScH. BlP 2 ad 70 (deser. ad 90). LaBrze., PL. N- in Oft. et Dietr. an Gartens. ., XVI, 192 (nec Holl., I, t. 191, 195-203 (Aster). — RAOUL, Ch. in he a ni “5 18, — Home JACQUIN., : UIN in nes _. pôle Sud,t. 28 (Chilotrichium). Icon., t. 485 Re D (Chérie) "WE DD., Enpe and., 1, liotrichium). 24 UELL., PI, Viet : Son Vogel. “Chut ‘Is! 90, mp 48: Vs 110 ne 18 S uno. — H 1. NZ el:;t. 30; FL. tasm., t. 42-45 (Eurybia) Handb. AUD. F1., 123. 731 (Olearia). — BENTH., FL. austr. LLLA 464 (Olearia). — REMY, in C: Cay F1. ru SZ 2 7 œ T' + ochro ou 5. Coral fere Scubiosarumn et Dipsacearum aliarum quarumda . Planta Diplotepi forte forma monstres est (Wenp.). F sæpe in capitulis anomäli, nune 2-corolla . Spec. 3. WEDD., loc. cit. 8. Sim 189 in Set). = DC, Pa L 302. = en., B. H., Gen 275, on ee. 9. « Cinereis, » COMPOSÉES. "1H pedunculo paucifoliato solitariis ; receptaculo plano, leviter foveolato ; involueri latiusculi bracteis imbricatis, pauciseriatis et acutissimis ; exterioribus gradatim brevioribus'. » (Brasilia mer. extratrop.*?) 124. Celmisia CASS*. — Flores (fere Astris) fertiles plerumque omnes, 2-morphi; radii fæminei; disci autem hermaphroditi : corollis radu* ligulatis patentibus; disci autem tubulosis: limbo vix v. plus minus campanulato, 5-fido, valvato. Antheræ basi muticæ v. plus minus sagittato-acuminatæ. Styli rami compressi, elongato- v. lanceo- lato=appendiculati. Fructus longiusculi compressiuseuli, utrinque 1- 3-nervii; pappi setisæ, inæqualibus tenuibus scabrellis. — Herbæ perennes, varie (nunc dense) sericeo-argenteæ; foliis in caudice ramoso (nunc brevissimo) alternis confertis, elongatis integris; Capi- tulis® sessilibus v. sæpius in summo pedunculo scapiformi paucifoliato Y. aphyllo anguste bracteato terminalibus ; receptaculo plano v. plus minus convexo foveolato ; involucri subhemisphærici v. obconici lateve campanulati bracteis angustis pluriseriatis; extimis brevioribus ; inti- mis autem nunc appendiculatis v. subcoloratis 7. (N.-Zelandia, ins. Auckland et CampbellS.) 195. Pleurophylium H00Kk. F.° — Flores fertiles, 2-morphi; radii lœæminei, 1-2-seriati v. 0; disci autem hermaphroditi; corollis radii ligulatis patentibus; disci regularibus, basi anguste tubulosis; limbi Campanulati lobis 5, valvatis. Antheræ basi obtusæ v. breviter auricu- latæ. Styli florum disci rami complanati, longiuscule appendiculati. Fructus compressiusculi, œ -nervii; pappi setis œ , tenuibus barbella- is; exterioribus brevioribus. — Herbæ elatæ perennes, dense sericeo- argenteæ ; foliis basilaribus amplis petiolatis integris, æ -nerviis ; sca- Porum minoribus v. angustis bracteiformibus, alternis ; capitulis ‘ in lacemum (spurium “) simplicem laxe dispositis, stipitatis ; receptaculo nla, © descriptione, vix ab Aslere, nisi 1 tur. 1. Pla Spec. 20-2%5. GAuDicH., in Freycin. Voy., habitu, à — Raouz, Ch. pl. N.-Zé 2 fa, 8. flerre vide Bot., 4170, t. 91. ; - Zél., * Spec. 1. S. spinulosa Less. — Conyza spi- 1. 14. — Hook. Fr, Fl. antarct., t. 26; FI. N.- fulosa SPRENG., Syst, II, 510. Zel. Zeal. F1. À LE 3 In Dict. sc. nat. XXXVII, 259 (nec VII). tasm., 1, 181. — Linps., Contrib. N.-Zeal. Bot., 0 — DC., Prodr., » 09. — ENDL., Gen.,n. 2289. tt. 3. — F. MuELL., Fragm. Phyt. Austral., V, 7, Gen., II, 278, n. 147. 84 (Aster). — BENTH., FI. austral., II, 488. 4. Albi, lilacini y. violacci. 9. FL. antarct., 1, 90, t. 22, 2% — B. H,, * Lutei v. Purpurascentes. Gen., II, 278, 146. — Albinea HouBr. et 6. Plerumque magnis speciosisque. 7. « Genus Asteri et præsertim Erigerontis : ïè s 4e Oritrophio valde affine » (B. H.), imprimis 11. Inflorescentia est jure cymosa ; axi valde difert habitu et inflorescentiis magnis. elongata. JACQUIN., in Voy. pôle Sud, Bot., t. 4. 10. Amplis 142 HISTOIRE DES PLANTES. subplano foveolato; involucri snbhemisphærici v. late campanulati bracteis © , Inæqualibus, æ -seriatis ; exterioribus brevioribus". (Ins.. Auckland et Campbell?) 126. biplostephium CAss.*— Flores 4 fertiles omnes (fere Aste- ris), 2-morphi; radi fœminei v. 0; disci autem hermaphroditi; styli florum hermaphroditorum ramis complanatis obtusis, basi attenuatis. Fructus radi compressi ; disci autem angustiores, 3-5-angulati; pappi seus œæ , scabridis v. barbellatis; exterioribus nunc brevioribus. — Frutices ; foliis alternis, nunc confertis, integris, rargine revolutis v. latioribus dentatis, coriaceis, subtus plerumque tomentosis ; capitulis in summis ramulis corymbiformi- cymosis v. in racemum compositum foliatumque dispositis, rarius solitariis; receptaculo plano v. con- vexiusculo foveolato ; involucri obeconici v. subcampanulati bracteis inæqualibus imbricatis; exterioribus minoribus. (America austr. andina.”) , 127. Commidendron BURCH.® — Flores (fere Asteris) fertiles om- nes, 2-morphi ; radii ligulati, 1-2-seriati; disei autem hermaphroditi regulares. Antheræ basi integræ obtusæque, superne membranaceo- appendiculatæ. Styli florum hermaphroditorum rami anguste appendi- culati. Fructus vix v. leviter compressi; costis v. nervis 3-5 (Meluno- dendron?), v. 8-10; pappi setis æ, tenuibus, 1-2-seriatis, integris V. scabris inæqualibus. — Arbores v.frutices (gummiferi) ; foliis alternis, obovato- lanceolatis oblongisve, subintegris v. superne dentatis, nune et in summis ramulis confertis; capitulis axillaribus, solitariis v. cymosis paucis, v. terminalibus et in cymas corymbiformes dispositis; involucri subcampanulati bracteis æ , pluriseriatis, acutis, imbricatis; exterioribus minoribus ; receptaculo plano v. subplano nudo v. leviter loveolato. ({ns. S. Helene.) . 1. Genus Celmisiæ affine, adspectu et foliis 4. « Albi v. cærulei. » imprimis diversum. 9. Spec. 16-18, H. B. K., loc. cit., t. 334 (4S- ; 2. Spec. 2. WaLr., Rep., VI, 181; Ann., V, . ter). — Wepn., Chlor. andin., X, 199, t. 96. — 237. ; WaLr., Rep., VI, 312 (Linochilus). 3. In Dict., XXXVII, 486 (part.). — H. B. K 6. DC., in Guillem. Arch. bot., 11, 334(1839); ee br. Nov. gen. et spec., IV, 96, t. 335. — DC., Prodr. rodr., V .— ENbz. M : V, 273 (sect. Amplistephium). — ENDL., Gen. “t A és n. re nes pe n°2319. — B. H., Gen., 11,275, n. 140. —Te- 7. DC. Prodr Y 279 (1836). — ENDL., Gé; Bamolopium Nees, Asler., 203 (part.). — DC., n. 2395. — B. H, Gen. II. 978, n. 14, Prodr., V, 262. — Simblocline DC., loc. cil., 8. Spec.2. Hook. F. Icon. + à 1045 (Melanoden- 297. — Linochilus Benru., PL. Hartweg., 197. drom), 1056, 1057.” COMPOSÉES. 143 128. Erigeron L.' — Flores 2-morphi; radii? fœminei fertiles, 2-w-seriati; corolla ligulata angusta v. angustissima, nunc irregu- lari- büloge ; disci® autem fertiles v. nunesteriles refulhiét: corolla tubulosa, breviter 4-5-loba. Styli rami florum hermaphroditorum céplanati: plus minus longe 3-angulari- v . lanceolato-appendiculati. Fructus compressi, margine nunc nerviformes, faciebus enervii v. 1- 2-nervi; pappi setis æ , paucis v. crebris, aut A-sériatis, aut rarius Gériitiss exterioribus bretiaRit v. in Coronam brevem fimbriatam connais ; Cæteris tenuissimis. — Herbæ annuæ v. perennes, nunc fru- iééehtes imdumento vario ; foliis alternis v. basi rosulatis, integris, dentatis, incisis v. rarius Abris: capitulis® solitariis v. in cymas corymbiférmes compositeve racemosas dispositis ; receptaculo plano Y. Convexiusculo, nunc foveolato v. parce paleaceo; involucri bracteis 2-æ -seriatis, aubsEs inæqualibus imbricatis, nune brevibus 5. (Orbis utriusque reg. tempice v. raro friqid. subtropicæ et trop.*) 1. Gen., n. 951, — aps te À AE — DC., Po minimis; caule herbaceo foliato. (Asia et G . bor. te e Am n. 2332, — B. EG, ri ao n. CA, — à Lachnophytum BGE, Rel. meer 151. pr eur: in Dict. sc. nat., XXXIX, , Gen., II, 279, n. 149: volueri béaclois : — DC., Prodr., V, 297. — Stenactis Cass., ang nd œ-seriatis : techéribls margine sCca- pe cit., L, 483. — N£es, Aster., 2173.— Polyactis riosis; fructu subrostrato: ss herbaceo co Uass. —LEss., Syn., 188. — Polyactidium DC., piose 1 nato. (Asia media et occ Prodr., V, 281. —— Expr., Gen., n. 2329. — Nidorella Cass., in Dict., ANT 469. — Leptstelma Don, in fx Brit. [LE Gard., ser. DC, Prodr., V, 321. —— END ., Gen., n. 2370 2, t. 38. — Trimorphœæa Cass., in Bull. Soc. — B. H., Gen. , 11,283, n. 155: caule fru uticoso philom. (1817); in Dict., XXXVII, 462, 482: suffruticoso; bracteis involacri sub-2-seriatis fi. LY, — Heterochæta DC., , V,282. — ribusradii ineis, 2- co -seriatis ; corolla lig- ENDL., Gen., n. 2330 Woodvillea DC., Prodr., lata v. sub-2-labiata ; floribus autem h phro- V, 318. — Terranea COLLA, in Mem. Acad. sc. ditis po ps ferlilibus. (Africa Rae el lorin, » XXXVILE, 11, t. 23. — ÇGu usmania REMY, Conyza a: n. 950 (part.). — LeEss., in Ç. Gay F1. chil., I, 12 (nec R. et PAV.). — Sy un: à 303. S'PTORr UT, SIT vi 283. Astrudelphus REMY, in Ann. sc. nat., sér. 3, Gin: À # ‘283, pt PEag en MI, 185. in Ke “Soc. Linn. P — Eschenbachia 2. Albi, rosei v. | dre MoNcu, Meth., 573. Fimbeiliris ia CASS., in 3. Plerumque flav Dict., XVI, 54.— — Dimorphanthus CAss., loc. cit., 4. Magnis, Modiééii pas v. par XIII, 254, — Laennecia Cass., loc. cit. XXI, 5. Generis s rare nostro sensu, sunt : 91. — DC., Prodr., V, 376. — Webbia Scu. Brp., Vittadinia A. Ricu., FL N. -Zel., 950. — DC., in Walp. Rep., Il, 970 (nec DC.) : caule her- Prod mr , G n. 3 —B8.H., med ssl ent Ÿ. fruticoso ; bracteis i invo= Gen. 11, 281, 1233, n. 152. — Microgyne Less, luc eriatis eis, Syn., 190 (n Cass.) Se on odr., V, 296. — Por Pt disci autem hermaphroditis ple Here ro Prodr., V, 260: bracteis invo- risque fertilibus ; SA ES compresso ; pappi lueri angustis, valde imbricatis ; appendicibus setis tenui ee 1-2-seriatis (Orb. utriusque. reg. styli mibutatie, fru ctus Lg hs costis 1-æ,v. 0; calid.). Flores C. a ont 1-morphi in Pappi setis Copiosio ribus planta culta “igutati nunce evadunt (net à Ge- Tetramo molopium m NEESs, Aster. Mae art). — nus ab Asfere (et a Pluchea?) vix ac ne vix, À. Gray, in Proc, Amer os 119.—B. Le ut videtur, characterib. certis distinguendum . IL, 282, n. 153: caule fr ses 0 v. su ? Achætogeron A. Gr., PI. Fendl., 12. — B. H., ns > Stylo it tin; “rt pappoque rs rs au 1252, n. 110 a : planta mexicana, nobis dun (ns. Sandwicens.) 2 trnbi rachyactis de. RL, ross., Il, 495. ee pappo coroniformi inæquali-5-6-dentato. BH, Gen., 11, 279, n. 150: bract cteis involueri 6. Spec. ad 70. JacQ., Hort. gum ss t. 19, angustis, 2-3-sériatis : ; exterioribus herbaceiss 79; Hort. schœnbr., II, t. 303. — . Nov 144 HISTOIRE DES PLANTES. 129. Bellis T.' dii fœminei, 1- patente integra v. — Flores” fertiles v. ex parte steriles, 2-morphi; ra- v. sub-2-seriati rariusve æ -seriati ; minute 2-4-dentata, nunc abbreviata ; disci autem corolla ligulataf, hermaphroditi; corolla regulari tubulosa *; Himbo tubuloso v. plus mi- nus late campanulato, plus minus elongato, #, 5-dentato. Styli florum hermaphroditorum rami complanati, anguste lanceolato- v.3-angulari- appendiculati. Fructus compressi (raro 4-goni), nervo plerumque marginati v. subulati; facicbus enerviis v. 1-nerviis; pappo 0 v.e corona setulosa parva, rariusve € setis tenuibus inæqualibus, inter- mixtis totidem v. paucis paleaceis, sæpe brevioribus, catis, constante. — Herbæ, hyalinis trun- nunc subacaules v. plus minus erectæ ramosæque, nunc autem cespitosæ; foliis alternis v. basi rosulatis, integris, sinuatis, dentatis v. pinnatisectis dissectisve ; capitulis solita- ris Süpitatis v. in cymas laxas corymbiformes dispositis; receptaculo plus minus convexo v. conico nudo; involucri hemisphærici, subhemi- Sphærici v. rarius late campanulati bracteis 1-2-seriatis, æqualibus v. parum inæqualibus, herbaceis v. margine siccis scariosisve 5. HS el Lt IV E REICHB 326-328 Run 332 es erUt. 69, 134, 167 PA 912 (Stenaetis) 914- nr. AE 1856), Lg un . Proc. _Amer. ‘Acad. ; VI, He 399 mor Rep., He TE — ,in rs Exp., Bot., 42. — Eur PER De Ne + Fe in. — ne tr andin., ook. Ico 1106 (Brack, ns. HO? sq er Fi. nes "+ de (Vittadinia), 493; 496 ( ape USE 9, Le Ne 17 acnephan) FL. 0 Ill, 162. — FI. at , 29; in Lines XX VIII, 722, TH (Login: XX XII, 133, 141 (Conyza). — REMY, in C. Ga ay FL. chil., IV, ; 964. RISEB., S (Conyza). — Wii. et LGE, Prodr. FI hisp., I, 2; 34 (Conyza). — GREX. et Gour., FL de Fr., = 96. — . 10, 1071528 . Mag., 402, 2923. — - Rep., IE, 579, 958, 971 (Goma): 122; 132 (Laenn necia), Coyan Ann 06, 834 Conyza); V, 181; 195 (Laen- nec) LP (Con yza). Inst., 490, t. 280; Cor., 37. — L., Gen., n. 962. — DC., Prodr., V, 304. — ENDL., Gen. n. 2348. —B H. ., Gen., 11,265; n 117 —_Kyrbe- ria NECK., à I, 42. — Astrantium Nurt. in Trans. Phil. Soc., ser. 2, VII, 312: = ue WATS., in Hook. Lond. Journ., WI, uorum re ve cfr. LANESSAN, il pt “Ge Linn. Par 3. Alba, rosea, crues, violacea, purpuras- cente, v. raro (?) fl È ar Y. raro pastis ente. neris, nostro sensu, Mettihud Fun ER D » Mantiss., 157. — Lea rodr., Ÿ, 303 3. — ENDL., 47. dr I, 265, n. 118. — ? Belliopsis Does 7: involucri bracteis sub Ro pappi s setis inæqualibus is herbes lidis. (Reg. mediterranea.) Lagenophora Cass., in Bull. Soc. philom: (1818), 34; in Dict., XXY, — LESS., Sy 1 D odr., V, 307. DL., Gels n. 2951. — B. H., Gen., II, 263, n. 119, = lxauchemus Cass., in Dict., LVI, 176. — Micro- Calia À. RicH., F1. N.-Zel, 230, t. 30, — nogyne CASs., in Dict., LVI, HO0K. F., in /Jook. Lond. Journ et inflorescentia ee er s rato, epapposo- (ae pri s' ï Ainérieé antar- ca.) oh CASS., in Dict. sc. a V, Suppl- 63; XXXVI, 491. — DC., Prodr., , 305. — COMPOSÉES. 145 (Œuropa, Africa austr., bor. et ins. occid., Australia, N.-Zelandia, America bor.' 130? Erodiophyllum F. MUELL.? — « Flores 2-morphi, fertiles omnes ; radüi* fæminei ; disei autem numerosi hermaphroditi steriles ; corolla tubulosa, exterioresque fertiles fæminei; corolla abortiva. Styli rami in floribus ecorollatis capillares ; in floribus hermaphroditis ma- gis clavati. Fructus oblongi papillulosi ; pappo 0. — Frutex (?) hispi- dus; folüs.confertis, pinnatlobis ; lacimiis lobulatis; capitulis (majus- eulis) terminalibus solitaris pedunculatis; receptaculo convexo ; involucri bracteis paucis (ad 8), 1-seriatis, lanceolatis, basi concre- üs*.» (Australia centr.°) 151. Keerlia À. GRrAY®.— Flores 2-morphi ; rad fœminei fertiles ; corolla ligulata subintegra patente; disei autem hermaphroditi, steriles v. fertiles; corollæ tubulosæ limbo leviter ampliato, 5-fido, valvato. Styli floris hermaphroditi rami complanati, obtuse v. anguste lanceo- lato-appendiculati. Fructus plus minus compressi, nune nervoso-mar- ExDL., Gen., - 2949. — B. H., Gen., Il, 264, 1,t. 179 (Osteospermum). — Luér., St. nov., n, 116. — LA rat Cass., in Bull. Soc. t. 6 (Osteospermum). — SAUND., Refug., t. 252 pe dis 199. Paque CAS (Bellium). — Lagizz., N.-Holl., I, t. 204-207. Dict., [, 492. — SP rte Nc — Hook. F., FL tasman., I, t. 49 (Brachy- Syn., is. — À PR ssa DC., Prodr., VI, 38. come, Line hora); Handb. N.-Zeal. F1., 136 tpMosperma STEETZ, i PI Preis. , 433 es pese ora), 137 (Brachi ycome) ; FI. antarct., involueri lati bracteis sub-2- tis, margine 8 (Lagenoph x — A HI, riosis v. nor. Fr bus disci fertilibus ; L 215 (Brachycome). — Han onp., F1. pappo 0, annulo brevi pilorum c constante : _ ? as 92 ere 150 (Sue caule PF “tirs llo ; foliis rosulatis; — , FL. austral., 006 (Lagenophora). Y-nunc erecto ramoso; foliis alternis; capitulis Leu in avis mer. ut. V, 121 ; VIH, 172 (Lagenepher a). — Pœprpr t ENDL., ne net. — WEDD., Chi. Fo rre 7% 7186, t.-32 on rm tÈE el — Boiss., . 91; FE. or., I, 173. Australia, N.-Zela leirodiscus LEss., Syn., 251. — DC., Prodr., VI, 74. — Exo., Gen., n. 2675. — B. L Set solitariis v. corymbiformi-cymosis. (Afri ica trop., ndia.) ? » 264, amo fol pinnatisectis : involucro Brach euh: A 4 30 Li msn — pa de disci sterilibus; capitulis in summis 26 ILL og paucis. pee + Gass., in Dict., XVIII, 162. — DC., LL N, 309, — ol Gen. n. Cru — * À, Gen., IH, 263, n. 114 : caule parce ra- erbac ceo ; fois pinatlobi v. dissectis; s laxe cymosis; involuc lati br cleis biais : rats epapposs; rica au c. ad G0, tie FL “ol, Fragm., t. 10 L. sard., 1. 79 (Bellium). Ve L. 2, f.1 rm ns “ : re 5 L 415, Fl. nap., 194. — 7 +) + ferm., t. 918, 19 — HE s0: rar, t LGr, Pride. FL. hisp., IL, ». aan et . F1. de Fr., 105.— BoNx. a Bull. Soc. bot — Bot.Reg., t. 1025 (Pyrethrum): (un 9 (Brachycome). - — Bot. Mag., t. 2174, 2511, — Wazr. à as É ., VI, 195, 718 (Bel- lium F Ann :H, 8 . Fragm. phyt. Aura, il, 1932, n . 115 ’AÏb i, longi . Genus (n obis eo ex auctore, Garuleo et Starter p LE. 30: 32 (Be ellium W, 104 (Bellium), re 5 IX, 140, — BE, Rider FM 6. Fa Listes Il, 221; y a rit I, 92 (nec DC.). — B. H., Gen., I 110. 1: Det 146 HISTOIRE DES PLANTES. ginati ; faciebus aut lævibus, aut nervoso- -striatis ; pappo parvo Coroni- formi v. 0. — Herbæ annuæ, glabræ v. pilosæ; ramis nuncC gracilli- mis ; foliis alternis, nunc sessilibus ; capitulis' termmalibus solitaris pedunculatis v. axillaribus cymosis et filiformi-stipitatis”. (Mexicum*.) 139? Aphanostephus DC.* — Flores fere Bellidis, 2-morphi fer- tiles ; radii fæminei, 1-2-seriati ; corollæ ligulatæ tubo post anthesm nunc incrassato; limbo angusto integro patente; disci autem herma- phroditi; corolla tubulosa; limbi ampliati dentibus 5, valvatis. Styh rami complanati, breviter obtuseque appendiculati. Fructus subteretes v. obtuse angulati, œ-costati glabri ; pappi coroniformis v. brevissimi (nunc 0) dentibus minutis. — Herbæ, sæpius perennes, ramosæ pube- rulæ; foliis canescenti-puberulis; capitulis terminalibus solitaris; receptaculo plus minus convexo nudoque ; involucri subhemisphæriei bracteis pauciseriatis inæqualibus, apice marginibusque scariosis; exterioribus brevioribus. (Mexicum°.) 133. Rhynchospermum REINW.7 — Flores fertiles 2-morphi; radu irregulares fœminei, 2-3-seriati; corolla late ligulata v. nunc inæquali-fissa; disci autem hermaphroditi ; corolla? campanulata, 4-d- fida. Styli florum hermaphroditorum rami complanati, breviter ob- tuseque appendiculati. Fructus compressi, margine nerviformes, facie- bus enervi apiceque contracti in rostrum plus minus elongatum pap- poque setis paucis barbellatis caducis (v. 0) coronatum. — Herba ramosa, puberula v. glabra ; foliis alternis, breviter petiolatis, lanceo- latis integris; capitulis (parvis) in axillis foliorum rami supremorun, nunc bracteiformium, pedunculatis v. subsessilibus indeque in race- mum terminalem foliatum dispositis. (India mont., Java, Japonia.) 134. Grangea ADans. !! — Flores omnes fertiles, 2-morphi; radil 4. Sen 2. De generis rs cum Shstopappé vide ni p. #97. n Si: 6 3. Spec. 2. Wie. Ann., I, 828 ; V, 188. 4. Prodr., Y, ETTI _— ENDL. en., n. À — B. H. ? ” » II, 262, n. 109. — Keerlia DC., Prodr., 309 (part. Lu A. GRAY). — Leuco- psidiu de. Prodr., VI, 43. 6 dec ss. Ic. sel., IV, t. 18 au à — Hook., Zcon., t. 240 (Keerlia). — Tork. gr à de æp., Bot.,t. 8. — WaLp., Rep., I, és. . In BI. Büdr., “0 (nec A. DC.). — B.H,, Gen., 11, 263, n. 112. — Leptocoma LESS in Linnœa, VI, 130: : Sum. 188. — DC., Prodr., V 80, 296. — Gen., n. 2326. — ! Zollingeris SCH. B1P., in re (1854), 273. Éd minuta. 6 , Gen., n. 2397.—B. n. 106. — Pirérde cu, loc. ait. LI, 120. COMPOSÉES. ; 147 fæminei, 1-2 -seriati ; corolla! gracili filiformi et stylo breviore, aut (in exterioribus) apice 2-fida, aut (in interioribus) 2-4-fida et discum haud excedente; disci autem hermaphroditi regulares ; corollæ? tubo tenui; limbo plus minus dilatato, 4-5-fido, valvato. Styli florum her- maphroditorum rami complanati v. subcuneati, obtusi v. breviter 3-angulari-appendiculati. Fructus compressiusculi ; pappo e cupula brevi, basi cartilaginea v. paleacea, v. e pilis setisve brevibus cadu- cissimisque constante. — Herbæ annuæ v. pérennes, erectæ v. pro- stratæ, Sæpius villosæ ; foliis alternis, smuatis, dentatis, incisis, pinna- üfidis, sinuato- v. lyrato-pinnatisectis ; lobis sæpe latiusculis ; capitulis* subglobosis, terminalibus, lateralibus v. Oppositifoliis, sessilibus v. sti- pitatis; receptacalo convexo, rarius subgloboso v. plus minus alte comco, nudo v. parce paleaceo ; involueri subcampanulati v. ra- rius anguste tubulosi ovoideive bracteis pauciseriatis, subæqualibus, “. exterioribus foliaceisf. (Asia, Africaet America trop. et sub- trop.) 1. Alba. n: 2908: D . H.; Gen., IH, 262, n: 411, — 2. Flavæ, violaceæ v. raro purpureæ. Botryadenia Fiscu. et Mex., Ind. sem. H. petrop., 3. Parvis v. mediocribus. IT, : floribus radii ligulatis, 2- c-seriatis, 4. Genus Anthemideas cum Asferoideis arcte minutis ; fructu erostri y. b vissime rostrato connectens (B. H.). Hujus, nostro sensu; SC epapposo ; caule annuo ; foliis grosse dentatis ; tiones (nunc vix limitatæ) sunt : y . Subrace- eruana FORSK., FL. æg.-arab., 153. — DC., mosis; involucri bracteis anguslis pauciseriatis ; Prodr., Y, + — LEss., Syn., 202. — Enpz., receptaculo convexo, intra marginem s Gen., n. 244. — B.H. Gen, II, 261, n. 107: tracto, nudo. (Asia et Africa trop. receplaculo subplano, inter flores parce paleaceo ; Egletes Cass., in Bull. Soc. Philom. (1817), Pappo annulari subcartilagineo seloso-dentato; 153; in Dict., XIV, 265. — Less., SUR, 258.2 ceo rigid ctei bcon- “> Gen., n. + — D. M, Gen., 11, 261, n. 105 : fructu oblongo Hook. Lond. Journ., VI, 80 : florum fæ ImMarginato erostr » Stri; caule herbaceo sæpius rum corolla ligulata; fructu Pappo brevi annu- nnuo ; foliis pinnatisectis (odoratis); recepta- lari v. coroniformi superato ; caule herbaceo culo elevato, intra marginem subcontracto ; disco v. prostrato (Eugrangeæ); capitulis solitariis v. ; à act : COncaviusculo. (India or ymosis paucis ; involucri bracteis pauciseriatis ; roCephala DC., in Guillem. Arch. bot., Il, exterioribus herbaceis. (America trop.) 517; Prodr., V, 3. — ENDL., Gen., n. : 9. Spec. ad 20. JACQ., Hort. vindob., t. 88 ed UN Gen., IT, 260, n. 104 : fructu com- (Tanacetum). — Wicar, Icon., t. 1091 (Myriac- FréSSO erostri, nervo maginato : pappo 0, v. in is), 1095, 1096 (Dichrocephaln), 1097: 1098, floribus hermaphroditis nune 1-2-setoso; rece- 1150 (Cyathocline). — Der., egypt., t. 48, eeVato v. subsphærico, intra marginem fig. 2 (Buphthalmum). — Rec., Sert. petrop., Contracto; di erbaceo t. 23 (Myriactis). — Borss., FL. or., II, 175 s. (Asia (Myriactis, Dichrocephala ; 176, 177 (Ceruana). — SAY., En. pl. jap., 1, 229 (Dichrocephala). “ri ue SCO Ssubplano: caule h ; lois dentatis v. 1yrato-pi atifidi el Africa trop. Pet, suimes Microtrichia DC.; Prodr., V, 966 — ENpl, — Hanv. et SOND., F1. cap., IN, 114 (Dichro- Gen., n. 2388. _ H., G du . UM Gen., II, 260, n. 103: cephala). — Mio. FI. ind.-bat. 11, 33 (Myriactis), Are ". ero8tri; pappi setis paucis subpaleaceis, 36 (Dichrocephala), 31. — Ourv. et HIERN, F1. ve. (4 .Caule herbaceo duro; foliis Eu- trop. Afr., WI, 302 (Microtrichia, ue) * (A/rICa trop. 304 na). — W. si: les M A Lais ) (Cerua ) ; ( g ALP., Rep., Il, E S., in Linnœæa, VI, 197; Syn., VI, 719 (Myriactis); Ann., 1, 409 (Cyathocline), CPE, v de … ENDL., G Hi, 834; V, 195 (Dichrocephala). 148 HISTOIRE DES PLANTES. 435. Eæstadia K.' — Flores” omnes fertiles, 2-morphi; radi fœ- minei, sub-2-seriati; disci autem hermaphroditi; corollis omnium regularibus v. subregularibus, subcampanulatis ; lobis 4, 5, valvatis, recurvis ; disci subconformibus tenuioribus. Styli florum hermaphro- ditorum rami compressi, angusti v. 3-angulari-appendiculati. Fructus radii compressiuseuli, 5-10-costati glabri; disci autem tenuiores, sæpius abortivi, omnes epapposi. — Suffrutices v. herbæ, prostrati v. cæspitosi ; foliis alternis v. suboppositis, sæpe ericoideis (parvis), Inte- gris confertis; capitulis solitariis in pedunculo nudo terminalibus; re- céptaculo plano v. convexo nudo ; involueri subhemisphærici bracteis inæqualibus v. subæqualibus angustis, margine siccis, sub-2-seriatis. (America austr. andina*.) 136. Chrysocoma L. ! — Flores omnes fertiles, 1-morphi v. rarius (Nolletia*) 2-morphi; radii fœminei; corolla$ gracili, stylo breviore v. subæquali- 2-3-fida v. dentata, sæpius 0; disei autem hermaphroditi; corolla tubulosa regulari; limbo 5-fido, valvato. Styli (nunc raro indi- visi) rami complanati, lanceolato-v. 3-angulari- appendiculati. Fructus compressi, nervo-marginali, faciebus enervii v. rarius 1-nervii ; pappi setis © , 1-3-seriatis, inæqualibus, scabridis v. ciliolatis. — Herbie v. sæpius fruticuli; foliis alternis, linearibus, subulatis v. pinnatifidis; capitulis solitariis v. corymbiformi-cymosis ; inflorescentia nunc foliata; receptaculo plano v. convexiusculo, nudo v. parce foveolato; Invo- lucri sæpius hemisphærici bracteis pauciseriatis inæqualibus, margine sæpius scariosis ; exterioribus minoribus’. (Africa austr., ins. Canur., Reg. mediterranea®.) 137. Adelostigma STEETZ.®—Flores ! 2-morphi ; radii fœminei fer- tiles, œ-seriati; disci autem hermaphroditi pauci (steriles?). Gorollæ 1. In Less. Syn., 203. — ; Gen., Il, 6. Ut in disco, flava ti n. 102, — Lestadia DC., po “4 374, — 7. Generis sectio nobis est Heteromma BENTH ENDL , n 2999. Gen., 11, 286, n. 163. — Heteropsis (Chrysocon 2. « Violaceï. » sect.) HaRv., FL. cap., Il, 95, nec K.), species 3. Spec. 4. Fe ie andin., 1, 183,t.32. Nolletiam cum Nidorella connectens ; foliis de- — WaLr., es VI, 19 currentibus ; bracteis involueri pauciserialis : . Gen.; n. 539. Cas, e Dict., XXXVII, sd imbricatis; interioribus ad apicêm 41. — LESS., Le” » 195. — DC,, Pr ddr. V, 353. naceis ; pappo 9 3-seriali. Eee + Gen. n. 385. 5. H, Gen, 11, 286, a. Se. ad 12. Desr., FL atlant., t. 2? n « ; ; æa). — HARV. et D CASs., loc. cil., XXXVIT, 479. — LeEss., it “eplotamnus). — Bot. Mag., t. 1972. Û ë ENDL. Gen., n. 2389. — B. H., Gen., Il, 285, n. 161. ie 4 He n. 159. — Cancellaria Sc#. BP — Leptothamnus pc. Prodr., V, 361.— ENDL., in herb. Mus. par. 1. 10. « Rosei. » COMPOSÉES. 149 florum radii filiformes, minute 3-4-dentatæ, stylo multo breviores ; florum disci tenues elongato-tubulosæ ; limbo parum ampliato, brevis- sime 5-fido. Antheræ basi breviter auriculatæ ecaudatzæ. Stylus flo- rum hermaphroditorum brevissime 2-lobus v. indivisus. Fructus oblongi subteretes vix costati villosuli ; pappi setis basi breviter conna- Us v. incrassatis, annulatim deciduis, 1-seriatis. — Herbæ annuæ rigidulæ ; caule anguloso v. angusle alato nudove; foliis alternis linea- ribus, remote breviterque pectinato-pinnatifidis, nunc integris, sessi- libus v. anguste decurrentibus ; capitulis! terminalibus, foliis floralibus cinctis; receptaculo convexiusculo foveolato:; involucri late campanu- lati bracteis œæ, dissimilibus, c-seriatis: intimis angustis hyalinis ; extimis autem foliaceis, longe lineari-foveolatis. (Africa trop.°) 138. Haastia Hook. F.2— Flores fertiles, 2-morphi; radii fœminei, æ-Seriati ; corolla filiformi stylo exserto multo breviore, minute den- lala; disci autem pauci hermaphroditi fertiles; corolla tubulosa, su- perne vix ampliata, 5-fida. Styli florum hermaphroditorum rami longi ‘nguslique, dorso papillosi, breviter v. longiuscule subtereti-obtusius- cule appendiculati. Fructus angusti subteretes glabri, obscure 4-5- Coslati; pappi setis tenuibus, versus apicem plerumque incrassatis, 1-seriatis. — Herbæ perennes humiles cæspitoso- v. pulvinato-ramosæ Contractæve, dense lanatæ v. villosæ; ramis dite foliosis; foliis confer- Us, alternis, integris, obtusis, crassis mollibusque ; capitulis solita- riis sessilibus terminalibus : receptaculo subplano nudo; involueri subcampanulati bracteis imbricatis dissimilibus ; intimis angustis, apice glabris membranaceis; extimis autem brevibus diteque extus Villosis#, (Nova-Zelandia ":) 139. rhespis DC. — Flores” fertiles, 2-morphi; radii fœminei pluriseriati, apetali v. corolla rudimentaria donati; disci autem regu- lares hermaphroditi v. maseuli; corollæ limbo anguste campanulato ; lobis 4, valvatis. Styli florum hermaphroditorum rami breves compla- nati, dorso papillosi, apice acutiuseuli v. obtusiusculi. Fructus disci 1. Majuseulis. Astereis arcte connectens, Nidorellis quoque, ut 2. Spec. 2. BENTH., in Hook. Icon., t. 1144 videtur, valde affine » 5. Spec. 3. i : 6. In Guillem. Arch. bot., I, 517; Prodr., V, Ab. N-Zedl. FL, 155, a Hook. lcon., 315. — Deurss., de.sel., ÎN,t OÙ. — ENDL., 1003; Gen., 11, 284, n. 157. Gen., n. 2401. — B. H., Gen., II, 285, n. 160. 4. Genus adspectu Gnaphaliearum easque cum 7. Flavi. 150 HISTOIRE DES PLANTES. effæti; radi oblongi obscure costati; pappi setis in radio paucis (10- 12) brevibus, basi plus minus dilatatis, 1-seriatis ; in disco pauciori- bus (nunce 1, 2), inæqualibus. — Herba annua, glabra, ramosa; foliis alternis, serrato-dentatis ; capitulis' in cymas contractas radiantes dispositis ; cymis sub-2-chotomis, extus foliatis ; receptaculo convexius- culo nudo; bracteis involucri sub-2-seriatis inæqualibus; exteriori- bus magis herbaceis. (India or.°) 140. Psiadia JAcQ.* — Flores 2-morphi; radii fœminei fertiles, 4- œ-seriati (nunce 0); corolla! sæpius ligulata, nunc stylo breviore v. rarius longiore patenteque; disci autem hermaphroditi pauci v. æ, steriles v. rarius fertiles ; corollæ® tubulosæ limbo nonnihil ampliato, 9-fido, valvato. Styli florum hermaphroditorum rami complanati, varie appendiculati; fœmineorum angustiores, nunc inæquales. Fructus subteretes v. sæpius pauciangulati; disci nunc effœti; pappi setis-æ, tenuibus, 1-2-seriatis, minute barbellatis. — Frutices erecti v. nune scandentes, glabri v. indumento vario, nunc glutinosi; foliis alternis, ovatis v. lanceolatis, integris v. dentatis; capitulis in cymas corymbi- formes, nunc contractas, dispositis ; bracteis involucri sabcampanulati 2- -serialis, inæqualibus ; exterioribusacutioribus brevioribus; inte- rioribus majoribus, nunc obtusioribus ; receptaculo subplano, nudov. rarius breviter fimbrilligero6. (Asia et Hire trop. imprim. or. insul.?) 4. End v. minimis — H. BN,in Bull. Soc. Linn. Par., 271. — Gly- . à . T. divaricata DC. — T. erecta DC. phia Cass., in Bull. Soc. philom. (1818); in Br He WALL: , Gat., n. 3238. — Dict., XIX, 108. — ENDL.., sa si — Micro- C. sinapifolia Wa, Cat., n. 3927 (part.). glossa DC., Prodr., V, 320. — ., Gen. Il, 3. Hort. schœnbr., 1, 13, t. 159. — . 282, n. 154. — Frivaldia ENDL., pe , n. 2369: Syn., 190. — DC., Prodr., V, 318. — ramis laxis v. scandentibus ; foliis ovatis v. lan- Gen., n. 2368. nes H., Gen., II, 284, n. 158, - — ns glabris v. puberuls; bn cymis Elphegea ns in Dict. » XIV, 361. — Sarcan- nunc amplis corymbiform floribus radii themum Cass., n Bull. Soc. gp (1818), 1-c-seriatis ; de 1 en 74; Fa an KLVII, 349, — Less., Syn., 191. (Asia et Afric Ge: 0. 2900. =: : Thouorsis VENT., Henricia Ha Bull. Soc. Psp (1817), NE - pa de COMMERS. — Glutinaria COMMERS., . : (1818), 123: in Dit. XX, 567.—DC., Prodr., pes (ex DC.). 268. — re “ Aster. de. — = ED, Es 4. Albida v. flavese n. ere — Rs He on. 11 . 183 5. Flavæ v. A e Thé, H. B\, in Bu ni Soc. Linn. Par LUE caule sut 6. Genus vix ac ne vix, nisi habitu, a Conyzis fruticoso ; foliis rs serratis SCa- nonnullis Frelon à Baccharides ameri- bridis #; capitulis lax mbiformi-cymosis ; canas quasdam mer valde refert. Hujus, receptaculo breviter fimbrillirero ; involucri brac- sensu nostro, mo sunt: teis pauciseriatis ; interioribus majoribus obtusis Frappiera J. dE CORDEM., in Adanèon » X, membranaceis glabris; exterioribus autem cras- 21: foliis noise Fe minus ve dent sioribus subherbaceis hirsutis; ligulis inte- v. crenatis ; fructibus cras- gris v. paucidentatis, floribus radii 1-2-seriatis sato-angulatis ; disei horus) gite: Fe discique = sen fructu ci an- dricis. + oi trop. or. mA _. (Madagascaria.) Glycideras Cass., in Dict.. » 14. — DC., Spec. 18-20. Lawx, Dict., D # Prodr., VII, 257. — B. H., ie , T 259, n. 101. Frs — DC., Prodr., N, Ps > Niorlle COMPOSÉES. 451 141. Baccharis L.' — Flores? diœci, aut hermaphroditi steriles ; corolla regular: tubulosa ; limbo anguste campanulato, 5-fido ; aut fw- minei fertiles; corolla pracili tubulosa styloque breviore. Antheus basi breviter emarginatæ v. integre obtusæ. Styli florum hermaphro- ditorum (nunc indivisi) rami breves angusti, sæpe acutati, dorso hirti v. papillosi. Fructus teretes v. sæpius compressiusculi, aut 10-costati, aut (costis nonnullis secundariis evanidis) 5-8-costati, glabri v. villosi ; pappi setis tenuibus, 1- œ-seriatis’. — Frutices v. suffrutices; ad- spectu vario, nunc cæspitosi v. subscandentes, aut glabri glutinosive, aut varie induti; fois alternis, raro suboppositis v. subverticillatis, sessilibus, petiolatis, v. in caule angulato alatove et in ramis plus minus late decurrentibus, nunc squamiformibus, minimis v. 0, integris v. varie dentatis serratisve; capitulis“ sessilibus, lateralibus v. ad folia superiora axillaribus, nunc in cymas ramosas v. corymbiformes termi- nales dispositis, rarius terminalibus solitariis ; in speciminibus diversis omnino masculis v. fœmineis; receptaculo plano v. convexiusculo, nudo v. foveolato, nunc inter flores fimbrillifero v. rarius (in planta fœ- minea) paleaceo (Heterothalamus®) ; involucri ovoidei, oblongi, hemi- sphærici v. nunc subcampanulati, bracteis co, imbricatis, 2- cœe-seriatis ; exterioribus gradatim v. vix minoribus. (America utraque trop. et exlratrop.") 142? Parastrephia Nurr.? — « Flores polygamo-submonæci n. 18), 385, 386 Citons part.); VII, 279 (Am- 5. ,in Linnœa, V, 145; Syn., 295. — DPhiraphis). — ., Pug., n. 99 (Conyza). ss _ Pré. _ — VII, tes se Gen., n. et ee pi. or., t. 352, 353. — KURZ, , Gen 287, n. 166: capi- For. FI. brit. Burm., 11, 81 (Microglossa). — ie: pete Pa at Pie axillarem 3., Hort. maur.,118.— KLATT, in Ann.sc. nat, suum plus minus amplecten sér. 5, XVIII, 365. — Sreerz, in Pet. Moss 6. Spec. ad 220. Jaco., Loti. IN, t. 22 Bot., 385, — Mio., F1. ind.-bat., (1, 34 «(aficro- rise Van, Symb., IL, t. 74. — glossa). — Bak., FL. maur., 170. H.B gen. et spec., IV, 128-325. — HiErN, F1. trop. Afr., UE, 308 FRET as H00K., Bot. lise, II, t. 94; Jcon., t. 241. — 319, — Wap, Ann., V, 192. COLL., in Mem. Accad. torin., XXX VITE, t 25 bis. 1. Gen., n. 949. — La 1e dr., N, 308. — — An. BR., in Duperr. Voy. Cop. Bot.,t. 61 1, 62, — ENDL., Gen., n. 2410. — B. H., Gen. 11, 96, How. et Jicaci., Voÿ. Péle mu, Bot. t. %0. n. 165. — Sergilus ns. Fruct., 11, 409, — + , in Wipl. 2e Bot., 45; in Sir t. 174. — Molina R. et PAV., Prodr. F1. per., Exp., Bot., 162. — r, Em or. Ex æp., I, t. 24 (nec alior.). — Tursenia Cass., in 83; ds Amer. sr + 123: rr A (ed. 1856) Dict., XXXVII, 480. — Pingræa Cass., loc. cit, 208.— CAP, FI.S. Unit. a Le A" in XI, 57. — Arrhenachne Cass., loc. cit., LIL, Gay F1. chil., 1,77: — , FL. ataca 253. — Slephananthus LEHM., /nd. sem. Hort. n Linnæa, XXVII, 138: XXXI, Tr hamburg. (1826), 18; in Nov. Acta nat. Cur., ut : M mi W.-Ind., 366; Symb. ave SL. — Polypappus Less., in Linnœæa, IN, argent., MA . Chlor. andin.,i, ". t. 3, 45 VI, 149. — DC., Pror., V, 398. 99; 178, a ets — 2. Albi, res v. rubescentes. Rep. H, 558 er 595; ve 1%: . 3. In n specim masculo paucis, {-seriatis, Ann., I, 410; II, 838; V, 197. In&qualibus, un v. fragilibus | 1. In Trans. Amer 5 phil. Soe., ser. 2, VII, 449. 4. Mediocribus v. parvis. — B. H., Gen., 11, 286, n. UE HISTOIRE DES PLANTES. (fere Bacchariis); corolla hermaphroditorum tubulosa, 9-loba ; fœ- mineorum filiformi, 2-dentata. Styli florum hermaphroditorum rami lincares, anguste appendiculati (v. indivisi?). Fructus lineares com- pressi villosi; pappi florum fœmineorum setis + , tenuibus, parum inæqualibus, c-seriatis; hermaphroditorum duplicis setis exteriori- bus subpaleaceis brevibus; interioribus autem elongatis scabridis v. breviter barbellatis, sub-1-seriatis. — Frutex ericoideus ; indumento floccoso, deciduo ; foliis alternis crebris crassiusculis obtusis, margi- nibus revoluto- adnatis, sub-3-quetris, extus glabris ; capitulis in sum- mis ramulis solitariis v. paucis ; involucri oblongi v. subcampanulati bracteis © , inæqualibus lineari-oblongis ; exterioribus gradatim mino- ribus. » (Peruvia*.) 143. Pteronia L.? — Flores? hermaphroditi, 4-morphi; corollæ regularis limbo anguste campanulato, 9-lobo, valvato. Antheræ basi obtusatæ integræ. Styli rami complanati, breviter v. longe lanceolato- appendiculati, sæpius producti exserti, undique papillosi. Fructus* ob- conici v. compressi, tenuiter costati, apice plus minus contracti ; pappi setis 2 , {- c-seriatis, inæqualibus, tenuiter barbellatis, basi in annu- lum connatis v. nune paleaceo-dilatatis. — Frutices glabri, glutinosi v. hirsuti; foliis oppositis v. alternis, integris v. ciliolato-serrulauis, rigidis, sæpe angustis ; capitulis® terminalibus, solitariis v. corymbi- formi-cymosis ; receptaculo plano v. convexo, foveolato sæpeque brevi- ter fimbrillifero ; involucri ovoidei v. oblongi rariusve subcampanulati bracteis © , imbricatis, coriaceis v. Scarlosis; exterioribus gradatim minoribus. (Africa austr. 1 T#%4. Fresenia DCS — Flores’ hermaphroditi (fere Pteroniæ), -morphi; fructu compresso, nisi marginibus nerviformibus avenio; Pappi setis æ , 2-morphis: interioribus parce barbellatis, 1-seriatis; exlerioribus autem brevissimis, plerumque subpaleaceis. —Fruticulus 1. Spee. 1, nobis ignota, P. ericoides NUTT. 3. Flavi v. purpurascentes. _— WaLP., Rep., 11, 505; VI, 134. — Vernonia 4. Glabri v. villosi. Phylicæformis WaLp., in Nov. Acta Acad. — 5. Sæpe ericoidei. Car. XIX, Suppl. I, 252; Rep., NI, 89 (an Bac- 6. Parvis, mediocribus v. majusculis. charis monstrosa ? ?), + Spec. ad 50. Tauns., FL. cap., 627 (Eupa- 2. Gen, n. 937. — DC., Prodr., V, 356. — torium), 629; 713 (Osteospermum). — BURCH - ExoL., Gen., n. 2386. — B. H., Gen, U, 259, Cat. geogr., 1495.— Sprenc., Syst., HI, 628 (0s- n. kb Scepir Elem, ; 1° 78 — leospermum). — Harv.et Son. F1. cap., 1,95: Cass., in Dict., XXXVII, 475. — Pterophora 8. Prodr., V, 328. — Ennc., Gen., n. 2314; Neck, Elem., 1, 78.— CAss., in Dict., XXXVII, Iconogr., t. 35. — B, H., Gen., II, 2.8, n 98. 474, — Pachyderis Cass., in Dict., LVI, 170. — 9. vi. Henanthus Less., Syn., 195. 10. Cujus forte potius sectio (?). COMPOSÉES. 152 (ericoideus) glaber; folis oppositis v. alternis confertis ; capitulis ter- minalibus solitarüs; receptaculo convexiusculo parce foveolato; invo- lueri subcampanulati bracteis œ , margine scariosis ; exterioribus gra- datim minoribus ; cæteris Peronie. (Africa austr. 3 145. Rochonia DC.°— Flores? 2-morphi; radii fœminei fertiles h corolla ligulata integra v. brevissime 2-8-dentata; disci autem her- maphroditi fertiles v. steriles*; corolla tubulosa, 5-fida. Styli florum hermaphroditorum rami complanati lanceolato-appendiculati, non- nibil papillosi ; fæmineorum autem rami magis compressi, nunc inæ- quales glabri. Fructus subteretes, 4-5-costati; pappi setis æqualibus v. mæqualibus, brevissime barbellatis, 1-seriatis. — Frutices ; foliis alternis crassiusculis coriaceis, integris v. parce dentatis, penninerviis, subtus tomentosis; capitulis in summis ramulis solitariis v. cymosis paucis; inflorescentia tota globoso-subcorymbiformi; receptaculo mi- nute foveolato ; involueri subcampanulati bracteis œ , inæqualibus, imbricatis, margine scariosis ; exterioribus gradatim minoribus; inti- mis autem angustioribus siccis. (Madagascaria.) 146. Solidago L.7 — Flores® 2-morphi; radii ligulati, A-seriati fœminei, sæpe pauci v. 0; disci hermaphroditi fertiles. Receptaculum obconicum, superne plus minus alveolatum; involueri elongati brac- tels © , imbricatis, œ-seriatis, ab exterioribus ad interiores majori- bus. Pappi in floribus omnibus setæ , tenues, inæquales, minute Scabræ, 1-2-seriatæ. Corollæ regulares tubulosæ v. anguste campanu- latie ; limbi lobis 5, angustis acutis. Antheræ apiculatæ, basi obtusæ v. VX auriculatæ. Stylus in floribus ligulatis tenuior, disco parvo insi- ens; in regularibus crassior ; ramis oblongis, demum recurvis, com- planatis, lanceolato-appendiculatis. Fruetus glabri v. rugosi, teretes, angulati v. pluricostati. — Herbæ annuæ v. sæpius perennes; foliis alternis, integris v. dentatis ; capitulis in racemum plus minus ramo- SUM V. Corymbiformem cymigerumque dispositis ; receptaculo parvo, Spec. 2, 3. HaRv. et Son., FL. cap., III, 2179. — Spacu, Suit. à Buffon, X, 226. — ENDL., 1108 7 BENTH., in Hook. Icon., t. 1108. Gen., n. 2376. — B. H., Gen., Il, 256, n. 91. — =. Prodr., V, . — Enpz., Gen., n. 2380. Virga aurea T., Inst., 483, t. 275. rs Doria —B H., Gen., 11, 259, n. 100. Avans., Fam. des pl., Il, 124 (nec alior.). — 3. Flavi. Amphiraphis DC., Prodr., N, 343 (part.). — 4. Vel « stériles » (B. H.). Chrysoma NurT.,in Journ. Acad. nat. sc. Phil., $. In specimine nostro ovulo destituti. VII, 67; in Trans. Amer. Phil. Soc., ser. 2, VII, 6. Spec. 2, 324. — Euthamia Nutr., Gen., M, 162; in Torr. 2: Gen., n: 955. — J., Gen., 181.— GÆRTN., et Gr. Fi. N.-Amer., I, 226 9 11,447,4.170.—DC., Prodr., V, 330 ; VII, R. Flavi v. pallide lutei. 154 HISTOIRE DES PLANTES. plerumque alveolato, nunc breviter fimbrillifero; involucri Sæpius oblongi bracteis æ , inæqualibus, aut herbaceis, aut ex parte margine apiceve scariosis squamosisve !. (America bor. et austr. extratrop., Asin el Europa temp?) 147. Ericameria Nurr. *— Flores‘ fertiles omnes, 2-morphi; radi fœminei pauci; corolla ligulata patente; disei autem hermaphroditi; corollæ regularis limbo parum ampliato, 5-fido. Antheræ basi obtusæ. Styli florum hermaphroditorum rami angusti compressi, subulato-hir- tello-appendiculati. Fructus subteretes angusti, sæpius glabri; pappi setis ©, tenuibus inæqualibus, sub-2-seriatis. — Fruticuli (eri- coidei) glabri ramosi; foliis alternis, plerumque confertis, linearibus integris; capitulis conferte cymosis ; receptaculo parvo alveolato ; invo- lueri oblongi v. anguste campanulati bracteis œ , inæqualibus rigidis, margine scarioso imbricatis ; exterioribus gradatim brevioribus. (Ame- rica bor.°) 148. Lepidophyllum CAs5.7 — Floress 2-morphi; radii foœmine fertiles, 1-seriati; corolla irregulari et stylo haud longiore, 2-dentata v. longiore patente, 2-loba, nunce (Nardophyllum*) 0; disei hermaphro- diti, fertiles v. steriles; corollæ regularis tubulosæ limbo parum am- pliato, 5-fido, valvato. Styli rami complanati, obtusiuscule appendi- culati, dorso breviter papillosi. Fructus teretiuseuli v. compressiuseuli, tenuiter costati ; pappi setis , inæqualibus, scabris v. ciliolatis; inte- rioribus sæpe longioribus longeque barbellatis. — Frutices v. suffru- tices ramosissimi, glabri v. tomentosi; foliis alternis v. rarius opposi- is, sæpius angustis integrisque ; capitulis terminalibus solitariis ‘v. in 1. Brachychæta Torr. et GR., F1. N.-Amer., 4. Flavi. IE, 194. — B. H., Gen., II, 236, n. 92, est gene- 5. Genus Haplopappo proximum. ris sectio, pappo quam fructu breviore. 6. Spec. 3,4, Torr. et Gr., F1. N.-Amer., D 2. Spec. ad 60 (enum. ad 100). Retcue., Ze. 236. — DC., Prodr., V, 306, n. 4 (Aplo }. FI. germ., t. 911, 913. — W. et KiT., 1e. pl. — WaLp., Rep., IL, 592. : hung., t.208. — Tor. et G., FI. N.-Amer., Il, 7. In Bull, Soc. philom. (1816), 199 ; in Dicl., 195. — TonR., Fi. N.-York, t. 53-55. — A. XXVI, 36 (nec. An à! . 1 BR.). — DC., Prodr., V, 314 GRAY, Man. (ed.1856),200 ; in Proc. Amer. Acad. — ENDL., Gen., n. 2363. Il, 257, $ B. H., Gen., VI 54S.—-CHAPM: FT. S. Unit. S1.,208. —ReuY, n. 95. —Tola Wevo. (Dolichogynes sect.) CH: 30 in C. Gay F1. chil., IN, 39. — pur. in Linnœa, andin., 1, 182, t. A. —% Polyclados PHiL XXXIII, 138. — Seur., F1. ax0r., t: 10. — F1. atacam., Eu Boiss., FL, or., II, 156. — LGE, PL nov. hisp., 8. Ubi noti, « flavi ». . — WiLik. et LGE, Prodr. F1, hisp., II, 9. Hook. et ARN., Comp. Bot. Mag., K, 109. Se GREn. et GomR., FL. de Fr, H, 92 — — DC :Prodr:, NII, 40. — Exre Ce, Of WaLr., Rep., IL, 589, 960; VI, 129; Ann., 11,829. 1385. — B, H., Gen., W, 257, n. 94. — Doli- 3. In Trans. Amer. Phil. Soc., NIL, 318. — chogyne DC., Prodr., VII, 256, — Anaclimit B. H., Gen., II, 255, n. 90. REMY, in C. Gay F1. chil., IN, 8. COMPOSÉES. 155 cymam corymbiformem, nunc foliatam, dispositis ; receptaculo parvo plus minus convexo, nudo, foveolato (v. rarius paleaceo ?), nune pau- cifloro ; involucri obconici, subcampanulati, sæpiusve angusti oblon- give bracteis imbricatis, œ-seriatis, rigidis v. SCariosis, acutis v. rarius obtusiusculis*, (America austr. trop., extratrop. et andina ? .) 149. Hysterionica W.®— Flores* fertiles omnes, 2-morphi; radii fæminei, 1- æ-seriati; corolla ligulata, nune paleacea, integra v. 9, 3-dentata; disci autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo plus minus dilatato, 9-dentato v. 5-lobo. Styli florum hermaphroditorum rami plus minus angusti complanati, lineari- v. lanceolato-, nunc bre- viter Wiangulari-appendiculati. Fructus plus minus compressi v. 3-5- goni costative; pappi setis ©, v. rarius paucis, 1- œ-seriatis; exte- rloribus dunique subpaleaceis brevibus, nunc rigidis corneisve, caducis; interioribus elongatis tenuibus (x. 0)°. — Herbæ annuæ, ujus gen. sectio qi er UE in rte XXXIII, 132. , Gen 258, n.. 96, frutex dozæ mr, ae ramosissimus Fo pue receptaculum « pa- leaceum »; era {us cæteris pere ut mn Lapidonhui . sie in Proc. Amer 2 ei 120. — nes n €, Gay FI. chil., die. andin., I, 180, olic e 3. In Bert. Mag. (1807) _. — DC., Prodr., VIL, 258. — Enn., Gen., 1391. — B. H., Gen. . 86. Neja su sa in Sweet Brit. ÎL. Gard., ser, 2, 78. — DC., Prodr., Y, 325 ENDL., Gen., n. gous 4. Flavi, nune spe s Generis se setioes, ue sensu, sunt : reg res - IL, 150. — , Prodr., V, 226. , Ge n. 2379. ie H., Gen A; 5 n. ia œ , in Trans. Amer. Ph hil. rs ser. 2, VII, — Macron j Prod V, 95. — ExDL., Gen n. 2943, — Te y pius nr 247 j ‘involuero ét v. lato. (Ame W., Ve as (8) 250. 364. — El n, de 2 é . — Donia R. BR N H ke. ed V, 82. — Aurelia CASS., XVI, 168. arme oran Ds i nes XXIX, 9; XXXIII, 137 (nec SCH. ET uctu compresso v. 3-5-gon 0; pappi setis paucis congais rigidis v. duriusculis, re involucri hemisphærici bractecis coriaceis v. Mon ae ai appressis, œ-seriatis. (Amer. —. atrop.) Fenachet Nurr.,in Trans. Amer. Phil. Soc., + VII, 236. PH Cen., II, 251 bracteis re tenello; foliis linearibus, (Amer. bor. NO ET ÉN N in Whippl.Exp., Bot., + 90), t. 11. — B.H., Gen. 11,951, n. 81 : charac RE, bracteis involucri i paucis ; Er 4 florum fæœmineorum filiformi; pappi setis paucis (ad 5), peer sentimies, (Castres. ) Bradbur ni . N.-Amer., I, 250 (nec Rey _— Gen., ds 251. ge 83 : mé rte ducs Larr pi n disco paucissimis brevi Fe he done “a 4 eria st involucri subcampanulati ee parier, argine scariosis; caule annuo ramoso; folii je vt Le > in Bull. Fe philom. EN A: in Diet , XXI, 190. — » Pros V, 316. — ENDL., Gen. n. 2365, — : , Gen., L 251, n. oi — DiplocomaDor, in Prra à Gard. alycium ELL., Sk. bot. S.-Carol., H, 920: frueto compresso, plerumque crassiuseulo ; pappi in radio setis paucis, caducis; in . œ, inæqualibus; involucri late hemisphæ “campanulati bracteis œ, margine scariosis, æ-seriatis; caule herbaceo erecto; foliis ple- rumque dentatis; cæteris ut in Chrysopside. (America bor.) 156 HISTOIRE DES PLANTES. rennes, v. basi frutescentes, glabræ villosæve, nunc glutinosæ: + ES . . folus alternis, linearibus v. plus minus latis, integris, dentatis w. ciliato-serralis ; hemisphærici bracteis œ , capitulis terminalibus solitariis ; coriaceis v. involueri sæpius apice scarlosis, appressis, œ-serialis ; exterioribus brevioribus: ; receptaculo convexo v. subplano, nudo v. latiuscule tenuiterve foveolato. (America utraque calid, et temp.) 150? Steriphe Puiz.?— « Flores * 2-morphi; radii neutri, 4-se- riali ; corolla brevisemi-involuta integra ; disci autem hermaphroditi Aa 4 vs Cass., in Dict., LVI, 168 (Aplo- ppus). — Prodr., V, V6; vil, 279 (part.). - M "R Ce en., n. B. H., cil., VIE, 320. - —- Stenotus ruclu vix haud compresso; pappi setis co, polymorphis et valde i mu alibus ; invo- lucri angusti v. sæ ne 8 , © seriatis; caule he suffruticoso ; “fois jeté ciliato- dentatis v. nune 2nee Frvon (America utraque extratrop.) D . Prodr., 7% 94. — END... Gen., 2242. -, Gen., 11, 253, . — Cen url rom. et se LUN: pe 4 se fruct d v. vix ai SS0 ; sr œ, fruct ft Pre inæqualibus : roms paleaceis ; senc ame pisse v. late campa- nulato ; caule her à 2-enni; foliis alter, lineari-lanceolatis " rategrite (Texas essingia CHAM., in Linneæ. fig. 2 — DC., Prodr., V, 3 E) à n. 2383. — B. H., Gen., II, 257, 1232, n. 94. v. nunc pinnatifidis. (Americ “Chrthannus Nurr., in Trans. Amer. Phil. Soc., ser. 2, VE, 923, H u 2375. Linosyris Torr. FE N. -Âmer. “ PL, 239 (n CASS.) : floribus rer v. radii paucis dou- corollæve limbo parum ampliato v. an- , o-fido; fructu par: sub- setis ©, tenuibus inæqualibus, latiusculo campanulato atis; caule herbaceu latis ; gusto campan ss v. frutescente ; foliis alternis, linearibus + à 135. ne ., in Mém. Mus., N,t. 5-1 (Grindelia).… — Bento, Misc, VI, t. 2 (Lino syris); VIE, t. 1-4 (Clirysopss) — pere ot, t.168 (Aster). — A. GRAY, in Proc. : Acad, V, 121 (Hapl opappus) ; VI, 541 (Ha mehr“: (Cho “ysopsis); VII 952 Chr, ysothamnus), 542 (Haplopappus), 354 { Ghrysothamnus ) ; VIH, 290 (Chrysothamnus) ; in Proc. Acad. Phi a Mount. PI, 10 (Haplopa in Sitgr. Exp, Bot., t.4 y meer or co L. Exp, Bot., U, t. 7 (Lessingia). — Torr., FL N.-York, t. 56 (Chrysopsis) ; in —_ ippl e Eh 1e t. 12 ( Éd mdrr us). Ho! (Pentachæta ds Es in Un ré 20. “Bo. 159 (Haplopappus). — Wen». n hlor. LE ru os — puis. FL atacam., 30: i XXVII, 724; ss 192 : XXXUIE, 139 resbb appus). — Bot. Reg: t. 787 (Doria), 248, 781 (Grindelia). — Bol So + Mag., t. oria), 3137, 4628 (Grindeliu) — Wazr., Rep., IH, delia), 586 (Het rotheca), eja), 588 (Chrysopsis), 589 (Chrysothamnus), entachæta); Ann., 1, 408 (Haplopa np 11, 829 (Chrysopsis), 830 (Haplopappus), 833 (LES Fram V, 191 1 (Grindelia), 193 (Haplopappus, Lino an D XXXHI, 441. — B. H., Gen, Il 231. n. 82. 3 « Flav 4. « Nix ivolurun superante et facile pre tervidenda. COMPOSÉES. 157 fertiles ; corolla tubulosa, 5-dentata, basi angustata. Styli rami lon- giusculi erecti, acuti, a medio pubescentes. Fructus teretiuseuli seri- cei ; pappi setis scabridis, 1-seriatis. — Suffrutex erectus corymboso- ramosus glaber; foliis alternis, linearibus, remote serrato-dentatis, apice acuminato subpungentibus ; capitulis solitariis, longe pedun- culatis, receptaculo alveolato fimbrillifero; involucri bracteis laxe subimbricatis, œ-seriatis. » (Chilit.) 151? Remya HILLEBR.* — « Flores 2-morphi; radii fæminei fer- iles, 1-seriati; corolla leviter ligulata, sub-2-Jabiata ; lamina antica integra v. 2-3-dentata, erecta v. patente; labio postico dentiformi v. evoluto ; disci autem hermaphroditi, steriles v. fertiles ; corollæ regu- laris limbo campanulato; lobis 5, recurvis. Styli florum hermaphrodi- torum rami complanati, lanceolato-appendiculati. Fructus radii acuti, quetri*; disci teretes costati, sæpius vacui; pappi setis 3-8, rigidu- lis, persistentibus, in radio paucioribus. — Arbor (?) v. frutex; foliis alternis, lanceolatis, dentatis, subtus canis; capitulis (parvis) subco- rymbosis; receptaculo plano nudo; involucri ovoidei bracteis sub- coriaceis appressis, œ-seriatis®. » ({ns. Sandwicenses.) 152. Xanthocephalum W. 5 — Flores? plerumque fertiles omnes, 2morphi; radii fœminei sub-1-seriati; corolla ligulata (magna v. Parva) sæpius integra ; disci autem regulares, hermaphroditi, nune ste- riles; corollæ tubulosæ limbo parum ampliato, 5-fido, valvato. Styli forum hermaphroditorum rami lanceolato- v. 3-angulari-appendicu- ati. Fructus oblongi, nunc compressiusculi, læves v. obtuse 5- - Striati ; Pappo longe paleaceo v. breviter brevissimeve coroniformi, nunC 0. — Herbæ v. suffrutices erecti ramosi; foliis alternis, an- Suslis, integris v. dentatis, nunc glutinosis v. punctatis; capitulis soli- tariis v. in cymas conferto-corymbiformes laxasve dispositis; recep- laculo plano v. convexo, sæpius foveolato; involucro ovoideo, campanu- lato v. late hemisphærico ; bracteis œæ , pauci- œ-seriatis, mæqualibus, . Spec. 1, $. corymbosa Puir. 6. In Berl. Mag. nat. Cur. (1807), 140. — 2 Herb., ex B. H., Gen. Il, 536, n. 78 a. Less., Syn., 252 — DC., Prodr., NI, 43. 3. « Flavi? » = Env, Gen., n. 2662. — B. H., Gen., II, 4 Angulis nunc ciliato-scabris. 249, n. 77. — Xanthocoma H. B. K., Nov. gen. $. « Genus ( quodam M Mabitu, capitulis a » 2-abiatis abunde distinctum » (e Abus charact. hic desumpt.). À ’ + indeliopsis SCH. odo Grindeliæ accedit, et spec., IV, 310, t. 412. — Grindeliopsis ngustis et corollis radii BiP., in Bonplandia (1858), 356. — Gunthera x B.H., Roc, in Gartenflora (1858), 44. 7. Flavi. . 158 HISTOIRE DES PLANTES. nunc squamoso- v. Corlaceo-apiculatis ‘. (America ulraque extra- trop?) 153. Inula L. *— Flores! fertiles, 2-morphi ; radii feminei, 1-# -se- riati, corolla ligulata, 2-4-dentata, patente, reflexa v. rarius brei erecta, oblique paucidentata; disci autem hermaphroditi; corolle limbo vix v. parum ampliato, 5-fido v. 5-dentato, valvato. Anthere basi sagittatæ longequé caudatæ; caudis integris, ciliatis v. ramulosis. Stylus basi disco cinctus; ramis in flore fæmineo linearibus; in hermaphrodito latioribus, compressis v. complanatis, apice obtusatis dorsoque brevissime papillosis. Fructus subteres; costis 4, 5, nune vix Conspicuis; intermediis rarius paucis adjunctis ; pappi setis æ, nunc pauCis, 1-æ -seriatis, æqualibus v. inæqualibus, lævibus, ciliatis v. barbellatis. — Herbæ annuæ v. sæpius perennes, nune frutescentes, scabræ v. glanduloso-pubescentes v. indumento longiore ; foliis alter- nis, Sæpius confertis, nunc basilaribus; capitulis ° terminalibus, soli- taris v. corymbiformi-cymosis; cymis nunc composite racemosis; involucro ovoideo v. hemisphærico lateve campanulato ; receptaculo plano v. convexiusculo, nudo, foveolato v. fimbrillifero ; bracteis invo- lucri imbricatis, æ -seriatis, angustis, late foliaceis v. herbaceo-appen- diculatis, nunc siccis subcoriaceis appressis et glutinoso-marginatis”. (Europa, Asia et Africa extratrop. 1. Generis, nostro sensu, sectiones sunt : Elench. H. matri Guttierezia Lac C LÉ: 30 (1816). — Exp - 2586. — B. H., Gen., 1, 250, n. 78. — Brachyris Nutr., Gen. amer ; » 163, — ENDL., Gen., n. 2 — Brachya- "+ il ipappus Tor Bost. Journ. N. Hist., V, 4; in Smiths. Contrib FA F 16, t. 9 : floribus ligulatis pauc ructu nosperma LESS Prodr., V, 311. —Enpt., Gen., n Gen., II, 249 (nec H. B. K.) : fructu epa ; 4-5-costato ; involucri ovoidei bracteis pauciseriatis ; capitulo paucifloro ; foliis angustis punctatis. (Mexicum.) 2. Spec. ad 30, Tor. et Gr., F1. N.-Amer., IL, 192 (Brachyris). — REMY, in C. Gay F1. chil., IV, 33 (Brachyris). — Paz... in Linnæa, XXXIIE, 137 (Brachyris). — A. GAY, PI. Wright., I, 91; I, 79 (Guttierezia). — Bot. Reg., t. 462 (Selloa). — War. Rep., II, 585 (Brachyris), , . MT. L ., » D. 76. — Selloa SPRENG., ex DC. et austr.7) 989; Ann., I, 407 (Hemiachyris, Ampli- pappus); IL, 828 (Brachyris), 875; V, 191 (Gym- nosperma, Amphip , 234 (Gutierresia). en +, N. Jo0, — -» uen., 1. — GÆRTN., 19 Buffon, X, 220.—Ennz., Gen., n. 2426. — B. H» Gen., Il, 330, n. 275. — Helénium Avaws., Fam. da AbaNs., loc. cil.— Cylindracei bracteæ coriaceæ appressæ, œ-S- riatæ, fructus 8-10-cos is i Capitulaque terminalia sessilia. (Africa aus & 7. Spec. 50-55. Jaco., FI. austr., t. 134, 10% COMPOSÉES 159 154? Palicaria GÆRTIN.!— Flores? (fere Tauleæ) 1-2-morphi; radii 1-2-seriati; pappi setis heteromorphis; interioribus elongatis paucis v. © ; exterioribus basi connatis, breviter setosis sæpiusve paleaceis, nunc raro 0. Fructus ecostatus v. costis 4-0 donatus. — Herbæ, suffrutices v. frutices; foliis alternis, integris v. dentatis, glabris V. indumento vario ; capitulis cæterisque Inule*; bracteis autem invo- 233, St App., t. 19; Hort. vindob., II, t — SBTH., FL grœæc., t. 864, 865 (Conysa), sn Pre Fe, pe — Dasr, in res Mus., a AS sé 16 (Conyza). — 3€ A re >» Phyt. ne t . (Schisogyne). — et Phyt. lusit., t. 64.— Reïcas., lc. F1. germ., t. 922-931 ; cer t. 346, 347.— Mi0., F1. ind. -bat., U, LE in Ann. Mus. ligd. -bat., HAT: Bor ISS., Diagn. or., ser. 2, II, 11 FI. or., HI, 184. — À. Gray, Man. (1856), 208 —FR.et SAV., Enum. pl. jap., 1, 230. — Harv. et SonD., FL. cap., III, 121 OLIV. et HIERN, F1 trop. Afr., IE, 357. — Encew., in Trans. Linn + XX, 68 (Leucactis). — è et LGE, odr. 1 — et Gonr., F1 are If, és (Corvisartia), I, — Bot. Reg. t. 334. — t. Mag., t. 1907. — Wazr., Rep., 1 ent VL, 140; 721; Ann., II, 842; V, né Fruct., II, ” 178. mn. in Dict., XXII, = dr Pr odr., R VII, 285. me us. ; _. 2434. Gen., LE, “280. de nbnbrie sn ., in Diet. SEX, 374.— ENDL., Gen., 31. — D ja Reg in ag Soc. philom. (1817); in © SM.). — CaASs., : But Se Dhilom. (1817), 153; in Dict., LVI, C., in Gui , I, Er — 45 — Prodr., V, 481 te- ochæta Boiss., Diagn. or., NI, 76. — Pla- pes Boiss., Diagn. or., XI, 5; ser. 2, I, 2. Flavi. . Cujus potius forte sectio, vix nisi pappo distincta, Sectiones, nostro sensu, un ia CAss., in Dict:; XXIV, 200: = DC. Prodr., V, 476 (part.). — Env, Gen., n. 2433 H, Gen., 11, 332, n. 289. “pesé rt in see St. nar. Bologn. (1829), Bus a IX > 99. — Myriadenus CAss ne gta philom. (1817); in Dict., XXIIL, 565. racteis co-se- us mDict,, LVE 2,5 fl imiS subconnatis, plus minu phopappus SCH n Wa floribus morts; ps laceris ; À ve no . appressis, œ-seriat s. (ns. : Vie hs Wer BB, Ph. canar., me LR t. 84. —, B. H., Gen., Il, rar n. 25: phis; fructu ?5-costa ; pa Ce interoribus paucis (5-10) longis, one scabris ; exte- 7 autem paleaceis brevibus puis; à invo- lucri bracteis pauciseriatis, mar. gine sCca ave Este Ps latiusculis À, abs rt (Ins. «ant ons, Diagn. or., VI, 79; FL, or., » Gen., II, 332, n. 280. — Per S; mers ans. “in Bull, in Ann us tem gus sr sé liberis : erbaceo ; involucri bracteis inæqualibus pair; exterioribus herbaceis. (Oriens, Africa Pegolettia CASs., in Dit. XXI 230. — DC., Prodr., V, 481. — ., Gen. | H., Gen., II, 334, ribu us -morphis v. sub-2-morphis (corollis nonnullis h hinc pro- fundius rer dre 10-costato ; pappi setis issim 4 pres volu lati exterioribus ris us sfr austr. “ ar occ..) an Ass., in Dict., XXIIT, 609. — Prodr., Y, 475. 2432. — sibherac Iphio 2-æ-se caule ÿ ticuloso ; subovoidei bracteis siccis V. sCa- pe Africa bor., centr., setis ©, are “re, anulati v. riosis, rite austr., trop. et nsul. 0 Printia à Cas in Dit, XXXVII ; Pr XLIIE, 324. — Prodr. I, 13. — » (en. phis; fructu barbellatis v. nune p is pen s bre- vibus angustis ; involucri subcampanulati brac- teis mes Pa ulis, cœæ-seriatis ; béni fruticoso. (Africa Pent sa Fi in Bull. Soc. philom. (1818), 75; in “Dict., xx XVII, 378; D À Eh EN DL., Gen ., n. 2430. — Vicoa Cass., Ann. sc. nat., sér. 1, P'XVIL, 418; in Ms ix, 160 HISTOIRE DES PLANTES. lucri pauciseriatis; extimis brevibus v. foliaceis ; intimis autem nune scarlosis. (Europa, Asia et Africa calid. et temp.) 155. Porphyrostemma GRANT”. — Flores fere Inulæ, 2-morphi; « ligulis * parvis, æ -seriatis. Fructus parvi (teretiusculi ?) v. 5-cos- tati; pappi setis exterioribus brevissimis paleaceis liberis ; interioribus paucis (5, 6) tenuissimis. — Herba hirsuta erecta ramosa ; foliis alternis angustis, integris v. glanduloso-denticulatis ; capitulis in cymas laxas vorymbiformes dispositis ; involueri late hemisphærici bracteis imbri- catis angustis, æ -seriatis *. » (Africa trop.°) 156. Codonocephalum FEN2L, © — Flores? (fere Znulæ) 1-morphi; corolla regulari, 5-dentata. Antheræ basi auriculatæ ; caudis longe - setosis. Fructus subteretes, 4-5-angulati, œ -striati; pappi setis æ, barbellatis v. breviter plumosis; exterioribus paucis brevioribus, f-seriatis. — Herba perennis scabra ; foliis alternis, sæpius inte- gris reticulatis; capitulis terminalibus v. in axilla bractearum sitis do spurie spicatis; receptaculo plano nudo; involucri obconici bracteis & , inæqualibus, æ -seriatis ; exterioribus paucis foliaceis. (Kurdistania *). 157. Bojeria DC.° — Flores" (fere nul) 1-morphi; corolla mue: tubulosa ; limbo leviter ampliato, 5-lobo. Antheræ basi sagit- pe ge Prodr., V, 414. Le. » Sun; 199, Le canar., t. 85 (Allagopappus). — WIcHT, — ; Cen.; n. 2429. — … Gen: » I, 334, , t. 1148 (Vicoa). — Ouiv. et Hier, FI. n. M — Killiana $ SCH. ne és EN hb. be rol. (ex pars frs IE, 559 (/phiona), 360 (Pl P,, , B. H.) : floribus 1-2-morphis; fructu vix co- soi (Vicoa), 362 (Calostephane), 363. — REIC stato; pappi setis tenuissimis, sub-1-seriatis, v. c. FL. germ., . fig. ” . 934, fig. 1= paucis brevissime paleaceis; involucri bracteis cu et ce. L. de 178. — WAL angustis, &-seriatis. (Asia et Africa trop.) Rep., NI, 143 ‘(Hphiona), UE Cri Ann. ? Caloslephane BENT&., in Hook. Icon. t. 1111 ; II, 843; 844 (Pegolettia); V Fe à à ee n. 288: floribus 2- FA sera fructu a Ex Ouiv., in Zrans. L res … XX, 96, 10-costato; pappi paleis ad 10 erioribus t. 63. — B, H., Gen., I, 336 290. setosis rad atis ; exterioribus Ne made 3. Purpureis. paleaceis hyalinis denticulatis ; involucri brac- 4. « Genus corollis fæmineis æ-seriatis purpu- teis angustis, sub-2-seriatis ; caule Liens reisque in Euinuleis insigne et Ærigeronltent (Afrie qu ner ee » (B. 4 pec. “. JaCQ., Le. rar. t. A Cie, 5. Spec. 1. P. Grantii BE, ex Oiv. et M — » FL “rs 874 (Inula). — uk: FL ss Afr., II, 367. se Sr _. «46 (nu et SP., JL. 6. In Flora (1843), 397.— B. H., Gen., Il, 30, phcor., IN, t: 4 (Paoli 342-945 (Stra- n. 274. — Sprunn era SC. BIP. (part. ), in 65 ni) fa 350, 351 (Pentanema). — Fiez Kate _— n. 576: in Walp. Rep., H, 5}: Sert. pl., 68 (Pentanema ” — Bo <- Diagn. or., ser. . WE, 153 FL. or., UE, 201, 206 (Fran- y. se _— FENZL. — Sprunnert rh des pren a dm 211 init Sn. 14). — HARV. e cap., HE, 1245 _ Ds part.), 513 (PhAlUEN 2 Gen. L CAE “; rot pe n. “ST Hanv., Thes, cap., t. 158 (Printzin). — Wess, 10. Flavi (v. Hans COMPOSÉES. 161 cotfneNnPAamAnen ant 1 SCLUSU-E dITIUSO tata ppendiculat Styli rami exserti complanati recurvi, apice obtusati. Fructus subteres, tenuiter œ -Costatus sulea- tusque ; pappisetis , tenuibus scabrellis ; exterioribus paucis brevio= ribus v. 0.— Herbæ perennes, puberulæ villosæve ; foliisalternis, elon- gatis integris ; superioribus basi cordata amplexicaulibus ; capitulis ! terminalibus pedunculatis, solitariis v. laxe Cymosis; involucri late hemisphærici bracteis rigidulis acutis pauciserialis ; interioribus sub- Scariosis ; exterioribus herbaceis : receptaculo plano v. concaviusculo foveolato ettenuiter cilato-fimbrilligero. (Madagascaria, À frica a ustr.?) 158? Cypselodontia DC. — « Flores! 2-morphi; radii neutri, I-seriati; corolla ligulata ; disei autem hermaphroditi fertiles ; corolla regulari. Antheræ basi auriculata barbato-caudatsæ. Styli florum her- maphroditorum rami subadglutinati, apice obtusi. Fructus radii glabri efl@ti, basi pilorum annulo cincti : pappi setis paueis ; disci autem villo- sissimis ; pappi selis crebris, oœ-seriatis. — Suffrutex ramosus ; ramis Strictis-subaphyllis; foliis alternis obovato-oblongis integris, supra glabris, subtus cano -villosis, 1-nerviis; capitulis solitariis ; receptaculo alveolato ; alveolis margine dentato-fimbrillatis ; involucri bracteis co , linearibus, æ-seriatis: exterioribus squamosis. » (Africa austr.®) 159? minurothamnus DC.6— « Flores? 2-morphi; radii fœ- minei, 1-seriati: corolla ligulata; disci autem hermaphroditi fertiles. Antheræ basi breviter 2-caudatæ. Styli rami patuli. Fructus villosissimi ; Pappi setis 20, 2-seriatis, strictis (flavidis) ; interioribus rigidioribus ; exterloribus autem 10, paulo brevioribus. — Suffrutex; ramis$ apice nudis ; foliis alternis linearibus integris, supra glabris, subtus appresse tomentosis ; capitulis solitariis ; receptaculo...?; involueri bracteis 2-seriatis: interioribusl piori i b l 5, exterioribus acuminatis brevioribus. » (Africa austr.?) 1bus obtusis,margine . 160. carpesium L.1 — Flores! sub-2-morphi; radii fœminei, 1. Majuseulis. 2. Spec. 2:32, Tauxe., F1. cap., 628 (Eupalo- rium), — LEss., Syn., 200 (Pe olettia). — DC. Prodr., y, 481, n. 4 (Pe nr golettia). — Harv. + Pl: cap., I, 123, n. 4 (Pegolettia). n Prodr., VIL, 286. — Enr. en., n. 2436 TB. H., Gen. II, 332, n. 279. 4. Flavi, 5. Spec. 1, Ç. Eckloniana DC. — Hanv. et Saxb., Fr, Cap, III, 193. 6. Prodr., VIT, 286. —— EnnL., Gen., n. 2436 !. — B. H., Gen., Il, 331, n. 278. 7. Flavi. 8. « Teretibus, rufo-tomentosis. » 9. Spec. 1. M. phagnaloides DC. — HaRY. et SonD., F1. cap., II, 124. 10. Gen., n. 948. — DC., Prodr., VI, 981. — ENDL., Gen., n. 27175. — B. H., Gen., II, 336, 1933, n. 292. 11, Flavi VI. — 11 162 HISTOIRE DES PLANTES. æ -seriati; corollis tenuiter tubulosis, 3-5-dentatis; disei autem her- maphroditi fertiles; corollis paulo magis regularibus latioribusque, 5-dentatis. Antheræ basi auriculata setaceo-subramosæ. Styli forum hermaphroditorum rami lineares compressiusculi obtusiusculi, conni- ventes v. demum patentes. Fructus elongati, tenuiter costati, apice breviter rostrati annuloque cartilagineo coronati, epapposi. — Herbæ erectæ, glabræ v.sæpius puberulæ ; foliis alternis, membranaceis inte- gris v. dentatis; capitulis (sæpe cernuis) terminalibus v. in axillis ses- siibus summove ramulo axillari terminalibus; involueri bracteis pauciseriauis; exterioribus nune foliaceis; receptaculo plano nudo v._brevissime foveolato*. (Europa austr., Asia subtrop. et temp.°) 161? Amblyocarpum Fiscy. et ME. — « Flores! 2-morphi; radi fœminei, 1-2-seriati; corolla anguste ligulata, 2-3-dentata discoque parum longiore; disci autem regulares hermaphroditi fertiles; corolle campanulatæ, 5-fidæ, tubo brevi. Antheræ basi auriculata tenuitercau- dato-appendiculatæ. Styli florum hermaphroditorum rami breves com- planati obtusi. Fructus valde 4-5-costatus, glaber, annulo cartilagineo coronatus epapposus. — Herba ramosa glabriuscula, annua v. biennis; folis alternis integris membranaceis; capitulis® terminalibus solitaris». paucis; receptaculo convexiuseulo nudo ; involucri hemisphæriciv. late campanulati bracteis pauciseriatis siccis v. apice herbaceis ; exterioribus longioribus foliaceis. » (Reg. caspicaS.) 162. Buphthalmum T.7 — Flores® 2-morphi; radii 1-2-seriati; corolla ligulata, 2-4-dentata; disci autem hermaphroditi fertiles; C0- rollæ regularis tubulosæ limbo plus minus ampliato. Antheræ bai sagittata plus minus longe acutato-v. acuminato-caudatæ. Styli florun hermaphroditorum rami complanati, obtusi v. rotundati. Fruclus 3-quetri, 3-alati, nunc apice 3-cornuti v. varie 3-0 -costali; papll sæpius brevis paleis truncatis v. ex parte aristatis, liberis v. basi in 1. Genus hine Inulis, inde Placeis affine. 9. « Parvulis. » 2. Spec. ad 5. JAcQ., Fragm., t. 134. — Dr- 6. Spec. 1, nobis ignota. A. inuloides Fish : odr., V, 483. FR. et SAV., Enum. pl. jap., 1, 243. — Wiux. 909. — Spacu, Suit. à 294, — END { , . : 1 , Suit. à Buffon, X, 224. et LGE, Prodr. FI. hisp., IE, 67. — Wap., Ann., Gen.,n. 2439. — B. H. LR Il, 398, D. L, 989. — Telekia BAuuG., FL. transsylv., UE, 1) © 3. Ind. sem. Hort. petropolit., I, 30. — DC., Prodr., V, 485 ENLL., Gen., n. Fr DC., Prodr., VII, 286. — ENDL., Cen., n. 2776. Molpadia Cas”. in Bull Sc. phitom. USM) + D H., Gen., Il, 350,1. 291. op ro pes 166: à Diet se ; 4. « Flavi. » ce ri sc. nat, XXXIL, 400 COMPOSÉES. 163 coronam cupulamve connatis. — Herbæ, nune suffrutescen es, glabræ, scabræ v. villosæ; foliis alternis, angustis v. latiusculis, integris v. den- tatis ; capitulis pevtéulaite blérümque solitariis; involucri hemisphæ- rici bracteis pauciseriatis ; exterioribus sæpe honnes te: receptaculo paleis plerumque flores amplectentibus onusto!. (Europa, Asia, Africa calid. el temp?) 163. Nablonium (ASS. *— Flores‘ hermaphroditi fertiles ,1-morphi ; corollæ regularis limbo anguste campanulato, 5-fido. Antheræ basi longe setaceo-caudatæ. Styli rami tenues, apice subcapitato truncati. 1. Generis, nostro Han “et at sunt : O7, Callilepis DC., mt — ENDL., ; n. 2615. — LÉ 339, n. 299: pappi pi à ©, trunca tis rt ceris, quarum ad angu- los 2, 3 longiores, ist acutæve : foliis gla- bris Due. (Africa austr.) ontospermum en., II, 340 Meth., 592. — TES Prodr., V, 486; 87. AA. — Na aupilus ra » in 7e : : fructu 3-quetro v v. (in série n. 2442. — B. à S integris ; bracteis involucri exterioribus ilieis nunc pungen- bus. ( mediterranea hat SCH, BrP., in Walp. Rep., 955: Et floribus =: % co; foli ri Capitulis solitariis v. pauci ; invo- mp P. sin ss “a 24 (1817); in Dict., XXXVIL, 5. , Prodr., VI, 292. NDL. , Gen n. 2785, — H., Gen. II, 341, n. 306 : foribus "Rate de neutris astylis; florum hermaphro ditorum apice ueihs fertilibus oblongis sub-4, ft ; Papné Subnullo v, 0; caule Trutofe: Ils élan D us älusculi bracteis pau Miles L., Gen., n. 983.— Lamx, ZiL., t. 704. — CAss., o ee » XXXVII, 5, — DC., Prodr., VI, 290. — Gen, n. 884. — 8 BE, Gen., IF, 341, n. AE — PBellidiastrum Yati, in Act. Acad. par. bp 16 (ne Mc LL — Spano- trichum E. MEy. exs. Dreg.; charact. sors topsidis : Aovibos à ra radii tœmineis: nine - revis paleis integris lacerisve, nunc long arillate caule le suffruticoso ; foliis (odoratis) anguslis, nunc ” ntatis v. Du 2 (Africa austr.) D 00K. ARN., Beec ch. ge Ë, Bot., 196. — “ts n. 3032!, Gen. air 0%. n. ET fructu ihbièrelt v. Y. ue ré éompressiu eulo, co-costato œ - ET E © © denta Part nt: ? Sphacophyllum BENTH., in Ho0k. Icon., t. 1135 ; Gen., IL, 339, n. 300 : fructu angusto, basi calloso, 5-oslato, Las costas pilosulo ; pappi brevissimi palei onam connatis; suffruticoso; bols res rugulosis ; SA raz (parvis) pedunculatis paucis v. soli nalibus v. axillaribus. oh api 2. Spec JAcQ., F1. as es, IBTH. cap 6 (Calitepis) 304 (mie 505 mp _ ENTH., F1. hon pe PLANS isopap, 18 (Telekia, An 180 “18 DT m). — WILL sl et LGE, 7 F1. hisp.; H, 47: -= GREEN. . de Fr., NH, 170 11 ras 5 — g, t. 899; 3466 (Telekia). — FAR 814 (Asteriscus) 846 (Pallenis) ] :V,< 208” ESS. END. , Gen., n. 2652. — B. H., Gen., I, 341, n. 307. ‘4. Flavi. x 164 HISTOIRE DES PLANTES. Fructus ol idat lus glaber, basi cuneatus, superne lateraliter 9- -aristatus ; aristis conieis rigidis. — Herba nana; caule cæspitoso v. simplici, nunce stolonifero ; foliis basilaribus angustis inte- gris, glabris v. puberulis; capitulo in summo scapo nunc 4-phyllo v. 1-bracteato terminali ; involucri bracteis paucis, membranaceis v. subhyalinis, pauciseriatis; receptaculo elevato, inter flores pa- leaceo v. subnudo'. (Tasmania”.) 164. Anvillea DC.5— Flores* fertiles, 2-morphi; radii (nunc 0) fœ- minei, 4-seriati; corolla ligulata patente, 2-3-dentata; disei autem hermaphroditi; corollæ regularis limbo leviter ampliato, 5-fido.Antheræ basi tenuiter caudato-appendiculatæ. Styli florum hermaphroditorum rami lineares, complanati, obtusati v. subulati. Fructus subteretes pi- losi, subangulati, œ-costati, epapposi. — Herbæ rigidæ v. suffruticosæ ramosæ;, glabræ v.-canescenti-tomentosæ; foliis alternis, angulatis v. incisis; capitulis solitariis terminalibus; receptaculo convexiuseulo v. concaviusculo, inter flores paleacco; involucri subglobosi v. hemi- sphærici bracteis œ, imbricatis, nunce basi connatis”, œ-seriatis ; inte- rioribus membranaceis lanceolatis; exterioribus autem foliaceo- v. spi- nescenti-appendiculatis. (Africa bor., Oriens.) 165? Gymnarrhena DESF.7 — Flores* 2-morphi; radii fœminei fertiles, &-seriati; corolla tubulosa tenui, breviter dentata ; disei autem hertaphroditi RATE corollæ tubulosæ limbo sipanulato, 5-fido; basi corollæ plerumque dilatata, plus minus persistente, Antheræ basi obtusata integræ. Styli florum hermaphroditorum rami obtusi, libert v. plus minus coaliti”. Fructus radii obconici, dense villosi; papp® 2-plici; interioris paleis 8-10, angustis acutatis; exterioris autem setis œ, scabris subfasciculatis. Disci fructus abortivi ; pappi setis paucis (8-12) barbellato-subplumosis, plus minus paleiformibus. basi conna- us, 2-seriatis. — Herba glabra; caule brevi ; foliis basilaribus rosulatis, Genus anomalum et cum serie nulla Comp themis). — VENT., Jard. Cels, t. 25 (Buphthat É sitarum plane ne Adspectus Ce mum). — DEL., Fr. FI. Arab. petr., 14, t ; aa beige (Buphthalmum). — Coss. et Dur., in Bull. 506 Soc c. 1. N. pre CASS. — Ho0K. F bot. Fr., UN, 742. — Boiss., FL. or, U, 181. RL en 1, 190, t. 48 À. — BENTH., FI. austral., 7. In Mém. Mus., AV, t. 1. — CASS., in Dicl., UE, 545. XXI, 111; XXII, 566. — LEss., 2 3. Prodr., V, 481. , Gen., n. 243. DC., Prodr., V, 314. — EnnL., Gen., n: 21 — B. H., Gen., "I, 38, re n. 296. — Syco- — Crypladia LINDL., in Endl. Gen. Supri x dium Po. N. ma _ atl., 34. 1381. — Frankia STEUD., in exs. Schimp. ne n. 899. ..Fl 5. Vel potius ( 7) receptaculi margo. 8. Flavi. 6. Spec. 2. Burx., F1. ind., t. 60, fig. 1 (An- 9, Pro stylo integro habiti. COMPOSÉES. 165 mox evanidis; Capitulis breviter stipitatis congestis; pedunculo mox ad apicem incrassato indurato, foliis floralibus elongatis membranaceis rectinerviis' coronato; involueri bracteis paucis siCcis; receptaculo plano paleaceo ; paleis exterioribus rigidioribus flores radii amplecten: tibus; mterioribus autem flores interiores amplectentibus tenuioribus, hyalinis v. minutis, nunc 0?. (Oriens, Africa mediterranea.) 166. Geïgeria GRIESS.— Flores’ fertiles, 2-morphi; radii fœminei, 1-seriati, nunc paucissimi; corolla ligulata, 3-dentata; disci autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo vix ampliato, 5-fido. Antheræ basiacuminato-caudatæ. Styli florum hermaphroditorum rami lineares, acutati v. obtusati, læves v. papillosi. Fructus obconici, 3-4-goni, varie pilosi; pappi paleis æ, 1-2-seriatis, membranaceis v. hyalinis, acutis, acuminatis, muticis v. laceris, nunc ima basi connatis. — Herbæ, nunc suffrutescentes, glabræ v. lanatæ; caule ramisque teretibus v. nune Diplostemma®) utrinque foliaceo-alatis ; foliis alternis, integris v. den- latis, plerumque glanduloso-punctulatis; capitulis inter folia sessilibus, in summis ramulis v. in dichotomiis terminalibus, nunc lateralibus ; involucri ovoidei v. subsphærici bracteis œ, imbricatis, inæqualibus ; receptaculo inter flores paleaceo; paleis fructum amplectentibus, laceris v. superne setosis. (Africa austr. et trop. or., Arabia.) 167.Rhanterium DEsr.#—Flores’ fertiles, 2-morphi; radii fœminei, T-seriati ; corolla ligulata, patente, 2-3-dentata; disci autem herma- phroditi ; corolla! tubulosa; limbo parum ampliato, 5-fido. Antheræ basi acuminata caudatæ. Styl florum hermaphroditorum rami angusti Complanati, apice obtusati, extus papillosi ; florum autem fœmineorum (ubi adsint} subulati. Fructus elongati, 4-5-costati glabri; pappi in disco setis paucis (4-6), tenuibus v. rigidulis, apice plus minus dilatatis, une subplumosis; in radio sæpius 0. — Suffrutices, tenuiter cano- lanati; foliis alternis, integris v. pectinato-dentatis ; capitulis termina- 1. Nunc pro involucri bracteis exterioribus 5. Flavi. ' foliaceis habitis. 6. Sreuv. et HocusT., in exs. Schimp. arab. enus in serie qualibet anomalum. fel., n. 853 (Cichorium) ; in DC. Prodr., VIE, 3. Spec. 1. G. micrantha Desr. — Boiss., FL. 75. — ENDL., Gen., n. 1, 0r., II, 240, — Frankia Schimperi STEUD. 7. Spec. ad 10. Harv. et SonD., F1. cap., I, 4 In Linnæa, V, A11.— DC:, Prodr., V, 482. 194 n EL Gen. n. 2437. —B.H., Gen., Il, 397, 8. FL. atl., 11, 291, t. 240. — DC., Prodr., 7 293. — Geigera Less., Syn., 199 (nec ScorT). V, 463. — Less., Syn., 199. — BAD, Gen., Disorium W., herb. — Z SPRENG. F., n. 2425. — B. H., Gen., Il, 398, n. 295. 183., 92 (ex Less., loc. cit.). — Araschcoolia Scu 5 9. Flavi. * BP., in exs. Kotsch. nubic., n. 104 10. Basi duriuscula. 166 HISTOIRE DES PLANTES. libus solitaris peduneulatis; involucri globosi v. breviter ovoidei bracteis , imbricatis, œ-seriatis, coriaceis, apice obtusis v. squamoso- acuminatis"; receptaculo plano v.convexiusculo, vix foveolato; paleis fructum concavitate plerumque amplectentibus, nunce autem in disco centrali 0°, (Africa bor.* ) 168? ©ligodora DC. — Flores hermaphroditi fertiles; corollæ regularis limbo campanulato. « Antheræ basi mucronato-appendicu- latæ. Styli rami subteretes truncati.» Fructus oblongi, 5-angulato-. costati glabri; pappi paleis paucis sub-1-seriatis, rigidulis hyalinis, superne acute laceris. — Fruticulus glaber minute glandulosus; foliis alternis sessilibus pinnato-dentatis ; dentibus subtransversis, 3-angu- laribus; capitulis* terminalibus, solitariis v. paucis ; receptaculo parvo duro, inter flores parce v. vix paleaceo; involucri oblongi bracteis inæqualibus, imbricatis, rigidis v. scariosis®, (Africa austrT) 169? @ndetia BENTH.$— « Flores 2-morphi ; radii fæminei fertiles, 1=seriati; corolla ligulata; disei autem hermaphroditi fertiles (v. inte- riores steriles?); corollæ tubulosæ limbo cylindaceo rigidulo, ad me- dium v. profondius 5-fido. Antheræ basi ciliolato-caudatæ. Styli florum hermaphroditorum rami lineari-lanceolati rigidi obtusi, dorso hispi- duli. Fructus (immaturi) subteretes pilosi ; pappi paleis mæqualibus, sub-2-seriatis, in setas breviter barbellatas desinentibus ; additis setis nonnullis exterioribus (v. fructus pilis superioribus) tenuibus breviori- busque.— Herba (suffruticosa?) perennis ramosissima glabra (odorata); ramis tenuibus anguste alatis; foliis alternis linearibus integris, longe decurrentibus; capitulis (majuseulis) inter folia suprema solilaris; receptaculo plano v. convexiusculo, paleis rigidis subscariosis flores subtendentibus onusto ; involueri late hemisphærici v. depresse globosi bracteis ce, imbricatis, æ-seriatis, appendicibus amplis laxis scariosis términatis ; intimis acutis; exterioribus gradatim latioribus breviori- busque. » (Africa austro-or.° ) 1. Ut in Centaureis quibus, capilulorum adspectu, valde analogum est us. 2. Generis sectio, bracteis involucri h 6. Genus male notum, vix, ob paleas haud inter flores constantes, hujus loci et forte potius . haud squamosis et pappo constanter duplici, videtur P II, 182). WaLp., Ann., V, 199. . — ENDL., Gen.; n. 2778. — BH, Gen., II, 342, n. 308. Parvis. inte ad Anthemideas referendum. 7. Spec. 1. 0. dentata DC. — Hanv. et SOND: F1. cap., III, 308. In Hook. Icon., t. 1112; Gen., IL, 38; n.:297; - Spec. 1, nobis ignota. 0. linearis BENTÉ. — OLIv. et HiERN, FL. trop. Afr., WI, 368. COMPOSÉES. 167 170. Leysera L.' — Flores” fertiles, 2-morphi; radii fœminei, 1-seriati; corolla ligulata, integra v. dentata; disci autem hermaphro- diti; corollæ regularis limbo parum v. vix ampliato, 5-dentato, v.5-fido. Antheræ * basi teniitenplus minus longe caudato- “appendiculatæ!, Styli florum hermaphroditor um rami apice truncati”. Fructus oblongi, angu- lati v.costati; pappi setis in disco sæpius brevibus; in radio longioribus tenuibus, barbellatis, ciliatis v. plumosis, nunc plus minus inter se dissimilibus. — Herbæ v. suffrutices, glabri v.tomentosi; foliis alternis, rarius oppositis v. confertis, linearibus integris, margine plerumque revolutis; capitulis terminalibus pedunculatis, solitariis v. rarius laxe corymbiformi- v. foliato-cymosis; involucro obconico, campanulato v. hemisphærico; bracteis inæqualibus, c-seriatis, scariosis v. apice hyalinis; exterioribus nunc subherbaceis®. (Africa austr., trop., bor., Oriens, Australia, Europa meridionalis.?) 171. Arrowsmithia DC.$— Flores”? cæteraque fere Leyseræ; disci hermaphroditi plerique steriles. Fructus elongati angusti compressi; disci plerique effœti; pappo 0. Frutex; folisalternis sessilibus pungenti- Mucronalis rigidis, margine revolutis; involucri subcampanulati brac- en., n. 965. — J., Gen., 179. — LAMK, Dict., III, 468; JIL., t. 688. — LESS., Syn., 367. — Leyssera DC., Prodr. te ie EL Gens " 72. — B. 327, sun VAILL, EL “A Per: par. " 120) — GÆRIN., Fruct., 460 di: HE mt BuRM., Prodr. FL. cap., mt — mpia W. in Ges. Nat. Fr. Berl. Mag. me de — Lep- lys Cass., in Dict. sc. nat., XXVI, 71. Flavi. - 3. Nunc ad staminodia reductæ lobosque co- Sr Dre ns lu Caudis n C plus minus inter se coalitis, nec vere coma, + Ja flore fœ acutati. neo sæpius à 6. Sectiones generis, nostro sensu, sun Athrixia KER, in Bot. Reg. par el a à À 328, Ki — rysodiscus éme: in PI. Pre » 400, — Asferidia Lt DL., Sw. Riv. App. + si. ctga ne. sm 1 Bull md (185) ,°: — Klensea Scu. ntP., in Walp. demtas fertilibus : es “h » tis v. plumosis ; in- L=] 1 acuminalis, p Sa : rein (Africa austr., trop. or. cont. et int, Antithrévig DC., Prodr., VI, 277. —— ENDL., Gen., n. 2771. — B. H., Gen., II, 329, n. 272: Abe fertilibus omnibus ; pappi setis tenuibus, sub-2 sperrege caule frutiéoso : foliis alternis v. oppo ositis i florum hermaphr ramis elongatis. truncatis ; campanulati bracteis appressi sis rigidis scario- sis, oc-seriatis. fer austr. et tro Heterolepis CAss., in Bull. Soc. philom. (1820), 26; in Dict., XI, 19 — LESss., Syn., 58. — DC., Prodr., NI, 496. — Gen., n. 2838. cu H., Gen., We 328 — Heteromorpha ci 5 in Bull. "Soc pilon. (1817), 12 (nec AM.) : floribus interiorib us nunc er Es rigidulis bre re plumosis; caule fruti- coso; foliis alternis; involucri hemisphærici mis 2-morphis ; exterioribus subherbaceis angu un ren autem apice scariosis. (Are tr.) 7 d a JACQ., Icon. rar., ti Le œnbr., t. 154 era). onD., FI. cap., LUI, 291 (Atriaia) 293 Unie ris) ns “er i — :ÿ F6 4 tral., HE, ‘+; in | Mais Rep., Il, 973 (Klenz à — Sud 1. or., HI, 23 Wizx. et LGE, Prodr. F1. “hisp. ., H, 52. — WALP., mp I, 904 Arte Pr odr., VIH, — DELEss., Je. sel., IV, 100. — Eu de n. 3032*. rs k; Gen fl ps n. 9. 10. nou potius forte sectio. 168 HISTOIRE DES PLANTES. teis scariosis subcoriaceis rigidis, appressis, œ-seriatis ; receptaculo inter flores setoso. (Africa austr.') 172? Macowania OLIV.? — « Flores® cæteraque fere Leysere; disci hermaphroditi steriles. Fructus elongati, in radio subteretes, c-striali; pappi setis paucis brevibus, sigillatim caducis. — Frutex glandulosus hirtus; folis alternis sessilibus linearibus integris, margine revoluto glanduloso-setosis; capitulis terminalibus in Cymam corymbiformem foliatam dispositis; involucro late campanulato ; receptaculo plano subfoveolato. » (Africa austr.4) 173. Podolepis LABILL.® — Flores® fere Leyseræ, fertiles omnes v. fœminei nunc irregulares ; corolla inæqui-2-4-fida. Fructus subteretes v. Compressiusculi; pappi setis œæ, basi liberis v. breviter connatls, tenuibus, integris v. breviter barbellatis, nunc in flore fæmineo pau- ci v.0.— Herbæ annuæ v. perennes, lanatæ v. demum glabratæ ; folus alternis angustis, integris, nunc amplexicaulibus ; capitulis stipitatis v. subsessilibus; involucri subhemisphærici v. nunc ovoidei bracteis œ, tenuiter scariosis, &-seriatis ; interioribus sæpe stipitatis, nec radian- tibus ; receptaculo nudo. Cætera Leysere. (Australia’.) 174. &maphalium L.$ — Flores? fertiles omnes, 2-morphi; capitull disciformis exteriores fœminei, 2- -seriati ; corolla gracili v. subfili- formi, apice capituli plus minus profunde 3-4-dentata ; interiores au- tem hermaphroditi (pauciores); corollæ regularis tenuis limbo parum v. vix ampliato, 5-dentato. Antheræ basi tenuiter caudato-appendiculatæ. Styli florum hermaphroditorum rami teretes v. compressiusculi, apice haud v. leviter dilatato truncati. Fructus obovoidei v. oblongi, tereles v. Compressiusculi, glabri, papillosi v. sericei; pappi setis plerumque 1. Spec. 1. À. styphelioides DC. — Hanv. ct 6. Radii rosei, violacei, flavi v. subalbidi. SoND., FL. cap., IT, 524. 7. Spec. ad 12. Sweet, Brit. fl. Gard., t. 285. + In Hook. Icon., 1. 1062. — B. H., Gen., Il, — Recz, in Gartenflora, 1.320. — BENTH., FI. 327, n. 268. 603 . Sp . nat, 29. 5. PI. N.-Holl., I, 56, t. 208. LESS., Syn., DB. H., Gen., II, 305, n. 215. — Omalothect 367. — DC., Prodr., NI, 162.— Enni., Gen, Cassin Dict., LVI, 218. — DC., Prodr., VL - 2736. — B. H., G -— 245. — Lucilia Cass., in Bull. Soc. philom. Scalia Sims, in Bot. Mag., t. 956. — Scaliopsis (1817); in Dict., XXVII, 263. — DC., Prodr VIT, 45. — ENDL., Gen., n. 2940. — Belloa Den, in Linnæa, V, 385. — Panætia CASs., in Remy, in Cay FI. chil.. INT, 336 L 38. — Cam® Dict., LX, 593. — Siemssenia STEETZ, in PL chæta WEDD., Chlor. andin. I, 151. — Merope Preiss., I, 465. — Rutidochlamys Soxn., in Wen. loc. dit. I, 160, t. 24-96. 497. 9. Albi, flavi v. rosei. COMPOSÉES. 169 4-seriatis, tenuibus, glabris v. plus minus longe plumosis, basi liberis v. connatis, nunc sigillatim caducis. — Herbæ v. rarius suffrutices, nunc subacaules, canescentes varieque tomentosi lanative; foliis alter- nisintegris, sessilibus, decurrentibus v. nunc petiolatis; capitulis‘solita- ris, sessilibus v. sæpius in cymas glomerulosve racemosos v. corymbosos dispositis ; receptaculo forma valde vario, plano v. conico, nudo, brevissime fimbrilligero v. rarius plus minus profunde foveolato; involucri ovoidei, oblongi v. campanulati, bracteis œ, imbricatis, omnino v. ad apicem scariosis (sæpe coloratis *), œ-serialis?; exte- rloribus gradatim minoribus, dorso sæpe lanatis; 1. Parvis v. minutis 2. Sæpius albidis, sordide flavescentibus fus- catisve. 8 Generis sectiones, nostro sensu, su Lasiopog on Cass., in Bull. Soc. philom. 818, À Dict., XXV, 302.— DC., Séprea 246.— . 2749. — B. H., Gen ; 304: par glabro v. ‘papilloso : pappi setis Arate Cymosis ; involucri ca nulati bracteis pauci- serialis. LG bor. el at extratro mener. acelis Cass, in XVI, ; Prodr., VII, 47. — EL. con. 2942. * H., Gen., I, Ft 11. téropogon Fisc. et Mev., nd. sem. Hort. En VI, 54 (n .): fructu sr sericeo ; pappi setis mMOsIs ; caul rbac piu n na — 122 ED d- < = = = 4 = deo v.oblongo; bracteis inte- es serions. exierioribus herbaceis Ferre v.e (Ameri rica str. andina a.) Achrcine me , Sun. 332. — DC., “PrbËe, Fe VI, 219. L., Gen., n. 2745, — B. H., Gen I, 305, n dé, fructu song, 4 v. com prominseulo: papoi setis haud v caule hérbace eo per s agree ae lana ne {mer Le CEE, Ulraque, Africa trop. Hadagascs ia.) nlennari sd IL, 410, t. 167. Fos cp Vi 269, ay L — ENDL., Gen., : 2e 301, n. 203: flori- "A | ” diœcis ; dues ebinge, par v. papilloso h eCostato ; pappi seli floribus herma- Phroditis abortivis paucioribus); caule her- so; capitulis solitariis v. € Confertis et corymbiform rer osis; . D” olu —. imbricatis, æ-seriatis; exte- pe radiantibus. (Europa Asia, Ame- rie ur a ? à se ralig podium R a.) np R., in Trans. Linn. Soc., VE, 275. — Lis, . 354. — 2 Prodr., ENDL., Cen., n, 2769. —B.H ., Gen interioribus au- I, 302, n. 207 : fructu ro _. gr hirtove; pappi setis tenuibus barbellatis, connatis : rs es a pere routé . tome ntos sis ; Capitulis in cymam que oral involu- cratam ag (Europa rame America mont.) Chionolæna ee Prodr., NV, 397. — ENDL., Gen nt sÉ , n. 206: fructu srervelie de pappi sels dentiou- latis, basi connais, 1 -geriatis ; florum fœ 0- æpiu s clavatis ; caule fruticoso ; corymbifo bracteis abs, austr., Mexicu pis Pterygopappus : " Hoo on Journ. NI 12 pp” ; FL tasm., 1, 207, t. 58 B . H., Gen à 303, n..-2 Maja LD. Chlor. andin., 1, 228, t. 27 : fructibus radii oblongis parvis; disci tis; pappi setis paucis (3-8) barbellato-plumosis, sigillatim caducis ; caule ni æspitoso pulvi- re plerumque suprema se silibus: involucri O0vo par us paucis scariosis imbriestt, (Tas- vont.) Rain Ho0Kk. F., _ N.-Lel., I, 134, t. 36 , Gen 01, ae: floribus ta ls 14 -seria atis ; L'Aet subtereti v. com- presse; pappi setis liberis \* . basi D er Sage Her V: prorata ramoso ; foliis parvis, nunc itulis terminalibus soli- P convexo Aides A. GRAY, in Proc. Am . H., Gen 301, n. 202 37 nc subtereti (?); pappi setis œæ, :remtgs basi onnatis; disci paucioribus ; apice tenu in- éraed barbellatove ; caule humili ie pul- vinato ; foliis minutis, imbricatis, canis, capitulis 170 HISTOIRE DES PLANTES. tem nune scarioso-appendiculatis. (Orbis tot. reg. calid., temp. et frigid.*) 175? Phagnalon CAss.°— Flores” fertiles omnes (fere Graphalüt), 2-morphi; exteriores fœæminei, œ-seriati; corolla gracillima, stylo subæquali, 2-3-denticulata; interiores autem hermaphroditi; corollæ tenuiter tubulosæ limbo anguste campanulato, 5-fido. Antheræ basi obtusæ v. breviter caudatæ.Styli rami obtusi v. truncati. Fructus (parvi) compressiusculi ecostati; pappi setis æ, tenuissimis, glabris v. brevis- sime serralis, persistentibus v. caducis. — Herbæ frutescentes v. fru- ticuli, lanati v. glabrati; foliis alternis, angustis, integris v. dentatis; capitulis terminalibus solitariis v. laxe cymosis glomeratisve ; cæteris Gnaphalii. (Reg. medit., ins. Canar., Oriens®.) 176. Chevreulia CAss.°— Flores? (fere Gnaphalii) 2-morphi; exteriores fœminei fertiles, œ-seriati; corolla tenui truncata v. denticu- lata ; interiores autem hermaphroditi pauci, fertiles v. steriles; corollæ tenuis limbo parum ampliato, 5-dentato. Antheræ basi longe tenui- solitariis y mrrmrrte, involucri bracteis rs lu ugd. -bat., 11, 178, IT, 90. — Fr. “ = Me nunc minute appendiculatis ; exterioribus dor. pl. jap., I, 241. — Re sr 150, lanatis. (Afbr austr. andin 153, 961; Ie. FI. germ., . 947 ntpot) ? nm A. Gray, in Hook. Kew Journ. ; 948, 949: 950 nsc. 952. — IV, 228, — ; Gen, 92, : 249. — ? Ac- 1 _. ep et n ENDL., Gen., Suppl., LE, 70, 2711: : floribus omnibus hermaphroditis fæmi- 64 Lorie, — neisve (sectio unde anomala); pappi setis paucis Fr.ÿ HE 186; rs tem) 100 (mie (5, 6) paleaceo-plumosis ; caule herbaceo nano di ium). — ot. 1958, 258 2 En ru 2 63 { (antemard , FI. de cano; foliis alternis integris ; capitulis termina Rep., IT, 616; ms naine 244; libus glomerulatis; involucro communi e foliis I, 493, 424 (Leo ontopodium) ; V, es (Rao icalil supremis constante; receptaculo proprio parvo; 289 : 286 Le or 289 (Antennaria), 290 involucri propri eis >, scariosis, imbri= catis. (Aus 1. Spec. ad 10. . Pré. 54 013 FL austr., t. » Nov. gen. et spec., ire 329. rt ‘PL, N.- 2 H, 4 rs ca pes F1. egypte. t 4. — we 194 — 151. EDD., Le gr 149 (An 51 (Ga a), 154, t. 25 B, 6 A “(Lucilia), 139 (Belloa): 160, t. 24- 26 (Merope). — Harv. et Son ue cap., 0 L. — Hanv., 7he$ “00, 01 i . — OLIV. et tax, F1. trop. af IE, 339 (Achy yrocline), 341. — Puis, in Linnœa, XXIX, 4; XXXII, 163. — en in Ati. Mus. (Leonto _ Bull. es Philom. (1819), 174; in Dict., XIX, 18; XXII, XXXIX, 400. — ENDL. Gen. . 2406. — a Gen., II, 304, n. 913. 8: a vi 4. Cujus forte a sectio. 5. Spec. ad 12. Srmrn., FL. græc., t. 862, 2, 863 (Conyza). — TEN., Fi nap., t. 77 (Conysa). æ FRES., in Mus. noi SCH. BIP+ in Webb Phyt. canar., t. 82, — REICHB:, REN. et GODR., L. , 94. — War, Rep., VI, 134, 721: pois ; 1 0: Il, 8 6. In Dict., VIII, 516. — LESS., st DC., Prodr. VII, #4. — Ex SDL, Gen. 2939. » I, 303, n 210. — Leucopodunt GA 0 Hook. Lénd: Jour: IV, 124. Le Lébséeniiét (?) v. purpurascentes (?). COMPOSÉES. 171 terque acuminato-caudatæ. Styli florum hermaphroditorum rami apice breviter v. haud dilatato obtusati. Fructus angusti subteretes, glabri v. papillosi, 4-5-costati, apice longe rostrati; centrales plerumque effæti ; pappi setis œ, tenuissimis, ima basi plerumque connatis, 1-9-seriatis. —Herbæ perennes humiles cæspitosæ, sæpe prostratæ; foliis oppositis (parvis) integris, sæpius canis ; capitulis’ aut inter foliasessilibus, aut? longe gracihiterque pedunculatis; receptaculo plano nudo; involueri oblongi v. subcampanulati bracteis imbricatis pauciseriatis ; interio- ribus longioribus subscariosis, margine hyalinis; cæteris Gnaphalii. (America austr. trop. et extratrop. v. andina®.) , 177? Amaphalis DC.—Flores (fere Graphalii®) 2-morphi v.sæpius I-sexuales subdiœci; hermaphroditi fertiles exteriores, oe-seriati (in capitulis submaseulis paucissimi v. 0). Antheræ tenuiter appendiculatæ. Stylus florum hermaphroditorum tenuis, indivisus, truncatus v. sub- capitellatus, nunc brevissime 2-lobus. Cætera Gnaphalii. — Herbæ pérennes erectæ canæ ; foliis alternis integris, petiolatis, sessilibus v. in ramo decurrentibus; capitulis in cymas confertas v. corymbiformes dispositis ; involueri bracteis scariosis imbricatis, plerumque radian- übus; interioribus autem petaloideo-appendiculatis. (Asia trop., lemp., or., Europa austr., America bor.") 178? Luciliopsis WEpp.® — Flores diœci (fere Gnaphalii®). Fructus subteres ; pappi setis œ, tenuissimis, basi connatis {in fructu herma- Phrodito vacuo basi crispatis). — Herbæ annuæ v. perennes, minutæ humiles graciles; foliis opposilis parvis; Capilulis (stricte diœcis) sessi- libus solitariis; involucri bracteis imbricatis pauciseriatis. Cætera Gnaphalii, (America austr. andina se 179. oligandra Less! — Flores (fere Gnaphalii) polygamo-diæei 1. Parvis v. mediocribus. 7. Spec. ad 20. Wicur, /con., 1. 478, 1116- 2. In planta nunc eadem. 1119. — MiQ., in Ann. Mus. lugd.-bat., I, 178 3. Spec. 5, 6. Dup.-Tn., FI. Trist. d'Acugna, (Antennaria). — REicus., Îc. FI. germ., t. 951 39, t. 8 (Xeranthemum). — Pers., Enchir., 1, (Gnaphalium).— Bot. Reg., t. 605 (Antennaria). ilag D'Uv., F1. mal., n. 11. — — Bot. Mag., t. 2468 (Antennaria). — WALP., REMY, in €. Gay FI. chil., II, 330, t. 37,f. 2 Ann., V, 289. — PE, in Linnœæa, XXXIH, 119, — Wenp., 8. Chlor. andin., 1, 159, t. 26 À. — B. H,, Chlo. andin.,1, 157, not.—WaLe., Ann., 1,093. Gen., 11, 201, n. 4. di. » PTOûr., NI, 271. — Enbr., Gen: 9. Cujus forte sectio (?). ” B. H., Gen., II, 303, n. 208. — 10. Spec. 2. BENTH., in exs. Spruc., n. 9915. “4rgaripes DC., loc. cit., 270 (sect. Marga- 1. Syn., 123.+/DC., Prodr., VIE, 47. — 2. ENpL., Gen., n. 2941. — B. H 302 ., Gen., II, ’ 5. Cujus forte sectio (?). n. 205.— Hymenopholis GARoN., in Hook. Lond. 6. Cano-tomentosi y. Janati. Journ., VIH, 88. 172 HISTOIRE DES PLANTES. v.monæci, 2-morphi; corolla in florefæmineo tenui, 3-5-fida ; in herma- phrodito regulari ; limbo parum ampliato, æquali-5-fido. Antheræ basi tenuiter acuminato-caudatæ. Stylus florum hermaphroditorum apice indiviso obtusus. Fructus subteretes sericei; pappi setis , tenuissimis, basi connatis, 1-2-seriatis. — Herbæ perennes; ramis virgatis, tomen- tosis v. subglabratis; foliis alternis parvis erectis v. appressis rigidis, imbricatis; capitulis in glomerulum terminalem aggregatis paucis; receplaculo nudo; bracteis involueri oblongi , siccis imbricatis, œæ-serialis ; intimis scariosis. (Brasilia, Columbia.) 180. Tafalla Don? — Flores® diœci (fere Gnaphalü), in capitulis fœmineis fertiles; in masculis (v. pseudo-hermaphroditis) steriles. Antheræ basi acuminatæ‘. Stylus integer v. breviter 2-fidus. Fructus tenues (glabri), 4-5-angulati; pappi setis tenuibus, basi connatis, 4-seriatis, in fructu abortivo apice clavatis. — Frutices v. suffrutices, tomentosi, lanati v. demum subglabrati; foliis alternis, parvis crassis rigidis subamplexicaulibus et distiche imbricatis; capitulis (parvis) ad Summos ramulos v. in axillis foliorum supremorum sessilibus; invo- lucri campanulati bracteis paucis siccis v. scariosis, 1-2-seriatis. Cætera Gnaphalii. (America austr. andinü.) 181. ‘Amphidoxa DC.5 — Flores (fere GnaphaliiT) 2-morphi; exte- riores fœminei fertiles, œ-seriati; corolla tenui, integra v. brevissime dentata; interiores autem hermaphroditi pauci, plerumque steriles; corollæ tubulosæ limbo vix v. haud dilatato, 5-dentato. Antheræ bre- viter caudato-appendiculatæ. Styli rami tenues, apice haud v. leviter incrassalo truncati. Fructus interiores vacui : pappi setis paucis (2-8), apice penicillato-barbatis ; exteriores autem oblongi; pappo 0.— Herba canescens, r'amosa, basi radicans; foliis alternis parvis angustis Inte— gs; Capitulis terminalibus dense glomeratis: involucri subcampanu- lati patentis bracteis exterioribus lanatis ; Interioribus scariosis® ; rece- ptaculo parvo plano nudoque. (Africa austr.°) 1. Spec. 2, 3. WEnp., Chlor. andin., I, 158, 230 2. In Edinb. New Phil. Journ., apr.-oct.1831, 273 (nec R. et PAV.). — B. H n. 201. — Loricaria Wen. — Chlor. and., 1, 165, t. 27, À, B, . Albi (2?) Hs. 900, hyopsis Wen... G 4. Ténuissime caudatæ. 5. Spec. 3, 4. Lamk, Dict., I, 90, n. 42 (Co- nyza). — Hook., Bot. Misc., I, t. 94; Icon. t. 68, 750 (Baccharis). 6. Prodr., NI, 246: — Enpz., Gen., n. 2150. n. 199. DA, OR, in: 7. Cujus forte sectio, fructus pappo depau- Perato v. nunc 8. Fuscatis. 9. Spec. 1. A. gnaphaloides DC. — HARY: €! SOND., F1. cap., II, 263. OMPOSÉES. 173. 182? Demidium DC.' — Flores” fere Gnaphalii®, 2-morphi; exte- riores fæminei; interiores hermaphroditi*; corollis anguste tubulosis ; florum hermaphroditorum limbo paulo latiore, 5-dentato. Antheræ basi breviter acuminato-caudatæ. Styli rami breves truncati. Fructus fertiles oblongi teretinsculi muriculati ecostati; pappo 0. — Herbæ® humiles ramosæ hirsutulæ ; folis alternis angustis acutis; capitulis ter- minalibus v. axillaribus racemiformi-cymosis; involucri ovoidei v. demum subcampanulati bracteis inæqualibus acutis pauciseriatis ; receptaculo parvo nudo. (Madagascarra.) 183? Stuartina SOND.7— Flores fere Gnaphalii, 2-morphi; « fœmi- nei exteriores, œ -seriati; Corolla filiformi, 2-3-dentata ; interiores her- maphroditi paucissimi, fertiles (v. steriles ?); corolla tubulosa, 4-5-den- tata ; fructibus omnibus ecostatis epapposis glabris. — Herbaf annua diffusa canescens v. lanata; foliis alternis, longe petiolatis, parvis latis integris ; capitulis (minimis) in summis ramulisv. in axillis superioribus glomerulato-capitatis ; involucri ovoidei bracteis imbricatis, œ-seriatis ; interioribus sæpe acuminatis; exterioribus brevioribus°. » (Australia merd. 1°) 184? Chiliocephalum BENTH. — Flores 2-morphi; exteriores 0, lœminei fertiles ; corollæ tubulosæ limbo subcampanulato, 3-5-fido ; interiores autem pauei (1-3), hermaphroditi fertiles (?); corollæ breviter tubulosæ limbo angusto, 5-fido. Antheræ basicaudatæ. Styli florum her- Maphroditorum rami apice truncati. Fructus oblongi angusti; pappo 0. —Herba ? perennis, lanata v.tomentosa; caule erecto, inferne simplici; foliis alternis, sessilibus v. decurrentibus, integris; capitulis œ, dense corymbiformi- -Cymosis; involucri oblongi bracteis paucis hyalino-sca- ri0siS appressis, imbricatis; extimis PRE dorso plerumque lanatis. (Abyssinia ) 1. Prodr., NI F, 246. — Enpz., Gen.,n.21751.— Demidio congener; an Gnaphalii sectio, fructu Fa * Gen., I, “300, n. 198. SE 80 ? à Sortie € purpurascentes. 0. Spec. 1. “ Muelleri Sonb.— BENTH , F1. 3. Cujus potius sectio o (?). austral., IT, 6 Vel « maseuli » | (le ook. ou 34, t.1137; Gen., I, 300, ù. ao Filaginis v. Gnaphaliorum non- . 200. — Kralikia SCH. BIP., + Schwe inf. Beitr. Bi Fi. œthiop., 151 (nec Coss. et DUR. 8 y 1 (v. 2 2). 12. Achyroclinis (oui Pi Loi) habitu. - M Zi Eee) rs 3 mé na i res À. C. myriocephalum.— C. Dar. ” À bi Fi F Faim v. Gnaphaliorum non- Re ne à Sat lg :3s Mk 9, pl anta ne. us ignota forte, ex auctt. myriocephala SH. Au fœminei, r HISTOIRE DES PLANTES. 185. Helichrysum GÆRTN.! — Flores 1-2-morphi ; aro paucisériali, sæpius paucl, Inæquali-1-seriati v. 0; exteriores corolla gracili vix v. minute 2-4-dentata; nteriores autem hermaphro- diti fertiles (v. omnino intimi steriles); corollæ limbo regulari parum ampliato, 4-5-dentato. Antheræ basi sagittata minute v. breviter auriculatæ, aut tenuiter caudatæ, aut rarius ramosæ sæpiusve bre- .viter v. longius et setaceo-appendiculatæ. Styli florum hermaphrodi- torum rami apice truncati v. capitellati. Fructus teretes v. compres- siusculi, teretes v.5-angulati, rariusve 10-suleati; pappi setis lævibus, scabris, plus minus longe barbellatis, a basi v. apice tantum plumosis. Cætera Gnaphalii. — Herbæ, suffrutices v. frutices, sæpius lanati v. tomentosi; folüs * alternis v. ex parte oppositis integris; capitulis' 2-œ-floris, solitaris v. corymbiformi-cymosis glomerulatisve; invo- lueri quoad formam valde variabilis, ovoidei, tubulosi, globosi, hemi- sphæriei v. campanulati, bracteis* æ, imbricatis, œ-seriatis, a bas v. partim scariosis, nune appendiculatis, erectis v. patentibuses rece- ptaculo plano, hemisphærico v. plus minus convexo, nudo, foveolato, 4. gg x où ace — DC., Pro VI, . H, Su À à Buffon, x 210. — de 5 du TA — Hs Get: 309, n 2. — ? Trichandr um Es Elem., “ olepis > in Bull. Soc. pPhilom. (817) rs in Dict . — DC. rT dr. — e re ., in Bull. ‘Soc. rome ( (8 _ peut XXVI, ne AE aie pe Dict.; XIV, 252. — PRE à 3 Ar D. oc., V, 54). — — Pentataxis we loc. cit VI, 164. — DC., Prodr Les # 7 217 ( ON) EN ; Gen., n. 2743. — Freemania ro (ex DC.). — Lawrencella Lino, Swan td App, 25, — Xanthochrysum Turcz., in Bull. Mosc. (1851), 1 XX, — Chrysocephalum P., in Lin- nœa, XIV, 503, — Acanthocladium F. MUELL., Fragm. phytogr. ph I, 155 59. — Argyro- glottis Turcz., in Bul — Conanthodium À La in "Hook. Kew Journ. 272. anopappus SCH. BIP., in 4È gén 8. Planis v. margine recurvis. Magnis, noErIEUE. * pulchelis V. speciosis 5. » flavis, aureis, roseis, nunc 7 4 sordide sanguineis. parvis, sæpe purpureis 6. Generis, nostro sensu, TR ur Argyrocome GÆRTN., Fruct., II art.). — SCHR., in Ac. Wiss. Münch. DR VIIL 146-163. — Anaxeton Scur., loc. cit., 2 ee _ Stoés rk DC., Prodr. : 3e 9741. Gen., Il, 308, — ir R. re , in Bo t. ou LE pa mironid Ee 24 ., in — Syncarpha DC., in è = Monenct es A. GRAY, Cu loc. nr n Pull. Mos re s 409: = Roccardi Elem., 1, 74. —? pe Kite loc 75 : pa is a basi re , DBtarts eo lichrysi. (Aditralié Africa au Vaitzia WENDL., Collect., 43, t. 42 B. H., Gen., Il, D n 91: — GAUDICH., IN Freyc. Vo 466 LINDL., acte 5 . Prodr., VI, 159. — ENDL., Gen » Gen. BENTH., in Hueg. Enum., 63 : fru strato v. cbnitsts 4 ni setis at, bar- “à COMPOSÉES. 175 alveolato, fimbrillifero v. inter flores paleaceo. (Orbis veter. tot. reg. calid.) r atis v. superne breviter plumosis ; bracteis lucri ras radiantibus, apice scarioso hya- . (Austr stralia.) Leo nto n. + — lSpiralepis pos, in Wer 0c., V, 551 : fructu oblongo, 4-5-angul 6e pappi suis ® tenuibus v. superne denticulatis, œ-seri Fou bracteis apice scariosis v. 5 ryle Carica m iT:) R., pe 4% Mag., t. 2459. — Le Dior. VI, vd. — ENDz.; Gen., n, 2723. — B. EL, Gen., If, 316, n. er angulato; app sets or ts in ai næquali- den istatam connatis ; Pas ? appressis scariosisque v. radia s. (Aus 2 : +30 A. GRAY, in Hi. Kew pu 271 . H., Gen me 321 248 : fru lanato : Fm setis interior bus toit 3- 6) e liatis, + io unes ns pattes in cupula m plus nalis; capitulis par- _ æ, in glomerulun globosum dispositis : invo- coloratis url . ut præcedens, Ë het ano- mala, æ en ab eo divellen Phæ 4 re sert] in ee Wamer. Soc., V où rodr., VI, 266. — ENDL., Gen r ca annus, Ë Me re lis in Ymas laxe Mbhibiforne ustralia ) __Pelalacte Do, in ee Werner. Ne 52. n°2267, V, 55 à » Prodr. , Gen.,n. 2706. Le ra Cen., , me se 14, pt — Petalo olepis paleis à Do): receplaculo Er frica tetes “4 37 n Dict., XXXIV, ne — DC. “Brbdr. RTE D. % 2766. — B. H., Gen. I, 14, n. 228: briato “éme fœmineo orum subtereti Len set ui Pappi setis brevibus v. brevissimis bar- > Gaule fruticoso y suffe ticoso ; cabita ulis 'N Cymas corymbiformes disposilis ; involucri se interioribus petaloideo-appen- diculatis; recep rt epaleaceo; cæteris Peta- lactis. (Africa a tr.) sème cline DC. “Prat "+ Le 218. — DELESS., ss ” ; .— en 2744. = 1 912; ni + : fruct tu the Euhe- lies wi muscu, pl erumque 10-sulcato ; brac- teis i i pau is (3-5), pente Fruseg caria, Brasilia.) pt GARDN., : Hook. Lond. Journ., IT, 10. , Gen Fr on. 2922 : floribus céerisque Stenscline; prb s in Le Em Aer ractum dispos s (3-10) ; er i Trans. Linn. Soc., XU, 126 (nec ia H. kew.). — Cas. , in Dict., XXXIV, 504. — is. ; Sim, 2 (part.). — Enpz a n. 27926. — , IL, 313, n. ‘295 (p rt): fructu Re Y. rar pappi selis liberte v. basi connatis; antheris basi brevissime v. vix semer caule fruticoso; bracteis re rectis conniventibus; floribus 1-mo foi. VV, 154, — ENDL., Gen. AE, Ro “rt antheris ÉPRSe Smpciter v, ra- moso-setoso-caudatis; caule fruticoso; bracteis involueri eines ptaodeo-appenti culatis; floribus hermaphroditis, v. “nes 5 paucis fœmineis. (N. -Zela me pr eee _ , Prodr. 448. — HR den Ho0K. F., 00k. Kew Journ., IV, 296 : due: paleis inte- cu bella nié eris v. breviter plumosis ; aule annuo; involucri ovoidei v. hemisphærici eme latis valde HR taxe imbricalis. d 350 (enum. ad 460 s; PI, N. -joll, ‘& + 180, 181 purs) 483. 184 (Chrysocoma), 185, 186 (Chr, rad 187, 188 Pr rm 190, 192; eu yr. oi ul, t. 4 tr Le Mor ard., ve : + 857. ” (Guphaiumi = — CL. A 1192 Roi um). — Jr . % 2 à (mn hemum).— Sam i, t. 1113. — LP — H ( gm. FI +. 19 (Gnaphalium). — Sr : JACQUIN., Voy. Pôle sud, Bot., t. 5 ee mnus). — DIETR., FL. univ., & 4,5 ess Choix pl. N.-Zél., 4 Fe Rat. — FERR. et GALIN., Foy. 176 HISTOIRE DES PLANTES. 186? Pachyrhynchus DC. — « Flores 1-morphi, hermaphrodit fertilesque omnes; corollæ regularis tubulosæ limbo 5-dentato. An- theræ.…? Stylus? Fructus ovoidei (villosissimi) in rostrum crassum (glabrum) attenuati ; pappi setis? vix scabris, œ-seriatis. — Suffrutex erectus ramosus cano-tomentosus; foliis alternis confertiusculis sessi- libus, oblongis v. lanceolatis, calloso-apiculatis, integris; involucri* oblongi bracteis interioribus scariosis nitidis, demum patentibus; exte- rioribus autem brevioribus foliaceis villosis. » (Africa austr.??) 187. Quinetia Css. ® — Flores fertiles omnes, 1-morphi; corollæe regularis tubulosæ limbo 4-5-dentato. Antheræ basi sagittata brevissime Y. “haud caudalæ. Styli rami subulati. Fructus longe obconici erostres tenuiter striati; pappi paleis paucis (3-10), basi dilatatis subhyalinis, apice longe acuminatis. — Herba annua ne. foliis alternis petio- latis, integris acutatis v. obtusiusculis; capitulis parvis terminalibus V. sublateralibus pauci- (1-4-) floris; receptaculo minuto; involueri bracteis paucissimis, laxe imbricatis. (Australia®.) 188? Seyphocoronis À. GRAY?. — « Flores hermaphroditi fertiles, 4-morphi; corollæ tubularislimbo parum ampliato v. subcampanulato, 5-fido. Antheræ tenuissime appendiculatæ. Styli rami sublanceolati, Abyss., t. 13.— GaRDN., in Hook. Eat Journ., Il, 183. — Bot. Reg., t. 21, 240, 243 (Gnaplu- VII, 419 (Achyrocline). — SWEET, B KE _ lium), 678, 764 (Cassinia), 726 (Astelma), 1814; Gard., ser. 2, + 48 (Ammobiwm), 295 (Rhodan- (1833), t. 58. — Bot. Mag., t. 300 (Gnaphalium; the). Bot. Repos., t. 51 A re 420 (Xeranthe Bit 255: 1607 ae er 242, 262 (Kerenthemun), #79, 327, 314 (Xeran- 1802, 1987, 2159, 2328, 2365, pha sr à 375, 384, 387, 487, 489 (Gnaphaliun), lium), 2881 (Elichrysum), 3483, Re 4560 561, 652 q Xeranthemum), (Gnapha a “se (Acroclinium), 5283, 5200 (Rho- ts — | Hook. 5 AN. FT, : A F1. ni. danthe), 5342, 5443 Send 5350 (Helipte- t. 17 (sothamms 54, 59, 60; le ae rum). — Wis Le., Rep., I, 645 (Leptorhynhus), 1. N.-Zel.,t. 35 (030 thamnus) 36, 37; Handb. 646,999; VI, 999 nie 029 (Wa . FI. N.-Zeal. F1, (44 (Rhynea), 145 ( pe 46 237 (Swammerdamia, Chrysocephalum), 2 2 (Osothamnus). — Recz, in Gartenflora, t. 401 (Osothamnus), 239; 242 (Helipterum), 28 (Waitzia). —F. MuELL., PI. Vict., t. 43 (Cas- (Schænia), 249 et Ann., I, 42; I, sinia). — is GRAY, . ge . Ken “Lt EM 898 ; 901 gs erum). 229 (Pt on), , F. a 4. Prodr., NE, 255. — ENDL., Gen., n: 2756. EH, ST do 588 ( (rimobum), + me H., Gen., Ne 313, n. 224 (Cassinia), 593 (Rutidosis), in (Leplorhynchus), . Gorlla ES i à pterum). — REMY, in C. Gay F1. chil., IV, 4 À é à dt | F s dé 4 “ffinitatis dubiæ, a nemin Hanv. et Sonn., F. cap., ME, a (Rhynea), auctore visa : P. æer anthemoi es DC. — HART 25. (Leontongr), ESS lerum), 287 et Soxn., FI. cap. (IL, 213: (Phænocoma), 288 (Petalacte), 289 (Anaxeton). 0. — DC Le agé se HIERN, F1. trop. Afr., Fr 345. 24 a Di rs Me ur ke 9798. — ., FI. maur., 167. —Botss., Diagn. or., ser. . en. II, 93. ve v 110 *(Gnaplalim) Fi. or, 14, 282. LÉ 9. ci Cass. — Benta., Pl REICRE. , Ic. FI. germ., t. 950, 952 ; Iconogr., aura. “it, H 25: a" B. si ù ss (énmphalium — WiLIXK, et LGE, Prodr. sh ” ie FI. hisp., H, 58. — GREN. et GoDR., F1. de Fr., vi: % de Ke ee ; COMPOSÉES. 177 apice obtusi. Fructus teretes papillosi, Cupula brevi truncata (subher- bacea) coronati. — Herba annua nana glanduloso-pilosa; foliis alternis “.nunc Opposilis, linearibus integris ; capitulis (parvis) breviter pedun- culatis; involucri cylindracei bracteis paucis angustis parum inæqua- hbus; receptaculo parvo nudo. » (Australia*.) 189. millotia CAss.2 — Flores® hermaphroditi fertiles, T-morphi: corollæ tubulosæ limbo campanulato, 4-5-fido. Antheræ basi longius- cule v. vix setaceo-appendiculatæ. Styli florum hermaphroditorum rami apice conico-appendiculati. Fructus teretes, apice longe attenuati Y. rostrati; pappi setis barbellatis v. ciliato-plumosis, basi connatis v. liberis, nunc brevibus, Sæpe paucis. — Herbæ annuæ humiles, lanatæ Y.glabratæ ; foliis alternis angusiis integris; capitulis in summis ramu- lis Stipitatis; involucri ovoidei v. subeylindrici bracteis parvis, nunc in tubulum conliguis, sæpe extus canis; receplaculo parvo nudo, (Australia®.) 190. Podotheca Cas5.5 — Flores hermaphroditi regulares, 1-mor- Phi; corollef regularis tubo lineari Stricto; limbo parum ampliato minuto, 5-fido. Antheræ basi tenuiter v. vix appendiculatæ, Styli rami apice truncati v. Capitati. Fructus teretes v. angulati, basi in stipitem? lnuem v. subnullam répente attenuati v. in annulum incrassati ; Pappi setis do, Sæpe paucis, basi nunc dilatatis connatisque, ciliatis v. plus minus longe plumosis, — Herbæ annuæ, scabræ v. glabræ ; foliis alternis integris; capitulis® terminalibus pedunculatis; pedunculo sæpe Superne incrassato ; receplaculo plano circa fructuum stipites in Vagi- lan brevem elevato ; involueri conici, campanulati v. tubulosi, brac- leis imbricatis, inæqualibus v. subæqualibus?, (Australia. 1. Spec. Î, nobis ignota, S. viscosa À. GRAY. 7. Sæpe post fructus occasum in receptaculo — BENTH., in Hook. Icon. t. 845; FL. austral., persistentem. IL, 593, — Toxanthus major TURCZ., in Bull. 8. Majuseulis v. mediocribus, sæpe elongatis, Mosc. (1851), 11, 64. nunc fere Scorzoneræ. 2. In Dict., LX, 599 _ Less,, Syn., 273. — . Generis sectio nobis erit Zriolænt BENTH., Prodr., NI, 161. ENDL. Gen., n. 2733. in Hueg. Enum., 66. — Enpr., Gen., n. 2134. TP, Gen. If, 315, n. 29. de. LI, 315, n. 230: fructuum (basi à. Sæpe flavi B. H., Gen., : incrassatorum) Stipite tenuiori v. subnullo vagi- 1 Spec. 2, BENTH., F1. austral., TL, 596.— naque receptaculi minus elevata; involueri 5 “ELL., Fragm., UT, t, 19. bracteis angustis rigidis, œ-seriatis; laminis 159. In Dict., XXII, 561, — DC., Prodr., NI, (coloratis) minimis ds H., Gen., Il, 5 ENDL., Gen., n. 2731. B. ; - Spec, ad 5. TurGz.,in Bull. Mosc. (1851), XUIT #1. — P a Cass., loc. cit, II, 80 (Helipterum). — A. GRAY, in Hook. Kew Il a — Podosperma LABILL., PL N.-Holl., Journ., IV, 271 (Acroclinium). — STEETZ, in Ext »t 177 (nec LESS.). — £Lophoclinium PI. Preiss., 1, 459 (Ixiolæna). — BENTH., F1. ” » In Bot, Zeit. (1843), 457. austral., TI, 597 (/xiolæna), 600. — Bot. Mag., sn t. 3920. vint, — 12 178 HISTOIRE DES PLANTES. 191. Exodia R. Br.' — Flores hermaphroditi fertiles, 1-morphi; corollæ regularis tubulosæ limbo vix ampliato, 5-dentato. Antheræ basi tenuiter caudato-appendiculatæ. Stylirami apice truncati v. subcapitati. Fructus oblongi, teretes v. angulati papillosi, epapposi. — Herbæ v. frutices, glabri v. parce lanati ; foliis alternis angustis integris ; capitulis in cymas laxe corymbiformes v. congestas dispositis*; receptaculo parvo, subnudo v. (Pithocarpa*) paleaceo ; bracteis involueri œ; exte- rioribus brevioribus acutis; interioribus autem in laminam peta- loideam# obtusam radiantemque desinentibus. (Australia) 192. Humea Su. — Flores hermaphroditi fertiles, 1-morphi; co- rollæ tubulosæ limbo campanulato v. parum ampliato. Antheræ apice longe acuminatæ, basi varie auriculato-appendiculatæ. Styli rami apice truncati v. subcapitati. Fructus elongati angusti, nunc papillosi, epapposi. — Herbæ, suffrutices v. fruticuli, glabri, glandulosi v. to- mentosi ; foliis alternis integris; capitulis’in racemum plus minus com- posito-ramosum v. corymbiformem cymigerumve dispositis, pauci- (1-4) floris; involueri plus minus elongati bracteis sæpe laxis pauciseriatis, imbricatis, scariosis v. petaloideis8; exterioribus brevio- ribus ; receptaculo parvo, nune ramiformi, nudo. (Australia®.) 193? Acomis F. MuELz. — « Flores hermaphroditi fertiles, 1- morphi; corollæ tubulosæ limbo parum ampliato, 5-dentato. Antheræ basi tenuiter caudato-appendiculatæ. Styli rami elongati truncali. Fructus oblongi v. sublineares glabri, epapposi. — Herbæ erectæ gra ciles glabræ lanatæve ; foliis alternis lineari-lanceolatis integris ; capl- tulis (parvulis) in summis ramulis graciliter pedunculatis; recepla- culo convexo nudo; involucri late hemisphærici bracteis imbricatis, 1. In Aït. Hort. kew., 12, IV, 517; in Bot. Prodr., NI, 157. , Gen, n. 277, — Mag.,t. 1534 (nec SOL.). — Less., Syn., 272. B.H., Gen. * ne 97, n. pe" — Galomeria VENT: — DC., Prodr., NI,153.— EnpL., Gen., n.21724. Malm mais. t. 13. — Razumovia SPRENG. (her — B. H., Gen., Il, 318, n. 242. nec Syst.) er ot DELAUN., in B. Ja 2. Inflorescentia fere, quoad aspectum, din. (1805). — = gt hortul. — A Achilleæ F. Muëuu., in Trans. Phil, Soc. Vict: 1, 5; 3. LiND NDL., me . App., 23. — Enbz., Gen., in Hook. Kew are VIH, 150; in able n. 2727. — , Gen., Il, 318, n. 241. xx ne PI. dr ds 4. 4. nn : . Spec. 2. SCHLCHTL, in _—_—. XX, 493. — Sp Parier pallide luteis v. flavidis, Uli SOND., in sr Pate , XXV, 495 Fr d in PL. planta “eg nune graviter odoratis. Preiss., 445 (Piisolepel. — MUELL. in 9, , quarum 1 sæpe culta. F. MuELL Linnæa, XXV, 405. — BENTH., #Æ austral., 1, Fragm., LÉ 17; QE 137 ; XI, 86. — BENTH Fe 582; 590 (Pithocarpa). austral., IE, Exot. Bot., 1, t. 1 (nec ee. on 10. Fra m. nn __.. Il, 89; IV, ” in Dict., XXII, 89. — Less., Syn., 272. — DC. —B.H., Gen. IL 8 COMPOSÉES. tenuiter scariosis, œ-seriatis; exterioribus (Australia !.) 179 gradatim brevioribus. » 194? Eriochlamys Son. et F. MuELL.? — Flores hermaphroditi ferules, 1-morphi; corollæ tubulosæ, basi plerumque lanatæ, limbo parum ampliato, 5-dentato.Anthersæ basi breviter mucronato-caudatæ. Styli rami apice nonnihil incrassato truncati. Fructus oblongi epap- posi. — Herba parva diffusa tomentosa; foliis alternis linearibus inte- gris; Capitulis solitariis v. glomeratis, sessilibus:; involucri globosi . late ovoidei lanaque densa involuti bracteis parvis erectis, apice Scarlosis, pauciseriatim imbricatis ; receptaculo convexiusculo nudoë. (Australia*.) 195. Foxanthus TUrCz.5 — Flores fere Eriochlamydis, 1-morphi; corolla tenui recurva. Styli rami apice papilloso lanceolati. Fructus leretes, apice attenuato cum corolla continui, epapposié. — Herbæ annuæ pusillæ, pubescentes v. lanatæ, sæpe demum glabratæ ; foliis alternis linearibus integris ; capitulis solitariis v. glomeratis, breviter Stipitatis v. sessilibus ; involucri oblongi v. cylindracei bracteis paucis iequalibus v. subæqualibus angustis herbaceis. Cætera £riochla- mydis. (Australia”.) 196. Craspedia Fonsr.® — Flores capitellati; capitellis 1- æ-floris, 'ecéplaculo communi capitatis ; hermaphroditi fertilesque omnes, I-morphi; corolla regular: tubulosa, 4-5-dentata. Antheræ basi bre- viterv. longe caudato-acuminatæ. Styli rami subteretes, apice trun- cati. Fructus (parvi) plus minus compressi; pappi setis -> , nunc pa- leaceis v. plumoso-ciliatis, basi liberis v. connatis: pappo autem nunc Cupuliformi breviore v. 0. — Herbæ annuæ v. perennes, raro frutes- cenles, nunc sericeo-v. argenteo-lanatæ; folis alternis v. raro suboppo- SiUS, nunc basi rosulatis ; Capitulis°® terminalibus solitariis v. glomeratis ; Iolucri communis bractois æ, plus minus scariosis; capitellis in LS c. 2. BENTH., F1. austral., UK, 591, 7. Spec. 2. Sonp., in Linnæa, XXV, 480 (An- fie In Linnœa, XXV, 488. — B. H, Gen., I, thocerastes). — Bexru., F1. austral., HI, 592. (7; n. 238. 8. Prodr., 58 (1776). —Cass., in Dict. se. nat., : Genus certe Angiantheis valde analogum. XXII, 105,— LEss., Syn.,271.— DC., Prodr., NI, de Spec. 1, E. Be ri SOND. et F. MuELL. — 152. — ENDL., Gen., n. 2721. —B. H. . PTE, FL. austrar., Il, 591. IE, 322, n. 251, — Richea LarLL., Voy., I, 186, ll rs me Mosc. (1851), 1, 176. — B. H., Gen, t. 16. — Pycnosorus BENTH., in Hueg. Enunt., nn Me 207. — Anth * 1 FRE Ghue Hook. Kery Mn Soverastes A. GRAY, in 9. Majusculis v. parvis, subglobosis, ovoideis . Eos Jillotice quodammodo referentes. v. oblongis, flavis, albidis v. purpurascentibus. 180 HISTOIRE DES PLANTES. - æ-bracteatis; receptaculo proprio nudo v. paleaceo'. (Australa, Nova-Zelandia*.) 197. Chthonocephalus Sr£ETz*. — Flores hermaphrodiu ferules, 4-morphi; corolla tenuiter tubulosa, 4-5-dentata. Antheræ basi lon- giuscule v. brevissime caudato-acuminatæ. Styli rami subteretes trun- cati. Fructus parvi compressiusculi; pappo annulari fimbriato v. 0. — Herbæ nanæ, subacaules v. cæspitosæ ; folus alternis v. basilaribus rosulatis integris; capitellis parvis, œ-floris, in capitulum globosum v. depressum bracteisque paucis inæqualibus involucratum congeslis; capitelli involuero proprio e bracteis paucis imbricatis, scariosis v. dorso margineve lanatis, constante; receptaculo capitelli proprio inter flores paleaceo. (Australia“.) 1. Generis sectiones, nostro sensu, sunt, re- re proprio (capitellorum) sæpissime epa- à Délécsphaths R. BR., in Pas Lu 34 Soc XII, 106, — Jus Syn., Sid. , Gen., n. 2718. - : Gen. IE, 390, n n. nn “Lee cphyla Re pue. ie, cit. — DC., Prodr., NI, 152. , Gen 2720. — Pac chysurus MR in PL Pré, k V. ramos0 ; Éea communis bra ras pr: is v. 0; capitellis nunc stipitatis, 2- x-floris ; involueri proprii bracteis æ, erec tis v. radiantibus scariosis; pappi setis 5-x, pice v. a basi plumoso-ciliatis ge DC., Prodr., os 149. — ENDL., es 2712, — ? Iirnellia Cass., in _. (1820) ; in Dict., XXE, 199. hilom Fr ia pe it , in bi Enum. 61. Er 2716. 4 te n dE ” w ew Journ, IT, — Gil- berta Mes. in Len ose. (Sn 192. — Lamprochlæna F: er À , I, 157. — Elachopappus F. ELL., loc. cit. ! ca ituli communis go v. hemi spherid involucro angus tis, apice ple os0-appên ndiculatis, constante ; api ns pairs, 2- -paucibra cteato ; pappi setis ubpaleaceis v. 0. Gnephotit ES in Bull. rs gr (1829), 43; in Dict., Sir. 151. — ENDL., pe n. vire — 7. H. n. , 1, 220, n. 246. — Crossolepis LEss., Syn., 27 — ENnpL., Ge . — A. GRAY, in Hook. Kew Journ., WI, 175.— Nematopus A. GRrAY, in _. Kew Journ., de 150. — 1 — Le ee . Bull. Mosc. (1851), 1, 73 op mere F. 157. — Ps UELL., Fragm., I, SOND. et F. MUELL., in Linnœæa, XXV, 489: re- meme . ane ma involueri com cis v. 0; capitellis 8 des ph era “Éatétns ris, œ- enr pappo breviter Los v. 0. Siloxerus LABiLL., PL. N.-Holl., t. 209. — nes SPRENG., — Angianthus WENDL., C en HR Le: e. — B. Il Te — Ogcer in Dict. sc. nat QUE, 291. — — Skraphorusd 184 813), 457. — Crossolepis . En um., 61; in Hook. Icon, d. — Cylindrosorus BENTE., in Hueg. Enum., 62. — Ada ape ymna BENTH. in Aueg. Enum L. Pogonolepis STEETz, in Pl Pre Ho. — Epitriche Turcz., in Bull. Mae. ju, 1 Fe Com i nn yrostegia A. GRAY, jai I, 100. — Hyalochlamys A. GRAY, loc. cit., 101. — Cephalosorus A. GRAY, loc. cit, iplostemma TURCZ., in Bu 1. Mosc. Reno Pape paleace . Spec. ad 56. LABILL., Von ; Ho. Il, “23 (Richea). An. BR, in D oy. "Cog., Bot., t. se (ouais on RL Handb. N. _Zea 144. ro. IE, 557 À RE \alus), 5 60 (Ang ngion 4 thu ue), sü0 (Gen sis) 573 (Gaipes M , A4. = es ss "Se. — “ k ana ion A Es Hoo! r. Ke ni Jou ré on Turcz., in Bull. ne et), ie 76. — Lachno- re F. Muec., Fragm., I, 156. : 4. . 2, BENTH., FL. He à [lf, 581. COMPOSÉES. 181 198. Eriosphæra LESS.® — Flores® hermaphroditi fertiles, 1-mor- phi; corolla tubulosa, 5-dentata. Antheræ basi minute caudatæ. Styli rami apice truncato-capitati. Fructus inæquali- oblongi glabri minute granulosi; pappi setis pauCis inæqualibus, basi tenuissimis, ad apicem incrassatis 1bique inæquali-granuloso-moniliformibus*. — Herba annua nana, depresse multicaulis, undique albo-araneosa; foliisalternis integris; capitulis terminalibus in cymam contractam subglobosam dispositis; cymæ involucri bracteis foliaceis obtusis laxe imbricatis; capitulorum singulorum involueri proprii bracteis inappendiculatis elongatis acutiusculis, imbricatis lanaque involutis, apice margini- busque nunc hyalinis; receptaculo proprio angusto nudoque. (Prom. B. Spei.) 19. Cæsulia RoxB.® — Flores hermaphroditi fertiles, 1-morphi; corollæ tubulosæ limbo sois campanulato, 5-fido. xntiés basi selaceo-ramoso dicul Styli rami apice dilatato compresso VUVMUUUY EL URIIUVOU obtusati. Fructus subieres v. compressiusculus epapposus. — Herba (paludosa) glabra; foliis alternis inæqui-serrulatis ; capitulis compositis sessilibus, ad folit basin dilatatam axillaribus, bracteis paucis inæqua- libus foliaceis involucratis; capitellis œ, 1-floris; singulorum involu- cello e bracteis oppositis Ù constante ; bracteis germen fructumque serius basi arcte amplectentibus®, ibi dorso carinatis v. longitudinaliter alatis, superne liberis et plus minus patulis’. (/ndia or.) 200. Stæhe L.° — Flores in capitellis solitarii, hermaphroditi fer- üles, v. raro fœminei, 1-morphi; corollæ regularis tubulosæ limbo, haud v. vix ampliato, ñ. fido ; v.2-nati (Disparago!): altero hermaphro- dito lertili; altero autem es 7 à sterilique; corollæ ligulatæ limbo integro v. déntät. Antheræ basi breviter v. longiuscule randeté -appen- 1: Syn., 210 (nec DC.). — B. H., Gen., Il, 6. ne floris ludentibus, ast a 1, n. 950. a omnino 2. Flavi . Gen F'rdine. conspieue anomalum. 3. Gr ranulis subcrystallinis. 8. pos. 4 C. axillaris RoxB. — ANDR., Bot. Re- 4 Spec. 1 (in herb. POURRET a nobis visa, pos, t. 431. — Wicur, /con., t. 1102. — Meyera verisimiliter a THUNBERG comm), scil. E. Oeulus- orientalis Don, Prodr. F1. nepal., 180. — Me- Cati Less. — Hanv., Thes. co p.,t. 149. — HaRv lananthera orientalis SPRENG. (ex DC.). SOND., FL. cap., INT, 264. — Gnaphalium Done 9. Gen., n. 1001. — Less., Syn., 345. — DC., Cali L., Suppl., 964. — G. Oculus Tuuns., FL Prodr., NI, 259. — Enpi., Gen., n. 2760. — ap 051.(E Ooulus-Cat DC. est (ex SonD.)fleli- B. H., Gen., 1, 323, 1233, n. 254. Chrysum marifolium, DC C.) 10. GÆRTN., Fruct., I, 463, t. 173. —Cass., S. PL. coromand., [, 64, 1.93: F1. ind, 47. in Dicl,, XI, 348. DC. Prodr., VI, 257. — v. Cass.. in Dict., NI, ET Lis a - Gen Hi — n. 209. — Wigandia NECK., — ENDL., Gen., n. 2438. — HGen., : E ion 7,1, 95.— LEss., Syn., 362 (nec K.): ca- il, 418, n. 243, pitulis nune (in sect. “Dispareilé DC.) 1-floris. 182 HISTOIRE DES PLANTES. dieulatæ. Styli rami apice dilatato compressiusculo truncati v. penicil- lati. Fructusoblongus, subteres v. costatus ; pappi setis 5-10, 1-seriatis plumosis, basi connatis v. liberis, nunec 0 (Perotriche'). — Fruticuli rigidi, glabri v. tomentosi; foliis alternis (ericoideis) rigidis, tortis v. fasciculatis; capitellis in capitulum compositum sæpius globosum dispositis v. ramis subspicatis (Seriphium”); involucri capitellorum oblongi bracteis paucis inæqualibus, imbricatis ; receptaculo angusto nudo, (Africa austr., Borbonia®.) 201. Relhania Li. — Flores’ 1-2-morphi, hermaphroditi fer- üles, v. nonnulli nunesteriles; corollis omnibus regularibus tubulosis, 5-fidis v. 5-dentatis, v. in floribus radü ligulatis, integris v. dentatis, patentibus, nune brevibus. Antheræ basi simpliciter v. setaceo- ramoso-appendiculatæ. Styli rami tenues, apice obtusi v. truncati. Fructus elongatus oblongusve, lævis, compressus v. angulatus; pappi setis variis paleisve liberis, deciduis, v. in cupulam connatis, nunc 0. — Frutices v. rarius herbæ (sæpe ericoidei), nune glutinosi; folus alternis v. rarius oppositis, parvis v. angustis, rigidis, CONCavis, v. œ- nervils; Capitulis terminalibus, solitariis v. in cymam Contractam expan- samve, corymbiformem v. umbelliformem, dispositis ; involueri ovoidei, oblongi, cylindrici v. subcampanulati, bracteis æ, imbricatis, Inæqua- libus ; interioribus sæpe scariosis v. coloratis : receptaculo plano nudo, foveolato, v. inter flores fimbrilligero, setoso, v. breviter longeve pa- leaceo®, (Africa austr.?) Le Cass., in Bull. Soc. philom. (1818), 75: 124 (1816). — Less., Syn., 334. — ENDL., Gen. in Dict., XXXVII, 595. — Less., Syn., 353. — 5 H., Gen., 11, 325, n. 260. — En- N n. 2758. — B, DC; Prodr., VI, 264. — Exos., Gen., n. 2762. doleuca Cass., in Dict., XIV, 474, — Erythro- B. H., Gen., II, 322, n. 253. — Çymna- pogon DC., Prodr., NI, 254 : floribus 1-morphis chæna REICHB., in Sieb. eæs. cap., n. 93: capie in capitulo paucis v. æ; involucro cylindraceo tulis dons ds 5 Y. Obconico; bracteis sæpe lamina (oh ., Gen., n. + — LESS., Syn., 349. — appendiculatis: fructu lævi: pappi setis apic DC., Prodr., VI, 261. — ENDL., Le n. 2764. es v. leviter dilatatis. Rss 3. Spec. 25, 26. Tuus., F1. CR: 1e Nestlera SpRENc., Syst., II, 302 (1826). — Lamk, J1l.,t. 722, — Han. et SoND., FL. cap, LESs., yn., 372. — DC., Prodr., VI, 285. — If, 277 (Disparago), 279; 985 (Perotriche). ENDL., Gen., n. 2779. — B. H., Gen., Il, 32, 4. Sert. angl. Se t. 29 (nec GMEL). n. 262. — Columellea JACQ., Hort. sc nbr' Le fs « rodr., VI, 286. LIT, 28, t. 301. — Stephanopappus LESS., in — Dee Gen., n. 2781. —B. H., Gen., 11,396, Linnæa, NI, 234, — Polsokété Les. Syn., 371. M. 209. — Eclopes GÆntn., Fruct., IL, 440, —DC., Prodr., VI, 285. — ENDL., Gen, 0.2 t. 169. — Lauk, /IL.,t. 689. — Less., Syn., 918. (part.) : capitulis radiatis, pauci- œ-floris; invo- — DG., Prodr., VI, 287. —ENnpL., Gen., n. 2182. lucri subcampanulati v. ovoidei bracteis nunt — Michauxia NEck., Elem., 1, 12. — Rhyncho- Obtusis; pappi setis brevibus, paleaceis v. I! carpus LESs., Syn., 382. — Rhynchopsidium DC., cupulam connatis. VIE, 5.6, L., ; odr., VI, 290 ; PI. rar. Jard. Gen., 7. Spec. ad 45, Lamk, J., t. 693, fig. 3 5. Flavi v. rosei (?) (Xeranthemum). — Bot. Reg., t. 587. — HARV. 6. Generis sectiones, nostro sensu, sunt : et SOND., F1. cap., II, 265 (Metalasia), 295 Metalasia R. Br. in Trans. Linn. Soc., XII, (Nestlera), 298. ?” COMPOSÉES. 183 202? Elythropappus CASS." — Flores in capitulo 3-x , 1-morphi v. rarius (Amphiglossa”, Bryomorphe*) 2-morphi; radi ligulis ple- rumque parvis v. minimis. Fructus oblongi, subteretes v. tenuiter cos- tati; pappi setis liberis v. basi in annulum connatis, scabris v. plus minus longe plumosis. Cætera Stæbes®, — Fruticuli glabri, scabri v. tomentosi; ramis sæpe spinescentibus, nuncve herba perennis nana dense pulvinato-cæspitosa; foliis alternis rigidis (sæpe ericoideis), nunc imbricatis v. fasciculatis; capitulis terminalibus solitariis sæpiusve glomeratis, v. axillaribus sessilibusque; involucri varii bracteis rigidis, imbricatis ; receptaculo parvo nudo*. (Africa austr °) 203? Lachnospermum W,7— Flores* 1-morphi regulares herma- phroditi fertiles cæteraque Stœbes®. Fructus oblongi, prominule 4-an- gulati ibique ciliato-villosi, dorso plerumque complanati; pappi setis æ, Sub-2-seriatim imbricatis, scabris, liberis v. ima basi connatis. — Frutex cano-tomentosus; foliis alternis crassis (breviter ericaideis), nunc fasciculatis tortisque; capitulis!° terminalibus, solitariis v.2-8-nis ; involueri subcampanulati bracteis œ, imbricatis, oœ-seriatis, rigidis mucronalis; exterioribus gradatim minoribus; receptaculo superne plano etinter flores exteriores paleaceo v. setigero. (Africa austr. ") 204? Syncephalum DC. — Flores hermaphroditi fertiles, in invo- lucello proprio pau (2, 3); corollæ # tubulosæ regularis lobis 5, ad api- cem glandulosis. Antheræ basi anguste caudatæ. Styli tenuis rami breves v. connati. Fructus oblongi subpyramidati glabri epapposi. — Suffrutex glaber; foliis alternis, subovalibus sessilibus coriaceis, inte- gris v. subcrenulatis, imbricatis; capitellis in capitula composita 1. In Bull. Vs Farah ES, M in Dict., 6. Spec 12. Harv. et SOND., F1. cap., HI, 316. — , Syn., C., Prodr., 3; “heros SIT (Bryo morphe). I, 256. es LS n. ne — B. H., Gen. : 1287, — LES, Sun. Je en L “2, n. 9256. LS Achyrocome ss , in D. Ak. Fi a 5 À 255, — sh Gen., iss. Munch. » VIH, 147, 170 (ex DC.). — Cya- — B. H., Gen in 395, n. 261. 2 Css liopappus Su. mp. in se er 183. Don, in Mem. Wern. Soc., V, 555. 2. DC. ue , VE, ne “ 8. Rosei (? RER — B. H., Gen "324, n. r— 9. Cujus potius forte sectio (?). + HARV., Tes ca + . H., Gen., 10. Majusculis v. mediocribus. Il, 324, n. 258. P ni me 11. pe. E. farcisilanalies ericoides W. 4. Cujus melius forte sectio (?) — Hanv. et Sonn., FI. cap., III, 272. — Stæhe- 5. S Mmphiglossa, floribus 2-mor- lina fuscieulata TUE. FL cap., 628. — Serra- ul foliis ericoideis : 2. Euelythropappus, flo- tula fasciculata _. VI, 560, n. 35. — bus 1-morphis ; foliis Sénideis: capitulis Cabsholtite me sepe axillaribus ; 3. ses caule Di # AE VI, 982. - e pd: Gen., n. 2771. QS0-Pulvinato _(plantæ le ); , Gen., 1, 326, n. 264 flor *-morphis ; pappi setis abat “ne nou) 748, Pa (2). 184 HISTOIRE DES PLANTES. corymboso-cymosa terminaliaque dispositis ; bracteis foliiformibus in involucrum commune approximatis; involucelli proprii bracteis paucis inæqualibus; nonnullis membranaceis v. ‘Scarioso-hyalinis, imbri- catis!. (Madagascaria®.) 205 ? Rosenia THUNB.® — « Flores fertiles, 2-morphi ; radii fœmi- nel, 1-seriati; disci autem hermaphroditi; corolla fæmineorum ligu- lata patente; hermaphroditorum tubulosa, 5-dentata. Antheræ bas longe caudato-appendiculatæ. Styli florum hermaphroditorum rami angusti truncati. Fructus haud rostrati; radii prismatici, 3-quetri, calloso-angulati; pappi paleis , brevibus subæqualibus ; disei autem cylindracei sulcati, inferne rugulosi ; pappo 2-plici; exteriore oe-palea- ceo brevi, interiore autem longe 2-aristoso. — Frutex glaber ramosis- simus ; foliis decussatis parvis coriaceis, supra albo-tomentosis ; mar- ginibus inflexis ; capitulis terminalibus solitariis v.in ramulis lateralibus brevissimis subsessilibus. » (Africa austr.") 206? Anaglypha DC.5 — « Flores® fertiles omnes, 2-morphi; radii fœminei, 1-seriali; corollæ ligulatæ lamina patente, 3-dentata; dise autem hermaphroditi ; corollæ regularistubulosæ limbo 9-fido. Antheræ basi setacco-caudatæ; auriculis contiguis. Styli florum hermaphrodi- Lorum rami truncati. Fructus (immaturi) subteretos glabri, 5-costati, Cpapposi. — Frutex virgatus, rigide pilosus; foliis alternis confertis linearibus mucronatis, dorso carinatis ; capitulis terminalibus solitariis pedunculatis; receptaculo plano nudo; involucri late campanulati bracteis pauciseriatis, imbricatis; exterioribus subulatis ; interioribus autem longioribus latioribusque lanceolatis, margine scariosis dorsoque hispidulis. » (Africa austr.7) ? 207. Filago T.$ —_ Flores? 2-morphi; exteriores fœminei, 1-c- serial fertiles ; corolla tenui v. filiformi, subintegra v. minute 2-3-den- 1. Adspectus Relhaniæ, cui genus proximum 7. S 1,68. niæ, 1 + Spec. 1, 2. H. et Sonn., FL. cap., IN, 2, Spec. 1. S. Bojeri nc. S 8. Inst., 454 (part.), t. 259. — L., Spec., ge : +» FL. cap., 692. — Lpss. art.). — ADans., Fam. HE, 122.0: Sun. 369. — DC., Prodr., VI, 280, — B. x! de SN M …; Gën Gen., II, 327, 1233, n. 266. n.2752.— B. H., Gen., Il, 299, n. 195. — Logf 4. Spec. 1, nobis ignota (Relhaniæ, ut vide- Cass., in Bull. Soc. philom. (1819), 143; tur, proxima), R. glandulosa Tauxr. — Hany Dict., XXVII, 116, — Oglifa Cass. et SonD., FI. cap., III, 294. XXV, 448. — Achariterium BL. et FINGERH 5. Prodr., V, 311. — Exn., Gen., n.2959 — FL. germ., V1, 345. — Jmpia BL. et FINGERK, B. H., Gen., 11, 326, n. 263. — Oxylæna BENTH., Loc. cit. Il, 342. — Xerotium BL. et FINGERH, in Hook. Icon., t. 1109. OC. cit., II, 34 . 0 L » se 6. « Aurantiaci. » 9. Sordide lutei v. pallidi. COMPOSÉES. 185 tata; interiores autem hermaphroditi, fertiles v. ex parte omnesve steriles; corolla regulari tenuiter tubulosa, superne vix v. haud am- pliata, 4-5-dentata. Antheræ basi minute caudatæ. Styli (nune indivisi) forum hermaphroditorum rami tenues, obtusi v. truncati, dorso sæpe papillosi. Fructus subteretes v. subovoidei, nunc compressiusculi ecos- tai; pappi setis in aliis (in capitulo sæpe eodem) æ, glabris, scabris v. plumosis ; in alüs autem 0. — Herbæ v. rarius fruticuli canescentes v. glabrati; foluis alternis sæpe integris, nunc fasciculatis; capitulis solita- ris sessilibus v. sæpius in glomerulos terminales axillaresve dispositis, folis floralibus sæpe involucratis ; involucri (parvi) bracteis 2-% - seriatim imbricatis ; interioribus sæplus scariosis, exterioribus autem lanatis ; : receptaculo plano, conico v. cylindraceo, nudo v. sæplus inter Îlores omnes v. exteriores hyalino-paleaceo!, (Orbis totins reg. calid., temp. el frigidæ®.) 208? Symphyllocarpus Maxim. — « Flores fertiles omnes, 2-mor- 1. Sectiones Ne peneris, nostro sensu, sunt: Evax RS 395, t. 165. — EL 5 si | RON iLS Gen. + 2420. Gnaphalium N. Mat. F1. ail., 41. PA td A. GRAY, in Wap Ep. Bot., 101, 11: floribus epapposis; inei iati er uropa, d.) R tC 09, t. 46: floribus ‘hermaphroditis centralibus epaleac inelusis, exterioribus, œ-serialis. (Chili, Cali- foie.) laperia NUTT., in Trans. Amer. Phil. Fée sr à VII, 397. — B. H., Gen : n. 19 R. oc. ER Hs nie: centralibus paucis hr ni ne itis et per iphericis fœmineis multis pe que, “+ 2x nas Concavis plus minus ter: éropsD » Prodr. V, 450. — Ennz., Gen. D Mal, — , Gen., Il, 298, n. 194. hyton ue et ARN., | re 44 : fructu piloso ; pappo min es ; floribus i ïs À res Paucis ; periphericis autem fœmi- Mer | ui à (Chili, N È Fan “x II, 297, 1933, n. 192. — Gna ANS., Fam. des pl, Il, 118 (nec A. GRAY). — Ancistrocarphus A. GRAY, in Proc. Amer. Acad., so 309, — Stylocline NuTr., in Trans. mer. l. Soc. , ser. 2, VII, 338. — À. Gray, phroditorum planis v. 0. (Europa, Asia, Africa, America bor. -00c.) oga LL in ce. XXII, 13. — Les in W ‘ebb Phyt. canar. If, 09. — 1 Gel, , I, 299, n. 196. — chogyne ue Fan Li Linnæa, VI, 931 Pr À. " 264 : pi plumosis ; in florib ro centralibus nudis; fœm is peri- phericis, cœ-seriatis, pis Lost parer sis. fé ere 2. et temp. ee ss. Syn., 333. — ad 40. Cav + 35, ABILL., PI. s De 1,3 fAnnree vi A “Gus : PEtars — SIBTH., FL. græc., is En 921, 922. — | GRIFF., Notu, t. 468 (Gna phalium). -- REICHR. ie FL PI. LAPS; 28: ILLK. et LGE, Prodr. FE ES 64 Fe. ré (Micropus). — 0 i 2, HI, 18 (Evax); Fe or., 1 (1 Jicropus), de É vat), ; ( og: Mot yne). — A. GRAY, Man. (ed. ee, — REMY, in C. Ga EL. chil., a 236. — ous Y. . nn Fi. trop. Afr., WI, 336. — , F1. de Fr., H, 190 : 108 (Logfia), Ti “Micropus. 195 (Eva — Wat ALP., Rep., Il, 599 (Evax, Diaperia, Micropus), 600 (Calymman- ra); NE, 4: 248 (Logfu); Ann. I, 493 ; 11, 903. 3. Pri à. FL. amur. 51, L 8, fig. 1.— BH. Gen., W, "206, n 189. 186 HISTOIRE DES PLANTES, phi ; exteriores fœminet, æ-seriati ; corolla tenuissima, ligulato-3-den- tata; dente longiore; disci autem hermaphroditi fertiles pauci; corolle tubulosæ limbo 4-dentato. Antheræ apice subtruncatæ, basi...? Styli florum hermaphroditorum lobi...? Fructus teretes stipitati læves, pilis longis apice involutis horizontalibus obsiti, apiceque pilis rectis pappum brevissimum simulantibus coronati.— Herba annua pusilla ereeta! ramosa; folis alternis, infra apicem 1-3-dentatis, linearibus glabris; capitulis (parvis) in caulis dichotomiis sessilibus, per 2-4 arcte glome- ratis; involucri bracteis æqualibus acutis membranaceis, sub-1-se- riatis; receptaculo circa flores centrales nudo, exteriores autem circa paleis complicatis onusto® ». (Reg. amurensis*.) 209. Blepharispermum Wir‘. — Flores 2-morphi; exteriores fœminei pauci fertiles; corolla gracili tubulosa, 2-4-dentata; interio- res autem pauci (2-10) hermaphroditi fertiles; corollæ tubulosæ limbo plus minus ampliato, 5-dentato. Antheræ basi caudato-acuminatæ. Styli florum hermaphroditorum rami crassiuseuli obtusi, dorso papil- losi. Fructus’ fertiles compressi; marginibus utrinque angulatis v. an- guste alatis ciliatis; ciliis et paucis validioribus apice in pappum spu- rium dispositis. — Frutices v. suffrutices glabri; foliis alternis, latis ovato-lanceolatis, integris v. subdentatis; capitulis (parvis) crebris in globos terminales (capitulum compositum) solitarios v. paucos dispo- sitis ; receptaculo proprio cylindraceo breviter ramiformi ; floribus sm- gulis bracteis paleaceis siccis v. scariosis imbricatisque subtensis. (India or.5) 210. Cylindrocline CAss.7— Flores polygami, 2-morphi; cnfe- riores fæminei æ, fertiles; corolla graciliter tubulosa, minute pauci- dentata ; superiores autem hermaphroditi steriles (?) ; corollæ tubu- losæ limbo leviter ampliato, 5-dentato. Antheræ basi caudato-acumi- natæ. Styhi florum hermaphroditorum rami obtusiusculi; florum læmineorum angustiores. Fructus elongati; exteriores compressi \. 3-goni, fertiles; interiores autem tenuiores (plerumque vacui), 8-10- 1. Myriogynis facie. 6 Li IV te 2. An potius Filaginis sectio 2 nn are . 3. pese 3. Spec. 1. $. exilis Maxi. T. In Bull. Soc. philom. (1847), 113 in Diet» 4. Ex DC., in Wight Contr. Bot. ind., 11; XII, 318. — Less., Syn., 207. — DC., Prodrs — ENDL., Gen., n. 2393 ; Prodr., V, 368 ; : ue B. H., Gen., II, 295, n. 187. — Leucoblepharis IL. 993 À . Gen., IT, , 5, n. 186. — Lepidopogon ARN., in Mag. Zool. et Bot., I, 422. Flora (1829), I, Erganzbl., 31 ; (1831), 24. 5. Maturitate nigrescentes, 8. « Cærulei, » COMPOSÉES. 87 costati; pappi setis paucis (4-12), nudis v. breviter barbellatis, basi com- pressiusculis etnonnihil dilatatis imaque basi in cupulam brevissimam connatis. — Frutex dense sericeo-tomentosus ; foliis alternis, in summis ramulis confértis, sublanceolatis crassis integris mollibus ; capitulis elongatis in cymas corymbiformes stipitatas terminales que dispositis ; receptaculo ramiformi; bracteis involucri imbricatis, æ-seriatis; inferioribus brevioribus ; interioribus autem angustioribus et in paleas flores singulos axillares involventes sensim abeuntibus. (Mau ritius \.) 211. Athroïsma DC?. — Flores sæpius 2-morphi, fertiles omnes; exteriores pauci (v. 0) fœminei; corolla filiformi, 2-3-dentata; disci autem œ, hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo anguste campanu- lato, 4-dentato. Antheræ basi minute auriculatæ. Styli florum herma- phroditorum rami plerumque alte connati obtusi. Fructus® facie dor- soque subplani, margine ciliati, apiceque ditius pilis ciliatis in pappum brevem congestis coronatus. — Herba sæpius ramosa diffusa, glabra v. superne laxe lanata viscida ; foliis alternis petiolatis inciso-pinnatifidis ; Capitulis parvis œ, in receptaculo communi eylindraceo ramiformi sessilibus ; capitulo communi inde dense spiciformi ; capitellis singulis 1-2-bracteatis ; receptaculo proprio cylindrico inter flores paleis imbri- catis siccis subscariosis flore subtenso obtectoque longioribus onusto, (ndia or., Java.) 212. Farchonanthus L.5 — Flores polygamo-diæci; corolla tubu- losa regulari, in flore fæmineo breviore æqualique, apice 3-5-dentata; in hermaphrodito v. submasculo superne breviter ampliata et 5-fida. Antheræ (in flore fœmineo rudimentariæ v. 0) basi longe caudato- acuminatæ. Styli crassiusculi (nune subintegri) lobi breves, nunc pa- lentes. Fructus ovoidei, dense lanati, epapposi. — Arbusculæ tomen- tosæ v, ex parte glabratæ; foliis alternis, integris v. apice 3-5-lobatis, Cr'assis ; Capitulis in racemos terminales compositos v. axillares simpli- Clores Cymigerosque dispositis ; receptaculo parvo nudo ; bracteis invo- 1. Spee. 1. C. Commersonii Cass. — Bax., 4. Spec. 1. À. laciniatum DC. — À. viscidum FI, Maur., 165. — p h ; Onyza hirsula ComMErs., ZOLL. — Sphæranthus laciniatus WaLL., Cat., D. — Lepidopogon Ponæ TAUSCH. — L. gna- n. 3184. Phalodes Tauscu. . Gen., n. 940 (nec VAILL.). — GÆRTN., ve Guillem. Arch. bot., 11, 516; Prodr., Fruct., Il, 399. — Lamk, ll, t. 671. — Gass., 1, 996 EPL Gen., n. 2394, — B. H in Dict., LIT, 245. — Less, Syn., 208. — a 7 ne 188, DC., Prodr., V, 431. — ENDz., Gen., n. 2419. — % Maturi nigrescentes. B. H., Gen., II, 288, n. 169. . M 188 HISTOIRE DES PLANTES. lueri campanulati paucis herbaceis v. subcoriaceis, nunc brevissime ciliatis, 1-2-seriatis, liberis, v. interioribus plus minus alte connatis, (Africa austr.') 213. Brachylæna R. Br.® — Flores polygamo-diæci (fere Tarcho- nanthi); corollis fœmineorum tenuissimis, apice 3-5-dentatis v. 3-0-fidis; hermaphroditorum autem limbo tenuiter subcampanulato, longe 5-fido. Antheræ (in floribus fœmineis rudimentariæ v. 0) basi tenuiter caudato-acuminatæ; auriculis connatis. Stylus apice integer v. brevissime 2-lobus obtususque. Fructus glabri v. pilosuli, 4-5-angu- lati, pappi setis 1-2-seriatis, scabris barbellatisve; fructuum aborti- vorum selis paucioribus brevioribus. — Arbusculæ v. frutices, glabri v. parce tomentosi; folus alternis, integris v. parce dentatis, supra glabris nitidis; capitulis in racemos terminales axillaresve plus minus ramosos cymiferosque dispositis; involucri campanulati, obconici v. ovoidei bracteis pauciseriatis, imbricatis, obtusis coriaceis; exte- rioribus sæpius gradatim minoribus; receptaculo parvo leviter convexo nudo. (Africa austr.?) 214. Synchodendron Boz. — Flores (fere Brachylænæ) diœeci; masculorum corolla tubulosa; limbo leviter ampliato, 5-dentato; fæœmineorum autem corolla tenui, basi sensim dilatata, apice angus- üssima, brevissime 4-5-dentata. Antheræ (in floribus fœmineis 0) basi longiuscule caudato-acuminatæ. Styli (in flore fœmineo tenuioris exserti) lobi brevissimi obtusi. Fructus oblongi, extus granulato-cera- cel; pappi setis æ, tenuissimis (in fructu abortivo minoribus pauciori- busque). — Arbores allæ; ligno duro ; foliis alternis, petiolatis integris penninerviis, subtus canescenti- v. ferrugineo-tomentosis ; capitulis in ligno axillaribus v. lateralibus cymosis, paucis, breviter v. longlus- cule stipitatis; receptaculo parvo subplano nudo:; involucri obconici bracteis æ, rigidis, imbricatis, œ-seriatis; exterioribus gradatim bre- vioribus et obtusioribus, (Madagascaria*.) 1. Spec. 3. Han. et Sonp., F1. cap., HE, 117. 4. Ex DC., Prodr., V, 92. — ENDL., Gén» n OC AIR e 2, In Trans. Linn. S 1, 115.— Less, n. 2938. — B. H., Gen., II, 288, n. 167 Syn., 208. — DC., Prodr., V, 429. — EnDL., H. BW, in Bull. Soc. Linn. Par., 218. Gen., n. 2411, — R: H., Gen., IT, 288, n. 168. 5. Parvis v. mediocribus. si LT pi 4 CASs., in Bull. Soc. philom. 6. Genus habitu et involuero, etc. Vernonts, ( 7); in Dict. se. nat., XXXVI, 21. quas inter enumeratum fuit (DC.), haud absi- + Spec. 6. Taunr., FL. cap., 638 (Tarcho- mile, at florib i . ; us omnino Tarchonanthearum. nanthus). — Harv. et SonD., F1. cap., IE, 116, 7. Spec. ad 2. - COMPOSÉES. 189 215? Placus LOUR.! — Flores? 2-morphi; exteriores fœminei, 1-œ-seriati, fertiles ; corolla filiformi styloque sæpe breviore , INnæqui- 2-5-dentata v. fida, rarius ligulata; lamina majuseula v. parva, parce dentata patenteque; disci autem hérmaghitodits pauci v. c, fertiles v. ex parte steriles ; corolla tubulosa regulari, superne leviter ampliata, 9-dentata. Antheræ basi sagittatæ ; auriculis plus minus longe v. nunc vix acuminato-caudatis, éontighils cohærentibus v. liberis, aut inte- gris, aut rarius subciliatis. Styli rami filformes v. complanati, apice .obtusi v. acutiusculi, dorso papillosi hirtive, nunc raro brevissimi v.interse connati. Braètus subteretes, glabri v. varie pilosi, læves v. 4-10-angulati costative; pappi setis œ, table, v. rigidulis, glabris, scabridis v. rarius sévrulatés: plerumque éadicis; extérioribus nunc paucis brevioribus ?. ii Hcrbre annuæ perennesve, S pfritticoss, frutices ; indumento vario, nunc lanato; foliis alternis, integris, dentatis, lobatis v. pinnatifidis ; capitulis terminalibus v. rarius axillaribus, raro sessili- bus, solitariis v. in cymas glomerulosve corymbiformes v, racemiformes laxosve dispositis ; receptaculo superne plano nudoque ; involucri ovoi- 1. LA cochinch., 496. —DC., Prodr., V, 453; v. in cymas racemiformes dispositis ; caule her- VIE, — H, BN, in Bull. Soc. Lima. Par. +, 282. — Pluchea cp < s Bull. sr Sr es (1817), SE in Dict. sc. : à Prodr., V, 450. — ENDL., ac. n. jun — B. H., Gen., Il, 290, 1233, n, 173. togyne Re Bot. Sarl. and Georg. rt 399 Gym RAFIN. — Siylimnus is in ds. Phys. 100; in Ann. nal., 15 (ex DC.) Fa ScH BP. Walp Rep., Il, 353 (part.). — Karelinia Less » in DC. Prodr., Y Fa — Berthelotia DC., loc — 33, Blumea DC., in Guillem. sr. Le Il, 514: Protr, V, 432. — ENDL., en., n. 2413. — L ., Gen., 11, 289, n. 171 _ 'Dellig $ SCH. i 2. osci, pu HaRtartes. albi, lilacini, vio- lacei v. rarius flavescentes. 3. Genus Conyxæ (Erigerontis sect.) quam Maxime affine, differt imprimis (haud ta a ectit. Generis sec- d er ds éd s Wine nonnunquam male Laggera SCH. Bip.. in Wap. R ep., I, _ B.H, ae Il, 290, n. 4 gone t'haüd € 179 : antheris basi vix trie udatis (sectio unde £rigeronti Gus °Xima) ; corollis fæmineis mers brac- lis invo ucri angustis y ais, Sæpiu NE à nceo us RE en 8idulis; capitulis ad tin Le sessilibus baceo, eo she nunc basi frutescente. (Asia et Africa pic BENTH., Gen., II, 289, n..170: fructu longiuseulo ; pappi setis oc, rigidulis ; ca- pitulis stipitatis v. confertis cymosis; caule rasilia. achsia GRISEB., Cat. pl. cub., 150. — Gen; 11 991, n- 174: formis limbo 2-3-dentato : caule per ap à ibus rosulatis; capitulis laxe remoteque rues s. (Cu ? Rhodogeron Épne loc. cit, 151 — ss Li QUE, “4: corollés fœmineæ ligulate limb 0 par erecto rep 55 (quod et in Sachsia nune vidim ectio unde in unam (?) coadanande). Pterigeron DC., Prodr., YV, 28 Eniperonls sect.). — A. Gray, PL Wright. I, 90, not. — . 177. — mn air in Trans. - corolla fœminea ligulata Y. inæqui-ampliata; caule herbac ceo, As rigi- dulo ; éabitulis sobtariis v. cymosis; foliis alter- nis, nunc decurrentibus, pret dentatisve. Peer vend he sublrop. ? Te mars , Prodr., N, 93 Gen. n. 2940, « 2 est ( , 1) valde Fran) ad specim madag ascariensia capilulis nondum nrobitées co nfe ctum, quæ tamen nobis no êe £ LE = An = © videntur ». Foliorum dspectus minus videtur et dis adulta quærepda s 190 HISTOIRE DES PLANTES. 1 : Te dei, hemisphæriciv. sæpius , bracteis œ, pauci- v. pluri- seriatim imbricatis, sæpius acutatis angustisve ; exterioribus gradatim minoribus. (Orbis totius reg. calid.') 216. Tessaria R. et PAv.? — Flores” (fere Placit) 2-morphi; exte- riores fœminei fertiles, æ-seriati; corolla filiformi styloque breviore, minute dentata v.inæqui-3-4-fida; disci autem pauci v.1, hermaphro- diti steriles ; corolla tubulosa, 5-dentata. Antheræ basi caudato-acumi- natæ. Styli florum hermaphroditorum (nune indivisi) rami subulati. Fructus 4-5-goni, nune compressiusculi; pappi setis œ, tenuibus, 1-seriatis. — Frutices sericei v. pubescentes; foliis alternis, integris v. dentatis, sessihbus v. petiolatis, nunc subinæqualibus, basi attenuatis, apice acutis v. obtusis; capitulis in cymas terminales v. racemoso- compositas decompositasve corymbiformes dispositis; receptaculo plano nudo; imvolucri ovoidei bracteis æ,imbricatis scariosis ; exterio- ribus gradatim minoribus. (America utraque extratrop. v. mont. oct.) 217. Epaltes CASS.5— Flores? polygami v. subdiœci; radii fœminei fertiles; corolla tenuissima, stylo breviore, apice 2-3- dentata v. sub- 2-labiata, basi nunc indurata ; disei autem pauci hermaphroditi, ple- rumque Maries: corollæ tubulosæ limbo anguste campanulato, 3-9- dentato v. fido. dnibers basi minute nation nt: Stylus flo- rum hermaphroditorum integer, sæpe papillosus, nunc breviter 2-fidus. 1. Spec. ad 110 Sera A S. eq a 2. Prodr. FI. per., 112, t. 24 — MES in rar., t. 585 (Con eu Eclog., t. 133. og. LIT, 233. — DC., Prodr., V, 456.— Wicur, Icon. on -1101 “Phosd: Il, n. 247. — B. il, Gen. 1, 991, a a t. 131 (Pluchea). — Dutss., Je. sel 4. 23- D CES w 1 Ge. Noiu fe Berl. Meg. (Blumea). 2 Houk., leon. É 1156, 1187 (Plu= (1807), 140. — Gimeteria SprexG., M. Entid., Il chea). — Skem., FL. vit., t. 21 (Blumea). 135 k , 83 (Pluchea). —A. Gray, Man. (ed. 1856), 208(Plu= 3. Rosei. : ntes. genus vix ac ne vix habitu, (diver- à . quo — GRiSEB., F1. brit. W.-Ind., 366 (Pluchea) : t indumento vi n see Me een) Mn "4 sisimo quidem) involucro, foliis et 1 ons ya). — F1. austral., 5. Spec. ad 5 Re Fe. in Duperr. Voy. C0 524 (Blumea), 527 (ele 531 (Plerir Bot; L 64 — Tonn, in Sitgr, Eat. 5. — . on. — NN . sa I, 119 Murs - : “Guy FL Fra 1V, 105. 2. qur. ( lumea). — OL. e M Afr., HI, Ann. 322 La 323 agen). ‘nr pluchea) 6. M Qu Soc. philom. + 439; in T, in Ann. sc. nat., sér. 5, XVIII, 368 Dict., XV, 6. — Less. SE 5 D $ I 4 #3 + NT, 216 (Conyza). — Warr., Rep, H, F, ; : : à ( EM VI, . (Conyza), 138 (Blumea, Gynaphanes Sreerz, in Pet. Moss., Bot. ; nn. 0 (Blumea) ; 1, 834 (Co — Pachytelia STEETZ, pu cit., 453. — Litogyé os . (Blue); V, 196 (Conyza), 198 HARv., Pa ci t. 155: FL, cape, M, 48. P; 7. Albidi v: A Er _ COMPOSÉES. 191 Fructus radii subteretes, 5-10-costati, epapposi; disci autem tenues, sæpius effæti; pappi seus paucissimis (1-3) v. 0. — Herbæ!, foliis alternis, integris, dentatis v. sublyratis, basi sæpe decurrentibus; capi- tulis sessilibus v. sæpius in cymas corymbiformes dispositis ; involucri bracteis œ,imbricatis, siccis rigidulis, &æ-seriatis; receptaculo superne plano v. ovoideo medioque nunc concavo, nudo alveolatove. (Asia, Africa, Australia et America calid.?) 218. Denekia THUNB.*— Flores! fere Epaltis, 2-morphi; exteriores fœminei fertiles æ; corolla stylo breviore apiceque patenti-2-loba (sub- 2-labiata); disei autem hermaphroditi steriles; corolla tubulosa v. anguste campanulata, 5-loba. Antheræ basi minute caudatæ. Styli lorum hermaphroditorum rami breves, longe ovati obtusi, extus papil- losi dorsoque compressi. Fructus radii subteretes, epapposi; disci autem tenues effæti; pappi setis paucissimis (1, 2) elongatis et penicil- lato-plumosis. — Herbæ tenues; caule ramoso v. subsimplici; foliis alternis, integris v. dentatis, nunc subtus canis; capitulis ad summos ramulos in cymas corymbiformes, nunc valde contractas, dispositis; receptaculo parvo plano nudo; bracteis involucri varii sub-2-seriatis, nunc margine scariosis®. (Africa austr. et subtrop.°) 219? rhespidium F. MUELL’. — «Flores fertiles, 2-morphi; exte- riores fœminei, 4-seriati ; corolla tenui stylo breviore, apice pauciden- lala; disci autem hermaphroditi pauci fertiles ; corollæ tubulosæ limbo Parum ampliato, 4-dentato. Antheræ basi minute caudato-acuminatæ. Styli florum hermaphroditorum rami subulati. Fructus subteretes, 8-10-costati ; pappi setis paucis (5-12) subpaleaceis inæqualibus, in radio brevioribus. — Herba humilis rigida ramosa; foliis alternis, Inegris, v. dentatis; capitulis in glomerulos ad folia ramorum Inferiora axillares dispositis; receptaculo parvo nudo; involucri ovor- dei bracteis siccis rigidis acutis inæqualibus imbricatis. » (Australia lrop.5) 1. Habitu sæpe £thulic. 2. Spec. 8 dit. .— Ou. et Op. Afr., III, 331. — KLATT, in Ann. sc. ,— DC, | - : 293, n. 184. Prodr., V, 462. — B. H., Gen., I, 4 Albidi v. flavi. 5. Flores potius Epallis quam Conyzæ cujus autem stylum potius habet genus. 6. Spec. 2, 3. SPRENG., Syst., ILE, 496 (Selloa). — Hanv. et Sono., F1. cap., ME, 118. — BENTH., in Hook. Icon., t. 1158. 7. In Benth. FL austral., WI, 534; Gen., ll, 292, n: : 8. Spec. 1, nobis ignota, T. basiflorum F. Muez. — Benra., Fl. austral., WI, ; in 534 Hook. Icon., t. 1143. — Pluchea basiflora F. MueL., Rep. Babb. Exped., 12. 192 HISTOIRE DES PLANTES. 92920? Coleocoma FE. MuEzz.' — « Flores” 2-morphi; exteriores fœminei fertiles, 2-3-seriati; corolla tenui, stylo breviore, acute 3-5- dentata; disei autem hermaphroditi steriles; corolla tubulosa, superne parum ampliata, 5-dentata. Antheræ basi caudato-acuminatæ. Stylus floram hermaphroditorum indivisus. Fructus radin longiusculi com- pressiusculi glabri costato-striati; pappi paleis in tubum lacerum con- natis; disei autem abortivi; pappi paleis œ, subliberis. — Herba humilis rigida; folis alternis, sæpius dentatis; capitulis® terminalibus solitariis ; receptaculo plano nudo ; involueri ovoidei bracteis œ, 1m- bricatis, siccis; exterioribus brevioribus; interioribus autem apice scarioso laceris. » (Australia trop.) 291? Nanothamnus THOMS.®— « Flores fertiles plerique, 2-mor- phi; exteriores fœminei 1-4 (v. nune 0?); corolla tenui, 2-3-dentata; disei autem fœminei; corollæ tubo tenui; limbo campanulato sub- 2-labio; lobis exterioribus 4; quinto interiore ad basin limbi soluto. Antheræ basi breviter mucronatæ v. caudatæ. Styli florum hermaphro- ditorum rami filiformes hirtelli. Fructus obovoidei, tenuiter 5-8-cos- tati, Calvi v. annulo minute 5-dentato coronati. — Herba perennis humilis erecta, basi lanata, superne glandulosa parceque lanata; folis alternis serratis; capitulis subsessilibus solitariis v. sæpius terminali- confertis; receptaculo plano nudo ; involucri ovoidei bracteis inæqua- libus, æ-seriatim imbricatis ; interioribus subscariosis ; exteriorbus autem dorso hispidis, gradatim brevioribus6. » ({ndia or?) 222. Sphæranthus VAILLS, — Flores? composito-capitati, 2-MOT- phi; exteriores (capitellorum) fœminei fertiles v. steriles; corolla brevi, ténuiter tubulosa, apice minute paucidentata v. subintegra; centrales autem (pauci v. 1) hermaphroditi, fertiles sterilesve; corolla tubulosa latiore, apice 4-5-dentata, basi magis dilatata indurataque. Antheræ basi plus minus longe caudato-acuminatæ. Stylus florum hermaphro- ditorum simplex, claviformi- v. fusiformi-elongatus, nune apice obtusus 1. In ook. Kew Journ., IX, 19 B. H : . “5 13; 19 = BH, 7. Spec. 1. N. sericeus THOMS. et, ne Fa à Aa EE 8. In Act. Acad. par. (1719), 989 (nec Scop.). 3 = pr — L., Gen., n. 998. — Anans., Fam. des Plr + Mediocribus. 1, 414 — Gærrn., Fruct., , 413, t. 164. ES 4. Spec. 1. C. Centaurea F. MUELL, — BENT j ; 908. — yn., 201: — D sutral., IN, 533; in Book: JON) AIM DC. Prod Ve 000. -— EMDL). nn. 2 n Journ. Linn. Soc., IX (1867), 342, 43 —$B H. La. 7 994. n. 183. — Polyc phalos + H:, Gen., II, 293, n. 180. Forsk., Fl. @g.-arab. 154, — Oligolepis CAS + Genus (nobis ignotum) quoad locum valde i 9] anomalum, olim inter Mutisiaceas enumeratum. 9, Sæpius flavidi. COMPOSÉES. 193 plus minus dite papillosus, rarius filiformi-2-ramosus. Fructus oblongi, subteretes v. compressiusculi, epapposi. — Herbæ erectæ divaricato- ramosæ; foliis alternis decurrentibus, plerumque dentatis ; Capitulis compositis terminalibus solitariis; receptaculo commun; globoso, ovoideo, oblongo v. depresse plano, sæpe Centro vacuo, basi bracteis sæplus paucis involucrato; capitellis (parvis) paucifloris in receptaculo communi alternatis sessilibus bracteisque paucis involucelli angustis subpaleaceis imbricatis pauciseriatis. (Asia et Australia trop., Africa trop. contin. el insul. or.) 293. Pterocaulon ELL.? — Flores? 2-morphi; exteriores fæminei hermaphroditi, fertiles v. ex parte steriles, œ-seriati; corolla tenuis- _sima Stylo breviore, 2-3-dentata v. subintegra; disci autem pauci (nunc 1,2) hermaphroditi, steriles v. nunc fertiles; corolla tubulosa Y. anguste campanulata, 5-dentata. Antheræ basi acuminato-Ccaudatæ. Styli florum hermaphroditorum graciles v. brevissimi obtusiuseuli. Fructus compressiuseuli v. angulati, 4-5-costati; pappi setis tenuibus, 1-2-seriatis, in disco Sæpe paucioribus. — Herbæ, nunc basi suffru-. lescentes, plerumque canescentes; foliis alternis in caulem ramosque nunc late alatos decurrentibus, integris v. dentatis; capitellis in capi- tulum globosum congestis v. rarius (Bothryeis!) interrupte spicatis ; involucelli proprii subovati bracteis imbricatis dissimilibus ; interio- ribus nunc Subpaleaceis. (America, Asia et Oceania trop., Africa trop. contin. et insul. or. 5) 224. Monarrhenus CASS.€—F lores? composite capitati, 2-mor- Phi; capitellorum exteriores fœminei pauciseriati ; corolla tenuissima Slylo breviore, apice paucidentata v. subintegra; disci autem paucis- simi (1-3) hermaphroditi steriles v. fertiles; corolla -tubulosa v.anguste nfundibulari, 5-dentata. Antheræ basi caudato-acuminats. Stylus orum hermaphroditorum integer v. apice brevissime 2-lobus. Fructus oblongi ; Pappi setis tenuibus, 1-seriatis. — Frutices; folus alternis, t : Spec. 7, 8, L., Spec., 1314, — Lauk, Ill, Monenteles LaBii., Sert. austro-caledon., 42, LUS — Wicur, Icon., t. 1149 (Oligolepis). — t.43, 44 (1825). — Ennz., Gen. n. 246. ue, Fi. or., UK, 215. HaRv. et Son. F1. 3. Flavidi v. pallide purpurascentes. "4 IL, 115. — BENTH., FI. austral., III, 521 4. Cujus typus est Honenteles Pterocaulon DC. hat ds ind.-bat., Il, 35. — OLiv. et 5. Spec. 12, 13. Cav., Je., t. 12 (Conyza). — 1,408 7: É0P. Afr., II, 32. — WaLP., Ann, BENTH., FL. austral., III, 522. Er "28 6. In Bull. Soc. philom. (1817), 44; in Dict., ce 0. S, Carol, I1, 323 (1824). — ENDz., XXXII, 433. — DC., Prodr., V, 4517. — ENDL., ss +, 1, 2415. — B. H., Gen., IT, 294, n. 184. Gen., n. 2418, — B. H., Gen, II, 295, n. 185. ln Cie in Dit, LIL 987, — 7 Flavidi VII, — 13 194 HISTOIRE DES PLANTES. plerumque in summis ramulis confertis, angustis, utrinque attenuatis rigidis costatis, subtus tomentosis ; capitellis parvis in capitulum com- mune subglobosum congestis; capitulis corymbiformi-cymosis termi- nalibus ; involucelli subcampañulati v. ovati bracteis imbricatis rigi- dulis siccis; exterioribus gradatim minoribus. (Zns. Mascaren.') VI. CALENDULEÆ. 995. Calendula L. — Flores 2-morphi; radii irregulares fœmimnei, 1-9-seriati, fertiles; corollæ ligulatæ limbo integro v. 3-dentato pa- tente ; disci autem hermaphroditi steriles regulares ; corollæ tubulosæ limbo 5-dentato, valvato. Antheræ syngenesæ, basi sagittata auricu- latæ setacco-caudatæ v. mucronatæ. Stylus basi disco epigyno cmctus, apice papilloso conicus v. breviter 2-dentatus. Fructus plus minus In- curvi polymorphi (exteriores rectiores), undique v. dorso inæquali- muricati, nune varie ex parte alati v. a dorso compressi; seminis adscendentis embryone carnoso. — Herbæ annuæ v. perennes, nunt basi suffrutescentes, sæpe glanduloso-puberulæ; foliis alternis, inte- gris, SINUALIS v. déntatis : capitulis térininalibus pedunculatis, solita- ris v. laxe cymosis; receptaculo subplano nudo ; involueri late patéri- formis bracteis imbricatis, 1-2-seriatis, angustis et margine Sæpe scarlosis. (Europa media Reg. medit., Oriens, ins. Canar.) — Vid. p.12. 296? Bimorphotheca VAILL.? — Flores? fere Calendulæ; fructibus rectis; radi plerumque 3-quetris; disci autem ex parte compressis V- lateraliter alatis. — Herbæ annuæ v. perennes, nune suffrutescentes; folus alternis v. basilaribus ; capitulis terminalibus longe peduneulatis. Cætera Calendulæ*. (Africa austr.”) 1. Spec. 3. Lamk, Dict., I, 89 (Conyza). — loc. — lis Gas, loc. cit: PERS., Enchir.. Lu 18 (Conysa). 1 mp FE. 7.393 ri se ed he ms SV SL - T, in Ann. sc. nat., sér. 5, 3. Flavi, sua er Rad 0 à . : fuscative; radii concolor 2.1n Act. Acad. par. et es — Fer 4. Cujus forte pois secti na 585. —DC., Prodr., VI, 10.—Ennz., Gen., 5, Spec. ad 20. Jaco. Hort. schænbr., t: 672. — B.H., Gen. Il, De = Lesti- (Calendula).— Venr., Malm., 1. 20, 56 (000 boden NECK., Elem., 1, 40 (ex DC “ ctertg dula). — Sweer, Brit. fl. Gard., t. 39 rt 4 ) loc. ina dula). — Anrr., B . in Bull. Soc. philom. —. in Dict., XXX, (Calendula). — Many. et SOND., FI. CP” 1 — Acanthotheca DC., Prodr., NI, SFEM a — .*e Hd t. 28, 40, 289 (Calendula) ENDL., Gen., n. 2673. — Biasiais rer in 408, 1981, 2218 (Galendu ” Dict. sc. nat., XXX, 328. — Arnoldia Cass., sus prés 5259, 5337. COMPOSÉES. 195 227. Ruckeria DC.‘ — Flores 2-morphi; radii fœminei fertiles, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo subintegro patente ; disei autem her- maphroditi, stériles v. exteriores fertiles; corolla regulari, 5-fida. Antheræ basi integræ. Styli rami breves penicillati, apice truncati. Fructus exteriores oblongo-obovoidei angulati v. compressi Costati, basi attenuati, apice contracti ibique pilorum dense lanoso-iniricato- rum coma coronati; interiores autem (vacui) tenues et calvi. — Herbæ perennes, glabræ v. canescentes; foliis basilaribus rosulatis v. nunc in caule mnoribus alternis, pinnatisectis rigidis ; Capitulo? summo sæpe solitario; receptaculo plano subnudo; bracteis involucri late cam- panulati v. hemisphærici subæqualibus lanceolatis coriaceis, sub- 1-seriatis*, (Africa austr.*) 228. Tripteris LESS.5 — Flores 2-morphi; radii fæminei fertiles, I-seriati; corollæf ligulatæ limbo integro v. 3-dentato patente; disci autem hermaphroditi steriles; corollæ? regularis limbo plus minus ampliato, 5-dentato v. fido. Antheræ basi acuminato-mucronatæ. Stylus florum hermaphroditorum integer, apice depresso-pyramidatus Y. runcatus; florum radii recurvo-2-ramosus. Fructus plus minus late longitudinaliter membranaceo-3-alatis cupulaque brevi coronati, épapposi.— Herbæ, nunc frutescentes v. suffrutescentes, sæpe viscoso- glandulosæ? ; foliis oppositis v. alternis, integris v. varie dentatis inci- sisve; capitulis terminalibus, solitariis v. laxe cymosis; receptaculo plano convexove nudo; involueri plus minus late campanulati v. pa- teriformis bracteis æ, subæqualibus, linearibus, sæpe margine sca- riosis, sub-1-seriatis. (Africa austr. et bor. trop. v. subtrop., Oriens, ?Australiat®.) 299, Osteospermum L. Flores !? 2-morphi; radii fœminei pauci Y. l-seriati, fertiles ; Corollæ ligulatæ limbo longo patente subintegro; L. Prodr., VI, 483. — Ennz., Gen., n. 2829. — B, H., Gen., IL, 453, n. 596. 2. Majusculo. Harv. et SOND., F1. cap., II, 424. — Korse., È Genus Calenduleas hine cum Arctotideis, PI. arab., t. 1. — Benru., F1. austral., IX, 695. Mdé cum Senecioneis connectens, — Boiss., FL. or., III, A9. SPec. 2, 3, Dersss., Je. sel. 1V, 99,1. 66. 11, Gen., n. 992. — Lau, IL, t Mk— pr et SonD., F1. cap., IE, A6. LESS., Syn., 89. — DC., Prodr., NI, 459. — pe. n Linnæa, NI, 95. — LESS., Syn., 90. — EnpL., Gen., n. 2895. — B. H., Gen., 11, 455, à d'u » VI, 456. — Enbr., Gen., n. 2824. n. 602. — Chrysanthemoides T., in Act. Acad. “ HL-Gen., I, n. 601 par. (1705), 237. — Eriocline Cass., in Dict., Abæ, flavæ v. in Di 10. Spec. ad 25. Tauns., F1. cap., 702 (Calen- ula). ; s FI urpurascentis. XV, 191. — ? Gibbaria Cass., in Dict., XVIII, & ji ® V. purpurascentis. 526. — Xerothamnus DC., Prodr., V, 311. — g de anticis 2, Lepisiphon Turcz., in Bull. Mosc. (1851), I, 80. do 12. Flavi. 196 HISTOIRE DES PLANTES. disei autem hermaphroditi steriles; corolla tubulosa v. anguste cam- panulata, 5-dentata. Antheræ basi caudato-acuminatæ. Stylus florum radii 2-ramosus ; disci autem apice incrassato integer v. 2-dentatus. Fructus' rectus v. rarius incurvus, drupaceus; carne plus minus crassa ; putamine duro, nunc costato sulcatoque ; pappo 0; disei vacui; pappi setis O v. 1-seriatis. — Herbæ, suffrutices v. frutices: fois alternis v. raro oppositis, integris, sinuatis, dentatis v. nunc pinnati- fidis; capitulis® solitariis v. laxe cymosis, pedunculatis; receptaculo nudo, glabro, minute foveolato v. setigero ; involucri lati bracteis sub- 9-3-seriatis. (Africa austr.*) 930. @ligocarpus Less.‘ — Flores fere Calenduleæ, 2- morphi; fructibus (parvis) rectis v. leviter incurvis polymorphis; interloribus crassis inæqui-rugosis. — Herbæ annuæ v. perennes glanduloso-pube- rulæ ; foliis alternis integris, sinuatis v. dentatis; capitulis (parvis) in summis ramulis pedunculatis; involuero (parvo) cæterisque Gulen- dulæS. (Africa austr. et insul. occ.) 931. Eriachænium SC. BIP.$ — Flores 2-morphi; radi foœminei pauci (4, 2) v. nunc 0, fertiles; disci autem ce, hermaphroditi RE à à Corollæ omnes regulares tubulosæ; limbo anguste campanulato, fido. Antheræ we caudato-acuminatæ (in re fœmineis parvæ, cassæ v. 0). Stylus apice capitatus v. incrassato-conicus, Integer \. breviter 2-lobus. Fructus rad crassi duri lanaque alba dense involuti; disci autem tenues effæti. — Herba parva prostrata ramosa”; foliis alternis elongatis sinuatis, basi amplexicaulibus, subtus sæpe lanatis; capitulis axillaribus peduneulatis; receptaculo parvo nudo; bractels involucri paucis membranaceis; exlerioribus nunc brevior ibus!. (Ma- gellania ".) 232. Dipterocome F, et ME. — Flores 9-morphi; radii fœminéi 1. H. Bx, in ve airs Linn. Par., 293. rat is v. 3. Spec. ad 35. er gs Là +4 — ei Hort. php L. 371. — HARY. cap., IL, 4 ee ,Ann., V pin. 4. ENDL. Gen 2823, — Syn 0 — Gen. IL, 455, Fe 600. 9 Ye DC., Pr a V, 509 (ex B. 9. Flavi, 6. Cujus ho: EE Hs Re so depau- peratis fructibusque minu 1. Spec. » 4. L. F., Sn. 286 (Osteosper- um). — Tauns., F1. cap., 103 Fe Harv. et SOND., El. cap., UE, 433. 8. In Flora (1855), 120. — B. H, Gen. Il 56, n. 603. nl 9. Habitu portulaceo . Genus in serie anomalum 11. Bee 1. E. magellaniu SCH., 1, 26.— DC Gen., 9494. — EL “Jaubertio Gen, Il, 454, rt sit TU. pl. or., DU 431, . 289 (nec GUILL loc. ail a ae vè ALP., Ann er ne A pari (1835) pro VII, raie DL., COMPOSÉES. 197 pauci fertiles; corollæ anguste tubulosæ limbo breviter 2-labiato; labio altero 3-dentato ; altero minuto v. 0; disei autem hermaphroditi stériles; corolla tubulosa v. anguste campanulata, 5-loba. Staminum filamenta in tubum coalita; antheris basi integris. Stylus florum her- maphroditorum apice capitellato subinteger v. brevissime 2-dentatus. Fructus! disei tenues calvi effœti; radii autem valde areuati recurvi ri- gidi, dorso nudi, ventre valde convexo inæquali-muricati, apice appen- dicibus 2 rigidis inæquali-muricatis coronati setisque paucis (4-10) caducis.— Herba* annua nana glabra; foliis alternis linearibus; capi- tulis in cymas 1-paras, nune contractas, dispositis ; receptaculo parvo nudo; involucri ovoidei bracteis œ, rigidulis inæqualibus angustis imbricatis, margine nunc hyalinis. {Persia*.) 233. Arcetotis L.!— Flores 2-morphi; radii fœminei, fertiles v. rarius steriles; corollæ® ligulatæ limbo patente, integro v. minute dentato ; disci autem hermaphroditi, plerumque fertiles; corollæ® re- gularis tabulose v. anguste campanulatæ limbo 5-dentato v. 5-fido; dentibus valvatis, apice plus minus crassis callosisve. Antheræ basi integræ v. rarius obtuse sagittato-auriculatæ. Styli florum radii rami plus minus angusti acutati patentes ; florum disei (sub apice sæpe in conum cylindrumve dilatati) plus minus alte connati, extus papillosi \. læves. Fructus ovoidei glabri v. villosi ; costis sæpius 2, 8, v.rarius 5, nunc ahformibus ; pappi paleis variis, paucis v. c, bictts, hyalinis, integris v. laceris. — Herbæ, sæpius perennes, plerumque cano-tomen- l0Sæ v. lanatæ, cauléscentes v. subacaules; foliis alternis v. sæpius basilaribus rosulatis, integris, sinuatis, dentatis v. pinnatim dissectis ; capitulis? longe v. vix stipitatis, solitariis v. laxe cymosis®; receptaculo I: Fere nya a sed recurvus. Arctotheca ere Hort. herrenh., 8, t. 6 S Le ne (nec VAILL.). — » Syn., 35. — cp Prodr. 5. Bec: 4, D. Pailie:vi. és Mer 0e VI, 15. — Em, Gen. n. 2835. — B. H., Gen FL. or CU 420. — Jaubertia ini IL, 458, n. 608 : floribus “radii sterilibus ; hat Dr W EE » Ann., II, 921. — Kælpinia glabro cupulaque brevi coronato ; coslis latera- Sessilis Bois. Diagn. or., XI, 34. libus 2, dorsalibus autem 3. (Africa austr.) 4 Gen., n. 991, — GÆRTN., Fruct., II, 439, Cryptostemma R. Br. in Ait. H. kew., ed. 2, is Br in a H. kew., ni, 5, 169. Less, V, 141. — DC., Prodr., VI, 495. == ENOL. Gen Es 15. — DC, Prodr., NI, 484. — ExDL, n. 2836. — B. H., Gen., Il, 458, n. 609. — pas À sn, © B. H., Gen., II, 458, n. 610. Cynotis Horrm. (ex DC.). — Micros on us CAss., in Dict., XXXV, 396. — Less, in Linnœæa, NI, 92. — ENDL, Gen: Cr ca Cass., n _ iozonium KZE, in Li , XVII, cn ni roseæ, Purpurascentis flavæ v. au- 572: floribus radii sterilibus ; fructu dense vil- . Cu ! loso; pappi paleis brevibus irregularibus, an- ir M radio concoloris y. nune fuscatæ nulo brevi cinctis; costis lateralibus 2, dorsa- Pa libus autem 3. (Africa austr.; spec. 1 in Lusi- 8. Se “pus Majusculis, speciosis. tania et Australia inquilin na.) _. generis, nostro sens, sunt : Haplocarpha Less., in Linnæa. VI, 90; Syn., 198 HISTOIRE DES PLANTES. plano v. convexiusculo, alveolato v. inter flores fimbrillifero 0; involueri sæpius hemisphærici bracteis æ, inæqualibus, &-seriatim imbricatis. (Africa austr. et trop. or., Australia'.) 9234? Ursinia GÆRTN.? — Flores fere Arctotidis, 2-morphi; radi neutri; corolla® ligulata; disei autem hermaphroditi; corolla! regu- lari. there basi obtusæ. Styli florum hermaphroditorum rami 2 (nunc 3), obtusi dilatati breviter penicillati. Fructus subteretes, 10-cos- tati; costis nunc per paria 5 approximatis; pappi paleis paucis (4-6) imbricatis; additis nunc paucis brevioribus aristiformibus. res Herbe annuæ v. perennes, nune basi frutescentes ; foliis alternis, pinnatifidis v. pinnatisectis; capitulis terminalibus peduneulatis, solitariis V. laxe Cymosis ; receptaculo inter flores paleacco; involueri brevis RUSSES bracteis imbricatis inæqualibus, œ-seriatis®. (Africa austr. ettrop.or.') 235. Gorteria L.7— Flores 2-morphi; radii steriles, 1-seriati; DC., a VI, 495. — ENDL., Gen., n. ‘2839. A T1, 457, n. 606. — matris D. ict., XI, 471 : fructu dise *? Het costis 5, dorsalibus 3; angustis acuminatis hyalinis ; basilaribus. (Africa austr. et tro 0p.) Venidium LEss., in Er VI, 91; Syn., 29. — DC., Prodr. , VE — : Gen ren + pappi paleis oo, foliis acitéibèes hu, Gen ca 450, — Glei Sema, Pi sem. H. PEN ne svthe spermun BIP., in Flora (1841), 7173: es a feras: fructu glabro; costis libus 2, 3, nun : ss pappi paleis datés Y. 0. (Africa a Ci bonotus ce s if Eu XXXV, 997. — DC., Le 1,491: — . Gen., n. 2831. sh IT, 45 * 607: floribus ss ii fructu gl stis 5, transv ugosis v. tuberculatis, ie 3 : pap ss 0. (Australia Srdrs rop.) Landtia » Syn., 31. — DC., Prodr., VI, 494. sv » Gen, n. 2834, — B. H 457, n. 605. blæa J. GAY, in Rich. F1 M7, — — as rs SCH. BIP., in 2), 43 centia contracta ; vix re in cet bracteis pau- cioribus ; fructu subglabro, Parce costato; re brevibus v. brevissi simis. (Africa austr tee a d 40. JACQ., Hort. ennui : AÈE div PE 1, a. an 378-382 ; Fragm., t. AT. — JA cs , el. 52. — aRv et! OND., F1. c Hi, A 8 (Ve Venidium), 464 (H, apl Ph 466 RS Arctotheca), 467 (Cryptostemma a). AUDICH., in freycin. Voy., Bot., 462, TARN Ho n PI. Preiss “ha + (Cym sarstigten ELU ru, FL austral., II, 67 (Cymbonotus). — Be. et HIERN, FI. “trop. Afr. . 426, = Landtia). — ANR. Repos, ", : 367. à “#8 s t 92, 34, 12, 130, 131. — Bot. Ps 1. 2182, 2252 (Cryptostemmu) — Waup., Rep., V1,276 EC A TA 1, 922. jé 2. Fruct. , 1, 462, t. 174.— Less., Syn., 24.— — ENDL Gen. , n. 2627. — B. À Wa , Il, ne mu SPRENG. F., Suppl., 25. — Chronobasis DC, i exs. Dreg. et Eckl. — Sphenogyne R. Br: 1! Ait. H. ne Mo , 14 Oligærion CASS., in Dict 75: XXIX, 187. — ? Sper- moph A en Pile I, 24 (ex DC.). 3. Flava v. extus purpurascente. 4. Flava. : 5. Genus Calenduleus-Arctotideas cum Helian NÉ connectens. 1 50. cos ME schœnbr., F . 716. — HAR HiERN, FI. trop. Se et À di “ LE t. 5 7 (Sphen Frais, 9012 (phenogn de ruct., n. 982 (ne MK). — — GÆRITN. ) £ rod; 0) rsonari® LAN, : 4 Qc.» Pe » 11,459, n, 61 ES XXI, Gen I. ss 716. he, Ictinus CASS., 559. COMPOSÉES. 199 corolla! ligulata; disciautem hermaphroditi, fertiles (v. intimi steriles); corolla? regulari, 5-fida. Antheræ basi breviter auriculatæ v. mucro- nulatæ. Stylus florum sterililum sæpius indivisus; fertilium autem 9-lobus; ramis linearibus, acutis v. obtusatis, De nunc revolutis v. plus minus alte concretis. Fructus ovoidet, she: v. breviter fusi-— formes; pappi paleis setosis v. linearibus hyalinis, nune brevibus v. in coronam connalis, v. 0. — Herbæ v. fruticuli, nune ramosi, hispidt v. inermes; foliis integris, dentatis v. pinnatisectis; capitulis termi- nalibus discretis, sessiibus v. stipitatis ; receptaculo nudo, alveolato, fimbrilhfero v. paleaceo; involucri bracteis basi v. plus minus alte con- nalis, apice acutatis, spinescentibus v. inermibus”. (Africa austr.) 236. Rerkheya Enru.® — Flores sæpius 2-morphi; radii neutri, {-seriati (v. 0); corolla ligulata integra ; disei autem hermaphroditi fertiles (v. intimi steriles); corollæ tubulosæ limbo plus minus am- phato,5-fido. Antheræ basi obtusæ v.acuminato-caudatæ. Stylus florum Sterilium indivisus ; fertilium autem 2-ramosus; ramis angustis, sæpius apice obtusiusculis. Fructus oblongi v. obconici, 10-costati villosi ; Pappi paleis rigidis v. setosis, nune brevibus, liberisv: in cupulam con- nais, v. 0.— Fruticuli v. herbæ, sæpe spinescentes”; foliis alternis v. 0ppositis, nunc decurrentibus, spinescenti-pinnatifidis v. pinnatisectis ; capitulis solitariis v. corymbiformi-cymosis; receptaculo in alveolas profundas fimbrilliferas v. dentatas nuneve longe spinescentes fruc- lusque demum includentes producto; involucri bracteis œ, imbricatis, 1. Flava v. Purpurascente. AnDr., Bot. Repos., t. 523. — Harv. et SON. 2. Flava. Fi. cap., M, Ab 471 (Gasania) 485 de “à 3. Generis sectiones, nostro sensu, sunt : cium). — OLY t HIERN, FL. trop. Afr., IH, gg rPicium Cass., in Bull. Soc. philom. (1820), 428 (Gazania). a Reg., t. 35 (éaab: Lg sn Dict., XXI, 238; XXIX, 448, 450. — Bot. Mag., t. 90; 2270 (Gasania). LESS., Syn., 53. .— a Fr. A 502. — 5. Beitr. (1788), III, 137. — LESss., Syn., 69. L., Gen., n. 2842. : H6 , Prodr., NI, 504. — ENDL., Gen. n. 2844. : 614 : Gaule fru bichao ramoso : foliis parvis — B. H., Gen., Il, 460, n. 616, — Crocodilodes gidulis ; involuero haud Spinescente; pappo ADAns., Fam. des pl., 1,127 (nomen Prose Soroniformi, demum in setas soluto v. 0. gue PS anteponendum). — Basterie ru GÆRTN., Fruct., Il, 451, t. 173. — PJ. Syst., U,t. 34 (ex DC.). — Gor- re, Syn., M. — DC., Prodr., VI, 508. — tie tin IL, t. 702 (nec L.). — Agriphyllum 613 Gen. — H., Gen., IT, 459, . Gen., 190. — Zarabellia NECK., Elem., 1, 10 Mo em uSsinia W., Spec., TI, 2263. — (1790). — Rohria Vaut et THUNB., in n Ca Ma NECK., Elem., > 9. — Mela anchrysum H1:973 EV, Stobæa Tauns., Prodr. F1. cap SS., in Bull, Soc. Philom. (1817); in Dict., Præf.(1794). — Apuleia TE Fruct., H, 439, AUX, 441 : caule brevi v. diffus herbaceo, 1. 17 (nee Manr.). — Arelina NECK., Een. I, 83 s Lu tomentoso ; foliis inte ris v. pinna- (ex CAss.).— Cuspidia Gars …; Fru , 454. involuero . pungentibus ; capitulis stipitalis ; — Aspidalis as " loc. € Va 10: pa ud spinescente ; fructu dense vil- sa , in Dict., 453. rene SCH. à Pas Ppi paleis inearibus hyalinis. in .IeTA ‘BL, 775. pec. R AGQ., Coll, IV, t. 21. + EICHB., Je. et descr. pl, t 15 ol. — — À Cod sæpe facie. 200 HISTOIRE DES PLANTES. liberis v. basi connatis, rigidis, ciliatis v. spinescentibus'. (Africa austr., trop?) 237. Didelta LuËr.®— Flores! (fere Berkheyæ v.Cullumiæ) 2-mor- phi; radii neutri v.nunc 0; disci hermaphroditi. Fructus obconicus, oblongus v. compressus, basi sæpe attenuatus, glaber ; pappi paleis brevibus in cupulam incisam v. aristatam connatis. — Herbæ, nunc suffrutescentes, subinermes ; foliis alternis oppositisve, integris v. parce spinescenti-ciliatis ; capitulis® terminalibus stipitatis ; recepta- culo in alveolas fructus includentes margineque fimbriatas v. spine- scentes producto; bracteis involueri æ-seriatis valde dissimilibus; exterioribus in laminam magnam foliaceam productis, sæpius post maturitatem a basi secedentibus, samariformibus, basi incrassata nunc intus glanduloso-ciliatis. Cætera Berkheyæ. (Africa austr.”) 238. Cullumia R. Br.$—Flores° 2-morphi; radii neutri, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo longe patente integro; disci autem hermaphro- diti, fertiles, v. interiores nunc steriles ; corollæ regularis limbo anguste campanulato, 5-fido. Antheræ basi caudato-acuminatæ. Styl rami breves obtusiuseuli. Fructus oblongi, 5-10-costati ; pappo 0 v. cu- pulari-subgloboso. — Frutices v. suffrutices; foliis alternis sessilibus rigidis, dentatis, spinosis v. ciliatis, raro integris v. ericoideis, imbri- caüs; capitulis terminalibus sessilibus solitariis ; involucri bracteis rigidis, integris v. spinosis ciliatisve ; receptaculo cirea flores mn areolas TOR fructus demum inbludentes et margine fimbriatas v. dentatas produeto. (4/frica austr.") 2397? Platycarpha LEss. ! — Flores !? hermaphroditi cités, 1-morphi ; A longe angusteque tubulosæ limbo 5-fido. Antheræ 4.5 Dpemenne + …, Syn., 56 (part.). — B. H., Gen., 11, 461, n. 617, est species hujus i genus quam prox gen eris anomala, ris ue 0; receptaculi 4 ses 3. AIT., H. var CAIL, ‘256. — R. BR alveolis longe pe n Ait, op. cit. , ed. ; À 139. — Hanv.et ss . Spec. he Re) rar., t. 591 (Gorte- FI. cap., I, 51 ia). = HaRv. Lo . cap, II, 485 8. In Ait. Hort. kew., ed. 2 Y, Re — LES$:, Le “486 (S tt 501.— Ouiv.et Si yn., 81. Hé DC. Prodr — Rie Afr., Bot. Mag., Gen., n. 2 1 400, 0 6 t. 1788 (Stobæa), 1844, A ai 15 (Stobæa). “se v. Gen : Pa ré speciosis. . Flavi. 8. St. nov., 55, — Lamk, ll, 1. 705. 10. Spec. 14. Scur., H. monac., t. 97 (Ber- _— LESS., Syn. k 50. - — gi Prodr., NI, 503. — Kheya). — Harv. et Sonn., FI. cap., À 481. — ENDL., Gen., n. 2843. — B. H., Gen., 11, 2 : A à — Bot. Ma À Lu — Choristea Tune, Prodr. FL 11. In Linnæa, NI, 688; Syn ; 148 0 fs: Fl. cap., 702. — Fa avonium Gas. Prodr., V, 71. — ENnpr., Gen., n. 2210. — Fri IL, 431, t. 174. -— Lau, Ils, 13. B. H., Gen., ne 462, n. 620 12. Violac COMPOSÉES. 201 basi breviter obtusiuscule v. acutiuscule auriculatæ. Styli rami breves acutiusculi. Fructus obpyramidati v. nunc compressiusculi, obtuse 10-costati; pappi paleis paucis (1-10) radiantibus, ima basi connais, rigidis acutiusculis. — Herbæ* perennes; caule brevissimo; foliis basilaribus rosulatis, pinnatisectis v. sinuato-lobatis, spinuloso- vel obtuse dentatis, subtus albidis; capitulis in glomerulum contractum connatis intra folia subsessilibus ; involucri proprii bracteis ce, imbri- catis, inæqualibus, siccis, acutis; exterioribus spinescenti-appendicu- latis ; interioribus autem minoribus gradatim in paleas lineares fructus exteriores subtendentes abeuntibus?. (Africa austr. 3) VIT. HELIANTHEÆ, 240. Helianthus L. — Flores 2-morphi v. raro, delicente radio 1-morphi; radii neutri, fertiles v. rarius steriles (nunc 0); corollæ ligulatæ limbo patente elongato, integro v. paucidentato ; disci autem hermaphroditi fertiles ; corollæ regularis tubulosæ limbo elongato Cylindraceo-ampliato, 5-fido v. 5-dentato. Antheræ basi integræ v. decurrentes, nune minute 2-dentatæ v. 2-lobæ. Styli florum radii rami angusli recurvi; hermaphroditorum autem breviter v. longe apice hirto-appendiculati. Fructus oblongi v. oblongo-ovoidei, compressius- Cul v. 2-5-goni; pappi aristis paucis (sæpe 2), basi plus minus pa- leaceo-dilatatis ibique nune connatis, Caducis; additis nune squa- mellis intermediis paucis persistentibus. — Herbæ annuæ, perennes Y. basi frutescentes; caule subterraneo nunc tuberoso ; foliis oppositis Y. rarius alternis, nunc basilaribus omnibus, petiolatis, integris, den- latis v. 3-lobis, nunc 3-plinerviis ; capitulis peduneulatis; involucri late Pateriformis v. hemisphærici bracteis 2-% -seriatis, membranaceis v. herbaceis, nune squarrosis, Obtusis v. foliaceo-acuminatis ; recepta- Culo plano v. convexo paleisque complicauis flores disci amplectentibus Onusto. (America bor. et austr. calid. extratrop., Cuba.) — Vid.p. 46. 1. Arctotidis facie. 3. Spec. 1, 2, Tauns., FL. cap., 141 (Cynara). 2. Genus in Ordine sedis incertæ, Gorterieas, — W., Spec. plant., II, 1692 (Cynara). — pe. Meur, Cum Vernonieis et Cardueis, me- SPRENG., Syst., LIT, 394 (Sfobæa). — Harv. et diante Gundelia, connectens. SoxD., FI. cap., HE, 54 202 HISTOIRE DES PLANTES. 241 ? DBimerostemma CAss.' — Flores* 2-morphi (v. radio nune deficiente, 1-morphi?); radii fœminei ferules v. neutri, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, nune brevi, integro v. paucidentato; disci autem hermaphroditi fertiles; corollæ regularis limbo cylindrico v. anguste campanulato, 5-fido v. dentato. Antheræ (nunc exsertæ) basi* integræ v. mucronatæ. Styli florum disci rami apice hirsuti breves obtusiusculi v. (et in radio) plus minus longe appendiculati. Fructus a latere compressi, marginibus angulati v. plus minus late alati; pappi paleis 2°, v. 3-6; lateralibus minoribus, basi plus minus connatis; raro œ, setulosis v. 0. — Herbæ v. frutices, sæpius scabri v. villosi; foliis oppositis v. rarius alternis *, petiolatis, integris v. dentatis ; Sæpius triplinerviis, nunc lobatis v. bis terve pinnatisectis ; capitulis sæplus longe stipitatis, axillaribus, terminalibus v. in Cymas corymbiformes dispositis ; brâcteis involncri panulati v. hemisphærici pauci- v. plu- riseriatis, imbricatis, herbaceis v. coriaceis, intus in paleas complicatas flores amplectentes receptaculoque convexo v. plano insertas abeunti- bus®. (Amer. trop. et subtrop. utraque, ins. Galapagos et Sandwic.”) 242. Wulffia Neck. — Flores® (fere Helianthi), 1-2-morphi; 1. In Bull. Soc. philom. de e Dict. sc. Acad. sc. Stock. (1853),161) : foliis integris, loba- es nat, XII, 253. — DC., Prodr. 255. tis v. pinnatisectis; floribus un fertilibus ; Ex ! Gen. 503 (12). — B. H., Gen IE, 376, pappi aristis minoribus ultra 2, nunc 0. (/ns. 1. —H. BN, in Bull. Soc. Linn. Par. 274. — ue et Sandwic (1881). — Oyedæa mt gr V, 576 (1836). — 7. Spec. se Dezess, Le. sel., IV, t. 36 DELESS., {c. sel., 34. — ENDL, Gen, (Lipochæta). — et ENDL. , Nov. gen. el n. 2532. — À AE ras He Acad., N, sp.,t. 256 (Lischate) Les DON, in Bol. Mag., 183. — B. H., Gen., II, 374, n. 396. — Serpæa t. 3384 (Wedelia). — Hook., in Bot. Mag. Canon Hook. Lond. oarit VI, 296. t. 3901 (Tifhonia). — ? , Nov. gen. ét - Flas sp., IV, 216, t. 372 (Wedelia). — Waz»., Rep, . Ut in Feliantheis multis, summo filamento # 170 (Aphanopappus), 311 (Macræa); Ann, I, 858 (Oyedæa), 859 (Serpæa), 861, n. 4. Antics posticaque cum marginibuscontinuis. (ii). Eu ANNE V, 218 (Tri rigono- ©. In planta nune eadem. um), 22 menia). 6. Generis, ques sensu, sectiones sunt : . Elem., ja (1790), — — DC., Prodr., V, 565. Zexmenia LL. et LEx., v. veg. descr., I, — Pants de n. 25 , Gen., 11, 967, 13 (18%). — B, H.. Gen., Il, 373, n. 395. — A. GRAY, PL Wright. sn 1 412. ATEN DC., Prodr., V, 610 1-4). — D. 547 (par n. 2 rt.). — vins ÿe. Prôir 607. — Exp, OA, — ME ZUCC C., ne Ac. : floribus radi ferti- libus; cæteris jehtes (Amer. calid.) . Lipochæta DC., loc. 5-9). — À. GRAY, in Proc. Amer. Acad., V,199, — B. H. , Gen., II, 372, n. 39%. — Mi crochæta NuTr., in Tra s. Amer. Phil. Soc., ser. 2, VI ; — Schi Phyllum Nurr., oc cil., 452. — Aphanopappus L., Gen., pl., Il, 43 Hacræa . 9. — Trig erum STEETZ, in Anders. Enum. Galap. ( Pre : mn 4e . 383. — Chylodia _ : meer 41. _ Chatel Cass., loc i W. MEY., Prim FI. ess Ke Prodr., V, “M Melanthera ROHR, in Skr. N. Par Kjob. I, 213. — DC., por V, 545. — ENDL. és 99. — B. H., Gen, IL, 371, n. 403. — bite Et “sn in nr Linn. Son, XI, 118 (nec ss). — Gen.; 2498. — Pallurahet DC., Pret ,Y, mu Gen. 546. — Tr ripontieca Son. n PI. Krauss. natal. (x BR) schmittia SCH. sé. in Flora (1841), Erginsbl 3, — Echinocephatum GaroN., in Hook. Lond- °) » Jou 9 | Flavi v. alé. COMPOSÉES. i 203 radii fertiles v. steriles (v. 0); ligulis integris v. 2-dentatis ; disei autem hermaphroditi; corolla regulari, 5- dental, Antheræ basi integræ v. obtuse auriculatæ. Styli cæteraque Helianthi. Fructus breves, obo- voidei v. oblongi, 3-4-goni v. subcompressi; pappi setis œ, nuncve 1-3, caducissimis, v. 0. — Herbæ v. suffrutices, scabri v. villosuli ; foliis oppositis, petiolatis, integris, serratis v. 3-lobis ; capitulis demum globosis terminalibus, solitariis v. paucis eymosis ; involucri hemi- sphærici bracteis parum inæqualibus, 2-3-seriatis; receptaculo plus minus convexo et paleis concavis flores hermaphroditos subtenden- übus amplectentibus onusto". (America trop., Africa trop.?) 243. Perymenium SCHRAD. * — Flores‘ fertiles omnes; radii fœminei; corolla ligulata, integra v. minute dentata; disci autem hermaphroditi; corolla tubulosa. Antheræ basi mutico-sagittatæ. Styli rami longe cuneati, breviter acutato-appendiculati, nune superne hr. Fructus crassi compressi v. 8-quetri, apice obtusati;. pappi selis œ, aristiformibus inæqualibus, basi liberis v. connatis, caducis. Gætera Helianthi (v. Wulffie).— Herbæ perennes v. suffrutescentes ; fohis® oppositis, integris v. dentatis, 3-plinerviis, subtus plerumque anis ; Capitulis in cymas terminales corymbiformes dispositis ; invo- lucri hemisphærici v. ovoidei bracteis inæqualibus herbaceis v. coria- c@is pauciseriatis; receptaculi convexi paleis flores hermaphroditos amplectentibus. (Mexicum, PeruviaS.) 244. Garcilassa Pœæpr. et ExpL.7— « Flores regulares, 1-morphi; corollæ tubulosæ limbo campanulalo, o-fido. Antheræ basi integræ. Styli rami acuti. Fructus oblongi, lateraliter compressi ; pappo brevis- 1. Sect. 3: 1. Euwulffia : pappo 0; fructu Proc. sir Acad., NU, 356; in Bot. Amer. expl. (nune carnosulo) obovoideo v. 6blon ngo.—%. Me- Exp 11 (Bulsamori “à — Bot. Re nihera : pappi aristis œ, v, 2, 3, nuncve (in t. “662 nous a).— WaLr., Rep., Il, 610 Capitulo eodem) 0 ; fructu hot Sec- CT A “p fa tipotrihe 161 (Wur- tertia (parum anomala) nobis videtur Balsa- tia); An . (Balsamorhiza), 856, Morhiza Hook., FL. bor.-am mer., I, 310.—B. H., pas er Y,. 2147 “(Melanthera), Gen., 1, 366, n. 381. — Æpeletia Nurr., in 220 Journ. Acad. Phila SNA 97, ë vire HS KR): 3. Ind. sem. H. gœtt. (1830). — DC., Prodr., Gaule herbaceo ; foliis alternis basilaribus rosu- V, 608, n 9-8. — ENDL., Gen., n. 2545 (part.). latis ; scapis aphyllis v. paucifoliatis; involueri — B. IL. Gen , Il, 377, n. 402. lati bracteis exterioribus foliaceis ; fruct ne Poso (Amer. bor.). Sectio genus cum Jleliopside 5. Dacad et modum Melastomacea- nônnihil connectens rum nonnullar are ad 92. J JACO., Ie. rar., t. 583 (Calea). 6. Spec. ad 10. LEss., in Linnæa (1831), 408 7 SCHUM, et re sBesor. , 292 (Buphthalmum Li otriche) H — GRISER. , EL. b . W.-ind., a = és OL. 4 ( . . Nov. e mr 45, t. 251. — B.H., lERX, F1, rop. Fr II, 381. — A. GRAY, in cé L1, 382, n. 415 204 HISTOIRE DES PLANTES. simo annulari ciliolato-fimbrillato. — Herba elata scabra v. hispida; foliis alternis (amplis) serratis, 3-nerviis; capitulis 4-5-floris (parvis) inter folia floralia globoso-glomerulatis; involucri brevissimi bracteis parvis pauclis ; receptaculo parvo paleis membranaceis flores involven- tibus onusto. » (Peruvia'.) 945? Chænocephalus GRISEB.? — « Flores 1-morphi hermaphro- diti; extimi nunce abortivi; corollæ tubo filiformi; limbo abruptim dilatato, 5-dentato. Antheræ basi auriculatæ. Styli rami elongati, acu- tato- v. breviter conico-appendiculati. Fructus a latere compressi marginato-alati, apice 2-aristati. — Frutices; foliis alternis v. oblique Oppositis ; capitulis pauci- (1-16-) floris im cymam corymboso-fasti- giatam ramosissimam dispositis; involueri bracteis paucis inæqualibus, in paleas complicatas floresque involventes abeuntibus.» (Antille, America mer. calid. et extratrop. *) 246. Verbesina L. ‘— Flores sæpius 2-morphi; radii sæpius 1-2- seriali fœminei v. neutri, fertiles sterilesve (nunc 0); corollæ” ligulatæ limbo patente, integro v. sæpius paucidentato; disei autem herma- phroditi, fertiles; corollæ® regularis limbo plus minus ampliato, 4-5- dentato v. fido. Antheræ basi obtusata integræ v. breviter auriculatæ. Styli florum fœmineorum rami breviter v. acute appendiculati, sæpius papilloso-hirti. Fructus compressi v. 3-quetri ; angulis v. marginibus plus minus late alatis; pappo ex aristis 4, 2 (antica posticaque), v. rarius æ, liberis v. plus minus in cupulam connatis, persistentibus v. deciduis, rigidis nuncve cartilagineis, nunc squamelliformibus v. tenuibus, constante (nuncve 0).— Herbæ, suffrutices v. nunc frutices; indumento vario; foliis oppositis alternisve’, petiolatis, sessilibus v. alato- decurrentibus, integris v. sæpius dentatis lobatisve ; capitulis* solitariis v. sæpius in cymas racemosve valde ramosos cymigerosque dispositis ; involueri hemispherici, lati v. breviter campanulati, bracteis imbricatis, pauciseriatis; exterioribus herbaceis v. foliaceis nuncve ec. " Wäir., té. rivularis PœŒpPb. et ENDL. — en > que > re UE _ in es 2. l, “ FI bri rit. ÿ ind. 374. — B. H., Gen., Il, Pro. ch ‘619 trichum. — ge . ict., XX, 260. — Ancistrophora A. GRAY;, 3. Spec. ". 5. rue “Eu F1. eo rs in Mem. Amer. rom VI, 457. — ? ? Abe- ni Gen., ; Syn., 231. — D. Prodr., Y, GI. pe rare are Pau D LE , Gen.'1l, 379,0. 407: fi: Flave vi) albe Fe _— vu ; Elem., [, 41. — Phæthusa 1. Sæpe in planta eadem. À ruct., 1, 425, t. 169. — Ditrichum 8. Majusculis v. parvis. COMPOSÉES. 205 siccis ; interioribus autem tenuioribus angustioribusque, sæpe in paleas complicatas floresque amplectentes abeuntibus ; receptaculo plus minus convexo ‘. (Orbs utriusque reg. trop. et subtrop.? 1. Generis hujus sunt, sensu nostro, sectiones, male licet plerumque limitatæ : Ximenesia CAY., qe Il, 60, t. 178. — Prodr., V, 627. — , Gen. n. 2559 : ail annuo ; bracteis rare herbaceis elongatis LÀ foliaceis : pappi aris u “ — Encelia NS., Eyes ve s pl., pe ,; Prodr., V, 566. — , Gen., n. aa — B. H., Gen., É 378, ÉrÈE n. 1. 404, —A. GRAY, roc. Amer. Acad., VIE, 656. — Pallasia La Diss. (1784), ex DC. (nec L. &” — pre Loe ‘Sy n., IT, 478. C. ; , n. 2533. Amer. Acad., I, 48 ; foliis oppositis v. al- ternis ; capital stipitatis; sreeont peer exterioribus sæpius minoribus; flori radii sterilibus ; fructibus margine att ets (nee alatis) sæpeque ciliatis (America utraque). S tio (sicut et ra Ér cum Diner. stemmate arcte conn Blainvillea Css à in sp sé Phys. (1823), 216; in Dis, , 493 OS 499, — en., ñ. 2447. — B. H., Gen., 369, n. 300. — _ Galophthalmum NE et “re + in . Act. nat. Cur., XI, 7, t. 2. — DC., Prodr VII, 257: caule herbaceo : foliis oppositis v. su- erioribus alternis ; capitulis subsessilibus v. sti- Pitatis (parvis) ; floribus radii fertilibus ; ligula Stpe parva; pappi arist D, thum i lem sp TH, G adag., 12. — DC., Prodr., V, 561. — Enpr., Gen., n. 2519 — B. H,, Gen., 11, 371, 3. — Anomo- Slephium DC., Prodr., V, 560 (n. :1,,3,4) OrOnocarpus ScHu NN., br T., 393. — qe 4 . H:, Gen de Mbebacen foliis oppo- Miduben ulatis ; floribus radii seriatis;, fructu obcompre ss0, rte uetro : L'payoi aristis œ, fimbriatis, squami- au quarum sæpe tenuiores 2. (Chili.) n Orrichia Apans., Fam. des pl., Il, 130. — RTE — Env, Gen., n. 245 H, Gen., Il, 368, n. 387. — Diomedea Lg id Cass., in Bull. Soc. re (1815), 175; in Dict., XUH, 283 — ? Helicta Cass., in Bull. Soc. phi- XX, 46 en (1818), TE in ne ENDL.., 24 rimelra SESS CG Ex DC., 'Prodr., VIL, 262. — Adelmann ia REICHB., Onsp., 10 : caule ou à v “fratie cos0: foliis oppositis, sæpe (ob sta car en À bracteis valet exterioribus plus nus foliaceis; capitulis pedunculatis; floribus radii fertibus: fructu 2-4-gono; pappi aristis in cupul æquifissam v. dentatam connati (Anti is Amifiés utraque littor. opp Oligogyne pr ge; , 629; s 201. — LESS., JC. sel 38. — ENDL., Gen., n. 2598. — Capiocrpus sera Syn., 221. — DC., Prodr., V, 629. mannid SCH. BIP., i n Xotsch. Exs. nub.: lesulé grcil; foliis oppo- its rire floribus Wedeliæ ; pappi a _. in cupulam brevem laceram connatis ; cæteri Blainvilleæ. (Amer. et Afri _ a I, 130. — Acti- nomeris NUTT., “es “Aer. rs 181. — DC., . 75 ENDL., rs n. 2530, — B. H. hr LS 379, n n, 406. — Plero- Lex me Cass., in Bull. Soc. philom. (1818); in Dict., XLIV, 48: caule herbaceo; floribus radii bi neutrisve; p tario v Heianthell TorR. et GR., FI. N.- $ : À .— B. Se …, I, 378, n. 405: sr her- baceo, ie + P arce ramoso; foliis o ppositis alternisque ; cxpitd tulis longe stipitatis dr bracteis involucri exterioribus sæpe majoribus Y. ago fructu 2 mb QE lato, me pren an- guste à ; pappi a œ, quarum 2 majores; ar rad ant “igula Aie sæpius Co C2 patois: (Amer. bor. Wedelia JAco., St. amer., 217, 130. DC., re e 538. — Cass., in Die, XLNI, Gén; 96. — $ en 409. — END sy" Hi 11, 370, n. 391. — 7? Niebuhria NECK L Elan: , 30 ex ne ne — re 9086 CAss.,in Dit LX, …. a Cass., loc. cit., Stemmadonln Gi loc. cit., si AT = > onia D rad mor 86; Gen 3 Menotriche Srtez, in in PH. on: Bot, us: viâle herbaceo v cente; foliis oppositis ; caps rire radii fertilibus ; fructu ompressiusculo Wo- , 546. î Û H. eltham., t. 38 (Asteriscus) t. 175; 594 éCiretsiuls H. vind ps 7 H. schœnbr., HI, t. 305.— CAY., Icon.,t. 61, 206 HISTOIRE DES PLANTES. _ Flores pro (v. radii nunc ste- corollæ 1] 947. Podachæninm BENTH.‘ riles) 2-morphi; radii fæminel ; integro v. paucidentato ; disei autem HAE corollæ tubulosæ tubo brevi; limbo cylindraceo, longiusculo, 5-dentato. Antheræ basi tenuiter mucronatæ. Styli rami graciles vix compressi, acutati, demum revoluti. Fructus longe obconici; obtuse angulati v. a latere compres- siuseuli, nune anguste alati (nigrescentes) ; alis in stipitem fructus decurrentibus ibique latioribus ; pappi aristis in Coronam inæquifidam basi connatis : longioribus 2°. — Frutex v. suffrutex altus; foliis * op- positis (maximis) angulato- lobatis basique alato-contractis; capitulis (subglobosis) in cymam amplam laxam corymbiformem dispositis ; involueri brevis (demum reflexi) bracteis pauciseriatis inæqualibus herbaceis; receptaculo conico bracteis complicatis floresque amplec- tentibus onusto. (Mexicum, America centr.”) 948. Spilanthus L.® — Flores fertiles, 2-morphi; radii fæminei, 1-seriati; corollæ* ligulatæ limbo patente, integro v. 2-3-dentato; disci autem hermaphroditi ; corollæ regularis pres v. subventri- cosæ limbo anguste campanulato, 4- 5 fido. Antheræ basi obtusæ v. minute dentatæ. Styli sub basi dilatata repente constricü rami lon- 71 dr gr 99 ( Rire 100; 210 (Encelia), 280 (C 214; 260 (Coreopsis), 215 ; (Coreopsis). — P. BEAUV., FI. ow. et ben., 1, t. 69 (Wedelia). oLLA, A. ripul., t. 3 H. B., PI, œquin t. 111(Pallasia). — H.B.K., Nov. gen. et spec., ne - t. 380 (Ximenesia). — DELESS., le. sel., IV, 2 (Anomos um). — Wicar, {con., t. 1107 (Wedelia) I, t. 1106 (Wedelia). — Hook., be t. 101 ( gogyne) ; Comp Mag t. 5 (Wedelia). : et ExDL., Nov. gen. et sp.,t. 256 (Lipocl œta). — — TORR ? 1e Vé D, Bot , 47 Heliantils). — S , 28 es ia); Emo Simsia ET Philad. US, Se Pr il) tan. (ed. 1856), 219 (Actinomeris), 222, — , El. columb., t. 135. — Ear., Fark _. Bol. 170 nee) =-Crane. ss Fl2 S. Unit. mr 4 gts 237. — i 304 (Wirt BIP., in Seem rtgenia). — h SAY., Enum. mu Sec à nee) — REMY in C. Gay F1. chil., IN, 2 lia) sn ; 80 F1. brit. W.-Ind., 371 (Borrichia, Wedelia Symb. pe argent 190 (Wedelia), 191 And 193. — » FL. ” -bat., 11, 68 (Wedelia), 70 (lon — » Fe pe INT, 53 lia). — p. Afr., HE, 4 ( COTE 6 e dl, cs > Aie) 383 (Ximenesia). — . 549 (Pascalia). — Bot. ra $ à 58 (Model), 909 Goessl — Bot. LE n 1627 (Spilantlies), 716. — Wazr., Rep., 11, 608 (Wedelia), 6 (sata) 612 Enr): VI, 146 (Wirtgenia), 57 (Wedelia) ; Ann. 1, 13 (Wedelia); 45; W, vs (dé ST (Sabine Le (Actino- ris), 860 (Simsia), 867 Wollastonia), 221 (ne la) 232 pee ati 297 ; 229 (Ximenesia). 1. n Koh. Fra Medd. (1852), 98; Gen cal I, 380, n ynoma LEME, Ill. hort., WE, Me, ra — % osmophyllum €. KocH et OUCH,, Ind. sem. H. berol. (1854). æ fructus antica posticaque 4. alu pen or subtus plerumque jrs de sæpe culta. P. eminens. — Fi FL eminens LAG., N. gen., 31 fe SGH. BIP.) gén nium alatum BE nr, — WALP., Ans FES — Cosmoph Es cali fliun KocH et Bou ., Ann Gen.,.n, 2553.— b. — Acmella Rica. ., in Pers. Enchir., W, 472 Athronia NEck., Elem., 1, 32. — qu ia DC., Prodr., MR — DELEss., Je. sel., IV, t. 29. a Albidæ 8. Flavæ v. FRET COMPOSÉES. 207 giuseuli recurvi, apice dilatato haud appendiculati, papillosi v. sub- penicillati. Fructus compressi v. 8-quetri, margine sæpius ciliati ; pappi aristis 2, 3, subulatis, setiformibus v. 0. — Herbæ pérennes v, annuæ; fois oppositis, integris v. dentatis: capitulis plerumque stipi- tatis, terminalibus, axillaribus v. in dichotomiis ; receptaculo convexo v. sæpe altius conico, paleis complicatis flores hermaphroditos amplec- tentibus basique angustatis onusto: involucri subeampanulati bracteis sub-2-seriatis ; exterioribus membranaceo-herbaceis ; _interioribus autem tenuioribus, sæpe basi siccis”(Orbis utriusque reg. calid.*) 249? Hymenostephium BENTH. 2 — Flores 2-morphi; radii neutri ; 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, nunc latiusculo, integro v. 2-dentato; disci autem hermaphroditi fertiles; corollæ tubulosæ limbo parum ampliato, breviter 5-fido. Antheræ basi minute auriculatæ. Styl florum disci rami superne complanati, breviter appendiculati. Fructus disci (parvuli, nigri) compressi ; marginibus obtusiusculis v. Callosis; radii autem abortivi ; pappi paleis v. squamellis 9, aceris hyalinis, nunc minimis, nune autem maJoribus et cum squamellis 4, 2, minoribus hyalinisque et fimbriatis alternantibus, v. sæpe 0. — Herbæ Y.suffrutices, glabri v. canescentes : foliis Oppositis, integris v. serratis ; capitulis (parvulis) terminalibus corymbiformi-cymosis; involueri brévis campanulati bracteis angustis acutis striatis pauciseriatis ; éxterioribus gradatim minoribus?. (Mexicum, N.-Granada®.) 220? Otopappus BExr.5 — « Florest fertiles omnes, 2-morphi; radii fœæminei, f-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, vix dentato: disci autem hermaphroditi; corollæ tubo brevi limboque longe cylin- draceo, breviter 5-fido. Antheræ basi minute obtuseque auriculatæ. Styli rami lineares, breviter obtuseque appendiculati. Fructus plano- Compressi; angulo utroque v. interiore alato; ala interiore superne Producta et Pappo adnata; pappo paleaceo et oblique auriculiformi, basi in annulum coalito, latere interiore productiore et margine lacero- dentato. — Herba elata (?) v. frutex (?) minute appresso-pilosus?; 1: Spec. ad 40. Jacp. Amer., 212 (Spilanthes); 2. Gen., 11, 382, 1234, n. 413; in Hook. Le. rar., NI, 584; fr. vindob., t. 135. — H.B.K., Jcon., ser. 3, II, 48,t. 1154 à gen. el sp., IV, t. 310. — Wicnt, Icon. 3. Genus Verbesinæ quam proximum. b, 1109, — 1, Orr., Je. pl. sel., t. 49 (Ver- 4. Spec. 2. LE ce BENTE., FL austral., III, 541. —Ouv. 5. Gen., Il, 380, 1234, n. 408; in Hook. Icon. re FL trop. Afr., IUT, 383. — GRiser., FL. 1. 1 An, Verlnd., 315. — Waup., Rep., Il, 621, 087 : : 6. Flavi. "3 11 868; v, 298, - 7. Siccitate nigrescens. 208 HISTOIRE DES PLANTES. foliis oppositis petiolatis ovato-lanceolatis, remote serratis, penniner- viis; capitulis (mediocribus) in summis axillis cymosis; cymis 3-5- cephalis folio brevioribus; involueri hemisphærici brevis bracteis mem- branaceo-coriaceis, basi imbricatis, pauciseriatis; exterioribus gra- datim minoribus; receptaculo convexiusculo paleis complicatis flores hermaphroditos amplectentibus onusto. » (America centr.') 951. Salmea DC.° — Flores* hermaphroditi fertiles, 1-morphi; corollæ * regularis tubo brevi v. longo; limbo anguste campanulato, fido. Antheræ basi minute auriculatæ. Styli rami lineares obtuse appendiculati. Fructus compressi, margine anguste alati v. ciliati; pappi aristis 2, cum fructus marginibus continuis; alis marginalibus 4, 2, v. O0; additis nunc squamellis intermediis œ. — Frutices erecti v. scandentes; folus oppositis, petiolatis, integris v. dentalis ; capitulis (parvis) in cymas corymbiformes v. pyramidato-ramosissimas dispo- sitis; involucri brevis campanulati v. subturbinati bracteis imbricatis appressis pauciseriatis ; exterioribus sæpe minoribus ; receptaculo plus minus longe conico paleisque complicatis flores amplectentibus onusto”. (Antillæ, Mexicum, America mer.) 252. Epallage DC.T — Flores* fertiles, 2-morphi; radi fœminet, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo angusto, integro v. paucidentato; disei autem hermaphroditi fertiles; corollæ tubulosæ limbo ceylin- draceo, 5-dentato. Antheræ basi obtusæ. Styli florum fœmineorum rami Ltiexres recurvi; hermaphroditorum subteretes v. complanati obtusi. Fructus costati, 4-5-angulati ; pappi paleis brevibus inæqua- libus paucis integris v. ciliato-laceris. — Herbæ sæpe humiles ramosæ puberulæ ; foliis alternis, subintegris, dentatis, incisis v. pinnatifidis ; capitulis° longe stipitatis, solitariis v. laxe cymosis paucis; involueri subhemisphærici bracteis pauciseriatis,inæqualibus; exterioribus latio- ribus, nunc herbaceis; interioribus autem angustioribus siccis et in paleas complicatas flores amplectentes receptaculoque subplano impo- sitas gradatim abeuntibus. (Madagascaria .) 1. Spec. 1. 0. verbesinoides B . Spec. 10-15 H «hi pec. 10-12. Jaco. r., Ecl., t. 139 ( . 2. Cut. H. monspel., 140: Prod +, 493. — bia, — Cass., in Dict., XLVIL, LESs., Syn., 212. — Env QAS. — in Trans. Linn. Soc., XIII, 112. che En H. ” en. en 381, n. 411. halaiitiarte. F1. brit. pe LH FES pl. GA Mag., t. , Re 8. Abédi v. pallide flavi. T. Prodr. ” ce À part, he He EN 4 = BH, 4. Nunc recurvæ Gen., II, 369, n. 5. Salmeopsis BEN. br » LE, 381, n. 412 8. Pallidi, an ab? nobis videtur Salm a sectio (rasilinsis 9. Parvis v. majus squamellis æ inter me: majores additis. 10. Spec. 2, 3. ra ER 921 (Helicta). COMPOSÉES. 209 953. Eleutheranthera PoiT.! — Flores hermaphroditi fertiles, intimive nunc, steriles, 1-morphi, v. raro 2-morphi; exterioribus paucis ligulatis. Corollæ regulares tubulosæ ; limbo anguste campanu- lato, 5-fido. Antheræ basi mucronatæ, apice truncatæ, marginibus haud v. vix cohærentes. Styli rami elongati suberecti acuti, dense papillosi. Fructus obpyramidati, 2-4-goni; costis muricatis v. rUGOSIS ; pappo cyathiformi inæqui-ciliato, basi contracto. — Herbæ annuæ puberulæ, graciliter ramosæ ; foliis oppositis petiolatis crenato-den- tatis, supra scabris, subtus pallidis; capitulis (parvis) terminalibus v. in dichotomiis sessilibus lateralibusve; involucri? bracteis paucis dissi- milibus; interioribus tenuioribus v. subhyalinis, in paleas complicatas flores amplectentes abeuntibus. (America trop.*) 254? Lorentzia GRISEB.# — « Flores? 2-morphi; exteriores sub-2- serlati fœminei fertiles; corolla ligulata ; disci autem hermaphroditi Steriles; corolla tubulosa, 5-dentata. Antheræ basi minute sagittatæ. Styli florum hermaphroditorum rami conico hispidulo-appendiculati Fructus obpyramidati crassi, apice truncati; exteriores 3-goni; inte- riores 4-goni; pappo cyathiformi ciliato-dentato nuncque aristis paucis longioribus aucto. — Herba annua scabra ; foliis oppositis lineari- lanceolatis, integris v. paucidentatis, 3-plinerviis; capitulis termina- libus solitariis; involucri bracteis foliaceis, 1-2-seriatis, in paleas abeuntibus ; paleis exterioribus fructu longioribus subulatis ; interio- “bus autem complicatis floresque amplectentibus nervoso-striatis, inférne membranaceis. » (America austr. extratrop.S) 295. Axiniphyllum BENTH.T — Flores * hermaphroditi fertiles, l-morphi; corollæ regularis tubo gracili (nunc longo), repente in Jlimbum longum cylindricum et 5-fidum dilatato. Antheræ basi obtuse auriculatæ, Styli rami tenues longi hirtelli, demum revoluti, acute ap- 4 Ex Bosc. in Nouv. Dict. Hist. nat. appl., XLIII, 371. — Siegesbeckia porloricensis BERT. (. 1, VIL (1803), 498. — A, Ricu., in Dict. class., — Kegelia ruderalis Scu. BrP. — Wedelia dis be — Cass., in Dict., X XV, 447. —B. H. coidea SCHLECHTL, in Linnæa (1831),728. — DC., D. I, 371, 1234, n. 392, — Ogiera Cass., in Prodr., V, 543, n. 34 (sect. Aglossa). y 57. XXXV, 445 (nec SPRENG.). — DC., Prodr., 4. PI. Lorentz. 135; Symb. FL argent., 189. Scu "7 ENDL., Gen., n. . — ? Fingalia — B. H., Gen., II, 1234, n. 392 a. Kener. " Sull. pl. Ratisb., 1, 87 (ex B. H.). — 5. « Flavi. » Fret SCH. BtP., in Linnæa, XXI, 245. — Cha- 6. Spec. 1, nobis penitus ignota. L. pasca- Qu POIr., herb. lioides GRISEB. * CI, persistentis. 7. In Hook. Icon. ser. 3, LI, 16, t. 1118; Gen., plinen Pl: E. ovalifolia Port. — Ogiera tri- 11, 362, n. 369. Mervis Css, — 0, leiocarpa Cass., in Dict., 8. « Flavi et rosei » (GALEOTTI). VIII. — 14 210 HISTOIRE DES PLANTES. pendiculati. Fructus 4-goni, incurvi v.recti; pappo 0.— Herbæ (nune viscidulæ) scabro-puberulæ ; foliis oppositis hastato-3-lobis, basi alato- angustatis; capitulis ! in cymas laxas terminales dispositis; involueri subcampanulati bracteis inæqualibus glanduloso-hispidis, 2-seriatis; exterioribus gradatim minoribus, demum reflexis; receptaculo parvo subplano paleis complicatis floresque amplectentibus onusto. (Mexi- cum *. ) ? 956? Abasaloa LLAv. et Lex. — « Flores‘ fertiles, 2-morphi; radii + , fœminei, 2-8-seriati; corolla ligulata capillari; disci autem herma- phroditi fertiles ; corolla tubulosa, 4-dentata. Antheræ...? Stylus...? Fructus rhombeo-4-goni, papilla umbilicata coronati. — Herba erecta, dichotome ramosissima; foliis oppositis, lineari-lanceolatis serrato- dentatis asperulis ; capitulis in dichotomiis longe pedunculatis; bracteis involuert 19-16, 2-seriatis; receptaculo plano paleisque linea- ribus ciliato-serratis onusto”. » (Mexicum °.) 957. Eelipta L.'7— Flores 2-morphi; radiü fœminei fertiles v. nunc steriles, 1-2-seriati; corollæ* ligulatæ limbo anguste elongato v. ma- jusculo, integro v. 2-dentato, nunc basi lobo angusto v. lineari appen- diculato ; disci autem hermaphroditi fertiles; corollæ”® regularis limbo parum ampliato, 4-5-dentato. Antheræ basi obtusæ v. breviter mucro- natæ. Styli florum radii rami lineares recurvi; disci autem breves v. brevissimi, nunc obtuse v. breviter 3-angulari-appendiculati. Fruc- tus inæquali-angulati v. obpyramidati’ (radii angustiores subtriquetri sæpiusque vacui) tenuiter granulosi, apice truncati, calvi, ciliato-den- ticulati, v. pappo brevi 2-4-aristato denticulatove, nunc annulari bre- vissimo, integro v. subintegro, coronati. — Herbæ annuæ v. perennes, subglabræ, strigosæ v. hirsutæ; foliis oppositis v. alternis, integris v. dentats ; capitulis terminalibus v. axillaribus pedunculatis, solitarils v. 2-3-nis cymosis; involucri latiuscule subovoidei, hemisphærici v. late campanulati bracteis foliaceis v. herbaceis, sub-2-seriatis, æqua- libus v. subæqualibus ; interioribus nunc brevioribus v. angustioribus; receptaculo plano v. convexo, paleis complicatis extus in bracteas 4. Mediocribus. \ 7. Mantiss., 457. — J., Gen:, 187 (Eclypta). — 2, Spec. 2. Lawk, Z1L., t. 687, fig. 1. — GÆRTN., Fruct., Il, 3. Nov. veg. descr., 1, 11. — DC., Prodr., MA. — Less, Syn., 212. — DC., Prodr. V, 489. NII, 253. — B. H., Gen., II, 362, n. 370. — Env H.. Gen., IL, L., Gen:, n. 2446. — B. H,, 4. Concolores, albi. . 361, n. 366. — Micrelium Forsk., FL œæg.-arab 5. Genus nobis ignotum valdeque incertum. 152. An Eclipta ? 8. Albæ v. flavæ. . Spec. 1. À. Taboada LLAY. et LEX., loc. cit. 9. Flavæ v. fuscescentis. COMPOSÉES, or involucri, intus autem im bracteolas lineares angustissimas abeuntibus,. onusto'. (Orbis totius reg. caludior.?) 258. Stemmatella WEDD.® — Florest 2-morphi; radii fæminei fertiles, sub-1-seriati; corollæ ligulatæ limbo angusto stylo vix longiore v. nunc abortivo subnullo v. 0; disci autem hermaphroditi fertiles, v. intimi nunc steriles ; corollæ regularis tubo brevi ; limbo campanulato 5-dentato. Antheræ basi minute auriculatæ. Styli florum hermaphro- ditorum rami breves crassi obtusiusculi; fæmineorum autem angus— tiores acutiores. Fructus radii inæquali-obovati glabri (nigrescentes) ;: disei autem cuneato-oblongi, 3-5-goni, basi attenuati; pappi paleis late membranaceis subhyalinis ciliatis, sub-2-seriatim imbricatis. — Herba pumila ramosissima glabrata v. setosula; foliis (parvis) oppo- sitis, mtegris v. dentatis; capitulis (parvis) œ, in cymas contractas. dispositis; involucri globoso-campanulati bracteis paucis imbricatis, sub-2-seriatis ; interioribus tenuioribus et in paleas fructus s amplec- tentes abeuntibus: receptaculo angusto. (Bolivia”.) 259. Siegesheckia L.5— Flores” 2-morphi; radn fæminei fertiles, sub-1-seriati; corollæ irregularis limbo ligulato, patente v. reflexo, inæquali-2-8-fido, nune inæqui-campanulato, 2-4-fido; disci autem hermaphroditi fertiles, v.intimi steriles ; corollæ tubo brevi; limbo cam- panulato, 3-5-fido v. dentato. Antheræ basi integræ v. minute mucro- nulatæ. Styli florum fœmineorum rami tenues recurvi ; hermaphrodi- torum breves crassi, obtusiusculi v. acuti, nunc dentiformes. Fructus ne Generis sectiones, capitulo majore, nobis 206 NES F1. eat II, 536. À. G F.1 a Vict., t. 39. — À. GRAY, in Proc. Leloerphe DC., Prodr., V, 495. — ENDL., Fe, pr , 182 ie 01SS Gen., n. 2450. — B. H., Gen., 11, 361, n. 367: foribus a sub- d-serialis; ligulis elongatis 224. — Fr. et S AY., um. pl. jap., I, 2 integris; fructus 2-4; foliis latioribus Hanv. et Sonp., F1. cap., HI, 131. id Fl Oppositis v. tie aleris en maur., — OLiv. et Te F1. mnolomia H. B. K. . gen. et spec., I, 373. — af , Il, 855; n, 160 (An- IN, 217, t. 373, 374 (nec PA H., Gen., drieuxia); Ann. I, 5. — Gymnopsis DC., Prodr., V, 3. In Bull. Soc. Mat. à Fr., XI, 82. —B. H., 561 (part.). — Ennz., Gen., n. 2520. Helio- . 362. meris NUrT., in Journ. Acad. Phil., ser. 2 I, 171 floribus radii sterilibus neutris, 1-seriatis; ruc- u disci autem subcom pappo brevi denticulato- liste ppositis : ë a ibus alternis. 1 utraque extr bi). + Spec. ad 20. Jato. , SE. -amer., t. 129 (Bel- — Hook. : fete _Beech Voy., Bot., 435 Ph. AY, Wedelia). — mt; 16 at A PAT PI. Hartweg. * et Il, eu . Fla She. 4 S. congesta WEDD, 6. Gen et — J., Gen., 187.— DC. é, Prodr., V 495, n n. 1-7, — en., n. 2451. en., I, 359, n. 361. — Schkuhriæ ana Meth.. 966 k.. RoTa).— Trimeranthes ass., in Dict. 15. — Minyranthes de: in Bull. pe (1851), I, : 180. — Limno- gen neton Scx. Bre., in Walp. Rep. VI, 146. 1. Flavi (v. albi ?). 212 HISTOIRE DES PLANTES. inæquali obovoideo-oblongi, dorso sæpe gibbi v. incurvi turgidive glabri, epapposi. — Herbæ, sæpe annuæ, erectæ v. divaricato-ramosæ, glabræ v. glanduloso-pilosæ; foliis oppositis, subintegris v. dentatis ; capitulis stipitatis laxe cymosis; cymis sæpe folatis; involucri sub- hemisphærici v. breviter campanulati bracteis næqualibus; interio- ribus in paleas flores amplectentes abeuntibus; exterioribus autem hine paucis linearibus patentibus, apice anguste claviformibus ; omni- bus v. exterioribus plus minus dense capitato-glandulosis; recepta- eulo angusto. (Orbis utriusque reg. trop. el subtrop. ‘) 960? Micractis DC.? — « Flores* 2-morphi; radi fœminet; ligula minutissima ; disci autem hermaphroditi; corolla tubulosa, 4-dentata (centrales forte steriles?). Antheræ ecaudatæ. Styli radin 2-fidi; disci autem inclusi. Fructus 4-gono-compressi subobovati glabri calvi. — Herba annua erecta; foliis oppositis oblongis subcrenatis, v. superio- ribus integris scabris; capitulis ad apices ramorum 3-nis congestis breviter stipitatis; involucri bracteis oblongis, 1-2-seriatis ; receptaculo paleis complicatis fructus semi-involventibus onusto.»(Madagascaria".) 261. Zaluzania PERS. — Flores® fertiles, 2-morphi; radii fæminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente latiuseulo, integro v. pauci- dentato; disci autem hermaphroditi; corollæ tubo? latiusculo; limbo anguste campanulato, o-fido v. 5-dentato. Antheræ basi integræ v. truncatæ. Styl\ rami apice dilatato complanati, truncati v. breviter acuto-appendiculati. Fructus 3-4-goni, epapposi, nune squamellis caducissimis® coronati. — Frutices, siféutites v. raro herbæ, tomen- tosi v. scabridi; foliis alternis, integris, dentatis, lobatis v. plurisectis; capitulis in cymas corymbiformes sæpe foliatas dispositis ; involucri breviter subcampanulati bracteis inæqualibus, siccis v. herbacels, pauciseriatis ; receptaculo plus minus alte conico paleisque flores her- maphroditos subtendentibus v. amplectentibus onusto. (Mexicum*.) 1. Luér., Fes nov., t. 19.— PoEpp. et ENDL., 552. — ENDL., Gen., n. 2509. — Chrysophania À Nov. gen. e t sp. , t. 256. — Wicur, Zcon., t. 1103. in re Syn., 24. — DC., Prodr., — Sw£er, Brit. fl. Gard., t. 203. — Bot. Reg., ENDL., Gen.,n — Hybridella Css, in t. gr me vu Rep., Il, 603; VI, 145. _ XI, . _ À Gall DC., Prodr 2. Prodr., V, 619. — x Gen. I 2008. 564. — _. ne 2512. LR BE; rs. I, 363, n 6. Fiavi V Fa 3. « Flavi, minuti. » 7. Sæpe + as ‘iltato nuncque in Sum 4. Spec. 4; nobis omnino ignota. M. Bojeri mum germen DC., loc. cit. à ue ut hier ‘dilatatis. 5. Syn., IT, 473. — Less., Syn., 22%. — DC., Spec. 6, 7. JACO. ., Hort. mnt t 971 Prodr., V, 553 (part.). — ENDL., Gen., n. 2511. (riens — 9 LLav. et LEX., Nov. veg. descr- 1, — BH |: Gen en., 2 362, h 1 Ferdinanda ER og cr SC. BIP., in Fi (1861), LAG., Nov. gen. et spec., 31. — DC., Prodr., V, 553; (1864), 2 COMPOSÉES. ; 213 962. Sabazia Cass.'— Flores? (fere Zaluzanie) fertiles omnes, -morphi; rad fœminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente latiusculo, 2-3-dentato ; disciautem hermaphroditi ; tubo* brevi ; limbo sampanulato, 5-dentato v. fido. Styli florum hermaphroditorum rami apice crassiusculo obtusiusculi recurvi; fœmineorum graciliores. Fructus* obtuse 4-5-goni v. subteretes, apice nudi v. ciliolati, basi atte- auati; callo basilari plus minus v. vix obliquo. — Herbæ ramosæ, sæpius villosulæ; fois oppositis dentatis; capitulis® longe stipitatis : receptaculo plus minus convexo, paleis laceris v. integris, interioribusve nunc linearibus, onusto; involucrisubcampanulati bracteis1-2-seriatis, membranaceis v. subscariosis. (Columbia, MexicumS.) 263? Varilla À. GRAYT. — « Flores$ hermaphroditi fertiles, 1-mor- phi; corollæ tubulosæ limbo anguste campanulato, 5-fido. Antheræ basi obtusæ integræ. Styli rami apice complanati obtusi. Fructus oblongi subteretes glabri, œæ-costati, calvi v. setulis (ad 15) coronati. — Frutices v. suffrutices glabri; foliis oppositis, v. superioribus alternis, linearibus integris, nunc Carnosis; Capitulis in summis ra- mulis longe peduneulatis ; involueri campanulati bracteis angustis Pauciseriatis subæqualibus; receptaculo conico, inter flores paleis rigidulis acutis onusto ?, » (Mexicum"®.) 264. Enhydra Lour." — Flores!? 2-morphi; radii fœminei rarove hermaphroditi, æ-seriati; corolla brevi ligulata, apice 3-4-dentata Styloque sæpius breviore; disei autem hermaphroditi fertiles v. ex parte steriles ; corolla tubuloso- subcampanulata, 5-fida. Antheræ basi integre. Styli florum hermaphroditorum rami obtusi, vix v. haud 1. In Dr XLVI, 480. — DC., PT Y, 9. Genus (nobis ignotum) « videtur hinc 496. — Exp... Ge en., n. 2452. —B. H 1 see inde Perymenio affine » (B. ps n. 972. — Baziasa STEUD., Nom. (ed, 79), ge quarum epapposn À. WALP., Ann, If, “Me 2. « Albi, rosei v. flav FL. désert (1790), 510 ae Pie Basi extus in "ere mnibus plus minus . V, 636. — ENDL., Gen 974. dense hirsuto, v. nune su + RE angulis mi- .B. H., Gen., Il, 360, n. 364. — Meyera Sue. e v longuiscule ciliolati Gen., 5170. — Sobreira R. et rodr. F1. 4. Maturi nigrescentes per., 10 Sobrya PERs., Syn., IL, 473 5 ai i “ ETES — Cryphiospermum P. BEA t ben., gen spec., 11,24, t. 74. — DC., Prodr., V, 497. — END ; V, L.3 on ia GS When Less, Gen., n. 2453. — Wahlenbergia SCHUM. €! in Lime (1830), 1 Taëônn., Beskr., 387 (nec alior.) — Tetractis PI. Fendler., in Men. Acad., 1,106. REINW., in : üdr. 892. — Hingtsha ROxB., à, ns r-Gen., IE, 363, Fl. ind., I 8. « 12. Flavi K ibid ?). 214 HISTOIRE DES PLANTES. appendiculati, ad apicem parce-hispiduli. Fructus subrecti v. arcuati, haud v. vix angulati, disco‘ crasso indurato coronati. — Herbæ (palu- dosæ) glabræ v. pubentes; foliis oppositis, sessilibus, integris v. den- tatis, sæpe angustis; capitulis (parvis) alternatim axillaribtis: sessi- libus v. brevissime stipitatis; receptaculo globoso v. conico ; bracteis involucri 4, decussatis foliaceis, late imbricatis; floribus singulis bractea paleiformi, intus valde concava, demum circa fructum tuiduts rata rigidave, involutis. (Orbis utriusque reg. calid.*) 965. Aphanactis WEpp.® — Klorest fertiles, 2-morphi; radi fœminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo erecto patenteve, 2-3-den- tato ; tubo basi plus minus alte hirsuto; disci autem hermaphroditi; 359, n. 260. 11. LE ) integro (B. H.). - Pallide flas 12. « Vel Map plurimis muniti epap- $ Nigrescentes, glabri. posi. » (B. « Ima basi ir à 13. Spe , Syst, UE, 5 À Majusculis, specios (Phætusa). - — Dre dubie H. B.K, est cs 8. Spec. 1, 2. Detiss. % sel., IV, t. 30. temma LESs. 216 HISTOIRE DES PLANTES. 969. ægeria H.B.K.'— Flores” fertiles, 2-morphi; radi fœminei, A-seriati; corollæ ligulatæ limbo parvo, 2-dentato v. integro; disei autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo anguste campanulato, 5-dentato ; tubo basi sæpius hirsuto. Styli florum hermaphroditorum rami angusti obtusiusculi, nunc brevissimi; fœmineorum longiores angustiores recurvi. Fructus 3-5-goni glabri; callo basilari obliquo: pappo 0.—Herbæ annuæ, glabræ v. hispidæ ; foliis oppositis dentatis: capitulis termimalibus pedunculatis; Involueri breviter campanulati v. hemisphærici bracteis paucis, 1-2-seriatim imbricatis, herbaceis, v. interioribus membranaceis, in paleas flores amplectentes v. fructus demum mvolventes abeuntibus; receptaculo plus minus alte conico. (America calid. utraque*.) 270. Montanoa LLAY. et LEx.° — Flores 2-morphi; radii neutri, 1-seriati; corollæ® longe ligulatæ limbo patente, 2-dentato, 9-fido v. subintegro; disci autem hermaphroditi fertiles (v. intimi steriles); corollæ tubulosæ, nunc basi dilatatæ, limbo anguste campanulato, 9-fido. Antheræ basi obtusæ. Styli rami ad apicem incrassatum bre- viter v. longiuscule appendiculati. Fructus disci compressi; radi sæpius 3-quetri, obtusi, epapposi. —- Frutices v. suffrutices; foliis Oppositis, Integris, dentatis lobatisve, v. inferioribus late pinnatilobis v. pinnatifidis ; capitulis in cymas corymbiformes compositas dispo- . Sitis; involucri hemisphærici bracteis imbricatis, 1-2-seriatis brevibus herbaceis : receptaculo plus minus convexo paleis complicatis flores amplectentibus demumque circa fructus inclusos auctis, glabris v. villosis, onusto. (America calid. utraque 7.) 271. Sclerocarpus JACQ. — Flores ® 2- -morphi; radi neutri ; corollæ ligulatæ limbo (nunc parvo) dentato v. integro; disci herma- 1. Nov un et spec., ” 277, t. 400.— DC., ae (ex DC.). — Uhdea K., Ind. sem. H. berol. « Proûr., V, 543, — Exp , Gen., n 2497. — (1847). B. H;, DRE _ 368. en Marita C. Kocu, 6. Albæ v in {nd. sem. H. berol. (1855), App. %: Len ia. Soute, . A me ser. 2, 2. Flavi (v. albi?). 44 (Eriocoma). — ve dre 3. Nune ere (is) fig. He Le ae : IE, 612; * Ans 4. Spec. 5, 6. Wazp., Rep., LI, 609; Ann., I, 412 iso eo 221 PS Par 2e œû). I, N ar., t. 176. — Jaco. r., in Act. helv, 5. Nov. veg. descr., Il, 11. — B. H., Gen., vi DC., Prodr., V, 566. — CASS., in Il, 364, n. 377. — Eriocoma H. B.K., Nov. gen, bi , XVII, 148. — EnD., Gen., n. 2523. — et spec., IV, 267, t. 396 (nec NUTT.). — Erio- ., Gen Il, 364, n. 376. — gr aie LLAV.el carp a Cass., in Dict., LIX, 236. — orne ce , "Nov. veg. descr., 1, 14. — LESS., Sy 2 DC., Prodr., 564. — ENDL, Gen, — Dichotoma Scu. Bi. (ex B. H.). n. 2522, — ? Pristleya SESS. et k Moc 3 Fi mex. 9, Flavi. COMPOSÉES. 217 phroditi fertiles; corollæ tubulosæ limbo anguste campanulato, 3-5- dentato v. fido. Antheræ basi truncatæ v biesithe auriculatæ. Styli rami plus minus dilatati v. incrassali, nunc acutiusculi. Fructus obo- voidei, basi attenuati, compressiuseuli glabri; pappo 0 v. minuto annu- lari ciliatove. — Herbæ annuæ v. perennes; foliis alternis oppositisve’, integris v. dentatis, sæpe strigosis; capitulis terminalibus oppositi- foliisve stipitatis; involucri breviter campanulati bracteis 2-seriatim imbricatis inæqualibus ; exterioribus paucis (1-6), nunc latioribus pa- tentibus; interioribus in paleas receptaculo varie convexo insertas, flores involventes demumque induratas clausasque, superne nunc atte- nuatas et cum fructibus inelusis deciduas, abeuntibus. (Orbis totius” reg. calid.*) 979. retragonotheca DiL.* — Flores’ fertiles, 2-morphi; radii fæminei, 1-seriati ; corollæ ligulatæ limbo patente subinlegro v. pauci- dentato; disci autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo cylin- draceo, 5-fido v. denta!o. Antheræ basi vix v. breviter 2-dentatæ. Styli rami longe acuteque appendiculati, superne papilloso-hirti. Fructus A-goni, nunc compressiusculi ; pappo 0 v. e squamellis paucis v. constante. — Herbæ glabræ v. varie mdutæ ; foliis oppositis, basi sæpe angustata olacenclibie dentatis v. incisis pinnatifidisve ; capitulis® stipitatis, solitariis v. laxe corymbiformi-cymosis ; involueri patentis bracteis 4, basi connatis, membranaceis herbaceis; receptaculo plus minus convexo paleisque flores hermaphroditos amplectentibus onusto. (America bor.T) 273. Sealesia ARx.5— Flores? 1-morphi v. raro 2-morphi (exterio- ribus paucis ligulatis neutris), hermaphroditi fertiles ; corollæ tubu- losæ limbo cylindraceo, 5-fido. Antheræ basi obtusa mutieæ v.breviter dentatæ. Styli rami breviter v. longiuseule appendiculati. Fructus com- pressiusculi; apice obtuso nudo v. disco annulari coronati.—Frutices 1. In planta cadem Gen, 1,367, D, 82. — Hole ToRN 2. Australia hucusque _ mére FL. N.-Ame 304. — Tetragono- Prodr., N, 56 1, 2; VII, 289 ”. SCHEELE, in Le XXII, 166. Gmopis, riook. Icon., ner té imnipsi 5. « Flavi. » , FI. trop. en 3. 6. jui A ibus. = san 2, in Selinanf. F1. œth 150 dés 1. Spec. : Le UT , PI. Fendier., 83. fia). — Kiarr, in Ann. se. nat., sér. 5, XVII, Waup., Rep., VI, 158; a Side. LL Pa Vaur. Rep. Er 160 (me) 8. In Lindl. "Nat. Syst 2 4. 4. eltham., : , Gen 16. DC., Prodr., VII, 308 2 409 (post Cass., in Dict., Ex 319. Sr Le 1 ‘nn 92512). — B. H, Gen. ri 36, n. 384. DC., Pr odr., V, 552. -- ENDL., Gen., n. 2508. 9. Flavi (?). 218 HISTOIRE DES PLANTES. hirsuti v. sæpius scabri; foliis alternis, dentatis v. incisis; capitulis terminalibus v. axillaribus stipitatis; involucri hemisphærici v. late campanulati bracteis inæqualibus rigidiusculis, pauciseriatim imbri- catis, gradatim in paleas complicatas flores amplectentes abeuntibus; recéptaculo subplano v. convexiusculo’. (/ns. Galapagos *.) 274. Asocarpha R. Br.°— Flores hermaphroditi fertiles, 1-mor- phi; corollæ tubulosæ limbo plus minus ampliato, valvatim 5-lobo. Antheræ basi obtusæ v. attenuatæ inappendiculatæ. Styli rami longe subulati tenuesque, dite papilloso-hirti. Fructus® elongati glabri, 4-5- angulati, epapposi, basi attenuati v. oblique callosi. — Herbæ pubes- centes divaricato-ramosæ ; foliis oppositis v. alternis, integris v. den- tatis ; capitulis elongato-conicis, pedunculatis, solitariis v. corymbi- formi- -CYMOSIS ; receptaculo elongato ramiformi®, demum indurato; involucri bracteis alternis spiraliter insertis gradatimque in paleas complicatas flores fructusve amplectentes abeuntibus. (America centr. et austr. trop.T) 275. Rudbeckia L.5 — Flores sæpius 2-morphi; radii neutri, sæpius 1-seriati (nunc 0); corollæ ? ligulatæ limbo elongato patente, 2-3-dentato v. integro; disci autem hermaphroditi fertiles: corollæ regularis tubo brevi v.elongato ; limbo plus minus ampliato, 5-dentato v. 9-fido. Antheræ basi abris truncatæ v. minute dentatæ. Sly rami breviter v. longe lanceolatoque hirto-appendiculati. Fructus (radi effæti) compressi, compressiusculi v. 4-goni; pappo 0, v. rarlus brevi coroniformi denticulato. — Herbæ, nunce suffrutescentes, scabrte v. rigidæ; folis alternis v. basi rosulatis, rarius oppositis, integris, * s hinc Jones (Enceliæ), inde — Cass., in ne M Le — LESS., Sy Métis 2e r. ENDL., ; 2. Spec. 5, “ van. in n Freg. et Ress 1 2514 is aie bre 965, n. 3407 Bot TL, 69, oi Main, Ann, A4: V, Echos À Mesa Meth. ur — DC., Prodr., 210. V, 554. — , Gen., Lun . Elem ‘lelichroa RAFIN. (ex n Trans. Lin, Dre XIE, a — DC. pt V, 106. Gen 2 : G a à à 905.” n. 378 — es DC., Prodr., NV, 626; VII, 291. — Deress s 16. sûl., IV, t. 37. — Enr, Gen., « À ec. 4, 5. BENTH. , Bet. Sulph., t. M. — Wair, “xd VI, 106, 7 T0. 8. 0. 35" ah — LAMK IL. à. 705. eus. ut. T pu t. 172. CL "47. DC.). — Obeliscaria Cases in Dict., XXXV, 272: C., Prodr., V, 558. — à Disk RAFIN. = Rat — 7. Cass., — Dict., XXXV, 273. — DC: Prodr.,N, 558. — Enoz., G ;-25 C trocarpha ie Sweet Bri + 87. —? Heli iopht Ehalmum Rarrx., FL. ludov ee 9 Bobartia ae herb. (n re 9. Flavæ, purpur: tis v. violac 10. Piel rh anésidnilé v | doué raro flavæ. COMPOSÉES. 219 dentatis v. pinnatisectis; capitulis' solitariis v. laxe paucicymosis, longe stipitatis; bracteis involucri hemisphærici pauciseriatis imbri- catis, plus minus herbaceis ; receptaculo elongato, conico, columnari v. rarius convexiusculo, paleis planis v. sæpius complicatis floresque amplectentibus onusto?. (America bor.*) 976. Zimmia L.* — Flores fertiles, 2-morphi; radii fœminei, 4-seriati; corollæÿ ligulatæ limbo patente integro®; tubo angusto v.0; disei autem hermaphroditi; corollæ? tubulosæ limbo parum ampliato, 5-dentato. Antheræ basi integræ. Styli rami longiuseuli compressius- euli recurvi, apice obtusi v. truneati, haud v. vix appendiculati. Fructus compressi, 2-3-quetri striati; angulis in dentes v. in aristas 1-3 pro- ductis ; pappo in exterioribus parvo v. 0. — Herbæ annuæ v. perennes, nunc suffrutescentes ; foliis oppositis integris; capitulis’ terminalibus stipitatis; pedunculo ad apicem sæpius incrassato; receptaculo con- vexo v. plus minus alte conico, rarius subplano, paleis complicatis flores amplectentibus onusto ; involucri ovoidei, cylindracei v. subcam- panulati, bracteis imbricatis, 3- œ-seriatis, obtusissiccis, sæpius mar- ginatis; exterioribus minoribus®?. (Mexicum ‘°.) 977? Sanvitalia GUALT.‘ — Flores (fere Zinnie Ÿ) fertiles, 2-mor- phi; radii fœminei ligulati, 1-2-seriati; corollæ# ligulatæ limbo pa- Magnis, speciosis v. mediocri È A cts pe Rare iieur otephane -, Gen., I, 368, n. 386: aculo con- it culs: foribus radii A a “9: foliis or conferti . c. 20-95, CAY., Icon., t. 252 ; 268 (Co- rep juan, Ie. ee ., t. 592. — Sx., Ex. .— d., M 188. — GÆRTN. D n, “hs LESS. , ne » D 2 Exp. . n: à Gen: Fu 357, “5 . 855. Diplothrix DC., re Lin. a — anvitaliopsis SCH. BIP., in 4 Roseæ, Purpurent, aurantiacæ v. flavæ. Nunc abortivo 7. Flavæ v. versicoloris. 8. Magnis v. mediocribus, speciosis. 9. LTragoceros .B.K., Nov IV; ,t. 385.— B. H., Gen., IL, 356, n. 353. — Fragner Less., Syn., 220. — DC., Prodr., V, 533. — END , Gen , n. 2491, est, sensu nos- tro, Zinniæ rank capitulis parvis; étuis floribus disci ex parte tirer rte Calif., t. 4. — Bot. Reg., t. 449, 527, 555, . Ann., I, 852: V 41, In Lamk en ns nat., IE, DM 0 À — Wazp., Rep., Il, 608; — Laux, JL, t. 686. — LEss., DC., Prodr., V, 628 NDL., Gen., n. H.; IL, 357,1: 350. — Lorentea — B. H. 11 OrTEG., Decad., IV, 4, t. 5 (nec LEss.). — ? sh DC., Prodr., V, 628. — ENDL., Gen., 557. 748, Cujus _ ca sectio (?). 3. Flavæ v. 220 HISTOIRE DES PLANTES. tente integro, persistente; disci autem hermaphroditi; corollæ! tubu- losæ limbo ampliato, 5-dentato. Fructus crassi v. 3-quetri, glabri v. tuberculati; pappo 0, v. ex aristis brevibus 4, 2 constante; interiores aunc alati. Cætera Zinnie. — Herbæ annuæ v. perennes, nunc basi suflrutescentes, humiles v. diffusæ; foliis oppositis integris; capitulis terminalibus stipitatis ; receptaculo plano v. convexo, paleis membra- naceis v. SCariosis Concavis v. complicatis inter flores onusto; involueri hemisphærici v. late campanulati bracteis pauciseriatis, apice siccis v. herbaceis ; extimis nunc paucis foliaceis patentibus. (Mexicum *.) 278? Philaetis SCHRAD.* — « Flores 2-morphi ; radii fœminei fer- üles, 1-seriati ; corollæ ligulatæ limbo amplo, 3-dentato, persistente ; disei autem hermaphroditi steriles; corolla regulart, extus glandulosa. Antheræ basi integræ. Styli florum hermaphroditorum rami breviter appendiculati. Fructus radii obpyramidati, 3-goni, extus ligula per- sistente coronali, intus crasse aristati : disci (abortivi) inæquali-4-aris- tati.— Herba dichotoma, basi suffrutescens ; foliis oppositis ovalis serratis adpresse villosis, 3-5-plinerviis; capitulis in dichotomiis bre- viter peduneulatis ; receplaculo conico, paleis complicatis flores disci amplectentibus onusto; involucri campanulati bracteis imbricatis, 2-seriatis!, » (MexicumS.) 279. Meliopsis PERS. 5 — Flores ? 2-morphi ; radii fœminei, fertiles v. Steriles, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente sessili integro; disci autem hermaphroditi fertiles v. steriles; corollæ regularis limbo cylindraceo, 5-dentato. Antheræ basi integræ v. minute dentatæ. Styli rami obtusi hirti breviterque appendiculati. Fructus subteretes v. ob- tuse 3-4-goni ; pappo 0. — Herbæ perennes, ramosæ v. paludosæ radi- cantes; foliis oppositis, v. supremis alternis, petiolatis v. amplexicau- libus, sæpe 3-nerviis, plerumque dentatis ; capitulis solitariis v. paucis laxe Cymosis; receplaculo plus minus longe conico paleisque flores disci amplectentibus v. involventibus onusto; involucri hemisphærici 1. Purpurascentis v. nigrescentis. 5. Spec. 1. P. zinnioides SCHRAD. 2. Spec. 3, . CAv., Icon:; t: 351. — Bot. 6. Syn., II, 473. — Less., Syn., 223. - DC. Reg., t. 707. — Wazp., Ann., II, 869. Prodr., N, 550 (part.). — Enpi., Gen., n. 2506. D Ind. sem. Hort. gætt. (1831). — DC, — B. H., Gen., LI, 358, n. 357. — Kallias CASS rO8T., V, 554. — ENDL., Gen., n. 2492. — jn Dict.. XXIV 32%6- XVI, 406, — Andrieuvit B. H., Gen., 11, 556, n. 35 D DA I, 6, n. 354. …, Prodr., NV, 559; in Deless. Ic. sel. 3% Genus (nobis omnino ignotum) forte ad +, 21. — END , Gen., n. 2517. Zinniam reducendum. 7. Flavi. COMPOSÉES. 29 221 v. late campanulati bracteis imbricatis, 4- v, pauciseriatis herbaceis! (America calid. utraque*.) 280. Bidens T.° — Flores 2-morphi; radii fertiles, steriles v. 0: corollæ ‘ ligulatæ limbo integro v. paucidentato patente ; disci autem 2 hermaphroditi fertiles (v. intimi steriles) ; corollæ® regularis tubulosæ limbo cylindraceo v. anguste campanulato, 5-dentato v. o-fido. Antheræ basi integræ v. minute auriculatæ dentatäve. Styli florum her- maphroditorum rami apice truncati, nunc superne hirti sæpiusve bre- viter v. longius appendiculati. Fructus oblongi, obovati v. lineares, à dorso plus minus compressi v. 3-4-coni, apice truncati, rotundati Y. Sæpius atlenuati rostralive, aristis 2-4, nudis, sursum ciliolatis v. Sæpius retrorsum barbellatis aculeatisve, nune brevibus dentifor- mibus, coronati, rariusve calvi. — Herbæ (nunc raro odoratæ) annuæ Y. perennes, nunc frutescentes v. scandentes procumbentesve, glabræ Y.indumento vario; radice nunc multiplici tuberoso; foliis oppositis v. r'aro alternis, integris, dentatis, lobatis v. semel, bis terve ternatim pinnatimve dissectis ; capitulis? solitariis, longe v. rarius breviter pedunculatis v. in cymas corymbiformes dispositis, terminalibus ; invo- lucri vari bracteis plerumque 2-seriatis, imbricatis, basi nunc con- nats; interioribus sæpe membranaceis; exterioribus® autem ple- L. Generis sectio est A anippea SEss. et Mo ex DC., Prodr.. V “ 4 pe y D ENDL., Gen., 503. — B. H., Gen., IL, 358, — PE Hartweg., 42 : caule paludoso radicante; foliis ee lus. Spec. 4. Lué., Stirp., t. 45 (Buphthal- MU). — DUx., in Mém. Mus., V, t. 8. — 1117. — Bot. Reg; t. 592 — Bot. — WaLr., Rep., II, 610, 633 : 8. 3. Inst., 462, t. 262. — L., Gen., n. 932. — 629 sr 188. — Lamk, Dict., I, 413; Suppl. I, 1, t 668. — Gænrn., Fruct., Il, 412, nn" — Cass., in Dict., XXIV, 397, 402; LI, : LIX, 321, 328, 329, — dr., N, ENDL., Gen., n Le ., + 204. — B. H., Gen., 2 7; ne 428. — Kerneria Mœxcu, Meth., 595. ss ralocephalus Varz. (ex Ricx.). — Pluri- loc. cit ee em., [, 86. — Edwarsia NECK., "cu, : + — Delucia DC., Prodr., V, 633. — » ÎC. a IV, t. 40. — Adenolepis LESS., 4. Flav : I, 10. “né + Prodr., V, 7, tale æ, sulfureæ, albæ, roseæ, purpureæ, Y. raro nigrescentis. scentis. T x Deluciæ radio perfecti. PE majusculis v. magnis, nunc speciosis. 8. Generis hujus, nostro sensu, sectiones sunt : Glossogyne Cass., in Dict., LI, 475. — DC., Prodr., V, 632. — Enpz., Gen., n. .— B. H., Gen., II, 388, n. 430. — Gynactis Cass., oc. cit. — onti UELL., in ook. Kew Journ., IX, 19 : floribus radii fertilibus, styli ramis longe hirto-appendiculati caule herbaceo ; foliis basilaribus, dissectis v. 3-dentatis. (Asia et Oceania trop.) Thelesperma Less., in Linnœæa, VE, 511 ; Syn., 234. — DC., Prodr., V, 633. — ENDL., ; n. 2569. — B.H., Gen., I, 387, n. 426. — Cosmi- dium NuTT., in Trans. Amer. Phil. Soc., ser. 2, VIE, 361 : floribus radii sterilibus, v. 0; bracteis involucri altius connatis; caule herbaceo; foliis oppositis alternisque glabris, dissectis v. filifor- mibus. (America utraque extratrop.) 4 14 n. k ' % 38 : < Cosmea W., Spec., If, 2250 : floribus radii sterilibus (corolla sæpius rubra); fructu apice attenuato rostratove; caule herbaceo; foliis oppositis, integris, dentatis, lobatis v. dissectis capitulis longe stipitatis (America trop. Coreopsis L., Gen., n. 981. — DC., Prodr., 222 HISTOIRE DES PLANTES. rumque herbaceis v. nunc foliaceis, Integris v. varie Imcisis. (Orbis totius reg. calid. et temp.) 981 ? Coreocarpus BENTH.? — Flores® 2-morphi; radii fœminei, 4-seriati; corolla ligulata subintegra; disci autem hermaphroditi; corolla anguste campanulata. Styli rami latiusculi, breviter v. longius- cule appendieulati. « Fructus a dorso compressi plano-concavi, den- tibus brevibus 2, v. aristis 2 retrorsum setulosis coronati v. cali, V, 570. — EnoL., Gen., n. 2529. — B. H., Gen., If, 385, n. 433. — Acispermum NECK., Een. ? » à 7. — Diodonta NurrT., in Phil. Soc., ser. 2, VII, 360. — Callioneis Due “ Icon. et De AS) en 7 a c SWEET). — DC., Proûr. 568. — END EE, _. 2527. — ? À Das TAUSCH, H. or h né ., in Trans. Lars M . VIL, 363. 569. — = une: TORR., “ Lg fe Exp., Bot. 48.— À. GRAY, in Pr er. Acad., NI, «pce es PI. ne von ., 17. — Pres i alp. Rep., NI, 162 : foribus rad iris - da ramis truncatis v, pen . haud senc fr sv plano, nunc an alato v. ciliato, apice obtuso v. nunc contracto ; pi à 2 brevibus, nunc sursum pa constante. (Ame- rica calid. utraque, AIRES rop.) Dahlia CAY., Icon., 1, 56, t. 80; rt t. 265, 266 (nec THUNB.). — en E _r. de _ ENDL., L 6, n. 4 ni flori- Fe bus radii tertilibus Y. _. serlibus De 6 versicoloribus; styli ramis sm irto-a diculatis ; fructu plano, compress te; foliis rene m 1 ter bipinnatipartits: re longe stipitatis, magnis v is in ” 373, m4 gel Ie. ie t. 595 (Coreopsis). — 16, 19. — Sm., Spicil. pl., t. 22 (Coreopsis). — H.B.K., Nov. gen. et spec., t. 381; 382 Gens — PoEpp. et SAY., res pl. jap., I, 232. — BAK., 169. — re ter Mori caled., gré Flo és “gs | Wr des [p] 8 "© “gr! tar: o-2 4 LS 7 ÿ” gr Ta “publi oDR., Fr. de Fr., 168. — Mauno, Bot. t. 88, 161 (Dahlia). Lis Now. et WESTC. fl. Cab., t. 118, 127 (Dahlia). — Anvr., Bot. Re- pos., = re 483 (Dai) — 4 serr., t. 1321 (Cosmidium). — Bot. Reg. ; Do 1e 846 rom 684 ; 1998, 6 (Corps, (Cosmos) ; (1838), t. 15 (Cosmos) ; ( Dahlia). — Ja liopsis, Coreopsis), 615 (Cosm sise nid, en 618: 619 moe ue \érran is) 986 : ; (Coreopsis) ; VI, 162 (Coreopsts/: h 64 (Cosmidium), 165 (Leighia), 167; 168 re mos), 721 (Cosmos); Ann., Il, 851 (Core 8 1e no 866; 869 (Glossogyne)» 2 (Thelesperma) ; 1 (Coreopsis), 224; (Cons, 230 ilnerme). ll . Bot., 28, t. 16. — B. H, Om Su 4 ”Acoma ds loc. cit, LE 3. « Flavi (v. albi ?). » COMPOSÉES. 223 margine Calloso rugoso cincti; interiores angustiores. »— Herbæ v. suf- frutices ; foliis oppositis v. pinnatisectis inciso-lobatis ; capitulis termina- libus v. laxe cymosis; involucri duplicis bracteis inæqualibus ; interio- ribus concavis et in paleas angustas flores amplectentes gradatim abeuntibus. (California*.) | 282? Hidalgoa LLAV. ef LEX.? — « Flores® steriles, 2-morphi * ; rad fertiles; fructibus valde auctis compressis, cornubus 2 inflexis coronatis; disci regulares hermaphroditi; stylo indiviso. Cætera Dahlie. — Frutices (?) glabri; caule herbaceo scandente; foliis oppositis petio- latis, 3-natim divisis ; foliolis ovatis serratis petiolulatis; lateralibus - sæpe 2-partitis; capitulis axillaribus solitariis, longe pedunculatis ; involucro 2-plici ; receptaculo paleis membranaceis flores hermaphro- ditos subtendentibus onusto. » (Mexicum, Guayaquil5.) 983. Glossocardia Cass.5 — Flores? (fere Bidentis) 2-morphi; radii fæminei (pauci); disci autem hermaphroditi; fertiles omnes. Gorollæ radii ligulatæ, 2-dentatæ v. 2-fidæ; disci tubuloso-campanu- latæ. Styli rami 9, in floribus disci appendicibus linearibus subulatis hirtellisque aucti. Fructus oblongi ciliati aristisque 2 rectis demumque recurvis lateralibus coronati. — Herba annua glabra diffusa; foliis alternis, bis v. ter pennatisectis ; capitulis axillaribus terminalibusque pedunculatis; receptaculo subplano; bracteis involucri paucis ; exte- rioribus 1-3, parvis; interioribus autem majoribus 3-6, membranaceis Satis, imbricatis; floribus interioribus plerisque ad paleas planas axillaribus. (nca or.) 284? Heterosperma CAv.° — Flores !° (fere Bidentis), 2-morphi; fructibus 2-morphis; interioribus (v. nunc omnibus?) aristis 2 retror- Sum hirtis coronatis ; exterioribus sæpe apice rotundatis calvisque, nunc ad interiores gradatim magis attenuatis rostratisve, dorso com- 1: Spec.2. À. GRAY,in Proc. Amer. Acad., V, 6. In Dict., XIX, 62. —. yn., 233. — ALP. , L.; ÿ 162. — Warp » VI, 156 ; 170 (Acoma). DC., Prodr., V, 631. — Gen., n. 2564. | 2. Nov. veg. descr., 1,15.— Less., in Linnæa, — B. MH., Gen., I, 384, n. 420. mn; Sum, 213. — DC., Prodr., V, 5114. — - 7. Flavi. | Be, Gen., n. 2473. — B. H. 4: IE, 98 8. WicurT, {con., t. \ np: Rd dr 9. Icon., I, 34, t. 267. — De 3. « Radii iaci inei; disei W., Spec., III, 2129. — DC., Prodr., NV, 632. — FH M aurantiaci v. coccinei; disci Mi. Se re DHBB. R H, Gen. ll, 385, ‘4. Fere Bidentis, sect. Dahlia, ut saltem e n. 419. — ? Microdonta NuTT., in Trans. Amer. descriptione videtur Phil. Soc., ser. 2, VII, 369. 5. Spec., ut aiunt, 2, 10. Flavi. 224 HISTOIRE DES PLANTES. pressis v. plus minus latiuscule marginato-alatis. Cætera Bidentis'. — Herbæ annuæ; foliis oppositis, dentatis v. ternatim pinnatimve dis- sectis; capitulis parvis axillaribus v. sæpius terminalhibus; involueri ovoidei v. oblongi bracteis paucis, liberis v. basi connatis, 2-morphis; receptaculo paleis membranaceis onusto. (America calid. occid. utraque °.) 985. Narvalina Cass.® — Flores (fere Bidentis) fertiles, 2-mor- phi; radii 4-3, fæminei; corollæ ligulatæ limbo patente, 2-dentato; disci autem hermaphroditi pauci regulares. Antheræ basi obtuse sagit- tato-auriculatæ. Styli florum hermaphroditorum rami complanati lan- ceolato-appendiculati ; fœmineorum angustiores recurvi. Fructus membranaceo-marginati ciliali, aristis 2 retrorsum hispidis (deciduis) coronati. Cætera Bidentis. — Frutex glaber ; foliis oppositis petiolatis, argute dentatis; capitulis in cymas corymbiformes dispositis; involuer oblongi bracteis paucis rigidis, 2-3-seriatis; receptaculo subplano paleisque subplanis inter flores onusto. (Hispaniola*.) 986. Chrysanthellum Ricn.® — Flores’? fertiles, 2-morphi; radii fœminei, 1-seriati, nune pauci; corollæ ligulatæ limbo patente, integro v. 2-dentato; disci autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo anguste campanulato, 5-dentato. Antheræ basi obtusæ. Styli florum hermaphroditorum rami longe v. breviter appendiculati. Fruclus oblongi, a dorso plus minus compressi; exteriores crassiores obtusequé marginati, annulo brevi v. pappo parvo cupulari, integro v. ciliolato, coronati. — Herbæ annuæ * ramosæ, glabræ v. hispidulæ ; foliis Opp0- sitis v. alternis, nunc basi rosulatis, bis v. ter sectis, v. ex parte incis0- dentatis; capitulis terminalibus v. in axiilis superioribus pedunculatis, solitariis v. laxe corymbiformi-cymosis ; involueri breviter campant- lati bracteis 1-2-seriatis ; receptaculo plano paleisque flores subten- 1. Cujus forte potius sectio CA in D | k . — it. sc. nat., IX, 150. “ Spec. 4, 5, H.B.K., Nov. gen. et spec., Prodr., NV, 630. — ENDL., Gen., N: me p » 245, t. pe 384. — À. Gray, in Proc. Amer. — B. H., Cen., 11, 389, n. 432. — Cole CT SPRENG., Syst. III, 622. — Sebastiana BERTOL 3. Ta Dict., XXXVIII, 17. — Less, Sym. 234. Opuse. (1822), 37. — Chrysanthellina Cass., In sU: Prodr., V,633. —Enpc., Gen., n. 2568. Dict., IX, 150; XXV, 301 — LESS., SYn. 234. 4 la cr Re — Adenospermum Hook. et ARN., in Hook. 5. ec. i is: : Journ. of Bot., II, 318. — Hinterhubera SUB: ss S ec. 1, nunc in hortisnostris culta, non- BiP., in Koch pl. nub., n. 175 (nec in Wedd. ChL qu variabilis. N. domingensis CAss. — Need- andin., I, 185, t. 390). | ‘ 7. Flavi v. albidi. domingensis Cass. 6. In Pers, Syn., IN, 471. — Less , Syn., 234, 8. Vel nunc (?) perennes. COMPOSÉES. 225 dentibus, interioribus angustioribus, linearibus (v. 0) onusto 1. (Orbis utriusque reg. calid. ? 287. Isostigma LESs.% — Florest (fere Bidentis) 2-morphi; radii fertiles fœminei (nunc 0); disci autem hermaphroditi regulares. Corollæ radii ligulatæ, apice 2-3- dentatæ, nunc parvæ ; disci tubulosæ : limbo subcampanulato. Antheræ basi obtusa subintegræ. Germen su- perne utrinque angulato-productum ; stylis florum disc longe 2-ramo- sis; ramis in appendices longe subulato-lineares productis. Discus epigynus breviter cylindricus. Fructus dorso compressi, margine atte- nuati v. anguste alati, cornubus lateralibus 2, brevibus v. elongatis, rectis v. divaricatis, coronati. — Herbæ perennes v. basi frutescentes: caudice crassiusculo brevi v. elongato, nune ramoso: foliis angustis v. linearibus elongatis, integris v. incisis dissectisve : capitulis : in summo pedunculo elongato aphyllo solitariis terminalibus ; receptaculo plano V. Convexiusculo; bracteis involucri ima basi connatis, 2-seriatis ; exterioribus brevioribus: interioribus latioribus membranaceis ; paleis Tloris planis v. concaviuseulis elongatis scariosis 5. (Brasilia®.) 288. Guizotia CAS. 7— Flores # fertiles, 2-morphi; radii fœmi- nel, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, 3-dentato: disci autem hermaphrodii ; corollæ campanulatæ, 5-dentatæ, tubo MES Antheræ basi i Mtegræ v. 2-denticulatæ. Styli florum hermaphroditorum rami su- bulato- “hirto-appendiculati ; fæmineorumgracilesrevoluti. Fructussub- teretes v. a dorso compressiusculi, v. 3- -4-goni, apice obtusi subcalvi?, — Herbæ annuæ, glabræ v. scabridæ; foliis oppositis, v. superioribus alternis, integris dentatisve ; capitulis 1° terminalibus v. in axillis su- perioribus stipitatis ; receptaculo plus minus alte convexo v. COniCo ; 1. Generis seclio,nobis est (genus cum Bi- 4. In sicco purpurascenti-fuscati. dentibus-Coreopsidibus connectens) Microlecane 5. An La. sers habitu anomala ? #. BIP., in Flora (1842), 410. — B. H., Gen., 6. Spec. GARDN., in Hook. Lond. … S s. 384, n. 491 : floribus radii fertilibus ; fructu (Glog 408 pe) — WaLr., Ann., Il, 869 gusto re (Gloss yes op, y pi aiolao ; rs Bull, . rs (1821), 127; in Dict., 2. Spec. ELESS., . e IV, t. 39, — LI, 247. — rodr., V, 551 ; PL. rar. Jard. ANDERs, don Bu Reis: N t. 6. — Rercue., Gen. VIE . 3” — ENDL., Gen. n. 2507. — Le. exot., ares 4 Hiën, Al trop. B. H., Gen. 11, 382, n. 416. — Ramblla DC. Afr., Il, 38 386 (M has ecane), 394. — Wap. Rep., in Wight Contrib., À ju qu Vis., in F © (Adenospermum), 171; Ann., L, M5; AN. Sagg. Accad. sc. polis » 269. 8. F avi. " Lima VI, 513; Syn., 235. — DC., 9. Juniores made ut corollæ basis, te- Prod rune ENDL., Gen., n. 2570. nuiter nn BH. re IL, 389, n. 431. 10. Ovoideis v v. NE NS £. VIT, — 226 HISTOIRE DES PLANTES. involucri plerumque subeampanulati bracteis 2-seriatis; interioribus angustioribus et in paleas planas subscariosas flores subtendentes abeuntibus ; exterioribus autem membranaceis subfoliaceis majoribus. (Africa trop.) 989. Trichospira H.B. K.? — Flores hermaphroditi fertiles, 4-morphi; corollæ regularis tubulosæ limbo 4-fido. Antheræ bas subintegræ. Styli rami subulati hirtelli. Fructus compressi v. 3-quelri, aristis paucis 5-8, rigidis (quarum majores 2, 3 angulos superantes) coronatis. — Herbæ diffusæ ; foliis alternis, v. summis opposilis, grosse inæquidentatis, subtus canis ; basilaribus petiolatis; floralibus autem basi amplexicaulibus; capitulis axillaribus sessilibus arcte congestis; involueri bracteis paucis; exterioribus 3, 4, brevioribus membra- naceis; interioribus autem paleaceis floresque subtendentibus. (Ame- rica trop.*) _ 290. Synedrella GÆRIN.? — Flores fertiles omnes v. ex parte steriles; radii fæminei, 4-2-seriati; corollæ ligulatæ tubo gracillimo; limbo brevi latiusculo patente, obtuse v. acutiuscule 2-3-dentalo; disci autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ longeque ad basin alle nuatæ Jimbo 4-lobo. Antheræ basi obtusæ v. vix auriculatæ. Sly florum hermaphroditorum rami breviter v. longe acuteque appendicu- . lati; fæmineorum tenuiores recurvi. Fructus radii valde a dorso com- pressi ; marginibus aliformibus apice et hinc inde in aristas adscen- dentes productis; disci autem angustiores, valde compressi v. nunë 3-quetri ; marginibus nudis, apice 2-aristatis. — Herbæ annuæ sub- glabræ, pubescentes, strigosæ villosulæve; foliis oppositis, petiolatis sæpius inæquidentatis; capitulis sessilibus terminalibus, lateralibus v. axillaribas, glomeratis v. solitariis; involucri bracteis paucis in qualibus ; exterioribus 4, 2, majoribus plerumque foliaceis ; interi0- ribus autem in paleas planas flores subtendentes abeuntibus; rectr ptaculo minuto. (America, Asia et Africa trop.®) 1. Spec. 3, quarum 1 in India aliasque culta. 5. Fruct., 1, 456, t. 171. — L.-0. RICH 1 Wicur, JUl., I, t. 132. — Bot. Mag., t. 1017 Pers. Syn., I, 472. — Gass., in Dict., LE, #70: (Verbesina). — Wazp., Rep., 11, 610; 611 (Ves- DC., Prodr., V, 629. — ENDL., Gen. D 2559. — lingia) ; VI, 157. B. H., Gen. 11, 383, n. 417. — Ucacou APM 2. Nov. gen. et spec., IV, 27,t, 312. — Less., Fam. despl., W, 131 (part., additis, EX CassiNh Syn., 150. — DC., Prodr., V, 90.— ENoL., Gen i A FAR NDL., : plantis heterogenis 4). n. 2296. — B. H., Gen., Il, 383, n. 48. 6. Spoc. 2. ook, Eaot. Fl, t. OÙ : Minimi, pallidi. Grises., FL. brit, W.-Ind., 317. — Waur., fép . Spec. 1, 2. VI, 171. COMPOSÉES. 227 291. Calea L.' — Flores? fertiles, 2-morphi; radii fœminei, 1-seriati (nunc 0); corollæ ligulatæ limbo patente, integro v. 2-4-den- taio; disci autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo campanu- lato v. poculiformi, profunde 5-fido. Antheræ basi obtusæ, sagittatæ v. minute dentatæ. Styli florum hermaphroditorum rami longiuseuli, apice subtruncati v. breviter conico-appendiculati; fœmineorum angustiores recurvi. Fructus longiusculi, 4-5-angulati; pappi paleis , Compressis longis acutis rigidis, integris v. apice laceris, nunc brevioribus serrulatis ciliolatisve, rarius 0. — Herbæ, nunc frutes- centes v. sæpius frulices, nunc scandentes, glabri v. sæpius scabri vil- losive; foliis oppositis, integris, dentatis v. nunc pinnatifidis; capi- tulis® terminalibus v. axillaribus solitariis Cymosisve, nune 2-stiche cymosis *; receplaculo subplano v. plus minus alte conico, paleis con- cavis v. complicatis floresque amplectentibus onusto ; involueri ovoidei, cylindracei v. subcampanulati bracteis œæ, imbricatis, © -se- riatis; exterioribus gradatim brevioribus. (America trov. et subtrop.*) 292. Fridax L.6— Flores? fertiles, 2-morphi; floribus radii fæmi- neis, nunc 0 (Marshallias); corolla ligulata v. sub-2-labiata; disci autern hermaphroditi; corollæ regularis tubulosæ limbo parum am- pliato v. anguste campanulato, 5-fido. Antheræ basi sagittata minute auriculatæ v. dentatæ (in floribus radii nunc rudimentariæ cassæ), L. Gen.,n. 941 (part.).—J., Gen.,185.— Less. carpus). — WaLp., Rep., IL, 629; Ann. 1, 16 Syn., 241. — DC., Prodr., V, 671. — ENoz., (Tetrachyron) ; II, 880; 882 (Lemmatium). Gen., n. 2616.— B H., Gen., II, 390, n. 434. — 6. Gen.,n.972, — J., Gen., 190, — Porr., in ’ i- . 2 "pus H.B.K., Nov. gen. et spec., IV,291, Lamk Dict., VIIL, 86. — DC., Prodr., V, 679. — DC. Prodr., V, 676. — ENDL., Gen., — LEss., Syn., 246. — ENpz., Gen., n. % T- — Leontophthalmum W., in Ges. Nat — , Gen n. in Fr. Bert. (1807), 140. — Meyeria DC., Prodr., Anans., Fam. des plant. 11, 124. — Balbisia Y *—ENDL., Gen., n. 2614, — Lemmatium W., Spec., I, 2214 (née DC.). — Ptiloste- DC., Pr V0 Amplucalea GARDN., in Phium H. B. K., Nov. gen. et spec., EV,: 258, Hook. Lond. Journ., VIE, 411, — Oteiza LLAV., t. 387, 388. — DC., Prodr., V, 678. — ENDL., Reg. trim. mezx. (1832), 41 (ex DC.). — Alloi- en.,n. 2621. — Carphostephium Cass., in Dict., mum W., loc. Cit., 139, — Mocinna Lac XLIV, 62. — Galinsogea H. B. K., loc. cit., 252, ’ + Matri o t. 386.— Sogalgina Cass., in _ sus es nn oc © DC. Prodr., V, 669, — Exni.. lom. (1818), 31; in Dict., XLIX, 397. — DC. Qmn.2613. — Caleacte R. BR., in Trans. Linn. ets à V, 678. — Enbz., Gen., n. 2620. — LV us 09. — Calebrachys Cass., in Dict., Mandonia Wevo., in Bull. Soc. bot. de Fr., XI, XIX LC Tetrachyron SCHLCHTL, in Linnœa, 50, t. 1 (nec Scx. prP.). 3 ps 7. Albi, rosei, purpurascentes, virescentes 2. Flavi (v . (Y: Purpurascentes ?). v. flavidi. ; Parvis magnis (Leontophthalmum). 8. SCHREB., Gen., Il, 810. — DC., Prodr., V, us. Exterioribus junioribus. 380. — ENDL., Gen., n. 2624. — B. H., Gen., W * Spee. 0, H.B.K., Nov. gen. et spec., HW, 392, n. 436. — Persoonia Micax, FI. bor.- tit 0 (AUocarpus), 406-408; 409 (Leontoph- amer., 1, 104,t. 43 (nec S.). — Trattenikia nn | a) — YPLESS,, Le. sel., IV, t. 44; 46 PEnS., Syn., II, 403. — Therolepla RArIx. (ex Mexeric). = Wenn., Cl andina, 1, 74 (Allo- Ton. et GR). 228 HISTOIRE DES PLANTES. Styli florum hermaphroditorum rami breves v. breviter longeve appen- diculati'. Fructus obconici v. obpyramidati, 5-goni; pappi pales 5-0 , brevibus v. plus minus elongatis, ad basin plus minus longe paleaceo-dilatatis, integris, ciliatis, pectinaus v. plumosis, sæpe acu- minatis. — Herbæ annuæ v. pérennes, glabræ v. varie indutæ; fois alternis v. oppositis, nunc basi rosulatis; capitulis? longe stpitatis solitariis; involucri campanulati, hemisphærici v. ovoidel; bracteis pauciseriais, subæqualibus v. æqualibus, herbaceis v. margine mem- branaceis ; receptaculo subplano v. convexo paleis flores hermaphro- ditos subtendentibus v. rarius amplectentibus onusto *. (America bor. et calid.*) 993. Baldaina Nurr.— Floresé 2-morphi; radii neutri v. steriles; corollæ ligulatæ limbo longe patente, 9-3-dentato; disei autem her- maphroditi; corollæ tubo latiusculo: limbi parum ampliati lobis A nune ciliolatis. Anthéræ basi auriculata acuminatæ v. dentatæ. Styli florum hermaphroditorum rami subulato-appendiculati subpenicillat. Fructus obconici villosi; pappi paleis paucis (3-10) v. ®, hyalinis, membranaceis v. scariosis, nune obtusis. — Herbæ virgatæ, glabræ v. scabræ ; foliis alternis angustis integris ; capitulis stipitatis solitariis v. laxe cymosis; involucri hemisphærici bracteis imbricatis Inæqua- libus ; receptaculo convexiusculo inter flores paleis rigidis v. membra- naceis, integris v. nunc 2-3-aristatis, onusto. (America bor.") 994. Galinsoga R. et PAv.® — Flores fertiles, 2-morphi; radi fœminei, 4-seriati; corollæ? ligulatæ limbo patente, integro v.9-3-den- 1. Altero nune abortivo. — Bot. Mag., t. 1895 (Galinsogea), 3704 (Mars- 2. Majusculis v. parvis. hallia). — Waz»., Ann., I, 882; V, 238. 3. Generis sectio nobis videtur Blepharipappus 5. Gen. amer., IH, 175 (nec Rarin.). — DC Hook., FL. bor.-amer., I, ‘316 (part.). — DC. Prodr., N, 652. — LESs., Syn., 298; FE Prodr., V, 619. — EnpL:, Gen., n. 2623. — Gen., n. 2581. — B. H., Gen., H, 391, n. #35. B. H., Gen., 11, 392, n. 437. — Ptilonella NuTT., — Actinospermum ELL., Bot. S:-Carols H, in Trans. Amer. Phil. Soc., ser. 2, VII, 387 4 é styli ramis brevibus; pappi paleis (nunc brevi- 6. Flavi. us) paucis V. æ, pectinato- v. plumoso-ciliatis ; 7. Spec. 2. Torr. et GR., FI. N.-Amer M foliis oppositis. (Amer. bor.) 388, 389. — A. GRAY, Man. (ed. 1856), 214. — 4. Spec. 10, 11, quarum 1, in India et Africa Cnapx., F1. S. Unit. St., 241 (Actinospermu* 1 . 24. — CASS:; mn insul. et cont. inquilina. WALT., Garol., 29 (Atha 1 ‘ on. et GR., FI. N.-Amer.,11,390 Dict., XVIII, 96. — DC., Prodr., Vr He , nasia). : : (Marshallia), 391 (Blepharipappus). — Recus., ENoL., Gen., n. 2619. — B: H., Gen., 1 con. exot., t. 13 (Balbisia). — SWEET, Brit. fl. n. 433. — Wiborgia ROTH, Cat., de 7 i rod , 676 (part À Gard., t. 56 (Galinsogea). — A. GrAY, Man. (ed. 1856), 224 (Marshallia); PI. Fendler., 104, Less., Ic. sel., IV " 47. — ENDL, Gen not. — Turcz., in Bull. Mosc., XXIV (1851). ne 187.— Cnam, F1. S. Unit. St., 241 (Marshallia). 9. Albæ v. lilacinæ. COMPOSÉES. 299 tato ; disci autem hermaphroditi; corollæ ‘ regularis limbo plus minus ampliato, 9-fido. Antheræ basi minute auriculatæ. Styli florum herma- phroditorum rami acutati v. acuto-appendiculati ; fæmineorum angus- tiores revoluti. Fructus polymorphi; exteriores compressi; interiores 3-5-angulati; pappi paleis paucis v. œ, membranaceis v. scariosis, aristatis v. obtusis brevibusque, nunc 0. — Herbæ annuæ, glabræ v. varie pilosæ ; foliis oppositis, integris v. dentatis; capitulis termina- libus v. axillaribus stipitatis, solitariis v. laxe cymosis ; involueri sub- hemisphærici v. campanulati bracteis paucis, obtusis, 1-2-seriatis ; exterioribus nunc herbaceis. (America trop. el subtrop.?) 295. Dubautia GAUDICH.* — Flores { hermaphroditi fertiles, 1-mor- phi; corollæ anguste campanulatæ limbo 5-fido, valvato. Antheræ basi obtusæ v. minute auriculatæ. Styli rami breviter v. brevissime conico- appendiculati. Fructus longe obpyramidati, 10-costati; pappi selis ce, paleaceo-aristatis, ciliatis, laceris v. pectinato-plumosis. — Frutices, nunc hispiduli; ramis nodosis; foliis oppositis, lineari-lanceolatis, integris v. superne serrulatis, rectinerviis, basi dilatata subvaginan- Uübus ; capitulis® in racemos compositos plus minus dite ramosos, nunc ramosissimos, dispositis; involueri angusti bracteis paucis, 1-seriatis ; singulis Hocon exteriorem subtendentibus. (Ins. Sandwic.°) 296. Madia MoN. — Flores 2-morphi; radii fertiles, 1-2-seriati; corollæ® ligulatæ limbo patente, integro v.2-3-dentato lobatove; disei autem hermaphroditi fertiles v. sæpius steriles ; corollæe * tubulosæ limbo parum ampliato, 5-fido v. dentato, Antheræ basi obtusa sæpius integre. Styli florum hermaphroditorum rami sæpius hirti appendi- Culati, v. stylus rarius integer. Fructus obovoideo-oblongi, nunc com- pressi v. striati ; pappo 0, v. e paleis paucis laceris constante. — Herbæ à . Chil., 143.— Cav., Jcon., NE, 50, t. 298. 2. Sp #5 4, 5..Cav.. Icon, t. 281. — Rec. —- Laux,-Dict., III, 671; Suppl., LIT, 571. — + germ., t. 983 — A! Gray, Man. (ed. DC., in Mém. Gen., VII, 277; Prodr., V, 691; 1856), 225. — Reuy, in C Gay Fi. chil, IV, VII, 294. — Enos., Gen., n. 26%. — B. H he GRISER., {à brit. W.-Ind., 319. — Gen., 11, 393, n. 442, — "iotia CASs., Cia Diet. Fe, Rep., V niet) due. V 2016 nat. XXXIV, 308. — Madaria DC., in Mèm L 1 sc. n re Erin one Bot. s6o, 84. Les Gen., VII, 280 ; PI. rar, Jard. Gen., 16; Prodr., M DC. -Pro r., 680. — Hoo V, 691. — Ennz., Gen., n. 2629. — Madorella et ARN., in se Le de 88. He. Nurr., in Trans. Amer. Phil. ie a 2, VII, Gus, — , Gen., Il, 393, n. 439. 287. — Anisocarpus NUTT., loc. , 388. : tapas Nurr., loc. cit. 589. —— Amide : Minutis À majusculis Nos 46 4 Y pit d 3.4. GRAY, i in Proc. Amer. Acad., 8. Flavæ Y. entins albidæ. L A 9. Flavæ. L1 230 HISTOIRE DES PLANTES. perénnes v. plerumque annuæ ‘; foliis alternis, integris, v. inferioribus pinnatifidis; capitulis terminalibusv: axillaribus, peduneulatis v. sub- sessilibus, solitariis v. Cymosis ; involueri ovoidei, hemisphærici v. Cam- panulati, bracteis 1-2-seriatis ; receptaculo plus minus alte convexo, sæpe foveolato v. fimbrilligero, paleisque angustis V. CONCAVIS, sæpe hyalinis, flores singulos subtendentibus v. amplectentibus, onusto, (America bor., imprim. occid.*) 997. Argyroxiphium DC.‘ — Flores fertiles, 2-morphi; radi 4-seriati; corollæ® ligulatæ limbo 2-3-dentato; disci autem herma- phroditi; corollæ® tubulosæ limbo 5-dentato. Antheræ basi integræ. Styli florum hermaphroditorum rami compressiusculi, ad apicem latiores, dorso papillosi, apice obtuso haud v. brevissime appendicu- lati. Fructus lineares, 3-5-angulati; pappo paleaceo breviter coroni- formi v. cupulato et inæquilobato. — Herbæ magnæ crassæ; caule simplici v. parce ramoso; foliis’ alternis ; inferioribus crebris confertis valde elongatis subulatis crassis Coriaceis integris dense nitideque argenteo-sericeis; capitulis in racemum simplicem v.compositum ler- 1. Nunc graveolentes " Generis, sensu nostro, sectiones sunt Layia Hook. et Bone n Beech. Voy., Bot, gs js ge PI. Fendier., 103. odr., 294. — ENbL., Gen. ; n. "à Mis DC., Fo Y, 694. — ENDL., Gen., n. 2633. — Eriopappus ARN., in Lindl. Introd. Nat. Syst., ed. 2, 443, — Calli- Ar 5 4 r — Tolla ia ENDL., 2631. 3 yris s TORK. et GR. Journ, Bost. Soc. Hist., NV, 110, Real Fur sem. H. solo. ., IL, 31. — 1294: fructibus ne ferti- ., in Nurr., in ar mer. Phil, Soc., VIH, 390. — B. ., 1,395, n. 444: fcudlibés disei epapposis, sans vacuis ; invo- luero rt" Ach a SCHAU., Del. sem. H. rm u837) e ex ma XIE, Litt. Ber., 81. — 1 L. lucro ms Layiæ; fructibus disei cm alei obtusis, 2-seriatis, coronatis ; exteri ribus renio rl Aer ifo ornin) Hemizoni Ee * N° 698, Gen., n. 2630, “He, ns. 11, 394, n. wr: — Osmadenia NurT., in Trans. Amer. Phil. Soc., ser. 2, VII, 391. — Hartmannia DC., loc. cit., 693. — Calycadenia DC., loc. cit, 695 : involucri vix v. haud sulcati bracteis fructus exteriores semi-ineludentibus; fr plerumque vacuis; disci paleis nune aristatis gs d 45.JAcQ., H. sc chœnbr., HE, 2: mu, in à Sue sw Gard ser. 2, t. (Cara) + ‘36. RR. ippl. ne "Bot, v” so Â6 (Layiai (Hemisonia). — À. Gray, Emor. Exp., B 0 (Hemizonia); in Proc. Ame Acad., NI, SU cé eatéi) 548 coetenel — Ke ,in Proc. Acad. sc. calif., I, c. (Hemizonia). — os: Bee CA (Modes see 2: B0h Mag., t. 2574 ; 3548 Car)" 510 alichreet ‘ 31 (Madorella, Ma- Een ae Re daria, Madariopsis, Her ollatia, Hart- mannia), 632 oglossa, Callichroa), 633 (Osmadenia), 990 ( ria, Hemizonia, Calli- chroa, Cal ): VI, 182 (Amida, Lago- phylla), rh pres Madorella, Madi- riopsis); Ann., 1, 417 (He A ee Il, 883 (Lay il nm 8 (Madaria, oglos. Gen., n. 2611, — B. — Arial H00K., Caleer Bot. og; 163. æ. seo-purpureæ. » 7. tes Asteliarum. COMPOSÉES, 231 minalem dispositis, stipitatis ; involucri late subcampanulati v. poculi- formis bracteis herbaceis liberis' angustis, 1-seriatis, flores fœmi- neos foventibus; receptaculi convexi paleis ; exterioribus cirea flores fructusque exteriores plus minus concretis ?. (ns. Sandwic.®) 998? wilkesia À. GRAY'. — Flores Wäilkesiæ, ob ligularum defectum, 1-morphi, hermaphroditi fertiles. Fructus linearis angula- tique pappi paleæ ad 8, acutæ v. aristatæ. — Herba ampla crassa (v. frutex?) ; foliis cæterisque Argyroæiphii, margine ciliatis, cæterum glabris v. parce sericeis congesto-subverticillatis; floralibus brevio- ribus latioribusque ; capitulis in racemum laxe compositum dispositis ; bracteis circa flores exteriores in involucrum (spurium?) connatis bracteisque extimis liberis haud cinctis*. (1ns. Sandwic. f) 299. Melampodium L.7— Flores® 2-morphi; radii fæminei fer- iles, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, integro v. rarius pauci- dentato ; disci autem regulares hermaphroditi steriles; corollæ tubo tenui v. brevi; limbo campanulato, 5-fido. Antheræ basi integra obtusæ v. minute dentatæ. Stylus florum hermaphroditorum indivisus ; fæmineorum sæpius 2-ramosus. Fructus fertiles (radii) singuli bractea involucri interiore accreta incrassata glabra v. varie induta arcte Imvo- luta® inclusi, epapposi. — Herbæ annuæ, perennes v. frutescentes ; foliis oppositis, integris, dentalis, incisis v. semel bisve pinnatifidis v. pinnatisectis; capitulis terminalibus v. axillaribus ; involueri duplicis bracteis exterioribus paucis herbaceis; interioribus flores radii includentibus *. (America calid. utraque? contin. et insul. 1) + At indumenti ope plus minus coalitis. tia BONAT., ex STEUD., le H, 113. — Dyso- ; 5e se foliaceum gamophyl- dium Rue, in Pers. Syn., I lumque simulantibus, 8. Flav . % Spec. 2. ri leon. ba 75. —Â, GRAY; 9, Sani pro parie es spi in Proc. Amer. Acad. 136. 10, Parvis v. medio . In Proc. Amer. rh V, 136. — B. H., 11. Generis, sensu no ne sectiones sunt : : Gen., , ” ja 440. dnpayermin Sera, PL rar, H, monac., 5. ‘Genu forte, ubi melius notum, ad sectio- 53, — , Prodr., su I. — ENoL., Gen., nem nono rposniane Est enim forte Re — 'Centrosperm m H. B. K., Nov. gen. in utroque genere involucrum verum gamo- a spee., IV, 270, t. 397 ee SPRENG.). — Orcya puyllunn Dane: da exterioribus ELL. FL. flum ; Atl., VITE, t. 83 : bracteis liberis in Dre additis,. deficientibus cts includentibus es v. glochidiato- autem in sa catis. 6. Spec. 1. W. mnoziphiun A. GRAY. * sosiné DCxE, Voy. Vénus, Bot., t. 14. 1 Gen. n, 98 J., Gen.,188.— DC.,Prodr., —-B. H., Gen., I, ‘348, n 929: bracteis 480 1 518. — “is Gen., n, 9478. — B. H., Gen., includentibus obeonieis circa os parvum incras- > 348, n. 330. — Unæia L. F., Suppl., 56. — satis; foliis semel v. bis p innatifidis v. pinn Dict Prodr., N, 212, — Pronacron Cass., in tisectis. pe es apagos.) pret t., Euh, rs — DC., Prodr., V, 508. 12 e. À per orbem veter. inquilina. CAY., l40:% 15 (nec mn). — _ E- Spa. me %. JACQ. F., 2-43 RE a). Zarabelia € uns in Dict., LIX, 240. — Camu- , Nov. gen. et spec., 398 232 HISTOIRE DES PLANTES. 300. Guardiola H. B.' — Flores? 2-morphi; radii pauci (1-5) fœminei fertiles ; corollæ ligulatæ limbo (nune parvo) integro, 2-3-lobo v. 2-3-dentato; disci autem hermaphroditi pauci (2-8) steriles ; corollæ regularis tubo elongato ; limbo cyathiformi, 5-fido. Antheræ basi in- tegræ. Stylus indivisus v. 2-ramosus. Fructus disci tenues vacui; radii autem oblongi, læves v. striati; callo basilari nunc crasso, centrico v. laterali ; pappi aristis 2, patentibus v. recurvis sæpiusve 0. — Herbæ glabræ v. scabræ ; foliis oppositis, dentatis v. 3-5-sectis; capitulis ter- minalibus corymbiformi-cymosis, sæpius 2-chotomis; involucri cylin- dracei bracteis paucis, nunc 2-seriatis, membranaceis ; exterioribus nunc brevissimis; receptaculo angusto plano paleisque flores subten- dentibus v. amplectentibus onusto*. (America bor. occ.* 301. Chrysogonum L. ° — Flores5 2-morphi; radii fœminei fertiles, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, integro v. 2-3-dentato; disci autem hermaphroditi steriles; corollæ tubulosæ limbo anguste campa- nulato, 5-fido. Antheræ basi obtusæ v. minute dentatæ. Stylus florum hermaphroditorum indivisus; fœmineorum nunc 2-ramosus. Fruc- tus disci angusti vacui; radii compressi, plani, nunc crassissimi, 3-quetri, sæpe intus 2-3-costati v. carinati; marginibus nunc alatis; pappo parvo disciformi, coroniformi v. dentato, deciduo v. e dentibus aristisve brevibus 2 constante. — Herbæ annuæ, perennes v. suffrutes- centes ; foliis oppositis, integris, dentatis v. pnnatim dissectis, glabris, scabris v. villosis; capitulis? stipitatis, solitariis v. laxe CyMOSIS”; involucri ovoidei v. campanulati bracteis paucis sub-2-seriatis, rigidule membranaceis v. herbaceis; receptaculo plano v. convexius- culo, paleis flores hermaphroditos subtendentibus v. amplecten- — REicHe., Jcon. sr t. 42, — A. GRAY,in 247. Rep., VI, 149 (Tulocarpus) ; Proc . Amer. Acad., Il, 391. — WALP., Rep. Am., Y, si bicremurpus 213. Il, 605, 976; Ann., I, 849 : V, 214. é. Cor. N. 008 (nee BauH.). — LAMK, lll., . PL æquin., 1, 143, t. 41. at Es Dict., t. 713. DC. » Prodr V, 510. ae DL, Gene, Fes 12; LIX, 319. — Less. nes — DC, n. 2471. : Gen., 1, 350, n. 334. — Prodr., V, 511. — Ennr., Gen., 12. — Diototephus hi in Dicl. ‘sc. bare re H., Gen., 11, 347, n. 327, — Cosiols STE. 543. a ‘+ MuEuL., in Trans (ex ENDL.). — Tu ulocarpus Hook. et ARN., in Soc. Fund, VII, Beech. rs Bot., 298, t. 63. 6. Flav 2. « 4 Sodlonrites v. parvi 3. Generis sectio mas; est Dicran 8. Generis, sensu not, Le sunt : GRAY, in Mem. Am re ser. 2, V, 322: in Moonia ARN., in Nov. nat. Cur., XVII, Torr. Emor. Exp., — B. H. Gen, 48. — dr. cr 8. — END, Ge IE, 347, n. 326: unitalié: parvis ; fructu” 2-cris- on. 2491 ie foliis déntatis ! v: sæpius disse ectis lato v. epapposo ; caule annuo ; foliis tom (India or.). Sectio genus cum Bidente nonnihil bus, integris v. Frs sectis (sectio genus cum connecten Dee ec et ges ysanthellis dames Léltünore L., Mantiss., 158. I, c. 5. H. B.K., Nov. gen. et spec., IV, t. 109. — CASS,, in Dict., XXI, 2: TT COMPOSÉES. tibus onusto. (America trop. Australia.) 233 et extratrop. utraque, India or., 302. Parthenium L.? — Flores® 2-morphi; radii fæminei fertiles 4-seriati; corollæ ligulatæ tubo brevi, limbo concavo subobcordato, 9-lobo v. dentato; disei autem hermaphroditi v. masculi stauiles : corollæ tubulosæ limbo parum ampliato, 5-dentato. Antheræ cape exsertæ, basi integræ. Stylus florum disci indivisus ; fæmineorum autem sæpius 2-ramosus. Fructus disci tenues vacui; radii dorso compressi, intus nunc carinati, marginati; marginibus nunc demum solutis; pappi setis minutis #; intermixtis aristis 2, 3, brevibus mollibus v. longiusculis rigidis (nune 0). — Herbæ”, suffrutices v. frutices, sæpe cano-tomen- tosi; foliis alternis, integris, dentatis v. pinnatisectis, scabris v. subtus sæpe tomentosis, nuuc glabriusculis; capitulis (parvis) in racemum composito-cymigerum dispositis; involueri hemisphærici v. late cam- panulati bracteis 2- v. pauciseriatis, imbricatis, obtusis; exterioribus brevioribus, nune paucis v. minimis; interioribus autem flores radii involventibus v. semi-includentibus; omnibus plerumque latiusculis siccis ; receptaculo plus minus convexo v. conico paleisque flores disci involveñtibus v. subtendentibus onusto; interioribus autem nunc minimisé. (America bor. et temp. utraque, Antillæ”.) 399 Lu Il . Gen., n. 2470. — ; Gen Par. (17 - Hystero 2 Livre ., in Act. se we n. 328 | aps MoEN CH, Ar 592, Acad. Par (1720), spermum ppl., 243. Fougerouxia DC., Prodr. V, P. BEAUV dé DC.). — PAT va se Ic., CULE S Sco cooper ss in Linnæa, V,152, IV, 54, t. 878. — 500 = vai é e — DC., (nec LAG.). — Bolophyta ne in Trans. Amer. Km fructu 8-quetro ; Phil. Soc., ser. 2, VIS, T (spe ecies alpina; caudice crasso denseque pr itoso) 3. Albi v. flav . Pappo entr brevi deciduo ; capitulorum rop.) eymis laxis. (Ameri 1, Friono pi LESs.. Syn. : 214; in dou. 2 DC., _. , V, 508. — n. 2467. — B. en. Il, 346 n. 329 : fructu obovoideo, anglo, epap- inte- ni Pérteniée ce à nn foliis oppositis latis glanduloso- re us; capitulis parvis laxe cymosis. 1. : Spec. “ à ar eo + 1105 (Moonia). À. GRa Fi ), 2 b vibes. IL, 590 ose, Es WALP., Ann. 5 I, 13 Fa 213 me à n F- és 91. — GÆRTN., ruct. +» I, 499. — ns 5 À Diet: XXX VIII, 14. E ra Sun. 319 , Prodr., V, 531. — re 1, 351, “Fe ds 338. "rime NISSOL., in Act. "Acad: 4. Nunc fugaci 5. Nunc éyasehsd m facie. 6. Generis sciones bi … Aiolotheca 508. — Gen., n. 2466. — B. Æ, » 6 H,.299;: efoliis (incanis) indivisis ; cymis ! eorymbiformibus : ;, di gulis parvis; fructu gr AA marginibus haud solutis ; pappo 0. { res Torr. et Po 2 re in Pl Wright, I, 85. H., Gen., I, 352 340 : foliis al- ternis amplis indivisis; cap-tilortlt cymis laxe composito-racemosis ; fructu obovoideo compresso epapposo; marginibus haud solutis. (Mexicum.) 'Spee. 7 SN erol., 1. 4. — H.B.K., . gen. et spec., AV, t. 391. — A. GRAY, Man. os 1856), . in Emor: Exp., Bot., t. Mag., t. 2275. — WALP., Rep., NI, sh po V, 216 fre hr 234 HISTOIRE DES PLANTES. 303. Espeletia Mur.! — Flores® 2-morphi ; radii fæminei fertiles, 4, 2-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, sæpe 2, 3-dentato; disei autem regulares hermaphroditi steriles ; corollæ tubulosæ limbo 5-fido, Antheræ basi minute acuminato-auriculatæ. Stylus florum hermaphro- ditorum indivisus. Fructus disci vacui; radu crasse obovoidei, 3-4-goni v. compressiusculi, epapposi. — Herbæ perennes, altissimæ v. humiles, nunc frutices v. arbores; indumento plerumque denso, tomentoso v. lanato; foliis alternis v. oppositis elongatis integris, sæpe crassis, sub indumento transverse parallele nervosis ; papibilis? solitaritt laxe corymbiformi-cymosis; involueri henisphærici v. late campanulati bracteis inæqualibus, 2-3-seriatim imbricatis ; interioribus tenuio- ribus. (America austr. andina.*) 304. Silphium L.5— Flores® 2-morphi; radii fœminei fertiles, 1-2-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, integro v. paucidentato; disei autem hermaphroditi steriles; corollæ regularis limbo breviter 9-fido v. 5-dentato. Antheræ basi obtusæ integræ v. minute dentatæ. Stylus florum hermaphroditorum indivisus, sæpius papilloso-hirtus ; fœmineorum sæpius 2-ramosus. Fructus subteres v. a dorso valde com- pressus v. 3-gonus, marginibus acutus v. alatus, aut inter bracteam subtendentem et paleam interiorem subinclusus basique cum iis plus minus coalitus, aut ab is liber, epapposus v. setis paucis coronatus. — Herbæ” sæpius perennes v. basi radicantes nuncve frutescentes, scabræ* v.rarius glabratæ, nunc hirsutæ ; foliis alternis , oppositis v. verticillatis, integris, dentatis v. rarius pinnatifidis; capitulis ? hemisphæricis v. late campanulatis, solitariis v. in cymas corymbiformes, nunc foliatas, disposilis; involucri hemisphærici v. laituscule subcampanulati brac- teis paucis v. æ; exterioribus nunc paucis herbaceis v. subfoliaceis#’; receptaculo plano v. convexiusculo bracteis concavis v. complicatis PE re “ 11, t, 70-72. — 6. Flavi. DC., rom cs arr .: Gen: n, À am 7. Succo nunc resinoso mr H., Gen 1, 347, — Liba à Basi pilorum nunc cretacea rugosa. qu ERNST, in \ Vrgaia Te 186 cg HW) . Amplis v. mediocribus. _—. « Fla ù eu forte sectiones (sæpe male limi- . Magnis Ÿ: has ribus. tatæ) s 4. Le se LH, Rel. his, 1, 645 (Trixis). Mn Gen.,n. 987. — DC., Prodr., Ÿ ve à gen. el spec Ph 280, 289 515. — GæRTN., Fruct., Il, 429. — ENDL:, Gen (Bailerie). — DG.; Prodr.,X, 507, 14 (Cli- 415. — B. H., Gen, , 946, n. 323. Es badium ?). — WED.., Chlor. andin. x 62, t. 15. Polymniastrum Lau, IL, t. 712 — Alymna — Bot. Mag., t. 4480 NECK., Elem 31 (ex an enr volueri lati Re Gen., n. 986. —J., Gen , 188.— ÇCass., in bracteis sæpe fo fo “au fructu bemiden: caule t, LIX, 319. — Less, Syn., 213. — DC, fruticoso v. arborescente : foliis pre su- Prodr NV, 511. — ENDL., Gen., n. 2474, — parie ribus alternis, integris v. lobatis; inflo- B. H. ; Gen., 1, 350, n. 33 3, rescentia composite cymosa. (Americs utraque.) = COMPOSÉES. 235 flores subtendentibus v. amplectentibus onusto. (America bor. et austr. occid. extratrop.") 305. tehthyothere MART.?— Flores 2-morphi ; exteriores pauci fæminei fertiles; corolla tubulosa brevi, inæqui-3-4-dentata v. fida ; disci autem hermaphroditi steriles; corollæ tubulosæ regularis limbo parum ampliato, 5-dentato. Antheræ basi obtusæ, integræ v. minute dentatæ. Stylus florum hermaphroditorum indivisus. Fructus disei vacui: exteriores autem crasse obovoidei compressi, costati v. leves, epapposi. — Herbæ v. suffrutices glabri, scabri v . hirsuti ; foliis oppo- sitis, integris v. serrulatis; capitulis (parvis) stipitatis v. subsessilibus Aféétocymosis; involueri subglobosi v. ovoidei bracteis imbricatis pluriseriatis; interioribus autem in paleas inæquales flores subten— dentes cumque iis sæpe cohærentes abeuntibus. (America trop. is) 306? Lagascea CAv.5 — Flores in capitellis solitari hermaphroditi fertiles; corollæ 5 regularis tubo longiusculo ; limbo subcampanulato, Philoglossa DC., pig V, 567. — DELESS., . 33. ” Cen., n. 2595: caule radi FR folis opposilis nunc 0 re stipitatis. pee Et occi D. era DC., Pro 517. _ DELESS., . 26, — Es gs Te — e s a 350, . 335 , pr a dorso ie cumque PAT dorsali coalito ; pappo ver éme parvo v. Her basé Sraristatoi inflo- scentia laxe co biformi is nunc paucis involueri La | bracteis latis obtusis folia- Ie. ns: ‘IV H. — B. f dra ENbi., Gen 1 60 acc KL. }s est herbaceo ; !foliis alternis, cribu ilobis Ve emmener capitulis manrt entia laxe cymosa ; œ "2 . at. Hist. Soc., NI, 295. — B. H.,G » N. 336 : caule herbaceo; lobe. mr in v. subintegris; cymis © rmibu ctu com la re LE " + libero! alis létérts et té dentes v. ari pr producti tis aucto; caule herbaceo (?) ra- moso (Baltimoræ ne: cars oppositis indi- visis ; He s inter folia floralia cymosis (par- ulis s) : ; involucri Ormes bracteis paucis pre ris (Ecuador.) 1.5 33. JACO., és raser Le 2 — 90. — , t. 227 (Po- Qu — a Mag. ,t. 3354 05 (Polymnia, Berlandier) 975 ; Rep., H, 604; 976 (acte VI, 149 (Engelmannia), 721 ; Ann., I, 849 CNE Angelan- dra); Y, se a (çAngelandra). 2, Fr Le Prodr., V, 504. ENoL., G . 2461. -— B. H, Gen. If, 346, . 321. — Latreillea DC., loc cit. -— Torrentia VELL., FL. flum., AU j : 9. Albidi v .. Amér., t. 89. , Sert. plan 8, WaALP., 1e, U, 60 “(Latreilies) : “ Ka I, 5, ln Ann. cienc. nat, NH, sua; it {Lagasca). — Poir., Dict., Suppl (Lagasca). me Re Y,9.—E 92937. — II, 342, n. 3 Noccæa JACQ., ve "8. h a Nocca #4 Icon., 1H, 12, t. 224. 6. ‘Flave, "rubræ v. albæ; laceis. nervis nunc vio- 4 236 HISTOIRE DES PLANTES. 5-fido. Antheræ basiobtusata subsagittatæ. Styli(basi repente attenuati ibique disco epigyno cincti) rami 2, elongati hirti, apice acutiusculi, demum revoluti'. — Fructus obpyramidato-2-3-queter, apice annu- lato-denticulatus v. breviter ad angulos 2-58-aristatus. — Herbæ v. frutices, scabri v. molliter pilosi, nunc glutinosi; foliis oppositis, v. superioribus alternis, integris v. dentatis; capitellis in capitula sub- globosa v. hemisphærica, solitaria v. corymbiformi-cymosa stipitataque et foliis paucis involucrata, dispositis; involucelli proprii bracteis 4,0, plus minus alte in calycem spurium connatis?. (America calid. utraque*.) 307. Milleria L.® — Flores’ 2-morphi; radin 1, v. rarius 2, fœminei fertiles; corollæ ligulatæ limbo 3-dentato v. 3-fido; disci autem pauei (3-6) fæminei steriles; corollæ regularis tubo brevi; limbo campanulato, 5-dentato. Antheræ basi auriculata minute 2-dentatæ; connectivo apice obtusiusculo. Stylus florum hermaphroditorum indi- visus columnaris; fœmineorum autem 2-ramosus. Fructus sæpius in involucro aucto solitarius obovoideus compressus glaber striatus, epap- posus. — Herba ramosa puberula; foliis oppositis membranaceis denta- tis; petiolo plus minus late alato; capitulis® in cymas laxas, 2-chotomas v. 1-paras, dispositis; involucri inæquali-subglobosi bracteis paucis inæqualibus ; exterioribus 2, majoribus, quarum 1 latior concavaque, demum accreta car laque; lateralibus autem 2, 3, multo minoribus membranaceis, nunc in paleas paucas lineares inter flores erectas abeuntibus. (America trop. occ. utraque*.) 308. Tetranthus Sw.% — Flores? in capitulis 4 (v. rarius 9); corolla in omnibus eadem tubulosa; limbo anguste campanulato, o-dentato!°, Stamina in floribus irnils 5; antheris basi obtusis v. mi- nute dentatis. Germen in floribus 2 (v. nune in omnibus) fertile; In 4 Ovulum manifeste excentricum. . Flav . Genus in serie anomalum, Vernonieas non- Ë Minu ti, o. Fe referens. 7. Spec, 1. M. Lg L, ie , _ 3. Spec. 6, 7. H.B.K., Nov. gen. et ec, — M. se rUS (ar lcon., 1, ht . É Bot. t92. MART.;. Cent; t.. 41,:— M. he Fu SWEET, Brit. fl. Gard.,t. 215 (Noce). = Ses. Dict.,n Her. Bot. OM rt Mag.;t. 1804. — Wake, 8. Prodr., 116: FI. ind. occ., ns La Rep NI, DC. Prodr., V, 598. — Deess., Je. sel., IV 19: . 985 (part.). — J., 7, Il, —'ENDL., Gen. n. 9484. 5 H., Gen ds I, se “710 DE Vo y 493 I, 343, n t én. DC, Pr + 9. Minuti, ENDL., Minuti, albidi. Gen., n. 2458. — B. H., cn, IE, 4, n. 916. 10. In flore fæmineo « nunc ligulato ». COMPOSÉES. 237 cæteris autem effœtum; styli ramis breviter acutato-hirto-appendicu- latis, demum recurvis. Fructus oblongi; pappo brevi coroniformi inæquali-ciliato-dentato. — Herbæ humiles repentes, glabræ v. varie pilosæ ; foliis oppositis petiolatis ; capitulis® in summo peduneulo axil- lari filiformi solitarts ; involueri subcampanulati bracteis imbricatis, 9-seriatis; interioribus #4 (v. rarius 5), elongatis concavis floresque singulos involventibus ; exterioribus autem numerosioribus (6-8) mi- nimis et inæqualibus. (Hispaniola*.) * 309. Pinillosia OssA*. — Flores fere Tetranthi, in capitulis sin- gulis 4; radii fœminei 2; corolla 0; disci autem masculi 2, cum fœmi- neis alternantes ; corolla regulari. Styli floris utriusqne rami 2. Fructus obovoidei v. elongati; pappi aristis paucis, plerumque retrorsum acu- leatis capitellatisque, nunc deciduis. Cætera Tetranthi. — Herbæ hu- miles cæspitosæ repentesve; folis basilaribus v. altius insertis oppositis ; capitulis # insummo scapov. pedunceulo filiformi solitariis ; receptaculo minuto; involucri bracteis sæpius 6, quarum 2 latiores membra- naceæ, quibus flores fæminei axillares; angustiores autem 2, cum præ- cedentibus alternantes, quibus flores masculi axillares, et hisce infra positæ 2, exteriores minimæ sterilesque®. (Cuba°.) #10. Clibadium L.7— Flores® 2-morphi; exteriores pauci (1-5) V. sæpius œ, 1-2-seriati, fœminei fertiles; corollæ tubulosæ tenuis limbo parum dilatato, plerumque inæquali-2-3-dentato; disei autem pauci v. 1, sæpiusve c, hermaphroditi steriles; corollæ regularis tubo Sæpe tenui; limbo subcampanulato, 4-5-fido v. dentato. Antheræ basi auriculata integræ v. minute dentatæ. Stylus florum hermaphroditorum plerumque indivisus; fæmineorum autem plus minus alte 2-ramosus. . Fructus disci steriles elongati v. abortivi; radii autem obovoidei v. com- pressi, teretes v. pauci angulati, epapposi. — Herbæ v. suffrutices, Sæpius scabri villosive; foliis oppositis, petiolatis, integris v. dentatis, sæpe rugosis; capitulis (parvis) pauci- v. œæ-floris in racemos corymbi- formes plus minus ramosos v. nunc contractos dispositis;. involuert Fa 6. Spec. 2, 3. GRises., Cal. pl. cub., 155. D, 7. Mantiss., 161. — DC., Prodr., V, 505. — 3. Ex DC., Prodr., N,-528 — DELESSs., Îc. -- ENDL., Gen., n. 2 B. H., Gen., II, 345, sel., EV,:1, 27, — ENbz., Gen., n. 2483.—B. H., n.: Gen., 1, 342, n. 311. inuti 5. Melius forte Tetranthi sectio; floribus fœmi- — Orsinia DC., Prodr nels apetalis. 8. Albidi v. flavidi. > 238 HISTOIRE DES PLANTES. ovoidei, subglobosi v. subcampanulati, bracteis paucisconcavis, inæqua- libus, imbricatis ; M dE parvo nudo v. inter flores paleaceo'. (America trop. utraque*.) 911. Meptanthus GRises.* — Flores fere Heptanthi, 2-morphi; radii fœminei fertiles; corollæ ligulatæ limbo brevi, 2-3-dentato ; disci autem hermaphroditisteriles; corollæ subregularis limbo campanulato, 5-mero. Antheræ basi obtusæ. Stylus florum disei indivisus; radiü autem 2-ramosus. Fructus longiuscule obconici; pappo coroniformi ciliato brevi v. 0. — Herbæ perennes cæspitosæ ; caule brevissimo; folis basilaribus rosulatis petiolatis, orbicularibus, ovatis v. cordatis, integris v. dentatis; capitulis paucifloris insummo pedunculo filiformi solitariis; involueri obconici bracteis 4-6, subæqualibus herbaceis; ‘floribus fœmineis paucissimis ; receptaculo minuto nudo. (Cuba*.) 319. Elvira Cass.® — Floresf fere Clibadu, 9-morphi, pauci (3-8, v. nunc 9) ; radii 1-8, fœminei fertiles; corollæ ligulatæ tubo tenui; limbo parvo patente, integro v. paucidentato; disci autem 1-5, herma- phroditi steriles; corollæ tubulosæ limbo anguste campanulato, 5-fido. Antheræ basi integræ. Styli cæteraque Clibadii. — Herbæ scabræ, sæpius annuæ ramosæque ; foliis oppositis, integris v. minute dentatis; capitulis in cymas plus minus contractas, axillares v. terminales, dis- positis ; involucri bracteis paucis ; exterioribus 1-3, herbaceis membra- naceis, majoribus inæquali-accretis reticulato-venosis, spurie samaroi* 1. Generis, nostro sensu, rs sunt : capitulis in cymas densas dispositis ; involuéri ne BENTH ook. Icon., ovoidei bracteis 3, 4, tenuiter membra ceis; t. 1116; Gen., IT, 345, n. 319: floribus fæmineis una majore fructum involvente ; receptaculo an- 1-3; empires œ ; capitulis ve in gusto nudo D Al Sectio genus cum Mil- cymas corymbiformes disobitrs, (Mexicum.) leria connecten ds es species et nonnullæ ar Lia Gass., in Bull. Soc. phiine (1818), “ns “ ee a accedun "hé DU t., ALV 40 06. — DC., Prodr., V, 503. ad 25. Bazs., in PI. rar. H. laur — ; Cen n. 2459, — B. H., Gen.;1l, 345, : 1. : Eupatrimi _— PŒPP et Enr... Nov, gen n. re benantiie terminalibus contractis et me 253. — Wawr., in Maxim. Reis, gs bn sr tes oblongi bracteis 4, Bot a _ org FL. brit. W.-Ind., 967; decussatis æpius À; herma phro- Si br FI. argent., 188. — WALP, Net VI ditis Pois res Guiano). Sectio genus cum 148; Ann., I, 847 ‘(Riencourtia) ; V, 21 a Pontesia VeL., FI. flum., 3. Cat pl. cu cub., 148. — B. H., Gen, ü 34, Atl., VII, t. 147, (ex B. H.). n. 310. | Lantano à is WriGur, in Griseb. PI. nd . Spec. 2, 3. {in Mem. Amer. Acud., ser. 2, VI, 513).—B.H., 5. In Diet. XXX, 67. DC: eur , Y. 903. — Gen., IH, 4, n, 314 : involucri ge ovoidei ENDL., Gen. 9457. | : ge" . 1, 34, bracteis ad 4; flore fœmineo {; hermaphro- cjrt Andre ts < ose — Deli- dito 1; capitulis tusiètétls) in cymas terminales lin SPRENG., Syst, I, =“ Gemocphals confertis. (Hispaniola, Cuba. Hook. F., in Trans. Fun pen XX, achyc D BIP., a parer Microcæcia Hook. F., in Journ. pouls Soc. Pine t. 1102; Gen., I, 344, . 915: florib XXVHIE, 278; loc. cit., 209. fœmineis 1; 2; nca paucis (5, 4): 6. Albidi(?) v. flavi. COMPOSÉES. 239 deis; interioribus autem 2-4, minoribus v. minimis; receptaculo parvo nudoque. (America trop. utraque contin. et ins. occ.') 313? Sheareria LE MOORE*. — Klores® pauci, 2-morphi; radi 9-4, fæminei fertiles; corollæ ligulatæ limbo subintegro; disci autem . 1-3, hermaphroditi steriles ; corollæ tubulosæ limbo 5-fido. Antheræ basi obtusæ. Styli florum utriusque sexus rami breves, v. fæmineorum stylus indivisus. Fructus oblongi, 3-angulato-subalati; pappo 0. — Herbæ annuæ tenues glabræ; foliis alternis parvis angustis ; capitulis terminalibus v. axillaribus stipitatis solitariis; involucri bracteis paucis inæqualibus imbricatis; receptaculo subplano angusto nudo. (China) 31%, Adenocaulon H00k. °— Flores 2-morphi; radii æ, nune pauci fœminei fertiles; corollæ limbo campanulato subirregulari, 4-5- partito, disci autem œ, hermaphroditi steriles; corollæ limbo regulari, 5-fido. Antheræ (in flore fœmineo nunce rudimentariæ) basi obtusæ v.minute dentatæ. Styli florum omnium apice obtuso brevissime 2-lobi, v. hermaphroditorum stylus indivisus. Fructus disci abortivi; radii autem obovoidei stipitato- v. capitato-glandulosi, epapposi. — Herbæ annuæ v. perennes, undique v. partim stipitato-glandulosæ; foliis alternis ; inferioribus petiolatis, subtus tomentosis”; capitulis in race- Mmum plus minus ramosum cymigerumque dispositis; involueri late campanulati v. subhemisphærici bracteis paucis (5, 6) subæqualibus ; receptaculo subplano nudo. (America bor., Chili, Himalaya, Japonia”.) 315, Podanthus LAGAsc.!— Flores! diæci; corolla regulari, mas- Culorum tenuiter tubulosa; limbo oblongo, 5-fido; fœmineorunt éampanulata, 5-loba ; tubo brevissimo. Antheræ basi obtusiusculæ, in floribus fæmineis rudimentari iæ, parvæ v.cassæ. Styli (basi disco cylin- drico cincti) rami 2 (v. rarius 3), acutiuseuli v. obtusi, nunc dilatato- 1. Spec. 3 L., PL Cliffort., t. 25 (Milleria). . Cinerariarum nonnullaruümi. — Wap. Rep. TE DD (Desmocephalum), 311 . Parvis v. minutis. (dficrocæcia). 9. Spec . Hook., F1. bor.-amer., 1, 308, 2. In Trim, Journ. ie (67, A 997, — LESS., in Linnœë, VI, 107, — WaLr.,Rep., Il, & 165. — B. H., Gen., II, 1234, n. 557: VI, 716; Ann., V, 149 3. Minuti, albidi. 10. Nov v. gen., 24.— LESS., Syn., 2 4. Minimis, Prodr., V, 501. — B. H., Gen. Il, g5, n. 351. 5. Spee, 1, v. ? 2, see, # pu FRANCH.). — Euxenia mt in Lu pi ie 75, 6. Bot. Misc., 1, 19, t. , Prodr., V, t.16.— CGass., in Dict., XXV, 446. — END 207. … 454. ETS DL, , Gen. Sr TA Gen., 1, Gen.,n. 317. 11. Flavidi. 240 HISTOIRE DES PLANTES. rotundati. Fructus compresso-4-gonus, basi attenuatus pappoque annulari denticulato coronatus v. nunc calvus. — Frutices ramosi, pu- beruli v. scabri resinosique; foliis oppositis, integris v. dentatis; capi- tulis stipitatis terminalibus v. axillaribus, globosis, æ-floris; involueri bracteis paucis, 1-2-seriatis ; receptaculo convexo v. subgloboso paleisque. concavis flores amplectentibus v. subtendentibus onusto. (Chih*. 316? Astemma LEss.? — Flores” diœci; maseuli...?; fœmineorum corolla tubulosa ; limbi regularis campanulati lobis 5; antheris steri- libus cassis parvis liberis. Styli-rami breves subulati recurvi. Fructus (immaturus) elongatus vacuus, epapposus. — Arbor ramosa; folis* alternis, remote denticulatis puberulis,subtriplinerviis ; capitulis fœmi- neis (8-15 floris) angustis, in cymas dense corymbiformes dispositis; involueri angusti bracteis paucis elongatis, imbricatis; receptaculo angusto paleis complicatis floresque amplectentibus onusto®. (And. ecuador”.) 317. Laxmannia FoRsT.7 — Flores$ diœci; corolla omnium regu- lari; tubo tenuiuseulo; hmbi lobis 4, angustis acutis. Antheræ in flore masculo fertiles, basi breviter dentatæ; in fœmineo steriles parvæ liberæ. Stylibasi disco cylindrico crasso cincti inflore maseulo rami elon- gato-lanceolati compressiusculi ; infœmineo autem latiores. Fructus plantæ maseulæ angusti vacui ; fæmineæ autem lineares, scabri late- raliter compressi v.3-goni; pappi paleis ad angulos 2, 3, subulatis com- pressiusculis. — Arbo tien glabrata; innovationibus puberulis; folis oppositis penninervis dentatis; capitulis laxe corymbiformi- cymosis, sæpe foliatis ; involueri campanulati bracteis paucis, 1-3 seriatis; receptaculo angusto plano paleisque concavis flores subten- dentibus onusto. (ns. S. Helenæ®.) sq 2. REMY, in C. Gay FI. chil., OIR., in . Lee sun HI, 326. — " (Euxenia). pére R. n Trans. Lin n. Soc M, 2. ps l'ai (nec —. _ _ Pror, v, “Ha pe: Pet en V, 501. Es 4 Gen 502. — ENDL., Gen., n. , Gen n, nn. 2455. — B. H., Gen., II, 355, n. tE: 356, n L'oUe 8. « at 3. « Albi. A 9. . arbored A — Speo . Fere Clibadii. peudoummiere qi herb. — S. 5. An Ah loci ? . gætt., T ” — r 6. Spec. 1. À. dubium LESs. — re du- ue Res. , in | Baie. À bia H.B.K. ie. gen. et spec., 287. 7. Char. gen. (1776), 94, 1. né (nec GMEL., nec on nec SM., nec FISCH., nec R. Br.). PP. _— Bidens arborea Rox8., PE cit, 301. — Drimyphyllum arboreum … , herb. relié Mr R. BR., loc. c COMPOSÉES. 241 318. Helenium L.' — Flores? 2-morphi; radii feminei fertiles v. steriles, 1-seriati, nunc 0; corollæ ligulatæ limbo patente, sæpius elongato-cuneato, 3-5-dentato v. 3-5-fido lobatove: disci autem her- maphroditi fertiles; corollæ tubulosæ limbo ampliato, 4-5-dentato v. 4-5-fido, valvato. Antheræ basi parce auriculata sagittatæ. Styli florum hermaphroditorum rami apice truncato leviter dilatati; fœæmi- neorum paulo angustiores recurvi, Fructus obconicus v. obpyrami- datus, costatus, subglaber v. sericeus ; pappi paleis paucis (4-8) acu- lalis, acuminatis v. obtusiusculis, dentatis v. ciliatis, membranaceis hyalinis. — Herbæ sæpius perennes, glabræ, puberulæ, scabræ v. su- perne sericeæ ; foliis alternis, integris v. paucidentatis, sæpe decurren- bus; capitulis® stipitatis, solitariis v. paucis- , laxe corymbiformi- eymosis ; involucri lati patentis bracteis 4- 2-seriatis, sæpe 2-morphis ; exterioribus (nunc basi connais) angustioribus herbaceis, nunc demum reflexis ; interioribus autem latioribus, membranaceis v. hyalinis, nunc minutis v. 0; receptaculo convexo, demum plus minus alte oblongo v. globoso, epaleaceo. (America utraque extratrop.*) 919. Gaillardia Fouc.5 — Flores sæpius 2-morphi; radii fœminei Y. rarius hermaphroditi fertiles (nunc neutri v. 0); corollæf ligulatæ limbo patente, 3-5-dentato, 3-5-fido v. nunc inæqui-aucto; disci autem hermaphroditi fertiles (nunc 0) ; corollæ” regularis tubo tenui v. brevi; limbo cylindraceo plus minus ampliato, 5-fido v. 5-dentaio. Antheræ basi sagittatæ, integræ v. mucronatæ. Styli florum fœmineorum rami breviter v. longe hirto-appendieulati. Fructus oblongo-obconici, sæpe \illosi; radii nunc minores vacuive; pappi paleis paucis (5-15) hyalinis L. Gen., n. 961. — GÆRTN., Fruct., 1, 438. VII, 358.— CaaPm., FL S. Un.it St., 239. — Bot. “+ Gass... in. Dick, L qe, t+ 598. TN. DC, Prodr., V, 667. — Ca : 8. — Bot. Mag., t.:2994, — WaLr., 62. — Ennr., Ce 2603. — , © I, 625 (Leptopoda), 638, 988 (Leptopoda), » Gen., n. 2603. Brassavola Rep., I, (Lep à) 180: Let er ADANS., Fam. des pl. anoL.). — Te- 990: VI, 175 (Oxylep , trodus Cass., in Dies. a ra ra pr 4 In Mém. Acad. sc. Par. (1786), 1, 6 (Gail- delra Rarin., Fi. ludov., 141. — Dugaldia Cass., larda). — Cass., in Dict., XVIII, 17; LE, 208 In Dict,, UN,:270, — Oxylepis BENTH., PL. Hart- —DC., Prodr., Y, .— ENDL., Gen., n. rs Weg., 8 — Leptopoda Nurr., Gen. pl. n.amer., —Galardia Lamk, Dict., 1, 285 ; Suppl. IT, 615; I, 174, — pc , Pr — Ambliolepis JU.,t yn., 237. — Calonnea (, Prodr Y odr., , 653. B . I (l 186), 4 4% Virgilia Diss (ex Me 5 667. — K ionsi : pe ucH., Îc. NÉ 120 < herb. ny rs — Galordia ReuscH., Nom., 251. — Gun- 2 Flavi. lheria SPRENG., Syst., II, 356. — Cercostylos È rgnis Y. médiocribus. Less., Syn., 239. — ES Fame che SR dr . ; I, 218 NUTT.). — Agassisia À. Gr AR ad 15. JACQ., Le. rar., t. 593 (Rud næa VI, (nec ) " Nar Dit h + &re Law, IlL.,t. 688 ;in Journ. H. nat., t ENGELM., in Journ. Bost ; 1, 4-B.K., Nov. gen. et spec., IN, VI, 229. î qe + 410 (Actinea). pr Pr in Act, Soc. 6. Flavæ, albæ (?), purpureæ, violaceæ vel »ht4—TorR.,in Whippl. Exp, 2-coloris. : Acad, pi, GRAY, Man. ( 1856), 223 de Proc. 7. Flavæ, purpurascentis v. fuscatæ, sæpius *Philad, (1863), 65 ; in Proc. Amer. Acad, hirsutæ, villosæ v. Lx RÉ I — 242 lanceolatis, acuminatis, à HISTOIRE DES PLANTES. aristatis v. rarius obtusis.—Herbæ, nunc basi lignosæ, sæpe villosæ ; fois alternis v. basilaribus rosulatis, integris, dentatis v. pinnatifidis ; capitulis! stipitatis ; involucri lati v. hemi- si bracteis 2-3-seriatis, herbaceis v. margine scariosis, appressis L reflexis; receptaculo hemisp ico v. varie convexo, nudo v. nunc = flores rigide setoso?. (America ulraque extratrop.*) 9390? Psathyrotes À. Gray. — Flores* hermaphroditi fertiles, 4-morphi; villoso v. glanduloso, 5-fido. Anther corollæ tubulosæ limbo elongato cylindraceo, apice sæpe æ basi minute sagittato-auriculatæ. Styli rami apice obtusi, truncati v. vix appendiculati. Fructus oblongo- obconiei v. obpyramidati sericei; pappi setis œ, inæqualibus hyalinis v. rarius paleaceis et in setas crebras fissis. — Herbe humiles ramosæ, tomentosæ, lanatæ v. glandulosæ ; foliis alternis, integris, angulatis v. incisis ; capitulis ° stipitatis, solitariis v. ons peduneulis nunè brevissimis paucis in cymas foliatas dispositisT, (America bor. oc. ') 391. Flaveria J.° — Flores! fertiles, 2-morphi; 1. Magnis, majusculis v. mediocribus, sæpe speciosis. Generis sectiones, pags nostro, sunt : cha NUTT meér., I, 173 (nec at Nil, Gen I, OL EUR ce Pi- rares Ho F1. bor. ne ds dan tes , 665. be Acat. “phéad. (1861), 150: Vois ra ram éolate-aiftalés 5-12. Ame ; : floribus 1-2-mo orphis (radio nunc x ligulis A Mar ARE rutifris globosis; foliis alternis, integris, dentatis pinnatifidis ; involucro lolatés. Ass rica austr. extratro Je Hymenoxæys Cass., in Dict., LV, 278. — DC., odr., Y _ (Actinella). — o1 (Actinells. — Bert Brit. À Prodr. (Hymenoxys). ar hs, Nov. gen. et spec., ve t. en sien. — Kw. et WEsrc., FL. Cab. — Pris, FL atacam., 34; in Lin, fœmineus {; XXIX, 7; XXXII, Le CS — À. GRAY, Chl. -amer., . Amer. Acad. ser. 2; Ne t. 4: ‘in Proc. it, ppt IL, 1, 28 jar 1186. lla). — Bot. Reg. L 1603, 2940, 3368, 3551, Go8L, *waue, Rep 11, 624 ; 627 Cephalophora), 988 ; VE, 171, m1 cl ÿ 87 Kane Pers. (nec NUTT. ,ad : 6 3 (Actmella). — relata, est verisi 43. B. H., Gén n Torr. Eos , + Eap Bot, ra Pa Rail mt Bot., B, H., Gen | n. 505, cui folia Xl | pappique pale® Nurr., in Journ. Acüd. Philadi, ser. 2, 1, 179 (Bulbostylis sect, Psathyrotus)- (Pe A. GRAY, in he Boi me ucephyllun in Proc SABRE; , 363; IX, WAL > 9 % 3. 9 ., 186. — LES y ie ji Prodr., V, 635. — ENDL., Gen., n. 251 —B. 7,1 Prodr., 114, t. 2%. — SPRENG, Schrad. Journ., W, 186, t 5 (nec Cav.) Broteroa DC., Pro dr; Y, — ENDL, pe ; 2572 = Nauemburgia W., | Spec.s UE, COMPOSÉES. 243 extimus (nunc 0); corollæ ligulatæ limbo parvo, integro v. brevissime 2-lobo, concavo, stylo subæquali v. breviore ; hérmaphroditi autem pauci v. 1; corollæ regularis tubulosæ limbo subcampanulato, 5-fido v. dentato. Antheræ basi obtusa subintegræ. Styli rami breves, erecti v. recurvi, apice truncati. Fructus oblongi, epapposi, inter costas tenues 8-x læves. — Herbæ glabræ v. puberulæ ; foliis oppositist an- gustis, integris v. dentatis, nune 3-nerviis : capitulis œ, angustis sessi= libus, 1-lateralibus, in cymas densas corymbiformi-ramosas v. breves solitariasve, nunc in dichotomiis dense glomeratas, dispositis ; involà- crantibus foliis floralibus paucis; involucri longe ovoidei, cylin- dracei v. angusti bracteis paucis (2-6), imbricatis. (America calid. Uraque, Australia*.) : 322, Sartwellia A. GRAY*. — Flores? fertiles, 2-morphi; radn lœminei, 1-seriati ; corollæ ligulatæ limbo parvo patente ovato integro:; disci autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo campanulato, 9-fido. Antheræ basi obtusæ, Styli florum hermaphroditorum rami apice truncato penicillati. Fructus oblongo-lineares, 10-costati; pappo Cupulari fimbriato-denticulato (in radio brevissimo). — Herba erecta &labra ; foliis oppositis filiformibus integris ; Capitulis * crebris in cymas dense corymbiformes dispositis; involucri anguste campanulati brac- leis concavis subæqualibus, 1-seriatis; receptaculo subplano nudo. (Mexicums. 9323. Cadiseus E. Mey.® — Flores fertiles; radit œ, fœminei et 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo (parvo) patente integro; disci autem hermaphroditi; corollæ regularis limbo poculiformi, 5-fido ; tubo tenui. Antheræ basi obtusæ. Styli florum hermaphroditorum rami apice trun- Go penicillati; fœmineorum autem tenuiores recurvi, apice capi- tellati. Fructus lineares, 10-19-costati; pappi setis 10-19, aristatis et EUR pericarpii costis continuis, plus minus compressiusculis subpa- leaceis, tenuiter barbellatis. — Herba paludosa glabra ; foliis alternis, elongatis, basi membranacea amplexicaulibus integris; capitulis ter- minalibus demumque oppositifolis stipitatis; involucri campanulati le Spec.6, 7. Cav., Jeon.,t. 4,999 (Milleria). 3. Flavi, ; ep ts FL austral., VII, 546. — Reuy, in 4. Minimis. : , : C. Gay FL. chit., IV, 977. Bot. Mag., t. 2400, 5. Spec. 1, a nobis haud ee S. Flaveriæ 7) ALP. Ann. II, 870. A. Gray. — WaLr., Ann., V, 231. : ? PL. Wright. 1, 199, t. 6. — B. H., Gen, 6. ln DC. Prodr., NII, 254. — ENDL., Gen. UE 7e n. 3032%. — B. H., Gen., II, 408, n. 485. 244 HISTOIRE DES PLANTES. bracteis A-seriatis plus minus alte valvatim connatis; receptaculo superne plano nudoque. (Africa austr. ) 394. Schkubria Rorx°.— Flores* fertiles omnes, 1-2-morphi; radi fœminei, -seriati v. 0; corollæ ligulatæ limbo sæpius brevi, integro v. paucidentato, nune inæqui-campanulato, 5-fido ; disci autem her- maphroditi; corollæ regularis limbo campanulato v. cylindraceo, 5-fido v. dentato. Antheræ basi obtusæ integræ, emarginatæ v. breviter auri- culatæ. Styli florum hermaphroditorum rami complanati v. subteretes, obtusi, rotundati v. varie et plus minus longe appendiculati. Fructus plus minus elongati, obpyramidati v. lineari-angulati; pappi paleis 4-10, medio opacis v. subenerviis. — Herbæ, suffrütices v. fruticuli, glabri, pubescentes, tomentosi v.glandulosi ; foliis oppositis v. alternis, integris v. dissectis; capitulis * peduneulatis, solitaris v. corymbiformi- cymosis ; involueri forma valde varii bracteis paucis v. sub-2- serlalis, liberis v. ima basi connatis, margine nunce coloratis v. scariosis; exle- rioribus paucis nunc evolutis®. (America calid. utraque‘.) 325. Hymenopappus LHÉR.T — Flores hermaphroditi fertiles, sæpius 1-morphi° ; corollæ regularis tubo tenui ; limbi subcampanulati lobis v. dentibus 5, recurvis, Antheræ basi integræ v. emarginatæ. Styli 1. C. ren MEY. — HaRv. et 7 ymenothrix A. GRAY, PI. Fendler., 102. — SON. ui cap., . H., Gen., I, 403, n. 470: caule herbaceo; 2. Cat. I, EU) ne Prodr., Me 654. fois alternis dissectis ; capitulis s corymbiformi" NDL., Gen. n. 2588. — B. H., Gen., 11, 403, cymosis; bracteis involueri sub-2-seriatis ; inte- n. n. 469 (nec MOoENCH). — Tétracarpum Mae rioribus coloratis v gl exterioribus aunc Meth., » Suppl. , 241 (ex DC.). — Achyropappus evolutis; antheris basi minute auriculatis; styli H.B.K., Nov. Fe et spec., IV, 257, t. 390. — ramis Nota oh appt paleis aristiformibus DC., Prodr., V, 654. — Cham D ie W., barbellatis. Per Ex F3 Nat. Fr. Berl. Mag. (1807), 140.— 6. Spec. ad 30. Cu in (ue Hist. nal., eria LLAv. et LEX., N. veg. Descr., I, 9. FE _ c. pl. Mob: Hophirkia DG., Prodr, V, * Hat u È (rt. se TOR Han in Sigr ne. . Fla t. 3 (Bahia), 6 qi venir in Pvnl ‘ Parvis v. mediocribus. ne ‘po 49: 2< y, in Emor. >. 5. Generis, nostro sensu, sunt sectiones : Bot., 95:in P Proc. Fri ge ad., V, : 84 ; VII, 357 Eriophyllum Lacasc., Elench. _ (ere) (Burrielia). — Wevo., ChL. andina., 1, 13, & 14B: Bahia gra loc. cit. 10 — rodr., Y, — ue a ai 625; 626, 989 (Bahia); VI, 656. — ENDL., Gen., n 20 à pe Gen. ; Ann 6 den 878 (Hyme” IT, 402, n. PT Phialis SPRENG., Gen., Il, 631 li ie nc Iopés): , 235; 236 La (ex DC.). — Trichop m NUTT., Gen. amer., [Hyme IT, 166.— Sfylesia NuTT., in Trans. Amer. Phil. r Pubs ., icon. (ex DC., Prodr., V, Le oc., ser. 2, VII, 377. — Virletia Scn. _. Less., Syn., 238. — ENDL., Gen., n e herb. (ex B. H.): caule nn v. herbaceo; B.H., Gen., Il, 102, n. 466. — Rohia Lau foliis oppositis v. alter sæpe dns osu- Journ. Hist. nat.,:1,46, 4/4; I, 4. 667 (nec lanatis; capitulis ot v. cymosis; bracteis alior. involueri RTOHeS styli ramis acutis v. ob- 8. Albi carnei v. tusis; pappi paleis pad 4-10. (America 9. Vel nunc Snophi “exteriorum limbo am” utraque extrat trop.) sue, v. patent: COMPOSÉES. 245 rami lineares, nunc superne dilatati, obtuse v. acute appendiculati. Fructus obpyramidati, #-5-goni v. 10-20-costati; pappi paleis , brevibus v. elongatis, scariosis, hyalinis, oblusis v. acutatis, nunc 0. — Herbæ perennes, cano-tomentosæ v. rarius glabræ; foliis alternis v. basilaribus rosulatis, semel v. bis pinnatisectis, nune ex parte inte- gris; capitulis' in cymas laxe corymbhiformes dispositis; involueri subhemisphæriei v. campanulati bracteis inæqualibus v. subæqua- libus, 1-2-seriatis, acutiuseulis, obtusis v. petaloideo-membranaceis ; receptaculo nudo v. plus minus foveolato”. (America bor. imprimis occid.”) 326. Riddellia NoTT.! — Flores fertiles, 2-morphi; radii fœminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ lamina patente lata, 3-loba; disei autem hermaphroditi; corollæ tubo brevi; limbo cylindraceo parum ampliato, 5-dentato v. 5-fido. Antheræ bas obtusæ. Styli florum f her ermaphrodi- torum rami apice truncato-capitellati; fœmineor vi. Fructus elongati, obtuse angulati, striatelli; pappi A œ, Inæqua- libus, hyalinis, margine ciliatis lacérisve. — Herbæ perennes v. basi suffrutescentes; indumento vario, nunc lanato; foliis alternis, linea- ribus integris; capitulis® solitariis v. in cymas terminales contractas corymbiformes dispositis et brevissime slipitatis; imvolucri subcampa- nulati v. tubulosi bracteis sæpe paucis tomentosis; exterioribus sæpius mMinoribus. (America bor. austr. oce.T) 327. Hulsea Torr. et GRAY°. — « Flores” fertiles, 2-morphi; radii fœminei, 4-seriati crebri; corollæ ligulatæ limbo angusto patente, 2-3-dentato; disci autem Hérméphétuié, corollæ tubuloët limbo Cylindraceo v. anguste campanulato, 5-fido. Antheræ basi minute den- tatæ. Styli florum hermaphroditorum rami apice dilatato rotundati. 1. Mediocribus v. parv Fort. parall. Exp., Bot., 171, t.18 (Chœænactis).— Generis mihi vider sectio Chœnactis WALr., Rep a 626. 989 ; VI, 176; 177 (Chæ- DC., Prodr., V, 659. — Enr, Gen., n. 2593. — naclis); An I, 876. B. H. , Gen. Il, 401, is: n. 465. M éoro 4. In 7r AE. Phil. né ser. 2, VII, 371. phus Norr, si Trans. Her: Phil. Soc., ser. 2, —B. H., Gen. Re 401, n. 463. — Psilostrophe VII, 376. — Acarphœæa À. Gray, PI. Fendier., dé: ‘Prodr. “ , 261. - — EnpL., Gen., n. 30327. 98; in Emor. Exp., Bot., 95, t. 32. — Acicar- 5. Flavi v. Es Phœa Warp., Ann., I, 877 : sy ramis acutius- 6. Majusculis v. Culis V. su ubulatis : pappi paleis inæqu ibus 7. Spec. 3. A. GRA APTE ASE Acad., NI, exaristatis v. 0 ; bracteis involucri angustis. 358. — TORR., in Enor. Rep., Bot., App. t 5. Spec. ad 20.TORR in Stansb. Utah,t.6;in —- WaLr., Rep. VI, “hs Ann., : LE: es cu Exp., Bot., ds (Chænactis). — ET 8. mr Fzxp., ; Gen., 1 , 94; in Proceed. Am 401, m Aeu » NI, 545; Y, 13 (Chænactis). À EMHONN in 9. « « Fli, v. radii purpurascentes, » 246 HISTOIRE DES PLANTES. Fructus lineares, compressi v. sub-4-coni, sericei; pappi paleis 4, bre- vibus v. oblongis laceris hyalinis.— Herbæ annuæ v. perennes, viscoso- pubentes v. basi cano-lanatæ; foliis alternis v. basilaribus, integris dentatisve; capitulis ! solitariis; inyolucri lati subhemisphærici bracteis herbaceis angustis, 2-3-seriatis; receptaculo plano foveolato,» (California. ) 328. Actinolepis DC.°— Flores? fertiles; radii fœminei, 1-seriati; _corollæ ligulatæ limbo patente, integro v. 2-3-dentato: disci autem hermaphroditi ; corollæ tubulosæ limbo plus minus late campanulato, 9-fido. Antheræ basi obtusata integræ v. subintegræ. Styli florum her- maphroditorum rami apice obtusi v. acutato-appendiculati. Fructus lineares, subteretes v. angulati; pappi setis® ce, v. paucis, nunc 0, oblusis, acutis v. aristatis, nuncve barbellatis plus minus alte connatis. — Herbæ annuæ, sæpius parvæ, pilosulæ, tomentellæ v. lanatæ ; folis alternis, angustis, incisis, lobatis v. semel bisve pinnatifidis ; capi- tulis® stipitatis v. subsessilibus; involucri cylindraceo-campanulati bracteis 4-> , concavis, fructus radii foventibus, herbaceis sæpeque extus lanatis 7, (California® .)- 329. Lasthenia CAss.° — Flores!° fere Schhubrie ; disci herma- phroditi fertiles; radii autem fœæminei, 1-seriati ; involucro cupulari- campanulato, 5-œ-dentato. Disci corollarum limbus subcylindraceus angusteve (Monolopia") v. latius campanulatus (Hologymne'?, Eulasthe- nid). Styli rami apice rotundati obtuseve appendiculati (Monolopia), SÆplus capitato-truncati (Eulasthenia). Fructus oblongus, epapposus (Hologymne, Monolopia) v. paleis aristatis 4 coronatus (Eulasthenia). 1. Majusculis. 8. Spec. ad 6 . Spec. 6. A. GRAY,in Proc. Amer. Acad. VI, Mag., t. 3828 (In menoxys). — 547; VII, 359, — Torr. et GRAY, in Williams. Exp., Bot., t £ ss A. G ; £., Tor , Ermor. RAY, in Proc. Amer. Exp, Bot., 1. 13. Acad., NI, 546 : IX, 167, 3. Prod. N, 655 (1836). —B. H., Gen, 11, 9. Op. phy£., IIL, 88. — DC., Prodr., V, 66. 399, n. 458, — Ptilomeris NUTT., in Trans. — LiNDL., in Bot. Reg., t. 1780, 1823. — ENDL: Amer. Phil. Soc., ser. 2, VII, 381. — Hyme- Gen., n. 2609. — B. H., Gen. 11, 400, n. 460.— nt TorR. et GRAY, F1. N.-Amer., IL, 380(nec Rancagua Pop. et ExDL., Nov. ee SpeCes ASS.) n. 2610. 1,10, 4°24,:25. — Enpi 4. Flavi. 7e 10. Flavi, nunc apice pilosi. 5. Albis v. 8. 11. DC, Prodr., VI, 74. — ENDL., Geñ» 6. Mediocribus v. parvis. . 2674. — B. H., Gen., IL, 400, n. 461.— Spi- 7. Generis sectio nobis est Syntrichopappus ridanthes FENZL, in Endl. Gen., Suppl., I, 105 TorR., Whippl. Exp., Bot., 50, t. 15, — B.H (ex auct. ipso), Gen. If, , n. 467: bracteis involucri 4,5; 12. BARTL., Ind. sem. H. gœtt.; in Linnæa, Styliramis appendiculatis : pappi selis paleaceis, XIV, Lit., 195. — Xantho REMY, in Ann. st: nune Connatis, barbellatis ; foliis 3-lobis. nat., sér. 3, XII, 191. COMPOSÉES. 247 — Herbæ glabræ v. rarius tomentosæ (Monolopia); foliis alternis y. oppositis; capitulis pedunculatis; receptaculo convexo epaleaceo. (California, Chili". ) 330? Hecubæa DC.? — Flores? fertiles, 2-morphi; radii fæminei, A-seriati; corollæ subligulatæ limbo 3-4-fido v. subeampanulato patente, intus fere ad basin fisso, apice 4-5-fido; lobis sæpius elon- gatis; disei autem hermaphroditi; corollæ regularis tubo brevi; limbo anguste campanulato, 5-fido. Antheræ basi obtusæ breviter auriculatæ, Styli florum hermaphroditorum rami patentes, ad apicem compresso-dilatati truncati, haud v. vix penicillati; fœmineorum autem tenuiores recurvi. Fructus (glabri) subovoidei, 8-10-costati; appo 0. — Herba glabrescens; foliis basilaribus crebris longissime lanceolatis integris membranaceis valideque costatis; caulinis autem minoribus, basi subdecurrentibus; capitulis terminalibus 1, 2, longe stipitatis ; involucri bracteis sub-2-seriatis hirtellis ; exterioribus { latio- ribus ovato-acutis; interioribus autem multo angustioribus aculis; receptaculo leviter convexo, v. serius magis elevato nudo; summo pedunculo sub capitulo dilatato-obconico®. (Meæicum°.) 331. Baeria Fiscn. et Mey.? — Flores* fertiles (v. interiores ex parte steriles), 2-morphi ; radiüi fæminei, -seriati v. pauci; corollæ ligu- latæ limbo plus minus patente, 2-3-dentato; disci autem hermaphro- diti; tubo tenui; limbo campanulato, 5-fido v. dentato. Styli® rami breves v. lineares plus minus obtusati v. acutato-appendiculati, sæpe valde revoluti, Fructus ! lineari-obpyramidati, compressi v. angulati; pappi setis aristatis 2-5, rigidulis inæqualibus, basi nunc dilatatis v. brevibus hyalinis, nuncve 0.— Herbæ annuæ, sæpe graciles, glabræ,. sericeæ v. rarius lanatæ; foliis oppositis, v. raro alternis, linearibus, integris, pinnatifidis v. varie dissectis; capitulis” terminalibus v. ad summas axillas stipitatis; involueri campanulati, oblongi v. subhemi- Sphærici, bracteis paucis v.1-2-seriatis, subæqualibus herbaceis ; rece- 1. Spec. 5. Hook., Zcon., t. 343, 344 (Mono- 5. Tagetis more. | lopia). — Remy, in C. Gay FI. chil., IV, 260. — 6. Spec. 1. H. scorzoneræfolia DC. Bot. Mag.,t. 3839, — WaLr., Rep., 11, 635 ; VI, 7. Ind. sem. H. petrop., A (1835), 29. — DC., 180 (Rancagua Proûr., WI, 254. — ENDi., Gen., n. 2601. - 2. Prodr., V, 665. — Deuess., Je. sel., IV, B. H., Gen., II, 309, n. 457. 18,t. 43. — Exnc., Gen., n. 2606. — B. H., 8. Flavi. PNA SUR" en., II, 400, n. 462. — H. BN, in Bull. Soc. 9. Basi disco nune conico cincti ibique re- Linn. Par., 286 pente attenuati. LE 3. Flavi. | 10. Glabri, pilosi v. muricati. 4. Fuscatis. 11, Parvis v. mediocribus. 248 HISTOIRE DES PLANTES. ptaculo plus minus elongato sæpiusque fructuum stipitibus onusto indeque scrobiculato ‘, (California *.) 332. Oxypappus BENTH.* — « Flores“ fertiles, 2-morphi; radi fæminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, 3-dentato; disci autem hermaphroditi: corollæ tubulosæ limbo parum ampliato, 5-dentato. Antheræ basi integræ. Styli rami anguste acuteque appen- diculati. Fructus lineares, 4-5-goni, ad apicem attenuati; pappi paleis 3-5, aristæformibus basique breviter dilatatis. — Herba annua (v. perennis?) pubescens hirtave; caule gracili; foliis opposilis, sum- misve alternis, dentatis v. integris ; chpitiiiis (parvis) in cymas laxe compositas dispositis: involueri campanulati bracteis subæqualibus linearibus carinatis ; ne nudo convexo v. demum conicoÿ. » (Mexicum”. 333. Perityle BENTH.T — Flores® fertiles (v. intimi steriles), 2-morphi; radii fœminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ -limbo patente, integro v. 2-3-dentato; ‘disci autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ lHimbo plus minus ampliato, 4-fido dentatove. Antheræ basi integræ v. breviter auriculatæ. Styli florum hermaphroditorum rami obtusi v. acuto-appendiculati. Fructus compressi ovato-oblongi; pappi selis æqualibus v. inéqualibus, basi in cupulam brevem subcartilagineam connalis ; 2 paucisve in aristas plus minus productis. — Herbæ v. suf- frutices glabri, glandulosi v. varie pilosi ; foliis oppositis, V. superioribus alternis, angustis v. ovato-orbiculatis, dentatis incisisve; capitulis” solitariis v. in Cymas corymbiformes dates involucri subcampa- nulati bracteis linearibus v. latiuseulis, concavis, dorso nune Me 1. Generis sectiones nobis sunt : rielia). — WaLr., Rep., I, 627, Po Prodr., Burrielia DC.., , 663. — ,Gen., 3. Sulph. Bot., 118, t. 42: Gen., Il, 3%, . — B. H., Gen , 398, n. "Eee foliis n, 455, iron Sue styli ramis acutatis ; ligulis paucis ; 4 Gt pappi arisis 1-5; invo oblo ongi bracteis s (ex icone nobis notum) nune ad liberis tenuibus ; en rrlr tenuiore Lasiobaeria (cujus t s Burrielia lanosa A. GRAY): foliis alternis Ét ; receptaculo sub- plano; antheris tenuiter setaceo-apiulalis, arsg d se in Trans. Amer. Phil. Soc. “a 383: foliis sæpius Sinieniiobse Y. dentatis ; SR aristis Mar: Y. Le paucis, * 0; Hg aculi bracteis 1-2-seria c. 6, 7. TORR., Se Whippl. ae 244 50 (ri a). — Y, Emor. Exp., 96; in Proc. Amer. dur VIL, 358 (Berliet: IX, 195, 196, not. — Bot. Mag., t. 3758 (Bur- VI, in Beech. Voy., Bot., 434. — WALP 588 Po ag relatum, « glandularum absenlia, styli indole, gs characteribus longe de » » (Best 6. aber BENTH. — WaALr., Rep te — Chrysopsis ? scabra H00Kk. et ARN. . Rep. Il, 7. Sulph. Bot.; 118, t. 42. — B. H- + n sn 454.— A. GRAY, in Proc. pas ‘Aca ” ee: “ré v. (?) radii albi. J. Parvis v. mediocribus. COMPOSÉES. 249 receptaculo nudo plus minus convexo v. conico'. (America sept. austr. occid.*) 334. Palafoxia LAGASC.® — Flores‘ fertiles, 2-morphi v. (radii defectu) 1-morphi; radii fominei, 1-seriati v. 0; corollæ ligulatæ limbo irregulari v. æquali-3- fido ; disci autem hermaphroditi; tubo tenui”, nunc arcuato ; limbo rpeñie campanulato, 5-lobo v. 5-partito. Anthéræ elongatæ, basi integré emarginatæve. Styli florum herma- phroditorum rami tenues, lineari- v. subulato-appendiculatiT. Fructus angusti angulati; pappi paleis œ, v. paucis (6-8) obtusis truncatisve ciliato-dentatis v. acutatis aristatisve, medio induratis.— Herbæ, nune basi frutescentes, scabræ v. glandulosæ ; foliis alternis, v. inferioribus -oppositis, angustis integris; capitulis in cymas laxe corymbiformes dis- positis ; involucri Sbéiganlats bracteis herbaceis v. ex parte mem- branaceis, obtusis v. acuminatis, 1-2-seriatis; receptaculo plano, nudo v. minute foveolato. (America sept. calid.®) 339? Florestina CASS.®— Flores ’hermaphroditi fertiles, 1-morphi ; corollæ regularis tubo brevi ; limbo campanulato, 5-fido. Antheræ basi acutiusculo-auriculatæ. Styli rami longe subulato-hirto-appendiculati. Fructus elongati cuneati, #-5-costati; pappi paleis paucis (6-10) inæquali-obovatis, obtusis v. retusis subhyalinis, imbricatis. — Herbæ annuæ, glabræ v. pubentes; foliis alternis, pedato- v.pinnato-3-7-par- tits; summis sæpe integris; capitulis ‘in cymas corymbiformes dispo- Sits; involucri subcampanulati bracteis paucis, apice scariosis colo- ais; receptaculo plano nudoque*?. (Mexicum‘.) : 1. Generis est, «7 nostro, sectio Laphamia 5. Basi circa discum dilatato. À. Gray, PI. Wrig I, 99, SL, 6, Demum siccæ solutæ Gen rs 398, n. rt — Monothrix ToRR., in 7. Ante anthesin torti. Stansb. tah 89, t. 7, cui bracteæ invo- 8. Spec. ad 6. CAY., Zcon., t. GE on tue lucri angustiores ; styli rami ‘ere ee pappi — Bart, FL. Amer. sept. t. 45 (Slevia). — inæquales co, quarum m LA 2 Hook., /con., t. 148.— A. GRAY tr Amer. tæ, v. Ü; caulis bob : LE canescens. +: VIII, 291. — t. Mag, 2192, 5549. 2 Spec. 13, 14. Tor, Waippl. +3 Bot, 9. n Bu PS. philo. (és, de in Dict., MH; Emor. Rep., 142: Énor E ie = 6 se LV, =: Wie, Rep, VI, 125; Ann., Ÿ, 183: 189 vi Gen., D. 2589, — 4 Mr 4 mia). . 475. — Lepido para sa et Moc. e DC). 5 Elench. H. malril., 26. — DC., Prodr., Y, 40. Albi di v. purpur IL, 40. DL., Gen., n. 2265. — B. H., Gen. 11. Mediocribus v. mere cote 465. — Paleolaria Cass., in Bull. 12. a, melius Palafoxiæ sectio ? 6: philom. (1816), 198; in Dict., XVII, 256. 13. Spec. 2. Cav., Le. IV, 33 (Stevia). —LAG., PA lypleris Nurr. , Gen. amer., I, 139 (nec N. ie “ F2, n. 356 Iym enopappus). — } Syn., 239 (Achyropappus). — NuTT., in herk: 4 Albi, rosci v. purpurascentes. sc. Philad. (1821), 121 (Slevia). 290 HISTOIRE DES PLANTES. 336% Rigiopappus À. Gray'. — « Flores fertiles; radi fœminei, 4-seriati; corollæ ligulatæ limbo parvo patente ; disci autem herma- phroditi; corollæ tenuiter tubulosæ limbo vix ampliato elongato, bre- viter 3-4-fido. Antheræ basi obtusæ subintegræ. Styli Sora herma- phroditorum rami breves subulato-appendiculati. Fructus lineari- angulati ; pappi paleis 4, 5, lævibus rigidis subcorneis.— Herba annua gracilis pilosulaque ; foliis alternis linearibus integris; capitulis*? solita- riis tel libus; involueri anguste turbinato-campanulati bracteis herbaceis angustis, 1-2-seriatis ; receptaculo parvo plano nudoque”*.» (America bor. occ.) 337? Galeana LLAV. et Lex. — « Flores’ 2-morphi; radii paua fœminei fertiles (v. 0); corolla ligulata parva; disci hermaphroditi fertiles; corolla tubulosa, 5-dentata. Antheræ...? Stylus...? Fructus radii concavi, margine subdentati; disci autem prismatici; pappo 0.— Herbæ ; foliis oppositis, sagittatis hastatisve (succulentis); capitulis (parvis) ad apices ramorum subracemosis, v. in dichotomiis solitaris longeque pedunculatis; bracteis involucri 9, carinalls ; M re pe nudo®. » (Mexicum.) 338. Villanova LAG.7 — Flores fertiles omnes (v. intimi nunc steriles), 2-morphi; radii fæminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo sæpius lato, 2-3-dentato; disci autem hermaphroditi ; corollæ tubulosæ limbo plus minus late campanulato, 5-fido v. dentato. Antheræ basi minute auriculatæ. Styli florum hermaphroditorum rami apice obtusati v. breviter acutato-appendiculati ; fæmineorum tenuiores angusti0- resque. Fructus oblongi, basi attenuati, sæpe 3-quetri v. a dorso COM- pressi, alative, glabri; pappo 0.—Herbæ”° pubescentes v. glandulosæ; 1. In Proc. Amer. Acad., NI,548.—B.H.,Gen., dicuntur ; styli ramis acutis; nr ns ciliato- 1, 406, n. 477. marginatis ; pappo (minimo) ciliato-lacero 2. Parvulis. fere ad basin diviso; capitulis enaftie corym- . Genus monotypicum, nobis ignotum, vide- bosis; bracteis involucri plus minus in cupulam tur Te et « Palafoxiæ valde affine » M _. atis B. H.). 7 H. malrit., 31 (nec ORTEG-). 4. Non. veg. Deser., 1, 12.— DC. Prodr., VII, DC, Por. VE, 75. — Exp, Gen., n. 2078. 257. — ENDL., Gen., 502. , Gen., I, —B.H., Gen., I1,404,n. 474. — Unæid HD. 406, n. 479. Nov. gener. et spec., AV, 279, t- 401, 5. « Flavi. » (nee L.). — Ce rs so np. Hat À 256. 7. 6. Planta omnibus fere Er Pa ee DC., Prodr., , Gen 2677: dem forte (B. oc. cit., n. 478) Peric — Vasquesia Vi FI. pr , ! 1.5 mé A. Gray, PI. Wright. nn 81. 2 Galnsgepas B. H.). SCH. BIP., in Seem. » 306, species mexi- 8. Flavi. canas 2 includens, ne flores 1-2-morphi 9. Nunc simplices. COMPOSÉES. 251 foliis oppositis, v. superioribus alternis, 3-natim v. pinnatim dissectis incisisve; Ccapitulis' in cymas corymbiformes plus minus compo- sitas dispositis; involucri subcampanulati bracteis subæqualibus, 1-2-seriatis; receptaculo nudo, (America utraque calid. occ.*) 339? Blennosperma LEss.°— Flores! (fere Villanove) 2-morphi; radii fertiles ; disci autem hermaphroditi steriles; stylo indiviso. Fruc- tus oblongi, 8-10-costati, epapposi; disci vacui. Cætera Villanove. — Herbæ annuæ ramosæ, glabræ v. superne villosulæ; foliis alternis pinnatisectis ; capitulisé terminalibus peduneulatis ; involucri bracteis paucis, ima basi nunc connatis; receptaculo plano nudoque, (Cali- fornia, Chili.) 340? Closia REMY*. — Flores” fertiles (fere Villanove), 2-morphi; radii fæminei; corollæ ligulatæ limbo 3-dentato; disci autem herma- phroditi ; corollæ tubulosæ limbo anguste campanulato, 4-5-dentato. Antheræ basi minute auriculatæ. Styli florum hermaphroditorum rami breviter acuto-appendiculati. Fructus oblongi compressiusculi ; pappo brevissimo annulari ciliolato. — Herbæ ramosæ ; foliis alternis dis- seclis; capitulis laxe cymosis; involucri subhemisphærici bracteis oblongis, 1-2-seriatis ; receptaculo convexiusculo nudo‘?, (Chili) 341? Amauria BENTH.2 — « Flores fertiles, 2-morphi; radi læminei; corollæ ligulatæ limbo patente, vix dentato; disci autem her- Mmaphroditi; corolla tubulosa, 5-dentata. Styli rami subulati. Fructus ! lineares angulati; pappo 0.— Suffrutex (?) ramosus viscoso-pubescens; folis Oppositis, v. superioribus alternis petiolatis suborbiculatis inciso- dentatis : Capitulis laxe corymbosis paucis; involucri hemisphærici bracteis angustis, 2-3-seriatis; exterioribus subherbaceis; interioribus subscariosis ; receptaculo plano nudoque. » (California. ) 1. Mediocribus v. parvis. 6. Parvis. 2. Spec. ad 4, Hook. et ARN., in Beech. Voy., 7. Spec. 2. REMY, in C. _ FL. chil., IV, 298, Bot, t. 64 (Chlamysperma). — PorT. et CouLr., 48. — WaLr., Rep., Il, 974. qu FL. Color., 15. — À. GRay, PI. Fendler, 8. In C. Gay FI. chil., IV, 119, t. 46, fig. 2. 1 n. 472. pes (Amau ). — Bot. Mag., t. 6422. — Ware, —B. H. en., I, ne Il, 637 (Chlamysperma); NI, 208; Ann., 9. Albi; radio flavo. L; 883 (Amauria) : V, 248. 10. Genus minoris momenti. An Blennosperma? 3. Syn., 267. — DC., Prodr., NII, 288. — Species 4 a Pæizippi (F1. atacam., 31) descriptæ B. H., * ÎI, 404, n. 473. — us DC., «forte non omnes congeneres » (B. H.). Pr ap V, 507. — Hapaius ENDL., Gen., n. 2464. 11. Spec. legitima 1. G. Cotula REMY, loc. cit., 1 29758 COLL., in Mem. Ac. taur., XXXNIN,97, 120. — Waue., Ann., Il, 847. ’ 4 y pes L., nec K.). — Coniothele DC., Prodr., 12. Sulph. Bot., 31. — B. H., Gen., Il, 404, DE ENDL., Gen., n. 2487. n. 471. re 13. « Nigri. » * Cujus potius (?) sectio. 14. Spec. 1. À. rotundifolia BENTH. 252 HISTOIRE DES PLANTES. 342? Amblyopappus H00k. etARN.! — Flores® fertiles, 2-morphi; radii fæminei, 1-seriati ; corolla tubulosa stylo breviore, minute conni- venti-2-3-dentata; disci autem hermaphroditi; corollæ regularis limbo campanulato, 5-dentato. Antheræ breves, basi emarginatæ.Styli rami lineares, superne dilatati apiceque pt uncato penicillati. Fructus oblongo-cuneati, basi attenuati, 4-5- angulati; pappi paleis 8-19, oblongis obtusis scariosis. — Herba annua pumila ramosissima ; foliis alternis linearibus, integris v. paucilobis; capitulis® crebris in cymam corymbiformem dispositis ; involueri campanulati bracteis membrana- ceis paucis (4-6), apice obtusis*. (Chil1°.) : 343. Thymopsis BENTH.© — Flores fertiles, 2-morphi; radi pauci fœminei ; corolla tenui stylo breviore, minute 2-3-dentata; disei autem hermaphroditi; corollæ regularis tubulosæ limbo campanulato, 4-fido. Antheræ basi obtusæ. Styli florum hermaphroditorum rami breviter acuto-appendiculati. Fructus oblongi subteretes, basi attenuati, stria- telli; pappi paleis liberis v. basi in cupulam connatis, obtusis ciliolatis. — Herba diffusa hispida ; foliis oppositis, sæpius integris; capitulis terminalibus v. in axillis superioribus subsessilibus ; involucri bracteis paucis, 2-seriatis; interioribus membranaceis; exterioribus autem herbaceis hispidulis; receptaculo plano nudoque. (Cuba”.) 344? Microspermum LAG. $— « Flores fertiles omnes; radi majores; corolla omnium 5-mera ; tubo tereti ; limbo radii valde aucto; lobis exterioribus 3, maximis; interioribus autem 2, minimis; discl Himbo campanulato regulari. Antheræ breves, basi integra truncatæ. Styli rami acutiuscule subulato-appendiculati. Fructus . oblongi, 4-angulati; pappo 0 (v. ex aristis 1, 2 constante?) — Herba decum- bens, basi radicans, parce pilosa; pis oppositis, petiolatis dentatis; capitulis solitariis terminalibus stipitatis; involueri hemisphærici bracteis herbaceis angustis, 1-9-seriatis; receptaculo convexiuseulo nudo.» (Mexicum”®.) 1. In te Journ. Bot., M, Ve BH H., Wars “Rep Il, 626. — Aromia gl 480. — Aro 1. N.-Am Gen., I, 406, n ap in Nurr Torr. et GR., Trans. pee TE ser. 2. VH,.995; — 414 — Wike. Rep., NI, 210. — juni ie Infantea ne À C. Gay F1. chil., IV, 257, lensis REMY. 48. 6. Gen., II, 407, n. 481. pus 2. Flavi (2?) 7. Spec. 1. T. Vri rightii ms — Tetrant 3. rs thymoides Grises., Cat. & 287. d 4. Genus Helenieas cum Anthemideis-Cotuleis 8. Ele ss H. matri re “us rt Dabcoes nunc ad Schkuhriam (Sc. BiP.), VII, 259. ENDL., fs a — Mirado Br ue 3 iam (A. GRAY) relatum. ScH. BiP., in herb. Liebm. (e x B. H.). 9. 4 4. pusillus Ho0k. et ARN. — 9. Spec. 1, 2. BENTH., PI. Hartweg., 64. COMPOSÉES. 253 345. Tagetes T.! — Flores” fertiles (v. ex parte nune steriles), 9-morphi (v.radii defectu 1-morphi) ; radn fæminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, integro v.2-3-dentato lobatove, brevi v. amplo, nune inæquali-campanulato; disei autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo plus minus ampliato, 5-fido. Antheræ basi integra v. subintegra obtusæ. Styli florum hermaphroditorum rami tenues v. elongati, apice obtusi, truncati v. penicillati, nune breviter v. bre- vissime appendiculati. Fructus lineares v. obconici, angulati, compressi v. striati, basi nunc plus minus longe attenuati et callo plus minus evoluto aucti; pappi paleis paucis (5-6) v. œ (7-20), liberis v. con- natis, acutis ; aristatis v. obtusis, sæpe ciliato-serrulatis, nunc inæqua- libus, raro ad annulum brevem reductis, v. 0. — Herbæ v. suffrutices, glabri v. varie induti, sæpe glandulis oleosis conspersi*; foliis oppo- sitis v. raro alternis, raro integris setaceisve, sæplus serrulatis, dentatis v. pinnatim dissectis; capitulis® solitariis stipitatis, raro sessilibus, nunc in cymas dense corymbiformes dispositis; pedun- culo sæpe ad apicem dilatato ibique cavo; involueri campanu- lati, ovoidei v. sæpius cylindracei, bracteis (sæpe oleoso-glandu- losis) 4-seriatis, alte connatis; additis nunc exterioribus parvis co, v. paucis, nune 1°; receptaculo plano v. convexiusculo, nudo v. le- 1. Inst., 488, t. 278. — L., Gen., n. 964. — 10, rite on pere oleoso-glan- J, Gen., 182, — Potr., Dict., Suppl., À, 279.— dulosis) oppositis v. altern nnatim disseclis ; GÆRTN., Frucl., I, 4: 4, Là 172. — Less. Syn., Lg piloso. Cibioe. ile. Medio) 236. — DC., Prodr., V, 643 , 292. — SPAC ? Nicolettia A. Gray, PI Wright., 1, 119, Suit. à Buffon, X, ur — pe Gen., n. 2580.— “ æ B. H., Gen., II, 409, n. 489 : pappo du- B. H., Gen., II, 411, — Diglossus on À Get exteriore e setis tenuibus œ; interiore € in Bull. Soc. ion (SIT): in Brest paleis 5,6, hyalinis, constante ; cæteris Dyssodiæ. 241. — Enalcida Lo , in Dict., “pt ren Solenotheca NuTT., rans. ASE 24 Soc., ser, 2, VII, 375. & Flavi, Sr v. fuscali. 3, Odor und ravis 4. Magnis, Mure bu V. parv 5. Generis, sensu nostro, scies à ll Ropappus BENTR., PL. Hartweg., 1: Gén nu Li ln 495: pappo brevi ini rmi v. 0: °is inv oppositis, (Mexicum.) Ur _ Dussodia CAv., in Ann. cienc. nat., NI, 334. Dysodia DC., Prodr., Le (nes LoUR. " ï rh — ENbL., Gen., n. , Gen n. 490. — Bb bera it ‘I 2195. qu Rosilla LESs. en yn., 245. ven Il, re 1235, Pine Cass., in icl., IX, 16. — = he, Prodr., V, 641. — ? Co- maclinium SCH FI " se : min nor De bracteis basi connatis À mp is; additis minoribus exte HOHbüS SV. æ; fructu 3-5-gono ; pappi paleis ad (4 Adenophyllum Pr PERS., rs U, ar — DC. en 63 Ge en., 9575. — s"É; — “Lens Cass in CE KR, ‘294. - — DC, , V, 639. — ENDL., Gen mg Willdenoiva CAv., y so (nes 7 tendahlia W.. Spe. + HE Bœbe ra LESS., Syn., "1 nee. W.): hr dise nunc brev noso oleosove rarerend ne oppositis v. al- tin Futnnetem cum D} )yssodia arcte connectens, Bull. + EE er 16; ce 21 ; DC., Pro oûr À: Sri . 2579. BH. | Gnapha labels is DC., Prodr., VII, 258. — Aciphyl- lœa A. GRAY, PI. Fendler., hi: bracteis invo- 254 HISTOIRE DES PLANTES. viter fimbrilligero alveolatoque. (America utraque calid. et extra- trop.) 346. Chrysactinia À. GAY? — Flores* fertiles, 2-morphi (fere Tagetis) ; radu fæminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo integro vel 2-dentato; disei autem hermaphroditi; corolla tubulosa. Antheræ basi obtusæ. Styli florum hermaphroditorum rami lineares compressiuseuli, brevissime appendiculati; fæmineorum longiores gracilioresque revo- luti. Fructus lineares, œ-striati; pappi setis , tenuibus scabridis. — Fruticulus; foliis (ericoideis) alternis confertis linearibus integris: capitulis * terminalibus stipitatis ; involucri subcampanulati bracteis subæqualibus linearibus, 1-seriatis; additis nunc exterioribus bre- vioribus 1-3; receptaculo nudo. (N.-Mexicums.) 347? Syncephalantha BaArTz.® — « Flores? 2- -morphi; capitulis senis umbellato-capitatis et in glomerulum aggregatis ; centrale discoi- deum; periphærica autem radiantia, 1-2-ligulata ; involucro proprio 8-phyllo, 1-seriali ; ; receptaculo hirsuto-fimbrillifero. Fructus erostris, 4-gono-compressus ; pappi paleis 15-20, in setas inæquales scabras fissis. — Herba annua*; foliis alternis pinnatisectis ; segmentis dentatis; capitulorum glomerulis ad apices ramorum pedunculatis. » (Meæicum, America centr .?) 348? Schizotrichia BENTH. 1 — « Flores fertiles, 2- morphi ; radil fœminei, 1-seriati; disci hermaphroditi; corolla omnium tubulosa lucri qi alte connatis; pappi paleis 10-25; Mag. — Rep, 1, 624; 98 caule herbaceo v. suffruti ticoso ; foliis oppo csitis TT : v. alternis, pr pinnatisectis; capitulis stipitatis v. sessilibus. (America bor, are -Occ.) {Hymenatherum, Lo Thymophylla LAG., Elench. H. matrit., 25.— phyllum), 222 (Dyso DC., Prodr., V, 647. -— ENDL., mere n. 2581, 2. PI. Fendler., 93, not, — m B. H., Gen., x pe n. 494 412, n. 497. 3. Flavi. llia), 873; V, 231 (Adeno- odia, Hymenatherum), 23: B. H., Gen., ll, ruticoso ; foliis oppo- sitis brevibus subsetaceis, (Meæicum. 1. Spec. ad 55, CAY., Le, t. 160. Pt (AME), 252, 264, — JAcQ di, Eclog, à oo Jard. Cels, t. 36. — «1 PL, — FIELD, Sert. plyt # {Gomaclinüum). — Gray, in Pro mer. Aca 63 (Dysodia). PI. Wright., : 115 mena 419, 4 (Thymophyll um). — du Li fe Gar t. 141, 151; ser. 2, n C. te F1, chil., IV, Fo 310. — Bot. œquin., i" L mi Lit. Ber,, 80.— DC., a 4. Parvi 5. Spec. + C. mexicana À. Gray, — WALPs nd. sem. H. gætt. (1836 ,6; in Linnæa, XI, ï As VII, 262. — ENDL:. » n. 3032", — Syn ncephalanthe sat om., 83. — $Sh yncephalanthus B. H., Gen., | 409, n. 491. 7. « ra » 1 . tu Dysodice. Plantæ (nobis ignotæ a te pur et stylus Hymenatheri. » » (char: F2 . S. decipiens B 10 58 à 410, n. 492 de inisé desumpt-). COMPOSÉES. 955 tenui; fœmineorum limbo vix ampliato, 3-4-dentato; hermaphro torum latiore breviterque 5- fido. Antheræ basi integræ. Styli Don hermaphroditorum rami longiusculi, apice capitato-truncati penicil- lati. Fructus lineari-obconici subteretes, c-striati; pappi paleis ad 20, supra basin breviter integram in setas tenues longiusculas divisis. — Frutex (?) villosulus; foliis' oppositis, ovatis crenulatis, petiolatis ; capitulis (parvulis) in paniculam terminalem foliatam dispositis ; invo- lucri campanulati bracteis 6-8, membranaceis; additis nunc exterio- ribus minoribus 1, 2; receptaculo parvo plano brevissimeque fimbril- lifero. » (Peruvia*.) 349. peetis L.®— Florest fertiles, 2-morphi; radii fœminei, {-seriati; corollæ ligulatæ limbo parvo, patente v. erecto, imtegro v. 2-3-dentato; disci autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo plusminus ampliato, æquali- v. inæquali-4-5-fido dentatove. Antheræ basi obtusa integræ v. subintegræ. Styli florum hermaphroditorum tenuis elongati hirtellique rami breves obtusi. Fructus lineares, subte- retes v. leviter angulati, œ-striati; pappi setis paucis v. œ, tenuibus, rigidis, subulatis v. basi dilatatis; nonnullis v. nunc érmbu squami- formibus. — Herbæ annuæ v. perennes, oleoso-glandulosæ; foliis oppositis, angustis v. linearibus, sæpe ad basin parce setosis v. cilialis ; capitulis graciliter stipitatis, solitariis v. corymbiformi-Cymosis; InvO- lucri subcampanulati v. sæpius cylindracei bracteis liberis, 1-seriatis; receptaculo parvo v. minuto nudoque6. (America calid. ntraque?. ) 300. Porophyllum VAILz.® — Flores” bermaphrodiit fertiles, 1-morphi; corollæ regularis tenuiter tubulosæ limbo anguste campa- nulato, 5-fido v. dentato: Antheræ basi integræ. Styli rami longe ple= rumque subulato-hirto-appendiculati. Fructus lineares, apice sæpe 1. Glandulis oleosis as bracteis involucri 5. Mediocribus v. parv requentioribus) consper: fi. nus typum de paru Tagetis præbet 2. Spec. 1 enpatornies BEN cumque Porophyllo connect à. Con. à 963,— ., Gen ner pi eae Ill. 7. Spec. ad 30, re 4. 524. —H.B. K., )C ; Bee ; Y. 08-103. — Exp, Nov. gen. ét spec., IV, t 192, 193. — À ge Gen., n. 2250. — B, ms, I, 412, n. 498. in 7 Wri ht 1, 83. — F1. jard., AV, — Pectidium Less, in Linnæa, NI, 706. ép., IH, 544; VI, 104: Ann. Ta Gen., n. 2249. Pectidopsis DCG., Drolr. . 1, “292 Trente): Il, 812; Y, 147. A , — Lorentea LAG., Elench. H. matrit., . In Act. Acad. par. (1719), 407, — L.; H 3. — DC, Prodr., V, 101. — Ém # Gen., Cliff, 494, — Avans., Fam, des pl, Il, DS n. 2251.— Chéhonia Cass., in Dicl.,IX, 173.— Cass.,in Dict., XLIII, 56. — pet ? Cryptopetalon Cass., in Dict., XII, 123. 647 (sect. 1).— Enoz., Gen., n, 2582. — B. H., Cheilodiscus Tai, in À nat, sér. 4, Gen., I, 408, n. 486. 7 idée Jact., Stamer., IX, 36, nya me it ont de LOS 4 Flavi (v. albidi ?). 9. Flavi v. purpurascentes. 256 HISTOIRE DES PLANTES. contract, pilosuli v. raro glabri, œ-striati; pappi setis ce, tenuibus, scabris v. barbellatis, 1-2-seriatis. — Herbæ nunc basi frutescentes, glabræ, sæpe glaucescentes, varie oleoso-glandulosæ ; foliis alternis v. basi nune oppositis, integris, sinuatis v. repando-serratis ; capitulis! stipitatis, solitartis v. laxe cymosis ; involueri cylindrici v.anguste cam- panulati bracteis paucis (4-8) linearibus v. subulatis, liberis v. basi connatis ; receptaculo angusto nudoque*. (America calid. utraque.) 391. Saumea PERS.* — Flores” fertiles, 2-morphi v. (radii defectu) 1-morphi; rad fœminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, 3-dentato v. subintegro; disei autem hermaphroditi ; corollæ tubulosæ Himbo vix ampliato eylindraceo, 5-dentato. Antheræ basi obtusæ, trun- catæ v. emarginatæ. Styli florum hermaphroditorum elongati rami sæpius breviusculi compressiusculi, apice obtusi v. truncati, papillosi. Fructus oblongi, angulati v. compressiusceuli, obtuse costati; pappi setis œ, nunc paucis compresso-subpaleaceis subaristatisve, ciliato- barbellatis, v. 0. — Herbæ v. suffrutices, glabri v. ciliati; foliis oppo- sitis, lanceolatis v. linearibus carnosulis integris ; capitulis terminalibus v. ad folia superiora axillaribus stipitatis ; pedunculo ad apicem nunc incrassato ; involueri subcam panulati bracteis pauciseriatis latis mem- branaceis obtusis striatis, imbricatis; exterioribus gradatim sæpius brevioribus; receptaculo plano v. heorcnsle nüdos. (America utraque extratrop., Africa trop. or.) 352? Olivæa SCH. BIP.5 — «€ Flores? fertiles, 2-morphi; radii fœminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, apice vix dentato; disci autem hermaphroditi: corollæ tubo glanduloso-hispido ; limbo cylindraceo-campanulato, 5-fido. Antheræ basi brevissime obtuseque 1. ETES 1 Arapooem nonnihil re= 1295, n. 449. — Kleinia J., in Ann. Mus., Il, M 424, L. 61 (nec Haw., nec JAGQ.). — Espejoa DC. . Generis cn, sensu nostro, est Lescaillea Prodr., V, 660. — Deuess., Je. sel., LV, t: dl. Pr x Cal. pl. cub., 156. — B, H., Gen., 11, — sr et ; n. 2595. — Chæthymenia H00K: ts: ramis apice acutiusculis Y. ss ct A , Bee . Voy., Bot., 298, t. 62. — Iype- pi tusiuseulis ; “feu uctu glabro; pappo setoso; caule repli _ in Pet. Moss., Bot., 498, sufruticoso subaphyllo et opposite squamigero. . OÙ, “ Flavi. : 3. Spec. 15, 16 Lamx, JL, t. 67 3, fig. 4 (Ca- Generis se, est PEU Le " calia). — CAv., Icon., t. 229, 257 (Cacalia). — fra VI, 520, ; Syn PERTE H.B.K., Nov. ‘gen. et spec., t. 356 (Kleinia). VI, 41. — ie 4% n- MS sas e — “ in €. Gay F1. chil., IN, 97 genre : 7. Spec. 5, 6. OLiv. et H1ERN, FT. trop. Afr Rep. » 624; VI, 174, 722; Ann., NI, 874; II, 995. — Waur., Rep., VI, 174 (Chæthymenit). Le. £ 8. Ex BENTH., in Hook. Icon. t. 1103; GE D. M IE, Éd 7 Prodr., N, 663.— 11, 397, n. 451 (char. unde desumpt.). , Gen. + 2600, — B. H., Gen. Il, 397, 9, « Flavi. » COMPOSÉES. 257 auriculatæ. Styli florum hermaphroditorum rami complanati, lanceo- lato-hirto-appendiculati; fœmineorum obtusi glabriores. Fructus a latere compressi ovati, 2-(v.?3-) alati; pappi setis longis ad 40, breviter plumosis, caducis. — Herba (?) paludosa (?) glabra v. superne glanduloso-pubescens ; foliis alternis, basi dilatata subamplexicau- libus ibique paucidentatis, cæterum integris v. 8-cuspidatis; capitulis! terminahibus stipitatis ; involucri late hemisphærici bracteis herbaceis, imequalibus, 3-4-seriatis; receptaculo plano nudoque.» (Mexicum?.) 309. Cacosmia H.B.K.5 — Floresi fertiles, 1-2-morphi; rad fœminei pauci v. 0; corollæ ligulatæ limbo patente integro v. minute paucidentato; disci autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo parum ampliato, 5-fido. Antheræ basi obtusæ v. minute auriculatæ. Styli florum hermaphroditorum rami tenues, apice obtusiusculi, hir- telli, Fructus oblongi, subteretes v. obtuse angulai ; pappo 0 v. annu- lari brevissimo denticulato. — Frutices varie lanati v. tomentosi; loliis * oppositis; capitulis in cymas terminales corymbiformes v. con- lractas dispositis; receptaculo parvo angusto cylindraceo, superne plano ; bracteis involucri ovoidei gemmiformis, 4-5-fariam imbricalis, Siccis v. coriaceis ; inferioribus gradatim brevioribus. (America austr.?) 304. Geissopappus BENTH.$ — Flores® fertiles, 2-morphi; rad fæminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, 3-dentato; disei autem hermaphroditi; corollæ tubo brevi; limbo ampliato cylindraceo, 9-fido. Antheræ basi subintegræ. Styli florum hermaphroditorum rami apice ovoideo-dilatati ;: fœmineorum graciliores revoluti. Fructus oblongi, SCabri, 5-costati; pappi paleis œæ, brevibus v. oblongis, acu- üusculis v. truncatis, integris v. denticulatis. -— Herbæ dichotome lamosæ, hirsutæ v. scabræ; foliis oppositis, sæpe dentatis; Capitulis lerminalibus Stipitatis, laxe cymosis v. solitariis; involucri subcampa- nulati bracteis pluriseriatis, imbricatis, rigidis striatis ; exterioribus bre- Vioribus ; receptaculo plus minus convexo nudo. (Guiana, Brasilia ".) I. Majusculis 9 RS #5 S ec. 1, Helenieas, ut videtur, cum Anthe- mi Connectens, scil. O. tri 1 . 2247. — BH, rs 06, - MT. — Xantholepis W.,herb. (ex +. — Clairvillea DC., Prodr., V, 636; VII, 97. : : lavi, graveolentes. é : Sepe, 0b nervos 3-5 paginamque superio- le rugosam, fere Melastomacearum. 6. Parvis, crebris. 7. Spec. 2, 3. Less., in Linnæa (1829), 338, fig. 31, 53-00. 8. In Hook. Journ. Bot., I, 44; Gen., I, 396, n. 448. — Schomburgkia DC., Prodr., VIT, 293 ; Mém. Comp., 23, t. 9 (nec Linz). — Trinchi- nettia ENDL., Gen., n. 2605. 9. Flavi v. aurantiaci, nunc radii defectu re- gulares omnes. 10. Spec. 2. VI. — 17 258 HISTOIRE DES PLANTES. 355. Venegazia DC.' — Flores? fertiles, 2-morphi; radii fœminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente elongato integro; disei autem hermaphroditi; corollæ regularis tubo papilloio; lib cylindraceo ampliato, 5-fido. Antheræ basi integræ v. emarginalæ. Styli florum hermaphroditorum rami crassiusculi truncato-obtusati; fœmineorum graciliores revoluti. Fructus angusti angulati striati, epapposi. — Hérba® erecta, glabra v. pubescens; foliis alternis, ovatis dentatis, petiolatis ; capitulis* terminalibus, solitariis v. Cymosis paucis; Invo- lucri lati bracteis pauciseriatis obtusis imbricatis; exterioribus her- baceis ; interioribus autem subscariosis ; receptaculo planiuseulo dite foveolato®. (California*.) 356. Senecio T.7 — Flores® 2-morphi (v. radii defectu 1-morphi); radii fæminei, fertiles sterilesve, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo elon- gato patente, nunc brevi v. brevissimo revoluto difformive?; disc autem hermaphroditi, fertiles v. steriles; corollæ regularis tubulosæ limbo aut angusto haud v. vix ampliato, auf repente ampliato campa- nulatoque, 5-fido dentatove. Antheræ basi obtusæ, integræ, minute auriculatæ v. breviter brevissimeve setaceo-mucronatæ. Styli florum hermaphroditorum rami teretes v. compressiusculi, apice plus minus dilatati, patentes demumve recurvi, truncati v. obtusi penicillati varieve 4. Prodr.; N Enpz., Gen., n. 2660, I, 43. — n. 2812. — re re Enum. pl. trans., 5.1 dns 1 07, ne 5 DC, 343. — Meso rodr., NI, 304. — 2. Fla 8. Hein parvum nonnihil referens, 4. rueE 442, — Acleia DC., Prodr., al 5. Genus inc Hel mn et inde Helenieas bertia Boy, Voy. Afr., 2 334, t. 14. — Synar” cum à ru conne thron CASS., in Dict., LI, 457. — de 6. Spec. 1. Y. SNS DC. EYEN, Reis., I, 356. — Fo CoLL., in de 7 , € %6 L., Gen.,n, 053.— Accad. torin., XXX VIII, 27, t. 28. _ Microchæle ADaNs., Fam. des pl., IN, 122. —J., Gen., 181.— BENTH., PI Harteg , 209. — Cladopogon GÆR vi — Cass., in Dict., BIP., in / sem. H. b. (1852); in Flora XLVIH, 454. — DC, Prodr. VI, 341 ; vi 200 (1853), 61. — Brachypappus S , in EnL., Cen., n it. — , Gen. Ad matrichia Lino, in Bol 1236, n. 585. —— Cine RU Gen., n. 06} Gel Auel — Rage dr » ve cap. ag XXX, 193. — Delairia LME, in Ann. 80 nal, Pref.; FI À NECK., Elem., sér. 3, 1, 379. — Traversia f 28. — ? ph A Sun. ex Cibt., w N.-Zeal. F1, 163; Icon., t. 1002. — Centre app. IV, 19, t. 9, a. — Herbichia ZAWADSK., pappus Hook. r., in Hook. Lon LEA Enum. pl. galic., 198. — Obæjaca Cass., in Dict., 123; Fl. tasman., t. 65. — Pladaroæylon EN XXXV, 270. LE spelina Cass., in Dict., XLI, Gen., 461. — . F., Icon. t. 166. — Sclerobasis CAss., in Dict., XLVIIE, 145, dacarpus Wicur, Icon., t. 1152. Pericallis — Eudorus Cass., loc. cit., jarderina WEB, Phyt. canar., t. 103-106. — Bethen- Ass. in Dict., XXXV, 272. — Synarthron Cass., courtia Cmois., in Buch Canar. Le DC} © in Dict., LI, - — Dorobæa Cass., in Dict., Cissampelopsis MiQ., F1. ind.-bat., , 102. Qu 453. — mme —. in “on 4 8. Radii flavi, albi, rosei, D rpurascen XLI, 164. — Rolda … V. violacei; disci autem albidi, ri LD ne (ex Log 5e "Bra sur ipites LES. rt ., scentes, violaceï, fuscati v. nigres ., Prodr., 437. — ENDL., Gen., 9. Corolla hine inde filiformis v. mr COMPOSÉES. 259 appendiculati; appendice brevi lata, ovata v. angusta longioreque, v. longissima subulata, hirtella v. papillosa; fœmineorum sæpius tenuiores, recurvi v. révoluti. Fructus teretes, subteretes v. plus minus compressi lative, apice æquales v. plus minus longe constricti, nunc papilloso-glandulos: v. hyalino-papillosi; pappi setis! œ, tenuibus, integris, scabris, nunc breviter barbellatis, rarius brevibus, evanidis v. nunc 0. — Herbæ, nunc ramosæ v. scandentes, suffrutices v. fru- tices raro arborescentes, glabri, varie pilosi v. lanati, intricato-tomen- tosi villosive, raro stellato-pubescentes®: foliis altérnis v. basilaribus rosulatis, rarissime opposilis, integris, dentatis, lobatis v. pinnatim dissectis, nunc sueculentis ; capitulis? solitariis v. varie racemiformi-, spiciformi- F corymbiformi- -Cymosis, nunc subsessilibus ; tavéMeri lati v. angusti, cylindracei, campanulati v. subhemisphærici, bracteis angustis &qualibus, imbricatis v.conniventi-coadunatis equitantibusve, aut subæqualibus, 1-2-seriatis, aut exterioribus paucis minoribus “. minutis, herbaceis v. coriaceis membranaceisve, erectis v. demum patulis reflexisve, dorso planis, carinatis v. 3-nerviis#: receptaculo 1. Sæpius Den (1832), 311. 2. Inde sæ 3, res 2 NS parvis. 4. Sectiones generis nobis sunt : Senecillis GÆRTN., ah If, Fe % — DC., Prodr., NI, 843 — DL., 198. — Ligularia CASS., in Bu “Sue. philo. (1816), 198; in Dict., XX VI, C., Prodr. 43; VIL, 300, — sou . n. à7 799. lugium Lino. ,in Gardn. Lai » VE — Far- ru (1857), 4. — Erylhrochæte Sie. et Zucc , FL. jap. fam., H “h Abh. Le Akai. (1847): capitulis solila- s > in racemos thyrsoideos dis spositis ; orollis (magnis) nunc 2-labiatis (transitus unde as (BENTH.) pr sages à Én se Ms hermaphroditorum infra US apiceque sæpe rotundatis. res Era Kleinia L. » H. Cliff., 395 En Fm «É de se a hs ge » Syn. ol n 2809. — ne a à “sg A, ule in Fbus omnibus regularibus st É stylo cato ue _ breviter lateque Ne or n., 0. 933, — DC., Prodr., VI, 2806. : 1:32 — D Gé — Oontot: ichum Zuce., Hé Ah. Ass Akad, — Sciadoseris KZE, in Bot. Zeit. (1851), " = ce SHUTTL., in Chapm. F1. S. Unit. St., 246. — Si ere ‘Max, P Prim. FT. amur. 165; in Bu ll. Aca ik, I0Ciitel.: capitulis pauci - i rl sæpius pal- lida v. alba ; sbyli r ramis r rotundat v. breviter conico-appendiculatis, sæpe nuit papillosis, (Orbis utriusque reg. calid. e Noionia DC., in Guillem. —. bot. IT, 518; Gen:; n. 2817. — B. caule frutescente carn080: foli iis ‘integris nosis ; involuerocylindraceo floribus {-morphis; oro Ila ava; styli ramis er Le Er spas (India or. Bedfordia 4 in Sd Arch. bot., I, 332; Prodr., NI, 441 NDL., Gen., n. 2816. H., Gen., “ 450, n. 587 : caule feuticoso : capitulis 2 weblog solitariis v. confertim cy osis ; floribus pit reg pute Rte, Tasman Brachyglottis FoRST., Char. gen., 91, t. 46. — DC., Prodr., V, 210, — , Gen., n. 2291. — 44, n. y mis arborescente ; foliis alternis, ‘late sens à subtus tomentoso- incanis; floribus 2-morphis; disci consilis basi lobulis parvis sæpius auctis; fructu hyalino- papilloso. (N.-Zelandia.) Gynoxys Cass., in Dict., XLNHI, 455. “prse Fe En x, nn rt.). — "ENDL. ., Gen. 05. Gen n. 986 : caule us v. me uticoso ; fois oppositis, petiolatis, glabris . tomentosis ; bracteis involucri oblon ngis Coria- e 74 ee * sub-1-serialis : floribus 1-2-morphis ; styli : s 260 HISTOIRE DES PLANTES. plano v. convexiuseulo, nudo, foveolato v. fimbrillifero. (Orbis totius reg. calid., temper. et frigid. d um fœmineorum ramis Conico- v. subulato- appendiculatis v. penicillalis. Pgo sg pee pe” in Dict., XXX 4 és a Ge n., — “4 he F : 581. — res ior tte, Meth. ., 916 die ). — gra rs Âge ei DC., — Envs., Gen., n. 2791: caule ps: ticoso v sæpius hérbareo : : foliis alternis, “he floribus 1- ny "VE, 298. — phis; styli ramis longe su lai td glabro. Asia, Africa et Austra- lia ca prutt as RAFIN., Le. ludov., 65. — DC., ne VI, 294, — Gen., n. 2790. — B. H , Gen , ll, 443, ar. — Neoceis CASS., in Bull. Soc. lon. (1820), 90; in Dict., XXXIV, 386 : cau e herbaceo ; foliis alternis, . dis- 2- æ- ser jatis ; corolla gracillima sub k a. (America calid. Me, N.-Ze- ia.) ne ho L., Aa n. 957 (part.). — LESs., Prodr., cg 308 (part.). — B. as e 445, ocarpus Cas, in “Dit erb crie plerumque latié, incisis v. pinnati sectis, nunc integris; ca- pitulis corymbi sr mi-cymosis ; floribus 1-2-mor- i æpe bracteis exeioris “ete cti radii tantum Il compr essis r rique latis. (Africa trop. et a ustr.) Emilia Cass., in rs XIV, 405. — DC., Prodr., NI, 302. — : Gen., n. 2793. — BH, Gen., LE, Te aule herbaceo, unu perenni; 2: ester Dés v. alternis, integris, dentatis v. Jyrato NE basi s ipitatis : invo- se cho les senti no re glabro v. *pilosulo scabro. (Asia et Africa tr D.) Stiprogne par us . 293. — ste Ic. sel., es 789. Vs he S Dectlari i songe pal pus re n. " "db ; foliis grec pléel datis, inciso den us cor ep Spe ad 950 1 (Cinera- ria). — CAY., le., Vu: FE 244 (Cineraria). — LRÉR., germ 1 959 16, 58, 179 (Cacalia), 19 99-101 (Cineraria). — 3517-36! (Gucai)! € . con 134-139, 2-05, 357, 358, 461, 485; 129, 193, 936 ; Ie. FI. Ho: sud, Bot., t. 10-13. — Bot., t. 98 (Sel — Hook., F1. 117. — Tor . N.- York. — WALDST. , PL. rar. hung., t. LEDES., … ñ as “ar 94, 151, og pl (cr neraria) 493. — Vis, FL. dalmat., t. 1, & — SIB “if dr . 871 : 872 (ner) 868- 870. —” , FI. nap., U pr 93 (Arnica). — rie ss Fa. Es sp, t. 95-9 en or. SCT: 2 , 32; FL. or., IN, 382 “(Ligularia), "383. — re Li PI. nov. Hisp. — Wizzx. et LGE, Prodr. FL. hisp., NH, 110 (Cineraria à À mn ik et HorrmsG, F1 portugs t , 100. — . de 2 er WEBs, Ge” LE 108. pe ae (Naloi) ii, 1122 per 1193 (Emilia), cu, F1. abyss., t. 583. Vol: Fra NE, Le ue. 31-39. — Kz., Pr Waldem. ue : Bot. LÉ = _— Raouz, Choix pl N.-Lél., Let , Her:, Bot. t: 34: = M fl. ind.-bat., 1, ”ÿ6 (Brechtites), 97 (Gynurt mocephalium), 101 (Emilia), 102 (Cissam- Se n. . lugd.- 110; F1. Zeal. F1, . tasm., t. 64; IE, 333 (Gynura), 339 (Emil) 338. ä nu isl., t. 3, 4. — a ph Re ourR. .— Maxim, in Bull. Acad. pét. (1871), Wa. Soin. : ho 0; F1. eme es Li Klei- pts 307 (Cineraria), 30 (Gacalia, COMPOSÉES. 261 357? Mesoneuris À. GRAY'. — « Flores? hermaphroditi fertiles, A-morphi; corolla hypocraterimorpha, 5-mera, induplicato-valvata. Antheræ basi breviter dentatæ. Styli rami crassiusculi, medio nervo valido percussi, apice subtruncato hirtelli. Fructus cylindracei enervii, areola lata coronati; pappi setis rigidulis seabris, 1-seriatis, basi annulo crasso auctis. — Herba; foliis alternis bipinnatifidis; petiolo basi caulem amplectente spathaceo-auriculato; capitulis eymosis ; involueri campanulati bracteis 19-15, oblongo-lanceolatis, 2-seriatis, subherbaceis, 3-5-nerviis, margine scariosis basique incrassatis ; additis paucis exterioribus laxis filiformibus ; receptaculo convexiusculo fim- brillifero. » (Mexicum*.) 308? Culeitium H.B.*— Flores? (fere Senecionis*) hermaphroditi fertiles, 1-morphi; corollæ longe tubulosæ limbo vix ampliato eylin- draceo, 5-fido v. dentato. Antheræ basi integræ v. breviter auriculatæ. Styli rami apice dilatato truncato penicillati, Fructus lineares sub- leretes, œ-striati v. Costati; pappi setis œ, scabris v. barbellatis, — Herbe perennes, Koméniose v. dense A foliis alternis v. basila- ribus rosulatis, integris v. serrulatis : capiulis ! solitariis v. Cymosis paucis terminalibus, sæpe autantibus: involueri cupuliformis, hemi- Sphærici v. breviter campanulati, Drgétois imbricalis, œ-seriatis ; exte- “ioribus sæpius gradatim minoribus ; receptaculo plano convexove, nudo, foveolato v. fimbrillifero. Lnérion austr.andin.et ma gellanices,) nid), 346. — Torr., Whippl. pl. Eap. Bot. 5: Emor. Exp., Bot., 103. — PA - _ XX, : , Chlor. andin., I, D t. 21 (Enozys) a % 18-9 = — À. GR av, r, Aca 141 ; VII, 362; Han. ls 1856) 299 (Ereontites): Party Rock. Mount. PL, 10. — Cap, FL. S. Ve t. St., 244 Va Oui HIERN, F1. trop. Grurs, 4 au {Ginerar ria), 405 (Em ‘, is , 176 (Gmu ura), 177 Er d ATT, in Ann nat., sér. 5, XVUE, à CGrmocphatan). t Gonr ie Tr (Emilia, Cacalia), Te de Fr., 1, 110 ; 195 re À Bof Reg., t. 41, 101, 110 (Ca- bn Ginerari), 901 ; 923 (Cacalia), 1342, 564 (Coca * 7, 45. — Bot. Mag., t. 53, 406, ri), 9263, ia), su RE 1869 : 1990 (Cinera- (Ci ineraria), 4511 (Gy- n0Tys), 5193 (Gynura), 5302, 5417 (Lila is, t. 238, 3487, 3827, 4011, 4803, 5590 (Aleinia) ; 53 6063, 6099, 6101, 6, 5945 (Cineraria), 5959, 6149, 6216, 6363, 6488 WaLr., Rep., Il, 651 (Gineraria, es aan Liv ularia), 652 (Cacalia), 653 ; 251 (Cin ia” Senecillis), 252 (Liu Te (Met 5 907 sine 908 Corn “3 de , 909; y20 re otonia) ; V, 333 (Cacalia), 334; 347 (Bra- chypappus). É jé Proc. Amer. gro (1873), 661. — dre mu 123% “ Fes + ui. Re er A. GRAY. 4. PI. æquin., I, 1, 7.— LESs., Syn 393. — DC., Pro dr NL, 324 Los — "END. , Gen., n. 2804. — . H., Gen., 11, 444, n. 580 _ Lasiocephalus SE in Ces. Nat. Fr. ie Pb VIII, 308. — Oresigonia LESS. 6, ne potius Q seclio. 7. Magnis v. ma] + 8. Spec. 12, 13. H. B IV, 0" 962) 363. - he , Nov. gen. et spec., et JACQUIN., in 262 HISTOIRE DES PLANTES. 359. Haploesthes À. Gray'. — Flores” fertiles, 2-morphi; radi pauci fœminei; corolkæ ligulatæ limbo latiusculo patente, imtegro v, paucidentato; disei autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo cylindraceo, 5-dentato. Antheræ basi obtusata subintegræ. Styli florum hermaphroditorum rami subteretes compressiusculive, apice dilatato truncati ; fæmineorum tenuiores recurvi. Fructus lineares, 10-costati; pappi setis ce, tenuibus, scabris v. tenuiter barbellatis. — Herba erecta glabra tenuis; foliis oppositis linearibus ; capitulis* in cymas laxe corymbiformes terminales dispositis; involucri subcampanulati bracteis | lil is l isstriatis,imbricatis. (N.-Mexicum”.) La 360. Crocidium Hook.® — Flores? fertiles, 2-morphi; radi fœminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo elongato integro patente; disei autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo repente campanu- lato, 5-dentato. Antheræ basi obtusæ. Styli florum hermaphroditorum rami breves complanati, apice acute rhombei hirtelli; fœmineorum multo breviores obtusique. Fructus oblongi, hyalino-papillosi; radi calvi; disci autem setis tenuibus barbellatis coronati. — Herba annua; foliis basilaribus rosulatis spathulatis, nunc grosse remoteque dentatis v. inæqui- 3-lobis; caulinis linearibus integris ; capitulis* terminalibus solitariis, longe stipitatis ; involucri late campanulati bracteis membra- naceis, margine sæpe scariosis, basi connatis; receptaculo Convexo nudoque”. (America bor. occ.!) 361. Melalema Hook. Fr." — « Flores# fertiles, 2-morphi; radi fœminei, 1-seriati ; corolla tenui stylo breviore ; limbo (haud distineto) apice oblique truncato; disci autem hermaphroditi; corollæ regularis tubo brevi; limbo cylindraceo, breviter 5-dentato. Antheræ basi integra truncatæ v. obtusæ. Styli florum hermaphroditorum rami lineares, apice truncato penicillati. Fructus oblongi angulati glabri, apice trun- cati. — Herba humilis cæspitoso-ramosissima v. diffusa densequé 1. — ENDL, Gen., n D'Urv. Voy. pôle sud, Bot., t. .2812'.— B. BR, 2, Gen. 1, 440, n. 566.— A. GRAY, in Proc. Amer: Al. — Wenn., VII, 30 Chlor. andin., 1, 137, t. 22, 93, — WaLp., Rep. VI, 254; À ; nn, II, 908: V, 295. Acad. IX, 206. 1. PL. Fendler., 109. — B. H., Gen., U, 41, 1. Flavi. Ds 8. Mediocribus. per Le 3. rl ; 9. Genus Senecioideas cum Asfereis Sinceris à “en ce, .s connectens. ‘ - koh PACE . Spec. 1. C. multicaule HOOK- ll Pre St. Cri À. CRaYe Se NS : IL AE entsrol I, 31. —B. HGe n., 11, 909. 6, FL bor.-amer., 1, 335, t. 118.— DC., Prodr.., 443, n. 5 12, Flavi, COMPOSÉES. 263 foliata ; foliüis' alternis confertis spathulatis integris, supra glabratis, subtus albo-tomentosis ; capitulis® solitariis, intra folia ultima arcte sessilibus ; involucri campanulati bracteis c-seriatis; interioribus parum inæqualibus, apice membranaceis, sphacelatis, 4-2-seriatis ; exterioribus autem brevioribus v.-extimis foliaceis foliaque caulina referentibus ; receptaculo plano nudoque. » (Magellania*.) 302. Hertia LEss.* — Flores’ 2-morphi; radii fœminei fertiles, {-seriati; corolla aut ligulata ; Himbo integro v. 2-3-dentato, patente ; aut inæqui-truncata abbreviata; disei autem hermaphroditi steriles ; corollæ regularis tubulosæ limbo cylindraceo v.anguste campanulato, 9-dentato v. fido. Antheræ basi integræ. Styli florum hermaphrodi- torum rami lineares v. breves compressiusculi, apice truncati v. peni- cillati ; femineorum angustiores. Fructus radii oblongi, haud v. parce 9-10-costati, varie ihduti : pappi setis œ , tenuibus, œ-seriatis; disci tenuiores glabri vacul ; pappi selis paucioribus v. brevioribus. — Suffru- tices carnosuli glabri”| ; foliis alternis sessilibus, integris v. parce den- latis; capitulis® stipitatis terminalibus solitariis v. in cymam foliatam dispositis paucis; involucri subcampanulati bracteis oblongis plus minus alte valvatim connatis, demum liberis, patulis v. reflexis; re- ceplaculo superne plano v. “convékiusculo: (Africa bor. et austr., Asia occ.?) 363. Raïllardia GAuDicH. — Flores! hermaphroditi fertiles, I-morphi; corollæ regularis tubulosæ limbo cylindraceo v. campa- nulato, 5-fido déntatove. Antheræ basi integræ. Styli rami lanceolato- subulato- hirtello-appendiculati. Fructus elongati angusti, 4-5-angulati Y. œ-striati; pappi setis rigidis plumoso-ciliatis, 1-2-seriatis. — Fru- lices v. hébr cæspitosæ; caudice crasso brevi lignoso; foliis basila- ribus rosulatis, alternis, oppositis v. ternatim verticillatis, integris, 8. Majusculis v. parvi s Paru mediocribus. 9. Spce 7.8.L., Spec., 1310 (Othonna).— DC. 3. Spec. 1. J. humifusum Hook. Fr. — WAL Prodr.,NI, 476, n. 90, 477, n.28(Othonna).—HARV a + ‘250 (Melalemma). — Baccharis nm . ñ. cap., HE, 921, 322, 392 (Othonna, Do- A. FANS ét SOLAND., herb. ia). — , Diagn. or., ser. 2, VI, Lane Vi, si Linnæa, VI, 94, (1831). — DC., rar ts , FL. or. tr “44 (Othonnopsis);—- KE, CO À Elem., Mu pes Gen., n. 2819, —"? Neck, ind. ,210(0thonna).— H00K.F. FL Pari !Ind., H SPacH, rs 8 (prior Din CL" Jauz et 356 (Othonnopsis). ge Reg, t. 266 (Othonna na.) Il, 45, n Pl. or., IV, 90, t. 357. —B.H., Gen., — WaLp., Ann., (Othonnopsis). ei 10. In Freycin Vous Bot. 469, . 83.— ENDL., 6. “in Gen., n.2815. —A. DR + Acad., . V, 432. — B. H., Gen., Il, 442, ñ æpe glaucescentes. 11. Flavi. 264 HISTOIRE DES PLANTES. coriaceis, nitidis, glabratis v. sericeis; capitulis' stipitatis, solitariis v. in cymas terminales axillaresve corymbifortnes dispositis paucis: involucri cylindraceo-campanulati bracteis 1-seriatis, valvatim cohæ- rentibus v. demum liberis ; receptaculo superne plano v. convexo, nudo v. setoso-fimbrillifero?. ({ns. Sandwic., California*.) 364. Robinsonia DC. — Flores diœci; rad fæœminei; corollæ ligulatæ limbo 2-3-dentato, patente v. brevi concavo; disei autem hermaphroditif; corollæ regularis tubulosæ limbo in capitulis maseulis anguste campanulato; in fœmineis haud v. vix ampliato brevique, ubique 5-partito dentatove. Antheræ (in capitulis fæmineis cassæ rudi- mentariæve liberæ) basi obtusæ. Styli florum hermaphroditorum im capitulis fæmineis longioris rami breves obtusi; in masculis breviores truncato-penicillati, v. stylus integer penicillatus emarginatusve. Fructus oblongi, crasse 5-costati; embryonis haud v. parcissime albu- minosi cotyledonibus subplanis, undulatis v. convolutis ; pappi setis”' brevibus, basi nunce in annulum breviter cupulatum connatis, scabris v. denticulatis, caducis.— Arbusculæ v. frutices resinosi glabri; ramis cicatricibus foliorum delapsorum notatis; foliis alternis in summis ramulis confertis elongatis, sæpe sessilibus, integris membranaceo- coriaceis, oblique venosis; capitulis$ in cymas composite corymbi- formes LE ee ; involueri subcampanulati bracteis æqualibus v. inæ- qualibus, 1-seriatis, valvatim approximatis (nec connatis) ; exterioribus minutis nunc paucis v. 0; ; receptaculo subplano nudo v. minute foveo- lato. (Ins. J. Fernandez.) 365. Vendredia H. BN#.— Flores! (fere Robinsoniæ) diœci pauci (2-4); corollæ tubulosæ limbo cylindraceo (v. in capitulis fœæminels brevi rigido haud ampliato), 5-dentato. Antheræ basi obtusæ (in capi- tulis fœmineis rudimentariæ v. cassæ liberæ). Fructus oblongi, 5-goni; à Majusculis v. parv à ranrà see 2. Generis sectio ; 1-cephalo; caule 8. Parvis, crebri ae a foliisque Are est Ruilardella 9. de. Le “rein in Ann. se. nat., sér. 2, in Proc. Amer. Acad., NI, 550 ; IX, 207 4 LA, 8, C.— Reuv, in C. Gay Fi. “hi, i, — B. H., Gen., II, 442, n. 573 (California) 3. Spec. 10, 11. Bot. Mag., t. 5517. 0. Balbisia DC., in Guillem. Arch. ps 1, 4. In Gullem. Arch. bot., 11, 333; Prodr., 333; Prodr., VI, 447 (nec W., nec Av.) — VI, 447 (nec SCHREB.). — DELESS.. lc. 5 IV, DELESS., Je. sel., IV, t. 62. — DOCNE, in ‘Ans. = t. 63, 64. — rca Gen., n. 2821. Bo, nai, sér. 2, I; 16, Li, À. — as a Gen., U, Fr n. n. 2820. — B. H., Gen., II, 442, Fi 5. « Igenhousia BerT., herb. (ex DC., js 6m, sé 6. In epitlis masculis steriles; in fœmineis fertiles nr « Flavi. » COMPOSÉES. 265 pappi selis œ, inæqualibus tenuibus (in fructibus vacuis capitulorum maseulorum corrugatis v. crispulis, caducis).— Arbusculæ resinosæ ; ramis, folis alternis in summo ramulo confertis cæterisque Robin- soniæ; hmbo integro v. superne serrulato; capitulis cylindraceis in racemum terminalem composite spicigerum dispositis; involucri anguste tubulosi subcylindracer bracteis paucis (2-4) in tubum approxi- matis liberis, imbricatis; receptaculo parvo nudoque. (Ins. J.-Fer- nandez".) ; 366. Faujasia CAss.* — Flores * regulares fertiles, 2-morphi; radii fæminei, 1-seriati; corolla anguste campanulata, 4-5-fida; disci autem hermaphroditi; corollæ lHimbo latiore, 5-fido. Antheræ basi breviter sagittata minute dentatæ v. mucronatæ. Styli florum hermaphrodi- torum rami apice dilatato-truncati penicillati. Fructus oblongi striati glabri; pappi setis paucis-c , scabris v. breviter barbellatis.-— Frutices glabri; foliis alternis, nunc confertis, linearibus“ v. amplexicaulibus ; capitulis® in racemos terminales cymigeros dense corymbiformes dis- positis; involueri Cylindracei v. campanulati bracteis æqualibus, 1-seriatis, plus minus alte cohærentibus; additis exterioribus parvis, 1-2-seriatim imbricatis; receptaculo subplano, convexo conicove. (ns. Mascaren. °) 307. Eriothrix Cass.7 — Flores® fertiles regulares, 2-morphi (fere Faujasiæ) ; exteriores fœminei pauci; interiores autem herma- Phroditi ; corolla tubulosa ; limbo anguste campanulato, 4-5-dentato, in flore fæmineo angustiore brevioreque. Antheræ basi obtusæ. Styli florum hermaphroditorum rami truncati, nunc penicillati ; fœmi- héorum angustiores recurvi. Fructus lineari-oblongi, teretes v. com- Pressiusculi striati; pappi setis œ, tenuibus scabriusculis. — Fruti- culus® glaber ; folis alternis confertis crebris adpresse imbricatis Subulatis rigidis; ultimis (conformibus!®) capitulorum terminalium 6. PERS., Syn., Il, 436 (Senecio). — SPRENG., i L. Spec. 1. Y. Berterii H.Bx.— Balbisia Ber- in R i Syst., II, 554 (Senecio). — Bak., FL maur., L REMY, in C. Gay F1. chil., IN, 193. — igenhousia thurifera BERT., herb 2. In Bull, Soc. Philom. (1819), 80 ; in Dict., 7. In Bull. Soc. philom. (1817), 32; in Dict. sc. Fm, XVI, 247, — DC., Prodr., Vi, 293.— nat., XV, 200 (Eriothriæ).—DC., Prodr., VI, 293. L, Gen., n. 2787. — B. H., Gen., Il, 443, 2787. — B. H., Gen., Il, 443, — ENDL., Gen.,n. 14 regul : Nunc ericoideis. + Parvis, crebris. Flavi fereque Senecionis ; Corollis nisi radii aribus. n. 74. 8. Pallide flavescentes. 9. Lycopodu clavati facie. 10. Vel interioribus paucis brevioribus, mar- gine dilatato hyalinis. 266 HISTOIRE DES PLANTES. sessiliumque basin involucrantibus ; receptaculo convexiusculo minute foveolato, (Borbonia".) 368. Tetradymia DC.? — Flores * hermaphroditi fertiles, 1-morphi; corollæ regularis tubo tenui; lHimbo campanulato profunde 5-fido. Antheræ basi integræ v. breviter auriculatæ. Styli rami teretes v. com- planati, apice truncato v. breviter conico penicillau. Fructus oblongi teretes, aut glabri, aut longe sericeo-villosi; pappi setis nunc cum pilis germinis (fructusve) continuis conformibusque.— Frutices cano-lanati tomentosive, inermes v. ramis abortivis spinescentibus donati; folis alternis integris; capitulis { axillaribus ramulosve axillares breves ter- minantibus, nune corymbiformi-cymosis; bracteis involueri oblongi v. subcampanulati paucis (4), v. 5-2 , 1-2-seriatis, obtusis v. acutis, subæqualibus, v. exterioribus gradatim minoribus, extus pubescenti- bus v. tomentosis, rigidis v. coriaceis, imbricatis; receptaculo angusto nudoque. (America bor. occ.°) 369. Lopholæna DC.6 — Flores (fere Senecionis) hermaphroditi fertiles, 1-morphi; corollæ regularis tubulosæ limbo cylindraceo, elongato, breviter 5-dentato. Antheræ basi integra truncatæ v. bre- vissime auriculatæ. Styli rami subteretes longe lineari-appendiculati; appendiculis dorso v. ubique hirtellis. Fructus oblongi, œæ-striati; pappi® setis œ, tenuibus scabris v. tenuiter barbellatis, oe-seriatis. — Frutices v. suffrutices glabri; foliis® alternis sessilibus ovatis V. elliptico-oblongis integris earnosulis, tenuiter plurinerviis ; capitulis” in cymam densam terminalem foliatam dispositis v. solitariis {; invo- lucri ovoidei v. angustioris subeylindracei bracteis paucis latis, 1-s€- riatis, herbaceis, dorso nunc cristatis v. appendice verticali foliacea auctis, margine attenuato scarioso v. hyalino imbricatis ; receptaculo subplano foveolato. on austr. "1 Re pes E, opte À à —E. j VIH, 290 (Linosyris); IX, 207. mar DEN 10 ee un P, T'us). — #4 copodioides LAMK, Dict., 11,91; 111. t. coma p- Le nr gp e (Gorphepho 9. — ? Baccharis lycopodioides PERS. ; Syn., 1,495. ue à ‘Prodrs VI, 335. — Deuess., Je. sel., IV, . Prodr., NI, 440. — Deuess., Ie. sel., IV, t. 59. — ENDL., Gen., n. 2808. — B. H, Gen ï — ENbL., Gen., n. 2814. — B. H.; Gen., Il, 441, n. 569. I, 450, 1236, n. 588. — nt NUTT., in 7, Basi po apiceque nivei (DC.). 16. 4. Te Phil. Soc., ser. 2, VII 8. Nunc eee Cerin 8. 9. Medioc à D. 10. Ib ps pb 4 Spec. 4, 5. Tor. et GRAY, FL. N.-Amer., 11,. 11. Spec. 2. . et Sonp., F1. cap., I, 314. ur. ; Beckw. Exp. Bot., 8; in Proc. Amer. Acaë — Hook, Icon. 1113. COMPOSÉES. 967 370. Doronieum T.'— Flores* fertiles, 2-morphi; radii fœminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo elongato patente, integro v. 2-8-den- tato; disei autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo cylindraceo . anguste campanulato, 5-fido. Antheræ basi integræ v. minute auri- eulatæ*. Styli florum hermaphroditorum rami complanati, apice nunc penicillato- breviter obtuseque v. longius et acutiuscule appen- diculati, demum recurvi; florum fœmineorum tenuiores. Fructus lineares v. oblongi, teretés v. 9-10-costati; pappi setis æ, rigi- dulis scabris v. barbellatis, nuncve 0°. — Herbæ perennes, glabræ, willosulæ v. glandulosæ ; foliis oppositis v. alternis, basi sæpius rosu- lats; capitulis longe stipitatis, solitartis v. cymosis paucis; involucri late campanulati, obconici v. subhemisphærici, bracteis herbaceis acutis v. acuminatis, 1-2-seriatis; receptaculo plus minus convexo, nudo, villosulo v. fimbrillifero . (Europa, Asia et America bor.temp.°) 371. Othonna [.7— Flores® 2-morphi; radii fœminei fertiles, I-seriati ; corolla aut ligulata ; limbo patente, integro v. 3-dentato; aut tenui abbreviata truncata ; disci autem hermaphroditi steriles; corollæ tubulosæ limbo cylindraceo plus minus ampliato v. campanulato, 9-fido, Antheræ basi integræ v. brevissime auriculatæ. Stylus florum hermaphroditorum (naiss, apice capitato penicillatus. Fructus radi lertiles oblongi, 5-10-costati ; pappi setis æ (albis v. coloratis), #-serlalis; disci cylindracei Voir: pappi setis paucioribus, sæpius 1. Inst., 487, t. 277. — L., Gen., n. 959. — gall., t. 20 (Arnica). — ReicuB., Ie. FL 1, Gen., 182. Gærrs., Fruct., IL, t. 173, — +. 953, 954 (Aronicum), 955-057; 958 (Amie! LESS,, Syn., 390. — DC., Prodr., VI, 320. — — Hook., FL. bor.-amer., t. 111 (Amn ie re SPACH, Suit. à Buffon, X, 210. — Enpr., Gen, TORR., FL New-York, t. 60 (Arnica).— TEN., n, 2802. — B. H., Gen. 1, 440, n. 565. — Aro napst. 19. — Boiss., Diagn. or., ser. 2 I, Jun NECK., Elem., 1, 21. — DC., Prodr., NI, 31; FI, or. LL, 378.— CuaPx., FI. S. Unit. SE., E ” 19.— EnvL., Gen., n. 2801. — Grammarthron 246 (Arnica). — FR. et SAV Enum pl. jap., 1, Cass., in Bull. Soc. philom. (1817), 32; “ 245 (Arnica). — Hook. F., Fl. brit. Ind., HI, Dict., XIX, 294. — Fullartonia DC., Prodr., V, 332. — EaT., in Unit. St. Fort. parall. expl., 281, — ENDL., Gen., n. 2398. Bot., 186 (Arnica). — Wuuix. et LGr, Prodr. 2, Flavi v. pallide aurantiaci. F1. hisp., H, 1 — GREN. et GODR., FL. de à. “a superne nunc articulatis. - Fr., 1, 107; 108 {Aronicum), 110 (Arnica). — seus epigynus basin styli cingens, nunc ot. Mag., +. 1749 (Arn “ee B148. AS Præterm Le Cabetis sectio nobis est, foliis oppositis; 7. Gen., n.993.— Cass., in Dict., LVIIL, 462. a ramis acutius appendiculatis dr ct — LEss., in Linnæa, VI, s: Sum, 89. — °ue minus elevato, Arnica L., Gen., n. 958. ENbL., Gen., n. 2828 (part.). — B. H., Gen., n. icet run evolutus, non bene in fig. 95, 96 Rep., IH, 651 (Arnica), 652; VI, 253: .ARt,#, ssus, : ica) sn _. A DANS. nec THUNB.). — SCH. BIP., in D en Pa 769. — Ceradia Lio, in ot is: ad 20. JAco., FI. austr., t. ” 349 Reg. (1845), Misc, 12. — Doria Tauxs., FI. he ica), 130, 350 ; ue rar., t. 586 (Arn ca); Le 673 (part _r dem, + 17 (Arnica). — io. F1. Flavi v. nunc eyanei. 268 HISTOIRE DES PLANTES. caducis. — Herbæ, suffrutices v. frutices glabri; foliis alternis v. basi- laribus, sæpe carnosulis, integris, dentatis v. dissectis, nunc amplexi- caulibus; capitulis ! stipitatis solitariis v. in cymas corymbiformes plus minus compositas dispositis; involueri sæpius breviter campanulati bracteis plerumque æqualibus, 1-seriatis et plus minus alte connais; receptaculo plano convexove, nudo v. foveolato. (Africa austr.?) 372. Gymnodiscus LEss.* — Flores 2-morphi ; radii fœminei fer- tiles, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, integro v. minute den- tato; disei autem hermaphroditi steriles; corollæ regularis tubulosæ limbo anguste campanulato, 5-fido v. dentato. Antheræ basi integræ. Stylus florum hermaphroditorum indivisus, apice capitellato peni- cillatus ; fæmineorum graciliter 2-ramosus. Fructus radii inæqui- obovoidei compressi canescentes#; pappi setis paucis brevibus, caducis; disei tenues vacui ; pappo 0.— Herbæ annuæ glabræ ; foliis basilaribus rosulatis Iyrato-pinnatifidis; caulinis alternis paucis angustis, disséctis v. nunc Integris; Capitulis in cymas terminales corymbiformes dispo- Sitis ; involueri breviter subcampanulati bracteis paucis, liberis v. ima basi connatis; receptaculo parvo subplano nudo. (Africa austr.®) 373. Euryops CAss.7— Flores® fertiles, 2-morphi ; radii fœminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente elongato, integro v. brevissime dentato ; sci autem hermaphroditi ; corollæ regularis limbo tubuloso LE campanulato, profunde sæpius 5-fido. Antheræ basi integreæ v. mi- nute auriculatæ. Styli forum hermaphroditorum rami compressi, apice truncato penicillati; fæmineorum breviores angustioresque. Fructus ovoidei v. elongati, glabri villosive, 10-costati : pappi setis°® crebris tenuibus intertextis v. intricatis, sonDrS barbellatisve. — Frutices glabri tomentosive; foliis done, integris, incisis v. pinnatiseclis, plerumque confertis: ; Capitulis ° stipitatis tertiipalibtss v. ad folia supe- riora axillaribus ; involueri hemisphærici v. late latissimeve campanu- 1. Parvis v. mediocrib 6. Spec. 2. L. F., Suppl. 388 (Oéhonne). = 2. Spec. . 75. JACQ., Hort. re t. 238, Tuuns., F1. ga 721 (Othonna). — HARY. €! 240, 241, — Harv. et ie “he cap., 3 Sonp., Fi. cap., I 320 , 328 (Olioma Doria). — Thes. 7. In Bull. Se sites (1818), 140; in Ds — re nt. grass. dr 18 (ea) — se 49 (part.). — DC., Prodr., SAUND., Ref. t. 295, 953, — q., !, Gen., n. 2819. . H., Gen I, Je t. 768, 1312, 170 3067, 1038. re En, n. 502 — Enantiotrichum E. ÉT in h VI, 727 (Ceradia). Drège. 3. Syn., 89. me Gen., n. 2827.—B.H., 8. Flavi. Cen., IL, 452, n. 594. 9. Vel potius imæ corollæ pilis crebris in 1H umectati dense mucilaginosi. pappum gradatim abeuntibus >. Parvis v. minutis. Parvis v. injéteuté. COMPOSÉES. 269 lati bracteis æqualibus, 1-seriatis, plus minus alte in cyathum con- uatis:; receptaculo plano v. plus minus convexo, nudo, foveolato y. fimbrillifero. (Africa austr. et or. trop.) 374. Werneria H.B.K.° — Flores* fertiles, 2-morphi v. (rad defectu) 1-morphi; radii fœminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo elongato patente, integro v. minute 2-dentato; disei autem hermaphro- diti; corollæ tubulosæ limbo cylindraceo ampliato, 5-fido v. dentato. Antheræ basi integræ v. minute auriculatæ. Styh florum hermaphro- ditorum rami recurvi, apice truncato penicillati v. breviter acuto- appendiculati. Fructus obconici v. oblongi; pappi setis œæ, scabris v. breviter barbellatis, — Herbæ humiles cæspitosæ, glabræ, villosæ v. setosæ ; foliis basilaribus rosulatis, in caudice sæpius brevi confertis, integris dentatis v. pinnatisectis, brevibus v. longis, nunc 2-stichis; capitulis* sessilibus v. rarius stipitatis; involucri hemisphærici v. late campanulati bracteis œ, æqualibus, basi v. plus minus alte in cyathum connais, 1-seriatis; receptaculo plano v. convexo nudo®. (America austr. andin.° 375. Oligothrix DC.7 — Flores® 2-morphi; radit ræminei fertiles, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo latiusculo, integro v. paucidentato, patente v. recurvo; ‘aise autem hermaphroditi, "fertiles v. steriles; corollæ tubulosæ limbo: anguste campanulato, 5-fido. Antheræ basi integræ v. emarginatæ. Styli florum rami apice tunçati penicillati. Fructus oblongi, 5-costati*; costis papilloso- 'Ugosis; pappi setis brevibus nent deb Par bénaté caducis. — Herba annua gracilis glabra; foliis paucis alternis sinuato-dentatis, basi amplexicaulibus ; capitulis *° in cymas laxas dispositis ; involueri _Campanulati bractèis æqualibus membranaceis, ad medium in cupu- pec. ad 25. JAcQ., E br., t. 299, nus gg valde affine. An congen. ar lou na), 308 (Cinert ms a CR À RIcH., ., FL. mex. ined. (ex DC.)? abyss 1, 445, 4. 60. — Jaus. et Se, JL. 6. Spec. 15, 16. Ntuz, in C. Gay FI. c pa 1358, 356. fl Han, ét Sont, FL cap. IV, 213, € 47. —. Wen. C D. "Afr., se t.16,17.—A. GRAY, in Proc. Amer. Acad., V, Bot. Reg., t. 108 (Othonna). — War., Rep., VI, 254; me) 908: V, 295. ap. t. 306 (Oihomna), — WaLr., Ann., 1. Prodr., VI 304. — Deuess., Je. sel., IV, *20: V, 348. 81. Ennts, Con, à 208 en., _— 2. Nov. gen. et spec., lv, 189, t. 368, 369. — DC, Prodr., VI, 323. — ‘ Gen., n 2803. w. H., Gen si en n. 2800. __ Oresigonia ; herb, ex LES. , 393. i Disei flavi ; radii sua albi, flavi v. rosei. Magnis v. médioéri “4 452, n. 591. 8. Fla % Maria leviter mucilaginosi. 10. ft: Ra pr nune oleoso-striatis (indeque graviter odoratis). 270 HISTOIRE DES PLANTES. lam connatis; receptaculo plano v. convexiusculo nudo‘. (Africa austr.*) 376. Gamolepis LESs.* — Flores ® fertiles, 2-morphi; radi fœminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, integro v. rarius paucidentato; disei autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo ampliato, 5-fido. Antheræ basi integræ ; filamentis ad apicem incras- satis. Styli florum hermaphroditorum rami apice truncato penicillati v. brevissime appendiculati; fœmineorum obtusi recurvi. Fructus oblongi, recti v. curvi, glabri, 5-10-costati; pappo 0, v. in radio brevis- simo fimbriato-crenulato. — Frutices v. herbæ, glabri lanative; foliis alternis, integris v. dissectis, nunc confertis parvis rigidulis 5; capitulis® sipitatis ; involueri campanulati v. subhemisphærici bracteis ima basi v. varie altius in cyathum connatis, 1-seriatis ; receptaculo plano v. plus minus convexo, nudo foveolatove. (Africa austr.7) 377. Liabum ADANS.® — Flores” fertiles, 2-morphi, v. (radi defectu) 1-morphi; radii fœminei, 1-2-seriati (v. 0); corollæ ligulatæ limbo patente, elongato angustove, 9-3-dentato v. integro ; disci autem hermaphroditi ; corollæ tubulosæ (nunc tenuissimæ) limbo cylindraceo, 9-fido v. dentato. Antheræ basi obtusiuscule v. acute auriculatæ. Styli florum hermaphroditorum rami lineares v.subulati, sæpe obtusiusculi, _plerumque hirtelli. Fructus obconico-oblongi, sæpe striatelli, glabri villosive ; pappi setis œ, 1-2-seriatis, liberis v. bas: in annulum persis- tentem connatis, lannibns, barbellatis v. scabris ; exterioribus sæpe aut paleaceis, aut tenuissimis.— Herbæ v. frutices ; caule erecto ramoso v. nunc subnullo; indumento vario, hirsuto, tomentoso v. scabro, nunç € pilis articulatis constante, v.0; foliis des, integris, dentatis l. Genus hinc Senecioni proximum, inde Gen., 11, 435, — gains = B., Plant. Gi Mers a quo stylis disci 2-ramosis flori- œæquin., 11,104, t. 112. — LEss n Linneæa, IV, disci nunc ps Fa differt 318. — 0 Prodr., V, 95; VIL, 265, — ENDL, "a Vu 1. 0. gracilis DC. — Hanv. et Son». .. — Munnozia R. et PAy., Prodr. FL. cap., WA, 306. F1. Mr. 408, t. 23. — DC., Prodr., VII, 259. — 3. Syn., 251. — DC, Prodr., NI, 41, — Starkea W., Spec:, HE, 2916. — Oiboci Cass., ENDL., Gen., n. 2656. — B. H., Cen., I, — in Dict., xx XVH, 16. — Sinclairia Hook. €t n. su. — gr DC., Pr odr., VI, RN., in Beech. Vos y. , Bot, 433. — Parane” n. 2657, — Jacquemontia Bé., 2. PopP. et END Nov. gen. el spec HI, Vo et nes à 10 (nee Cnoïs.). & PAS. 5 Dhipe noirs Pogrp. et EnDz., loc. Phi: ST, 55, t. 261, — Alibum Less., Syn., 152: 5. Nunc SL DC. À Prodr., V, 97. — ENDL., ral ., mn 22 ü. Parvis v. medio sé Les DC., Prod, V , 317. — ENDL., Gen. 7. Spec. 10-12. ke: ‘spe bons — n. 2366, — Kastnera Scu. BP. in Flora (1853): Hanv. et Sonn., F1. cu Pr 87. — Fa itliliie WEDD., ‘Chlor. sidi L, 8. Fam. des pl., api — = Du, ste Y, 99,t 96; VIE, 266. — “8 Gen., n. 224 CH 9. Fan (x albi), L COMPOSÉES, 271 y. lobatis; capitulis” sohitaris, sessilibus v. breviter stipitatis, sæpiusve in cymas plus minus ramoso-compositas dispositis ; involucri campa- nulati v. latiuscule hemisphærici bracteis œ, herbaceis v. membra- naceis, apice acutis v. obtusatis ; extertotibus gradatim minoribus ; receptaculo plus minus convexo, nudo, alveolato, Raibilliféro v. paleis laceris striatisve deciduis onusto?. (America utraque trop. et subtrop.*) 378. Neurolæna R. Br. — Flores® (fere Liabi) hermaphroditi, plerique fertiles, 1-morphi; corollæ regularis tubulosæ limbo cylin- draceo. Antheræ minute auriculatæ. Styli rami tenues acutati recurvi papillosi. Fructus obconico-oblongi glabri v. pilosuli; pappi setis ce, lenuibus, nunc parce scabrellis, 1-2-seriatis. Suffrutices scabri; foliis alternis ; inferioribus nunc 3-lobis; capitulis in cymas laxe compositas dispositis; involucri campanulati bracteis pluriseriatim imbricatis ; exterioribus gradatim brevioribus; receptaculo convexiusculo, paleis caducis, 1-nerviis, sub floribus singulis onustof. (Antillæ, Columbia”.) 379? Gongrothamnus STEETZ. * — Flores hermaphroditi fertiles, L-morphi; corollæ regularis tubo longo; limbo anguste campanulato, 9-fido. Antheræ basi sagittata longe obtuseque auriculatæ. Styli rami tenues compressiusculi acutiusculi recurvi. Fructus oblongi, apice truncati, 10-costati; pappi setis œ, tenuibus scabro-barbellatis, per- sistentibus, 1-2-seriatis. — Frutices divaricato-ramosi, « subscan- dentes »; foliis alternis, integris v. repando-dentatis, 3-plinerviis; capi- tulis ® in cymas compositas subeorymbiformes dispositis ; involueri done. -campanulati bracteis œ, angustis acutis, œæ-seriatis; inte- rioribus gradatim apice nune angustioribus ; exterioribus autem gra- datim minoribus. (Africa trop. or.") l. Majusculis v, parvi , 2. Se rad bis: videtur es "pha ESS in Linnæ VE, 409. — ’ ra sk — “Neilreichia Pr in à nb hr. Mes 18. CE . 30 : eptaculo he Sa on paleaceo : foliis en in et . ad 40. H. B.K., Nov. Es et spec. n t. nl (Anhméctie) — Ho0k., Icon., Wa). — . añdin., 1, ins), Cirtrium, Ai, “ar Pareñ Fr — Bot. Mag., t. 5826 (Pneus — * Symb. FI. a ALP., Rep., I rgent., 202. - EE ÿ VI, 104; 250 (Soie ph. 4. R. BR., = Trans. Linn. Soc., XIE, 120. — DC., Prodr., VI, 292. — ENDL., Gen. , n. 2786. . Ke 437, n. 500. ': "Albi di, 6. Sch rer ge haud obstantibus foliis Prodr. À 13 (Galea t. 174 (Calea). — Bot. Mag., 8. In Pet. Mossamb., Bot., Gen., Il, 437, n. 556. 9, "Majuseulis, fl avis. 10. Spec. 2, 3. Bos., in DC. Prodr., V, 30, n. 87 (verehiéi — VATKE, in Œslerr. dy Zeitschr. (1875), 323 cu Prada FE | Hook. Icon., t. 1140 t HiErN, F1, trop. Afr., TR 400. 272 HISTOIRE DES PLANTES. 380? Allenden LLAv. et Lex.’ — « Flores fertiles, 2-morphi; disci fœminei, æ-seriati; corolla ligulata filformi erecta ; disci autem her- maphroditi pauci; corollæ tubulosæ limbo 5-fido; laciniis revolutis, Fructus...?; pappi setis pilosis. — Herba elata; caule virgato; ramis striatis sericeis; foliis oppositis late lanceolatis in petiolum brevem decurrentibus, basi connatis, 3-nerviis, subtus argentato-sericeis; hine v. utrinque papilloso-denticulatis; capitulis in corymbum longe pedunculatum dispositis; receptaculo paleaceo. » (Mexicum®.) 381? Clappia À. Gray. — « Flores‘ fertiles, 2-morphi; radi fœminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente, integro v. 3-den- tato; disei autem hermaphroditi; corollæ tubulosæ limbo angusté campanulato v. vix ampliato, semi-5-fido. Antheræ basi obtusa inte- græ. Styli florum hermaphroditorum rami lineares, 3-angulari-appen- diculati. Fructus lineari-cuneati, 10-costati; pappi setis simplicibus barbellatis, basi subpaleaceis, v. paleis angustis, in setas o fissis, 1-seriatis. — Herbæ (v. suffrutices?) ramosæ glabræ ; foliis alternis, integris v. pinnatisectis; Capitulis® ad apices ramorum solitariis ; mvo- lucri late campanulati v. hemisphærici bracteis imbricatis, lineatis, apice membranaceis, pauciseriatis ; exterioribus gradatim minoribus; receptaculo convexo, longe setoso-fimbrillato®. » (Mexicum.) 382. Petasites T.5 — Flores° 2-morphi (Tussilago!°), polygami v. subdiœci (Eupetasites !); capitulis heterogamis ; involucri campani- formis v. cylindracei bracteis æqualibus, d-Seriatiss receptaculo superne plano nudo. Flores fœminei ligulati; corollæ limbo lineari, sæpius integro, nunc brevi deformato ; maseuli hermaphroditique regu- lares; limbo subcampanulato v. subgloboso-acutiusculo, valvato. Antheræ basi integræ v. subauriculatæ, superne processu connectivi T ci si mr E, * Apeat Prodr., VIE, 253. — ., Gen 1, 497, . 553. mr 1 Fe omnino hub a. A. lan . et LEX., « Liabo et Eee 4, « Flavi mo Y. ‘atranite » D. SUN; 159. = . Prodr., V, 206. pren Gen., n. 2286. — ss Fam. nat, %. — B. H, Gen. 11, 438, n N Gen., . Albi, ochroleuci, flavi v. urpé ae nunc pt ntes. j 10. T., Inst, 487, t. Me eee à I, t. 170. — ‘t Gen. n. 7 me us rh D #30: “sitetl radiatis summo scapo aphyllo sotitariis, 11. Pelasites Auctt. COMPOSÉES. 273 supératæ, marginibus coalitæ. Discus crassus. Stylus apice 2-fidus v.in. floribus hermaphroditis subinteger. Fructus elongati costati, pappi setis crebris tenuissimis scabrellis coronati. — Herbæ sæpius albo- tomentosæ ; rhizomate perenni; foliis sic dictis « radicalibus », orbi- culari-cordatis v. reniformibus, basi digiti- v. pedatinerviis ; capitulis summo scapo bracteato solitariis (Tussilago), v. ob bracteas summas fertiles simpliciter v. composito-racemosis !. (Orbis utriusque hemi- sphert borealis reg. temp.?) 383? Luina BENTH.* — « Flores # hermaphroditi fertiles, 4-morphi: corollæ tubulosæ limbo elongato subeylindraceo, 5-fido. Antheræ exsertæ, basi 2-mucronatæ v. breviter 2-setosæ. Styli rami elongati obtusi, extus papillosi. Fructus (immaturi) subteretes glabri, 10-striati ; pappi setis œ, tenuibus scabris. — Herba perennis niveo-floccoso- tomentosa; caudice sublignoso; foliis alternis, ovatis v. lanceolatis, integris venosis sessilibus ; capitulis® in cymas terminales corymbi- formes dispositis ; involueri campanulati bracteis subæqualibus carinalis, sub-1-seriatis ; exterioribus paucis minimis v. 0. » (Ame- rica bor.S) 384. Alciope DC.7 — Flores (fere Cremanthodü°) fertiles, 2-morphi; radii fœminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo patente . demum arcte revoluto, minute 3-dentato; disci autem hermaphro- dti; corollæ tubulosæ limbo cylindraceo parum ampliato, 5-fido. Antheræ basi minute dentatæ v. acuminatæ. Styli florum hermaphro- ditorum rami complanati, nunc ad apicem incrassati obtusi; fœmi- héorum breviores. Fructus subteretes, 10-00 -nervii; pappi setis ce, minute barbellatis, pauciseriatis. — Herbæ perennes, tomentosæ 1. Generis sectio nobis est, floribus 2-mor- de Fr., II, 88; 91 (Tussilago). — Bot. Mag., phis ; hermaphroditis stylo perfecto fertilibus; t. 84, 1388 (Tussilago). — WaLp., Rep., II, 557 Eu in scapo 1-2-nis, Homogyne Cass., in (Nardosmia); Ann., Il, 404 (Nardosmia, Tus- “el. sc. nat. XXI, 412. — DC., Prodr., V, 204. silago). — Enoz., Gen., n. 2984, — B.H. Gen., II, 429, 3. In Hook. Icon., t. 1139; Gen., II, 438, n. 561. : n. 558.—A. GRAY, in Proc. Amer. Acad., IX, 206, Fa Spec. ad 15. JACQ., FI. austr., t. 246, 4. « Flavi. » ; App., t. 12 (Tussilago). — Leves., 1e. FL. 5. Mediocribus, i 708s., 1, 341 (Tussilago). — REICus., /con. F1. . Spec. 1. ZL. hypoleuca BENTH., ex icone eue Lt. 896-901 ; 902, 903 (Homogyne), 904 videtur Senecioidea stylo Inulearum prædita et 0). — Air., H. kew., t. 11 (Tussilago). melius forte (A. GRAY) sectionem Tetradymiæ n ToRn., F1. N.-York, t. 49 (Nardosmia). — constituens. ré Diagn. or., ser. 2, IL. 5 Te RRaer. 1. Prodr., V, 209. — EL, Gen., n. 2290. ne lb 376; 377 (Tussilago), 318 (Homo. — B. H., Gen, Il, 439, a. 563. — Celmisia Wu Pre Et SAv., Enum. pl. jap., 1, 220. — Cass., in Dict., NII, 356 (nec XXXVIT, 259). (7: : et LGE, Prodr. Fi hisp., U, 28; 29 8. Flavi. RTS 9 yne). — GREN. et GoDR., FL. 9. Vix generice differentis. VII, — 18 274 HISTOIRE DES PLANTES. v. lanatæ; caule simplici v. parce ramoso; foliis alternis petiolatis crassis, subtus sæpius canentibus ; capitulis ‘ in cymam laxam termi- nalem longe stipitatam dispositis ; involueri late campanulati v. sub- hemisphærici bracteis imbricatis, pluriseriatis; interioribus sæpus brevioribus ; receptaculo convexo v. subplano foveolato: (Africa austr?) 985. Cremanthodium BENTH.® — Flores' fertiles, 2-morphi; radii fœminei, 1-seriati; corollæ ligulatæ limbo elongato patente, integro, 3-dentato v. 3-lobo; disci autem hermaphroditi; corollæ tubu- losæ limbo longe eylindraceo, 5-fido. Antheræ basi integræ v. minute auriculatæ. Styli florum hermaphroditorum ad apicem incrassati rami obtusi compressi, dorso papillosi, demum recurvi; fœmi- neorum tenuiores. Fructus oblongi v. ad apicem contracti, glabri, 5-A0-nervii; pappi setis œ, tenuibus scabro-barbellatis. — Herbe perennes; foliis* plerisque basi rosulatis, reniformibus, dentalis v. pin- natifidis; capitulis® stipitatis nutantibus ; involucri? subhemisphærie v. late campanulati bracteis membranaceis, sub-2-seriatis, imbricatis; receptaculo convexiusculo nudo minute foveolato. (Himalaya”.) 386. Matricaria T. — Flores 2-morphi; radii fæminei, 1-seriali, fertiles v. steriles neutrive ; corollæ" ligulatæ tubo tereti v. 2-alato basive decurrente ; limbo patente, integro v. minute 9-3-dentato ; disel autem hermaphroditi; corollæ* regularis tubo tereti, ancipite COM- presso, 2-alato, basi decurrente v. 1-2-gibbo ; limbo plus minus am pliato, cylindraceo v. campanulato, 4-5-dentato v. fido. Antheræ basi obtusa integræ. Styli florum hermaphroditorum rai apice compresso truncato penicillati; femineorum angustiores v. breviores, glabriores, v. 0. Fructus oblongi, nuné incurvi, apice obtusi v. truncati, 3-9-gon! 1. Magnis v. majusculis. . H., Gen., 11, 427, n. 590. — Chamæmelu 9. Spec. 2. Tauxs., FL. cap., 667, 668 (Ar- Vis., F1. dalm., IE, 84. — Lepidanthus NUTT:; ” nica). — LESS., Syn., 3 (Ligularia). — Harv. rans. Amer, Phil. Soc., ser. 2, VIE, 96. — et Sonp., F1. cap., II i CA * 901. 3. In Hook. Icon., t. 1141, 1142; Gen., II, C. Kocu, in Linnæa, XVI, re ü 439, n. 562. Tanacet., 21. — Courrantia SCH. BIP:, 10 Web 4. Flavi (an semper ?). Phyt. canar., 1, 276, t. 89. — Rhytidospermu" 5, Paucis. SCH. BIP., in b, loc. cit., 217. — ee. 6. Magnis, speciosis. rospermum Scm. Bip, Tanacel.; La r# 7. Sæpius nigricantis. 8. Genus Tussilagini proximum, Senecioni Gastrostylum SC. BIP., in Webb, affine, stylo autem imprimis diversum. 211. 9. Spec. 4. DC., Prodr., NI, 315, n.7 (Ligu- Sphæroclinium SCH. BP, Tanacet., * laria). — Hook. F., FL. brit. Ind., HI, 330. ] : amv. (7° 10. Inst., 493, t. 281. —L., Gen., n. 967. — Cotulina Pou., Nouv. mat. Fl- all., 09. DC., Prodr., VI, 50; VII, 297. ENDL., Gen., 1 °Al n. 2669. — SpACH, Suit. à Buffon, X,,182. — 12. Flavæ. COMPOSÉES. costative, nunc 8-10-costati v. multistriati ; 275 pappo brevi paleaceo, coroniformi v. auriculiformi, sæpe dimidiato v. intus patulo: — Herbæ annuæ perennesve”, glabræ v. varie indutæ, nune frutescentes ; foliis alternis v. raro oppositis, inciso-dentatis, serel, bis terve pinnatisectis v. pinnatifidis, raro integris; capitulis? terminalibus stipitatis, soli- tarus v. laxe corymbiformi-cymosis; involueri hemisphærici v. late cupularis nuncve subglobosi bracteis imbricatis appressis, scarioso- v. fuscato-marginatis; exterioribus sæpius minoribus; receptaculo convexo v. demum conico elongatove, raro subplano, audio, fimbriato v. paleis variis, nunc hyalinis v. aristatis, flores omnes v. nunc exte- riores subtendentibus v. amplectentibus, onusto®. (Orbis ulriusque reg. calid., temp. et frigid.*) 1. Nunc graveolentes 2. Majusculis, mediocribus v . parvis. 3. Generis, sensu nostro, séétiones sunt : Lidbeckia B R cap., 306, t. 5, fig. 9. — LESs., Syn., 250 ; Prodr. NE 3 L., Gen. . H,, Gen., II, 493, — au, Il & 701; fig. 29 caule hrititos : + | foliis incisis ; capitulis longe s radii Vers recepta- pl + aa qe (Africa ? Eumorphia Pro, WE 2. — ENDL. Ga. 2636. — + H., Gen re M8, n. 513: U uticoso; foliis oppositis parvis ericoi- deis ; floribus #-morphis ; Mol à subglobosi b ; fructu œ-costato ; pappo annu- frica austr. 2-morphis ; Us ; fuctu bon: (Africa bo wi. C us (Cass., in Bull. Soc. (1816), 153: in Dict., ; — ré Dict., At, 6. 67, — DC. Prodr., VI, 18. — a. 5% : € Gen. es 2 — B. H., en., II, 421, erbaceo annuo ; foliis alternis ESS semel vel bis 18 ad dicho es sessilib 5 Roi ni" floribus 2-morphis cæte- x BENTH, , Gen., Il, Lau bis ue do m- 3-quetro, epa 0$0 ; . va L'an papp pres Anihé . qe op um Han, FI. cap., WE, 155. 23, n. 525: a “Réaticoss 080 pubéscehte v “illéeo: foliis alternis ns nearibus Parvis integris ; capitulis breviter stipitatis ; noribus 2-morphis; radii paucis ste rilibus ; fructu epapposo; styli basi persistente. — ag FE est m H., Gen. aule hdibiéeo : cau- ea ro nunc_ via foliis a i v. ter Di A age at 1-2-morphis; fructibus dor ehlorites 2aat; conti Y. ante ; Per À gi paleaceo, (Europa, Asia “. | Africa or.) re ter a Gen. n. no, — J., Gen., 185. VI, 4. — SPACH, ps 4 à Bufon — EN NDL., Gen; n. 2639. ., Gen., Il, 490, n. 19. — Lepidophoram Nuts, ‘Elem. ; ; ., Prod F , Gen n. 2647. — Maruta Cass., in alé 2. ho DE in pi 4. SPTY hs D: 5 in Fr ra prie (1818) ; in il Pr XVI, 355. — DC., Prodr., VI, 18. — E n. 2 ham æmelum Cass. SH Diet. XXIX, 179, 185. - — Lyonnetia Cass., in bDict., XXXIV 14. — } EE . — Perideræa Wess, IE. Fr ir ioleis Coss., in Bull. Soc è 107 : herbaceo v. basi RL ne Ke Et ot (nunc valde odora- tis); capitulis stipitatis; recepta v. oblongo et (ut in secti inter flores, saltem éxteriores, rpg ; flo- ribus 1-2-morphis; fructu V. co I, 120. — J., Gen., 184. Je. F1. ross., t. 452, 458, 459, 462, 463, 465- Prod. 1, 260; Suppl, 1, 459. — DC. 167, 4 469-475, 478, 488. — DEL., FI. eg., t. 43. a. 9900 | m5 VIE, 298. — Enpu, Gen. IGHT, le 111, 1112. — JACQUEM., SPACH, Suit. à Buffon, X, 167. — pa Bot., 100. — en in Mém. Mosc 286 : HISTOIRE DES PLANTES. VIII AMBROSIEZÆ. 401. Ambrosia T. — Flores monœci ; capitulis 4-sexualibus. Floris masculi corolla regularis tubulosa; Himbo vix ampliato plerumque plus minus late campanulato, 5-dentato. Stamina 5, corollæ insert: antheris hiberis mtrorsis, basi obtusis, apice connectivo producto v. se- . tula inflexa aucto superatis. Germinis rudimentari stylus tenuis, apice capitato papilloso-penicillatus. Flores fœminei aperianthi; germine 1-loculari; ovulo 4, suberecto; styli ramis 2, ex involucro exsertis, liberis v. plus minus alte connatis; altero nunc minore v. 0. Fructus siccus, indehiscens, 1-spermus; embryone carnoso demum exalbumi- n0s0.— Herbæ annuæ v. perennes, nunc basi frutescentes, canescentes v. raro glabræ; foliis alternis v. oppositis, integris, dentatis, lobatis, incisis v. semel, bis terve pinnatim dissectis v. pinnatipartitis; capitulis masculis sessilibus v. stipitatis et in racemos v. spicas plus minus com- posite ramosos cymigerosque dispositis, sæpe nutantibus, o-floris; involucri late hemisphærici herbacei bracteis 4-, plus minus lie connatis herbaceis; receptaculo parvo inter flores varie paleateo; capitulis fæmineis cum mäsculis intermixtis v. inferioribus sæpiusve axillaribus, solitariis v. glomerulatis, aut 1-floris (Ewambrosin, Hyme- noclea), aut nunc rarius (Franseria) 1-4-floris ; involucro sacciformi, ovoideo, obovoideo v. globoso, superne sæpius âttenuato stylosque cin- gente; ostio apicali integro v. dentato styloque pervio, sub apice sim- plici serie 4-8-tuberculato v. aculeato (Euambrosia), v. œ-seriatim aculeato, 1-4-rostrato, intusque 1-4-locellato (Franseria), nuneve Squamis 9-12 radiato-patentibus plerumque inæqualibus scariosisque appendiculato (H: prenne) 1-loculari. (Orbis utriusque region. calid. el temp.) — Vid .p. 6 IX, t. 1-5. — Torr., in Me 2 pes 175. — Wenp, Phyt. canar., t. 100-102. — 54; in Marc. Exp., wi + 12. — Bark,, in Nov, Act. nat. Cur., XUL, t. 8. — GRAY, F1 br -am — À. a in Harv. et SonD., FL. cap., III, 169. — OLIv. Cl Proc. Amer.Acad., ", sé Ii, 361; in Proc. HiErN, Fl. trop. Afr., I, 400. — Ho0k F Acad. Phi. ‘186326 — Cnapu, Pl. S. Unit. Fi. — Le ut, 321. — Rercus., Je. Pl St., a gr in Fort parall. gr. Pets ‘aus ger - 1029-1041; Zoom. exot., t. 4 ?. 189, 1. 19.— See, Her., Bot., L. 6. — k WE, 80, 389. —— Max, in Bull. Acad in C. Le F. chil., IV, 243. — Pas. FL Pét. (Ur) Mél. biol., VII. — Wizux. et L6P, cam., 33. — FR. et SAY., Enum. pl. jap., 1,231. Prodr. F1. isp., H, 67. — GREN. €t GoDR., — Boiss., Voy. Esp., t ge 94 a, 9%5; gr FL de Fr r., I, 495. — Bot. Mag., t. 2472. © or., ser. 2, IT, 31; F1. or., IH, 360. — Mig., F1. en. re Il, 639; VI, 212, 729; “Ann. 1 ind.-bat., IE, 86; in pi gs lugd. de I, 895; COMPOSÉES. 287 402. Xanthium T.' — Flores” (fere Ambrosiæ) monœci; capitulis masculis Ambrosiæ; bracteis involueri 1-2-seriatis; corolla tubulosa, apice leviter ampliata, 5-dentata. Stamina basi corollæ inserta, nune adelpha. Stylus centralis; germine 0. Capitula fœminea 2-flora ; invo- lucro sacciformi ovoideo clauso, apice pervio, 2-rostrato, extus aculeis glochidiatis dense obtecto, 2-loculari; additis bracteis paucis exterio- ribus brevioribus. Germen ovulumque Ambrosiæ; stylhi ramis 2 ex involucro exsertis. Fructus (Ambrosiæ) in mvoluero indurato inelusi.— Herbæ annuæ, scabræ v. glabratæ, inermes v. spinis 3-fidis armatæ ; folüs alternis, integris, lobatis v. grosse dentatis ; capitulis solitarns v. glomeratis axillaribus ; masculis ad apices ramorum; fœmineis autem inferioribus; receptaculo masculorum cylindraceo, inter flores varie paleaceo ; fœmineorum autem angusio cumque involucro continuo. (Orbis utriusque® reg. calid. et temp.*) 403. tva L.5 — Flores (fere Xanthii v. Ambrosiæ) monæci; capitulis 2-sexualibus. Corolla in floribus fæmineis brevis tubulosa v. 0. Fructus obovati crassi, nunc pilis involuti, aut immarginati, aut margine Crasso latiusculo alave lacera demum valde aucta cincti. — Herbæ annuæ v. pérennes, nunc basi frutescentes; foliis oppositis v. alternis, integris, dentatis, lobatis v. bis terve pinnatim dissectis; capitulis in spicas v. racemos plus minus ramosos dispositis, sessilibus v. stipitatis sæpeque nutantibus; cæteris Xanthi; receptaculo parvo varie inter flores paleaceo; involucri campanulati, obconici cyathiorraisve, paleis flores subtendentibus v. plus minus amplectentibus 7; bracteis jécine » 498, t, 252. — L., Gen., n. 1056. — ÆRTN., ‘imite A8. — LESS., Syn., 219. — _. Prod, PE — Enpz L., Ge en., n. 2480. M, in « : Il, 355, n. 340, nsonia, I, 117. — B. H., Gen. 2. Parvi, viriduli. 3. Origine americanæ (?). re $ , 4. Cav., Icon. , t. 221. — ns t 15-57 — Reicus., /con. FI. pp TT — A. Gray, Man. (ed. 1856), 19 FI.S. Uni et SAV., Enum. pl. jap., 1, 231. — Char, #4 ME. SE, 223. — Boiss., F1. or., HE, 251 I " FI ur., 172,-— BENTH., F1. austral., FL %—Mio., FL ind.-bat., I, 67.— Hook. F., brit. Ind : HI Te 1, 393. . + — GREN. et Gonr., FI. de Fa sa. Aue., Rep., 1, 976; VI, 150; pe 1059. — Lamwx, JU. Fruct., 11, 394, +. 164 Ne in Diot. se. nat, XXIV, 43; LIX, 176, — LEss., Syn., 219. DG.; PF Prodr., V, 529. — Enbz., Gen n. 2485. — B. H., Gen NT 352, n. 341. ; Minutis, viridulis.. . Generis He sensu nostro, Sunt : Se syne DC., Prodr., V, 530. — DELESS., Fc: sel; IN, 4 28. ENDL., Gen., n. 2486. — B. H., Gen., 11, 353, n. 3: foliis inæqua- libus pinnatim “dissectis : “ee ps flore fœmineo apetalo; ue compressis margineque crasso cet. p Mexi Oxytenia NUTT., in send Plat ECT. 2, — B.H,., Gex: 11, 3 . 342 : folis alternis, ‘remote pinnatis ms “eapitulis in - 0 mp XI, . Ber , 18. — B. H., FR . 344 : foliis alternis, v. inferioribus pee à integris y. pinnatim dissectis ; joe 288 HISTOIRE DES PLANTES. paucis sæpe connatis. (America bor. el austr. temp. et extratrop. calid.") Usaces?. — Les propriétés des Composées, dont nous pouvons nous occuper actuellement que nous connaissons les divers types génériques et les caractères des diverses séries, varient précisément en passant d’une série à une autre; et c’est là une particularité sur laquelle les auteurs classiques ont depuis longtemps insisté : en effet, les Carduées, les Cichoriées et les Astérées ou les Hélianthées se distinguent généra- lement les unes des autres par leurs qualités et leurs usages. Les Carduées sont généralement riches en principes amers, astrin- gents ou stimulants. Quelques-unes sont diurétiques et diaphorétiques. Les principes odorants font généralement défaut dans ce groupe. Un latex coloré se rencontre dans un petit nombre d’espèces, peu abon- dant en général el n’existant ordinairement qu’en quantité peu appré- ciable à l’âge où lon emploie ces plantes comme aliment. On y trouve quelquefois des matières résineuses ou colorantes. La plupart des plantes que nous avons réunies dans le genre Chardon ont été employées comme plus ou moins amères, toniques, astringentes, subâcres ou diurétiques, mais elles sont aujourd’hui quelque peu tombées dans l'oubli, leurs vertus étant rarement énergiques. Le Chardon-Marie * (fig. 6, 7) a été une des plus célèbres comme tonique et sudorifique; on employait surtout ses racines et ses fruits contre les fièvres inter- mittentes, les hydropisies, les affections pulmonaires, spléniques, uté- rines, l'ictère, les hémorrhoïdes, etc. Ses tiges et feuilles jeunes et ses réceptacles cuits sont comestibles. Le Carduus crispus * (fig. 1-5) passe aussi pour diurétique, et ses pousses se mangent également. De même tulis spicatis v. racemosis; fructu obovoideo ENDL., Ænchirid., 252. — LiNDL » Veg. immarginato ; floribus fæmineis apetalis. (Ame- Pt 105: FL. med. qu ea , Drog. sinpl plant rica bor.) éd. 7, II, il. Fa ROSENTH., Syn . dia- Dicoria Torr. et GRAY, in Emor. Rep: a AM 257, 143. — À. ei in Emor. + ie 0. 3. Ca a RAS Les Spec., — DC He, 353, n. : tie es FL. fr s IV: 1 ee OÙ D rm GÆRTS. évatis dns capitulis composito -racemosis; Fruct , 11, 378, t. 162 — GREN. et GODR., floribus fœmineis apetalis; fructu compresso F1. de Fr. I sv Lx RosenTH., Sun, 300. — alaque lacera valde aucta cincto ; cm invo S maculatum MoŒNcH h 3 5 Cartha- lucri interioribus scariosis itidem auctis exte- mus m culatus LAMK, Dict. 638. — Cirsium rioresque demum longe Éagrn \(Moiee maculatum Scor., F1. me A à 1H, 130 (Chardon 1. Spec. 10, 11. , FL. bor.-amer., t. 106. Notre-Dame, C. argenté, Épine blanche, Arti- A. Gray, Wan. (ed. ne 211.— CHAPM., chaul arr de ee FL $S. Unit. St., 222. — W Rep., If, 607; 4. L., Spec., 1150. , F1. fr, IN, 81. — ne; VI, 155 (CRM Ann., cu. et GODR., F1. de Fr., L 930. — ROSENTH.. Syn., 302 (Chardon crépu). COMPOSÉES. | 289 celles des C. nutans L., macrocephalus DEsr., dont le réceptacle est aussi comestible, et le C. personata JacQ., dont les Valaques recher- chent les jeunes pousses. Le C. arvensis ‘ porte des galles produites par des insectes et qu’on croyait propres à guérir les hémorrhoïdes. Ses fleurs ont un parfum suave et ses jeunes feuilles sont comestibles. Le C. Acanthium”® à une racine légèrement astringente, vantée jadis comme antiblennorrhagique. Jeune, elle est comestible, comme le réceptacle. Un duvet blanc épais qui recouvre ses feuilles servait en Espagne d’amadou. Ses graines sont riches en huile bonne à brûler ; son suc à été préconisé contre le cancer. Toute la plante séchée au Soleil sert à chauffer les fours dans les pays dépourvus de bois. Le C. illyricus*® a des propriétés analogues. Le €. Scolymus* (fig. 8-10), qui est notre Artichaut commun, a un réceptacle épais et charnu dont on connait les usages alimentaires. Il y a des pays où l’on mange même ses Jeunes feuilles. Le snc de la plante entière passe pour diurétique, amer, antirhumatismal; il sert à teindre les laines. Les tiges brülées sont riches, dit-on, en potasse, et les fleurs servent en Italie à faire cailler le lait, Le Cardon ® a des qualités analogues ; toutefois son réceptacle est peu charnu et médiocre comme aliment. Mais ses feuilles convenablement blanchies et surtout leur côte moyenne sont usitées comme légume. Le C. acaulis ® est, dit-on, comestible par sa racine ; ses feuilles passent pour écarter les teignes des vêtements. Le C. colli- us" se cultive en Orient comme plante potagère. Le C. Acarna passe dans l'Europe méridionale pour astringent et tonique. Le CG. erio- Phorus *, dont le réceptacle peut se manger, a été vanté comme anti- Cancéreux. Le C. oleraceus ! est pour certaines personnes une plante .l. Serralula arvensis L., Spec., 1149. — Cir= Gnen. et Gonn., F1. de Fr., 11, 206. — C. syl- gun ‘'vense Scop., F1. carniol., 11, 26. — vestris x LAMK, Dict., I, 277 (Cardonnette, Char- 6 * €t GODR., FI, de Fr. » 226 — Breea donnette, Chardonnerette). “rensis LESs. (Carduus hemorrhoidalis off.). 6. L., Spec., 1156.—C. Roseni VizL. — Gnicus DC. Fl don Acanthium L., Spec., 1158. —" acaulis Horr., F1. germ., I, 130. — Cirsium etc “PIN, 74; Prodr., NI, 618,n.1.—GRen. acaule ALL. F1. pedem., 1, 153. à sis de Fr., 1, 204.— Ros ñ 7. Cynara acaulis L., Spec., 1160. — DESF., ., Syn., : n. 4043 ge" Spina Scor., FL. carniol. (ed. 2), El. all., t. 223. — RosENTu., Syn., 801. — velu C (Chardon Acanthe, C. bâtard, sauvage, C. humilis J. (nec L.). — Rhaponticum acaule Grand nardonnelte sauvage DC., Prodr., NI, 664, n. 8. _ É Chardon aux ânes, Pet-d'âne, Pédane, 8. L., Spec. (ed. 1), 820. — Cirsium Acarna ges blanche sauvage Ê Moencx, Suppl., 226. — Picnomon Acarna Cass., Cry Por don illyricum L., Spec., 1158. — in Dict. sc. nat., XL, 188. — GREN. et Gopr., por et Gobr., F1, de Fr., 1, 205. — O0. elon- F1. de Fr., U, 208. — ROSENTH., Syn., 302. 4 Do rridum iv. 9. L., Spec., 1153. — Cirsium eriophorum Prod «te Scolymus L., Spec., 1159. — DC., Scob., FL. carniol., Il, 130.— Cnicus eriophorus 5, Card, 820. — RosEnTE., Syn., 301, Horrs. (Chardon porte-soie, Couronne des frères, Culus 1, <. Cardunculus. — Cynara Cardun- Pet-d'âne des Parisiens). é ‘» Spec., 1159, — DC, Prodr,;:n. 3: — 10, Viuz., Dauph., WI, 21. — — olera- VII, — 290 HISTOIRE DES PLANTES. potagère, de même que les C. canus L. et rivularis', le C. palustris?, le C. anglicus*, le C. lanceolatus * , le C. bulbosus”, le C. spinosissi- muss et le C. nutans *. Le C. cyanoides* passe dans l’Europe centrale pour un préservatif et un remède des fièvres éruptives. Le C. tincto- rius ® a jadis été recherché pour sa matière colorante, et les Cochin- chinois recommandent, dit-on, le C. Scordium ‘ comme emménagogue et diaphorétique. Les Centaurées sont presque toutes toniques-amères. La plus célèbre était autrefois la Grande Centaurée ‘, dont la racine légèrement aromatique s’employait comme fébrifuge, antiasthmatique, antirhumatismale. Aujourd’hui encore on vante le Chardon béni te (fig. 11-13), qui appartient à ce genre, comme astringent, anticatar- rhal, antihystérique ; la Chausse-trape *, dont la racine et les fruits s’'administrent encore dans les cas de fièvre intermittente; le Bleuet des champs‘, dont les fleurs passaient pour guérir les morsures des animaux venimeux et aussi les affections inflammatoires des yeux; la Jacée 5, dont la racine et les fleurs ont été recommandées comme fébrifuges. On rencontre des qualités analogues, mais souvent peu accentuées, dans un grand nombre d’autres espèces européennes, les Centaurea axillaris W., montana L., nigrescens W., amara L., Scu- ceus L. (part.). — C. pratensis LAMK. — Cirsium oleraceum ALL., FI. pedem., n. 544. — DC. Prodr., VE, 647, n. 716. — GRen. et Gopr., F1. de Fr.,W, 216. — C. variabile MœŒncu (Branc- ursine sauvage, des marais). 4. Jaco., FL austr., 1, 57, t. 91. — Cnicus rivularis W. — Cirsium rivulare LINK. 2. L., Spec., 1151. — Cirsium palustre Scop., F1. carniol., W, 128 (Bâton du diable). Iôt E, . — Cirsium licum Los. — Cnicus pratensis W. (Langue-de-bœuf, Quenouille des prés). L., Spec., 1149. — C. vulgaris Sani, FI. pis., I, 241. — Cnicus lanceolatus HoFFM. — Cirsium lanceolatum SCop. — Eri lata Cass. On a essayé de mélanger ses aigrettes au coton pour en faire des tissus. 5. Vicz, Dauph., I, 16.—C. spurius HOFF\. — Cnicus tuberosus W.— Cirsium bulbosum DC., Fi. fr., AV, 118. — GREN. et Gonr., F1. de Fr., II, 218. — C. tuberosum ALL. aber Sreur., Nom., ed. 1 E MK, D Fl. fr, AN, 463. — GREN. et G FI. de Fr., HU, 221. — C. spinosissimum BENTH. — Rosenrn., Syn., 302. : . L., Spec., 1150. — GRen. et Gopr., F1. de Fr., H, 231. Le C. cernuus (Alfredia cernua CAss.) a aussi une racine comestible. 8. L., Spec., 1152. — Jurinæa cyanoïdes DC., Prodr., VI, 676, n. 16. — ROSENTH., Syn., 904. — Serratula cyanoides DC. — Acarnd cyanoides BESs. 9, Scor., FL. carniol., n. 1012. — Serratula tinctoria L., Spec., 1144. — GREN. et GODR., Fi. de Fr., 1, 268. 10. Serratula? Scordium Lour., F1. cochinch. (ed. 1790), 483. — DC., Prodr., VE 671, n. 2 (Cay muoi téoi, Trach lan, Tse lan). A1. Centaurea Centaurium L., Spec:, 1287.— 1,566, n. 5. — ROSENTH» Syn. seis Centaurium 12. Centaurea benedicta L off. Gew., t. 2 4. — Calcitrapa lanuginos® LAMk, F1. fr., I, 35. 1907. — 13. Centaurea Calcitrapa L+, Spees a. GREN. et Gonr., FL de Fr., M, 261. ‘a st trapa stellata Lamk. — C. Hypophæstun + Fruct., I, t. 163, fig. 2. (Chardon étoiles lâche, Pique-queue, Pignerolle)- 1989. — Centaurea Cyanus L., Spec:s ñ ass oon., PF. dé Fr, 1, 254709 pes CA ._— d , Gusse-hr 1293. GOMPOSÉES. 29! biosa L., solstitialis L., nigra L., cerinthæfolia Sipru., eryngioides Lawk, et dans dielques plantes du nouveau monde, telles que les C. chilensis MiErs et americana Spr. Plusieurs de ces plantes sont üinctoriales, propriété qui est surtout développée dans les Carthames. Le plus connu de ceux-ci est le Safran bâtard! (fig. 14), dont on em- ploie les corolles à faire du fard, à falsifier le Crocus sativus, à teindre les étoffes en rose ou en jaune, et dont les See fournissent une huile purgative. Les Carthamus creticus L., persicus ?, glaucus * et leucocaulon Sigru.* passent, le premier pour favoriser la sécrétion lactée, les trois derniers pour guérir les morsures des animaux veni- meux. Les C. lanatus * et ruber L.° servent aux mêmes usages que le Chardon bénit. Le Cardopathium corymbosum * fournit la racine de Chaméléon noir, et l'Atractylis qummifera, de la région méditerra- néenne, est le Chaméléon blanc dont la racine donne une sorte de mastic employée en Algérie; mais ses propriétés vénéneuses, narco- tico-âcres, en font une plante dangereuse et tout au moins suspéete’. L’A. cancellata"® est alimentaire, en même temps que propre à guérir les hydropisies et les calculs urinaires. Les Carlines ont les vertus des Chardons, notamment les Carlina acaulis ‘, vulgaris © et acan- 1. Carthamus tinctorius L., Spec., 1162. — Lauk, JL, t. 661 fig, à. — DC. ERA EE 2, — Gun Drag. simpl., NTH., Syn., 309 Tate joua ne). ressemblance de forme avec les longues-divisions obconiques et aies en long sur elles-mêmes du style des Cro 2. LS Spec., IL, 1707. — Rosents., Syn., a persicum DC., Prodr., VI, W 10, 1163, — A1 tractylis lanata js pese Kentrophyltum luteum Cass. — K. lan "» GREN. et Gobr., F1. de Fr., Il, 265. — RosENTH : ET Atractylis lanata Scop. — = ureg nues DC., F1. fr., 102. — Hera- ha IN K. — Hohenwartha gymnogyna — On ne lanata SPRENG. iens k Ophyllum Arcs Link, in Linnœæa a, es «ur roma dentatum SPRENG. lus Forsk. — A Paye denta deatum DC., P VI, 611, rodr., 7. PERS., Enchirid., I, 500. — DC., Prodr., VI, 528. — CAM corymbosus L. — Echi- nops corym — Cnicus - FoRSk. — On ds Ms SPR L., + me cs — Carina gummifera LEss., Syn., Rite, VI, 547. — GREN. et re "FI. d Frs » 2179. — thamus gummiferus gs . nat; L, nr —" Acarna ph W 69. . E. LEFR gré Sur les plantes connues des Grecs sous les noms de Et ae a) et de C. blanc (in Bull. .. _. _. V, 48). — Guis., Drog. simpl., éd. s , 1. Fe est riche inuline, en malière sucrée, et renferme de à gr ie ” “AE Sa racine, grosse parfois end, en séchant, une forte -: © #— 0 de Vio sa — DC., der” VE, 550, ! pedem lium cancellaum GÆRTN., fig. 2. — K, 1l., t. 662 iii, se 161. — GREX. et Gomr., F1. de Fr., H, 278. — Guis., sd II, 26, fig. 510.— C. Chamæleon Nii., Da II, 31 (Loque, ur Cétéinner ette). 4: 1161. — GREN. et Govr., F1. de Fr; 275 (Grande Carline, Pigneleu). 292 HISTOIRE DES PLANTES. thifolia Axx. Dans le midi de l'Europe, on vante le Stæhelina dubia* comme vermifuge, emménagogue, et en Sibérie le Saussurea amara? comme antisyphilitique. Les Echinops sont légèrement astringents, entre autres l'E. Ritro®. L'E. sphærocephalus * (fig. 15-17), qui sert à traiter les affections des voies urinaires, est sudorifique, apéritif; l'E. viscosus sert en Grèce à l’extraction d’un faux mastic; VE, bul- bosus fournit en Espagne une sorte d’amadou, et l'E. bannaticus” es cultivé comme alimentaire dans son pays natal. Le Gundelia Tourne- fortiiT a des graines qui servent en Orient à remplacer le café. Mais la plus employée aujourd’hui des Carduées est probablement la Bar- dane®, dont la racine est souvent encore prescrite dans les cas d’affec- tions chroniques de la peau et contre les maladies rhumatismales, syphilitiques, etc. On emploie aussi ses feuilles, qui sont moins actives, mais qui renferment beaucoup plus d’inuline °. Il y a encore beaucoup de campagnes où l’on accorde à cette plante des vertus toni- ques, fébrifuges, apéritives, sudorifiques ef diurétiques. Les Mutisiées sont peu utiles et leurs propriétés sont très diverses. Tandis que le Moscharia pinnatifida*°, du Pérou, est recherché comme plante musquée et que le Printzia aromatica sert au Gap à préparer des infusions aromatiques, le Gerbera Bellidiastrum * se récolte en Chine et en Sibérie comme astringent et amer, antiasthmatique, el le Trivis Pipitzahuac* est vanté au Mexique contre le choléra et les affections dysentériques. Les T. antimenorrhœa “ et brasiliensis DC. 1. L., Spec. 1176. — DC., Prodr., II, 544. teron, Herbe aux teigneux, iNapolier, Peigne- — GREN. et Gopr., FI. de Fr., W, 274. — Ser- rolle, Poire de vallée, Oreille de géant). ratula conica LAMK, Ill , t. 666, fig. 4. — S. du 9. Gus, Drog. simpl., éd. 7, I, 17, fig. bia BroT., F1. lus., 1, 350. 566. — Hayn., Arzn. Pfl., t. 35. — 2, DC., Prodr., NI, 536, n. 30. — Serra= Scam., Darst. off. Gew., t. 19, c d. tula amara L. — Theodora amara Cass. 10. R. et Pav., Syst. FI. per., 1, 136. — 3. L., Spec., 201. — GREN. et Gopr., FL de RosENTH., Syn., 304. Fr., Hi, 201 (Petit Oursin, Pelite Boulette). A:Less., Sun. 108.— Harv. et SOND., FI. . L., Spec., 1314. — GREN. et GoDR., F1. de cap., IN, 514, n. 3. — Inula aromatica L: Fr. M, 201. — RosENTH., Syn., 295. —E. multi- mœn., VI, 103. florus LAMK (Grand Oursin, Grande Boulette). 12. Tussilago Bellidiastrum L., Hort. upsal., 5. DC., Prodr., NI, 525, n. 15. — E. spino- 259, t. 3, fig. 2. — Chaptalia lyrala SPRENG:; sus D'URv., Enum. pl. or., 113. Syst. UT, 504. — Perdicium Anandria R. Bi: 6. Rocx., ex SCHRAD., Diss. bl., 48. — DC., — Anandria Bellidiastrum DC., Prodr., _ , _— RosSENTH.; Prodr., n. 7. — ROSENTH., Syn., 296. — E. ru- — thenicus REICHB., 1c. crit., t 450. serres se" ; : ra p. 88, not. 4. — RosenTH., Syn, 259. tivée dans nos jardins botaniques. Le Perdicium . Arctium Lappa W., Spec., UN, 1631. — discoideum R. Br. en est une simple forme ee ; 3. Scu. BiP., ex ROSENTH., SYn., rt ; - Nous comprenons merilia Alamani DC., Prodr., VI, 05 7 dans la même espèce (et d’ailleurs leurs pro- (Remedio de purga Pipitzahuac). es 9 priétés sont les mêmes) les L. major GÆRTN., SENTE. Syn., 305. — Pro” minor DC. et fomentosa LAMKk (Grippe, Glou- é . MART., nanthes antimenorrhœa SCHRK. - COMPOSÉES. 293 sont des toniques et des emménagogues. Le T. frutescens ‘ sert à Panama au traitement des plaies et ulcérations. Au Mexique, le Perezia moschata ? se vend pour préparer des infusions aromatiques et stimulantes. Le Chuquiraga discanthoides*, du Chili, est dont le bois, exceptionnellement dur, sert à faire des fléaux pour battre les grains. un arbre En général, les Cichoriées possèdent un latex abondant qui leur donne parfois des propriétés fort accentuées * Celui de la Laitue vireuse 5 (fig. 33, 34) est un poison narcotique violent. Le lactuca- rüum, dont la vertu narcotique est assez souvent encore contestée, se récolte sur les Lactuca sativa®, Scariola”, altissimaS et leurs variétés ? Dans les espèces cultivées comme potagères, telles que le L. sativa et ses nombreuses formes et variétés, le principe laiteux disparait com- plètement ou à peu près, et la saveur amère diminue sou à les rendre comestibles. Les fruits de la Laitue faisaient partie des quatre semences froides mineures. Les L. perennis L., saligna L., quercina L., sagittata W. et Kir., Scariola L., augustana Arr, elon- gata Mueur.., taraxacifolia Scnum., Tsitsa S1es., indica Lour. ‘’, sont ou peuvent être cultivés comme herbes potagères. Le L. juncea ” à longtemps été une plante médicinale, amère, vantée contre la dysmé- norrhée. On l’employait autrefois comme apéritive, tempérante ; elle est aujourd’hui peu usitée. Elle produit par sa racine une sorte de gomme : LS ne | 512, & 93, ss 9. — DC., Prodr., < 68, n. 12. — /nula Trixis 2 + 406. — Tenor PAU oi , ripul., 137 (Chiriqui, Palo de Santa-Maria): Vo alo mato). de En co lacteo, quem substantiis variis, ama- ed His. resinosis, salinis et narcoticis pecu- Us prægnantem intra vasa propria vehunt, virtute em debent., » (END DL.) M Ru virosa L., Spec., 1119. — DC., F1. 10; Prodr., VIT, 137, n. 29. — GREN. et % ne de Fr. il, 390. — Guis., Drog. simpl., RG 7 pont ; FLucK. € “mé 4 353. — L. sinuata FORSK. à es L. sien pec., 118, 0 F REN. et pm et de M I, 320. — rodr., VI, 1 7. je 920. — DG. Prodr., VII, 198, Fr. 7 Fansies : — GREN. et nie ; FL ‘de $ 406 (Scarole, ns Lamk, Dict., HI, 8. , FL taur.-caur., Suprl., DC., . VII, 136, n. 23. — atissima flore luteo T Te. . M 1 1000 e ‘orientalis Cor., 36. . HANBURY et FLUCKIGER (Pharmacogr. ns 54) admettent les quatre espèces précédentes me sources du lactucarium ; forme fixée du Z. allissima; ce celui qui est L. capitata DC. ni le L. virosa, auquel on attri- drillæ veræ 0 m. (Di 294 HISTOIRE DES PLANTES. qui servait contre les diarrhées et les flux. Dans le L. prenanthoides cette gomme est rougetre. Le principe amer se développe davantage dans les Chicorées. La C. sauvage * (fig. 27-30) jouit d’une grande réputation comme médicament dépuratif, antiscrofuleux, antiscorbu- tique. On la cultive beaucoup, ce qui lui fait perdre une grande partie de son amertume; on l’étiole pour en faire un aliment moins sapide, et l’on emploie en grand sa racine dans le nord de l’Europe comme succédané du café*. L’'Endive ? et ses diverses variétés sont peut-être encore plus fréquemment employées comme légumes. Les Picris sont assez souvent aussi comestibles. En Sibérie, on mange les jeunes pousses du P, hieracioides *, et dans plusieurs localités de l’Europe celles du P. echioidesf. À Naples, le P. laceraT est aussi une plante potagère. Les Hieracium se mangent peu; mais ils ont quelques propriétés médi- cinales. LH. murorum ® passe pour astringent, vulnéraire, et la Pilo- selle” est dans certaines campagnes un médicament usité contre les flux, la diarrhée, les angines. L’T. umbellatum * a été prescrit contre les diarrhées chroniques. C’est en même temps une plante qui teint en jaune, comme les Æ. aurantiacum L. et venosum L. Ce dernier passe pour vénéneux, de même que l'A. virosum Paix. (fig. 31, 32). En Amérique, l'H. Gronovii L. sert à préparer des liqueurs antiodontal- giques, et à Madère on emploie l'A. cheiranthifolium * comme astrin- gent et tonique. Les Leontodon ont presque les propriétés des Ghicorées. Les L. hispidus L., hastilis L., serotinus W. et Kir. sont comestibles, êt l’on mange quelquefois les L. sbram et radicatum ‘, qui sont aussi des plantes médicinales. Le Pissenlit réunit toutes ces propriétés. , FL. carniol., ed, 9, II, 1 133, n LE 00, t. 49. . 1. — Gren. et Gonr., F1. de Fr., M, 305. mr à Fri FORSK. — Giondrdia ESS: L — rai echioides ALL., F1. pedem. — C. paniculata LANK. — Prenanthes . Crepis lacera TEN., F1. neap., Il, 179, t. 74 chondrlide ARD, rs Jialie, Angers, Cichoria di montagna). 2, Sr Intybus L., Spec., 1142. — DC. | Spe — GREN. et Gonr., FI. de Prod NLUL TC pl. yn., 306 (Ecoubette ployée ge: donne une infusion laxative et d'un go gréable, qui fatigue | l'usage remonte aux pm difficiles du blocus continenta . Endivia W. ee UI, 1629. — pc, Prodr.. n. 2 ee ole). oùt 2e e tube digestif, et dont M à -, Govr., F1. de > pas 6. L. Due » 1114 — “Helminthia echioides GÆRTN. Fruct., I, 368. — DC., Prodr., NII, Fr. Il sn Herbe de la guerre, Pulmonaire des Fr rang Fe “H. "Pilosella br pit 1195. — i , FI. de Fr., M (Eperièr Piloelle, Veéte Gr -era, 0. cet ris). La EN. 4 cum. F1. de PE Pulmo être des PA 11 ch ceiranthioi olia AIT. PRosents,, Syn., 312. — À. a SCoP 12. Hip rer L., H. minima Cyr 13. partie ‘radicata L., Spec., 1140. age radicata Cass. (Salade de pr À 192 nlodon Taraxacum L., 5 ra officinalis Wir. — L. vulgare ra FA Spec., 4140. — COMPOSÉES,. 295 Son amertume l’a rendu célèbre comme dépuratif, tonique, digestif, etses variétés cultivées ou ses parties les plus jeunes, dont la saveur est moins accentuée, constituent des aliments dont l'usage est popu- aire. Les L. bulbosum, lævigatum, sinense, sont aussi des herbes pota- gères. On mange les jeunes fi euilles du Lapsana communis" et du L. gran- diflora Bis. ?, qui sont quelquefois prescrites contre les excoriations du mamelon et sont probablement de simples émollients. Dans le midi de l'Europe, le Zacyntha verrucosa Ÿ passe pour utile contre les affec- tions cutanées, et l’on consomme comme légumes les Hedypnois stellatus et edulis. Le Cardon d’Espagne “ est un aliment bien plus répandu ; mais sa racine est aussi un médicament, vanté comme astringent, diuré- tique, et même contre les maladies cutanées chroniques. Son duvet sert à faire des moxas. Ses fleurs servent quelquefois à falsifier le Safran. Le Scolymus maculatus L. a des propriétés identiques, qui sont à peu près aussi celles des Scorzonères, légumes et médicaments parmi lesquels, entre ‘autres espèces, on recherche dans notre pays la S$. d’Espagne 5 et les divers Salsifis 5 de nos jardins et de nos champs. Les Scorzonera laciniata” et octangularis sont alimentaires pour quel- ques habitants de la Valachie et de la Moldavie. Les Vernoniées proprement dites ne fournissent pas beaucoup de médicaments, dans notre pays du moins, où elles sont peu connues; mais il n’en est pas de même de celles de la subdivision des Eupato- riées. Le Vernonia anthelminthica”® (fig. 35,36) est encore la plus célèbre des espèces de ce genre; on assure que ses fruits et ses racines tuent Taraxacum officinale Nix. — BerG et ScuMm., folium L.) ou Barbelo, etle S. pratensis. — Darst. off. Gew., t. 7 c.-— T. Leontodon Dum. Tragopogon pratense L. (Bombarde, Barbe-de- — Hedypnois Tarazacum Scor. (Lion-dent, Dent- bouc, Sersifix des prés, Thalibot, Ratabout, de-lion, Cochet, Chopine, Salade de taupe, Cou- Gochet), espèces dont on mange les racines. ronne de moine). 7. L., Spec., 1114. — S. paucifida LAMK. — 1. L., Spec., 1141. — CærTx., Fruct., t. 157, Podospermum laciniatum DC. FI. fr, éd. 3, fig. 1. GREN. et Gonr., F1. de Fr., 11,291.— n. 2984; Prodr., VII, 111, n. 6: Lampsana communis DC., Prodr., VI, 76(Saune 8. W., Spec., I, 1506 (part.). — Podosper- anche, Herbe aux mamelles, Grageline, Gras mum octangulare ROTH. — D: rodr., n. 1. de mouton, Poule grasse). Les S. undulata, major, angustifolia, dubia, vil- 2. Bies , FI, taur.-cauc.,n.1630.—L. lyrata W. losa, crocifolia (Tragopogon Auclt.) sont aussi à a CASs. es tes ce tib _. enr po * GÆRTN., Fruct., Il, 358. — Za- nes, de même que les umilis L., Spec., Gyntha L., Spec., 1141 é pre 11. __ Gen. et Gonr., F1. de Fr., , 307, 4. Scolymus hispanic L., plantaginea panicus L., Spec., 1143. — tuberosa PALL., Purpureæ plantag GREN. et Gonn., F1. de Fr., 11, 390. — Mysco- Scueicu., parviflora Jaco., graminifolia L., Lau- Ws Microcephalus Cass. (Epine jaune, Car- rentü Hook. F. usses). ‘huiles, Cardousses 0. W.. Spec., 11, 1634. — DC. Prodr, V, 61; Gun, Sé9rsonere hispamca L., Spec., 1112. — n.265.— ROSENTH., Syn., 958.— Conyza anthel- dE ° @t Gopr., Fi. de Fr. Il, 308 (Salsifis minthica L., Spec., 1207.— Serratula anthelmin- noir, Ecorce noire, Corsionnaire). thica ROXB. __ Ascaricida anthelminthica CAss., (ser inciPalement le S. blanc ou des jardins in Dict., Ill, Suppl, 38. — Darcharôides an” %0nera porrifolia — Tragopogon porri- thelminthica MŒNCH (Calageri, Kalie-seerie). 296 HISTOIRE DES PLANTES. facilement les helminthes; ce sont aussi des médicaments antirhuma- tismaux. Dans l’Asie tropicale, on préconise le V. squarrosa ! comme emménagogue, le V. Rheedi Kosri. comme stomachique, diaphoré- tique, le V. chinensis” et le V. cinerea* comme toniques et antidiar- rhéiques, le V. linifolia BL. comme aromatique-tonique. Aux États- Unis, les V. præalta W. et altissima Nurr. passent, à tort ou à raison, pour alexipharmaques. On vante au Brésil les propriétés stimulantes, aromatiques, des V. odoratissima K., scabra Pers.; et le V. arbore- scens Sw., espèce des Antilles, sert à préparer des infusions digestives et stimulantes. Le V. leptophylla DC., des Moluques, est recherché des indigènes comme formant, avec le suc de Pinanga, des boissons toniques, pectorales el même aphrodisiaques. Les Elephantopus sont reconnus astringents et sudorifiques dans les deux mondes; ils ont, en somme, à peu près les propriétés de nos Centaurées et sont par- fois administrés comme fébrifuges : on cite surtout les E. scabert et Martii®. Le Pacourina edulis$ est à Cayenne une plante légumière ; ses feuilles sont usitées, et les gros réceptacles de ses capitules s’em- ploient comme ceux de nos Artichauts. Les espèces utiles du genre Eupatoire sont très nombreuses. La répu- tation de l'E. d’Avicenne? (fig. 42) était considérable chez les anciens; mais on n’accorde plus grande confiance aujourd’hui à ses vertus toni- ques, fébrifuges, antiscorbutiques, alexipharmaques même. LE. (ri- plinerve® (fig. 1), originaire de l’Asie tropicale et cultivé dans nos colonies des deux mondes, sert surtout à la préparation d’une boisson théiforme, digestive et parfimée, qui mérite d’être conservée. On cite aussi l’E, perfoliatum® comme diurétique, sudorifique et émétique. Sa décoction s'emploie aussi aux États-Unis comme fébrifuge. Au Mexique, l'E. Lallavei * fournit une résine à odeur d’encens, amère el . Serratula Scordium Lo OUR., F1. cochinch. 7. Eu atorium cannabinum L., Spec., Eur = (ed: FERA 483 (Cay muoi toi, Trach lan, Tsè frs IV , 199. re FI — GREN. et GODR Un PI. re le (éd. % 2. Conyza chinensis LAMK (nec L.). Fr. “e (Eupalire commune, E. © n, Origan %. LESS., in Linnæa (1829), 291. — DC, des marais, Pan naÿru sion pa “Herbe de Tes M 5 — Conyza cinerea L.— Isomeria Snite-Canégon de). cinerea WiGHT. — Chryso violacea Scaux 8. VAHL, Si és If, 97. — E. Dans toutes les régions tropicales, cette mau- ee H. Malm., t. 3. — DC., Prodr., Y, 169, vaise herbe est recherchée comme médicament. . 188. — TRATT., “Thor. t. 16. — Guis., 1709 4. Spec., 1313 (part.). — DC. Prodr., timpl , éd. 7, III, 64. — ROSENTH., Sy. mi V, 86, n. 1. — RosEnTH., Syn., 259. L'E. caro- L Spec. 1174. — Bices., Med. Bot. l, linianus W. pre peut-être qu'une forme. ss, 2. TRIM. et BENTL., Med. pl, UM, ex ROSENTH., loc. cit., 259 (Fumo “x — E ICHX.. bravo, Erva do collegio). ; Le pég LE, connatun é es rer UBL., Guian., 11, 800, t dé w. — Haynea — Pacourinopsis ératie Cass. _ XVIII (L. Por in Journ. pharm., Fe 3, X , 198; — Gure., Drog. simpl., éd. 7, Ill, &. COMPOSÉES. 297 aromatique, dite excitante et céphalique. L’E. teucrüfolium est recom- mandé dans plusieurs localités de l'Amérique du Nord comme diuüré- tique, diaphorétique et fébrifuge; l'E. sophiæfolium Desc., aux Antilles, comme utile contre les maladies du foie et de la rate; l'E. Dalea?, à la Jamaïque”, comme succédané de la Vanille; l'E, purpureum, aux États-Unis, comme salutaire dans les cas de gravelleet de calculs rénaux ; VE. repandum W., aux Antilles, comme emménagogue ; VE. villosum, VE. amaruin, aux Antilles, comme aromatiques-amers ; l'E. altissimum, aux Etats-Unis, comme diurétique, fébrifuge; les E. sanctum, au Mexique, glutinosum, chilense, triflorum, celtidifolium, deltoideum, dans l'Amérique centrale et méridionale, comme toniques, fébnifuges ; V’'£. febrifuqum *, au Mexique et à Cuba, comme un anti- périodique et tonique puissant. Mais on a fait plus de bruit des vertus, encore quelque peu discutées, des Eupatorium de la section Mikania qui produisent les médicaments vantés sous le nom de Guaco. Le prin- cipal paraît être l’£. parviflorum® (fig. 43), mais on en a indiqué beau- coup d’autres, notamment les Æ. satureifolium *, scandens”, opife- rum®, officinale ®. Ce dernier est un tonique puissant, qu'on a souvent substitué au quinquina. Nous n’avons pas à discuter ici les propriétés alexipharmaques des Guaco, absolument contestées par les uns et sou- lenues avec ardeur, au contraire, par un grand nombre d’observateurs qui ont assuré que l’usage, tant interne qu’externe, de ces plantes, non seulement guérit de la morsure des serpents les plus venimeux, mais encore à sur elle un effet préventif des plus marqués. En Europe, on » t. 32. — Syn., 262. — M. Huaco DE RIEUX, 2 Cav. An sum WALT. — 18, 316. ve, Sur , 261. AE à pilo cienc. a a , D. Tafallana X H. ., Obs., 298. jus ra 101. 46. Crit itonia Dale vG me : ba 4 un PE … Michsltisnse Fr à LT : e des Américaine) Syn., 261 (Gravel-root FI. mex. ined. (ex DC., Spa 4): ie Stevia dt M Mocç. ervis CAY., I ont, Vale Es sal ae BL t. ré ; DC., Prodr., Y, Ur8, : » Drog. simpl.. éd. 7, IT, 65. - _ Rosbit., . gen. et spec., IV, ma — M. Ta- faliæ Sete, , Syst I, 422: — er a surinam., 186, t. 55. — eala Pt HP, mss (ex BAK.). — J. don ata Scm. BtP., in Mig. St. surin., 191. — M. brie G. DOX (ex BAK.) (Guaco morado des Colom ee ns). k, -Hhcf., Il, — Mikania saturei- — Nothites saturei- . angusti- 1. , — Mikania seandens W., PR CH, 1743 ot — . Prodr., V, 1 reg op ve in /sis (1824), VI, re in Pere (1824), . 103. — Ca- la jh Um pese er pou _ BAK.). — Cacelia ‘Cor Jesu VELL., F1. flum., NI, t. 71 (Curagao de Jesu). 298 HISTOIRE DES PLANTES. a surtout préconisé les Guaco comme toniques. LE. lamfolium, des environs de Quito, et quelques autres espèces voisines, sont des plantes à teinture bleue. Au Pérou, l'E. Ghilca ? est indiqué comme plante aromatique. L’E. aromatisans *, de la Jamaïque, sert, dit-on, à parfumer les cigares de la Havane”. Les Ageratum ont des propriétés analogues à celles des Eupatorium proprement dits. L’A. conyzoides*, originaire de l'Amérique du Sud et répandu dans la plupart des régions tropicales du globe, sert au traite- ment des pneumatoses du tube digestif et a été aussi indiqué comme fébrifuge. L’Adenostemma viscosum ‘, qui croît en Asie et en Océanie, passe pour avoir des feuilles antispasmodiques, une sève stimulante et sternutatoire. L'A. biflorum Less., de l'Inde, a des propriétés analo- gues. L’A. éinctorium Cass. est cultivé dans l'extrême Orient pour la belle couleur bleue qu’il fournit. Quelques Sfevia ont une odeur anisée agréable, et leurs feuilles servent à préparer des infusions digestives, Les Kuhnia de la section Liatris sont préconisés dans l'Amérique du Nord comme diurétiques, toniques; on emploie surtout les racines des K. spicata*, scariosa®, squarrosa®, dubia, pilosa, elegans, picrostachya, hirsutifolia, aspera, cylindracea, sphæroidea, graminifolia. En Europe, les Adenostyles albifrons ‘ et alpina ‘‘ passent pour des mer pecto- rales comparables au Tussilage. Les Corymbifères ou Radiées, c’est-à-dire nos groupes des Astérées, Hélianthées, etc., ont aussi des propriétés spéciales, dues à des prin- cipes amers, Striigonts, à des essences ou à des camphres qui les rendent ar oinatiques-stiiulahités, 0 à des résines âcres qui rendent certaines espèces très dangereuses. fie graines sont souvent gorgées , Nov. gen. et «ou IV, 126 (nee Cab., t. 1909 (nec Nurr.). — L. piléée . Le ds Prodr., V, 163, n. 145. in Bot. ‘Reg. st. 395. — Serratula sm Nov. gen. el “ar IV, 126. — Spec., 1 Suprago spicata GÆRT Frucl:, D RL ni 266 (Chilca). t. 167 (Ces y leather, Button Snae-r01 Les - DC., Prodr., V, 150, n. 62. sauvages de l'Amérique du Nord pr réconisent 4. GurBourT avait cru que ce Trebel de la cette Ts contre ph TE des crotales. Havane est l'E. triplinerve; il l'a rapporté 8. W.,S ; , Prodr. re 129, depuis au Piqueria trineri (Dog: simpl.,éd.7, n. 1 — Serratula scariosa TL. on ee I . scariosa Poir., Dict., VI, 5 . L., $pec., 1175. oo. Bvof. FI, LAB. VW, Spec., T1, 1634. — DC., Prodr., 1.4 — nc. Prodr., V, 108, — À. hirtum Linz, FL. med., 450. — Serratula sq LAMK. — À. PE nas — À. mexica- rosa L. Ghatenahé Mate. num Sims, in Bot. Mag., t. 2524. 10. R — GREX. €! 6. Fonsr., Nov. gen., n. 15. — DC., Prodr., Goo. FL. de Fr 6. — der Petasites V, 111, n. 9. — Lavenia erecta ne — Ver: Lamx., Dict., I, “a besina Lavera LINDL, — Putumba RHEED., H. PL: BLUFF et Finc., Comp. FI. 08 If, 329: malab., X, t. 63. — Gnen. et Gour., FL. de Fr., ls 87: — À: ss Le Liatr tris se 4 , Spec., HI, 1636. — sam CARS. ie = Cacaia alpina Jacd FI. aus F —. in Bot. Mag 1411. — RosENrIr. » Syn., 234. Tussilago Cacalia CPS L. picta + — L. préciliè Lob»., Bot. re Tussilage des Alpes). COMPOSÉES. 299 d'huile fixe, et leurs organes de végétation, notamment ceux qui sont souterrains, peuvent être riches en inuline qui y tient la place de l'amidon. L'Aster Tripolium ‘, espèce des marais saumâtres, jouissait autrefois d’une certaine réputation comme résolutif, vulnéraire ; c'était une plante tinctoriale. L’A. Amellus ? était à peu près dans le même cas. Au Chili, l’A. Quila sert de nourriture au bétail. L’A. argophyllus LaBILL, est une espèce australienne qui contient un camphre particu- lier. Aux États-Unis, les À. puniceus L., cordifolius L. et Novæ-AnglieL. sont considérés comme antispasmodiques et dépuratifs. En Cochin- chine, on cite l'A. indicus Lour. * comme astringent. Plusieurs Sha- ua ont une odeur camphrée ou musquée très accentuée, notamment le S. argophylla*, d'Australie, et quelques espèces de la section Olearia. À Sainte-Hélène, les Commidendron étaient recherchés comme arbres à gomme résineuse stimulante, principalement le C. qummi- ferum *. Plusieurs Erigeron ont été vantés comme médicaments : chez nous, l'E. acre$, qui passait pour béchique, incisif, légèrement excitant, et l'E. canadense*, mauvaise herbe américaine, introduite en Europe, où elle pullule, et qu’on disait emménagogue et stimulante. Les E. alpinum L. et Villarsii Be. sont, dit-on, excitants, aromati- ques; les £. podolicum Bess., serotinum Wei... légèrement toniques. L'E.? cochinchinense Pers. # est emménagogue, et une espèce améri- caine très voisine, l'E. philadelphicum L., est diurétique, diaphoré- lique el antihydropique. Les Erigeron de la section Conyza sont peu actifs, et les Conyza employés comme médicaments sont la plupart des Pluchea dont il sera question plus loin. La Paquereite commune, ou Petite Marguerite? (fig. 51), a été usitée en médecine; on la croyait vülnéraire, légèrement laxative ; mais, quoiqu’on la recommandât dans les campagnes contre un grand nombre d’affections, elle est peu tclive, presque inusitée ; ses jeunes feuilles sont comestibles. Au Gap, PES po 1226. — GRen. et Gon., F1. de Le C. rotundifolium DC. est le Gum-wood et Ur Tripolium vulgare Nees, Aster., le Bastard Cabbage des indigènes. nn Syn., 264. 6. L., Spec., 1211.— GREN. et Gopr., F1. de Fr., Le, Spec., 1926. — DC., Prodr., V, 231, I, 97.— Inula acris Bern. — Trimorphæa acris *— GREN. et Gopr., FL. de Fr., 11, 101. Cass. (Herba Conyzæ minoris s. cæruleæ off.). © : imelloides Rœu. mellus r cinalis 7. L., Spec., 1210. — E. paniculatum LAMK da. (Herba Asteris attici s. Bubonii 7 (Queue-de-renard, Vergerette du Canada). 4 ent (1790), 503 (Ma län hôa). 8. E. philadelphicum Lour., Fl. cochinch., XXX VII & argophylla Cass., ïin Dict., (1790), 500 (nec L.): « Potenter menses ciet, nec legrig” ons DC Prodr., V, 267; n.11.— tuto » (Cay con hüt). Gustral gophylla MUELL. — BE 9. Bellis perennis L., Spec., 1248. — DC., ras, II] 470 588 ; NTH., FL. 5 PL N- *— Aster argophyllus LaBiz., F1. fr., LV, 185. — Lamk, IL, t. 677. — GREN. rat Holl., 1, 52, t, 991. 7 ” et rs F1. de Fr., 1, 106 (Petite Püquerellte, FTodr., V, 344, n. 3 (Gum-wood-tree). Petite Consoude, Petite Consire). 300 HISTOIRE DES PLANTES. la racine du B. bipinnata' est encore employée contre la morsure des serpents venimeux. Le Grangea maderaspatana”* sert dans l’Inde comme stomachique, antispasmodique, et le G. latifolia * comme aromatique et digestif. Le Chrysocoma Coma-aurea * est réputé alexipharmaque dans l'Afrique australe. Les Psiadia des îles orientales de l'Afrique australe sont souvent résineux, balsamiques ; dans l’Inde et à Java, le P. volu- bilis® est un condiment qui s’ajoute à la sauce de divers poissons. Les très nombreux Baccharis de l'Amérique du Sud ont des propriétés mul- tiples. Très souvent ce sont des arbustes riches en matière colorante. Le B. halimifohiaT, cultivé comme plante d’ornement dans nos jardins, donne une teinture jaune. Le B. polyantha® est la plante qui sert en Colombie à teindre en vert les punchos et d’autres pièces du vêtement. Au Brésil, les B. ochracea SPRENG., triptera DC., Gaudichaudiana DC., servent de toniques et se prescrivent aux anémiques, aux chlorotiques. Le B. arbutifolia®, du même pays, est vanté comme cordial, digestif, stomachique. Au Chili et au Pérou, on recommande contre les fièvresintermittentes et contre les morsures venimeuses, les B. genistel- loides" et venosa“. Plusieurs Solidago sont des plantes médicinales; en première ligne, notre Verge-d’or" (fig. 52, 53), préconisée par nos pères comme astringente-aromatique. Les Solidago simple H.B., sempervirens L., odora®, canadensis L., espèces américaines, Ont des propriétés analogues. Le dernier sert à teindre en jaune, et le = S. vulneraria Mar. s'emploie, au Brésil, au traitement des plaies. Au Mexique, l’Hysterionica glutinosa est appliqué au même usage. Les 1. Osteospermum pme Tauns., F1. cap., 17. — Garuleum bipinnatum LE RE tre ue 309.— Hay. pi , FL. cap, JU, 92. 2. , Dict., Suppl, III, 825. — G. Ad , Nov. ee et spec., IV, 64. — nc. Prur. , me B.K., loc. -# Prodr., pe Ds 6. — ? VAHL, pre 1. I, Fa Ee Pme v. Fr nsonii 24 — Ar- arbutifolia Lamk, Dict., I, 1, 92. c. temisia maderaspatana L Cotula madera- 10. Prs., Enchir. 11, 425 (part). — DC W., Spec., II, 2170 Prodr., n. 193. — Molina reticulata CASS. — I, -t 000 fe À — a G. dissect Conysa Le Rem Lamx, Dict., H, Bos. (ex PoiR.). — Cotula sinapifolia RoxB. — ai. 4. Me lina “venosa écé- C. latifolia Pers. — Emme ge 2° Loges DC., pére V, 379, n. 4. , FI. cap., P. balsamica DC. (Baume africain), et le P. glutinosa JACQ., H. schœænbr., I, — Conyza got LA AMK. 6. un volubilis W — C. prolifera Br. — Microglossa volubilis Le Prodr., V, 320. 4; Spec., 1 . Arbr,, éd..2, t. 60. — DC., Prodr., V, 419 — B. cunei- folia Mœncu, — Conyza ani folie DESr. DC., Prodr. : et PAY., nt *a12 (très voisin du pré nt). “fe re Virga-aurea L: L., me DC., Prodr., V, 338, n. 67. FI. de Fr., H, 92 (Herbe d ri 2 dorée, «Conslide per < HR on Micet. pe lanceolata Bosc. (Golden Rod). Ces aux Gr un succé n Mém. M rrens CASS vb mr à glutinosa Mt COMPOSÉES. 301! Aunées ont joué un rôle considérable en médecine, surtout la Grande Aunée ‘ (fig. 99, 96), dont l’inuline a tiré son nom et dont la racine se vend communément pour le traitement des phlegmasies des muqueuses, des flux, des hémorrhoïdes, des démangeaisons produites par les dartres. L’Inula Conyza*, autre espèce autrefois préconisée, sert au traitement des affections diarrhéiques et même dysentériques. Les I. germanica, britannica, salicina, hirta, Oculus-Christi, viscosa, odora, ont aussi joui d’une certaine réputation; ce sont des astringents plus ou moins éner- giques. L’I. saxatilis passe en Grèce pour emménagogue et antihysté- rique. LI. conyzoides est au contraire drastique et se substitue au Jalap. Les I. graveolens et viscosa ont été vantés contre la morsure des vipères. L’T. crithmifolia est un diurétique, et VI. Royleana, au Cachemyr, un alexipharmaque, dit-on. L’I. bifrons entre dans la com- position de certains dentifrices avec le Spilanthus oleracea. Les Pulicaria ont des propriétés également astringentes; d’où le nom spécifique du P. dysenterica®. Le P. vulgaris Gærrx., le P.undulata Kosri., d'Égypte et d'Arabie, ont des qualités analogues. On peut aussi substituer à la Grande Aunée le Buphthalmum salicifolium#, de l'Europe méridionale, qui passait pour alexipharmaque, et le B. oleraceum Lour. est en Cochinchine une plante potagère. Les B. asteriscoides® et dentatum”, espèces du Cap, sont des plantes aromaliques-camphrées ; on les recom- mande comme diaphorétiques, etle premier sert à préparer une liqueur alcoolique stimulante, usitée dans le pays. Dans les mêmes contrées, le Leysera tenella? s ‘emploie en infusions théiformes contre les maux de gorge. Les Gnaphalium sont en général peu actifs. On en employait Cependant plusieurs en médecine. Ceux dont on a conservé l’usage Sont pectoraux, diurétiques, sudorifiques, comme les G. dioicum* et l'herbe magique qui conjurait les maléfices, les enchantements, la crie la grêle, etc Inula Helenium L., Spec., 1236. — ant : ruct., 1 — GREN. et GODR., 7 1. 12 Prodr., V, 463. , Drog. simpl., I, 60, fig. M1: = ROSENTH., Syn., 269. — LiNDL., FL. med éd. 3,1 : … 456, Caz., P Corvi en, éd. 2, IL, 261 (Enula campana, Œil I-de- val, Laser ou hrs acée de Chiron, Aillaume, 64, et I, ti à # rire En [, 150. — dr vulgaris LAMK. Ps a bros GOUAN.— Aster bifrons ALL. Me G: do yenne'. C'était jadis 9. — pr dysentericus ALL. — Inula dysenterica L. (Herbe aux puces, Herbe de 7... Roch, he ux puce 4. L, Spec. Fete - Sun. 271. 5. din iles LENS vides L., Spec., 1285. ere me Len Cass., in Dict., XXXVIL, , F1. cap.; HE, 305. de nn Pers, THUNS., FL. cap., 101. — O0. camphorina G niet t. 74, fig. 3 (nec L.). — Anthemis afra BURM. 7. L., Spec., Pme Taies —DC., Prodr., Es 27. — Harv. et SonD., FI. cap., I, 294. — Antennaria | ioica chine ‘pt I, 410, 4 167, fig. 3. 302 HISTOIRE DES PLANTES. margaritaceum. Le G. fætidum L. passe pour astringent-aromatique, et dans l'Amérique du Sud le G. roseum H.K." est recherché comme amer, tonique et stomachique. Le @& . Leontopodium® est\ Edelweiss des Alpes allemandes, plante des pâturages escarpés de nos montagnes, recherchée comme or tale et qui passe aussi pour pectorale. Les Helichrysum ont les mêmes propriétés que les Gnaphalium, légèrement sudorifiques où béchiques, comme l'A. Siæchas ?, V'H. arenarium". L’H. fœtidum® est un aromatique-astringent, comme l'H. sanguineum Kosrz. dont la portion souterraine fournit, en Grèce, une huile particu- lière. Leurs inflorescences, pourvues de bractées colorées, dont l'éclat ne s’altère pas par la dessiccation, les fait rechercher sous le nom d’Im- mortelles, pour parer les tombes, les églises, les maisons, et il s’en fait dans le midi de l’Europe, en Orient, etc., un commerce considérable. Les 11. orientale Gærv\., arenarium, bracteatum, angustifolium SWEET, sont les plus exploités. L’H. alatumf, espèce australienne, est une admirable Immortelle à bractées blanches. Au Cap, les Phænocoma” constituent aussi de superbes Immortelles qu’on pourrait employer comme ornementales. Les Filago ont les vertus médicinales des Heli- chrysum et des Gnaphalium ; on n’emploie guère que les F. arvensis* et germanica®. Au Cap, le Stæbe Rhinocerotis ! sert de médicament amer et tonique-digestif. Le Tarchonanthus camphoratus “ y jouit d'une grande réputation comme aromatique et stimulant ; on en prépare des infusions qui agissent comme celles de la Sauge. Son bois léger se laisse bien polir et sert à fabriquer des instruments de musique. Les arbres de grande taille sont rares dans cette famille. Une exception des plus Prodr., V, 269, — Gen. et Gopr., F1. de Fr., 6. Ammobium alatum R. Br, in Bot. Mag, I, 1 ., Drog. simpl., éd. 7, II, 35 t. 2459. — Benru., FI. austral., U, 583. (Pied-de-chat, Piéchatier, Œil-de-chien, Herbe 7. Il n'y en a, en somme, qu'une e). blunche, Petite Piloselle, Hispidule) P. prolifera Don, qui croît dans les montagnes, 1. ROSENTH., Syn., 291 (Gardalobo). et qui est le Xeranthemum proliferum Le et 2, Scop., F1. carniol., I, 1 Antennaria l'Helichrysum proliferum W. C'est à ce dernier 50. — Leontopodium Gænrn., Fruct., Il, 410. — Fi il a plusieurs j . , 1, M0. — Filago genre que nous l'avons rapporté; il à P us ontopodium L., Spec., 1312, — Leontopodium fois fleuri en Europe. , alpinum Cass,, in Dict. sc. nat, XXV » 414. — 8. L., Spec., 1312. __ Gnaphatium arvense W.— L. umbellatum BL. et FixG., FL. germ., I, 346. Oglifa arvensis CASS. Sesfeuilles teignent en jaun: DC., FL fr., AN, 132. — Gnen. et Goo, 9. L., Spec., 1311. — Gnaphalium germe. Fi, de Fr., V1, 184. — Gnaphalium Stæchas L., cum W. On l'emploie quelquefois contre les 93. + G. citrimum Lauwk (Slæchas diarrhées des enfants. citrin, Bouton-d or, Stæchas neapolitana off.). 10. L. r. —Tuuns., F1. cap., 128. —$- er nug DC., FI. fr., IV, 132. — Gex. ct Gobr., Tnuns. — Ælythropappus Rhinocerotis Li F. de Fr., I, 183. — Gnaphalium arenariumL. Syn., 341. — Hanv. et Sonp., FL. Cap” Lit, 274, (Perlière des sables n. 5 (Rhinoster-bosch des colons du Cap). GREN. et 11. L., Spec., 1179. — Hany. et SON ir Fl. de Fr., 1, 185. — Gnaphalium fæti- cap., I, 118, Le T. minor Less. (Sym-» 208) ? um L. — Anaxeton fœlidum GÆRTN. les mêmes propriétés. COMPOSÉES. 203 remarquables est représentée par les Synchodendron de Madagascar. L'un d’eux, le S. ramiflorum', haut d’une cinquantaine de pieds, indique aux habitants, par sa floraison, le moment de semer le riz; l’autre, qui n’est peut-être pas spécifiquement distinct, le S. Bernieri?, est décrit comme ayant un tronc très élevé et un bois de bonne qualité. Le genre Placus, qui renferme à la fois, pour nous, les Pluchea, les Blumea et les Laggera, c’est-à-dire le Con yza de certains auteurs, est formé de plantes généralement et stimulantes. Le P.{omen- tosus® est une herbe aromatique de la Cochinchine, où elle est spon- tanée et cultivée. Le P. balsamifer “est employé à Java comme sudo- rifique, expectorant, contre les affections pulmonaires, les douleurs rhumatismales. On en prépare des bains quireposent les personnes fati- guées et courbaturées. Le P. fætidus”, espèce de l'Amérique du Nord, est, ainsi que quelques plantes voisines du même pays, recommandé comme stimulant et aromatique. Le P. grandis®, de l'Asie tropicale, donne une sorte de camphre que les Birmans préconisent contre les dys- pepsies et les pneumatoses du tube digestif. Le P. chinensis Test recom- mandé pour le traitement des affections ulcéreuses et de celles du euir chevelu; associée au Pinanga, sa racine se prescrit contre la toux. Le Bb, indica 8 est une plante aromatique, vulnéraire, qui sert à préparer des bains sédatifs. Au Brésil, le P. suaveolens* est considéré comme un bon antihystérique et carminatif. Dans l’Indo-Chine; les Sphæran- thus, tels que les S. hirtus*, cochinchinensis * et microcephalus”®, pas- sent pour toniques, fébrituges, salutaires contre les ophthalmies, les maux de gorge et d'estomac. Il y a parmi les Calendulées des plantes très odorantes, et d’abord les Soucis eux-mêmes, soit le S. officinal s Bos., ex DC., Prodr., V, 93. 1. Conyza chinensis L., Spec., 1208.— Blumea - H. Bx, in ‘Bull. Soc. Linn. Par., 2178 chinensis DC., Prodr., V, 444. (oh an hombé). 8. Baccharis indica (4 Spec., 1205. — Plu= Égoie F1, cochinch. (1790), 497 (Cüc bänh chea indica LESS., in Linnæa ( (831), 150. il, Ho m). 9. Lee suaveolens ARRAB., F1, flum., % Em pe L., Spec., 1208. t. 100/ — Pluchea Quitoc DC., Prodr., n.2 G: vestita ea balsamifera Fe (Quitoc, Quito, “Duitoie). — Blumea Mure gr odr., NV, 447, 0. W., Spec., LI, 4 — BL., Bijdr., 891, n. 84. — Baccharis Salvia LOUR., F1. cochinch., — DC., Prodr.. Ls v, 369, 494 (Cay dai bi). Cette espèce produit le Cam- 11. Lour., FI. “rhin, Fi (Co bû Phre gnai, employé en médecine par les Chinois 12. W., Spec., — DC., Prodr., qe Le P. aromaticus (Blumea aromatica DE, S: lobosus WALL. — ' vigatus WE -— Prodr., n 78) ropriétés analogues. S. africanus WaLL. (Boulet si %. Pluchea fetida DC ; , Ve sis 13. Calendulq officinalis L., Spec., s ; — P. Marylandica Cass. in Dict., XLIE, 2 C.). GÆRTN., Fruct., t. 68.— Hook., in Bo . ag., … Baccharis fœti — Conysa mar 2e t. 3204. — DC., Fo , VI, 451, æ #5 — Gynema as RAFIS. Drog. simpl., éd. 7, I, 35. — Vian , PI. mé 6. Blumea grandis DC., Prodr., V, 447. indig., éd. 3, 1 Er — Caltha vu x. Conyza grandis WALL. — Lg vb H., Syn., 268. Pin., 215. — C. officinalis A Meth., 585. 304 HISTOIRE DES PLANTES. (fig. 59-61), soit le S. des vignes! (fig. 62, 63). Ils sont peu usités au- jourd’hui, et leurs propriétés sont les mêmes. Ils ont des feuilles résolu- tives, croyait-on, et qui, confites au vinaigre, s’emploient encore, quoique rarement, comme condiment. Les corolles servent quelquefois à colorer lebeurre ; on les a mélangées au Safran dans un but de falsification. Les capitules, dont l’odeur est assez forte, étaient jadis vantés comme sti- mulants, emménagogues et antispasmodiques ; on les a même prescrits comme antiscrofuleux, fébrifuges, sudorifiques, fondants, légèrement narcotiques. On a traité par eux les ulcérations et les hydropisies, car ils sont aussi, dit-on, diurétiques. Au Cap, le Stobæa heterophyll” passe pour lithontriptique et sert à traiter les maladies du rein. Les Hélianthées sont souvent aromatiques. Le Grand Soleil* (fig. 69, 70), si souvent cultivé comme plante ornementale annuelle, a desgraines dont l'embryon estriche en huile. On l’en extrait encore dans certaines contrées. Torréfiés, les fruits servent à préparer une sorte de café. Les Indiens en font du pain. La moelle s’employait à faire des moxas, et le réceptacle se mange parfois, comme celui de l'Artichaut. Le Topinambour (fig. 66-68) est un autre Helianthus*. Ses rhizomes, riches en inuline, constituent un bon légume, dont la saveur rappelle aussi celle de l’Artichaut. On l’a proposé pour remplacer la pomme de terre. Les A. giganteus L., indicus L. et tubæformis L. servent aux mêmes usages que l'A. -annuus. Leur semence donne de lhuile, aussi bien que celle de l'A. speciosus Hook.., espèce du Mexique. L H. stru- mosus L. se mange au Canada comme le Topinambour. Au Chili, VA. (huriferus * préduit une substance résineuse qui se substitue à l’encens. Quelques Verbesina sont employés : le V. vérginica L., aux États-Unis, comme diaphorétique; le V. crocata LEss., au Mexique, contre les plaies; le V. calendulacea L., dans l'Inde, comme aroma- tique et stimulant. Le Podachænium eminens, si souvent cultivé dans nos parterres, a de larges feuilles dont l'odeur est tout à fait celle de la Pomme de reinette; on recherche surtout la moelle abondante de ses tiges pour faire les coupes destinées à l'observation microscopique. e. C. arvensis L., Spec., 1303. — DC., Prodr., — GREN. ne Gobr, F1 de Fr., IL, 197. = — Cal tha arvensis MoœnNcx mé Eg Tous nos ben er). ; FE: s 02e et SOND., Cp a: DC. — Apu- ss elianthus annuus L., Spec., 276, or. N, 585, — H. indicus L on: ft — H. platycephalus CAss. — H. ren _— CES Tournesol, Couronne du soleil). uber ; Spée., 1277. — JACQ:, H. “do Fe LS © RE & & ès È = +. 3 s | CE œ [o] pé n Mém. Aca Gr, nr de can mo COMPOSÉES. 305 Plusieurs Spilanthus sont renommés comme médicaments. En pre- mière ligne, le Cresson du Para’ (fig. 71,72) qui a une saveur piquante et poivrée et qui, en très petite quantité, a été employé comme ver- mifuge. À dose plus élevée, il devient un masticatoire et un sialagogue énergique. Ilest antiscorbutique et vaut au moins, dit-on, le Cochléaria ; excellent pour la bouche, il a servi à la préparation de nombreux den- üfrices. On l’a également vanté aux Antilles comme stimulant et même comme hydragogue. Le S. Acmella?, herbe de l’Inde orientale trans- portée dans beaucoup de pays tropicaux, est un masticatoire puissant ; les habitants de Ternate croyaient délier la langue de leurs enfants en leur faisant mâcher ses feuilles. Les S. alba W., urens JACQ., lanceo- lala Lx, radicans JAGQ., ont les mêmes propriétés que le S. oleracea. Au Brésil, le S. ciliata K., plante antiscorbutique, est regardé comme possédant les qualités des Guaco. Les Eclipta sont des médicaments dans les régions tropicales. L’E. erecta® et ses différentes formes‘ sont préconisés contre les affections pulmonaires, la bronchite, l'asthme. On l’applique en décoction sur la peau atteinte d’affections rebelles, notamment d’éléphantiasis; ses feuilles servent à tendre les cheveux en noir, Le Siegesbeckia orientalis®, plante commune dans l'Asie tropi- cale, est un balsamique-amer ; appliqué sur les gencives, il provoque la salivation : ses propriétés paraissent analogues à celles des Spilanthus. Quelques Rudbeckia américains ont une racine tonique, notamment le R. purpurea Micux. Les Bidens passent pour stimulants, sialagogues, surtout les B. cernua 5, tripartita* et quelques-uns de ceux de la section Dahlias. Ils sont aussi fréquemment riches en inuline, en malère colorante et tinctoriale : d’abord la plupart de nos espèces indigènes vulgaires, puis celles de la section Coreopsis°. L. Spilanthus oleracea JACQ., H. vindob., I, 5. L., Spec., 1269. — DC., Prodr., V, 495, DC., Prodr., V, 624, n. 30. — Mér. 6. W., Spec., III, 1716. — DC., Prodr., V, at. méd., VI, 504. — Gus, 594, n. 4. — Coreopsis Bidens L., Spec., 1281. Dro9-simpl., éd. 7, IE, 56, fig. 586. — ROSENTH., 7. L., Spec., 1165. — GREN. et Gopr., F1. de pie 276, — Pyrethrum Spilanthus Mev., in Fr., I, 168. — B. cannab .Laux (Cornuel, él. Pal. IUT, 242, 975. — Bidens acmelloides Téte cornue, Chanvre aquatique, Herb e aux Benc., ES holm. (1768). — B. fervida LAmx, malingres, Eupaloire femelle, bâtarde, aquat 5 ? 1 Dict,, 1 + Le B. fusca LAmx en est une variété. que, Langue-de-chat). On cite aussi comme ayant 2. L., Syst. veg., 610. — DC., Prodr., n. 21. des propriétés analogues les B. chilensis DC., — Ver besina Acmella L., Mantiss., 475. — Ac- chrysanthemoides Micax, leucantha POEPP., gra- pre Linnœi Cass. (Cresson de l'ile de France, veolens MART., bullata L. : À bécédaire, Herbe de Malacca). 8. Surtout les D. Cervantesii LAG., coccineu n.{._"p ss, 286. — DC., Prodr., 490, CAY. et variabilis DEsF., dont les racines wi f ae Gdpressa MœŒNCu. — Cotula alba L., riches en inuline, et qui, au Mexique, passen p" Î 564.—Yicrelium asteroides Forsk. pour toniques, utiles contre les affections ntes- + L'E, punctata et l'E, prostrata, réunis sous tinales. Ce sont aussi des plantes tinctoriales. : . commun de Æ. alba HASSk., PI. jav. 9. Telles que le C. tinctoria, le C. verticil- ar, 528, lala L., de l'Amérique du Nord, etc. vit, — 20 306 HISTOIRE DES PLANTES. Le Guizotia abyssinica ‘, qu’on croit originaire d’'Abyssinie, est une des plantes qu ‘on a le plus recommandées pour l'extraction de lhuile de ses graines. Elle est cultivée en grand dans plusieurs pays tropicaux, notamment dans l'Inde; l'huile qu’eile produit est bonne à manger et à brûler. Les Calea sont astringents et amers. Au Mexique, le GC. Zaca- techichi ScuzLcurL? a été préconisé comme remède du choléra, et l'on assure que le C. (Caleacte) glabra*, de la province de Sainte-Catherine au Brésil, est un agent puissant contre les fièvres d'accès. Le Galin- soga parviflora* est considéré par les Indiens du Pérou comme un très bon antiscorbutique et vulnéraire. Le Madia sativa* et, avec lui, les M. mellosa W. et viscosa CAN., qui n’en sont probablement que des variétés, sont aussi des herbes à graines oléagineuses. Le Melampodiunr australe$, de l'Amérique du Sud, est un aromatique- amer, qui sert dans son pays natal au traitement des affections des voies urinaires ; il est diurétique et sudorifique, aussi bien que les M. hirsutum et bra- silum. En Colombie, l'Espeletia grandiflora® produit une belle résine de couleur jaunâtre, qui est employée pour la reliure des livres el qu sert aussi en médecine. Les Silphium terebinthinaceum° et laciniatum”, del Amérique du Nord, superbes plantes ornementales, fournissent aussi une résine médicamenteuse, purgative. Le S. edule® a de nos jours été introduit dans nos cultures comme plante à souche alimen- taire, Le Clibadium surinamense® est au contraire une plante vénéneuse, car 1l sert, à la Guyane et au Mexique, concurremment avec plusieurs Légumineuses, Euphorbiacées vireuses, etc., à empoisonner les cours ASS. in Dict., LIX ge M et “rer S Sa Afr., I, ‘384. — leifera DC., Mém. Genève, VIL, 5, t. 2 ue “Pol EE sinica L Fr; Su uppl., 383. — P. frondosa . Trav., 52, — Parthenium luteum SPRENG. — sepris abyssinieu S PRENG Phare vf play — Helian thus oleifer IL. Fun abus E canard Fr (RENE Ral- tilla, Te : es k Werinnua). ; Syn., "98 (Teschitchi, Herba Aétanasie à amaræ off.). , Prodr., an 674, n. 19. — H. B\, in Du me Linn. Par., 205. 4. CAY., Icon., se ia: 1. 281. De Late \; 677,n.1. — G. quinqueradiat Wibor A Acmellu ROTH me Sy Péctyyé fino, Pacoyuyu cimarron). 5. Moz., Chil. (éd. fr.), 336. — DC., in Mém Soc. Gen., ne Prodr. V, 691. — Guis., Drog. simpl., éd. 7, 59. — M. viscosa CAY., Icon., t. 298 (Madi, Malo: . 6. LœrL., 14, 268. l Centrospermum Foret H. B. K., .» Nov. gen. et spec., IV, t. 397. — — Acanthoperut xan- thioides DC., Pro dr. 521. ; 7. Aca Est ile DC., Prodr., V, 522,n er. 8. Acanthospermum brasilum Scar., PI. ra H. gr [1, 63 (var. du RATE PI. æœquin., I protr. * 516 (Fraylejon), La résine porte à nom de Tremen js in si 40, L., Suppl., 383. t. 43. — DC., Prodr., V, HS, ; Diese à la Louisiane) . L., Spec., 1301. — Jaco. r., Ecl., ms — $ spicatum Poil Le S. um ss in Ann. se. nûl., (Aricoma, Yacon, à la Pa; Jiquima, diquimilla (TRI.), de terre Cochet, en Euro æ frutescens. est aussi une plante em 13. L., antis, 294. — DC., Prodr., n. 1. C. fœlidum ALAM., (ex L ) j. En Co Ed ployée aux V, 505, COMPOSÉES. 307 i d’eau pour la pêche. Les C. sylvestre* et asperum® ont les mêmes pro- priétés. Le C. terebinthinaceum® est aromatique et sert à préparer des bains sédatifs, comme le Placus balsamifer ; et le C. nerüfolium® pro+ duit, à la Nouvelle-Grenade, une sorte d’encens parfumé. Le Laæ- mannia arborea® est une des rares Composées dont le tronc devienne ligneux. À Sainte-Hélène, son bois est employé aux usages domes- tiques. En Amérique, les Helenium ont la réputation de guérir la fièvre : ils sont aromatiques-amers. LH. autumnale $ (fig. 87-89), en parti- culier, est considéré comme fébrifuge et tonique, et l’on emploie ses feuilles et ses inflorescences. L’H. Rosilla” se cultive autour d’Irkutsk pour la fabrication d’une poudre sternutatoire. Les Gaillardia sont assez souvent tinctoriaux. Au Chili, les G. aromatica® et glauca ? sont recher- chés pour leur couleur jaune. Au Pérou, le Flaveria Contrayerba jouit d’une haute réputation comme alexipharmaque, et vaut, dit-on, les Mikania contre la morsure des serpents venimeux. Les Tagetes sont tous riches en essence volatile qui leur donne une odeur forte, quelque- fois fétide. Le Grand Œillet d'Inde ", qu'on cultive dans nos jardins, et le T. patula * (fig. 96) ont des capitules stimulants, emménagogues, anthelmintiques. Leurs fruits et leurs racines sont purgatifs. Les T. flo- rida SWEET, lucida L., pusilla K., micrantha L. ont une odeur anisée, aromatique. Dans le T. glandulifera ® , les feuilles sont aromatiques- amères; la plante renferme une oléorésine qui la rend vermifuge. À Curaçao, le Pectis febrifuga"* est employé contre les fièvres intermit- lentes. Le Porophyllum japonicum* à une racine hémostatique. La plupart des Seneçons sont peu actifs. Cependant l’ancienne médecine 1. Baillierig sylvestris AuBL., Guian., 307. Hymenopappus glaucus SPRENG, — Santolina — Rosenrr., Syn., 272. tinctoria Mo. (Poquill FEuILL.). 2 Baillieria aspera Auet., Guian., I, 805, 10. » Syn., II, 689. — DC., Prodr., V, L 317. — Trivis scabra Sw. — T. aspera PERS. 699. — F. capitata J. — Milleria Contrayerba — Oswalda baillierioides Cass. Cav., Zcon., 1, 2, t. 4. — ? Ethulia Le tai L. Prodr., N, 506, n. 9. — Baillieria — Vermifuga corymbosa'R. et PAY., Syst., 210. É ù , terebinthinacea SPRENG., Syst, III, 624. (Contrayerba, Matagusanos). i « DC., Prodr., n. 14. — Baillieria neriifolia A1. LL 5 tn" Spec., 1249. — DC., ut n . Le B.K., Nov. gen. et spec., IV, 289. — Trixis Prodr., V, , n. — T. major GÆRTN., “ertfolia H., Rel. hist, 1, 645 (Incienso). Fruct., t. 112 (Cempoaxochilt HERN.). : OY. page 240, not. 9. 17,-L.,- Spec., .— Sims, in Bot. Mag. 6. L., Spec., 1120, — Lawx, JUL, t. 688.— @. 150 (Petit Œillet d'Inde, Rose d'Inde). HO0K., in Bot. Mag., 1. 2994. — H. pubescens 13. Scr., PL. rar. H. monac., t. 54. — DC., AIT. — Helenig utumnalis GÆRTN. — H. de- 412. — T. minuta L. — T. bona- Currens MOENCH, Meth., 589. riensis PERS. — T. glandulosa LiK, Enum., A 11, 339. — Bœbera glandulosa W. g URCZ. — RosENTH., Syn., 1116 (Rosilla). - Cephalophora aromatica SCHRAD., Înd. sem. 14. V. Hae, ex RosenTe., Syn., 1115 (The- 1 gœt. (1830). — DC., Prodr., V, , V, 662, n.3. bink). lenera Cass. (Mançamlla del campo). 15. DC., Prodr., V, 650, n. : get Son odeur est celle de la Camomille. japonicus THUNB., F1. jap. 315. — leinia 2 %. Cephalophora glauca Cav., le, NI, 79. — nica Less., in Linnæa (1851), 134 (Kivugai Sai) 308 HISTOIRE DES PLANTES. faisait usage du Senecio vulgaris * (fig. 97), qu’elle considérait comme émollient, résolutif, et même comme vermifuge pour le bétail. Le S. Jacobeu? était aussi recommandé comme astringent, vulnéraire et détersif ; il teint la laine en vert foncé. Les S. Doronicum L., sarrace- nicus L., Fuchsii GueL., Doria L., odorus L., aureus L., acanthifolius Kosr. étaient aussi des plantes médicinales. En Afrique, le S. Anteu- phorbium® passait pour contre-poison du suc laiteux des Euphorbes; le S. Forskahlü*, pour désinfectant; le S. pendulus*, pour un remède des maladies de l'oreille, et les S. repens5, Haworthü et nertfolius À pour pectoraux et antirhumatismaux. Le 5. bulbosus servait au traite- ment des ophthalmies chroniques et des angines; le S. sarmentosus”, à celui des abcès ; c’est un légume dans l’Indo-Chine. Dans l'Inde, le S. Pseudo-China * est encore employé comme succédané du quinquina; à Bourbon, le S. Ambavwilla , comme vulnéraire, antisyphilitique, dépuratif, pectoral, diaphorétique et diurétique?; au Chili, le S. cha- medryfolius"®, comme antipériodique et fébrifuge ; aux États-Unis, les S. Balsamite" et obovatus*, comme toniques, astringents, vulnéraires et stimulants; au Mexique, le S. parviflorus **, comme diaphorétique et désobstruant ; le S. canicida‘", comme un des poisons les plus violents qui se trouvent dans ce pays. Le S. palustris DC. s'applique dans quelques portions de la Russie sur les abcès et les panaris; et le S. sonchifolius'® est regardé dans l’Asie tropicale comme souverain contre l'asthme, l’entérite, les contusions. Les Doronicum 19 ont été 96. — DC., Prodr., \ 4. L., Spec., 1216. — Guis., ioc. cit., II, 51. 1. Pers., Syn., II, 4 — GREN. et GODR., F1. de Fr., 1, 111. (Herbe 376, n.201. — Hubertia Ambavilla Bory, Voys au charpentier, Toute venue). I, 334, t. 14, fig. 1 (Ambaville). 2. L., Spec., 1219. — GREN. et GoDr., F1. de 42. 11 ne faut pas confondre cette plante ave Fr., MU, 115. — S. neglectus DEsvx, Obs., 129 l’Hypericum de même nom. à (Herbe de Jacob, de Saint-Jacques, Herbe dorée, 193. Less. — Rosenru., Syn., 294. — S. ne Fleur de Saint-Jacques, Jonc à mouches). grescens Hook. et ARN. (Nülgue FEUILL.). _3. Cacalia Anteuphorbium L., Spec. , 1168. — 414. Mueuzs., in W. Spec., Di, Le Kleinia Anteuphorbium DC., Prodr., VI, 338, S. lyratus Micux n. 17. — Ante-Euphorbium Don., Pempt., 15. Mueuxs., in W. Spec., UL 1999, — S. Balsamita W.— S. obovatus ELL. 4. Kleinia ? odora Forsk., F1. æg.-arab., 146. 16. H. B. K., Nov. gen. et sp., DES — _Cacalia odora VAuL, Symb., 111, 90. S. Vulneraria DC., Prodr., n. 528. — Cinerarit 5. Kleinia? pendula Forsk., loc. cit., 145. vulneraria ALAM. 6. Cacalia repens L. — Kleinia repens HAW.@ 17. Ph mex., ex TEISSIER, Thès. Fac. PL, suce., 313. — DC., PI. grass., t. 42. 7. Kleinia Haworthii DC., Prodr., n. 15. — succ., 314. rmac. me $ méd. Par. 11867}, n. 170 (Itzeuimpatli)- K, tomentosa HAW s A8. Moëncu. — Cacalia sonchifolin L: nn a sonchifolia DC., Prodr., VI, min” - - .… . s li 1 8. Kleinia neriifolia HAw., PL. suce., 312. — S. sagittatus (Emilia sagittata DC., Prodr.; 0: Cacalia Kleinia L. Le K. ficoides HAw. a les — Æ, flammea Cass. — Cacalia sagittata VAN ! mêmes propriétés. est à Java une plante potagère. 9. Gynura sarmentosa DC., Prodr., VI, 298, 19. Notamment le D. Pardalianches Le n. 2. — Cacalia sarmentosa BL., Bijdr., 907. D. cordatum Lamk. (Mort aux panthères, Herbe 10. AnDR., Bot. Repos., t. 291. — aux panthéres), les D. austriacum TAC: 6 / s SENTH,, Syn., 295. — S. speciosus W., Spec., HI, 1991. casicum Baes., scorpioides W. GOMPOSÉES, 309 preserits comme alexipharmaques, et l’on fume les feuilles du D. plan- tagineum' en Smoland ; mais le plus usité de tous est le D. (4rnicu) montanum ° (fig. 98- 400), qui a encore une grande réputation comme vulnéraire. Ses racines et ses capitules ont été réputés stimulants, fébri- fuges même, et ses feuilles sèches sont sternutatoires ; on les fume auss; dans les Vosges, en Russie et en Suède. Vantée outre mesure par les uns, décriée par les autres, cette plante a été successivement appliquée au traitement de plus de vingt maladies et demande à être étudiée sérieu- sement. L'Euryops multifidus* produit au Cap une résine aromatique. Les Liabum sont souvent couverts d’un épais duvet, etle L. igniarium*, de l'Amérique équinoxiale, doit à cette particularité la propriété qu’il a de fournir une sorte d’amadou et de servir à arrêter les hémorrhagies. Aux Antilles, le Neurolæna lobata® sert à préparer une teinture alcoo- lique stomachique. La plupart des Petasites ont des fleurs pectoralés, principalement chez nous le P. Farfaraf (fig. 101), dont l’emploi est populaire comme béchique, adoucissant et diaphorétique. Le P. vul- garis" (fig. 102-105) à aussi des capitules sudorifiques et diurétiques, emménagogues. Ses feuilles servaient au traitement de la teigne, Les P. niveus Cass. et albus GæRTN. ont les mêmes propriétés. Un grand nombre d’espèces du genre Matricaria, tel que nous le limitons, sont employées en médecine : d’abord le M. Chamomilla®, ou Camomille commune, C. d’ Allemagne, _ on emploie à peu près aux mêmes usages que la Camomille romaine? (fig. 106, 107), mais qui est 1. L., Spec., 1247. — DC. » Prod "L 32, VI, 292. — Conyza lobata L., Spec:, 1207. a — GREN. et Gopr., F1. de Fr. (Herbe à pique, Salvia cimarrona, Halberweet). 2 Lau Dict., LE, 312. — D. pain 6. Tussilago Farfara L., Spec.; 1214. — DC., — D. Arnica DESF. — Arnica m ee Prodr., N, 208. — GREN. et Gopr., F1. de Fr., ie. 1945 (part.). — BLACKW., Her, , 91. Ve ne Drog. simpl., éd. 7, II, 62, _ SCHKUHR , Handb., t. 248 ds fig. PE — Caz., PI, méd. QE éd. 3, 1076. VI, 917, n. 1 — GREN. et Gopr., a x Fr., Il, DER Darst. qe ,t. 1 d. — 10, — Mér. à DEL, Dict. Mat. méd.,l, M9. T. le LARE, "Fl. fr. À ms CT. Lu estris GU., Drog. simpl., éd. 7, 111, 33, fig. 573. WALL. (Taco din, Pied-de-poulain. — PEREIR., Elem, Mat. med., ed. 4, ds ke 6.— Chou de De A de peste, Herbe Saint- BERG et Scun., Dars à d. Quirin, Filius ante patrem, Herba Tussilaginis s. TRM. et BENTL., Med 5 ti n. rs — Ungulæ caballinæ de LL À LUCK, et HANB., Pharmacogr., 349. Desr., AL. all., IL, 270. — DC., Prodr., V, in Dict, encycl. sc. méd., VI, (Dorente GAL 206, n. 1. — P. cal MoENCH. — GREN. et lemagne, Plantain des Vosges, des Alpes, Tabac Govr., F1. de Fr., H, 89. — Tussilago Petasites de montagne, des Vosges, des Savoyards, Pul- WMopp., Tasch., 35 (Herb e à la teigne, aux lei- ne, Panacée des chutes, Bé- r., YE, . — HARV. et SOND., a L. XXL, 206. pr. æquin., M, . gen. et s : IV, 100. — Di- lostephium igniarium Ser es x 5. R. Br, Obs. Comp. 140. — DC., Prodr., gneux, à la peste CORKTY 2er sus lière). 8. L., Spec., 1266. — GREN. Gonr., FI. de Fr., W, 148. — Guis., Drog. er éd. pe I, : P. 1.25 2. Chamomilla EE Lecrsieees Vargane um LAMK ee rdinaire, Amaron). A aire mobil, — Anthemis nobilis L., 310 HISTOIRE DES PLANTES. beaucoup moins amère el dont on extrait une huile essentielle bleue, quelquefois usitée comme médicament. La C. romaine, dont l'odeut est pénétrante et dont la saveur est très amère, constitue un stomachique énergique; l'essence qu’on en extrait est d’un vert pâle ou incolore. On substitue assez souvent aux plantes précédentes le Matricaria arvensis', le M. parthenioides etle Chrysanthemum Parthenium*, qui se cultive avt des capitules simples ou doubles et ornementaux. Le M. Cotula* était jadis usité comme antihystérique. La plus active des plantes du genre parait être le M. Pyrethrum ‘ (fig. 108-110) ou Pyrèthre d'Afrique, plante de la région méditerranéenne dont la médecine recherche la racine, à odeur forte, irritante, à saveur brülante ; c’est un sialagogue éner- gique qui fait partie du plus grand nombre des eaux et autres prépara- tions dentifrices. Le M. capensis est employé dans l'Afrique australe aux mêmes usages que nos Camomilles; et dans le même pays le W. mul- tifida $ sert au traitement des dermatoses et des rhumatismes. Les espèces jadis usitées du genre Chrysanthemum sont aussi très nom- breuses, toutes plus ou moins aromatiques-amères, mais aujourd'hui pour la plupart délaissées, comme le C. Leucanthemum”, le C. segetum*, le C.indicum® qui sert au Japon à préparer une infusion digestive etdes fumigations contre les ophthalmies, le C. roseum, le C. carneum, les Spec., 1260. — GREN. et Gonr., F1. del Fe ch Pyrèthre es Pariétaire d'Espagne). U 584 — Guis., loc. cit., 52, fig. portion de la Pyrèthre du commerce est Ph et ScHM., loc. cil., ti 23 sise — Bent. & par PANOGES plier HAYN., ia = loc. cit., n. 154. — À. — Cha- IX, 46. — Berc et Scam., Darst. off. Gew, momilla nobilis Gopr., FL. Lee. ra "19. —Cha- tt. 34 . — BENTL. et ie” loc. ML n. 152. mæmelum nobile ALL. sc, eme 4115. — M. africana BURM. — Anthemis arvensis L., Spec., 1261. — Cotula capen Guis., loc. cit, 53. — A. agrestis WALLR. — 6. Cotula ad DC.— ROSENTH., Syn., 2 283. Chamæmelum arvense ALL. Te (DE Il y a beaucoup de Matricaria tinctoriaux, no= 2. L., Spec., 1255. — M. odorata LAMK.— tamment le M. tinctoria(Anthemis tinctoria Le), Parthenium GREN. ” Gor., FL le M. nigrescens (Anthemis nigrescens +), de Fr., W, — Chrysanthemum Shoes le M. chia (Anthemis chia L.) et le M. rosea PERS. — TE m Parthenium Su. — Tan (Anthemis rosea Sigtn. et SM.), que les médecins cetum Drm SCH. BIP. (Malherbe Man eus saga /ne t jadis comme toniques, emmé- diane, Espargoutte, Herbe à v gues u 3. Anthemis Cotula L., Se "AL Sr , 1951. __ Leucanthemum vulgare GREN. et Gonr., F1. de Fr., 11, 153. of sr ne fl fn 137, — Gren. et Govr., F. d LAMK. — À. ps0 rosperma TEN Hp amæmelum Fr., 40 (Marguerite des champs, des prés Cotula ALL. — Maruta fœtida Cass. — M. Co- n'a Peer Ja Grande Pâäquerette, Pä- tula DC., Prodr., NI, 13 (Camomille rer quette, Herbe aux abeilles, Grand Œil-de-bœuf). Maroute, Maroune e, Amouroche, Chamar 8. L., Spec., 1254. — GREN. € t Gonr., FI. de Queuneron, Bouillot, Herboula Fr:, H, 146. — nana segetum SCH- hemis Pyrethrum L., Spec., 19262, — prr. (Souci des ge Margueri rite dorée, Norét): Lauk, JL, t. 683, fig. 4. — Anacyclus Pyre- , Spec., 1253. Priélires indicum thrum 1. fr., Suppl, 480; Prodr., VI, 15. Cass., in Dict., Re 149 (age Roë Ge A —Guis., Droÿ. simpl., éd. 7, III, 54 Prodr VI, 69, n. 49 (Petite Chrpanène FLuex, et re 3 rdc ñ + — H. Ke ver). La Grande Chrysanthème d'hi i t. encycl. sc. n ENTL, et ja im est le C. indicum Taus. (PUre cran TRIM. , Med_ ra HI, n. 11 r Œil-de-boue, sinense SAB.) COMPOSÉES. 311 G. sinense, Myconis et frutescens. Le C.rigidum Vis. ‘est l'espèce qu’on préfère aujourd’hui pour la préparation des poudres insecticides, mais on emploie aux mêmes usages les C.corymbosum, cinerariæfolium, et la Tanaisie commune (fig. 114), qui est congénère et dont l'odeur in- tense indique les qualités aromatiques-stimulantes. Le Baume-coq * (fig. 113) est probablement la plus odorante des espèces de ce genre. Les Santolines étaient aussi des médicaments populaires. Le Santolina Chamæcyparissus*, plante odorante, insecticide, employée parfois en parfumerie, passe encore pour un bon vermicide. Les. fragrantissima, d'Arabie, est aussi anthelminthique ; les Arabes traitent les ophthalmies avec son suc, et diverses phlegmasies des muqueuses avec la décoction de ses feuilles. Le S. jamaicensis sert à guérir les dyspepsies; et les S.wiridis W., squarrosa W., rosmarinifoliaL. ont les mêmes propriétés que notre S. Chamæcyparissus. Les Achillées, pour nous congé- nères des Santolines, ont des vertus analogues. L’A. Millefeuille (fig. 111, 119) est encore un remède populaire, un vulnéraire, astrin- gent peu actif. L’A. Ptarmiquef était vulgairement employée comme sialagogue et sternutatoire. L’A. laineuse? fait partie des vulnéraires suisses ; ses sommités se prescrivent dans les Alpes comme stimulantes, toniques, fébrifuges. L’A.musquée ® porte aussi le nom de Vrai Génipi, tandis que l'A. naine ? est le Génipi bâtard. I] sera question des Génipis au sujet des Absinthes. On a aussi vanté comme médicaments les San- tolina Ageratum", atrata, cuneifolia, falcata, macrophylla, magna, nobilis. Les Athanasia de l'Afrique australe sont la plupart aroma- tiques, et de même les Cotula de presque toutes les régions chaudes du sé Cest à cette plante qu'un botaniste haut Lis lé Dore du gain,a donné comme n e l'industriel qui l’exploite sous orme de rang reg des sant m Tana — Tanace- 1 T. sibi ricum Fa1x. (Tana- 22 d.— Remise, Larm: Herbe aux vers, Herbe amère Foi Chrysanthemum Balsamita. — Tanacetu à ; Spec., 1184 Samita L. re Pi à yrethrum Tana DC., Prodr "VI, nn var l ? sg W. — B. suaveolen — B. mas a te (Herbe Sainte- “Marie, es ete CA ecque, 5 ouquets, Notre-Dame, , naisie Baume à re se rar Grand Baume, ne hr Spec., on EE ae tr Gonr., Fl+ de Patte 60. — (G de-ro be, yprès, À raid Fer 4 nn Citronnelle). 5. Santolina are — Achillea Mille- folium L., Spec., — GRE gt de Fr. IE, 162 ed à le co e, Herbe au charpentier, aux voituriers, Herbe re de Suint-Jeim, Soureil de Vénus, Saigne-n lina Ptarmica. — Ptarmica rs ne parer ve Herb., t. 256. pre Pr I, 23, n. 20. — ’Achillea Ptarmica L., | Sper ” Mn r26 REN. et Gopr., FI. de Fr., WU, 165. (Herbe rs vero Herbe à éternuer, Lin Le Bouton 1. Variété ® de l'Achillea nana. 8. Achillea moschata JAcQ., F1. austr., APP , 33. — A. Genipi MurR., App med; 1 Muz., Je., t. 10. 197, n. 46. pen à 0 Herbe au charpentier). 912 HISTOIRE DES PLANTES. globe. Mais les plus célèbres des plantes de ce groupe sont les Arte- misia, dont plus de trente espèces! sont employées comme médica- ments : en première ligne l’Absinthe ? (fig. 4116, 117) ; l'Armoise vul- gaire*, dont les vertus emménagogues et vermifuges sont connues de tout le monde; l’Estragon{(fig.115), qui sert surtout dé condiment, et les Artemisiah semen-contra, qui paraissent être surtout l’A.maritima®, et secondairement les À. Cina°, monogyna”, ramosa‘, etc. " pauciflora*, Lercheana”, . On observe des propriétés analogues à celles de la Grande Absinthe dans l’Aurone *, l’Absinthe pontique “, et dans les Genipis, parmi lesquels nous venons de voir qu’on range quelques Achillées, tandis que les G. proprement dits sont les Arfemisia spicata”, glacialis ® et Mutellina$, L’Herbe à moxas des Chinois est aussi un Artemisia!T couvert de duvet blanc. C’est dans les diverses espèces du 1. RosexTiL., Syn., 284, 1107 rtemisia Absinthium L., Spec., 1188. — GREN. et Gopr., F1. de Fr., I, 126. — __H.B 4. encyck. : se. , méd es res GÆ 4 amère, Grande Aluine, Aluyne, 3. Artemi . off. Gew., t. & #3 — éd. 3, 81. — in Dict eneyel ve nié 1, 137 (Herbe de Tr Fleur de Suint-Jeun, Couronne, rafras de Suñnt-Jeu n, Remise). 4. Artem ” a Dracunc den Guis., loc. er 38 epentine, Herbe ri 5. L. » Spec., 1186. — GRE Fr. IL, 135. — Caz., IL B\, in PI. nd. fé à & . ct. enc} sise méd., 1, 208. espèce ss | Pre hab lent + plus sn a va de n pays comme vermifuge. off. Gew., t. 29 c, L. 7, I, 40. plante, ainsi que la réélete, comme produi- sant le MCE. de Rus 9. STECHM., Art,, n. 18. a 2 R. et KIR., ex FLück. à HAN. Phi ; 346. — DC, ni 2. — À. maritima var. ech- manniana BESs., in Bull. nat. Mosc. (1834), 3 (Semen rie a Cinæ, Semen sanc- tum, Semencine, Barbotine). 10. in Puch Can — DC., Prodr., n. 49. in espèce ut Rue et ScHy.) le Rppe er de Barbari L’A. Vahliana KO. HR F1., 1, 698. Fo ERG et SCHM., Darst. t. 99 c, AK. (Artemisia core Van nec so à 0 gtemps passé pour don Les À. judaica, Sicbérise comme la sour “F “a D n’en 0 ment les carac s À. san campestris, Absntun, pet see maritime, produisent un semen-co in 2, Arlemisia AIRES L Mois 1185. — dun, Ag n ned., 4, 179. — Dhs Prodr., : 84. GUIB., loc. cit., 43. (Aurone mâle, Citronnelle, Herbe royale, Frot Gare ee e semen ont pas exacte- méd., _… BN, js cit. ‘207 WULF., in Ft — sa et t Gonr. loc. cit, 46. — À. ! Boccone Az. — Absinthium icatum BAUMG. —. Mer re pec i F2 Gus. a om, F1. de Fr... 11,198, — remis loc. cit., ee et Absinthium glaciale LAMK, I. "3 A. c m LAMK. es à des Alpe) re SF de Fr., aux Génipis, et non à l’Arfem dos Celui-ci, jadis du moins, n’entrait jamais are fabrication l'A. chinensis L., ou l'A. Moxa LINDL. Fa arm cit., COMPOSÉES. 312 genre Arlemisia, et notamment dans celles qui sont si tréquemment employées sous le nom d’Absinthes, que se caractérisent le plus nette- ment les propriétés du groupe de Composées qu’on a souvent distingué sous le titre d’Artémiésés ". Beaucoup de ces plantes ont une odeur très forte et souvent aussi une amertume insupportable. A la distilla- tion, elles donnent une abondante essence, souvent verte, ordinaire- ment très àcre, brûlante. Celle de la Grande Absinthe, qui peut en être considérée comme le type, a été indiquée par plusieurs auteurs comme toxique par elle-même, indépendamment de l'alcool qui fait partie des mêmes liqueurs qu’elle. Il est vrai que ces liqueurs sont souvent sophistiquées et renferment en outre dans ce cas des sels de cuivre, d’antimoine ou autres. Mais l’essence d’absinthe ajoutée à l'alcool rend celui-ci plus nuisible que l’eau-de-vie et en fait un poison spécial du système nerveux. Les propriétés des Ambrosia se rapprochent beaucoup de celles des Artemisia. L’infusion de l'A. maritima® (fig. 118-193) est tonique, süimulante ,Stomachique et antihystérique. Les À. trifida L., elatior L., ont les mêmes qualités. En Égypte, l'A. villosissima Forsk. sert au traitement des ophthalmies, et aux Antilles, l’A. artemisiæfolia L. est vanté contre les fièvres, la goutte, les vers, les flux. L’/va frutescens” est, dans Amérique du Nord, employé comme fébrifuge. Les Xun- FR sont dans les deux mondes préconisés comme médicaments. [ y a au Pérou un X. cathartieum K.; mais les X. orientale‘ (fig. 124-151), Slrumarium ®, echinatumS, sont astringents, amers, antiscrofuleux ; on les employait surtout autrefois contre les dermatoses chroniques. les servent à teindre en jaune, et les Romains coloraient, dit-on, leurs cheveux en blond pâle avec les feuilles du X. sérumarium. Le X. spi- nosum * à été employé comme tonique et fébrifuge; on le vante périodiquement contre la rage. Nous ne pouvons qu'énumérer les nombreux genres de cette famille qui fournissent à nos jardins des espèces ornementales. Tout le monde nter nes Hell Et aro- , Dec., 33, t. 17 (part.). — À. mac 1 ina sunt iffusum, cujus plures species ab anti- quissimis temporibus in medicorum penu ha- bentur. » (EXDL., ne , 252. L., Spec., 1481. — DC., Prodr., V, 5 D 1.—H. BN, in + Sert sc: méd., HE, = (ere vineuse re Ame , I, 95, 164. - — les JL, t. 166, fig. 2 Qi du Mexique, Mer sh 2, — GE 4. rt.). run DE. Ft. fr, Suppl, 356; Prodr., di RL L. Spec 1400. me ni : 165, fig. 1: — DCG., n. 3 — rodr. F1. de Fr., 393 (Lam rt 5 Petite Bardané, Petit Aa Glaiteron, Grappeles, Herbe aux rouelles). 6. RR., Comm. gælt. (1784), © em du %. macroca Ag . ic. Forme pec, 1400. I, », ea de — GREN, et GODR., 4 de Fr., LR %e 314 = HISTOIRE DES PLANTES. connait les Soleils (fig. 66-70), les Dahlias (fig. 73-74), les Cosmos et Coreopsis, les Soucis (fig. 59-63), les Seneçons, les Agératoires, les Helenium (fig. 87-89), les Œillets d'Inde (fig. 96), les Immortelles, les Pâquerettes (fig. 51), les Aster (y compris la Reine-Marguerite), les Chrysanthèmes, les Zinnia, Rudbechkia, Gaillardia (fig. 90-93), les Centaurées, quelques Jurinæa, Xeranthemum, Echinops, Athanasia, Santolina, Achillea, etc., etc. Aujourd'hui que l'industrie horticole adjoint aux anciennes plantes qui faisaient lornement des jardins de nos pères un nombre toujours croissant de nouvelles recrues, empruntées principalement à la flore des régions tempérées des deux Amériques, du Japon, de l’Australie et du Cap, beaucoup de Composées à capitules gracieux, ou éclatants de couleur, commencent à faire apparition dans nos parterres. Les Arclotis et les Gorteria des sections Gazania et Venidium y forment d’élégants massifs; on y voit aussi quelquefois le Séobæa purpurea (Berkheya). Le Dimorphotheca pluvialis est cultivé comme plante curieuse à cause de la façon dont ses capitules sont influencés par l'humidité. On voit quelques splendides Mutisia grimpants dans nos serres chaudes et tempérées. Le Barnadesia rosea (fig. 25, 26) fleurit presque perpétuellement dans ces dernières ; le Stiftia chrysantha est la plus éclatante des Mutisiées cultivées, et c’est sa floraison dans nos serres qui à donné lieu à une des plus inconcevables méprises de M. DEcaIsxeE, attribuant à ce genre de Composées dix divisions à la corolle, dont « cinq extrêmement étroites, capillaires, en forme de vrille, alternant avec les cinq lobes de la corolle enroulés sur eux- mêmes ». Il ne faudrait pas croire que tel puisse être le plan de la fleur d’une Composée quelconque, et l’on doit admettre qu’au milieu des obscurités dont il enveloppe ses observations, l’auteur a simple- ment pris pour des pétales intérieurs les filets des étamines. On sème comme plante annuelle le Moscharia rosea. Les Helichrysum de la sec- tion Rhodanthe, notamment l’H. Manglesii, est une des plus élégantes Immortelles qu'on ait introduites dans les jardins et a déjà produit plusieurs formes remarquables. L’H. (Acroclinium) roseum à des capi- tules plus jolis encore. On rencontre aussi dans les cultures L’A. (Ammobium) alatum, belle espèce australienne dont les inflorescences sont blanches. Les Vernonia à fleurs violettes, espèces vivaces, qui sont rustiques dans notre pays, produisent un grand effet par leurs tiges élevées, dressées, et leurs nombreux capitules. Les Liatris (Kuhnid) de l'Amérique du Nord sont également remarquables par leur in- COMPOSÉES. MS florescence spiciforme. C’est par leur port, leur feuillage opulent que les Adenostyles produisent surtout un grand effet, de même que plusieurs Polymnia, certains Montanoa, et surtout le Podachænium eminens, avec ses larges feuilles si ornementales et si remarquables par leur odeur de pomme. Parmi les petites espèces à riche flo- raison, il faut surtout citer le Shortia californica, le Sanvitalia procumbens, le CGosmidium Burridgeanum, les Hysterionica de la section Grindelia (fig. 54), le Brachycome iberidifolia, le Centauri- dium Drummondii, le Podolepis chrysantha, le Guttierezia qymnosper- moides, le Sphenogyne speciosa, le Kaulfussia amelloides, plantes dont pour la plupart les graines se trouvent aujourd’hui dans le commerce. Plusieurs Olearia frustescents de l'Australie et de la Nouvelle-Zélande ornent en hiver nos serres froides. Il y a de jolis Erigeron ornemen- taux de pleine terre et de beaux Solidago vivaces, notamment ceux de l'Amérique du Nord. Quelques Verbesina vivaces sont de belles plantes ornementales qui supportent bien les hivers de notre pays. Le Vi/la- nova chrysanthemoides est dans le même cas. Outre les variations de couleur qu’on obtient chaque jour dans les corolles, ce qui donne le plus souvent à ces plantes un grand intérêt au point de vue de l’ornementa- tion horticole, on sait que les fleurs régulières des Composées se transfor- ment souvent par le fait de la culture en fleurs à corolles irrégulières où demi-fleurons, et réciproquement les fleurs ligulées en fleurs à co- rolle régulière, tubuleuse. Dans les Corymbifères, c’est-à-dire les plantes dont les capitules ont les fleurs du disque régulières et les fleurs du rayon ligulées, il arrive de deux choses l’une : ou que toutes les fleurs deviennent régulières, ou que toutes acquièrent des corolles ligulées,. Ainsi la Reine-Marguerite, la Pàquerette, peuvent avoir toutes leurs corolles étalées, à limbe unilatéral, ou bien toutes leurs corolles tuyau- tées et devenues semblables à celles du disque, sinon qu’elles sont plus grandes et qu’au lieu de demeurer jaunes, elles se sont colorées en rose, en violet ou en blanc. Les nombreuses variétés de Dahlias de n0S cultures, qui sont sorties depuis le commencement de ce siècle e deux espèces introduites d’abord d'Amérique en Espagne, ont natu- rellement deux sortes de fleurs : celles du centre, toutes jaunes et à petite corolle régulière, et celles de la périphérie, en petit nombre et Pourvues d’une corolle colorée et étalée. Dans les variétés recherchées aujourd’hui par l’horticulture, toutes les corolles peuvent devenir ligulées et teintées de nuances brillantes. Mais il y a, outre ces préten- dues fleurs doubles de Composées, qui sont de véritables inflorescences, 316 HISTOIRE DES PLANTES. des capitules ramifiés, c’est-à-dire dont l'axe principal, au lieu de ne porter que des fleurs, porte des axes secondaires plus ou moins allon- gés, terminés chacun par un plus petit capitule. C’est ce qui arrive notamment dans les Pâquerettes des jardins à capitules prolifères, qu'on a nommées Mères de famille. Beaucoup de Composées, en outre, doivent l'éclat de leurs capitules, non à leurs fleurons ou à leurs demi-fleurons, qui sont peu visibles et de couleurs peu voyantes, mais bien aux bractées de l’involucre qui peuvent, dans certaines variétés horticoles, acquérir un grand développement et affecter une coloration et une consistance pétaloïdes. À côté d'espèces dont l'odeur est fétide, il y a des genres qui, comme les Tagetes, en renferment quelques-unes à parfum anisé et agréable. Les Cichoriées sont géné- ralement inodores. Il y a, dans l'Amérique du Sud et dans l'Afrique australe, des Séneçons à feuilles extrêmement odorantes. L’odeur du Baume-coq est, nous l'avons vu, une des plus accentuées que l'on connaisse parmi les Composées de nos jardins, où il y a beaucoup d'Artémisiées et de Matricariées parfumées et d’autres à odeur intense et désagréable. Le plus commun des Tarchonanthus doit son nom spécifique à son odeur camphrée, qui se retrouve dans quelques Pluchea asiatiques, et l'Eurybia argophylla est particulièrement cul- tivé dans nos serres froides pour ses feuilles à odeur musquée. LXVII CAMPANULACÉES I. SÉRIE DES CAMPANULES. Les fleurs des Campanules' (fig. régulières et le plus souvent pen- tamères. Ce nombre s’observe dans tous les verticilles floraux de certaines espèces, telles quele Campanula Medium L. (fig. 139, 133), dont on a même fait un genre particulier *. Le réceptacle y est concave, en forme de sac hémisphérique, obconique ou ob- ovoide. L’ovaire y est logé ; el ses bords portent un calice gamo - Fig. 133. Fleur, coupe longitudinale. 132-145) sont hermaphrodites, Campanula Medium. Fig. 132. Rameau florifère et fructifère (5). Sépale, dont les divisions, imbriquées ou valvaires, sont souvent unies nage ponuls Ty rist., 108, t. 37. —L., Gen, à , Fam. des pis, Hi — sen 168 — Lau, Dict., 11, 577; Suppl, ! En: Lt. _ GÆRTN., Fruct., t. 33. — 1 Gen 3085. s DC: Honogr des par Parulées (1830), 213; Prodr. Pre LÉ AVER, Organog., 642, t. 149.— H. nr sr nat., 250. #8 Duaonr, pis FL pr" 407. a Anon., res KVI it) 374 (forme eue ce Campanule). . Medium T., Elem. Sr 90, Frame ae ‘ScHr n D. Re ca Ges., 1 —9 fra IE, 561, n. 49. ot, 14.— Erinin 318 à leur base par une portion réfléchie au niveau des sinus de sépara- tion des cinq lobes'. La corolle est également supère, en cloche, gamopétale, régulière, à lobes valvaires, älteÿnes avec les divisions du calice. L’androcée est formé de cinq étamines, dites épigynes, alternes avec les divisions de la corolle. Leurs filets s’insèrent, non sur cette dernière, mais, comme elle, sur le réceptacle. Ils sont libres, dilatés dans leur portion inférieure, par laquelle ils sont valvaires dans le bou- ton, et atténués en haut, là où ils s’insèrent vers la base des anthères biloculaires, introrses, déhiscentes par deux fentes longitudinales”, et se touchent par leurs bords, mais sans adhérence. Le gynécée se compose d’un ovaire infère, à cinq loges oppositisépales *, dont le HISTOIRE DES PLANTES. Campanula Rapunculus. Fig. 134. Fleur. Fig. 136. Fine Ponge longitudin . Fig. 135. Diagramme. sommet presque plan est recouvert d’une couche fort mince de tissu glanduleux, et surmonté d’un style qui se partage en cinq branches, rapprochées d’abord#, puis récurvées ou révolutées, stigmatifères en dedans et extérieurement chargées de poils collecteurs *. Dans l'angle interne de chaque loge on trouve un placenta épais, plus ou moins rétréci à son insertion et chargé en dehors de nombreux ovules anatropes®. Le fruit est une capsule que couronnent les restes du (ex DC.). Rene A8 KOGn,, i in Lin- H. MouL, . mbilie. nœa, XXHI mare poriant Ge un 0 ( nn. sc. PTE, I, dre es dé écurrences de la base des sé- À à téponont aussi aux angles saillants es cinq divisions rds se recourbent plus ou moins en 2. Le pollen est « sphérique, Ye couvert “pus partie de petites épines », et il porte de trois r que dans le Canarina il est ovoïde, avec trois ol Cu de l'ov | He ss. elles se touchent par 1 et forment ainsi une cavité allongée. 5. Ceux-ci se chargent du pollen des que ouvertes ps l'épanouissement de la orolle, pendant que le style, d’abord court, in en saosgensh, le tube qu’elles forment par leur rapprocheme 6. À une sa enveloppe. eurs bords # CAMPANULACÉES. 319 calice et qui s'ouvre entre les côtes plus ou moins saillantes par des panneaux triangulaires ou ovales‘, pour laisser sortir des graines en nombre indéfini, pourvues sous leurs téguments d’un albumen charnu qui entoure un embryon axile et plus ou moins allongé. Dans la plupart des Campanules, telles que la Raiponce (fig. 134- 139)°, les appendices é du calice disparais- Campanula Rapunculus. sent, ordinairement en totalité, et l’ovaire n'a plus que trois loges, les deux laté- rales faisant défaut. Assez souvent aussi cet ovaire, de même que le fruit, est libre £_ Fig. 197. Fruit après Fig.198. Graine (2). Fig. 139. Graine, coupe dans Sa P ortion supe- À déhiscence fa). $ : longitudinale. rieure, qui surmonte le calice sous forme de cône surbaissé et peut être recouvert d’une couche plus ou moins épaisse de tissu -glanduleux, rudiment d’un disque épigyne. Quelques Campanules de l'Orient, dont les anthères, au lieu d’être libres, sont og eh: mat ap plus intimement collées les unes aux autres par leurs bords et forment ainsi un tube que traverse le style, ont été génériquement distinguées sous le nom de Symphyandra ?. Il y en a une dizaine d’autres, de l'Europe occi- dentale et de l'Asie tempérée, dont la fleur est la même, mais dont l'ovaire trimère est surmonté d’un disque épigyne en forme de coupe, de tube | où de cône, quelquefois même très élevé (fig. 140) : Pet On en à fait un genre Adenophora. de que Quatre autres espèces, également de l'Orient, dont les fleurs sont 7-10-mères dans tous leurs verticilles, au lieu 1. Dans beauconp de Campanules, en outre, le 2. Sect. Eucodon À. DC. prnchyme se détruit de bonne heure dans 3. A. DC., Monogr. Camp., 365, t. 8; Prodr., Intervalle des nervures du éricarpe; si bien VII, 494. — ENDL., Gen.,n. 3089. — B. H., Gen que ce dernier peut représenter (fig. 437) une II, 563, n. 52. s0rle de réseau à jour, très compliqué, sur le- 4. Fiscu., in Mém. Mosc., NI, 165. — À. DC., ee les plus grosses nervures font saillie d’une Monogr. Camp., t. 6; Prodr., VIH, 492. — EnpL., +60n variable, suivant les espèces. Le même fait Gen., n. 3088. — B. H n. 51. — — D. U.,Gen.;, LH, y 1 Sobserve dans les Phyteuma, etc. Floerkea SpRENG., Anleil., IH, 523 (nec W.). * 320 HISTOIRE DES PLANTES. d’être pentamères, avec des pétales peu unis où indépendants, ont été aussi distinguées à titre de genre sous le nom de Mindium*. Dans l'hémisphère boréal des deux mondes, et plus rarement dans les deux Amériques, il y a sept ou huit autres Campanules, à réceptacle et à ovaire trimère plus étroits et plus allongés; on les à aussi COnsi- Campanula (Specularia) Speculum. Fig. 144. Graine (+). Fig. 141. Fleur. Fig. 143. Fig. 145. Graine, Fig. 142. Fleur, coupe Fruit ouvert (?). upe . longitudinale (5). - longitudinale. dérées comme formant un genre à part sous les noms de Specularia” “fig. 1M-445) et de Githopsis* ; mais de même que les types précédents, ce ne sont pour nous que des sections du grand genre Campanula. Ainsi constitué, celui-ci comprend environ 250 espèces" d'herbes *, I. Anans., Fam, des pl., 11,134. —J., Gen., (loc. cit., 258), mais bien de la plante cultivée 164.— Michauxia Luér., Monogr. inéd. (1788). — sous ce nom au jardin de Cambridge (Massa- \ Lauk, ZL, t. 295 (nec NECK., nec RŒusCH.). chusetts). (H. BN, in Bull. Soc. Linn. Par., 304); } — A. DC., Monogr. lamp., 211; Prodr., NI, tandis que le vrai Githopsis est placé par 4 én 457. — GÆRTN. F., Fruct., HI, t. 211. — ENDL., auteurs dans un autre groupe de Campanulées, é, Gen., n. 3084. — B. H., Gen., II, , n. 47. à cause de son fruit décrit comme « inter lob “Les pétales sont souvent libres dans une grande calycis.. operculatim deciduo dehiscens ». Sur etidue où même jusqu'à la base; mais, parmi la plante dont nous parlons, nous l'avons vu s'ou- les Campanula, aussi bien que parmi les Wahlen- i i 4. Jaco., FL austr., t. 11 ": ; que ce caractère ne saurait, dans ce groupe, : A. schœænbr., t. 335 (Adenophora). 336, 351; ue. 1c. rar., t. 334 : ; avoir une véritable valeur g énériq dr S psr. et Kir., PE rar: 2. Heisr., Syst. pl., 8.—A.DC., Monogr. Camp, hung., t. 64, 136, 247, 258, 263.— venr., J. Cels, » 344; Prodr., VI, 489. — EnpL., Gen:, n.3086. t. 18; 81 (Michauxia).— SiBTe. et SM, FI. græc: — B. H., Gen., 11,562, n. 50. — Prismatocarpus 1. 116, 203-205, 207-215. — LaBizz., PL Syr Luér., Sert. angl., 1 (part.). — Apenula NEëk., Dec. t. 3-5. — LEDEB., C FL ross., Lt: 209: TT Elem., 1, 234. — Lepouzia Dur., FL Bourg, DEsr., in Ann. Mus., XI, t. 6; 7, 16; FL. atlant-, 11,96 (ex A. DC.). —: Dismicodon Nutr.s in t.50, 51. — TEN., FI. nap., t: 16-18: 9, 20 rans. Amer. Phil. Soc., ser. 2, NII, 255. — (Prismatocarpus), 119, 120, 210, a user M Campylocera Nurr., loc. cil., 257 (ex B. H.) Cent. pl. ross., t. 10, 16,42. — VIS, Se. dalmat., HE) ,42 : : I ne s’agit pas ici du genre de NurraLL €. 14; Suppl, t. 6. — REICHB:, Icon. EL. germes CAMPANULACÉES,. 321 annuelles ou vivaces, dont les racines sont parfois épaissies et charnues, et dont toutes les parties sont gorgées d’un suc laiteux et visqueux. Leurs feuilles sont alternes, plus rarement opposées ou subverticillées, entières ou dentées, glabres, rudes ou hispides. Leurs fleurs! sont axillaires ou terminales, solitaires ou réunies en grappes simples ou en grappes de cymes. Elles croissent dans les régions tempérées et chaudes des deux mondes, principalement de leur hémisphère boréal, et sont surtout abon- dantes dans les portions méditerranéennes orientales de l’Europe et de l’Asie. Les Wahlenberqia (fig. 146) sont des Campa- nulesgamopétalesou polypétales, àanthèresnon adhérentes, dontle fruit capsulaire s’ouvre à son sommet, en dedans et au-dessus du calice, par des fentes courtes qui séparent les uns des autres des panneaux triangulaires supères, dont le nombre varie de deux à cinq. Quand ils sont en même nombre que les sépales, ces panneaux alternent avec eux. Ge sont des plantes à port très variable, des régions chaudes et tempé- rées de toutes les parties du monde. Les valves du fruit, se séparant aussi les unes des autres au-dessus du calice, sont au con- Wahlenbergia Sieberi. Fig. 146. Fruit déhiscent (+). traire superposées aux sépales dans les Microcodon et les Platycodon. t. 1591-1615; 1616, 1 fig. 2 AL rs ce {Adenophora):; . bot 77, 18, 85, 2, 202, 320, 507-510, &e 560, 571-575; IV,341 ; 342 (Specu Le 3 t. 2, 15, 23 (Adenophora). — SA- LISB., Par. lon de ee 80, 1 . _ (és Ind., WI, phora); 252, 2 es 2, 256, 3 T, Bri wi »t. 280; ser. S me vo ( mani TR. et , Fi. per. et chil., t. 200, fig. b.— JAUB. et Am FL. a Rendre — C.GAY,F t. 4. — GRISEB., Sumbot. y cularia). — HEMSL., in FA 1. ook.f. F1. brit. Er I. 4 or., À. 233. ‘391, 392, 421, 422. is TGuAT CH , À. Min., t. 35. — Dur., Expl. + Ha LT _ “leon . 684, 762; FI bor.-a r., Phyt. lusit., 18e ©. t. 125.— tue P” LINK, Fi. ns: t. 79-83. — Ov. yen. et spec., t. 965 Eu FOR : tr ork, t. 65. in Ann. Mus. lugd.-bat., H, 192 (Adenophora). — Wicur, IL., t. 136; /con. s 17 3 in _. mare Reis., se +71, Esp.,.t. 120; RER) ‘893! an Symb., t. 18(Wahlen- . FI. N.-Amer., M, 10 Gnara) 11: ” (Hélérocodoh). — Car, S. Unit. St., "265. — Hook., F1. lond., 1.51. TL, FAR 1 Michal “0e ok (Se “ t 102, 417; 219 (Michauxia), 397, 404, 5 650, 811, 91 9, 927,957, 1257, 1258, 1290, 1973, 2019, 2553, 2581, 2632, 2649, 2653, 3128 (Mi chauxia), 3347, 4555, 4748, 4879, 5068, 5745, 6394, 6504, 6588, 6590. — War. Lou #3 Il, 710; VI, 383 (Adenopho k 1044 : 50 (Quin MR TT 1051 ipamcn EU 1052 (Ad ; 394; 2. (Specularia), 403 (Symph yan- 1 Blé eues, rs sr ou violacées, rarement ros 322 HISTOIRE DES PLANTES. Les premiers, qui habitent l'Afrique australe, sont d'humbles herbés annuelles, dont les étamines ont des filets étroits, et la corolle un tube mince. Les Platycodon (fig. 147), herbes vivaces de l’Asie orientale, ont des corolles de Campanule, des filets stami- naux dilatés à leur base, et des tiges vivaces, à cymes terminales lâches ou uniflores. Les Codonopsis sont des Platycodon à tiges volubiles ou couchées sur le sol et à larges divisions stylaires, qui habitent aussi l’Asie tempérée. Le réceptacle floral peut, dans cette famille, de même que dans beaucoup d’autres groupes naturels, présenter d’énormes variations dans sa configuration. Ainsi on sait que dans cer- tains Codonopsis et Wahlenbergqia, au lieu d’avoir la forme d’un sac profond qui contient la totalité ou la presque totalité de l'ovaire, il ne représente plus qu’une cupule peu profonde dont la concavité ne loge Platycodon grandiflorum. Fig. 147. Diagramme. Cyananthus lobatus. \ ] \H Î MS } We Fig. 148, Fleur (2). Fig. 149. Fleur, coupe longitudinale. plus que la base de l'ovaire. Dans les Cyananthus (fig. 148, 149), herbes des montagnes de l’Inde et des régions voisines, qui peuvent être considérés comme des Campanules à ovaire libre, le sommet du réceptacle étant à peine déprimé, le périanthe et l’androcée deviennent à peu près complètement hypogynes. Les Campanumeæu, herbes asiatiques dont le réceptacle est peu pro- fond et dont la corolle s’insère souvent à une certaine distance du - CAMPANULACÉES. 323 calice, sont d’ailleurs des Codonopsis à fruit charnu. Le Canarina eampanulata (fig. 150), herbe vivace des îles Canaries, dont les tiges grèles portent des feuilles opposées, a des fleurs soli- taires, jaunâtres, 5-6-mères, qui rappellent tout à fait celles de certaines Cucurbi- tacées, et un fruit charnu, couronné par le calice per- sistant. Le Peracarpa (fig. 151), petite herbe charnue de l'Himalaya, a le même fruit à peu près, mais de petites dimensions, et pourvu d'un péricarpe mince sous lequel on voit saillir de nom- breuses graines. Les Trachelium et les Phy- leuma ont au contraire le fruit capsulaire des véri- W/ Canarina campanulata. Fig. 150. Fleur pentamère. lables Campanules. Les premiers, originaires de la région médi- lerranéenne, ont une capsule qui s’ouvre près de sa base par deux où trois petites valves. Leur corolle est inférieure- prgcarpa carnosa. ment rétrécie en un tube grêle, et leurs fleurs sont réunies en cymes corymbiformes, très composées. Quant aux Phyteuma, qu’on observe dans les mêmes régions, en Orient et dans l’Europe tempérée, ils Ont aussi deux ou trois valves latérales à la capsule ; et les divisions de leur corolle, libres ou à peu près dans toute leur étendue, sont rétrécies dans leur portion supérieure, par laquelle elles adhèrent longtemps dans le bouton. Quant à leur inflores- tence générale, elle a ordinairement la forme d’un épi ou d’un capitule, quelquefois d’un corymbe ou d'une ombelle; mais les inflorescences partielles qui les constituent, sont ou des cymes à pédicelles Fig. 151. Fruit (+). Courts, ou de véritables glomérules. Quelquefois aussi leurs fleurs Sont solitaires et terminales. Les Pentaphragma (fig. 152-154) ont été jadis rapportés au genre 324 HISTOIRE DES PLANTES. Phytewma; ils en ont la symétrie florale, avec cinq sépales obtus et une corollecampanulée, valvaire-mdupliquée. Leurs cinq étamines, non adhérentes à la corolle, ont des anthères collées en tube par leurs bords. Mais leur fruit infère est une baie polysperme, à 3-5 loges. Pentaphragma begonioides. Fig. 152. Rameau florifère La seule espèce connue est une herbe vivace, à feuilles alterne, complètement insymétriques, et à fleurs réunies en une singulière inflorescence terminale ou latérale, pédonculée, qui a un axe Symp0- dique contracté, ovoïde-arqué, et, sur sa convexité, deux séries paral- lèles de fleurs presque sessiles, accompagnées d’un nombre égal de bractées latérales. Cette curieuse plante habite l'archipel Indien. CAMPANULACÉES. 325 Les Musschia (fig. 155), grandes herbes ou sous-arbrisseaux de Madère, sont aussi très voisins des Campanules, avec cinq loges ova- rennes et un fruit sec parcouru par d’épaisses nervures verticales, dont cinq se prolongent dans les sépales persistants. À l’époque de la maturité, les por- tions de réceptacle interposées à ces nervures et qui sont minces et fra- giles, se rompent en travers suivant un certain nombre de fissures paral- lèles par lesquelles peuvent s’échap- per les graines. Les Roellu, qui croissent dans le midi de l'Afrique, ont aussi desfleurs Fic. 153. Fleur. Pentaphragma begonioides. \f Fig. 154. Fleur, coupe longitudinale (+). de Campanule, avec un fruit sec et qui s'ouvre comme celui des Wahlenbergia, où dont le sommet s’enlève à la façon d’un opercule. Parfois en même temps des fentes longitudinales se produisent en dessous de l'insertion des sé- pales. Ce sont de petites herbes où plus souvent des sous-arbris- S&aux, à feuillage éricoïde, dont les fleurs, terminales, solitaires où disposées en glomérule, sont entourées des feuilles supérieures formant autour d'elles une sorte d'involucre. Les Prismatocarpus, herbes vivaces ou suffrutescentes, des mêmes régions (qu’il ne faut Pas confondre avec les Specu- Musschia Wollastoni. Fig. 155. Fruit déhiscent: laria de nos pays, auxquels on à aussi donné ce nom), ont presque lous les caractères floraux des Roella ; mais leur fruit capsulaire et biloculaire s’ouvre dans sa longueur par des fentes, en valves étroites 326 HISTOIRE DES PLANTES. qui finissent par s’écarter les unes des autres dans toute leur longueur. On en rapproche les vrais Githopsis et les genres mal connus Rhigio- phyllum et Treichelia, qui appartiennent au même pays, et qui ont, dit-on, le premier un fruit triloculaire, une tige ligneuse, rigide, avec des fleurs capitées, et le dernier un fruit capsulaire globuleux, s’ouvrant au-dessus du calice par un opercule emportant avec lui la cloison, avee une petite tige herbacée annuelle et des fleurs capitées. Le Siphocodon, petite plante presque aphylle, de la mème région, a un fruit capsulaire s’ouvrant aussi en travers, mais au-dessous du calice, et ses étamines s’insèrent plus haut sur le tube de la corolle. Jasione montana. Fig. 156. Fleur (). Fig. 157. Fleur, coupe longitudinale. Les Jaswne (fig. 156, 157) sont des Campanulées à capsule de Wahlenbergia, qui habitent l’Europe tempérée et toute la région médi- terranéenne ; leurs petites et nombreuses fleurs sont rapprochées en capitules ou en ombelles. Elles ont, dans ce cas, de courts pédicelles; et leurs pétales, presque entièrement libres, sont indépendants des étamines libres, sauf tout à fait à la base de leurs filets. Les Merciera sont des Campanulées à fleurs réduites quant à gynécée. Leur ovaire infère a bien primitivement deux loges ; mais là cloison de séparation de ces deux loges est plus ou moins incomplète ; et dans chacune d’elles il n’y a que deux ovules collatéraux, ascendants, insérés tout près de la base, et anatropes avec le micropyle inférieur: Leur fruit est sec et le plus souvent indéhiscent. Ce sont d'humbles arbustes ou sous-arbrisseaux de l'Afrique australe, à petites feuilles, CAMPANULACÉES. 327 souvent rigides et étroites, à petites fleurs solitaires, sessiles ou à peu près, qui forment une sorte d’épi terminal là où les feuilles supérieures des rameaux se trouvent réduites à l’état de bractées. II. SÉRIE DES SPHENOCLEA. Les Sphenoclea' (fig. 158-161) ont été souvent relégués dans un pet groupe à part. [ls ont des fleurs hermaphrodites, régulières et gé- Sphenoclea zeylanica. Fig. 160. Fleur, coupe longitudinale, Fig. 161. Fruit déhiscent. Fig. 158. Rameau florifère. néralen imé tralement pentamères. Leur réceptacle concave, obconique-déprimé, Mi Fruct., 1 (1788), 113, t. 2%4.— n. 3092. — J.-C. Ac., Theur. Syst. plant. Prodr her Syst, IV, 354. — A. , 840. — Geærtnera RETz., Obs., VI, 24 (nec LAMK, ” Pongati, 548. — B. H., Gen., II, 560,n. 45. nec Neck, nec ScHREB., nec WALL.). — Rapinia tu J., Gen., 493. — Envt., Gen, Lour., FL cochinch. (ed. 1790), 127. 328 HISTOIRE DES PLANTES. est rempli par l'ovaire infère. Ses bords portent cinq sépales, primiti- vement imbriqués en quinconce, et une petite corolle campanulée, à cinq lobes imbriqués dans le bouton. Sur la corolle s’insèrent ciny étamines alternes, incluses, à filets courts, à anthères biloculaires et introrses. L'ovaire infère est surmonté d’un style à extrémité stigmatifère légèrement renflée et courtement bilobée; et il y a dans chaque loge ovarienne un gros placenta axile, chargé d’un nombre considérable de petits ovules anatropes. Le fruit est une capsule biloculaire, qui, à la maturité, s'ouvre en travers par un opercule. Les graines, nombreuses, renferment sous leurs téguments un embryon ‘ci entouré d’un albumen charnu. Les Sphenoclea sont des herbes annuelles, à port de Phytolacca, qu se rencontrent dans les lieux marécageux de toutes les régions tropi- cales. Leurs feuilles sont alternes et entières, et leurs petites fleurs’, réunies en épis simples ou rarement composés, terminaux ou laté- raux. Situées chacune à l’aisselle d’une bractée, elles sont accompa- gnées de deux bractéoles latérales stériles. On s'accorde aujourd'hui à n’admettre dans ce genre qu’une espèce très polymorphe”. III. SÉRIE DES LOBÉLIES. Les Lobélies® (fig. 162-169) sont des Campanulacées à fleurs irrégu- lières et résupinées. Leur périanthe supère se compose d’un calice à cinq sépales, libres ou à peu près, dont un antérieur, deuxlatérauxet deux postérieurs, à préfloraison valvaire ou nulle; et d’une corolle gamo- pétale ou presque polypétale, irrégulière, à cinq divisions alternes avec les sépales, valvaires. Les étamines, insérées comme la corolle, ont des filets alternes avec ses divisions et qui s'unissent plus ou moins . Sans éclat, verdâtres ou jaunàtres. — PAYER, Organog- , 644. — H. BN, in # . 2. S. zeylanica GÆRTN., loc. cit., fig. 5. — Fam. nat . H., Gen., I, 551, 927. — Wicur, JU, t. 139. — Faune? Au 163, t. 51. — Er. Gray, Syn. FI. N.-Amer., 11, 10. — Free , Fruct 151, t. 30. — Dortmannia NECk: FL. or., WE, 963. — CL ook. FL. brit. Elem., "4, 1432. — | atié Sr — Ymnoslema;, n HI Ind., I, 437,— pe ? in ‘kr F1. ste Afr., HE, 481. — S. P tiu DC. — Ponga- lium AT. LAMK, TL. FA. Cour. — GRISEB., F ECK. — Juchia NECK , L 4. Nous verrons que dci souvent, alors q nis, on peut ce” 'L. brit. W.-Ind., 389. — Gœrinera Pongat pendant les sépar es autres rpior À ETZ. — Rapinia herbacea er — Pongati légère rh Per sans déchirure, et . jusqu à RHEED., Mort. malab., H, 47, t.2 la base. Cette séparation s'opère sou ent plus 3. Lobelia L., Gen., n. 1006. — . pe. facilement et spontanément sur la ligne # des pl., TE — J., Gen., 165. AMK, re D Pair les Es sépales antérieurs, el 1 cr Ii, 581 ; Suppl., IL, 483: I, t. TA t guère que là qu'elle a le plus 0 souyel A.DC., Pro dr, VIT, 357. — ENDL. , Gen.;n. 3058 attiré l'attention rh botanistes. CAMPANULACÉES. 329 avec elle, de même qu'ils se collent entre eux par leurs bords", à partir d'une certaine hauteur ; et des anthères biloculaires, introrses, égales Lobelia syphilitica. Fig. 162. Rameau florifère. Fig. 165. Fleur, coupe longitudinale. Fig. 164. Diagramme. ou inégales déhiscentes par deux fentes longitudinales, parfois pour- vues d’appendices accessoires, et unies aussi entre elles parles bords’. Aie conduis au fond exactement base “ex pétales ; mais Me indépendance à la uve assez qu'il n’y : gamoph lie y a point ici véritable hs üx d entre 8 Ë Courtes que les trois autres. Celles-ci ont 1e l'ouverture e apiçal es .” celte masse est située, non pas tout » Mais du côté postérieur de a fleur. Cette ouverture peut avoir ses bords nus, mais bien plas souvent elle est garnie de soies qui t portées il ms de soies plus ou moins ééreloppé ées. No ous n'avons id _— sur ces organes des mn sr Le pollen est « ellipsoïde; ne FR dans a sphère à trois bandes » (H. Moi, in ps sc. nat., sér. 2, LL, 316). 330 HISTOIRE DES PLANTES. L'ovaire, infère en totalité ou libre en majeure partie, est biloculaire, avec des placentas axiles, chargés d’ovules anatropes. Le sommetde l'ovaire, souvent libre’, s’atténue en un style creux qui occupe lecentre du tube formé par les étamines, et se termine par deux branches de Lobelia syphilitica. Fig. 167. Fig. 166. Fruit déhiscent (2). Fig. 168. Graine, Graine (?). coupe longitudinale. forme et de longueur variables, parfois réduites à deux petites lèvres dont la base est encadrée d’une collerette de longues papilles (fig. 169). Le fruit est une capsule, souvent garnie du calice persistant, et qui s'ouvre supérieurement dans une étendue va- riable, suivant une déhiscence loculicide, pour laisser échapper des graines nombreuses, à em- bryon axile ou excentrique, entouré d’un albumen charnu. Les Lobélies sont des plantes frutes- centes, suffrutescentes, presque arborescentes même, ou plus souvent herbacées, dont le port est très variable, et dont les diverses parties son! ordinairement gorgées d’un suc laiteux. Leurs mile de D 0 sont axillaires et solitaires, ou disposées n grappes terminales, alors qu’au sommet des tiges leurs feuilles dia sont remplacées par des bractées. Nous ne pouvons considérer que comme sections * de ce vaste genre les types suivants dont plusieurs sont aujourd’hui encore distingués par beaucoup d’auteurs à titre de genres. Avant de les passer en revué, il faut se rappeler que les divisions de la corolle sont souvent toutes Lobelia Erinus. 1. Dans une Per très variables ses 2. Bleues, blanches, jaunes, rouges, purpu les espèces et suivant l’âge; un ovaire n part rines ou violacé seulement be, devenant at prége tota- 3: Et-souvent enicore:ces”seclions ne se dis” lement libre dans le fruit m tinguent pas nettement les unes des autres: CAMPANULACÉES. 331 véritablement libres et sont seulement collées les unes aux autres dans une étendue variable, et que les étamines sont fréquemment, quoi- won les ait décrites comme insérées sur les pétales, seulement appliquées à la face interne de ces derniers, qu'elles maintiennent plus ou moins unis entre eux, et qu’elles se séparent d’eux jusqu’à la base sous l'influence d’une certaine traction ou dans la fleur viaillie. Les Lobelia arborea Korsr.', type d’un genre Sclerotheca?, présente les deux particularités suivantes. Ses sépales, peu dissemblables, se séparent facilement les uns des autres; mais son fruit, déhiscent comme celui des autres. Lobelia, a des parois plus épaisses et plus dures, qui se disjoignent finalement du tissu superficiel du réceptacle par lequel elles étaient d’abord recouvertes au-dessous du calice. Le Dialypetalum® est un Lobelia de Madagascar, dont la corolle, un peu moins irrégulière que celle de nos espèces vulgaires, est formée de pétales qui peuvent tous se séparer les uns des autres dans toute leur étendue, et dont les grappes florales sont ordinairement très ramifiées. Le Lobelia lutea“ et quelques espèces voisines, originaires de l'Afrique australe ou orientale, dont les anthères sont plus inégales que dans beaucoup d’autres espèces, l’antérieure étant la plus courte et formant avec les autres un tube dont l’orifice supérieur est presque carré, ont un style géniculé qui, au-dessus d’une collerette de poils, se partage en deux branches pilifères un peu dissemblables et inégales, plus ou moins révolutées. On en a fait le type d’un genre Monopsis*. Les Rhynchopetalum® sont des Lobelia tropicaux des deux mondes, dont les grappes sont riches en fleurs et volumineuses, et dont la corolle a des lobes droits ou arqués au sommet, les supérieurs InCOm- bants, ou droits, ou récurvés. Comme dans les Tylonium”, dont on à fait aussi un cenre distinct, ces deux divisions supérieures peuvent former une sorte de lèvre, indépendante des trois autres pétales. Les Haynaldin , Qui sont aussi des Lobelia à riches inflorescences 1. Prodr., n. 308. o rectum v. apice raser ons connata ; à 2. À. DC., res VII, 356. — ENDL., Gen., pt antica brevior, laterales longissimæ Hire " 3061 # BH Fa Gen. IL, 548, n. 9. conniventes cum illa excisionem subquadratam 3. BENTH. Gen: IT, 553, n. 2%. fentes Stylus geniculatus ; crura pilis & LS de 329, collectoribus in pelvem dispositis segreguie Pan ÿ. SALISR. in ve Hort. _… . ir M À A. DC. Prodr. VIE, 551. . et SOND., jam initio antheseos antheras pers” © Fu. FI. cap., Ii, 594. — URBAN, Nonopr: d. Afrik. ria; postremo semel bis revoluto referens. » Les qe -Gutt. Monopsis, in Jahr. Bot. Mus. Berl rs lutea nous ont paru résupinées $ 10, c. fig. 6. — Parastranthus G. Don, Gex 6. FRESEN., in Mus b., IE, 66, t. 4 br T16.— pC., 354. Voici la dia- . PRESL, Mono , u genre admise par M. Urban et dontje Prodr., Ms id dis la er de) « Flores non r Pt : n Mag. . Lapok, 1 (1877), 3; KAN Nüv Pirali, Stamina in tubum obsolete recurvum, in Mart. F. dé LXXX, 140, t. #2. 332 HISTOIRE DES PLANTES. en grappes; avec des bractées axillantes- souvent grandes ou foliacées, ont le plus souvent la corolle épanouie ainsi partagée en deux lèvres inégales. De plus, leurs graines sont entourées sur les bords d’une aile ellipsoïde ou suborbiculaire. Ce sont de grandes espèces brésiliennes qui d’ailleurs se rapprochent infiniment par tous les caractères des Tupa, dont on a fait aussi un genre à part, et qui sont de hautes herbes à fleurs disposées en grandes grappes feuillées ou pourvues de larges bractées, avec des pétales jaunes ou rouges, longtemps collés les uns aux autres, sauf souvent en avant, et plus ou moins incurvés au sommet. Leurs anthères, à sommet ordinairement nu, ont souvent des poils dorsaux. Ces plantes habitent l'Amérique austro-occidentale. Dans les trois types précédents, les anthères peuvent avoir toutes leur sommet garni de poils, ou papilleux, ou nu; ou bien seulement les trois plus grandes d’entre elles sont pénicillées au sommet. Les Dobrowskia*, qui d’ailleurs sont construits comme les Monopsts, ont également une petite corolle dont les pièces se séparent de façon à former deux lèvres. Ils sont aussi africains. Les Isolobus* sont des Lobelia de petite taille, à tige couchée, à fleurs assez souvent polygames, avec des pétales peu inégaux, comme ceux des Dialypetaluin, mais moins facilement séparables les uns des autres. e L. Bergiana CHA. à une capsule étroite et allongée, qui, après s'être ouverte au sommet, finit souvent par se fendre dans sa longueur, comme il arrive avec l’âge à celle de plusieurs Campanules. On à cru devoir en faire le type d’un genre Grammatotheca. Le Trimeris ® est un Lobelia ligneux de l'ile Sainte-Hélène, dont les trois pétales supérieurs demeurent généralement unis dans une grande étendue, tandis que les deux autres se détachent de bonne heure Jus- qu'à leur base. Les Palmerella$ sont des Lobeliu de l'Amérique du Nord, dont les pétales sont collés en un tube cylindrique dans une grande étendue par lintermédiaire de filets staminaux qu'on à Considére comme ne S’insérant que sur le haut de ce tube, tandis qu'ils se prolongent en réalité jusqu’à sa base. Le L. dioica R. Br., espèce australienne, a les fleurs polygames 2e DR: (ren, SUR IE, 700. — A. DC. 5. PRESL, loc. cit, 46. — À. DC. Prodr.; Prodr. VI, 391 (pa VI, 227 É 2. PRESL, Monogr. “Label. ,8. «4 DC., loc. cit., 6. À, Gray, in Proc. Amer. Acad. 0. 309 BAN, loc. cil., 971, 97 B. H., Gen., IL, 1238, n. 11 a. Il su uffit pe com- 3. A. DC., Prodr., VII, m2. : des Lo- parer la fleur de cette plante à celle 4. PREsL, Monôgr. Lobel., n belia amæna, elc. CAMPANULACGÉES. 333 diviques et deux anthères plus petites que les autres, Surmontées d’une soie ou d’un pinceau de poils. On en a fait un genre Holostigna ; les deux lobes du style s’y trouvant souvent rapprochés l’un de l’autre jusqu'au sommet. Les Mezleria®, qui habitent l'Afrique australe, ont le plus ordinai- rement aussi des fleurs unisexuées ; ce Sont, comme les Isolobus, des plantes de petite taille et souvent étalées sur le sol. Ainsi compris, le grand genre Lobelia renferme plus de deux cents espèces ‘et se rencontre dans toutes les régions chaudes et tempérées des deux mondes. Les Laurentia sont extrêmement voisins des Lobeliu auxquels on les réunissait jadis. Ils en ont l’androcée, le gynécée et le fruit; mais leur corolle forme jusqu’au bout un tube continu ou très courtement lendu, et ce sont d’humbles herbes subacaules, avec des feuilles rap- prochées à la base en une rosette d’où sortent de petites hampes dressées el uniflores. Il y en a une espèce européenne ; les autres sont ori- ginaires de l'Afrique du nord et de l'Amérique boréale. Les Siphocampylus sont aussi très voisins des Lobelia, analogues à ceux dont la tige est élevée, suffrutescente ou frutescente ; quelquefois même ce sont des plantes grimpantes. Deux de leurs anthères sont Srmontées d’un pinceau de poils, et leur fruit s'ouvre au sommet comme celui des Lobélies ; mais leur corolle forme un tube d’une seule pièce, ou ouvert seulement dans une très courte étendue, de même que dans les Laurentia. Ce sont des plantes de l’Amérique tropicale. Les Centropoyon sont des mêmes pays, ont les mèmes organes de végétation et la même corolle que les Siphocampylus ; mais leur fruit ‘St une baie, indéhiscente et plus ou moins charnue (fig. 170). Ceux d'entre eux qu'on à nommés Burmeistera, herbes vivaces élevées ou sous- arbrisseaux grimpants, ont le sommet des anthères dépourvu de poils. LG. Don, Gen. S st. LIL, 716 534 (Monopsis), 535 (Isolobus), 536 (Para- ?. PRESL, Ont Lobel.. 7. stranthus), 537; 549 (Dobrowskia). — HaARv., 3. CAY., Jeon., t. 512, 516, 518, 521, 522. — Thes. cap., t. 162. — HEMSL., in Oliv. FI. trop. DELESs., Icon. sel (Grammatotheca), fr; UE, 464. — Bax., FL maur., 183. — eV, t 6 1 1 Monopsi) 8 (Isolobus), 9 (Dobrowskia), 10: Botss., FL. or., IL, 884. — VATRE, in Linnæa, : (Tupa). — À, GRAY, Synops. mer, XXXVIIT, 718. — Wicik. et LGr, Prodr. F1. I1,3; 8 (Palmerella) : Man. (ed. 5), 284; Bot. hisp., I, 278. — GREN. et Gopr., F1, de Fr. I, ak fl, 619, — CHAPu., F1. S. Unit. St, 396.— KAx., in Wart.Fl. bras., Camp.,136,t. M. pe, PASS FL brit. W.-Ind., 385; 386 —- Bot. Reg, t. V1, 1325, 1612, 9914. — Bot. (Tupa;. + © Gay; FL Chil., IV, 324; 327 Mag, t. 514, 641, 741, 901, 1919, 1395, 1484, Mpa). — Hook. p., Handb. N.-Zeal. FL, 171. 1492, 1499, 2137, 2277, 2519, 2550, 2693, 2701, ; , I, 423; in 3019, 3138, 3207, 3550, 3600, 3604, 3609, 3671, .— BENT , ? * Linn. Soc., VI, 14: vif, à "., 3784, 4002, 4150, 4505, 4960, 4964, 5088, 5587, de ral, IN, 199, HaRv, et SOND., F1. — Waur., Rep., LH, 706: VI, 374; 738 (Tupu); Po 1, 532 (Grammatotheca, Metzleria), Ann, 1, 467: 11, 1092; 1033 (Tupa) : F see VU, - un 334 HISTOIRE DES PLANTES. Les Delissea, qui sont des plantes des iles Sandwich, à tige ligneuse ou plus ou moins charnue, souvent peu ramifiée et dénudée à la base, ont des fleurs de Lobelia, presque toujours gémi- nées ou nombreuses dans l’aisselle des feuilles, des fruits charnus comme ceux des Gentropogon, avec un calice très variable suivant les sections du genre, mais avec tous les degrés de dévelop- pement possibles d’une espèce à une autre. Ce calice est formé de sépales dentiformes où li- néaires-subulés, ou larges et foliacés, se recou- vrant les uns les autres, ou se rapprochant par leurs bords en un tube aussi long que la corolle ou plus court qu’elle, et l’enveloppant en totalité 1 ou en partie jusqu'à l’époque de l’anthèse. Avec le port des Delissea et une tige épaisse et spongieuse, FApetahia, des îles Tahiti, a des fleurs axillaires dont le pédoncule porte deux bractées, une longue corolle qui se fend d'un côté, et un ovaire exceptionnel dans ce groupe en ce qu'il est uniloculaire avec deux placentas parié- taux, latéraux, peu proémi- nents et multiovulés. Le Brighamia, des iles Sandwich, est aussi un arr buste à tige charnue, non rameuse. Ses fleurs son! presque régulières, avec une corolle à tubeétroit et Wrès long et desétamines unies ell un tube conné lui-même 1 férieurement avec celui que Fig. 171. Fleur. Fig. 172. F1 pe lorment les pétales. er ie, 172. Fleur, coupe, Jes anthères sont surmonté" de soies pénicillées; V’exirè- ité stigmatifère du style est courtement bilobée, et le fruit, d’abord un peu charnu, s’ouvre finalement par deux fentes longitudinales. Les Isotoma (fig. 171, 172), qui habitent l'Océanie et les Antilles, ont aussi une Corolle à Himbe presque régulier, avec un tube entier ol finalement fendu d’un côté. Les étamines ne se dégagent de ce tube Centropogon surinamense. Fig. 170. Fruit. Isotoma axillaris. CAMPANULACÉES. 335 qu'au-dessus du milieu de sa longueur ou près de son sommet, et leurs anthères sont un peu dissemblables, deux d’entre elles étant sur- montées d’une ou de plusieurs soies, Le fruit capsulaire s'ouvre d’ail- leurs au sommet en deux valves, comme celui des Lobeli. Les Lysipoma ont la corolle irrégulière des Laurentia, c’est-à-dire à tube entier ou à peu près. Les deux loges de leur ovaire sont plus ou à moins incomplètes, et leur fruit est une pyxide. Ce sont des herbes, souvent humbles, cespiteuses, qui croissent dans les Andes améri- caines. Les Pratia habitent les mêmes régions et ont souvent le même port. Mais leur fruit est une baie indéhiscente, et leur corolle est le plus souvent fendue dans toute sa longueur; quoique dans les espèces de ce groupe dont on avait cru pouvoir faire un genre Hypsela, les bords de cette fente restent le plus souvent unis dans la plus grande partie de leur étendue. On trouve aussi quelques-unes de ces plantes à la Nou- velle-Zélande, en Australie et même Jusque dans l'Afrique tropicale. Les Downingia, qui sont des herbes annuelles de la région occidentale des deux Amériques, ont une corolle à tube grêle et à limbe étalé, Heteroloma lobelioides. Fig. 173. Fleur (2). Fig. 174. Fleur, coupe longitudinale. bilabié, Leurs étamines, indépendantes de la corolle, sont dissembla- es, deux d’entre elles étant surmontées d’une soie, et leur ovaire étroit et allongé est partagé en deux loges par une cloison délicate, qui Manque dans la portion supérieure et qui disparaît souvent ensuite dans toute son étendue. Le fruit capsulaire s'ouvre suivant sa longueur Par Un nombre de fentes inégales, qui varie de un à quatre. 336 HISTOIRE DES PLANTES. Les Heterotoma (fig. 173, 174), herbes annuelles ou vivaces du Mexique, sont exceptionnels dans cette série par le mode d'insertion uès oblique de la corolle. La base de celle-ci se dilate pour se con- former à la déformation du réceptacle floral qui, vu de haut, se prolonge postérieurement en un long cuilleron. Le sommet de cette portion rétrécie donne insertion à deux des sépales, tandis que les trois autres demeurent portés à l’autre extrémité du réceptacle, et la base élirée de la corolle recouvre en arrière le rétrécissement réceptaculaire de façon à former avec lui une sorte d’éperon adhérent ou de canal voùté dans lequel proéminent les décurrences de deux des filets stami- naux. Ceux-ci sortent supérieurement d’une fente antérieure de la corolle et forment là un tube couronné de cinq anthères dissem- blables. Le fruit est une capsule irrégulière, oblique et loculicide. IV. SÉRIE DES CYPHIA. Les Cyphia' (fig. 175,176), dont on a été jusqu’à faire, sans "aIsOns Cyphia sylvatica. Fig. 175. Fleur (4). l'ig. 176. Fleur, coupe longitudinale valables, le type d’une famille distincte, sont des Lobéliées dont la 1. Benc., FE. cap., 173. — J., Gen., 165. — — ExvL., Gen., n. S041. — A. DC., Prodrs PRESL, in Æ. Mey. Comm. pl. Afr. austr., 292. VII, 497, 792. — B. H., Gen., Il, 554, n: 23. CAMPANULACÉES. 337 corolle résupinée à cinq divisions collées les unes aux autres par leurs bords et finissant par se séparer, souvent même jusqu'à leur base; elles forment supérieurement deux lèvres : la postérieure constituée par trois pétales, et l’antérieure par deux. Les filets staminaux, plus ou moins larges et aplatis, finissent aussi par se détacher les uns des autres, etfinalement même des pétales qu’ils maintenaient unis entre eux dans une grande étendue. Quant à l’ovaire, infère, biloculaire et multiovulé, il est surmonté d'un style dont la surface stigmatifère, entière ou bilo- bée, occupe le sommet droit ou coudé de l'organe. Le fruit, capsulaire, locuhcide et septicide,-s’ouvre supérieurement en quatre panneaux, etles graines, albuminées, sont en nombre indéfini. Ge sont des herbes africaines, surtout du sud; une seule d’entre elles est abyssinienne ; elles ont des feuilles alternes et des fleurs? solitaires et axillaires, où réunies en grappes ou en épis terminaux. On en compte environ vingt espèces”. Leurs tiges sont grèles, dressées ou volubiles. On a rapproché, quelque peu artificiellement, des Cyphia, lesgenres américains Cyphocarpus et Nemacladus*, dont les pétales demeurent longtemps unis en une ou plusieurs masses. Dansles premiers, les éta- mines sont insérées en haut du tube de la corolle, et le fruit s’ouvre par une fente longitudinale. Dans le dernier, les étamines sont finale- ment, au contraire, libres, et la capsule est bivalve. V. SÉRIE DES GOODENIA. Dans les Goodenia® (fig. 177-179), dont on a donné le nom à une famille particulière, les fleurs sont hermaphrodites et irrégulières, et le réceptacle concave a la forme d’un cornet creux dans lequel l'ovaire ‘Stenchâssé en Lotalité ou en partie. Les bords de ce réceptacle portent un calice de cmq sépales valvaires, et une corolle gamopétale dont le tube se dégage du réceptacle, ou au même niveau que le calice, ou 1. Comme les Lobelia dits Dialypetalum. 5. Sm., in Trans. Linn. Soc., I À 2. Blanches, bleues ou rouges. GÆRTN. F., Fruct., HI, t. 211. — TURP., 1 3. Plus le Parishella (page Dict. se. nat., Alt, t. 81. — DC, fre ue 374). 4 L, Spec., FD (LME — Taunse Prod. 512. — Enpz., Gen., n. 304 C4p., 39; FL. cap., 179 (Lobelia). — Burm., ganog., 647, t. (Lobelia). — A. Ricu., FL. è —B. n. »38, n. 4. lya k ARv., Thes. cap. t. 159-461.— MARY. DE Vies, Gooden., 75, t. 13. — Tetraphylax % SoXn., FL cap., IL, 597.— Bot. Reg..t. 695. ve Vris, loc. cit., 164.—Picrophyta F. MuFI 1, 1037. in Linnœa, XXV, AL. , 398 HISTOIRE DES PLANTES. plus haut que lui; il se dilate parfois en avant à sa base en une bosse ou éperon qui répond à un pétale, et se fend souvent de l’autre côté, dans une partie ou dans toute l'étendue de sa longueur. Ses lobes sont inégaux et se détachent de la gorge oblique de la corolle à des niveaux différents, deux d’entre eux notamment plus haut que les trois autres: Ils sont valvaires-indupliqués dans le bouton; et leurs portionsrentrantes, La LI souvent plus minces que leur portion médiane, forment, lors de lépa- Goodenia ovata. Fig. 177, Rameau florifère. Fig. 178. Fleur, coupe longitudinale. nouissement, des sortes d’ailes parfois ondulées sur les bords ou auri- culées à leur base. L'androcée est formé de cinq étamines, insérées avec la corolle, alternes avec ses divisions, et composées chacune d’un filet libre et d’une anthère biloculaire, introrse, insérée dorsalement nv plus ou moins bas, déhiscente par deux fentes longitudinales”. L'ovaire à deux loges, complètes ou incomplètes, qui renferment un nombre d’ovules variable, depuis un ou deux dans chaque loge, jusqu'à Le pollen des Goodéniées, là du moins où j i D lifoha ? : He NT É rens, Dampiera ferruginet . ova ilaété étudié, est « ovoïde, trois plis; dans l’eau, (H. MouL, in 4 à, St. sér. 2, HU, 316). Il S è 1 a. (rois bandes avec trois papilles : est semblable dans les Cyphia, rapportés Par vola lævigata, Goodenia ovata, G. decur- plusieurs auteurs au même groupe. CAMPANULACÉES. 339 un nombre indéfini ; 1ls sont ascendants, anatropes, avec le micropyle tourné en bas. Le style se termine par une extrémité stigmatifère un peu renflée, obtuse, perforée tout en haut ou bilobée. Mais ce sommet réel du style ne se voit pas, attendu qu’il est complètement renfermé dans une cupule accessoire, née au-dessus de lui et se terminant par une large ouver- ture supérieure, plus ou moins longuement ciliée. Le fruit est une capsule qui s’ouvre en deux valves parallèles à la cloison, les- quelles se partagent souvent elles-mêmes en deux moitiés à partir de leur sommet. Les graines qu’elle renferme sont en nombre restreint ou illimité, elles sont plus ou moins aplaties, épaissies parfois sur les bords ou dilatées à ce niveau en une aile marginale, parfois très étroite. L’albumen charnu qu’elles renferment sous leurs téguments entoure un embryon charnu, égal à la moitié environ de sa longueur ou plus court, et dont la radicule est ordinairement inférieure. Les Goodenia sont des plantes australiennes, herbacées, suffrutes- centes ou frutescentes. On en a décrit soixante-dix espèces environ”. Leurs feuilles sont alternes, sans stipules, parfois réunies en rosette à la base de la plante. Les fleurs? sont axillaires, solitaires ou groupées en cymes; et assez souvent aussi, les feuilles étant remplacées par des bractées, l’inflorescence générale est terminale, en forme de grappe, simple, ou composée, ou bien formée de cymes. Les Selliera*, plantes herbacées de l'Australie, de la Nouvelle- Lélande et de l'Amérique méridionale extra-tropicale, ont les caractères généraux des Goodenia (dont bien des auteurs n’en ontfait même qu'une section) ; leur péricarpe, plus épais et d’abord légèrement charnu, ne Souvre pas ou ne le fait qu’à la longue et d’une façon incomplète. Les Calogyne (fig.A80), herbes océaniennes annuelles, qui se retrou- vent jusque sur les côtes de l'Asie austro-orientale, ont toute l'organi- sation des Goodenia: on les considère comme formant un genre à part à cause de leur style qui se partage supéri ten deux ou trois Goodenia ovata. Fig. 179. Fruit déhiscent. Fr 16. —- Enpz., Gen., n. 3042. — er agm. Phyt. Austral., VII, 56: X, 19, 110. FL. Austral., IV, 82. — B.H., Gen., !!, 995, 2. Jaunes, bleues ou pourprées. n. 6. — C. GAY, FL. chil., IV, 945. — HOOK. F.. 3 CAV., /con., V, 49, t, 474. — DC., Prodr., Handb. N.-Zeal. Fl., 173. 1. BENTH., F1. Austral., IV, 50.—F. Muezz., VI, 5 340 HISTOIRE DES PLANTES. branches dont chacune à son sommet porte une petite surface stigma- tifère et une cupule qui l'entoure incomplètement. De même que parmi les Campanulées à corolle régulière il y a des types exceptionnels à ovaire supère, tels que les Cyananihus, ainsi les Goodenia ont des analogues à périanthe et à androcée libres. Ce sont les Velleia (fig. 181-185), dont la corolle infère possède souvent un éperon saillant sur la ligne médiane anté- rieure. Leur fruit est une capsule libre, bi- ou quadrivalve, et leur ovaire peut être partagé en deux loges incomplètes, avec un placenta pluriovulé et subbasilaire ; mais parfois aussi il ne présente réellement qu’une cavité. Ce sont des herbes austra- liennes. On ne peut guère en séparer géné- riquement les Euthales (fig. 184, 185), qui ont l'ovaire moins complètement supère par rapport à la corolle, et Calogyne pilosa. Fig. 180. Style. Velleia paradoxa. Fig. 182, Fruit déhiscent, g. 183. Graine, Fig. 181. Fleur, Fig. 183. Gran coupe longitudinale (2). accompagné du calice, coupe longitudinale. dans lesquels, commé dans certains Goodenia, il y a un intervalle bien appréciable entre l'insertion du calice et celle de la corolle. Très près des Goodenia se.rangent encore les deux genres australiens Anthotium (fig. 186) et Leschenaultia, dont les anthères sont collées CAMPANULACÉES. 41 autour du style. Les premiers ont une indusie comparable à celle des Goodenia, qui entoure le sommet du style à la façon d’un sac continu, tandis que les Leschenaultia ont cette enveloppe bilabiée, avec les deux Velleia (Euthales) trinervis. Fig. 184. Fleur. Fig. 185. Fleur, coupe longitudinale (4). lèvres presque égales ou parfois très inégales, l’une d’elles étant, dans quelques espèces, réduite à de très petites dimensions (fig. 187). Dans le Catosperma, plante australienne, on dit que le fruit est drupacé, et que les deux Leschenaultia biloba. ovules que renferme cha- cune des deux loges ova- riennes sont descendants au lieu d’être ascendants, comme ils le sont dans les genres précédents. Les Scævola (fig. 188- 191), dont on a souvent . fait un petit groupe à Ra nntrapaets ne tleenenre de Goodenia, avec une co- lle fendue d’un côté suivant sa longueur et avec des anthères non adhérentes, Leur style est accompagné en haut d’une dilatation enve- loppant le stigmate. Mais leur ovaire infère est réduit à une cavité MComplètement partagée en deux compartiments uniovulés, et le fruit Anthotium humile. Fig. 187. Sommet du style. 942 HISTOIRE DES PLANTES. est une drupe. Ge sont des plantes herbacées ou frutescentes des déux mondes, abondantes sur les bords de la mer, à feuilles alternes ou opposées, à fleurs axillaires, solitaires ou réunies en cymes. Les Dampiera, qui habitent aussi l’Australie, peuvent être définis des Goodenia à loges ovariennes uniovulées. Et encore l’une de leurs deux loges est-elle le plus souvent avortée, si bien qu'il est rare qu’elle renferme également un ovule; celui-e1 est anatrope, ascen- dant ou presque dressé. ‘Le fruit est indéhiscent comme celui des Scævola microcarpa. Scævola Lobelia. Fig. 188. Fleur (+). Fig. 189. Fleur, coupe Fig. 190. Fruit. Fig. 191. Fruit, longitudinale. coupe transversale. Seævola; et la graine varie de forme, semblable tantôt à celle des Goodenia, et tantôt à celle des Velleia. Dans ceux des Dampiera qu'on a nommés Verreauxia, les divisions de la corolle, dont le tube est fendu sur le dos, sont aïlées ou inégales et sont dépourvues d’auricules; les supérieures sont conniventes. Quant aux anthères, elles sont libres. VI. SÉRIE DES BRUNONIA. Les Brunonia® (fig. 192-195), dont on a souvent fait une famille particulière, ont les fleurs hermaphrodites, pentamères, irrégulières et généralement construites comme celles des Goodéniées. Mais leur gynécée, libre comme celui des Velleia, est inséré, non M sur un ds: S., in Trans. Linn. Soc., X, 365, 28, Ji. pl.,.t. 10..— A. DC., Prodr.; XI, 616 .- BR., Prodr. N.-Holl., 589 : in Trans. Enpz., Geñ., n ei 2 LINDL., Intr od. (ed. ‘2, de. Soc. XII, 132: Misc. Works (ed. BENN. 266; Veg. Kingd. 657. — BexTu M il 1, 31; M1, 267, 269, 310, 257. F. BAUER, Linn. Soc., XV, 1,3; Gen., IL, 541, n CAMPANULACÉES. 343 réceptacle à surface supérieure à peu près plane, mais bien au fond d’un réceptacle concave, obconique, avec les parois duquel son ovaire n’affecte aucune adhérence. Quant au périanthe, 1l s’insère sur les bords de la cavité réceptaculaire, de facon à devenir tout à fait péri- Brunonia australis. . 192. Fleur (4). Fig. 195. Fruit, coupe Fig. 193. Fleur, coupe longitudinale. longitudinale. Pa CE gyne. Le calice est persistant, et la corolle est gamopétale, à tube allongé et à limbe pentamère, valvaire, peu irrégulier. D'ailleurs les étamines sont insérées vers la base de la corolle, et leurs anthères forment une gaine autour du style, qui porte au niveau de son sommet Sügmatifère un indusium sacciforme. Le fruit est sec, monosperme, contenant une graine sans albumen, et il est entouré d’un sac que lorme le réceptacle surmonté du calice persistant. Le B. australis Seule espèce connue du genre, est une herbe vivace, australienne et laSmanienne, à feuilles réunies en rosette à la base, couvertes d'un duvet soyeux; à fleurs bleues, rapprochées au sommet d’une hampe simple en un faux capitule, qui est une réunion de cymes contractées tl'accompagnées de bractées?. 1. Su, loc. cit. — Gunuem., Je. lith., t. 15. Austral., IV, 121. — Bot. Reg., t. 1833. — PR ; ANNEE H00Kk. PRE B. sericea Sx., loc. cit., X, 367, t. 29.— BAUER, I : è ; INDL., in Bot. Reg., t. 1 IlL., t. 10. — B. simplez LINDL. SCHLCHTL, in Linnæa, XX, 508. BENTH., FI. 2, H. Bx, in Bull. Soc. Linn. Par., 442. —_ " HISTOIRE DES PLANTES. VII. SÉRIE DES PHYLLACHNE. Les Phyllachne! (fig. 196, 197) ont des fleurs hermaphrodites et régulières, qui sont, par l'ovaire infère et le périanthe, notamment par la corolle gamopétale, analogues, avec de petites dimensions, à celles d’une Campanule. Leur calice supère peut être formé de cinq sépales, et leur corolle avoir cinq lobes; mais le nombre des divisions de l’un et de l’autre peut s'élever jusqu’à huit ou neuf. L’ovaire infère est à deux loges pluriovulées ; mais la cloison de séparation entre les deux loges est incomplète en haut ou en bas, et finalement même elle se Phyllachne magellanica. Fig. 196. Port, Fig. 197. Fleur, coupe longitudinale (;). réduit à une colonne verticale centrale, adhérente aux deux extrémités de la cavité ovarienne, les portions membraneuses latérales de la cloison ayant totalement disparu. Une colonne centrale qui surmonte le style et qu’accompagnent à sa base deux glandes épigynes, de forme et de taille variables, alternes avec les étamines, se termine supérieu- rement par une tête —._ à deux lobes plus ou moins larges el 1. Fonsr., Char. gen. (1776), 115, t, 58. — n. 3095 a. — B. H., Cen., I, 535, n. 4. — F Sw., in Schrad. Journ. bot. M, 273. — Murs. in N. Giorn. bot. ital., v, LE XI, LAMK, in Jour, dhist. nat., 1, 190, t. 10; 203; in Trim. Journ. Bot. (187 8), I, &. TA. — Por, Dict., V, 294. — J., in Stibas CoMERS., herb. ap nos Amn. Mus:, XV, t. 2, fig. 3. — Ennr.. , Gen., F., Handb. N.-Zenl. FL. - CAMPA NULACÉES. 345 longs, superposés aux loges ovariennes, et par deux anthères alternes, c’est-à-dire latérales. Ces anthères sont extrorses, à deux loges con- fluentes en haut, et ne présentent finalement qu’une fente hippocrépi- forme à concavité inférieure ‘. Le fruit est sec, couronné des cicatrices du périanthe et de la colonne. Il est normalement indéhiscent dans les véritables Phylluchne, mais il s'ouvre finalement au sommet par un trou ou par deux petites valves dans ceux que l’on a nommés Forsteru?. Stylidium adnatum. Fig. 200. Fleur, coupe longitudinale. = tigmate, - vus de face. ig. 198. Rameau florifère. Fig. 199. Fleur. Fig. 201. Androcée Fig: 202. Androcéc 1 et stigmate, ets y , Ge sont des herbes vivaces et alpestres, glabres, ayant souvent le port d’une Mousse ou d’une petite Bruyère, et formant de larges plaques Par leurs rameaux cespiteux, chargés de petites feuilles imbriquées. Les Forstera ont souvent leurs feuilles un peu plus larges, rapprochées à la base en rosette. Les fleurs sont solitaires et terminales, sessiles dans les ' : Le pollen des Slylidium observés est 184, t. 9 (1780). — Sw., in Schrad. Journ. POLE Lois plis; dans l'eau, ellipsoïde (1799), II, 31, t. 1, 9, fig. 2; in Aœn. Journ., ue » à trois bandes; bandes ponctuées » I, 291, t.6 — Exp, Gen., n. 3095. — ; > in Ann. sc. nat., sér 1} ). Prodr., NH, 338. — B. H:, Gen, I, Dar nd: DG., 9 090, d : » » » F., in Nova. Acta Soc. sc. upsal., UM, 946 HISTOIRE DES PLANTES. vrais Phyllachne', portées dans les Forstera sur une hampe grêle en haut de laquelle elles sont aussi quelquefois géminées. Le genre ainsi limité comprend six ou sept espèces *, australiennes, tasmaniennes et néo-zélandaises. L’une d’elles, le P. uliginosa, habite les environs du détroit de Magellan et croît communément à la Terre de Feu. Il n’est pas rare de voir les corolles des Phyllachne un peu irrégu- lières, et c’est ce qui établit une transition manifeste entre ces plantes et les Séylidium, dont on a généralement donné le nom au groupe dont nous nous occupons, quoiqu'ils n’en représentent qu’un type dévié. Les Siylidium (fig. 198-204) ont en effet des fleurs à corolle penta- mère, mais ordinairement plus ou moins bilabiée, et Rune de ses divi- sions, l’'antérieure, souvent nommée le labelle, diffère des quatre autres Le Stylidium graminifolium. Fig. 208. Fleur. Fig. 204. Fleur, coupe longitudinale. par ses dimensions et par sa forme particulière. Les étamines, au nombre de deux, sont aussi unies avec le style en une colonne, souvent mobile et élastique, dont elles ne se dégagent qu'au-dessous immé- diatement du sommet stigmatifère. Quant à l'ovaire, il a deux loges multiovulées; mais les ovules sont insérés sur la cloison de séparation des loges qui, au-dessus d’eux, est plus ou moins incomplète ; de façon que l'ovaire est supérieurement uniloculaire. Les Séylidium sont des herbes océaniennes et plus rarement asiatiques, dont les fleurs sont disposées en épis terminaux, ou plus rarement solitaires. Dans les Levenhookia (fig. 205, 206), dont les fleurs sont également 1. Il y a sous la fleur des bractées, aunombre t. 851 (Forstera). — Hook. r., Fl. anlar ah V de deux ordinairement. t ne # . è t. 28 (Forstera) ; FL. tasm., K, 236; Here je 2. Homëk. et JACQUIN, Voy. au pôle sud, Bot. Zeal. FL, 166(Forstera).— Beni, Fl: AW Phanérog., t. 16 (Forstera). — Hook., /con., IV, 36 (Forstera). CAMPANULAGÉES. 347 wrégulières, le pétale qu’on à nommé le labelle prend la forme d’un capuchon ; les deux étamines ont deux loges à peu près superposées vers le haut de la colonne stylaire, et la chaises interloculaire demeure Levenhookia pusilla. Fig: 205. Fleur (2). Fig. 206. Fleur, coupe longitudinale. si courte, que le placenta multiovulé est sensiblement central-libre, comme celui des Primulacées. Ce sont de petites herbes austra- liennes, à feuilles alternes et à petites fleurs disposées en courtes srappes terminales, souvent pauciflores. Cette famille’, telle que nous venons de la délimiter, devient un elOUpe par enchdinement et que beaucoup d'auteurs ont partagé en Un certain nombre de familles distinctes. Nous y avons compris 92 genres, formés de 1330 espèces environ. Les caractères sur lesquels Nous basons les séries qu'ils forment sont les suivants : L. Campaxurées ?, — Fleurs régulières ou à peu près. Ovaire ge onpenale SEE ; Fan. des pl, 1, 192, ma CT — Campanulaceæ DC. — Campanulaceæ à, Gen., 163, Ord. , 1, 311; Prodr., NH, 4, Or. “105 ‘is in ie Mus., St, 1. — Bars, Ord. ss "Veg. Kingd. (ER 680, Ord. EE", "3 nat, 151. — Benra * Canpanulacer and their END. , Gen. 5 , Ord. ailies, in Journ. Linn. XV, 1. 541, Ord. 91. RE BC . en 2 C Campanuleæ À, be. , pe Campanul., 496. Trib. d. * 348 HISTOIRE DES PLANTES. infère ou en partie supère, à deux ou plusieurs loges. Étamines en nombre ordinairement égal à celui des divisions valvaires de la corolle généralement gamopétale (et parfois dialypétale), rarement insérées sur elle, mais plus souvent sur le réceptacle. Anthères libres ou rare- ment collées par les bords. Fruit sec, souvent déhiscent par des pan- neaux, plus bas que le calice, ou par des fentes, ou au-dessus de lui transversalement, ou par des panneaux, plus rarement indéhiscent ou charnu. — Plantes herbacées, rarement ligneuses, à suc souvent laiteux, à inflorescence définie, indéfinie ou mixte. — 22 genres. IT. SpnénoccÉéées'. — Fleurs régulières, à corolle courte, imbri- quée. Androcée isostémoné, à anthères libres. Ovaire biloculaire semi-infère. Fruit déhiscent circulairement au-dessus du calice. — Herbe à feuilles alternes. Fleurs en épis. — 1 genre. . LoBéLiéEs *. — Fleurs irrégulières, parfois résupinées. Corolle valvaire, gamopétale ou dialypétale, à pièces plus ou moins collées par les bordé Étamines insérées sur le réceptacle ou sur la corolle, à anthères souvent unies en tube par les bords. Ovaire infère ou en partie supère, à deux loges multiovulées, ou uniloculaire, à deux placentas pariétaux. Fruit sec ou charnu. — Plantes herbacées ou ligneuses, à suc souvent laiteux, à feuilles le plus souvent alternes, à fleurs solitaires axillaires ou à grappes terminales. — 12 genres. IV? Cveniées *. — Fleurs irrégulières. Pétales valvaires, libres, ou collés les uns aux autres dans une étendue variable et formant plusieurs faux lobes. Étamines à anthères libres. Ovaire en totalité ou en partie infère, 2-loculaire. Fruit sec, déhiscent en 1-4 valves. — Plantes herbacées. Fleurs axillaires, solitaires, ou en grappes ou épis terminaux. — 4 genres. V. GOODÉNIÉES *. — Fleurs irrégulières ou rarement presque r'égu- . lières, non résupinées. Corolle gamopétale, insérée parfois à un autre niveau que celui du calice. Étamines à anthères libres ou unies en tube autour du style. Ovaire dicarpellé, infère, semi-infère ou supère: née MarT., Conspect. (1835), à 4 rm æ DC., Prodr., . 497, Ord. : n. 1. , Prodr. dr 548, Ord. 110. 106. + Cyphiee .H, Gen, 11, 58, 55 Le A6, Tia Tor Syst. p , 40. =: Pongalieæ Trib. 2 3.— BARTL. DL; Gen, 4. Coodenovieæ R. Br., Prodr., 573.—BARTL-; 2. Pelé J. , in Ann. Mus., XVI, 1 Ord. nat., 147. = DC., Prodr., VI, 502, Ord. (part.). — PRESL, Prodr Monogr Lobel 7 107. “He , I, 536, Ord. 90. _— Goode- L., Gen., 509, Ord. 124. — A, ms. nüdles | LINDL., Nat. "Syst. (ed. 2), 241. — 600- VII, 339, Ord. 104. Fe meme » Veg. king. tr _—— LiNoe., Veg. kingd., 694, Ord. 268. 692, Ord. 267. — J.- Te Theor. Syst. pl., , Gen … 805, A À 123. — Scævolacet 384. — Lobelieæ B. H., Fo 71, 549, 55. its roë (ed. 2), 242. CAMPANULACÉES. 949 Style à extrémité stigmatifère plus ou moins profondément 2-lobée et entourée d'un éndusium sacciforme, cupulaire ou bilobé, inséré au- dessous d'elle. Loges de l'ovaire 1, 2, pluriovulées ou uniovulées, avec ovule ascendant ou plus rarement descendant. Fruit capsulaire ou charnu, mono- ou polysperme. Plantes herbacées, suffrutescentes ou rarement frutescentes, à suc non laiteux, à feuilles alternes ou ra- rement opposées. Fleurs axillaires et solitaires. — 8 genres. VI BRUNONIÉES", — Kleurs irrégulières, à réceptacle concave, logeant dans sa concavité l'ovaire uniovulé, infère, mais libre. Ovule ascendant. Fruit sec. Graine sans albumen. — Herbe vivace. Fleurs disposées en capitules de cymes contractées. — 4 genre. VIT. PHYLLACHNÉES ?, — Fleurs presque régulières ou irrégulières. Étamines 2, portées sur le style au-dessous de son extrémité stigmati- lère ; anthères extrorses, à loges confluentes. Ovaireinfère, à deux loges plus ou moins incomplètes. Placenta muluovulé, situé sur la éloison interloculaire, ou central-libre, Fruit sec, déhiscent ou indéhiscent. — Herbes, parfois suffrutescentes. Feuilles alternes. Fleurs solitaires ou en grappes ou épis simples ou composés. — 3 genres. DISTRIBUTION GÉOGRAPHIQUE. — Le seul Prunonia connu est austra- lien. Il en est de même de presque toutes les Goodéniées et Phyllachnées. Cependant la Nouvelle-Zélande et l'Amérique du Sud extratropicale possèdent, quelques espèces de ces deux groupes, et 1l y a dans l'Asie méridionale un Stylidium et une couple de Goodéniées. Les Cyphia Sont tous de l'Afrique australe ; mais des trois genres qu'on enarappro- chés, l’un est chilien (Cyphocarpus), et les deux autres californiens. En Somme, presque toutes les plantes autres que celles des séries des Lobé- hées et Campanulées appartiennent à l’ancien monde. C’est aussi la règle pour les Campanulées. L'Amérique en serait dépourvue, n'étaient Un Cephalostigma, quelques Wahlenbergia, le Githopsis et une couple e Campanules du groupe Specularia. Les Lobéliées au contraire sont beaucoup plus également partagées entre les deux mondes. Tous les Siphocampytus, les Centropogon, les Downingia, Hypsela, Rhizocepha- lun, Lysipoma, Heterotoma, sont américains, et de mème les Lobelia des sections Tylominm, Tupa, Haynaldia. Les Monopsis et Dobrowskia l. Brunoniaceæ R. BR., in Ædinb. N. Phil. 2, Stylidieæ R. Br., Gen. Rem., 561; Prodr., aude (sept: 1839). — Lanpr… Introd. (edit. 2). 555. Eos. Gen. 519, Ord. 1%. — DC. DU EN, Gen. 505, Ord. 194 À. DC. Prodr., WI, 331, Ord. 103. — B. H., Gen., I, Prodr., XL, 615, Ord. 153. — J.-G. Ac., Theor. 534, Ord. 89. — Séylidiaceæ Lino. Veg. Kingd. Syst. plant, 394. (1846), 696, Ord. 269. VIH, — 93 300 HISTOIRE DES PLANTES. sont exclusivement africains. Le type Dialypetalum appartient à la flore de Madagascar. Quant aux vraies Campanulées, elles sont dans toutes les parties du monde représentées par des Wahlenbergin. Les Cyananthus, Codonopsis, Platycodon, Mindium, Peracarpa, sont tous asiatiques. L'Afrique australe possède un grand nombre de genres qui lui sont propres : les Merciera, Siphocodon, Rlègiophyllun, Treichelia, Prismatocarpus, Roella, Microcodon. Les Canarina n’ont été observés qu'aux îles Canaries. Les îles orientales de l'Afrique tropicale sont pauvres en Campanulacées; elles possèdent, avec quelques Lobelia vrais, les types exceptionnels auxquels on à donné les noms de Hetero- cheænia et Dialypetalum. W n’y à de Pentaphragma qu'en Malaisie. Quant aux archipels océaniens, ils sont des centres exclusifs pour ces singulières Lobéliées, à tige ligneuse, peu résistante, souvent indivise ou peu ramifiée, dont le sommet se couronne de feuilles et que repré- sentent à Tahiti les Apetahia et Sclerotheca, aux Sandwich le Brighamia et les diverses sections par nous comprises dans le genre Delisseu. Plusieurs Zupa et Haynaldia constituent un type analogue dans l'Amé- rique du Sud. De même que les Phyllachne représentent la famille vers le pôle sud, quelques Campanulées la rappellent jusque très avant dans le nord. Les Jasione s’avancent en Norvége et en Finlande jus- qu'à 59° et 61°; le Phyteuma spicatum se retrouve en Norvège à la mênie latitude; le Campanula rotundifolia remonte en Laponie Jus- qu'à 74°, la Raiponce jusqu’à 58, et le Wahlenbergia hederaceu jusqu’à 56° dans les îles Britanniques. PRopRIËTÉS ET USAGES. — Les Campanulacées proprement dites, qui ont tant d’affinités avec les Gichoriées, ont aussi souvent leurs propriétés, grâce à leur richesse en latex', âcre et narcolique ; mais son action est souvent atténuée par la présence d’un mucilage doux. Celui-ci l'emporte surtout dans les jeunes pousses et dans les racines charnues, qui sont potagères, comme dans la Raiponce (fig. 134-139), le Campanula rapunculoides®, plusieurs Campanules de la section Adenophora*, le Phyteuma spicatum L., ete. Plusieurs espèces de ce . Sur leurs laticifères, voy. TRÉCUL, in Compt. 3. L., Spec., 234. — C. trachelioides REICHE- rénd. Acad. se., LXT, 929 ; in Adansonia, VIE, 174. (Raiponcette, Fausse-Raiponce). Lo, jotamment le C. Alpini L. (Adenop 2. Campanula Rapunculus L., Spec., 232. — 4. Notamme C GReEs. et Gobr., FL de Fr., 1, 419 (Rampon, lilüflora Leves., Cat. H. dorpat- (18221. — D : Rave sauvage, Bälon de Jacob, Pied-de-saute- Prodr., VW, 492, n. 6) et lc C. Adénophor relle, Cheveux-d'évéque). (Adenophora communis LEDEB.)- CAMPANULACÉES. 351 dernier genre ont en Russie la réputation de remèdes contre les affections syphilitiques et même la rage. Les Campanula Trachelium L. et Cervicaria L., espèces indigènes, ont été vantés contre les affections diphthéritiques. Le C. glauca, espèce Japonaise, servait au traitement d'un grand nombre d’affections diverses, et ne cédait le pas comme panacée qu'au Ginseng. Au Chili, le Wahlenbergia linarwoides À. DC. se prescrit contre les coliques, et en Europe ; le W. gr'aminifolia, contre l’épilepsie. Dans les iles occidentales de l'Afrique du Nord, le Canarina campanulata (Gg. 150) se distingue par son fruit charnu, qui se mange sous le nom de Bicarro. Parmi les Lobéliées, un grand nombre d’espèces se font remarquer par l’âcreté extrème de leur latex. Celui du Lobelia urens!, petite herbe de nos landes marécageuses, est la cause d’un grand nombre d'empoisonnements, parmi les animaux comme parmi les hommes. Ge qui le rend particulièrement dangereux pour ces derniers, c’est son ancienne réputation comme remède des fièvres paludéennes : les rebouteurs de PEst le prescrivent souvent encore. Les Lobelia de l'Amérique du Sud, auxquels on a donné le nom de Tupa Feuillei, sulicifolin, Berterii, etc., ont un latex extrêmement délétère ; il suffit de respirer certaines de ces espèces pour éprouver des nausées et des vomissements. Aux Antilles, l’Isotoma longiflora? à une aussi terrible lenommée comme plante vénéneuse. Le latex de certaines de ces Lobéliées est riche en caoutchouc; on dit qu’il s’extrait au Pérou du Siphocampylus Caoutschouk*. Dans ce groupe, les fruits charnus sont quelquefois comestibles, comme ceux du Canarina ; c’est aussi le fait de ceux du Centropogon surinamense (fig. 170). Les deux Lobéliées les plus usitées en médecine sont les Lobelia inflata et syphilitica* (fig. 162-1 68), espèces de l'Amérique du Nord. Ce dernier est vanté dans son Pays natal comme dépuratif, antisyphilitique, sudorifique ; Son usage immodéré doit être dangereux. Quant au L. inflata®, son Gil Spec., 1921. — DC. Fi. fr, All, 715: -:.— Keniin Bot. Reg, t. 537. — DC., Prodr., 7OREN. et Gobr., F1. de Fr, I, 396, — H #- ue . Bx, VIF, 377, n. 110. — Guis., Drog. simpl., éd. 7, Tr. Bot. méd. Phanér., 1153 (Lobélie brülante). A, 10. — Mér. et Des, ic. Mat. méd., IV, 2. PRESL, Prodr. Monogr. Lobel., 42. — DC., 137. — H. BN, Tr. Bot. méd. phansr., 1156, D MS, SE 2 ROSENTH., Syn. pl. fig. 3010-3016. — Rapuntium syphiliticum Mux. diaphor., 315. Lobelia longiflora W. — Des- (Cardinale bleue). * : COURT., FL. méd. Ant, 156. — Jippobroma 9. L.,in Acé. upsal. (174), 93, t. 1: — Bic., Le vs Don (Rebenta caballos). Amer. Med. Bot., 1,p. H, t.19.— DC., Prour., ON. — ROSENTE., 0p. cil., 316. — Lobelia VII, 380, n. 198. — Guis., Dog. simpl., ve : Caoutsehonc HU, Les $S. barbatus et l'errugi- I, 10. — BENTL. ct Trim., Med. PI, n. l 2. — eus DON ont un suc laiteux analogue. H.Bx, Tr. Bot. méd. phanér., 1153, fig. 3009. — # L, Spec., 945.— Jaco., Jcon. rar., 1. 57. Rapuntium inflatum Muz. (Indian Tobacco). ZT ns 352 HISTOIRE DES PLANTES. odeur et sa saveur sontirritantes, âcres, comme celles du tabac ; il ren- ferme de la lobéline, qui, comme lui, est expectorante et sudorifique. La plante est vomitive et, à plus forte dose, vénéneuse, narcotico- âcre ; on l’a surtout préconisée contre la dyspnée et l'asthme; mais elle n’est guère actuellement usitée en Europe. On a encore signalé comme antirhumatismaux, antigoutteux et antisyphilitiques, les L. cardinalis, splendens, decurrens, prunifolia, coccinea et stricta, quitous sont narco- tico-àcres ; ils ne sont employés que dans le nouveau monde. Les Cyphia sont parfois comestibles. Au Cap, la racine charnue du C. digitata est potagère; celle du C. glandulifera sert, en Abyssinie, de nourriture au bétail. Le Goodenia grandiflora s'emploie, dans la Nou- velle-Galles du Sud, aux mêmes usages que chez nous les Gentianes. Le Scævola Lobelia' (Gg. 190,191) à un suc amer, abondant surtout dans ses feuilles et dans ses fruits ; on l’emploie au traitement des affections des yeux, notamment des conjonctivites, des opacités de la cornée. Son écorce et son bois sont estimés comme toniques. Sa moelle est vantée comme aphrodisiaque et antidiarrhéique; légère et poreuse, facile - ment pénétrée par les couleurs. les plus brillantes, elle sert en Malaisie à la fabrication de fleurs artificielles, d'oiseaux, de papillons et d'une foule d'objets d'ornement. La base de son tronc peut devenir assez dure pour servir à fabriquer des ais et certaines portions de la coque des embarcations. Les jeunes feuilles sont potagères ; on en prépare des cataplasmes maturatifs et des lotions adoucissantes, des décoctions qui favorisent, dit-on, la menstruation et la sécrétion urinaire. On cultive dans nos jardins un grand nombre de Campanules ornementales, plusieurs Wahlenberqia et Lobelia, Platycodon, Mindiumn (Michauxia), ete.; dans nos serres etorangeries, de jolis Siphocanpylus, Centropogon, Roella, Goodenia, Stylidium, ete. Le Canarina can riensis, les Downingia elegans et pulchellu, les Musschia aurew et Wollastoni (fig. 155), le Leschenaultia formosa, sont aussi des plantes recherchées pour la beauté de leurs fleurs. 1. L., Syst. veg.,ed. 13 (Munn.),178.— fiers, DG., Prodr., VI, 505. — BENTH:, fl. Austral., in Oliv. FL. trop. Afr., M, 462. — S. Plumierii 1V, 86 (S. sericea ForsT. — R-. BR: Prodr. VAHL, Symb., Il, 36.—S, Thunbergii EckL. et 583. — S. Taccada ROXB. — $. macrocalyx DE LEYH. RESL. — S. Sieberi Vn.— S. Lambertiana DE VR. — S: chlorantha DE Vr.— Lobelia Plumierii L., Spec , ed. 1, 929. DE Vr. — S. Lobelia ve Vn, nec L:), que Les — Cerbera ovala S1EB. — LRESL, Rel. Hænk., distingue du précédent par la longueur de ses 11, 59. Le S: Kœn'gii VauL, Symb., UE, 36. — folioles calicinales, a des propriétés analogues CAMPANULACÉES. 353 GENERA [. CAMPANULEÆ. 1. Campanula T. — Flores regulares hermaphroditi ; receptaculo concavo, concavitate germen totum v. majore ex parte intus adnatum fovente. Calyx 5-merus v. rarius (Mindium) 8-10-merus; sepalorum sinubus in appendices reflexas dilatatis (Medium, Mindium) v. sæpius nudis. Corolla campanulata v. raro infundibularis rotatave (Specu- laria), 5-A0-loba v. rarius 5-10-partita, valvata. Stamina a corolla libera 5, v: rarius 6-10; filamentis liberis, basi sæpe dilatatis; antheris introrsis, 2-locularibus, aut liberis, aut nunc circa stylum in tubum cohærentibus spurieque 1-adelphis. Germen omnino v. majore ex parte inferum, 2-10-loculare, disco tenui, crassiusculo v. nunc (Adeno- phora) altius cupulari v. tubuloso coronatum ; stylo superne in lobos Y. ramos stigmatosos 3-10, nunc dilatatos marginibusque cohærentes, nunc angustos revolutos, diviso. Ovula æ , anatropa, placentæ axili plus minus prominulæ, nune subpeltatæ, inserta. Fructus omnino v. ex parte inferus, capsularis, prope basin v. altius inter costas valvulis v. Operculis singulis dehiscens, sæpe obconicus, turbinatus, hemisphæ- ricus v.rarius (Specularia) anguste oblongus linearisve. Semina , al- buminosa. — Herbæ perennes v. nune 1-2-carpicæ; foliis alternis V. verticillatis, integris v. varie incisis ; floribus terminalibus v. axilla- ribus, solitariis v. in racemos cymasve varie composite ramosos dispo- sitis. (Orbis totius reg. temp. v. rar. calid.) -— Vid. p. 333. 2. Wahlenbergia ScurAn.! — Flores? Campanulæ; corolla cam- : et Hort. gætt. (1814).— A. a Loge EL, ind., HI , Boiss., FL. or., HI, 945 (Podanthus), 957 (Pe- tromarula), 958. — WILLK. € Pr ra , hisp., 11, 285. — GRen. et Gonr., FI. de Fr:,7 400. W 4. Cat, n. 1813. n. : Par, "+ 6. Spec ir bogoneiaien WALL. AU in Journ. Ft} Soc. (1827), I, 201. — Hoo ht. etTaoms., in Journ. Linn. Soc., 11,2 cs FL. brit. Ind., MI, 337. — Phyteuma ue : folium Rox8., "H. beng., 85: FL. va: JACK, in Ho ok. Bot. Misc., L rs t. Comm. bot., 2. mure VI 495. — B. H., Gen. a n. CAMPANULACÉES, 359 vatis coronatus, obconicus v. hemisphæricus, verticaliter valide costa lus; pericarpio inter coslas tenui ibique in rimas inæquales transver- sas plures superpositas rupto. — Herbæ perennes v. suffrutescentes; foliis basilaribus rosulatis dentatis; caulinis paucis minoribus; flo- ribus! in racemos compositos cymigeros dispositis. (Madera®.) 14. Roella L.° — Flores plerumque 5-meri; receptaculo breviter tubuloso v. oblongo. Sepala 5, libera, sæpe dentata. Corolla infundi- bularis v. campanulata, valvata. Stamina cum corolla inserta et ab ea libera ; filamentis dilatatis ; antheris liberis introrsis. Germen inferum ; loculis 2, æ-ovulatis; stylo apice stigmatoso breviter 2-fido. Fructus capsularis, stylhi basi indurata superne clausus v. ob eam deciduam operculatim dehiscens, lateraliter cæterum longitudine rimosus. — Herbæ v. suffrutices ; folis alternis angustis, nunc ericoideis rigidulis, integris v. ciliato-dentatis; floribust terminalibus solitariis v. intra lolia glomeratis sessilibus. (A/rica austr.?) 15. Prismatocarpus LHÉR.$ — Flores 5-meri; sepalis superis, hberis v. plus minus alte connatis. Gorollæ late campanulatæ v. infun- dibularis lobi 5, valvati. Stamina libera; filamentis basi attenuatis Y. Squamiformibus. Germen inferum, 2-loculare ; ovulis œ, sæpe ad- scendentibus ; stylo apice 2-lobo. Fructus capsularis, styli basi persis- tente coronatus, longitudinaliter rimosus”; seminibus paucis oblongis glabris. — Herbzæ perennes v. basi frutescentes glabræ ; folus alternis ; loribus terminalibus solitariis v. in cymas plus minus compositas dispositis®, (Africa austr.°) 16? Rhigiophyllum Hocasr.! — « Flores 5-meri; receptaculo ovoideo ; sepalis angustis. Corollæ tubus longissimus angustus ; limbus Patens, 5-fidus; lobis oblongis. Stamina tubo corollæ alte adnata; à Flavis, v. ochraceis, speciosis. à RÉR., Sert. angl. t. 6.— HARv. et Sono. FL. D., IN, 591, — ue et ZEYH., Enum., 386, 2408. — Lonn., Bot. Cab.,t.1156.— Bucu., Dec., 2,1. 7.-- Bot. Re LS. — Fl sers LT. 6. Sert. DIM rt.). — A. DC., Monogr Ca Es t. 20. — , Gen., n. 3086, — Gen., I, 559, n.3 7. « vel rarius styli basi operculatim decidua demum apertus? » (B. H. 8. An Roellæ sectio, fructu longiore ? 10 Suppl., IL, 72. — B. H., Gen., 360 HISTOIRE DES PLANTES. antheris liberis. Germen inferum, 3-loculare; ovulis &; stylo apice stigmatoso 3-fdo; lobis recurvis. Fructus capsularis, styli basi pér- sistente operculatus. — Frutex' rigidissimus; folis 4-fariam imbri- catis integris squamosis; floribus® subcapitatis; capituli terminalis bracteis foliaceis rigidis; pedicellis 2-bracteolatis®. » (Africa austr.') 17, Githopsis Nurr. — Vid. p. 374. 18°? "Freichelia VATKE?. — « Flores 5-meri: receptaculo subglo- boso ; sepalis liberis angustis. Corollæ tubus cylindraceus; limbus brevis, 5-fidus. Stamina a corolla libera ; filamentis vix dilatatis. Ger- men inferum, 2-loculare, pauciovulatum ; stigmatis lobis 2 linearibus. Fructus inferus, vertice inter sepala persistentia styli basi mdurato operculatus; dissepimento cum operculo deciduo. — Herbaf ramosa hirsuta; foliis alternis linearibus ; floribus parvis ad apices ramorum capitato-glomeratis; bracteis linearibus intermixtis. » (Africa austr.) 19. Siphocodon Turcz.*— « Flores 5-meri; germine infero. Se- pala supera, libera. Corollæ tenuiter tubulosæ lobi 5. Stamina 5, tubo corolkæ alta adnata; filamentis filiformibus ; antheris liberis. Germinis locuh 3; stylo apice 3-fido. Ovula in loculo quoque ab apice pendula. nets. calyce coronatus, siceus, supra calycem cireumcisse dehis- cens ; seminibus in loculis plerumque solitariis. — Herba v. suffrulex glaber virgatus ; ramis junceis subaphyllis ; foliis ad squamas lineares reduetis; floribus * irregulariter Mpracemiasisi » (Africa austr."°) 20. 3asione L."— Flores subregulares ; lie superl i foliolis 5,an- gustis, liberis v. subliberis. Corolle: subregularis petala totidem hibera v. ma basi connata, valvata. Stamina 5, eum corolla epigyna atque ab ea Omnino v. vix omnino libera ; Éiainantis haud dilatatis ; antheris introrsis, ima basi utrinque cobærentibus, cæterum liberis, longitudi- d. « ds _— » bracteatum Buex., in Eckl. et Zeyh- Eu. 2667, ab ipso generis auct. forte haud vis “Gen . Piantét pre auctt. ignota et in herb. 8. In 7. Mosc. (1852), I, 175. Dos Hochstett. haud, ut videtur, invenienda. [, 560, n. 44. 4. Spec. 1. R. squarrosum Hocusr.— Waur., 2 Pris, sv it. — Rep., NI, ‘388. 10. Spec. 1. 5. 5e artoides Tuncz., 106. 67° 5. In Linea XXXVIIE, 700. — B. M.,Gen., Harv. et sn, F1. cap., 7. 2. — If, 559, 11. Gen n. 1005. sn PET 9071 6. « Lite Mcrocodén A. me Pro VII, 415. — ENbL., Gen, 4 ans, 7. Spec. 1, que L eplocodon, longebracteatum , H, 554, n. 24 — villa Av , Gen Sonv., F1, +2 Hi, 584. — Microcodon longe- prés mo pl, 11, 134. CAMPANULAGÉES. 261 naliter rimosis. Germen inferum, superne concaviusculum, 2-oculare ; stylo erecto, apice dilatato breviter 2-obo. Ovula in placentis axilibus breviter stipitatis pauca v. œ. Fructus capsularis, vertice plano v. concaviusculo inter calycem persistentem corollamque emarcidam valvicide dehiscens. Semina pauca v. > . — Herbæ perennes, biennes .raro annuæ, erectæ v. prostratæ, glabræ v. pilosæ, parce lactescentes ; foliis alternis v. rosulatis; floribus' in umbellas terminales capituli- formes dispositis ; pedicellis gracilibus, sæpius brevibus ; bracteis inte- rioribus foliaceis involucrantibus, basi sæpe connatis ; floribus exterio- ribus minute bracteateis v. ebracteatis. (Europa temp., reg. medit.*) 91. Merciera À. DC. — Flores! #-5-meri; sepalis epigynis crassiusculis. Corolla tubulosa; limbo parum ampliato, 4-5-lobo, valvato. Stamina 4, 5; filamentis gracilibus a corolla liberis v. imo . lubo insertis; antheris liberis v. margine contiguis introrsis. Germen inferum ; dissepimento inter loculos 2 plus minus v. valde incomplet ; ovulis in loculis 2, coflateraliter suberectis; micropyle infera ; stylo plus : minus dilatato v. apice breviter 2-lobo. Fructus siccus, calyce coronatus, indehiscens (v. rimosus°?); seminibus 1-4, — Frutices v. suffrutices humiles ; foliis alternis rigidulis, confertis v. fasciculatis; floribus in axillis, imprimis superioribus, solitariis, sessilibus v. breviter stipitatis, bracteis lateralibus 2 (sæpe persistentibus) munitis. (Africa austr.) ——— IL SPHENOCLE.E. 2. Sphenoctea Gærrx. — Flores hermaphroditi regulares; re- téplaculo subhemisphærico. Galyeis superi sepala 8 quineunciali- imbricata. Corolla campanulata ; tubo latiusculo ; limbi lobis 5, imbri- als. Stamina 5 ; filamentis receptaculo insertis, à corolla liberis, basi dilatatis; antheris brevibus introrsis liberis, 2-rimosis. Germen inius 1. Cruleis v. albidis 3. Monogr. Campanul., 369, t. 5; Prodr., | 587, 191. — DELESS. bid 2 Spec 451 Cav à r (l le. sel. V,t. 17. — - 4,5 (?). , Icon. t. 148. — REICAB. VIT , : rs (?) es 1.148. —R , 5, Gen., n. 5091. — B. H:, Gen., Il, 560, ? Lx FL germ., t. 1578 Boiss,, Voy. Esp, Ex. ve é gn. or., ser. 2, VI, 120; FLor., I, n. 43. _ . ILEK, Ct LGE, Prodr. F1. hisp., H, 280. 4, Albi, cærulei v. violacel. ; | Rte et Govr., FL. de Fr., M US. — Bot. 5. Spec. 3, 4. THUNB., Prodr. Fl. cap., 3$, Reg.,t, 505, — p LL. E Zevu., Enum., 2418- + %09,— Bot. Mag.,t.2198.— Wave., Rep. 174 (Roella). — EckL. ct ) es 11,709; Ann. H, 1039, ; ge 2120. = Hanv. et Sono., FE cap., HE, 595. 962 HISTOIRE DES PLANTES. receptaculo adnatum, superne liberum, 2-loculare ; stylo brevi, apice stigmatoso breviter 2-lobo. Ovula in loculis œ, placentæ crassæ axili breviter stipitatæ imserta anatropa. Fructus semi-superus, Capsularis, ad marginem receptaculi eircumeisse dehiscens. Semina , minuta oblonga albuminosa. — Herba (paludosa) annua glabra; foliis alternis integris ; floribusin spicas terminales v. laterales stipitatas, simplices v. raro parce ramosas densas, dispositis; singulis 1-bracteatis et lateraliter 2-bracteolatis. (Orbis utrinsque reg. trop.) — Vid. p. 343. III. LOBELIEZÆ. 23. Lobelia L. — Flores hermaphroditi. v. nunc polygami, ple- rumque resupinati, plus minusirregulares ; receptaculo cupulari,obco- : nico, obovoideo v. rarius elongato, germen omnino v. plus minus conca- vitati adnatum (nunc subliberum) fovente. Calyx 5-partitus v. 5-fidus; lobis subæqualibus v. inæqualibus. Corollæ rectæ v. varie curvatæ petala aut libera marginibusque cohærentia, aut plus minus varie solulà v. coadunata, erecta v. patentia; præfloratione valvata v. submdu- plicata. Stamina 5; filamentis a corolla liberis v. ima basi adnatis; antheris liberis v. marginibus cohærentibus, dorso glabris v. eee apice omnibus v. 2 penicillatis, aut subæqualibus, aut brevioribus 2. Germen 2-loculare; placentis axilibus crassis, œ-ovulatis; stylo basi sæpe dilatato, apice stigmatoso 2-lobo. Fructus inferus v. ex parte subomninove liber, capsularis, apice intra calycem loculicide 9-valvis; seminibus œ, albuminosis. — Herbæ, suffrutices, frutices v. arbus- culæ; habitu vario; succo sæpius lacteo; foliis alter nis; floribus in pi fohorum v. be actearum sæpius hine solitariis, nunce inde in ract- mum terminalem dispositis; bracteolis parvis v. 0. (Orbis Lolius reg: calid. et temp. )— Vid. p. 346. 24? Eaurentia Micuer1!. — Flores fere Lobelie; vorolle foliolis valvatis in tubum coalitis, anticis nune breviter liberis v. haud solutis. Staminum filamenta haud contigua, omnia v. 2 cum petalis plus minus . ER gen , 18,1. 14. — NECK., Elem., 1, 131. ss à Honaÿr Le 92. — fénchysit PRES: , Prodr., VII, 409 (part .). — ENDL., loc. :ss., Loc.cit., 1.13. — À. DC: ha n. ar DELESS., fcon.sel.; N,: 44. loc. ) _ part ur ve 9. Porterella ToRR., M B. H, Gen. IH, “549, n. 11 ts Pare, Hayd. Geol. rats Mont. Rep., 488 (ex .H). CAMPANULACÉES. 363 ale coalita eaque coadunantia ; antheræ dissimiles ; breviores 2, apice setosæ v. pilosæ. Germen omnino v. ex parte Inferum, 9-loculare, hinc nune disco glanduloso tenui coronatum ; styli (Lobeliæ) lobis 2 brevis- simis coronaque pilosa infracinetis. Fructus capsularis, cæteraque Lobelie. — Herbæ humiles, nunc repentes, graciliter ramosæ, rarius adscendentes ; foliis éliectis angustis, nunc basi rosulatis; floribus ! axillaribus solitartis v. terminali-racemosis ; pedunculis nune scapifor- mibus, 4-floris, 1-bracteatis®. (Reg. medit., America bor., Africa austr.*) 95. Siphocampylus Pouz.'— Flores fere Lobelie ; receptaculo hemisphærico v. sæpius obconico. Sepala varia. Gorollæ rectæ v. imcurvæ tubus integer v. supra medium fissus, nune 2-labius. Stamina basi tubi affixa; antheris 2 apice penicillatis. Capsula vertice inter sépala persistentia loculicide 2-valvis. Cætera Lobelie. — Herbæ, suffrutices v. frutices, nune scandentes, glabri v. varie induti; folis alternis v. verticillatis, integris, dentatis v. nune pinnatim lobatis dissectisve; floribus 5 axillaribus solitariis v. in racemos terminales, nune corymbosos, dispositis; pedicellis minute v. haud bracteolatis. (America trop., centr., andin. et antillana.) 26. Centropogon Press. — Flores Siphocampyli; corollæ rectæ Y. arcuatæ lobis subæqualibus ; tubo varie fisso. Androcæi tubus imæ corollæ adnatus v. rarius liber; antheris 3, majoribus glabris v. varie pilosis ; minoribus autem 2, vertice penicillatis, v. nunc omnibus apice nudis (Burmeistera®). Fructus baccatus, indehiscens. Cætera Sypho- pyli. — Herbæ, suffrutices v. frutices, nunc scandentes ; foliis 1. pee. cæruleis v, violace Rubris, purpurascentibus, coccineis Y. nunc 2. Genus vix ac nô.vix à Lobelia diversum ; ire us, petala enim marginibus “au v. filamentorum 6. Spec. ad 80-90. H. B. K., Nov.gen. el: spec., 0pe inter se coa alita eva LE, t. 268, on (Lobelia). — GRISES., F1. brit. 3. Spec. 8-10. PRESL. TE 1,t.20.— Sisru., W.-Pnd., 385. — KAN,, in Mart. Fl. bras. F1, græc..t. 231 (Lobelia). _Hanv. et Sonp., FI. Lobel., 1H4,t. 43, 44, 65.— H00Kk., Icon., t. 716 Cap, IE, 551 (Enchysia), 552. — À. GRAY, Syn. — Monic., PI - Ame h t. — VTKE, in FE N=Amer., 1H, 8. — Borss., FL. or., IT, 885. Lines a, XXXVIL, 728. — Bot. Mag., t. 3973, 7 ux. et LGE, Prodr. FL. hisp., 11, 278. — 4015,4178, 12886, il 5631. — Fi. serr., À p Pol. Mag. 1. 2079; 2500 (Lobelia) ; 3609 (En- ut 648, 763. — PAxT. FI. Lite jus 4 Chysia). — Warp., Ann. 11, 1037. — LEE, dard. L V, 45, — ep, IL, pti bras, Icon. IA, 108, ï de 167, 169-179. 708; VI, 378, 735; pie 4, yes: “, 0343 1, y Gen. n- Job. Lo odr., VI, 9Û7:; V , 3 LE B. H., Gen st: h. HT Lobelia 1! Prodr. Monogr. re 48. DS PR n se te onr, RES 33. Byrsanthes vi, 4e ME DL. n. 306 À — Cunona " us G.. DO, Gen. Ger ; St, IH, 718. € Gremehins hu in Bull. 8. KanST., in Lime, XVII, #41 _. Wose. (1859), [ I, 174. Gen., H, 547, n. 361 HISTOIRE DES PLANTES. alternis, integris, dentatis v. dissectis; floribus! in axilla foliorum v. bractearum? solitariis ; pedicellis nune elongatis (Burmeistera), minute v. haud bracteolatis. (America centr. et calid. imprim. occ. utraque*.) 97. Delissea GAubici. * — Klores irregulares ; receptaculo hemi- sphærico, ovoideo v. turbinato. Calyx 5-merus; lobis foliaceis, acutis, valvatis v. plus minus imbricatis, nunc dentiformibus v. obsoletis. Corolla Lobeliæ. Stamina 5 (Lobeliæ); tubo a corolla Hibera v. nunc ejus basi adnato. Fructus baccatus indehiscens. Gætera Centropogonis v. Lobeliæ. — Arbusculæ v. frutices; trunco simplici (Rollandia) v. superne plus minus ramoso, cicatricibus foliorum delapsorum im- presso; foliis sæpius ad apicem confertis, sæpe amplis, integris, sinuatis, dentatis v. nune pinnatifidis v. pinnatipartitis ; florbus* axillaribus plus minus composite racemosis ©. ({ns. Sandwic.?) 98? apetahia Il. B\°. — Floresfere Delissee (v. Brighumie); corolla leviter irregulari, hinc longitudinaliter fissa. Germen inferum, 1-locu- lare; placentis parietalibus 2, œ-ovulatis; stylo antheris longiore, apice stigmatoso Indiviso, eut corona cinelo. Fructus Siccus (indehiscens?). Cætera lets — Frutex ; caule spongioso, simpliel v. parce ramoso, cicatricibus impresso ; foliis alternis coriaceis Crenalis, in summa planta confertis; floribus® axillaribus; peduneulo 2-bra- cteolato'", ([ns. Rarïatea.) 29. Brighamia À. GRAY ©. — Flores subregulares; receptaculo oblongo mr De 10-costato; sepalis inæqualibus. Corolla longissime 1. Rubris, aurantiacis v. rarins virescentibus, her La Bot., 455, t. 75. — , Gen. ll, 2. ns sie “racemosis 546, ner PRESL, Pr ss Monogr. 3. d 90. H.B.K , Nov v.gen.el spec., EL, cobul. ÿ — Killelia REICHB., [A it. 210 Los __PORL, Icon., t. ed ho- —ENDL, ., 1392) pra ho es imbri- campylos). — REGL, in Cartenfl., (£ — calis; trunco plerumque ramoso GRisEs., FL. brit. W.-Ind., 385.—KaN., n Mart. (GA UDICH., in Freyc. Voy., Bot t. 74 — FL. bras., Lobel., 132, t. 39. — BENTa., PI. B. en., 11, 546, pi se ane pages 77 (Lobelia). — F1.serr., t. 96° 805. - v. dentiformibus : trünéo sim — Waur., Rep., I, 709; VI, 373. 7. Spec. ad 45, GAUDICH., or “Bonile. L 4 4. In Fréyaine Voy., Bot, 457, t. 16-78. — (Delissea), t. 75-16 (Rollandia). — A: GRA A. GRAY, in Proc. Amer. À cad., VIT, 178. Proc. Amer. Acad., VII, 177 Cie: “8 B. H., Cen., Il, 546,n (Delissea, 183 (Cynnea) 184 (Clermontia). = . nis v. medioccin bus. A, in Flora (1878), 7, 90, (else 3! | See - 4, quæ auctoribus hucusque £ (Rollan dia), 41 (Clermontia, Cyanea, . Msires “ri et de quar. char. diff. cfr 47 In Bull. Soc. Linn. à 310 . GRAY, loc. cit., 177 : 1. Eudelissea : sepalis 9. Magnis speciosis, albi dentirormibus v. obsoletis; trunco plerumque 10. Anstirps /sotomæ pros de 1. BEX- mos0. — 2. 4 vs ne in P Voy., THAM (Gen., Il, 546) su An Sert “ect” Bot.,4:9, t.71- 12 : ER n. 5): se- 11, Spec. 1. I. rates palis corolle sua brettoibies trunco 12. In Proc. Am dv ad. ET (1868), 185. — plerumque ramoso. — 3. Cyanea (GAUDICH., it DH On, 545, n CAMPANULACÉES. 365 tübulosa ; limbi lobis vix inæqualibus, demum patentibus. Stamina in tubum imæ corollæ adnatum coalita; antheris 5 longe penicillato- setosis. Germen inferum, 2-loculare (Delisseæ); placentis peltatis, æ-ovulatis; stylo valde elongato, apice stigmatoso 2-lobulato. Fructus carnosus. Cætera Delisseæ. — Arbor glabra carnosula; caudice simplici; foliis (maximis) ad apicem confertis alternis integris; flo- ribus‘ in racemos axillares breves dispositis paucis. (1ns. Sanduwic.?) 30. Isotoma Linpr.® — Flores fere Delisseæ (v. Lobelie) ; sepalis angustis v. linearibus. Gorollæ tubus haud v. antice breviter fissus ; limbi lobis nunc subæqualibus, valvatis v. induplicatis. Stamina corollæ tubo ad medium v. altius inserta; filamentis varie inter se coadunatis basique sæpius invicem liberis; antheris 3 paulo majoribus muticis ; 2 autem posticis, apice penicillatis v. seta rigidiuscula coro- natis. Germen omnino v. maxima ex parte inferum; stylo apice bre- viter 2-labiato setorumque corona sub labiis cincto. Fructus capsularis, verlice loculicidus cæteraque Lobelie. — Herbæ lactescentes, nune suffrutescentes ; foliis alternis, dentatis v. pinnatifidis; floribus" axilla- nbus v. ob folia in bracteas mutata terminali-racemosis®. (Oceania, India occ.°) 31. Lysipoma H.B.K.7 — Flores fere Laurentiæ (v. Lobelie). Corollæ tubus aut subinteger®, aut breviter fissus. Stamina epigyna; filamentis aut breviter (Eulysipoma), aut longe (Rhizocephalum”) cum tubo corollæ coalitis, inde plus minus alte solutis; antheris 2 apice penicillatis v. Lion. Germen 2-loculare; loculis plus minus com- pletis; altero nune (Eulysipoma) abortivo. Fructus pyxidatus, superne 0perculatim dehiscens. — Herbæ nanæ, cæspitosæ v. repentes; loribus solitariis intra folia sessilibus v. breviter pedunculatis. America andina.) tral., IN, 134. — 1. ne # ot 15 cent. longis) . $ is À. GR mn: TS 2 B. H. — Hippobroma G. Don, Gen. à Sa, I, ur ed ECKL. et ZEYH.). ï ms Shi Lai sectio?(R. BR.). pec. 6, 7. "H. vindob., t. : ‘ = Caen à ,in à Fréye Voy., Bot., ., FL. À sel t. 70 (Lobelia). eur in ., Lobel., 156. — Benra., FI. Aus- Bot. Reg., t. 1200 (Lobelia).— Bot. Mag, t: je ares (L obelia), 5073. 7. Nov. gen , HI, 318, t. 266, fig. 2, _e 2 A DC: PA VI 349. ENDL., Gen., 53. —'B. H., Gen 9, n. 13. 4) Petalis iodinntibas : sans codlitis! 9. WEDD., ge , IE, 11, t. 46 Gen., I, 549, n. 1 2 10. Parvis v. minimis, albidis. a6:=-B H,, doc: cit, W; 45524045. WAL Ann., I, 466. vu. — 24 366 HISTOIRE DES PLANTES. 99 pratia GaunicH.t —- Flores fere Lysipomæ; corollæ plus minus obliquæ tubo aut ad basin hinc fisso (Eupratia, Piddingtonia, Colensoa?), aut rarius (Hypsela®) subintegro”*. Germen inferum, 2-locu- lare; stylo apice stigmatoso breviter (Eupratia, Hypsela) v. longe latiusque (Colensoa) 2-lobo. Fructus indehiscens subbaccatus; peri- carpio tenui v. membranaceo. — Herbæ nanæ, prostratæ v. repentes, rariusve (Speirema®, Colensoa) erectæ v. basi frutescentes; foliis alternis, sæpius crenatis v. dentatis; floribus® solitariis; pedunculo A-floro; v. rarius (Colensoa) in racemum terminalem brevem dispo- sitis7, (America andin., Australia, N.-Zelandia, Asia trop.) 33. Downingia TorR.’— Flores (fere Lobeliæ) resupinati ;-recepta- culo tubuloso lineari. Sepala 5, inæqualia v. nunc subæqualia, libera. Corollæ tubus brevis; lobis 5, valvatis ; anticis 2, angustioribus, Conco- loribus ; posticis autem 3, maculatis, in labium conniventibus, latiori- bus. Stamina (Lobeliæ) ; filamentis in tubum coadunatis; antheris 5, basifixis erectis, valvatis, quarum 2 seta apicali munitæ. Germen inferum, receptaculi cavitati adnatum, 2-loculare ; dissepimento tenui, nune ex parte evanido ; ovulis æ , anatropis adscendentibus placentis subfliformibus insertis. Stylus apice stigmatoso breviter 2-lobus. Fruc- tus capsularis, « fissuris 4-3 longitudinaliter dehiscens ; seminibus ®, oblongo-fusiformibus albuminosis; cotyledonibus conferruminatis »: — Herbæ annuæ glabræ; foliis alternis integris; superioribus plus minus in bracteas abeuntibus; floribus! terminalibus spicatis V- ad folia superiora axillaribus. (California, Ghili”.) 1. In Freyc. Voy., Bot. (1826), 456, t. 79, — 8. Spec. ad 20. H.B.K., Nov. gen. et spec., A. DC., Prodr., VII, 340.— ENDz., Gen., n. 3063. A, t. 320, t. 266, fig. 1 (Lysipoma). — C: CA — B. H., Gen., Il, 550, n. 16. — Piddingtonia Fl. chil., IV, 320. —Hook., fcon., t. 555 it., 341. = Hook. F., Handb. N.-Zeal. F1., 171 ; FI. tas, 2, Hook. F., FL. N.-Zel., 1, 156; Gen., 11, 1.69 B (Lobelia); FL. antarct., t. 29. — KAN:® art Lobel., 135, t. 40 551,n. 17. . Fi. bras., 435, t. 40.— Weon., Chi. 3. PREsL, Prodr. Monogr. Lobel. (1836), 45. andin., U,9, t. 45. — BENTH., F1. Austral., IV, 4. Petalis mediantibus “2 arcte coalitis. 192. — CLKE, in Hook. f. FL brit. Ind., ML, #2. 5. Hook. Fr. et THoms., in Journ. Linn. Soc., — WaLr., Rep., VI, 372. H, 91. 9. Whipple Exp. Bot., 60 (116). — B: 6. Albidis, roseis v. cærulescentibus, nunc Gen., 11, 550, n. 15.— Clintonia DOUGL., M De abortu polygamo-diœeis, mediocribus v. parvis. Reg.,t. 1241 (nec RAFIN.). — A. DC., Prodr ect, inde in gen. 4: 1. Eupratia (Pidding- NII, 347 « x , . - " tonia), corolla hinc fissa, fructu carnosulo, flo- 10. Albis, violaceis v. cæruleis; corollæ Jobis ribus solitariis. — 2. Colensoa, caule erecto, co- 3 nunc albo- v. aureo-maculatis. j 9 rolla fissa, fructy carnosulo, floribus racemosis. 11. Spec. ad 3. SWEET, Brit. F1. Gard., ser. # —3. Speirema, caule erecto, floribus solitariis, t.-412 (Clintonia). — A. GR., Bot. Calif., L 4. corolla fissa.—4. Hypsela, corolla haud fissa, caule — Bot. Reg., t. 12H; 1909 (Clintonia). — Bol. nano, floribus solitariis; pericarpio plerumque Mag, t. 6527. — Fl. serr., sér. 2, |, 93.— PAXT tenuiter membranaceo. Mag. bot., AV, 145. — WaLr., Rep. IV, 974. CAMPANULACÉES. 367 34. Heterotoma Zucc.! — Flores valde irregulares; receptaculo inæqui-turbinato v. subgloboso, hinc plus minus longe calcarato. Sepala 5, quorum 2 hinc summo calcari receptaculi inserta et à cæteris longe distantia ; omnia acuta, erecta v. recurva. Corolla basi inæqualis longeque hinc in calcar horizontale v. deflexum recepta- culique calcar obtegens productum; tubo hine fisso; limbi lobis 5, inæqualibus v.subæqualibus. Stamina 5, quorum 2 filamenta calca- ris receptaculi concavitati basi decurrenti adnata prominula; omnia demum in tubum erectum coalita; antheris coalitis, quarum 2 vertice penicillata. Germen inferum, 2-loculare ; stylo apice breviter stigma- toso 2-lobo ibique coronula cincto. Ovula in loculis œ, placentis septalibus inserta. Fructus inferus, capsularis, vertice valde obliquus, loculicide 2-valvis. — Herbæ annuæ v. perennes, nunc bgsi suffru- tescentes ; foliis alternis ; floribus? ad bracteas axillaribus et in race- mum términalem laxe dispositis®. (Mexicum*.) | k IV? CYPHIEÆ. 39. Cyphia BerG. — Flores leviter irregulares; receptaculo hemi- phærico v. obconico, concavitate germen omnino v. ex parte inferum intus adnatum fovente. Sepala 5, receptaculi margini inserla, parum inequalia. Petala 5, parum inæqualia, libera v. ex parte nunc in labia ? coalita, valvata. Stamina 5, cum petalis inserta et ab üis libera; antheris liberis, introrsis, 2-rimosis. Germen inferum v. ex parte Superum, 2-loculare ; stylo apice stigmatoso obliquo v. 2-lobo. Ovula bts, placentæ septali inserta. Fructus capsularis, vertice inter sepala persistentia septicide loculicideque 4-valvis. Semina ovoidea v. angu- Ra, albuminosa. — Herbæ perennes, ereclæ v. volubiles; foliis alternis, nune inferioribus rosulatis, integris v. varie InCisis ; caulinis NunC ad bracteas reductis ; floribus ad folia v. bracteas solitariis, nunC I Spicam terminalem dispositis; bracteolis parvis 1,2 v. 0. (Africa SE. el trop. or.) — Vid. p. 336. de In Flora (1832), II, Beibl., 100. — END, ‘3. Genus, excepta receptaculi deformationc de ; Iconogr., t. 53. — Car., in Ann. conspicua, Lobeliæ cæterum valde analogum. = … sér. 4, XI, 269. — B, H., Gen., IL, 553, . Spec. 4. Hook. et ARN:, 2: ve ét 1 — Myopsis PRE ‘ * 01. t. 66 (Lobelia). — BENTH., In . ") Lobel.. 8 + A A nf ET - 1177. d FL. “ t: 1454. — WaLr, Rep., LE : 2 Rubris, aurantiacis v. cæruleis I, 708; VI, 37. 368 HISTOIRE DES PLANTES. 36. Cyphocarpus Miers'. — Flores irregulares resupinati; calycis superi foliolis 5, basi adnatis integris inæqui- pinnatifidis v. dentatis, persistentibus. Corolla 2- labiata; labio superiore galeato imtegro, apice lamina appendiculato; labio inferiore 4-lobo. Stamina 5, ad summum tubum inserta; filamentis tenuibus liberis; antheris oblongis introrsis, 9-rimosis. Germen inferum ; stylo gracili, Hasi disco epigyno cinctum, apice stigmatoso dilatato recurvo, 2-lobo. Ovula æ, in placentis 9 linearibus adscendentia, septo incompleto mox evanido.Fructus capsu- taris , Calyce coronatus, lateraliter rimosus ; seminibus œ, adscenden- tibus rugosis albuminosis. — Herba (annua) erecta, glabrescens v. scabrella ; foliis alternis dentato-pinnatifidis ; floribus axillaribus soli- tarnis subsessilibus v. (foliis in bracteas mutatis) in spicas terminales dispositis, bracteolis lateralibus stipatis. (Ck%°.) 37. Nemacladus Nurr. — Flores irregulares; sepalis brevibus vix v. parum inæqualibus. Petala 5, in labia 2 coalita, valvata, ad basin soluta. Stamina 5; filamentis- bai a corolla et inter se liberts, hinc sæpius remotis, altius : in tubum stylo pervium-coalitis; antheris brevibus introrsis, 2-locularibust. Germen semiinfesum v. altius receptaculo turbinata intus adnatum, glandulis epigynis depressis 3 coronatum ; loculis 2; placenta septali, æ-HYulata: stylo tubo staminali incluso v. apice stigmatoso demum exserto, capitato, obtuse 2-lobo extusque papilloso. Fructus membranaceus, apice intra calycem locu- licide 2-valvis; seminibus parvis œœ. — Herba annua parva tenuis ramosa; foliis basilaribus rosulatis; superioribus caulinis minutis ctatormiye: floribus * in racemos compositos laxos dispositis tenui- terque pedicellatis, ebracteolatis. (California®.) 38. Parishella À. Gray. — Vid. p. 374. V. GOODENIEÆ. 3. Goodenia SM.— Flores hermaphroditi; receptaculo tubuloso. Sepala. 5, receptaculi margini inserta, valvata. Corolla gamopetala, 4. In na re AA "+ 625 JILS. -Amér. ‘ 4. Locello interno nune minore. Pl, ï 27. — .,Gen., I, 5k,n n. 21. 5. Minimis, pallide roseis. a es riens Mas, loc. cit. — mt Spec. 2. Torr., Emor. Exp. Bot., t. 39. — C. Er Pl. chil., IV, 335, Gray, in Journ. Linn. Soc. XIV, 8; ce 3. In ge Amer. Phil “Sn. ser. 2, VI, Cat 1, 445; II, 460. — WALP., Ann: 254, — B, H., Gen., Il, 554, CAMPANULAGCÉES. 369 eum calyce v. eo altius inserta, tubo nunc ad basin hinc gibbo v. calca- rato, inde plus minus longe fisso ; limbi plus minus superi lobis inæqua- libus, inæqui-solutis, sæpe 2-alatis v. rarius 2-auriculatis, induplicato- valvatis, corrugatis, plerumque in labia 2 post anthesin approximatis. Stamina 5, cum corolla inserta libera; antheris introrsis dorsifixis F subbasifixis liberis, 2-rimosis. Germen omnino v.: ex parte inferum ; loculis 2, completis v. sæpius incompletis; stylo apice truncato plus minus dilatato, perforato v. 2-lobo, ibique cupula sub apice inserta eumque includente mdusiato. Ovula in loculis 2-æ , 2-seriatim adscen- dentia anatropa. Fructus capsularis v. rarius (Selliera), crassiusculus carnosulus, ægre dehiscens v. sæpius valvis 2-4 septo plus minus completo parallelis; albumine carnoso v. subnullo; embryonis recti radicula infera. — Herbæ, suffrutices v. frutices; foliis alternis; floribus axillaribus v. in racemos simplices v. ramosos dispositis ; bracteolis 1-plurifloris v. 0. (Australia. )— Vid. p. 337. 40? Calogyne R. Br.' — Flores cæteraque Goodeniæ ; stylo 2, 3-ramOs0 ; capsula demum 2-valvi. — Herbæ annut; foliis alternis ; floribus ? axillèribus solitariis; pedunculo ebracteato. (Australia trop. el occ.®) M. Velleia Su. * — Flores fere Goodeniæ; receptaculo superne Planiusculo v.concaviusculo cupulari, ultra insertionem calycis omnino hypogyni producto et paulo altius corollam androcæumque margine serente. Germen omnino v. maxima ex parte liberum; loculis 2 valde incompletis, nunc sub-1-loculare. Ovula pauca v. ®, adscendentia ; placenta sæpe subcentrali. Stylus sub apice cupula sæpius ampla iidusiatus. Fructus capsularis liber, 2-4-valvis; seminibus albu- minosis Marginatis v. alatis. Cætera Goodeniæ. — Herbæ; caudice “aSso brevi ; foliis basi rosulatis v. in caule crasso alternis ; floribus” "1 racemos adscendentes, basi nudatos, plus minus 2-3-chotome Famosos, dispositis ; bracteis oppositis. (Australia calid.°) & Prodr., 5178. — 5. Flavis, sæpe pulchri , Gen., n. 304. — BH; Gen., UE, 5 539, n. ÇA — Distylis GAUDICH., 6. Spec. ad 12. J., in dé pére VI & #4 . rec. Vous Bot., 460, t. 80. Huok.F, “Bot. FL, t À. — , N.-Ho : 77.—GUILLEM., E pl. Pr ge Li DE on de 3. Ben 4 t. 33 (Euthales), 34. — HO0K F. one Vi en Grade, à Mat Fe Mu in , Hook., Ke # la Trans. Linn. Cr IV, en. — ENDL, Journ. Ai, A 162. — FL. Austral., W, « 3047.—_B. H., Gen. I, 8 Eu 46: HoRel Fr L O71 ; (ISA), 1. 3 (Eu- es R. Br. Sa , 579, VU Len. n.3046. thales).— Bot. Mag., t. 1137 (Goodenia). 370 HISTOIRE DES PLANTES. 499 Anthotium R. Br.' — Flores cæteraque Goodeniæ; germine infero. Antheræ cirea stylum in tubum coalitæ. Ovula in loculis sæpius perfectis cæ, adscendentia; styli indusis cupulari haud ciliato. Gapsula 4-valvis; seminibus ©, extus crustaceis. — Herbæ perennes, basi cæspitosæ ; foliis basilaribus integris; caulibus aeriis simplicibus ra- mosisve subaphyllis; floribus® in glomerulos densos, nune corymbi- formes, dispositis v. nunc subsolitariis. (Australia austro-occ.) 43. xeschenauitia R. Br.* — Flores Anthotii (v. Goodenie) ; ger- mine infero. Corolla irregularis obliqua, induplicato-valvata. Antheræ sæpius in tubum coalitæ. Ovula in loculis completis œ, adscendentia. Styli indusium 2-labiatum; labio altero nunc minore glanduloso v. subnullo; altero evoluto villoso. Fructus capsularis inferus, 4-valvis; seminibus 2-4-seriatis, truncatis v. angulatis. — Herbæ, suffrutices v. frutices; foliis alternis v. confertis, sæpe ericoideis, linearibus integris; floribus* solitariis v. in corymbos terminales foliatos dispo- sitis. (Australia®.) 449 Catosperma Beta? — Flores fere Goodeniæ ; germine infero. Antheræ liberæ. Ovula in loculis 2, descendentia; styl indusio cupulari. Fructus drupaceus, 10-costatus ; loculis 2, imperfecte 2-lo- cellatis; seminibus 4, descendentibus. — Herba glabra ; foliis alternis dentatis ; floribus$ in cymas axillares peduneculatas dispositis. (Austra- lia trop”) 45. Seævola L.— Flores fere Goodeniæ; germine infero. Corollæ tubus hine longitudinaliter ad basin fissus ; fissuræ marginibus nunc 1. Prodr..582.—ÆEnoi., Gen., n.3049.—B.H., 1. In Hook. Jeon., t. 1028; Gen., Il, 539,01 Gen., I, 537, n. 2. F1. Austral., IV, 83. 2. Flavis v. « rubris ». 8. Flavis. 3. Spec. 2. SPRENG., Syst, 1, 120 (Lesche- 9. Spec. 1. C. goodeniaceum. — C. M: naultia). —DE VR., Gooden., t.37;in PL. Preis, Benrn. — Scævola goodeniacea F. MUELL:; 1, 413; 11, 244 (Goodenia). — BenTu., FI. Aus- Fragm., |, 121 tral., \V, 44. ds. hd, 10. Mantiss., n. 1294.—J., Gen. 165.—A. DC, 4, Prodr., 581. — ENDL., Gen., n. 3048. — Prodr., VIH, 505. : Ein. n. 3038. — B. H., Gen., IL, 537, n. 4. — Latouria pe Vr., B. H.,Gen., NI, 540, n. 8.— Ræmeria DENNST:; 487 Sch. H. malab., 24. — Cerbera Lour., FI. 07 5. Flavis, rubris v. violaceis. chinch., 136. — Lobelia GÆRTN-., Fruct., t. 5. 6. Spec. 15, 16. SWEET, F1. Austral., t. 26, — Pogonetes Linou., Introd., ed. ? #3. — VR., loc. cit., 181, t. 35, 36. — Temminckia DE VR., Gooden., 1. — Camphusi® 46.— DE L] e 1. Fl, Austral., 1V,39.— Lovv., Bot. Cab... 1519. DE Ve, loc. cit., 14. — Molkenbæria DE Vn: — FI. serr., t. 176, 219. — Bot. Reg.,t. 916; loc. cit., 38,t. 7, — Merkusia DE VR., loc. cils, (1842), t. 2. — Bot. Mag., t. 2600, 4256, 4265. 45, t. 11 CAMPANULACÉES. 371 contiguis (Diaspasis ‘); imbi lobis inæqualibus v. subæqualibus indu- plicato-valvatis exauriculatis. Antheræ liberæ. Ovula in loculis plus minus completis v. nunc valde incompletis solitaria, adscendentia v. suberecta anatropa. Stylus sub apice indusio cupulari integro, ciliato y. 2-lobo, munitus. Fructus drupaceus ; exocarpio tenui v. succulento. Semina in putamine 1-2-loculari 4, 2; embryone subtereti albumini subæquilongo. — Herbæ, suffrutiees v. frutices*; foliis alternis v. nunc oppositis, integris v. dentatis; floribus* diflaribus solitariis v. 2-chotome cymosis. (Australia, ins. mar. Pacific., Asia et Africa trop. marit.*) 46. Dampiera R. BR.° — Klores fere Goodeniæ; corollæ lobis mæquali-alatis auriculatisve, v. superioribus conniventibus exauricu- latis (Verreauxia$). Germen inferum, 2-loculare; loculo altero abor- io, rudimentario v. rarius ovuligero. Ovulum in loculis solitarium, prope ad basin insertum adscendens v. suberectum anatropum ; mi- cropyle infera. Fructus indehiscens; semine vario compressiusculo Y. plano subalato albuminoso. — Herbæ, suffrutices v. frutices ; indu- mento vario, Sæpe stellato, nunc dense lanato; foliis alternis, integris, Simuatis v. dentatis; floribus? solitariis v. varie cymosis spicatisve- (4ustralias.) VI BRUNONIEEÆ. 47. Brunonia Su. — Flores hermaphroditi; receptaculo sacci- formi germen liberum includente. Sepala 5, receptaculi ori inserta, parum pepe patentia, ciliata. Corollæ tubus cum calyce insertus # R. BR., Prodr., 586. nn , Gen Fs LE, : tubo haud phare : Pube simplici v. pres o : em cæruleis, flavidis v. rub " : D lu, LL, t 194. Cav. , Icon., pre 1, 510. — rérnde sin Freyc. Voy., . 0 en BENTH., » Fragm., X, 121; 11, 18, 19. — HaRv. SonD., F1. Cap., 604. — B AK., FI. maurit., 182. — HIERN, in uns ue trop. Afr., I, 462. — Bot. Mag., t. 287 (Goodenia), 2732, Ta ., Bot. 22 odenia). — WALE.; Rep., 11, 712; VI, 390 ; Ann., Il, 1054. 5. Prodr., 581. — rex Gen., n. 3040. — B. H., Gen., Fe — Linschotenia DE VR., Gooden., 119, 6. BENTH., Fi pri à IV, 105; Gen.,' 7 lescentib ureis . cærulescentibus. 7. Albis, lus ei 026. 107. 8. Spec. ad 35. Hook., /con., t. 1 + dci $ à HS 20, 21 ; in PI. Preiss., 409 (Scævola) — 5 FT Austral., IV, 105 ( Verreauxia), LÉ EE « 372 HISTOIRE DES PLANTES. cylindraceus ; limbi lobis paulo inæqualibus (quorum 2 altius soluta), valvatis. Stamina 5, paulo supra basin corollæ tubi inserta ; filamentis liberis; antheris introrsis In tubum circa stylum coalitis, 2-rimosis, Germen liberum, 1-loculare ; stylo sub apice stigmatoso-2-lobo indusio eupulari munitum. Ovulum 1, suberectum anatropum; micropyle infera. Fructus siccus indehiscens, receptaculo calyce aucto inclusus. Semen exalbuminosum; embryonis carnosi recti radicula infera. — Herba perennis; indumento vario; foliis basilaribus rosulatis; floribus spurie capitatis glomerulatis; capitulis longe pedunculatis, brac- teatis. (Australia) — Vid. p. 342. VII. PHYLLACHNEZÆ. 48. Phyllachne Forsr. — Flores hermaphroditi v. polygami sub- regulares ; receptaculo concavo, ovoideo v. obconico, cavitate germen intus adnatum fovente. Calyx receptaculi margini insertus, 5-9-phyllus. Corolla cum calyce inserta campanulata; lobis 5-9, subæqualibus, imbricatis. Stamina 2; antheris lateraliter sub apice styli insertis, extrorsis; longitudinaliter 2-rimosis; rimis superneé confluentibus. Germen inferum, 2-loculare; septo plus minus incompleto nuncque ad columnam centralem reducto. Discus e glandulis epigynis 2 cum staminibus alternantibus constans. Ovula in loculis æ, septo inserla, adscendentia, anatropa. Stylus apice in lobos 2 cum staminibus alternantes divisus. Fructus siccus, aut indehiscens (Ewphyllachne), aut (Forstera) apice v. altius dehiscens, nunc 2-valvis ; seminibus >; albumine carnoso. — Herbæ perennes sæpius parvæ, decumbentes v. pulvinatæ ; foliis parvis, basi rosulatis v. secus caulem imbricatis; floribus autinter foliasessilibus (Euphy ), aut in summo pedun- culo subterminali elongato solitariis paucisve. (Magellania, N.-Zelan- dia, Tasmania.) — Vid. p. 344. 49. Stylidium Sw.' — Flores irregulares; receptaculo tubuloso v. plus minus elongato concavo. Calycis summo receptaculo insert 4. In Ges. Nat. Fr. Berl. Mag., 1, 41,t.1,2 S., Exot. Bot., I, 13, t. 66, 67 (nec P.-BEAUX.) NoL., Gen., n. 1093. — H. Bx i LL... in N. Giorn. bol. ital., 03. (nec LouR.). — END , in Payer. Fam. nat., 246; in Adansonia, XII, t. 63, 64. — F, v. MUE 354, 1. 2, — B. H., Gen., Il, 534. — Ventenatia V, 171 (anteponend.?); XI, CAMPANULACÉES. 373 lobi 5, plus minus inæquales; præfloratione imbricata. Corollæ valde irregularis cumque calyce insertæ lobi 5, inæquales; antico (la- bello) sæpius minore, recurvo, basi nunc auriculato; præfloratione imbricata'. Coronula varia® limbi basi inserta. Stamina 9, late- ralia, eum stylo alte connata ; antheris sub apice stigmatoso demum insertis, extrorsis, ?-rimosis. Germen inferum, inferne 2-locu- lare; dissepimento superne plus minus incompleto ; loculo altero nune abortivo effœæto; stylo superne antheras gerente, supra basin sæpe articulato elasticeque recurvo v. replicato; lobis stigmatosis 2, sæpius vix conspicuis. Ovula œ, placentæ septali inserta, adscendentia; mi- cropyle extrorsum infera. Discus epigynus anticus, forma varius. Fructus cupularis, 1-2-locularis, ab apice in valvas 2 septo parallelas dehiscens v. nunc indehiscens. Semina ©, parva; albumine carnoso.— Herbæ, nunc basi suffrutescentes ; foliis basi rosulatis v. alternis, nunc secus caulem ramosve fasciculatis spurieque verticillatis; floribus* Sæpius terminalibus et in racemos simplices v. cymigeros, spici- lormes- v. corymbiformes, dispositis, nune (Forsteropsis!) inter folia parva squamiformia eg EE sessilibus. (Australia*, India or., Orbis vet. reg. omnes trop.S 90. Levenhookia R. BR. — Flores hermaphroditi v. polygami iregulares; receptaculo sacciformi. Calyx 5-parlitus, imbricatus. Corolla irregularis, 5-loba; labelli lamina cucullata, sæpius elastice reflexa, antheras obtegente ; præfloratione imbricata. Stamina 2, cum stylo in columnam brevem (haud elasticam) connata ; antheræ extrorsæ loculis demum subsuper positis. Lobi stigmatosi 2, elon- Sati (v. in flore masculo haud v. vix distincti). Germen inferum, Sub-1-loculare : ; placenta centrali, œ-ovulata; ovulis adscendentibus; micropyle extrorsum infera®; septo interloculari aut valde incom- Pleto, aut nunc subnullo. Fructus capsularis, calyce coronatus, apice £ Du 1.1918, 2249, 2598, 3136, 3194, 3816, 3883, 3913, Sæpe e ‘quais ane corollæ lobos 4 pos- 4529, 4538, 5953. — WALP . Rep., NI, 367. en “mots : 6. Grirr., Notul., IV, 275. — KURZ, in Flora 3 it + v. «albis, nunce À g (1872), 303; in Journ. “Aa. Soc. Loir é IE, 137 ; ï rit Preiss., 1, 393. (1877), I, 212. — CLkE, in Hook. FI. brit. Ind., , BAUER, JUL, t. 15.— Benru., FL. Austral. in, 420. res F, “4 Fragm., VI, t. 69.— LABILL.; 7. Prodr., 572. Pi e HSE 1, 58, = ce er L,t. 213-217. — Hook., Exot. FL, t. 3. Le n. 3094. — , Gen., n ne AL., Par. lond., t. 77. — FI. serr. (1855), H. BN, in Adanson le PAU, 7e F tés 8% Ha db rs _. (1858), II, 29. — Hook. F., wenhœækia .. Fame LV — Co y -Zeal. Fi, 168. — Bot. Reg., t. 90, Sonn., in PI. Preis. I, 50, 914, 1459; (1849), t. 15, 41, — Bot, Mag. 8. Integumento “duplic. 374 HISTOIRE DES PLANTES. 9-valvis. — Herbæ annuæ, nunc minimæ, simplices v. ramosæ ; foliis alternis; floribus' in racemos breves terminales inæquales dispositis, bracteatis. (Australia*.) 1. Albis, parvis v. minuti 2 Spec. ad 7. BENTH., FL * Austral., i rans. Amer. Phil. ser. 2, VIII, 258. — pré TKE, in Linnæa, AXXVIIE, 714. — A. Gray, Bot. Calif., 1, 446. , Ann. Il, 1052, nec «is amer. Fi drop Fe e € speciminibus gg nunc nobis notum, servandum ur. Florès r LV, 34. nunc evanidis: stylo apic vata, 10-c0 stala, vertice fatèr a PE er operculatim dehiscens. — Herba annua; foliis em we. “enr pe tahhita Bus v oppo- sitifol — Spec. 1, californica, G. mac 24 Novr, — G. cali ycina BENTH. — G. pulchella VTKE. Genus Parishella A. GRAY, in Bot. Gaz., NII (1882), 94, Nemaclado Pure dictum (p. 368) nobis omnino ignotum est. Character igitur su- matur e vu a peer: a n sig Amer Acad., 82) : Calyx 9-fidus ; mpanu- lato sim lobis spathulatis Clieis ta æqualiter 5-fido. na 9, à CO libe filamenta (basi t riens discreta) in tubum gra- sue es inflex #; ata; ræ lib nata; antheræ liberæ die ovales; — trorsum dehiscentibus. Dates 2. Fe lar a stylus fili- formis; stigma ooréité nel -lobum stylo HR GARE cum corolla deciduo. Semina globosa fere lævia. — Spec. 1, P.:ce lifornica, herba exigua monocarpica gla- bella ; foliis spathula tis cum floribus axillaribus brevipedunculatis in collo rosulatis, mox proli- feris, ramis depressis inferne nudis; corolla alba. LXVIII CUCURBITACÉES I. SÉRIE DES FEVILLEA. Les Cucurbitacées qui croissent spontanément chez nous et les Fevillea trilobata. Fig. 207. Rameau florifère mâle. Fig. 208. Rameau florifère femelle. Spéces herbacées qui sont cultivées dans nos jardins ne représen 376 HISTOIRE DES PLANTES. tent pas les types réguliers de cette famille. Ces types s’observent dans les Fevillea! (fig. 207-217) qu'on plaçait jadis dans une autre famille, celle des Nhandirobées ou Févillées. Ils ont des fleurs dioïques et régulières. Les fleurs mâles ont un réceptacle en forme de coupe peu profonde et dont les bords portent un double périanthe, savoir, un calice de cinq sépales, primitivement imbriqués en quinconce, et cinq pétales alternes, également imbriqués dans le bouton, ordinaire- ment pourvus en bas et en dedans, sur la ligne médiane, d’une crête verticale plus ou moins saillante*. L’androcée est formé de cinq éta- Fevillea trilobata. Fig. 209. Fleur femelle. Fig. 210. A AE coupe ngitu mines, insérées un peu en dedans des pétales, avec lesquels elles alternent exactement. Chacune d’elles a un filet libre, arqué-récurvé, et une anthère basifixe dont le connectif se dilate en une lame plus ou moins étalée, épaissie ou spathulée, qui se continue avec le sommet du filet et qui porte sur sa face externe une loge re déhiscente en dehors par une fente longitudinale médianeÿ. Les fleurs femelles (fig. 209-210) ont un réceptacle bien plus pro: fond, en forme de sac ou de gourde, dont le col est court ou allongé 1. L., Gen. x: 362; ed. 6, n. Eu de 2. Elle a souvent s. "1-4 comme une éta- vilee) — d., Gen., 397.— Poir., Dict., mine D. : opposi | =— SPACR, Suit. à Buffon, VI, 188. — mr de s. s de pos rar peuvent, après a gps ,n 5191 — B. H., Gen., I, . 68. — ee se uter. Nous avons fait voir que BN, in mate rend. Ass. fr. (er), 68, t. c’est bien à tort que ces anthères ont été consir fig. 5-8; in Bull. Soc. Linn. Par., A0. — dérées comme bilocülaires, et nous avons montré Cucurb., in DC. Monogr: | Phalbs HI, 38. | — Ja cause de cette singulière erreur. Les V? alves Nhandiroba PLUM. a 26, 97. — TuRP., de la loge sont réfléchies. Les grains de Era . sc. nat., At, 10, 211. — Hi Hypanthera sont ovoïdes, eme L À gré” de trois st S. MANSo, Enum. subst. rie azil., 37.— ENDL., Gen., longitudinaux ;. m s deviennent à pe Suppl., ILE, 90. . près sphériques, a les à a ace disparaissent: CUCURBITACÉES. 377 et se dilate supérieurement en une sorte de coupe comparable au réceptacle des fleurs mâles. Ses bords donnent de même insertion au ca- lice et à la corolle pentamères, et plus bas à cinq staminodes alterni- pétales. Quant à la concavité du réceptacle, elle loge un ovaire infère adné, à trois loges complètes ou incomplètes, dans l’angle interne Fevillea trilobata. Fig. 211. Fruit. desquelles se voit un placenta axile, supportant un nombre variable ovules ; quelquefois quatre seulement, disposés sur deux rangées 'erlicales, et descendants, anatropes, avec le micropyle tourné en haut ‘Len dehors, Plus souvent le nombre des ovules est indéfini. Le style 11 Surmonte l'ovaire est partagé plus ou moins profondément, ” “uvent_ même jusqu’à sa base, en trois branches dont l'extrémité Sügmatifèré est dilatée ét bilobée. Le fruit est une baie, parfois volu- 378 HISTOIRE DES PLANTES. mineuse, finalement desséchée et plus ou moins durcie. Elle est entourée, à une hauteur variable, d’une cicatrice annulaire, répon- dant au bord du réceptacle et portant souvent encore la trace des cinq sépales. Dans les loges plus ou moins incomplètes de ce fruit se voient des graines en nombre variable, attachées sur un placenta à trois angles ou à trois ailes, et ordinairement volumineuses, orbieulaires, comprimées, renfermant, sous leurs téguments épais, un gros embryon charnu, à cotylédons épais et arrondis et à courte radicule supère. Fevillea cordifolia. Fig. 213. Anthère vue de face Fig. 214. Anthère coupée entravers Fig. 215. Étamine et coupée en travers. après la déhiscence. vue de dos. Dans la plupart des Fevillea, l'ovaire n’est pas complètement ren- fermé dans la cavité du réceptacle, au-dessus des bords duquel son sommet fait plus ou moins saillie. Dans le F. rilobata (fig. 207-211), le sommet de l'ovaire est coupé horizontalement et ne dépasse pas les bords de l'ouverture réceptaculaire. Il en est de même dans le F. parviflora, dont on a fait un genre à part, sous le nom d'Anis0- spermu!, et dans les feuilles trifoliolées duquel les folioles latérales sont réduites à deux glandes pétiolaires, en même temps que $€ÿ inflo- rescences mâles sont moins ramifiées que celles de la plupart des Fevillea proprement dits. 4.8. Mass, Enuni., 38. — Conn. ne Me, Mart. FL. bras. UXXVIL, 120; Cueurhulnes in Journ. Linn. Soc., XI, 258 (1869). — Cocx., in DC. Monogr. Phanér., WI, 944, n: 19. CUCURBITACÉES. 379 Ainsi constitué, ce genre est formé de six ou sept espèces", toutes de l'Amérique tropicale, à tiges frutescentes, grimpantes, à feuilles ovales, cordées, anguleuses ou digitilobées. Elles se soutiennent à l’aide de villes bifurquées au sommet, qui occupent le côté de l’aisselle des leuilles. Leurs inflorescences, également axillaires-latérales, sont dis- posées en grappes plus ou moins ramifiées et composées. Les fleurs? lemelles sont ou solitaires, ou en nombre beaucoup moins considérable que les mâles, sur des pieds particuliers. Fevillea cordifolia. Fig. 216. Graine. Fig. 217. Graine, coupe longitudinale. On à placé, à tort selon nous, dans des tribus distinctes les genres qui suivent et qui, ayant à peu près la fleur des Fevillea, en diffèrent Surlout par les caractères des fruits et des graines. Ainsi les Alsomitra, dont on à décrit des espèces américaines, mais qui sont surtout des Plantes de l'Asie et de l'Océanie tropicales, ont les fleurs mâles et les cinq étamines des Fevillea ; mais leur fruit est cylindrique ou clavi- forme, sec et déhiscent au-dessus du périanthe par trois valves trian- ulaires. Quand celles-ci se sont séparées les unes des autres, elles aient au sommet du fruit une large ouverture par laquelle sortent des graines pourvues inférieurement d’une longue aile membraneuse tLlransparente. Ce sont des lianes à feuilles le plus souvent trifoliolées. S Zanonia (fig. 218-299) ont le même fruit, ordinairement gs AGE FL. flum., X, t.102, 104.— DC., bras., LXXVIIL, 115, Aux, t. 38 (Anisosperma). » À, t.1 : D 297. —Roœm., Syn., 114. — GRISES, — WaLr., Rep. I, Fa rit W-ind., 289. — Cocn., in Mart. FI. 2. Jaunes, petites. 380 HISTOIRE DES PLANTES. ” grand, avec des graines pourvues d’une aile membraneuse circulaire ou plus souvent de deux ailes allongées et rigides. Leurs feuilles sont simples; et leurs étamines, au nombre de cinq, alternipétales, ont cha- Zanonia indica. e LE . 218. Bouton mâle, coupe longitudinale. : Fig. 219. Bouton femelle, coupe longitudinale. Fig. 221. Graine. Fig. 220. Fruit déhiscent. Fig. 222. Graine, coupe ù longitudinale. eue une anthère basifixe et uniloculaire, qui s'ouvre supérieurement par une fente transversale. Chacune de leurs trois loges ovariennes renferme deux ou plusieurs ovules descendants. Ce sont des plantes grimpantes, à feuilles simples, de l'Asie et de l'Océanie tropicales. Le CUCURBITACÉES. 381 Gerrardanthus macrorhiza, plante grimpante de Natal, à racine énorme, à des fruits de Zanonia, avec des graines ailées supérieu- rement; mais ses fleurs mâles ont des pétales inégaux, quatre :éta- mines fertiles et une stérile, rapprochées entre elles d’une façon variable; les feuilles sont simples, hastées ou cordées. Les Gom- phogyne, herbes grimpantes de l’Inde, ont aussi un fruit qui s'ouvre au sommet, mais plus petit et présentant la forme d’un cornet Actinostemma tenerum. Fig. 224. Fleur mâle, le périanthe enlevé. Fig. 225. Fleur femelle, coupe longitudinale. à côtes longitudinales. Leurs graines sont comprimées, non ailées, lugueuses et souvent denticulées sur les bords. Les trois loges in- complètes de leur ovaire ne renferment chacune qu’un ovule. Leur fleur mâle à cinq étamines libres, sauf à la base de leur filet, et pourvues Chacune d’une anthère uniloculaire, à ligne de déhiscence extrorse et longitudinale. Les Actinostemma (fig. 223-295), herbes grimpantes e l'Asie orientale, à feuilles entières, lobées ou cordées, ont des fleurs mâles à cinq étamines libres, dont les anthères, comme celles des Gom- Phogyne, s'ouvrent en dehors par une fente longitudinale. Mais leur fruit sec, Souvent rugueux ou chargé d’aiguillons, est une pyxide qui laisse échapper une ou quelques graines comprimées, ,non ailées. : VI 382 HISTOIRE DES PLANTES. L'ovaire uniloculaire renferme deux ou quatre ovules descendants, insérés sur un placenta pariétal. Les Gynostemma sont aussi des herbes grimpantes, asiatiques et océaniennes, et leurs feuilles sont composées- pédalées, avec un nombre variable de folioles. Les anthères extrorses et uniloculaires sont portées sur une colonne centrale commune; et les loges ovariennes sont au nombre de deux ou trois, avec un même nombre de branches au style, et deux ovules descendants dans chacune des loges. Mais leur fruit est indéhiscent; et les graines, au nombre d’une, deux ou trois, qu’ilrenferme, sont dépourvues d’aile et rugueuses ou muriquées à la surface. Par les caractères de son péricarpe, ce genre sert de passage entre ceux qui précèdent et le genre exceptionnel Schizopepon bryoniæfolius. Fig. 226. Fleur (3). Fig. 227. Fleur, coupe longitudinale. à fruit lisse, dont nous allons maintenant nous occuper. Le Schizo- pepon bryoniæfolius (fig. 226, 227) a des fleurs plus parfaites que celles des types précédents, en ce sens qu'elles sont hermaphrodites, au lieu d’être unisexuées; mais, d'autre part, la symétrie de leur andro- cée est dérangée, parce qu'il s’y produit un phénomène de déplacement des étamines, ordinaire au plus grand nombre des genres de la famille et qui consiste en ceci : Au début, les étamines sont, COMME celles des Fevillea, exactement alternes avec les pétales. Mas, par suite d’accroissements inégaux et d’entrainements de ces étamines les une vers les autres, suivant un plan horizontal, l’une d'elles ne se déplaçant aucunement et demeurant dans l'intervalle de deux pétales, Les quatre autres se rapprochent par paires jusqu’au contact parfait, el leurs filets, unis deux à deux en une seule baguette, supportent chacui en n EEE SREREER CUCRUBITACÉES. 383 uné paire d’anthères uniloculaires qui simule une anthère bilocu- laire et superposée à un pétale. D'ailleurs l’anthère est elipsoïde et déhiscente par une fente verticale médiane extérieure. Le réceptacle a la forme d’une gourde à col court, dilaté supérieurement en une portion cupuliforme qui supporte un calice et une corolle pentamères. Les sépales très Jeunes sont légèrement imbriqués, et les pétales ont une préfloraison valvaire ou peu s’en faut. L’ovaire, infère, est triloculaire et renferme dans chaque loge un seul ovule anatrope, descendant de la partie supérieure de l'angle interne, et dirigeant son micropyle en haut et en dedans. Le style est partagé en trois lobes stigmatifères courts, eux-mêmes presque entiers où inégalement divisés. Le fruit est une petite baie qui ressemble d’abord à celle de nos Bryones, et renferme une, deux ou trois graines sans albumen, mais qui finit par se dessécher ets’ouvrir élastiquement de haut en bas en trois valves qui lancent au loin les semences. Le seul Schizopepon connu est une herbe grim- pante, à feuilles alternes, ovales-cordées et plurilobées, observée j jus- qu'ici au Japon et en Mandchourie. IL SÉRIE DES CHAYOTES. Les Chayotes' (fig. 228-233) ont des fleurs régulières, unisexuées, monoïques. Dans leurs fleurs mâles, le réceptacle a la forme d’une coupe hémisphérique, garnie en dedans d’un disque plus où moins développé et à dix lobes ou crénelures plus ou moins accentuées. Sur ses bords s’insérent un calice de cinq sépales, étroits, allongés, dont les extrémités supérieures se recouvrent d’abord en préfloraison imbri- quée, et cinq pétales alternes, valvaires dans le bouton. Bien plus bas élnon loin de son centre, la concavité du réceptacle porte cinq éta- mines alternipétales et libres. Chacune d'elles a un filet étroit et une anthère uniloculaire, extrorse, dont la loge est flexueuse et s'ouvre en dehors par une fente également flexueuse, qui suit sur son milieu les replis de la loge?. Ces étamines se collent souvent les unes aux autres QUE les bords. de leur anthère, et quatre d’entre elles notamment S'unissent ainsi légèrement deux à deux; mais on peul toujours les 1. Sechium P. Br., Jam., 355.— Poir., Dict., 900. — Chocho Avaxs., Fem. pl, I, 500, VII, 50; in Diet. sc. nal., XLV [I1, 293. — SER — Ch sols date Amer.e d.pict., [1,t. 245 in DC. Proûr., Il, 315. > Env. Gen., n. 5147 Le polleu ext formé de grains globuicux, » Gen, 1, 837; n. 57.—COGN., Cucurb-, Pa rit par 10 pore 384 HISTOIRE DES PLANTES. séparer sans déchirure par une légère traction, et démontrer ainsi leur position alternipétale. Dans la fleur femelle, le périanthe est sem- blable à celui de la fleur mâle, et il s’insère aussi sur les bords d’un réceptacle en forme de cupule; mais celle-ci se prolonge inférieure- Sechium edule. Ë , Fig. 229. Fleur mâle. # Fig. 230. Fleur femelle. Fig. 231. Fleur femelle, coupe longitudinale. ment en un col étroit, plus bas dilaté en une cavité lagéniforme et qui loge dans son intérieur l'ovaire adné et infère. Ce dernier possède primi- tivement trois placentas pariétaux, peu proéminents; mais Fun d'eux seulement ne s'arrête point de bonne heure dans son développement el porte vers sa portion supérieure un seul ovule descendant et anatrope CUCURBITACÉES. 385 dont le micropyle se dirige finalement en haut et en dedans. L’ovaire est surmonté d'un style grêle dont l'extrémité supérieure se renfle en rois lobes, eux-mêmes plus ou moins profondément bilobés et stigma- tifères. Le fruit (fig. 232,233) est une grosse baie, plus ou moins profondément sillonnée, mamelonnée ou rugueuse, et renfermant une graine volumineuse, descendante, comprimée, dont les téguments épais recouvrent un gros embryon charnu, sans albumen. Le S. edule', seule espèce connue de ce genre, est une herbe vivace, Sechium edule. Fig. 232. Fruit (2). Fig. 233. Fruit, coupe longitudinale. lrutescente à sa base, hispidule, et grimpant à l’aide de vrilles subaxil- laires, partagées supérieurement en 2-5 branches, le plus ordinairement iifides. Ses feuilles alternes sont digitinerves, anguleuses ou lobées, cordées à la base. Ses fleurs mâles® sont disposées en grappes dont le pédoncule a sa base dénudée, et les femelles sont situées à l’aisselle des mêmes feuilles et solitaires ou géminées. Originaire de l'Amérique tro- picale, cette plante a été introduite par la culture dans la plupart des Pays chauds des deux mondes. Dans les Sicyos (fig. 234), qui sont des herbes annuelles, améri- Caines et océaniennes, les fleurs monoïques sont analogues à celles des Sechium, avec le même ovaire et le même ovule; mais le fruit, coriace 1. Sw., F1. ind. occ., IL, __ $. ameri- V,103.— Chayola edulis JacQ., Amer.., ed. pi sem Por —C06x., res FL bras. ,LXXVII, loc. cit. — Cucumus aculangulus DESGOURT., F lt. 35. Sicyos edulis 3 ACQ., Select. slirp. Ant., V,94,t : ner. 1.163, —$. laciniatus DESCOURT., FL. Ant., 2. pts d un blanc sale ou verdätre. 380 HISTOIRE DES PLANTES. ou presque ligneux, est arrondi ou fusiforme, comprimé ou anguleux, 3-6-quètre ; et l’'androcée représente une colonne grêle que surmontent les anthères rapprochées en tête et dont quatre sont le plus souvent unies deux à deux, avec des loges linéaires et plus ou moins sigmoides ou sinueuses. 11 v a un Sicyos du Texas, le S. gracilis, qu'on a nommé Sicyosperma, et dont la fleur mâle, très petite, a des pétales terminés souvent par deux pointes et des loges d’anthère simplement arquées. Les trois genres américains Micro- sechium, Sechiopsis et Sicydium sont aussi très voisins des Sechium. Le premier à les fleurs mâles 3- ou parties et les fleurs femelles trimères, quatre étamines de Sicyos et un fruit charnu. Le deuxième a des fleurs femelles trimères et des fleurs mâles pentamères, avec un androcée de Sieyos et un réceptacle patérilorme portant en bas deux renflements elanduleux en face de chaque pétale ; son fruit estsec, à trois ailes. Les si- cydium ont les fleurs des deux sexes pentamères et des pétales étroits, plus ou moins allongés ou triangu- laires. Leur fruit est charnu ou fibreux, globuleux ou ailé, et leurs cinq étamines sont triadelphes ; mais te anthères sont courtes el à loges non contournées. Celles qui sont, par un fait d’ entrainement, réunies par paires, simulent de la sorte une anthère didyme. Sicyos angulatus. Fig. 234. Rameau florifère. HI. SÉRIE DES PERIANTHOPODUS. Les Perianthopodus' (fig. 235) ont des fleurs unisexuées el monoi- ques ou dioiques. Les mâles ont un réceptacle en forme de tube large . S. MANso, Ca ue — ENDL.,Gen., med. Bras., 79.— NauD.,in Ann. sc. nat., sér.4, Suppl., LI, 94. — Cayaponia S. MANso, loc. cit, XVI, 189: XVIII, 205; sér. 5, VI, 14. — B. D 31. —"ExoL. Sn GARE IE, ge GN.,Cu- Gen., I, 895. — 9 Druparia S. Manso, loc wrù eurb., 738. — Cionandra Gises., FL. brit. W.- 35. END . Gen., Suppl, I, 9%. — Ant Ind., 286. — Trianosperma nu, G yst. Mal. gonia Énrib: PI. Lorentz A CUCURBITACÉES. 387 et court, ou plus souvent de cloche ou de cupule. Il porte sur ses bords un calice de cinq sépales dentiformes, libres où unis dans une faible étendue, et une corolle de cinq pétales valvaires ou légèrement indu- pliqués, s'étalant fréquemment lors de l’anthèse, comme les pièces d'une corolle rotacée. Les étamines, insérées non loin du fond du réceptacle, sont formées d’un filet libre et d’une anthère uniloculaire, extrorse, à loge repliée une ou plus souvent deux fois sur elle-même et déhiscente par une fente qui suit ses sinuosités!, De même que dans le plus grand nombre de nos Cucur- bitacées cultivées, 6 et par suite d’entraine- ments dans le plan horizontal, une de ces anthères demeure isolée et alternipétale, tandis que les quatre autres se rapprochent deux à deux, de façon à simuler deux an- thères biloculaires et alternisépales *. Au centre de la fleur se trouve presque tou- jours un rudiment de gynécée qui si- mule souvent un disque*. Dans la fleur femelle, la coupe réceptaculaire est sup- portée par un col rétréci, bientôt dilaté inférieurement en un sae ovoide ou oblong, dont la concavité loge un ovaire adné et infère, à une, deux ou plus souvent trois loges dans chacune desquelles se trouvent de un à quatre ovules, ordinairement ascen- dants et anatropes. Un style columni- forme, dressé, surmonte l'ovaire ; il est en- touré à sa bise d’un disque épigyne annu- _laire, entier ou trilobé, plus ou moins épais, et il se divise supérieu- rement en trois branches, étroites ou dilatées, quelquefois subpéta- loïdes et finalement réfléchies, chargées de papilles stigmatiques. Le fruit, globuleux ou ovoide, charnu ou plus ou moins coriace, 6sl une baie indéhiscente, contenant de une à dix ou douze graines. Celles-ci sont dépourvues d’albumen, ascendantes où subdressées, sou- Perianthopodus Tayuya. Fig. 235. Fleur femelle, l'ovaire ouvert (+). 1. Ces étamines sont SEAT dans la fleur 4. Avec le micropyle inférieur “à intérieur. femelle à l'état de stamin Nous devons dire cependant qu'on rencontre çà ” + Les grains de pollen pi globuleux, 4 et là dans € ent Muriqués et déhiscents par quatre por le raphé ventra 3. Très variable de taille et de forme, this pris comme absolu, % la direction ovulaire, une mème à peu près nul. * très grande partie de $a valeur 388 HISTOIRE DES PLANTES. vent allongées, arrondies ou comprimées à un degré très variable, et elles renferment un embryon charnu, à radicule infère. Les Arkezostis' sont des Perianthopodus dont l'ovaire à trois loges uniovulées ; et les Abobra?, des Perianthopodus dont la graine est un peu plus comprimée que dans les espèces-types, en même temps que les branches du style sont plus étroites. Mais ils appartiennent pour nous au mème genre, qui, ainsi constitué”, est formé d’une soixantaine d'espèces”, toutes américaines, sauf une seule, qui se trouve dans l'Afrique tropicale occidentale. Ce sont des herbes couchées ou plus fréquemment grimpantes, à rhizome souvent vivace, à feuilles entières ou rarement 3-5-foliolées, plus ordinairement 2-5-lobées et palmées. Leurs vrilles sont latérales, la plupart du temps 2-5-fides. Leurs fleurs sont monoïques ou rarement dioïques, solitaires ou réunies en grappes simples, ramifiées ou composées de cymes. On a placé à côté de ce genre les Selysia et Dicælospermum. Les premiers ont des anthères à large connectif et à loges arquées, replies supérieurement en dedans, etleurs fruits renferment des graines trian- gulaires, fortement comprimées, lisses, non marginées, acuminées à la base. Ce sont des-herbes à peu prèsglabres, du Pérou et de la Colombie. Le Dicælospermum Ritchiei est indien, herbacé, scabre et grimpant. Ses étamines ont des anthères à loges droites, avec un gynécée rudimen- taire dans la fleur mâle. Ses graines sont fortement comprimées, mais épaissies sur les bords. On ne connait pas encore sa fleur femelle. IV. SÉRIE DES CYCLANTHERA. Les Cyclanthera (fig. 236-241) tirent leur nom de la forme de leur androcée. Celui-ci est constitué par un pied qui supporte une sorte de 1. Rari., N. F1. (1836), IV, 100. — Triano- 4. PŒ tes ge pr et spec., I, 56 sperma Man. Syst. Mat. med. Bras., 79. — jo. — TOR F1. N.-Amers L Naub.sin Ann-sc. nat, sér: 4, XVI, 189; XVIII, 540 (Bryonia) va à a Mart. F pig 205 ; sér. 4. — B. H., Gen., 1, 835. XXVII, 71, t. 90 (Abobra); 72, t 21-21 COGN.; CLASS 739, 744,765. — Boilinia NuTT., (Cayaponia) ; st, 25-28 (Trianosperma) ; %, ex ARN., in Hook. Journ. Bot., 76.— Cio- t. 29; in Griseb. Symb. FIL. argent. 39. nandra ga Fi. brit. W.-In M. 286. É Pobles verdätres, jaunes ou blanche, 2. NauD., in Rev. hort. (ee is . Ann. 6. Scuran., nd. sem. Hort. gætt. (1831); 1 se. nat., sér. 4, Fo 196.— 1,84. Linnæa, VII, Litt.,23; XI, 408. — Env. Gen — (06%, Cueurè, n. 5143, — Payer, Fam. nat., 122; Tr. Org ronds nog., 440, t. 93. — B. H., Gen. RE à se. Le rk 822. — Disc anther 3. Sect. 4 : |: 3 C'eyaponie. sl Pr ver. 696. sn N. ERNST, in Flora, LVL (1873), 257. CUCURBITACÉES. 389 table circulaire, formée par la confluence de tous les connectifs et bordée par une loge annulaire continue, déhiscente toutautour suivant une fente circulaire". Get androcée est entouré d’une petite coupe réceptaculaire qui porte sur ses bords cinq petits sépales dentiformes Cyclanthera pedata. Fig. 239. Fleur femelle, coupe longitudinale. Fig. 241. Fruit, coupe longitudinale. Fig. 240, Fruit. Fig. 236. Rameau florifère. et cinq pétales alternes, valvaires. Dans la fleur femelle, le réceptacle prend inférieurement la forme d’une gourde obliquement obovoide, avec un col rétréei et arqué. Le périanthe est semblable à celui de la fleur mâle, et le style se dilate supérieurement en une tête discoïde et déprimée, au centre de laquelle se trouve au-dessus une petite fos- de pollen sont ellipsoïdes, à nent globuleux, ct s'ouvrent finalement par un ien- illon. n J es grain *% Sillons longitudinaux ; dans l’eau, ils devien pore au niveau de chaque 390 HISTOIRE DES PLANTES. sette bordée de dents. L’ovaire n’a qu'une loge avec un placenta pariétal, ou deux ou trois loges pluriovulées ; et sur chaque placenta, souvent hypertrophié autour des ovules qu'il encadre chacun d’une petite logette, les ovules bisériés sont ascendants, anatropes, avec le mieropyle ramené intérieurement du côté du placenta. Le fruit est insymétrique, souvent arqué, et glabre, ou plus souvent chargé d’ai- guillons, surtout vers son bord convexe. Il ne renferme qu’une loge, ou bien il est partagé en plusieurs cavités, et 1l s'ouvre à sa maturité d’une façon très variable, sa paroi se fendant élastiquement d’un seul côté ou dans plusieurs directions, suivant les espèces, et se séparant d’une colonne placentaire, centrale ou latérale, qui porte les graines et qui, d’abord descendante, peut elle-même se relever avec les se- mences qu’elle portait et qu’elle projette parfoisassez loin !, Ces graines sont comprimées, anguleuses; et leur tégument, anguleux ou pourvu de saillies ou de pointes inégales, parfois en forme de cornes, recouvre un embryon charnu, sans albumen, et dont la radicule était primi- tivement inférieure. Les Cyclanthera ont quelquefois les anthères réunies, non en un anneau horizontal ininterrompu, mais en une sorte de collerette à lob dupliqués, plus où moins saillants, et dont les lignes de déhiscence deviennent ainsi plus ou moins obliques et _ quelquefois même à peu près verticales. Ge sont des herbes grimpantes, à vrilles simples ou plus ou moins ramifiées, qui habitent, au nombre de près de quarante espèces?, les portions chaudes de Amérique. Leurs feuilles sont entières, lobées, digitinerves ou pédatinerves el parfois composées. Leurs fleurs, petites, blanches ou verdâtres, sont monoïques : les mâles réunies en grappes simples ou composées, et les femelles solitaires à côté des inflorescences mâles. L'Hanburia mexicana, qui est aussi une herbe grimpante, à des fleurs monoïques dont le réceptacle campanulé, membraneux, simule, avec les pétales triangulaires dont il est surmonté, un périanthe gamo- phylle. En dehors de la base des pétales se voient les sépales denti- formes. L’androcée est représenté par une colonne au sommet de laquelle les anthères, linéaires et plusieurs fois étroitement condupli- - Dans le C. explodens Naup., le fruit, con- 2, Arw.,in Hook. Journ. Bot., 280. — cave d’un côté et convexe de l’autre (où ilest Poœpp. et ENDL., Nov. gen. el spec.; ni 54 (Mo- chargé d’aiguillons), s'ouvre longuement à droite mordica). — BEN H., Sulph., NauD., in et à gauche, et s portion concave se sépare de Ann. se. nat., sér., 4, XIE, 158; Sér 5, NI, la portion co Mais celle-ci entraîne avec 15. — Car., in N. Giorn. bot. ilal., À, 5 elle le plac Fees hé élait rie m3 de la portion t. 1. — Coën., in pr FI. bras., LXXVIE, convexe et qui, suspendu à son sommet, sere- 101, 4, 32. — Waur., Rep., V, 761: Ann IN: dresse. En même temps és graines se détachent. 866. CUCURBITACÉES. 39! quées, forment une têle qu’on a crue composée de loges nombreuses. Les fleurs femelles, avec le même périanthe et la même portion campani- forme du réceptacle, présentent, en dessous de celle-ci, une dilatation sphérique et chargée d’aiguillons, qui loge intérieurement un ovaire à quatre ou cinq cavités. Le style a son extrémité dilatée en une tête déprimée ; et le fruit, gros, ovoïde-aigu, insymétrique, chargé de longs aiguillons, s'ouvre élastiquement à la façon de celui des Cyclanthera, pour laisser libre un épais placenta columniforme qui porte quelques grosses graines orbiculaires, analogues à celles d’un Fevillea. Les Elaterium, qui sont aussi des herbes de l'Amérique tropicale, ont des fruits ovoïdes-obliques et insymétriques, qui s'ouvrent de même élastiquement ; mais leur réceptacle a, dans les fleurs des deux sexes, la forme d’un tube ordinairement allongé; et les anthères, analogues à celles des Cyclanthera, dont l’androcée n’a pas la forme d’un anneau, représentent pas leur réunion une tête à crénelures profondes et repliées sur elles-mêmes, ou flexueuses et arquées, déhiscentes cepen- dant par une seule fente continue, flexueuse comme les'anthères elles- mêmes et suivant tous leurs contours. Les Echinocystis, qui sont américains, ont la fleur mâle de certains Elaterium, et V'ovaire de certains autres, avee des placentas pariétaux qui portent chacun de deux à six ovules ascendants, et qui, dans le fruit, peuvent s’hypertrophier autour de ces ovules devenus graines, de ma- nière à les renfermer chacun dans une logette particulière. Mais leur fruit, chargé d’aiguillons, n’est pas insymétrique; à sa maturité, il s'ouvre, ou par un couvercle, ou par une ou deux fentes courtes voisines du sommet, ou même en se déchirant d’une facon irrégulière. V. SÉRIE DES COURGES. Les Courges (Cucurbita!}, qui ont donné leur nom à celte famille, Wenreprésentent cependant qu'un type altéré (fig. 242-250), en ce sens que leurs fleurs unisexuées, ordinairement monoïques, ont leurs éla- 1. L., Gen. (1737), 297 (nec T.). — J., Gen., 828, n. 28. — Cocx., Cucurb., 542. — PepoT., 3 396. — UCH., in Lamk Dict., I, 148. __ SCHREr., Inst., 05, t. 33. — *ADAN s., Fam. des pl., W, Gen.; 11,662. — Ser., in DC. Prodr., IL, 316.— 138. — Melopepo T., Anst., 106, t. Sr Sphe- MEISSN., Gen., 127 (91).— SpAcH, Suit. à Buffon, … nantha SCHRAD., in Linnæa, XI, 416. — EXDL., VI,497.—E DL., Gen., n. 5138.— Payer, Orga- Gen.,n. 5145.— Tr ve a “< in Linnæa, N0g:, AM, t. 92; Fam. nat., 122. — Naun., in XXI, "586 (nec RAFIN., — Pileocalyx Ann. sc. nat. , Sér. 4, VI, 5. — B,H., Gen., I, GASPAR., in Rend. d, R. : RTE se. c. Nap.. VI, 409, 392 HISTOIRE DES PLANTES. mines, fertiles ou stériles, presque toujours déplacées dans un plan horizontal, comme sont celles des Schizopepon. Primitivement, elles étaient alternipétales, pourvues chacune d’une anthère uniloculaire, extrorse, flexueuse et sigmoïde, avec une fente médiane extérieure qui suit tous ses contours. Mais, avec l’âge, quatre de ces étamines ont Cucurbita Pepo. Fig. 242. Rameau florifère. été entraînées deux par deux, de façon à constituer, en se rapprochant l une de l’autre, deux paires oppositipétales, simulant une anthère biloculaire ; tandis que la cinquième est demeurée ce qu’elle était pri mitivement, c’est-à-dire superposée à un sépale, avec son anthère à . F S.à j ; , loge unique et msymétrique. Ces anthères ne sont pas surmontées d'un prolongement du connectif aux bords duquel elles s’attachent, et leurs CUCURBITACÉES, 393 filets demeurent plus ou moins complètement indépendants les uns des autres. [ls s’insèrent sur la paroi interne d’une cupule réceptacu- laire dont les bords donnent insertion à un calice généralement formé de cinq” sépales étroits, ne se touchant pas à l’âge adulte, et à une corolle gamopétale”, plus ou moins profondément découpée en cinq lobes qui sont quelquefois libres jusque près de leur base, se disposent dans le bouton en préfloraison induplicative-quinconciale et sont sou- vent fortement veinés. La concavité du réceptacle est fréquemment Cucurbita Pepo. Fig. 243. Fleur mâle, coupe Fig. 244. Fleur mâle, le périanthe longitudinale. enlevé. doublée d’un tissu glanduleux qui parfois se prononce davantage vers le fond, où il peut même être partagé en lobes obtus*. La fleur femelle à le même périanthe, inséré sur les bords d’une coupe réceptaculaire analogue. Mais celle-ci se rétrécit inférieurement en un col court au- dessous duquel elle se dilate ensuite brusquement en une poche sphé- fique ou oblongue, que remplit l'ovaire infère, adné, surmonté d’un Siyle épais et court, bientôt partagé en trois branches, elles-mêmes leuflées à leur sommet stigmatifère, bifurqué ou bilobé. Un disque épigyne épais entoure, au fond de la cupule réceptaculaire, la base du 1. Plus rarement la fleur est 4-6-mère 3. On les a parfois déerits comme des rudi- .=: Chargée intérieurement de poils mous ca- ments du gynécée. Pités; à odeur souvent changeante. 4. Ou assez souv.n! plus, dans nos cultures. 394 HISTOIRE DES PLANTES. style d’une couronne déprimée, plus ou moins inégalement lobée ; et elle est elle-même encadrée par un androcée rudimentaire’ formé de Cucurbila Pepo. Fig. 245. Fleur femelle, coup: Fig. 2i6. Fleur femelle, longitudinale (+). le périanthe enlevé. 249. Graine. Fig. 247. Ovaire, coupe Fig. 248. Ovaire, coupe Fig. 250. Graine, transversale transversale vers tes vers le sommet, le milieu de la hauteur. longitudinale. trois à cinq staminodes épais, triangulaires, Inégaux, comprimés ordinairement obtus'. L’ovaire est uniloculaire, presque rempli par trois gros placentas? dont la coupe transversale est cunéiforme, et dont 1. Pouvant porter çà et là une anthère rudi- 9, jls se touchent finalement par leur porlion mentaire, parfois même des ovules. cunéiforme, leur évolution étant centripèle. , CUCURBITACÉES. 395 les bords épais, incurvés, portent un nombre indéfini d’ovules de divers âges, à peu près horizontaux, anatropes, enchässés chacun dans une logette que forme autour d’eux le placenta hypertrophié, etqui devient de plus en plus complète avec l’âge. Le fruit est une baie, ordinairement volumineuse, parfois cortiquée ou fibreuse, dont la pulpe, formée en grande partie des placentas hypertrophiés, renferme un nombre indé- fini de semences ovales ou oblongues, aplaties, lisses, ou plus souvent pourvues d’une bordure épaisse et renfermant sous leurs téguments! un embryon charnu, à cotylédons plan-convexes et à radicule conique, courte et tournée vers le point d'insertion des semences. Les Courges sont des plantes herbacées, annuelles ou vivaces par leur rhizome persistant, épaissi, napiforme. Leurs branches sont ordi- nairement volumineuses, creuses, rampant sur le sol et radicantes. ou grimpantes, pourvues au nivean des feuilles de vrilles latérales bi- ou plurifides. Leurs feuilles, souvent rudes et scabres, sont alternes, pétiolées, sans stipules, avec un limbe cordé et souvent plus ou moins profondément lobé. Leurs fleurs? sont axillaires ou subaxillaires : les mâles solitaires ou rapprochées en cymes; les femelles normalement solitaires, avec un pédoncule ordinairement court, Les Cucurbita dioicu, exanthematica, elc., qui ont été distingués, comme genre, sous le nom de Coccimia”, sont des plantes asiatiques et africaines, qui ont aussi une corolle gamopétale, imbriquée, et des étamines rapprochées en trois groupes (2-2-1), mais dans lesquelles ces étamines ont leurs filets presque toujours unis en une colonne Commune et plus rarement indépendants. Dans la fleur femelle, ces élamines, quoique stériles, ont souvent leurs anthères par faitement dessinées. Le fruit, ordinairement peu volumineux, est ovoïde ou oblong, et les graines sont lisses ou finement serobiculées. Nous n’en ions qu'une section du genre Cucurbita. Le C. odorifera, d’origine brésilienne, est aussi deveuu le type d’un ecnre, sous le nom de Sichnt” , principalement parce que son ovaire et Son fruit sont allongés, cylindroïdes. C’est une grande herbe grimpante, 1: Qui sont triples et dont l'extérieur ee Ann. sc. nal., sér. #4, XIF, 114. — CoGx., ar Senle, dans Ja paroi de ses phytocystes, des épai 028. — Cepha alantra ECKL. et ZEYH. , Enum., ne” Sn re _ ont été signalés se 280; in __. 1, 407. — ENDL., Gen, n. ÉYeS «Durai re sage) nid, 1x, —_ t. à 9), non — B: H., Gen., I, “HT, ” " seulement dan enre, ncore dans les 4. Vaa , Fi fluim., X, 4:99, — ROM, Syn., Trichosanthes, “Etam Curl, Bryonia, 2? 2, 90. — C. evodiocarpa _—. H. bogor., Momordica et Citru , 305, — Curuba Marcer., Bras, 22. — Curua 2. Jaunes ancien “og Ps Bras., 262, c. fig. ct ARN. , Prodr., I, 341. ., Gen., 5. Nav», in Ann. se. nat., sér. 4, XVIII, 180, ne 5130, — RŒN. » SYN.s fase. 2 2, 16. RS in =D. H., Gen., I, 829, — Cocn:, Cucurb., 522. 396 HISTOIRE DES PLANTES. à vrilles plurifides. Sa corolle est gamopétale; et ses filets staminaux demeurent indépendants, ainsi que ceux des Cucurbita, auxquels nous unissons cette plante comme type d’une section, dans laquelle les anthères, sigmoïdes et très flexueuses, sont rapprochées, mais moins intimement unies entre elles qu’elles ne le sont dans les Cucurbita proprement dits”. Ainsi constitué, ce genre renferme environ vingt-cinq espèces”, la plupart souvent cultivées, dont une demi-douzaine appartiennent à l'Amérique ; les autres sont africaines ou asiatiques. Tout à côté des Cucwrbita se rangent les Schizocarpun (fig. 251), qui n’en différent réellement que par leur fruit à mode de déhiscence tout spécial. Finalement sec, le péricarpe se partage Schisocarpum fiiforme. à partir de sa base en trois valves qui demeurent adhérentes en haut, et sur la paroi extérieure desquelles on voit un certain nombre de fentes béantes, obliques, par lesquelles peuvent s'échapper les graines aplaties, lisses el à bords crénelés. La corolle, gamopétale, est campanu- lée. Les Schizocarpum sont mexicains. Les Raphidiocystis, plantes africaines, mo- noïques, ont aussi une Corolle gamopétale, campanulée, à lobes aigus, et des élamines triadelphes, à anthère repliée trois fois sur elle-même. Il n’y a pas de staminodes dans leur fleur femelle, dont l'ovaire est hispide. Le fruit sec estlui-mèmé chargé de soies denses, fragiles Fig. 25, Fruit déhiscent. etaculéiformes ; il renferme des graines compri- mées et marginées. Mais ce qui frappe le plus dans leur fleur, c’est leur calice, dont les divisions sont pectinées et pinnatifides. Ce sont des plantes grimpantes, herbacées ou ligneuses, de l'Afrique tropicale occidentale et de Madagascar. Avec une corolle également gamopétale, imbriquée, les Physedra, 1. Le Peponopsis adhærens NAwo. (in Ann. sc. 2, L., Spec., ed. 1, 1010; ed. 9, 1435.—LANK, nat., sér. 4., XIE, 88. — B. H., ., 1,829. — Dict., 1, 497 (Bryonia). — DuCH:, in Dicl. sc. Coëx., Cucurb., 542), plante américaine, dont on nat., 11, 234; in Lamk Dict.; 1, 151-- He B. k, ne connaît que les fleurs femelles, doit peut- Nov. gen. et spec., I, BL., Bijdr, 328 être sc rapporter aussi à ce genre. Son ovai (Momordica). — Forsk.,; FL. ægypt -arab., ovoide et sa corolle campanulée sont d’un Çu- (Turia).—Kr., in Pet. Moss., Bot., 151 (Cepha curbila; son style est partagé en trois grandes landra). i rt. FL bras branches stigmatifères réfléchies, et les stami- 19; 17,t. 3 (Sicana): — Wicur, JL, 1 nodes sont insérés au niveau de ce qu'on appelle (Goccinia), 105 bis; Icon. t.507.— CLKE, in HJ00k. à Lort la gorge du calice. f. FE brit. Ind., W, 621. CUGURBITACÉES. 397 qui sont de la même région, ont des fleurs dioïques, des sépales étroits, sétacés ; un style à sommet stigmatifère épais, trilobé ; des staminodes dans la fleur femelle et des étamines fertiles dans la fleur mâle, dont les anthères sont tout à fait libres. Ce sont aussi des plantes grimpantes, | et glauques, à feuilles 5-7-lobées et digitinerves. Les Calycophysum, également gamopétales, sont américains. Ils ont des vrilles à 3-5 divisions, des feuilles entières ou trilobées, et de grandes fleurs monoïques, solitaires, longuement pédonculées, surtout Les femelles. Leur calice est gamosépale, vésiculeux-enflé ; et ur Co- rolle gamopétale est valvaire. Les fleurs femelles ont des st ,un style en entonnoir à trois lobes pétaloïdes; et le fruit est une baie cor- üquée, avec des graines triangulaires ou panduriformes. Les deux es- pèces connues sont herbacées, grimpanteset originaires de la Colombie. Le Cionosicyos pomiformis, herbe grimpante de la. Jamaïque, se distingue de tous les genres précédents en ce que ses fleurs, monoïques, ont une corolle rotacée, polypétale. Le réceptacle de la fleur mâle est en entonnoir, velu en dedans. Ses étamines, insérées sur le tube de ce réceptacle, sont rapprochées en trois groupes (2-2-' 1), libres, mais avec les anthères rassemblées en une masse oblongue. Dans la fleur femelle, l'ovaire, infère, ovoïde, surmonté d’un style à trois branches foliacées et stigmatifères, devient un fruit charnu et polysperme, qui ressemble à une orange. Les fleurs mâles sont solitaires et longuement pédon- culées!, Les Cucumeropsis ont des fleurs monoïques, à corolle également polypétale, campanulée. Le réceptacle des mâles est campanulé et porte des sépales dentiformes, subulés. Les étamines (2-2-1) ont des anthères simplement recourbées au sommet en crochet, et le gynécée rudimentaire qui occupe le fond du réceptacle est simple ou triple. L’ovaire est surmonté de trois lobes stigmatifères obcordés et sessiles ; il devient un fruit charnu. Les deux espèces connues de ce genre sont annuelles, originaires de l’Afrique tropicale occidentale ; dites ont des leuilles lobées, rarement entières, des vrilles simples, et du fleurs mâles S'oupées en Pitiidés ombelles au sommet d’un pédoncule commun, avec une seule fleur femelle (quand elle existe) dans la même aisselle. r— rappes sont aphylle de la tige, et dont les rage riloes ônt placées plus haut sur se a été placé ici après avoir élé jadis rangé fari té Anguria. On n'en connaît que es fours mâles, auxquelles on décrit un récep- élamines libres, à cris pelle, dite reg laire, sans aucun rudimen nécée. Nous ne po ouvons savoir quelle est . véritable place de e genre. vi, — 26 398 HISTOIRE DES PLANTES. Le Dimorphochlamys Mannii, arbuste grimpant de la Guinée, quoique se rapprochant beaucoup des types précédents par l’androcée et la structure de sa baie cortiquée, est remarquable par la grande dissem- blance de ses fleurs mâles et femelles, qui sont dioïques. Les premières sont réunies en cymes et supportées par un pédicelle qui se dilate en deux ailes continues avec une sorte de carène ailée que portent deux des sépales; les autres sont également carénés. La corolle est gamo- pétale, imbriquée. Les étamines (2-2-1) ont des anthères trois fois Cucumis Melo. Fig. 252. Rameau florifère. repliées sur elles-mêmes, et leurs filets libres s'insèrent Sur le tube réceptaculaire. Dans la fleur femelle, les sépales sont linéaires, étalés; ils se réfléchissent au-dessus de la baie cortiquée et granuleuse qu'ils couronnent. Ces plantes ont des feuilles ovales, cordées, des vrilles simples ou bifides, et des fleurs mâles groupées en cymes: | Les Concombres (Cucumis) (fig. 252-258) ont des fleurs analogue à celles des genres précédents, monoïques ou rarement dioiques, Mal hcorolle nettement polypétale. Les mâles sont réunies en CYMES ORNE ment solitaires, et ce dernier cas est le plus fréquent pour les femelles: CUCURBITACÉES. 399 Les sépales sont étroits et ne se touchent même pas. Les pétales sont imbriqués et ont en même temps leurs bords infléchis-involutés. Les cinq étamines sont-groupées en trois fais- ceaux (2-2-1), libres quant aux filets; et les anthères plus ou moins flexueuses sont libres, caractérisées surtout par un pro- longement du connectif, ordinairement papilleux, qui les surmonte. Les fleurs femelles ont le mème périanthe que les Cucumis saliva. Cucumis sativa. Fig. 253. Fleur mâle, coupe longitudinale. Fig. 254. Fleur femelle, coupe longitudinale. mâles, des staminodes, et un disque épigyne, parfois très développé. L’ovaire a trois ou cinq placentas pariétaux qui se rejoignent au centre de la fleur, en formant des coms qui arrivent au contact les uns des Cucumis Anguria. Cucumis dipsacea. Cucumis metulifera. Ÿ N , } ll \ Fig. 255. Fleur Fig. 256. Fruit. Fig. 257. Fruit, coupe Fig. 258, Fruit. femelle. transversale. autres; et leurs ovules, nombreux et horizontaux, sont, comme ceux des Cucurbita, enchässés dans les fossettes des placentas. Le fruit, de forme très variable, à surface lisse, ou chargée d’aiguillons épais, durs où mous (fig. 258), ou de tubercules, de poils, de soies (fig. 256, 257), 400 HISTOIRE DES PLANTES. est, ou entièrement charnu, ou cortiqué à sa surface, presque constam- ment indéhiscent ; il renferme un nombre indéfini de semences, géné- ralement non marginées. Les Cucumis sont annuels ou vivaces, rare- Citrullus Colocynthis. Fig. 259. Rameau fructifère (+ aa ment grimpants et pourvus de vrilles simples. Leurs feuilles sont digitinerves, dentées, anguleuses, lobées, ou parfois même disséquées. Ce genre est originaire des régions chaudes du globe presque entier. Nous verrons plus loin (page #13) que les Dendrosicyos se rappro” chent des Cucumis. Leurs fleurs femelles, axillaires, ont, au-dessus de l'ovaire, un réceptacle en forme de coupe, dont les bords portent CUCURBITACÉES. 401 cinq sépales linéaires et cinq pétales plus courts, valvaires. A l’inté- rieur de la coupe se trouvent de très petits staminodes. Les placentas pariétaux, au nombre de trois, n'arrivent pas au contact, et le style n’est divisé que tout en haut en lobes stigmatifères. Mais dans ce type, représenté par des plantes dressées, parfois arborescentes, nous ver- rons, notons-le ici, que les anthères sont décrites comme rectilignes. Citrullus Colocynthis. Fig. 262. Fleur femelle (; Ds: . Fig. 263. Fleur femelle, coupe longitudinale. Les Cütrullus (fig. 259-966) sont également très voisins des Cucumis, auxquels on lesunissait jadis. Ils s’en distinguent en ce que leurs anthères extrorses ne sont pas, quoique sinueuses, pourvues d’un prolonge- ment apical du connectif, Le plus souvent même le sommet de leurs loges s’infléchit pour devenir introrse dans une faible étendue. Leurs Sépales sont étroits et entiers, sauf dans ceux qu'on à n0mmes Benin- casa et dont les folioles calicinales sont subfoliacées et découpées sur 402 HISTOIRE DES PLANTES. les bords en dents descie. Leurs feuilles sont plus ou moins profondé- ment découpées, mais tous ont les vrilles ramifiées. Ge sont des plantes annuelles, rarement vivaces, de l’Asie et de l'Océanie tropicales, Citrullus Colocynthis. Fig. 265. Graine (+). Fig. 264. Fruit, coupe transversale. Fig. 266. Graine, coupe longitudinale. Les Bryones (Bryonia) ont des fleurs dioïques ou plus rarement monoïques (fig. 267-273). Les mâles sont rassemblées en grappes dans la plupart des espèces et ne possèdent pas de gynécée rudimentaire. Bryonia dioica. Fig. 267. Fleur mâle (4). Fig. 268. Fleur mâle, coupe longitudinale. Leur réceptacle est largement campanulé et porte sur ses bords cinq sépales dentiformes et une corolle imbriquée. Les étamines (2-2-1) sont indépendantes d’ailleurs, stériles et rudimentaires dans les fleurs femelles. Celles-ci sont groupées en £ymes, ce qui arrive aussi pour les mâles dans les Bryones de la section Bryonopsis. Le fruit est une petite CUCURBITACÉES. 403 baie, ordinairement sphérique. Ge sont des herbes annuelles, ou plus souvent à souche épaisse et d'où sortent chaque année des rameaux sarmenteux, pourvus de vrilles simples ou bifurquées, et de feuilles Bryonia dioica. Fig. 272. Fleur femelle (4). Fig. 273. Fleur femelle, coupe longitudinale. digitinerves, anguleuses ou lobées. Elles habitent l'Europe et l'Asie tempérées, les îles Canaries; les espèces de la section Bryonopsis se rencontrent aussi dans l'Asie méridionale et l'Océanie. a L'Echallium Elaterium (Gg. 274-282), plante vivace de Ja région méditerranéenne, se présente avec un aspect tout à fait différent. Les branches herbacées issues de sa souche se couchent sur le sol el sont dépourvues de vrilles. Elles portent des feuilles obtuses et cordées, et 404 HISTOIRE DES PLANTES. des fleurs monoïques : les mâles disposées en grappes axillaires ; les femelles solitaires, mais le plus souvent insérées au niveau de la même Ecballium Elaterium. + Fe lb, Fig. 274, Rameau fructifère; un fruit projetant Fig. 277. Étamine double, ses graines (2). vue de dos. Fig. 278. Étamine simple, Fig. 275. Fleur mâle (+). rig. 281. Graine vue de haut, vue de face. à ë avec l’arille. - aisselle que les mâles. Celles-ci sont d’ailleurs construites à peu prés comme celles des Bryones. Les fleurs femelles ont des staminodes el un ovaire oblong qui devient un fruit de mème forme, hispide, charnu: À la complète maturité, il se détache du sommet du pédoncule qui le CUCUR BITACGÉES. 405 porte; et, par l'ouverture que présente alors sa base, projette avec Ecballium Elaterium. ° CAN z Ft — tune Fig. 280. Graine (L). Fig. 279, Fleur femelle, coupe Fig. 282. Graine, coupe x longitudinale. longitudinale. élasticité un liquide aqueux et des graines oblongues, comprimées et lisses, noirâtres et pourvues d’un double arille blanc et charnu, en forme de huit, né à la fois du hile et du micropyle (fig. 281). Les Luffa (fig. 283,984) ont été consi- dérés comme type de la famille parce que leurs étamines, soit fertiles, soit stériles, peuvent être superposées ou à peu près aux Sépalés. Ceux-ci sont étroits, insérés sur les bords d’une coupe réceptaculaire doublée d'un disque glanduleux, sur les parois de laquelle s’insèrent les étamines, libres, à loges dé l’anthère flexueuses ét, comme nous l'avons dit, alternipétales dans certaines espèces, tandis que, dans d’autres, quatre d'entre elles sont plus ou moins entrainées dans le plan horizontal, ainsi que dans les Cucurbita, es Cucumis, ete. Le gynécée, ru- dimentaire, est glanduliforme ou nul. Dans si là fleur femelle, il y a, au-dessus de l'ovaire infère, une dilatation Cupuliforme du réceptacle qui porte, en dehors d'un disque annu- Luffa acutangula. Fig. 283. Rameau florifère. 406 HISTOIRE DES PLANTES. laire, des staminodes équidistants ou entrainés, et un périanthe sem- blable à celui de la fleur mâle, c’est-à-dire le plus souvent à calice valvaire et à pétales imbriqués. Le style est surmonté d’une tête stigmatifère à trois gros lobes bilobulés; et le fruit est sec, cylindrique ou oblong, lisse ou anguleux, formé en majeure partie d’un tissu fibreux et réticulé qui ressemble à une dentelle. A la maturité, ce fruit s'ouvre au sommet par un opercule. Les Luffa sont annuels, grimpants, tous de l’ancien monde, sauf une seule espèce américaine; ils sont mo- noïques, et ont des feuilles lobées et des vrilles ramifiées, Les Momordiea (fig. 285-291), tout en présentant de grandes ana- logies avec les Luffu, peuvent être considérés comme servant de passage de ce type à la forme légèrement irrégulière des Thladianthu. HN y à en effet des Momordica dont les fleurs mâles ont, sur les bords de leur réceptacle cupuli- forme, cinq sépales quinconciaux et un même nombre de pétales, imbriqués de même et pareils entre eux. Mais il peut aussi arriver qu'ils soient légèrement dis- semblables et qu’ils n’aient pas tous EXac- lement la même teinte. De plus, trois d’entre eux présentent le plus souvent à leur base une sorte de talon glanduleux, décurrent et proéminent vers l'axe de la fleur. La régularité de celle-ci est légère- ment encore altérée quand il n'y à que deux de ces processus au lieu de trois. Les étamines, pourvues d’une anthère unilo- Fig. 286. Fleur femelle. Culaire, à loge arquée ou flexueuse, peuvent — être au nombre de cinq et alternipétales; mais plus ordinairement quatre d’entre elles, ou seulement deux, $ rapprochent plus ou moins par paires de la ligne médiane interne des pétales. Le gynécée rudimentaire n’est représenté que par une saillie glanduleuse, ou bien il est nul. Dans la fleur femelle, algue souvent des staminodes glanduleux ; et l'ovaire, infère, oblong ou fusi- Luffa acutangula. Fig. 284. Fleur mâle. Momordica Balsamina. CUCURBITACGÉES. 407 forme, renferme trois placentas pariétaux, à ovules presque toujours nombreux et horizontaux. Mais, dans les Momordica de la section Raphanistrocarpus (fig. 289-291), l'ovaire ne renferme plus que quel- ques ovules, qui montent ou descendent dans sa cavité plus étroite. Par là cette section sert d’intermédiaire aux Momordica proprement dits et à ceux dont on a fait le genre Ra- , © Momordica (Raphanistrocarpus) phanocarpus, et qui n’ont plus, dans un * Boivini. ovare plus étroit et plus court encore, que deux ovules, l’un ascendant et l’autre descendant. Aussi, tandis que le fruit est oblong, cylindrique ou fusiforme, mais loujours assez large relativement à sa longueur, dans les véritables Momordica, celui du Raphanistrocarpus ressemble à Momordica Charantia. Du Fig. 290. Graine (+ _— + Fig: 287. Fruit Fig. 288. Graine (?). Fig. 289. Fruit. Fig: 291. Graine, Jeune. coupe longitudinale. Une longue silique, un peu étranglée dans l'intervalle des semences, et celui du Raphanocarpus à une courte silique fusiforme. L'Acanthosicyos horrida, d'Angola, est une Cucurbitacée tout à fait XCeptionnelle par son port: c’est un arbuste dressé, très rameux, “Pieux, aphylle, ou plutôt à feuilles réduites à des écailles, qu'on à ‘OMparé à un Ajone ou à une Soude. Ses fleurs ont cinq sépales Imé- FAUX, Coriaces et durcis au sommet, et des pétales coriaces et entiers, 108 HISTOIRE DES PLANTES. Son fruit est une baie cortiquée et polysperme, chargée de verrues au centre desquelles proémine un aiguillon conique. Les Lagenaria, dont les affinités avec les Cucurbita et les Cucumis sont nombreuses, ont été rapportés à un groupe particulier dans lequel les pétales sont entiers, le gynécée rudimentaire glanduleux ou nul, lesanthères libres ou légèrement cohérentes. Dansle L. vulgaris, proto- type du genre, les fleurs sont monoïques ; et les pétales, blancs, large- ment obovales, sont fortement veinés-réticulés ; l’ovaire est celui d’un Concombre ; le fruit est cortiqué, la tige annuelle, et les feuilles odo- rantes, pourvues de deux glandes au sommet du pétiole. Dans les Adenopsis, que nous rapportons comme section à ce genre, On ren- contre aussi ces glandes pétiolaires; mais les fleurs sont dioïques, et les anthères se collent les unes aux autres. Il en est de même dans les Spherosicyos, autre section du genre, dont le type est le L. sphærica, qui à des anthères libres, comme celles du L. vulgaris, quoique rapprochées en tête, et dont le style est moins profondément divisé à son extrémité stigmatifère. La tige est ici vivace à sa base. Les Peponia sont très voisins des Lagenaria. Ns sont africains et ont des. fleurs monoïques, à pétales jaunes, obovales. Le réceptacle de leurs fleurs mâles est tubuleux, parfois renflé à sa base. Les pétales sont libres et entiers. Les étamines ont leurs anthères rapprochées en une masse ovoïde, repliées trois fois sur elles-mêmes. Dans la fleur femelle, le tube du réceptacle se rétrécit au-dessus de l'ovaire, dont les placentas sont nettement pariétaux, pluriovulés; et le fruit, charnu, est cylindrique ou ovoïde, Ge sont des herbes couchées ou grimpantes, à vrilles simples ou bifides. Leurs fleurs femelles sont solitaires; les mâles sont solitaires ou disposées en grappes. Dans les Herpetospermum, plantes grimpantes de l'Himalaya, les fleurs dioïques ont des pétales entiers, imbriqués, un gynécée stérile, dressé au fond du réceptacle tubuleux de la fleur mâle, et, dans la fleur femelle, un ovaire à placentas qui se rejoignent, limitant ainsi Us cavités dans chacune desquelles se trouve un petit nombre (3-6) d’ovules, souvent descendants. Leur fruit est sec, trigone et trivalve. Le Biswarea tonglensis, des montagnes de l'Inde, construit en gént- ral comme les espèces du genre précédent auquel il avait d'abord été réuni, S'en distingue par ses pétales indupliqués, insérés sur les bords de l’orifice d'un réceptacle lagéniforme. Le gynécée rudimentalré esi tronqué au sommet; dans l’ovaire fertile de la fleur femelle, les ovules sont nombreux, horizontaux. CUCURBITACÉES. 109 Les Gymnopetalum, avec les fleurs des genres qui précèdent, ont un fruit charnu, pubescent ou scabre, non déhiscent. Ils habitent les régions chaudes de l'Asie et de Java. Malgré des différences, non constantes, dans la taille des feuilles, l’état du sommet du connectif, qui, au lieu d’être glabre, devient plus ou moins papilleux, et la longueur des branches stylaires, nous ne pouvons que faire rentrer comme section dans ce genre les Trochomeria, qui habitent l'Asie tropicale el méridionale, et qui ont la même organisation florale. Les Eureiandra sont de l'Afrique tropicale. Avec les fleurs des genres précédents, dioiques, ils ont les caractères floraux à la fois de ces types et des Lagenaria. Leurs étamines sont libres, stériles dans les fleurs femelles. Celles-ci sont solitaires, et leur ovaire à trois placentas est surmonté d'un stylé à divisions stigmatifères cordées. Le fruit, charnu, ovoïde ou fusiforme, renferme des graines à peu près globu- leuses; ce qui est exceptionnel dans cette famille. Les fleurs mâles sont igalement solitaires ou parfois géminées, et les vrilles sont simples. Le Cognauvia podolæna, du Gabon, est très voisin des Eureiandra par sa fleur mâle dont les étamines ont une anthère fortement repliée sur elle-même. Le réceptacle lagéniforme, rétréei en long col, porte un court calice et de longs pétales insymétriques, imbriqués. Mais les Îleurs mâles, les seules que l’on connaisse, sont disposées en grappe au Sommet d’un long pédoncule axillaire, dont la base est nue, et les bractées axillantes des pédicelles comprimés sont entrainéés avec eux et ne se détachent qu'un peu au-dessous du réceptacle floral. Un petit groupe particulier est formé par les Trichosanthes, qui ont desfleurs monoïques ou dioïques, à réceptacles mâles cylindriques, avec des Sépales entiers, dentés ou laciniés; des pétales fimbriés ou prolon- gés en vrillé, et des étamines (2-2-1) à anthères flexueuses, insérées vers la gorge du réceptacle. Le fruit est charnu, souvent globuleux, à graines nombreuses, comprimées ou anguleuses. Elles sont plus grosses ét en nombre plus réduit (douze, dont six seulement fertiles) dans le T. Macrocarpa, type de la section Æodgsonia, dont le fruit est déprimé et porte douze sillons. Ce sont des plantes herbacées ou frutescentes, Parfois gigantesques, des régions chaudes de l'Asie et de l'Océanie, 4 feuilles entières, lobées ou composées-digitées. Voisin des Tricho- “anthes, le Delognæa Humblotii, de Madagascar, a les anthères indé- Pendantes, exserles, sans gynécée rudimentaire, eLses semences à gros embryon huileux sont épaisses et plus larges que longues. Nous établissons aussi une sous-série particulière pour les Thla- 410 HISTOIRE DES PLANTES. diantha (Gig. 292), qui ont la fleur véritablement irrégulière, non par le calice, ni par la corolle, polypétale, campanulée, à folioles à peu près égales. Mais les étamines sont inégales. Celle qui demeure superposée , à un sépale, tandis que les quatre autres, tout en demeurant libres, se rapprochent plus ou moins par paires, est la plus petite de toutes. De plus le réceptacle, bombé au centre, envoie de son bord extérieur une sorte de large écaille horizontale, puis in- curvée, qui rappelle les talons des pétales des Momordica, mais qui est unique, beau- coup plus prononcée, et donne une grande irrégularité à la portion axile des fleurs mâles. Les femelles ont cinq stammodes, un style trifide ; et le fruit, oblong, est une baie. Ce sont des herbes vivaces, grim- pantes, à vrilles simples, qui habitent Java et l’Asiè austro-orientale. Thladiantha dubia. Fig. 292. Fleur mâle, coupe longitudinale (2). VI. SÉRIE DES MELOTHRIA. Les fleurs des Melothria' (fig. 293-295), monoiïques ou rarement dioïques, parfois hermaphrodites, sont régulières et analogues à celles des plantes de lasérie précédente. Mais leurs anthères, au nombre de cinq, plus rarement de six, réunies en trois faisceaux libres, dont un, parfois diandre, n’est le plus souvent formé que d'une étamine, ont une loge rectiligne ou légèrement arquée qui s'applique verticalement sur le bord d’un connectif surmonté ou non d’une saillie apicale. Au centre du réceptacle mâle, cupuliforme ou campanulé, se voit un gynécée rudimentaire, globuleux, entier ou trilobé?. Dans les fleurs LÉ; More Gif. 490; Gen.,n. 50.— J., Gen (ex B. H.). — Mukia S , in ui Journ. se I, 313. — SPACH, 141. n DC. Prodr. II, 271. — Naun., loc r. A'XU, 1 a ie â Buffon, VE, 224. Ex NDL., Gen.,n. 5126. B. H., Gen., I, 829, n. 3 re rivia ARN.; Lo: cit., 275. — ENDL.: Gen. Suppl., IL 117: — — NAub., in Ann. se. nat., sér. 4, XII, 148: XVI, 168 ; XVI Il, 195.—B. H., Gen., L, 830, n. 34. Zehneria ENDL., che se mé norfolk.. ‘69 : Gen., — B. H., L “a à 99 . — Pilo- “ir Ind. sem. #7 gel. [Es in Eckl. er Enum.,271.— Naup., loc. cit., sér. 5, V, 36. — Landersia M. Fan. "FL jam., I, 142 in Linnæa, XVI, 516. — ee apr KZE, — Har- Juchia ROEM., Syn., XI, 48 (nec NECK K.). landia HNCE, in Walp. Ann., H, 6, 2. Sous lequel s'insèrent parfois immédiate t les élamines. Le pollen est ovoïde, àtrois me il s'ouvre par trois pores. CUCURBITACÉES. 411 femelles, le réceptacle se dilate, au-dessous d’un col rélréci, en un sac sphérique, ovoïde ou piriforme, qui renferme l'ovaire infère, 11 y a généralement des staminodes, fertiles dans le cas de fleurs hermaphro- dites, etun style à trois branches stigmatifères plus ou moins allongées. Le fruit est une baie, de même forme que l'ovaire; et les graines, parfois peu nombreuses, sont lisses, rarement serobiculées, ordinaire- Melothria indica. h Fig. 293. Fleur mâle, coupe Fig. 294. Étamine Fig. 295. Étamine longitudinale (2). vue de dos. vue de face. ment marginées. Les espèces de ce genre, au nombre d’un demi-cent environ’, sont des herbes annuelles ou vivaces, couchées ou grimpantes, à feuilles entières ou lobées, avec des vrilles presque toujours simples. Les fleurs? sont disposées en faux corymbes ou parfois solitaires. À côté de ce genre se rangent : Les Wilbrandia, du Brésil, dont les anthères sessiles s’insèrent sur là paroi réceptaculaire par le milieu de leur dos, et dont le style, à deux branches sügmatifères bifides, est entouré à sa base d’un disque épi- 8yne. Les placentas multiovulés sont normalement au nombre de deux. L’Oreosyce africana, de la Guinée, herbe hispide, à anthères collées les unes contre les autres, à style cylindrique et dilaté à son sommet en lête stigmatifère trilobée. Ses fleurs mâles sont solitaires ou 2-3-nées. Les Apodanthera, plantes américaines, couchées ou grimpantes, qui Paraissent les analogues, dans cette série, des Cucurbita, et qui en ont leurs, mais avec des anthères rectilignes, libres, collées sur le "éceplacle. Leurs inflorescences sont des grappes. Le Dactyliandra Welwitschii, de l'Afrique tropicale occidentale, : LOUR., Fl. coch., 35. — W., Spec., 1, 189. II, t. 182 (Zehneria). — CoGx., in Mart. F1. U ENTH., in Hook. Nig. FL, 367; FL Austral., bras, LXXVIIE, 24, . 5; Rel. gt IV, 250. ‘— VELL., F1. flum., 29; AU, A, t. 70.— — Hook. F., in Oliv. F1. trop. Afr., IL, 558 S in Hook. FL. brit. Ind., 11, 62 (Mukia), (Zehneria), 561 (Mukia), 562. “* (Zehneria), 625, —HARV., Thes. cap., t. 94; 2. Petites, jaunâtres ou blanches. 412 HISTOIRE DES PLANTES. est une herbe annuelle, exceptionnelle dans ce groupe, en ce sens que ses étamines (2-2-1) ont des anthères hippocrépiformes (ce qui relie aussi ce type aux Cucurbitées). C’est une plante grimpante, à vrilles simples, à feuilles digitées-5-7-lobées, dont le pétiole est accompagné à sa base d’une sorte de foliole stipuliforme. Les Blastania, herbes annuelles de l'Asie et de l'Afrique tropicales, appartiennent à une sous-série dans laquelle le disque épigyne dispa- rait complètement ou à peu près. Les étamines, rectilignes, sont courtes, ovoïdes ou ellipsoïdes, et les deux ou trois placentas qu'on observe dans la fleur femelle ne portent chacun qu’un ovule à peu près horizontal. Le fruit, subglobuleux ou plus large que long, inerme, renferme une, deux ou trois graines. Dans le Muellerarqia timorensis, herbe grimpante et très grêle, les anthères sont, dit-on, sessiles, dorsifixes, un peu arquées ; et le fruit, indéhiscent et rostré, est muriqué et polysperme. Le Pisosperma capense est une petite herbe à rameaux couchés, dont la fleur mâle a un réceptacle lagéniforme, portant les anthères (2-2-1) presque sessiles à sa gorge, tandis que dans la fleur femelle, l'ovaire, surmonté d’un long col réceptaculaire que couronne le périanthe, renferme quelques (6-12) ovules, isolés chacun dans une logette pla- centaire. Les fleurs femelles sont solitaires, et les mâles sont disposées en grappes dont les pédicelles, renflés à leur base, portent à une cer- taine hauteur la bractée axillante soulevée avec eux. Le Toxanthera natalensis représente un type voisin du Pisosperia. C’est une herbe de Natal, grimpante, à feuilles lobées, à fleurs mâles polypétales, pourvues de 5 étamines (2-2-1), à anthères toutes libres, dorsifixes, arquées. Leur fleur femelle a un ovaire à 2 placentas pluri- ovulés, surmonté d’un style à deux lobes stigmatifères larges et flabelli- formes. Dans les Kedrostis, qui habitent l'Afrique et Asie tropicales, les fleurs mâles ont des étamines dont le connectif se prolonge ordinaire- ment en une corne plusou moins saillante au-dessus de l’anthère, qui est supportée par un filet dressé et qui est droite ou légèrement arquée- Le fruit estune baie, d'ordinaire rostrée, indéhiscente dans les Kedrostis proprement dits, et S'ouvrant au contraire transversalement tout près de sa base dans ceux que l’on a nommés Corallocarpus. Le Melancium campestre, herbe couchée du Brésil, sans vrilles et dont l’épais rhizome émet chaque année des rameaux grèles, à des fleurs monoïques dont les pétales sont pourvus de deux auricules CUCURBITACÉES. 413 d'abord infléchies. Leurs anthères, dorsifixes, sont légèrement arquées, et leur ovaire, oblong, est surmonté d’un style à tête stigmatifère trilobée. Dans le genre très voisin Trochomeriopsis, représenté par une herbe glabre, de Madagascar, pourvue de vrilles simples, les fleurs dioiques présentent cependant une apparence extérieure bien différente; ce qui üent à la grande élongation de leur tube réceptaculaire. Il n’y a pas de gynécée rudimentaire dans la fleur mâle. Mais l'ovaire infère devient très long dans la fleur femelle, où il renferme deux ou trois placentas pariétaux, plus tard accrus de façon à former quatre ou six rangées de logettes. Le style se termine par deux ou trois lames pétaloïdes bilobées, et sa base est accompagnée d’un léger disque épigyne. Le fruit non mûr est siliquiforme. L'Edgaria darjeelingensis représente dans ce groupe le type des Herpetospermum et des Biswarea, avec des anthères rectilignes. Son réceptacle mâle, lagéniforme, à long col, porte au fond de sa cavité un gynécée rudimentaire subulé. Son fruit, trigone, sec, fibreux, s'ouvre en trois valves épaisses à sa maturité. C’est une herbe vivace de l'Himalaya, grimpante et à feuilles entières, cordées et ovales. Les Dendrosicyos sont aussi exceptionnels dans la famille par leur tronc arborescent dressé. Les fléurs mâles ont, dit-on, des étamines à anthères droites. Les femelles sont analogues à celles d’un Cucumis, avec trois placentas pariétaux, et l'ovaire est surmonté d’une cupule Qui porte le périanthe sur ses bords. Ils sont africains. Les Ceratosanthes peuvent donner leur nom à un petit groupe (Cératosanthées) dans lequel l'insertion des étamines de la fleur mâle se fait à l’orifice réceptaculaire. Originaire de l'Amérique tropicale, ce senre à des fleurs monoïques ou dioïques, ordinairement en grappes, à pétales blancs, épais et bilobés, involutés au sommet. Leurs anthères (2-24), sessiles, sont rectilignes et extrorses, primitivement collées les Unes aux autres, parfois fertiles dans les fleurs femelles. Les Maximowiczia (fig. 296-298) sont extrêmement voisins du genre brécédent. Mais leurs fleurs dioiques ont des pétales entiers ou sinués ‘non bilobés. Le tube réceptaculaire est cylindrique ou à peu près, ‘vec un gynécée rudimentaire-très peu développé dans la fleur mâle. Les anthères, oblongues (2-2-1), sont à peu près sessiles à la gorge du téceplacle.. Elles sont stériles dans la fleur femelle, qui a le même réceptacle et le même périanthe, avec un ovaire. infère, globuleux, Multiovulé, qui devient une baie de même forme. Ce sont des herbes vin. — 27 M4 HISTOIRE DES PLANTES. vivaces et grimpantes, du sud-ouest de l'Amérique du Nord, à feuilles profondément divisées, à vrilles simples et à petites fleurs jaunes. Maximowiczia Lindheimert. Fig. 296. Fleur mâle (+). Fig. 297. Fleur mäle, coupe longitudinale. Avec la même organisation florale, le Cerasiocarpum Bennettii a des fleurs monoïques, un réceptacle mâle largement campanulé, des étamines à filet court et à anthère pa- telliforme. Son ovaire renferme deux ou trois placentas pauciovulés ; et son fruit, transversalement oblong, charnu, ne contient que quelques graines ovoides. C’estune herbe grim- pante, de Java et de Ceylan, à feuilles cordées, hastées ou trilobées. Les Cucurbitella, qui représentent cette sous-série dans l'Amérique mé- ridionale extratropicale, constituent un type exceptionnel par l'ovaire, SOU vent (non constamment). pourvu de | cinq placentas pariétaux, et par le Fig. 298. Fleur femelle, coupe longitudinale. style à tête largement et inégalement 5AO-lobée. Les pétales sont épais, imbriqués ou indupliqués. Les anthères (2-2-1) sont arquées où presque rectilignes. Le fruit est une baie portant 5-10 sillons. Ge sont des herbes rudes, grimpantes, à souche vivace, à feuilles entières; Maximowiczia Lindheimeri. CUCURBITACÉES. 415 lobées ou partites, avec des vrilles simples. Elles relient la série que nous étudions actuellement aux Cucurbità et surtout aux Cucumis. VII. SÉRIE DES TELFAIRIA. Les Telfairia’ (fig. 299-801) ont des fleurs dioïques. Le réceptacle des mâles, obconique et largement ouvert, porte sur ses bords cinq sépales denticulés, imbriqués d’abord, et cinq pétales alternes, dentés et frangés sur leurs bords, légèrement unis en bas, imbriqués dans le Telfairia pedata. e D ruine Fig. 299. Fleur . (2). Pr bouton. Leur base est pourvue d’une lame décurrente, crénelée, de taille variable. Le trait le plus remarquable de leur organisation réside dans l'androcée, formé de cinq étamines dont le filet est grêle et dont le connectif, dilaté et basifixe, porte sur ses bords deux loges d’an- thère arquées, déhiscentes en dehors ou vers les bords par des fentes longitudinales?. Dans la fleur femelle, la coupe réceptaculaire se pro- longe inféricurement en un sac oblong, logeant dans sa concavité l'ovaire infère. Celui-ci est surmonté d’un style court, exsert, à extré- mité stigmatifère capitée et trilobée, et est partagé en trois, quatre ou À Hook., in Bot. Mag., t. 2151, 2752; Bot. Bo. et DEL., in Mém. Soc. Hist. 5 4-6 “4 IE, 154, t, 81. — Enpu., Gen., n. 5193. — 914, t. 6. — . in DC. Prodr., HI, 316. — *, Gen., I, 821, n. 2. — Cocn., Cucurb., 349. Spac, Suit. à Buffon, VI, 191. —ILBK, in Bull, Soc. Einn. Par., 413. — Jolifia 2. Le pollen est globuleux, lisse (CoGx.). 416 HISTOIRE DES PLANTES. cinq cavités, elles-mêmes en partie divisées en deux logettes. Les ovules sont nombreux, anatropes et à peu près horizontaux. Le fruit est une baie allongée, dilatée à sa base, parcourue de côtes saillantes et renfermant, dans la pulpe intérieure de ses 3-5 cavités, de nombreuses graines volumineuses, orbicul ires, comprimées, entourées d’un revè- tement fibreux et contenant un gros embryon charnu, dépourvu d’al- bumen. Les deux Telfairia connus” sont africains : l’un de la côte occidentale tropicale, et l’autre de la zone australe, introduit et cultivé sur le littoral de l'est et dans les îles voisines. Ce sont de grandes lianes frutescentes, à feuilles alternes, composées-digitées, avec 3-5 folioles dentées ou laciniées, auriculées à la base. Leurs fleurs ? mâles sont disposées en grappes, et les femelles sont solitaires. Nous ne plaçons qu'avec doute dans cette série, à titre de sous-série (Angurides) ,un groupe formé de deux genres américains, dont les fleurs Anguria pedata. (D) ÇY Fig. 302. Fleur mâle. Fig. 303. Fleur mâle, Fig. 304. Fleur mâle, diagramme. coupe longitudinale. nous paraissent pourvues d’anthères biloculaires, mais seulement au nombre de deux, sessiles et insérées à une hauteur variable sur le tube du réceptacle. Les Anguria (fig. 302-304) proprement dits ont, dans leur fleur mâle, un réceptacle en tube ou en sac verdâtre, tandis que ceux dont on a fait le genre Gurania, l'ont coloré en rouge. Les divi- sions du calice sont dentiformes dans les premiers, bien plus longues et aiguës dans les derniers; et ceux-ci ont les pétales? bien plus petits et plus épais. Mais dans les fleurs femelles de certaines espèces, il Y a des pétales qui sont, pour la taille et la consistance, intermédiaires 1. Su. in Bot. Mag., t. 2681 (Fevillea). — 2. À corolle rougeâtre ou blanchâtre ; la pulpe Hook. r., in Oliv. FL. trop. Afr., 11, 523 ;in Bot. du fruit est jaune. ” Mag., t. 6272; in Proc. Linn. Soc. (1873), 27. 3. Parfois entrainés comme les étamines Peut-être aussi ne sont-ce que deux formes. (H. B\, in Bull. Soc. Linn. Par. 300). CUCURBITACÉES. 417 aux deux types; et les caractères de l’androcée diandre et du gynécée sont les mêmes dans tous; les anthères, dorsifixes, ont leurs deux loges ordinairement un peu arquées, à déhiscence longitudinale, bor- dant un connectif étroit et surmonté d’un apicule. Les Helmontia, lianes également américaines, appartiennent au même groupe par leurs étamines biloculaires, insérées plus haut, c’est-à-dire au niveau de la gorge du réceptacle. Leurs fleurs femelles sont inconnues, La famille des Cucurbitacées avait été indiquée en 1759 par B. DE Jussteu", puis bien établie par Apanson? sous le nom de Bryonie. À.-L. DE Jussieu * reproduisit le cadre de ses prédécesseurs, y ajou- lant les Gronovia, et comme genera affinia, les Passiflorées qu'il con- naissait et les Papayers. SERINGE !, décrivant la famille pour le Pro- dronus*, y énuméra vingt et un genres et la divisa en deux tribus, distinguées à tort par le mode d'insertion des vrilles. Enrichie par les travaux de Wicur, ARNOTT, SCHRADER, ENDLICHER 6, HARvEY et SONDER, et de MM. BevrHam et Hooker, cette famille fut, dans les études im- parfaites de M. NAUDIN, considérée comme comprenant une cinquan- laine de genres. En 1867, on lui accordait 470 espèces environ. M, Cognaux, dans un travail d'ensemble, poursuivi avec persévé- lance, publié en 1881, dans les suites au Prodromus”, accompagné d'ailleurs de recherches préparatoires et accessoires*, a porté le nombre des genres à 80, répartis en huit tribus et comprenant 600 es- pèces. Les trois genres Dendrosicyos°, Toxanthera® et Cogniauxia ont été ajoutés à cette liste, sans parler des genres insuffisamment Connus, tels que l’Ampelosieyos® ; ce qui porte pour nous le nombre otal des genres à 68, répartis dans les 7 séries suivantes dont voici les caractères généraux : 1 In A.-L. Juss. Gen., ixx. 11. H. Bw, in Bull. Soc. Linn. Par. 493 2. Fam. des pl., 11 (1763), 135, Fam. 18. (1884). kiss $. Gen. plant. (1789), 393, Ord. 2. 12. Ampelosicyos Dur.-Tn., Hist. vég. isl. Afr. 4. Mémoire sur la famille des Cucurbitacées, austr., 68. — Cocn., Cucurb., 946. Rapporté à Venève (1825). tort par MM. BenTHAM et HookER (Gen , 1, 821) % IL (1828), 297, Ord. 80. aux Telfairia, ce genre a des fleurs diaïques (?): 6. Gen., 933, 934, Ord. 201, 202. les mâles solitaires, à réceptacle rt à DC. Mono 8. In Soc, bot. Belg, V, 17; XVII, ete.; in rapprochées en trois groupes (2-2-1), avec les ; in Bullet. Soc. loges de l'anthère flexueuses. L'A. scandens 9 Dup.-TH. est une herbe de pp tiges QPALE. F., in P inb., XI olubiles, à pétioles chargés de poils rudes, cou- ru . ne jee de iii à vrilles simples et à feuilles 10. Hook. F., Îcon., t. 1421 (1883). composées-digitées, quinées. 118 HISTOIRE DES PLANTES. L Fevizées'. — Étamines 5, libres, alternipétales, équidis- tantes, ou 4 rapprochées par paires superposées à deux pétales. An- thères uniloculaires. Ovaire 1-3-loculaire. Placentation axile. Ovules 1-% dans chaque loge, descendants. — 8 genres. II. Sécuées?. — Étamines 5, dont 4 rapprochées par paires oppo- sitipétales, à anthères uniloculaires. Ovaire 1-loculaire. Un seul ovule descendant. — 5 genres. II. PérranraoPopéEs *. — Étamines 5, dont 4 rapprochées par paires oppositipétales. Anthères uniloculaires. Ovaire 1-3-loculaire. Ovules 1-4, normalement ascendants ou subdressés. — 3 genres. IV. CYCLANTHÉRÉES #. — Anthère circulaire continue, ou étamines 2, 3, à anthères uniloculaires, flexueuses, unies en couronne continue, Ovaire à une ou plusieurs loges. Ovules subdressés ou ascendants. — % genres. V. Cucurarrées *, — Étamines 5, dont 4 presque toujours rappro- chées par paires, eppositipétales, libres ou unies, à anthères flexueu- ses, sigmoides ou condupliquées. Ovaire généralement uniloculaire, à placentas pariétaux proéminents et volumineux. Ovules horizontaux. — 27 genres. VI. Mecorariées5. — Caractères des Cucurbitées; anthères droites ou légèrement arquées, non flexueuses. — 18 genres. VII. Tecrarmiées 7. — Caractères des Cucurbitées ; anthères 5, bilo- culaires, à loges flexueuses (Eutelfairiées), ou 2, à loges rectilignes (Angurices). — 3 genres. Nous ne comptons Fe non plus les genres 918, ir 6. — Gynostemmeæ B. H., Gen inco omplè tement connus ou douteux, dont les 839, Trib. 6. — CoGx., Cucurb., oh La Le principaux sont les s vdi 2 he à BL., Bijdr., 936. — » L Siolmatra H. BN, in Bull. Soc. Linn. Par. 839, Trib. 7. — CoGn., Cucurb., Pos. "prib. % SUR Nous avons donné ce nom à l’A/somi- 2. Sechineæ SCHRAD., in Lans œa, XI, 407.— sis CocN., qui est caractérisé parun Sycioideæ . oc. cit. — ENDL., Gen vaire “hrs 166 s loges, surmonté de trois bran- 940. Subord. 3. née [, 837, Trib. 4. a A rt avec deux ovules — CoGN., Cueurb ru desc et suspendus dans chaque loge. 3. Abo NAuD., in ps ‘se. nat., 4 Le $ per rh si et grinpant, à re bifides XVI, er — ns H., Gen., 1, 819, Trib. 2 et à feuilles trifoliolée Cocx., Cucurb., 134, Trib. 2 2, ernasemina S. Mie Enum. subst. bra 4. Cyclanthereæ Scuran., in Linnæa, XI, cath., 35. Est peut-être (Cox. synonyme . 48.— B. H., Gen., I, 819, 834, Trib. 2. — CoGn. Periantho opodus. Cucurb., 197, Trib. 3. — Elaterieæ 7 in Dermophila S.- «» loc. cit, 31. Syno- Ann. sc. fat. sér. 5, VI, ., Gen. nyme (?) de Perinlpotus (à GN.). 1, 835, Trib. 3. Drupar ia S.-MANs., loc. cit., 35. 5. Cucurbiteæ Ser., in DC. Prodr, HU, Turia Forsk., FI. æg.-arab., 165. ets — ENDL., Gen 35, per 2 (part à. 1. Fevillieæ B. H., Gen., 1, 810, Trib. 8. Cucu ineæ AUD 5 XVI, — Cox. Cucurb., 937, Trib. 8. — Nhandiro- 198 (part.). — B F . 63 I, 3, 820, Trib H Mém. Mus., XI, 215. — END1.., nee — CoGN., , 348, Trib 1 (part.) Gen., 933, Ord. 201. — Gomphogyneæ B. H., ENDL., Gen., . à (Cueurile, 4 3 Gen., II, 820, 838, Trib. 5. — CoGx., Cucurb., ï Telfairieæ ENNL., Gen., 935, Subord. 1. CUCURBITACÉES. 419 Ainsi constituée, cette famille est généralement remarquable par ses organes de végétation. Presque toujours herbacées ou suffrutescentes, très rarement arborescentes, ordinairement annuelles ou vivaces, souvent pubescentes ou rêches, les Cucurbitacées ont constamment les feuilles sans stipules et alternes : ou simples, et dans ce cas moins souvent entières, palmatilobées, partites ou pédalées; ou composées- digitées. Toutes ces parties sont d'ordinaire abondantes en sucs aqueux et remarquables par le grand développement que prennent leurs phytocystes constituants, lesquels présentent fréquemment des caractères particuliers". Leurs feuilles sont très souvent accompa- gnées d’une vrille latérale, simple, bifide ou ramifiée, qui a donné lieu à toutes les hypothèses et qu'il ne nous paraît cependant pas facile de prendre pour autre chose qu'un rameau entrainé, simple ou portant normalement une ou plusieurs feuilles réduites à leur côte terminée par un croc, et çà et là, anormalement, ces mêmes feuilles enrichies d’un limbe qui s’est plus ou moins développé, et même une inflorescence uni- ou pauciflore. Les fleurs, normalement unisexuées, monoïques ou dioïques, sont au contraire toujours hermaphrodites dans le Sehizopepon ; ce qui arrive accidentellement çà et Ià dans plusieurs autres genres et s'explique par une évolution plus complète des rudi- ments de gynécée qui existent si souvent dans la fleur mâle ou des étamines stériles qui s’observent si fréquemment dans la fleur femelle. Le réceptacle floral est constamment concave, surtout dans les fleurs femelles, où il enveloppe la totalité ou à peu près de l'ovaire infère. Le calice est presque toujours fort peu développé ou à peu près nul. La corolle est dialypétale ou assez souvent gamopétale, et l'insertion est la même que celle de l’androcée. On ne comprend pas facilement aujourd’hui qu’on ait pu tant discuter sur l'organisation de celui-ci, sur le nombre des pièces qui le composent, et, par suite, sur le nombre de loges que possède l’anthère. Dans quelques types, à cel égard plus parfaits que les autres, comme ceux qui appartiennent à la série des Telfairiées, ce nombre est de deux; mais dans le plus Srillagées ou cribreuses. Sur l’histologie, vo enres, est souvent couverte de poils où de pa- LOTHAR, Essai sur l'anat mpar. des 4 vé à Lilles et peut répondre à une déviation plus ou Le $ semi ucurbitacées moins considérable des faisceaux vasculaires. (Thèses de Lille 1881). Sur la structure des On n’est pas d'accord sur les fonctions de cette enveloppes séminales, DUTAILLY, in Adansonia, saillie (BALDINI, in Ann. Ist. bot. Roma ( ; à 207, fig m con- 49, , connue depuis très longtemps, et re de falon à une saillie corticale latérale l’on ne s’est guère occupé, que nous sachions, € la base de la jeune tige, qui se produit lors des cas où elle est double. 420 HISTOIRE DES PLANTES. grand nombre des genres, l’anthère est uniloculaire. L’organogénie démontre clairement que chaque anthère uniloculaire est primitive- ment superposée à un sépale ; et que par suite d’entrainements dans le plan horizontal, quatre de ces anthères se rapprochent plus ou moins deux à deux, la cinquième demeurant seule dans sa situation primitive, c’est-à-dire alternipétale !. Le mode de placentation a aussi été l’objet de bien des théories ; on a supposé que dans certains genres les lobes latéraux des placentas se réfléchissent et se dédoublent et qu’il y a destruction des cloisons véritables. Rien de tout cela n’existe?; les loges ovariennes sont incomplètes ou complètes, et les placentas peuvent s’épaissir extrêmement en se développant autour des ovules qu’ils enchâssent, tout en se rejoignant au centre, comme ils le font dans tant d’autres groupes où leur évolution est centripète. La direc- tion des ovules a servi à distinguer certaines séries dans la famille; mais ce caractère n’est malheureusement pas toujours absolu dans un genre donné. Le fruit est extrêmement variable, souvent charnu, parfois cortiqué, assez fréquemment déhiscent. Mais les graines ont jusqu'ici un caractère constant : elles sont dépourvues d’albumen. AFFINITÉS. — Le rapprochement des Cucurbitacées et des Campa- nulacées est fait pour étonner les personnes qui voient les premières depuis longtemps reléguées dans la Gamopétalie, et les dernières dans la Dialypétalie. Il ne faut cependant pas oublier qu’il y a des Campa- nulées (Wahlenberqia, Phyteuma, ete.) dialypétales, et que les Cucur- bila sont gamopétales ; en sorte que leur fleur est presque semblable à celle des Canarina, surtout quand celle-ci devient pentamère *. Nos Cucurbitacées cultivées ont le fruit charnu, ce qui est rare dans les Campanulacées ; mais nous savons que le fruit du même Canarina est une baie comestible. L'insertion est la même dans les deux groupes, grâce à la configuration identique du réceptacle, et le mode de pla- centation peut être tout à fait le même dans les deux familles. C'est encore par leurs organes de végétation que les deux groupes parais- sent le plus dissemblables. Les rameaux herbacés et grimpants, les vrilles des Cucurbitacées, leur donnent un cachet tout particulier. On retrouve souvent ce caractère dans les Passifloracées, qui se distin- 1: Voy. H: BY, in Compt. rend. Assoc. ner me vrilles. Nous ne pouvons ici, bien entendu, nous (187). “ étendre sur l'historique de ces questions qui H. BN, in Bullet. Soc. Linn. Par. divisent encore les botanistes dévoyés. (188). 451, de même que sur l'androcée et les 3. Comme dans la figure 150 CUCURBITACÉES. sa guent par leur ovaire supère, et les Aristolochiacées, qui ont l'ovaire infère, mais dont le périanthe est unique. Nous verrons aussi que les Loasacées sont très voisines des Cucurbitacées, les Gronovia servant de lien entre les deux groupes; et nous pensons qu’il y a également une étroite parenté entre les Cucurbitacées et les Bégoniacées. UsaGes ‘. — Les sucs aqueux dont les divers organes des Cucur- bitacées sont gorgés jouissent de propriétés très différentes ? : tan- lt insipides ou doux, sucrés, alimentaires, et tantôt d’une âcreté extrême, due à la présence de substances oléo-résineuses, amères ou évacuantes, cristallisables ou non, et qui font de plantes telles que la Goloquinte ou la Bryone des médicaments énergiques ou redoutables. Dans notre B. commune® (fig. 267-273), la portion souterraine, blanche, vireuse, caustique, irrite vivement la peau et les muqueuses, Cest un purgatif énergique, dangereux, prescrit surtout contre les hydropisies et diverses névroses. Débarrassée de ses principes irritants, lle portion se trouve riche en fécule qu’on a exploitée et dont on à fait de l'alcool. Quant à la Coloquinte* (fig. 259-266), son fruit est Un puissant drastique, d’une amertume extrême, dont on prépare des extraits alcoolique et aqueux et une poudre très employée comme évacuant. Les fruits de l’Ecballiüm Elaterium (fig. 274-282) ont des propriétés analogues. On en prépare un extrait solidifié, l’elate- run, purgatif et hydragogue violent. Dans les régions chaudes de l'Amérique, beaucoup de Cucurbitacées ont des propriétés évacuantes 1 ENDL., Enchirid., 492. — Guis., Drog. 4. Citrullus Colocynthis Scurab., in Linnæa, “impl., éd. 7, II, 255. — LixoL., Veg. Kingd., XII, 414.— SpACH, Suit. à Buffon, NI, 213. — x, Bx, Tr. . Méd. ir, 1156. BENTL. et TRIM., Med. p “D. 114. — Cocx., 2. ENDLICHER a cherché à expliquer cette ap- Cucurb., 510. —Gui8., loc. cit., IE, 259. — H. Bx Parente contradiction : « eadem in plerisque doc. cit., 1161, fig. 3026- .. — Cucumis Yirlus est, innumeris solum gradibus diversa.» Colocynthis L., Spec., ' LE C. Pseudo-Colo- 3 Bryonia dhoica JAco., FL. austr., IL, 59. cynthis WENDER. — C. bipinnatifidus WIGHT. — pe frang., 1, 603. — GRex. et Gonr., Colocynthis officinarum ScRab., loc. cit., 421 Pl. de F le, 1, 603. — H. Bx, loc. cit., 1164, (Concombre amer, Chicotin). bé lg. 3034-9040. — B. alba Burs., nec L. — 5. A. Ricu., in Dict. cl. Hist. nat., NI, 19. — he ruderalis SALise. — B. nitida Link. — B. Cocn., Cucurb., 467. — Guis., loc. cit., 258. — à. BAST. — B. sicula Guss. (Navel du dia M. BN, loc. cit, 1166, fig. 3041-3047. — E. d N. ardent, Mors du diable, Vigne blanche, … agreste Retcas. — E. offcinarum L-C. RICH. oueuvrée, Feu ardent , Ipecacuanha indi- —E#Æ.officinale N&es. — E. purgans SCHRAD. — BU Le B. cretica L., que l'on croit être Momordica Elaterium L., Spec., 1010. — Elate- ABrelog Jeux (&ypra) de Dioscoride, a lesmê- rium cordifolium MœxcH (Concombre sauvage, Propriétés, quoique en Grèce on mange ses C. d'êne, Cornichon d'attrape, Cucumis asini- “Ans pousses. nus pharmac.). 422 HISTOIRE DES PLANTES. analogues, et ont fait sous ce rapport l’objet d'ouvrages spéciaux *. Tels sont plusieurs Wilbrandia”, Perianthopodus* et Fevillea. Les semences de plusieurs espèces de ce dernier genre sont des médica- ments célèbres au Brésil etaux Antilles, notamment celles du F, cordi- folia* (fig. 212-217), vantées comme remèdes de la morsure des serpents venimeux et des empoisonnements par le Mancenillier, et celles du F. trilobata® (fig. 207-211), qui sert à traiter diverses maladies. L’embryon renferme, dans ses semences, une grande quan- tité d’huile amère et purgative, qui sert aussi pour l'éclairage. L’em- bryon épais du Delognæa Humblotii® peut devenir aussi, à Madagascar, la source d’une huile abondante et utile. Il y a beaucoup d’huile également dans les semences de nos Citrouilles, notamment celles du Cucurbita Pepo? (fig. 242-250) et de nos Concombres, tels que le Cucumis sativus ; ce qui permet de préparer, en les broyant, des émul- sions faciles à administrer quand on a, recours à ces graines comme vermicides et ténifuges. On employait jadis indifféremment à cel usage les quatre grandes semences froides, qui sont actuellement les graines des Cucumis Melo? et sativus, de la Pastèque#° et du Lagenaria vul- garis", Nous n’avons qu'à mentionner les usages alimentaires du 1. Principalement celui de SILVA-MANso (A. L.-P.), publié à Rio-Janeiro en 1836 et intitulé: Enumeraçdo das substancias brazileiras que promover a catarre. 9, Le W.verticillata Cocx., Cucurb., 566 (W._ drastica MartT. — W. scabra MaRT. — W. fluminensis Wawr. — Momordica verticillata VELL. — Anguria aculeata SCHLCHTL) est un purgatif et hydragogue puissant, dont traite S.- Maxso (loc. cit., 50), sous le nom de W. Rie- 3. Le P. diffusus (Bryonia diffusa VELL. — Cayaponia diffusa S.-Mans., loc. cit., 32. — CorR. DE MELLO, in Journ. Linn. Soc., XI, 256. — C. pilosa Cocx., Cucurb., 150. — Dermo- ras ANS lost 5 1 4 me em- bobrinka do Mato, Tayuya Abobra). Le P. Tayuya (Bryonia Tayuya VELL. aponia Tayuya Cocn., Cucurb., 772), le Taioia de MARCGRAFF, etle P. Martianus(Triano- erma ficifolia MART. — Momordica cordati- folia Go. Tor. — S.-Mans., loc. cit.,34) a des 4, L., Spec., 1013. — COGx., Cucurb., 941. — Guis., loc. cit., 263. — H. BN, loc. cit., 4170, fig. 3051, 3052. — F. scandens L., var. &. — F, trilobata Reicms. (nec L.). — F. hedera- cea Porn. — F. punctata Por. — F. Javilla H.B.K.— Trichosanthes punctata L. — Nhan- diroba scandens, ete. et N. foliis trifidis PLUM. (Nhandirobe des Antilles). L., Spec., 1014. — Coën., Cucurb., 939. _ H. Bx, oc. cit, 1169, fig. 3049, 3050. — F. scandens 6 L. — F. © L.). — F. Marcgravii Gurs., loc. cit., 264, fig- 658. C'est le Ghandiroba ou Nhandiroba de Manccrarr et l’Hypanthera de S.-MANSO (CORR- DE MELc., loc. cit., 257, 26 6. Cocn., in Bull. Soc. Linn. Par. £ 7.:L, Spet.; 1010. — , Cucurb., — Gurs., loc. cit., 262. — H. BN, loc. cit, fig. 3017-3025. — C. Melopepo L. — C- Ve cosa L., ete. (Potiron, Patisson, Giraumon, et à tort Courge, ce nom appartenant au Lagenart ou Coloquinte, ce nom étant celui d'un COrIneE 8. L:ÿ Spec.;: 1012: — ., Cucurb.; Concombre, Cornichon). * .L, Spec., 1011. — Coëx., Cueurb., 482 Melon). : 10. ruine vulgaris SCHRAD:, in ar XIE, 412. — Cocx., Cucurb., 508 (Melon apr} 11. SER., in Mém. Soc. Genève, NL, p+ LE t. 2. — Coën., Cucurb., 417. C'est la véritab e Courge ou Gourde, le’ Cucurbita Lagenaria +: CUCURBITACÉES. 423 péricarpe du Melon (fig. 252), de la Pastèque, du Concombre (fig. 258, 954) et d’autres espèces du genre Cucumis'. Les Cucurbitacées d’une utihté secondaire sont : les Anguria, à fruits comestibles ?; les Melothria, purgatifs *; les Momordica, alimentaires, oléifères ou médicinaux*; les Luffa, qui sont les uns comestibles et les autres purgatifs®; les Tricho- santhes®, les Sicyos” et la Chayote® (fig. 228-933), dont le fruit est alimentaire dans les pays chauds”. On ne cultive guère les Cucur- bitacées comme plantes d'ornement ; plusieurs d’entre elles ont cepen- dant des fruits remarquables par leur forme et leur coloration. Les Telfairia, Fevillea et Trichosanthes représentent, dans quelques serres de l’Europe, des lianes vraiment magnifiques. À; HE les GC. Duduim L., Chate L., pt EHRENB., Anguria L. (fig. iliss mél (fig. (voy. ROSENTH., Le TEL. (GC. Pavel KosreL?), dont le fruit est comestible, est un Coccinia, genre rapporté ici aux Cucurbita, de 2. Principalement l'A. frifoliata L. et l'A. x ie (fig -304). s 3. Surtout le A indica Lour. (fig. 293-295) ie la L., dont le fruit (Cerejas de a) sert à p purger l’homme et le bétail. Le We Mort ylla Cox. à Fo BL.) 0 du choléra;le T. scro a d’Abyssinie, comme vermicide (Taffa- s col re. rhumatismes et une e èe affections (Welao do Mato, M. de San- e M. Balsamina L. (fig.285, 286) a des dr urs, les hémorrhoïdes, etc. nn autres le L. Météhreté SER. (lg. }, dont la racine est hydragogue, éva- “rt F r MART., au 1 usieurs affections chroni n’en de 2138 chroniques, est e.Le L. operculata Cocx. (Momor- dica operculata L. — Poppya operculata Koca), le Koosia de la Guyane, ou Buxa Paulista, est É i cylin- aussi un évacuant énergique. Le drica L E Peto ue SE tia ILL Momordica cylindric — M. Luffa L.) est aussi set hyd os nee Dans cette AA comme dans quel nee autres, le fruit, réduit macération r quelque autre e procédé, à ses pose aux De intriqués, sert d'éponge (d’où le nom de Courge- torchon) et peut être employé à la fabrication de certains p api ers S'Le 7.4 ina L. (Cucumis anguinus L.) rs de purgauif et ue ET et l’on trouve es propriétés mi es dans les T. amara L énidiée erina L.,incisa ROTTB. rifoliataBL., cus- pidata mer invimns KI, palmata Roxs., villosa BL. T. nervifolia L. a pe fe meer contre Pépilhpsie. w ps mi s du T. macrocarpa BL. (Hodgsonia Raeroolte hs F. et T pcs rs dit-on, une grande quantité d’hu 7. LéS. prisé s L. a une racine et des semences Lames et diurétiques 8. Sechium edule Sw. (voy. P. 385, not. 1e 9. Éd encore le Benincasa cerifera F rapporté au genre Citrullus, dont le fruit a un suc rafraichissant, employé contre les fièvres, et dont les graines sont emperterss _ .. slis sgésre an. et digitat m ape et Densiit: ds Lorbiioeiyeé epi- l'Inde comme antirhu- NE, ‘antisyphilitique, et 1 l'on substi- tue parfois au re ble Colombo. Le Telfairia . 299-301) est us tonique; on a comparé l'huile de ses semences à celle des meilleures olives, et l’on cultive la plante en sm pour cette in Le T. occidentalis O0K. ot. Mag., t. 6272) a des graines rss oléagineuses. 424 HISTOIRE DES PLANTES. GENERA I. FEVILLEÆ. 1: revillea L. — Flores diœci; masculorum receptaculo campa- nulato v. subhemisphærico. Sepala 5, margini inserta, imbricata, patentia. Petala 5, cum sepalis alternis inserta, unguiculata basique intus lamina longitudinali aucta, imbricata. Stamina 5, ad receptaculi centrum inserta alternipetala; filamentis subclavatis recurvis ; anthe- ris extrorsis, 1-locularibus, longitudinaliter 4-rimosis. Floris fæmi- nei perianthium ut in mare; receptaculo superne eodem inferneque in saccum germen intus adnatum foventem producto. Staminodia sæpe 5. Discus nunce epigynus e glandulis minimis constans. Germen omnino v. maxima ex parte inferum, stylis 3 apice reniformi-2-lobis coronatum; loculis 3, nune ad apicem incompletis. Ovula in loculis 4-6, 2-seriatim descendentia; micropyle extrorsum supera. Fructus baccatus corticatus, supra medium receplaculi margine zonatus et apice lineis 3 radiantibus notatus. Semina in loculis 2-6, e summa placenta descendentia imbricata compressa ; embryonis exalbuminosi cotyledonibus magnis orbicularibus. — Prétis scandentes; foliis alternis angulatis, palmatilobis v. nunc (Anisosperma) 9-foliolatis ; foliolis lateralibus 2 ad glandulas reduetis; ecirrhis ad folia laterali- bus, apice 2-fidis ; floribus in racemos ad éxillas laterales plus minus compositos ga inflorescentiis maseulis ditioribus. (America trop. ) — Vid. 5. 2. Alsomitra RŒN.' —— Flores diœci; maseulorum receptaculo cupulari. Sepala 5, oblonga. Petala 5, oblonga erosa, imbricata. Sla- mina 5; filamentis brevibus; antheris parvis, 1-locularibus*. Floris 4 Syn., fasc. If, 117 (part.). Ms Gen, Cocx., Cucurb., 928 (nec BL., Bijdr., 937). 512 D. — , sn. 66. — 9, Polline ovoideo, 3-sulco, 3-poros0 (Coëx.). CUGURBITACÉES. 495 fœminei receptaculum inferne clavato-cylindricum ibique germen intus adnatum fovens, superne perianthium ei floris masculi con- forme gerens. Styli 3 v. rarius 4, loculique in germine totidem, sæpe incompleti, œ -ovulati. Fructus subeylindricus v. clavatus, apice late truncato 3-valvis. Semina œ , imbricata, ala tenui terminata margini- busque sæpius tuberculatis. — Frutices scandentes ; foliis simplicibus v. Sæpius 3-foliolatis pedatisve; cirrhis lateralibus, simplicibus v. 2-fidis; floribus' in racemos laxos compositos pendulos dispositis ; pedicellhis sæpius tenuissimis. (Asia, Australia et America trop. ?) 3. Zamonia L.°— Flores diœci; receptaculo masculorum breviter cupulari. Sepala 5, valvata, quorum 2 v. 4 per paria plus minus coa- lescentia. Petala 5, coriacea v. carnosa, apice angustata et in alabas- Wo introflexa. Stamina 5, alternipetala, æqualia; filamentis brevibus crassis liberis; antheris transverse oblongis, 1-locularibus, superne transverse 1-rimosis *. Floris fæminei perianthium ut in mare; rece- placulo inferne longe obconico v. clavato; stylis 3, apice 2-fidis; ger- minis inferi loculis 3, 2-ovulatis; ovulis 2 v.æ, descendentibus ; micropyle supera et extrorsum laterali. Fructus eylindricus, clavatus Y. Subhemisphæricus, apice late truncato 3-valvis. Semina in loculis 2- , descendentia compressa imbricata, ala angusta crassa v. nunc ampla membranacea eincta. — Frutices scandentes ; fois integris petiolatis; cirrhis simplicibus v. 2-fidis; floribus® racemosis; inflo- rescentiis masculis laxe compositis pendulis; fœmineis simphicioribus Sepe paucifloris. (Asia et Oceania trop.°) 4. Gerrardanthus HARv. — Flores diœci (fere A/somitræ); sepalis 9. Corollæ rotatæ v. late campanulatæ petala 5, inæqualia, medio appendiculata. Stamina 5, quorum 4 anthera parva 1-loculari donata S&pe per paria cohærentia ; quinto autem imperfecto®. Floris fæminei 1. Albis v. COR arvis SpacH, Suit. à Buffon, VI, 189. — ARN., in 2. Sec. 8, 9. WaL , PL. as. rar. H, 28, Hook. Journ. Bot., AUX, 272. — CoGn., Cuc., 925. € ica). — F. MUELL., Fragm. Phyt. 4. Polline ut in Alsomitris. 133 (Zanonica Austral., VI, 188: VI , 61. — CoGx. in Hart. 5. Ochraceis, parvis v. mediocri FL bras., LXXVIII, 416. — CL, in Hook. F. pec. 2, 3. WIGHT et ARN., Pro xs Pile nd, {1, 634. — Bot. Mag., t. 6017. — —BL., nd x. = Mug., Pl. r chat 3 Waup., ep., Il, 194 (De À. brasiliens COGN., p. I, 682. » Syn., fase. IL, 1 fe . ri De Siolmatra, vid. qu not. 12). tra). à TL. +. 108. — CLKE, F1. brit. In : Corol., 19; Gen., n. 1117. — Law, I, M, ee L 816.— Se, in DG, Proûr. I, 298.— ENDL.; Me L, RE Le rdtast den, n. 5122. 839, n. 65. — Bxin Comp. rend. Ar. fr. Ho 7 hig.1,2. 127. — ., Cucurb. 8. Polline RS TR Fevillee. 426 HISTOIRE DES PLANTES. receptaculum clavatum, cavitate germen adnatum fovens. Staminodia 5, alternipetala. Styli 3, apice stigmatoso truncato-2-lobi. Placentæ parietales 3. Ovula in loculis incompletis plerumque 2, descendentia ; micropyle supera lateraliter extrorsa!. Fructus elongatus coriaceus, apice truncato 3-valvis. Semina pauca oblonga, apice longe alata. — Frutices scandentes; radice ampla tuberosa ; foliis hastatis v. corda- tis ; cirrhis 2-fidis ; floribus? masculis racemosis; fœmineis solitariis. (Africa trop. et austr.*) 5. Gomphogyne GRIFF.‘ — Flores monœci (fere Zanoniæ) ; calyce brevi. Petala 5, oblonga, valvata. Stamina 5, centralia libera ; anthe- ris subglobosis, 1-locularibus, 1-rimosis; septo spurio valde promi- nuloÿ. Floris fæminei receptaculum inferne subelavatum v. turbi- natum; germine infero adnato conformi; stylis 3, 2-fidis. Ovula in loculis sæpius 3, descendentia. Fructus sub-3-gono-campanulatus, stylis 3 persistentibus coronatus, apice truncato 3-valvis. Semina 1-3, compressiuscula, rugosa, margine subdenticulata, exalbuminosa. — Herbæ debiles scandentes ; foliis pedatis, 5-7-foliolatis; cirrhis simpli- cibus v. nunc 2-fidis; floribusé plus minus dite composito-racemosis. (India or. ?) 6. Actinostemma GRiFr.$ — Flores monœci; masculorum rece- ptaculo eupulari. Calycis 5-partiti laciniæ lineari-lanceolatæ. Corolla subrotata; laciniis linearibus lanceolatis ovatisve, apice sæpius longe caudatis. Stamina 5, cum petalis alternantia; filamentis liberis aut æquali-, aut inæqui-distantibus®; antheris basifixis oblongis extrorsis, 1-locularibus, longitudinaliter A-rimosis #, Floris fœminei receptacu- lum lageniforme. Perianthium maris. Staminodia glanduliformia 3-0, inæqualia v.æqualia, basi intus perianthii inserta. Germen receptaculo inferne intus adnatum, 1-loculare, superne liberum ibique in stylum 1. Funiculo ad apicem incrassato. Roœx., Syn., fase. 11, 118 (Alsomitra). — WAP: 2. Viridibus v. fuscatis, parvis. Rep., I, 194 (Zanonia). 8. Spec. 3. NAuD., in Rev. hort. (1868), 444; 8. PL. Cantor., 24, t. 3; Notul., IV, 61. in Journ. Soc. hort. Par. (1867), 598. ENDL., Gen., Suppl, V, 50. — B. H., Gen, E 4. PL. Cantor., %, not, t. 4.— Enp., Gen, 838, n. 62. — Cocn., Cucurb., 918. — H: BX; Suppl., V, 50. — B. H., Gen., 1,838, 1008, n.61. in Compt. rend. Ass. fr. (1878), 685, t. 7 — Cocx., Cucurb., — Triceros GRIFF., im. F1. amur Notul., IV, 406. - 5. Pollen 3-sulcum, poricidum. 6. Parvis, viridulis. . Spec. 2. CLKE, FL. brit. Ind., II, 632. — WaLz., Plant. as. rar., 1, 29 (Zanonia?). — Kurz, in Journ; As. Soc. Bengal. (1877), LI, 105.— 148,4 7; in AM: 6€. f — Pomasterium Mio., in Ann. Mus. lugd.-bats 0 9. Quorum 4 per paria plus minus approxi- mata. 10. Polline 3-sulco, poricido (CoGn.)- CUGURBITACÉES. 497 apice 2-lobum attenuatum. Ovula in loculo 2-4, placentæ parietali sub apice inserta, per paria collateraliter descendentia; micropyle extror- sum! supera. Fructus semisuperus, sæpius echinatus, ad medium annulatus altiusque operculatim dehiscens. Semina 1-4, compressa rugosa, margine subdenticulata exarata. — Herbæ graciles scan- dentes; foliis integris v. lobatis cordato-hastatis; cirrhis simplicibus v. sæepius 2-fidis ; floribus? masculis simpliciter v. composite race- mosis; fœmineis solitariis, racemosis v. ad basin racemi masculi lateralibus. (Asia or.°) 7. Gynostemma BL. !— Flores diœci v. raro monœci (fere Actino- slemmatis) ; receptaculo masculorum pateriformi; petalis oblongis v. acutatis. Stamina 5, centralia; filamentis basi connats superneque radiantibus ; antheris 4-locularibus, spurie 2-lobis, 1-rimosis*. Floris fœminei germen inferum, superne liberum, 2-3-loculare; stylis 2, 5, apice 2-fidis. Ovula in loculis 2, descendentia, incomplete anatropa. Fructus globosus, indehiscens, apice umbonatus ; seminibus 1-3, late ovoideis, verrucosis. — Herbæ perennes scandentes ; ramis gracilibus ; lolis simplicibus v. plerumque pedatis; foliolis 3-7; cirrhis sim- plicibus v. sæpius 2-fidis; floribus ° in racemos terminales axilla- resque valde compositos dispositis; pedicellis articulatis. (Asia trop. or., Java.) 8. Schizopepon Maxim. — Flores hermaphroditi ; receptaculo ovoideo-subgloboso germen intus adnatum fovente supernequein cupu- lam dilatato. Sepala 5 petalaque totidem valvata, margini receptaculi inserta. Stamina 5, cum perianthio inserta, 3-adelpha (2-2-1); fila- mentis brevibus; antheris ellipsoideis, 1-locülaribus, extrorsum rimosis. Germen inferum, 3-loculare; styli ramis 3, apice 2-lobis. Ovula in loculis 1, v. rarissime 2, descendentia; micropyle introrsum Supera v. nunc laterali. Fructus baccatus ; septis evanidis,1-3-spermus, 5. Polline globoso, 3-sulco, poricido. 1. Demum sæpe lateral viridulis le 2. Parvis, albidis, articulatis 6. Minutis, albidis v. 3. Spec. 4. WALL., Cat., n. 6683 (Sicyos), 7. Spec. ©. ALL., PL. as. rar., I, 28 (Zano 6742 (Momordica). — Naun., in Ann. sc. nat., i . Pa Le (Alsomitra). Li pl. jap, —Taw., Enum., pl. £eyt., ( estaloz ) L 175. — Cire, Fbrit pre " 632. Fe __pone, in Nouv. Ann. Mus., III, 450 (Sicyos). — DR. — bo Gen,n. 4606 — Ce, FI. brit Im e air, lien: B. H., Gen., 1, 839, n. 63. — Cocn., Cucurb., 11, 194 (Zanonia); Ann., 1, 316 (Pestaloszia). M2. Pestalozsia ZoLL., in Mor. Verz., 31.— 8. Prim. F1. amur., M0, t. 6; in Ann. sc. L., Gen. Suppl., V, 50. — Enkylia Gr, nat. sér. 4, XIII, 95. — B. He, Gens ?, 839, . n Pl Cantor., 26. —'Endr., Gen., Suppl, V, 128 HISTOIRE DES PLANTES. ab apice demum 3-valvis. Semina 1 v. pauca plana exalbuminosa. — Herba scandens; foliis longe petiolatis cordato-ovatis, angulato-5-7- lobis; cirrhis lateralibus, 2-fidis; floribus' axillaribus solitaris, (Japonia, Mandshuria®.) II. SECHIEÆ. 9. Sechiam P. Br. — Flores monœci; masculorum receptaculo cupulari, intus disco 10-crenato v. 10-lobo induto. Sepala 5, margini receptaculi inserta, imbricata. Petala totidem cum calyce inserta, valvata. Stamina 5, intus receptaculo inserta, alternipetala ; fila- mentis liberis; antheris 4-locularibus, flexuosis, rimis flexuosis extrorsum dehiscentibus, quarum 4 per paria coadunatis, at liberis. Floris fæminei perianthium ut in mare; receptaculo sub cupula in collum coarctato subtusque in saccum lageniformem germen intus adnatum foventem dilatato. Staminodia 5, minuta alternipetala. Stylus erectus, superne 3-lobus; lobis stigmatosis dilatato-flexuosis, 2-lobulatis. Ovulum in loculo unico germinis solitarium descendens anatropum; micropyle demum supera introrsaque. Fructus amplus baccatus, extus sulcatus rugosusque v. echinatus. Semen 1, descen- dens compressum læve ; embryonis exalbuminosi cotyledonibus amplis; radicula supera.— Frutex hispidulus scandens ; foliis alternis cordatis palmato-angulatis lobatisve; cirrhis lateralibus, 3-5-fidis; floribus masculis racemosis ; fœmineis in axilla eadem cum masculis solitariis. (America calid.) — Vid. p. 383. 10. Sicyos L.® — Flores monœci; receptaculo cupulari v. late campanulato ; fæmineo inferne sub collo constricto in saceum germen intus adnatum foventem dilatato. Sepala 5, minuta dentiformia v. sub- nulla, margini receptaculi inserta. Corollæ subrotatæ v. subcampant- latæ petala 5, libera, 3-angularia, valvata, nune 2-cuspidata (Si€y0- sperma”). Stamina 5 (v. pauciora); filamentis in columnam erectam connatis; antheris alternipetalis extrorsis capitatis, subrectis, eur VIS + ag albis. , Inst. 103, t. 28. — Badaroa BERT., herb., : res + AA gosse MAxIM., loc. cit. on. ns (ex ENDL.). —_ Micrampelis Rarin., Mod. . , Gen., — ENDL., Rep., Y, Gen., n. ‘ste: - _ dus in Ann. sc. nat., = ma, PL Wright. teæ., 2 (1863), 62: sér. 4, XII, 165; sér. 5, VI, 20. — B. H., Gen sn ‘Akn. sc. nal., sér. XIE, 162. — 1,837, n. b. — Cocn., Cucurb., 869. — Sieyoides B. à Les 1, 837, n. 56. — Cocx., «ie 899. CUCURBITACÉES. 499 v. flexuosis, medio rimosis, inter se liberis v. per paria varie superne inferneve connatis ". Germen inferum, 1-loculare ; stylo gracili erecto apice in lobos 2, 3 stigmatosos, dei V. oblongës, patentes v. recurvos, dilatato ; ovulo 1, descendente; micropyle supera. Fructus ovatus, lenticularis (Sicz yosperdhio) v. angulatus crassus (Sicyocarpa®) sæpiusve tenuis compressus (Eusiéos)- v. nunc fusiformis (Afracto- carpos *); semine 1, descendente, exalbuminoso. — Herbæ prostratæ v. scandentes; cirrhis 1- &-fidis; foliis alternis, subintegris, angulatis lobatisve; floribus* masculis in racemos nune subeorymbosos dispo- sis; fœmineis solitariis v. aggregatis sæpe in axilla cum masculis eadern sitis, nunc late bracteatis. (America et Oceania calid. *) 11? Microsechium NAuD.® — Flores cæteraque Sechü; calyce corollaque masculorum 4-meris; antheris 47, liberis flexuosis sum- me columnæ 4-fidæ affixis. Fructus baccatus parce spinulosus; semme descendente immarginato. — Herbæ scandentes; rhizomate luberoso perennante ; foliis cordatis, integris v. plerumque 3-5-lobis ; cirrhis 3-6-fidis ; floribus® masculis racemosis; fœmineis (3-meris) Capitato-umbellulatis°?. (Mexicum, America centr.*) 12, Sechiopsis Nu.‘ — Flores monœci (fere Sechii) ; masculo- rum receptaculo basi 10-saccato. Sepala 5, dentiformia. Corolla sub- rolata, valvata. Stamina 5; filamentis coalilis; antheris sigmoideis flexuosis, 3-adelphis (2-24), capitalo-approximatis ®. Floris fœminei 'eceptaculum superne dilatatum, 3-gonum ; sepalis dentiformibus 3. Corollæ petala 3. Germen cæteraque Sechi. Fructus samaroideo- S-alatus ; semine 1, descendente compresso lævi. — Herba mexicana Scandens ; foliis cordatis, 3-lobis; cirrhis inæquali-4-5-fidis ; floribus ‘ Masculis racemosis ; pedicellis verticillatis; floribus fæmineis umbel- lulatis cum masculis coaxillaribus. (Mexicum'*.) LE De cvolutione cfr H. BN, in Bull. Soc. Gen., 1, 838, n. 59. — Co6x., Cucurb., 910. — Linn. Fe _. Ps A4 er NaU»., loc. ci Gray, ETS STE Acad., HI, 54. — 7. Polline subgloboso mubiculato. Cach. Cueu #.; "89. 8. Albido-virescentibus. . Cocx. sin Mart. FL. we ; “+ Are 103. 9. Melius forte Sicyi sectio. 10. Spec. 2. Moc. et de FI. mex. ined., 4. Albidis, viridulis v. lutescentibu * Spec. ad 30. H. B. K., Nov eds. ‘et spec., t. 355 (Sicyos). — SER. n DC. Prodr., ue) 313 11, 118. — ppp. et ENDL., Nov. gen. et —. , (Sechium).—PEYR.,in Binnre KI, Le 2" se 33. — Tor. Fi. St. N.-York, I, 249. 11. In Ann. sc. ‘nat, sér. 0, V e * GRAY, Unit. St. expl. Exped., Bot. À, 648, Gen. 1, 838, n. 60. — COGN., L. 80-82, — Cocx., in re FL bras, LXXVEL, 12. Polline so lævi, the ; 20 * — WaL»., Rep., U, 204; Ann., 1, 317; IV, 13. Parvis, viridulis S6 ; 867 (Sicyosperma). 14. Spec. 1.5. triquelra NAUD. — c° 1er 6. In Ann. se. nat., sér. 5, VI, 25. —.B. H., queler Moc. — SER,, cg _. 9" it 430 HISTOIRE DES PLANTES. 13. Sicydium ScuLcnrL!. — Flores diœci, 5-meri; petalis 5, val- vatis. Stamina 5, 3-adelpha (2-2-1); antherarum ellipsoidearum in- trorsarum loculo recto v. vix areuato, longitudinaliter rimoso. Discus centralis. Floris fæminei receptaculum sub collo angusto ovoideum v. lageniforme germenque 1-loculare fovens. Staminodia 5 (2-2-1) glandulosa v. nunc antherifera. Discus epigynus carnosus. Ovulum 1, anatropum, sub apice loculi insertum descendens ; micropyle sub hilo introrsum supera. Styli rami 3, lineares patuli integri. Fructus globosus v. compressus, baccatus v. fibrosus. Semen descendens glo- bosum v. compressum rugosum ; embryonis exalbuminosi cotyledoni- bus plano-convexis. — Herbæ v. frutices scandentes; foliis integris cordatis; cirrhis 2-fidis; floribus? in summis ramulis composite r'ace- mosis; fæmineis nune solitariis paucisve. (America trop. 5) Ill, PERIANTHOPODEÆX. 14. Perianthopodus S.-MAxs.— Flores moncœæel v. diœci; mascu- lorum receptaculo eupulari v. campanulato tubulosove. Sepala 9, dentiformia. Petala 5, cum sepalis margini receptaculi inserla alter- nantiaque, valvata v. leviter induplicata. Stamina 5, 3-adelpha (2-2-1), circa imum receplaculum inserta; antheris longitudinaliter 9-3-pli- catis v. ad apicem replicatis, 1-locularibus, plus minus cohæren- tibus liberisve ; connectivo haud producto. Germen rudimentarium centrale, forma varium, v. 0. Floris fæminei perianthium recepta- culumque ut in mare ; cupula in collum inferne contracta supque €0 in saccum ovoideum oblongumve germen intus adnatum foventem dilatata. Germen inferum, 4-3-loculare, disco epigyno integro V: 3-lobo coronatum styloque apice in lobos stigmatiferos 5, plus minus dilatatos reflexos v. nune (A bobra) lineares radiantesque, diviso- Ovula in loculis completis v. incompletis 4 (4rkezostis), v. 2-4, ad basin V- superposite inserta, plerumque adscendentia ; micropyle lateraliter infera. Fructus baccatus v. suberosus, 1-12-spermus ; seminibus plus minus compressis exalbuminosis, sæpius adscendentibus. — Herbæ 1. In Linnœæa, NII, 388 (nec A. GRAY). — 3. VELL, EL. flum., X, t. 102 (Fevillea). ENDL., Gen., — Cocn., Cucurb., 902. — H.B. K., Nov. gen. et spec., VE, 175, t. 640 Triceratia À. Ricu., FL cub., 298, t. 45. (Fevillea). — ROŒM., Synops. MON: fase. I, Es H., Gen., 1, 833, n. 58. — Cocx., in Mart. FL. bras., LXXVU, 111: — 2. Albidis, minutis. War., Rep. Il, 759 CUCURBITACÉES. 431 scandentes v. raro prostratæ; rhizomate perennante ; foliis integris, 3-0-foliolatis, palmati-3-7-lobis v. rarius (Abobra) dissectis; cirrhis sæpius 2-9-fdis; floribus parvis in racemos simplices v. plus minus composito-ramosos nunéve fasciculiformes contractos dispositis. (America calid., Africa trop. occid.) — Vid. p. 386. 15? Selysia COGx.!— Flores monœci; masculorum receptaculo cupulari. Sepala 5, parva v. dentiformia. Petala 5, in corollam sub- campanulatam disposita. Stamina 5 (2-2-1); connectivo compresso suborbiculari; antheris 1-locularibus mæqui-curvis v. sinuatis, apice plus minus replicatis. Germen rudimentarium minimum v. 0. Flos læmineus ignotus. Fructus baccatus subglobosus; seminibus ad 6, adscendentibus, deltoideis compressis lævibus. — Herbæ scandentes ; folis integris v. sublobatis; cirrhis simplicibus v. 2-fidis; floribus masculis solitariis v. fasciculatis; fœmineis solitariis coaxillaribus. (Columbia, Peruvia.) 16? Dicælospermum CLRKE’. — « Flores monœæci, fœminei ignoti. Masculorum receptaculum campanulatum. Sepala 5, dentifor- mia. Petala 5, ovato-3-angularia. Stamina 5 (2-24); antheris rectis, I-locularibus ; connectivo vix apice producto®, Germen rudimentariun glanduliforme. Fructus siecus globoso-depressus. Semina 3, sub- erecta, a lateribus valde compressa et margine incrassata, — Herba Scandens gracilis; foliis ovato-cordatis v. hastatis; cirrhis simplicibus ; floribus° fasciculatis. » ({ndia or. 7) IV? CYCLANTHEREZÆ. 17. Cyelanthera Scarap. — Flores monœci : masculorum rece- Placulo cupulari. Sepala 5, dentiformia v. filiformia, nunc minima. Petala 5, alterna, valvata. Stamina Im capitulum connata; stipite Centrali brevi : ; antheris lineari-conduplicatis longitudineve dehiscenti- bus, nunce in bis horizontalem ambitu rimosum connectivumque orbicularem marginantem connatis. Germen rudimentarium 0. Floris * Cueurb., 735. 4. In Hook. F1. brit. Ind., 11, 630. — Cocx. 2 bscentibrs pepe ire 734. are , Nov. gen 5. Polline 3-sulco, 3-poroso. pee, il, 5 : ui T4 (flolrie) Ro Si ynops. 6. Pa minutis. mon. du sc, r . 1. D. Rüchiei CLRKE. 132 HISTOIRE DES PLANTES. fœminei perianthium ut in mare ; receptaculo sub collo angustato et in saceum oblique ovoideum v. lageniformen rostratum germenquê intus adnatum foventem dilatato. Germinis inferi loculi 3, complet v. incompleti, quorum 1,2, nunc vacui obsoletive ; ovulis æ, adscenden- tibus ; singulis sæpius in locellis e placenta parietali v. subaxili accreta solitariis; stylo brevi, apice stigmatoso late hemisphærico. Fructus oblique ovoideus, reniformis gibbusve, lævis sæpiusve spinosus echi- natusve, demum siccus, elastice dehiscens placentamque parielalem centralemve demumque assurgentem nudans. Semina cœ, lævia v. asperata compressa, hinc v. utrinque nunc 2-cuspidata; embryone exalbuminoso. = Herbæ annuæ v. rhizomate perennantes; r'amis scandentibus ; foliisintegris, lobatis v. pedatinerviis ; cirrhis simplicibus v. 2-+ -fidis; floribus masculis simpliciter v. composite raceémosss ; fmineis axillaribus solitariis. (America calid.) — Vid. p. 388. 18? Hanburia SEE. — Flores (fere Cyclantheræ) monœci (mà- gni?); receptaculo campanulato colorato. Sepala 5, 6, dentiformia cum petalis totidem valvatis receptaculi margini inserta. Stamina 1-adel- pha; columna centrali gracili, antheris in capitulum subglobosum confertis valde conduplicatis, 1-locularibus, rimosis®. Floris fœminei perianthium ut in mare receptaculumque sub collo brevi in saccum subglobosum ovoideumve echinatum dilatatum. Germen inferum, 4-5- ovulatum ; ovulis adscendentibus et in locellis placentariis inæqualibus solitariis. Stylus columnaris; apice stigmatoso late capitato. Fruclus oblique ovoideus longe echinatus, A1-5-locellatus, demum elasticé inæqui-ruplus placentamque pendulam nudans. Seminàa paucà (1-5) magna orbiculari-compressa ; embryonis crassi carnosi cotyledonibus plano-convexis. — Herba perennis scandens ; foliis cordatis simpli- cibus; cirrhis 3-fidis; floribus racemosis ; fæmineis solitarnis inferi0- ribus*. (Mexicum *.) 19. Elaterium JACO.® — Flores monœci; receptaculo tubuloso cylindraceo. Sepala 4, 5, parva. Petala 4, 5, sæpe angusta, valvata. l. In Bonplandia, VI (1858), 293; VIL, 2; X, 5. Spec. 1. H. mexicana SEE. — Nietou 18), t. 12; in Ann. and Mag. Nat. Hist., ser. 3, meæicana SCHAFFN. IX, 9; in Journ. Bot., I, 224. — B. H., Gen., 6. Enum. pl. carib., 31; Sel. St. amer, 241, 1, 836, n. 53.— Cocn., Cucurb., 820. — Nie- . 154: — Port. Diet. IV, 417. —J., Get toa SCHAFFN., in la Nature, LL; 347, €. icon. 394.— SER., in DC. Prodr , AE; 810: D2 2. Albido-flaventes. Gen. ins Sidi. —:B:U.;:Cen:7 8.69, 7: 52.— 3 Polline gluboso, 5-6-sulco, 5-6- poroso. Cocx., Cucurb., 858. — Rhytidostylis Hook. el. 97, 4. An Cyclantheræ potius sectio eximia ? ARN., in Mach, Voy. Bot., 424, t. : CUCURBITACÉES. 433 Antherarum capitulus oblongus v. globosus; loculis sigulis valde sigmoideo-flexuosis'. Germen oblique ovoideum; loculis 1-6, sæpius 3, quorum vacuus À; ovulis in loculis ce, adscendentibus, obliquis v. subhorizontalibus. Stylis gracilis sub apice stigmatoso late capitato constrictus. Fructus obliquus gibbus, 1-2-locularis v. æ-locellatus, hispidus v. echinatus, elastice dehiscens placentamque lateralem v. subcentricam nudans. Semina compressa, margine sæpe crenulata. — Herbæ perennes ; ramis scandentibus: foliis integris, lobatis v. par- üüs; cirrhis simplicibus v. 2-8-fidis; floribus? masculis r'ACeMOSIS ; fæmineis solitariis, nunce coaxillaribus. (America calid. ‘) 20. Echinocystis Torr. et GR.#— Flores monœci; receptaculo con- cavo pateriformi v. campanulato, fæmineo inferne sub collo constrieto in saccum germen intus adnatum foventem dilatato. Sepala 5, mar- gini receptaculi inserta, sæpius parva v. minima, dentiformia v. fili- formia. Corollæ subrotatæ cumque calyce insertæ petala 5 (v. 6, 7) papillosa, valvata v. superne vix imbricata, Stamina basi in columnam brevem erectam connata; antheris subrectis v. sæpius in coronam flexuosam connatis, ad medium sinuato-rimosis®. Staminodia in flore fœmineo 3-5, setiformia v. minute glanduliformia. Germen 2-loculare; placentis parietalibus 9, intus demum contiguis; singulis 2-6-ovulatis ; ovulis adscendentibus, demum plus minus tortis, placentaque accreta locellataque inclusis; micropyle introrsum laterali 5, Fructus baccatus v. demum siccus, extus longe echinatus, intus fibrosus, 1-4-locella- lus, Superne poris 1, 2 v. operculo dehiscens (Echinopepon*), nuneve irregulariter lacerus (£nechinocystis); seminibus 1-19, plus minus elon- satis, lævibus v. nune marginatis. —Herbæ scandentes, annuæ v. radice Pérennante tuberosa; cirrhis simplicibus v. plerumque 2-5-fidis ; fohis integris, lobatis v. sæpius palmatim 5-7-angulatis; eirrhis plerumque 2-6-tidis ; floribus masculis in racemos simplices v. composito-ramo- Sos dispositis; fœmineis solitariis v, eum masculis coaxillaribus. (America utraque temp. et calid.®) 1. Polline subgloboso, 3-4-sulco. pl, N.-York, 137 {nee R. Br.). — Megarrhisa 2, Albis v. flavidis, parvis. Torr,, Pacif. Railw. Rep., NI, 74. — Marah 3 Spec. ad 12. L., Spec., ed. %, 1375. — KELL., in Proc. Calif. Acad., ed. 1, 58. W., Spec., IV, 192. — H. B. K.. Nov. gen. et 5. Polline lævi, 5-6-gono, poricido. *pec., 11, 120, — Hersr., Centr. Amer. Bot. 6. De ovuli tortione cfr H. BN, in Bull. Soc. - — WaLe., Rep., II, 203; V, 762 (Rhytido- Linn. Par., 457 Sylis); Ann., 1, 317: IV, 865. 7. NAUD., in Ann. sc. nal., sér. 5, VI, 17. 4, F1. Lime. & "542. — ENDL., Gen, 8. Albidis, parvis. Suppl. 4421 — B. H., Gen... [, 835, n. 51.— 9. Spec. ad 22. BREw. et Wars., Bot. ur (4 “0x. Cucurb., 798. — Herampria Tonn., Rep. 1, 40 (Melothria). — Ver, FL. fum., 10, 434 HISTOIRE DES PLANTES. V. CUCURBITELE. 91. Cucurbita L.— Flores monœci v. diœeci; masculorum recepta- culo campanulato, turbinato v. nune cylindrico. Sepala D, v. raro 4-8, margini receptaculi inserta, nuncC (Sicana) refracta. Corolla gamope- tala campanulata, 5-loba ; præfloratione induplicato-quincuncialr. Stamina 5, receptaculi fundo inserta, quorum # per paria oppositi- petala approximata v. connala quinto autem libero alternipetalo ; filamentis liberis v. (Coccinea) plus minus connatis ; antheris lineari- bus sigmoideo-flexuosis, extrorsum A-rimosis, liberis (Sicana) v. plus minus agglutinatis coalitisve. Germen rudimentarium 0. Floris foœmi- nei perianthium ut in mare; receptaculo sub collo in saccum ovoideum, oblongum v. eylindricum, germen intus adnatum foventem dilatato. Staminodia varia, nune basi cum disco epigyno confluentia. Stylus brevis gracilisve, apice stigmatoso 3-lobus v. 3-partitus (Cocci- ni); lobis simplicibus v. obscure (Sicana) conspicueve 9-lobulatis v. 9-furcatis. Ovula in placentis 3, demum incrassatis et intime contiguis coadunatisve æ, demum locellis placentæ accretæ inclusa subho- rizontalia anatropa. Fructus carnosus v. fibrosus corticatusve , sphæricus, ovoideus, oblongus v. cylindraceus. Semina 2%, ovala com: pressa, sæpius marginata, lævia v. nunc raro scrobiculata. — Herb annuæ v. perennes ; rhizomate crasso; ramis repentibus v. scanden- tibus; foliis lobatis v. angulatis; cirrhis simplicibus v. 2--fidis ; floribus masculis solitariis, cymosis v. racemosis; fœmineis solitaris. (Orbis totius reg. calid.) — Vid. p. 39. 99, Schizocarpum ScHRAp.' — Flores monœæci ( Cucurbite ); corolla 5-fida. Stamina 5 (2-2-1) ; antheris longitudin aliter 3-plicatis”. Floris fæminei discus epigynus 3-lobus. Germen ovoideum rostratum ; stylo filiformi, apice stigmatoso 3-lobo. Ovula +, locellis placenta- rum 3 accretarum inelusa horizontalia. Fructus siceus oblique fene- stratus®, à basi demum in valvulas 3 apice cohærentes dehiscens. Semina œ, late inæqui-ovata complanata brevia, margine Integra v. irregulari-crenulata. — Herbæ annuæ seandentes; foliis integris | Ber., 133 XII, 407. — Envz., Gen. n. 5184: Cocn., Cucurb., 552. vo) 2, Polline sphærico, 3-poros0, muriculato. 1. Ind. sem. H. gœtt. (1830) ; in Linnæa, NI, 3. Rimis semina ex parte nudantibus. t. 94 (Momordica). — BENTH., PI. Hartw.,6 Litt Let ti Micax, FI. bor.-amer., W, 217 — (Sicyos CUCURBITACÉES. 435 vel 3-lobis cordatis; cirrhis 2-fidis; floribus! axillaribus solitariis. (Mexicum*.) 23. Raphidiocystis Hook. F.°— Flores monœci (fere Cucurbitæ); receptaculo masculorum campanulato. Sepala 5, pectinato-pinnati- fida. Corolla campanulala, ad medium 5-loba, induplicato-subimbri- cata. Stamina 5, imo receptaculo inserta, quorum 4 per paria con- nata; quinto elongato libero; filamentis liberis; antheris oblongis coalitis, longitudinaliter 3-plicatis ; connectivo angusto ultra loculos haud producto. Floris fæminei perianthium ut in mare; receptaculo inferne sub coarctatione in saccum oblongum v. subglobosum extus hispidum et germen intus adnatum foventem producto. Stylus colum- naris, basi disco tenui depresso cinetus, superne 3-ramosus; ramis erectis, Inæquali-3-5-lobis stigmatosis ; placentis 3, circa ovula crebra horizontalia locellato-accretis. Fructus siceus indehiscens, perianthio persistente coronatus dense aculeato-setosus; seminibus œ, Ovoideis compressis, nunc obtuse marginatis. — Herbæ v. frutices scandentes, glabræ v. varie indutæ ; foliis ovatis, integris v. brevilobis, basi cordatis, apice acutatis v. acuminatis tomentosis v. hirsutis; cirrhis simplicibus ; floribus * axillaribus solitariis v. fasciculatis, graciliter pedunculatis, (Africa trop. oce.*) 24. Physedra Hook. Fr. — Flores diœci; masculorum recepla- culo obconico. Sepala 5, dentiformia. Corolla anguste campanulata Carnosula, 5-lobata, imbricata. Stamina 5, receptaculi tubo inserta ; filamentis brevissimis; antheris 4 per paria coadunatis; quinto libero; loculis sigmoideo-2-plicatis; connectivo ultra loculum haud producto. Floris fæminei receptaculum supra medium constrictum inferneque globoso-v. oblongo-dilatatum ibique germen intus adnatum fovens ; placentis 3, parietalibus, œ-ovulatis, demum in locellos circa ovula Singula accretis; stylo columnari, superne crasse capitato trilobo ditèque papilloso. Fructus* baccatus ovoideus v. oblongus ; semini- US œ, ovoideis v. obovatis compressis marginatis lævibus exalbumi- nosis. — Herbæ v. frutices, nunce alte scandentes ; foliis glabris petio- 1. Flavis, majusculis. GG, L'EC “ag 4 2. Spec. 2. Cocn., loc. cit. 523. — Slaphytosio® MODE Fr, P06: Cl. 628, 3. Gen., 1,828, n. 25. — Cocn., Cucurb., 526. n.26. pi s 4. Majuseulis v. mediocribus, flavis. 7. Slaminodia brevissima latioraque 3, ad 5. Spef Q, Hook. F., in Oliv. FL. trop. Afr., faucem receptaculi sessilia. : 1, 553. 8. Majusculus, ubi notus aurantiacus. 136 HISTOIRE DES PLANTES, latis, plerumque, profunde palmati-5-7-lobis; cirrhis ad axillas late- ralibus, simplicibus v. 2-fidis; floribus" in spicas v. racemos plus minus compositos dispositis. (Africa trop. oc) 95. Calycophysum Kanrsr. ét Tri. — Flores monœæci; masculo- rum calyee inflato globoso; lobis 5, valvatis. Corolla gamopetala campanulata, calyce subinclusa; lobis 5, valvatis. Stamina 5, 3-adel- pha (2-2-1); antheris # per paria coadunatis; loculo-1, sigmoideo- flexuoso, extrorsum rimoso; connectivo crasso *, Floris fœminei pe- rianthium fére ut in mare; calyce campanulato. Staminodia 3° ; antheris sterilibus striatis. Germen inferum; stylo subinfundibular 3-lobo; lobis 2-lobulatis subpetaloideis reflexis. Placentæ 3, œæ-ovu- latæ ; ovulis horizontalibus. Bacca corticata ellipsoidea ; seminibus c, obovato-3-angularibus, margine sinuatis. — Herbæ scandentes perennes hispidulæ; foliis integris v. palmatilobis cordatis; cirrhis 3-5-fidis; floribus® axillaribus solitariis; pedunculo masculorum sub apice articulato. (ColumbiaT.) 96. Cionosicyos GRISEB.® — Flores monœci; masculorum calyce infundibulari v. turbinato: lobis 5, ovatis v. oblongo-lanceolatis, demum remotis. Corollæ rotatæ petala 5, obovata. Stamina 5 (2-2-1); antheris longitudinaliter 3-plicatis in capitulum oblongum conniven- tibus ?. Floris fæminei perianthium ut in mare ; germine infero ; stylo apice incrassato foliaceo-3-lobo; lobis reflexis. Placentæ 3, 2-0vu- latæ: ovulis horizontalibus. Fructus!? ovoideus carnosus. — Herba scandens glabra; foliis ovatis, integris v. 3-lobis, basi subcordatis ; cirrhis simplicibus ; floribus “ solitariis v. aggregatis. (Jamaica *.) 27? Dieudonnæa COGx." — « Flores diœci; masculorum rece- ptaculo urceolato; sepalis 5, elongatis. Petala 5, lineari-3-angularia 288 (Cionosycis). He — Co 1. Mediocribus, flavis. 8, FI. brit. W. Ind : Cocx., Cucurb., 9. Spee. 3. G. Dow, Syst, Il, 41 (Cucur- B. H., Gen., 1, 82, n. 21. _ e -sulcum, ., in Oliv. F1. trop. Afr., ) Linnœa, XXVIHI, 427. -— Naun., in Ann. sc. nat., sér. 4, XVII, 184, t. 9. — B. H., Gen., 1, 828, n. 27. — Cocn., Cucurb., 520. 4. Pollen globosum muricatum, 3-jorosum. 5. Discus (?) tenuis staminodiis exterior. 6. Albo-luteis, magnis. pec. 2. Cocn., in Bull. Acad. Belg., sér.?, XLIX, 191. 16. 9. Pollen ovoideum muricatulum, à 3-porosum. 10. Aurantii magnitudine, flavescens. 11. Luteis, magnis. 12. Spec. 1. C. pomiformis GRISEB. — ia chosanthes pomiformis Macrab., F. Jam ll, 143 (ined.), ex CoG 13. In Bull, Soc. ne “ bot. Belg., XIV, 239; Diagn.« 1, 18 ; Cucurb., 519. CUGURBITACÉES. 437 erecta, basi squamulis 2-seriatis instructa, Stamina 9, in receptaculo sessilia “sise xa ; antheris subpeltatis, 2-locularibus ; loculis flexuoso- gyrosis", ment ee dilatatum marginantibus. Eloisé fœminer...?— Frutex scandens, basi repente aphyllus ibique florigerus; ramis folio- sis; folus 2-lobatis; cirrhis simplicibus; floribus? diœcis; masculis racemosis crebris, bracteatis. » (Peruvia*.) 28. Cucumeropsis NAUD.' — Flores monœci; masculorum rece- ptaculo campanulate. Sepala 5, margini receptaculi inserta subulato- dentiformia. Corollæ petala 5, cum sepalis inserta, apice obtusata, imbricata? Stamina 5, ad medium receptaculi tubum inserta, quorum 4 per paria connata; quinto libero; antheris subsessilibus dorsifixis linearibus, superne incurvatis 5; connectivo haud producto. Gynæcei rudimenta 1-3, glanduliformia v. subulata. Floris feminei perian- thium ut in mare; receptaculo inferne in saceum ovoideum v. subcla- vatum germen intus adnatum foventem producto; stylo brevissimo mox obcordato-3-10bo ; ovulis in placentis 3, demum locellato-accretis æ, horizontalibus. Staminodia parva 8, v. 0. Fructusf ellipsoideus v cylindrico-subelavatus baccatus; seminibus cæ, ovatis compressis læ- Vibusimmarginatis. —-Herbæ annuæ scandentes, Cucurbite facie; foliis palmatilobis v. nunc integris; cirrhis simplicibus; floribus? masculis in Cymas compositas subumbellatas dispositis; fœæmineis solitariis pedunculatis cum inflorescentia maseula ad axillas lateralibus. (Africa trop. occ.) 29. DBimorphochlamys Hook. Fr.” — Flores diæci; receptaculo masculorum late breviterque sacciformi, extus verticaliter late 2-alato. Sepala 5, dorso extus carinata v. alata; alis 2 in receptaculum decur- rentibus w, Corolla campanulata; lobis 5, obtusis, imbricatis. Sta- Mina 5, intus receptaculo inserta ; lamentis liberis"'; antheris # per paria coadunatis; loculis longitudinaliter conduplicatis ; quinta tutem libera ; connectivo ultra loculos breviter producto PURGER 1. Vel re (?) antheræ 1-loculares 4, per Nec sigmoideo-flexuosis; genus unde Paria conna ie sinceras cum generibus msidris Let DL ronge connectit, 3. pec. 1. D. rhisantha Cocn. — jet . Magnus v. mediocris, edulis. spip Pop. el ENDr., Nov. gen. et spec., 7 Parvis, flavis. & 171.— Scarcari L, in Linnæa, XXIV, D 8. ne # et loc de — À, Denpigiens vue loc. cit., 769. : Le. Le n. se in à Foot Icon., 1. 1322. ln . 7 nat., V, 30. — Cocx., , Cucu Que Meurb., D catèiue Me F., in Oliv. 54 pores Pt A FI. trop. A WI, 534. 11. Gracilibus glabrisque. 138 HISTOIRE DES PLANTES. Floris fæminei receptaculum inferne sub collo constricto in saccum ovoideum germen intus adnatum foventem extusque exalatum produc- tum. Ovula æ, subhorizontalia placentis 3 inserta. Stylus columna- ris; ramis stigmatosis 3, late peltatis, 2-lobis. Fructus globosus corticatus calyce persistente radiato coronatus ; seminibus œ, com- pressis, apice 3-fidis, extus corrugatis. — Frutex scandens; folis alternis petiolatis, ovatis cordatisve, dentatis; cirrhis integris v. 2-fidis ; floribus? masculis cymosis; peduneulo ad apicem multibracteato ; pedicellis late 2-alatis; fœmineis solitartis ? (Africa trop. occ.") 30. Cucumis T.? — Flores (fere Cucurbitæ) monœci v. diœeci; masculorum receptaculo obconico v. campanulato. Sepala 5, subu- lata, haud contigua, margini receptaculi inserta. Corollæ polypetalæ v. plus minus alte gamopetalæ foliola 5, induplicata. Stamina 9, quorum 4 per paria connata; quinto libero alternipetalo; filamentis brevibus; antheris oblongis extrorsis; loculis flexuoso-sigmoideis, eurvis v. raro subrectis, longitudinaliter v. flexuoso-rimosis*; summo connectivo ultra loculos in appendicem papillosam v. fimbriatam varie producto. Germen rudimentarium imo receptaculo insertum glanduliforme, depressum v. breviter cylindrieum. Floris fœminei receptaculum sub collo valde constricto in saceum germen intus ad- -natum foventem, sphæricum v. oblongum eylindricumve, productum; perianthio marium. Staminodia 5, quorum 4 per paria connala. Ger- men 3-5-placentiferum ; placentis intus euneiformibus ; ovulis c, sub- horizontalibus. Stylus brevis eylindraceus, basi disco epigyno vario cinctus,! superne stigmatoso-3-5-lobus; lobis ovoideis v. subsphæ- ricis obtusis, sæpius conniventibus. Fructus baccatus, plus minus crasse corticatus, forma indumentoque varius; seminibus ovatis oblongisve compressis, brevibus haud v. anguste marginatis. —Herbæ annuæ perennesve ; humifusæ v. nune scandentes, scabræ v. hispidæ ; foliis alternis angulatis, digitato-5-7-lobis v. nunc dissectis; cirrhis simplicibus ; floribus® ad axillas lateralibus, solitartis v. breviter race- mosis. (Orbis totius reg. calid.5) 1. Spec. 1. D. Mannii Hook. F., in Oliv. FL Cocn., Cucurb., 419. — Melo T., Inst, 104 — trop. Afr., H, 550. Rigocarpus Necx., Elem., 1, 238. 2. Inst., 104. — L., Gen., n. 1092. — J., 3. Polline sicco ovoideo, 3-sulco, 3-por0s0- Gen., 395. — SER., in D rod: : i arvis. Sac, Suit. à Buffon, VI, 205. — ENDL., Gen., 5. Spec. ad 25. Lou., FI. cochinch-, IT n. 5137. — Naur., in Ann. sc. nat., sér. 4, XI, WicaT et ARN., Prodr., k, .— ABN., ! 9; XIE, 108. — B. H., Gen., 1, 826, n. 18.— Hook. Journ. Bot., I, 278. — WiGKT, Icon:; CUCURBITACÉES. 439 31. Citrullus NECK.'— Flores monœeci (fere Cucuneris); recepla- eulo masculorum eupulart v. late campanulato. Sepala 5, angusta remotiuscula, integra v. nunc (Benincasa?) latiora plus minus serrulata reflexaque. Petala imbricata. Stamina 5, quorum 4 per paria connata; antheris sigmoideo-flexuosis extrorsis*; connectivo ultra loculos haud producto. Germen rudimentarium glanduliforme depressum v. sub- nullum. Floris fæminei rédéptattlunt sub collo constricto in saccum globosum, ovoideum v. oblongum germenque intus adnatum foventem, dilatatum. Stamina rudimentaria 5, quorum 4 per paria connata, anan- thera v. antheram sterilem nuneve polliniferam gerentia. Stylus cras- sus; ramis 3, apice stigmatoso dilatatis reniformibus v. ovato-sub-9- lobis ; placentis 3, œ-ovulatis, cæterisque Cucumeris. — Herbæ annuæ v. pérennes, sæpius repentes, glabræ v. indumento vario; eirrhis 2-3- iidis, nunc raro spinescentibus; floribus' axillaribus, solitariis v. rarius paucis. (Africa et Asia calid.?) 32, Bryonia T.6— Flores monœci v. diœciT; masculorum recepta- culo late campanulato. Sepala 5, margini receptaculi inserta, denti- formianune minima. Corollæ petala5, cum calyce inserta, 3-angularia, imbricata. Stamina 5%, receptaculo inferius inserta, quorum 4 per paria approximata; quinto autem solitario alternipetalo; filamentis brevibus ; antherarum ovatarum loculis sigmoideo-flexuosis, extrorsis, lexuoso-rimosis ; connectivo haud producto”®. Germen rudimentarium 0. Floris fæminei receptaculum sub cupula valde constrictum inferius- que in saccum globosum v. rarius ovoideum germen intus adnatum loventem dilatatum ; perianthio marium. Staminodia 5, quorum 4 per paria approximata, nunc valde pilosa, hinc inde evoluta antheramque tassam v, nunc polliniferam gerentia. Stylus gracilis erectus, superne Sligmatoso-3-lobus; lobis plus minus profunde 2-lobulatis; placen- L.496,497. — Hanv. ctSoxp., FL. cap., H, 494. — 5. Spee. 4 Wicur, /con. .» de 2 (Cucumis). Boiss., FL, or., 11, 758. — CLRE, FU. brit. nd, — RŒM., Syn., .— SER., in HMém. Soc I, 619. — Coën.. in Hart. FI. sr me Gen., LH, p. 1, t. à (einema).— Goes in mp 15,12. — Tonn. et GR., Fi. N.-Am 543. à _. LXXVIIT, 18. — Hook. F., in Oliv. Z DC., FI. fr, II, 690. Afr., H, 53 (Benincasa), is. — vu è s Elem., 1, 210. + SPACE, ed à Buffon, VI, Phi canar., I, 3. 212, — Enr. ” ET n. 5131. — NaAUD., 1 nn. . Inst., 109, t. 28. — L., Gen 1093. — 5. nal., sér. 4, X 99. À. *. Gen "TB, d, en. 394. — Le Suit. à on. # 225. ï 19, — Cox., ES 507. — ae _— Enpc., Gen., n. 51930, — » 829, » Inst., 107 n. + — Gocn., ‘eu “ie p SAVL, in Bibl. Lo; 11X,.158, _SER., Se . Hinc inde polygami; stam inodia enim flo- rod. I, 303. iNDL., Gen. Er 5135. — ris Cr Dee ‘fertilia ee ’ 2 824, n rs Coc GN., Cucurb., se 8. De EE — evolutione, vid. Bx, in à Polline 3. %-por0$s0. Adanson p “LA 4, Flavis, Magnis v, majusculis. 9. Polline ovoideo, 3-sulco, 3-poroso. 440 HISTOIRE DES PLANTES. tis 3, parietalibus, imtus contiguis; ovulis +, horizontalibus. Fructus baccatus sæpius globosus, indehiscens v. nunc à pedunculo solutus seminaque foramine basilari emittens. Semina ovata compressa, nunc marginata, brevia v. tenuiter scrobiculata. — Herbæ annuæ v. peren- nes; radice nunce erassa; ramis herbaceis scandentibus, sæpe scabe- rulis; foliüs angulatis v. digitato-3-5-lobis; cirrhis simplicibus v. 2-fi. dis; floribus' solitariis v. sæpius racemosis paucis; masculis nunc cum fœmineis coaxillaribus; racemis stipitatis (Eubryonia) v. rarius (Bryonopsis *) epeduneulatis fasciculiformibus. (Europa, Asia temp. el merid., Oceania *.) 33. Echallium À. RicH.{— Flores monœci ; masculorum recepta- culo breviter campanulato, margine cum sepalis 5, lineari-lanceo- latis petalisque totidem ima basi connatis acutis nervosis imbrica- tisque continuo. Stamina 5, quorum # per paria connata; quinto autem libero alternipetalo; filamentis brevibus erectis; antheris inæqui-sig- moideo-flexuosis, margine lineari-rimosis”; connectivo haud produeto. Floris fæminer receptaculum sub collo valde constricto in saccum oblongum g germen inferum concavitate foventem productum ; ; perian- thio marium. Staminodia brevia 5, quorum 4 per paria connata. Sty- lus erectus tenuis, mox in ramos stigmatosos 3, 2-furcatos et recurvo- subulatos, dilatatus. Germen oblongum ; placentis 3 parietalibus, intus 3-angularibus, inter se contiguis, œ-ovulatis. Ovula horizontalia (Cucurbitæ). Fructus oblongus hispido-echinatus, intus dite aquosus, maturus e sammo peduneulo articulato solutus seminaque cum succo e foramine basilari elastice projiciens. Semina +, oblonga compressa brevia vix v. anguste marginata, apice arillo duplici brevi hil micro- pylisque coronata. — Herba perennis v. annua prostrata, CarnoSà, undique. hispido-pilosa; foliis alternis, -longe petiolatis, cordatis obtusis, ecirrhosis ; floribus® ad axillas lateralibus; fœmineo nunce cum racemo masculo ad axillam eamdem, nunc sejunctim e ramulis orl0. (Reg. medit.7) 1: parti Mer sordide albis. n Dict. en ones nat., “ 19. — SPACH, n Hook. J 2. ARN., ourn. Bol., WI, 274, — à | Buffon 5. — END . Gen. n. 5132. ENDL.., Cle : “gp . 7 76. — NauD., in Ann. uh: é eh 20. “'6o6x “ads sc. nal., sér. 4, XVIIE, 193. — Cocw., “er 467. — Elaterium Rav. in Rupp. FI. jen. À TT. se Diployls 1, 82-n 7 VUE, — 29 446 HISTOIRE DES PLANTES. scandentes, prostratæ v. nunc erectæ'; radice sæpe tuberosa; foliis integris, angulatis, lobatis v. partitis; cirrhis simplicibus v. nunc 0; floribus®? masculis solitariis v. racemosis; fœmineis solitariis. (Asia trop., Java, Africa trop. et austr) 43. Eureiandra Hook. r.* — Flores diœci; masculorum rece- ptaculo infundibulari. Sepala 5, lineari-lanceolata. Petala 5, obovata. Stamina 5 (2-2-1); antheris flexuosis linearibus*. Germen rudimen- tarium glanduliforme v. 0. Floris fæminei perianthium ut in mare. Staminodia basi barbata. Germen inferum cylindraceum v.oblongum; ovulis æ, horizontalibus ; stylo columnari, apice stigmatifero cordato- 3-lobo. Bacca ovoidea v. fusiformis; seminibus subglobosis lævibus. — Herbæ scandentes, sæpius tomentosæ; foliis palmati-3-6-lobis ; cirrhis simplicibus ; floribus® masculis solitariis v. fasciculatis ; fœmi- neis solitariis. (Africa trop.) 44? Cogniauxia H. BN5.— Flores diœui (fere Eureiandræ) ; maseu- lorum receptaculo tubuloso, intus ima basi glanduloso. Sepala 9, dentiformia. Petala 5, oblongo-lanceolata insymmetrica, imbricata. Stamina 5 (2-21); antheris valde contortuplicatis. Flores fominei.…? — Scandens; foliis amplis cordato-hastatis, basi pedatinerviis ; cirrhis simplicibus ; floribus® maseulis racemosis; racemo folio longiore, basi nudato ; bracteis floralibus ad medium pedicellum elevatis linearibus. (Gabonia*°.) 45. Trichosanthes L."— Flores monœci v. diæci; masculorum receptaculo tubuloso, sub perianthio plus minus cupulari- v. Campa- nulato-dilatato, nune intus varie glanduloso *. Galvx receptaculi mar- 1. Siccitate sæpe nigrescentes. 11. Gen., n. 1089.— ApaNs., l'am. des pl, W, 2. Albis, flavis v. purpurascentibus. 139. — J., Gen., 396. — SEn., in DC. Prodr:s 3. Spec. ad 15. MiQ., FL ind.-bat.,1, p. 1, 679. 313. = ARN,, in /ook. dourn. Bot., HI, — CLKE, FL. brit. Ind., UE, 611. — Hook. F., in .— Enpz., Gen., n. 5140. — S Oliv. FL. trop. Afr., M, 524 (Trochomeria), 526 à Buffon, NI, 192. — NauD., in Ann. sc. nal-, — Hi, 77 (Helerosicyos). — Waur., Rep., H, 203. sér. 4, XVIIL, 188. — B. H., Gen., 1, 821, n. d: 4. Gen., 1, 825, n. 15. — Cocn., Cucurb., — Cocn., Cucurb., 351. — Anguina MICHEL; s Nov. gen., 12,t.9. — Poppya RUMPH:; Herb. 5. Pollen 3-sulcum, 3-porosum. amboin., NV, 414. — Cucumeroides GÆRIX:; 6. Flavis, magnis, v. majusculis. Fruct., 1, 485. — Involucraria SER-, in Mém. 7. Spec. 2. Hook. F., in Oliv. FL trop. Afr., Genève, NI, p. 1, 25, t. 5; Prodr., I, 318. — 15,583. Eopepon NAUD., in Ann. sc. nal., sér. 5, V, ol. 8. In Bull. Soc. Linn. Par. (1884), 423. — Platygonia Naub., loc. cit., 99: 9. Flavis, majusculis. 12. An germen rudimentarium ? In Hodgsonit 10. Spec. 1. C. podolæna H. Bx. magis evolutum est et fili ormi-3-lobum. CUCURBITACÉES. 447 oini insertus; .foliolis integris, dentatis v. plus minus glanduliferis induplicatis et imbricatis. Petala 5, cum calyce inserta, ovata, obeu- neata lanceolatave, longe l'abus, fimbriis stpe incurvis v. invo- lutis; v. nunc (Hodgsonea 1) ieehiPma: cirrhis longis tortisque ; præ- floratione induplicato-imbricata. Starnina 9, quorum # per paria approximalà, receptaculi fauci inserta ; sGlamentis brevibars brevissi- mis; antheris 1-locularibus sigmoideo-flexuosis, extrorsis ; connectivo haud v. vix producto?. Germen rudimentarium glanduliforme v. 0. Floris fæminei receptaculum ut in maseulo; tubo inferne in saccum globosum, ovoideum v. fusiformem germenque intus adnatum foventem producto. Perianthium maris, Staminodia 0, v. nunc parva, tubo re- ceptaculo intus inserta*. Germen inferum; placentis 3 ; ovulis horizon- talibus v. descendentibus, sæpius œ, v. nunc (Hodgsonia) subdefinitis (12-15). Fructus baccatus, globosus, ovoideus v. fusiformis, nune (Hodgsonia) amplus, 12-sulcus; seminibus variis oblongis, ovoideis, argulatis v. globosis, liberis, contiguis v. inter se cohærentibus ; inte- gumento interno tenui v. crasso. — Herbæ v. frutices scandentes ; folus integris, lobatis v. nunc 3-7-foliolatüis; cirrhis simplicibus v. sæ- pius 2-5-fidis; floribus ! masculis racemosis ; fæmineis solitariis, nunc ad basin racemi masculi sitis, raro autem racemosis. (Asia anstro-or.., Oceania trop.) 46°? Delognæa CoGx.® — Flores monœci (fere Trichosanthis) ; masculorum receptaculo tubuloso longissimo sub perianthio dilatato- Campanulato. Petala 5, tenuiter ciliata. Stamina 5, sessilia; antheris linearibus longitudinaliter replicatis. Flos anis. + Fructus piri- lormis corticosus. Semina , magna transverse ovoideo-oblonga levia exalbuminosa8. — Herba scandens; foliis 3-foliolatis; cirrhis 2-fidis ; floribus masculis breviter racemosis. (Madagascaria”®.) 47. Thladiantha Be !°.— Flores diœci; masculorum receplaculo Cupulari v. breviter campanulato, concavitate glandula excentrica K. F. et THoms., in Proc. Linn. Soc. a t. 18. — Bot. Mag.,t. 722. — War. 853) #4 Le à 0 mi himal., t. 1-3; Gen., D. 11, 202: Amn., Il, 647 ; IV Pre I, 820, n. 1. — Cocy. ne. 348. _ In Bull. Soc. Linn. Pa ar. 495. 2.P Pile in sg 4- -poros 7. Pollen inerme, 3-suicum. 3. Nunc f Soc. Linn. 8. Embryone dite oleoso. Par., 308). ei Le _— uit css . Spec. 1. D. Humblotii Go6x. À. Albidis, magnis v. ne Enum. a chin. bor., 29; in que sa 5. Spec.ad 40. Rox.. Pl. ind. IE, 701.— Wet étr. Pélersb., 1,109. END, Fi SIL. — "là na , ARN., Prodr. "7. 949. — MiQ FL nd ab San, in An Lis RE ut. 074. Bexru. HI. Le ce à OH in Hook. f. EL. brit. Ind., WU, GG. ss Pol. ri 421. — DUTAILLY, in Bull. Soc. Lin, Par. , 78. 18 HISTOIRE DES PLANTES. anteriore! aucta, margineque squamam anticam subhorizontalem in- eurvam glandulamque obtegentem gerente. Sepala 5, leviter imbri- cata, demum subvalvata v. haud contigua. Petala 5, æqualia v. sub- æqualia, margine receptaculi inserta, imbricala, superne nunc breviter revoluta. Stamina 5, cum corolla inserta, inæqualia; postico minore libero: anticis autem 4 (quorum anteriora 2, paulo longiora) per paria approximatis ; filamentis liberis recurvis ; antheris extrorsis, 1-locula- ribus, rimosis, rectis v. leviter arcuatis?. Floris fæminei receptaculum sub fauce in saccum oblongum germen intus adnatum foventem dila- tatum. Perianthium maris*. Staminodia 5, quorum 2 per paria ap- proximata libera ; anthera parva sterili, longitudinaliter sulcata. Styli rami 3, apice stigmatoso dilatato oblongo, subsagittato v. 9-1obo. Ovula in placentis parietalibus 3, superne haud contiguis ®, subhorizon- talia. Bacca oblonga; seminibus œ, obovoideis compressis lævibus haud marginatis. — Herbæ scandentes ; caule tuberiformi perennante ; ramis aeriis scandentibus; cirrhis integris v. 2-fidis; folus alternis cor- datis, uti planta fere tota sæpius villosis, integris v. rarius 3-partitis ; floribus® solitariis, ad folia lateralibus, v. masculis racemiformi- v. capitato-cymosis, sæpe dense bracteatis. (Asia austro-0r., Java*.) VI MELOTHRIEÆ. 48. Melothria L.— Flores monœci v. diœci, nunc hermaphro- diti; masculorum receptaculo campanulato v. cupulari. Sepala 9, dentiformia petalaque totidem integra, margini receptaculi inserta. Stamina 6 v. plerumque 5 (2-24); antheris liberis v. leviter cohæ- rentibus, rectis v. leviter curvis, oblongis v. suborbicularibus; con- nectivo haud v. nunc ultra antheras producto. Gynæcei rudimentun sphærieum v. annulare, integrum v. nune 3-lobum. Floris fœæminei perianthium ut in mare; receptaculo sub collo constricto in saccum globosum, ovoideum v. fusiformem germenqre inferum intus adnatum foventem dilatato. Staminodia 3-6 (nune antherifera), v. 0. Stylus bas disco annulari cinctus, apice stigmatoso lineari-2-3-lobus. Placentit 1. Ex nonnullis, germen rudimentarium. — BL., Bijdr., 929 (Luffa).— Ma:, Fi. ind.-bat., 2. Pollen 3-sulcum. poricidum. 1, p. 1, 666 (Luffa), 678 (Trichosanthes), 680 * 3. Calyce sæpius valde reflexo. (Gymnopetalum). — CLKE, in Journ. inn. S0C.; 4. Flavis, majusculis. XV, 1%; FL brit. Ind., M, 630. — Bot. #00 5: Spec. 4,5. WaLL., Cat.,n. 6740 (Momordica). t 5469. — Waur., Rep., H, 205; Ÿ. 765. CUCURBITACÉES. 449 2,3, æ-ovulatæ ; ovulis horizontalibus, Fructus baccatus forma varius (parvus), Î- æ-spermus; seminibus exalbuminosis ovoideis v. oblon- gis, tumidis v. sæpius compressis, lævibus v. scrobiculatis, margi- natis. — Herbæ graciles, scandentes v. prostratæ, annuæ v. perennes ; foliis integris v. lobatis; cirrhis simplicibus v. raro 2-fidis, nune 0: floribus (parvis) maséulis racemosis, Corymbosis, fasciculatis V. solita- ris; fœmineis solitariis v. subcorymbosis. (Orbis totins reg. calid.) — Vid. p. MO #9. Wilbrandia S.-Mans.! — Flores monœci v. rarius diœci, 9-meri; receptaculo masculorum tubuloso v. anguste obconico. Se- pala 5, sub-3-angularia petalaque totidem subæqualia subconformia alterna, valvata, receptaculi fauci inserta. Stamina 5, receptaculi tubo inserta, quorum # per paria approximata ; quinto libero; antheris sub- sessilibus dorsifixis oblongis; nune in tubum conglutinatis, longitudi- naliter rimosis ; imo receptaculi tubo sæpius glanduloso plus minus incrassato?, Floris fœminei perianthium ut in mare; receptaculo inferne in saccum ovoideum v. oblongum germen intus adnatum foventem producto. Staminodia minuta v. 0. Germen inferum, 2-3- placentiferum ; placentis œæ-ovulatis, demum circa ovula œ horizon- talia accretis locellatisque; stylo basi disco cupulari épigyno cinceto Superneque in ramos 2, 3, subsimplices v. 2-fidos, diviso. Fructus ovoideus nunc rostratus costatusve; seminibus œæ, compressis margi- natis. — Herbæ sæpe scandentes; rhizomate perenni; foliis digiti-3-5- nerviis v. sagittatis, nune rugosis; cirrhis simplicibus ; floribus* mas- culis spicatis v. racemosIs ; foimirieis solitariis V. paucis, fasciculatis Y. glomeratis. (Brasilia*.) 90. Oreosyce Hook. F.*— « Flores monœci; receptaculo cylin- drico-campanulato hispido. Sepala 5, dentiformia subulata. Petala oblonga 6, obtusa. Stamina 5 (2-2-1); antheris oblongo-linearibus rectis (parvis) levitercohærentibus. Pistillodium glanduliforme. Floris lœminei perianthium ut in mare. Germen fusiforme scabrum; stylo , 1. Enum. subst. cat. Bras., 30. END mordica). — ROŒEM., Synops. ; fase. IT, js 67: — Gen. Suppl, 1 11,91. — Naun., | aa sc. ri SCHLCATL, in Linnæa, 748, 750, 753 Sér- 4, XVI, 184, €. 13. — B. H., Gen., I, 831. (Anguria). — GRISEB Pl. rente, 14. ” 35. — CoGN 3 Waw., in Œst. Bot. Zeitschr. (1863) 109; Reis. 2. Pollen leve, 3-sulcum, 3-porosum. Tes 55, t. 51. n Albis, pary sa , In Oliv. FI. trop. Afr., 11, 548, — Cox. ; 4. Spec, 6. ris FL. flum., X, 1.96 (Mo- Fra 564. 450 HISTOIRE DES PLANTES. columnari, apice subcapitato-3-lobo ; disco annulart. Ovula æ, hori- zontalia. Fructus..….?—- Herba scandens gracillima hispida ; foliis longe petiolatis, obscure 3-5-lobis; cirrhis simplicibus; floribus! masculis solitariis v. 2-3-nis ; fœmineis solitariis. » (Africa trop.) 51. Apodanthera Arx.® — Flores monœæci diœcive (fere Ecballii v. Cucumeris) ; receptaculo masculorum cylindrico v. infundibulani. Sepala petalaque 5. Stamina 5 (2-2 v. 24-1-1); antheris linearibus rectis v. eurvis, nune brevibus suborbicularibus. Germen rudimen- tarium parvum glanduliforme v. 0. Floris fœminei staminodia 3-5, linearia v. glanduliformia. Germen oblongum v. ovoideum; stylo erecto, apice stigmatoso 3-lobo. Ovula , horizontalia. Fructus car- nosus: seminibus lævibus compressis. — Herbæ perennes; ramis pro- stratis v. scandentibus; indumento pubiformi v. hispido; foliis integris v. lobatis; cirrhis simplicibus, 2-3-fidis v. 0; floribus ‘ masculis race- mosis ; fæmineis solitariis. (America calid. utraque”.) 52? Dactyliandra Hook. F. °— Flores monœci; masculorum re- ceptaculo campanulato. Sepala 5, subulata. Corolla ultra medium 5-loba. Stamina 5 (2-2-1); antheris hippocrepiformibus, 1-loculari- bus?. Pistillodium (?) depressum glanduliforme. Floris fœminei germen oblongum; placentis 3; stylo columnari, apice subcapitato, 3-lobo ; ovulis æ, horizontalibus. Fructus globosus; seminibus œ, v. paucis compressiusculis, utrinque truncatis corrugatis. — Herba gracilis scandens (?); folis digitato-5-7-lobis; cirrhis simplicibus ; floribus masculis « sabumbellatis »; fœmineis haud coaxillaribus solitartis”. (Africa trop.) 53. Blastania Korscu. et PEevr."! — Flores monæci; receptaculo masculorum breviter campanulato. Sepala 5, margini inserta, subu- lata. Petala 5, imbricata. Stamina 5, quorum 2 v. sæpius 4 per paria 1. Flavis, parvis. 6. In Oliv. F1. trop. Afr., HE, 5517. — COGN., 2. Spec. 1. 0. africana Ho0Kk. F. Cucurb., 626. sn 3. In Hook. Journ. Bot., I, 274, — Expr., 7. Polline 3-sulco, 3-poroso. Gen., Suppl, EH, 71. — B. H., Gen., 1, 834, 8. Albidis, minutis n. 46. — Cocn., Cucurb., 553. 9. Bryoniæ sectio, ex js B:.RS Gen.; I, 829. 4. Albidis v. flavis, parvis v. majuseulis. 10. Spec. 1. D. Welwitschii HOOK. F: = 5. Spec. ad 12. SCHLCHTL, in Linnæa, XXIV, 11. PI. Tin., 15. Cueurb., 627. — 718, 755 (Anguria).— Coex., in Mart. FI. bras., tenopsis Hook. F., ex NAUD., in À ie nn. sc. nät., + 35. — Wat», Rep, V, 761: Ann, sér. 5, VI, 12 (nec DE Nors). — Cfenolep* V, 865 Hoëk. F., Gen., 1, 832, n. 40. CUCURBITACÉES. 451 coalita; quinto alternipetalo libero; filamentis receptaculo intus insertis, antheris brevibus ellipsoideis v. ovoideis rectis, extrorsum rimosis. Floris fæminei perianthium ut in mare; receptaculo sub parte cupulari in saccum subsphæricum v. breviter ovoideum germenque intus adnatum foventem dilatato. Placentæ 2, 3, ovulum 1 subhori- zontale singulæ gerentes. Staminodia brevia 3, 4, circa discum epigy- num brevem v. 0 inserta. Stylus columnaris brevis, apice stigmatoso dilatato brevissimo 2-3-lobus. Fructus subglobosus v. apice depressus subnavicularis latiorque quam longior, tenuiter carnosus, 1-3-spermus ; seminibus ovoideis horizontalibus exalbuminosis, nune compressis v. marginatis. — Herbæ annuæ, scandentes v. prostratæ scabrellæ ; foliüs palmati-3-5-lobis partitisve; axilla stipuliformi-bracteata ; cirrhis simplicibus ; floribus' masculis racemosis; fœmineis in axilla eadem solitariis stipitatis. (Asia et Africa trop.) 04? Muellerargia CoGx.°— « Flores monœæci; masculorum rece- ptaculo campanulato. Sepala 5, minima, 3-angularia. Corolla rotata, 9-partita. Stamina 9, quorum # per paria approximata; connectivo latiusculo haud producto; antheris linearibus, superne replicatis. Floris fæminei germen inferum ovoideum ; stylo gracili; ramis stigma- tiferis 2, linearibus, obscure 2-lobis; placentis 2; ovulis æ , horizonta- libus. Fructus ovoideus rostratus subobliquus dense molliterque muri- eatus carnosulus indehiscens. Semina æ, oblonga compressa lævia immarginata. — Herba gracilis scandens; foliis ovatis angulato-3-5- lobis; cirrhis simplicibus; bracteis ad folia axillaribus stipuliformibus itibus v. suborbicularibus integris; floribus (minutis) masculis racemosis; fœmineis in axilla eadem cum maseulis solitariis. » (Timor *.) 55. Pisosperma Son. — Flores monœci; masculorum recepta- culo lageniformi. Sepala 5, linearia. Petala 5, elongata, imbricata. Stamina 5 (2-2-1) sub perianthio inserta ; filamentis brevissimis; an- theris coalitis, 1-locularibus, subrectis, sÉlbtase: connectivo haud Y. parce producto. Germen rudimentarium glanduliforme v. 0. Floris 1. Parvis v. minu 3. Cocx., Cucurb., 630. 2. Spec 2. Lour., CR. coch., 594 (Bryonia).— 4. Speo. 4. M. timorensis Con. nobis ignota. Stocks, in Hook. Kew Journ., IV, 149 (Zehne- 5. FL cap., W, 498. — HARv ., Gen. S. afric. r@).—WiGur, in Ann. yes D Hist., VI, pl, ed. 2, 126. — B. H., Gen 1, 831, n. 38. (Pilogyne).— Cike, in Hook. FL. brit. Ind., — Cocx., Cucurb., 6: : il » 629 (Ctenolepis). Lait, Thes. cap., 1, t. 96. 6. Pollen oblongum, 3-suleum, 3-porosum. 152 HISTOIRE DES PLANTES. fœminei perianthium ut in mare, summo collo receptaculi valde elon- galo insertum. Staminodia 3-9, linearia v. minima. Germen ovoi- deum ; styli crassi lobis 3, 2-lobulatis. Placentiæ parietales 3. Fructus _ indehiscens, rostratus; seminibus 6-12, in locellis totidem segre- gatis. — Herba' parva; radice tuberosa ; foliis palmati-5-lobis; cirrhis simplicibus; floribus® masculis racemosis; pedicellis basi dilatatis, longis, bracteam plus minus alte elevatam gerentibus; fœmineis soli- tariis. (Africa austr *) 56. Toxanthera Hook. Fr. — « Flores monœæci? Calyeis maseuli lobi 5, ovato-3-angulares. Corolla rotata. Stamina 5 (2-2-1) ; antheris omnibus liberis, 1-locularibus, elongatis incurvo-arcuatis dorsifixis. Floris fæminei sepala subulata. Staminodia filiformia eurva. Ger- men inferum, superne rostratum; styli columnaris ramis 2, apice late flabelliformibus decurvis. Ovula in placentis 2 plurima honi- zontalia. Fructus fusiformis carnosus; seminibus , globosis læ- vibus; embryonis cotyledonibus hemisphærieis. — Herba scandens gracilis; folüs reniformi-orbicularibus, haud profunde 5-7-lobis ; cirrhis 9-fidis; floribus® maseulis racemosis; fæmineis solitartis. » (Natal®.) 97. Kedrostis MEnik.7 — Flores (fere Pisosperme) moncæci v: rarius diœci; masculorum receptaculo campanulato. Sepala 5, brevia. Petala 5, ovato-oblonga, valvata v. leviter imbricata. Stamina 5, al- ternipetala, v. plus minus per paria approximata, summo recepta- eulo inserta ; filamentis brevibus; antheris liberis v. vix cohærentibus, rectis v. subarcualis, À cube introrsis$. Germen rudimentarium glanduliforme v. 0. Floris f@minei perianthium ut in mare; recepla- cul collo plus minus longiore. Staminodia 3-5, minuta v. 0. Placentæ 2-3; ovulis æ, horizontalibus. Stylus apice 2-3-lobus; lobis anguslis V. dilatatis. Fructus baccatus, sæpe rostratus, aut indehiscens (Ewhe- drostis), aut basi opetculatim dehiscens (Corallocarpus”); seminibus subglobosis v. tumidislævibus. — Herbæ scandentes v. prostratæ ; radice 1. Allium redolens. 1, 275. — Cyrlonema Scurab., loc. cil., _. 2. ie parvis. — Rhynchocarpa SCHRAD., in Lite a, XH, 403. 3. Spec. | . re SOND. Hanv., Gen. S. afrie. pl., ed. 2, 126. — B: , #. Icon., t. 1421 Gen., f Al n.. 26. — Naub., in Ann. sc. nl., 5. x 4 due flavis, Le à * sér.. 4, 446. Fa Le A 1 ne De F. 8. ES 3-sulco, 3-poroso Phil bot , 09. — Cocx. “he , 692. 9. WELW., in B. H. Gen., L, 851,..ne97477 —Coniandra us ,in zur el Zy. ere Co6x., Cucurb., 645, CUCURBITACGÉES. 153 sæpius perennante ; folis integris, dentatis, lobalis v. partitis; cirrhis simplicibus v. raro 2-fidis; floribus! masculis racemosis v. corym- bosis; fœmineis solitariis, racemosis v. nunc fasciculatis. (Asia et Africa trop.*) 08. Melancium NAUD.” — Flores monœci; masculorum recepta- culo obconico v. campanulalo. Sepala 5, linearia v. dentiformia. Pe- tala 5, superne 2-auriculata; auriculis in alabastro imflexis. Stamina 5 (2-2-1); antheris rectis*; connectivo ellipsoideo*. Floris fœminei perianthium ut in mare. Germen inferum oblongum ; stylo columnari, apice stigmatoso dilatato-3-lobo. Ovula %, horizontalia. Gætera Kedrostidis. Fructus baceatus, ovoideus v. globosus; seminibus æ, complanatis immarginatis. — Herba prostrata ; radice perenni; foliis crenatis v. lobatis, ecirrhosis; floribus® maseulis racemosis; fœæmi- neis solitariis. (Brasilia”.) 59. Frochomeriopsis COGN.$ — Flores diœci; receptaculo mascu- lorum longe tubuloso®. Sepala 5, parva subula. Petala 5, cum calyce tubi fauci inserta, elongata lineari-subulata, subinduplicata, imbricata. Antheræ 5, receptaculi tubo intus insertæ sessilesque lineari-elon- gatæ rimosæ, 4-loculares ; quarum 2 per paria connatæ ; quinta libera. Floris feminei receptaculum longius tubulosum, superne eupulatum perianthiumque ut in flore mastulé fauci insertum gerens. Germen intus tu bo receptaculi adnatum ; placentis parietalibus 2, 3, œ-ovu- latis, demum circa Ro in locellos spurios aceretis; Sty lo erecto gra- cili, superne in ramos 2, 3 crassiuscule petaloideos et 2-lobos stig- D Écoique dilatato. Fructus (immaturus) lineari-elongatus siliqui- formis. — Herba scandens glabra; foliis alternis carnosulis integris Subcordatis, lobatis v. 3-foliolatis; eirrhis ad folia v. demissius late- ralibus simplicibus; floribus "in racemos subsimplices v. masculos laxe composito-ramosos dispositis. (Madagascaria” s} ». Pilis mar ginum loculum attingentibus. : Moose En minimis + Spec. ad n Oliv. Fi. trop. - Ur minutis. sr. I, “363: so ee He us). — CLKE, in . campestre NAUD. — COGN., in Hook. f. F1. b D share ET. — à Jaco., Je. Ma de FI. “bras, LXXVU, 23, € 4, fig. 1 nr t. 624 RO Et Wicur, Icon. 8. Cucurb., 661. °L 508 A rinn _ Mes FL or., M, 762. 9. Fundo plus minus re v. et gynæ- un Syn., V, 363 (Bryonia). Fo avis. o munit 3. In Ann. sc. nat., sér. 4, XVI, 175. — B.H., avidis (en, 1, 833, dE aider , Cucurb., 659. 11. Spec 1, Passifloraceas “ds nonnihil referens, T. diversi folia CoGx 4. Pollen Sphæricum, 3-porosum 454 HISTOIRE DES PLANTES. 60. Edgaria CLKE'. — Flores diæci (fere Herpetospermi v. Biswa- reæ); masculorum receptaculo lageniformi, superne campanulato-dila- tato. Sepala 5, dentiformia. Petala 5, integra. Stamina 5 (2-2-1) ; filamentis brevibus ; antheris rectis”. Gynæcei rudimentum longe conicum. Floris fœminei perianthium receptaculumque ut in mare. Germen anguste ovoideum; placentis 3; loculis 4-3-ovulatis; ovulis horizontalibus v. plus minus descendentibus; stylo gracili; lobis 5, oblongis, 2-fidis. Fructus fusiformis, 3-gonus, 3-locularis, SICCUS fibrosus, demum 3-valvis; seminibus descendentibus compressis subquadratis, basi subtrilobis. —- Herba scandens; foliis integris cor- datis ; cirrhis 2-fidis ; floribus* masculis racemosis v. solitariis ; fœæmi- neis solitariis. (Hiiälo) ya*.) 61. Dendrosicyos BALF. F5 — Floresÿ monœci; maseuli panicu- lati; receptaculo infundibulari ; calycis dentibus 5, subulatis integris pätentibus. Petala 5, fauci inserta lanceolata integra. Stamina 5, fauci receptaculi inserta ; FRERE arcte coh#&rentibus, 4-locularibus rectis, quorum 4 per paria connata; connectivo haud producto. Germen rudimentarium 0. Floris fœminei axillaris pedicelloque articulato et bracteolis squamiformibus donati receptaculum ovoideo-oblongum, superne in cupulam dilatatum. Sepala maris. Petala 5, 3-angularia. Staminodia 5 (2-2-1) linearia minima. Germen 1-loculare ; stylo apice 3-lobo; lobis canaliculatis arcuatis. Ovula in placentis parietalibus œ. — Arbores parvæ, trunco recto, nune magno; ramis paucis ad api- cem fasciculatis; foliis palmiati-5- lobis v. partitis aculeatis scabridis ecirrhosis 7, ( nie Socotora *.) 62. Ceratosanthes BurW°. — Flores monœci v. diœci; maseulo- rum receptaculo tubuloso, superne cupulari. Sepala 5, sæpius denti- lormia. Petala totidem oblonga v. linearia, apice in lobos 2, elongatos arcte involutos Cobrapato-invohitos, dE roitin: cæterum induplicato- valvata. Stamina 5, sub receptaculi fauce inserta; antheris sessilibus lineari-oblongis, quorum 4 per paria connata; quinto libero; loculis 1. In Journ. Linn. Fi XV,113, 126, fig. 1-9. 6. « Magni, straminei. » — C06x., Cucurb., 7. Flores fere pt antheris rectis. 2 Pollen rar Brbe 3-porosum, 8. Spec. 1, 2. H. BN, in Bull. Soc. Linn. Par. 3. Flavis, majusculis. (1885), 441. 4. Spec 1. E. darjeelingensis CLKE, loc. cit.; 9. In Plum. PI amer., 1, 24 — ADANS» n “rx . FL. brit. Ind., H, 631. Fam. Lg pl., M, 139, — ARN., in Hook. Journ. 5. Diagn. pl. socotr., 17 (ex Proc. Roy. Soc. me: di cp R: C0 Sa 833, n. 45. — Edinb., XI). are: 720. CUGURBITACÉES. 155 extrorsum rimosis. Floris fœminei receptaculum inferne tubulosum v. globosum germenque inferum intus adnatum fovens; placentis sæ- pius 2, æ-ovulatis; stylo elongato, superne plerumque 2-lobo; lobis stigmatosis 2-fidis v. lobulatis. Perianthium maris. Staminodia 3 v. 0. Fructus oblongus v. ovoideus; seminibus paucis v. æ, horizontalibus, ovoideis v. subrotundis lævibus sæpe marginatis. — Herbæ scandentes; radice perenni tuberosa; foliis glabris v. varie indutis, orbicularibus v. varie lobatis, nunc 3- fobiblatié ; cirrhis simplicibus éricilibus : : flo- ribus' racemosis v. fœæmineis nune solitariis axillaribus, ebracteatis*?. (America trop .*) 63. Maximowiezia COGx. ‘ — Flores diœci (fere Ceratosanthis) ; receptaculo cylindrico v. anguste campanulato striato, in fundo glan- duloso. Petala oblonga lineariave, haud lobata, nunce ciliata, imbricata v. subvalvata. Stylus apice petaloideo-3-lobus. Bacca globosa ; semini- bus paucis compressis marginatis. Cætera Ceratosanthis. — Herbæ perennes ; ramis scandentibus; foliis 3-5-sectis, lobis dissectis v. lobu- latis ; floribus® maseulis racemosis, fasciculatis v. solitariis ; fæmineis solitariis. (Mexicum, Texas°.) 64. Cerasiocarpum Hook. r.7— Flores monœci (fere Maximo- wicziæ); masculorum receptaculo late campanulato ; fæmineorum infra collum ovoideo. Stamina 5 (2-2- 1); antheris rectis. Placentæ 9, 3, 2-3-ovulatæ : stylo columnari, apice stigmatoso 2-3-lobo. Ovula hori- zontalia. Rriètus carnosus, transverse oblongus ; seminibus 1-6, ovoi- deis tumidis lævibus. — Herba scandens; foliis oblongis évniatis! nune hastato-3-lobis:; floribus® maseulis racemosis; fœmineis solita- ris coaxillaribus. (Java, Zeylania”.) 65. Cueurbitella Wazp.!°— Flores monœci v. diœci (fere Maxi- nowicziæ) ; receptaculo masculorum campanulato. Sepala 5, angusta 1. Albidis à Le aug parvis, ebracteatis. 2. Gen. dent quan proin Spe a" . Bennettii Cox. — C. zeyla “h n DC. “Prod 1, HD be Eee, dns Hodt PL re, 1 629, — Bryonopsis Bennettii MiQ., FI, ind. -bat., I, pe L 195. — Æchmandra zeylanica THW., Enum [A “ pec. 7, (Trichosanthe es). — “en. in LXXVIIE, 65. — Grise br * dé FRE FL. — Bot. Ma t. 2703 (Trichosanthes zeyl., 125. 4 nt 726 re R.). Me A. 10. HP JL 50, not. — B. H., GRAY, in Bost. Journ. Nat. Ilist. VI, 194 (nec nn. 47. , Cucurb., 730. — Sc chisos igma SCHLCHTL). — B. H., Gen., 1, 833, n. 44 ARN., in ser Journ. Bot., M, 275 (nec in Ann. 5 us = Nat. Hist.). — WiGAT, in ‘Ann. and Mag. 1 : n Ann. sc. nat., sér. 4, XI, Hist., VILL, 267. Env, Gen., Suppl. Il, I. 4; FN 16 % 1'Sidiun m). me in Ann. sc. «+ De *, 1, 899, n 39. Coex., Cucurb., 728. 26, t. 2. — B. H., Gen. 1, 832, n 156 HISTOIRE DES PLANTES. petalaque totidem induplicata v. imbricata marginireceptaculi inserta, Stamina 5, quorum # per paria approximata; antheris areuatis, 1-ri- mosis, hberis'; filamentis brevibus plus minus alte connatis; quinto autem libero oppositisepalo. Receptaculum imum glanduloso-incras- salum v. paucisetosum, sub margine nunc intus pilosum. Floris fomi- nei perianthium ut in mare; receptaculi cupula inferne in saécum ovoideum germen intus adnatum foventem producta; placentis 3-5, mox circa ovula æ horizontalia in locellos accretis. Stylus ereetus columnaris, basi nunc disco epigyno tenui cinctus, superne in ramos inæquales 3-6, integros v. inæquali-2-fidos radiantes papillososque divisus..Fructus globosus v. breviter ovoideus baccatus, obtuse 3-6- sulcus, indehiscens ; seminibus oblongis v. ovoideis compressiusculis, baud v. leviter marginatis. — Herbæ scandentes; rhizomate perenni crasso; folis integris v. palmatilobis partitisve ; cirrhis simplicibus; floribus * masculis racemosis v. subsolitariis; fœmineis solitariis v. 2-nis. (America austr. extratrop.®) VII. TELFAIRIEX. 66. Telfairia H00k. — Flores diœci; masculorum receptaeulo cupulari v. turbinato. Sepali 5, margini inserta. Petala totidem, fim- briata, patentia. Stamina 5, aut alternipetala, aut 4 per paria ante petala approximata ; quinto oppositisepalo; filamentis receptaculo insertis ; antheris omnibus 2-locularibus, curvis, rimosis ; connectivo lato, apice leviter producto. Floris fœminei perianthium ut in mare receplaculumque sub collo in saccum oblongum basique lobatum dilatato. Germen inferam, 3-5-loculare ; stylo exserto, apice capitato- 3-lobo; loculis semi-2-locellatis; ovulis +, horizontalibus. Fructus germini conformis elongatus costatus, 3-5-locularis; seminibus (am- plis) lenticularibus, tunica retiformi-fibrosa involutis. Embryonis carnosi crassi cotyledones orbiculares oleosæ, basi 3-plinervie. — Frutices scandentes ; foliis alternis digitatis, 3-5-foliolatis; foliolis bast auriculatis ; dentatis v. laciniatis: cirrhis 2-fidis : floribus masculis racemosis ; fœæmineis solitariis. (Africa trop. or. et occ.).— Vid. p. 5: 1. Polline lævi, 3-sulco, 3-poroso. 324 (Cucurbitaj. — GRrises., PI. Larentes 4 2. Flavis, parvis, sæpe-bracteatis. | (Prasopepon); Symb. FL. argent, HET 3. Spec. 4. Gizr., in Hook. Pot. Mise., I, Rep., H, 202 (Schizostigma). CUCURBITACÉES. 157 67? Anguria PLUM.!— Flores diœci v. rarius monœæci; masculorum receptaculo sacciformi v. elongato, colorato (Gurania) v. plus minus virescente(Euanquria). Sepala 5, dentiformia v. plus minus (Gurania) elongata, valvata. Petala 5, parva mediocria v. majuscula patulaque, linearia ; præfloratione torta v. imbricata. Stamina 2, ad medium re- ceptaculum inserta sessilia dorsifixa ; antheris 2-locularibus*; loculis linearibus, rectis v. nunc curvis basive replicatis, 2-rimosis*. Floris fæminei perianthium ut in mare, receptaculumque oblongum, ger- men intus adnatum fovens ; stylo columnari, 2-fido; ramis stigmatosis 2-fidis. Ovula >, placentis 2 inserta horizontalia. Fructus ovoideus v. oblongus, teres, angulosus v. sulcatus:; seminibus ovato-oblongis compressis immarginatis. — Herbæ perennes v. frutices scandentes ; loliis integris, lobatis v. 8-5-foliolatis; cirrhis simplicibus ; floribus * masculis in summo pedunculo elongato racemosis, spicatis, corym- bosis v. subcapitatis; fœmineis solitariis, 2-3-nis vel subcapitatis (America trop.) 68? Melmontia COGx.7 — Flores diœeci (fere Angurie*); mascu- lorum receptaculo tubuloso v. elavato. Sepala 5, lineari-dentata, recurva. Petala 5, valvata v. leviter imbricata. Stamina 2; antheris sub- sessilibus ; loculis 2, submarginalibus; receptaculi fauci inserta. Ger- Men rudimentarium subulatum v. 0. Flores fœminei...? — Herbæ Scandentes ; foliis integris v. 3-foliolatis ; cirrhis simplicibus ; floribus Masculis racemosis, articulatis. (America trop. austr.°) Majuscul BURM., 13.— L., Gen., n. 1037 ria), aut corolla pallide lutea (Gurania é 1 175. — Neck., Elem., 1, 136. —- SER., in DC. 6. Spec. ad 55. VELL., FL. flum., X, t. 1, 2. Prodr.., IUI,318.— EnoL., Gen., n. 5128.—B.H., — Porpp. et ENDL., Nov. gen. Tr d - len., 1, 833, n. 43. — Cocn., Cucurb., 663. — — WAWRA, Pr. . Reis, Bot., 1, t. 52. — Ru act Cocn., in Mart. FL bras., LXXNIIE, 38; 44 (Gu- “ania). — PAxT., Mag. bot., XVI, 322 —- Bot 1. Cat. pl. amer. (1703), 3; PL amer., ed. on. is V. parvis, aut coccineis (Angu- ‘ . — Law, Dict., ). m1, to 2. ScuLcarL,, in Linnæa, XXIV, 789 (Anguriæ ran ; : Bol. SCL.), = CoGN., in Bull, Soc. bot. Belg., XIV, Mag.,t. 5304. — Waur., Rep., I, 197 ; V, 760; sect, *; Cucurb., 678. Ann., 1, 316. 3. An antheræ 2, 1-loculares connatæ ? Peta- . In Bull. Soc. bot. Belg., XIV, 239; Cu- lorum 4 quoque nune per paria approximata; curb. 718 into alterni . N, i . Soc. Linn. 8. Cujus potius forte sectio. ) ür, 900.7 F0 sa ec St. . Cocn., in Mart. Flor. bras. 9. 4. Pollen læve, 3-sulcum poricidumque. LXXVILL, 64. LXIX LOASACÉES I. SÉRIE DES LOASA. Loasa (Blumenbachia) laterilia. Fig. 305. Branche florifère. Les-fleurs sont régulières, hermaphrodites et pentamères dans les LOASACGÉES. 59 Loasa”, avec un réceptacle fortement concave, en forme d’une poche allongée, claviforme, obconique ou cylindrique, qui n’est qu'une dila- tation du sommet du pédoncule. Dans le L. lateritia? (fig. 305-308), qu'on cultive assez souvent dans nos jardins et qu’on a rapporté au genre Blumenbachia”, les bords de cette poche réceptaculaire portent un calice de cinq sépales, dont la préfloraison est imbriquée #, et qui sont plus ou moins profondément découpés et pinnatifides sur leurs bords, comme ceux de certains Rosiers. La corolle est formée de cinq pétales, dont les deux moitiés sont repliées l’une sur l’autre en forme de carène, et qui sont valvaires-indupliqués dans le bouton. L’androcée est formé — Loasa (Blumenbachia) lateriia. Fig. 307. Graine. Fig. 306. Fleur, les étamines Fig. 308. Graine, coupe 8. Il à en partie relevée longitudinale. de dix faisceaux d’étamines. Cinq d’entre eux sont composés d’éta- mines fertiles, superposés aux pétales et logés à une certaine époque dans leur concavité’. Chaque étamine fertile comprend un filet libre et une anthère basifixe, tétragone, à deux loges déhiscentes par des fentes longitudinales latérales. Les cinq faisceaux de l’androcée qui répondent aux intervalles des pétales ne sont formés que de pièces Stériles5, Ce sont deux grosses baguettes longuement coniques, por- tées sur une sorte de conque ou de capuchon ouvert en haut et en 1. Abans., Fam. des pl., 11, 501. — J., Gen., #1, t. 56. — ENbi., Gen. n. 5117, — PAYER, 322. — DC., Prodr., IL, 310. — Envz., Gen. Organog., 393, t. 84. — Raphisanthe Lits., loc. n. 5116. — B. H., Gen., I, 804, n. 8. — Ortiga cit. — Gripidea Miers, in Trans. Linn. Soc., FEUILL., Per., 11, 737, t. 43. — Illairea LENN. XXV, 227, t. 98. : ! et Kocu, ex F1. serr., sér. 1, IX, 145, t. 913. — 4. De bonne heure ils deviennent valvaires Huidobria C. GAY, FL. chil., 11, 438, t. 26. ou cessent même de se toucher. 2. Hook., in Bot. Mag., t. 3632. — Lino, in 5. On s'est beaucoup occupé des mouvements o. Reg., n. ser., XI, t. 22. — Cajophora late- qu'elles exécutent pour se porter successivement rilia BENTH., in Maund et Hensl. the Bot., I, en dedans, les anthères surmontant alors en t 119.— Raphisanthe lateritia Lis, in Lin- partie le gynécée (fig. : . ; 63. 6. Le pollen est, là où il est connu, ovoïde; nœa, XV, 2 à 3. SCHRAD., Gœll. Ans. (1825), 1705; Comm. trois plis; dans l'eau, trois bandes, ovoide ou gœætt. rec., VI (1827), 92..— DC., Prodr., I sphérique (Blumenbachia msignis, Loasa ryo- OU Elie. Con: : ia scandens) (H. MouL, in Ann. B. H., Gen., |, niæfolia, Gronovia sc sc. nul. + — ENDL. n. 5118. — B. ‘ 805, n. 9, — Cajophora PresL, Rel. Hænk., H, , sér. 2, ILE, 328 460 HISTOIRE DES PLANTES. dedans et dont le bord supérieur sinueux est garni en dehors de trois staminodes pétaloïdes et colorés, en forme de languettes spatulées. L’ovaire infère est uniloculaire, avec trois placentas pariétaux, dont un antérieur, et multiovulés'. Chaque placenta se dédouble en deux lobes saillants intérieurement, et les ovules sont plurisériés et anatro- pes. Au-dessus de l’androcée, l'ovaire se dilate en une sorte de disque épigyne déprimé et pentagonal, à angles obtus et alternipétales, et il est surmonté d’un style à canal central triangulaire, dont l'extrémité est partagée en trois lames rigides, rapprochées suivant leurs bords stigmatifères. Le fruit, qui, comme l'ovaire, est tordu en spirale, est une capsule allongée, claviforme, déhiscente selon le dos des loges par trois ou six fentes, également spiralées?; et les graines qu'elle renferme sont nombreuses, pourvues d’un albumen charnu abondant et d’un embryon axile peu volumineux. Le L. lateritia est une plante herbacée, vivace ou suffrutescente à sa base. Toutes ses parties sont chargées de poils rudes et brülants. Ses tiges sont grèles et volubiles. Les feuilles qu’elles portent sont opposées, simples, sans stipules. Les fleurs, solitaires et longuement pédonculées, se détachent au niveau de l’aisselle d’une feuille et sont accompagnées d’un rameau axillaire plus extérieur, portant lui- même des feuilles et des fleurs. | Les Loasa proprement dits ne différent de l'espèce qui précède que par un seul caractère : leur fruit capsulaire s'ouvre au sommet en 3-9 valves, et il demeure rectiligne; ou bien, s’il se tord sur lui-même, c'est rarement ou incomplètement. D'ailleurs la corolle des différentes espèces est très variable de forme ; car dans certaines espèces, COMME, le L. argemonoides, quoique dialypétale, elle paraît tout à fait campa- uulée, comme celle d’un Campanula où de certaines Cucurbitacées. Nous ne considérons non plus que comme une section de ce genre le Grammatocarpus, plante chilienne dont le fruit est droit, 5-valve el dont les fleurs sont sessiles ou à peu près. | Ainsi conçu, le genre polymorphe Lousa renferme environ 70 espè- I. Les ovules ont un seul tégument, d'après avec celle de l'ovaire. Souvent aussi es bran- PAYER, qui les a vus naître à partir du milieu ches aplaties se touchent par les bords; cIr- des placentas et qui a montré comment s'entre- conscrivant unc cavité allongée, comme dans croisent les deux lobes de ces placentas. Leur certaines Campanulacées. , exostome s’épaissit parfois en arille. 3. Press, Symb., [, 59, L. 38.—Exbi., Gel: 2. Suivant les espèces, les valves de la cap= n. 6115. ' 806, n. 10. — Se sule varient en nombre de 3 à 12. Le style est phanthu : souvent creux, sa cavité se continuant en haut 1, 938. — B. H,, Gen:, 1 , * Htes Le s Don, in Sweet Brit. JL Gard; ser: LOASACÉES. 461 ces”, des régions chaudes de l'Amérique du Sud. Ce sont des herbes dressées ou volubiles, à feuilles opposées ou plus rarement alternes, simples, entières, lobées. ou une ou plusieurs fois pinnatiséquées. Toutes leurs parties sont hérissées de soies où de poils rudes, souvent brûlants?. Leurs fleurs, souvent décrites comme axillaires, sont ordi- nairement latérales, solitaires ou disposées en cymes racémiformes ; leur inflorescence est assez souvent de celles que nous avons nommées scorpioidales. Les Mentzelin (fig. 309-311) se distinguent avant tout des Loasa et des genres analogues par l’absence d’écailles recouvrant les staminodes alternipétales. Leur réceptacle est tubuleux ou obconique, et porte Mentselia aurea. Fig. 309. Fleur. Fig. 310. Fleur, coupe longitudinale. sur ses bords quatre ou cinq sépales inbriqués et un nombre de pé- les imbriqués qui varie de 4 à 10, Les étamines, dont l'insertion es 4 même que celle du périanthe, sont disposées en faisceaux alterni- Pétales, toutes libres et munies d'un filet grêle ou plus ou moins aplati. Elles peuvent être toutes fertiles et pourvues d’une anthère oblongue ou didyme, d’abord infléchie sur le sommet du filet et déhiscente par deux fentes à peu près latérales. Mais un certain 1. H. B., PL. œquin., t. 14, 15. — A. S.-H., (Blumenbachia), 3048, 3057, 3218; 3399 (Blu- FL. Bras. mer. L t. 118 (Blumenbachia). — menbachia), 3632 (Raphisanthe), 4095, 4428; d, in Ann. Mus.; V,t. 1-5. — Hook., Exot. FL, 5028 (Grammatocar us). — Wazr., Rep., I, L 83; Jcon., t. 663. ne jopho hia (Blumenbachia). — C. GAY, FE chil., If, 432 (Grammatocarpus), 719; 781 (Cajophora, Blu- (Blumenbachia), 436 (Cajophora), 438 (Huido- menbachia) ; Ann., IL, 656; 657 (Blumenba- (Seyp ni _ bria), 4 ; us), t. 27.—PRESL, chia); V, 5. ë Symb., t. 39. — WEpp ; Chlor. in., t. 74. 2. Leur configuration est variable. Ils portent Bot. Reg., t. 667, 785, 1390, 1599; (1838),t. 22 souvent un ou plusieurs verticilles de crocs (Raphisanthe), — Bot. Mag., t. 2372; 2865 récurvés. VIH, — 30 e 462 nombre d’entre elles, HISTOIRE DES PLANTES. cinq ou davantage, deviennent stériles dans plusieurs espèces; et leur filet peut alors se dilater plus ou moins en Mentzselia aurea. Fig. 311. Bouton et fruits. une lame pétaloïde. L’ovaire, uniloculaire, a de trois à cinq placentas pariélaux qui portent un nombre variable d’ovules ana- tropes, et il est surmonté d’un style à 3-5 branches stigmatfères, souvent tor- dues, parfois aplaties et pétaloïdes. Le fruit est une capsule droite, à graines comprimées, avec ou sans albumen. Il y a des Mentzelia à fleurs 4-mères. Ge sont tous des plantes américaines, herbacées ou frutescentes, dressées, souvent sCa- bres; à feuilles alternes, entières ou plus ou moins profondément découpées ; à fleurs solitaires ou disposées en cymes, parfois racémiformes. Le Klaprothia mentzelioides, herbe de la Colombie et du Venezuela, à feuilles opposées, se distingue à peine des Mentzelia; 11 a des fleurs Kissenia spathulata. Fig. 312. Fruit, Rouge; elle a des feu scorpioides terminales de petite taille, dont l’androcée est formé de #, 5 phalanges oppositipétales d’étamines fertiles et nombreuses, et de 4, 5 groupes alternes de staminodes de forme variable. Les Sclero- thrix, qui sont aussi des herbes à feuilles oppo- sées, croissant au Pérou, au Venezuela et au Mexique, paraissent des Xlaprothia à androcée réduit, chacune des phalanges oppositipétales ne comptant que 1-3 étamines. Leur fruit est tordu lors de son complet développement. Le Kissenia spathulata (fig. 312) est une plante exceptionnelle dans ce groupe par S01 calice qui persiste en durcissant au-dessus du fruit, et le couronne de cinq ailes rigides. Ses loges ovariennes sont d’ailleurs uniovulées, el les ovules sont descendants. C’est une herbe suffrutescente du Cap et des rives de la mer illes alternes et des fleurs disposées en cymes LOASACÉES. 463 IL SÉRIE DES GRONO VIA. Les Gronoviu (fig. 313-316) ont des fleurs hermaphrodites, à récep- tacle en forme de bourse. Ses bords portent le périanthe et l’androcée, et son large goulot se prolonge dans une très courte étendue au-dessus de l'ovaire, que loge sa concavité, Le calice est coloré, formé de cinq lolioles valvaires, et la corolle est représentée par cinq petites lan- Gronovia scandens. 316, Fruit, coupe longitudinale. Fig. 314. Fleur, coupe Fig. longitudinale. Fig. 315. Fruit. gueltes alternes, bien plus courtes, lancéolées ou spatulées. L'andro- cée, inséré avec les pétales, est formé de cinq étamines qui alternent avec eux et dont le filet supporte une anthère biloculaire, introrse, déhiscente par deux fentes longitudinales. L’ovaire infère est surmonté d’un disque épigyne, cupuliforme, et d’un style simple, à sommet Stigmatifère légèrement capité. Dans la loge ovarienne unique se trouve un seul ovule, inséré près de son sommet et descendant, anatrope, avec le micropyle dirigé en haut?. Le fruit, autour duquel le réceptacle se dilate en cinq petites ailes épaisses et oppositisépales*, est un achaine, Surmouté des restes du périanthe et de l’androcée, et renfermant une graine descendante, sans albumen, à embryon pourvu d’une courte radicule supère et de cotylédons charnus, à bords indupliqués- 1: L., Gen., n. 282. — Lau, Dicl., IL, 47: IL, t. 144. — DC., Prodr., NII, 320. — ENDL., . Gen., n. 5152, —_ B. H., Gen. 1, 802, n. 1. — H: BY, in Adansonia, V, 190. Ÿ Ilest en même temps ramené contre la paroi ovarienne ous le point d'attache de l'ovule. . | 3. Rappelant, en petit, celles des Jlligera. 464 HISTOIRE DES PLANTES. lobulés. Le G. scandens , seule espèce du genre, est une herbe grim- pante de l'Amérique centrale, chargée de soies et de poils biuncinés. Ses feuilles alternes sont cordées, sous-lobées; et ses fleurs” sont disposées en cymes corymbiformes, pédonculées, oppositifoliées, avec des pédicelles articulés et pourvus de petites bractées. A côté des Gronovia se rangent les deux genres mexicains Cevalliu et Petulonyx. Les premiers sont des herbes qui rappellent par leur port les Scabieuses et les Brunonia; is ont des feuilles sinuées et des fleurs en faux-capitules terminaux, avec cinq élamines à filets courts, à anthères longues, appendiculées. Les derniers sont des herbes rigides, scabres, à feuilles sessiles, presque entières ; ils ont les fleurs dispo- sées en épis feuillés, construites comme celles des genres précédents, à filets staminaux allongés, à anthères didymes. La famille des Loasacées a été établie au commencement de ce siècle?. Jusque-là elle avait été comprise parmi les genres alliés aux Onagrariacées *. Elle est extrèmement voisine des Gucurbitacées”, et ne s’en distingue que par.ses graines albuminées et par son androcée groupé en faisceaux, polyandre et non isostémoné. Cette différence disparait même chez les Gronoviées, dont la fleur est isostémonée, el qui elles-mêmes relient la famille aux Dipsacacées et aux Composées. Il y a plus de cent espèces de Loasacées ; sauf le Kissenia, elles sont toutes américaines. Nous les avons disposées dans huit genres, quoique leur nombre ait été porté à plus de vingt, el qu’on puisse, avec les Loasa et les Mentzelia, en constituer le double au moins, el se basant sur les variations de la corolle, de l’androcée, du fruit et des graines. Nous espérons que quelque monographe sage el prudent nous épargnera ce malheur. Les deux séries que nous distinguons dans celte famille sont celles des : L Loasées 6. — Ovaire à 2-3 loges, complètes ou incomplètes, uniovulées ou plus généralement multiovulées. — 4 genres. IL. GRoNoviéES’.— Ovaire uniloculaire et uniovulé. — 5 genres: 1. L., Spec., 292. — Jaco., Ie. rar., L. 338. Gen., I, 801, Ord. 719. — Loasaceæ LiNbL:, — Hook., Beech. Voy., Bot., t. 91. —G. Hum- Introd., ed. 9, 53; Veg. Kingd., T4. boldtiana ROM. et SCH., Syst. Ve 4. J., Gen., 321. 2. Petites et jaunâtres._ 5. Auxquelles peut-être elle d 3. Juss., in Ann. Mus., V,18; in Dict. sc.nat., 6. Loaseæ veræ H.B.K., Nov. gen: et spec., XXVII, 93 (Loaseæ). — DC., Prodr., HI, 339, VI, 115. Ord. 82. -— Enpr., Gen., 929, Ord. 199. — B. H., 7. Gronoviræ ExbL., Gen., 940. = Atre réun ie. LOASACÉES. 465 (GENERA I. LOASEÆ. 1. Lonsa Apans. — Flores hermaphroditi regulares ; receptaculo tubuloso, clavato, ovoideo v. subgloboso, concavitate germen intus adnatum fovente margineque perianthium gerente. Sepala 5, æqualia v.iInæqualia. Petala 5, alterna, cucullata v. saccata, nune in corollam campanulatam conniventia, imbricata. Stamina ©, in fasciculos 9 oppositipetalos disposita cumque perianthioinserta. Squamæ cucullatæ 2-5, eum petalis alternantes. Staminodia 10, per paria squamis oppo- sita, filiformia. Germen inferum, 1-loculare; stylo vario, apice stig- matoso aculo v. 3-9-fido, sæpe cavo. Placentæ parietales 3-5; ovulis ce, anatropis. Fructus capsularis, rectus v. nunc (Blumenbu- cha) spiraliter tortus, apice 3-5-valvis (Euloasa, Grammatocarpus) v. longe 5-10-valvis (Blumenbachia). Semina œ, varia; embryonis albuminosi cotyledonibus foliaceis v. sæpius plano-convexis. — Herbæ erectæ v. volubiles, hispido-setosæ ; sétis sæpius urentibus ; foliis oppo- sitis v. alternis, integris, lobatis, pinnatisectis v. decompositis; floribus axillaribus v. lateralibus, sessilibus (Grammatocarpus) v. pedunculatis, sæpe in racemos v. in cymas plus minus compositas dispositis. (America trop. et extratrop.) — Vid. p. 458. 2, Mentzelia L.' — Flores fere Loase ; receptaculo cylindrico, obeonico v. obpyramidato, turbinato v. ovoideo. Sepala 4-5, vel 1. Gen 670. in Ann. Mus., V, 24. … Organog., 394, — Fucnide Zucc., in Abh. — DC. Protr. [LEUR 348. A cb y Gen., n. 5111. Baier. Akad. pe: IV, 1, t. 1. — Wicrosperma , Gen., I, 804, n. 7. 8 N,in Dict. 00K., féon., t, 234. — Acrolasia PRESL, Rel. Bat “a chrom. pe pe Sims, in Bot. Mag, Heænk., U, 39, t. 55. — Chrysostoma Lir., in 1487. — Envz., Gen, n. 5112. — PAYER, Linnœæa, XV, 263. 466 HISTOIRE DES PLANTES. rarius 6-10, margini receptaculi inserta, imbricata v. demum valvata. Petala totidem alterna, sæpius elongata, imbricata v. valvata. Squa- mæ 0. Stamina fertilia æ, in phalanges oppositipetalas, sæpe mox haud distinctas, disposita ; filamentis liberis gracilibus, sæpe demum in- curvis; antheris forma variis, sæpius brevibus, 9-locularibus. Germen inferum, 1-loculare; stylo gracili, apice stigmatoso subintegro v. 8-5-fido; lobis obtusiusculis tortis v. subrectis. Staminodia nune 9 v. plura ; exteriora nunc petaloidea. Ovula , placentis parietalibus inserta, sæpein singulis 2-seriata, anatropa". Fructus capsularis, cylin- dicus v. clavatus, nunc oblongus v. obconicus rectus ; seminibus æ, angulatis, planis v. alatis, lævibus v. scabridis ; integumento extériore celluloso v. membranaceo ; albumine vario v. 0 ; embryonis recticoty- ledonibus oblongis planis ; radiculatereti.— Herbæ, nunc frutescentes, glabræ v. sapius scabræ v. setosæ ; foliis alternis, sessilibus v. petiolatis, integris, pinnatifidis v. varie lobatis; floribus” solitariis v. In Cymas racemosas dispositis. (America trop. et subtrop.”) 3. Klaprothia H.B.K.'-— Flores fere Mentzeliæw, 4-5-meri; pe- talis leviter imbricatis. Stamina 45-20, in phalanges oppositipetalas disposita, cum staminodiis circiter totidem alternisepalis apiceque integris v. 2-lobis alternantia. Placentæ 4-5, pluriovulatæ. Styli rami 4-5, acutati approximati. Fructus obconicus setis glochidiatis hispi- dus, 4-5-valvis; seminibus...? — Herbaÿ volubilis; foliis oppositis dentatis ; floribus® in cymas racemiformes laxas terminales axilla- resque dispositis, paucis. (Columbia, Venezuela”.) 4. Sclerothrix PRESLS,— Flores fere Xlaprothie”; petalis %, sub- cucullatis, leviter imbricatis. Stamina in phalanges oppositipetalas disposita (in phalangibus singulis 1-3) parva; filamentis gracilibus erectis inæqualibus ; antheris brevibus. Staminodia 4, alternipetala, sæpius dissimilia v. nunc minuta. Germen obeonicum, vertice COn- vexum ; stylo acutato, apice subintegro v.emarginato ; placentis parie- 1. De raphes situ nunc anomalo cfr H. Bw, in 4. Nov. gen. et spec., VI,121, t. 537. — DC., Bull. Soc. Linn. Par., 513. Prodr., HU, 343, 24 EnpL., Gen., n. 5113. — 2. Flavis v. albis, nunc amplis speciosis. * B. H., Gen., I, 804, n. 6. 3. Spec. . Hook», Beech. Voy., Bot., t. 85; 5. Retrorsum hispida; adspectu Urticeæ. F1. bor.-amer., I,t. 69. — À. GRAY, PI. Lind- 6. Albidis, parvis. heim., in Bost. Journ. Nat. Hist., VI, 191. — 7. Spec. 1. X. mentzelioides H.B.K. 1.53. — ENDL., Gen., n. 5114. Bot. Mag., t. 1760, 3205, 4491, 5483. — WaLr., 8. Symb., IL, 3,t Rep. 11, 223; 224 (Bartonia); V, 116; 111 —B.M., Gen., 1, 803, n. 5. — Ancyrostemmne (Microsperma); Ann., 1, 320; 11, G55 (Acrola- Porr. et ENoL., Nov. gen. et spec., bU5, 1: %* sia), 656, 9, Gujus forte scct., androcæo depauperato: LOASACÉES. 467 talibus 3-4, &-ovulatis. Fructus capsularis parvus elavatus, tortus, demum 3-4-valvis ; seminibus cæterisque Mentzeliæ. — Herbæ graciles hispidæ ramosæ, sæpe annuæ; foliis oppositis serrais ; floribus! axil- laribus terminalibusque eymosis; cymis nune pauci- v. 1-floris. (Pe- ruvia, Venezuela, Mexicum*.) 5. Kissenia R. BRr.° —- Receptaculum obconicum, 10-costatum sermen inferum intus adnatum fovens. Sepala 5, margini inserta oblongo-subspathulata, venosa. Petala 5, alterna, breviora, orbicularia concava, imbricata. Squamæ 5, alternipetalæ ligulatæ inflexæ, 2-den- tatæ. Stamina ©, in phalanges 5 disposita ; filamentis tenuibus inæ- qualibus ; antheris brevibus, 2-dymis ; staminodiüis c, linearibus, cum phalangibus alternantibus, nune paucis. Germen imperfecte 2-3-lo- culare ; dissepimentis centripetis ; styli brevis ramis stigmatosis linea- ribus 2-3. Ovula in loculis solitaria sub apice inserta descendentia. Fructus siceus, calyce accreto coronatus, 1-3-locularis; alis rigidis erectis; seminibus 1-3, exalbuminosis ; embryonis carnosuli cotyledo- nibus plano-convexis ; radieula supera brevi. — Herba v. suffrutex asper ; foliis alternis petiolatis coriaceis, 5-7-lobis ; lobis dentatis ; flo- ribus # in cymas terminales 1-paras dispositis, breviter pedicellatis. (Africa trop. or. et'austr.”) IT. GRONOVIEÆX. 6. Gronovia L. — Flores hermaphroditi regulares ; receptaculo breviter concavo. Sepala 5, receptoculi ori inserta, valvata. Petala 5, lineari-spathulata angusta, demum haud contigua. Stamina D, cum petalis inserta cumque iüis alternantia ; filamentis gracilibus, demum crectis; antheris oblongis, introrsis, 2-rimosis. Germen inferum ; receptaculi concavitati intus adnatum, 1-loculare ; stylo erecto, apice Stigmatoso capitellato. Ovulum 1, sub apice loculi insertum descendens, anatropum ; micropyle supera. Fructus siceus, calyce coronatus, COs- latus v. anguste 5-alatus, indehiscens ; semine À, descendente striato ; 1. Albis v. flavidis, parvi 4. Ut extus dense hispidis. we . x Hary. 2. Spec. 2. WALP. ., V,777;718 (Ancyro- 5. Spec. 1. K. spathulata R. BR., ex HAR steminu). at ; A et Sonp., FI. cap., È : TL thens * 8:.Ex Envoi, Gen. Suppl, 11, 76 (Fissenia). Fl. trop. Afr., IL 501. — Fee Or en a. L 803, LÉ — CnidomeE, E = HA Thes. cap., t. 98. — Cnidone Gen ; N RV., MEY,, inexs, Drège, mentselioides E, MEY., ex HARY, 468 ; HISTOIRE DES PLANTES. embryonis exalbuminosi cotyledonibus carnosis lobulatis ; radicula supera. — Herba scandens, pilis setisque 2-uncinatis adspersa ; foliis alternis petiolatis cordatis, 5-lobis; floribus in eymas corymbiformes compositas oppositifolias dispositis ; pedicellis articulatis bracteolatis. (America centr. utraque.) — Vid. p. 465. 7. Cevallia LAG. ! — Receptaculum oblongo-obconicum. Sepala 5, petalaque totidem æqualia lineari-oblonga, margini inserta. Stamina 5, alternipetala ; filamentis brevibus ; antheris oblongis, ad basin dorsi- fixis ; loculis linearibus, longitudinaliter rimosis, sub insertioné libe- ris ; connectivo in processum loculis longiorem oblongo-subspathulatum produeto. Germen inferum, 1-loculare; disco epigyno tenuissimo ; stylo brevi, apice stigmatoso ovoideo-conico. Ovulum 1, sub apice loculi lateraliter insertum, anatropum ; funiculo descendente, super micropylen superam in obturatorem parvum dilatato. Discus epigynus tenuis v. 0. Fructus siceus, hispidus, perianthio coronatus, indehi- scens. Semen læve ; embryonis exalbuminosi radicula supera brevi. — Herba albido-scaberula ; foliis alternis sessilibus sinuato-pinnatifidis ; floribus® in cymas terminales capituliformes contractas dispositis ; bracteolis 2, foliolis perianthü conformibus. (N.-Mexicum, Texas”.) 8. Petalonyx À. Gray‘. — Receptaculum breviter obconicum. Sepala 4-5, brevia, decidua. Petala 4-5, eum sepalis inserta 1isque longiora, basi longe attenuata. Stamina 4-5, petalis æqualia v. lon- giora ; filamentis gracilibus; antheris brevibus, 2-dymis. Germen, discus 5 ovulumque Cevallie ; stylo gracili staminibus subæquilongo, apice stigmatoso integro. Fructus hispidus inæquiruptus ; semine exalbuminoso. Cætera Cevalliæ. — Herba (suffrutescens ?) erecta scabra; foliis alternis subsessilibus inæquidentatis ; floribus © in cymas compositas terminales, capituliformes v. breviter spiciformes, dispo- sitis ; bractea bractéolisque. lateralibus folio conformibus minoribus. (N. eus, California.) - Nov. gen. ” dure + 1, Enpc., II, 225. Hook., fcon., t. 252. — Petalan- | . 3036 F BN, in à déamie V.thera Masidé à UTT, 191. — B. H, Gen. 1, 803, n. talan 4. . Mem. “se Acad., V, 319. —B. H:, thera _. , ex NUTT., in Journ. ui us. Gén., 1, 803, VI, p. , 107. 5. Quam in "Cevallio crassior. 2 Fi dense, uti planta tota, hirtello- È on mediocribus ne 3. ToRR., Mex. Boun d. Bot à. Spec. 1. C. sinuala LAG. — Warp., Rep, A. Hé ris Calif., 1, 238.— WALP., Ps V, 5. LXX PASSIFLORACÉES L. SERIE DES PASSIFLORES Les fleurs des Passiflores! (fig. # -3292) sont régulières et le plus Passiflora cœrulea. Fig. 317. Rameau florifère. souvent hermaphrodites et pentamères. Leur cHeabclé a la forme cena Passiflora L., Gen., n. 1021. — J., Gen, n. 5098. — PAYER, chrpnes 396, t. 397. — DC. Proër. II 39. — Enou., Gen, BH. Gen., I, 810, sn 84. MAST., Contrib. 470 HISTOIRE DES PLANTES. d’une poche, souvent peu profonde, dont les bords donnent insertion au périanthe, tandis que son fond se relève en une colonne centrale qui supporte les étamines et au-dessus d'elles le gynécée. Le calice est formé de sépales libres, imbriqués en quinconce dans le bouton, parfois colorés sur les bords ou en dedans ; et la corolle, qui manque Passiflora cærulea. Fig. 318. Fleur, coupe longitudinale. Assez Souvent, est à cinq pétales alternes avec les sépales, imbriqués dans la préfloraison. Les étamines sont au nombre de cinq et alterni- pétales. Elles forment une sorte de collerette avec le haut du pied du gynécée, et se composent chacune d’un filet libre et d’une anthère bilo- culaire, introrse d’abord, puis oscillante*, déhiscente par deux fentes longitudinales”. L’ovaire est libre, supère, uniloculaire, avec {rois placentas pariétaux, dont un antérieur et deux postérieurs, et un style à trois branches, dont l'extrémité renflée se termine par une tête stig- Nat. Hist. Passifl., in Trans. Linn. Soc., XXII, cules elliptiques. Dans les P. angustifolia, perfo- pe t. 64, 65. — H. BN, in Bull. Soc. Linn. liata,etc. il y en a un dans chacun des six sillons ar., 521 — GranadillaT., Inst., t. 123, 124.— Jongitudinaux que porte le grain ellipsoïde et GÆRTN., Frucl., 1, 289. — Anthractinia Bory, ventru au milieu, Sa membrane externe est in phys : 39. — Cerato: épa- granuleuse. Le grain mouillé devient une sp ere lum ŒEnsr., Rech. F1. Amér. cent six bandes les P. cærulea, alata, etc:, = : T..cenr., LT à 1. L'insertion du filet atténué se fait sur l’an- le grain, sphérique, sans plis, a une membran thère, au-dessous de deux bosses saillantes du externecelluleuse et trois opercules très grands. Eure sphériques dans le P. cærulea. Il yen a quatre dans le P. kermesina (H. MON, * Le pollen est remarquable par ses Oper- in Ann, sc, nat., sér, 2, HI, 327), PASSIFLORACÉES. 171 matifère, souvent globuleuse!. Chaque placenta supporte un nombre restreint et plus souvent indéfini d'ovules anatropes*?, ascendants ou presque horizontaux. Le réceptacle prend tardivement, dans la fleur des Passiflores, des développements exceptionnels, qui sont le point de départ de la pro- duction d’un eertain nombre de collerettes concentriques, dont la nature a été l’objet d’assez nombreuses discussions, et qui sont aujour d'hui considérées, vu leur apparition tardive, comme appartenant à l'ordre des disques. Les filaments colorés qui constituent ces cou ronnes sont le plus souvent étroits et allongés. Mais il y en à aussi de plus petits et de moins écla- tants qui leur sont interpo- Passiflora cærulea. sés; dans certaines espèces, communément cultivées, comme le P. cærulea, 1 y en à jusqu'à cinq rangées, sans compter une rentrée inté- rieure, épaisse, charnue et argentée, de la cupule ré- céptaculaire, qui fait saillie au-dessous de toutes ces collerettes, et dont les bords glanduleuxsont nectarifères, de même qu’une portion de là concavité du réceptacle. longitudinale (5). Dans d'autres espèces, le nombre de ces couronnes se trouve au contraire considérablement réduit. Le fruit des Passiflores est une baie, parfois à peu près sèche, et s’ouvrant ou se brisant finalement pour laisser sortir les semences. Celles-ci ont sous leurs téguments, souvent extérieurement ereusés de fossettes et recouverts d’un arilleombilical charnu, coloré, un albumen Charnu, dont l'axe est occupé par un embryon à cotylédons foliacés. Il y à des Passiflores dans lesquelles le réceptacle floral s’allonge et devient plus ou moins cylindrique, au lieu de demeurer cupuliforme ; 319. Fruit, coupe Fig. 320. Graine, coupe longitudinale (5). 1. L'ovaire est acropylé (H. BN, in Congr. Pétersb. (1884), 63, 1. 3, fig. 12, 13) dans l'intervalle des bases des trois branches stÿ- qu aires, et il présente en dehors de son pertuis Bull. apical une surface papilleuse sur laquelle s'ar- ent et peuvent germer les grains pollini- , re es. 9, Ils ont deux enveloppes, 472 HISTOIRE DES PLANTES. on en a fait un genre Tacsonia'. Il Y en a d’autres, comme les Monac- tineirma ® et les Astephananthes* et certains Murucuja*, dont les fleurs sont apétales ; d’autres, comme les Tetrapathæa”, dont les fleurs poly- games-dioïques sont tétramères. Quant aux disques en forme de collerette, dont nous avons vu que le nombre en est très variable : ils sont réduits à une ou deux rangées de filaments dans les Murucuja et les Disemma. Ainsi constitué, le genre comprendenviron 150 espèces”, asiatiques, australiennes, mais surtout américaines. Ce sont des plantes herbacées ou frutescentes, rarement dressées, presque Parsifors:edulis. toujours grimpantes. Leurs feuilles, alter- nes, rarement opposées, sont entières, den- tées, lobées ou partites, avec un pétiole souvent glandulifère, avec ou sans stipules. Leurs fleurs’, solitaires, géminées ou dis- posées en grappes, sont d'ordinaire insérées Fig. 321. Graine, Fig. 322. Graine, SUT un axe transformé, la vrille, qui occupe l'arille (2). longitudinale. généralement, avec un bourgeon, l’aisselle des feuilles; et les pédicelles, articulés, sont le plus souvent accompagnés d’une ou trois bractées, qui forment involucre au bouton. Près des Passiflores se rangent les Paropsia et les Deidamia, plantes de l'Afrique tropicale. Dans les derniers, la fleur, pentamère ou plus rarement tétramère, a un androcée de 5-8 étamines et un double disque, l'extérieur formé de filaments. Le gynécée a un pied court et un ovaire - Gen. 398; in Ann. Mus., VI, t. 58-60. — détachent de la colonne un peu au-dessous de he: Prodr., ILE, 333. — Exp, Cen., 5101.— Ja base de l'ovaire ; ce qui est un acheminement : en, 1, 811, n. 4. — Poggendorfia KARST., vers Dordétstion des Dilkea et s’observe aussi Fi. Col omb., 4, 29, t. 15. — ? Rathea KARST., dans Lg espèces de la section F46s0 nid. loc. cit.; 1141238 (à fleurs, dit-on, sans cou- Il y a et là des pre tétramères dans #4 SE nos fitits cultivées Y;in Ann. gén. sc. phys., 11, 138. — 7. H. B., PI. œquite, ,t. 22, 23. — PŒœrr Ca {aire se ) B. H., Gen., 1, 810. et Enbr.., Nov. gen. et spec., li, t, 177, 178. . cit, 138. — BENTH., FL, Austral., M, 311.— MaST., IN n Pa, ps 1,222. — DC., Prodr., NI, Hook. f. FL pri. Ind., M, 599; in Journ. Hort 3. Soc. Lond. (1874), IV, 195: in Mart. FI. bras, 5. Raour “* de sc. nat., sér. 3, Il, 122; XIE, 535 (Tacsonia), 542, t. 107-198. — GRISFB-, 3 PI. N.-Z6., FI. brit. W.-Ind., 290. — Tri, etPL., in An SC. 6. Lam. dr ji"sfro cale. 79,1. 79.— nat., sér. 5. XVII, 122. — Bot. Reg., t. 28, 66, DC., Prodr., 111, 33 ne eroyons pas 59, 79, 144, 188, 233, 288, 507, 574, 660, 675, pouvoir considérer te que comme 737, 870, _—. 1633: ir gi (1840), 52. — section du genre le Tetrastylis BARB-Robr. Bo t. Mag., t. sg 2015, 2619, 2568, 2967, (in Revist. de Engenharia, 14 nov. 1882), qui 3625, 3626, 3697, 2503, a 13, a tout à fait la fleur d’un Passiflora “ Ms 4565, De 4752, tué. 5737, 5464, 5876, sui nia, avec quatre carpelles au lieu de trois au 606 069, 6 129. — WaLr., Rep + ne 18, 934 gynécée. Il est vrai que les filets Pros se * 111: An, E 31; I ŒE; PASSIFLORAGÉES. 473 à 3-6 placentas pariétaux. Ce sont des lianes de Madagascar, à feuilles composées-pennées ou décomposées, les folioles inférieures pouvant être remplacées chacune par une paire de folioles. Dans les Paropsia (fig. 323-325), il y à cinq, dix ou vingt étamines ; et le gynécée, inséré Paropsia edulis. Fig. 323. Fleur. Fig. 325. Fleur, coupe longitudinale. au centre d’un réceptacle cupuliforme, à un ovaire à 2-5 placentas pariétaux, avec même nombre de branches stylaires, étroites ou dila- tées. Le fruit est coriace, souvent trivalve, à graines scrobiculées, avec un albumen épais ou membraniforme. Ge sont des arbres et des arbustes à feuilles simples, de la Malaisie, de l'Afrique tropicale occidentale ou de Madagascar. Les Dilkea, qui sont brésiliens, se rap- prochent des trois genres précédents à divers égards. Des Passiflores, en ce qu’ils en ont le périanthe, le gynécée, les collerettes, et le long Support de l'ovaire; mais les étamines s’in- sèrent vers le pied de ce support el non vers Son rig. 324. Diagramme. Sommet ; elles sont au nombre de huit. Ils se distinguent des Paropsia et des Smeathnannia, qui peuvent avoir le ième androcée, en ce que celui-ci est dans ces deux genres indépen- dant du podogyne, qui d’ailleurs est très court ou fait totalement défaut. Dans le Mitostemma, qui est un arbre brésilien, les feuilles Sont simples, lauriformes; et les fleurs, 4-5-mères, disposées en s'appes axillaires, ont un réceptacle peu concave, Un disque formé de nombreuses languettes linéaires, un court podogyne et quatre ou eng placentas pauciovulés, avec un même nombre de branches Slylaires à extrémité stigmatifère réniforme et très dilatée. : Paropsia etulis. 474 HISTOIRE DES PLANTES. Les Barteriu, Hounñea et Soyauxia, genres africains, ont aussi des feuilles simples et ovales ou lancéolées, avec un tronc ligneux et dressé. Les premiers, arborescents et occidentaux, ont un réceptacle peu profond, un double disque, l'extérieur fimbrié ; des étamines en nombre indéfini et un style à sommet dilaté et entier. Leurs fleurs sont axillaires ou disposées en lignes décurrentes de chaque côté du pétole. L’Hounea, qui est de Madagascar, est un arbre moyen dont les feuilles sont entrai- nées au-dessus de leur bractée axillante sur les divisions d’une grappe terminale de cymes. Leur double périanthe est pentamère; et l'ovaire, à cinq placentas pariélaux, surmonté d’un même nombre de styles, occupe le sommet d’un court podogyne en haut duquel s’insèrent cinq étamines. Le disque représente une collerette formée d’un grand nombre de filaments hérissés. Le Soyauxia, arbre du Gabon, à l'inflo- rescence en grappes axillaires du Mitostemma. Ses fleurs ont un calice et une corolle formés chacun de quatre ou cinq folioles, des étamines nombreuses, un disque découpé en nombreux filaments ; mais leur ovaire sessile est surmonté de trois styles divergents, insérés vers la périphérie de l'ovaire, et celui-ci ne renferme que six ovules, disposés par paires et pendants du sommet des trois placentas pariétaux. Les Tryphostemma, qui habitent l'Afrique méridionale, sont de petites herbes dressées, parfois frutescentes, sans vrilles el sans corolles, à fleurs 4-5-andres, avec un ovaire à 3-4 placentas pariétaux. Peut-être leur doit-on joindre les Basunanthe, de l'Afrique tropicale occidentale, qui ont, avec le même port, de petits pétales linéaires et trois placentas pariétaux, ne supportant chacun qu’un ovule. Les Physena, plantes grimpantes de Madagascar, paraissent repré- senter un type amoindri des Paropsia et des Smeathmannia, dans lequel les fleurs sont unisexuées et apétales, Leur calice est réduit à plusieurs petites folioles imbriquées, et le nombre de leurs étamines est variable. Le gynécée, réduit à des carpelles stériles dans la fleur màle, devient, dans la plante femelle, un fruit uniloculaire, semblable à celui d’un Paropsia, mais ordinairement monosperme, et la graine est dépourvue d’albumen. PASSIFLORACÉES. _ 1 ot Il. SÉRIE DES MODECCA. Les fleurs des Modecca' (fig. 326-328) sont régulières et unisexuées. Elles ont un réceptacle cupuliforme, sur les bords duquel s’insère un calice pétaloïde, à quatre ou cinq divisions unies plus ou moins haut en un tube cylindrique ou renflé. Ces divisions sont imbriquées dans le Modecca lobatu. Fig. 326. Fleur mâle. Fig. 327. Fleur femelle. Fig. 328. Fleur femelle, coupe longitudinale. bouton, souvent plus longues et plus étroites dans la fleur femelle, et parfois dissemblables en ce sens que ceux de leurs bords qui recou- vrent les autres sont entiers, et ceux qui sont recouverts, frangés. Les pétales sont insérés, comme le calice, sur le bord de la coupe récepta- culaire, alternes avec les sépales, ordinairement courts, souvent étroits, surtout dans les fleurs femelles, parfois très finement découpés sur les bords. Le réceptacle porte encore, en dedans de l'insertion du périan- the, une collerette simple ou double, formée de languettes de forme très variable et quelquefois à peine développée. L'androcée est isosté- 1. Lauk, Dict., 1V, 208. —DC., Prodr., II, Gen., n. eme a de re Buren., Trav., 1, _ —ENoL., Gen.,n. 5103. —B.H., Gen.,1,813, me , Prodr., WI, 336. — ENDL., Gen., . 12. — — Kolbia P.-BEAuv., Fl.ow.et ben., 51 Que _ mer Le in Pet. Reis. Moss. il, 97, t. 120. — DC., Prodr., I, 320. — ENDL., Bot., 145. — Blepharanthus SM. un ENDL.). £ 476 HISTOIRE DES PLANTES. moné ; et les étamines, insérées sur le réceptacle, en face des sépales et plus intérieurement, stériles dans les fleurs femelles, sont formées dans les mâles d’un filet hbre et d’une anthère basifixe, allongée, souvent tétragone, mucronée au sommet, déhiscente suivant deux sillons longitudinaux latéraux. Le gynécée, rudimentaire dans la fleur mâle, et inséré au fond du réceptacle, se compose d'un ovaire libre, supporté par un pied rétréci, généralement court, et surmonté de trois branches stylaires, dont l'extrémité supérieure, renflée en tête ou en croissant, se recouvre de papilles stigmatiques. L’ovaire, uniloculaire, renferme trois placentas pariétaux sur lesquels s’insèrent en nombre variable des ovules anatropes. Le fruit est sec, ordinairement déhiscent eu trois panneaux sur les bords desquels s’insèrent les graines ; il est quelquefois mdéhiscent, et les semences, arillées comme celles des Passiflores, scrobiculées, renferment un albumen charnu et un em- bryon à cotylédons foliacés. On à fait un genre à part, sous le nom de Ophiocuulon", des Modeccu lobata et cynanchifolia, espèces africaines, dont les sépales sont plus profondément séparés et la couronne moins développée que dans les Modecca proprement dits, et un genre Keramanthus? pour un Modecca herbacé et non grimpant de Zanzibar, dont le calice est gamosépale dans une grande étendue, et dont le fruit demeure indéhiscent. Ce ne peuvent être pour nous que des sections du genre Modecea*, qui sont des herbes ou des arbustes, souvent glabres, grimpants et pourvus de vrilles simples ou ramifiées, comparables à celles des Passiflores. Leurs fleurs “ sontaxillaires, solitaires, ou bien disposées en Cymes plus ou moins composées. On en compte environ trente- -Cinq espèces”, qui habitent Asie, l'Australie et l Afrique tropicales. Le ONU est un genre très voisin des Modecca, qui a des fleurs hermaphrodites, sans collerette, et qui est représenté par une pelite herbe dressée d’Angola, à grosse racine pivotante et à feuilles étroites, dont les courtes grappes de fleurs occupent l’aisselle. L’Ather "anthera, petite herbe grimpante du même pays, dont on ne connait que Les fleurs mâles, a cinq sépales inégalement distants, cinq pétales iné- 1. HooKk. F., Gen., si 13, n. 13. o. Hanv.et SOND., Pr rs) 499. — HARV., 2. HOOKk. F., in Bot. a à : Lu Thes. cap., , t. cg — TuL., in \ nodecca. Ann. sc. nal., sé pue 0. — MasT. 3. Modecca, sect. 3 : Fe 2. Opinion, Oliv. FL. trop. Afr., ll, 512: 517 (phioeauin . Keramanthus. in Hook. f. FL. brit. Ind., 4 601. Souvent putes Rene jaunes, ver- /Jook. Icon., t. 1317. — War, Rep, H, 222; dâtres ou rougrâtres V, 774; Ann., I, 654 PASSIFLORACÉES. 477 gaux, cinq étamines à connectif terminé en pointe et cinq staminodes entourant un rudiment de gynécée. L’inflorescence est dite paniculée. [IT. SÉRIE DES ACHARIA. Les Acharia! (fig. 329-335) ont des fleurs monoiques et régulières. Leur réceptacle a la forme d’une coupe peu profonde et porte extérieu- Acharia tragioides. Fig. 329. Fleur mâle (4). Fig. 330. Fleur mâle, coupe Fig. 331. Fleur femelle, longitudinale. Fig. 333. Fruit coupe longitudinale. . déhiscent. Fig. 332. Fleur femelle, Fig. 334. Graine (+). Fig. 335. Graine, coupe longitudinale. : rement trois ou quatre sépales étroits qui ne se touchent pas, puis, plus intérieurement, une corolle gamopétale, en cloche, partagée supérieu- rement en trois ou quatre lobes alternisépales, ciliés sur les bords. Les élamines, alternes avec les divisions de la corolle, et en même nombre qu'elles, ont un filet libre, sauf tout à fait en bas, et une anthère in- 4. Tauns., Prodr. FI cap., 14, c. icon.; F1 Gen., n, 5107. — arr Fam. nat., 115, — 3 » pe Cap... [E ÉE LiNpL., Veg. Kingd., 522. heat ENDL., B. H.; Gen., fs 814, n. A … 91 478 HISTOIRE DES PLANTES. trorse, à deux loges en partie indépendantes et déhiscentes par des fentes longitudinales. Dans l'intervalle des étamines se trouve un mème nombre de glandes coniques, allongées'. Les fleurs femelles ont le même périanthe et le mème disque que les mâles; mais elles ne pré- sentent aucune trace de l’androcée, et le fond de leur réceptacle sup- porte un gynécée libre, formé d’un ovaire uniloculaire que surmonte un style dressé, partagé supérieurement en trois branches, subdivisées elles-mêmes en deux rameaux secondaires, dont l'extrémité dilatée esl couverte de papilles stigmatiques. Chaque placenta, alterne avec les divisions de la corolle, porte le plus souvent. deux ovules, ascendants, anatropes, avec le micropyle dirigé en bas et en dedans. Le fruit, autour duquel persiste le périanthe, est une capsule qui s'ouvre longitudina - lement en trois panneaux, surmontés chacun d’un tiers du style fendu et durci. Les graines, peu nombreuses, renferment, sous leurs tégu- Ceratosicyos Eckloni. Fig. 336. Fleur mâle. . Fig. 338. Fleur femelle. Fig. 339. Fleur femelle. Fig. 3937- Fleur ar” coupe longitudinale. coupe longitudinale ments, dont l'extérieur? est dilaté en arille aliforme du raphé, un albu- men charnu, enveloppant un petit embryon axile, apical. L'Acharu tragioides® est un sous-arbrisseau grêle, à jeunes branches subherba- cées, de l'Afrique australe; ses feuilles sont alternes, pétiolées, trilo- 1. Plus ou moins adnées aux pétales. 9, Tuuns., loc. cit. — HARY-; in an, Ne 2, Scrobiculé, comme celui des Passiflores. Hist., ser. 1, IE, 420, t. 9; FI. caps sé PASSIFLORACÉES. 479 bées, découpées en larges dents de scie. Ses feuilles sont axillaires, pédonculées, solitaires ou en cymes 2-3-flores. Le Ceratosicyos Eckloni (fig. 336-339) est une herbe grimpante, volubile, du même pays, dont les fleurs sont à peu près organisées comme celles de l’Acharia. Mais elles sont pentamères et le calice disparaît dans les femelles. Leurs étamines sont collées par les bords de leurs anthères. Leur gynécée stipité a un ovaire allongé qui porte sur ses quatre ou cinq placentas pariétaux plusieurs ovules ascendants et à fu- nicule rectiligne. Leur fruit, allongé, capsulaire, déhiscent en quatre ou cinq valves étroites, rappelle celui de certains Wormskioldia. Les branches du Ceratosicyos portent des feuilles alternes, digitilobées, à 3-7 lobes serrés. Leurs fleurs mâles sont disposées en grappes lâches, et les femelles sont solitaires, soit isolées dans l’aisselle d’une feuille, soit insérées près de la base de l’inflorescence mâle. IV. SÉRIE DES MALESHERBIA. Les fleurs régulières et hermaphrodites des Malesherbia? (fig. 340- 345) ont un réceptacle profond, souvent en forme de cornet, droit ou arqué, mince et nervé, dont l’orifice circulaire donne insertion à cinq sépales imbriqués en quinconce, et à cinq pétales alternes, souvent semblables aux sépales, ordinairement un peu plus petits qu'eux et tordus dans le bouton. A la base du périanthe s’insère une collerette formée de dix lobes plus ou moins saillants, entiers ou lobés, mem- braneux, et qui peut faire presque entièrement défaut. Du fond du ré- ceptacle, s'élève une colonne dressée dont le sommet porte 1 ovaire, et tout contre sa base cinq étamines alternipétales, formées chacune d’un filet libre et d’une anthère biloculaire, introrse et déhiscente par deux fentes longitudinales. L’ovaire uniloculaire est surmonté de trois bran- ches stylaires qui s’insèrent en dehors de son sommet et qui se termi- nent par un renflement stigmalifère capité ou claviforme, quelquefois fort peu prononcé. Sur les parois de l'ovaire se trouvent trois placentas alternes avec les divisions stylaires, c’est-à-dire un antérieur et deux 1. Par sa forme, il est aussi, à ce qu'ilnous IE, t. 254. — DC., Prodr., HI, rt arérlal _ semble, l’analogue de celui du Raphanistro- ENDL., Gen., or — und in F carpus parmi les Gucurbitacées. » 5. Ares am. 2. R. et Pav., Prodr. F1. per., 45; Fl. per, Gen. 1, 810, n. 1. 180 HISTOIRE DES PLANTES. postérieurs, qui supportent un nombre indéfini d’ovules anatropes, plus ou moins obliques. Le fruit est une capsule incluse dans le récep- tacle et le périanthe persistants, et s’ouvrant à partir du sommet en trois valves alternes avec les placentas. Les graines, pourvues d’un arille peu ‘ A!alesherbia (Gynopleura) rugosa. Fig. 342. Fleur, coupe Fig. 341. Fleur. longitudinale. Fig. 34. Graine. uit, Fig. 345. Graine, Coupe Fig. 343. Fr entouré du calice. longitudinale. développé de la région chalasique, sontallongées, imprimées en dehors d’un réseau saillant à mailles formant souvent un sorte de treillis. Elles renferment, dans un albumen charnu, un embryon axile, rectiligne, à radicule cylindro-conique, assez longue, regardant en bas, et à cotylédons ovales ou orbiculaires. us. PASSIFLORACEÉES. 481 On a distingué, sous le nom générique de Gynopleura GaAv., des Malesherbia du Chili dont les pétales peuvent être égaux aux sépales, assez souvent plus étroits qu'eux; dont le calice affecte le plus souvent une forme campanulée ou turbinée, et dont les fleurs sont groupées en inflorescences ramifiées ou fasciculées. Les neuf espèces connues du genre Malesherbia ainsi limité sont péruviennes et chiliennes. Comprise comme nous venons de le voir, cette famille constitue un petit groupe par enchaînement. C'est AÀ.-L. DE JussIEU qui l’a établi en 1805, sous le nom de Passiflorées'. LINDLEY, qui lui donna le nom de Passifloracées?, n’y faisait entrer que les genres alors connus de notre série des Passiflores, plus le Ayania de Vauc. Les Modeccées étaient rangées par lui, comme par plusieurs autres, parmi les Papayacées, et comprenaient les genres Acharia et Ceratosicyos. Quañt aux Males- herbiacées, Don en avait fait, en 1826, une famille particulière, que DE CANDOLLE fit, deux ans plus tard, rentrer dans ses Passiflorées. Au- jourd’hui les 47 genres qui constituent l’ensemble du groupe et ren- ferment environ 260 espèces, se trouvent répartis dans 4 séries : 4. PassirLorées. — Fleurs hermaphrodites, à réceptacle cupuli- forme, portant sur ses bords, outre le périanthe, simple ou double, une ou plusieurs couronnes (disques). Gynécée sessile ou stipité. Style sim- ple ou à 3-5 branches. Graines d'ordinaire un peu aplaties. —A1 genres. 9. Moneccées. — Fleurs hermaphrodites ou unisexuées. Corolle peu développée, ordinairement incluse. Disque continu, à cinq glandes, ou nul. Corolle réduite à 5 parties, ou quelquefois nulle. Anthères sou- vent apiculées. — 3 genres. 3. AcuartÉéEs °. — Fleurs unisexuées, à périanthe souvent double, ré- gulier ou rarement irrégulier, ou asépales. Corolle développéerelative- ment au calice. Étamines insérées vers la gorge ou au fond. — 2 genres. 4. Macesuenmées". — Fléurs hermaphrodites, à tube du périanthe allongé, régulier ou un peu irrégulier. Pétales membraneux. Couronne dm du VE D ent anne de poule de cm Ge, D, On, 7, Gen OT Ode RQ LR Ge BIS Fe eagle deg CR Vo. APE cu Re tt \ or grimpant de Sierra-Leone, fort 2, Gen. 927 (Passiflorearum Trib. 3). incomplètement décrit, qu'on place près _ 115, Fam. 55. 3. PAYER, Fam. nal., : 4. DC., Prodr., IL, 357. — PAYER, loc. cit . 90, Fam. 36. — Malesherbiaceæ DON, in James Journ. (1826), 321. — Linoz., Veg. Kingd., WaLP., Ann., H, 482 HISTOIRE DES PLANTES. mince et membraneuse. Étamines insérées sur le pied du gynécée. Styles 3, distants dès la base. Graines oblongues. — 1 genre. Les plus étroites affinités des Passifloracées non grimpantes sont sans contredit, avec les Ryania, rapportées, peut-être à tort, aux Bixacées, et que LINDLEY rangeait parmi les Passifloracées. A .-L. DE Jussieu fai- sait, en 4789, des Passiflora, Murucuia et Tacsonia, des Genera Cucur- bitaceis affinia, germine supero præcipue distincta; et l'on peut dire de nos jours, surtout quand on connaît les Acharia et Ceratosicyos, que les Pass tent des Cucurbitacées à ovaire supère.Quant aux Carica, qu’on plaçait dans le même groupe, leurs affinités sont grandes, comme celles des Ryania, avec les Passifloracées ; mais nous les trouvons inséparables des Pangiées. Deux autres types, également très voisins, pour nous, des Passifloracées, sont ceux des Bégoniacées et des Moringées; nous n’hésiterions guère aujourd’hui à considérer celles-ci comme une série des Passifloracées, à fleur un peu irrégu- lière, à fruit capsulaire allongé et à graines dépourvues d’albumen. La distribution géographique des Passifloracées est très compliquée. Les Malesherbiées sont toutes américaines, et les Achariées appartien- nent toutes à l’Afrique australe ou austro-occidentale. Quant aux Modescées, elles sont à la fois africaines, asiatiques et océaniennes. Les Passiflores habitent toutes les régions tropicales ; mais l'Afrique (Mada- gascar compris) possède à elle seule les genres Deidamia, Barteria, Hou- nea, Triphostemma, Physena, Soyauxia, plus les Paropsia (comprenant les Smeathmannia), sauf une espèce malaise. Les Dillea et Milostemma appartiennent exclusivement à l'Amérique tropicale, où ils relient les Passiflores aux Barteria et aux Soyauxia, dont ils sont les analogues dans le nouveau monde. Propriétés. — Les espèces nuisibles ou utiles appartiennent princi- palement au genre Passiflora’. Le P. cærula L.? (fig. 317-320) a un fruit 1. H.BN, in Dict. encycl. sc. méd., sér. 2, XXI, e ft ,l, 330, n. 102. — Bot. Mag: 502. — EnpL., Enchirid., 483. t. H., Syn. pl diaphor., 667 (Grena- 2. Amæn. acad., 1, 231, t, 10, fig. 20, — dile. Fleur à : passion, Culotte de suisse). PASSIFLORACÉES. : 483 comestible, rafraîchissant, fébrifuge, qui mürit quelquefois dans nos jardins, et qui ressemble à un œuf de couleur orangée. On en a préparé dés boissons et un sirop agréable. Il en est de même de plusieurs autres : le P. coccinea Aug, dont la pulpe est gélatineuse; le P. alata Ar. dont la pulpe est aigrelette; le P. fœtida L., dont la chair est cependant peu abondante; le P. ornata K., de l'Amérique tropicale ; le P. qua- drangularis L., où Barbadine ; le P. ligularis J., dont les fruits ont la grosseur d’un citron et une saveur aigrelette; le P. laurifolia L., ou Pomme de liane, des Antilles, dont le fruit est rempli d’une pulpe aro- matique qu’on hume par un petit trou pratiqué dans la paroi parche- minée du péricarpe; le P. lyræfolia Tuss., de la Jamaïque, dont la pulpe est vantée comme rafraichissante, apérilive, utile contre les maladies du foie et de l'estomac, les fièvres, les phlegmasies, les der- matoses, et pour provoquer la sécrétion urinaire ; le P. maliformis L., ou Pomme de la Dominique, à baies comestibles, rafraichissantes ; le P. Murucuja L., employé aux mêmes usages dans le Brésil méridional ; le P. tinifolia J., qui sert de même à Cayenne; le P. Lowei HEER, de l'Amérique du Sud, introduit aux Canaries, dont les baies sont égale- ment comestibles, de même que celles des P. pallida L., lutea L., rubra L., serratifolia L., serratistipula DC., tiliæfolia L., albida KER, Sururuca VELLOS., filamentosa L., palmata Lopn., Pisonts Kosr., ser- rata L., pedata L., ete. Les racines et les feuilles de plusieurs espèces ont des propriétés différentes. Ainsi on sait, depuis le temps de Marc- cRarr et de Pisox, qui écrivaient au milieu du dix-huitième siècle, qu’au Brésil plusieurs Passiflores avaient des feuilles réputées diuré- tiques, désobstruantes, vermifuges, et qu'on les appliquait sur les hémorrhoïdes, les plaies contuses, etc. Le P. laurifolia L. sert au traitement des helminthes; c’est aussi un amer utile. Les feuilles des P. fœtidu L., hireina SWEET et hibiscifolia LaAmx passent pour antihys- tériques et emménagogues. Le P. Murucuja L. (Murucuia ocellata Pers.) est également vanté contre l'hystérie. Le P. serrata L. est anti- scorbutique ; ses feuilles se prescrivent aux Antilles contre les angines. Au Mexique, le P. Contrayerva SM. passe pour guérir les morsures des serpents venimeux, et, dans l'Amérique centrale, le P. normalis W. porte spécialement le nom de Contrayerva. À la Jamaique, le P. ru bra L., narcotique, s'emploie aux mèmes usages que l’opium. Sa tein- ture y porte le nom de laudanum hollandais. Le P. capsularis L. se donne à la Guyane comme emménagogue, et les P. coccinea AUBL. et maliformis L. sont recommandés contre les fièvres intermittentes. Rien 484 HISTOIRE DES PLANTES. n’est donc variable comme les propriétés" des espèces de ce genre?. De plus, le P. quadrangularis L., ou Barbadine, est une plante très dan- gereuse. Sa racine fraiche est extrêmement vénéneuse; elle est usitée comme vomitive à Bourbon, et on l’a recommandée, mais avec doute, comme ténicide. Les espèces de la section Tacsonia qui ont reçu les noms de 7, mollissima H.B.K., bilobata SPRENG., speciosa H.B.K., et tripartita Brerr.., toutes américaines, ont un péricarpe comestible, et leurs graines arillées servent à préparer des boissons. On mange aussi à Madagascar le fruit du Paropsia edulis Dur.-Tu. (fig. 323-325). Un très grand nombre de Passiflores sont cultivées comme ornemen- tales *. Les plus belles appartiennent en général à la section Tacsoma. 1. HELLMANN, de vraie a a 1745). sur les AE méd. e re Passiflora (in 2. Voy. RICORD-MADIANA et tox. Ann. Nat. Hist. N.Y 1). de la Barbadine Mremulitre (in ae de 3. Voy. MAST., À sificd List of Passi- Pharm., XVII, 465, 536, 581; Rech. et expér. flore. PASSIFLORACÉES. 485 GENERA [. PASSIFLORÆ. 1. Passiflora L.— Flores hermaphroditi v. rarius 1-sexuales, regu- lares, 4-5-meri; receptaculo cupulari v. rarius (Tucsonia) tubuloso. Sepala oblonga v. linearia, nunc extus sub apice apiculata, sæpe intus colorata, imbricata. Petala totidem v. 0, alterna, imbricata. Stamina 4, 5, alternipetala, summo gynophoro v. paulo demissius (Tetrastylis) inserta ; filamentis demum patulis acutatis ; antheris dorsifixis, introrsis, 2-rimosis, versatilibus. Gynophorum basi urceolo crasso discisque colo- ratis (coronis) 1-3, membranaceo-tubulosis v. sæpius in filamenta linearia numerosa divisis, cinctum. Germen summo gynophoro insi- dens, 1-loculare, apice perforatum circaque acropylen plus minus dite papillosum ; stylis 3, 4, sæpins clavatis apiceque capitato papillosis. Placentæ parietales 3, 4; ovulis paucis v. c, anatropis. Fructus baccatus, pulposus v. subsiccus, indehiscens v. ægre 3-valvis. Se- mina c, arillata, sæpe extus scrobiculata; albumine carnoso ; embryo- nis recti cotyledonibus foliaceis. — Herbæ v. sæpius frutices, erecti v. plerumque scandentes ; foliis alternis v. raro oppositis, integris, den- talis, lobatis v. partitis; petiolo sæpe glanduloso; cirrhis axillaribus V. lateralibus indivisis v. 0; stipulis variis v. 0. Flores axillares v. ad basin cirrhi solitarii v. 2-nati, nune, ob folia ad bracteas reducta, ra- cemosi; pedunculis articulatis, sæpius 3-bracteatis; bracteis liberis V. Connatis, (America trop., Asia, Africa or. ins., Oceania.) — Vid. 2. Deidamia Dur.-Tn.! — Flores hermaphroditi; receptaculo bre- Viter cupulari. Sepala 4, 5, imbricata. Petala 4, 5, alterna, tenuiora, 1. Hist. vég. ist. Afr. austr., 61,t.20.— DC., —B.H.,Gen.,1,811,n. 5. — Thompsonia R. Br. Prodr , WU, 387. — or Gen., 124 (90). — in Trans. Linn. Soc., XHI, 221. — Enpe., Gen., ENDL., Gen., n. 5097. — PAYER, Fam. nat., 89. n,. 5096. 486 HISTOIRE DES PLANTES. imbricata. Diseus duplex : interior cupularis; exterior autem € fila- mentis ce, inæqualibus eum perianthio insertis, A-seriatis, constans. Stamina 5-8, aut cum disco interiore continua, aut ei interiora ; fila- mentis basi dilatatis; antheris introrsis dorsifixis versatilibus, 2-ri- mosis. Germen plus minus longe stipitatum, 1-loculare ; stylo erecto, apice in lobos 3-6 crassiusculos reflexos diviso. Placentæ parietales 3-6; ovulis æ, adscendentibus. « Fructus ovoideus suberustaceus, 3-4-val- vis. Semina œ, funiculata; arillo Carnoso; integumento exteriore crustaceo scrobiculato ; embryonis albuminosi cotyledonibus foliaceis. » — Frutices scandentes glabri; foliis alternis imparipinnatis v. inferne decompositis ; foliolis inferioribus utrinque 9-natis ; floribus in cymas racemiformes axillares v. terminales dispositis. (Madagascariu'.) 3. paropsia Non.2— Flores fere Deidamie ; receptaculo breviter cupulari. Sepala #, 5, petalaque totidem, imbricata. Stamina 5 (Eupa- ropsia), v. 10 (Diploparopsia®) nuncve ad 20 (Smeathmannia®) ; fila- mentis gynophoro brevi v. brevissimo insertis ; staminibus cæterum liberis; antheris ovatis v. oblongis. Germen 1-loculare; styli ramis 2-5, angustis v. apice stigmatoso dilatatis. Placentæ 2-5, parietales, æ-ovulatæ. Fructus coriaceus v. subvesiculosus, sæpius 3-valvis. Semina œ, compressa; arillo parvo; integumento exteriore crustaceo0 scrobiculato® ; albumine carnoso crassiusculo v. tenu, embryonis axilis cotyledonibus foliaceis. — Arbores v. frutices ; mdumento vario, Spe sericeo; foliis alternis ovato- v. obovato-oblongis serralis ; floribus axillaribus solitariis v, cymosis 2- ce, bracteolatis. (Africa trop. oct, Madagascaria, Malaisia”.) 4. Dilkea Masr.# — Flores fere Passiflore, 4-8-meri. Goronà € medio tubi emergens 3-4-plex; filamentis serierum singularum inæ- qualibus. Stamina ad 8, hypogyna; filamentis ima basi 1-adelphis” 1. Spee. 4, 5. TuL., in Ann. sc. nat., sér. 4, Gen., 1, 812, n. 9. — Bülowia SCHUM. et THÜNN VIE, sut (Thompson). —M. Masr., in Jour. Beskr. Guin., 246 Bot. [1875 . 5. « Arillo brevi cupulari v. 0. » Ex Dup.-Tu., Hist. vég.isl. Afr. austr., 59, 6. Majuseulis v. parvis, albis v. luteis. +. 18 DC., Prodr., IE, 322, — ENDL., Gen., 7. Spec. ad 10. Tuz., in Ann. se. nat., sér.#, n. 5095. — B. H., Gen., 1, 812,n.8.—H.BN, VIII, 45. — M. Masr., ook. f. FI. trop in Bull. Soc. Linn. Par., 303. — Trichodia Afr., HA, 585 ; 506 (Smeathmannia). — OLIN., M GRirr., Notul., IV, 570. Journ. Linn, Soc. VII, 161. — Bot M» 3. H. Bx, loc. cit, 304. t. 4194, 4364 (Smeathmannia). 4. SoLanp., ex R. BR., in Tuck. Congo, 439; 8. Contrib. Passifl., in Trans. Linn. Soc: in Trans. Linn. Soc., XII, 220. — Enpc., Gen, XXVII, 627. n. 5094, — DC., Prodr., WI, 322. — B.H,., 9. Ad iman columnam insertis. PASSIFLORACÉES. 487 Germen breviter stipitatum; placentis #4, œ-ovulatis; styli ramis 4, apice stigmatoso reniformibus. Fructus coriaceus; ovulis, semini- bus cæterisque Passiflore. — Arbores v. frutices scandentes ecir- rhati (?); folits alternis v. suboppositis integris; glomerulis axillaribus sessilibus v. pedunculatis aggregatis! ; bracteis parvis subulatis. (Bra- silia trop. 5. Mitostemma MAsT.°— Flores fere Deidamie (v. Paropsie), 4-5-meri; sepalis imbricatis petalisque totidem alternis, tenuioribus, imbricatis. Corona 2-serialis, e filamentis . Stamina 8-10; filamentis liberis v. cohærentibus compressis ; antheris introrsis ; loculis inferne liberis. Germen breviter stipitatum, 4-loculare; stylis 4,5, gracilibus, apice stigmatoso ample reniformi-capitato ; placentis parietalibus #, 5. Ovula in singulis pauca (sæpe 2). Fructus...? — Arbor v. frutex; foliis alternis oblongis coriaceis, breviter petiolatis; floribus* racemosis ; bracteis setaceis. (Brasilia®.) 6. Barteria Hook. F.5— Flores 5-meri; receptaculo breviter cupu- lari disciformi crenato. Sepala 5, imbricata. Petala 5, alterna, imbri- cata, Corona duplex : exterior membranacea ciliato-fimbriata; inte- rior brevis crassa crenala. Stamina œ, coronæ interiora, vix perigyna ; filamentis basi dilatata connatis; antheris introrsis; exteriorum loculis haud contiguis. Germen subglobosum ; placentis parietalibus 5, Oppo- sitipetalis, v. 3, 4, co-ovulatis : stylo erecto simplici, apice stigmatoso conoideo-capitato. Fructus coriaceus, indehiscens ; seminibus œ, com- pressis scrobiculatis. — Arbusculæ v. frutices ; ramulis” utrinque linea prominula e folio descendente notatis; foliis alternis coriaceis, integris v. subserratis ; floribus axillaribus v. infra-axillaribus, nunc solitariis, nune secus Jineas e foliis descendentes seriatim sm bracteis , coriaceis, imbricatis. (Africa trop. occ.f) 7. Hounea H. Bx°. — Flores 5-meri; receptaculo breviter cupu- lari, Sepala 5, coriacea, imbricata, extus velutina. Petala 5, cum sepalis receptaculi margini inserta alternaque. Discus cum perianthio 1. Floribus, ut aiunt, rubris Ps Journ. Linn. Soc., V, 14, t. 2; Gen., L 2. Spec. 3. Masr., in art. Fi. bras., XUI, és 533, t. 106. ré None. fistulosis. 3. In Trim. Journ. Bot. (1883), 3 8. Spec. 2. Masr., in Oliv. FL trop. Afr., W 4. Mediocribus 5. Spec. 1. M. Clasiovi MAST. 9. In Bull. Soc. Linn. Par., 301. 488 HISTOIRE DES PLANTES. insertus breviter coroniformis, œ-setosus ; setis gracilibus erectis den- seque hirsutis. Stamina 5, cum germine summo podogyno brevi inserta ; filamentisliberis compressis; antheris.….? Placentæ in germine5, parie- tales, œ-ovulatæ. Fructus baccatus globosus! dense velutino-hirtus ; pericarpio subcoriaceo ; seminibus breviter arillatis. — Arbor medio- cris?; trunco alte indiviso nudo; cyma apicali; ramulis cum innova- tionibus dense fuscato-hirsutis; foliis remote alternis oblongis, basi inæqui-cuneatis, apice obtusato in acumen deciduum products; flori- bus in racemum terminalem compositum laxe cymigerum dispositis; foliis ramorum lateralium axillaribus cum iis elevatis. (Madagas- caria bor. *) 8. Soyauxia OL1v.t — Flores hermaphroditi, 5-6-meri; recepta- eulo-breviter cupulari. Sepala petalaque imbricata. Stamina %æ, cum perianthio receptaculi margini inserta; filamentis filiformibus corru- gatis; antheris parvis rotundato-quadratis, 2-locularibus, sub-4-locel- latis. Corona brevissima disciformis denticulata. Germen * 1-loculare, truncatum ; placentis 3, prominulis. Ovula 6, per paria summis placen- tis inserta descendentia; micropyle extrorsum supera. Styli 3, excen- trici, a basi liberi divergentes, in alabastro corrugati, apice stigmaloso haud dilatati. Fructus.….?— Arbor parva; foliis alternis breviter petio- latis oblongis stipulatis; floribus® in spicas axillares sæpius 2-natas folioque breviores dispositis. (Gabonia”.) 9. Fryphostemma Harv.$— « Flores hermaphroditi, 6-meri; se- palis valde inæqualibus, imbricatis; interioribus sensim angustioribus el magis membranaceis. Corona duplex: exterior membranacea fim- briata; interior annularis erenata. Stamina 5 ; filamentis basi coron& interiori adnatis, mox liberis; antheris ditlals. Germen breve; slylis 3, #4, apice capitatis. Ovula pauca, placentis parietalibus 3, 4 affixa. Capsula breviter stipitata, 3-4-valvis; seminibus paucis COM- pressis arillatis. — Fruticulus ramosus ; Die alternis, ovatis, ciliato- dentatis; stipulis subulatis ; floribus FREE, 9-3-natis, pedicel- laus !", » (Natal.") 1, Juglandis nucis . 8. _ cap., 1, 32, t. 51. — B. H., Gen. Ï, 2, pee 4 8- rest 8t1,n 3. + ie madagusareois Bx. ÿ: Vimaleiti tés, rent parvis. 4. rs Hook. Icon. > t. 1998: 10. Char. ex icon. veyana. Genus dubi- 9. {ma E iteraé tanter nune ad Rsréeroh eme 6. Parvi 11. Spec. 2, nobis er MAST.; 7. Spec. :e S. gabonensis Oury. Oliv. FL. trop. Afr., WE, PASSIF LOR ACÉES. 489 10. Basananthe PEYR.' — Flores fere Tryphostemmatis, 5-meri ; calyeis imbricati foliolis interioribus angustioribus et magis membra- naceis. Petala 5, linearia. Corona duplex : exterior membranacea fila- mentosa; Interior brevior androcæo applicata. Stamina 5, subhypo- gyna ; antheris linearibus introrsis. Germen liberum ; stylis 3, liberis subulatis, haud v. vix capitellatis. Placentæ 3, 1-ovulatæ ; funiculis longiusculis. « Semina exarillata compressa scrobiculata, hinc mar- ginata; funiculo crasso arcuato. » — Fruticuli v. herbæ?; foliis alternis serratis; stipulis subulatis; floribus* axillaribus pedunculatis, 3-bracteatis*. (Guinea austr.) 11. Physena NoroNH.® — Flores 1-sexuales; masculorum calyce e foliolis minutis 6-9, imbricatis. Stamina 8-15; filamentis brevibus erectis; antheris linearibus basifixis exsertis introrsis; loculis 2, ri- mosis. Germen rudimentarium, 2-loculare’; stylis 2. Floris fæminei perianthium ut in mare. Staminodia minuta v. 0. Germen 1-loculare ; placentis parietalibus 2, pauciovulatis; stylis fiiformibus 2. Fructus siccus, pergamentaceus v. coriaceus; semine À, crasso, subbasilari, exalbuminoso ; embryone crasso carnoso; radicula minima. — Fru- tices erecti v. scandentes; foliis alternis articulatis integris; floribus* in racemos axillares compositos graciles dispositis. (Madagascariu®.) II. MODECCEÆ. 12. Modecea Lamx. — Flores 1-sexuales; masculorum recepla- culo cupulari. Calyx tubulosus, campanulatus, turbinatus v. ventri- cosus ; lobis plus minus altis 4, 5, imbricatis ; interioribus plerumque tenuioribus magisque membranaceis et marginibus opertis fimbriatis. Petala 4, 5, cum calyce inserta, inclusa, Sæpius angusta, brevia, mæqui-fimbriata v. subintegra. Discus receptaculi margini Inserius, sæpius brevis, obtuse lobatus v. rarius in coronam parvam nunc INVO- XX VIE, 28, t. 9. — MAST., in Trans. Linn. Soc., XXVIE, 639; in Oliv. FI. trop. Afr., I, 509. 6. Ex Dur.-Tn., Gen. nov. madag., 6. — EnpL., Gen., n. 6851. — B. H., Gen., 1, 815, 1. In Wawr. et Peyr. Sert. benguel., 29. — B. H., Gen., 1, 812, n. 7. 2. Ramulis nunc in setas ramosas glanduli- —… desinentibus. . Albis, parvis. n. 19. a à 4. Genus Sonia Li proximum, cujus forte 7. Minutis, viridulis ; antheris ue 2 sectio ; at typus nobis ignotus est. 8. Spec. 2, 3, quarum unam arrris . 5. Spec. 2. WELW., in Trans. Linn. Soc, mus. TuL., in Ann. sc. nat., sér. 4, , 53. 490 HISTOIRE DES PLANTES. lutam fimbriatam productus. Stamina 4, 5, alternipetala, disco inte- riora; filamentis liberis v. basidilatata subconnatis; antheris basifixis, oblongis v. linearibus, introrsis, 2-rimosis, nonnunquam apiculatis. Germen rudimentarium parvum. Floris fœminei perianthium discusque fere ut in mare. Staminodia 4, 5, alternipetala. Germen breviter v. brevissime stipitatum, 1-loculare; styli ramis 5, apice stigmatoso varie dilatatis. Placentæ parietales 3, cum stylis alternantes, o-ovulatæ. Fructus coriaceus, chartaceus v. Carnosus, 3-valvis v.nunc indehiscens. Semina +, arillata scrobiculata ; albumine carnoso; embryonis axilis cotyledonibus foliaceis. — Herbæ erectæ (Keramanthus) v. sæprus volubiles, v. frutices scandentes; foliis alternis; integris, dentatis, lobatis v. pnnatifidis; stipulis parvis v. 0 ; petiolo apice 2-glanduloso ; ciwrhis variis v. 0; floribus axillaribus; pedunculis nunc cirrhosis. (Asia, Africa cont. et ins. or. el Australia trop.) — Vid. p. 475. 13. Machadoa WELw.! — Flores hermaphroditi (fere Modeccæ) ; calyce infundibulari-campanulato, 5-lobo, imbricato. Petala 5, inclusa ligulata denticulata. Stamina 5, subhyÿpogyna ; antheris linearibus. Germen breviter stipitatum ; placentis 3, œ-ovulatis ; stylo brevi, apice capitato 3-lobo. Fructus capsularis, € calyce pendulus, 3-suleus. Se- mina œ, compressa, scrobiculata, cæteraque Modeccæ.— Herba parva erecta parce ramosa ; radice fusiformi; foliis alternis lanceolatis inte- gris ; stipulis parvis; floribus parvis axillaribus racemoso-Cymosis pauCIS, articulatis; bracteis subulatis. (Angolu*.) 14. Atheranthera MAsT® — « Flores 1-sexuales ; masculorum calyce e sepalis 5, æqualibus, primo inter se æqualiter distantibus; postea, ob petalorum inæqualitatem, sepala 2 à reliquis amota. Pe- tala 5, concava, demum inæqualia, imbricata. Gorona 0. Stamina 10, quorum sterilia 5, basi cohærentia petalisque adnata ; filamentis planis liguliformibus, superne demum tortis ; antheris subglobosis mucronatis, 1-locularibus, primo introrsis, demum, filamentorum tor- tione, extrorsis, longitudinaliter 1-rimosis. Germen rudimentarum minutum. — Herba scandens cirrhata; foliis alternis petiolatis ovato- acutis cordatis repando-dentatis, exstipulaceis ; floribus paniculats - » (Angola*.) 1. In Trans. Linn. Soc., XXVIF, 29, t. 10. — 9. In Trans. Lmn. Soc., XXNIL, 640, c- ic B. H., Gen. I, 814, n. 14. ; 4. Spec. 1, notis ignota. À. paniculata MAST ec. 1. M. huillensis WEuwW. — Mast., in Oliv. F1. trop. Afr., H, 519 — A, Welwit- 2. Sp in Oliv. F1, trop. Afr., I, 520 schii MasT., in Trans. Linn. Soc., loc. cit. PASSIFLORACÉES. 191 III, ACHARIEÆ. 15. Acharia THUNB. — Flores monœci; receptaculo cupulari, margine perianthium gerente. Sepala 3, v. rarius 4, parva recurva. Corolla gamopetala campanulata, 3-4-loba. Stamina 3, #4, cum corollæ lobis alternantia; filamentis basi corollæ adnatis, cæterum liberis ; an- theræ basifixæ loculis 2, fere liberis, introrsum rimosis. Glandulæ (?) 3-4, corollæ lobis oppositæ. Floris fæminei perianthium ut in mare, post florescentiam excrescens. Germen subsessile, 1-loculare ; styli 3- 4-fidi ramis stigmatosis oppositipetalis, apice 2-lobis. Ov fa in pla- centis parietalibus 3, 4, sæpius 2; micropyle introrsum infera. Fructus corolla inclusus, coriaceus capsularis; valvis 3, 4; singulis apice attenuato styli ramo 2-lobo terminatis. Semina 1-4, subovoidea scro- biculata; raphe arillata ; embryonis dite albuminosi brevis cotyledo- nibus orbicularibus. — Fruticulus subherl erectus; foliis alternis petiolatis serratis, 3-lobis ; floribus axillaribus solitaris v. 2-natis bre- viter pedunculatis nutantibus. (Africa austr.) — Vid. p. 477. 16. Ceratosieyos NEEs.! — Flores monœci (fere Achariæ) 5-meri; calycis masculi sepalis 5, linearibus liberis. Corollæ campanulatæ lobi 5. Stamina 5, cum corollæ lobis alternantia. Flos fæmineus ase- palus; corolla fere ut in mare, longiore, persistente. Germen stipita- tum elongatum; placentis parietalibus 4, 5, pauciovulatis; ovulis e funiculis adscendentibus pendulis; raphe extrorsa. Fructus capsularis siliquiformis, 4-5-valvis; seminibus angulato-subglobosis albuminosis, extus carnosulis. — Herba gracilis volubilis?; foliis alternis, palmatim 3-7-lobis serratis, exstipulaceis ; floribus® masculis racemosis; pedi- cellis gracillimis ; fæmineis solitariis. (Africa austr.*) IV. MALESHERBIEÆ. 17. Malesherbia R. et PAyv. — Flores hermaphroditi regulares; receptaculo forma valde vario, recto v. arcuato, aut tubuloso, aut TT. et 1. In EÆckl. et Zeyh. Enum., 281. — — pou _ 4. Spec. 1, At rss na Gen., n. ART PAR, Fam. nat., 116. caffra. C. Ecklon ii ARVY., D. B. H., Gen., 1, 814, n. 16. Nat. Hist., ser. 1, NE A, %Æ 10; F1. cap. 2. ue Cucnrbisshér um. 501. — Modecca septemloba E . MEY., in ex s. 3. Viridulis, minimis. Drège. 19m . | HISTOIRE DES PLANTES. (Gynopleura) subcampanulato turbinatove. Sepala 5, receptaculi mars gini inserta. Petala 5, cum calyce inserta, sepalis æqualia, maJora v. (Eumalssher bia) minora. Stamina 5, alléinipetala, summo gynæcei stipiti sub germine inserta; filamentis liberis ; antheris oblongis in- trorsis, 2-rimosis. Germen summo gynophoro erecto sessile, 1-loculare; stylis 3, lateralibus, basi remotis, filiformibus, apice stigmatoso Capi- tatis v. clavatis. Placentæ parietales 3, 4, cum stylis alternatæ, œ-ovu- latæ, ovulis obliquis anatropis. Fructus capsularis perianthio inclusus membranaceus, apice 3-4-valvis. Semina æ, extus clathratim foveo- lata, ad chalazam fungoso-arillata ; albumine carnoso copioso ; em- bryonis axilis cotyledonibus orbicularibus. — Herbæ v. suffrutices erecti; indumento vario; fois alternis, integris, sinuatis, serrulatis v. pinnaüfidis, exstipulaceis ; floribus in racemos bracteatos columnares (Eumalesher bia) v. composite cymigeros (Gynopleura) dispositis. (Peru- via, Chili.) — Vid. p. 479. LXXI BEGONIACÉES Les Begonia! (fig. 346- -303), qui ont donné leur nom à famille, ont des fleurs unisexuées. cette petite Les mâles ont le plus souvent, sur Begonia incarnata. Fig. 316. Rameau florifère (ET un réceptacle convexe, un périanthe pétaloïdé, formé de quatre folioles : deux extérieures: plus larges et valvaires, et deux plus 1. PLUn., me er amer., 20. — T., Inst, 60, t. 442. , Gen., n. 1156. — Enpz., — arr Organog. 436, t. 92. erl. (1854). — A. nu i ve sc. nal., sér. 4, XI, 119; Ron + 1, 278. — B.H., Gen., 1, 841, n. 1. AE -M eine LINDL., Introd., s “el 2, 340. — Plaly- nr HENFR., in Lindl. et Paxt. Mag., 1, 156, asparya KL. — 269. — Sphenan (1857), 180. — Stibadotheca KL. loc. cit. 198, t. 12 gs gere ur Lib DC., Pror. Ps . 270 , Prodr., 2172. — Apte Ki | Dagon — met Lire Ci a nemis — Donaldia KL. — Doratometra KL. M KL. rod KL. per nets KL. — Gurltia KL. — Haagea KL. — Huszia K1. — Knesebeckia KL. — Lauchea Ki Losiié Jagnusia Kr. — Mitscherlichia KL. — , : dé Rachia KL. — Reic nid (L. — Saueria KL. " Steineria Ku. — Riessia Ki T' chia KL. — Trachelanthus KL — l C rgia KL. — Wageneria eilbachia KL. — Æthiopteryx A. DC. — Diplociiun tes —— Tucrt A. DC. — Dasystyles DC DC. nhorrtiessip L (a Loti r. DC. — — Latistigma A. DC. — Muscibegon DC, — Monophyllum A. DC. — maniere A. DC. 194 HISTOIRE DES PLANTES. étroites, alternes avec les précédentes. L’androcée se compose d’un nombre indéfini d’étamines, dont quelques-unes peuvent être stériles; chacune d'elles étant formée d’un filet et d’une anthère basifixe, allongée et. aplatie, dont les bords portent chacun une loge linéaire d’anthère, débiscente suivant sa longueur par une fente à peu près Begonia incarnala. Fig. 349. Fleur femelle (3). : Fig. 350. Fleur femelle, coupe longitudinale. marginale‘, Les filets sont ou libres, ou unis inférieurement en une colonne plus ou moins longue, qui paraît dépendre du réceptacle. La fleur femelle a un réceptacle concave, logeant l'ovaire infère et por- tant sur ses bords un périanthe le plus souvent formé de cinq folioles inégales, pétaloïdes, imbriquées en quinconce. L’ovaire est à Lrois — Podandra A. DC. — Polyschisma A. DC.— KL., Begon., 67. — À. DC., Prodr., 406. — Jrmû Parvibegonia A. DC. — Philippomartia À. DC. Bour. (ex A. DC de pente — Plurilobaria A. DC. — Pœcilia A. DC. — Rui- 1. Le pollen est ellipsoïde, avee trois plis; dans zopavonia À. DC. — Solenanthera À. DC. — Veau, ilest-ovoïde, avec trois bandes-et des pa* Mezsierea Gauvicu., Voy. Bonit.; Bot., . 32. — pilles. (H. Mour, in Ann. se. nat., sér. 2, LUE, 342.) BÉGONIACÉES. 495 loges, complètes ou incomplètes, dont la ligne dorsale est plus ou moins proéminente et souvent atténuée en aile verticale; et le style est partagé en trois branches dont la partie stigmatifère est forniquée : ses deux branches se trouvent souvent tordues sur elles-mêmes en spirale. Dans l’angle interne de chaque loge s’insère un double pla- centa saillant, dont les deux faces sont chargées d’un nombre considé- rable de petits ovules anatropes ". Le fruit, ordinairement capsulaire, trigone et pourvu de trois ailes inégales, répondant au dos des loges, plus rarement tétragone, arrondi, non ailé, où plus ou moins charnu, renferme de deux à cinq loges polyspermes. Quand il est see, il s’ouvre Begonia obliqua. Fig. 352. Graine (2°). Fig. 351. Fruit. Fig. Marne Cove ou suivant toute sa longueur, septicide ou loculicide, ou plus souvent seulement dans sa portion supérieure. Plus rarement sa paroi se détruit irrégulièrement pour laisser sortir les graines ; et quand elle est charnue, elle peut se rompre ou se déchirer d’une façon très variable. Les semences sont petites et nombreuses ; leur tégument est réuiculé, souvent épaissi extérieurement, à l’état frais, en une couche lâchement celluleuse. L’albumen est nul ou mince. L'embryon, charnu, subeylindrique ou ovoïde, a une radicule épaisse et des cotylédons très courts qui se touchent par une face plane. pi Il y à des fleurs mâles de Begonia dont les folioles intérieures du périanthe sont en nombre supérieur à deux?, et d'autres où elles font totalement défaut. Les étamines peuvent occuper toute la périphérie du réceptacle ; mais, dans certaines espèces, elles sont rassemblées riété. Celles des fleurs sur lesquelles la dupli- été observée étaient surtout Bull. Soc. Linn. Par., 236.) 1. A double tégument. r 2. Sans parler des fleurs doublées par la cature a _.. Culture et dont on possède une très grande va- des mâles. (Voy. 196 HISTOIRE DES PLANTES. en un faisceau du côté de la bractée mère; de sorte qu'une portion du réceptacle demeure nue dans une étendue variable, et que la situation de l’androcée est réellement excentrique". Dans la fleur femelle, les folioles du périanthe sont assez souvent au nombre de six, dont trois extérieures, et trois intérieures alternes, fréquemment de teinte et de consistance différentes. On connait plus de 300 espèces de Begonia*; on en a décrit bien davantage, sans compter les variétés et les hybrides, Ge sont des plantes herbacées ou suffrutescentes, à tige dressée, simple ou rameuse, plus souvent courte, trapue, parfois dilatée en rhizome gorgé de sues et tubéreux; elle est même quelquefois sarmenteuse, presque grim- pante. Les feuilles sont alternes, subverticillées, assez souvent dis- tiques, entières, dentées, lobées ou digitipartites, très ordinairement insymétriques, dilatées d’un côté de la base. Leur pétiole est accom- pagné de deux stipules latérales, libres, souvent caduques, à base souvent renflée comme celle de la Ruille. Les fleurs sont disposées en cymes axillaires plus ou moins composées et ramifiées, souvent longuement pédonculées, avec des bractées et des bractéoles fréquem- ment opposées. Il y a des inflorescences et des portions entières d’in- florescence unisexuées, et d’autres où les fleurs des deux sexes sont réunies, les mâles étant souvent dans ce cas centrales, et les femelles périphériques. H_y a des Begonia dans toutes les régions chaudes du globe, sauf jusqu'ici en Australie ; ilssont rares dans les îles de l’océan Pabifique. Beaucoup sont cultivés comme ornementaux *. À côté de ce genre ont été placés les Hillebrandia et les Begoniella. Les premiers, originaires des îles Sandwich, représentent peut-être le type le plus parfait de la famille, attendu que leurs fleurs des deux sexes ont un calice et une corolle pentamères , el que les fleurs femelles, avec des rudiments d’androcée, ont un ovaire à cinq carpelles alterni- pétales, réunis en un ovaire béant au sommet et à cinq placentas pariétaux. Les Begoniella sont colombiens; ils ont un singulier périanthe simple, gamophylle, et leur fleur mâle est tétrandre. 1. Voy. PAYER, loc. cil., 438. Cet androcée 3. Blanches, roses, rouges ou jaune rap donc celui des Pleurandr a (I, 99). 4. Un fragment de feuille et ji un seul 2. A. DC., loc. cit., 269, 278 ; 406 (Mezierea). phytocyste suffit à les reproduire. BÉGONIACÉES. 497 Cette petite famille a été établie par R. Browx en 1818", Elle ren- ferme environ 350 espèces, dont 348 Begonia. Ceux-ci ont été com- parés aux Polygonacées, avec lesquelles ils n’ont d'autre ressemblance que la forme du fruit et l'acidité des feuilles ?. Ils ont aussi été considérés comme analoguesauxSaxifragacées (Hydrangéées, Datiscées). Les plus étroits rapports sont avec les Cucurbitacées, Loasacées, Passifloracées, notamment avec les Ceratosicyos. Les Bégoniacées diffèrent des Cucur- bitacées par l’androcée, des Passifloracées par l'ovaire infère. Peu d'espèces sont utiles”. Les souches des Begonia tomentosa et grandifiora Dowe., du Pérou, amères et astringentes, s’emploient dans ce pays contre les hémorrhagies, flux et affections scorbutiques. On accorde ces propriétés aux B. acetosa Nizr., acida Nirx., bidentata Rapp., cucullata W., hirtella 1x, platanifolia ScHorr, sanguinea Rapp., spathulata W. Au Mexique, le B. Balmisiana Ruiz est diuré- tique, diaphorétique, antisyphilitique. À Java, le B. bombycina Br.., et dans l’Inde, les B. malabarica DryaNn. et tuberosa LAMK, ce dernier tinctorial, sont potagers; leurs rhizomes sont astringents et vulné- raires. À la Jamaïque, on vante le B. acutifolia JAcQ. comme antiscor- butique ; on en prépare des cataplasmes maturatifs. Les B. hirsuta AugL., repens Lamk et ulmifolia W. ont, dans l'Amérique du Sud, la même réputation. La sève du B.robusta Br. de Java, est rafraichissante. À côté de tant d’astringents, ce genre renferme des plantes purgatives : le B. anemonoides Azar., drastique, prescrit contre les affections scro- fuleuses et syphilitiques ; le B. gracilis H.B., employé au Mexique comme évacuant (Yerba de la doncella); et le B. obliqua L., qui porte le nom, dans l’Inde orientale, de Rhubarbe sauvage. Un très grand nombre d'espèces et de variétés sont, comme on sait, ornementales. n Tuck. Congo, 464. — ENbL., Gen., 941 Begonia; on croit que les cristaux nombreux dé 903. LinpL., Veg. Kingd., 318, Ord. 107. du er des Begonia sont de l’oxalate — B.H., Gen., I, SH, Ord. 76. de chau . On a beaucoup insisté, pour établir des 3. ou. Enchirid., 494. MÉr. et DEL., affinités avec les Polygonacées, sur le bioxalate Dict. Mat. “méd % 1, 569. _ Lino, Veg. Kingd., de potasse que renferment les sucs extraits des 19. — ROSENTH., Syn. pl. diaphor., I, 567. 498 HISTOIRE DES PLANTES. GENERA À. Begonia PLUM. — Flores monœæci v. polygami; masculorum receptaculo convexo. Perianthium coloratum ; foliolis exterioribus sæpius ?, v.rarius 3- ; interioribus autem sæpius 2, alternis, magis petaloideis, v. rarius 3-x , imbricatis. Stamina , aut undique circa receptaculum, aut 4-lateraliter inserta ; filamentis liberis v. plus minus 1-adelphis ; antheris cum filamento continuis ; loculis connec- tivo nunc apice producto adnatis, lateraliter v. introrsum extrorsumve rimosis. Floris fæminei receptaculum concavum, nunc extus alatum, germen concavitate fovens. Perianthii foliola 5, 6, v. rarius plura, receptaculi fauci inserta ; exterioribus sæpius 2, magis sepaloideis ; præfloratione imbricata. Germinis inferi loculi 2-5, completi v. Imcom- pleti; stylis liberis v. basi adnatis, superne 2-fidis ; lobis stigmatosis integris v. fissis. Placentæ simplices v. 2-lobæ, dite ovuligeræ. Fruc- tus sæpius 3-gonus et inæquali-3-alatus, nunc teres v. #-5-gonus, aut capsularis loculicideque v. septicide, superne v. per totam longitudi- nem dehiscens, aut baccatus, irregulariter ruptus dehiscensve. Semina æ, minima, extus cellulosa reticulata; albumine parco v. 0; embryo- nis Carnosi Cotyledonibus brevissimis plano-convexis ; radicula crassa tereti v. hemisphærica, — Herbæ v. frutices; caule brevi erecto v. elato subsarmentoso, simplici ramosove, nunc tuberoso rhizomati- formi v. tuberculiformi ; foliis alternis, sæpe distichis, raro subverti- cillatis, plerumque basi inæqualibus, nonnunquam succulentis; flo- ribus in cymas axillares pedunculatas plus minus composite cymosas, 1- v. 2-sexuales, bracteatas bracteolatasque, dispositis. (Orbis fere lolius reg. trop. et subtrop.) — Vid. p. 493. 2. Hillebrandia OLIv.' — Flores fere Begonie ; masculorum sepalis 5, plus minus inæqualibus, imbricatis. Petala 5, cum sepalis 1. In Trans. Linn. Soc., XXV, 361, t. 46. — B, H., Gen., I, 843, n. 2. BÉGONIACÉES. 499 alternantia multoque minora spathulata subeucullata. Stamina œ, cen- _tralia libera inæqualia ; antheris oblongis, 2-rimosis. Floris fœminei receptaculum sacciforme, germen intus adnatum fovens. Perianthium utin mare, receptaculi fauci insertum. Staminodia æ , glanduliformia, cum perianthio inserta. Germen magna ex parte inferum, apice libero hians; stylis 5, alternipetalis, 2-furcatis; cruribus stigmatiferis spiraliter tortis. Placentæ 5, parietales, valde prominulæ, cum stylis alternantes, œ-ovulatæ. Fructus capsularis, apice inter stylos late dehiscens. Semina , areolata exalbuminosa. — Herba succulenta pilosiuscula ; foliis alternis inæqui-cordato-rotundatis lobatis ; lobis serratis; floribus in cymas compositas bracteatas bracteolatasque, 9-sexuales, dispositis. (/as. Sandwic.!) 8. Begoniella OLiv.® — Flores monœci ;:masculorum perianthio simplici gamophyllo campanulato erecto, breviter 4-lobo. Stamina #, 1-adelpha ; antheris obovato-cuneatis, 2-fidis v. obcordatis ; loculis 2, lateralibus discretis ; connectivo membranaceo, nervo centrali apiceque 9-fido percurso. “Floris fœminei perianthium ut in mare. Germen inferum, 3-alatum, 3-loculare ; stylo fere a basi fastigiatim multifido ; ramis furcellatis v. varie divisis. Placentæ ex angulis Joculorum inte- rioribus lanceolatæ, æ-ovulatæ. Capsula septicida, 3-alata; seminibus æ.— Herba” papilloso-setigera ; foliis alternis membranaceis oblongo - ellipticis, basi obliquis, stipulatis ; floribus* in racemos axillares erectos dispositis, bracteatis. (N. -Granaida* 7° 1. Spec. 1: ff. sandwicensis Ov. 3. Habitu Begoniæ v. Gesneracearum. 2. Trans. Linn. S08., XXVIII, st, [2 4. 4. 7 pe de names USLES sait ADDITIONS ET CORRECTIONS Pages 35, 154, ajoutez : Asler and Solidago in the old. herbar. (A. GRAY, in Proc. Amer. Acad., XVII, 164, 177), Page 101. — Heeastocleis À. GRAY, in Proc. Amer. Acad., XVIT, 220. « Capitula 1-flora; flore hermaphrodito. Involucrum metre rem PO . Corolla tubulosa subcoriacea. Antheræ basi caudatæ. Fructus cylindrace i laciniato corneo. — aber ; foliis alternis É in axillis dut, mucronatis, hinc inde margine spinuliferis ; floralibus eapitulà sessilia glomerata fulcrantibus. — Spec. 1, nevadensis : H. Schac- kleyi A. _i | Page 235. — Dugesia À. GRAY, in Proc. Amer. Acad., XVI, 215. « Capitula heterogama ; floribus radii fæmineis 8-12 ; disci plurimis hermaphroditis sterilibus. Involucrum duplex latum; recepta- culo plano; paleis scariosis angusto-linearibus. Corollæ radii ligulatæ ; disci fere Silphii. Stylus sterilis Silphii. Fructus obovoideus turgidus ; costa dorsali in dentem subulatum rigidum desi- nente ; marginibus dentato-alatis ; pappo (?) ren auriculiformi-lobato. — Herba humilis perennis; foliis pinnatifidis. — Species 1, e S.-Luis Potosi. D. meæxicana A. GRAY (Lindheimera mexicanà A. GRAY, in Proc. Amer. Acad., XV, 34. » ÉAATeT ab auct. ad Melampodieas relatum. — Plummera À. GRAY, in Proc. Amer. Acad., XNII, 215. « Capitula heterogama; flori- bus radii fœmineis 2-5, ligulatis ; masculis 6-8. lavohbrain obpyramidatum duplex ; receptaculo plano nudo. Styli in floribus disci 2-fidi ; ramis apice semi-peltatis. Fructus turgidi epapposi Herba biennis (?) aromatica ; foliis 1-1enatim 8 ma capitulis perplurimis fastigiato-cymosis. —S$S pecies 1, arizonensis : P. floribunda À. » Page 240, Nomen Bartlingia, ex el. F. MUELLER, in litt., Lazmanniæ anteponendum. Page 249. -- Eatonella À. GRAY, in Proc. Amer. Acad., XIX, 19. « Capitula heterogama, cire. © 20-flora ; floribus radii fæmineis ligulatis, nune deñcientibus : corollis disci superne dilatato- £-5dénts tis; styli ramis brevibus truncatis. Receptaculum planum nudum. Fructus compressi eslloso-marginati villosi; pappi paleis 2 v. paucis latissimis enerviis. — Herbæ californicæ annuæ v. biennes lanosæ alternfoli ; capitulis subsessilibus parvulis. — Spec. 2 : E. nivea et 1 À, GRAY. E. Congdoni À. GRAY Page 479, note 7, ajoutez : Masr., in Journ. Linn. Soc., XX, 26 (Tacsonia), 30; in Trim. Journ. Bot. (1884), 113 (Tacsonia), 114. Page #9. Sur l’androcée des Cucurbitacées, DuTAILLY, in Compt. rend. Assoc. frang. [1884], 291 Cæterum de Compositis-boreali-americanis cfr. A. GRAY, loc. cit., 1-73 TABLE DES GENRES ET SOUS-GENRES CONTENUS DANS LE HUITIÈME VOLUME! Abasaloa LLAV. et LEX. 210 Abrotanella Cass. 233 es ns GÆRTN. 285 anos ADANS 5 prof B.I 136 Acanthocerhalus Kar.etKir.112 RTE 7 À MuELL 174 pose tholepis 87 poor À: PES et ARN.97 Acanthophyton LESss 19 Acanthosicyos W de Acanthospermum SCHR 231 Acanthotheca DC 194 Acarna V 5 Acarna W 82 Acarphæa A. chætogeron À. GRAY 143 Acharia THU 491 chariterium Bt 184 Achillea L 279 Achrysum A. GRaAY. 180 chyrachæna SCHAU. 230 Achyrastrum NECK 106 Achyrocline LESs 169 Achyrocoma Cass 24 Achyrocome S 183 Achyropappus H.B.K 244 Achyrophorus ADANS 110 Acicarphæa Acilepis Do 2 Aciphyllæa A. GRAY 253 Acispermum NECK 222 Acoma BENTH. 222 Acomis F. MuELL. 178 Acourtia DO. 100 Acrocentron Cass. 84 pe A. sens 174 rolasia PRESL. 465 mr Cass. 84 ang Cass. 84 242 rie Nurr. 242 Actinolepis DC. 246 Actinomeris N Actinopappus Hook. F 175 Actinospermum Actinostemma GRIFF 426 Adelmannia REIC#8. 05 Adelostigma STEETZ. 148 Adenocaulon Hook. Adenostemma mes da A. DC. Aglaodendron RE. Agoseris RAFIN. Agrianthus Mar. Agriphyllum J. Akylopsis ne j Ta Alcina Cav. Alciope DC. Aldama LLAV. et LEX. ea REM. Ni eopas pr ass. Allardia D eue tre et LEX. Allocarpus H. B.K. per rt KZE. em A pq W. Alomia H. B. K. nosolen DC Adenospermum hp etARN. 239 26 mn 22 253 3 25 ES œ © 2 224 I È ee + ot E LEE Alsomitra ROEM. 424 Alternasemina S.-Mans. 418 Aly NECK 234 Amauri BenTs. 251 Ambassa STEETZ 24 Amberboa DC Ambliolepis D 41 Amblisperma BENTRH Hi Amblyocarpum F. et Meyx. 162 Amblyopappus Hook.et ARN.252 Amblyopogon F. et ME. mbrosia T, Amellus ADANS. 22 Amellus L. 139 Amida Nur 229 Armani Borss. 276 mobium R. BR 175 00 gr 155 Ammogeton ScHRar. 110 Ammoseris LESS. 116 Amordica NECK. 441 Ampelosicyos Dup.-TH 417 Amphiachyris DC 158 Amphicalea GARDN. 227 Amphidoxa DC. 172 snsdiguiess DC. 183 en 238 Torr. et GR. 158 C. Amphiraphis D 153 Msherepes H.B.K. 121 Amphoricarpos Vis 83 Anacis SCH 222. Auactinia REM 154 82 Anacyclus L 275 Anaglypha DC 184 aitis DC. 919 Anandria SIEG 95 Anaphalis D 171 Anastraphia Don. CL Anaxeton SCHR. 174 vs ” 175 thia 6 D mins A. Gray. 185 Ancistrophora A. Ancyrostemma PŒPP.etENp.466 Andromachia H.B. 270 Andryala L. i 258 Anecio NECK. Angelandra ENDL. 235 s genres conservés par nous, cette table renvoie toujours à la caractéristique latine du Genera. Là le té. 1. Pou lecteur he un autre renvoi à la page où le genre est analysé et diseu 502 Angianthus WENDL. Anisochæta Anisocoma TorR. et GR. Anisoderis CA a Anisolepis STE Anisopappus H00K. et ARN. C > 5 re D n [=] “= se 5" a ECK. Antennaria GÆRTN D A. GRAY. Anthemis L. rep A. GRAY. Apargia SCOP. Apargidium Torr. et GR. Armania BERT TABLE DES GENRES ET mat DC. Artemi Arihrolepis Boss. Atractylis L Aurelia CAss. Axiniphyllum BENTH. Bacaria R. et Pav. ERT. Baeria eg et MEY. LAG Bahi Bahiopsis KELL. Baileya A. GRAY. rev AUBL. Balbisia W. Baldingeria NECK. eos NurTt. Balsamita DESF. rm dr Hook. SOUS-GENRES. Baltimora L. Baraitia cé et ENGELM. S Blepharipappus s H00 Ble _. spermum WIGHT. Blum Blu menbachia SCHRAD. Bobartia PET | Bœbera LESS Bojeria Bolophyta NUTT. Borrichia ADANS TABLE DES GENRES ET SOUS-GENRES. Bothriocline OL1v. Bothryadenia F. et MEY. Bourgæa Coss. Bowmannia GARDN. Brachanthemum DC. Bracheilema R. rat set dt PRE. Brachyacti Brachy: red Pit, Brachychæta ToRrR. et GR. “achyl . BR Brachymeris DC. Brachypappus SCH. Bip. Brachyrhamphus DC. Brachyrhynchos LESs. Brachyscome Cass. Brachystephium pre Bradburia ToRR. et GR. Brassavola ne. Brauneria NECK. ea LESS Brocchia Brot W Brotera SPRENG Broteroa D D. Haw. Bryon Bulbostylis DC. Bulbostylis GAR Bülowia dr . THÜNN. Buphthalm Burmeitora “ue ST. Burriela DC. Lu. PRESL. ta L. d ea DILL. a L. Caleacte R. BR. net Cass. Calendu Calliachyris ToRR. et GR. li Callicornia Bury. Calliopsis REICHS. Callistemma Cass. 121 147 99 276 24 158 143 132 154 1 Callistephus Cass. 35 Calocephalus R. Br. 180 amer “is 106 logyne 369 rep vo 178 alonnea Buc 241 opappus MEYEN 97 Caloptilium LA 97 + ein 95 Caloster 134 caline “Sad 160 Calotis R. Br. 136 = at ee 230 Calye 155 été Ste 116 Ca > HRiierg Kansr, et Tri. 436 Calycoseris A. GRA 11 Calydermos LA 22 Calymmandra Tor. et GR. 185 Calyptocarpus LE: 205 Campanum 300 Camphusia 370 Em pme DC. 128 mpyloc ri 320 Ginpritee CAss Camutia BONAT. 231 nar 3 Cancellaria SCH. BP. 148 Cancrinia KR. et KIR. 271 Candidia TEN 24 Candollea LABILL. 372 Canonanthus DON 363 Caramani 110 Carbeni ADANS 85 Carbenia 85 Carderina CASS 258 rm J 83 Cardopatum PERS. 83 iuncéttus ADANS. 86 Carelia LESS 129 Carlina T. 81 Shah MoENCH. 8 Carmelita C. GAY 103 rt (ss ea Moc. 134 arpes 161 Ste A. GRAY. 133 dater rt 25 Carpholo 183 Fret Su BIP. 159 A ee Css. 227 Cartesia 127 Carthamus T. 86 Casparya KL 493 Cassinia R. BR 175 Cassiopea DON 102 Castalis CASS 194 Castra WE 99 Catamixis THOMS 97 Catanance 107 Catananche L 107 Catonia MOENCH 108 Catosperma BENTH 370 386 Cayaponia S.-Mans. 505 Celmisia CAss, 141 Celmisia CASs. 273 Centaur 84 Centaurium Cas Gentaurium majus T 84 Centauropsis Boz 25 ntipeda L 284 Centrachæna SCHOTT 276 Centrapalus CAss 24 Centratherum Cass 121 Centrocarp 18 Centroclinium 95 Centropappus Ho0Kk. F 258 Centropogon PRESL. 363 = he H.B.K 231 entrospermum SPR 276 Cephalipterum A. GRAY. 175 Cephalonoplos NECK. 5 Ce phalopappus Neës etant 99 Cephalophora Cav. 212 Cephalorhyuéhus «pm 115 Cephalosorus A. GRA 180 Penn de : Dee Ceradia M arniotes bé SCH. BIP. sm Cerasiocar! ns F Ceratella rs titles VAILL. 221 Ceratogyne 283 Ceratolepis GASS 99 Ceratosanthes BURM Ceratosepalum OERST 470 ep der NEES, 491 rbera LOUR. 310 Cercostylos LESS. 241 Ceruana FOoRsk. 147 Cervicina DEI 393 Cestrinus GASS 84 vallia LA 468 rt ue 102 Chænact 245 “re arr 204 Chænolobus 193 Chætachlæna : 95 Chætadelpha A. GRAY 114 Chætanthera R. et PAY - 13 Chætanthophora NUTT. Chæthymenia H00&. et ARN. rss 1 Chætopappa DC 3 Chakiatella CASS. 202 Chalarium Por. 209 Chamæleon Cass. 82 æmelum CASS 275 Chamæmelum Vis. 4 hamæpeuce P. ALP. 5 Chamæpeuce DC. 5 hamæsphærion A. GRAY 180 Chamæstephanum 244 Chamomilla C. KOCH 974 Chamomilla GODR 275 Charieis DC. 504 Chartolepis CASS. Chartolepis JauB. et SPACH. 84 C Chatelania 10 Chayota JA 38 Cheilodiscus TRI 259 Cheirolepis Boiss Cheiroloma F. MUELL 136 Cheirolophus CASS 84 Cheliusia SCH. BIP 24 Cherina C 103 Chevreulia pe 17 Chiliadenus 159 Foret re 173 Chiliophyllum 212 Chiliophyllum PHIL 155 Chiliotrichium Cass. 14 Chionolæna DC. 169 Gsnepetre BENTH. 89 Chionoptera DC. 96 Ghlamyaphors E&RENB. 284 Chlamysperma LESS. 250 an GRISEB. 109 Chocho ADA 383 Chondrilla 116 | er Puis. 103 Chorisis DC 115 Chorisma DON. 115 Choristea THUNB. Chresta ARRAB 124 Chroilema BERNH 156 Chromolæna 128 Chromolepis BENTH 214 Chronobasis 198 Chronopappus 25 Chrysactinia A. GRAY 2 Chrysactinium WED 270 Chrysanthellina Cass. 224 Chrysanthellum RicH. 224 hrysanthe es T. 195 Chrysanthemu 276 7... ee 84 Chrysis 46 Ghyrocephalun WaLp. 174 Chryso L. 148 ent e ENDL. 180 Chrysodiscus STEETZ. 167 Chrysogonum L. 232 Chrysoma 153 Chrysomelea TAUSCH 299 rysophania K. 919 Chrysophthalmum Pu 455 Rene Sen. Bi. 163 hrysopsis NUT 155 Chrysostemma Le 22 Chrysostoma 465 Chrysothamnus NuTT 156 Chuquiraga J 90 Chthonia Cass 955 Chthonocephalus STEETZ. 180 Chylodia Cass. 202 Gicerbit rs LR. 115 Cichorium T. 105 Cieca. 4 Cinara T Cineraria re Cionandra “he Cionandra GRISEB. Cionosicyos GRISEB. ses Cirsium T. Cissampelopsis M1Q. crevé GAUDICH. Cliba die! Dou Clomenocoma re ra ADANS. Clos Clybat Donnez GRISEB. À Commidendron BURCH. 1 Con mr ag Scx. et THÜNN. 1 Conoclinium DC. Conyza a. cd Cor Mie us B T4. Coreopsides rh Coreopsis Corethrogyne DC. 258 260 TABLE DES GENRES ET SOUS-GENRES. Corona solis T Corymbium L bé dame KE. a W. merti NuTT. Cosmophyllum K. et Bouc. smos Cota J. GAY. Cotula T. Cotulina Po ti à Sa. BIP. sin LA ie REIC Cre tite pa. _Crinitaria mt Critonia P. RS san. BIP. Crocidiu eee br um rocodilodes VAILL. Crocodilodes ADANS Crossolepis BENT Crossostemma PL Crossostephium LESS. Crupina S: raids P.-BEAUV. Cryptadia LIN Cryptopetalon se à Cryptopleura NUTT. Cryptostemma R. BR. Cryptostephane SCH. BIP. Cry: tallopollen STEETZ. u Cucumeropsis NAUD. umis T. mé L. Cucurbita T. Gueurbitella WALP. yanopis CASS. Cyanoseris SCHUR. TABLE DES GENRES ET SOUS-GENRES. Cyanthillium BL. Cyanus T. Cyathidium LiNpL. Cyathocline Cass. Cÿ : oc Cylindrocline CAS. Cylindrosorus BENTE. LESS. Cyrtonema SCHRAD. He Hook. Fr. endros Denekia THUN D Detridium œ *@ ++ = msi An Lee) H.B.K. Fr et à BENTH. 24 84 19 138 2 331 Era re ges BIP. UT Dibothrospermum KNAF. DOS CLRKE. Dicalymm Dichæta Nur sent rs ie CH ro Dimorphan Dimorphochlamys oo F. Dimorpholepis A. Dimorphotheca Vu. Dio otostephus C Cass. Diploclinium Wie HT. 008 ma Don. Diplopappus CAS Diplosastera tam Diplostelma RAFIN. “= Pise art < GRAY. Ditr Dizo Dobrow-kia PRESL. Dolicotheca CaAss. 116 1 92 371 95 274 431 Dolomiæa DC. D: KL. . BR. Dos onio ne WEbp. Doratometra KL. a ADAN Dubautia GAUDICH. ubyæa DC. Duchesnia Cass. Dyssodia CAV Eatonella A GRaAY. Echinanthus NEC Echinocephalum ca DN. 2 rés i Tor. et GR. s L. Ecinopu Le clipta L. EI GÆRTIN. etes Cas Eizaguirrea REM Eee F. MuELL. El C. Elschopappus F. MUELL. Elaterium J lectra Elephant Elephantosis LESS Elvira GASs. Elythropappus Cass. 506 Emilia Cass. a no Frog F. Enalcida to triché E. MEY. Endoptera DC. Engin TorR.etGRAY. a LOUR Brines esa a Dox. £&c Eri riocarpum NUTT. Eriocephalus L. 280 | Eriochlamys SOND. et MUELL. … Eriocline CaAss. ocom B Eriostemon LESs. Eriothrix CAS rlangea Er Erodiophyllum F. MuELL. Eropis Cass. Erythremia Nurr PR BENTH. e S. et ZUcC. Espeletiopsis SCH. BP. Ethulia Ethuliopsis F. MUELL. Eucnide Zucc. Eudelissea H. BN. Eudorus CaAss Euelephantopus 1. Bx. 260 144 253 268 205 362 6 & #3 213 427 416 208 ue 90 114 180 2710 60 137 196 154 143 493 90 216 156 258 126 20 er H. BN\. talum H. BN. [op [= 4 .< 2 un = 5 = = 2 Erim Eyselia REICHB. Fabera SCH. BIP. Facelis Css. Farfugium LINDL. Farobæa SCHR. 1 Filaginopsis TORR. et GRAY. Filago L. 1 Filago T Filicibegonia A. DC. Fimbrillaria Cass. Fi à Forsteropsis SOND. Fougeria MOENCH. Fougerouxia DC. Fradinia Pom. 183 445 279 Ce] TABLE DES GENRES ET SOUS-GENRES. Francœuria CASS. 159 Frankia STEUD. 164 ranseria 66 Frappiera CORDEM 150 reemanni 174 Fresenia DC 152 Frivaldia ENDL 150 Frolovia LEBED. 179 Fullartonia DC. 267 Gærdtia KL 493 Gærtnera RETZ 397 Gaillardia FOUGER 941 Galactites MOENCH 7 alardia LAMK 241 Galatea Cass 82 Galatella DC 32 Galathenium NuTrT. 115 Galeana LLAV. et LEX 250 Galinsoga R. et PAY. 22 px 5 M a H.B.K. 927 Galopbilalmum N: et MART. 297 Galordia R 241 Gamolepis 140 270 Gamozygis TURCZ. 180 Garcilassa Pogpp. et ENDL. 203 Garhadiolus rgn et SPAcH. 112 Garuleum Cas 145 Gastrocarpha so 98 Goberostsiute SCH. BIP. 274 Gattenhoffia NECK. 94 atyona CAS 108 Gazania GÆRTN 199 Geigera LESS 165 Geigeria GRI 165 Geissopappus BENTH 257 Gelasia CAS 114 Georgina 222 Geracium REICHB. 108 Geræa Tor. et GRAY 205 Gerbera GRONOV 94 Geropogon 115 Gerrardanthus HARV 425 Gibbaria CAS 195 Gilberta TURCZ 180 Gireoudia KL. 493 Githopsis H. cambi 320 Githopsis NUTT. 374 Glebionis $. 276 Glossocardia CASS. 223 Glossocomia DON 305 Glossogyne UAS 221 Glossopappus 276 Glutinaria COMMERS 150 lycideras CA 150 Glyphia CAss + Glyptopleura EAT 6 naphaliu 1 Gnaphalium VAILL 185 Gnaphalodes ADANS 185 Gnaphalopsis DC … Gnaphaloses A. GRAY he Gnephosia CASS. I TABLE Gomezia LLAV. et LEX. F. ngrothamnus gs, Gon Gongylolepis ScHoM : phrases gi 10pogon Snmenes Lee ee enia B\. a L. Gone LAMK. Gram a amer CASS Grammatocarpus PRESL. Grammatotheca PRESL. Gripidea M1ERS Gundelia T Sonde ER CAss. Gunthera RGL. Guntheria SPRENG. Gurania s cupiliss i LAG.: Gynura Cass. dé Fais Gyptis CAss. Gyrostephium Tuncz. Haagea KL. 69: 426 271 œ © © © 136 281 368 198 199 242 267 460 332 470 DES GENRES ET SOUS-GENRES. Haastia Ho0oKk. F. | sm . Tee Hecorea DC. ecubæa DC. Hedypnois T. Helenium L Helichroa RAFI Helichrysum ps licta CAS | er tt BENTH. Le sis P Helipter he Helminthia J. Herbichia ZAWADSK. Herderia CASS. nn WaLL. Hersilea Helianthella Torr. et GR. Helianthus L. Hel s NUTT. eiophthaimom RAFIN. 149 | Hertia Less. 139 | Hesperevax A. GRA 107 esperomannia À. GkAY 107 | Hete æna FRESEN. 107 | Heteracia FiscH. et MEy 84 | Heteranthemis Scnotr 204 | Hetcrochænia 432 | Hetcrochæta DC 197 | Heterochæta DC 262 rocom 156 | Heterclæna Sc. Bip 193 | Heterolepis 258 | Heterolophus Cass 79 | Heteromera Pou 410 | Heteromma BENT 112 | Heteromorpha Cass. 47 | Heteropappus Less. 46 SCH. BIP 116 FH is HARv. 229 eterorachis we BIP. 112 | Heteroseris Bois 82 | Heterosicyos WEL 230 | Heterosperma Cav 139 | Heterosper w. 331 | Heterothalamus a 127 | Heterotheca 198 | Heterotoma re 500 | Heterotrichum BIEB 155 | Hexameria T 247 | Heyfeldera ScH. Bip 111 < et LEX. 941 | Hiera 205 Miranda Ou. 201 | Hingts! 218 “een si BIP. 174 ge sac SCH. BIP. Hiorthia 221 Hippia * 4 ra 911 | Hippia 218 art Dox. 290 | Hippophæstum GRAY. 174 | Hipposeris se a 108 | Hirnellia Cas 457 irpiciu S 129 | Hirtellina Cass. 314 ue BARNAD. 158 | Hisutsua DC. 66 | sp 2 DC 109 | Hodgsonia Hook. F. et TH 977 | Hofmeisteria WALP 79 henwarta WEST. 80 | Holocheilus Cass. 66 | Hologymne BARTL. 930 | Hololepis DG 152 | Holophyllum LEss. 150 omalotes ENDL 108 | Homanthis H.B.K. 238 | Homochroma DC. 86 omochroma DC. 258 | Homogyne CAss 499 | Homoianthus D 444 | Homopappus NUTT 33 | Homostylium NEES. 508 TABLE Hookia 84 unes “Siné 208 Hoorebekia CORNEL. 156 Hopkirkia D 244 Hoplophyllum DC. 119 Hostia MOENCH. 108 ounea H. BN. 487 Hubertia 258 Huenefeldia WALP 136 Huidobria 459 rl Tone et GRAY. 245 Hum 178 ven reel 193 Hyalæa Jaus. et SP 84 Hyalis DON. 91 Hyalochlamys À. GRAY 180 Hyalolepis D 180 = LT =] nt . © a D @ 5 = 1 ge _ m = — = a — Le Hybridella Cass. Hymenatherum CAS Mn dt oeophali Em et SP. er etGRAY. 66 Hymenoclea TORR. Hymenolepis CA 280 Hymenolepis SCH. BIP 281 Hymenonema CAS 107 Hymenopappus LHÉR 244 + mir at GARDN 171 nostemma KZE. 27 Hymenostephinn rase 207 mnt … 244 Hymenoxys CAS 242 | ct Pav. Molkenbæria DE VR. Molpadia Cass. TABLE LA 84 241 258 261 110 280 182 262 258 194 213 494 333 320 182 429 493 212 428 210 144 202 258 354 238 107 223 50 225 84 84 185 185 116 20 — 426 465 252 197 147 109 244 1 ce DES GENRES ET SOUS-GENRES, É Monactineirma BORY. Monactis Monarrhenus _ re 4 pre Monolopia Mono Mono ou Montag Montana La et LEX. Moo a R. et PAY. Moscow KL. Mosigia SP Muleragi à “2 Mukia Murucuja PERS. Muscibegonia ms DC. Mus ssc chia Dumor ais BENTH. Myripncis BGE rire Cible sé CaAss. se THoMs. Nardosn s. Nassauvia Poe Nawalina Cass. Neilreichia FENZL. Neja Don Nemacladus NuTr. Nematopus A. GRAY. Nemauchenes Cass. Neoceis CaAss. Nephromiscus KL. Nestlera SPRENG. Neurolæna R. Br. Lageer-n en . GRAY. Neurosperma RAFIN. Noticastrum DC. Notobasis CASS. Notonia DC. Obæjaca CASS. Obeliscaria CASS. Odontotrichum Zucc. Œdera : Œderia Oscar CASS. ASS. Oldenburgia LESS. re BC iniu ane rh 06K. F. Ophryosporus MEYEN. Oporinia DON Oresigon Or te NÉ et ENDL. TABLE DES GENRES ET SOUS-GENRES. 5 SESss. et Moc. 269 Ormenis Cass. 275 re Lomes 159 Orsinia DC. 237 OMhocentron Cass 5) Ortiga FEUI 459 Osmadenia NuTr 230 = cm IP. 128 163 sui mis Cass. 163 Osteospermum L. 495 Oswalda Cass. 237 Otanthus LINK. 281 Oteiza LLAV 227 Othonna L. 26 ot onnopais Jaus. et SP. 263 Otochlamys DC. 284 Otoglyphis Pom 284 Otopappus BENTH 207 Otospermum WILLK. 27 Outreya JAUB. et SPACH. 81 Ovilla ADANS. 3 xydon LESss 95 Oxylæna mir 184 Oxylepis 241 Oxylobus pi “et nes 130 Oxy Lars BEN Oxyphe s Horer 178 oh vir Puis. 102 Oxytenia NUTT 287 Oxyura DC. 230 Oxyura LINDL 230 Oyedæa DC. 202 Ozothamnus R. BR. 174 Pachyderis CAss. 152 chylæna Don 96 Pachyrhynchus DC 176 achysurus STEETZ. 180 chytelia STEETZ 190 Pacourina À 127 Pacourinopsis CAss. 127 Palafoxia LAG 249 er CASS. 249 Paleya C 108 Pallasia LHÉR 205 Pallenis GASsS 163 Palmerella A. GRAY 332 Pamphalea LAG 99 Panætia C 168 Panargyrum LAG. 97 mit à se 97 Paque 1 ts etEnpL. 270 rastrephia 151 Parishella A. GRAY. 374 aropsia NoR. 486 Partheniastrum Nis 233 arthenice ToRR. dti 233 re m L. 23: Parvibegomia , DC 494 Pascalia ORT 2 Paschanthus ane 475 Pectidium Less. . DC. bien CASs. Peltidium ZOLLIK. Pentacalia CAss Pentachæta NuTT. Pentalepis F. . Pentanem rs Hs a DC. a Pentanthus tros et ARN. Do s NAUD. a Hook.Fr. etTH. pan 8 IN. Perdicium L opt Lac. 255 ox 25 255 159 116 25 en LA Cr © 232 Î ox Le] 259 mes to 1 D S CO È = & ie — iè S Philostizus CaAss. ou Cass. nocoma Don. henepes Cass. Phyllocalymna rage Phyllocephalum do ce F. su ne Dre Rphamntr . Physe us mr Physen Phones “tout. pense a L. ocomon ge ie LoB sant. Pierop hyta F. MUELL. Pi amnüs NUTT. Piddingtonia A. DC. Pilderi se Cass. her GARDN. Platzia ENDL _ et ARN. 512 TABLE Plazia R. 89 ohne es 84 Pleiogyne G. Kocx. 284 Pleiotaxis STEETZ. 90 Pleocarphus DON. 100 Pleurocarpæa BENT 120 Pleuropappus F. Mu 180 Pleurophyllum Ho0k. F 141 luchea CA 189 Plummera A. GRAY 500 Pluridens ; 221 Plurilobaria A. DC. 494 odachænium BENTH. 206 Podandra À 493 Podanthus LAG 239 ocoma CASS 34 Podolepis LABILL. 168 opappus HooKk. et ARN. 34 Podophania H. BN 129 Podosperma LABILL 177 Podospermu ; 11 7. + 177 Pœ 494 Pogeendoi Kansr, 472 Pogonet 370 Poonolis ;- 180 Pogonu 100 Pollalesta H. B. K. 26 Poloa DC. 159 Polyacantha GRAY. 8 Polyactidium DC. 143 “ee Cass. 18 Polyarrhena Cass 138 Due FORSK. 192 Polychæta Less. 182 Polychæta TUNSCH 106 Polyclados PRiL 154 Polydora FENZL 24 Polygyne PHIL 284 Polymnia L. 234 Polymniastrum LAMK. 234 Polypappus LESss. 451 Polypappus NuTr 190 Polypteris LEss 241 Polypteris NuTT. 9249 4 errant DC. 493 Polytax 81 Pamasierunt Mio. 496 Pongatium 327 Pontesia vi 238 Poppya Rœx. 41 Poppya RumPx 446 Porcellites Cass 110 Porophyllum VaiLz Porphyrostemnia GRANT. 160 Portalesia Le 97 Porterella 262 our pren 455 Pratia GAUDICH 366 raxelis CA 198 Preauxia Scx. Bip 976 Prenanthes 116 Prestelia SCH, BIP. 124 DES GENRES ET SOUS-GENRES. Prestinaria SCH. BIP. s | Ad Boiss. Pta reste DC. Pterocaulon Se Pterochæta Pterochæla ss Pterolophus Cass. Pteronia M Pterophor. ue ms Pterygopappus H0oK. F. Ptilonella NuT Ptilophora : rs Ptilosia TAU 1 Putzeysia KL. Pyrrhopappus DC. Pyrrhopappus A. Ricx. 222 1 Quinetia Cass. 176 Quinquelocularia C.Kocx. 318 achia KL. 493 Raillardella A. GRAY. 264 Raïllardia GAUDICH. 263 Rampinia CLKE. ai Ramtilla DC. 995 Raoulia H00K. F 169 Raphanistrocarpus H. BN. 442 R ocarp Fr. 44 Raphidiocystis H00K. F 435 AL LiLJ n a Lour 3 piucstus ADANS 397 apuntiu 3928 Rathea KARS 472 atibida RAFIN 18 Razumovia SPRENG 178 Reichexheimia KL 493 Relhania LHÉR 182 Remya HILLEB 157 Retinolepis Coss 275 Rhabdotheca Cass 116 acoma ADANS 85 Rhagadiolus T 112 Rhanterium DESF 165 Rhaponticum DC. 84 si Patins _——. 399 Rhinactina FA Rhinactina * | Rhizocephalum WEpp. 365 Rhodactinia GARD 104 Rhodanthe LINDL 174 Rhodogeron GRISEB 189 Rhodoseris TU 95 hynchocarpa SCHRAD 2 Rhynchocarpus LESS 182 Le ar FRES 331 Rhynchopsidium DC. 182 Rhyn re REINW. 146 Rhynea 175 Rhytidanthe BENTH 74 A ScH. Bip. 274 Richea LAB 179 Richteria Kat etKir. 276 Ridan ADA 205 Riddellia No TT. 245 Rien eme Cass. 238 Riessia KL. C D Ri Éppges A. GRAY. Rigo ocarpus NEC 438 Robertia 110 Robinsonia DC 264 Roccardia NECK 174 Rochonia DC 153 Rodigia SPRENG 108 oella L 359 Rœmeria DEN 370 Rohria VAHL et THUNB 199 Rolandra Ro 125 Roldana LLAV. et LEX 258 Rolfinkia ZENK. 121 TABLE Rollandia GAUDICH. Rosalesia LLAV. et LEX. Rosenia THUNB. Rytidosis ENDL. Sabazia CAss. GRI int- -Mrvss oc Salm DC. Rte 60 pol s BENTH. Sanhilaria LEANDR. Schizo Sclerolepis CASS. 364 128 _ @o —— 253 493 1© A4 109 317 195 218 25 494 215 8 175 175 DES GENRES ET SOUS-GENRES. Sclerophyllum GaAun. Sclerotheca A. DC. Sclerothrix PRESL. colospermum LESs. Scolymanthus W. Scolymus T. Scorzonella NuTr. Senecillis GÆRTN. Sen s Sergilus GÆRTN. er gro NEES. Seri Seris Ta icyos Sosa A. GRAY. Sieber Age Migoste a L. + te Sreere Siloxerus LABIL Silphiosperma Srèbes L. Siolmatra H. BN. | etes PouL. Si Solenotheca NUTT. Solidago L. Simsia PERS. Sinclairia H00K. et ARN. 108 331 466 233 LE 113 114 113 A5 460 176 ue F me si ivæa her LESs,. 2 nia LES Sphæranthus Sphæ aracaphaus ne roclinium as æromeria NuT Sphæromorphæa a DC. Sphærophora SCH. BIP. Siberocionte HLo0k. F, Spitzelia SCH. BIP. Spixia SCHR. = Era ane NEES. Sprunnera SCH. BIP Schsonthes DC. à SCH. BIP. Stæhelina L Staphylosyce H00K. F. ctis DC. ou — Ste atenntl ra Len 151 Stephanochilus ol: et Dur. 85 200 Stephanocoma LESS. Stephanomeria NUTT 116 514 Stephanopappus LESS. Es A Stevia CAV Stibadothecn KL. Stibas COMMERS. Stictophyllum EDGEW. Stifftia MIK Stigmatotheca SCH. BIP. Stilpnogyn neue MART. j Stilpnophytum LESss. Stæbe L. Stokesia LHÉR. Stooria NECK. Strabonia DC. s BGE. Stro ea Sue BIP, Strongyloma DC. Strongylosperma LESss. res STEETZ. Streptorhamphu emrareng Bo. Synedre ella GÆR Syneilesis mie Tacsonia L. Tafalla Dox. nas . Tanacetum T Taraxacum HALL. Tarchomanths L. Tec s DC. |: rene R. Br. Telekia BauM 3 Telfairia H00 Telmatophila Li 182 166 133 493 344 85 Le] oo 276 260 25 281 199 181 127 328 159 E 353 189 115 Se 284 1 173 244 372 189 185 es 68 180 110 174 106 164 119 319 185 Temminckia DE VR. Tenorea C Tephroseris SCHUR rranea Tessaria R. et PAY. Tetracarp N Tetraphylax DE Tetrastylis ae RODRIG. Tetrodus Thann HaARY. Theles Thalyhannos $ ae F. Theodora Therolepta RAF Thespidium F. Hs Tithonia DESF |rerte KL. Tolltia des. n a Toxanthora te F. Toxa T rchanthciun Sauva. Trachelanthus Trachelium Frachelocarpus C. MLELL. Trachodes O0K,. Fr. Trianosperma MART. TABLE DES GENRES ET SOUS-GENRES. Trianthæa DC. 25 Triceratia À. Ricx 430 Triceros GRI 426 74 2 agen SOND. etMuL.180 Trichocline 2 trame A. GRAY 431 Trichocrepis Vis. 108 Trichodia GRIFF. 486 Trichogonia DC. 129 Trichogonia GARDN 131 Trichogyne LESS 185 Tricholepis DC. 85 Trichoneuron H00K 283 Trichophyllum NuTT 44 Trichoptilium A. GRAY 242 Trichosanthes 446 Trichospermum P.-BEAUV. 233 Trichospira H. 226 Trichostegia TURCZ 167 Trichostemma Cass 205 Trichostephus s. 205 er SCH. BIP. 276 Tri 227 nt Er 202 Trigonospermum 233 Trigonotheca Fi . 202 Trilisa CAY 134 Trimeranthe s CASS. 211 Trimetra . et Moc. 205 Trimorphæ s 43 rinacte 100 dass Trinchinettia END 257 Tripleurospermum nr Bip. 274 445 Tripodanth Tripolium NEES 3 Tripteris LESS. 5 Triptilion R. et PAV 98 Triptilodiscus TURCZ. 174 Tristemon SCHEEL. 311 Trixis ° 99 Trixis , 237 Trochomeria B A5 Trochomeriopsis COGN 453 Trochoseris ENDL. 110 Tropidolepis TAUSCH. 140 Troximon NUTT 110 Tryphostemma a HARY. 458 Tuberostyles STEETZ. 131 Tubiliu 159 ia NUTT. 222 Tulocarpus Hook. et ARN. 232 392 rs DC. 34 Turia 418 us D AA Turpinia H.B. 104 Turpinia LLAV, et LEX. 25 Turpinium H. BN 25 Tursenia CASS 151 Tylloma DOX 103 Tyrimnus CAS. 6 « Ublæa J. Gav. Ucacou ADANS. Uhdea K. Unxia COLL. Unxia H.BK. Unxia L.F. Urmenetea PHIL. Uropappus NuTT. Urospermum Scop. Ürsinia GÆRTN. Vanillosma SCH. BIP. Vermifuga R. et PA, Vernonella Sonp. Vernonia SCHUB. nes Vis. Vico ut Vite Vigineixia Po. Viguiera H.BK. Virgilia LHÉR. Virletia SCH. BIP. Vanillosmopsis SCH. BIP. rgasia DC. TABLE 198 226 216 251 250 231 95 2 114 198 244 DES GENRES ET SOUS-GENRES. Virtgenia SCx. 205 Vittadinia . Run CH. 143 Voightia R 109 Voightia à dre ne 104 Volutarella a. 85 Volutaria CaAss. 85 Vosacan ADANS. 46 Wageneria KL. 493 Wilisubergis Scx. ne 213 ag SCHRA 35 17 Tata: Ta et KIR. 278 Warionia Coss 80 Webbia DC. 26 Webbia me BIP. 143 Wedelia 205 each Ke. et OŒErsT. 493 Werne 269 Wibelia de 11 Wiborgia ROTH 228 Wigandia NEC 181 Wikstræmia SPRENG 128 Wilbrandia S -MANS 44 Wilkesia À. GRAY 231 mnt Cav. 25 Willemetia NECK. 116 Wil aber NECK. 128 Wollastonia DC. 20 Woodvillea DG # 143 Wullfia NECK. 202 Wunderlichia RIED. 91 php SCH. BIP. 202 Wyethia NuT 46 Xanthidium DELP. 66 Xanthisma DC. 156 Xanthium T. 287 FIN DE LA TABLE DES GENRES ET SOUS-GENRES DU Xantho RE. Xanthocephalum W. Xanthochrysum TURCZ. Xeroloma Cas s. *. ropappus WALL. Xylorhiza NUTT. Xyridanthe LiND. Loris NECK. Youngia CAS Zacintha T. Zacyntha ENDL. cs sem PERS. +3 9 Cass. Zarabellia NECXK. Zehneria ENDL Zexmenia LLAY. se LEX. x ir SPRENG. Zinnia L Z Zucca COMMERS HUITIÈME VOLUME B@URLOTON. — Imprimeries réunies, A ruc Mignon, 2, Paris.