í— EPIA L } ES j | i À d E i “A Qo ^ A Jas > 1 » ^ d t D ~. A ‘ y “ ‘ bt vf ~ V. "s /N e C / y F3 h » Repertorium specierum novarum regni vegetabilis. Centralblatt für Sammlung und Verüffentlichung von Einzeldiagnosen neuer Pflanzen. Herausgegeben von Dr. phil. Friedrich Fedde, Herausgeber von Just's Botanischem Jahresberichte Fasciculus VIII (1910). BERLIN-WILMERSDORF. SELBSTVERLAG DES HERAUSGEBERS, WEIMARISCHE STR. 3! KOMMISSIONS-VERLAG VON GEBRÜDER BORNTRAEGER, BERLIN. — 1910 — eT Vorrede zum VIII. Bande. Zunächst meine Entschuldigung wegen des vorzeitigen Schlusses dieses Bandes, der eigentlich erst mit dem Ende des Jahres erfolgen sollte; indessen werde ich dazu gezwungen durch die überreiche Zu- sendung von Originalarbeiten, deren umgehende Veröffentlichung ja sowohl im Interesse von Autoren wie Lesern liegt. Die Erhöhung des Umfanges und des Preises, an die ich mich trotz des tröstenden Zuspruchs meiner Freunde nur zaghaít heranwagte, hat glücklicherweise nicht die Folgen gehabt, die ich befürchtete. Von den Herren Abonnenten ist keiner wegen dieser Preiserhöhung abgesprungen, wofür ich allen meinen verbindlichsten Dank ausspreche. Leider hat sich die Zahl der Abonnenten immer noch nicht wesentlich vermehrt, so dass ich weder mein Defizit decken noch an eine Erhöhung des Um- fanges ohne Erhöhung des Preises denken kann. Leider sind auch die erhofften Unterstützungen ausgeblieben, die mich in die Lage setzen könnten, das grosse noch daliegende Material der Nachdruckdiagnosen aufzuarbeiten. Ich muss daher immer weiter den Kreis der auszu- ziehenden Werke und Zeitschriften beschränken, was nicht im Interesse der Botaniker liegt. Von weiteren Diagnosen, die in den nächsten Heften erscheinen werden, seien genannt: E. Hassler, Nov. paraguarienses, Leveille, Arten aus China und Japan, Schlechter, monatlich zwei Dekaden neuer Orchideen, Pritzel, neue Arten aus Westaustralien, Rosenstock, neue Farne, Bornmüller, neues aus Vorderasien und Persien, Hackel, neue Grüser, Kükenthal, neue Cyperaceen, Burchard, neue kanarische Pflanzen, Kóhne, neue Bäume und Sträucher. Mit der Bitte um weitere Hilfe durch Zusendung von Arbeiten und die Werbung neuer Abonnenten. Anfang November 1910. Dr. phil. F. Fedde, Wilmersdorf-Berlin, Weimarische Str. 3, IV, XXVII. LXIX. CXLIV. CXLVII. CXLVIII. CL. XCVIII. VII. LX. CXXIV. . Béguinot, A. Species novae Ibericae Romuleae generis. . Berger, A. Neue Arten sukkulenter Euphorbien. Inhalt. Bailey, F. M. Species novae ex: Contributions of the Flora of Queensland and New Guinea. I. (Ex: The Queensland Agric. Journ. XVI, pt. 6, March 1906, PP. 410—412) . . . Lee à pp. 9—10 Bailey, F. M. Species novae ex: Contributions of the Flora of "Queensland and New Guinea. Il. (Ex: The Queensland Agric. Journ., XIX, pt. 5, Nov. 1907, pp. 273—274.) . pp. 80—81 (Ex: Bol. Soc. Broter. Coimbra, XXII [1906], pp. 3—20.) pp. 214—216 (Ex: A. Berger, Sukkulente Euphorbien. Illustr. Hand- bücher sukkulenter Pflanzen, 1907, 135 pp) . . . . pp. 84—89 . Bornmüller, J. Ein neues Geranium der Sektion Batrachia, aus den türkiseh-persisehen Grenzgebirgen. (Original- diagnosen.) . pp. 81—82 Bornmüller, J. Drei neue Cirsium- Arten der Section Epitrachys aus der Flora Persiens und Transkaspiens. (Originaldiagnosen.) . pp. 260—262 Bornmüller, J. Neue Onosma-Arten ` aus Persien und Kurdistan. (Originalabhandlung.) pp. 539—544 Bornmüller, J. Astragalus vulcanicus Bornm., eine neue nordpersische Art der Section Myobroma. (Original- diagnose.) . TEL pp. 546—547 Bornmüller, J. Acantholimon microstegium Bornm. / n » Spe- cies nova sectionis novae persica. (Originaldiagnose.) pp. 547—548 Burchard, Oscar. Zwei neue kanarische Pflanzen. (Originaldiagnosen. ). . e. . pp. 551—552 De Candolle, ^. Myrsinaceae n novae tonkinenses. (Original- AA . pp. 353—354 Christ, H. Filices costaricenses. (Originaldiagnosen.) pp. 17—20 Cockayne, L. Nova ex: Report on a Botanical Survey of Stewart Island. (New Zealand, Department of Lands, C.12, 1909, pp.42—44.) | pp. 220—224 Costantin et Gallaud. Asclepiadaceae novae Madagas- carienses. (Ex: Ann. Sci. nat. Paris. Botanique, ser. 9, VI [1907], pp. 333—364, p. 3—5) . . . pp 437—445 LIX. CXXVIII. LXV. CXIV. CXV. CXVI. CXVII. LXXXIX. XCVII. CXXXIX. CLII. LXI. XCIV. XCII. LXXXIV. XLI. CXXXIV. LII. Inhalt. V Coutinho, A. X. P. Scrophulariaceae novae Lusitanicae. (Bol. Soc. Broter. Coimbra, XXII [1906], pp. 114—213.) pp. 216—220 Coutinho, A. X. P. Labiatae novae Lusitanicae. (Ex: Bol. Soc. Broter. Coimbra, XXIII [1907], pp. 51—175.) pp. 458—403 Engler, ^. Berichtigung betreffend Schoenodendron. . . p. 242 Ewart, Alfred J. Contributiones Florae Australiensis. I. (Ex: Proc. Roy. Soc. Victoria N, S. XIX, 2 [1907], pp. 33 bis 45, pl. X—XILI) . . . . . . pp. 402—406 Ewart, Alfred J. Contributiones Florae Australionsis, II. (Ex: Proc. Roy. Soc. Victoria N. S, XX, 1 |1907], pp. 76 bis 87, pl. IX—XII) . . . . . . pp. 406—409 Ewart, Alfred J. Contributiones | Florae Australiensis. Ill. (Ex: Proc. Roy. Soc. Victoria N. S., XX, 2 [1908], pp. 125 bis 139.) . . . pp. 409—411 Ewart, Afred J. Contr ibutiones Florae Australiensis, IV. (Ex: Proc. Roy. Soc. Victoria N. S, XXI, 2 [1909], pp. 540—549, pl. XXX—XXXIIL) . . . pp. 411—413 Fedde, F. Goldmania Greenman nomen est delendum. (Originalmitteilung.) . E Fedde, F. Noch einmal Goldmania. (Originalmitteilung.) p. 353 Fedde, Friedr. Eine neue Corydalis (C. Mildbraedii) aus Deutsch-Ostafrika. (Originaldiagnose.) . . . . pp. 512—513 Fedde, Friedrich. Papaver Schinzianum, ein neuer Mohn unbekannter Herkunft aus der Gruppe. der Pilosa, (Originaldiagnose.) . LXIV. CXXI. [Fedde, F.] Cactaceae atque aliae succu- lentes novae. IV. V. VI. (Ex: Monatsschr. Kakteenkunde, XVIII [1908], pp. 145—192, XIX [1909], pp. 1—96, 97—192 . pp. 224—226, 236—242, 427—434 [Fedde, Friedrich.] Neue Arten aus den „Mitteilungen der Deutschen Dendrologischen Gesellschaft“ 1908. p. 325 pp. 342—348 [Fedde, Friedrich] Plantae anno 1909 in „Botanical Magazine* denuo descriptae pp. 334—337 [Fedde, F.] Species novae ex ,C.-R. Acad. Sci. Paris, CXLIV, CXLV, 1907* compilatae. . . . . . . pp. 317—319 |Fedde, F.] Neues aus: Leonhard Schultze, Aus Nama- land und Kalahari. (Jena, G. Fischer, 1907, pp. 692—705.) pp. 145 — 150 Fedde, F. Neue Namen in den Bulletins von 1909 des Bureau of Plant Industry, U. S. Dep. of Agriculture zu Washington. (Ex: U. S. Dep. of Agric. — Bur. of Pl. Ind. — Bull. no. 176 [1910], pp. 80, 31.) . . . . pp. 488—459 [Fedde, F.] Species novae ex: N. A. Busch, B. B. Marco- wicz, G. N. Woronow, Schedae ad Floram caucasicam exsiccatam. I. II. (1905), III. (1906) p. 184 -— nm pp. $61 Ÿ / VI XIII. Inhalt. XLIV. LVII. LXXXVI. CIV. [Fedde, F.] Species novae ex: Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange des plantes. II. (XV [1904/05], 1905, Quimper. . pp. 32—34 III. (XVI [1905/06], 1906, Quimper.) . . p. 157 IV. (XVII [1906/07], 1907, Quimper.) pp. 211—214 V. (XVIII [1907/08], 1908, Quimper.) pp. 322—323 VI. (XIX [1908/09], 1909, Quimper.) . pp. 370—371 Cll. [Fedde, F.] Species novae in Gardener's Chronicle, 3. ser, TU (1908) descriptae . pp. 365—368 CVI. [Fedde, F.] Species novae in Gardener's Chronicle, 3. ser., XLIV (1908) descriptae pp. 379—380 CVII. (Fedde, F] Species novae in Gardener's Chronicle, 3. ser., XLV (1909) descriptae pp. 381—383 CVIII. (Fedde, F.| Species novae in Gardener's Chronicle, 3. ser., XLVI (1909) descriptae pp. 388—385 CXXXVI. Fedtschenko, Boris. Saussurea furgaiensis B. Fedtsch., nov. spec. (Originaldiagnose.) . p. 497 XLIII. Forrest, George. Gentianaceae novae Orienti- Tibeticae atque Austro-oceidentali-Chinenses. (Ex: Not. R. Bot. Gard. Edinburgh, XVII (April 1907), pp. 69—81, p. XII—XIX) .. . . . . pp. 192—157 CV. Fries, R. E. Sterculiaceae novae americanae. (Ex: Kgl. Svenska Vetensk. Akad. Handl., XLII, no. 12 [1907, pp. 5—26.) . . . . . pp. 372—819 CIX. Fries, R. E. Tiliaceae novae americanae. (Ex: Kgl Svenska Vetensk. Akad. Handl, XLII, no. 12 [1907], pp. 62—64.) pp. 385 —386 CX. CXXXVI Fries, R. E. Malvaceae r novae americanae. (Ex: Kgl. Svenska Vetensk. Akad. Handl, XLII, no. 12 [1907], pp. 29—61.) . pp. 386—398, 497—500 CXXIX. Fries, R. E. Bombaceae novae americanae. (Ex: Kgl. Svenska Vetensk. Akad. Handl., XLII, no. 12 [1907], pp. 27— 28.) o . . p. 464 XIV. Hackel, E. Gramineae Paraguarienses. i (Original- diagnosen.) (Siehe Hassler!) . pp. 46—47 CXL. Hackel, E. Gramineae novae. VII. (Originaldiagnosen.) pp. 513--523 XL. Hagström, O. Potamogetones novi. (Bot. Not., 1908, pp. 97—108,) pp. 145—148 X. Hamet, Raymond, Nouveautés asialiques du genre Sedum. (Originaldiagnosen.) . pp. 24-28 XXXIX. Hamet, Raymond. Sur deux Sedum nouveaux. (Original. diagnosen.) pp. 142—144 LXX. Hamet, Raymond. "Note sur | deux espèces nouvelles de Sedum. (Originaldiagnosen.) . . pp. 263—266 LXXXIII. Hamet, Raymond. Descriptions et étude des affinités de 3 Sedum nouveaux. (Originaldiagnosen.) . pp. 311—316 XCIX. Harms, H Einige neue Aeschynomene-Arten aus dem tropischen Afrika. (Originaldiagnosen.) . pp. 355—357 XIV. XXIII. XXXVI. LVI. CI. Hassler, E. Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses, IV. V. VI. VII. VIII. (Originaldiagnosen.) pp. 34—47, 66—73, 113—132, 204—210, 552—560 | CAN SC STR de. A. és de, CS Bar iid LXXXVII. XI. LXXXV. LXXII. L. LXIII. LXVII. LV. CXI, III. VI. VIII. IX. XII. XVIII. XXIV, XXI. XLVII. CXIX. XXXIII. Irihalt. VII Hassler, E. Noch einmal Sida confusa Hassler Hassler, E. Malvaceae austro-americanae. (Original- diagnosen.) . . pp. 28—31 c. ic. CIII. CXXII. v. Hayek, A. Neue Arten a aus: A. v. Hayek, Flora von Steiermark. Band I, Heft 6 (1908), pp. 401-—480 . . . . . pp. 319—322 Band I, Heft 7 (1909), pp. 481—560 . . . . . pp. 368—370 Band I, Heft 8 (1909), pp. 561—640 . pp. 434—436 Hicken, C. M. Filices novae Argentinae. (Ex: Trab. Mus. Farmac. Buenos Aires, no. 19, 1907.) pp. 215—216 XCIII. Hooker, J. D. Impatientis species novae. I. II. (Ex: Hooker's Icon. Pl., 1908, tab. 2851—2875.) pp. 172—181, 338—342 House, H. D. Ipomoea genus speciebus novis Americae septentrionalis auctum. (Ex: Ann. N, Y. Ac. Sci, XVIII [1908], pp. 181—263.) pp. 228—236 pp. 324—325 Janchen, E. Nomina nova. (Ex: Mitt. Naturw. Ver. Univ. Wien, V 11907), PP- 83—100, 105—107, 108—112). . . p. 251 Jumelle, H. et Perrier de la Bathie, H., Plantes nouvelles du Nord-ouest de Madagascar. (Ann. Mus. Col. Marseille, XV (1907), pp. 363—405.) pp. 199—203 Knuth, R. Primula Bonatii nov. spec. (Originaldiagnose.) p. 398 Koehne, E. Syringa Sweginzowii Koehne et Lingelsheim nov. spec. (Originaldiagnose) . . . . . . p.9 Koehne, E. Eine neue Cuphea von den Kleinen Antillen. (Originaldiagnose.) e. pp. 16—17 Koehne, E. Zwei neue Rosen, aus | Kurdistan und aus Ostasien. (Originaldiagnosen.) pp. 21—22 Koehne, E. Zwei Varietäten von Prunus Japonica Thunb. (Originaldiagnose.) . . . . . . . p. 23 Koehne, E. Lonicera Korolkowi Stapt var. aurora Koehne, nov. var. (Originaldiagnose.) . o. pp. 31--32 Koehne, E. Evonymus semiexserta Koehne, nov. spec. (Originaldiagnose. . . . . . . . p. 54 Koehne, E. Ulmus pinnato-ramosa Dieck Cat. 1895 (nom. nud.) (Originaldiagnose.) . . . . es... s. s p. 74 Koehne, E. Prunus Sweginzowii Koehne, nov, spec. (Chamaeamygdalus). (Originaldiagnose. . . . . . . . p. 62 LIV. Koehne, E. Ex Herbario Hassleriano: Neue Ly- thraceen aus Paraguay und dem Gran Chaco. I. II. (Original- diagnosen.) e. . pp. 165—167, 196—199 Komarow, V. L. Nova ex: Prolegomena ad Floras Chinae nec non Mongoliae. Fasc. I. 1908, (Ex: ¿Acto hort. Fetrop. XXIX (1908], Pp. 1—176, cum 4 tab. et 2 mapp.). . . pp. 416—421 Krünzlin, Fr. Zwei neue Orchideen von den Philippinen. (Originaldiagnosen.) . TM pp. 97—98 VIII CXLII. CXLVI. II. LXXVII. XX. LXXVII. XXXV. XXIII. CXXXIII. XXXI. XXII. LXXIX. XXXVII. XLVI. LXXXVIII. CXXXI. XXIX. XLII. Inhalt. Kränzlin, Fr. Calceolaria genus speciebus novis auctum. (Ex: Ann. Hofm. Wien, XXII 11907), PP: 191—196, tab. HI-IV). . . . . , . pp. 526—530 Kränzlin, Fr. Eine neue Cleisostoma- Art von den Philip- pinen. (Originaldiagnose.) . . p. 545 XC. Kükenthal, G. Cyperaceae novae. >. L Il, (Originaldiagn.) pp. 7—8, 326-321 Kükenthal, G. Cyperaceae. (Siehe Lósener!) . p. 291 XXXVII. XLIX. LXVIII. LXXIV. C. CXIII. CXX. CXXVI. CXLIX, Léveillé, H. ^ Decades plantarum novarum. XXVIL/XXVIIL XXIX.[XXX. XXXI/XXXIL XXXIII. XXXIV —XXXVII. XXXVII. XXXIX. XL—XLII. XL —XLIV, XLV, (Originaldiagnosen.) pp. 58-61, 138 —141, 168—172, 258—259, 280—280, 358—360, 401—402, 421—426, 449—452. 549—550 LXXXII. Loesener, Th. Mexikanische und zentralameri- kanische Novitäten. I. (Originaldiagnosen.) pp. 291—299, 306- 311 Makino, T. Plantae novae Japonicae. ll. . (Ex: Tokyo Bot. Mag, XIX [1905], pp. 6—22, 23—30, 63—74, 86—90, 102—110, 131—160.) . pp. 107—113 Malme, Gust. O. A:n Generis Pterocaulon Ell. nova species paraguayensis. (Cf. Hassler!) . . pp. 73—74 de Mariz, Joaquim. Verbasceae novae Lusitanicac. (Ex: Bol. Soc. Broter. Coimbra, XXIII [1907], pp. 23—50.) pp. 486—487 Mayr, H. Neue Arten aus: Fremdländische Wald- und Parkbáume für Europa. (Berlin 1906.) . pp. 90—92 LXXV. Merino, R. P. Species novae ex: Flora deserip- tiva é illustrada de Galicia. II. 1906. pp. 62—66, 286—289 Muschler, R. Plantae novae sinaicae. (Ex: h. Muschler, Beitrag zur Kenntnis der Flora von El-Tor, in: Verh. Bot. Ver. Prov. Brandenburg, XLIX [1901], pp. 66—146.) . pp. 300—302 Pau, C. Nova ex: Mi segunda visita á Sierra Nevada. (Ex: Bol. Soc. Arag. Cienc. Nat., VIII [1909], pp. 104—129.) pp. 132—137 . Pax, F. Plantae novae bolivianae. IV. (Originaldiagn.) Von A. Cogniaux, | A. Lingelsheim, F. Pax und H. Winkler. . pp. 1—6 Pax, F. Einige neue- Euphorbiacoon aus Amerika. (Originaldiagnosen.) . pp. 161—162 Pax, F. Ein verkannter Phyllanthus aus "Neuguinea. p. 325 Pax, F. Zwei Coelodiscus-Arten aus Neu-Guinea. (Original- diagnosen.) pp. 481—482 Perkins, J. Neue Styracaceae aus Ostasien. l. (Original- diagnosen.) . pp. 82—84 Pilger, R. Neue Arten aus: Theodor Koch- Grünberg, 2 Jahre unter den Indianern. (II [1910], pp. 360—373.) pp. 151—152 V. XLV. LXXI. Piper, C. V. Neues aus: Charles V. Piper, Flora of the State of Washington. IV. V. (Ex: Contr. Unit. St. Nat. Herb, XI |1906], 637 pp.) pp. 13—16, 158—161, 267—275 ; TOR GARA ESB oc a nn nn an. CXXX. OXXXII. XXIII. LIII. CXXIII. XLVII. CXXVII. XXXIV. XXV. LI. LXII. XVI. XVII. LXXVI. XCI. LXXVIII. XV. XIX. XXVI. Inhalt, IX CXLIIL Pittier, H. Plantae Colombianae et Centro- americanae 1908—1910. pp. 465 —480, 531—539 Porta, P. Plantae novae Tridentinae. (Atti Acc. Sci., Lett. ed Arti Agiati Rovereto. Ser. 3, XI, faseic., 2 |1905], pp. 1—8.) . . pp. 482—486 Radlkofer, L. Sapindaceae. (Cf. Hassler!) . pp. 71—73 Radikofer, L. Sapindaceae novae Indicae et Malaicae ex Herbario Calcuttensi. (Ex: Rec. Bot. Surv. India, III, no. 3 [1907], pp. 341—355.) pp. 185—196 Rendle, A. B. Nomina commutata ex: ,List of British Seed-plants and Ferns.* 1907. pp. 436—437 LXXIII. Rosenstock, E. Filices novae. VI. VII. (Original- diagnosen.) pp. 163—164, 277—279 CXXXVIII. Schlechter, R. Orchidaceae novae et cri- ticae. (Originaldiagnosen.) Decas XI, XII, XIII, XIV./XV. pp. 453—458, 500—512, 56f—574 Diagnosen neuer Rosenformen pp. 99—107 Simmons, H. G. Pläntae novae vasculares Florae Elles- merelandicae. (Ex: H. G. Simmons, The vascular plants in the Flora of Ellesmereland. — Rep. II. Norweg. Arctic Exp. ,Fram* 1898—1902, no. 2 [1906], 197 pp.) pp. 74—79 Simmons, H. G. Neue lapplündische Phanerogamen. (Aus: Ark. f. Bot., VI [1907], no. 17; 40 pp.). pp. 181—184 Sireitschikov, D. Neue Formen aus der Illustrierten Flora des Gouvernements Moskau. (Band I—IIL) pp. 226—227 Ulbrich, E. Eine neue, sehr bemerkenswerte Varietät von Ophioglossum vulgatum : var. Englerianum E. Ulbrich, nov, var., aus der Provinz Brandenburg. (Originaldiagn.) pp. 49—52 Ulbrich, E. Ein für Mitteleuropa neuer Calamagrostis- Bastard: X Calamagrostis Conwentzü Ulbrich (= C. Schwertschlager, Jos. Bayerns. neglecta X lanceolata S. Almqvist). (Originaldiagnose.) pp. 52—54 Ulbrich, E. Sida confusa Hassler. pp. 289—290 CI. Vaccari, L. Plantae novae ex: L. Vaccari, Cata- logue raisonné des Plantes vasculaires de la Vallée d’Aoste. 1904. pp. 327—333, 360—364 Vandas, C. Heliosperma Rohlenae, nov. Spec. (Original diagnose.) . . . p. 300 XXXII. LXVI. LXXX. XCVI. CXII. CXXV. CXXXV. 'OXLY. CLIV. Vermischte neue Diagnosen (no.397—401,402—415, 416—469, 470—475, 476—484, 485—489, 490—499, 500—534, 535—545, 546—551) pp. 48, 92—96, 242—256, 302—304, 350—352, 398— 400, 445—448, 489—490, 544, 574—576 Walter, Hans. Aizoaceae novae. I. (Originaldiagnosen.) pp. 55—57 Walter, H. Namensänderung. (Seguiera Alberti nom. nov.) p. 79 XCV. Inhalt. . Wolff, H. Eryngia nova americana duo. (Originaldiagn.) pp. 414 —415 . Wolff, H. Umbelliferae novae. 1. (Originaldiagnosen.) pp. 524—526 XL Zobel, August. Neues aus dem ,Verzeichnis der im Herzogtume Anhalt und in dessen nàherer Umgebung beobachteten Phanerogamen und Gefässkryptogamen“, Teil I. 1905. . ............... p. 305 Zobel, August. Neues aus dem „Verzeichnis der im Herzogtume Anhalt und in dessen näherer Umgebung beobachteten Phanerogamen und Vëloe Teil HI. 1909.. . . o pp. 349—350 RUN RE ————— RS DRE cL Id RM ARAS Repertorium novarum specierum regni vegetabilis auctore F. Fedde No. 157/159 VIII. Band IS. Januar IgIo I. Plantae novae bolivianae. IV.” Von A. Cogniaux, A. Lingelsheim, F. Pax und H. Winkler. (Originaldiagnosen.) 51. Trichilia viridis Rusby var. puberula Lingelsh., nov. var. Frutex. Differt a typo indumento velutino rhachidis et foliolorum. Bolivien: Charopampa bei Mapiri, Wälder, 570 m (Bucntien, no. 1906!). . 52. Pterolepis boliviensis Cogn., nov. spec. Caulibus numerosis, ascendentibus, brevibus, gracilibus, simplicibus vel vix ramosis, acutiuscule tetragonis, subsparse breviterque pilosis; foliis breviter petiolatis, anguste ovatis vel lanceolatis, acutis, basi rotundatis, subtiliter denticulatis, trinerviis, utrinque densiuscule et longiuscule setulosis; floribus parvis, 4-meris, solitariis, axillaribus, bre- vissime pedicellatis; calycis tubo late campanulato, setulis longiusculis simplicibus eglandulosis basi tuberculatis densiuscule hirtello, segmentis ovato-triangularibus, acutis, margine longiuscule ciliatis, basi contiguis, tubo satis brevioribus; staminibus valde inaequalibus, antheris anguste obovatis, apice oblique lateque truncatis, connectivo infra loculos breviter producto, arcuato, basi satis incrassato. Caules leviter flexuosi, 3—10 cm longi, 1/,—1 mm crassi. Petiolus filiformis, 1—5 mm longus. Folia erecta vel patula, internodiis saepius multo longiora, 6—16 mm longa, 3—5 mm lata. Pedicelli graciles densiuscule breviterque hirtelli, 2—3 mm longi. Calyeis tubus 2!/¿ mm longus, apice 3 mm latus; segmenta 1!/; mm longa lataque. Petala obo- vata, basi cuneata, non ciliata, 6 mm longa. Staminum filamenta 2 vel 3 mm longa; antherae !/4—?/; vel 1'/ mm longae. Stylus filiformis. subrectus, 3 mm longus. Capsula fusca, subglobosa, 3—4 mm crassa. Affinis P. perpusillae Cogn. Bolivien: San Carlos bei Mapiri, 15? s. Br.; feuchter Wald, 750 m (Buchtien, no. 1651). 53. Graffenrieda parviflora Cogn., nov. spec. Ramis junioribus petiolis pedunculisque densiuscule stellato-fur- furaceis; foliis breviter petiolatis, membranaceis, ovato-oblongis, longius- 1) Vgl. Repert., VII (1909), p. 241. Repertorium novarum specierum. VIII. 1 2 A. Cogniaux, A. Lingelsheim, F. Pax und H. Winkler. cule caudato-acuminatis, basi subrotundatis, 5-nerviis, vix reticulatis, subtus ad nervos nervulosque leviter furfuraceis caeteris utrinque glabris; paniculis majusculis, late pyramidatis, multifloris; floribus minutis, 4- meris, brevissime pedicellatis; calyce vix furfuraceo, campanulato, lobis brevissimis, late triangularibus; ovario glaberrimo, triloculari. Frutex 3—5 m altus, ramis gracilibus, obscure tetragonis. Petiolus gracilis, 1—1!, cm longus. Folia patentissima, supra saturate viridia, subtus satis pallidiora, 18—23 cm longa, 6—9!/, cm lata, nervis gracili- bus, subtus valde prominentibus, exterioribus gracillimis; nervulis trans- versalibus subtus leviter prominentibus. Paniculae 12—15 cm longae, ramis patulis, gracilibus, satis ramulosis. Pedicelli filiformes, 1— 1!/; mm longi. Calycis tubus 2—2!/, mm longus latusque; lobi */, mm longi. Petala flavescentia, ovata, acutiuscula, 3—3!/; mm longa. Staminum fila- | menta 3—3!/, mm longa; antherae valde arcuatae, 3 mm longae; calcar 1 mm longum. Stylus 8 mm longus. Affinis G. Moritzianae Cogn. Bolivien: Charopampa bei Mapiri, 570 m (Buchtien,. no. 1706, 1722). . 54. Miconia congesta Cogn., nov. spec. (Sect. Eumiconia $ Pani- culares.) Ramulis obscure tetragonis, junioribus pedunculis calycibusque bre- vissime denseque stellato-puberulis; foliis chartaceis, longiuscule petio- latis, oblongis, subabrupte breviterque acuminatis, basi acutis, inte- gerrimis, triplinerviis, subtus ad nervos leviter stellato-furfuraceis caeteris utrinque glaberrimis, nervulis transversalibus gracillimis subtus non vel vix prominentibus; panieulis majusculis, multifloris; floribus minutis, sessilibus, 5-meris, dense congestis subglomeratis; calyce late campanu- lato, limbo tenuiter membranaceo, brevissime obtuseque 5-dentato, demum transverse circumscisso; connectivo basi breviter producto, antice obscure bicalcarato. Arbor 20 m alta, ramulis robustiusculis, leviter nodosis, adultis gla- berrimis. Petiolus gracilis, leviter stellato-furfuraceus, 2—3!/, cm longus. Folia patenti-reflexa, siccitate valde fragilia, supra viridi-olivacea et niti- dula, subtus viridi-grisea, ut videtur 10—15 cm longa, 4—51/, em lata, nervis gracilibus, supra tenuiter impressis, subtus valde prominentibus. Paniculae 8—10 cm longae, ramis gracilibus, patulis, elongatis, satis ramulosis. Calyx cinereus, 2 mm longus. Petala oblique lateque obo- vata, 2!, mm longa. Antherae rectae, 13/, -2 mm longae. Stylus gra- cilis, superne leviter incrassatus, 2—3 mm longus. Affinis M. prasinae DC. Bolivien: San Carlos bei Mapiri, 750 m (Buchtien, no. 1680). 55. Miconia Buchtienii Cogn., nov. spec. (Sect. Glossocentrum). Tota glaberrima vel in juventute vix furfuracea; ramis junioribus obtuse tetragonis; foliis breviter petiolatis, membranaceis, late elliptico- ovatis, acutis vel abrupte breviterque acuminatis, basi subrotundatis, margine integerrimis vel vix undulatis breviter adpresse sparseque ——— vs dé RE A ON Plantae novae bolivianae. IV. 3 ciliatis, 5-plinerviis; paniculis multifloris, late pyramidatis; floribus 4- meris, minutissimis, sessilibus vel brevissime pedicellatis, non glomeratis; calyce urceolato, brevissime lateque 4-lobato; ovario glabro. Frutex 4—5 m altus, ramis gracilibus, leviter nodosis. Petiolus gracilis, 1—2 cm lengus. Folia supra siccitate viridia et nitidula, subtus laete viridia; 10—16 cm longa. 7—12 cm lata: nervis subtus valde prominentibus: nervulis transversalibus paulo flexuosis, gracilibus, subtus satis prominentibus. Paniculae 8—10 cm longae, ramis elongatis, tricho- tomis, divaricatis. Calyx 1'/; mm longus latusque. Petala obovata, 1 mm longa. Staminum filamenta ?/, mm longa; antherae 1!/,—1!/, mm longae, connectivo postice distincte calcarato. Stylus filiformis, subrectus, 3— 4 mm longus, stigmate punctiformi. Affinis .M. trichotomae DC. Bolivien: San Antonio bei Mapiri, Wälder, $50 m «Buchtien, no. 1731). 56. Symplocos hiemalis Lingelsh., nov. spec. Arbor 4-metralis. Ramuli juveniles dense flavido-pilosi, deinde glabrescentes, cortice fusco-griseo vestiti. Folia chartacea, oblongo- lanceolata, ambitu elliptica, paullo obovata, apice breviter acuminata, margine sinuoso-denticulata, supra parce pilosa, subtus pilis flavidis, adpressis velutino-pubescentia, 5—10 em longa, 2—3 cm lata, petiolo flavido-piloso, 0,5 em longo suffulta. Flores subsessiles, in axillis foliorum solitarii. Bracteae flavido pilosae, circiter 2—5. Calyx 5-lobus; lobi rotundati, margine ciliati, 0,5 cm longi. Corolla rosea, usque ad medium 5-partita, 1,2 cm longa; lobi ovati, glaberrimi. Stamina biserialia. Ovarium dense flavido pilosum, stylo glaberrimo, 0,7 cm longo, coro- natum. Fructus ignotus. Bolivien: Süd-Yungas, Sirupayo bei Yanacachi, im Walde, 2400 m. Blühend im Dezember. (Buchtien, no. 534!) 57. Palicourea glabrata H. Winkl., nov. spec. Frutex 3-metralis, ramis saltem junioribus 4-angularibus, glabris; foliis rigide membranaceis, marginatis, elliptici-vel ovati- oblongis, basi cuneatis vel magis rotundatis, apice + sensim acu- minatis, ad 23 cm longis, 8 cm latis, costa media nervis lateralibus utrinque 12—14 venulisque supra prominentibus cum pagina omnino glaberrimis, subtus magis prominentibus, sericei-hirtellis, reticu- latione conspicua; petiolo 1—2,5 cm longo, supra levius sulcato: stipulis 4, alte vaginantibus, omnino 5 mm longis, vagina 3 mm longa, truncata, lobis 2 mm longis, acuminati-triangularibus, ciliolatis vel glabris; panicula latissime ovoidea, 4—7 cm pedunculato, glabro, parte florifera 10—12 cm longa, basi 12—14 cm diametiente, ramis ipsis iterum frequenter ramosis decussatis, infimis 2 foliis simillimis foliiscaulinis,sed multo minoribus, ceterisbraeteisacuminatis)—4mm longis suffultis; calycis ovarium crassiusculum vix aequantis laciniis subrotundatis, acutis vel apiculatis tubo subaequilongis, sinubus glan- dulis 1 vel 2 instructis; corollae extus glabrae lobis tubo 5- ad 6-plo ]* 4 A. Cogniaux, A. Lingelsheim, F. Pax und H. Winkler. brevioribus, ovatis, apice intus dentatis; tubo 9—10 mm longo, ad !/, longitudinis intus annulum praebente, ad ?/, staminigero: antheris 4- ad 5-plo longioribus quam latis, medio fixis. corollae faucem haud attin- gentibus. Bolivien: San Antonio bei Mapiri (Buchtien, no. 1609 — De- zember 1907, blühend). Im Laub der P. obliqua H. Winkl. nicht unähnlich; doch sind die Blütter etwas rigider, kaum merkbar schief und weisen die feinere Netzaderung viel deutlicher auf. Ganz abweichend ist der Blüten- stand durch die kreuzgegenständige Anordnung seiner Äste. die nur im oberen Teil der Rispe verwischt ist. Blüten aussen kahl. 58. Palicourea mollis H. Winkl., nov. spec. Ramis junioribus subtomentosis, deinde glabris; foliis subcoreaceis, marginatis, oblongi-ellipticis, basi stricte cuneatis, apice acu- minatis, siccis margine paullum revolutis, ad 25 cm longis 10 cm latis. costa media supra subtusque prominente, nervis lateralibus utrinque er. 15 supra vix, subtus magis prominentibus et cum costa media hirti-pilosis, venulis inconspicuis, supra insculptis, subtus minime exsculptis; lamina supra velutini-papillosa et pilis minu- tissimis adspersa, subtus undique hirtella, margine ciliata, basi sensim in petiolum crassum triangularem hirtelli-tomentosum transiente alas 2 angustas efficiente; stipulis 4 triangulari-linearibus, 6 mm longis, basi in vaginam truncatam vel angulis acutis haud longe connatis, hirti- pilosis, intus glandulis crasse filiformibus fasciculatis in- structis; panicula ad 14 cm longe pedunculata, hirti-tomentosula, conoidea, parte florifera vix duplo longiore quam lata, 16—12 cm longa, ramis subverticillatis bracteis lanceolati-subulatis, ramorum infimorum saepius laciniatis, fere 5 mm longis; calycis ovarium crassum aequantis laciniis obtusis, plerumque apiculatis sinubus glandula 1 in- structis; corollae extus tomentosulae lobis tubo 6- ad 8-plo bre- vioribus, triangularibus, apice intus conspicue dentatis: tubo 15—16 mm longo ad !/, longitudinis intus annulum lanuginosum praebente, paullum supra medium staminigero; antheris linealibus 7—8-plo longiori- bus quam latis, medio fixis, corollae faucem attinzentibus; stylo glabro; stigmatibus foliacei-dilatatis. Bolivien: San Antonio bei Mapiri, Wälder (Buchtien, no. 1612 — Dezember 1907, blühend). Steht der P. fabacifolia (Müll. Arg.) nahe; durch die infolge der Papillenbildung samtartigen Oberfläche auffällig. 59. Palicourea obliqua H. Winkl. nov. spec. Frutex 2- ad 3-metralis, ramis glabris; foliis membranaceis, mar- ginatis, elliptici-oblongis, exceptis summis valde obliquis, basi cuneatis, apice acuminatis, ad 27 cm longis, 10 cm latis, costa media nervis lateralibus utrinque 18—19 venulisque supra prominulis, costa media a latere furfuracea ceterum cum nervis venulis paginaque glabra, omnibus et subtus prominentibus, hirtellis; lamina mar- ufi SR Mb NA M ciae oa i al Plantae novae bolivianae. IV. | 5 gine densius ciliata; petiolo ut costa media pedunculus ramique juniores nigrescente, 3 cm longo, haud conspicue alato; stipulis 4, binis intra petiolos connatis ad unam 6—10 mm longam acu- minatam vel irregulariter incisam, margine ciliatam, ceterum glabram; panicula ovoidea, 7 em longe pedunculata, parte florifera 11 cm longa, rhachide ramisque fusce hirtellis, ramis 4—5 em longis, haud subverticillatis, bracteis bracteolisque mox caducis; calycis ovarium haud valde crassum paullum superantis laciniis ovati-trian- gularibus, acutis, ciliatis, tubum superantibus, sinubus intus glan- dula 1 instructis; corollae pilis crassis multicellulatis deinde fur- furacei-conglutinatis valde tomentosae lobis tubo 5- ad 6-plo brevioribus, ovatis, acutis, apice intus haud conspicue dentatis; tubo 10—11 mm longo, ad !/, longitudinis intus annulum praebente. medio staminigero: antheris 5- ad 6-plo longioribus quam latis. medio fixis, corollae faucem haud attingentibus: stylo apicem versus valde papilloso, stigmatibus paullum foliacei-dilatatis. Bolivien: Charopampa bei Mapiri, Wälder (Buchtien, no. 1629 — November 1907, blühend). Verwandt mit P. Mansoana (Müll. Arg.), verschieden durch längere Blattstiele, Textur und Schiefe der Blätter, sowie die verwachsenen Stipeln. 60. Uragoga Buchtieni H. Winkl., nov. spec. Frutex 2- ad 4-metralis, ramis subteretibus, glabris, interdum foliis decurrentibus 1-vel 2-angulatis; foliis subcoreaceis, nitidulis, rhombei- ellipticis, basi cuneatis vel acuminatis, apice + sensim in acumen obliquum brevius vel longius protractis, 8—15 cm longis 2,5—5,5 cm latis siecis margine revolutis, nervis venulisque supra vix, subtus evidenter prominentibus, nervis lateralibus utrinque 7—9, lamina supra glabra vel brevissime pilosula, dilute viridi, maculis albidis linearibus obsita, subtus ad nervos disperse aculeati-pilosa, ceterum glabra nec non punctulis albidis (sieut pilis stellulatis) adspersa, margine saepius ciliata, basi in petiolum brevem. 2—4 mm longum, nigrescentem transeunte: stipulis qua- ternis, triangulari-subulatis. 1—2 mm longis, brevissime va- ginantibus, ciliatis: panicula breviter hirtelli-tomentosula. ad 3 cm longe pedunculata, umbelliformi. 5-radiata, radio uno terminali simplici vel iterum ramoso, lateralibus plerumque simplicibus, omnibus basi ebracteatis, 6—10 mm longis, flores in capitula compositos gerentibus: capitulorum bracteis exterioribus flores sub anthesi aequantibus oblongis, acuminatis, ciliatis, basi vix connatis et cum petiolo nigrescente, antice flavidis; capitulis ipsis florum cohorti- bus 3 compositis, una terminali plerumque biflora, sessili, bractea regulariter epartita stipitata, lateralibus subsessilibus, 3-ad 5-floris, bracteis 3 vel 5 breviter connatis involucratis, bracteis florum propriis exiguis; floribus sessilibus: ovario abbreviato; calyce truncato, irre- gulariter 5-dentato, ciliato; corolla extus praesertim apicem versus 6 A. Cogniaux, A. Lingelsheim, F. Pax und H. Winkler. pilis rigidis subaculeatis disperse obsita, lobis tubum triente fere aequantibus, basi cum tubi parte superiore densius albide barbatis : staminibus ad 3/, tubi longitudinis insertis, antheris 4- ad 5-plo longioribus quam latis, dorso dimidio affixis; disco calycem su- perante; stylo papilloso, antice sensim paullo incrassato; stigmate exserto. Bolivien: San Antonio bei Mapiri (Buchtien, no. 1608 — Dezember 1907, blühend). — San Carlos bei Mapiri, Wälder (Buchtien, no. 1945 — August 1907, mit Knospen). 61. Werneria pectinata Lingelsh.. nov. spec. Species subacaulis, e rhizomate repente oriens. Folia medio plicata (in spec. sicc.), fasciculato-rosulata. e vagina lineari, membranacea, al- bida, glabra, margine ciliato-dentata, 0.3—1 cm longa, 0,05 —0,1 cm lata, apicem versus spathulata, rotundata. Limbus 0,8 —0,4 cm longus. 0,2— 0,3 cm latus, margine pectinato-dentatus, plumbeo-viridis. Capitula ses- silia, foliis vix superantia, 0,8—1 cm diametientia. Involuerum campanu- latum, usque ad medium 15-fidum, 0,6—0,8 cm longum. Laciniae lanceo- latae, subacutae, sordido-virides, margine violaceae. Flores apice leviter violacei; radiantes 0,7 em longi, discoidei paullo breviores. Achaena flavida, glaberrima, longitudinaliter striata vel sulcata. Pappus infimo parte sericeo-albus, apice violaceo-afflatus, 0,4 cm longus. Bolivien: Am Chacaltaya, 4800 m (Buchtien, no. 1596!). Verwandt mit W. Orbignyana Wedd., doch gut durch die kleineren Dimen- sionen sowie durch die an derSpitzestets ungeteilten Spreiten charakterisiert, 62. Senecio Pampae Lingelsh., nov. spec. var. « typica. Suffrutex erectus, glauco-virens, + adpresso-ramosus. Caulis sub- quadrangularis, striatus. Folia anguste lanceolata, fere linearia, 5—6 cm longa, 0,4—1 cm lata, apice sensim attenuata, margine, basi excepta, longe et argute serrata, tenuissime pilosa, nervo primario valido per- cursa; nervi reliqui inconspicui, vix visibiles. Lamina carnosula (in statu sicco rugulosa). Inflorescentiae in paniculas terminales, 6—8 capitulatas, dispositae. Capitula conoidea, 1,3 cm longa, medio 0,5 cm diametientia. Involucri squamae biseriales; externae 5—6, breves, 0,2 cm longae, 0,1 cm latae, internae 10—14, lanceolatae, apice acutae, imbricatae, 0,1—0,9 cm longae, O,2 cm latae, medio rubello-fusco afflatae, margine scarioso, viridi-albido instructae. Flores radiati 6-—8, intense aureo- lutei; corolla 1—1,2 «m longa, 0,2 cm lata, nervis 4, arcuatis instructa, apice minutissime 3-lobata. Corollae tubus anguste cylindricus. Achaena leviter hirsuta, striata, 0.2 cm longa, pappo albo, capillaceo, deciduo, 0,5 cm longo coronata. Flores disci 25—30; corolla cylindrica, superne paullo ampliata, 0,5 cm longa, 0,15 cm diametiens. Achaena cylindrica, sulcata, glabrescens, 0,2 em longa, pappo sericeo, albo, capillaceo, deci- duo, 0,8 em longo coronata. Bolivien: Pazua, in der Pampa, 4000 m (Buchtien, no. 1582!). Var. 8. penicillatus. | Differt a typo foliis sparse serratis vel subintegris, inflorescentia paullo arachnoidea, squamis involucri apice albo barbatis. Bolivien: La Paz, 3600 m (Buchtien, no. 71!). EWERS A EE ERUIT EE WT E EE TE ET ee G. Kükenthal: Cyperaceae novae. l. 1 Il. Cyperaceae novae. |. Von G. Kükenthal-Coburg. (Originaldiagnosen.) 1. Uncinia compacta R. Br. var. caespitiformis Kükenthal, nov. var. Rhizoma caespites densos formans et breviter stoloniferum. Culmus foliaque rigida. Spicula oblongo-cylindrica. Utriculi subpatentes. Stewart-Insel (Cockayne no. 7871). 2. Carex nardina Fries var. atriceps Kükenthal, nov. var. Culmus strictus elatior. Pars spiculae prominens. Squamae Y profunde badiae. West-Grönland: Ekalunguit, Godhavn, Nugsuak (Rikli!). Diese Varietät steht zwischen der typischen Form und der nord- amerikanischen var. Hepburnii (Boott) Kükenthal. 3. Carex andina Phil. var. subabscondita Kükenthal, nov. var. Culmus 1-4 em altus subabsconditus. Folia culmum superantia. Spicula pauciflora. Patagonien: Territor. Chubut, Pampa chica (C. Skottsberg no. 574!). 4. Carex Skottsbergiana Kükenthal, nov. spec. Rhizoma dense caespitosum. Culmus ad 55 cm altus gracilis trian- gularis superne scabriusculus. Folia culmo breviora 2 mm lata plana. Spiculae 5—7 gynaecandrae oblongo-ovatae 6—10 mm longae densiflorae superiores parum ima longe remotae sessiles. Squamae Y ovatae cus- pidatae stramineo-albidae marginibus hyalinae. Utriculi squamas exce- dentes ovato-lanceolati plano-convexi 3 mm longi basi rotundata breviter stipitati apice in rostrum longum marginibus scabriusculum leviter biden- tulum attenuati stramineo-virides dense punctulati multi-nervosi. | Chilenisches Patagonien: Lago San Martin (C. Skottsberg!). Nimmt eine intermediäre Stellung zwischen den Canescentes und den Elongatae ein. letzteren durch die verlängerte deutlich vielnervige Gestalt des Utriculus, ersteren dureh die dichteren Ährchen und die papillöse Oberfläche der Schläuche genähert. 5. Carex Jamesonü Boott var. subfulva Kükenthal, nov. var. Spiculae pauciores basi pluriramosae. Squamae fulvae. Bolivia (Bang no. 2376!). 6. Carex pediformis C. A. Meyer forma parviflora Kükenthal, nov. form. Spiculae 9 pauci-et laxiflorae. Ostsibirien: Am Zeaflusse (Karo no. 326!). 1. Carex Merrillii Kükenthal, nov. spec. Rhizoma lignosum. Culmus metralis validus obsolete triqueter laevis Folia culmo multo breviora 4 mm lata plana coriacea, vaginae imae pur- pureae. Inflorescentia paniculata longa. Spiculae numerosae lineari- cylindricae 1!/,—2!/; cm longae sublaxiflorae aequales omnes androgynae (pars c/ brevior quam pars 9) simplices vel pauciramosae in fasciculos 8 G..Kükenthal: Cyperaceae novae. I. 6 remotos 3—4-nae dispositae inaequaliter capillari-pedunculatae nutantes. Bracteae foliaceae eulmo breviores longe vaginantes sursum decrescentes. Squamae 9 obovatae obtusae vel emarginatae fuscae marginibus albo- hyalinae e carina flava mucronatae vel aristatae. Utriculi squamas su- perantes suberecti membranacei ellipsoidei trigoni 3 mm longi fusci opaci enervii parce hispidi basi stipitati apice in rostrum longum ore hyalino demum bidentulum subabrupte desinentes. Stigmata 3. Philippinen: Luzon, Provinz Benguet, Pauai (Elmer D. Merrill no. 6623!). In die Sektion Frigidae gehörig. Bei Carex Dalton); Boott, mit welcher eine habituelle Ähnlichkeit vorhanden ist, stehen die Ährchen bis zu 20 in je einem Wirtel und die Verteilung des Geschlechtes in ihnen ist sehr unregelmässig. Carex inaequalis Boott hat glänzende und kahlere Schläuche und eine abweichende Tracht. . 8. Carex haematostoma Nees forma minor Kükenthal, nov. form. Spiculae breviores subsessiles. Nepal: Moräne des Gletschers von Yalung 17500’ (Guillarmod! in herb. Boiss.). 9. Carex brunnea Thunb. var. subteiogyna Kükenthal. nov. var. Spiculae laxiores. Squamae dilutiores longiores acuminatae. Utri- culi 5 mm longi longius stipitati perlonge rostrati glabri vel perparce scabri. Philippinen: Luzon, Provinz Benguet, Mt. Puleg (E. D. Merrill no. 6505!; McGregor no. 8866!); Pauai (E. D. Merrill no. 4731!). 10. Carex Ramosii Kükenthal, nov. spec. e sectione Rhomboidales. Rhizoma breviter repens lignosum crassum. Culmus centralis 12—20 em altus gracilis subcompresso-triqueter sub spiculis , dilatatus scabriuseulus inferne foliatus. Folia culmum longissime superantia 3 mm lata marginibus revoluta coriacea glauca longe attenuata, vaginae imae brunneae. Spiculae 1—3 androgynae (pars c^ abscondita) ovatae 1 cm longae densiflorae bracteis longis foliaceis evaginantibus suffultae, si 3 adsunt, secunda longe distans tertia juxta basin inserta. Squamae 9 oblongo-ovatae apice obtusae interdum excisae pallide brunneae multi- striatae e carina viridi in aristam longam scabram excurrentes. Utriculi squamis longiores suberecti subcoriacei rhomboidales subinflato-trigoni 7 mm longi clare brunnei glabri multi-nervosi basi contracti marginibus anguste alati scabri in rostrum longum conicum ore grosse bidentatum subabrupte abeuntes. Nux laxe inelusa obovata trigona lateribus con- cavis angulis medio incrassatis. Styli basis pyramidalis triloba. Stig- mata 3 brevia. Philippinen: Luzon, Provinz Rizal, Morong (Maximo Ramos no. 1434). | F. M. Bailey: Contributions of the Flora of Queensland and New Guinea. 9 Ill. Syringa Sweginzowii Koehne et Lingelsheim nov. spec. (Originaldiagnose.) Ramuli griseo-vel fusco-brunnei, sparse lenticellati lenticellis orbi- culatis, glaberrimi. Gemmae c. 3 mm longae, ovato-conicae, fuscae, glabrae. Folia papyracea ambitu oblonga vel ovata, basi paullo attenuata, apice saepius abrupte caudato-acuminata, 5—7 cm longa, 2—3,5 cm lata, supra fusco-viridia, glaberrima, subtus pallidiora, secus nervos primarios albido-pilosa, margine ciliolata, petiolo 0,75 —1 cm longo-fus- cescenti instructa. Paniculae terminales vel laterales effusae. elongatae, 15—25 cm longae, paucibracteatae. Flores flavido-rubelli. Calyx cam- panulatus, subtruneatus, 0,2 em longus. Corollae tubus anguste cylin- dricus, 0,8 cm longus, 0,2 cm dimetiens: lobi oblongo-ovati, subacuti. Stamina corolla inclusa. Fructus laevis. longitudinaliter striatus, acutus, 1 cm longus, 0,3 cm dimetiens. Die Beschreibung dieser neuen Syringa bezieht sich auf Kulturexem- plare, die aus dem Arboretum des Herrn Max von Sivers in Roemers- hof bei Riga stammen. Sie ist ein hoher, in Roemershof winterharter Strauch, wahrscheinlich aus Ostasien. Nahe verwandt mit S. rosea (Cornu) Lingelsh., weicht jedoch durch die Blütenfarbe und die glatten, spitzen Früchte genügend ab. Die Neueinführung dieser Pflanze in die gärtnerische Kultur ist des- halb besonders wertvoll, da die Farbe der sehr grossen und reichlich auftretenden Rispen nach Angabe des Herrn von Sivers ein prachtvolles Hellachsfarben darstellt. IV. Species novae ex: F. M. Bailey, Contributions of the Flora of Queensland and New Guinea. (Ex: The Queensland Agric. Journ. XVI, pt. 6, March., 1906, pp. 410—412.) 1. Dendrobium ($ Aporum) litoreum Bailey, l. c.. p. 411. Stems appear to grow in tufts, height 4 to 5 in., flattened. somewhat flexuous, about 2 lines broad, less at the base, internodes short, clothed by the scarious strongly striated leaf-sheaths. Leaves, distichous. about 12/, in. long, lanceolate, slightly falcate, coriaceous, and strongly striate, equitant at base, the fracture between sheath and blade very oblique. Flowers appear to be numerous in a terminal head of many bracts. Pedicels, filiform, 7 lines long. Ovary, 2 lines long, with winged ribs. Flowers. white, about 1 in. long: two-thirds occupied by the broad, fal- cate spur. Sepals and petals, broad-lanceolate, of nearly equal size, very delicate, with three or four longitudinal faint nerves and wavy or branching veins between them. Labellum, about 9 lines long, cuneate in outline, ending in two somewhat spreading. jagged lobes. The disk 10 F. M. Bailey: Contributions of the Flora of Queensland and New Guinea. calli yellow, forming two dense rows, whieh terminate a short distance within the margin below the terminal sinus. Column very short, its membranous wings extending upwards and forming a point behind the anther. Anther-lid hemispherical, slightly tomentose. Pollen-masses, free, white. Stigma, large, amber-coloured. Hab.: Cape Nelson, Collingwood Bay, British New Guinea. On mangrove-trees, Rev. Copeland King. After a considerable amount of search, I have not been able to find that the above plant has been described; therefore, have attached to it the above name. It seems a close ally of D. terminale (Parish and Reichb.) of India. The species is pretty and well worthy of cultivation, but would probably require the protection of a house during our winter months. 2. Dendrobium ($ Aporum) Coxii Bailey, l. c., p. 411. Stems numerous, from a shortly branched creeping rhizome, from the underside of which roots are emitted, which penetrate the old bark . of the trees upon which the plant grows. Stems, drooping, numerous, bulbous at the immediate base; then very slender for 4 to 6 in., not exceeding 1 line in diameter; then gradually expanding for a length of from 2 to 6 in. to about 4 lines broad, and prominently 4-angular; the internodes throughout the stem numerous, none exceeding 9 lines in length, often much less. Leaves (which I have not seen) are said by Mr. Cox to be „distichous, 2 or 3, small, of a light-green colour, pro- duced near the top of the stems*. Bracts at base of pedicel, 3; outer broadly-ovate, acuminate, 2 lines long, and nearly as broad; the 2nd as long, but much narrower; the 3rd filiform, and rather longer than the others. Pedicel, rather stout, 5 lines long, including the ovary. Sepals of equal length, 11 lines long; the dorsal, 4 lines broad, lateral ones somewhat more and linear-lanceolate, forming at their base a broad short spur; longitudinal nerves, about 7, very faint, like the transverse veinlets. Petals, nearly the length of the sepals, but narrower; the midrib somewhat prominent. Labellum, much shorter than the other segments, very broad, forming a cuspidate cup by the terminal lobe; sides of the cup marked with about 12 almost parallel lines of a lilac colour. Disk lines, 3. but slightly raised; beyond these, quite at the base, is a large tongue-shaped raised gland. Column, short, side wings rather broad. No pollen-masses in the flower examined. | Hab.: The material received for the determination of the above species consisted of a single, loose flower, and a few dead stems attached to a portion of the rhizome, forwarded to me by Editor of „Ihe Garden and Field“, Adelaide, for determination. The plant was growing in the garden of Mr. E. Baxter Cox, of Walkerville, near Adelaide. The above name is given only provisionally, waiting more complete specimens. Charles V. Piper: Neues aus Flora of the State of Washington. IV. 11 V. Neues aus: Charles V. Piper, Flora of the State of Washington. IV. (Ex: Contr. Unit. St. Nat. Herb., XI [1906], 637 pp.) (Fortsetzung.) 121. Phaca conjuncta (S. Wats.) Piper. 1. c., p. 373. Astragalus conjunctus S. Wats., Proc. Am. Acad.. XVII, 371; 1882. — Eastern Oregon and Eastern Washington. 122. Phaca misera (Dougl.) Piper, 1. c., p. 373. Astragalus miser Dougl.; Hook., Fl. Bor. Am., I, 158; 1830. — Astra- galus microcystis A. Gray, Proc. Am. Acad., VI, 220: 1865. — North Idaho and adjacent Washington and British Columbia. 123. Phaca convallaria (Greene) Piper, |. c.. p. 373. Astragalus convallarius Greene, Erythea, J}, 207; 1893. — Astragalus campestris A. Gray, Proc. Am. Acad. VI, 229; 1865. not. L. 1753. — Homalobus campestris Nutt.; Torr. € Gr., Fl. I, 351; 1838. — Washington to Montana and Colorado. 124. Phaca decumbens (Nutt.) Piper, l. c.. p. 373. Astragalus decumbens (Nutt. A. Gray, Proc. Am. Acad., VI. 229: 1865. — Homalobus decumbens Nutt.; Torr. € Gr.. Fl., I. 352: 1838. — Wash- ington to Montana and Colorado. 125. Phaca serotina (A. Gray) Piper, L c.. p. 374. Astragalus serotinus A. Gray, Pac. R. Rep., XII?, 51; 1860. — Eastern Washington. 126. Phaca viridis (Nutt.) Piper, l. c., p. 374. Astragalus viridis (Nutt.) Sheldon, Minn. Bot. Gud I?. 118: 1894. — Kentrophyta viridis Nutt.; Torr. & Gr., FL, 353: 1888. — Kentrophyta montana Nutt.: Torr. & Gr.. Fl, 353; 1838. — Astragalus kentrophyta A Gray, Proc. Acad. Phila., MDCCCLXIII, 60; 1863. — South Dakota to New Mexico, Washington, and British America. 127. Piscaria setigera (Hook.) Piper, I. c.. p. 382. Eremocarpus setigerus Benth., Bot. Sulph.. 53, pl. 26, 1844. — Croton? setigerus Hook.. Fl. Bor. Am., II, 141: 1838. — Washington to California. 128. Viola nutlallii var. praemorsa (Dougl. Piper. l. c., p. 393. Viola praemorsa Dougl., Bot. Reg.. XV. pl. 1254; 1829. — Washington to California in the coast region. 199. Viola venosa (S. Wats.) Piper, l. c.. p. 393. Viola aurea venosa S. Wats. in Brewer & Wats. Bot. Cal. I, 56: 1876. — Viola nuttallii venosa S. Wats., Bot. King. Explor., 35; 1871. — Viola praemorsa venosa A. Gray, Syn. FL, I, 200: 1895. — Washington to Ne- vada and California. 130. Viola adunca var. oxyceras (S. Wats.) Piper. l. c., p. 395. Viola canina oxyceras S. Wats. in Brewer & Wats. Bot. Cal. I. 56: 1876. — Washington to California. 12 l Charles V. Piper. 131. Epilobium fastigiatum (Nutt.) Piper, l. c., p. 404. Epilobium affine fastigiatum Nutt.; Torr. & Gr., Fl., I, 489; 1840. — Epilobium glaberrimum latifolium Barbey in Brewer & Wats. Bot. Cal., I, 290; 1876. — Epilobium glaberrimum fastigiatum Trelease, Rep. Mo. Bot. Gard., II, 105; 1891. — Washington to California and Utah. 132. Epilobium fastigiatum var. glaberrimum (Barbey) Piper, L. c., p. 404. Epilobium glaberrimum Barbey in Brewer € Wats., Bot. Cal. I, 220; 1876. — Washington to California and Nevada. 133. Epilobium mirabile Trelease apud Piper, l. c., p. 404. Turioniferous; stems rather slender, terete, crisp-puhesc ent, ascending from near the base, about a foot high, with rather short strict branches; leaves scarcely 25 mm long, somewhat ascending, broadly ovate-lanceo- late, obtuse, remotely very low denticulate, rounded at base and very short-petioled, rather thick, minutely crisp-puberulent or at length sub- glabrescent; inflorescence somewhat glandular; flowers suberect, crowded at summit; petals about 5 mm long, pale; capsules short-stalked, about 40 mm long, curved, fusiform; seeds as in E. paniculatum, the at first very white ample coma soon falling and at length dingy. — Meadows at 1500 meters altitude, in the Olympic Mountains, Washington (Piper, August, 1895, no. 2344). — A very peculiar plant, with the seed and foliage characters of E. minutum, but exaggerated, and the turions of the delicatum section, in which in stem and pubescence characters it falls near E. leptocarpum. 134. Taraxia tanacetifolia (Torr. & Gr.) Piper, |. c., p. 405. Oenothera tanacetifolia Torr. & Gr., Pacif, R. Rep., II, 121, pl. 4: 1854. Taraxia longiflora Nutt.; Small, Bull. Torr. Club, XXIII, 185; 1896. — Oenothera nuttallii Torr. & Gr., FL, I, 506: 1840, not Sweet, 1830. — Washington to Nevada and California. 135. Oenothera biennis var. strigosa (Rydberg) Piper, l. c., p. 407. Onagra strigosa Rydberg, Mem. N. Y. Bot. Gard., I, 278; 1900. — Oenothera biennis canescens Torr. & Gr. Fl, I, 499; 1840, not Oenothera canescens Torr. & Frem. in Frem. Rep. 315; 1845. — Washington to Montana and Colorado. 136. Pachylophus marginatus (Nutt.) Piper, l. c., p. 408. Oenothera marginata Nutt.; Torr. & Gr., Fl, I, 500; 1840. 137. Pachylophus canescens Piper, |. c., p. 409. Acaulescent or nearly so, cespitose, the whole plant canescent with a fine appressed pubescence: root stout and woody, becoming 30 cm long or more; leaves rather numerous, pale green, oblanceolate, repandly dentate or subentire, obtuse or acute, each atienuate into a petiole with margins narrower than the broad white midrib; calyx canescent, the tube very narrow, 5 to 6 em long, twice the length of the lanceolate attenuate lobes: petals broadly obovate, pink, 2 to 3 cm long; pods 2 to 3 cm long, linear-oblong, attenuate into a stout beak, canescent like the leaves. This species is distinguishable from the others of the genus only by the character of the pubescence. Neues aus: Flora of the State of Washington. IV. 13 Specimens examined: Washington — Sentinel Bluffs in gravelly soil. Cotton 1345 (type); Priest Rapids. Brandegee 77. July 14, 1903. Ore- gon — near Harper Ranch, Leiberg 2103: near Westfall on road to Ontario, Coville 504; without locality. Cusick in 1885. California — Without locality, Vasey in 1880. Zola distribution: Upper Sonoran. 138. Godetia caurina Abrams apud Piper, l. c.. p. 410. Stems erect, simple below, more or less branched above, 30 to 60 cm high: herbage minutely and rather sparsely puberulent throughout: leaves linear-lanceolate, entire; flower heads mainly erect, oblong, obtuse at apex. 12 to 14 mm long: calyx tube 2 mm long; petals obovate. 15 to 18 mm long, purple with a blotch of deeper color near the center: anthers 3 mm long, fertile to the tip. glabrous; stigmas linear-oblong. 3 mm long, yellow; capsule S-ribbed. stoutly beaked at apex, 25 mm long. tapering at base into a pedicel fully half as long. Nearest G. amoena (Lehm.) Lilja from which it is best distinguished by its much smaller glabrous anthers, which are not sterile at tip. and oblong obtuse flower buds. Type locality: Olympic Mountains, Clallam County. collected by Elmer 2565, June. 1900 (type. United States National Herbarium. no. 401890). . Specimens examined: Mount Finlayson. Vancouver Island, Macoun. June 28, 1887; Beacon Hill, Vancouver Island, Macoun, May 25, 1881. 139. Lomatium artemisiarum Piper. |. c., p. 423. Lomatium macrocarpum artemisiarum Piper. Bull. Torr. Club, XXIX. 223; 1902. — Eastern Washington. 140. Pyrola picta dentata (Smith) Piper, 1. c., p. 434. Pyrola dentata Smith, Rees’ Cycl., XXIX, no. 6; 1814. — Washington. 141. Pyrola picta integra (A. Gray) Piper. Le p. 434. Pyrola dentata integra A. Gray: Cooper, Pac. R. Rep.. XII?, 54: 1860. — Pyrola pallida Greene. Pittonia, IV, 39; 1899. — Pyrola sparsifolia Suksdorf, Allg. Bot. Zeitschr., XII, 26: 1906. — Washington to southern California. 142. Ledum columbianum Piper. l. c.. p. 441. Erect with erect branches. 60 to 90 cm high; bark becoming smooth and brown; leaves oblong. reticulate. 4 to 6 cm long. rather obtuse but apiculate, strongly revolute, dark green and glabrous above, whitish and resinous-dotted beneath, the midrib and short petiole minutely puberulent as well: corymbs terminal, convex, 3 to 5 cm broad; pedicels slender. puberulent and resinous-dotted. recurved in fruit, 1,5 to 3 cm long: lobes of the calyx very small. broadly rounded: petals white, oval, 5 to 6 mm long, obtuse; stamens 5 to 7, the filaments sparsely hirsute at base; ovary minutely canescent and resinous-dotted: capsules oblong. acutish. Collected by the writer in a sphagnum bog at Ilwaco, Pacific County. June 22, 1904 (no. 6451). The type is deposited in the U. S. National 14 Charles V. Piper: Herbarium. Also collected at Clatsop, Oreg. by Coville, September, 1, 1898 (no. 869). | This species is nearest related to L. groenlandicum, from which it may at once be distinguished by the absence of the tomentose pubes- cence. In this respect it resembles L. glandulosum alone, but the capsule characters are those of the former species. Its zonal position is appa- rently Humid Transition. 143. Vaccinium macrophyllum (Hook.) Piper, 1. c., p. 443. Vaccinium myrtilloides macrophylla Hook., Fl. Bor. Am. Ii, 32; 1834. — Vaccinium membranaceum Dougl.; Hook, loc. cit.. as synonym. — British Columbia and Oregon to Lake Superior. 144. Oxycoccus oxycoccus intermedius (A. Gray) Piper, |. c.. p. 444. Vaccinium oxytoccus intermedium A. Gray, Syn. Fl. ed. 2, If!, 396; 1886. — British Columbia to northern Idaho and western Oregon. 145. Dodecatheon vulgare (Hook.) Piper, l. c., p. 445. Dodecatheon integrifolium Michx. err. det. Hook., Fl. Bor. Am., II, 118; 1838. — Dodecatheon integrifolium vulgare Hook., 1. c. — Dodecatheon meadia pauciflorum Durand, Pl. Pratt., 95; 1855. — Dodecatheon pauciflorum Greene, Pittonia, II, 72; 1890. — Washington to Saskatchewan and New Mexico. 146. Dodecatheon puberulum (Nutt.) Piper, l. c., p. 445. Dodecatheon meadia puberula Nutt. Journ. Acad, Phila., VII, 48; 1834. Dodecatheon cusickii Greene, Pittonia, II, 73; 1890. — Dodecatheon puberu- lentum Heller. Bull. Torr. Club, XXIV, 311: 1897. — British Columbia to Oregon and Idaho. 147. Dodecatheon latifolium (Hook.) Piper, 1. c.. p. 446. Dodecatheon integrifolium latifolium Hook., Fl. Bor. Am., II, 119; 1838. Dodecatheon hendersoni A. Gray, Bot. Gaz., II, 232; 1886. — Washington to California. 148. Dodecatheon conjugens leptophyllum (Suksdorf) Piper, |. c., p. 446. Dodecatheon hendersoni leptophyllum Suksdorf, Deutsch. Bot. Monatss., XVII, 132: 1900. — Eastern Washington. 149. Centaurion centaurium (L.) W. F. Wight apud Piper, l. c., p. 449. Gentiana centaurium L., Sp. PL, I, 229; 1753. — Erythraea centaurium Pers. Syn., I, 283; 1805. — Europe. 150. Centaurion exaltatum (Griseb.) W. F. Wight apud Piper, l. c., p. 449. Cicendia exaltata Griseb. in Hook., Fl. Bor. Am., II, 69; 1838. — Erythraea douglasii A. Gray, Bot. Cal, I, 480; 1876. — Erythraea exaltata Coville, Contr. Nat. Herb.. IV, 150; 1893. — Eastern Washington to Cali- fornia and Utah. 151. Centaurion muehlenbergii (Griseb.) W. F. Wight apud Piper, 1. c., p. 450. Erythraea muehlenbergii Griseb. Gen. & Sp. Gent, 146; 1839. — Erythraea curvistaminea Wittrock, Erythr. Exsice., IL 21; 1885. — Wa- shington to California. Neues aus: Flora of the State of Washington. IV, 15 152. Apocynum androsaemifolium subsp. detonsum Piper, |. c., p. 453. Like the preceding var. pumilum but the whole plant clothed with a short dense pubescence. Type specimen collected in eastern Washington by G. R. Vasey (no. 429) in 1889. 153. Apocynum ciliolatum Piper. Le p. 453. Stems erect, very leafy, branched above, 60 to 70 cm high, giabrous; leaves elliptic or elliptie-lanceolate, puberulent on both sides, 4 to 7 cm long, 2 to 3 cm wide, nearly sessile; panicle ample, rather loose, its branches erect, glabrous; bracts lanceolate, ciliate; pedicels pubescent; calyx lobes deltoid, acute, erect, ciliolate, shorter than the corolla tube; corolla pink, 5 mm long, the erect lanceolate acutish ciliolate lobes as long as the tube, which is nearly glabrous within. Collected at Wawawai, Washington, July 17, 1892, Lake & Hull, no. 549. A near ally of A. cannabinum L., but distinct from any described species in its ciliolate calyx and corolla. 154. Cuscuta squamigera (Engelm.) Piper, Le, p. 455. ` Cuscuta califoruica squamigera Engelm., Trans. St. L. Acad., I, 499; 1859. — Cuscuta subinclusa abbreviata Engelm., op. cit, 500: 1859. — Cuscuta salina Engelm. in A. Gray, Bot. Cal, I, 536; 1876. — British Columbia to California and Arizona. 155. Gilia bicolor (Nutt.) Piper, l. c., p. 460. Leptosiphon bicolor Nutt., Journ. Acad. Phila., n. ser., I, 156; 1847. — Linanthus bicolor Greene, Pittonia, II, 260; 1892. — Gila tenella Benth., Pl. Hartw., 325; 1849. — Vancouver Island to California. 156. Gilia humilis (Greene) Piper, l. c., p. 461. Microsteris humilis Greene, Pittonia, III, 301; 1898. — ?Collomia gracilis humilior Hook., Fl. Bor. Am., II, 76; 1838. — Gilia microsteris Piper. Fl. Palouse Reg., 142; 1901. — Eastern Washington and adjacent Oregon and Idaho. 157. Gilia humilis glabella (Greene) Piper, 1. c., p. 461. Microsteris glabella Greene, Pittonia. III, 301; 1898. — Giulia gracilis glabella Suksdorf, Deutsch. Bot. Monatss., XVIII, 132; 1900. — Washington and Oregon. 158. Collomia grandiflora diffusa (Mulford) Piper, l. c., p. 465. Gilia grandiflora diffusa Mulford, Bot. Gaz., XIX. 120; 1894. — Eastern Washington, Eastern Oregon, and Idaho. 159. Phacelia glandulifera Piper, l. c., p. 472. Annual, branched from the base, 5 to 30 cm high, hispid, and glan- dular throughout; leaves oblong, pinnately parted into 11 to 15 narrow divisions, these acutish and mostly 2 to 6-lobed; calyx lobes spatulate- oblanceolate, obtuse, entire or rarely bearing a single lobe, hispid and glandular, about 6 mm long in flower, becoming twice as long and remaining erect in fruit; corolla pale violet, campanulate-funnelform, 6 mm long, barely exceeding the calyx, 15-nerved, its rounded lobes 1,5 mm long, the crests very obscure or wanting; stamens included, the slender 16 E. Koehne: Eine neue Cuphea von den Kleinen Antillen. filaments subulate, unequally inserted toward the base, the white anthers cordate-reniform ; style 2-cleft at apex; stigmas capitate; capsule oblong, 5 to 6 mm long, obtuse, sparsely hispidulous; seeds about 12, angular, lanceolate-oblong, beautifully tuberculate in transverse rows, 1,7 mm long. This plant has long been confused with P. ivesiana Torr. of the Great Basin region southward, though attention was called to its distinct- ness long since. P. ivesiana differs in having its herbage more hispid and nearly glandless, and in having broader, obtuse, mostly entire leaf lobes, glandless calyx, and more deeply corrugated seeds. Specimens examined: Washington — Junction Crab and Wilson creeks, Douglas County, Sandberg & Leiberg 306, June, 1893; Pasco, Piper 2954, May 25, 1899 (type); same locality, Henderson 2540; Morgane Ferry, Yakima County, Suksdorf 398. Oregon — Sage Plains, Howell. June 16, 1885; Ontario, Leiberg 2015; Guano Ranch, Co- ville & Leiberg 5, July 24, 1896; eastern Oregon, Cusick 1670. Idaho — without locality, Hayden in 1872; Big Butte Station, Palmer 590; Blue Lakes, Palmer 65. Zonal distribution: Upper Sonoran. d jw Vl. E. Koehne, Eine neue Cuphea von den Kleinen Antillen. (Originaldiagnose.) Cuphea Crudyana Koehne, nov. spec. (Sect. Melvilla, Subsect. Pseudo- lobelia.) Frutieulosa videtur; ramuli (3 suppetentes 12—16 cm longi basi 1,25—1,5 mm diam.) pubescentes v. hinc glabri. — Folia decussata, internodiis 3—4plo longiora, petiolis 4—8 mm longis tenuibus pubescentibus insidentia, e basi acuta v. subacuminata oblongo-lanceo- lata 23— 36 mm longa 7—10 mm lata acuta, supra glaberrima subtus in costa et interdum in nervis minutim pilosa margine minutim strigulosa, subchartacea nervis utrinsecus circ. 5 vix prominulis venis inconspicuis. — Pedicelli juxta euphyllorum superiorum insertiones inter- petiolares solitarii, 2 mm longi, minutim puberuli, vix infra apicem bracteolas minutas late lanceolatas gerentes. — Calyx calcare vix 2 mm longo sat gracili incurvo adjecto 11 mm longus crassius- culus, in nervis tenuibus minutim puberulus, fauce subampliatus, intus supra stamina ventre villosissimus infra eadem biseriatim villosiusculus vesiculis infrastaminalibus nullis; lobi subaequales late triangulares subacuminati appendices brevissimae. — Petala 6 sub- aequalia, oblanceolata 8 mm longa 2,5 mm lata obtusa. — Stamina 11, episepala 5 lobos aequantia quorum 2 dorsalia apice excepto villosa cetera glabra, epipetalorum ventralia 4 sinus vix aequantia inferne villosiuseula, dorsalia 2 inferius inserta ceterorum insertionem aequantia H. Christ: Filices costaricenses. 17 glabra. — Ovarium stylusque lobos aequans aequilongi glaberrimi; discus brevis latus deflexus; ovula 10. Fructus ignotus. Antillae minores: Insula Santa Lucia, leg. Crudy. Ist der C. lobelioides Griseb.. die nur von West-Cuba bekannt ist, habituell sehr ähnlich, aber C. lobelioides unterscheidet sich ausser durch schmalere Blattform und etwas rauhere Behaarung sofort durch die hohe Zahl (etwa 44—53) der Ovula. Die C. Crudyana ist ein bemerkens- werter Endemismus der Insel Santa Lucia und hat etwa 130 Jahre im Kóniglichen Herbarium zu München unbenannt gelegen; kein Sammler seit Crudy hat die Pflanze jemals wieder beachtet. Vil. Filices costaricenses. Von Dr. H, Christ, Basel. (Originaldiagnosen.) Die Herren Alfred und Curt Brade setzen in verdienstlicher Weise ihre Sammlungen in Costa Rica fort und senden von Zeit zu Zeit die Pteridophyten an Herrn Dr. Rosenstock in Gotha, welcher mir solche jeweilen freundlichst zur Bestimmung und Beschreibung der Neuheiten übergibt, deren es ja, aus diesem reichsten aller trop. amer. Gebiete — immer einige gibt. “1. Polypodium Sprucei Hook. Icon. fil, II, tab. 10 var. costaricense Christ, nov. var. Differt a typo amazonico fronde elongata, longius stipitata, nec non nervis interdum furcatis, caeterum cum typo quadrat. | Costa Rica: Volcan Barba 2200 m. Epiphyticum ad truncos in umbra l. A. et C. Brade no. 296. ‚2. Elaphoglossum Bradeorum Christ, nov. spec. Simile E. glossophyllo Hiers. sed multo minus et tenuius, etiam E. rampanti Bak. sed majus, ab illis squamis diversum. Rhizomate tenui 1!⁄ mm crasso longe repente nodoso radicibus parcis praedito brunneo squamis ovato-acuminatis egregie lacerato-fim- briatis brunneis 2 mm longis vestito. Foliis sparsis, phyllopodio nigri- cante 1 cm longo suffultis. Stipite tenui vix 1 mm crasso stramineo 5 ad 7 em longo, lamina 5 ad S!/, cm longa 2 ad 2!/, cm lata ovato- elongata basi late cuneata acuta nec acuminata coriacea ochraceo-viridi opaca, utrinque praecipue subtus squamis late adpressis rotundato-ovatis brunneis lacerato-fimbriatis demum albicantibus plus minus dense vestita. Lamina fertili longe stipitata, stipite usque ad 8 cm longa suffulta, angustiore, sublanceolata usque ad 8 cm longa 12 mm lata, dense squa- mata, sporangiis dilute brunneis tecta. "Costa Rica: La Palma 1400 m. Epiphyt. an freistehenden Baum- stämmen. 2. Dezember 1908, A. et C. Brade, no. 277. v3. Adiantum orosiense Christ, nov. spec. Species glabra, opaca, ampla, robusta, bipinnata nec plurifurcata, Repertorium novarum specierum. VIII. 2 18 H. Christ. pinnulis magnis imbricatis, nervis valde prominentibus, soris numerosis angustissimis. Stipite ebeneo lucido laevi basi fere pennae anserinae crassitie, 45 cm longo, fronde 30 cm longa 25 cm lata bipinnata, pinnis utrinque ‚2 aut 3, petiolatis, erecto-patentibus, 20 cm longis, 4!/, aut 5 cm latis, caudato-acuminatis versus apicem valde, versus basin paululum an- gustatis, pinna terminali lateralibus simili sed majore, pinnulis ca. 20 utrinque patentibus, confertissimis basibusque valde imbricatis, rhombeo- oblongis inaequalibus dimidiatis, postice cuneatis antice truncato-auricu- latis sive subcordatis, apice angustato-obtusiusculis, faleatis, 3 cm longis basi 1 cm latis, costa usque ad quartam partem libera, nervis utrinque prominentibus obliquis confertis furcatis, margine pinnularum postice integro, versus apicem et antice obtuse crenato. soris in margine an- teriore et in apice dentium positis, 6 ad 8, rectis horizontalibus aut vix curvatis, 2 mm longis, !/, mm latis, indusio lineari angustissimo brunneo. Textura papyracea, faciebus glabris, exceptis rachibus pinnarum pube minutissima sub lente solummodo perspicua sparsis, colore atro- viridi, opaco. A. tetraphyllum differt statura minore, rachibus egregie tomentosis, pinnulis laxioribus, soris inflatis latioribus, indusio latiore. - Costa Rica: Orosi finca del D. Valverde alt. 1900 m. 1. A. Brade, 16816. Carrillo 400 m in umbra, 18. Jun. 1909. 1. A. et C. Brade no. 314. “4. Athyrium Barbae Christ, nov. spec. Habitu Diplazi Wilsoni Bak. Aspl. Jamaicae, tripinnatum. segmentis minutis, obtusis, lobato-dentatis, soris brevibus rectis, sporangiis magnis, faciebus laevibus, rhachibus ala diaphana instructis. Stipite 20 cm longo rigido pennae corvinae crassitie, sulcato, tuber- culis et raris squamis lanceolatis brunneis obsito, cum rachi costisque atrofusco opaco nudo aut parcissime squamuloso. Fronde 55 em longa basi 35 cm lata deltoidea elongato-acuminata, tripinnata, Pinnis patenti- bus ca. 25 infra apicem, subsessilibus, infimis 18 cm longis 9 cm latis deltoideo-oblongis, approximatis, inferioribus 6 em distantibus, acuminatis. Costa pinnarum versus apicem egregie alata, ala ![, mm lata diaphana. Pinnulis obtusis, ca. 18 utrinque, subsessilibus, confertis, lanceolatis, in- ferioribus 4'/, cm longis 17 mm latis, costula tenui libera, segmentis III ord. obtuse ovatis sessilibus fere aequalibus 8 ad 11 utrinque, obtuse lobatis, lobis 5 ad 4 utrinque integris rarius crenulatis. Soris in seg- mentis 2 ad 3 utroque costulae latere, 1'/, mm longis rectis lineari- lanceolatis, sporangiis paucis sed maximis lucidis, firmo persistenste angusto. Textura flaecide herbacea. Colore atro-viridi "Costa Rica: Barba, 21. Januar 1909. 1. v5. Dryopteris Limonensis Christ, nov. spec. E grege D. parasiticae, pinnis inferioribus abbreviatis, griseo-pubes- cens, nervis infimis junctis, indusio persistente egregie tomentoso. indusio griseobrunneo , opaco. A. et C. Brade no. 290. i dud TEE ET NUS m FEES Filices costaricenses. 19 Rhizomate . . . . Stipite 20 cm longo, cum rachi fulvo-stramineo, sulcato, ad basin squamis brunneis lanceolato-subulatis 1/4 cm longis vestito. Lamina 47 cm longa 21 cm lata oblonga acuminata ad basin angustata, pinnis inferioribus brevioribus infimis deflexis, bipinnatifida. pinnis patentibus remotiusculis alternis sessilibus 10 cm longis 2 cm latis utrinque ca. 30 infra apicem pinnatifidum. ad alam utrinque 2 mm latam incisis, segmentis ca. 25 infra apicem acuminatum serratum acutis, subintegris, 9 mm longis basi 3 mm latis, costa flava, costulis nervisque manifestis, nervis 8 utrinque, simplicibus obliquis, infimis junctis ar- cumque formantibus, soris plerumque 7 utrinque, rotundis, medialibus, sese tangentibus nec confluentibus, ca. 1 mm latis, ochraceis sive di- lute brunneis. indusio persistente reniformi albido-tomentoso. Tota planta pilis albidis patentibus dense pubescente. Textura char- tacea, colore dilute virente. “Costa Rica: Port. Limon. Schatt. Wald. Bodenst. Dez. 1908. A. et C. Brade, no. 273. v6. Dryopteris supranitens Christ, nov. spec. Lastrea decrescens, chartaceo-rigida, pinnis brevibus ovatis, facie superiore lucida, inferiore opaca, rachis costisque breviter sed dense strigosa peculiaris. Indusio nullo. Rhizomate . . . . . Stipite 18 cm longo, rufostramineo, tereti, basi coma squamarum lanceolatarum subulatarum */¿ em longarum vestito, auriculis aliquot ca. 5 mm longis instructo, cum rachi costisque stri- goso-pubescente, lamina 30 cm longa medio 12 cm lata ovato-oblonga acuminata basi angustata, pinnis inferioribus reductis et deflexis, bipinnatifida, pinnis confertis ca. 25 utrinque, alternis, patentibus, sessilibus, versus basin angustatis, acuminatis, ovatis 6 cm longis 2 cm latis, usque ad alam utrinque 1 mm latam incisis, segmentis pectinatis, falcato-lanceolatis, acutis, subintegris aut levissime crenulatis, margine tenuissime involutis. 8 mm longis 2!/, mm latis, ca. 18 utrinque, costa stramineo-flava, nervis prominulis utrinque 9 obliquis infimis saepe bifur- eatis, soris rufis rotundis medialibus sese tangentibus, indusio nullo. Facie superiore obscure viridi egregie nitente, inferiore opaco, textura chartaceo-rigida. "Costa Rica: Südöstl. Tablazogebiet. Finco Haberl, Boschung. Halb- schatten, Bodenst. 22. Dezember 1908. A. et C. Brade no. 270. "1. Danaea plicata Christ, nov. spec. Danaeae crispae affinis, pinnis paucis latioribus nec non pinna ter- minali magnopere elongata diversa. Parva; rhizomate digiti crassitie, nigro, nodoso, erecto, squamis brun- neis flaccidis ovatis parce vestito, radicibus numerosis simplicibus divari- catis suffulto, foliis fasciculatis ca. 6, stipitibus 9 cm longis, pennae corvinae crassitie, obscure 2-aut 3-nodosis, superne breviter alatis, lamina 20 em longa, rachi manifeste alata, nodoso-articulata, cum stipite squa- mulis subadpressis obtusis brunneis opacis rugosa, pinnis utrinque 4 cum pinna basali valde diminuta impari, ca. 1 cm separatis, oppositis, patenti- or 20 H. Christ: Filices costaricenses. bus, petiolo 2 ad 3 mm longo impositis, supremis longissimis, ideo lamina versus basin angustata, oblongis, supremis 6 cm longis 2 cm latis, basi rotundato-ovatis, apice acutis; pinna terminali caudato-elongata, sessili. 21% cm lata 15 cm longa, basi cuneata, acuminata. Pinnis eroso-et crispato-serrulatis, versus apicem egregie serrato-dentatis, modo Scolo- pendrii crispati regulariter et repetite plicatis. Costis brunneo-squamulatis, nervis eleganter et adpresse squamulatis. 14 ad 16 pro centimetro, basi geminatis. Textura molli, diaphana, subcarnulosa, colore atrovirente. Fronde synangiata adhuc deficiente. Facie inter D. crispam Endr. et D. cuspidatam Liebm. intermedia, pinna terminali valde elongata pinnisque lateralibus paucis diversa. “Costa Rica: Costa Rica Carrillo, 400 m. 1. A. et C. Brade. 18. Jan. 1908 in umbra no. 327. 8. Danaea Carillensis Christ in Bull. Soc. Bot. Jeneve, 2. ser., I, no. 5, 31. Mai 1909; 234. A. et C. Brade specimina fertilia loco classico, Carrillo invenerunt, ita ut diagnosi supra citata plantam sterilem describenti haec addere liceat: Planta fertili foliosa 8 folia sterilia 4 folia fertilia gerente, foliorum fertilium stipite tenui 1 ad 3 nodos parce inflatos minime articulatos praebente, 15 cm longo, flexuoso et nutante, squamuloso, lamina ter- minali 7 cm longa 9 mm lata acuminato-lanceolata apice serrulata, laevi, synangiis fuscis ca. 400 utroque latere, i. e. 20 pro centimetro, a costa non ad marginem protensis sed ala membranacea marginali superstite, loculis ca. 50 pro synangio. Costa Rica: Carrillo 400 m. 18. Jun. 1909 in umbra A. et C. Brade no. 323. | 9. Botrychium obliquum Mühlbg. Species borealis, uti videtur prima vice inter tropicos detecta. Costa Rica: Cartago, 1400 m. Nov. 1909. 1. Philip. P. Calvert. no. 17526 Mus. Nac. “10. Lycopodium Bradeorum Christ, nov. spec. E grege Dichotomorum Herter, Bot. Jahrb., Beiblatt 98, 1909. Rigi- dum, humile, patulum, foliis laxis, rigidis, patulo-hamatis. Facie ramuli Cryptomeriae. Erectum 15 cm altum, epiphyticum. Radice obliquo seu erecto radicoso. Prope basin et porro quater aut quinquies dichotomo, inter- nodiis 3 ad 4 cm longis, ramis rigidis patulis 11/4 mm crassis. ad basin rufis, caeterum pallidis, a basi foliosis, foliis laxis, decurrentibus, infra dilatatis ramis adpressis, supra abrupte patentibus et hamoso-recurvatis, rigidis, lucentibus, 1 cm longis, 1 mm latis, integris acuminatis, infra tenuissime carinatis, albido- viridibus. Sporophyllis conformibus. Sporangiis per totam plantam sparsis 1 mm latis pallids. / Costa Rica: La Palma, 1400 m. Epiphyt, Schatten, 2. Dezember 1908. 1. A. et C. Brade no. 282. | E: Koehne: Zwei neue Rosen, aus Kurdistan und aus Ostasien. 21 Vill. E. Koehne, Zwei neue Rosen, aus Kurdistan und aus Ostasien. (Originaldiagnosen.) 1. Rosa britzensis Koehne, nov. spec. (Sect. Caninae Eucaninae.) Haud pruinosa. Innovationum aculei plerumque sparsi 6—8 mm longi, tenues e basi subito dilatata angustissime ellipsoidea orti, recti v. leviter recurvi intermixtis interdum minoribus sat numerosis 2-5 mm longis tenuibus v. tenuissimis rectis; ramulorum floriferorum aculei nusquam geminati cire. 2—4 mm longi intermixtis interdum setis paucis glanduliferis, raro omnino deficientes. Foliorum vagina in innovationibus 1,7—2 cm, in ramulis floriferis c. 1—1,5 cm longa, sursum dilatata su- perne 9—10 mm lata in stipulas ovato-acuminatis 5—8 mm (in innov.) v. 4—6 mm (in ram. flor.) longas abiens, margine glandulosa; rachis parce glandulis subsessilibus, nonnullis setulae insidentibus obsita, aeuleolis paucissimis, ceterum glaberrima; folia innovationum c. 12—14 cm longa, 11-, raro 7- v. 9-foliolata, ramulorum floriferorum media c. 8—11 em longa, 7-, rarius 9-foliolata: foliola e basi late acuta v. fere rotundata ovata v. ovato-elliptica, infimis cujusvis folii exceptis 2,5—4 cm longa, 1,5—2,2 em lata simpliciter v. hine inde duplicato-serrata dentibus denti- culas 0—3 dorsales gerentibus, subtus in costa parce glandulosa ceterum ab initio glaberrima, membranacea v. demum subchartacea, subglauco- viridia subtus pallidiora. Flores singuli rarissime bini, bractea nulla v. raro evoluta ovato-acuminata 1 cm longa v. longiore; pedicelli (1,5—) 2—3,3 cm longi haud dense glanduloso-setosi. Cupula ovoideo-globosa 10 mm longa 7—8 mm diam. basi nuda superne parce glanduloso-spinulosa v.-setosa; sepala petalis breviora c. 2,5 cm longa eaudato-appendieulata, subtus glanduloso-setosa, exteriora pinnata appendicibus utroque margine 1—3. Corolla 8—10 cm diam. initio pallide carnea dein alba; petala 3,5—5 em longa 4—5 cm lata pro- funde emarginata. Stamina ad 13 mm longa; antherae c. 2,5—3 mm longae. Carpidia infima stipitata lateralia subsessilia, styli dense tomen- tosi paene 2 mm exserti. Cupula matura intense sanguineo-fusca ovoidea 2,5—3 cm longa 1,8—2 cm diam. superne parce glanduloso- setosa, calyce suberecto persistente coronata; nuculae 6 mm longae 3 mm diam. Vom Kob Dagh in Kurdistan, kult. im Arb. Späth. Durch die Grósse der Blüten und die Lünge der Blütenstiele erinnert sie an R, Jundzili Bess., von der sie aber durch die zuletzt weisse Blumenkrone und den nie abfallenden Fruchtkelch sowie durch die über- wiegend einfache Bezahnung der Blättchen abweicht. Sie gehört wohl in die Nähe der R. glauca Vill, die aber durch viel kleinere nicht so oft einzeln stehende Blüten, kürzere Blütenstiele und kleinere Früchte leicht von ihr zu unterscheiden ist. 22 E. Koehne: Zwei neue Rosen, aus Kurdistan und aus Ostasien. 2. Rosa Sweginzowii Koehne, nov. spec. (Sect. Cinnamomeae.) Haud pruinosa. Innovationum aculei magni ex insertione anguste lineari summopere complanati triangulares v. subacuminati reeti 10—13 mm longi basi 9—15 mm lati, nunc remoti nunc satis con- ferti geminatis juxta folia nullis. intermixtis hinc inde aliis 2—6 mm longis basi 1—4 mm latis rectis v. leviter deflexis; ramulorum flori- ferorum aculei pauci sparsi raro juxta folia geminati, complanati 5—9 mm longi basi 2—7 mm lati recti plerique + elevati; rami omnes ceterum glaberrimi. Foliorum vagina in innov. c. 12—20 mm longa circ. 4— 5 mm lata, ut stipulae c. 5 mm longae lanceolato-triangulares margine glandulosa, in ram. florif. c. 8 mm longa 6 mm lata stipulis ovato-trian- gularibus cire. 6 mm longis; rachis glandulis sessilibus v. breviter stipi- tatis haud dense obsita, aculeis paucissimis c. 2—3 mm longis recti, inter- mixtis, praeterea + pubescens v. glabrata; folia pleraque 9-, nonnulla 11-foliolata, ramulorum floriferorum quodque supremum saepe 7-foliolatum, in innov. 16—18 cm, in ram. flor. 6— 12 cm longa; foliola e basi subito contracta v. fere rotundata ovato-oblonga v. ovalia, eujusvis folii pari in- fimo minore excepto in innov. 4—5,5 em longa, 2—2,5 cm lata, in ram. flor. 2—3 cm longa 1—1,8 cm lata, acuta, duplicato-serrata denti- bus latiusculis subito breviter acuminatis, dorso denticulas 1—3 minutim glanduliferas gerentibus, juvenilia supra laxius supra dense tenere accum- benti-villosa, adulta supra mox glaberrima subtus eglandulosa praeser- timque in nervis sat dense pilosa, papyracea pagina inferiore manifeste pallidiore canescenti. Flores singuli bini terni; bracteae ovato-acuminatae c. 12—15 mm longae 5— 7 mm latae margine glandulosae; pedicelli 10—15 mm longi glanduloso-setosi setis 1—2 mm longis. Cupula anguste ampullacea c. 7—8 mm longa 3--3,5 mm diam. glandu- loso-setosa v. supra medium glabra; sepala cauda adjecta sub anthesi 14—18 mm longa petalis paullo breviora, subtus glanduloso-setulosa versusque marginem tomentosa, exteriora margine utroque v. altero appendice unico pinnata. Corolla c. 4 cm diam. rosea; petala c. 19 mm longa lataque emarginata. Stamina c. 6—8 mm longa antheris c. 9 mm longis. Carpidia sessilia, styli 2 mm exserti dense tomentosi. Cupula matura anguste ampullacea intense aurantiaca v. coccineo-aurantiaca c. 2,5 em longa 1,2 cm diam., glanduloso- setosa, sepalis erectis coronata; nuculae 6 mm longae 4 mm diam. Wahrscheinlich aus China. Prov. Kansu, kult. von Herrn M. v. Sivers in seinem Arboretum zu Roemershof bei Riga. Sie schliesst sich an den Formenkreis der R. macrophylla Lindl. an, ist aber sehr ausgezeichnet durch die eigentümlichen breiten und flachen Stacheln, wie ich sie ähnlich nur bei R. natkana Presl gesehen habe, sowie durch die schlanke Frucht. Sie trägt den Namen des Gouverneurs von Livland, dessen tatkräftigem Interesse das Arboret des Herrn v. Sivers wirksame Förderung verdankt. ra Dean E. Koehne: Zwei Varietäten von Prunus japonica Thunb. 23 IX. E. Koehne, Zwei Varietäten von Prunus japonica Thunb. (Originaldiagnose.) Prunus japonica Thunb. var. Thunbergii Koehne, nov. var. Folia glaberrima (erumpentia tantum subtus in costa tenerrime glan- duloso-hirtella citissime denudata). Corolla rosea. Fructus vivus mihi adhuc ignotus. In arboreto Späthiano. Var. Engleri Koehne nov. var. Folia etiam autumnalia subtus in costa nervisque densiuscule, inter nervos sparsim breviter hirtella. Corolla pallide carnea. Fructus laete coccineus nunc 11 mm longus 9 mm diam. apiculatus nunc 17 mm longus 16 mm diam. apice rotundatus (sept mense maturescens). In horto botanico Berolinensi (Dahlem) et in arboreto Späthiano. Dem gefüllt blühenden Strauch unserer Gärten, der als P. japonica verbreitet ist, kommt, wie ich 1909 in den Mitt. d. Deutsch. Dendrol. Gesellsch.. 18, 179—181, m. Abb., zu zeigen versucht habe, nicht dieser Name, sondern die Bezeichnung P. glandulosa Thunb. zu. Der Unter- schied zwischen den beiden Thunbergschen Arten ist, wie aus der zitierten Abbildung hervorgeht, so gross, dass man schwerlich berechtigt ist, beide als Varietäten einer Art, wie es seit Maximo wicz üblich ist, aufzufassen. Allerdings bedürfen die Übergangsformen, die in Japan vorzukommen scheinen, noch näheren Studiums. Die beiden oben be- schriebenen Varietäten gehören der P. japonica im Thunbergschen Sinne an und haben mit der P. glandulosa Thunb. nichts zu tun. Sie blühen in unseren Kulturen nur einfach. Die Var. Thunbergi entspricht dem von Thunberg als ‘kahl beschriebenen Typus, die Var. Engleri unter- scheidet sich, soweit ich bisher ersehen kann, wesentlich nur durch die bleibende Behaarung der Blätter. Die Frucht der ersten Varietät, die Herr Späth aus Petersburg erhielt, habe ich noch nicht gesehen; bei der zweiten Varietät, deren ursprüngliche Bezugsquelle mir nicht bekannt ist, beobachtete ich die kleinen, gespitzten Früchte (vgl. oben) im Bo- tanischen Garten zu Berlin-Dahlem, die grossen abgerundeten aber im Späthschen Arboret, dessen fruchttragende Pflanze aus dem Botanischen Garten stammt. Die Grösse und Form der Frucht ist demnach, wohl je nach den Ernährungsverhältnissen, schwankend. Auch die Deutsche Dendrologische Gesellschaft hat die Var. Engleri verbreitet. Durch die Benennung der letzteren möchte ich dem Dank dafür Ausdruck geben. dass es mir seit längeren Jahren gestattet ist, ausgiebige dendrologische Studien im Königlichen Botanischen Garten zu betreiben. 24 Sou TAM +. .Raymond.Hamet. ` ` X. Nouveautés asiatiques dü genre Sedum | par M. Raymond Hamet. (Originaldiagnosen.) ~ 1. Sedum Susannae!) Raymond Hamet, nov. spec. (specim. auth. in hb, Mus. Paris.). Planta annua”, steriles caules non edens? Radices fibratae. Caules floriferi erecti, graciliusculi, basi ramosi, glabri. Folia alterna, sessilia, infra insertionem in calear producta; calcar obtusum; lamina ovato- linearis, integra, acuminata. Inflorescentia corymbiformis, paulum densa. Pedicelli quam calyx breviores. Flores parum numerosi, raro solitarii (pro uno caule florifero). Bracteae foliis similes. Calyx glaber, 5 seg- mentis quam tubus longioribus, infra insertionem in calcar non productis, sublinearibus, marginibus integris, acuminatis, longioribus quam latioribus. Corolla glabra, quam calyx paulum longior, 5 segmentis quam tubus longioribus, oblongo-lanceolatis, marginibus integris, aristatis, arista petali apicem superante, longioribus quam latioribus. Stamina 10; filamenta oppositipetala infra corollae medium inserta; antherae corollae medium superantes. Carpella 5, multiovulata, glabra. oblonga, in stylos quam carpella breviores attenuata. Squamae 5, quadrato-cuneiformes, obtusae, paulum longiores quam latiores. Folliculi 5, multiseminati, erecti, lateri- bus internis non gibbosis. Semina obovato-oblonga, testa vix mamillata nucleum duabus extremitatibus non superante. Planta 4,5—9 cm longa. — Foliorum et bractearum calcar 0,8— 1,6 mm longum; lamina 2,9—6,9 mm longa, 0,8—2,4 mm lata. — In- florescentia 6—15 mm longa, 4—20 mm lata. — Pedicelli 0,8—1 mm longi. — Calycis pars concreta 1,1—1,2 mm longa; pars libera 3,6— 5,6 mm longa, 1,1—1,65 mm lata. — Corollae pars concreta 0,2—0,3 mm longa; pars libera 5,7—6,3 mm longa, 1,6—1,85 mm lata. — Staminum alternipetalorum filamentorum pars concreta 0,2—0,3 mm longa; pars libera 3,9—4,1 mm longa. — Staminum oppositipetalorum filamentorum pars concreta 1,3—1,6 mm longa; pars libera 3—3,4 mm longa. — Car- pellorum pars concreta 1,1—-1.25 mm longa; pars libera 3,2—3,8 mm longa. — Styli 0,8—1,2 mm longi. — Squamae 0,4— 0,6 mm longae, 0,3—0,4 mm latae. — Semina 1 mm longa, 0,45 mm lata. Chine occidentale: lieux pierreux, 3333—4166 m, fleurs jaunes, aoüt 1903 (E. H. Wilson, no. 3636. — Echantillon authentique dans Vherbier du Muséum d'Histoire naturelle de Paris!). Obs. — Le Sedum Susannae, quoique voisin des S. platysepalum !) Je suis heureux de dédier cette espéce à Melle Suzanne Leschot en souvenir bien sympathique. sce int p alten eon EM AAA ye i heb a eee Nouveautés asiatiques du genre Sedum. 25 Franchet!), multicaule Walich?) Daigremontianum Hamet3), et. Heckeli Hamet*), s'en distingue aisément. Du S. platysepalum il diffère: 19 par ses feuilles ovées-linéaires, "ot non oblongues; 29 par ses sépales non prolongés en éperon, sublinéaires, non point largement oblongs. sa 1? ses feuilles ovées-linéaires, et non ovées-lancéolées; 20 ses sé- pales sublinéaires, non point lancéolés; 39 ses pétales oblongs-lancéolés, et non largement ovés; 4° ses follicules .à bords internes non gibbeux, érigés, non point étalés-divergents, permettent de le séparer du S. multi- caule. Il s'éloigne du S. Daigremontianum: 1° par ses feuilles ov6os-lindaires, legerement retrecies à la base, et non linéaires, un peu dilatées à la base; 2? par ses pétales à bords entiers, non point erodes; 3% par ses styles proportionnellement plus longs; 40 par ses écailles quadrangu- laires-cunéiformes, obtuses, un peu plus longues que larges, et non cylindriques, légèrement dilatées au: sommet, beaucoup plus longues que larges. I] est nettement distinct du S. Heckeli par: 19 ses feuilles ovées- linéaires, un peu rétrécies à la base, non point linéaires, dilatées a la base; 20 ses sépales non prolongés au dessous de leur insertion; 3? ses pétales aristés, et non aigus; 4? ses follicules à bords internes non gib- beux, érigés, non point légerement divergents. 2. Sedum Feddei Raymond Hamet, nov. spec. (specim. auth. in hb. Mus. Paris.). Planta annua?, steriles caules non edens? Radices fibratae. Caules floriferi erecti, graciliusculi, basi ramosj, glabri. Folia alterna, sessilia, infra insertionem in calear producta; calcar integrum, obtusum; lamina longe deltoidea, basi leviter coarctata, integra, acuta. Inflorescentia corymbiformis, satis densa. Flores parum numerosi. Bracteae foliis similes. Pedicelli quam calyx breviores. Calyx glaber, 5 segmentis quam tubus longioribus, infra insertionem in calcar non productis, ovato-lanceo- latis, marginibus integris, apice leviter mamillatis, longioribus quam latioribus. Corolla glabra, quam calyx paulum longior, 5 segmentis quam tubus longioribus, obovato-oblongis, marginibus integris, aristatis, arista petali apicem superante, longioribus quam latioribus. Stamina 10; fila- 1) Franchet (A.) Saxifrag,, Crassul. et Combret. nov, e Fl. sin, in Journ. de Bot, t. X, p. 289 (1896). 2, Wallich, Cat. no. 7232, ex Hooker f. et Thomson, Praecurs. ad Fl. Ind., in Journ. of the Linn. Soc. of London, Bot., t. Il, pp. 102 et 103 (1858); Clarke (C. B.), in Hooker L The Flora of Brit. India, t. ll, p. 422 (1879); Hamet (R.), Seda nova v. min. cogn., in Bull. Soc. bot. Fr, t. LV, pp. 47 et 48 (1908). 3) Hamet (R.), S. Daigremontianum sp. nova, in Bull. Soc. bot, Fr., t. LVL pp. 234—236 (1909). 4) Hamet (R.), Sedum Chauveaudi, S. Heckeli spec. nov., in Lecomte, No- tulae systemat. (1910). - 26 Raymond Hamet. menta oppositipetala infra corollae medium inserta; antherae corollae medium paulum superantes. Carpella 5, multiovulata, glabra, ovato- oblonga, in stylos quam carpella breviores attenuata. Squamae 5, longe teretes, apice leviter dilatatae, concavae, longiores quam latiores. Folli- culi 5, multiseminati, erecti, lateribus internis non gibbosis. Semina . . . Caules floriferi 8—10 cm longi. — Foliorum et bractearum calcar 1,3—1,6 mm longum; lamina 5,6—7 mm longa, 2,4—3,2 mm lata. — In- florescentia 8—15 mm longa, 9-25 mm lata. — Pedicelli 1,2—3 mm longi. — Calycis pars concreta 0,9—1,1 mm longa; pars libera 6—6,8 mm longa, 1,7—2 mm lata. — Corollae pars concreta 1,2—1,4 mm longa; pars libera 9,1—10 mm longa, 2,4—2,6 mm lata. — Staminum alterni- petalorum filamentorum pars concreta 0,8—1 mm longa; pars libera 5,75 - 6,25 mm longa. — Staminum oppositipetalorum filamentorum pars ` concreta 3,75—4,25 mm longa; pars libera 1,8—2,2 mm longa. — An- therae 0,9—1,1 mm longae, 0,6—0,75 mm latae. — Carpellorum pars con- creta 0,8—1 mm longa; pars libera 3,5—4,3 mm longa. — Styli 1,5— 1,6 mm longi. — Squamae 0,75—0,85 mm longae, 0,2—0,25 mm latae. — Semina. Chine: Setchuen oriental: Depuis la passe de Tché-to-chan, jus- qu'à Tongolo, septembre-octobre 1891 (R. P. Soulié, no. 112. — Echan- tillon authentique dans l'herbier du Muséum d'Histoire naturelle de Paris!). Obs. — Notre plante ne peut étre confondue avec les Sedum Daigre- montianum Hamet!), Heckeli Hamet?), multicaule Wallich?), platysepalum Franchet*) et Susannae Hamet, avec lesquels elle a cependant de grandes affinités. Du S. Daigremontianum elle s'éloigne par: 1° ses feuilles longuement deltoides, légèrement rétrécies à la base, aigues, et non linéaires, un peu dilatées à la base, acuminées; 29 ses sépales ovés-lancéolés, aigus, non point linéaires, acuminés; 3? ses petales oboves-oblongs, à bords entiers, et non ovés-lancéolés, à bords érodés. Elle se distingue du S. Heckeli par: 1° ses feuilles longuement del- toides, légérement rétrécies à la base, aigues, non point linéaires, dilatées à la base, acuminées; 2? ses sépales non prolongés au dessous de leur insertion, ovés-lancéolés, aigus, et non linéaires, acuminés: 39 ses pé- tales obovés-oblongs, aristés. non point oblongs-lancéolés, aigus: 4° ses écailles longuement cylindriques, légèrement dilatées et concaves au sommet, et non subquadrangulaires, légèrement rétrécies au milieu, un peu émarginées: 5° ses follicules à bords internes non gibbeux. 1? ses feuilles longuement deltoides, légèrement rétrécies à la base. aigues, non point ovées-lancéolées, acuminées: 20 ses sépales ovés- lancéolés, aigus, et non lancéolés, acuminés; 3? ses petales obovés- 1) Hamet (R.), loc. cit. ?) Hamet (R.). loc. cit. 3) Wallich, loc. cit. 4) Franchet (A.), loc. cit. i 1 H 1 BERN SE ES ADN Du N Le CEE en Nouveautés asiatiques du genre Sedum. 21 oblongs, non point largement ovés; 4? ses écailles longuement cylin- driques, legerement dilatées et concaves au sommet, et non spathulées- quadrangulaires, un peu rétrécies au milieu, légèrement émarginées; 59 ses follicules à bords internes non gibbeux, érigés, non point divergents, permettent de la séparer du S. multicaule. Du S. platysepalum elle diffère par: 19 ses feuilles longuement del- toïdes, aigues, et non oblongues, acuminées; 20 ses sépales non pro- longés au dessous de leur insertion, ovés-lancéolés, aigus, non point oblongs, légèrement acuminés; 3% ses pétales obovés-oblongs, et non oblongs-lancéolés; 4? ses écailles longuement cylindriques. légerement dilatées et concaves au sommet, beaucoup plus longues que larges, non point subquadrangulaires, un peu rétrécies au milieu, legerement émar- ginées, un peu plus longues que larges. Enfin, elle est distincte du S. Susannae: 1° par ses feuilles longue- ment deltoides, aigues, et non ovées-linéaires, acuminées: 2% par ses sépales ovés-lancéolés, aigus, non point sublinéaires, acumines: 3% par ses petales oboves-oblongs, et non oblongs-lanceoles; 4° par ses écailles longuement cylindriques, legerement dilatees et concaves au sommet, beaucoup plus longues que larges, non point quadrangulaires-cunéiformes, obtuses, un peu plus longues que larges. 8. Sedum Yvesi Raymond Hamet, nov. spec. (specim. auth. in herb. Mus. Paris.). Planta perennis, steriles caules edens. Radices fibratae. Caules floriferi erecti, graciles, basi ramosi, glabri. Caulium sterilium et caulium floriferorum folia per 4 verticillata, sessilia, infra insertionem in calcar producta; calear integrum, obtusum; lamina obovato-linearis, integra, obtusa. Inflorescentia corymbiformis, paulum densa. Flores satis numerosi. Bracteae foliis similes. Pedicelli quam calyx breviores. Calyx glaber, 5 segmentis quam tubus longioribus, infra insertionem in calcar non productis, linearibus, marginibus integris, obtusis, longioribus quam latioribus. Corolla glabra, quam calyx longior, 5 segmentis quam tubus longioribus, ovatis, marginibus integris, subacutis, longioribus quam latioribus. Stamina 10; filamenta oppositipetala infra corollae medium inserta; antherae corollae medium superantes. Carpella 5, multiovulata, glabra, oblonga, in stylos quam carpella breviores attenuata. Squamae 5, obovato-cuneiformes, obtusissimae, leviter emarginatae, paulum lon- giores quam latiores. Folliculi 5, multiseminati, divergentes”, lateribus internis gibbosis. Semina... Caules steriles 4—8 cm longi. — Caules floriferi 7—12 cm longi. — Foliorum et bractearum calcar 0,5— 0,7 mm longum; lamina 5,2—9 mm longa, 1,1—1,8 mm lata. — Inflorescentia 8—14 mm longa, 15—25 mm lata. — Pedicelli 0,9—1,5 mm longi. — Calycis pars concreta 0,8— 1 mm longa; pars libera 2,8—3,9 mm longa, 0,7—0,9 mm lata. — Corollae pars concreta 0,1—0,15 mm longa; pars libera 4,8— 5,2 mm longa, 1,3— 1,6 mm lata. — Staminum alternipetalorum fllamentorum pars concreta 0,1—0,15 mm longa; pars libera 3,4—3,8 mm longa. — Staminum oppo- 28 US E. Hassler. sitipetalorum filamentorum pars concreta 0,8—1 mm longa; pars libera 2,4—2,7 mm longa. — Antherae 0,7—1 mm longae, 0,4—0,5 mm latae. — Carpellorum pars concreta 0,5—0,7 mm longa; pars libera 2—2,75 mm longa. — Styli 0,9—1,1 mm longi. — Squamae 0,35—0,45 mm longae, 0,3—0,85 mm latae. — Semina . . | Chine: Setchuen oriental: district de Tchen-Kéou-Tin (abbe Farges, sans no. — Echantillon authentique dans l'herbier du Muséum d'Histoire naturelle de Paris!); Environs d'Ichang (Dr. A. Henry, nó. 3443a. — Echantillon authentique dans l'herbier du Muséum d'Histoire naturelle de Paris!). Obs. — Le S. Yvesianum, quoique voisin du S. elatinoides Franchet?), s'en distingue nettement: 1° par ses pedicelles plus brefs que le calice, et non plus longs; 2? par ses fleurs plus grandes; 3° par ses follicules à bords internes gibbeux. XI. Malvaceae austro-americanae auct. E. Hassler. (Originaldiagnosen.) 1. Blanchetiastrum Hassler, nov. gen. Involucrum 4-phyllum, phyllorum pars inferior coalita, elon- gato-turbinata, plicato-quadrangularis, phyllorum pars libera late ovata vel ovali-suborbicularis basi abrupte contracta, colorata, subcoriacea. Calyx cupuliformis ultra medium 5-fidus, involucro brevior area papillosa conspicua. Petala calyce breviora, oblonga basi cuneato-contracta + concava. Tubus stamineus involucro brevior, quinta parte superiore tantum filamenta gerens. Ovarium quinquelobum, quinque- loculare, ovulo unico ascendente pro loculo. Stylus tubum stamineum manifeste superans, quarta parte superiore decemfidus. Stigmata capi- tata, hirtella. Carpidia ignota. Frutices an suffrutices. Folia alterna petiolata, elliptico-oblonga, basi cuneata vel rotundata apice cuspidata, glabriuscula. Stipulae magnae ovali-lanceolatae, coloratae, cauli adpressae, rigidae. Inflorescentia stricte axillaris, pedunculis basi bracteatis foliis longioribus. Species unica adhuc nota, Brasiliae incola. Genus novum genere Goethea Nees et Martius arcte affinis, differt: Involucro haud campanulato, elongato fusiformi, angulato plicato, petalis calyce brevioribus, tubo stamineo involucro multo breviore, stipulis latiuseulis coloratis, pedunculis longissimis, indumento lepidoto. 2. Blanchetiastrum goetheoides Hassler, nov. spec. Frutex? Caulis (in specimine unico) simplex, basi et medio lignosus, cc. 3 mm crassus, subteres, cortice glabrescente albicante longitudinaliter plicato-striatulo obtectus, pilis stellatis sessilibus minimis, ope lentium !) Franchet (A.), Plant. David. ex Sin. Imp., in Nouv. Arch. du Mus, 2e série, t. V, tab. 16, fig. 2 et 22, et t. VI, p. 11 (1883). A NIIS AR dt ER E EE TEE ARS ENS T Malvaceae austro-americanae. 29 tantum conspicuis, sparse inspersus, superne subquadrangulari-sulcatus, pilis stellatis sessilibus densiuscule vestitus, ad basin stipularum et petio- lorum plica manifesta cc. ad medium internodii decrescenti-decurrenti notatus; internodia 15—30 mm longa; stipulae rigidae, erectae, cauli appressae, subcoriaceae, in sicco rubescentes, lanceolatae vel ovali-lanceo- latae ce, 20 mm longae et 9—10 mm latae, apice rotundatae, basi sub- cuneatae tri-vel subquinque-nerviae, nervis intus et extus prominentibus, lateralibus seeundariis conspicue praeditis, intus et extus, sparse, prope "Beauty À net Jel Blanchetiastrum goetheoides Hassler. A. Habitus !/9,,; pd. Pedunculus !/,cum involucri parte coalita i. s. (phyllis liberis involucri et lobis calycis (3) partim dissectis) calycis lobis c; area pa- pillosa a.; st. Androeceum 1,5/,; pt. Petalum ?,5/,; o, Ovarium 1/,; i. l. Invo- lucri phyllum liberum Ir, basin densius minutissime lepidoto-punctulata; folia sat brevi-petiolata, petiolus subteres 8— 10 mm longus, supra leviter applanatus, basi paullo crassior, supra linea densiuscula e pilis brevissimis simplicibus albi- cantibus, praeditus, ceteris partibus pilis stellatis eis cauli similibus, sparse inspersus; lamina elliptico-oblonga vel ovali-oblonga, basi rotun- data vel subcuneata, apice cuspidato-acuminata, cuspide acutiuscule-trian- gulari, margine integra, !99/,,, 1/59, 120/.- mm subtrinervis, nervus me- 30 E. Hassler: Malvaceae austro-americanae. dianus subtus manifeste-prominens, lateralibus secundariis utroque latere 5—6 praeditus, nervi basales laterales, secundariis vix manifestiores et cum eis ante marginem anastomosantes, lamina membranacea, viridis, supra sparsius, subtus densius lepidibus minimis vestita, et in nervis pilis stellatis sessilibus sparsis inspersa. Inflorescentia stricte axillaris; pedunculi solitarii, graciles, flexuoso- erecti, basi bractea oblonga, apice rotundata 2 mm longa et 1 mm lata, densiuscule stellato-lepidota, praediti, teretes filiformes 12—16 em longi, stellato, lepidoti, apicem versus cc. 15—20 mm longe articulato-sub- incrassati et pilis simplicibus brevibus patentibus hirsutuli. Involucrum 4-phyllum, basi cc. 10 mm alte coalitum, elongato-tur- binatum, plicato-angulatum, phylla late ovalia vel ovali-suborbicularia, apice + acute acuminata vel subacuminata basi rotundata et in plicam aliformem abrupte contracta, cc. 30 mm longa et ad 25 mm lata, sub- eoriacea, in sicco rubella, 5-nervia, intus et extus minutissime lepidoto punctulata, in parte coalita lepidibus stellatis majoribus sparse inspersa, calyx cupuliformis 15 mm longus, in lobos ovali-lanceolatos acutos ad ?|a divisus; tubus intus glabrescens, prope basin annulo papilloso 2— 2,5 mm lato, praeditus, margine superiore annuli undulato decem-dentata, margine inferiore recta, a basi calycis cc. 0,3 mm remota; lobi 10 mm longi prope basin 7 mm lati, extus ut involucrum minutissime lepidoto punetulati, lepidibus stellatis majoribus sparse inspersi, intus pilis brevi- bus albis pubescentes, trinerves, nervo mediano intus manifeste pro- minenti, extus impresso, nervis lateralibus ad basin loborum confluenti- bus; petala ovali-oblonga basi cuneato-contracta, apice + subacute rotun- data, leviter concava 9—11 mm longa medio 4,5— 5 mm lata, flabellato 5—7 pervia, minutissime lepidoto-punctata; tubus stamineus glaber decem- striatus, apice 5 denticulatus, basi petalis 1,5 mm alte adnatus, quinta parte superiore tantum filamenta tenuia longiuscula gerens, filamenta glabra 6—7 mm longa, antheris 0,75 mm latis; ovarium cylindricum + profunde 5-lobatum glabrum 1,5 mm altum, stylus glaber 25—26 mm longus, pars indivisa 18 mm longa, styli rami cc. 7--8 mm longi, lepi- doto-punctulati, stigmata capitata hirtella. Brasilia: Blanchet s. n., leg. 1852. In Herb. Barbey-Boissier. 3. Pavonia subhastata Tr. et Pl, Prodr. Flor. N. Gr. in Ann. Se. Nat. Paris, 4me ser., tome XVII, p. 165. var. laetevirens (R. E. Fries) Hassler, nov. var. P. laetevirens R. E. Fries in Kgl. Svensk Vet. Akad. Handl., Bd. 42, no. 12, p. 47. A typo recedit foliorum forma et indumento, calyce, petalis et tubo stamineo paullo brevioribus. Brasilia: Matto Grosso pr. Corumbá, Malme no. 3071a. in Herb. Regnell. Diese interessante Form der im oberen Stromgebiet des Paraguay- flusses so häufigen Art, deren erstaunlicher Polymorphismus Anlass zur Aufstellung von nicht weniger als vier Arten gegeben hat. P. opulifolia Sp. Moore, P. patuliloba Hochr.,: P. vitifolia Hochr. und P, laetevirens R. Lonicera Korolkowi Stapf var. aurora Koehne, nov. var. 31 E. Fries, bildet das Bindeglied zwischen unserer subspec. paludosa und der var. genuina. In ihren vegetativen Teilen der subspec. paludosa nob. angehórend, besitzt der Stengel die Behaarung unserer var. d. visco- sissima, während die Blätter genau punkto Form find Indument mit unserer var. a. eglandulosa f. «. vitifolia übereinstimmen; die floralen Teile entsprechen der var. genuina die unerheblichen Unterschiede in der Länge des Kelches der Petalen und der Staubblattróhre sind in der Familie nicht von Belang. Die beim Typusexemplar befindlichen Karpide sind noch nicht ausgereift und mit den unreifen sowohl an Trianas Original- exemplar als auch mit denen unserer subspec. paludosa identisch, die typische dreifache Faltung des Karpidrückens tritt erst im letzten Keife- stadium ein. Der einzige prägnante Unterschied der nach dem Funde dieser var. laetevirens P. subhastata var. genuina und var. laetevirens von den vier Varietäten unserer subspec. paludosa trennt, besteht in den meistens längeren Involucralzipfeln, den 2—3 mal grösseren Petalen, dem längeren Androeceum und Gynaeceum. Subspec. paludosa Hassler, Pl. parag. nov., V, p. 80 var. c. mollis Hassler. Le Forma y. opulifolia (Sp. Moore) Hassler, P. opwifolia Sp. Moore in Transact. Linn. Soc. London, 224 ser., vol. IV, part 3, p. 314. Differt involucri phyllis calyce subaequilongis, tomentosis, haud hir- sutis, 11 mm tantum longis petalis brevioribus 20 mm tantum. Brasilia: Matto Grosso ad ripas fluminis Cuyaba Sp. Moore, no. 3 (E descript.). P. opulifolia Sp. Moore var. major Sp. Moore e descr., l. c. pertinet ad subspec. paludosam nob var. c. mollis forma $. latiloba nob. Die Form y. opuifolia nob. bildet mit ihren verkürzten, der var. genuina sich nähernden Involucralzipfeln eine Zwischenform zwischen dieser und der subspec. paludosa, in die wir sie wegen ihrer längeren Petalen stellen. XII. Lonicera Korolkowi Stapf var. aurora Koehne, nov. var. (Originaldiagnose.) Folia subanguste ovata v. late oblonga (lat.: longit. = 1:1?/,—2). acuta v. acutissima v. subacuminata, in innovationibus 2,5—4 cm, in ramulis floriferis c. 1,5—2,5 cm longa, subtus ut ramuli tomentella. Braeteolae ovarii circ. Lis v. fere ?/, aequantes ciliolatae. Corolla 16— 15 mm longa, rosea, glabra. tubo gracili 7-8 mm longo basi nonnisi subinaequali nec saecato. In arboreto Späth. Die schónste der Formen von L. Korolkowi; sehr zierlich und reich- blütig. Die typische Form unterscheidet sich von ihr durch die kleinere, nur 11—14 mm lange und nur zuerst fleischfarbig überlaufene, später 32 Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange des plantes. II. weisse Blumenkrone, de oft etwas stärker ausgebauchte Röhre, ausser- dem durch kürzere Blütenvorblütter. Die Var. longibracteolata (Zab.) Koehne (L. floribunda var. longibracteolata Zab.) hat noch längere, den Frucht- knoten an Länge oft fast erreichende Vorblätter, eine etwas kleinere, nur 15. mm lange, weisse, nur in der Knospe rötliche Blumenkrone, deren Röhre in einen deutlich vorspringenden Höcker ausgesackt ist, auch gróssere und weniger spitze Blütter. Var. floribunda Nicholson besitzt an den Laubtrieben breitere,- vorn meist stumpfe oder selbst abgerundete Blütter, eine 15 mm lange weisse Blumenkrone mit deutlich ausgebauchter aber nicht ausgesackter Röhre, ferner kürzere und breitere Vorblütter. Var. Zabeli (Koehne) Rehder endlich zeichnet sich aus durch kahle Blatt- unterseiten, die Blattform ähnelt der der Var. floribunda, die Blumen- krone ist weiss, fleischfarbig überhaucht, nur 12 mm lang, ihre Röhre mit deutlicher Aussackung wie bei Var. longibracteolata, die Vorblätter aber kurz wie bei der typischen Pflanze und bei Var. floribunda. XI. Species novae ex: Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange des plantes. Il. (XV [1904/05], 1905, Quimper.) 15. (331.) Rosa sempervirens L. var. reptans Pons et Conill, l. c., p. 13. Variation caractérisée par ses tiges couchées et rampantes, par ses folioles plus petites, plus épaisses. Les pédicelles courts sont peu glanduleux, les styles modérément velus et les réceptacles ovoides. Soréde (Pyrénées Orientales): bords de la route de Palau, — Fl. 15 mai. Fr. 25 juin. (L. Conill.) 16. (332.) Sherardia arvensis L. var. littoralis Conill, 1. c., p. 13. Racine longue; tiges plus gréles, peu nombreuses, rampantes à entre- nœuds courts; feuilles moins scabres, plus épaisses, à vertieilles très rapprochés, surtout à la base. Argeles-sur-Mer (Pyrénées-Orientales): Plage. — 30 avril. (L. Conill) | 17. (333.) X Galium, Lindbergii Giraudias, 1. c., p. 13. G. intercedens H. Lindberg (non Kerner). Le nom de G. intercedens a été proposé par M. H. Lindberg pour un hybride des G. Mollugo L. et G. ruthenicum. Ce nom ne peut étre admis, A. Kerner l'ayant déjà employé pour désigner un hybride des G. Mollugo et verum qui serait d'après M. Rouy (t. VIII, p. 21) une s. var. pubescens du G, palatinum. 18. (334.) Centaurea spina-badia Bub. var. silvatica Conill, 1. c., p. 13. (Exs. Société Rochelaise no. 4909.) | Caractères distinctifs: Tiges très hautes (60 cm à 1 m, jusqu'à 1,20 m!) très feuillées; feuilles caulinaires plus petites, à lobes plus lacinies; capitules en panicule plus allongée; involucre un peu ovoide Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange des plantes. II. 33 de 7—8 mm. à appendice ayant des cils moins bruns, quelquefois jaunátres. Argeles-sur-Mer (Pyrénées Orientales): Bois de chênes-lièges sur le bord de la route de Sorede, en face la vallée de Lavaill. 3 juillet. (L. Conill.) 19. (335.) X Centaurea Lindbergii Giraudias, l. c., p. 13. C. mixta H Lindberg (non DO.) Le nom de C. mixta ayant été donné par De Candolle à un Centaurea trés différent, ne saurait étre appliqué à l'hybride des C. Jacea et phrygia distribué par notre confrére M. H. Lindberg. 20. (336.) Galactites tomentosa Meench var. albiflora Conill. 1. c.. p. 14. Ce Galactites ne differe du type que par ses fleurs qui sont blanches ou blanches-rosées au lieu d'étre franchement purpurines. Sorede (Pyrénées-Orientales: lieux secs de la route de Sorede a Argelès. 20 juin. (L. Conill.) 21. (337.) Hieracium bifidum Kit. var. oligadenum H. Sudre. |. c.. p. 14. Gréle: feuilles glabrescentes méme sur les petioles, glauques-livides. fortement maculées: tige oligocephale: pédoncules glabres, non ou très peu etoiles-farineux: involucre vert, à folioles très peu étoilées-farineuses, à glandes à peu pres nulles. Stigmates jaunes. Tarn-et-Garonne: St, Antonin, rochers inaccessibles d'Anglars, sur le calcaire jurassique. Plante tres rare! (H. Sudre.) 22. (338.) Hieracium comatulum Jord. var. titanophilum H. Sudre, l. ep 14. Beaucoup plus robuste que le type: poils setiformes moins raides; involucre à poils presque tous glanduleux. Se rapproche de la var. asperatum Sud. Hier. Cent.. p. 89. mais en diffère par ses feuilles non maeulées, cendrées-bleuátres, non livides, à poils plus abondants mais plus mous: par sa tige moins scabre et ses pédoncules tres glanduleux. Tarn-et-Garonne: Rochers d'Anglars, pres de Saint-Antonin; cal- caire jurassique. 23. (342.) Veronica filiformis Sm. var. subabortiva Reynier, |. c.. p. 17. Cette année 1904, jai retrouvé à Marseille, sur les bords de la prairie au sud-est du champ de manœuvres du Rouet, une colonie de la méme Véronique filiforme. Elle n'a produit aucun fruit, son mode de reproduction étant, comme je l'ai observé, stolonifere d'une facon tres marquée: en automne elle envahit avec une promptitude etonnante de grands espaces ou elle forme un verdoyant gazon qui brave les rigueurs de l'hiver. Par suite de cet envahissement, la production des capsules et des graines n'est plus indispensable. (Alfred Reynier.) 24. (345.) Corrigiola littoralis L. var. purpurascens Giraudias, l. c.. p. 19. Dans le lit de la Loire le C. littoralis présente deux variations facilement distinctes au premier coup d'œil; lune, var. virescens, est d'un vert pále dans toutes ses parties; l'autre, var. purpurascens, est verte également avec les sépales d'un purpurin plus ou moins fonce. Repertorium novarum specierum. VIII. 3 34 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. IV. Les deux variations croissent ensemble et paraissent aussi communes lune que l'autre; mais je ne trouve dans mon herbier que des C. de la var. virescens ce qui semblerait indiquer que l'autre est plus rare. (L. Giraudias.) 25. (347.) Passerina hirsuta L. var. microphylla Reynier, l. c., p. 19. Ses feuilles tranchent sur celles de vulgaris qui ont jusquà 7 mm de long et celles de angustifolia atteignant parfois 9 mm; la moitié en moins, de longueur, chez microphylla, semble étre une moyenne courante. La largeur du limbe ne va jamais au-delà des 4 mm et demi du rotundi- folia. Cette petitesse justifie mon vocable, qui paraîtra bien convenir, à quiconque placera microphylla à cóté surtout de anyustifolia; les deux sont mélangées à Mont-Redon (habitat marseillais). (Alfred Reynier.) XIV. Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. IV. (Originaldiagnosen.) XV. Malvaceae II. auct. E. Hassler (Continuatio). 18. Malvastrum scabrum Grcke. in Bonpl., 1857, p. 295. Var. paraguariense Hassler, nov. var. Differt floribus brevius pedunculatis, pedunculis haud ultra 2 mm longis, calyce florifero 10 mm longo ad ?/, diviso, petalis ad 15 mm longis, bracteolis 6—7 mm longis lineari acutis, basi 0,5 mm latis. androeceo 7 mm longo, filamentis liberis 2 mm longis, stylis androeceum 1 mm superantibus, ovario vulgo 14-mero. Paraguay: In colle calcareo pr. flumen Apa mens. Maj. a 1887 leg. Hassler no. 21. 19. Sida melanocaulon Hassler, nov. spec. Suffrutex 1—1,5 m; caulis simplex apicem versus pauci-ramosus, caules ut rami petiolique, absque indumento + denso, atro-violacei, nitentes; caulis teres, striatulus, basi glabrescens, ad 5 mm crassus, cicatricibus pilorum delapsorum punctulatus, pilis crispulis brevibus multicellu- laribus, stellatis flavescentibus in verruculam sitis intermixtis sparse puberulus, apicem versus et in ramis eodem indumento sed densiore prae- ditus, pilis patentibus bulbosis longiusculis, plus minus dense hirsutus; internodia 25 —35 mm stipulae lineares acutae erectae 2,5—3 mm longae 0,5 mm basi tantum latae, puberulae; folia petiolata, petioli erecto-patentes lamina 3—4-plo breviores, teretes ut caules novelli induti, 3—5 mm sub apice incrassato-articulati, indumento densiore, flavescenti-viridi, tomento- suli; lamina lanceolata, ovali-lanceolata vel ovata, 65/25, 75/,,, 70/,¿ mm, basi eordata, apice attenuato-acuminata, margine crenato-serrata, leviter in- aequilatera, membranacea, viridis, subtus paullo pallidior 9-nervis in la- minis latioribus sub 11-nervis, nervis supra et subtus manifeste promi- nentibus, nervo mediano utroque latere nervis secundariis vulgo 3 aucto, lamina tota supra et subtus (paullo densius) pilis stellatis puberula. TCU CUPRUM UNT THER ST RA EET SUUM YS Me Sa e Adds Vet con dioe Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. IV. 35 Inflorescentia axillaris et terminalis, inflorescentiae axillares fasci- culatae “—8-florae, saepe ramulo accessorio, apice plurifloro 5—10 mm longo comitatae, terminalis, spicam interruptam e fasciculis vel racemulis plurifloris compositam, efformans, fasciculi internodiis vulgo 15 mm longis separati; peduneuli 0,5—1,5 mm longi, prope basin aut folio caulinis si- mili sed minore aucti, aut bracteis stipuliformibus praediti; calyx pyra- midatus, plicato angulatus, ad !/, in lobos acute triangulares divisus, 6 mm altus, extus pilis crispulis multi-cellularibus puberulus in nervis et ad margines loborum pilis simplicibus albis ad 2 mm longis patentibus hirsutus, intus margine pilosula excepta, glaber; petala obovato-cuneata leviter inaequilatera, 4,5 mm longa et 3,5—4 mm lata, glabra, apice ro- tundata, basi cuneato-contracta, flava; tubus stamineus 2,5 mm altus, 1 mm alte coalitus. extus pilis hyalinis densiuscule hirsutulus; ovarium ovato-conicum, minutissime, praecipue apicem acutiusculum versus, pube- rulum, 5 lobum, 1,2 mm altum: styli fere ad basin liberi 3,» mm longi: stigmata eapitata glabra. Carpidia rotundato-trigona, matura einnamomea, chartacea, longius- eule corniculato-aristata, corniculis rectis aristiformibus 1.5 mm longis inclusis 4,5—5 mm alta, dorso rotundata, basin versus applanata, minute longitudinaliter striatula, medio et apicem versus minute verruculosa, lateribus ultra medium venuloso-reticulatis, apicem versus ut dorso verru- culosis, apice summo rima oblonga dehiscentes, in partibus verru- eulosis puberula, aristis pilis deorsum spectantibus hirsutulis, rima apicali pilis longioribus ciliata; semina trigono-rotundata, apice acuta, basi ovata, ubique minutissime puberula, apice longiuscule albo-barbellata, 1,8 mm alta et 1,2 mm lata. | Paraguay: Sierra de Amambay, ad ripas rivuli Estrella, flor. et fruct. mens. Mart.; Hassler no. 10294, leg. Rojas. Species nova S. tomentellae Miq. imprimis affinis, differt indumento triplici, colore peculiari caulis, ramorum et petiolorum, stipulis brevibus, calyce hirsuto, petalis brevioribus integris et imprimis carpidiorum forma et indumento, seminibus puberulis. 80. Sida gracillima Hassler, nov. spec. Herba perennis, 1,5—2 m alta, subscandens, caulis flexuoso virgatus, ramis paucis virgatis basin versus praeditus, basi infima sublignescens. cortice laevi rimuloso isabellino obtectus, cc. 2 mm crassus, superne laete viridis glaber, apicem versus tantum pilis minimis stellatis sparsissimis, vix ope lentium conspicuis, puberulus; rami glabri apicem versus caulis more puberuli 5-20 em longi: folia spiraliter disposita, internodia 25— 40 mm; stipulae anguste lineares acutae 5 - 6 mm longae, basi vix 0,5 mm latae, nervo mediano unico subtus crassiuscule prominente, percursae, glabrescentes; petiolus gracillimus filiformis, patenti-erectus, subteres, 10—15 mm longus, basi leviter, apice manifeste incrassatus, glabrescens, apicem versus pilulis stellatis appressis minimis conspersus; lamina mem- branacea, concolor, laete viridis triangulari-lanceolato- vel ovali-oblonga, 25/,, 55/15, 6%, mm basi breviter cordata, apice longiuscule acute acumi- 3% 36 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. IV. nata, margine grossiuscule irregulariter crenato-serrata. in foliis novellis supra pilis simplicibus minimis praecipue margines versus sparse inspersa, subtus pilulis stellatis minimis appressis sparse puberula, in foliis adultis glabra, 5- vel sub 7-nervis. nervis supra et praecipue subtus manifeste prominentibus. Flores omnes stricte axillares solitarii. gracilime et longe pedun- culati; pedunculi filiformes, patenti-erecti 20—60 mm longi. glabri, infra apicem cc. 5—6 mm leviter incrassato-articulati et pilis minimis spar- sissime inspersi; calyx turbinatus, angulato-pentagonus ad medium in lobos 5 triangulari-acutos divisus 8 mm longus, lobis ad basin 2,5 mm latis, flavo-virens, viridi-costatus et -marginatus, costis pilulis minimis stellulatis inspersis, lobis marginibus ciliolatis, ceterum glaber. lobis nervo mediano prominulo, nervis lateralibus inconspicuis; petala obovato-cuneata, manifeste inaequilatera, apice retusa, flava, 9—10 mm longa et apice oblique mensa 7 mm lata, glabra; androeceum 4,5 mm altum, tubus stami- neus 2,5—3 mm altus petalis 1,5 mm alte adnatus, pilis hyalinis minimis patentibus sparse hirsutulus; styli 5 mm longi, ad medium connati; ovarium 5-loculare cum aristis 0,5 mm longis 1.5 mm altum et 1 mm latum pilis minutis sparse vestitum. Carpidia 5, matura trigona, chartacea, fusca, dorso rotundata, longi- tudinaliter inconspicue ruguloso suleata. costa mediana paullo prominente percursa, longiuseule corniculato-aristata, cum aristis 1 mm longis 4 mm alta, apice inter cornieulorum basin dehiscentia, dorso praecipue in costa pilis simplicibus inspersa, ad basin corniculorum pilulis longioribus hirsu- tula, aristis pilis patenti-erectis hispidulis. Semen trigono-rotundatum. 2 mm altum et 1 mm crassum, castaneum, basi acutum, apice applanatum et densiuscule breviter albo pilosulum, ceterum glabrum. Paraguay: Uferwald, dicht am Ufer, halb kletternd, San Luis (Parag. septentr.), mens. Mart. flor. et fruct.; Fiebrig no. 5173 in Hb. Hassler. Species nova e sectione Malvinda Gris.: S. veronicifoliae L. imprimis affinis, differt: statura ultra metrali, habitu subscandente, indumento, floribus longius pedunculatis, calyce petalisque longioribus, petalis glabris retusis, ovario pilosulo, carpidiorum aristis deorso-scabris, semine manifeste pilosulo. 81. Sida pseudocymbalaria Hassler. nov. spec. = S. rubifolia St. Hil. subspec. pseudocymbalaria Hassler in Piant. parag. nov., V, p. 74; Bull. Herb. Boissier, 2me sér., VII, p. 729. Eine kleinblütigere Form dieser von uns als Subspezies unter S. rubi- folia St. Hil. gestellten Art, differenziert dieselbe derart. dass wir uns veranlasst sehen, sie als eigene Art aufzustellen. Var. parviflora Hassler, nov. var. Differt: Pedunculis 15 mm tantum longis, calyce ad 7 mm tantum longo petalis 12 mm longis 11 mm latis, tubo stamineo filamentis 2 mm oU UC uis aee pile M sae PE LE Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. IV. 31 longis adjunctis vix 4 mm longo, carpidiis manifestius protractis quam in typo vix 2,5 mm longis et 1,75 mm altis. Paraguay: Fiebrig no. 4963 in Herb. Hassler (sine scheda). S. pseudocymbalaria nob. differt a S. rubifolia St. Hil. imprimis indu- mento glanduloso-viscoso, petalis !/,—(![9 in variet.) brevioribus, carpidiis protractis longioribus quam altis, seminibus foveolatis fulvis. Sida acuminata DC., Prodr., I, 462. Sowohl Rojas wie Fiebrig haben diese Spezies auf ihren letzten Reisen gesammelt, die vorliegenden Exemplare zeigen sowohl, was Indu- ment, Länge der Stipein usw. anbelangt, sehr weitgehende Abweichungen vom Typus und speziell was die Carpiden anbelangt, so finden sich alle Übergänge vom deutlich geschnábelten Carpid bis zum ungeschnäbelten ; die von uns seinerzeit aufgestellte S. Rojasiü, deren Hauptunterschied in dem ungeschnábelten Carpid bestand, muss daher, um unnötige Spezies- vermehrungen zu vermeiden, der S. acuminata als Varietät angegliedert werden. Nach Vergleich mit dem Typenexemplar teilen wir daher die Spezies wie folgt: 82. Var. «. genuina (DC.). Frutex ramosus, foliis lanceolatis, oblongo-lanceolatis rarius ovali- lanceolatis, stipulis ad 5 mm calyce 5—6 mm longo, petalis calyce 1—2 mm longioribus (ex K. Sch. in Flor. Bras., XII, 3, p. 332 „petalis calyce subaequilongis”“), carpidiis manifeste rostratis, apice et dorso pilosulis. Paraguay: In dumetis apricis in solo argilloso pr. Peguahó, flor. et fruct. mens. Jan.; Hassler no. 10901, leg. Rojas. Trockener Camp am Hande einer Waldinsel, Villa Sana, Jan.; Fiebrig no. 4678 in Herb. Hassler. ` Forma intermedia nob. Foliis longius petiolatis ad 15 mm pedunculis longioribus, carpidiis minute rostratis transitum praebet ad varietates sequentes. Gran Chaco: Hassler no. 2623 sub S. Rojasii Hassler f. microphylla Hassler in Plant. parag. nov., l. i. c. 83. Var. 3. grandiflora Hassler, nov. var. Frutex au suffrutex virgatus, pauci-ramosus, internodiis 3--4 cm stipulis vix 5 mm attingentibus, foliis oblongo-lanceolatis, lanceolatis vel ovato-lanceolatis 50/29, Billa, ?5],0 mm adultis supra pilis stellatis sparse puberulis, subtus pubescentibus calyce 5—6 mm longo petalis 9 mm longis et ad 7 mm latis, tubo stamineo 5—5,5 mm longo, stylis 1,5—2 mm superantibus; carpidiis rostello minuto praeditis, apice et dorso sub- glabrescentibus. Paraguay: Zwischen Apa und Aquidaban, sine scheda, Fiebrig no. 4966 in Herb. Hassler. 84. Var. y. Rojasii (Hassler), nov. var. S. Rojasii Hassler in Plant. parag. nov., IV, p. 52; Bull. Herb. Boiss.. 2me ser., VII, p. 450. 38 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. IV. Frutex an suffrutex virgatus, vix basin versus pauci-ramosus, stipulis 8—10 mm longis petiolis 10-30 mm longis, foliis superioribus typicis similibus, medianis et inferioribus ovali-lanceolatis, ovali-elliptis vel late ellipticis !!5/,5, 120/,,, 140/,, mm calyce 6 mm, petalis 7—7,5 mm longis et 4—5 mm latis, carpidiis ad apicem anguli interni apiculo rostelliforme vix ope lenti visibili, praeditis. Gran Chaco: Loma Clavel; Hassler no. 2623a, leg. Rojas. 85. Sida potentilloides St. Hil., Flor. Bras. merid., I, 140. Subspec. elata Hassler, nov. subspec. Au spec. propria? Differt: Caule unico e radice palari oriundo, 1—1,2 m alto, basi pauci-ramoso, vulgo cc. 50 cm alte denudato. indumento triplici praedito, nempe pilis stellatis brevibus, pilis glanduliferis multicellularibus inter- mixtis pubescente et insuper pilis longiusculis simplicibus basi in verru- culam crassiusculam silis, hirsuto, foliis brevius petiolatis, petiolis 4— 12 mm vulgo 5—8 mm longis, stipulis petiolis longioribus vel aequilongis 8-10 mm longis; lamina margine dupliciter crenato-serrata, crenis mar- gine obscure-viridi coloratis; floribus in anthesi vix 2—3 mm longe pedunculatis, calyce ad 10 mm longo marginibus et costis longiuscule hirsuto-villosis, petalis 16 mm longis et 10 mm latis, latere tegente extus puberulis, tubo stamineo 6 mm longo, pilis hyalinis cylindricis hispidulo- filamentis liberis 2 mm longis, stylis 9 mm longis 2 mm alte coalitis, ovario 2 mm alto et 2,5 mm diametro. | Carpidiis 4 mm longis, aristis 4,5 mm longis praeditis. orificio apicale longiuscule piloso. Paraguay: Sierra de Amambay, in campis „Serrados“, flor. et fruct. mens. Jul.; Hassler no. 10552, leg. Rojas. Unsere neue Subspezies zeigt sowohl, was Habitus, Behaarung des Stengels, Blütengrósse, Länge der Carpidengrannen anbelangt, grosse Ab- weichung von der auch in Paraguay gefundenen typischen S. potentilloides St. Hil, trotzdem gliedern wir sie derselben als Subspezies an, da der Carpidenbau, Same usw., abgesehen von den doppelt so langen Grannen, mit derselben absolut identisch ist, und wir überzeugt sind, dass bei dem auffallenden Polymorphismus der paraguayschen Malvaceen, in dem Masse, wie die gründliche Erforschung des Landes durch methodisches Sammeln fortschreitet, auch die vermittelnden Übergangsformen gefunden werden, wie dies z. B. bei der nüchstfolgenden Spezies geschehen ist. Je mehr die Materialien aus einem einzigen, floristisch nicht sehr grosse Differenzen aufweisenden Lande sich häufen, um so mehr muss ein gründliches Studium zur Artenvereinigung und nicht zu deren Zer- splitterung führen. 86. Sida montana K. Sch., Flor. Bras., XII, 3, p. 335. Subspec. camporum Hassler, nov. subspec. Differt caulibus sparse, sparsissime praeter tomento stellato, pilis sim- plicibus inspersis, vel in formis nonullis pilis simplicibus deflcientibus, laminae pagina inferiore tomentosula (haud insuper villosa) ovario 11—13-. vulgo 12-mero; carpidiis brevissime apiculatis, submuticis, brevi aristatis usque ad aristis carpidiis aequilongis praeditis. reihe BB i $ 1 4 zk a Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. IV. 39 Varietates omnes subspec. camporum nob. habitu, indumento foliorum, calyce, floribus, carpidiis simillima; indumento caulis, foliorum forma, longitudine aristarum carpidiorum tantum diversae. S. potentilloidi St. Hil. et S. rhombifolia L. intermedia, ab ambabus im- primis calyce fructifero globoso, nunquam hirsuto, semine glaberrimo di- versa. Var. a. longearistata Hassler, nov. var. Carpidiorum aristis 2—3,5 mm longis. Forma «. multicrena (Hochr.) Hassler, nov. forma. S. multicrena Hochr., Pl. Hassl, Il, p. 558 e specimine typico haud e descript. (Stylis 11—12, haud 8, caule et calyce eglanduloso, foliorum margine serrato-crenata.) Caule praeter tomento brevi stellato pilis simplicibus longiusculis apicem versus sat numerosis inspersus, foliorum lamina elongato-oblonga, apice subacuta, basi truncata, carpidiorum aristis 2—2,5 mm. Paraguay: Hassler no. 4351; typus S. multicrenae Hochr. Subforma ovatifolia nob. Foliis inferioribus suborbicularibus, medianis ovato-oblongis, superiori- bus oblongo-ellipticis !'/,e, is. ?5/,; mm. Paraguay: In campis pr. Igatimi, flor. et fruct. mens. Sept.; Hass- ler no. 4746. | Forma g. simplicipila Hassler, nov. form. Caule pilis stellatis tomentosulo, pilis simplicibus longioribus deficienti- bus: foliis elongato-oblongis angustis, basi truncatis, apice rotundato- obtusis !?/,—?8/, mm aristis 3—3,5 mm. Paraguay: In arenosis Caballero-cué (Parag. septentr.). flor. et fruct. mens. Dec.: Fiebrig no. 4809 in Herb. Hassler. Var. b. intermedia Hassler, nov. var. Carpidiorum aristis 1,5 mm longis. Indumento caulis simplici, foliis elongato-oblongis, lamina margine manifeste serrata, basi truncata vel truncato-subcordata, apice acuminata, 3%,—/,¿ mm. Paraguay: In dumetis pr. Tobaty (Cordillera central), flor. et fruct. mens. Sept.; Hassler no. 6321. Var. c. breviaristata Hassler, nov. var. Carpidiorum aristis 0,5 - 0,75 mm longis. Forma «. duplicipila Hassler. nov. form. Caule indumento duplici praedito, foliis ut in var. a. form. 3. Paraguay: In dumetis arenosis pr. Concepcion, flor. et fruct. mens. Sept.: Hassler no. 7509. Forma ¿. angustifolia Hassler, nov. form. Caule indumento simplici praedito, foliis anguste-oblongis vel lineari- oblongis, manifeste serratis, basi truncatis vel rotundatis apice subacutis 2J,—%/, mm. Gran Chaco: In dumetis arenosis ad ripam occidentalem fluminis Paraguay pr. Concepcion, flor. et fruct. mens. Jan.; Hassler no. 2897, leg. Rojas. 40 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. IV. Var. d. submutica Hassler, nov. var. Carpidiis submuticis, i. e. apiculo parvissimo, fere eranescente praeditis. Forma «c. Regnellii (R. E. Fries) Hassler, nov. form. S. Regnellü R. E. Fries in Kgl. Sv. Vet. Ak. Handl, Bd. 42, no. 12, p. 34. Indumento duplici, sed pilis simplicibus sparsioribus ut in var. praece- dentibus, foliorum lamina elongato-oblonga, basi rotundata vel subcordata apice acuta vel rotundata margine crenato-serrata, in parte inferioris caulis adsunt folia nonulla lamina suborbiculari praedita. Brasilia: Rio Grande do Sul; Malme s. n. in herb. Regnell. Typus S. Regnellü R. E. Fries. Forma 3. pseudorhombifolia Hassler, nov. form. Indumento caulis simplici, nervis ad basin caulis manifestius pro- ductis, foliis omnino f. e, Regnellii similibus. Calycis nervis basalibus magis productis ut in var. praecedentibus, S. rhombifoliam L. var. canariensem in memoriam revocat. Paraguay: In campo pr. Piribebuy, flor. et fruct. mens. Febr.; Hassler no. 1875. In arenosis pr. Valenzuela, mens. Febr.; Hassler no. 7062. 87. Gaya pilosa K. Sch., Flor. Bras., XII, 3, p. 355. Var. microphylla Hassler, nov. var. Differt internodiis multo brevioribus, supremis et medianis 10—15 mm tantum longis, foliis superioribus et medianis pro specie brevissime petio- latis, superioribus 4—5 mm medianis vix 8 mm; lamina %/,,—*0/,¿ mm supra pilis stellatis brevibus fasciculatis praecipue margines versus inter- mixtis, simplicibus longioribus inspersis, subtomentosa, subtus eodem indumento sed densiore vestita, floribus cc. 1/, minoribus. Carpidia matura forma et magnitudine typi simillima. Paraguay: In campis siccis pr. Esperanza, flor. et fruct. mens. Nov.; Hassler no. 10565a, leg. Rojas. In eodem loco ad margines silvarum mens. Aug., T. Rojas legit var. genuinam. 88. Bastardiopsis Hassler, nov. genus. Bastardiopsis Hassler subgen. gen. Bastardiae Kth. in Plant. parag. nov. p. 54; Bastardiopsis K. Sch. sect. generis Sidae L. in Flor. Bras. XII, 3, p. 280. Eine Pflanze, die wohl in den meisten Herbarien nur in unvoll- ständigem Zustande vorhanden ist, wie dies seinerzeit schon Schumann in der Flor. Bras. ausdrückte, ist die Sida densiflora H. et A. Die Gründe sind die folgenden: Der Baum ist verhältnismässig hoch, die Blütenrispen haben, da die Petalen kaum sichtbar sind, dieselbe Farbe wie die Unter- seite der sehr grossen und horizontal ausgebreiteten Blütter, dasselbe ist mit den Kapseln der Fall, so dass der Sammler, der mit unbewaffnetem Auge den Baum betrachtet, sehr schwer die zwar reichlich vorhandenen Blüten oder Früchte entdecken kann. Diese mangelhaften Materialien sind denn auch der Grund gewesen, dass die Stellung der Pflanze in Loco suc Be A roy De WER ee se ET Cae Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. IV. 41 der Familie der Malvaceen eine irrige blieb. Nachdem wir von unserer vorletzten Reise reichliches, wohlentwickeltes Fruchtmaterial, aber nur wenige, dazu noch unvollkommene Blüten mitgebracht hatten, haben wir die Pflanze der einzigen Gattung der Sidineen mit loculicider Dehiszenz, der Gattung Bastardia Kth. als Subgenus zugeteilt. Reichliches Blüten- Bastardiopsis densiflora Hassler. a. Flos incompletus 3,5/,; b. Ovarium */; c. Filamenta */,: d. Capsula 34; e. Capsula loculo uno dissecto 3/. material, in loco natali untersucht, sowie auch reichblühendes Herbar- material, von Rojas in der Sierra von Amambay gesammelt, ergeben nun, dass die Absonderung des Subgenus Bastardiopsis und dessen Aufstellung als eigene Gattung wohlberechtigt sind. Die von Schumann vermutete Gynodioecie ist nicht vorhanden. 49 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. IV. Flores hermaphroditi, actinomorphi, pentameri, bracteolis O. Calyx campanulatus ad !/, tantum in lobos 5 in anthesi reflexos divisus, extus tomentosulus, tubo intus glabro area papillosa parva. Petala 5 in anthesi reflexa, oblonga, leviter inaequilatera, basi pilosa, tubo stamineo ad !/, adnata. Tubus stamineus pilosulus. petalis longior. Antherae subgloboso- reniformes. Ovarium 5-merum 5-loculare, ovula pro loculo solitaria, pen- dula, angulo interno superiore affixa. Capsula obtuse pentagono-obpyramidata, chartacea in valvas 5 loculi- cide a columella centrali dehiscentes divisa, valvae medio septiferae dorso angulo superiore in appendices 2 tentaculiformes, valvis 3—4-plo longiori- bus prolungatae. Semina subovali-compressa, testa punctulata, glabra vel sparse puberula. Arbores elatae. Folia longe petiolata, lamina ovata, acuminata, basi cordata, denticulata, crenulata vel subintegra. Inflorescentia paniculata. panicula terminali amplissima. Species 1 Brasiliae et Paraguariae incola. Ab unico genere Sidinaearum dehiscentia loculicide praedito, genere Bastardia Kth. differt imprimis: Calycis lobis reflexis, petalis reflexis, capsulae valvis longe caudato- aristatis. Habitu arboreo, indumento tomentoso haud viscoso-glanduloso, inflorescentia paniculata. 89. Bastárdiopsis densiflora (H. et A.) Hassler, nov. nom. Sida densiflora H. et A. in Bot. Misc., Ill, 155; Bastardia (Bastardiopsis) densiflora (H. et A.) Hassler in Plant. parag. nov., l. s. c. Var. paraguariensis (Hassler) Hassler, nov. nom. Bastardia densiflora Hassler var. paraguariensis Hassler in Plant. parag. nov., Le Paraguay: Hassler no. 10524 Spec. floriferum id. no. 9438 Spec. fructiferum. 90. Pavonia sapucayensis Hassler, nov. spec. Suffrutex 0,5—1 m altus, pauci ramosus, caules basi teretes, apicem versus subquadrangulari-compressi, basi glabrescente excepta, ubique in- dumento densiusculo triplici, e pilis albis crispulis, flavis multicellularibus glanduliferis intermixtis, stellatis robustis rarioribus inspersis, tomentosi; internodia 30—40 mm stipulae anguste lineares, subacutae 2,5—3 mm longae, 0,2 mm latae, villosulae; folia longe petiolata; petioli erecto- patentes 20—60 mm longi, superne canaliculati, striatuli, ad basin cc. 5 mm longe plicato-contracti, eodem indumento ac caules praediti, prope apicem leviter dilatatum pilis stellatis robustis densius inspersi; lamina cordata, leviter inaequilatera !09/5, 70/... 63}, mm basi 5—10 mm pro- funde incisa, apice dcuminata, manifeste cuspidata, cuspide acutiusculo 5—7 mm longo et basi ad 3 mm lato, margine grossiuscule acute cre- nata, crenis minime apiculatis, 5—7 nervis, nervo mediano utroque latere secundariis 3—5 praedito, membranacea, leviter discolor, supra pilis flavis multicellularibus glanduliferis, simplicibus albis intermixtis, minute puberula, in nervis pilis stellatis hirsutula, subtus pilis stellatis Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. IV. 43 mollibus, pubescens, insuper stellatis robustis strigulosis copiose in- spersa. Inflorescentia axillaris; pedunculi erecto-patentes 40—60 mm longi, eodem indumento ac caules praediti, cc. 10 mm sub apice articulati, apice leviter dilatato-incrassati; involucrum 5-phyllum, calyce paullo longius vel aequilongum, phylla basi cc. 2 mm alte coalita et calyce adnata, phyllorum pars libera 12 mm longa, medio 3,5 mm lata, apice acuta, basi leviter angustata, trinervis, intus et extus pilis simplicibus puberula, marginibus pilis albis simplicibus, glanduliferis sparse inter- mixtis, pubescentibus; calyx campanulatus, 10 mm altus, ultra medium in lobos 5 ovatos acutos divisus, lobi 7 mm alti et basi 5 mm lati, nervis tribus, extus manifeste prominentibus. ad basin loborum haud confluentibus, percursi, intus puberuli, extus in nervis et marginibus pilis stellatis, simplicibus intermixtis, hirsutulo-pubescentes, inter nervos pilis paucis stellatis robustis, et glanduliferis flavis uno alterove, sparse inspersis; petala obovato-cuneata, inaequilatera, apice rotundata, basi contracta, tubo stamineo 1 mm alte adnata, 35—40 mm longa, oblique mensa 25—28 mm lata, alba, flabellato-multistriata, intus glaberrima extus pilis stellatis robustis sparse inspersa: tubus stamineus glaber. decemstriatus 24 mm altus, apice in dentes 5 lineari-oblongos longius- culos divisus, a basi ad apicem filamenta 3—5 mm longa gerens; ovarium puberulum, stylus striatulus 32 mm longus, 25 mm alte indivisus, apice flabellato-dilatatus 10 lobus, tubum stamineum 8 mm superans; stigmata capitata hirtella. Carpidia obovato-trigona, 5 mm alta, dorso rotundata, apice mutica, carina perpendiculari inconspicua, versus apicem utroque latere irre- gulariter eristata, carina et dorso tuberculis conicis instructa, reticulato rugoso-plicata, chartacea, puberula; semen apice rotundatum, albo barbellatum basi subacutum, pilosulum, 2,5 mm longum, fuscum minu- tissime punctulatum. Paraguay: Ad margines silvarum pr. Sapucay flor. et fruct. mens. Febr. Hassler no. 1930. Species nova e sectione Eupavonia, P. mattogrossensis R. E. Fr. et P. commutatae Garcke affinis. A P. mattogrossensi differt: Indumento triplici caulium ramorumque; foliis longius petiolatis, profundius cordatis et cuspidatis; calyce haud hirsuto, majore, petalis et tubo stamineo lon- gioribus et imprimis carpidiorum forma. A. P. commutata, indumento glanduloso foliis multo latioribus, longius petiolatis, floribus longepedun- culatis, involucro calyce aequilongo vel longiore, tubo staminea à basi ad apicem filamenta gerenti. carpidiorum forma. XVI. Tiliaceae auct. E. Hassler. 91. Lühea microcarpa R. E. Fries in K. Sv. Vet. Ak. Handl., Bd. 42, no. 12, p. 63. E descript. incompl. Var. polymorpha Hassler, nov. var. Differt foliis valde polymorphis, lamina oblongo-lanceolata, elliptica, 44 Ex herbario Hassleriano: Novitates paragurienses. IV. obovata, suborbiculari, Bin, 45/35 80/0, “lo mm basi subcordata vel rotundata, apice vulgo breviter latiuscule acuminata, rarius retusa; petiolis longitudinaliter plicato-rugosulis 10—15 mm longis. Flores (in var. genuina e spec. fructifero descripta adhuc ignoti) in paniculas pauci- (3—4-) floras, terminales, divaricatas dispositi; peduneuli sat graciles, teretes, stellato-fulvo-tomentosuli, 8—12 mm longi; pedicelli 4—5 mm longi pedunculis duplo crassiores, angulati, cano-viridi-tomen- tosi; involucrum 5—6 phyllum, phyllis lineari-lanceolatis acutis 13 mm Iongis medio 3 mm latis, usque ad basin liberis, extus densius, intus sparsius tomento stellato brevi appresso cano-viridescenti obtectis; sepala involucro cc. dimidio longiora, oblongo-lanceolata, acuta basi infima tantum coalita, 20. mm extus eodem indumento ac involucri phylla praedita, intus, basi albo pilosa et apice puberulo exceptis, glabrescentia; petala rhombeo-obovata, apice rotundata integra, basi cuneato-angustata, subunguiculata, %/,¿ mm glandula basali suborbiculari ad 1 mm lata praedita, glabra, alba, flavescentia vel dilute rosea (ut in spec. affin. L. divaricata Mart. et L. paniculata Mart.) intus et extus paulo supra basin brevi tractu albo pilosulis et marginibus barbellatis; stamina in phalanges 5 coalita, pro phalange vulgo 14—16 mm, interiora fere usque ad basin libera, 12—14 mm longa; staminodia numerosissima, staminibus paullo breviora, fere 3 mm alte coalita, stamina et staminodia a basi fere usque ad medium pilis albis longiuseulis hirsutula; ovarium ovali-pentagonum, 4 mm altum, densissime longiuscule albo pilosum; stylus crassiusculus 8 mm altus, longitudinaliter striatus, 8 mm altus ad ?/, altit.. albido- pilosulus. Capsulae a seminibus destitutae, var. genwinae similes 17 —18 mm longae. Paraguay: San Luis, Baum 3—5 m, am Rande eines Uferwalds. Mart. flor. et cum capsulis anni praecedentis, Fiebrig no. 5153 in Herb. Hassler. Species Lühea divaricata Mart. et L. paniculata Mart. intermedia; a priori cui accedit indumento et forma foliorum, inflorescentia, pedun- culis et pedicellis, alabastris oviformibus, differt staminibus in phalanges coalitis; a posteriori cui accedit staminum dispositione differt inflores- centiis paucifloris involucri phyllis minus numerosis, pedicellis pedun- culis duplo crassioribus et dimidio brevioribus, staminibus duplo longiori- bus, alabastris haud globosis et aliis. XVII. Oleaceae auct. E. Hassler. 92. Linociera Hassleriana (Chod.) Hassler, nov. nom. Mayepea Hassleriuna Chod in Plant. Hassl, II, p. 201; Bull. Herb. Boissier, 2e sér., IV, p. 914. Drupa adhuc ignota, globosa, rudimento styli aristulata 15—18 mm diametro, Epicarpium laeve (in vivo ex collectore-viridi-rubrum) sicc. castaneum, endocarpium crustaceum a mesocarpio evanescente in fructu sicco so- eine ie OR ES Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. IV. 45 lutum, globosum, laeviusculum nitens; colore, consistentia et crassitudine putaminis Pruni amygdali. Semen globosum laeve 10 mm diametro, cotyledonibus crassiuscule semi-globosis, in sicco duriusculis, con- sistentia ossea. Ut jam cel. auctor speciei, e characteribus floralibus concludit, structura drupae nunc manifeste evadit, species nostra ad sect. Ceranthum Benth. tribuenda est. Paraguay: Hassler no. 3240 spec. floriferum typ., l. c. In campis „Serrados“ pr. Peguahö, fruct. immaturis mens. Nov.: Hassler no. 10694; Sierra de Amambay in campis pr. Esperanza fruct. maturis mens. Jan.; Hassler no. 10836, leg. Rojas. XVIII. Combretaceae auct, E. Hassler. 93. Terminalia Balansae (O. K.) Hassler. nov. nom. = Myrobalanus Balansae O. K. Rev. Gen.. III. 2. p. 87, nomen semi- nudum! — Terminalia Hassleriana Chod. in Plant. Hassl.. II, p. 39. Paraguay: Balansa no. 2233a et b. Hassler no. 750 et a. 3215. 1110. Var. bernardinensis (Chod) Hassler, nov. nom. = T. Hassleriana Chod. var. bernardinensis Chod. in Pl. Hassl. IL p. 39. Paraguay: Hassler no. 866. 94. Combretum anfractuosum Mart., Hb. Flor. Bras. no. 511. var. macrostachyum Hassler, nov. var. Differt foliis ellipticis apice obtusiuscule acuminatis, mucronulatis, 70/40 — [4 mm, spicis 50—75 mm longis. fere usque ad medium nudis. ovario 3—4 mm longo, bractea 5—6 mm longa, floribus staminibus in- clusis ad 8,5 mm metientibus, samara ad 30 mm longa. Paraguay: Centurion (Parag. septentr.. Baum oder Strauch 4 m. Blüten grünlichweiss und violettrot. (Stamina petalaque in nonullis floribus in sicco roseo-violacea adsunt cum floribus in sicco flavescentibus in eadem spica) mens. Nov. florif.: Fiebrig no. 4041 id. mens. Dec. fructif. no. 4555 in Herb. Hassler. 95. Combretum mellifluum Eichl. in Flor. Bras.. XIV, 2. p. 113. Var. cuspidatum Hassler. nov. var. Differt foliis alternatim opposite et solitarie dispositis. internodiis 3—4 cm longis separatis: lamina elliptica vel late ovata. basi in petiolum 10—15 cm longum attenuata, apice longiuscule cuspidato-acuminata "Tan, 5/45 12/59 mm: paniculis axillaribus majoribus ad 20 cm longis. spicis panicularum 4— 5 cm longis. A var. hyperteleiandra Eichl. cui accedit foliorum magnitudine, differt inflorescentiis majoribus, staminibus haud numerosis, vulgo 8 tantum. Paraguay: Sierra de Amambay in campis „Serrados“ inter Esperanza et Peguahó flor. mens. Dec.; Hassler no. 10737, leg. Rojas. 46 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. IV. XIX. Gramineae III. auct, E. Hackel. 96. Panicum (Digitaria) Fiebrigii Hack., nov. spec. Annuum. Culmi erecti circ. 70 cm alti, graciles, compressi, laeves, 3—4-nodes, inferne parce ramosi, superne breviter nudi, ibique pilis tenuibus patentibus laxis vestiti. Folia glaberrima. Vaginae laxiusculae, subcompressae, haud carinatae, internodia circ. aequantes. Ligula ovata vel ovato-oblonga, obtusa, 1—2 mm lg. Laminae e basi subangustata lineares, tenuiter acuminatae, planae, ad 35 cm lg., 4 mm lt., flaccidulae, virides. tenuinerves. Racemi 3—4ri approximati, in rhachi communi 1—2 em lg. glabra scaberula alterni v. oppositi, subaequilongi, 12—15 cm lg., graciles, flacciduli, rhachi speciali tenuiter setiformi (0,5 mm lata) scabra, pedicellis ternis v. quaternis valde inaequalibus, primariis circ. 4 mm secundariis 2,5 et 1 mm, tertiano, ubi adest, vix 0,5 mm longis, omnibus porrectis subeapillaribus scabris, ternioribus inter se circ. 4— 5 mm distantibus. Spiculae ovato-lanceolatae, 2,2—2,5 mm longae, 1 mm latae viridulae vel leviter rufescentes, plus minus dense albido- v. fulvido- pubescentes v. villosulae. Gluma I. nulla; II. spiculam aequans, ovato- lanceolata, acutiuscula, 3-nervis, prope nervum medium brevius. versus margines longius pubescens, pilis rectis apice subclavatis albidis vel rufidulis, marginalibus ad 0,5 mm longis; III. spiculam aequans, II dae similis, 5-nervis, ad latera nervi medii glabra. ceterum ut IL villosula v. pubescens; IV. spicula paullisper brevior, elliptico-lanceolata breviter subacuminata, parum convexa, demum badia v. atrofusca, in longitu- dinem striata, marginibus paleam aequilongam acutiusculam planam late amplectens. Paraguay: Paraguaria septentrionalis, a. 1909, leg. Fiebrig no. 5371, 5375 in Herb. Hassler. Affine P. adusto Nees, quod differt radice perenni-eulmo innovationi- busque basi squamatis, culmo tereti glabro, laminis rigidis siccitate con- volutis, racemis numerosis, gluma I. 5-, II. 7-nervi, hac spicula breviore. Variat glumarum pube breviore rufescenteque (no. 5375) vel longiore (in glumae (Ulass apice subpennicillata) albida vel fulvescente (no. 5371). Ab affinibus culmo superne longe sed parce patentim piloso facile di- gnoscendum. 97. Setaria Liebmanni Fourn. in Hemsl. Biol. C. A., III, 505. Forma trichorhachis Hack., nov. form. Differt a typo rhachi hirsuta. Paraguay: Parag. septentr. a. 1909, leg. Fiebrig no. 4569 in Herb. Hassler. 98. Olyra semiovata Trin. Gram. Panic., 249. Var. pubescens Hack., nov. var. Differt a typo gluma fertili toto dorso pubescente, Paraguay: Parag. septentr. a. 1909, leg. Fiebrig no. 5299 in Herb. Hassler. 99. Chloris bahiensis Steud. Syn. Pl. Gram., 208. Forma glabrescens Hack., nov. form. Ed 29 Eos 4 E Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. 1V. 41 Gluma fertili glabrescente vel brevissime parcissimeque in carinae marginumque parte inferiore ciliolata. Inter Ch. bahiensem et Ch. calvescentem Hack. plane media. Paraguay: Parag. septentr. a. 1909, leg. Fiebrig no. 4575 in Herb. Hassler. 1C0. Eragrostis macrothyrsa Hack. nov. spec. Culmi pars inferior deest, superior sine panicula cire. 70 cm alta, teres, glaberrima, superne longiuscule nuda. Vaginae teretes, arctae, internodiis longiores, glaberrimae, eglandulosae. Ligula series ciliorum brevissimorum. Laminae e basi aequilata lineares, sensim setaceo-acu- minatae, superiores (2) quae adsunt circ. 35 cm lg., 5 mm lt., suberectae, rigidulae, virides, basi intus pilosae, in parte inferiore supra tantum, in parte superiore undique scabrae, tenuinerves, nervo medio reliquis vix crassiore. Panicula in genere facile maxima, ad 70 em lg. 30 cm It. elliptico-oblonga laxa patens erecta, rhachi inferne laevi superne sca- berula, ramis inferioribus in verticillis spuriis saepe plus minus disso- lutis 5—7nis, ad 20 cm longis, superioribus solitariis v. binis, omnibus tenui-filiformibus flaccidis scaberrimis fere a basi ramulosis, ramulis patulis usque ad 4 em longis spiculas 3—7 laxe aequaliterque racemosim dispositas longiuscule v. (subterminales) breviuscule pedicellatas porrectas gerentibus. Spiculae lineares vel lineari-oblongae, laxiuscule 5—9-flores, ad 7 mm longae, 1,8 mm latae, obtusae. flavo-viridulae, rhachilla tenace, floribus sese circiter ad medium usque tegentibus. Glumae steriles lanceolatae, acutiusculae, 1,2 et 1,5 mm longae, 1-nerves, carina sca- berulae; II. vix !/; floris superpositi tegens. Glumae fertiles ovatae sub- acuminatae, 2 mm longae, nervis lateralibus prominulis, praeter carinam superne scabriusculam glaberrimae, demum deciduae. Palea glumam aequans oblonga acutiuscula obsolete bidentula, carinis leviter curvulis superne scabriusculis, persistens. Stamina 3, antheris 1 mm longis. Paraguay: Parag. septentr. a. 1909, leg. Fiebrig no. 5166 in Herb. Hassler. Affinis E. Hackelii Hassl. praesertim paniculae spicularumque indole, sed ab ea distincta defectu glandularum in dorso vaginae et infra nodos culmi, vagina glabra, laminis e basi aequilata linearibus sine illa costa media crassa supra late albostriata, quae in E. Hackelii occurrit. Cujus spiculae ceterum longius pedicellatae, acutae, antherae breves. 101. Eragrostis Hackelii Hassler, nov. nom. = E. elatior Hack. in Novit. paraguar., Ill, no. 57, Fedde, Repert., VII, p. 375 nom. mutand. ob E. elatiorem Stapf in Dyer. Flor. Cap., VI. 617. D 48 Vermischte neue Diagnosen. XV. Vermischte neue Diagnosen. 397. Papaver Tinei Lanza in Boll. Ort. Bot. Palermo, IV (1905). ». 24. "Herba P. pinnatifidi Moris, capsula P. dubii L. — An earum stirpium proles hybrida? Di questa bella forma di Papavero ho trovato due esemplari nel- Lerbario di questo Orto botanico. Uno, raccolto nel 1852 nell'isola di Maretimo, porta la seguente nota di pugno del Tineo: „Pap. inter pinnatif. E et dubium. Caps. P. dubii, foliis P. pinnatifidi. An sp. propria." L'altro. raccolto a Mondello, presso Palermo, nel 1871, porta semplicemente „Pa- a paver sp.“ di mano del Todaro. Poiché i caratteri della nostra forma non sono intermedii fra quelli © dei P. dubium e pinnatifidum, ma parte tipicamente dell'uno e parte tipi- camente dell'altro, è a ritenere che anziché di forma intermedia si E tratti di un ibrido. Essa proviene appunto da luoghi dove crescono t i supposti genitori. Né del resto sarebbe il primo caso di ibridismo tra # papaveri, essendone stati proposti già altri da varii autori. 398. Tunica illyrica (L.) Boiss. 8, paniculata Lanza in Boll. Ort. Bot. | Palermo, IV (1905), p. 32. Caules elatiores et robustiores in paniculam dichotomam amplam # diffusam multifloram abeuntes. Paniculae rami racemosi, floribus approxi- E matis subunilateralibus fastigiatis, pedunculis calyce sublongioribus. Un- 7 dique cum calycibus glanduloso-pubescens. 399. Tunica ilyrica (L.) Boiss. y. fasciculata Lanza, l. c., p. 32. Caules superne in paniculam brevem confertam abeuntes. Flores ad E! apicem ramorum paniculae fasciculati, pedunculis calyce brevioribus. 7 Glabriuscula, pedunculis calycibusque glanduloso-pubescentibus. — Habitus 7 T. rigidae (L.) Boiss., a qua calyce ebracteato statim dignoscitur. — T. armerioides Ser. in D. C. Pr., I, 353; Halacsy Consp. Fl. gr. I. 194. — d T. Sibthorp Boiss. Diagn. pl. or. I ser., VIII, 61. 400. Tunica illyrica (L.) Boiss. d. stricta Lanza, l. c., p. 33. Caules subdivaricatim et stricte paniculati. Flores pauci pedunculis e tenuibus strictis calyci aequilongis. Calyx angustus dentibus triangulari- elongatis acuminatis. Inferne glanduloso-puberula, superne cum pedun- culis calycibusque glabra. Petala (ex sicco) pallida. — T. ochroleuca (S. et S. sub Gypsophila) Boiss. Fl. or., I. 520; Halaesy Consp. Fl. graec.. I. 195. E 401. Tunica illyrica (L.) Boiss. «. eretica Lanza, l. c., p. 38. T. cretica (L. sub Saponaria) Boiss. Fl. or. I, 520: Halacsy Consp. | fl. gr., I. 134. — Gypsophila cretica S. et S. Guss. Syn., I, 472 et II. 821. Basi dense coespitulosa. Caules humiles tenues diffusi vel ascen- 7 dentes subsimplices. Flores pauci pedunculis filiformibus calyce sublon- — gioribus. Folia lineari-lanceolata. Calyx ad nervos latius viridi-vittatus. 7 Undique valde glanduloso-pubescens. Petala supra alba immaculata, subtus purpurascenti-lineata. In aridis et saxosis caleareis regionis inferioris et montanae = Siciliae: 3. Girgenti. y. Caltagirone, £. Madonie, d. in herb. sic. hort. bot. panorm. plurima specimina observavi sine loci specialis indicatione. 27 anc UE ALL Repertorium novarum specierum regni vegetabilis auctore F. Fedde I9IO Io. Februar VIII. Band No. 160/162 XVI. Eine neue, sehr bemerkenswerte Varietät von Ophioglossum vulgatum: var. Englerianum E. Ulbrich, - nov. var., aus der Provinz Brandenburg. Von E. Ulbrich. (Originaldiagnose.) Bei floristischen Untersuchungen in der Umgebung des Grossen Plagesees bei Brodowin bei Chorin i. M. fand ich nórdlich vom Rühlfenn auf einer Wiese eine Form von Ophioglossum vulgatum L., die wegen ihres stark abweichenden Habitus und sonstiger Merkmale so bemerkens- wert erscheint, dass ich im folgenden einiges Náhere darüber berichten móchte. Auf einer kurzgrasigen, verhältnismässig trockenen Wiese auf dilu- vialem Mergelboden sah ich schmal zungenfórmige, lange, saftig grüne Blätter, die aus einiger Entfernung ganz den Eindruck von Scolopendrium officinale machten. Sie überragten die umgebende niedrige Gras- und Staudenvegetation um ein Bedeutendes. Bei nüherer Untersuchung ergab sich, dass es sich um höchst auffällige Formen von Ophioglossum vul- gatum handelte. Ich glaubte zunächst eine forma luxurians vor mir zu haben, d. h. etwa infolge übermässigen Stickstoffgehaltes und Wasser- reichtums des Bodens übermässig ins Kraut geschlossene Exemplare. Dem widersprach jedoch vollstándig die benachbarte Vegetation, unter der dann ebenfalls solche ,Mastformen* hätten vorhanden sein müssen. Der Boden ist allerdings recht nährstoffreich, da wir es mit diluvialem Mergel zu tun haben. Von übermässigem Wasserreichtum kann aber auch keine Rede sein, wenn z.B. in unmittelbarster Nachbar- schaft Carlina vulgaris wüchst. Die ganze Wiese macht überhaupt den Ein- druck einer trockenen Mergelwiese. Ihre Vegetation setzt sich besonders aus folgenden Arten zusammen: Von Grüsern Anthoxanthum odoratum, Briza media, Holcus lanatus, Nardus stricta, Agrostis vulgaris, von Riedgrüsern Carex flacca (= C. glauca), C. pallescens, C. Goodenoughii, C. panicea, C. distans. Ferner treten auf Luzula campestris und zwar meist in der hohen Form b) multiflora, von Orchideen Platanthera bifolia, Orchis lati- folius, ferner Ranunculus acer, Cerastium arvense, Dianthus Carthusianorum, D. deltoides und D. superbus, Coronaria flos cuculi, Viscaria viscosa, Silene Repertorium novarum specierum. VIII. 4 50 E. Ulbrich. inflata, | Saxifraga ` granulata, Parnassia palustris, Anthyllis vulneraria, Ononis arvensis, Trifolium pratense, T. medium, T. minus, T. arvense, T. hybridum, T. repens, Vicia cracca und V. angustifolia, Potentilla silvestris, P. reptans, P. argentea, P. anserina, Fragaria collina, Poterium minus, Stachys betonica, Calamintha clinopodium, C. acinos, Thymus serpyllum, Ori- 7 ganum vulgare, Alectorolophus minor, Euphrasia officinalis, Veronica prostrata g und V. chamaedrys, Galium verum und G. mollugo, Artemisia campestris, i Hieracium pilosella, H. auricula, H. pratense und viele andere Arten. Das Verzeichnis zeigt, dass es sich also um einen ziemlich trockenen Stand- ort handelt. Der letzte Zweifel an dem Wert der neuen Form beseitigte das Vorkommen der gewöhnlichen Formen von Ophioglossum vulgatum auf — derselben Wiese unter denselben Standortsbedingungen zusammen mit ” Botrychium lunaria. Diese Formen zeigten ganz normalen Habitus und ihr Vorkommen war so, dass man erst nach längerem Suchen die + zwischen dem höheren Grase versteckten Pflanzen fand; also die Art © und Weise wie Ophioglossum vulgatum gewöhnlich vorkommt. Beim Vergleich der Ophioglossum-Formen vom Rühlfenn mit der im Herbarium des Kónigl. Botanischen Museums aufbewahrten, sowohl im Herbarium generale, wie im mitteleuropäischen Herbar ergab, dass wir derartige Formen noch nicht besassen. Die Länge der Blätter war wohl manchmal vorhanden, niemals aber eine gleiche Schmalheit der Spreite. Von Ophioglossum vulgatum wird bisher nur eine Abart, var. polyphylla e A. Br. in Seuberts Flora azorica, p. 17 (1844) für Mitteleuropa!) an- gegeben, welche sich zwar auch durch schmale Blätter auszeichnet. Die « Pflanzen besitzen jedoch: 1. jede mehrere, meist 2—3 Blätter, und 2. sind — die Pflanzen hóchstens 10 em, meist nur 5 —8 cm lang. Von anderen Arten der Gattung wird für Europa nur noch O. lusitanicum L. Spec. Pl. ed. 1 (1753), p. 1063 angegeben, das sich jedoch schon durch seine winzige Kleinheit sofort habituell unterscheidet und ausserdem einem ganz anderen Verwandtschaftskreise als O. vulgatum L. angehört. Zur Verwandtschaft von Ophioglossum vulgatum gehören, ausser dieser Art selbst, folgende, von Prantl?) als Vulgata zusammengefasste Arten: O. Gomezianum Welw. in West- und Zentralafrika, O. capense Schlechtendal vom Kap bis Nordafrika, O. Engelmannii Prantl in Nordamerika. Keine dieser Arten kann ihren Merkmalen nach in Betracht kommen. Eine neue Art auf die von mir gefundenen Exemplare hin zu beschreiben, ist nicht angängig, da sie in vielen Merkmalen ihre Zugehörigkeit zu Ophio- glossum vulgatum L. klar erweisen. Diese sind: Gestalt des Adernetzes des Blattes, das Umfassen des Stengels durch die Spreite, Ausbildung !) Vgl. Luerssen, Farnpflanzen in Rabenhorst, Kryptogamenflora, Jl (1889), p. 543; Ascherson-Graebner, Synopsis der mitteleuropäischen Flora, Bd. I (1898), p. 103. 2) Prantl, Beitráge zur Systematik der Ophioglosseen im Berl. Bot. Jahrb.» E III (1884), p. 315. ' Eine neue, sehr bemerkenswerte Varietüt von Ophioglossum vulgatum. 51 der Sporangienühre und Sporen. Ich beschreibe die Pflanze daher als neue Varietät Ophioglossum vulgatum L. Var. Englerianum Ulbrich, nov. var. Rhizoma cylindricum, erectum; folia singula; petiolus hypogaeus; pedunculus e basi laminae oriundus. Lamina sterilis e basi anguste cuneata lanceolata vel anguste lanceolata vel sublineari- lanceolata, subobtusa vel aeutiuscula, plerumque obtusiuscula 5—12 cm longa, 1,2—2,5 em lata, carnosa, sicca semper fere pellucida, subtus paullulo pallidior; nervi intrantes numerosi, medianus vix validior; ner- vorum alveolae multo angustiores nervis lateralibus, venis, venulisque angulo multo acutiore orientibus; pedunculus laminam vix adaequans vel 1/,—1/, laminae longitudinis laminam superans; sporangia 25—32- vel pluri-juga, apice elongato; sporae ut in specie 30—50 u latae, areolis 6—12 ad diam. angulosis, striis elevatis angustis vel hinc inde dilatatis. Provinz Brandenburg: Uckermark, am Rühlfenn bei Brodowin, Bezirk Angermünde; auf ziemlich trockener Mergelwiese zusammen mit Botrychium lunaria, Platanthera bifolia, Potentilla silvestris, Car- lina vulgaris u. a. — Juni-Juli 1909, leg. E. Ulbrich. (Mus. bot. Berol. Flora des Reservates am Grossen Plagesee no. 85). Die neue Varietät unterscheidet sich von den gewöhnlichen Formen, mit der sie nicht durch Übergänge verbunden ist, schon habituell durch die Grösse der Exemplare, die, vom Halse des Rhizomes an gemessen, zwischen 13 und über 25 cm schwankt. Sehr auffällig ist die grosse Schmalheit der Spreite des sterilen Blattes: bei einer Länge von 5 cm beträgt ihre Breite nur 1,2 cm; die grösseren Exemplare, deren Spreite 12 em lang ist, sind dabei höchstens 2,5 cm breit, wogegen entsprechend grosse Exemplare der normalen Formen eine Breite von 4—5 cm auf- © weisen. Die Spreite ist demnach lanzettlich bis fast linealisch. Sehr charakteristisch ist auch der schmal keilfórmig zusammengezogene Grund der Spreite und das sehr schmale, wie gedehnt erscheinende Adernetz des Blattes. Abbildungen in der demnächst erscheinenden Monographie des Plagesees. ‘Sehr bemerkenswert ist das gemeinsame Vorkommen der var. Englerianum Ulbrich zusammen mit den gewöhnlichen Formen an dem- selben Standorte und das Fehlen von Übergangsformen zwischen beiden. Die Art des Vorkommens ist schon interessant: die var. Englerianum be- deckt auf der Wiese ein Areal von ca. 20 qm, auf dem Pflanze an Pflanze in grosser Menge erscheinen. Und zwar fehlen an dieser Stelle selbst die normalen Formen vollständig. Bei der grossen Beständigkeit der Merkmale bei Ophioglossum vulgatum und der äusserst geringen Variationsbreite dieser Art ist das plótzliche Auftreten einer so ab- weichenden neuen Form in der Tat hóchst bemerkenswert. An demselben Standorte treten auch gar nicht selten unter den typisch gebauten Exemplaren von Ophioglossum vulgatum var. Englerianum 4* 52 E. Ulbrich. solche auf, die mehr oder weniger tief gegabelte Sporangienähren be- sitzen. Es lassen sich alle Übergänge von geringster Spaltung bis zur tiefen Teilung bis unter die Hälfte des Sporangienteiles und darüber hinaus beobachten. Diese Teilung der Sporangienähre ist ja bei Ophio- glossum vulgatum äusserst selten: sie ist nach Luerssen!) und Ascher- son?) in der Provinz Brandenburg u. a. bei Fürstenwalde, Mótzow bei Brandenburg und Waldbrunnen bei Sommerfeld beobachtet worden. Abbildungen dieser Monstrositäten werden in der zitierten Mono- graphie gegeben werden. ' Eine Form, die der var. Englerianum nahekommt, ist abgebildet in Thomas Moore, The Octavo Nature-Printed British Ferns, vol. II (1860), tab. CXIII, Fig. A. links. Leider ist die interessante neue Varietät an ihrem ursprünglichen Standorte durch Kultur schwer bedroht, so dass sie daselbst in wenigen Jahren wohl verschwunden sein dürfte. Um sie für spätere Zeit zu retten, will ich eine Anzahl von Exemplaren nach dem Reservate an einen geeigneten Standort verpflanzen. Ob die neue Varietät in ihren so auffälligen Merkmalen konstant ist, muss die Zukunft lehren. Weitere Beobachtung wird hoffentlich darüber Aufschluss geben. Eine Anzahl von Exemplaren wurde zur weiteren Kultur und Beobachtung im Königl. Botanischen Garten zu Dahlem ausgepflanzt. XVII. E, Ulbrich: Ein für Mitteleuropa neuer Ca/amagrostis = Bastard: x Calamagrostis Conwentzii Ulbrich (= C. neglecta x lanceolata S. Almqvist). (Originaldiagnose.) Am Grossen Plagesee bei Brodowin bei Chorin in der Uckermark fand ich in diesem Sommer eine Calamagrostis-Form, die ich nicht zu deuten vermochte. Sehr viele Merkmale sprachen für C. neglecía, mit der die Pflanzen vom Plagesee jedoch in keiner Weise habituell stimmten. Da ich unter dem reichen Material der Sammlungen im hiesigen Kónigl. Botanischen Museum kein einziges Exemplar fand, das mit meinen Pflanzen stimmte, übersandte ich das Material an den besten Kenner dieser schwierigen Gattung, Herrn Oberstabsarzt a. D. Dr. Torges in Weimar, der mir in liebenswürdigster Weise Auskunft gab und die Pflanze für Calamagrostis neglecta X lanceolata erklärte. Dieser Bastard wurde von S. Almqvist 1901 in L. M. Neumans ausgezeichneter Phanero- gamenflora von Schweden (Sveriges Flora, Lund) p. 769 beschrieben. Da die 1) Luerssen, l. c., p. 544. 2) Ascherson, Flora der Provinz Brandenburg (1864), p. 904. i | | i d Ein für Mitteleuropa neuer Calamagrostis. 53 Beschreibung jedoch nur in schwedischer Sprache gegeben und damit nur sehr wenigen Botanikern verständlich ist, lasse ich nachstehend eine Beschreibung in lateinischer Sprache folgen und verweise über nähere Mit- teilungen auf meine demnächst erscheinende Beschreibung der Pflanzen- gemeinschaften des Staatsreservates am Grossen Plagesee in der von Prof. Conwentz herausgegebenen Monographie des Reservates. X Calamagrostis Conwentzii Ulbrich (= C. neglecta X lanceolata). Culmus elatus ca. 1 m altus laevis infra paniculam vix 1 cm subscaber; vaginae quam internodia breviores; nodi atrobrunnei; foliorum lamina elongata, angustissime linearis, 35—50 cm et ultra longa, in sicco plusminus involuta; vagina angusta, laevis; ligula mem- branacea valde fissa ad 2—3 mm longa flavida; panicula in sicco an- gusta laxa ca. 16 cm longa, pro ratione elongata; rhachis scabra; rami complures verticillati, quam internodia longiores, longissimus in verticillo circ. 5—6 cm longus; spiculae violaceo-variegatae, ad fere 5 mm longae; glumae vacuae anguste ovatae, acutae, scabrae, inferior sub 1-nervia, superior nervis 2 lateralibus brevioribus instructa, medianus Scabro-serrulatus; gluma florifera tenuis, elliptica, scabra, obtusa, denticulata, 4-nervia, 3,5 mm longa, arista quam gluma parum brevior, parum supra basin vel usque ad tertiam inferiorem partem oriens; corona pilorum satis evoluta. quam gluma brevior; axis processus brevis, quam gluma triplo vel quadruplo brevior, longe barbatus; palea brevior, anguste elliptica, obtusiuscula, parum supra 2 mm longa. Norddeutschland: Provinz Brandenburg, Grosser Plagesee bei Brodowin, in Staatsreservate zwischen dem Reiher- und Plagewerder. Juli 1909, leg. E. Ulbrich (Herb. E. Ulbrich in Mus. bot. Berol). — ‘Pommern: Umgebung von Stettin nach brieflicher Mitteilung von Torges von Lüderwaldt gefunden. Die Pflanzen sind etwa 1 m hoch, der Stengel schlank, die Blätter sehr schmal, an ihrer breitesten Stelle nur etwa 2 mm breit; Stengel und Blattscheiden sind glatt, nur die Rispenachse (Spindel) und ein kleines Stückchen (etwa 1 cm) sind beim Rückwäptsstreichen rauh; die Ligula der Blätter ist etwa 3 mm lang und sehr stark zerschlissen. Die violett überflogene Rispe ist locker, langgestreckt, spitz zulaufend mit ziemlich langen Seitenästchen, deren längstes 6 cm erreicht. Die Ährchen sind ziemlich gross. gelb, eine Aussenspelze violett gefärbt, wodurch die ganze Rispe violett überflogen erscheint. Die Blüten ‚sind sehr gross, etwa 5 mm, die Hüllspelzen sind einnervig mit einem kurzen Seitennerv oder (die ınnere) mit 2 Seitennerven versehen; beide sind rauh, der Mittelnerv ist rauh gezühnelt Der Achsenfortsatz ist rudimentär, aber mit einem ziemlich kräftigen Haarbüschel versehen. Die Deckspelzen sind schmal elliptisch, vorn gesägt-gezähnelt, gestützt, zarthäutig, rauh, mit vier zarten Nerven versehen und erheblich länger als die Haarkrone; die Granne entspringt etwa '/z über dem Grunde oder noch tiefer, ist gerade und etwas kürzer als die Deckspelze: die 54 Koehne: Evonymus semiexserta. Vorspelze ist kürzer, etwas über -2 mm lang, schmalelliptisch, stumpflich. Durch büschelförmigen Wuchs sind die Pflanzen an ihrem Stand- orte verhältnismässig leicht kenntlich, insbesondere fällt ihre hohe schlanke Tracht und die grosse, lockere Rispe auf. Sie tritt ganz ver- einzelt im Übergangsmoore auf und steht in nassen Sphagnum-Polstern. "Von den Elternarten kommt in unmittelbarer Nachbarschaft C. lanceolata, n der Umgegend, wenn auch spärlich, C. neglecta vor. XVIII. Evonymus semiexserta Koehne, nov. spec. (Originaldiagnose.) Glabra. Rami lineis 4 prominulis initio notati, gemmae omnes parvae. Petioli 7—12ies breviores quam lamina quae late oblonga v. oblongo-lanceolata (longit.: latit. = 2—3 : 1) + breviuscule acuminata crenato-serrulata. Dichasia foliis breviora 5 —15-flora divaricata. Flores 4 meri cire. 8 mm diam. Stamina, filamento antherae fusco-pur- pureae demum fere nigrae vix aequilongo, pistillo 2 mm exserto dimidia parte breviora. Loculamenta biovulata. Capsula ad 18 mm diam. 4-loba roseo-albida; arillus intense aurantiacus orificio magno apertus, quare semen sanguineum dimidia fere parte exsertum. Aus Japan bezogen, kult. im Arb. Spüth. Nahe verwandt mit E. Maacki Rupr., die jetzt gewöhnlich, wenn auch wahrscheinlich mit Unrecht, als identisch mit E. Hamittoniana Wall. in Roxb. betrachtet wird, sowie mit E. hians Koehne, von beiden aber unterschieden durch den ausserordentlich weit geöffneten Samenmantel. Während bei E. hiana Samenmantel und Same blutrot sind, sticht bei E. semiexserta der Samenmantel durch seine lebhaft orangegelbe Farbe von dem blutroten Samen auffallend ab. Die weite Öffnung des Samen- mantels habe ich mehrere Jahre hindurch immer wieder beobachtet. Wenn auch hin und wieder einzelne nicht gut ausgebildete Samen fast ganz vom Mantel umhüllt werden, so ist dies noch kein Grund, die bei normaler Ausbildung weite Öffnung des Mantels als belanglos anzusehen. Bei dem gewöhnlich reichen Fruchtbehang gewähren die Samen und Samenmäntel einen eigenartigen und auffälligen Anblick. Hans Walter: Aizoaceae novae. I. 55 XIX. Hans Walter, A/zoaceae novae. |. (Originaldiagnosen.) 1. Limeum nummulifolium H. Walter, nov. spec. Herba caulibus procumbentibus, ramosis. angulatis. pallidis, sub- ochraceis, novellis levissime pubescentibus, deinde glabratis. Folia alterna petiolis & 6 mm longis, supra canaliculatis, basi dilatatis et semiam- plexicaulibus, levissime pubescentibus stipitata, suborbicularia, apice rotundata, basi rotundata vel late acuta, + 10 mm longa et + 10 mm lata, chartacea, integerrima, supra glabra, secus nervum medium canali- culata, subtus levissime pubescentia, nervo medio incrassato prominenti praedita, marginali zonula punctisque pellucidis destituta. Inflorescentiae axillares, subsessiles, densissime glomeratim corymbosae, 5—12 florae, + 5 mm longae et + 8 mm latae. Flores hermaphroditi pedicellis + 2 mm longis, angulatis, levissime pubescentibus, bracteis bracteolisque + 0,7 mm longis, subulatis, membranaceis auctis stipitati; sepalis 5, ovatis, apice subacutis, herbaceis, viridibus, levissime pubescentibus scarioso- marginatis, + 1,9 mm longis et + 1.4 mm Jatis; petalis destituti; stamini- bus 5—7, uniseriatim dispositis, quam sepala minoribus; filamentis subulatis, + 0,8 mm longis; antheris ellipticis, + 0,5 mm longis; ovario bicarpellato, glabro, carpellis fere omnino connatis, + 0,6 mm longis; stylis erectis, subclavatis, + 0,6 mm longis. Fructus carpellis 2 evolutis, paullo tuberculiformi-rugosis, sepalis subaequantibus, + 1,3 mm longis et + 1,6 mm latis. Südafrikanische Steppenprovinz: Kapland bei Fraserburg am Zakriver, 1400 m ü. M. (H. Bolus no. 624! ohne Standortsangabe (Zeyher no. 632!). — Blüht im April (Herb. Wien.) 2. Limeum echinatum H. Walter, nov. spec. Herba usque ad !/,-metralis, caulibus herbaceis, procumbentibus, demum ascendentibus, ramosis. subteretibus vel lineis decurrentibus paullo angulatis, glabris, viridibus. Folia alterna petiolis brevissimis + 2 mm longis, paullo compressis. canaliculatis. basi semiamplexicaulibus Stipitata, angustissime linearia, apicem versus acuta et nervo medio paullo prominenti aristellata, basi acuta, + 25 mm longa et + 1,8 mm lata. integerrima, in statu vivo subcarnosa. in sieco rigidula, subtus nervo medio erasso paene prominenti praedita, margine zonula angustissima, ob lucem visa pellucida cincta, punctis pellucidis destituta. Inflores- centiae axillares densissime glomeratim corymbosae. multiflorae + 10 mm longae et + 15 mm latae. pedunculis gracilibus, usque ad 12 mm longis. interdum multo brevioribus, lineis decurrentibus angulatis, glabris, viridi- bus stipitati. Flores hermaphroditi pedicellis brevibus + 1 mm longis. 56 Hans Walter. paullo angulatis glabris bracteis bracteolisque anguste triangularibus, + 0,8 mm longis, membranaceis, albis, in medio angustissime viridi-striatis, basifixis suffultis stipitati: sepalis 5, ovatis, apice acuminatis, membrana- ceis, albis, e basi ultra medium usque striis angustis viridibus praeditis, suberectis, enervis, + 2,3 mm longis et + 1,3 mm latis; petalis destituti; staminibus 7, uniseriatim insertis, quam sepala paullo minoribus, basi connatis et ovarium cingentibus; filamentis + 1,4 mm longis, basi maxime dilatatis, apicem versus angustissime linearibus; antheris ellipticis, utrinque profunde incisis, + 0,5 mm longis; ovario bicarpellato, glabro, carpellis fere omnino connatis, + 0,8 mm longis; stylis brevibus, + 03 mm longis, erectis, subelavatis. Fructus seminibus 2 evolutis, tuberculis praecipue apicem versus maxime echinatis, sepala multo superantibus, + 3 mm longis. Südafrikanische Steppenprovinz: Deutsch-Südwestafrika, Nama- qualand am Orangefluss, Ramonds Drift (M. Schlechter!); zwischen Walfischbai und Odyitambi (August Lüderitz no. 204). — Blüht im Dezember. (Herb. Berlin, Wien.) 3. Limeum myosotis H. Walter, nov. spec. Herba !/,-metralis, caulibus herbaceis, procumbentibus, demum erectis, ramosis, angulatis, levissime pubescentibus, viridibus. Folia alterna petiolis + 4 mm longis, canaliculatis, basi dilatatis et scarioso-marginatis, semiamplexicaulibus, levissime pubescentibus stipitata, ovato-oblonga vel ovata interdum linearia, apice rotundata et nervo medio prominente, paullo recurvato aristellata, basi late vel optime acuta, + 25 mm longa et + 8 mm lata, chartacea, integerrima, glabra, subtus nervo medio paullo prominenti praedita, marginalis zonula punctisque pellucidis desti- tuta. Inflorescentiae axillares, cymae compositae, laxissime corymbosae, = 20-florae, + 30 mm longae et + 30 mm latae, pedunculis gracilibus, + 25 mm longis, angulatis, levissime pubescentibus stipitatae. Flores hermaphroditi pedicellis brevibus + 1 mm longis, angulatis, levissime pubescentibus, basi bracteis bracteolisque subulatis membranaceis + 0,8 mm longis suffultis stipitati; sepalis 5, ellipticis, apice subacutis, medio basi apicem usque late herbaceis, viridibus, levissime pubescenti- bus, marginibus membranaceis albis, + 2,3 mm longis et + 1,8 mm latis; petalis 5, quam sepala longioribus, tenuissime membranaceis, ex ungue anguste lineari in laminam subulato-ellipticam, apice obtusam attenuatis, + 3 mm longis et + 1,4 mm latis, roseis; staminibus 7, uni- seriatim insertis, quam sepala minoribus; filamentis + 1,2 mm longis. basi paullo dilatatis, non fimbriato-barbatis, apicem versus angustatis; antheris ellipticis, + 0,7 mm longis; ovario bicarpellato, glabro, carpellis fere omnino connatis, + 0,7 mm longis; stylis erectis, subclavatis, + 0.7 mm longis. Fructus seminibus 2 evolutis, sepalis fere aequantibus, tubereuliformi rugosis, + 1,8 mm longis et + 2,2 mm latis. SüdafrikanischeSteppenprovinz: Südwestafrika, Amboland, Olu- konda (Schinz no. 888!), Olukonda (Rautanen no. 145!); Benguela, im Sand (Wawra no. 254"); Namaqualand, Caams (Schlechter!) — Blüht Bodo 4 E Aizoaceae novae. I. 5T während der Regenzeit: Dezember bis März. (Herb. Berlin, Wien, Peters- burg, Delessert.) 4. Semonvillea sol H. Walter, nov. spec. Herba !/,—!/,-metralis, caulibus ascendentibus, dichotome ramosis, ramulis glaberrimis, angulatis, viridibus. Folia alterna petiolis + 2 mm longis, canaliculatis, basi semiamplexicaulibus stipitata, angustissime linearia, utrinque acutissima, + 50 mm longa et + 1.5 mm lata, in statu vivo subcarnosa in statu sicco rigidula, integerrima, glaberrima, subtus nervo medio leviter prominulo praedita, margine zonula pallida. cincta, punctis pellucidis destituta. Inflorescentiae perlaxe corymboseque paniculatae, e basi dichotome ramosae apicem versus e cincinnis ter- minalibus pauci- (usque ad 5-) floris, primum densis, demum perlaxis composita, glaberrima, usque ad 200 mm longae et ad 120 mm latae, folia superantes. Flores hermaphroditi, pedicellis brevissimis (+ 0,5 mm longis). glabris, subangulatis, bracteis bracteolisque subulatis, membrana-. ceis, + 1 mm longis auctis stipitati, sepalis ovatis, apicem versus acutis, viridibus, herbaceis, scarioso-marginatis, + 2,5 mm longis et + 1,4 mm latis, glabris; petalis 5, unguiculatis, ellipticis, apice rotundatis, deciduis,. albis, membranaceis, sepala subaequantibus vel paullo superantibus, + 2,5 mm longis: staminibus 7 quam sepala brevioribus, 1-seriatim insertis. filamentis basi quam maxime dilatatis apicem versus angustatis, + 1,5 mm longis; antheris ellipticis, utrinque paullo incisis, + 0,5 mm longis: ovario bicarpellato, glabro, carpellis omnino connatis, + 0,8 mm longis; stylis erectis, filiformibus, ovario subaequilongis, + 0,8 mm longis. Merocarpium margine in alam ventre laevem, dorso nervosam, nervis subradiatim dispositis, paullo prominentibus praeditam, inter nervos diaphanam et quasi fenestratam, margine angustissime eveniam, + 11 mm diametro metientem expansum. Südafrikanische Steppenprovinz: Transvaal, bei Boshveld (Rehmann no. 5271!); nördliches Kapland. am Modderriver (0. Kuntze‘), auf Sand bei Kimberley (Marloth no. 826!), 1200 m ü. M., ohne Stand- ortsangabe (Drege no. 1857!); Deutsch-Südwestafrika, am Longa ober- halb Minnesera, 1250 m ü. M. (Baum no. 688!); Namaland, auf Sand bei Usakos, 800 m ü. M. (Marloth no. 1292! e. p.); Hereroland, bei Odjim- bingue, 900 m ü.. M. auf Grasboden (Marloth no. 1292! e. p. Ambo- land, bei Olukonda (Schinz no. 781!); zwischen Odonga und Unkuambi (Rautanen no. 2001. — Blüht während der Regenzeit: Dezember bis. Mai, in Südwestafrika Januar, Februar (Herb. Berlin, Wien). 58 H. Léveillé. XX. Decades plantarum novarum. XXVII./XXVIII. Auctore H. Léveillé. (Originaldiagnosen.) 261. Anemone Esquirolii Lévl. et Vant., nov. spec. Caulis elatus, striatus, canaliculatus, parce pilosus; involucra et in- volucella magna, plura, 2—3 phylla; phyllis trilobis, lobis profunde inciso- dentatis, inflorescentia 2-trichotoma, pedunculis unifloris; flores albi; sepala ovata obtusa; staminum filamenta regularia; akoenia glabra, capi- tata; stylus pallidior circinatus, akoenio brevior. Affinis A. stoloniferae et A. rivulari a quibus differt foliis illa Ranun- culi aconitifolii referentibus et habitu procero et rigido. Kouy-Tchéou: Hoang-Tiao-Pa, pelouses, ruisseaux, juin 1909; no. 1534 (Jos. Esquiro)). 262. Rubus andropogon Lévl, nov. spec. Valde affinis R. multibracteato Lévl. et Vant., a quo tamen bene et praecipue differt tribus notis: 1% antheris multo crassioribus, apice longe barbatis; 2? indumento paginae inferioris foliorum fulvo; 39 bracteis parum conspicuis et parce laciniatis. Insuper planta magis armatam se praebet. Kouy-Tchéou: Montagnes, juin 1909 (Jos. Esquirol). 263. Rubus calycacanthus Levl., nov. spec. R. alceaefolio Poir. habitu, foliis et inflorescentia valde proximus, a quo tamen satis et optime differt: 1% calyce valde aculeato, aculeis longis, parum recurvis, flavidis et linearibus; 29 antheris glabris: 3° stylis et ovariis longe barbatis. Var. Buergerifolia Levl., nov. var. Folia Rubi Buergeri. In typo ut in varietate inflorescentia nunc axillaris et racemulo- fasciculata, nune paniculo-pyramidalis conspicitur. Petala alba sepalis aequalia. Kouy-Tchéou: Typus: Tchen-Fong, juill. 1905, 1906, no. 525, 894 (Jos. Esquirol). — Varietas: no. 920 (Jos. Esquirol); Houa-Kiang, 3 juin 1904, no. 2175 (Julien Cavalerie). Pas de tiges steriles d'apres le collecteur. 264. Leea Dielsii Lévl., nov. spec. Species foliis simplicibus, a L. macrophylla Roxb. distincta sequenti- bus notis: folia 9 X 4 cm, ad basim attenuata, margine remote et cal- loso-dentata, dentibus lineari-productis; cymis floriferis 8 X 8 cm; flores minuti; fructus parvi, 4—5 mm, rotundati. Kouy-Tchéou: Tsin-Gai, aoüt 1903; no. 1243 (Julien Cavalerie). 265. Leea theifera Lévl. nov. spec. Folia, 2—3 pinnata, 8 cm longa; foliola 5—7, ovata, remote et ar- .gute dentata, petiolulata, glabra, terminali paulo majore et magis petio- Decades plantarum novarum. XXVII/XXVIII. 59 lulato; inflorescentia cymosa, longissime (6—9 cm) pedunculata, foliis multo longior, 12—15 flora; fructus pyriformes, rugulosi, glabri, pedicellis articulatis, nigri, violacei; flores albi. Affinis L. sambucinae Willd. a quo foliis multo minoribus, nec lucidis distincta. Kouy-Tchéou: Pin-Fa, cataracte au sud-ouest, fourrés. Les Míao- tse font leur thé avec le fruit mür violet de cette plante, 21 aoüt 1909; no. 243 (Julien Cavalerie). 266. Siegesbeckia Esquirolii Levi. et Vant., nov. spec. A S. orientali differt akoeniis rectis et non recurvis, bracteis floralibus nullis vel inconspicuis; flores albi. Kouy-Tchéou: Le Ouen-Mou, no. 936 (Jos. Esquirol). 267. Dichrocephala amphiloba Lévl. et Vant., nov. spec. A D. minutiflora Vant., cui proxima, differt lobis foliorum amplis et absentia lobulorum intermediorum. Flores albidi; stylus luteus. Kouy-Tchéou: Tong-Tchang (Hoang-Tsao-Pa), juin 1909; no. 1557 (Jos. Esquirol). 268. Saussurea Leontopodium Lévl. et Vant., nov. spec. Rami pube densa et flavida instructi; folia (superiora tantum visa) late lanceolata, sessilia subamplexicaulia, supra atro-viridia, pilosa, subtus griseo-tomentosa; suprema conferta et capitulum terminale involucrantia; capitula solitaria; 15 X 10 mm; bracteae cinereo-tomentosae, lanceolatae uninerviae obtusae ciliolatae, flores vix aequantes; stylus et stamina ex- serta; antherae lineares; stigmata revoluta, akoenia nigrescentia, dolii- formia apice rugosa, pappo sordide albido. Kouy-Tchéou: Plaine basse de Hoang-Tsao-Pa, 1 juill. 1909; no. 1580 (Jos. Esquirol). 269. Polygonatum Esquirolii Lévl., nov. spec. Caulis olivaceus, glaberrimus, levis nec striatus; folia pellucida, uni- nervia, media fere 1 cm lata, 6—8 verticillata apice circinata; flores rosei; pedunculi refracti, biflori; antherae in parte superiore perianthii insertae; stylus ovario multo longior. P. ericoideo affinis a quo tamen perianthio roseo nec occluso et foliorum pellucidorum latitudine differt. Kouy-Tchéou: Tang-Tchang (Hoang-Tsao-Pa), juin 1909; no. 1570 (Jos. Esquirol). 270. Asparagus meioclados Lévl. nov. spec. on Hane speciem ad interim proponimus. Floribus minutissimis (cir- citer 1 mm latis et longis) albis, cladodibus circiter 2 mm longis, lutes- centibus dignoscitur. Kouy-Tchéou: Hoang-Tsao-Pa, haies, juin 1909; no. 1524 (Jos. Esquirol). 271. Belamcanda Pampaninii Lévl., nov. spec. Pulchra species. Differt a B. punctata: 1° antheris filamenta supe- rantibus; 20 segmentis perianthii angustioribus et longioribus, non raro 60 H. Léveillé, emarginatis; 29 colore atro-luteo florum, attamen punctulatis; foliorum nervis albidis conspicue proeminentibus; 4° inflorescentia pluriflora. Kouy-Tchéou: Choui-Mi-Tsin (Hoang-Tsao-Pa), juin 1909; no. 1565 (Jos. Esquirol). 272. Pinus Argyi Lemée et Lévl. nov. spec. Arbor humilis, cortice griseo, cicatricibus elevatis foliorum ramis notatis, folia geminata 7 em circiter longa erecta, rigida, caeruleo-viridia ; strobilis parvis 3 cm longis, 15 mm latis, oblongo-conicis, subobtusis, castaneis, breviter pedunculatis, patentibus; squamae trigono-carinatae; scutum convexum rugosum medio acute et minute gibbosum. Kiang-Sou: Che-Sang; Zuo-Sé (d'Argy). var. longevaginans Lévl, nov. var. an species propria? Folia longiora 11—12 cm longa, ad basin vagina parte superiore al- bido-hyalina 3—4 mm longa, munita. Kiang-Sou (d'Argy). 213. Pinus nana Faurie et Lemée, nov. spec. Planta humillima, cortice griseo cicatricibus non vel parum elevatis munito; folia geminata 5--7 cm longa, patentia, rigida, stricte viridia; amenta mascula conferta 3—5; 1—10 cm longa, flavo-rosea; strobilis parvis, 2 cm longis, 3 em ad basim latis, patentibus; brunneis, ovato- conieis, brevissime pedunculatis; squamae tenuiter carinatae rugosae; scutum minimum subconcavum. Corea: Fusan: in collibus, mai 1906; nos. 200, 201 (Urb. Faurie).. 214. Pinus levis Lemée et Lévl., nov. spec. Pulchra arbor e grege P. Strobus insignis: 1° caule et ramis levibus, cicatricibus foliorum nullis; 2% foliis arcuato-recidentibus, elongatis (17—22 cm) 5 fasciculatis; 39 strobilis ad apicem opposite binis, juniori- bus tantum visis. Kouy-Tchéou: Pai-Tchei; route de Pin-Fa ad Tin-Fan et à Tou-Youn, sur les montiuscules rocheux; 17 février 1903; 7 mars 1905, nos. 870 et 2220. Son trone lisse et ses feuilles retombantes le font aimer. 275. Pinus Cavaleriei Lemée et Lévl., nov. spec. Arbor alta; rami cicatricibus foliorum elevatis notati; folia 16 —18 cm longa erecta geminata; amenta mascula elongata, castanea 15—920 cm longa; squamae castaneae, margine hyalinae, lanceolatae in acumen longum et barbatum productae; strobilis numerosis tum ad basim tum ad apicem amentorum masculorum dispositis. Kouy-Tehéou: Pin-Fa, montagnes, 22 mars 1902: no. 1695 (Jul. Cavalerie). 276. Keteleeria Esquirolii Lévl., nov. spec. Arbor magna insignis sequentibus notis: Folia rigida, recta, linearia, plana nunc acuminata, nunc obtusa, subtus et supra nervo proeminente notata; strobilis stricte ovatis, solitariis; squamae membranaceae, scutae- formes e basi dilatata sensim attenuatae, margine tum laterali tum ter- minali eroso-dentatae; intus resiniferae extus striato-costatae; bractea infera angusta, perfecte hastata, nec triloba, integerrima quam squama Decades plantarum novarum. XXVII/XXVIII. 61 dimidio brevior et 5-plo angustior; nucula quam ala illi aequalis et apice erosa, multo brevior. A K. Fortunei bractea nec emarginata nec dentato-lacera et forma squamarum; a K. Davidiana squamis non conspicue puberulis, et costatis, bracteaque hastata integra; a K. Fabri bractea integra et squama eroso- dentata distinguitur. Insuper strobili parvi 6 cm longi, 4 cm lati. Kouy-Tehéou: Sang-Kia, prés Pa-Yang, juin 1905; no. 542 (Jos. Esquirol). 277. Rosa Cavaleriei Levl., nov. spec. Rami pubescentes; aculeis lutescentibus falcatis muniti; folia gla- berrima, 5-foliolata; foliola ovata, simpliciter dentata, petiolata, petiolo parce aculeolato, in sicco supra livida, subtus flavo-viridia; flores corym- bosi, pedicellis pubescentibus, numerosissimi (20—50), parvi, albi; sepala villosa integra margine albo-tomentosa in acumen producta: petala parce pilosa unguiculata, obtusa; stamina, antheris capitatis, stylis breviora, styli 6—8 liberi, lanato-tomentosi; stigmata glabra. A R. Chaffanjoni inermi cui proxima statim ramis armatis secernitur. Kouy-Tchéou: Montagnes Hoang-Tsao-Pa, juin 1909; no. 1517 (Jos. Esquirol). 218. Melastoma Esquirolii Levl., nov. spec. an mera varietas? Affinis M. macrocarpo a quo distinguitur antheris luteis et flori- bus 5—8 ad apicem ramorum fasciculatis, insuper floribus minoribus, violaceis. Kouy-Tchéou: Steppes, Hoang-Tsiao-Pa, juin 1906 et 1909: nos. 873. 1538 (Jos. Esquirol). | 279. Barthea Cavaleriei Lévl., nov. spec. Caules et petioli tum pube brevi, tum pilis longis et brunneis vestiti; folia ovalia, longe petiolata (petioli limbis vix breviores), inconspicue den- tata ciliata; flores tres rubri in cymam umbelliformem dispositi; calyx Obconicus, verrucoso-hispidus, pedunculo glabrescenti aequalis. Folia, ut in genere inaequaliter petiolata, sunt insuper aut membranacea, ad basim rotundata vel cordata (inferiora 2 minima); pilis rigidis raris interdum munita. Kouy-Tchéou: Grotte à Mou-You-Se, 3 juin 1904: no. 1552 (Jul. Cavalerie); Tchai-Choui-Ho, juill. 1909: no. 1581 (Jos. Esquirol); aufractuosités du pic de Ko-Tchang-Kéou, sept. 1904; no. 215 (Jos. E squirol). 280. Ficus Michelii Lévl., nov. spec. l | Species folia Magnoliae etsi angustiora referens, coriacea, margine revoluta; affinis F. retusae L. et F. pseudobotryoides Levl. et Vant. A prima recedit fructibus conspicue pedunculatis; a secunda differt fructibus retusis et foliis angustioribus. Fructus sunt numerosi, infra folia dense dispositi; praeterea verrucis quibusdam distantibus notantur. R. P. Michel collectori novo plantarum sinensium dedicata. Kouy-Tchéou: Tchai-Choui-Ho, juill. 1909; no. 1583 (Jos. Es- quirol), 62 R. P. Merino. XXI. Prunus Sweginzowii Koehne, nov. spec. (Chamaeamygdalus). (Originaldiagnose.) Fruticulus P. nanae simillimus glaberrimus; rami annotini sat graciles basi ad 2 mm diam. griseo-flavescentes, biennes cinerei. Folia + con- ferta internodiis 2- 5 plo longiora; in innovationibus stipulaeinferiores maximae foliaceae c. 12—22 mm longae oblanceolato-lineares argute serratae, superiores sensim decrescentes, supremae saepe c. 5—6 mm tantum longae angustissime lineares; petioli tenues c. 4—6 mm longi; lamina e basi longe cuneato-attenuata oblanceolata v. oblongo-oblanceo- lata acutissima argutissime inaequaliterinciso-duplicato-serrata. Flores solitarii, quivis e ramo bienni infra ramulum foliatum erumpens, sessiles basi squamis paucis c. 2—4 mm longis fuscis stipati. Calyx tubulosus 10 mm longus, laciniae oblongae 5—5,5 mm longae supra medium breviter glanduloso-fimbriatae. Petala e basi cuneata oblongo- obovata 10 mm longa 6 mm lata intense rosea. Stamina c. 20, valde inaequalia, tubo diversa altitudine supra medium usque ad faucem in- serta, iongiora 5 mm longa. Pistillum in floribus 4 suppetentibus haud evolutum 1—2 mm longum glaberrimum. Fructus ignotus. Aus Turkestan, kult. im Arboretum des Herrn M. v. Sivers zu Roemershof bei Riga, aus Samen, die von Olga Fedtschenko eingesandt wurden. Die Art steht P. »ana Focke sehr nahe, unterscheidet sich aber von ihr sofort durch die auffallende Grösse und die krautige Beschaffenheit der meisten Nebenblätter sowie durch die tiefe, ungleiche, doppelte und sehr scharfe Sägung der Blätter. Wegen der Verkümmerung des Stempels sind die vorliegenden Blüten als männlich anzusehen. Dieselbe Er- scheinung kommt auch bei P. nana vor, wo dann die verkümmerten Stempel ebenfalls völlig kahl sind, während die normal ausgebildeten Fruchtknoten dicht behaart sind und einen langen und dicht .zottig be- haarten Griffel tragen. XXII. Species novae ex: R. P. Merino, Flora descriptiva é illustrada de Galicia. II. 1906. (Fortsetzung.) 32. Erica umbellata L. var. 2 filiformis Merino, 1. c., p. 258. Rami graciles divergentes; ramuli floriferi filiformes divaricati foliis angustioribus subsetaceis minusque confertis muniti. Galicia: La variedad 2a en los montes que rodean á La Guardia y á los dos Tabagones, Pontevedra. Fl. en primavera y en casi todo el verano. SR SON e , Flora descriptiva € illustrada de Galicia. II. 1906. 63. 33. Galium vernum Scop. var. 3 lasiopodon Merino, l. c., p. 275. Cymarum breviorum pedunculi villosi; folia parva elliptica. — Galicia.. 34. Galium teres Merino, l. c., p. 286. Dense caespitosum, glabrum, exsiccatione immutatum, 3—6 dm altum; radice sublignosa caules plurimos erectos, strictos, teretes solidos, albidos quasi decorticatos, nodoso-incrassatos apice aut a medio ramosos, ramis robustis patentibus, edente; foliis in verticillis 6—10 anguste linearibus vel linear-subulatis, nitidis glabris eximie incurvis margine levi valde revolutis, calloso-mueronatis, nervo medio dorsali lato albido munitis, 1—2 cm longis, supernis minoribus; floribus pluribus sterilibus paniculam laxam oblongam vel pyramidatam efficientibus; pedicellis flori- geris ei fructiferis erectis flores fructusque fuscos leves nitidos, rugosos, 2—3 mm latos vix aequantibus; corollis pallide albis, 3 mm latis earumque lobis ovato-lanceolatis, apiculatis. Galicia: Ad ripas fluminis Sil prope la Rua prov. Orense. Floret aestate. Galio tunetano Lamarck proxime accedens, ab eo recedit glabritie omnium partium, ramis firmis haud filiformibus, patulo-incurvis; corolla alba; fructu levi. Plansemper viridis caespites densos suborbiculares 5—7 dm latos congerens. 35. Jasione maritima Duf. var. sessiliflora (Boiss. et Reuter) Pau et Merino, 1. c., p. 292. 36. Jasione maritima Duf. var. campestris (Willk.) Merino, l. c., p. 292. 37. Bellis perennis L. var. pappulosa Boiss. forma discoidea Merino, L c., p. 394. Calathia ligulis carentia; planta pumila. Galicia: La forma realmente anormal y rara en los campos de Santiago. 38. Aster Tripolium L. var. acumbens Merino, l. c., p. 329. Caule base ramoso ramis inferne terrae procumbentibus dein arcuato- adscendentibus violascentibus: foliis caulinis basi dilatatis semiamplexi- caulibus; floribus disci primum flavis dein croceis. Galicia: La variedad junto al cauce del Mino en el tercer kilómetro á contar desde la desembocadura. Fl. desde fines de verano y en gran parte del otoño, 39. Solidago virga aurea L. forma pauciflora Merino, l. c., p. 331. Lignosa, subglabra; caule simplici vel 1—2 ramulos brevissimos edente; foliis ovato-lanceolatis subglabris coriaceis superioribus minoribus integris; floribus paucis sessilibus vel subsessilibus apice caulis aut caulis et ramulorum congestis. Galicia: La variedad en terreno cascajoso y endurecido al borde del cauce del Miño, cerca de Caldelas de Tuy, Pontevedra. Fl, en verano. 40. Bidens tripartitus L. var. cuadriaristatus Merino, |. e. p. 340. Differt. a sp. caule saepe inferne parce setis vestito, foliis levioribus petiolo et interdum margine ciliatis; calathiis floriferis cylindraceis su- perne late convexis, achaeniis longioribus et angustioribus lanceolato- oblongis in aristas quattuor plerumque desinentibus. 64 R. P. Merino. Galicia: La variedad en la isleta del Miño llamada Americana ó Murraceira. Fl, en verano. 41. Helichrysum Staechas DC. var. 3 macrocephalum Merino in Contr. Fl. Galicia, III, p. 14; l. c., p. 350. Caule florifero saepe apice ramulos edente; corymbis oligocephalis, laxis, calathiis 5 mm latis, longius pedicellatis; caulibus et foliis albo- tomentosis. Galicia: La variedad 3a en lós campos eriales de Verin, Alva- rellos, Humoso, Orense. Fl. desde fines de primavera y en gran parte del verano. 42. Gnaphalium luteo-album L. forma ramulosum Merino, l. c.. p. 354. Caule ramisque in 4-5 ramulos superne abeuntibus, quorum cen- tralis brevis 2—3 glomerulos gerens, laterales elongati glomerulos a caeteris valde remotos ferentes. Galicia: La forma en terrenos áridos ó hendidura de los muros en la región litoral. 43. Santolina rosmarinifolia L. var. cinerea Pau et Merino, l. c.. p. 363. Rami ramulique pulverulenti, apice (pedunculi) sicut et squamae anthodii cinereo-pubescentes; calathia e ramis prodeuntia et primum florentia, h. e, mensibus Junio et Julio labentibus magna 1 cm diam. calathia serotina e ramulis erumpentia et toto mense Augusto florentia duplo minora. En Galicia sólo hemos encontrado esta forma, y no abundante, en la ribera pedregosa del Sil frente à la estación de La Rua, Orense. Fl. desde Junio à fines de Agosto. 44. Ormenis nobilis J. Gay var. 2 angustiflora Merino, l. c., p. 370. Prostrata, pube densa canescens, ligulis linearibus integris vel biden- tatis supra canaliculatis; paleis a medio ad apicem laceris. Galicia: In ineultis ad Piedrafita del Cebrero, Lugo. 45. Leucanthemum vulgare Lamk. var. 1 Casali Merino, l. c., p. 377. Caule robusto a medio vel supra medium ramoso; foliis caulis mediis obovatis aut oblongis inaequaliter dentatis, dentibus obtusis vel acutius- culis; achaeniis radii corona dimidiata vel completa 2 auriculis oppositis aucta praeditis; anthodii squamis pallidis margine, excepto apice interdum fusco, albo-scariosis. Planta glabra vel pubescens auriculae foliorum integrae aut parcissime dentatae; calathia magna 3,5—4 cm lata. 46. Leucanthemum vulgare var. 2 crassifolium (Lange pro spec.) Merino, c., p. 378. Galicia: La var. 1a cogida por D. José Casal y Lois (à quien com- placido la dedico) en la costa de Marin. Posteriormente la hemos obser- vado en los mismos parajes y además en la playa de la ría de Noya. en la del Son y en la costa de La Guardia. 47. Coleostephus Myconis Cass. var. pallens Merino, 1. c., p. 386. Caulis plurimum simplex gracilis 1—3 dm altus; calathia minora, corollis livido-stramineis. Galicia: Inter segetes ad La Guardia. —— Flora descriptiva é illustrada de Galicia. IT. 1906. 65 48. Arnica montana L. var. Bacorelli Merino, 1. c., p. 390. Caule a medio vel infra aut ab ima basi valde ramoso ramis elon- gatis patentibus; foliis carnosulis, basilaribus oblongis v. ovatis, caulinis plurimis sparsis oblongis v. oblongo-lanceolatis. Galicia: In lutosis insulae La Toja, Pontevedra. 49. Senecio lividus L. forma «. minor Merino, l. c., p. 398. Caule subsimplici, foliis caulinis anguste lanceolatis, auriculis parvis rotundatis. Forma £. ramosus Merino, l. c., p. 399. Caule valde ramoso, foliis caulinis a basi dilatata et in auriculas longas falcatas et acutas protacta sensim v. repente sursum ad apicem attenuatis. Galicia: Muy abundante en los arenales de nuestra costa y terrenos colindantes. Fl. en primavera y verano. 50. Carlina corymbosa L. var. 2 microcephala Merino, l. c., p. 405. Gracilis, a basi vel a medio valde ramosa, ramis erecto-patentibus Saepe ramulosis; foliis mollioribus et angustioribus, complicatis; calathiis plurimis, exiguis 1 cm longis, 6--10 mm latis squamis anthodii radianti- bus longius acutatis, acutis. Galicia: La var. 2a en el cauce del Sil y sus immediaciones cerca de San Clodio, Lugo. Fl. en verano. 51. Centaurea Calcitrapa L. var. gracilis Merino, 1. c., p. 411. Folia caulina remotiora minora eorumque divisiones lineares: antho- dia ovato-oblonga, viridiora; spina terminalis in appendicibus mediis gracilior et brevior 2—3 spinulis setiformibus basi stipata: achaenia albida. Galicia: La variedad en los eriales próximos á Sequeiros y Monte- furado, Lugo. Fl. en verano. 52. Cirsium palustre Scop. var. macrocephala Merino, |. c., p. 430. Folia caulina media et suprema elongato-linear-lanceolata vel linearia à basi ad medium sinuato-dentata a medio ad apicem integra; inflores- . Cencia laxe panieulata ramulis floriferis tomentosis no alatis 1—5 calathia ferentibus; calathiorum majorum squamae externae minus callosae minusque viscosae in spinulam breviorem (0,5—1 mm long.) desinentibus; planta elata a medio patule ramosa ramis gracilibus elongatis. La var. 2a en los valles de los Picos de Ancares, singularmente en el llamado Arroyo d'a vara entre el Brego y Pena Bolosa, Lugo. Fl. en verano. 53. X Cirsium aggregatum Merino, Contr. Fl. Galicia, suppl. IL. p. 16; l. e, p. 431 (=C. filipendulum X palustre). Caule ad calathia usque folioso; foliis ut in C. filipendulo Lge., ca- lathiis 2—4 in caulis ramorumque apice congestis foliis supremis insi- dentibus; anthodii squamis exterioribus linear-lanceolatis spinuloso-mucro- natis, squamis interioribus linearibus obtusiusculis; achaeniis fuscescenti- bus oblongis. | Repertorium novarum specierum. VIII. 9 66 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. V. Galicia: Le hemos encontrado en terrenos frescos de Salcidos, Pontevedra, y ültimamente en un bosque próximo a Fonsagrada, Lugo. Fl. en verano. 54. Carduus Gayanus Dur. var. spinosissimus Merino, l. c., p. 435. Spinis ad apicem caulis ramorumque crebrerrimis, his anthodii parum longioribus. Galicia: La variedad en los campos incultos del Inico y Ber, Lugo Fl. à principios de verano. ‘Schluss folgt.) XXIIL Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. V. (Originaldiagnosen.) XX. Bombacaceae auct. E. Hassler. 102. Ceiba pubiflora K. Sch., Flor. Bras., XII, 3, p. 218, emend. Chod. et Hassler in Plant. Hassl., II, p. 532. Ad descript. a beal. K. Sch., l. c., datam adde: Floribus praecocibus vel coaetaneis, calyce intus margine glabrescenti excepta, aut dense ap- presse sericeo-pilosus, aut supra basin annulo piloso appresso, supra pilis appressis sparsis vestito, tubo stamineo calyce vulgo aequilongo, stami- nodiis cc. ad ?|, altit. affixis, petalis extus velutino-tomentosis vel gla- brescentibus, intus basin versus glabrescentibus aut puberulis apicem versus subtomentosis, vel omnino glabrescentibus, styli parte in tubo stamineo inclusa, albido pilosula, ovario juvenili conico. Var. a. genuina Hassler, nov. var. Calyx intus dense appresseque sericeo-pilosus, margines versus glabrescens aut pilis rarioribus inspersus, petala extus velutino-tomentosa, basin versus villoso-tomentosa, intus apice subtomentosa basin versus glabrescentia, vel pilis minutis puberula. Forma «. praecox Hassler, nov. form. Floribus praecocibus magnitudine valde variabilibus, distincte striatis ut in forma sequente petalis 40—80 mm longis. Paraguay: Balansa no. 2670 in Hb. B. Boiss.; Hassler no. 445, 841, 7150c, 7150d, 7150e. Forma 3. coaetanea Hassler, nov. form. Ceiba Glaziovii K. Sch. in sched.; C. Fiebrigii Hochr.!) in Ann. Cons. Jard. bot. Genéve, X (1906), p. 23. — Chorisia speciosa Morong non St. St. Hil. in Mor. and Britt, Enum Pl. coll. Parag., p. 61. Paraguay: Hassler no. 2960, 2960a, 7150b; Fiebrig no. 3 in Herb. . Hassler. Gran Chaco: Morong no. 1075 in Herb. B. Boiss.; Rojas no. 636 in Herb. Hassler. Var. b. glabriflora (Chod. et Hassler) Hassler, nov. var. 1) A sect. Eriodendron cui cel. Hochreut. speciem suam attribuit, primo visu staminodiis majusculis manifeste abhorret. petalis minus T. Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. V. 61 Ceiba Glaziovii K. Sch. var. glabriflora Chod. et Hassler in Plant Hassl., II, p. 532. — Ceiba Glaziovii K. Sch. in Endl., Zur Kenntnis der Holz- gewächse usw. in Notizbl. K. bot. Gart. Berlin, Bd, IV, no. 31, p. 31. — Haud Xylon Glaziovii O. K. in Rev. Gen., III, 2, p. 23. Foliis argutius serratis, apice + cuspidato acuminatis aut acutis, ca- lyce intus paullo supra basin annulo e pilis appressis sericeis formatis praedito, supra pilis sparsis appressis insperso, marginibus glaberrimis, petalis extus glabris, intus basin versus pilis rufescentibus eis var. genuinae similibus sparsissime et tenuissime puberulis, margine basali tenuissime ciliolatis, indumento rufescente staminodiorum fere usque ad medium tubo staminali descendente. Forma «. grandiflora Hassler, nov. form. Petalis ad 100 mm longis et ad 30 mm latis, calyce ad 20 mm alto et lato. Tubo stamineo medio superiore rufo-puberulo. Paraguay: Hassler no. 7150a. Forma f. transiens (Chod. et Hassler) Hassler, nov. form. Calyce et petalis magnitudine var. genuinae nob.; calyce intus annulo basali excepto fere glabro, tubo staminali pilis rufis paucis, infra stami- nodia, praedito. Tubo stamineo fere glabro, calyce et petalis minoribus ad var. ge- nuinam arcte accedit, petalis glabris et calyce intus glabrescente transitum praebet ad var. glabriflorum nob. Paraguay: Hassler no. 3004. 103. Ceiba Glaziovi (O. K.) Hassler, nov. nom. Xylon Glaziovii O. K. in Rev. Gen., III, 2, p. 23; haud Ceiba Glaziovü K. Sch. in Notizbl. K. bot. Gart, Berl, Bd. IV, no. 31, p. 31 et in PI. Hassl., Le c. Species monotheca e sectione Eriodendron K. Sch. C. eriantho K. Sch. affine. Hab. Brasilia. 104. Chorisia insignis H. B. K., Nov. Gen., V, 231. Var. Chodatii (Hassler) Hassler, nov. var. C. Chodatii Hassler in Bull. Herb. Boiss., 2me ser. VII, p. 175. A typo differt: Petiolis quam lamina foliolorum longioribus, foliolis : longe petiolulatis, margine haud revolutis, floribus brevissime pedunculatis, calyce ad 28 mm longo (in typo 15—17) tubo stamineo 8—10 mm longo (in typo 4,5—5) sub stigmate haud incrassato, staminodiis altius adnatis, petalis duplo longioribus, pistillo tubum stamineum 10—15 mm longe superante, stylo basi giabro, ovario conico. Gran Chaco: Hassler no. 2849; Rojas no. 43 in Herb. Hassler. Die grosse Variabilität innerhalb der von uns in Paraguay beob- achteten Bombacaceenarten veranlasst uns, die oben angeführten Diffe- renzen nicht mehr als genügend für eine spezifische Separation innerhalb dieser variablen Familie aufzufassen und sie der Ch. insignis H B. K. als australe Varietüt anzugliedern, von der sie sich vor allem durch ihre in allen Teilen beinahe doppelt so grossen Blüten unterscheidet. TE DE 68 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. V. 105. Bombax crenulatum K. Sch., Flor. Bras., XII, 3, p. 219. Subspec. multiflorum Hassler, nov. subspec. Differt foliolis obovatis, obovato-oblongis vel ellipticis, apice obtusis retusis, basi cuneato-attenuatis, margine solemniter crassiuscule discolori marginata, + distincte erenulata vel subintegra. Floribus racemulo brevi erassiusculo insertis, 3—10 vulgo ultra 4, pedunculis gracilioribus vix 1 mm crassis et 6—10 mm longis, calyce basi manifeste clavato-contracto apice campanulato dilatato, limbo subintegro vel irregulariter 5—6 lobato, ovario apice et stylo basi squamellulis ferrugineis nitentibus praeditis. Capsula et semina var. genuinae simillima = Hassler no. 5181, PI. Hassl., II, p. 533. Frutex 1,5—2 metralis vel arbor parva. Var. lobata Hassler, nov. var. Foliolis obovato-oblongis 55—180 mm longis tertio superiore mensis 25—50 mm latis, crenulis vix conspicuis, calycis limbo ad !|,—!/5 pro- funde 3—6 lobato, lobis rotundatis apice minute denticulatis. Paraguay: Sierra de Amambay, in campis ,Serrados“ pr. Estrella flor. mens. Jun.; Hassler no. 10846, leg. Rojas. Var. subintegra Hassler, nov. var. Foliolis late ellipticis, basi cuneato-attenuatis, !!0/,,1—99/., margine undulato-erenulata, calycis limbo subintegro denticulis minutis 5—6 praedito. Paraguay: Sierra de Amambay in campis „Serrados“ pr. Esperanza, flor. et fruct. mens. Aug.; Hassler no. 10846a, leg. Rojas. 106. Bombax longiflorum K. Sch.. Flor. Bras., XII, 3, p. 228. Var. emarginatum Hassler, nov. var. Foliis ovato-ellipticis vel ovati-oblongis, petiolo ad 40 cm attingente, petiolulis 30—40 mm longis, medio ad 3 mm crassis disco ad 20 mm jato, lamina apice breviter acutiuscule emarginata (in typo re- tusa), basi subcordata aut valde cordata. Floribus typi, calyce basi glan- dulis 7—9 tantum notato (in typo 10). Capsula typi, laevis, cc. 18 cm longa, valvis 12—15 mm latis (in Flor. Bras. errore 1,5 mm) pedunculo fructifero ad 80 mm iongo. Seminibus typi. Forma «. multifoliolatum Hassler, nov. form. Foliolis 7—10, ovali oblongis basi subcordatis 19/, —?!/,, cm, petiolulis 2,5—3 mm crassis. Paraguay: Sierra de Amambay in campis ,Serrados* pr. Esperanza, mens. Nov.; Hassler no. 10848, leg. Rojas. Forma 3. elegans (R. E. Fries) Hassler, nov. form. | B. elegans R. E. Fries in Kgl. Sv. Vet. Ak. Handl., Bd. 42, no. 12, p. 27, tab, IV, fig. 1—2. Foliolis 7 ovato-ellipticis, basi manifeste cordatis, 125/,,¿—18,5/,, cm petiolulis 2 mm crassis. Brasilia: Matto Grosso Malme, s. n. in Herb. Regnell. Typus B. elegantis R. E. Fries. e 107. Bombax marginatum K. Sch."Flor. Bras., XU, 3, p. 228. Diese in Zentralbrasilien, Paraguay und auch im höher gelegenen Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. V. 69 Chacogebiet verbreitete polymorphe Art, liegt uns in reichlichem Material aus verschiedenen Teilen Paraguays und dem Chaco vor, die alle Über- gänge vom dicht langbehaarten bis zum vollständig glatten Staminal- tubus aufweisen, vom 5zähligen oblongen oben zugespitzten bis zum 9zühligen breiten verkehrt eiförmigen, oben ausgeschnittenen Blatt, Blütenstiellängen von 1,5—9 cm. Kelchlängen von 12—22 mm. Breiten von 15—30 mm. Petalen von 8—14 cm Länge und 10-25 mm Breite, aussen olivgrün bis rostrot, so dass wir vergeblich nach prägnanten Unter- schieden suchten, um das uns vorliegende Material einzuteilen, das teil- weise ein vom typischen, auch in Paraguay vorkommenden B. marginatum K. Sch. so verschiedenes Aussehen hat, dass es sogar zur Aufstellung von neuen Arten Anlass gegeben hat, die sich speziell auf den glatten Staminaltubus gründeten, der einzige durchgreifende Unterschied besteht in dem glatten oder dichtfilzigen Ovar, zwischen welchen beiden Formen keine Übergänge existieren. Die mit filzigem Ovar versehenen Formen als eigene Art abzusondern, ist infolge einer mit Ausnahme des Ovar- induments bis ins geringste Detail identischen Zwischenform unmöglich und deshalb reihen wir denn die mit filzigem Ovar versehenen Formen als Subspecies der Hauptform an. Subspec. «. genuinum (K. Sch.) Hassler, nov. subspec. Tubo stamineo basi dense albo villoso, stylo et ovario glabro. Capsula glabra. Ad descript: a beat. K. Sch. datam adde: Petiolo in foliis juvenilibus pubescente, apicem versus tomentosulo, in foliis adultis glabrescente, foliolis sessilibus vel brevissime + distincte. petiolulatis cfr. icon 44 in Flor. Bras., 1. c., foliolis adultis supra glabris, subtus in costis nervis et margine tantum sparse ferrugineo puberulis, pedunculis 2 ad 10 cm longis, calyce ad 22 mm longo et ad 30 mm lato + distincte minutissime 5-apiculato, filamenta basi in phalanges breves connata (ut in. icon. Flor. Bras. bene depicta haud ut a K. Sch. cit. basi inter se vix connata). . Hab. Brasilia centralis et Paraguaria. Paraguay: Hassler no, 8237 pp. Subspec. b. meridionale Hassler, nov. subspec. Tubo stamineo basi dense albo-villoso, vel striis 5 albido- villosulis longitudinalibus cc. 1 mm latis et 3—4 mm longis vestito, vel omnino glabro, ovario cinerascente-vel albido- tomentoso, stylo basi tantum tomentosulo vel fere ad medium altitudinis pubescenti-tomentoso. Capsula tomentosula. Foliis var. genuini nob. foliolis formis valde variabilibus, oblongis, obovato-oblongis, obovatis, apice rotundatis, acuminatis vel retusis, adultis Supra glabris, subtus ferrugineo-vel cinerascente-pubescentibus vel puberulis tantum, petiolis ferrugineo-vel cinerascente-pubescentibus. puberulis vel glabrescentibus, petalis longitudine et latitudine valde variabilibus. . Var. a. intermedium Hassler, nov. var. Ovario tomentoso excepto, omnino subspec. genuino nob. simillimum. Paraguay: Hassler no. 8237 pp. Specimina cum subspec. genuino 10 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. V. Hassler a nobis ipso in eodem loco sub eodem numero lecta, aspectu et habitu omnino similia et florum analysin tantum distinguenda. Habitu fruticoso 2—3 m floribus coaetaneis. Var. 8. arboreum (Chod. et Hassler) Hassler, nov. var. = B. marginatum K. Sch. f. arborea Chod. et Hassler in Pl. Hassl., II, p. 532. Tubo stamineo basi striis sparse albo-villosulis praedito, ceterum glabro. Forma 1. rupestre Hassler, nov. form. Foliolis (7—9) obovato-oblongis, apice retusis vel rotundatis basi brevissime vix 1 mm petiolulatis, petalis ad 10 cm longis et 1,2 mm latis, extus ferrugineo-tomentosulis. Paraguay: Hassler no. 6031. Forma 2. apaénse Hassler, nov. form. Foliolis (7) obovato-oblongis, apice rotundatis et abrupte triangulari acuminatis, petiolo cinerascenti-puberulo, petalis in speciminibus in eodem arbore lectis, ad 12 cm longis et 10 mm latis cum aliis 9 cm tantum longis et ad 28 mm latis, petalis olivaceis vel ferrugineis. Paraguay: Hassler no. 410. Habitu arboreo, 3—5 mm floribus coaetaneis. Var. y. praecox Hassler, nov. var. Tubo stamineo glabro, floribus cum delapsu foliorum erum- pentibus. Pedunculis in speciminibus visis (an semper?) 1,5—3 cm tantum longis. Forma 1. paraguayense (R. E. Fries) Hassler, nov. var. B. paraguayense R. E. Fries in Bull. Herb. Boiss., II. sér., VII, p. 998. Foliolis (7) (in foliolo 5-foliolato, cicatrices 2 foliolorum ante maturi- tatem delapsorum adsunt), brevissime petiolulatis, obovato-oblongis, apice rotundatis vel subacuminatis, a disco haud articulatis, petiolo viridi- canescenti puberulo, calyce, petalisque ut in varietatibus praecedentibus. Paraguay: Balansa no. 3248. Forma 2. argentinum (R. E. Fries) Hassler, nov. var. B. argentinum R. E. Fries in Ark. f. Botanik., Bd. 6, no. 2, p. 3, tab. I. Nobis e deseript. et icone tantum notum. A praecedente vix differt, foliolis sessilibus, latioribus, manifeste acuminatis, calyce glandulis ad 15 munito, in specimibus paraguariensibus numerus glandularum inter 6—12 variat. Foliola sessilia in aliis varietatibus adsunt, indumentum paginae in- ferioris eo aliarum varietatum simile. Hab. Argentina. Während diese obige Abhandlung zur Korrektur vorliegt, kommt uns unter den neuesten von Fiebrig in Nordparaguay gesammelten Pflanzen eine neue Form von Bombax marginatum zu, die den Über- Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. V. 11 gang von forma 1. paraguayense nob. zu forma 2. argentinum nob. darstellt. Wir bezeichnen dieselbe als Forma 3. Fiebrigii Hassler, nov. form. Foliolis 8— 9, brevissime petiolulatis, + late obovatis, basi cuneato- angustatis, manifeste obtusiuscule acuminatis, supra glaberrimis, subtus pilis stellatis cinereo-flavescentibus, in costis dense, ceterum sparsius, “vestitis, calyce manifeste 5-apiculato, dense lepidoto, 15—16-glanduloso, petalis 10 em longis, 14 mm latis. A forma 1. paraguayense nob. differt foliolis numerorioribus, acu- minatis, glandulis calycinis numerorioribus; cum forma 2. argentinum nob. foliola brevissime petiolata excepta, omnino congruit. Paraguay: Caballero-cué, Baum mit grünen Lüngsstreifen, nur noch sehr wenige Blätter vorhanden, flor. mens. Febr.; Fiebrig no. 5244 in Herb. Hassler. XXI. Sapéndaceae auct. L. Radlkofer. 108. Serjania eriocarpa Radlk., nov. spec. Scandens, fruticosa; rami teretes, circiter 6-sulcati, rufo-lanosi; corpus lignosum simplex; folia ternata; foliola ovata, grosse serrato- vel sub- inciso-dentata, apice acuta et mucronulata, rarius lateralia obtusata, basi lateralia subcordata, subsessilia, terminale, interdum fere 3-lobatum, in petiolulum attenuatum, subcoriacea, omnia pube molli albida subtus ad nervos rufula induta glandulisque microscopicis adspersa, sicca triste viridia, subtus incana, impunctata, epidermide mucigera; petiolus nudus. tomentosus; stipulae filiformes, pilosae, deciduae; thyrsi solitarii vel in ramulis lateralibus paniculatim congesti, dense cincinnigeri, albo-lanosi; cincinni stipitati; bracteae subuliformes; flores permagni; sepala omnia tomento dense lanoso albo induta; fructus sectionis (XIL) breviter cor- datus, superne ad loculos trigonus, obtusus, subimpressus, praesertim ad loculos pube densa rufulo-albida lanosus, alis griseo-puberulis, endocarpio subfusco-floccoso. Rami diametro 3,5 mm. Folia 12 cm longa, :0 cm lata, superiora decrescentim minora; foliola lateralia ad 6 cm longa, 4 cm lata, terminalia paullo majora; petiolus ad 4 cm longus; stipulae 4—5 mm longae. Thyrsi 4—12 cm longi; eineinni subverticillati, stipite ad 6 mm longo suffulti, pauciflori. Flores 8 mm longi, albi. Sepala ovalia, 2 exteriora breviora. interiora 5 mm longa. Petala 8 mm longa, ex obovato cuneata, breviter apiculata, margine sparsim pilosa, ceterum glabra nec nisi glandulis raris adspersa; squamae (cristis exclusis) petala dimidia aequantes, margine dense lanoso-villosae, superiores crista alta squamam ipsam fere aequante cuneata aurantiaca appendiceque deflexa brevi barbata, inferiores crista aliformi aequilonga instructae. Torus glaber. Stamina pilosiuscula. Germen (fl. J) rudimentarium, glabriusculum. Fructus 2 cm longus et latus, infra loculos non constrictus, pericarpio erasso sublignoso. Semen 5 mm longum, 3 mm latum. Affinis Serjaniae hebecarpae Benth. 72 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. V. Paraguay: Centurion (Parag. septentr.) in collium silvis mens, Dez. 1907 flor. Fiebrig no. 4554 in Herb. Hassler; Caballero-cué in silvula mens. Febr. 1908 fruct.; Fiebrig no. 5193 in Herb. Hassler. 109. Serjania incana Radlk., Plant. Hassl. II, p. 186. Forma 1. genuina Radlk., nov. form. Foliolis cano-puberulis. Paraguay: Hassler no. 7445. Gran Chaéo: Hassler no. 2882, leg. Rojas. Forma 2. glabriuscula Radlk., nov. form. Foliolis subglabris. Gran Chaco: Puerto Talavera, in campis palmares flor. mens. Sept.; Fiebrig no. 1287 in Herb. Hassler. 110. Serjania confertiflora Radlk. Monogr. Serj. 117 var. dasycephala Radlk. Forma 1. glabriuscula Radlk., nov. form. Foliolis remotiuscule serrato-dentatis, ramisque glabriusculis. Bolivia: legit Rusby, Bang. | Forma 2. subincana Radik., nov. form. Foliolis duplicato-serratis, praesertim subtus ramisque pube brevi in- cana indutis. Paraguay: Centurion zwischen Gesträuch am Rande des Berg- waldes, mens. Dez. flor. et fruct.; Fiebrig no. 4598 in Herb. Hassler. 111. Averrhoidium paraguaiense Radlk., nov. spec. Arbor sat alta; folia 5—6-juga; foliola lanceolata, in acumen acu- tissimum mucronulatum attenuata, breviter petiolulata, fere a basi dense argute serrata, serraturis utrinque ca. 15 partim subduplicatis mucronatis, supra nitida, saturate viridia, nervis lateralibus utrinque ca. 15. reliqua generis (cf. Martius Flor. Brasil., XIII, 3, 1900, p. 649); thyrsi majores, cymulae longius stipitatae; flores majores, germine obovoideo, basi parce pilosiusculo; bacca corticosa, obovoidea, styli reliquiis apiculata, rubro- fusca, costulis 3 pallidioribus loeulorum dorso respondentibus notata, glabriuseula, abortu 1-locularis, 1-sperma, fructus axe septisque ad peripheriam rejectis, pericarpio tenui, cellularum sclerenchymaticarum concretionibus cellulisque secretoriis saponino foetis persito, granulato; semen (immaturum tantum visum) pendulum, ovale, testa subdrupacea, parte interiore firmiore rubro-fusca, parte exteriore carnosa albida. Arbor 10 —12-metralis. Rami diametro 4 mm, internodiis 1—1,5 cm longis. Folia ad 18 cm longa; foliola superiora 6 cm longa, 1,8 cm lata, inferiora 2 cm longa, 1,2 cm lata; petiolus communis 3 cm longus, rháchis 9—10 cm longa, in apiculum filiformem subtomentosum ter- minata. Thyrsi 4—14 em longi, cymularum inferiorum stipites 1,5 cm, pedicelli florum c" 4—5 mm, florum ? ad 8 mm longi; bracteae 2— 3 mm longae. Sepala ca. 2 mm longa et lata, intus laxe puberula. Petala minora, obovata, glabra, viridia (Rojas). Stamina 3 mm longa (floris 9 minora) Germen 1,5 mm longum, stylo aequilongo. Bacca 1 cm longa. 6 mm crassa, basi pilis singulis adspersa. —— Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. V. 13: Ab A. Gardneriano Baill. differt foliis lanceolatis, fere a basi argute serratis, cymulis longius stipitatis. Paraguay: In silva in regione cursus superioris fluminis. Apa. mens. Nov. 1901; Hassler no. 7808 specim. fructif.; Sierra de Amambay in silvis pr. Esperanza mens, Oct. 1907; Hassler no. 10648 specim. 6 et 10648 a specim. 9 legit Rojas. XXII. Generis Pterocaulon EI. nova species paraguayensis auct, Gust. O. A:n Malme. 112. Pterocaulon pilcomayense Malme nov. spec. Herba perennis circiter 0,5 m alta, „radice multicipite“ brevi, lig- nosa; caulis erectus, subsimplex, late quinquealatus, inferne usque: 9 mm crassus, pilis arachnoideis dense contextis, adpressis, albis vestitus, . alis altero latere subcalvescentibus, internodiis 2—2,5 cm longis. Folia sessilia et decurrentia, lanceolata (caulina) vulgo 6—8 cm longa, 1-—2 cm lata, apice acuta v. inferiora plus minusve obtusa, integerrima, (margine haud revoluto) supra mox calvescentia (excepto nervo primario diu ineano), subtus pilis arachnoideis, adpressis, densissime contextis, albis. tomentella, nervis secundariis subtus leviter emersis, reticulo venularum inconspicuo. Calathia in spicam terminalem (brevem), inferne inter- ruptam, superne continuam disposita, infima saepe in axillis foliorum satis bene evolutorum singula v. bina. Involucri squamae extimae ovato-lanceolatae, circiter 2,5 mm longae, vix 1 mm latae, acütae, prae- cipue apicem versus glandulis inter pilos absconditis satis crebris ornatae; intimae anguste lineari-lanceolatae, 5—6 mm longae, 0,3—0,4 mm latae, superne subulatae v. caudato-acuminatae, subglabrae, parce glandulosae, apicem versus parce minuteque ciliatae et fulvescentes v. fulvo-violas- centes. Receptaculum nudum. Flores feminei numerosissimi, filiformes, eglandulosi, circiter 6 mm longi, apice vulgo quinquedentati; ovario cir- citer 1 mm longo, pubescente glandulosoque; ramis styli filiformibus, . longis. Flores masculi (v. hermaphroditici) vulgo quini, cum femineis Subaequilongi v. paullo breviores, tubo eglanduloso, lobis limbi ovato- triangularibus circiter 0,75 mm longis, vix 0.8 mm latis, acutis, dorso crebre glandulosis; ramis styli crassis, obtusis, dorso aequaliter pilosis, ut videtur numquam divergentibus. Gran Chaco: In regione cursus inferioris fluminis Pilcomayo. In „palmares“. mens. Jun. 1906. Rojas, Pl. pilcom. No. 300 in Herb. Hassler. | | Perdistincta videtur esse species, cujus tamen. tantum pauca speci- mina vidi, affinis P. subvirgato Malme, abs quo jam caule subsimplice, latius alato foliisque multo latioribus recedit. 74 H. G. Simmons. XXIV. E. Koehne, U/mus pinnato-ramosa Dieck Cat. 1895 (nom. nud.). (Originaldiagnose.) Rami graciles, ut ramuli gracillimi ac regulariter biseriatim alterni superne canescenti-puberuli inferne glabrescentes, internodia foliis .c. 2—3 plo breviora; gemmae vix ad 1,5 mm longae ovatae glaberrimae. Stipulae 5—7 mm longae, e basi hinc cordata oblique oblongae deciduae; petioli 3—11 mm longi juniores puberuli demum glabri; lamina e basi aequali v. parum obliqua rarius late oblonga saepius oblongo- lanceolata, 2,5—6,5 cm longa 1— 2,3, raro ad 3cm lata, sat grosse saepeque obtuse simpliciter v. subduplicato-serrata dentibus interdum denticulam dorsalem gerentibus utrinsecus circ. 9—14, gla- berrima, nervis parallelis tot quot dentibus primariis. Florum sub- sessilium glomeruli 4-6 mm longi 4—7 mm lati Calyx circ. 2 mm longus 4-lobus. Stamina 4 lobos haud superantia (an semper?). Fructus obovato-orbicularis 9—14 mm longus, ala apice usque ad locu- lamentum incisa glaberrima. . Nach Dieck aus West-Sibirien, im Späthschen Arboret und in dem des Herrn M. v. Sivers auf Roemershof bei Riga aus turkestanischen .Samen erzogen. Blütezeit kurz nach Mitte April, Fruchtreife Ende Mai. Var. aurescens Dieck Cat. Folia initio lutescentia. Im Zoeschener Arboret entstanden. Dieck (Cat. 1898/99) rechnet die Pflanze zur Untergattung Microptelea. Da sie aber sommergrün ist, schon im April an entblätterten Zweigen blüht und verwachsene Kelchblätter hat, so gehört sie zur Untergattung -Enulmus Sect. Dryoptelea, Sie steht der U. pumila L. nahe, diese hat aber vóllig kahle Zweige und Blattstiele, gróssere, 3—11 cm lange, stets -breit längliche Blätter und weniger auffallend zweizeilige Zweige. XXV. H. G. Simmons, Plantae novae vasculares Florae Ellesmerelandicae. (Ex: H G. Simmons, The vascular plants in the Flora of Ellesmereland. — Rep. II. Norweg. Arctic Exp. ,Fram* 1898—1902, no. 2 [1906], 197 pp.) 1. Statice maritima Mill. var. sibirica (Turcz.) Simmons, 1. c., p. 34. Armeria sibirica (Turczaninow, in pl. Dahur. exs.) ex Boissier, in Decandolle, Prodr., XII, 148; Lange, Consp. Fl. Groenl, ex p.; Simmons, -Prel. Rep. et Bot. Arb.; Kjellman in Vegaexp.; Hartman, Skand. Fl. — ae... Plantae novae vasculares Florae Ellesmerelandicae. 15 A. vulgaris var. sibirica Rosenvinge, 2 Till; Kruuse, List E. Green, — Statice Armeria Hooker, Fl. Bor. Amer., ex p.; Britton € Brown, Ill. FL. ex p.; Statice sibirica Ledebour, Fl. Ross. — Fig. Fl. Dan., 2769. Northeastern Greenland, West-Greenland, Arctic American Archipelago, Arctic America, Northern Siberia, Baikal (alpine?) Finmark, Faeroes, Iceland. 2. Dryas integrifolia Vahl var. canescens Simmons, l. c., p. 46. Characterised by a dense tomentose covering also of the upper sur- face of the leaves, which even in the old leaves is almost as grayish- white in colour, as the nether one. It forms a parallel to the varieties argentea Blytt, and hirsuta Hartz, of D. octopetala. Ellesmereland: In dry places among the type: Hayes Sound: Skräling Island in Alexandra Fjord (1376); western valley in Fram Fjord (1884), above the anchcrage in Harbour Fjord (2572). 3. Potentilla rubricaulis Lehm. var. arctica Simmons, l. e., p. 51. Characterised by low growth; mostly 3-digitate leaves, or by very small basal leaflets, furnished only with one or a few feeble teeth. Ellesmereland is found generally in rookeries and vegetation- covered slopes, where it is loosely tufted and thriving. whereas when it grows in open gravel- or clay-plains, it becomes stunted and very densely tufted, so as to be rather like P. Vahliana in habit. 4. Saxifraga Hirculus L. var. propinqua (R. Brown) Simmons, l. c. p. 65. Saxifraga propinqua R. Brown, List of Pl, ex Chlor. Melv. It differs from the Iceland—Spitzbergen-Siberian plant as well as from the common European form in its manner of growing in great, loose tufts, formed of numerous upright rhizome-branches, that end either in sterile or floriferous shoots. The leaves are very narrow, or even linear, the flowers rather small. Even if the name of Engler must be discarded for this variety, there stil exists a name for it, viz. S. propinqua R. Brown. This indeed from the first is a nomen nudum, but Rob. Brown has afterwards himself given a short description of it in Chlor. Melv., p. 15, where he has reduced it to a variety of S. Hirculus. Sternberg, 1. c., suppl. II, p. 18, indeed has called the plant of Brown S. Hirculus 8. uniflora, which, however. he had no right whatever to do. If, therefore, the arctic-american form is to be kept separate as a variety which seems rather well founded by the above-mentioned characters that distinguish it from the european and asiatic forms, it must be called $. Hirculus L. var. propinqua (B. Br.). The plant grew in swamps. generaly in deep moss. The flowers were seen about the beginning of July. 5. Saxifraga groenlandica L. var. uniflora (R. Brown) Simmons. l. c.. p. 71. Saxifraga uniflora R. Brown, l. c.. p. 16. | | Humilis, pulvinata; foliis radicalibus aggregatis, trifidis, cuneatis breve petiolatis, laciniis obtusis: foliis caulinis linearibus vel inferne 16 H. G. Simmons. lobis lateralibus angustis instructis; flore unico (vel 2—3): laciniis calycis obtusis; petalis albis, calyce duplo longioribus; calyce, ovario, caule, foliisque caulinis superioribus nigroglandulosis, plus minus viscidis. This, in Ellesmereland, is the most common form, spread in diffe- : rent sorts of localities, principally in gravel plains, slopes. and rookeries. Only in a few places, in the shade of rocks or in especially flourishing vegetation it would go over into forms more like those from southern parts of the area of the species. The flowers were found from the middle of June till the end of the summer. 6. Saxifraga groenlandica L. subsp. exaratoides Simmons, l. c., p. 73. S. mixta Lapeyrouse, Fl. Pyren., ex p.? — S. exarata Hooker, Fl. Bor. Amer., non Villars. — Fig. Tab. nostra 7, fig. 1--5. Laxe pulvinata, caulibus numerosis, 1—4 foliatis; folia basalia tri- loba, cuneata, lobis acutiusculis; folia caulina remota, inferiora triloba, superiora linearia, glandulosa; inflorescentia subcorymbosa, flore ter- minali lateralibus majore; flores omnino parvi; lacinia calycina acutius- cula; petala parva, angustata, sepalis parum longiora, alba vel pallide rosea. Only found at the Falcon Cliff in the Goose Fjord in Southern Ellesmereland, in the rich slope below a nesting-place of glaucous gulls, falcon and other birds. When collected, July 20, 1901, it was in full bloom and many fruit stalks from last year were also seen in the plants (2870). 7. Draba alpina L. var. gracilescens Simmons, 1. c., p. 83. (Fig. Tab. nostra 6, fig. 1—3.) Forma insignis, scapo longiore et tenuiore quam in typo, floribus pallide flavis, racemo post florationem elongato, siliculis elipticis, glabris vel parce hirsutis. | The form here in question was very conspicuous both on account of its rather big, pale yellow flowers and, in fruiting stage, by its con- siderably elongated raceme. I was also inclined to look upon it as a separate species, but forms exists which connect it with D. alpina. It would often appear with only one rosule of leaves and a single or a couple of scapes, but also with a branched rootstalk, which was, however. always elongated and slender. The leaves vary, as in the main species, but generally they are rather broad, thin, and not very densely hairy. The scape is rather tall (3 inches or more). erect, slender, It is still more stretched during the development of the pods, and then also grows somewhat more stout and stiff. It is rather sparsely hairy. In fruiting state, the plant shows a certain resemblance to D. fladnizensis in the build of the raceme and also in the form of the pods, that are more pointed at both ends than in the typical D. alpina. Ellesmereland. 8. Draba subcapitata Simmons, l. c., p. 87. D. micropetala 8, Hooker, Flor. Bor. Amer. — D. Martinsiana Fries, Till. Spetsb. Fan. Fl, ex p., non Gay. — D. altaica Fries, Nov. Seml. Veg.; Plantae novae vasculares Florae Ellesmerelandicae. 71 Kjellman, in Vegaexp.; Nathorst, Nya bidr. — D. fladnizensis var. altaica Gelert, Not. Arct. Pl.; Kruuse, Jan May.; Wulff, Bot. Beob. Spitzb.; non D. rupestris var. altaica Ledebour, Ic. pl. Fl. Ross. (nec D. altaica Bunge, Verz. Altai Pfl.?). — Fig. Tab. nostra 1, fig. 3—8. Parva, dense caespitosa: folia integra, anguste lanceolata vel fere linearia, nervo distincto, pilis rigidis, crassis, ciliata, praeterea glabra vel apicem versus pilis similibus (furcatisque) insita. Scapi humiles, aphylli, pilis furcato-stellatis (simplicibusque) obsiti. Inflorescentia pauci- flora, per anthesin subcapitata, demum plus minus elongata. Flores minuti, sepalis angustis, petalis brevibus angustisque. Petala sepalis bre- viora, aequilonga vel paullo longiora, spathulata, apice rotundata vel retusa, alba. Siliculae primum lanceolatae, deinde rotundatae, crassae, purpureo-brunneae, nitidae. D. subcapitata generally forms dense, low tufts. Each rosule of new leaves is surrounded by numerous old leaves, which are so hard in their texture, as to remain for several years. All, however, are densely packed together in the contracted stem. Ellesmereland: rather common in clay or gravel fields with sparse vegetation along the Southwestern fjords, flowering about the end of June, and developing its pods in a very short time. 9. Papaver radicatum Rottb. var. Hartianum Simmons, |. c., p. 190. The hairs of the flower-stalk are more adpressed in this form than in the big one of the richer soil, but as I got the impression that the distinguishing marks are not constant, I think it better not to establish a Species but only a variety. Ellesmereland: North coast and Grinnell Land (Hart, specimens from Discovery Harbour!. Hayes Sound, recorded by Hart, but not common, as it seemed to me. South coast, abundant in the Barren Vallies (2898) and also at the western entrance (2455) in Harbour Fjord: Ptarmigan Gorge (2997) and other places in the interior of the Goose Fjord. 10. Carex incurva Lightf. var. inflata Simmons, l. c., p. 146. Rhizoma longum inter muscos in aqua libere natans, culmus erectus, valde inflatus, spica subglobosa. Ellesmereland: Hayes Sound region, old Eskimo encampment at Cape Viele (859). 11. Glyceria maritima var. reptans (Hartm.) Simmons, l. c., p. 159. Molinia distans var. reptans Hartman, Excursions fl, 1846. — G. distans var. reptans Hartman. Skand. Fl, ed. 5. — @. reptans Krok, Finm. Pan.; A. Blytt. Norg. Fl. — Catabrosa vilfoidea Andersson, in Malmgren. Spetsb. Fan. Fl. — G. vilfoidea Th. Fries, Till. Spetsb. Fan. Fl.; Lange. Consp. Fl. Groenl; Nathorst, N. W. Grönl.; Macoun, Pl. Pribilof. — G. maritima (vilfoidea) Simmons, Bot. Arb. — G. maritima f. vüfoidea Gelert, in Ostenfeld, Fl. Arct.; Kruuse, List E. Greenl. — Fig. Th. Fries, l. c., T. 4; Fl. Dan., T. 2883; | | 78 H G. Simmons: Plantae novae vasculares Florae Ellesmerelandicae. East and West Greenland, Pribilof Islands, St. Lawrence Island, Arctic Siberia, Novaja Semlja, Spitzbergen, Finmark. 19. Poa glauca Vahl. var. tenuior Simmons, Le, p. 162. Dense caespitosa; culmi circa 20 cm alti, graciles, erecti, infra medium foliosa; folia plana, eulmum latitudine duplo plusve superantia, ligula elongata, acutiuscula, vulgo integra. Panicula angusta, contracta, vel ramis infimis patulis, solitariis vel duobus; capillaceis vel parum robustiori- bus. Spiculae 1 — pauciflorae, anguste lanceolatae, violascentes, quam in forma vulgari multo minores. I was, for a time, inclined to identify this form with P. attenuata Trinius, in Bunge, Verz. Altai Pfl, p. 9, but that plant should have the leaves „perangusta, subeonvoluta*, which does not agree with my plant, which must at present be regarded as a variety of P. glauca. Ellesmereland: South coast: Fram Fjord (1628), Goose Fjord at Midday Knoll (3504, 3644). 13. Poa evagans Simmons, l. c., p. 165. Laxe caespitosa — stolonifera, 8—12 cm alta, glabra. Rhizoma tenue, ramis suberectis, vaginis persistentibus vestitum. Folia angusta, involuta. Ligula protracta, acuminata, in foliorum culmi brevior, trun- cata vel paulo lacerata. Folia culmi 2—3, vagina longa inflata, lamina brevi, in superiore brevissima. Culmus strictus, infra medium foliatus. Panicula 2—3 cm longa, densissime contracta, ovato-cylindracea, ramis brevibus, capillaribus, 1—3 spiculas gerentibus. 3-florae. Glumae aequilongae ad basin purpurascentes, ceterum mem- branaceo-flavescentes, obsolete carinatae, trinerviae, apicem versus erosae. Paleae obtusae, glumis simillimae; inferior 5-nervia, ad basin pilis paucis, brevibus instructa, superior 3-nervia. — Fig. Tab. nostra 8, fig. 2—1. In habit this grass differs rather much from the common type of a Poa, but there is a certain resemblance to P. abbreviata, and also to P. glauca var. arenaria, in the company of which it grew. I think it is most nearly allied to P. abbreviata and the specific name has reference to the difference from that species in the built of the shoot- System. Ellesmereland: South coast: Western Valley in Fram Fjord (4267). 14. Aira caespitosa L. var. arctica (Trin.) Simmons, 1. c., p. 173. A. arctica Trinius, Gram. gen. et spec., 1831; Rothrock, Fl. Alaska. — Deschampsia brevifolia R. Brown, Chlor. Melv., 1823; Greely Rep.; Hooker, Fl. Bor. Amer.; Seemann, Fl. W. Esk. land.; Ledebour Fl. Ross. — Aira brevifolia Lange, Consp. Fl. Groenl.; Hartz, Fan. og Karkr.; Simmons, Bot. Arb. — A. caespitosa var. brevifolia Gelert, in Ostenfeld, Fl. Aret.; Kjellman, in Vegaexp.; Trautvetter, Consp. Fl. Nov. Semi. — A. caespilosa var. borealis Trautvetter, l. c.; Andersson & Hesselman, Spetsb. kärlv. (?). — Aira caespitosa var., Trinius, Spec. gram. — À. caespitosa f. alpina Kruuse, List E. Greenl. (ex p.?). — Deschampsia caespitosa Hart, Bot. Br. Pol. Exp.; non Aira brevifolia Pursh, Fl. Amer. Spiculae laxae, vulgo" m. H. Walter: Namensänderung. 19: sept.; nec A, caespitosa * brevifolia M. v. Bieberstein, Fl. Taur. Cauc.; nec A. caespitosa var. brevifolia Hartman, Skand. Fl., ed. 2; nec Nathorst, N. W. Grónl. Fig. Trinius, Spec. Gram., 3, T. 256; Tab. nostra 9, fig. 7. Northern East Greenland (cf. above), Arctic American Archipelago, Arctic America, Sitcha, Unalaschka, Pribilof Islands, Arctic Siberia, Novaja Semlja, Spitzbergen (?). XXVI. H Walter, Namensänderung. (Seguiera Alberti nom. nov.). (Originalmitteilung.) Während sich das Manuskript meiner Monographie der , Phytolac-- caceae^ in Englers Pflanzenreich (39. Heft, IV, 83) im Druck befand, publizierte Fries in Arkiv för Bot., VIII (1908), 20, tab. I, fig. 1.—3 eine Seguieria elliptica Fries, die in Argentinien in den Provinzen Jujuy und Laguna de la Brea gesammelt wurde. Auch ich habe nun in der ge- nannten Sehrift eine von Glazion no. 8260 bei Rio de Janeiro ge- sammelte Pflanze unter dem Namen Seguieria elliptica H. Walter (l. c., p. 89) publiziert. Da der Friessche Name die Priorität hat, so wandle ich Seguieria elliptica H. Walter in Seguieria Alberti H. Walter um. Die beiden genannten Pflanzen gehóren verschiedenen Sektionen der Gattung Seguieria an: S. elliptica Fries der Sektion Seguieriella, S. Alberti H. Walter der Sektion Euseguieria. Bezüglich der Friesschen Art sei noch hinzugefügt, dass sie nicht nur der S. guaranitica Speg. (in An. Soc. Cientif. Argent., 16, p. 88, 1883), wie der Autor selbst angibt, sehr nahe Steht, sondern dass sie, nach der in Fedde, Rep. nov. spec. reg. veg. (1908), 206 wiedergegebenen Diagnose zu urteilen (die in Ark. f. B., 1. c. angegebene Abbildung hat mir leider noch nicht vorgelegen), in allen wesentlichen Merkmalen mit S. parvifolia Benth. (in Trans. Linn. Soc., XVIII [1839], 235) übereinstimmt, denn diese besitzt ebenfalls spitze Nebenblattdornen, an ausgewachsenen Blüttern unten deutliche, weisse, glünzende Mittel- und Seitennerven, an der Spitze abgerundete Flügel, sowie die übrigen im Gegensatz zu S. guaranitica Speg. angegebenen Merkmale. Als Unterschied zwischen S. elliptica und dem mir bekannten Material von S. parviflora konnte ich nur Merkmale feststellen, die sich auf Grössenverhältnisse bezogen. indem sowohl die Internodien, als die Blütenblütter und die Frucht von Fries für seine Art etwas grósser an- £egeben werden. Ob allerdings nur auf diese Merkmale hin die Art aufrecht erhalten werden kann, erscheint mir recht zweifelhaft. Auch bezüglich des Standortes ist für S. parvifolia Benth. und S. elliptica Fries völlige Übereinstimmung vorhanden, denn die im Herb. Kew befindlichen Exemplare von S. parvifolia wurden in Südbrasilien und Paraguay an der Grenze von Argentinien gesammelt. :80 F.M. Bailey: Contributions of the Flora of Queensland and New Guinea. II. XXVIL Species novae ex: F. M. Bailey, Contributions of the Flora of Queensland and New Guinea. Il. -(Ex: The Queensland Agric. Journ., XIX, pt. 5, November 1907, pp. 273—274) 3. Osyricera ovata Bailey, l. c., p. 273. Rhizome or creeping stems somewhat nodulose, slender, more or less covered by thin almost transparent scales. Leaves ovate, nearly sessile, 5 lines long, 3 lines broad, coriaceous. Peduncles erect, filiform, -6 lines long, purplish, enlarged at the base in a cluster of transparent bracts. Flowers deep-purple, expanding to a diameter of 3 lines, seg- ments acuminate, the labellum very glandular. Only 3 flowers on the specimen received, all more or less imperfect, none with a perfect la- bellum. In form, size, and colour they closely resemble the Queensland ‚species of the above genus, O. purpurascens Deane, Fitzg., Austr. Orch.; Queensland Flora, 1540. Hab.: Ambasi, Brit. New Guinea, Rev. Copland King. 4. Eria ambasiensis Bailey, l. c., p. 273. Upper portion of pseudo-bulb compressed, Lis in broad, covered by membraneous sheathing scales. Leaves about 10 in. long, the lower 1!/, in. somewhat twisted. forming a harshly winged petiole; lamina portion oblong, acuminate, about 2 in. broad near the centre; thin- eoriaceous, longitudinal-nerves, about 20, for the most part very pro- minent in the dried specimen. Racemes lateral, about 10 to 11 in. long, of which the peduncle oceupies about 2!/, in. Bracts very numerous, ovate-acuminate, scarious about 3 lines long. Pedicel with ovary erect, straight, 8 to 9 lines long. Expanded flowers, scarcely exceeding 3 lines diam. Sepals ovate-apiculate, incurved, about 2 lines long. Marked with 3 longitudinal lines, glabrescent inside, scurfy on the back. Petals much narrower than the sepals, glabrous, lined like the sepals. Labellum attached to the elongated base of the column, the lower portion or winged claw and sagittate terminal lobe returned upon the elongate base of the column; terminal-lobe very dark-coloured. Margins undulate, scar- cely longer than the sepals. Column short and broad. Anther cells white. The whole inflorescence clothed by a brown, short, dense scurfy- scarious covering. the small scales often almost stellate. The specimens received were about 2 in. off the apex of a pseudo-bulb, 2 leaves, and racemes. Hab.: Ambasi, Brit. New Guinea, Rev. Copland King. 5. Eulophia papuana Bailey, l. c., p. 273. Pseudo-bulb a few inches high of 2 or 3 nodes, somewhat slender, clothed by the torn bases of the early leaves or scales, and bearing one or more leaves on slender petioles about 2 or 3 in. long. Leafblade or lamina lanceolate, 6 in. long. scarcely 1!/, in. broad, 3-nerved, with numerous fine longitudinal veins between them. Scape from near the Bornmüller: Ein neues Geranium der Sektion Batrachia. 81 base of the pseudo-bulb, 20 in. high. Bracts narrow-lanceolate on the lower part of the scape and attaining 1!/ in. in length, those subtending the flowers almost filiform. Flowers about 18. Pedicels slender, with the ovary 6 to 9 lines long. Sepals and petals nearly equal, linear more or less falcate with filiform points, marked in the centre with 2 or more lines. Labellum scarcely as long as the sepals, broad, 3-lobed, lobes obtuse, the centre one smaller than the others, all closely marked by dark forked-lines, bearing on the face at its base a flat or a 2-parted leafy appendage. Column incurved half the height of the sepals. The gibbose spur at base of column more or less reflected. Hab.: Ambasi, Brit. New Guinea, Rev. Copland King. 6. Saccolabium Coplandi Bailey, l. c., p. 274. Stem climbing, somewhat compressed, clothed by the bases of old leaves, which, being prominently nerved, give to the stem a corrugated appearance. Leaves distichous, 5 in. long, closely induplicate, scarcely 3/, in. when unfolded, emarginate, in the folded state appearing obtuse. The long aerial roots white and rigid. Inflorescence erect, rigid, flexuose in the lower part or peduncle, about 11 in. long. Bracts of the peduncle closely sheathing 2 or 3 at the base, and 3 distant ones higher up the peduncle, about 2 lines long, those subtending the flowers spreading triangular about 1 line long; raceme about 4 in. long. Pedicels with ovary about 6 lines long. Flowers numerous, slightly exceeding 6 lines diam. segments with prominent nerves. Labellum equal in length to the other segments. Spur incurved, blunt. Rostellum long, twisted. Hab.: Ambasi, Brit. New Guninea, Rev. Copland King. XXVIIL Ein neues Geranium der Sektion Batrachia, aus den türkisch-persischen Grenzgebirgen. Von J. Bornmüller. (Originaldiagnose.) Im Jahre 1893 sammelte ich in den kurdischen Hochgebirgen östlich von Erbil (Arbela), und zwar unweit der Stadt Riwandus auf Alpen- wiesen des Helgurd, ein zierliches grossblumiges Geranium mit fein- zerschlitzten Blättern, das ich seinerzeit für eine neue Varietüt des G. Libanoticum Boiss. et Blanche hielt und als var. Kurdicum Bornm. dieser Art ausgab. Erst spüter, als ich Gelegenheit hatte, echtes G. Libanoticum Boiss. et Blanche aus dem Libanon kennen zu lernen und mit meiner Pflanze zu vergleichen, wurde mir klar, dass letztere nähere Verwandtschaft mit der Libanonpflanze nicht aufweist und schon der völlig anders zu- geschnittenen Blätter und der ganz anderen Behaarung halber als eigene Art zu beschreiben ist. Aus den aufrechten Fruchtstielen und breiten tiefausgerandeten (zweilappigen) Blumenkronenblättern erhellt, dass es überflüssig ist, andere. Arten, wie etwa das habituell recht ähnliche @. Repertorium novarum specierum. VIII. 6 82 J. Perkins. caeruleatum Schur, in Vergleich zu ziehen. Besonders charakteristisch für unsere Art ist die eigentümliche, dem G. dissectum L. gleichende Blatt- gestalt, wie sie innerhalb der Arten der Sektion Batrachia Europas und Vorder-Asiens nur noch bei G. sanguineum L. anzutreffen ist. Den meiner Pflanze beigegebenen Namen beibehaltend und ihn auf die Spezies über- tragend, lasse ich eine kurze Diagnose folgen: Geranium Kurdicum Bornm., nov. spec. Perenne, subglabrum, ad caules petiolosque glaberrimum vel su- perne tantum sparsim retrorsum hirtulum, ad pedunculos et pedicellos et praesertim calyces patule et minute hirtellum pilisque longis inter- mixtis eglandulosum, ad foliorum paginam superiorem glaberrimum ad inferiorem vero adpresse pilosum vel subglabrum; rhizomate crassius- culo, ad collum stipulis fuscis lucidis tecto; caulibus tenuibus, gracili- bus, erectis, vix pedalibus rarius altioribus (plerumque 15—20 cm, rarius 35 em longis) ad dichotomiam inferiorem usque aphyllis, paucifloris (flor. 2—7); foliis praeter caulina 2—4 omnibus radicalibus, longe et tenuiter petiolatis, ambitu pentagoniis, palmatim 5—7-partitis, segmentis rhomboideis vellate cuneato-ovatis in lacinias lineares vel oblongo-lineares acutas dissectis; pedicellis defloratis strictis erectisque, calyce subtriplo longioribus, partim oppositifoliis folium parvulum superantibus, partim pedunculo gracili eis subduplo longiore suffultis geminatis et ad dicho- tomiam bracteis 4 minutis munitis; sepalis ovato-oblongis, fructiferis paulo elongatis patulis, 5-nerviis, breviter pubescentibus et longe patule villosis, longiuscule aristatis, arista 2—3 mm longa sepalorum lati- tudine vix breviore; petalis corollae explanatae 25—28 mm diametricae amoene cyaneo-violaceis nervisque saturatius coloratis percursis, calyce 2—21/,-plo longioribus, late obovatis, ad margines sese tegentibus, ad quartam (superiorem) partem usque bilobis, basi brevissime unguicu- latis et albo-villosis; filamentis violaceis, papillari-hirsutis, antheris luteis lineari-oblongis; valvulis breviter hirtis, (?) laevibus; seminibus ignotis. Assyria: In pratis alpinis montis Helgurd ditionis oppidi Riwandus Karduchiae austro-orientalis, alt. 22—9900 m s. m.; 26. Juni 1893, legi (Bornm., iter Persico-turcic. a. 1892—93, no. 998). XXIX. J. Perkins, Neue Styracaceae aus Ostasien. |. (Originaldiagnosen.) 1. Styrax Hayataianus Perkins, nov. spec. Frutex vel arbor; rami 2—4 mm lati, subteretes, juniores griseo- stellato-tomentosi, demum glabrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo 9—13 cm longo, stellato-tomentoso, ovata vel ovato-oblonga vel oblongo- lanceolata, 4—7,5 cm longa, 2,5—3 cm lata, basi cuneata vel cuneato- rotundata, apice plerumque longe acuminata apice ipso acutiuscula, inter- Neue Styracaceae aus Ostasien. I. 83 dum acuta vel breviter acuminata, integra, chartacea, supra glabra, subtus dense griseo-stellato-tomentosa, nervis venisque supra paullo, subtus manifeste prominentibus, venis inter sese parallelis anguste reticulatis, majoribus rectangulariter costae insidentibus, nervis lateralibus 7—9, marginem petentibus. Inflorescentia racemosa vel paniculata, 1,5—3 cm longa, terminalis vel axillaris, 3—20-flora; rhachis inflorescentiae griseo- lepidoto-stellato-tomentosa; bracteae bracteolaeque minutae, mox caducae, lanceolatae, acutae, griseo-tomentosae, 1—1,5 mm longae; flores circiter 1,7 cm longi, pedicello 4—5 mm longo, tomentoso; calyx cupuliformis, membranaceus, 3—3,5 mm altus, 3— 3,5 mm latus, extrinsecus griseo- lepidoto-stellato-tomentosus, intus in parte !/ inferiore glaber, ceterum parce pilosus, margine truneatus, minutissime denticulatus; corolla 5-par- tita, tubo 3 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, lanceolatis, 11 mm longis, 2 mm latis, apice cuneatis, extrin- secus griseo-lepidoto-tomentosis, intus bruneis, utrinque margine apiceque griseo-pilosis, ceterum glabris; stamina 10, basi in tubum glabrum cohaerentia, apice libera, filamentis planiusculis, in parte libera stellato- pilosis antheram longitudine superantibus, corollae lobis breviores, antheris linealibus, glabris, 2,5 mm longis; ovarium, superum, conicum, dense griseo-tomentosum, triloculare, multiovulatum: stylus glaber corollae lobos longitudine superans, apice recurvatus. Fructus obovoideus, calyce per- sistente, circiter 1,5 cm altus, obtusus, bruneo-griseo-stellato-tomentosus, pericarpio duriusculo indehiscente. Semen 1, testa glabra, crustacea; embryo rectus cotyledonibus latis, radicula tereti. Formosa: South Cape (A. Henry no. 1369); Kankau, Koshun (Ka- wakami no. 3, im Juli 1906 blühend); Haroe, Taito (Kawakami und Mori no. 3, im April 1907 blühend). Einheimischer Name: „Urajiro-egonoki.“ Diese Art steht Styrax benzoin Dryand. sehr nahe, doch ist sie durch die kleineren Biätter, die intensivere Behaarung der Blattunterseite, und die Form und Grösse der Frucht leicht zu unterscheiden. 2. Styrax Duclouxii Perkins, nov. spec. Arbor magna vel frutex (ex Ducloux); rami subteretes, 2—6 mm lati, juniores pilosi, adulti glabrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo 1—6 mm longo, bruneo-stellato-piloso, oblonga vel obovata vel obovato- oblonga, 4—8 em longa, 2—3,5 cm lata, apice brevissime lateque acu- minata interdum acuta, basi cuneata, membranacea vel subpapyracea, juniora utrinque pilis stellatis minutissimis praecipue ad nervos venas- que instructa, adulta utrinque ad costam luteo-pilosa, ceterum glabres- centes, integra vel interdum ultra medium utrinque margine denti- bus paucis remotis minutissimis ornata, nervis venisque supra non vel vix subtus manifeste prominentibus, venis laxe reticulatis, nervis laterali- bus 4—5, marginem petentibus. Flores albidi (ex Ducloux), in axillis foliorum vel ad apicem ramulorum racemose dispositi, 2—2,5 cm longi. pedicello 1,5—2,5 em longo; bracteae minutae circiter 6 mm longae, caducae; calyx cupuliformis, 6 mm altus, 4 mm latus, margine truncatus, 65 84 A. Berger. minute irregulariter denticulatus, extrinsecus flavescenti-stellato-tomen- tosus, intus glaber membranaceus; corolla 5-partita, (ube 3 mm alto, lobis multo breviore, lobis in aestivatione imbricatis, membranaceis, inter se aequalibus, 16 mm altis, 6 mm latis, utrinque leviter stellato-pilosis, oblongis vel obovato-oblongis; stamina 11, filamentis, in parte libera planis, eirciter 6 mm longis, supra glabris, infra pilosis; antherae 7 mm longae, margine hinc inde pilis stellatis vestitae; ovarium parce inferum, obovoideum, extrinsecus flavescenti-stellato-tomentosum, multiovulatum; stylus basi pilosus, ceterum glaber, corollae lobis multo brevior. China: Yun-nan bei Yunnan sen in einem Walde in der Nühe einer Pagode (Fr. Ducloux no. 2291 im April 1903 blühend); bei Lan ngy tsin (Fr. Ducloux no. 2716 im April 1904 blühend). Diese Pflanze gehört in die Nähe von Styrax Hookeri, von der sie sich durch die Form des Blattes und den lüngeren Blütenstiel unter- scheidet. 3. Styrax Hookeri Clarke. Var. yunnanensis Perkins, nov. var. Differt a typo foliis minoribus 3—4,5 rarissime usque 6 cm longis, 1,2—2,5 cm latis, basi plerumque cuneatis, rarissime rotundatis, petiolo glabro vel parce piloso. China: District Tchao tong, Hay tse pa (Fr. Ducloux no. 4626 im Juni 1906 blühend). XXX. A. Berger, Neue Arten sukkulenter Euphorbien. (Ex: A. Berger, Sukkulente Euphorbien. Illustr. Handbücher sukkulenter Pflanzen, 1907, 135 pp.) 1. Euphorbia pteroneura Berger, |. c., p. 29. Bei uns ein ca. 50 cm hoher, verästelter Strauch. Stämmchen gänse- kiel- bis kaum bleistiftstark, 5—6kantig durch drei von jeder Blattbasis herablaufende Kanten. Blätter wechselständig, eilanzettlich, kurz gestielt, stumpf, 2—4 cm lang und 1—2 cm breit. Blüten in kleinen Dolden auf der Spitze der Äste, umgeben von einigen laubblattartigen Hochblättern, kurz gestielt; Cyathien mit zwei herzförmigen Hochblättern, dieselben ca. 8 mm breit und 5 mm lang. Hülle glockig-kegelig mit 4 querovalen, grubig punktierten Drüsen. Fruchtknoten gestielt, hervorragend und über- geneigt, kahl, mit fast freien Griffeln. Heimat unbekannt, vielleicht aus Mexiko. Diese Pflanze wird in den Gärten allgemein irrtümlich als E. colletivides Benth. kultiviert. Wächst und blüht sehr leicht im Kalthause, an der Riviera indessen nicht ganz hart. 2. Euphorbia Gilberti Berger, |. c., p. 39, fig. 9. E. tetragona Bak. in Saunders Ref. Bot., t. 39, nicht Haw.! Stamm kurz, kegelfórmig, mehrere Zentimeter im Durchmesser, grau berindet und unbestachelt. Äste vom Scheitel des Stammes strahlen- förmig ausgehend zu 8—10, vierkantig, einfach und unverzweigt, 5—12 cm —. Neue Arten sukkulenter Euphorbien. 85 lang. etwa 12—15 mm im Durchmesser, an den Kanten etwas buchtig, die Flächen seicht rinnig vertieft oder fast eben. Stacheln spreizend und abwiirts gerichtet, gerade, 4—5 mm lang. etwa 6 mm untereinander ent- fernt. Blätter winzig, bald abfallend. Blüten an den Spitzen der Äste, klein, grüngelb; Cyathien einzeln oder zu dreien, zwitterig, auf kurzen, dicken Stielen mit zwei gegenständigen, eiförmigen Hochblättchen; Hülle glockenförmig, etwa 2 mm lang, Zipfel rundlich, geschlitzt-gewimpert und diese Spitzen rötlich; Drüsen 5, rundlich mit kurzem, stumpfen Spitzchen; Antheren rot; Fruchtknoten gestielt, hervorragend und seitlich geneigt, Griffel am Grunde verwachsen, Narben zweiteilig, abstehend. Kapsel dreikantig-rundlich, flach, holzig; Samen glatt, rundlich. Südafrika, um 1860 durch Thomas Cooper nach England für Wilson Saunders in Reigate eingeführt worden. — Kaltes oder tempe- riertes Haus, selten in Kultur und vielleicht ganz wieder verloren. Baker hat diese Pflanze irrtümlich für E. tetragona Haw. bestimmt und als solche abgebildet. E. tetragona ist aber eine grosse, baumartige Pflanze. Im Habitus gleicht E. Güberti ganz der E. uncinata, von der sie dureh die vierkantigen Äste sofort zu unterscheiden ist. 3. Euphorbia Stapfii Berger, l. c., p. 59. Strauchig, kaum !/, m hoch. Áste zahlreich, dicht nebeneinander aufsteigend, vierkantig, fein grau bereift, mit 1—2 cm breiten, seicht rinnenfórmigen Flächen, im Querschnitt 4-fórmig, nach Jahrestrieben kaum oder nur schwach gegliedert und unverzweigt. Kanten fast gerade oder nur sehr seicht gebuchtet, Stachelpaare meist 10—11 mm entfernt, auf lineal-spateligen, oben ausgerandeten, 9—11 mm langen, hellgrauen Schildchen, welche deutlich drei nebeneinander liegende Narben vom Blatt und Nebenblüttern zeigen; Stacheln spreizend, schwárzlich, schlank, ca. 5 mm lang. Areolen über den Stachelschildchen im grünen Gewebe, rund, ziemlich gross. Blätter eiförmig, spitz, kaum 2 mm Jang, bald ab- fallend. Blütenstände einzeln in den Areolen gegen die Spitze der Äste auf sehr kurzen, dicken Stielen, dreiköpfig; seitliche Cyathien meist zwitterig, mit je zwei gegenstündigen, winzigen Hochblättchen; Hülle breit kegelig, grünlichgelb, mit fünf querlünglichen Drüsen, 5 mm breit; Zipfel rundlich, wimperig gefranst. Fruchtknoten eingeschlossen, Griffel ziemlich hoch verwachsen. Uganda, an trockenen Stellen nicht selten um Entebbe (M. T. Dawe, E. Brown). Von diesen aus dem Botanischen Garten zu Entebbe lebend nach Kew (1905) und La Mortola (1906) eingeführt worden. 4. Euphorbia impervia Berger, l. c., p. 64. E. Stuhlmannii Schweinfurth ex Volkens in Notizbltt. Berl. Bot. Gart., II (1899), 267. 8 . Vom Boden aus verzweigter Strauch, bis 1'/ m hoch. Aste mit 4—5 schwach flügeligen Kanten, fingerdick und kaum gegliedert, in Ab- ständen von 15 mm auf kurzen und wenig hervortretenden Schildchen mit einem winzigen Stachelpaare, Stacheln noch nicht 1 mm lang. Cyathien zu zweien auf 2 mm langem, dicken Stiele; Hülle mit zwei 86 A. Berger. schuppenartigen Hochblüttchen, 3 mm breit, Zipfel fünf, gefranst, Drüsen fünf, vorn schwach ausgebuchtet; Fruchtknoten mit winziger, dreizähniger Hülle am Grunde, kahl, dreifurchig, fast dreiflügelig. Deutsch-Ostafrika, in den Steppen des Küstengebietes überall häufig (Volkens). Der Namen dieser Art musste abgeändert werden, da Pax denselben (in Engl. Bot. Jahrb., XXIII [1897], 535) einer anderen, nicht sukkulenten Euphorbia beigelegt hat. 5. Euphorbia similis Berger, 1. c., p. 69, fig. 15. E. natalensis Hort., non Bernh. Aufrecht, Glieder gestreckt und gleichmässig breit, dunkelgrün, fünf- kantig, Kanten dünn, flügelartig, 3—5 cm hoch, am Firste kaum 2—3 mm dick, schwach geschweift gebuchtet, Stachelpaare auf der Spitze der ab- wärts gerichteten Zähne in 21/, cm langen Zwischenräumen, kurz und dick, auf kurzem rundlichen Stachelschildchen, schwarz; Areolen 7—8 mm darüber gelegen, klein. Blätter winzig, rundlich, mit kurzem Spitzchen und am Grunde mit zwei halbmondfórmigen Nebenblättchen. Heimat unbekannt, ob aus Natal, wie der Handelsname der Pflanze anzudeuten scheint? — Wurde erst neuerdings eingeführt. Der Name E. natalensis musste geändert werden, da derselbe bereits vergeben ist. Diese Euphorbia similis ähnelt der E. abyssinica ausser- ordentlich, so dass sie beide leicht miteinander verwechselt werden können. E. abyssinica ist etwas grösser und kräftiger, auch die Rippen sind etwas dicker, vor allem sind die Kanten nur seicht eingekerbt und die dazwischen liegenden Firstteile leicht bogig geschweift, die Stachel- schildchen und Areolen kommen in die Vertiefung zu liegen. E. similis dagegen hat die Kanten ausgeschweift, die dadurch entstehenden kleinen Zähne sind abwärts gerichtet und tragen die Stachelschildchen auf der Spitze. Ausserdem sind bei E. similis die Areolen entfernter und kleiner. 6. Euphorbia neutra Berger, |. c., p. 71, fig. 16. Baumartig, quirlig verästelt, in der Tracht der E. abyssinica, 5 bis 6kantig, abgesetzt gegliedert, Glieder im unteren Teile 10—15 cm und darüber breit, nach oben verjüngt, daher die Längslinie des Stammes und der Aste buchtig geschweift erscheinend, grün, zwischen den Rippen tief gefurcht mit bogigen Schwielen nach den Areolen. Rippen flach, fast flügelartig, aber doch kräftiger als bei den vorhergehenden, zwischen den 1—1!/, cm entfernten Stachelpaaren nur sehr leicht gebuchtet oder fast gerade. Areolen klein, noch von den isolierten, unregelmüssig runden oder eifórmigen, graubraunen Stachelschildchen umschlossen, Stacheln abstehend, 4—5 mm lang. Blätter winzig oder verkehrt eifórmig, breit, nach der Basis keilfórmig verschmälert, oben stumpf mit kurz vor- gezogenen Spitzchen. Heimat unbekannt. — Diese Pflanze ist ein alter Bürger unserer Gärten und z. B. in Palermo und Kew in grossen, prächtigen Exemplaren vorhanden. Sie wird entweder für E. abyssinica oder E. Royleana ge- halten, von denen sie aber ganz verschieden ist. Von E, abyssinica unter- Neue Arten sukkulenter Euphorbien. | 87 scheidet sie sich unter anderem durch die vorstehenden, nicht vertieft liegenden und nie schwarz werdenden Stachelschildchen und Areolen, auch sind die Stacheln kräftiger. 1. Euphorbia candelabrum Trémaux var. Erythraeae Berger, l. c., p. 73. Stämme 4kantig, Äste anfänglich 3kantig, später auch 4kantig, kan- delaberförmig aufsteigend; dunkel saftgrün. Kanten in der Jugend flügel- artig und durch tiefe. fast rechtwinklige Furchen geschieden, dieselben jedoch im Alter verflachend. Äste auf den Seiten 6—8 cm breit, diagonal 9—11 cm breit, etwas nach Jahrestrieben gegliedert. Kanten an jungen Individuen etwas zickzackartig, später aber gerade wachsend. Stachel- schildchen zumeist 10—15, seltener 20 mm entfernt, mehr rundlich ei- förmig, mit kegelig pfriemlichen, abstehenden Stacheln von 6—9 mm Länge, in der Jugend braun, später vergrauend. ` Areolen dicht über dem Schildchen und von diesen noch umschlossen. Eritrea, durch Schweinfurth und Penzig eingeführt worden und jetzt in den botanischen Gärten von La Mortola, Genua und Palermo kulti- viert und auch von da aus verbreitet worden. — Unsere grössten Pflanzen in La Mortola sind etwa 2 m hoch. Von der Hauptart hauptsächlich unterschieden durch die Zahl und die etwas fleischigeren Kanten und das dunklere Grün der Flächen, ferner durch die rundlicheren und näher beieinanderstehenden Stachel- schildchen. 8. Euphorbia pseudocactus Berger, |. c., p. 78. Stamm vier- selbst fünfkantig, Äste am Grunde häufig nur dreikantig, oben vierkantig, nach Jahrestrieben gegliedert, die Glieder 10— 17 cm lang, am Grunde breiter und nach oben verjüngt, an den breitesten Stellen ca. 5!/, cm breit; Seiten flach rinnig, später noch mehr ver- flachend, Grundfarbe graugrün, aber von U-fórmigen, gelbgrünen Bogen- linien nach den Kanten hin fast verdeckt. Kanten wellig hin und her gebogen, mit fortlaufendem Hornbande, Stachelpaare kräftig, je 10 bis 12 mm lang, anfangs braun, aber bald hellgrau werdend, ca. 15 mm entfernt stehend. Areolen fast in der Mitte zwischen zwei Stachelpaaren. Heimat unbekannt. In den Gärten häufig anzutreffen, teils fälschlich als E. lactea bezeichnet. Die Pflanze hat viel Ähnlichkeit mit E. Cactus, unterscheidet sich aber durch die dünneren und mehrkantigen Aste. — Kalthaus, an der Riviera hart, langsam wachsend. 9. Euphorbia Franckiana Berger, l. c., p. 78, fig. 19. Strauchig, in unseren Kulturen nur kleine, kaum meterhohe Pflanzen mit vierkantigem Stamme und 3— 4kantigen, bogig aufsteigenden Asten, abgesetzt gegliedert, Glieder an kleinen Pflanzen 3—6 cm lang, im unteren Teile am breitesten, 3—3!/, cm, mit. fast flachen Seiten oder doch nur in der Jugend gefurcht, graugrün. Die Kanten mit fortlaufendem schmalen Hornbande, etwas wellig. schwach gebuchtet. Stachelpaare 8—10 mm entfernt, in der Jugend braun, bald vergrauend, 6 mm lang, spreizend. Areolen fast in der Mitte der sehr seichten Bucht. Heimat unbekannt, seit langer Zeit eingeführt und unter verschiedenen 88 A. Berger. Namen in den Gärten verbreitet, meist fälschlich als E. virosa oder auch als E. tetragona bezeichnet. 10. Euphorbia Ledienii Berger, L c., p. 80. Strauchartig, mit 5—6kantigem Stamm, kandelaberförmig aufstreben- den, meist fünfkantigen Ästen, nach den Jahrestrieben eingeschnürt ge- gliedert, graugrün; die Glieder 7—20 cm lang, im unteren Teile 4—5 cm breit, nach oben verschmälert. Die Rippen zusammengedrückt, etwas buchtig gezähnt, die Furchen dazwischen rinnenfórmig, im Alter mehr oder weniger verflachend. Die Stachelpaare 10—18 mm entfernt, bis 8 mm lang, glünzend braun, bald vergrauend, ziemlich dick, Schildchen meist — aber nicht immer — in ein Hornband zusammenfliessend, breit verkehrt eifórmig, nach unten lang auslaufend. Areolen dicht über den Stacheln, quer elliptisch, vom Hornrande des Schildchens eingeschlossen. Blütter schuppenfórmig, breit dreieckig, spitz, bald abfallend. Blüten an den Spitzen der Äste gelb, kurz gestielt, meist zu dreien, das mittlere oder auch ein seitliches Cyathium männlich, die anderen zwitterig, seit- liche am Grunde mit zwei eirunden Hochblättchen; Hülle glockig, Zipfel bewimpert, Drüsen quer länglich, gelb; Fruchtknoten gestielt, hervor- ragend, kahl; Griffel bis zur Spitze verwachsen, Narben kurz zweilappig. Kapsel unter erbsengross, plattrund, dreifurchig, kahl, Nüsschen gekielt. Südafrika? — Diese Pflanze ist in den Gärten nicht gerade selten anzutreffen, meist irrtümlich als E. pentagona oder E. coerulescens (oder auch coerulea) bezeichnet. E. pentagona Haw. ist eine Art der Sektion Anthacantha; E. coerulescens eine Varietät der E. virosa. Der E. virosa ist sie sicher nahe verwandt, aber durch die oben angegebenen Charaktere leicht zu unterscheiden; die Stengelglieder sind vor allem lünger und schlanker und die Stacheln weniger kräftig als bei E. virosa, die Kanten sind lange nicht so tief gebuchtet. — Kalthaus, nicht ganz so hart wie E. virosa. 11. Euphorbia Cooperi N. E. Br. in Handlist of Tender Dicotyled. etc. (1900), 295; 1. c., p. 83, fig. 21. Baumartig mit geradem, dickem, nach Jahrestrieben eingeschnürt ge- gliederten Stamm und quirlig und etagenfórmig geordneten, aufsteigenden Ästen: Glieder im unteren Teile breiter und nach oben verjüngt, sechs- kantig, dunkel oder etwas graugrün, die Rippen gross, etwas zusammen- gedrückt, mit breitem, fortlaufendem Hornbande, in 1—1!/,—2 cm langen Zwischenräumen mit kräftigen, wagerecht abstehenden, schwarzen, ca. 1 cm langen, bald vergrauenden Stacheln; zwischen denselben meist noch ein Paar weit kleinerer Äste, 8—12 cm und mehr im Durchmesser. Natal, im Tal des Umgeniflusses; eingeführt um 1860 durch Thomas Gooper. Kalthaus, an der Riviera winterhart. 12. Euphorbia aggregata Berger, 1. c., p. 92. E. enneagona Berger in Monatsschrift für Kakteenkunde, XI (1902), .109, nicht Haw. Niedriger, reich verzweigter Strauch, gewóhnlich ein kurzer Stamm mit zahlreichen quirlig stehenden Ästen dicht über dem Boden; Äste Neue Arten sukkulenter Euphorbien. 89 8—9kantig, 3—3!/, em dick. Die Kanten durch scharfe Furchen ge- sondert, breiter als hoch, am Firste stumpflich, besonders bei jungen Seitentrieben flach und fast gerundet, fasi gerade verlaufend und kaum gezühnt. Areolen ca. 4 mm entfernt, rundlich, in einem kleinen, seichten Querschnitt gelagert. Dornen kräftig, ziemlich zahlreich, ca. 1 cm lang, gelbbraun, später schwarz. Blätter halb abfallend, pfriemlich, eine rund- liche, weisse Narbe hinterlassend. Blüten zweihüusig, fast sitzend, aus den Spitzen der Stämme und Äste mit kleinen Hochblättchen; Hülle glockig mit abstehenden, grünlichgelben Drüsen. Kapland, über die Herkunft und Einführung ist jedoch nichts be- kannt. In den Gärten häufig unter verschiedenen falschen Namen, z. B. E. cereiformis usw., anzutreffen. Ich glaubte früher in ihr die alte Ha- worthsche E. enneagona zu erkennen, jedoch stimmt sie in keiner Weise mit der Beschreibung überein, welche Haworth von derselben hinter- lassen hat. 7 13. Euphorbia enopla Boiss. var. dentata Berger, l. c., p. 95. Die Rippen gezähut und die Furchen dazwischen etwas zickzack- fórmig. Kapland, am Witpoortsberg (Drege) Seit langer Zeit eingeführt und nicht selten in den Gürten anzutreffen, aber immer unter verkehrtem Namen, z. B. als E. Hystrix, E. enneagona, heptagona usw. — Es ist mög- lich, dass Haworth diese Art als E. cereiformis betrachtete. 14. Euphorbia Morinii Berger, l. e p. 98. Stämmchen 3!/,—5 cm im Durchmesser, grün oder schwach grau, im Alter vergrauend, mit grauen Bogenlinien gezeichnet; spürlich ver- zweigt, Äste abstehend. Kanten oder Rippen 5—8, durch scharf ge- schnittene Furchen getrennt, etwa 1 cm breit und hoch, glatt verlaufend, am Firste schwach gezáhnt, Blattbasen nach abwärts gerichtet, Areolen darüber quer eingesenkt, klein. Blätter ca. 6 mm entfernt, bald ver- trocknend, lanzettlich-pfriemlich, 3—4 mm lang. Dornen ca. 9 mm lang, nicht kräftig und nicht zahlreich, bald vergrauend. Blütenstände um den Scheitel, einkópfig; Stiele krüftig, 7 mm lang, mit 3—4 kleinen Hoch- blättchen und drei grösseren unter dem Cyathium, diese eiförmig, fein bewimpert, braunrot; Hülle halbkugelig, 4 mm im Durchmesser, Drüsen fünf, querlänglich, dunkelbraun, fein grubig; Zipfel halbrund mit spitzen, fransenartigen Wimpern. Nur männliche Pflanzen gesehen. Kapland, in den Gärten nicht selten; hauptsächlich durch die Firma Haage & Schmidt-Erfurt verbreitet worden. Eine Beschreibung dieser Pflanze ist nie veröffentlicht worden, ich habe daher dieselbe unter meinem Namen gegeben. Diese Art hält etwa die Mitte zwischen E. cereiformis und E. polygona; der ersteren ähnelt sie am meisten, unterscheidet sich aber durch die geringere Anzahl von Kanten, welche glatter verlaufen und weniger tief gezühnt sind und wenige und kürzere Dornen tragen, auch Blütter und Blüten sind bei beiden nicht gleich. 90 H. Mayr. XXXI. Neue Arten aus: H Mayr, Fremdländische Wald- und Parkbäume für Europa. 1906. 1. Larix Cajanderii Mayr, 1l. c., p. 297. (Cajanders Lärche.) Die neue Lärche bildet von der Mündung des Aldan in die Lena (63 Grad n. Br) an nordwürts Mischbestünde mit der sibirischen Fichte (Picea obovata) oder mit Betula odorata; reine Lärchenbestände mit über 20 m Hóhe finden sich nur auf Bóden, welche nicht mehr überschwemmt werden; von der Aldanmündung südwárts scheint alles L. dahurica zu sein, was von Lürchen sich zeigt; auf Sandboden wächst die europäische Fóhre Pinus süvestris; auf der Meeresinsel Tit Ary unter dem 72. Grad wird Cajanders Lärche nur noch 3—6 m hoch. Cajanders Lärche ist folgendermassen gekennzeichnet: Junge Kurz- triebnadeln haben anfangs Juni noch nicht ihre normale Grósse erreicht; an zapfentragenden Zweigen verbliebene, vorjährige Nadeln besassen die ungewöhnliche Länge von 4—5 cm. Beim Platzen der Knospen erscheint mit den neuen Nadeln ein dichter, weissgelber, lockiger Haarschopf, welcher der dahurica fehlt, wohl aber der Prinz-Rupprechts-Lärche eben- falls zukommt. Einjährige Triebe hellgelb-braun mit einzelnstehenden Haaren besetzt; mehrjährige Triebe hellaschfarbig; Zapfen kurz, 1— 1,5 cm lang, mit ca. 20 Schuppen; diese am oberen Rand ausgebuchtet, nicht gekerbt wie dahurica; wenn trocken, klaffen die Schuppen wie bei dahurica und kurilensis. Zapfenspindel behaart; Zapfenstiel haarlos. Ostsibirien. 2. Larix Principis Rupprechtii Mayr, 1. c., p. 309. (Prinz-Rupprechts- Lärche.) Einjährige fertige Triebe hellgelb an den herablaufenden Nadelbasen mit zwischenliegenden mattgraugrünen Tönen, kahl, soweit der Larix europaea sehr ähnlich; an den Seitentrieben Nadeln sichelförmig ge- krümmt; Knospe der Kurztriebe mit zahlreichen hellgelben, langen Haaren innerhalb der Schuppen, Knospenfarbe rotbraun. Hierin somit sehr verschieden von L. sibirica. Zapfen an einem kräftigen, aufwärts gekrümmten, 2 cm langen Stiele sitzend; Zapfen 4 cm lang und 3 cm Durchmesser, wenn geöffne. An schwächlichen Exemplaren sind die Zapfen selbstverständlich, wie bei allen Nadelhölzern, kleiner und deshalb für die Systematik unbrauchbar. Zapfenschuppen nach dem Öffnen des Zapfens ganz flachgedrückt, fein gezähnt, kahl; Blütenschuppen nur an der Basis zwischen den Zapfenschuppen hervortretend, von der Mitte des Zapfens an aufwärts unsichtbar. Die rasch erwachsenden Lärchen zeigen in ihrer Heimat völlig geraden Schaftbau; im übrigen in Tracht Bau von Rinde und Borke der europäischen Lärche ähnlich; auch das Holz ist an durchschnittenen Stämmen in Splint und Kern von gleicher äußerer Beschaffenheit, wie bei der europäischen Lärche des kühleren Verbreitungsgebietes beobachtet wird. DO a A A Sd Fremdländische Wald- und Parkbäume für Europa. 1906. 91 Die Lárche habe ich zu Ehren Seiner Kóniglichen Hoheit des Prinzen Rupprecht von Bayern benannt. Wutaishan, Nordchina. 3. Picea Mastersii Mayr, l. c., p. 328. (Mastersfichte.) Einjáhriger, fertiger Trieb hell ockerfarbig, zweijáhriger rahmweiss; Knospe stumpf, hellockerfarbig, etwas glänzend; Nadeln der jungen Pflanze scharf stechend, vierkantig im Querschnitte; mit weissen Spalt- öffnungsstreifen auf allen Seiten. Nadeln des fruchttragenden Baumes in Grósse ausserordentlich wechselnd von 2—10 mm, und in fast rechtem Winkel vom Zweige abstehend. Zapfen an einem kurzen Stiele, der am Zweige verbleibt; Zapfenbasis selbst gegen die Anhaftstelle hin konisch zulaufend. Zapfenlänge stets nur sehr wenig schwankend, von 5--6 cm und 3 cm Durchmesser, wenn offen. Zapfen hellgelbbraun, schwach glänzend; Schuppen abgerundet, mit schwacher Kerbe am obersten Rande; dieser Teil stets nach der Zapfenspindel hin gekrümmt; die Blütenschuppe trägt zwei deutlich hervorragende Harzgänge. Die Rinde des erwachsenen Baumes ist kleinschuppig, hellgrau; die Tracht eines erwachsenen, freistehenden Baumes erinnert an eine Tanne. Wutaishan, China. 4. Picea Tschonoskiü Mayr, 1. c., p. 339. (Tschonoskisfichte.) Eine sehr bekannte, bisher unter dem Namen Picea Maximovicsü — Picea obovata japonica verbreitete Art. Mit kurzen, scharf stechenden Nadeln, fast rechtwinklig vom Triebe abstehend; Triebfarbe hellrotbraun m ersten Jahre; im zweiten Jahre mit hellgelbgrauen Längslinien Zwischen den rotbraunen Resten des ersten Jahres. Knospe braun mit bläulichem Schimmer. Anscheinend nur ein Halbbaum. Zapfen der Alba- Fichte täuschend ähnlich. Wegen der Wuchsverháltnisse hat man sie den Hochalpen von Japan zugeschrieben. Masters vermutet mit Recht, daß ihre Heimat wahrscheinlich China sein werde. Am interessantesten ist an dieser Fichte, dass unter den obigen beiden Namen von den Gärtnern und Pflanzenhandlungen eine ganz andere Fichte vertrieben wird, als Regel und Maximovics darunter verstanden haben. Entscheidend bierüber ist folgender Fund: Im Herbarium zu Kew fand ich eines der Originalexemplare, welche Tschonoski 1864 „in Japonia, Fujiyama“ sammelte, und welche im Ind. sem. hort. Petro. von Maximovics als Picea obovata var. japonica, von Regel später als Picea Maximoviesii benannt wurde. Das von Tschonoski am Fuji-no- yama gesammelte Exemplar ist nun ganz zweifellos Picea bicolor in ihrer normalen, typischen Form. Picea obovata var. japonica Max. und Picea Maximovicsii Regel sind daher in ihrer ursprünglichen Beschreibung und Bedeutung nichts als Nadelsynonyme der systematisch solange von Systematikern und besonders von Gürtnern arg misshandelten Spezies Picea bicolor; damit ist die als Picea Maximovicsii von den Gärtnern kultivierte Art ohne Namen; ich habe ihr den Namen dessen gegeben, der den Samen der fraglichen Holzart, unbekannt woher, nach Peters- burg sandte, 92 Vermischte neue Diagnosen. Heimat unbekannt, wahrscheinlich China, sicher nicht Japan. 5. Betula wutaica Mayr, 1. c., p. 450. (Wutaibirke.) Blütter kurzgestielt, fast herzfórmig, aber mit gerade abgeschnittenem Grunde, gezühnt; Rippen unterseits mit Borstenhaaren, ebenso Blattstiel behaart. Rinde der jungen Triebe braun, kahl, warzig; am dreijährigen Triebe platzt die Rinde in rotgelbe, dünne Papierborke auf. Frucht- zäpfchen aufrechtstehend, zylindrisch, Spindel kahl; Zapfenschuppen dreiteilig, stark gebuckelt; im Winkel jeder Schuppe 2—3 Samen; Same an den Narbenresten Borsten tragend. Am älteren Baume erscheint frühzeitig eine grobrindige, schwarze Borke. Wutaishan, China. 6. Populus wutaica Mayr, I. c., p. 494. (Wutaipappel.) Diese zur Gruppe der Zitterpappeln gehörige Art bewohnt das im Nordwesten von Peking gelegene Wutaigebirge und die westlichen Berge, wo ich sie an den Südhángen unter den Resten der ehemaligen Laub- waldvegetation fand. Blatt des erwachsenen Baumes fast kreisrund, nur unterster Rand grob wellig gekerbt, oben in eine Spitze endend; Aus- schlagblätter sehr groß, derb, mit großen, stumpfen Zähnen; alles kahl, wenn erwachsen; wenn jung, weißfilzig behaart. Blattstiel plattgedrückt. Knospen am Triebe anliegend, Schuppen mit dunkelbraunem Rand, eben- falls glatt; Deckschuppe der Blüte hellockerfarbig, am Rande mit weissen Seidenhaaren; Fruchtknoten kahl. Kätzchenspindel kahl; Rinde an jungen Stämmen hellgrau-grün mit rhombischen Lentizellen. Wutaishan, China. 7. Quercus wutaishanica Mayr, 1. c., p. 504. (Wutaischaneiche.) Blatt gelappt; grösste Blattbreite im oberen Drittel; Rippen, Blatt- stiele und junge Triebe borstig behaart, von den Trieben bald abfallend; Knospen klein, am Grunde mit fadenartigen, bewimperten Blüttchen, die frühzeitig absterben und während des Winters die Knospe überragen. Rand der Knospenschuppen behaart. Eichel klein, Becher mit kurz- wolligen Schüppchen. Rinde des erwachsenen Baumes eine graue, klein- schuppige Borke. Vorstehende Eiche steht der mongolischen Eiche (Quercus mongolica Fisch.) sehr nahe. Wutaiberge, China. XXXII. Vermischte neue Diagnosen. 402. Forsythia Giraldiana Lingelsheim in Jahrb. Schles. Ges. Vaterl. Kultur, LXXXVI, 1908 (1909), IIb, p. 1. Frutex. Gemmae fuscae, glabrae; perulae margine tenuissime ciliatae. Rami erecti, subquadrangulati, grisei, lenticellis sparsis obtecti; ramuli ochracei, saepius falcato-curvati. Folia indivisia, 6—10 cm longa, 2,5— 5 cm lata, subcoriacea, ambitu oblonga vel ovalia, basin versus sensim attenuata, apicem "versus subcaudato-acuminata, margine integerrima, glaberrima vel secus nervos leviter pilosa, petiolo 0,5—1 em longo in- Vermischte neue Diagnosen. 93 structa. Capsula e gemma solitaria, pedicellata; pedicellus 0,5—1 cm longus. Calyx profunde 4-partitus, sub fructu persistens; laciniae tri- angulares, 0,2 cm longae, subacutae. Capsula ovalis, medio subsulcata, longissime et saepius curvato-rostrata, fusca, gläberrima, saepe lenticellis paucis praedita, 1,5—1,8 cm longa, 0,6—0,8 cm lata. — Flores ignoti. China, Nord-Shensi (Giraldi!) 403. Primula elatior var. Lingelsheimii Pax in Jahrb. Schles, Ges. Vaterl. Kultur, LXXXVI, 1908 (1909), IIb, p. 91. Calyx 8—9 mm longus, campanulato-tubulosus, pubescens. Corolla viridi-lutescens, infundibuliformis, ad 15 mm longa, pubescens; tubus calycem vix superans; lobi erecti, acuti, mucronulati, nervo medio crassius- culo percursi. Mecklenburg: Laubwald zwischen Doberan und Heiligendamm (Lingelsheim 1907). 404. Hieracium (Caesia-Alpina-Prenanthoidea) neonigritum Pax, 1. c., p. 38. Habitus H. nigriti, sed pallidifolium, capitulis minoribus praeditum; involucro pedicellisque eglandulosis, densius floccosis et pilosis. Tatra: Subalpine Matten am Poppersee, zwischen Knieholz (Pax). Vielleicht hybrid aus H. macilentum Fries und alpinum L. 405. Hieracium lycopifolium Froel. var. Scholzianum Pax, I. c., p. 39. Hybrida e H. boreali et H. prenanthoidi, a speciminibus helveticis, badensibus, norvegicis foliis leviter tantum denticulatis diversa, inter pa- rentes fere intermedia, ramificatione magis ad H. boreale accedens, ceterum H. prenanthoidi simile. Tatra: Truppweise an wenigen Stellen zwischen Knieholzbüschen an den Abhängen der Bastei im Mengsdorfer Tale (Pax). 406. X Pulmonaria norica (P. Kerneri Wettst. X officinalis L.) Teyber in Verh. zool.-bot. Ges. Wien, LIX (1909), p. (63). Rhizoma pluriceps. Folia basalia integra, ovato-oblonga, acuminata, in petiolum celerrime attenuata, conspicue maculata, supra setis longis densis oblique patentibus, et setulis denticulisque multo brevioribus rectangulariter patentibus, subtus setis longis oblique patentibus et pilis glanduliferis dispersissimis vestita. Nieder-Österreich: Lassing nächst Göstling unter den Eltern (Teyber). 407. Cyperus cyperoides (L.) Britton in Bull. Dep. Agric. Jamaica V (1907), suppl. 1, l. c., p. 8. Scirpus cyperoides L. Mant., I, 181; 1771. — Mariscus Sieberianus Nees, Linnaea, 9, 286; 1834 (hyponym). — Mariscus cyperoides Urban, Symb. Ant., II, 164; 1900. Collected in Jamaica by Hart and by Wullschlaegel. as eited by Clarke. Introduced from Tropical Asia or Africa. Also in Tri- nidad. 408. Cyperus cayennensis (Lam.) Britton in Bull. Dep. Agric. Jamaica, V (1907), suppl. 1, i. c., p. 8. 94 -Vermischte neue Diagnosen, Kyllinga cayennensis Lam., Ill, I, 149; 1791. — Mariscus flavus Vahl, Enum., Il, 374; 1806. — Cyperus flavomariscus Griseb., Fl. Br. W. I, 567; 1864. — Mariscus cayennensis Urban, Symb. Ant., II, 165; 1900. Jamaica: In fields and on banks, frequent. "Vicinity of Constant Spring (Maxon 2155). Southeastern United States and Mexico to Patagonia. 409. Cyperus granularis (Desf.) Britton in Bull. Dep. Agric. Jamaica, V (1907), suppl. 1, l. c., p. 9. Kyllinga granularis Dest. ` Boeckl. Linnaea, XXXV, 432; 1867—68. — Cyperus nanus Boeckl. in Engler's Bot. Jahrb., I, 363; 1881. Not Willd., 1797. — Mariscus gracilis Vahl, Enum., II, 273; 1806. Not Cyperus gra- cilis R. Br. — Kyllinga filiformis var. a, Griseb., Fl. Br. W., I, 568; 1864. Jamaica (March 13, according to Clarke). Distribution: Haiti, Porto Rico, St. Martin, St. Croix. 410. Stenophyllus subaphyllus (Clarke) Britton in Bull. Dep. Agric. Jamaica, V (1907). suppl. 1, l. c., p. 12. Bulbostylis subaphylla Ciarke in Urban, Symb. Ant., II, 86; 1900. Jamaica: Summit of Bull Head Mountain (Underwood 3364). Otherwise known only from Cuba (C. Wright 1533, in part). 411. X Carduus peisonis (C. nutans L. X hamulosus Ehrh.) Teyber in Verh. zool.-bot. Ges. Wien, LVIII (1908), p. (8). Radix fusiformis, biennis. Caulis tenax, erectus, ca. 1 m altus, foliis decurrentibus alatus, paulum crispo-lanatus, supra in duo vel plures ramos longos virgatos unicipites divisus. Rami quoque alati, parte su- periore nudi, lanato-tomentosi. Folia ramorum celeriter decrescentes, summa anguste lineari-lanceolata. Alae caulis ramorumque spinis usque 4 mm longis praeditae. Folia inferiora et media lanceolata, decurrentia. sinuato-pinnatifida, utrinque praesertim in nervis paulum crispato-lanata. Pinnae angulose dentatae, margine spinulosae; dentes in spinas usque 4 mm longas exeuntes. Capitula 3—4 cm lata. Involucra semiglobosa. Squamae anguste lanceolatae, glabrae, interdum purpurascentes, parte inferiore usque 3 mm latae; mediae infra medium subito refractae, pars patens leviter curvata et in spinam subfortem exiens, interiores hamu- lose reflexae. Flores purpurei. Fructus pro maxima parte abortivi. Floret Junio. Diese Hybride ist durch ihre ausgesprochene Mittelstellung zwischen C. nulans L. und C. hamulosus Ehrh. sofort als solche zu erkennen und variiert nur in geringem Masse in der Grösse der Köpfchen, Breite der Hüllschuppen und in der Länge der Dornen. Von C. nutans L. unter- scheidet sie sich durch die schwächere Bedornung, etwas kleinere Köpfchen, gebogene schmälere Hüllschuppen und stumpfer gezähnte Fiedern der Blätter. Von C. hamulosus Ehrh. ist sie vorzüglich durch stärkere und längere Dornen, grössere Köpfchen, breitere, im ersten Drittel plötzlich zurückgekrümmte Hüllschuppen und schärfer gezähnte Blattfiedern verschieden. RIRE gr Vermischte neue Diagnosen. 95. Nieder-Österreich: Unter den Stammeltern in lichten Wäldern zwischen Bruck a. d. L. und dem Neusiedlersee. (A. Teyber.) 412. X Rumex austriacus (R. alpinus L. X silvester Wallr.) Teyber in Verh. zool.-bot. Ges. Wien, LVIII (1908), p. (9). Rhizoma perenne, pluriceps. Caulis erectus, ultra 1 m altus, ramo- sus, glaber. Folia integra, petiolata; basilaria cordata-ovata, paulum acuminata. Folia caulina inferiora cordata-oblonga. latitudine circiter sesquilongiora, superiore late lanceolata, in petiolum subito attenuata. Rami angulo acutissimo a caule abeuntes et in parte superiore cum eo fere paralleli. Rami ex axillis inferioribus oriundi valde elongati. Flores pro maxima parte aborientes, pauci tantum fructificantes. Tepala in- teriora fructuum evolutorum saepe tantum magnitudine seminum, ea vix tegentia et ecallosa vel oblongo-triangularia, ca. 5 mm longa et basi 3 mm lata, integra, interdum obsolete denticulata., Tepalorum fructuum perfecte evolutorum unum manifeste calliferum. Pedunculi fructiferi articulati, sub fructu clavato-incrassati. Semina omnia abortiva, dilute brunnea, 3 mm longa. Floret Augusto, Septembri, Nieder-Österreich: Unter den häufigen Stammeltern auf der Vor- alpe bei Gross-Hollenstein a. d. Y. in einem Exemplare. Von Rumex alpinus L. unterscheidet sich R. austriacus hauptsächlich durch die schmäleren, schwielentragenden Fruchtklappen und durch schmälere Blätter; von R. süvester Wallr. hingegen ist er durch breitere Blätter, die unter sehr spitzem Winkel abzweigenden, in ihrem oberen Teile fast parallel mit dem Stengel verlaufenden, zarteren Äste und durch die nur einschwieligen Fruchtperigone, deren Stiele unterhalb der Frucht kreiselförmig verdickt sind, verschieden. Von beiden Stammeltern weicht die Hybride durch bedeutendere Höhe, üppigeres Wachstum und vollständige Unfruchtbarkeit ab. Durch die Art der Verästelung des Stengels ist der Fruchtstand mehr zusammengezogen, nicht ausgesperrt ästig wie bei R. silvester, wodurch R. austriacus, besonders in seinen oberen Partien, habituell mehr dem R. alpinus sehr nähert. R. austriacus ähnelt naturgemüss den Hybriden zwischen R. alpinus L. und R. obtusifolius L. (R. Mezei Hausskn. in Mitteil. d. Geogr. Ges. Thür., III, 60 [1885] und R. rhaeticus Brügg. in Jahresber. d. Naturf. Ges. Graubünden, XXIX [1884/85], 148) und dürfte, wenn die Standortsver- hültnisse nicht bekannt sind, schwer von denselben zu unterscheiden sein, da die Fruchtperigone von R. Mezei und R. rhaeticus als ganz- randig und gezähnelt angegeben werden. Die Seltenheit der Hybride mag sich dadurch erklären lassen, dass R. alpinus gewöhnlich schon in Frucht steht, wenn R. silvester in dieser Höhe (ca. 1000 m) zu blühen beginnt. 413. X Symphytum dichroanthum Teyber nom. nov. in Verh. zool.- bot. Ges. Wien, LVIII (1908), p. (13) = S. officinale X tuberosum. 414. X Symphytum multicaule Teyber, |. c., p. (13) (nom. nov.) = $. officinale X tuberosum. 96 - Vermischte neue Diagnosen. 415. Rosa pimpinellifolia L. var. Oenocarpa (Gdg.) H. Braun et Haring in Verh. zool.-bot. Ges. Wien, LVIII (1908), p. 15. Im Mai 1889 fand ich oberhalb Wollmannsberg bei Stockerau (Nieder- Üsterreich) am Rande eines schluchtartigen Grabens, der sich vom Ab- hange des Waschberges gegen das Dorf herabzieht, in einer stattlichen Zahl von kleinen Sträuchern eine Pimpinellifolia, die mir durch die reichdrüsigen Kelchzipfelrücken auffiel und von der hier eine Beschreibung folgen móge. Strauch niedrig. Stámmchen auskriechender Wurzel aufrecht, samt Ästen und Zweigen dicht bestachelt; Stachelchen pfriemlich und borsten- fórmig. Zweige gedrungen. Blättchen sehr verschiedengestaltig, bald rundlich, bald länglichoval, hier mit keilförmiger, dort mit abgerundeter Basis, bald sehr klein, dann wieder besonders an beschatteten Exemplaren verhältnismässig gross (28 X 18 mm), stumpf oder schwach zugespitzt; der Rand bald einfach gesägt, bald mit teilweise gespaltenen Säge- zähnchen, in diesem Falle die Sekundärzähnchen drüsentragend. Neben- blättchen lineal oder lineallanzettlich mit hier und da scharf auseinander- fahrenden Zipfeln, jene an Blütenzweigen von solchen an nichtblühenden Zweigen kaum verschieden, am Rande drüsig. Blattstiele schwach be- haart, bestachelt und mehr oder weniger drüsig; Drüsen und ófters auch die Stachelchen unterseits auf die Mittelrippe der sonst ganz kahlen Bláttchen übergehend. Blütenstiele lang, einzeln, hier und da mit blättchentragenden Deckblättern, stets aufgerichtet, drüsig — weich- stachelig. Kelchbecher rundlich, meist nur am Grunde drüsig — weich- stachelig. Kelchzipfel ganzrandig, selten schwach gelappt, schmal- lanzettlich oder zugespitzt und kürzer als die geöffnete milchweisse Blumenkrone, der Rücken vom Grunde aus nicht selten bis gegen die Spitze mehr oder minder dichtdrüsig und kurz weichstachelig, unmittel- bar nach dem Verblühen zurückgeschlagen oder wagerecht ausgebreitet. Griffel wollig. Scheinfrüchte gross, eifórmig, dunkelrot, schwer, daher öfters herabgeschlagen mit aufgerichteten, bis zur Fruchtreife bleibenden Kelchzipfeln. Von diesen Sträuchern zieht sich eine Hecke fort und es ist nicht uninteressant, dass das Hauptmerkmal, die Drüsigkeit der Kelchzipfel, an den benachbarten Sträuchern in dem Grade abnimmt, je entfernter sie vom obigen Standorte stehen. Ein weiterer Standort dieser Rose liegt am Südfusse des Dobler un- weit Oberrohrbach. Nieder-Österreich: Stockerau. Repertorium novarum specierum regni vegetabilis auctore F. Fedde No. 163/165 VIII. Band 5. März 1910 XXXII. Zwei neue Orchideen von den Philippinen. Von Fr. Kränzlin. (Originaldiagnosen.) 1. Cirrhopetalum chryseum Kränzl., nov. spec. Caulis repens, radicans, internodia ad 1,6 cm longa. Pseudobulbi ovati, rotundati, 3-rarius 4-anguli, carnosi, ad 1,9 cm longi et ad 1,2 cm crassi, monophylli. Folia sessilia, lanceolato-oblonga, acuta, car- nosula, basi paulum angustata, ad 4,4 cm longa, ad 1,2 cm lata, nervo medio supra sulcato. Scapus filiformis, ad 6 cm longus, uniflorus, nudus; bracteola 1 minuta in basi pedicelli unici, pedicellus cum ovario 1 cm longus. Sepalum dorsale lineari-lanceolatum, brevi-acuminatum, lateralia aequilonga, lineari-acuta, leviter conglutinata, facile separanda, basi paulum infra dilatata, mentulum breve, saccatum formantia, omnia 1,8 em longa, 2 mm lata. Petala e basi paulum latiore angustata, deinde lanceolata, acuminata, intus et extus velutina, fere 7 mm longa, 1,5 mm lata, haec omnia lutea v. petala imo aurea, basin versus purpureo-lineata V. punctata, Labellum basi biauriculatum, auriculi rotundati, erecti, ceterum lineare, supra sulcatum, apice obtusum, basi unguiculo brevi tenuissimo, irritabili pedi gynostemii curvato affixum, 9 mm longum, vix 1 mm latum. Stelidia anguste linearia, erecta, quam gynostemium lon- giora, leviter papillosa. Provinz der Philippinen. — Luzon. (Loher. Blühte im Februar 1910 im Botanischen Garten zu Erlangen. Die beiden bisher bekannten, typisch einblütigen Cirrhopetalum-Arten von den Philippinen sind C. antenuiferum Lindl. und C. maxilare Lindl., beide sind von Cuming gesammelt und beide nach ungenügendem Material sehr kurz beschrieben. Aber als Ersatz für fehlende Einzelheiten sind bei beiden die Dimensionen der Blüte angegeben und aus denen geht evident die Verschiedenheit hervor. C. antenuiferum hat sehr grosse Blüten (the largest in the genus) und bei C. maxillare sind die seitlichen Sepalen doppelt so lang als das mittlere. Man kónnte mit Rücksicht auf die Farbe an C. auratum Lindl. denken, bei dieser Art stehen aber die Blüten stets in den bekannten doldenühnlichen Trauben und dann haben die Blüten ein sehr kurzes oberes Sepalum, welche ebenso wie die Pe- talen gewimpert ist. Goldgelbe, purpurn gezeichnete Blüten, drei gleich- Repertorium novarum specierum. VIII. 1 98 Fr. Krünzlin: Zwei neue Orchideen von den Philippinen. lange Sepalen, grosse durchweg weichbehaarte ungewimperte Petalen und ein langes, gerades, tiefpurpurrotes Labellum ist eine Kombination von Merkmalen, welche in dieser Zusammenstellung noch nicht beob- achtet ist. — Es verdient hervorgehoben zu werden, dass die ein- blütigen Cirrhopetalen bisher nur von den Philippinen bekannt sind. 2. Trichoglottis Solerederi Kránzl., nov. spec. Caules elongati, internodia 3—4 cm longa, superiora viridia, inferiora vaginis foliorum persistentibus suberosis obsita. Folia carnosa, basi vaginantia, sublanceolata, apice plerumque inaequalia, rarius aequaliter biloba, ad 12,5 cm longa ad 2,7 cm lata. Racemi uniflori, foliis oppositi, basi bracteis 2—3 brevissimis retusis praediti, pedicelli cum ovariis, hexagonis valde tortis cire. 1 cm longi. Sepala obovato-oblonga, obtusa incurva, laete viridia, fasciis brunneo-purpureis parallelis transversis quinis in sepalo quoque, lateralia basi connata, ceterum a dorsali vix diversa, 9—10 mm longa, antice 3—4 mm lata, Petala multo minora, ceterum similia, viridia, fasciis 3 (interdum in maculas solutis) decora, 6—7 mm longa, 2 mm lata. Haec omnia intus intensius extus pallidius colorata, sed semper eisdem coloribus. Labellum basi brevi-saccatum, lobi laterales erecti, quadrati, breves; lobus intermedius, subtus carinatus, ovatus, longe sensimque angustatus, totus discus subtus et praesertim supra dense tomentosus, basi inerassatus (non proprie callosus) labellum album (mox lutescens?) maculis 2 plus minus confluentibus sanguineis medio in disco, totum labellum 12 mm longum, lobus intermedius 8 mm longus, 3—4 mm latus. Gynostemium breve, stelidia linearia longissima, incurva, longe setosa, anthera lata, antice rotundato-retusa rostellum bifidum. — Flores odorem insipidum exhalantes. Philippinen. — Luzon. Leg. Loher, misit Prof. Dr. Solereder vir cl. Die Pflanze gehört unzweifelhaft in die Verwandtschaft von Tr. lanceolaria Bl, hat aber einen völlig verschiedenen mittleren Lappen des Labellums, sehr viel längere, langborstige Stelidien, oder wie sie in älteren Diagnosen genannt wurden, brachia gynostemii“. Tr. bataanensis Ames ist nach der Abbildung und Diagnose in Orchidaceae, I (1905), 106 zu urteilen, eine noch stärker abweichende Art und Tr. flexuosa Rolfe (l. c. 107) ist, soweit ich aus Herrn Rolfes Beschreibung (streng ge nommen ist es mehr eine Häufung von Dimensionen als Diagnose) herauszulesen vermag, nicht identisch. — Die Pflanze ist von Herrn A. Loher entdeckt, sie blühte zuerst im Botanischen Garten zu Erlangen im Dezember 1909. Dr. Jos. Schwertschlager: Diagnosen neuer Rosenformen Bayerns. 99 XXXIV. Diagnosen neuer Rosenformen Bayerns. Von Prof. Dr. Jos. Schwertschlager, Eichstätt, aufgestellt und zuerst publiziert: a) In Bd. XI der „Berichte der bayr. bot. Ges.*, München 1907, S. 170ff. („Über einige für Bayern neue Rosenarten“ usw.): 1. Rosa abietina Gren. var. Dematranea Lagg. et Pug. forma bavarica Schwertsch., l. c. p. 171. Majores aculei adunci in ramis floriferis paucis permixti setis glanduliferis. Foliola subrotunda, ad petiolum plerumque sub- attenuata, mediocria vel magna; perfecte biserrata dentibus brevibus; petiolis foliorum atque foliolorum et infimo saepe foliolorum margine dense et adpresse pilosis; petiolis, nervis mediis et secundariis glandulis plurimis obtectis. Pedunculi prae longi- tudine receptaculorum fructifvrorum minores vel iis aequales; pariter cum fundo receptaculorum glandulis tenuibus obsiti. Sepala in tergo glandulifera, post anthesin patentia vel etiam leviter erecta, mox decidua. Styli ad instar brevis columnae protensi; paene villosi. Re- ceptacula fructifera globosa !). b) Aus: „Die Rosen des südlichen und mittleren Frankenjura“ usw. München 1910. 2. Rosa Jundzillii Bess. var. Pugetii Crep. forma serrata Schwertsch., l. c., p. 37. ` Aculei vetustiores incurvi. Foliola magna, latissima, subrotunda, ad apicem retusa atque margine irregulari quodam modo acutissime et altissime dentata. 3. Rosa tomentosa Smith var. subglobosa Car. forma fallax Schwertsch., l. en 45. Foliola anguste ovata, in apicem acutum producta; pleraque glandu- larum expertia, nonnulla vero glandulis non solum in inferiori sed etiam in superiori parte obsita. Cetera ut in var. subglobosa (Smith) Car. 4. Rosa tomentosa Smith var. subglobosa Car. forma anceps Schwertsch., l. c., p. 45. Aculei longitudine impares, exiles, sed incurvati. Foliola ovata aut late ovata cum basi cordiformi usque ad longitudinem 7 cm et lati- tudinem 5 cm protracta; eorum glandulae ut in f. fallaci Schwertsch. 5. Rosa tomeniosa Smith var. Seringeana Dum. forma poecilacantha Sehwertsch., l. c., p. 45. Aculei staturae diversissimae: maiores vel recti vel curvi neque longitudine aequales; adduntur passim setae glandula praeditae praesertim sub inflorescentia. Styli hirsuti. !) Wie bei allen folgenden Diagnosen ist hier hauptsächlich das Neue, die aufgestellte Form Charakterisierende hervorgehoben. Die übrigen Eigen- Schaften sind zu ergänzen nach den Diagnosen, welche die Autoren der Varietät und Art früher aufgestellt haben. : 7* 100 Dr. Jos. Schwertschlager. 6. Rosa rubiginosa L. subspec. columnifera Schwertsch., l. c., p. 50. Styli in columellam protracti, saepius glabri, 7. Rosa rubiginosa L. var. macrostyla Schwertsch., l. c., p. 52. Aculei aequales, in truncis falcati, in ramis florigeris minus re- curvi. Foliola subtus pilosa et valde glandulosa. Sepala post anthesin patentia, mox decidua. Styli columellam efficientes elongati, + pilosi!) 8. Rosa rubiginosa L. var. macrostyla Schwertsch. forma comosoides Schwertsch., 1. c., p. 53. Foliola magna, late oviformia, plerumque petiolum versus sub- attenuata. Corymbi floribus abundant, Receptacula fructifera ovoidea (modo breviter contracta modo longius protracta). 9. Rosa rubiginosa L. var. macrostyla Schwertsch. forma paupercula Schwertsch., l. c., p. 53. | Frutex humilis. Foliola exigua, late ovata, versus petiolum rotun- | data. Flores pauci. Fructus ut in forma comosoid. Schwertsch. | 10. Rosa micrantha Smith var. permixta Borb. forma heteracantha Schwertsch., 1. c., p. 57. Frutex praeter magnos aculeos glandulis stipitatis atque setis rectis munitus, praesertim subter inflorescentiam (cetera ut in var. | permixta Borb.). | 11. Rosa elliptica Tausch var. Billietii Chr. forma lanuginosa Sch wertsch., | l. c., p. 60. . | Foliola satis magna. Pedicelli tenuibus glandulis instructi. 12. Rosa elliptica Tausch var. calcarea Chr. subforma subhispida Schwertsch., 1. c., p. 61. Pedicelli saepius glandulis subhispidi. 13. Rosa elliptica Tausch var. spinifera Schwertsch., 1. c., p. 61. | Frutex humilior (alt. 1 m) Surculi dense spinosi diversi- formibus aculeis, et maioribus aduncis et minoribus setis curvis rectisque. Foliola admodum exigua (fere 1,5 ad 0,8 cm), elliptica; subtus tantum in nervis tenui pube vestita, supra glandulis aliquot | conspersa. Receptacula fructifera ellipsoidea vel etiam globoso-oviformia. | 14. Rosa elliptica Tausch var. genuina Schwertsch., 1. c., p. 61. Habitus brevis atque strictus. Foliola mediocria, satis lata; plerumque solum in nervis partis inferioris comata, in qua et glandulae plurimae. Sepala appendicibus longis lanceolatis instructa (post anthesin patentia, mox decidua. Pedicelli receptaculum longitudine vel aequantes vel bis superantes). Styli in modum capituli breves, pilosi vel etiam villosi. Petala subrosea vel albida. Receptacula fructifera ellip- soidea, ovata, globoso-ovata. 15. Rosa elliptica Tausch var. genuina Schwertsch. forma longipedata Schwertsch., 1. c., p. 62. ^ am !) Diese Diagnose wurde von Herrn Schnetz bereits vorläufig veröffentlicht in ,Mitteilungen d. bayr. bot. Ges.*, 2. Bd., 1907, S. 46. Diagnosen neuer Rosenformen Bayerns. 101 Cum forma briacensi H. Braun fere consonat. At foliola longa et lata, saepe minus cuneiformia. Corymbus floribus exuberans. Pedicellus, qui receptaculum in medio collocatum sustinet, etiam fructiferum atque maturum, longitudine etiam 2!/ X superat; plerique pedicellorum glandulosi. Sepala appendicibus latissimis. ornata. 16. Rosa elliptica Tausch var. genuina Schwertsch. forma dolomitica Sehwertsch., l. c., p. 62. Foliolorum superficies inferior comata. Pedicelli glandulosi. Ce- lera cum var. genuina Schwertsch. conveniunt. 17. Rosa agrestis Savi var. pubescens Chr. forma lanuginea Schwertsch., l. c., p. 65. Lanugo pedicellorum manifesta. Etiam styli plumosi. 18. Rosa tomentella Lem. var. bohemica H. Br. forma eminens Schwertsch., l. e, p. 72. Foliola late ovata vel subrotunda, petiolum versus tum rotundata tum leviter attenuata; subtus glandulis abundantia. Styli columellam imitantes valde pilosi, paene villosi. Receptacula fructifera globosa vel ovoideo-globosa. 19. Rosa tomentella Lem. subspec. uniserrata Schwertsch., l. c., p. 72. Margo foliolorum plerumque uniserratus denticulis raro accedentibus. 20. Rosa canina L. var. ololeia H. Br. forma lagenoides Schwertsch., l. c., p. 81. Bracteae pedicellis longiores. Sepala post anthesin dubie patentia. Styli leviter prominentes. Calicis tubus in longitudinem admodum ex- tensus; receptacula fructifera formam lagenae aemulantia. 21. Rosa canina L. var. spuria Borb. forma Hadriana Schwertsch., l. c., p. 81. Fructus habitu rigido, cum rami quasi rectangulo a caule distent. Aculei plurimi, longi, rectiores. Foliola pauca (Reliqua cum var. spur. concordant). 22. Rosa canina L. var. spuria Borb. forma monticola Schwertsch., l. c., p. 81. Foliola ad basin angustata. Sepala post anthesin partim pa- tentia. (Cetera cum var. spur. congruunt.)!) 23. Rosa canina L. var. latifolia Schwertsch., l. c., p. 81. Rami floriferi inermes aut paene inermes. Foliola maxima (usque ad 5 cm longa et 3 cm lata); late ovalia; petiolum versus rotundata, cum apice brevi (denticuli serraturae irregularis) Flores magni. (Styli pilosi) Receptacula etiam fructifera oviformia. 24. Rosa canina L. var. hispiduloides Schwertsch., L c., p. 82. | Aculei exiles et leviter incurvati. Foliola elliptica, acuta, in basin plerumque attenuata (irregulariter bis serrata); pili petiolorum et pubes nervi primarii in junioribus foliolis aperta, in seniori- !) Die Diagnose wurde von Herrn Schnetz vorläufig bereits publiziert in »Mitt. bayr. bot. Ges.*, 2. Bd., 1907, S. 62. 102 .Dr. Jos. Schwertschlager, bus excepto petiolo obsoleta. Receptacula fructifera ovoidea vel piri- formia. | | 25. Rosa canina L. var. montivaga Borb. forma composita Schwertsch., l. c, p. 82. Aculei conferti, saepe verticillati, inaequales, tenues, paulum incli- nati. Rami et bracteae rubella. Foliola ovata, argute acuminata, basin versus angustata; in margine partim simpliciter partim dupliciter et multipliciter dentata. Bracteae satis magnae, pedunculi breves. Styli villosi. Receptacula fructifera globosa vel ovoideo-globosa. 26. Rosa canina L. var. jurensis Schwertsch., 1. c., p. 82. Aculei in ramis florigeris parvi paeneque recti. Foliola (imperfecte bis dentata!) elliptica vel ovata, modicae magnitudinis. Styli villosi et instar columnae prominentes. Receptacula fructifera globosa!). 21. Rosa canina L. var. saxicola Schwertsch., l. c., p. 82. Frutex humilis. In caulibus aculei diversae formae: maiores hamosi et minores paene recti, quales etiam in ramis. Foliola (irre- gulariter bis dentata!) parva, ovitormia, ad petiolum attenuata; subtus glauca; cum ramis purpurascentia. Receptacula parva, elliptica. 28. Rosa cahina L. var. bihariensis Borb. forma Theodori Schwertsch., l. c., p. 88. Pedicelli 1,5 et 2 X receptaculis fructiferis longiores. (Cetera ut in forma salicelorum H. Braun.) 29. Rosa canina L. var. Erdneri Schwertsch., l. c., p. 84. Admiranda aculeorum diversitas: in caule et frequenter in ramis aculei magnitudine summopere variantes, recti vel curvati et mini- mus quisque rectissimus ac saepenumero glandula instructus. Petioli plumosi; foliola ovata vel elliptica, cum apice brevi, in basin constricta; serratura duplex admixtis quibusdam dentibus simplicibus; bracteae robustae. Pedicelli longitudinis modicae. Styli pilosiores. Receptacula fructifera ovoidea. 30. Rosa canina L. var. eriosiyla Borb. var. conspicua Schwertsch., l. c., p. 84. Aculei curvi. Pedicelli evidenter pubescentes. (Cetera de var. erio- styla Rip.) 31. Rosa canina L. var. eriostyla Borb. forma adunca Schwertsch., l. c., p. 84. ' Aculei adunci. Foliola majora. (Cetera in var. eriostyla Rip.) descri- buntur. 32. Rosa canina L. var. Schottiana Ser. forma armata Schwertsch., l. c., p. 85. Planta aculeis gracilibus sed curvis etiam in ramis et petiolis valde armata. Foliola elliptica vel subrotunda, versus petiolum angustata. Receptacula fructifera ovoidea. (Reliqua cum var. Schottiana concordant.) 33. Rosa canina L. var. Schottiana Ser. forma hypsisepala Schwertsch., l. c., p. 85. 1) Diagnose vorläufig von Herrn Schnetz publiziert, ebenda, S. 61. Diagnosen neuer Rosenformen Bayerns. 103 Aculei ramorum non plane aequales. Petioli comosi; primarii folio- lorum nervi saepius pilosuli; foliola elliptica, acuta, in basin subrotundata aut subattenuata. Sepala post anthesin patentia, sed ante maturi- tatem decidua. Styli valde pilosi. Receptacula fructifera oblongo- ovoidea. 34, Rosa canina L. var. reginae Schwertsch., l. c,, p. 85. In caule aculei duplicis staturae: alteri majores curvati, alteri minores recti; sub inflorescentia frequentes setae glandulosae. Rami, petioli, pedicelli, stipulae, bracteae purpurascentes. (Foliola multipliciter dentata;) petioli pubescentes; iidem cum venis primariis, stipulis, bracteis, sepalis in margine plurimis hispidi glandulis; sepala etiam in tergo his- pida. Pedicelli subhispidi. Styli hirsuti. Receptacula fructifera ovoidea vel oblongo-ovoidea. 35. Rosa canina L. var. reginae Schwertsch. forma eriostyloides Sehwertsch., l. c., p. 85. Foliola ovalia, acuta, in basin constricta. Styli villosi, prominentes. Receptacula fructifera globosa vet subglobosa (cetera cum var. reginae Schwertsch. congruunt). 36. Rosa canina L. var. Blondaeana Crep. forma St. Walburgae Schwertsch., 1. c., p. 86. Pedicelli subhispidi tantum. Styli villosi, ad instar columnae prominentes, Receptacula fructifera oviformia. (Cetera de var. Blon- daeana.) 37. Rosa dumetorum Thuill var. platyphylla Chr. forma sphaeroidea Schwertsch., 1. c., p. 91. Receptacula fructifera globosa excepto medio, quod plerumque piri formam imitatur. (Cetera de var. platyph.) 38. Rosa dumetorum Thuill. var. platyphylla Chr. forma umbrosa Schwertsch., 1. c., p. 91. | Aculeorum multitudo notabilis etiam in ramis floriferis. Styli glabri vel subglabri. Receptacula fructifera subglobosa. 39. Rosa dumetorum Thuill. var. comata Schwertsch., l. c., p. 92. Frutex altus, habitu robusto et adstricto. Foliola (simpliciter dentata) magna, late ovata, in brevem apicem producta, versus basin rotundata; supra dense et adpresse hirsuta, subtus per totam Superficiem tomentosa; petioli tomentosi, validis aculeis et plurimis glandulis armati, Pedicelli breviores, receptaculo fructifero dimidio breviores aut uhi plurimum illud aequantes. Sepala summopere appendiculata appendicibus longis latisque profunde incisis, in margine glandulose serratis. Styli hirsutissimi. Receptacula fructifera globosa vel subglobosa. 40. Rosa dumetorum Thuill. var. comata Schwertsch. forma mollissima Schwertsch., 1. e p. 92. Frutex etiam in ramis florigeris plurimis aculeis munitus. Foliola minora varietate typica, oblongo-ovata, cum basi prope cuneiformi; in Utraque superficie valde tomentosa. Styli villosi. 104 BOE Dr. Jos. Schwertschlager. 41. Rosa dumetorum Thuill. var. uncinelloides H. Br. forma subuneinel- loides Schwertsch., 1. c., p. 93. Aculei plurimi, longi, leviter inflexi vel recti, Styli raripili. Re- ceptacula fructifera oblongo-oviformia. | 42. Rosa dumetorum Thuill. var. comatoides Schwertsch., 1. c., p. 9. Foliola mediocria vel magna, late ovata, basi rotundata; margine irregulariter bis serrato, denticulis secundariis praecipue versus basin accedentibus; supra villosa subtus tomentosa; petioli aculeati, tomentosi, glanduloso-hispidi. Sepala ut in var. comata valde appen- diculata, margine et appendicum et sepalorum plurimis glan- dulis hispido. Styli aliqualiter prominentes, hirsuti. Receptacula fructi- fera globosa vel subglobosa. 43. Rosa dumetorum Thuill. var. comatoides Schwertsch. forma fertilis Schwertsch., l. c., p. 93. Frutex aculeis duplicis formae armatus, cum praeter maiores curvos sub inflorescentia setae minores rectae accedant. Numerus florum in corymbo maximus; receptaculum fructiferum intermedium piriforme et prope expers pedunculi. 44. Rosa dumetorum Thuill. var. comatoides Schwertsch. forma irre- gularis Schwertsch., 1. c., p. 94. Foliola aliquorum ramorum tripliciter, aliquorum simpliciter dentata, plurimorum imperfecte dupliciter. 45. Rosa dumetorum Thuill. var. comatoides Schwertsch. forma accedens Schwertsch, 1. c., p. 94. Appendices sepalorum minus quam in var. comatoides glandulis his- pidi. Receptacula fructifera ovoidea. 46. Rosa dumetorum Thuill. var. palatina Schwertsch., Le, p. 94. Foliola mediocria, oblonge ovata vel oblonge rhombiformia, acuta; in margine perfecte dupliciter serrata; supra adpresse pilosa, subtus in superficie plumosa, in nervis villosa. Planta admodum glan- dulosa, cum denticuli, sepalorum margo et tergum, petioli glandulis abundent. Styli raripili. Pedicelli breves: 0,5 vel ubi plurimum 1 X recep- taculorum longitudinem repetentes. Receptacula fructifera subglobosa. 47. Rosa glauca Vill. subspec. subcanina Schwertsch., 1. c., p. 98. Bracteae diminutae; pedicelli prolongati; sepala post anthesin reflexa; styli porrecti ac minus hirsuti: his notis occurrentibus aut singulis aut pluribus, non vero omnibus. 48. Hosa glauca Vil. var. concomitans Schwertsch., l. c., p. 99. Aculei pauci, leviter inflexi ve) recti. Foliola ut in forma Reuteri var. typicae. Tergum sepalorum multis obtectum glandulis; tubus etiam calicis glandulis nonnullis aspersus. Receptacula fructifera subglobosa. 49. Rosa glauca Vill. var. alcimonensis Schwertsch., 1. e p. 99. Aculei graciles et subrecti. Folioa parva, ovata, plerumque in petiolum angustata; uniserrata, sed interdum cum glanduloso denticulo pw Diagnosen neuer Rosenformen Bayerns. 105. intermixto. Dorsum sepalorum glandulis obteetum. Receptacula fructifera ovoideo-globosa vel piriformia!). 50. Rosa glauca Vill. var. alcimonensis Schwertsch. forma separata. Schwertsch., 1. c., p. 100. Foliola parva, elliptica, manifeste ad basin cuneiformia, simpliciter serrata quibusdam denticulis secundariis accedentibus, Sepala post anthesin magis patentia quam erecta; sepalorum terga plurimis glandulis obtecta. Receptacula fructifera globosa, glandulis. conspersa. 51. Rosa glauca Vill. var. Sandbergeri Chr. forma diacantha Sch wertsch.,. l. c., p. 100. Petioli pubescentes; subter petiolos inprimis surculorum aculei magni curvati, setae rectae, glandulae stipitatae. 52. Rosa glauca Vill. var. myriodonta Chr. forma grandiceps Schwertsch.,. l. c., p. 100. . Rami florigeri inermes. Foliola pergrandia (usque ad longitudinem 5! cm et latitudinem 4 cm). Receptacula fructifera maxima, late globosa. 53. Rosa glauca Vill. var. myriodonta Chr. forma heliophila Schwertsch., l c., p. 101. Foliola parva; in nervo mediano saepe plicata; interdum paucis glandulis in nervis secundariis praedita. Rami, stipulae, bracteae, foliolorum quoque nervi purpurascentes. Petala purpurea?) 54. Rosa glauca Vill. var. pseudofalcata KR. Kell. forma mecocar pa: Schwertsch,, 1. c., p. 101. Aculei breves, incurvati. Receptacula oblongo-elliptica. (Cetera ut in var. pseudofalcata.) 55. Rosa glauca Vill. var. vallis fagorum Schwertsch., 1. c., p. 101. Foliola oblonge ovata aut lanceolata, utrimque acuminata; imperfecte dupliciter serrata. Bracteae pedicellis, qui longitudinem receptaculi fere aequant, longiores. Sepala patentia vel saepius. reflexa, Styli abbreviati, villosi. Receptacula fructifera sub- globosa, 56. Rosa glauca Vill. var. denticulata R. Kell. forma Dorrii Schwertsch., l. c., p. 102. . Bracteae angustae atque breves. (Cetera describuntur in var. denti- culata.) 57. Rosa corüfolia Fries subspec. subcollina Schwertsch., l. c., p. 105. Bracteae diminutae; pedicelli prolongati ; sepala post anthesin reflexa; styli porrecti ac minus hirsuti: his notis occurrentibus aut singulis aut Pluribus, non vero omnibus. ——————— D Die Diagnose bereits vorlàufig von Herrn Schnetz veröffentlicht in »Mitteilungen bayr. bot. Ges.*, 2. Bd., 1908, S. 113. e ?) Die Diagnose vorläufig bereits von Herrn Schnetz veröffentlicht, ebenda,. - 115. 106 Dr. Jos. Schwertschlager: Diagnosen neuer Rosenformen Bayerns, 58. Rosa corüfolia Fries var. frutetorum H. Br. forma bispinosa Schwertsch., 1. c., p. 106. Aculei in adversa parte petiolorum duplicis formae. Foliola huius plantae magis hirsuta quam var. frutet. 59. Rosa pimpinellifolia L. var. piligera Schwertsch., 1l. c., p. 112. Foliola perexigua, rotundata; simpliciter serrata; subtus in nervo primario pilis flavis abunde vestita, etiam in nervis secundariis, nervillis, petiolis + hirsuta. Pedicelli pro rata parte longissimi, usque ad longitudinem 3 cm. 60. Rosa pimpinellifolia L. var. lagenoides R. Kell. forma erubescens Schwertsch., 1. c., p. 112. Sepala longa, post anthesin dubia, utrum erigantur an reflectantur. Petala viva virgis et maculis violaceis distincta. Receptacula fructifera parva, ut in var. lagenoidi ovoidea et in figuram lagenulae producta. 61. Rosa arvensis Huds. X gallica L. var. horrida Schwertsch., l. c., p. 116. Caules aculeis duplicis formae valde muniti; aculei etiam magni solum inflexi, non curvati. Foliola mediocria, in petiolum rotun- data; insuper glabra, subtus etiam in superficie sparse hirsuta; dentibus primariis rotundatis, uno vel duobus denticulis glandiferis instructis. Petala magna, pallida. Pedicelli longissimi (usque ad 5 cm); sicut et tubi calicum admodum glandulosi et setosi. Styli prolongati, glabri; in basi coaliti, in summo apice liberi. Planta absolute sterilis. 62. Rosa arvensis Huds. X gallica L. var. ensfeldensis Schwertsch., L c, p. 117. Frutex humilis; caules setis glanduligeris armatissimi. Foliola magna, rigida vel coriacea; utrimque glabra, glandulis dupliciter serrata. Pedi- celli longitudinis mediae, plurimis glandulis hispidi. Sepala brevia, appen- dicibus rarissime instructa; in tergo + hispida. Petala subrubicunda. Styli longitudine stamina aequaptes; in basi coaliti et hirsuti, in apice liberi et glabri. Planta sterilis. 63. Rosa arvensis X gallica var. nummulifolia R. Kell. forma hispidior Sehwertsch., L c., p. 117. Frutex procumbens; caules setis et aculeis abunde armati, adultiores rami satis curvis. Foliola mediocria, subtus valde pallida. Sepala appendiculata, in tergo subhispida. Petala subrubea. Cetera de var. nummulifolia. 64. Rosa canina L. X gallica L. var. laeta Schwertsch., l. c., p. 123. Frutex altitudinis fere Ui m; scandens ramis laxis. Aculei magni angusti et leviter inflexi, quibus in ramis florigeris plurimae setae glandulaeque admiscentur. Foliola maxima, ellip- iica, plerumque acuminata; petiolis plumosis; plurimis denticulis secun- dariis et tertiariis serrata, dentibus primariis non argutis, sed in arcus Sinuatis; nervo mediano multis, collateralibus aliquot glandulis hispidis. Pedicelli longi, subhispidi; tubi calicum et terga glandularum ex- T. Makino: Plantae novae Japonicae. Il. 107 pertia. Petala R. gallica vera paullo inferiora, laete purpurea. Styli pilosi. Receptacula rara, numquam fructifera. 65. Rosa dumetorum Thuill. X gallica L. var. Boreykiana R. Kell. forma grandiflora Schwertsch., l. c., p. 128. Aculei paene uniformes. Foliola atque petala grandia; haec magni- tudinem in R. gallica aequant. XXXV. Plantae novae Japonicae. Il. a T. Makino descriptae. (Ex: Tokyo Bot. Mag., XIX [1905], pp. 6—22, 23—30, 63—74, 86—90, 102—110, 131—160.) (Schlu(s.) 13. Gymnadenia Mitostigma (Blume) Makino, 1. c., p. 70. Mitostigma gracilis Blume, Mus. Bot. Lugd.-Batav., II, p. 190 (1856). — Gymnadenia gracilis Miq., Prol. Fl. Jap., p. 139; Franch. et Sav., Enum. PL Jap. II, p. 30; Maxim. in Bull. Soc. Nat. Mosc. (1879), p. 60, ex parte; Makino in Bot. Mag., Tokyo, III (1889), p. 7; Finet in.Bull. Soc. Bot, France (1900), p. 280; Palib. Consp. Fl. Kor., III, p. 3; Rolfe in Journ. Linn. Soc., XXXVI, p. 53; Matsum. Ind. Pi. Jap., II, 1, p. 249. — Cynosorchis gracilis Kränzl., Orchid. Gen. et Sp, I, p. 488. — Gymnadenıa iryphiaeformis Reichb. fil. in Linnaea, XLI (1877) p. 41; Diels in Engl. Bot. Jahrb., XXIX, p. 265. — Gymnadenia pinguicula Bretschn. Hist. Eur. Bot. Disc. Chin., p. 688, non Reichb. fil. et S. Moore. 14. Viola (Nomimium) Patrini DC. var. acuminata (Franch. et Sav.) Makino, 1. c., p. 73. Viola incisa var. acuminata Franch. et Sav., Enum. Pl. Jap., I, p. 41, et II, p. 248; Maxim. in Mél. Biol, IX, p. 720. — Viola Savatieri Makino in Bot, Mag., Tokyo, XVI (1902), p. 125. 15. Anemone debilis Fisch. var. soyensis (de Bois.) Makino, l. c., p. *6. Anemone soyensis de Bois. in Bull. Herb. Boiss. VII (1899). p. 590. — Nom. Jap. Hiroba-himeichige (T. Makino). — Hab. Prov. Kitami: Soya (U. Faurie! no. 9647. May 19, 1893); Prov. Ishikari: Asahigawa (Shin-ya Ito! comm. Sei Igarashi no. 7, May 1905) — This differs from the type by the broader leaves and larger flowers. 16. Viola chaerophylloides (Regel) Makino var. Sieboldiana (Maxim.) Makino, 1. c., p. 87. Viola pinnata var. Sieboldiana Maxim. in Mél. Biol., IX, p. 718; Franch. et Sav., Enum. Pl. Jap., II, p. 646. — Viola Sieboldiana Makino in Bot. Mag., Tokyo, XIX, p. 144 (Jap.. — Nom. Jap. Higo-sumire. — Hab. Southern and Middle Japan, mountains. 17. Viola (Dischidium) crassa Makino, l. c., p. 87. Viola biflora var. crassifolia Makino in Bot. Mag., Tokyo, XVI (1902), p. 139. — Leaves sometimes much reniform, truncate or emarginato- 108 uo T. Makino. truncaté at the apex, attaining 5![, cm in width, 3 cm in length. Seed obovoid-ellipsoid, sooty, 2'/, mm long. — Hab. Prov. Rikuchu: Mt. Iwate (G. Toba! no. 63, Aug. 12, 1904). 18. Cicuta virosa L. var. nipponica (Franch.) Makino. l. c., p. 88. Cicuta nipponica Franch. in Bull. Soc. Bot. Fr., XXVI (1879), p. 84; Franch. et Sav. Enum. Pl. Jap. II, p. 736; Yabe, Rev. Umbel. Jap., p. 38. — Nom. Jap. O-zeri. — Hab. Prov. Musashi: Tokyo (T. Makino! July 1884). 19. Arenaria (Pentadenaria, Rariflorae) Katoana Makino, Le, p. 88. Perennial, caespitoso-diffuse. Stems numerous, gracile; the lower portion slender, decumbent, ramose, densely matted, with old small leaves; the upper portion ascending or erect, simple, leafy, terete, minutely pubescent often in broad lines with subreflexo-patent sub- glandular hairs, terminally 1—3-flowered, attaining about 6 cm in height; internodes usually longer than leaves. Leaves rather dense, erect-patent or patulous, opposite, small, lato-ovate to elliptico-ovate, but often oblong or ovato-oblong and smaller in inferior ones, acute with a callose tip. sessile and very slightly vaginate, rounded obtuse or acute at the base, entire, glabrous, but only slightly ciliated on basal margin, thickish, green, attaining about 6/3 mm long, 4'/, mm broad; midrib straight, glabrous dorsally; veins inconspicuous, irregularly anastomosing. Flower pedicellate, about 6—7 mm across, white; pedicel erect, strict, minutely pubescent, longer than the calyx, about 5—10 mm long in flower but attaining about 13 mm in fruit; bract similiar to the superior leaves. Calyx 5-sepaled, glabrous but puberulent at the subconcavo-truncate base; sepals erect-patent in flower but then erect, with a straight or scarcely recurved tip, oblong-lanceolate, acuminate, entire, very loosely ciliated on the basal margin, hardly scarious on margin, concave, herbaceous, somewhat carinate with a glabrous edge dorsally, green, persistent, about 3!/ mm long, 1!⁄ mm wide; midrib straight; veins irregularly and very loosely anastomosing. Petals 5, longer than sepals, ovato-lanceolate to triangular-lanceolate, subacuminate with an obtuse tip or obtuse, suddenly attenuated into a short claw, entire often subrepand, thinly membranaceous, delicately and loosely vertical-veined, about 41/, mm long, 1?/,—1!/, mm wide. Stamens 10, very slightly shorter than or equal to petals in height; filament subulate, shortly dilated at the base, glabrous, white; anther orbicular, rosy before bursting. Disk 5-lobed, 5-glandular, thickish, connate with the bases of filaments. Ovary ovoid-globose, substipitate, one-locular, glabrous, green, about 11}, mm across; carpel not thick; ovules subnumerous, about 16—17, orbiculato- reniform, compressed, with a funicule; styles 3, lower than petals, filiform, longer than the ovary, erect-patent and arcuato-recurved, about !/,stig- matose; stigma thickish towards the top, subclavate. Capsule ovoid- conical, obtuse, rounded at the base, subsessile, exceeding the persistent calyx, straight, bursting into 6-dentato-lobed valves (narrowly triangular in form with an obtuse apex) towards the top, 6-nerved, about 5 mm ep Plantae novae Japonicae. II. - 109 long; carpel smooth, not thick but coriaceous. Seeds rather many, orbi- culato-reniform, compressed, ferruginous, minutely tuberculate, angulate or obtuse on dorsal edge, about 1 mm or less long; funicule thickish. — Nom. Jap. Kato-hakobe (nov.). — Hab. Prov. Rikuchu: Mt. Hayachine T. Makino! Aug. 3—4, 1905). — This species comes near to Arenaria saxifraga Fenzl, A. ciliata Linn., and A. norvegica Cunn., but it differs from them in many respects. — I have named it in honour of Viscount Yasuaki Kato. 20. Cerastium (Strephodon, Recticapsulares) oxalidiflorum Makino, 1. c., p. 102. Perennial, caespitose; the flowering stem attaining about 36 cm in height, the numerous sterile stems much shorter than the flowering stem. Rhizome ramose, creeping, rooting. Stems slender, ascending, often geniculate below, terete, foliate throughout, pubescent with ascending hairs but glanduloso-pubescent above, turged at nodes, viridescent; inter- nodes attaining about 9 cm or sometimes 13 cm in length. Leaves oppo- site, erect-patent or spreading, lanceolate, but subspathulate in the inferior ones, acuminate or acute, gradually attenuated towards the sessile or Subpetiolated bases, entire and ciliated, thinly pubescent with adpressed hairs on both surfaces, subflaccidly herbaceo-membranaceous, green above, paler beneath, attaining about 8 cm long, 18 mm wide, shorter or longer than internodes; midrib prominent beneath; veins inconspicuous superficially, loose, ascendingly erect-patent. Dichasium subnumerous- flowered, twice to thrice divided, extending about 4—9 cm in flower, glanduloso-pubescent with patent hairs; branches erect-patent, the first lateral branches attaining about 31/, cm in length in flower but attaining àbout 7 cm, sometimes 11 em, in fruit; bracts small, subulate, acuminate or acute, but minute and ovato-oblong with an obtuse apex in the Superior ones, glanduloso-ciliated, herbaceous, green; the first pair larger than the rest and 4—8 mm long but occasionally foliaceous. Flower pedicellate, large, 15—19 mm across, white; pedicel 9—25 mm long in flower but attaining about 5 cm long in fruit. Calyx erect, campanulate. Minutely glanduloso-pubescent with patent hairs externally, light green; sepals 5, ovato-lanceolate and glanduloso-ciliated-margined, but oblong- elliptical and hyalino-margined in the inner ones, obtuse, herbaceo-mem- branaceous, 5t/,—6 mm long, 2—3 mm broad, 3-nerved, the outer Darves ramose from the base. Petals 5, about 2!/,- nearly 3-times as long as the sepals, patulose above, subspathulato-oblong, angustato- Cuneately attenuated below and loosely ciliated on margin towards the base, entire, rounded or subretuso-rounded at the apex, 14—16 mm long, 4—5 mm Wide, 7-nerved, thinly membranaceous between nerves; nerves Parallel and elevated on the inner surface, fasciculately ramose into fine Veinlets above. Stamens 10, shorter than petals and about ?/,—?/, as long as them, about 10 mm long, the oppositisepalous ones slightly longer; filaments very shortly connate at the base, compressed, white, the Oppositisepalous ones subulato-filiform glabrous and thick at the 110 T. Makino. base, the oppositipetalous ones subulate and thinly pilose below; anther elliptico-oblong, or oblong, bifid at both ends, pale (extremely light yellow) with same coloured pollen, 1!/—1?/, mm long. Ovary ovoid-oblong, glabrous, yellowish-viridescent, 2—2!/, mm long, carpel thin and 10- nerved; styles 5, ereet, filiform, glabrous, white, equalling the stames in height, about 6's, mm long; stigma obliquely internal; ovules many, erect-patent, obovoid. Capsule cylindrical, scarcely curved upwards above, much exserted, 2!/,—3-times as long as the persistent calyx, 11—17 mm long, membranaceous, smooth, simply 10-nerved; the mouth truncate. 10-dentate; the teeth circinato-revolute when dry, not revolute on margins, elliptico-ovate or ovato-oblong, obtuse. Seeds subnumerous, about 20 or a little more in number, obovoid-oval, slightly compressed, tubercu!ate all over, bay, 1 mm long. — Nom. Jap. Tagasode-so. — Hab. Prov. Shinano: Yamato-mura in Mimami-Adzumi-gori (D. Takashima! Aug. 1904, July 1905) — Largest one among Japanese species of Cerastium. It is remarkable by having the entire (not bifid) petals. The flower has a resemblance to that of some species of Oxalis. 21. Viola (Nomimium) ibukiana Makino, 1. c., p. 106. Acaulescent. Rhizome slender, inarticulated, with delicate roots. Leaves few, tufted, erect-patent, long-petiolate, deltoid, 31/,—41/, cm long, 2*/,—3 cm wide, acute at the apex, truncato-cordate and shortly decurrent to the petiole at the base, inciso-cleft, crispate, membranaceous, thinly puberulent towards the margin and albescent along veins above, glabrous beneath, with loose veins; petiole slender, much longer than the blade, apterous, glabrous, attaining about 9 cm in length; stipule membranaceous, loosely papillose on margins, about 2—2!/, mm Jong, adnate, but the upper portion slightly free; the free portion erect, deltoid or subulato-deltoid,' acute. Pedicel slender, glabrous, but puberulent under the flower, bi- bracteolate below the middle; bracteoles linear-subulate, acuminate, thin, papilloso-margined below, about 4 mm long. Sepals subulato-lanceolate, acuminate, glabrous, 3-nerved, the lateral veins with loose venules; au- ricles conspicuous, subovate, bifid or paucidentate, those of the lateral ones smallest and deltoid with entire margin. Petal .... — Nom. Jap. Himé-kikubasumire (nov.). — Hab. Prov. Omi: Mt. Ibuki (Y. Makino! Aug. 2, 1898). -- This comes near to Viola Tokubuchiana Makino, but the leaves very different. 22. Loxocalyx ambiguus Makino, l. e p. 107. Leonurus ambiguus Makino in Bot. Mag., Tokyo, XIII (1899), p. 319. — Perennial, attaining about 7'/, decim. in height. — Japan: Hab. Prov. © Mikawa: Mt. Ishimaki (G. Nagura! Sept. 30, 1896, Aug. 1897, Oct. 3, 1898), Kaifuku, cult. from Mt. Ishimaki (G. Nagura! Sept. 15, 1898); Prov. Ise (H. Nakanishi!); Prov. Kodzuke: Osawa-mura in Tano-gori (T. Arai! June 15, 1901); Prov. Musashi: Tokyo, cult. from Kodzuke (T. Makino! June and August, 1905). — Very closely allied to the Chinese Loxocalyx urticifolius Hemsl. (in Journ. Linn. Soc., XXVI, p. 309, tab. 5), from which it differs by the pubescent habit, shorter leaves, and Plantae novae Japonicae. II. 11t fewer flowers. — Lamium humile Maxim. (Ajuga humilis Miq.) may be probably referred to this genus (Loxocalyx) as L. humilis. 23. Phyllodoce (Parabryanthus) nipponica Makino, l. c., p. 131. Phyllodoce taxifolia Maxim., Rhodod. As. Or., p. 16, quoad pl. Jap. — Phyllodoce taxifolia Franch. et Sav., Enum. Pl. Jap. I, p. 286, et II, p. 427; Matsum. Cat. Herb. Coll. Se. Imp. Univ. (1886) p. 119, et Shokubutsu Mei-i (1895), p. 213, no. 2313; Sargent, For. Fl. Jap., p. 10; Yabe, Enum. Pl. Alp. Mount. Shirouma in Bot. Mag., Tokyo, XVII (1903), p. 23, non Salisb. — Phyllodoce taxifolia Bois. in Bull. Herb. Boiss. V (1891), p. 914, ex parte? non Salisb. — A small evergreen shrub, 6—30 cm high, ramose from the base; the main stems ascending, many branched, the largest one about 5 mm across at the base; branches erect, fastigiate, slender, thinly hispid and often puberulent, or sometimes only puberulent, griseo-umber or sooty sometimes griseo-castaneous as is the main stem, but ferrugineo-fulvous towards the extremities. Leaves patent or erect-patent, sparse, rather dense, shortly petiolate, linear, Shortly attenuated to the petiole at the base, obtuse at the apex, spinu- loso-serrulate with cartilaginous erect-patent minute teeth on edges throughout, tumid and with margins strongly reflexed to the midrib, glabrous, rigid, glossy, subundulato-convex and deep green and with a channel in centre above, slightly convex (but flat or slightly concave when dried) and paler and with a broad midrib densely covered with minute short white hairs excepting the base beneath, 4—15 mm long, 1-2 mm across; petiole adpressed, glabrous, about ?/,—1 mm long, reddish in recent. Flowers turned laterally, rose-coloured, pedicellate; pedicels much exceeding the leaves, axillary, solitary, umbellately 1—9- aggregated at the top of branches, erect, gracile, papilloso-pubescent throughout, 1—3 cm long, bibracteate at the base; bracts opposite, Sessile, embracing the base of pedicels, very concave, broadly ovate, ddtuse, entire, glabrous, but ciliolated with white curved hairs on margins, thickish, 1-nerved, persistent. Calyx concave at the base, 5-sepaled; Sepals erect-patent, glabrous, subulato-ovate to elliptico-ovate, acutish or obtuse, minutely subciliated on margins, thickish, sub-3-nerved, 21/¿—3 mm long, Viridescent-purple or purple. Corolla broadly open-campanulate, about 21/,-times as long as the calyx, 5-7 mm long, about 5-6 mm across, glabrous, 5-lobed; lobes !/—1!/, as long as the tube, reflexed, Ovato-semiorbicular, rounded-obtuse at the apex. Stamens 10. included, rather equal in length, shorter than the corolla-tube, 21/,—3!|, mm long; filament filiform-linear, slightly dilated at the base, glabrous; anther Much shorter than the filament, oblong, truncate and bilobed at the apex, shortly biauriculate at the lower end, attached by its back to the filament, 55-1 mm long; cells narrowly oblong, the mouth terminal and oblique. Style erect, straight, narrowly cylindrical, glabrous, included, slightly exceeding the stamens, 2—31/, mm long; stigma depressed, subcapitate. Ovary globose, minutely and densely papillose, 5-locular, 1 mm and a little more long; ovules numerous, oblong, attached to the thick placental 112 T. Makino: Plantae novae Japonicae. II. lobes, Capsule on the top of the erect strict and papilloso-hirsute pedicel, globose, accompanied by the persistent calyx, papillose on the surface, 5-sulcate, 3—3'/, mm across, with crustaceo-coriaceous carpels. Seeds minute, numerous, fusiform-oblong, finely longitudinal-striate, ferruginous. — Nom. Jap. Tsuga-matsu, Tsuga-zakura. — Japan: Hab. Prov. Shimotsuke: Nikko (K. Sawada! herb. Sc. Coll Imp. Univ. Tokyo, June 14, 1878; T. Makino! June 24, 1903) Mt. Shirane in Nikko (T. Makino! Aug. 1905); Prov. Shinano: Mt. Ontake (R. Yatabe! herb. ibid. July 28, 1880), Mt. Togakushi (R. Yatabe and J. Matsumura! herb. ibid. July 12, 1884), Mt. Shirouma (Y. Yabe! herb. ibid. Aug. 26, 1902), Mt. Yatsugatake (Y. Yabe! herb. ibid. Aug. 18, 1902); Prov. Kaga: Mt. Hakusan (R. Yatabe and J. Matsumura! herb. ibid. Aug. 8, 1881); Prov. Etchü: Mt. Tateyama (R. Yatabe and J. Matsumura! herb. ibid. July 24, 1884); Prov. Rikuchü: Mt. Iwate (G. Nakahara! herb. ibid. Aug. 1, 1903); Prov. Oshima in Hokkaidó: Mt. Komagatake (Y. Toku- buchi! Aug. 19, 1888). — It is very closely allied to the North-American (occidental) Phyllodoce empetriformis D. Don (= Menziesia emperiformis Swartz = Bryanthus empetriformis A. Gray). This species belongs to the section Parabryanthus, and thus the old world, not only Japan, added a new section to Ericaceae. 24. Phyllodoce (Eu-Phyllodoce) aleutica (Spreng.) Makino, 1. c., p. 134. Menziesia aleutica Spreng., Syst. Veg., II (1825), p. 202; Cham. et ‘Schlecht. in Linnaea, I, p. 515; Hook. Fl. Bor.-Am., lI, p. 40. — Bryanthus aleuticus A. Gray in Proc. Am. Acad., VII, p. 377, et Syn., Fl. N. Am. IL 1, p. 37. — Phyllodoce taxifolia B. aleutica Herd., Pl. Radd., IV, 1, p. 55. — Phyllodoce Pallasiana D. Don. in Edinb. New Phil. Journ,, XVII 41834), p. 160; DC, Prodr, VII, p. 718; Ledeb. Fl. Ross, II, p. 917; Maxim. Rhod. As. Or., p. 6; Franch. et Sav., Enum. Pl. Jap., I, p. 286; Bois. in Bull. Herb. Boiss., V (1897), p. 914. — Menziesia phylicifolia Fisch. n Hook. herb. ex Hook., Fl. Bor.-Am., II, p. 40. — Erica coerulea Willd. herb. no. 7477, fol. 5, ex Ledeb., Fl. Ross., II, p. 917. 25. Morus rubra L. var. japonica Makino, l. c., p. 134. | Morus nigra Matsum. in Bot. Mag. Tokyo, XVI (1902), p. 18, non Linn. — A tree, often large. Stigmatic arms slender, subulato-filiform, attenuated towards the apex, longer than the ovary, softly pubescent throughout. Otherwise as in the type. — Nom. Jap. No-guwa (in prov. Nagato, Yama-guwa (in prov. Bitchu and Kii) Ke-guwa (nov). — Japan: Hab. Prov. Nagato: Misumi-mura in Otsu-góri (D. Nikai! herb. Sc. Coll. Imp. Univ. Tokyo, Sept. 22, 1895, April 28, 1902); Prov. Bitchü: Hokinosaka in Higashinariwa-mura, Kawakami-góri (Z. Yoshino! May 17, 1904, May 12, 1905), Near Fuse in Fuka-mura, Kawakami-góri (Z. Yoshino! May 10, 1905); Prov. Kii: Foot of Mt. Katsuraki in Naka-góri (T. Yama- shita! July 1905). 26. Thea sinensis L. var. rosea Makino, l. c., p. 135. Thea rosiflora Matsum. Shokubutsu Mei-i (1895), p. 292, no. 3104, non O. Kuntze. — Leaves dark green. Petals rosy. Carpels more or — en Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. 113 less purpurascent. — Icon. Honzó-Dzufu, LXX, fol. 20 recto (by Franchet in his Enum., Pl. Jap., I, p. 60, this plant was wrongly referred to Thea maliflora Seem. — Thea rosiflora O. Kuntze). — Nom. Jap. Benibana-cha. — Hab. Prov. Musashi: Komaba, Bot. Gard. Agric. Coll, cult. (T. Makino! Oct. and Nov. 8, 1900, Nov. 1905). — A garden variety. 21. Thea Sasanqua (Thunbg.) Nois. var. vernalis Makino, l. c., p. 135. Branches terete, fulvous, glabrous. Leaves petiolate, elliptical- oblanceolate, acuminate with an obtuse point. cuneately attenuated below, crenulato-serrulate with a mucronate tip, coriaceous, glabrous, green and shining above, paler beneath, about 3!/2—71f cm long, 1!/44—3 cm wide; midrib prominent beneath, glabrous; veins about 6—9 on each side, in- conspicuous superficially; petiole entirely glabrous, 3—9 mm long. Flowers terminal and axillary, solitary, about 6—7 cm across, white, semidouble. Sepals sericeous dorsally and scales also more or less so. Petals sub- numerous, obovato-oblong or oblong, emarginate or retuse, about 3!/, cm long. Stamens numerous, connate into a few bundles, shorter than petals. Styles 3, connate in the greater portion, slightly shorter than stamens. Ovary villoso-tomentose. — Nom. Jap. Haru-sazankwa (nov.). — Hab. Prov. Musashi: Tokyo, cult. (T. Makino! March 1896). — This differs from the type of Thea Sasanqua (Thunb.) Nois. by the glabrous branch, larger and more shining leaves, entirely glabrous petiole, and flowering time; probably a hybrid between Thea Sasanqua and T. japonica With the characters of T. Sasanqua more predominating. 28. Loxogramme salicifolia Makino, 1. c., p. 138. Gymnogramme salicifolia Makino, Phanerog. et Pterid. Jap. Ic. Ill. 1, no. 7 (1899), tab. 34; Matsum. Ind. Pl. Jap., I, p. 389. — Gymnogramme lanceolata Catal, Pl. Herb. Coll. Sc. Imp. Univ. Tokyo (1886), p. 256; Makino in Bot. Mag., Tokyo, X (1896), p. 178, non Hook. XXXVI. Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. (Originaldiagnosen.) XXIII. Malvaceae III. auct. E. Hassler (Continuatio). Asterochlaena Garcke, Hassler in Fedde, Rep.. VII, p. 381. Bei Bearbeitung der in Paraguay so reich vertretenen P. sidifolia- Gruppe hat sich als Resultat unserer Beobachtungen ergeben, dass Sümtliche in Paraguay vorhandene Vertreter dieser Gruppe unserer Sektion I. Pseudoasterochlaena anzugliedern sind, dasselbe wird wohl auch mit der uns unbekannten P. argentina Gürcke der Fall sein. Eine dieser Gruppe angehörige paraguaysche Art P. orbicularis Ulbr. ist ebenfalls in diese Sektion einzubeziehen, wie dies aus dem uns reichlich zur Verfügung Stehenden Fruchtmaterial hervorgeht. Repertorium novarum specierum, VIII. 8 114 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. Bei Anlass dieser Untersuchung hat sich als Resultat wieder das- selbe ergeben, was wir schon bei anderen Pavonia-Gruppen cfr. P. hastata Cav. et P. subhastata Tr. et Pl. in Hassler: Pavonia polymorphes in Bull. Herb. Boissier, 2me sér, VII, p. 732 beobachtet haben, dass die reich- lichen Materialien aus einer ein Verbreitungszentrum der betreffenden Art bildenden Gegend, die Unhaltbarkeit der Spezieszersplitterung nach- weisen und dass ein aufmerksames Studium die Übergangsformen der Arten, die auf der Variation unterworfenen Charakteren begründet sind, nachweisen. 113. Asterochlaena (Pseudoasterochlaena) sidifolia (H. B. K.) Hassler, nov. nom. Pavonia sidifolia H. B. K. Nov. Gen., V, 283. Subspec. genuina (Gürcke) Hassler, nov. nom. Gürcke sub Pavonia in Flor. Bras., XII, 3, p. 509. Var. «. septentrionalis Hassler, nov. var. Indumento caulis, ramorum, petiolorum pedunculorumque pubescente, pilis longioribus hirsuto, hinc illine pilis glanduliferis inspersis; involucri phyllis 2,5—5 mm latis. (Ex Gürcke, l. c.) In Paraguaria vacat! Hab. Brasilia occidentalis. Venezuela. Var. 3. campestris (R. E. Fries) Hassler, nov. var. P. campestris R. E. Fries in Kgl. Sv. Vet. Ak. Handl., Bd. 42, no. 12, p. 43. Indumento praecedentis sed semper pilis glanduliferis inspersis, in- volucri phyllis 1—2 mm tantum latis. Forma crenato-dentata Hassler, nov. form. Foliorum margine crenato-dentato, involucri phyllis vulgo 6— 7. Paraguay: Garay-cué Campo Abente Anisits no. 2751 in Herb. Regnell. Forma crenata Hassler, nov. form. Foliorum margine acutiuscule latiuscule crenato, folia late ovata, apice obtusiuscula ?5/,4—55/.. mm involucri phylla vulgo 7— 8. Paraguay: San Luis, steiniger sandiger Berg mit spürlichem Holz- wuchs. Fiebrig no. 4434 in Herb. Hassler. Subspec. diuretica (Gürcke) Hassler, nom. nov. Gürcke sub Pa- vonia in Flor. Bras., XII, 3, p. 510. P. diuretica St. Hil. Pl. usuell., t. LIII, pp. Caule, ramis, petiolis, pedunculisque pubescenti-tomentosis pilis longioribus deficientibus. (Ex Gürcke, l. c.) Var. «. typica Hassler, nov. var. P. diuretica St. Hil. Pl. usuell, t. LIII. Foliis dentato-serratis, utrinque velutino-pubescentibus, involucri phyllis 6—7 calyce !/, longioribus, pubescentibus. Brasilia: Minas Geraés ex auct. Var. 8. paraguariensis Hassler, nov. var. Foliis crenato-serratis, utrinque breviter appresse velutino-tomentosis, involueri phyllis 7—8, calyce vulgo duplo longioribus. Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. 115 Paraguay: Hassler no. 370, a. b. 3154, 6717. Var. y. rupestris Hassler, nov. var. Foliis crenato-serratis, supra et subtus molliter densiuscule velutino- tomentosis, supra cano-viridibus, subtus albicantibus, involucri phyllis 8—9, crassiuscule molliter velutino-tomentosis, calyce plus quam duplo longioribus. Paraguay: Hassler no. 3978, 6143, id. 6872 ad var. 8. paraguari- ensem, vergens. ' Forma polyphylla Hassler, nov. form. Involucri phyllis in floribus omnibus 10. — Vulgo 15—20 mm tan- tum latis. ` 114. Asterochlaena (Pseudoasterochlaena) orbicularis (Ulbr.) Hassler, nom. nov. -Pavonia orbicularis Ulbr. in Engl. Jahrb., 44. p. 123. Var. genuina (Ulbr.) Hassler, emend. Ad descriptionem, l. c. ab auctore datam adde: Stipulae pilis stellatis brevibus et Dis hyalinis longiusculis patentibus vestitae; lamina foliorum adultorum supra (haud glaberrima) in nervis et venis pilis stellatis minimis sat numerosis vestita, subtus stellato pilosula, nervis supra in- conspicuis, subtus manifeste discolori (isabellino) prominentibus. Peduneulus ut involucri phylla indumento triplici (haud pube ramu- lorum) i. e. tomento stellato brevi, pilis glanduliferis brevibus sparsis intermixtis et pilis hyalinis longiusculis sat numerosis inspersis, vestitus, involucri phyllis vulgo 11 rarius 9—10, vulgo 12—13 mm longis rarius 10—11 mm calycis lobis semper 2—3 mm longioribus; calyx intus basi tantum glaber, lobi puberuli; petala extus pilis stellatis sessilibus, nitentibus, robustiusculis sat conspicue inspersa, basi ad unguis mar- ginibus manifeste pilosula (haud glaberrima). Carpidia matura gibbere paulo conspicuo, elongato a lateribus appla- nato, quam in A. sidifolia nobis minus producto, aucta. Paraguay: Fiebrig no. 513 in Herb. Hassler. Var. decumbens Hassler, nov. var. Differt caule procumbente, a basi ad apicem densiuscule subferru- gineo-tomentosulo, pilis glanduliferis brevibus et pilis hyalinis longius- culis sparsis vestitis, foliis subtus densiuscule stellato-tomentosulis, pilis gländuliferis brevibus inspersis, supra indumento ei paginae inferioris Varietatis genuinae simili vestitis, nervis et venis supra conspicue dis- eolori prominulis, subtus ut in var. genuina manifeste prominentibus, pedunculo molliter villoso-tomentoso, pilis glanduliferis brevibus sparsis Msperso, pilis longioribus simplicibus carente. Involucri phyllis breviter stellato tomentosulis, 10—11, calyce cc. 10 mm longo, 1—2 mm breviori- bus, calyce extus eodem indumento ut involucri phylla vestito, lobis intus ad margines et apicem versus densiuscule appresse pubescentibus petalis intus aurantiacis extus roseis, pilis stellatis inspersis, basi ad unguis lateribus conspicue albo-pilosulis, cc. ?9/,, mm. Paraguay: In arenosis ad flumen Capibary flor. mens. Dez.; Hassler no. 5906. 8* 116 Ex herbario Hassleriano: Novitates paragurienses. VI. Var. Ekmani Hassler, nov. var. P. orbicularis Ulbr. in E. L. Ekman, Beiträge zur Columniferenflora von Misiones in Ark. f. Bot., Bd. 9, no. 4, p. 31, fig. 8. Nobis e descript. et icon. auctoris tantum nota, differt: Caule praeter pilos stellatos breves et pilos hyalinos longos, pilis pluricellularibus longis, glanduliferis flavovirentibus vestito, involucri phyllis 8—11 (term. med. 8.8) calyce paulo brevioribus (ex icon.) petalis extus praeter pilos stellatos nitentes, pilis minimis multicellularibus glanduliferis inspersis. Petalis aurantiacis, flavo-venosis, extus flavo-maculatis. Misiones argentinas: San Ignacio in campo glareoso sicco, 11. Jan. 08; Ekman no. 176 in Herb. Regnell, n. v. A. orbicularis nob. ist, wie dies auch schon Ulbrich andeutete, die nächste Verwandte von A. sidifolia nob. und von dieser so polymorphen Art kaum zu trennen, sie stimmt mit derselben auch punkto Blüten und Fruchtbau vollstindig überein, die von Ekman dagegen angeführte etwas grössere Anzahl der Involukralzipfel bei A. orbicularis nob. 9—11, bei A. sidifolia nob. vulgo 7—9, ist vollständig belanglos, da in unseren reich- lichen A. sidifolia-Material sich Exemplare mit ausschliesslich 10zipfligem Involucrum vorfinden, cfr. A. sidifolia nob. subspec. diuretica var. y. rupestris form. palyphylla nob. Was endlich die Länge der Petalen an- belangt, so wird ein jeder, der sich eingehend mit den Malvales befasst hat, die grosse Variabilität in den Gróssenverhültnissen derselben in ein und derselben Spezies beobachtet haben und ihnen keinen spezifischen Charakter verleihen. 115. Asterochlaena (Pseudoasterochlaena) Hieronymi (Gürcke) Hassler, nom. nov. Pavonia Hieronymi Gürcke, Flor. Bras., XII, 3, p. 509 emend. Subspec. brevipila Hassler, nov. subspec. Caulibus ramisque pilis simplicibus stellatisque glanduliferis hinc illinc intermixtis puberulis vel apicem versus pubescentibus. Var. «. genuina (Gürcke) Hassler, nov. var. Involucri phyllis 7—9, cc. 1 mm latis et 9—12 mm longis, carpidiis apice gibbere humili obtuso a latere compresso munitis. Argentina: Salta Hier. et Lorentz no. 237. Subvar. microphylla Hassler, nov. subvar. Foliis maximis 20 mm longis et 14 mm latis, involucri phyllis vulgo 8, pilis longioribus nullis, 6—7 mm longis et 1 mm latis, petalis ad 20 mm longis ut in typo, carpidiis 3,5 mm altis, gibbere humili cc. 0,75 mm alto acutiusculo munitis. Gran Chaco: In campis pr. Loma Clavel, flor. et fruct. mens. Oct.; Hassler no. 2418. Var. 3. latiphylla Hassler, nov. var. Caulibus, foliis, pedunculis omnino var. genuinae nob. involucri phyllis vulgo 6 rarius 7; basi pilis longioribus praeditis, ad 15 mm longis et 2,5 mm latis, carpidiis subvar. praecedentis gibbere ad 1 mm alto acu- tiusculo. poo OMNES E Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. 117 Paraguay: Caballero cué, trockener Camp am Waldrande, flor. et fruct. mens. Febr.; Fiebrig no. 4812 in Herb. Hassler. Var. y. pseudoapiculata Hassler, nov. var. Caule praeter pubem, pilis glanduliferis insperso, foliis minus dis- coloribus ut in var. praecedentibus, omnino caulis indumento excepto P. apiculatae R. E. Fries similimma; involucri phyllis 7—8, ad 12 mm longis et 1,5—2 mm latis; carpidiis ad 5 mm altis, gibbere triangulari-acuto a latere compresso 1,25 mm alto basi totidem lato, munitis. Gran Chaco: Puerto Talavera ad ripas siccas fluminis Paraguay, flor. et fruct. mens. Oct.; Fiebrig no. 1434 in Herb. Hassler. Subspec. longipila Hassler, nov. subspec. Caulibus ramisque puberulis vel pubescentibus, in nonullis varie- tatibus pilis glanduliferis inspersis, et insuper pilis longis simplicibus patentibus hirsutis. Var. «. grandiflora Hassler, nov. var. Caule puberulo, pilis glanduliferis insperso, laxe hirsuto, pilis ad 5 mm longis, involucro vulgo 7-phyllo, phyllis ad 10 mm longis et 0,75—1 mm latis, petalis ad 25 mm longis, carpidiis gibbere + acutius- culo minuto praeditis minus noduloso tuberculatis. Paraguay: Hassler no. 7568 in Pl. Hassl., II ob indumento duplici a Chod. et Hassler et carpidiis minus noduloso tuberculatis ad P. gemini- floram Moric. sub var. grandiflora tributa, a cel Rob. E. Fries, l. s. c., pro P. Hieronymi Gürcke genuina habita, abhorret primo aspectu cauli- bus praeter pubem glanduliferam longiuscule hirsuto-pilosis. Var. f. apiculata (R. E. Fries) Hassler, nov. var. Pavonia apiculata R. E. Fries in Sv. Vet. Ak. Handl., Bd. 42, no. 12, p. 45. Caulibus praeter pubem eglandulosam + dense longiusculo albo hir- Sutis, carpidiis omnino eis var. pseudoapiculatae nob. similibus, gibberis vel potius apiculis maximis in specim. authentico Anisitsiano a nobis visco 1 mm altis. Paraguay: Anisits no. 2639 in Herb. Regnell, typus P. apiculatae R. E. Fries. Forma angustiphylla Hassler. nov. form. A. praecedenti vix involucri phyllis paullo brevioribus 12 mm et an- gustioribus 0,5—0,6 mm diversa. Paraguay: Centurion, niederer Kamp am Sumpfrand, flor. et fruct. mens. Nov.; Fiebrig no. 4021 in Herb. Hassler. Var. y. montana Hassler, nov. var. Habitu robustiore ad 2 m alta, caulibus petiolis pedunculisque laxe stellato-puberulis, copiose glanduloso-pilosis et pilis longiusculis (ad 5 mm) + dense hirsutis, foliorum indumento paulo densiore quam in aliis varie- tatibus, laminis majoribus ad 75/,;, mm attingentibus, involucri phyllis 1—8, ad 15 mm longis et 1 mm latis, carpidiorum apiculo triangulari- acuto lateraliter compresso, 1 mm alto basi 0,75 mm tantum lato. | Paraguay: Centurion, am Bergabhang, flor. et fruct. mens. Nov.; Fiebrig no. 4056 in Herb. Hassler. 118 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. 116. Asterochlaena Morongii Hassler in Fedde, Repert., VII, p. 382. Species ad interim conservanda, sed nostra sententia cum A. Hiero- nymi nob. formis multis intermediariis arcte conjuncta. Ab A. Hieronymi nob. vix differt: Foliorum lamina supra tomentella | vel tomentosula (haud hirta vel puberula) involucri phyllis filiformibus, carpidiis apice + glabrescentibus haud noduloso tuberculatis, gibbere in formis nostris omnibus humili obtuso ut in var. genuina, Asterochlaenae Hieronymi nob. Var. genuina Hassler, l. c. Caules piloso-tomentosi, folia ovata, obtusa basi rotundata nec non aliquanto cordata 1,2—2 em longa medio 1—2 cm lata. Hab. Mattogrosso. "Var. paraguariensis Hassler, nov. var. P. Morongii Morong haud Sp. Moore in Ann. N. Y. Acad. Sc., VII, p. 58. Caules brevissime laxiuscule pilis stellatis simplicibusque puberuli ei pilis patentibus longiusculis hispidi, folia ovato-cordata acuminata, crenato-serrata (haud dentata ut cel Morong. monuit) 3—5 cm longa 2—2,5 cm lata. Gran Chaco: Morong no. 950 in Herb. B. Boissier. Var. viscosa Hassler, Fedde, Repert., VII, p. 382. Forma discolor Hassler, nov. form. Caule pilis longioribus carente, indumento paginae inferioris foliorum densius canescenti tomentoso, habitu robustiore. Paraguay: Centurion, flor. et fruct. mens. Nov.; Fiebrig no. 5360 in Herb. Hassler. Subforma viscosissima Hassler, nov. subf. Foliorum pagina inferiore pilis glanduliferis brevibus inspersa. Paraguay: Fiebrig no. 4021 pp. in Herb. Hassler. Var. intermedia Hassler, nov. var. Omnino var. viscosa nob. f. discolor nob. differt: carpidiis apice sparse et minime noduloso tuberculatis et breviter hirtellis. Transitum praebet ad A. Hieronymi nob. Gran Chaco: Santa Rita (Chaco septentrionalis) in dumetis, flor. et truct. mens. Dec.; Hasslér no. 2693. Durch eine Arbeit über die Columniferenflora von Misiones von E. L. Ekman darauf aufmerksam gemacht, ersehe ich, dass zwei von mir seinerzeit ausführlich beschriebene Sida-Arten, die ausser dem allerdings täuschend ähnlichen Habitus weiter nichts miteinander gemein haben, ja sogar zwei vollständig getrennten Formenkreisen der Sektion Malvinda angehören, von E. Ulbrich in Urban Plant. andinae in Engl. Jahrb., Bd. 42, p. 122 als Sida argentina K. Sch. var. paraguayensis E. Ulbr. be- schrieben worden sind; die Charaktere der neuen Varietät Ulbrichs gründen sich ausschliesslich auf solche die beiden Arten mehr oder weniger gemeinschafilich sind, wie Behaarung usw. Eine auch nur ober- flächliche Prüfung der Blüten hätte aber dem Beobachter gezeigt, dass Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. 119 es sich um zwei gut voneinander erkennbare Arten handelt Hassler no. 5768 hat 5 Griffel, 5 Karpiden, die Kelehzipfel der Frucht stehen nach aussen, Hassler no. 7047 hat 10 Griffel, 10 Karpiden .und über dieselben nach innen umgebogene Kelchzipfel, die Karpidenform ist über- dies derart verschieden, dass eine Verwechselung unmöglich ist. Hassler no. 7041 von dem in den letzten Jahren neue Formen auf- gefunden worden sind, habe ich in einer der vorhergehenden Nummern des Repertoriums zur Spezies erhoben, als S. pseudocymbalaria nob. Eine eingehende Vergleichung der einschlügigen Literatur veranlasst mich nun, dasselbe für meine No. 5768 zu tun, den Ulbrichschen Varietüt- namen zum Speziesnamen zu erheben, ist nicht angängig, da unter dem- selben zwei total verschiedene Pflanzen bezeichnet waren und so benenne ich denn die Pflanze mit: 117. Sida confusa Hassler, nov. spec. — Sida Martiana St. Hil. var. viscosissima Hassler f. latifolia Hassler in Pl. paraguar. nov., V, p. 76, Bull. Herb. Boiss. 2me sér., VII, p. 731; — $. argentina Chod. et Hassler haud K. Sch. in Pl. Hassl., II, p. 556; — S. argentina K. Sch. var. paraguayensis E. Ulbr., pp. in Engl. Jahrb., Bd. 42, p. 122, quoad Hassler no. 5768!). Paraguay: Hassler no. 5768. Species nova Sidae Martianae St. Hil et Sidae aurantiacae St. Hil. affinis; a S. argentina K. Sch. imprimis carpidiis haud aristatis diversa. Die Blütenfarbe von S. confusa nob. ist rein weiss und beruht die Angabe von mir, petalis albis in vivo persicinis auf Verwechselung mit der in ,loco natali^ kaum zu unterscheidenden $. pseudocymbalaria nob. 118. Sida camporum Hassler, nov. spec. Sida montana K. Sch. subspec. camporum Hassler in Fedde, Repert., VIIL, p. 38. E speciminibus authenticis S. montanae K. Sch. a nobis examinatis, nunc manifeste evadit, subspec. nostra camporum specifice separanda sit, A S. montana K. Sch. imprimis carpidiorum aristis deorso scabris diversa, 119. Abutilon Hassleranum Hochr., Pl. Hassl., II, p. 550. Species e specimine unico fructifero imperfecte descripta, calycis *t carpidiorum indale valde peculiaris. Calyx fructiferus amplus plicato-alato-pentagonus lobis late cordatis ultra ?/, divisis, apice acuminatis, ad 25 mm latis et 22 mm altis; car- Pidia matura cc. 25—28 elongato-falcata dorso aristata, nigra, pergamacea dorso et apice hirsutula aristis 2 mm longis inclusis 11—12 mm longa, basi 3 mm apice 5 mm lata. Semina 5, reniformi-suborbicularia, cc. — 1) Vollstandig unbegreiflich ist mir, wie Ulbrich, L c., p. 122 dazu kommt, Hassler, no. 7047 pro Modiola caroliniana S. Don. f. viridescens Chod. et ‘Hassler zu bezeichnen, die no. 7047 ist in den Pl. Hassl., II, p. 292 als Sida cymbalaria Hochr. f. viridescens Hochr. aufgeführt, einer Sammelart, die dann Später von mir in Pl. parag. nov., p. 73 aufgehoben worden ist. 120 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI, 1,75 mm longa, minutissime foveolata, castanea, pilis minutis sparse conspersa. Paraguay: Hassler no. 347 a. typus speciei! Forma Johnsonii (Ekman) Hassler, nov. form. A. Johnsonit Ekman, Ark. f. Bot., Bd. 9, no. 4, p. 22, fig. 4. Vix differt petiolis longioribus, foliis majoribus, stipulis filifórmibus, indumento caulis petiolorum foliorumque minus denso. Misiones argentinas: Ekman no. 157 in Herb. Regn. ex icon. et descr., l. c. Forma pilcomayensis Hassler, nov. form. Forma praecedente foliorum et petiolorum magnitudine et longitudine similis, differt indumento foliorum paginae superioris ei paginae in- ferioris simili sed laxiore, i. e. duplici, e pilis stellatis longiusculis et pilis multicellularibus glanduliferis composito. Cetera omnino cum des- criptione et icone a cel. Ekman dat. bene congruit. Gran Chaco: Ad margines silvarum ad flumen Pilcomayo, fruct. mens. Jul.; Rojas no. 284 in Herb. Hassler. Die Hauptform ist kaum durch einen etwas gedrungeneren Wuchs, holzigere Konsistenz und etwas kleinere Blätter von den beiden Formen verschieden, die Gegenwart von Drüsenhaaren auf der Oberseite der Blätter ist vielleicht bei der forma Johnsonii ebenfalls zu konstatieren und wäre in diesem Fall die forma pilcomayensis der ersteren anzugliedern. XXIV. Sterculiaceae auct. E. Hassler. 120. Melochia parvifolia H. B. K., Nov. Gen. et Spec., V, 325. In seinen „Studien über die amerikanische Columniferenflora“ stellt R. E. Fries die von K. Sch. und mir unter diese Art eirbezogene M. Morongü Britton ebenso die von K. Sch. hier einbezogene M. fasciculata Benth. wieder als eigene Arten auf. Eines der Hauptverbreitungszentren dieser Art ist das Stromgebiet des Paraguayflusses, von dem uns reich- liche Materialien vorliegen, die alle Übergänge von der typischen M. parvifolia bis zur M. Morongii aufweisen. Den von R. E. Fries als typisch für seine wiederhergestellten Arten angegebenen Charakteren entsprechend, haben wir versucht unser Material in drei Varietüten unterzubringen, von denen jedoch jede Übergänge in die nächste zeigt, und so die Be- rechtigung der Vereinigung in eine Art nachweist. Var. genuina (H. B. K.) Hassler, nov. var. Foliis parvis oblongis aut obovato-oblongis, utrinque obtusis, crenato- serratis, supra scabriusculis, subtus adpresso pilosiusculis ad 20 mm longis et 10 mm latis, floribus in apice ramulorum congestis. (Ex H. B. K., Lei Paraguay: Hassler no. 5896. Forma induta Hassler, nov. form. Habitu, foliorum forma, inflorescentia, omnino. var. genuina nob., differt lamina adulta supra minute et sparse appresse pilosiuscula, subtus praeter pilos simplices appressos, laxe stellato-puberula. Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. 12t Paraguay: Hassler no. 4989. Var. fasciculata (Benth.) Hassler, nov. var. M. fasciculata Benth. in Hook. Journ. Bot., IV, p. 127. Foliis parvis vel medianis, ovalibus, ovali-oblongis vel ovatis obtusis, supra glabrescentibus vel pilis paucis adpressis conspersa, subtus laxe stellato-puberula; floribus in apice ramulorum vel oppositiifoliis, pedun- culo communi brevissimo vix pedunculis partialibus et pedicellis longiore auctis. Forma microphylla Hassler, nov. form. Foliis maximis 20 mm long. et 10 mm latit. haud superantibus, adultis supra glabris, subtus in nervis tantum pilosulis. Paraguay: Hassler no. 350. Subforma transiens Hassler, nov. subf. Foliis minus ovatis, ovali-oblongis, inflorescentiis oppositifoliis nu- merosis + brevi pedunculatis. Inflorescentias inferiores folio oppositas exceptas omnino var. ge- nuina nob. Gran Chaco: Puerto Talavera, Blüten weiss oder rosa oder rosa violett, flor. et fruct. mens. Aug.; Fiebrig no. 1215 in Herb. Hassler. Forma typica Hassler, nov. form. Foliis maximis ad 3%/,, mm attingentibus, adultis supra sparsissime pilis adpressis inspersa, subtus praeter nervos densius pilosulos, pilis. stellatis laxe puberula. Paraguay: Hassler no. 7399. Gran Chaco: Ad ripam occidentalem flum. Paraguay pr. Con cepcion, flor. mens. Oct.; Hassler no. 2443, leg. Rojas. Var. Morongii (Britton) Hassler, nov. var. M. Morongii Britt. in Ann. N. Y. Acad. Sci., VII, p. 32. Foliis medianis vel majusculis oblongis, oblongo-lanceolatis vel lanceo-- latis, apice + acutis, rarius obtusis, supra et subtus + pubescentibus vel tomentosis, inflorescentiis terminalibus vel oppositifoliis, pedunculo communi vulgo longiore, pedunculo partiali ut in aliis varietatibus vix 2 mm longo pedicellis + aequilongo. Forma intermedia Hassler, nov. form. Habitu, colore laetius viridi foliorum, foliis apice obtusioribus omnino var. fasciculata nob., differt foliis oblongis, ovali-oblongis usque ad °5/,, mm attingentibus, indumento paginae inferioris densiore, pedunculis com- munibus ad 10—16 mm longis. Paraguay: Hassler no. 7744; id. Caballero cué in campis humidis, flor. mens. Dec.; Fiebrig no. 4717 in Herb. Hassler. Forma genuina Hassler, nov. form. Foliis supra sparsius, subtus densius pube griseo-viridi vestitis, ad 5 cm longitudinis attingentibus, apice vulgo subacutis, rarius rotundatis, Pedunculis communibus 1—4 cm longis. Paraguay: Morong no. 201 a in Herb. B. Boiss.; Hassler no. 3881. Subforma denudata (R. E. Fries) Hassler, nov. subf. 129 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. M. Morongü Britt. var. denudata R. E. Fries in Sv. Vet. Ak. Handl., Bd. 42, no. 12, p. 9. Vix indumento paulo sparsiore et laxiore diversa. Hassler no. 1946, quoad specim. in herb. propr. Forma tomentosa Hassler, nov. form. Foliis supra flavo-virentibus, appresse puberulis, subtus molliter cano- viridi tomentosis foliis lanceolatis vel ovali-lanceolatis acutis pedunculis communibus 10 mm haud excedentibus. Paraguay: Centurion, in campis siccis (Lomas), mens. Jan. et Dec.; Fiebrig no. 4620 et 5285. Forma xerophyta var. Morongii nob. foliis molliter indutis discoloribus sat peculiaris. 191. Melochia pyramidata L. Spec. Pl., 774. Var. pseudotomentosa Hassler, nov. var. Caulibus tomentosis, stipulis hirsutis ad 5 mm longis, petiolis 10—20 mm longis hirsuto-tomentosis, lamina ovata vel ovato-lanceolata, :39/, ad 6/,, mm basi subcordata apice acuminata,. subconcolor, utrinque pilis albidis stellatis molliter tomentosula, subtus indumento densiore praedito, margine dupliciter crenulato-serrata, umbellis 10—15 mm longe pedunculatis, pedicellis 2—4 mm longis. Capsula breviter stipitata, bre- viter rostrata, pilis stellatis sat dense vestita. Habitu, indumento arcte accedit ad M. tomentosam L. var. Turpinianam K. Sch. sed ob tubo stamineo glabro, capsula brevi-stipitata brevi-rostrata ad M. pyramidatam L. tribunda est. Paraguay: Hassler no. 1058, 1144, 6545. 122. Melochia hermannioides St. Hil. Flor. Bras. mer., I. 129. Var. lanceolata Hassler, nov. var. Differt caulibus appresse crispulo-puberulis, apicem versus pilis simplicibus hirsutis, foliis lanceolatis, apice acutis basi attenuatis bre- viter truncatis 2/7, ?5/,,, 35/ mm usque ad tertium inferiorem marginis crenato-serratis, stipulis lineari-subulatis ciliatis ad 5 mm longis. Paraguay: Centurion, in campis humidis, flor. et fruct. mens. Nov.; Fiebrig no. 4207 in Herb. Hassler. Var. lacinulata (K. Sch. et Hassler) Hassler, nov. var. M. lacinulata K. Sch. et Hassler, Pl. Hassl., II, p. 301. Neue Materialien, die die fehlenden Zwischenformen liefern, veran- lassen uns die seinerzeit nach Angaben von K. Sch. als eigene Art auf- gestellte M. lacinulata als Varietät der M. hermannioides anzugliedern, mit der sie durch die folgende Zwischenform verbunden ist. Forma typica Hassler, nov. form. Paraguay: Hassler no. 8450; typus M. lacinulatae K. Sch. et Hassler. Forma heterophylla Hassler, nov. form. Foliis ad apicem et medium caulis eis var. genuinae (St. Hil) simili- bus, lamina suborbiculari, vel late-ovali, basi attenuato truncata, ad. 16 mm longa et 12 mm lata; foliis basalibus ambitu rhomboidalibus, longius num. y Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. 123 petiolatis 5—7 dentatis, supremis dimidio minoribus, omnino eis formae typicae nob. similibus. Paraguay: In argillosis pr. Villa-Rica, flor. et fruct. mens. Jan.; Hassler no. 8738. 123. Melochia stricta K. Sch., Flor. Bras., XII, 3, p. 42. Forma Missionum (Ekman) Hassler, nov. form. M. Missionum Ekman, Ark. f. Bot., Bd. 9, no. 4, p. 47, fig. 10. Est forma macra, angustifolia M. strictae formae genuinae et a nobis saepe eodem loco et sub eodem numero cum typo lecta. Differt foliis angustioribus, inflorescentia terminali et laterali racemosa, e cymulis paucifloris composita (haud terminalis, inferne foliosa ut mon. cel. auct. M. Missionum). Paraguay: Hassler no. 7684 pp., cum typo a beato K. Sch. det. Villa Sana flor. et fruct. mens. Jan.; cum typo sub eodem nro leg. Fiebrig no. 5207 in Herb. Hassler; Caballero-cué in palude flor. et fruct. mens. Dec.; leg. Fiebrig no. 4780 in Herb. Hassler. Inflorescentia formae genuinae a beat. K. Sch. imperfecte descripta, est terminalis et lateralis, terminalis est anguste paniculata ad 15 cm longa et ec. 8 em lata, panicula e racemis brevibus 4—6 cm longis, e cymulis paucifloris compositis formata: lateralis ex axillis foliorum superiorum et saepe medianorum racemosa, apicem versus cymulos paucifloros gerens. 8—8 cm longa. Petala in speciminibus nostris omnibus a beato K. Sch. determinatis, oblongo-spatulata, apice rotundata et haud infra 5 mm lata, sunt in Flor. Bras. verisimiliter lapsu calami 2 mm lata tantum dicuntur, Semen adhuc ignotum trigono-ovatum, glabrum, minutissime verru- Culoso-punctulatum, cinerum nigro-maculatum, 2 mm longum et ad 1,5 mm latum. 124. Buettneria salpellata Pohl., Plant. Bras., I, 178. Subspec. meridionalis Hassler, nov. subspec. Differt caulibus glabris, glabrescentibus, scabris vel scaberrimis, folis linearibus lineari-lanceolatis, oblongo-lanceolatis, lanceolatis vel ellipticis, glabris glabrescentibus vel scaberrimis, rigidis, sessilibus vel brevissime petiolatis, basi attenuatis, apice acutis vel acuminatis vel Mucronulato-aristatis, floribus typicis vel minoribus. Var. «, asperrima (R. E. Fr.) Hassler, nov. var. B. asperrima R. E. Fr. in Kgl. Sv. Vet. Ak. Handl., Bd. 42, no. 12 P. 15, tab. I. Caule scaberrimo, laminis ellipticis, vel oblongis vel anguste oblongis ‘in apiculum minutum terminantibus 7—11 cm longis et 2—4 mm latis, Supra et subtus asperrimis, floribus typicis. A var. sessili K. Sch. differt, caulibus et foliis asperrimis,. laminis multo latioribus, pedicellis haud glabris. Brasilia: Matto Grosso Malme no. 2050 in Herb. Regnell, n. v. Var. 8. glabrescens Hassler, nov. var. Caule in parte inferiore glabro, in parte media et superiore in an- 124 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. gulis sparse scaberulo, foliis vulgo sessilibus, petiolis maximis 2 mm longis, lamina elliptica, lanceolata vel lanceolato-oblonga apice acuta vel acuminata, manifeste aristato-mucronulata, 5/35, 752, 8/29 mm supra glaberrima, subtus vix in nervo mediano tantum scaberula, vel omnino glabra, pedunculis et pedicellis puberulis, calyce 3,5 mm tantum longo, petalis ligulis inclusis ad 8 mm longis. Paraguay: In campis siccis pr. Estrella, Sierra. de Amambay, flor. mens. Febr.; Hassler no. 10213. Var. y. rigida (Ekman) Hassler, nov. var. B. scalpellata Pohl. subspec. rigida Ekm. in Ark. f. Bot., Bd. 9, no. 4, p. 52, e descr. Foliis linearibus vel lineari-lanceolatis, scabris-glabrisve haud pilosis, ad 11—13 cm longis et 1,2 cm latis, floribus ut in typo sed calyce minore (3,5 mm ut in var. praeced.). | Forma scabra (Ekm.) nob. Misiones argentinas: Ekman no. 192, l. c., n. v. Forma glabra (Ekm.) nob. Misiones argentinas: Ekman no. 193, l. c., n. v. Die in der Mitte des Verbreitungsgebiets der subspec. meridionalis nob. aufgefundene var. glabrescens nob. bildet mit ihren kurzkelchigen Blüten und breiten beinahe glatten Blättern die Übergangsform zu der südlichsten var. rigida nob. von der nórdlichen var. asperrima nob. Mit unbewehrtem Auge ist dieselbe von der im selben Gebiet vorkommenden B. melastomifolia St. Hil. kaum zu unterscheiden. 125. Buettneria filipes Mart. Mse. et K. Sch. in Flor. Bras, XII, 3, p. 95. Var. puberula Hassler, nov. var. Caulibus et foliis supra et subtus sparse puberulis, in nervorum axillis conspicue barbellatis, lamina apicem versus sparse et irregulariter crenato-denticulata, calyce extus minutissime puberulo. Gran Chaco: Ad ripas rivulorum in regione cursus inferioris flu- minis Pilcomayo, flor. mens. Maj.; Rojas no. 124 in Herb. Hassler. XXV. Leguminosae LI. auct. E. Hassler. 126. Indigofera Rojasii Hassler, nov. spec. Suffrutex erectus virgatus 1—1,5 m radix crassa lignosa, caulis vulgo simplex, rarius apicem versus ramis virgatis paucis auctus, basi cc. 40 cm alte aphyllus, teres et glabrescens, supra manifeste quadrangularis et inter angulos lineis e stipulis decurrentibus, valde prominentibus, per- cursus, setulis minimis albis, nitentibus, deorsum directis, Scaberulis, vestitus; internodia a basi ad apicem decrescentia 10—2,5 em longa; stipulae lineari-lanceolatae, subulatae 2 mm longae et vix 0,3 mm latae, scaberulo-pubescentes; folia 3—7 vulgo 5 foliolata, foliola omnia stricte opposita; petiolus communis 5—10 mm rhachis in foliis pluri-foliolatis 10—25 mm longa, ut petiolus supra leviter canaliculata, scabro puberula; foliola linearia vel anguste lineari-lanceolata, apice mucronato-acuminata, ini iii EX I Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. 125 basi attenuata in petiolulum brevem plicato-contracta, ?9/,—59/. mm manifeste discoloria, supra sicco laete flavo-virentia, subtus incana, Supra sparsius, subtus densius, setulis caulinis similia, vestita, ubique scaberula. Racemi axillares, subdensiflori ineunte anthesi 10—15 cm longi, fructi- feri ad 30 cm longi, rhachi lineis e pedicellorum basi decurrentibus sub- angulata, scabro-puberula, fere ad medium florifera; bracteolae ante anthesin caducae, lineari-lanceolatae, subulatae, calyce subaequilongae, plicato-concavae, intus fulvescentes nitidulae, punctis glandulosis ope microscopii tantum conspicuis, aureo nitentibus conspersae, extus albo- hispidulae, 3 mm longae et medio cc. 0,75 mm latae; flores 1—1,5 mm longe pedicellati, calyx 4,5 mm longus ad ?/, divisus, laciniis 4 + aequi- longis anguste triangularibus. quinta infima paulo latiore et cc. 1 mm longiore, nervo mediano prominente percursis, intus glabris, extus erecto- pilosulis; vexillum patens, late ovatum, apice subacutum, brevissime unguiculatum, intus glaber extus densiuscule subsericeum; alae rectae oblongae, acutae glabrae 6/, mm carina paullo longiores; carina recta oblonga acuta, breviter mucronulata, infra medium lateraliter gibboso- appendiculata, extus apice et marginibus pilosula, tubus stamineus 4 mm longus, pistillo aequilongus, ovarium teres 1,5 mm longum, 12—15 ovu- latum, glabrescens. Legumen rectum, patenti-erectum plano convexum, anguste mar- ginatum, manifeste acutiuscule apiculatum, puberulum, non plane evo- lutum 40 mm longum, 2 mm latum, semina vulgo 12. Species nova ob legumina patenti-erecta, valde peculiaris, nulli austro-americanae affinis. | Formas angustifolias I. lespedezioidis H. B. K. in memoriam revocat, sed inflorescentiis elongatis, leguminibus patentibus discrepat. Paraguay: In campis humidis ad margines silvarum pr. Esperanza Sierra de Amambay, flor. et fruct. mens. Oct.; Hassler no. 10658, leg. Rojas. 127. Indigofera lespedezioides H. B. K., Nov. Gen., VI, 457. Var. acutifolia Hassler, nov. var. Differt foliis omnibus lanceolatis vel lanceolato ellipticis, apice acutis vel acuminatis, mucronulatis, 35[,—'9/,, mm scabro-puberulis. Paraguay: In campis humidis ad margines silvarum pr. Eperanza, flor. mens. Dec.; Hassler no. 10715, leg. Rojas. 128. Discolobium pulchellum Benth., Flor. Bras., XV, 1, p. 73. Var. viscosissimum Hassler. Differt: caulibus, ramis, foliorum rhachi ut pedunculi pilis glanduli- feris hirsutis et pube viscosa indutis, foliorum rhachi ad 20 cm longa. foliolis vulgo 10—15, in eadem plantam valde variabilibus, oblongis apice acutis vel obtusis, obovato-oblongis vel rarius in jugis ultimis lineari- oblongis, pedicellis cc. 10 mm longis, hirsutulo-viscosis-glanduliferis, legumine viscoso puberulo. 126 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. Gran Chaco: Puerto Talavera in campis humidis inundatis, Pal- mares, flor. et fruct. mens. Aug.; Fiebrig no. 1214 in Herb. Hassler. 129. Discolobium leptophyllum Benth., Fl. Bras., XV, 1, p. 71. Var. Junceum (Micheli) Hassler, nov. var. D. junceum Micheli, Contr. Flor. Parag., II, p. 80. Descriptio auctoris e specimine unico incompleto redacta, emmen- danda: Caulis solemniter striatus, glabrescens vel sparse puberulus, petiolus. communis ad 2 cm longus, foliola breviter petiolulata, inferiora oblongo lanceolata, acuta, breviter mucronulata, simplicia vel bina, 50—70 mm longa et ad 10 mm lata, petioluli ad 1,5 mm, folia superiora trina, bina vel simplicia, petioluli terminales in foliis trinis, lateralibus longiores, foliola linearia vel lineari-lanceolata, acuta, mucronulata, terminalia 32/,A— 5/, mm lateralia !9/,—!!|, mm. Pedunculi ut caules striati, ad 60 mm longi, pilis appressis densiuscule vestiti, apice argenteo-sericei, legumen maturum ad 25 mm diam. A D. leptophyllo Benth., differt foliis sparsioribus, acutis, indumento glanduloso perraro. Forma «. parviflora Hassler, nov. form. Bracteolis sub calyce lanceolato-subulatis, calycis lobis profundius fissis quam in var. $. vexillo 12 mm longo et 14 mm lato, tubo staminali. 9 mm longo. Planta tota minus induta quam in forma sequente. Gran Chaco: In campis humidis in regione cursus inferioris flu- minis Pilcomayo, flor. mens. Jun.; Rojas no. 380 in Herb. Hassler. Forma ?. grandiflora Hassler, nov. form. Bracteolis lineari-subulatis, pedicellis sparse glandulosis, calycis lobis ut in var. genuina (Benth.) vexillo late orbiculari ad 15 mm longo et lato, tubo staminali 10 mm. Gran Chaco: In campis humidis Loma Clavel (Chaco septentr.), flor et fruct. mens. Nov.; Hassler no. 2579. 130. Galactia macrophylla Taub. in Engl. u. Prtl. Nat. Pflanzenfam., III, 3, p. 368. Var. ovalifolia Hassler, nov. var. Differt foliis ovalibus quam in typo multo majoribus, apice obtusis vel leviter retusis et mucronulatis, basi leviter attenuatis, inaequalibus, "|;,—15/; cm supra glabris, subtus costa sparse villosula excepta glabris, racemis longiusculis ad 15 cm, apice tantum floriferis. Paraguay: Sierra de Amambay, in campis siccis combustis Esperanza, flor. mens. Sept.; Hassler no. 10625, leg. Rojas. 131. Galactia speciosa Britt. in Bull. Torr. Bot. Club., XVI, 262. Var. acutisepala Hassler, nov. var” Differt calycis laciniis omnibus ovali acutis. Forma argentina (Gris.) Hassler, nov. form. Collaea argentina Gris. in Plant. Lorentz., p. 77. . Foliis 5—7,5 em longis et 1--2 cm latis, petiolo communi 5 mm longo petiolulis aequilongis, pedunculo petiolum subaequante, pedicellis 10 mm cc. longis, petalis 25 mm longis. y Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. 127 ` Argentina: Cordoba ex Gris., Le Forma paraguariensis Hassler, nov. form. Folis 5—9 cm longis 5—8 mm latis, petiolo communi 2—2,5 mm petiolulis 4—5 mm longis, pedunculis 10— 12 mm pedicellis 20—25 mm longis calycis lacinia infima ad 25 mm petalis ad 30 mm longis. Paraguay: In campis humidis pr. Caaguazú, flor. et fruct. mens. Febr.; Hassler no. 8999; Sierra de Amambay ad ripas rivuli pr. Estrella, flor. mens. Jan.; Hassler no. 10084, leg. Rojas. 132. Galactia stenophylla H. et A. Bot. Misc., III, 182. Diese in den paraguayischen Campos so verbreitete Art, zeigt eine erstaunliche Variabilität in bezug auf Indument, Länge der Infloreszenz und Blütenstiele, ist aber gleich in ihren floralen Organen sowohl bei G. stenophylla H. et A., G. Hassleriana Chod. als auch bei G. virgata Chod. et Hassler, so dass die Aufrechterhaltung derselben als eigene Arten nicht mehr angängig ist. Wir vereinigen dieselben als Varietäten mit der ältesten Spezies @. stenophylla H. et A. Var. genuina (H. et A.) Hassler, nov. var. Caules virgati glabri vel minute sericeo-tomentelli, foliola linearia vel oblongo-linearia, utrinque glaucescentia, pedunculus communis 12—35 mm longus (in specim. a nobis visis 10—15 mm), pedicelli 5—7 mm longi, vexillum glabrescens vel minute puberulum. Brasilia meridionalis et Uruguay: V. s. Var. Hassleriana (Chod.) Hassler, nov. var. G. Hassleriana Chod., Pl. Hassl., II, p. 462. Caules et folia ut in var. genuina nob. pedunculus communis 2—5 mm longus, pedicelli 4—10 mm longi, vexillum glabrescens,. alis ut in aliis varietatibus gibbosis. ` Paraguay: Hassler no. 4285, 6119, typi Pl. Hassl., 1. c., id. no. 5638. Var. intermedia Hassler, nov. var. Caules et folia ut in var. genuina nob. pedunculus communis -1—2 mm tantum longus, pedicelli 2,5—9 mm longi, vexillum glabres- cens vel sericeo pubescens. «. Vexillum glabrescens. Paraguay: In campis pr. Caáguazú, flor. et fruct. mens. Febr.: Hassler no. 8917. 8. Vexillum sericeo-pubescens. Paraguay: Hassler no. 353, 601, 603, 907, 1013, Pl. Hassl. I, P. 35 sub C. stenophylla Benth. id. no. 3496, Pl. Hassl., II, p. 462. Var. virgata (Benth.) Hassler, nov. var. Collaea virgata Benth., Flor. Bras., XV, 1, p. 146. Caules sericeo-tomentosuli, basi glabrati, foliola novella supra et Subtus sericeo-tomentosula adulta supra glabrescentia, pedunculus communis subnullus, pedicelli 2-5 mm longi, vexillum sericeo- Pubescens, Forma albiflora Hassler, nov. form. Petalis albis, 128 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. Paraguay: Hassler no. 6629, Pl. Hassl., II, p. 463, sub G. virgata. Forma roseiflora Hassler, nov. form. Petalis roseo-purpurascentibus. Paraguay: In dumetis campestribus in regione fluminis Yhu, flor. mens. Sept.; Hassler no. 9443. 183. Galactia grewiaefolia Taub. in Engl. u. Prtl. Nat. Pflanzenfam., III, 3, p. 368. | Var. mucronulata Hassler, nov. var. Differt caule fruticoso, foliis apice rotundato-subacutis, breviter mucro- nulatis, racemis a basi ad apicem floriferis, calycis lacinia summa sub- acuta, vexillo longiore (ad 22 mm). Paraguay: Sierra de Amambay, in campis ,Serrados* Esperanza, flor. et fruct. mens. Jul.; Hassler no. 10528, leg. Rojas. 134. Galactia rugosa Chod. et Hassler in Plant. Hassl., II, p. 464. Var. sericea Hassler, nov. var. Differt habitu suffruticoso, foliolis ellipticis vel ovali-ellipticis, sub- acuminatis, haud obtusis, suppra appresse sericeo-tomentosis, calyce sericeo-piloso lobis tubo manifeste longioribus, leguminibus maturis 5 em tantum longis et 8 mm latis. Paraguay: Sierra de Amambay, in campis siccis Punta Porá, flor. et fruct. mens. Dec.; Hassler no. 9865, leg. Rojas. Stipulae in varietate nostra ut in typo, cfr. icon. Benth. in Flor. Bras. ovali-lanceolatae acutae, haud obtusae ut auct. Collaeae rugosae monuit. 135. Clitoria nana Benth., Flor. Bras., XV, 1, p. 120. Var. caaguazuensis Hassler, nov. var. Differt stipulis omnibus ovato-lanceolatis, foliolo mediano obovato- elliptico, basi acuto, bracteolis oblongo-lanceolatis, acutis 7 mm longis 2,5 mm latis, calyce puberulo. An spec. nov.! Paraguay: In campis siccis pr. Caaguazu, flor. mens. Mart.; Hassler no. 9110. 136. Clitoria densiflora Benth., Flor. Bras., XV, 1, p. 122. Var. mucronata Hassler. Differt indumento caulis fulvo haud ferrugineo, foliolis obovatis vel ovalibus, apice breviter acute acuminatis et setuloso-mucronatis, petiolo communi pedicellis longiore vel breviore. Paraguay: Sierra de Amambay in campis siccis Punta Pora, flor. et fruct. mens. Dec.; Hassler no. 9831, leg. Rojas. 137. Cassia excelsa Schrad. in Goett. Gelehrt. Anz., 1821, p. 717. Var. acutifolia Hassler, nov. var. Differt indumento ramulorum petiolorum inflorescentiaeque aureo- viridescenti, foliolis apice acutis vel acuminatis, supremis usque ad 9 cm longis et 22 mm latis, subtus flavescenti-pubescentibus, sepalis exterioribus aureo-puberulis. Paraguay: Caballero. cué, feuchter Uferwald, flor. mens. Febr.; Fiebrig no. 4800 in Herb. Hassler. Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. NL 129 138. Cassia latistipula Benth. in Flor. Bras., XV, 2, p. 156. Var. glauca Hassler, nov. var. Differt petiolo communi subtus sparse hirsutulo, omni planta ceterum glaberrima, petiolo, stipulis, foliolisque manifeste glaucis, in sicco coeru- lescentibus, floribus paullo minoribus, calycis sepalis exterioribus 17 mm tantum longis (in typo 8—9 lin.). Paraguay: Sierra de Amambay, in campis pr. Estrella, flor. et fruct. mens. Jan.; Hassler no. 10080, leg. Rojas. 139. Cassia basifolia Vog. Syn. Cass. 56. Var. aristulata Hassler, nov. var. Differt stipulis apice in aristulam setiformam productis, marginibus brevissime ciliolatis, pedunculis stipulis paullo longioribus, legumine ad 50 mm longo, manifeste marginato, laxe pilosulo. Paraguay: Sierra de Amambay in campis arenosis pr. Estrella, flor. et fruct. mens. Jan.; Hassler no. 10038, leg. Rojas. 140. Cassia trachycarpa Vog. Syn. Cass. 52. Subspec. macrophylla Hassler, nov. subspec. Differt imprimis foliolis plus quam duplo longioribus et latioribus, inflorescentiis terminalibus et axillaribus, paniculatis et longe racemosis. Species in Flora brasiliensi sat brevi descripta, descriptionem com- pletam hic addere haud inutile duximus. Absus. Suffrutex erectus, 60-80 cm altus; radix crassa lignosa; caulis solitarius, simplex, flexuosus, .teres, + sulcatus, basi ad 5 mm Crassus, cortice cinnamomeo obtectus, viscoso pubescens et setulis brevibus hispidus; internodia 15—25 mm stipulae parvae lineari-setaceae 2—2,5 mm longae deciduae, dorso et marginibus viscoso-pilosulae, folia 2—8-, vulgo 5—7-juga, inferiora 2—4-, superiora plerasque 5—8-juga; petiolus communis (rhachi inclusa) in foliis inferioribus pauci-jugis 5—8 cm in foliis superioribus pluri-jugis 15—20 cm longus, eglandulosus hispidulo-pubescenti-viscosus ut caulis, teres supra sulcato-subcanalicu- latus, apice seta unguiculata, 5 mm longa, hispidulo-viscosa terminatus; foliolorum juga 20—30 mm inter se distantia, par ultimum a caule longiuscule 35—50 mm remotum; foliola ovali-elliptica, rarius in foliis Supremis ovali-lanceolata, 40/3, 45/35, 55/33 mm basi et apice leviter inae- Quilatera, basi subcordata in petiolulum brevissimum contracta, apice Subacuto-rotundata vel acutiuscule acuminata, mucronae curvulo cc. 2 mm longo coronata, + concolora, utrinque viscosa, supra glabrescentia Vel basin versus sparse puberula, subtus in costa et nervis pubescentia, caeteris partibus glabrescentia vel hispidulo-setulosa, margine discolori, glanduloso-ciliato et leviter puberulo, costa mediana supra impressa, Subtus manifeste prominente, nervis lateralibus supra et subtus productis, utroque latere cc. 7—9 ante marginem arcuatim anastomosantibus. Inflorescentia terminalis et axillaris, racemi terminales saepius pani- culam formantes, axillares simplices, racemi elongati, subdensiflori, foliis aequilongi vel longiores, 20—30 cm longi, rhachis eodem indumento ut caulis praedita, bracteae stipulis simillimae, flores sat longe pedicellati, Repertorium novarum specierum. VIII. 9 130 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. pedicelli eodem indumento ut rhachis vestiti, in floribus evolutis 10—15 mm longi ec. 1 mm sub flore bibracteolati, bracteolis bracteis similibus cc. dimidio minoribus; sepala 3 exteriora oblongo lanceolata, subconcava, apice acuta mucronulata, interiora 2 petaloidea, latiora, subobtusiuscula, exteriora li mm interiora (Die mm extus minute puberula, petala 4 subaequalia !/; mm, summum longius unguiculatum !5/, mm antherae 10 + aequilongae 5 mm longae, 1,25 mm latae, apice rimis transversis dehiscentibus, filamentis vix 1 mm longis ovarium 5 mm longum oblongo-compressum, pilis basi glandulosis hispidissimum, stylo basi hispido-pilosulo. Legumen oblongo-compressum 9),, mm elastice bivalve, basi et apice acutiusculum, setulis basi glanduliferis hispidum, viscosum. Semina cc. 1 ovali compressa apice acutiuscula, 6—7 mm longa et 3,5—4 mm lata; glabra nigrescentia. Paraguay: In campis siccis pr. Punta Porá, flor. et fruct. mens. Dec.; Hassler no. 9833, leg. Rojas. 141. Cassia cathartica Mart., Reise, I, 548 et Benth. Flor. Bras., XV, 2, p. 155. Subspec. floribunda Hassler, nov. subspec. Differt imprimis foliolis vulgo numerosioribus, duplo majoribus, in- florescentiis longe racemosis, ovario glabrescente. Absus. Suffrutex erectus 0,8—1 m altus, ubique viscosus; radix crassa lignosa; caulis vulgo simplex, rarius superne pauciramosus flexuosus, striato-sulcatus, setis patentibus, basi in glandula sitis, + dense hispidus; internodia 20— 30 mm stipulae lineari-setaceae glabrae 5 mm longae, petiolus communis (rhachi inclusa) 15—20 cm longus, supra leviter sulcato subcanaliculatus, infra par ultimum foliolorum, a caule cc. 25—30 mm remotum, sparse hispido-setulosus, supra praeter viscosi- tatem glaberrimus, apice mucronulo 2—3 mm longo terminatus; foliola 1—15-, vulgo 10—11.juga, oblonga, apice acuta, acuminata vel sub- acuminato-rotundata, basi subcordata leviter inaequilatera, in petiolulum brevissimum contracta, 20/;—50/,, mm suprema excepta vulgo omnia ultra 35 mm longa, concoloria, viscoso-nitentia, glabra, margine setulis glandu- losis ciliato, costa supra impressa subtus prominente, nervis supra et subtus productis, utroque latere vulgo 7— 8 ante marginem arcuatim anastomosantibus. Inflorescentia axillaris et terminalis elongato racemosa; racemi axillares 20—25 cm terminales ad 30 cm longi, in speciminibus raris superne ramificatis, racemi pauciflori 9 —10 cm tantum longi adsunt; rhachis ut caulis hispido-setulosa, viscosa, subdensiflora, floribus longiuscule pedi- cellatis; bracteae subulatae glabrae 2 mm longae, pedicelli in anthesi 20—25 mm longi, glabro-viscosi vel hispido-setulosi, bracteolae a flore cc. 2 mm remotae, bracteis similes sed minores, alabastra apiculata sepala, petala, antheraeque omnino ut in C. trachycarpa Vog. subspec. macrophylla nob. ovarium glabrescens, ut stylus forma et magnitudine praecedentis, pube minuta viscoso-glandulosa, ope microscopii tantum conspicua ob- tectum. Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VI. 131 Legumen plano-oblongum, basi et apice acutum, valvis glabris laevi- bus, crassiuscule marginatis, ad 50 mm longum et 10 mm latum. Semina 1—8, praecedenti simillima. Paraguay: In campis arenosis pr. Esperanza, Sierra de Amambay, flor. et fruct. mens. Nov.; Hassler no. 10682, leg. Rojas. Die Übereinstimmung im Blütenbau, mii Ausnahme des mehr oder weniger behaarten Fruchtknotens, die trotz der verschiedenen Form auf- fallend gleiche Aderung, Beründerung der Blüttchen, die vollstündig identischen Samen usw. lassen vermuten, dass es sich um eine einzige polymorphe Art handelt, die dann dem Prioritütsgesetz zufolge den Namen der am wenigsten entwickelten Form C. cathartica Mart. anzunehmen hätte, der dann die C. trachycarpa Vog. als Subspezies anzureihen wäre mit ihrer exuberanten Varietät: macrophylla; unsere Subspezies floribunda würde dann zur Varietüt der Subspezies genuina gehören. Die Differenzen in der Behaarung, die glatten, behaarten oder borstigen Klappen finden sich bei C. cathartica Mart. nach Bentham, der prügnante Unterschied, den Bentham hauptsächlich betont, die „racemi pauciflori foliati^, ist durch das Auffinden unserer Subspezies /loribunda hinfällig geworden und rechtfertigt die Vereinigung der beiden Arten. 142. Sclerolobium paniculatum Vog., Linnaea, XI, 397. Var. polyphylium Hassler, nov. var. Ramulis novellis tenuiter puberulis, cortice luride cinereo-fulvo ob- tectis, foliis 8—10 jugis, petiolo communi 25—30 cm longo, sparse et tenuissime albo puberulo, folia ovato-lanceolata vel ovato-oblonga, petiolulo crassiusculo ruguloso minutissime puberulo suffulta. lamina basi rotundata apice + obtusiuscule acuminata, subcoriacea supra glaberrima nitens, Subtus in sicco fulvo-albicans, glabra ad costam tantum minute sparse puberula, costa supra immersa, subtus manifeste prominens, nervis et reti venulorum supra et subtus magis conspicuis. Panieula fructifera tantum nota ampla ad 30 cm longa et 50 cm lata, legumen elliptico-oblongum basi subacutum, apice obtusiuscule rotundatum Vel subaeutum apiculo parvo coronatum monospermum 55/4 mm vel bi- Spermum oblongum apice rotundatum subretusum et minute apiculatum Joo mm obscure costaneum, laevis, nitens, semen ovatum, compressum basi subquadrangulare, marginibus incrassatis, glaberrimum nitidum, oli- Vàceo badium 10 mm altum et 6 mm latum. Paraguay: Sierra de Amambay, in campis ,Serrados* pr. Esperanza, fruct. tant. mens. Aug.; Hassler no. 10573, leg. Rojas. Floribus deficientibus planta nostra pro varietate S. paniculati Vog. descripsimus, cui foliis discoloribus glabris, leguminis factura arcte accedit. 143. Diptychandra epunctata Tul. in Ann. Sc. Nat., II. sér, XX, 139. Subspec. Rojasii Hassler, nov. subspec. Differt foliis omnibus 4—5 jugis, rarissime 3 jugis, petiolo communi 8— 10 em longo, foliolis ovali-lanceolatis vel ovali-oblongis, omnibus ob- tusiuscule acuminatis, punctis minutis translucidis consporsis, raeemis 10—12 cm longis, leguminibus ad 15 cm longis et 3 em latis. . je 132 C. Pau. Semina 2 transversa, reniformia 4 cm longa et 2,5 cm lata, testa circumcirca, insertione funiculi excepta in alam 5—6 mm latam expansa. Paraguay: Sierra de Amambay in campis ,Serrados* Esperanza, flor. et fruct. mens. Nov.; Hassler no. 10678, leg. Rojas; id. mens. Oct. eod. loco no. 10823: Floribus et foliis novellis. Numero foliolorum, foliolis translucide punctatis, racemis longiusculis subspec. nostra ad D. aurantiacam Tul. arcte accedit, sed ovario fila- mentisque pilosis haud hirsutis ad D. epunctatam Tul. tribuenda est. Species*tres notae, inter se haud manifeste distinctae, fortasse omnes varietates unius speciei constituunt. XXXVII. C. Pau, Nova ex: Mi segunda visita á Sierra Nevada. (Ex: Bol. Soc. Arag. Cienc. Nat., VIII [1909], pp. 104—129.) 1. Ranunculus angustifolius DC. var. alismoides (Bory) Pau, Le p. 110. R. alismoides Bory, Anal. gen. (1820), p. 18, no. 121. — R. angusti- folius DC. var. uniflorus Boiss., Voy. bot. (1839—1845), p. 6. 2. Sisymbrium pinnatifidum DC. var. heterophyllum (Bory) Pau, Le p. 111. Cardamine heterophylla Bory, Anal. Gener., p. 6. — Arabis Boryi Boiss., Voy., p. 26. — Cardamine Boryi Boiss., Elench., p. 9 (1838). — Descurainia pinnatifida Webb, Iter, 75. 9. Draba Hispanica Boiss. var. brevistyla Pau, 1. c., p. 112. Siliculae stylo 1—2 mm, diámetro transverso 4 mm. Forma exscapa Pau, l. c., p. 112. Seapi subnulli clandestini. Sierra Nevada: Cerro de los Machos, Alcazaba, Mulahacén. Yo no vi ningün pié con flores, y por lo tanto no se puede decir si se trata de una variedad de la D. hispanica, como supongo, 6 de la D, ciliaris L. (D. Dedeana B. et R., D. Mawi Hook., D. Zapateri Wilk.); porque la longitud del estilo es de esta última. 4. Draba tomentosa Walenb. var. nevadensis Pau, 1. c., p. 112. D. frigida Boiss., Voy. bot, p. 48. — D. frigida var. laevipes Boiss., Suppl. p. 719. — D. tomentosa var. laevipes Willk., Prod., IL, p. 840 p. p- (Non D. laevipes DC.) Pedicelli glaberrimi, siliculae minores, stylus subnullus. Habitus magis D. nivalis Silj. quam tomentosa. Willkomm (l. c.) atribuye á Boiss. la D. tomentosa var. laevipes: Boissier (l. c.) la hizo variedad de la D. frigida y no de la D. tomentosa. 5. Alyssum diffusum Ten. var. corymbosum Pau, 1. c., p. 112. Siliculae corymbosae. Sierra Nevada: Región montana de Jérez subiendo al Puerto de Trévelez, entre matas leñosas, i 1 j | | | | | | 1 | Nova ex: Mi segunda visita 4 Sierra Nevada. 133 |. 6. Lepidium hirtum DC. var. calycotricum (Kze.) Pau, l. c., p. 112. L. calycotricum Kze., Chloris austr., Hisp. (1846), no. 833. Sierra Nevada: No es raro en la región alpina. 1. Lepidium hirtum DC. var. brachystylum (Willk.) Pau, l. c., p. 112. L. calycotricum var. brachystylum Willk., Prodr. Fl. Hisp., III, 784 (1880). — L. hirtum DC. var. psilopterum Willk., Suppl. (1893), p. 297. — L. hir- tum, et. L. hirtum var. parviflorum Pau, Pl. exs. ad amicos. Aragón. 8. Silene Boryi Boiss, var. 2. Ramburiana (Webb) Pau, Le, p. 115. S. Ramburiana Webb, Iter hisp., p. 54 (1838). »S. foliis ... lineari-lanceolatis, acutis, molliter glanduloso-pubescenti- bus.“ Webb, Le Planta cenicienta pubescente, hojas oblongo-lineares, agudas no acumi- nadas, menos rígidas. Sierra Nevada: Campo! Pl. exs.! Porta y Rigo, Iter Hisp. (1891), no. 598! Yo no la recogi; parece ser torma de la vertiente meridional. 9. Silene Boryi Boiss. var. y. Thackeri Pau, l. c., p. 115. Folia ovato-lanceolata longe cuspidata, apice hamata. Pl. pluriflora ealycibus robustioribus. Sierra Nevada: Alcazaba supra 3100 m alt. 13 Agosto. 10. Silene Boryi Boiss. var. d. longifolia Pau, 1. c., p. 115. Folia subviridia longiora basi valde attenuata infima spathulata mucro- nata, calycibus robustioribus. (Rev. pl. d'Espagne [1904], no. 1103!) 11. Cerastium alpinum L. var. nevadense Pau, l. c., p. 116. Plus minusve hirsutum, foliis virentibus parvis oblongo-ellipticis mucronulatis, pedicellis parce glandulosis hirtulis, petalis candidis. Sierra Nevada: Peñascos y praderas de la región nival. Boissier creó cierta variedad aquaticum (Voy. bot., p. 107) con cálices y pétalos purpurascentes. Nuestra forma trae sépelos verdes y pétalos blancos; además, sus tallos no son alargados. Nuestra variedad corresponde al C. alpinum Boiss., Voy., p. 107, que típico no le tengo ni lo encontré en Sierra Nevada, Pertenece igual- mente (p. p.!) al C. alpinum var. hirsutum y lanatum de Willkomm, Prodr., HI, 635, pues ambas formas vi en Sierra Nevada; pero que las juzgo diferentes de las que yo recogí en los Pirineos espaüoles, y de las de Suecia, Alpes, etc. de mi colección. 12. Cerastium Secalli Pau, 1. c., p. 116. Pl. glabra ramosa, virens, foliis spathulatis in petiolo attenuatis, mar- gine ciliatis praecipue culmen versus, pedicellis glanduloso-pubescentibus ; ferrugineis granulatis. Quasi media inter alpinum et arvense: C. Boissieri Gr. calyces. Sierra de Gredos. 13. Cerastium Boissieri Gren. var. viridulum Pau, 1. c., p. 117. A forma genuina differt foliis viridibus. Pedunculi elongati; caulibus, Pedunculis pedicellisque puberulis. 134 C. Pau. Boissier (Voy., p. 107) dice: ,Presque entiérement incane, à feuilles roides et un peu piquantes dans les montagnes du littoral, elle devient presque glabre et plus délicate sur les sommités de la Sierra Nevada.“ 14. Cerastium Boissieri Gren. var. strictiforme Pau, l. c., p. 117. Arenariae grandiflorae facies, caespitosum pluricaule, caulibus pubes- centibus foliis anguste linearibus acuminatis, cymis unifloris, pedicellis glanduloso-puberulis vix caules superantibus. Planta muy parecida á la variedad strictum del C. arvense, apenas diversa si no fuese por las hojas más cortas, de la forma que habita en el prado de Jabalambre. La cortedad de su inflorescencia, apenas mayor que los renuevos hojosos, la distinguen francamente. Sierra Nevada: Laderas de la Alcazaba. 15. Hypericum acutum Moench var. undulatum (Schousb.) Pau, l. c., p. 118. H. undulatum Schousb. ex Willd., Enum. p., II, p. 810 (1809). — H. baeticum Boiss., Elenchus, p. 25 (1838). Sierra Nevada: Lo mismo existe en las cercanías de Jérez que en la región alpina; pues en ambas regiones la vi y recogi ejem-ejemplares. 16. Astragalus creticus Lambk. var. Boissieri (Fisch.) Pau, 1. c., p. 119. A. creticus Boiss. — A. Boissieri Fisch. Sierra Nevada: Fuera de las estipulas, yo no descubro diferencias sensibles entre los ejemplares recogidos en la región montana de la Sierra de Jérez y los del Herb. graecum normale, m. 1423. 17. Sedum annuum L. var. nevadense Pau, l. c., p. 119. S. annuum Boiss., Voy. bot., 228. S. atrato simile: inflorescentia omnino. Haec arcte corymbosa pauci- flora, petalis longe cuspidato-aristatis, folliculis stylo longo. Sierra Nevada: Faldas de la Alcazaba a 3100 m alt. 18. Galium nevadense B. et R. var. vestitum Pau, |. c., p. 120. G. pusillum Webb, Iter hisp., p. 41. Caules et folia dense pubescentes. Habitu G. pusilli L. var. pubescentis (Pourr. hb.; ex Costa). Lange, Prodr. Fl. hisp., II, 318, dijo: ,Indicatur quoque ad pedem montium Nevadensium (Webb) sed ob ambiguitatem nominis G. pusilli locus incerius.“ Yo ünicamente puedo afirmar, que mi muestra procede de la región alpina (Alcazaba) y que es muy parecida, pero en grado sumo, á la planta de Montserrat que poseo en mi colección; pero no la creo diferente del G. nevadense que vi en este mismo viaje y que descubri mezclado con esta forma pubescente. 19. Valeriana globularifolia Rom. var. nevadensis Pau, l. e p. 121. Folia caulina integra. — Planta nueva para la Sierra Nevada. Sierra Nevada: Entre las rocas y escondida bajo las salientes de los pefiascos que separan las lagunas más altas unas de otras, en la Cañada de las siete lagunas. — 13. Agosto. Esta forma nueva inutiliza la sección propuesta por Lange (Prodr., II, Nova ex: Mi segunda visita á Sierra Nevada. 135 p. 3) bajo: „Folia radicalia integerrima, caulina pinnatinsecta^, porque corresponde ä la sección anterior: ,Folia caulina integra vel trifida“. 20. Solidago Virgaurea L. var. granatensis Pau, Le p. 122. S. Virgaurea var. alpestris Boiss., Bot., 304; Willk., Prodr., II, 39 (p. p.). Caulis humilis, simplex, foliis lanceolato-linearibus, infimis spathulato- latioribus, capitulis minoribus spiciformibus paucioribusque. 21. Erigeron alpinum L. var. nevadensis Pau, l. c., p. 122. E. alpinum Boiss., Voy. bot., 301. Pl. pubescens, hirsuta, cinerascens, achaeniis 2,5 mm pappo 3,5 mm; squamis capitulorum pilosis, pilis rigidiusculis. 22. Erigeron acris L. var. alpinoides Pau, |. c., p. 122. Praecedentis habitus, sed virescens, achaeniis 2 mm margine vitta rubra, pappo 4—5 mm. 23. Erigeron acris L. var. major (Boiss.) Pau, l. c., p. 122. E. alpinus var. major Boiss., Voy. bot., 301. Inflorescentia paniculata, panicula ampla. Planta multicaulis. Sierra Nevada: El no. 21 en sitios secos de la Cañada de las siete lagunas; el no. 22 en la región nival del cerro de la Alcazaba; y el no. 23 en la región alpina. 24. Carduus carlinoides Gou. var. nevadensis Pau, l. c., p. 123. C. carlinoides auct. plur. Differt a typo pyrenaico spinis numerose tenuioribus longioribusque. — Frecuente. Son muy constantes las diferencias expuestas. Parece acercarse algo al C. Gayanus Dur. 25. X Leontodon nivatensis (Merino) Pau, I. c., p. 123. L. pyrenaicus var. nivatensis Merino, Boletín Soc. arag. de C. N., tomo I, p. 68 (1902). — L. Boryi microcephalus Pau, nov. hybr. Esta forma la recogí en la Caüada de las siete lagunas (la muestra que describió el P. Merino fué recogida en este mismo sitio por el P. Navás) se encuentta mezclada con el L. microcephalus y es abundante Y frecuente entre las piedras sueltas de las cercanias el L. Bory. 26. Campanula nevadensis Pau, l. c., p. 124. C. rotundifolia Boiss., Voy. bot., p. 399. — C. macrorhiza Willk., Prodr. Fl. hisp., II, p. 292 (p. p.). Del grupo Rupestria Boiss.: hábito de H. excisa Schleich. al menos. esta es la más parecida que conozco. Radix gracilis crassitudine caulis vis majore, ei ascendentes basi Simplices, Folia infima longe petiolata, ovata, denticulata, dentibus par- vulis et paucis; caulina sessilia, basilaria anguste lanceolata, nonnulla linearia, omnia acuminata, Flores 1—4 longe pedunculatae et inferne aspiciunt, pedunculis bracteolatis; laciniis calycis subulatis tubo plus duplo longioribus et tertiam corollae partem subaequantibus; corolla ventricosa, lobis Ovato-triangularibus mucronatis. Sierra N evada: Frecuente en los peñascos y sitios rocosos, 136 | C. Pau. 21. Veronica repens Lois. var. nevadensis Pau, l. c., p. 125. : V. repens Boiss., Willk. et auct. hisp. Laciniae calycis angustiores, capsulae basi cuneatae, profunde lobatae, sinu acuto. Sierra Nevada. 28. Veronica minuscularia Pau, l. c., p. 125. — Sección Nevadenses Pau. Flores capitati, corollae tubulosae. Planta pusilla, gracillima. Radix capillaris lignosa; caulibus herbaceis plurimis, basi glabris; foliis subrotundis ellipticisve, basilaribus petiolatis, reliquis sessilibus; floribus, ut dixi, capitato-aggregatis bracteatis; capsula subrctunda vix marginata, stilo coronata. Planta distintísima y de ninguna forma conocida por mí próxima. Sierra Nevada: En los peñascos de las Chorreras negras, bajando a las cuevas en donde hicimos dos noches, y en el extremo que linda con la caida de las aguas. 12 de Agosto, muy rara. 29. Pedicularis comosa L. var. nevadensis Pau, l. c., p. 125. P. comosa Boiss., Voy. bot., p. 474. Foliorum laciniae angustiores, rostro longiore, corollis flavescentibus. Sierra Nevada: Dijo Boissier de esta forma, que parece muy rara: yo, solamente vi dos ejemplares en la Lorin. 30. Pedicularis verticillata L. var. caespitosa (Webb) Pau, l. c., p. 126. P. caespitosa Webb, Iter hisp., p. 24. — P. verticillata Boiss., Voy. bot., p. 474. Boissier unió esta forma nevadense con el tipo; la creo diversa por las lacinias foliares algo distanciadas, aserradas, dientes agudos, pico del casco corolino truncado obtusisimo! y cápsula algo aguzada. 91. Scutellaria alpina L. var. Jabalambrensis Pau (forma... .?), |. C. p. 126. Los autores ünicamente nos hablan del tipo, que yo no encontré, y si la variedad glabrescente y micrófila; sin embargo, Boissier (Voy. bot., p. 500), ‘se refiere á nuestra variedad cuando dice de la planta de Sierra Nevada que tiene las hojas, principalmente las florales, más pequeñas, etc. | 32. Sideritis hyssopifolia L. var. glacialis (Boiss.) Pau, 1. c., p. 126. S. glacialis Boiss. in Bibl. univ. genev. (1838). — S. scordioides var. Boissieri Webb, Iter hisp., 22. — S. scordioides var. vestita Boiss., Elench., 16. — S. vestita Boiss., Diagnoses . ... 33. Nepeta Nepetella L. var. Boissieri (Wk.) Pau, l. e p. 126. N. Boissieri var. laciniata Wk., Prodr., II, 433. Sierra Nevada: No la he visto salvar los 3000 m de alt. 34. Armeria alliacea Cavanilles (sub Statice) var. allioides (Boiss.) Pau, l. c., p. 127. A. allioides Boiss.!, Voy. bot., p. 525 (excl. syn. alliacea Cav.!). Boissier, como puede verse en la obra indicada, propuso cambiar el nombre especifico de Cavanilles por el suyo de allioides; pero, da la ca- NE SEEN Nova ex: Mi segunda visita à Sierra Nevada. 137 sualidad de que la planta de Cavanilles no crece en Sierra Nevada, ni los caracteres dados en su extensa nota critica le convienen tampoco. Se trata de una forma latifolia de la A. littoralis L. et H. = A. filicaulis Boiss. y de escapos robustos, y que crece en compañia de ésta en las vertientes. de la Alpujarra, segün ejemplares que recogi el 1 de Junio de 1902; pero en el Horeajo no vi más que la forma allioides. Para convencerse prontamente de la gran semejanza que existe entre la A. littoralis y A. allioides, no hay más que atender á las piezas del invölucro; y para notar la diferencia con la verdadera A. alliacea Cav. no hay tampoco más que atender á la longitud y figura de esas mismas piezas en ambas formas. En resumen: la A. alliacea Cav. no existe en Sierra Nevada; por consiguiente, hay que borrarla de su catálogo. La A. allioides Boiss. no es un sinónimo de la A. alliacea Cav., sino una variedad latifolia de la À. filicaulis. 35. Plantago Thalackerii Pau, 1. c., p. 127. Todos los autores presentan esta especie bajo Pl. nivalis Boiss.; pero yo me atengo A lo expuesto por su autor, que comprendió bajo Pl. ni- valis dos especies diferentes: la Pl. Thalackerii y Pl. argentea DC. de los Pirineos. Da por sinónimo Boissier á su Pl. nivalis „Pl. argentea DC., Fl. Fr., non Lam., Vill, nec Desf., Atl.“. Y en la página 594, dice: „Cette jolie espéce, déjà observée dans les Pyrénées, avait été rapportée à tort au Pl. argentea Lam.*. También en el área de la especie nivalis la indica „in Pyrenaeis, Sierra Nevada“. Está visto que Boissier incluyó en su Plantago nivalis la Pl. mono- sperma Pourr. = Pl. nivalis Jord. del Pirineo. 36. Aspidium Lonchitis (L.) Sw. var. Nevadensis Pau, l. c., p. 128. Polypodium lonchitis Bory, Florula, no. 117. — Aspidium Lonchitis Boiss., Voy. bot, p. 691. Margo pinnulae serrulata, serraturis inaequalibus, majoribus mucro- natis, non spinuloso-ciliatis ut in tipo. Sierra Nevada. -138 i H. Léveillé. XXXVIII. Decades plantarum novarum. XXIX./XXX. Auctore H. Léveillé. (Originaldiagnosen.) 281. Epilobium Beauverdianum Lévl., nov. spec. Simplex vel multiceps; caulis erectus, ruber, rigidus, e basi foliatus .et duabus lineis pilosis elevatis notatus; folia lanceolata, anguste praeclare dentata, petiolata, pilosa, nervo primario rubro; alabastra pilosa; flores sat pro genere magni, terminales; stamina stylo indiviso, ad apicem dilatato-flabellato, breviora. Thibet oriental: Ta-Tsien Lou: principauté de Kiala, 1892 (J. A. -Soulié, 449). 282. Circaea Delavayi Lévl. nov. spec. Haec forma siatim dignoscitur inflorescentia amplissima axillari et terminali, foliata; capsula clavaeformi non sulcata; foliis ovatis vel sub- orbiculatis, abrupte acuminatis, ad basim conspicue rotundatis, dentibus vix vel non repandis, petiolo plerumque limbum aequante in foliis in- ferioribus; limbo parum in petiolum canaliculatum decurrente; flores albi. Yun-Nan: Tehen-Fong-Chan, bois des hautes montagnes, juill. 1894 (Delavay 5021, 5176). 283. Jussieua prostrata (Roxb.) Lévl. (Ludwigia prostrata Roxb.). Var. Fauriei Lévl., pro spec. (J. japonica Lévl. pro spec.) Feuilles longuement petiolées; tige herbacée ou frutescente. Japon et Corée. Var. Philippiana Levl., pro spec. Feuilles sessiles ou subsessiles obtuses. Japon et Corée. Var. Parmentieri Levl., pro spec. Forme nageante et radicante de l'espèce. Japon et Corée. 284. Artemisia Feddei Lévl. et Vant., nov. spec. Planta elata, erecta, 40 cm—1,10 m alta; caulis sulcato-striatus, pubescens, brunneus; folia pinnata vel trifoliata; lobis integris lineari- lanceolatis, obtusiusculis, supra atro-viridibus, subtus cinereo-tomentosis; inflorescentia densa in paniculam angustam disposita; pulchre brunnea; capitula minima; pauciflora erecta; squamae involucrales brunneae interiores pallidiores, margine anguste hyalinae; receptaculum glabrum? Corea: Quelpaert in herbidis Hongno, oct. 1908 (Taquet, 1005). 285. Artemisia Argyi Lévl. et Vant., nov. spec. E grege A. vulgaris a quae differt indumento griseo et cinereo totius plantae et praecipue capitulis nutantibus; foliis Pyrethri, ovatis, incisis. lobis dentatis. Ab A. silvatica distat capitulis nec minutis nec viridibus, sed flavo-tomentosis. Kiang-Sou: Ka-ngai-Bon (d'Argy). 286. Senecio-Blinii Lévl., nov. spec. Caule herbaceo, procero, striato, puberulo; folia pinnatifida, sessilia. TE Ao > Decades plantarum novarum. XXIX/XXX. 139 fere jacobaeiformia glabrescentia, subtus vix pallidiora, lobis obtusis; flores in ramis elongatis, numerosis. corymbose et sparse dispositi; pedi- celli bracteolati; capitula magna; bracteae involucrales sublineares, acu- minati; involuerum calyculatum; calyculi ab involucro parum distantis bracteae conformes sed minores; flores lutei; radii nervati, apice paulo angustiores, truncati, 3 mm lati, 12 mm longi; flosculi pappo aequales; akoenia glabra castanea conica subpedicellata; pappus albus, akoenio multo longior; styli bifidi, reflexi. S. aconitifolium refert a quo foliis et calyculo longe distat. Corea: In herbidis Chinuampo, sept. 1906 (Urb. Faurie, 1120). 281. Senecio Fauriei Lévl., nov. spec. Caulis herbaceus, sulcato-striatus, pubescens ; folia puberula, radicalia alato-petiolata, petiolo limbum subaequante, limbo sinuato, ovato-rhom- boidea, obtusissima; caulinaria inferiora sessilia subamplexicaulia eroso- denticulata, acuminata; superiora 1—2, lanceolata acuminatissima; flores cymosi; capitula magna; bracteae sublineares acutae; calyculo nullo; radii an flavi? lanceolati, 4—5 striati, eleganter dentati; tlosculi pappo dimidio longiores; styli inclusi; akoenia cylindrica, costata, brunnea; pappus sordide albidus, akoenium aequans. Corea: In monte des Diamants, 21 juin 1906 (Urb. Faurie, 1097, 1151). 288. Senecio longeligulatus Lévl. et Vant., nov. spec. Affinis S. campestri a quo differt primo aspectu sequentibus notis: pedicellis bracteatis; foliis radicalibus mature deciduis; ligulis filiformibus elongatissimis, 15—20 mm. Corea; Quelpaert, in herbidis Hallaisan 12 aoüt 1908 (Taquet, 997). 289. Senecio (Ligularia) splendens Lévl. et Vant., nov. spec. Planta elatissima, 1—2 m alta, robustissima; caulis costatus, araneo- villosus; folia reniformi-orbicularia, argute dentata, glabrescentia; inferiora longissime petiolata petiolo vaginante; suprema bracteiformia amplexi- caulia; inflorescentia pulchre spicata; spica 30—50 cm longa; capitula Magna; flores magni, aureo lutei; bracteae florales capitulis singulae aequilongae; bracteae involucrales brunneae lanceolatae acutae glabrae; ligulae obovatae, unguiculatae striatae elongatissimae, capitulo longiores; 20—25 mm longae; apice tridentatae; flosculis luteis striatis, dentibus reflexis; styli et stamina brunnea, longissime exserta; tubo staminali argenteo brunneo striato; styli brunnei, vix longiores; akoenia anguste cylindrica, striata 5--7 mm longa, pappus rufus, akoeniis paulo longior Sed flosculis dimidio brevior. Bracteis floralibus foliaceis conspicua. Corea: Quelpaert, in silvis Hallaisan, 600 m et supra, aoüt 1908 (Taquet, 995). 290. Senecio (Ligularia) Taquetii Levl. et Vant., nov. spec. | Planta elatissima, 1,50 m circiter alta robustissima glaberrima; caulis Striatus, nitidus; folia radicalia maxima, 40—50 cm longa, longe petio- latà; petiolo supra plano, costato, subtus carinato; limbo 30 cm longo, 9bovato, in petiolum longissime decurrente, folia tabaci referente, ob- 140 H. Léveillé. tusissimo et integerrimo, nitido; basis petioli vaginans, multistriata. demum fibrillosa; folia superiora, 1—2 conformia sed sessilia amplexi- caulia supremum sessile anguste lanceolatum; inflorescentia spicata, 20-25 cm longa ebracteata; capitula cylindrica mediocria, breviter peduneulata; bracteae involuerales lanceolatae obtusiusculae margine an- gustissime hyalinae, ligulae 20 mm, longe et angustissime unguiculatae, ungue limbum superante; flosculi elongati, 15 mm, tubo longo; styli et stamina parum exserta; akoenia cylindrica sulcata, 6 mm longa; flores lutei; pappus sordide albidus akoenio paulo brevior. Pappo akoenium aequante et bracteis non connatis distincta. Corea: Quelpaert, in Rang Kyangi, rara; juill. 1908; remode contre la gale (Taquet, 994). 291. Bidens Robertianifolia Lévl. et Vant., nov. spec. Caule robusto, tetragono-tetraptero, sulcato-striato, glabrescenti; folia illa Geranii Robertiani referentia, villosa et ciliata; capitula longe vel longissime pedunculata, erecta; bracteae involucrales hirtae et ci- liatae, erectae; akoenia villosula; aristae spinulis numerosis et refractis munitae. A. B. bipinnata foliorum habitu et pubescentia; bracteis involucri non reflexis et hirtis et akoeniis villosulis statim distincta. Corea: Quelpaert, in incultis Hongno, 23 sept. 1908 (Taquet). 292. Lactuca Senecio Lévl. et Vant., nov. spec. Radix perpendicularis, elongata; stirps multiceps; caules puberuli 10 em circiter longi, erecti vel decumbentes; folia radicalia rosulata, longe petiolata, runcinata; caulinaria limbo polygonalia, petiolata, petiolo alato, dentibus remotis sed validis munita; suprema auriculata; flores lutei; capitula Senecionem vulgarem referentia; bracteae involucrales sub- lineares, uninerviae obtusae, capitulo aequilongae; akoenia nigra, oblonga, costata, glabra; pappus sordide albidus akoenium aequans. Corea: Quelpaert, in arenosis Hallaisan, 1800 m, sept. 1908 (Taquet, 1046); in petrosis montium, sept. 1901 (Urb. Faurie, 425). 293. Lactuca Taquetii Lévl. et Vant., nov. spec. Planta minuta elegans; radix fibrosa; folia runcinato-lyrata, taraxaci- formia; scapi capillares, gracillimi, puberuli, foliis duplo longiores; in- florescentia subumbellata; pedicelli gracillimi, capillares, elongati uniflori; eapitula parva; flores lutei; bracteae involucrales lanceolato-lineares, trinerviae, subobtusae, pallide virides, capitulo dimidio breviores; ligulae lanceolatae, truncato-dentatae; styli longe exserti lutei; stamina purpurea; akoenia nigrescentia compresso-cylindrica, pappo niveo aequilonga. Corea: Quelpaert in herbidis Hongno, oct. 1908 (Taquet, 1059). 294. Lactuca quercus Lévl. et Vant., nov. spec. Planta fruticosa mirabilis statim dignoscenda: stipite lignoso valde crasso, cortice rugoso griseo; ramis lignosis divaricato-procumbentibus, foliis inferioribus quercinis, illa Q. Roboris referentibus, foliis juvenilium ramorum subintegris, amplexicauli-auriculatis; capitulis umbellato-corym- bosis, calyculatis, calyculo brevissimo; bracteis involucralibus lanceolatis, obtusis, trinerviis, floribus paucissimis 3—5; pappus ligulas bilobas et Decades plantarum novarum. XXIX/XXX. 141 lineares aequans, albus, akoenio immaturo, compresso cylindrico, vix rostrato longior. Corea: Quelpaert, in littore Hamtok, 10 sept. 1908 (Taquet, 1043). 295. Lactuca Nakaiana Levl. et Vant nov. spec. Radix fibrosa; caulis 90—1,10 m altus, erectus, glaber; folia laciniato- partita, segmentis sat latis, glabra; superiora anguste lanceolata, inte- gerrima; inflorescentia elongatissima 25—35 cm, paniculata, bracteis multis sed minutis; capitula mediocria; bracteae involucrales anguste lanceolatae, obtusae; calyculo brevissimo, bracteolis obtusis; akoenia nigra compressa lucida, costata, nunc in rostrum elongata nunc tantum atte- nuata; pappus albus akoenium subaequans. Corea: Quelpaert, in silvis Mokan, 18 sept. 1908 (Taquet, 1056). 296. Lactuca alliariaefolia Lévl. et Vant., nov. spec. . Radix crassa, perpendicularis; caulis erectus, flexuosus, glaucescens, striatus, 60—90 cm altus; folia Alliariae officinalis sed glabra, petiolo et nervo primario spinuloso; inflorescentia laxe paniculata, bracteis minutis et numerosis munita; capitula mediocria, pedunculis 3—4 bracteolata; flores lutei; bracteae involucrales et bracteolae calyculi curti brunneae, lanceolatae obtusae margine hyalinae; akoenia brunnea compressa ovalia, utrinque 3—5 valleculo-costata; pappus albus akoenia subaequans. Corea: Quelpaert, in silvis Hallaisan Yengsil, 1200 m, 17 aoüt 1908 (Taquet). 297. Lactuca Taraxacum Levl. et Vant., nov. spec. Puleherrima planta; folia omnia radicalia runcinata, ampla; petiolo 5--6 cm longo, costato, angulato, villoso; limbo 20—25 X 4—5 cm, *villosulo lacerato; scapus 60 cm altus, striatus, puberulus; inflorescentia laxissima et remotissime florifera, saltem in parte inferiore; capitula Parva; bracteae involucrales virides, acutae; calyculi brevissimi bracteolae acuminatae; akoenia brunnea striata incurva, compressa, elliptica; pappus albus paulo longior. , Corea: Quelpaert, in agris Hongno; oct. 1908 (Taquet, 1042). 298. Solidago virga aurea L. var. Taquetii Levl., nov. var. _ Forma praeclara foliis plantagineis ovato-spatulatis, petiolo alato quam limbus longiore. Corea: Quelpaert, in herbidis Hioton, 22 aoüt 1908 (Taquet, 9407). 299. Sonchus Taquetii Levl., nov. spec. Caulis debilis, prostratus, vel radicans, fistulosus, glaber 40— 50 cm longus; folia radicalia et inferiora cito decidua; caulinaria sessilia vel amplexicaulia, glabra, obtusissima, irregulariter sed parce lobata, minute dentata; abrupte decrescentia; inflorescentia tum terminalis nuda corym- bosa, tum axillaris foliata et laxissime spicata; capitula magna, foliola involucri plurima imbricata araneosa; pedunculi nudi vel 1—2 bracteo- lati; flores lutei; akoenia immatura cylindrica, brunnea; pappus sordide albus. Corea: Quelpaert in littore Henksatong, 14 sept. 1908 (Taquet, 1045) 300. Boottia Bodinieri Lévl. et Vant. (Hydrocharis Bodinieri Lévl. et Vant. in Fedde, Repert., V [1908], p. 10). Corée: Route de Chemulpo à Saoul: riziéres, marécages, 13 sept. 1889 (Em, Bodinier). | 142 M. Raymond Hamet. XXXIX. Sur deux Sedum nouveaux par M. Raymond Hamet. (Originaldiagnosen.) 1. Sedum Margaritae!) Raymond Hamet, nov. spec. (specim. auth. in hb. Mus. Paris.). Planta perennis, steriles caules edens. Radices fibratae. Caules flori- feri erecti, robustiusculi, simplices, glabri. Caulium sterilium folia alterna, sessilia, infra insertionem in calcar producta; calcar 3-crenatum, obtusum; lamina obovato-linearis, integra, obtusa. Caulium floriferorum folia alterna, sessilia, infra insertionem in calcar producta; calcar 3-crenatum, obtusum; lamina sublinearis vel lineari-oblonga, integra, obtusa. Inflorescentia eorymbiformis, satis densa. Bracteae foliis similes. Pedicelli quam calyx breviores, Flores satis numerosi. Calyx glaber, segmentis 5, quam tubus longioribus, infra insertionem in calcar non productis, oblongo-linearibus, infra medium leviter coarctatis, marginibus integris, obtusis, longioribus quam latioribus. Corolla glabra, quam calyx paulum longior vel illi aequalis, segmentis 5, quam tubus longioribus, sublinearibus, marginibus integris, obtusiusculis, longioribus quam latioribus. Stamina 10; filamenta oppositipetala infra corollae medium inserta; antherae corolae medium superantes. Carpella 5, multiovulata, glabra, oblonga, basi non attenuata, apice in stylos quam carpella paulum breviores .attenuata. Squamae 5, obovato-euneiformes, leviter emarginatae, longiores quam latiores. Folli- culi 5, multiseminati, erecti?, lateribus internis leviter gibbosis. Se- mina... Caules steriles.7 cm longi. — Caules floriferi 14—15 cm longi. — Caulium sterilium foliorum calcar 0,7—1,2 mm longum; lamina 11,5— 15 mm longa,. 2,1—2,5 mm lata. — Caulium floriferorum foliorum et bractearum calcar 0,6—1,1 mm longum; lamina 5—25 mm longa, 0,75— 3 mm lata. — Inflorescentia 16 mm longa, 22—25 mm lata. — Pedicelli 1,5-3 mm longi. — Calycis pars concreta 0,9—1,2 mm longa; pars libera 7—11 mm longa, 1,4—1,6 mm lata. — Corollae pars concreta 0,5—0,6 mm longa;. pars libera 9—11 mm longa, 1,2—1,4 mm lata. — Staminum alternipetalorum filamentorum pars concreta 0,5—0,6 mm longa; pars libera 5,25—7,75 mm longa. — Staminum oppositipetalorum filamentorum pars concreta 2,25—4 mm longa; pars libera 2,8—4,8 mm longa. — Antherae 0,7—0,8 mm longae, 0,6—0,7 mm latae. — Carpellorum pars concreta 1—1,2 mm longa; pars libera 3,75 -4,8 mm longa. — Styli 3—3,2 mm longi. — Squamae 0,75 —0,8 mm longae, 0,35—0,4 mm latae, — Semina . Chine: Yun-nan: Sur les pierres, les montagnes à Tchen-song- chan, fleurs jaunes, aoüt 1894 (Abbé Delavay, sans no. — Echantillon authentique dans l'herbier du Muséum d'Histoire naturelle de Paris!). 1) Nominis Margaritae Beausire. Sur deux Sedum nouveaux. 143. Obs. — Le Sedum Margaritae est voisin des S. Bergeri Hamet!), S.. Chauveaudi Hamet?), S. leucocarpum Franchet?) et S. Moroti Hamet 4), Il est nettement distinct du S. Bergeri: 1° par ses feuilles obtuses, et non légèrement apiculées; 2° par ses sépales plus étroits, oblongs- linéaires, obtus, non point oblongs, largement apiculés; 39 par ses pétales plus étroits, obtusiuscules, et non acutiuscules; 4? par ses écailles obovées-cunéiformes, légérement émarginées, plus longues que larges, non point quadrangulaires, obtuses, un peu plus larges que lon- gues; 5? par ses ovules plus nombreux; 6? par ses follicules à bords in- ternes un peu gibbeux. Du S. Chauveaudi, il diffère: 19 par les feuilles des rejets stériles, alternes, obovées-linéaires, et non ternées, ovées-orbiculaires ou oblongues ; 2? par les feuilles des tiges florifères alternes, sublinéaires ou linéaires- oblongues, non point ternées, obovées-oblongues ou oblongues; 3? par les sépales plus étroits; 4° par les pétales plus. étroits, sublinéaires,. obtusiuscules, et non oblongs, acutiuscules; 5° par les carpelles non atténués à la base; 6° par les écailles obovées-cunéiformes, légèrement émarginées, plus longues que larges, non point subcylindriques, concaves- au sommet, aussi longues que larges; 7° par ses follicules à bords in- ternes un peu gibbeux. 1? ses feuilles plus étroites; 2? ses fleurs plus grandes; 3? ses sé- pales plus étroits, homomorphes, et non hétéromorphes; 4? ses pétales sublinéiares, obtusiuscules, non point ovés, mucronés; 5° ses écailles obovées-cunéiformes, plus longues que larges, et non largement obovées- rectangulaires, plus larges que longues, permettent de le séparer du s.. leucocarpum. Il s'éloigne du S. Moroti: 1° par ses feuilles plus etroites, obovées- linéaires, sublinéaires, ou linéaires-oblongues, non point obovées ou obovées-oblongues; 20 par ses sépales non prolongés au dessous de leur Insertion, oblongs-linéaires, et non obovés ou obovés-oblongs; 3% par ses pétales plus étroits; 40 par ses écailles obovées-cunéiformes, légèrement Cmarginées, non point cylindriques, dilatées au sommet; 5° par ses follicules à bords internes un peu gibbeux. 2. Sedum Mariae») Raymond Hamet, nov. spec. (specim. auth. in hb. us, Paris.). Planta perennis, steriles caules edens. Radices fibratae. Caules floriferi erecti, robusti, plus minusve ramosi, glabri. Caulium sterilium —— ') Hamet (R.), Sed, nouv. de herb. du Mus, in Bull. du Mus. nat. d'Hist. nat. de Paris, t. XV, pp. 488—490 (1909). tul ?) Hamet (RJ, Sedum Chauveaudi, S. Heckeli spec. nov., in Lecomte, No- ae Systemat. (1910). j 3) Franchet (A. Saxifrag, Crassul. et Combret. nov, e Fl. sin, in e de Bot, t. X, p. 288 et 289 (1896). E" e ? Hamet (R.), S. nouv. de l'herb, du Mus., in Bull. du Mus. nat. d’Hist.. * de Paris, t. XV, pp. 491—493 (1909). 5) Nominis Mariae Longuet. 144 M. Raymond Hamet: Sur deux Sedum nouveaux. et caulium floriferorum folia alterna, sessilia, infra insertionem in calcar producta; calear integrum, obtusum; lamina late obovata, integra, obtu- sissima. Inflorescentia corymbiformis, laxa. Bracteae foliis similes. Pedi- celi quam calyx breviores. Flores satis numerosi. Calyx glaber, seg- mentis 5, quam tubus longioribus, infra insertionem in calcar productis, subunguiculatis, longioribus quam latioribus; pseudo-unguicula lata, mar- ginibus integris; lamina oblonga vel rotundata, marginibus integris, obtu- sissima. Corolla glabra, quam calyx paulum longior, segmentis 5, quam tubus longioribus, oblongo-lanceolatis, marginibus integris, acutis, leviter mucronatis, mucrone petali apicem paulum superante. Stamina 10; fila- menta oppositipetala infra corollae medium inserta; antherae corollae medium superantes. Carpella 5, multiovulata, glabra, oblongo-obovata, in stylos quam carpella breviores attenuata. Squamae 5, obovato-sub- quadratae, leviter emarginatae, paulum longiores quam latiores. Folli- culi 5, multiseminati, oblique divergentes, lateribus internis gibbosis. Semina obovato-oblonga, testa mamillata, duabus extremitatibus nucleum non superante. Planta 20—27 cm longa. — Caules steriles 7 cm longi. — Caules floriferi 12—18 cm longi. — Caulium sterilium et caulium floriferorum foliorum calcar 0,8—1,1 mm longum; lamina 18—21 mm longa, 7,25— 8,5 mm lata. — Inflorescentia 5—8 cm longa, 4,5—7 cm lata. — Pedi- celli 0,4—0,55 mm longi.. — Bractearum calcar 0,5—0,6 mm longum; lamina 5,5—11 mm longa, 3,5—6,4 mm lata. — Sepalorum calcar 0,4— ‘0,55 mm longum; lamina 3,4—4,8 mm longa, 1,4—2,9 mm lata. — Co- rollae pars concreta 0,1—0,15 mm longa; pars libera 5,25—6 mm longa, 1,25—1,75 mm lata. — Staminum alternipetalorum filamentorum pars concreta 0,1—0,15 mm longa; pars libera 3,4—3,9 mm longa. — Staminum -oppositipetalorum filamentorum pars concreta 1,15—1,4 mm longa; pars libera 2,1—2,9 mm longa. — Antherae 0,45—0,55 mm longae, 0,35— 0,45 mm latae. — Carpellorum pars concreta 3—3,4 mm longa; pars libera 2,25—2,75 mm longa. — Styli 0,9—1,2 mm longi. — Squamae 0,35—0,45 mm longae, 0,25—0,85 mm latae. — Semina 0,6—0,65 mm longa, 0,25—0,3 mm lata. | Japon: Ile Oshima, dans les pierres le long du rivage de la mer, ‚Juillet 1900 (U. Faurie, no. 3923. — Echantillon authentique dans l'herbier du Muséum d'Histoire naturelle de Paris!). Obs. — Le Sedum Mariae se rapproche du S. leucocarpum Franchet!), mais s'en distingue aisément: 1% par ses sépales prolongés au dessous de leur insertion, homomorphes, et non hétéromorphes; 2° par ses pé- tales oblongs-lancéolés, non point ovés; 3? par ses écailles obovées-sub- quadrangulaires, un peu plus longues que larges, et non largement obovées-rectangulaires, plus larges que longues; 40 par ses carpelles plus longuement soudés. , 1) Franchet (A), Saxifrag., Crassul. et Combret. nov. e Fl. sin. in Journ. de Bot., t. X, pp. 288 et 289 (1896). ` Repertorium specierum novarum regni vegetabilis auctore F. Fedde No. 166/172 VIII. Band I. April 1910. XL. 0. Hagström, Potamogetones novi. (Bot. Not., 1908, pp. 97—108.) 1. Potamogeton parmatus Hagström, 1. c., p. 97, fig. 1. Caulis pedalis et ultra simplex teres, internodiis 6—10 cm longis; folia natantia coriacea obtusa longe petiolata, petiolis foliorum floralium 13—25 cm longis, laminis mediocris, 45—50 mm longis, 23 mm latis basi ovato, vel 60 mm longis basi lanceolato; folia summa ovalia vel ovato-ovalia; submersa membranacea cito putrescentia longe petiolata basi angustato; vaginae deciduae; pedunculus 5—12 cm longus aequalis; Spica florens 23 mm longa; fructus invisus. Flora von Zentral-Madagaskar. No. 4031. Statio: Imerino: pr. Tananarivo. Leg. J. M. Hildebrandt, 1880. Comm. C. Reusch. 2. Potamogeton stylatus Hagström, 1. c., p. 98, fig. 2. Caulis humilis simplex teres, in axillis foliorum floralium ramis primae — 2:e ordinis prolongatus indernodiis 8—5 cm longis; folia rami secundae ordinis subcoriacea breviter petiolata lingulata; cetera membranacea, Margine levia, sessilia ovalia, basi ovato, obtusa curvata undulata, 60—70 , , ~p Mmm; stipulae 10—20 mm longae tenues deciduae; Pedunculi aequales 3—4 cm longi; spica florens 15—20 mm. Stylus conspicuus, stigma oblongum. | Probably it is this species, that has been taken for P. alpinus in Boissier, Flora orientalis, V, 1884, 16, but it differs by the short oval leaves and 'especially by the stemstructure with its cortical bastbundles occurring along the epidermis and sometimes even with some or other bundles farther inwards in the cortex. The stele exhibits in a transverse Section an oval form with two median channels and 5—6 lateral ones in all. Endodermis has typical O-cells. Though well separated from P. alpinus it nevertheless apparently takes its place in the neighbourhood of that Species particularly for the close conformity of the style and stigma. Herbarium of the late East India Company. No. 5605/5. Afgha- is t: Herb. Griffith. Distributed at the Royal Gardens, Kew. 1862 863, Repertorium novarum specierum. VIII. 10 146 O. Hagstróm. 3. Potamogeton ziziiformis Hagström, |. c., p. 99, fig. 3. Caulis ca. 1 m altus, ramosus teres, internodiis 4—7 cm longis; folia omnia submersa membranacea, margine scabra, medio 7-nervia lan- ceolata summum foliorum floralium subpetiolatum reliqua sessilia, bas, attenuato obtuse + conspicue cuspidata; caulina 80—100 mm longa 10—15 mm lata, ramea minora, xj Ke mm; vaginae latae 25 mm longae nervosae obtusae subpersistentes ad basin costis humilibus; pedunculi subincrassati vel fere aequales 100—120 mm longi; spica primaria 8- verticillata 30 mm longa, stylus brevis stigma ut in P. gramineo (humilis ovalis); fructus non visus. Brazil, where it is collected 1892, by C. Lindman. 4. Potamogeton dentatus Hagstróm, l. c., p. 101, fig. 4—-6. Caulis ca. 50 cm altus teres ramosus internodiis ca. 4—5 cm longis; folia omnia uniformia submersa membranacea lanceolata petiolata longe mucronata acute et minutissime dentata, quoad nervaturam P. lucenti simillima; folia caulina 7-nervia (nervis tenuissimis marginalibus exceptis) nervis longitudinalibus omnibus ad basin mucronis confluentibus, Ca. 80 mm longa et 20 mm lata, petiolo 5—15 mm longo, mucrone plus : . 50—60 . D minus 10 mm, ramea minora, ^15 mm, mucrone petioloque breviorl- bus sed inter se eadem longitudine; stipulae intrafoliaceae 20—40 mm longae amplae membranaceae persistentes subfuscae obtusae bicostatae costis ad basin stipulae crassitudinem ejusdem 6-plo superantibus; pedunculus inconspicue incrassatus 50—100 mm longus; spica deflorata 50—60 mm longa; fructus parvus, 2 mm longus, 1,75 mm latus com- planatus suborbiculatus vel oblique obovatus, rostro brevi subapicali, dorso siccus subcarinato. Japonia: Yokoham, 10./22. aug. 1862. Maximowicz. Iter secun- dum. Mus. petropol. 5. Potamogeton orientalis Hagstrôm, l. c., p. 102, fig. 7—8. Caulis ramosus tenuis compressus (= P. obtusifolio et Hilli), inter- nodiis brevibus, 5—35 mm longis, summo (spicae proximo) interdum ad 40 mm; structura caulis cum ea P. Hillii conveniens; folia caulina line- aria, 50 mm longa 2 mm lata, in apicem acutum aequaliter et sensim angustata, ad apicem 3-nervia, medio 5-nervia; costa mediana utroque striis albidis duabus instructa; nervi laterales principales in medio inter costam mediam et marginem siti, marginales saepius tenuissimi, trans- versales pauci; folia ramorum minora obsolete 3-nervia acuta subcus- pidata; stipulae deciduae, 10— 15 mm longae; pedunculi rocti vel flexuosi. 15—25 mm longi; spica 10 mm longa 3—4-verticillata subinterrupta: fructus et hybernacula desunt. The species forms a natural group with P. pusillus, obtusifolius, Hilü ete. which all have flexible leaves and differ from P. rutilus, mucro- natus eic. with stiffer leaves and more prominent nerves. Assam: Brahmaputra, 7. 1896, Dr. Kings Collector and from Japan R. Tama, Musashi, 1888, T. Makino. ER de II PICO A Potamogetones novi. 147 6. X P. prussicus. (Potamogeton alpinus Balbis X perfoliatus L.) Hag- ström, l. c., p. 103, fig. 8—12. Caulis 0,5—1 m altus simplex vel ramosus teres, internodiis 6— 15 cm longis; folia submersa elongata basi + rotundato vel + cordato- rotundato, apice semper rotundato, margine sparse denticulato; stipulae intermediae vel ad P. alpinum magis spectans; pedunculus 5—6 cm longus aequalis; spica 20--30 mm longa floribus Sterilibus. Two formseries are to be distinguished: I. series abbreviata Hagström, 1. c.. p. 104. Folia submersa breviora latiora basi + cordato. Forma darkehmensis Hagström, l. c., p. 105. Folia ca. 100 mm longa, ca. 23 mm lata, basi rotundato-cordato, ob- iusa, superiora subcoriacea folia summa floralia petiolata, stipulae inter- media, stigmata oblonga iis P. alpini similia. Only one growing-place is hitherto known, viz. ,in der Angerapp* at Darkehmen, East-Prussia, where it is. collected by H. Kuehn. IT. series alpinifolia Hagstrom, 1. c., p. 104. Folia submersa pro ratione prioris longiora, saepe 200 mm et ultra, angustiora basi + rotundato-lanceolato (P. alpino similiore). Forma pelplinensis Hagstróm, ]. c., p. 105. P. alpinus Balb. var. obscurus II virescens Caspary ex Asch. et Graeb- ner, Synopsis der mitt. FL, I, 1897, 312, pp. — P. alpinus Balb. var. d. virescens Asch. & Gr., in Graebner, Potamogetonacae, 1907, 74, pp.: caulis habitu P. perfoliati. Folia submersa quoad formam fere omnino ut in P. alpino sed margine denticulis unicellaribus caducis instructa; folia floralia lanceolata subses- silia, summa subcoriacea. West-Prussia, Kreis Preussisch-Stargard bei Pelplin im Fersefluss, Where it has been collected by Professor R. Caspary, 1. IX. 1886. 7. X P. argutulus. (Potamogeton gramineus L. X nodosus Poir.) Hag- ström, l. c., p. 106, fig. 13—14. Folia submersa lanceolata denticulis sparsis cito deciduis, apice paulo quam in P. gramineo L. obtusiore. Stipulae foliorum caulinium iis P. no- dosi similes, longiores et citius putrescentes quam in P. gramineo. Struc- tura anatomica caulis ad P. gramineum fortiter vergens. Two formseries occur: Series gramineifolia Hagström, l. c., p. 106. Caulis ramosus, folia ramea lanceolata sessilia. Forma puyensis Hagstróm, l. c., p. 107. Caulis ca. 0,5 m altus ramosissimus, tenuis; folia ramea submersa lanceolata obtuse cuspidata minima, folia natantia numerosa, forma et magnitudine cum iis P. graminei congruentia coriacea; fructus rari, me- diocres, majores quam in P. gramineo, quoad formam iis P. nodosi Simillim i, . »Gallia: Vienne in stagno dieto ,de la Puye' 10 julio 1900. E. Simon“. 10* 148 Leonhard Schultze. Series nodosifolia Hagstróm, l. c., p. 100. Caulis simplex vel subsimplex folia + petiolata. Forms belonging to the 24 series (nodosifolia) occur im New England, U. S. A., whereof specimens lie in the university-herbarium at Uppsala and what will be described in another work. * XLI. Neues aus: Leonhard Schultze, Aus Namaland i und Kalahari. (Jena, G. Fischer, 1907, pp. 692—705.) 1. Mesembrianthemum rhopalophyllum Schlechter et Diels, 1. c., p. 692, Abb. p. 83. Caules breves, rami atque internodia ad modum abbreviata nonnum- quam subnulla. Folia crassa carnosa glauca ca. 25 mm longa. inferne semiteretia supra plana ibique 3,5 mm lata, superne globoso-dilatata tumida, 6 mm diamet, ideoque folium totum fere claviforme. Flores ignoti. ` Gross-Namaland: Prince of Wales Bar, Mai 1903. Von dieser sehr eigentümlichen Pflanze liegt nur ein einziges steriles Stück mit etwa acht Blüttern vor. Trotz dieses mangelhaften Materials zögern wir nicht, die neue Art aufzustellen, da eine gleiche Blatigestal- tung bei anderen Mesembrianthemum uns nicht bekannt ist. M. rhopalo- phyllum gehört zu den Subacaulia im Sinne Sonders (in Harvey et Sonder, Flor. Capens., II, 389) (II). 2. Mesembrianthemum Schultzei Schlechter et Diels, 1. c., p. 692. Rami cortice secedente obtecti, ramuli 4—5 cm longi; folia triquetra vel crasse semiteretia (angulis obtusiusculis) verrucosa glaucescentia, in- feriora 15 mm longa, 5 mm lata, superiora decrescentia: flores singuli peduneulati; pedunculus 3— 6 mm longus; calycis (in spiritu vini asser- vati) nigro- maculati, vel punctulati tubus retundato - obpyramidatus ca. 4—5 mm longus (superne) 5—6 mm latus; calycis lobi 4 mm longi, 2,5 mm lati; petala 8—10 mm longa, 1,5 mm lata; styli 5, semilanceolati, dorso nigro-maculati 4—5 mm longi. Klein-Namaland: Steinkopf. Blühend im August, 1904 (222 7). 3. Mesembrianthemum apodanthum Schlechter et Diels, 1. c., p. 692. Rami erecti cortice fusco secedente obtecti, ramuli secundarii breves ca. 1,5 cm longi nonnunquam demum pinescentes; folia confertissima basi connata triquetra (argulis obtusiusculis) verrucosa glaucescentia 6-9 mm longa, 4 mm lata; flores singuli sessiles; calycis (in spiritu vini asservati) nigro-maculati, vel-punctulati tubus subpyramidatus 3—4 mm longus (superne) 4—5 latus, lobi subovati apice subincrassati 4 mm longi. 25 mm lati; petala angustissime oblanceolato-linearia 5—6 mm longa. 0,8 mm lata, styli 5, 1,5 mm longi. Neues aus Namaland und Kalahari. ` 149 Klein-Namaland: Steinkopf. Blühend im August, 1904. Diese Art steht M. Schultzei Schlechter et Diels nicht fern, aber M. Schultzei besitzt grössere Blätter, längere Seitenüste, gestielte und doppelt grössere Blüten sowie bedeutend grössere Griffel (222 8), s. Abbildung S. 83). 4. Mesembrianthemum ebracteatum (Pax mscr. in herb. Berol.) Schlechter et Diels, 1. c., p. 693, Abb. p. 83. Caules procumbentes; rami breves folia connata crasse semiteretia, 8 mm longa, ca. 3,5 mm lata et crassa; calycis tubus hemisphaericus 7 mm latus, 3 mm longus, lobi triangulari-ovati apice incrassati, 4 mm longi, 2,5 mm lati; petalä lutea exteriora linearia antiorsum subdilatata, 12 mm longa, 2,5 mm lata; styli 8 latere interiore papillosi. Gross-Namaland: Namib bei Angra Pequena. Früher bereits dort gesammelt auf Strandfelsen, blühend im November 1889 nach Regen. (Hermann no. 15 und no. 36 in Herb. Berol) Die Pflanze gehórt in die Verwandtschaft der beiden vorigen, ist aber durch die niedergestreckten Stengel und die grósseren Blüten leicht zu unter- scheiden. (36.) 5. Mesembrianthemum odontocalyx Schlechter et Diels, 1. c., p. 693. Fruticulus ramosus; rami ultimi abbreviati; folia conferta minute et inconspicue basi vaginato-connata complanata papillosa triquetra ambitu curvato-oblonga dorso saepe minute spinulosa, 15 mm longa, ca. 4 mm lata; flores terminales, solitarii; pedunculus crassus ca. 2,5 mm longus; sepala late-dentiformi spinuloso aucta; petala inconspicua linearia ca. 5 mm longa. Gross-Namaland: Kalkniederung von Chamis. Blühend im September 1905. Diese Pflanze gehört (wie die folgende) Zur Gruppe der Uncinata Salm Dyck, welche im Gross-Namaland offenbar dureh mehrere Species vertreten ist. (440.) 6. Mesembrianthemum gymnocladum Schlechter et Diels, 1. c., p. 693, . Abb. p. 86. Caules internodiis incrassatis subarticulata apice cymoso-ramosissimi; internodia inferiora ca. 20—25 cm longa, 8 mm crassa, suprema valde abbreviata 4—5 mm longa, 3—4 mm lata inconspicua ad squamulas membranaceas e basi lata triangulares 1—1,5 mm longas reducta; flores ambitu fere ellipsoidei; calycis tubus 3—3,5 mm longus, lobi 4 cymbi- formi-excavati obtusissimi papillosi, 2 toti carnosi 2 ad medianum carnos! cetenum hyalini; staminodia parum prominentia angustissime lanceolata 2—2,5 mm longa, 0,3 mm lata; styli 4. Gross-Namaland: Namib bei Angra Pequena. Blühend im November 1903. Die neue Art gehört zu der im Gross- Namaland offenbar formenreichen Gruppe der Juncea Harv. D. C. (Sonder in Flor, Capens., II, 434); von M. junceum unterscheidet sich die neue Art dureh die viel reichere Verzweigung, die bedeutend stärker reduzierten Blätter und die kleineren Blüten. Andere Arten aus derselben Verwandt- schaft sind M. spongiosum Schinz und M. salicornioides Pax. (44.) 150 Leonhard Schultze: Aus Namaland und Kalahari. 1. Mesembrianthemum Paxianum Schlechter et Diels, l. c., p. 693. Gross-Namaland: Angra Pequena. Blühend im November 1903. Am gleichen Orte bereits 1889 von Hermann gesammelt. (Herb. Berol) Hermanns Pflanze wurde von Pax handschriftlich (in Herb. Berol) als Mesembrianthemum brachyphyllum Pax benannt, doch ist dieser Name bereits für eine Art aus Portugal vergeben, welche von Welwitsch beschrieben wurde. (107.) 8. Zygophyllum clavatum Schlechter et Diels, l. c., p. 705. Fruticulus humilis ramosissimus, rami teretes glabri, foliosi; petiolus 2—3 mm logus; folia simplicia percrassa obovoideo-clavata vel subpyri- formia obtusissima intendum apice subretusa, inferiora 5—7 mm longa, 5—6 mm lata, superiora decrescentia 4 mm longa, 3,5 mm lata, pedicellus ' 2,5 mm longus apicem versus paulum incrassatus; sepala cucullato-con- cava 3,5 mm longa, 1,5 mm lata; petala conspicue unguiculata, unguis 1,5 mm longus, lamina obovato-elliptica 3 mm longa, 2 mm lata; stamina basi bidentata, 4—5 mm longa; ovarium 5-loculare glabrum 1,25 mm diamet.; stylus subulatus 3 mm longus. Namib hinter Angra Pequena, blühend im November 1903. Die Pflanze ist am nüchsten verwandt mit Z. simplex L., welche jedoch eine krautige, einjährige Art ist und erheblich dünnere Blätter besitzt (8a). 9. Zygophyllum leucocladum Diels. l. c., p. 705. Frutex rami teretes rigidi patentes flexuosi cortice pallido subalbido vestiti; folia sessilia carnosa bifoliolata, stipulae minutissimae obsoletae foliola sessilia obovata vel oblongo-obovata basim versus angustata 10—15 mm longa, 4—5 mm lata, pedicellus 6—8 mm longus apicem versus paulum incrassatus; sepala concava rotundata vel emarginata 3—4 mm longa, 2—3 mm lata; petala anguste obovata ca. 7 mm longa, 3—4 mm lata; staminis squama elliptico-obovata antrorsum ciliato-lanci- niata ca. 2,5 mm longa, filiamentum 5—6 mm longum. Gross-Namaland, in der Kalkniederung von Chamis (442); eben- dort in der Riviersohle des Koankip (463); beide blühend im September 1905. Die zierliche P flanze steht am nächsten dem Z. flexuosum E. und Z. 10. Zygophyllum Trothai Diels, 1. c., p. 705. Frutex usque 0,5 m altus (ex von Trotha), rami pallide brunnei, no- velli virides, haud flexuosi, vetusti cortice cinereo tecti; foliorum petiolus 2—8 mm longus, folia bifoliolata; foliola sessilia elongato-obovata vel oblongo-cuneata, 15—20 mm longa, 8—10 mm lata; stipulae hyalinae late triangulares acuminatae ca. 1,5 mm longae; pedicellus brevis, 2—4 mm longus; sepala anguste ovata, acuta, 6 mm longa, 2—3 mm lata; petala aurantiaco-flava longe, unguiculata ungue ca. 5 mm longo. lamina obovato-elliptica 4—5 mm longa, 3 mm lata; staminis squama elliptica, sed apice fere truneata ibique denticulata, 3 mm longa, 2 mm lata; filamentum 7 mm longum, ovarium conspique 5-alatum. Gross-Namaland: Fläche um Chamis (412). Gelbblühend im Séptember 1905. Dieselbe Art wurde dort von Exzellenz von Trotha gesammelt. n —Q M be ` ve R. Pilger: Neue Arten a. Theodor Koch-Grünberg, 2 Jahre unter Indianern. 151 XLI. R. Pilger, Neue Arten aus: Theodor Koch-Grünberg, 2 Jahre unter den Indianern. (I [1910], pp. 360—373.) 1. Selaginella Kochii Hieron., 1. c., p. 361. Heterophyllum e turma S. jungermannioidis (Gaud.) Spring. Habitat: Prope Cachoeira Boredáo ad amnem Rio Negro in Brasilia boreali (no. 21 pro parte). Die Art ist wohl der S. Breynii Spring am nächsten verwandt. Die- selbe unterscheidet sich von dieser durch kleinere Seitenblütter (und da- dureh geringerem Querdurchmesser der dorsiventralen flachen Zweige), die auch an der unteren Seite mit deutlichem, aus sklerotischen Zellen gebildetem Rande versehen sind, durch weniger breite und weniger lang zugespitzte Mittelblátter und noch andere Kennzeichen. Von S. calosticha Spring, der sie in der Breite der dorsiventralen Sprosse ungefähr gleich- steht, unterscheidet sie sich ebenfalls durch den sklerotischen Rand der Seitenblätter (die bei S. calosticha nur am unteren Teile der oberen Seite etwas undeutlich berandet sind), durch lüngere Cilien an beiden Seiten der Seitenblütterbasis, durch verhültnismüssig schmälere Mittelblätter, die in eine weniger lange Stachelspitze auslaufen usw. 2. Odontadenia Kochii Pilger, l. c., p. 371. Seandens, ramis gracilibus, verrucosis; folia ad ramulos juniores ovalia, basin versus breviter cuneata, superne breviter angustata et bre- viter obtuse acuminata, breviter petiolata, ad 6,5 cm longa et ad 2,7 cm lata; medianus et nervi supra parum impressi, subtus prominentes, venu- lae reticulatae obscure coloratae subtus bene conspicuae; flores in cymas axillares breves paucifloras dispositi; bracteae perparvae; folia calycina inaequalia, elliptica vel ovato-elliptica, obtusa, exterius circ. 5,5, interiora 8—8,5 mm longa; corolla (ex collectore) flava, 6 cm longa, tubus ad fere mediam longitudinem anguste tubulosus, dein parum ampliatus cylindricus, ad faucem satis abrupte ampliatus, lobi rotundati, late obovati, 1,5 cm longi; antherae parum infra medium tubum sitae; discus annulatus ovarium cingens, irregulariter parum lobulatus. Hylaea: Rio Aiary: In Pflanzung neben Maloka (No. 70 — XII. 03). Die neue Art zeigt Verwandtschaft mit O. Sprucii (Müll. Arg.) K. Schum.; letztere hat jedoch viel kürzere Kelche und behaarte Blütenknospen. 3. Digomphia densicoma (Mart) Pilger, 1. c.. p. 371. Nematopogon densicoma (Mart.) Bur. et K. Schum. — Jacarandra (Nemato- Pogon) densicoma (Mart.). Hylaea: Rio Icäna, Tunuhy. Im Serrawald; niedriger Baum mit weissen Blüten (No. 54 — X. 03). 4. Distictis Kochii Pilger, l. c., p. 372. Scandens; folio haud ex toto conservata, foliola magna, coriacea, late elliptica ve] fere rotundato-elliptica, abrupte breviter acuminosa, acumen Subtus dense elevato-glandulosum, supra et subtus glaberrima, subtus 152 George Forrest. punetulis albidis inspersa, 14—16 cm longa, 9—10 em lata, nervi supra haud prominentes, venulae bene reticulatae prominulae, subtus medianus et nervi adscendentes, prope marginem arcuatim conjuncti valde promi- nentes, venae et venulae prominulae, petiolulus crassus 13 —20 mm longus; panicula elongata, angusta, 22—25 cm longa, rhachis crassa, teres, aeque ac rami breves, erecti, calyx et corolla brevissime dense tomentella; calyx crassus, durus, perfecte truncatus, glandulis multiseriatis inspersus, 8—9 mm longus, corolla coriacea, versus basin valde curvata, (ex collectore) alba» tubuloso-infundibuliformis, 6 cm longa, lobis late obovatis, 1,5 cm circ. longis. Hylaea: Rio Aiary: In Pflanzung neben Maloka (No. 74 — XII. 03). Die neue Art ist verwandt mit D. guianensis Bur. et K. Schum., aber besonders in den Blättern verschieden durch die völlige Kahlheit, die stärkere Nervatur und die scharf abgesetzte, stumpfe, drüsentragende Spitze. XLII. George Forrest, Gentianaceae novae Orienti-Tibeticae atque Austro-occidentali-Chinenses. (Ex: Not. R. Bot. Gard. Edinburgh., XVII [April 1907], pp. 69—81, pl. XII— XIX.) 1. Gentiana (Amarella) Trailliana G. Forrest, 1. c., p. 69, pl. XII. Annua 2,5 dm alta glabra erecta a basi ramosa, caule quadrangulari purpurascente ramis ascendentibus unifloris vel 2—3-floris. Folia basalia ovata obtusa in vaginam attenuata, maxima 1,5 cm longa, 8 mm lata; folia superiora ovata amplexicaulia (jugis ad 8). Flores longe-pedicellati, pedunculis saepe 5 cm longis rigidis. Calyx laxus basi tantum gamo- sepalus, lobis 5 parum inaequalibus lanceolatis v. ovatis 8 mm longis. Corolla caerulea hypocrateriformis ad medium 5-loba, tubo 12 mm longo cylindrico intus basi glanduloso, lobis ellipticis integris obtusis, squamis 4 mm longis multifidis albidis. Stamina ad medium tubi affixa squamas attingentia. Gynaeceum 12 mm longum, ovario oblongo vix stipitato, stylo brevi lobis recurvis. „Dry pasture land, Chung Tien plateau opposite Niu Chang pass and near Hsia Chung Tien. Flowers blue. Elevation 12—13000 feet. Yunnan» Sept. 1904.^ G. Forrest. No. 350. A distinct species allied to Franchet's G. cyananthiflora which is distinguished by its perennation, its caudicles, the long petioles to its basal leaves, and its smaller flowers. 2. Gentiana (Stenogyne) leptoclada Balf. fil. et G. Forrest, Le, p. 71, pl. XIV. Annua radice tenui glaberrima e basi multicaulis, caulibus patentibus tenuibus viridibus 4-angulatis alis integris, ramis ultimis horizontaliter divaricatis. Folia rosularum sub anthesi nulla; caulinia parva late ovata Gentianaceae novae Orienti-Tibeticae atque Austro-occidentali-Chinenses. 153. v. subcordiformia brevissime petiolata tenuia 5-nervia, 1—1,5 cm longa, 1—10 mm lata, margine tenuiter erosa subcartilaginea. Flores solitarii ad apicem ramulorum brevium inter folia suprema brevissime pedicellati. Calycis tubus membranaceus angustus obconicus 8 mm longus, angulis quinque exalatis viridibus v. nigro-rufescentibus minutissime scaberulis; lobi lineari-aristati 4 mm longi. Corolla coerulea calyce fere triplo-longior obconico-tubulosa, tubo 2 cm longo, lobis triangulari-acutis latis 7 mm longis plicas subtruncatas breviter fimbriatas superantibus. Staminum filamenta apice recurva. Ovarium angustum 10 mm longum stipitatum, stipite 5 mm longo basi aurantiaco tumido; stylus ovarium aequans co- rollam superans ramis brevibus recurvis. Semina complanata exalata. „Valley of the Yangtse above Shiti Ko 7—9000 feet. Flowers bright blue. Yunnan, Oct. 1904“ G. Forrest. No. 409. Allied to G. primulaeflora Franchet, but distinguished by its larger Size, larger flowers, shape of the corolla. In some flowers two of the stamens are much shorter than the others, but this does not appear to. be a constant feature. 3. Gentiana (Frigida) ornata Wall. var. alba G. Forrest, l. c., p. 72. A plant that appears to be a white variety of this species is included in the collection from „Plateau on summit of pass between Wei Hsi and Chi Tien on the Yangtse. Yangtse-Mekong divide. Elevation 14000 feet. Flowers pierce snow, white. Yunnan, Oct. 1904.“ G. Forrest. No. 408. 4. Gentiana (Frigida) heptaphylla Balf. fil. et G. Forrest, 1. c., p. 72, pl. XIII. Perennis caespitosa e collo multicaulis, sub anthesi plurimis gemmibis suffulta, caulibus tomentosis decumbentibus demum erectis unifloris. Folia rosulata nulla; caulinia semper 7-verticellata in vaginam unam plus mi- nusve membranaceam coalita; laminae verticillarum inferiorum ovatae v.. Obovatae 4—5 mm longae 2 mm latae vaginaque commune 2 mm longa laminis continua, superiorum subflorem congestarum lineares 12 mm lon- gae 2 mm latae vagina 8 mm longa sinubus concavis, omnes acutae margine minute albo-ciliatae. Flores sessiles. Calyx foliorum verticilli verosimilitudine 7-lobus, lobis 8 min longis, viridibus linearibus acutis, tubo 13 mm longo 7-purpureo-vittato paullo brevioribus. Corolla magna, 4,5 cm longa late campanulato-infundibuliformis coerulescens punctata et 7 fasciis coloratis coeruleo-vittata 7-loba, lobis brevibus 5 mm longis deltoideis integris acuminatis, plicis truncato-erosis. Ovarium valide stipi- tatum, Stylo brevissimo. „Bare grassland on western side of summit of Kari pass, also for Some distance on descent to Shu Pa Lung valley. Yangtse-Mekong di- vide. Elevation 15— 16000 feet. Yunnan, Sept. 1904.“ G. Forrest. No, 45, „Kari pass. Near summit between Pung-tzu-la and Shi-zo. Yangtse- Mekong divide. Dry grassland. Yunnan. Elevation 15000 feet. Sept. 1904.“ G, Forrest. No. 405. 154 - George Forrest. A near ally of Franchet's G. ternifolia and of the G. hexaphylla of Maxi- mowicz, but distinguished at once by the leaves, seven in a whorl. A beautiful plant. ` x Gentiana (Chondrophylla) scariosa Balf. fil. et G. Forrest, I. c., p. 74, pl. XV. P Annua glauca pumila gracilis, 5—6 cm alta, caulibus a basi ramo- sissimis ramis erecto-fasciculatis dense imbricato-foliatis. Folia rosulata brevia 5—7 mm longa, oblonga acuminata rigida margine hyalina; caulinia 1—5 cm longa basi connata adpresso-erecta subulata plus minusve sca- berula trinervia nervo medio subtus prominulo, margine late membrana- -ceo, apice triquetro aristulato; folia superiora calycis basim involucrantia. Flores solitarii sessiles. Calyx 2 cm longus corolla brevior, lobis erectis :8 mm longis binerviis acuminatis aristulatis tubo paullo brevioribus. Co- rolla tubulosa coerulescens punctulata, 3 cm longa, lobis ovatis acutis apiculatis 5 mm longis margine subundulatis, plicis ovatis coeruleis erosis lobis fere aequilongis. Ovarium longe stipitatum. „Descent from Niu Chang Pass to Chung Tien Plateau. Elevation 13—14000 feet. Open grassy places in pine-woods. Flowers bright blue, -closing whenever the plant is plucked. Yunnan, Sept. 1904.“ G. For- rest. No. 404. A near ally of G. Rockhilli Hemsl., but more branched, has longer leaves, is scaberulous, has a longer corolla with slightly crenate apiculate ` lobes, and the plicae are blue. 6. Gentiana (Chondrophylla) taliense Balf. fil. et G. Forrest, 1. c., p. 75. Annua 4 cm alta, a basi dense breviterque ramosa, caulibus minu- tissime scabriusculis. Folia basalia majora oblonga elongata ad 3,5 cm, 13 mm lata subcrassa, superiora elliptica, suprema anguste lanceolata, omnia plus minusve albo-marginata carinataque, margine minutissime scaberula, apice recurvata aristata. Flores brevissime pedicellati. Calyx 'tubum corollae superans, tubo membranaceo campanulato exalato 3 cm longo, lobis lanceolatis 4 cm longis carinatis margine membranaceis apicé aristatis. Corolla tubulosa alba v. coerulea ad staminum insertionem aurantiaca, tubo 8 mm longo, lobis rotundato-triangularibus mucronulatis vix 2 mm longis, plicis vix lobis brevioribus subtruncatis crenulato-erosis. Stamina aequalia filamentis basi incrassatis. Ovarium complanatum 4 mm longum 2,5 mm latum cum stipite 1,5 mm longo discoque 5-gono cincto, anguste alatum, apice rotundatum ibique ala quaque in duas alas minute dentatas fissa; stylo breve ad basin usque bifido ramis revolutis. Cap- sula vix exserta ala apice incrassata; semina fusiformia trigona, testa obscure areolata cellulis in longum extensis. „On grassy slopes around Tali. Abundant on interior of city walls. Flowers ranging from white to deep blue, centre orange yellow. Elevation -6500—8000 feet. Yunnan, S.-W.-China^ February 1905. No. 702. A species of the affinity of G. pedicellata Wall. of which the limits .are variously drawn by authors. It may be that the plant here described is a particularly xerophilous form of it, but none of the descriptions of .forms of @. pedicellata. nor specimens quite match it. Gentianaceae novae Orienti- Tibeticae atque Austro-occidentali-Chinenses. 155 7. Crawfurdia Trailliana G. Forrest, 1. c., p. 76, pl. XVI. Planta scandens omino glabra 20-pedalis. Caulis volubilis quadran- gularis saepe purpurascens. Folia breviter petiolata petiolo 5—8 mm longo subalato; lamina 5—7 cm longa 2—3 cm lata oblonga v. elliptica, plus minusve acuminata, basi angustata, crassa, subtus pallidior, trinervius, margine integra v. suberosa, subrevoluta subcartilaginea. Rami florales ad axillas foliorum solitarii binive rarissime terni, superpositi et acro- petentim evoluti, florem unum gerentes ad apicem pedunculi longi sub- quadrangularis volubilis basi pari foliolorum linearium minutorum sterilium vestiti, vel cymam volubilem formantes internodiis elongatis vestitamque 3—4 paribus foliorum linearium "plus minusve fertilium. Flores magni pentameri pedunculis elongatis. Calyx tubulosus purpurascens, tubo 2 cm longo per anthesin dimidiato-spathaceo 5-carinato brevissime coronato, corona integra lobis 2 mm longis deltoideis acutis recurvis subcrassis trinerviis. Corolla 7 cm longa colore heliotropii supra late campanulata infra tubulosa tubo ex ore calycis triente protracto intusque per totum staminum filamentis bialatis alligatis munito; lobis 15—16 mm longis, 12 mm latis triangulari-ovatis acutis, margine subcrenulato, trinerviis, plicis brevibus crenulatis. Staminum filamenta 2 mm lata ex fauce libera complanata nerve medio conspicuo; antheris versatilibus. Discus 5-glandu- losus. Ovarium stipite subnullo; stylus infra ramos 12 mm longos 2,5 cm longus. »Climber of 6—20 feet. Flowers rich deep heliotrope. Damp shady Situation on tall grass and scrub. Side valleys of the Salwen, Salwen- Irrawaddi divide, from Shah-Pai-Lei-Ti north to Me-Ko-Ti. Lat. 26? 10° to nearly 279 N, Alt. 5— 7000 feet. Forms a distinct belt never above nor below those heights. N.-W. Yunnan, Nov. 1905.“ G. Forrest. No. 963. À beautiful species showing markedly the twining character in the flower-stalks as well as in the vegetative stem. Accessory flower-shoots are developed regularly and acropetally in the axils of the leaves. The first axillary shoot developed forms commonly an elongated cyme, ending in a flower and bearing three or four pair of leaves below, all or some only of which give rise to flowers. The accessory shoot may do likewise or form only a single terminal flower the peduncle of which shows only à pair, occasionally two pairs, of small leaflets at its base. Towards the termination of the vegetative twigs the elongated cymes may not deve- lope and the accessory buds may remain arrested. The length of the flower peduncle varies, a terminal flower of a cyme may have one several Inches long. The ovary has hardly any stipe, and as it enlarges it causes rupture of the calyx dimidiately along one side in the same fashion as Franchet describes it in C. Delavayi. From that species C. Trailliana is at once distinguished by its large flowers. 8. Crawfurdia Bulleyana G. Forrest, 1. c, p. 77, pl. XVII. | Planta scandens 10—20 pedalis. Caulis volubilis quadrangularis an- gulis saepe purpurascentibus, Folia petiolata, petiolo tenui 2 cm longo; lamina 6—7 em longa, 3,5—4 cm lata, cordiformis v. late ovata, basi late 156 George Forrest: Gentianaceae novae Orienti-Tibeticae. cuneata v. subtruncata, apice subacuminata, 5—7 nervia subtus pallidior margine vix cartilaginea et suberosa. Rami florales volubiles ad axillas foliorum bini superpositi, ramo axillari inferiore unifloro, superiore laxe cymoso bracteis foliis conformibus. Flores magni pentameri pedunculis volubilibus. Calyx infra tubulosus, tubo non fisso 17 mm longo sub- membranaceo 5-alato brevissime coronato corona integra purpurascente, supra cupulato-explanatus foliaceus cupulo 8 mm longo lobisque 4 mm longis ovatis erectis acutis uninerviis reticulatis margine suberosis. Co- rolla coeruleo-purpurea striis magis intense coloratis notata 6 cm longa supra late campanulata infra obconico-tubulosa, tubo ex ore calycis bre- viter extenso intus staminum filamentis bialatis alligatis munito; lobis 8 mm longis triangulari-deltoideis acutis margine integris, plicis rotun- datis crenulatis brevibus. Staminum filamenta 5 mm lata complanata inclusa. Discus 5-glandulosus. Ovarium longe stipitatum; stylus infra ramos brevis 5 mm longus, ramis 4 mm longis. Capsula exserta fusi- formia complanata marginata 3 cm longa, stipite longiore; semina dis- coidea late alata 2 mm diam. „Climber of 10—20 feet. Flowers bluish purple, markings a deeper shade. In bamboo brakes and on scrub at an elevation of 8—11000 feet. Ming-Kwong-Irrawaddi divide. Lat. 269 N. Upper Burmah, Oct. 1905. Also on Irrawaddi-Salwen divide above Pien-Ma.* G. Forrest. No. 839. Quite as showy as C. Trailliana, from which it is easily distinguished by its cordiform leaves on longer petioles, its smaller flowers with calyx never splitting and bearing foliaceous erect sepal lobes, its eapsule with very long stipe and short style. 9. Pleurogyne Forresti Balf. fil., 1. c., p. 78, pl. XVIII. Annua radice tenui, ad 2,5 dm alta, omnino glabra, erecta, gracilis, caule obscure quadrangulari a basi vel e medio ramoso. Folia basalia sub anthesi nulla, caulinia elliptica v. sublanceolata v. linearia, vix petio- lata, obtusa, subcrassa, margine subcartilaginea. Rami omnes floriferi adscendentes multiflori inflorescentiam copiosam formantes. Flores coe- rulei, 5-meri; pedicelli floribus longiores. Calyx ad basin usque partitus, segmentis linearibus 7 mm longis. Corolla fere ad basin soluta segmentis ellipticis subacuminatis 12 mm longis; foveolae duae prope basin cujusque segmenti inconspicuae; squamulae irregulariter laciniatae 3 mm longae. Stamina ad basin corollae affixa, aequalia. Capsula oblonga v. subfusi- formis 8 mm longa cum stipite 1,5 mm longo. „Summit of pass between Yangtse and Wei Hsi, Yangtse-Mekong divide. Also other places. Elevation 9—11000 feet. Flowers blue. Yun- nan, Oct. 1904.^ G. Forrest. No. 25. „Dry open hillside, edge of pine-woods, Lang Kung and other valleys. _Alt., 7—9000 feet. Yunnan, 1904.“ G. Forrest. No. 211. 10. Swertia (Euswertia) mekongensis Balf. fil. et G. Forrest, 1. c., p. 80, pl. XIX. Perennis sicco nigrescente rhizomate lignoso, caulibus turionum terminalium 2—3 dm alt. glabris crassis quadrangularibus infra kata- Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange des plantes. III. 157 phylla 2—3 gerentibus dein nudis supra foliaceis. Folia kataphyllaria amplexicaulia suprema in laminam ellipticam producta; caulinia opposita sessilia ovato-cordiformia acuta plurinervia maxima 5,5—7 cm longa, 4 cm lata, integra. Inflorescentiae in cymas paniculatas breves aggre- gatae in axillis foliorum superiorum omnium. Flores parvi hermaphroditi tetrameri. Calyx parvus basin corollae adhaerens, tubo 1 mm longo, lobis triangularibus 2 mm longis. Corolla rotata, tubo 4 mm longo, lobis ellip- ticis violaceo-striatis apice rotundatis minutissime crenulatis 5 mm longis 4 mm latis quoque macula biloba basali in faucem projecta instructo. Stamina corollae lobis breviora et in faucem inserta. Gynaeceum breve 4 mm longum; stylo ad basin usque fisso lobis 2 mm longis. »Mekong-Salwen divide behind Tzekou Mission. Tibet, 1904.“ G. For- rest. No. 230. A species named S. congestiflora by Franchet in the Paris Herbarium seems near this, but I have found no description of it. XLIV. Species novae ex: Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange des plantes. lll. (XVI [1905/06], 1906, Quimper.) 26. (351.) Viola sudetica Willd. var. stenophylla H. Sudre, l. c., p. 8. V. gracilis de Martr.-Don.! Flor. Tarn, p. 87, non Sibth. et Sm. — V. gracillima (Chatenier) R. et FP. Fl. Fr., III, p. 54, ex pte. Tiges gréles, couchées à base, puis dressées, de 2—4 dcm; feuilles espacées, les moyennes et les supérieures lancéolées; pédoncules trés longs; sépales plus longs et plus étroits que dans le type; éperon long et gréle; pétales plus étroits; capsule plus anguleuse, plus aigué au Sommet, . Tarn: Montagne-Noire, à Nou (Martrin-Donos); col de la Bassine, Prés de Lacaune (Sudre). . N 21. (352.) S. ciliata Fries (S. patula Jord.) var. neglecta A. Reynier, + €, p. 10, ‚ Var. ambigua (S. patula var. glabra Lloyd, 5e edit. de la Flore de l'Ouest). Marseille. (A. Reynier.) 28. (360.) Helichrysum Stoechas L. var. pendulinum Conill, 1. c., p. 16. Variation tenant de la variation procumbens GG. (H. brachycladum Jord. et Fourr.) et de la variation syncladum Jord. et Fourr. Comme dans lH. brachycladum, les feuilles sont lineaires, vertes en dessus, les tiges.ram- Pantes, les calathides à petit corymbe compact. Comme l'H. syncladum elle a les feuilles courtes, réfléchies, appliqu es et trés nombreuses sur- tout à la base, les rameaux un peu ascendants et souvent tortilles et enchevétrés. Son caractère particulier est que les tiges sont plus ou Moins serrées les unes contre les autres et pendent vers le sol, perpen- diculairement à la racine qui est profondément enfoncée dans les rochers. Habitat. Rochers maritimes du littoral à Argelös-sur-mer (Pyrenees- Orientales), — Juin. (L. Conill) 158 Charles V. Piper. XLV. Neues aus: Charles V. Piper, Flora of the State of Washington. V. (Ex: Contr. Unit. St. Nat. Herb., XI |1906], 637 pp.) (Fortsetzung.) 160. Mertensia infirma Piper, l. c., p. 476. Glabrous throughout except the ciliate margins of the leaves and calyx lobes; stems weak, erect or nearly so, 50 to 60 cm high; basal and lower cauline leaves oblanceolate, obtuse, the blades 5 to 7 em long, shorter than the margined petioles; middle and upper cauline leaves lanceolate, acute or acutish, 5 to 10 em long, narrowed toward the base, sessile or short-petioled; inflorescence rather open, the bracts foliaceous; petioles slender, papillate near the calyx; calyx divided nearly to the base, the lance-oblong lobes smooth excepting the appressed-ciliate margin, about one-third as long as the corolla-tube ; corolla bright blue, about 18 mm long, the ampliate limb distinctly shorter than the tube; filaments dilated, longer than the anthers; fruit not seen. In damp thickets, Ellensburg, April 25, 1897, Kirk Whited 307. This species is allied to M. intermedia Rydberg, but is at once distinguished by the larger corolla with relatively longer tube. The type is in the U. S. National Herbarium (sheet no. 366 088). 161. Mertensia laevigata Piper, l. c., p. 477. Stems stout, erect, more or less glaucous, 40 to 90 cm high; leaves pale or glaucescent, numerous, the cauline ovate, acuminate, glabrous or somewhat papillate above, glabrous beneath, ciliate on the margin, 5 to 7 cm long, short-petioled ; inflorescence loose, the pedicels appressed- pubescent or muriculate; ‘calyx divided nearly to the base, its lobes lance-oblong, acute, ciliate, smooth on the back, over half as long as the corolla tube; corolla blue, 14 mm long, the somewhat ampliate limb as long as the tube; filaments dilated, shorter than the anthers; nutlets finely muriculate, pale, the scar of attacnment central. The following specimens are referred here: Goat Mountains, O. D. Allen, no. 231, July 22, 1896; Mount Rainier, Piper 2116, altitude 2000 m, August 15, 1895; type sheet no. 33691! in U. S. National Her- barium; Klickitat River, Flett 1199, June 27, 1899; Mount Stuart, Elmer 1195, August, 1898; ,California Bob* Peak, Olympic Mountains, Lamb 1383, August 4, 1897; Simcoe Mountains, Howell, June 6, 1899; Mount Rainier, Piper 2116. 162. Mertensia ambigua Piper, l. c., p. 477. Stems glabrous and leafy, about 60 cm high; leaves thin, acute, more or less papillose above, sparsely scabrous-ciliate on the margins, the lower cauline lanceolate or lance-ovate, 8 or 10 cm long, on petioles of nearly equal length, the middle and upper cauline oblong or oblong- ovate, or the uppermost ovate and sessile; inflorescence loose and open; pedicels muriculate; calyx short, its lobes oblong, scarcely broader at base, mostly obtuse, smooth on the back, ciliate, only one-fifth as long Neues aus: Flora of the State of Washington. V, 159: as the corolla tube, and in fruit exceeded by the nutlets; corolla blue, 12 mm long, the tube about twice as long as the slightly enlarged throat; filaments dilated, shorter than the anthers; nutlets pale, distinctly keeled on the back, slightly tuberculate, the triangular scar central. Collected by G. R. Vasey in the Cascade Mountains of central Washington in 1889. The type sheet is in the U. S. National Herbarium, no. 296759. 163. Mertensia brachycalyx Piper, l. c., p. 477. Whole plant glabrous except the ciliate margins of the leaves and calyx lobes; stems stout, erect, leafy, a meter or more high; leaves. bright green, lance-vate, or the lower cauline lanceolate, smooth beneath, usually papillose above, 5 to 10 cm long, the lower ones petioled; in- florescence leafy and open, the flowers in small clusters subtended by a pair of leafy bracts on slender branches; calyx small, glabrous, the short triangular acute lobes often unequal; corolla blue, about 12 mm long, the tube as long as the strongly ampliate throat; filaments dilated,. much shorter than the anthers; fruit whitish, nearly smooth, convex on back. Collected near Nason Creek, Chelan County, at an altitude of 1400 meters by Sandberg & Leiberg, no. 678, August 14, 1893, the type in the U. S. National Herbarium. 164. Mertensia leptophylla Piper, J. c., p. 478. Stems glabrous, stout, erect, a meter or more high; leaves ovate,. acute, pilose beneath, glabrous above, ciliate, very thin, the blades 6 to 10 cm long, all on margined petioles 1 to 3 cm long; inflorescence loose ;: pedicels with spreading pubescence; calyx parted nearly to base, the lobes narrowly triangular-lanceolate, acute, ciliate, smooth on the back; Corolla blue, about 12 mm long, the slightly enlarged throat as long as. the tube; filaments dilated, shorter than the anthers. Known only from the Olympic Mountains of Clallam County, the type collected by Elmer, no. 2826, July 1900, sheet no. 402139 in the U. S. National Herbarium. The plant was also collected on Mount Storm. King by Lawrence, no. 359, July 23, 1904. 165. Mertensia pulchella Piper, |. c., p. 478. | Stems erect, solitary or rarely two, glabrous, 15 to 20 em high; tubers shallow-seated, simple or fasciculate-branched, black; leaves green, elliptic or ovate, mostly obtuse, thickish, glabrous beneath, more or less Papillose above, scabrous-ciliate, the lower narrowed at base and short- Petioled, the middle and upper ones ovate, sessile, often half-clasping,. 2 to 10 cm long; lowest leaves much reduced, scarious; flowers in a close cluster, usually 10 to 15; calyx parted nearly to the base, the lobes oblong-lanceolate very acute, denticulate; corolla blue, its tube three to: four times as long as the calyx and nearly as broad as the ampliate mb; filaments dilated, as long as the anthers; nutlets small, dark gray, hely Muriculate, attached by a pale and prominent scar, inclosed in the "be of the much enlarged fruiting calyx. 160 Charles V. Piper: Neues aus Flora of the State of Washington. V. The following collections have been examined: Idaho: On the lower Clearwater River, Sandberg, Heller, & Mae Dougal, 75 and 75a, April 30, 1892 (type sheet in U. S. National Her- barium, no. 213037); without locality, Rev. G. Ainslee in 1874; Hender- son, April 21, 1894; Lake Waha, Nez Perces County, Heller, June 2; 1896; Lewiston, Byron Hunter, 11, March 31, 1900. All the above specimens are from Idaho, close to the Washington line, so that the species doubtless occurs within our limits. 166. Mertensia pulchella glauca Piper, |. c., p. 479. Herbage slightly glaucous throughout; leaves narrower, usually elliptic, mostly narrowed at base; stems often 2 to 4 from the same tuber; corolla tube more slender. Specimens examined: Hills west of Wenache, Whited 1010, Mareh :81, 1899; type sheet no. 366511 in the U. S. National Herbarium; Badger . Mountain, Whited, May 24, 1900. This may well prove a distinct species, but in the light of rather scanty material is considered too close to M. pulchella. 167. Mertensia horneri Piper, 1. c., p. 479. Stems 8 to 15 cm high, glabrous, solitary or rarely 2 or 3. erect from a shallow-seated oblong, black tuber; basal leaves none; cauline 2 to 5, oblong, obtuse, pale and somewhat glaucous, appressed puberulent above, glabrous beneath, sessile, or the lower ones short-petioled, 2 to 3 cm long; lowest leaves reduced and scarious; inflorescence close; -calyx glaucous, parted nearly to the base, its lobes oblong-lanceolate, very acute, denticulate-ciliate on the margin; corolla blue, 10 to 12 mm long. its tube about twice as long as the calyx; filaments dilated, as long as the anthers. Specimens examined: Waitsburg, Washington, Prof. R. M. Horner -336, April 3, 1897, the type in the U. S. National Herbarium, sheet no. 318875; Union County, Oregon, Cusick, 1830, April 13, 1898. 168. Mertensia pubescens Piper, l. c., p. 479. Tufted from a stout vertical] caudex covered with the dead bases of old leaves; stems 10 to 15 cm high, leafy to the top; leaves numerous, the cauline inclined to be secund, linear or linear-lanceolate, obtuse or -acutish, only the midrib evident, 3 to 6 cm long, mostly about 5 mm wide, pubescent on both surfaces, the basal ones attenuate into margined petioles about as long as the blades, the cauline sessile and but little reduced upwards; panicle short, dense, nodding; calyx lobes lanceolate, acute, coarsely ciliate, glabrous on the back, a third to a fourth as long as the corolla tube; corolla blue, the narrow tube 6 to 8 mm long, one- half longer than the campanulate limb; filaments dilated, as long as the .anthers. Collected near Waterville, Douglas County, by Kirk Whited, 1214, April 23, 1900, the type sheet in the U. S. National Herbarium no. 370326. Closely allied to M. amoena A. Nelson and M. bakeri Greene, hut distinguished by its narrow more pubescent leaves and longer corollas. 1 F. Pax: Einige neue Euphorbiaceen aus Amerika. 161 169. Mertensia nutans subcalva Piper, |. c., p. 479. Leaves minutely strigose above; otherwise as in M. nutans. Specimens examined: Rattlesnake Mountains, J. S. Cotton, 328, April 29, 1901. 170. Oreocarya spiculifera Piper, l. c., p. 481. Tufted from a stout woody caudex, the whole plant pallid; basal leaves numerous, erowded, spatulate-oblanceolate. acute, only the midnerve evident, densely pubescent on both sides with fine appressed hairs, scattered among these and on the margins tout hyaline bristles; blades 1,5 to 2 cm long, exceeding the margined petioles; cauline leaves few, similar to the basal ones, but with shorter petioles; flowering ` stems erect, simple, 20 to 30 cm high, angled, pubescent like the leaves; in- florescence of 8 to 12 alternate, subequal, false racemes, floriferous to their bases, the bracts and calyx pubescent like the leaves, but the bristles more abundant; bracts linear-lanceolate, obtuse, shorter than the calyx; pedicels short, soft-hairy; calyx lobes lanceolate, in flower 5 to 6 mm, in fruit 8 mm long; corolla white, salver-form, its tube 5 mm long, its limb 8 mm broad; appendages triangular-ovate, obtuse, short; nutlets pale brown, dull, ovate, obtuse, 3 mm long, each with a smooth, narrow margin, the back bluntly tuberculate, the ventral side rugose, the groove reaching nearly to the apex; gynobase longer than the nutlets. Type in the National Herbarium, collected at Ritzville, Adams County, by Sandberg & Leiberg (no. 164), June 6, 1893. XLVI. Einige neue Euphorbiaceen aus Amerika. Von F. Pax. (Originaldiagnosen.) 1. Dalechampia Grüningiana Pax, nov. spec. Caules e caudice lignoso plures, 15—25 cm longi, adscendentes, breviter cinereo-velutini. Petiolus brevis, 5 mm longus, subvelutinus; limbus membranaceus, 5—7 cm longus, 21/,—3!/, em latus, aut ovatus, indivisus, aut profunde trilobus, basi cordatus, apice subacutus, glabratus, lantum secus nervos leviter pilosus, irregulariter serratus, basi 5-nervius; Stipulae integrae, lanceolatae, 5 mm longae, ciliatae, ceterum glabres- centes. Pedunculi 9!/, cm longi, suberecti, griseo-velutini. Involueri folia late ovata, triloba, dense serrulata, basi cordata, 2 cm longa, Di cm lata, secus nervos pilosula, ciliata; bracteae floris 9 triangulari-ovatae, àcuminatae, integrae, ciliatae. Sepala 2 5, pinnatifido-lacinulata, rhachi lineari, lacinulis angustis, brevibus; columna stylaris cylindrica, integra, apice vix incrassata; ovarium sericeum. . Brasilia: Rio Grande do Sul, Estancia Lourenço Gomez prope Neu- Württemberg (A. Bornmüller no. 181; 10. Oktober 1904). Pertorium novarum specierum. VIII. 11 102 F. Pax: Einige neue Euphorbiaceen aus Amerika. . Affinis D. humili. Müll. Arg., sed distincta foliis dimorphis, indumento parciore, calyce ©: 5-fido, columna stylari integra. Nomen dedi in honorem amicissimi Dr. Grüning Vratislaviensis, primi medici legionis ordinarii. 2. Acalypha humilis Pax et K. Hoffm., nov. spec. Caules e caudice lignoso plures, herbacei, basi lignescentes, simplices, circ. 15—20 cm alti, dense subhispido-villosi. Petiolus 8—10 mm longus, longiuscule pilosus; limbus ovatus vel obovatus, 4—5 cm longus, 2 cm latus, utraque pagina pilosus, basi 5-nervius, basi rotundatus, apice obtusus, serratus; stipulae subulatae, 8 mm longae. Spicae c^ axillares, 2 cm longae, pedunculo 1 cm longo suffultae, densiflorae, 9 terminalis, sub anthesi 81/4, cm longa. Calyx c^ pilosus; bractea 9 uniflora, scabra, puberula, sub anthesi fere usque ad basin 11-partita; ovarium pubescens; styli lacinulati. Brasilia: Rio Grande do Sul, Estancia Lourenco Gomez, in campis, 500 m (A. Bornmüller no. 229; 18. Oktober 1904). Affinis A. communi et A. paraguariensi. 3. Sebastiania graciliramea Pax et K. Hoffm., nov. spec. Frutex (vel suffrutex) ramulis gracilibus, pubescentibus, mierophyllis. Petiolus 3—6 mm longus, pubescens; limbus 3!/,—4 cm longus, 1!/ cm latus, membranaceus, oblongus, basi obtusus, acutus, subtus paulo pallidior, utraque pagina molliter pilosus, cartilagineo-marginatus, den- sissime et argute serrulatus; dentes se invicem subtegentes; folia in ramulis florentibus multo minora et angustiora; stipulae exiguae, trian- gulares. Spicae 3 cm longae, graciles, sessiles, basi florem 9 solitarium, deinde SY numerosos, distichos gerentes. Sepala c? oblongo-obovata, obtusa, intus non carinata; stamina 3; antherae pallidae; sepala 9 late ovata, acuminata, pilosa; ovarium apice 6-gibbosum, valde pilosum. Brasilia: Rio Grande do Sul, Estancia Lourenco Gomez (A. Born- müller no. 360; 6. Dezember 1904). Affinis S. marginatae, sed valde distincta foliorum membranaceorum margine ovarioque vestito. 4. Euphorbia Rossiana Pax, nov. spec. Frutex ramosus, aphyllus; rami stricti, glabri, elongati, 5—6 mm crassi, ultimi vix multo tenuiores, omnes dissite cicatricosi, carnosi, sicci longitudinaliter irregulariter sulcati. Cyathia in axillis bractearum in ramulis valde abbreviatis insertarum orientia, bracteis 2, late ovatis, velu- tinis suffulta, velutina, anguste campanulata; glandulae transverse ovatae. appendiculatae; appendices latae, margine irregulariter dentatae; ovarium glabrum; styli bifidi. Mexiko: Zapotitlan prope Tehuacan, in collibus aridis, 1800 m (H. Ross no. 1324; Oktober 1906). | Species hic descripta in Sectionem Tricherostigma inserenda est. Nomen dedi in honorem cl. Dr. Ross Monacensis, qui speciem primus collegit. Dr. E. Rosenstock: Filices novae. VI. 163 XLVH. Filices novae. VI. Von Dr. E. Rosenstock, Gotha. (Originaldiagnosen.) 26. Arthropteris caudata Rosenst., nov. spec. Arthropteris, vhizomate longe scaudente, 2 mm crasso squamuloso; Stipitibus sparsis, c. 3 cm longis, compressiusculis, supra sulcatis, prope basin articulatis, parte inferiore paleis subdeltoideis vel ovato-lanceolatis, peltatis, margine fimbriatis vestitis; laminis tenuibus vel subcoriaceis, atroviridibus, glabris, ovali-elongatis, utroversus attenuatis, c. 40 cm longis, 31/,—5 cm medio latis, pinnatis, in apicem lineari-lanceolatam, c. 10 cm longum, integrum vel parte inferiore lobatum, excurrentibus; pinnis c. 30-jugis vel pluribus, sessilibus, recte patentibus, subcontiguis, e basi superiore recte truncata, inferiore cuneatim angustata lineari- oblongis, obtusis, basi superiore obtuse auriculatis, margine integerrimis, medialibus maximis ad 2!/, cm longis, 1 cm medio latis, utroversus sensim decrescentibus, interioribus paullo remotioribus, reflexis; rhachi- bus rufis glabrescentibus, ad insertionem pinnarum breviter pilosulis; costis vix prominentibus, sursum cum venis plane immersis, parte in- feriore supra breviter pilosulis, ceterum glaberrimis; venis lateralibus — basali superiore pinnata excepta — unifurcatis, ramo anteriore sori- fero; soris rotundatis, distantibus, c. 1 mm a margine remotis; indusiis cordato-orbiculatis, sinu affixis. Hab. Nova Guinea, Kaiser-Wilhelms-Land, Sattelberg, 300 m alt., ad arbores in locis umbrosis. Jan. 1909, l. G. Bamler. Die unserer Art am nächsten stehende Arthropteris obliterata J. Sm. unterscheidet sich durch behaarte Blattflächen, gekerbte Fiedern und nicht verlängerte Blattspitzen. 27. Polypodium Bamlerianum Rosenst., nov. spec. Pleopeltis, rhizomate longe repente (c. 2 m vel ultra longo), lignoso, Paleis adpressis peltatis seu postice lineari elongatis et ciliatis, antice lanceolatis et subintegerrimis seu subrotundis vel irregulariter efformatis, vestito; stipitibus sparsis, subflexuosis, lamina decurrente angustissime bilineatis, stramineis, nudis, nitidis; laminis simplicibus, elongato-ovalibus, utroversus subaequaliter angustatis, basi cuneatis, apice longius an- Bustatis, saepe acuminatis, subcoriaceo-chartaceis, glaberrimis, supra oli- Vaceo-viridibus, subtus pallidioribus, c. 25 cm longis, 3—4!/, cm latis; costa mediana cum nervis supra parum, subtus magis prominentibus et plane conspicuis; nervis primariis flexuosis, maculas maiores (primarias), Secus medianam utrinque uniseriatas, subquadrangulares vel subpenta- gonoideas, e mediana ultra dimidiam laminae dimidiatae extensas effor- Mantibus, inde macularum minorum duabus seriebus laminam complenti- bus, maculis primariis ex maculis secundariis tertiariisque radios liberos emittentibus, numerosis compositis; soris rotundis, discretis, raro ge- minatis, per totam faciem inferiorem apicemque acuminatum irregulariter dispersis, 11* 164 Dr. E. Rosenstock: Filices novae. VI. Hab. Nova Guinea, Kaiser-Wilhelms-Land, Logaueng, 300 m alt., ad arbores et ad terram. Febr. 1909, 1. G. Bamler. Diese Art hat in ihrem Äusseren grosse Ähnlichkeit mit Polypodium superficiale Bl. Sie unterscheidet sich von ihm durch dicht anliegende Rhizomschuppen sowie durch die Nervatur. Diese gleicht sehr genau der von P. myriocarpum Mett. (s. Mett. Farng., I, tab. I, f. 38). 28. Monogramme paradoxa (Fée) Bedd. var. novoguineensis Rosenst., nov. var. Varietas statura humillima (foliis 2—3 cm longitudine vix excedenti- bus), stipitibus capillaribus, laminis in parte sterili quam in fertili vix latioribus, soris semper unilateralibus, usque fere ad apicem ipsum extensis, deorsum ultra mediam laminae nunquam descendentibus a typo diversa. Hab. Nova Guinea, Logaueng, 300 m alt, ad arbores ndtu púm dictis. Mart. 1909, |. G. Bamler. Diese Varietät steht der Vaginularia Junghuhnii Mett. und der Pleuro- gamme paradoxa Fée nahe. Die geringe Grösse und der stets nur ein: seitig entwickelte Sorus bestimmten mich, sie als Varietüt von ersterer abzutrennen. Die aus Neu-Guinea angegebene Monogramme trichoidea (Fée) unterscheidet sich durch dreinerviges Blatt und 1—2 mal unter- brochene Sorus-Reihe. 29. Polystichum tenggerense Rosenst., nov. spec. Species ex affinitate Polystichi aculeati Sw. Filix magna, frondibus 2 m vel ultra longis, 40 cm latis; stipitibus robustis, stramineis, dense paleaceis, paleis aliis minoribus, subadpressis, ferrugineis, concoloribus, anguste lanceolatis, margine ciliis iterum ciliatis densissime ornatis, aliis maioribus, paucioribus, patulis, discoloribus, centro atratis, margine brevius et sparsius ciliatis; laminis lineari-elongatis, apice acuto, demum breviter acuminato terminatis; pinnis lineari-lanceolatis, longe angustato- acuminatis; pinnulis trapezio-oblongis, obtusis, basi superiore leviter auriculatis, margine incise-dentatis vel-lobatis, dentibus latiusculis, vix aristatis, pinnulis basalibus superioribus paullo elongatis, profundius in- cisis (non pinnatis); soris costulae valde approximatis; rhachibus costisque densissime paleaceis. l Hab. Java orientalis, in montibus Tengger dictis, prope Wonosari, 1900—2000 m alt. Junio 1909, 1. J. P. Mousset. Durch die mit gewimperten Cilien dicht besetzten Schuppen des Stiels und der Rhachis und durch die dem Mittelnerv stark genäherten Sori ist dieser stattliche, reich zerteilte Farn von den übrigen Gliedern der Polystichum aculeatum-Gruppe leicht zu unterscheiden. 30. Polystichum aculeatum Sw. var. euryloba Rosenst., nov. var. Varietas paleis minoribus stipitis et rhacheos piliformibus ac nigres- centibus, pinnulis longioribus latioribusque (usque ad 25 mm longis 1 cm vel ultra latis), minus profunde incisis, basi superiore obtuse auriculatis a typo diversa. Hab. Java orientalis, in montibus Tengger dictis, prope Wonosari, - 1900—2000 m alt. Junio 1909, 1. J. P. Mousset. = 1 I . E. Koehne: Neue Lythraceen aus Paraguay und dem Gran Chaco. L 165 XLVII. Ex Herbario Hassleriano: E. Koehne, Neue Lythraceae | aus Paraguay und dem Gran Chaco. I. (Originaldiagnosen.) .1. Cuphea grata Koehne, nov. spec. Suffruticosa videtur 15—830 cm alt., parce ramosa; rami ramulique tenues (basi ad 1 mm diam. vel vix ultra) minutissime strigulosa et praesertim superne pilis pallidis 2—3 mm longis tenuibus patenti- bus conspersi. Folia decussata, internodiis nunc circ. 1/¿ longiora nunc aequilonga nunc breviora, petiolis ad 1 mm longis insidentia, e basi acuta v. subobtusa lanceolata v. inferiora nonnulla oblongo-lanceo- lata, 18—35 mm longa, 3—8 mm lata, acuta v. obtusiuscula, nervis tenuissimis utrinsecus 3—4, supra margineque scabriuscula ceterum glabra, supra opaca viridia subtus vix pallidiora. Inflores- centia ramulis inferioribus ad 4 cm longis superioribus multo brevioribus composita; pedicelli 2—3 mm longi minutissime puberuli, prope apicem bracteolis minimis rotundatis muniti. Calyx calcarefere 1,5 mm longo incurvato adjecto 18 mm longus, inferne 3 mm diam. fauce ascendente valde ampliatus, dorso purpurascens, pilis ad 2,5 mm longis pallidis plus minus conspersus ceterum glaber, intus supra Stamina ventre villosus infra eadem biseriatim villosiusculus, vesiculis infrastaminalibus sub-8; lobi triangulares mucronati, appendices minimae setula auctae. Petala 6 aequalia anguste oblonga 9,5 mm longa 3 mm lata acuta v. obtusiuscula, intense lilacino- rosea. Stamina 11, filamenta episepala 5 lobos paene aequantia quorum 2 dorsalia apice excepto lanata, 3 ventralia glabra, epipetalorum ventralia 4 sinus haud aequantia medio lanata, 2 dorsalia ceterorum insertionem Vix superantia villosa. Ovarium oblique oblongum glaberrimum, stylus demum lobos aequans glaberrimus; ovula 25—32; discus sub- lobatus supra vix concavus subtus valde incrassatus. Semina (immatura tantum vidi) ala tenui angusta apice emarginata cincta. Nórdliches Paraguay: 22-230 s. Br. zwischen Rio Apa und Aquidaban bei Caballero-cué, auf feuchtem Camp bei Uferwald, Februar, leg. K. Fiebrig no. 4807 (Herb. Hassler). ` Vielleieht nur Var. von C. campylocentra Griseb., aber bisher ohne Übergänge. Letztere Art hat an den Zweigen nicht die auffallend langen Haare der C. grata, ferner breitere etwas graugrüne Blätter, etwas kleinere Kelche und Blumenblätter. Die Blüten ähneln im allgemeinen Aussehen Sehr denen der C. ingrata Cham. et Schlechtd. 2. Cuphea hexasperma Koehne, nov. spec. Fruticulus ultra 45 cm alt. laxe ramosus; rami ramulique tenues basi c. 1,6 mm diam., hine pubescenti-hirtelli setulisque interdum glan- duliferis paucissimis conspersi, ceterum glaberrimi. Folia internodiis Pleraque dimidio et ultra breviora, nonnulla iisdem aequilonga, 166 E. Koehne. petiolo vix 0,5 mm longo insidentia, e basi rotundata oblonga v. nonnulla fere ovata 8—13 mm longa 4—5,5 mm lata v. paucissima oblongo-lanceolata 25 mm longa 6,5 mm lata acuta margine scabrius- cula ceterum glaberrima nervis lateralibus inconspicuis uninervia lutescenti-viridia. Pedicelli 2 mm longi dorso minutim puberuli medio bracteolas minutas ovatas gerentes. Calyx calcare manifeste incurvo graciliusculo vix 1 mm longo adjecto 9,5 mm longus sat gra- eilis supra medium angustatus fauce valde ampliata ascendens plerumque glaberrimus v. pilis minimis paucissimis, interd. etiam setulis glanduli- feris paucissimis conspersus, intus supra stamina ventre villosus, infra eadem biseriatim parce villosus; vesiculae infra-staminales sub-4; lobi triangulares acuminati, appendices minutae obtusae glabriusculae. Petala 6, in sicco rosea, dorsalia 2 breviter unguiculata oblonga 6 mm longa 2,5 mm lata, ventralia 4 vix unguiculata anguste cuneato-oblonga 5—5,8 mm longa 1,6—1,8 mm lata. Stamina 1], filamenta 5 episepala lobos vix superantia, quorum dorsalia 2 apice excepto lanata cetera glabra, epipetalorum ventralia 4 sinus haud ae- quantia villosiuscula, dorsalia 2 inferius inserta ceterorum insertionem haud aequantia glabra. Ovarium anguste oblique oblongum glaberrimum, stylus glaberrimus demum breviter exsertus; ovula 6; discus deflexus vix incurvus supra concavus subtus crassus productus. Se- mina ignota. Nördlicher Chaco, Puerto Olimpo, Dec., Fiebrig pl. paraguarienses no. 1471. Wegen des Fehlens reifer Samen bleibt die Stellung der Spezies etwas unsicher. Sie dürfte wegen des ziemlich schlanken und etwas eingekrümmten Kelchsporns neben C. corisperma Koehne, C. grata Koehne und C. campylocentra Griseb. gehóren, von denen sie sich aber sofort durch die geringere Ovularzahl unterscheidet. .C. corisperma hat 10—12, C. campylocentra 21—32, C. grata 25—32 Samenanlagen, abgesehen von anderweitigen Unterschieden. Auch zu C. phoenix Koehne zeigt die neue Art enge Beziehungen, diese hat aber 13—16 Ovula und andere Kelch- behaarung. 3. Cuphea Fiebrigi Koehne, nov. spec. Fruticulosa alt. ultra 20—25 cm caule ut videtur decumbente ramos suberectos laxe ramulosos emittente. Caulis basi 2 mm diam. cortice rimoso demum brunneo; rami ramulique tenues sursum strigulosi ac praesertim apice hinc pubescentes haud setosi. Folia decussata internodiis nune sublongiora nunc subbreviora, petiolis 1—2,5 mm longis strigulosis insidentia, e basi acuta v. subacuminata oblonga saepeque subfalcato-inaequilatera, 10—27 mm longa 3—11 mm lata, acu- tissima, nervis utrinsecus 6-7 supra vix conspicuis v. demum sub- impressis subtus prominulis, supra minutissime subtus manifestius praesertim in nervis strigulosa, parce setoso-ciliata, subtus opaca viridia subtus paullo pallidiora; floralia in quovis pari inaequalia altero interdum !/4 breviore. Inflorescentia ramulis brevissimis (forsan om — Neue Lythraceen aus Paraguay und dem Gran Chaco. I. 167 postea mdgis elongatis) paucifloris composita; pedicelli interpetiolares 1—1,5 mm longi strigulosi, vix infra apicem bracteolis lanceolato-su- bulatis vix 1 mm longis muniti. Calyx calcare c. 0,6 mm longo adjecto 1,5 mm longus fauce dilatatus strigulosus setisque 1,5—2,5 mm longis sat numerosis medio conspersus, intus supra stamina ventre villosus, infra eadem biseriatim villosus, fructifer crassus, late apertus; vesiculae infra-staminales 8; lobi lati breviusculi, appendices minutae setis 1 —3 auctae. Petala 6, dorsalia 2 ovalia 5 mm longa 3 mm lata, ventralia 4 oblonga 6 —6,2 mm longa 2,5 mm lata, omnia obtusa violaceo-purpurea. Stamina 11, filamentorum episepalorum 5 lobos fere aequantium dorsalia 2 apice excepto sublanata cetera glabra, epipetalorum 6 ventralia 4 sinus haud aequantia parce villosula, dorsalia 2 ceterorum insertionem paullo superantia villosa. Ovarium oblique ovatum glaberrimum; stylus ovario aequilongus demum lobos aequans glaberrimus; discus parvus horizontalis supra planus subtus obtuse carinatus; ovula 4. Semina suborbicularia 2,2 mm longa 2 mm lata, brunnea, linea an- gustissima vix pallidiore marginata, caruncula apicali utram- que faciem amplectante neque vero in verrucam producta munita. Paraguay: 22-9230 lat. zwischen Rio Apa und Aquidaban, bei Caballero-cué, auf feuchtem Camp bei Buschwerk, Februar, leg. K. Fiebrig no. 4727 (Herb. Hassler). Die Art ist in den meisten Charakteren der C. Urbaniana Koehne (Sect. Euandra, Subs. Platypterus, Ser. 3) so ausserordentlich ähnlich, dass ich sie neben dieser glaube einreihen zu müssen, obgleich die Caruncula am Samenscheitel nicht so warzig vorspringt, wie es für C. Urbaniana (nebst C. Duseni Koehne und C. carunculata Koehne) so ausser- ordentlich bezeichnend ist. C. Urbaniana weicht insbesondere ab durch rückwärts gerichtete Striegelhaare der Zweige, durch das Fehlen der zweireihigen inneren Kelchbehaarung und durch das Vorhandensein von 11 oder 12 Samenanlagen. Bei C. Dusenii und bei C. carunculata ist die Behaarung ganz abweichend. Nahe Beziehungen scheint C. Fiebrigi auch zu besitzen zu der C. polymorphoides Koehne (Sect. Euandra, Subs. Hüariella, Ser. 1). Bei dieser sind aber die Zweige entfernt rauhhaarig, die Blütter grósser, nicht borstig gewimpert, oberseits etwas glünzend und mit etwas vorragenden Seitennerven versehen, die Blütenstiele etwas unterhalb der Blattpaare eingefügt, die Samen wie es scheint dicker und am Rande stumpfer. Leider liegen von C. Fiebrigi keine vollreifen Samen vor, so dass es immerhin unsicher bleibt, ob C. Fiebrigi nicht besser neben C. polymorphoides unterzubringen wäre. 168 | H. Léveillé. H XLIX. Decades plantarum novarum. XXXI./XXXII. vts Auctore H. Leveille. (Originaldiagnosen.) 301. Aster Feddei Levi. et Vant. (A. Fauriei Lévl. et Vant. in Bullet. Acad. intern. de Geog. bot., 1909 non A, Fauriei Lévl. et Vant. in Fedde, Repert., 1909.) Corea: Fusan (1051, Faurie). 802. Cnicus Korsakoviensis Levi. et Vant. (Cirsium Korsakoviense Lévl. et Vant. in Fedde, Repert., 1909.) Sagalien: Karsakof (745, 746, Faurie). . 808. Cnieus (Cirsium) Rhinoceros Lévl. et Vant., nov. spec. Planta valida sed brevis; caulis flexuosus crassus, costatus, 25—35 cm altus, parce sed longe pilosus, ramosus; folia runcinata, lanceolata, sessilia, ut caulis aculeis longis 10—12 mm flavidis, filiformibus et aceratis munita; capitula glabra, magna solitaria ramos terminantia erecta, bracteis involucralibus exterioribus valide spinosis insignia; nervo dorsali bracteae in spinam trigonam procurrente; flores multi; akoenia immature nigra, cylindrica; pappus rufescens; flosculi longi, tubo dentes profundos et lineares uninervios superante. Corea: Quelpaert, in herbidis Hallaisan, 1000 m, et supra, 18 sept. 1908 (Taquet, 1019). 304. Cnicus (Cirsium) Nakaianus Lévl. et Vant., nov. spec. Caulis 80 cm et ultra altus, flexuosus, contortus, striatus, valde ramosus parce araneosus vix armatus; folia lanceolata runcinata puberula, superiora sessilia, spinis flavidis 7—10 mm longis armata; capitula mediocria aggregata; bracteae florales tomentosae, nervo dorsali e media. bractea nascente et in spinam recurvam procurrente; pedunculi tomen- tosi; akoenia brunnea, ovata levia; pappus sordide albidus akoenio 3-plo longior. ` Corea: Quelpaert in herbidis Hongno, 22 août 1908 (Taquet, 1020). 305. Cnieus (Cirsium) Taquetii Lévl. et Vant., nov. spec. Caulis simplex, monocephalus, tetragonus, puberulus, gracilis, 20— 50 cm altus; folia lanceolata, aculeis et aciculis flavidis filiformibus munita; inferiora ad basin conferta et longiora; caulis inermis et ad apicem tomentosus; capitulum unicum et efoliatum; bracteae florales brunneae nervo dorsali in spinam brevem excurrente; flores rosei, multi; flosculi tubo gracillimo mox in faucem nigram dentibus roseis et parum fissis coronatam producto et breviore; filamenta staminum inclusarum albida; akoenia quadrangula pappo ad basim rufescente vix breviora. Tres reconnaissable à sa tige uniflore presque nue au sommet et rappelant un peu celle du Carduus pycnocephalus. Corea: Quelpaert in herbidis Moktpyang, 20 aoüt 1908 (Taquet. 1022). miden AI R Decades plantarum novarum. XXXI./XXXII. 169 306. Cnicus (Cirsium) uninervius Lévl. et Vant., nov. spec. Caulis striatus, puberulus, valde ramosus; rami elongatissimi, mono- cephali; folia angustissima, alia anguste lanceolata 7—8 mm lata,. alia pleraque linearia 2—3 mm lata, omnia uninervia, pleraque dentata . vel subruncinata, sessilia, aculeis setaceis munita, supra intense viridia subtus araneosa; pedunculi et summus caulis araneo-tomentosi; capitula soli- taria, mediocria; bracteae florales gibboso-triangulares, nervoso-aristatae, . arista spinescente, ad apicem nigrescentes; flosculi tubo partem dilatatam et dentes subaequante; stylo et staminibus florem aequantibus; akoenia brunnea levia ad apicem albida; pappus stipitatus, sordide albidus (stipite albido) akoenio duplo longior. Corea: Quelpaert, in herbidis Hannon, 27 sept. 1908 (Taquet, 1021). 307. Saussurea triceps Lévl. et Vant., nov. spec. Planta elegans et gracilis 15-25 cm alta; caulis costatus, parce araneosus; folia radicalia et inferiora lanceolata, pinnatipartita, supra glabrescentia, subtus rufo pilosa; superiora linearia integra; capitula tria (interdum quartum abortivum adest), brunnea;. bracteae involucrales ovatae Puberulae, a basi ad apicem capituli crescentes obtusiusculae, inte- gerrimae; flosculi tubo reliquam partem .subaequante; dentibus linearibus enerviis acutis profundis; tubo staminali exserto quam styli conniventes tamen breviore; pappus rufus biseriatus, setis internis tubum flosculi aequantibus; akoenia brunnea angulata, setis exterioribus aequantia. Corea: Quelpaert, in herbidis Hallaisan, Yengsil, 1000 m, 7 aoüt 1908 (Taquet, 1017). 308. Saussurea Taquetii Lévl. et Vant., nov. spec. Caulis robustus, 5-gonus, faciebus 3-costatis, 80 cm circiter altus, puberulus; folia scabiosaeformia, pinnatipartita magna, 12—15 cm longa 1—8 cm lata sordide viridia, tuberculata; inferiora. longe petiolata; in- florescentia perfecte corymbosa, corymbis confertis et multis composita (10-18 capitula in utrovis corymbo seu inflorescentia constans 70—80 capitulis); capitula mediocria, ovata; bracteae florales brunneae, puberulae dorso carinatae, brevissime appendiculatae; appendiculo integerrimo vix reflexo et obtusissimo; tubo flosculi dentibus duplo longiore; stamina vix exserta; styli exserti; akoenia purpureo-punctata, ovato-angulosa, levia; Pappus rufescens akoenio duplo longior, brevissime stipitatus. Corea: Quelpaert, in herbidis litoris Tchyoung-Tchyeng-Koan, 10 sept. 1908 (Taquet, 1015). Var. paniculata nov. var. Inflorescentia conspicue paniculata; capitulis in ramis remote et gregatim raro 1— 2 dispositis, majoribus; nervo et margine bractearum involucralium luteo-brunneis. Corea: Quelpaert, in herbidis Sampangsan, oct. 1908 (Taquet, 1016). 309: Matricaria coreana Levl. et Vant., nov. spec. ii Radice longa, repente; caules monocephali, striati, albo-villosi in striis; folia radicalia longe petiolata; limbo in lobos elongatos, acuminatos plus minus dentatos diviso; folia caulinaria, simplicia vel dentata, alterna; 170 H. Léveillé. capitula sat magna; involucri -bracteae imbricatae, pluriseriatae, dorso nigrescentes, margine lata hyalinae; radii magni, ad apicem acuti vel dentati, albi; flosculi parvi; receptaculum ovoideo-conicum, obtusum, nec paleis munitum ; akoenia plus minus curvata, omnia similia, sine corona. Corea: Quelpaert, in herbidis, 1500 m, oct. 1906 (Faurie, 1106); in silvis Hallaisan, 1100 m, Yengsil rara; 22 sept. 1908; in cinere vul- eani Hallaisan, 2000 m, rara, 15 oct. 1908 (Taquet, 966, 967). Nous avions d'abord oppelé cette plante Chrysanthemum (Leucanthemum) coreanum mais le réceptacle ovoide conique la rattache, croyons-nous, au genre Matricaria. 810. Carpesium Taquetii Lévl. nov. spec. Planta 20—30 cm alta, pilosa; caulis erectus, gracilis, tetragonus; folia ovata, acuminata, crenata; inferiora in petiolum alatum, dentatum limbo circiter aequilongum abrupte contracta; capitula 4 distantia, singula in pedunculo brevi axillari sita, bracteis foliaceis inaequalibus, integris vel dentatis, lanceolatis, numerosis 4—8 suffulta; bracteae involucrales interiores ovatae obtusae dorso et margine ciliatae; flores pauci; flosculi tubo piloso breviore quam limbo striato-angulato, luteo, dentibus margine aurantiacis, acutiusculis, reflexis; stamina vix exserta, styli vix exserti, akoenio filiformi glabro, flosculum superante, disco inconspicuo. Corea: Quelpaert, in silvis Hallaisan, Yengsil, 1000 m, 17 aoüt 1908 (Taquet, 975). 311. Carpesium hieracioides Levl., nov. spec. Planta pilosa 15--25 em alta; folia radicalia hieraciformia non spatu- lata sed oblonga obscure et remote dentata; caulinaria 1—2 anguste lanceolata integra; capitula 2—4, remota, solitaria in pedunculo axillari, brevi vel elongato sita; capitula cernua bracteis foliaceis integris, 5—8, inaequalibus suffulta; bracteae florales erectae, interiores pilosulae, 3-ner- vatae, ovatae, obtusae, ad apicem ciliatae; flosculi minimi, limbo parum fisso dentato tubum brunneum aequante; styli brunnei, parum exserti; akoenia elongata, viridia, angulata, eleganter purpureo-ciliata, glaberrima, flosculo longiora; pappi stipite nigrescente. A praecedente akoeniis purpureo-ciliatis nec non forma foliorum recedit; a C. rosulato capitulis foliaceo-bracteatis et foliis non spatulatis distinctum. Corea: Quelpaert, in silvis Hallaisan, 800 m, 17 aoüt 1908 (Ta- quet, 978). . 312. Carpesium erythrolepis Lévl. nov. spec. Planta aspectu glabra et lucida etsi villosula elata 50—70 cm alta; caulis rubescens, teres, striatus, ramosissimus; folia ovato-lanceolata nunc subintegra, nunc conspicue et late dentata; capitula ramos terminantia globosa veris foliis, bracteis foliaceis immixtis, suffulta; bracteae florales erectae, interiores vix pilosulae enerviae, eciliatae sed breviter pbctinatae; purpurascentes; flosculi minimi, cylindrici, nullo modo dilatati, dentibus brevibus, tubo brevioribus; akoenia filiformia, enervia, ad basim purpurea, glaberrima; pappi stipite brevi vix angustiora. Decades plantarum novarum. XXXI/XXXII. 171 A C. tristi petiolo brevi foliorum etiam radicalium statim distin- guitur. Corea: Quelpaert, in silvis Hiaton, 22 aoüt 1908 (Taquet, 976). 313. Ophiopogon Taquetii Lévl, nov. spec. Planta 70—80 cm alta, glabra; folia scapo longiora, 10—12 mm lata, lucida; flores racemosi, fasciculati 4—5, et bracteis spathiformibus in- aequalibus suffulti; flores elongati, tubo calycis 20—25 mm longo, denti- bus obtusis parum fissis; stamina inclusa. antherae subsessiles vel sessiles post dehiscentiam cochchleariformes; ovario infero. Plante remarquable par sa grande taille et par le tube du calice 3 a 5 fois plus long que le limbe. Corea: Quelpaert, Hongno, cascade, 28 août 1908 (Taquet, 1582). 314. Smilax Lyi Levl., nov. spec. | Affinis S. ovalifoliae a quo differt foliis subtus glaucescentibus, 12 X 7 em, caule fere inermi, cirris elongatis, circiter 10 em longis, validis. Flores viridi-lutei. Kouy-Tchéou: Pin-Fa, montagnes, 27 sept. 1903 (Jul. Cavalerie, 1406). 315. Polygonum sagittatum L. var. Hallaisanense Levl., nov. var. Affinis statura pusilla (10 cm) var. paludosae Komarov sed caulibus ramosis, ramis divaricatis, distinctum. Corea: Quelpaert, in herbidis humidis Hallaisan, 1700 m, 13 aoüt, 7 sept. 1908 (Taquet. 1296, 1313). 316. Polygonum Thunbergii Sieb. et Zucc. var. coreana Lévl., nov. var. au sp. propria? A P. Thunbergii differt: 19 foliis triangularibus glaberrimis illa P. Senticosi referentibus; 2 caulibus fere inermibus; 3° inflorescentiae capi- tulis paucifloris et pedicellis filiformibus et elongatis. Corea: Quelpaert, in silvis Piento-Hoatien, Yengsil, Piento- Tchimpat, 17 aoüt, 27 sept. (Taquet, 1288, 1319, 1324, 1329). 317. Polygonum Esquirolii Levl., nov. spec. Affine P. divaricato praecipue akoenio longe a calice exserto sed distinctum foliis late ovatis, nervis numerosis 20—24 valde approximatis, Subrectis, inter se parallelis. Ocreae amplissimae et elongatissimae ut folia et tota planta villosae; folia conspicue petiolata (petiolo circiter 1 em longo), supra rubro- viridia, subtus conspicue griseo-pallida. Flores albi. Kouy-Tchéou: Hoa-Ouan-Jao, aoüt 1905, Chouy-Gny-Tsin, nov. 1906 (Jos. Esquirol, 669, 1065). 318. Polygonum Komarovii Lévl., nov. spec. Aspectu, floribus, inflorescentia et foliis P. alpino All. (polymorpho Ledeb.) simillimum sed akoeniis perfecte rotundis apice apiculatis, stipi- fatis, levibus, inclusis, nec trigonis, nec lucidis distinctissimum; styli duo' Folia petiolata, glaucescentia utrinque; planta ramosa glaberrima ; Ocreae amplae striatae, eciliatae. Sagalien: Secus vias Korsakof, aoüt-septembre 1908 (Faurie, 637). 319. Polygonum (Bistorta) Marretii Lévl., nov. spec. 172 J. D. Hooker. . Rhizomate crasso, multifibrilloso et pluricipiti; caules gracillimi, sui- cati, glabri, 20 cm circiter alti; folia Asari, cordata acuminata, radicalia valde petiolata (petiolo 15—20 cm longo); 5—10 em longa, 2-7 cm lata glaberrima rubrinervia; caulinaria dimidio minora, suprema amplexicaulia: flores albi; spicae 1—2 interruptae remotae breves, 5—20 mm longae; perianthium glabrum akoenio brevius, lobis obtusis, ovatis. ad basim attenuatis, akoenium castaneum, brunneum vel luteum, lucidum, leve, faciebus valde concavis unde pseudo-alatum, angulis obtusis. Insignis species sectonis Bistortae P. amplexicaulem Don referens. A quo foliis Asari nec longe acuminatis, nec puberulis, nec undulato-ser- ratis et spicis nec longissimis, nec geminatis, nec densifloris facile dignoscitur. Corea: Quelpaert, in silvis Hallaisan, 1000—1200 m, 17 mai 1907 (Urb. Faurie, 2033); 6 juin 1908 (Taquet, 1297). 320. Polygonum (Echinocaulon) Cavaleriei Lévl. nov. spec. Radix fibrosa; caulis erectus, gracilis, elongatus, colore paleaceo eximio, sub ocreis aculeolatus, ocreae 1 cm longae, glabrae, truncatae, tenuiter ciliatae, modice inflatae, ad medium foliigerae; folia petiolata, petiolo aculeato ocream aequante, acuminata, glabra subcoriacea; distantia; inflorescentia dichotomo-ramosa, gracilis; pedunculis hispido- glandulosis gracillimis; capituli minutissimi; flores minimi; styli hispidi; akoenio incluso, trigono, luteo, nitido, levi. Affine P. praetermisso Hook. a quo distinctum petiolis armatis et colore praeclare paleaceo caulis. Kouy-Tchéou: Recailles d'un ruisseau, 8 oct. 1905 (Jul. Cavalerie, 2550). L. J. D. Hooker, /mpatientis species novae. (Ex: Hooker's Icon. Pl., 1908, tab. 2851—2875.) 1. Impatiens Aureliana Hook. f., 1. c., tab. 2851. Species inflorescentia simpliciter pedicellata speciebus Burmanicis pedicellis fructiferis decurvis verisimiliter affinis. Herba erecta, pusilla, caule simplice petiolis foliis subtus pedicellisque tomentellis. Folia 3—4 cm longa, alterna, petiolata, firma, ovata, acuta, obscure erenulata vel integerrima, supra glabra, subtus albescentia, basi rotundata vel cuneata, petiolo 1—3 cm longo, nervis utrinque 4— 5. In- florescentia simpliciter pedicellata; pedicelli erecti, apice decurvi, foliis longiores, ima basi minute bracteati. Flores ad 2 cm expansi, perigonio crassiusculo. Sepala 2, minima, vix 1 mm longa, ovata, acuta. Vexillum late oblatum, fere didymum, basi 'retusum, apice bilobum, costa dorso carinata breviter rostrata. Alae breves, sessiles; lobi subaequales, 10 mm longae, obovatae, apice retusae vel obcordatae; auricula dorsalis rotun- data. Labellum infundibulare, in calcar gracillinum 1—5 cm longum Impatientis species novae. 173 attenuatum, ore circulari apiculato. Filamenta brevissima, subulata; antherae parvae, obtusae. Ovarium ovoideum, acutum. Capsula ovoidea, gibba, 1—5 cm longa, breviter stipitata, rostrata, tomentosa, oligosperma. Semina oblonga, 3—5: mm longa, ‘laevia, glabra, castanea. Indo-China: Without precise locality; Pr. Henri d'Orléans. Paris Herbarium. 2. Impatiens semounensis Hk. f., l. c., tab. 2852. Species ramosa inflorescentia simpliciter pedicellata, pedicellis gra- cillimis, labello scaphiforme et calcare gracili. Herba erecta, ramosa, glaberrima, 2—3 dm alta, ramulis foliosis. Folia 4—7 cm longa, alterna, petiolata, ovata vel obovata, acuta vel ob- tusa, crenulata vel serrulata, membranacea, basi in petiolum gracilem 1-3 cm longum angustata, marginibus infra medium nudis vel longe ciliatis, utrinque concoloria, costa gracili, nervis utrinque 4—5. Inflores- centia simpliciter pedicellata; pedicelli solitarii, foliis subaequilongi, gra- cillimi, ima basi bracteati. Flores ad 1,5 cm expansi, albi, calcare viridi. Sepala 2, lata, oblique ovato-cordata, acuta, 3—4 mm longa. Vexillum trigono-obcordatum, 7 mm latum, costa dorso carinata longe mucronata. Alae 8 mm longae, sessiles; lobi suberecti, obcordati, subaequales vel basalis major; auricula dorsalis obscura. Labelli limbus ad 6 mm longus, scaphiformis, ovatus, ascendens, apice aristulatus; calcar gracile, 2—5 cm lengum. Filamenta brevissima, late subulata; antherae didymae, obtusae. Ovarium rectum, acuminatum. Capsulae 12—15 cm longae, gibbosae, ovoideae, breviter stipitatae et rostratae, polyspermae. Semina oblonga vel obovoidea, 2,5—3 mm longa, laevia vel minutissime papillosa, glabra, castanea. Indo-China: Bay of Semoun, on the walls of a ruined temple on the banks of the river Seng-treng, Dr. Harmand, 89. Paris Herbarium. 3. impatiens attopeuensis Hook. f., 1. c., tab. 2853. Species inflorescentia simpliciter pedicellata, alarum lobis filo in- Structis et labello scaphiforme calcare elongato gracillimo instructo. Herba glaberrima, caule gracili. Folia alterna, 3—5 cm longa, petio- lata, ovata vel ovato-lanceolata, acuminata, setoso-serrata vel serrulata, crassiuscula vel coriacea, basi in petiolum 1—2 cm longum angustata, marginibus basin versus ciliatis, nervis utrinque 5—6. Inflorescentia Simpliciter pedicellata; pedicelli solitarii, foliis longiores, graciles, ima basi bracteati. Flores ad 2 cm expansi. Sepala 2, oblique oblate ovato- rotundata, acuta, crassiuscula, 7 mm lata. Vexillum subquadratum, late bifidum, 1,4 cm latum, costa dorso alte carinata, carina in rostrum breve Subterminale sensim dilatata. Alae breves, sessiles, latiores quam longae; lobi apice filis ad 5 mm longis instructi; basalis oblongus, decurvus, apice acutus; distalis subduplo major, obcordatus, sinu filifero; auricula dorsalis rotundata. Labelli limbus scaphiformis, suberectus, ovatus, acu- minatus, ad 12 mm longus; calcar elongatum, 4,7 cm longum, gracillimum. ilamenta brevia, falcata, late linearia; antherae majusculae, didymae, Obtusae, Ovarium ellipsoideum, obtusum. 174 J. D. Hooker. Indo-China: Tonkin; Laos, Attopeu region, Dr. Harmand. Paris Herbarium. - 4. Impatiens indo-chinensis Hook. f., l. c., tab. 2854. Frutex foliis serrulatis, inflorescentia simpliciter pedicellata, sepalis minutis, labello cymbiformi et calcare limbo paullo longiore robusto. Frutex ramosus, glaberrimus, foliosus, ramulis oppositis alternis et verticillatis gracilibus strictis. Folia 4—6 cm longa, alterna vel quasi- verticillata, petiolata, ovata, acuminata, serrulata, basin versus ciliata. in petiolum gracilem, 2— 3 cm longum angustata, nervis utrinque 5—6 gracillimis. Inflorescentia simpliciter pedicellata; pedicelli foliis bre- viores, graciles, filiformes, basi minute bracteati. Flores ad 1,5 cm expansi. Sepala 2, minuta, orbicularia, longe cuspidata. Vexillum orbi- culare, 10 mm diametro, apice bilobum, costa dorso carinata, sinu api- culato. Alae ad 15 mm longae. sessiles; lobi lati, superpositi; basalis rotundatus; distalis paullo major, semilunatus, apice recurvus; auricula dorsalis parvula. Labelli limbus profunde cymbiformis, ore acuminato; calcar limbo paullo longius, robustum, incurvum, obtusum. Filamenta minuta, subulata; antherae adnatae, didymae. Ovarium rectum, obtusum. Capsulae 13 mm longae, breviter stipitatae, turgidae, acute rostratae, oligospermae. Semina ellipsoidea, 4 mm longa, tuberculata, fusca. Indo-China: Plain.of Cambodia? Pierre. Paris Herbarium. 5. Impatiens. Lanessani Hook. f.. l. c., tab. 2855. | Species inflorescentia simpliciter pedicellata, foliis longe petiolatis serrulatis, sepalis orbicularibus, alarum lobis distalibus connatis et labello cupulari brevissime calcarato. Herba glaberrima, caule elongato gracili sparsim folioso. Folia 10—15 em longa, alterna, petiolata, membranacea, ovato-lanceolata, acu- minata, serrulata, basi in petiolum gracilem 2—5 cm longum angustata, nervis utrinque 10—12 gracilibus. Inflorescentia simpliciter pedicellata ; pedicelli solitarii, petiolis multo breviores, vix 1 cm longi, filiformes. Flores ad 2 cm expansi. Sepala 2, orbicularia, euspidata, 10 mm dia- metro, membranacea, multinervia. Vexillum ellipticum, 12 mm longum, apice rotundatum, costa gracili medio dorso incrassata. Alae ad 2 cm longae; lobi basales falcati, obovati; distales oblongi, connati; auriculae dorsales confluentes. Labellum cupulare, obtusum, calcare brevissimo incurvo fisso, Filamentæ linearia; antherae didymae, obtusae. Ovarium rectum, gracile, acuminatum. Capsulae 10 mm longae, medio ventricosae, longe stipitatae, rostratae, oligospermae. Semina oblonga, 4 mm longa. minutissime puberula. Indo-China: Lower Cochinchina; Pulo-Condor, De Lanessan. Paris Herbarium. 6. Impatiens verrucifer Hook. f., l. c., tab. 2856. Frutieulus glaberrimus, caule subsimplice, ramulis creberrime ver- rucosis, sepalis orbicularibus et alarum lobis distalibus plus minus connatis. Fruticulus? 50 cm altus, glaberrimus, caule columnari simplice vel Impatientis species novae. 175 furcato lignoso vel carnoso creberrime verrucoso apice ‘folioso. Folia 0,5—2 dm longa, alterna, subfasciculata, petiolata, crassiuscula, ovata vel ovato-lanceolata, acuta, serrulata, basi in petiolum gracilem apice biglandulosum 2—3 cm longum angustata, nervis utrinque 5—6. In- florescentia simpliciter pedicellata; pedicelli foliis multo breviores, basi minute bracteati. Flores ad 3 cm expansi, pallide rosei. Sepala 2, orbi- cularia, apiculata, multinervia, costa obscura, Vexillum 1,5 cm longum, obcordatum, costa dorso infra medium crasse alata dein carinata, apice truncata. Alae 2—2,5 cm longae, basi acutae; lobi basales ampli, rotun- dati; distales dolabriformes, cohaerentes; auricula dorsalis magna. La- bellum profunde cymbiforme, acutum; calcar brevissimum, incurvum, subinflatum, bifidum, lobulis obtusis. Filamenta linearia; antherae ob- tusae, connatae. Ovarium lente curvum, acutum. Capsulae 2. cm longae, elongato-ellipsoideae, utrinque attenuatae, rostratae, polyspermae. Semina subglobosa, 2,5 mm diametro, papillosa vel minute granulata, fusco-fulva. Indo-China: Tonkin; limestone rocks, Tan Kaun, Balansa, 1131; Mont Soi and Mont Nancong, Abbé Bon, 2879. Paris Herbarium. 7. Impatiens zygosepala Hook. f., l. c., tab. 2857. Fruticulus, inflorescentia simpliciter pedicellata, sepalis orbiculari- bus in saccum involucriforme bifidum connatis et alarum lobis distalibus connatis. Fruticulus 5—8 dm. altus, ramosus, glaberrimus, ramis gracilibus. Folia 5—10 em longa, alterna, petiolata, membranacea, elliptica vel ovata, acuta vel acuminata, integerrima, setulis marginata, basi cuneata, petiolo 0,5—2 cm longo gracili, nervis utrinque 12—14. Inflorescentia simpliciter pedicellata; pedicelli solitarii vel bini, 1—2 cm longi, graciles, ima basi bracteati. Flores campanulati, 3 cm expansi, rosei. Sepala 2, orbicularia, 1—5 cm diametro, in saccum globosum membranaceum: in- volucriforme bicuspidatum labellum occludentem connata. Vexillum Parvum, obovato-oblongum, apice bilobum, 13 mm longum; costa dorso medio carinata, apiculata. Alae ad 3 cm longae; lobi- basales falcatim flabelliformes ; distales in laminam orbicularem apice bilobam 2 cm latam connatae; auricula dorsalis inconspicua. Labellum hemisphaerioum, calcare brevi bitesticulato, ore circulari ad 1 cm diametro apiculato. Filamenta gracilia; antherae parvae, obtusae. Ovarium rectum, utrinque attenuatum. . Indo-China: Cambodia; on limestone rocks at Kampoh, Geoffray. Paris Herbarium. 8. Impatiens Harmandi Hook. f., l. c., tab. 2858. | Herba flaccida, inflorescentia simpliciter pedicellata, sepalis 4, 2 orbi- Cularibus ad medium connatis, 2 minutis ovatis et alarum lobis distalibus connatis, . Herba flaccida, glaberrima, parviflora, caule 2—4 dm. alto gracili Simplice erecto nudo apice tantum folioso. Folia conferta, 1—1,5 dm. longa, alterna, petiolata, membranacea, ovato- vel oblongo-lanceolata, 176 J. D. Hooker. attenuato-acuminata, subserrulata, basi in petiolum gracilem 1—1,4 cm longum angustata, nervis utrinque 10—12 gracillimis. Inflorescentia simpliciter pedicellata; pedicelli solitarii vel bini, petiolis breviores, fili formes, basi bracteati. Flores mediocres, campanulati. Sepala 4; 2 orbi- cularia, apiculata, membranacea, 8 mm diametro, ad medium connata; 2 minuta, ovata. Vexillum ellipticum, 12 mm longum, apice bifidum costa dorso infra medium breviter. alata. Alae ad 2,5 mm longae; lobi basales falcatim flabelliformi, liberi; distales longiores, in laminam apice bilobam connati; auricula: dorsalis parva. Labelli limbus cymbiformis vel obconicus, ore obtuso; calcar brevissimum, incurvum, fissum, in- flatum. vel bitesticulatum. ` Filamenta longiuscula, linearia; antherae didymae, obtusae. Ovarium gracile, acuminatum. Capsulae ad 10 mm longae, stipitatae, obtuse rostratae, oligospermae. Semina oblonga, 2 mm longa, laevia. . Indo-China: Cochinchina; island of Pulo Condor, Harmand. Paris Herbarium. | 9. Impatiens Spireana Hook. f., 1. c., tab. 2859. Fruticulus? ramulis crassis verrucosis, inflorescentia simpliciter pedi- cellata, sepalis ovatis cuspidatis, alarum lobis distalibus connatis, labelli ealcare limbum aequante profunde fisso. Fruticulus? glaberrimus, ramis crassis verrucosis subconfertim foliosis. Folia 1—1,2 dm longa, alterna, petiolata, crassiuscula, exsiccata fusca, ovato-oblonga, acuta, subserrulata, basi nuda vel biglandulosa, in petiolum robustum 4-6 cm longum angustata, costa crassa, nervis utrinque 12—15. Inflorescentia simpliciter pedicellata; pedicelli 1—1,5 em longi, crassiusculi, basi ebracteati. «Flores inter minores, perigonio ex- siccato corneo. Sepala 2, oblique ovata, cuspidata, 10 mm longa, coriacea, multinervia. Vexillum ellipticum, sepalis aequilongum, apice rotundatum, costa dorso carinata. Alae ad 2,5 cm longae; lobi basales falcatim flabelliformes: distales in laminam amplam bifldam connati; auricula dorsalis inconspicua. Labelli limbus profunde cymbiformis, in calcar fere aequilongum «crassum, incurvum, profunde fissum attenuatus, ore ascendente acuto. Filamenta angusta, linearia; antherae obtusae. Ovarium rectum, acuminatum. Indo-China: Tonkin; region of Laos, Spire, 346. Paris Herbarium. 10. Impatiens Boni Hook. f., 1. c., tab. 2860. Herba succulenta, inflorescentia simpliciter pedicellata, sepalis ovatis ellipticisve, alarum lobis distalibus cohaerentibus, labelli limbo cupulari, calcare brevissimo inflato incurvo. Herba glaberrima, succulenta, caule columnari 1—2 dm. alto simplice vel furcato gracili vel crasso apice tantum folioso. Folia 3—7 cm longa, alterna, conferta, petiolata, ovata, acuta vel acuminata, crenato-serrata, basi rotundata vel in petiolum gracilem 2—6 cm longum repente an- gustata, nervis utrinque 3—5. Inflorescentia simpliciter pedicellata; pedi- celli solitarii, 3—5 em longi, filiformes, fructiferi valde elongati, basi ebracteati. Flores ad 3 cm expansi, rubri, fusco-maculati vel albi, apici- lmpatientis species novae. 177 ‚bus violaceis. Sepala 2, late ovata vel elliptica, mucronata, multinervia. Vexillum obcordatum, 15 mm longum, costa dorso basin versus cornuta. Alae 2—2,5 cm longae; lobi basales falcatim flabelliformes, basi acutae; distales oblongi, in laminam bifidam plus minusve connati, rarius fere liberi, integri vel dorso apicem versus excisi; auriculae dorsales parvae, confluentes. Labelli limbus cupularis vel cymbiformis, 1—1,8 cm longus, acutus vel obtusus, in calcar brevissimum incurvum ovoideum inflatum integrum vel bilobum attenuatus. Filamenta anguste linearia; antherae? Ovarium lente curvum. Capsulae 10—12 mm longae, ellipsoideae, stipi- tatae, obtusae, oligospermae. Semina subglobosa, 3 mm diametro, uno latere sulcata. Indo-China: Tonkin; on limestone rocks at Thongsan and Kienkhe, Abbé Bon, 286. Paris Herbarium. 11. Impatiens Abbatis Hook. f., l. c., tab. 2861. Herba gracilis, inflorescentia simpliciter pedicellata, sepalis 4, 2 ex- terioribus oblique ovatis falcatis, 2 interioribus lanceolatis. Herba glaberrima, ramis gracilibus rigidis. Folia sparsa, 2—4 cm longa, alterna, breviter petiolata, ovata, acuta vel acuminata, serrulata, basi in petiolum 0,5—1 cm longum angustata, nervis utrinque 5—7. Inflorescentia simpliciter pedicellata; glandulae stipulares nullae; pedi- celli solitarii, foliis breviores, rarius bini, ima basi bracteati; braéteae Setaceae. Flores 4 em longi. Sepala 4; 2 exteriora 4—7 mm longa, dimidiato-ovata, recurva, infra medium valde dilatata, basi rotundata, Costa margine superiori proxima;.2 interiora consimilia, fere aequilonga, sed multo angustiora. Vexillum orbiculare, ad 12 mm diametro, costa gracili apiculata. Alae 2—5 cm longae. sessiles; lobus basalis late oblongus, apice retusus; distalis duplo major, oblongo-dolabriformis, apice rotundatus; auricula dorsalis mediocris. Labellum 3 cm longum, sacca- tum, paullo incurvum, basi in calear robustum uncinatum incurvum vix 1 cm longum attenuatum, ore orbiculari, apice acuto vel rotundato et apiculato. Filamenta breviuscula, linearia; antherae didymae. Ovarium fusiforme. Capsulae 2—5 cm longae, angustae, rectae, medio cylindraceae, utrinque attenuatae, oligospermae. Semina orbicularia, 2,5 mm diametro, compressa, sublaevia, glabra, castanea. Impatiens Abbatis so closely resembles Impatiens arguta Hk. f. and T., 9f the Eastern Himalaya and Burma that I have doubts of its proving distinct. It differs from that plant in the branching habit, small leaves, and in the dolabriform distal lobes of the wings; those of all forms of Impatiens arguta seen by me being obcordate, as may be seen by refer- ring to the variety Bulleyana figured on tab. 2875 of this volume. China: Yunnan; Abbé Delavay, 3684. Paris Herbarium. 12. Impatiens Balansae Hook. f., 1. c., tab. 2862. — Herba ramis ramulis pedunculisque robustis, floribus racemosis, bracteis 1—1,5 cm longis, sepalis 4, labelli caloare limbo saccatim in- fundibulare dimidio breviore. ; . AJ Den Herba robusta, glaberrima, ramosa, ramis ramulisque. duris. Folia Repertorium novarum specierum. VIII. 12 178 J. D. Hooker. 1,5 dm longa, alterna, ovato-oblonga, acuminata, serrulata, basi integra, in petiolum brevem crassum nudum angustata, nervis utrinque 9—12. Pedunculi 0,5—1 dm longi, validi erecti, multiflori. Flores racemosi, magni subcampanulati, penduli, pedicellis 1,3—2 cm longis; bracteae pedicellis aequilongae, ovato-lanceolatae, concavae, deciduae. Sepala 4, vexillo longiora, membranacea; 2 exteriora 2 cm longa, dimidiato-ovata, acuminata; 2 interiora paullo breviora, lineari-oblonga, cuspidata. Vexillum ad 12 mm longum, ellipticum vel obovatum, costa apice mucronata. Alae 2, cm longae; lobus basalis obovato-cuneatus, majusculus; distalis longior, substipitatus, geniculatim incurvus, dolabriformis; auricula dor- salis nulla. Labellum saccatim infundibulare, in calcar incurvum limbo dimidio brevius attenuatum, ore ascendente acuminato. Filamenta 5 mm longa, plana, deorsum angustata; antherae didymae, obtusae, stipitatae. Ovarium rectum, apice incurvum, acutum. Indo-China: Tonkin; valley of Lankok, forests of Mont Bavi, Ba- lansa, 3880. .Paris Herbarium. 13. Impatiens claviger Hook. f., 1. c., tab. 2863. Inflorescentia pedunculata, floribus racemosis, sepalis 4, capsula clavi- forme, ovulis collateralibus. Fructiculus? erectus, glaberrimus, caule stricto robusto inferne lignoso. Folia 1—1,5 dm longa, alterna, petiolata, membranacea, obovata vel oblanceolata, acuminata, crenato-serrata, basi in petiolum 1-—2 cm longum longe angustata, subtus pallida, nervis utrinque 5—6. Pedunculi foliis multo breviores, robusti, erecti, pluriflori; pedicelli 1—2 cm longi, fructiferi elongati, robusti; bracteae ovatae, acuminatae, deciduae. Flores ampli, 4—5 cm expansi, penduli, pallide-flavi. Sepala 4; 2 exteriora 12 mm longa. late oblique ovata vel ovato-cordata, acuta, basi uno latere gibba, 5-nervia; 2 interiora longiora, 1,7 cm longa, lineari-lanceolata, faleata. Vexillum obovatum, 2 cm longum, apice rotundatum, emar- ginatum, costa tenui supra medium gibba. Alae 2—6 cm longae, basi acutae; lobus basalis amplus, orbicularis, acutatus; distalis longior, in- curvus, oblongus, apice rotundatus; auricula dorsalis rotundata. Labelli limbus subsaccatus, 3 cm longus, basi in calcar incurvum limbo dimidio brevius repente attenuatus, ore ascendente 2 cm longo acuminato. Fila- menta linearia; antherae minutae, didymae, obtusae. Ovarium ovoideum. Capsula immatura claviformis, nempe basi angusta, vacua dein dilatata, compressa, acute rostrata, ovulis 4 biseriatim collateralibus pendulis, oblongis. Indo-China: Tonkin; Lankok valley, in the forests of Mt. Bavi. Balansa, 3881. Paris Herbarium. 14. Impatiens Capusii Hook. f., l. c., tab. 2864. Herba diffusa, ramosa, polyantha, pedunculo 2—4-floro, sepalis 2 ovato-cordatis, labelli limbo obconico, calcare brevi vel nullo. Herba glaberrima, diffusa, ramosa, caule basi crasso-lignoso ramos saepe fastigiatos emittente. Folia 2—5 cm longa, alterna, petiolata, mem- branacea, elliptica, ovata vel orbicularia, acuta, crenulata vel serrulata, LL A4 "gp Impatientis species novae. 179 in petiolum gracilem 1—2 cm longum angustata, nervis utrinque 3—6. Pedunculi numerosi, foliis breviores, filiformes vel capillares, 2—4-flori, divaricati; bracteae minimae, caducae. Flores ad 1,5 cm expansi. Se- pala 2, ovata, acuminata, 3 mm longa, basi cordata. Vexillum orbi- culare, cucullatum, dorso carinatum vel anguste alatum, apiculatum. Alae sessiles, 9—10 mm longae; lobus basalis oblongus; distalis aequi- longus, dolabriformis, supra medium angustatus, obtusus; auricula dor- salis parva. Labellum obconicum vel infundibulare, in calcar breve rectum acutum attenuatum vel ecalcaratum, ore 6 mm longo acuto horizontali. Filamenta gracilia; antherae obtusae. Ovarium fusiforme, acutum. Capsulae clavatae vel lineari-clavatae, 1—2 cm longae, rectae, acuminatae, oligospermae. Semina oblonga, 5 mm longa, laevia, casta- nea, nitida, Indo-China: Sangirdak; at the mouth of the Red River, Capus, second voyage, 1866—67. Paris Herbarium. 15. Impatiens Leveillei Hook. f., 1. c., tab. 2865. Inflorescentia pedicellata, pedicellis pedunculo abbreviato stipatis basi bracteatis, sepalis 4, 2 exterioribus ovato-lanceolatis, 2 interioribus linearibus, labelli saccati calcare 2 cm longo. Herba elata? glaberrima, caule robusto. Folia 1—1,5 dm. longa, alterna, longe petiolata, tenuiter membranacea, ovata, longe acuminata, crenulata crenis apiculatis, vel subserrulata, marginibus basi setulosa, in petiolum gracilem 2—4 cm longum sensim angustata, nervis utrinque 9—10. Pedicelli solitarii vel bini, pedunculo brevissimo axillari inserti, filiformes, ima basi bracteati; bracteae setiformes, 6—7 mm longae. Flores magni, 3—4 cm longi, 3 em expansi, violacei. Sepala 4; 2 ex- teriora ovato-lanceolata, acuminata, unilateralia, basi gibba, 12 mm longa; 2 interiora anguste linearia, 8 mm longa, hyalina. Vexillum orbiculare, costa dorso medio acute rostrata apicem versus cuspidata. Alae sessiles, ad 3 cm longae; lobus basalis amplus. rotundatus; distalis dolabriformis; apice rotundatus; auricula dorsalis majuscula, inflexa. Labellum sacci- forme, 3—4 cm longum, basi in calcar incurvum 2 cm longum attenuatum, ore ascendente acuminato. Filamenta 4 mm longa, filiformia; antherae obtusae. Ovarium lineare. Capsulae erectae, lineares, sursum sensim latiores, longe acuminatae, ad 3 cm longae, polyspermae. Semina orbi- eularia, 3 mm diametro, compressa. A very handsome plant, allied to Impatiens arguta of India and its near ally Impatiens pseudarguta of China, but differing greatly in the Size and membranous texture of the erenulate leaves, and in the much larger flowers and capsules. Unfortunately the specimens are in a Very bad state of preservation as regards the flowers, which I found it impossible to analyse satisfactorily; these are described as of a violet colour, China: Kweichau: Yangfien, Le Mans Herbarium, 493. 16. Impatiens cyanantha Hook. f., l. c., tab. 2866. Species foliis breviter petiolatis serrulatis, pedunculis plurimis strictis 180 J. D. Hooker: Impatientis species novae. erectis multifloris, sepalis oblique rotundatis inaequilateris apiculatis, vexillo parvo, labelli infundibularis caleare gracili. Ramuli folia et inflorescentia glaberrima. Folia 0,5—1 dm. longa, alterna, breviter petiolata, ovato-lanceolata, caudato-acuminata, crenulata, setulis passim interjectis, sicca atro-fusca, basi in petiolum 1—3 cm longum angustata, subtus pallida, nervis utrinque 5—6; glandulae stipu- lares binae, parvae, stipitatae vel nullae. Pedunculi in axillis foliorum supremorum pauci vel plurimi et subcorymbosim dispositi, foliis longiores, Stricti, erecti, multiflori; pedicelli filiformes, floriferi 1 cm longi, fructiferi triplo longiores; bracteae minutae, caducae. Flores ad 2—5 cm expansi, violaceo-caerulei. Sepala 2, oblique rotundata, apiculata, 7 mm longa, inaequilatera, basi uno latere saepe gibbo, nervosa, coriacea, exsiccata brunnea. Vexillum parvum, orbiculare vel oblatum, costa tenui. Alae breves, ad 1,8 cm longae, substipitatae; lobus basalis amplus, rotundatus; distalis inflexus, duplo longior, dolabriformis; auricula dorsalis majus- cula, inflexa. Labelli limbus saccatim infundibularis, 1,5 —2,5 cm longus, in calcar gracile lente curvum vel invoiutum limbo brevius attenuatus, ore 10—16 cm longo ascendente acuto. Filamenta brevia, angusta; antherae parvae, obtusae. Ovarium lineare, longe tenuiter rostratum. Capsulae 2 cm longae, anguste clavatae, rectae vel falcatae, acutae, polyspermae. Semina oblonga vel obovoidea, 3—5 mm longa, laevia. castanea, nitida. There are two sheets of this species in the Le Mans Herbarium, kindly lent for determination, but the specimens are all so fragmentary that I have been obliged to remove, moisten, and analyse many flowers to determine approximately the form, etc. of their organs. No habitat is attached to either sheet, one of which bears a ticket inscribed no. 226, fleur bleu violette; gousse longue. China: Kweichau; Le Mans Herbarium, 226. 17. Impatiens lepida Hook. f., 1. c., tab. 2867. Herba gracilis foliis ovatis minute crenatis nervis utrinque 4—5, pedunculis 1- vel 2-floris, pedicello inferiore basi superiore altius bracteato, sepalis rotundatis apiculatis, labelli calcare gracili, antheris acutis. Herba gracilis, glaberrima, caule 3—4 dm longo subsimplice flaccido, internodiis inferioribus elongatis nudis. Folia 3—5 cm longa, alterna, petiolata, ovata vel ovato-lanceolata. acuminata, minute crenata-serrulata, marginibus minutissime denticulatis, subtus pallida, subglauca, basi cuneata vel acuta, in petiolum gracilem 1—2 cm longum angustata, nervis utrinque 4—5. Pedunculi gracillimi, 1- vel 2-flori, 4—5 em longi, fructiferi 6—7 cm longi; pedicelli breves, inferiore basi superiore altius bracteato; bracteae minutae. Flores ad 2—5 cm expansi, roseo-flavi. Sepala orbicularia, mucronata, 4 mm diametro, 3-nervia, Vexillum obla- tum, 12 mm diametro, apice emarginatum, breviter rostratum. Alae 2 cm longae, basi cuneatae; lobus basalis rotundatus; distalis sub-duplo longior, oblongus vel dolabriformis, recurvus, apice rotundatus; auricula + Herman G. Simmons: Neue lappländische Phanerogamen. 181 dorsalis angusta, inflexa. Labelli limbus profunde cymbiformis vel sacca- tim infundibularis, in calcar gracile limbo aequilongum vel longius infra medium involutum attenuatus; ore 10—13 mm longo horizontali. Fila- menta brevissima, linearia; antherae acutae. Ovarium. fusiforme, rectum, acutum. Capsula immatura tenuis. There are two flowering specimens of this in the Le Mans Herbarium, one with.a single-flowered, the other with a 2-flowered peduncle. The bract at the base of the lower pedicel, or at the fork of the peduncle, is so small as to be easily overlooked. "There is much difference in the form of the lip in the two flowers examined. The flowers are noted on the accompanying ticket as ,rose-jaunátre.* China: Kweichau; Piu-fa, Le Mans Herbarium. (Fortsetzung folgt.) LI. Herman 6. Simmons, Neue lappländische Phanerogamen. (Aus: Ark. f. Bot., VI [1907], no. 17; 40 pp.) > 1. Alopecurus aristulatus Michx. var. natans (Wahlenb.) Simmons, l. c., p. 4. | Syn.: A. geniculatus 8. natans Wahlenberg, Fl. Lapp., 1812. — À. fulvus Sm. subsp. perennans (Norm.) E. Haglund in herb. Ups. — A. gen. y. flui- tans et subsp. intermedius A. Blytt. Lappland, Nórdl. Schweden und Norwegen, Sibirien, Grón- land. ` . Zu der Beschreibung Wahlenbergs kann, im Anschluss an die An- gaben Linnés (Fl. Lapp.), noch zugefügt werden, dass bei der Wasser- form, die in einer Tiefe bis zu 2 m anzutreffen sein soll, die Blütter in der Regel länger und schmäler werden als bei der Landform. An den Knoten tritt reichliche Wurzelbildung auf, und der Halm entwickelt sich zu einem verzweigten, schwimmenden Rhizom, das wohl meistens mehr- Jährig wird. | 2. Melandrium rubrum (Weig. Garcke subspec. lapponicum Simmons, l. C., p. 6. Caulis plus minus villosus pilis longis ex parte glanduligeris; folia inferiora dense brevit.rque pilosa; folia superiora pilis longis parce vestita, Pilis glanduligeris brevibus interspersis; sepala pilis longis acuminatis Pàrce, brevibus glanduliferis dense vestita. Lappland, Schweden, Norwegen, Finnland, Ingermannland. Habituell ist die lapplündische Pflanze nicht scharf von dem gewóhn- lichen M. rubrum verschieden; sie ist meistens nicht sehr hoch gewachsen, etwas steifer als im Süden. Die Blattform erinnert gewissermassen an M. album, indem die Blätter ziemlich schmal und spitz sind. Eine dunkle. rote Färbung der oberen Stengelteile, der Blätter innerhalb der Inflores- Zenzregion und der Kelche fällt gewöhnlich auf. Der Hauptunterschied von dem M. rubrum südlicherer Gegenden liegt aber in der Behaarung. 182 Herman G. Simmons. 3. Aconitum septentrionale -Koelle var. lutescens Simmons, I. c., p. 11. Floribus lutescentibus. — Lappland, 4. Aconitum septentrionale Koelle var. maculatum Simmons. I. c., p. 11. Differt a typo sepalis extus albescentibus, intus albis, apice violaceo- maculatis. Diese Pflanze, die von Oberfórster Berlin und mir an drei Stellen in der Birken- und Weideregion des Berges Unna Titir am See Virijaure (Lappland) gefunden wurde, fällt durch ihre hellen Blütenstände auf. Rosendahl, der sie auch da gefunden, beschreibt sie (l. c.), ohne ihr einen Namen zu geben. Allerdings sollen ihm zufolge die Kelchblätter aussen gelb sei; das gilt aber nur soweit für die noch nicht geóffneten Blüten, dass diese etwas blass gelblich-grün sind. 5. Potentilla verna L. forma subternata Simmons, l. c., p. 13. Blütter nur dreizáhlig. — Lappland. 6. Chamaenerium angustifolium (L.) Scop. var. spectabile Simmons, |. c., p. 14. Corolla in statu vivo alba, in floribus veterioribus siccando rubescens; sepala, ovaria, pedunculi, caulesque purpurei ut in typo. Lappland: Kvickjock, Pajerim in Jockmock. Durch die weissen Kronblütter und das rote Kreuz der Kelchblätter wird diese Varietät sehr augenfällig. 1. Myosotis sylvatica Hoffm. subspec. alpestris (Schmidt) Simmons, l. c., p. 15. Syn.: M. alpestris Schmidt, Fl. boem. — M. sylvatica var. alpestris Koch, Synopsis Fl. Germ. et Helv.; Beck v. Mannagetta, Fl. Niederóstr. — Fig. Sturm, Deutsch. Fl. Bd. 11. — Exs.: Flora exsiccata austro- hungarica no. 1409. Skandinavische Gebirge. Durch die breiten, stumpfen Grundblütter mit einem ziemlich scharf abgesetzten Stiel und durch die mit breiter Basis sitzenden Stengelblätter ausgezeichnet, während M. suaveolens beiderseits zugespitzte Blätter be- sitzt; die schmäleren Grundblätter gehen allmählich in einen kürzeren Stiel über, und die linealen Stengelblätter sind unten in einen kurzen Stiel verjüngt, oben ohne breite Basis-sitzend. 8. Campanula rotundifolia L. var. Gieseckiana (Vest) Simmons, l. c. p. 20. Syn.: C. Gieseckiana Vest apud Roemer et Schultes. Caule unifloro, calyce corolla quadruplo breviore, dentibus subulatis tenuissimis, germine obconico. Skandinavien. 9. Campanula rotundifolia L. var. lapponica (Wit.) Simmons, Le, p. 21. Syn.: C. rotundifolia forma lapponica Witasek. Eine schlanke, meistens recht hoch gewachsene Pflanze, gewóhnlich mit einer einzigen, recht grossen Blüte; der obere Stengelteil ist fast blattlos und am unteren Teil sitzen die Blütter mehr entfernt als bei |} LI af Neue lapplündische Phanerogamen. 183 var, Gieseckiana; die Kelchzipfel sind schmäler als bei letzterer, ungefähr von der halben Kronenlänge; Krone länger und weniger gegen die Mündung erweitert, meistens etwas tiefer eingeschnitten. Skandinavien, Lappland, Grönland. 10. Solidago Virgaurea L. var. minuta (L.) Simmons, l. c., p. 30. Syn.: S. minuta Linné. Sp. pl., ed. 2; Willdenow, Sp. pl. — S. lap- ponica Withering, Arrang.; Laestadius, Bidr. — S. Virgaurea var. alpestris Reichenbach, Icones Fl. Germ.; Blytt, Norg. Fl; var. arctica Hartman, Skand. Fl.; var. cambrica De Candolle, Prodr. non var. minuta DC. Le „Formes“ S. minuta, S. Hartmanniana et S. alpicola Rouy, Fl. Fr. Fig. Hermann, Parad. bat., T. 245; Schkuhr, Botan. Handb., T. 270; Reichenbach, 1. c., T. 911, Fig. 3. a Niedrig (selten über 30 cm); Stengel unten glatt, oben gleich den Köpfchenstielen stärker als bei der vorigen Varietät mit gröberen, mehr weniger abstehenden Haaren besetzt; Rosettblätter des Stengels oft aus- dauernd, ihre Form von fast zungenförmig bis breit elliptisch oder um- gekehrt eiförmig wechselnd; schwach und sparsam gezähnt — fast ganz- randig; Stengelblätter mehr weniger zugespitzt zungenförmig; Behaarung der Blätter ungefähr wie bei S. Virgaurea var. alpestris. Köpfchen in fast einfacher Traube, allein auf ziemlich langen mit einzelnen kleinen Hoch- blättern besetzten Stielen oder an den unteren Zweigen der Infloreszenz- region 2—3 zusammen. Köpfchen gross, Hüllblätter etwas stärker behaart als bei S. Virgaurea var. alpestris. Lappland: Gehört der alpinen Region an, wie es scheint, von Härje- dalen und Jämtland bis Torne Lappmark verbreitet. | 11. Erigeron politus Fr. subspec. Berlini Simmons, l. c., p. 37. | Perennis (vel biennis?); caulis viridis s. rubens, grosse sulcatus, pi- losus; folia margine dense ciliata, ceterum glabra v. parce pilosa; in- florescentia subcorymbosa, ramis inferioribus 1—3-cephalis; capitula magna; involucrum glabrum (vel pilis pareis adspersum), glanduloso-punctatum; flores radiantes discum superantes, rubri, achenia parce pilosa. Obgleich bei Untersuchung der lebenden Exemplare der Zusammen- hang mit E, politus, wie gesagt, nicht zu bezweifeln war, erinnert diese Subspezies doch recht viel an E. acris, besonders durch die Behaarung des Stengels. Doch ist sie schwächer, und es fehlt dem unteren Teil die letzteren auszeichnende dichte, zottige Bekleidung, hier ist die Behaarung an der Basis eher wie an der oberen Stengelpartie des E. acris. Ober- halb ist der Stengel recht spürlich behaart, die Infloreszenzzweige oft ganz glatt. Die Blätter sind der Form nach ganz die eines kräftigen E. pglitus, doch sind sie viel stärker bewimpert und oft auf den Flächen dünn behaart. Die Infloreszenz ist eine ausgeprägte Trugdolde, sogar mehr als bei den meisten E. politus-Exemplaren; hierin liegt also ein Ausgesprochener Unterschied von E. acris. Die Angehörigkeit zu E. politus tri aber besonders in der fast fehlenden Behaarung der oberen Teile, der Köpfchenstiele und der Hülle, hervor. Letztere ist meistens ganz glatt, rötlich und drüsig punktiert. Die Köpfchen sind recht gross, die 184 N.A. Busch, B. B. Marcowicz, G. N: Woronow, Schedae ad Floram. Randblüten, wie meistens bei E. politus, lang, rot. Die Fruchthaare über- ragen die Hülle ungefáhr um !/,. Die Pflanze schien meistens schon im zweiten Jahre zu blühen, alte Stengel einiger Individuen zeigten aber, dass sie perenn ist. Lappland: Felder bei Ludvigsudde in Jockmock (Oberförster Berlin). Lil. Species novae ex: N. A. Busch, B. B. Marcowicz, G. N. Woronow, Schedae ad Floram caucasicam ^ exsiccatam. I. II. (1905), 111. (1906). 1. (27.) Carex depressa Link var. euxina Woron: et Marc. Le, IL (1905), p. 8; Act. horti Petrop., XXIV (1905), p. 564. | Syn.: C. transsylvanica Boiss. Fl. Or., V, 410; Kükenthal in Kneucker, Car. exsicc., Lief. XII, a. no. 30 (108 a, IV) et in Allg: Bot. Zeit., 1905, 2, p. 33, non Schur, Enum. Trans., 717. Dense caespitosa, culmis laxissimis decumbéntibus foliis subbreviori- bus, foliis, bracteis et utriculis angustioribus, his anguste pyriformi-obo- vatis, caryopside apice annulo incrassato instructa. Proximis C. depressae, A. basilari (Jord.) Asch. et Gr. et C. depressae B. transsylvanicae (Schur) Asch. et Gr. quasi intermedia, sed ab utraque divergens. Huc quoque C. transsylvanica Boiss, Fl. Or., V, 410 ex Ponto Lazico pertinet. Habitat in collibus graminosis hueusque in Abchasia solum observata. Abchasia. In collibus graminosis circa Suchum-Kale; 17. 30. IV, 1905, leg. G. Worono w. 2. (65.) Trifolium medium: L. var. bithynicum (Boiss.) Busch, 1. c., III (1906) in Act. hort. Petrop., XXVI (1906), p. 66. Syn.: T. bithynicum Boiss. Diagn. Ser., I. no. 9, p. 21 (1849). — T. Aucheri Boiss. in Balansa, Pl. d'Orient, nos. 1401! et 1402! (1866). — — T. medium var. majus Boiss., Fl. Orient., II (1872), 114. Varietas haec praecipue in Transcaucasia occurrit. Nomen primum restituo. Abchasia. In collibus dumosis circa Suchum-Kale, leg. G. Wo- ronow, 3. (68.) Trifolium stellatum L. var. caspicum Busch, I. c., p. 67. Albovillosum, nec rufovillosum, calyce corollam superante, nec aequ- ante. Varietas endemica nova. Trifolium stellatum L. in Caucaso et re- gionibus confinibus non occurrit, sed est Regioni Mediterraneae proprium. Daghestan. Distr. Kaitagh-Tabassaran. Prope Derbent, ad viam versus p. Sabnova, in decliv. orientali, leg. Th. Alexeenko. ae L. Radikofer: Sapindaceae novae Indicae et Malaicae, 185 Lill, L. Radikofer, Sapindaceae novae Indicae et Malaicae | ex Herbario Calcuttensi. (Ex: Rec. Bot. Surv. India, III, no. 3 [1907], pp. 341—355.) 1. Allophylus serrulatus Radlkofer, l. c., p. 341. Schmidelia serrata (non DC.) Wight, Catal. autogr. (1833), p. 23, part., praesert. nos. 374! 376!; Wight et Arn., Prodr. I (1834), p. 110, part.; Hook. f. et Thoms; Herb. Ind. Or. (circa 1850), part.! (i. e., specimina e mont. Nilagir. et Kurg); Miq. in Hohenack., Pl. Ind. Or. (1851), no. 1066'; Cat. Kew. Herb. Wight (1869—1870), p. 7, no. 533!. — Schmidelia Cobbe (non DC.) Wight, Ic., III (circa 1846), t. 964 bis. — :?Cardiospermum Schmidelia Dalz. & Gibs., Bomb. Fl. (1861), p. 34, excl. cit. Rheede, Hort. Mal., V; t. 95 (ex descr.; perperam. ab Hiern ad A. Cobbe f. villos. cit. in Hook., Fl. Brit. Ind; I, p. 670). — A. Cobbe (non Bl.) Cooke, Fl. Presid. Bomb., I, Part II .(1902), p. 265, quoad syn. Dalz. & Gibs., antec.?; Trimen Handbook, Fl. Ceylon, I (1903), p. 303, solummodo quoad cit. Wight, Ic., t. 964 bis. Frutex?; rami teretes, juveniles petioli thyrsique nune suffer-rugineo- tomentelli, nunc subglabri, adultiores cortice fusco lenticelloso-punctato ; folia 3-foliolata, mediocria, longe petiolata; foliola intermedia e rhombeo Subobovata, basi subcuneata, lateralia ovalia vel subovata, basi obtusa inaequalia, omnia breviter acuminata, longiuscule petiolulata, mucronulato- serrulata, membranaceo-chartacea, nervis lateralibus approximatis oblique erectis rubentibus insignia, supra fuscescentia, subtus rubicunda, rarius virentia, opaca vel nitidula, praeter nervorum axillas barbatas glabra vel ad nervos pilis adpressis + pubescentia, novella saepius pilis flavescenti- bus adpressis vestita, glandulis crystallophoris ornata; thyrsi simplices, interdum ad rhacheos basin ramulo aucti. folia subaequantes vel quod- ammodo superantes, sat pedunculati, sat densiflori; flores mediocres, basi hispiduli, breviter pedicellati; fructus cocci subglobosi, mediocres, glabrati, Rami 3—5 mm crassi. Folia petiolo 2—10 cm longo adjecto 7— 28 cm longa; foliola intermedia cum petiolulo 0,5—2 cm longo 5—18 cm longa, 2,5—8 cm lata, lateralia minora, petiolulis 2—5 mm longis. Thyrsi 5— 28 cm longi, pedunculo 1,5—6 cm longo. Alabastra diametro 2 mm. Sepala basi pilis subsetaceis flavidulis adspersa; petala spathulata, squama Sordide villosa; discus glabriusculus; stamina glabra; germen parce setu- loso-pilosum. Fructus cocci 6 mm longi, 5 mm crassi. mE In Indiae orientalis provincia Madras et? Bombay, praesertim in montibus Nilagiricis: Wight, Hb. propr., nos. 374! 376! (Penins. Ind. or., Ca. 1832, fl. et fr.; Hb. varia); Hügel no. 3400! (Asia, ca. 1835, fl.; Hb. Vindob): Perottet nos. 160! 219! (Nilgherries, 1837 —38, fl.; Hb. Deless., Boiss., Vind); Wight (quoad specim. in Ic., t. 964 bis ca. 1846 depict. ©. Indie, Malabar et Courtallum); Wight, Hb., distrib. Kew., no. 533. 186 L. Radikofer. (Anamallay forests m. Oct. 1851, fl., Hb. Vindob.; Koathagerry m. Aug. 4852, fl, Hb. Boiss.; sine loci indic. exstat in Hb. Ber., Mon., Havn.); Hook. f. et Thoms., Hb. Ind. or.! (mont. Nilghiri et Kurg, fl.; Hb. varia); Metz, Pl. Ind. or. ed. Hohenacker a. 1851, no. 1066! (in montibus Nila- giri, fl.; Hb. varia); Clarke no. 10715 D.! (Conoor, Nilgherries, alt. 7000 ped., m. Mart., 1873, fl. et fr); — in prov. Bombay: Dalzell? (Meera Hills near Penn, l. c.). 2. Allophylus subfalcatus Radlkofer, l. c., p. 342. Schmidelia glabra (non Roxb.) Hook. f. et Thoms., Hb. Ind. or. (ca. 1850) e Khasia (nec alia specim.); — non Steud., Cat. Kew., Hb. Griff. etc. (1865), p. 9, no. 979; non alior. Frutex (?); rami teretes petiolique glabri, cortice albicante lenti- celloso-punctato; folia 3-foliolata, mediocria, longe petiolata, petiolis plerumque gracilibus; foliola elongate lanceolata, plerumque in acumen longiusculum falcatum protracta, basi lateralia valde inaequalia inter- media cuneata, omnia conspicue petiolulata, remote serrato-dentata, char- tacea, nervis lateralibus remotiusculis oblique procurvis, venarum copia e nervo mediano (lateralibusque) emergentium insignia, subtus arcte reti- culato-venosa, subfusca, subtus pallidiora, nitida, glabra; thyrsi simplices, cincinnis infimis interdum in ramulos breves patentes evolutis, solitarii, interdum deflexi, petiolos superantes, rarissime folia ipsa subaequantes, minutim sordide puberuli, sat densiflori; flores mediocres vel majuseuli, subglabri; fructus cocci clavato-ellipsoidei, majores, glabri. — Forsan A. distachyos forma tantum montana, monostachya. Rami 3—4 mm crassi. Folia petiolo 3—9 cm longo adjecto 12— 38 cm longa; foliola intermedia cum petiolulo 0,3—1 cm longo 9—24 cm longa, 2,5—6 cm lata, lateralia saepius vix minora. Thyrsi 5—15 cm longi. Alabastra diametro 1,5-2,5 mm. Sepala glabriuscula; petala cuneata, squama sordide villosa; discus puberulus; stamina inferne pilo- sula; germen laxe pilosum. Fructus cocci 1 cm longi, 0,5 cm crassi. In Assam, Khasia et Bengaliae parte orientali: Simons! (Assam; ex Herb. Caleutt. comm. c. Hb. Monac. et Hb. Rheno-Traj.); G. Mann! (Assam); Kurz nos. 11!, 17! (Assam, Khasia Hills, m. Apr. 1877, fruct.; ex Hb. Calcutt. comm. c. Hb. DC.): Griffith! (Khasia; Hb. Berol.); id.!, (a. 1843 comm. c., Hb. Zuccar.); id. no. 513! Ob. van Heurck), Hook. f. et Thoms., Hb. Ind. or.! (Mont. Khasia, alt. 3000—4000 ped., regio trop., m. Jul.—Aug. 1850, fl. et fr.; Hb. varia); Native collectors! (Khasia Hills. fl.; ex Hb. Calcutt. comm. c. Hb. Monac.); Griffith, Hb., distrib. Kew., no. 979! (East Bengal, fl.; Hb. varia); Hook. f. et Thoms., Hb. Ind. or. no. 505! (Chittagong, Sept. 1852, fruct.; Hb. Kew.); Mokim! (Chittagong, m. Nov. 1898, fl.; ex Hb., Calcutt. comm. c., Hb. Monac.). 3. Lepisanthes assamica Radlkofer, 1. c., p. 348. Rami teretes, lenticelloso-verrucosi, pallidi, glabrati, innovationibus flavescenti-tomentosis; folia 4—6-juga, petiolo substriato; foliola sub- opposita, lanceolato-oblonga sensim acuminata, petiolulis superne canali- culatis insidentia, subcoriacea, nervis lateralibus numerosis patulis, reti Sapindaceae novae Indicae et Malaicae ex Herbario Calcuttensi. 187 venarum subtus prominulo, livida, utrinque glabra, glandulis immersis rarioribus ornata; thyrsi axillares, fasciculati, dense cincinnigeri, cincinnis subsessilibus, petiolos aequantes, cano-tomentelli; alabastra subglobosa; flores sat magni, breviter pedicellati; sepala. 5, exteriora tomentella, in- teriora sericea; petala 5, late spathulata, extus infra medium dorsum villosa, intus squama biloba crista fimbriata instructa aucta; discus regu- laris, glaber; stamina 11—12, superne albido-villosa, in alabastro bis genuflexa, antherae glabrae vel connectivi lati dorso pilosello; germinis rudimentum triloculare, trisulcatum, villosum. Frutex? ramis 1 cm crassis. Folia petiolo ca. 5 cm longo adjecto 25—32 cm longa; foliola superiora (majora) 14—18 cm longa, 3—4 cm lata, inferiora 6—7 cm longa, 2—2,5 cm lata. Thyrsi 3—8 cm longi; bracteae bracteolaeque 2 -3 mm longae, subulatae, tomentellae. Pedicelli 2—3 mm longi. Alabastra diametro 4-—5 mm. In Assam: A. T. Gage no. 185! (South Lushai Hills, near Fort Lungleh, alt. 3000 - 4000 ped., m. Apr. 1899, alab.; comm. ex Hb, Calcutt.) (Affinis L. angustifoliae Bl., Sumatrae incolae.) 4. Lepisanthes Listeri King Mss. Radlkofer, l. c., p. 344. Frutex?; rami teretes, lenticellis oblongis bilabiatis instructi petio- lique striati, hirtelli; folia 4-juga; foliola subopposita, obovato-oblonga, breviter acuminata, basi angustiore obtusa petiolulis longiusculis in- crassatis insidentia, membranacea, nervo mediano supra vix, subtus valde Prominente, utrinque nervisque lateralibus subtus hirtellis, supra sub- laevia, nitidula, subtus reticulato-venosa, opaca, glandulis immersis ornata, cellulis secretoriis instructa; thyrsi supra-axillares (bini vel terni) fasci- culati, laxe cineinnigeri, cincinnis subsessilibus; flores non visi nisi partes Sub fructu pedicellato relictae: sepala 5, sufferrugineo-tomentella; petala 5 (?), in unguem attenuata, extus sericeo-tomentella, squama —?; discus regularis, glaber; stamina e basi complanata, filiformia, superne sub- villosa; fructus breviter ellipsoideus, 3-locularis, loculis compressis, extus adpresse sufferrugineo-tomentosis, intus glabris, pericarpio carnoso cellulis saponinigeris instructo; semen ellipticum, hilo longo affixum, glabrum; embryo rectiusculus, cotyledonibus lateraliter juxtapositis, radi- cula basilari crassiuscula obtusa paullulum incurva. Rami 1 cm crassi. Folia petiolo 22 cm longo adjecto ca. 70 cm longa; foliola superiora (majora) cum petiolulo 1-centimetrali ca. 30 cm longa, 14 cm lata, inferiora 17 cm longa, 6 cm lata. Thyrsi 6—7 cm longi, bracteae bracteolaeque subulatae 2—3 mm longae. Fructus (imma- turus) 25 mm longus, 18 mm latus, pedicello 12 mm longo basi articu- lato suffultus. In Assam: J. L. Lister! (Duphla Hills, Dikrung valley, a. 1874; comm. ex Hb. Calcutt.) (Affinis L. Brownianae Hiern.) 5. Lepisanthes granulata Radlkofer, l. c., p. 344. mE Arbor?; rami teretes, cortice cano lenticelloso-punctato, juveniles thyrsique dense sordide puberuli; folia 4-juga, petiolo leviter striato; 188 >- L. Radikofer. foliola opposita, oblonga, superiora elongata, omnia utrinque subacuta, conspicue. petiolulata, membranaceo-chartacea, nervis lateralibus (utrinque 8—10) oblique procurvis, laxe reticulato-venosa, glabra, glandulis pro- funde immersis ornata; thyrsi dense cymulas paucifloras brevissime stipitatas gerentes;- flores —?; discus (sub fructu relictus) semilunaris, glaber; . fructus mediocris subglobosus, obscure 3-sulcatus 3-locularis, extus sordide tomentellus, intus parce pilosus, siccus cellularum scleren- chymaticarum congregationibus crassioribus prominulis leviter granulatus, cellulis secretoriis nullis. Rami ca. 8 mm crassi. Folia petiolo 8 cm longo adjecto ca. 40 cm longa; foliola cum petiolulis ca. 8 mm longis 10—20 cm longa, 8,5--5 cm lata. Fructus diametro 1,8—2 cm. ` : In Burma superiore: J. C. Prazer! (a. 1894; ex Hb. Calcutt. comm. c. Hb. DC.). (Affinis. L. Kunstleri King.) 6. Lepisanthes basicardia Radlkofer, l. c., p. 345. Arbor?; rami petiolique sordide puberuli; folia ca. 6-juga, petiolo striato, rhachi supra profunde 2-suleata; foliola subopposita, elongate oblonga, acuta vel subacuminata, basin versus angustata, basi ipsa oblique cordata, petiolulis brevissimis suffulta, chartacea, nervis laterali- bus (utrinque ca. 15) obliquis ante marginem adscendentibus, utrinque reticulato-venosa, subtus ad nervos puberula, opaca, glandulis profunde immersis ornata, diachymate crystallis singulis erebris persito; paniculae pauciramosae, breviter pedunculatae, dense cymulas paucifloras - bre- vissime stipitatas gerentes,- tomentellae; alabastra subglobosa; flores mediocres, pedicellati; sepala puberula; petala 4, ex obovato unguiculata, intus squama singula deflexa obovato-cristata aucta, ungue villoso; discus semilunaris, margine puberulus, supra glabriusculus; stamina 8, filamentis villosis; fructus — (non visus). Rami ca. 1 em crassi. Folia petiolo ca. 15 em longo adjecto ca. 60 cm longa; foliola 20—25 cm longa, 5 cm lata. Paniculae ca. 12 cm longae Alabastra diametro 2—2,5 mm; pedicelli 2—3 mm longi. In Burma superiore: Shaik Mokim! (Kachin Hills, a. 1897, fl.; ex Hb. Calcutt. comm c. Hb. DC.). (Affinis L. Burmanicae Kurz.) 7. Lepisanthes Lamponga Radlkofer, l. c., p. 345. Arbor mediocris, glabra; folia petiolata, 4—5 ?-juga; foliola maxima, subopposita, superiora ex obovato cuneata intermedia late oblonga, in- fima obovata, breviter acuminata vel infima obtusa, chartacea, nervis lateralibus ante marginem evanescentibus, utrinque glabra, supra laevius- cula livescentia, subtus laxe reticulatovenosa pallide subfusca, glandulis sat immersis utrinque ornata, cellulis secretoriis per diachyma sparsis instructa, epidermide paginae-inferioris sparsim (in cellulis minoribus saepius geminatis) crystallorum concretiones gerente; thyrsi cincinnigeri albide puberuli (fragmentum tantum visum); alabastra subglobosa; flores mediocres, sat pedicellati; sepala dense tomento brevi sordide albido in- — S Sapindaceae novae Indicae et Malaicae ex Herbario Calcuttensi. 189 duta; petala 4 (alabastri tantum visa), extus inferne sericea, intus squama deflexa brevi eristata subtus villosa vel subglabra (petalorum lateralium obliqua) aucta; discus semilunaris, glaber, nec nisi margine inter peta- lorum insertiones sericeus; stamina 8, lanosa, antherae subglabrae; ger- minis rudimentum 3-gonum, dense hirsuto-tomentosum, fructus (t. Forbes) pallide viridis, tomentosus. Arbor 30-pedalis. Folia, ut videtur, ultra 1 m longa; foliola su- periora (majora) cum petiolulis 1,5 cm longis crassis glabris rubescenti- bus 45 cm longa, 15 cm lata. Alabastra diametro 4 mm; pedicelli 4 mm longi. m In Sumatra, prov. Lampong: H. O. Forbes no. 1708! (Penan- goengan in silva magna, m. Sept. 1880, flor.; comm. ex Hb. Calcutt.; Hb. Berol.). (Affinis L. andamanicae King.) 8. Otophora resecta Radlkofer, |. c., p. 346. Arbor parva; rami teretes, subtiliter striati, glabri; folia (mutilatum tantum visum) 10-juga, rachi tereti superne a lateribus compressiuscula striata glabra; foliola subsessilia, subopposita, refracta, linearia, sensim acuminata, basi inaequaliter subacuta, i. e. intus oblique truncata, quasi resecta extus sensim arcuato-angustata, petiolulis brevissimis tumidis, membranaceo-chartacea, nervis lateralibus subtilibus remotiusculis e basi patula procurvis utrinque prominulis, reticulato-venosa, nitidula, glabra, supra livescentia, subtus pallide subfusca, epidermidis paginae inferioris cellulis hic illic singulis vel binis vicinis pachydermicis subreticulato- Punctatis, utrinque glandulis profunde immersis ornata, infima (stipuli- formia) mediocria, suborbicularia, sessilia; panicula elongata, glabra, ramis thyrsoideis patentibus. vel refractis cincinnos sessiles gerentibus, rachi subangulosa; alabastra subglobosa, pedicejlata; flores rubri; sepala 5 (—4), ovata, glabra; petala 5 (—4), elliptica, vix unguiculata, sepalis multo minora, margine ciliolata, extus basi pilosula, intus squama minima emarginata pilosula aucta; stamina 8, filamenta villosa, antherae glabrae; germinis rudimentum 2-merum, glabrum. Rami ca. 1 cm crassi. Folium (mutilatum) 75 em longum; foliola 20—22 cm longa, ca. 3 cm lata. Panicula ca. 35 cm longa, ramis thyr- Soideis 2—14 cm longis. Pedicelli 5—6 mm longi, basi articulati. Ala- bastra diametro ca. 3 mm. In insula malaccensi Puiu Penang: Ridley no. 6948! (Penara Bukit, m. Dec. 1895, flor.; Hb. Calcutt.). (Affinis O. sessili King, distincta foliolis linearibus.) 9. Euphoria echinulata Radlkofer, 1. c., p. 347. i Arbor?; rami teretes, juveniles ut et petioli inflorescentiaeque pilis fasciculato-stellatis pulverulento-puberuli, denique glabrati, cortice sub- fusco; folia 2— 8-juga; foliola subopposita, lanceolata, acuta vel in acumen longiusculum protracta, basi interdum subcuneata, breviter petiolulata, integerrima, subcoriacea, nervo mediano supra prominulo, nervis laterali- bus approximatis oblique procurvis subtus prominentibus, subtiliter 190 mE L, Radikofer. clathrato-venosa, supra glabra nitidula, subtus ad nervos pilis laxe ad- spersa papillosa glaucescenti-opaca; paniculae terminales, ramis thyr- soideis cymulas subsessiles gerentibus; flores — (non suppetebant); fructus cocci processibus brevibus conicis echinulati, glabrati. Rami 3 mm crassi. Folia petiolo 5—6 cm longo adjecto 15—20 cm longa; foliola cum petiolulis 3—5 mm longis 8—15 em longa, 2,5—4 cm lata. Fructus cocci diametro 2,5 cm. In peninsula malaica: Scortechini no. 4! (Perak; ex Hb. Caleutt. comm. c. Hb. Monac.). (Affinis E. Longana Lam., distincta fructu echinulato.) 10. Euphoria setosa Radlkofer, l. c.. p. 347. Arbor; rami teretes, ut et inflorescentiae petioli subtusque foliola in nervis praeter pubem stellatam setis crebris sat longis obsiti; folia 4-juga ; foliola subopposita vel alterna, oblongo-lanceolata, breviter acuminata. basi obtusa, breviter petiolulata, integerrima, chartaceo-coriacea, nervo mediano supra impresso, nervis lateralibus approximatis patulis ante marginem adscendentibus, elathrato-venosa, supra glabra nitidula, subtus praeter nervos glabriuscula glaucescenti-opaca; paniculae terminales. ramis elongatis subsimplicibus laxe cymulas sessiles gerentibus; flores brevissime pedicellati; calycis segmenta obtusa, extus pilis fasciculato- stellatis tomentella, intus pilis simplicibus puberula; petala anguste spathulata, acuta, calyce sesquilongiora, intus strigoso-villosa; discus pilis fasciculatis latioribus obtusiusculis obsitus; stamina laxe pilosa: germen pilis subsimplicibus obtusis hirsutum; fructus — (non suppetebat). Arbor 40—60 pedes alta. Rami ca. 6 mm crassi. Folia petiolo 4— 6 cm longo adjecto 18—24 cm longa; foliola cum petiolulis 2 —4 mm longis 5—10 cm longa, 2,5 —4 cm lata. Paniculae ad 30 cm longae, ramis 12 cm et ultra longis. ` In peninsula malaica: Kings collector no. 7677! (Perak, alt. 500—2000 ped., m. Maj. 1885, fl.; ex Hb. Calcutt. comm. c. Hb. Monac.). (Affinis E. malaiensi Radlk., distincta ramis petiolis etc. setis crebris obsitis.) 11. Xerospermum cylindrocarpum Radikofer, 1. c., p. 348. Arbor?; rami, thyrsi petiolique pulverulento-puberuli; folia 2-juga: foliola ex oblongo lanceolata, in acumen acutum protracta, petiolulata, chartacea, utrinque arcte reticulata, cellulis secretoriis destituta, pilis obverse clavelliformibus utrinque ornata; thyrsi racemiformes, solitarii vel fasciculati; flores (e partibus sub fructu relictis) 4-sepali; fructus cocci elongati, subcylindrici, mediocres, sat acute tuberculati, tuberculis a lateribus compressis, pericarpio cotyledonibusque (seminis submaturi) cellulis secretoriis destitutis. Rami subfusci, thyrsigeri 2—3 mm crassi. Folia petiolo 2—4 cm longo adjecto usque 24 cm longa: foliola cum petiolulis 3—4 mm longis 10—18 cm longa, 3,5—6 cm lata. Thyrsi 2—8 cm longi. Fructus cocci 2,5 cm longi, 1,2 cm crassi. Semen acutum, 1,5 cm longum. Sapindaceae novae Indicae et Malaicae ex Herbario Caleuttensi, 191 In Sumatra: H O. Forbes no. 2715! (a. 1880; Hb. Berl (Inter sp. affines insigne fructus forma.) 12. Xerospermum brachyphyllum Radlkofer, 1. e, p. 348. Arbor; rami juniores pulverulento-puberuli, mox glabrati; folia 2-juga; foliola minora, ovata, breviter acuminata, basi in petiolulos contracta, subcoriacea, nervis lateralibus (utrinque 8) approximatis patule procurvis, utrinque arcte reticulata, cellulis secretoriis destituta, pilis obverse clavelli- formibus praesertim subtus ornata; thyrsi perbreves, racemiformes; flores (e partibus sub fructu relictis) 4-sepali; fructus cocci e breviter ellipsoideo subglobosi, minores,- humillime tuberculati, tuberculis subpyramidatis quasi in areolas expansis, pericarpio cotyledonibusque cellulis secretoriis destitutis. Rami subfusci, thyrsigeri 2—8 mm crassi. Folia petiolo ca. 2.5 cm longo adjecto ca. 12 cm longa; foliola cum petiolulis 3—4 mm longis 8—10 cm longa, 3,5—4 cm lata. Thyrsi 1—2 cm longi. Fructus cocci 2 em longi, 1,6 cm crassi. Semen ellipsoideum, obtusum. Embryonis cotyledones minutissime albo-maculatae. In Javae prov. Bantam: H. O. Forbes no. 452! (m. Dec. 1879 fruct.; ex Hb, Calcutt. comm. c. Hb. DC.). (Inter sp. affines insigne foliolis breviter ovatis.) 13. Xerospermum intermedium Radlkofer, 1. c., p. 349. X. spec. Cat. Kew. Hb. Griff., Helfer etc. (1865), p. 9, no. 1005!, 1006! (Hb. Helfer — X. Noronhiamum (non Bl) Hiern in Hook. Fl. Brit. Ind., 1 (1875), p. 686, quoad locum Tenasserim (i. e. Hb. Helfer, no. 1005, 1006):? Kurz Pegu Report (1875) Append. A., p. 39, no. 292, Append. B., p. 40; Kurz in Journ. As. Soc. Bengal, XLIV, 2 (1875), p. 186 (Helfer 1006); Kurz Forest, Fl. Brit. Burma, I (1877), p. 295;? Ridley Fl. East Coast Malay Penins, in Transact. Linn. Soc., 2. ser., III (1893), p. 289, quoad formam typicam, vulgo, Rambutan Pachat. — X. muricatum (non Radlk.) King Materials etc. (1896), p. 431, 432, solummodo quoad syn. X. Noronh. Kurz Forest, Pl. Br. Burma, I, 295. — Vulgo? Rambutan Pachat, cf. supra sub Ridley, quod nomen (Ramboutan patjat scriptum) in Herb. Florent. a Kehding adjectum invenitur specimini manco verisimiliter huc recensendo et X. unijugo Radlk. (nec non Nephelio chryseo Bl., coll. Goodenough no. 1897 e Malacca, in Hb. Calcutt.). Arbor magna (Curtis in scheda); rami glabri; folia 2—1-juga, raro 3-juga; foliola nunc late elliptica, nune oblongo-lanceolata vel inferiora basi Subovata, + acuminata, petiolulata, subcoriacea, utrinque arcte reti- culata, subopaca, cellulis secretoriis rarioribus instructa, pilis obverse clavelliformibus ornata; thyrsi racemiformes, saepe fasciculati, minutim Puberuli; flores perbreviter pedicellati, 4-sepali; fructus juvenilis cocci ellipsoidei, nunc obtuse (Helfer 1005), nunc acutiuscule (Curtis 3436) tuberculati, pericarpio cellulis secretoriis destituto (cotyledones non Suppetebant), Rami cortice fusco, thyrsigeri 2—4 mm crassi. Folia petiolo 2--5 em longo adjecto 20—40 cm longa; foliola cum petiolulis 3—10 mm longis y 192 . L. Radikofer. 12—30 cm longa, 3—9 cm lata. Thyrsi 2—12 cm longi, cincinnos sessiles basi remotiusculos apice confertos gerentes, bracteis bracteolisque minutis, vix 1 mm longis, deltoideis, praesertim margine puberulis; pedicelli, ut alabastra globosa, 1 mm vix superantes. Sepala orbicularia, sparsim puberula, ciliata. Petala sepala paullo superantia, spathulata, extus puberula, intus et margine dense rufescenti-villosa. Stamina germen subaequantia, pilosula. Germen obcordatum, adpresse setuloso- pilosulum. | In Burma et in peninsula malaica: Helfer, Distrib. Kew. no. 1005! 1006! (Tenasserim; flor. et in ramulis ad no. 1005 adjectis fr. juv.; Hb. var); Kehding! (Peninsula malaica, ad Klang; Hb. Florent); ?Ridley (cf. lit.; Tahan woods); Curtis no. 3436! (Penins. malaica Dindings Lamut, m. Jul. 1900, fruct. juv.; Hb. Calcutt.). (A X. muricato Radlk. distinctum foliolis cellulis secretoriis in- structis.) 14. Xerospermum echinulatum Radlkofer, |. c., p. 350. X. muricatum (non Radlk. King Materials etc. (1896), p. 432, solum- modo quoad specimina Perakensia Kings collector no. 8637!, Scortechini no. 2104! Arbor sat alta, ramis expansis; rami juniores; thyrsi petiolique pul- verulento-puberuli; folia 1-juga; foliola elliptico-lanceolata, breviter. acu- minata, basi acuta, petiolulata, coriacea, utrinque reticulata, supra nitentia, cellulis secretoriis instructa, pilis obverse clavelliformibus utrinque ornata; thyrsi racemiformes, breves; flores subsessiles, 4-sepali; fructus cocci (breviter) ellipsoidei, minores, acutissime tuberculati (sicci) pungentes, pericarpio cellulis secretoriis instructo, non vero cotyledonibus. Arbor 30—70 pedes alta. Rami cortice nigro-fusco, thyrsigeri 3 mm crassi. Folia petiolo 1,5— 3,5 cm longo adjecto 12—18 cm longa; foliola cum petiolulis 5—8 mm longis 10—15 cm longa, 4—5,5 cm lata. Thyrsi 1—3 cm longi. Sepala (alabastri) glabra, margine ciliolata. Petala utrinque dense sufferrugineo-villosa. Stamina villosa. Germinis rudi- mentum pubescens. Fructus pedicellis incrassatis 2 mm longis et crassis insidentes abortu monococci, coccis (siccis) 2 cm longis, 1,4 cm crassis. Semen ellipsoideum, 1,5 cm longum. Embryo curvatus, cotyledonibus minutim albo-maculatis, inferiore basi transversim replicata. In peninsula malaica prope Perak: Kings collector no. 8637! (alt. 500—800 ped., m. Mart. 1886, fruct.; Hb. DC.); Scortechini no. 2104! (alabastra; Hb. DC.). (Inter sp. affines insigne fructus sicci tuberculis acutissimis pungen- tibus.) 15. Xerospermum unijugum Radlkofer, l. c., p. 351. Vulgo Ramboutan-patjat t. Kehding in Hb. Florent. (cf. X. inter- medium.) Arbor pulehra, magna, glabra; folia 1-juga; foliola ex.elliptico vel oblongo lanceolata, acuta vel acuminata, margine subundulata, basi in petiolulos attenuata, coriacea, reticulata vel supra sublaevigata, nitida, ! Sapindaceae novae Indicae et Malaicae ex Herbario Calcuttensi. 193 cellulis secretoriis, ut et pericarpium et cotyledones, instructa, glaberrima; thyrsi paniculiformes, fasciculati, rhachi ramisque angulosis sulcatis glabris; flores conspicue pedicellati, 5-sepali; fructus cocci breviter ellip- soidei, mediocres, acute tuberculati. Arbor 60—80 ped. alta. Rami fusci, glabri, thyrsigeri 2—3 mm crassi. Folia petiolo 1—2 cm longo adjecto 10—16 cm longa; foliola cum petiolulis ca. 5 mm langis 9—14 cm longa, 3,5—5,5 cm lata. Thyrsi 3—12 cm longi; pedicelli 3 mm longi, ad medium articulati, flores delapsi inde ramulos scopuliformes relinquentes. Sepala glabra. Petala (5) Spathulata, extus et praesertim intus dense villosa. Stamina praeter apicem villosa; antherae subrotundae, glabrae. Germinis rudimentum villosum. Fructus cocci (submaturi) 2 cm longi, 1,3 cm crassi; cotyle- dones albido-maculati, cellulis secretoriis crebris. In Indiae orientalis peninsula malaica: Kehding! (in silvis ad Klang, m. Febr. 1879, fruct. edules; Hb. Florent.) — Huc quoque recen- sendum, ut videtur: Kings collector no. 7267! (Perak, alt. 100 ped. m. Febr. 1885, flor. albi; sub alio genere alius tribus comm. c. Hb. DC., in King Mater. praeterit.). (Sp. Sectionis II, inter affines insignis foliolis pericarpio et cotyle- donibus cellulis secretoriis instructis). 16. Nephelium pallens Radlkofer, l. c., p. 351. N. mutabile var.? pallens Hiern in Hook. Fl. Brit. Ind., 1 (1875), p. 687, quoad coll. Maingay! (no. 454 part. i. e. Hb. no. 1527 fide Hb. Kew.). — N. chryseum? (non Bl.) Radlk. in Sap. Holl.-Ind. (1877—78) solummodo quoad, p. 75 (226), coll. Maingay. — Vulgo Rambutan Bukit fid. Holmberg in scheda, Arbor sat alta; rami teretes, striati, glabri, fuscescentes; folia 2—3- juga; foliola oblonga, superiora utrinque subacuta, breviter petiolulata, Subeoriacea, nervis utrinque 7—9 oblique adscendentibus subtus promi- nulis, laxius subtiliter reticulato-venosa, interdum transeuntia in clathrato- venosa, glabra, flavescenti-viridia, supra nitida, subtus pallida, opaca, cellulis secretoriis numerosis instructa, epidermide non mucigera; pani- Culae axillares vel terminales, foliis breviores, laxe pulverulento-puberulae; flores apetali, sat pedicellati; discus lobatus, subglaber vel puberulus; fructus cocci muricati, processibus mediocribus (siccis) rigidis. Arbor 50-—60-pedalis. Folia petiolo 4—6 cm longo adjecto 15—25 cm longa foliola cum petiolulis 3 mm longis 8—12 cm longa, 3—4 cm lata. Paniculae 9—16 cm longae. Calyx 5-fidus, puberulus. Staminal ex- Serta, basi villosiuscula. Germen 2—8-coccum, verruculosum, ferru- gineo-pubescens; stylus breviter 2—3-cruris. Fructus processus Ca. 8 mm longi. In Malacca: Maingay no. 454! part. (i. e. Herb. no. 1527, m. Jan. 1865—66, flor), 449! part. (i. e. Hb. no. 1629, fruct.); Kings collector Do. 5505! (Larut Perak, open jungle, hilly locality, alt. 500 —800 ped., m. Febr, 1884, fl. S; ex. Hb. Calc. comm. c. Hb. Monac.), no. 5534! (ibidem, Repertorium novarum specierum. VIII. 13 194 | L. Radikofer. fl. 9; ead. Herb.); Holmberg no. 749! (Penang, Sungei Udang, m. Apr. 1891, fl. 9 ; Hb. Caleutt.). - (Nephelio chryseo Bl. potius quam N. mufabili Bl. affine, distinctum disco subglabro, foliolis flavescenti-viridibus subtus pallidis.) 17. Nephelium tuberoulatum Radlkofer, l. c., p. 352. Arbor alta, ramis patentibus; rami juveniles e triangulari subteretes vel compressi, sulcati, ut et paniculae petiolique sordide puberuli, inno- vationibus subfusco-tomentosis; folia 2—3-juga; foliola alterna vel sub- opposita, oblonga subacuta, basi obtusa, chartacea, nervis utrinque 14—18 oblique patulis subtus acute prominentibus, subclathrato-venosa et laxe reticulata, supra glabra, ex olivaceo fuscescentia, vix nitidula, subtus ad nervos pilis teneris patulis decoloribus adspersa, ceterum gla- brata, glaucescenti-opaca, cellulis secretoriis instructa, epidermide non mucigera; paniculae ad apices ramorum axillares, foliis breviores, rhachi ramisque angulosis dense glomeruligeris; flores apetali, sat pedicellati, nutantes; discus subcupularis, + in glandulas fissus, hirsutus; fructus (semimaturi) cocci elongate ellipsoidei (subcylindrici), tuberculati, tuber- euris breviter pyramidalibus obtusis subeontiguis glabris; seminis micro- pyle apicalis. Arbor 60—80 pedes alta, trunco diametro 2—3 pedum. Rami pani- culigeri 5—8 mm crassi. Folia petiolo 3—8 cm longo adjecto 18—40 cm longa; foliola cum petiolulis 5 mm longis 2 mm latis 12—20 cm longa, 4—8 cm lata. Paniculae ca. 15 cm longae. Calyx cupularis, 5-fidus, lobis obtusis, extus laxius, margine et intus dense canescenti-pubescens, 2 mm altus, pedicello aequilongo suffultus. Stamina filiformia, ultra medium villosiuscula; antherae oblongae, glabriusculae; germinis rudi- mentum (floris SJ) tomentosum. Fructus cocci (t. collectore) maximi 2,5—5 cm longi, diametro 1,5—2 cm, laete virides, pruinosi (sieci semi- maturi nigricantes), tuberculis 3 mm altis, pericarpio substantia fusca tannino affini aqua agitata spumamefficiente foeto. | In peninsula malaica ad Perak: Scortechini no. 1767! (m. Febr. 1885, flor. c^; ex Hb. Caleutt. comm. c. Hb. Monac); Kings col- lector no. 7903! (m. Jul. 1885, fruct. semimat.; ex eodem Herb. comm.). (Affine Nephelio juglandifolio Bl., distinctum foliolis non adeo elongatis, disco hirsuto + in glandulas fisso.) 18. Nephelium subfalcatum Radlkofer, 1. c., p. 353. Arbor larga, glabra; rami teretes; folia 1—3-juga; foliola lanceolata, praesertim superiora subfalcata, in acumen obtusum angustata, basi sub- acuta et praesertim superiora inaequilatera latere interiore latiore, gra- cilius petiolulata, subcoriacea, nervis lateralibus subtilibus vix prominulis. oblique reticulato-venosa, subfusca, supra nitida, subtus opaca et maculis laevibus notata, cellulis secretoriis nullis, epidermide mucigera; pani- culae axillares et terminales, breves, pauciramosae pulverulento-puberulae: flores, ut ex partibus sub fructu. immaturo relictis patet, petaligeri ; discus hirtellus vel glabratus; fructus immaturi cocci globosi, dense Ge E Sapindaceae novae Indicae et Malaicae ex Herbario Caleuttensi. 195 muricati, processibus sat longis compressis striatis procurve hamatis glabris nitidis. Rami paniculigeri 2—3 mm crassi. Folia petiolo 3—4 cm longo ad- jecto 5—18 cm longa; foliola cum petiolulis 8 mm longis 8—11 cm longa, 2—3 cm lata. Paniculae 5 —12 em longae. In Sumatra: Forbes no. 3092! (River Rawas, alt. 1500 ped. a. 1881; Hb. Berol., Monac.). (Affine Nephelio laurino Bl., distinctum foliolis subfalcatis et fructus processibus longioribus.) 19. Nephelium dasyneurum Radlkofer, 1. c., p. 353. Arbor?; rami teretiusculi, striati thyrsique dense ferrugineo-tomen- tosi ; folia 4—6-juga, rhachi petioloque fulvo-velutinis; foliola subopposita, oblongo-lanceolata, cuspidata, basi inaequaliter acutata, latere interiore breviore, sat petiolulata, tenuius chartacea, nervis lateralibus numerosis oblique adscendentibus subtus prominentibus nervoque mediano praeser- tim foliorum juniorum fulvo-velutinis, clathrato-venosa et tenuissime reticulata; supra praeter nervum medianum puberulum glabra nitida subfusca, subtus inter nervos pilis adpressis adspersa, venarum reti papilloso incluso glaucescenti opaca, cellulis secretoriis nullis, epidermide non mucigera; thyrsi axillares, breves, ad apices ramorum dense conferti, -- ramosi, densiflori; flores petaligeri; discus crenatus, glaber; fructus — (non suppetebat). Rami thyrsigeri 5 mm crassi. Folia. petiolo ca. 8 mm longo adjecto ca. 30 cm longa; foliola cum petiolulis ca. 6 mm longis 8—12 cm longa, 2,5—3,2 cm lata, Thyrsi 5—8 cm longi. Flores breviter pedicellati. Calyx 5-fidus, extus ferrugineo-, intus canescenti-tomentosus. Petala an- guste spathulata, brevia, praeter apicem villosa. Stamina 8, praeter apicem pilosula; antherae breves, puberulae. Germinis (in fl. Y) rudimentum dense ferrugineo-tomentosum. . In Sumatra: Forbes no. 2842! (a. 1880; Hb. Berol.). (Affine Nephelio cuspidato Bl., distinctum nervis foliolorum lateralibus oblique adscendentibus, nec patentibus, iisque subtus fulvo-velutinis.) 20. Nephelium obliquinerve Radlkofer, |. c., p. 354. Vulgo Rambutan hutan t. Goodenough sub no. 1304; Sunggol lotong t. eod. sub no. 1782. Aıbor; rami subteretes, sulcati, ut et thyrsi petioli et foliorum rhaches subhirsute ferrugineo-tomentosi; folia 4—6-juga; foliola alterna vel oppo- sita, elongate oblonga, brevius longiusve acuminata, basi subacuta, Crassiuscule petiolulata, chartacea, nervis lateralibus sat numerosis oblique adscendentibus nervoque mediano subtus prominentibus, clathrato- venosa et tenuiter reticulata, supra praeter nervum medianum puberulum labra nitida fuscescentia, subtus praesertim ad nervos puberula, venarum reti papilloso incluso glaucescenti-opaca, cellulis secretoriis crebris in- Structa, epidermide non mucigera; thyrsi axillares, elongati, basi ramo uno alterove instructi; flores — (non suppetebant); fructus cocci breviter 13* 196 E. Koehne. ellipsoidei, dense muricati, processibus sat longis tenuibus striatis apice proeurvis glabris. Rami thyrsigeri 6 mm crassi. ‘Folia petiolo 10 cm longo adjecto ca. 40 cm longa; foliola cum petiolulis basi incrassatis ca. 6 mm longis 10—18 em longa, 3,5—5 cm lata, Thyrsi 10—15 cm longi. Fructus cocei 2,5 em longi, 1,8 cm lati, processibus ca. 8 mm longis. In Malacca: Goodenough no. 1304! (ad Kesang m. Jul. 189, fruct.), 1782! (ibid., m. Mart. 1894, infloresc. floribus denud.; ex Hb. Cal- cutt. miss.. Hue quoque, ni memoria me fallit, recensend. videtur Maingay no. 450! part, i. e. Hb. no. 1628 A, m. Mart. 1867, fruct. juven. petalorum reliquias exhibent., Hb. Kéw. (Atfine Nephelio dasyneuro Radlk., a quo inter alia differt foliolis cel- lulis secretoriis instructis.) 21. Guioa microphylla Radlkofer, 1. c., p. 354. Rami teretes, apice petiolique hirsuti; folia abrupte pinnata; foliola ca. 14, parva, subopposita vel praesertim superiora alterna, lanceolata, inferiora falcata, superiora leviter sigmoideo-curvata, sensim acuminata, basi in petiolulum brevem attenuata, integerrima vel apicem versus levissime denticulata, subcoriacea, praeter nervum medianum supra hir- tellum subtus pilis setaceis adspersum glabra, utrinque laevia, impunctata, attamen cellulis secretoriis parvis instructa, subtus obscure 1—2-foveo- lata; rhachis foliorum nuda; inflorescentia axillaris brevis (thyrsus era- mosus), subhirsuta; sepala late imbricata, exteriora ovata, interiora sub- orbicularia; discus annularis, aequalis, glaber; stamina infra medium villosa; germen ad angulos pilis setaceis laxe adspersum. Rami foliigeri 3 mm crassi. Folia petiolo 2 cm longo adjecto 10— 14 cm longa, 8 cm lata; foliola ca. 4 cm longa, 12 mm lata, sicca nigro- fusca, margine subrevoluta, nervis lateralibus patulis ante marginem arcuato-anastomosantibus. Inflorescentia 4 cm Jonga; cincinni breviter stipitati; pedicelli 2 mm longi, basi articulati. In Peninsula malaica: C. Curtis no. 1346! (Perak, Hermitage Hill, alt. 2000 ped., m. Dec. 1887, fl.; Hb. Calcutt.). (Affinis Guioae venustae Radlk. in Borneo indigenae, a qua inter alia differt rhachi foliorum nuda, nec alato-marginata.) LIV. Ex Herbario Hassleriano: E. Koehne, Neue Lythraceae aus Paraguay und dem Gran Chaco Il. (Originaldiagnosen.) 4. Cuphea lysimachioides Cham, et Schlechtd. Var. villosa Koehne, nov. var. Caulis ramique toti dense retrorsum hirtelli denseque viscido-villosi. Folia floralia inferiora ad 60 mm longa 10 mm lata, superiora usque ad AENA Neue Lythraceae aus Paraguay und dem Gran Chaco. II. 197 35 mm longit. decrescentia. Pedicelli 5—13 mm longi. Calyx ad 12 mm longus dense strigoso-hirtellus et insuper parce breviterque glanduloso- hispidulus, intus infra stamina villosus. Petala pallide cano-lilacina. Nord-Paraguay, 22—23? s. Br., zwischen Rio Apa und Aquidaban, Caballero-cué, nasser Camp, Fiebrig no. 4923 (Herb. Hassler). Var. dubia Koehne, nov. var. Caulis ramique dense retrorsum hirtello-strigosi pilis longioribus nullis. Folia floralia inferiora 20—30 mm longa 5—6 mm lata, superiora decrescentia. Pedicelli 4—7 mm longi. Calyx 9—10 mm longus, bre- viter strigoso-hirtellus haud viscidus pilis longioribus nullis, intus infra Stamina villosus. Petala ut in praecedente. Nord-Paraguay: An demselben Standort wie vor. Fiebrig no. 4715 und 4715a (Herb. Hassler). Ähnelt der Cuphea pterosperma Koehne in der Behaarung mehr als irgend eine andere Form der Cuphea lysimachioides. Bei C. pterosperma ist aber die Behaarung ganz anliegend striegelartig. und der Kelch ist innen unterhalb der Stamina stets vóllig kahl. - 5. Cuphea talaverensis Koehne, nov. spec. Suffrutex c. 25—80 cm alt. parce ramosus; caulis glabratus cortice brunneo; rami densissime glanduloso-hirtelli pilis patentibus inaequilongis, longioribus 0,75 mm longis. Folia decussata internodiis !/—1|) longiora, petiolis 8—12 mm longis ut caulis vestitis insidentia, e basi breviter v. brevissime in petiolum contracta ovato- oblonga, absque petiolo 25—45 mm longa 8—22 mm lata v. interd. floralia superiora multo minora, acuta, nervis utrinsecus parallelis c. 1—10 supra haud impressis subtus prominulis, supra opaca minutim Strigulosa ac setulis adpressis numerosis conspersa, subtus paullo pallidiora minutim strigulosa in costa nervisque breviter hirtella, floralia superiora valde inaequalia altero !/—?/, breviore multo angustiore. Inflorescentia foliata ramulis brevissimis paucifloris com- Posita; pedicelli interpetiolares 1,5—2 mm longi ut caulis vestiti Prope apicem bracteolas minutas ovatas gerentes. Calyx brevissime obtuse gibbus 9 mm longus, fauce valde ampliatus, densissime 8landuloso-hirtellus, intus supra stamina ventre villosus, infra eadem Ubique villosus, vesiculis nullis; lobi breves, appendices brevissimae crassiusculae setulis 2—3 auctae. Petala 6 persistentia subtus in nervo medio villosa alba, 6 mm longa obtusa, 2 dorsalia cuneato- oblonga 2 mm lata, 4 ventralia oblongo-lanceolata 1,5 mm lata. Stamina 11, filamenta 5 episepala lobos parum superantia quorum dor- salia 2 apice excepto lanata cetera glabra, epipetalorum ventralia 6 sinus Vix aequantia medio lanata, dorsalia 2 ceterorum insertionem paulo su- Perantia lanata. Ovarium oblique ovato-oblongum glaberrimum, stylus dense villosus demum breviter exsertus; discus: vix sursum ad- Pressus, supra concavus ovarii basin utrinque amplectens, Subtus crassissimus obtuse subcarinatus; ovula 5. Semina 2,7 mm longa 3 mm lata rotundata, margine crasso subpallidiore cincta. 198 E. Koehne: Neue Lythraceae aus Paraguay und dem Gran Chaco. Il. Nórdlicher Chaco: Puerto Talavera, September, Fiebrig no. 1226 (Herb. Hassler). Ist. besonders ähnlich der bisher nur aus den brasilianischen Provinzen Bahia und Rio de Janeiro bekannten C. prunellifolia St. Hil. (Sect. Pseudocircaea). Diese ist aber, soweit bisher bekannt, einjährig: auch hat sie 10—20 mm lange Blattstiele, grössere Blattflächen mit längeren zerstreuten Haaren, kleinere, nur 6—7,5 mm lange Kelche, breitere Dorsalpetalen, einen stets eingeschlossen bleibenden Griffel und nur 3 Ovula. Bei der ebenfalls ähnlichen C. impatientifolia St. Hil. ist im Blütenstand das eine Blatt jeden Paares sehr klein, nur 3 mm lang und schmal linealisch, lang gewimpert, die episepalen Staubblätter ragen viel weiter vor, der Diskus ist halb aufgerichtet, und die Ovularzahl beträgt 6—8; sie ist nur aus Minas Geraés bekannt. 6. Cuphea Rojasi Koehne, nov. spec. Suffrutex v. herba perennis c. 40—100 cm altit. Caules erecti v. subascendentes, superne alterne ramosi, ut rami densissime bre- viterque glanduloso-birtelli. Folia decussata v. raro terna inter- nodiis paullo v. !/; longiora, inferiora petiolis 4—10 mm longis ut: rami vestitis insidentia, superiora subsessilia, e basi rotundata v. subcordata ovata v. ovato-oblonga, caulina inferiora absque petiolo 20--43 mm longa, 9—22 mm lata, superiora rameaque 20—5 mm longa, 9—2 mm lata, erassiuscula rigidula, majora nervis utrin- secus parallelis 6—12 supra impressis subtus valide prominenti- bus, supra dense setuloso-hirtella v.-hispida demum verru- culoso-scabrida, subtus praesertim in nervis hirtella; floralia in quovis pari inaequalia, altero !/—!/, breviore atque angustiore. In- florescentia ramulis alternis 9—1,5 cm longis composita superne parvi- foliata; pedicelli 2 mm longi, hirtello-puberuli, prope apicem bracteolas minimas ovatas gerentes. Calyx breviter obtuse gibbus 10 mm longus, fauce valde ampliatus, dense glanduloso-hirtellus atque hispi- dulus, dorso violascens, intus supra stamina ventre villosus, infra eadem parce villosiuseulus, vesiculis nullis; lobi breves, appendices brevissimae crassiusculae setulis paucis auctae. Petala 6 persistentia subtus in nervo medio villosa alba, 45 mm longa obtusa, 2 dorsalia late oblonga 2 mm lata, 4 ventralia angustius oblonga 1,8 mm lata. Stamina 11, filamentis 5 episepalis breviter exsertis, ceterum ut in C. /alaverensi. Ovarium oblique oblongum glaberrimum, stylus villosus demum bre- viter exsertus; discus semierectus ovarii excavationi basali im- pressus subtus crassus obtuse subcarinatus; ovula 3. Semina (immatura) paene 3 mm longa lataque. Nord-Paraguay: Sierra de Amambay, auf sandigen Campos bei Esperanza, Februar, T. Rojas in Hassler, Pl. parag. no. 10756. Ist wohl am besten zu stellen zwischen C. lutescens Koehne (Sect. Pseudocircaea), die aus Goyaz, Minas Geraés, Rio de Janeiro und Sao Paulo bekannt ist, und C. costata Koehne, die nur in Minas Geraés gefunden wurde. Die Blätter sind breiter und spitzer als bei C. lutescens, schmaler H. Jumelle et H. Perrier de Ja Bathie, Plantes nouvelles du Nord-ouest. 199 und weniger herzfórmig als bei C. costata, beide Arten haben ausserdem einen wagerechten Diskus, bei der ersteren wurden 3— 8, bei der letzteren 5—7 Ovula gefunden. So ungewöhnlich scharf auch die Sect. Pseudo- circaea abgegrenzt ist durch ihre bleibenden, nach dem Verblühen wieder in den Kelchschlund hineinkriechenden Blumenblütter, so schwach sind die Arten innerhalb der Section differenziert. Die Blumenblätter scheinen stets, was sonst bei Cuphea nicht vorkommt, unterseits an der Mittel- rippe zottig zu sein, eine Erscheinung, die ich anfangs bei einer An- zahl von Arten, von denen mir nur geringfügige Proben vorlagen, über- sehen habe. 1. Pleurophora saccocarpa Koehne. Var. glabrescens Koehne, nov. var. 25—30 cm alta Rami minutim puberuli. Folia in sicco plana 7—12 mm longa 2—3 mm lata glabra. Calyces 6 mm longi puberuli, appendices brevissimae. Petala intense purpureo violacea, 2 dorsalia late obovata 5 mm longa 4 mm lata, 4 ventralia lineari-lanceolata 2 mm longa. Filamenta supra medium laxe teneriter hirtello-villosa. Disci altitudo diametrum aequans. Semina madefacta laevia. Nord-Paraguay: 22—23? s, Br., zwischen Rio Apa und Aquidaban, Caballero-cue, Februar, Fiebrig no. 4904 (Herb. Hassler). Var. Fiebrigi Koehne, nov. var. | Ultra 45 em alia, Rami dense puberuli. Folia in sieco margine valde revoluta 13—25 mm longa 0,5—2 mm lata (explanata 4,5 mm lata) minutim puberula. Calyces 6—7 mm longi minutissime puberuli, appen- dices brevissimae. Petala ex sicco pallide rosea, 2 dorsalia obovata 5,8 mm longa 2,8 mm lata, 2 lateralia oblanceolata obtusa 3,5 mm longa 1 mm lata, 2 ventralia e basi filiformi angustissime spathulato- linearia 3 mm longa. Filamenta discus ac semina ut in praecedente. Nördlicher Chaco: Puerto Talavera, August, Fiebrig no. 1211 (Herb. Hassler). LV. H. Jumelle et H. Perrier de la Bathie, Plantes nouvelles du Nord-ouest de Madagascar. (Ann. Mus. Col. Marseille, XV [1907], pp. 363—405.) l. Khaya madagascariensis Jumelle et Perrier de la Bathie, l. c., p. 366, , C'est un grand et bel arbre, de 20 à 30 m de hauteur, à tronc très droit et cylindrique, dont l'écorce est brunátre maculée de gris. — Les feuilles, qui sont surtout groupées aux extrémités des rameaux, sont de dimensions trés variables suivant qu'elles ont poussé sur des arbres. qui n'ont jamais été coupés ou sur des pieds recépés. — Sur ces derniers, elles peuvent avoir 1 m de longueur et 45 cm de largeur. Sur les Premiers, elles ont ordinairement 30 à 40 cm de longueur sur 25 à 30 cm 200 H. Jumelle et H. Perrier de la Bathie. de largeur. — Elles sont glabres, paripennées, composées de 5 à 7 paires de folioles opposées ou nettement alternes. — Les folioles sont assez briévement pétiolées (5 à 10 mm); leur limbe est elliptique-oblong, ou quelquefois ovale, en coin à la base, faiblement aigu ou quelquefois légére- ment aeuminé au sommet. — Sur les pieds recépés, les folioles ont jusqu'à 20 cm de longueur, sur 5 cm à 5 cm !/, de largeur. Sur les arbres restés instacts, elles ont de 10 à 14 cm de longueur sur 3 cm à 3 cm ![, de largeur. — Sur des feuilles de 30 cm de longueur, la premiére paire de folioles est insérée a 14 cm environ de la base. — Les inflorescences sont axillaires et sont de longues panicules de cymes tripares, de 30 cm environ de longueur. — Les premieres cymes sont insérées à 15 ou 16 cm de la base du pédoncule principal. — Toutes ces cymes, sur ce pédoncule, sont trés espacées, tout en étant de plus en plus rapprochées vers le sommet. — Les cymes elles-mémes sont à ramifications láches; celles de la base ont 5 à 6 mm de longueur et ne commencent à se ramifier que vers le milieu de leur hauteur. — En somme, sur toute l'étendue de linflorescence, les fleurs restent bien distinctes et ne sont nulle part groupées en bouquets touffus. — La floraison a lieu vers septembre. — Les quatre sépales sont jaunätres, larges et courts, arrondis. Les quatre pétales, environ cinq fois plus longs que les sépales, ont 5 mm de longueur sur 2 mm de largeur; ils sont blancs, convexes extérieurement, plus épais au milieu que sur les bords. — Le tube staminal, de méme hauteur que la corolle, est légère- ment ventru à la base, et est à 8 lobes arrondis, entre lesquels s'in- serent, sans filets libres, 8 étamines jaunátres, incluses. — Le disque est jaune-orange, large, crénelé. — Le style, blanc, se termine par un stigmate discoide, qui est jaune, puis vert supérieurement. L’ovaire est à quatre loges multiovulées. — Les fruits (pl. X), mürs en mai et juin. sont des capsules fortement ligneuses, quadriloculaires, chaque loge contenant une dizaine de graines insérées sur deux rangs. La déhis- cence, comme dans les autres especes de Khaya, est septicide; et les. quatre valves se rabattent de haut en bas, en laissant au centre une colonne à quatre ailes, formées par les cloisons des loges. Ces valves ont 6 cm de longueur sur 3 cm !/, de largeur. — Les graines (pl X) sont aplaties, brunes, et entourées d'une membrane comme celles du Khaya senegalensis, mais de forme un peu différente: elles ne sont pas orbiculaires, mais plutót vaguement triangulaires, le hile correspondant à l'un des sommets du triangle. Elles ont souvent, non compris la mem- brane bordante, 2 cm à 2 cm !/, de largeur sur 1 cm 5 à 1 cm 7 de lohgueur, mais peuvent étre aussi plus petites. La radicule, qui est papilliforme, est latérale et située un peu au-dessus du hile. L'embryon est ainsi obliquement transversal. Nord-Ouest de Madagascar: Dans l'Ambongo et dans le Boina, l'arbre pousse dans toutes les alluvions calcaires et humides des bords des rivières. Il ne manque que sur les sols siliceux, où il est remplacé par les Canarium. Plantes nouvelles du Nord-oues de Madagascar. 201 2. Sideroxylon rubrocostatum Jumelle et Perrier de la Bathie, l. c., p. 370. C'est un arbre de 20 à 25 m de hauteur, à écorce noirátre et cre- vassée, à bois jaune-rouge trés dur. — Les trés jeunes rameaux seule- ment sont parsemés de poils blancs; mais ces poils sont rapidement caducs, et, de trés bonne heure, tous le rameaux sont entiérement glabres. — Les feuilles (pl. XI) sont de consistance trés variable suivant láge. Jeunes, elles sont trés minces et transparentes (vert brunátre à sec); plus vieilles, elles deviennent coriaces (vert pále ou vert blanchátre à sec). — Elles sont alternes, assez longuement pétiolées (de 5 à 20 mm), glabres. Le limbe est ovale-allonge, aigu aux deux extrémites dans les jeunes feuilles, souvent plus ou moins arrondi à la base dans les feuilles âgées. Il a de 7 à 10 cm de longueur sur 2 cm !/, à 4 cm de largeur. Les nervures secondaires, nombreuses et assez rapprochées, presque perpendieulaires à la nervure médiane, sont peu visibles; sur les minces feuilles jeunes on les voit surtout par transparence. — La nervure prin- cipale, au contraire, est toujours trés nette sur les deux faces, bien saillante et rouge. — Les fleurs, portées sur des pédicelles de 7 à 10 mm, sont par bouquets aux aisselles des feuilles tombées, et forment des glomérules (d'environ 3 cm de diamétre) immédiatement au-dessous des jeunes rameaux. — Ces fleurs sont verdátres. — Les sépales sont trian- gulaires, acuminés, de 5 mm !/, de longueur, sur 3 mm de largeur. Ils sont cilies sur les bords, pubescents extérieurement, glabres en dedans. — La partie soudée de la corolle à 8 mm de hauteur; et les 5 lobes Sont des languettes de 5 mm de longueur sur 1 mm de largeur. — Les 5 staminodes, bordés de longs poils filamenteux, sont triangulaires, acuminés, recourbés en dedans. — Les 5 étamines, dont les filets, glabres, devien- nent libres sur une longueur de 1 mm !/, environ au sommet du tube corollaire, sont presque aussi hautes que les lobes (pl. XI. Les anthéres D mm de longueur) sont aigués au sommet. — L'ovaire, à 5 loges, couvert de poils bifurqués comme on en observe chez d'autres Sapo- tacées, le Mimusops Njave Engl. par exemple, est conique, et surmonte d'un style qui dépasse largement la fleur. — En raison de la coloration rouge de la nervure médiane de toutes les feuilles à tout âge, nous avons nommé cette espèce Sideroxylon rubrocostatum. Nord-Ouest de Madagascar: Dans le bassin du Bemarivo, l'arbre est commun dans les rocailles des bords des torrents. — Lorsqu'on in- eise le tronc, il s'écoule en abondance un latex blanc, qui se coagule rapidement sur la plaie. — D'abord poisseux, le coagulat complètement durci est cassant et assez facilement pulvérisable. — Il est de couleur 8ris-brun, 3. Toxocarpus ankarensis Jumelle et Perrier de la Bathie, l. c., p. 389. Cette plante, que nous décrivons surtout ici pour ne pas séparer son étude de celle de l'espéce suivante, et une liane diffuse, à latex blanc et poisseux, qui croit dans les rocailles calcaires, et d'origine jurassique, du plateau d’Ankara. — Les jeunes rameaux sont a surface 202 H. Jumelle et H. Perrier de la Bathie. cotonneuse, mais les rameaux un peu plus ágés sont glabres. — Sur les branches jeunes, les feuilles, qui sont opposées, sont briévement pétiolées (4 à 8 mm), à pétiole velu, et à limbe couvert également, sur les deux faces, d'un duvet qui est particulierement abondant et serré sur la face inférieure, beaucoup moins fourni et constituó par des poils plus espacés sur la face supérieure. — Ces limbes sont ovales, obtus au sommet, arrondis ou à peine cordés à la base. Sur les feuilles les plus grandes que nous ayons vues — mais qui n'avaient peut-étre pas encore atteint leurs dimensions définitives — ils avaient 7 cm de longueur sur 3 cm de largeur. — Les nervures sont trés peu marquées, et ne sont nettement visibles que par transparence. Les nervures secondaires, au nombre de 7 ou 8 paires, sont trés obliques, et font un angle trés aigu avec la nervure principale. — On ne distingue plus qu'à la loupe les nervures d'ordre suivant. — Les inflorescences, axillaires, sont des cymes bipares láches de 4 à 8 fleurs, à pédicelles couverts du méme tomentum jaunátre ou roux que celui de la face inférieure des feuilles. — Le méme duvet se continue sur la face externe des sépales, —- Ceux-ci, seulement pubescents en dedans, sont à peu prés libres jusqu'à la base, etroits, aigus, de 5 à 6 mm de longueur sur 1 mm de largeur. — Les pétales ne les dépassant pas, ou à peine. Ils sont aussi divisés presque jusqu'à la base, et sont ovales, obtus au sommet, de 6 mm de longueur sur 3 mm de largeur, glabres, d'un beau jaune à lintérieur quand la fleur est fraiche. Dans le bouton, les sépales sont plutót plus longs que les pétales. — La couronne est formée par cinq languettes épaisses, adhé- rentes inférieurement au dos des étamines et se recourbant, dans leur partie supérieure, en corne aigué, qui vient s'arrondir immédiatement au- dessus de l'anthére correspondante. — Les deux loges de l'anthere, rapprochées l'une de l'autre, se prolongent chacune vers le bas en un long appendice qui descend presque jusqu'à l'insertion du filet staminal, et au-dessous du niveau oü la piece coronale devient libre. — Les pol- linies sont par quatre sur les rétinacles; elles sont elliptiques, de 0 mm 340 de longueur environ, sur 0 mm 160 de largeur. — Le style, large (1 mm 2 de longueur et 0 mm 340 de largeur), s'évase au sommet; et le stigmate, à l'intérieur de cet évasement, se compose de 2 longues branches qui peuvent avoir 1 mm '/, de longueur. l T Nord-Ouest de Madagascar: Nous ne connaissons ce Toxocarpus que dans l'Ankara. 4. Toxocarpus tomentosus (Decsne) Jumelle et Perrier de la Bathie. l. c., p. 391. Cette plante est, selon nous, celle pour laquelle Decaisne créa le genre Pervillea, et qu'il nomma Pervillea tomentosa. Nord-Ouest de Madagascar: La plante croit dans le Boina et dans l'Ambongo; mais elle disparait partout sur les terrains calcaires et semble essentiellement silicicole. 5. Strychnos boinensis Jumelle et Perrier de la Bathie, 1. c., p. 408. Ce Strychnos, que nous croyons nouveau, est un arbre de 10 à 15 m Plantes nouvelles du Nord-ouest de Madagascar. 208 de hauteur, que l'un de nous a rencontré dans le Boina, dans les bois à sol sablonneux de lAnkaladina, sur les bords de la Betsiboka, Nord- Ouest de Madagascar. Les rameaux sont glabres. Les feuilles, qui ressemblent beáucoup à celles du Sérychnos floribunda Gilg, ont un assez long pétiole jaune de 12 à 15 mm. Le limbe est glabre, ovale, de 5 à 8 cm de longueur sur 3 cm à 5 em !/ de largeur, tout à fait obtus ou un peu acuminé au sommet, legerement aigu à la base, à nervures visibles, mais trés peu proéminentes, sur les deux faces. Les deux nervures longitudinales intermédiaires partent à peu prés du méme point que les deux nervures marginales, immédiatement au-dessus du sommet du pétiole. Exception- nellement, chez les plus grandes feuilles (8 cm sur DILL ces deux ner- vures intermédiaires se détachent un peu plus haut. — Ainsi que nous l'avons dit incidemment à propos de l'espèce précédente, ces feuilles sont de consistance variable; elles peuvent étre coriaces, et alors, à l'état sec, sont blanc argenté en dessus, mais peuvent étre aussi plus ou moins molles, et alors brunátres à l'état sec, quelles que soient, d'ailleurs, leurs dimensions. — Les inflorescences, par leur aspect général. rappellent, comme les feuilles, le Sérychnos floribunda. Ce sont des cymes axillaires, isolées ou par deux. — Ces cymes sont tripares; mais, alors que dans celles du Strychnos Vacacoua l'axe principal ne se ramifie ordinairement que deux fois, il se ramifle ici généralement trois fois avant de se terminer par une fleur; et les ramifications, surtout celles de la base, se ramifient, fréquemment à leur tour une fois. Il y a ainsi souvent 11 fleurs par cyme. En outre, Jes ramifications, sur l'axe principal, sont tres espacées; la premiere ramification est, par exemple, à 1 cm de la base, la seconde à 6 ou 8 mm au-dessus, et la troisieme à 3 ou 5 mm de la seconde. — Les fleurs sont bien distinctes de celles du Sérychnos floribunda; elles sont pentaméres. — Les sépales sont ovales, un peu aigus, à 3 nervures, de 1 mm !/, de longueur sur 1 mm de largeur, ciliolés sur les bords. — La corolle fraîche est jaune, à lobes renversés en arriére et recourbés en dessous. Le tube est trés court (1 mm), mais les lobes sont longs (4 mm environ), assez larges (2 mm), arrondis ou faiblement aigus au sommet. La gorge est garni de longs poils blancs filamenteux. — Les étamines, à filets blancs et à anthéres jaunátres, Sont presque de méme longueur que les lobes, et, par conséquent, trés saillantes et bien visibles entre les lobes renversés. Les filets, insérés dans les sinus interlobaires, ont 2 mm environ, et les anthéres, oblongues, 1 mm. Filets et antheres sont glabres. — Ovaire et style sont égale- ment sans poils. Le style, long de 3 mm !/, environ, se termine par une légére dilatation stigmatique. — Les fruits, jaunes à la maturité, ont 2 mm !/, à peu prés, de diamétre; tous ceux que nous avons vus étaient monospermes. — La graine est discoide, de 15 mm de diametre sur 8 mm d'épaisseur. — Nous ne connaissons aucun usage de cette espèce, y 204 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VII. LVI. Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VII. (Originaldiagnosen.) XXVI. Leguminosae III. auci. E. Hassler (Continuatio). 144. Galactia glaucescens H. B. K. Nov. Gen., VI, 431. Var. macrocarpa Hassler, nov. var. Differt caulibus et foliis novellis subtus sparse appresse pilosulis, foliolis majoribus 79/,,—199/,. mm attingentibus (in typo 2—3 poll et 9—18'') legumine maturo ad 70 mm longo et 7 mm lato. Paraguay: Centurion, Blüte violettblau mit weiss, flor. et fruct. mens. Oct.; Fiebrig no. 4068 in Herb. Hassler. 145. Galactia rugosa (Benth.) Chod. et Hassler in Plant. Hassler, ll. p. 404. Collaea rugosa Benth. in Ann. Mus. Vind., Il, 128. Von dieser in Bezug auf Habitus, Indument, Blattform so poly- morphen, in ihrem Blütenbau aber wenig veründerlichen, von Bentham seinerzeit nur nach den unserer var. genuina entsprechenden Specimina kurz beschriebenen Art, muss eine erweiterte Diagnose aufgestellt werden, wie folgt: Frutex erectus vel volubilis, rarius (in var. sericea nostra) suffrutex erectus vel apice volubilis 1—4 mm altus; cortex in caulibus vetustiori- bus atro-violaceus, laevis, nitens, lenticellis raris conspersus, lamellis euticulae secedentibus sordide cinereis + obtectus, caules juniores et rami pube d- densa vel tomento velutino vel sericeo vestiti; internodia 2—8 cm; folia omnia trifoliolata, foliolis lateralibus a caule sat longe remotis, foliolo terminale a lateralibus 10—20 mm distante, stipulae deci- duae, lineari-lanceolatae 2—3 mm longae + pilosae; petiolus communis 20—50 mm longus, vulgo ultra 30 mm subteres, supra canaliculatus, basi incrassato articulatus + dense puberulus, pubescens vel tomentosus, stipellae subulatae 1,5—3 mm longae ut petiolus indumento variabili obtectae, petioluli 3—4 mm longi; foliola forma valde variabilia, oblonga, ovali-oblonga, ovali-elliptica vel ovata, ®/,,—1/., mm apice obtusa, retusa. obtuse acuminata, acutiuscula vel acuta + distincte mucronulata, basi rotundata vel subcordata, supra glabra, glabrescentia, minute puberula, pubescentia, velutino pubescentia vel sericeo-tomentosa, subtus glabres- centia, pubescentia vel tomentosa, + venoso-rugosa, supra viridia vel cano-viridia, subtus paulo pallidiora. Racemi axillares 10—40 em, vulgo ultra 20 em longi, a medio vel paulo infra floriferi, rhachis basi teres, in parte florifera striato-sub- angulata, flexuosa, pubescens vel tomentosa, ad insertionem pedicellorum noduloso-incrassata; flores deet, 2—5-fasciculati, pedicelli in anthesi 1,5—2,5 mm longi; bracteae minutae lanceolatae, bracteolis cc. dimidium breviores; bracteolae ad basin calycis late-ovatae vel iate-triangulares, 1,5—2 mm longae et 1—1,5 mm latae, nervo mediano extus valde pro- indi Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VII. 205 minulo percursae; calyx campanulatus, tubus cc. 5 mm longus, laciniae 4 tubo + aequilongae, oblongo-lanceolatae, acutae, infima ad 7, lateralia 4—5, suprema apice obtusiuscula, aliis latior cc. 6 mm longa; petala pulchre coccinea, rarius in var. sericea nostra lilacina vel rosea; vexillum in anthesi reflexum ovatum vel oblongo-ovatum, cum ungue 7 mm longo, 27 mm longum, medio 8—10 mm latum, basi leviter inflexo-appendicu- latum, extus + densiuscule pubescens, margine barbellatum, alae falcato- oblongae, ungue 7 mm longo incluso, 26 mm longae et cc. 6 mm latae, carina alis cc. 1 mm brevior; stamina cc. 24 mm longa filamentum vexillare cum aliis cc. ad medium connatum, basi leviter inerassatum; ovarium sessile lineari-oblongum compressum, sericeo-pilosum 12 mm altum, 1,5 mm latum, pilosulum, stylus laevis 10 mm longus, stigmate minuto, capitato, ovula cc. 20. Legumen lineari oblongum, acutum 5—8 cm longum et 8 mm latum, puberulum, pubescens vel dense tomentosum, semina ovalia, cc. 5 mm longa, castanea, laevia, funiculo brevi, basali. Species indumento et foliolorum forma valde polymorpha, calyce elongato et vexilli forma flores Camptosemae H. et A. in memoriam, revo- cat, sed ob legumen sessile ad Galactiam tribuenda est. Var. «. sericea Hassler in Fedde, Repert., VIII, 128. Paraguay: Hassler no. 9865, l. c. typus! Forma transiens Hassler, nov. form. Foliolis forma var. sericeae, indumento var. genuinae, calyce longius- cule laxe sericeo piloso. Habitu fruticoso erecto. Paraguay: Hassler no. 7283, 72838. Var. 8. genuina (Bentb.) Hassler, nov. var. C. rugosa Benth., l. c. Fruticosa erecta vel rarius subvolubilis, velutino-tomentosa, foliola coriacea, ovalia, obtusissima, supra velutino-pubescentia, subtus dense et molliter tomentosa; calyx appresse sericeo-pubescens; legumen immaturum dense ferrugineo-tomentosum. Paraguay: Hassler no. 7830a. ` Var. y. intermedia Hassler, nov. var. Fruticosa, volubilis, caules vetustiores glabri, juniores tomentosi, foliola subcoriacea (an omnia novella?) supra pilis rigidiusculis sparse pubescentia, subtus pilis crispulis densiusculis molliter pubescentia, calyx appresse sparse pubescens. Forma ovalifolia Hassler, nov. form. Foliolis ovalibus apice obtusis vel retusis 5»/,,—95/,, mm. Paraguay: Centurion zwischen Buschwald bis 3 m boch steigend, flor. mens. Oct.; Fiebrig no. 4081 pp. in Herb. Hassler. Forma longifolia Hassler, nov. form. Foliolis oblongis, rarius ovali-oblongis apice subacutis vel rotundato Subacuminatis 35/,,—95/,, mm. Paraguay: Fiebrig no. 4081 pp. cum forma praecedenti sub eod. num, distrib. 206 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VII. Var. d. guaranitica Hassler, nov. var. Fruticosa, volubilis rarius erecta, caules glabri, glabrescentes vel pubescentes, foliola coriacea, ovalia, ovali-oblonga, oblonga vel oblongo- lanceolata, supra pilis rigidiusculis + sparse inspersa vel omnina glabra, subtus pilis crispulis sparse pubescentia, puberula vel glabra; calyx appresse sparse pubescens, lobi latere tegente calvati; legumina matura pubescentia vel puberula. Forma rupestris Hassler, nov. form. Foliola ovali-oblonga, supra pilis rigidiusculis scaberula, subtus laxe pubescentia. Paraguay: Hassler no. 6165. Forma vulgaris Hassler, nov. form. Foliola supra + glabrescentia, subtus sparse pubescentia vel glabra. Subforma latifolia Hassler. Foliolis ovalibus vel ovali-oblongis 99/,,—99/,; mm apice acutis vel obtuse rotundatis. Paraguay: Hassler no. 1920, 5346, 7830 id. inter rupes denudatas in colle Cerro Pelado, flor. mens. Jan.; Hassler no. 8782; id. in du- metis pr. Esperanza, flor. et fruct. mens. Nov.; Hassler no. 10835, leg. Rojas. Forma angustifolia Hassler, nov. form. Foliolis oblongis vel oblongo-lanceolatis apice acutis vel obtusius- cule acuminatis vel rotundatis, retusisque Lie —79/;,, mm. Paraguay: Hassler no. 3984, 7142 (folis lanceolato-oblongis acutis) id. Paraguaria septentr. sine scheda Fiebrig no. 5392 in Herb. Hassler. Subforma erecta Hassler. Frutex erectus 1—2 m. ` Paraguay: Hassler no. 4510. Die Hasslerschen Nummern ohne Standortsangaben sind bereits in Pl. Hassl. I. und IL der primitiven Bestimmung Michelis in Pl. Hassl. 1. folgend, irrtümlich unter Camptosema aufgeführt worden. 146. Galactia scarlatina Taub. in Engl. u. Prtl. Nat. Pflanzenfam., III, 3, p. 368. Var. brevibracteolata Hassler, nov. var. A typo differt bracteolis calycis tubo */,—?/z brevioribus. Forma villicalyx Hassler, nov. form. Calyce longiuscule cinereo-villoso-tomentoso, tubo 7 mm longo, lacinia suprema 11 mm longa, bracteolis 4 mm longis, lineari-oblongis acutius- culis, extus ut calyx indutis. Foliis pro specie latiusculis, ovali-oblongis 55/,,—95/,, mm. Paraguay: Sierra de Amambay, ad margines silvarum pr. Esperanza. flor. mens. Aug.; Hassler no. 10554a, leg. Rojas. Forma sericicalyx Hassler, nov. form. Calyce appresse sericeo-pubescente, tubo 7,5 mm longo, lacinia Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VII. 207 suprema 12 mm longa, bracteolis 3,5—4 mm longis, lineari-acutis, extus ut calyx indutis. Paraguay: Sierra de Amambay, scandens in fruticetis pr. Esperanza, flor. mens. Jul.; Hassler no. 10554, leg. Rojas. Forma ruficalyx Hassler, nov. form. Calyce glabrescente vel sparse rufulo-puberulo, tubo 7—8 mm, lacinia suprema ad 12 mm longa laciniis omnibus ut in aliis formis angustiori- bus et acutioribus bracteolis vix 2,5 mm longis, puberulis. Paraguay: Sierra de Maracayü, in dumetis pr. Ipé hü., flor. et fruct. mens. Oct.; Hassler no. 5046. 147. Lonchocarpus sericeus H. B. K. Nov. Gen., VI, 383. Subspec. paraguariensis Hassler, nov. subspec. Ramuli cortice lenticelloso, striatulo, cinereo-atroviolascenti obtecti, tenuiter flavido-puberuli, novelli rufulo-tomentosuli; folia plerumque 7- foliolata; petiolus comunis 6- 8 cm longus, rufulo-tomentosulus; foliola ovali-oblonga vel in jugo infimo ovalia, apice breviter obtusiuscule sub- euspidato acuminata, basi rotundata, supremum vulgo lateralibus multo majore, 10/4; mm, lateralia 99/5, —599/,, mm supra minute appresse viridi- tomentella, subtus, costa et nervos rufo-tomentosos exceptos, cano- viridi, tomentosa; punctis et lineis translucidis aucta. Racemi 10—15 em longi, rhachi rufulo-tomentosula, basi cc. 2 cm longe nuda; flores omnes ad apicem pedunculi communi 2,5—3 mm longo, gemini, brevipedicellati, pedicello pedunculo communi vulgo di- midio breviore, 1—1,5 mm longo, rufo tomentosulo, bracteolae ad basin calycis, orbiculatae 1—1,5 mm calyx 4 mm latus et 2 mm altus, rufo- tomentosulus; vexillum 9 mm longum, 7 mm latum, apice retusum, basi bicalloso appendieulatum, extus argenteo-sericeum, intus unguem sericeum exceptum, glabrum, alae falcato-oblongae 8 mm longae, basi auriculatae, extus sericeae, carina medio leviter adherentes, carina alis aequilonga, dorso connata, extus sericea; tubus stamineus 7 mm altus, apice leviter incurvus; ovarium subsessille, 6 mm altum, dense longiuscule albo- pilosum; stylus incurvus glabratus 2—2,5 mm longus. Legumen non vidimus. A subspecie genuina differt subspec. paraguariensis nob. foliis vulgo omnibus 7-foliolatis, minoribus, supra tomentosulis, subtus cano-viridi-, in eostis et nervis tantum rufo-tomentosis; floribus omnibus geminis, pedunculo communi insidentibus, calyce, petalis, tubo stamineo minoribus. Paraguay: Estrella, Uferwald, Baum 7 mm, Blüten weissviolett. flor. mens. Dec.; Fiebrig no. 4889 in Herb. Hassler. L. sericeus H. B. K. species ex cel. Bentham quoad magnitudo foliorum, florumque valde variabilis, specimina a cel. Bentham visa, tamen 9mnia floribus majoribus aucta erant, subspec. genwina Americae calidioris incola, subspecies nostra formam magis indutam, parvifloram, meri- dionalem praebet, ob inflorescentiam peculiarem et florum structuram .9mnino subspec. genuinae similes, specifice separare nequimus. 208 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VII. 148. Caesalpinia microphylla Mart. Reise, II, 611. Subspec. Fiebrigii Hassler, nov. subspec. Arbor ex collectore 8—10 m alta vel arbor parva fruticiformis 4 m alta; ramuli teretes, novelli striatuli, cortice isabellino lenticelloso obtecti, breviter et sparse puberuli et in formam brachythyrsam nob. glandulis stipitatis sparsis inspersi; internodia 2,5—8 cm, stipulas non vidimus; gemmae in axilis foliorum perulatae, perula viscoso-nitens, castanea, breviter hispidulo puberula; folia impari pinnata cum impari vulgo 8—10 rarius in foliis supremis 6—7 juga; petiolus 15—25 mm longus, rhachi 8—15 cm longa, teres, basi crassiuscule pulvinato-dilatatus, ut rhachis .pilis albis rigidulis hirsutulo-pubescens, glandulis stipitatis conspicue inspersus; pinnae 10—17-jugae, rarissime in foliis supremis ad 7—8 reductae, rhachi hispidulo-puberula, stipitato-glandulosa 5—8 cm longa basi more petioli communi pulvinulato-incrassata; foliola oblonga, ovali oblonga vel elliptico-oblonga, obliqua, apice obtusiuscule-rotundata basi manifeste inaequilatera, 7/,,,-—?/, mm subcoriacea, supra nitidula, costa immersa, nervis parum conspicuis, pilis albidis rigidulis sparse puberula vel glabrescentia, subtus paullo palidiora, margine revoluta, ciliata, costa prominente, nervis utroque latere cc. 7, reticulato-prominentibus, ante marginem arcuatim anastomosantibus, pilis rigidulis sparse puberula. Racemi ad apices ramorum. in paniculam thyrsoideam angustam vel latiusculam conjuncti vel rarius simplici vel bini, racemi ferrugineo- vel flavescenti-tomeritosi, conspicue glandulosi, 4—14 cm longi, densiflori, ad insertionem pedicelli incrassato-articulati, pedicelli in anthesi 10—20 mm longi, ut racemi induti, bracteae cito caducae, gemmis longiores, ovato- laneeolatae vel lanceolatae, acutae, 2,5—3 mm longae, intus et extus tomentosulae; calyx ample campanulatus, intus cano, extus ferrugineo- aureo tomentosus, tubo discifero 3,5—4 mm alto, lobis supremis et lateralibus + aequalibus, ovali-oblongis 7 mm longis et 4—5 mm latis, fimbriato-ciliolatis, infimo elongato-oblongo, apice obtuso-rotundato, cu- cullato, marginibus apice lacinulato-ciliolatis, lateribus fimbriato-ciliolatis, 9 mm longo et 4 mm lato; petala 4 superiora et lateralia late obo- vato-subquadrata, lamina ?/, mm ungue 3 mm flava vel aurantiaca, fla- bellatim multistriata, basi intus albo pilosa, ungue extus glandulis stipi- tatis numerosis praedito, petalum infimum subquadratum 3/, mm lamina fornicato-conduplicato-subcucullata ungue apice dilatato 3 mm longo; filamenta basi applanata crassiuscula, apicem versus attenuata, 18 mm longa, ultra medium longiuscule albo pilosa et fere ad apicem glandulis stipitatis inspersa, antherae apiculatae 2 mm longae; ovarium sessile, lineari-oblongum, complanatum, 5 mm longum, in stylum 8—10 mm longum attenuatum, dense albo-pilosum, stylo fere ad apicem albo-pu- berulo, stipitato-glanduloso. Legumen immaturum incompletum tantum vidimus, lineari-oblongum, */, cm sessile, basi acutum, apice deficiente, anguste marginatum, valvis verruculosis, sparse puberulis. Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VIT. 209 Forma «. floribunda Hassler, nov, form. Ramulis novellis glabrescentibus, eglandulosis, foliolis apice ob- tusioribus ut in forma sequente, panicula + ampla ad 15 cm longa et 12 cm lata, racemi rhachi tomento flavescenti-ferrugineo induta 8—10 cm longa, pedicellis 15—20 mm longis, bracteis ovato-lanceolatis, petalis aurantiacis. Paraguay: Centurion, arbor ad 10 m alta, mens. Dec. florif.; leg Fiebrig no. 4396 in Herb. Hassler. Forma £. brachythyrsa Hassler, nov. form. Ramulis novellis puberulis, glandulis stipitatis sparsissime inspersis, foliolis apice minus obtusis ut in forma praecedente, panicula angusta, brevis 8/¿ cm racemis brevioribus 4—6 cm longis, tomento ferrugineo- viridescenti vel olivaceo indutis, bracteis lanceolatis, acuminatis, petalis flavis. Paraguay: Centurion, in campo humido, arbor fruticiformis ad 4 m alta, fere ad basin ramifera, mens. Dec. florif. et cum fruct. immatur.; leg. Fiebrig no. 4519 in Herb. Hassler. A C. microphylla Mart. subspecies nostra differt: Pinnis et foliolis numerosioribus, racemis in paniculam conjunctis, longioribus, pedicellis duplo longioribus; calycis tubo altiore, lobis longioribus; petalo infimo haud coccineo-punctato. A C. Taubertiana Spenc. Moore differt: Foliolis haud utrinque reticu- ` lato-venosis, petiolo, rhachi foliorum et pinnarum stipitato-glandulosis, petalorum ungue glandulis stipitatis haud sessilibus praedito. C. Taubertiana Sp. Moore in Trans. Linn. Soc. London, 2. Ser., Vol. VI, Part. 3, p. 345 ist unserer Ansicht nach, nach dem Funde unserer Sub- spezies Fiebrigii kaum mehr als eigene Art beizubehalten, die meisten unterscheidenden Merkmale, die der Autor anführt, lassen sich nicht mehr aufrecht halten. Die Grösse und Anzahl der Fiedern und Blättchen bei C. Taubertiana und Subspezies Fiebrigii ist dieselbe, die von Sp. Moore als grüsser angeführten Blättchen kommen auch bei C. microphylla vor, deren Länge Bentham auf 5—10 mm angibt; die Infloreszenz scheint Variationen unterworfen zu sein, so befinden sich in unserem Material nebst reich verzweigten Rispen Zweige, die bloss 1—2 Blütentrauben an ihren Enden tragen, so dass also sowohl rispige wie bloss traubige In- floreszenzen vorkommen. Die Blüten der Subspezies Piebrigii stimmen in der Grösse mit denen der C. Taubertiana überein. Es bleiben also als einzige Unterschiede zwischen C. Taubertiana und C. microphylla inkl. Subspezies Fiebrigii bloss das Fehlen der Drüsen an Blattspindel und In- floreszenzachse und die eingesenkten (?), bei C. microphylla und Subspezies Fiebrigii gestielten Drüsen des Blumenblattnagels; ob die eigentümliche hauben-rinnenfórmige Form der untersten Petale auch bei C. Taubertiana (was anzunehmen ist) vorkommt, ist aus der Beschreibung des Autors nicht zu ersehen. Die Fundorte der Subspezies Fiebrigü und C. Tauber- tiana liegen nicht sehr weit auseinander und befinden sich beide im Kalk- gebiet des oberen Paraguayflusses. Repertorium novarum specierum. VIII. 14 210 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VII. XXVII. Scrophulartaceae I, auct. E. Hassler. 149. Stemodia ericifolia (O. K.) Hassler, nom. nov. Stemodiocra ericifolia O. K., Rev. Gen., III, 2, p. 239. Das Originalexemplar ist uns leider nicht zugänglich gewesen, unsere Specimina weisen aber so beträchtliche Abweichungen von der Kunze- schen Beschreibung auf, dass sie die Aufstellung einer neuen Art recht- fertigen würden. Trotzdem behalten wir dieselbe bei der Kunzeschen Art, weil wir überzeugt sind, dass es sich um ein und dieselbe Pflanze handelt, Die Stelle, an der unsere Exemplare gefunden worden sind, liegt in nächster Nähe des Standorts der Kunzeschen Pflanze, der eigen- tümliche erikoide Habitus lässt sich auch aus der ungenauen Kunzeschen Beschreibung erkennen und die Abweichungen unserer Subspezies vera beruhen unseres Erachtens bloss auf oberflächlicher Beschreibung und wir sind überzeugt, dass die Varietät genuina, d. h. eine der Original- beschreibung entsprechende Pflanze, nur auf dem Papiere existiert. Subspec. vera Hassler. Herba perennis humilis, ubique viscoso-puberula; e radice crassa sublignosa oriuntur eaules plures inferne longe- et apicem versus brevi-ramosi, flexuoso-ascendentes, longiores demum decumbentes, 5— 30 cm longi, dense foliati; internodia 1—3 mm; folia sessilia 5—7 verti- cillata, 6—10 mm longa, 0,25—0,5 mm lata, juniora superiora margini- bus subtus usque ad costam revolutis acicularia, adultiora lineari- subulata, costa mediana subtus crassiuscule prominente, marginibus revo- lutis, facie superiore leviter convexa, enervia. Flores axillares subsessiles solitarii; bracteae subulatae, basi dilatatae concavae 3 mm longae; calyx fere ad basin 5-partitus, 4 mm altus la- cinis parum inaequalibus, lanceolatis fere a medio subulato acuminatis, basi marginibus scariosis, ceterum viscoso-puberulis; corolla tubulosa leviter curvata 8 mm longa 2 mm lata, limbus quadrilobus, lobis obcor- datis, lateralibus et supremo 3 mm longis et 3,5 mm latis bilobis, in- feriore 3,5 mm longo et 4 mm lato subtrilobo, corolla coerulea extus viscoso-puberula, intus fauce puberula; stamina didynama, tubo inserta, inclusa, antheris remotis; ovarium ovatum, acutum 1,5 mm altum, stylus 2 mm altus, lobi 2 divaricati. Capsula 4-valvis, ovato-acuta, 2,5 mm alta, valvis ad basin 1 mm latis, placenta indivisa, 1,5 mm alta 1 mm lata, seminibus elongato- quadrangularibus, 0,125 mm longis. Gran Chaco: Puerto Talavera in campo humido, flor. mens. Aug.; Fiebrig no. 1228 in Herb. Hassler. Subspecies nostra differt a descriptione Kunzeana: Caulibus pluribus e radice edentibus, foliis 5— 7 verticillatis haud 4 verticillatis, revolutis haud involutis 0,5 mm latitudine haud superantibus, bracteolis (haud parvis) calyce fere aequilongis, corollae tubo ad 8 mm longo. Calycis lobis parum inaequalibus, placenta indivisa ad Sect. Diamoste Cham. et Schlecht. tribuenda est, habitu ericoidi valde peculiari, bene distincta species. y Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange des plantes. IV. 211 LVII. Species novae ex: Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange des plantes. IV. (XVII [1906/07], 1907, Quimper.) 29. (365.) Iberis Lagascana DC. var. Eliasii Sen. et Pau, l. c., p. 3. Rosularum folia oblongo-spathulata crenata, caulinaria subintegra, siliculae arcte corymbosae, lobis triangularibus obtusiusculis vel mucro- natis stylo majoribus, aequabilibus seu longioribus. (C. Pau.) 30. (368.) Medicago lupulina L. var. umbelloides Brachet, |. c., p. 8. Cette variété se distingue du type par: sommet de l’inflorescence dépourvu de feuilles, pédicelles supérieurs géminés ou semi-verticillés et disposés en fausse ombelle. Légumes à indument variable, presque glabres ou plus ou moins couverts de poils couchés non glanduleux. Croit mêlée au type dont elle se distingue toujours. (F. Brachet.) 31. (369.) Alchimilla Brachetiana Buser, l. c., p. 4. (Alpinae Hoppeanae). Plante assez grande, vigoureuse, multicaule, plutót trapue et ra- massée d'un vert moyen mêlé d'un peu de jaune, d'un indument soyeux abondant, bien appliqué, submétallique. Partitions foliaires pour ainsi dire constamment 7, trés rarement 8, courtes et relativement larges, avec tendance à devenir tronquées à l'extrémité; folioles oblongues- obovées, ou subpanduriformes, arrondies, celles des grandes feuilles estivales arrondies, tronquées ou à partie antérieure méme subquadran- gulaire, toutes se superposant latéralement et brusquement atténuées à la base, oü les médianes sont nettement séparées, les latérales pédalées. Dents 4 à 6 de chaque cóté, rapprochées, relativement petites et courtes; étroites et aigües sur les premiéres feuilles; plus obtuses et conniventes sur les moyennes; ouvertes, obliques-ovées, souvent assez larges et grossieres sur les grandes feuilles d'été. Feuilles assez coriaces, ondu- lées sur le vif, mais faciles à étaler, glabres, d'un vert moyen et à nervation un peu imprimée en dessus, couvertes en dessous d'un in- dument soyeux blanc-grisätre, plaquant; nervures secondaires linéaires- marquees, bord uni, non cotonneux. — Tiges assez vigoureuses, droites et dressées, plus rarement un peu flexueuses, se colorant faiblement au Soleil, de Lis à une fois plus longues que les feuilles, mais ramifiées en dessous de leur niveau et souvent déjà un peu-au-dessus de la base, à rameaux inférieurs fort allongés et nus; la plante paraissant ainsi multi- caule et la partie inférieure de l'inflorescence immergée dans les feuilles. Feuilles caulinaires plutót petites; stipules à dents peu nombreuses, courtes et larges. Inflorescences partielles formant 3 à 6 glomérules assez láches, les inférieures peu distantes, les supérieures se touchant: pédoncules courts et droits, scorpioides, non déroulés. Urcéolés rac- Courcis, larges-piriformes, à nervures un peu saillantes, plus courts, pendant l'anthése que les sépales larges-ovés comme arrondis, bien péni- Cillés, membraneux sur les bords. Calicule assez grand, subréfléchi. 14* 219 Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange des plantes. IV. Style ne dépassant guére les filaments. Pédicelles assez allongés, les alaires égalant 2 fois, les supérieures égalant l'urcéole. Tiges 12 25 cm. Petioles 5—15 cm. Feuilles: 4—6 + 3,5—4 cm. Folioles médianes: 18—28 X 7—15 mm. Fleurs longues de 5— 3,5, larges de 4 mm. Urceoles et sépales 1,5—2. Pedicelles 2,5—4 mm. Urcéoles et sépales 1,5—2, pédicelles 2,5—4 mm. Hautes-Alpes — Mont Aurouze, prés Gap, à la source du vallon. Alt. 1830 m gazons secs, pierreux, caleaires. — 13 juillet 1905. F. Brachet. A la station précitee, unique jusqu'ici, V'A. Brachetiana se trouve en société des A. alpigena et chirophylla Bus. Au premier il ressemble par la teinte assez foncée, quoique déjà plus claire, du feuillage, par la méme intensité de l'indument soyeux, la forme des folioles et des dents, mais l'alpigena, normalement développé est 8 à 9 foliolé, sa dentelure est plus petite et plus connivente, son inflorescence entiere haussée au-dessus des feuilles. L'A. chirophylla souvent aussi 8 à 9 foliolé, au moins sur les feuilles inférieures, a le feuillage plus clair, la dentelure plus étroite et plus aiguë, lindument sous-foliaire moins fourni, plus relâché, les feuilles caulinaires plus grandes, les pédicelles plus allongés. L'A. flavo- virens Bus. auquel la plante de l'Aurouze ressemble également par ses folioles larges, a dentelure quelquefois grossiere a la teinte plus jaunätre, les feuilles fortement ondulées au point de ne pouvoir étre étalées sans de nombreux plis, les folioles médianes un peu soudées, la dentelure plus grossiére, les tiges moins robustes, les feuilles caulinaires profon- dément incisées-dentées, les sépales aigus. — Somme toute, je rappro- cherais 1A. Brachetiana le plus de l'A. alpigena. (R. Buser.) 32. (370.) Alchimilla flabellata Buser var. semicuneata Buser, 1. c., p. 5. Cette variété se distingue du type par ses lobes incisés plus profon- dément, pénétrant jusque dans le milieu du limbe, tandis que chez le type les lobes n'égalent que !/, du rayon. Souvent les tiges sont plus ou moins flexueuses, surtout dans l'inflorescences; les lobes des feuilles d'été à dents plus nombreuses, ont une tendance à s'arrondir, sans que ces divergences aient quelque chose de constant. Hab. Théus prés Remollon, à St. Jean (Htes Alpes.) gazons à 1450 m (F. Brachet.) Cette forme singulière semble assez répandue dans le Gapengais; plus au nord sur le bord septentrional du Dévoluy (Mont Obiou) et à Notre-Dame-de-la-Salette je n'ai vu que le type à lobes moins profonds. L'incision plus profonde et plus nette de la variété rapproche celle-ci de l'A. Vetteri, bien distinct par de nombreuses différences et qui n'a jamais été constaté dans le Dauphiné. (R. Buser.) 33. (371.) Lythrum Salzmanni var. ambiguum A. Fouillade, l. c., p. 6. Cette variété differe du type par l'absence de rugosités sur le calice et sur les feuilles, par ses fleurs plus brièvement pédicellées, ses feuilles moins longuement atténuées à la base, ses capsules un peu plus grosses, Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange de plantes. IV. 213 et surtout par ses bractées trés petites, ordinairement scarieuses, insérées au-dessous du milieu du pédicelle et non à son sommet. Ces caracteres la rapprochent du L. Hyssopifolia L., mais elle se sépare nettement de cette espèce par son calice à dents externes courtes, triangulaires, et non allongées-dressées par ses graines plus petites, par son port qui est celui du L. Salzmanni Jord., par la présence entre la fleur et la feuille florale d'un bourgeon qui donne naissance, au moins dans la partie inférieure de la tige, à un rameau plus ou moins déve- loppé. — C'est, en un mot, un L. Salzmanni à bractéoles du L. Hysso- pifolia. J'ai trouvé cette variété en aoüt 1905, entre Tonnay-Charente et Saint-Hippolyte (Char.-1nfre, au bord d'un étang, ou elle croît avec le type, sans aucun intermédiaire avec celui-ci. Sa fertilité et l'absence du. L. Hyssopifolia dans le voisinage éloignent tout soupçon d’hybridite. 34. (373.) Galium arenarium var. ellipticum Simon, l. c., p. 8. Dans les sables maritimes de Ronce-les-Bains (Charente Infre) par C. Bertin, 1904, 1905: feuilles courtes elliptiques ou obovales elliptiques (et non linéaires lancéolées); tiges peu diffuses, à entre-nceuds rapprochés à peine plus longs que les feuilles. La plante tire de ces modifications un aspect trés spécial qu'il n'est pas possible de méconnaitre. 35. (374.) Cirsium ferox OC. var. Costae Sen. et Pau, l. c., p. 8. (Au catalogue et sur les étiquettes C. corbariense.) Cirsio Corbariensi Sennen valde proximum sed diversum foliorum laciniis notabiliter recessis, capitula glabra squamisque angustioribus. (C. Pau) 36. (376.) Hieracium cardiophyllum Jord. var. vinosum H. Sudre, l. c, p. 9. ^. Un Hieracium qui a tous les caractères principaux de l'H. cardio- phyllum Jd. mais qui en diffère toutefois par ses feuilles d'un vert sombre et fortement colorées, particuliérement en dessous, d'un rouge lie de vin. La plante croît dans la forêt de Bouconne (Hte Garonne), du côté de Pujaudran, sur un sol silico-argileux. (H. Sudre.) 37. (379.) Calamintha Nepeta Link et Hoffmann var. confusa Reynier, l. c., p. 10. Nettement distinct de la variété laxiflora Reynier in Bulletin de l'Académie de Géographie Botanique, juillet 1903, laquelle dérive du „Calamintha montana, praealta, pulegi odore, Boccone, Tournefort*, C. parvi- flora var. B De Lamarck, Fl. Fr., Ire éd.: „dentatis foliis, floribus diluté ceruleis, e longo, ramoso et brachiato pedunculo prodeuntibus“, inter- médiaire entre le C. Nepeta et le C. nepetoides Jordan. (Alfred Reynier.) 38. (381.) Euphorbia Chamaesyce L. var. villosa Reynier, l. c, p. 12. Cette variété est assez exactement décrite par De Candolle, FI. Franc., 6e vol, p. 357. Elle n'a été mentionnée qu'en Provence jus- qu'à aujourd'hui, mais elle doit exister ailleurs en France et hors de France: Mutel dit l'avoir récoltée à Bóne. Les stations publiées sont: Marseille (Requien, Castagne qui croyait l'E. massiliensis ,naturasé*); 214 A. Béguinot. Fréjus (Perreymond); „in maritimis Galloprovincie* (De Suffren); bords de l'étang de Berre, entre cette ville et Rognac (ipse legi, 1895 et 1906). (Alfred Reynier.) 39. (383.) Cyperus longus L., variétés brevispiculatus ei longispiculatus Reynier, l. c., p. 16. D'après Timbal-Lagrave, le Cyperus longus, sous la forme typique et sous celle de la variété incompertus, porte des épillets „très longs“. Selon De Candolle, Fl. Franç., la même espèce, C. longus L., a, au con- traire, des épillets „extrêmement petits“ Qui croire? Consultons le livre de la nature et nous verrons les épillets du Souchet en question être tantôt courts, tantôt longs (dans ce dernier cas, ils atteignent jusqu'à 2—4 fois la longueur des plus réduits). Delà mes variétés brevispiculatus et longispiculatus; elles croissent, à Aix-en-Provence, dans le voisinage du C. badius Desf. dont les épillets sont, de même, soit très courts, soit allongés du double. Dans toute l'aire géographique cette diversité d'élon- gation doit avoir lieu. (Alfred Reynier.) 40. (384.) Digitaria sanguinalis Scop. var biverticillata Reynier, 1. c. p. 16. L'ubiquiste Digitaire sanguin doit offrir partout cette variété peu rare en Provence, à laquelle on pourrait donner le nom de multi- verticillata, si le nombre des verticilles n'était d'habitude de deux seule- ment. Chez le type du D. sanguinalis i| existe un unique verticille d'épis, qui s'insérent tous en un méme point, au sommet exact du chaume. Chez ma variété, l'insertion d'un second, troisième, quatrième verti- cille a lieu au-dessous du terminus dudit chaume. 41. (385.) Sorghum halepense Pers., variété achaeton Reynier, 1. c., p. 17. De Candolle, Flore Francaise, indique une modification florale de I Holcus halepensis L. par deux mots d'archaique phraséologie: „var. aristis abortivis“. J'ai cru bon d'attirer l'attention par l'épithète modernisée achaeton, sur cette absence de l'aréte genouillée, tordue à la base, à la fin courbée en dehors, laquelle se généralise parfois, en Provence, à toutes les glumelles supérieures du Sorgho d'Alep. LVIIL A. Béguinot, Species novae Ibericae Romu/eae generis. (Ex: Bol. Soc. Broter. Coimbra, XXII [1906], pp. 3—20.) 1. Romulea uliginosa Kunze var. debilis Bég.. l. c., p. 11. R. Bulbocodium var. debilis Samp. Scapo exili, tenui, uni- vel rarius multifloro; foliis cylindrico-filiformi- bus, parum compressis, plus minusve flexuosis, flaccidis: planta pusilla. 2. Romulea uliginosa Kunze var. ambigua Bég., l. c., p. 11. Scapo robustiore, sed pro maxima parte vaginis foliorum tecto; foliis abbreviatis, latiusculis, solo plerumque recurvato-adpressis, rigidis, in sicco nn — 4 — e Species novae Ibericae Romuleae generis. 215 nervis prominentibus percursis et compressis; planta, ut plurimum, multi- flora, pedunculis rigidioribus, brevioribusque. 3. Romulea uliginosa Kunze var. maritima Bég., |. c., p. 11. Trichonema purpurascens var. maritimum Mer. Distinguitur a praecedente, cui habitu similis, foliis valde recurvatis, crassioribus et in sicco striatis; perigonio majore, laciniis oblongo-ovatis, obtusioribus, externis extus flavis brunneo-variegatis, ceterum violaceis ut et internis basi omnibus flavo-virentibus. 4. Romulea uliginosa Kunze var. rectifolia Bég., l. c., p. 12. ‘ Trichonema Bulbocodium var. rectifolium Mer. — Tr. Bulbocodium form. pulcherrima Freyn. Differt a praecedentibus foliis elongatis, erectis, rigidiusculis et potius latis, scapum longe superantibus. 5. Romulea uliginosa Kunze var. flexiscapa Bég., l. c., p. 12. Scapo elato, pedunculis elongatis, plus minusve flexuosis, debilibus; foliis angustis, elongatis, scapum longe superantibus. 6. Romulea gaditana (Kze.) Bég., l. c., p. 13. R. Linares Parl. var. Gaditana Kunze, Chl. austro-hisp. in „Flora“, 1846, p. 689. — R. Linaresii? Kze., Op. c., p. 690, nec Parl. — Tricho- nema ramiflorum Wk. et Lge., Prodr. fl. hisp., I (1861), p. 145, non Sweet. — Tr. et R. ramiflora Auct., Fl. hisp. ex p. R. cormo ovato, magno, tunicis coriaceis castaneis tecto: scapo sae- pius multifloro, floribus 1—5; foliis cylindrico-compressis, latiusculis, nervis validis prominentibus percursis, flexuoso-recurvis, saepius solo adpressis, scapum longe superantibus; spathis subaequivalvis 15—17 mm longis, foliolo inferiore herbaceo, striato, superiore anguste marginato; perigonio grandiusculo spathis subduplo longiore, 20—30 mm longo, extus viridi- lilacino, intus violaceo, tubo angusto et praelongo 3—5 mm longo, laciniis lanceolatis acutis, 3 mm latis; staminibus perigonio subdimidio breviori- bus, antheris filamento brevioribus; stylo antheras non vel parum exce- dente; capsula oblongo-obtusa spathis breviore. Hispania: Gades, in insula Leontina prope Gades, prope oppidum Conil, Medina-Sidonia, Gibraltar. — Lusitania: S. Bartholomeo de Missines. 1. Romulea Cartagenae Beg., l. c., p. 15. R. purpurascens Porta et Rigo, in Pl. hisp., 1890, no. 91 et in Porta, Veg. a Porta et Rigo in itin. iber. austro-mer. lecta, in l. c., p. 172 (1891). — Trichonema purpurascens Willk., Suppl., 1893, p. 37. R. cormo ut in praeced. sed minori; scapo debili, sub anthesi recurvo. unifloro; foliis cylindrico-compressis, nervis tenuibus nec prominentibus Percursis et ideo flaccidis, erecto-patentibus vel solo adpressis, scapum breviter superantibus; spathis lineari-lanceolatis, acutis, foliolo inferiore herbaceo et angustissime marginato, superiore breviore et latiuscule hya- lino-marginato; perigonio mediocri spathis subduplo longiore, 15—18 mm longo, tubo angusto citrino lineolisque purpureis percurso, laciniis lanceo- latis, acutis, ad 3 mm latis, violaceo-lilacinis, exterioribus pallidioribus, 9mnibus striis intensioribus notatis; staminibus perigonio subdimidio bre- 216 | A. X. P. Coutinho. vioribus; filamentis luteolis antheris luteis subduplo longioribus; stylo antheras non excedente; capsulam non vidi. | Hispaniae, Cartagena in collibus aridis, III, 1890: Porta et Rigo, in Pl. hisp. no. 91, sub R. purpurascens Ten. . 8. Romulea anceps (Mer.) Bég., l. c., p. 16. Trichonema anceps Mer., Contr. á la fl. de Galicia, 1897, p. 265. — Tr. purpurascens var. virescens Mer., Op. c., p. 25. R. cormo ut in praeced.; scapo exili, 1—3-floro; foliis cylindrico- filiformibus, angustissimis, praelongis, flexuoso-incurvis, solo adpressis, scapum longe superantibus; spathis diphyllis, 12 mm longis, foliolo in- feriore herbaceo, superiore anguste marginato; perigonio mediocri spathis subduplo longiore, ad 15 mm longo, tubo brevi et latiusculo, laciniis anguste lanceolatis subobtusis 2 mm latis, omnibus extus virentibus aut exterioribus virentibus et interioribus lilacinis, intus omnibus lilacinis vel albidis tribus lineis violaceis percursis, tubo flavido; staminibus usque ad basim stigmatum longis; capsulam maturam non vidi. Hispaniae, Galicia (conca del fiume Miño): Merino, in Herb. Pau. 9. Romulea Saccardoana Bég., l. c., p. 18. R. Columnae P. Cout., Contr. est. Monoc. port. in „Bol. Soc. Brot.*, XV (1898), p. 62; Samp., Contr. est. fl. port. „ibid.“ XXI (1904-1905) et auct. fl. lusit. ex p. vel ex toto? R. cormo mediocri tunicis coriaceis castaneis tecto; scapo debili saepius etiam in anthesi elongato et ultra foliorum vaginas producto, 1—3-fioro; foliis cylindrico-filiformibus non vel parum compressis, elon- gatis, rectis, nervis tenuibus percursis et ideo non rigidis, scapum longe superantibus; spathis 6—7 mm longis, foliolo inferiore herbaceo angustis- sime marginato, superiore toto vel maxima parte membranaceo et fusco- punctulato; perigonio parvo spathis subduplo superante, 10—12 mm longo, albido-lilacino striisque intensioribus notato, tubo exili et praelongo (4— 5 mm) fere dimidiam perigonii partem aequante, laciniis linearibus, an- gustis, 1 mm latis, acutis; staminibus !/, perigonio brevioribus; stylo an- theras non excedente; capsulum non vidi. Lusitaniae: Coimbra, nos olivaes de Santa Clara: M. Ferreira, in Herb. lusit. Coimbr. sub R. Columnae; Zezere, em Dornes: Fr. de Sousa Pinto, ibid. et sub eod. nom. — Probabiliter etiam ad hane speciem spectant specimina lecta a Torrao, nas Alcacovas; Cintra, na Quinta da Penha Verde, a cl. Sampaio relata, sed a me non observata. A. X. P. Coutinho, Scrophulariaceae novae Lusitanicae. (Bol. Soc. Broter. Coimbra, XXII [1906], pp. 114—213.) 1. Elatinoides spuria (L.) Wettst. var. g. racemigera (Lange) P. Cout., l. c., p. 122. Linaria spuria 8. racemigera Lange, l. c. et in herb.! C. de Ficalho, Scrophul., 1877. p. 7. — Linaria lanigera Hoffgg. et Lk. (non Desf.), Fl. Scrophulariaceae novae Lusitanicae. 217 Port, p. 231, tab. 84! — Antirrhinum spurium Brot., Phyt. Lusit., p. 119, tab. 128 et Fl. Lusit., p. 188! (non L. racemigera Rouy, quae ad sequent. ducenda) — Vix varietas. Hab. in arvis et incultis, inter segetes et ad vias Lusitaniae mediae et australis frequens. — ©. Fl. Jul. ad Oct. 2. Elatinoides lanigera (Desf.) var. 8. dealbata (Hoffgg. et Link) P. Cout., l. c., p. 124. Linaria dealbata Hoffgg. et Lk., Fl. Port., p. 232, tab. 35! — L. race- migera Rouy (non Lge.), Mat. pour la rev., p. 28 (excl. synon.) et spec. in herb. a quo descripta fuit! Wk., Suppl. Prodr., p. 173! — Antirrhinum lanigerum Brot., Phyt. Lusit., P. 120, tab. 129! Bourgeau, Pi. d Esp. exsic. no. 1376! Hab. in Extremadura et Transtagana. 3. Linaria Ricardoi P. Coutinho, l. c., p. 131, c. tab. (cfr. Fedde, Rep., VI [1909], p. 381). 4. Linaria caesia (Lag. DC. var. p. polygalaefolia (Hoffgg. et Lk.) P. Cout., l. c., p. 137. L. polygalaefolia Hoffgg. et Lk., Fl. Port., p. 248, tab. 44! — L. caesia 8. decumbens Lge., 1. c., p. 572 et in herb.! Rouy, l. c., p. 50! — L. supina y. maritima Ficalho (pro parte), l. c., p. 14 et in herb.! — Lv caesia 8. maritima (forma decumbens) Sampaio, Not. Crit., p. 53. — Antirrhinum poly- galaefolium Brot., Phyt. Lusit., p. 136, tab. 44! — Linaria lusitanica mari- tima polygalaefolio Tournf., Inst. R. Herb., p. 169. | Foliis anguste linearibus (1—1,5 mm latis), margine convolutis, apice acutiusculis, saepissime elongatis; racemis floriferis confertis. Planta saepe biennis, adscendens v. procumbenti-adscendens, ramosa. 5. Linaria caesia (Lag.) DC. var. y. Broteri (Rouy) P. Cout., 1. c., p. 137. Linaria Broteri Rouy, |. c., p. 49! — L. supina y. maritima Ficalho (pro parte), |. c., p. 14 et in herb.! — L. caesia 8. maritima (forma Broteri) Sampaio, l. c.! — Antirrhinum lusitanicum Brot. (pro parte), Phyt. Lusit., p. 34! Foliis plerisque brevioribus, latiusculis (1—2 mm), lineari-oblongis v. lineari-lingulatis, margine convolutus, apice obtusiusculis; racemis flori- feris saepe elongatis. Planta saepissime annua, elatior, rigidior, minus ramosa, floribus majoribus. Inter « et 3 formas ambiguas observavi. Hab. 8 et y in arenosis maritimis Lusitaniae borealis et cen, tralis frequentes. — Y v. Y v. O. Fl. Mart. ad Nov. 6. Linaria filifolia (Lag) Spr. var. 8. Welwitschiana (Rouy) P. Cout. l. c., p. 144. i | L. Welwitschiana Rouy, Le, p. 60 et in herb.! — L. filifolia 8. gluti- nosa Ficalho (non Bss.), l. c. p. 11 et in herb.! | Planta quam var. genuina elatior et minus gracilis, intrincato-ramosis- sima, obscure glaucescens, a basi ad apicem glanduloso-viscosa; foliis subcanaliculatis, latiuscule linearibus, oblongo-linearibus v. subovatis; corolla lutea, calcare aurantiaco. Hab. in arenosis Transtaganis. 218 A. X. P. Coutinho. 7. Linaria spartea UA Hofígg. et Lk. var. y. expansa Sampaio, Not. Crit., p. 48 et in herb.; P. Cout., l. c., p. 149. A var. praecox praecipue differt caulibus radiatim procumbentibus, foliis caulium sterilium ovatis (nec lanceolatis), carnosis, foliis caulium fertilium minoribus remotisque, pedicellis brevioribus. ZL. Algarvianae habitu fere similis. Hab. in agris, incultis et arenosis, inter segetes et ad viarum mar- gines semper in arenosis maritimis. 8. Linaria spartea (L. Hoffgg. et. Lk. var. d meonantha (Hoffgg. et Lk.) P. Cout., Le, p. 150. L. meonantha Hoffgg. et. Lk., 1. c., p. 236, tab. 38! — L. spartea 8. ra- mosissima Bth., in DC., Prodr., X (1846), p. 216. — L. spartea y. ramosis- sima Lge. (pro parte), l. c.! — Antirrhinum virgatulum Brot. (pro parte), l.c. p. 123. — L. spartea y. virgatula Sampaio, Lei Floribus (15—18 mm) et capsulis (2—3 mm) minoribus. Planta elata (20—50 cm), plerumque ramosissima, ramis tenuibus, intrincatis, magis divergentibus; foliis filiformibus; pedicellis saepissime longioribus. Hab. in agris, incultis et arenosis, inter segetes et ad viarum mar- gines regionis montanae. 9. Simbuleta bellidifolia (L.) Aschers. et Schweinf. var. g. lusitanica (Jord. et Fourr.) P. Cout., l. c., p. 162. Antirrhinum bellidifolium var. lanceolatum Rouy, 1. c., p. 64! Formis gradatis ad typum transit. Hab. in collibus, pinetis sterilibusque, ad vias et muros region. inf. et submont. Lusitaniae fere totius hinc inde cum typo admixta. — N. Fl. Mart. ad Aug. 10. Scrophularia Herminii Hoffgg. et Lk. var. 8. Bourgaeana (Lge.) P. Cout., 1. c., p. 167. S. Herminii Henriq., Exp. Serra Estr., 1883, p. 81. — S. Bourgaeana Lge. in Wk. et Lge., l. c., p. 550! Bourgeau, Pl. d'Esp. exsic. no. 2581' Foliis elongatis, 2—3-plo longioribus quam latis, obscure virentibus. Planta saepe pubescentior et robustior. Lusitania: In Herminiis et in regione montana transduriensi. — 91. Fl. Jun. ad Aug. li. Scrophularia ebulifolia Hoffgg. et Lk. var. 8. Schousboei (Lge.) P. Cout., l. c., p. 172. S. Schousboei Lge., in Wk. et Lge., Prodr. p. 553! Rouy, l. c., p. 2! Bourgeau, Pl. d'Esp. exsic. no. 2579 (sub S. laevigata var. thyrso foliato Coss.)! Foliis caulinis superioribus et floralibus indivisis (serrato-dentatis), reliquis pinnatisecto-lyratis, segmento terminali maximo late ovato sub- rotundato; panicula longe foliata. Planta typice ramosa, 6—10 dm alta. Variat foliorum segmentis subduplicato-serratis inciso- v. subpinnatifido- serratis, foliis rarius subpinnatifido-lyratis, panicula minus foliata, statura interdum humili vix ad 2 dm alta. Formis humilibus foliis minus divisis ad y transit. Serophulariaceae novae Lusitanicae. 219 Lusitania: In regione montana Beirensis et Transtaganae. 12. Scrophularia ebulifolia Hoffgg. et Lk. var. y. Schmitzi (Rouy) P. Cout., l. c., p. 172. S. Schmitzii Rouy, l. c., p. 1! Exsic. typica beat. Schmitz prope Bar- retos lecta! | Foliis omnibus indivisis, late cordato-ovatis, obtusis, obtuse duplicato- serratis v. crenatis; panicula breviter foliata. Planta humilis, 3,5—5 dm alta, simplex v. parce ramosa. Variat foliis aliquis uno alterove parvo segmento lateraliter instructis, ad 8 quasi accedens. Lusitania: In regione montana Beirensis et Transtaganae. 13. Veronica Carquejeana Sampaio, Not. Crit., 1906, p. 47 et in herb.; P. Cout., ]. c., p. 191. Humilis, herbacea, perennis, caulibus gracilibus basi radicantibus, pi- losis, simplicibus v. ramosis; foliis oppositis, oblongis sensim in petiolum attenuatis, apice rotundatis, leviter denticulato-serratis, carnosulis. opacis, nervis lateralibus inconspicuis, plus minus pilosis; racemis axillaribus solitariis, brevibus, laxis, longe pedunculatis, pedunculo villoso, pedicellis fructiferis tenuibus calyce et bractea sublineari glabraque longioribus; sepalis 4 (rarius 5), subaequalibus, glabris, lanceolato-linearibus; corollis coerulescentibus calyce longioribus; capsulis obcordatis profunde emargi- natis, calyce longioribus, ciliatis, faciebus nervosis glabrescentibus v. pube- rulis; stylo dissepimento subaequilongo. Planta semel lecta, mihi dubia; an species propria, praecedenti affinis, an ejus varietas? Satis distincta videtur et formas intermedias non vidi. Lusitania: In Herminiis, prope Lagóa Comprida (J. Tavares!). — 2. Fl. Sept. (1884). 14. Digitalis miniana Sampaio, A Revista, no. 2, 3. anno (Agosto, 1905), et in herb.; P. Cout., l. c., p. 199. Biennis, elata (ad hominis altitudinem usque), caule robusto (basi usque 2 cm diametro), herbaceo, viridi, omnino glabro, inflorescentia plus minus dense tomentosa excepta; foliis amplis, radicalibus florendi tempore persistentibus, omnibus lanceolatis, dentatis v. serratis, mollibus, utrinque glabris v. subtus puberulis, margine breviter villosis, reticulato-venosis basi sensim attenuatis, omnibus petiolatis v. superioribus sessilibus; ra- cemo elongato, denso, pedicellis bractea brevioribus, apice non aut vix incrassatis, ealycibusque puberulo-tomentosis; sepalis ovatis, venosis; co- rolla parva v. mediocri, 10—18 mm longa, parum ventricosa, purpuras- Cente, tubo extus glabro, limbo villoso-lanuginoso; capsula pubescente, conica, calycem non aut vix excedente. Lusitania: In Duriminia, Serra de Castro Laboreiro, prope Alcobaga (Sampaio!) — g. Fl. Jun. Sept. | 15. Digitalis Amandiana Sampaio, A Revista, no. 2, 3. anno (Agosto de 1905) et in herb.; P. Cout., l. c., p. 201. D. purpurascens Samp. (non Roth.), Ann. Sc. Nat., VI, p. 76! Perennis, foliis radicalibus rosulatis glanduloso-pubescentibus, lanceo- latis v. ovato-lanceolatis, dentatis, florendi tempore jam evanidis; caulibus 290 L. Cockayne. floriferis e rosulis productis compactis, rigidis, glaberrimis, lucidis, saepis- sime purpurascentibus v. purpureo-maculatis, irregulariter angulosis et saepe lineis tenuibus basi petiolorum ortis longitudinaliter notatis, foliosis; foliis lanceolatis v. ovato-lanceolatis, subcoriaceis, reticulato-venosis, acute dentatis, inferioribus petiolatis reliquis sessilibus, amplexicaulibus, utrin- que et margine glabris (duobus inferioribus interdum subtus leviter pubes- centibus exceptis); racemo elongato, rachide glabro, pedicellis tenuibus, puberulis, apice leviter incrassatis et saepissime bractea longioribus; se- palis parce pubescentibus, brevibus, ovalibus, obtusis v. subobtusis, ve- nosis, sub fructifleatione patentibus; corolla 22-36 mm longa, leviter ventricosa, tubo extus glabro, limbo villoso-lanuginoso, purpurea, intus inferne atro-purpureo-maculata; capsula puberula, conica, 8—10 mm longa, calyce valde longiore, seminibus numerosis perfectisque replecta. Lusitania: In aridis et rupestribus ad margines Durii. — 9. Fl. Maj. Jul. 16. Pedicularis silvatica L. var. y. latifolia P. Cout., 1. c., p. 211. Foliis late pinnatisectis, segmentis oblongis ad 4 mm latis, breviter lobatis. Planta robusta, elata (3 dm alta), glabrescens, caulibus purpuras- centibus, racemo laxiusculo; reliqua var. lusitanica similis. Lusitania: Prope Bragantiam. LX. L. Cockayne, Nova ex: Report on a Botanical Survey of Stewart Island. (New Zealand, Department of Lands, C. 12, 1909, pp. 42—44.) 1. Uncinia compacta R. Br. var. caespitiformis Kükenthal, 1. c., p. 42. Rhizoma caespitos densos formans et stolones breves agang, Cul- mus foliaque rigida. Spicula angusta. Utriculi maturi subpatentes. Stewart Island. 2. Bulbinella Gibbsii Cockayne, |. c., p. 42. Herba perennis B. Rossii similis sed multo minor. Folia ensiformia 12—22 em longa, 13-37 mm lata. Scapus folia superans, 12—30 cm altus. Racemi haud densi 5—9 cm longi, pedicellis 1,7 em longis, floribus dioicis. Stewart Island: Bogs and subalpine meadows; abundant. Much closer to B. Rossii than to B. Hookeri, but an altogether smaller plant, with much more slender scape, and very much shorter and more open racemes. The perianth segments are shorter in the female than in the male flower. | 9. Astelia subulata Cheeseman, l. c., p. 42. A. linearis var. 8. subulata Hook. f. in „Flora Antarctica“, vol. I, p. 76. A full description of this species has been prepared by Mr. T. F. Cheeseman. while this report was being written, for his memoir of the Nova ex: Report on a Botanical Survey of Stewart Island. 221 systematic botany of the New Zealand subantarctic islands, now in the Press, otherwise I had intended describing it, as I had previously ex- pressed the opinion it was distinct from A. linearis (Cockayne, 18). 4. Ranunculus Crosbyi Cockayne, I. c., p. 42. Il can, unfortunately, give no diagnosis, the living plants growing in my garden having died. The species was only noted at the summit of Table Hill. It is a small plant with radical leaves hairy — so far as I remember, with reddish hairs. The scape is short and 1-flowered. Na- med after Mr. J. Crosby-Smith, F. L. S., of Invercargill. 5. Cardamine heterophylla (Forst. f.) O. E. Schultz var. uniflora (Hook. f.), Cockayne, |. c., p. 42. Cardamine hirsuta L. var. uniflora Hook. f. in Handb. N. Z. Flora, p. 12. 6. Rubus subpauperatus Cockayne, l. c., p. 42. Frutex scandens ramis gracilibus aculeis rubris aculeatis, foliis ter- natis foliolis lineari-lanceolatis petiolis gracilibus aculeatis, paniculis parvis 5 cm longis floribus dioicis sepalis ovatis pilosis. New Zealand, South Island: Common throughout. Stewart Island: Forest, Mason Bay; rare. At first sight easily confounded with R. cissoides A. Cunn. var. pau- peratus, and frequently a companion plant, but distinguished by its prickly stems, those of the last named being unarmed, reddish, not yellowish, priekles, and smaller panicles. Bushes in the open produce flowers, whereas those of R. cissoides var. pauperatus seldon or never do so. 1. Epilobium neterioides A. Cunn. var. minimum (T. Kirk) Cockayne, l. e, p. 43. E. nummularifolium var. minimum T. Kirk in „Students Flora“, p. 174. This very distinct plant is only known from the south coast of the South Island and Stewart Island. It might well be considered a species. 8. Gunnera albocarpa (T. Kirk) Cockayne, L c., p. 43. Gunnera monoica Raoul var. albocarpa T. Kirk in Trans. N. Z. Inst., vol. XXVII, p. 344, 1895. New Zealand, South Island: West coast, common; Southland. Stewart Island: Common. This is a very well-marked species, and distinguished at once by the small globose white fruits tipped with the black calyx-lobes. It grows frequently on wet banks dripping with water. 9. Nothopanax parvum (Kirk) Cockayne, l. c., p. 43. Panax simplex Forst. f., var. parvum T. Kirk in „Students Flora*, P. 217, 1899. New Zealand, North Island: Waimarino Forest. South Island: West coast, Stewart Island: Yellow-pine association. Nowhere abundant. Differs from Nothopanax simplex (Forst. f.) Seem., in its more shrubby habit, much smaller leaves, and few-flowered umbels. The leaves are narrow, oblong to ovate, and from 2—5 cm long. I have not noted a 222 L. Cockayne. cut-leaved juvenile form, but ternate leaves are frequent as reversion- shoots, » 10. Dracophyllum politum (Cheesem.) Cockayne, l. c., p. 43. D. rosmarinifolium R. Br. var. politum Cheesem. in Manual of New Zealand Flora, p. 427, 1906. New Zealand, South Island: Mount Maungatua (Manual of New Zealand Flora. Stewart Island: Extremely abundant from almost sea- level to summits of mountains. A somewhat full account of this remarkable plant has been already given in Part II (3). As growing on the open meadow there is a stout hard woody stem about 7 mm in diameter, which branches into very short branches, which, again branching several times, finally give off numerous short stems furnished with densely imbricating leaves which are about 8 mm long, green with orange apex, erect, stout, horny, extremely hard and stiff, convex on the upper, concave on the under surface, their apices obtuse, rounded, or almost truncate, and the base sheathing and more than half the length of the lamina. In sheltered situations long trailing shoots are given off, the main stem 23 cm long, densely leafy, and with short lateral shoots, which bend upwards. The leaves are frequently much longer than those described above, and may taper to a long-drawn- out point. The flowers are solitary, terminal, do not project beyond the leaves which quite enclose them; sepals acute, cilated, rather longer than cerolla-tube. By Kirk this plant was referred to D. muscoides Hook. f., but it differs in the longer and blunter leaves and general habit. It is also related to D. prostratum. So far as all three „species“ are concerned, it seems to me that they are much in need of revision with the aid of abundant living material. It may eventually be shown, when the variability ac- cording to environment is properly investigated, that all three are one and the same. On the other hand, I hold the typical D. rosmarinifolium (Forst. f.) R. Br., or the plant New Zealand botanists have referred to that species, as altogether distinct. 11. Myosotis albida (T. Kirk) Cheesm., l. c., p. 43. M. capitata Hook. f. var. albiflora J. B. Armstg. in Trans. N. Z. Inst. vol. XIII, p. 340. — M. capitata subsp. albida T. Kirk in Trans. N. Z. Inst., vol. XVII, p. 224. New Zealand: South lsland: Eastern, Western, and especially Southern Otago. Stewart Island: abundant, and also on the Solanders. Subantarctic islands: The Snares. A full description of this will be given in Cheesemans memoir, mentioned above. Large examples are 27 cm tall. Leaves may measure as much as 14 cm long, with the blade 9 X 3.2 cm; they are somewhat flaccid, suceulent, and copiously hairy on the under-surface. The flowers are in dense heads, white, 7 mm in diameter, and the filaments considerably exceed the anthers. The species, then, belongs to the section Exarrhena. Nova ex: Report on a Botanical Survey of Stewart Island. 223 12. Veronica Laingii Cockayne, 1. c., p. 44. Fruticulus humilis 15—25 cm altus. Caules pauci primum procum- bentes deinde erecti ramosissimique. Rami ultimi stricti, teretes circ. 5 cm longi, 2 mm in diam. Folia 4 seriata, dense adpressa imbricata paribus oppositis basi connatis tumida ovato-deltoidea, 3—3,5 mm longa: 2,5 mm lata marginis ciliatis apicibus obtusis. Flores circ. 8 in apicibus ramulorum in parvis capitulis 10 mm longis, calycis lobis obtusis ciliatis circ. 2 mm longis corollae tubum aequantibus, ovariis glabris. Stewart Island: Near summit of Mount Anglem; flowers in January, seed ripe end of February. A smaller plant than V. Hectori, with the ultimate branchlets more slender, and not arranged round the main stem on all sides vertically, but mostly on one side, giving a dorsi-ventral appearance to the shoot system, as in V. Armstrongii. The leaves of V. Hectori have more rounded apex than those of V. Laingü; they are connate for more than half their length, and the apex of the leaf-lamina next below does not nearly extend to the angle of division of the leaves above, as in V. Hectori. It is more closely related to V. salicornioides, differing in the shorter branchlets and less acute leaves. 13. Veronica buxifolia Benth. var. prostrata Cockayne, |. c., p. 44. Caulibus prostratis; foliis imbricatis; spicis typo brevioribus. New Zealand, South Island: Longwood Range, in wet subalpine meadow. Stewart Island: Subalpine meadows of highest mountains. 14. Celmisia rigida (T. Kirk) Cockayne, l. c., p. 44. C. petiolata Hook. f. var. rigida T. Kirk in „Students Flora“, p. 286, 1899. Stewart Island: On cliffs to south of Mason Bay; not subalpine. Closely related to C. petiolata, but stouter in all its parts, with leaves broader, usually longer and much thicker, those of C. petiolata being membraneous; midrib green, not purple; tomentum more or less ferruginous, not white; scape stout, and flower-head larger than in C. petiolata. The plant is quite different in its general. appearance to C. petiolata, but the differences are hard to define. It is much more amenable to cultivation, and keeps its characters unchanged. Living plants of the two species growing side by side can be distinguished at a glance. 15. Olearia divaricata Cockayne, l. c., p. 44. E Frutex erectus ramosissimus 1 m altus v. altior, ramis rigidis vir- gatis tenuibus oppositis divaricatis, foliis parvis anguste obovatis 7 mm longis 3 mm latis subtus ferrugineo-tomentosis, capitulis 6 mm longis saepe solitariis v. 2— 4 ramulis abreviatis. An erect shrub 1 m or more in height, with stiff, slender, twiggy, divaricating branches. Bark pale, smooth except for two or three long ridges, sligthly hairy on young twigs. Under-surfaces of leaves, pedicels, and involucral leaves more or less densely covered with rusty short hairs. Leaves rather dark-green, narrow, obovate, with cuneate base 224 Cactaceae atque alcae succulentes novae. IV. gradually narrowed into a short petiole, inserted 2 or 3 together on the short reduced lateral branchlets. Flower-heads 6 mm long, cylindrical, solitary or 2—4 on reduced lateral branchlets; pedicels slender, 8 mm long, spreading out radially; involucral bracts short, stained dark purple or pale green, ovate or oblong, obtuse, pilose with rusty hairs; ray-florets 4, reflexed; disc-florets 2—3; achene scantily pilose. Distinguished at once from O. odorata by the few florets and rusty tomentum, and from all forms of O. virgata by the stiffer branches, more divaricating habit, rusty tomentum, few florets, and pale bark. Stewart Island: Table Hill, in sheltered subalpine meadows. Not noted elsewhere. Flowers in early February; flowers very sweet-scented. LXI. Cactaceae atque alcae succulentes novae. IN) (Ex: Monatsschr. Kakteenkunde, XVIII [1908], pp. 145—192.) 26. Echinocactus Sellowii Link et Otto var. b. Courantii (Lem.) Gürke, l. c., p. 149. E. Courantii Lem., Cact. aliquot nov. horto Monvill., 20 (1838); Burg- hardt in Allgem. Gartenzeit., VIII, 221 (1840); Först., Handb., 337 (1846); Salm-Dyck, Catc. in horto Dyck, anno 1844, cult. 22 (1845). — Malaco- carpus Courantii Salm-Dyck, Cact. in horto Dyck., anno 1849, cult. 25 et 142 (1850); Rümpl. in Fürst, Handb., ed. II, 453 (1886); K. Schum. in Mart. Eichl. et Urb., Fl. Brasil, IV, Pars 2, 242 (1890); Rud. Meyer in M. f. K., IV, 149 (1894). — E. tephracanthus Link et Otto in Verh. Ver. Befórd. Gartenb., III, 422 (1827); Pfeiff., Enum. und Beschr., 53 (1887); Först., Handb., 343 (1846); Labour. Monogr., 170 (1858). — Malacocarpus tephracanthus K. Schum. in Mart. Eichl. et Urb., Fl. Brasil., IV, Pars 2, 243 (1890). -- Melocactus tephracanthus Link et Otto in Verh. Ver. Beförd. Gartenb., III, tab. 16, fig. 2 (1827). mE 27. Rhipsalis Harrisii Gürke, 1. c., p. 180. ` Articulis lineari-lanceolatis, basi quasi in petiolum contractis, margine crenulatis, apice obtusis; areolis parce lanatis; floribus lateralibus majus- culis albis; stigmatibus 5. Ein bis 2 m langer, hängender Strauch. Glieder blattartig, linealisch lanzettlich, 25—60 cm lang, 4—5 cm breit; am Grunde sehr allmählich verschmälert, so dass der Eindruck eines Blattstieles erweckt wird, am Rande gekerbt, die Kerbzähne 20—25 mm lang, mit stumpflicher Spitze, von einem starken Mittelnerv durchzogen. Areolen mit sehr spärlichem Wollfilz bekleidet. Ganze Länge der Blüte 18 mm. Fruchtknoten läng- lich, 6—7 mm lang. 5 mm im Durchmesser, aussen mit einigen sehr kleinen Schüppchen bekleidet. Blütenhülle aus ca. 8 Blättern gebildet, die äussersten kurz, die mittleren und inneren 10—11 mm lang, 1,5—2 mm 1) Ofr. Rep., VL pp. 88, 130, 294. Cactaceae atque alcae succulentes novae. IV. 225: breit, stumpf, weisslich. : Staubgefässe ungefähr halb so lang als die Blütenhülle; Fäden durchscheinend, weiss; Beutel hellgelb. Griffel 12 bis 13 mm lang mit 5 Narben von 3 mm. Länge. Beere eifórmig, 1 cm lang, 6—7 mm: im Durchmesser. ‘Samen 1 mm lang, umgekehrt eifórmig, dunkelbraun; Samenschale fein punktiert. Jamaica: Belvidere-Hanover, 160 m ü. M., an Bäumen (W. Harris no. 7169, im Januar 1899 fruchtend); Woodstock, 450 m ü. M., an Felsen und Bäumen (W. Harris no. 9995, im September 1907 blühend). Die Art gehürt zur Untergattung Phyllorhipsalis K. Schum., und zwar neben R. ramulosa Pfeiff. aus Costa Rica und R. alata K. Schum. aus Jamaika. Letztere ist besonders unterschieden durch die viel kleineren Glieder, die bei den mir vorliegenden Herbarexemplaren hóchstens 20 cm lang und 2,5 cm breit sind; auch ist die Anordnung der Glieder bei R. alata eine andere als hier; die blattartigen Glieder entspringen nàm- lich bei dieser Art aus stengelartigen, zylindrischen Gliedern, wührend bei R. Harrisii der Aufbau der Pflanze, wie meist bei den Rhipsalis-Arten, dureh Verzweigung der blattartigen Glieder zustande kommt. Ferner sind auch die Beeren und Samen bei beiden Arten verschieden: Bei R. Harrisii ist die Beere eifórmig und etwa 1 cm lang, bei R. alata kugelig bei 5 mm Durchmesser; die Samenschale ist bei R. Harrisii fein punktiert, bei R. alata mattschwarz, aber nicht skulpturiert. 28. Opuntia guanicana (K. Schum.) Gürke, l. c., p. 180. Fruticosa erecta; articulis magnis ellipticis; aculeis 3—8 subulatis, canescentibus; floribus luteis extus purpurascentibus, brevibus; stigmati- bus 7—8. Strauchartig, 4—5 m hoch, verzweigt, aufrecht. Glieder elliptisch bis 23 cm lang und 11 cm breit, am Rande geschweift. Areolen kreis- fórmig, mit weissem, bald vergrauendem und schwarzem Wollfilz be- kleidet. Glochiden braun, 2-3 mm lang. Stacheln 3—8, spreizend, Pfriemlich, gerade, sehr steif und stechend, bis 3 cm lang, grau. Länge der ganzen Blüte 5 cm. Fruchtknoten 3,5—4 cm lang, birnförmig, ziem- lich dicht mit Areolen besetzt; diese mit Wollfilz bekleidet, wie die Glieder; die oberen tragen ebenfalls braune Glochidenbündel und 3 bis 8 Stacheln, welche aber nur bis 15 mm lang sind. Blütenhülle 12 bis 15 mm lang und 25 mm im Durchmesser. Äussere Blütenhüllblätter ei- förmig, gerundet, gelblichgrün, häufig mit kurzer Stachelspitze, innere umgekehrt-eiförmig, fast spatelförmig, abgerundet mit brauner Stachel- Spitze, zuweilen am oberen Rande etwas gezähnelt. Die Staubblätter er- reichen etwa 3/, der Länge der Blütenhüllblätter; Fäden hellgelb; Beutel dunkelgelb, Griffel sehr kräftig, 10—12 mm lang, mit 7—8 Narben. Portorieo: Guanica, in Strandgebüschen bei der Rayas (Sintenis no. 3620, blühend im Januar 1886); auf Kalkbergen von Pefion bei Ponce (Sintenis no. 4905, blühend im Juli 1886). Die Art gehört zu der Reihe der Tunae K. Schum. Schumann hatte Sie bereits vor Jahren als neu erkannt und ihr im Herbarium Krug et Urban den Namen O. guanicana gegeben, ist aber nicht dazu gekommen, Repertorium novarum specierum. VIII. 15 226 d D. Sireitschikov. ` sie zu beschreiben. Die Benennung der Arten dieser Reihe liegt sehr im argen, und es ist vielleicht ratsam, wie auch Berger vorgeschlagen hat, den Namen der O. tuna ganz fallen zu lassen, da unter dieser Be- zeichnung von den Autoren ganz verschiedene Arten verstanden worden sind. Die Eingeborenen -Mittelamerikas und Westindiens verstehen näm- lich unter Tuna alle möglichen Formen aus dieser Gruppe; und auch hier gibt Sintenis als einheimischen Namen diese Bezeichnung an. LXII. D. Sireitschikov, Neue Formen aus der lIlustrierten Flora des Gouvernements Moskau. (Band I—IIL) 1. Silene dichotoma Ehrh. «. parviflora Choroschkov, l. c., II (1907), p. 104. Calice 9,5—11,5 mm, petalis 13,5—16,5 mm longis; tota planta minus dense pilosa quam in forma typica. Gouvernement Moskau. 2. Ranunculus pseudoflaccidus Petunnikov, l. c., II (1907), p. 153. Syn.: Ranunculus aquatilis et var. 8. brevifolius auct., R. flaccidus auct., R. fluitans, R. heterophyllus, R. fluviatilis auct. Folia omnia submersa, internodiis subaequantia vel longiora, petiolata, vagina auriculata adpresse pilosa petiolo breviore, repetito-trichotoma in segmentis capillaceis divergentibus, mollibus, flaccidis fissa et extra aquam vulgo collabentibus; segmenta media lateralibus breviora et in laciniis minus numerosis divisa, supremis apice setis 2—3, rarius 4 munitis; flores 12 mm diametro non excedentes; petala obovata, septem- nervia; stamina plerumque 10, rarius 9 vel 11, carpellorum capitulum subglobosum, 3 mm in diametro, superantia; carpella numerosa, achenia in capitulo maturo sub 30; stygma tenuis, recurvata papillis cylindricis obsita; receptaculum floriferum apice conicum hispidum, fructiferum cylindro-conicum setis longis obsitum. |». Gouvernement Moskau. . emersus Petunnikov, l. c., p. 154. Syn.: Ranunculus divaricatus Schwank £. terrestris Byx. Tota planta parva, caulibus dense congregatis, foliis parvis, laciniis crassioribus, subcompressis. Gouvernement Moskau. 3. Erysimum cheiranthoides L. 8. umbrosum Choroschkov, |. c. Il (1907), p. 192. Folia latiora, inferiora obtusata. Pedunculi siliquis longiores vel aequales. Gouvernement Moskau. 4. Geranium palustre L. 8. trifidum Litwinow, 1. c., II (1907), p. 326. Petalis apice trilobulatis. Gouvernement Moskau. Neue Formen aus der Illustrierten Flora des Gouvernements Moskau. 221. 5. Geranium sanguineum L. «. latipartitum Petunnikov, L c., Il (1907), p. 327 u. fig. Foliis 5—7 partitis, laciniis late cuneiformibus, integris vel 2—3 in- cisis, obtusatis. Gouvernement Moskau. 6. Lycopus exaltatus L. fil. «. glabratus Sireitschikov, 1. c., III (1910), p. 76. Folia toto glabra, solum in venis paginae inferioris pilis brevibus adpressis instructa. Gouvernement Moskau. 7. Nepeta Cataria L. 8. immaculata Sireitschikov, l. c., III (1910), p. 88. Labium inferius maculis purpureis destitutum. Gouvernement Moskau. 8. Lamium maculatum L. ð. immaculatum Sireitschikov, 1. c. II (1910), p. 94. Corolla obscure purpurea, labio inferiore obscuriore, non sculpto. Gouvernement Moskau. 9. Phlomis tuberosa L. «. typica Sireitschikov, ]. c., III (1910), p. 110. Caulis plerumque ramosus, folia fulerantia brevia, verticillastrum aequantia seu paulo eum superantia. Gouvernement Moskau. 8. longifolia Sireitschikov, 1. c., III (1910), p. 110. Caulis plerumque simplex, folia tota apice longe attenuata, folia ful- crantia magna, internodia multo superantia. Gouvernement Moskau. 10. Galium palustre L. 8. maximum (Moris) H. Br. var. tenerifrons Choroschkov, l. c., III (1910), p. 193. Folia tenera, lineari-lanceolata, media caulina 20—30 mm longa, 2—4 mm lata; cymae pauciflorae. Gouvernement Moskau. T" Galium rubioides L. «. trichocarpum Choroschkov, 1. c., III (1910), - 198. : Syn.: Galium boreale L. 8. Pseudo-rubioides Schur, Enum. pl. Trans- Sylv., p. 280. Fructus plus minusve uncinato-hispidi. Gouvernement Moskau. 8. leiocarpum Choroschkov, l. c., III (1910), p. 198. Fructus glaberrimi. Gouvernement Moskau. 12. Succisa praemorsa (Gilib.) Aschers. y. rosiflora Sireitschikov, l. c., III (1910), p. 212. Gouvernement Moskau. 13. Campanula patula L. f. albiflora Sireitschikov, 1. c., III (1910), p. 225. Gouvernement Moskau. o Campanula cervicaria L. à. albiflora Sireitschikov, l. e, III (1910), p. 221. Gouvernement Moskau. 15 9 998 D D. House. d LO. H. D. House, /pomoea genus speciebus novis Americae septentrionalis auctum. (Ex: Ann. N. Y. Ac. Sei, XVIII [1908], pp. 181—263.)!) 1. Ipomoea durangensis J. D. House, l. c., p. 187. | Stems erect, 50 cm tall, finely sericeous-pubescent, densely so above, silvery on young parts; leaf-blades elliptical-oblong, 2—3 cm long, 5— 15 mm wide, obtuse; peduncles 1 cm long or less, 1-flowered; sepals | subequal, lanceolate, acute, 8—13 mm long, densely silky-pubescent; | corolla slender funnelform, 6—7 cm long, violet-purple with a white tube, / plicae pubescent. without, the limb 5—6 cm broad; sepals enlarged in fruit with subspatulate tips (not accrescent); capsules globose-ovoid, sub- acute, 15 mm high, thick-walled, 2-celled; seeds minutely pubescent with | a short coma of hairs on the dorsal angles. | Mexico: Durango, E. W. Nelson 4639, 1898 (type, sheet no. 332692 | — N, dupl. G), 4664, 1898 (N — 332718, G) Palmer 366, 1896 | (N, Y, G). | | 2. Ipomoea ancisa J. D. House, l. c., p. 187. Resembling J. Pringlei; leaf-blades 5—10 cm long, the segments filiform, 2—5 cm long, 0,5 —1,5 mm wide; peduncles very stout, 6—11 cm long, 1-flowered; sepals very unequal, orbicular-ovate, obtuse, with scarious margins; corolla slender-funnelform, white, 7—8 cm long, the limb 6—7 cm broad. Mexico: Chihuahua, between Colonia Garcia and Pratt’s ranch, below Pacheco, E. W. Nelson 6276, 1899 (type, sheet no. 359993 — N). 3. Ipomoea lenis J. D. House, 1. c., p. 188. A dwarf, perennial, shrubby plant with thickened, woody base; stems erect, 10—30 cm tall, densely woolly or silky pubescent with white hairs; leaf-blades sessile, oblong, obtuse at both ends, 6—10 mm long, 2—4 mm broad; flowers solitary in the upper axils and often crowded; peduncles | 5—8 mm long; sepals equal, ovate-lanceolate, obtuse, 5—6 mm long, the outer ones silvery-pubescent; corolla funnelform, 5—6 cm long, blue, glabrous, the limb 4—5 em broad, 5-lobed. Mexico: Zacatecas; Near Berriozobal, E. W. Nelson 3889, July 8. 1896 (type, sheet no. 266883 — N, dupl. G). 4. Ipomoea invicta J. D. House, Le p. 193. A stout, woody twining vine; stems, petioles and peduncles minutely pubescent: leaf-blades ovate, cordate, acute or abruptly acuminate, 8—14 cm long, glabrous above, pubescent beneath, principal veins about 6 pairs; petioles shorter than the blades; peduncles 6—10 cm long, 1) Die Abkürzungen bei den aufgeführten Standorten bedeuten: (N): Nat. Herb. Washington. — (Y): N. Y. Bot. Gard. — (C): Col. Univ. Herb. N. Y. — Í (G): Gray Herb. Harvard Univ. — (M): Mus. nac. Mexic. — (J): Dep. Agric. | Jamaica. | | -y Ipomoea genus speciebus novis Americae septentrionalis auctum. 229 2—3-flowered; bracts oblong-spatulate, 1—2,5 cm long; pedicels 5— 8 mm long: sepals unequal, elliptical-oblong, acute or acuminate, 2,5— 3 cm long, often tinged with red above; corolla broadly funnelform, about 6 em long, blue, glabrous, white below on the plicae and tube, the tube 1,5—2 em thick. Mexico: Jalisco; Vicinity of San Sebasian, 3850—5000 ft. alt. E. W. Nelson 4087, 1897 (typé, sheet no. 327167 — N). 5. Ipomoea hirtiflora Mart. & Gal. Bull. Acad. Brux., XII, II; 264 nach handschr. Angabe von House an das Repertorium = Ipomoea villifera House 1845. 6. Ipomoea oreophila J. D. House, |. c., p. 195. Low and feebly twining, about 1 m long from a woody root; stems and foliage glabrous or minutely pubescent; leaf-blades ovate-hastate or triangular-ovate, entire except for the spreading basal auricles which are 1—2-lobed or toothed; blades 3—5 cm long, 2—4 cm wide; peduncles slightly longer than the petioles; pedicels less than 1 cm long; outer sepals similar to the leaf-blades in shape, pubescent, subherbaceous, triangular-ovate, hastate or subcordate, acute, 10—12 mm long; corolla funnelform, 6 cm long, the limb blue, the tube white below. Mexico: Hidalgo; Rocky hills, Lena Station, 8300 ft. alt. Pringle 10034, 24 Aug., 1905 (type -— G, Y). Chiapas; Near San Cristobal, E. W. Nelson 3149, 1895 (233090 — N, G). Valley of Mexico; Mt. Zocoalco, Guadeloupe, Bourgeau 728 & 797, 1866 (G). 7. Ipomoea Lindheimeri A. Gr. var. subintegra J. D. House, |. c., p. 196. Leaf-blades entire or angled, shallowly cordate, acuminate, 1—4 cm long; sepals ovate-lanceolate, 16—18 mm long, 4—8 mm broad; corolla 6—7 cm long. Arizona: Near Ft. Huachuca, Lemmon 2835, 1882 (type — G). 8. Ipomoea heterophylla Orteg. var. aemula J. D. House, l. c., p. 196. Sepals ovate-lanceolate, 20—25 mm long, 6—8 mm broad; corolla large, the tube 4 mm thick at the base, 6—7 mm thick above the calyx. subsalverform, the limb 6—7 cm broad. Chihuahua: Hills near Guerrero, Pringle 1339, 1887 (type — G, Y, N) 9. Ipomoea heterophylla Orteg. var. subcomosa J. D. House, l. c. P. 196. Stems and foliage very densely appressed sericeous-pubescent ; peduncles 1—2 cm long; outer sepals 15—18 mm long at flowering time, 8—10 mm broad at the truncate base, becoming twice as long and a half broader in fruit, the tips attenuate, tinged with red; corolla 6—7 em long, the tube only 2—3 mm thick above the calyx, the limb 5 cm broad. Durango, Palmer 590, 1896 (type — N, G, Y). 10. Ipomoea desertorum J. D. House, l. c., p. 203. Closely related to J. hederacea; pale-green; stems scabrous and Sparsely pilose with loosely reflexed hairs; leaf-blades 3-lobed, lobes 290 H. D. House. rarely contracted below, usually triangular-lanceolate and acuminate, appressed-hirsute above, stiffly hirsute beneath and on the petioles; peduncles 1-few flowered; bracts filiform, 4—6 mm long; sepals linear- lanceolate, 18—26 mm long, tips scarcely spreading, margin ciliate and base not conspicuously broadened, sparingly berbate with stiff, whitish hairs arising from conspicuously white prominent papilliae; corolla 3 cm long, blue with a white tube; seeds finely rough-pubescent. Arizona: Tuscon, Thornber 29, 1903 (type — Y). New Mexico: Florida Mts., Mulford 1088, 1895 (Y). Sonora: Guaymas, Palmer 295, 1887 (N, Y, G). St. Magdalena, Schott, 1851 (C). Canon de los Guerryos, F. E. Lloyd (Lumholtz Exped.) 432, 1894 (G) Chihuahua: South- western part, Palmer 105, 1885 (N, G). 11. Ipomoea Vahliana J. D. House, l. c., p. 204. Convolvulus acuminatus Vahl, Symb. Bot., III; 26. 1794. Ipomoea acuminata Roem. € Schult, Syst., IV; 228. 1819. Meissn., l. c., 226. — Griseb., Le, 473. Not. I. acuminata Ruiz. € Pav., 1799. Ipomoea punctata Macf. in Hook. Bot. Misc., Il; 116. 1831. Not I. punctata Pers., 1805. Ipomoea nil Gardn. in Hook. Journ. Bot., I; 180. 1842. Not 1. ni. Roth, 1797. Pharbitis acuminata Choisy in DC., Prodr., IX; 348. 1845. Distribution: Thickets near the coast, West Indies and the gulf region of Mexico, Central America to Brazil. 12. Ipomoea cissoides (Lam.) Griseb. var. guadaloupensis (Steud.) J. D. House, l. c., p. 206. u yr wind pilosus Wikstr. in Vet. Acad. Handl. Stock., MDCCCXXVII; Convolvulus guadaloupensis Steud. Nom., ed. 2, 409, 1841. Batatas cissoides var. integrifolia Choisy in DC., Prodr., IX; 339. 1845. 13. Ipomoea iostemma J. D. House, l. c., p. 207 ist nach handschr. Angabe von House = Ipomoea brachypoda Benth. Costa Rica: Nicoya, Tonduz 13680, Jan. 1900 (type — Y). Mexico: Ixtapa, Jalisco, E. W. Nelson 4141, 1897 (N). 14. Ipomoea ignava J. D. House, Le p. 214. Stems trailing from a perennial, tuberous root; pubescent, slender; leaf-blades triangular-ovate or triangular-hastate, 1—6 cm long and as broad, obtuse, sinuately toothed toward the base, basal auricles 5—15 mm long, appressed-hirsute or glabrate above, pubescent beneath, on the petioles and at the base of the peduncles; peduncles slender, often exceeding the leaves, 1-flowered; pedicel 5—10 mm long; sepals very unequal, oblong-lanceolate, outer ones 4—5 mm long, obtuse and muri- cate, inner 5—7 mm long and rounded; corolla slender-funnelform, 5— 7 em long, blue, the white tube constricted just above the calyx, limb 5-lobed, 4—6 cm broad; capsules globose, 1 cm or less thick, 2-celled, 4-seeded; seeds glabrous. Mexico: Oaxaca; Las Sedas to La Carbonera, Conzatti & Gon- zalez 261, 1897 (type — G); La Carbonera, 7200 ft., alt, 804, 1895 (G). Ipomoea genus speciebus novis Americae septentrionalis auctum. 231 15. Ipomoea Fawcettii Urban, 1. c., p. 216 ist nach handschr. Angabe von House = Ipomoea tenuifolia (Vahl) Kuntze excl. syn. other than Vahl. = Urban. symb. 5, 492. Slender, several m. long, from a perennial root, glabrous; leaf-blades divided into 5—7, spatulate filiform or narrowly linear leaflets 1—3 cm long, revolute with age, obtuse; petioles short; flowers solitary or clustered on short leafy branches; pedicels 5—12 mm long; sepals unequal, broadly oblong, rounded or obtuse, 4—6 mm long, the inner ones longer and thinner than the outer; corolla subsalverform 3— 4,5 cm long, tube pale green, limb pale lilac, about 1,5--2 cm broad with rounded, obtuse lobes; capsules ovoid, longer than the calyx, 2-celled; 4-seeded; seeds with a very long coma of light-brown hairs. : Jamaica: Road to Wareka, Harris 8605, 1904 (Y); 10010, Nov. 19, 1907 (type — Y). 16. Ipomoea setosa Ker. var. campanulata (Hallier f.) J. D. House, l. c., p. 219. Ipomoea macrantha Peter, in Engl. € Prantl. Nat. Pflanzenfam., IV, Illa; 31. 1891. Not I. macrantha Roem. & Schult., 1819. Calonyction campanulatum Hallier f. in Bull. Herb. Boiss., V; 1050. 1897. Distribution: Mexico and Central America. l7. Ipomoea setosa Ker. var. Pavoni (Hallier f.) J. D. House, l. c., p. 220. Ipomoea setosa Griseb. Fl. Br. W. Ind., 469. 1861. Calonyction Pavoni Hallier f. in Bull. Herb. Boiss., V; 1048. 1897. Distribution: West Indies and tropical South America. 18. Ipomoea Hochstetteri J. D. House, l. c., p. 223. Ipomoea quinquefolia Hochst., Hallier f. Bot. Jahrb., XVIII; 147, 1894. Native of tropical and southern Africa, cf. Baker & Rendle in Dyer, Fl. Trop. Afr., IV?; 177. 1905. 19. Ipomoea plicata Urban, l. c., p. 226. Slender, perennial, climbing over trees and bushes, 6—10 m long, branching, woody below with a rough, whitish bark; finely pubescent above; leaf-blades ovate or ovate-lanceolate, more or less plicate, acu- minate, 4—10 cm long, glabrous above, finely pubescent beneath; petioles 1—4 cm long; peduncles shorter than the petioles, 1-to 3-flowered; pedicels 1 cm long; sepals yellowish-green, 10-13 mm long, acute, Puberulent; corolla 4—5 em long, campanulate-funnelform, fragrant; limb about 4 em broad, with 5, rounded lobes; capsules ovoid, apiculate, longer than the calyx, 2-celled; seeds densely lanate. Jamaica: Mount Diablo, 2800 ft. alt. Harris 8997, Aug. 29, 1905 (type — Y). 20. |pomoea populina J. D. House, l. c., p. 226. À stout, woody, perennial twining vine, climbing over trees; stems 1—2 cm thick, with a smooth bark; leaf-blades ovate, entire, acute, Shallowly cordate, 5—8 cm long, reticulate-veined beneath; petioles slender, longer than the blades; peduncles stout, on the stems of the Preceding year, 8—12 cm long, cymosely many-flowered, the angled 232 H. D. House. . pedicels -2,5—3 cm long; sepals. subequal, orbicülar-ovate, 5-8 mm long, spreading in fruit; corolla tinged with magenta at the base, 6 cm long; limb 6—8 em broad with 5, rounded lobes, tube 12—15 mm thick; capsules thick-walled, oblong, 2. cm long and 1 em thick, 4-valved, 2.celled; seeds twice as long as thick, with a long, white dorsal coma. .Mexico: Acapulco, Palmer; 482, 1894—95 (type — N, G). 21. Ipomoea praecana J. D. House, Le, p. 227. | Stout, woody, perennial; stems densely canescent or silvery, furro- wed; leaf-blades orbicular, 8—12 cm‘ long, shallowly cordate, veins 5—7 pairs, densely pubescent or nearly. glabrate above, silvery-pubescent beneath; petioles 3—5 cm long; peduncles shorter than the petioles, 8-to 5-flowered; pedicels 5—10 mm long and 'with the calyx strongly -furrowed or wrinkled when dried; sepals 18—20 mm long, imbricated, canescent, obtuse, glabrous within; corolla subsalverform, 6—7,5 cm long, pubescent without, the tube' constriciéd and glabrous at the base; limb 6—10 cm broad. Mexico: Oaxaca; Reyes, 2500-4000 ft. alt. E. W. Nelson 1823, Oct. 20, 1894 (type — N, G). Morelos; Near Cuernavaca, on lava beds, Pringle 7229, 1896 (G). 22. Ipomoea sabulosa J. D. House, 1. c., p. 228. Ipomoea pandurata Conzatti & Smith, Syn. Fl. Mex., III; 48. 1895. Resembling Ip. pandurata (L.) G. F. W. Mey; perennial from a tuberous root; foliage minutely pubescent; leaf-blades ovate, acuminate, shallowly- cordate or subtruncate, 5—8 cm long; peduncles 1-to 3-flowered, the subulate bracts 5—8 mm long and often not opposite when the peduncle is 1-flowered; outer sepals about 10 mm long, acute, pubescent, inner ones 12—14 mm long by 3-4 mm wide, obtuse and submembranaceous; corolla 5.—6 cm long, constricted within the calyx, creamy-white with magenta base; limb 6—7 cm broad with 5, rounded lobes. Mexico: Oaxaca; Jayacatlan, Rev. L. C. Smith 142, 1894 (type G). San Luis Potosi; Villar, Pringle 5473, 1893 (G). 23. Ipomoea sabulosa var. mollicella J. D. House, l. c., p. 228. Leaf-blades entire or hastately lobed; softly and densely velvety- canescent; sepals 10—12 mm long. Mexico: Oaxaca, Cuesta de Dominguillo, 4000 ft. alt. Albert L. Smith 640, 1895 (type — G). 24. Ipomoea sabulosa var. hirtella J. D. House, l. c., p. 228. Leaf-blades ovate to oblong-ovate, hirsute above with harsh. conspicuously whitish hairs, more densely so beneath; rarely glabrate above. Mexico: Chiapas, Near San Cristobal, 70GO—8000 ft. alt. E. W. Nelson 3281, 1895 (type — 233075 — N, G). . 25. Ipomoea lacteola J. D. House, ]. c., p. 229. Ipomoea calophylla Wright; Griseb, Cat. Pl. Cub., 204. 1866. Not 1. calophylla Fenzl. 1845. Distribution: Cuba and Isle of Pines, Jpomoea genus speciebus novis Americae septentrionalis auctum. 283 26. Ipomoea passifloroides J. D. House, 1. c., p. 230. Perennial, densely villous-pubescent; leaf-blades broadly ovate, cor- date, 4—7 cm long, subequally 3-lobed, lobes shallow, often rounded, velvety appressed-pubescent above and beneath; petioles short; the short peduncles 2-to 5-flowered; bracts ovate, obtuse, 6—8 mm long; pedicels densely hirsute; calyx glabrous; sepals chartaceous, suborbicular, scarious- -margined, 7—9 mm long; corolla glabrous, purple, campanulate-funnel- form above the strongly ventricose base, 4—5 cm long, tube 12—14 mm thick above, the limb 22—25 mm broad, slightly 5-lobed; -capsules black, glabrous, 2-celled, 4-seeded; seeds minutely pubescent, hirsute on the angles. Cuba: Jiquarito Mountain, Sierra Maestra, 3400 ft. alt. Norman Taylor 504, Sept. 18, 1906 (type — Y). A specimen collected by Wright without number in Herb. Gray, ,Pinal San Juan de B., Nov. 24.* 27. Ipomoea rupicola J. D. House, 1. c., p. 230. Related to I. jalapa. Trailing or twining from a woody, enlarged root; tomentulose, becoming glabrate; leaf-blades triangular-ovate, cor- date-hastate, 2—5 cm long and as broad, acuminate, basal auricles acute or obtuse often bifid; petioles longer than the blades; peduncles 1— 1,5 em long, 1-flowered; bracts minute; pedicel 1 cm long, or less; sepals equal, oblong to oblong-ovate, obtuse or the outer ones subacute, tomen- tose or sericeous, 12—14 mm long; corolla pubescent in bud and on the plicae without when expanded, funnelform, 6—7 cm long, the blue or purple limb 6 cm broad. Mexico: Tamaulipas; Jonmave Valley, 2000 ft. alt. E. W. Nelson 4448, 1898 (type — 332519 — N, G). 28. Ipomoea nicoyana J. D. House, l. c., p. 231. A high-twining, woody, perennial vine with terete stems; finely pubescent; leaf-blades oblong-ovate, shallowly-cordate or cordate-sagittate, acuminate, 10—20 cm long, finely pubescent, roughly so above, reti- culate-veined beneath; petioles shorter than the blades; peduncles shorter than the petioles, 3-several flowered; sepals equal, lanceolate, abruptly acute, 12 mm long, pubescent or glabrate, chartaceous in fruit; pedicels 10—15 mm long; corola campanulate above the strongly ventricose base, 5—6 cm long, purple, the white tube 15—18 mm in diameter; capsules ovoid, apiculate, thick-walled, 15 mm high, 2-celled; seeds densely lanate. Costa Rica: Forests near Nicoya, Tonduz 13671, 1900 (type — Y). 29. Ipomoea patens (A. Gray) J. D. House, l. c., p. 237. | Ipomoea muricata Roth. Bot. Wheeler 204. 1878. Not J. muricata Cav., 1794. Ipomoea capillacea var. patens A. Gray, Syn. Fl., II; Suppl., 434. 1886. Distribution: Southern New Mexico, Arizona and adjacent Mexico, 30. Ipomoea filipes Benth.; Meissn. in Mart., Fl. Bras, VII; 274. 1869; 234 , H D. House. J. D. House, Le, p. 239 ist nach handschr. Angabe von House an das Repertorium = Ipomoea minutiflera (M. & G.) J. D. House. 31. Ipomoea seducta J. D. House, 1. c., p. 241. Closely resembling I. purga; glabrous, perennial from a tuberous ‚root; leaf-blades orbicular-ovate, cordate, 6—10 cm long, acuminate, basal sinus often closed, pale beneath; petioles short; peduncles as long as the petioles, usually 1-flowered; sepals unequal, outer ones lanceolate, 4-5 mm long, acute, inner fully 10 mm long, subacute or obtuse; corolla 5—6 cm long, funnelform, the whitish tube expanding from the base, constricted within the calyx, limb purple, 5 cm broad; stamens and style included. Guatemala: Cubilquitz, Alta Verapaz, Tuerckheim (J. Donnell Smith distr. 7926), 1901 (type — C). Coban, Tuerckheim (J. Donnell Smith disir. 101), 1887 (C). Mexico: Chiapas, Near Yajalon E. W. Nel- son 3408, 1895 (252585 — N). 32. Ipomoea aprica J. D. House, l. c., p. 243. Ipomoea angustifolia Choisy in DC., Prodr., IX; 367, 1845. — Meissn. in Mart, Fl. Bras., VII; 249, pl. 89, f. 2. 1869. Not 1. angustifolia Jacq., 1788. Brazil. 33. Ipomoea sagittula J. D. House, l. c., p. 244. A slender, twining, perennial vine, with weak, woody stems, bark thin, whitish exfoliating; leaf-blades broadly lanceolate, acute and cuspi- date, base sagittate, 4—7 cm long, 1,5—3 cm broad, the basal auricles ] em long or less, obtuse and clasping the stem, glabrous above, minu- tely white-dotted beneath; petioles 2—6 mm long; peduncles 1,5—2 cm long, 1-to 5-flowered, bracts minute; pedicels 1 cm long; sepals unequal, obtuse, ovate-oblong, outer ones 3—5 mm long, inner 5—7 mm long; corolla white, funnelform, about 3 cm long and as broad; capsules ovoid, 8—9 mm long, 2-celled. Mexico: Jalisco; Between San Sebastian and Las Palmas, 3000— 2500 ft. alt. E. W. Nelson 4129, Mar. 80, 1897 (type — N, G). 34. Ipomoea rhomboidea J. D. House, 1. c., p. 245. A slender, twining vine from a perennial root; stems angled, minu- tely canescent; leaf-blades ovate, 3-lobed, shallowly cordate, 8—12 cm long and as broad, lobes contracted below, suborbicular, obtuse, thin and submembranaceous, reticulate-veined, minutely pubescent; petioles 6— 10 cm long, very slender; peduncles 4—6 cm long, 1-to 3-flowered; pedicels 1—3 cm long, becoming 5 cm long in fruit; sepals very unequal, outer oblong, obtuse, subcanescent, 7—9 mm long, inner ones broader, rounded, 10—13 mm long; corolla white, tinged with purple- mauve below, funnelform, constrieted within the calyx, 6—7 cm long, limb 5-lobed, 5—6 cm broad, the plicae ending in minute cusps at the margin; capsules ovoid. Mexico: Sinaloa; Topolobampo, Palmer 227, Sept. 1897 (type — 315548 — N). Ipomoea genus speciebus novis Americae septentrionalis auctum. 235 35. Ipomoea phillomega (Vell.) J. D. House, 1. c,, p. 246. Convolvulus phillomega "Vell Fl. Flum. (text) 74. 1825. Icones Il; pl. 63. 1827. Ipomoea capparoides Choisy in Mém. Soc. Phys. Genèv. VIII; 59. 1839. — In DC., Prodr, IX; 376. 1845. — Hallier f. in Jahrb. Hamb. Wiss Anst., XVI; 52. 1898. Ipomoea paroensis Peter in Engl. & Prantl, Nat. Pfl., IV, Ma; 30. 1891. Aniseia syringifolia Dammer; Bot. Jahrb., XXIII; Beibl. LVII; 38. 1897. Distribution: Costa Rica to Colombia, Venezuela, Martinique and Guadeloupe. 36. Ipomoea Purpusi J. D. House, l. c., p. 248. Stems stout, perennial below. 1-several m. long, densely pilose; leaf- blades broadly ovate, 5—8 cm long, cordate, deeply 3-lobed, acuminate, densely appressed-hirsute and green above, paler and densely pubescent beneath with less appressed hairs; petioles shorter than the blades; peduncles longer than the petioles, 4—10 cm long, lanate above, 1-to ‚ö-flowered; sepals oblong-lanceolate, acute and apiculate, inner ones 8—10 mm long, glabrous but ciliate near the apex, outer ones shorter. pubescent and ciliate; corolla broadly campanulate-funnelform, about 3 cm long and the limb as broad. Mexico: Zucuapan, Purpus 2218, 1906 (type — Y, N). 37. Ipomoea trifida (H. B. K.) G. Don var. ymalensis J. D. House, l c. p. 254. Glabrous, twining; leaf-blades ovate, entire or shallowly 3-lobed or angled, cordate or cordate-hastate, acuminate, thin, pale-green beneath; peduncles elongated, stout, 3-many flowered; sepals oblong-lanceolate, 9—11 mm long; corolla less than 2 cm long. Mexico: Ymala, Palmer 1746, 1891 (type — Y, N); Palmer 1708, 1891 (Y, N). 38. Ipomoea tuxtlensis J. D. House, l. c., p. 256. A slender, perennial, twining vine, 2—3 m long, softly pubescent, leaf-blades ovate, cordate, acuminate, entire or more or less 3-lobed, 5—8 cm long, nearly as broad, softly appressed-pubescent above, seri- ceous or silvery beneath; petioles shorter than the blades; inflorescence Subsessile on peduncles 4—8 mm long, 3-to 7-flowered; bracts linear- Spatulate, 8—18. mm long; pedicels 4—5 mm long or less; sepals sub- equal, oblong-ovate, outer ones densely sericeous-pubescent, rounded at apex, inner ones glabrous or nearly so, submembraneous, retuse at apex. 10—12 mm long; corolla deep purple, 3,5 - 5 cm long, the limb 3—4 cm broad and 5-lobed. Mexico: Chiapas, Tuxtla, 2400 —2800 ft. alt. E. W. Nelson 3094, 1895 (type — 234042 — N); 3102, 1895 (238069 — N, G). 39. Ipomoea Curtissii J. D. House. l c. p. 257 ist nach handschr. Angabe von House an das Repertorium = Ipomoea ochracea (Lindl.) G. Don! Cuba: Havanna, Curtiss 562, 1904 (type — Y, G). Panama; Santa Rita Trail, Cowell 166, 1905 (Y). 236 Cactaceae atque alcae succulentes novae. V. - DH 40. Ipomoea Robinsonii J. D. House, l. c., p. 257. A slender, glabrous, twining vine with zig-zag leafy branches; leaf- blades elliptical-oblong, rounded at base, apex obtuse or subacute, 6— 8 cm long, 2—4,5 cm broad, punctate; petioles 1—2 cm long; peduncles 1-flowered, less than 2 em long, the two large yellowish-green bracts elliptical-lanceolate and acute, tapering to. the base; sepals orbicular- ovate, rounded at apex, 7—9 mm long; corolla slender funnelform, 6—8 cm long, white, the limb 3,5—4 cm broad, with 5 rounded lobes; stamens nearly as long as the corolla; capsules ovoid, 1 cm long, apiculate. Mexico: Morelos; Lava beds near Cuernavaca, Pringle 7338, 1896 (type — 6). 41. Ipomoea umbraticola J. D. House, 1. c., p. 259. Perennial; stems furrowed, twisted below, glabrous; leaf-blades ovate, entire or usually 3-lobed, cordate, 6—10 cm long, nearly as broad, with some minute hispidulous pubescence above, glabrous or nearly. so beneath, middle lobe oblong, acuminate, laterallobes spreading, acute, subtriangular; petioles filiform, shorter than the blades; peduncles stout, longer than the leaves, angled, 10—15 cm long, cymosely many- flowered; pedicels 1—2 cm long; sepals glabrous, flavescent, subequal, 4,5— 5 mm long, suborbicular, imbricated, retuse and mucronulate; corolla iunnelform, 4 cm long; capsules ovate, obtuse, 7—8 mm long, 2-celled; seeds glabrous. Costa Rica: Nicoya, Tonduz 13677 (ex Herb. H. Pittier), 1900 (type — Y). LXIV. Cactaceae atque alcae succulentes novae. V. (Ex: Monatsschr. Kakteenkunde, XIX [1909], pp. 1—96.) 29. Mamillaria chapinensis Eichlam et Quehl, l. c., p. 5. Simplex, ex omnibus partibus corporis valde proliferans et dein caespitosa, obscura viridis, mamillis tetragono-pyramidatis; aculeis radiali- bus 5—9 parvis castaneis vel albis, centralibus 1—8 saepe longissimis, rubescentibus vel castaneis; floribus flavidis; axillis lanatis et setosis. Guatemala: In der Nühe des Rancho San Agustin. In das System ist sie unter Nr. 97a hinter M. Karwinskiana und M. mutabilis einzureihen. 30. Rhipsalis Novaésii (Loefgr.) Gürke, 1. c., p. 12, c. fig., p. 13. Ramosa, ramis crassis, ramorum inferiorum areolis dense congestis, setis munitis, ramorum superiorum areolis glabris; floribus lateralibus maximis, flavescente-albis, ovario immerso. Als reich verzweigter, 60 cm hoher Strauch, in der Kultur aufrecht, an seinem natürlichen Standorte wohl aber parasitisch auf Bäumen wachsend. Die unteren Glieder sind stielrund, 6—8 mm im Durchmesser, graugrün, mit ziemlich dicht stehenden Areolen; diese sind kreisrund Cactaceae atque. alcae succulentes novae. V. 237 oder meist etwas in die Breite gezogen, ungefähr 1 mm im Durchmesser und tragen ein dichtes Büschel von kurzen, gelblichweissen Wollhaaren und ausserdem ein Bündel von 10—25 anliegenden, grauweissen, starren, aber nicht stechenden Borsten, die bis 12 mm lang sind. Unterhalb jeder Areole läuft eine schwache, flache Rippe ein Stück senkrecht am Gliede herab. Die oberen Glieder entspringen je 3-5 wirtelfórmig aus den Enden der vorhergehenden Glieder; sie sind zylindrisch, 6—7 mm stark und 12-15 cm lang, und im Gegensatz zu den unteren Gliedern hellgrün und glatt, nicht gerippt. Ihre kaum eingesenkten Areolen stehen weiter auseinander als an den unteren Gliedern; jede Areole trägt eine kaum 1 mm lange, halbkreisfórmige, purpurrote und bald gelblich werdende Schuppe mit kurzer Spitze, ohne Wolle. Die seitlich an den Gliedern entspringenden Blüten sind am Grunde von einem Kranze zahlreicher gelblichweisser weicher Borsten von etwa 5 mm Länge umgeben, welche nach dem Abfallen der Blüte stehen bleiben. Der Fruchtknoten ist ein-: gesenkt, hellgrün, vóllig nackt, verkehrt-kreiselfórmig oder fast halb- kugelig, 3—4 mm lang, 6 mm im Durchmesser. Die Blütenhülle ist radfórmig, 30—35 mm im Durchmesser, aus 15—16 Blättern bestehend. Letztere sind lünglieh, stumpf oder mit kurzer Spitze versehen, hellgelb- lich, die längsten 15—16 mm lang und 4 mm breit, die äusseren etwas kürzer.. Die Staubgefässe sind sehr zahlreich, fast halb so lang als die Blütenhülle, die längsten 1 cm lang, die inneren viel kürzer; die Fäden sind durchscheinend weiss, am Grunde orangegelb, die Antheren sehr klein, fast kugelfórmig, hellgelb. Der Griffel ist weiss, kräftig, ohne die Narben 7 mm lang; diese sind in der Zahl von 7—10 vorhanden, weiss und 3 mm lang. Die Art gehórt wegen ihrer stielrunden Glieder und der eingesenkten Fruchtknoten zur Untergattung Calamorhipsalis K. Schum., in der sie neben R. pulvinigera G. A. Lindb. ihre Stelle einnehmen würde. Die Heimat ist Brasilien. 31. Peireskiopsis autumnalis Eichlam, 1. c., p. 22. Stráucher und Báume von ansehnlichen Dimensionen und kaum ab- weichend von gewöhnlichen Laubpflanzen. Zumeist Bäume, bei guter Entwickelung Stämme bis 40 cm Durchmesser, 6—8 m hoch, mit einer gut geformten, flach kugeligen Krone von 5—6 m Durchmesser, reich VerZweigt und dicht belaubt, im Habitus einem Lindenbaume nicht un- ähnlich. Rinde am Stamm 10 mm dick. stets in Tätigkeit, glattschalig, nicht rissig, hin und wieder sich fein häutend, aber nicht verkorkend. Farbe am Stamm sowie an den jüngeren Zweigen bräunlich graugrün (olivenfarbig); Äste verkehrt-quirlständig. Die Verzweigung entfaltet sich an der Spitze des Neutriebes; ein Leittrieb ist nicht vorhanden, sondern nur durch eine kräftige Areole vorgesehen; aus dieser entwickelt sich zur Zeit der Vegetation (MaijJuni) ein gerader Schössling von 50 cm Länge, dessen kopfständige Seitenareolen sofort austreiben, wodurch der Gipfel des Baumes sowie die peripherischen Äste einen präsentierteller- förmigen Abschluss finden. Zweige horizontal spreizend. Blätter sitzend, 238 Cactaceae atque aleae succulentes novae. V. oval, bei kräftiger Entwickelung 5 em lang, 3 cm breit, sonst im Ver- hältnis kleiner, bisweilen herzfórmig, immer in ein kurzes Spitzchen. aus- laufend, fleischig, lederartig und sich fettig anfühlend, leicht brüchig, parallelnervig, lebhaft grün, matt glänzend; obere und untere Seite fast gleich, ohne augenfällig verschiedene Struktur. Der Neutrieb beginnt im Mai/Juni, mit ihm erscheinen auch Blätter aus vorjährigen Areolen. Die austreibenden Blätter erscheinen schmal lanzettlich, mit rötlich über- hauchten durchscheinenden Rändern, welche sich mit der Verbreiterung des Blattes verlieren. Der Baum wirft die Blätter im Januar/Februar. In Hinsicht der Blätter hat die Pflanze noch eine weitere Eigenart, von der ich nicht weiss, ob sie auch mit den übrigen Peireskiopsen überein- stimmt. Im Neutrieb sind die Areolen mit den Stacheln blattwinkelstándig ; das Blatt sitzt zu unterst, in seinen Winkel den Vegetationspunkt mit den ihn schützenden Stacheln einschliessend. Treiben aber ältere Areolen aus, was meist mit ein oder zwei Blättern geschieht, so erscheinen diese nunmehr aus der Areole, oberhalb der.Stacheln und sind von diesen gewissermassen gestützt und getragen. Die Areolen haben an jungen Trieben 5 mm im Durchmesser, stehen auf einem flachen Wulst, treten etwas gewölbt hervor und sind in dürf- tige grauweisse, zottige Haarbüschel gehüllt. Aus den jungen Areolen sprossen 2—4 Stacheln ohne Anordnung und 1—3 cm ungleich lang. einer stets erheblich verlängert. Mit zunehmender Verstärkung der Äste und des Stammes erweitern sich die Areolen, immer neue Stacheln nach- schiebend. Die Stammareolen haben alsdann einen Durchmesser von 2 cm und sind mit 20—30 Stacheln besetzt. Die älteren werden in einigen Jahren morsch und brüchig, finden aber in den nachschiebenden Stacheln reichlieh Ersatz. Durch diesen Vorgang sind die Stümme in ein wirres Stachelnetz eingehüllt, und die fleischige, saftige Rinde ist vor dem Wildverbiss bestens geschützt. In der Nähe machen die Bäume einen wilden Eindruck; auf einige Entfernung sehen sie rauh aus. Aus alten Areolen entwickeln sich die nadelfórmigen Stacheln von 10—15 em Lünge. Diese erscheinen anfangs grün, werden bald dunkelgrau und weiss gebündert, dann vergrauend; sie sind vielfach etwas gedreht, sehr scharf stechend und immer mit hornartiger, bräunlich durchschimmernder Spitze versehen, welche ihre Elastizität sehr lange behält. Glochiden, 2—3 mm lang, blassgelb, lassen sich an der vegetierenden Pflanze kaum feststellen. Im Neutrieb sind sie zwar schon vorhanden, aber im Zellgewebe so festliegend, dass sie nur zu leicht übersehen werden. In überraschend grossen Mengen machen sich die Glochiden an abgestorbenen Zweigen und ganz besonders am Stamme, selbst in den Früchten bemerkbar. Die ganze Zellsehicht der Rinde lóst sich in Glochiden auf. Blüten nur im Neutrieb endstándig. An: den bliihwilligen neuen Trieben verdichten sich die Areolen mit den Blättern rosettenartig an der Spitze, die Blütenknospe einhüllend. Die Knospe erscheint als ein festes Köpfchen von 10 mm Durchmesser, am Scheitel etwas abgeplattet, von Cactaceae atque alcae sueculentes novae. V. 239. den noch grünen Petalen fest geschlossen. Der Fruchtknoten ist bereits auffallend stark entwickelt, dreiviertel der Knospe ausmachend. Auf ihm sind bereits die blattartigen Schuppen (vgl. reife Frucht) voll entwickelt vorhanden, welche später, bei .vorschreitender Reife und Ausdehnung der Frucht, nicht mehr an Grösse zunehmen. Die Blüte ist unansehnlich; 3!/3 em im Durchmesser. Die inneren Hüllblütter, 1 cm breit und lang, sind am Grunde blassgelblich, nach den Ründern rosa gefürbt, mit zahl- reichen Staubgefüssen; sie hat etwas Ähnlichkeit mit einer wilden Rose (Rosa canina). Frucht kurz gestielt, kugelig, 4—5 em im Durchmesser, etwas ge- nabelt mit eingetrocknetem Perigon; in Entfernungen von 1—2 em mit zungenförmigen, blattartigen Schuppen von 1 cm Länge, !/, cm Breite ` besetzt. In der Reife schön wachsgelb, an der Sonnenseite rot gefärbt. Einfücherig, mit einer 1 em dicken Zentralachse und gleich starkem, fleischigem, nicht breiigem Mantel. In dem Hohlraum um die Achse Sitzen die zahlreichen Samen, über und’ über in Glochiden gebettet. Samen schwarz glänzend mit brüchiger Schale, verkehrt eirund, 3!/,X 2mm, etwas flach gedrückt mit kleinem, seitlich an-der Kante sitzendem weissen Nabelfleck. Das Verbreitungsgebiet dieser Art ist ein grosses: gleich nach Fiscal, von der Hauptstadt Guatemala aus, treten die ersten Pflanzen auf, wachsen anfangs mehr strauchartig in Gemeinschaft mit Akazien und Mimosen. In der Richtung nach Sanarate, Sabanetas, El Rancho San Agustin, Zacapa nimmt die Ausbreitung und Dichtigkeit zu, mit gewaltigen Bäumen das steinige, unfruchtbare Gelände belebend. Auch nach Salama erstreckt sich das Verbreitungsgebiet, uud auf entgegengesetzter Seite bis hinein nach Honduras wurde mir das Vorkommen versichert. 32. Cereus Schenckii J. A. Purpus, l. c., p. 38, c. tab. Arborescens, ramosissimus, ca. 5 m altus; trunco brevissimo, 20— 50 dm diametro; ramis ca. 1 dm diametro, ascendentibus, ca. 2 m longis, comam densam formantibus; coatis 7—8, subacutis; 3 cm altis; areolis pubescentibus, approximatis; aculeis radialibus 5— 7, curvatis, centralibus majoribus, 1—5 cm longis, fuscis; floribus parvis, albidis; baccis fere globosis, 15 mm diametro, parce spinosis, coccineis, carne fusco, semini- bus nigris. Baumartig, sehr verzweigt, bis 5 m hoch bei 4—5 m Kronendurch- messer. Stamm sehr kurz, 20—50 dm im Durchmesser; Aste aufsteigend, sehr dicht stehend; ca. 1 dm im Durchmesser; Rippen 7—8, ziemlich Scharf, ca. 3 cm hoch; Areolen weichhaarig, genähert; Randstacheln 5 bis 7, gebogen; Mittelstachel grösser, 1—5 cm lang, braun; Blüten klein, zahlreich auf den Areolen bis tief herab an den Asten erscheinend, Blumenkrone ausgebreitet, zuriickgebogen, weiss bis gelblichweiss, aussen bräunlich; Fruchtknoten schuppig, Schuppen grün mit roter Spitze; Staub- fäden weiss mit gelben Beuteln; Griffel mit. grünlichgelber, achtteiliger Narbe; Beeren klein, kugelig, karminrot, spärlich. mit kleinen Stacheln 240 Cactaceae atque alcae succulentes novae. V. besetzt, 15 mm im Durchmesser, Fleisch braunrot; Samen schwarz, grubig, netzaderig, ca. 1 mm im Durchmesser. ‘Cereus Schenckii, zu Ehren des Herrn Dr. H. Schenck, Direktor des Botanischen Gartens in Darmstadt, benannt, wurde zuerst von C. A. Pur- pus 1907 in der Sierra de Mixteca, einem botanisch hochinteressanten Gebirgssystem im südwestlichen Staate Puebla, und dem angrenzenden Oaxaca entdeckt. 33. Cereus mixtecensis J. A. Purpus, |. c., p. 52, c. tab. Arborescens, ramosissimus, 4—5 m altus; trunco brevissimo, dia- metro 8—10 dm; ramis curvatis, ascendentibus, 3—10 dm longis; costis 11—12, subacutis, 2 cm altis; areolis 1—1,5 cm distantibus; aculeis radialibus 6—7, 5 —10 mm longis, cinereis, centralibus solitariis 1—15 cm longis; floribus parvis, luteo virescentibus; baccis fere globosis, 2—2,3 cm diametro, parce spinosis, coccineis, carne rubro, seminibus nigris. Baumartig, sehr verzweigt, 4—5 m hoch; Stamm sehr kurz, 8 bis 10 dm im Durchmesser; Zweige gebogen, aufstrebend, sehr dicht stehend, 3—10 dm lang. Rippen 11—12, ziemlich scharfkantig, 2 cm hoch. Areolen 1,5 cm voneinander entfernt; Randstacheln 6—7, 5—10 mm lang, grau; Mittelstachel einzeln, 1—15 cm lang. Blüten klein, grünlich- gelb, ähnlich wie die von C. geometrizans, ca. 3 cm lang. Innere Kronen- blätter grünlichgelb mit hellroten Streifen, zurückgebogen, äussere grün- lich mit rótlichbraunem Streifen in der Mitte, üusserste grün mit rot- braunen Spitzen. Staubgefässe weiss, Staubbeutel hellschwefelgelb. Griffel grünlichweiss, Narbe grün, zehnteilig. Fruchtknoten grün mit braunspitzigen Schüppchen. Beeren kugelig, grösser wie bei C. Schenckii, 2—2,3 cm im Durchmesser, spärlich bestachelt, karminrot, Fleisch rot, Samen schwarz, ein wenig grösser als bei C. Schenckii, grubig, netz- aderig. Jährige Sämlinge durchaus weissbereift, braunstachelig, meist unten dunkler, oben heller. Wurde zuerst von C. A. Purpus in der Sierra de Mixteca im süd- westlichen Staate Puebla und dem angrenzenden Oaxaca gefunden. und von mir auf unseren gemeinsamen Touren in die Sierra eingehend beobachtet. Sehr häufig findet er sich in den Bergen der Umgebung von San Luis Tultitlanapa sowohl auf Kalk als auch auf Urgestein. Im Wuchs hat er viel mit C. Schenckii gemein und ist oft nicht leicht von weitem zu unterscheiden. In Blüte und Frucht ist er wesentlich von diesem verschieden. 34. Mamillaria Celsiana Lem. var. guatemalensis Eichlam, 1. c., p. 59. Wuchs nicht rasenförmig, auch nicht sprossend, weder am Körper noch am Fusse. Dennoch vorkommende Klumpen finden ihre Entstehung in dicht nebeneinandergestellten Sämlingen, die vermutlich einer Beere entstammen. Körper sich schon in frühester Jugend streckend und bald säulenförmig aufwachsend, bis zu einer Höhe von 40 cm, mit dem ver- hältnismässig kleinen Durchmesser von 6—7 cm, oben gerundet, am Scheitel kaum eingesenkt, in niedrige, aber dichte weisse Wolle gehüllt und von honiggelben, zusammengeneigten Stacheln überragt. Farbe Cactaceae atque alcae succulentes novae. V. 241 hellgrün. Warzen dicht gestellt, kegelförmig, kaum bemerkbar, schräg gestutzt; auf den jüngeren Warzen sitzt die Areole zentral. Areole je nach Anzahl der Mittelstacheln, bei zweien elliptisch, bei dreien oval, bei vieren kreisrund, 1!/,—2 mm im Durchmesser, im Neutrieb mit kräftigem weissen Wollpolster, das indessen bald verschwindet. Rand- stacheln über 20, flach trichterförmig vom Körper abstehend, dünn, borstenartig, weiss durchscheinend (glasig) mit asbestartigem Glanz, gleichmässig 5 mm lang. Mittelstacheln drei oder vier, selten zwei, 1 cm lang, am Grunde gelb, nach oben dunkelhoniggelb, hornartig durch- scheinend, gedrungen, krüftig und stechend. In den Axillen reichliche weisse, lang bleibende Wolle. Blüten im Kranze, nahe des Scheitels, die Warzen kaum überragend, vielmehr in die Axillenwolle eingezwüngt und infolge der blassen Färbung leicht zu übersehen. Die äusseren Hüll- blüttchen klein, schuppenartig zugespitzt, häutig, mit rosafarbenem Schein, die inneren etwas lünger mit hellrosaem Mittelstreifen und mit durch- Scheinend häutigen Rändern. Beere bis 2 cm lang, gestreckt kegelförmig, am oberen Teil 5 mm, vom abgestorbenen Perigon gekrönt. Farbe leb- haft kirschrot, nach unten verblassend, in gelblich auslaufend. Samen klein, 1 mm lang, hellockerfarbig. Die Pflanze hat kein grosses Verbreitungsgebiet; sie findet sich von Guatemala 6—10 km entfernt in der Richtung nach dem Rancho San Agustin, und zwar in Fiscal, San José de Golfo, Sanarate, Palencia, und ist daselbst gemein. Sie findet sich auf steinigem Geröll von ver- wittertem Porphyr, und je nach dem Standort haben die Pflanzen des öfteren einen geneigten Fuss. | 35. Cereus del Moralii J. A. Purpus, 1. c., p. 89, c. tab. Arborescens, 4—5 m altus, ramosissimus; trunco 3—5 dm alto, va- lido; ramis ascendentibus, ca. 1 m longis, comam densam formamenti- bus; costis subacutis, 7—8,3 cm altis; areolis 2 cm distantibus; aculeis radialibus 5—6, 1—2,5 cm longis, cinereis, centralibus solitariis; floribus, alboroseis, 4—5 cm longis; baccis fere globosis, spinosissimis, 3,5—4 cm diametro, coccineis, carne rubro seminibus nigris. Baumartig, 4—5 m hoch, stark verzweigt; Stamm 3—5 dm im Durch- Messer, hoch, ziemlich stark; Zweige sehr dicht stehend, aufsteigend, ca. 1 m lang. Rippen ziemlich scharf, 7—8,3 cm hoch; Areolen 2 cm entfernt; Randstacheln 1—6, grau, oben hellbraun, 1—2,5 cm lang; Mittelstachel einzeln etwas länger; Blüte in der Nähe der Endtriebe, 4—5 cm lang; innere Kronenblätter weiss, leicht rosa, länglich lanzett- lich, äussere rosa mit dunklerem Streifen in der Mitte, äusserste scharf Zugespitzt mit langer Spitze. Fruchtknoten grün beschuppt, mit langen braungrauen Haaren besetzt; Staubfäden weiss, Beutel hellgelb. Narbe hellgelb, zwülfteilig. Frucht fast kugelig, karminrot, 3,5—4 cm im Durch- Messer, mit zahlreichen Stacheln und krausen Haaren besetzt, Frucht- fleisch rot, Samen schwarz, ca. 1 mm im Durchmesser, grubig, netz- aderig. Jährige Sämlinge hellgrün, gelbstachelig. Zuerst von C. A. Purpus 1907 in der Sierra de Mixteca im süd- Repertorium novarum specierum, VIII. 16 242 Vermischte neue Diagnosen. westlichen Staate Puebla entdeckt und von mir auf unseren gemein- samen Touren in jenem Gebiet vielfach beobachtet. Besonders häufig findet man ihn.in den Bergen bei San Luis Tultitlanapa mit C. Schenchii und C. mixtecensis zusammen wachsend. Der Wuchs ist sperriger wie bei genannten, lockerer, nicht so gedrungen und schon von weitem leicht von diesen zu unterscheiden. Sehr charakteristisch sind die grossen, rötlich-weissen, oben an den Zweigenden erscheinenden Blüten und: die roten, reich bestachelten Früchte, welche ebenfalls, kaum dass sie etwas angereift sind. von Vögeln ausgefressen werden, so dass man nur selten Samen erlangen kann. Fast aus jedem Baum ertönt der schrille, warnende Pfiff eines drosselartigen Vogels, der das Fleisch frisst, während eine niedliche, kleine Turteltaube den öligen Samen nachstellt Von den Eingeborenen wird die Art „Chente“ ge- nannt. LXV. A. Engler, Berichtigung betreffend Schoenodendron. Im Beiblatt, 101 (22. März 1910) von Englers Bot. Jahrb., S. 34 muss es heissen: $choenodendron Engl, eine baumartige afrikanische Cyperacee. LXVI. Vermischte neue Diagnosen. 416. Swertia Bisseti Sp. Le M. Moore et I. H. Burkill in Journ. and Proc. Asiat. Soc. of Bengal, II (1906), no. 7. Herba verisimiliter annua, ultra-spithamea, glabra. Caulis erectus, rariramosus, paueifoliatus, obtuse quadri-angulatus: ramuli ascendentes. Folia sessilia, oblongo-lanceolata, obtusa, basi levissime cordata, ut vide- iur tri-nervia, crassiuscula, omnia speciminis unici solummodo obvii oppo- sita, modice 1—2 cm longa et 5—6 mm lata, in sicco olivacea subtus pallidiora. Flores (? lutei) tetrameri, in corymbis brevibus sublaxis pluri- floris ramulos coronantibus digesti, humectati ca. 8 mm diameiro: pedi- celli gracillimi, quam flores saepissime longiores, 5—10 mm longi. Calycis lobi lanceolati, acuti, 4 mm longi. Corollae tubus 1 mm longus: lobi oblanceolato-oblongi, obtusissimi, 6 mm longi, medium paullulo infra uni- foveolati; foveola glandulosa ovata, supra distincte marginata, infra eva- nescens, ca. 0,75 mm longa. Filamenta omnino filiformia, apicem versus levissime attenuata, 3 mm longa: antherae ovato-oblongae, 1,2 mm longae, connectivo brevissime producto: loculi inter se paullulum inaequales. Ovarium oblanceolato-oblongum, 4 mm longum: stylus nullus: stigmatis lobi lineares, 0,5 mm longi. Capsula ignota. Japonia, in insula Yezo (V. E. Kinch ex J. Bisset). Typus in Her- bario Musei Britannici conservatus est. ——— Vermischte neue Diagnosen. 243 417. Morkillia Rose $ Painter in Smiths. Miss. Coll., L (1907), p. 33. The name Chitonia of Mocino & Sessé is a homonym of the Chitonia of D. Don, and hence a new name is here proposed. The genus is named Morkillia in honor of Mr. W. L. Morkill, general manager of the Mexican Southern Railroad, who has taken a great interest in and has contributed to the development of our explorations in southern Mexico. 418. Morkillia mexicana (Moc. & Sessé) Rose & Painter, l. c., p. 38. Chitonia mexicana Mog. € Sessé; DC., Prod., I, 707; 1824. 419. Morkillia acuminata Rose & Painter, l. c., p. 34. Near M. mexicana, but leaflets paler above, ovate and acuminate, more densely pubescent, flowers much smaller (6 cm or less broad), petals less notched, and fruit broader and nearly truncate at apex. North Mexico: Collected by Mr. E. W. Nelson on road over mountain between Victoria and Jaumave Valley, altitude 240 to 750 meters, May 31, 1898 (no. 4444). 420. Ribes madrense Coville & Rose in Smiths. Misc. Coll, L (1907), p. 32. Second-year branches light brown, somewhat pubescent; young .growth green, densely pubescent; prickles either simple or 3-branched, at first yellow, in age brown, 4 to 5 mm long; petioles 1,5 to 2 cm long pubescent; leaves more or less deeply 3-lobed, the lobes strongly toothed or cleft, more or less glandular and pubescent on both surfaces; peduncle pubescent; bractlets broadly ovate, obtuse; calyx tube 3 mm long; lobes of calyx 6 mm long, slightly hairy; petals about half as long as the calyx lobes, dark red; style glabrous; ovary glabrous; mature fruit not seen. Mexico: Collected by Ur. E. Palmer near Quebrada Honda, Durango, May, 1906 (no. 215). The only Mexican species which is at all near this is R. microphyllum, a plant distinguished by its stouter prickles, smaller leaves, somewhat different flowers, etc. 421. Sagittaria arifolia (Nutt.) Smith var. 1. monomorpha Lunell in Bull. l Leeds Herb., no. 1 (Sept. 1907), p. 2. . Terrestrial or emersed. Stout and plump. Scapes 5—20 cm high, erect or ascendent. Petioles 4—18 cm long, usually curved outwards. Leaf blades all sagittate, broad, acute, with divergent basilar lobes. Bracts lanceolate, often as long as the fertile pedicels. Achenes about 2 mm long. 422. Sagittaria arifolia (Nutt.) Smith var. 3. dimorpha Lunell, Le, p. 3. Only the lowest part of the plant is covered with water. Leaves abundantly developed and sagittate as in var. monomorpha, except 1 to 3 lanceolate or oval, and 1 to 3 phyllodes. Turns into var. monomorpha under favorable conditions. 423. Sagittaria arifolia (Nutt.) Smith var. 4 polymorpha Lunell, l. c., p. 3. A form showing characters mixed from the terrestrial and submersed forms, as part of the plant is exposed to the air, and part is submersed in the water. It has phyllodes, but comparatively fewer than var. cuneata. 16* 244 Vermischte neue Diagnosen. It has leaf blades on long and stiff petioles raised above the surface of . the water, and with all the different formations varying from linear to sagittate. In general appearance it stands nearer to var. cuneaía than to var. nonomorpha. 494. Sagittaria arifolia (Nutt.) Smith var. 5 cuneata (Sheldon) Lunell, l. c., p. 3. Syn.: S. cuneata Sheldon in Bull. Torr. Bot. Club, XX (1893), 283, t. 159; Smith in Rep. Mo. Bot. Garden, VI (1894), 8, t. 2; Britton and Brown, Illustr. Flora North. U. States, I (1896), 89; Buchenau, l. c. Plant submersed, rooting in mud, maybe sometimes in sand, too, slim and slender. Scape 20—100 em long, with the verticillate flowers reaching the surface of the water. Leaves with long petioles, their blades floating on the surface, sagittate, very much smaller in size than in the preceding varieties, Bracts ovate-lanceolate, usually shorter than the fertile pedi- cels. Achenes about 1 mm long. This variety has phyllodes, some linear, attenuate, nearly reaching the surface of the water, others lanceolate 6—12 cm long, 4—8 mm broad, rosulately arranged around the base of the scape. Alle Formen von Lunell in Nord-Dakota beobachtet! 425. Equisetum fluviatile L. var. siccum Lunell in Bull. Leeds Herb., no. 2 (Nov. 1908), p. 5. About 3 dm high and as stiff as E. Hyemale L., emitting a number of stems from the rootstock. Grows in dry soil. Was found on the rail- road bank at Sheyenne, North Dakota. - 426. Alisma superbum Lunell, l. c., p. 5. As a result of diligently repeated measurements taken in the field, I found that the western representative of A. Plantago has larger petals than specimens from different parts of Europe. — North Dakota. 427. Alisma Geyeri Torr., l. c., p. 5. Pedicels (both flowering and fruiting) forming with the scapes an angle of 90 degrees or more; leaves elliptic to lanceolate to linear. a) Var. laneeolatum Lunell (= A. arcuatum Mich. var. lanceolatum [Buchenau] Lunell in Bot, Gaz., LIII [1907], p. 211). b) Var. angustissimum Lunell (— A. arcuatum Mich. var. angustissi- mum [Aschers. et Grábn.] Lunell, l. c., p. 211.) | A. Geyeri being identical with A. arcuatum Michalet ought to be the preferred name as it is nine years older. Vide J. Lunell, The genus Alisma in North Dakota, in the Botanical Gazette, XLIII, 209—214, March 1907. — North Dakota. 428. Allionia hirsuta Pursh. var. rotundifolia Lunell, 1. c., p. 6. Leaves nearly orbicular in outline. — Collected on railroad bank at Leeds, North Dakota. 429, Ranunculus eremogenes Greene var. pubescens Lunell, Le, p. 6. Stems, peduncles and petioles more or less hairy. Quite common. — North Dakota. $—- Vermischte neue Diagnosen. 245 430. Ranunculus Purshii Richardson presents several variations, accord- ing to the following key: À. Leaves green, emersed. a) Terrestrial forms, growing in wet soil, forming a cluster of fibrous roots, stems ascending (or sometimes erect) 4—20 cm long. Var. 1 schizanthus Lunell, l. c., p. 6. Leaves divided into three lobes, and the lobes finely dissected. — North Dakota. Var. 2. dissectus Lunell, 1. c., p. 6. The lobes just as deeply cut, but the segments broader (as in Geranium dissectum L.). The prevalent land form. — North Dakota. Var. 3. geranioides Lunell, l. c., p. 6. The lobes not as deeply cleft, and the segments still broader than in var. dissectus (the leaf resembles in outline the leaf of Geranium molle L.) — North Dakota. b) Mud form. Var. 4 radicans Lunell, l. c., p. 6. Creeping, and rooting repeatedly from the nodes. Leaves mostly the form of var. geranioides. — North Dakota. B. Leaves green, emersed, and blackish, submersed. c) Aquatic form. ° Var. 5 polymorphus Lunell, l. c., p. 6. The emersed leaves present forms 1, 2, and 3 just described. The submersed leaves are capillary multifid (filiform dissected). Stems elongated, sometimes several meters in length. — North Dakota. 431. Roripa hispida (Desv.) Britton var. glabrata Lunell, l. c., p. 6. The whole plant shining, glabrous. Occasionally among the main form. — North Dakota. 432. Cheiranthus cheiranthoides (L.) Heller var. prostratus Lunell, 1. c., p. 6. Stem creeping on the ground. — Found near Dunseith, Rolette Co., North Dakota. 433. Aragallus Aven-Nelsoni Lunell, |. c., p. 6. Perennial, cespitose, 10—20 cm high, with the short and thick stems covered with faded old leaves and stipules. The stipules are imbricated, membranous, deltoid, acuminate, and thickly covered with long, white Silky hairs. The whole plant is bright-green. The leaves are 8—15 cm long, 4 to 7-pinnate, the leaflets 1—2 cm long, narrowly linear, straight or faleate, acuminate at both ends, pubescent, with partly appressed and partly spreading hairs, margins thickened. The plant never has more than 7 pairs of leaflets. A few leaves are different from the others, being 2—4 cm long, 3 to 4-pinnate, with leaflets 5 mm long, oblong to lanceolate. Buds densely silky-tomentose, at least when young. Calyx Silky incanous, with a shining, dark, bluish-violet shade, at the end of the flowering time inflated, covering the pod, at last getting cracked by the ripe pod. Bracts triangular, subulate-tipped, green, silky, unequal in length. Flowers rose-purple (in drying changed. to deep blue), or seldom 246 Vermischte neue Diagnosen. white (in drying changed to cream colored), in dense heads. Pods 12 mm long, conical, with a long, bent acumen, coriaceous, appressed to the rachis, exceeding the calyx about one-half when ripe, appressed sericeous-pubescent, the lower half (nearest the rachis) involute. The plant is growing on high hills (not on the prairie) Its flowering time is about the middle of June. It was found on one of the highest peaks of Butte, Benson Co. (type station), and one single plant on a steep hill at Minot, Ward Co., North Dakota. Differential Characters. A. Lamberti has considerably larger size, is always of a more or les grayish aspect, has all the way to 14 pairs of leaflets, which are broadly to narrowly lanceolate, obtuse or acuminate, and the pod is narrowly or broadly oblong; its flowers become purplish-blue in drying, its flowering time is about July 1, and it is a plant belonging to the plains. A. sericeus differs in its larger size, broad leaflets, canescence, and cylindraceous pods of 2,5 cm length. A. Bige- lovii has glabrate leaflets and cylindraceous pods, which are thinner, longer and short-stipitate. 434. Chamaenerion angustifolium (L.) Scop. var. abbreviatum Lunell, L c., p. 7. The elongated spike reduced to 2—4 cm in length. Occasionally among the main form. — North Dakota. 435. Gentiana detonsa Rottb. var. tonsa Lunell, |. c., p. 7. Stem 3—6 dm high, corolla 2,4—3 o cm long, its lobes entire or nearly so. In swamps at Butte, Benson Co. and Towner, McHenry Co. — North-Dakota. 436. Collomia linearis Nutt. var. picta Lunell, |. c., p. 7. With colored bracts. Sparingly at Butte, Benson Co. — North Dakota. 437. Physostegia formosior Lunell, 1. c., p. 7. Stem ascending or erect, simple or branched, hollow, 3—10 dm high very leafy (the joints 2—3 cm distant, seldom more). Leaves oblong- lanceolate, or ovate-lanceolate, or oblong, 3—10 cm long, 1—2,5 cm wide (usually broader than in the other species), serrate to denticulate, acu- minate (the lower blunt) at the apex, narrowed at the base, partly clasping (the lower having winged petioles), thick, rather succulent, glaucescent beneath. Bracts about 1—2 as long as the calyx, ovate, acerose-tipped. Spikes dense, many-flowered, becoming 4—15 cm long in fruit. Flowering calyx campanulate to top-shaped, its teeth ovate, blunt, 1—3 as long as the tube. Fruiting calyx globular, inflated, 6— 7 mm long, its teeth deltoid, 1—3 as long as the tube (not becoming acerose-tipped). Corolla invariably 2 cm long, of a bright gorgeous, deep pink color, with a pale spot outside ofthe throat. The plant was found in a moist thicket bordering the large timber along Mouse river at Towner, and in the timber at Minot (type-station), in August 1908. — . North Dakota. $ ! i A EY Vermischte neue Diagnosen. 247 ‚Differential Characters. P. Virginiana (L.) Benth. has the stem often less leafy (2—8 cm distance between the joints), the leaves usually narrower, firmer, more sharply serrate, and green beneath, the fruiting calyx oblong, 8—10 mm long, 5—6 mm wide, its teeth at length acerose-tipped, and the pale purple flowers 2,5 cm long, or more. P. parviflora Nutt. has the leaves thin and much less narrowed at the base, and its altogether purple flowers are very much smaller, usually 1 cm long (seldom 1,5 cm). 438. Lobelia strictiflora (Rydb.) Lunell, l. c., p. 8. As the characters described in Rydbergs Flora of Montana (anno 1900). p. 376, were found constant with a large number of plants from Butte and Towner, North Dakota, there is no doubt in my mind re- garding the advisability of classifying Lobelia Kalmü strictiflora as a distinet species. 439. Aster laevis L. var. abbreviatus Lunell, l. c., p. 8. Stem 3 dm high or lower, leaves rather broad, ovate or rhomboid. On the prairié, not rare in gravelly soil. — North Dakota. 440. Aster laevis L. var. sourisensis Lunell, l. c., p. 8. Stem 6—12 dm high; stem leaves rhomboid or rhombic, the lower often abruptly narrowed into winged petioles. Basal leaves with long, narrowly winged petioles, broadly ovate, or oval, or circular. In the timber at Minot, Ward Co. — North Dakota. 441. Aster laevis L. var. undulatifolius Lunell, 1. c., p. 8. Leaves wavy-margined. In a thicket along the Saskatchewan river, Moose Jaw, Assiniboia. — North Dakota. 442. Antennaria aprica Greene var. rosea Lunell, ]. c., p. 8. With rose-colored hracts. On the prairie at Towner, McHenry Co. Rare. — North Dakota. 443. Lygodesmia juncea (Pursh) D. Don var. racemosa Lunell, Le, p. 8. Root, stems, leaves, flowers and achenes as in the main form, but the inflorescence is racemose. Among the main species sparingly at Minot, Ward county. — North Dakota. 444. Plectaneia elastica H. Jumelle et H. Perrier de la Bathie in ,Le Caoutchouc et la Gutta-Percha“ (15. février 1908), p. 7, fig. 1, et p. 8, fig. 1, et 1. c., 15. Juin 1908, p. 6. Le piravaovao est une liane dont le tronc peut atteindre, à la base, Usqu'à 20 cm de diamètre. Ce tronc (fig. 1 A) est toujours recouvert de nombreux et gros mamelons lenticellaires, plus ou moins espacés ou Confluents suivant que la plante pousse à la lisiére du bois ou à l'in- lérieur. Les feuilles sont de formes trés variables, comme dans la plupart des Plectaneia, qui sont excessivement polymorphes. Sur les jeunes individus ou les trés jeunes pousses, ces feuilles sont minces et étroites. A peine pétiolées, elles sont lancéolées, en pointe à 248 Vermischte neue Diagnosen. la base, aigués au sommet, de 8 à 15 mm, par exemple de longueur, sur 9 mm à 3 mm 1/2 de largeur. Mais, mélangées à ces feuilles étroites, en sont déjà d'autres d'aspect aussi gracile mais qui s'élargissent dans leur tiers inférieur, devenant -ovales-lancéolées, et ayant, par exemple, 15 mm sur 7. Cette derniére forme nous achemine vers les feuilles adultes, qui sont nettement pétiolées (5 à 6 mm), ovales, de 4 cm sur 1 à 2 cm. D'autres sont encore plus grandes et ont un petiole de 8 mm et un limbe de 6 cm sur 3. Toutes ces feuilles (fig. 2) sont fortement en coin à la base, acuminées au sommet; leur plus grande largeur est un peu au-dessous de la région médiane, La nervure principale seule est bien marquée, canaliculée sur la face supérieure, saillante en dessous. Les nervures secondaires, assez nombreuses, assez fortement obliques (alors que, dans d'autres Plectaneia, elles deviennent presque perpendiculaires à la nervure médiane) sont peu visibles sur les deux faces. Leurs extrémités s'unissent en une nervure marginale généralement peut distincte. Mais hátons-nous de remarquer que c'est là exactement la forme des feuilles des individus poussant en forét. Sur les pieds qui croissent sur le bord du bois, dans des endroits plus éclairés, les limbes conservent bien le méme aspect général, sont encore plus ou moins coriaces, mais, dans lensemble, sont moins larges et moins arrondies latéralement et paraissent plus oblongues (6 cm sur 2 cm 5); leur plus grande largeur, au lieu de correspondre au tiers inférieur à peu prés, est au niveau de la région médiane. Sur des pousses en voie de développement, il est encore des feuilles d'un type un peu différent; celles-ci s'élargissent tellement vers le milieu qu'elles sont ovales-arrondies (2 cm 7 sur 1 cm 7). Les caracteres toutefois qui, sous toutes ces formes, semblent assez persistants, sont le sommet aigu ou acuminé ot la base nettement en coin et ne tendant à s'arrondir que tout à fait exceptionnellement. Par contre, il n'y a pas plus lieu que d'ordinaire de se préoccuper, outre mesure, de la glabrescence ou de la pilosité de ces feuilles. Le plus souvent elles sont glabres; cependant, leur nervure médiane peut étre velue, et tout le limbe méme, surtout sur sa face inférieure, peut étre pubescent. Et l'observation suivante, faite par l'un de nous, prouve que ce n'est sûrement pas là un caractère distinctif. Sur un pied à petites feuilles glabres, un rameau brisé par un bœuf sauvage a poussé pres de terre; et ses feuilles ont été velues. Exactement, les feuilles de piravaovao peuvent être velues ou glabres en-dessous sur les plantes jeunes, velues sur les jeunes pousses déve- loppées à l'ombre. Au point de vue de la forme, elles sont étroites et plus ou moins linéaires sur les jeunes plants, ovales-lancéolées sur les vieux pieds poussant à l'ombre, dans les bois, plus allongées et moins arrondies latéralement sur les lianes venues en plein soleil, à la lisière de la forét. P li Vermischte neue Diagnosen. 249 Les inflorescences, qui sont des cymes heligoides contractées, appar- tiennent au second des deux types que nous avons admis pour le genre ‚Plectaneia. Ordinairement, la premiere formée à l'extrémité d'un rameau reste terminale, mais en étant toutefois dépassée (fig. 1 A) par les deux rameaux qui partent des deux feuilles situées à sa base; puis, sur chacun de ces rameaux, l'inflorescence terminale est de nouveau dépassée soit par un, soit par deux rameaux, qui se terminent encore par une in- florescence avec une feuille basilaire. Lorsqu'il y a deux rameaux, les nouvelles inflorescences restent terminales; lorsqu'il n'y en a qu'un elles sont, en apparence, latérales. Il est d'ailleurs, possible que, aux aisselles des deux feuilles basilaires de la premiere de toutes ces inflorescences, il ne se développe pas de rameau; l’inflorescence (fig. 1, C) est, en ce cas, littéralement terminale, aucun rameau .ne la dépassant; elle corre- spond, cette fois, au premier des deux types, que nous avons dit autre- fois être celui, par exemple, du Plectaneia Thouarsii. Les fleurs desséchées sont grisátres ou gris brunátre; fraiches, elles sont jaunes. Les sépales sont peu soudés, ovales de 1 mm 5 environ de longueur sur un peu plus de !/ mm de largeur, aigus au sommet, ciliolés, plus ou moins velus extérieurement, ainsi que les pédicelles. Le tube corollaire, un peu plus large dans sa moitié supérieure que dans sa moitié inférieure, a environ 2 mm de longueur; les lobes, qui sont des languettes obtuses, ont 8 mm à peu prés. Toute la corolle est glanduleuse extérieurement; intérieurement sont de nombreux poils, aux points oü se terminent les courts filets étaminaux. Les anthéres sont aigués. Ovaire et style sont glabres. Le style est court et large; le stig- mate, à base élargie, est conique. Les fruits (fig. 2) — qu'on ne trouve, en aoüt, que sur les individus des endroits découverts et éclairés — ont l'organisation générale de tous ceux de Plectaneia. Ils ne sont pas ailés comme ceux du Plectaneia rhomboidalis Jum. et Per. de l'Ankara; les bords libres de chaque folli- cule proéminent seulement en un léger ourlet, replié vers la ligne mé- diane de la face dorsale. Ils peuvent avoir de 10 à 30 cm de longueur sur 5 mm de largeur. . Les graines (fig. 2) sont celles du genre, ailées aux deux extrémités. Madagascar (Nord-ouest): Haut-Bemarivo, Foret d'Analamahitso, 800—900 m alt. (nom. vern.: ,Piravaovao*). — (Extréme-sud) Fort-Dauphia (nom. vern.: „Vahyvanda“.) 445. Plectaneia inutilis H. Jumelle et H. Perrier de la Bathie in „Le Caoutchouc et la Gutta-Percha* (15. février 1908), p. 13, fig. 3. | Le tronc n’est jamais rendu verruqueux par les excroissances lenti- cellaires plus haut signalées pour la première espèce; ce tronc est re- couvert uniformément (B, fig. 1) d'un rhytidome noirátre assez reguliere- ment crevassé en tous sens. Les feuilles adultes (fig. 3) sont aussi sensiblement distinctes. Nette- ment petiolées (4 à 8 mm), glabres, elles ont un limbe dont la plus 250 Vermischte neue Diagnosen. grande largeur correspond à peu prés à la base; et cette base peut étre un peu en coin, mais est plus souvent arrondie, et méme comme tronquée; ce qu'on n'observe que bien rarement chez le Plectaneia elastica. La nervure médiane est saillante sur la face inférieure; les nervures secondaires, presque perpendiculaires, sont à peine visibles sur cette face chez les feuilles devenues coriaces, elles ne sont plus nettes que sur les feuilles molles, oü l'on voit que leurs extrémités s'unissent en une nervure marginale. Comme celles du Plectaneia elastica, les feuilles trés jeunes ne res- semblent pas du tout aux feuilles adultes. A peine pétiolées, elles ont l'aspect gracile des jeunes feuilles de piravaovao, tout en restant assez distinctes, car elles sont plus allongées et paraissent, par suite, encore plus linéaires. Elles ont, par exemple, 15 mm sur 1, ou 25 mm sur 2, pendant que d'autres, s'élargissant un peu, et devenant ovales dans leur partie inférieure, ont de 8 à 25 mm de longueur sur 3 à 4 de largeur. Elles sont aussi, la plupart du temps, plus longuement acuminées que les jeunes feuilles de Plectaneia elastica, Au sujet de cet extréme polymorphisme foliaire, tel que nous l'ad- mettons ici. nous entrevoyons bien, au surplus, l'objection. Quelle preuve avons-nous que ces petits plants sont les jeunes individus des Plectaneia auxquels nous les rapportons? Cette preuve, nous la possédons doublement pour le Plectaneia inutilis. D'abord nous connaissons toutes les formes intermédiaires entre les feuilles linéaires et les feuilles adultes. Puis surtout nous avons trouvé et nous conservons en herbier des rameaux sur lesquels se trouvent à la fois des rameaux portant des feuilles ordinaires et des pousses plus jeunes portant des feuilles linéaires. C'est dans ees conditions que nous sommet en droit d'affirmer le trés grand polymorphisme de ces espèces. Chez le Plectaneia inutilis, les inflorescences sont disposées suivant le second des deux types que nous avons décrits plus haut. Elles sont primitivement terminales, mais deviennent ensuite latérales parce qu'elles sont rejetées de cóté par le rameau qui part de l'unique feuille située à la base du groupement floral. Répétons qu'il est possible pourtant aussi que deux feuilles, et par conséquent, deux rameaux se développent; en ce cas, l'inflorescence reste terminale, tout en étant dépassée par les nouveaux rameaux. Les lobes corollaires — qui sont deux ou trois fois plus longs que le tube dans le Plectaneia Hildebrandtii, à peu près de même longueur que ce tube dans notre Plectaneia firingalavensis, plutöt plus courts dans le Plectaneia Thouarsii, — égalent ici 1 fois 1/2 environ ce tube. Ces lobes sont légèrement pubescents extérieurement. La plante se distingue, d'autre part, du Plectaneia rhomboidalis de l'Ankaratra par ses feuilles, par son style moins long et bien délimité au sommet de l'ovaire, et par ses fruits qui ne sont pas ailés. — Vermischte neue Diagnosen. 251 Ces fruits (fig. 3) du Plectaneia inutilis ressemblent à ceux du Plec- taneia elastica. Madagascar: Haut-Bemarivo, toujours au-dessous de 500 m alt. 446. Plectaneia elastica forma firingalavensis H. Jumelle in „Le Caout- chouc et la Gutta-Percha* (15. Juin 1908), p. 6. Syn.: Plectaneia firingalavensis Jumelle in „Le Caoutchouc et la Gutta- Percha“. Madagascar: Bojna, à Firingalava (Perrier de la Bathie). Les inflorescences de ce Plectaneia sont bien un peu plus lâches que celles du Plectaneia du sud, mais les fleurs sont sensiblement les mêmes — comme nous l'indiquerons avec plus de détails ailleurs — dans l'un et dans l'autre; puis les feuilles des rameaux floraux sont identiques, ovales et acuminées, comme celles de ce méme Plectaneia, et enfin il est à remarquer que la liane, au Firingalava, sur les contreforts du plateau central, pousse dans les mémes conditions et aux mémes altitudes que le Plectaneia d'Analamahitso, et aussi que la plante du sud. Car nous allons dire plus loin que le vahyvanda, dans le cercle de Fort-Dauphin, ne se rencontre pas, d’après les observations de M. le commandant Vacher, au-dessous de 800 m. Si, ne connaissant pas les fleurs de pira- vaovao, nous avions pu penser tout d'abord que la plante de Firingalava était distincte de ce piravaovao, c'était surtout parce que ses fruits sont plus gros que ceux de la liane d'Analamahitso et restent velus. Mais déjà notre ami Perrier de la Bathie tendait à identifier néanmoins, d’apres leur port général, les deux Plectaneia du Boina; et la grande ressemblance d'ensemble qu'il y a aussi entre les rameaux floraux du Plectaneia firin- galavensis, à feuilles acuminées, et ceux du Plectaneia du sud nous semblent bien confirmer définitivement cette maniere de voir. 441. Secamonopsis madagascariensis H. Jumelle in ,Le Caoutchouc et la Gutta-Percha* (15. Octobre 1908), p. 6, fig. 1—4. Scandens, foliis angustis, 4—5 cm longis, 2—4 mm latis, marginibus revolutis, glabris vel subglabris, apice acutis, basi rotundis; petiolo, 1 cm longo; pedicellis puberulis; floribus in cymas laxas, minimis (2 mm), luteis; calycis segmentis suborbicularibus, apice obtusis; corolla urceolata, dentibus triangulis; coronae foliolis dorso antherarum adnatis, antheris brevioribus; polliniis oblongis 4, retinaculo translatoribus non perbrevibus (0 mm 120) affixis; stigmatis capite rostrato, rostra antheras couspicue Superante. Madagascar: Lianes ou arbustes buissonants; Fort-Dauphin (nom. vern.: „angalora“). (Vacher) — Morondava, Andranopasy (nom. vern.: »vahimainty* (Hegelbacher). 448. Nothofagus megalocarpa Carlos Reiche in Bol. Mus. Nac. Chile, I (1909), p. 67, c. fig. Arbor monoica ramulis basi 6 sursum Q9. Flores 6 solitarii, pedun- Culati, perigonio late campanulato, piloso, irregulariter lobato; staminibus ca. 90, antheris apice pilosis, filamentis fere aequilongis, pollinis granulis 252 Vermischte neue Diagnosen. subglobosis. Inflorescentiae 2 triflorae, pedunculatae, involucri 4-partiti laciniis linearibus extus squamis linearibus dense obsitis. Styli brevis- simi. Fructus certe maximi generis. Nuculae laterales triquetrae, pedun- culatae, centralis ‘anceps, sessilis, circumdatae involucri vel cupulae laciniis bipartitis iterum bifidis dorso glanduloso-punctato, denudato vel squama una alterave exornato, quam nuculae longioribus et angustioribus. Nueulae ob pericarpium osseum durae. Embryo cotyledonibus maximis, suborbicularibus, plicatis. — Arbor excelsa, frondosa, cortice nigro-cine- reo, fisso; ramulis novellis pilis unicellularibus obtectis. Folia hieme secedentia, novellis secundum nervos lateräles plicatis, adultis axillis nervorum exceptis glabris, subcoriaceis, papillis prominentibus exasperatis, irregulariter contorto-plicatis, glaucis, subtus paulo pallidioribus, ovatis, obtusis, repando-vel crenato-lobatis, basi irregulariter cordatis, breviter petiolatis. Folia 6—7 cm longa, 4—5 cm lata. Petioli 5 mm. Nervorum lateralium pares ca. 10. Pedunculi ó 10—12 mm. Pedunculi inflores- centiarum ó 5—6 mm. Nuculae 18 mm longae, 10 mm latae. Cupulae laciniae 2 cm longae. Cotyled. diam. 15 mm. Observatio. — Folia primaria plantulae ex semine ortae leviter crenato-lobulata lobulis fere spinuloso-denticulatis (fig. 3). Chile centralis, provincia de Maule, haud procul a Constitucion (La Rinconada) 35° 30’ 1. m. 449. Quercus vulcanica Boiss. et Heldr. «. typica Borzi in Boll. Ort Bot. Palermo, IV (1905), p. 47. Foliis supra glabris, subtus praesertim ad nervos plus minus pubes- centibus aut demum glabratis. — Q. vulcanica Boiss. et Held. Hb.! — Kotsch. Eich. Tab. 18 et Hb.! — Q. appennina Tineo, in Hb. R. H. Bot. Pan.! — Q. appennina b, Hb. ex p.! Hab. — Sui colli presso Palermo, a Boccadifalco (Tineo! Gus- sone! Todaro!) e in Calabria nei boschi di Gioja-Tauro (Cardinale! e Gerace!). 450. Quercus vulcanica Boiss. et Heldr. 3. pinnatifida Borzi, 1. c., p. 47. Ramulis dense cinereo-tomentosis, foliis profunde pinnatifidis, sinubus angustis, laciniis subirregulariter lobato-dentatis, supra sparse stellato- pilosis, subtus tomentosis. Hab. m Nei boschi di Valdemone, in Sicilia (Todaro!) quelli di ^ Carditello in Provincia di Terra di Lavoro (N. Terracciano!) e presso Monte Cassino! 451. (Quercus vulcanica Boiss. et Heldr. y. nebrodensis Borzi, 1. c., p. 47. l Ramulis cinereo-tomentosis, foliis sinuato-pinnatifidis, sinubus amplis, laciniis integris vel raro sub apice emarginatis. Hab. — Nei boschi di Castelbuono in Sicilia sulle Madonie (Minà- Palumbo!), e coltivata nel R. Orto Botanico di Palermo! . , 452. X Eryngium heteracanthum (E. campestre L. X creticum Lam.) Teyber, in Verh. zool.-bot. Ges. Wien, LIX (1909), p. (61). Vermischte neue Diagnosen. 253 Caulis erectus, glaber, leviter striatus, a medio ramosus, albido-viridis. Rami divaricati, albido-virides vel leviter coerulescentes. Fol. bas. et cau- lina inferiora prope ternatisecta; segmenta simpliciter vel duplicato- pinnatipartita vel -pinnatifida laciniis spinoso-serratis. Fol. caul. superiora minora, minus partita, sicut media auriculis spinoso-pinnatifidis caulem amplectentia, summa tantummodo trifida vel quinquefida. Capitula ovato- globosa, fol. involucralibus anguste lineari-lanceolatis, remote spinoso- dentatis et in spinam exeuntibus circumdata. Florum bracteolae aut in unicam tantum spinam exeuntes, aut uno vel duobus. aculeis lateralibus praeditae. Corolla albicans; stylus coerulescens. Pollinis granula sterilia. — Floret Julio, Augusto. Statio adhuc unica: Locis incultis inter Dalmatiae urbes Spalatum et Salonam in consortio parentum et Eryngii amethystini. E. heteracanthum ähnelt in der Tracht mehr dem E. campestre L., auf welches vor allem der kráftige Wuchs, der weissgrüne Stengel, die eben- falls weissgrünen oder nur schwach bläulichen Äste, die grösseren, mehr zerteilten Blätter sowie die oft nur mit einer Stachelspitze versehenen Stützschuppen der Blüten hinweisen. An E. creticum Lam. gemahnen die längeren, schlankeren Äste, die einfacher geteilten, dunkler grünen Blätter, die schwach bläulichen Äste und Griffel sowie die oft zwei- oder drei- spitzigen Stützschuppen der Blüten. 453. Swertia purpurascens var. ramosa J. H. Burkill in Journ. and Proc. Asiat. Soc. Bengal N. S., III (1907), p. 34. Herba rigida, ad 80 cm alta, in parte superiori ter et iterum ramosa, ramis densis. Folia inferiora ad anthesin delapsa, superiora glabra, in Siccitate nigrescentia, petiolulata, late lanceolata, integra, basi acuta, apice subacuminata, tri-nervia, nervis lateralibus margini approximatis infra conspicuis, internodiis aequilonga vel breviora, maxima ad 30 mm longa, atque ad 8 mm lata, pleraque multo minora: petioli ad 1 mm longi, marginibus basi in alas caulinas transeuntibus et papillas mar- ginales gerentibus: stipula vera adest in forma lineae fimbriatae petiolos conjugentes. Flores numerosissimi, livido-lilacini, parvi. Pedicelli ca- Pillares ad 8 mm longi. Calyx glaber, quinque-sectus, basi decem-angu- latus, angulis alternis in margines loborum ineuntibus; lobi 3 mm longi, anguste lanceolati, acutissimi, carinati. Corollae tubus 0,5 mm longus: lobi acutiusculi, 4 mm longi, 2 mm lati, margine minute denticulati, unifoveolati; foveola distinctissima, crateriformis sed anguste cucullata e margine superiori, membrana e basi and androphorum freno conjuncta. Androphorum quinque-angulatum, 0,5 mm longum. Staminum filamenta dilatata, basi connata, 2,5 mm longa, infra minutissime aspera: antherae Ovatae, versatiles, 1 mm longae, purpureae. Ovarium antheras aequans: Stylus nullus: stigmata 1 mm longa, tarde divergentia recurvantia. Cap- Sula ovoidea 5 mm longa, paullulo exserta, viridi-straminea. Semina lutea, ovoideo-globosa, laevia, 7 mm longa. Himalaya: Collegi in loco aéri aperto in silvis montosis haud procul 254 Vermischte neue Diagnosen. ab hospitio Jorpokri, in districtu Darjeeling, alt. 8,000 ped., sub numeris 27746, 27747, 27748. Habitu ramosa, et foliis parvis, et floribus parvis, et capsulis parvis facile distinguitur. 454. Tulipa silvestris L. y. prinzeriana Bolzon in Bull. Soc. bot. Ital., 1908, p. 5. Flores erecti vel suberecti in gemma, tepalis 2,5—3 cm longis, externis 7—9 mm latis, plus minus intense extus purpurascentibus, in- ternis 11—16 mm latis, extus integre luteis, vel saltem in dorso medio purpurascentibus. Subappennino Parmigiano: Al m. Prinzera sopra Fornovo nel versante settentrionale presso la cima (m. 600—700), nei boschetti di quercie in terreno erboso a substrato serpentinoso, molte piante in piena fioritura il 9 Maggio 1907. Si accosta alla var. 8. australis (Lk.) da cui differisce per le dimen- sioni dei tepali; per il colore dei tepali si accosta alla forma b. mon- tana Willk. 455. Lychnis Flos-cuculi L. b. nana Bolzon in Bull. Soc. bot. Ital., 1908, p. 6. Caulis 15 cm longus. uni-vel pauciflorus. Medio Appennino Parmense: Nei boschi di castagno del m. Fuso sopra Scurano (m. 800—1000) in terreno asciutto erboso! 486. Cytisus hirsutus L. d. supinus (L. p. p.) d. major Bolzon in Bull. Soc. bot. Ital., 1908, p. 7. Foliolis usque ad 35—45 mm longis; capitulus florum terminalium circiter 5 ramis sterilibus foliosis, usque ad 8—10 cm longis, circumdatus. Prealpi Friulane: In valle de Natisone vicino a S. Pietro a m. 300 (15 Giugno 1903, Minio!). E un’ esaltazione della forma grandis Goir. 457. Genista tinctoria L. b. acutifolia Bolzon in Bull. Soc. bot. ltal., 1908, p. 7. Foliis lanceolatis acutis. Appennino Parmig.-Piacentino: Nella faggeta presso il crinale del gruppo del m. Nero sopra Cornolo (luglio 1904!). 458. Lathyrus vernus Bernh, 8. flaccidus Ces., Pass. e Gib. b. angusti- folius (Fiori, 1907) Bolzon in Bull. Soc. bot. Ital, 1908, p. 7. Foliolis, angustioribus, 5—8 mm tantum latis. Prealpi Friulane: In valle della Cosizza vicino S. Pietro al Na- tisone nei pendii ombrosi a 250 m (Minio!) Forma scoperta dal Fiori e da lui riportata nella Fl. Analit, vol. IV, parte I, ma senza nome proba- bilmente perché si riferiva ad un’ unica località. 459. Daucus platycarpos Scop. b. foliosus Bolzon in Bull. Soc. bot. Ital., 1908, p. 8. Umbellae bracteis plus minusve laciniatis. Agro Parmigiano: Fra le messi a Montechiarugolo vicino al ponte sull Enza! Esaltazione della forma tipica dovuta al terreno pingue. Vermischte neue Diagnosen. 255 460. Euphorbia dulcis L. b. longeradiata Bolzon in Bull. Soc. bot, Ital., 1908, p. 8. Radii primarii umbellarum multo longiores (circiter 7 cm longis usque ad bipartitionem). Collina Parmense: Macchie presso Sivizzano sopra Traversetolo (7 Maggio 1905, frutto!). Anche questa forma è contemplata nella frase Bertoloniana: radii modo involucrum aequantes, modo longiores. 461. Primula acaulis (L.) Hill, Jcq. d. caulescens Koch b. parviflora Bolzon in Bull. Soc. bot. Ital, 1908, p. 8. Scapus umbellam multifloram ferens, corolla integre lutea diametro 15—20 mm tantum lato. Agro Parmigiano: Verso i colli: lungo i ruscelli presso la strada da S. Maria di Piano a Mamiano (19 Marzo 1906!. Mancandomi la cas- Sula non so se questa mia forma dipenda dalla var. d caulescens Koch o dall ibrido P. elatior X acaulis Muret. 462. Menyanthes trifoliata L. b. macrophylla Bolzon in Bull. Soc. bot. Ital., 1908, p. 8. Caulis circiter 30 cm longus, foliolis usque ad 10 cm longis. Appennino Tosco-Parmigiano: Nelle paludi del lago Squincio (m. 1146) presso il passo del Lagastrello, il 17 Luglio 1903, frutto! . 463. Menyanthes trifoliata L. c. microphylla Bolzon in Bull. Soc. bot. Ital, 1908, p. 9. Caulis circiter 10 cm longus, foliolis circiter 2,5—3 cm longius, 1 cm circiter latis. Alpi Dolomitiche del Bellunese: Nel gruppo del m. Civetta alla Forcella d'Alleghe sopra Pécol nei prati acquitrinosi (m. 1800)! 464. Adenophora liliifotia (L.) Bess. b. angustifolia Pampanini apud Bolzon in Bull. Soc. bot, Ital., 1908, p. 9. Foliis lanceolatis, usque ad 15 cm longis, 6—15 mm tantum latis, Prealpi Trevigiane occidentali: Nel m. Grappa in luoghi diru- pati calcarei e ombrosi lungo l'aspra salita dello Scalaré in valle del Boccaör (Agosto 1904!); nello stesso luogo ne ho osservato forme inter- medie col tipo, cioé a foglie pure lanceolate ma piü larghe e piü corte. Forma scoperta dal Pampanini pure nelle prealpi Trevigiane, ma nella loro parte orientale. 465. Achillea macrophylla L. b. exilis Bolzon in Bull. Soc. bot. Ital., 1908, p. 10. | Caulis gracilis foliis multo minoribus laciniis angustioribus, corymbis Subsimplicibus paueifloris (4—5 capitulis); capituli cum 4—5 floribus ligulatis, ligulis brevioribus. Appennino Tosco-Parmig.: Presso il lago Verde e al m. Navert (prof. Fontana, Agosto 1905!). 466. Cryptocarya hypoleuca Mez apud F. Ostermeyer in Ann. Hofmus. Wien, XXII (1907), p. 189. Foliis rigidulis, adultis supra glabris subtus albidis secus nervos reteque tenue nervillosum ferrugineum breviter pilosulis, ellipticis, utrinque | 256 Vermischte neue Diagnosen. acuminatis apiceque demum anguste rotundatis; inflorescentiis submulti- floris, squarrose thyrsoideo-paniculatis; filamentis quam antherae sub- duplo brevioribus; antheris late ovatis, apice truncatis; staminodiis longe stipitatis; stylo ovarium subaequante. Ramuli novelli dense appresseque ferrugineo-tomentelli, adulti glabrescentes subatri, vix obtuseque angu- latis; cortice haud aromatico paullo amaro. Folia petiolis Y 10 mm longis, subteretibus, vix canaliculatis, sicut; ramuli pilosulis, sparsa, supra niti- dula subtus opaca, usque ad 110 mm longa et 40 mm lata mihi visa, utrinque dense reti tenuis paullo prominulo praedita. Inflorescentiae multue axillares, dense ferrugineo-tomentellae, erectae, usque ad 90 mm longae mihi visae quam folia breviores; pedicellis vix ultra 2 mm longis, bracteolis deciduis. Flores appresse minuteque tomentelli, 2,5 mm longi; perianthii tubo conico-urceolato; lobis aequalibus, ex ovato rotundatis, nec manifestius punctatis nec fimbriatis. Androeceum quam limbi lobi minute longius; filamentis sparse ferrugineo-pilosis, seriei III, basi glan- dulis binis e minoribus, subcordatis, sessilibus auctis; staminodiis conspi- cuis, sagittiformilis, apice nudis. Ovarium glaberrimum, sensim in stylum apicem usque attenuatum transiens, stigmate punctiformi. Brasilien: Prov. Rio de Janeiro, Cantagallo. — „Canella Abacate." Urwaldbaum, Bauholz, September (H.). Peckolt no. 166, 166 e, 461. Potamogeton lucens L. var. ventanicola C.. M. Hicken in An. Soc. Cient. Argent., LXV (1908), p. 294. A typo differt dimentionibus formisque foliorum multo minoribus et minus latis, longitudine stipularum, foliis integerrimis haud denticulatis. Argentina: En el arroyo de la Ventana. 468. Potamogeton pusillus L. var. longepedunculatus C. M. Hicken in An. Soc. Cient. Argent, LXV (1908), p. 295. Differt a forma typica pedunculis fructiferis 5—8 cm longis et foliis 1,5—3 mm latis. Argentina: Arroyos de la Sierra de la Ventana y Curá-Malal. 469. Sagittaria montevidensis Cham. et Schl. forma maculata C. M. Hicken in An. Soc. Cient. Argent., LXV (1908), p. 297. Petalis albis basi macula purpurea notatis, Forma immaculata C. M. Hicken in An. Soc. Cient. Argent, LXV (1908). p. 297. Petalis albis sine macula notatis. Argentina. Repertorium specierum novarum regni vegetabilis auctore F. Fedde No. 173/175 VIII. Band 1. Mai 1910 LXVII. E. Janchen, Nomina nova. (Ex: Mitt. Naturw. Ver. Univ. Wien, V [1907], pp. 83—100, 105—107, 108— 112.) 1. Nardurus maritimus (L.) Janchen, l. c., p. 86 für Nardurus uni- lateralis (L.) Boiss. 2. Arthrocnemum virginicum (Forsk.) Fritsch, l. c., p. 90 für Arthrocne- mum macrostachyum (Moric.) Bunge. 3. Erysimum erysimoides (L.) Fritsch, 1. c., p. 92 für Erysimum Pan- nonicum Cr. 4. Danaa verticillata (W. K.) Janchen, 1. c., p. 96 für Physospermum verticillatum (W. K.) Vis. 5. Carum ferulaceum (Sibth. et Sm.) Janchen, l. c., p. 96 für Carum ferulaefolium (Desf.) Boiss. 6. Petroselinum vulgare (Lam.) Fritsch, 1. c., p. 96 für Petroselinum sativum Hoffm. , 7. Aretia glacialis (Hoppe) Hayek, L c., p. 97 für Arefia alpina (Lam.) Wulf. 8. Centaurium maritimum (L.) Fritsch, 1. c., p. 97 für Erythraea mari- tima (Willd.) Pers. 9. Centaurium spicatum (L.) Fritsch, 1. c., p. 97 für Erythraea spicata (L.) Pers. 10. Centaurium uliginosum (W. K.) Beck, l c. p. 97 für Erythraea uliginosa (W. K.) Wittr. 11. Centaurium tenuiflorum (Hoffgg. et Lk.) Fritsch, l. c. p. 97 für Erythraea tenuiflora Lk. et Hoffgg. 12. Legousia falcata (Ten.) Fritsch, 1. c., p. 100 für Specularia fal- cata DC. 13. Chondrilla chondrilloides (Ard.) Fritsch. 1. c., p. 105 für Chondrilla Prenanthoides Vill. A 14. Elyna myosuroides (Vill) Fritsch, 1. c., p. 110 für Elyna Bellardi (All) Koch. 15. Cephalanthera latifolia (Mill) Janchen, l c. p. 111 für Cepha- lanthera alba (Cr.) Simk. 17 Repertorium novarum specierum. VIII. 258 H. Léveillé. LXVII. Decades plantarum novarum. XXXIII. Auctore H. Léveillé. (Originaldiagnosen.) 321. Polygonum (Persicaria) Taquetii Lévl. nov. spec. Planta delicatula, glaberrima (ocreis, bracteis et margine foliorum setosulis exceptis), lucida, flaccida post dessiccationem pellueida; spicae ramosae e basi ad apicem multae axillares et terminales, gracillimae, rachi capillari; flores solitarii vel 2—3 fasciculati, inter se fere 1 cm .distantes. Caulis 6—40 cm altus, quadrangulus, tetrapterus, gracilis et debilis; folia lanceolata, petiolata, utrinque attenuata, longe acuminata, flaccida, margine vix vel non setosula; ocreae setosae; bracteae breviter ciliatae; inflorescentia eleganter racemosa a basi plantae incipiens; spicae ramosae valde dissitiflorae capillares; flores vix vel non petiolati; akoenia parva, lucida, lenticularia, utrinque gibbosa. Plante bien caractérisée par son inflorescence oscillante au vent, comme celle du Melica uniflora, par ses fleurs longuement et reguliere- ment espacées; enfin par ses feuilles translucides. La racine fibreuse est trés dilicate. | Corea: Quelpaert, in silvis Hallaisan, Yengsil, 800—1000 m, août, 27 septembre (Faurie, 2032; Taquet, 1318, 1320, 1325). 322. Polygonum (Fagopyrum) Bonatii Lévl., nov. spec. Caulis striatus, puberulus, parum flexuosus; folia late et vere cor- data, triangularia, acuminata, glabrescentia, breviter petiolata, petiolo hispido; ocreae brevissimae, oblique truncatae, eciliatae; flores albi, pur- pureo-reticulati, spicati; spicae filiformes, graciles, laxiflorae, arcuatae, longissime pedunculatae; pedunculi parte florifera longiores et foliis duplo longiores; bracteae eciliatae sublaciniatae; styli liberi; akoenia olivacea, Distinct du P. gracilipes par ses pétioles courts et du P. Mairei par sa tige débile et ses feuilles non hastées. Yun-Nan: Yun-Nan-Sen haies, juin 1905 (Maire, 363). 323. Polygonum Posumbu Ham. var. pseudo-barbatum Lévl., nov. var. Folia conspicue setosa; ocreae longe ciliatae; spicae rigidiores. A P. barbato spicis laxifloris et linearibus nec densifloris nec cylin- dricies ovatisve longe distat. Corea: In herbidis Chemulpo, sept. 1906; Ouen-San, in arenosis littoralibus, aoüt 1901; Quelpaert, in agris (Faurie, 555, 565, 967, 2036); Japonia: Tarodake, 10 juin 1899; Hachinohe, 10 aoüt 1898 (Faurie. 2234, 3603). 324. Ajuga Chaneti Lévl. et Vant., nov. spec. Caulis erectus vel ascendens in quaque facie hirsutus; folia villosa. brevissime petiolata, ovata, grosse dentata, dentibus 3—4 utrinque, ad apicem obtusata, ad basim cuneata; flores magni, caerulei vel albi, 15 mm circiter longi, bracteis longiores; calycis segmenta longe barbata et tubo longiora; corollae tubo ‘puberulo, labio autem longe barbato utrumque brunneo-striatum; stamina et styli exserta; carpellis olivaceis, oblongis obtusis, conspicue alveolatis, glabris. Deeades plantarum novarum. XXXIII. 259 Pé-Tché-Ly: Lieux humides et ombragés des montagnes du Kin- Yang, 20 mai 1908 (L. Chanet, 311). | 325. Ajuga devestita Lévl. et Vant., nov. spec. - Rhizomatosa, pluriceps; caules steriles decumbentes, fertiles erecti, utrinque parce hirti et inferne denudati; folia dessiccatione pellucida, glabrescentia margine ciliata, spatulata, ad apicem obtusa et 5—7 den- tata, a basim longe cuneatim attenuata subpetiolata; flores pauci 2—4 in 2—3 glomerulos distributi foliis longissime superati; calycis lobi glabres- centes, acuminati, ciliato-barbati; corolla villosa et barbata, labio recte truncato, ciliato; stamina et stylus exserta. ` Corea: Quelpaert, in silvis, juin 1907 (Faurie, 1942). 326. Ajuga Fauriei Lévl. et Vant., nov. spec. Affinis praecedenti a quo differt caulibus non denudatis, foliis opaceis, verticillis 5—6, 6-floris, lobis calycis brevibus et obtusiusculis, corolla angusta, tubo longe exserto, labio producto nec truneato. Planta 8 cm alta; folia inferiora linearia; stylo inflexo. Corea: Quelpaert, in agris, juin 1907 (Faurie, 1941). 327. Calamintha Fauriei Lévl. et Vant., nov. spec. Radix fibrosa; caules debiles, prostrati et radicantes, villosi; folia longe petiolata, obovata profunde dentata, acuminata ad basin cuneata, sparse villosa; flores 2—8 glomerulati; calice sparse hirto, lobis acutis; corolla pilosula calycem parum superans; stylo exserto; semina castanea, piluliformia, levia. Affinis C. radicanti a quo. foliis et glomerulis secernitur. Corea: Quelpaert, in herbidis et silvis, août-octobre 1906—1907 (Urb. Faurie, 810). 328. Portulaca Vilmoriana Lévl, nov. spec. Peraffinis P. grandiflorae Hook. a quo differt foliis longioribus, planis, floralibus exceptis, non fasciculatis, ad medium dilatatis, ad basin attenuato-petiolatis, petiolo conspicuo; pilis axillaribus rufis nec candidis, paucis et brevioribus. Corea: Quelpaert, in horto missionis (Taquet, 2512). 329. Cardamine Taquetii Lévl. et Vant., nov. spec. Planta debilis et flexuosa, folia composita; valde flaccida, longe, radicalia praesertim, petiolata; lobi orbiculares vel ovati, incisi, segmentis Obtusis et ciliatis; inflorescentia elongata et laxa; flores albi, minimi, petalis angustissime unguiculatis calicem paulo superantibus; siliquis torulosis ad apicem pedicellorum divaricatorum articulatis et ascendentibus; semina ovata, compressa, brunneo lutea. A C. amara floribus minutis, antherisque flavidis distincta. Corea: Quelpaert, in oryzetis, Hongno, oct. 1908 (Taquet, 563). 330. Brassica oleracea L. var. Taquetii Lévl. et Vant., nov. spec. Folia dimorpha; inferiora runcinata ciliata, rhachi piloso-squamato: Suprema glaberrima, integra auriculata auriculis rotundis et obtusis. Caules interdum contorti et procumbentes. Corea: Quelpaert, in agris littoris, oct. 1908 (Taquet, 558). n 260 | J. Bornmüller. LXIX. Drei neue Cirsium-Arten der Section Epitrachys aus der Flora Persiens und Transkaspiens. Von J. Bornmüller (Weimar). (Originaldiagnosen.) Bereits im Jahre 1892 sammelte ich im südóstlichen Persien zwei schöne neue Cirsien, deren Veröffentlichung bisher noch auf sich warten liess. Eine derselben hat neuerdings auch Strauss (Sultanabad) -in den Gebirgen bei Burudschird angetroffen, doch stellt diese west- persische Pflanze wiederum eine eigene Varietüt dar. Ihnen gesellt sich noch eine dritte neue Art bei, die P. Sintenis im Jahre 1900 in Transkaspien auffand und mir zur Bestimmung eingesandt hatte. Alle drei Arten gehören nach Boiss. Fl. Or., III, 523 der gleichen Sektion und Unterabteilung an: I. Epitrachys DC. — S 1. „Folia non decurrentia. Caulis nudus. * * * Involucri phylla margine integra“ (intimis exclusis!) und zwar sind zwei davon (C. campylolepis und C. Bornmiilleri) jenen durch * „Capitula foliis supremis flores superantibus involucrato-brac- teata, inter ea sessilia“ gekennzeichneten Reihe von Arten zuzuzählen, während die dritte Art (C. pyramidale) eine Sonderstellung einnimmt, d. h. der weiteren Bois- sierschen Gliederung sich überhaupt nicht anpasst. 1. C rsium pyramidale Bornm. nov. spec. in exsicc. a. 1894—95 distrib. Bienne (vel perenne), undique parcissime araneosum pallide virens, caule simplice elato (6-pedali) valde sulcato, albido, sub lente araneoso, inferne folioso, superne pauci-et brevifoliato, ramoso, ramis crassis rigidis patentibus subnudis; foliis coriaceissimis utrinque tenuissime araneosis et supra spinulis paucis rigidulis non setaceis dispersis, radicalibus pedalibus (6—7 em latis) oblongo-lanceolatis in petiolum sensim attenuatis, sinuato-lobulatis (rhachide 4 cm lata), lobis brevibus obtusis 3—5-den- tatis, in spinas spinulis intermixtis acerosas flavidas abeuntibus; foliis caulinis valde deminutis, a basi amplexicaulibus, non decurrentibus, oblongo-lanceolatis, valde armatis; capitulis mediocribus, late ovatis 2-3 cm latis et longis), 6—10 in apice ramorum ramulorumque in globos subbracteatos congestis, subsessilibus, foliis involucrantibus in lacinias utrinque 1—2 lineares vel lanceolatas albido-nervosas coriaceis- simas (5—8 cm longas) dissectis; involucri parcissime araneosi phyllis anguste lineari-lanceolatis viridibus vel purpurascentibus, praeter intima recta inermia apicem versus (sub lente) minute serrulata integerrimis et patulis, apice non spathulato-dilatatis, infimis subrecurvis; flosculis purpureis. Persia austro-orientalis: Prov. Kerman, Rahbur, in apricis montis Kuh-i-Diwani, 2800 m (legi 29. Juli 1892; no. 5145). Drei neue Cirsium-Arten der Section Epitrachys aus der Flora Persiens. 261 Die Pflanze trügt den Habitus und geknüulten Küpfchen des eben- falls gigantischen C. congestum Fisch. et Mey., ist aber der zurück- gebogenen ganzrandigen Hüllblätter halber neben C. arachnoideum M. B. zu stellen, ohne freilich mit dieser oder sonst einer Art Europas und des Orients irgendwelche Verwandtschaft zu besitzen. 2. Cirsium campylolepis Bornmüller nov. spec. Perenne, multicaule, praeter capitula subaraneosa et folia supra strigosa glaberrimum vel (g. subaraneosum) parcissime vix conspicue araneosum; caulibus numerosis, c. 2-pedalibus vel paulo altioribus, albidis, striato-angulatis, foliosis, supra medium multirameis, ramis semi- pedalibus submonocephalis; foliis radicalibus evanidis, caulinis ses- silibus auriculato-amplexicaulibus, non decurrentibus, supra spinuloso- strigosis, subtus glaucis, elevatim albo-nervosis, in lobos utrinque 2—4 remotos triangulares subintegros apice in spinam longissimam validam flavidam exeuntes pinnatifidis, c. 12 cm longis et 6—7 cm latis rhachide 1—2 cm lata, margine spinuligeris, summis capitulum involucrantibus et hoc duplo superantibus numerosis (5—10 cm) longis (c. 8—10 cm longis) albo-nervosis ad medium usque in lobos utrinque 2 saepe an- gustissimos vel lineari-lanceolatos horridos dissectis lobo terminali in spinam 4 em usque longam exeunte; capitulis majusculis (3 cm latis), globosis; involucri flavido-viridis arachnoidei phyllis tenuiter lanceolatis, subulatis, omnibus recurvato-reflexis praeter intima minutissime serru- lata integerrimis, intimis apice in subulam longissimam uncinatim reflexam integram abeuntibus; flosculis purpureis. Persia austro-orientalis: Prov. Kerman, ad rivulos subalpinos ad basin montis Lalesar, prope pagum Lalesar, 3000 m. s. m. (11. Juli 1892 legi; exsicc. no. 4031 sub C. bracteoso DC. var. 8. subaraneosum Bornm. nov. var. l Ad caules et folia parcissime et tenuissime araucosum, capitulis paulo minoribus (2 cm latis) ac in typo; folia involucrantibus saepe nimis numerosis et brevioribus ac in planta Persiae australis, structura in- volueri phyllorumque serratura non discedens. Persia occidentalis: In montibus ditionis oppidi Burudschird (1899, leg. Th. Strauss). Sämtliche Blättchen des Hüllkelches sind verlängert und bogig zurück- gekrümmt, auch der Hüllkelch ist spinnwebig-wollig (aber nicht kahl und gelblich glünzend); die Pflanze lüsst sich daher unmöglich dem Formen- kreis des C. bracteosum DC. zuzählen, als solehe ich seinerzeit die Ex- Siccaten ausgegeben hatte. 3. Cirsium Bornmülleri Sintenis in exsicc. a. 1902 distrib. (indeser.). Bienne, 2-pedale vel altius (partibus caulis inferioribus desideratis), glaberrimum, vel ad involucri phyllorum apice tantum et ad pedunculum capitulorum sparsim lanatulum; foliis ad paginam superiorem setuloso- Spinosis, subtus pallide viridibus, glabris, undique nervis albis promin- entibus. reticulatis, laciniis nervo mediano crasso albido pereursis, am- bitu oblongo-lanceolatis, ad rhachidem fere in lacinias utrinque 3—4 262 J. Bornmüller: Drei neue Cirsium-Arten aus der Flora Persiens, oblongo-lanceolatas interdum divaricatim bipartitas remotas in spinam abeuntes pinnatisectis, ad marginem dentato-spinuloso-setosis, superiori- bus auriculato-amplexicaulibus, summis quaternis vel senis approximatis capitulum ad ramos terminale involucrantibus et hoc pluries superantibus, angustisectis, nonnullis ad spinas ramosas fere reductis; capitulis mediocribus, 1,5—2 em latis, late ovatis vel subglobosis; involucri flavidi nitidi glabri vel ad phyllorum apice parce lanatuli phyllis imbricatis, ad- pressis, latiusculis, 2—2,5 mm latis, breviter acutis spinulaque brevissima adpressa terminatis, vix carinatis, apice tantum nervo prominente per- cursis, intimis elongatis in spinulam longiusculam subinnocuam attenuatis ; flosculis purpureis involucrum paulo superantibus, 25 mm longis; pappi sordidi setis plumosis 18—20 mm longis, interioribus incrassato-clavellatis denticulatis. ' Transcaspia: As-chabad; Suluklu (Saratowka), ad fines Persiae in alpinis versus Gul (13. Juli 1900, leg. P. Sintenis, exsicc. no. 690). Die meines Erachtens neue Art (, Cirsium nov. spec.“ briefl. an Sin- tenis), die Sintenis in seinem Exsiccatenwerke „Iter transcaspico-persi- cum 1900—1901“ unter obigem Namen ausgab, ohne aber eine Diagnose zu liefern, erinnert in den oberen Teilen eigenartig an Notobasis Syriaca, besitzt aber die Blattgestalt des im Libanon verbreiteten C. phyllocephalum Boiss. Mit letzgenannter Art hat sie auch die kurzen angedrückten. fast dornenlosen ganzrandigen Schuppen (Blüttchen) des Hüllkelches gemein- sam, die freilich bei C. phyllocephalum Boiss. ziemlich scharf gekielt und viel schmaler als bei der transkaspischen Art sind und deren Zahl mehr als doppelt so gross ist. Schliesslich ist bei der Libanonpflanze die Blatt- oberseite mit feinen Striegelhaaren dicht besetzt, der Stengel nicht kahl, sondern locker spinnwebig-behaart und die Blattkonsistenz ist derber, die Bedornung kräftiger. — C. bracteosum DC. 8. brevicuspis Boiss. besitzt sehr schmale zahlreiche fiüllschuppen und ist mit der neuen Art nicht näher in Vergleich zu ziehen. — Das ebenfalls kahle C. leuconeurum Boiss. et Hausskn., der gleichen Gruppe „capitulis involucrato-bracteatis“ an- gehórend, besitzt in eine sehr lange Dornspitze ausgehende, gekielte etwas abstehende Hüllblütter, gróssere Kópfe und breitere Blattabschnitte; es ist bisher nur aus den südóstlichen Teilen Kleinasiens (Cataonien) be- kannt. Immerhin ist unsere Pflanze am besten neben letztgenannter Art, die mir im Original vorliegt, einzuordnen. Weimar, 7. April 1910. M. Raymond Hamet: Note sur deux espèces nouvelles de Sedum. 263 LXX. Note sur deux espéces nouvelles de Sedum par M. Raymond Hamet. (Originaldiagnosen.) 1. Sedum Gagei!) Raymond Hamet, nov. spec. (specim. auth. in hb. Calcutt. et in hb. Hamet.). Planta perennis, steriles caules edens. Radices fibratae. Caules floriferi erecti, graciles, simplices, glabri. Caulium sterilium et caulium floriferorum folia alterna, sessilia, infra insertionem in calcar producta; calcar 3-lobatum, lobo medio quam lobi laterales latiore, emarginato; lamina deltoideo-linearis, integra, marginibus a papillis longis tectis. acuminata, longior quam latior. Inflorescentia corymbiformis, satis densa. Bracteae foliis similes. Pedicelli quam calyx breviores. Flores parum numerosi. Calyx glaber, segmentis 5, quam tubus longioribus, infra insertionem in calcar productis; calcar integrum, obtusum; lamina ovato- linearis, marginibus integris, a papillis longis tectis, acuminata, longior quam latior. Corolla glabra, quam calyx paulum longior, segmentis 5, quam tubus longioribus, ovato-lanceolatis, infra medium in pseudo-un- guiculam attenuatis, acutis, aristatis, arista petali apicem superante, lon- gioribus quam latioribus. Stamina 10, glabra; filamenta oppositipetala infra corollae medium inserta; antherae corollae medium superantes. Carpella 5, multiovulata, glabra, apice in stylos quam carpella breviores attenuata. Squamae 5, unguiculatae, paulum longiores quam latiores; unguicula quam lamina paulum brevior, subquadrata; lamina late ovato- suborbicularis, profunde emarginata. Folliculi 5, multiseminati, oblique divergentes, lateribus internis gibbosis. Semina .... Caules steriles 6—20 mm longi. — Caules floriferi 4—6 cm longi. — Caulium sterilium floriferorumque foliorum et bractearum calcar 0,5— 11 mm longum; lamina 3,6—4,8 mm longa, 1,3—1,8 mm lata. — In- florescentia 8—23 mm longa, 8-31 mm lata. — Pedicelli 0,8—1,3 mm longi. — Calycis calcar 0,7 -1,3 mm longum; lamina 3,5—5,6 mm longa. 1,1—1,45 mm lata. — Corollae pars concreta 0,4- 0,5 mm longa; pars libera 5,2—6,8 mm longa, 1,2—2,1 mm lata. — Staminum oppositipeta- lorum filamentorum pars concreta 1,3—2 mm longa; pars libera 2,1— 2,6 mm longa. — Staminum alternipetalorum filamentorum pars concreta 0,4- 0,5 mm longa; pars libera 3,6—5,2 mm longa. — Antherae 0,6— 0,8 mm longae, 0,15—0,6 mm latae. — Carpellorum pars concreta 2,8— 2,5 mm longa; pars libera 1,9—2,1 mm longa. — Styli 2,25—2,4 mm longi, — Squamae 0,45—0,55 mm longae, 0,8—0,4 mm latae. — Se- mina , Inde, Sikkim: Giagong, 5000 m, 14 aoüt 1909 (Smith et Cave, no. 2444. — Echantillons authentiques dans l'herbier de Caleutta et dans l'herbier Hamet !). O 1) M. le Prof. Dr. Gage, Directeur du Jardin botanique de Calcutta, a aimablement mis à ma disposition les Crassulacées de l'herbier de ce jardin. Je le prie d'agréer cette dédicace en témoignage de ma vive gratitude. 264 M. Raymond Hamet. Obs. — Le Sedum Gagei se rapproche. des S. Barbeyi Hamet!), Beau- verdi Hamet?), Daigremontianum Hamet?), Heckeli Hamet*), multicaule Wal- lich5), Rosei Hamet®), Susannae Hamet”) et trullipetalum Hooker f. et Thomson$). Il diftere du S. Barbeyi: 1? par ses feuilles deltoides-lineaires, à bords couverts de longues papilles, non point largement lancéolées, à bords glabres; 2° par ses sépales prolongés en éperon au dessous de leur in- sertion, ovés-linéaires, couverts de longues papilles, et non largement lancéolés, à bords glabres; 3? par ses pétales ovés-lancéolés, atténués au dessous du milieu en pseudo-onglet, aristés, à ariste dépassantle sommet. du pétale, non point lancéolés, mucronés, à mucron ne dépassant pas le sommet du pétale; 4? par ses écailles onguiculées, à onglet sub- quadrangulaire, un peu plus bref que le limbe, à limbe largement ové- suborbiculaire, profondément emarginé, et non spathulées-quadrangulaires, obtuses. Du S. Beauverdi, il s'éloigne: 1? par ses feuilles à bords couverts de longues papilles, non point glabres; 29 par ses sépales prolongés en éperon au dessous de leur insertion, ovés-linéaires, à bords couverts de longues papilles, et non linéaires, à bords glabres; 3? par ses pétales ovés-lancéolés, atténués au dessous du milieu en pseudo-onglet, aristés, à ariste dépassant le sommet du pétale, non point largement ovés- lancéolés, mucronés, à mucron ne dépassant pas le sommet du pétale; 4? par ses follieules à bords internes gibbeux. 1? Ses feuilles à bords couverts de longues papilles, et non glabres; 2? ses sépales prolongés en éperon au dessous de leur insertion, ovés- linéaires, à bords couverts de longues papilles, non point linéaires, à bords glabres; 3? ses pétales à bords entiers, et non à bords érodés; 4? ses follicules à bords internes gibbeux; 5° ses écailles un peu plus 1) Hamet (R.), Seda nov. v. min. cogn, in Bull. Soc. bot. Fr, t. LV, pp. 45—47 (1908). ` 2) Hamet (R.), loco cit., pp. 48—50 (1908). 3) Hamet (R.), S. Daigremontianum sp. nov., in Bull. Soc. bot. Fr., t. LVI, pp. 234—236 (1909). t) Hamet (R. S. Chauveaudi, S. Heckeli sp. nov., in Lecomte, Notul. system. (1910). | 5) Wallich, Cat. no. 7232, ex Hooker f. et Thomson, Praecurs. ad Fl. Ind., in Journ. of the Proceed. of the Linn. Soc. of London, Bot., t. Il, pp. 102 et 103 (1858); Clarke (C. B.), in Hooker f., Fl. of Brit. Ind, t. II, p. 422 (1879); Hamet (R.), Seda n. v. min. cogn., in Bull. Soc. bot, Fr, t. LV, pp. 47—48 (1908). 6) Hamet (R.), Ub. zw. n. chines. Sedum, in 101. Beibl. z, Engler, Bot. Jahrb., t. XLIV, pp. 32—33 (1910). 7) Hamet (R.), Nouv. asiat. du g. Sedum, in Fedde, Repert. nov. spec. t. VIIL pp. 24—25 (1910). 8 Hooker f, et Thomson, Praecurs. ad Fl. Ind. in Journ. of the Proceed. of the Linn. Soc. of London, Bot., t. IL, p. 102 (1858); Clarke (C. B.) in Hooker f, Fl. of Brit. Ind., t. II, p. 421 (1859); Hamet (R.) Seda n. V- min. cogn., in Bull. Soc. bot. Fr., t. LV, p. 47 (1908). Note sur deux espéces nouvelles de Sedum. 265. longues que larges, onguiculées, à onglet subquadrangulaire, un peu plus bref que le limbe, à limbe largement ové-suborbiculaire, profondément émarginé, non point cylindriques, beaucoup plus longues que larges, permettent de le séparer du S. Daigremontianum. Il est bien distinct du S. Heckeli: 10 par ses feuilles à bords couverts de longues papilles, et non à bords glabres; 2° par ses sépales ovés- linéaires, à bords couverts de longues papilles, non point linéaires, à bords glabres; 30 par ses pétales aristés, à ariste dépassant le sommet du pétale, et non aigus; 4? par ses écailles onguiculées, à onglet sub- quadrangulaire, un peu plus bref que le limbe, à limbe largement ové- suborbiculaire, profondément émarginé, non point subquadrangulaires, un peu rétrécies au milieu, légérement émarginées. On ne peut le confondre avec le S. multicaule, car il posséde: 19 des feuilles deltoides-linéaires, à bords couverts de longues papilles, et non ovées-lancéolées, à bords glabres; 29 des sépales prolongés au dessous de leur insertion, ovés-linéaires, à bords couverts de longues papilles,. non point lancéolés, à bords glabres. 1° ses feuilles à bords couverts de longues papilles, et non à bords glabres; 20 ses sépales ovés-linéaires, à bords couverts de longues papilles, non point sublinéaires ou longuement deltoides-linéaires, à bords glabres; 3? ses follicules à bords internes gibbeux, divergents oblique- ment, et non érigés, l'éloienent du S. Rose, Les caractères suivants rendent impossible la confusion avec le S. Susannae: 19 les feuilles à bords couverts de longues papilles, non point à bords glabres; 2? les sépales prolongés au dessous de leur insertion, ovés-linéaires, à bords couverts de longues papilles, et non sublinéaires, à bords glabres; 3° les écailles onguiculées, à onglet subquadrangulaire, un peu plus bref que le limbe, à limbe largement ové-suborbiculaire, pro- fondément émarginé, non point quadrangulaires-cunéiformes, obtuses; 40 lesfollicules à bords internes gibbeux, divergents obliquement, et non érigés. Il se distingue du S. trulipetalum: 1% par ses feuilles deltoides- linéaires, à bords couverts de longues papilles, non point linéaires, dilatées à la base, à bords glabres; 2? par ses sépales prolongés au dessous de leur insertion, ovés-linéaires, à bords couverts de longues Papilles, et non largement lancéolés, à bords glabres; 3% par ses pétales ovés-lancéolés, atténués au dessous du milieu en pseudo-onglet, aristés, à ariste dépassant le sommet du pétale, non point onguiculés, à onglet linéaire, tré sdistinct du limbe et plus bref que celui-ci, à limbe ove, obtus, Mucrone, a mucron ne depassant pas le sommet du petale. 2. Sedum Schenlandi!) Raymond Hamet, nov. spec. (specim. auth. in hb. Paris.) !) Cette espéce parte le nom de M. le Prof. Dr. Schónland, Directeur de l'Albany Museum de Grahamstown (Colonie du Cap), qui a beaucoup contribué à l'étude des Crassulacées. Je lui suis reconnaissant de m'avoir abandonné. Pour Das Pflanzenreich, la rédaction de la monographie du genre Ka- lanchoe dont il avait été chargé. Je dois également le remercier de m'avoir communiqué les Kalanchoe du riche herbier de l'Albany Museum. 266 M. Raymond Hamet: Note sur deux espéces nouvelles de Sedum. Planta perennis?, steriles caules edens?. Radices fibratae. Caules floriferi erecti, graciliusculi, simplices, glabri. Folia inferiora rosulata, ses- silia, infra insertionem in calcar non producta, supra subtusque a pilis simplicibus, longis, tecta; lamina obovato-cuneiformis, integra, obtusa. Folia media et superiora alterna . . . . Inflorescentia racemiformis. Bracteae alternae, sessiles, infra insertionem in calcar non productae, glabrae; lamina oblongo-lanceolata, acuta. Pedicelli quam calyx longiores. Flores parum numerosi. Calyx glaber, segmentis 5, quam tubus longiori- bus, infra insertionem in calcar non productis, lineari-deltoideis, margini- bus integris, obtusiusculis, longioribus quam latioribus. Corolla glabra, quam calyx longior, segmentis 5, quam tubus longioribus, oblongo-lanceo- latis, marginibus integris, acutiusculis, longioribus quam latioribus. Stamina 5, glabra; stamina oppositipetala nulla; staminum alternipeta- lorum antherae corollae medium superantes. Carpella 5, multiovulata, glabra, oblonga, in stylos quam carpella breviores attenuata. Squamae 5, obovatae, basi paulum coarctatae, leviter emarginatae, paulum longiores quam latiores. Folliculi 5, multiseminati, erecti, lateribus internis non gibbosis. Semina . ... Caules floriferi 18—22 cm longi. — Folia inferiora 4,75—5,5 mm longa. 1—1,25 mm lata. — Inflorescentia 5-8 cm longa, 1—1,4 cm lata. — Bracteae 4—5 mm longae, 1,1—1,3 mm latae. — Pedicelli 2,5—4 mm longi. — Calycis pars concreta 0,4—0,6 mm longa; pars libera 1,6— 1,8 mm longa, 0,7—0,8 mm lata. — Corollae pars concreta 0,3—0,45 mm longa; pars libera 5—6 mm longa, 1—1,1 mm lata. — Staminum alterni- petalorum filamentorum pars concreta 0,3—0,45 mm longa; pars libera 3,5—3,75 mm longa. — Antherae 0,55—0,7 mm longae, 0.35—0,45 mm Jatae. — Carpellorum pars concreta 0,1—0,2 mm longa; pars libera 2,6— 2,8 mm longa. — Styli 1,6—1,8 mm longi. — Squamae 0,35—0,45 mm longae, 0,2—0,3 mm latae. — Semina . .. Chine occidentale: sans localité, 2666—3000 m, août 1903, fleurs roses (E. H. Wilson, no. 3622. — Echantillon authentique dans l'herbier du Muséum d'Histoire naturelle de Paris !). Le S. Schenlandi se rapproche des S. Aliciae Hamet!) et paniculatum Wallich?), mais il s'en distingue aisément. ll s'éloigne du S. Aliciae: 1% par ses feuilles inférieures obovées- cuneiformes, entiéres, couvertes de longs poils simples, non point obo- vées, legerement crénelées au sommet, couvertes de nombreuses papilles deltoides-linéaires; 2? par ses écailles obovées, un peu rétrécies à la base, légérement émarginées, un peu plus longues que larges, et non semiorbiculaires, entiéres, plus larges que longues. Du 8. paniculatum, il diffère: 1° par ses feuilles inférieures obtuses, non point acuminées; 2° par son inflorescence racémiforme, et non corymbiforme ou paniculiforme; 3° par ses écailles obovées, légèrement rétrécies à la base, un peu plus longues que larges, non point sub- quadrangulaires ou rectangulaires, un peu plus larges que longues. !) S. Aliciae R. Hamet, nom. nov.; Crassula Aliciae R. Hamet, Crassulac. nouv. in Bull. Soc. bot. Fr., t. LV, pp. 710—711 (1908). ?) Wallich, Cat. no. 7227, ex Hooker f. et Thomson, Praecurs. ad Fl. Ze in Journ. of the Proc. of the Linn. Soc. of London, Bot., t. II, p. 90 . , H ! D Charles V. Piper: Flora of the State of Washington. VI. 267 LXXI. Neues aus: Charles V. Piper, Flora of the State of Washington. VI. (Ex: Contr. Unit. St. Nat. Herb., XI |1906], 637 pp.) (Schluss.) 171. Cryptanthe Suksdorfii (Greenman) Piper, l. c., p. 484. Krynitskia Suksdorfii Greenman, Bot. Gaz, XL, 146; 1905. — Wa- shington and Oregon. 172. Allocarya subglochidiata (A. Gray) Piper, l. c., p. 485. Allocarya humistrata Greene, Pittonia, I, 16; 1887. — Eritrichium cali- fornicum var. subglochidiatum A. Gray, Bot. Cal, I, 526; 1876. — Wa- shington to California. 178. Teucrium occidentale subsp. viscidum Piper, l. c, p. 487. Differs from T. occidentale in being viscid-pubescent throughout. — Collected at Mission, Stevens County, in muck land, August 22, 1902, by Frank O. Kreager (no. 482). 174. Mentha canadensis var. borealis (Michx.) Piper, l. c.. p. 492. Mentha borealis Michx. Fl., II, 2; 1808. — Mentha canadensis var. gla- brata Benth. Lab. 181; 1833. — Mentha arvensis var. perardi Briq. Bull. Herb. Boiss, III, 215; 1895. — British Columbia to Saskatchewan, south to Colorado and California. 175. Mentha canadensis var. lanata (Piper) Piper, 1. c., p. 492. Mentha arvensis var. lanata Piper, Bull. Torr. Club, XXIX, 223; 1902. — Washington and Idaho to California, 176. Collinsonia tenella (Pursh) Piper, |. c., p. 496. Antirrhinum tenellum Pursh, Fl, I, 421; 1814. — Collinsia parviflora Dougl.; Lindl. Bot. Reg., XIII, pl. 1082; 1827. — Collinsia pauciflora Lindl.; Hook. Fl. Bor. Am., II, 94; 1838. — Washington, British Columbia to Lake Superior, Colorado, and California. 177. Pentstemon menziesii var. Davidsonii (Greene) Piper, 1. c., p. 499. Pentstemon Davidsonii Greene, Pittonia, II, 241; 1892. — Washington to California. 178. Pentstemon fruticosus var. Cardwellii (Howell) Piper, l. c., p. 499. Pentstemon Cardwellii Howell, Fl. N. W. Am. 510; 1901. — Cascade mountains of Washington and Oregon. 179. Pentstemon pinetorum Piper, l. c., p. 500. Pentstemon ovatus var. pinetorum Piper, Fl. Palouse Reg.. 158; 1901. — Pentstemon veronicaefolius Greene, Leaflets, I, 167; 1906. — Washington and Idaho, 180. Synthyris pinnatifida subsp. lanuginosa Piper, 1. c., p. 504. Densely appressed white-woolly. Otherwise as in the species. Collected in gravelly soil in the Olympic Mountains at 1,650 meters altitude, August 30, 1898, by J. B. Flett (nov. 815). The occurence of the Subspecies so far detached from its related species of the Rocky 268 Charles V. Piper. Mountains seems remarkable. It may be expected to turn up in the Cascade Mountains, possibly with intermediate character of pubescence. 181. Mimulus subuniflorus (Hook. & Arn.) Piper, l. c., p. 508. Mimulus Douglasi A. Gray, Bot. Cal, I, 563; 1876. — Mimulus nanus var. subuniflorus Hook. & Arn. Bot. Beech. Voy., 378; 1840. — Eunanus Dou- glasii Benth. in DC. Prodr., X, 374; 1846. — Klickitat County, Washing- ton, to California. 182. Mimulus Cusickii (Greene) Piper, 1. c., p. 508. Eunanus Cusickii Greene, Pittonia, I, 36; 1887. — Washington and Oregon. 183. Mimulus alpinus (A. Gray) Piper, l. c.. p. 510. Mimulus luteus var. alpinus A. Gray, Proc. Acad. Philadelphia, 11; 1863. — Mimulus Scouleri var. caespitosus Greene, Pittonia, II, 22; 1889. — Mimulus caespitosus Greene, Journ. Bot., XXIV, 8; 1895. — British Co- lumbia to Colorado and California. 184. Castilleja crispula Piper, l. c., p. 516. Perenníal from a stout woody crown; stems erect or nearly so, 20 to 30 cm high; whole herbage sparsely crisp-puberulent; leaves lanceolate, acute, broadest near the sessile base, 3-nerved, 2 to 4 cm long, all entire or the uppermost with a few teeth; spike short and dense; bracts broader than the leaves, scarlet-tipped, all or at least the upper ones fewtoothed near the apex; calyx villous, about equally cleft before and behind, each lateral segment cleft about midway into two attenuate-lanceolate, acute, lobes; corola about 3 cm long, the glandular, puberulent galea green except a thin scarlet margin, nearly straight, as long as the sparsely pilose tube; lip small, the three teeth saccate-involute, acute; ovary elliptic- acuminate; stigma 2-lobed. A species very close to C. miniata Dougl. differing in its puberulent herbage and the dentate bracts. Specimens have been examined as follows, all from Washington: Mount St. Heiens, Coville, 768, July 18, 1898, sheet 380051 in the Natio- nal Herbarium (type); same locality, L. L. Goodwin, 26, July 13, 1903. 185. Galium kamtschaticum var. oreganum (Britton) Piper, 1. c., p. 526. Galium oreganum Britton, Bull. Torr. Club, XXI, 31; 1894. — Was- hington and Oregon in the coast region. 186. Galium multiflorum subsp. puberulum Piper, l. c., p. 527. Whole herbage densely and finely hirtellous; leaves oblong to ellip- tical or the upper ones ovate. Specimens examined: Cleman Mountain, Henderson, June 14, 1892; Wenache, Whited 88. 1108; Ellensburg, Elmer 414 (type); without lo- cality, Brandegee 813; without locality, Vasey in 1889; junction Cool and Crab creeks, Sandberg & Leiberg 294; Rattlesnake Mountains, Cotton 696. 187. Valeriana ceratophylla (Hook.) Piper, l. c., p. 532. Valeriana edulis Nutt.; Torr. € Gr. Fl., II, 48; 1841. — Patrinia cerato- phylla Hook. Fl. Bor. Am., I, 290; 833. — British Columbia to Arizona and New Mexico and eastward to Ohio. —Ó—Á— v — Flora of the State of Washington. VI. 269 188. Valeriana sitchensis var. Scouleri (Rydberg) Piper, l. c., p. 533. Valeriana scouleri Rydberg, Mem. N. Y. Bot. Gard., I, 377; 1900. — Valeriana capitata var. Hookeri Torr. & Gr. Fl., II, 48; 1841, not V. Hooke- riana Wight & Arn. 1834. — Washington and Oregon to Montana. 189. Valerianella mamillata (Suksdorf) Piper, 1. c., p. 534. Aligera mamillata Suksd.; Deutsch. Bot. Monatss., IV, 147; 1897. — Known only from the type locality. 190. Agoseris glauca var. scorzoneraefolia (Schrad.) Piper, l. c., p. 542. Ammogeton scorzoneraefolium Schrad. Cat. Sem. Goett, 7, 1833. — Troximon glaucum var. dasycephalum Torr. & Gr. Fl, II, 490; 1843. — Ago- seris scorzoneraefolia Greene, Pittonia, II, 177; 1891. — British Columbia and Alberta to Oregon, Colorado, and Dakota. 191. Agoseris glauca var. aspera (Rydberg) Piper, l. c., p. 542. Agoseris leontodon var. asperum Rydberg, Mem. N. Y. Bot. Gard., I, 457; 1900. — Troximon glaucum var. asperum Piper, Mazama, II, 96 1901. — Washington to Montana. 192. Agroseris heterophylia subsp. normalis Piper, Le, p. 544. The fact seems to have been overlooked that the name A. hetero- Phylla belongs to the plant commonly called A. heterophylla var. kymapleura and that the commonest form of this remarcably variable species has never been christened. Specimens examined: West Klickitat County, Suksdorf 1648, 2312; Ellensburg, Piper 2688; Falcon Valley, Suksdorf 580; Wenache, Whited 1094, in 1895; Spokane, Kreager 165; Hangman Creek, Sand- berg & Leiberg 59: without locality, Vasey 559, 560; without locality. Brandegee 928; along Tukanon River, Lake & Hull, July 5, 1892. Zonal distribution: Arid Transition. 193. Agoseris heterophylla var. californica (Nutt.) Piper, l. c., p. 544. Cryptopleura californica Nutt. Trans. Am. Phil. Soc., VII. 430; 1841. — Troximon heterophyllum var. cryptopleura Greene, Bull. Torr. Club, X, 88; 1888. — Agoseris heterophylla var. cryptopleura Greene, Pittonia, II, 179; 1891. — Troximon heterophyllum var. cryptopleuroides Suksdorf, Deutsch. Bot. Monatss., XVIII. 98; 1900. — Washington to California. 194. Agoseris heterophylla var. glabrata (Suksdorf) Piper. l. c., p. 544. Troximon heterophyllum var. glabratum Suksdorf, Deutsch. Bot. Monatss., XVIII, 98; 1900. — Agoseris heterophylla var. glabra Howell, Fl. N. W. Am. 402, 1901. — Washington and Oregon. 195. Xanthium oligacanthum Piper. l. c., p. 551. Stem erect or spreading, 30 to 60 cm high, sparsely hispid; leaves reniform-orbicular, obscurely lobed and crenate, harshly scabrous, hispid 9n both faces, the petioles as long or longer than the blades; fruiting involucres oblong, the body 1,5.em long, 5 to 7 mm thick, the stout beaks somewhat incurved; prickles 15 to 25, uncinate-tipped, about as long as the diameter of the fruit; surface of the fruit and base of prickles pubescent. Bolles, Walla Walla County, Piper, September 18, 1893; also found at Waitsburg by Horner (no. B272). The type is in the National Her- 210 Charles V. Piper. barium. This differs from any other American species in the small size of the fruit and the relatively few prickles. 196. Ambrosia artemisiaefolia subsp. diversifolia Piper, l. c.,p. 551. Leaves becoming progressively less deeply lobed upward, those of the upper third of the plant mostly entire, these ovate-lanceolate or lan- ceolate, acute, narrowed abruptly to a subsessile base, 3-nerved. On the gravelly banks of Almota Creek at Almota, Piper, August 26, 1894 (no. 1837). At this place it seems unquestionably to be native. The entire or subentire upper leaves present a peculiar characteristic which does not seem to be approached in any eastern specimens. The plant may represent a distinct species, but in the absence of more abun- dant materiai it seems best to treat it as above. 197. Grindelia nana var. columbiana Piper, |. c., p. 556. Grindelia discoidea Nutt. Trans. Am. Phil. Soc., VII, 315; 1840, not Hook. & Arn. 1836. — Grindelia nana var. discoidea A. Gray, Syn. Fl. ed. 2, I?, 119; 1884. — Orgeon and Washington. 198. Chrysothamnus nauseosus var. graveolens (Nutt.) Piper, l. c., p. 559. Chrysocoma graveolens Nutt. Gen., 11, 136; 1818. — Bigelovia graveolens A. Gray, Proc. Am. Acad. VIII, 645; 1873. — Chrysothamnus speciosus Nutt. Trans. Am. Phil. Soc., VII, 323; 1840. — British Columbia to Dakota, south to California and New Mexico. 199. Hoorebekia carthamoides (Hook.) Piper, 1l. c., p. 559. Pyrrocoma carthamoides Hook. Fl. Bor. Am., I, 307, pl. 107; 1833. — Aplopappus carthamoides A. Gray, Proc. Acad. Philadelphia, 65; 1863. — Washington, Oregon and Idaho. 200. Hoorebekia carthamoides var. Cusickii (A. Gray) Piper, l. c., p. 560. Aplopappus carthamoides var. Cusickii A. Gray, Syn. F1, I?. 126; ges. — Pyrrocoma Cusickii Greene, Erythea, II, 59, 1894. — Washington and Oregon. 201. Hoorebekia racemosa (Nutt.) Piper, l. c., p. 560. Homopappus racemosus Nutt. Trans. Am. Phil. Soc., VII, 332; 1840. — Pyrrocoma racemosa Torr. & Gr. Fl., Il, 244; 1842. — Aplopappus race- . mosus Torr. in Sitgreaves Rep., 162; 1853. — British Columbia to Saskat- chewan, south to Nevada. 202. Hoorebekia hirta (A. Gray) Piper, l. c., p. 560. Aplopappus hirtus A. Gray, Syn. FI., I?, 127; 1884. — Pyrrocoma hirta Greene, Erythea, ll, 69; 1894. — Washington, Oregon, and Idaho. 203. Hoorebekia Hallii (A. Gray) Piper, l. c., p. 560. Aplopappus Hallü A. Gray, Proc. Am. Acad, VIII, 389; 1872. — Washington and Oregon. 204. Hoorebekia Lyallii (A. Gray) Piper, |. c., p. 560. Aplopappus Lyallü A. Gray, Proc. Acad. Phila, 1863, 64; 1863. — British Columbia to Montana and Oregon. . 205. Hoorebekia lanuginosa (A. Gray) Piper, 1. c., p. 560. Aplopappus lanuginosus A. Gray in Torr. Bot. Wilkes Exped., 347; 1874. — Stenotus lanuginosus Greene, Erythea, II, 72; 1894. — Washington and Oregon. Flora of the State of Washington. VI. 271 206. Hoorebekia stenophylla (A. Gray) Piper, I. e., p. 561. Aplopappus stenophyllus A. Gray in Torr. Bot. Wilkes Exped., 347; 1874. — Stenotus stenophyllus Greene, Erythea, II, 72; 1894. — Washington and ldaho to California. 207. Hoorebekia Greenei var. mollis (A. Gray) Piper, l. c., p. 561. Aplopappus Greenei var. mollis A. Gray, Syn. Fl., I?, 135; 1884. — Aplo- pappus mollis A. Gray, Proc. Am. Acad. XVI, 80; 1880. —- Macronema molle Greene, Erythea, II, 73; 1894. — Washington and Oregon. 208. Erigeron hispidissimus (Hook.) Piper, l. c., p. 565. Erigeron strigosus var. hispidissimus Hook. Fl. Bor. Am., II, 18; 1834. — Erigeron concinnus Torr. & Gr. Fl., II, 174; 1841. — Distasis concinna Hook. & Arn. Bot. Beech. Voy., 350; 1840. — British Columbia to New Mexico and Arizona. 209. Erigeron linearis (Hook.) Piper, 1. c., p. 567. Diplopappus linearis Hook. Fl. Bor. Am., II, 21; 1834. — British Co- lumbia to California and Nevada. 210. Erigeron eradiatus (A. Gray) Piper, l. c., p. 568. Erigeron Douglasii var. eradiatum A. Gray, Pac. R. Rep. XII?, 5; 1860. — Erigeron inornatus A. Gray, Proc. Am. Acad., XVI, 88; 1880. — Erigeron foliosus var. inornatus A. Gray, Bot. Cal. I. 320; 1876. — Washington to California. 211. Eucephalus glaucophyllus Piper, |. c., p. 570. Aster Engelmanni var. glaucescens A. Gray, Syn. Fl. ed. 2, I?, 200; 1886, not Aster glaucescens Wender, 1832. — Eucephalus glaucescens Greene, Pittonia, III, 56; 1896. — Washington to California. 212. Aster campestris subsp. Suksdorfii Piper, l. c., p. 572. Differs from true A. campestris in being canescent all over with short hairs that are not at all appressed. Type specimen in the Gray Herbarium. Collected on Little Klickitat River, October 5, 1882, by Suksdorf. 213. Machaeranthera canescens var. viscosa (Nutt.) Piper, 1. c., p. 575. Dieteria viscosa Nutt. Trans. Am. Phil. Soc., VII, 301; 1840. — Aster canescens var. viscosus A. Gray, Syn. Fl., 11, 206; 1884. — Washington to Wyoming and California. 214. Madia exigua var. macrocephala (Suksdorf) Piper, 1. c., p. 576. Madia filipes var. macrocephala Suksdorf, Deutsch. Bot. Monatss., XVIII, 97; 1900. — Harpaecarpus exiguus var. macrocephalus Suksdorf, loc. cit. — Washington. 215. Madia sativa var. capitata (Nutt.) Piper, I. c., p. 576. Madia capitata Nutt. Trans. Am. Phil. Soc., VII, 386; 1841. — Madia sativa var. congesta Torr. € Gr. Fl., II, 404; 1843. — Washington to Cali- fornia in the coast region. 216. Madia madioides (Nuit.) Piper, l. c., p. 577. Anisocarpus madioides Nutt. Trans. Am. Phil. Soc., VII, 388; 1841. — Madia Nuttallü A. Gray, Proc. Am. Acad., VIII, 391; 1872. — British Co- lumbia to middle California in the coast region. 212 Charles V. Piper. 217. Artemisia atomifera Greenman, |. c., p. 588. Cespitose, often in large clumps; stems suffru. scent, mostly simple up to the inflorescence, 60 to 120 cm high, coarsely striate, canescent or glabrate; leaves numerous, subsessile, firm, and rather rigid, green and nearly glabrous above, speckled with numerous white resinous atoms, closely white-tomentose beneath, excessively variable as to form, either all lanceolate and entire or all dentate or laciniate, or the larger ones 5 to 7-pinnately divided with narrow lobes, usually the upper ones entire, the lower variously dentate or lobed, commonly 2 to 6 cm long; panicle oblong or somewhat pyramidal, 10 to 20 cm long, more or less leafy- bracted, the heads glomerate or spicate on the ascending branches; in- volucre campanulate, canescently tomentose, more or less atomiferous like the leaves, 2 to 4 cm high, bracts about 10, ovate, obtuse; flowers 10 to 25 in each head; mature akenes linear-oblong, glabrous, destitute of pappus. A species with the habit and appearance of A. ludoviciana Nutt., to which it is clesely allied, but apparently well marked by the peculiar atomiferous character of the upper leaf surface. The odor is decidedly more pungent than that of A. ludoviciana. I have never met the species except in Snake River canyon at Wawawai and Almota. The type, in the U. S. National Herbarium, is my no. 6466 from Wawawai, a good series of which shows the variability of the foliage. Other specimens were collected at Wawawai July 19, 1892, and at Al- mota under no. 2321. 218. Senecio Harfordii Greenman, |. c., p. 597. Glabrous or essentially so throughout; stem erect or ascending from a slender rootstock, 2 to 5 dm high, somewhat glaucous, usually leafy; leaves mostly pinnately divided, with irregularly lobed divisions, and these in turn dentate, including the petiole 4 to 14 cm long, 1 to 5 om broad, thin in texture, and drying pale green; the lowermost leaves often undivided, rotund and erenately lobed; uppermost leaves epetiolate: in- florescence a terminal corymbose cyme, few to many- (2 to 30-) headed: heads mostly less than 1 cm high, including the rays 1,5 to 2 cm in diameter; involuere shorter than the flowers of the disk; braets of the involuere about 13, narrowly lanceolate, 5 to 5,5 mm long, acuminate, acute, glabrose; ray-flowers commonly 5; rays bright yellow; disk flowers 18 to 25; achens 2,5 to 3,5 mm long, glabrous. Oregon: Rocky high lands, Cascade Mountains, May 31, 1869, W. G. W. Harford & Geo. W. Dunn 540 (hb. Gray), type; Rooster Rock, June, 1877, J. Howell (hb. Gray, and hb. Field Mus.); rocky banks of Columbia River, western Oregon, June, 1880. Thomas J. Howell (hb. Field Mus.); Bonneville, Multnomah County, July 17, 1885, W. N. Suks- dorf 572 (hb. Gray); Multnomah Falls, July 27, 1902, E. P. Sheldon 11004 (hb. Gray), and at the same locality, June 25, 1904, C. V. Piper 6212 (hb. Gray). Washington: On mountains near the Lower Cascades, May 29, 1886, W. N. Suksdorf (hb. Gray); in woods, Lower Cascades, May 29, Flora of the State of Washington. . 213 1887, W. N. Suksdorf 872 (hb. Gray); south of Mount Adams, August 4, 1887, J. B. Flett '287 (hb. Piper) Differs from S. Bolanderi A. Gray in being essentially glabrous throughout, in having somewhat thinner leaf texture, a shorter involucre with fewer involucral bracts and fewer flowers. 219. Senecio pauciflorus subsp. fallax Greenman, I. c., p. 597. Stem erect, about 5 dm high; lower stem-leaves 8 to 8 cm long, l to 2,5 em broad, pinnately parted with deep broad sinuses between the lateral divisions, blackish or dark green in the dried state; segments narrowly oblong to subovate, obtusely toothed; upper leaves reduced to mere bracts; inflorescence cymose, few-headed; heads 8 to 10 mm high, radiate, involucre campanulate; bracts of the involucre 18 to 21, linear acute, 6 to 8 mm long, slightly purplish-tipped, glabrous, ray-flowers 10 to 12; rays yellow; disk-flowers 50 to 60, achenes glabrous. Washington: Roadside in partial shade, Deming, Whatcom County, June 30, 1898, J. B. Flett, no. 852 in part (type in hb. Piper, fragment and tracing in hb. Gray). The subspecies fallax is readily separated from D. pseudaureus on the characters of the foliage. 220. Senecio fraternus Piper, 1. c., p. 598. Perennial, glabrous throughout, the several more or less flexuous Stems erect or nearly so, arising from a stout caudex, stems about 30 cm high, somewhat coarsely striate, basal leaves thickish, somewhat quadran- gular, subentire or with 7 to 11 coarse sinuations, 2 to 3 em long, the blade abruptly contracted to a narrowly-margined petiole about twice as long; cauline leaves about 6 spatulate-oblanceolate to oblong, becoming smaller and lobed upward, sessile or nearly so, the lateral lobes 4 to 8, oblong-linear, obtuse, heads 8 to 12 in a rather close or convex cymose cluster, only the lower elongated rays branched, involucre somewhat tur- binate, of from 11 to 13 linear-lanceolate acutish bracts 6 to 7 mm long, with a few calyculate ones at base, rays few, bright yellow, oblong, 7 mm long, florets 15 to 20, akenes glabrous. ` Collected on Mount Stuart, Kittitas County, Washington, by Sand- berg & Leiberg, no. 553, July 24, 1893, at an altitude of 1,060 meters The type specimen is in the United States National Herbarium, numbe- red 285758. | The species is somewhat intermediate between S. cymbalarioides Nutt. and S. Adamsi Howell. | 221. Senecio fastigiatus var. Macounii (Greene) Greenman, |. c., p. 599. Senecio Macounii Greene, Pittonia, III, 169; 1897. — Vancouver Island and Washington. 222. Senecio Vaseyi Greenman, l. c., p. 600. | An herbaceous perennial, more or less pubescent throughout with jointed crisp hirsutish hairs, later glabrate; stem erect, 4 to 7 cm high, simple: leaves elliptic-ovate to lanceolate, 5 to 10 cm long, 1 to 4 cm broad, acute or obtuse, entire or inconspicuously denticulate, narrowed at Repertorium novarum specierum. VIII. 18 214 Charles V. Piper: Flora of the State of Washington. the base into a winged petiole; the üpper leaves remote, lanceolate from a sessile subclasping base; inflorescence a simple or compound corym- bose cyme; heads medium-sized, 10 to 12 mm high, discoid; involucre campanulate, sparingly bracteolate; bracts of the involucre 12 to 18, linear-lanceolate, acute, black-tipped; achenes glabrous. Washington: without definite locality, coll. of 1889, G. R. Vasey, mo. 568 (hb. Gray); in and near the Cascade Mountains of Kittitas, Chelan, and King counties, coll. of 1889. G. R. Vasey, without number (hb. Piper); Klickitat, River, Cascade Mountains, August 3, 1892, L. F. Henderson (hb. Piper); Chewaukum, Whited 2532; Spipen [Naches] River to Columbia River, Wilkes Expedition. California: Mount Shasta, altitude 7500 feet, August 23, 1881, C. G. Pringle, no. 6 (hb. Gray and hb. Field Mus.); Lassens Peak, coll of 1875, J. G. Lemmon (hb. Gray). 223. Senecio exaltatus var. ochraceus Piper, l. c., p. 600. Senecio cordatus Nutt. Trans. Am. Phil. Soc., VII, 411; 1841, not Koch, 1834. — Senecio lugens var. ochroleucus A. Gray, Syn. Fl, 12, 388; 1884, not S. ochroleucus Hook. & Arn. 1841. — British Columbia to Cali- fornia. 224. Senecio triangularis var. subvestitus (Howell) Greenman, L c., p. 601. Senecio subvestitus Howell, Erythea, III, 35; 1895. — British Co- lumbia to California. . 225. Senecio serra var. lanceolatus (Torr. & Gr.) Piper, 1. c., p. 601. Senecio lanceolatus Torr. & Gr. Fl, II, 440; 1843. — Senecio andinus Nutt. Trans. Am. Phil. Soc., VII, 409; 1841, not Buek. 1840. — Senecio serra var. integriusculus A. Gray, Syn. Fl., I?, 387; 1884. — Washington to Wyoming and California. | 226. Senecio ductoris Piper, 1. c., p. 601. Senecio Fremonti Torr. € Gr. Fl, II, 445; 1843, not. S. filifolius var. Fremontü Torr. & Gr. Fl, IL 444. — British Columbia to California and Colorado. 227. Antennaria concolor Piper, l. c., p. 604. Cespitose, the ligneous rootstocks and stolons slender; stems slender, erect, 20 to 30 em high, sparsely tomentose; basal leaves thin, spatulate, 2,5 to 3,5 cm long, whitish, abruptly acuminate, concave on the lateral margins, the greener upper side becoming nearly glabrous the second season; cauline 7 to 9, linear or linear-lanceolate; inflorescence of 4 to 7 short-peduncled heads in a corymb; involucre 8 to 9 mm high; bracts in about 3 ranks, mostly acute, greenish below, fuscous in the middle, the tips paler or white. Type specimens collected by the writer in open places in fir woods near the suburb of Portland, Oreg., known as Mount Scott, June 6, 1904, no. 6189. A few colonies only were found, all pistillate. — The species is perhaps nearest to A. Howellii Greene, which was ab- undant in the same locality, but that has larger and thicker leaves, nearly always smooth and green above with the lateral margins nearly straight and with the heads usually sessile. C. M. Hicken: Filices novae Argentinae. 215 I would also refer to this species no. 485, G. R. Vasey, collected in the Cascade Mountains, probably near Ellensburg, Wash., in 1889. This was referred doubtfully by Nelson (Proceedings U. S. National Museum, XXXIII, 713) to A. pedicellata Greene, but that has a glandular inflores- cence, The Vasey specimen differs from the type of A. concolor only in that the stems are somewhat stouter, the leaves thicker and less sud- denly narrowed into the petiole and the heads shorter-pedicelled. 228. Carduus palousensis Piper, |. c., p. 610. | Perennial stems erect, usually loosely branched above, 30 to 90 cm high, tomentose when young, becoming glabrous; leaves lanceolate in outline, pinnatifid into 3 to 7 pairs of entire or toothed lobes, early beco- ming green and glabrous above, persistently white-woolly beneath, 5 to 15 cm long, bearing but few prickles, the uppermost commonly simple; head 3 to 4 cm high, often on long nearly naked peduncles, involucre hemispheric, its braets firm, closely imbricated in several successively shorter ranks, not ciliolate, all but the innermost prickly-pointed, each bearing an oblong or linear glandular spot near the tip; innermost atte- nuate-acuminate and feebly armed or muticous, flowers yellowish white; corolla lobes shorter than the throat; pappus bristles somewhat clavellate at. tip; anther tips acute. This species was erroneously referred to C. Breweri (Gray) Greene in the Flora of the Palouse region. Specimens have been examined as follows: Silver Lake, Henderson 2277; Ellensburg, Whited 558, 857; Pullman, Elmer 99; Piper 1589 (type); without locality, Vasey 477, 478, Waitsburg, Horner 303. LXXII. C. M. Hicken, filices novae Argentinae. (Ex: Trab, Mus. Farmac. Buenos Aires, no. 19, 1907.) 1. Nephrodium argentinum (Hieron.) Hicken var. major Hicken, l. c., p. 4. Differt a forma typica, dimensionibus multo majoribus, laminis usque ad 85 cm longis, 14 cm latis; pinnis 7 cm longis. Planta omnino glabra. Argentinia: M. Lillo en a recueilli à diverses reprises dans le département de Tafi, oü l'on rencontre cette fougere jusqu'à 2500 metres d'altitude. (Lillo, no. 5433, à 1800 m. s. m. et no. 3665 à 2500 m. s. m.). 2. Nephrodium Etchichuryi Hicken, l. c., p. 5. Lastrea; rhizomatibus longe repentibus (5—7 mm crassis) squamis linearibus glabris c. 1/,—1/¿ mm latis, 8—10 mm longis, sparse obsitis; foliis c, 50—80 cm longis, petiolatis; petiolis c. 30—35 cm longis, rhizo- Matis squamis similibus basi sparse vestitis, mox denudatis, glaberrimis Vel minutissime pubescentibus, compressis, superne sulcatis, nitentibus; 18* 216 C. M, Hicken: Filices novae Argentinae. rhachibus, superne sulcatis, stramineis, minute pubescente-glandulosis vel mox glabratis; laminis coriaceo-papyraceis, usque ad apicem pinnatis, ambitu lanceolatis (c. 45 cm longis, 14—18 cm latis). Pinnis lanceolato- linearibus, utrinque glaberrimis, atro-viridibus, nitentibus, apicem versus sensim decrescentibus, c. 15—20 jugis, alternis vel suboppositis vel rarius (inferioribus) omnino oppositis, breviter petiolatis, apice crenato- lobato et denique breviter caudato-acutiusculo integro excepto pinnati- fidis, c. 7—9 em longis, 2 cm latis; pinnis mediis 2 cm distantibus, inferioribus haud abbreviatis usque ad 4 cm distantibus. Segmentis lanceolatis vel ovato-oblongis, faleatis vel subfalcatis, margine plano, integris, haud ciliatis, basi ala c. medium coadunatis, maximis usque ad 1 em longis et 4 mm latis; nerviis tertiariis liberis, pellucidis, simplici- bus, 12 in segmentis inferioribus, in caeteris paucioribus, ad 8—9 sensim reductis, frequentissime furcatis, infimis in margine sinu conniventibus. Costa pinnarum inferne glaberrima et nitente, superne dense pubescente- glandulosa. Soris in segmentis maximis utrinque 8—10, nervo centrale subapproximatis, indusiis nullis. Corumbá (Brésil); forêts du Haut Paraná; Tacurú Pucú (Paraguay); Puerto Pampa (Misiones). 3. Nephrodium effusum (Swartz) Baker var. tenue Hicken, |. c., p. 7. Differt a forma genuina, lamina herbacea, flaccida, fere diaphana, pinnis remotioribus. Argentinia: Puerto Pampa (Misiones). 4. Asplenium Holmbergi Kl., 1. c., p. 8. Ewasplenium caespitosum, rhizomate brevissimo, squamulis nigri- cantibus, lanceolato-linearibus, nitentibus, acutis, tenuissime reticulatis, margine integris, vestito. Frondis pinnatis petiolatis; petiolis 2—4 cm longis, rhachibusque viridibus, sulcatis, nitentibus, glabris, vel squamulis filiformibus. parce obsitis; laminis ambitu lanceolato-lineari, acutis, C. 8—14 cm longis, 1,5—3 cm latis, herbaceis, glabris; pinnis 10--15 jugis, foliolis brevissime petiolulatis vel subsessilibus, membranaceis, approxi- matis, mediis adscendentibus, supremis erectis, inferioribus horizontalibus vel infimis reflexis; mediis et inferioribus e basi inferiore sub-dimidiato- cuneatis e superiore truncatis, vix auriculatis, rhomboideo-ovatis, obtusis, basi excepta dentatis; foliolis superioribus sensim decrescentibus, obo- vatis vel deltoideis, longe cuneatis, apice pinnatifido, denique inaequaliter serrato, foliolis inferioribus reflexis, haud minoribus, venis vel nervis lateralibus in dentibus desinentibus. Soris 2—3 utrinque, 2—3 mm longis; indusiis conspicuis. Argentinia: Misiones: San Ignacio, Piray, Iguazu. i Dr. E. Rosenstock: Filices novae. VII. 277 LXXII. /ilices novae. VII." Von Dr. E. Rosenstock, Gotha. (Originaldiagnosen.) 31. Adiantum Schmalzii Rosenst., nov. spec. Euadiantum; rhizomate breviter repente, paleis lanceolatis, ferru- gineis, margine brevissime ciliato-dentatis vestito; stipitibus c. 60 cm longis, 3 mm medio crassis, cum rhachibus ejusque ramificationibus sub- quadrangularibus, sulcatis, nudis, nitidis, ebeneis; laminis c. 60 cm longis, 50 cm latis, subdeltoideis, membranaceo-chartaceis, glaberrimis, olivaceo-viridibus, subtus glaucescentibus, 3—4-pinnatis; pinnis alternis petiolatis, inferioribus subtripinnatis, ceteris sursum sensim simplicioribus, summis 7— 10-jugis simplicibus apicem frondis linearem, acutum c. 24 cm longum, 7—10 cm latum efformantibus; pinnulis ultimi ordinis petiolis filiformibus, 3—10 mm longis insidentibus, ipsis usque ad 3'/, cm fere longis, 1!/; em latis, trapeziformibus, margine inferiore et interiore in- tegro, superiore et exteriore profunde inciso, incisuris mediam pinnu- larum vel ultra intrantibus, lobis linearibus, obtusiusculis, plerisque apice bifidis vel excisis; venis flabellatis; soris parvis, transversalibus, apices loborum terminantibus. Hab. Brasilia australis: Joinville, S. Catharina, 1. P. Schmalz, 1904. Die zwischen Adiantum pentadactylum L. et F. und A. trapeziforme L. Stehende Art unterscheidet sich von ersterem durch die mehr gerad- linigen Begrenzungen der Fiederblättchen, von letzterer durch deren tiefere Teilung und blaue Laubunterseite. — Eine beiderseits grüne Form liegt vor aus Minas, l. C. Lopes (var. concolor). 32. Pteris splendens Klf. var. pumila Rosenst., nov. var. Varietas statura bumiliore (foliis 50 cm longitudine vix excedentibus, plerumque minoribus, pinnis 4—5-jugis, 7—10 cm longis, (is cm latis), pinnis subsessilibus, basalibus semper simplicibus, subpetiolatis, margini- bus sterilibus apice denticulato excepto integerrimis, rarissime dentibus solitariis ornatis a typo diversa. Hab. Brasilia australis, Prov. S. Paulo. Serra do Mar, 100 m alt., ad saxa, l. Wacket, 1908. 33. Dryopteris supralineata Rosenst., nov. spec. Lastrea; rhizomate breviter repente, lignoso, reliquiis stipitum delapsorum infra obtecto, apice paleis lanceolatis, ferrugineis, pilosis vestito; stipitibus fasciculatis, erectis, sordide stramineis, dense hirtis, Supra profunde suleatis, usque ad 30 cm fere longis; laminis ovato- lanceolatis, breviter acuminatis, subrigido-chartaceis, utrinque laete viridi- E 1) Siehe auch: I. in Rep. IV (1907) pp. 2—6; Il. in Rep, IV (1907), Pp. 292—296; III. in Rep., V (1908) pp. 13—17; IV. in Rep, VI (1908), PP. 175—179; V in Rep. VII (1909), pp. 146—150; VI. in Rep., VIII (1910). Pp. 163, 164. . E 278 Dr. E. Rosenstock. bus, nitentibus, costis costulisque exceptis glaberrimis, pinnato-pinnatifidis, c. 25 cm vel ultra longis, 15 cm latis; pinnis c. 10-jugis, brevissime pedicellatis, superioribus sessilibus; basalibus reflexis, ceteris patentibus; inframedialibus maximis c. 8 cm longis, 2!/, cm latis, ovato-elongatis, acuminatis, profunde pinnatifidis (ala integra 3 mm utrinque lata); basali- bus paullo brevioribus, superioribus decrescentibus, minus profunde in- cisis, in lobulos integros apicis sensim transeuntibus; segmentis obliquis, linearibus, subfalcatis, apice obliquo, obtuso, integerrimo, medialibus maximis ad 12 mm longis, 5 mm latis; inferioribus pinnarum superiorum et medialium vix vel non abbreviatis, iis inferiorum (praesertim lateris anterioris) conspicue reductis; superioribus cito diminutis et in apicem angustatum, integrum (c. 2 cm longum) transeuntibus; rhachibus stipitibus simillimis; costis utrinque (supra sparsius) setoso-hirtis; costulis cum nervis supra valde prominentibus, glaberrimis, albidis, subtus immersis et sparsissime setulosis; nervis lateralibus utrinque 8—9, simplicibus, basalibus posterioribus e costa orientibus, marginem paullo supra sinum petentibus; soris leviter immersis, costulae appro- pinquatis; indusiis luteo-albidis, hirtis, persistentibus. Hab. Brasilia australis: S. Paulo, Serra do mar, 1000 m s. m., ad saxa apriea. Febr. 1909, I. Wacket, 1908. Habituell der éetragona-Gruppe ähnlich, aber verschieden durch das Fehlen sternfórmiger Haare und durch oberseits stark hervortretende Nerven und sori. 34. Dryopteris Moussetii Rosenst., nov. spec. Lastrea phegopteroides, rhizomate (e schedula) erecto, stipitibus c. 15 cm longis, gracilibus, leviter pubescentibus paleisque ferrugineis, flaceidis, anguste lanceolatis, margine pilosis sparse (basi densius) vestitis; laminis usque ad 65 em longis, 12 cm latis, e basi truncata elongato- ovali-lanceolatis, longe acuminatis, tenuiter herbaceis, lutescenti-viridibus, subtus pilis longis, strictis, hyalinis ad nervos et intra nervos sparse obsitis glandulisque globosis, aureis, breviter pedicellatis ornatis, supra subglaberrimis, pila subadpressa, subulata, rariora marginem versus gerentibus, pinnato-pinnatifidis; pinnis fere oppositis, subrecte patentibus, superioribus et medialibus basi adnatis, inferioribus sessilibus vel bre- vissime petiolatis; medialibus maximis c. 6 cm longis, 1—1,5 cm basi latis, subadproximatis, lanceolatis, acuminatis, strictis vel paullisper in- curvatis, in parte media et inferiore ad medium laminae dimidiatae vel paullo ultra incisis, lobis abbreviato-linearibus, paullo obliquis, apice obtuso, repando-crenulato excepto integerrimis, basalibus utriusque lateris maximis, superioribus cito diminutis et ante apicem subrepandum de- sinentibus; pinnis inferioribus quam mediales latioribus, parum bre- vioribus, magis distantibus, basalibus c. 4 cm longis, 2 cm fere basi latis, a proximis ad 4!/ cm remotis; superioribus basi decurrente confluentibus, sensim diminutis, serrato-crenatis vel repandis, denique integerrimis et in lobulos vel crenaturas apicis angustato-acuminati tran- seuntibus; rhachibus brunneis, cum costis supra hirto-pilosis, subtus Filices novae. VII. 219 sparse setuloso-pilosis, venis in lobis pinnatis, venulis utrinque 3—5. simplicibus vel loborum basalium furcatis; soris 1—3 juga inferiora venularum occupantibus, venulis paullo ultra medium impositis; sporan- giis plerisque inermibus, paucis setis singulis vel binis ornatis. Hab. Java orientalis, in montibus Tengger dictis, 1000—1500 m alt., in saxosis, l. J. P. Mousset, 1909. Die vorliegende Art wurde von Herrn Mousset zugleich mit der ihr nahestehenden Dryopteris brunnea (Wall. C. Chr. i. eingesandt und als von letzterer verschieden bezeichnet. Der habituelle Unterschied ist allerdings ein grosser. D. Moussetii erreicht höchstens die halbe Grösse der D. brunnea, besitzt ein schmäleres und in eine viel längere Spitze ausgezogenes Blatt und ist nur einfach gefiedert, während bei D. brunnea selbst kleinere Exemplare eine doppelte Fiederung aufweisen. Ob nicht auch bei D. brunnea hier und da bewehrte Sporangien vorkommen, und ob das Rhizom der D. Moussetii ein zweifellos aufrechtes und daher von dem der anderen Art verschiedenes ist, konnte ich bis jetzt noch nicht mit Sicherheit feststellen, so dass die hierauf bezüglichen Unterscheidungs- merkmale noch der Nachprüfung bedürfen. 35. Elaphoglossum tenax Rosenst. nov. spec. Euelaphoglossum; rhizomate repente, ramoso, lignoso, uti tota planta glutinoso, 2—4 mm crasso, paleis 1—2 mm longis, lineari-subulatis, castaneis, nitidis dense obtecto; stipitibus numerosis, biseriatis, gracili- bus, supra leviter sulcatis, virescenti-stramineis, pilis vel paleis piliformi- bus, brevibus, rufo-ferrugineis, patentibus ornatis, sterilibus 3—5 cm, fertilibus 5—10 em longis; laminis sterilibus anguste linearibus, utroversus angustatis, subcoriaceis, pallide viridibus, usque ad 15 cm longis, 5 mm latis, supra paleolis minimis, subrotundis, adpressis, sordide fuscis, margine scariosis, infra glandulis sessilibus, aureo-fuscis paleisque piliformibus, minutis adspersis; nervo mediano supra plano, subtus prominente et pilis geminatis paleolisque e disco minimo stellatis ornato; venis subimmersis, plerisque unifurcatis; laminis fertilibus quam steriles brevioribus et angustioribus, supra sparse squamuloso-pilosis; Sporis ovalibus vel subreniformibus, aureo-luteis, leviter granulatis, an- guste episporiatis. Hab. Brasilia australis: S. Paulo, Serra do Mar, 1000 m s. m., ad saxa aprica, l. Wacket no. S Die Art ist jedenfalls nahe verwandt mit Acrostichum stenophyllum Sodiro und gehört mit ihm zum Formenkreis des A. viscosum Sw. Sie unterscheidet sich von beiden genannten Arten durch schmälere Blatt- flüche und von der ersteren, die von Sodiro zur Polylepidia- Gruppe gezählt wird, durch kleinere und spärlichere Schuppen (Oligolepidia-Gruppe). Rhizom, Stiele und Blattflächen sind durch starke Leimabsonderung aus- gezeichnet. 280 . H. Léveillé. LXXIV. Decades plantarum novarum. XXXIV—XXXVII. Auctore H. Léveillé. (Originaldiagnosen 1).) 331. Onothera (Onagra) Heribaudi Lévl., nov. spec. Planta habitu O. communem biennem referens sed foliorum forma et dentibus O. sinuatam aemulans. Planta foliosa tota molliter pubescens; folia lanceolata, sinuato-dentata, dentibus conspicuis, repandis, remotis; inflorescentia racemosa ad apicem subcorymbosa; flores magnitudine florum O. parviflorae lutei, calice rubello, tubo calycino quam corolla longiore et hispido; petala lanceolata; stamina flavida, corollam subaequantia; stylo flavido longe exserto; stigmate quadrifido. Mexique: Rancho Pasadas, pres Puebla, 2194 m, 17 juill. 1909; leg. Frere Nicolas. Commun. Fre, Héribaud. 332. Erythraea Chaneti Lévl. nov. spec. Peraffinis E. pulchellae Horn., a quo ditfert: 19 corollae lobis tubo longioribus; 2? calice quam capsula dimidio circiter breviore; 3° flores solitarii in dichotomiis plerumque desunt. Pé-Tchi-Ly: Ling-Tchéou, fossés humides, juin 1908 (Chanet, 1320). 333. Lithospermum Komarovianum Levl., nov. spec. Planta gracilis 15—20 cm alta, longe hirta, foliis linearibus integer- rimis; flores albi mediocres; lobis calycinis anguste lanceolatis obtusis; antherae nigrae in fauce corollae infundibuliformis inclusae; corollae lobi obtusi rotundato-dilatati. Radice gracili et elongata. Sagalien: In pago Mitsuriyoka, juill. 1908 (Faurie, 687). 334. Scutellaria scordifolia Fisch. var. obtusifolia Lévl., nov. var. Planta ascendens 15—20 cm alta, foliis obtusissimis 15—20 mm longis, 10—15 mm latis conspicua. Sagalien: In littore Korsakof, aoüt 1908 (Faurie, 705). 335. Chionanthus coreanus Lévl.,, nov. spec. Pulcherrima planta, ramis sulcatis, foliis 4—10 cm longis, 2—4 cm latis, reticulatis, subtus pallidioribus, villosis integerrimis, ovatis, obtusius- culis, longe petiolatis; flores in paniculos terminales ramorum et ramu- lorum dispositi; sepala lanceolata acuminata petalis 4-plo breviora; petala linearia, 5-nervata obtusiuscula; ovarium calycem circiter aequans. Corea: Quelpaert secus torrentes Htepyeng, rara, 5 mai 1908 (Ta- quet. 1515). 336. Hippuris Fauriei Lévl., nov. spec. Planta 20-40 cm alta, folis 3—4 verticillatis oblongis 5—8 mm longis, 3—5 mm latis, obtusis distinctissima. Sagalien: In paludosis littoris Soriofka, aoüt 1908 (Faurie, 776). !) Deinceps diagnoses erunt figurativae, id est: plantas depingemus aspectu et habitu et tantum modo notas praecipuas quae illas ab aliis immediate se- cernunt describemus; ceterae notae superfluae videntur. Decades plantarum novarum. XXXIV/XXXVII. 281 337. Cornus Fauriei Levl., nov. spec. A C. canadensi et C. suecica caulibus longissime et ramosissime rep- tantibus et radicantibus statim dignoscenda. A primo caule non simplici differt; a secundo foliis supremis verticillatis, eeteris subnullis, caulibus nudatis facile secernitur. Folia sub lente hispida; styli persistentes; flores. involuero paulo tantum breviores. Sagalien: In silvis Soriofka, 2 sept. 1908 (Faurie, 762). 338. Geum Fauriei Levl., nov. spec. Planta hirta; folia omnia orbicularia, inciso-erenata, cordata, petiolo- radicalium lobulis paucis et minutis munito; stipulae ovato-lanceolatae, acuminatae; aristae carpellorum glaberrimae ad apicem circinatae et deinde angulo recto horizontaliter elongatae. Sagalien: In silvis Kimonai, 20 sept. 1908 (Faurie, 586). 339. Geum sachalinense Lévl., nov. spec. A G. Fauriei foliis cuneatim in petiolum decurrentibus et aristis car- pellorum distinctum; a G. stricto cui affinis et cujus forsan mera varietas. foliis omnibus simplicibus, trilobis vel trifidis secernitur. Sagalien: In herbidis Vladimirof, juin 1908 (Faurie, 583). 340. Spiraea Fauriei Lévl., nov. spec. À S. prunifolia cui proxima inflorescentia ad apicem ramorum corym- bosa nec elongata et foliis ad apicem parce dentatis dignoscitur. Pedi- celli floribus 2 - 3-plo longiores; stamina exserta. Rami nudi, rubescentes, exfoliati, folia longe ciliata; stamina exserta. Sagalien: In rupibus littoris Korsakoff, juill. 1908 (Faurie, 575). 341. Rosa Marretii Lévl., nov. spec. Rami brunnei, aculeis et aciculis paucis muniti; folia 3—4 juga, rachi tomentosa; foliola anguste lanceolata petiolulata, elongata, 1 cm vix lata. 3 cm longa, subtus inconspicue hirtella, ciliolata; fructu globuloso, grosso, sepalis erectis, fructu longioribus, ad basin tomentosis, abrupte strangu- latis, dein glabris, 3-nervatis, integerrimis, lineari-dilatatis coronato. Sagalien: Cirea Korsakof, 10 sept. 1908 (Faurie, 571). 342. Arabis Fauriei Lévl. nov. spec. | Ab A. sagittata floribus flores A. alpinae cultae aequantibus, statim diversa. Antherae conspicue sagittatae. Folia longe ciliata. Tota planta (floribus exceptis) villosa; siliquae glabrescentes pedicellis 4-plo longiores, Strictae et appressae. Sagalien: In littore Korsakof, 8 juill. 1908 (Faurie, 527). 343. Aster lofouensis Lévl. et Vant., nov. spec. | Planta elatissima lignosa, purpurea; folia Rosmarini, linearia, mar- gine revoluta, sed supra alte impresso-nervata, inde alte rugosa, pilis setosis distantibus et brevissimis munita; capitula aurea, corymbosa vel interdum paniculata, in quovis ramo 3—15 disposita; flosculi ad apicem brevissime lobati et brunnei; stylo parum exserto; akoenia grisea, longe- hirta; pappus elongatus, depauperatus, 8—10 setis remotis compositus, akoenio longior. 282 | H. Léveillé. Caulis striatus, puberulus; bracteae involucrales confertae imbricatae lineares, puberulae. Kouy-Teheou: Lo-Fou, mars 1907 (Jul. Cavalerie). 844. Aster papposissimus Lévl., nov. spec. Planta 40—50 em alta ramosissima; caulis angulatus, striatus, glaber, robustus; rami striati, angulati, glabri; folia integra, elongata. an- gustissime lanceolata, nervo medio proeminente; flosculi tubo ad basim angustissime et longius contracta dein dilatato, lobis sat alte fissis; bracteae involucrales, externae carinatae angustiores, internae obtusae 5-nerviae; akoenia olivacea, villosa; pappus albus, elongatus akoenio longior. Capitula matura valde papposa, unde aspectus plantae plumosus. Corea: Quelpaert, in sepibus Hongno, cascade, oct. 1909 (Taquet, 2988). 345. Hydrangea sachalinensis Lévl, nov. spec. Planta caule rubescente, sulcato, muricato, glabro; foliis coriaceis, rubris, integris vel parce et partim calloso-dentatis, pedunculis et pedi- cellis inflorescentiae setosis, floribus autem glabris dignoscenda. Bracteae integrae; folia perfecte ovata in nervis et passim setosa. . Sagalien: In silvis Korsakof, oct. 1908 (Faurie, 439). 346. Hydrangea tiliaefolia Lévl., nov. spec. Planta foliis Tiliae parvifoliae etsi parum cordatis conspicua; nunc viridis, nunc rubescens; folia in angulis nervorum fasciculis pilorum Subtus munita; pedunculi et pedicelli hirto-setosa; stamina inaequalia, an- therae purpureae; bracteae florales nervatae sed inconspicue reticulatae parvae, integrae. Corea: Quelpaert, in silvis, dumosis et in rupibus Yang-Keni, 14 mai — octobre 1906, 1907 (Faurie, 358, 1654; Taquet, 809. 347. Hydrangea Taquetii Lévl., nov. spec. Affinis praecedenti sed ab ea et ab H. hortensi diversa: 19 foliis con- Spicue cordatis, grosse serratis, a basi ad apicem crescentibus, aeque longis ac latis; 2? bracteis longe petiolatis; petiolo limbum subaequante. Folia ciliata, praesertim secus nervos pilosa; bracteae triangulares, integrae ad petiolum recte truncatae; pedunculi et pedicelli dense pilosi. Corea: Quelpaert, in müris agrorum Hongno et in silvis Yang-Keni, 10— 12 mai 1908 (Taquet, 807, 808). 348. Chrysosplenium pseudo-Fauriei Lévl., nov. spec. Affinis C. Fauriei a quo differt: foliis flaceidis, dentibus duplo nume- rosis. Lobi terminales foliorum in ramis sterilibus metiuntur 7 X 4 cm. Planta glaberrima foliis spatulato-orbiculatis. Corea: In lacunis montium Ouen-San, 4 juill. 1906 (Faurie, 379). 949. Astilbe Thunbergii Miq. var. Taquetli Lévl., nov. var. Folia ad basim conspicue cuneata et integra; caules folia vix vel non superantes. Planta 25—30 cm alta. Corea: Quelpaert, in rupibus torrentium Hallaisan, 900 m, 3 sept. 1908 (Taquet, 800). Decades plantarum novarum. XXXIV/XXXVII. 288 350. Astilbe Thunbergii Miq. var. aethusifolia Lévl., nov. var. an sp. propria? Planta 25 cm circiter alta; caulis folia superans. Folia illa Æthusae Cynapü referentia. Folliculi glabri, terni, stylosi. Corea: Quelpaert, in petrosis, secus torrentes, oct. 1906, 1907 (Ta- quet, 148; Faurie, 368); in silvis Hallaisan, juill. 1908 (Taquet, 797). 351. Deutzia Fauriei Levl., nov. spec. Rami exfoliati, puberuli; folia ovato-oblonga, argute serrulata acumi- nata breviter petiolata rubro-punctata; inflorescentiae umbellatae termi- nales; lobi calycini hyalini, obtusissimi; styli 9 ad apicem glandulis stipi- tatis muniti. - Corea: In rupibus montis „des Diamants“, 24 juin 1906 (Faurie, 360). 352. Deutzia coreana Lévl, nov. spec. Rami grisei, glabri; folia utrinque inconspicue pilosa, argutissime serrata, ovato-lanceolata, acuminata; flores axillares, glomerulati, infra folia in ramis oriundi; ovarium leviter araneosum, styli 3 longissimi contorti. Corea: In monte des Diamants, juin 1906 (Faurie, 364). 353. Adina Fauriei Levl., nov. spec. Frutex 1—2 m alta; cortice rugosó, verrucoso; folia elliptica sessilia discoloria integerrima supra hirtella subtus in nervis praesertim villosa; rami novelli et pedunculi dense hirto-tomentosi; inflorescentiae globoso- capitatae; perianthum pilosum; styli elongati, stigmate atrato brevissime clavato. Folia subcoriacea conspicue nervata, densa. Corea: In ripis et petrosis torrentium Hongno et Hioton, 22 aoüt— oct. 1906 (Faurie, 701; Taquet 1366). 354. Dendropanax morbiferum Levl., nov. spec. Planta glaberrima; arbor cortice rugoso, griseo; folia ovata coriacea, integra vel undulata, 7—10 X 4—7 cm, longe petiolata, petiolo 25 50 mm longo, glaberrima, nervis reticulatis; inflorescentia perfecte umbellata, pedunculo 3—5 cm longo ad basim conspicue articulato; pedicelli 1 cm circiter longi; calyx globosus, integer vel erosus; petala crassa, obtusa nervo eminente intus munita; antherae dorsifixae, subquadratae, loculis approximati, convexis; fructus pedicello brevior, 5—6 mm longus, 4- 5 mm latus, pentagonus, valide costatus, stylis 5 peraistentibne et pyramidato- Coalitis coronatus. Plante qui par son contact produit des éruptions sur la peau et dont la sève donne un excellent vernis. | Corea: Quelpaert, in silvis vel secus torrentes Hongno (Faurie, 547, 1663; Taquet, 183, 895, 896). 355. Plantago Taquetii Lévl., nov. spec. Planta humilis; folia radicalia ovata integra 3-nervia longe petiolata, petiolo linbum aequante vel superante; limbus 2 cm X 12—16 mm, bre- vissime setulosus, obtusatus, ovatus; petiolus canaliculatus; scapi 1—2 graciles, erecti, angulati, puberuli, 5—9 cm alti; spica linearis, 5—15 mm laxa vel interrupta; bracteae ovatae acutae; sepala obtusissima, brunnea 284 H. Léveillé. margine fulva; capsula conica fulva granulata; lobis corollae persistenti- bus demum reflexis. Corea: Quelpaert, in silvis Hallaisan, Yengsil, 1000 m, 17 aoüt 1908 (Taquet, 1251). 856. Plantago coreana Lévl, nov. spec. Affinis praecedenti et paulo robustior sed sequentibus notis distincta: folia oblonga, 5-nervia, utrinque inaequaliter 5-—6 dentata, petiolo dila- tato; glabrata; stylus elongatus; capsulae oblongae; scapi ascendentes. Corea: Quelpaert, in silvis. Hallaisan, 1000 m, 17 août 1908 (Ta- quet, 1262). - 357. Aneilema Taquetii Lévl., nov. spec. - Planta debilis et procumbens, ramosa glabra; folia linearia, acu- minata 7-nervia; flores axillares et terminales, solitarii, pedunculati, terminalis sat longe pedunculatus, reflexus; capsulae glabrae; styli conici. Corea: Quelpaert, in silvis Hallaisan, 800 m, 18 sept. 1908 (Taquet, 1547). |; 358. Commelina coreana Levl., nov. spec. Planta humillima 4—7 cm alta, ramosa, puberula pustulata; folia con- duplicata, vaginis longe barbatis; spathae vix et parce nervatae; flores intense caerulei ; stamina caeruleà exserta. Corea: Quelpaert, in littore Syekeni, juill. 1908 (Taquet, 1550). 359. Oxalis corniculata L. var. trichocaulon Lévl., nov. var. Insignis caulibus longissimis rubescentibus, basi lignosis comam in- tricatam efformantibus. Foliola ciliata. Corea: Quelpaert, scandens in muris oryzetorum Syeteni, avr. 1908 (Taquet 612). 360. Mierorhamnus Taquetii Lévl., nov. spec. Rami angulo recto divaricati; folia obovata glabra, sub lente denti- culata, brevissime petiolata, subacuminata; fructu oblongo, obtuso. Corea: Quelpaert, secus torrentes, sept. 1907 (Taquet, 153). 361. Euonymus coreanus Levl., nov. spec. Affinis E. europaeo a quo differt pedunculo florifero nullo, pedicellis e ramis oriundis bis articulatis, refractis; fructus lobis acute carinatis. Corea: In dumosis Chinnampo, aoüt 1906 (Faurie, 520). 362. Celastrus clemacanthus Levl., nov. spec. Frutex spinosus, sarmentosus, scandens; folia subovata, flaccida, laete viridia, petiolata, setaceo-denticulata, glabra; flores in fasciculos e caule vel ramis enascentes dispositi; flavidi; pedicelli flores aequantes vel superantes; stipulae setaceae; petala obtusa ad apicem erosa; stamina petalis paulo breviora; antherae glabrae. Corea: Quelpaert, scandens in muris agrorum Haouen, 8 mai 1908 (Taquet, 632). 963. Limnanthemum coreanum Levl., nov. spec. Planta radicans vel stolonifera; folia radicalia ex aquae altitudine petiolata; numerosa orbicularia profunde et anguste cordata integra glabra, 3-4 X 3—4 cm; flores in umbellas densas et sessiles secus P4 | Decades plantarum novarum. XXXIV/XXXVII. 285 caulem et stolones distributi; pedicelli floribus longiores; sepäla lanceo- lata obtusa quam capsula matura dimidio breviora; petala flavida? sepalis longiora; semina globosa levia flava nitida. ' Corea: Quelpaert in oryzetis vel aquis Hannon, 27 aoüt—30 oct. 1908 (Taquet 1516, 1518). 364. Limnanthemum Taquetii Lévl., nov. spec. Forma lacuum et stagnorum radice robustissima, petiolis multo magis elongatis, limbo 7—8 cm tam longo quam lato; petiolis planis 4—6 mm latis; sepala acuta capsulam maturam aequantia; semina ut in prae-. cedenti. - Corea: Quelpaert, in stagno Lineum, 14 sept. 1908 (Taquet, 1519). 365. Syringa Fauriei Lévl., nov. spec. Affinis S. amurensi inflorescentia; differt autem forma foliorum lanceo- latorum acuminatorum; proxima S. villosae, sed differt floribus minutis, antheris exsertis et glabrescentia omnium plantae partium. Fructus oblongi, obtusi, glaberrimi, striati, 1 em longi. Corea: In monte „des Diamants“ 22 mai, 21 juin 1906 (Faurie, 114, 722). 366. Fraxinus Fauriei Lévl., nov. spec. Foliis discoloribus, supra atroviridibus, subtus pallide griseis, utrinque villosis; foliolis late lanceolatis margine dentibus valde remotis, raris, linearibus et productis facile dignoscitur. Corea: Quelpaert, circa pagos, août 1907 (Faurie, 1867). 367. Potamogeton perfoliatus L. var. sachalinensis Lévl, nov. var. Folia acuta et carpelli margine 1—2 carinati illum a typo secernunt. Sagalien: In lacubus Tonaichen, 18 sept. 1908 (Faurie, 372). 968. Parnassia (saxifragastrum) Petitmengini Lévl., nov. spec. Folia radicalia numerosa (10—20), spatulata, glabrata 5-—10 mm longa, petiolo alato limbum orbiculatum aequante; scapi 1—3, gracillimi 4—7 cm longi, folio minutissimo amplexicauli muniti; flores albi, dia- metro 5—8 mm, sepala lanceolata obtusa, petalis dimidio breviora; petala obtusa, integerrima nervata; staminodia brunnea integra; stamina stami- nodiis duplo longiora; antherae cum filamentis albae, subglobosae; ovarium conicum. A P. tenella Hook. et Thomps. differt foliis spatulatis minoribus nec reniformibus et absentia stipularum fimbriatarum. | Kouy-Tchéou: Environs de Kouy-Yang, mont du Collége, gorges de Yang-Pa, sur les rochers, sept. 1898 (J. Chaffanjon in herb. Bo- dinier, 2497). 369. Pollia Dielsii Lévi., nov. spec. oa A Pollia sorzogonense Endl. differt primo aspectu foliis polymorphis in eadem planta vere heterophylla. Folia. alia longissime lanceolata ; alia Ovato-Janceolata, supremum ovatum imo suborbiculatum cordato-amplexi- caule. Flores generis, racemosi, rhachide villosa; racemo nunc duplici. alio in axillo foli supremi latissimi, breviter pedunculato, alio longe Pedunculato. Flores pallide caerulei. 286 R. P. Merino. Kouy-Tchéou: Pin-Fa, août 1904 (Jul. Cavalerie, 2053); Yun- Nan: Foréts des montagnes, juill. 1906 (Maire, 459). 370. Alisma coreana Levl., nov. spec. Folia graminiformia, striata, nervis transversis conspicuis; scapus gracilis; inflorescentia depauperata Alismae ranunculoides, id est flores 1—2 vertieillati, verticilli 2—3 flori; non raro flos sessilis ad verticillum inferiorem adjunctus vel illum supplens; sepala mox reflexa. Planta foliis gramineis nec petiolatis, 7—8 mm latis, obtusiusculis, reticulato-pellucidis insignis. Corea: Quelpaert, in oryzetis Hannon, 28 sept. 1908 (Taquet, 1520). LXXV. Species novae ex: R. P. Merino, Flora descriptiva é illustrada de Galicia. Il. 1906. (Schluss.) 55. Galactites tomentosa Moench. var. 2 microcephala Merino, |. c. p. 437. Caule simplice mono- et microcephalo; foliis pinnatifidis. Galicia: En los contornos de Camposancos cerca de la costa, Ponte- vedra. Fl. desde fines de primavera. 56. Thrincia hirta Roth. var. 4 autumnalis Merino, l. c., p. 447. Radice brevi praemorsa 1 cm longa radiculis paulo longioribus sti- pata; foliis rosulatis, terrae adpressis linear-lanceolatis, sinuato-dentatis, subglabris; scapis 4—6 raro pluribus erectis basi arcuatis, sub capitulo inerassatis, fistulosis 4—8 cm long.; capitulis perparvis; achaeniis omnibus apice attenuatis, erostratis; fl. autumno. Galicia: La var. 4a en los prados vecinos al Miño, en los de la costa de Camposancos, como también en los muy hümedos de la isla de La Toja, Pontevedra. Fl. en todo el verano y parte del otofio. 57. Leontodon autumnalis L. var. Merinoi Pau apud Merino, I. c., p. 450. Pappi radiis crebrioribus, aliis filiformibus denticulatis, aliis plumosis; caule saepius simplici. Galicia: La variedad viven en las resquebrajaduras de las rocas del Brego, Peñarrubia y Pena Bolosa, Ancares, Lugo. Fl. en verano. 58. Leontodon Taraxaci Lois. var. minor Merino, |. e, p. 451. Caule simpliei, glabro, 1— 2 dm alto, superne fistuloso densius squa- moso caeterum unam alteramve squamam ferente; foliis glabris linear- oblongis 2—8 cm long., aliis integris dentatis, aliis sinuato-dentatis vel runcinatis; anthodii oblongi phyllis linear-lanceolatis nigricantibus tomen- tellis pappo brevioribus; pappi nivei pilis biserialibus, omnibus plumosis haud basi dilatatis. Quasi medium locum inter L. Taraxaci Lois, et L. pyrenaicum Gouan tenet, ad primum pappo niveo undique plumoso accedit; anthodii forma et colore squamisque sub anthodio aggregatis L. pyrenai- cum Gou, refert. Ss Flora descriptiva é illustrada de Galicia. II. 1906. 287 Galicia: Crece en los peñascos del Brego, Ancares, Lugo. Fl. en verano. | 59. Leontodon farinosus Merino et Pau in Contr. Fl, Galicia, supl. IV, p. 26; l. c., p. 452 (= L. graecus Boiss. et Heldr.). Perennis, pilis albis apice stellatis radiis circiter 8, dense undique obsitus; rhizomate crasso obliquo, fusco, squamato, multicauli; caule simplici striato, 1—3 dm alto, erecto, parce et remote bracteolato a medio ad apicem usque sensim incrassato et fistuloso: foliis 4—10 cm long., oblongo-linearibus, petiolatis, peciolo limbum aquante vel superante, pinnatifidis aut saepius runcinatis; involucri oblongi phyllis triseriatis, inferioribus minimis linear-lanceolatis et medis oblongis acutis, interiori- bus multo longioribus oblongo-linearibus obtusis vel obtusiusculis; achae- niis linearibus superne scaberrimis apice attenuatis pappo biseriato paulo brevioribus; pappi albido-rufescentis pilis externis filiformibus denti- culatis, internis inferne alato-dilatatis, plumosis. Indumento .L. in- cano Schrank similis, ob foliorum formam ad L. Villarsii Loiseleur vergens. Galicia: Vive en las inmediaciones del bosque. de La Rogueira, Courel, del lado de la aldea de Moreda, Lugo. Fl. en principios de verano. 60. Leontodon hispidus L. var. 3 pinnatifidus Merino, |. c.. p. 454. Radix horizontalis longa ramos epigeos apice foliosos emittens; folia lanceolata vel linear-lanceolata, pinnatifida raro integra vel solummodo sinuata, lobulo terminali plerumque angusto, pilis bi-trifurcatis obtecta; involucrum glabrum vel albo-pilosum; calathia magna 12—14 mm lata; pappus achaenio longior rufescens. En Galicia sólo. 61. Picridium tingitanum Desf. var. gaditanum (Willk. pro spec.) Merino, l. c., p. 467. E 62. Hieracium rupicolum Fr. var. 2 foliiferum Merino, l. e, p. 487. Robustius et elatius; folia basilaria lanceolata vel linear-lanceolata integra vel acute inciso-dentata: folia caulina 1—2 conformia, basi atte- nuata aut petiolata; caulis saepe medio 1 ramulum ferens; facies H. Schmidtii Tausch, a quo carentia glandularum in anthodio et stylo usque , flavo diversa. Galicia: Abunda la especie y variedad en los más abruptos Picos de Ancares, Lugo. Fl. en verano. 63. Hieracium umbellatum L. var. 3 angustifolium Merino, 1. c., p. 489. Caule inferne glabro, superne puberulo; foliis valde approximatis ferme imbricatis, linearibus, 1—3 mm latis, obtusis; ramis plurimis ?/3 caulis partes occupantibus. i Galicia: En los montes del Courel, señaladamente en La Rogueira. Fl. en verano. 64. Andryala integrifolia L. var. 4 divisa Merino, l. c., p. 493. Caule a medio vel a basi patule. ramoso; foliis basilaribus sinuato- dentatis vel lyratis, foliis caulinis: inflmis ac mediis latioribus pinnati- partitis segmentis oblongo-linearibus integris vel dentatis, rachi foliorum 288 R. P. Merino: Flora descriptiva é illustrada de Galicia. II. 1906. -crenata vel lobulata, foliis supremis minoribus integris aut sinuatis, capi- tulis corymbum laxum saepe floribundum eformantibus. Galicia: Más rara en los alrededores de Camposancos y La Guardia, Pontevedra. Fl. desde fines de primavera y gran parte del verano. - 65. Scabiosa Columbaria L. var. 1 integrifolia Merino, Contr. Fl. Galicia, suppl. III, p. 13; 1. c., p. 499. Caule subsimplici; foliis omnibus integris. Var. 2 nudicaulis Merino, |. c., p. 499. Foliis omnibus basilaribus vel basi proximis; caule humili. Galicia: Las variedades 1a y 9a én los contornos de San José de Santalla en Lóuzara. 66. Thesium pratense Ehrh. var. 3 capillipes Pau apud Merino, l. c., p. 519. Caules graciles; folia subsetacea; pedunculi capillares; fructus duplo triplove minor quam in sp. Galicia: Junto á San José de Santalla en Lóuzara y cerca de San Pedro de Cervantes, Lugo. Fl. en verano. 67. Euphorbia pubescens Vahl var. 4 laevis Merino, l. c., p. 532. Caulis valde ramosus, folia utrinque et capsula longe et dense pilosa, haec verrucis prorsus destitutà. Galicia: Entre las piedras de una cerca que rodea en parte una finca contigua à la Torre d'o Este en Catoira, Pontevedra. 68. Polygonum Convolvulus L. var. heterophyllum Merino, 1. c., p. 544. Differt a specie, foliis infimis et mediis basi cordato-sagittatis, su- perioribus basi truncatis, supremis cuneatis, racemis axillaribus superiori- bus 20 cm circiter longis. Galicia: En los campos cercanos á la costa frente á la aldea de Sanjián, Pontevedra. Fl. en verano. 69. Rumex Planellae Pau et Merino, |. c., p. 555. (R. Acetosa Planellas, Ensayo, p. 847?) Perennis dioica; fàdice brevi lignora, anfractuosa; caulibus foliisque (his saltem subtus) papilloso-puberulis et saepe canescentibus; caulibus ‚uno aut variis ex eadem radice, apice vel a medio ramosis: ex foliis basilatibus obtusis. longe petiolatis, sagittatis vel hastatis aliis ovatis parvis, aliis oblongis, auriculis divergentibus acutis integrjs vel bifidis, foliis mediis oblongis vel oblongo-lanceolatis sagittatis auriculis oblique truncatis convergentibus aut sursum vergentibus, foliis superioribus sessilibus vel subsessilibus acutiusculis auriculis amplexicaulibus oblique truncatis; floribus masculis ac femineis in verticillis paucifloris racemos laxos componentibus; valvis suborbicularibus parvis, 2—3 mm longis; callo parvulo, 5plo aut 6plo valva breviore. Frequens ubique in Gal- laecia. 10. Rumex intermedius DC. var. pilosus. Merino, 1. c., p. 556. Caulibus gracilibus et foliis utrinque maxime vero margine et nervo medio dense cano-pubescentibus; foliis radicalibus primordialibus petio- latis subrotundis aut ovatis obtusissimis, foliis subsequentibus et infimis E. Ulbrich: Sida confusa Hassler. 289 caulinis longius petiolatis elongate oblongo-linearibus, superioribus sessilibus angustioribus, omnibus obtusis basi hasíatis vel sagittatis, auriculis fissis. Galicia: No hemos observado en Galicia ni la especie tipica ni la variedad heterophyllus: la variedad nuestra rara, en unos prados frente á Ber junto al río Cave, Lugo. Fl. en verano. 71. Salicornia fruticosa L. var. subacaulis Merino, 1. c., p. 570. Caulibus perbrevibus aut subnullis, hoc est, spicis 5—12 mm longis basi plerumque aggregatis; spicis simplicibus vel spiculas breviores sparsas, oppositas vel quoque verticillatas secundarias gerentibus. In uliginosis maritimis prope Olveira, Coruña. Forma prostrata Merino, l. c., p. 570. Galicia. 12. Calotriche pedunculata DC. var. 1 genuina Merino, l. e., p. 624. Var. 2 terrestris Merino, l. c., p. 624. In lutosis jacens; internodia perbrevia; folia 3—4 mm longa plura anguste oblongo-spathulata; fructus fere omnes longe pedunculati, pedun- culis folia longitudine superantibus. Galicia: En las zanjas ya enjutas de Salcidos, Pontevedra. LXXVI. Sida confusa Hassler. Von E. Ulbrich. In No. 163/165 auf Seite 118/119 dieses Bandes des Repertoriums sehe ich, dass Hassler meine Sida argentina var. paragayensis teils als zu Sida pseudocymbalaria Hassler (quoad Hassler no. 7047), teils zu Sida confusa Hassler (quoad Hassler no. 5768) gehórig erkannt hat. Nach ein- gehender Nachprüfung gebe ich Hassler Recht, sehe mich jedoch ge- nótigt, zu der Art und Weise wie Hassler, l. c., sich gegen mich wendet, Stellung zu nehmen. Die Übereinstimmung der zitierten Pflanzen (Hassler no. 5768 und 7047) ist sowohl im Habitus, wie im Blattschnitt, in der Blattgrösse, der ‘aus dichten angedrücktem Filz und langen Sternhaaren bestehenden Be- haarung, der Blütengrósse und -gestalt eine so vollkommene, dass man Zunüchst bei der Bestimmung gar nicht auf den Gedanken kommt, es kónne sich um verschiedene Arten handeln. Denn von Griffeln, Karpiden- form und Art der Lage der Kelchzipfel ist am getrockneten Materiale nichts zu erkennen. Wenn es sich, wie in dem vorliegenden Falle nun noch um spärliches Material handelt, so hat man als Beamter eines Museums die Pflicht, dieses Material nicht noch weiter zu schädigen, und bestimmt nach bestem Wissen und Gewissen. Wenn man bei Jedem Fragmente Blüte für Blüte aufkochen wollte, dann würden sich die unbearbeiteten Massen des Materials in einem grossen Museum bald Zu Bergen ansammeln. Repertorium novarum specierum. VIII. 19 290 E. Ulbrich: Sida confusa Hassler. Hassler scheint ausserdem ganz zu vergessen, dass der Sammler, der die Pflanzen lebend nebeneinander sah, dem Bearbeiter gegenüber, der nur ihre häufig schlecht erhaltenen und unvollständigen Mumien sieht, in grossem Vorteile isi, zumal wenn der Sammler wie Hassler ein zweifellos scharfer Beobachter ist. Seite 119, Le, erscheint es Hassler unbegreiflich, wie ich in Engl. bot. Jahrb., Bd. 42, p. 112 dazu komme, seine No. 7047 pro Modiola caroliniana S. Don f. viridescens Chod. et Hassler zu bezeichnen. Diese Bezeichnung erschien mir ebenfalls unbegreiflich, deswegen habe ich sie l. c. „pro“ Modiola zitiert, d. h. „fälschlich als . . . .“ Ich erhielt, bevor ich an die Bearbeitung amerikanischer Malvaceen, darunter auch der Hasslerschen, ging, eine Liste mit den aus dem Bulletin de l'Herbier Boissier ausgezogenen Bestimmungen. In dieser stand no. 7047 = Modiola caroliniana S. Don f. viridescens Chod. et Hassl., wie auch auf dem Zettel der dem Bot. Museum überwiesenen Doublette vermerkt wurde. Ich selbst habe dann bei der Bearbeitung diesen Namen durch- strichen und falsch dazu geschrieben. Ich musste die von einem Kollegen hergestellle Liste im guten Glauben als richtig annehmen, habe nun aber unglücklicherweise die betreffende Literaturstelle nicht noch einmal vergleichen können, da mir damals Bull. Herb. Boiss., Bd. V nicht zu- gänglich war. Dies rächt sich nun, denn es ergab sich — leider zu spüt —, dass diese wunderbare Kombination ,Modiola caroliniana f. viri- descens* durch Überschlagen zweier Seiten bei der Herstellung der Liste zustande gekommen war. Infolgedessen war die Bestimmung Sida cym- balaria f. viridescens Chodat et Hassler in dieser Weise entstellt worden. Dies zur Aufklürung. Im übrigen móchte ich noch einmal hervorheben, dass die beiden Hasslerschen Pflanzen Sida pseudocymbalaria Hassler mit 10 Griffeln und Sida confusa Hassler mit 5 Griffeln eine so auffällige Übereinstimmung: zeigen, dass man fast glauben könnte, es handele sich hier um eine Art mit wechselnder Griffelzahl, wenn eine derartige ,Poikilostylie“ bei Sida schon bekannt würe. | Ob der Vorwurf der Oberflächlichkeit hier berechtigt war, überlasse ich dem Leser, indem ich darauf hinweise, dass Hassler selbst beide Arten sogar „loco natali“ miteinander verwechselt hat und für Sida con, fusa eine nicht zutreffende Blütenfarbe angibt. Hassler sagt selbst. l. c, p. 119: „Die Blütenfarbe von S. confusa nob. ist rein weiss und beruht die Angabe von mir, petalis albis in vivo persicinis auf Verwechselung mit der in loco natali í kaum zu unter- scheidenden S. pseudocymbalaria nob.“ Th. Loesener: Mexikanische und zentralamerikanische Novitäten. 1. 291 LXXVII. Mexikanische und zentralamerikanische Novitáten. |. Unter Mitwirkung von Fachgenossen bearbeitet von Th. Loesener. (Originaldiagnosen.) l. Cyperaceae. Von G. Kükenthal. 1. Carex Endlichii Kükenthal, nov. spec. Rhizoma crassum caespites densos formans et stolones validos emittens. Culmi pedales et altiores firmi acutanguli faciebus concavis angulis scaberrimi basi vaginis aphyllis brunneo-purpureis acute carinatis valde et valide reticulatim fissis obtecti parte tertia inferiore foliati. Folia culmo breviora 3 mm lata breviter acuminata marginibus revoluta glauca coriacea. Spiculae 4—5 cylindricae approximatae, terminalis basi et apice c? in medio 9 2 cm longa densa, laterales 3—4 Ẹ tenuiores 2—4!/ cm longae sessiles vel inferiores breviter pedunculatae erectae. Bracteae evaginantes, ima foliacea culmum longe superans. Squamae 9 ovatae subacutae atro-sanguineae e carina late viridi trinervi interdum breviter mucronatae. Utriculi immaturi squamis breviores latiores mem- branacei late ovati plano-convexi 2 mm longi flavo-virides obsolete nervosi dense punctati basi cuneati in rostrum breve sed conspicuum bidentulum abrupte contracti. Stigmata 2. Mexico, Staat Chihuahua, Hochtüler der Sierra Madre occ. in der Umgebung von Tierra colorada in 2400 m Höhe ü. M.: Dr. R. Endlich (16. IV. 1906) no. 1224! — Vulg.: ,Tule*. | Diese leider nur in jugendlicher Entwickelung vorliegende Art steht in nächster Nähe von Carex nudata W. Boott. Die unteren Blattscheiden Sind aber viel stürker fasernetzig, das Endührchen ist in der Mitte weib- lich, die unterste Braktee ragt weit über den Halm hinaus, die 9 Schuppen haben ein breites, grünes, 3-nerviges Mittelfeld und die sehr breiten Schläuche sind kleiner als diejenigen von C. nudata, ihr Schnabel spitzt sich deutlich in 2 Zähne zu. Das Rhizom wird von dem Entdecker als stürkereich bezeichnet. IL, Celastraceae. Von Th. Loesener. 2. Maytenus phyllanthoides Benth. | Mexico, Staat Sinaloa, Hacienda Correrepe, auf salzhaltigem Boden im Küstengebiete bei Topo-Cobampo; ferner im Staate Puebla, in der Umgebung von Tehuacán bei El Riego, in Steppenwäldern oder Strauchsteppen, meist auf Ebenen, in 1700 m Höhe: Dr. Endlich no. 693 u. 1807, — Blühend im Márz, Früchte im Dezember. — Vulg.: ,Aguabola* oder „Mangle aguabola“. — „Liefert gutes Brennholz. Die Blätter werden gegen Skorbut und Zahnschmerz ver- wendet.“ 3. Maytenus phyllanthoides Benth. var. ovalifolia Loes., nov. var. Foliis ellipticis vel ovalibus vel obovatis basi rotundatis vel obtusis neque cuneatis a typo recedens. 19* 292 Th. Loesener. Mexico, Staat Tamaulipas, bei Rincon del Toro an der „Laguna Madre“: Dr. Endlich no, 552. — Blühend im Jun. — Vulg.: ,Calderona*. — Die Wurzel liefert gelben Farbstoff. Scandivepres Loes., nov. gen. Frutices subaphylli. Ramuli plerumque spina terminati. Folia sim- plicia, alterna, parva rarissimaque. Flores parvi, in ramulis fasciculos axillares 1—4-floros formantes, breviter pedicellati, ovario 2-mero excepto 5-meri. Calyx, petala, discus, androeceum ut in Mayteno vel Gymnosporia. Ovarium subconicum, 2-merum, stigmatibus 2 punctiformibus, ovulis in loculo binis, pendulis vel subpendulis, collateralibus, non erectis. Fructus ignotus. Das Hauptmerkmal der Gattung liegt in den hängenden Samen- knospen. Ihrer Verwandtschaft nach wird sie wohl, nämlich unter der Voraussetzung, dass ihre vorderhand noch unbekannte Frucht eine zwei- klappige Kapsel darstellt, in die Nähe von Maytenus und Gymnosporia zu stellen sein; man kónnte sie am besten vielleicht mit den argentinischen Arten, die früher als Gattung Moya zusammengefasst wurden, vergleichen. Sollte die Annahme bezüglich der Frucht aber nicht zutreffen und diese vielmehr in einer nicht aufspringenden, trockenen oder fleischigen Kapsel oder Steinfrucht bestehen, dann würde man Scandivepres bei den Cassi- noideen, etwa in der Verwandtschaftsgruppe von Rhacoma und Glosso- petalum, unterzubringen haben. Auch in der Art der Verzweigung zeigt die Pflanze ein eigentüm- liches Verhalten, wie ich es bisher noch nicht beobachtet habe. Die fast rechtwinklig abstehenden, geraden Seitenzweige enden in einen nicht allzu spitzen Caulomdorn aus. Dicht unterhalb der Spitze dieser Dornen- zweige entspringen ebenfalls wiederum unter fast rechtem Winkel lange, peitschenschnurartige, beliebig sich biegende Äste, mit der die Pflanze zu klimmen scheint. Nur an solchen verlängerten Trieben habe ich eine ganz spürliche Belaubung gefunden, wührend die in einen Stachel aus- mündenden Zweige gänzlich blattlos sind. Jene belaubten, verlängerten Triebe treten gelegentlich auch an älteren Ästen auf. Wie weit das hier geschilderte Verhalten stetig ist, müssen weitere Beobachtungen ergeben. Über die Art des Wachstums und die Beschaffenheit des Standortes liegen nähere Angaben bisher noch nicht vor. Es wäre ja möglich, dass die Pflanze mit den langen Trieben an oder in einem in ihrer Nähe be- findlichen Gesträuch emporzuklettern sucht und diese belaubten Triebe in dem Laubwerk des Gesträuchs oder auch zwischen ihrem eigenen Ast- gewirr Schutz vor zu starker Insolation suchen. Die Gattung umfasst bisher nur eine Art in Mexiko: 4. Scandivepres Mexicanus Loes., nov. spec. Frutex glaber, 2—3-metralis; ramulis teretibus, i. s. griseo-olivaceis, patentibus, vetustis usque paene 5 mm crassis, iunioribus tenuioribus, apice plerumque spina obtusiuscula terminatis, plerumque plane aphyllis, saepe infra apicem ipsum ramulum hornotinum longissimum scandentem, flagelliformem, parce et sparse foliigerum emittentibus, his annotinis circ. Mexikanische und zentralamerikanische Novitüten. I. 293 1 mm vel basi usque 2,5 mm crassis. Folia pauca alterna parva sessilia vel subsessilia, stipulis minutissimis, callosis, deltoideis, lamina coriacea. concolore, i. s. rugulosa, crassiuscula, lineari-lanceolata vel sublanceolata, apice obtusa vel subacuta, integra, 3—10 mm longa, 1—1,5 mm lata, nervis inconspicuis. Flores in axillis foliorum oblitteratorum vel plerumque plane deficientium 1— 4-fasciculati, pedicellis glabris usque tantum 1 mm longis; calyce stellato-5-lobo, lobis triangularibus, acutiusculis, integris vel subintegris, circ. 0,75 mm longis; petalis 5 late ovatis vel ovato- oblongis, rotundatis, vix 2 mm longis; disco annulari-pulvinato, obsolete 5-lobo, lobis ipsis subemarginaiis; staminibus 5 inter disci lobos insertis, quam petala circa !/,-plo brevioribus, filamentis tenuibus, subfiliformibus, antheris eis subaequilongis, maiusculis, didymis, late subreniformi-cordi- formibus, rimis longitudinalibus dehiscentibus; ovario subconico, stamini- bus breviore, basi disco immerso, in stylum brevem angustato, 2-loculari, loculis 2-ovulatis, ovulis collateralibus, pendulis vel subpendulis, stigmati- bus 2 punctiformibus. | Mexico, Staat Puebla, bei El Riego in der Umgebung von Tehuacän, im Steppenwalde in 1700 m Hôhe: Dr. Endlich no. 1890. — Blühend im April. 5. Zinowiewia integerrima Turcz. | Mexico, Staat Vera Cruz, auf savannenähnlichen Weideplätzen auf der Finca „El Mirador“ in 1097 m Höhe ü. M.: Dr. Endlich no. 1144. — Blühend im Febr. — Vulg.: „Palo blanco“..— „Hat weiches, weisses Holz. Schatten- baum auf Viehweiden.* (Dr. Endlich.) 6. Wimmeria confusa Hemsl. Mexico, Staat Sinaloa, in Wäldern bei Choix in 100 m Höhe: Dr. End- lich no. 722. — Mit Früchten im Dez. — Vulg.: ,Algodoncillo*. — Liefert nach Endlich ein gutes Nutz- und Brennholz. Der Vulgärname deutet auf die feinen, weissen Fasern der Rinde. 1. Myginda eucymosa Loes. et Pitt., nov. spec. | Arbor parva 2—5-metralis, ramis erectis, dichotomis, floriferis ra- mulis tenuioribus, glabris vel subglabris. Folia opposita, decussata, glabra, 5 mm longe petiolata, petiolo supra canaliculato, lamina 45— 7,5 cm longa, 2—4 cm lata, elliptico-ovata usque ovali-oblonga, basi late Cuneata, apice acuminata, supra obscure viride, subtus pallidiore, costa et nervis subtus prominulis, margine obsolete revoluto et minute ap- presseque serrulato, denticulis apice in vivo secernentibus, callosulis et nigrescentibus. Inflorescentiae pluries dichotome furcatae, in foliorum axillis solitariae brevissime puberulae, laminis paullo vel multo breviores, bracteis angustis, acutis, oppositis, sub lente valida brevissime pilosulis, apice denticulo calloso in vivo rubello et secernente, in sicco nigrescente instructis; pedunculis 2—3,5 em longis, pedicellis ultimis 1—1,5 mm longis. Flores numerosi, 4-meri, in vivo flavo-virides; sepalis subliberis, per paria oppositis, suborbicularibus, extrorsum pilosulis, 1 mm longis; . Petalis obovatis, breviter subunguiculatis, 2—2,5 mm longis, 1,6 mm latis; disco crassiuscule cupuliformi, 4-lobo; staminibus 4 inter disci lobos in- 294 Th. Loesener. sertis, 1 mm longis, filamentis erectis, tenuibus, antheris subreniformibus, in vivo obscure luteo-rubellis; ovario glabro, globoso, 2-loculari, loculis 1-ovulatis, ovulis erectis, stylo 0,4 mm longo, stigmate bilobo. Guatemala, Dept. Alta Verapaz, längs des Cahabon-Flusses zwischen Chimaxte und Cajval in 200 m Hóhe: Pittier no. 239, und auf den Hügeln um Secanquim in 550 m Hóhe: Pittier no. 301. — Blühend im Mai. Die schon von Pittier als neu erkannte Art steht etwa in der Mitte zwischen Myginda uragoga Jacq. und M. Gawmeri Loes, 8. Rhacoma Managuatillo Loes., nov. spec. Frutex aphyllus vel subaphyllus habitu spartioideo; ramis vetustiori- bus teretibus, cinerascentibus, usque 4 mm crassis, hornotinis viridulis, i. s. griseo-viridibus, tenuibus, binis usque pluribus fasciculatis, striis e foliorum marginibus decurrentibus elevatim angulatis, circ, 1 mm crassis, internodiis folia, ut videtur, superantibus; stipulis minutissimis, callosis, subulato-punctiformibus, i. s. nigrescentibus; folia in specimine proposito omnia lapsa, ex cicatricibus opposita vel subopposita; inflorescentiae axillares, furcatae, sub lente breviter et parce pilosulae, bracteis et pro- phyllis lineari-lanceolatis vel sublinearibus, margine sub lente ciliatis, usque paene 1 mm longis, pedicellis ultimis sub fructu usque 7 mm longis; flores 4-meri, i. v. viriduli, parvi; sepalis ovatis vel subsemi- orbicularibus, obtusis vel rotundatis, sub lente + ciliolatis, vix 1 mm longis et latis; petalis rotundatis, circ. 1,5 mm longis: staminibus extra discum 4-lobum, inter eius lobos insertis, quam sepala brevioribus, an- theris didymis rimis longitudinalibus et lateralibus, sed paullo magis in- trorsis dehiscentibus; ovario staminibus aequilongo, conico-sublageniformi, 4-loculari, loculis 1-ovulatis, in stylum brevissimum apice erecto-4-lobu- latum angustato; drupa obovata, in vivo rubra, paullo compressa, obliqua, lateré altero subrecto, altero arcuato-convexo, matura 10 mm longa, 6—7 mm lata, i. s. subreticulato-impressa, exocarpio carnoso, tenui sub- tunicato, endocarpio lignoso, duro, 1-sperma, semine maturo endocarpio arcte incumbente, testa laevi, pallide fusca, lineis dilatatis paucis e chalaza prodeuntibus percursa, albumine mediocri, cotyledonibus ovalibus, magnis, planis, radicula manifesta, brevi. Mexico, Staat Mechoacan, in der Umgebung von Panda in 200 m Höhe ü. M.: Langlassé no. 117. — Blühend im Mai. — Vulgärname: „Managuatillo“. Sehr nahe verwandt und vielleicht nur eine Varietät von der auf der Insel Haiti vorkommenden Rh. gonoclada Urb., die durch kahle Blúten- stände und kaum halb so grosse Früchte abweicht. Sollte das einzige bei unserem Exemplar in Papierkapsel befindliche zerbrochene Blatt dazugehören, würden freilich auch in der Blattgrösse und Blattform wesentliche Unter- schiede gegenüber der genannten westindischen Art noch hinzukommen. Von der früher bald unter dem Namen Rhacoma, bald unter Myginda zusammengefassten Gattung hat neuerdings Urban!) auf Grund sehr !) L Urban, Symbolae Antillanae, V, 1904, p. 69—80 und in Urban u. Graebner, Festschrift zu Aschersons 70. Geburtstag, 1904, p. 48—58. - + e « 1 Mexikanische und zentralamerikanische Novitäten. I. 295 eingehender Untersuchungen wegen der in der Fächerung des Ovars und im Bau des Samens vorhandenen Unterschiede die zuerst von Jacquin als Myginda uragoga beschriebene Art abgetrennt und auf ihr die Gattung Myginda in dem aus den aufgefundenen und, wie es bisher scheint, stetigen Unterscheidungsmerkmalen sich ergebenden Sinne neu begründet, während die überwiegende Mehrzahl der bisherigen Gattung nunmehr den Namen Rhacoma zu führen hat. Zu den von Urban bereits untersuchten 8 Rhacoma-Arten ist in- zwischen ausser der hier oben als neu aufgestellten noch eine andere, bisher unbekannte Art, Rh. Urbaniana Loes.!), aus Peru hinzugekommen, so dass die Gattung demnach jetzt schon in mindestens 10 Arten vorliegt?). Von Myginda in der neuen Umgrenzung sind 3 Arten bekannt; ausser der schon genannten und der hier oben beschriebenen M. eucymosa Loes. et Pitt. ist noch die auch von Urban schon erwähnte M. Gaumeri Loes. hier anzuführen. Diese Gattung würde somit jetzt ihren Schwerpunkt in Zentral- amerika (Mexiko, Yukatan, Guatemala) haben und nur durch die weiter verbreitete alte Jacquinsche Art östlich nach Kuba hinüber- greifen und südöstlich auch bis nach Kolumbien einen vorgeschobenen Posten entsenden. Rhacoma dagegen hat ihr Verbreitungszentrum auf den Antillen (einschl. Florida) und ist nur durch je eine Art in Mexiko (Rh. Mana- guatillo Loes., siehe oben), in Kolumbien (Rh. crossopetalum L.) und in Peru (siehe oben) vertreten. 9. Mortonia Greggii Gray. nu Mexico, Grenze der Staaten Coahuila und Zacatecas, Chaparrales bei Fraile in 1650 m Höhe: Endlich no. 370. — Blühend und mit jungen Früchten im Sept. — Vulg.: „Afinador“. 10. Schaefferia cuneifolia Gray. Mexico, Staat Tamaulipas, Chaparrales auf dem Rancho „EI Chapenio“, und bei Reynosa und Las Prietas am Rio Grande: Endlich no. 548. — Mit Früchten im Juni. — Vulg.: ,Capul*. — ,Wurzel als Heilmittel gegen Gonor- rhoea gebraucht.“ (Endlich.) | 11. Schaefferia spec. aff. Sch. cuneifoliae Gray, forsan spec. nova. Mexico, im Staate Puebla, Strauchsteppen zwischen Tehuacán und El Riego in 1680 m Hóhe ü. M.: Dr. Endlich no. 1905. — Blühend im April. Die Pfianze liegt nur in Zweigen mit c? Blüten vor. Belaubung fehlt gänzlich. In Infloreszenz und Blüten stimmt sie gut mit Sch. cuneifolia Gray überein, nur dass die Sepala etwas derber, dunkler, schwieliger, getrocknet bräunlich und die Petala ein klein wenig länger sind, als bei der genannten Art. Da ausserdem die Blätter noch ganz unbekannt sind, wäre es voreilig, die Art als neu zu beschreiben. 1) Th. Loesen er, Celastraceae andinae in F. Fedde, Repert., I, 1905, p. 162. ?) Es kommen noch 2 von Gardner (in Small, Fl. Southeast. Unit. St., 1903, p. 736) unter den Namen Crossopetalum Floridanum und C. austrinum ver- öffentlichte Arten aus Florida in Betracht, die mir nicht bekannt sind und die sich vielleicht mit der einen oder anderen der von Urban angenommenen Rhacoma-Arten decken könnten, 296 Th.. Loesener. IIl. Rhamnaceae. Von Th. Loesener. 12. Zizyphus Endlichii Loes., nov. spec. Arbor 3—5-metralis; ramulis hornotinis angulatis, sub lente minu- tissime puberulis vel sparse et parcissime pilosulis, mox glabrescentibus, 1—2 mm crassis, saepius huc illue geniculatis; folia alterna 4—5 mm longe petiolata, petiolo supra sub lente parce pilosulo, coriacea, ovata vel late ovata usque late cordiformia, basi rotundata usque cordata vel sub- cuneato-cordata, apice rotundata et saepe excisula, margine integra vel hinc inde obsolete pauci-crenulato-subserrulata, 3,5—5 «m longa, 2—3,7 cm lata, glabra vel iuxta basin ipsam subtus in costa et nervis pilis paucis brevibusque praedita, i. s. griseo-olivacea, subconcolora, nervis principali- bus palmatis, praeter costam mediam supra planam vel prominulam sub- tus prominentem utrinque singulis a basi paene usque ad apicem arcuatis vel subrectis subtus prominentibus ascendentibus; inflorescentiae axillares, pauciflorae, sub lente minutissime puberulae, pedunculis circ. 9 mm, pedicellis sub drupa 2—4 mm longis; drupa ellipsoidea, 8—9 mm longa, circ. 7 mm lata, i. s. obscure brunnea, calyce turbinato circ. 3 mm diam. suffulta, 1-pyrena, pyrena 2-loculari, loculis 1-spermis. Mexico, Staat Sinaloa, lichte Wälder im Küstengebiete bei Topolo- bampo, auf der Hacienda Correrepe: Dr. Endlich no. 696. — Mit Früchten im Dez. — Vulg.: ,Nanche* oder ,Ceituna*. Die Art ist dem brasilianischen Z. Joazeiro Mart, der hauptsüchlich durch bedeutend stärker gekerbte Blätter abweicht, sehr ähnlich. Die Rinde wird nach Dr. Endlich gegen Zahnschmerzen gebraucht, das Holz als Brennholz verwendet; die Früchte sollen essbar sein. 13. Zizyphus? spec. cfr. Z. obtusifolia Gray specimen Lindheimerianum ex cl. Weberbauer ad Condaliam pertinens. Mexico, Staat Tamaulipas, Chaparrales und bei Escandön (Golfeisenbahn): Dr. Endlich no. 457. — Vulg.: „Chaporro prieto“. 14. Condalia spec. cfr. C. obtusifolia Weberbauer ex partibus, quae vix = Zizyphus obtusifolia Gray (cfr. in herb. Berol.). Mexico, Staat Durango, Chaparrales bei Yerbanis, in 1850 m Höhe: Dr. Endlich no. 238. — Vulg.: „Palo amarillo“. 15. Condalia lycioides (Gray) Weberbauer. | Mexico, Staat Tamaulipas, in den Mezquitewäldern von S. Miguel: Dr. Endlich no. 497. — Blühend im April. — Nach dem Sammler wird die Pflanze zu Einzäunungen und die saponinhaltige Wurzelrinde zum Waschen benutzt. — Vulg.: „Clepe“ oder „Cruzillo“. 16. Condalia lycioides (Gray) Weberbauer var. microphylla Loes., nov. var. Foliis parvis tantum usque 1 cm longis et circ. 2 mm latis, disco obsolete 5-lobo a typo recedens. Mexico, Staat Coahuila, Strauchsteppen auf der Hacienda ,La Tor- tuya“, in 1000 m Höhe: Dr. Endlich no. 497a. — Blühend im Mai. — Vulg.: ,Cruzillo*. Mexikanische und zentralamerikanische Novitäten. I. 297 17. Condalia spathulata Gray. Mexico, Staat Durango, Strauchsteppe bei Yerbanis, in 1900 m Höhe und im Süden der Sierra de la Punta: Dr. Endlich no. 158a und 1028. — Blühend im Sept. — Vulg.: „Abrojo“, ,Chabniz*, 18. Condalia obovata Hook. Mexico, Staat Tamaulipas zwischen Mosquete und Matamoros und in Wäldern am Rio Grande bei Las Prietas: Dr. Endlich no. 547 und 547a. — Blühend im Juli. — Das sehr feste Holz wird nach Endlich zu Spazierstócken. benutzt. — Vulg.: ,Brasil*. 19. Condalia obovata Hook. var. angustifolia Loes., nov. var. Foliis angustioribus, basi longius cuneatim in petiolum angustatis a typo recedens. Mexico, Staat Sinaloa, niedrige Wälder der Litoralregion bei Topolo- bampo auf der Hacienda Correrepe: Dr. Endlich no. 673. — Blühend im Dez. — Aus der weissen Asche des Holzes wird eine Pasta her- gestellt, die von den Zimmerleuten zum Vorzeichnen gebraucht wird. — Vulg.: ,Mezquitillo*. 20. Microrhamnus ericoides Gray. Mexico, Staat Durango, Strauchsteppe bei Yerbanís in 1900 m Höhe: Dr. Endlich no. 158b. — Vulg.: „Abrojo“?. 21. Karwinskia Hwmboldtiana (R. et S.) Zucc. Mexico, Staat Sinaloa, Hacienda Correrepe, im Küstengebiet bei Topo in lichten Wäldern; Staat Tamaulipas, Chaparrales bei Petaquefio und bei Rey- nosa am Rio Grande; Staat Puebla in der Umgebung von El Riego bei Tehuacán im Kalksteingebirge mit Steppenwald in 1750 m Hóhe, auch in Niederungen: Dr. Endlich no. 450, 618, 695, 1953. — Blühend im April und Juli, Früchte im Dez. — „Die Frucht gilt als Mittel gegen Tetanus. Grössere Mengen da- von genossen verursachen bei Mensch und Haustieren Zuckungen in den Ge- lenken, besonders bei Ziegen. Die Blätter werden mit Salz als Fiebermittel verwendet und wirken auch abführend.“ (Dr. Endlich.) — Vulg.: „Capulin- cillo*, „Capulin cimarron“, ,Coyotillo*, „Negrito“, ,Tullidor*, „Tullidora“, » Cacachila*, 22. Ceanothus Durangoina Loes., nov. spec. Frutex spinosus, 1—2-metralis; ramulis teretibus, pubescentibus, his elongatis, 1—2 mm crassis, illis abbreviatis et in spinam usque 2,5 cm longam foliigeram transmutatis, spinis sub angulo recto patenti- bus, puberulis, omnibus demum glabratis; folia in ramulis vel in spinis alterna, parva, 1—3 mm longe petiolata, petiolo sub lente parce piloso, Stipulis scariosis i. s. atro-brunneis, acutis, usque paene 1 mm longis, laminis tenuiter sed rigidule coriaceis, oblongo-elliptieis vel oblongis usque obovato-oblongis vel lanceolato- vel oblanceolato-oblongis, basi Cuneatis usque obtusis, apice obtusis usque rotundatis, margine argute et callose et in sicco nigrescenti-serrulatis, 0,5—1,2 cm longis, 0,3—0,5 cm latis, vel etiam minoribus, supra sub lente brevissime et appresse pube- rulis, subtus in costa et nervis longius, brevius in facie appresse hirtellis. Palmatim subtrinerviis, nervis i. s. supra obsoletis vel leviter impressis, Subtus prominulis, sub angulo perangusto obviis; inflorescentiae race- Mosae, singulae spinarum loco ramulos laterales terminantes, usque 8 cm 298 Th. Loesener. longae in statu fructifero, puberulae, demum glabratae, pedicellis sub fructu 3—4 mm longis; fructibus basi calyce persistente et obsolete 5-dentato -cinctis, obsolete 3-lobis, circ. 4 mm diam., exocarpio coriaceo, i. s. subatro, 8-coccis, coceis rima ventrali dehiscentibus, 1-spermis. Mexico, Staat Durango, auf der Hacienda Sta. Catalina in der Sierra de Gamón in 2200 m Höhe: Dr. Endlich no. 13. — Mit reifen Früchten im September. Die Art scheint dem C. buxifolius Willd. sehr nahe zu stehen, der ‘breitere und an der Basis stumpfere, mehr abgerundete Blätter besitzt. 23. Ceanothus Endlichii Loes., nov. spec. Frutex spinosus, 1-metralis; ramulis teretibus, sub lente et bre- vissime puberulis et sparse pilis longioribus villosulis, his elongatis, 1—1,5 mm crassis, illis abbreviatis et in spinam usque 2 cm longam foliigeram vel etiam ipsam ramuligeram transmutatis, spinis sub angulo paene subrecto patentibus, puberulis atque etiam villosulis: folia alterna, 1—3 mm longe petiolata, petiolo puberulo et parce villosulo, stipulis callosulis, deltoideis, usque vix 1 mm longis, deciduis, laminis coriaceis, -ovalibus usque late ovatis vel usque oblongo- vel obovato-ellipticis, basi rotundatis vel obtusis, raro subacutis, apice rotundatis, raro obtusis, mar- gine minute et callose i. s. nigrescenti-crenulato-serrulatis vel serrulatis, 1—paene 3 cm longis, 0,5 —1,6 cm latis, supra parce vel parcissime, subtus praecipue in nervis densius villosulis vel certe supra subglabris, palmatim ‚subtrinerviis, nervis supra obsoletis, subtus prominulis, sub angulo per- angusto obviis; inflorescentiae, ut videtur, in spinis racemosae rhachi plerumque valde abbreviata, floribus igitur + dense congestis, pedicellis usque 8 mm longis, filiformibus, glabris; sepalis triangularibus, circ. 1,5 mm longis; petalis illa vix longitudine superantibus, cucullatis et anguste unguiculatis, sub anthesi extrorsum recurvatis; staminibus petalis oppositis et subaequilongis, antheris versatilibus cordiformibus, filamento tenuiter subulato et paullulum incurvato brevioribus; disco subexplanato, crassiuseulo, crenulato; ovario disco cincto tamen non vel vix cum eo connato, staminibus breviore, 3—4-loculari, loculis 1-ovulatis, stylo colu- Amelliformi, apice erecto 3--4-lobo. Mexico, Staat Chihuahua, Berghünge in der Sierra Madre occidental Zwischen Basagote und Cerracabue in etwa 1600 m Hóhe ü. M.: Dr. Endlich no. 775. — Blühend im Dezember. Ebenfalls dem C. buxifolius Willd. sehr ühnlich, aber in der Fürbung ‚des Laubes und in der Konsistenz und Grösse der Blätter von ihm ab- weichend. Die Art ist durch zweierlei Behaarung bemerkenswert. 24. Ceanothus Huichagorare Loes., nov. spec. | Frutex spinosus, 1-metralis; ramulis teretibus, sub lente et bre- vissime puberulis et sparse pilis longioribus villosulis, his elongatis, 1—3 mm crassis, illis abbreviatis et in spinam usque 3 cm longam, foliigeram vel ipsam ramuligeram vel quin etiam spinigeram wansmutatis, -Spinis patentibus, puberulis atque villosulis, postea glabratis; folia saepe “> Mexikanische und zentralamerikanische Novitüten, I. 299 in ramul. abbreviat. fasciculata, 1—vix 2 mm longe petiolata, petiolo puberulo et villosulo, laminis rigide coriaceis, ellipticis vel ovalibus vel ovatis, basi apiceque rotundatis vel subobtusis, apice extremo ipso saepe minute apiculatis, integerrimis, 0,5—1,5 cm longis, 0,25—0,8 cm latis, supra subglabris, subtus praecipue in nervis dense villosis vel villosulis, trinerviis, nervis supra conspicuis vel plane obsoletis, subtus prominulis; flores in spinis fasciculati, fasciculis brevissime pedunculatis vel sub- sessilibus, in statu fructifero breviter racemiformibus, pedicellis usque 4 mm longis, glabris; sepalis subacuminulato-triangularibus. intus medio carinatis, circ. 1 mm longis; petalis illis fere duplo longioribus, cucullatis, longe et anguste unguieulatis, sub anthesi extrorsum reflexis; staminibus inflexis, filamentis longis, ipsis petalis subaequilongis; antheris ellipsoideis versatilibus, filamento multo brevioribus; disco crasso, crenulato; ovario eum disco connato. 3-loculari, stylo circ. 1,25 mm longo, apice 3-furcato; fructu immaturo usque paene ad !/, altitud. calyce persistente 5-dentato cineto, globoso-obtetraédriformi, 3-sulcato, obsolete sub-3-lobo, stylo per- sistente coronato. Mexico, Staat Chihuahua, Wälder der Sierra Madre occidental in 2250 m Höhe ü. M., in der Umgebung von Baquiriachic und am Cordón des Arroyo de los Bueyes: Dr. Endlich no. 775a. — Mit Blüten und unreifen Früchten im April. — Vulgärname: ,Huichagorare* (d. i. „dornige Pflanze* in der Tarahumarsprache). : Im Habitus sehr ähnlich dem C. Fendleri A. Gray, der aber andere Blütenstände hat, vielleicht nur eine Varietät von diesem mit gestauchter Infloreszenz. 25. Colubrina glomerata (Benth.) Hemsl. vel affinis. Mexico, Staat Puebla, in der Umgebung von El Riego bei Tehuacán, Ufer von Wasserlàufen, in 1680 m Hóhe: Dr. Endlich no. 1974. — Blühend im April. Die Pflanze stimmt überein mit Pringles Nummer 6746 aus derselben Gegend, die mit Fragezeichen zu der genannten Art hier gezogen wird. Beide Exemplare weichen vom Typus „Rhamnus glomeratus Benth.* (leg. Hartweg no. 40) durch etwas kleinere Blätter ab und stellen vielleicht eine kleinblätterige Form oder Varietät dieser Art vor. 26. Colubrina spec. cfr. C. Alamani DC. | Mexico, Staat Puebla, am Kurort El Riego, am Fusse der Kalkstein- gebirge in der Umgebung von Tehuacän, in 1675 m Hôhe: Dr. Endlich no. 1772. — Blühend im März. 21. Colubrina spec. cfr. C. megacarpa Rose. Mexico, Staat Durango, Chaparrales bei Pasaje, in 1600 m Höhe: Dr. Endlich no. 193. — Mit Früchten im Sept. 28. Adolphia infesta Meisn. m Mexico, Staat Chihuahua, Triften zwischen Huejotitán und dem Rio S. Juan, in 1600 m Hóhe: Dr. Endlich no. 1185. — Blüten und Früchte im April. 300 R. Muschler. LXXVIII. Heliosperma Rohlenae, nov. spec. Auctore C. Vandas. (Originaldiagnose.) Planta tenera, laxe caespitosa, caules paucos surculosque steriles edens. Caules filiformes, e basi procumbente arcuatim adscen- dentes, ca. 15—20 cm alti, simplices, strictiusculi, glaberrimi, crebre articulati (7—9), sub nodis superioribus cum pedicellis florum viscido-annulati, rubelli, inflorescentia cymosa, brevi, 3— 5-flora (rarissime 1—9-flora) terminati. Folia subcarnosula, nervo subtus prominulo praedita, in surculis sterilibus parva, ca. 10 mm longa, 1!/ mm lata, oblongo-spathulata, subacuminata, in petiolum latum laminam vix super- antem sensim attenuata et pagina superiore crispule puberula, caulina inferiora articulos adaequantia, media et superiora decrescentia eis bre- viora, 20—10 mm longa, vix 1 mm lata, e basi parum latiore linearia apice obtusiuscula, margine sparse et crispule ciliatula. Pedunculi florum tenuiter filiformes, strietiusculi, calice etiam sub fructu vix 2—3-plo longiores. Calices ca. 5 mm longi, pilis brevibus glandulosis sparsis visciduli, floriferi obeonici, fructiferi turbinati, dentes eorum ovati, obtusi, tubo calicino 8-plo breviores. Petala alba, 6-7 mm longa, ungues eorum glabri, 3- 4 mm longi, coronae 2-partitae partitiones triangulari-lanceo- latae, integrae, limbus oblongo-cuneatus, ca. 3 mm longus, 1—1!/; mm latus, apice obtusa emarginatus vel obsolete 3—4-dentatus. Capsula ovata, cum carpophoro ca. 6 mm longa, e calice parum exserta, carpo- phoro ca. 1?/, mm longo subtriplo longior. Semina lenticularia, nigra, facie laevia, ca. ?/, mm lata, dorso papillis diametro 3—4-plo brevioribus eristata. In rupestribus humidis vallis Susica prope castellum Luka in Bosnià orientali anno 1896 legi. Planta nostra laxe caespitosa differt a speciebus notis praesertim caulibus simplicibus, strictiusculis, dense foliosis, foliis e basi latiore linearibus, earnosulis, cyma brevi, pauciflora, floribus parvis. Dedieo ipsam amicissimo Josepho Rohlenae, scrutatori florae montenegrinae diligentissimo. l LXXIX. R. Muschler, Plantae novae sinaïcae. (Ex: R. Muschler, Beitrag zur Kenntnis der Flora von El-Tor, in: Verh. Bot. Ver. Prov. Brandenburg, XLIX [1901], pp. 66— 146.) 1. Eragrostis bipinnata (L.) Muschler, ]. c., p. 74. Briza bipinnata L. Syst. Veg. ed., X, p. 875 (1759). — Uniola bipin- nata L. Spec. pl. ed., 2 (1762), p. 104. — Leptochloa bipinnata Hochst. in Flor, XXXVIII (1855), p. 422. — Cynosurus durus Forsk., Fl. aeg.-arab., p. 71 (1775). — Kunth, Enum. pl, I, p. 227. — Poa eynosoroides Retz., Obs. bot, IV (1786!), p. 20. — Del., Fl. d’Eg., p. 4, no. 97. — Eragrostis MORBI. intel anata inm | Plantae novae sinaicae. 301 cynosoroides P. Beauv., Agrost, p. 162 (1812). — Hook, Fl. Ind, VII, p. 324. — Boiss., Fl. Or, V, p. 583. — Schweinf., Aufzhlg. in Fl. Aeth., p. 300, no. 3654. — Aschers.-Schweinf., III, Fl. d'Eg., p. 172, no. 1216. — Post, Fl. sin. usw., p. 879. — Sickenbg., Contr. Fl. d'Eg., p. 309. Nom. vern.: kwasch; halfá. Loc.: Háufig in der Wüste Ká'a gegen den Fuss der Sinaiberge hin, wo starker Salzgehalt dem Boden Feuchtigkeit zurückhält. Verbr.: Ägypten, Sinai, Arabien, Indien. 2. Schismus arabicus Nees var. violaceus Muschler, l. c., p. 75. Glumae steriles violaceae; glumae floriferae apicem versus violaceae. . Eine auffallende Form mit schönen ganz violett überlaufenen Ahrchen. Nom. vern.: Abu-maschy. | Loc.: Am Rande des Kulturlandes. Auf Feldern. Zwischen den Palmenhainen. Häufig am Rande der Baumvertiefungen, die zur besseren Bewässerung derselben dienen. Ziemlich häufig. Oft dem Boden an- liegend und Rasen bildend. | Verbr.: Sinaiwüste am Rande des Kulturlandes. 3. Arabis Engleriana Muschler, l. c., p. 91. Planta humilis; radix annua filiformis; folia basi caulis dense rosu- lata, lanceolato-spathulata, stellato-pilosa, interdum margine ciliata, 0,5— 1 cm longa; scapus adscendens vel suberectus, simplex, aphyllus, 3,5— 8 em longus, racemose 3—10 florus; pedicelli perbreves, floriferi 3—4 mm longi, pro rata crassi, fructiferi 6— 8 mm longi; flores subminuti 4—6 mm, plerumque 5 mm diametro; sepala aequalia, obovata, oblonga, basin versus cuneato-angustata, alba; stamina interiora 3,5 mm, exteriora 2,5 mm longa; antherae oblongae; pistillum compresso-cylindricum, hir- sutum; siliquae angustissime lineares, subteretes, pedicellis brevibus adscendentibus suffultae, erecto-patentes, 25—30 mm longae, 2 mm latae, in stylum brevissimum 0,5 mm longum attenuatae, stylo interdum sub- nullo; stigma 1 mm latum, stylo sublatius; semina ovata, + dilute fusea, 1,5 mm lata, 0,5 mm crassa. Ex affinitate A. auriculatae Lam. (Sect. Turritella C. A. Mey.) a qua differt primo visu scapis aphyllis. Loc.: Gip el haja (?). Verbr.: Sinai. Anm.: Dieser in schónen Exemplaren im Berl. Kgl. Herbar liegende interessante Typus der Turritella-Gruppe ist leider in bezug auf den “Standort äusserst ungenau gehalten, im Gegensatze zu den sonstigen Ehrenbergschen Bezeichnungen. Jedenfalls gehört die Lokalität in die Granitgruppe der Sinaiberge. | Das Herbar-Etikett zu Arabis Engleriana Muschler zeigt zwei verschiedene Lokalitäten, nämlich »Gisr-el-hajar* und „Hortus sinaiticus*. Sehr wahr- Scheinlich ist die berühmte Libanon-Lokalität gemeint, an der Ehrenberg Viel gesammelt hat, Das untere Etikett ist móglicherweise versehentlich hineingefügt worden. Die Entscheidung über diesen Punkt muss der künftigen Erforschung beider Standorte überlassen werden. 302 Vermischte neue Diagnosen. 4. Astragalus spinosus (Forsk.) Muschler, l. c., p. 98. Colutea spinosa Forsk., Fl. äg.-arab. (1775), deser., 131. — Astragalus tumidus Willd., Act. Bero). (1794), p. 26, z. T. — Aschers.-Schweinf., Aufzhlg. p. 255, sub no. 112, — Decsne., Fl. sin., p. 44, no. 222. — Aschers.-Schweinf., III, Fl. d'Eg., p. 67, no. 378. — Post, Fl. sin., p. 212. — Astragalus Forskahlei Boiss., Fl. Or., II, p. 392. | Nom, vern.: thimrah; kedád (ex Aschers.-Schweinf., l. c.). Loc.: Bildet in den Kalkschluchten des Djebel Hämmäm-Sidna-Müsä und des Djebel Náküs grosse kugelige Dornenbüsche, die trotz der oft sehr festen Stacheln von den Kamelen verzehrt werden. Verbr.: Ägypten, Sinai, Palästina, Syrien. LXXX. Vermischte neue Diagnosen. 410. Abronia Bigelovii Heimerl in Smiths. Misc. Coll., LII (1908), p. 197. Planta perennis, eodem modo ut in A. nana Wats. et in speciebus affinibus caule lignoso, abbreviato, in apice foliorum fasciculum densum et capitulum longipedunculatum gerente spectabilis. Folia omnia basi- laria, in forma distinctissima, lineari-oblonga ad linearia, apice obtusata ad obtusissima, in petiolum cuneatim longe angustata, cum petiolo usque ad 34 mm lg., 3,5—4 mm lt, petiolo laminam aequante ad evidenter superante, saepius in laminam sensim abeunte, latiusculo, albido, paulum hirtulo, lamina concolore, crassiuscula, griseo-viridia, integra, primum brevissime puberula, eglandulosa, denique glabra, nervo mediano imprimis basin versus distincto, nervis lateralibus indistinctis. Capitulorum pe- dunculus 5—7 cm Ig., gracilis, erectiusculus, in statu exsiccato angu- latus, pilis eglandulosis, valde brevibus, modice dense, superne densius pulverulento-puberulus. Capitula (deflorata solum suppetunt) submulti- flora, bracteis illis A. fragrantis Nutt. similia, membranacea, late ovata ad ovato-elliptica, breviter acuminata, acutiuscula, ad 8 mm lg. et 5 mm lt, tenuiter pulverulento-puberula. Perianthia dense puberula. Antho- carpia, ut videtur, illis A. turbinatae Wats. similia. Legit Dr. J. M. Bigelow ,near Galisteo* in expeditione anno 1859 facta (Lieut. A. W. Whipple's Exploration for a Railway Route from the Mississippi River to the Pacific Ocean, near the 35th parallel of latitude in 1853 —54). 411. Abronia Covillei Heimerl, |. c., p. 197. Planta perennis, pluriceps, caespites densos, multifoliatos, ad 10— 15 cm It. formans. Radix valida, basi ad 1 cm crassa. Caules com- plures e collo orientes, lignosi, f. intricati, procumbentes, valde abbre- viati, ramosi, ad 3—4 cm lg., eodem modo ut in A. nana Wats. foliorum fascicula et in apice capitula floralia pedunculata gerentes. Folia (spurie) radicalia, parva, lamina breviter ovata, in basi subtruncata v. obtusata V. levissime cordata, 7—13 mm lg., 5-9 mm It, in petiolum 10—30 mm lg. cito contracta, antice obtusissima ad rotundata, crassiuscula, Conco- am tr LR AU t e mé ane we WEE RE e tet 0m — n RSEN QR NINH Ttt ro SD vestire oU AAA Vermischte neue Diagnosen. 308. loria, lutescenti-viridia, subintegra v. paulum .undulata, minutissime pul-- verulento-puberula, pilis brevissimis, patulis, eglandulosis, modice densis, nervis lateralibus gracillimis, paucis (2—3). Capitulorum pedunculi 17— 24 mm lg., subtenues, eodem modo ut folia minute superne solum distinetius, pilis + inaequilongis hirtuli, erecti, + rufescentes. Capitula minora usque 2 cm lt., 6—12-flora, floribus erectiusculis, bracteis paucis. (non raro solum 4—6), herbaceo-membranaceis, lanceolatis, ad 6 mm lg. et 2 mm It., acutiusculis ad leviter acuminatis, viridi-albidis, dense bre- vissimeque puberulis suffulta. Flores parvi, ad 11 mm Ig.; perianthii pars ovarialis subturbinata, 2,5 mm lg. et 2 mm lt., angulis 5 prominenti- bus, pilis eglandulosis, basi glabriuscula excepta, brevius supra autem» longius et patenter hirta; tubus perianthii inferne 1 mm. lt., sursum. paulum sensimque ad 1,5 mm dilatatus, viridulus, superne brevissime et parce, inferne paulo densius (eodem modo ut in parte ovariali) pilosulus;. limbus ad 8 mm It. (albus?), profunde partitus, lobis f. obcordatis, ad dimidium emarginatis. Stamina 5—7, antheris paulo ultra 1 mm lg. Germen 6 mm lg., stylo superne ad 1,5 mm stigmatoso. Anthocarpia desunt. Habitat in California ad Inyo Mountains in Inyo County ubi planta pulchra a clar. Coville et Funston lecta est. (Death Valley Expedition, no. 1782. „A. nana.“) Differt ab A. nana Watson indumento minutissimo, eglanduloso, foliis. ovatis, bracteis capitulorum non scariosis, lanceolatis, minoribus, ad triplo longioribus quam latis, floribus minoribus. 412. Alchimilla Vetteri Buser var. eusericá Buser in Ann. di Bot. Pirotta, VII (1909), p. 316. Indumento subadpresso sericante a typo diversa. Etruria (Prov. di Pistoia). — Pistoia: in herbidis saxosis latere occidentali montis Uccelliera, alt. 1300 m, solo siliceo. — 23. VII. 1907. Leg. L. Ceroni. 473. Cirsium dissimile (oleraceum X palustre) Porta, 1. c., VII (1909), p. 317. Caulis superne ramosus striatus glaber foliatus. Folia pariter glabra, radicalia. petiolata, cetera sessilia, inferiora ambitu obovata, protunde-vel Sinuato-pinnatifida, auriculata semiamplexicaulia; suprema et ramealia integra grosse tantum spinoso-dentata; pinnae ovato-lanceolatae, ter- minales majores, margine inaequaliter spinoso-serratae. Pedunculi pubes- centes, in singulis ramis 1—4-cephali. Capitula bracteata cylindrica.. Bracteae stricte obovatae, margine spinosae, capitulis breviores. Squamae lineares parce arachnoideae, spinulis validis plus vel minus reflexis terminatae. Flores rosei; limbus tubo brevior. — Differt a C. micrantho- Treuinfels foliis non decurrentibus minute spinoso-serratis, capitulis bracteatis, floribus roseis et limbo tubo breviore. A. C. hybrido Koch caule foliisque glaberrimis, bracteis capitulo. brevioribus, atque limbo- diversa, Tirolia australis. — Ditione Roboretana Rovereto, ad fossas prope Pagum Opio, solo calcareo, alt. 200—300 m. — IX.—X. 1908. Leg. et. determ. P, Porta. 304 Vermischte neue Diagnosen. 474. Daphne laureola L. var. arbuscula Christ in Ber. Schweiz. Bot. Ges.. XVII (1907). - Frutex subverticillato-ramosissimus. Foliis erectis subrosulatis latiori- bus cuneato-ovatis obtusis vernicoso-nitentibus atrovirentibus. Pedunculis incrassatis 10-floris, bracteis latioribus rotundatis, fructibus majoribus subrotundis. Die Var. bildet einen dicht gedrungenen halbkugeligen Strauch von 60 cm Höhe und 80 cm Durchmesser, mit sehr zahlreichen Verastungen aus der Wurzel, welche zwei- und mehrmal, von 15 zu 15 cm, fast rechtwinkelig in 3—4 Zweige verüstelt sind. Endzweige, resp. Rosetten. ca. 150, stramm aufrecht. Verjüngungen aus der Wurzel zwischen den Hauptästen zahlreich. Rosetten sehr dicht, Blätter je 18 bis 20, aufrecht, sehr regelmässig, stumpfkeilig oval, 6'/. cm lang, 2 cm breit, grösste Breite im oberen Drittel, von starkem Firnissglanz, schwarzgrün. Inflorescenzen 6—10 an einem Zweig, Fruchtstiel dick angeschwollen, 2 mm im Durchmesser, 1!/ cm lang, lange bleibend, 6 -10-blütig. Frucht grösser, 5-6 mm, diam., ovalrundlich. Brakteen sehr breit, rundlich., Perigonlappen etwas breiter. Habitus des Strauches ist der eines sehr gedrungenen Himalaya- Rhododendrons, wozu der lebhafte Glanz der Blätter kommt. Inwieweit etwa diese var. sich der D. Philippü Gren. Godr. der Pyrenäen oder der Azoren-Form der D. laureola nähert, kann ich nicht sagen, da ich diese zwei Formen nie lebend in grósseren Ex. sah. Jedenfalls kann ich den spontanen Ursprung dieser var. aus Samen des Typus bezeugen, da an Hybridität mit den ebenfalls bei mir kultivierten D. Blagayana, Cneorum; alpina und Mezereum nach den Merkmalen nicht gedacht werden kann. Kult. im Garten. 475. Habenaria Hauman-Mercki C. M. Hicken in An. Soc. Cient. Argent., LXV (1908), p. 304. Macroceratitae; caulibus 45—60 cm altis, rectis, foliosis, foliis infimis lanceolatis longe vaginantibus ad 14 em 1. 2,5 cm lat. in bracteas longas foliaceas transeuntibus; racemo multifloro (8—12) bracteis oblongo-lanceo- latis acuminatis, ovario subaequantibus, floribus erectis. Sepalo dorsali vix cucullato, lateralibus subaequalibus ovato-oblongis acutis, petalis lateralibus tripartitis, partitione postica filiforme, mediana lineare acu- minata duplo vel triplo longiore, antica medianam simillima labelli basin usque tripartiti lobis linearibus haud carnosis equalibus; calcari lon- gissimo (4 em) filiformi; gynostemis, processubus stigmaticis, et rostello, H. bractescenti simillibus. Flores magni sepalum dorsale et lateralia 13 mm l. 7 mm lato, peta- lorum lobulus posticus filiformis 6—7 mm |. partitio mediana 13 mm |. 1 mm lat. antica 12 mm |. 1 mm lat., labelli partitiones 14 mm ]. 1 mm lat. calear 5,5 cm longum. Argentina: A mediados de febrero de 1902 la recogimos en las islas del Tigre y el profesor Hauman-Merck la volvió á encontrar en u. en Belgrano cerca del rio, donde crecia junto con la H. bractescens : in Repertorium specierum novarum regni vegetabilis auctore F. Fedde ` No. 176/178 .. VIII. Band I. Juni 191o LXXXI. Neues aus dem „Verzeichnis der im Herzogtume Anhalt und in dessen náherer Umgebung beobachteten Phanerogamen und Gefässkryptogamen“, Teil I. 1905). | Von August Zobel. 9. Carex gracilis Curt. forma fuliginosa Zobel, 1. c., p. 53. Unter dieser Bezeichnung verstehe ich Exemplare (besonders der var. angustifolia und var. genuina) mit braunschwarz gefärbten Hüllspelzen. Anhalt. 10. Carex gracilis Curt. forma aterrima Zobel, l. c., p. 53. Hüllspelzen ganz schwarz. So besonders bei der typischen Form. Dessau: Rand des Teiches östlich von Móst; Rand der Lache im :Akenschen Oberbusch. unweit Susigke. 11. Carex gracilis Curt. lusus basigyna forma ramulosa Zobel, 1. c., p. 54. Diese Form (wie auch l. cladostachya f. ramulosa) sehe ich als eine Fortentwickelung des lusus an. Ein am Grunde des Hauptstengels ent- Springender Nebenstengel trägt mehrere weibliche Ährchen, welche oben meist männlich sind. Bei diesem l. sind nicht selten die unteren Schläuche der Ährchen mit.langen,.laubartigen Deckblättern versehen. — So be- sonders an dem sumpfigen Kulk hinter der Grossen Kienheide bei Dessau; Kiesgrube bei Libbesdorf. Zerbst: Rand des Ahrensdorfer Teiches. In der Kiesgrube bei Libbesdorf fand ich ein Exemplar, dessen Hauptstengel nur männliche Ährchen trägt. Der Nebenstengel hingegen hat lauter weibliche Ährchen, die oben zum Teil männlich sind. Diese Spielart ist also zugleich l. pleiostochya mascula. 12. Carex Buxbaumü Whlbg. var. ovata Zobel, I. c., p. 60. Ahrchen sehr kurz, eifórmig bis kugelig, das endstündige oft ganz Männlich. — Mit var, heterostachya, am schönsten südlich von den. Möster Torfstichen (rr). 13. Carex vesicaria L. var. ovata Zobel, l. c., p. 72. Weibliche Ährchen eifórmig. So selten. Dessau: Akenscher Oberbusch südlich von der Chaussee. RR 1).Cf. Rep, IV (1907), pp. 300, 301. Repertorium novarum specierum. VIII. 20 306 Th. Loesener. LXXXII. Mexikanische und zentralamerikanische Novitáten. Il. Unter Mitwirkung von Fachgenossen bearbeitet von Th. Loesener. (Originaldiagnosen.) IV. Umbelliferae. Von H. Wolff. 29. Eryngium commutatum Wolff, nov. spec. Planta perennis; rhizoma breve radicibus numerosis funiformibus elongatis instructum. Caules 1—2 erecti, usque 25 cm alti, tenues, fistulosi, simplices, prophyllis 2 tantum ornati vel inferne 2—3-furcati, ramo caulem continuante nudo simplici, lateralibus erectis eo aequilongis, superne prophyllis 2 instructis. Folia in sicco tenuiter coriacea, in vivo -ut videtur carnulosa, supra sordide subtus glaucescenti-viridia, basalia pauca erecta vel patula, subsensim in petiolum latiusculum late mar- ginatum, in area mediana prominente superne latius ad basin versus semper angustius fistulosum, laminam + aequantem vel breviorem tran- seuntia, obovata vel obovato-elliptica vel subovali cum petiolo ad 8 cm longa, 12—20 mm lata, margine toto valde incrassato crenata, crenis obtusissimis inaequalibus vix obliquis, superioribus leviter imbricatis, imis + obsoletis, omnibus inermibus vel breviter mucronulatis, utrinque sub- heteroneura, n. inferne parallelis, in pagina superiore saepe quasi ut in costam prominentem et petiolum continuantem fistulosam connatis, subtus omnibys + sejunctis, utrinque deinde palmatis, juxta marginem reticu- lato-venosis. Prophylla primaria 2 sessilia vel petiolo brevi lato fulta, fol. basal. vix minora, manifestius crenata, nervis in aream medianam latiuseulam dispositis; secundaria multo minora, postice spinoso-serrata, antice crenata. Capitula + ovoideo-semiglobosa, azureo-nigricantia; bracteae involucrales 8—10 subaequales s. a. patulae, supra argenteo- nitidae, subtus sordide azureae, oblongae vel spathulato-oblongae vel oblanceolatae, apice rotundatae, antice utrinque 2—4-serrato-spinulosae, postice inermes, 3—5-nerviae, 12—14 mm longae, + 5 mm latae, capi- tulis duplo longiores; florales graciles subsubulatae, basi late mem- branaceae, dorso superne coloratae, floribus s. a. subaequales. Sepala azurea anguste lanceolata, subsubito in mucronem brevem producta; petala oblonga, ca. 3/,—1 mm longa, azurea, superne leviter emarginata, lobulo inflexo triangulari obtusiusculo dimidio breviore. Fructus haud plane maturus ca. 3!/, mm longus; squamae laterales perpaucae, angustae, acutae, calycinae 2—3-seriatae vesiculiformes, obtusae, dorsales nullae? Mexico: Oaxaca: Sierra de San Felipe, in einer Höhe von 10300’ (Pringle, Pl. mex. no. 4834); blühend im Oktober. Nota: Maxime affine E. scaposo quocum adhue confusum (cf. Rose in Contr. U. S. Nat. Herb. III. 5. [1895] 300). 30. E. Endlichii Wolff, nov. spec. (Sect. Carlinae Wolff). Planta disgracilis ca. 20 cm alta, perennis (vel monocarpica?), radice cylindrica, simplici, descendente. Caulis solitarius supra basin + 3 mm Pe EA MEER nt "4 Mexikanische und zentralamerikanische Novitäten. II. 307 crassus, profunde sulcatus, a basi ramis 3—4 remotis, + elongatis vel rarius abbreviatis instructus, apice ac etiam inflorescentiae laterales 3-furcato-ramosus, ramo caulem continuante simplici, nudo, crasso, usque 3 cm longo, ramis lateralibus brevioribus, simplicibus, superne prophyllis 2 oppositis ornatis (fortasse in specim. majoribus 3-furcato-divisis). Folia basalia subrosulata, usque 6 cm longa, 5—10 mm lata, lanceolata vel oblanceolata saepe leviter falcata, vetustiora subreflexa, petiolo late alato, multinervio, quam lamina + dimidio breviore, margine nudo fulta, juniora erecta, tantum in partem petioliformem et ut petioli in vaginam latam expansam angustata, margine imo setosa vel spinuloso-setosa, cetero divaricatim et remotiuscule spinuloso-serrata, spinulis serraturas aequanti- bus et cum eis ca. 5 mm longis, nervis 8—12 in aream medianam in- ferne lamina subaequilata dein n. sensim sub angulo acutissimo ad mar- ginem versus abeuntibus ibique laxe venosis semper angustiorem et demum ad n. unicum reductam dispositis percursa; fulcrantia subsessilia, pro- fundius serrata, ceterum bas. conformia. Prophylla primaria 2 ovata, reflexa, profunde angusteque spinoso-serrata, Capitula nigricanti-violacea s. a. semiglobosa, 6—7 mm longa; bracteae involucrales 10—12 aequales, 20—23 mm longae, usque 4 mm latae, liberae, s. a. patulae, subtus leviter sordide virides, supra argenteo-nitidae, oblanceolato-cuneatae, triangulari- acuminatae, spinoso-acutissimae, infra acumen utrinque 1—2 spinoso- dentatae, 5-nerviae, n. subtus prominulis, supra obsoletis; florales subulatae abrupte mucronatae, inferne subcymbiformiter membranaceo- dilatatae, + 3 mm longae, flores manifeste superantes. Sepala colorata, ovato- vel triangulari-lanceolata, acuminata vel truncata, breviter mucro- nata, dorso carinato glabra, ca. 1 mm longa; petala vix colorata obovata, ca. 11/4, mm longa, superre parte quarta vel tertia latissime emarginata ibique 3/,—4/, mm lata, lobulo inflexo obtriangulari, subaequilongo, apice fimbriato instructa; styli vix divaricati sepalis 2—3-plo longiores Fructus submaturus cum sepalis ca. 21/, mm longus, antice subplanus, dorso prominenter carinatus; squamae mericarpia, area commissurali an- gustissima excepta, plane obtegentes, laterales 5—6 oblique lanceolatae, obtusae, ad basin fructus minores, saepe serie accessoria minorum auctae, calycinae 4 subrectangulares, dorsales numerosissimae depressae, + rotundatae, obtusae, commissurales lateralibus similes, multo minores. Mexico, Staat Durango: In Kiefernwäldern der Sierra la Can- dela, bei 3000 m Meereshöhe; blühend im August (Endlich, Pl. mex. 23). Nota: Species nova quoad habitum proxima E. Goldmannii Hemsl., quod foliis spathulato-oblanceolatis, obtusis, dense setoso- vel spinuloso- dentatis, bracteis involucrantibus latioribus, parce spinuloso-serratis, Squamis fructus omnibus aequalibus, breviter vesiculosis, patentibus longe diversum. — Radix plantae ex cl, Endlich incolis aphrodiasico et diure- tico usui est. 90. E. Painteri Hemsl. et Rose var. gigantophyllum Wolff, nov. var. Folia basalia erecta usque 40 cm longa, late linearia, usque ad 20* 308 Th. Loesener. partem tertiam vel quartam superiorem aequilata, dein sensim longissime acuminata, acutissima, 14—16 mm lata, inferne in partem vaginantem ca. 4 cm longam inermem quam lamina vix latiorem abeuntia, margine toto (serrato-) spinosa, spinis imis setiformibus, mediis ca. 5 mm longis, basi 3/, mm latis, ca. 10—12 mm inter se distantibus, ad apicem folii versus valde sensim rarioribus minoribusque vel raro etiam majoribus, omnibus, imis exceptis, subtus spinula brevissima rigida vel ejus loco callo tantum instructis. — Planta ceterum nec inflorescentia nec magnitudine formaque capitulorum bractearumque nec forma magnitudineque partium floralium a typo diversa. Mexico, Staat Hidalgo: Wälder in der Umgebung von Real del Monte, bei 3000 m Meereshóhe, blühend im September (Endlich, Pl. mex. no. 1013). — Vulgo: ,Yerba del sapo* ex cl. Endlich. Nota: Nomen „Yerba del sapo“®ex collectoribus speciebus Eryngü generis mexicanis plurimis ab incolis imponitur. V. Labiatae.') Von Th. Loesener. 32. Teucrium Cubense L. Mexico, Staat Tamaulipas in der Umgebung des Ranchos „Mosquete“ im Süden von Matamoros an Zäunen: Dr. Endlich no. 554. 33. Teucrium laciniatum Torr. Mexico, Staat Coahuila, Strauchsteppe in der Umgebung des Tanque Goitefio, auf der Hacienda de „La Punta“, in 1560 m Höhe: Dr. Endlich no. 1037. — Blühend im Oktober. — „Die Abkochung als stimulierendes Mittel und auch bei leichten Fieberfällen angewandt.“ (Endlich) — Vulgo: „Ver- bena*. . 94. Scutellaria Drummondii Benth. | Mexico, Staat Coahuila, Caíion de los Fresnos, in der Sierra de la Paila, nahe dem Rancho de „La Luz“, auf der Hacienda de la Paila, in 900—920 m Hóhe: Dr. Endlich no. 811. 95. Scutellaria rumicifolia Kunth. . Mexico, Staat Vera Cruz, feuchte Lagen in der Umgebung von Jalapa in 1400 m Höhe: Dr. Endlich no, 1649. — Blühend im Februar. 36. Marrubium vulgare L. 8. lanatum Benth. Mexico, Staat Coahuila, Triften in der Umgebung von Parras und bei Saltillo, in 1540—1630 m Höhe ü. M.: Dr. Endlich no. 299 u. 300. — „Die Pflanze wird vielfach als Fiebermittel angewandt.“ (Endlich) — Vulgo: »Marrubio“. 31. Brittonastrum mexicanum (Kuntze) Briq. Mexico, Staat Durango, in der Sierra de la Candela, in 3000 m Hôhe: Dr. Endlich no. 30. — Blühend im August. 38. Brittonastrum pallidum (Lindl.) Briq. Ebendort auf Waldwiesen: Dr. Endlich no. 47. — Desgl. !) Hier gebe ich eine Aufzählung aller von Dr. Endlich gesammelten Arten dieser Familie, mit Ausnahme einiger weniger noch unbestimmter Nummern. Mexikanische und zentralamerikanische Novitäten. II. 309 39. Brittonastrum spec.? Mexico, Tamaulipas, am Ufer des Rio Grande bei Camargo: Dr. Endlich no. 596. — Mit Früchten im August. — Vulg.: ,Oreganillo*. 40. Brunella vulgaris L. Mexico, Staat Durango, auf Waldwiesen in der Sierra de la Candela in 3000 m Höhe und im Staate Vera Cruz in der Umgebung von Jalapa auf Triften in 1410 m Höhe: Dr. Endlich no. 50 u. 1437. — Blühend im August und Januar. 41. Stachys coccinea Jacq. vel affin. Mexico, Staat Chihuahua, auf bewaldetem Bergrücken zwischen Agua caliente de Huáchara und Basagote, in der Sierra Madre occidental, in 2000 m ü. M.: Dr. Endlich no. 764. — Blühend im Dezember. 42. Stachys boraginoides Cham. et Schlechtd. Mexico, Staat Vera Cruz, Triften in der Umgebung von Jalapa, in 1410 m Bóhe: Dr. Endlich no. 1442. — Blühend im Januar. 43. Stachys agraria Cham. et Schechtd. 8, glabrior Benth. Mexico, Staat Mexico, in den Wäldern am Desierto und im Staate Vera Cruz in der Umgebung von Jalapa, auf Triften in 1420 m Höhe: Dr. Endlich no. 417 u. 1590. — Blühend und fruchtend im November bis Februar. 44. Salvia occidentalis Sw. Mexico, Staat Vera Cruz, in der Umgebung von Jalapa, Flussniederung in 1400 m Höhe: Dr. Endlich no. 1650. — Blühend im Februar. 45. Salvia tiliifolia Vahl. Mexico, Staat Vera Cruz, Triften in der Umgebung von Jalapa, in 1420 m Höhe: Dr. Endlich no. 1588. — Blühend und fruchtend im Februar. 46. Salvia hyptoides Mart. et Gal. Mexico, Staat Vera Cruz, Triften und Wegränder in der Umgebung von Jalapa, in 1420 m Hóhe: Dr. Endlich no. 1553 u. 1578. — Blühend im Februar. — Vulg.: „Mirto azul“. 47. Salvia lanceolata Willd. e Mexico, Staat Coahuila, Triften bei Parras in 1540 m Hóhe und bei Fraile an Wegen und Triften in 1630 m Hóhe: Dr. Endlich no. 324 u. 365, ferner im Staate Puebla, in der Umgebung von El Riego bei Tehuacán auf Triften und Feldern in 1680 m Höhe: Dr. Endlich no. 1882. — Blühend und fruchtend im September und im März. — „Die eingequollenen Samen geben Iit Zucker und Zitronensaft gemischt ein beliebtes Erfrischungsgetränk. Ausserdem werden sie in Form von Breiumschlägen als erweichendes Mittel verwendet. Die trockenen Samen dienen zum Entfernen von Fremdkörpern aus dem Auge (!).“ (Endlich) — Vulg.: „Chia“. 48. Salvia prunelloides H. B. K. forma minor Loes. nov. form. Foliis et floribus paullulo minoribus, calycis dentibus paullulo bre- vioribus, labio superiore integro, non tridentato. | . Mexico, Staat Durango, Sierra de la Candela, auf Waldwiesen, in 3000 m Höhe: Dr. Endlich no. 68. — Blühend im August. 49. Salvia muscarioides Fernald; ex descript. determinata. | Mexico, Staat Chihuahua, bewaldete Bergrücken zwischen Agua caliente de Huáchará und Basagote in der Sierra Madre occidental, in 2000 m Hóhe: Dr. Endlieh no. 767. — Blühend und fruchtend im Dezember. 310 Th. Loesener: Mexikanische und zentralamerikanische Novitáten, II. 50. Salvia spec. affinis S. cryptodontae Fernald, attamen diversa, probabiliter nova. Mexico, Staat Chihuahua, in der Sierra Madre occidental, auf bewaldeten Bergrücken zwischen Agua caliente de Huächara und Basagote in 2000 m Höhe: Dr. Endlich no. 768. — Blühend im Dezember. — Weicht von S. cryptodonta Fernald ab: durch noch dichteren Haarfilz, kürzere Pedicelli, kürzere und breitere Kelche, breitere Kelchzähne und kahlere Blattoberseite. Material sehr spärlich. 51. Salvia nana H.B.K. Mexico, Staat Durango, an den Hängen der Sierra de Gamön zwischen Gestrüpp in 2400 m Höhe: Dr. Endlich no. 113. — Blúhend im September. 52. Salvia xalapensis Benth, Mexico, Staat Vera Cruz, in der Umgebung von Jalapa, auf Triften in 1410 m Höhe: Dr. Endlich no. 1481. — Blühend im Januar. — Vulgo: „Mirto azul*. 53. Salvia ballotiflora Benth. Mexico, Staat Durango, Umgebung der Talsperre von Sta. Catalina in 2200 m Höhe, ferner im Staat Coahuila, in den Chaparrales bei Fraile, zwischen Coahuila und Zacatecas, in 1630 m Hóhe und auf der Hacienda N. Yucatán, in Palmar de la Paila, auf einer Hochebene mit grossen Be- ständen von Samuela, in 1680 m Höhe: Dr. Endlich no. 105, 354, 973. — Blühend im August und September. 94. Salvia Alamosana Rose, vel affinis. Mexico, Staat Chihuahua, bewaldete Bergrücken zwischen Agua caliente de Huáchara und Basagote in der Sierra Madre occidental, in 2000 m Hóhe: Dr. Endlich no. 768a. — Blühend und fruchtend im Dezember. 95. Salvia Greggü A. Gray. Mexico, Staat Durango, Umgebung der Talsperre von Sta. Catalina in 2200 m Hóhe: Dr. Endlich no. 86. — Blühend im September. 96. Salvia fulgens Cav. „Im Staate Mexico, im Hochwald im Desierto, in 2400 m Höhe, und im Federaldistrikt in den Wäldern der Umgebung von Contreras in 2500 m Hóhe: Dr. Endlich no. 413 u. 632. — Blühend im Oktober. — Vulg.: ,Mirto del monte“. 57. Salvia mexicana L. var. minor Benth. Im Staate Mexico, Triften im Desierto, in 2400 m Hóhe: Dr. Endlich no. 414, — Blühend im Oktober. 98. Salvia cyanea Benth, Im Staate Mexico, Triften im Desierto, in 2400 m Höhe: Dr. Endlich no. 415. — Blühend im Oktober. 99. Salvia coccinea Juss. Mexico, Staat Tamaulipas, auf den Ländereien der Mission zwischen San Miguel de Camargo und Reynosa Diaz, in den Uferwäldern des unteren Rio Grande, in 38 m Höhe: Dr. Endlich no. 2021. — Blühend im Mai. 60. Lepechinia spicata Willd. Staat Mexico, an Waldwegen im Desierto: Dr. Endlich no. 418. — Blühend im Oktober. 61. Hedeoma Drummondii Benth. Mexico, in den ,Chaparrales* bei Fraile, zwischen Coahuila und Zaca- tecas in 1630 m Höhe ü. M.: Dr. Endlich no. 356. — Mit Blüten und Früchten M. Raymond Hamet: Descriptions et étude des affinités de 3 Sedum. 811 im September. — „Ein Aufguss davon wird anstatt Kaffee getrunken.“ (Endlich.) — Vulg.: „Menta“. 62. Hedeoma costata Hemsl. Mexico, Coahuila, im Cañon (Schlucht) de los Fresnos in der Sierra de la Paila, nahe dem Rancho de La Luz, auf der Hacienda de la Paila, in 900—920 m Höhe ü. M.: Dr. Endlich no. 810. — Blühend im März bis April. 63. Hedeoma spec. Mexico, Staat Durango, Triften zwischen Mapimi und Ojuelo, in 1500 m Höhe: Dr. Endlich no. 61c. — Blühend im September. 64. Hedeoma spec.? Mexico, Staat Coahuila, auf Felsen am Cañon de San Antonio im Süden der Sierra de la Paila auf der Hacienda Nuevo Yucatán in 1200 m Hóhe: Dr. Endlich no. 920. — Blühend im August. — „Liefert einen beliebten Tee.“ (Endlich. — Vulg.: „Menta“. 65. Cunila lythrifolia Benth. Staat Mexico, Walder im Desierto: Dr. Endlich no. 416. — Blühend im Oktober. 66. Mentha spec. cfr. M. rotundifolia L. Mexico, Staat Coahuila, Bachufer bei Parras in 1540 m Hohe: Dr. Endlich no. 301. — Blühend im September. — Vulg.: „Mastranzo“. 67. Hyptis urticoides Kunth. Mexico, Staat Vera Cruz, Triften in der Umgebung von Jalapa, in 1420 m Hóhe: Dr. Endlich no. 1593. — Blühend im Februar. 68. Hyptis mutabilis (Rich.) Brig. var. spicata (Poit.) Brig. Mexico, Staat Vera Cruz, Savannen auf dem Cerro de Macuiltepec bei Jalapa in 1475 m Hóhe: Dr. Endlich no. 1618. — Mit Früchten im Februar. LXXXIIL Descriptions et étude des affinités de 3 Sedum nouveaux par M. Raymond Hamet. (Originaldiagnosen.) 1. Sedum Leblancae!). Raymond Hamet, nov. spec. (specim. auth. in hb. Mus. Paris.). Planta annua, steriles caules non edens. Radices fibratae. Caules floriferi erecti, graciliusculi, ad medium vel basi ramosi, glabri, ma- millati. Folia inferiora per 4 verticillata, superiora alterna, omnia ses- silia, infra insertionem in calcar producta; calcar integrum, obtusum; lamina obovato-linearis, integra, glabra, marginibus mamillatis, obtusa. Inflorescentia corymbiformis, densa. Flores numerosi. Bracteae alternae, sessiles, infra insertionem in calcar productae; calcar integrum, obtusum; lamina obovato-oblonga, integra, glabra, marginibus mamillatis, obtusa. Pedicelli quam calyx breviores, glabri, mamillati. Calyx glaber, seg- mentis 5, quam tubus longioribus, infra insertionem in calcar non pro- ————— !) Cette espéce est dédiée à Mademoiselle Alice Leblanc, en souvenir trés affectueux. 312 M. Raymond Hamet. ductis, linearibus vel lineari-oblongis, marginibus integris, apice ma- millatis, obtusis, longioribus quam latioribus. Corolla glabra, quam calyx paulum longior vel illi aequalis, segmentis 5, quam tubus longioribus, ovatis, marginibus integris, aristatis, arista petali apicem superante, lon- gioribus quam latioribus. Stamina 5; stamina oppositipetala nulla; staminum alternipetalorum antherae corollae medium superantes. Car- pella 5, multiovulata, glabra, ovato-oblonga, in stylos quam carpella breviores attenuata, Squamae 5, subteretes, apice dilatatae et leviter concavae, paulum longiores quam latiores. Folliculi 5, multiseminati, erecti, lateribus internis non gibbosis. Semina... Caules floriferi 3,5—12 em longi. — Foliorum et bractearum calcar 0,55- 0,7 mm longum; lamina 8,25 —7,25 mm longa, 1,25—1,4 mm lata. — Inflorescentia 5—8 cm longa, 5,5—7 cm lata. — Pedicelli 0,9—1,6 mm longi. — Calycis pars concreta 0,8—1,1 mm longa; pars libera 2,25— 8,85 mm longa, 0,65—1,1 mm lata. — Corollae pars concreta 0,1— 0,15 mm longa; pars libera 3,6—4,2 mm longa, 1,4—1,5 mm lata. — Staminum alternipetalorum filamentorum pars concreta 0,1—0,15 mm longa; pars libera 2,1 - 2,9 mm longa. — Antherae 0,45—0,55 mm longae, 0,45—0,55 mm latae. — Carpellorum pars concreta 0,5—0,65 mm longa; pars libera 1,75—1,95 mm longa. — Styli 0,75—0,9 mm longi. — Squamae 0,35—0,45 mm longae, 0,2—0,3 mm latae. — Semina . .. Chine, Yun-nan: Sur le Yo-lin-chan, dans les pierres, aoüt 1895 (Abbé Delavay no. 6726. — Echantillon authentique dans l'herbier du Muséum d'Histoire naturelle de Paris!) Obs. — Le S. Leblancae, quoique voisin des S. Aliciae Hamet!), pani- culatum Wallich?), perpusillum Hooker f. et Thomson), Przewalskii Maxi- mowicz*) et Schoenlandi Hamet5), s'en distingue aisément. Il s'éloigne du S. Aliciae: 19 par ses feuilles inférieures non rosulées, prolongées en éperon au dessous de leur insertion, obovées-linéaires, entiéres, glabres, et non obovées, légérement crénelées au sommet, cou- vertes de nombreuses papilles deltoides-linéaires; 2? par son inflorescence corymbiforme, non point racemiforme; 3% par ses sépales linéaires ou linéaires-oblongs, et non deltoides; 4? par ses- pétales ovés, non point lancéolés; 5? par ses écailles subcylindriques, dilatées et légérement con- caves au sommet, un peu plus longues que larges, et non semiorbicu- laires, trés obtuses, plus larges que longues. !) Hamet (RJ), Note sur 2 esp. nouv. de Sedum, in Fedde, Repert. nov. spec. t. VIII, pp. 263—266 (1910). ?) Wallich, Cat. no. 7227, ex Hooker f. et Thomson, Praecurs. ad Fl. Ind., in Journ. of the Linn. Soc. of London, Bot., t. II, p. 90 (1858). 3) Hooker f. et Thomson, Praecurs. ad Fl. Ind, in Journ. of the Linn. Soc. of London, Bot., t. II, p. 103 (1858); Clarke (C. B.) in Hooker f, Fl. of Brit. Ind., t. II, p. 422 (1879). 4) Maximo wicz (C. J.), Diagn. plant. nov. asiat., in Bull. Acad. Imp. Sc. St Pétersbourg, t. XXX, p. 156 (1886). 5) Hamet (R.), loco cit, pp. 263—266 (1910). Descriptions et étude des affinités de 3 Sedum nouveaux. 318 Du S. paniculatum, il est nettement distinct: 19 par ses feuilles in- férieures non rosulées, prolongées au dessous de leur insertion, obovées- linéaires, obtuses, et non obovées-cunéiformes ou lancéolées, brusque- ment ou insensiblement acuminées; 2? par ses pédicelles plus brefs que le calice, non point plus longs; 3? par ses pétales ovés, aristés, et non oblongs-lancéolés, acutiuscules; 4? par ses carpelles à bords internes glabres, non point couverts de quelques papilles; 5° par les écailles subcylindriques, dilatées et légèrement concaves au sommet, un peu plus longues que larges, et non subquadrangulaires ou subrectangulaires, obtuses ou légérement émarginées, un peu plus larges que longues. 1? ses feuilles obovées-linéaires, obtuses, non point obovées-oblon- gues, aigues, 2° ses fleurs beaucoup plus nombreuses; 30 son calice à segments non prolongés au dessous de leur insertion, linéaires ou linéaires-oblongs, obtus, et non obovés-oblongs, aigus; 4° sa corolle à segments ovés, aristós, à ariste dépassant le sommet du pétale, non point ovés-oblongs, obtusiuscules, permettent de le séparer du S. per- pusillum. N diffère du S. Przewalskii: 1° par ses fleurs plus nombreuses; 29 par ses feuilles obovées-linéaires, et non sublinéaires; 3° par ses sépales linéaires ou linéaires-oblongs, non point ovés; 4? par ses pétales aristés, et non obtus. Enfin il ne peut étre confondu avec le S. Schoenlandi en raison: 19 de ses feuilles inférieures non rosulées, glabres, non point couvertes de longs poils; 2? de ses bractées obovées-linéaires, obtuses, et non oblon- gues-lancéolées, aigues; 30 de son inflorescence corymbiforme, non point racemiforme; 4? de ses sépales linéaires ou linéaires oblongs, et non linéaires-deltoides; 5° de ses pétales ovés, non point oblongs-lancéolés; 6? de ses écailles subcylindriques, dilatées et légérement concaves au sommet, et non obovées. un peu rétrécies à la base, légèrement emar- ginées. 2. Sedum Giajai') Raymond Hamet, nov. spec. (specim. auth. in hb. Mus. Paris.). Planta perennis, steriles caules edens. Radices fibratae, Caules floriferi, erecti, graciliusculi, simplices, pilosi. Caulium sterilium folia alterna, sessilia, infra insertionem in calcar producta, pilosa; calcar ob- tusum; lamina obovata, basi dilatata, integra, obtusissima, longior quam latior. Caulium floriferorum folia alterna, sessilia, infra insertionem in calear producta, pilosa; calear integrum, obtusum; lamina obovato- oblonga, basi non dilatata, integra, obtusa, longior quam latior. Inflores- centia corymbiformis, satis laxa. Bracteae sessiles, infra insertionem in calear productae, pilosae; calcar integrum, obtusum; lamina ovato-linearis, basi non dilatata, integra, obtusa, longior quam latior. Pedicelli quam calyx breviores, Flores satis numerosi. Calyx pilosus, segmentis 5, quam m—_ 1) Cette espèce est dédiée à M. Jean Giaja, dr. sc., maître de conférences à l'Université de Belgrade, en témoignage de bien cordiale amitié. 814 M. Raymond Hamet. tubus longioribus, infra insertionem in calcar non productis, ovatis, marginibus integris, obtusis, longioribus quam latioribus. Corolla glabra, quam calyx longior, segmentis 5, quam tubus longioribus, ovatis, mar- ginibus integris, obtusiusculis, longioribus quam latioribus. Stamina 10, glabra; fllamenta oppositipetala infra corollae medium inserta; antherae corollae medium superantes. Carpella 5, multiovulata, glabra, in stylos quam carpella breviores attenuata. Squamae . . . Folliculi 5, multi- seminati, divergentes, lateribus internis gibbosis. Semina .. Caules steriles 8—19 mm longi. — Caules floriferi 5—9 cm longi. — Caulium sterilium foliorum calcar 0,75— 0.8 mm longum; lamina 4,5— 5,6 mm longa, 2,6—2,7 mm lata. — Caulium floriferorum foliorum calcar 0,5—0,6 mm longum; lamina 5,5—7,5 mm longa, 3,25—4 mm lata. — Inflorescentia 20—25 mm longa, 25--35 mm lata. — Bractearum calcar 0.4—0,5 mm longum; lamina 3—4,25 mm longa, 1,6—1.75 mm lata. — Pedicelli 1—1,5 mm longi. — Calycis pars concreta 0,4—0,5 mm longa; pars libera 2,3—2,5 mm longa, 1,3— 1,45 mm lata. — Corollae pars con- creta 0,1 mm longa; pars libera 4,75—5,1 mm longa, 1,7—1,9 mm lata. — Staminum alternipetalorum filamentorum pars concreta 0,1 mm longa; pars libera 2,9—3,25 mm longa. — Staminum oppositipetalorum filamen- torum pars concreta 0,1 mm longa; pars libera 2,3—2,5 mm longa. — Antherae 0,6—0,7 mm longae, 0,55—0,65 mui latae. — Carpellorum pars concreta 0,7—0,8 mm longa; pars libera 1,15—2 mm longa. — Styli 1,3—1,5 mm longi. — Squamae . . . — Semina .. Chine, Se-tchuen: Ta-tsien-lou (Abbé Soulié, sans no. — Echan- tillon authentique dans l'herbier du Muséum d'Histoire naturelle de Paris!). Obs. — Cette plante se rapproche des S. Bergeri Hamet!), Chauveaudi Hamet?), Engleri Hamet?), leucocarpum Franchet*), Margaritae Hamet5) et Moroti Hamet®). Elle se distingue du S. Bergeri: 1? par la tige poilue, et non glabre; 2° par les feuilles des rejets stériles obovées, dilatées à la base, trés obtuses, poilues, non point linéaires-spathulées ou linéaires-oblongues, non dilatées à la base, subaigues, trés légérement apiculées, glabres; 3° par les sépales ovés, obtus, poilus, et non oblongs, largement api- 1) Hamet (R.), Sedun nouv. de l'Herb. du Muséum, in Bull. Mus. Hist. nat. Paris, t. XV, pp. 488—490 (1909). 2) Hamet (RJ), S. Chawveaudi, S. Heckeli spec. nov., in Lecomte, Notul. system. (1910). 3) Hamet (R.), Üb. zw. n. chines. Sedum, in 101. Beibl. z, Engler, Bot. Jahrb., t. XLIV, pp. 31 et 32 (1910). #) Franchet (A.), Saxifrag, Crassul. et Combret. nov. e Fl. sin, in Journ, de Bot, t. X, pp. 288 et 289 (1896). 5) Hamet (R.), Sur 2 Sedum nouv., in Fedde, Repert. nov. spec., t. VIII, pp. 142 et 143 (1910). 6) Hamet (R.), Sedum nouv. de l'Herb. du Mus, in Bull. Mus. Hist. nat. Paris, t. XV, pp. 491—493 (1909). TT Descriptions et étude des affinités de 3 Sedum nouveaux. 815 culés, glabres; 4? par les pétales obtusiuscules, non point acutiuscules, mucronés, à mucron dépassant légèrement le sommet du pétale. Elle diffère du S. Chauveaudi: 1° par la tige poilue, et non glabre; 2? par les feuilles des rejets stériles sessiles, obovées, dilatées à la base, poilues, non point pétiolées, glabres, à pétiole peu distinct du limbe, à limbe ové, orbiculaire, ou oblong; 3? par les feuilles des tiges floriföres poilues, et non glabres; 49 par les sépales ovés, poilus, non point obo- vés-linéaires, légérement rétrécis au milieu, glabres; 5° par les folli-; cules divergents, à bords internes gibbeux, et non érigés, à bords in- ternes non gibbeux. Du S. Engleri, elle s'éloigne: 1° par la tige poilue, non point glabre 2? par les feuilles des tiges floriferes sessiles, obovées-oblongues, poilues, et non pétiolées, à pétiole trés distinct du limbe, à limbe oblong; 3? par les sépales poilus, homomorphes, ovés, non point glabres hétéro-. morphes, sublineaires ou oblongs-linéaires. 1? la tige poilue, et non glabre; 2? les feuilles des tiges florifères poilues, non point glabres; 3° les sépales poilus, homomorphes, et non glabres, héteromorphes, permettent de la séparer du S. leucocarpum, Elle est bien distincte du S. Margaritae: 1° par la tige poilue, non point glabre; 2° par les feuilles des tiges floriferes poilues, obovées- oblongues, et non glabres, sublinéaires ou linéaires-oblongues; 3? par les sépales ovés, poilus, non point oblongs-linéaires, glabres; 4? par les pétales ovés, et non sublinéaires. Enfin les caracteres suivants rendent impossible la confusion avec le S. Moroti: 19 la tige poilue, non point glabre; 2? les feuilles poilues, et non glabres; 30 les sépales non prolongés au dessous de leur inser- tion, ovés, poilus, non point obovés ou obovés-oblongs, glabres; 4? les pétales ovés, et non oblongs-linéaires; 5? les follicules divergents, à bords internes gibbeux, non point érigés, à bords internes non gibbeux. 8. Sedum Woronowi!) Raymond Hamet, nov. spec. (specim. auth. in hb. Mus. Paris.). Planta annua, steriles caules non edens. Radices fibratae. Caules floriferi erecti, graciliusculi, simplices, glabri. Folia alterna . . . Inflores- centia corymbiformis, laxa. Bracteae . . . Pedicelli quam calyx bre- viores. Flores satis numerosi. Calyx glaber, segmentis 5, quam tubus longioribus, infra insertionem in calcar non productis, inaequalibus, lineari-obovatis, marginibus integris, obtusis, longioribus quam latioribus. Corolla glabra, quam calyx brevior, segmentis 5, quam tubus longioribus, lineari-deltoideis, marginibus integris, acutis, longioribus quam latioribus. Stamina 10, glabra; filamenta oppositipetala infra corollae medium in- Serta; antherae corollae medium superantes. Carpella 5, multiovulata, 1) M. Woronow, Directeur du Jardin et du Musée botaniques de Tiflis, à bien voulu mettre à ma disposition les Crassulacées du riche herbier de cet établissement. Je le prie d'agréer cette modeste dédicace en témoignage de ma vive et sincére gratitude. 316 M. Raymond Hamet: Descriptions et étude des affinités de 3 Sedum. glabra, in stylos quam carpella breviores attenuata. Squamae lineares, obtusae, longiores quam latiores. Folliculi 5, multiseminati, divergentes, lateribus internis gibbosis. Semina obovata, testa mamillata nucleum duabus extremitatibus non superante. Planta 12 cm longa. — Folia.... — Inflorescentia 6 cm longa, 9 cm lata. — Bracteae . . . . — Pedicelli 0,8—1,1 mm longi. — Calycis pars concreta 0,6—0,8 mm longa; pars libera 4—8,8 mm longa, 2—2,3 mm lata. — Corollae pars concreta 0,1— 0,15 mm longa; pars libera 4— 4,4 mm longa, 1,4—1,6 mm lata. — Staminum alternipetalorum filamen- torum pars concreta 0,1—0,15 mm longa; pars libera 3—3,3 mm longa. — Staminum oppositipetalorum filamentorum pars concreta 0,9—1,1 mm longa; pars libera 2—2,3 mm longa. — Antherae 0,3—0,4 mm longae, 0,4—0,5 mm latae. — Carpellorum pars concreta 1,25—1,45 mm longa; pars libera 2,8—3,2 mm longa. — Styli 0,8—1 mm longi. — Squamae 0,8—1,1 mm longae, 0,15—0,2 mm latae. — Semina 0,6 mm longa, 0,9 mm lata. Chine, Yun-nan: Sur les pierres, dans les bois, au dessus de Ta-pin-tze, 2000 m, 15 octobre 1886 (Delavay, no. 2512. — Echantillon authentique dans l'herbier du Muséum d'Histoire naturelle de Paris!) Obs. — Le S. Woronowi, quoique voisin des S. Engleri Hamet!), Giajai Hamet et leucocarpum Franchet?), s'en distingue aisément. Il differe du S. Engleri: 1% par ses pétales linéaires-deltoides, aigus, et non oblongs-lancéolés, legerement mucronés, à mucron dépassant le sommet du pétale; 2? par ses écailles linéaires, beaucoup plus longues que larges, non point semiorbiculaires-quadrangulaires, un peu plus larges que longues; 3? par les graines à test ne dépassant pas l'amande aux deux extrémités, et non la dépassant légérement au sommet. Du S. Giajai, elle s'éloigne: 1% par sa tige glabre, et non poilue; 2? par ses sépales linéaires-obovés, glabres, non point ovés, poilus. 1? ses pétales linéaires-deltoïdes, et non ovés; 20 ses écailles linéaires, obtuses, beaucoup plus longues que larges, non point large- ment obovées-rectangulaires, émarginées, plus larges que longues, per- mettent de.la séparer du S. leucocarpum. 1) Hamet (R.), Üb. zw. n. chines. Sedum, in 101. Beibl. z. Engler, Bot. Jahrb., t. XLIV, pp. 31 et 32 (1910). 2) Franchet (A) ` Saxifrag., Crassul. et Combret. nov. e Fl. sin, in Journ. de Bot., t. X, pp. 288 et 289 (1896). Species novae ex „O.-R. Acad. Sci. Paris, CXLIV, CXLV. 1907“ compilatae. 817 LXXXIV, Species novae ex ,C.-R. Acad. Sci. Paris, CXLIV, CXLV, 1907“ compilatae.') 8. Mascarenhasia Geayi J. Costantin et H. Poisson in C. R. Ac. Sci. Paris, CXLIV (1907), p. 1054. Grand arbuste de 3 m de haut. Feuilles elliptiques 4—6 cm X 2— 3,5 em à sommet arrondi ou quelquefois aigu; pétiole 5—7 mm. Jeunes pousses et nervures foliaires poilues. Fleurs isolées, à pédoncule de 1 cm, 5—2 cm; alice 7 mm; corolle 3,5 cm (non complétement épanouie) à tube cylindrique 12 mm; disque nectarifére plus petit que l'ovaire formé de 5 pieces, 2 pieces simples, une troisiéme trés large ei dentée, les quatrième et cinquième pièces soudées ensemble; ovaire poilu au sommet. Madagascar (Sud-Ouest): Province de Tuléar (Geay). Nom in- digéne „Kokomba“. Montagnes gréseuses, district de Tongobory. Bon caoutchouc extrait des racines qui sont noires. 9. Mascarenhasia Kidroa Costantin et Poisson, l. c., p. 1054. Petit arbre. Jeunes pousses velues. Feuilles à limbe allonge, pointu, étroit 7 —7,5 cm, sur 2—2,5 cm; pétiole 7 mm; nervures poilues. Fleur (dont le calice et la base manquent), à tube de 4 cm; partie inférieure cylindrique et rétrécie 2,5 cm de long sur 2—3 mm de large; partie supérieure élargie 1,5 cm de long sur 6 mm de large; partie libre des pétales 1,5 mm de long sur 10 mm de large. Etamines à la base de la partie élargie. Racines couleur chocolat. Madagascar (Sud-Ouest): Province de Tuléar (Geay). Nom in- digene ,Kidroa*. District d'Ankazoabo; zone gréseuse. 10. Landolphia mamolava Costantin et Poisson, l. c., p. 1055. Liane à feuilles ovalaires, à acumen arrondi, 6 X 3 cm, pétiole 1 em, quelques feuilles plus. larges sont peu échancrées au sommet 5 X 8,5 em. Fruit ovoide de 6 —7 cm de long sur 5 cm de large, rétréci au ` Sommet libre qui est un peu ombiliqué; plusieurs sillons à la base et le pedoncule s'attachant dans une partie rentrante; trés legere ten- dance à la dissymétrie du fruit à la base et au sommet qui est un peu de cóté. Madagascar: Aux environs de Fort Dauphin (Geay) Nom in- digéne: „Voahena mamolava*. 11. Landolphia mamavo Costantin et Poisson, l. c., p. 1055. | Liane à petites feuilles, rétrécies a la base et terminées en pointe un peu mucronée, à sommet arrondi, 4 X 2 cm; petiole 3 mm. Fruits Pyriformes 5 à 5,5 cm de large sur 6 cm de haut. Madagascar: Aux environs de Fort Dauphin (Geay). digéne „Vrahena mamovo*. Nom in- 1) Cf. Rep., IL p. 119; VI, p. 378. 318 Species novae ex ,,C.-R. Acad. Sci. Paris, OXLIV, CXLV, 1907“ compilatae. 19. Ganua (gen. ined. Pierre) gen. nov. sine descr. Sapotacearum Du- bard in C. R. Ac. Sci. Paris, CXLIV (1907), p. 1058. Eine Beschreibung soll später gegeben werden. 15. Bleekrodea tonkinensis Dubard et Eberhardt in C. R. Ac. Sci. Paris, CXLV (1907), p. 631. Arbre à croissance rapide, atteignant frequemment de 10 à 15 m de haut, à branches trés ramifiées, écorce blanchátre couverte de lenticelles, bois blanc inutilisable en menuiserie et ébénisterie. Feuilles oblongues lancéolées, à bords sinueux, terminées par un long acumen recourbé latéralement; pétiole trés court; nervures secon- daires au nombre de cinq à sept paires, tres saillantes sur la face in- férieure, à peine visibles sur la supérieure; nerration tertiaire láche, perpendiculaire à la précédente. Stipules petites, pointues, disposées latéralement et caduques de bonne heure. Fleurs monoiques, disposées en petites cymes axillaires pédonculées et condensées au point de simuler une sorte de capitule; sur un méme rameau, on trouve des inflorescences entiérement máles, d'autres portant au centre une seule fleur femelle. L'axe de chaque cyme, ses courtes ramifications et les périanthes sont couverts d'un fin duvet. La fleur mále, à l'état de bouton, est presque sphérinque; le péri- anthe est formé de quatre ou cinq sépales valvaires, formant une sorte de calyptre qui se subdivise à l'épanouissement en quatre ou cinq lobes triangulaires, sur les deux tiers de la hauteur du périanthe; l'androcée comprend quatre ou cinq étamines, épisépales, souvent inégales, à filets reployés dans le bouton, élastiques, fortement élargis à la base; les anthéres sont biloculaires, presque globuleuses et fixées vers le milieu du connectif; au centre, ou trouve un ovaire rudimentaire formant une sorte de plateau brunátre; enfin chaque fleur mále est munie de deux bractées accolées au perianthe. La fleur femelle présente un périanthe tubuleux, terminé par quatre dents plus ou moins nettes, entourant l'ovaire comme dans une sorte de sac; appliquées sur ce périanthe, on observe deux bractées florales ovales et terminées en pointe; l'ovaire est sessile, uniloculaire et ne renferme qu'un seul ovule campylotrope, à micropyle supére et accroche tout à fait à la partie supérieure de la cavité; le style s'insére latéralement, vers le milieu de la hauteur de l'ovaire, dépasse pleu l'enveloppe du périanthe et se subdivise en deux longs stigmates filiformes, un peu inégaux. ` Le fruit (non mür sur les échantillons examinés) est un akéne monosperme, entouré du calice accrescent et charnu et des bractees florales également accrescentes; la graine est sans albumen et contient un embryon presque sphérique, à tigelle recourbée sur le dos d'un coty- lédon; au degré de maturité observé, les cotylédons, trés épais, sont sensiblement égaux. Tonkin: Le premier arbre à caoutchouc signalé en Indo-Chine! Neue Arten aus: A. v. Hayek, Flora von Steiermark. 319 14. Neochevaliera, nov. gen. Euphorbiacearum Beille in C. R. Ac. Sci. Paris, CXV (1907), p. 1293*). Remarquable par le dimorphisme de son périanthe dans les deux sexes et par la constitution de son disque, se rattache par ses inflores- cences aux Phyllanthées- Andrachninées Pax ; il se rapproche des Savia Willd. — Congo francais. 15. Gentilia, nov. gen. Euphorbiacearum, Beille, 1. c., p. 1994*). Trés voisins des Bridelia Willd., avec lesquels on a dü souvent les confondre, s'en distinguent par leur fruit monosperme dont le centre est occupé par un prolongement de l'axe, ligniflé et entouré par la graine. — Haut-Chari. 16. Martretia, nov. gen. Euphorbiacearum Beille, l. c., p. 1294*). Caracterises par la présence d'une fausse cloison partant de la paroi de l'ovaire et séparant les deux ovules de chaque loge. Ce caractére n'a été signalé jusqu'ici dans aucun autre genre. — Haut-Oubangi. Genauere Beschreibung und die Diagnosen je einer neuen Art siehe in Bull. Soc. bot. France, LV (1908), mém. 8, p. 54—85. 17. Hymenocardia obovata Beille, l. c., p. 1294*). Le fruit a un bord supérieur droit; il constitue une forme de pas- sage entre les deux sections admises dans ce genre par Tulasne. — Afrique occidentale. Diagnose siehe Le, LV (1908), mem. 8, p. 62. 18. Phyllanthus petraeus (Chevalier mss.) Beille, l. c., p. 1294*). Diagnose siehe |. c., LV (1908), mem. 8, p. 58. — Franz. Guinea. 19. Claoxylon purpurascens Beille, 1. c., p. 1294*). Diagnose siehe ]. c. LV (1908), mem. 8, p. 75. — Insel San Thomé. 20. Macaranga quinquelobata Beille, I. c., p. 1294*), Diagnose siehe |. c., LV (1908), mem. 8, p. 78. — Westafrika. LXXXV. Neue Arten aus: A. v. Hayek, Flora von Steiermark. Band I, Heft 6 (1908), pp. 401—450. 40. Helleborus niger L. subsp. A. niger (L.) v. Hayek, l. c., p. 413. 41. Aconitum tauricum Koelle y. pygmaeum v. Hayek, l. c., p. 424. Aconitum Koelleanum var. pygmaeum Vest in Rehb. Mon gen. Acon., 86, T. XII (1820). — Aconitum Koelleanum Strobl, Fl. Admont, IL, 33 (1882). — ? Aconitum Napellus var. nanum Baumg. En. stirp. Transsilv., II, 94 (1816). — Steiermark: Auf steinigen Alpentriften der Hoch- alpenregion. 42. Aconitum neubergense X rostratum v. Hayek, |. c., p. 421. Aconitum laxum Rehb. Mon. gen. Acon., 97, T. XV, f. 4 (1821). — Aconitum Stoerkeanum Maly, Fl. Steierm., 188 (1868), wenigstens z. T., *) Die ausführlichen Beschreibungen siehe Bull Soc. Bot. France, LV (1908), Mém. 8b. Fedde. 320 A. v. Hayek. nicht Rchb. — Aconitum multifidum Strobl, Fl. Admont, II, 32 (1882). — Unterscheidet sich von Aconitum neubergense durch breitere Blattab- schnitte, den fast kahlen Stengel und den höheren, vorn seicht ein- gebuchteten Helm, von A. rostratum durch die behaarten Blütenstiele und Staubfáden und den niedrigeren, vorn nur schwach ausgebuchteten Helm. :48. Aconitum puberulum (Sér.) v. Hayek, l. c., p. 429. Aconitum Lycoctonum var. puberulum Ser. in Mus. Helv. d'hist. nat., I, 184 (1822. — Ausdauernd; Wurzelstock absteigend, kurz knotig walzlich, Wurzelfasern nicht rübenförmig verdickt. Stengel aufrecht, bis über 1,5 m hoch, einfach oder wenigästig, unten zerstreut behaart, oben abstehend kurz zottig. Blätter handförmig 5—7-spaltig, mit breit länglich-keiligen, am Grunde miteinander verbundenen, vorn ungleich tief lappig gesägten, oft dreispaltigen Abschnitten, beiderseits mehr minder behaart bis fast kahl, die unteren länger, die oberen kürzer gestielt. Blüten in einfachen oder ästigen, verlängerten, dichtblütigen Trauben. Deckblätter lanzettlich oder die untersten dreispaltig. Blüten- stiele kurz, aufrecht abstehend, wie die Traubenspindel zottig. Blüten- hülle blassgelb, reichlich langhaarig. Helm walzlich, aufrecht, bis 25 mm lang, über dem in eine abwärtsgerichtete Spitze vorgezogenen Grunde eingebuchtet. Spitze der Honigblätter schlank, spiralig eingerollt. Staub- fäden und. Fruchtknoten kahl. Balgkapseln aufrecht, etwa 15 mm lang, kahl. Juni, Juli. — In Wäldern, an buschigen Stellen, in Südost- steiermark, ` . 44. Aconitum Lycoctonum 8. Beckianum (Gáyer) v. Hayek, l. c., p. 431. Aconitum Beckianum Gáyer in Magy. bot. Lapok (1907), 291. — Aco- nitum Lycoctonum Hay., Fl. Stir. exc., no. 622. — Aconitum ranunculifolium Beck, Fl. N.-Öst., I, 403 (1890), nicht Reichenbach (nach Gáyer) — Blütenstandsachsen dicht abstehend kurzhaarig. Helm und Fruchtknoten mit teils einfachen, teils drüsentragenden Haaren besetzt, — Steiermark: Zerstreut, oft in Gesellschaft der vorigen Form. 45. Castalia biradiata (Somm.) v. Hayek, Le, p. 436. Nymphaea biradiata Sommerauer in Flora (1838), IL, 625; Maly, Fl. Steierm., 205 (1868); Strobl, Fl. Admont, IL, 112 (1882). — Nymphaea alba var. oocarpa Casp., App. ind. sem. hort. bot. Berol. (1885); Conard Waterlilies, 173 (1905). — Castalia candida var. oocarpa subv. semiaperta Schuster in Bull. herb. Boiss., 2. sér., VII, 858 (1901). 46. Nymphaea affinis (Harz) v. Hayek, 1. c., p. 437. Nuphar affine Harz im Bot. Zentralbl, LIII, 224 (1893); Hay., Sched. Fl. stir. exs., Lief. 11, 12, p. 10, no. 430 (1907). — Nymphaea lutea var. affinis Schuster in Bull. herb. Boiss., 2. sér., VIII, 69 (1908). 47. Papaver Kerneri v. Hayek 8. puniceum v. Hayek, l. c., p. 446. Blüten mennigrot. Petalen schmäler. Steiermark: Ein Stock unter der gelbblühenden Form. unweit der Okreselhütte in den Sanntaler Alpen! 48. Papaver Sendtneri A. Kerner £. reseolum v. Hayek, Le, p. 446. Blüten rosenrot überlaufen, In einem Stock unter der weissblühenden Form auf der Scheichenspitze bei Schladming! Neue Arten aus: Flora von Steiermark. ` 391 49. Alliaria alliacea (Salisb.) Rendle et Britten, List brit. Seed-pl., 1907, p. 3; v. Hayek, l. c., p. 467. Erysimum alliaceum Salisb., Prodr., 270 (1796). — Alliaria officinalis Andrz. in M. B., Fl. Tauro-Cauc., III, 445 (1809); Maly, Fl. Steierm., 196 (1868). — Erysimum Alliaria L., Sp. pl., ed. 1, 660 (1753). — Sisymbrium Alliaria Scop., Fl. Carn., ed. 2, Il, 26 (1772); Koch, Syn., ed. 2, 53 (1853); Murm., Beitr. Pflanzengeogr. Steierm., 171 (1874). — Alliaria Alliaria A. Kern., Sched. fl. exs. Austro-Hung., VIII, 20 (1899). 50. Arabis corymbiflora Vest 8. incana (Gaud.) v. Hayek, l. c., p. 410. . Arabis hirsuta var. incana Gaud., Fl. Helv., IV, 313. — Arabis alpestris Schl. (Cat. pl. Helv. [1850], 30, blosser Name) in Rehb., Icon. Fl. Germ., II, 18, fig. 4338 [1837]). — Arabis ciliata var. hirta Koch in M. K., Deutschl. Fl, IV, 623 (1833). — Arabis ciliata 8. hirsuta Koch, Syn., ed. 1, 39 (1837). ed. 2, 42 (1843). Cardaminopsis (C. A. Mey.) v. Hayek, nov. gen. l. c. p. 477 „Schaumkresse“. Arabis Sekt. Cardaminopsis C. A. Mey. in Ledeb., Fl. Alt, III, 19 (1831). 51. Cardaminopsis hispida (Myg.) v. Hayek, l. c., p. 478. Arabis hispida Myg. in L., Syst., ed. 13, 501 (1774); A. Kern, Sched. fl. exs, Austro-Hung., II, 102 (1882). — Arabis Thaliana Cr,, Stirp. Austr., I, 41 (1762), nicht L. — Arabis Crantziana Ehrh., Beitr, V, 177 (1790). — Arabis petraea var. Crantziana DC., Syst, II, 229 (1821) — Arabis petraea M. K., Deutschl. FL, IV, 631 (1833); Koch, Syn., ed. 2, 44 (1843); Maly, Fl. Steierm., 193 (1868), nicht Lamarck. — Arabis petraea «. grandi- flora Neilr, Nachtr. Fl. Wien, 262. (1851). — Cardamine petraea Prantl, Exkursionsfl. Bayern, 2. Aufl., 229 (1884). 52. Cardaminopsis arenosa (L.) v. Hayek, l. c., p. 478. Sisymbrium arenosum L., Sp. pl, ed. 1, 658 (1753). — Arabis arenosa Scop., Fl. Carn., ed. 2, II, 32 (1772); Koch, Syn., ed. 2, 44 (1843); Maly, Fl. Steierm., 193 (1868); Murm., Beitr. Pflanzengeogr. Steierm., 168 (1874); Strobl, Fl. Admont, II, 35 (1882). — Cardamine arenosa Roth, Man. bot., 296 (1830). a. simplex (Neilr.) v. Hayek, l. c., p. 479. | Arabis arenosa «. simplex Neilr., Fl. N.-Öst., 715 (1859); Murm., Beitr. Pflanzengeogr. Steierm., 168 (1874). — Arabis petraea y. arenosa Neilr., Nachtr, Fl. Wien, 262 (1851) — Arabis arenosa Freyn in Öst. bot. Zeitschr., XXXIX, 133 (1889). — Arabis petrogena A. Kern in Ost. bot. Zeitschr., XIII, 161 (1863), eine etwas üppigere Form. b. intermedia (Neilr.) v. Hayek, l. c., p. 479. Arabis petraea $. intermedia Neilr., Nachtr. Fl. Wien, 262 (1851). — Arabis arenosa 8. multiceps Neilr., Fl. N.-Öst., 715 (1859). — Arabis arenosa A. Kern, Sched. fl. exs. Austro-Hung. II, 102 (1882) — Arabis hispida 8. intermedia Freyn in Ost. bot. Zeitschr, XXXIX, 133 (1889). — Arabis Freynii Brügg. in Ost. bot. Zeitschr, XXXIX, 231 (1889). — Arabis multiceps Favarger u. Rech. in Abh. zool. bot, Ges. Wien, III, 2, 31 (1905). Repertorium novarum specierum. VIII. 21 322 Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange des plantes. V. 53. Cardaminopsis Halleri (L.) v. Hayek, ]. c., p. 479. Arabis Halleri L., Sp. pl, ed. 2, 929 (1763); Koch, Syn. ed. 2, 44 (1843); Maly, Fl. Steierm., 193 (1868); Murm., Beitr. Pflanzengeogr. Steierm., 169 (1874); Strobl, Fl. Admont, II, 35 (1882) —- Cardamine stolonifera Scop., Fl. Carn. ed. 2, II, 22 (1772). — Arabis stolonifera Hornem., Hort. Hafn. II, 618 (1813—15). — Arabis tenella Host, Fl. Austr., II, 273 (1831). — Arabis ovirensis Wulf. in Jacq. Collect., I, 196 (1786). — Cardamine Halleri, Prantl, Exkursionsfl. Bayern, 2. Aufl, 229 1884). | b. trachytica (Fritsch) v. Hayek, l. c., p. 4&0. Arabis Halleri var. trachytica Fritsch in Verh. zool. bot. Gesellsch. Wien, XLIV (1894), Abh. 328. 54. Cardaminopsis neglecta (Schult.) v. Hayek, l. c., p. 480. Arabis neglecta Schult., Österr. Fl, 248 (1814); A. Kern, Sched. ad Fl. exs. Austro-Hung., II, 101 (1881); Wettst. in Verh. zool. bot. Gesellsch., XXXV (1885) 21; Freyn in Österr. bot. Zeitschr, XXXIX (1889), 131. — Arabis ovirensis Wahlenbg., Fl, Carp. princ., 204 (1814) nicht Wulfen. LXXXVI. Species novae ex: Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange des plantes. V. (XVIII [1907/08], 1908, Quimper.) 42. (388.) Erophila Charbonnelii H. Sudre, 1. c., p. 4. Feuilles d'un vert sombre, largement ovales, ordinairement un peu dentées, contractées en pétiole à peu prés égal au limbe ou plus court ' et muni en dessus d'une tache noire tres marquée; poils tous bi-trifides ; tiges dressées ou ascendantes, de 5—10 cm pedoncules étalés-ascendants, un peu plus longs que le fruit, rarement 2 fois plus longs. Silicule oblongue, à peu prés également arrondie aux deux bouts ou un peu atténuée vers la base, ayant à peu prés 6 X 3 mm briévement apiculée par le style; fleurs petites (31/ mm de diam.); sépales ovales; pétales le plus souvent rose violacée, de 2 mm de long, à lobes oblongs, obtus, rapproches. Voisin de l'E. rigidula Jord. mais feuilles d'un vert sombre, poils plus allongés, pédoncules plus courts, fruit plus large et moins long. Cantal: Cóte méridionnale de Loubarset, à la Chapelle-Laurent (Charbonnel), (H. Sudre.) 43. (389.) Sisymbrium asperum L. (Nasturtium asperum Coss.) var. minus Lambert, l. c., p. 4. | Plante très petite dans toutes ses parties, de 1 à 5 cm. Tige ordi- nairement simple, étalée, scabre. Feuilles courtes, radicales, étalées en rosette, pinnatipartites à segments étroits incisés. Cher. Raymond: pelouses argileuses de la Chaume d'en Bas (abon- dant! 26 Juin 1907. (Lambert.) Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange des plantes. V. 393 44. (390.) Polygala oxypterum Reichb. Bor. var. majus Lambert l. c., p. 5. Appartient incontestablement à cette forme du Polygala vulgaris L. par ses bractées médianes égalant environ le pédicelle à l'anthése et ses ailes plus étroites que la capsule. En différe par: Tiges plus élevées dépassant 40 cm; feuilles grandes, largement lancéolées, grappes longues assez denses; ailes de 6—7 mm obtuses et ovales; capsule müre sub- orbiculaire, largement ailée, dépassant un peu les ailes et plus large qu'elles. Est au P. oxypterum Reichb. ce que la var. intermedium F. Schultz est au P. dubium Bellynck. Cher. Raymond: bois et taillis. Calcaire jurassique, altitude 185 m environ. (Lambert.) 45. (391.) Viola hirta var. carneiflora H. Sudre, 1. c., p. 5. Plante naine; feuilles petites, courtement ciliées, ovales-triangulaires; pedoncules trés pubescents; fleurs médiocres, d'un rose lilacé; petales étroits, oblongs, tous arrondis, trés entiers ou l'inférieur subémarginé; éperon gréle, lilacé, un peu courbé; pétales latéraux un peu barbus l'in- férieur strié de violet. Haute-Garonne: Toulouse, bois de Renéry pres de St-Simon. (H. Sudre.) | 46. (399.) Hieracium commixtum Jord. var. Charbonnelii H. Sudre, l. c., p. 8. Differe du type par ses involucres noirátres, à poils tous glandu- leux, allongés, et surtout par ses stigmates brunátres. Feuilles, 1—2 sur la tige. Cantal: ravins du Lioran. (Charbonnel.) 47. (402.) Veronica polita Fr. var. rosella Sudre Flor. Toul, p. 143 (1907); 1. c., p. 11. Corolle rosée, veinée de rose foncé. Haute-Garonne: Très abondant dans les champs de Pouvourville. Croît avec le V. polita Fr., mais sans intermédiaires. (H. Sudre.) 48. (408.) Carex tomentosa L. var. femina Lambert, l. c., p. 11. Tiges portant un épi unique, femelle, dense ou läche et dans ce dernier cas longuement atténué à la base. Les écailles sont aristées et dépassent habituellement les utricules qui sont conformes à ceux du type. o Je ne sais á qu'elle cause attribuer cette singulière variation que Jai constaté chez d'autres espèces. (C. Sticta et C. Vulgaris) mais à titre purement accidentel et individuel, ce qui n'est pas le cas ici, car je possède plus de 40 échantillons de la var. feminea qui croissaient avec des individus normaux et ne différant en rien du type. C'est une nou- velle preuve de l'extrême variabilité des espèces chez les Cypéracées. On sait que M. Camus a distribué le C. tomentosa à épi unique (mále) Cher: Raymond; prairie du pare saint-Antoine; endroits tourbeux, alti- tude 180 m. 8 juin 1907. (Lambert) 394 - E. Hassler: Noch einmal Sida confusa Hassler. LXXXVIL Noch einmal Sida confusa Hassler. Von E. Hassler!). Eine Polemik liegt mir absolut fern, hätte übrigens, da ja Herr Dr. Ulbrich selbst die Richtigkeit meiner Auffassung zugegeben hat, keinen Zweck. Ein persónlicher Angriff hat mir absolut ferne gelegen, wenn ich den Terminus: „eine oberflächliche Beobachtung“ anwandte, da bei mir jn solchen Fragen die wissenschaftliche Richtigstellung mit der Personen- frage nichts zu tun hat. Herr Dr. Ulbrich wird mir zugeben müssen, dass die Aufstellung seiner Varietüt nicht mit der Gründlichkeit erfolgte. die man bei systematischen Arbeiten fordern darf, eine vollstándige Ver- nachlässigung der bereits über beide Nummern Hassler 57€8 und 7047 existierenden Literatur, die beide 1 Jahr vor Ulbrichs Veröffentlichung ausführlich beschrieben und als günzlich verschieden aufgestellt worden waren; eine vollständige Vernachlässigung der floralen Teile, nicht zu sprechen von den auch am unaufgekochten Material so deutlich erkenn- baren ganz verschiedenen Karpiden. Der. indirekte Vorwurf der Oberflüchlichkeit ist von Ulbrich aus- gegangen, indem er bei Aufstellung seiner Varietüt bei no. 7047 beifügt: pro Modiola caroliniana etc., es aber unterlässt, bei no. 5768 Sida argen- tina K. Sch. ex Chod. et Hassler beizufügen. Bevor die Anklage eines solehen Lapsus der Autoren der Pl. Hasslerianae der Druckerschwürze übergeben wurde, würe es Pflicht des Verfassers gewesen, die betreffende Originalstelle nachzuschlagen und es wären dann in diesem Falle vielleicht die beiden zusammen überschlagenen Seiten einmal auseinandergegangen. Dass beide Pflanzen, aut die ich, wie oben zitiert, spüter ausführlich zurückgekommen bin, schon in der ersten Enumeration als verschieden von Chod. et.Hassler und Hochr. p. p. aufgeführt worden sind, hätte doch den Vereiniger veranlassen sollen, die beiden Nummern und die sie betreffende Literatur einer genaueren Prüfung zu unterziehen. Dass ich übrigens nicht einzig stehe in der Beurteilung dieses Falles, beweist die folgende Bemerkung in E. L. Ekman in Ark. f. Bot., Bd. 9, no. 4, p. 8 et s., in der von S. argentina K. Sch. var. paraguayensis Ulbr. die Rede ist: „Indessen wird zu dieser neuen Varietät auch Hasslers Nummer 7047, die zuerst als eine f. viridescens des S. cymbalaria Hochr. beschrieben, spüter aber von E. Hassler als eine Subspezies pseudocymba- laria der S, rubifolia St. Hil. aufgestellt wurde. Da diese 10 Karpiden besitzt, S. argentina K. Sch. dagegen nur 5, wird das Verfahren Ulbrichs, vorausgesetzt, dass sich E. Hassler bei der Aufstellung seiner neuen Subspezies nicht allzu sehr geirrt hat, nicht recht verstündlich.* Dass ich mich nicht geirrt habe, gibt Herr Dr. Ulbrich selbst zu; was das spürliche Material meiner Duplikate anbelangt, das als Ent- schuldigungsgrund angeführt wird, so glaube ich getrost versichern zu kónnen, dass die Herren Monographen des Berliner Museums mit Herrn 1) Entgegnung zu dem Artikel Ulbrichs im vorigen Hefte. = een — —— — Aw | | | > y Pax: Ein verkannter Phyllanthus aus Neuguinea. — Fedde: Goldmania. 325 Dr. Ulbrich in dieser Beziehung nicht einig gehen, indem zahlreiche Briefe sowohl von Berliner als auch von auswürtigen Monographen die Superiorität meiner Exsikkate hervorheben; sollte durch Zufall einmal ausnahmsweise ein weniger vollkommenes Exemplar sich vorfinden, so stehen jederzeit, wie ich es schon ófters wiederholte, meine Original- exemplare jedem Fachmanne gern zur Verfügung. LXXXVIII. Ein verkannter Phyllanthus aus Neuguinea. Von F. Pax. Phyllanthus Lauterbachianus Pax, nov. spec. Frutex vel suffrutex monoicus; rami superne dense virgato-ramosi, glabrati, angulosi; ramuli 2—8 cm longi, filiformes, ancipiti-angulosi, tenuiter pilosi. Folia subsessilia, 5—7 mm longa, 2-—3 mm lata, lanceolata, acuminata, basi subinaequali subrotundata, margine subeartilagineo tenuiter ciliata, firme membranacea, supra opaca, subtus pallidiora et prominenter costata; stipulae lanceolatae, longe acuminatae, subintegrae, scariosae. Flores subsessiles,.utriusque sexus solitarii vel subsolitarii, parvi, 9 1— 1!/; mm diam. Sepala 6, triangulari-linearia, glabra; stamina 3; filamenta connata; antherae longitudinaliter dehiscentes; disci c? glandulae liberae; discus hypogynus urceolaris; ovarium glabrum. Capsula parva, laevis, glabra, vix 2 mm lata. Neuguinea: Kaiser-Wilhelms-Land, Constantinhafen. in Plan- tagen (Lauterbach no. 1269!); Matahum, auf Grasland (Weinland no. 345!); Hubertshóhe, auf Grasland (Gertrud Hunziker no. 23!) Nomen dedi in honorem cl. C. Lauterbach, botanici de flora pa- puana optime meriti. Species adhuc cum Ph. societatis Müll. Arg. in DC., Prodr., XV. 2 (1866). 364 confusa erat et sub hoc nomine a cl. Schumann et Lauter- bach in Flora Deutsch. Schutzgeb. (1901). 390 descripta est. A specie Mülleriana valde differt indumento, foliis parvis, angustis, floribus sub- Sessilibus, in axillis foliorum solitariis, sepalis angustis capsulisque laevi- bus; foliis subtus prominenter costatis ad Ph. maderaspatensem L. accedit. Sed discus © urceolaris est nec glandulis liberis evolutus. Ab affini Ph. Urinaria L. distat capsulis laevibus. LXXXIX. F.Fedde, Go/d mania Greenman nomen est delendum. (Originalmitteilung.) Bei der Durchsicht des Index nov. spec. zur Ergänzung von Dalla Torre und Harms, Genera Siphonogamarum, fand ich den Namen der neuen Gattung der Compositae-Coreopsideae Goldmania Greenman in Field Columb. Mus. Publ, Bot. Ser. II (1907), p. 270 als zum zweiten Male 326 G. Kükenthal: Cyperaceae novae. Il. gegeben vor. Der Name wurde schon von Rose bei M. Micheli in Mém. Soc. phys. Genéve, XXXIV (1903), 274, t. 20 verwendet und zwar für eine Gattung von zwei Arten der Leguminosae- Mimosoideae- Piptadenieae aus Mexiko. Ich schlage für die ebenfalls aus Mexiko stammende Gattung Greenmans wegen ihrer Ähnlichkeit mit Calea den Namen Caleopsis vor mit der einen Art: Caleopsis sarmentosa (Greenman). Das Belegexemplar ist: Goldman no. 448. XC. Cyperaceae novae. ll. Von G. Kükenthal- Coburg. (Originaldiagnosen.) 11. Carex dahurica Kükenthal, nov. spec. Rhizoma dense caespitosum. Culmus 10—20 cm altus gracilis strictus triangularis superne vix scaber inferne foliatus. Folia pauca perangusta canaliculata culmo breviora. Spicula 1 androgyna 4 mm longa, pars c' brevis sed conspicua, pars 9 pauci- et laxiflora. Squamae Y oblongo- ovatae obtusae dilute castaneae mox deciduae. Utriculi squamas su- perantes demum divaricati vel reflexi ovati subinflato-trigoni vix 2 mm longi virides nitidi enerves basi contracti apice fere erostrati integri. Stigmata 3 brevia. Transbaicalien: Nertschinsk (Kuznetsow no. 638!). Am nächsten mit C. capitellata Boiss. et Bal. verwandt, von welcher sie durch schmalere rinnige Blätter, kürzeres Ährchen, kleinere glänzende aufgeblasene Schläuche, die fast ganz schnabellos sind, abweicht. 12. Carex Arsenii Kükenthal, nov. spec. Rhizoma dense caespitosum. Culmus 27 cm altus gracilis compresso- obtusangulus laevis basi vaginis foliorum mortuorum brunneis marcidis obtectus paucifoliatus. Folia culmea brevia, sterilia longiora 1 mm lata plana longe attenuata marginibus scabra. Spicula 1 androgyna 1!/— 2!/, cm longa ebracteata, pars 2 filiformis multo longior quam pars Y pauciflora. Squamae © oblongo-ovatae obtusiusculae castaneae margini- bus scariosis albo-hyalinae flavo-carinatae basi involventes. Utriculi squamis obtecti membranacei obovati-oblongi trigoni 21/¿—3 mm longi flavo-castanei enerves imprimis superne et ad margines hispidi in rostrum satis breve latum albo-hyalinum grosse bidentatum abrupte contracti. Nux laxe inclusa. Stigmata 3. Mexico: Michoacan, Umgebung von Morelia (Fr. Arsène no. 3054!). Von der Tracht der C. filifolia Nutt. Aber die Blätter sind flach, das Ährchen ist viel dünner, namentlich im c? Teil, auch die 9 Schuppen und die Schläuche sind schmaler, der Schnabel der letzteren tritt deut- licher hervor und teilt sich in zwei Zühne. 13. Carex Elmeri Kükenthal, nov. spec. Rhizoma caespitosum. Culmus lateralis 20 cm altus debilis com- presso-triangularis laevis paucifoliatus sub inflorescentia dilatatus. Folia — Y t * Vaccari: Catalogue raisonné des Plantes vasculaires de la Vallée d'Aoste. 391 sterilia culmum longe superantia 4—5 mm lata plana breviter acuminata marginibus sursum scabra utrinque aspera graminea, vaginae basilares brunneae dissolutae. Spiculae 3—4 fastigiatae, terminalis Y linearis vix pedunculata, laterales 2—3 © oblongae pauci-et laxiflorae vix 1 cm longae breviter pedunculatae. Bracteae foliaceae inflorescentiam longe superantes subvaginantes. Squamae 9 oblongo-lanceolatae pallide rufae e dorso tricostato aristatae. Utriculi squamas duplo superantes suberecti ellipsoidei obtuse trigoni 5 mm longi intense virentes superne parce scabri nitidi plurinervosi basi attenuati in rostrum longum ore hyalino bidentulum excurvum subabrupte abeuntes. Nux utriculum explens tri- gona lateribus concavis. Stigmata 3. Philippinen: Prov. of Benguet, Baguio (A. D. E. Elmer no. 8444!), Aus der Verwandtschaft von Carex Loheri C. B. Clarke, aber durch an zentraler Blattrosette seitlich stehende Halme, breitere am Rande nicht weissschülferige Blätter, an der Spitze des Halms zusammenge- drängte Ährchen und lange Bracteen von dieser geschieden. 14. Carex Fedtschenkoana Kükenthal, nov. spec. Rhizoma stolones longos validos emittens. Culmus 30—45 cm altus gracilis triqueter sursum scaber basi vaginis aphyllis valde reticulatim fissis obtectus. Folia culmum subaequantia 2—3 mm lata plana carinata longe attenuata cinereo-viridia rigida. Spiculae 3—4, superiores 1—2 c^ cylindricae 2—3 cm longae, inferiores 2 9 cylindricae basin versus laxi- florae 11/,—21/, cm longae 21/ mm latae remotae, superior breviter in- ferior longius pedunculatae erectae. Bracteae foliaceae inflorescentia breviores evaginantes. Squamae Q ovatae fuscae vel pallidiores mar- ginibus late albo-hyalinae e carina aristulatae. Utriculi squamas sub- aequantes oblique patentes coriacei ovales turgido-trigoni 2!/; mm longi demum fusci nitidi glabri enerves basi contracti apice in rostrum medio- criter longum cylindricum grosse bifurcatum abrupte contracti, crura intus scabra. Stigmata 8. Turkestan: 20. August 1904 (B. Fedtschenko!). Von Carex helerostachya Bunge durch geringere Zahl und viel schlankere lockerblütige Form der Ährchen, kurze Bracteen, kleine nervenlose in einen längeren zylindrischen Schnabel plötzlich zugespitzte Schläuche getrennt. XCI. Plantae novae ex: L. Vaccari, Catalogue raisonné des Plantes vasculaires de la Vallée d'Aoste. 1904. 1. Petrocallis pyrenaica R. Br. var. pubescens Vaccari, |. €. P. 38. Plante fortement pubescente. — Vallée d'Aoste: Val de Fénis: entre Clavalité et Cuneus!; Dondena! 2. Draba aizoides L. var. Beyeri Vaccari, |. c., p. 89. | | Grappe allongée, fleurs petites (Beyer). — Vallée d'Aoste: Entre l'église et la forteresse de Valgrisenche (Beyer). 328 e L. Vaccari. 3. Dianthus Carthusianorum L. forma pumila Vacc., l. c., p. 61. Plante petite, haute de 4—10 cm. — Vallée d'Aoste: Valsavarenche: entre Pont et le Refuge V. E. du Grand-Paradis. jusqu'à 2700 m!; Cogne: entre Chavanis et col de l'Arietta! 4. Silene excapa All. b. caulescens Vacc., l. c., p. 67. Fleurs un peu plus grandes, portées par une tige longue de 1/;—2 cm. — Vallée d'Aoste: Petit-Saint-Bernard: prés de l'hospice!, Thuilletta et Belle-Combe!; Courmayeur: Col de la Seigne!, Col de Chavannes (2600), Allee-Blanche (2100)! 5. Silene nutans L. b. pygmaea Vacc., l. c., p. 69. Haute de 10—12 cm et pauciflore (4—5 fleurs seulement) Sur les pentes jusqu'à la région alpine. — Vallée d'Aoste: Prarayer (2000)'; Grand-Saint-Bernard (2400) [Tis s.]. 6. Alsine recurva Wahlenb. c. glandulifera Vacc., 1. c., p. 76. Toute la plante (méme les feuilles inférieures) glanduleuse. — V allée d'Aoste: Cogne: Chavanis (2300)!, Pointe-Noire (3060)!, Montée au Lau- son (2000)! Petit-Saint-Bernard! Grand-Saint-Bernard: à la Baux et à l'hospice! Valtornenche: cascade du Cervin (2400)! 1. Cerastrum arvense L. B. strictum Haenke forma glanduliferum Vacc. 4 l. ep 85. Partie supérieure de la tige couverte de poils glanduliféres. — V allée d'Aoste: Cà et là avec le type. 8. Cerastrum arvense L. y. laricifolium Vill. forma glanduliferum Vacc., l. c., p. 85. Partie supérieure de la tige et parfois méme les feuilles supérieures glanduleuses. — Vallée d'Aoste. Forma canescens Vacc., l. c., p. 86. Toute la plante, méme les feuilles densement pubescentes blanchátres, poils courts et droits. — Vallée d'Aoste: Entre Aoste et Valpelline. 9. Cerastrum arvense L. «. alpicolum Fenzl forma glanduliferum Vacc., . €, p. 86. Partie supérieure de la tige, et parfois méme les feuilles supérieures glanduleuses. — Vallée d'Aoste. ' 10. Hypericum montanum L. forma imperforatum Vacc., l. c., p. 92. Feuilles dépourvues de points translucides, ovales-oblongues, plus aiguës, plus grandes et plus fermes que dans le type, un peu rudes dans la page inférieure à cause des poils très courts et raides. — Vallée d'Aoste: Vallée de Cogne: à Epinel (1400) où je l'ai récoltée le 30. VI. 1899. NB. Je ne crois pas qu'on puisse. à cause des poils courts et raides de la page inférieure, confondre cette forme avec H. scabrum Koch, parce que le scabrum Koch a les feuilles ponctuées-translucides, ni, à cause deg feuilles depourvues de points translucides, avec le H. caucasicum Boiss. parce que celui-ci n'a pas les feuilles brièvement et densement pubes- centes et un peu rudes comme notre plante. DN Catalogue raisonné des Plantes vasculaires de la Vallée d'Aoste. 1904. 329 Cette forme se relie trés bien au type. Ainsi j'ai trouvé entre Viéyes et Epinel des échantillons intermédiaires qui avaient les feuilles supérieures ponctuées translucides et glabres, les moyennes et les. in- férieures herbacées comme dans le type, mais pubescentes comme dans la variété, 11. Ononis pusilla L. forma macrantha Vacc., |. c., p. 106. Fleurs grandes, dépassant la calice. — Vallée d'Aoste: à Siloé! 12. Ononis rotundifolia forma cuneata Vacc., l. c., p. 107. Folioles toutes obovées-cunéiformes, méme la médiane, plus petites que dans le type. — Vallée d'Aoste: La Thuile (1500)! 18. Rosa agrestis Savi var. pseudomentita R. Keller, l. c., p. 172. Aiguillons nombreux. Folioles assez petites, étroitement elliptiques, largement atténuées au sommet et à la base, à dents ouvertes, com- posées-glanduleuses. Glandes sous-foliaires irréguliérement distribuées, manquant à la face inférieure d'une partie des folioles, se trouvant seule- ment à la nervure médiane et aux nervures secondaires des autres, rare- ment à glandes nombreuses entre les nervures secondaires. Pédicelles assez courts, égalant environ les réceptacles fructiféres. Styles glabres ou peu herisses, assez courts. — "Vallée d'Aoste: Grand-St-Bern. (Wilez. !). 14. Rosa agrestis Savi var. Vaccarii R. Keller. l. c., p. 172. Folioles largement ovales, briévement apiculées au sommet, atténuées en coin à la base, à glandes nombreuses à la face inférieure, rares en dessus. Pedicelles plus longs que les stipules supérieures, cà et là à glandes pédiculées. Sepales hispides-glanduleux sur le dos. Petales d'un rose assez vif. Styles assez glabres. — Vallée d'Aoste: Mont- jovet (Vacc.!). 15. Rosa glauca Vill. var. Jaccardii R. Keller, l. c., p. 181. Aiguillons souvent géminés, longs, arqués ou presque droits dilatés à la base. Feuilles 7-foliolées. Stipules à limbe glanduleux-dente. Folioles elliptiques, aigués aux sommets, atténuées en coin à la base, à dents simples. Stipules supérieures grandes; pédicelles de la longueur du réceptacle, à glandes pétiolées. Sépales presque églanduleux sur le dos. Réceptacles ovales-allongés. Styles tomenteux. — Vallée d'Aoste: Val de Cogne, montée au col de Saint-Marcel (Jacc.!). 16. Rosa coriifolia Fries var. Vaccarii R. Keller, |. c., p. 184. Aiguillons souvent géminés. Stipules peu pubescentes sur les deux faces, glanduleuses-ciliées sur le limbe. Petioles peu tomenteux à glandes nombreuses, assez fortement aiguillonnés. Folioles petites, elliptiques, brievement aiguös, peu pubescentes en dessus, pubescentes Sur les nervures de la face inférieure, églanduleuses, à dents trés com- posée. Pedicelles lisses. Réceptacles ovales, atténués sous le disque. — Vallée d'Aoste: Combe de Bosse prés Saint-Remy (Vacc.!). | 17. Rosa corüfolia Fries var. Hoffmannii R. Keller, 1. C., p. 185. . Aiguillons trés nombreux, presque droits, souvent gemines ou méme Verticillés. Folioles ovales, aiguës au sommet, arrondies à la base, peu 330 L. Vaccari. pubescentes, églanduleuses, doublement dentées ou à dents composees- glanduleuses. Pédicelles hispides-glanduleux ainsi que les sépales sur le dos. Réceptacles ord. globuleux, lisses. — Vallée d'Aoste: Val de Champorcher. entre Mellier et Salleret (1200— 1300) (Vacc.!) (une forme presque identique à la var. Hoffmannii qui se trouve en Saxe). 18. Rosa Chavini Rapin var. transitoria R. Keller, 1. c., p. 186. Aiguillons droits ou un peu arqués. Folioles ovales, assez petites, brièvement aiguës au sommet, à dents irrégulières; simples, doubles et composées-glanduleuses. Pedicelles, réceptacles et sépales sur le dos fortement hispides-glanduleux comme dans la R. montana. — Vallée d'Aoste: Entre Vens et Saint-Nicolas sur Villeneuve (Vacc.!). Une variation semblable à la R. montana, mais differente par les -sépales réfléchis après l'anthese, par les pédicelles allongés, plus longs que les stipules supérieures, et par les styles glabrescents. 19. Rosa montana Chaix var. intromissa R. Keller, l. c., p. 187. Aiguillons gréles, droits ou arqués. Stipules trés larges. Folioles ` presque orbiculaires, tronquées au sommet, à dents trés composées-glan- ' duleuses, églanduleuses en dessous. Inflorescence triflore, la fleur mé- diane brievement pédicellée, les latérales à pedicelles tres allongés. Pédicelles fortement hispides-glanduleux ainsi que les sépales sur le dos et les réceptacles globuleux-ovales. — Vallée d'Aoste: Sur Villeneuve à l'entrée du val de Cogne (Wilez.!); entre Viéyes et Cogne (Vacc.!). 20. Cotoneaster vulgaris Lindl. a) microphylla Vacc., l. c., p. 217. Feuilles petites (12—18 X 8—12 mm). — Vallée d'Aoste: Se trouve de préférence dans les endroits plus élevés, 1200— 2600 m.! 21. Cotoneaster vulgaris Lindl. b) macrophylla Vacc., l. c., p. 217. Feuilles beaucoup plus grandes, assez semblables à celles du C. tomentosa (20—30 X 15—20 mm). — Vallée d'Aoste: Plus rare. Des- cend plus bas que la précédente, 600—2300 m.! 22. Epilobium montanum L. y. saxatile Vacc., Le, p. 222. E. collinum var. saxatile Payot (Florule du Mont-Blanc, p. 98) — Plante haute de 5—15 cm rarem. 20—25; tiges général. simples ou peu ramifiées dans lenr partie supérieure, rarem. dès leur base, très fine- ment pubescentes. Feuilles infér. et moyennes beaucoup plus petites et plus étroitement Jancéolées que dans les deux précédentes; longues 10—20 mm sur 4—8 de larg. (rarem. jusqu'à 22—25 mm sur 8—10) subobtuses. Les dents sont comme dans la var. collinum. Les boutons floraux sont plus nettement apicules que dans ce dernier; quelquefois subobtus. Fleurs petites, longues 5-6 mm, rar. 7; division calicinales 2—3 mm, rar. 4. Semences comme dans les var. précédentes, — Vallée d'Aoste: Endroits plus secs que le collinum, et assez plus répandu. 400—2100 m. 28. Saxifraga oppositifolia L. c. alternifolia Vacc., 1. c., p. 266. S. oppositifolia forma alternifolia Engler, Monogr. p. p. — Feuilles des tiges floriferes alternes, non opposées comme dans le type. Elle > ee | ^ Catalogue raisonné des Plantes vasculaires de la Vallée d'Aoste. 1904. 331 posséde en outre les tiges floriféres poilues glanduleuses comme dans la forme précédente. — Vallée d'Aoste: Qà et là avec le type. Rare. 24. Saxifraga oppositifolia L. d. mollis Vace., 1. c., p. 267. S. Huteri Beyer (in Brandenb. Verh., 32, p. V) et Vace. (in Boll. Soc. Bot. ital., 1903, p. 70), non Ausserdorfer. — Port d'une Murithiana, dont elle differe par ses feuilles plus longues proportionnellement plus étroites, atténuées à la base et plus arrondies au sommet, faiblement carènées seulement à leur extrémité et planes ou un peu canaliculées en dessus. Elles sont en outre plus molles, plus éloignées et moins apprimées à la tige. Pétales souvent plus étroits, obovés-lancéolés (3—5 mm). — Vallée d'Aoste: Avec les précédentes mais plus rare. 25. Saxifraga oppositifolia L. e. grandiflora Vacc., I. c., p. 267. S. oppos. var. grandiflora Engler (Monogr. der Gatt. Saxifr., 1872) — Antiphylla grandifl. Jord. (Icones ad fl. Eur., II, p. 28, tav. 295) et Hayek, l. c., pag. 59. — Rameaux allongés. Pétales beaucoup plus grands, obo- vés-arrondis, à 5—7 nervures. — Vallée d'Aoste: Trés rare. Val de Champorcher au col Fussi (2890)!; Charvensod à Comboé (2100)! Obs. Elle n'était connue que dans les Pyrénées. 26. Saxifraga oppositifolia L. f. conferta Vacc., l. c., p. 267. S. Rudolphiana Vacc. in Bull. Soc. Bot. ital, 1903, non Hornsch. — Rameaux fortement serrés les uns contre les autres, formant des cous- sinets trés compactes, durs, et le plus souvent petits mais quelquefois développés et à rameaux compactes. Feuilles obovées, petites (2—4 mm de long, 1—21/, de large), subcarenees, trés densement imbriquées, dis- posées en 4 rangs très réguliers et très apprimés, de manière à ne laisser voir que le sommet des feuilles fortement calcifié et épaissi. . Rameaux floriferes bien courts et fleurs paraissant sessiles dans le cous- Sinet. Pétales oblongs, obovales, petits, 3—5 nerviés, un peu plus longs que les étamines, rarement (forme macrantha) bien plus longs que celles-ci. — Vallée d'Aoste: Plus rare que la var. Murithiana Tiss. souvent vivant à cóté d'elle, mais toujours préférant les stations plus élevées (2500—3800). 27. Saxifraga biflora All. 8. Chanousiana Vacc., |. c., p. 270. Feuilles tricrénées au sommet par deux échancrures peu profondes. Crénelures arrondies. Avec le type, mais beaucoup plus rare. — Vallée d'Aoste: Petit-Saint-Bernard au lac Sans-Fond (2500) ou je l'ai récoltée pour la premiere fois en aoüt 1808 et l'y ai retrouvée en Septembre 1904. 28. Saxifraga biflora All. y. alba Vacc., l. c., p. 270. Cette plante n'est pas seulement une forme à fleurs blanches du type, mais une variété bien distinguée à cause de ses pétales beaucoup plus longs, car ils atteignent 2 fois, 2 fois et demie la longueur des lobes du calice. — Vallée d'Aoste: Champorcher: col Fussi!; Val de Fénis au col de ce nom!; Val de Cogne au col de Lauzon (Wilez. Maill. Vacc. et Noelli!); Valsavarenche au Nivolet!; Rhêmes à la Vaudalla! Petit-Saint-Bernard: Lancebranlette!, Lac Sans-Fond!, Vallon du Breuil'; 332 | L. Vaccari, Courmayeur: val Ferret (Carest.), Col de la Seigne (Dutoit-Haller!). Ollo- mont au col Fenêtre de Bagne (2750)! 29. Saxifraga aizoon Jacq. 8. brachyphylla Shuttlew. ined. in Herb. Rouy apud Vaccari, |. c., p. 272. Feuilles des rosettes petites, à plus grande largeur égalant du tiers à la moitié de leur longueur. Tiges de 8—10 cm, gréles pauciflores. Fleurs en cymes paniculées plus ou moins láches. — Vallée d'Aoste: 900—3000 m! 30. x Saxifraga Bernardensis Vacc., |. c., p. 288. S. superbiflora X Murithiana Vaccari = S. spuria Engler, p. p., Kohl, p. p., Fiek, p. p., Vacc. (in Bull. Soc. Bot. ital, 1. c.) et al, non Kerner. — Souches assez láches. Tiges láchement feuillées. Feuilles oblongues- ovales ou spatulées, presque planes, obtuses. Pédoncules 1—3 flores. Pétales oblongs lancéolés. Antheres orangées. Disque hypogine assez large. Elle ressemble le plus souvent à une S. biflora à fleurs solitaires ou subsolitaires. — Vallée d'Aoste: Valgrisenche prés du col de Tei (2700)! Petit-Saint-Bernard: assez commune sur Lancebranlette depuis les Lances jusqu'au sommet (2200—2900)!, Lac Sans-Fond (2500)! 31. X Saxifraga Hayekiana Vacc., l. c., p. 289. S. subbiflora X Murithiana Vaccari = S. Huteri Engler, p. p., Fiek et al, p. p., non Ausserd. — Souches denses. Tiges plus étroitement feuil- leuses, à feuilles oblongues, carènées, souvent fovéolées, aiguës, ciliées dans leur pourtour. Pédoncules 1—3 flores. Petales obovales-lancéolés. Anthéres pourprées. Disque hypogine anguste. Ressemble à une Muri- thiana à feuilles plus molles et à tiges toutes ou en partie 2—3 flores. — Vallée d'Aoste: Val de Cogne, en montant au col des Invergneux sur Brouillot (2700) (Wilez., Maill. et Vacc.). [Elle me semble S. Muri- thiana f. pubescens > biflora!|; Valsavarenche, montée au col Lauzon (2600 — 3000) (Wile. Maill. et Vacc.). Petit-St.-Bern.: lac Sans-Fond avec. la précédente (2500)!, Lancebranlette avec la précédente (2500— 2900)! 32. Carum carvi L. forma pygmaeum Vacc., l. c., p. 294. Plante petite (5—10 cm), trés rameuse, à rameaux robustes, courts, décombants, partant de la base. Forme alpine — Vallée d'Aoste: Comboé avec le type (2100—2200)!; Valsavarenche: à la montée au Nivolet (2250)! 33. Bupleurum ranuncoloides L. d. pygmaeum Vacc., |. c., p. 300. B. ranunculoides var. minor Beauverd in Bull. Soc. Murith, XXXII, 1903, p. 36 (nomen nudum). — Plante naine, d'ordinaire tres petite, haute de 2—5 cm. Feuilles ordinairement étroites, linéaires-lancéolées, mais quelquefois lancéolées assez larges, jusquà 4—5 mm. Bractees d'ordinaire largement ovales, obtuses et ne dépassant pas les fleurs, mais quelquefois trés développées, aigués et bien plus longues que les ombellules, — Vallée d'Aoste: Pelouses seches des alpes. 34. Galium rubrum L. 8. pseudoobliquum H. Braun c. subrubidum Wilezek et Vacc., l. c., p. 327. Panicule ovale, à rameaux dressés etales, commençant seulement vers le sommet de la tige, qui est dressée et plus raide que dans les — Catalogue raisonné des Elantes vasculaires de la Vallée d'Aoste. 1904. 333 précédentes, — Vallée d'Aoste: Val de Champorcher au col de Mont- Digny entre Comba de la Legna et Comba de Brengole! Issime, montée à Bünscht et Vualcha (1000—1400) (Christill. et Vacc.). 35. Artemisia Genepi Weber b. laxiuscula Vacc., l. c.. p. 371. A, spicata $. Gaud. -— Capitules situés seulement dans la moitié supérieure de la tige, et formant un épi láche. Plante plus petite que dans la forme précédente. — Vallée d'Aoste. 36. Artemisia Genepi Weber c. densa Vacc., l. c., p. 371. 4. spicata y. Gaud. — Fleurs situées au sommet de la tige, formant un épi trés dense. Plante ordinairement de petite taille, propre aux endroits trés élevés, — Vallée d'Aoste. 37. Artemisia Genepi Weber d. integrifolia Vacc., 1. c., p. 371. A. spicata var. 8. DC. = var, d Gaud. — Feuilles de la tige, sur- tout les moyennes et les supérieures, entières et linéaires, non pectinées ou palmées-lobées comme dans le type. — Vallée d'Aoste: Assez rare. Cá et là avec les formes précédentes. Fénis prés de Cuneus (2300) et Sommet du Pic Raffreid (3150)! Pt.-St.-Bernard: Lance-Branlette et Mont- Valaisan (2600—2900)!, Mont-Falére à 2600! 38. Artemisia Genepi Weber e. decipiens Vacc., l. c., p. 372. A. Villarsii bot, Vald.?, non Gren. Godr). — Plante haute (20 cm et plus) à capitules gros, longuement pedoncules, un peu penchés, disposés en grappe trés allongée, láche. Feuilles caulinaires moyennes oblongues-cunéiformes, sessiles, 2—3 lobées, les autres entieres. Cette forme ressemble done assez bien à A. Villarsii Gren. Godr., dont elle se distingue par ses capitules, qui ont 10—15 fleurons au lieu de 25—30. — Vallée d'Aoste: Prés du Lac d'Arbole, 10 Juillet 1865 (Croiselet, in herb. meo). | 39. Artemisia borealis Pallas subsp. nana Gaud. var. latiloba Vacc., l. C., p. 374. Plante haute de 25 cm, robuste, à rameaux dressés, simples ou un peu ramifiés à leur base. Feuilles petites, les inférieures bipennati- partites, les supérieures bipalmatipartites, toutes courtement pétiolées, à lobes courts ou très courts, ovales ou lancéolés, entiers aux bords, toutes densement poilues-soyeuses, grisátres; feuilles caulinaires a pétiole trés large, muni de plusieurs oreillettes linéaires embrassant la tige. Plante trés distincte de la var. typique et à rechercher avec grand soin. — Vallée d'Aoste: Valsavarenche: montée au col Lauson entre 2300 et 3000 m (W., M. et V). 40. Artemisia campestris L, «. brachyphylla Vace., l. c., p. 375. ` A. Wolfü Petitmengin p. p. in herb. meo, — Port de la var. alpina DC., mais feuilles plus petites et bien plus courtement lobees, a indu- ment blanc-laineux bien accuse dans les feuilles inferieures, moins mani- feste dans les supérieures. Capitules plus petits que dans la var. alpina. Cette variété est pour l'Art. campestris ce qu'est la var. latiloba pour l'Art. nana, — Rare, avec le type. — Vallée d'Aoste: Val de Cogne à Lilla (1600—1700) (Wilc., Maill. et Vacc.). | (Geblase folgt) 334 Plantae anno 1909 in „Botanical Magazine“ denuo descriptae. XCl. Plantae anno 1909 in „Botanical Magazine“ denuo descriptae. 39. Clerodendron (Cyclonema) ugandense Prain in Bot. Mag., 1909 tab. 8235. - Species C. myricoidi R. Br., quam maxime affinis, calycis lobis multo minoribus, corollae tubo manifeste breviore aliisque notis satis differt, Frutex 1—3 m altus, ramis glabris. Folia saepius opposita, elliptica vel anguste obovata, grosse serrata, apice acuta, basi in petiolum brevem angustata, 4—12 cm longa, 2—6 cm lata, glabra vel glabriuscula. Cymae laxae, pauciflorae, paniculatae. Calyx glaber, 6—7 mm longus, campanu- latus; lobi rotundati, apice rubescentes. Corolla valde zygomorpha; tubus 5—6 mm longus, sursum curvatus; lobus anticus 2 cm longus, concavus, ambitu pyriformis, caeruleo-violaceus; ceteri 1 cm longi, plani, obovati, pallide caerulei. Filamenta purpurea, valde exserta, ascendentia, in- eurva, inferne barbata; antherae caerulescentes. Ovarium orbiculare, 3 mm diametro; stylus filamenta paullo superans, apice inaequaliter 2-fidus. Uganda: Voi, 2000 ft. (M. T. Dawe). 40. Eranthemum Wattii Stapf in Bot. Mag., 1909, tab. 8239. Daedalacanthus parvus C. B. Clarke in Kew Handlist. Tend. Dicot., 1899, p. 225 (nomen). — D. Wattii Bedd. in Gard. Mag., 1901, p. 644 eum ic.; Journ. Hort. Soc., vol. XXXIV, 1908, pars I, p. 67. Affinis E. nervosa Roem. & Sch., sed statura humiliore, spicis breviori- bus, corollis purpureis, staminibus inclusis, filamentis antheris duplo brevioribus differt. Herba perennis, 20—25 cm alta, ramosa, ramis quadrangularibus ad angulos minute puberulis. Folia ovata, breviter acuminata, basi abrupte cuneata vel rotundata, 6—10 cm longa, 4—5,5 cm lata, firmula, saturate viridia, ad margines et infra secus nervos scabridula, nervis lateralibus utrinque 8—9, subtus venisque transversis prominentibus; petiolus 1— 3,5 cm longus, superne ob laminam saepe decurrentem magis minusve alatus. Spicae superne in paniculam foliatam aggregatae, sub anthesi circiter 2 cm longae, demum ad 6—7 cm elongatae, densae; bracteae ovatae vel superiores ovato-lanceolatae, acuminatae, herbaceae 2—2,5 cm longae, ad margines ciliato-fimbriatae; bracteolae albidae, anguste lanceo- latae, circiter 5 mm longae. Calyx albidus, 8 mm longus, ad medium 5-fidus, segmentis subulato-lanceolatis ad margines, scaberulis. Corolla purpurea vel violacea; tubus anguste cylindricus, ad 2 cm longus, sub apice paulo latior; limbus ad 2,5 em diametro, Stamina in tubo corollae nclusa; antherae vix 2,5 mm longae, filamentis duplo brevioribus suf- fultae; staminodia minuta capitata supra stamina in plica insidentia Ovarium glabrum; stylus glaber, stigmate os corollae aitingente vel breviter exserto. Northern India. — Plantae anno 1909 in ,Botanical Magazine* denuo descriptae. 335 41. Pseuderanthemum seticalyx (C. B. Clarke) Stapf in Bot. Mag., 1909, tab. 8244. Eranthemum seticalye C. B. Clarke in Dyer, Fl. Trop. Afr, vol. V, p. 172. Species P. subviscoso Stapf (Eranthemo subviscoso C. B. Clarke) arcte affinis, sed ab eo indumento inflorescentiae, calycis segmentis subulatis longe attenuatis, capsulisque majoribus distincta. Suffrutex erectus, laxe ramosus, sparse vel superne densius pilis albis rigidulis hirsutiusculus, ramis teretibus. Folia ovata, acuminata, basi breviter contracta et anguste cuneatim decurrentia, 5—12 cm longa, 3,5 —9 em lata, tenuia, saturate viridia, pilis plerumque persparsis, nervis lateralibus utrinque 6—7 obliquis; petiolus gracilis 1,5—4 cm longus. Inflorescentiae spiciformes in ramis terminales vel nonnullae ex axillis foliorum superiorum additae, ineunte anthesi plerumque densae, mox elongatae et inferne interruptae, demum ad 10 cm longae, juniores apice ob bracteas calycumque segmenta subulate longa attenuata breviter co- mosae, rhachis magis minusve hirsutiuscula ; cymae 3—1-florae, sessiles; pedicelli crassiusculi, breves vel obsoleti : bracteae subulatae, 5—6 mm longae, parce albo-pilosulae; bracteolae bracteis similes nisi breviores. Calyx 5—6 mm longus, glaber vel glabriusculus, profunde 5-fidus, seg- mentis subulatis longe tenuiter attenuatis. Corolla hypocrateriformis ; tubus angustus, subrectus, pallide ruber, parce minute glanduloso-pilosus; limbus superne cinnabarinus, subtus pallidior, 2,5 cm diametro, segmentis oblongis vel obovato-oblongis obtusis 4—5 mm latis. Antherae breviter exsertae; filamenta ad 2,5 mm longa. Capsula glabra, clavata, 2,5— 9,8 cm longa, superne 7—8 mm lata, stipite angusto 1,3—2,3 cm longo, parte seminifera a latere compressa inter semina leviter constricta. Se- mina lenticularia, 6—8 mm longa, juxta basin dente aucta, uno latere laevia, altero corrugata, circumcirca obtuse marginata. | Nyassa: (Kirk). — British Central Africa: Fuchila Plateau, - Mlangi, 6000 ft. (J. M. Purves, 1904). 42. Rubus (Batothamnus) Koehneanus Focke in Späth, Cat. 1908—09, P. 128; R. A. Rolfe in Bot. Mag., 1909, tab. 8246. | Foliis et floribus multo majoribus et sepalis duplo latioribus differt. Frutex suberectus, circa 1 m altus; rami iterum ramosi, striatuli, Purpurei, pruinosi, laeves vel parce aculeati. Folia petiolata, simplicia, 3—5-loba vel interdum subintegra, crenata vel denticulata, 3—12 cm longa, 2—12 cm lata, basi saepissime profunde cordata lobis acutis vel Subacutis, supra virida, subtus albido-tomentosa, venis distincte reticu- - latis; petioli 1—8 cm longi, parce aculeati. Flores ad apices ramorum laxe corymbosi, pauces; bracteae lineari-lanceolatae, acuminatae, 4—6 mm longae; pedunculi graciles, laeves, 1—2 cm longi. Calyx extra glaber, intus albido-tomentosus, segmentis late triangulari-ovatis acutis vel acu- Minatis 5—6 mm longis, apice recurvis. Petala elliptico-oblonga vel Obovata, obtusa, alba, circa 8 mm longa. Stamina numerosa, incurva, in annulum disposita; filamenta glabra, 4 mm longa, basi sanguinea, apice - 336 Plantae anno 1909 in ,Botanical Magazine* denuo descriptae. alba. Carpella glabra; styli 2 mm longi, glabri; stigma capitatum. Drupae paucae, aurantiacae. Ostasien? 43. Dendrobium Bronckartii Wildem. in Gard. Chronic. 1906, vol. XXXIX, p. 380; Rev. Hort. Belge, 1907, p. 369, fig. 67 et ic. col.; Bot. Mag., 1909, tab. 8252. Herba epiphytica, elata. Caules elongati, teretes, sulcati, foliosi, circa 60— 90 cm longi, vaginis membranaceis vestiti. Folia ovato-oblonga, subacuta, coriacea, 10—12 cm longa, circa 4—7 cm lata. Racemi axil- lares, penduli, circa 30 cm longi, laxiflori, multiflori, basi vaginis tubu- losis imbricatis vestiti; bracteae lineari-oblongae, obtusae, submem- branaceae, 1,5—3 cm longae; pedicelli graciles, 4—5 cm longi. Flores speciosi, dilute rosei, labelli disco macula aurantiaca magna ornato. Se- pala patentia, late elliptico-oblonga, obtusa, circa 2—5 cm longa. Petala elliptico-ovata, obtusa, 2,5 cm longa. Labellum breviter unguiculatum, suborbiculare, obtusissimum, 2—3 cm longum, margine minute denti- culato, disco velutino, lobis lateralibus involutis. Columna oblonga, lata. A D. thyrsifloro Reichb. f. racemis amplioribus et laxis, bracteis pedicellisque fere duplo longioribus, et floribus roseis differt. | Indo-China: Mountains of Annam. 44. Mussaenda Treutleri Stapf in Bot. Mag.. 1909, tab. 8254. M. frondosa var. grandifolia Hook. f., Fl. Brit. Ind., vol. III, p. 90. — M. macrophylla Wall. Pl. As. Rac., tab. 180, vol. XII; Lindl. in Bot. Reg., vol. XXXII, tab. 24; Paxt. Mag. Bot., tab. c., p. 197, non Wall. in Roxb., Fl. Ind. ed Car., vol. II, p. 228. Affinis M. frondosae Linn., et M. macrophyllae Wall. sed ab illa (ty- pica, i. e. vars. zeylanica et ingrata Hook. f.) indumento sparsiore rudiore, foliis magnis, stipulis latis, sepalis magis herbaceis et praeter margines setoso-ciliatas suhglabris, alabastris 5-cornutis, corolla majore, ab hac indumento breviore sparsiore, sepalis multo angustioribus, alabastris 5- cornutis distincta. Frutex, ramis superne pilis brevibus hirsutis. Folia ovata vel ovato- elliptica, breviter acuminata, basi plerumque breviter contracta, 15— 30 cm longa, 7—15 cm (rarius ultra) lata, utrinque ad nervos hirsuta, imprimis inferne et ad costam, caeterum sparse rudiuscule pilosa; petioli 1,5—4 cm longi; stipulae late ovatae vel triangulares, acuminatae, saepe bifidae, 1,1 —2 cm longae, ad 6 mm latae, herbaceae. Corymbi congesti, terminales, saepe cymis in axillis foliorum superiorum ortis, aucti, multi- flori; bracteae inferiores latae, interdum parce laciniatae, superiores sepalis similes; pedicelli brevissime. Sepala linearia vel subulata, longe tenuiterque attenuata, herbacea, praeter margines setoso-ciliatas sub- glabra, 7—10 mm longa, ad paulo ultra 1 mm lata, sementaphora nivea, caeterum forma foliorum. Corolla ante anthesin 2-3 cm longa, adpresse tomentosa vel adulta saepe subglabra; limbus aurantiacus, in alabastro 5-cornutus, cornubus saepe longiusculis, segmentis ad 6 mm longis latisque apiculo caudato tenui; tubus fauce pilis aureis farctus. Bacca : globosa, siccata, 1—1,2 cm diametro, mox glabrescens. Nepal to Sikkim and the Khasia Hills, Plantae anno 1909 in ,Botanical Magazine* denuo descriptae. 331 45. Agave (Littaea) Wrightii J. R. Drummond in Bot. Mag., 1909, tab.8271. Species e grege A. geminiflorae Scannag., a qua foliis subulatis nec super basem linearibus angusteque lovatis et laevigatis nec sulcato- striatis, perigoniique lobis haud purpurascentibus conspicue differt; A. angustissimae Engelm. et A. Knightianae J. K. Drumm, maxime affinis; ab illa ob foliorum basem in pulvinum valde incrassatum, partem vero api- calem ad marginem utramque canaliculatam et antheras aureas nec purpureas distinguenda; a hac filamentis haud coloratis, foliorumque basi latiore magis gibboso recedit. Truncus perbrevis, foliis numerosis modice congestis rosulatim dispo- sitis vestitus. Folia carnoso-coriacea, subulata, 40—45 cm longa, basi primum tenui lateraliter dilatato mox antice gibboso, postice leviter exca- vato, ultimum in pulvinum obliquum expanso, ad 3 cm ultra imam basem in collum contracta, dein ad apicem argutissimum in spinam vix 1 cm longam abeuntem attenuata; ima basi 8,5 cm, pulvini medio fere 4 cm, collo 2,25 cm, laminae verae medio vix 0,5 cm lata; pulvini medio 2,5 cm, collo 1,5 cm, laminae verae medio vix 2 mm crassa; facie anteriora sub- carinate convexa, obtuse et irregulariter pauci-sulcata, facie posteriore primum carinate convexa mox propter laminae margines plus minusve involutas mediumque simulac obtuse costatum versus marginem utramque canaliculata; utrinque laevigata, laete viridia sed maculis minutis albidis numerosis notata; ipsis marginibus subcorneis subfulvidis primum integris per aetatem in filamentis paucis remotioribus dilacerata. Scapus ad 3 m altus, pedunculo 1 m longo bracteis subscariosis tunc acicularibus 6— 9 em longis instructo. Flores geminati in spicam 2 m longam degisti; pedicelli doliiformes, perbreves, perigonii lobi margine pallide: lactei, ceterum viridescentes, ultra 1,5 cm longi, 6 mm lati, medio subcarinati; perigonii tubus 1,25 cm longus, inferne parum constrictus ibique 0,25 cm latus. Stamina fere recta, 6 cm longa, filamentis albidis, antheris luteis basi demum 2-fidis. Ovarium 1,25 cm longum; stylus 6 cm longus, Central-Amerika. | 46. Rhododendron coombense Hemsley in Bot. Mag., 1909, tab. 8280. Species nova ex affinitate R. concinni Hemsl, a quo differt calycis lobis parvis haud ciliatis et stylo infra medium pilosulo. . Frutex nanus, dense ramosus, ramis floriferis graciliusculis lepidotis. Folia sparsa internodiis quam petiolis saepius paulo longioribus, per- sistentia, coriacea, oblongo-lanceolata, cum petiolo 3—4 mm longo 3— 4 cm longa, apiculata, basi cuneata vel subrotundata, primum utrinque lepidota, supra demum glabrescentia, subtus densissime lepidota, inter lepides pallida, venis immersis inconspicuis. Flores 3—4 cm diametro, 3—5 in ramulorum apicibus aggregati, pedicellis gracilibus 0,5—1 cm longis dense lepidotis. Calycis lobis brevissimis rotundatis. Corolla late campanulata, pallide purpurea, lobis ovatis obtusis leviter recurvis. Sta- .mina 10, alterna breviora, longiora corollam haud excedentia ; fllamenta filiformia, infra medium barbata, Ovarium 5-loculare, dendissime lepi- dotum, stylo curvata stamina paulo excedente infra medium pilosulo. China. — Repertorium novarum specierum. VIII. 22 338 J. D. Hooker. XC. J. D. Hooker, /mpatientis species novae. Il. (Ex: Hooker's Icon. Pl, 1908, tab. 2851— 2875.) 18. Impatiens atherosepala Hook. f., l. c., tab. 2868. Species parviflora caule simplice, foliis lanceolatis serratis, pedun- culis foliis brevioribus 1-floris supra medium 1-bracteatis, sepalis ovatis aristatim acuminatis, labelli limbus cymbiformis calcare medio inter basim et apicem orto 1,5 cm longo. Herba 2 dm. alta, parviflora, glaberrima, caule simplice erecto laxe ` folioso, Folia 4—6 cm longa, alterna, inferiora et intermedia petiolata, suprema sessilia, lanceolata, longe acuminata, spinuloso-serrata, basi in petiolum 1—2 cm longum sensim angustata, nervis utrinque 6—8. Pe- dunculi foliis breviores, uniflori, supra medium 1-bracteati; bracteae ovato- lanceolatae, longe acuminatae. Flores ad 1 cm expansi, rubroflavi. Se- pala ovata, acuminata, dein aristata, arista laminam fere aequante, rigida, 3-nervia, 5 mm longa. Vexillum orbiculare, 8 mm latum, basi cordatum, apice emarginatum, costa dorso medio gibba apicem versus cuspidata. Alae sessiles, 12 mm longao; lobus basalis amplus, rotundatus; distalis paullo longior, dolabriformis, obtusus; auricula dorsalis inflexa. Labell, limbus cymbiformis, 10 mm longus, acutus; calear medio limbi insertum 1,5 cm longum, fere rectum, apice paullo inerassatum, incurvum. Fila- menta linearia; antherae acuminatae. Ovarium rectum, fusiforme, acu- minatum. China: Kweichau; Piu-fa, Le Mans Herbarium, 570. 19. Impatiens piufanensis Hook. f., }. c., tab. 2869. Herba eaule simplice longe nudo, foliis ovato-lanceolatis serratis, pe- dunculis 1-floris, sepalis late oblongis apice rotundatis mucronatis, vexillo cornuto, labelli ilmbo infundibulari in calcar gracile incurvum attenuato. Herba gracilis, 2—3 dm alta, glaberrima, caule basi repente inter- nodiis tuberosis, dein erecto stricto apicem versus folioso. Folia 3—6 cm longa, alterna, breviter petiolata, firma, ovato-lanceolata, acuminata, ser- rata, basi acuta vel acuminata, in petiolum 0,5—2 cm longum, angustata, nervis utrinque 4—5. Pedunculi foliis breviores, erecti, 4—5 cm longi, graciles, apices versus unibracteati, fructiferi elongati, divaricati; braetea ovata, acuminata, Flores ad 3 cm expansi, rosei. Sepala 2, late oblonga, 5 mm longa, apice rotundata, costa crassa excurrente mucronata. Vexillum obovato-orbiculare. 14 mm latum, costa crassa dorso infra api- cem forte rostrata. Alae subsessiles, basi cuneatae, 1,8 cm longae; lobus basalis amplus, rotundatus; distalis paullo longior, dolabriformis apice rotundatus; auricula dorsalis rotundata. Labelli 2,5 cm longi; limbus in- fundibularis, in calear gracile limbum aequante incurvum attenuatus, ore subascendente acuto. Filamenta brevia, linearia; antherae acuminatae. Ovarium fusiforme, rectum, acuminatum. China: Kweichau; at Piu-fa, Le Mans Herbarium, 314. Impatientis species novae. II. - 889 20. Impatiens Martinii Hook. f., 1. c., tab. 2870. Herba ramosa, parviflora, foliis ovato-lanceolatis serratis, pedunculis bifloris, pedicellis medio bracteatis, sepalis ovatis costa alata, labelli limbo in ealear elongatum attenuato. Herba glaberrima, parviflora, caule ramoso 4—5 dm alto, ramis graci- libus. Folia 5—8 cm longa, alterna, breviter petiolata, ovato-lanceolata, acuminata, serrata, basi parce ciliata, in petiolum nudum minute biglan- dulosum 0,5—1 cm longum angustata, nervis utrinque 6—10. Pedunculi 4—5 cm longi, graciles, erecti, biflori; pedicelli 0,5—1,5 em longi, medium versus tantum bracteati; bracteae lanceolatae, 5 mm longae, recurvae, dentatae. Flores ad 1,5 cm expansi, albi vel flavi. Sepala 2, ovata, acuta, 6—7 mm longa, costa late alata. Vexillum rotundatum vel oblatum, apice bilobum, 8 mm latum, crassiusculum, costa incrassata. Alae ses- siles, angustae, 12—14 mm longae; lobus basalis minutus; distalis sub- stipitatus, anguste dolabriformis, subacutus; auricula dorsalis prominens. Labelli crassi limbus brevis, infundibularis, subeymbiformis, in calcar elongatum obtusum incurvum 1,5—1,7 cm longum attenuatus, ore 8 bis 10 mm longo horizontali. Filamenta brevissima, linearia; antherae didymae, obtusge. Ovarium rectum, acuminatum. China: Kweichau; on hills near Piu-fau, Le Mans Herbarium, 1329, 1905. The specimens in Le Mans Herbarium are fragmentary, but afford good material for description. The flowers are described as white under 1329, and yellow under 1905. 21. Impatiens lasiophyton Hook. f., 1. c., tab. 2871. Herba pubescens, parviflora, foliis ovatis crenatis, pedunculis 2-floris, pedicellis infra flores tantum bracteatis, sepalis 2. vel 4, 2 exterioribus ovato-lanceolatis longe cuspidatis, 2 interioribus brevioribus glabris, la- belli infundibularis calcare limbo subaequilongo. Herba erecta, robusta, pilis patulis tomentosa, ramis 3—4 dm longis gracilibus sparsim foliosis, Folia 3—8 cm longa, alterna, petiolata, mem- branacea, elliptia, ovata vel ovato-lanceolata, acuta, obtusa vel acuminata, grosse crenata vel crenato-serrata, utrinque vel subtus tantum pubes- centia, basi acuta in petiolum 2—3 cm longum angustata, nervis utrinque 1—8. Pedunculi 3—5 cm longi, biflori; pedicelli 2 cm longi, infra flores solum bracteata; bracteae lanceolatae, 5 mm longae. Flores ad 1,5 cm ex- pansi, albi vel flavi. Sepala 2 vel 4; 2 exteriora dimidiato-lanceolata, 5—8 mm longa, cuspidata, inaequi-latera, hispido-pilosa; 2 interiora dum adsint elliptica, 4—5 mm longa, obtusa, uninervia, glabra. Vexillum orbiculare, 7 mm diametro, basi bilobum, costa dorso ala crassa superne in rostrum latum acutum dilatatum producta. Alae 11 mm longae, sessiles; lobus basalis parvus vel obsoletus; distalis substipitatus, late dolabriformis vel semi-lunaris; auricula dorsalis protrusa. Labelli limbus late infundibularis vel cymbiformis, 1 cm longus, in calcar robustum subaequilongum incur- vum apice integrum vel bidentatum attenuatus, ore horizontali acuto. Filamenta brevia, linearia; antherae didymae, obtusae. Ovarium fusi- forme, obtusum. 22° 340 J. D, Hooker. China: Kweichau; Pin-ue district, Cavaleria and Fortunat. 2448; environs of Touchan, Bodinier, 9934. Paris and Le Mans Her- baria. One of the few Chinese pubescent species of the genus. 22. Impatiens leptacaulon Hook. f., 1. c., tab, 2872. Herba gracilis, parviflora, foliis- ovatis, pedunculis 1- vel 2-floris, pedicello superiore infra florem bracteato, inferiore ebracteato, sepalis dimidiato-ovatis dentatis, labelli limbus infundibularis, calcare gracili. Herba gracilis, fere glaberrima, parviflora, caule 3—5 dm longo de- bili inferne longe nudo apicem versus puberulo, internodiis 5—10 cm longis. Folia 8—10 cm longa, alterna, breviter, petiolata, opaca, ovata vel ovato-lanceolata, acuta vel acuminata, crenulata vel serrulata, mar- ginibus basi pauci-glandulosa, basi in petiolum 0,8—1 cm longum an- gustata, nervis utrinque 5—6. Pedunculi 4-5 cm longi, graciles, erecti, 1- vel 2-flori; pedicelli breves, inferiore ebracteato, superiore infra florem bracteato; bracteae minutae, lanceolatae. Flores 1—5 cm expansi, roseo- purpurei. Sepala 2, dimidiato-ovata, subfalcata, 5 mm longa, longe cus- pidatim-acuminata, costa unilaterali crassa, margine uno integerrimo altero tenuissime hyalino dentato. Vexillum fere orbiculare, 9 mm latum, apice paullo angustatum, costa carinata, apice minute rostrata: Alae sessiles, 11 mm longae; lobus basalis minimus, rotundatus; distalis obovato-oblon- gus, apice rotundatus; auricula dorsalis parva. Labelli limbus cymbi- formis, in calcar duplo longius incurvum apice clavellatum attenuatus, ore 9 mm longo obtuso apiculato horizontali. Filamenta brevia, linearia; antherae obtusae. Ovarium fusiforme, obtusum. Capsula immatura clavata. ` China: Kweichau; plain near Tsin-tchan, L. Martini; Emile Bo- dinier, 1818. Le Mans Herbarium. 23. Impatiens Ganpiuana Hook. f., l. c., tab. 2873. Herba ramosa, foliis ovatis serratis, pedunculis 1—2 floris, pedicello inferiore basi superiore altius bracteato, sepalis ovatis, labelli limbo cym- biformi in calear robustum longius attenuato. Herba gracilis, glaberrima, caule simplice 3 dm longo flaecido basi repente, Folia 3—6 cm longa, remota, alterna, petiolata, submembranacea, ovata vel oblonga, acuminata, serrata, basi acuta, interdum ciliata, in petiolum gracilem 1—2 cm longum angustata, nervis utrinque 6. Pedun- culi 2—2,5 cm longi, graciles 1- vel 2-flori; pedicelli ad 1 cm longi, in- ferjore basi superiore altius bracteato; bracteae lanceolatae. Flores ad 2 cm expansi, flavi. Sepala 2, 3—4 mm longa, ovata, hyalina, costa valida excurrente percursa. "Vexillum orbiculare, 10 mm diametro, costa gracile apice infra marginem nodosa. Alae sessiles, 1—7 mm longae; lobus basalis amplus, rotundatus; distalis subduplo longior, dolabriformis, dorso infra apicem rotundatum excisus; auricula dorsalis majuscula, in- flexa. Labelli limbus cymbiformis, in calcar 2,2—5 cm longum fere rec- tum apice bidentatum attenuatus, ore 10 mm longo acuto horizontali. Filamenta brevia, linearia; antherae parvae, obtusae. Ovarium fusiforme, ——— HÀ me, e Impatientis species novae. II. ; 341 Tectum, acutum. Capsulae anguste fusiformes, ad 1,5 cm longae, stipi- fatae, longe acuteque rostratae, oligospermae. Semina oblonga, 2 mm longa, laevia, atra. | China: Kweichau; margins of streams near Ganpiu, L. Martini; Emilie Bodinier, 1782. — Le Mans Herbarium. I have had difficulty in ascertaining the nature of the bracteation in this species owing to the very early fall of the bract of the lower pedicel. 24. Impatiens Morsei Hook. f., 1. c., tab. 2874. Herba caule robusto succulento, foliis ellipticis serrulatis, inflores- centia simpliciter pedicellata, pedicellis ebracteatis, sepalis oblique rotun- datus, alarum lobis distalibus connatis, labelli limbo infundibulare, calcare robusto incurvo. Herba 3—6 dm alta, glaberrima, caule robusto ramoso succulento parce ramoso inferne longe nudo, internodiis elongatis. Folia 6—10 cm longa, alterna, petiolata, crassiuscula, ovata, elliptica vel oblonga, acu- minata, serrulata vel crenulata, basi cuneata vel acuminata, biglandulosa, petiolo 3--4 cm longo robusto, costa valida, nervis utrinque 10—12. Inflorescentia simpliciter pedicellata; pedicelli solitarii, ebracteati, post anthesin elongati. Flores ad 3 cm expansi, albi, rosei vel purpurei, intus aurantiaco-punctati. Sepala 2, oblique orbicularia, 8 mm lata, multinervia, crassiuscula, costa valida extrusa. Vexillum orbiculare, apice bilobum, costa dorso medio incrassata. Alae 3 cm longae; lobi basales faleatim flabelliformes; distales oblongi in laminam bilobam connati; auricula dorsalis inconspicua. Labelli limbus 12 mm longus, .cymbiformis vel infundibularis, in calear validum incurvum limbo brevius attenuatus, ore horizontali acuto. Filamenta elongata, angusta; antherae didymae, obtusae. Ovarium fusiforme. China: Kansu, H. B. Morse, 308. Kew Herbarium. | The specimens are in a poor state, but are accompanied with a pencil sketch of a flower which has aided me in the description. 25. Impatiens arguta Hook. f., et Thoms., in Journ. Linn. Soc. Bot., vol. IV, 137 var. Bulleyana Hook. f.. 1. c., tab. 2875. MEM Herba rigida, procumbens, foliis serrulatis, inflorescentia simpliciter pedicellata, sepalis 4 falcatis, 2 exterioribus late dimidiato-ovatis, 2 in- terioribus lanceolatis. . Herba rigida, glaberrima, caule ramisque procumbente. Folia sparsa 2—4 cm longa, alterna, breviter petiolata, ovata, acuta vel acuminata, serrulata, basi in petiolum 0,5—1 cm longum gracilem angustata, nervis utrinque 5—7; glandulae stipulares 0. Inflorescentia simpliciter pedi- cellata; pedicelli solitarii, foliis breviores, rarius bini, ima basi bracteati. Flores 4 cm longi, rosei. Sepala 4,7 mm longa; 2 exteriora dimidiato- ovata, falcatim recurva, infra medium valde dilatata, basi rotundata costa margine superiori proxime; 2 interiora exterioribus fere aequilonga, laneeolata, Vexillum orbiculare, ad 12 mm diametro, costa gracili api- culata. Alae 2—5 cm longae, sessiles; lobus basalis late oblongus, apice 342 „Mitteilungen der Deutschen Dendrologischen Gesellschaft“ 1908. retusus; distalis duplo major, dolabriformis, apice bilobus; auricula dor- salis mediocris, protrusa.. Labellum 3 cm longum, saccatum, infundi- bularis, paullo incurvum, basi in calcar robustum uncinatum incurvum vix 1 cm longum angustatum, ore orbiculari ascendente acuto vel api- culato. Filamenta breviuscula, linearia; antherae didymae, obtusae. Ovarium fusiforme. Capsulae 2—5 cm longae, angustae, rectae, medio cylindraceae, utrinque attenuatae, polyspermae. Semina orbicularia, 2,5 mm diametro, compressa, sublaevia, glabra, castanea. China: Yunnan; in moist woods near Chen-Twong, G. Forrest, 100. Var. Bulleyana differs from the typical E. Himalayan and Burmese form of I. arguta in the shorter, branched, more or less procumbent stem, small, shortly petioled leaves and short bracts. The name recalls the service rendered to Botany by Mr. Bulley, of Ness Nurseries, Neston, Cheshire, in sending so excellent a collector as Mr. Forrest to China in the interests of his establishment. XCIV. Neue Arten aus den „Mitteilungen der Deutschen Dendrologischen Gesellschaft“ 1908. 25. Cephalotaxus drupacea var. Harringtoniana (Forb.) Graebner, l. c., p. 67. Cephalotaxus Harringtonia (Forb. K. Koch ist nach Pilger nur eine Gartenvarietät von C. drupacea S. et Z., also wie oben zu bezeichnen. 26. Pseudotsuga Douglasii forma laeta Schwerin, l. c., p. 89 et 219. Differt a Pseudotsuga Douglasii f. glauca foliis acerosis viridibus, a typo (f. viridis) foliis acerosis brevioribus, vegetatione tardiore atque ramis apicalibus adscendentibus haud horizontaliter patentibus. — Kult. zu Pfórten und Sophienhof. 21. Pinus Banksiana forma Annae Schwerin, l. c., p. 85 et 219. _ Forma flavido-variegata foliis dilute flavidis inter normalia viridia mixtis. — Kult. zu Wendisch-Wilmersdorf. 28. Juglans regia var. coroyrensis Sprenger, l. c., p. 153 et 219. Arbor speciosa 15 m alta corona latissima. Truncus cortice rimoso obscure cinereo obtectus; ramuli biennes cortice cinereo, ramuli annui cortice obscure brunneo, sparse albido-punctulato obtecti. Folia 50—60 cm longa, 4-juga, apice in foliolum terminale exientia. Foliola inferiora mi- nima, superiora 3 breviter petiolata haud accurate opposita, late ovata, elongata, obtusa margine integra, tenuissime venosa, nervis venisque subtus valde incumbentibus, laete viridia, subtus subgilva, circ. 20 cm longa, 12 em lata. Oculi nigri. — Floret mense Aprili. Nux mediocris ut in „Sorrentonuss“, sed brevior atque testa crassiore obtecta, apice rotundata crassa, basin versus complanata. — Kult. zu Neapel. — a „Mitteilungen der Deutschen Dendrologischen Gesellschaft“ 1908, 343 29. Quercus Ilex var. fagifolia Sprenger, l. c., p. 154 et 220, . Cortex dilute. cinereus vel in arboribus senioribus verosimiliter opa- cior. Folia longe petiolata, valde nervosa, basi leviter cordata, supra nitida laete viridia, subtus densissime molliter brunneo-tomentosa, mar- gine valde sinuata longe dentata, circ. 10 cm longa atque 7 cm lata, Nervi subtus valde prominentes. Oculi nigri. Floret mensibus Aprili- Majo. Fructus haud noti, — Auf Sandboden in einem Mischwalde von Pinus Pinea, Pinus Pinaster, Alnus glutinosa und Populus megaleuca, Quercus pedunculata und Qu. Ilex, am Meeresstrande unterhalb Massa-Cararra in Toskana. 30. Viburnum Tinus L. var. macrophyllum Sprenger, l. c., p. 155 et 220. Frutex erectus altus vel arbor parva, quam in silvam prope „Achilleion“ in insula Corfu vidi. Innovationes setis brunneis dense obsitae. Folia crasse coriacea, nitida viridia, subtus subgilva, nervis prominentibus in- structa, in axillis nervorum lanuginoso-barbata, circ. 14 cm longa, 8 cm lata, margine integra paullum undulata atque marginibus ipsis pilis brun- neis setaceis obsita. Umbellae quam typicae duplo majores, subrubrae. Floret a mense Februario, 31. Quercus coccifera var. corcyrensis Sprenger, l. c., p. 156 et 219. Frutex cire. 4 m altus vel arbor parva. Truncus cortice dilute cine- reo obtectus. Folia nitida dilute viridia, longe petiolata, basi cordata, 6 cm longa, 3 cm lata, margine profunde sinuata dentibus brevibus mu- nita. Cupula maxima sessilis setis patentibus vix curvatis obsita; glans magna brevis. — Forma speciosissima amabilissima. — Ramuli juniores ut in omnibus reliquis formis molliter pilosi. — Corfu. 32. Quercus coccifera var. mierophylla Sprenger, l. c., p. 156 et 220. Frutex circ. 4 m altus ramosus foliis minimis planis sed spinosis nitidis; cupula magna setis patentibus obsita atque glandibus erectis. Crescit frequenter in insula Corfu ad 2—300 m. s. m. 33. Quercus coccifera var. umbrellifera Sprenger, l. c., p. 157 et 220. Arbor erecta parva 5—6 m alta, differt ab omnibus formis mihi notis ramis brevibus dense confertis, qui coronam latam forma pluvialis vel subgrundii rotundati efformant, foliis rotundatis atque cupula sessili erecta. Cortex obscure griseus. Folia saepe orbicularia, basi leviter cordata, ` utrinque nitida viridia. Cupula setis brevissimis obsita; glans cupulam eirc. duplo superans vel longior. — Corfu: Im Naturparke des Achilleion in 200 m Meereshöhe auf steiler Felsenwand. 34. Hydrangea cinerea Small forma sterilis A. Rehder, l. c., p. 157. Differt a typo floribus fere omnibus in steriles radiatos mutatis. | Unterscheidet sich von der Stammform dadurch, dass fast alle Blüten die Form der vergrósserten Randblüten angenommen haben. Blüten in dichten, 10—15 cm breiten Doldenrispen, weiss, 1—1,5 cm breit, Kelch- blätter oval, stumpf. Die oberen Blätter eifórmig, am Grunde gerundet, die unteren elliptisch bis ei-elliptisch, am Grunde meist verschmälert, auf der Unterseite dicht und kurz weichhaarig, wie bei der Stammform. — Ohio? Kult. in Centerville, Indiana. 344 „Mitteilungen der Deutschen Dendrologischen Gesellschaft“ 1908. 35. Sorbaria. ássurgens. Vilmorin & Boiss., Frutic. Vilm. Cat. Prim. 74, fig. 1904 (nomen. nudum); Rehder, ]. c., p. 158 (diagn.). Frutex ad 2,5 m altus ramis erectis v. ascendentibus; rami hornotini glabri v. apicem versus fasciculato-pilosi, virides v. purpurascentes; horno- tini sordide lutescentes epidermide per longitudinem dirumpente et lenti- eellas irregulariter seriales detegente; rami vetustiores pallide griseo brunnei fere laeves. Folia 20—30 cm longa, petiolo glabro, 3—5 cm longo, rhachi sparse fasciculato-pilosa stipulis anguste oblanceolatis, sparse pubescentibus; foliola 18—17, sessilia, oblongo-lanceolata v. anguste lan- ceolata, leviter recurvata, 5—9 cm longa et 1—2,5 cm lata, longe acumi- nata, basi attenuata, argute duplicato-serrulata, supra laete viridia et, costa media glabra excepta, subtus pallidiora, ad venas fasciculato-pilosa vel tandem glabrescentia, utrinque pluribus quam 25 venis impressis. Panicula pyramidalis, 20—40 m longa, ramulis erecto-patulis pubescenti- bus; flores 8 mm diam., pedicellis 1—2 mm longis; calyx glaber hemi- sphaericus, sepalis semi-orbicularibus; petala suborbicularia, concava; stamina circa 20, partim petalis longiora; styli 5, petala media aequantes; carpellae usque ad apicem connatae glabrae, tubum calycis aequantes. Fructus erecti, cirea 4 mm alti, folliculis fere usque ad apicem connatis stylis terminalibus, persistentibus rectis reflexis. A speciebus aliis staminibus tantum circa 20 differt; proxima S. sorbi- foliae et S. stellipilae, sed foliolorum venis utrinque pluribus quam 25 et a priori etiam foliis subtus ad venas fasciculato-pilosis et a posteriori carpellis glabris certe distinguenda; foliis S. Lindleyanae similis, sed fructibus erectis valde diversa. Stammt wahrscheinlich aus China. Kultiviert im Fruticetum Vilmo- rins zu les Barres, wo ich sie im Jahre 1906 am 5. Juli zuerst in Blüte sah, und im Arnold-Arboretum. Zunächst mit S. sorbifolia und S. stellipila verwandt, doch leicht durch die geringe Zahl der Staubblütter, die gróssere Zahl der Seitennerven der Blättchen, von ersterer ausserdem durch die Behaarung der Blüttchen und von letzterer durch die kahlen Fruchtknoten zu unterscheiden. 36. Prunus Sargentii A. Rehder, 1. e p. 159. Prunus Pseudocerasus Sargent, Gard. & For., X, 462, Abb. 58 (1897). Arbor glaberrima, ad 25 m alta, trunco ad 1 m diam., cortice fusco, _ lenticellis magnis horizontalibus instructo, diu laevi manente, tandem fissuris longitudinalibus dirrupta et lamellis tenuibus tarde decorticante; rami hornotini flavescentes vel flavo-brunnei, vetustiores purpureo-brunnei. Gemmae badiae, ovatae, acutae, 4—6 mm longae. Folia graciliter petio- lata, membranacea, ovato-elliptica sive obovata vel obovato-oblonga vel oblongo-elliptica, 7—12 cm longa, 8,5—6 em lata, longe acuminata, basi rotundata vel inferiora subcordata, argute serrata, serraturis acuminatis, Supra laete viridia, subtus glaucescentia, glabra, venis utrinque 7—10; petioli 2—3 cm longi, graciles, supra canaliculati, apice glandulis duobus instructi. Flores praecoces, rosei, 3—4 em diam., in umbellis sessilibus, bi- ad trifloris dispositi; pedicelli graciles, 2—9,5 cm longi, basi bracteis »Mitteilungen der Deutschen Dendrologischen Gesellschaft“ 1908. 345. foliaceis, purpurascentibus, glanduloso-serratis, intus longe pilosis suffulti;: calyx tubuloso-campanulatus, circa 5 mm longus, sepalis ovato-oblongis . integris, acutis tubum aequantibus; petala obovata, emarginata, 1—1,5 cm longa; stamina 20—25, longiora petalis triplo breviora, stylum glabrum aequantia. Drupae Junio exeunte maturascentes ovoideo-globosae, 10 mm longae et 9 mm diam., nigro-purpureae, sapore amaro adstringente et. Succo purpureo; putamen ovoideo-globosum, leviter compressum, 9 mm longum et 7 mm latum, flavescenti-album, laeve, acute carinatum. Affinis P. serrulatae, sed umbellis bi- ad trifloris non pedunculatis, foliis latioribus grossius serratis, dentibus vix aristatis differt; a P. Pseudo- ceraso glabritie omnium partium optime distinguenda. Prunus Sargentii ist am nächsten mit P. serrulata verwandt, doch durch die sitzenden Trugdolden und die gróbere Zühnung der Blütter ab- weichend; von P. Pseudocerasus ist sie durch die Kahlheit aller Teile ver- schieden. In den Gebirgen von Japan: Hokkaido, Kohlengruben bei Utashine, . 20. September 1892, C. S. Sargent; Hakodate, 26. Juli 1888 und Sapporo,. 31. Mai 1889, Y. Tokubuchi; Sapporo, 3. Mai 1882, K. Miyabe; Mako-- nomai, 5. Mai 1885 und Tankisappo, 7. Mai 1885, Herb. Landw. Inst. Sapporo. Hondo: Aomori, Mai 1902, U. Faurie (no. 6064). Korea: Seoul,. J. G. Jack, 21. September 1905. 37. Prunus pennsylvanica L. fil. var. saximontana Rehder, l. c.. p. 160. Frutex; folia elliptiea v. ovato-elliptica vel ovato-oblonga, raro obovato- elliptica, 4—8 cm longa, 2—4 cm lata, acuminata, inaequaliter crenato- serrulata. -Flores in umbellis sessilibus, 2—4-floris dispositi. Drupae subglobosae, circa 8—10 mm diam., putamine ovoideo-ellipsoideo, leviter compresso, 7 mm longo et 5 mm lato. | Unterscheidet sich von der typischen Form durch den strauchigen Wuchs, die breiteren und kleineren Blätter, die hellgrün, nicht wie beim Typ rot austreiben, durch die wenigblütigen sitzenden Dolden, sowie durch die etwas grösseren, trüb hellroten Früchte mit ei-elliptischem, nicht eirundlichem Stein. Von der ähnlichen P. corymbulosa Rydb. ist Sie durch die sitzenden Trugdolden leicht zu unterscheiden. Die nur kurz beschriebene P. ignota Nelson schien mir erst der Beschreibung nach vielleicht damit identisch, aber das zitierte Exemplar, das ich im Herbar des Neuyorker botanischen Gartens sah, zeigte, dass die Art gar nicht in diese Verwandtschaft gehört, sondern sie weicht durch die scharf gesägten Blätter und den röhrigen Kelch (Nelson schreibt aller- dings „calyx turbinate“) wesentlich ab. Ein Teil der unten zitierten Herbarexemplare von Colorado ist von der kultivierten Pflanze durc schmälere und ein wenig kleinere Blätter, die etwas zurückgekrümmt und daher schwach gefaltet sind, verschieden. Colorado: Pike's Peak, J. G. Jack (1898 in lebenden Pflanzen nach dem Arnold-Arboretum eingeführt und von dort aus verbreitet); Stove Prairie Hill, 1891 und Larimer Co. 1874, J. H. Cowen; Foot hills 1891,. S C. Crandall; Estes Park, 1892 und 1895, G. E. Osterhout; Boulder 346 ‚Mitteilungen der Deutschen Dendrologischen Gesellschaft: 1908. Co. 1902 und Gilpin Co. 1903, Frank Tweedy; Minnehaha, 1901, F. E. & E. S. Clements (no. 221) Wyoming: Sundance Mts. 1896, Aven Nelson. South Dakota: Black Hills, 1892, R. A. Rydberg (no. 647). 38. Ilex crenata Thunbg. forma microphylla Maximowicz ex Matsu- mura, Shokubutsu mei-i, S. 149 (1895) (nomen nudum); A. Rehder, 1. c., p. 160 (diagn.). Differt a typo foliis parvis, 8—12 mm longis, 3—6 mm latis, ovali- bus sive ellipticis vel anguste ellipticis, mucronato-acutis, crenato-serru- latis; fructibus 6—7 mm diam. — Japan: Hokkaido, Metake, 21. Oktober 1892, C. S. Sargent. 39. Lonicera amoena Zabel var. Arnoldiana (L. Korolkowii X tatarica) A. Rehder, l. c., p. 163. Differt a typo praecipue foliis minoribus et angustioribus, basi cu- neatis, acutis. Blätter schlank gestielt, gewimpert, sonst fast kahl, die der Blüten- triebe schmal-elliptisch bis lünglich-lanzettlich, 2—3,5 cm lang und 4 bis 10 mm breit, spitz, am Grunde verschmälert, die der Langtriebe länglich- eifórmig, 4— 6 cm lang und 1,5—2,5 em breit, spitz, plótzlich in den Stiel verschmälert. Blattstiele schwach behaart. Blüten auf sehr schlanken, schwach behaarten Stielen, Krone weiss, schwach rosa überhaucht, 20 bis 22 mm lang, die seitlichen Einschnitte der Oberlippe bis fast zum Grunde reichend; Vorblättchen von etwa ein Drittel Fruchtknotenlänge, gewimpert. Beeren hellrot, 4—5 mm im Durchmesser, sehr spärlich sich entwickelnd. 40. Lonicera Fernandü Franchet forma a. Franchetii Zabel, l. C. p. 188. (L. Ferdinand Franchet 1884.) Folia vix ultra pollicaria, 2—3 cm lata; fructu nec baccato. — Mongolei. 41. Lonicera Fernandii Franchet forma b. vesicaria (Komarow als Art, 1900) Zabel, 1. c., p. 189. Leaves ovate. to oblong-ovate, acuminate, 5—10 cm long; a rather dry accessory collective fruit. — Korea (Rehder). 42. Lonicera Fernandii Franchet forma c. Beissneriana Zabel, l. C. P. 189 et 219. (L. Fernandii hort. germ.) Folia rami luxuriantis basi ovata vel subcordata, sensim angustata, mucronata, 20 cm longa, 5 cm infra lata; rami floriferi vix dimidio; fructus maturus ruber, succosus, cupulam perrumpens. — Von L. Beiss- ner in Bonn aus Samen von Nord-Shensi, gesammelt von Giraldi, erzogen. 48. Lonicera Fernandii Franchet forma d. leycesterioides (Grübner 1905 als neue Art der Sektion Vesicariae) Zabel, 1. c., p. 189. | Blätter eiförmig-lanzettlich bis lanzettlich-zugespitzt, am Grunde keil- fórmig bis rundlich zugespitzt, 4—6 cm lang; Strauch ziemlich. niedrig; Blütenstände mehr ährenförmig, Brakteen grösser, Blumenkrone kleiner als bei a. — China. * $ f f „Mitteilungen der Deutschen Dendrologischen Gesellschaft‘ 1908. 347 Sollten die Früchte der Formen a, b und d wirklich sich nicht zu saftigen Beeren ausbilden, so müsste die Form c als selbständige Art von den 3 anderen getrennt werden. . 44, Viburnum Opulus forma pygmaeum Schelle, l. c., p. 189 et 220, Frutex pygmaeus, caespitosus, vix 10—15 cm altus. — In Baum- Schulen selten als Vib. Op. nanum hort. cult. 45. Exochorda Giraldii Hesse, 1. c., p. 191 et 219. Frutex speciosus, folia rotundata vel obovata, flores 6 cm lati, petalis albis, laciniatis, rubro-maculatis. — China (Giraldi leg.). 46. Alnus Spaethii Callier, 1. c., p. 215 et 218. Caudex rubro-brunneus lenticellis numerosis obsitus.: Rami obscure rubro-brunnei lenticellis parvis instructi, glabri vel apicem versus parce pilosi. Turiones glabrae, purpureo-brunneae, 2—4 : 1—2 mm. Petioli 1,5—2 em longi, glabri vel sparse pilosi. Folia lanceolato-ovata, apice breviter acuminata 6 —16 : 3—6 cm, subcoriacea, supra nitidula subopaco- viridia, subtus dilutiora, plerumque glabra, rarius in axillis nervorum barbellata, margine acute dentata, dentibus inaequalibus; nervi primarii 6—8 sparse ramosi. Folia propullulantia purpureo-violacea. Strobili (2)—(3)—4 oblongi parvi, 1,5: 1 cm; amenta 2—4, circ. 6-7 cm longa. Ich bin geneigt, die Alnus Spaethii für eine Hybride zwischen Alnus Japonica Sieb. et Zucc. und Alnus subcordata C. A. Meyer zu halten. 47. Acanthopanax acerifolium Schelle, l. c., p. 217 et 218. Arboris nostrae urbis nunc 5 m altae et robustae et validae truncus 30 em altus dimetiente est 12 cm, 1 m altus, dimetiente 9 cm, cum ramis a 40 fere usque ad 60 em longis et cum germinibus permultis, plerumque ascendentibus. Trunco ramisque sunt ramuli foliosi quidem sed breves, ut hi cum spinis densissimis directe divertentibus aut ali- quantulum sursum curvatis, ab 1 usque ad 2 cm longi primo quasi brunneo deinde incano colore obliti. Ramis novellis color est griseo- viridis interruptus hine inde cortice longe-rotundo et parvo et fulvo, color ramorum majorum rimis oblongis obductus est. Folia A. acerifolium ab A. ricinifolium foliis valde distincta sunt habitu rectiore quae aliquantulum laxa esse novimus; praeterea folia A. acerifolium majora sunt, ut 40 em, imprimis etiam pediculus 50 cm fere. 7 illae folii laciniae, quae ad in- feriorem partem paulum contrahuntur, laciniatae sunt ubi plurimum usque ad medium folium, folia autem A. ric. incisa sunt prope ad stipulam folii. Margo utriusque generis pariter serrata est, margo autem 4. ac. undulate se vertit. Et nervis majoribus praecipue a medio folio magis ramosis, ex candido rufis, non violaceis ut A. ric. nervi, et toto folio est tomentum multo minus densum et luteum et erispum quam folia A. ne, immo vero petiolus fere totus viridis eget eius omnino aut paene omnino. Ceterum folis non est color ille nitens proprius aversae parti foliorum A. ric. sed color paene viridi-flavescens. Cicatrices petiolorum per plures annos in veteribus ramulis conspicuae sunt. 48. Acer neglectum var. Annae v. Schwerin, I. c., p- 216 et 218. | Folia propullulantia obscure sanguinea, matura olivacea. Color idem ac in Acer platanoides Schwedlerii. — Wendisch-Wilmersdorf. 948 Mitteilungen der Deütschen Dendrologischen Gesellschaft 1908. 49. Acer neglectum var. Friderici Schwerin, |. c., p. 216 et 218. Folia juniora propullulantia albido-flava, serius nitida aurea, nervis. petiolisque rubescentibus. In locis aridis foliorum color aureus constans; in locis umbrosis folia sensim viridescentia. Turiones juniores albido- flavae, in pagina ad solem versa rubescentes. — Wendisch-Wilmers- dorf. ` 50. Acer Pseudoplatanus var. microcarpum Schwerin et Bornmüller, l. c., p. 216 et 218. Folia matura subtus dense lanuginosa, minuscula, 7 cm longa, 9 cm lata, trilobata vel subquinquelobata lobis latis rotundatis. Fructus angulo fere recto (acuto) divergentes, maturi usque ad 2,5 cm longi, alis 0,4 cm latis instructi; ovarium 0,8 cm latum maturum sparse pilosum (itaque ad subsp. villosum pertinens). — Thüringen: Ilmenau unterhalb Gabelbach (J. Bornmüller 1908). 51. Acer Pseudoplatanus var. tricuspidatum Schwerin et Bornmüller, l. c., p. 216 et 218. Folia matura subtus dense lanuginosa, parva, 7 cm longa atque aequilata, ad ?/, laminae usque in lobos 8 angustos longiusculos apice acuminatos divisa. Fructus 4 cm longi, angulo acuto (circ. 45?) diver- gentes, maturi sparse pilosi (itaque ad subsp. villosum pertinenentes); alae basi angustatae, apice usque ad 17 cm latae. — Thüringen: Weimar, am ,wilden Graben* (J. Bornmüller 1906). Beide vorstehenden Formen gehóren wegen ihrer behaarten Frucht- knoten zur Subsp. villosum (Pres!) Parl. und sind nicht etwa mit den Formen micropterum Hayne bzw. trilobatum Koch identisch. 52. Mahonia Aquifolium forma albo-variegata v. Schwerin, Le, p. 216- et 219. Folia maculis magnis albis ornata, maculis albis in hieme persistenti- bus atque haud rubescentibus. Color haud constans nil nisi foliis sin- gulis observatur. — Wendisch-Wilmersdorf. 53. Mahonia Aquifolium forma amabilis v. Schwerin, Le, p. 216 et 219. Folia omnia constanter dense dilute roseo-marmorata (Novitas pul- cherrima). — Wendisch-Wilmersdorf. 54. Mahonia Aquifolium forma aucubifolia v. Schwerin, 1. c., p. 216 et 219. Folia omnia dense atque regulariter minute flavido- punetata (forma pulcherrima omnino constans). — Wendisch-Wilmersdorf. 55. Mahonia Aquifolium forma aureo-variegata v. Schwerin, 1. c., p. 216. et 219. Folia maculis magnis aureis ornata (haud constans). — Wendisch- Wilmersdorf. 56. Mahonia Aquifolium forma lutescens v. Schwerin, l. c., p. 216 et 219. Folia aestivalia dilute aurea, folia autumnalia sordide albido -flaves- centia. — Wendisch-Wilmersdorf. Zobel: Neue Phanerogamen und Gefässkryptogamen, Teil III. 1909. 349 XCV. Neues aus dem „Verzeichnis der im Herzogtume Anhalt und in dessen näherer Umgebung beobachteten Phanerogamen und Gefässkryptogamen“, Teil IIl. 1909). Von August Zobel. 14. Salis fragilis L. var. vitellina Seringe forma pendula Zobel, 1. c, p. 2. | Zweige lang herabhängend. Nicht selten in Parks und in Anlagen, auch auf Friedhófen. — Diese schöne Form und S. elegantissima K. Koch dürften die echte Trauerweide (S. Babylonica L. bald mehr und mehr verdrängen, da letztere weniger widerstandsfühig ist gegen Kälte. — Zu f. pendula rechne ich auch eine Form mit nur wenig überhüngenden Zweigen, die z. B. im Mausoleumspark zu Dessau vorkommt. Diese Exemplare machen den Eindruck, als ob sie eine Übergangsform von vitellina nach pendula darstellten. 15. Polygonum bistorta L. var. ramosum Zobel, 1. c., p. 47. So nenne ich eine Form mit in den Blattachseln entspringenden, meist kleinere Scheintrauben tragenden Ästen. Anhalt: Moorige Wiese am Wege Elsnigk-Osternienburg. 16. Chenopodium hybridum L. var. simplex Zobel, l. c., p. 53. Rispe mit kurzen, meist nur bis 1 cm langen Ästchen. So hier und da mit der typischen Form. Anhalt: Bei Osternienburg neben der Chaussee bei den Schacht- anlagen. Dessau: Schutt am Gänsewall und bei Polysius' Fabrik. Apollensberg bei Griebo; Hundeluft, Hagendorf. 17. Chenopodium murale L. var. prostratum Zobel, l. c., p. 54. Stengel niedergestreckt. Anhalt: So bisher nur am Ufer des Landgrabens im Dornbocker Bruche. 18. Anemone nemorosa L. var. biflora Zobel, 1, c., p. 132. Sehr selten. . Anhalt: Ich sah ein Exemplar im Kühnauer Busch südlich von den Saalbergen, je einmal in Kleebeck und in Schröders Hölzchen (Wippra). 19. Chelidonium majus L. lusus grandiflorum Wein apud Zobel, |. c., p. 1482), 20. Erophila majuscula Jord. forma harcynica Hermann apud Zobel, l. c., p. 181. Pflanze lebhaft hellgrün. 10—15 cm hoch; Blätter breitlanzettlich, an der Spitze grob treppenfórmig gezühnt, meist mit zweispaltigen, lang- 1) Of. Rep., IV (1907), pp. 300, 301; VIII (1910), p. 305. » Diese wohl m A PE elhakts Spielart ist nicht zu verwechseln mit Ch. major var. grandiflorum DC. aus Inner- und Ostasien (cf. d Mono- graphie, p. 215), die wohl hier kaum gemeint sein dürfte. Es Xe ann allerdings auch der Name „grandiflorum“ verschwinden. F. Fedde. 350 Vermischte neue Diagnosen. schenkeligen Haaren besetzt. Schaft stark, am Grunde mit zweispaltigen und langen, fast wagerecht abstehenden einfachen Haaren, in der Traube nicht geschlüngelt. Blüten gross, Petalenlappen etwas divergierend. Schótehen fast genau elliptisch, beiderseits stark abgerundet, etwa 8 mm lang, 3![,—4 mm breit, Stiele der untersten etwa 2—3 mal so lang als die Schótchen. Harz: Auf Mauern in Harzgerode BVB., 1903, p. 195. XCVI. Vermischte neue Diagnosen. 416. Cassia alata L. var. perennis Pampanini in Bull. Soc. Bot. Ital., 1908, p. 595. Perennis, foliis glabris, stipulis caducis, racemis et axillis foliorum superiorum provenientibus, floribus (in speciminibus cultis) inodoris. India orientalis, probabiliter in insula Penang. 411. Codonanthe florida Pampanini, l. c., p. 597. Tota planta, facie interiore corollae partim excepta, pube albo-cinerea vestita. Caules graciles, simplices, raro ramosi, brunnei. Folia petiolata, carnosa, enervia, oblongo-elliptica, lamina utrinque aequaliter attenuata, apice plus minusve recurvo, juniora supra convexa subtus concava, adulta utrinque convexa, omnia integerrima, supra laete viridia infra densius pubescentia pallidiora nervo medio spectabili; petiolus cylindricus. Flores solitarii, rarissime oppositi, pedicellis purpurascentibus. Calyx purpurascens, laciniis subulatis, erectis, viridibus. Corolla junior alba, adulta pallide purpurascens, intus ore hirsuta purpurascens maculata, tubo flexuoso, basi gibboso, lobis rotundatis basi plus minusve auriculatis. Bacca ovata, aurantiaca, pubescens. Folii adulti lamina circ. 25 mm longa, 10 mm lata, petiolus 6— 8 mm longus; florum pedicellus circ. 10 mm longus, calycis laciniae 4 mm longae, corollae tubus 20 mm longus, lobo inferiore 8 mm longo, 10 mm lato, lobis superioribus 5 mm longis, 7 mm latis; bacca circ. 10 mm longa. Brasilia (Culta in Horto Botanico Florentino). Questa specie é affine alla C. carnosa Hanst., avvicinandosi, per certi caratteri, anche alla C. Devosiana Lem.: luna e l'altra proprie anch'esse del Brasile. 418. Erysimum australe Gay var. Baldaccii Pampanini, l. c., p. 598. Syn.: E. Boryanum Baldacci in Bull. Herb. Boiss., IV (1896), 611, non al. Perenne, pumilum, dense caespitosum; caulibus simplicibus, foliis anguste linearibus, integris; siliquis brevibus 2—4 cm longis, rectis, erectis, in apice caulium confertis. Albania (Acroceraunia). (Typus in Herb. Centrali Florentino [ex- terno]: „In declivibus orient. montanis, Cika (Acroceraunia), 81 Julio (A. Baldacci: Iter Albanicum alterum, 1894, no. 53 bis“ — sub Erysi- mum Boryanum Boiss.). Vermischte neue Diagnosen. 351 479. Erysimum cuspidatum M. B. forma pumilum Pampanini, 1. e p. 599. Pumilum, caespitosum, radice pluricipite, caulibus simplicibus, brevi- bus, 6—12 cm altis, foliis omnibus parce et vix dentatis. Graecia, in Monte Parnasso, (Typus in Herb. Centrali Florentino lexterno]): ,In Monte Parnasso, reg. alpina; 6 Aug. 1852 (Herb. De Held- reich, no. 2652“), 480. Hibiscus cupreus Pampanini, ]. c., p. 600. Frutex ramosissimus, ramulis parce pilosis, cupreo-purpurascentibus, Folii lamina lanceolata, acuminata, margine undulato plerumque integro, raro superne irregulariter et parce grosse dentato, supra cupreo-pur- purascens subtus nervis prominulis sparse pilosis exceptis, luteo-viridi ; petiolus gracilis, cylindraceus, sparse pilosus, supra barbato-villosus; stipulae elongatae, lineares, recurvae, sparse pilosae, cum petiolo cupreo- purpurascentes. Flores rubri. Pedicellus petiolo subaequilongus, cylin- dricus, sparse pilosus, cupreo-purpurascens, articulatus, parte superiore inflata. Involucelli foliola 6—8, patentia, recurva, argute linearia, calycis tubo breviora, sparse pilosa. Calycis tubus ad medium paullo contractus, pilosulus, laciniis lineari-lanceolatis, 3-costatis, tubo longioribus. Petala purpurea basi macula intus intense kermesina ornata, extus pubescentia, intus glaberrima. Gynandrophorus valde exsertus, purpureus, stygmatibus brevissimis. Folii adulti lamina 5—6!/, em longa, 2—3 cm lata, petiolo 2—3 cm longo, stipulis circ. 5 mm longis; pedicellus 2—2!/; cm longus; invo- lucelli foliola 7 mm longa; calycis tubus circ. 1 cm longus, laciniae 10—12 mm longae; petala 4!/ cm longa; gynandrophorus 6 cm longus. In insula Ceylon? (Cult. in Horto botanico Florentino). Fra tutte le specie della sez. Lilibiscus Hochr., alla quale appartiene, lH. cupreus si avvicina maggiormente al H Rosasinensis L. Pero ne differisce a prima vista per le dimensioni e l'aspetto dei flori e delle foglie e per altri caratteri importanti. 481. Plumbago amplexicaulis Oliv. var. madagascariensis Pampanini, l. op 604. M . Rami glabri; folia ovato-lanceolata, acuminata, petiolo stricte bialato, basi caulem vix amplectente, exauriculato; spicae rhachis glaber; calyx glandulis longis stipitatis, frequentibus adspersus. | Insula Madagascaria. (Typus in Herb. Centrali Florentino [ex- terno]: „Central Madagascar [Com. Rev. R. Baron, Jan. 1882; no. 894] — sub P. Zeylanica L.) 482. Sesbania tetragona Pampanini, I. c., p. 604. Herba partibus junioribus, praesertim foliis floribusque non dum evolutis, pube minima adpressa sericeo-nitens, cito glabrata. Caulis simplex, glaber. Folia adulta glabrata, 14—19-juga stipulis acuminato- Setaceis, cito caducis, foliolis oblongis utrinque rotundatis, mucronulatis. Flores in racemis axillaribus, erectis, paucifloris (cire. 10—14 flores [semper?] dispositi, flavi: calycis angulato-dentati parce pubescentis dentes breves at distincti; vexillum late orbiculatum profunde emar- .852 Vermischte neue Diagnosen. ginatum fere bilobatum erectum, ungue calycem aequante; alae. falcato- oblongae; carina valde arcuata alas aequans. Legumen stipitatum, mucronatum, indehiscens, 4 —6-spermum, crassum, tetragonum, obscure -subtorulosum rarissime torulosum, suturis utrinque vix callosis, trans- verse rugosulum. Semina griseo-rufescentia. Caulis circ. 60 em altus (in specim. cultis); foliola media usque ad :38 mm longa et usque ad 8 mm lata; racemi circ. 3—6 cm longi; pedi- -celli cire: 4 mm longi, in fructu 6—8 mm longi; calyx 4 mm longus; vexillum 13 mm latum; legumen, cum stipite 5—8 mm longo, 4—7 cm longum, 5—8 mm latum; semina 6 —7 mm longa. In America centrali-meridionali (Mexico?). Fra tutte le specie del genere Sesbania finora conosciute è alla S. -marginata Benth., dell'America meridionale, che maggiormento si avvicina la S. tetragona. 483. Ranunculus repens L. subsp. fistulosus H. V. Rosendahl in Svensk Botan. Tidskrift, IIT, 1910, p. * 175 — descr. lingua suecica confecta. Caulis brevis, erectus v. adscendens, sulcatus, inferne valde fistu- ‘losus incrassatusque, saepe digiti fere crassitudine, dein repente attenua- tus, inflorescentia laxa, pauciflora, vulgo 3- v. 4-flora, terminatus, et axillis foliorum inferiorum stolones validos elongatosque emittens. Folia basalia caulinaque inferiora longepetiolata, superiora subsessilia, vulgo ternata, rarius tantum trilobata, foliolo terminali magno, ad 7 cm usque longo et 5 em lato, plus minusve petiolulato v. subsessili; foliola ter- minale lateraliaque foliorum inferiorum haud profunde trilobata, lobis -serratis, dentibus latis, foliorum superiorum autem subintegra inte- .gerrimaque. Laminae foliorum quam in Ranunculo repente multo crassiores et magis carnosae, obscure virides, haud maculata, in nervis parce pilosae. “Pedicelli sulcati, glabri. Corolla ampla, diametr. usque 28 mm, petalis interdum numero auctis (usque 8), obovatis, apice saepe emarginatis, eircumeirca crenulatis, nitidis, luteis, sepala glabra, luteoviridia, leviter -adpressa longitudine ter superantibus; squamulae nectarinae pro rata magnae, obcordatae (in R. repente spathulatae). Receptaculum pilosum. ,,Fruetus compositus“ globosus, carpellis eblique obovatis, compressis. ~violaceo-marginatis, rostro vulgo plus minusve curvato. Lappon. torneens.: Kiruna, in palude aqua leniter manante, in :consortio Calthae palustris, Petasitis frigidae, Angelicae archangelicae. 484. Sherardia arvensis L. forma argentina C. M. Hicken in An. Soc. -Cient. Argent., LXV (1908), p. 311. Differt a forma typica planta minus pilosa, foliis lanceolato-linearibus, subtus glabris, superne parce pilosis. Argentina: En octubre de 1900 la encontramos en gran abundancia -en una pradera algo húmeda cerca de Villa Ballester á pocas. cuadras «del Colegio Militar. Repertorium specierum novarum regni vegetabilis. | ` auctore F. Fedde ‚No. 179/18: ` VIII. Band ` 25. Juni 1910 | NEN"... o. diris XCVI. F. Fedde, Noch einmal 6o/dmania. U | (Originalmitteilung.) Wenn auch die Überschrift der Bemerkung auf p. 325 in der vorigen Nummer des Repertorium ohne Zweifel richtig ist, so ist dies leider nicht mit den daraus gezogenen Folgerungen der Fall. Wie mir sogleich nach dem Druck des Artikels Prof. Harms naehwies, hat Greenman für Goldmania den Namen Goldmanella in Bot. Gaz., XLV (1908), p. 198 aufgestell. Da beim Ausziehen für den Index nov. spec. in Justs Jahresbericht dieser neue Name vergessen worden ist, so war mir die Neubenennung entgangen und ich muss wegen dieser zweifelhaften Be- reicherung der Synonymik um Entschuldigung bitten. XCVI. Myrsinaceae novae tonkinenses. Auctore Aug. de Candolle. (Originaldiagnosen.) 1. Maesa Boni A. DC., nov. spec. Frutex, ramis floriferis in sicco atro-purpureis laevibus, cum petiolis foliisque subtus et racemis pilis pallidis tomentellis.. Folia ovato-acu- | minata, petiolo ad 1 cm longo, lamina 11 cm longa 5 em lata, supra mox glabrata et nitida, margine supra medium obscure undulato-sub- dentata, membranacea, nervis secundariis circiter 8 utrinque cum eentrali Prominulis. Inflorescentia axillaris prope basin tantum paupere ramosa, ramis ad 3 cm longis. Pedicelli brevissimi. Sepala late ovata extus et , margine pilosa. Corolla 217, mm longa ad ?/, connata, lobis late ovatis reflexis; Stamina 5 ad medium tubi inserta, antheris ellipticis exsertis filamentis vix brevioribus. » Ovarium glabrum, placenta tota (summo; apice tantum excepto) ovulis obtecta. Stilus brevis stigmate clavato. Tonkin; Kien-Khé, in rupestr. Dong Hám (H. Bon, no. 3829). „Frutex Pamosissimus, 10—15 dec.“ Fleurs blanches, en mars. 2 2. Maesa parvifolia A. DC., nov. spec. | Frutex, ramulis floriferis teretibus cum inflorescentiis pilis brevissimis Patentibus fugaciter puberulis. Folia parva, petiolo 5 mm longo, lamina lanceolata basi cuneata apice longe acuminata (42 mm longa, 17 ma lata), margine sat profunde dentata, membranacea, nervis. secundariis 8—10 subtus cam centrali prominulis. Inflorescentiae axillares 4—6 em > bipinnatim ramosae. Pedicelli ad 1!/; mm longi. Sepala. late Repertorium novarum specierum. VIIL 23 954 Aug. de Candolle: Myrsinaceae novae tonkinenses. - ovata bene ciliata. Corolla 2 mm longa paullo ultra medium connata, lobis suborbicularibus lineis paucis pictis. Stamina ad medium tubi inserta, antheris cordatis medio dorsifixis. Stilus (in floribus c) brevis. Flos 9 non visus. | Tonkin; Ké-So. (H. Bon, no. 3743). „Frutex 5—10 dec. ramosissi- mus, fl. albis. Bibunt foliorum infusionem.* ` Cette espèce que le R. P. Bon nous dit être cultivée, se distingue de toutes ses congénères par la petitesse de ses feuilles. Elle fleurit en mars. 3. Ardisia ($ Blahdia) kteniophylla A. DC., nov. spec. Subarbuscula semiprostrata (fide viatoris), glabra, ramis ultimis cinereis. Folia magna approximata, petiolo 2-centimetrali superne canali- -culato, lamina tenuissima oblanceolata (30 cm longa, 11 cm lata) & iriente superiori basin versus sensim attenuata, apice sensim acuminata, punctis elevato-conspicuis crebris utrinque conspersa, margine dentibus inaequalibus glanduloso-linearibus pectinata; nervis secundariis utrinque 12, cum centrali subtus prominulis, supra immersis. Inflorescentiae 25— 90 em longae, supraaxillares (? ex anaphyllorum parvorum axillis pro- venientes), panniculatae, ramis 3—4 cm longis apice umbelliferis. Pedi- celli centimetrales bractea exigua lineari suffulti. Sepala ovato-trian- gularia (1 mm longa) ciliolata. Petala basi ad 1 mm coalita (4 mm longa, 2!/4 mm lata) ovato-acuta parce nigro-punctulata. Stamina ovata 2 mm longa, pallide lepidota, filamentis brevissimis basi coalitis. Ovarium sub- globosum, ovulis paucioribus in parte superiori placentae 1-seriatis. Stilus ad 6 mm longus. Tonkin: Ninh-Thái, in nemore collis Mudu-Lang (Bon, no. 3158). Fleurs blanches et roses, en mai. 4. Ardisia ($ Acrardisia) tonkinensis A. DC., nov. spec. Arbuscula glaberrima, ramis pallide virescentibus lenticellis con- fluentibus subereis. Folia alterna, petiolo centimetrali, lamina obovata (135—150 mm longa, 50—60 mm lata) basin versus longe attenuata, apice breviter abrupteque acuminata, submembranacea, subtus sub lente lepidibus parvis adspersa, punctis crebris utrinque prominulis; nervo centrali subtus prominulo, secundariis utrinque circiter 15 recte patenti- bus. Inflorescentia terminalis corymbosa, ramis elongatis umbelliferis, umbellis 6—8-floris bracteis membranaceis nigro-punctatis oblongis 1/3" centimetralibus involucratis. Pedicelli ad 2 cm longi gracillimi. Sepala ovata (5 mm longa) apice rotundata fere ad basin libera, punctis lineolis- que nigris notata, nec non lepidibus brunneis adspersa. Petala ad 1 cm longa ovato-acuminata basi ima inter se connata sparse nigro-punctata glabra. Antherae 5 mm longae anguste triangulares subsagittatae, rimis apice poratim dilatatis dehiscentes, dorso raro nigro-punctulatae, fila- mentis brevissimis ad basin corollae insertis. Ovarium subconico-ovatum punctulis atro-rubris creberrime notatum. Tonkin: Kien-Khé, in rupestribus Dong Ham et Dong Báü (H. Bon, no. 2142, 2541, 2912). — Vo-Xá, in monte Chuir-Hac (H. Bon, no. 2902). H. Harms: Einige neue Aeschynomene-Arten aus dem tropischen Afrika. 855 XCIX. Einige neue Aeschynomene-Arten aus dem tropischen Afrika. Von H. Harms. (Originaldiagnosen.) 1. Aeschynomene megalophylla Harms, nov. spec. Fruticosa ramulis validiusculis hirsutis glutinosis; folia pro genere ampla, petiolata, pinnata, rhachi cum petiolo hirsuta et glutinosa, circ. 6—12 cm longa, foliola majuscula, 6—9-juga, brevissime petiolulata, + obliqua, ovata vel oblongo-ovata vel ovalia vel oblonga, basi emarginulata, apice obtusa velrotundata et saepe leviter emarginulata, glabra, circ. 1 —3,5 cm longa, 0,7—2,2 cm lata; stipulae cicatrices circulares relinquentes, folium ju- venile involucrantes, deciduae, lanceolato-oblongae, circ. 2,5 em longae; racemi pluriflori, demum elongati, glutinoso-hirsuti, juveniles dense bracteis involuti, in paniculam dispositi, pedicelli longiusculi, 5—12 mm longi. vel serius longiores, bracteolae geminae alabastrum involventes majusculae, oblongo-ovatae glabrae, mox deciduae, 10—12 mm longae; calyx fere ad basin bilabiatus, glaber, labiis integris vel subintegris, circ. 1,6 cm longus; corolla glabra exserta, fere 2 cm longa; vagina staminea latere inferiore fissa; ovarium longe tenuiter stipitatum, subglabrum, articulis 4—5; legumen junius stipitatum, 4—5-articulatum, longe ex- sertum, pilis paucis obsitum. | Nyassaland: Blantyre (Buchanan no. 210, 1895); Tuchila Plateau, Mlanje, 6000 ft. (Coll. Sharp no. 33 [1901] in Herb. Kew.). Die Art steht der A. bella Harms (in Engl. Bot. Jahrb., XXX [1901], 327) nahe, sie unterscheidet sich von ihr hauptsächlich durch grössere Blütter mit geringerer Zahl von Blüttchenpaaren und breitere Form der Blüttchen; auch sind die Blüten bei der neuen Art grósser. 2. Aeschynomene grandistipulata Harms, nov. spec. | Fruticosa, ramulis glabris vel viscidulo-puberulis; folia pinnata petio- lata, rhachi cum petiolo 5—10 cm vel ultra longa, foliola 5—7-juga majuscula, ovata vel oblongo-ovata vel ovalia, basi emarginulata, apice rotundata vel obtusa et saepe brevissime mucronulata, glabra, venulosa, 2—3 cm longa, 1,2—1,8 cm lata; stipulae magnae, persistentes, ovatae vel ovato-oblongae, 2—3 cm longae, 1—1,9 cm latae, obtusae vel obtusius- eulae, mucronulatae, glabrae, striatae et venulosae; racemi laxiflori, pluriflori, elongati, rhachi viscidulo-hispidula, tenui, 7—10 cm vel ultra longa, pedicelli 3—5 mm longi, hispiduli; calyx bilabiatus, glaber, labiis ut videtur integris vel subintegris, 8—9 mm longus; corolla exserta; legumen junius stipitatum, exsertum, parce puberulum usque subglabrum, articulis 3. ne Mosambik: Chimanimani Mts., 4000 f., Moribane (J ohnson no. 232 in Herb. Kew. — III, 1907). „Shrubby tree, 10 ft. high, foliage very Succulent, fl. orange with purple stripes.“ 23 * 356 H. Harms. Die Art gehört in die Nähe von A. megalophylla Harms, von der sie durch bleibende grosse Stipulae und kleinere Blüten in zarteren Trauben abweicht. 3. Aeschynomene leptophylla Harms, nov. spec. Suffruticosa, caulibus glabris vel parce viscidulo-hispidulis, tenuibus, folia pinnata, elongata, tenuia, rhachi cum petiolo 5—10 cm longa, glabra vel subglabra, foliola multijuga (circ. 20— 40-juga), pro rhachi parva, oblonga vel oblanceolato-oblonga, + glauco-viridia, nervo medio centrali vel subcentrali, apice obtusa vel rotundata et saepe leviter emarginulata et mucronulata, venulosa, glabra, circ. 3—6 mm longa; stipulae lanceo- latae acuminatae; racemi axillares et terminales + elongati, dissitiflori, pedicelli 4—7 mm longi vel serius elongati, perparce viscidulo-puberuli vel glabri; calyx bilabiatus glaber, labiis integris vel subintegris, circ. 4—8 mm longus; ovarium tenuiter stipitatum, parce viscidulo-puberulum. Zentralafrika: Ruwenzori-Expedition, Stevenson Road, 4—5000 ft. (Scott Elliot no. 8388. — 1893/94); Karagwe (Scott Elliot no. 8204. — 1893/94). | Die Art steht der À. fenuirama Welw. nahe, unterscheidet sich aber durch die langgestreckten Blätter mit locker angeordneten Blättchen; charakteristisch ist auch die graugrüne Farbe der Blätter. 4. Aeschynomene rhodesiaca Harms, nov. spec. Suffruticosa caulibus adscendentibus glabris vel perparce glutinoso- hispidulis; folia pinnata, rhachi cum petiolo parce hispidula vel glabra, circ. 1,5—2,3 em longa, foliola 4—7-juga, oblanceolata, obtusiuscula vel acuta, mucronulata, basin versus angustata, brevissime petiolulata, glabra, nervo medio centrali, cire. 5—15 mm longa, 1,5—2,5 mm lata; stipulae majusculae persistentes, lanceolatae vel oblongo-ovatae, sensim acu- minatae vel acutae, basi uno latere in appendiculam auriculiformem productae, striatae, glabrae, cum appendicula 1,3—2,8 cm longae; racemi pluriflori, laxiflori, rhachi glabra vel parce glutinoso-hispidula, bracteae lanceolatae cum stipulis geminis vel solum stipulae binae lanceolatae acuminatae ad basin pedicellorum, pedicelli parce viscidulo-hispiduli, 9—5 mm longi, bracteolae ad basin calycis geminae lanceolatae acu- minatae calyce breviores; calyx bilabiatus, parce hispidulus, 4—5 mm longus, corolla exserta. Rhodesia: Bulawayo (J. Gardner no. 17 in Herb. Kew.). Nahe verwandt mit A. minutiflora Taub., von ihr verschieden durch gróssere Nebenblütter und gróssere Blüten. 5. Aeschynomene oligophylla Harms, nov. spec. Suffruticosa caulibus erectis tenuibus dense confertis ad 10—12 em vel ultra longis, glabris vel subglabris; folia parva brevia pinnata, rhachi cum petiolo tantum 2—4 mm longa, pilis paucis fimbriatula usque glabra, foliola 1—2-juga, obovata vel obovato-oblonga vel oblanceolato-oblonga, + obliqua, apice rotundata vel obtusa, glabra, circ. 4—8 mm longa, 2—4 mm lata, stipulae majusculae, foliolis saepe majores, ovales vel ovatae vel obovatae vel late oblongae, basi uno latere in appendiculam LI Einige neue Aeschynomene-Arten aus dem tropischen Afrika. 357 auriculiformem protractae, apice obtusae vel obtusiusculae, striatae, cum appendicula 6—10 mm longae, 3—4 mm latae; racemi axillares pauci- flori vel pluriflori (4—8-flori), rhachi tenui glabra circ. 4—6 cm longa, pedicelli brevissimi 2—4 mm longi, stipulis geminis lanceolatis acutis interdum inter se folium reductum parvum angustum lanceolatum comi- tantibus suffulti; bracteolae ad basin calycis geminae, lanceolato-ovatae vel late lanceolatae acutae, calyce circ. duplo breviores, 3—8,5 mm longae; calyx bilabiatus, glaber, 6—7 mm longus, labio superiore bre- vissime 2-denticulato, labio inferiore brevissime 3-denticulato; corolla ex- serta, glabra, vexillum obovato-subpanduriforme, rotundatum, emarginu- latum, 10—11 mm longum, alae vexillo subaequilongae, oblique obovato- oblongae obtusae, carina brevior obtusa 7 mm longa; vagina staminalis latere inferiore vel utrinque fissa; ovarium longiuscule stipitatum, glabrum, faleato-curvatum, ovulis saepius 2; legumen junius tenuiter stipitatum, subsemiorbiculare latum, glabrum plerumque monospermum. Brit.-Zentralafrika: Mt. Masisi, 4000 ft. (Mac Clounie no. 72 in Herb. Kew. — Sept. 1902). — Deutsch-Ostafrika: Kyimbila, Namu- lapi, 2000 m (Stolz no. 111 in Herb. Berol. — XI. 1907; Blüte goldgelb, stark duftend, Blütter grün, Stengel rotbraun). Diese hübsche Pflanze mit zierlichen Stengeln zeichnet sich besonders durch die wenigjochigen Blätter aus. 6. Aeschynomene Kassneri Harms, nov. spec. Fruticosa, ramulis viscido-hirsutis vel subvelutinis; folia pinnata, petiolata, rhachi cum petiolo parce viscidulo-hirsuta vel subglabra, 4— 13 cm longa, foliola 7—13-juga, opposita vel alterna, brevissime petio- lulata, majuscula, oblonga vel obovato-oblonga, apice rotundata et plerumque leviter emarginulata et brevissime mucronulata, nervo medio centrali subtus bene prominulo, nervis lateralibus numerosis subparallelis, margine levissime incrassato et undulato, glutinoso-nitidula, glabra vel subglabra (margine pilis paucis dissitis obsita), 1—2,5 cm longa, Ke 13 mm longa; racemi laxi in paniculam terminalem dispositi, axi et ramulis viscido-hispidulis, pedicellis tenuibus elongatis parce viscido- hispidulis, 1—1,5 cm longis vel serius longioribus; calyx bilabiatus, parce hispidulo-puberulus usque subglaber, labio superiore breviter 2- lobo, inferiore breviter 3-lobo, circ. 8 mm longus; corolla exserta; ovarium accrescens tenuiter stipitatum, parce viscidulo-hispidulum, distincte mar- ginatum, uniovulatum (an semper?). Kongogebiet: Mugila Mts. (Kassner no. 2999. — V. 1908). ` Diese Art gehört in die nächste Verwandtschaft von A. Baumit Harms, A. glandulosa De Wild. und A. Butayei De Wild. (Fl. Bas-Congo, I [1903], 142, 143). Sie teilt mit ihnen die berandete einsamige Hülse. assners Pflanze weicht von A. Baumii und den beiden anderen mir un- bekannten Arten durch grössere Blättchen in grösserer Zahl von Paaren ab. Von A. glandulosa und Butayei scheint sie sich ausserdem besonders durch geringere Behaarung der Blattspindel zu unterscheiden. 858 . H. Léveillé. C. Decades plantarum novarum. XXXVIII. Auctore H. Léveillé. (Originaldiagnosen.) 371. Rubus coreanus var. Nakaianus Levl., nov. var. Rami robusti, teretes, pruinosi; aculei robusti, recti; folia magni- tudine valde diversa, pinnata, 3—5 foliolata; foliola, terminali subrhom- boideo excepto brevissime petiolulata, grosse, profunde dentata, dentibus mucronato-dentatis; nervis praesertim subtus villosis; flores minuti in corymbos ramulos terminantes et plurifloros dispositi; sepala brunnea, acuminata, intus velutino-tomentosa, albida; petala unguiculata rubra, limbo deltoideo-orbiculato, eleganter denticulata, sepalis paulo breviora; ad basim pallidiora, nervata; filamenta flavida; antherae atro-purpureae; styli intense violacei; stigmata albido-flavida; styli valde flexuosi petalis et staminibus longiora. Affinis R. coreano a quo floribus rubris minutis, et pedicellis hirsutis statim dignoscendus. Korea: Quelpaert, in silvis Hallaisan, jun. 1909 (Taquet, 2834, 2835, 2845). 372. Rubus stephanandria Lévl., nov. spec. Planta humilis 30—40 cm cireiter alta; rami pubescentes aculeati; aculei graciles, reflexi; folia rosiformia, 3-foliolata; foliola parva, pubes- centia, ovata petiolata dupliciter dentata; flores solitarii, pedunculis tomentosis; sepala tomentosa, acuminata patentia vel reflexa; petala alba late ovata rotundata sepalis longiora; stamina in coronam perfectam et reflexam ad basim sepalorum disposita, spatio inter stamina et discum nudo interjecto; disco pilis numerosis ad basim carpellorum munito; carpellis siccis impressis in caput perfecte globosum dispositis et brun- neis; styli persistentes brunnei et graciles. Species insignis dispositione staminum et carpellorum quae inter se mirabiliter separantur. Corea: Quelpaert, in silvis Hallaisan, 500 m et in sepibus Hongno, rara, maio 1909 (Taquet, 2829, 2850). 373. Aster coriaceifolius Lévl. et Vant., nov. spec. Caulis 80—1,40 cm altus, striatus, griseus, pubescens; folia coriacea integra supra aspero-variolosa subtus abunde et nitide glandulosa late lanceolata, media 10 X 4 cm; inflorescentia hispide aspero-villosa, bracteis foliaceis angustissime lanceolatis, dentibus rarissimis munitis, praedita; . capitula (quibusdam solitariis et axillaribus exceptis) corymbosa, capitula mediocria; bracteae lanceolatae brunneae uninerviae, mucronatae, im- bricatae, inaequales; flores pappo longiores; styli papillosi; pappus albus; akoenia grisea subcylindrica 5 costis duplicatis munita.' Affinis A. laticorymboso Vant. a quo foliis immediate secernitur. Kouy-Tchéou: 1909 (Jul. Cavalerie). Decades plantarum novarum. XXXVIII. 359 374. Carpesium verbascifolium Lévl. nov. spec. Caulis robustissimus, lanatus, pulverulentus, 50—70 cm altus; folia verbasciformia, lanata griseo-albido eroso-dentata alato-petiolata; inflores- centia subnuda; capitula solitaria magna, bracteis inaequalibus suffulta, reflexa, lanata, pedunculos lanatos terminantia; bracteae hirsutae, sub- obtusae; flores lutescentes; akoenia fusiformia glabra striata, canaliculata stylo brevi; stigmate subemarginato. Kouy-Tchéou: Pin-Fa, bois des montagnes, 11 oct, 1905 (Jul. Cavalerie, 2525). 375. Saussurea Vaniotii Levl., nov. spec. Planta albescens, caule 70 cm alto, striato; foliis longe petiolatis lyratis, lobis rhomboideo-triangularibus, dentatis, rachide alata; foliis pallide viridibus; subtus incano-tomentosis, flaccidis; capitula 5—7 sub- corymbosa; bracteae imbricatae, superiores lanceolatae acuminatae, brunneae, nigro-nervatae; inferiores conferíae, cucullatae, breves, ob- tusae brunnescentes; akoenia brunnea, costata glabra, oblonga; pappus albus. . Corea: Quelpaert, in herbidis Taitpyeng, jul. 1909 (Taquet, 2999). 376. Saussurea oppositicolor Lévl. et Vant., nov. spec. Planta foliis lanceolatis, supra atro-viridibus, glabris, subtus incano- tomentosis, 15 X 4 cm (ramealibus multo minoribus) petiolatis, setaceo- dentatis, inflorescentia foliosa dignoscenda; capitula axillaria corymbosa; bracteae lanceolatae lutescentes, villosae obtusae apice brunneae; flosculi tubo flosculi limbum alte fissum, lobis linearibus aequante; stigmata tantum exserta; stamina brunnea; akoenio subcylindrico brunneo levi et glabro; pappus ferrugineus. Kouy-Tchéou: Route de Pin-Fa ad Tou yun, bois, aoüt 1908 (Jul. Cavalerie, 3357). 377. Senecio rosulifer Lévl. et Vant., nov. spec. Planta tota puberula, 80 cm alta; folia radicalia 15 X 5 cm, rosu- lata, late ovata, sinuata eroso-dentata, alato-petiolata, caulinaria remota, parva runcinata sessilia, inflorescentia corymbosa; capitula numerosa; bracteae brunneae, striatae margine lutescentes, obtusiusculae flosculos aequantes; ligulae 8—10 luteae capitulo duplo longiores; flosculus 5 mm longus, basi conico-dilatatus, tubo vix limbum breviter fissum aequante; akoenia cylindrica fulva striata hirta; flores lutei; pappus sordide albus. Kouy-Tchéou: Lo-Fou, avril 1908, 1909 (Jul. Cavalerie, 3701, 3105). 378. Senecio ficariifolius Lévl. et Vant., nov. spec. E Planta ad collum multo fibrillosa; foliis ficariiformibus, longissime petiolatis, dentatis, radicalibus; caulinari longe et late vaginante, suprema deltoidea vel lineari; caulis inde nudus; paleaceus striatus; inflorescentia laxissime Spicata, capitulis reflexis, pedunculo et pedicellis scabrido- hispidis; bracteae capitula fulcrantes, illis. breviores; bracteae involu- erales nigrescentes, margine hyalino-brunneae obtusiusculae; flores lutei, limbo flosculi eleganter sinuato-plicato; tubo staminali exserto et stig- 560 . .L. Vaccari. matibus partim exsertis; akoenia quadrangula brunnea; obscure striata; pappus intense ferrugineus. E sectione Ligulariae foliis Ficariae statim dignoscitur. Kouy-Tchéou: Ma-Jo, 14 nov. 1907 (Jul. Cavalerie, 3366). 819. Senecio Petasitoides Lévl., nov. spec. Planta circa 1 m alta; foliis petasitiformibus, subtus cinereo-tomen- tosis munita; inflorescentia spicata; capitula bracteis brevioribus suffulta; bracteae involucrales elongatae castaneae, lineares, obtusiusculae pappum subaequantes; akoenia nigra angulata; pappus albus. Haec species gerit interdum in axillis foliorum nucellas probabiliter ex insectae morsu oriundas. Foliorum ambitu et habitu primo aspectu dignoscenda et ad Ligulariam referenda. Kouy-Tchéou: Ma-Jo, Long-Ly, 13 nov. 1907 (Jul. Cavalerie, 8361). 380. Gagea coreana Levl., nov. spec. Bulbo fibrilloso; folia petiolata, dein dilatata abrupte acuminata; caules 1—2 uniflori, filiformes, foliis breviores; flores magni 2 cm longi, 1 cm lati, pedunculo aequilongi; perianthii lobi brunneo-striati. Planta glaberrima; caulis foliis 2 oppositis abbreviatis munitus. Corea: Quelpaert, in sepibus Hongno (Taquet, 1625). CI. Plantae novae ex: L. Vaccari, Catalogue raisonné des Plantes vasculaires de la Vallée d'Aoste. 1904. (Schluss.) 41. X Artemisia Augustana (= 4. glacialis X spicata) Vacc., l C. p. 377. a. Cognensis Vace., l. c., p. 377. A. Vaccarü Petitmengin in herb. meo p. p. (2) = glacialis > X spi- cata, — Plante haute de 8—15 cm, à tiges ascendantes, blanches-lai- neuses dans leur partie supérieure, rougeâtres à la base. Feuilles' bipal- matifides, à lanieres un peu plus larges et plus courtes que dans A. glacialis. Capitules médiocres, à 20—-30 fleurs, formant un épi trés court et un peu interrompu à la base, à périeline formé d'écailles couvertes de poils blancs-laineux et bordées de noir. — Par son port et son in- dument, elle ressemble à A. glacialis type, mais par ses capitules plus petits, en épi court, et ses écailles bordées de noir, elle rappelle tout de suite A. spicata. Les feuilles florales supérieures sont entiéres, comme cela se vérifie dans A. spicata. — Trés rare. — Vallée d'Aoste: Val de Cogne au Grauson (2500), 20. VIII. 99! 8. Ferinae Vacc., l. c., p. 878. A. Bourcieri Petitmengin p. p. in herb. meo ined. — spicata > X glacialis, — Plante ássez semblable à A. glacialis, dont elle se distingue par son indument plus soyeux, par ses calathides bien plus petites, Catalogue raisonné des Plantes vasculaires de la Vallée d'Aoste. 1904. 361 courtement pédoneulées, ou sessiles, laineuses, disposées en grappe courte et serrée au.sommet de la tige, par ses bractées entiéres, et par les écailles du péricline noirátres aux bords. — Assez rare. — Vallée d'Aoste: Val de Cogne au Grauson (2500—2800) 20. VIII. 99! Val de St.-Barthélemy au col du Luseney (2900) (ab. Ferina!). Obs. — M. Petitmengin m'écrit: Cet hybride n'est connu qu'aux rochers de la Traversette (Mont-Viso), oü Grenier le récolta en septembre 1843, mais le confondit avec A. spicata. 42. X Artemisia Sylviana F. O. Wolf (= A. mutellina X spicata) 8. Gali- sensis M. Petitmengin in herb. apud Vacc., I. c., p. 378. A. Valdostana Petitmengin in herb. meo = A. spicata > X mutellina. — Se distingue de A. mutellina par ses capitules bien plus gros et à ^écailles du péricline bordées de noir, par les feuilles florales entières, au moins les supérieures, et par son port qui rappelle A. spicata. De celle- ci, elle se distingue par la forme de ses feuilles inférieures et moyen- nes, et par ses calathides longuement pédonculées. De la variété Syl- viana, elle se distingue par ses calathides plus grosses et à écailles plus largement bordées de noir, et par ses longs pédoncules portant souvent 2—3 calathides réunies en capitule. — On la dirait une A. spicata à ` ealathides pédonculées et à feuilles de mutellina. — Rare. — Vallée d'Aoste: Champorcher à la Roise des Banques (2900—3100) inter parentes!; Brissogne: entre la maison des Lores et le col de Bon Plan vers 2800 m.!; Cogne: entre le chalet de Brouillot et celui des Invergneux (2300— 2500) (Correvon et Vacc.). Gressoney-La-Trinité au col Pinter (2800—2900) (Christillin !). Obs. — M. Petitmengin m'a écrit qu'il n'en avait trouvé qu'un seul pied l'an dernier sur la moraine frontale du glacier de la Galise (Savoie), au milieu des parents présumés. 43. X Artemisia Chanousii (mutellina X glacialis) Vace., 1. c., p. 379. a. Petitmengini Vacc., Le, p. 379. o A. Cognensis Petitmengin non Vacc. in herb. meo = À. Bourciert Petitmengin p. p. in herb. meo = A. mutellina > X glacialis. — Port dé A. mutellina. Plante trés élégante, à feuilles de la même forme que dans A. glacialis et couvertes d'un duvet blanc, soyeux, argenté-splendent. Calathides petites comme dans A. mutellina, les inférieures pédoneulées et distantes, les supérieures sessiles et trés rapprochées, formant une grappe plus ou moins longue. Involucre laineux comme dans 4. glacialis. — On la dirait donc une A. glacialis à port, inflorescence, et grandeur des calathides de A. mutellina. — Rare. — Vallée d'Aoste: Cogne au confluent du Torrent de Valnontey (1600) 30. VI. 99! St.-Barthélemy au col Fenêtre de Torgnon sur les Crottes (2800) 4. VIII. 99! B. Carrelii Vacc., 1. c., p. 379. DM A. Vaccarii M. Petitmengin p. p. in herb. meo = 4. glacialis ? x mutellina. — Plante assez semblable à A. glacialis, dont elle se distingue par ses calathides de moitié plus petites, dont les inférieures (2—5) sont longuement pédonculées et. disposées en grappe + longue. (Dans un 362 L. Vaccari. échantillon provenant de Valsavarenche, montée au Grand-Paradis (2500), les calathides forment une grappe trés longue (19 cm, sur 25 de la plante) et très riche, dont les rameaux inférieurs, trés longs, portent des ombellules formées de 3 calathides. La forme des feuilles et la petitesse des calathides excluent la possibilité qu'il s'agisse d'un pur A. mutellina). — Pas bien rare. — Vallée d'Aoste: Cogne, montée au col, de Tsa- Séche! et montée au col de Lauson (2500)!; Valsavarenche, montée au Lauson (2500) inter parentes! (W., M. et V.) et montée au Gd.-Paradis (2500)! Obs. — Comme nous avons vu, les plantes récoltées par M. Wolf et décrites par lui comme hybrides glacialis X mutellina = A. Seileri F. 0. Wolf ne sont autre chose que 1’A. glacialis var. intermedia Gaud. 44. Artemisia Pampaninii (mutellina X nana) Vacc., l. c. p. 380. De cet hybride, je n'ai trouvé jusqu'à présent que la variété: e. Perrieri M. Petitmengin in Monde des Plantes 1906, no. 39, p. 22 = A. nana > X mutellina, 45. X Artemisia Pirottae (mutellina X nana var. racemulosa Rchb.) Vacc., l. c., p. 381. «. Wilezekii Vacc., 1. c., p. 381. A. Perrieri Petitmengin p. p. in herb. meo = A. nana var. racemulosa - Rchb. > X mutellina. — Caractères de la précédente, dont elle se distingue á premiére vue par la richesse de ses grappes, qui portent jusqu'à 45 calathides. Celles-ci sont réunies en petites grappes latérales comme cela se vérifie pour la var. racemulosa Rchb. En outre, les folioles du péricline ne sont pas si argentées-soyeuses que dans la précédente, mais glabrescentes comme dans A. nana. — Vallée d'Aoste: Cogne entre le chalet de Brouillot et celui des Invergneux. (2300—2500), et Valsavarenche en montant au col Lauson (2300—2500) inter parentes (Wilez., Maill. et Vacc.). 8. Berardi Vacc., 1. c., p. 381. A. Perrieri var. petiolata Petitmengin in herb. meo = A. mutellina > X nana var. racemulosa. — Cette plante a le port d'une A. nana var. racemulosa, mais elle est bien plus délicate dans toutes ses parties. Tige lavée de rouge, mais abondamment couverte de poils blancs-laineux, sur- tout vers le haut. Feuilles comme dans les var. précédentes, mais un peu moins soyeuses-argentées. Capitules disposés en grappe composée, comme dans la racemulosa, mais bien plus petits, à folioles du péricline argentees-soyeuses et scarieuses aux bords, comme dans À. mutellina. — On la dirait donc une A. mutellina à fleurs disposées en grappe com- posée, et à tige un peu plus robuste et lavée de rouge, — Rare. — Vallée d'Aoste: Valsavarenche, montée au col Lauson (2300) 17. VIII. 900! 46. Achillea macrophylla L. 8. hirtella Vacc., 1. c., p. 384. Tige et pédoneules poilus. Feuilles poilues à la base du petiole, Sur la nervure médiane et souvent méme sur les bords et sur la sur- face. — (a et là avec le type. — Vallée d'Aoste: Vallon de Brissogne! Entre Plan-de-la-Chaux et col Ferret (2000— 2300)! (TIN PR RDA Catalogue raisonné des Plantes vasculaires de la Vallée d'Aoste. 1904. 363 41. Achillea nana L. 8. laxiuscula Heimerl forma platyphylla Wilczek et Vacc., L c., p. 385. Feuilles plus allongées (jusqu'à 10 em), à lobes non serrés comme dans le type, mais distants. Plante verdátre, à tomentum moins abon- dant. Semble une forme wmbratica! — Vallée d'Aoste: Fénis au Pie Raffreid (2500—2800)!, Arbole et Comboé!, Pointe-Noire!, Grauson!, col Fenétre de Champorcher!; Cogne dans la Comba Valeille (W.. M. et V); Valsavarenche, montée au col Lauson (2600) (Wilez., M. et V.). Gd.-St.- Bernard à la Chenalettaz (2800)!, col Collon sur Bionaz (W., M. et V.), entre Prarayé et Za-de-Zan (W., M. et V.). 48. X Achillea Wilezekiana (A. Eu-Herbarota var. ambigua X nana) Vacc., 1 c., p. 399. Forma superambigua Vacc. et Wilez., l. c., p. 399. Vallée d'Aoste: Cogne: montée au col Lauson (Wilc., M. et Vacc.). Forma media Vacc. et Wilcz.; l. c., p. 399. Vallée d'Aoste: Cogne: Combe Valeille (2000--2200) et montée au col Lauson (W., M. et Vacc.); Valsavarenche, cabane du Grand- Paradis (Wilez.). Forma supernana Vacc. et Wilcz., l. c., p. 399. Vallée d'Aoste: Cogne: montée au col Lauson (W., M., et Vacc.). Note. — Nous n'hésitons pàs à admettre l'influence de la var. am- bigua dans les hybrides chez lesquels les segments des feuilles sont trés courts, d'autant plus que la présence de la variété ambigua a été con- Statée par nous à l'endroit où cet hybride a été récolté. Mais de méme que les var. ambigua et Morisiana sont reliées entre elles par de nom- breuses formes de passage, ainsi l'A. Wilczekiana ne pourra être exacte- ment reconnue que dans ses formes extrémes. Obs. — Cet hybride (f. media) a été récolté par Lisa dans les mon- tagnes du val Varaita en 1845, et déterminé comme A. Morisiana Rehb., puis comme A. moschata Jacq., et enfin par M. Corte comme A. hybrida (voir l'herbier de Turin). | 49. X Achillea Correvoniana (4. Eu-Herbarota var. Haussknechtiana X nana L.) Vacc., l. c., p. 399. Vallée d'Aoste: Champorcher: montée au col Fenétre (2800) (Corr. et Vacc.); Charvensod: montée à la Becca de Nona (2400—2800)', Fenis: entre Tramail de l'Echely et Pic Ratfreid (2500—2900)!, St.-Marcel entre la Chaz et le col! (Besse et Vacc.). Obs. 1. — La plus ancienne mention d'hybrides 4. Herbarota X nana Se trouve dans l'herb. de Lausanne: Sur Tavirone vallée de Cogne 28. 7. 80, sub „A. Herbarota X nana?“ leg. Burdet. C'est la Graya Beyer var. media, lusus platyrhachis. Il est accompagné de deux échan- tillons épinglés à part, correctement étiquetés „A. nana“ (Note de Wilez.). | D Obs. 2. — Le plus ancien échantillon de l'hybride Morisiana X nana Se trouve dans l'herb. Balbis à Turin. Balbis l'avait étiqueté A. Herba- rota, mais ensuite il a effacé ce nom et y a substitué À. nana var. glabra. 864 Vaccari: Catalogue raisonné des Plantes vasculaires de la Vallée d'Aoste. L'étiquette porte encore: lecta ab Ignatio Molineri in montibus supra Bonneville. Ex herb. D. Allionii. I. Molineri l'a aussi récoltée et déter- minée A. moschata Jacq. Il ne donne pas la localité. 50. Cirsium heterophyllum X spinosissimum Naeg. 8. Bernardensis Vacc., l. c., p. 420. C. heterophyllum > spinosissimum. — Differe du vrai C. Cervimi par ses calathides agglomérées, non entourées de feuilles grandes presque égales aux fleurs ou plus grandes qu'elles, mais portées par une tige blanchâtre-aranéeuse, longuement nue comme dans heterophyllum. Dans le reste, comme dans le précédent ex descript. Vallée d'Aoste: Petit-St.-Bernard dans le vallon du Breuil (1600 à 1900) (inter parentes)! 51. Saussurea alpina DC. a. Reichenbachii Vacc., 1. c., p. 425. S. alpina Rchb. fil. — Tige assez développée (15—25 cm), à entre- nœuds allongés; feuilles lancéolées, les infér. atténuées en pétiole ailé, les super. sessiles, toutes glabres en dessus, + blanchátres-floconneuses en dessous, quelquefois glabrescentes méme en dessous. — Vallée d'Aoste: Forme des páturages alpins de 2000 à 2600 m. 52. Saussurea alpina DC. c. elata Vacc., l. c., p. 426. Plante trés développée (de 30 à 50 cm de haut), à feuilles grandes, toutes largement lancéolées, méme les inférieures, peu tomenteuses- blanchátres ou presque glabres en dessous. — Forme de la région infér. propre à la formation ,rhododendretum“ et qui me semble intermédiaire entre la forme Reichembachii et la var. macrophylla Saut. Vallée d'Aoste: Fénis: montée au Tramail de l'Echely (avec la f. a. Reichembachii) (2300)!; Cogne: entre Alpe Susse et Gueula (2300)! Petit-St.-Bernard dans le vallon du Breuil (2000)! 58. Leontodon pyrenaicus Gouan a. pubescens Vacc., l. c., p. 432. Feuilles 3- densement pubescentes. — Vallée d'Aoste: Fénis: entre Cuneus et col Fussi (2100—2400)!, Comboé!; Valsavarenche. Refuge Viet.-Emm. (Sommier!) Petit-St.-Bernard: Lancebranlette (2800)!, Mont- Valaisan!, Pic Jaccod!, Rhuitor à la comba Sourda!; Courmayeur: col de Chavannes!, col de la Seigne!, col Ferret! Grand-St.-Bernard!, Ollomont: vallon de Balme (2400)!, montée an Mont-Gelé (2800)! 54. Leontodon pyrenaicus Gouan b. Sommieri Vacc., l. c., p. 432. Var. foliis glaberrimis Somm. in herb. meo. — Feuilles glabres ou glabrescentes. — "Vallée d'Aoste: Champorcher: col Larissa (2600) (Wilc. et Vacc.), Bois de Roise (1900)!, Dondena (2100)!, Tour de Ponton (3100); Champdepraz au Lac Gelé!; Fénis entre Clavalité et Cuneus (1600—2100)!, St.-Marcel entre Praborna et la Chaz!; Cogne à Cha- vanis!, Grauson (Besse et Vacc.); Valsavarenche, refuge Vict.-Em. (2765) (Sommier), col du Leynir (3090)!; Valgrisenche, vallon de St.-Grat (2300)! / F. Fedde: Species novas in Gardener's Chronicle, 3. ser, XLIII (1908. 365 Cll. Species novas in Gardener's Chronicle, 3. ser., XLIII (1908) descriptas compilavit F. Fedde. 71. Mahonia arguta Hutchinson, 1. e p. 82. Folia 5-juga, quam inflorescentia breviora, petiolis sulcatis 17—20 cm longis; foliola lanceolata vel oblongo-lanceolata, subsessilia vel brevissime petiolulata, coriacea, 5—9 cm longa, 1—2 cm lata, spinoso-terminata, integra vel 1—3 spinoso-dentata, utrinque nitida, venis et venulis utrinque conspicuis, Paniculae ad apicem ramorum congestae, suberectae, laxae, 30—40 cm longae, ramulis elongatis 3 —4-floris compressis rigidis usque ad 4 cm longis. Bracteae ramorum et pedicellorum ovato-lanceolatae, 2—4 mm longae, acutae. Sepala 3 externa parva, elliptica, 3 mm longa, 3-nervia; 3 intermedia et 3 interna oblongo-elliptica, 6 mm longa, 3 mm lata. Petala 6, oblonga, apice bilobata, 4 mm longa, 3 mm lata. Sta- mina 6, filamentis 2 mm, antheris 1—5 mm longis, Ovarium oblongum, 2 mm longum. Bacca globosa, 6 mm diametro. Affinis M. paniculatae Oerst. a qua foliolis angustioribus integris vel dentibus spinosis 1—3, minutis, reticulatione utrinque prominente, petalis minoribus recedit. It now proves to be an undescribed species, closely allied to Mahonia paniculata Oerst. The origin of the plant is unknown, but its nearest allies are natives of Central America, where they occur at altitudes of from 8000 to 10000 feet on the slopes of volcanic mountains in Guatemala and Costa Rica. 72. Pinus Mastersiana Hayata, l. c., p. 194. Rami teretes fusci, novelli glabri, cicatricibus perularum et foliorum notati, Folia in fasciculo quinque, aceroso-filiformia, acuta, dorso plana, in sectione triangularia, margine et in carina remote serrulata, 10 em longa. Strobili erecti, ovato-cylindrici, obtusi, 14 em longi, 7 cm lati. Bracteae minutissimae. Squamae numerosae, orbiculares v. subrhombeae, acutae, sursum reflexae, basi breviter cuneatae, lignescentes, longitudina- liter rugosae, fuscae, dispermae. Semina obovata 12 mm longa, 9 mm lata, apice leviter apiculata, exalata, compressiuscula. Testa ossea, crassa, fusca, glabra; albumen crassum, oleosum. Embryo cotyledonibus 5, verti- cillatis, Formosa: In Monte Morrison, leg. G. Nakahara, 1905. 73. Pinus morrisonicola Hayata, l. c., p. 194. Rami teretes, perularum rudimentis notati, novelli pubescentes. Gemmae ovatae, perulatae, perulis acutis, membranaceis, margine fractis. Folia in fasciculo quinque, fasciculis approximatis, acerosa, rigidula, 6— 8 cm longa arcuata sed non torta, apice acuta. dorso plana, facie acute carinata, in sectione triangularia, margine et carina remote serrulata. Strobili erecti, ovato-elliptici, obtusi, squamis circ. 40 compositi 7 cm longi, 3 cm lati squamis ellipticis, basi cuneatis, sursum rotundatis, le- 366 r F. Fedde. viter reflexis, 3 cm- longis, 1—5 cm latis, coriaceo-crassis, sublignescenti- bus, concavis, badio-fuscis, dispermis, sed interdum abortu monospermis. Bracteae brevissimae. Semen ovatum apice obtusum, 10 mm longum, 6 mm latum, testa coriacea pallide ferruginea glabra, ala membranacea, tenui, cultriformi, 2 cm longa, 8 mm lata. Formosa: Shohakulin, leg. C. Owatari, 1898. 74. Tsuga formosana Hayata, l. c., p. 194. Ramuli novelli tenues glabri, pallide fuscentes. Gemmae perulatae, perulis obtusis integris. Folia approximata, distincte petiolata, petiolis brevibus semiteretibus, parum incurvis, linearia, 16—8 mm longa, 2— 1,5 mm lata apice obtusa vel emarginata, integerrima, glabra, coriacea. Stobili ovati, 20—23 cm longi, 13 mm lati, squamis cire. 20 imbricatis, coriaceis, basi truncatis, sursum suborbieularibus, integris, 15 mm longis, 10 mm latis, substriatis, pallide fuscescentibus, bracteis brevissimis, rhom- boideis, apice brevissime 2-lobatis, irregulariter dentatis. Semina parva, obovata, 4 mm longa, vel longiora, ala membranacea tenui cultriformi, pallide ferruginea, 7 mm longa. Formosa: In Monte Morrison, leg. S. Nagasawa, 1905. 75. Juniperus morrisonicola Hayata, l. c., p. 194. Rami teretes; ramuli novelli virides trigoni. Folia omnia lanceolata, apice acerosa, patentiuscula, 3—4 mm longa, 1 mm lata, supra concava, glaucescentia, subtus parum carinata. Flores masculi terminales in ra- mulis brevissimis, ovoidei, 4 mm longi, 2 mm lati, staminibus 8, squamis peltatis, suborbicularibus, 1,5 mm in diametro, antherae loculis 8. Flores foeminei in ramulis brevissimis terminales, basi foliis squamiformibus bracteisque 6—9 oppositis suffulti, squamis intimis 3, ovatis acutis verti- cillatis patentibus. Ovulum solitarium terminale a squamis intimis 3 circumdatum, oblongum, apice attenuatum. Galbulus globosus 6 mm diam. vel pauces longior, in apice vestigiis squamarum intimarum suf- fultus, siccus nigricans glaber. Formosa: In Monte Morrisan, leg. S. Nagasawa, 1905. 16. Cunninghamia Konishii Hayata, 1. c., p. 194. ' Arbor ramis omnibus teretibus, glabris, foliorum spiraliter confertorum cicatricibus notatis, gemmis floriferis nudis, depresso-globosis, bracteis depresso ovatis, brevissime aristato-acutis. Folia ramorum veterorum spiraliter conferta, adnato-decurrentia, anguste lineari-falcata, incurvo- erecta, acuta, dorso leviter carinata, ramulorum juvenum ascendento- patentia, longiora, anguste lineari-lanceolata, 15 mm longa, 2,5 mm lata, ad basin oblique torta, apice obtusiuscula, margine sub lente serrulata, rigida, coriacea, utrinque pagina glaucescentia, stomatibus multiseriatis instructa, octovum in annum virentia demum exarida sensim soluta. Strobili maturi ovato-globosi, 20 mm longi, 15 mm lati; squamae rotun- datae, mucronatae, basi distincte unguiculatae, ungue brevi, lamina dila- tata, cordata, late depresso-ovata, margine integra, lignescentes, Sursum eoriaceae, et marginem versus subundulatae, dorso apice leviter carinatae, glabrae; bracteae obsoletae, squamulae 3 in basi laminae squamae, distinctae, —————— Species novas in Gardener's Chronicle, 3. ser, XLIII (1908). 367 fimbriatae crenulatae. Semina 3 ad squamularum basin afflxa, reversa, libera, ovato-elliptica, testa coriaceae, duriuscula, ala angusta cincta; embryo ignotus. Formosa: In Monte Randaisan, Nanto, ad 7000 ped. alt., leg. N. Ko- nishi, 1907. 17, Chamaecyparis obtusa Sieb. et Zucc. var. formosana Hayata, 1. c., p. 194. Strobili ut typicae, sed multo minores, 8 mm in diametro, seminibus minoribus, cum alis 2 mm in diametro. Formosa: 78. Keteleeria formosana Hayata, l. c., p. 194. Ramuli dense papilloso-puberuli. Folia laxe inserta, plana, lineari- lanceolata, 30 mm longa vel longiora, 5 mm lata, nervis prominentibus, margine parum deflexa, in utraque facie vernicea, subtus vix pallidiora, apice obtusa (ramuli hornotini aristato-acuta) basi in pedem brevem com- pressum demum contortum attenuata. Strobili erecti, cylindracei, obtusi, 9 cm longi, 5 cm lati; squamae coriaceae, ovato-rotundatae v. cordatae, Superne sensim attenuatae, apice subreflexae, basi breve unguiculatae, extus longitudinaliter striatae, puberulae, margine tenues irregulariter serrulatae; bracteae squamis duplo breviores, spathulatae, membranaceae, dorso fuscae, apice cuspidatae vel trifidae, irregulariter serrulatae, ad medium contractae. Semina pallide fulva basi acuta, cum ala concolore Cultriformi, squamis aequilonga. Semen cum ala 27 mm longum. Formosa: Shinjuki, Shinkocho, leg. N. Konishi, 1902. 79. Malvastrum hypomadarum Sprague, l. c., p. 394. Frutex vix 1 m altus, ramis gracilibus densiuscule stellato- pubes- centibus. Stipulae patentes, oblique lanceolatae, 3—5 mm longae, ciliatae. Petioli circiter 6 mm longi. Folia trilobata, 2,5—4 cm longa et sub- aequilata, basi conspicue cuneata, utrinque pilis simplicibus et stellatis Parce molliter pubescentia, nervis supra impressis subtus prominentibus, lobis oblongis vel in basin angustatis, medio quam lateralibus majore, dentato-serratis praesertim superne, dentibus inferioribus patulis vel le- viter retro curvatis. Pedunculi 1—3-flori, ei axillarum superiorum plus minus contracti, inferiorum usque ad 1—3 cm longi, omnes ut pedicelli calycesque extra stellato-pubescentes. Ramuli accessorii 1 vel 2 ex iisdem axillis orti, 4—7 cm longi, foliati, 2—5-flori. Pedicelli 1,3—2 cm longi, 3 mm infra apices articulati. Bracteae spathulato -lineares, 6—8 mm longae, 1 mm latae, longe ciliatae, extra puberulae, intra glabrae. Calyx intus minute appresse pubescens; tubus 3 mm longus, circiter 20-nervius; lobi ovati, acuminati, 6 mm longi, trinervii vel indistincte quinquenervi, ciliati, nervis lateralibus in tubum separatim currentibus. Corolla 2,5— 4 em diametro; petala oblique obovata, retusa, alba circa basin purpureo- maculata, inferne dense ciliata, intus inferne stellato-pubescentia vel puberula, Columna staminea tota 1 cm supra invértionem petalorum Producta, medio dense stellato-hirsuta. Carpella apice longe stellato- | 368 : A, v. Hayek. hirsuta, ceterum glabra; stylus 1,5 mm supra basin articulatus, ramis purpureis. Planta capensis, per saeculum in hortis anglicis culta, loco natali exacto incognito. . Affinis M. divaricato Gray et Harv., a quo foliis serratis nec crenatis, carpellis apice tantum stellato-hirsutis ceterum calois differt. CHL Neue Arten aus: A. v. Hayek, Flora von Steiermark. Band 1, Heft 7 (1909), pp. 481—560. 56. Cardamine Clusiana (Rchb.) v. Hayek, l. c., p. 491. Dentaria Clusiana Rehb., Fl. Germ. exc., 677 (1832). — Dentaria digi- tata Lam., Encycl meth., II, 267 (1786); Koch, Syn., ed. 2, 48 (1843); Maly, Fl. Steierm., 195 (1868) — Cardamine digitata O. E. Schulz in Englers bot. Jahrb., XXXII, 378 (1903), nicht Richardson in Franklin, Journ. App., VII, 743 (26) [1823]. — Dentaria pentaphyllos B. u. y. L., Sp. pl, ed. 1, 654 (1753). — Dentaria pentaphyllos Scop., Fl. Carn., ed. 2, U, 20 (1712). 57. X Draba ficta Camus in Journ. de Bot., 1898, p. 169 (nom. nud.); v. Wettstein apud v. Hayek, l. c., p. 512 (descr.). Draba aizoides X Sauteri Wettst. in Herbar Halacsy und in Hayek, Fl. Steierm., I, 512 (1909). — Perennis, dense vellaxe caespitosa, caudi- culos elongatos rosulas ferentes emittens. Caulis erectus, 2—3 cm altus, glaber. Folia rosulam densam componentia, obverse lanceolata, acutius- cula, basin versus sensim attenuata, setoso-ciliata. Petala late obovata, 5—6 mm longa, flava. Stamina petalis multo breviora. Siliculae late ellipticae, 4—5 mm longa et 2 mm lata, utrinque breviter acuminatae, stylo 0,5—1 mm longo, pedunculis circiter aequilongis erecto-patentes. — Unterscheidet sich von Draba aizoides durch die kurzen Staubblätter, die breiteren, kürzer bespitzten Schötchen, den kurzen Griffel und die gegen die Spitze etwas verbreiterten Blätter, von Draba Sauteri, der der Bastard viel näher steht, durch die schmäleren, verlängerten ‘Blatter, schmälere Schótchen und etwas grössere Blüten. — Steiermark: Unter den Stammeltern auf dem Hochschwab (W ettstein!). 58. Draba aizoides L. var. a hispidula v. Hayek, l. c., p. 513. Draba Beckeri Hayek in Ost. bot. Zeitschr., LI (1901), 300, nicht A. Kerner. — Schötchen besonders am Rande mit einzelnen steifen an- liegenden Börstchen besetzt. — Steiermark: Hier und da, besonders in tieferen Lagen, meist unter der kahlfrüchtigen Form. Auf dem Lantsch (W ettstein!) der Krebenze bei St, Lambrecht (Strobl); auf dem Donati- berge bei Rohitsch (Alexander!) 59. X Draba Sturii (D. fladnitzensis X tomentosa) Strobl in v. nén l. c., p. 517. Neue Arten aus: A. v. Hayek, Flora von Steiermark. 369 Draba Sturii (fladnitzensis X tomentosa) Strobl in Schedis und in Hayek, Fl. Steierm., I, 517 (1909). — Perennis, dense caespitosa. Caulis erectus, ad 6 cm altus, basi subdense pilis stellatis obsitus, in parte su- periore glaber, 1—2 folius. Folia basalia obovato-lanceolata, integerrima, subdense pilis stellatis obsita et longe setaceo-ciliata; caulina ovata, basi rotundata sessilia, integerrima, pilis stellatis obsita. Petala 3 mm longa, alba. Siliculae ellipticae, 3 mm longae, 2 mm latae, stylo brevissimo coronatae, glabrae, pedicellis glabris aequilongis erectae, semina pauca continentes vel omnino abortivae, — Unterscheidet sich von D. flad- nitzensis durch die sternhaarigen Blätter, die breiteren Stengelblütter und den Griffel, von D. tomentosa durch den oben kahlen Stengel, die kahlen viel kleineren Schótchen. — Steiermark: Unter den Stammeltern auf den Weissen Kógeln im Tuchmarkaar bei Klein-Sölk auf Kalkglimmer- schiefer (Strobl!). 60. Draba stenocarpa (Jord.) v. Hayek u. Wibiral, l. c., p. 519. Erophila stenocarpa Jord., Pugl. pl. nov., 11 (1852); Murr in Deutsche bot. Monatsschr. (1892), 131. — Draba alba Gilib., Fl. Lith., II, 47 (1782) ‚wenigstens z. T.; Woloszcz., Fl. Polon. exs., no. 407. — Erophila tenuis Jord., Diagn., 239 (1864); Rosen in Bot. Zeitg. (1898), 590. — Erophila subtilis Jord., Diagn., 240; Rosen a. a. O. — Erophila psilocarpa Jord., Diagn., 241; Rosen a. a. O. — Draba verna y. lanceolata Neilr., Fl. N.-Ost., 142 (1859); Murm., Beitr. Pflanzengeogr. Steierm., 171 (1874). — Erophila. verna 8. stenocarpa Hausskn. in Verh. bot, Ver. Brandenb., XIII, 108 (1871). — Erophila vulgaris 8. typica Beck, Fl. N.-Öst., II, 1, 472 (1892) z. T. — Erophila violacea und E. Bardini Rosen in Bot. Zeitg. (1898), 591. — Erophila scabra Rosen a. a. O., 599. — Erophila elongata Rosen a. a. O., 600. — Draba verna Subsp. lanceolata Rouy et Pouc., Fl. France, II, 222 (1895). 61. Draba glabrescens (Jord.) Hayek u. Wibiral, l. e., p. 520. - Erophila glabrescens Jord., Pug. pl. nov. 10 (1852); Rosen in Bot, Zeitg., XLVII, 581 (1889). — Draba minima C. A. Mey., Verz. Pfl. Caucas., 184 (1831). — Erophila vulgaris DC., Syst., II, 356 (1821) z. T. — Ero- Phila spathulifolia Jord., Diagn., 208 (1864). — Erophila medioxima Jord., Diagn., 212. — Erophila erratica Jord., Diagn., 214. — Erophila procerula Jord., Diagn., 215. — Erophila campestris Jord., Diagn., 210. — Erophila oblongata Rosen in Bot. Zeite. (1889), 584. — Erophila glaucina Rosen a. a. O., 585. — Erophila verna y. glabrescens Hausskn. in Verh. bot. Ver. Brand., XIII, 108 (1871). -- Draba verna Subsp. glabrescens Rouy et Fouc., Fl. France, II, 227 (1895). 62. Draba ambigens (Jord.) Hayek et Wibiral, 1. c., p. 520. Erophila ambigens Jord., Diagn., 211 (1864). — Draba verna Rchb., Icon. fl. Germ. et Helv., IL T. XII, fig. 4234 (1837—38). — Erophila vivariensis Jord., Diagn., 229 (1864). — Erophila chlorotica Jord., Diagn., 216. 63. Draba maiuscula (Jord.) Hayek u. Wibiral, l. c., p. 521. Erophila maiuscula. Jord., Pug. pl. nov., 9 (1852): — Draba verna L., Sp. pL, ed. 1, 642 (1753).z. T. — Erophila vulgaris DC., Syst, IL 356 Repertorium novarum specierum. VIII. 24 370 Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange des plantes. VI. (1821) z. T.; Maly, Fl. Steierm., 200 (1868) z. T. — Draba verna 8. Krockeri. Andrz. in Rchb. Icon. fl. Germ. et Helv., II, 6, T. XII, fig. 4234! (1837—38). — Draba verna 8. ovalis Neilr., Fl. N.-Ost., 742 (1859); Murm., Beitr. Pflanzengeogr. Steierm., 171 (1874). — Erophila verna var. maius- cula Hausskn. in Verh. bot, Ver. Brand., XIII, 108 (1871); Coss., Comp. fl. Atl., 2, 246 (1887). — Erophila verna 8. typica Beck, Fl. N.-Ost. Il, 1, 472 (1892) z. T. — Erophila brevipila Jord., Diagn., 237 (1864) — Erophila rigidula Jord., Diagn., 238. — Erophila curtipes Jord., Diagn., 249. — Erophila occidentalis und E. brevifolia Jord., Diagn., 243. — Ero- phila furcipila Rosen in Bot. Zeitg. (1889), 588. 64. Capsella bursa pastoris (L.) Mnch. d. annua v. Hayek, l. c., p. 526. Annua. Folia basalia deficientia vel pauca, rosulam laxam inconspi- cuam formantia. Cotyledones florendi tempore saepius persistentes. Fructus plerumque maiores. — Steiermark: Hier und da, besonders auf Getreidefeldern in den Voralpen. Bei Wôrschach im Ennstale!, Gross- Reifling (W ettstein), Krieglach! 65. Camelina Alyssum Thellung, Verz. Sämer. Bot. Gart. Zürich, 1906, p. 10; v. Hayek, 1. c., p. 528. Myagrum Alyssum Mill, Gard. Dict., ed. 8, Myagrum no. 2 (1786). — Myagrum sativum y. L., Sp. pl, ed. 2, 894 (1763). — Cochlearia foetida Schk., Handb., II, no. 1805 (1796). — Myagrum dentatum Willd., Phytogr., I, 9 (1797). — Camelina dentata Pers., Syn., II, 191 (1807); Koch, Syn., ed. 2, 73 (1843); Maly, Fl. Steierm., 201 (1868). — Camelina foetida Fr., Mant., V, 870 (1839). — Camelina sativa 8. dentata Wallr., Sched. crit. 354 (1823); Murm., Beitr. Pflanzengeogr. Steierm., 172 (1874). 66. Raphanus Raphanistrum L. 8. ochrocyaneus (F. Gérard) v. Hayek, l. c., p. 556. Raphanistrum Lampsana ß. ochrocyanea F. Gerard in Revue bot. (Toulouse), VIII, 55 (1890). . 67. Raphanus Raphanistrum L. y. sulphureus (F. Gérard) v. Hayek, l. c. p. 556. Raphanistrum Lampsana «. sulfurea F. Gérard in Revue bot. (Toulouse), VIII, 55 (1890). — Raphanus Raphanistrum f. concolor Beck, Fl. N.-Öst., Il, 1, 499 (1892). * CIV. Species novae ex: Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange des plantes. VI. (XIX [1908/09], 1909, Quimper.) 49. (405.) Rosa speciosa Dés. var. pseudo-tolosana Sudre, l. c., p. 9- R. gallica X Jundzillii var. tolosana, R. tolosanae Timb. admodum similis a quo differt: foliis subtus tomen- tosis, eglandulosis, praeter nervum medium; foliolis majoribus, latioribus; ramusculis leviter heteracanthis, glandulis sparsis munitis; stylis hirsutis. Arbuscula humilis, floribus magnis, laete roseis. | | | : | Bulletin de l'Association Pyrénéenne pour l'échange des plantes. VI. 371 50. (406.) Rosa speciosa Dés. var. pseudo gallica Sudre, 1. c., p. 3. R. gallica X Jundzillii var. tolosana. | Arbuscula pumila; folia utrinque pubescentia, subtus cinerascentia serratura composito-glandulosa; foliola magna, supera 3—4 cm lata, terminalia late ovata vel suborbicularia; ramusculi pruinosi, glandulosi, heteracanthissimi; pedicelli plerique breves; urceoli hispido-glandulosi; flores magni, spectabiles purpurei; styli hirsuti. Floribus grandibus, ramulis heteracanthis, foliolis magnis, subtus tomentosis R. gallicam revocat, 51. (407.) X Rubus ciliolentus H. Kinscher, 1, c., p. 3. (= R. caesius L. X Balfourianus Blox?). Semblable au R. Balfourianus Blox. En differe surtout par ses ai- guillons caulinaires plus nombreux, ses feuilles souvent ternées, plus vivement dentées, à poils brillants, ses folioles plus larges, son inflores- cence corymbiforme et ses pétales suborbiculaires. Hab. — Silesie; Olbersdorf et Schoenwalde prés de Frankenstein; haies, bords de chemins. Les Rubus caesius L. et Balfourianus Blox. ne sont pas rares dans ces localités, (A Balfourianus Blox differt proecipué spinis caulinaribus frequen- tioribus; foliis saepe ternatis magis dentatis pilis nitentibus; foliolis latioribus; inflorescencia corymbiformi et petalis suborbicularibus). (H. Kinscher.) 52. (408.) Cotyledon praealtus Sampaio, l. c., p. 4. Une espèce bien distincte du C. umbilicus, dont elle diffère toujours par le port trés particulier, par la grappe, par les bractées plus longues que les pedicelles, pàr les corolles jaunes, à divisions plus longues et trés aigues et, surtout, par les squames hypogyniques, qui sont prisma- tiques, et non pas planes comme dans l’espèce linnéenne, Elle est trés différente du C. horizontalis et on la trouve en Espagne (Batres, prov. de Madrid) et en divers lieux du Portugal. 53. (411.) Gratiola officinalis var. latifolia Humbert, |. c., p. 6. Feuilles au moins deux fois plus larges que dans le type par rapport à leur longueur, elliptiques et arrondies au sommet. Les feuilles de la base sont relativement plus larges que les feuilles Superieures. La longueur est à peu pres la méme chez le type et chez la variété pour des feuilles situées à des hauteurs comparables. | Cette plante, avec ses tiges assez robustes garnies de feuilles elar- gies, a un port un peu different de celui de la gratiole ordinaire. Elle croît assez abondamment sur les rives de l'étang de St-Thurial (Ille-et- Vilaine), et au déversoir de cet étang, dans les fentes des rochers Submergés en hiver (schistes rouges Cambriens). Tous les individus de cette localité sont à larges feuilles; le type, à feuilles étroites lancéolées-aigües, se trouve sur plusieurs points du département. (H. Humbert.) 24* 372 : RE Fries. CV. R: E. Fries, Sterculiaceae novae americanae. (Ex: Kgl. Svenska Vetensk. Akad. Handl., XLII, no. 12 [1907], pp. 5—26.) 1. Melochia ($ Eu-Melochia) Morongii Britton var. denudata R. E. Fries, Le p. 9. Differt a typo foliis supra et subtus hovellis laxiuscule hirsutis, mox -glabrescentibus et demum glaberrimis vel pilis sparsis in nervis modo sitis instructis. Paraguay: Estancia St. Maria. In campo, solo calcareo (Anisits 2529; herb. Regn.). - 9. Melochia ($ Eu-Melochia) tomentosa L. var. mattogrossensis R E. ‘Fries, l. c., p. 10. - Folia ovata vellate ovata, basi rotundata vel cordata, apicem versus sensim angustata et summo apice rotundata, supra viride-flavescentia, -subtus paulo pallidiora, utrinque laxe (subtus densius) pilis albidis stel- latis instructa, usque ad 10 cm longa et 8,5 cm lata; petiola ad 4,5 cm longa; umbellae fructiferae ad 3,5 cm longe pedunculatae. Brasilia: Matto Grosso, Corumbá (Malme II, 3072; herb. Regn.) 8. Melochia ($ Mougeotia) ulmarioides St. Hil. forma albo-villosa R. E. ‘Fries, Le, p. 10. . Folia subtus, in nervis et interstitiis, pilis longis albis flexuosis dense tecta, stellatis minoribus tamen omnino destituta; calyx bracteaeque pilis glanduliferis carentes; ceterum cum typo congruit. Paraguay: Estancia Armonia. In campis frequenter; corolla auran- tiaca (Anisits 1913; herb. Regn.). 4. Melochia ($ Mougeotia) decumbens R. E. Fries, ]. c., p. 11. Suffrutex decumbens, valde ramosus, ramis repentibus, t/s m vel ultra longis, pilis albidis patentibus.longis simplicibus nec non glanduli- feris numerosis intermixtis vestitis; internodia ad 4 cm longa. Stipulae lanceolato-subulatae, acutae, scariosae, brunneae, ciliatae, 3—4 mm longae et basi 1—1,5 mm latae. Petioli ut ramuli pilosi, 1/—2 cm longi, circ. 1); longitudinis laminae aequantes. Laminae membranaceae, ovato- ellipticae, basi cordatae, apice rotundatae vel interdum breviter acutae, margine dentatae, dentibus acutis, 1—3 mm latis et Y,—1 mm altis, supra pilis longis simplicibus adpressis plus minus dense. interdum sparse, vestitae, subtus paulo pallidiores et praesertim in nervis pilosae ; costa et nervi validiores supra impressi, subtus prominentes, rete venu- larum in superficie inferiore conspicuo, denso; laminae ad 5 cm longae et 4 em latae, vulgo circ. 3 X 2 cm metientes. Paniculae terminales, basi foliosae, ramis strictis, pédicellis 1—3 mm longis, hirsutis. Caly* pilosus et insuper glandulis stipitatis instructus, 4—5 mm longus, in lacinias subulatas, acutas, 3—3,5 mm longas et basi 1—1,5 mm latas divisus. Corolla flavida. Forma brevistyla: petala 8,5 mm, stamina 5,5 mm et styli 3 mm longa. Forma longistyla: petala 9 mm, stamina 3,5 mm et styli 5 mm longa. Capsula dense hirsuta, calycem longitudine Sterculiaceae novae americanae. 313: subaequans, coccis 3,5—4 mm longis, tergo ad medium, ventre ad basin dehiscentibus. Semina nigrescentia, rugosa, trigono-ovoidea, 1,75 mm. longa et 1,25 mm lata. | Paraguay: Estancia St. Maria. In ,campos cerrados“ calcareis et. in rupibus calcareis siccis frequentissime (Anisits. no. 2509 et 2656; herb. Regn.). i Die Art zeigt engste Verwandtschaft mit Melochia venosa Sw. und ulmarioides St. Hil.; von beiden unterscheidet sie sich entschieden durch. ihren Wuchs mit niederliegenden, kriechenden Zweigen, durch die ei- runde, gewóhnlich stumpfe oder kurz spitzige Form der Blütter und die kleineren, blatttragenden Infloreszenzen. . 5. Melochia ($ Mougeotia) ramuliflora (Miq.) R. E. Fries, l. c., p. 11. . Melochia ulmifolia.Benth. in Hook., Journ. of Bot., IV, p. 129, 1842. — Riedleia ramuliflora Miq. in Linnaea, XIX, p. 182, 1847. — Riedleja ($) dichotoma Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mosc., XXXI, 1, p. 208, 1858. — Melochia Benthami K. Sch. in Mart, Fl. bras, XII, 3, p. 30, 1886. — Melochia Carthaginensis Willd. in herb. ex K. Sch., l. c. Die Art ist über Guiana und das nordöstliche Brasilien verbreitet.. 6. Waltheria vernonioides R. E. Fries, 1. c., p. 13, tab. III, fig. 1. . Euvaltheria fruticosa vel herbacea, perennis, ramosa, ramis virgatis, pilis stellatis albido-cinereis tomentosis; internodia ad 6 cm, vulgo circ. 3 em longa. Stipulae subulato-filiformes, hirsutae, rubescentes, 8—4 mm: longae, caducae. Foliorum pelioli teretes, tomentosi, 5 —7 mm longi, su- periores breviores; laminae rigide membranaceae, concolores vel subtus: paulo pallidiores, oblongo-ellipticae, superiores oblanceolatae, basi rotun-. datae, apice rotundatae vel acutiuseulae, margine basin versus integrae, Supra medium acute dentatae, et supra et subtus pilis stellatis brevibus. albido-einereis vestitae, 5-nerviae, costa nervisque validioribus supra im- pressis, subtus prominentibus; laminae ad 3,5 cm longae et 1,5 cm latae, vulgo tamen minores, 2—2,5 cm longae et 0,8—1 cm latae. Inflores- centiae in axillis foliorum sessiles, globosae, densae, 0,8—1 cm diam., prophyllis lanceolatis, acutis, circ. 4 mm longis atque longe albido-ciliatis. Calyx. turbinatus, 10-nervius, extus dense et adpresse albido-hirsutus, & mm longus, ad medium in lacinias anguste triangulares, acutissimas, basi 1 mm latas divisus. Petala calyce breviora, 3—3,5 mm longa, limbo elliptico-rotundo, 2—2,5 mm longo, in unguem filiformem, 1 mm longum abrupte constricto, subtus glabro, supra ad basin pilis longis albidis Sparsis instructo. Tubus stamineus 2 mm longus, filamenta libera 1,5 mm longa; antherae 3/, mm longae. Pistillum 3,5—4 mm longum, stylo Parce piloso, Capsula 2,5 mm longa, 2—2,5 mm lata, compressa, apice breviter stellato-hirsuta. Semen obovatum, 2 mm longum et 1,5 mm latum, paulo compressum, nigrum, glabrum. , Brasiliae prov. Matto Grosso: Cuyabá (Malme Il, 3161; herb. Regn.). In dumetis subhumidis solo argillaceo. | ` «Der Bau der Frucht und der Blütenstünde sowie die gleiche Länge der Staubblütter und des Griffels usw. stellt die Art in die Nähe von 374 R. E. Fries. W. Glazioviana und americana. Die tief gespaltene Staubblattröhre weist auf eine engere Verwandtschaft mit der ersteren hin, von der sie sich jedoch durch eine andere Blatttorm und Behaarung, durch auswendig glatte und kürzere Kronenblätter von einer anderen, charakteristischen Form, mit deutlicher abgesetztem Nagel, unterscheidet. — Die Kronen- blätter sind, nach Malme, gelb mit einem Stich ins Rotbraune. Der Artname ist auf Grund der grossen habituellen Áhnlichkeit mit einigen Vernonia-Arten mit ungestielten Infloreszenzen in den Blattachseln längs den Zweigen gewählt worden. 7. Waltheria americana L. var. glandulosa R. E. Fries, I. c., p. 14. A typo differt omnibus partibus glandulis stipitatis tomento inter- mixtis, in calycis lobis et praesertim in prophyllis numerosis instructis. Paraguay: Estancia St. Maria (Anisits 2041; herb. Regn.). 8. Waltheria Regnellii K. Schum. in Fl. bras, XII, 3, p. 67; R. E. Fries, l. c., p. 15 (diagn. emend.). Herba e basi ramosa, ramis usque ad 4 dm longis, prostratis et ad nodos radicantibus; internodia ad 3 cm longa, pilis longis cinereis vel albido-cinereis subpatentibus dense ac molliter hirsuta. Stipulae oblique iriangulares vel ovatae basique obliquae, apice acutae, extus dense, intus sparsissime adpresse longepilosae, 5—8 mm longae et basi 3,5—5 mm latae. Petioli 3—5 mm longi, tomento caulis vestiti. Laminae mem- branaceae, ellipticae vel oblongo-ellipticae, basi apiceque rotundatae, mar- gine dentatae (dentibus acutis, 0,5—1,5 mm altis et 0,5—3 mm latis), supra dense vel laxius, subtus densissime, praesertim in nervis, pilis longis simplicibus albidis vestitae, sericeae; nervi medii ac secundarii validiores utrinque circ. 5 supra impressi, subtus prominuli; laminae 1,5—4 cm longae, 1—2,2 cm latae. Inflorescentiae longe pedunculatae, pedunculis infra glomerulos densissime albo-lanatis; stipulae bractearum foliorum aequales, prophylli lanceolati, acuti. Calyx anguste turbinatus, extus sparse pilosus intusque glaber, 10-nervius, 5 mm longus, in lobos triangulares et longe acuminatos, 2,5 mm longos et basi 1,25 mm latos divisus. Petala obovata, apice rotundata, 2,5—3 mm longa. Staminum tubus (floris longistyli?) 1,5—2 mm longus, filamenta libera c. 2,5 mm longa; stylus circ. 2 mm longus, stigmate 1,5 mm longo penicilliforme instructus. Semen oboviforme, apice truncatum, laeve, castaneum, 2 mm longum et superne 1,5 mm diam. Brasilia: Minas Geraés, Uberava (Regnell III, 276; herb. Regn.) 9. Büttneria asperrima R. E. Fries, 1. c., p. 15, tab. I. Herba 2— 6 dm. alta, ramis e rhizomate crasso prodeuntibus, erectis, rigidis, simplicibus; internodia 1,5—4 cm longa, quinquangula, viridia, angulis incrassatis pallide flavo-virentibus, praesertim in angulis dense pilis basi incrassatis instructa, scaberrima, Stipulae subulatae, 8 mm longae, mox caducae. Folia subsessilia vel brevissime petiolata. Petioli ad 3 mm longi, et 3—4 mm lati, plani. Laminae rigidae, flavido-vires- centes, nervis pallidioribus, ellipticae vel oblongae vel anguste oblongae, integerrimae, basi acutae et apice rotundatae vel acutiusculae nec non f Sterculiaceae novae americanae. 375 in apiculum minutum terminantes, supra et subtus pilis rigidis basique incrassatis asperrimae; nervi 5—7 e basi radiantes, apicem versus inter se conjuncti, ut venulae utrinque elevati et reticulum densum formantes; laminae 7—11 cm longae et 2—4 cm latae, apicem versus ramorum decrescentes. Flores in umbellis axillaribus, 3—6-floris dispositi, inflores- centiam terminalem foliosam, sursum subnudam, usque ad 2 dm. longam formantes; pedunculi umbellarum graciles, albido-puberuli, 6—12 mm longi; pedicelli florum laxius puberuli, graciles, circ. 5 mm longi. Calyx glaber, siccus flavo-virescens et plus minus violaceo-striatus vel omnino violaceus; tubus c. 1 mm longus, laciniae anguste triangulares et longe acuminatae, 5—6 mm longae et basi 1,5 mm latae. Petala 6—8 mm longa, cucullo glabro, 0,5 mm stipitato atque c. 1 mm longo et lato, triangulari et apice truncato, alulis corniculatis, corniculis pilosulis; ligula petalorum filiformis, 4,5—6,5 mm longa, in parte inferiore pilosula et flavo-virescens, in superiore glabra et atroviolacea. Staminodia triden- tata. Ovarium globosum. Fructus globosus, circ. 1 cm diam., muricatus, dein glabrescens. Semina fusca, oblique ovoidea, acuta, 5,5 mm longa et 3 mm diam. | Brasilia: Prov. Matto Grosso, Santa Anna da Chapada (Malme, IL 2050; herb. Regn. — Percy Sladens Exp. no. 610; leg. A. Robert; in herb. Mus. Brit). — Typi in herb. Regnelliano. Die Art steht B. scalpellata Pohl nahe, ist aber meines Erachtens doch von dieser getrennt zu halten, besonders da das reiche Material, das ich von der Art gehabt, keine Andeutung von einem Übergang zu scalpellata gezeigt hat. Die grossen, ungestielten Blätter von breit lanzett- licher oder elliptischer Form, die rauhere Behaarung und die kleineren Blüten mit schmäleren Kronenblättern zeichnen die Art aus. Möglicher- weise könnte sie mit ebenso gutem Recht als Varietät neben sessilis unter sca/pellata gestellt werden. 10. Ayenia spinulosa R. E. Fries, l. c., p. 19. | Fruticulus parvus (1—2,5 dm altus), ramis e rhizomate subterraneo prodeuntibus, erectis, simplicibus; internodia 1—2 em. longa, teretia, laevia vel longitudinaliter striatula, pilis stellatis minutissimis in partibus novellis ramorum dense, in vetustioribus laxius vestita. Stipulae glabrae. subulatae, acutissimae, diu persistentes, 3—7 mm longae. Petioli teretes et supra applanati, dense breviterque pilis cinereis vestiti, .0,5—1 em longi. Laminae rigidae, concolores et plus minus nitentes, glaberrimae vel novellae minutissime puberulae, oblongae vel lanceolato-oblongae vel inferiores ovatae vel etiam orbiculares, apice acutissimae et spinulosae, basi cordatae, margine laxe dentatae, dentibus 0,5—1,5 mm longe spinu- losis, acutissimis; nervi yenulaeque supra et subtus prominuli et reti- culum densum plus minus rubro-coloratum formantes; laminae maximae 4,5 cm longae et 1,4 cm latae, vulgo tamen paulo minores, inferiores minimae, et tantum 5 X 5 mm metientes. Flores 1—4 in axillis foliorum siti, pedunculis 2—5 mm longis, breviter stellato-hirsutis et glabres- centibus, fructiferis recurvis. glabris. Calyx scariosus, 2,5 mm longus, 816 R. E. Fries. extus tenuiter puberulus, laciniis lanceolatis, acutis, trinerviis, 2 mm longis et 1 mm latis. Petalorum ungues filiformes, c. 3 mm longi, cucullus 1,5 mm longus, glaber. Capsula subglobosa, 5—6 mm diam., fragillima, aculeis tenuibus, facile detergibilibus, 1—1,5 mm longis dense vestita. Semina atra, foveolata, 2—2,5 mm longa, 1,5 mm lata. Paraguay: Estancia St. Maria (Anisits 2585 et 2895); Pulé-cué (Anisits 2625). In ,campo carrado“, solo calcareo frequenter. — Typi in herb. Regnelliano. Durch die angeführten Charaktere sich von den übrigen Ayenia- Arten unterscheidend, besonders gekennzeichnet durch die steifen, glatten Blätter und ihre charakteristische Zähnung. 11. Helicteres acuminata R. E. Fries, l. c., p. 20, tab. II, fig. 1—2. Arbor (v. frutex), ramis cortice primo fusco, demum cinereo stria- tulo tectis, ramulis novellis pilis stellatis cinereo-ferrugineis breviter tomentosis; internodia 0,5—1 cm longa. Stipulae subulatae, acutae, stellato-tomentosae, circ. 1 cm longae et basi vix 1 mm latae. Petioli teretes et supra paulo applanati, ut ramuli tomentosi, 1—1,5 cm longi. Laminae membranaceae, ovatae, basi cordatae (incisura aperta, 2—5 mm profunda), apicem versus sensim in cuspidem longam angustatae, sumıno apice acutae, margine dupliciter dentatae, supra cinereo-virides et pilis albidis stellatis minutis densiuscule vestitae, majoribus sordide ochroleucis sparsioribus intermixtis, subtus pallidiores, albido-cinereae et densius breviterque stellato-tomentosae, 7—9-nerviae, nervis validioribus supra et praesertim subtus prominulis, venulis supra inconspicuis, subtus reti- culum laxum formantibus; laminae 8—12 cm longae, 4—7 cm latae. Gynophorum (fructiferum) sursum valde curvatum, rigidum, glabrum, longitudinaliter striatum, 8—10 cm longum. Fructus rectus, 2,8—4,2 cm longus; folliculi nteliato-toinontosali, cinerei, dorso acute carinati, lateri- bus convexis. Brasilia: Matto Grosso, Corumbá GL, 03; Malme). Typi in herb. Regnelliano. Was die Art hauptsächlich auszeichnet, ist ihre charakteristische Blattform, mit der in eine schmale Spitze auslaufenden Blattspreite. (Vgl. Taf. IL fig. 1 und 3.) Die Bekleidung ist ausserdem rauher, nieht so weichwollig wie bei Lhotzkyana, die Friichte etwas kleiner und wollhaarig. . 12. Helicteres Pilgeri R. E. Fries, L c., p. 22. Syn.: Helicteres guazumoefolia ex Pilg. in Engl, Bot. Jahrb., 30, p. 173 (non H. B. KA Frutex arborescens usque ad 4 m altus, parce ramosus, ramis plus minus erectis virgatis pilis stellatis ochraceo-cinereis adpressis nitentibus dense vestitis, scabris; internodia teretia, ad 4 cm longa, vulgo tamen c. 2 cm metientia. Folia distiche disposita (ramis dorsoventralibus). Stipulae subulatae, stellato-hirsutae, 5—7 mm longae, persistentes. Petioli teretes vel supra plus minus evidenter canaliculati, ut ramuli stellato- hirsuti et scabri, 2—4 mm longi et c. 1,5 mm diam. Laminae rigide Sterculiaceae novae americanae. 317 membranaceae, subdiscolores, ovatae, basi obliquae, rotundatae vel paulo cordatae, apice breviter acuminatae, summo apice acutae, margine den- tatae (dentibus acutis, 1—2,5 mm latis, 1/¿—1,5 mm altis), supra obscure virides (siccae nigrescentes) et pilis stellatis adpressis laxe obsitae, Scabrae, subtus pallide virides et densius pilis stellatis cinereo-olivaceis rigidis nitentibus vestitae; nervi medii et primarii 5—6 e petiolo radi- antes supra subplani, subtus valde prominentes, rete venarum subtus elevato, reticulo densissimo venularum pilis occulto; laminae 3,5—10 cm longae, 2—5,5 cm latae. Inflorescentiae axillares, e dichasiis nonnullis compositae, foliis breviores vel plus minus aequilongae; pedicelli cinereo- tomentosuli, circ. 3 mm longi; prophylli lineari-lanceolati, rubescentes, integri, acuti, 6—7 mm longi et 1—1,5 mm lati. Flores actinomorphi. Calyx inflato-tubulosus, rubescens, extus pilis stellatis minutis albidis laxe instructus, intus glaber (laciniis modo puberulis), 1,9—2,2 cm longus; lobi breves, late triangulares, acuti, 1—1,5 mm longi et 2—3 mm _ lati. Petala calycem 4—6 mm excedentia, rubra, unguibus filiformibus, 1 mm latis, limbis spathulatis extus margineque pilosulis. Gynophorum rectum, parcissime et minutissime pilosulum, 3--3,5 cm longum. Stamina fertilia 10, filamentis 3—4 mm longis, antherisque 1,5—2 mm latis; staminodia 5, circ. 2 mm longa. Fructus circ. 5 cm longe pedunculati (pedunculis rigidis patentibus), breviter cylindrici, uno anfractu gyrati, 2—2,5 mm longi et 8—10 mm diam.; folliculi dorso acute carinati vel obtusi, stellato-hirsuti, glabrescentes, rostro erecto apiculati. Semina oblonga, 2 mm longa et 1 mm diam. Brasilia: loco haud indicato (Burchell 9012; herb. Kew.) Matto Grosso, Cuyabá (Pilger 317; herb. Berol. — Malme I, 1214 B et 1214 B* et II, 1787; herb. Regn.) Inter frutices, loco subhumido. Kennzeichnend für die Art sind die langen, unverzweigten Sprosse, die an H. Sacarolha St. Hil. erinnern, die charakteristisch rauhe Be- haarung mit dichten, festen, glünzenden Sternhaaren und die kurz drei- eckigen Kelchzipfel. | 13. Helicteres retinophylla R. E. Fries, l. c., p. 23. Syn.: Helicteres guazumaefolia auct. pro parte. | Arbor vel frutex ramosus, ramis cortice fusco-cinereo rimuloso tectis, novellis pilis stellatis majusculis subadpressis vestitis, demum ‚glabres- centibus; internodia 1—3 cm longa. Folia distiche disposita, ramis dorso- ventralibus, Stipulae subulatae, acutae, parce pilosae, 6—7 mm longae et vix 1}, mm latae, deciduae. Petioli teretes vel supra applanati, tomento ramulorum sed densiore vestiti, 4—7 mm longi. Laminae membranaceae, Subconcolores, ovatae, basi leviter obliquae, rotundatae vel vulgo paulo : cordatae, apice breviter acuminatae et summo apice acutae, margine dentatae, interdum plus minus evidenter dupliciter dentatae (dentibus acutis, 1—4 mm latis, 1/,—2 mm altis), supra pilis stellatis majusculis adpressis laxe vestitae deinque plus minus glabrescentes, subtus spar- Sissime pilis stellatis instructae, interdum fere glabrae; nervi primarii 1 a petiolo radiantes atque secundarii validiores supra subplani, subtus 318 R. E. Fries: Sterculiaceae novae americanae. valde prominentes; reticulum venularum supra inconspicuum, subtus evidenter conspicuum, impressum et densissimum: laminae vulgo 5—8 cm longae et 2,5—4 cm latae. Flores actinomorphi, in dichasiis bifloris 4—6 mm longe stipitatis siti; pedicelli 1,5—2 mm longi; prophylli lanceo- lati vel lanceolato-oblongi, acuti, integri, 6—7 mm longi, 1,5—3 mm lati. Calyx tubulosus et paulo inflatus, eirc. 28 mm longus, rubescens, extus pilis stellatis minutis majoribusque mollibus gracilibus laxiuscule vestitus; lobi longe et anguste triangulares, acuti, 3,5—4,5 mm longi et basi c. 2mm lati, Petala calycem 5—8 mm excedentia, purpurea. Gynophorum rectum, minutissime puberulum, 3,7—4 cm longum. Stamina fertilia 10, filamentis 4—6 mm longis antherisque c. 1,5 mm latis; staminodia 5, fertilibus subduplo breviora. Fructus solitarii vel geminati, pedunculis erectis, 3,5—4,5 cm longis rigidis suffulti, cylindrici, uno anfractu gy- rati, 2,5—2,8 cm longi et c. 1 cm diam.; folliculi dorso rotundati vel acute carinati. Mexico: loco non indicato (ex herb. Ruiz et Pavon; in Mus. Brit. sub nom. „Helicteres biflora“); San Blas (Plants of Beecheys Voyage. Coll. G. F. Lay et A. Collie; ibid. et Kew); Vallée de Córdoba (Bour- geau 1485; herb. Kew. et Holm). — Costarica: Rio Ceibo près de Buenos Aires (Pittier et Durand, pl. costar., 6564; leg. Pittier; herb. Boiss.). — Columbia: Aguachica (Schlim 512; ibid. et Kew); St. Martha (Purdie; Kew, — Herbert Smith 378; herb. Regnell.). Die Art zeichnet sich vor allem durch die spürlich stehenden Stern- haare sowohl auf der Ober- als der Unterseite der Blütter aus, welche das Mesophyl und das äusserst feine Netzwerk, das die Nervenver- zweigungen bilden, nicht verdecken, ferner durch den grossen Kelch mit Jang ausgezogenen spitzen Zipfeln, grosse Kronenblütter usw. 14. Helicteres Lindmanii R. E. Fries, l. c., p. 24. Syn.: Helicteres corylifolia Sp. Moore in Trans. Linn. Soc. London, ser. II, Bot. IV, p. 816 (1895). Frutex pergrandis arborescens divaricatus, ramis cortice cinereo- fusco, rimuloso obtectis, novellis pilis stéllatis sordide cinereo-flaves- centibus laxiuscule tomentosis. Internodia 1—1,5 cm longa. Stipulae lineari-subulatae, acutissimae, stellato-hirsutae, caducissimae, c. 5 mm longae et 0,5 mm latae. Folia biseriatim disposita (ramis dorsoventrali- bus); petioli teretes vel supra paulo applanati, indumento ramulorum vestiti, 5—7 mm longi; laminae tenuiter membranaceae, subconcolores, ovatae vel late ovatae, paulo obliquae, basi leviter cordatae, apice bre- viter acuminatae et summo. apice obtusiusculae, margine crenato-dentatae (crenaturis obtusiusculis, 1—3 mm latis, 0,5—1 mm altis), supra virides et pilis stellatis cinereo-flavidis laxe disseminatis instructae, subtus paulo: pallidiores et laxe stellato-hirsutae; nervi medii et validiores (6—7 ® petiolo radiantes) supra subplani, subtus sicut venae majores elevati, reticulum venularum supra inconspicuum, subtus evidenter conspicuum, subimpressum et densissimum; laminae. 4,5—9 em longae, 2,5— 5,5 em latae. Flores actinomorphi, in dichasiis bifloris, 5—6 mm longe stipitatis F. Fedde: Species novas in Gardener's Chronicle, 3. ser, XLIV (1908). 319 suboppositifoliis dispositi, pedicelli 1—2 mm longi; prophylli oblongo- lanceolati, acuti, integerrimi, c. 1 cm longi et 0,4 cm lati, Calyx tubu- losus vel paulo inflatus, rubescens, c. 2 cm longus, extus pilis stellatis albidis minutis majoribusque nonnullis intermixtis laxiuscule vestitus; lobi triangulares, acuti, 2,5—3 mm longi et basi 2—2,5 mm lati. Petala rubra, calycem 8—10 mm longe excedentia, unguibus filiformibus, c. 1 mm latis, limbis cuneato-spathulatis, minutissime pilosulis, ad 6 mm latis. Gynophorum rectum vel levissime sursum curvatum, sparsissime pilosulum, circ. 4 cm longum. Stamina fertilia 10, filamentis 4—5 mm longis et antheris 1,5—2 mm latis; staminodia 5, 2—3,5 mm longa. Fructus 4—5 cm pedunculati, 1—1!/, anfractu gyrati, c. 2—3,5.cm longi et 0,9—1,2 cm diam., folliculis dorso acute carinatis. Brasilia: loco haud accuratius indicato (Burchell 6623; herb. Kew.) Prov. Piauhy (Gardner 2158; ibid. — Gardner 2052; herb. Boiss.. Rio de Janeiro (Glaziou 9640 [cult]; herb. Kew.) Prov. Matto Grosso (Spencer Moore 294; ibid. et in herb. Berol. — Palmeiras: Lindman A 2601; herb. Regn.). Steht Helicteres Pilgeri nahe, unterscheidet sich aber von ihr durch andere Verzweigung, durch dünnere Blätter, die habituell etwas an die von Corylus Avellana erinnern und mit lichterer und nicht so rauher Behaarung versehen sind, durch längere und schmälere Kelchzipfel usw. 15. Helicteres guazumaefolia H. B. K. var. Gardneriana (St. Hil. et Naud.) R. E. Fries, l. c., p. 25. Syn.: Helicteres Gardneriana St. Hil. et Naud. in Ann. Sc. nat., ser. II, 18, p. 212. — K. Schumann in Mart., Fl. bras., XII, 3, p. 28. — Helicteres guazumaefolia H. B. K. var. parvifolia K. Sch., l. c., p. 18. Venezuela, Guiana, Brasilia, Paraguay. CVl. Species novas in Gardener's Chronicle, 3. ser., XLIV (1908) descriptas compilavit F. Fedde. 80. Dipelta ventricosa Hemsl., l. c., p. 101, c. fig. | A speciebus tribus hactenus descriptis differt imprimis corolla usque ad basin late inflato-ventricosa. Frutex 2—5 m altus habitu foliisque Diervillae speciebus nonnullis simillimus, novellis puberulis; rami flori- geri graciles, recti, internodiis quam foliis brevioribus. Folia opposita, exstipulata, breviter petiolata, tenuia, decidua, lanceolata vel ovato-lanceo- lata, 5—15 cm longa, sed saepius circiter 10, longe caudato-acuminata, basi rotundata, margine primum remote minutique glanduloso-denticulata, simul ciliolata, supra parcissime strigillosa, subtus pallidiora, praecip T Secus costam venasque pilosula; venae primariae utrinque circiter 1, 880 . -+= F. Fedde. inconspicuae, ultimis crebre reticulatis; petioli graciles, longiores vix: 1 cm longi. Pedunculi axillares et terminales, gracillimi, 1—2-vel pluri- flori, brevi sed petiolos excedentes. Pedicelli capillares, 1—2 cm longi, ut bracteolae floresque minute glanduloso-puberuli, bracteolis 6 valde: difformibus instructi. Bracteae dum adsint filiformes, 2—3 mm longae. Bracteolae 2 minimae infra pedicelli medium positae, oppositae; 4 amplae,. persistentes, juxta ovarii basin enatae, confertae, nempe 2 exteriores, inaequales, ovales vel ovatae, minores, folium florale et axin spectantes. et 2 interiores laterales, auriculiformes, per anthesin ovarium excedentes et usque ad 1,5 cm longae. Calycis segmenta subaequalia, lineari- lanceolata, circiter 8 mm longa. Corolla tubulosa, bilabiata, circiter 3 cm longa, extra rubro-purpurea, intus albo-aurantiaca; tubus latus, rectus, usque ad basin inflato-ventricosus, leviter compressus, antice basi breviter gibbosus, postice basi bilacunulosus; limbus bilabiatus, labio superiore bilobata, lobis rotundatis suberectis, labio infimo paulo longiore intus. leviter barbato trilobato, lobis leviter recurvis. Stamina 4, didynama, postica e fauce brevissime exserta, glabra, filamentis filiformibus corollae basi enatis. Ovarium inferum, glanduliferum, 4-loculare; loculi 2 fertiles, uniovulati; 2 steriles, ovula plura imperfecta includentes; stylus filiformis, glaber, stamina aequans. Fructus calycis segmentis coronatus et bracteolis accrescentibus appressis absconditus, cum bracteolis circiter 2 cm diametro. Chinae occidentalis, altitudine circiter 2570 m, incola. Leg. E. H. Wilson, 3723. | , 81. Scilla cilicica Siehe, 1. c., p. 194, fig. 81. - : The chief value of this new species is due to its excellence as a plant for forcing, a property which $, siberica does not possess in the same degree. S. cilicica is very suitable for early forcing, developing grandly without any check, so that it is possible to have the plant in full bloom at Christmastide, with luxuriant leafage, and finer in appear- ance that S. siberica. The plant will be put into commerce this year. Bulb larger than that of S. siberica, bluishviolet; leaves 10 to 20 cm long, of a pleasing green, 1 to 1!/, cm in width at the end, drawn out to a blunt point. Middle nerve on the outside elevated. Flower shaft a litle taller than the leaves, mostly of the same length. Stalk round, laterally somewhat compressed; bracts very small, light violet; pedicels half the length of the flowers. Flowers, two to six, of a bright blue colour, often having a tinge of violet; of the same size and shape as those of S. siberica; filaments white, threadlike, half the length of the petals (longer than S. siberica), anthers slatey-blue; capsules round, 6 to 8 mm in diameter; three to four round seeds are developed. | The plant grows in half-shaded districts of Cilicia, in the lower mountain regions in humus soils (Siehe). t ee — A ooo Species novas in Gardener's Chronicle, 3. ser., XLV (1909). 381 CVII. Species novas in Gardener's Chronicle, 3. ser. XLV (1909) descriptas compilavit F. Fedde. 82. Wedelia oblonga Hutchinson, 1. c., p. 18. Planta subprocumbens, circiter 1 m alta, ramis sulcatis vel sub- anculatis plus minus dense glanduloso-pubescentibus, internodiis 6—7 cm longis. Folia oblonga vel oblongo-lanceolata, acuta mucronulata, basi- auriculata, 7—9 cm longa, 1,5—2 cm lata, utrinque glanduloso-pilosa, nervis lateralibus 7—10 supra immersis subtus prominentibus, venis arcte 'anasto-mosantibus. Capitula pedunculata, 3—4 cm diametro; pedunculi 4—6 cm longi. Involucri bracteae externae foliaceae, ovato-lanceolatae, 8—10 mm longae, 3—5 mm latae, utrinque glanduloso-pilosae, ciliatae ; internae subscariosae. Receptaculi paleae lanceolatae, versus apicem viliatae, subacutae. Flores radii tridentati, circiter 12; achaenia sub- quadrangularia, 2 mm longa, glabra; pappus 0; tubus 2 mm longus, dense pilosus; lamina oblongo-cuneata, 1,5 cm longa, 7 mm lata, denti- bus 3 mm longis, 2 mm latis obtusis. Flores disci circiter 30; achaenia 15 mm longa, subteretia, glabra; tubus 4 mm longus, inferne dense pilosus. Antherae 2 mm longae. Styli rami apiculati, acuti, pilosi. British East Africa: From seeds coll. by Diespecker! Eldoma Ravine, Whyte! 83. Iris himalaica W. R. Dykes, l. c., p. 36. | Species, rhizomate gracili repente elongato; foliis linearibus incurvis, 2—3 ped. longis, 3/, poll. latis, supra nitidis, infra glauco-viridibus; scapo solido, nunquam fistuloso, folia longe superante, capitulis pluribus; spathis bifloris 3 poll. longis; pedicellis spathis aequantibus; perianthii tubo tri- quetro ! poll. longo; segmentis externis, 2 poll. longis, 1 poll. latis, 'obovato-cuneatis, violaceis albomaculatis, imberbibus; segmentis internis, 1 poll. longis, 3/, poll. latis, subpatentibus, violaceis, venis inconspicuis ; Styli ramis latis, convexis, carinatis, 1!/; poll. longis; capsulis trigonis 2 poll. longis; seminibus orbiculis, compressis, tenuibus. Himalaya: Darjeeling. 84. Iris reticulata var. atropurpurea W. R. Dykes, |. c., p. 113. ` The buds of the variety atropurpurea appear when the two four- sided leaves are only 2 or 8 inches high. They somewhat resemble buds of I. Krelagei, but differ in having veinings of purple-red on a Whitish ground. | When the flower unfolds, the blade of the fall is seen to be of a uniform velvety-black, which fades a little to red-black at the edges. There is only the merest trace of a signal or ridge in the form of a minute touch of dingy yellow, but along the haft there runs a row of &listening black spines àbout a sixteenth of an inch in height. These stand out conspicuously on a black ground, which is bordered on inel Side by a slightly lighter, reddish groundwork veined with black-purple. 382 | . F. Fedde. The small, narrow standards are dark, blackish-red, widening at the top, with à characteristic outward curve, whilst the styles are of a somewhat lighter shade of red, especially at the edges. In one respect this Iris differs from all other forms of I. reticulata, namely, in having spathes that are veined and blotehed with red-purple. In other varieties the spathes are either green or colourless, but in this case it is hard to distinguish the spotted spathes from the similarly spotted tube. Asia minor: Marash. . 85. Epicattleya Wolteriana (Epidendrum aurantiacum c? X Cattleya Schraderae $) Krünzlin, |. c., p. 274. This hybrid is a medium-sized plant of no striking peculiarities in habit, The pseudo-bulbs are about a span high (15—17 cm) one-leaved; the leaves oblong, blunt, of the same length, and 3—3,5 cm wide. The spikes in the two specimens I have seen are two-flowered; the pedicels are 6 cm (about 2!/, inch.) long, pale green, with or without a darker somewhat purplish hue. The flowers are 7—7,5 cm (3 inches) in dia- meter, and in the two flowering specimens I examined, two varieties differing somewhat in size and colour were to be observed. The sepals are lanceolate, acute; the petals are oblong or rhombic, thrice as wide as the sepals and a little shorter. The lip is entire without any trace of division and funnel-shaped. The colour of the bigger flowers is ex- actly what we call salmon colour, the smaller have the same ground colour, but there is à purplish hue upon the whole flower, especially on the sepals and the border of the lip. In the purely salmon-coloured form the lip has two mauve-purple stripes on its base, and the column has also two stripes of the same colour and a corresponding mauve- purple sign at its base, whilst the other form (tbe smaller with the purplish hue) has no trace either upon the lip or colum, the latter being pure white. It is a question whether such a hybrid should be described as bi- generic. Epidendrum aurantiacum is one of the species so near Cattleya that Reichenbach, in the sixth volume of Walper's Annals, placed the plant among the true species of this genus, for evidently no better species he could find for connecting together Cattleya and Epidendrum. Never- theless, it is better to follow precedent, especially in questions of no #ystematical but merely horticultural interest, and therefore I keep Catt- leya distinct from Epidendrum. For this reason I have adopted the generic name Epicatileya. The plant was raised by Mr. Paul Wolter, Magdeburg, Wilhelm- stadt, from tbe parents. 86. Dendrobium Sanderae Rolfe, 1. c., p. 374, fig. 163. Caules elongati, infra medium paullo incrassati, 40—80 cm alti, foliosi, striati, internodi 2—2,5 cm distantes, Folia oblonga vel elliptico-oblonga, apice minute biloba, 4—5 cm longa, circa 1—1,5 cm lata. Racemi late- rales, prope apicem ramorum producti, 1,5 —2,5 cm longi, 8—4-flori, basi vaginis ochreatis brevibus obtecti. Bracteae late ovato-oblongi, subacuti, A — P Species novas in Gardener's Chronicle, 3. ser, XLVI (1909). 588 membranacei, 2—3 mm longi. Pedicelli circa 4 cm longi, teretes. Flores magni, albi, labelli disco et lobis lateralibus striatis. Sepalum posticum lanceolatum, . acutum vel acuminatum, carinatum, circa 3—5 cm longum, sepala lateralia oblonge-lanceolata, acuta vel acuminata, carinata, circa 4 cm longa, basi obliqua, in mentum conicum acuminatum 2 cm longum producta, Labellum trilobum, 4 cm longum, lobi laterales rotundati vel subtruncati, 1 cm lati; lobus intermedius obovatus, truncatus vel obtuse bilobus, crenulatus, 2—2,5 cm latus. Columna lata. The plant bears a considerable general resemblance to D. Dearei Reichenb, f., and D. parthenium Reichenb. f., the latter a handsome Bor- neau species, which has been lost sight of. It is, however quite distinct from either. CVII. Species novas in Gardener's Chronicle, 3. ser., XLVI (1909) descriptas compilavit F. Fedde. 87. Paeonia Veitchii R. Irwin Lynch, l. c., p. 2, fig. 1. The plant is so charming and so unlike every other kind, that I think it worthy of bearing the name I have ventured to give it. It does not, of course, compare with the old garden doubles or even with the great singles, but is has attractive features found in no other Paenoy. P. Veitchii has been referred to P. anomala, one of the sections in which the leaves are narrowly divided orpinnatisect, but if compared with that or either of the allied kinds, it is found to differ remarkably in bearing several flowers to a stem, in having a light green, brightly-glistening leaf surface both above and below, very distinct elevations of the leaf between the veins, and a different proportion between certain parts of the plant. While the stem of P. anomala — to take this species for comparison — may be 2 feet high and bear 9 or 10 leaves, with the lowest petiole only one-eighth as long as the stem, P. Veitchii, with a Stem 2 feet high, has only six or seven leaves, and the petiole of the lowest leaf is one-third or one-fourth, or at least one-sixth as long as the stem that bears it. Again, with regard to the leaf, while P. anomala may have 22 distinct leaf segments, each !/, inch. across, P. Veitchii has 15 segments only, and they are !/, inch. across. Comparison with every other species of the genus shows equally marked differences. In its habit of producing from one to four flowers to a stem, it is distinct from all other species except P. albiflora and P. Emodi, neither, of which i resembles, The flowers of the genus Paeonia are almost always solitary, and I know of one further exception only, that of a specimen, perhaps abnormal, of either P. peregrina or an ally, which I saw in the Herbarium of the Jardin des Plantes, Paris, some years ago. I have not referred to flower characters because in Paeonia they are not strong; other 384 F. Fedde: Species novas in Gardener's Chronicle, 3. ser, XLV1 (1909). characters are stronger, and in this genus there is evidence, I believe, that evolution may affect other organs of a plant and leave the flowers unmodified. Quite distinct species of Paeonia may have flowers that are diffieult to distinguish in technical terms, and moreover, the same species may show remarkable . variation in a flower character. Two or three species, for instance, may have either glabrous or hairy carpels — usually in other planis a difference of some moment — and yet they may not vary in any other particular. P. Veitchii, however, is quite distinct in the flower, though there are few strong characters for description. In bud, and even when open, the flower, having a slender stalk, is often nodding, and may expand to be quite flat. The flowers are 33/, inch. in diameter and of a slight, yet distinct, purplish-crimson. This new species of Paeonia is a welcome addition to gardens. It is a native of the uplands around Tatien-lu, a district in the far west of China, close to the Tibetan frontier, and is frequently found by the margins of thickets at an elevation of from 8000 to 11000 feet. It was introduced by Messrs. James Veiteh & Sons through their collector, Mr. Wilson. 88. Mussaenda Sanderiana H. N. Ridley, 1. c., p. 34. Frutex 5—6 pedalis, saepe prostrata, ramis 10—15 pedes longis: sericeo-tomentosis (siccis rufo-tomentosis); folis subsessilibus lanceolatis acuminatis basibus cordatis, pagina utraque dense tomentosis, marginibus undulatis, 3'/, poll. longis 1 poll. latis, petiolo minimo; stipulis linearibus bifurcatis. Cymae terminales plures, dense ericeo-tomentosae. Bracteae lineares */,p poll. longae. Flores flavi. sericei sessiles. Sepala oblonga obtusa brevia sericea ovario multo breviora, sep, petaloideo ovato obtuso vel subacuto albo parcim sericeo 3%/, poll. longo, 11/, poll. lato, petiolo 1 poll. longo dense sericeo. Corolla tubulosa extus sericea, superne dila- tata, 1 poll. longa, intus glabra. Stamina dimidio tubi aequantia, glabra. Stylus longior, stigmatibus 2 linearibus longis flavis. Indo-China: Laos, alt. 1000—2000 m (W. Micholitz). 89. Calanthe Hennisii A. Loher, l. c., p. 34. Epiphytiea, pseudobulbi 5—15 cm alti, elongati, angulosi, virides, integri, apice 2—4-foliati; folia ovato-lanceolata, 25—35 cm longa, 5— 10 em lata, in petiolum brevem decurrentia, tenuia, laete viridia, saepe sub anthesi decidua; scapi laterales, 30—50 cm alti, albido-lanuginosi, 10—15-flori; bracteae amplae, pallide virides, pilosae; flores lactei, 4— 5 cm diametri, patentissimi: sepala aequala, ovata, acuminata, subtus pilosula; petala obovata, obtusa, sepalis Subaequantia; labellum irilobum, lobi laterales obtusi, subdenticulati, patentes, lobis, intermedius bilobus, lobis obovatis obtusis, discus 3-lineatus, aurantiacus, fauce calcaris angusti lineare recurvo intus pilosulo; columna lata, labello adnata, and promi- nens; stigma basi longe ciliatum; pollinia mirantisoa; caudiculis granu- losis extensis aurantiacis. : The species was collected by Mr. Loher at Montalban, in the Pro- vince of Rizal, Luzon, in January, 1906, 800—1000 m alt. R. E. Fries: Tiliaceae novae americanae. 385 Calanthe Hennisii Loher is the Philippine representative of Calanthe vestita, but differs from the latter in having the scape, pedicels, and the back of the sepals more strongly villous, and the lobes of the lip rather narrower, while the bracts are relatively broader. The flowers are slightly smaller, white, with a slight tinge of sulphur, and a yellow throat to the lip. The pedicels assume a distinct indigo-blue tint on drying, and there is a tinge of the same colour in the sepals and petals. 90. Gentiana Veitchiorum Hemsl., 1. c., p. 178. G. ornata var. obtusa Franch. Nova species ex affinitate G. ornatae Wall. a qua differt foliis latiori- bus obtusis, calycis lobis subfoliaceis vix acutis, corollae amplioris lobis latis obtusiusculis et plicis inter lobos latis denticulatis. Sinae occidentalis incola, legit E. H. Wilson. G. Veitchiorum is a larger, more robust plant than G. ornata, with relatively broad, obtuse leaves, larger flowers, with broader corolla-lobes, and very broad, toothed folds between them. The flowers are of an intense blue with light longitudinal bands on the outside. CIX. R. E. Fries, Tiliaceae novae americanae. (Ex: Kgl. Svenska Vetensk. Akad. Handl, XLII, no. 12 [1907], pp. 62—64.) 1. Lühea microcarpa R. E. Fries, l. c., p. 63. Arbuscula parva, cortice laevi, albido; ramuli novelli pilis stellatis brevibus densisque cinereo-fulvo-tomentelli; internodia 1—1,5 cm longa. Folia coriacea, discolora, petiolata, petiolis longitudinaliter striatulis, sicut ramulis tomentellis, 8—10 mm longis; laminae late ellipticae, apice rotun- datae, basi rotundatae vel paulo cordatae, margine irregulariter crenato- denticulatae, supra pilis stellatis brevissimis densisque scabridae, subtus albido-cinereae, omnino (in nervis et in interstitiis) brevissime sed dense tomentellae; nervi 3—5 e petiolo radiantes, ut nervi secundarii validiores utrinque 3-4 supra subplani, subtus valde prominentes; laminae 4,5 — 6 cm longae et 3—4,5 cm latae. Inflorescentiae terminales, pauciflorae; Pedicelli (fructiferi) ad 1 cm longi. Fructus ovati, subquinquanguli, 11—17 mm longi, 8—11 mm lati, fulvo-tomentosi, ad medium dehis- centes, valvulis acutiusculis, planis vel paulo concavis, nervo medio interdum elevato. u ` Paraguay: Estancia St. Maria; ,felsige Hügel, charakteristisch für Kalk“ (Anisits 2676). — Typus in herb. Regnell. MB Obwohl nur fruchttragende Exemplare vorliegen, glaube ich sie doch àls eine neue Art betrachten zu kónnen. Die kennzeichnenden Charaktere Sind die oben abgerundeten, kleinen Blütter und vor allem ihre Be- haarung. Auch auf den ältesten Blättern ist die ganze Oberseite mit einer niedrigen Schicht kleiner Sternhaare bedeckt, die die Blattfläche rauh macht; die Unterseite ist äusserst dicht und äusserst ye wollig, Repertorium novarum specierum. VIII. 386 R. E. Fries. wie mit einer weissen oder grauweissen Farbe überzogen, nicht lose filzhaarig, wie z. B. bei den bei flüchtigem Hinsehn recht ähnlichen L. paniculata und L. divaricata. Charakteristisch sind auch die kleinen Früchte, die der Form nach sozusagen zwischen L. uniflora und L. divaricata stehen, der Grösse nach aber den Früchten dieser Arten nachstehen. CX. R. E. Fries, Ma/vaceae novae americanae. (Ex: Kgl. Svenska Vetensk. Akad. Handl, XLII, no. 12 [1907], pp. 29—61.) 1. Abutilon Itatiaiae R. E. Fries, |. c., p. 29, tab. III, fig. 10. Arbor (v. frutex) ramis teretibus cortice fusco rimuloso tectis, no- vellis pilis minutis stellatis albo-flavidis dense vestitis, in var. 3 insuper pilis longis simplicibus instructis; internodia ad 5 cm longa. Folia spira- liter disposita. Stipulae lineares, acutae et basi paulo angustatae, nervo unico prominente instructae, utrinque stellato-tomentellae, 7—10 mm longae et circ. 1 mm latae. Petioli ut ramuli tomentelli, angulati, 4— 8 cm longi, laminis bis vel ter breviores. Laminae tenuiter mem- branaceae, discolores, 7-nerviae, ovatae et indivisae vel raro apicem versus lobulo uno alterove parvo instructae, basi rotundatae vel vulgo cordatae (incisura ad !/, cm profunda, aperta), apice in cuspidem longam, augustam et summo apice obtusiusculam productae, margine subrevoluto dentatae (dentibus obtusiúsculus, 1—3 mm latis et 1—1,5 mm altis), supra virides et pilis longis simplicibus laxe instructae, subtus densissime et brevissime pilis stellatis candido- (in nervis flavescenti-) tomentellae, in var. 8 insuper pilis simplicibus longioribus vestitae; nervi validiores supra subplani vel prominuli, subtus prominentes, venulae supra im- pressae, subtus reticulum conspicuum elevatum formantes; laminae 11— 16 cm longae et 5—11,5 cm latae. Inflorescentiae axillares, pauciflorae, petiolis duplo breviores vel rarius subaequilongae; pedicelli graciles, ut ramuli tomentelli, 1,5—3 mm longi et 3—4 mm infra calycem articulati. Alabastra globosa, breviter (circ. !/; mm longe) apiculata, apicem versus costata, Calyx basi rotundatus, intus apice extusque stellato-tomentellus, 8—9 mm longus, lobis ovatis, acuminatis, 4—5 mm longis et basi 4— 5 mm latis. Corolla pallide citrina, 1,2— 1,5 cm longa, petalis late cune- atis, apice rotundatis, extus puberulis et basi margine albo-pilosis. An- droecium corolla duplo brevius, 6—7 mm longum, tubo conico, 3 mm longo, albo-piloso. Fructus 6—8-merus, pilis longis, albis, rigidis dense pilosus, cire. 13 mm altus et 18-20 mm diam.; carpidia papyracea, matura nigrescentia, subrectangularia, apice truncata et in angulo externo rostro 4 mm longo instructa, ovulis 2 superioribus juxtapposita, l inferiore. Semina reniformia, fusca, breviter et laxe albo-pilosa, 2,5— 3 mm longa. Var. «. tomentella R. E. Fries, l. e p. 80. Ramuli, petioli foliaque semper simplicia pilis longis simplicibus destituta. Malvaceae novae americanae. 381 Brasilia: Serra do Itatiaia, pr. Maciera (P. Dusén no. 241). Speci- mina mense Maio collecta, floribus fructibusque paucis instructa, — Typus in herb. Regnelliano. Var. 3. hirsuta R. E. Fries, ]. c., p. 30. Ramuli, petioli, florum pedicelli atque folia, interdum lobulata, subtus pilis longis simplicibus patentibus plus minus dense vestita. Brasilia: Serra do Itatiaia, pr. Maciera (1/, 02. C. Moreira; flori- bus fructibusque immaturis ornata) — Typus in herb. Regn. Ausserordentlich wohlverschieden von allen übrigen Abutilon-Arten dureh die charakteristische Blattform und die Behaarung, die Blüten- stände und den Fruchtbau. 2. Abutilon Bedfordianum (Hook.) St. Hil. et Naud.; R. E. Fries, l. c., . 91. P Subsp. 1. concolor R. E. Fries, l. c., p. 31. Folia concoloria, utrinque glabra; calyx tomentellus, basi siccus niger, lobis apicem versus cinerascentibus. Brasilia: sine loco accuratius indicato (Sellow; herb. Regn. et Kew.); Organ Mountains (Gard ner 320; herb. Kew.). Subsp. 2. discolor R. E. Fries, l. c., p. 31. Folia subtus manifeste canescenti-tomentella vel insuper hirsuta, magis reticulata, supra pilis minutissimis, sub lente acuta modo con- Spicuis inspersis; calyx cinereo-ferrugineus, subtomentosus. Var. «. tomentella R. E. Fries, l. c., p. 31. Folia subtus tomentella; alabastra (apiculo incluso) ad 1,2 cm longa; petala 2,5—2,8 cm longa. ‘ Brasiliae prov. Minas Geraés: loco non indicato (Widgren 470, 507 et 508 pro parte; herb. Regn.); Caldas (Regnell Ill, 168, partim; ibid.); inter Ouro Fino et Monte Zion (Regnell III, 168 partim; ibid.); Bagyary (Regnell III, 168 pro parte; ibid.; leg. Henschen): Serra do Itatiaia, in silva 1400—1500 m s. m. (Hemmendorff no. 548; ibid.). Var. 8. hirsuta R. E. Fries, l. c., p. 31. Internodia novella, petiola foliaque tomentella et insuper pilis patenti- bus hirsuta; alabastra atque petala ut in var. e. Brasilia: Minas Geraés (Widgren 508 pro parte; herb. Regnell.); Caldas (Regnell III, 168, partim; ibid.). Var. y. grandiflorum R. E. Fries, l. c., p. 81. Indumentum varietatis «. simile; alabastra c. 1,4 cm longa, petala 3,5 usque ad 4 cm longa. Brasilia: Itatiaia, pr. la. Maciera (P. Dusén 641; her 3. Abutilon Malmeanum R. E. Fries, l. c., p. 3l. | Frutex arborescens usque ad 4 m altus, ramulis pilis stellatis dense ac molliter flavescenti-tomentosis; internodia usque ad 15 cm longa (vel etiam longiora?) Stipulae triangulari-lanceolatae, acutae, subtus tomen- tosae, supra tomentellae, 0,7—1,3 cm longae et basi 1,5—8 ma latae. Petioli teretes, supra basin versus applanati, ut caulis tomentosi, usque ad 1 dm. longi et laminis subduplo breviores, in foliis ve de b. | Regnell.). 388 R. E. Fries. crescentes. Laminae membranaceae, valde discolores, rotundato-ovatae vel superiores ovatae, indivisae vel majores apicem versus leviter trilo- batae (lobulis lateralibus 1—2 cm longis) apice acutae vel longiuscule acuminatae, basi cordatae (incisura usque ad 8 cm profunda, angusta et acuta vel lobis etiam interdum invicem tegentibus), margine leviter crenatae (crenaturis acutis, 1--3 mm latis, circ. !/ mm altis), supra virides et brevissime puberulae atque pilis majoribus simplicibus vel stellatis laxe (praecipue in nervis validioribus) instructae, subtus dense et molliter albo-tomentosae, 7-nerviae, nervis validioribus venulisque densis supra impressis, subtus prominulis; laminae maximae 2 dm. longae et 1,5 dm latae. Inflorescentiae in apicibus ramorum pauciflorae, pedi- cellis tomento ramulorum vestitis, floriferis 2—3 cm longis, fructiferis ad 5 cm accrescentibus. Calyx basi rotundatus, extus dense stellato- tomentosus, basin versus lutescens, circ. 18 mm longus et in lacinias lanceolato-triangulares, acutas, 10—13 mm longas et basi 6—8 mm latas divisus. Corolla flava et in postfloratione rubescens, 28—30 mm longa, petalis oblongo-spathulatis, 12—15 mm latis, extus in latere tegente sparse puberulis et basi margine albo-pilosis. Androecium circ. 2 cm longum et petalis conspicue brevius, tubo glaberrimo. Styli 2- 3 mm longiores. Fructus 12-merus, subglobosus, circ. 1,5 cm diam., extus dense stellato-tomentosus, cinereus, nitens. Carpidia seminibus numerosis instructa. Brasiliae prov. Matto Grosso: Santa Anna da Chapada (Malme II, 1989; herb. Regnell. — Sladen's Exped. no. 480, leg. A. Robert; herb. Mus. Brit. et Berol.). In dem Schema der tropisch-amerikanischen Abutilon-Arten, das Schumann in Flora brasiliensis mitteilt, würde A. Malmeanum seinen Platz in der Nähe von A. Regnellü erhalten. Von diesem unterscheidet es sich durch weniger gelappte Blätter, wodurch es einen Übergang zu der mit ganzen Blättern versehenen Artserie bildet, durch breitere Neben- blätter, längere Kelchzipfel und verschiedene Behaarung des Kelches, durch kürzeres Androecium im Verhältnis zur Krone, an der Basis be- haarte Kronenblätter usw. 4. Sida tuberculata R. E. Fries, Le p. 33, tab. III, fig. 7—9. Frutex e radice palari humilis, jam basi ramosus, ramis suberectis vel adscendentibus, in parte inferiore nudis, apicem versus foliosis ramulisque secundarijs sparsis suberectis instructis, novellis minute stellato-tomentosulis, demum glabrescentibus. Internodia 0,5—1 cm longa. infra petiolum tuberculum acutiusculum (unum vel interdum bina), rectum vel retrorso-hamatum gerentia, Folia spiraliter disposita; stipulae angustissime lineares, acutissimae, 1-nerviae, virides vel rubescentes. sparse ciliatae, diu persistentes, 5 mm longae et basi 0,5 mm latae; petioli breves (3 mm longi), teretes et supra canaliculati, in sulco praeser- tim tomentosi; laminae rigidae, lineari-oblongae, acutae, basi truncatae, margine partis tertii inferioris integrae, ceterum autem dentatae, supra virides dentibus margineque purpurascentibus, glabrae vel pilis longis. Malvaceae novae americanae. 389 sparsis simplicibus instructae, infra pallidiores et albido-cinereae pilisque stellatis tomentellae, trinerviae; costa (sicut nervi validiores pauci) supra impressa, subtus prominula, venulae inconspicuae; laminae 1,5—2 cm longae, 0,5—0,7 cm latae. Flores solitarii, axillares; pedunculi erecti et stricti, minutissime tomentelli vel glabri, vulgo rubro-colorati, foliis paulo breviores, fructiferi 1—1,8 cm longi; calyx minute puberulus, fructum amplectens, quinquangulatus, 10-nervius, nervis basi flavidis et incras- satis, apicem versus sicut marginibus laciniarum purpureo-coloratis, tubo plus minus turbinato et 3 mm longo, laciniis triangularibus, acutissimis, margine ciliatis et 2—2,5 mm longis. Fructus e carpidiis 6— 7 formatus, immaturis 2,5—3 mm longitudine et diametro metiens, glaber; carpidia supra sulcata, dorso plana et reticulata. Brasilia: Minas Geraés (1845; Widgren; in herb. Regn. — Caldas. 2/, 1846. Regnell III, 165 *; ibid.). Die Art ist in Flora brasiliensis infolge einer gewissen habituellen Ähnlichkeit mit Sida linearifolia St. Hil. verwechselt worden. Die Anzahl der Karpiden und das Vorkommen von kleinen Stacheln unterhalb der Blattstiele unterscheidet sie jedoch scharf von dieser und stellt sie in die Nähe von Sida Glaziovii K. Sch. Dieser gegenüber ist sie jedoch auch durch zahlreiche Merkmale gut charakterisiert, wie durch breit ab- gestumpfte Blattbasis, 3-nervige, schmälere Blattspreite, vereinzelt sitzende Blüten, andere Behaarung auf Blättern und Kelch, durch 6—7, nicht 10 Karpiden usw. | 5. Sida Regnellii R. E. Fries, l. c., p. 33, tab. III, fig. 2—6. | Herba (annua?), vel basi lignescens perennans, radice palari lignosa, simplex vel parcissime ramosa, erecta, 3—4,5 dm. alta; caules virides, in partibus junioribus dense, in vetustioribus laxius breviterque pilis stellatis albido-cinereis tomentosi et insuper pilis (c. 2 mm longis) rectis Simplicibus albidis sparse instructi; internodia usque ad 4,5 cm longa. Folia spiraliter disposita; stipulae 5—7 mm longae, subulato-filiformes, tomentosae, inox caducae; petioli ad 2 cm longi, supra canaliculati, ut caulis tomentosi et pilosi; laminae membranaceae anguste oblongae vel oblongo-lanceolatae, basi rotundatae aut subcordatae, 2,5—4,5 cm longae et 1—1,7 cm latae, apice acutae vel rotundatae, margine serratae, supra virides et pilis stellatis brevibus albidis laxe hirsutae, subtus paulo pallidiores densiusque stellato-tomen tosulae, 5 — 7-nerviae, nervis validiori- bus supra impressis, subtus prominentibus. Flores solitarii in axillis foliorum superiorum, ramulo accessorio vulgo comitati; pedicelli stricti, tomentosi, fructiferi 1—1,8 cm longi, apice incrassati et 2—3 mm infra Calycem articulati; calyx campanulato-turbinatus, 10-nervius, tomentosus, 6 mm longus, circ. ad medium in lacinias triangulares, acutas. 2,5—3 mm longas et 3,5 mm latas incisus. Fructus 11—13-merus; carpidia ovato- oblonga, basi apiceque rotundata, apice tamen interdum apiculo brevis- simo instructa, dorso sulcata, in parte inferiore glabra sed Pound in parte superiore pubescentia sed laevia, 3 mm longa, 2 mm lata. b RN triangulari-reniformia, paulo complanata, glaberrima, pallide umbrina nitida, 1,5 mm diam. 890 R. E. Fries. Brasiliae prov. Rio Grande do Sul: Porto Alegre pr. Mennino Deus (In campo dumetoso; Malme; in herb. Regn.); Santa Maria (In campo subruderali; Malme; ibid.). Die Art steht in der Nähe von Sida acuminata DC., Rojasii Hassl. und purpurascens Salzm. und dürfte wohl mit der letztgenannten am engsten verwandt sein. Von der ersten dieser Arten unterscheidet sie sich u. a. durch die vollstándig glatten Samen, die grósseren Karpiden und die langgestielten Blütter, von purpurascens durch rundere Blattspitze, kleineren Kelch und retikulierte Karpiden, von Rojasii durch kleinere und schmälere Blätter, glatte Samen usw. Die verschiedene Behaarung (das Vorkommen langer, einfacher Haare in. dem aus kurzen Sternhaaren bestehenden Filz) und die gróssere Anzahl von Karpiden in der Frucht charakterisiert ausserdem Sida Regnellii gegenüber allen dreien oben- genannten Arten. 6. Sida hastata St. Hil. Var. «. tomentosa R. E. Fries, l. c., p. 35. Folia supra dense stellato-hirsuta, subtus pilis stellatis mollibus densibus et insuper majoribus rigidis sparsioribus intermixtis tomentosa. Brasilia: St. Catharina (Tweedie; herb. Kew.) Uruguay: sine loco indicato (Sellow d. 470; herb. Regn. et Berol); Maldonado (T wee- die; herb. Kew. — Fox no. 369; ibid.); Bords de Rio Negro pr. Mercedes (Gibert no. 242; ibid). Argentina: Buenos Aires (Tweedie; Kew. — Gillies no. 35; ibid.); Prov. de San Luis, Estanzuela (Galander; herb. Berol.). Var. 8. glabriuscula R. E. Fries, l. c., p. 35. Folia supra parcissime hirsuta vel glabriuscula, subtus pilis majori- bus rigidis stellatis plus minus laxe instructa, minoribus mollibus destituta. Arizona: Santa Cruz Valley (Pringle; herb. Berol) — Texas (Lindheimer, Fasc. IV, no. 583; herb. Berol, Kew. et Mus. Brit. — Wright no. 51 et 54; Kew. — Colorado River, Eastern Texas: Hall no. 60; ibid. — San Antonio, SW. Texas: Palmer no. 88; ibid. — Kerrville, Kerr County, Southern Texas: Heller; Kew et Mus. Brit. — New Mexico (F. S. Earle et Esther S. Earle no. 352; Mus. Brit. — Organ Mountains, Dona Ana County, alt. 5000’: Wooton 560; Kew). — Mexico (J. Gregg no. 472; ibid. — Parras, State of Coahuila: Pal- mer 87; ibid.; — Mexican Boundary Survey no. 96; ibid). — Argen- tina: Prov. de Salta (Pasaje del Rio Juramento: Hieronymus et Lorentz; Berol.); Prov. de Córdoba (Córdoba): Hieronymus, Galander; ibid. — Sierra chica de Córdoba, Calera: Galander; ibid. — El Manzano inter San Vincente et Rio Zeballos: Galander; ibid.); Prov. de Buenos Aires (Sierra Chaco: Lorentz no. 221; ibid. — Sierra de la Ventana: Lorentz 304, ibid.; Dusén 6289, in herb. Regn. — Sauce Chico: Lorentz 302; herb. Berol); Nacurutü in delta flum. Paraná (Kullberg; herb. Regn.). — Uruguay: sine loco accuratius indicato (Sellow no. 296; herb. Berol); Montevideo (Sellow; ibid.); Campo del Rio Negro pr. Pase de los Toros: Arechavaleta; ibid.). Malvaceae novae americanae. 391 Bemerkenswert ist die eigentümliche Verbreitung, welche die Art aufweist, In Südbrasilien, im nördlichen und zentralen Argentinien und in Uruguay hat sie ein Verbreitungszentrum; in Mexiko und den süd- lichen Staaten von Nordamerika besitzt sie ein zweites, und in dem dazwischen liegenden Gebiet fehlt sie, wie es scheint, gänzlich. Eine Prüfung von Originalexemplaren aus dem nördlichen Gebiet (Sida physo- calyx A. Gray) hat keinen Unterschied von den südamerikanischen Exemplaren ergeben. Die Varietät tomentosa habe ich bisher nur aus Uruguay und Argentinien, glabriuscula dagegen aus beiden Gebieten gesehen. 1. Hibiscus furcellatus Desr. var. scaber R. E. Fries, l. c., p. 41. Caules foliaque supra et subtus pilis stellatis brevibus laxe vestita, Scaberrima; foliorum laminae grandes, indivisae, plus minus pentagonae, 9—10 cm longae et 11—12 cm latae. Brasiliae prov. Matto Grosso: Serra do Itapirapuan. In campis glareosis dumetosis „cerradao“ dictis et undique frequens (Lindman A 3303; herb. Regn.); inter Coxipó Mirim et Cuyabá (Malme II, sine num.; ibid.). 8. Pavonia melanommata Rob. et Seaton var. Pringleana R. E. Fries, L c., p. 48. A typo differt foliis subtus sparse tomentosulis, pallide viridibus (non dense albido-tomentosis), involucri phyllis apicem versus paulo latioribus (nec lineari-subulatis): Mexico: States of Morelos, Limestone hills near Yantepec, 4500 ft. (Pringle, Pl. mex. no. 8718; herb. Holm. et Boiss.). Möglicherweise eine neue verschiedene Art repräsentierend. 9. Pavonia campestris R. E. Fries, l. c., p. 43, tab. V, fig. 1—3. Herba perennis, erecta, ramosa, basi lignescens, caule albido-hirsuto et pilis glandulosis multicellularibus flavidis intermixtis instructo et in- Super pilis longioribus patentibus albis (3—4 mm longis) parato; inter- nodia ad 4 cm longa. Folia spiraliter disposita. Stipulae subuliformes, Pilosae, 3—5 mm longae, mox deciduae. Petioli ut caulis hirsuti, sed Pilis longioribus carentes, usque ad 5 cm longi et laminis paulo bre- Viores. Laminae membranaceae, indumento sordide cinereo-flavido tectae, Subconcolores, ovato-cordatae (incisura basali acuta, ad 5 mm profunda), apice acutae, margine acute dentatae (dentibus 1—3 mm latis, 1—1,5 mm altis), supra et subtus pilis albis stellatis molliter tomentosae, pilis glan- dulosis sparsis et subtus stellatis majoribus rigidisque plus minus dense instructae, 7—9-nerviae, nervis validioribus utrinque paulo prominulis, rete venularum indumento occulto; laminae c. 4—5,5 cm longae, 2,5— # em latae, Flores in axillis foliorum superiorum solitarii, vulgo ramulo accessorio comitati; pedunculi indumento caulis vestiti, ad 5,5 em ne Involueri phylla 6—7, rarius 8, linearia, acuta nec non basi angusta a, ut caulis tomentosa sed basin versus praesertim dense longepilosa, 1,6—1,9 cm longa et 1,5—2 mm lata. Calyx c. 7,5 mm longus, edel in nervis dense longepilosus, intus glaber, laciniis ovato-triangularibus, 392 R. E, Fries. acutis, 5-nerviis, c. 4,5 mm longis et 4 mm latis. Corolla flava, petalis extus puberulis et pilis magnis rigidisque stellatis densiuscule vestitis. Carpidia subtrigona, supra applanata et pilis brevibus, basi verruciformi- inerassatis scabra, c. 5 mm longa. | Paraguay: Garai-cué, Campo Abente (Anisits no. 2747 et 2751). — Typi in herb. Regnelliano. Pavoni campestris steht der vorhergehenden Art nahe, und anfangs meinte ich sie mit dieser vereinigen zu kónnen. Das reichliche Vor- kommen von langen, einfachen, abstehenden Haaren an Stengel, Blüten- stiel usw. veranlasste mich, sie mit der Hauptform der sidifolia zu identifizieren. Eine genauere Prüfung hat mich indessen zu der Auf- fassung geführt, dass hier noch eine selbständige Art der in Paraguay und Zentralbrasilien so reich reprüsentierten sidifolia-Gruppe vorliegt. Kennzeichnend für die fragliche Art sind ihre Glandelbehaarung und die 6—8 schmalen, linearen und langen Hüllkelchzipfel. 10. Pavonia apiculata R. E. Fries, 1. c., p. 45, tab. V, fig. 11—14. Frutex ramosus, ramulis breviter albo-hirsutis et insuper pilis longis (c. 2 mm), albis, patentibus densiuscule instructis; internodia ad 5 cm longa. Stipulae hirsutae, subulatae, 2—3 mm longae. Petioli 0,5—2 cm longi. Laminae membranaceae, ovato-cordatae vel triangulari-ovatae et interdum levissime trilobatae, basi cordatae (incisura acuta, angusta, ad 5 mm profunda), apice acutae, margine grosse dentatae (dentibus acutis vel obtusiusculis, 2—5 mm latis et 1—2 mm altis), supra pilis stellatis albidis laxiuscule vestitae, subtus paulo pallidiores et densius stellato- hirsutae et insuper pilis stellatis majoribus adpressis rigidis plus minus dense iustructae, 7-nerviae, nervis validioribus supra et praesertim subtus prominulis, rete venularum vix conspicuo; laminae 2,5—5 em longae et 1,8—3,5 cm latae, petiolis ter quaterve longiores. Flores axillares, soli- tarii; pedunculi 3—4,5 cm longi, rigidi, patentes, ut caulis hirsuti. In- volucri phyla 7 vel interdum 6, linearia, basin et apicem versus an- gustata, acuta, breviter stellato-hirsuta et pilis longioribus simplicibus instructa, 15—18 mm longa et 1 mm lata. Calyx 5—6 mm longus, extus stellato-hirsutus, margine nervisque longepilosis, laciniis triangularibus, acutis, trinerviis, c. 2,5 mm longis et 2— 2,5 mm latis. Corolla eitrina, c. 2,4 cm longa, petalis extus pilis stellatis laxis instructis, basi margine albo-pilosis. Androecium circ. 1 cm longum, styli 4 mm longiores. Fructus supra plani, apiculis 5 ornati, 6—7 mm diam. Carpidia sub- trigona, basin versus angustata, apice applanata marginibusque productis concava et insuper apiculo 1,25-1,5 mm longo, lateraliter applanato ornata, glabra, margine et apiculo pilis brevibus basi verruculoso-incras- satis scabra, 4,5 mm longa. Semina trigono-obconica, obscure castanea, glabra, circ. 2,5 mm longa. Paraguay: Estancia Tagatiya, in solo sterili (Anisits no. 2639). Mense Januario floribus fructibusque instructa. — Typus in herb. Regnelliano. Malvaceae novae americanae. 393 Die Art steht in der Nähe von P, sidifolia, campestris und ihrer Ver- wandten; von allen diesen unterscheidet sie sich ausser in der Blatt- form, Behaarung usw. hauptsächlich ‘durch den kräftig entwickelten Stachel an der oberen Seite der Karpiden. 11. Pavonia platyloba R. E. Fries, l. c., p. 45, tab. V, fig. 5—7. Herba perennis, basi lignescens, erecta, ramosa, ad 1 m alta, caule pilis stellatis flavo-cinereis dense tomentoso; internodia usque ad 5 cm longa. Folia spiraliter disposita. Stipulae tomentosae, subuliformes, mox deciduae, 1,5—2 mm longae. Petioli teretes, dense stellato-tomentosi, 1,5—4,5 cm longi et laminis bis vel ter breviores. Laminae crasse mem- branaceae, sordide cinereo-flavescentes, concolores vel subtus paulo pallidiores, cordato-ovatae (incisura basali acuta, angusta vel aperta, ad 5 mm profunda), acutae vel summo apice obtusiusculae, margine crenato- dentatae (crenaturis rotundatis vel interdum apiculatis, !/—1 mm altis, 1—4 mm latis), supra et subtus dense ac molliter stellato-tomentosae, 1—9 nerviae, nervis validioribus supra subtusque leviter prominulis, venulis indumento denso occultis; laminae 4—8 cm longae, 2,5—5 cm latae, vulgo circ. 5—6 cm longitudine et 3.5 —4 cm latitudine metientes. Flores in axillis foliorum superiorum seti, saepe ramulo accessorio comi- tati; pedunculi stellato-tomentosi, 1 usque ad 4 cm longi. Involucri phylla 6—7, e basi angusto orbicularia vel spathulato-rotunda, apice obtusa vel apiculata, utrinque molliter stellato-tomentosa, nervis tomento occultis, 7— 9 mm longa et 4—6,5 mm lata. Calyx 5—6 mm longus et involuero evidenter brevior, extus tomentosus, intus glaber, in lacinias ovato-triangulares, acutas, circ. 4 mm longas et basi 3 mm latas divisus. Corolla eitrina, 1,5—1,7 cm longa, petalis obliquis, extus pilis stellatis numerosis instructis, basique margine pilosis. Androecium circ. 1 om longum, styli circ. 2 mm superantes. Fructus 5-merus, loculicide dehis- cens, 3,5—4 mm altus et 6—7 mm diam., glaber et sublaevis, solum apicem versus scabriusculus et leviter reticulatus. Semina 2,5—3 mm diam., castanea, matura nigrescentia, glabra. Paraguay: Estancia St. Maria. In ,campo cerrado* in collibus Saxosis calcareis frequenter (Anisits no. 2335, 2511 et 2893). Mensibus Dec. et Jan. florebat et fructificabat. — Typi in herb. Regnelliano. E Die Anzahl der Hüllkelchzipfel stellt die Art in die Nähe von gemini- flora, Balansae und Verwandten; innerhalb dieser Serie von Arten bildet P. platyloba einen ganz neuen Typus, der durch die breite, fast kreis- runde, stumpfe Form der Hüllkelchzipfel wohlcharakterisiert ist. Eine Art, mit der P. platyloba verwechselt werden kónnte, scheint mir bisher nicht bekannt zu sein. Charakteristisch für die Art sind auch die äusserst leicht auseinanderfallenden Karpiden, worin platyloba der P. Morongii Sp. Moore ähnelt. Dieser Eigenschaft dürfte wohl grosse systematische Bedeutung beizumessen sein, und sie wird sich vielleicht bei einer künftigen monographischen Bearbeitung der Gattung als hin- reichend erweisen, um darauf eine Sektion oder Gattung zu gründen. 394 R. E. Fries. 12. Pavonia -rosa-campestris A. Juss. var. tomentella R. E. Fries, l. c., p. 46. tab. V, fig. 4. Internodia petiolique brevissime et dense pilis stellatis tomentella et insuper pilis simplicibus longis patentibus instructa; laminae supra et praesertim subtus dense ac molliter tomentellae, pilis longioribus destitutae. - Brasilien, Prov, Goyaz: (Glaziou no. 20710). 13. Pavonia laetevirens R. E. Fries, l. c., p. 47. Herba erecta, ramosa, laete viridis; caulis sursum subtrigonus, in partibus junioribus dense, in inferioribus laxius et breviter glanduloso- pilosus et insuper pilis rigidis simplicibus, 1,5—2 mm longis setosus, ceterumque linea pilorum crispulorum inter nodos ornatus. Folia spira- liter disposita; stipulae lineari-lanceolatae, acutae, setosae, saepe patentes vel reflexae, 4—8 mm longae, basi c. 1 mm latae; petioli usque ad 4 cm longi, vulgo tamen breviores, ut caulis hirsuti, supra dense tomentosi; laminae membranaceae, forma valde variabiles, foliorum superiorum oblongae vel lanceolatae, inferiorum vulgo plus minus rotundato-ovatae, apice acutae, basi cordatae, margine crenato-dentatae, integrae, angulatae vel breviter 3—5-lobatae, supra virides, in nervis luxe setosae, subtus paulo pallidiores et pilis stellatis validis adpressis laxe, marginem versus crebrius tectae, 7 — 9-nerviae, costa nervisque validioribus supra et subtus prominentibus; laminae maximae 9 cm longae, 8,5 cm latae, foliorum superiorum magnitudine decrescentes. Flores axillares solitarii, ad apicem ramorum plus minus corymbose congesti; pedunculi usque ad 5 cm longi (in statu fructifero), vulgo tamen breviores, 3—5 mm infra calycem articulati, sicut caulis hirsuti. Involucrum e phyllis 18, interdum 14 vel 15 formatum, calycem valde superans et omnino amplectens; phylla filiformia, 12—16 mm longa et basi, vix 1 mm lata, pilis longis albido- flavescentibus rigidis glandulis intermixtis setosa. Calyx globosus, her- baceus, 7—8 mm longus, in lacinias 4—5 mm longas, ovato-triangulares, acutas divisus, praesertim ad margines longe setosus nec non sparse glandulosus. Corolla verosimiliter flava vel aurantiaca, basi obscurius colorata, c; 10 mm longa, lobis cuneatis, obliquis, basi puberulis. Stamina c. 5 mm longa, tubo 2 mm longo et basi puberulo. Styli 6—7 mm longi. Carpidia triangulari-ovoidea, glabra, superficie paulo reticulata, castanea, 3,5 mm longa. Semina glaberrima, badia. Brasilia: Matto Grosso, Corumbá (Malme II, 3071 et 3071a; herb. Regnell.). Die Art stellt einen weiteren Repräsentanten der Serie von Pavonia- Arten dar, die in Fl. brasil. dureh 10—13 Hüllkelchblätter charakterisiert werden, und von denen wührend der letzteren Jahre mehrere Arten aus Paraguay und Zentralbrasilien beschrieben worden sind (patuliloba Hochr., vitifolia Hochr., opulifolia Sp. Moore und aspera Hassl). Von allen diesen ist sie leicht durch ihre Behaarung, ihre kleine Blumenkrone und die minimale Staubblattróhre, den kurzen Griffel usw. zu unter- scheiden. ' | Ó————m ` — Malvaceae novae americanae. 395 14. Pavonia mattogrossensis R. E. Fries, l. c., p. 49, tab. V, fig. 8—10. Frutex ramosus, ramis cortice cinereo rimuloso tectis, novellis viridi- bus et glanduloso-hirsutis; internodia ad 6 cm longa. Folia spiraliter disposita. Stipulae lineares, 1,5—2,5 mm longae, basi vix Lie mm latae, caducae. Petioli glanduloso-hirsuti, 1—3 cm longi, bis vel ter quam lamina breviores. Laminae membranaceae, virides subtusque paulo pallidiores, ovatae, basi cordatae (incisura 2-—3 mm profunda), apice acuminatae, margine crenato-dentatae (crenaturis rotundatis et apiculatis, 2—5 mm latis et circ. 1 mm altis), supra laxiuscule albido-strigosae et pilis glandulosis rarioribus instructae, in nervis majoribus densius albido- hirsutae, subtus pilis stellatis albidis subdense vestitae et insuper pilos majores adpressos rigidos sparse gerentes, 7-nerviae, nervis validioribus Supra et praesertim subtus prominulis, venulis praesertim supra vix conspicuis; laminae 5—7,5 cm longae et 3—4,8 cm latae. Flores axil- lares solitarii, pedunculi erecto-patentes, rigidi, glanduloso-puberuli, 5— 8 cm longi et laminam subaequantes, Involucri phylla 5, anguste oblonga vel lanceolata, obtusiuscula vel acuta, 5-nervia, margine ciliata, 8—10 mm longa et 2,5—4 mm lata. Calyx 7—9 mm longus (involucro subbrevior), in lacinias ovatas acutas trinervias, 5—6 mm longas et 4,5—5 mm latas divisus, ad marginem et in nervis longe albido-hirsutus. Corolla (sicca) albida et basi flavescens, 2,5—3 cm longa, extus pilis stellatis parcissimis instructa. Stamina corollam subaequantia, styli c. 9 mm superantes. Carpidia apicem versus dorso carinata, lateribus reti- culo elevato et tuberculis sursum majoribus instructa, 5 mm longa, 4 mm lata et 3 mm crassa. Brasiliae prov. Matto Grosso: Corumbá (Malme II, 3021). Mense Apr. floribus fructibusque instructa. — Typus in herb. Reg- nelliano. Die Art steht der folgenden (commutata) am nüchsten, unterscheidet Sich aber von dieser durch. ihre Glandelbehaarung, durch die kleineren Nebenblütter, die spürlichere Behaarung der Blätter, die langgestielten Blüten und durch den langen Hüllkelch, der die Kelchzipfel überragt, und der fast bis zur Basis gespalten ist. 15. Pavonia Schrankii Spr. var. angustifolia R. E. Fries, l. c., p. 51. Folia lineari-oblonga, 5—9 cm longa et 1,2—2,3 cm lata. | Brasilia: Prov. Paranä, Ponta Grossa oppidum. Ad marginem Silvulae (P. Dusén 2645: herb. Regnell) Prov. Rio Grande do Sul, Rincao dos Vallos, Engenho da St. Clara, locis saxosis fertilibus (Lind- man A 1553; ibid.). 16. Pavonia sagittata A. Juss. in St. Hilarie, Fl. bras. merid. I, p. 229; Gürke in Martius, Fl. bras. 12, 3, p. 501, tab. 95, fig. 2. Var. «. genuina R. E. Fries, l. c., p. 51. ;. foli Caulis, petioli, pedunculi, calyx extus dense fulvo-tomentosi; olia leviter crenato-dentata; involucri phylla obtusa, raro acuminata. Brasilia: sine loco indicato (Sellow B. 1922 c. 1418; herb. Berol. — Glaziou 14506; ibid). Prov. Minas Geraés: sine loco accuratius 396 '^. R. E. Fries. indicato (Lhotzky; ibid. — Schenck 3268; ibid. — Widgren 517 et 519; herb. Regnell. — Glaziou 18134; herb. Kew.); S. Carlos (Riede! 1927; herb. Berol); S. Juliao (Sehwacke 8325; ibid.; Contendas (0. Kuntze; ibid.); Serra da Lapa (Riedel 933; ibid. et Kew.); inter Rio Pardo et Cachoeira (Regnell III, 174; herb. Regn. et Kew.); Caldas (Mosén 4019; herb. Regn. — Lindberg 289 a; ibid.) Prov. Sao Paulo: loco non indicato (Burchell 4448; Kew.); Campinas (Heiner; herb. Regn.). Var. 8. conjungens R. E. Fries, I. c., p. 51. Caulis, petioli, pedunculi calyxque sparsius cinereo-vel fulvo-cinereo- tomentosi; folia conspicue ac subprofunde dentata; involucri phylla spathulata, acuta, basi valde contracta. Brasilia: Minas Geraés, Caldas (Regnell 15 et 15a; herb. Regnell.). Das wichtigste Merkmal zur Identifizierung der sagittata ist meines Erachtens den Karpiden zu entnehmen; diese entbehren aller Skulptur auf der Oberflüche, sind nur netzüdrig, aber nicht mit erhabenem Netz- werk oder Knótchen und Warzen versehen (s. Fig. 3—4. Taf. VI) Die rein pfeilfórmigen Blätter, bei denen die Aussenseiten der Basallappen nach unten zu konvergieren, sind auch für die Charakterisierung der Art von Gewicht. Dagegen variiert die Form der Hüllkelchzipfel nicht unbeträchtlich. Ich habe daher hierher ein paar Formen gestellt, die habituell recht betrüchtlich voneinander abweichen, und die ich eben deshalb als ver- schiedene Varietäten aufgeführt habe. Mit dem Namen conjungens habe ich andeuten wollen, dass dieser Typus gleichsam einen Übergang zu einer anderen Art innerhalb dieser Serie der Pavonia-Gattung bildet; dem Äusseren nach erinnert er nämlich bei flüchtigem Hinsehen auffallend an P. Gürkeana R. E. Fr. (s. unten). Die oben angeführte, für sagittata so charakteristische Blattform ist hier jedoch vorhanden und dürfte, nebst den vollkommen glatten Karpiden, unzweifelhaft ihn zu dieser Art stellen. Pavonia sagittata ist, ausser von den beiden oben angeführten Provinzen, auch aus Matto Grosso (Cuyabä) angegeben und dürfte dem- nach eine recht ausgedehnte Verbreitung über die trockneren Gebiete Zentralbrasiliens haben. 17. Pavonia lanata R. E. Fries, l. c., p. 52, tab. VI, fig. 5-6. Frutex gracilis, jam basi ramosus, ramis usque ad fere 1 m longis, in partibus vetustioribus cortice rubro glabro nitente tectis, in junioribus pilis stellatis longis, albido-ochroleucis lanatis; internodia ad 4 cm longa, vulgo breviora. Folia spiraliter disposita; stipulae filiformes, lanatae, 1,5—2,5 mm longae, mox caducae; petioli ut caulis lanati, 0,3—1 cm longi; laminae rigidae, plus minus verticaliter pendentes, triangulari- lanceolatae, apicem versus sensim angustatae, summo apice obtusae, basi sagittatae (incisura angusta, lobispue apice rotundatis), margine revoluto subintegrae, supra pilis stellatis longis subdense tectae, subtus Malvaceae novae americanae. 391 densissime ` albido-ochroleuco-lanatae. 9—11-nerviae, costa nervisque validioribus supra impressis, subtus prominentibus; laminae ad 4,5 cm longae et 1,7 cm latae, vulgo tamen c. 3 cm longitudine et 1 cm lati- tudine metientes. Flores axillares, solitarii, breviter stipitati: pedunculi lanati, !/—1 cm longi; involucrum uniseriale, 5-phyllum, rarissime 4-phyllum; phylla oblongo-lanceolata, basi paulo contracta, acuta, albido- lanata, 5— 6 mm longa, 2—3 mm lata; calyx involucro subaequilongus, dense albido-lanatus, 6—7 mm longus, in lacinias lanceolato-triangulares, acutas, c. 5 mm longas et 3 mm latas divisus; corolla c. 1 cm longa, petalis extus stellato-hirsutis. Brasilia: Sellow (in herb. Berol.). Die Art steht P. sagittata am nächsten, den vegetativen Teilen nach zu urteilen; ob der Fruchtbau dies bestätigt, erübrigt noch zu sehen. Von sagittata unterscheidet sich P. lanata durch die weissliche, dichte, lose Behaarung, die alle jüngeren Sprossteile und die Unterseite der Blätter bedeckt, durch die ganzrandigen, kleinen Blätter, die länglich lanzettlichen Hüllkelchzipfel, die kleinen Dimensionen des Kelchs und der Blumenkrone usw. 18. Pavonia prionophylla R. E. Fries, l. c., p. 56, tab. VI, fig. 13—15. Syn.: Pavonia hastata Cav. var. «. pubescens Gürke forma «. longifolia Gürke in Mart, Fl. bras., 12, 3, p. 500, pro parte. Frutieulus parce ramosus, ramis teretibus, pilis stellatis minutis cinereo-olivaceis tomentosis, scabris, in partibus junioribus pilis stellatis majoribus intermixtis instructis; internodia ad 6 cm longa. Folia spira- liter disposita; stipulae filiformes, hirsutae, 5—7 mm longae; petioli pro rata breves, 1—1,3 cm longi, teretes, dense tomentosi; laminae rigide membranaceae, verticaliter pendentes et petiolo 5—6-ies longiores, lanceo- latae vel inferiores ovatae et superiores lineari-lanceolatae, acutae, basi sagittatae (incisurae lateribus divergentibus) margine acute et regulariter serratae, glandulas punctiformes pellucidas supra verrucaeformiter pro- minentes crebras gerentes, supra insuper pilis stellatis sparsis in nervis majoribus sitis scabrae, subtus densius stellato-hirsutae, nervis majoribus ut rete venularum et supra et subtus prominulis conspicue reticulatae; laminae maximae 6,5 cm longae et 2—2,5 em latae. Flores axillares solitarii vel ad apicem ramorum corymboso-congesti ; pedunculi erecti, Sicut petioli hirsuti et iis circ. duplo vel triplo longiores, fructiferi ad 2 cm longi, c. 3 mm infra calycem articulati. Involucrum uniseriale, 5-phyllum; phylla ovato-elliptica, acuta, basi valde contracta, scabrido- hirsuta, 6—7 mm longa et 3—4 mm lata. Calyx c. 8 mm longus, in- volucrum paulo superans, fere ad basin 5-partitus, lobis ovatis, acutis, trinerviis, extus scabrido-hirsutis, 4—4,5 mm latis. Carp one oblique Ovata, obtusa, lateraliter complanata, castanea et breviter albido-hirsuta, laxe et elevatim reticulata, apicem versus tuberculis minutis ornata, 4 mm longa, 3 mm lata et 2 mm crassa. EM ss“ (1887 Brasilia: ,Prov. Rio de Janeiro et Minas Geraés (1887. Glaziou no. 15 836; herb. Berol. et Kew.). 398 Vermischte neue Diagnosen. Die fragliche Nummer, auf welche diese Art gegründet ist, wird, wie oben erwähnt, von Gürke unter P. hastata aufgeführt, und un- zweifelhaft steht sie auch dieser sehr nahe. Ungeachtet des spärlichen Materials, das mir zur Verfügung gestanden, glaube ich jedoch die Art absondern zu müssen und zwar wegen der sehr charakteristischen Be- haarung der Blätter (fast glatte Oberseite und mit grossen Sternhaaren besetzte, aber nicht kurz- und weisswollige Unterseite), wegen der regel- mässigen, scharfen Zähnelung der Blätter und des sowohl oben wie unten erhabenen, dichten Nervennetzes sowie ferner wegen der Form der Hüllkelchzipfel und der spärlichen Retikulierung der nahe der Spitze mit ein paar kleinen Warzen versehenen Karpiden. (Schluss folgt.) CXI. R. Knuth, Primula Bonatii nov. spec. (Originaldiagnose.) Perenne, 10 - 12 cm alta. Folia paucinumerosa, 4—8; petioli 1!/,—3 cm longi, crassiusculi, pilis articulatis glanduligeris + rubellis hirsuti; lamina firma vel fere subcoriacea, ambitu ovata vel ovalis, basi + cordata, usque 5 cm longa et 4 cm lata, subtus ad nervos subhirsuta, margine vix repando-lobulata. Scapi plures, umbellam unicam congestam gerentes, folia 1!/,—21/-plo superantes, usque 10 cm longi, pilis + minutis glan- dulosis pubescentes. Bracteae lanceolatae, pubescentes, 5 mm longae. Pedunculi 2—4, brevissimi, bracteis breviores. Calyx inflatus, infundi- buliformis, pilis minutissimis glandulosis densis puberulus; laciniae latae, obtusae vel vix perspicue mucronulatae, 3—4 mm latae et 1!/—3 mm longae. Corollae tubus calycem 2—4-plo superans, 2 mm crassus, pallidus; limbus violaceo-coeruleus; lobi usque ad !/,partem bilobulati, lobulis rotundatis. Yunnan: Lao-Kouy-Chan bei My-lé (Nguéou a. 1908. — Typus in herb. Bonati no. 193'). — Blühend, 26. April. Nota: Species affinis est P. obovatae et P. Listeri. Ab hac specie differt pedicellis multo brevioribus et foliis crassioribus, ab illa forma foliorum. | CXII. Vermisehte neue Diagnosen. 485. Coptosapelta Korth. subg. II. Lindeniopsis Valeton in Versl. Gew. Verg. Wis-en Natuurk. Afd. K. Ak, Wet. Amsterdam, XVII, 1 (1908), p. 126. Calyeis limbus ovario plus duplo longior, ad basin usque - partitus segmentis erectis lanceolatis acutis. Corollae tubus gracilis lobos pluries superans, faucis orificio glabro. Antherae oblongae basi bilobae, glabrae. Stigma magnum, clavatum. Seminum ala subintegra. imn Be epi Vermischte neue Diagnosen. 899 Frutices parvi erecti, ramulis acute tetragonis erectis elongatis, foliis parvis erectis rigide-coriaceis, spinuloso-apiculatis subtus appresse vil- losis. Cymae terminales et in axillis superioribus trichotomae, pauci- florae, erectae. C. Hammii Val. Characteres subgeneris, Habitat: Biliton. 486. Alopecurus geniculatus L. forma Normani H. G. Simmons in Bot. Not., 1908, p. 122. Culmus 50—60 em altus 3 mm latus; folia 4—7 mm lata; Spica (sic!) interdum nigrescens, 5—6 em longa, 5—7 mm lata; aristae pars exserens 3—5 mm; habitat in cultis Norvegiae passim. 487. Agave carchariodonta Pampanini in Nuov. Giorn. bot. ital., N. S., XIV (1907), p. 591.*) Folia glaucescentia crassa, supra basin constricta, deinde parce dila- tata, coeterum in apicem elongato-lanceolatum, spina terminali valida cinereo-fusca munitum, excurrentia, superne prope basin vix tumidius- cula, deinde plana, versus apicem canaliculata, subtus convexiuscula, margine angustissimo cartilagineo, cinereo, spinoso-dentato, continuo, folii parte media spinis validis basi dilatatis, plerumque reflexis et in- curvatis armata, spinis ad folii apicem et basin minoribus et remotioribus. Scapi pars nuda longissima, floriferam triplo superans, bracteis scariosis, acutis, in spinam (in bracteis inferioribus validam) desinentibus, vestita, Flores breviter pedicellati, bracteolati, subternatim (interdum 2 vel etiam 6) enati, ad spicae partem mediam et inferam pedunculo communi brevi crasso suffulti, bracteato, bractea deltoidea, plus minusve acuminata, bracteolis brevissimis, rotundatis, bractea bracteolisque scariosis; pedi- cellus ovario triplo brevior; perigonii laciniis basi brevissimo tractu connatis, ovario paullo brevioribus, tubo brevissimo. Capsula (immatura) oblonga. : Folia 20—30 cm longa, supra basin, ubi constricta, 5—6 cm, deinde 6—9 cm lata, spina terminali 3—4 cm longa, spinis marginalibus. usque ad 1 cm longis; scapus 23 dm longus, basi 2!/; cm latus, bracteis in- ferioribus usque ad 10 cm longis, superioribus autem (is m longis; Spica circiter 7 dm longa, pedicellis communibus 5 mm longis, bractea circ. 1 cm longa; flores pedicellis cire. 5 mm longis bracteolis 2-3 mm longis, ovario 11/,—2 cm longo, perigonii tubo 5—7 mm longo, laciniis Cire. 1!/, em longis, staminibus et stylo 4 cm longis, antheris 12—14 mm longis, . (Culta in Horto botanico florentino, ubi floret exeunte Septembri ineunte Octobri.) 8 i Vander Questa specie è affine alle Agave Gheisbreghtii Lemaire e Yander- winneni Jacobi. 488. Astragalus Vaccarii Pampanini, |. e, p. 592. | Perennis, herbaceus, multicaulis. Caules glabrescentes, angulati, erecti, foliosi. Stipulae herbaceae, ovato-lanceolatae. Folia sub 14-juga, foliolis oblongis-linearibus margine et infra nervum medium interdum TU TM Y . ! *) Achtung auf den Druckfehler auf p. 350, no. 476 beim Zitate! 400 | Vermischte neue Diagnosen. sparse hirsutis. Capitula ex axillis foliorum superiorum emergentia, glo- bosa, longissime pedunculata, bracteis subulatis, hirsutis, longitudine fere ealycis. Flores magni; calyx campanulatus longe hirsuto-villosus, denti- bus setaceis tubo aequilongis, corolla multo brevioribus; corolla ochro- leuca (in sicco), vexilli incurvi lamina a basi angustiore obovata, emar- girata, alas superante, carina subtus angulo obliquo curvata alas, lamina oblongo-lanceolata ungui aequilonga, subaequante; ovarium ovatum, hir- sutum. Legumen. Caules parte inferiore usque ad 3 cm lati, internodiis 6 —8 cm longis; stipulae cire. 1 em longae; foliola 10—14 mm longa (et ultra?) circ. 3—4 mm lata (et ultra?); pedunculi 5—8 cm longi; capitula 4—5 cm lata; flores 2!/,—3 cm longi: calyx 12—18 mm longus, vexilli lamina usque ad 12 mm lata, carinae lamina (duplicata) 7 mm lata, alarum laminae 4 mm latae. Anatolia (Typus in Herb. Horti Petropolitani: ,Natolia, no. 318, Reliq. Fischer [Tschihatscheff]* — sub Astragalus maximus Willd.). L' A. Vaccarü e affine all’ A. vulpinus Willd. 489. Caragana sericea Pampanini, l. c., p. 593. Arbor vel frutex, ramulis junioribus longitudinaliter obscure angu- latis (in sicco). Folia 3—4-juga, dense griseo-sericeo-villosa: rhachide gracili, flexuoso, caduco, inermi vel sub lente vix mucronulato; foliolis oblanceolatis, basi cuneata, apice rotundato mucronulato, subtus nervo medio valido, nervis lateralibus inconspicuis instructis; folia juniora stipulis membranaceis scariosis, cum floribus fasciculata; folia antiqua caduca stipulis persistentibus, spinescentibus, minutis. Flores: pedicello gracili elongato folio breviore, supra medium obscure articulato, sericeo- villoso; calyce campanulato plus minusve sericeo-pubescente dentibus triangularibus setaceis inferioribus longioribus; vexillo late rotundato emarginato; alis et carina vexillum subaequantibus; ovario dense sericeo- pubeséente. Legumen . ... | Stipulae spinescentes vix 4 mm longae; foliola 8—13 mm longa, 4—5 mm lata; pedicelli 10—15 mm longi; flores circa 15 mm longi: calyx circ. 5 mm longus, dente inferiore usque ad 2 mm longo. China (Typus in Herb. Biondi-Giraldi: ,China interior, provincia Schen-si septentr. Monte Sciu-ian-san, lungo il flume Kan-y-huo a sua del Lao-y-san [legit Rev. Jos. Giraldi, 15 Maggio 1899]“). La C. Bungei Ledeb. é, fra tutte le specie del genere, quella che piu si avvicina alla C. sericea. Die nächste Nummer des Repertorium erscheint Mitte August. == Meine Adresse ist vom 2. Juli bis 5. August 1910: Wolfshau bei Krummhübel im Riesengebirge (Försterei). EEN Repertorium specierum novarum regni vegetabilis auctore F. Fedde No. 182/184 VIII. Band IO. August 1910 CXIII. Decades plantarum novarum. XXXIX. Auctore H. Léveillé. (Originaldiagnosen.) 381. Blumea velutina Lévl. et Vant. nomen novum. (Senecio velutinus Lévl. et Vant, in Fedde, Repertorium, VI (1909), p. 331. 382. Blumea compactiflora Levi. et Vant., nov. spec. Affinis B. hieracifolia; a quo tamen differt rosula radicali duplici, heterophylla et ramulis novellis diversifoliis; foliis spatulatis, alato-petio- latis et crenatis folia novella lanceolata vix vel non dentata sunt inter- mixta; capitula capitata compacta. Kouy-Tchéou: Environs de Ma-Jo sur la droite, mars 1909, 20 avril 1908; no. 3690; Lo-Fou cultures, avril 1909 (Jul. Cavalerie.) 383. Saussurea Cavaleriei Levi. et Vant., nov. spec. Planta robusta, puberula, rubescens; caulis striatus; folia petiolata, late ovata, argute dentata, caudato-acuminata (inferiora non visa); in- florescentia diffusa, bracteata, bracteis lanceolato-acuminatis; capitula Cylindrica bina; involucra propter bracteas paleaceas apice nigras et reflexas variegata; flores medii pulchre atro-purpureo-violacei; tubo flos- euli limbo alte fisso et lobis linearibus paulo longiore; tubo staminali longe exserto; akoenia nigra, tetragona, conico-cylindrica, glabra, pappo ferrugineo. Kouy-Tchéou: Oct, 1908 (Jul. Cavalerie, 2976). 384. Scutellaria glechomaefolia Levi. et Vant., nov. spec. — Planta pubescens; caulis simplex; folia remota, longe petiolata, cor- data illa Glechomae hederaceae perfecte referentia; flores pro genere mediocres, terminales, hirtelli; calyx hirsutus; corolla calice 8-plo longior. Corea: Quelpaert, in herbidis, jun. 1907 (Faurie, 1929). : 385. Scutellaria multibrachiata Levi. et Vant., nov. spec. —— Affinis praecedenti cujus forsan varietas; a quo tamen differt se- quentibus notis: caule a basi ramosissimo; statura, foliis et floribus minoribus, | Corea: Quelpaert, in silvis Hallaisan, juin. 1909 (Taquet, 3088). 386. Scutellaria Fauriei Levi. et Vant., nov. spec. Planta pubescens, grisea, humilis et repens; folia parvula, Sbtuns, crenata, petiolata, inferne rotundata; flores pro statura plantae magni; Repertorium novarum specierum. VIII. 26 402 Alfred J. Ewart. inflorescentia spicata, elongata, terminalis, bracteolata; corolla calice 10-plo longior. Corea: Quelpaert, in silvis, jun. 1907 (Faurie, 1943). 387. Scutellaria Komarovii Lévl. et Vant., nov. spec. Planta valde elata erecta, macilenta, puberula, a basi longe sed pauciramosa; folia distantia, rara, angusta, sessilia, dentata; flores pro genere mediocres, puberuli, bracteati; corolla calice 7—8 plo longior. Corea: In humidis Taikou, 30 maio 1906 (Faurie, 819). 888. Scutellaria Taquetii Lévl. et Vant., nov. spec. Planta longissime repens; radice articulata sed non inflata, caule villoso, infra nudo, superne dense folioso; folia villosa illa Teucrii cha- maedrys referentia, sed sessilia; inflorescentia axillaris; flores pro genere mediocres; corolla calice 5—6 longior. Corea: Quelpaert, in herbidis Tpyengeni, juin. 1909 (Taquet, 3089). 389. Scutellaria Esquirolii Lévl. et Vant., nov. spec. Planta speciosa, dumosa ramosissima, puberula; inflorescentia ramosa terminalis; folia ovata, acuta, integra; flores et fructus rosei; flores pro genere mediocres; corolla calice 4-plo longior. Kouy-Tchéou: Depuis le col de Pay-So jusqu'à Pai-Yang par Kay-Lang, 22 juin 1905 (Jos. Esquirol, 484). 390. Scutellaria Cavaleriei Lévl. et Vant., nov. spec. Planta ramosa, caulibus glabris; folia sessilia ovata, acuta, crenata subtus in nervis hirtella, supra granulata; inflorescentia terminalis, pu- berula, elongata, bracteolata; flores violacei, pro genere mediocres; corolla calice 6—8-plo longior. Kouy-Tchéou: Gan-Pin, 10 mai 1904 (Jul. Cavalerie, 2105); Kiang-Sou (d'Argy). CXIV. Alfred J. Ewart, Contributiones Florae Australiensis. |. (Ex: Proc. Roy. Soc. Victoria N, S. XIX, 2 [1907], pp. 33—45, pl. X—XIL.) Bellida nov. gen. (Compositae) A. J. Ewart, l. c., p. 34. Annuals or perennials with radical leaves, and inflorescences at the ends of long simple stalks, leafless, or with a small bract on the shaft. Bracts of the involucre imbricate, scarious in a double series, the inner ones larger. Florets all alike, regularly 5-toothed, tubular and yellow, with no scales between them. Anthers with well-marked appendices and with rounded bases. Style and stigma of Asterae, Fruit on a distinct stalk, and obliquely inserted on the head. Pappus of two small, separable, cup-like scales, each bearing a single row of stiff bristles. Relationships. — The obliquely lateral insertion of the fruit reminds one of the Cynareae-Centaurineae, from which the plant differs widely in other respects. The character of the bracts and the homogamous in- florescences suggest the Gnaphaleae, but the anthers have rounded bases and no tails. Contributiones Florae Australiensis. I. 408 The slight resemblance to a young stage of Bartlettia (Senecionideae) is of no importance, since this plant has female ray florets and differs in the pappus and unstalked achenes. Among the Asterae-Solidaginae the genus shews a certain degree of relationship to Lessingia, but the florets are all alike, the outer oges not being more deeply slit on the outside. The general habits and leaves are like those of Achnophora tatei F. v. M., which would bring the plant between Calotis (Asterae- Asterinae) and Brachycome (Asterae-Bellidinae). The plant differs, however, in the pappus, stalked achenes, and absence of ray florets, and among the Asterae-Bellidinae only one species of Greenella has homogamous heads. The general characters agree best with the Asterae-Asterinae, although the genus shewn also approaches to the Solidagineae and Bellidinae sections, and also through the bracts to the Anthemideae. 1. Bellida graminea A. J. Ewart, |. c., p. 35, pl. X, XI. A small tufted annual herb, from 6 to 18 cm high when in fruit, and with a short slender tapering tap root. Leaves radical in a grass- like tuft, unstalked, flat, linear, contracted to an obtuse tip, 2 to 7 cm long, about 1 mm broad, glabrous, or occasionall with a few small Scattered hairs, chiefly at the margins. All other subaeriel parts glabrous excepting the fruit. Flower heads conical with a rounded top, on sepa- rate stalks, the outer ones curved, longer than the leaves (6—18 cm), arising at the top of the root among the leaves. A single linear bract about 2 mm long with scarious edges is usually, but not always, present an inch or two below the head, but sometimes near the base and then easily overlooked. Inflorescence of 40 to 50 small yellow tubular hermaphrodite florets (no rays), surrounded by a double set of scarious bracts, the outer series smaller in 2 imbricate rows of 6 or 7 in each, the inner layer with 7 or 8 in each row, and with broad overlapping scarious margins, and a central dark line usually projecting as a point at the tip. The young flower heads are about 1|, cm diameter, but enlarge to Ui or 2 em diameter in fruit, the bracts, especially of the inner set, doubling in size. Florets about !/, cm diameter, with a slender ovary but no stalk ànd no scales between. Corolla tubular, with 5 regular free points, and the appendices of the anthers projecting beyond them. The slender Style is bifid, with conical or truncate ends papillose on the outer side, the stigmatic lines on the edges of the bifid portion within the anther- tube. Pollen grains globular and minutely spiny. Fruits 1 cm long or more, the achene contracted to a short stalk at its base, which is hollow and has an oblique basal opening below one egde of the ee achenial part of the fruit. The sides of the achene are finely sculpture With transverse grooves, and bear a pair of small brown scales, whose Upper margins are drawn out into a fringe of stiff bristles ls to e long, themselves fringed with minute teeth, the upper two-thirds brig Pink, the basal third white. | Jibberding, West-Australia, 1905, M. Koch. = 404 Alfred J. Ewart. 2. Conostylis aculeata R. Br. var. bromelioides (Endl.) A. J. Ewart, l. c., p. 87. — (C. bromelioides, Endl.) Specimens from these localities show all stages of transition between C. aculeata and C. bromelioides, some specimens having the inflorescence of C. aculeata with the leaf of C. bromelioides, others the leaf margin of C. bromelioides, with the number of flower bracts and length of leaf of C. aculeata. The distribution seems to preclude the formation of hybrids, and hence Bentham's suggestion!) that C. bromelioides might prove to be a variety of C. aculeata is confirmed. M. Koch, Cowcowing, 1904; Jibberding, West-Australia, 1905. 8. Conostylis aurea var. longiscapa A. J. Ewart, l. c., p. 37. Scapes (14—18 cm) longer than the leaves (10—14 cm). Leaves narrow, barely more than 2 mm diam. (instead of halt a cm). In this respect the specimens approach var. humilis, F. v. M., but the marginal setae are finer and more hair-like. A doubtful specimen from the Mur- chison R. has the same characteristics as this variety, but the bracts are much longer both on the scape and in the flower head. M. Koch, Jibberding sand plains, West-Australia, 1905. 4. Crotalaria Mitchelli Benth. var. tomentosa A. J. Ewart, 1. c., p. 37. Between Finke River and Charlotte Waters, Kempe. Densely co- vered with fine hairs in every part except the corolla and fruit, Smaller leaves and fewer flowers than the type species. Axis of inflorescence 3 to 5 cm long, instead of 10 to 15, leaves rarely more than 2!/, cm long by 1!/; broad, instead of 5 to 10 cm long. In other respects the speci- mens resemble C. Mitchelli, and differ from C. retusa in the flower, fruit, leaves and number of ovules. 5. Daviesia mesophylla A. J. Ewart, l. c., p. 38. (An nov. spec.?) This plant, of which flowering specimens were obtained from W. and S. W. Australia, is closely allied to D. microphylla, but differs from it in several important respects. It is a small glabrous shrub without thorns, the branches striate with raised lines. The leaves are stout and rigid, vertical, laterally compressed, with thickened edges, usually convex on the lower, and concave on the upper edge, lanceolate or nearly linear, but contracting slightly at base, and converging to a sharp poiut at the apex, usually 1 em long, but varying from 6 to 12 mm, 1 mm or slightly more broad. In transverse section the two marginal veins are larger and have more prominent bands of sclerenchyma than the median pair, which fuse to one along the basal third of the leaf. The leaf has a complete peripheral double layer of assimilating tissue, of which the inner layer is darker and tanniferous. In respect to their microscopic structure the leaves of D. mesophylla and D. microphylla show a close similarity. The flowers are in lateral leafy racemes, either crowded in rather slowy clusters of 8 to 12 flowers, on short branches, or sparsely scattered on longer, more leafy ones. The flowers are 8 to 10 mm long !) Flora australiensis, vol. VI, p. 438. ae II A

e feuille est couverte de poils extrêmement courts, en forme ‚de croc ge que l'on ne distingue bien qu'avec une forte loupe, en les pc c Venablement, car ils sont trés peu développés. La re est tres ig (14 mm), à lobes étroits (1,5 mm). Cette plante fait transition vers les 438 Costantin et Gallaud. types à feuilles poilues tels que le multiflora Boivin. On ne peut pas le considérer comme passant au Cotoneaster Decaisne, car dans ce dernier la face inférieure est tomenteuse tandis qu'ici elle est toujours glabre. Madagasear: Échantillon de Boivin, no. 2465. La variété scabra, qui est une P. androsaemifolia non seulement par les dimensions de ses feuilles mais aussi par ses étamines, peut nous servir de transition vers des formes beaucoup plus aberrantes qui pourraient être élevées au rang d’especes, mais que nous maintiendrons à l'état de sous-espèces afin de bien marquer leurs affinités avec le stirpe andro- saemifolia: ce sont le multiflora Boivin, le pilosa nob, le lanceolata nob, l'ovalifolia nob, qui constituent une série dont le dernier terme et le plus distinct serait le P. gracilis de Decaisne, dont nous conserverons, à cause de cet auteur, l'autonomie spécifique. 4. Pentopetia androsaemifolia Decaisne subsp. multiflora Boivin apud Costantin et Gallaud, l. c., p. 337. Foliis 3 em longis, superne pilosis, dessiecatione brunneo-purpureis, Subtus glabris, virentibus; floribus minimis 6—7 mm longis; squamae 5 subulatae, filiformis, 5—6 mm, sub sinubus insertae. — Tiges grisätres, à lenticelles rares, roussátres, à nœuds renflés par le coussinet des feuilles et des branches tombées. Feuilles nettement poilues (poils trés courts) à la face supérieure qui est d'une teinte brun pourpre à l'état sec, la face inférieure étant glabre et vert grisátre; leur forme est ovaliaire, leurs dimensions petites relativement à celles des androsaemifolia types 1,5—3 cm, 5 X 6—18 mm, le pétiole à 5 mm; le sommet du limbe est en pointe ou sub-arrondi, la base est arrondie. Inflorescences assez richement fournies ayant jusqu'à une douzaine de fleurs groupées en cyme dichotome. Fleurs petites, 2—8 mm, dont les boutons ovoido- coniques deviennent coniques en s'épanouissant. Calice large, pointillé de rouge; glandes calycinales, les unes simples, les autres bifides. Co- rolle courte, 6—8 mm, pointillée de rouge, à lobes larges, 5—6 X 3 mm, couvrant à droite. Coronule formée de cinq filaments pelotonnés dans le bouton, atteignant quelquefois à peine le sommet de la corolle, souvent l'égalant et méme la dépassant. Etamine à anthère pourvue d'un appen- dice étroit, long, poilu; dos de l'anthére peu ou pas de poils. Observations. — Cette sous-espèce, qui avait été distinguée par Boivin, n'a pas été décrite à notre connaissance; elle se rattache à la variété scabra décrite plus haut par ses feuilles poilues supérieurement. Elle s'en distingue par ses feuilles plus petites et ses fleurs de moindre dimension; elle se rapproche du Cowani par la teinte différente des deux faces de ses feuilles. Madagascar: Echantillon: Boivin no. 2465. Nord de Mada- gascar, Diégo-Suarez, parmi les broussailles, dans les terrains un peu humides. 5. Pentopetia androsaemifolia Decaisne subsp. pilosa Costantin et Gallaud, 1. c., p. 338, pl. III, fig. 2. Foliis obovato-acuminatis; antherae a stigmate liberae, apiculis dense Asclepiadaceae novae Madagascarienses. 439 ciliatis inter se connatis terminatae, dorso pilosae; squamis corolla lon- gioribus. — Feuilles glabres sauf au sommet de la face supérieure oü il .y & quelques poils disséminés; la face: supérieure est brun rougeátre tandis que la face inférieure est vert pále; la forme de ces feuilles varie, les unes sont ovales, aigués au sommet avec un limbe de 25 X 11 mm et un pétiole de 5 mm, les autres sont étroites, lancéolées et plus pe- tites 16 X 10 mm; les petioles sont légérement poilus, surtout à la base sur la gaine (pl. III, fig. 2); les stipules, de très faibles dimensions (0,5 mm), sont ovalaires, poilues au sommet. Inflorescences axillaires en cyme dichotome, de 3—6-fleurs; pédoncule commun court, 2 mm; derniers pédicelles (floriféres) gréles de 8—18 mm de long. Fleurs dépassant 1 cm (pl. IV, fig. 2, aspect général de la fleur) Calice à Sépales effilés, étroits, poilus au sommet, roux brun extérieurement, striés de brun roux intérieurement; glandes calycinales brun rouge, quelquefois divisées en deux entre deux sepales. Corolle 10—11 mm formée de pé- tioles étroits, longs et pointus, poilus à la base, striés de roux extérieure- ment, l'intérieur ne présentant pas de stries de cette couleur; partie soudée des pétales trés courte, de 1,5 mm de long environ. Coronule formée de filaments dépassant la corolle, souvent aplatis à la partie su- périeure et ramifiés, Étamines trés poilues sur le dos de l’anthere, à connectif surmonté d'un appendice terminal, étroit, long et trés poilu (pl. IV, fig. 2', 2"); translateur à base ovoide jaune pále, la partie ter- minale en forme de pelle de couleur jaune d'or sur le dos (pl. IV, fig. 2” et 2°"). Pistil à tête stigmatique conique (pl. IV, fig. 2”). Observations. — Cette sous-espéce du groupe androsaemifolia est intimement liée aux types de ce stirpe par la forme des étamines à long appendice poilu, mais ici le dos de l'anthére est trés poilu; entre outre, ele a des feuilles trés petites; à ce point de vue elle se rapproche de l'ovalifolia et du lanceolata, mais ces deux derniéres sous-especes ont une coronule plus courte que la corolle. Madagascar: Herbier du Muséum, no. 1741. 6. Pentopetia androsaemifolia Decaisne subsp. lanceolata Costantin et Gallaud, 1. c., p. 339, pl. III, fig. 3. | | Foliis ovato-lanceolatis, glabris, 2—2,5 cm longis, bicoloribus; squamis corolla brevioribus. -- Tige grisátre et striée irrégulièrement de purpurin noirátre, à lenticelles nombreuses, présentant souvent des poils roux courts en dedans des rameaux. Feuilles fermes, épaisses, glabres, ovales, lancéolées (pl. IIl, fig. 3), limbe de 2—2,5 x 1—1,2 cm, argona à la base, aigu au sommet, de deux teintes, face supérieure brune; pe tiole 4—6 mm; stipules arrondies à la base, à sommet déchiqueté poilu, de 1 mm de haut, soudées à la base des pétioles. Inflorescences irrégulièrement dichotomes, largement étalées, divariquées, à mE nombreuses; pédoncules et pédicelles glabres, assez gréles, 8 à 12 mm. Fleurs en entonnoir, 8 à 11 mm. Calice à divisions larges (2,5 mm), poilues aux bords, maculées de rouge; glandes entre les sépales group es par deux (l’une pointue et l’autre bidentee, par exemple). Corolle a lobes 440 Costantin et Gallaud. allongés étroits, 8—11 X 1—2 mm. Coronule formée de 5 filaments plus petits que la corolle, ondulés, dépassant un peu le milieu des pé- tales, Étamines à anthere un peu poilue sur le dos, à connectif sur- monté d'un appendice poilu, triangulaire assez large à la base (largeur égalant presque l’anthere) (pl. IV, fig. 3); filet poilu. Observations. — Cette sous-espèce se distingue par sa coronule courte, ses feuilles petites, ses anthères surmontées d'un appendice trian - gulaire. L'ovalifolia voisin a des feuilles un peu plus petites, non lancéo- lées et l'appendice de l’anthère est plus étroit. Madagascar: Baron no. 1940 (l'étiquette porte androsaemifolia). 7. Pentopetia androsaemifolia Decaisne subsp. ovalifolia Costantin et Gallaud, 1. c., p. 340, pl. III, fig. 5. Foliis ovatis, bicoloribus, 15—17 mm longis; squamis corolla breviori- bus. — Feuilles glabres, ovales (pl. III, fig. 5) ou échancrées au sommet qui porte un petit mucron très court; limbe de 15—17 X 7—10 mm, de couleur plus foncée en dessus, vert pále en dessous. Inflorescence en cyme dichotome, ayant quelquefois 5 fleurs; pédoncules et pédicelles de 6 mm; bractées assez longues, 5 mm, rougeátres. Fleurs 10—12 mm, rougeâtres, bouton en forme de cône ou d'œuf, atteignant 7 X 2 mm avant l'épanouissement, enroulement à droite (pl. IV, fig. 4, aspect de la fleur). Calice 5 mm, fendu presque jusqu'à la base, à sépales étroits 5—5 X 1,5 mm. Corolle de consistance ferme, épaisse, poilue dans le tube, profondément divisée, lobes 7—8 X 1,5 mm. Coronule formée de 5 filaments droits, courbés en crochet au sommet, plus petits que la corolle, 3,5 mm. Etamines à anthères un peu poilues sur le dos; conneetif à appendice étroit, pas trés long, trés poilu; filets poilus (pl. IV, fig. 4’’); translateur en cuiller. | Observations. — Sous-espece faisant passage à P. gracilis, mais à feuilles un peu plus grandes; elle se rattache au lanceolata dont elle se distingue par la forme de ses feuilles et l'appendice de son étamine, au multiflora dont elle se différencie par ses feuilles glabres et sa coronule, au pilosa dont elle s'éloigne par sa coronule courte. Madagascar: Baron no. 2792. R 4 Pentopetia graminifolia Costantin et Gallaud, l. c., p. 341, pl. Ill, g. Foliis linearibus (9 em longis, 1,5 mm latis) marginibus revolutis, acuminatis, fasciculatis; calyx 5-partitus; corolla campanulata, infundi- buliformis vel rotata; squamis 5 subulatis, filiformibus, corolla breviori- bus; antherae glabrae, apiculis triangularibus non ciliatis inter se con- natis terminatae. — Tige rougeátre, noueuse, irreguliere, avec des bosses aux nœuds tantôt d'un côté, tantôt de l'autre; cette particularité résulte de la présence aux nœuds de cicatrices multiples dues aux feuilles . tombées. Feuilles en fascicules, apparaissant vers la méme région de la tige; en réalité ce sont des nœuds superposés successifs, mais séparés par des entre-nœuds presque nuls; ces fascicules peuvent comprendre 8 grandes feuilles et un certain nombres de petites; ils se montrent soit Asclepiadaceae novae Madagascarienses. 441 sur la partie terminale de la tige, soit sur des branches latérales qui peuvent étre trés courtes avec 6 —10 feuilles rapprochées (pl. III, fig. 8). Les feuilles sont remarquables par leur forme, linéaires, extrémement etroites et longues, 6—9 X 1,5—2 mm, s'effilant en pointe à l'extrémité, sans petiole à la base; nervure médiane unique; limbe canaliculé en dessous, bords se repliant vers le bas. Inflorescences terminales ou latérales, apparaissant au milieu des fascicules foliaires, en cyme dicho- tome à 3—4 fleurs; pédoncules 8 mm; pédicelles 5 mm, avec quelques poils. Fleurs à bouton ovoide-conique 7 X 3,5 mm, de 10—12 mm de large quand elle est ouverte (pl. IV, fig. 4, aspect général de la fleur). Calice assez grand relativement, 2 mm; glandes entre deux sépales. voisins. Corolle campanulée ou en entonnoir, 8 mm de haut, s'étalant à la fin en étoile; lobes assez larges (2 mm), à nervation réticulée appa- rente. Coronule formée de 5 filaments droits, courts (3,5 mm), legere- ment infléchis en crosse au sommet, n’arrivant pas à la hauteur de la moitié des lobes de la corolle, soudés, aux filets des étamines correspon- dantes (pl. IV, fig. 6). Étamines glabres, anthére de forme triangulaire parce que l'appendice pointu qui la surmonte est d'une seule venue avec elle; l'ensemble de ces anthéres forme un cóne saillant au fond de l'en- tonnoir de la corolle (pl. IV, fig. 6’); cet androcée proémine tout à fait quand la corolle s'étale en roue; filets courts, glabres. Observations. — Baillon avait reconnu une Pentopetia dans cette espèce, mais il ne lui avait pas donné de nom spécifique bien qu'elle se distingue, dés le premier aspect, de tous les autres représentants du genre. Elle ne présente que des affinités lointaines avec le P. gracilis par ses feuilles linéaires; mais la forme de l'étamine, les dimensions des feuilles, le raccourcissement des entre-nœuds l'en distinguent. Madagascar: Rev. W. Deans Cowan, aoüt 1880, sur rochers Horombe, Ibara. 9. Pentopetia Cotoneaster Decaisne subsp. Thouarsii Costantin et Gallaud, l. c., p. 343. " Foliis ovatis, apiculatis, bicoloribus, subtus tomentosis, mox glabris; corolla rotata; squamis brevibus; stamina non inclusa. — Tige trés allon- gée, grimpante, volubile, de couleur brun rouge, presque noirátre, avec de nombreuses lenticelles, entre-nœuds relativement allongés, glabres sauf Sur les pousses jeunes où s’observent quelques poils disséminés. Feuilles plus grandes que dans le Cotoneaster type; limbe 3—6 X 1—3 em, ovalaire, terminé par un appendice acuminé tres accusé de 5 X 3 mm), consistance ferme, rappelant le cuir, correspondant à une épaisseur notable; deux teintes, trés différentes sur les deux faces car la face su- périeure est presque noirâtre, l'inférieure est beaucoup plus pále (sur le Sec); à l'état adulte, les feuilles sont absolument glabres sur les deux faces, mais sur quelques-unes d'entre elles on peut apercevoir à phun inférieure par plaques des traces d'un feutrage en grande partie détruit qui doit avoir recouvert d'une maniere plus complete les feuilles jeunes; Cependant même sur les feuilles plus petites que la taille moyenne nor- 442 | Costantin et Gallaud. male le tomentum a en grande partie disparu; nervation peu apparente sur la face supérieure. Inflorescence en cyme irrégulièrement dicho- tome; pédoncules et pédicelles des premiers ordres courts 2—5 mm; pédicelles florifères 15 mm, Fleurs s'étalant en étoile (14 mm) au moment de l'anthése de manière que le gynostème avec les étamines et la coronule soient trés nettement visibles. Calice à sépales de 4 mm de haut sur 1,8 mm de large, à préfloraison quinconciale. Corolle, 10 mm de haut; lobes étalés à la fin de 6—7,5 X 3 mm, pointillés de pourpre | à la base. Coronule courte formée de 5 filaments de 3,5 mm. Etamines saillantes, formant un glomérule de 3 mm; anthéres non poilues 2 mm, avec une courte pointe triangulaire, glabre; filet poilu à la base (1,4 mm). Observations. — Cette sous-espèce du stirpe Cotoneaster se distingue par ses feuilles plus grandes et devenant glabres. Sa ressemblance se manifeste surtout par l'étamine qui est de méme forme et glabre sur son anthére et son appendice. Madagascar: Herb. Mus. Du Petit-Thouars. 10. Pentopetia Cotoneaster Decaisne subsp. glabra Costantin et Gallaud, l. c., p. 343. Foliis ovato-acuminatis, glabris, 3 cm longis. — L'échantillon 5431 de Baron (qui porte le nom de Cryptolepis) rappelle au premier aspect le Pentopetia Cotoneaster par les dimensions de ses feuilles glabres et ovales acuminées et par la longueur des filaments de la coronule. Feuilles glabres, à surface inférieure comme chagrinée, ovalaires, acuminées au sommet, à base en cœur, de deux teintes, plus foncées à la face su- périeure, de consistance moins ferme que dans le Thowarsi et moins épaisse, limbe 3 X 14 mm; pétiole, 5 mm. Inflorescence terminale ou latérale, en cyme dichotome, pouvant comprendre jusqu'à 8 fleurs; pedoncule, 4 mm; pédicelle, 8 mm. Fleurs à lobes s’etalant de manière que le gynostéme et la coronule apparaissent au dehors, de couleur rouge; bouton floral conique à partie ventrale élargie, à sommet peu pointu, 5 X 3 mm, 4X 2 mm, Calice à préfloraison quinconciale, glabre, formé de sépales assez larges 1 mm sur 2 mm de haut, à sommet pointu; glandes calycinales rapprochées par deux, pointues, entre deux sépales. Corolle poilue dans le bas, de deux teintes, rouge supérieurement, d'une teinte plus pâle (sur le sec) inférieurement; hauteur de la corolle, 8,5 mm: elle s'étale en étoile divisée aux 3/, ou aux 4/5; les lobes sont allongés 6—7 X 1,5—2,5 mm; ils se recouvrent réciproquement vers la droite; bourrelet à la base des lobes. Coronule formé de 5 filaments allonges, tortillés, qui atteignent la longueur de lobes de la corolle, 7,5 mm. Étamines rapprochées au-dessus de la tóte stigmatique, formant une masse de 2 mm de large, attachée à la corolle par 5 filets staminaux; antheres ovalaires à sommet pointu effilé, quelquefois irrégulier et pourvu de quelques poils; filet bien distinct, beaucoup plus étroit que l'anthére; translateur à partie terminale ovalaire j jaune d'euf surmontant une partie basilaire courte, de sorte que la cuiller est comme sessile. Pistil à téte stigmatique conique vers le haut et cylindrique à la base. | ronem s Asclepiadaceae novae Madagascarienses. 443 Observations. — Nous avions été tentés d'élever ce type au rang d’espece, mais un examen attentif nous a conduit à l'opinion qu'il s'agis- sait d'une forme de P. Cotoneaster glabre et à coronule longue. Les étamines ont, il est vrai, une forme un peu différente. 11. Pentopetia Cotoneaster Decaisne subsp. Acustelma Costantin et Gallaud, l. c., p. 344. Acustelma Grandidieri Baillon (Bull. Soc. Linn. Paris, II, 803). 12. Pentopetia Cotoneaster Decaisne subsp. Pentopetiopsis Costantin et Gallaud, l. c., p. 346. Pentopetiopsis ovalifolia Cost. et Gall., Bull. Mus., 1906, p. 415. Ce type se différencie de l’Acustelma par sa coronule plus courte, presque nulle et une créte de son pétale (au milieu entre 2 sinus). 13. Pentopetia pinnata Costantin et Gallaud, l. c., p. 347, pl. III, fig. 7. Rami pubescentes; folia petiolata, ovata, apice acuminata, longe mucronata, supra brunneo-purpurea villosa, subtus virescentia glabra, in nervis primariis puberula; nervi secundarii numerosi (12— 14) paralleli. nigri; flores majores; corolla rotata; corona 2—3 mm longa; antherae dorso villosae, prominentes. — Tige poilue, à poils grisátres ou roussátres au moins dans sa partie supérieure; plus bas les poils s'espacent (les parties tout à fait basilaires manquent). Feuilles bicolores rouge brun ou pourpre noirátre en dessus, olive vert pâle grisátre en dessous; sur le fond de cette face inférieure ainsi teintée tranchent la nervure mé- diane trés forte et les nervures secondaires qui sont toutes paralleles et trés accusées, presque noires ou pourpre noirátre; comme leur nombre est élevé de chaque cóté de la feuille (12—14), que les nervures tertiaires Sont trés peu apparantes, ce sont ces nervures pennées qui donnent un cachet tout spécial à ces feuilles (pl. III, fig. 7); elles diminuent un peu d'épaisseur vers l'extrémité oü elles se raccordent avec des arceaux qui vont de l'extrémité d'une nervure à l'autre tout du long du bord de Ja feuille. La forme des feuilles est ovalaire avec un acumen différencié, elles sont assez grandes (9 X 4 cm, pétiole 1 cm), le sommet est pointu, étroit, acuminé, le mucron ou acumen différencié mesure 8 mm de long X 3 mm à la base; feuilles poilues au bord qui est recourbé en dessous; feuilles jeunes trés poilues à la face supérieure, à peu prés glabres à la face inférieure sauf les nervures primaires qui ont quelques. poils rares, Inflorescence axillaire, assez vigoureuse, naissant à Vaisselle d'une seule feuille, présentant 2 ou 3 fourches successives; pédoncules et pédicelles poilus gris entremélés de granules roussátres qui donnent à l'ensemble cette teinte roussátre déjà signalée pour les tiges végé- tatives. Bractées assez longues et très étroites (1 X 11,5 mm). Pé- doncule 8 mm atteignant 2 mm d'épaisseur; pédicelles successifs tres courts; pédicelles à fleurs de 1 cm avec une bractée à la base de 5 X 1 mm. Fleurs rouges assez grandes; 2 om de large quand elles sont épanouies; bouton 10 mm; 6 à 8 fleurs par inflorescence. Calice à grands sépales larges à la base, aigus au sommet, de sorte que len- 444 Costantin et Gallaud. semble est triangulaire, 6—7 mm de haut sur 1,5—3 mm de large à la base; sépales à préfloraison quinconciale avec des poils courts surtout au bord; la couleur des sépales est pourpre foncé noirátre, nervure mé- diane accusèe rouge, verdátre en haut; la surface du calice est couverte de stries rouges; le pédoncule est renflé sous la fleur (2 mm de large) et diminue ensuite de moitié; 2 glandes bidentées à l'aisselle d'un sépale, à gauche et à droite; quelquefois les dents sont elles-mêmes échancrées, d'autres sont plus irrégulières et aplaties. Corolle de 10 à 15 mm de haut en étalant les pétales, à lobes allongés lancéolés, lobes de la corolle 1 cm X 5 mm; pétales rouge pourpre extérieurement, plus páles à lin- térieur; ces pétales se couvrent réciproquement de gauche à droite. Coronule formée de 5 courts filaments de 2—3 mm, situés entre deux lobes pétalaires dans le sinus, un peu élargis à la base, s'effilant vers le haut; il y a en outre une crête trés légèrement sailante au milieu des pétales et à la base de chacun d'eux à l'endroit de la courbure, à la méme hauteur que les fllaments de la coronule. Étamines avec le gynostéme saillantes sur la corolle lorsque la fleur est épanouie; étamines (filet compris) de 5—6 mm de haut; anthéres 3 mm, terminées en mucron court 0,5 mm, poilues sur le milieu du dos et à la base; l'appendice pointu qui surmonte l'anthére porte 2-3 poils; filet long et trés distinct de 3,8 mm, poilu à la base vers l'intérieur; translateurs en forme de large cuiller, dont la partie terminale creuse contenant le pollen est ovalaire 0,8 à 1 mm de large, presque ronde, jaune d’euf sur la face qui touche le pistil; queue de la cuiller courte, élargie un peu à la base, blanchátre. Pistil formé de 2 carpelles rapprochés avec 2 styles allon- ges coniques, distincts, se fusionnant vers le haut; la tete stigmatique n'a pas été vue avec netteté. Observations. — Cette espéce est un peu en dehors du stirpe Cofo- neaster; elle parait constituer un groupe assez distinct. Elle se rap- proche cependant du Cofoneaster par la grandeur et la coloration rouge des fleurs, par la disposition saillante des étamines. Le mucron des feuilles est plus accusé et plus long que dans le P. Cotoneaster var. Thouarsi dont il se distingue encore par l'aspect trés brillant de la face supérieure des feuilles. Madagascar: Herb. du Muséum (herbier de Madagascar, R. P. Jampenon). 14. Pentopetia Boivini Costantin et Gallaud, 1. c., p. 349. Tiges noueuses par suite des talons laissés par les feuilles après leur chute. Feuilles atténuées en coin à la base (2,5 cm X 8 mm); pétiole poilu 2—3 mm. Inflorescence gréle, 4 fleurs ou plus. Calice a sépales dentés au bord, étroits et pointus couvrant tantót à droite, tantót à gauche, 3 X 1 mm long, à glandes petites, étroites, vertes; certains sépales en ont deux, d'autres une seule. Corolle 7—8 mm, de forme un peu étalée en entonnoir élargi, à segments trés divisés, un peu poilue au dos; divisions bossues, articulées à la base des lobes. Coro- nule formée de filaments recourbés égalant presque les divisions de la Vermischte neue Diagnosen, 445 corole quand ils sont déroulés, 5—6 mm. Etamines atrophiées et réduites à l'état d'écailles attachées à la base du filet de la coronule. Ce caractère rapproche tout 4 fait cette plante de la forme décrite précé- demment en note dans |’ Acustelma. Le pistil a d’ailleurs un aspect analogue à celui signalé dans cette dernière fleur où la tête stigmatique n'est pas renflée comme cela arrive d'ordinaire dans les Pentopetia et d'une maniére plus générale dans les Asclépiadacées, vraisemblablement sous l'influence de l'irritabilité résultant de l'action des étamines appli- quées sur le pistil. Observations. — Les feuilles, glabres et petites, paraissent se rap- procher du P. androsaemifolia, sous-espece ovalifolia, mais elles sont un peu plus grandes et la constitution dé l'étamine n'est pas connue, de Sorte qu'il est assez difficile d'indiquer ses affinités. Madagascar: Boivin no. 1787. (Schluss folgt.) CXXV. Vermisehte neue Diagnosen. 490. Psoralea bituminosa L. var. anomala C. Bertrand in ,Le Monde des Plantes*, XII (1910), no. 62, p. 9. | Plante vivace de 30 cm à 1 m, herbacée, pubescente, glanduleuse à poils appliqués, ramifiée, feuilles trifoliées à folioles grandes; folioles des feuilles inférieures elliptiques, celles des feuilles raméales oblongues, lon- guement et insensiblement acuminées; fleurs petites, bleuátres, ne dé- passant presque pas les dents du calice, disposées en glomérules denses inégalement espacés le long des rameaux raides et formant des épis quelquefois ramifiés; involucre appliqué; calice velu, à 5 dents inégales et subulées; graine fertile à bec dépassant longuement les dents du calice, Var: Saint-Aygulf, commune de Fréjus (Bertrand, 16. VII. 1906). 491. Fraxinus excelsior L. var. heterocarpa C. Bertrand, |. c.. p. 9. Arbre élevé; feuilles composées de 5 à 7 folioles, plus rarement 3 au Sommet des rameaux; ovales, brièvement acuminées, plus ou moins den- tées supérieurement; fleurs disposées en grappes opposées, assez longues; samares obovales, les plus petites ovales allongées, subtronquees et mucro- nées par un style court, ayant, sur la même inflorescence, de 12 a 35 mm de longueur sur 5 à 12 mm de largeur. » Var: Deux pieds connus dont l'un a été malheureusement coupé e le survivant situé le long du béal au quartier de l'Iscle, à Roquebrune. 492. Populus Bonatii Lévl., |. c., p. 9. | Rami. nodosi, rugosi; amenta mascula sessilia, laxiflora 5—6 cm longa, rachide villosa; squamae digitatae barbatae; cupula glabra, striata, dentata, asymetrica, ad apicem producta; stamina 12—15; amona ann Pedunculata, rachi villosa; squamae digitatae, barbatae, ione ih ta glabra, subintegra, capsulam fere totam involvente; capsula pedicellata, 446 Vermischte neue Diagnosen. oblongo-lanceolata; stylus distinctus; stigmata 2 valde dilatata, triloba vel trifida; folia juniora deltoideo-cordata utrinque viridia, acuminata, ciliata, passim hirta, petiolata, dentibus remotis. Yun-Nan: Pa-Ta Ouan, prés Pin-Tchouan, 3 mars 1907; no. 665 (Jean Py). Affinis P. Tremulae a quo tamen distinguitur stigmatibus 2 valde dilatatis, trilobis vel trifidis. 493. Populus macranthela Lévl. et Vant., l. c., p. 9. Rami nodosi, glabri; folia juniora ovata, breviter petiolata acuminata, dentata ciliata, glabrescentia utrinque viridia, ad basim rotundata; adulta autem longe petiolata, utrinque glaucescentia, subcordata, abrupte acumi- nata, orbicularia coriacea, glabra, dentibus remotis vel ad dimidiam su- periorem partem confertis, penninervia vel etiam pro parte palmati-nervia; amenta mascula 15—20 cm longa, pedunculata, densa; squamae inciso- dentatae, lobis 5—8 acutis, barbatae; cupula glabra, dentata asymetrica, ad partem superiorem producta; stamina 3—8; amenta feminea 20—24 cm longa, laxiflora; squamae brevissimae, triangulato-digitatae, barbatae; cu- pula glabra, saepe asymetrica, brevissima vix quartam vel tertiam cap- sulae partem aequans, subintegra vel parce laciniata; capsula lanceolata, adulta glabra, pedicellata, styli subnulli; stigmata 4, cruciata. Habite le Kouy-Tchéou et le Yun-Nan. 494. Symphyostemon Lainezi C. M. Hicken. in An. Soc. Cient. Argent., LXV (1908), p. 301. Radix fibrosa, fibris fasciculatis, longiusculis, crassiusculis flexuosis (60—80 mm l., 1,50-2,50 mm crass.), glabris; caulis simplex striatus teres (20 —35 cm L, 1—1,50 mm diam.) glaber perspicue denseque longi- tudinaliter striatus; folia 3—7 radicalia erecta, anguste linearia subteretia (5—17 cm l., 1—1,50 mm diam.) glaberrima viridia longitudinaliter striata, apice subulata vix callosa, deorsum in vagina straminea caulem amplec- tente dilatata, non auriculata, marginibus hyalinis; flores (long. tot. 18 mm) in bracteis 3—5, pedicellis primo brevibus, dein elongatis spatham su- perantibus (30—40 mm 1., 0,50 mm crass.) teretibus simplicibus; ovario ovoideo (2,50 mm l, 1 mm diam.) tubo perigoniali infundibuliforme (5 mm 1.) glabro pallide flavescente in lobis 6 lanceolatis (10 mm l., 3 mm lat.) sine lineis ornatis; stamina 3, filamentis in tubo (5 mm 1.) inferne incrassato connatis, antheris elipsoideis extrorsis flavis; stylus filiformis tubo stramineo exertus, apice in ramulis 3 sphaerice terminatis antheras superantibus partitus. Species „S. patagonico^ Speg. affinis, sed floribus magis parvis, tubo perigonii infundibuliforme, ramulis styli antheras superantibus, colore corollae, distincta. Obs. Folium floralem spathiformem unicum terminalem dispositum erectum, lanceolatum, caulem vaginans longisseme attenuatum, acutissi- mum, marginibus anguste scariosis; bracteae exteriores binae (3 —4 cm l, 7 mm lat.) virides marginibus hyalinis ornatae, inter se amplectantes: interiores hyalinae lanceolatae (20 —25 mm l, 3-5 mm lat.). Vermischte neue Diagnosen. 447 Argentina: Mense Novembris floret copiose in graminosis altioribus loco Sierra de la Ventana vocato. 495. Argophyllum eryptophlebum Marg. Zemann in Ann. Hofm. Wien, XXII (1907), p. 283. = Argophyllum nitidum var. cryptophleba (Sayer?). Frutex? Rami superiores teretes, pilis Malpighiaceis dense fusco- pilosi, cortice fusco, ligno flavo, foliis alternantibus laxe foliati. Petioli 15—20 mm longi, angulati, substriati, superne sulcati, dense fusco-pilosi. Laminae membranaceae, ovatae, ad apicem acutae vel acuminatae, ad basin subangustatae, 85—100 mm longae, 35—40 mm latae, infra medium latissimae, margine integro vel subdentato, subrevoluto, superne glabrae, obscuro-fuscae, opacae fere, nervatura subconspicua, inferne pilis Mal- pighiaceis dense adpressis pallide sericeo-pilosae, fere opacae, nervo mediano prominente, fulvo-piloso, substriato, nervis lateralibus primarii ordinis 5 —6, fulvo-pilosis, subprominentibus, ad marginem ramoso-connexis, secundarii ordinis non conspicuis. Inflorescentiae folia fulcrantia longi- tudine subaequantes, totae sericeo-tnmentosae, paniculatae, laxe ramosae, ramis primariis ca. 6, patentibus, pluriramosis, paniculatis. Bracteae minutae, lineari-lanceolatae, ad basin ramorum sitae. Pedicelli 1—2 mm longi. Flores typ. I. Calyx 5-dentatus, dentibus breviter triangulatis, ca. 1 mm longis, extus ut calyx sericeo-tomentosis, intus glabris. Petala 3—4 mm longa; extus tomentosa, intus glabra (color?) Capsula 2-, rarius 3-locularis, basi semiglobosa. Australien: Queensland, — Sayer: Mt. Bellenden-Ker, 1887 (Gra- nite). — S. Johnson: Mt. Bartle-Frere, 1891 (Granite). 496. Argophyllum latifolium (Vieillard in sched.) Marg. Zemann, l. c., p. 285. Frutex? Rami teretiusculi, in superiore parte striati, pilis Malpighia- ceis adpressis dense pilosi, cortice fusca, ligno flavo, foliis erecto-patenti- bus foliati, Petioli 40—50 mm longi, a latere compressi, superne non sulcati, rufescenti-tomentosuli. Laminae ellipticae, acutae, margine in- tegro, revoluto, 120—175 mm longae, 55—75 mm medio fere latae, corla- ceae, discolores, superne glaberrimae, lucidae, fusco virides, nervatura impressa, inferne dense pallide sericeo-tomentosae, nervatura valde promi- nente, nervo mediano substriato, nervis lateralibus primarii ordinis utroque latere 7- 8, 459 ca, a nervo mediano divergentibus, versus marginem ramoso-connexis, nervis lateralibus secundarii ordinis reticulatis. Inflores- centiae foliis fulerantibus multo breviores, longitudinem petiolorum non multo superantes, totae pallide tomentosae, laxe paniculatae, ramis pri- Mariis ca. 9, patentissimis, paniculatis. Pedunculi teretes, substriati, 15—20 mm longi. Bracteae omnium ramorum ad eorum basin sitae, numquam elevatae. Pedicelli pallide tomentosuli, 1,5—2 mm longi. Flores typ. II. Calyx breviter turbinatus, profunde 5-partitus, segmentis Bin 2—2,5 mm longis, triangulatis, cuspidato-acuminatis, apice revoluta, ane tomentosis, intus glabris. Petala 3—3,5 mm longa, (color?), extus tomento Sula, intus glabra. Ovarium biloculare. Capsula basi EES, 448 Vermischte neue Diagnosen. Neukaledonien. Vieillard, no. 2199: Ad montes prope Wagap. — Deplanche, no. 61: Kanala. ` 497. Pinus montana Duroi var. caucasica Medwedew in Act. hort. Bot. Tif., VII, 2 (1907), p. 17. — Strobilis cinerascentibus opacis, umbone fascia fusca eircumdato. — Diese Form der Zwergkiefer findet sich, sehr wahrscheinlich, in vielen Gegenden des kaukasischen Hochgebirges, in der Nachbarschaft von ihrer nahen Verwandten — der gemeinen Kiefer. Mir ist sie bekannt aus dem Daghestan, der Darialschlucht bei Kasbek und der Umgegend von Ardahan im Karsgebiete (Höhen über Ramasan-tabia). 498. Juniperus communis L. forma globosa Medwedew, l. c., p. 48. — Galbulis, semper globosis, squamarum marginibus apice vix pro- minentibus. Forma ovata Medwedew, l. c., p. 48. — Galbulis immaturis ovatis vel ellipsoideis, squamarum marginibus apice valde prominentibus. — Beide Formen kommen im Kaukasus nicht selten zusammen vor. So- viel mir zu beobachten gelang, zeichnen sich die beregten Unterschiede durch Bestündigkeit aus, und zwischen beiden Formen sind keine Über- gänge bemerkt worden. 499. Juniperus foetidissima Willd. var. squarrosa Medwedew, 1. c., VI. 3 (1904), p. 16; 1. c., VIII, 2 (1907), p. 73 (diagn. lat). — Foliis omnibus (atque ramulorum fructiferorum) longioribus (1!/,—2"" lg.) patentibus vel semiadpressis, mucronato-pungentibus, plerumque ternatis, rarissime ramulorum secundariorum quadrifariam oppositis, elliptico- vel ovato-lanceo- latis, plerumque eglandulosis, galbulis majoribus (ad 4!/|,— br" diam.) — Leicht unterscheidbare Varietüt, doch mit der typischen Form durch weniger ausgesprochene Zwischenformen verbunden. Das zufällige Vor- kommen von stacheligen, nicht angedrückten Blättern auf einigen Astchen bei der typischen Form weist auf die Zugehörigkeit der be- schriebenen Varietüt zur Art J. foetidissima hin. — Die Varietät squarrosa findet sich an vielen Orten Transkaukasiens, fast überall wo die typische Form wüchst. Mir ist sie aus Noworossiisk (im Revier Penai) bekannt, aus dem Kuratale (Mzchet, Karajas, Bos-dagh-Kette), Schirak- steppe, Delischantal, Tal des Debeda-tschai (beim Dorfe Achpat, Kreis Bortschalü), Karabagh (am Flusse Akera, bei den Dörfern Sabuch und Adschikent), Sangesur (Dorf Alianly), aus der Umgegend von Ardanutsch und vom Unterlaufe des Flusses Tschoroch (dem Dorfe Nadshwia gegen- über) — Es wächst J. foetidissima var. squarrosa gewöhnlich mit. der typischen Form in zerstreuten Bäumen oder geschlossenen Beständen und erreicht die Dimensionen eines mittleren Baumes. io OH Repertorium specierum novarum regni vegetabilis ` auctore F. Fedde No. 185/187 VIII. Band 10. September r9ro : CCXXVI. Decades plantarum novarum. XLIII—XLIV. | | Auctore H. Léveillé. (Originaldiagnosen.) 421. Bileveillea (Blumea) granulatifolia Levl., nov. spec. Planta ad 2 m alta insignis et primo aspectu dignoscenda sequenti- bus notis; caule castaneo, lignoso; foliis 15—20 X 4—6 cm coriaceis, integerrimis, in petiolum alatum decurrentibus; margine revolutis, subtus concave supra convexe et valde reticulatis, impressis et granulis nitidis profuse munitis; inflorescentia quam-amplissime paniculata; -capitulis brunneis, bracteis imbricatis aristatis; receptaculo dense lanato-villoso; akoenio sensim contracto, quadrangulo; pappo. sordido flores luteos et in- fundibuliformes aequante. Kouy-Tchéou: Lo-Fou, mars 1909 (Jul. Cavalerie, 3708). 422. Aster micranthus Lévl. et Vant. var. achilleiformis nov. var. Planta aspectu praesertim ante anthesin Achilleam referens et capi- tulis 3—4 ligulatis notata. Corea: Quelpaert, in herbidis Taipyeng, aug. 1909 (Taquet, 2987). 428. Lactuca hoatiensis Lévl, nov. spec. Planta glabra, 1 m alta; folia inferiora magna, lanceolata, denti- culata, alato-decurrentia, 25—30 X 5—6 cm, multinervata; superiora linearia vel aequaliter lata; inflorescentia laxe corymbosa; bracteae in- volucrales, inferiores ovato-triangulares, obtusiusculae, superiores lanceo- latae, obtusissimae; akoenia nigra altera facie concava, altera facie carinata unde subtriangulata; pappus sordide albus akoenio longior. Corea: Quelpaert, Hoatien, aug. 1909 (Taquet, 3010). 424. Lactuca sonchus Lévl. et Vant., nov. spec. Radix perpendicularis; caulis 1,15 m altus, apice puberulo excepto, Blaber; folia sonchiformia radicalia longissime petiolata caulinaria amplexicaulia auriculata, margine sinuata denticulata, ciliata; inflores- centia anguste paniculata; capitulis tamen aliquot axillaribus, remotis et sessilibus 3—7 aggregatis, bracteis acuminatis suffultis; bracteae florales inferiores ovatae, superiores lanceolatae, uninerviae, supremae margine Anguste hyalinae; capitula ad apicem. contracta; akoenia nigra, compressa, faciebus unicostatis ; pappus albidus, longissime pedicellatus, pedicello Viridi, 5—6 mm longo; disco lato. Repertorium novarum specierum. VIII. 29 450 H. Léveillé. Kouy-Tchéou: Route de Pin-Fa à Kouy-Yang, juin 1906 (Jul. Cavalerie, 3706). 425. Lactuca Cavaleriei Lévl., nov. spec. Planta glabra; caulis teres, robustus, striatus 1,50 m altus; folia late graminiformia uninervia 20—25 cm longa, 1 cm lata; inflorescentia late et longe paniculata; bracteae florales fuscae lineares, obtusae, margine hyalinae, flores lutei; akoenia nigra compressa faciebus unicostatis; pappus rufus breviter pedicellatus, pedicello fulvo, disco angusto. Kouy-Tchéou: Montagnes entre Ma-Jo et Long-Ly, 5 sept. 1907 (Jul. Cavalerie, 2908). 426. Lactuca Beauverdiana Lévl, nov. spec. Planta elegantissima, glaberrima; caulis et rami angulati, striati; folia flaccida radicalia numerosa rosulata, in petiolum 'alatum longe attenuata, graminiformia; caulinaria angustissime lanceolata, sessilia acuminata, reticulata, integerrima, nervo primario vix ad medium folii subito sed non divaricate ramoso; inflorescentia graciliima, ampla, capi- tula minima 5—6 flora; bracteae florales 5 lineares; flores lutei; akoenia fusiformia, valide striata, brunnea, compressa; pappus sordide albus, pedi-. cello brunneo 1 mm longo. Kouy-Tchéou: Kai-Tchéou, juin 1908 (Jul. Cavalerie, 3707). 427. Lactuca Kouyangensis Lévl., nov. spec. Caulis 1—1,50 m altus, inconspicue striatus; folia caulinaria runci- nata lobis et dentibus acuminatis, lata, ciliata triangulariter acuminata, amplexicaulia, acute auriculata; inflorescentia late et longe ramoso-pani- culata; capitula pluriflora; bracteae florales lineares, acutae, margine byalinae dein omnino refractae; akoenia compressa, nigra faciebus tri- costatis; pappus sordide albus longe pedicellatus; pedicello 5 mm longo. Kouy-Tchéou: Kouy-Yang, assez rare, 20 oct. 1907 (Jul. Ca- valerie, 3706). 428. Sideritis ciliata Thunb. var. Mokpoensis Vant., nov. var. Differt a typo foliis et bracteis linearibus elongatis et non ovalibus. Folia 2-3 cm X 2—3 mm, punctuata sed non pellucide. Corea: In herbidis Mokpo, 25 sept. 1900 (Urb. Faurie, 805). 429. Teucrium nepetoides Lévl., nov. spec. Caulis et folia Melissae officinalis; folia ovata, petiolata grosse den- tata, subtus pallida; inflorescentia Nepetae catariae; bracteae puberulae acuminatae; calycis puberuli dentes obtusi; corolla roseo-rubra, odorata, lobo labii inferioris terminali lanceolato, staminibus longiore; stylo hamato, emarginato. Kouy-Tchéou: Pin-Fa, 14 oct. 1902; mixtum cum duabus speciebus Calaminthae (Jul. Cavalerie). 430. Calamintha Esquirolii Lévl., nov. spec. Caulis tomentellus, erectus, ramosus ; folia dessiccatione caduca, petio- lata suborbieularia, grosse crenata, puberula; infloresceniia nuda tomen- iella; verticilli numerosi, multiflori, racemosi; calyx curvatus, dentibus aequilongis, dente supremo latiore, acutis; corolla pulcherrima atro-vio- > = xA. PLATEA Decades plantarum novarum. XLIII —XLIV. 451 lacea, venosa, puberula; semina nigra, lucida, levia, subrotundato-com- pressa. Kouy-Teheou: Shin-Gny-Hien, chemin pierreux de Sy-Koua-Tong, nov. 1906 (Jos. Esquirol, 1058). 431. Centaurea missionis Lévl., nov. spec. Caulis sulcatus, foliosus usque ad capitulum solitarium, et sub illo inflatus; folia lanceolata, petiolata glabra, valide et inaequaliter dentata, acuminata; capitulum magnum, bracteis glabris, obtusissimis, striatis, integerrimis; flores elongati, tubo limbum alte fissum aequante, dentibus nervo marginali munitis; akoenia cylindrica glabra; pappus rufus, pluri- seriatus, depauperatus, setis inaequalibus, brevissime et inconspicue bar- bellatis. Affinis C. picridi a quo secernitur squamis involucri etiam supremis non ciliatis, pappi setis rufis nec caducis, nec albis, vix barbellatis; stig- mate indiviso. Kouy-Tchéou. 432. Saussurea affinis Spreng. var. conferta Lévl. et Vant., nov. var. Recedit a typo: caule simplici, inflorescentia conferta, pedicellis bre- vibus et gracillimis. Corea: Quelpaert, in herbidis Pohpani, jul. 1909 (Taquet, 2998). 433. Anisopappus candelabrum Lévl, nov. spec. Caulis ramosus, glaber, striatus; folia puberula spatulato-oblonga inaequaliter dentata sessilia vel subamplexicaulia; inflorescentia pyrami- dalis; capitula in ramis elongatis sensim decrescentibus solitaria et globu- . loso-capitata; bracteae involucrales lineares, puberulae acutae margine angustissime hyalinae dein revolutae; flores, tubo quam limbus breviore, akoenio breviores; akoenia flavida levia oblonga compressa, pappo nullo. Kouy-Tchéou: Pin-Fa, nov. 1907 (Jul. Cavalerie, 3698). 434. Sonchus Picris Lévl. et Vant., nov. spec. | | Planta aspectu Picridem referens; caules 2—4 nudi vel ad basim vix foliati; folia radicalia pieridiformia sinuata denticulata sed sicut caules glabra, inflorescentia ad apicem caulis congesta, quibusdam capitulis remotiuseulis; capitula mediocria bracteis floralibus linearibus, margine hyalinis, glabris, acutis; flores lutei; akoenia subeylindrica costata reti- culata; pappus albus, akoenio longior setis simplicibus. Kouy-Tchéou: Lo-Fou, avril 1907 (Jul. Cavalerie, 3704). 435. Sonchus Cavaleriei Lévl., nov. spec. Caulis elatus, costatus, angulatus, glaber; folia lanceolata, glabra, argu- tissime denticulata; radicalia longe et sensim in petiolum alatum decur- rentia; caulinaria sessilia; inflorescentia anguste sed verticillatim pani- culata; capitula mediocria; bracteae involucrales lineares glabrae, eae acutae superiores obtusae; flores lutei; akoenia brunnea prismatica costata reticulata, pappo albo setis simplicibus breviora. j Kouy-Tohéou: Pin-Fa, 2 sept. 1907 (Jul. Cavalerie, 3308). 486. Hypericum japonicum Thunb. var. plurinervium Lévl., nov, var. Differt a typo sepalis 5—7 nerviis, . je 452 H. Léveillé: Decades plantarum novarum, XLIII—XLIV. Corea: Quelpaert, in herbidis humidis Hannon, 20 aug. 1908 (Taquet, 586). 437. Hypericum Nakaianum Lévl. nov. spec. Multiceps, 15—20 cm altum; caules paleacei, inferne nudi in- conspicue lineati; folia nigro-punctata ovato-lanceolata, basi connata 2 cm X 7—8 mm, obtusa; inflorescentia gracilis, 5—12-flora; sepala obtusa, margine et medio nigro-punctata; petala duplo longiora lanceo- lata, abunde nigro-punctata; styli tres liberi; ovarium ovatum etiam nigro- punctatum. | Affine H. attenuato, a quo punctis pellucidis nullis et caule non punctato distinctum. Corea: Quelpaert, in silvis, aug. 1909 (Taquet, 2679). 488. Saussurea Kouytcheensis Lévl. nov. spec. E sectione Chaetocline, inter caulescentes, pleiocephalas, capitulis congestis adscribenda. Caulis pulverulentus 50 cm ad 1,20 m altus, simplex, striatus, erectus; radix fibrillis validis; folia ampla flabellato ovata ad basim late scutato-cordata, ad apicem acuminata crenata supra atro-viridia pulverulenta subtus lanuginosa, nervis tamen flavidis appa- rentibus, petiolo alato; foliis inferioribus caducis unde caulis inferne nudus; foliis junioribus parvis majoribus intermixtis; capitula ad summos ramos aggregata, raro solitaria, mediocria; squamae concavae pulveru- lentae ovatae vel intimae lanceolatae subacuminatae; paleae receptaculi vix akoenia superantes; akoenium tetragonum conicum, asperitatibus munitum ter coronatum corona superiore conspicue dentata; pappi setis 10—14 valde plumosis, subferrugineis flores aequantibus. A S. Delawayi folis deltoideis; a S. likiangensi foliis non inciso- lobatis statim distincta. Differt praeterea notis superioribus. Kouy-Tchéou. 439. Conyza Blinii Levl., nov. spec. Planta tota pilis longis et mollibus albidis induta; caulis ramosus 60—70 cm altus; folia senecioidea lyrato-incisa; pedunculi glandulosi; in- florescentia breviter paniculata; bracteae involucrales lineares virides, margine late hyalinae; receptaculum duplo convexum inde coronatum, papillosum; akoenia compressa punctulata flavida sublenticularia; pappus albidus florem aequans sed pappo simul visi rufo-ignei. Kouy-Tchéou. | | 440. Dentaria Bodinieri Lévl., nov. spec. Caules debiles; folia flaccida composita digitata, ternata, foliola glabrescentia ovata, remote et superficialiter denticulata, ad apicem acu- minata basi sensim in petiolatum breve attenuata; petiolo foliorum in- feriorum longo, superiorum conspicuo, obtuse auriculato; flores corym- bosi; sepala ovato-lanceolata obtusa; petala unguiculata late obovata rotundata; stamina antheris sagittatis, curvatis. Kouy-Tchéou: Kouy-Yang (Em. Bodinier). R. Schlechter: Orchidaceae novae et criticae. 453 CXXVIL Orchidaceae novae et criticae. Auctore R. Schlechter. (Originaldiagnosen.) Decas XI!). 101. Stelis coiloglossa Schltr., nov. spec. Epiphyticum, erectum, caespitosum, 14—20 cm altum; rhizomate valde abbreviato; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; cauli- bus cylindraceis, vaginis 2 amplis, alte amplectentibus obsessis, 4,5—8 cm longis, apice unifoliatis, glabris, folio oblongo-ligulato obtuso, interdum apiculato, basi in petiolum brevem angustato, erecto, glabro, textura coriaceo, petiolo incluso 9—11,5 cm longo, medio fere 1,4—2 cm lato; racemo erecto, laxe multifloro, folium vulgo paulo excedente; vagina basilari compressa, mediocri; pedunculo 2—3 cm longo, tereti glabro; bracteis ovato-cucullatis breviter acuminatis, glabris, ovario pedicellato fere duplo brevioribus; floribus in genere inter majores; sepalis usque ad medium fere connatis late ovatis breviter acuminatis, utrinque glabris, ` €. 2,5 mm longis, lateralibus paulo obliquis; petalis minutis subquadratis apicem versus incrassatis, truncatis, obliquis, glabris; labello circuitu ovato obtuso, concavo, basi lamella transversa leviter lobulata donato, petalis vix majore; columna brevi, brachiis erecto-patentibus oblique lanceo- latis obtusiusculis, brevibus, glabris; anthera ovoidea, glabra; polliniis oblique pyrimormibus basi acutis; ovario pedicellato glabro, pedicello in- cluso c. 0,5 cm longo. Costa-Rica: Im Tale des Rio Poás, c. 650 m ü. d. M. — H. Pittier no. 2444, blühend im April 1890. Unter den kostarikensischen Arten der Gattung ist als nüchste Ver- wandte S. leucopogon R. f. anzusehen. 102. Stelis despectans Schltr., nov. spec. : Epiphyticum, pusillum, caespitosum; rhizomate valde abbreviato; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; caulibus gracilibus teretibus, glabris, vaginis 2 alte amplectentibus obsessis, apice unifoliatis, 2,3—5 cm longis; folio erecto anguste oblongo-ligulato, breviter apicu- lato, glabro, textura coriaceo, basi in petiolum brevem angustato; petiolo incluso 4—7 cm longo, medio fere 0,3—0,5 cm lato; spicis secundis folium paulo excedentibus, laxe multifloris; pedunculo petiolo fere aequi- longa, vaginulis paucis dissitis, donato; bracteis ovato-cucullatis, acu- minatis, ovarium paulo superantibus; floribus despectantibus in genere vix inter mediocres; sepalo intermedio oblongo-ligulato obtuso, quarta parte basilari cum sepalis connato, utrinque glabro, 0,3 cm longo, laterali- T S EAE qa II: pp. 166 1) Of. Decas 1: II (1906), pp. 81—86. — II: pp. 129—134. — III: pp. bis 177. — IV: III (1906/07), pp. 12—17. — V: pp. 45—51. Sek nm — VID pp. 106—111. — VIII: pp. 246—251. — IX: pp. 276—280. — X: pp. 316—321. 454 R. Schlechter. bus oblongis obtusis glabris, tertia parte basilari inter se connatis, 0,2 em longis; petalis minutis oblique ovatis obtusis, glabris; labello carnosulo, circuitu ovato obtuso, glabro, obscure trilobulato, medio excavato; columna brevi, brachiis adsendentibus, falcato-lanceolatis acutis, antheram paululo superantibus; anthera ovato-cucullata, glabra; polliniis oblique pyri- formibus basi acutis; ovario sessili cylindraceo, glabro, vix 0,2 em longo. Costa Rica: Bei Las Palmas, c..1500 m. — H. Pittier no. 594, blühend im Juli 1888. 103. Galeandra camptoceras Schltr., nov. spec. Epiphyticum, pluricaule, 25—30 cm altum; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; caulibus cylindraceis apicem versus sensim attenuatis, in pedunculum sensim abeuntibus, basi vaginis amplis amplectentibus obsessissupra laxe 3—5-foliatis, vaginis foliorum arcte amplectentibus omnino obtectis; foliis erectis vel erecto-patentibus lineari- bus acutis, glabris, nervosis, 16 —23 cm longis, medio 0,4—0,6 cm latis ; racemo erecto laxe 2—3-floro, nunc foliis breviore nunc aequilongo; bracteis lanceolatis acuminatis, parvulis, ovario pedicellato multoties brevioribus; floribus in genere inter majores; sepalis lanceolato-ligulatis acutis, glabris, 4 cm longis, lateralibus reflexis paulo obliquis; petalis . sepalis similibus subaequilongis, glabris, tamen paululo latioribus, paulo obliquis; labello amplo perlato, columnam amplectente, antice leviter retuso, margine paulo undulato, medio minute farinoso-puberulo, nervis medianis vix incrassatis, 4,9 cm longo, medio latitudine 5 cm subattin- gente, calcare cylindraceo-conico glabro, valde incurvo acuto, c. 2 cm longo; columna semitereti, apicem versus dilatata, ovario plus duplo bre- viore, anthera cucullata, dorso gibbo donata glabra; ovario pedicellato clavato, glabro, c. 2,5 cm longo. Brasilien: Am unteren Rio Caiary (Rio Uaupés) — Th. Koch no. 135, blühend im März 1904. 104. Scaphyglottis subulata Schltr., nov. spec. Epiphytica, humilis, c. 15 cm alta, pluricaulis; caulibus (pseudobulbis) erectis, superpositis cylindraceis, basin versus paulo attenuatis, apice unifoliatis, basi vaginulis paucis obtectis, 3—4,5 cm longis, supra medium 1,5—2 mm diametientibus; folio erecto lineari-subulato acuto, rigido, c. 4,5 cm longo, c. 1,5 mm lato, glabro; floribus ad apices pseudo- bulborum singulis vel paucis fasciculatis, in genere mediocribus; sepalo intermedio oblongo-ligulato breviter acuminata, glabro, 3,5 mm longo, lateralibus subfalcato-laneeolatis acutis, intermedio sublongioribus, glabris, basi margine anteriore paululo dilatatis; petalis oblique lanceolato-ligu- latis acutis, glabris, sepalo intermedio aequilongis; labello e basi lineari- unguiculata trilobo, glabro, 3,5 mm longo, lobis lateralibus oblongis obtusissimis, intermedio majore quadrato antice truncato, callo pusillo haud bene conspicuo in medio; columna gracili, pede manifeste producto, brachiis falcatis, lanceolatis acutis, brevibus juxta stigma ornata, clinandrio amplo; anthera cordata antice obtusa, glabra, polliniis 4 oblique ovoideis, compressis; ovario breviter pedicellato clavato, glabro. Orchidaceae novae et criticae. 455 Costa Rica: Bei Carthago. — A. Biolley no. 1867, blühend im September 1889, Vor allen anderen Arten ist die vorliegende durch die steifen pfriemlichen Blátter ausgezeichnet. Leider ist das vorliegende Material recht spárlich. 105. Bulbophyllum cochleatum Schltr., nov. spec. Epiphyticum, pusillum, in ramis arborum decumbens; rhizomate abbreviato, dense pseudobulbis obsesso; pseudobulbis adscendentibus ellipsoideis, c. 1,2 cm altis, unifoliatis; foliis erectis linearibus acutis, carnosulis, 1,3—3 cm longis, medio fere 1,5—2 mm latis; pedunculis gracillimis setiformibus, glabris, vaginulis paucis minutis, dissitis donatis, folia vulgo superantibus, unifloris; bracteis cucullatis ovario paulo bre- vioribus; floribus inversis illis B. polyblepharon Schltr. similibus, sed minoribus; sepalo intermedio lanceolato acuto, glabro, 6,5 mm longo, lateralibus aequilongis in laminam lanceolatam sexta parte apicali acute bifidam glabram connatis; petalis lanceolatis valde acuminatis, glabris margine hinc et inde subinconspicue denticulatis, sepalo intermedio vix brevioribus; labello e basi biauriculata in unguem brevem angustato et mox in laminam cochleato-concavam ellipticam obtusam dilatato, lamella e basi usque infra apicem longitudinaliter ornato, dimidio anteriore dense pilis clavatis longe ciliato, petalis aequilongo; columna brevi, stelidiis subulatis antheram superantibus; anthera cucullata, glabra, ovario cylin- drico, c. 1,5 mm longo, glabro. Queensland: Auf dem Mount Bellenden-Ker. — Stephen John- Son, im Jahre 1891. Mit B. polyblepharon Schltr. aus Neuguinea entschieden verwandt, aber leicht kenntlieh durch die kleineren Blüten. 106. Bulbophyllum trilobum Schltr. nov. spec. Epiphyticum, in ramis arborum decumbens, usque ad 7 em altum; rhizomate decumbente, polyrrhizo; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; pseudobulbis dissitis oblique ovoideis, unifoliatis, 0,5—0,7 em altis, infra medium 0,4—0,5 em diametientibus; foliis erectis, oblongis vel oblongo-ellipticis, obtusiusculis vel apiculatis, 3—4 cm longis, Ke l em latis, glabris, textura coriaceis; racemis folia superantibus laxe 4—6-floris, graciliter pedunculatis; pedunculo filiformi erecto, racemo ipso vulgo paulo longiore, glabro; bracteis minutis ovatis acuminatis ovario pedicellato multo brevioribus; floribus erectis mediocribus ut videtur pallide roseis; sepalo intermedio oblongo obtuso, glabro, en Se longo, lateralibus aequilongis similibusque sed margine anteriore weie versus oblique dilatatis; petalis oblique ellipticis obtusis, glabris, c. 0, M longis; labello arcuato-ligulato, trilobo, petalis aequilongo, S atis. dimidio-inferiore papuloso-hispido, papulis medium versus e pie lobis lateralibus porrectis subfalcato-lanceolatis valde acuminatis, e medio fere 3-plo majore ligulato obtuso, carnoso, glabro; Ser don: Ha stelidiis oblique lanceolatis, antheram excedentibus, pede gracili longi 456 R. Schlechter. producto; ovario pedicellato glabro, clavato, pedicello incluso c. 0,7 cm longo. Queensland: Am Bloomfield River. — Miss. E. Bauer, im Jahre 1884. Eine durch das dreilappige Labellum vorzüglich charakterisierte Art. 107. Ornithidium costaricense Schltr., nov. spec. Epiphyticum erectum, ut videtur ebulbosum, validum, c. 30 cm et ultra altum; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; caulibus vaginis foliorum imbricantibus dense obtectis; foliis erecto-patentibus: ligulatis obtusis inaequaliter bilobulatis, glabris, textura coriaceis, vagina exclusa 5—10 cm longis, medio fere 1,3—2 cm latis; floribus in axillis foliorum faseiculatis, illis O. gigantei Ldl. similibus; sepalis lanceolato- oblongis acutis, glabris, c. 1,7 cm longis, lateralibus paulo obliquis; pe- talis lanceolato-ellipticis subacutis, obliquis, glabris, sepalis subaequilongis;. labello e basi subunguiculata cuneato, c. 1 cm longo, trilobo, lobis laterali- bus falcato-oblongis obtusis, intermedio ovato obtuso, carnosulo nunc: lateralibus aequilongo, nunc paululo breviore, lamellis 3 parallelis approxi- matis e basi labelli usque ad basin lobi intermedii decurrentibus; columna. gracili, anthera cucullata; polliniis oblongis, stipite late lineari, polliniis paulo longiore, glandula transversa; ovario cylindrico glabro, 0,8 cm. longo. . Costa Rica: In Wäldern bei Rancho-Flores, c. 2040 m ü. d. M. — H. Pittier no. 2177, blühend im Februar 1890. Eine sehr interessante Art, nähere Beziehungen zu Camaridium zutage treten. Die Form des Labellums zeichnet sie vor den verwandten aus. 108. Mormodes lobulatum Schltr., nov. spec. Pseudobulbis fusiformibus infra medium c. 3 cm diametientibus;: racemis pedunculatis laxe 15—25-floris; pedunculo tereti glabro, vaginis 5—7 cucullatis brevibus obsesso, racemo incluso c. 60 cm longo; floribus illis M. pardini Ldl. fere aequimagnis, erecto-patentibus; sepalis lanceo- lato-ligulatis acutis, glabris, nervo medio extus apicem versus incrassato,. longitudine 3 cm subattingentibus, lateralibus paulo obliquis; petalis oblique lanceolatis acuminatis, quam sepala paulo latioribus et paulo brevioribus, glabris; labello e basi breviter unguiculata late cuneato- subreniforme, antice truncato et medio in lobulum ovatum breviter acu- minatum producto, glabro, medio unguiculam versus incrassato, c. 2 cm longo, lamina medio c. 1,7 cm lata, lobulo apicali 0,6 cm longo; columna generis, paulo torta, clinandrio amplo acuminato, glabra; anthera cu- cullata apice subcaudato-acuminata, glabra; polliniis ovalibus, stipite lato subquadrato-oblongo, clavato, glabro, c. 3,5 cm longo. Costa Rica: Bei Caños Gordas, — H. Pittier no, 11147, blühend im Februar 1897. Es liegen von dieser durch die Form des Labellums ausgezeichneten Art nur Pseudobulbenstücke mit den Infloreszenzen vor. sie in die Verwandtschaft von M. pardinum Lal. durch welche gewissermassen wieder glandula transversa rotundata; ovario pedicellato- Offenbar gehört- En B ~ Orchidaceae novae et criticae. 457 109. Maxillaria microphyton Schitr., nov. spec. Epiphytica, caulescens, ramosa; caule ramisque (i. e. rhizomate) squamis distichis, brevibus omnino obtectis, laxe pseudobulbis obsessis; pseudobulbis anguste oblongoideis unifoliatis, c. 1 em altis, vix 0,2 em crassitudine diametientibus; folio erecto-patente ligulato, 2,5—3,2 cm longo, medio fere 0,3—0,4 cm lato; floribus in genere inter minimos in rhizomate vulgo singulis natis; pedunculo brevi, vaginulis obsesso, 0,3 — 0,4 cm longo; bractea oblonga acuminata, ovarium paululo excedente; sepalis lineari-lanceolatis acutis, glabris, c. 0,9 em longis, lateralibus intermedio aequilongis, sed paulo obliquis; petalis sepalis similibus obliquis, sublatioribus, apice subacutis; labello ligulato-oblongo, trilobo, lobis lateralibus parvulis triangulis subacutis, intermedio multoties majore, oblongo obtuso glabro, callo parvulo pandurato, glabro in tertia parte basilari labelli 0,5 cm longi; columna brevi generis; anthera cucullata, glabra; polliniis oblique ovoideis; ovario cylindrico, glabro, vix 0,4 cm longo. Costa Rica: In Wäldern von La Palma, c. 1700—2000 m ü. d. M. '— À, Tonduz no. 9670, blühend im Juli 1895. Leider habe ich die Klebscheiben und das Stielchen der Pollinien nicht gesehen, doch zweifele ich nicht daran, dass wir es hier mit einer echten Maxillaria zu tun haben, wenn überhaupt die bisher geltend ge- machten recht unzuverlässigen Unterschiede zwischen Maxillaria, Orni- thidium und Camaridium aufrecht erhalten werden können. 110. Phalaenopsis cruciata Schltr., nov. spec. Epiphytica, acaulis, c. 20 cm longa, patula; radicibus elongatis, flexuosis glabris, valde applanatis; foliis 3—6 oblanceolato-ligulatis acu- minatis, utrinque glabris, 12—18 cm longis, supra medium 3—4 cm latis, basin versus sensim cuneato-angustatis; scapis gracilibus teretibus glabris, vaginulis parvulis perpaucis donatis, apice paucifloris, quam folia mani- feste brevioribus, interdum subduplo; floribus illis P. violaceae Teysm. fere aequimagnis; bracteis deltoideo-ovatis acutis, ovario pedicellato multoties brevioribus; sepalo intermedio oblongo obtuso, glabro, extus nervo medio incrassato in apiculum brevem exeunte, 1,5 cm longo, lateralibus oblique oblongo-ellipticis obtusis, glabris, extus nervo medio inerassato in apiculum exeunte; petalis oblique ligulatis obtusis, quam Sepala subduplo angustioribus, sepalis tamen subaequilongis; labello e hasi breviter unguiculata cruciato-trilobato, glabro, 1,6 cm longo, ligulis 2 bifidis, erectis superpositis inter lobos laterales ornato, lobis lateralibus divaricato-erectis ligulatis, 0,6 cm longis, medio paulo contractis verru- coso-incrassatis, apicem versus sursum paulo dilatatis subrhombeis in apicem erectam valde acuminatam exeuntibus, lobo medio elliptico-lanceo- lato obtuso, per medium superne carinato-incrassato, 1,1 cm longo; columna brevi, pede producto; capsula cylindracea 6 —7 cm longa, bre- Viter pedicellata. . Borneo: Auf Baumstümmen in den Wäldern am Long Sele, im Staate Koetei, — R. Schlechter no. 13480, fruchtend im August 1901. 458 A. X. P. Coutinho. Diese Art gehört in die Verwandtschaft des P. violacea Teysm., unter- scheidet sich aber gut durch das Labellum. Leider waren die von mir gesammelten Exemplare schon stark in Frucht übergegangen, so dass ich eine genauere Beschreibung der Columna nicht geben konnte. CXXVIII. A. X. P. Coutinho, Labiatae novae Lusitanicae. (Ex: Bol. Soc. Broter. Coimbra, XXIII [1907], pp. 51—175.) 1. X Mentha intrusa (M. rotundifolia X viridis) Coutinho, l. c., p. 64. M. rotundifolia var. glabra Brot., Fl. Lusit., p. 171!. Stolonibus epigeis et hypogeis perennis, glabra v. glabrescens, pilis septatis simplicibus, rigidis; caulibus saepe purpurascentibus; foliis ovato- rotundatis, ovatis v. ovato-oblongis, infinis subpetiolatis reliquis sessilibus, basi subcordatis, margine crenatis crenato-serratis v. serratis, apice rotundatis obtusis v. obtusiusculis (superioribus ad inflorescentiam proximis saepe magis elongatis et subacutatis) utrinque viridibus sed subtus dilutioribus, supra plus minus bullato-rugosis, subtus eximie reti- culato-nervosis, glabrescentibus v. subtus v. utrinque sparse pilosis; spica densa, verticillastris inferioribus saepe subremotis v. remotis; bracteis inferioribus late lanceolatis, superioribus angustis; calyce pu- berulo, dentibus subinaequalibus triangulari-lanceolatis (1 mm circa longis et tubum subaequantibus), brevissime ciliatis; corolla alba, tubo infundibuliformi 2 mm longo, lobis (1,5 mm) margine convolutis, su- periore emarginato; filamentis styloque albis, longe exsertis, antheris purpureis. M. rotundifoliae habitu similis, sed indumento bene distincta. Hab. in hortis, ubi e M. viridi evadit, et pro ea et sub eodem no- mine vulgari saepe colitur. 9|. Fl. Jul. — Lusitania: Ortela (v. v.) 2. Mentha aquatica L. var. 8. Broteriana P. Coutinho, Le, p. 65. M. hirsuta Brot., loc. cit.! Foliis parvis (3—1,5 X 2—1 cm), discoioribus (subtus pallidioribus), petiolo brevi (8—10 mm) interdum brevissimo (3—7 mm), rarius ultra 10 mm elongato, ovato-ellipticis ovatis v. ovato-rotundatis, basi rotun- datis v. subcordatis, margine leviter serratis (dentibus 1 mm haud exce- dentibus) v. interdum subintegris, apice obtusis v. obtusiusculis, utrinque plus minus saepe valde pubescentibus. Forma plerumque maritima, 15— 35 cm alta, internodiis brevibus (2—4 cm). Speciminibus ambiguis ad « transit. Lusitania: Alemdouro littoral: Espozende, costa maritima (A. de Sequeira!). — Beira littoral: Gaya, Esmoriz (Sampaio!); Espinho (Sampaio!); prox. de Mira (herb. da Univ.!); Buarcos (J. Henriques! A. de Carvalho, exsic. no. 621!); Pinhal do Urso (Moller! Loureiro!). — Centro littoral: arredores de Cascaes (P. Coutinho! exsic, no. 852! HA Labiatae novae Lusitanicae. 459 forma longepetiolata). — Alemtejo littoral: Trafaria (Brot.; Welw., exsic. nos. 1107 e 11087) costa de Caparica (Daveau!); Villa Nova de Milfontes, Aguas da Moita (Sampaio!). 3. Mentha aquatica L. var. y. brevidentata P. Coutinho, l. c., p. 66. Foliis utrinque subunicoloribus, petiolo brevi (rarissime 1 cm, exce- dente) plus minus pubescente, aliis late ovatis (4—2 x 3—1,5 cm) aliis subrotundatis (2,5—1,5 cm diametro circa), basi rotundatis v. breviter et saepe inaequaliter attenuatis, inferioribus plerisque margine argute ser- ratis (dentibus 1 mm haud excedentibus, 2—4 mm remotis) superioribus irregulariter v. obsolete denticulatis v. subintegris, apice obtusiusculis v. acutiusculis v. abrupte breviterque acuminatis, supra glabrescentibus infra plus minus pilosis (ad nervos praecipue). Planta caulibus gracili- bus, plerisque glabrescentibus v. tenuiter pubescentibus, internodiis 4— 8 cm longis. Variat rarius foliis subovato-oblongis (40 —30 X 22—18 mm), forma ad sequentem vergens. Lusitania: Beira littoral: Agueda, Ponte da Rata (Sampaio, Fl. Lusit. exsic., no. 1551! pro parte); arredores de Coimbra, entre Santa Eulalia e a Ereira (M. Ferreira!); Quinta de Fôja (M. Ferreira!) — Centro littoral: Thomar, margens do Nabao, Quartos (R. da Cunha!), Fonte (R. da Cunha!), horta do Perú (R. da Cunha!); Torres Novas (R. da Cunha!); Caldas da Rainha, Aguas Santas (R. da Cunha!). 4. Mentha Pulegium L. var. 3. tomentella (Hoffgg. et Link) P. Coutinho, l. c., p. 70. mE M. tomentella Hoffgg. et Lk. (pro spec.), Fl. Port., p. 73! — Pulegium minus tomentosum lusitanum, Tournf., Dénombr. des pl. en Port. no. 348! Planta subcinerascens, caulibus dense breviterque tomentosis, pilis primum deflexis demum patulis, foliis utrinque plus minus pubescente- hirtis, Per formas numerosas, sensim gradatas, alias ad var, vulgaris alias ad var. gibraltarica transit. Lusitania. | 5. Thymus Welwitschi Boiss. e, genuinus P. Coutinho, |. c., p. 84. Foliis supra glabris, pallide viridibus. Lusitania: Algarve: Villa Nova de Portimao (Welw. ex Bss.). 6. Thymus Welwitschi Boiss. 2. velutinus P. Coutinho, I. c., p. 84. Th. Welwitschi de Noé, ined. in herb. Welw. sub no. 1081! Foliis etiam supra dense velutino-hirtis, subcinerascentibus. Hab. in maritimis e. Algarbiorum, 3. Transtaganae, rarus, b. Fl. Jul. Aug. (v. s. 8). . aita a: Alemtejo littoral: base da Serra da Arrabida (Wel w., exsic. no. 1081!), Portinho da Arrabida (Luisier!). 7. Thymus villosus L. subsp. a. villosus P. Coutinho, l. c., p. 87. Th. lobatus Bth. in DC., Prodr., p. 204! | Bracteis lobato-serratis; tubo corollae plus minus elongato, e calyce exserto rarius subincluso (10—6 mm longo) Variat caulibus plus minus longe pilosis; foliis latioribus v. angustioribus, interdum Weis Laine capitulis majoribus v. minoribus, subrotundis v. oblongiusculis; bracteis 460 | A. X. P. Coutinho. . ovalis, saepe longe acuminatis, plus minus serratis, purpurascentibus v. rarius subvirescentibus; dentibus calycinis 3 superioribus plus minus elongatis. 8. Thymus villosus L. subsp. b. lusitanicus P. Coutinho, 1. c., p. 87. _ Th. lusitanicus Bss., pro sp. Voy. Bot. en Esp. p. 489, tab. 159, fig. A! Rouy, loc. cit, p. 45! — Th. villosus Bth. in DC., Prodr., p. 204! — Th. villosus bracteis dentibus obsoletis, Valorado in herb.! . Bracteis subintegris, saepe minus longe acutatis, tubo corollino bre- viore calyce incluso v. subincluso (5—6 mm longo), indumento caulium saepe breviore. Variat corolla rosea v. alba, capitulorum forma et magnitudine, et foliorum latitudine ut in a. Inter a et b formas medias vidi et interdum bracteas integras et serratas in eodem capitulo, ut jam Welw. notaverat. Lusitania: In ericetis, siccis pinetisque Lusitaniae centralis et Transtaganae littoralis, b rarius. 5. Fl. Maj. ad Sept. | . 9. Origanum virens Hofigg. et Link «. genuinum P. Coutinho, l. c., p. 91. | O. vulgare Brot. (non L.) Fl. Lusit., p. 169! -— O. vulgare virens Brot., Phyt. Lusit, p. 89, tab. 112! — O. virens Ficalho, loc. cit, p. 9 et in herb.! — O. virens Rouy, loc. cit., p. 40! Ch. Magnier, Fl. Select. Exsic., no. 651! | . 10. Origanum virens Hoffgg. et Link 8. macrostachyum P. Coutinho, l. c., p. 91. O. macrostachyum Hoffgg. et Lk., loc. cit., p..120, tab. 10! — O. creti- cum Brot. (non L.), Fl. Lusit., p. 169! — O. creticum macrostachyum Brot., Phyt. Lusit, p. 91, tab. 10! — 0, vulgare B. prismaticum Ficalho (non Gaud.), loc. cit, p. 9 et in herb.! — O. virens B. spicatum Rouy, loc. cit.! Lusitania: In collibus siccis et ad sepes Lusitaniae fere omnis, 8. in Lusitania centrali et australi ut videtur rarius. 9|. Fl. Jun. ad Sept. 11. Satureja Calamintha (L.) Scheele subsp. b. montana (Hoffgg. et Link) P. Coutinho, 1. c., p. 98. Calamintha montana Hoffgg. et Lk., Fl, Port., p. 140! — C. ascendens Jord., Observ. Frag. 4, tab. 1, fig. B.! — Satureja Calamintha subsp. ascendens var. ascendens Briq., Les Lab. des Alpes, p. 436! — C. officinalis Bth. in DC., Prodr. p. 228 (excl. var)! — C, menthaefolia Gr. et Godr., Fl. de Fr., p. 664! Wk. et Lge., Prodr., Fl. Hisp., p. 413 et in herb.! — C. menthaefolia et C. Nepata C. de Ficalho, loc. cit., p. 18—17 et in herb.! — Thymus Calamintha Brot., Fl. Lusit., p. 177! — Calamintha montana prestantior Grisl., Virid. lusit. no. 248. Variat indumento breviter pubescente v. subhirsuto, cymis folium florale subaequantibus v. eo valde longioribus. Formae floribus minoribus et cymis folium florale parvulum longe superantibus pro S, Nepeta in herbariis lusitanicis habentur; sed in vera S. Nepeta (Fl. Gall. et Germ., Exsic. no. 281! C. Martin, Pl. des env. de Lyon, ann. 1853, exsic. & Jord. lecta!), labia calycina parum inaequilonga et vix ciliata sunt, pili ad faucem longe exserti, cymarum pedunculus elongatus et pedicelli ER NG zi ini Labiatae novae Lusitanica. 461 breves. Formae foliis floralibus minoribus et ramis novellis pilosioribus ad var. heterotricham (Bss. et Reut.), Briq., valde accedunt. Per Lusitaniam fere totam frequens (an Transmontana excepta). 12. Stachys officinalis (L.) Trev. 2. algeriensis (De Noë) P. Coutinho, l. c., p. 119. -Betonica algeriensis De Noé, Bull. Soc. Bot, de Fr., II, p. 582; Wk, Suppl. Prodr., p. 153! — B. officinalis £. algeriensis J. Ball, Spicil, Fl. Marroc., p. 624! Batt. et Trab., Fl. de l'Algér, p. 707! — B. Clementei Perez Lara, Pl. Nov., p. 2! — B. officinalis Rouy (pro parte), loc. cit., p. 28 et in herb.! Formis intermediis ad var. genuinam transit. In silvaticis et ericetis Lusitaniae mediae. 13. Lamium amplexicaule X purpureum P. Coutinho, l. c., p. 124!). Annuum, 2 dm circa altum, caulibus (tribus in specimine unico a me observato) simplicissimis, purpurascentibus, subglabris; foliis caulinis, petiolo 10—15 mm longo, cordato-subrotundis, 8—10 mm longis, grosse erenatis, pubescentibus; foliis floralibus ovato-triangularibus, inciso-cre- natis, plus minus petiolatis v. subsessilibus; verticillastris omnibus approximatis (in caulibus duobus, et iis folia floralia inferiora brevis- sime petiolata, sunt, superiora subsessilia) vel verticillastro inferiore valde remoto, internodio 8 em circa distante (in caule reliquo, et eo folium florale inferum petiolum monstrat 6 mm circa longum); calycis tubo parce piloso, dentibus ciliatis demum patulis; corolla 15 mm longa, tubo intus annulato, galea extus valde pubescente; achenia tenuiter granulata. | Planta, forma intermedia et raritate, certe hybrida; foliis ad L. amplexicaulem magis accedens, corollis et calycibus ad purpureum. An ad L. hybridum Vill. (L. incisum Willd.), ducenda v. pro forma distincta consideranda? | | Lusitania: In Beira centrali, ut videtur rarissimum: Celorico (Julio Cesar Lucas!) ©. 14. Cleonia lusitanica L. «. vulgaris P. Coutinho, L. c., p. 132. Soc. Brot. exsic,, nos. 362a et 362b! o Calycis labio superiore breviter lateque denticulato, denticulis bre- vissime aristatis (arista 0,5 mm longa v. breviore). Planta 10—20 cm alta, rarius ultra; variat rarissime corolla albida. 15. Cleonia lusitanica L. 8. aristata P. Coutinho, ]. c., p. 132. Soc. Brot. exsic., no. 362! Bourgeau, Pl. d'Esp. exsic. no. 2196! Pl. d'Esp. et de Port. exsic., no, 1992! o Calycis labio superiore profundius triangulari-denticulato, "eni Plus minus longe aristatis (arista in denticulis duobus lateralibus — 1 mm longa) Planta interdum elatior, ad 40 cm alta, anim saepe angustius et longius pinnatifidis. Formis intermediis ad a transit, Lusitania: « in montosis, siccis, incultis et pinetis Lusitaniae cen- bugs *) Lamium Coutinhoanum Fedde nom. nov. 462 A. X. P, Coutinho. tralis et australis passim, 3. ad orientem et meridiem regionum eorundem sed rarius. ©. Fl. Maj. ad Jul. 16. Lavandula pedunculata Cav. «. longicoma P. Coutinho, l. c., p. 152. Bourgeau, Pl. d'Esp. et de Port, exsic. nos. 2462 et 2184! Bracteis sterilibus elongatis (20—30 X 3—8 mm), spicam plerisque subaequantibus v. majoribus. Planta erecta, foliis revolutis, angustiori- bus v. latioribus (1—6 mm latis); spica ovoidea v. oblonga, nonnunquam basi interrupta; bracteis typice violaceis, interdum pallide carneis (var. pallens Lge.) v. albis. Formam monstruosam spica majore et laxiore, bracteis fertilibus pluribus etiam longe obovatis, eis comantibus simili- bus, vidi. 17. Lavandula pedunculata Cav. 8. brevicoma P. Coutinho, l. c., p. 153. Fl. Lusit. Exsic., no. 98. Bracteis sterilibus minoribus (8—15 rarius-20 X 2—5 mm), spica brevioribus. Planta typice erecta. Variat pariter foliis latioribus v. an- gustioribus, pedunculo majore v. minore, spica rarissime basi interrupta, et bracteis interdum pallidioribus v. albis; formis variis intermediis ad «, transit. Forma procumbens (L. Stoechas, 8. maritima, Sampaio, in sched. herb.!) foliis crassioribus, in axillis dense fasciculatis, rarius in maritimis occurrit. Lusitania: In siccis, pinetis ericetisque «. et 2. Lusitaniae fere totius, b. Fl. Febr. ad Aug. 18. Rosmarinus officinalis L. «. vulgaris P. Coutinho, Le, p. 160. Pedicellis floriferis (1—4 mm longis) erecto-patulis; calycibus 5—7 mm; racemis axillaribus densis v. densiusculis. Variat foliis plus minus revo- lutis, angustioribus v. latioribus, corollis plerisque coerulescentibus, rarius roseis v. albis. Planta typice erecta, rarius in maritimis omnino pro- cumbens (var. prostrata Welw., in sched. exsic. no. 1076! 19. Rosmarinus officinalis L. 8. nutans P. Coutinho, l. c., p. 160. R. laxiflorus Mariz, in sched. herb. Univ. Conimbr.! non de Noé. Pedicellis (2 mm circa) recurvis, floribus nutantibus; calycibus pur- purascentibus 6—7 mm; racemis axillaribus 3—4 cm longis, laxiusculis. Planta erecta, foliis 3—1,5 cm longis, pro marginibus revolutis 2 mm latit, simulantibus. Forma singularis, reliquis omnibus bene distincta. Lusitania «. in siccis, rupestribus pinetisque Lusitaniae mediae et australis praecipue; colitur etiam in hortis; $. in Serra da Arrabida, sed rarus. b. Fl. toto anno, maxime Jan. et Febr. 20. Teucrium Polium L. subsp. capitatum P. Coutinho, Le var. o, capitatum P. Coutinho, |. c., p. 169. T. capitatum L., Sp. Pl, p. 792! Brot, Fl. Lusit., p. 482! Exsic. in herb. Valorado! Wk. et Lge., Prodr. Fl. Hisp., p. 479 et in herb.! C. de Ficalho, loc. cit, p. 37 et in herb. (pro parte)! Ch. Magnier, Fl. Select. Exsic., no. 2269! — T. capitatum var. genuinum Rouy, loc. cit, p. 13! — T. capitatum lusitanicum Brot., Phyt. Lusit, p. 68, tab. 105! — T. lusitanicum Hoffgg. et Lk. (non Schreb.), Pl. Port, p. 86, tab. 8. p. 169 . Labiatae novae Lusitanicae. 463 Folia 3 mm latit. haud excedentia, valde revoluta et angustiora simu- lantia; dentes calycini obtusi, obtusiusculi v. acutiusculi, Variat foliis subcanescentibus v. supra cinereo-virentibus. . 2l. Teucrium Polium L. subsp. Polium Brig. var. y. vicentinum (Rouy) P. Coutinho, l. c., p. 169. T. vicentinum Rouy, loc. cit., p. 9 et in herb.! Sampaio, Notas Cri- ticas, p. 72! — T. gnaphalodes Welw. in schaed. herb.! non Vahl: Ficalho, loc. cit, p. 37 et in herb. Foliis oppositis v. uno alterove nodo ternatis; crenis foliorum ad 1,5 mm usque profundis. Siccatione interdum tomentum (album) flavescit et corolla (alba) nigreseit. 22. Teucrium Polium L. subsp. Haenseleri P. Coutinho, Le, p. 170 var. d algarbiense P. Coutinho, 1. c., p. 170. Adscendens v. erecto-adscendens, parce ramosum, 20—30 cm altum, caulibus adpresse tomentosis rarius superne subpatule pilosis; foliis omnibus ternatis, linearibus (12—18 X 2—3 mm), rarius lineari-oblongis (12 X 4 mm), margine valde revolutis ideoque angustiora simulantibus, plus minus albido- v. cinereo-tomentosis; capitulis 12—15 mm diametro, in racemum oblongum (saepe ad nodos ternatim ramosum) dispositis, rarius apice dense congestis; calyce 4—5 mm longo, plus minus hirsuto V. sublanato, dentibus ovatis v. sublanceolatis acutato-submucronatis; corolla albida, 7—8 mm longa, lobo medio ovato, concavo. Planta variabilis, T. Polio (sensu restricto) et Teucrio Haenseleri, Bss., fere inter- media, formis aliquis ad unum formis aliquis ad alterum magis accedens. 23. Teucrium Polium L. subsp. Haenseleri P. Coutinho, I. c., p. 170 var. «. Haenseleri P. Coutinho, l. c., p. 170. T. Haenseleri Bss., Elenc., no. 171! Voyag. Bot. en Exp. p. 518, tab. 152! Bth. in DC., Prodr, p. 591! Wk. et Lge., Prodr. Fl. Hisp., P. 591 et in herb.! Rouy, loc. cit, p. 8 et in herb.! T. Polium Ficalho (pro parte), loc. cit., et in herb.! Capitulis saepe in speciminibus nostris lusitanieis ab initio sub- rotundatis et folis plerisque ternatis (T. Luisieri Sampaio, Ann. Sc. Nat., VII, p. 107). Lusitania: In collibus siecis, glareosis rupestribusque reg. inf. et Submont. «, in Extremadura, Transtagana et Algarbiis, y. in maritimis Transtaganae australis et Algarbiorum occidentalium, d. in Algarbiis, €. in Transtagana littorali et Algarbiis. D. Fl. Maj. ad Aug. 464 R. E. Fries: Bombaceae novae americanae. CXXIX. R. E. Fries, Bombaceae novae americanae. (Ex: Kgl. Svenska Vetensk. Akad. Handl, XLII, no. 12 [1907], pp. 27— 28.) 1. Bombax marginatum (St. Hil.) K. Schum. var. obcordatum R. E. Fries, l. c., p. 27. A typo differt foliolis obcordatis (latitudine maxima in tertia parte superiore), apice insigniter emarginatis, supra et subtus sparsius hirsutis, 8,5 -17 cm longis et 5 - 9 cm latis. Sie blühte im Juni und Juli und nach Angabe von Malme an nacktem Zweig. Hierin scheint auch ein Unterschied von marginatum zu liegen, welche Art nach Schumann (in Fl. bras.) und nach den Exemplaren, die ich gesehen, Blätter und Blüten gleichzeitig trägt. Matto Grosso: Cuyabá (Malme II, 1799). . 2. Bombax elegans R. E. Fries, l. c., p. 27, tab. IV, fig. 1—2. Arbor. Folia longe petiolata, septenata; petiolus ca. 2 dm longus, teres (siccus) striato-sulcatus, glaberrimus et praecipue basin versus glaucus, apice in discum subrotundum, planum, c. 12 mm diam. metientem dilatatus ; foliola longe petiolulata; petioluli 3—3,5 cm longi, rigidi, teretes, glauci et glaberrimi, basi non articulati; laminae coriaceae, glaberrimae, marginatae, ellipticae, basi valde cordatae atque apice rotundatae et in- signiter emarginatae, nervo medio et secundariis utrinque 12—14 supra planis subtusque prominentibus; foliola maxima 19 cm longa et 11 cm lata. Peduneuli glabri, sicci nigrescentes, 2-3 cm longi et 3—4 mm diam. Flores praecoces. Calyx campanulato-cupuliformis, glaber, mar- gine integer et paulo ciliolatus, basi glandulis 7—9 notatus, ad 2,2 cm altus et.1,5 cm diam. Petala late linearia, acutiuscula, sieca extus oli- vaceo-tomentella, basi et margine. in praefloratione tecto albida, intus basi glaberrima, apicem versus albido-tomentosa, 9 cin longa (vix nondum rite evoluta), 1,5 cm lata. Tubus stamineus glaberrimus, striatus, circ. 1,5 em longus; filamenta basi non connata, petalis subaequilonga; ah- therae hippocrepiformes, 2,5—3 mm longae. Pistillum petalis aequi- longum, stigma in lobos 5 lanceolatos, 3 mm longos divisum. Capsula glabra. . . Brasilia: Matto Grosso, Cuyabá. In „cerrados“ (Malme; herb. Regn.). B. elegans zeigt die grösste. Verwandtschaft mit dem über die brasilianischen Provinzen Minas Geraës und Sao Paolo verbreiteten longi- florum (Mart. et Zucc.) K. Sch. und mit dem in Bolivia vorkommenden B. Rusbyi E. G. Bak. (in herb.; nicht beschrieben). Von beiden unter- scheidet es sich durch die kürzeren und gröberen Blättchenstiele und durch die grossen, breit zungenförmigen Blättchen, die an der Basis ein- gebuchtet mit schmalem Einschnitt (s. Fig. 1 auf Taf. IV) und an der Spitze abgerundet und ausgerandet sind. Keine der beiden genannten nahverwandten Arten habe ich nach dieser sehr schónen und leicht er- kennbaren Bombax-Art hin variieren sehen. H. Pittier: Plantae Colombianae et. Centro-americanae 1908—1910. 465 CXXX. Plantae Colombianae et Centro-americanae 1908—1910 a H. Pittier descriptae!) A. Magnoliaceue. 1. Talauma poasana Pittier in Contr. U. S. Nat. Herb., XIII, p. 93, 1910. Arbor mediocris, novellis glabris ordine stipularum caducarum cicatricibus circularibus signatis. Folia coriacea, glabra, petiolata; petiolus 3—3,5 cm longus, canaliculatus, subgracilis; lamina 10—14 em longa, 5—6 cm lata, basi acuta, apice plus minusve rotundata, supra pallide viridia nitidaque, subtus glaucescentia tenuiterque reticulata, mar- gine integerrima leviter revoluta. Pedunculus ex bractea ad perian- thium 6 em longus. Perianthium 6-partitum; foliola coriacea, 3 (se- pala) exteriora majora, circa 6 cm longa, 2 cm lata, elliptico-ovata, extus virescentia et callosa, intus flavido-albescentia et purpurascentia, 3 in- teriora (petala) eadem longitudine sed angustiora et utrinque flavido- albescentia. Stamina numerosa; antherae sessiles, introrsae, ca. 12 mm longae. Carpella plurima, fusiformia, 2-locularia, gynoeceum strobili- forme formantia; stylus dorso sulcatus. Costa Rica: Rancho Flores, au pied du Volcan de Barba, altitude 2050 métres coll. Pittier, fl. Mai 1888; id. Tonduz, fl. Février 1890 (Institute fisico-geogräfico nos. 269, 2144); El Achiote, dans les foréts du Volean de Poas, alt. 2240 m; coll. Pittier, fl. Juillet 1888 (Inst. fis.- geogr. no. 328); La Quesera, au Volcan de Poas, alt. 2300 m; coll. Pittier, fl. March 31 1907 (U. S. Nat. Herb. no. 578441). Cette espéce, qui se retrouve à la limite supérieure des foréts de chénes dans le massif de Dota, a été distribuée sous le nom de Talauma Cespedesii Triana et Planchon, mais l'identité de l'arbre du Costa Rica avec celui de la Colombie est loin d'étre certaine, nos échantillons ne S'accordant que trés imparfaitement avec la description, incomplete du reste, donnée par Planchon. 2. Talauma gloriensis Pittier, l. c., p. 94. Arbor mediocris. Folia coriacea, integra, utrinque glabra, magni- tudine variabilissima; petiolus 2—4 cm longus, subtus rotundatus, supra planiusculus, margine lineis 2 albis callosis ad laminam confluenti- bus instructus; lamina 10—25 cm longa, 4—10 cm lata, plus minusve late elliptico-lanceolata, basi breviter angustata, apice acuta vel rotundata, subtus pallidiora, utrinque eleganter prominente reticulata. Stipulae deciduae, circiter 2,5 cm longae, extus papillosae obscure brunneae, intus laeves, apice 3-fidae, lobo intermedio longiore, sub- !) Herr Pittier in Washington hatte die Güte, diese Diagnosen, die an den 1. c., ]. c. in englischer Sprache erschienen waren, für das Repertorium ins Lateinische zu übersetzen und ausserdem noch mannigfache Mee . Fedde. und Zusätze hinzuzufügen. Repertorium novarum specierum. VIII. 30 466 H. Pittier. foliaceo, subulato. Alabastrum 4 cm longum, 3 cm crassum. Bracteae 2, deciduae. Perianthium 9-partitum; foliola coriacea, 3 exteriora (se- pala) 4 cm longa, 3 cm lata, ovata, breviter acuminata, 6 interiora (petala) paulo angustiora, basi attenuata. Stamina numerosa; antherae subsessiles, lineares, introrsae. Carpella 30— 36; styli decidui. Fructus : 4—5 cm longus, 3—3,5 em crassus; carpella squamiformia, lignosa, 2 cm longa, 7—8 mm lata, irregularitér dehiscentia. Costa Rica: Vallée du Reventazon, usité comme porte-ombre dans les plantations de café à La Gloria, altit. 900 m; coll. Pittier, fl. Janvier 1902 (Inst. fis.-geogr. no. 16362); id. Cook et Doyle, fl. Avril 26 1903 (U. S. Nat, Herb. no. 474215); El Guayabo, alt. 1000 m; coll. Ridgway, 1908 (U. S. Nat. Herb. no. 579416). B. Saxifragaceae. 3. Phyllonoma tenuidens Pittier in Contr. U. S. Nat. Herb, XIIL p. 172, 1909. Arbuscula vel frutex dumosus, 2—3 metralis, ramis ramulisque erectis, glabris. Folia conferta, alterna, exstipulata, utrinque glabra; petiolus canaliculatus, gracilis, 7—19 mm longus; lamina 5—7 cm longa, 2—3 cm lata, submembranacea, discolor, elliptica, basi cuneata, apice longe acuminata; costa subtus prominens; venae primariae tenuissimae, tenuiter reticulaiae, utrinque conspicuae; marginibus revolutis, regula- riter serrulatis, denticulis tenuissimis. Inflorescentia cymosa, 1 cm supra basim laminae inserta, glomerulis 2—4-floris saepius com- posita; pedunculus brevissimus, squamulosus; pedicelli pubescentes, usque ad 1,4 mm longi, basi bracteola ampla subulata instructi. Prae- floratio valvata. Flores minutissimi; sepala glabra, late triangularia, circiter 0,5 mm longa, minute 3-dentata; petala 1,4 mm longa, 1 mm lata, triangulari-ovata, acuminata, flava; stamina 1—1,9 mm longa; fila- menta basi latiora; antherae loculis ovatis, turgidis; styli corniformes, circa 0,5 mm longi. Bacca in quoque racemulo fere solitaria, parva, pedicellata, 4—5 mm lata, 5,5 mm longa, 5-sperma. Semina ovata vel ovato-elongata, circiter 1,5 vel 2 mm longa, rufescentia, creberrime conico- tuberculata. Côsta Rica: Cuesta de los Borucas, sur le sentier conduisant de San Marcos de Dota à la vallée du Diquis, altitude 2900 mètres; coll. H. Pittier, fl. et fr., Janvier 1897 (Inst. fis.-geogr. no. 10552). 4. Phyllonoma triflora Pittier, 1. e p. 173. Frutex dumosus vel arbusculus 2--3-metralis; rami ascendentes flexuosi, glabri. Folia conferta coriacea, alterna, exstipulata, utrinque glabra; petioli canaliculati, 7—8 mm longi, ad ramulos in alis 2 an- gustis decurrentes; laminae 6—7 cm longae, 2—2,5 cm latge, ellip- ticae, basi acutae, apice longe acuminatae, superne utrinque 4— 5-den- tatae, supra flavo-virides, subtus glaucescentes; costa supra argute tenuiterque impressa, subtus valde prominens; venae primariae ad mar- ginem anastomosantes, cum venulis in pagina superiore reticulato- Plantae Colombianae et Centro-americanae 1908— 1910. 461 impressae. Glomeruli inflorescentiae sessiles, 3-flori, ad costae medium insert. Flores pedicellati, minutissimi, viridi-flavescentes, deinceps evoluti; pedicelli circiter 2 mm longi, glabri, apice versus paulatim incrassati, ad basim bractea parva instructi; calycis lobi breves, late triangulares, acuti; petala ad basin 8,5 mm lata, ovato-triangularia, apice obtusa; stamina brevia, glabra, ante anthesin disco incidentia, postea inter petalos pendula; filamenta subulata; antherae basifixae, late ovato- cordatae; discus latus, ovarium obtegens et conerescens; ovarium inferum, 2-loculare (?); stylus 0; stigmata 2, brevia, ex disco emersa; ovula ventri- fixa, in quoque loculo 3—4. Bacca globosa, breviter pedicellata, apice calycis dentibus et stylis persistentibus coronata. Semina 3—6, circiter 2,5 mm longa, subreniformia, arillo crasso obtecta. Costa Rica: Col de La Palma, dans la Cordillière volcanique cen- trale, alt. 1500 m; coll. H. Pittier, fl. et fr, Oct. 1902 (Inst. fis.-geogr no. 16553). C. Euphorbiaceae. 5. Sapium pleiostachys Schumann & Pittier in Contrib. U, S. Nat. Herb., XII, 164, fig. 7 et t. 10, 1908 (Char. emend.). Arbor mediocris vel alta, ramis ascendentibus, ramulis floriferis brevibus, rigidis, rubescentibus; foliis adultis plus minusve coriaceis crassisque; petiolis gracilibus, vix sulcatis, 1,5—3 cm longis; glan- dulis brevibus obtusisque sed bene evolutis; laminis 6—15 cm longis, 3—5,5 cm latis, obovatis vel ovato-ellipticis, basi cuneatis vel rotundo- cuneatis, apice abrupte angustatis acumine plano rotundato, margine in- tegris vel obscurissime sinuatis; costa supra tenuiter impressa ; venis primariis paulo confertis, arcuatis, subtus cum costa valde prominentibus ; Stipulis parvis scariosis, ovato-acuminatis; spicis 3—5, terminalibus, androgynis, 7—10 cm longis, rubescentibus, glandulis geminatis discoideis, margine revolutis instructis; floribus masculis sessilibus 6—10 sub quaque bractea congregatis; bracteis ovatis, subacuminatis, minute pubescentibus, margine integris; perianthio ad basim in tubum angustatum attenuato; staminibus semi-inclusis, intense purpureis; f ila- mentis 1—2 mm longis, ad medium incrassatis; antheris parvis; floribus femineis solitariis, ad basim spicarum 6—8; bracteolis obscutellatis, obtusis, circiter 1,7 mm longis, extus minute pubescentibus, productis; perianthio urceolato; ovario ovoideo, subsessili vel brevis- sime stipitato; stylo persistente, imo elongato ; stigmatibus bene evo- lutis, spiralibus; capsulae desunt. | Costa Rica: Forêts contiguës au rivage, autour du Golfito de Osa; col. H. Pittier, fl. Mars 1896 (Inst. fis.-geogr. no. 9906). n 6. Sapium anadenum Pittier, 1. c., p. 164, fig. 8 et pl. ( . emend.). | Arbor 15—20-metralis, ramis ee e ramulis floriferis gracilibus, glaberrimis, flexuosis; i Á utrinque nitidis ; kalte 1,5—3 em longis, profunde sulcatis, glandulis : f to- obsoletis vel nullis; laminis 4—9 cm longis, 2,5—4 cm ae ovato coma rotundata; liis chartaceis 468 | H. Pittier. ellipticis vel lanceolatis, basi rotundatis, apice plus minusve obtuse ab- rupteque acuminatis, acumine leviter cucullato inflexo, margine obscure sinuatis; spicis 3—5 terminalibus, androgynis vel interdum solum mas- culis; floribus masculis breviter pedicellatis, sub quaque bracteola 6—9 congregatis, glomerulis ad basim corona appendiculorum glanduli- ferorum instructis; glandulis basalibus 2, peltatis, discoideis, 1,4— 1,7 mm diametro, margine surrectis; bracteolis scariosis, late cordiformibus (ca. 1 mm longis, 2,5 mm latis), apiculatis, irregulariter denticulatis; perianthio urceolato, circiter 1,4 mm longo, pallide flavo, lobis ovatis interdum subulatis; staminibus longe exsertis, filamentis crassis; flori- bus femineis 5—7 ad basim spicarum, quoque bractea late trian- gulata, glabra, basi constricta, margine irregulariter denticulata obtecto; squamulis glanduligeris basi perianthii insertis; perianthio tubuli- formi circiter 1,5 mm longo; ovario ovoideo, stylis 3 brevibus, crassis, obtusis; capsulae desunt. Costa Rica: Hacienda Valverde prés d'Orosi, vallée du Reventazon, altitude 1200 m; coll. H. Pittier, Mars 1902 (Inst. fís.-geogr. no. 16366). A premiere vue, cette espèce paraît se rapprocher beaucoup de la précédente, dont elle se distingue cependant, comme me l'a fait remarquer Mr. Hemsley dans une lettre récente, par le développement exceptionnel des bractéoles. En outre, les glomérules de fleurs máles et le périanthe des fleurs femelles sont entourés d'une couronne d'écailles irregulieres, frangées d'appendices filiformes de nature evidemment glandulaire. La valeur spécifique des ©. pleiostachys et S. anadenum, que Mr. Hemsley avait d'abord été incliné à réunir au S. jamaicense, sur la foi d'une des- cription imparfaite, reste dorénavant bien établie. 7. Sapium thelocarpum Schumann & Pittier, l. c., p. 166, pl. 13 (Char. emend.). . Arbor ad 20-metralis; ramis horizontalibus vel leviter ascendenti- bus; foliis novellis magnis, petiolis satis gracilibus, 1,5—3 cm longis. glandulis bene evolutis circiter 1 mm longis, a laminae basi plus minusve 2 mm distantibus; laminis 7—14 cm longis, 4—7 cm latis, ellipticis, basi rotundatis, apice obtuse acuminatis, margine denticulatis, denticulis glanduligeris cito caducis; foliis ramulorum floriferorum ovatis vel ellipticis, absque petiolis 7—14 em longis, 2—4 cm latis, Subtus pallidioribus, basi longe cuneatis vel rotundo-cuneatis, apice ab- rupte acuminatis et cucullato-glandulosis, margine subrevolutis, obscure sinuato-serratis; venis primariis satis distantibus, arcuatis; spicis soli- tariis, terminalibus, usque 22 cm longis, androgynis vel solum masculis; floribus masculis breviter stipitatis 5—8 in glomerulos aggregatis; glandulis ellipticis, contiguis; bracteolis parvis, scariosis, ovato-lanceo- latis; perianthio circiter 2 mm longo, late campanulato, profunde bilo- bato, lobis ovatis; staminibus subexsertis, 2 mm longis, filamentis satis gracilibus; flores feminei desunt, sed probabiliter usque 6 ad basim spicarum, bracteolis persistentibus; capsulis immaturis stipitatis, pyri- formibus, maturis ignotis. Plantae'Colombianae et Centro-americanae 1908—1910. 469 Costa Rica: Le long du Rio Ciruelas, sur les pentes méridionales du Volcan de Barba, alt. environ 1800 m; coll. A. Tonduz, jeunts rejets avec très grandes feuilles (Inst. fis.-geogr. no. 2219); haies à la Verbena prés San José, alt. 1100 m; A. Tonduz, Aoüt 1894 (Inst. fis.-geogr. no. 8857); le long du Rio Torres, prés San José, alt. 1100 m; coll. A. Tonduz, Juillet 1896 (Inst. fis.-geogr. no. 10112). Cette espéce est la plus fréquente sur le plateau central du Costa Rica, où elle préfère les endroits ouverts et les taillis de végétation peu épaisse: c'est la seule espece centro-americaine à feuilles longues et lancéolées connue jusqu'ici; les jeunes arbres se distinguent des adultes par leurs feuilles plus grandes et plus arrondies. 8. Sapium pachystachis Schumann & Pittier, l. c., p. 168, pl. 16 (Char. emend.). Arbor parva, trunco brevi, 49 cm diametro, ramis horizontalibus, coma plus minusve depressa; foliis coriaceis, subtus pallidioribus; petiolis crassis, sulcatis, 1—2 cm longis, glandulis satis brevibus crassisque, ad laminam contiguis; laminis 8—9 cm longis, 4—5 cm latis, ovato-ellipticis, basi rotundatis, apice obtuse acuminatis, margine revolutis, indistincte lateque denticulatis; venis primariis arcuatis, utrinque prominentibus; stipulis ovato-lanceolatis, acuminatis, margine scariosis ; Spicis terminalibus, solitariis, androgynis, crassis; glandulis contiguis, irregulariter ellipticis; floribus masculis 8—12 aggregatis, bracteolis 2, Squamulis glanduliferis plurimis circumdatis, appendiculis filiformibus, glanduligeris intermixtis; bracteolis subovatis, usque 8 mm longis, 6 mm latis, obtusis, scariosis, margine irregulariter sinuatis; squamulis inaequali- bus, irregulariter lobulatis vel denticulatis, glandulis digitiformibus 1—3 suffultis; perianthio urceolato, subgloboso, circiter 2 mm longo, lobulis 2 in praefloratione imbricatis; staminibus subexsertis, brevibus; flori- bus femineis pro genere magnis, 8--16 ad basim spicarum congregatis, unoquoque bracteolis 3 late ovatis, plus minusve 5 mm longis latisve, margine scariosis, intus in squamulas glanduligeras productis cir- cundato; perianthio 4 mm longo, urceolato, margine obscure 3-den- tato; ovario globoso; stylo crasso, 4 mm longo; stigmatibus longis, crassis, apice revolutis; capsulae desunt. Costa Rica: Petit arbre croissant isolé dans les päturages de El Copey, montagnes de Dota, alt. 1800 m; coll. Ad. Tonduz, fl. Février 1898 (Inst. fis.-geogr. no. 11875). 9. Sapium oligoneurum Schumann & Pittier, Le, p. 168, pl. 17 (Char. emend.), o | Arbor elegans circa 12 m alta, coma elongata; foliis parvis; pe- tiolis gracilibus, 1—2 cm longis, glandulis longiusculis —— laminis subcontiguis; laminis 3—7 cm longis, 2—3 em latis, ovatis ve ovato-ellipticis, pauciveniis, basi brevissime cuneatis, apice anguste acu- minatis, acumine inflexo cucullato-glanduloso, margine sinuatis vel ob- Scure crenatis; spicis solitariis, terminalibus, androgynis, er. elliptico-elongatis; floribus masculis sub quaque bractea usque à d 410 | H. Pittier. bracteis eireiter 1 mm longis, 2,4 mm latis, margine scariosis, obscure irregulariterque sinuatis; perianthio campanulato, circiter 0,9 mm longo, lobis obtusis; staminibus bene exsertis, 1,1 mm longis, filamentis gra- cilibus, longe adnatis, antheris flavis, globosis, majusculis; flores fe minei capsulaeque desunt. | Costa Rica: Près de San Rafael, de long du chemin supérieur con- duisant de la station de Cartago à Cot, alt. 1500 m; coll. H. Pittier, Juillet 1899 (Inst. fis.-geogr. no. 13403). Peut-être simple variété de S. thelocarpum, dont elle ne semble différer que par la forme des feuilles; nos specimens de l'une et l'autre forme sont trop incomplets pour qu'il soit actuellement possible de trancher la question. l 10. Sapium sulciferum Pittier, Le, p. 169, fig. 10; Hook. Icon. PI, vol. XXIX, pl. 2892, 1909. Arbor mediocris, coma depressa, ramulis cinereis, striatis, flori- feris crassis; foliis crassis, coriaceis, petiolis 1—2 cm longis, inter glan- dulas parvas, erassas, subconicas, late tubuloso-suleatis, deorsum tereti- bus; Jaminis 5—10 cm longis, 2,5—4 cm latis, late ellipticis vel ovatis, basi subcuneatis vel rotundatis, apice cucullato-obtusis, margine integris vel obscurissime denticulatis, paulo revolutis; venis primariis utrinque circiter 9, conspicuis (Hemsley); stipulis parvis, rotundatis; spicis terminalibus, androgynis; floribus ignotis; capsulis brevissime pedi- cellatis, depresso-globosis, glabris, 9—10 mm diametro, 7 mm altis, 3- locularibus; seminibus lenticularibus, 3,5 mm crassis, 5 mm diametro, distincte verruculosis, Costa Rica: Bords de la route de San José à Carillo pres de la Palma, alt. 1550 m; coll. A. Tonduz, fr. 15 Août 1898 (Inst. fis.-geogr. no. 12428). D. Celastraceae. 11. Myginda eucymosa Loesener et Pittier, l. c., p. 175, pl. 18; et in Fedde, Repert., spec. nov., VIII (1910), p. 293. E. Hippocrateaceae. 12. Hippocratea (Cuervea) obovata Pittier, l. c., p. 176, fig. 13. Arbuscula ramulis divaricatis, floriferis oppositis, brevibus, crassis, patulis. Folia opposita, vel ad apicem ramulorum geminata; petiolus à—4mm longus, sulcatus, hispidulus; lamina 5—10 cm longa, 2—3 cm lata, obo- vata vel obovato-elliptica, basi angustiora vel rotundata, apice late acu- minata, glabra, subtus pallidiora, margine obscure sinuata; venae primariae plerumque 9, suboppositae, arcuatae, juxta marginem anastomosantes. Cymae dichotomae, glomeruli 4—6; pedunculi 15 mm longi, hispiduli; pedicelli breves, bispiduli, basi minute bracteolati; sepala 5, ovato-acu- minata, 1,5 mm longa, 1,2 mm lata, minute hispidula vel hirsuta, ciliata; petala 5, ovato-elliptica, 4 mm longa, 2,5 mm lata, crassa, carnosa, glabra, pallide flava, versus medium uniglandulosa; discus vix 5-lobatus, : Cu- puliformis, carnosus, circa 1 mm altus; stamina 3, intra discum inserta; Plantae Colombianae et Centro-americanae 1908—1910. 471 filamenta usque ad 1,2 mm longa, basi circiter 1 mm crassa, trigona; antherae extrorsae atque tam latae quam filamenta vel latiores; ovarium depressum, obscure 3-lobulatum; ovulae in quoque loculo non ultra 6; stylus brevissimus, stigma vix conspicuum. Fructus ignotus. Costa Rica: Le long des chemins autour de Nicoya, dans la pénin- sule du méme nom, alt. + 150 m; coll. Ad. Tonduz, fl. Avril 1900 (Inst. fis.-geogr. no. 13891). — H. setulifera (Miers) Hemsl. affinis. F. Flacourtiaceae. Carpotroche Endl.; Pittier, 1. c., p. 177 (Char. emend.). Flores unisexuales vel rarius polygami. Prefloratio imbricata. Se- pala 2—3, persistentia. Petala 4—12, biseriata. Flores masculi numerosi; pistillodium nullum. Stamina oo, toro vix incrassato inserta, filamentis brevibus; antherae lineares, liberae vel basi connatae, longitudinaliter dehiscentes. Flores feminei solitarii, saepe quam masculi majores; staminodia nulla. Ovarium superum, uniloculare; placentae 4—8, oo-ovulatae, ovula anatropa. Styli 4—8, breves, persistentes, stig- mata vix capitellata. Capsula globosa, coriacea vellignosa, alis cristisve 8—16 verticalibus undulatis appendiculata. Semina oo, ovoidea, laevia, in earne pulposa immersa; chalaza lata; albumen copiosum; embryo erectus; cotyledones ovatae, foliaceae, apice inflexae. Frutices vel ar- bores usque ad 17 m altae. Folia integra vel serrata. Stipulae lanceo- latae vel subulatae, cito caducae. Flores odorati, magnitudine varia- biles, masculi in racemos breves axillares, feminei fere solitarii. Pili simplices. Species 7, in America tropica crescentes. 13. Carpotroche glaucescens Pittier, 1. c., p. 178, fig. 14. Frutex 1,5 m altus, pauciramosus. Rami breves, apice dense foli- ati. Folia magna, coriacea; petiolus 2—3 cm longus, supra planius- culus; lamina 35—40 cm longa, 10—13 cm lata, anguste obovata, basi longe cuneata et angusie rotundata, apice acute acuminata. vel raro ob- tusa, glabra, supra glauco-viridis, subtus pallidior, margine ad basin sinuato-dentata, ad apicem distincte serrata. Stipulae 15—20 mm longae, crassae, acute lanceolatae furfurascentes. Flores desunt, Fructus Juveniles glauci, 8—10-alati, pedunculo crasso, 15—20 mm longo. Sepala persistentia circa 12 mm longa; styli 4—5. Semina ignota. Cosia Rica: Grape Point, sur la cóte de Talamanca; coll. H, Pittier, rameau avec jeune fruit, Septembre 1900 (Inst. fís.-geogr. no. 14089). 14. Carpotroche platyptera Pittier, l. o, p. 178, fig. 15, 16 et pl. 19. Frutex 3—4-metralis, pauciramosus. Rami juniores furfurascentes. Folia petiolata, juniora utrinque dense villosa; petiolus 4—5 cm "nde furfurascens, ad apicem leviter incrassatus; lamina matura usque n 49 cm longa, 10—14 cm lata, elliptica vel oblongo-elliptica, basi pue a, apice acuminata, margine late sinuato-dentata, supra praeter costam H 412 H. Pittier. furfuraceam glabra, subtus villosa, sed costis et venis primariis etiam furfuraceis vel velutinis; costa venaeque subtus valde promi- nentes, Stipulae late triangulares, furfurascentes. Inflorescentia mascula valde reducta; flores laterales vel axillares, subsessiles ; pedicelli dense furfuracei. Flores numerosi, parvi (circiter 12 mm dia- metro); sepala 2, ovato-conchoidea, intus laevia, extus praeter mar- ginem in praefloratione furfurascentia, persistentia, eirciter 3,4 mm longa; petala 4 vel ultra, 4,5 mm longa, exteriora late ovata, interiora angustiora, elliptica, utrinque ad costam villosa, ad marginem glabra; stamina 15—19, erecta, circiter 3 mm longa; filamenta brevissima, libera; antherae elliptico-lineares, 2,5 mm longae, loculis primum e poro api- cali deinde scissura longitudinali dehiscentibus. Flores feminei magni, circiter 30 mm diam, pauci vel in axilla foliorum solitarii; sepala ut in floribus masculis sed prorata majora; petala 8, elliptico-obo- vata, plus minusve obtusa; ovarium ovoideum, villosum, extus 8-costatum; placentae 4, parietales; styli 4, liberi, brevissimi. Capsula pedicellata, ovoidea, 3,5—4 cm longa, 3 cm crassa, purpurea, vix pubescens, late 8-alata (alae ad medium circiter 15 mm latae); pedicellum 1 cm longum: Semina obovoidea, depressa. Costa Rica; Autour de Rio Hondo, dans les plaines de Santa Clara; coll. H, Pittier, fl. et fr. Février 15, 1903 (Inst. fis.-geogr. no. 16634); méme localité; Cook et Doyle, fl. et fr. Mai 6, 1903 (U. S. Nat. Mus. no. 474340); méme localité; H. Pittier, fl. et fr. Juin 1903 (Inst. fis.- geogr. no. 16 702); méme localité; H. Pittier, fl. et fr. Septembre 1903 (Inst. fis.-geogr. no. 16923). 15. Carpotroche crassiramea Pittier, l. c., p. 180, fig. 17. Frutex 1,5—2 m altus, ramis paucis, brevibus, pubescentibus, apice dense foliaceis. Folia magna, crassa, utrinque fere glabra, breviter petiolata; petiolus crassus, 2—3 cm longus, supra planus; lamina an- guste obovata, 45—65 cm longa, 16—20 cm lata, basi longe angustata, apice obtusa vel acuminata, margine inaequaliter dentata, dentibus latis, plus minusve spathulatis; costa crassa, subtus leviter pubescens, venis venulisque valde prominentibus. Stipulae lanceolatae, acutae, 18— 20 mm longae, 4—5 mm latae, extus pubescentes. Cymae mas- culae sessiles, axillares vel in axillis defoliatis insertae. Bracteae hir- sutae, parvae, angustae, acutae, Flores pedicellati, pedicellis circiter 4 mm longis; alabastrum ovoideum, 5 mm longum, 4 mm crassum; sepala 2; petala alba, rubescentia, 3 exteriora 5 mm longa, 3,5—4 mm lata, 4 interiora 6 mm longa, 2 mm lata; stamina circiter 24; filamenta usque ad 0,5 mm longa, depressa, basi latiora; antherae lineares. Flores feminei verosimiliter in axillis solitarii, caetera ignota. Capsula glo- bosa, rubescens, breviter pedunculata, 2 em crassa, alis fO puberulis instructa. Costa Rica: Dans la forét à Banana River pres de Limon, coll Cook et Doyle, fl. et fr. Mai 1903 (U. S. Nat. Herb. no. 474262; 4149263). Plantae Colombianae et Centro-americanae 1918—1910. 413 G. Lecythidaceae. 16. Eschweilera (Eueschweilera) calyculata Pittier in Contr. U, S. Nat. Herb., XII, p. 97, pl. 1 et 2, 1908. Arbor 8—15-metralis, tronco ca. 40 cm diam., ramulis teretiusculis, cinereis, verruculosis, Folia elliptico-oblonga, 10—35 cm longa, 4— 12 cm lata, glabra, basi rotundata, apice acutissime abrupteque acu- minata, integerrima, margine leviter revoluta, supra pallide viridia costa immersa, subtus pallidiora costa venisque prominentibus; petioli crassi, 2 cm longi. Racemi terminales interdum axillares, folia aequantes vel breviores; rhachides subteretes, verruculosi. Flores majusculi, pallide lutei, pedicellis crassis, 1—2 cm longis, bracteolis caducis; sepala 5 mm longa lataque (in pyxidio duplo majora), ovata, coriacea, extus verruculosa; pe- tala eirciter 20 mm longa, 8 mm lata, obovata; androphorum magnum; ovarium biloculare; stylus conicus, 1—2 mm longus. Pyxidium cir- citer 7 cm diam., 6 cm altum, depresso-globosum, nequaquam rugosum, calyce persistente basi producto; vitta interzonali 3 cm lata; pericarpium tenue, Semina rhomboideo-ovata, in quoque loculo 3—5. Costa Rica: Foréts entre Port Limon et Moin: coll. H. Pittier, fl. ‘Sept. 1899 (Inst. fis.-geogr. no. 16008); paturages autour de Rio Hondo; H. Pittier, May, 1902, fl. et fr. (Phot.). 17. Eschweilera (Chytroma?) Collinsii Pittier, 1. c., p. 97, pl. 8 et fig. 1. Arbor mediocris. Ramuli cinerei, in sicco longitudinaliter obscure striati. Folia 'coriacea; petiolus 1 cm longus, profunde canaliculatus; lamina 19 cm longa, 5,5 em lata, lanceolata, basi late cuneata, apice sensim longe acuteque acuminata, glabra, supra viride-nitida, subtus pallidiora, margine distincte crenato-sinuata; venae subtus valde promin- entes, numerosae, confertae. Racemi terminales (?) magni, ramulos deciduos producentes, 15—20-flores; rhachis cinerea striata, cum excres- centia brunnea, verruculosa, creberrime vestita. Flores alterni, cito- decidui, praeter terminales, pedicellis 1—2 cm longis; caetera ignota. Pyxidium 10 cm diametro, 9 cm altum, basi attenuatum; vitta inter- zonali 4 cm Jata, operculum subcomplanatum vel late convexum. Semina in quoque loculo 1—3, magna (circiter 4 cm longa, 3 cm lata), late rhom- boideo-ovata, granuloso-rugosa. | Costa Rica: Forêts dans les plaines de San Carlos; coll. Cook et Doyle, 15 Avril 1903 (U. S. Nat. Herb. no. 473872). 18. Lecythis costaricensis Pittier, 1. c., p. 99, pl. 6—8 .et fig. 3, 4. | Arbor excelsa, trunco circiter 25 m alto et 1 m diametro, ramis late repandis, Folia oblongo-lanceolata, basi subcordata, apice longe acuminata, margine serrata; petioli breves. Racemi terminales. Flores: ignoti; Pyxidium globosum, 4-loculare, 16 cm diam. maximo, 155 em altum, basi sphaeroideum, cupuliforme, obscure 4-lobatum, supra medium Zona calycari prominente annulari, distincte 6-lobata, lobis subito acu- tatis cinctum; vitta interzonali conica, circiter 5,5 cm lata; operculum convexum, 2,7 cm altum, 9,5 cm diametro, subtus columella crassa, 4- alata longe descendente instructum; pericarpium crassum, lignosum, cor- A14 H. Pittier. tice brunnea. Semina fusiformia, sulcata, 4—5 cm longa, 1,7—2 cm crassa, in quoque loculo per typum 9, sed plerumque 6—8, basi colu- mellae ab funiculo crasso, carnoso 3-seriatim suspensa. L. lanceolatae Poir. affinis. Costa Rica: Plantation La Sedina, plaines de San Carlos, dans la forét, à une altitude d'environ 100 m; Cook et Pittier, fr. Avril 1902, H. Asclepiadaceae. Tonduzia Pittier, nov. gen. in Contr. U. S. Nat. Herb., XII, p. 103, fig. 5, 1908. Calyx parvus, 5-partitus, segmentis imbricatis (2 exterioribus), rotun- dato-triangularibus, obtusis, margine scariosis. Corolla hypocrateriformis, tubo longo, ad stamina parum dilatato, lobis oblongo-linearibus, sinistror- sum obtegentibus. Discus cupuliformis. Stamina inclusa, tubi parti in- feriori vel mediae inserta; filamenta brevia graciliaque; antherae cor- dato-lanceolatae, apice acutae. Ovarium bicarpellatum, ovula in quoque carpello plus quam 12, biseriata; stylus brevis, ad basim partitus, ad apicem in annulum crassum latum dilatatus; stigma claviforme, plus minusve distincte partitum, minute hirsutum. Folliculi 2, penduli, cylindrici, api- culati, late divaricati, e linea ventrali dehiscentes. Semina plano-com- pressa, obovato-elliptica, fere sessilia, circumcirca ciliata. — Arbores vel frutices centro-americani. Folia 4-verticillata, penninervia, glabra, plus minusve coriacea, apice ramuli conferta. Flores parvi, dense cymosi; cymae terminales vel pseudo-terminales. Species descriptae 3. — Affine Aspidosperma, differt folliculis longis, cylindrieis funiculo brevissimo, seminibus ciliatis non alatis, foliis 4-verticillatis etc. 19. Tonduzia parvifolia Pittier, 1. c., p. 103. Folia coriacea; petiolus 0,5 —1,5 em longus; lamina 6—12 cm longa, 0,8—2 cm lata, lanceolata, basi acute angustata, apice longe acuminate, supra viridia, subtus pallidiora, venis primariis 16—20 plus minusve nigro-impressis instructa. Bracteolae minimae, ovato-oblongae, ad basim pedicellorum — verticillatae; pedicelli floriferi 2—3 mm longi; calyx 0,8—1,2 mm longus, verruculosus, basi minute hirsutus, persistens; co- rolla alba, tubo 4—5 mm longo, ad basi inflato, ad faucem dilatato et intus villoso, lobis 2—3 mm longis; discus cupuliformis, ad marginem prc- funde lobulatus; antherae lanceolatae, argute pubescentes; stylus minute hirsutus, ad basim vix partitus, annulo conico, altiore quam lato; stigma clavatum sed distincte bipartitum Pedicelli fructiferi 6—12 mm longi; follieuli striati, 8—11 cm longi, imo crassi, leviter compressi. Semina pisciformia, concinne ciliata, cum margine 13—15 mm longa, 3—4 mm lata. Costa Rica: Hacienda Belmira, prés de Santa Maria de Dota, alt. 1450 m; coll. A. Tonduz, fl. et fr. Janv. 1898 (Inst. fis.-geogr. no. 11619); Angostura, prés de Turrialba, alt. 700 m; coll. O. F. Cook, fl. et frs Avril 11, 1903 (U. S. Nat. Herb. no. 577471). a Tonduzia stenophylla (Donnell Smith) Pittier, 1. c., p. 194, fig. 6 et pl. 9. — Plantae Colombianae et Centro-americanae 1908—1910. 415 Rauwolfia stenophylla Donnell Smith in Bot. Gaz., XLIV, p. 115, 1907 (Char. emend.). Verticilli foliorum approximati; folia chartacea. in quoque verticillo valde inaequalia; petiolus 7—18 mm longus, canaliculatus; lamina lineari- vel elliptico-lanceolata, 9—17 cm longa, 1—3 em lata, utrinque an- gustata, nervis lateralibus utrinque 30—35 prope marginem arcuatis, venis obsoletis. Cymae densiflorae; peduneuli alterni foliis nascentibus suboppositi, inferiores 25 mm longi, ramis cymulisque dichotomis, pedi- cellis 2—6 mm longis, bracteolis ovatis vix 0,5 mm longis; calyx 1,5 mm longus, lobis ovatis, obtusis; corolla 9—10 mm longa, extus puberula ore cano-pilosa, intus pubescens; stamina glabra; ovaria sejuncta disco cupuliformi cincta; stylus ad basim distincte partitus. Folliculi cylindriei, apiculati, longitudinaliter argute striati, 7—13 cm longi. Semina com- pressa, ovato-elliptica, concinne ciliata. El Salvador: Autour de San Salvador, alt. 800—1000 m.: coll. Dr. Ch. Renson, fl. et fr. 1905 et 1906 nos. 289, 335. 21. Philibertia reflexa Pittier in Contrib. U. S. Nat. Mus. XIII, p. 96, 1910. Frutex volubilis, utrinque glaber, truncus ramique teretes, graciles. Folia coriacea, valde caduca, petiolo 19—14 mm longo, gracili, sulcato ; lamina 3—5 cm longa, ovata, cordata, acute longeque acuminata, utrinque glabra, supra obscure viridis, subtus pallidior. Inflorescentia cymosa, pedunculata, umbelliformis, floribus 30 et saepe ultra; pedunculi 2—3 cm longi; pedicelli 2,5—3 cm longi, gracillimi, ad basim involucro bractearum instructi; bracteae anguste lanceolatae, acutae, 5—10 mm longae; calycis lobi ovati, obtusi, 3—4 mm longi, 1,5 mm lati, sparse ciliati; corolla rotata, profunde incisa, diametro circiter 2 cm, tubo brevissimo, intus leviter villoso, lobis oblongo-lanceolatis, in acumine rotundatis, 1—8 mm longis, 3—4 mm latis, ad marginem dextram ciliatis, ad anthesim utrinque reflexis; corona exterior annulata, glabra, tenuis; squamae coronae interioris turgidae, quam antherae longiores; retinaculum latum, plus minusve cordiforme, 9,5 mm longum et latum; caudiculae breves (0,2 mm); pollinia oblonga, subcylindrica, 1,16 mm longa, 0,42 mm crassa; ovarium glabruin; stigma paullo bifidum. Folliculi desunt. — P. odoratae Hems- ley affinis, differt praecipue floribus et translatoribus majoribus, trunco, ramis et foliis glabris. rid Costa Rica: Buissons autour de Nicoya, alt. 150 m: coll. Pittier, fl. Décembre 1903 (U. S. Nat. Herb. no. 578558). 22. Metastelma fallax Pittier, nom. nov.'!). M. decipiens Pittier, 1. c., p. 97, non Schlechter. | B Subvolubilis, humifusa, caudicibus imo crassis, divaricatis, longitudina- liter striatis, minute pubescentibus; internodia usque ad 6 cm longa. Folia pro genere magna vel mediocria, petiolo circiter 5 mm longo, Pubescente; lamina 3—4 cm longa, 1—1,5 cm lata, lanceolata, acuminata, basi rotundata, glabra vel sparse pubescens, supra in sicco nigrescens, T————— MM M—— !) Originalname, hier neu aufgestellt, 416 H. Pittier. subtus luteo-virescens, ad petioli basim ` glandulis duabus conicis instructa, marginibus plus minusve revolutis. Cymae axillares vel terminales, saepe compositae, pedunculatae, semper quam folia bre- viores. Flores in quaque cyma numerosi, imo magni; pedunculi crassi rigidique, 5—15 mm longi, pubescentes; pedicelli 3—4 mm longi, etiam minute pubescentes; calyx extus villosulus, circiter 1,6 mm ' Jongus, lobulis rotundato-triangularibus, marginibus scariosis ciliatis; corolla 3—3,5 mm longa, tubuloso-campanulata, profunde lobulata, intus aiba, extus fulvescens, lobis lanceolatis, 2,5—3 mm longis, acutis, extra. marginem apicemque villosissimis, ad medium glabris; corona prope staminum medium inserta, squamis circiter 1 mm longis, ad basim 0,4 mm latis, membranaceis, acute triangularibus, membranis api- calibus antherarum non excedentibus; stamina 2,2 mm longa, mem- brana apicalis (0,55 mm longa, 0,45 mm lata) acute ovata; retinaculum breve latumque (circiter 0,18 mm longum, 0,10 mm latum), margine tenui, aliformi, pellucido; caudieulae graciles, 0,15 mm longae; pollinia pendula, pyriformia, 0,18—0,22 mm longa; pistillum glabrum; stylus circa 1,2 mm longus. — Metastelma pedunculare Decaisne et M. barbigerum Scheele affinis. Guatémala: San Miguel Uspantán (Quiche), alt. environ 2000 m; coll. Heyde et Lux, fl. Avril 1892 (Donnell Smith no. 3060); Mongoy, Laguna de Guija (Jutiapa), alt. 1330 m; coll. Heyde et Lux, fl. Avril 1894 (Donnell Smith no. 6343). 23. Metastelma sepicola Pittier, 1. c., p. 98. Subvolubilis dumetis incumbens, ramulis gracilibus, divaricatis, teretibus, glabris, internodiis 2,5 - 3,8 cm longis. Petioli graciles, + 5 mm longi, supra sulcati, minute pubescentes; lamina ovato-acuminata, 15— 30 mm longa, 5—15 mm lata, basi rotundata vel obscure cordata, supra in sicco atroviridis et ad costam argute pubescens, subtus pallidior, glandulis foliorum duabus ornata; marginibus vix minute ciliatis. Cy mae axillares, folia breviores, usque ad 8-flores. Flores sat parvi; peduneuli graciles, 5—15 mm longi, minute pubescentes; pedicelli 1—2.5 mm longi; calycis lobi circiter 0,7 mm longi, 0,6 mm lati, extus verruculosi, mar- gine scariosi, glandulis digitiformibus, singulis; corolla 2,8 mm longa, campanulata, alba, lobis + 1,6 mm longis, 0,8—1 mm latis, lanceolatis, apice distincte emarginatis, extus glabris, intus annulo zonarum dua- rum strigillosarum torulosarumque ad apicem confluentium instructis; coronae squamae ad basim antherae insertae, 0,5 mm longae, 0,9 mm latae, spathulosae, gynostegio aequales vel leviter superantes, in margine ad basim involutae, ad apicem obtusae vel paulo rotundatae; stamina circiter 15 mm longa, filamentis imo elongatis, membranis apicalibus orbiculatis superne paulo emarginatis, 0,3 mm longis, 0,5 mm latis, hyalinis; retina- culum naviculiforme, + 0,14 mm longum, 0,06 mm latum; caudiculae imo erassiusculae, articulatae: pollinia pendula, elongata, pyriformia, + 0,2 mm longa; pistillum glabrum: styli + 1,4 mm longi. Folliculi desunt. — Affinis M. pedunculare Decaisne. Plantae Colombianae et Centro-americanae 1908—1910. 411 Costa Rica: Haies autour de San José, alt. 1150 m; coll. A. Tonduz, fl. Juillet 1896 (Inst. fis.-geogr. no. 10130); pentes au dessus de San Rafael de Cartago, alt. 1500 m; coll. H. Pittier, fl. Octobre 18, 1894 (Inst. fis.-geogr. no. 9026). 24. Ditassa caucana Pittier, l. c., p. 99. Planta ramis ramulisque diffusis volubilibus sublignosis tomentosis. Folia parva opposita, petiolata; petiolis villosis, 2—3 mm longis; lamina lanceolata, 12—40 mm longa, 4—10 mm lata, basi longe cuneata, apice ‘acute mucronata, supra in sicco nigrescens, subtus pallida, dense hirsuta, margine revoluta. Cymae alternantes et axillares, quam folia multo bre- viores, pedunculo pedicellisque hirtellis, illo petiolum aequante vel Superante; bracteolis minutissimis, ovato-lanceolatis, extus villosis; calyx extus hirtus, lobulis ovato-lanceolatis, 1,4 mm longis, 0,6 mm latis, faucem corollae superantibus, glandulis conspicuis, cum lobulis alternanti- bus. Corolla alba, fere ad basim 5-partita, lobis ovato-lanceolatis, 2,3 mm longis, 1 mm latis, sparse hirsutis, longitudinaliter nigro-striatis, margine dextra glabra, pellucida; phylli coronae exterioris fere liberi, lanceolati, longe acuminati, 1,8—2 mm longi, sparse ciliati, ad marginem duobus dentibus symmetricis plus minusve obsoletis saepe instructi; phylli coronae interioris lineares, 1,2 mm longi, ad basim gynostegio adnati et eum superantes; retinaculum late ovoideum, circiter 0,07 mm longum, 0,045 mm latum; caudiculae horizontales circiter 0,03 mm longae; pol- linia pendula, parva, ovoidea, circiter 0,09 mm longa, 0,04 mm lata; gynostegium 1 mm longum, stigmate obtuso occultato. Follieuli ignoti. Colombia: EI Saladito au dessus de Calí, sur la route conduisant á Buenaventura, dans la Cordilliere occidentale, alt. 1800 m: coll. H. Pittier, fl. 21 Décembre 1905, no. 754 (U. S. Nat. Herb. no. 530945). 25. Cynanchum reflexum (Hemsley) Pittier, l. c., p. 100. Conolobus reflecus Hemsley, Biol. Centr. Am. Bot., II, 333, 1882. Costa Rica: Buissons à Las Vueltas de Tucurrique, vallée du Reven- tazon, alt. 6—700 m; coll A. Tonduz, fl. Janv. 1899 (Inst. fis.-geogr. no. 13004). o Par son port et ses petites fleurs avec un calice très réduit et les lobes de la corolle réfléchis, les dimensions minuscules et la forme du translatorium, et enfin par son stigmate étoilé, cette plante se rapproche bien plus de la section Vincetoricum du genre Cynanchum, que du genre Gowolobus dans lequel Hemsley l'avait placée. 26. Roulinia Rensoni Pittier, l. c., p. 101. | Volubilis gracilis, plerumque glabra. Folia fere rara, petiolo grè- cili, 1,5—3 mm longo; lamina 4—6 cm longa, 1,5—3 cm weg uis, ovata, basi plus minusve profunde emarginata vel cordata, u valid g dior. Racemi corymbosi, paniculati, floribus inferioribus eci (e mg dunculis imo crassis, 2—3 cm longis, rhachi saepe jc pig an im 2,5 cm longis, plus minusve pubescentibus; calyce 3,5 a pro- funde partito, glabro, lobis circiter 3 mm longis, 1 mm latis, ellip 418 H. Pittier. elongatis, apice obtusis, margine ciliatis; glandulae calycinales, ubi ad- sunt, solitariae vel geminatae; corolla late campanulata, 5,5 mm longa, glabra, profunde partita; lobi 4 mm longi, ad basim 1,5—1,8 mm lati, ad duos tertios longitudinis contracti et processibus glanduloso-verruculosis instructi, apice leviter emarginati; corona ad basim gynostegii inserta, lobis vix concrescentibus, margine inferiore dimiduo involuta, superiore semi-trilobulata, lobulis lateralibus vix conspicuis, intermedio longe acu- minato, supra gynostegium inflecto; lonBitudo coronae 2,2 mm, partis in- ferioris 1,2 mm, lobulis intermediis cirea 1 mm; stamina circiter 1,8 mm longa; antherae 1,8 mm longae, 1,2 mm latae, membrana apicali rotun- data instructae; retinaculum late fusiforme, ad basim saepe bicuspidatum, apice acuta, 0,35 mm longum, 0,20 mm latum; caudiculae + 0,23 mm longae, ad basim angustae; pollinia ovoidea. 0,6 mm longa, 9,25 mm crassa; stigma complanatum, stellatum, circiter 1,4 mm diametro. Folli- culi desunt. Salvador: Autour de Sonsonate (Coll. Dr. Ch. Renson, no. 813). 27. Marsdenia nicoyana Pittier, l. c., p. 192. Frutescens, laticifera, scandens, sed non volubilis, cortice cinereo, ramulis floriferis brevibus. Folia opposita imo parva, petiolata, petiolis gracilibus, 2,5—3 cm longis, laminis 5—10 cm longis, 2—5 cm latis, elliptico-ovatis, basi rotundatis, apice obtuse acuminatis, glabris, supra leviter viridibus, ad costae originem glomerulis glandularum obsoletarum instructis, subtus glaucis, margine revolutis, venis primariis oppositis vel alternatis, ascendentibus, intervallis latis argute reticulatis. In- florescentia umbellata, axillaris, pedunculata, pedunculis 6—10 mm longis, subfurfuraceis; pedicellis fulvo-furfuraceis, bracteolis parvis, lanceo- latis, villosis instructis; calyx 4 mm longus, lobis rotundatis, 2 mm latis, extus villosis, intus laevibus, margine ciliatis; corolla 4—7 mm longa tubo 2—3 mm longo, lobis ellipticis, laevibus, ciliatis, apice rotundatis; segmenta coronae lanceolata, vix tertia parte quam laminae antherarum breviora; laminae antherarum rotundatae, hyalinae, maculis minu- tissimis, opacis, stellatis, glandulae similibus punctatae; retinaculum + 0,18 mm longum; caudiculae ascendentes, apice excurvatae; pollinia = 0,3 mm longa. Ovarium glabrum ; stigmata apice apiculata bifida. Folli- culi desunt. Costa Rica: Le long des chemins autour de Nicoya, alt. env. 150 m; coll. A. Tonduz, fl. Avril 1900 (Inst. fis.-geogr. no. 577899). 28. Gonolobus magnifolius Pittier, 1. c.. p. 104. Caudices frutescentes, teretes, villosae, pauciramosae. Folia pro genere magna, petiolis crassis, 10—18 cm longis, sulcatis, villosis; laminis cordiformibus, acuminatis, 21—24 cm longis, 18—22 cm latis, supra obseure viridibus et pubescentibus, ad basim prope petioli. in- sertionem glandulis numerosis munitis, subtus fuscescentibus, prae- cipue ad eostam venasque dense villosis, Cymae axillares, unilaterales, laxae, floribus 6 et ultra, magnis, deinceps florentibus; pedunculi, pedi- Plantae Colombianae et Centro-americanae 1908—1910. 419 celli bracteaeque dense villosi; pendunculi crassi, 5—8 cm longi; pedicelli 5—6 cm longi, ad basim bracteolis lineari-lanceolutis 8—10 mm longis in- structi; calyx profunde partitus, lobis ovatis, e centro 19 mm longis, 8 mm latis, extus densissime villosis, intus pubescentibus, glandulis alternis, conspicuis, hyalinis; corolla magna (38—40 mm diametro), plana, luteo-virescens, argute reticulata, extus pubescens, intus laevis, lobis ovatis, 8—10 mm longis, 10—12 mm latis, apice rotundatis; corona ex- terior obtusa, sed annulo conspicuo ad faucem corollae aucta; corona interior crassa, torulosa, obscure brunnea, apicibus lamelliformibus 5, rotundatis, staminibus erecte accumbentibus instructa; gynostegium coronam interiorem aequans vel vix superans; stamina elongata, glabra, antheris verticalibus, ad apicem dehiscentibus et lamina scutelliformi inflexa stigmata obtegentibus; retinaculum 0,5 mm longum, 0,17 mm latum; pollinia pendula, lata (1,3 mm longa, 0,55 mm lata); ovaria dense hirsuta; stigmata cupuliformia, cum apicibus 5 antheris alter- nantia. Folliculi ignoti. Costa Rica: Foréts de Las Vueltas de Tucurrique, vallée du Reven- tazon, alt. 6—700 m; coll A. Tonduz, fl. Mars 1899 (Inst. fis.-geogr. no. 13022); vallée de Tuis, bassin du Reventazon, alt. 600 m; coll. H. Pittier, fl. Septembre 1901 (Inst. fis.-geogr. no. 16213); id. coll. A. Tonduz, fl. Novembre 1897 (Inst. fis.-geogr. no. 11554). Cette belle espéce, nettement distincte de ses congénéres, avait été nommée dans l'herbier de l'Institut physico-géographique Gonolobus Pit- lieri, mais non décrite, par le regretté Dr. K. Schumann, tandis que d'autre part Mr. Donnell Smith semble l'avoir assimilée au G. viridi- florus Roem. & Schult., espèce des Guyanes et du Brésil, indiquée autrefois à Cartago par Oersted, et dont elle parait cependant différer par plusieurs caractères importants. ; 29. Gonolobus pseudobarbatus Pittier, l. c., p.. 105. Caudices volubiles, teretes, pubescentia densa, brevi, pilis longis, Suavibus, brunescentibus intermixta, obtecti. Folia mollia, magni- tudine media, petiolis gracilibus, 2,5—3 em longis, instar caudices vil- loso-pubescentibus; laminis 4—6 cm longis, 2—4,5 cm latis, ovato-rotun- datis vel ovato-lanceolatis cordatis, sinu auriculisque saepissime late rotundatis, supra obseure viridibus, punctatis, ad costam venasque sparse Villosis, ad basim iuxta petioli insertionem glandulis parvis numerosis munitis, subtus pallide viridibus, venis prominentibus, villosis, brunneis, Pilis minutis purpureis glanduliformibus obtectis; margine pubescente acumine conspicue barbato. Inflorescentiae umbellatae, floribus 6—10 parvis deinceps evolutis; pedunculi pedicellique villoso-pubescentes, illi crassi, circiter 2 cm longi, hi graciles, circiter 3 em longi; brac- teolae parvae, lanceolatae, barbatae; calycis lobi lanceolati, acuti, cir- citer 5 mm longi, 2—2,5 mm lati, extus pilis longis mollibus dense ob- tecti, intus Jaeves; glandulae minutae, clavatae, hyalinae; corollae lobi ovati, obtusi, 7 mm longi, 4 mm lati, viridi-lutel venulis atris, extus 480 H. Pittier: Plantae Colombianae et Centro-americanae 1908—1910. longe molliter villosi, pilis cum glandulis minutissimis atris intermixtis, intus laeves margine dextera excepta pilis crassiusculis albis obtecta; corona prominens, carnosa, torulosa, subpentagona, purpurea, appen- dicibus 5 spathulatis, ad angulis interioribus insertis et cum gynostegio connectis instructa; gynostegium imo longe pedicellatum; antherae supra horizontaliterque dehiscentes, appendiculis exterioribus inconspicuis; retinaculum 0,3 mm longum, 0,15 mm latum, scutellatum; caudiculae et pollinia penduli, ulteriora circa 0,75 mm longa; ovaria libera, laevia. Folliculi desunt. — @. nigrescenti Schlecht. affinis. Costa Rica: Cerro de San Isidro, prés de San Ramon, altitude environ 300 m; coll. A. Brenes, fl. 14 juin 1901 (Inst. fis.-geogr. no. 14504). 30. Gonolobus dubius Pittier, l. c., p. 106. Caudices numerosae, sublignosae, suberectae vel prostratae, villo- sae; internodiis inaequalibus plerumque usque ad 20 cm longis. Petioli graciles, 2—4 cm longi, minute pubescentes; laminae 4—7 cm longae, 2—5 cm latae, ovato-acuminatae, basi cordatae, auriculis rotundatis primo late sejunctis, mox approximatis, supra obscure virides, subglabrae, subtus pallidiores vel rufescentes, venis venulisque prominentibus, minute hirsutis; glanduli 2 ad petioli basim inserti, Inflorescentiae axillares, 1—4-flores; pedunculi pedicellique minute pubescentes, illi 1—2 cm, hi filiformes 3—4 cm longi; calycis lobi lanceolato-acuminati, 10— 11 mm longi, 2,5 mm lati, extus minutissime pubescentes, intus glabri, margine sparse ciliati, in quoque sinu glandula parvula, acuta, luteola aucti; corolla 3—4 cm diametro, extus stellato-pubescens, intus glabra, viridi-lutea, lobis longitudinaliter obscure striatis, anguste acuminato- triangularibus, 15—16 mm longis, basi 5—6 mm latis; corona exterior annulo membranaceo, ciliato, minuto, ad faucem corollae enascente aucta; corona interior squamulis 5, ferrugineis, inter se plicaturis alternatis im- bricatisque connectis ornata; gynostegium stipitatum; antherarum appen- dicula plus minusve patula, obscure colorata; retinaculum + 0,22 mm longum; caudiculae 0,3 mm longae; pollinia pendula, pyriformia, circiter 1,2 mm longa, 0,4 mm crassa; stigma pentagonum, concavum. Folli- culi desunt. — G. striato Mart. & Gal. affinis. Costa Rica: Sur les buissons à Jericó Farm, plaines de St. Clara, alt. 300 m; coll. H Pittier, fl. Juillet 1899 (Inst. fís.-geogr. no. 13416). (Schluss folgt.) F. Pax: Zwei Coelodiscus-Arten aus Neu-Guinea. 481 CXXXI. Zwei Coelodiscus-Arten aus Neu-Guinea. Von F. Pax. (Originaldiagnosen.) Die mit Mallotus verwandte Gattung Coelodiscus umfasst nach unseren gegenwártigen Kenntnissen 5 bis 6 Arten, die im malayischen Gebiete, namentlich in Hinterindien, heimisch sind. In Hookers Pl. Brit. Ind. V (1887) 495 sind sie übersichtlich zusammengestellt. Die Bekleidung mit kleinen Sternhaaren und die gegenstündigen, am Grunde drei- bis handnervigen Blätter charakterisieren schon habituell die Glieder dieses Genus. Bei der Bearbeitung der Cluytieae für das „Pflanzenreich“ fanden sich unter der Gattung Syndyophyllum, einem meines Erachtens ausgezeichneten Monotypus von Neu-Guinea, zwei Arten, die nicht hierher gehören. Syn- dyophyllum weicht, abgesehen von dem durchaus verschiedenen Blüten- bau, schon durch das aus einfachen Haaren bestehende Indument von Coelodiscus weit ab; nur die dekussierten, bei Syndyophyllum freilich fieder- nervigen Blätter bedingen eine gewisse äussere Ähnlichkeit im Habitus. Die beiden Coelodiscus-Arten Neu-Guineas sind folgende: 1. Coelodiscus Lauterbachianus Pax et K. Hoffm., nov. spec. Arbor vel frutex; ramuli novelli pilis stellatis, parvis molliter ferru- gineo-tomentosi. Folia opposita; petiolus mox glabrescens, 3—8 cm longus; limbus 15—30 cm longus, 10—17 cm latus, glaber, membrana- ceus, late ellipticus, basi obtusus, acutus vel breviter acuminatus, integer- rimus vel vix distincte glanduloso-denticulatus, subtus nitidulus, basi trinervius; nervi secundarii utrinque 6—8; venae nervo medio angulo recto insidentes, transversae, inter se parallelae. Flores c^ ignoti. Flores 9 in racemos valde abbreviatos, fere sessiles, breves, 2—4-floros, ferru- gineo-tomentosos dispositi; bracteae lineares. Sepala © 3, lanceolata, 5 mm longa, acuta, stellato-tomentosa; ovarium vestitum; styli 9, sim- plices, integri, erectj, intus subpapillosi. Neu-Guinea, Kaiser-Wilhelms-Land: Bumigebiet (Weinland no. 2571). Nomen dedimus in honorem cl. C. Lauterbach, Florae papuanae felicissimi et indefessi. 2. Coelodiscus trinervius (K. Schum. et Lauterb.) Pax. Syndyophyllum trinervium K. Schum. et Lauterb., Fl. Deutsch. Schutzgeb. Südsee (1901) 405. Neu-Guinea, Kaiser-Wilhelms-Land: Ramufluss (Tappenbeck no. 84). Flores hujus speciei ignoti sunt; tantum fructus descriptus est. Species valde affinis videtur C. Zauterbachiano, sed bene diversa: Folia firmiora, subcoriacea; indumentum densius et longius dimi ceterum investigatoris Repertorium novarum specierum. VIII. 482 P. Porta. manifeste scabridum ; folia et adulta subtus scabrido-pilosa; racemi 9 verisimiliter longiores quam in C. Lauterbachiano. C. trinervius, a cl. autoribus dubitanter ad genus Syndyophyllum relatus, certissime non huic generi adnumerandus est, sed inter species generis Coelodisci inserendus. CXXXII. P. Porta, Plantae novae Tridentinae `. (Atti Acc. Sci, Lett. ed Arti Agiati Rovereto. Ser. 3, XI, fascic., 2 [1905], pp. 1—8.) 1. Gypsophyla glandulosa Porta, nom. nov.?. (Gypsophyla fastigiata L. var. Benacensis Rigo. Gypsophyla hispanica neutericorum.) — Suffruticosa, caudice lignoso, caulibus coespitosis 30—60 cm circiter l. erectis tereti- bus nodoso-geniculatis dichotome-ramosis; foliis oppositis erectis glauces- centibus linearibus acutis, supra planis, subtus nervo prominulo semi- convexis. Planta tota glabra lucido-glandulosa umbellata in cymas trichotomas capitatas congestas; floribus parvis, pedicello calyci subaequi- longo vel breviore, basi minute cartilagineo-bracteolato; calyce campanu- lato, laciniis ovatis dorso atro-coeruleis albo marginatis; petalis albis calyce semiduplo longioribus integris apice rotundato-obtusissimis; staminibus exsertis; capsula a medio quadrivalvis, cum seminibus bruneis dorso convexis reniformibus, tuberculis conicis obtusis, eleganter in lineis concavo-concentricis dispositis. — Dit. Veron. in collibus supra pag. Garda ad Benacum, sol. cal. alt. 100-200 m. Jun. Jul. (leg. Porta). — Differt a G. fastigiata, caule terete divaricato-ramoso nodoso glabro nec glutinoso; foliis duplo minoribus angustioribus, calycibus atro-coe- ruleis, glandulisque tecta; ab G. hispanica Willk. ramis dichotomis tereti- bus, bracteolis cartilagineis, calyce dorso coeruleo, petalis calyce fere duplo longioribus haud retusis, sed rotundatis, glandulis obsita et tuber- culis obtusis. 2. Genista (Sect. Leiopetala Nym.) cordifolia Porta, 1. c., p. 2. — Suffru- ticosa 30—40 cm 1., caulibus flexilibus ascendentibus rotundis, laevissime striatis glabris, infra medium nudis purpurascentibus, superne viridibus divaricato-ramosis, ramis brevibus conferte-foliatis; foliis trifoliatis, su- perne brevibus, inferioribus triplo longioribus petiolatis basi bracteolis duobus foliaceis lineari-acutis praeditis, et ad insertionem ramulorum fasci- culatis, pagina superiore glabris, subtus elevato-nervosis margineque cum ramulis petiolis pedicellis calycis et saltem in statu juvenili etiam legu- mine argenteo-sericeis; floribus 1—5 terminalibus umbellatis dichotome- pedunculatis scarioso-bracteatis, pedunculis calycem subaequantibus; !) Zum Teil mit Verbesserungen und Hinzufügungen des Herrn Ver- fassers selbst. — Fortsetzung siehe Ann. di Bot. ed. Pirotta, VII (1909), fasc. 3. F. Fedde. ?) Im Texte l. c., p. 1 stand Gypsophila papillosa. Plantae novae Tridentinae. 483 calyce campanulato dentato, dentibus linearibus acutis medium corollae longitudine attingentibus; corolla lutea glabra, alis carinam aequantibus vexilo brevioribus integris obtusissimis. — Dit. Brixiense, in gra- minosis sylvaticis mont. orientalibus non longe a finibus Judicarientibus sol. cal. alt, 800— 1000 m. Jul. Augt. (leg. Porta). 3. X Cirsium solanum Porta, I: c., p. 2. (= C. Erisithales X acaule.) — Caule simplici sulcato-lanato 3—4 foliato ultra medium atro-purpureum foliis longiore; folia radicalia alato-petiolata oblongo-lanceolata profunde sinuato-pinnatifida facie viridissima, infra glaucescentia-pilosiuscula, pinnis horizontalibus vel antrorsum versis bi-trilobis, lobis dentatis, dentibus margineque spinosis; capitulis breviter pedicellatis, duobus in apice caulis, aut 1-alterove ad foliorum axillas bracteatis; bracteis lineari- bus integris marginato-spinosis, capitulo 4-plo brevioribus; involucri foliolis linearibus oblongis erectis exterioribus brevissime spinulatis, mediis carinato-viscosis, interioribus obtusis inermibus, omnibus margine ciliatis; corolla purpurea, tubo limbus longiore; achaenia tam ventre quam gibba duobus nervis notata. — Tirol. aust. dit. val di Sole, in pratis m. Tonale, sol. cal. alt. 1800—1900 m (leg. Porta) — Differt a C. breviscapo Rict. caule 27—34 cm l. arachnoideo-tomentoso, foliis infra pubescentibus, capi- tulis 2—4, squamarum limborumque diversitate; a C. firoliensi Tofls, Squamis viscosis apice erectis, et tubo limbus longiore. 4. X Cirsium scolopendron Porta, |. c. p. 3. (= C. Helenoides X acaule.) — Caulis humilis 8—14 cm I. simplex foliosus arachnoideo-tomen- tosus; folia radicalia caule fere duplo longiora petiolata, caulinia caule Subaequans sessilia semiamplexicaulia oblongo-lanceolata sinuato-pinnati- fida, supra sparse, infra tomentoso-albicantia, pinnis rare bifidis, aut lobato-dentatis vel integris antrorsum versis, spinoso ciliatis; capitula 1—2. magna ventricosa bracteata; bracteis capitula aequantibus, vel duplo longioribus; squamis oblongo-lanceolatis brevibusve spinulatis paleaceo- nigrescentibus; corolla rosea, stylo brevi, limbus tubo longior. — Tirol. aust. val di Sole, in pratis m. Tonale, sol. cal. alt. 1800—1900 m. Augt. (leg. Porta) — Differt a C. glaucescente Naeg. caule toto arachnoideo- tomentoso, foliis dorso albicantibus, squamis paleaceo-nigrescentibus, et carina deficiente. 5. X Cirsium brixiense Porta, l. c., p. 3. (= C. carniolicum X mon- tanum.) — Caule erecto inferne. glabro, superne tomentoso ramoso sub- aphyllo; foliis radicalibus petiolatis, caulinis sessilibus semiamplexi- caulibus, facie viridibus dorso glaucis ad nervos tantum tomentosis, ambitu obovato-lanceolatis laciniato-dentatis, laeiniis oblongo-acutis den- tato-spinulosis: capitulis semiovato-globosis ventricosis erectis, vel hori- Zontaliter recurvis ebracteatis, ad apicem caulis plerumque 8 breviter, ad lateralium ramorum longe pedunculatis solitariis; squamis lanceolatis carinatis glabris apice recurvatis, ultra. medium atratis; corolla citrina, limbus tubum subaequans. — Dit. Brixiense orientali, in sylvis m. Campei, sol. cal. alt. 900—1000 m. Jul. rarissimo (leg Porta). S 31* 484 P. Porta. 6. X Cirsium concilii Porta, 1. c., p. 4. (= C. palustre X montanum.) — Caule 60—70 cm circiter alto erecto 4— 5-foliato, infra usque ad secundam foliam caulis fere 4-dri-costato, coetero rotundo striato arach- noideo-tomentoso; foliis radicalibus et proximis caulinis semipetiolatis, reliquis sessilibus paululum decurrentibus auriculatis, oblongo-acutis sinuato-pinnatifidis, pinnis lanceolatis antrorsum versis seghettato-denti- culatis margineque spinescentibus, supra laete viridibus sparse lanosis, subtus arachnoideo-tomentosis; capitula 2—3 ovato-ebracteata typo pa- lustre fere duplo majora, squamis involucri arachnoideis ovato-lanceolatis, recurvato-spinulosis, ultra medium atro-maculatis, exterioribus viscosis; corollis styloque roseis, limbus tubo brevior, pappo albo longiore. — Tirol. aust. dit. Leutrense, in pascuis vallis Concilii, ad sylvarum oras, sol. cal. alt. 700—800 m initio Sept. (leg. Porta). 7. X Cirsium brachiatum Porta, Le p. 4. (= C. montanum X pa- lustre.) — Caule 100—115 cm 1. inferne quadricostato striato subglabro, superne arachnoideo-tomentoso toto foliato valde ramoso; folia semi- amplexicaulia breviter decurrentia obovato-lanceolata, profunde sinuato- pinnatifida, pinnis oblongo-lanceolatis antrorsum versis longe spinuloso- dentatis, facie viridia, infra cinerea utrinque glabra; capitulis ad ramorum axilla inaequaliter tomentoso-pedunculatis ebracteatis liberis globosis typo montanum accedentes; squamis oblongo-lanceolatis atropurpureis, ex- terioribus apice recurvatis pubescentia alba marginatis, interioribus glabris erectis breviter spinulatis viscoso-carinatis; corolla purpurea, limbus tubo aequans vel brevior, pappo longitudine tubi. — Tirol. aust. dit. Judicar. in nemorosis ad fluviorum ripas m. Gavardina, sol. cal. alt. 900—1000 m. Jul. (leg. Porta). 8. X Cirsium rigidum Porta, 1. e, p. 5. (Cirsium Wankelii Reichr.?!) = C. palustre X Helenoides.) — Caule 80—90 cm I. erecto sulcato-angu- lato atro-purpureo simplice sparse lanato; foliis facie viridibus parce lanatis, radicalibus utrimque, caulinis dorso pedicellisque albido-tomen- tosis, inferioribus totum, superioribus minus decurrentibus oblongo-lanceo- latis sinuato-pinnatifidis, pinnis bifidis inaequalibus latere dextro bre- viore, sinistro reflexo vel recurvo apice margineque spinescentibus; capi- tulis numerosis ovoideis umbellato-glomeratis; bracteis foliaceis capitulum aequantibus vel longioribus, squamis 'oblongo-lanceolatis acutis, exteriori- bus uno vel altero capitulo margine araneosis ceterum interioribus aut omnibus aculeis minimis colorato-fimbriatis, ultra medium macula purpurea coloratis et spinula alba terminatis; corollis purpureis, limbus tubo breviore. — Tirol. aust. val di Sole, in nemoribus turfosis m. To- nale, sol. cal. alt. 1800—1900 m. Augt. (leg. Porta). 9. X Cirsium variabile Porta, 1. c., p. 5. (C. palustre X Erisithales.) — Caule 30—110 cm l ramoso, usque ad ramos crispato-alato arach- noideo-lanato striato; foliis oblongis remotis, supra obscure-virentibus E 1) Discrimen hujus speciei definire non possum, an sit eadem aut dissi- milis, notitia destitutus. Plantae novae Tridentinae. 485 sparsim lanatis, subtus araneoso-puberulis canescentibus sinuato-pinnati- fidis, pinnis integris vel sinuato-lobatis, basilaribus in petiolum attenuatis, caulinis sessilibus plus minusve decurrentibus in alas breves spinulosas; capitulis 3—7, tres supremi typo palustre duplo majoribus sessilibus, reliquis typo aequalibus inaequaliter pedunculatis; bracteis capitulo duplo brevioribus, squamis variantibus etiam in eodem capitulo, modo ovato- obtusis, modo lanceolato-acutis, spinulato-recurvis, vel erectis inermibus. glabris vel araneoso-marginatis, nudis vel externis sub apice viscosis, bruneis vel paleaceis; corolla purpurea, stylo atro, limbus tubo sub- aequans. A cognitis C. Huteri et Ausserdorferi Hausm. valde dissimilis. — Tirol. aust. val di Sole, ad sylvarum oras m. Tonale, sol. cal. alt. 1800—1850 m. Augt. (leg. Porta). 10. X Cirsium elatum Porta, Le p. 6. (C. pannonicum X oleraceum Schur?) — Caule 150 em circiter elato, striato, ad apicem ramoso, simul cum foliis utraque pagina tomentoso-lanato; foliis radicalibus inferiori- busque breviter petiolatis, obovato-lanceolatis profunde sinuato-lobatis, lobis acute-lanceolatis, semel atque iterum grosse, vel 3—4 minute den- tatis margineque spinulosis; pinnis inferioribus horizontalibus, coeteris antrorsum versis, caulinis conformibus sessilibus dissitis semidecurrenti- bus sursum decrescentibus, summis linearibus integris; capitula glabra ebracteata, involucri foliolis oblongo-lanceolatis linearibus vix spinulosis ad apicem atro-viscosis; corolla purpurea, limbus tubo brevior. — Italia sept. dit. Bellunese, in collibus mont. Alpagi, pr. pag. Tamber, sol. cal. alt. 700— 800 m. Jul. (leg. Porta). 11. X Cirsium argentoides Porta, I. c, p. 6. (C. argenteum X pa- lustre.) — Caule glabro striato folioso superne pedunculato-ramoso, pe- dunculis oblongis foliosis; foliis lanceolatis sinuato-pinnatifidis valde spinosis, inferioribus longe sursum versus apicem minus decurrentibus, supra laete viridibus, infra pedicellisque albo-tomentosis; involucri foliolis exterioribus arachnoideo-ciliatis breviter spinulatis, interioribus inermibus acutis, omnibus ultra medium atro-purpureis apicemque glu- tinosis; corolla roseo-violacea quinquefida, limbo divaricato tubo duplo triplove breviore, pappo longitudine tubi. — Tirol. aust. val. di Sole, in sylvis m. Tonale, sol. cal. alt. 1700—1800 m. Augt. (leg. Porta). 12. Ophrys (Sect. labello plano [sinegibbis]) ripaensis Porta, d C., p. 7. — Semisesquipedalis, tuberibus ovatis; foliis obovato-oblongis lanceo- latis; floribus 1—5 laxe spicatis; phyllis exterioribus cruciato-paten- tissimis roseis, internis brevissimis velutino-viridibus apice truncatis, labello ovato exampediculato plano margine paululum reflexo apicem versus lobis duobus minutissimis instructo, linea mediana rosea glabra apice clavata ad tertiam partem -usque albi coloris clausa margine fusco- lutescens, velutinis; gymnostenio luteo arcuato longe Pea aa — Tirol. aust. dit. Ripae, in collibus m. Brione, admodum rara, sol. aren. alt. 100—200 m. Jun. (leg. Porta). 486 Joaquim de Mariz. CXXXIII. Joaquim de Mariz, Verbasceae novae Lusitanicae. (Ex: Bol. Soc. Broter. Coimbra, XXIII [1907], pp. 23—50.) 1. Verbascum Linkianum Mariz, l. c., p. 33, c. tab. Caule erecto simples ou ramoso, de 50 cm à 1—2 m de alt., mais ou menos tomentoso, indumento branco, amarellado ou esverdeado. Folhas inferiores pecioladas, ovado-oblongas ou largamente lanceoladas, crenadas com a nervura media grossa; folhas caulinares medias e su- periores rentes, semidecurrentes ou muito -decurrentes, agudas, verdes ou amarelladas na pagina superior, estrellado-pelludas em ambas as paginas. Espiga erecta pouco tomentosa, simples ou ramosa na base; flores rentes ou pouco pedicelladas, umas vezes remotas, solitarias ou 2—4 fasciculadas, outres vezes mais unidas tornando a espiga mais densa, bractéas e lacinias do calyx ovadas agudas quasi sem felpa; corolla rodada, com os lóbos espalmados quasi eguaes, citrina ou ama- rella, antheras dos estames maiores obliquas um pouco decurrentes sobre os filetes superiormente glabros e muito lanuginosos na base com pellos amarellos como os filetes dos estames menores; estylete exserto filiforme com o estigma apenas decurrente. Capsula umas vezes arre- dondada, outras ovada, aguda, mais comprida do que o calix, estrellado- tomentosa. É planta muito polymorpha que póde separar-se nas seguintes varie- dades e subvariedades: Var. «. simplex Mariz, l. c., p. 33. Espiga simples; folhas caulinares medias e superiores rentes, ou mais ou menos decurrentes de largura e de tomento vario. Subvar. 1. foliis sessilibus Mariz, 1. c., p. 34. V. simplex Hffgg., Lk., l. c., p. 217, non Labil.; V. Henriquesii Lge. in litt. Oct. 1882; J. Hénriq. Exp. scient. à serra da Estrella, 1883, p. 80, no. 423; Colm., l. c., p. 167. Caule simples pouco tomentoso, folhas rentes. Subvar. 2. foliis decurrentibus Mariz, 1. c., p. 34. V. simplex Hffgg., Lk. form. typ., Le p. 216; V. Henriquesii Lge. form. foliis semidecurrentibus, |. c.; Colm., 1. c. Caule simples mais ou menos tomentoso, ás vezes munito; folhas em regra pouco decurrentes. Subvar. 3. foliis nimis decurrentibus Mariz, 1. c., p. 34. V. simplex Hffgg., Lk., l. c. in Descript.: var. major; V. Thapsus Welw. exs., Fl. Algar. no. 98. f Caule mais alto, robusto, escuro, folhas maiores, mais largas e muito decurrentes; muito affim do T. Thapsoides Hffgg. Lk.- Var. 3. compositum Mariz, |. c., p. 34. V. Henriquesii Lge., |. c. forma racemo: ramoso. Espiga terminal composta, folhas ordinariamente pouco decurrentes. Planta perenne. Verbasceae novae Lusitanicae. 481 Var. y. ramosum Mariz, l. c., p. 34. V. thapsoides Hffgg., Lk., 1. c., p. 214, non Lam., etc. Caule ramoso, fusco, folhas radicaes pecioladas, de lamina decurrente sobre o peciolo, as caulinares decurrentes. Espiga (Anthurio) densa. Corollas pequenas amarellas. Lusitania: Terrenos incultos, pedregosos, beira dos caminhos das regioes inferior e montanhosa. 2. Verbascum virgatum With. 8. lanceolatum Mariz, |. c., p. 42. V. blattarioides Hffgg., Lk., l. c., p. 219, t. 28, non Lam. Caule direito, ordinariamente ramoso, viscoso pelludo; folhas cauli- nares medias e superiores, assim como as bractéas, ovaes oblongas, lanceoladas, agudas. Ovario e estylete guarnecidos de pellos afor- quilhados. Lusitania: Sitios arenosos, pedregosos, estereis e aridos, vinhas. campos, mattas, margens dos rios e ribeiras das regioes inferior e mon- tanhosa. 3. Celsia brassicaefolia Mariz, l. c., p. 48. c. tab. C. Bernadesii R. da Cunha exsic. herb. Esc. Polyt, 1881; P. Cout. exsic. herb. no. 1005, 1883; J. Mar. exsic. herb. Univ., 1883, non J. Don). Planta de 80 cm à 1,50 cm d'alto; caule delgado verdascoso, leve- mente pubescente na base, avermelhado, simples ou ramoso; folhas estreitas glabras, verde-escuras na pagina superior, pubescentes pallidas na inferior, as basilares em roseta, pecioladas, com o peciolo canalicu- lado, lyrado-pennatipartidas ou pennatilobadas, lobulos desegualmente denteado-espinescentes, com o rachis muito estreito denteado; folhas caulinares inferiores pouco pedunculadas e as medias abarcantes, den- teadas pennatifidas, as superiores e as bractéas cordiforme-lanceoladas, triangular-denteadas, estas 5 à 6 vezes mais curtas do que o pedunculo. Haste floral muito alongada, 1 eis, ou 2 vezes mais comprida do que o caule, cacho muito frouxo; flores solitarias em pedunculos muito com- pridos, glandulosos no apice, patentes; lacinias do calix quasi eguaes, ovadas glandulosas inteiras apiculadas no apice. Corolla de 1 e !/, à 3 em de diametro, amarella com manchas purpurinas na fauce e na base dos 2 lóbos superiores; estames 4, os menores revestidos de tomento amarello-violaceo, os maiores glabros com as antheras muito compridas decurrentes sobre os filetes lineares, arqueados ascendentes como o estylete, este filiforme et dilatado no meio. Capsula ovada sub- globosa lisa ou levemente granulosa, glabra, quasi 2 vezes mais comprida do que o calix. Searas, pastagens, terrenos arenosos, humidos, beira dos rios. Lusitania: Beira meridional: Castello Branco: prox. do rio Ponsul (R. da Cunha), Belvér: prox. de Abrantes (P. Coutinho); — Baixas do Sorraia: Montargil (J. S. Cortezao), Coruche: Herdade de Venda (H. Cayeux). — bis-ann. Maio-Junho (v. 8.). Hab. provavelmente na Hespanha. 488 F. Fedde: Neue Namen i. d. Bulletins v. 1909 d. Bureau of Plant Industry. CXXXIV. F. Fedde, Neue Namen in den Bulletins von 1909 des Bureau of Plant Industry, U. S. Dep. of Agriculture zu | Washington. (Ex: U. S. Dep. of Agric. — Bur. of Pl. Ind. — Bull. no. 176 [1910], pp. 30, 31.) Auf ausdrücklichen Wunsch von Mr. David Fairchild veróffent- liche ich hier die Liste der neuen Namen des Jahres 1909 aus den Bulletins des Bureau of Plant Industry: 1. Albizzia adianthifolia (Schum. sub Mimosa) W. F. Wight in Bull. 137, Bur. Pl. Ind., 1909, p. 12. -— Brit. Centr. Africa. . 9. Xiphagrostis condensatus (Hack. sub Miscanthus) W. F. Wight in Bull. 137, Bur. Pl. Ind., 1909, p. 17. — The correct name for the above is Miscanthus condensatus Hack.; the genus Xiphagrostis [Contributions from the U. S. National Herbarium, vol. 9, 1905, pp. 399—400] having been based on a misconception of the type of Miscanthus as established by Andersson in 1856. "That author indicated in a note that he did not. consider the first species, M. capensis, as typical of the genus, and the second species, M. japonicus, should accordingly be recognized as the type. The usual application of the. generic name Miscanthus therefore remains unchanged. — Japan. 9. Phaseolus angularis (Willd. sub Dolichos) W. F. Wight in Bull. 137, Bur. Pl. Ind., 1909, p. 17. — Japan. 4. Chrysanthemum stipulaceum (Moench sub Anthemis 1802) W. F. Wight in Bull. 137, Bur. Pl. Ind., 1909, p. 21. — Chrysanthemum sinense Sabine 1825. — China, Tschili. 5. Phragmites vulgaris var. longivalvis (Steud. pro spec.) W. F. Wight in Bull. 137, Bur. PL Ind., 1909, p. 46. — Japan. 6. Garcinia tinctoria (DC. sub Xanthochymus) W. F. Wight in Bull. 137,. Bur. Pl. Ind., 1909, p. 50. — Java. 1. Pinellia cochinchinense (Blume sub Arisaema) W. F. Wight in Bull. 142, Bur. Pl. [nd., 1909, p. 35. — Cochinchina. 8. Belou marmelos (L. sub Aegle) W. F. Wight in Bull. 142, Bur. Pl. Ind., 1909, p. 48. — Burma. 9. Firmiana simplex (L. sub Hibiscus) W. F. Wight in Bull. 142, Bur. PL Ind., 1909, p. 67. — Sterculia platanifolia L. f. — China, Kiangsu. 10. Myrciaria edulis (Vell. sub Eugenia) Skeels in Bull. 148, Bur. PI. Ind., 1909, p. 14. — Brasilia. 11. Phyllanthus acida (L. sub Averrhoa) Skeels in Bull. 148, Bur. Pl. Ind., 1909, p. 17. — India and Madagascar, 12. Cryptocarya rubra (Mol. sub Pewnus 1782) Skeels in Bull. 153, Bur. Pl. Ind., 1909, p. 15. — Cryptocarya peumus Nees. — Chile. 13. Brassica pekinensis (Lour. sub Sinapis) Skeels in Bull. 153, Bur. Pl. Ind., 1909, p. 21. — Brassica. petsai Bailey. — China, Tschili. 14. Callistemma chinensis (L. sub Aster) Skeels: in Bull. 153, Bur. Pl. Ind., 1909, p. 27. — Callistephus chinensis Nees — China, Tschili. Vermischte neue Diagnosen. -489 15. Belou glutinosa (Blanco sub Limonia) Skeels in Bull. 162, Bur. Pl, Ind., 1909, p. 26. — Aegle decandra Naves. — Luzon. 16. Gourliea spinosa (Mol. sub Lucuma 1782) Skeels in Bull. 162, Bur. Pl. Ind., 1909, p. 31. — Gourliea chilensis Gay 1€46. — Chile. 17. Claucena lansium (Lour. sub Quinaria) Skeels in Bull. 168, Bur. Pl. Ind., 1909, p. 31. — Cookia punctata Sonnerat. — Claucena Wampi Oliver. — Southern China. 18. Elephantorrhiza elephantina (Burch.) Skeels in Bull. 176, Bur. PI. Ind., 1909, p. 29. — Acacia elephantina Burch., Trav., vol. 2, p. 236; 1824. — Acacia elephantorrhiza (Burch.) D. C., Prod., vol. 2, p. 457; 1825. — Elephantorrhiza Burchellii Benth., Hook. Journ. Bot., vol. 4, p. 344; 1842. — Although Burchell is given as the authority in De Candolle's Pro- dromus for the specific name elephantorrhiza, the name he really used and under which he gave an excellent botanical diagnosis is that here recognized. — From Pretoria, Transvaal, South Africa, Presented by Prof. J. Burtt Davy, director, Transvaal Department of Agriculture, Received September 10, 1909. CXXXV. Vermischte neue Diagnosen. 5CO, Carex Laestadii (C. brunnescens [Pers.] Poir. X loliacea L.) Holm- berg in Bot. Not, 1910, p. 87. — C. macilenta Nylander, Spicil. (1844); Fries, Summa veg. p. p. (1845, planta fennica), non Herb. Norm; Laestad. (1860); auctt. plur., ubi planta suecica vel fennica spectatur. — C. tenui- fora var. macilenta Lang p. p. (1851); Kükenthal p. p. (1909). — C. gra- cilis Ledeb., Fl. ross. (1853), non Schkuhr. — C. canescens g. subloliacea Hartm., VIII p. p. (1861); Neum., Flora (1901), non Laestad. — Folia bre- viuscula, culmus 20—50 cm altus, spica subcontigua, 1—2 cm longa, Squamae certe ad carinam, saepe totae brunneae, utriculi antice fissura + conspicue colorata ornati. l Dei Forma subbrunnescens Holmberg, l. c., p. 87. — Utriculi squamas subaequantes vel parum superantes, suberecti, tenuiter nervati, breviter rostrati, rostro bidentato. — Sverige: Norrbotten, Pajala och Kengis (L. Laestadius!); Torne Lappmark, Karesuando flerestädes (L. Lae- Stadius!, C. P. Laestadius!) — Norge: Sulitjelma-omrádet, Furu- lund, Bursi, Giken (Holmberg!). — Finnland: Karelen, Olonetz (Ny- lander). E Forma subloliacea Holmberg, l. c, p. 87. — Utriculi squamas Subduplo superantes, subsquarrosi, subcostati, acuti, erostrati, apice emargi- nati vel bidentuli. — Sverige: Norrbotten, Kengis (L. ae bach Medelpad, Hafverö sn. Vassnäs vid kvarnbücken (K. F. äere? — Norge: Sulitjelma-omrádet, Furulund och Bursi (Holmberg). 501. Carex macilenta Fr. H.-N. sensu stricto (1840); M. N. Blytt an auctt, plur., ubi pl. norveg. spectatur; Holmberg, |. c.; p. 88. (C. om var. silvatica (Meinsh.) Holmb. X. loliacea L.) Holmberg, 1. c. — ©: 490 Vermischte neue Diagnosen. flora Hartm., IV p. p. (1843). — C. tenuiflora var. macilenta Lang, p. p. (1851); Kükenthal p. p. (1909). — C. canescens var. 8. subloliacea Hartm., VIII p. p. (1861), non Laestad. — Folia longiuscula, culmus 35—60 cm altus vel ultra, spica subcontigua 1—2 cm longa, squamae plerumque pallidae, utriculi antice fissura pallida + conspicua ornati. " Forma subsilvatica Holmberg, Le, p. 88. — Tab.: Flora Dan, Suppl. III, tab. 168. — Analoga f. subbrunnescenti praecedentis. — Norge: Bjórnstad vid Aamodt (Blytt!, non Herb. N.); Rypekjaern vid Kristiania (Blytt sec. Fl. Dan.). Forma subloliacea Holmberg, |. c., p. 88. — Tab.: Boott, Illustr., IV, tab. 471. — Exs.: Fries, H. N., VII, 84. — Analoga f. subloliaceae praecedentis. — Norge: Bjórnstad vid Aamodt (Blytt!, etiam in Fr. H. Nj; Grindefjeld i valders (Moe!). 502. Carex albidula (C. canescens L. X loliacea L.) Holmberg, l C. p. 88. — C. canescens X loliacea (0. Hagström in sched., 1894) Grütter, 1896, sec. Asch. & Graebn.; Neum., Bot. Not, 1905 (non Flora); non Callmé (cujus duo specimina orig. „Caricis Mithalae“ in herbario Mus. Bot. Upsaliae meram C. brunnesc. var. silvaticam sistunt.) — Folia lon- giuscula, culmus 30 50 cm altus, spica saepius interrupta, 1'/—4 cm longa, squamae albidulae vel dilute brunneae, fissura utriculi sub basin dentium non producta. Forma subcanescens Holmberg, 1. c., p. 88. — Sverige: Söder- manland, Bjórkdal vid Hall nüra Södertälje (0. Hagstróm!); Nerike, Göthlunda, Hógby (0. G. Blomberg!); Medelpad, Njurunda och Liden sec. Collinder (an f. subcanescens an f. subloliacea nescio, quum specc. non vidi; Lule Lappmark, Jockmock (Otto Vesterlund, 1907!); Norge: Sulitjelma-omrädet, mellan Fagerlid och Kjelvand (Neum.!, Holmb.!), Furulund och Bursi (Holmb.!). — ?Japan: Yesso, Akkeshi (C. tenuiflora var. macilenta sec. Kükenth.). Forma sublolíacea Holmberg, Le p. 89. — Sverige: Jümt- land, Handöl (S. Almqvist!), Bodsjóedet vid Are (Fl. Behm!); Lule Lappmark, Jockmock (Otto Vesterlund, 1890!). — Norge: Suli- tjelma-omrádet, Furulund och Bursi (Holmberg!) — Ostpreussen: Rominter Heide, Schmaleningken och Trappönen (sec. Kükenthal). 503. Cerastium arvense var. Webbii O. E. Jennings in Ohio Nat, IX (1909), p. 441 (diagn. brevis), X (1910), p. 136. — Similar or somewhat taller than varieties oblongifolium and villosum, our specimens now ranging from about 3,5 to 5 dm in height, the larger plants often decumbent for a distance of 1 dm or more at the base, more or less densely pubescent, especially above, where there is often much glandular pubescence. Leaves oblong-lanceolate below to ovate-lanceolate above, the latter attaining a size of 1,2 cm wide by 6 cm long, all sub-acute to obtuse and somewhat paler below, the leaves of the sterile shoots being some- what smaller and: varying from oblong-lanceolate to linear-elliptic, the floral bracts being similar to the sepals in shape and size, and viscid- pubescent, Cyme strict to rather widely branched at maturity; pedicels A AA Vermischte neue Diagnosen. 491 stiff, 1 to 4 cm long, at the apex abruptly bent so that the pod becomes more or less cernuous. Sepals narrowly oval, acute to somewhat obtuse, white scarious margined, about 2 mm wide by 6 mm long. Petals about 1 cm long by 5 mm wide, obovate, the apex emarginate to the depth of about 1,5 mm. Pods cylindric, 2,5 to 3 mm in diameter, 1 to 1,5 cm long, arcuate with the apex curved upwards, yellowish white, lustrous, the teeth in dehiscence erect, about 1 mm long, narrowly acuminate. Seeds reddish-brown, flattened-globose-reniform with a very narrow sinus, quite roughly papillose, about 0,8 mm in diameter, — Ohio: Garretts- ville; along the gorge of the Rocky River, Cuyahoga County (R. J. Webb, 23. VI. 1907, 25. VI. 1909). — This variety, as exemplified by the specimens now at hand, has the longer pods of variety oblongifolium with the more dense villous-pubescence of villosum and is almost as densely viscid- pubescent as is the typical Cerastium vulgatum L. In fact, it almost appears as though there might be here a case of hybridism, the inter- gradation being so complete. 504. Adiantum pedatum L. var. laciniatum L. S. Hopkins in Ohio Nat., X (1910), p. 180. — Pinnules linear, lanceolate, or oblanceolate, more or less branched; growing with the type; rocky wooded hillsides, Wayne County, Ohio (Fig. 1). — In the latter part of August, 1909, in company with Mr. R. J. Webb, of Garrettsville, and Mr. A. N. Rood, of Phalanx, I visited Woodworth's Glenn, in Portage County. — A clear rapid flowing Stream very suggestive of trout has cut out a small ravine through the sub-carboniferous (?) sandstone. In some places this ravine is quite narrow and the walls almost perpendicular. — The ordinary Fragile Bladder Fern grows in abundance upon these rocks. A hasty glance revealed the fact that it differed very materially from the ordinary form. The apexes of the frond and the tips of the pinnae are branched two to four times, acuminate, obtuse or emarginate. — The plant grows plentifully in the partially shaded ravine and the differences from the normal type of frond seem to warrant the name: 505. Cystopteris fragilis (L.) Bernh. var. cristata L. S. Hopkins. L $^ P. 181, c. fig.2. — Apex of frond branched, thebranches often dividing again; obtuse or acuminate, pinnae linear, lanceolate, broadly triangular, acum- inate, acute or obtuse often branching into two or more irregular seg- ments; in part on sandstone rocks, Woodworth's Glenn, Portage County, Ohio, 506. Dirichletia Princei Dop in Ann. Mus. col. Marseille, XV (1907), P. 3. — Frutex vel arbor? ramulis pubescentibus, stipulis deltoideis elon- gatis pilosis; foliis oppositis oblongis acutis breviter petiolatis: basi attenuatis, sparse pilosis facie ventrali, fere glabris facie dorso, sed dense pilosis ad venas; floribus di-vel trimorphis, tetrameris in cymas terminales dispositis, calycis segmentis basi connatis, valde inaequalibus, crescentibus; corollae tubo cylindrico piloso elongatissimo; segmentis { . em lacia 1d e ascar: parvis ovatis acuminatis, sparse pilosis; fructu ignoto. Madag Prov. de Majunga (Prince n. 64). — Espéce voisine du D. trichophlebia Baker, 492 Vermischte neue Diagnosen. dont elle se distingue principalement par les fleurs polymorphes, le tube de la corolle non dilaté à l'apex, les feuilles pétiolées. 507. Pultenaea Gunnii Benth. var. flava A. J. Ewart in Vict. Nat., XXIV (1908) p. 190. — A variety with yellow flowers. — Victoria: Wandin, P. R. H. St. John. October, 1907. — Or a sub-variety of P. Gunnii itself, if this species is reducible to a variety of P. stricta. 508. Viburnum Hessei Kóhne in Gartenflora, LVIII (1909), p. 91, c. 8 fig. — Affinis Viburno Wrightii. Ramuli juveniles pilis longis patulis obsiti mox glabrati. Stipulae nullae; petioli breviusculi, initio pilis longis patulis + obtecti; lamina e basi medio valde plicata rotundata v. subcordata late v. rotundato-ovata (6 —8 cm: 4,75—6 cm) acuminata, bre- vissime latissimeque dentata dentibus angulo obtusissimo terminatis, subtus in nervis initio saepe pilis longis subadpressis haud dense obsita postea glabrata v. in nervorum angulis + barbata. Corymbi breviter pedunculati parvi (2—4 cm diam.). Corolla extrinsecus glabra. Stamina corollam aequantia. Fructus coccineus nitens, putamen complanatum sulcis levissime impressis v. obscuris hinc 2 illinc 3 munitum. — Bis jetzt ein niedriger, dichtzweigiger Strauch. Zweige unter Winkeln von 45? abstehend, dick, anfangs vierseitig. — Heimat vermutlich China oder Japan. — In Kultur als Viburnum Wrightii aus Sargentschen Samen im Späthschen Arboret, als Viburnum furcatum in den Botanischen Gürten zu Berlin und zu Darmstadt, sowie bei H. Hesse in Weener- Ostfriesland. — Viburnum Wrightü ist in der Behaarung ganz ähnlich, zeigt aber ganz andere Blattzähne, die Blütenstände sind viel grösser. Die Staubblütter sind etwa um die Hälfte länger als die Blumenkrone. — Viburnum Willeanum Graebn. hat an den Blütenzweigen Blätter, die am Grunde keilfórmig und bis zur Mitte oder wenigstens bis zum unteren Drittel ganzrandig sind. Die Blumenkrone ist noch etwas kleiner als bei V. Hessei und wird von den Staubblüttern überragt, die Doldenrispen sind vie] grösser. 509. Ophrys bombyliflora Lk. forma elongata A. Terracciano in Bull. Soc, Bot. Ital, 1910, p. 19. — Foliis inferioribus lanceolatis et acutis, usque ad 9 cm longis, caulinis oblongo-lanceolatis v. obovato-oblongis, scapo elato plus minus firmo, bifloro, floribus quam in typo maioribus. — Sardegna: colline attorno ai bagni di San Martino sotto Ploaghe (29. IV. 1907). 510. Ophrys Arachnites (L.) Lam. forma elongata A. Terracciano, I. ©., p. 20. — Foliis inferioribus anguste lanceolatis, caulinis gradatim reductis et fere omnino guainantibus, scapo elongata, 1—2 floro. — Sardegna. 511. Ophrys Arachnites (L.) Lam. forma longebracteata A. Terracciano, l. c, p. 20. — Planta robusta, folis inferioribus quam in typo majori- bus, caulinis bene evolutis usque ad spicam, spica interdum subsecunda et multi-densiflora, bracteis duplo v. ultra flores superantibus. — Sar- degna. 512. Ophrys tenthredinifera W. 8. neglecta (Parl) forma gracilescens À. Terracciano, 1. c., p. 21. — Sepalis exterioribus quam maxime divari- Vermischte neue Diagnosen. 493 catis, oblongo-lanceolatis, maximis, v. ovario adpressis; scapo exili, 1—2 floro, floribus bibracteolatis, una tantum bracteola minima: comune ovunque con 8. necleta Parl. — Sardegna. 518. Ophrys lutea Cav. forma grandiflora Terracciano, l. c., p. 21. — Floribus maximis, numerosis, scapo firmiore, — Sardegna. 514. Ophrys fusca Lk. forma maxima Terracciano, 1. e p. 22. — Scapo firmo, usque ad 30 cm longo, floribus maximis, labello integro, expanso. — Sardegna. 515. Orchis papilionacea L. «. typica forma vexillifera A. Terracciano, l ce, p. 28. — Sepalis lateralibus longissimis, intermedio lesiniformi, interioribus parvis, labello rhomboideo-subtriangulari, basi acuto, planta robusta, — Sardegna: Sassari a Spartivento e nei prati delle colline vulcaniche attorno al bacino di Bunnari (14. v. 1907). 516. Orchis candida Terracciano, l. c., p. 24. -— O spica brevi, 8—6 flora, laxa; perigonii phyllis omnibus albis, viride-nervosis et nervis ex- terioribus distinctis, lateralibus obovato-lanceolatis, raro erectis, sub- faleatis, nervo unico prominulo, basi tantum tribus parvis aucto, mediano obovato-oblongo lateralia tegente, trinervio, interioribus !/, reliquis bre- vioribus, lanceolatis, acutis, margine vix undulatis, trinerviis, basi tantum uno alterore latere nervulo minimo auctis; labello etiam albo, caudissimo, Phyllis exterioribus longiore, ampliato, subdeltoideo v. obovato-flabelli- formi, marginibus crispulis et suberectis qua dere cucullari, apice acutius- culo, calcare ovarium v. aequante v. parce breviore, vix incurvo, primum amplo, dein angusto; gynostemio acuto, apice viridulo, dein albo, antheris luteis; bracteis lanceolatis, acutis, ovarium superantibus, 3—5 nerviis. Folia numerosa scapum usque ad apicem tegentia, inferiora (6—8) ex- Pansa, lanceolata, acuta, medio subtus exquisite carinata, superne canali- culata, viridia, caulina gradatim decrescentia, anguste-lanceolata, acutiora, scapo 'adpressa. Fibrae radicales tuberiformes duae, obovatae, acutae, fibris numerosis gracilibus cinctae, — Sardegna: Legi prope Sassari ad Cudinei (10, IV. 1907 et 12. IV. 1909); anno 1908 non reperi. 517. Orchis tridentata Scop. «. typica forma commutata (Tod.) Ter- racciano, l. c., p. 25. — Syn.: O. commutata Todaro. 518. Orchis laxiflora «. typica forma grandiflora Terracciano, l. c., P. 26. — Flores maximi, numerosi, tota planta robustior. — Sardegna. 519. Orchis laxiflora «. typica forma albiflora Terracciano, l. c., p. 26. — Flores maximi, omnino albi. — Sardegna. 520. Scrapias Lingua L. «. typica forma humilis Terracciano, l. e, p. 27. — Tota planta diminuta, foliis stricte lanceolatis falcastisque, in- ferioribus praesertim, floribus minoribus et apice scapi valde confertis. — Sardegna. 99 521. Aceras longibracteata X anthropophora Terracciano, I, C., E ; — Statura media, scapo brevi et viridi, raro sub floribus leviter Se es- cente, à 20 ad 25 cm longo, foliis uti in A. anthropophora oblongo- ae latis, acutiuseulis, fere glaucescentibus et transverse venulosis, floribus 494 Vermischte neue Diagnosen. omnino uti in A. longibracteata, tuberibus ovato-rotundatis, fibris reliquis filiformibus longissimis. —- Sardegna: Sassari a Mulatä (2. IV. 1906), a Serra secca (5. IV. 1907). 529. Epipactis latifolia (L.) All. 8. microphylla (Sw.) forma canescens Terracciano, l. c., p. 30. — Plus minus scapis ei ovariis canescentibus. — Sardegna: Negli stessi luoghi (17. VI. 1908). — Questa forma si rassomiglia molto ad E. rubiginosa Gaud, ma non é la medesima cosa. 523. Aster Tripolium L. var. pygmaeus Béguinot in Nuov. Giorn. Bot. Ital, XVII (1910), p. 91. — Distinguitur caulibus graciloribus (1—2 dm.), erectis, in parte superiore solum ramosis, ramis nunc approximatis, nuno parum divarieatis sed brevibus, foliis latiusculis, crassis, semper gla- berrimis, squamis glabris. — Venetia: Fusina, in locis salvis barene dictis, in parte depressiore semper subhumida, nec non secundum fossao aquas salsas continentia. — 10. Oct. 1909. 524. Aster Tripolium L. var. transiens Chiti, 1. c., p. 92. — Distin- guitur foliis minute piliferis vel denticulato-piliferis aut, praesertim in- ferioribus, latioribus, grosse dentatis, squamis glabris vel inconspicue ciliatis; — Venetia, — Patavium (Padova), cultus in R. Horto Botanico e seminibus plantae glaberrimae et integrifoliae e locis salsis prope Mestre, Fusina, etc.: a doct. A. Beguinot anno 1907 collectis. — 8. Oct. 1909. 525. Leontodon tenuiflorus Rchb. var. finalensis Bicknell, |. c., p. 102. — L. incanus var. tenuiflorus forma finalensis Bicknell et Fiori in Fiori, Paol. e Beg., Fl. Anal. d'lt., III, p. 402 (1904). 526. Allium Ampeloprasum L. var. commutatum Sommier in Boll. R. Ort. Bot. Palermo, VI (1907), App., p. 146. — A. rotundum Guss., Syn. I, p. 392, non L. (monente ipso Gussone, Fl. Inar., p. 339); Calc., p. 25. — A. commutatum Parl, Fl. It, IL p. 574; Solla, p. 465 (in nota). — Haec varietas recedit a typo: spatha longius cuspidata, umbella fere globosa nec ovata, staminibus longius exsertis, capsulis tepala excedenti- bus, bulbo minus prolifero. — Lampedusa: Valle Pollicino, Vallone dell' Imbriacola, Cala Francese, dintorni del Porto, isola dei Conigli; Mrz. foglie, Apr. fi. e fr.! — Gussone (nell isola dei Conigli), Zodda (all Aria Rossa, fi. e fr.). — Riferisco la mia pianta di Lampedusa e dei Conigli all’ A. commutatum (A. rotundum della Synopsis), per la località, e perché combina colla descrizione di Gussone, salvo che ha le foglie perfetta- mente liscie negli orli e nella carena. In quanto alla scabridita dei tepali sugli orli e nel dorso, essa varia nei miei esemplari di Lampe- dusa che ora la monstrano ed ora no. I, fiori sono di un rosa piu 0 meno carico. 527. Allium Ampeloprasum L. var. hemisphaericum Sommier, l|. © p. 147. — A varietate praecedente differt: pedunculis minus numerosis, omnibus erectis, ascendentibus vel horizontaliter patentibus (quapropter umbella hemisphaerica nec globosa apparet) et capsulis minoribus. Specimina plurima gracilia et humilia (20—30 cm), sed majora (ultra Vermischte neue Diagnosen, 495 ~ lj m) non desunt. — Lampedusa: Verso Capo Ponente; 28 Apr. fi. e fr.! — Questa forma presenta i caratteri della var. commutatum, salvo che ha l'ombrella meno fornita e mancante di peduncoli reflessi, ed ha le capsule piü corte dei tepali. 528. Erodium laciniatum (Cavan.) Willd. var. grandiflorum Sommier, 1. c., p. 204. — Petalis calyce duplo longioribus. — Linosa: Nelle radure della macchia, alla base del m. Vulcano, sopra la Pozzolana di Levante; 3 Mrz. fi. e. fr.! 529. Erodium angulatum Pomel. var, Linosae Sommier, I. c., p. 205. — Radice annua, caulibus ascendentibus hispidulis 25 cm usque altis, foliis pilis brevibus adpressis plus minus pubescentibus glandulisque sessilibus abunde conspersis ambitu ovato-oblongis basi cordatis pinnatifidis vel pinnatipartitis, partitionibus obtusis obtuse crenato-lobatis, stipulis medio- cribus praeter supremas abbreviatas ovato-triangularibus acutiusculis, pedunculis subquinquefloris (variant 1-7 flori) cum pedicellis et calyci- bus pubescentibus interdum glanduloso-pubescentibus, sepalis 4—5 mm longis mucrone brevissimo apice setigero terminatis, petalis violaceis calycem aequantibus vel parum excedentibus, filamentis glabris, val- varum foveolis parvis eglandulosis plica concentrica angusta auctis, earum cauda 30—35 mm longa jam a basi intus longe pilosa et contorta. — Species fere intermedia inter .E, malacoidem W. et E. laciniatum W. Propius aecedit ad E. malacoidem a quo primo intuitu foliorum partitione distinguitur; ab eo praeterea differt fovea valvarum eglandulosa minore, plica concentrica minus conspicua et rostro longiore. Ab E. laciniato differt foliis glanduloso-punctatis non dimorphis, superioribus minus pro- funde partitis eorum partitionibus lobulisque obtusis, valvarum foveis plica concentrica donatis, earum cauda breviore basi crassiore et jam a basi spiraliter contorta et pilis longis barbata, sepalorum mucrone bre- viore, pedunculis et pedicellis densius pubescentibus, stipulis minus latis. Forma E. laciniati quae in Linosa adest praeterea magnitudine florum eximie differt. — Linosa: Frequente nelle radure della macchia, sulle rupi ed anche nei luoghi arenosi; 2, 3, 4, 5 e 6 Mrz. fi. e fr, 23 e 24 Apr. fr.! 530. Callipeltis muralis (L.) Moris forma calvescens Sommier, l. c., p. 221. — Fructibus omnino glabris, etiam apice pilis destitutis; tota planta glabra, folia angusta, nervo medio valido. — Non ho mai visto questa forma altrove, e tutti gli autori sono concordi nel dire che gli acheni della Callipeltis muralis, se anche talvolta sono glabri sul dorso, non mancano mai di un ciuffo di peli all’ apice. Trovasi in Linosa anche il tipo con gli acheni pelosi e muniti di lunghi peli all’ apice, e trovansi pure forme intermedie. 531. Echium confusum De Coincy var. braoteatum Sommier, l. e. p. 282. — Differt a tipo: floribus minoribus, bracteis inferioribus foliis similibus flores remotos longe superantibus, bracteis superioribus calyces et flores excedentibus racemum juvenem comantibus; planta elata, flac- cidior. -- Linosa: Nelle parti coltivate; Mrz. fi.! 496 Vermischte neue Diagnosen. 532. Brachypodium distachyum (L.) Pal. de Beauv. var. paradoxum Sommier, l. c., p. 252. — Planta elata (85—45 cm) gracilis, culmis numerosis a basi ramosis geniculatis, foliis elongatis flaccidis obscure virentibus, panicula 4—6-stachya, spiculis vix compressis aristis ante anthesin in penicillum conniventibus. Habitus B. sylvatici. — Linosa: Nelle siepi e fra i fichi d'India, fra il Paese e lo Scalo; 4 Mrz. fi.! — Questa forma sembra intermedia fra il B. distachyum e il B. sylvaticum. Dal primo differisce per le caratteristiche sopra enumerate, e dal secondo per la radice annua, per le guaine e le spighette glabre, per la pannoc- chia piü rigida e non flessuosa. 533. Elatine Hydropiper L. var. Gussonei Sommier in Boll. R. Ort. Bot. Palermo, V (1906), Appendix, p. 76. — E. macropoda Sola, p. 413; Lojac. Esc., p. 11, 18 et Fl. Sic., I, p. 185, non Guss. E. campylosperma Ross, p. 346, non Seubert. — E. Hydropiper «. macropoda Fiori e Paol. Fl. an., I, p. 384. — Foliis oblongo-ellipticis vel subspathulatis, inferiori- bus longe petiolatis, floribus tetrameris, octandris, superioribus sub- sessilibus, inferioribus pedunculatis, pedunculis folio brevioribus vel parum longioribus, petalis late elliptieis, pulchre roseis, calycem aequantibus, seminibus instar ferri equini vel uncini curvatis. — Ab E. Hydropipere praesertim floribus pedunculatis differt; ab E. macropoda magis recedit seminibus valde incurvis, magnitudine et colore petalorum (petala a Gus- sone in specie sua alba et calyce duplo breviora dicuntur), nec non pe- dunculis brevioribus, crassioribus, E. Hydropiper var. pedunculata Moris (= E. campylosperma Seub.) quae nostrae magis affinis est, tamen pedun- cula longiora, et petala alba calyce breviora habet. — Qua e là nelle piccole pozzanghere che si formano negli incavi della roccia; Marzo fiori! — Ross (luoghi umidi o che furono inondati), Solla (ancora in fiore, ma per la maggior parte disseccata) Lojacono (in tutte le pozzanghere negli incavi del calcare in tutta Lampedusa copiosissima. 534. Statice graeca Boiss. var. italica Lojacono Pojero, 1. c., p. 100. — Statice graeca et Sieberi Boiss. Fl. or, IV, p. 801. — Icon. nulla. Heldr. Exsicc., Fl. Gr. no. 99. — Glaucescens, laeviuscula, foliis obovato- spathulatis, coriaceis, oblongis, cum apiculo, in petiolum attenuatis; scapis parcissime divisis, sterilibus nullis; spiculis, secus axeos rectos, laxissimis, remotissimis, 4—6-floris, in spicas longas unilateraliter secundas digestis (more Staticearum e grege Psilocladae ,Dissitiflorae typicae“) erectis, rectisque; bractea externa parva late triangulari-obtusa, fere toto hyalina, summa latissima, glauca, pallide rufa, margine rufo angustissimo, postea hyalino, convoluto-compressa, glumacea, obtusissima truncato-lacera, tur- gidula, intimis (plures) ad singulum florem subjectis vix anguste spathu- latis, fere toto membranaceis, dorso nervatis; calyce breviter ampliato, obtuse lobato; corolla .... — Apulia: Bari, in salsugineis legit Bruni! (In Herbario Panormitano) — Osserv. — Le St. Sieberi e St. graeca (forse da riunire specificamente) sono quelle che formano il passaggio, per la St. Smithü, ale ,Steurocladae“ in senso lato. Esse rammentano quel gruppo della St. psiloclada Boiss. che in Sicilia presenta St. albida e St. intermedia, e la mancaza di rami sterili le fa avvicinare a questo gruppo piu che alla St. virgata ed affini. Repertorium specierum novarum regni vegetabilis | auctore F. Fedde | No. 188/190 | VIII. Band I5. Oktober 1910 Ji / CXXXVI. Saussurea turgaiensis B. Fedtsch., nov. spec. Von Boris Fedtschenko. Oberbotaniker am Kaiserlichen Botanischen Garten zu St. Petersburg. (Originaldiagnose.) E Radix valde incrassata, fere lignosa. Collum vaginarum foliorum vetustorum reliquiis obtectum, valde ramosum. Caules satis numerosi, , 20-20 cm alti, suberecti, paulo foliati, versus apicem vel fere a medio ,Tamosi, Folia numerosa, fere omnia basilaria, vagina fusca dilatata, - petiolo brevi, lamina ambitu oblonga, caulem interdum subaequantia, Pinnato partita, laciniis inferioribus ambitu ovatis, in lacinulas lineares sectis, laciniis superioribus linearibus, subindivisis, Inflorescentia pani- culato corymbosa, coarctata, capitulis numerosis, lineari oblongis. In- volucrum subquinqueseriale, foliola ejus externa triangulari lanceolata, interiora colorata, lineari lanceolata, apice exappendiculata, versus apicem puberula. Pappus biserialis, setae externae breves, simplices, intimae longae: plumosae. Antherae basi bisetae, setis pilosis. Receptaculum - paleis setiformibus obtectum. Achenium glabrum. Habitat: In locis salsis Turkestaniae septentrionalis: territ, Turgai (inde nomen!) ubi primum a cl. H. M. Krascheninnikow 15 Aug. 1908, in salsis prope lacum inter colles araneosos in ditione Naursum secundo Species haec detecta est; etiam in terr. Akmolinsk in locis salsis ad fl. Sary-usen prope cimeterium Dshantai, ubi jam 25 Jul. 1908 a W. J. Smirnow lecta est. Diese Pflanze steht der Saussurea salsa (M. B.) Spreng. am nächsten, ist aber durch angegebene Merkmale sehr gut unterschieden. * AIR | MEN CXXXVII. R. E. Fries, Malvaceae novae americanae. | (Ex: Kgl. Svenska Vetensk. Akad. Handl, XLII, no. 12 [1907], pp. 29— 61.) d (Schlufs.) 19. Pavonia Gürkeana R. E. Fries, l c. p. 57, tab. VI, fig. 11—12, Vil, fig. 1—2, Syn.: Pavonia hastata Cav. var. a. pubescens Gürke forma a. longifolia Gürke in Mart., Fl. bras. 12, 3, p. 500, pro parte. Repertorium novarum specierum. VIII. 32 498 R. E. Fries. Frutex erectus, parce ramosus, usque ad 1 m altus (vel ultra?), ramis pilis stellatis minutis et majoribus intermixtis cinereo-olivaceis dense tomentosis; internodia ad 4 cm longa. Folia spiraliter disposita. Stipulae subulatae, acutae, puberulae, 2—4 mm longae. Petioli patentes vel etiam divaricati, tomento ramulorum, sursum densiore vestiti, 1—2 cm longi, laminis ter quaterve breviores. Laminae membranaceae, anguste triangulari-oblongae, a basi ad apicem sensim angustatae, summo apice acutae vel obtusiusculae, basi sagittatae vel cordato-hastatae (lobis basalibus 3—10 mm longis divergentibus, incisura angulum acutum vel subrectum formante), margine revoluto, incisura basali integra excepta, dentatae (dentibus acutis vel obtusis, 2—7 mm latis et !/,—2 mm altis), supra virides et pilis stellatis laxiuscule instructae, subtus pallidiores et laxe vel densiuscule stellato-pilosae (superficie tomento non occulto) in nervis validioribus pilis simplicibus longioribus instructae, 7-nerviae, rete venularum supra inconspicuo, subtus leviter prominente; laminae 2— 1,5 cm longae, 0,5—2,5 cm latae. Flores axillares solitarii, peduneulis rigidis patentibus vel diffusis et apicem versus sursum curvatis, 2,5— 6 cm longis et 4—8 mm infra calycem articulatis, sicut ramuli temen- tosis et supra articulum longius densiusque pilosis. Involucri phylla 5, lanceolata, apice acuta, basi contracta, breviter-stellato-tomentosa, 5— 6 mm longa, 2,5—3 mm lata. Calyx involucrum superans, 7—9 mm longus, extus in nervis longepilosus, intus glaber et margine apiceque tomentellus, laciniis ovato-triangularibus, acutis, 5-nerviis, 5—7 mm longis et 3,5—5 mm latis. Corolla rosea, purpureo-striata et basi airopurpureo- maculata, 2—2,8 cm longa, petalis extus sparse stellato-pilosis et basi margine dense albo-tomentosis. Androecium 6—8 mm longum, styli circ. 4 mm longiores. Carpidia semiorbicularia, breviter et laxe albo-pilosa, dorso carinata et in lateribus elevatim reticulata apicemque versus tuber- culis erectis, acutis, circ. ! mm longis instructa, 4,5 mm longa, 3 mm lata et 2,5 mm crassa. Var. «, major R. E. Fries, l. c., p. 58, tab. VII, fig. 1. Foliorum laminae oblongo-triangulares, majores, 5—7 cm longae et 1,5—2,5 cm latae. Brasilia: Minas Geraés, Caldas (Regnell II, 16*, loco sicco; herb. Regnell. — Mosén 819, in ripa aprica subhumida amnis Rio Capivary; ibid). Prov. Paraná (P. Dusén; ibid.). Var. 8. minor R. E. Fries, l. c., p. 58, tab. VII, fig. 2. Foliorum laminae lineari-oblongae, a basi ad apicem sensim an- gustatae, minores, 2-6 em longae et 0,5—1,5 cm latae, vulgo circ 4 X 1 cm metientes. | Brasiliae prov. Minas Geraës: loco non indicato (Widgren sine num. et no. 513; herb. fe:ncir: Caidas (Regnell II, 15b; ibid. et in herb. Kew. et Berol.). Wie bereits erwähnt worden ist, stellt P, Gürkeana eine Differen- zierung aus P. hastata dar, so wie diese in Fl. bras. aufgefasst wird. Sie wird, was die vegetativen Teile betrifft, durch spürlicher ` zerstreute Malvaceae novae americanae. 499 und längere Sternhaare auf der Blattunterseite charakterisiert, welche Haare keinen dichten, weissen und dünnen Überzug wie bei hastata bilden, sondern so spárlich sitzen, dass das Mesophyll nicht verborgen wird.. Mit diesem Merkmal kombiniert sich die systematisch wichtigere verschiedene Skulptur auf den Karpiden, welcher, meinen Befunden nach zu urteilen, grosse Bedeutung beizumessen ist. Die Unterschiede zwischen den Karpiden von hastata und Gürkeana ergeben sich am besten bei einem Vergleich zwischen Fig. 9—10 und 11.—12 (Taf. VI), welche letztere zeigen, wie die Karpiden von Gürkeana besonders nach oben zu mit aufwürtsgerichteten Warzen oder Stacheln versehen sind, die bei hastata ganz fehlen oder nur schwach angedeutet sind, ungefähr in demselben Grade wie bei prionophylla (s. Fig. 14—15, Taf. VI) P. Gürkeana ist ausserdem durch längeren Blüten- und Fruchtstiel aus- gezeichnet, der bei der Fruchireife mehr absteht, wodurch die Art ge- wöhnlich schon habituell sich von hastata unterscheidet. Das Material, das ich von der Art gehabt habe, lüsst sich leicht auf Zwei Typen verteilen, einen gróberen (e, major) und einen zarteren (8. minor) von denen die Figuren 1 und 2 auf Taf. VII typische Exemplare zeigen. Unterschiede in den floralen Teilen, in der Behaarung oder in anderen habe ich nicht finden können. P. Gürkeana hat eine beschränktere Verbreitung als hastata und kommt nur innerhalb des nördlichsten Teils der brasilianischen Ver- breitungsarea dieser letzteren vor; auch dies scheint mir für ihre art- liche Verschiedenheit zu sprechen. 20. Pavonia Urbaniana Gürke var. y. macrantha R. E. Fries, L c., p. 60. Ramuli dense stellato-tomentosi; folia linearia, circ. 5—7 cm longa et 1,2 em lata, densiuscule stellato-tomentosa; involucri phylla anguste cuneata, acuta, c. 8—9 mm longa et sub apice c. 3—4,5 mm, basi c. 1,5—2,5 mm lata, calyce paulo breviora; corolla ad 5 cm longa. Brasilia: Rio Grande do Sul, Cruz Alta. In palude graminoso (Malme II, 1132; herb. Regn.). 21. Pavonia Malmeana R. E. Fries, l. c., p. 61, tab. VI, fig. 21—23, VIL, fig. 4. Suffrutex erectus, parce ramosus, internodiis teretibus, ad 8 em longis, pilis stellatis cinereo-olivaceis dense tomentosis. Folia spiraliter disposita. Stipulae filiformes, 2,5—4 mm longae, hirsutae. Petioli teretes, Sicut caulis tomentosi, ad 2 cm, vulgo tamen circ. 1 em longi. Laminae rigide membranaceae, anguste oblongae, hastatae, apice acutiusculae, basi profunde incisae (lobis basalibus divergentibus vel subparallelis), margine. dentatae (dentibus ad 5 mm latis, 1—2 mm altis, Sh Supra dense pilis stellatis vestitae, subtus pallidiores et tomento a ido- Cinereo mollissimo tectae; nervus medius supra paulo, subtus evidentius Prominulis, secundarii (et venulae) supra vix conspicui, subtus an minentes; laminae éirc. 5—9 cm longae et 1,8—2,8 om latae, petiolis 5—6-ies longiores. Flores in axillis foliorum superiorum core pedun- 500 R. Schlechter. culi erecti, ut caulis tomentosi, 2—4 cm longi et petiolum bis vel ter longitudine superantes. Involucri phylla 5, lineari-oblonga vel linearia, acuta, supra et subtus stellato-tomentosa, 1,4—1,5 cm longa et 2,5—4 mm lata. Calyx 10—12 mm longus et involucro evidenter brevior, fere ad basin in lacinias lineari-lanceolatas, acutas, circ. 3 mm latas, trinervias divisus. Corolla 3—3,5 cm longa, petalis albido-roseis, purpureo-striatis et basi macula atropurpurea ornatis, extus parcissime stellato-hirsutis et marginibus basi pilosis. Androecium 10—12 mm longum; tubus glaber, atropurpureus. Styli c. 1,5 cm longi. Carpidia valde et irregulariter rugoso-tuberculata, 5 mm longa, 3,5 mm lata et 3 mm crassa. Brasiliae prov. Rio Grande do Sul: Cachoeira in palude gra- minoso (Malme II, 1059). —- Mense Jan. florebat. — Typus in herb. Regnelliano. Pavonia Malmeana ist P. Urbaniana var. tomentoso-velutina habituell sehr ähnlich. Dieselbe Art von Behaarung und dieselbe Blattform zeichnen sie beide aus. Die erstere wird jedoch sehr gut durch die langgestielten, einzeln sitzenden Blüten charakterisiert, welche bei Ur- baniana an ziemlich kurzen Stielen an den. Zweigspitzen dicht zu- sammengedrüngt stehen, ferner durch den langen Hüllkelch, dessen Blütter die des Kelches überragen, durch die bedeutend gróssere Blumen- krone und durch eine andere Skulptur auf der Oberflüche der Karpiden. CXXXVIII. Orchidaceae novae et criticae. Auctore R. Schlechter. (Originaldiagnosen.) Decas XII/XIII. 111. Dendrobium stenophyton Schltr., nov. spec. Epiphytieum erectum, caespitificum, usque ad 40 cm altum; rhizo- mate brevissimo, dense pseudobulbis obsesso; radicibus filiformibus elon- gatis, flexuosis, glabris; pseudobulbis e basi fusiformi-incrassata in collem cauliformem teretem perlongum productis, lucidis, apice unifoliatis, parte incrassata usque ad 0,9 cm diametientibus, colle 0,2 cm crasso; foliis linearibus apice acute bilobulatis, glabris, textura coriaceis, 10— 16 cm longis, medio usque ad 0,6 cm latis; floribus ad apices pseudo- bulborum singulatim natis e spata oblonga, conduplicata, gracillime pedi- cellatis; sepalis e basi ovato-lanceolata filiformi-elongatis, glabris, 4,2 cm longis, lateralibus obliquis, basi margine anteriore dilatata cum pede columnae mentum obtusum, 0,5 em longum formantibus; petalis e basi lineari filiformi-elongatis, sepalis paulo brevioribus, glabris; labello e basi late cuneata trilobo, lobis lateralibus brevibus obtusis, intermedio e basi subunguiculato-angustata sensim in laminam late obovatam apice retusam apiculo interjecto dilatato, lamellis 2 undulatis, e basi labelli usque supra medium lobi intermedii decurrentibus, lamella intermedia e basi lobi Orchidaceae novae et criticae. 501 intermedii usque supra medium auctis, callis 2 pulvinato-farinosis, rotun- datis in ima basi labelli 1,2 cm longi, ad apices loborum lateralium 0,5 em lati; columna brevi, clinandrio trilobato, lobis lateralibus ser- rato-denticulatis; ovario cum pedicello 5—5,5 cm longo, glabro. Celebes: Auf Báumen der Bergwälder bei Tomohon, c. 800 m ü. d. M. — R. Schlechter im Dezember 1909. Eine Art der Sektion Mekynosepalum, vor allen anderen durch das Labellum gut charakterisiert. 112. Dendrobrium rhodobalion Schltr., nov. spec. Epiphyticum, fruticiforme, erectum vel dependens, usque ad 50 cm longum, ramosum; rhizomate more sectionis ramoso, tereti, multiarticu- lato, glabro; radicibus filiformibus, elongatis, flexuosis, glabris; pseudo- bulbis oblongis vel fusiformibus, plus minusve compressis, mox rugoso- sulcatis et striatis, unifoliatis, 3,5—5 cm longis, medio fere 0,7—1,2 cm latis; folis ellipticis vel ovato-ellipticis obtusis et inaequaliter bilobulatis, glabris, usque ad 13 cm longis, medio vel infra medium 3,5—5 cm latis; floribus ad apices pseudobulborum in axillis foliorum fasciculatis, singu- latim natis; bracteis mox fissis; sepalis lanceolatis acutis, glabris, 1,4 cm longis, lateralibus obliquis basi margine anteriore valde dilatatis, mentum obtusum c. 0,6 cm longum cum columnae pede formantibus; petalis obliquis anguste Janceolato-ligulatis, acutis, glabris, sepalis aequilongis, medio 0,3 cm latis; labello e basi cuneata trilobo, lobis lateralibus oblongis obtusis, intermedio e basi late unguiculata cuneato-flabellato, margine sinuato-inciso, undulato-plicato, antice subtruncato-obtusissimo, apice ipsa apiculato, lamellis 2 e basi labelli usque ad basin lobi intermedii paral- lelis deinde curvatis et leviter undulatis usque supra unguem lobi inter- medii decurrentibus, labello toto 1,8 cm, usque ad apices loborum lateralium 1 cm longo, inter apices loborum lateralium 1 cm, lobo medio 1 cm lato; columna brevi clinandrio trilobulato, pede apice medio foveolato; anthera cucullata antice minute serrulata; ovario clavato, glabro, pedicello ineluso 1,5 cm longo. Celebes: Auf alleinstehenden Bäumen unweit Lansot, c. 600 m ü. d. M. — R. Schlechter, im Dezember 1909. | Mit D. flabellum Rbf. verwandt, durch das Labellum ausgezeichnet. Die creamfarbenen Blüten sind rot gefleckt. 113. Dendrobium heterobulbum Schltr., nov. spec. | Epiphyticum, ramosum, patulum, usque ad 50 cm longum; rhizomate more sectionis cauliformi, ramoso, articulis multis, vaginis mox fissis, tereti lucido; radicibus crassiusculis elongatis, flexuosis glabris; pseudobulbis basilaribus ovoideis brevibus, crassis, c. 3,5 cm altis, c. 2 cm diametienti- bus; pseudobulbis caulinis subfusiformi-cylindraceis, medio fere vix 1 om diametientibus , mox longitudinaliter sulcatis, apice unifoliatis ; foliis utt Vel erecto-patentibus, ligulatis vel anguste elliptico-ligulatis, obtusis, glabris, 7—14 cm longis, medio fere 1,5—2,5 cm latis; féribus ad EM Pseudobulborum fasciculatis, singulatim natis; bracteis mox fissis; Sepa'is triangulari-lanceolatis acutis, glabris, 1 cm longis, lateralibus basi mar- 502 R. Schlechter. gine anteriore dilatata cum pede columnae mentum breve obtusum Cc. 0,5 cm longum formantibus; petalis subfalcato-obliquis, ligulato-lanceo- latis acutis, sepalorum longitudine sed bene angustioribus; labello e basi obovato-cuneata, dimidio anteriore trilobo, lobis lateralibus erectis oblongo- lanceolatis obtusis, subintegris, intermedio e istmo obcuneato in laminam transversam apiculatam, marginibus lateralibus in fila multa medio lon- gissima solutam dilatato, labello toto 1,2 cm longo, ad apices loborum lateralium 0,8, lobo medio filis inclusis 1,1 cm lato, carinis 3 e basi labelli usque ad basin lobi intermedii decurrentibus apice incrassatis, lateralibus paulo arcuatis, carunculis 3 parvulis antepositis; columna brevi, apice trilobulata; anthera subgloboso-cucullata, apice papilloso- puberula ; ovario cum pedicello brevi c. 0,8 cm longo, glabro, clavato. Celebes: Auf Bäumen in den Wäldern des Gunong Masarang, C. 1200 m ü. d. M. — R. Schlechter, im November 1909. Von sümtliehen bisher bekannten Arten der Sektion Desmotrichum durch die Form des Mittellappens verschieden. Die hellgelben Blüten sind aussen rot gefleckt. 114. Dendrobium hypodon Schltr., nov. spec. Epiphyticum, erectum vel subereetum, multicaule, 20—25 cm altum; rhizomate subnullo; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; caulibus simplicibus teretibus, omnino vaginis foliorum equitantium ob- tectis; foliis erecto-patentibus lanceolatis acutis, usque ad 6 cm longis, basi usque ad 0,6 cm latis, glabris, textura coriaceo-rigidiusculis; floribus in capitulis terminalibus plurifloris; bracteis persistentibus late ovatis acuminatis glabris, dorso carinatis, ovario fere aequilongis; floribus illis D. atropurpurei Miq. fere aequimagnis similibusque, atropurpureis; sepalo intermedio ovato apiculato, glabro, 0,4 cm longo, lateralibus obliquis ovato-triangulis subacutis, basi margine anteriore dilatatis, mentum ob- tusum 0,4 cm longum formantibus, 0,5 cm longis; petalis oblique ligu- latis apiculatis, integris, 0,3 cm longis; labello circuitu oblongo, supra medium paululo dilatato, dimidio anteriore margine leviter infra apicem crenulato, apice breviter exciso, subtus dente minuto obsesso, 0,6 cm longo, supra medium 0,3 cm lato; columna brevi, glabra, clinandrio apice minute crenulato, dente dorsali subulato; anthera galeato-cucullata glabra; ovario cylindrico brevi, sepalis fere aequilongo. Celebes: Auf den Bergen bei Tomohon, c. 900 m ü. d. M. — R. Schlechter, blühend im Dezember 1909. Diese Art ist nahe verwandt mit dem unten beschriebenen D. oli- gadenium Schltr. besitzt aber im Labellum und in der Columna Unter- schiede, die eine Trennung beider Arten benótigen. Der Zahn unter- halb der Spitze des Labellums steht hier deutlich von dem Rande entfernt. Die Art gehürt in die Sektion Oxystophyllum, die ursprünglich von Blume aufgestellt, spüter stets wieder mit Aporum verwechselt wurde. 115. Dendrobium oligadenium Schltr., nov. spec. Epiphyticum, erectum vel patulum, multicaule; rhizomate decum- bente, brevi, dense vaginis obtecto; radicibus filiformibus elongatis, Orchidaceae novae et criticae. 503 flexuosis, glabris; caulibus teretibus simplicibus, foliis equitantibus dense obsessis, vaginis omnino obtectis, usque ad 15 cm longis; foliis sub- falcato-lanceolatis, acutis, glabris, articulatis, usque ad 5,5 cm longis, basi usque ad 0,7 cm latis, carnoso-coriaceis; floribus atropurpureis in inflorescentiis capitiformibus vulgo ad apices caulium, interdum axillari- bus; pedunculo subnullo; bracteis e basi late ovata amplectente acu- minatis, glabris, persistentibus, dorso carinatis, ovario fere aequilongis ; floribus illis D. atropurpurei Miq. similibus et fere aequimagnis; sepalo intermedio ovato breviter acuminato vel apiculato, glabro, 3,5 mm longo, lateralibus ovato-triangulis apiculatis, glabris, basi margine anteriore valde ampliata mentum, obtusum 0,4 cm longum formantibus; petalis oblique oblongis apiculatis, margine irregulariter, subdentatis, sepalis aequilongis; labello e basi obovato-cuneata supra medium paulo con- tracto, apice paululo dilatato, leviter bilobulato, paulo excavato, margine minutissime serrulato, intus fascia mediana lucida excepta minu- tissime verruculoso, extus infra apicem apiculo donato, 1,1 cm longo, medio 0.5 cm lato; columna brevi, facie infra stigma glandulis paucis minutis stipitatis ornato; clinandro paulo angustato, utrinque in lobulum obtusum producto; anthera galeata obtusa; ovario cylindrico, sepalis vix aequilongo, glabro. Celebes: Auf Bäumen bei Toli-Toli — R. Schlechter, im Januar 1910, Die Art ist mit D. atropurpureum Miq. verwandt, aber durch das Labellum gut unterschieden. 116. Dendrobium odoratum Schltr., nov. spec. Epiphyticum, erectum, elatum, usque ad 80 cm altum, pluricaule Qmnino aspectu D. crumenati Sw.; rhizomate valde abbreviato; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; pseudobulbis e basi fusiformi in caulem teretem, bene foliatum, interdum ramosum, apice efoliatum Productis, parte basilari incrassata usque ad 2 cm diametro, mox longi- tudinaliter sulcato, caule usque ad 1,5 cm crasso; foliis oblongo-ligulatis Obtusis 5—8 cm longis, medio fere 2—2,8 cm latis, glabris, textura Coriaceis; floribus in fasciculis axillaribus, plus minus distantibus versus apicem caulis, speciosis, illis D. crumenati Sw. bene majoribus, odoratis; Sepalo intermedio ovato-elliptico subacuto, glabro, 2 cm longo, lateralibus oblique triangulis, intermedio aequilongis, basi margine anteriore valde dilatata mentum conicum obtusum, c. 1,2 cm longum cum columna pede formantibus: petalis oblique obovatis obtusis, sepalis aequilongis, supra Medium c, 1 cm latis; labello e basi cuneata tertia parte apicali trilobo, lobis lateralibus erectis late ovatis obtusis, intermedio multo longiore e istmo brevi in laminam subreniformem apice emarginatam dilatato, fascia incrassata leviter verruculosa e basi usque ad apicem labelli decurrente, labello toto e. 3 cm, usque ad basin lobi intermedii 2 cm longo, ad apices loborum lateralium 2,3 cm lato, lobo intermedio 1,5 cm lato; Columna brevi, apice trilobulata, pede apice callo minuto globoso ornata; Anthera subquadrato-cucullata; ovario cum pedicello c. 2 cm longo, cla- Vato, glabro, 504 R. Schlechter. Celebes: Auf Bäumen bei Tomohon, häufig, c. 800—900 m ü. d. M. — R. Schlechter, blühend im November 1909. | Von dem verwandten D. papilioniferum J. J. Sm. und dem unten be- schriebenen D. suaveolens Schltr. durch das Labellum gut charakteri- siert. Der Duft der Blüten erinnert an Hyazinthen. Ihre Färbung ist weiss, das rot geaderte Labellum hat ein goldgelbes, verdicktes Längsband. 117. Dendrobium suaveolens Schltr., nov. spec. Epiphyticum, pluricaule, elatum, usque ad 1 m et ultra longum; rhizomate valde abbreviato; radicibus filiformibus elongatis, glabris; pseudo- bulbis e basi fusiformi-incrassata in caulem teretem bene foliatum, inter- dum ramosum, apice efoliatum productis, parte incrassata mox longi- tudinaliter sulcata usque ad 15 cm longa, usque ad 2 cm diametiente, eaule usque ad 0,5 cm diametiente; foliis oblongis vel oblongo-ligulatis obtusis, 5—10 cm longis, medio fere 2—3 cm latis, glabris, textura coriaceis; floribus versus apicem caulis in fasciculis axillaribus, plus minus distantibus, speciosis, suaveolentibus; sepalo intermedio ovato- lanceolato subacuto, glabro, 2,5 cm longo, lateralibus aequilongis oblique triangulis basi margine anteriore valde ampliato cum pede columnae mentum conicum obtusiusculum c. 2,2 em longum formantibus; petalis oblique elliptico-ligulatis subacutis, margine plus minus undulatis, sepalis aequilongis, medio 0,8 cm latio; labello e basi cuneata quarta parte apicali trilobo, lobis lateralibus brevibus subtruncato-sinuatis, intermedio e istmo brevissimo suborbiculari, apice minute apiculato, margine sub- crenulato, lamellis 2 parallelis approximatis in medio labello paulo ampliatis apicem versus paulo undulatis usque ad medium lobi intermedii decurrentibus, lamella tertia paulo longiore, tenui apicem versus interjecta, labello toto 4.1 cm, usque ad basin lobi intermedii 3 cm longo, ad apices loborum lateralium 2,7 cm lato, lobo intermedio 1,5 cm lato; columna brevi, apice contracta trilobulata, pede apice callo oblongo parvulo ornata, linea media incrassata; anthera subquadrato-cucullata glabra; ovario cum pedicello c. 2 cm longo, clavato glabro. Celebes; Auf Bäumen in der Umgebung von Toli-Toli häufig. — R. Schlechter, blühend im Januar 1910. Am nächsten mit D. crumenatum Sw., D. papilioniferum J. J. Sm. und D. odoratum Schltr. verwandt. Von allen durch das Labellum unter- schieden. Die Blüten sind weiss, das rot geaderte Labellum hat gold- gelbe Kiele. 118. Dendrobium sororium Schltr., nov. spec. Epiphyticum, patulum vel erectum, robustum, usque plus 1 m longum, pluricaule; rhizomate subnullo; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; caulibus validis, teretibus, glabris, dense (subimbricatim) foliatis, omnino vaginis foliorum brevibus, arcte amplectentibus obtectis; foliis erecto-patentibus oblongo-ellipticis vel oblongo-ovatis, basi cordato- amplectentibus, obtusis, textura coriaceis, usque ad 5 cm longis, medio vel infra medium usque ad 3,5 cm latis; floribus more sectionis gemi- Orchidaceae novae et criticae. 505 natis, foliis pseudo-oppositis, aureis; sepalis lanceolato-ligulatis obtusius- eulis, 1,8 cm longis, glabris, lateralibus falcatis, basi margine anteriore ampliatis, cum columnae pede mentum breve, obtusum formantibus; pe- talis falcato-linearibus, apicem versus subdilatatis apiculatis, sepalis paululo brevioribus; labello e basi cuneata trilobato, lobis lateralibus oblongis obtusiusculis, erectis, margine leviter crenulatis, intermedio duplo longiore, late ovato, breviter et obtusiuscule acuminato, margine undulato- crenato, intus papillis longis pulvinato, lobis lateralibus e medio labelli carunculis undulatis parvulis transversis ornatis, labello toto c. 0,9 cm longo, 0,5 cm usque ad basin lobi intermedii, ad apices loborum latera- lium 0,6 cm lato; columna brevi, clinandrii dente dorsali lobos laterales obtusos bene excedente; anthera cucullata antice emarginata; ovario pedicello incluso 1,8 cm longo, clavato glabro. Celebes: Auf einzelnstehenden grossen Bäumen bei Kakas, c. 650m ü. d. M. — R. Schlechter, im Dezember 1909. Die Pflanze mit ihren blaugrünen Blättern ist kaum von D. imbri- catum J. J. Sm, zu unterscheiden. Nur in den Formen der Blütenteile liegen recht erhebliche Unterschiede vor. 119. Dendrobium klabatense Schltr., nov. spec. Epiphyticum, dependens, usque ad 30 cm longum, gracile; rhizomate subnullo; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; caulibus teretibus mox sulcatis, bene foliatis, vaginis foliorum primum arcte ob- tectis, parum ramosis, glabris; foliis erecto-patentibus, lanceolato-ligulatis, apice acute et in aequaliter bidentatis, glabris, 3—5,3 cm longis, infra medium 0,5—0,9 cm latis; racemis axillaribus perbrevibus vulgo bifloris, pedunculo cum rhachi vix 1 cm excedentibus; bracteis minutis; sepalis lanceolatis acutis c. 1,6 cm longis, glabris, lateralibus basi margine anteriore valde ampliata mentum cylindraceum obtusum, c. 12 cm longum cum columnae pede formantibus; petalis oblique lanceolatis acutis basin versus paulo angustatis, glabris, sepalis aequilongis, infra medium 4,5 mm latis; labello e dimidio inferiore late lineari-unguiculata in laminam sub- panduriformem apicem versus margine serrulato-dentatam acutam i" panso, carinis 2 incrassatis e basi laminae usque ad medium subfalcatis et linea media incrassata usque ad apicem ornato, glabro, toto 2,5 cm longo, lamina medio fere 0,9 cm lata, incrassatione hippocrepiformi apice bilobulata in ungue supra basin labelli; columna brevi, clinandrio bin: in lobulum rotundatum producto, pede glabro, medio longitudina pel cato, anthera alti, galeata, glabra; ovario pedicello gracili incluso c. 1, longo, clavato, glabro. Celebes: ber Bäumen in den Wäldern des Gunong-Klabat, c. 500 m ü. d. M. — Schlechter, im Dezember 1909. Die Eine durch das Labellum vorzüglich gekennzeichnet m Zu Blüten sind hell violettrosa, der Sporn gelblich, die Anthere ge^. Sektion Pedilonum gehörig. | 120. Dendrobium amabile Schltr., nov. spec. : eo: Epiphyticum, erectum vel patulum, usque ad 45 cm longum; rni mate repente, brevi, tereti, polyrhizo; radicibus filiformibus, elongatis, 506 R. Schlechter. teretibus, glabris; caulibus vulgo plus-minusve ramosis, gracilibus, laxe foliatis, e basi tereti, apicem versus vulgo leviter sulcatulis, glabris, basi excepta vaginis foliorum arcte obtectis, vulgo 0,2 cm crassitudine vix excedentibus; foliis erecto-patentibus, linearibus vel lanceolato-linearibus, apice inaequaliter bidentatis, 2—4,5 cm longis, infra medium 2,5—5 mm latis, vaginis striato-nervosis, glabris, caulem arctissime amplec- tentibus; racemis axillaribus vel pseudo-terminalibus, 2— 3-floris, erectis, peduneulo cum rhachi foliis brevioribus, glabris; bracteis minutis; floribus speciosis, niveis, extus interdum roseantibus; sepalis patentibus oblongo- ellipticis, obtusiusculis, utrinque glabris, 1,9 cm longis, medio fere 0,7— .0,8 cm latis, lateralibus obliquis, basi margine anteriore valde dilatata mentum calcariforme, anguste cylindricum, obtusum, 1,5 cm longum for- mantibus; petalis patentibus obovato-spathulatis, obtusis, glabris, sepa- lorum longitudine, supra medium 1 cm latis; labello parvulo, e. basi lineari-unguiculata in laminam elliptico-ligulatam subacutam, marginibus ineurvam dilatato, glabro, 1,9 em longo, lamina c. 0,3 cm lata; columna brevi, clinandrio altimarginato tubuloso-cucullato antheram subsuperante, pede longissime producto; anthera alticucullata, apice puberula; ovario graciliter pedicellato, clavato, glabro, pedicello incluso c. 2,3 cm longo. Celebes: Auf den Bäumen, in den Wäldern und Kaffeepflanzungen auf dem Masarang, c. 1000 m ü. d. M. — R. Schlechter, November 1909. Ein Vertreter einer neuen Gruppe für die ich den Sektionsnamen Dolichocentrum vorschlage. Am nächsten mit Pedilonum verwandt, aber durch die eigentümliche Columna kenntlich. Decas XIII. 121. Dendrobium Wichersii Schltr., nov. spec. Epiphytieum, in ramis arborum decumbens; rhizomate valido lignoso, vaginis rigidis amplectentibus dense obtecto, distanter pseudobulbis ob- sesso, tereti, c. 0,8 cm diametiente; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; pseudobulbis ovato-conicis, quadrangularibus, mox rugo- sis, apice bifoliatis, 2,5—4,5 cm altis, supra basin c. 2 cm diametientibus; foliis erectis, oblongo-ligulatis, apiee breviter et inaequaliter bilobulatis, basi paulo angustatis, glabris, textura coriaceis, 9—12 cm longis, medio fere 2—3,3 cm latis; racemis longipedunculatis terminalibus, laxe 10— 15 floris, usque ad 30 em altis, pedunculo gracili, tereti, glabro, vaginis 3—4 dissitis arctissime amplectentibus obsesso; bracteis oblongis sub- acutis, minutis; floribus mediocribus, illis D, cymbidioides Hk. similibus; sepalo intermedio oblongo obtusissimo, glabro, 1,4 cm longo, lateralibus oblique ovatis obtusis, glabris, basi margine anteriore paulo ampliata cum columnae pede producto mentum breve obtusum formantibus, sepalo intermedio aequilongis; petalis oblique ligulatis obtusis, margine anteriore supra medium subdilatatis, sepalis fere aequilongis; labello e basi late cuneato supra medium trilobo, lobis lateralibus erectis obtusis, intermedio longiore, suborbiculari, apice leviter retuso, carinis 3 parallelis e basi | ——— ————— Orchidaceae novae et criticae. 501 labelli usque infra basin lobi intermedii decurrentibus, carinis aliis ` 8 magis approximatis e basi lobi intermedii medio carunculato-rugosis usque.ad apicem, labello toto 1,5 cm longo, lobo medio c. 0,5 cm longo; columna brevi, clinandrio dorso alto; anthera altigaleata; ovario cum pedicello gracili c. 5 em longo, glabro. Sumatra: Auf Bäumen bei Padang-Pandjang, c. 800 m ii. d, M. — R. Schlechter no. 15989, blühend am 31. Januar 1907. ° Eine gut gekennzeichnete Art der Sektion Sarcopodium, welche dem D. cymbidioides Hk. und D. acuminatum Rolfe zur Seite zu stellen ist. Ich habe sie Herrn Hauptmann Wichers von der Holländischen Kolonial- armee gewidmet, der mich auf die Pflanze aufmerksam machte. 122. Dendrobium lockhartioides Schltr., nov. spec. Epiphyticum, dependens, ramosum, usque ad 40 cm longum; rhizo- mate subnullo, pluricaule; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris . caulibus teretibus dense foliis equitantibus obsessis, vaginis foliorum omnino obtectis; foliis lanceolatis acutis, glabris, textura carnoso-coriaceis, 1,6—3 cm longis, basi fere 0,4—0,6 cm latis; floribus in capitulis pauci- floris, axillaribus vel pseudo-terminalibus, brevissime pedunculatis; bracteis vaginisque ovato-lanceolatis acuminatis, dorso carinatis, glabris, flores haud superantibus; sepalis ovatis apiculatis, glabris, 3,5 mm longis, lateralibus basi: margine anteriore ampliata mentum breve obtusum c. 3 mm longum formantibus, intermedio aequilongis; petalis oblique ligu- latis apiculatis, glabris, sepalis paulo brevioribus, glabris; labello circuitu anguste oblongo-ligulato, basin versus paululo angustato, in quarta parte apicali leviter constricto, apice rotundato, sub apice apiculo marginem paulo superante donato, medio lucido, 0,6 cm longo, supra medium lati- tudine vix 0,2 cm excedente; columna brevi, clinandrio latere utrinque lobo obtuso antice subauriculato donato, pede glabro; anthera cucullata, antice subtruncata, ovario sessili cylindraceo, vix 0,4 cm longo, glabro. Celebes: Auf Bäumen am Fusse des Gunong-Lokon oberhalb Kakaskassen. — R. Schlechter, im Dezember 1909. Mit D. indivisum Miq. offenbar nahe verwandt, aber durch das im letzten Viertel eingeschnürte Labellum verschieden. Die Blüten sind gelblich, rötlich überlaufen, mit rosa Petalen und weinroter innen dunklerer Lippe. 123. Dendrobium speculigerum Schltr., nov. spec. Epiphyticum, longe dependens, parum ramosum vel simplex, pluri- caule, usque ad 70 cm longum; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; caulibus teretibus, dense foliis equitantibus obsessis, vaginis foliorum brevibus omnino obtectis; foliis lanceolatis acutis vel subapicu- latis, glabris, textura coriaceis, 2—3 cm longis, basi 0,3—0,4 cm latis; floribus in capitulis brevissime pedunculatis axillaribus, paucifloris; bracteis Vaginisque ovato-lanceolatis, acuminatis vel apiculatis, dorso carinatis, ovarium vulgo paulo excedentibus, flori brevioribus; sepalis ovatis, bre- Viter acuminatis, glabris, 3,5 mm longis, lateralibus subfalcatis, basi mar- gine anteriore valde ampliatis mentum obtusum c. 0,4 cm longum, extus 508 R. Schlechter. lepidis paucis stellatis obsessum, formantibus; petalis oblique oblongo- ligulatis apiculatis, margine minutissime denticulato-serrulatis; sepalis fere aequilongis, glabris; labello ligulato, speculo mediano oblongo excepto superne minutissime papilloso, apice inciso-plicato, denticulo minuto sub apice marginem subexcedente, toto 0,5 cm longo, medio fere 0,2 cm lato; columna brevi, clinandrio constricto trilobato, lobulo dorsali dentiformi; anthera cucullata antice excisa, glabra; ovario sessili cylindrico, glabro, 0,3 em longo. Celebes: Auf Báumen in den Wüldern des Gunong Klabat, lang herabhüngend, c. 800 m ü. d. M. — R. Sehlechter, blühend im De- zember 1909. Mit dem oben beschriebenen D. lockhartioides Schltr. verwandt; aus- gezeichnet durch die Sternschuppen am Mentum und dureh das La- bellum. Die Blütenfárbung ist bräunlich mit dunkelroten Petalen und Labellum. 124. Dendrobium chrysotainium Schltr., nov. spec. Epiphyticum, erectum, multicaule, usque ad 40 cm longum; rhizomate valde abbreviato, polyrhizo; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; caule e basi stipitata, internodio singulo fusiformi incrassato, deinde sursum tereti, gracili, bene foliato, vaginis foliorum obtecto, apicem versus efoliato vaginis obtecto, internodio incrassato, 0,4—0,6 cm diame- tiente, caule vix 2,5 mm crassitudine excedente; foliis equitantibus erecto- patentibus lanceolatis subacutis, interdum subfalcatis, textura carnoso-coria- ceis; floribus versus apicem caulis in fasciculis axillaribus, more D. crumenati Sw. natis; sepalis glabris, c. 0,8 cm longis, intermedio ovato subacuto, lateralibus basi margine anteriore valde ampliatis, menium curvatum, calcariforme, conicum, c. 1,7 em longum formantibus, apiculatis; petalis rhombeo-ellipticis acutis, glabris, sepalis aequilongis, medio fere 0,3 cm latis; labello cuneato antice obscure trilobato, apice profundius exciso, fascia incrassata aurea, obscure carinata, e basi usque infra apicem labelli decurrente, labello toto 2 cm longo, infra apicem 1,2 cm lato, ` glaberrimo; columna brevi, infra clinandrium paulo incrassata, clinandrio humili attenuato; anthera suborbiculari-cucullata glabra; ovario cum pedi- cello 1,2 cm longo, clavato, glabro. Celebes: Auf Bäumen längs des grossen Weges bei Kakaskassan, c. 800—900 m ü. d. M. — R. Schlechter, blühend im November 1909. l In der Struktur der Blüten ist die vorliegende Art mit D. salicor- nioidis T. & B. verwandt, doch im Aufbau erheblich verschieden. Die weissen wohlriechenden Blüten haben auf dem Labellum ein gelbes, nach vorn goldgelbes Längsband in der Mitte. 125. Dendrobium diaphanum Schltr., nov. spec. Epiphyticum, dependens, interdum ramosum, usque ad 50 cm longum; rhizomate perbrevi, multicaule; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis glabris; caulibus compressis dense foliis equitantibus obsessis, vaginis ancipitibus obnino obtectis; foliis linearibus acutis vel acutissimis, glabris, textura coriaceis, 5—8 cm longis, medio fere 2,5—3 mm latis; floribus ——— Orchidaceae novae et criticae. 509 versus apicem caulis in fasciculis foliis pseudo-oppositis nunc pseudo- terminalibus, ilis D. salicornioidis T. & B. fere aequimagnis similibusque, tenuissimis, diaphanis; sepalo intermedio ovato-lanceolato, obtuso, glabro, 0,6 cm longo, lateralibus intermedio aequilongis triangulis, obtusiusculis, margine anteriore valde ampliatis, cum columnae pede mentum obtusum curvatum c. 1,8 cm longum formantibus, glabris; petalis oblique ligulatis obtusis, glabris, 0,6 em longis; labello obovato, antice bilobato, carinis 2 medio paulo arcuato-ampliatis e basi usque infra apicem decurrentibus, glabro, 1,5 cm longo, supra medium 1 em lato; columna brevi, clinandrio dentato, pede lato elongato, lineis 3 incrassatis ornato, apice verruca aurea donato, glabro; anthera cucullata, apice minute papilloso-pilosula; ovario cum pedicello gracili c. 1,1 cm longo, clavato, glabro. Celebes: Auf Bäumen in den Wäldern des Gunong Klabat, ober- halb Ayermadidi, c. 600 m ü. d. M. -- R. Schlechter, blühend im De- zember 1909. Eine sehr charakteristische Aporum-Art, welche unschwer an den langen bis zur Spitze beblätterten Stämmen, den schmalen Blättern und den grossen Blüten zu erkennen ist. Die gelblichen Blüten haben rote Nerven und ein gelbliches Labellum mit vorn gelben Leisten. 126. Dendrobium mirandum Schitr., nov. spec. Epiphyticum, erectum, pluricaule, 20—25 cm altum; rhizomate valde abbreviato; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; caulibus basi vaginulis obsessa excepta bene foliatis, vaginis foliorum ancipitibus obtectis, apicem versus efoliatis, vaginulis ancipitibus acuminatis obsessis; folis equitantibus lanceolatis acutis, glabris, textura subcoriaceis, 2,5— 4 cm longis, basi 0,5—0,9 cm latis; floribus in fasciculis versus apicem caulis distantibus; bracteis mox fissis; floribus illis D. concavi J. J. Sm. fere aequimagnis; sepalis ovatis obtusis, glabris, c. 0,6 cm longis, lateralibus basi margine anteriore valde dilatata cum columnae pede mentum obtusum €. 0,5 cm longum formantibus, antice tertia parte basilari connatis; pe- talis oblique ligulatis, apice paulo angustatis obtusiusculis, sepalis aequi- longis; labello e basi late cuneata dimidio anteriore trilobo, lobis laterali- bus erectis oblongis rotundato-obtusatis, intermedio majore e basi latissime cuneata subreniformi margine grosse subpectinato-lacerato, segmentis apicem versus sensim minoribus demum dentiformibus, apice ipsa bre- viter apiculata, callo antice lunato-incrassato inter lobos laterales, in- crassatione anteposita in lobum intermedium decurrente, labello toto glabro, c. 0,6 cm longo, ad apices loborum lateralium c. 1 cm lato; columna brevi, clinandrio dorso ampliato, pede apice excavato, excava- tione apicem versus callo minuto ornato; anthera cucullata antice apicu- lata, infra apicem gibbo minuto dentiformi donata; ovario cum pedicello 0,8 cm longo, clavato, glabro. Cele bes: Auf Bäumen unweit Tomohon, c. 850 m. — Schlechter, blühend im Dezember 1909. | . Diese Art mit dem merkwürdigen Labellum steht bisher in der Sektion Aporum einzig da. Die Blüten sind weiss, die Seitenlappen des Labellums rosa mit dunkleren Adern. 510 R. Schlechter. 197. Eria klabatensis Schltr., nov. spec. Epiphytica, pluricaulis, dependens, usque ad 80 cm longa; rhizomate subnullo, polyrhizo; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; caulibus validis, bene foliatis, teretibus, vaginis foliorum villosis omnino obtectis, c. 0,6 cm crassis; foliis erecto-patentibus patentibusve, elliptico- lanceolatis acuminatis pilis fulvis tenuissime subvilloso-pilosis, 9—12 cm longis, infra medium 2—2,5 cm latis, basin versus paulo angustatis; racemis pendulis, laxe 10—15 floris, subvilloso-pilosis; bracteis reflexis lanceolatis acuminatis, floribus fere aequilongis; floribus in sectione inter mediocres sessilibus; sepalis extus subvilloso-pilosis, c. 1,3 cm longis, intermedio oblongo obtusiusculo, lateralibus subfalcato-triangulis, apicu- latis, margine anteriore basi dilatata mentum leviter arcuatum, obtusum, 0,9 em longum formantibus; petalis oblique ligulatis obtusis, pilis tenuibus sparsis obsessis, c. 1 cm longis, medio c. 2 cm latis; labello circuitu subspathulato ligulato, quarta parte apicali obscure trilobato, glabro, lobis lateralibus parvulis brevissimis, intermedio quadrato, apiculato, mar- gine leviter undulato, callo rotundato parvulo in ima basi labelli, labello toto 1,3 cm longo, ad apices loborum 4,5 mm lato, basin versus paululo angustato, lobo intermedio 0,4 cm lato; columna bene evoluta, dorso pilosa, clinandrio trilobato, lobulo dorsali laterales superante, pede elon- gato; anthera apice tridentata, cucullata; ovario sessili cylindrico, villoso, 0,7 em longo. Celebes: Auf Bäumen in den Wäldern des Gunong Klabat, c. 800 m ü. d. M. — R. Schlechter, im Dezember 1999. Eine sehr grosse Art der Sektion Trichotosia, welche am besten in die Nähe von E. phaeotricha Schltr. von Neu-Guinea verwiesen wird. Die Blüten sind weisslich grün, aussen gelbhaarig, das Labellum ist vorn rótlich. 128. Eria vulcanica Schltr., nov. spec. Epiphytica, erecta, valida, usque ad 50 cm alta; rhizomate valde abbreviato, polyrhizo; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; pseudobulbis oblongoideis brevibus, basi vaginis 2—3 obtectis, c. 3 foliatis, c. 6 cm altis, medio fere c. 2 cm diametientibus; foliis erecio-patentibus, haud bene dissitis, ovato-ligulatis, apice inaequalibus obtusiusculis, basin versus angustatis, glabris, textura coriaceis, 35—45 cm longis, medio fere 4— 5,5 em latis; racemis ex axillis foliorum erecto-patentibus longi-peduncu- latis, dense multifloris, elongatis, foliis brevioribus, pedunculo ineluso €. 30 cm longis, stellato-tomentosulis, bracteis minutis ovatis obtusis, dense stellato-tomentosis, ovario pedicellato multoties brevioribus; floribus pa- tentibus illis E. falcatae J. J. Sm. similibus, paulo minoribus; sepalis extus dense et brevissime stellato-tomentosulis, intermedio oblongo obtusiusculo, 0,4 em longo, lateralibus subfalcatis subacutis, basi margine anteriore valde ampliata cum columnae pede producto mentum obtusum c. 4,5 mm longum formantibus; petalis falcato-ligulatis obtusis, glabris, sepalis aequi- longis; labello circuitu pandurato, e basi rotundata medio marginibus ineurvis paulo constricto in laminam obscure trilobatam producto, lobis Orchidaceae novae et criticae. 511 lateralibus brevissimis obtusissimis, intermedio ovato acuminato, margine undulato, callo tumido, leviter excavato, retrorsum spectante in basi labelli glabri, labello toto 0,6 cm longo, supra medium 2,5 mm lato: columna brevi, glabra, clinandrio humili trilobulato, pede dimidio anteriore an- gustato ; anthera gibbo crassiusculo donata, antice bicuspidata; ovario cum pedicello 0,8 cm longo, clavato, stellato-tomentosulo. Celebes: Auf Bäumen auf dem Kraterrande des Gunong Mahawo, c. 1300 m ti. d. M. — R. Schlechter, im Dezember 1909. Von den übrigen Arten der Sektion Aeridostachya durch das Labellum gut charakterisiert. Die Blüten sind hellgelb, aussen bräunlich stern- filzig, das Stigma rot umrandet und die Anthere dunkelpurpurrot. 129. Eria opeatoloba Schltr., nov. spec. Epiphytica, erecta, valida, pluricaulis, usque ad 45 cm alta; rhizo- mate valde abbreviato, polyrhizo ; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; pseudobulbis cauliformibus cylindraceis, basin versus ‘paululo attenuatis, basi ipsa sursum paululo incrassatis, vaginis mox deciduis paucis obsessis, apicem versus 3—5-foliatis, 15—25 cm altis, supra medium 1—1,7 cm diametientibus; foliis erecto-patentibus lanceolato-ligulatis apice obliquis subacuminatis, glabris, basin versus sensim paulo angustatis, 20—30 em longis, medio fere 3—4 cm latis; racemis versus apicem pseudobulborum lateralibus, patulis usque ad 25 cm longis, foliis vulgo brevioribus, c. 2 cm diametientibus, dense multifloris, pedunculo brevi, glabro; bracteis reflexis, lanceolatis acuminatis, glabris, ovario pedicellato fere duplo brevioribus; floribus patentibus; sepalis glabris, c. 0,5 cm longis, intermedio elliptico obtusiusculo, lateralibus subfaleatis, basi mar- gine anteriore valde ampliatis, mentum obtusum rectum, c. 0,5 cm longum cum columnae pede formantibus; petalis subspathulo-oblanceolatis, sub- faleatis, obtusis, glabris, sepalis aequilongis; labello circuitu oblongo, con- cavo, quarta parte apicali trilobo, lobis lateralibus subulatis acutis, par- vulis, vix 1,5 mm longis, intermedo subquadrato antice rotundato, apice exciso, apiculo interjecto, superne minutissime et dense papilloso- puberulo, inerassatione hippocrepiformi e basi labelli usque ad basin loborum lateralium decurrente, cruribus antice lamelliformibus, labello toto 6,5 mm longo, supra medium 0,3 cm lato; columna bene evoluta apicem versus subincrassata, glabra, clinandrii lobis lateralibus bilobulatis, rostello trian- £ulari erecto, pede glabro; anthera cucullata antice obtuse apiculata, glabra; ovario cum pedicello 0,7 cm longo, glabro. Celebes: Auf Bäumen bei dem Gunong Tampusso, c. 900 m ü. d. M. — R. Schlechter, im Dezember 1909. | Diese Art stelle ich infolge ihres Labellums als aberrante Form in die Sektion Urostachys. Die Blüten sind gelblich, die Petalen und das Labellum am Grunde rótlich mit goldgelben Vorderlappen des Labellums. Die Pflanze ist mit E. celebica Rolfe nahe verwandt. 180. Eria virginalis Schltr., nov. spec. | Epiphytica erecta, multicaulis usque ad 50, cm alta ; rhizomate valde abbreviato, polyrhizo; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, x 512 F. Fedde: Eine neue Corydalis (C. Mildbraedii) aus Deutsch-Ostafrika. glabris; caulibus basi vaginata excepta dense foliatis, teretibus glabris, vaginis foliorum demum caducis primum obtectis; foliis erectis vel suberectis, lineari-lanceolatis acuminatis, glabris, textura carnosulo-coria- ceis, marginibus saepius plus minusve incurvis, 10—15 cm longis, medio fere 0,4— 0,7 em latis, basin versus paulo angustatis; floribus niveis more sectionis in racemis valde abbreviatis, vulgo 2—3 floris; bracteis lanceolatis vel ovato-lanceolatis, subacutis glabris, ovario aequilongis vel paulo longiori- bus patentibus; sepalis glabris, 1,2 cm longis, intermedio oblongo subacuto, lateralibus basi margine anteriore paulo ampliata cum columnae pede mentum breve, rotundatum formantibus, subfalcatis; petalis lineari-ligu- latis obtusiusculis, glabris, sepalis aequilongis; labello concavo e basi oblonga tertia parte apicali trilobato, lobis lateralibus erectis, brevibus, intermedio subquadrato antice rotundato,. obtuse apiculato, incrassatione humili haud bene conspicua longitudinali in basi lobi intermedii, labello toto 0,9 cm longo, ad lobos laterales 4,5 mm lato, lobo intermedio lati- tudine 0,8 cm subattingente, columna bene evoluta, clinandrio parvulo, pede brevi; ovario subsessili cylindraceo, glabro, c. 1 cm longo. Celebes: Auf Bäumen in den Wäldern des Gunong Masarang, C. 1200 m ü. d. M. — R. Schlechter, im November 1909. Die Art ist in der Sektion Cylindrolobus durch das Labellum sehr gut charakterisiert. Die reinweisse Fürbung der Blüten veranlasste mich, den obigen Speziesnamen zu wählen. CXXXIX, Friedr. Fedde, Eine neue Corydalis (C. Mildbraedii aus Deutsch-Ostafrika. (Originaldiagnose.) Herba annua glaucescens, radice palari tenui, caulibus 25—30 cm altis, e caule primario brevi valde ramoso adscendentibus basi decum- bente, non scandentibus, infra racemosim, supra subdichasialiter ramosis. Folia bipinnatisecta, adianthoidea, ecirrhosa, cum petiolo usque ad 15 em longa jugis primariis 2—3 distantibus, lobis ambitu orbicularibus vel late ovatis, brevissime petiolulatis, bi- vel tri- vel multilobulatis, in- cisuris varie profundis, lobulo terminali plerumque rotundato-spathulato mucronulato, lobulis lateralibus magis spathulatis, submucronulatis vel integre subrotundatis, basin versus cuneatis; petioli valde elongati ad basim vaginanter dilatati, alis vaginalibus semipellucidis, mediam fere partem petioli comitantibus. Flores in inflorescentias racemosas plurifloras, axillares dispositi; bracteae pedicellorum frondrosae, plus minusve pinnatifidae, in- feriores magis sinuatim divisae, superiores usque ad simpliciter lineari- lanceolatae magis squamaeformes; sepala 2, ut videtur viridia, rotundato-subcordata, omnino serrulata; E. Hackel: Gramineae novae. VII. 513 corolla brunneo-flava, ad apicem brunnea, 8—12 mm calcari in- cluso longa; petalum alterum externum in calcar subcurvatum sub- obtusum, dimidium petali occupans elongatum, ad apicem cuneatim an- gustatum, non galeatum, alterum externum subnaviculatum, ad medium dorsum paullo impressum, basin versus subgibbosum; petala interiora 2 ad apicem connata, anguste obovata, paulatim ad basim angustata, ad dorsum in alam producta; staminum filamenta in parte inferiore corollae adnata, basin versus valde ovato-lanceolatim dilatata; ovarium obovoideum stylo ?/, longitudinis aequante, ad apicem leviter curvato coronatum. Capsula clavaeformi-obovoidea a latere compressa, stylo atque stigmate persistente incluso plus minusve 10 mm longa, 3—4 mm lata; semina brunnea, laevia, appendiculata, applanata, reniformi-orbi- cularia, | Deutsch-Ostafrika: Nord-Ost-Kiwu, Erbsenfelder südlich am Karisimbi, 2500 m hoch (Mildbräd, fl. fr, XI, 1907. — Herb. reg. Berol.). Nahe verwandt mit der am Kap heimischen C. Cracca. CXL. Gramineae novae. VII.) Auctore E. Hackel (Attersee). (Originaldiagnosen.) 39. Panicum (Eupanicum) Dusenii Hack., nov. spec. Perenne? Culmus in parte inferiore decumbens, ad nodos radicans, dein adscendens, parte erecta circ. 25cm alta, teres, glaberrimus, multi- nodis, ad apicem usque foliatus, basi ramosus. Vaginae internodiis breviores, arctae, teretes, marginibus saltem superne ciliatae, ore sub- fimbriatae, Ligula margo membranaceus angustissimus, dorso pilis longiusculis stipatus. Laminae e basi rotundata lanceolatae, longe acu- minatae, 5—7 cm lg., 1—1,2 cm lt., rigidulae, patentes, virides, praeter marginem scabrum glaberrimae nisi supra ligulam pilosae, nervis crassius- culis percursae. Panicula obovata, patens, laxa, ad 12 cm lg. [ om lt., rhachi angulata superne scaberula, ramis solitariis vel infimis binis Ali- formibus acutangulis scaberulis subflexuosis mox supra basin divisis, ramulis secundariis patulis, inferioribus pluri-superioribus 1—2-spiculatis, Spiculis secus ramulos secundarios binis vel solitariis, subcontiguis, pedi- cellis porrectis quam spicula subterminali duplo brevioribus fultis. Spi- culae elliptico-lanceolatae, 4 mm longae, 1,5 mm latae, acutae, laete virides, altero latere planae, altero leviter convexae, extus pube tenera Patente dense vestitae. Gluma I. ?/, spiculae subaequans, lanceolata, = 1) VL, cf, Rep., VII (1909), pp. 311—327. Repertorium novarum specierum. VIII. 33 514 E. Hackel. acuta, 3-nervis; II. et III. spiculae forma ac magnitudine, prominenter 5-nerves, III. vacua. Gl. IV. spiculam aequans, lanceolata, acutiuscula et insuper mucronulo brevissimo crassiusculo viridi a reliqua gluma albida laevi bene distincto terminata. Palea glumam aequans, oblonga, obtusius- cula, binervis. Flos cleistogamus: Antlierae minutae (0,3 —0,4 mm lg.) cum stigmatum parvulorum laxissime plumosorum reliquiis caryopsidis verticem coronantes, intra stigmata involutae. Brasilia, Paraná, Roca Nova in ruderatis leg. P. Dusén, 18. III. 1909 sub no. 7911. Eine gut charakterisierte Art von ziemlich unsicherer Verwandt- schaft. Dem Bau der Ährchen nach gehört sie zur Gruppe des P. ramosum L., besonders wegen des kleinen, stumpflichen und relativ dicken Mucro der gluma IV.; doch ist diese bei allen Gliedern dieser Gruppe quer gerunzelt oder fein punktiert, hier aber glatt; die gl. III. hat bei jenen eine Blüte oder doch eine Vorspelze in ihrer Achsel, hier ist sie leer, Auch ist die Infloreszenz bei der Gruppe des ramosum mehr jene der Sekt. Brachiaria, indem schon an den Primürzweigen vom Grunde an Ährchenpaare (weiter oben auch Einzelührchen) sitzen, während diese bei P. Dusenü erst an den Sekundürzweigen der Fall ist. Ferner ist noch bei keiner Panicum-Art aus der Verwandtschaft des P. ramosum Kleistogamie beobachtet worden, die bei unserer neuen Art, wenigstens an den vorliegenden Exemplaren festgestellt wurde. 40. Arundinella grandiflora Hack., nov. spec. Perennis? Culmi erecti, subrobusti ad 70 cm alti, teretes, glaberrimi, 8-nodes, simplices. Vaginae teretes, arctae, internodiis breviores gla- berrimae nisi ad nodos pubescentes. Ligula margo membranaceus an- gustissimus longiuscule ciliatus. Laminae e basi rotundata lanceolato- lineares, tenuiter acuminatae, planae, circ. 15 cm lg. 7 mm lt., rigidae, excepta basi pilosa glabrae, utrinque laeves, margine scabrae, nervis crassiusculis. Panicula lineari-lanceolata (circ. 16 cm lg. 2 cm lt.), con- tracta, densiuscula, aequalis, rhachi laevi, ramis singulis v. binis erecto- patulis strictis glaberrimis, inferioribus ad 8 cm longis fere a basi ramu- losis, ramulis inferioribus 1,5—2,5 cm longis 3—6-spiculatis porrectis, glaberrimis, spiculis aequaliter dispositis contiguis v. subimbricatis, sub- terminalibus ramorum brevissime pedicellatis. Spiculae lanceolatae 7 mm longae livide viridulae v. subviolascentes. Gluma I. 5 mm lg. ovata, acuminata, mucronata, 5 nervis, nervis prominentibus scabris, glabra; II. spiculam aequans, ovato-lanceolata, subulato-acuminata, ceterum ut LI; III. 6 mm lg., ovato-lanceolata, acutiuscula, tenuiter 5-nervis, glaberrima, paleam fovens ipsa !/, breviorem bicarinatam floremque 2: IV. spicula duplo brevior, oblonga, obtusa, convoluta, callo breviter barbata, undique papilloso-scabra, obsolete 5-nervis, ex apice aristam exserens circ. 6 mm longam in medio geniculatam; palea glumam aequans, oblonga, acuta, bicarinata, glaberrima. Antherae 2 mm longae. China, prov. Yun-nan in pratis ad Ta-long-tan prope Tapintze, alt. 1800 m leg. Delaway, no. 2176 (herb. Mus. Paris. in herb. Hack.). Gramineae novae. VII. 515 Im Bau der Áhrchen steht unsere Art der mir nur aus der Be- Schreibung bekannten A. birmanica Hook. f. nahe, abgesehen von der Granne, die bei dieser doppelt so lang ist als das Âhrchen, bei unserer nur gleichlang. Die Rispe ist nicht wie bei A. birmanica angegeben, unterbrochen, mit meist einfachen, gewimperten und rauhen Zweigen, die mit fast sitzenden Ährchen dicht bedeckt sind, sondern gleichförmig; ihre Äste tragen nahezu vom Grunde an zunächst Sekundärzweige, deren unterste fast !/, der Länge der primären erreichen und bis zu 6 Ährchen tragen, während die folgenden an Länge und Fruchtbarkeit abnehmen bis sie auf 1 Ährchen reduziert sind; bei den meisten anderen Arten sind die Infloreszenzzweige traubig. d. h. mit Ährchenpaaren gleich- fórmig besetzt; nur A. anomala Steud. gleicht im Blütenstande unserer Art, hat aber unbegrannte Deckspelzen (gl. IV.) von 5|, der Ährchen- länge, Kallushaare von halber Spelzenlänge etc. An Grösse der Ährchen überragt unsere Art alle anderen mit Ausnahme der 4. Khasiana Nees, die aber einer anderen Gruppe (mit Seitengrannen an der gl. IV.) an- gehört. 41. Stipa Arsenii Hack., nov. spec. Perennis, caespitosa, innovationibus extravaginalibus, basi squamis aphyllis fultis. Culmi erecti, elati (sine panicula 0,9—1,2 m alti), pro altitudine graciles (diam. inferne 2—3 mm), teretes, scaberuli, 4—5-nodes, Simplices. Vaginae teretes, arctae, internodiis breviores, glabrae laeves v. inferne scaberulae. Ligula circ. 2 mm lg. ovato-rotundata glabra nervosa, lateribus in vaginam decurrentibus. Laminae innovationum convoluto-setaceae (diam. 0,6 mm), longissimae (ad 50 cm lg.), tenuissime acuminatae, virides, flaccidae, scaberulae; laminae foliorum culmi illis similes sed breviores (ad 20 cm, summa 4—8 cm lg.). Panicula oblonga, patula v. subcontracta laxa, 20—30 cm lg., 2—4 em It, rhachi ramisque Scaberulis, ramis 3—4 nis subcapillaribus ad !/, usque indivisis, dein ramulos secundarios singulos v. binos 1—2-spiculatos porrectos gignenti- bus, spiculis subdistantibus, quam pedicelli subterminales circ. duplo longioribus. Spiculae lanceolatae 7—8 mm lg., virides v. violaceo varie- gatae. Glumae steriles aequales, late lanceolatae, tenuiter acuminatae Sed haud in setam productae, 5-nerves, nervis interioribus cum medio in media gluma arcuatim connexis, glaberrimae. Gluma fertilis sterilibus paullo brevior (6 mm lg.), lineari-oblonga, versus apicem parum attenuata, Subcoriacea, callo brevi (0,6 —0,8 mm longo) acuto incurvo, pilis rufidulis ipsius longitudinem aequantibus barbato, undique pilis brevibus appressis brunnescentibus v. rufescentibus dense vestita, ipsa fusco-violacea v. fusco-castanea, minute papilloso-scabra, apice indistincte coronulata, cum arista haud articulata; arista 16— 20 mm longa validiuscula, columna Subulam aequante medio iterum geniculata arcte torta strigillosa-scabra. Palea glumam aequans, oblonga, obtusa, subcoriacea, binervis, bicarinata, inter carinas approximatas canaliculata, glaberrima. Lodiculae oblongae, l mm lg, glabrae. Antherae 4 mm lg. glabrae. Caryopsis oblonga. Ventre canaliculata. 33* 516 E. Hackel. Mexico, Michoacan, prope Morelia, 2200 m s. m., leg. Fr. Arsene, no. 3211. Diese Art gehört nach den Merkmalen der Hüllspelzen und Deck- spelze zur Gruppe der St. sibirica und St. viridula, und steht besonders der St. minor Scribn. ziemlich nahe. Allein sie unterscheidet sich von allen diesen Arten durch die zweikielige, zwischen den Kielen gefurchte derbe Vorspelze, ein Merkmal, das in besonders ausgeprügter Weise bei der Gattung Oryzopsis auftritt, Nach meiner Meinung ist es aber un- natürlich, alle Stipeen mit solcher Vorspelze zu Oryzopsis zu stellen, wie es Spegazzini (Stipeae Platenses) getan hat; dem ganzen Habitus und den übrigen Merkmalen der Deckspelze nach ist z. B. seine Oryzopsis Hackelü eine echte Stipa. Bemerkenswert ist unsere Art auch durch die bräun- liche Behaarung der schwarzbraunen oder schwarzvioletten Fruchtspelze, sowie durch die extravaginale Innovation und die langen, feinen und schlaffen Innovationsblátter. 42. Stipa clandestina Hack. nov. spec. Perennis, caespitosa, innovationibus intravaginalibus. Culmi erecti, robusti, 30—70 cm alti, teretes, glaberrimi, 3-nodes, simplices, apice bre- viter nudi v. omnino vaginati. Vaginae teretes, internodiis plerumque longiores, arctae v. inferiores laxiusculae, praeter os ciliatum glaberrimae, imae emortuae dilatatae coriaceo-stramineae, nitidae v. fuscescentes, laminas demum dejicientes. Ligula margo membranaceus angustus in medio brevius, ad latera longius densiusque ciliatus. Laminae anguste lineares, in sicco plerumque convolutae, junceae, rarius planiusculae, pungentes, erectae, rigidae, glaucescentes, extus glaberrimae, intus in nervis crassis valde prominentibus scaberulae, inferiores 20—30 cm, summa 3—10 cm longae, diametro 1—1,5 mm, expanse 2,5 mm latae. Panicula terminalis lineari-lanceolata stricta 12—30 cm lg. 2-3 cm lt. contracta densiuscula v. laxiuscula, rhachi ramisque laevibus v. superne scaberulis, his erecto-patulis, inferioribus 3 nis— 6 nis tenui-filiformibus ad medium v. ultra nudis, primariis inferioribus ad 10 cm longis ramulos secundarios paucos appressos 1—4-spiculatos gignentibus, spiculis secus ramos subaequaliter dispositis contiguis v. subimbricatis, quam pedicelli subterminales parum brevioribus. Spiculae lanceolatae, 7—8 mm lg. albo-viridulo et leviter violaceo variegatae. Glumae steriles aequales, spiculam aequantes, lanceolatae, subito in setulam circ. 1 mm longam acuminatae, valide 3-nerves, glaberrimae. Gluma fertilis 4,5—5 mm 1g., lanceolata, sursum attenuata, callo brevi obtuso breviter barbata, toto dorso pilis albis appressis circ. 1 mm longis basi subtuberculatis dense vestita, apice angusto non coronato recto ejusmodi pilis ciliata, dilute livideque violascens et viridula, subcoriaceo-chartacea, obsolete 5-nervis, arista haud articulata persistens 9—20 mm lg. scabra medio geniculata, columna laxe torta subflexuosa. Palea gluma paullo brevior, oblonga acutiuscula 2 nervis, in dorsi convexi parte inferiore pilosa. Lodiculae cire. 1 mm lg. glabrae. Antherae 0,8 mm longae, apice glabrae cum stigmatum residuis caryopseos semimaturae verticem coronarites, rarius Gramineae novae. VII. 517 demum delapsae. Caryopsis (semimatura) subclavato-oblonga, teretius- cula, arcte inclusa. Praeter paniculam terminalem nunc descriptam plus minus exsertam in axillis vaginarum culmi omnium adsunt paniculae clandestinae, parvae (ad 5 cm longae), pauci — 10-spiculatae, quarum spiculae ab illis paniculae terminalis valde differunt: glumae steriles albo-hyalinae, late lanceolatae, in 1/¿ inferiore laxe ciliatae; gluma fertilis ovato-lanceolata, membranaceo-chartacea, parce ciliata dorso glabrius- cula, apice in aristulam ipsa vix longiorem rectam attenuata; palea glabra; lodieulae nullae. Caryopsis majuscula, late oblonga (5 mm lg. - 2 mm It.), inacquilatera, a latere compressa, apice brevissime rostrata, ibique residuas antherarum minutarum stigmatumque exhibens, inter glumam paleamque omnino libera, ex earum apice exserta, alutacea granulato-scaberula, maturitate quam illa spicularum exsertarum prae- cociore, Mexico. Prope Michoacan leg. Fr. Arséne (no. 3441). Prope Sal- tillo in cire, Coahuila leg. E. Palmer, no. 3 (Apr. 1898), nomine St, viri- dulae Trin. divulgata. Verwandt mit St. viridula Trin., welche jedoch schon durch den Mangel der in den Winkeln der Blattscheiden verborgenen kleistogamen Rispen und durch die ganz häutige, kahle Ligula verschieden ist, die bei St. clandestina aus einem schmalen Hautsaum mit langen Wimpern besteht, Die Ahrchen der St. viridula sind grösser, die Spelzen schmäler, die Grannen länger. In dieser Hinsicht stimmt unsere Art mit Sf. minor Serib. überein, die sich in derselben Weise wie St. viridula, von der sie vielleicht nur eine Varietät ist, von St. clandestina unterscheidet. Die oben angeführten Exemplare von Palmer sind von Scribner (in Bull. Divis. Agrostogr. 24, p. 18) als wahrscheinlich mit St. linearifolia Fourn. identisch erklärt worden. Diese Art ist mir nur aus der Beschreibung (Mexic. Plant. II, 73) bekannt, aus welcher hervorgeht, dass sie einen verzweigten Halm, rauhe Blütter, eine sehr kurze Ligula (von Behaarung ist nicht die Rede), zu 2 gestellte Rispenäste, eine verkehrt kegelfórmige an der Spitze kurz bekrónte und schief abgestutzte Deckspelze besitzt, was alles nicht auf unsere Art passt; von den verborgenen Seitenrispen ist keine Rede; doch konnten sie leicht übersehen worden sein. Ich kenne überhaupt nur eine Art, von der etwas Derartiges wurde, nämlich St. amphicarpa Phil. Die Abbildung in An. Mus. Nac. e Chile, Bot. zeigt am untersten Halmknoten eine seitliche, armblütige, idm der Scheide entblösste (infolge deren Zerstörung?) Rispe, deren Ahre P Ziemlich gut mit denen bei unserer Art übereinstimmen, kai der Gipfelinfloreszenz durch die nur an den Rändern bie chi io Rücken kahle Deckspelze ‚abweichen. Der Autor legt auch Gewic ur die am Grunde des Halmes und der Innovationen Yorke u losen, schuppenförmigen Scheiden, die bei unserer Art nicht vor Fam ; Sie sind ein Zeichen von extravaginaler Innovation der St. amp n während sie bei St. clandestina intravaginal ist. Die ‘scathing Exemplare sind kräftiger, für sie gelten die in der Besc . 518 E. Hackel. angeführten grösseren Dimensionen, für die von Fr. Arsene die kleineren. 43. Muehlenbergia trifida Hack., nov. spec. Perennis. Culmi erecti, graciles, circ. 50 cm alti, teretes, superne scaberulae, enodes, simplices, superne breviuscule nudi. Vaginae teretes, arctae, glabrae, scaberulae. Ligula lanceolata, acuminata, 3—5 mm lg. glabra. Laminae anguste lineares, planae v. siccando plus minusve convolutae, acutissimae, 15—30 cm lg., circ. 2 mm lt., subtus scabrae supra hispidulae, nervis paucis crassis supra prominentibus percursae. Panicula oblonga, lobata, patula, 15—18 cm lg., circ. 4 cm lt., densiflora, rhachi scabra, ramis solitariis tenui-filiformibus scabris mox supra basin divisis, secundariis pluribus erecto-patulis a basi multispiculatis, spiculis subimbricatis breviter — subterminalibus brevissime — pedicellatis. Spiculae elliptico-lanceolatae 3 mm lg., fusco-viridulae. Glumae steriles rigide membranaceae, glabrae, difformes: I. 3/,—*/, spiculae aequans, e basi lanceolata sensim subulato-acuminata, 1-nervis, subula scabra; II. spicula paullo brevior, trinervis, ad ?/; longitudinis usque trifida, laciniis subu- latis subaequalibus scabris; gluma fertilis spiculam aequans, lanceolata, acuta, 3-nervis, callo dorsoque inferne et praesertim versus margines pubescens, ex apice integro aristam emittens capillaceam gluma 4—5- plo longiorem flexuosum scabrum. Palea glumam subaequans, oblonga acutiuscula tenuiter binervis, in !/, inferiore dorsi pubescens. Antherae 3 mm lg. Mexico: Michoacan leg. Fr. Arséne no. 3217. Diese Art zeigt den Charakter der Sektion Clomena am deutlichsten ausgeprügt, denn die obere Hüllspelze (gl. II) ist nicht bloss 3-zühnig wie bei den bisher bekannten Arten, sondern bis zu ?/, ihrer Länge 3-spaltig mit gleichlangen pfriemlichen Spitzen. Auch sonst zeigt sie viele Eigen- tümlichkeiten: der Halm ist bei betrüchtlicher Hóhe doch ganz ohne Knoten; die Ligula ist lang und sehr spitz, Deckspelze und Vorspelze sind behaart. Es lässt sich keine Art der Sektion Clomena angeben, der sie nahe verwandt wäre. 44. Agrostis bogotensis Hack., nov. spec. Perennis, caespitosa. Culmi erecti, gracillimi, 14—20 cm alti, teretes, glaberrimi, 2—3-nodes, nodo summo circ. in !/, inferiore culmi sito, simplices. "Vaginae teretes, arctae, internodiis plerumque longiores, gla- berrimae, vestutae mox dilabentes saepe fibrosae; ligula oblonga obtusa demum apice fissa, cire. 2 mm lg. Laminae capillares (diam. 0,3 - 0,4 mm), arcte convolutae, subcylindricae, acutae, 4— 8 cm lg., superne scaberulae, glauco-virides. Panicula ovato-oblonga patens laxa circ. 4 cm lg. 1 cm It. erecta, rhachi superne scaberula, ramis binis capillaribus scaberulis, primario inferiore circ. 1,5 em longo in !/, inferiore indiviso, dein secun- darios plerumque binos patentes inferne nudos superne 1—4-spiculatos gignente, spiculis subaequaliter laxiuscule dispositis, subterminalibus quam pedicelli apice vix incrassati parum brevioribus. Spiculae pusillae (1 mm lg.), dum clausae sunt ovales, post anthesin: propter glumas angulo ob- Gramineae novae. VII. 519 tuso patentes dilatatae, obtusae, violascentes. Glumae steriles spiculam aequantes, aequilongae, ovali-oblongae obtusae, obtuse carinatae, carina aculeolato-scabra, reliquo dorso punctulis acutis exasperatae, rigidule membranaceae, 1-nerves. Gluma fertilis steriles aequans, ovalis obtusa mutica rigide membranacea, intense violacea, vix diaphana, callo obtuso albido glabro, toto dorso aculeolis minutissimis dense consita inde sca- berrima, indistincte 5-nervis, nervis lateralibus vix ad medium vel ultra medium productis, extus subprominulis, mutica. Palea glumam subaequans ovali-oblonga truncata obsolete binervis glaberrima. Columbia: S. Cristobal prope Bogota leg. Fr. Apolliniaire (13. VII. 1908). Eine höchst charakteristische Art, die unter denen der Neuen Welt keine nahen Verwandten hat. Unter den altweltlichen steht sie nur der A. Biebersteiniana Claus nahe, mit der sie das Merkmal der mit den Hüllspelzen gleichlangen Deckspelze von derberer, fast papierartiger Textur und undeutlicher Nervatur teilt. Bei dieser Art sind jedoch die Ährchen weit länger gestielt, die Stiele unter der Spitze keulig verdickt, die Deckspelze auf dem Rücken fein flaumig; überdies ist A. Bieber- steiniana einjährig. Anelytrum Hack., nov. gen. e tribu Avenearum. Spiculae in apice ramorum paniculae ternae vel (in ramulis secun- dariis) binae raro (in tertiariis) solitariae, inaequaliter pedicellatae, a pedicello demum solutae, obovato-lanceolatae, a latere subcompressae, plerumque triflorae rarius biflorae, floribus omnibus hermaphroditis, rhachilla articulata evoluta, ultra florem supremum ,producta et rudi- mentum plus minus manifestum floris quarti v. tertii gerente, Glumae steriles nullae, sed ad basin ternionis vel paris spicularum adest folium glumaceum, bractea spiculae secundariae paris vel ternionis. Glumae fertiles lanceolatae, inferne chartaceae, superne membranaceae, apice marginibusque hyalinae, dorso convexae, ceterum subdissimiles : infima propter nervum medium excentricum parinervis (4—6-nervis), mucronata integra v. prope mucronem v. aristulam bidenticulata, superiores T-nerves, in !4 superiore bifidae, e medio dorso aristam exserens geniculatam in- ferne tortam. Palea bicarinata; lodiculae 2 parvulae. Stamina 3, antheris linearibus, Ovarium obovato-oblongum truncatum pilosum; styli breves, Stigmata laxe plumosa. Caryopsis ignota. Gramen patria ignota, habitu Avenam fatuam monens, defectu glumarum sterilium in tribu valde anomalum, incertae affinitatis. 45. Anelytrum avenaceum Hack., nov. spec. mu" Annuum. Culmi erecti ad 80 cm alti teretes glaberrimi simplices trinodes, fere ad. apicem foliati. Vaginae internodiis paullo longiores brevioresve teretes laxiusculae molliter patenti-pilosae, superiores glabres- centes, Ligula ovata, rotundata, ad 4 mm lg. Laminae e s aequilata lineares, longe acutatae, 12—20 cm lg. ad 6 mm It, planae flaecidae virides, inferiores pilis patentibus utrinque marginibusque laxe Conspersae, superiores glabrescentes. Panicula oblonga contracta laxius- 520 E. Hackel. cula ad 20 cm lg. 2—3 cm lt, breviter exserta v. basi vaginata, rhachi ramisque laevibus, his suberectis vel erecto-patulis filiformibus teretibus simplicibus vel in parte superiore ramulos 1—2 secundarios breves emittentibus, infimis quinis (primario 6—10 cm longo, addito 2 secun- dariis brevioribus basi singulum ramulum tertiarium gignentibus), su- perioribus 3—2nis vel solitariis. Spiculae in apice ramorum primariorum inferiorum ternae, in superioribus et in apice secundariorum binae, in tertiariis solitariae, inaequaliter pedicellatae, pedicello spiculae terminalis 5—7 mm, lateralium 3-4 mm longo, pedicellis omnibus glaberrimis, post delapsum spiculam cicatricem obliquam exhibentibus. Spiculae obo- vato-lanceolatae a latere subcompressae, circ. 20 mm longae laxe 2—3- florae, e pallide brunnescente viridi et albo variegatae, pilosae, rhachillae articulis circ. !/;—!/, glumarum aequantibus externe pilis albis articulo parum brevioribus vestitis. Bractea in basi spicularum ternionibus vel paribus lineari-lanceolata 10—14 mm longa chartaceo-membranacea apice hyalina, in !/, inferiore dorsi laxe pilosa, apice aut integra mucronata aut denticulata, semper inaequilatera, nervo principali haud in medio sito sed altero lateri approximato in mucronem excurrente, adjectis nervis 2 brevibus in latere latiore sitis. Rarissime in axilla hujus bracteae occurit palea parvula cum vestigiis floris, Gluma fertilis floris imi lanceolata, circ. 18 mm lg., in !/ inferiore chartacea brunnescens pilis albis patulis cire. 3 mm longis dense vestita, superius membranacea hyalino-marginata, versus apicem longe attenuata, nunc integra nervo principali excurrente mucronata v. aristulata, nunc ad basin mucronis dentibus 2 brevibus aucta, subinaequilatera, nervo principali altero mar- gini propiore, in hoc latere 1—2-nervis, in altero (latiore) 2—3-nervis, in nervis extus prominentibus viridibus scaberrima, callo circ, 1 mm longo acutiusculo subobliquo pilis breviusculis dense barbata. Gluma fertilis floris secundi et tertii illi similes sed apice ad !/, usque in dentes 2 subulatos membranaceos fissa, aequilatera, 7-nervis, e medio dorso aristam exserens perfectam circ. 22 mm longam, cujus columna valida torta fusca scaberula quam subula brunnescens scabra duplo brevior est. Gluma fertilis floris tertii (ubi adest) reliquis brevior (12—14 mm lg.), ventre processum rhachillae glumam dimidiam subaequantem glumella parvula vel rudimentaria terminatam exhibens, ceterum secundae simil- lima. In quibusdam spiculis gluma fertilis secunda haud aristam per- fectam sed rectam circ. 8 mm longam e sinu dentium exsertam exhibet, flore tertio dum perfecte aristato; in aliis tantum 2 flores adsunt, in- feriore imperfecte, superiore perfecte aristato. Palea gluma fertili !/53— lg brevior, lineari-oblonga obtusa v. in flore superiore bidentata, in carinis tenuiter denseque ciliata. Antherae 1,2—2 mm longae, anthesi haud exsertae et etiam post anthesin in apice ovarii inter ramulos stig- matorum circ. 2—3 mm longorum persistentes; flos inde cleistogamus. Ovarium dense rufescenti-pilosum. In Italia prope Genovam certe advenam plantam legit (10. VI. 1904) Connevo ad viam prope aditum ad aedem municipalem oppidi Gramineae novae. VII. 521 Borzoli. Specimina (potius partes unius speciminis) exstant in herb. St. Sommier (Florentiae) et in herb. meo. Eine sehr merkwürdige neue Gattung, deren Stellung im System etwas unsicher ist. Habituell sowie nach dem Bau und der Begrannung der Deckspelzen gehört sie zu den Aveneae; aber während bei allen Gattungen dieser Tribus die Hüllspelzen stark entwickelt sind, fehlen sie bei Anelytrum günzlich. Es scheint mir das jedoch kein Grund zu sein, diese Gattung von den Aveneae auszuschliessen; denn in mehreren Tribus mit normal ausgebildeten Hüllspelzen finden sich einzelne Gattungen ohne solche: Coleanthus unter den Agrosteae, Nardus unter den Hordeae, Lygeum unter den Oryzeae, endlich die SY Ährchen von Olyra unter den Paniceae, Wir hätten demnach in Anelytrum eine analoge anomale Gattung unter den Aveneae. Die Bildung von Ährchengruppen, besonders von Drillingen, erinnert an die Avenene-Gattung Tristachya, doch sind bei dieser alle Áhrchen des Drillings gleichlang gestielt, bei Anelytrum un- gleich lang. Auch finden sich bei letzterem solche Drillinge meist nur an den primären Rispenzweigen, an den sekundären finden sich ge- zweite, an den seltenen tertiären einzelne Ährchen, wie denn überhaupt die Variabilität im Bau der Infloreszenz und der Ährchen ziemlich gross ist. Immer aber findet sich dort, wo 2 oder 3 Ährchen aus einem Punkte Zu entspringen scheinen, ein spelzenartiges Blatt von ühnlicher Be- schaffenheit wie die Deckspelze der untersten Blüte des Ährchens, dessen morphologische Bedeutung mir nicht vollkommen klar geworden ist. Am nächsten liegt es wohl, diese Spelze als Tragblatt des Stieles des sekundären Ährchens zu betrachten; wo dann ein drittes Ährchen hinzu- tritt, könnte dieses wieder auf einem (tertiären) Zweiglein des sekundären Ahrchenstieles stehend gedacht werden. Allerdings bietet der tatsächliche Befund hierfür keine sicheren Anhaltspunkte; die Stiele entspringen scheinbar in einem Punkte und teilen sich in den vorhandenen Raum. Für die Auffassung jener Spelze als Tragblatt spricht ‚Insbesondere der Umstand, dass sie an jenen kurzen Rispenzweigen, die nur ein End- ährchen tragen, fehlt; sobald aber unter dem primären Ahrchen ein sekundäres auftritt, ist sie da, und steht so, dass der Stiel des sekun- dären nahezu (nicht genau) in ihre Achsel fällt. Ich habe aber an zwei solchen Spelzen (unter mehr als 20 untersuchten) eine Abweichung ge- funden, die gegen die Auffassung derselben als Tragblatt zu sprechen scheint, nämlich ein Rudiment einer Vorspelze in ihrem Winkel, inner- halb dessen in einem Falle auch noch Spuren einer Anlage von Staub- gefässen nachweisbar waren. Das ergäbe dann den unwahrscheinlichen Fall von 2 Sprossen im Winkel jener Spelze. Der eben in. Fall liesse die Deutung jener Spelze als Überbleibsel eines rückge i n e sitzenden Ährchens zu. Für die Beurteilung der systematischen y ung der neuen Gattung ist übrigens die morphologische Deutung Jenes Urgans nicht von Bedeutung. , Über die Heimat dieses merkwürdigen Grases lässt sich riens keine begründete Vermutung aufstellen. In der Umgebung von Genua 592 E. Hackel. . wurden zwar schon viele Adventivpflanzen gefunden, aber immer im Tal der Polcevera, wo sich Fabriken befinden, die auslündische Wolle ver- arbeiten. Die dort gemachten Funde wiesen zumeist auf Argentinien als Heimat hin. Der Fundort Borzoli aber liegt nicht an der Polcevera und hat in der Nähe keine Fabriken. Es wurde (an der Strasse in der Nähe des Gittertors, das zum Rathaus führt), im Jahre 1904 nur ein einziger Rasen, von dem der grósste Teil im Herb. Sommier, ein kleiner in meinem eigenen erhalten ist, vorgefunden und seither kein Exemplar mehr dort gesehen; die Pflanze war also sicher nur zufällig und vorübergehend eingeschleppt. 46. Eragrostis (Sect. Cataclastos) Dieterlenii Hack., nov. spec. Perennis, caespitosa, innovationibus extravaginalibus. Culmi erecti graciles 35—50 cm alti subcompressi glaberrimi 3-nodes, nodo summo infra medium sito, simplices, superne breviter nudi vel omnino foliati. Vaginae internodiis multo longiores, teretiusculae, laxiusculae, superne saepius a culmo solutae, glaberrimae. Ligula margo membranaceus an- gustissimus, glabra, dorso saepius pilis stipata. Laminae e basi aequi- lata anguste lineares, saepius involutae, in acumen tenuissimum sensim acutatae, inferiores ad 20 cm, summa ad 8 cm longae, culmeae in statu involuto vix 1 mm (expansae 2 mm) latae, innovationum setaceae (diam. 0,5 mm) saepe flexuosae immo (vetustae) circinnatae. suberectae flacci- dulae glauco-virides glaberrimae, nervis tenuibus arcte approximatis per- cursae. Panicula linearis contracta dense stricta ad 20 em lg. 1—1,5 cm lt. rhachi glaberrima, ramis 1—3 nis suberectis glaberrimis, inferioribus ad 4 cm longis, omnibus a basi ramulosis et dense spiculiferis. Ramuli secundarii breves (ad 7 mm lg.) appressi pluri-multispiculati propter spi- culas dense imbricatas brevissime pedicellatas glomeriformes, inde rami primarii subinterrupte spiciformes. Spiculae lineari-oblongae acutiusculae laxiuscule 3—6 flores (floribus sese fere ad medium tegentibus) 4,5—7 mm lg. 1,5 mm It. plumbeo-olivaceae vel subfuscescentes glaberrimae, rhachilla fragili. Glumae .steriles breves (1,5 et 2 mm longae) oblongae obtusae l-nerves circ, !/, floris superpositi tegentes. Glumae fertiles lanceolatae acutae integrae brevissime mucronulatae membranaceae 3-nerves, nervis lateralibus tenuibus vix ad medium productis minime prominentibus, carina rectilinea laevi. Palea glumam subaequans ovato-oblonga apice rotundato-obtusa integra, carinis rectiusculis sibi approximatis glaber- rimis. Stamina 3, antheris anguste linearibus 1,5 mm longis. Caryopsis ignota. Basutoland prope Leribe leg. Dieterlen ann. 1907, no. 779. Eine charakteristische Art ohne nahe Verwandte, nur mit E. nama- quensis Nees zu vergleichen, deren Ährchen aber viel kleiner und breit eliptisch mit stumpfen Deckspelzen und vorspringenden Seitennerven versehen sind; auch stehen sie nicht in Knüueln beisammen. Auffallend sind auch die dünn borstenförmigen Blätter an den Innovationen unserer Art, deren Ährchen habituell an jene der Gattung Diplachne erinnern, sich jedoch durch vollkommen ganzrandige, spitze Deckspelzen von ihr — S Gramineae novae. VII. 523 unterscheiden; auch ist die Infloreszenz mit ihren geknäuelten Ährchen- gruppen etwas der Gattung Diplachne vollkommen fremdes. 47. Eragrostis (Sect. Pteroéssag) Mairei Hack., nov. spec. Perennis. Culmi erecti circ. 30 cm alti altioresve inferne compressi glaberrimi 3-nodes simplices. Vaginae arctae, internodiis breviores vel longiores, subcompressae, ore colloque externe barbatae ceterum gla- berrimae vel altero margine superne ciliatae. Ligula margo mem- branaceus angustissimus ad latera pilis stipatus. Laminae e basi aequi- lata lineares, sensim setaceo-acuminatae, planae, ad 25 cm lg. 4 mm It. rigidulae virides marginibus scabrae ceterum glaberrimae, tenuinerves, Panieula ovalis patens laxa ad 20 cm lg. 8—10 cm It. rhachi glaberrima, ramis solitariis subcapillaribus scaberulis in axillis nudis flexuosis mox Supra basin divisis, inferioribus ad 8 cm longis ramulos secundarios patulos ad 3 cm longos 2— 6-spiculatos gignentibus, spiculis distantibus subaequaliter dispositis longius breviusve pedicellatis (subterminalibus ramorum quam pedicelli subduplo longioribus). Spiculae lineares 4—13- flores 5—10 mm lg. 1,5 mm lt. e viridi et livide violaceo variegatae. Glumae steriles subaequales 2 mm lg. anguste lanceolatae acutae 1- nerves, I. carina superne scaberula, II. laevis, floris superpositi medium attingens. Glumae fertiles sese vix ad medium usque tegentes circ. 2,2 mm lg. ovatae obtusiusculae (a latere visae lanceolatae) minime acu- minatae glaberrimae carina rectiuscula laevi, nervis lateralibus ultra medium productis extus parum prominulis. Palea glumam aequans oblonga obtusa carinis leviter curvatis laevibus. Antherae 1,2 mm lg. China, prov. Yunnan. „Haute montagne au nord du Yunnan- sen“, ann. 1904 leg. Maire (no. 722); ann. 1908 leg. Ducloux (no. 757). Nahe verwandt mit E. papposa Steud., deren Ahrchen aber lünger gestielt sind, selbst die subterminal an den Zweigen stehenden sind noch kürzer als ihre Stiele. Ihre Deckspelzen decken einander nur bis zum unteren Viertel, sind nur 1,5 mm lang, die Antheren messen nur 02—0,25 mm. E. Hugoniana Rendle ist der Beschreibung nach gleich- falls verwandt, unterscheidet sich aber durch drüsentragende Blattránder und Rispenzweige, nur 0,2 mm lange Antheren usw. Das vorliegende Exemplar von E. Mairei ist noch zu jung und in der Blüte zu wenig fortgeschritten, um mit Sicherheit sagen zu kónnen, ob die Rhachis der Ährchen ganz bleibt und die Deckspelzen von ihr abfallen; es kann |n nur wegen der nahen Verwandtschaft mit E. papposa als wahrscheinlic bezeichnet werden. 524 Hermann Wolff. CXLI. Hermann Wolff, Umbelliferae novae |. (Originaldiagnosen.) 1. Sanicula Dielsiana Wolff, nov. spec. (Sect. Orthacantha Wolff). Planta perennis; rhizoma breve obliquum vel horizontale, radicibus numerosis, elongatis instructum. Caules 1 vel 2 tenues, ascendentes, flaceidi, usque 30 cm longi, simplices undique vel sapra medium bifur- cati, ad bifurcationem folio fulta. Folia (basalia) pauca, petiolo ascen- dente, usque 20 cm longo, basi breviter sed late membranaceo-vaginante suffulta; lamina tenuiter coriacea vel tanium firma, in sicco supra sor- dide, subtus dilute viridis, trifoliata, foliolis manifeste petiolulatis, fol. medio usque 8 cm longo, usque 5 cm lato, late ovato-lanceolato, ad basin sensim lateque cuneato-angustato, antice trilobato, lobo medio quam laterales multo magis producto, longiuscule acuminato, sicut ceteri obtusiusculo, iterum + manifeste trilobulato, fol. lateralibus usque 7 cm longis, usque 3'/, em latis, oblique ovatis, parte basis interiore cuneatis, exteriore late rotundatis, obsolete plurilobulatis vel rarius pro- funde bilobatis, fol. omnibus margine toto, basi excepta, setoso-crenatis. Umbellae 3—5, compositae, sessiles, racemiformiter ad caules vel ramos dispositae, inferiores ca. usque 2 cm inter sese distantes, ceterae approxi- matae, summa terminalis, laterales prophyllo parvo, membranaceo, rotun- dato-ovato, obtuso fultae; involucri phylla lineari-lanceolata, acuminata, 1—2 mm longa; radii 3—6, quadranguli, incrassati, demum subreflexi, 5—8 mm longi. Involucelli phylla setiformia, acutissima, vix 1 mm longa; umbellulae e flore unico centrali, sessili, femineo (vel hermaphro- dito?) et fl. masculis 3—4 pedicellatis periphericis compositae; pedicelli capillards, p. a. ca. 3 mm longi; sepala setiformia, angustissima, acutissima, ca. 1 mm longa; petala . . . ., styli capillares, spiraliter reflexi, p. a. sepalis 3-plo longiores. Fructus ovoideus, ad apicem attenuatus, a latere manifeste compressus, ad commissuram leviter constrictus, ubique setis brevibus, ereetis rectisque vel hinc inde obsolete glochidiatis obsitus, cum sepalis ca, 8 mm longus; commissura angusta, subplana, glabra; mericarpia transverse semiovalia, vittae 5 majusculae. China centralis: Prov. Sze ch'uan: Nan ch'uan (v. Rosthorn, Pl. chinens, no. 114, fruct. aestate). 2. Musineum Ehrenbergii Wolff, nov. spec. Planta perennis, humilis, glauca, radice elongato-napiformi demum pluricipite instructa. Caules 1 vel plures, 5—10 cm longi, erecti vel ascendentes, satis crassi, sulcati, nudi, simplices. Folia subnumerosa, petiolo reflexo vel ascendente, plerumque in tota longitudine membranaceo- vaginante, paucinervio, 5—6 mm lato, usque 4 cm longo fulta; lamina simpliciter 3—4-jugo-pinnata, foliolis (in sicco) coriaceis, sessilibus, 5—4 (—3) mm inter sese distantibus, impari basi cuneata cum superioribus saepe confluente, omnibus ovatis vel ellipticis vel lanceolatis, breviter acuminatis vel obtusiusculis, indivisis subintegrisque, margine revoluto Umbelliferae novae I. 525 obsoletissime crenulatis, unicostatis, costa cum venis supra impressis, subtus prominentibus itaque foliolis hic eximie reticulato-venosis, foliol. paribus 4—6 mm longis, 3—4 mm latis, impari quam cetera 2—3-plo majore. Umbella solitaria, exinvolucrata, vix usque 2!/ cm lata, 7—9- radiata, radiis divaricatis, alato-sulcatis, basi squamuloso-scabridis, demum usque 1 em longis; involucellorum phylla 5—7, anguste lanceolata, acu- tissima, sub fruetu maturo rigidula, umbellulas usque dimidio superantia. Umbellulae 8—10-florae, floribus breviter pedicellatis, omnibus masculis vel 1—3 hermaphroditis intermixtis; petala albida, a dorso visa late obo- vata, medio plicata, nervo crasso flavidulo percursa, margine superiore leviter emarginata, lobulo inflexo anguste loriformi quam petalum subaequi- longo instructa, ca. 1 mm longa; filamenta longe exserta; antherae atro-pur- pureae, Fructus maturus pedicello crasso 2-3-plo breviore fultus, an- guste ovoideo-ellipticus, a latere compressus, 4—5 mm longus, 2—21/, mm latus; juga flavida, crassa, prominentia; mericarpia transverse pentagono- rotundata, jugis semiteretibus, vittis vallecularibus singulis, commissurali- bus 2, endospermio profunde sulcato itaque late semilunari. Mexico: Cerro de las Navachos (Serra de las Navajos) (Ehren- berg no. 190, 851 ,Obsidian-Minen der Indianer*; fl. mense Decembri, fr. mense Junio). 3. Arracacia pubescens Wolff, nov. spec. Planta ex Schiede orgyalis ubique pube densa vestita, ad nodos villosa, ad radios radiolosque hirsuta. Caulis teres, manifeste striatus, foliosus, remote longeque ramosus, ramis umbellam terminalem multo Superantibus. Folia basalia et caulina inferiora permagna, ut videtur submetralia, longe petiolata, ternata; partitiones usque 45 em longae, in- ferne 4—5-jugo-bipinnatae, superne simpliciter 4— 5-jugo- pinnatae, pinnis primariis usque 20 cm longis, ca. 5—1 cm longe petiolulatis, ceteris cito minoribus, sessilibus; foliola pinnae primariae 1—'ls cm longe petiolulata, cetera sessilia, summa saepe cum proximis + con- fluentia, omnia lanceolata, in acumen Jongum acutissimum producta, in- feriora basi obliqua, superiora cuneatim ad rachin decurrentia, margine toto (basi excepta) argute denseque serrata, sub lente graciliter + qua- drato-reticulato-venosa, ca. usque 10 cm longa, usque 3 cm lata, plerumque Folia suffuleientia superiora 10—20 cm longa, petiolo plane ^ minora, t ternata, simpliciter 2—38- amplexicauli- vaginante 5—10 cm longo z Jugo-pinnata. Umbellae ca. usque 10 cm latae, pedunculo crasso, super clavato, usque 10 cm longo fultae, involucro oligophylio, phyllis pim demum rigidulis, radiis 10—25, eis umbellulas fertiles ferentibus aw is, rigidis, 4—5 cm longis, eis umb. sterilium tenuibus, pci re vioribus. Involucella oligophylla, brevia; umbellulae ca. 20—30- orae, floribus fertilibus 1—3, ceteris sterilibus, pedicellis demum plane im: et 4—6 mm longis. Fructus pedicello crasso m We SE — gato-ovoideus, a latere manifeste compressus, sensim in ris lentos hispidulum vel furfuraceo-squamulosum attenuatus, P ihren 14—17 mm longus; stylopodium breve conoideum; styli fill , 526 Fr. Kränzlin. demum reflexi et 2—3 mm longi; carpophorum rigidum, apice tantum partibile; mericarpia transverse eximie regulariter pentagona, vittis vallecularibus singulis, magnis, endospermio profunde excavato, ad vittas valde sulcato. Mexico: ,In sylvis prope la Encarnacion (Schiede, s. n. fr. 30. VJ). CXLI. Fr. Kránzlin, Ca/ceo/aria genus speciebus novis auctum. (Ex: Ann. Hofm. Wien, XXII [1907], pp. 191—196, tab. III—IV.) 1. Calceolaria malacophylla Kränzlin, 1l. c., p. 191. (Latifoliae.) — Caulis elatus, satis tenuis, parce v. vix pilosus, cortice cinnamomeo non fragili tectus, internodia ad 10 em longa. Folia membranacea, tenera, satis longe et tenui-petiolata, ovato-cordata, duplicato-dentata, dentibus grossis utrinque ad 10, minute dentatis, petioli ad 2,5 cm longi, laminae ad 8,5 cm longae, ad 6,5 cm latae, folia suprema multo minora et bre- vius petiolata, omnia subtus et infra minute et sparse pilosa. Flores in corymbos tri- v. tetrameros dispositi, pedicelli et calyces minute griseo- puberuli, tenues. Calycis segmenta inter se vix diversa, ovata, obtuse acutata, 3,5 mm longa et basi lata. Corollae labium superius cucullatum, antice retusum, calycem aequans, labium inferius obovatum, descendens, deinde ascendens, medium usque apertum, margo ostii inflexus fere dimidium usque sacci descendens, antice incrassatus et ambitu rectan- gulus; labium superius 3 mm longum et latum, inferius ultra 1 cm lon- gum, antice 5—6 mm latum. Stamina pro flore magna, antherae ex- sertae, fllamenta crassa. — Patria ignota, Ex herbario A. B. Lambert — Die Pflanze macht im allgemeinen den Eindruck von C. petioalaris Cav. und wären die Blätter nicht auffallend lang gestielt, so könnte man in die Versuchung kommen, sie mit Beiseitesetzung der anderen Merk- male für eine Varietät davon zu halten. Die genauere Untersuchung fördert alsdann doch noch Merkmale genug zutage für eine neue Art Am nächsten verwandt ist sie mit C. Hieronymi Krünzl. (= C. foliosa Griseb. non Phil), von der sie sich unterscheidet durch die Form der Blumenkrone sowie dadurch, dass alle Blätter, auch die allerobersten gestielt sind, schliesslich durch die runden und nicht vierkantigen Stengel. Das einzige Exemplar des k. k. Hofmuseums stammt aus der Reichenbachschen Schenkung, ist sehr sorgfältig getrocknet, aber nach englischer Art fest aufgeleimt. — In meiner Monographie der Gattung Calceolaria ist die Pflanze als Nr. 81a nachzutragen. 2. Calceolaria costaricensis Krünzlin, l. c., p. 192. (Salicifoliae B.) — Caulis certe altus, summitates tantum adsunt, rami teretes, debiles, flac- cidi, sparse glutinoso-puberuli, cortice brunneo tecti; internodia satis longa, ad 10 cm et forsan ultra. Folia petiolata, ovato-oblonga, acu- minata, interdum subobliqua, margine excepta basi remote dentata, supra Calceolaria genus speciebus novis auctum. 527 obscure viridia, glabra, subtus pallidiora, sparse et praesertim in venis pilosa; petioli densius pilosi, 1—1,5 cm longi, laminae 5—8 cm longae, 2—3 cm latae. Racemi folia excedentes, basi folis 2 minoribus suffulii, plerumque dibrachiati, supra corymbosi, pedicelli necnon calyces basi brunneo-villosi. Calycis segmenta late ovata, acuta, 5 mm longa et basi lata. Corollae labium superius calycem duplo excedens, profunde cucul- latum, antice bifidum, toto ambitu fere orbiculare; labium inferius late oblongum, antice rotundatum, orificium magnum, rectangulum, limbus marginis papillosus inflexi alte descendens. Stamina brevissima in labio superiore abscondita, filamenta crassa, sicca rugulosa. Stylus brevissimus. Flores minute pilosi, labium superius pallide sulphureum, 1 cm longum et latum, labium inferius ad 2 cm longum, medio 1,2 cm latum aureum, v. pallide aurantiacum. — Costa Rica. Ohne genauere Angabe (En dres!). — Diese Art ist unmittelbar neben C. deflexa R. et P. zu stellen, von der sie sich hinlünglieh durch die Blumenkronen unterscheidet. Der übrige Aufbau ist bei beiden Arten sehr ühnlich. — Hinter dieser Art als Nr. 181a einzustellen. 3. Calceolaria Witasekiana Krünzl, 1. c., p. 192, Taf. III. (Flexuosae, ramosissimae.) — Planta certe altissima. Caulis flexuosus, scandens; pars, quae adest, ad 70 cm longa, cortex rubellus, fragilis et in inferiore parte glabriusculus, supra integer et dense densiusque ferrugineo-pilosus; internodia praelonga (15—16 cm). Folia minuta, brevi-petiolata v. ses- silia, ovata, obtusa, margine reflexa, crenulata, supra sicca nigra, bullata (nervis scil. insculptis) sparse pilosa, subtus dense ferrugineo-villosa, maxima, quae vidi, 2,5 cm longa, 6 mm lata, Ramuli breves deflexi v. subhorizontales, apice tantum deflexi, densius foliati, foliis scil. minoribus. Racemi in apicibus ramulorum pauciflori, plerumque triflori, pedicelli tenues, foliolis 2 sub quoque flore praediti; pedunculi nec non calyces ferrugineo-pilosi, Calycis sicci nigri segmenta ovata, obtuse acutata, 3—4 mm longa, basi fere 3 mm lata. Corollae labium superius quam calycis segmenta brevius (vix semilongum), labium inferius late obo- vatum, antice rotundatum v. subretusum, medium usque apertum, intus albido-pilosum. Stamina brevissima, antherae magnae, reniformes, stylus incurvus, florem excedens; capsula immatura ovata, dense pilosa. Flores extus pilosi, ad 1 cm diam. labium superius 2 mm longum, 34 mm latum, inferius ad 8 mm longum et latum. — Peru, leg. Davis. = Die Pflanze stammt aus Reichenbachs Herbar und hat leider keine Originaletikette, sondern nur einen Zettel mit der Aufschrift „Peruv. Davis“ in Reichenbachs charakteristischer Handschrift. Fri. Witasek hat die Pflanze vor mir untersucht und analysiert, aber keinen an dazu geschrieben und sie nicht publiziert. Ich hole hiermit das Mil säumte nach. In der systematischen Reihenfolge steht sie unmi ` ar neben C. inflexa R. et P. und virgata R. et P. Charakteristisch m ge unter jeder Blüte zwei minimale Blättchen stehen. Dies Rs, ar. eine Beblätterung, welche in ihrer Kleinheit und auch in ihrer Fh je durchaus an Arten wie C. bartsüfolia erinnert, unterscheiden die Ar 528 Fr. Kränzlin. hinlánglich von den beiden genannten Arten. Die Blüten lassen leider zu wünschen übrig und bei den beiden von Frl, Witasek und mir unter- suchten war es nicht möglich festzustellen, ob der Saum des Orificiums eingeschlagen sei und wie er aussieht. Ich vermochte aber festzustellen, dass die Unterlippe im Inneren weisslich behaart sei. — Als Nr. 171a der Monographie der Gattung Calceolaria einzuschalten. 4. Calceolaria stenophylla Kränzlin, l. c., p. 193. (Salicifoliae B.) — Caulis certe altus, obscure v. non tetragonus, in summitatibus teres, glaber (excepta inflorescentia), cortice brunneo tectus; internodia ad 5 cm longa. Folia brevissime petiolata v. sessilia, longe lanceolata acuminata, supra obscure viridia, subnitida, subtus pallidiora, dense villosa, margine integra, juniora margine revoluta, nitida, glutinosa, 10 cm longa, 1 cm lata. Racemi folia vix excedentes, iterato-dibrachiati, flores corymbosi, pedicelli et calyx dense villosi. Calycis segmenta brevia, ovato-triangula, acuta. Corollae labium superius calyci aequilongum v. longius, profunde cucullatum, labium inferius late oblongum, profunde saccatum, orificium magnum, limbus inflexus nullus, tota corolla extus et intus dense pilosa. Stamina brevissima in labio superiore abscondita, filamenta quam an- therae breviores. Stylus brevis antheras vix superans. Corolla sub- globosa, aurantiaca, 1,2 cm diam., labium superius 8 mm longum et latum, inferius 1,2 cm longum, 8—9 mm latum. — Ecuador: Anden von Quito. Irgendwo in der Provinz Cuenca (Jameson ohne N!) — Eine Calceolaria mit Blättern wie Salix viminalis oder alba und ziemlich grossen tiefgelben Blüten. Die jungen Blätter sind überaus klebrig, fast wie lackiert, die Blütenstiele scheinen ebenfalls sehr klebrig zu sein. Die Pflanze ist am besten zwischen C. síricía H. B. K. und salicifolia R. et P. zu stellen und würe als Nr. 182a nachzutragen. 5. Calceolaria microbefaria Kränzl., |. c., p. 193. (Salicifoliae B.) — Fruticulus pluriramosus, Ramuli teretes, stricti, cortice nigro-cinereo tecti, leviter flexuosi, ad 15 cm longi, paucifoliati, internodia 1,5—2 cm longa, supra paulum incrassata. Folia lanceolata, brevi-petiolata, acu- minata, minute dentata, margine reflexa, supra et subtus glabra, supra nitida, sicca atra, subtus pallide brunnea reticulato-venosa, nervo mediano prosiliente, petioli ad 5 mm longi, ipsi et pars internodiorum infrafoliacea valde glutinosa, minute sparseque pilosi, lamina foliorum ad 4,5—5 cm longa, 8—12 mm lata. Racemi corymbosi, folia vix superantes, pedicelli brunnei necnon calyces glutinosissimi. Calycis segmenta brevia, ovata, obtuse acutata 4—5 mm longa et basi lata, extus dense papillosa, eras- siuscula. Corollae labium superius magnum, calycem multo superans profunde cucullatum, labium inferius paulo majus, obovatum rotundatum, orificia utriusque labelli magna, limbus inflexus labii inferioris semiorbi- cularis, ad medium sacci descendens, membranaceus in limbo nullibi in- crassatus, tota corolla extus et intus glanduloso-pilosa. Staminum fila- menta brevissima. — Flores aurei, 1,8 em diam. labia conniventia, utrumque 1 cm longum et latum. — Novembri. — Kolumbien, Ost- kordilleren, Provinz Pamplona, zwischen Urban und Las Vetas in 3300 m Calceolaria genus speciebus novis auctum. 529 ü. d. M. (Linden, Nr. 730!) — Man kann die Pflanze am ehesten mit C. nivalis H B. K. vergleichen und ich habe mich nicht sofort ent- schlossen, sie als neu zu beschreiben, um so mehr als beide auf der Sierra Nevada de Sta. Marta vorkommen, zu deren System der oben er- wähnte Standort gehört. C. nivalis hat jedoch breitere und länger ge- stielte Blätter, einen schlafferen Wuchs, längere Internodien und wenn alle diese habituellen Abweichungen sich schliesslich aus einem anderen Standort erklären liessen, so bleiben doch noch die Charaktere der Blüten übrig; diese aber, der kleinere Kelch und die beiden einander fast gleichen Lippen, ferner der eingeschlagene, aber am Rande nicht ver- dickte Saum der Unterlippe bilden der Unterscheidungsmerkmale genug. Die Pflanze bildet kleine Sträucher nach Art unserer beimischen Rhodo- dendren, da der Speziesname „rhododendroides“ bereits vergeben ist, so ‚habe ich den Vergleich von dem amerikanischen Vertreter unserer Alpen- rosen entlehnt, was um so eher angeht, als der Strauch in der Tat an Befaria Mathewsii Field. et Gard. erinnert. — Als Nr. 178a in die Mono- graphie der Gattung Calceolaria einzuschalten. 6. Calceolaria fallax Kránzl., l. c., p. 194. (Rugosae.) — Fruticulus parvus, ut videtur pauciramosus, cortice brunneo tectus, dense glandu- loso-retusus, pars inferior ramorum foliis deflexis brunneis, jam mortuis dense vestitus. Folia sessilia ovato-lanceolata acuminata, margine obtuse dentata, supra opaca (nervis non insculptis) parcissime pilosa, subtus pallide viridia, in nervis solis griseo-pilosa, ad 4,5 cm longa, 1—1,2 cm lata. Flores in corymbos applanatos folia vix excedentes dispositi (adsunt more C. integrifoliae alabastra juniora praeter flores jam evanidos) pedi- celli necnon calyces fusco-glanduloso-pilosi, satis breves. Calycis pro flore parvi segmenta lateralia et inferius quam dorsale bene latiora, omnia triangula, acuta. Corollae labium superius calycis segmentum sub- superans, cucullatum, labium inferius plus duplo latius, ambitu fere orbi- *ulare, ample saccatum, limbus inflexus brevis, dense papillosus, ostium subquadratum, labiis conniventibus fere clausum, tota corolla glanduloso- pilosa, Filamenta et stylus brevissima. — Calycis segmenta vix 4 mm longa, basi 2 mm lata, corolla 1,6 cm longa, 1,4 cm lata, pulchre lutea. — Ecuador, Environs of Quito. Rare (Jameson, Nr. 71!) — Es ist Sehr schwer, die Unterschiede dieser Art, welche ich nicht ohne Be- denken als Nr. 110a meiner Monographie einfüge, von C. sessilis R, et P. Zu fixieren. Im Habitus stehen die grossen Blüten und die gestauchten Blütenstünde gegen die Vereinigung; aber beide Merkmale sind doch Sehr sekundüren Wertes. Die Behaarung der ganzen Pflanze ist dunkel Schwarzgrau, die Filamente der Blüten sind kurz und der Unterschied in der Grósse zwischen Kelch und Blumenkrone ist sehr auffallend. Dies ales zusammen gibt ein Bild, welches sich mit C. sessilis nicht mehr recht verträgt. Dagegen verstärken die halb bis ganz abgestorbenen braunen Blätter, welche nach unieu geschlagen den Stamm einhüllen, die Ähnlichkeit. Die Pflanze ist ausdrücklich als „selten“ bezeichnet, was den Verdacht nahelegt, dass es sich um eine natürliche Hybride Repertorium novarum specierum. VIII. 34 .530 Fr. Kränzlin: Calceolaria genus speciebus novis auctum. handeln könne. — Auffallend ist, dass die ,Rugosae“, diese typisch chilenischen Calceolarien, durch diese Art wie durch C. sessilis R. et P. in den Kordilleren vertreten sind, denn die letztgenannte Art kommt auch in Bolivia vor. 7. Calceolaria epilobioides Kránzl., nov. spec. — Caulis strictus, pars quae praestat, ad 40 cm alta, cortice cinnamomeo hirsuto tectus, sub- tetragonus, satis dense foliatus, ramosus. Folia brevi-petiolata, opposita (nunquam terna verticillata), ovato-lanceolata, acuminata, a basi medium usque integra. deinde paucidentata, supra viridia (viva glauca), subtus . pallidiora, supra parce pilosa, subtus densius praesertim in venis, ramuli apicem versus et ipsi et folia subtus dense albo-villosa, petioli 4 mm longi, laminae foliorum ad 5 cm longae, 1—1,2 cm latae. Racemi folia paulum excedentes, tetrameri, pedicelli albido-pilosi, 2,5 cm longi. Calycis segmenta magna, ovata, obtuse acutata, laete viridia, venosa, ad 7 mm longa, bas. 5—6 mm lata, brevi- sed dense pilosa. Corollae dense pilosae labium superius quam calyx brevius, labium inferius latissime obovatum, rotundatum, ascendens, limbus inflexus latus, satis profunde fere ad dimidium descendens, antice papillosus, rotundatus. Stamina brevia in labio superiore abscondita. Stylus antheras paulum excedens. — Corolla aurea v. aurantiaca, 2 cm longa, antice 1,5 cm lata, labium superius 4 mm longum et latum. — Bolivia. Im Norden von Cochalamba, im Bachgeröll, ca. 2800-2900 m ü. d. M. (Th. Herzog, Nr. 745!) — Die Pflanze hat ganz und gar das Aussehen eines schwachen Exemplars von Epilobium hirsutum. Die Blüten ähneln mehr denen aus der Rugosae- Gruppe; trotzdem möchte ich die Pflanze nicht zu den Rugosae stellen, sondern zu den ,Verticillatae“. Sie ähnelt C. glauca und angustiflora sehr und hat auch die stark hochgebogene Unterlippe, aber diese ist breiter und nicht so weit geöffnet als bei den „Verticillatae“ und vor allen Dingen sind die Blätter nur gegenstündig und niemals in dreiblättrigen Quirlen. Von den bisher beschriebenen Arten ist C. macrocalyx Krünzl. am ähnlichsten und wären die Blätter dieser Art nicht herzförmig und nicht oft in dreiblättrige Quirle gestellt, so könnte man versucht sein, sie für identisch zu halten, denn alle anderen Merkmale und auch die des Blütenstandes zeigen starke Ähnlichkeit. Ich möchte die Pflanze auf Grund der rein gegenständigen Blätter an das Ende der » Verticillatae" unter Nr. 193 stellen. und Zusätze hinzuzufügen. H. Pittier: Plantae Colombianae et Centro-americanae 1908—1910. 531 CXLIII. Plantae Colombianae et Centro-americanae 1908—1910 a H. Pittier descriptae!) (Schluss.) 31. Exolobus albomarginatus Pittier, 1. c., p. 108. Frutex humilis, prostratus, caudicibus teretibus, hispidis, ramulis axil- laribus, erectis, minute pubescentibus, 15—20 cm longis. Folia oppo- sita, longe petiolata, petiolis gracilibus, pubescentibus, 4—6 em longis; laminis late ovatis vel lanceolatis, acuminatis, 4—9 cm longis, 2—5 cm latis, sinu basilari late aperto, auriculis rotundatis, supra intense viridi- bus fere glabris vel glabrescentibus, glandulis 4 minutis ad basim costae insertis, subtus pallide viridibus, ad costam nervosque prominentes pubes- centibus, ad marginem revolutis. Paniculae laxae, pauciflorae, pedunculis pedicellisque pubescentibus, illis quam petiolis brevioribus; bracteolae subulatae, villosae; pedicelli graciles, 2—4 cm longi; sepala lanceolata, acuta, circiter 1 cm longa, basi 2,5—3 mm lata, extus dense villosa, intus laevia cum glandulis luteolis alternantia; corolla 4 cm diametro, profunde 5-partita, lobis 18 mm longis, basi 4 mm latis, acutis, reflexis, extus pubescentibus, intus fere glabris, laete intense viridibus et obscure striatis, marginibus albis, omnino in sicco brunnea; corona exterior mem- branacea, viridis, 5-lobata, extus villosa, margine ciliata; corona interior obscure purpurea, quam exterior leviter altior, dentibus incurvatis cum lobis coronae exterioris alternantibus, cum gynostegio membrana tenui verticali connecta; antherae appendicula bilobata, imo lata, pendula; retinaculum circiter 0,28 mm longum; pollinia subhorizontalia, longe pyriformia, circiter 1,15 mm longa; stigma pentägonum, medio leviter depressum. Folliculi desunt. — E. patenti Decaisne affinis. Costa Rica: Couvrant les troncs d'arbres abattus à Chirripó Farm, dans les plaines de Zent; coll H. Pittier, fl. Février 1900 (Inst. fis.- geogr. no. 16040). 32. Oxypetalum cordifolium (Vent.) Schlechter in Urban, Symb. Antill., I (1899), p. 269 (excl. O. riparium Kunth et al. sp. Antillarum). — Charact. emend. Frutex volubilis, lignosus, scandens, ramis erectis, teretibus, pubes- - Centibus. Folia sparsa, petiolis gracilibus, hirsutis, 2—6 cm longis; laminis late cordiformibus, acuminatis, 5—12 cm longis, 3—9 cm latis Supra sparse villosis, subtus pallidioribus breviterque villoso-strigosis Cymae pauciflorae, erectae, pedunculis pedicellisque villosis, ilis 5— 7 cm longis, his petiolis brevioribus; calycis segmentis villosis, lineari- bus, 2—3 mm longis; corolla rubiginosa, extus villosa, intus laevis, lobis linearibus, 18—27 mm longis, basi 2 mm latis, apice acute an- gustatis, calyce circa 9-plo longioribus; coronae foliolis 2,5—3,8 mm — !) Herr Pittier in Washington hatte die Güte, diese Diagnosen, de an den l. c., ]. c. in englischer Sprache erschienen waren, für das Repertorium ins Lateinische zu übersetzen und ausserdem noch mannigfache Verbesserungen - F. Fedde. 34* 532 H. Pittier. longis, staminis longioribus, appendiculatis, late flabellatis vel interdum cuneatis, basi constrictis, apice obtusis, obscure vel distincte trilobulatis, lappendiculis circiter 2 mm longis, quam stamina brevioribus; staminibus 2,8 mm longis, imo angustis, membranis elliptico-ovatis, apice rotundatis, 1—1,5 mm longis; retinaculis magnis, circa 1,25 mm longis, caudiculis lateraliter appendiculatis, polliniis 0,93 mm longis; stigmatis capitibus laevibus, brachiis subulatis, circiter 3,5 mm longis; folliculis ignotis. Costa Rica: San Pedro de la Calabaza, pres d'Alajuela, alt. 1100 m; coll. Tonduz, fl. Oct. 1896 (Inst. fís.-geogr. no. 10862); Atenas, sur les buissons le long du chemin, alt. 710 m; coll. Pittier, fl. Avril 1898 (Inst. fis.-geogr. no. 12388). — Guatemala: Ojo de Agua (Santa Rosa, alt. 1170 m; col. Heyde & Lux, fl. Sept. 1892 (Donnell Smith no. 4000). Gotofreda cordifolia Vent., le type du présent Oxypetalum cordifolium, est clairement indiqué comme ayant une couronne à lobes appendi- culés, et l'identité de cette espece avec O. riparium H. B. K. n'a jamais été établie d'une manière satisfaisante. D'un autre côté: les échantillons des Antilles que j'ai eu l'occasion d'étudier ont tous une couronne dépourvue d'appendices et sont par conséquent distincts de O. cordi- folium, sans qu'il soit possible d'affirmer qu'ils correspondent à l'espèce de Kunth. Je dois aussi mentionner le fait que les spécimens provenant du Guatémala different de ceux du Costa Rica par la forme des feuilles et les dimensions des organes floraux, de sorte qu'il est possible qu'ils constituent une espèce distincte de la méme section Odontostemma Malme. 33. Oxypetalum huilense Pittier, Le p. 115. (Sect. Odontostemma Malme.) Frutex volubilis, laticifer, caudicibus gracilibus sparse ramosis, juniori- bus pubescentibus, vetustis glabris et argute striatis. Folia petiolata, satis parva, petiolis gracilibus 1,5—2 cm longis, pubescentibus; laminis 4—6 cm longis, 1,8—2,5 cm latis, lanceolatis vel anguste ovato-lanceo- latis, basi cordatis, sinu lato rotundato, apice longe acuminatis, supra sparse hirsutis, subtus strigoso-tomentosis et papillosis. Cymae axil- lares, ut videtur 1—2-florae, pedunculis pubescentibus, petiolos aequanti- bus vel longioribus; pedicellis 1—1,5 cm longis, basi bracteolis villosis 1—2 mm longis instructis; calycis lobis linearibus, 2—2,5 mm longis. acutis, villosis; corollis extus villosis, intus glabris, segmentis linearibus cirea 15 mm longis; coronae foliolis flabellatis, circa 3 mm longis, basi latis, apice sinuato-rotundatis, intus in appendicula staminum fere aequan- tem, basi latum, apice longe acuminatum productis; staminibus 2—2,5 mm longis et imo latis, membranis distincte bilobulatis; retinaculis circa 0,92 mm longis; caudiculis lateraliter lyrato-appendiculatis; polliniis circa 0,75 mm longis; stigmatis capitibus glabris, imo crassis, brachiis leviter incurvatis, circiter 3,5 mm longis; pedunculis pedicellisque folliculorum maturorum elongatis, illis 3 cm, his 2 cm longis; folliculis fusiformibus, 8—8,5 cm longis, extus glabris; seminis 8—9 mm longis, depressis, cuneiformibus, utrinque strigoso-verruculosis, in extremitate latiore irregulariter dentatis. Plantae Colombianae et Centro-americanae 1908—1910. 538 Colombia: Autour du village Indien de Huila, Tierra Adentro, dans. la vallée du Rio Paez (Depart. du Cauca), altitude 1800 m; coll. H. Pittier, fl. et fr. 31 Janvier 1906 (U. S. Nat. Herbarium no. 531476). I. Verbenaceae. . 94. Aegiphila anomala Pittier ($ Cymosae Amarinae) in Contrib. U. S. Nat. Herb., XII, p. 181, fig. 19, 1909. Arbuseula 4—5-metralis, pauciramosa; foliis in summis ramulis congregatis, petiolis 1—2 cm longis; laminis 17—26 cm longis, 6—8 cm latis, anguste obovatis, basi longe cuneatis, apice obtuse acuminatis, subtus pallidioribus, utrinque glabris, margine integris leviter revolutis; floribus odoratissimis, in cymis axillaribus satis paucifloris aggregatis; calyce 10—11 mm longo, anguste campanulato, truncato, 3—5-partito, in fructibus maturis valde majore, lobulis irregularibus, leviter emarginatis; corolla rotacea, alba,. satis parva et calyce inclusa, tubo 7 mm longo, lobis 5, circiter 6 mm longis, ovatis, obtusis, imbricatis; staminibus 5, aequalibus, circa basim tubi insertis, vix exsertis, minute puberulis, filamentis filiformibus, antheris paulo minoribus; antheris elliptico-elon- gatis cum stylo circumcirca in tubo coherentibus; ovario sphaeroideo; Stylo gracili, glabro; stigmatibus filiformibus, lanatis, supra stamina. exsertis; nucula in calycem incrassatum verrucosum immersa, fere Sphaerica, 9 mm crassa, ad apicem stigmatis cicatricula signata, obscure 4-locularis, loculo fertili uno, monospermo. Costa Rica: Foréts de Rio Hondo, plaines de St. Clara, alt. en- viron 100 m; coll. H. Pittier, fl. et fr. Juillet 5, 1903 (Inst. fís.-geogr. no. 16711). | K. Solanaceae. | 35. Cyphomandra dendroidea Pittier in Contrib. U. S. Nat. Herb., XIII, p. 116, 1910. Arbuscula 3-usque ad 4-metralis, ramis divaricatis, omnino glabra foliis junioribus pubescentibus corollarumque lobis lanuginosis exceptis; foliis simplicibus, petiolis 1,5—3,5 cm longis, asymmetricis, basi cor- ` datis vel subcordatis, late ovatis, acuminatis, 3—13 cm longis, 6— 11 cm latis, supra obscure viridibus et fere nitidis, subtus pallidiori- bus vel rufescentibus; inflorescentiis axillaribus, dichotomis, pedunculis 6—8 cm longis, rachidibus 10—12 cm longis, pedicellorum cicatricibus obsoletis; pedicellis 2-3 cm longis; calycis tubus 6 mm longus, coriaceus,. irregulariter 5-lobatus, lobis apice obtusis, ciliatis, sinubus circiter 2 mm profundis; corollis 22—23 mm longis, profunde partitis (tubus ca. 2 mm longus), virescentibus, lobis 20-21 mm longis, basi 2,5—3 mm latis, an- guste lanceolatis, acuminatis, apice lanuginosis; staminibus erectis, fila- mentis 1,8—2,2 mm longis; antheris circiter 7 mm longis, connectivis - ferrugineis, valde crassis, loculis pallide flavis; pistillo circa 11,5 mm longo; ovario ovoideo, stylo filiformi, 8—10 cm longo, leviter clavato; bacca sphaerica, 4 cm crassa, flava, 2—3 junctae in racemorum extremi- tatis pendulis, 534 H. Pittier. Colombia: Lisiere des foréts à Córdoba, vallée du Dagua, dans la zone pluvieuse de la cóte du Pacifique, alt. env. 60 m; fl. et fr. 7 De- cembre 1905 (H. Pittier no. 512). Cette espéce à feuilles toutes simples, concorde au premier abord avec la description du C. obliqua Sendt, mais elle est arborescente, linflorescence est dichotome, la corolle verdátre avec une houppe de longs poils à l'extremité de chaque lobe, et les baies sont tout à fait sphériques. 36. Cyphomandra Naranjilla Pittier, l. c., p. 117. Arbuscula 2-usque ad 3-metralis, trunco erecto, ramis dichotomis, fere horizontalibus vel pendulis; foliis binis, in caulibus 5-lobatis, basi cordatis, 24 cm longis, 23 em latis, sinubus inter lobos usque ad !/, folii longitudine profundis, lobis lanceolatis, acuminatis, petiolis crassis, 10— 19 em longis; in ramis simplicibus, petiolis gracilibus, 2—4 cm longis, laminis coriaceis, 12 cm longis, 5 cm latis, ovato-lanceolatis, cordatis vel subcordatis, apice longe acuminatis; inflorescentiis axillaribus, simplici- bus, elongatis (15—25 cm longis), glabris; floribus valde numerosis, cito caducis; pedicellorum cicatricibus prominentibus; pedicellis 1,5—2,5 cm longis, gracilibus, glabris; calyce urceolato vel cupuliformi, circiter 2,5 mm profundo, obscure crenato, coriaceo; corolla circiter 25 mm longa, intus sparse villosa, livide virescens, lobis 23 mm longis, ad basim 2,5— 8 mm latis, anguste lanceolatis, acuminatis, ciliatis; staminibus erectis, fila- mentis 3 mm, antheris 7—8 mm longis, purpureo-flavescentibus, ad poros terminales pilis minutissimis erectis munitis; pistillo laevi, ovario rotundo- conico, 3,5 mm alto, stylo filiformi, 8—10 mm longo, stigmate brevi clavato; fructu ovoideo, pendulo, flavo-viridi, 5 cm diametro, 4 cm longo. Colombia: Espèce à la fois sylvestre et cultivée pour ses fruits autour de Palmira, vallée du Cauca, à des altitudes de 1900 à 1800 métres; coll. H. Pittier, no. 914, 2 Janvier 1906 (U. S. Nat. Herb. no. 531106). Bien que évidemment trés rapprochée des autres espéces du méme groupe (Heterophyllae), cette plante ne semble répondre à aucune des deseriptions données jusqu'ici. L. Cucurbitaceae. 37. Cayaponia macrantha Pittier, l. c., p. 118. Monoica. Caulis gracilis, sulcatus, glaber, ad nodos leviter pu- berulus, dense foliatus, ramulis brevibus, numerosis. Folia trilobata, petiolis sulcato-striatis, 1,5—2 em longis; laminis ovatis, 7--12 cm longis. 5—10 cm latis, profunde trilobatis, basi attenuatis et leviter emarginatis, supra obscure viridibus scabrisque, subtus pallidis, minute albopunctatis, prope petiolo glandulis paucis ellipticis munitis, margine remote den- tatis, nervis lateralibus imum sinum non marginantibus; lobis ovato- lanceolatis, lateralibus obliquis et saepe subbilobatis. Cirrhi simplices vel bifidi. Flores masculi majusculi, longe pedunculati, in axillis soli- Plantae Colombianae et Centro-americanae 1908—1910. 535 tarii; pedunculi erecti, striati, 4—6 cm longi; calyx campanulatus, 1,8 cm longus, pilis multicellularibus basi bulbosis sparse obtectus, dentibus remo- tis, reflexis, acute triangularibus, 3—5 mm longis; corolla flavido-alba, 4 em longa, 5 cm diametro, tubo intus lanato-pubescente, lobis ovato- rotundatis, 2 cm longis, circiter 1,5 cm latis, "indumento denso, velutino, e pilis multicellularibus consistente utrinque obtectis; filamenta antherarum 5 mm longa, lanata; antherae in capite ovato-cylindrico, 18—14 mm ` longo, 4 mm diametro, coherentes; pistillodium crassum, trilobatum; flores feminei desunt. Fructus magnus (circiter 5 em diametro), globosus, flavus et viride lineatus; semen phaseoliforme, compressum. 13 mm longum, 7,5 mm latum. Costa Rica: Grimpante sur les buissons à las Vueltas de Tucur- rique, vallée du Reventazon, à une altitude d'environ 635 métres; coll. A. Tonduz, fl. et fr. Décembre 1898 (Inst. fís.-geogr. no. 12840). 38. Anguria Magdalenae Pittier, 1. c., p. 118, fig. 24. Planta tota glabra; foliis minutissime punctatis, basi profunde emar- ginatis, profunde 3-lobatis, lobis integerrimis, exterioribus plus minusve triangularibus et auriculatis, intermedio ovato-lanceolato, acuminato, basi constricto; floribus mediocribus; antheris linearibus, appendice brevissima, glabra, apice obtusa. Caulis gracilis, teres, longitudinaliter striatus, laevis. Petiolus robustiusculus, striatus, 4—5 cm longus. Folia supra viridia, subtus pallidiora, 14—18 cm longa, 14—16 cm lata; sinus basi- laris circiter 4 cm profundus, 5 em latus; nervi robusti, conspicui, duo laterales basi bifurcati, imum sinum marginantes. Cirrhi satis graciles, breviusculi. Pedunculus masculus robustus, siccus plus minusve sul- catus, laevis, 20—24 cm longus, apice subspicata, 5—15-florus. Flores sessiles; calycis tubus subcylindricus, basi leviter ventricosus, 10—14 mm longus, 3 mm latus; dentes triangulares apice leviter constricti, 1 mm longi; petala obovata, apice obtusa, sparse breviterque papillosa, rubra, 6—7 mm longa; antherae 9-11 mm longae; circiter 1 mm crassae; appendix vix 0,3 mm longa. Flores feminei et fructus ignoti. Colombia: Autour de Rio Frio, entre la ,Ciénega de Santa Marta et le pied des collines (Magdalena); altitude environ 100 m; coll. H, Pittier 1630, fleurs máles, 4 Juillet 1906 (U. S. Nat. Herb. no. 600066). En raison de ses anthéres droites, à appendices glabres, et de Son inflorescence mále presque spiciforme, cette espéce prendrait place prés des A. Warscewiczii Hook. et A. pallida Cogn.; mais elle diffère des deux par ses feuilles simplement trilobées. La combinaison des caracteres souslignés serait à elle seule suffisante pour distinguer l'A. Magdalenae de toutes les autres espèces du genre, mais on peut encore mentionner comme traits distinctifs, la parfaite glabrescence de toute la plante et ses fleurs mâles tout à fait sessiles. 39. Anguria limonensis Pittier, l. c., p. 119, fig. 25. | | Caulis gracilis, sulcatus vel angulato-striatus, laevis. Folia 3-folio- lata. Petiolus robustus, subcanaliculatus, leviter pubescens, 3—4 cm longus; petioluli 0,5—1 cm longi. Foliola ovata vel lanceolata, basi 536 H. Pittier. plus minusve attenuata, margine integra vel leviter sinuata, glabra,. supra intense viridia, subtus. pallidiora, intermedium 8—15 cm longum, circiter 4 cm latum, lateralia minora, saepe asymmetrica sublobataque, omnia penninervia, nervis subtus vix prominentibus. Cirrhi robusti, teretes, laeves. Pedunculus communis masculus 10—25 cm longus, pro- funde sulcatus, laevis, apice 20—25-florus. Flores parvi, sessiles vel 'subsessiles; calyx 8—10 mm longus, viridis, cylindricus, basi leviter ventricosus, striatus, dentibus patulis, plus minusve subulatis, 0,5 —1 mm longis; petala rubra, ovata, ad basim brevissime unguiculata, utrinque papilloso-villosa, 4—6 mm longa, 2—3 mm lata, apice villosa; stamina cirea medium calycis altitudinem inserta, linearia, 7—9 mm longa, 1 mm crassa, appendice brevissimo (0,3 mm longo), rotundato, papilloso. Flores feminei et fructus desunt. | | Costa Rica: Le long du littoral caribe entre Port Limon et Moin; coll. H. Pittier, fleurs máles, Septembre 1899 (Inst. fis.-geogr. no. 16112). Cette espéce est trés voisine de Anguria triphylla Miquel, dont elle differe par les dimensions et quelques autres caractéres des fleurs máles. 40. Elateriopsis Oerstedii (Cogn.) Pittier, 1. c., p. 125. Cyclanthera Oerstedii in DC., Monogr. Phan., III, 856, 1881. Frantzia Pittier (nov. gen.), l. c., p. 127. Flores monoici, masculi racemosi. Calyx et corolla concres- centes. Calycis lobi 5, triangulares vel rotundati crassique. Corolla rotata, segmentis 5, patulis, ovato-lanceolatis. Nectaria 10 ad corollae fundum in pulvinari sphaeroideo aggregata et unumquidque ad latus exterius apertum. Stamina 5, filamentis in columnam singulam con- . natis, antheris plus minusve liberis in capitulum irregularem aggregatis. Pollen globosum, minute echinatum. Pistillodium nullum. — Flores feminei in eadem axila cum masculis solitarii. Calyx et corolla tamquam in floribus masculis. Nectariorum ora majora. Staminodia nulla. Ovarium fusiforme, uniloculare; ovulum unicum, ex apice loculi pen- dulum; stylus brevis; stigma capitatum, 4-lobatum, Fructus fibrosus. vel lignosus, ovato-rotundatus, plus minusve aculeatus, monospermus, ut videtur, indehiscens. Semen ovatum, compressum, testa glabra. Species 2 vel plura Costa Ricae, herbaceae, scandentes, fere glabrae. Folia basi profunde emarginata, palminervia, integra vel plus. minusve profunde 3— 5-lobata. Flores parvi, sordide albi vel flaves- centes. 41. Frantzia montana Pittier, |. c., p. 128, fig. 35, 36. Caulis satis gracilis, sulcatus, glaber. Petiolus gracilis, striatus, laevis, 3-4 cm longus; lamina 8—10 em longa, 7—12 cm lata, coria- cea, supra obscure viridis, praeter costas glabra, dense albo-punctulata, subtus pallidior vel rufescens, plus minusve villoso-scabra; basi sinu lato rotundato-emarginata, profundissime 3-vel saepe 5-lobata, lobis plus minusve divergentibus, mediano anguste lanceolato (7,5 cm longo, 1,5 cm lato) usque ad obovato-acuminato (8 cm longo, 3 cm lato), lateralibus. Plantae Colombianae et. Centro-americanae 1908—1910. 531 latioribus, plus minusve faleiformibus auriculatisque; costis supra villosis, subtus prominentibus plus minusve scabroso-puberulentibus. Cirrhi 3—4-fidi, glabri, pedunculis striatis circiter 2 cm longis. — Rhachis in- florescentiae masculae 15—28 cm longa, satis gracilis, striata, glabra. Flores in glomerulis sessilibus vel breve pedicellatis aggregati; pedi- cellis filiformibus, laevibus, 3—5 mm longis; calyce cupuliformi, circiter 4 mm diametro, pilis brevibus adpressis sparse obtecto, lobis rotundato- subulatis, 0,5—0,7 mm longis; nectariis spongiosis, translucentibus; co- rolla pallide flavá, extus pilis brevibus rufescentibus obtecta, intus laevis vel leviter papillosa; lobis late lanceolatis, apice rotundatis, 3,5 mm longis, 2 mm latis, longitudinaliter 7-striatis, striis prominentibus rufes- centibusque; columna staminalis 1—1,2 mm longa, antheris plus minusve cohaerentibus, capite circiter 7 mm diametro. — Flores feminei desunt. Fructus ovoideus, circiter 4,5 cm longus, 3 cm diametro, echinatus, aculeis duris, acutis, arcuatis. Semen compressum, glabrum, 2 cm longum, 1 cm latum. Costa Rica: Grimpante sur les vieux troncs dans les pâturages sur les pentes du Volcan de Turrialba, à une altitude d'environ 2500 metres: coll. H. Pittier fleurs et fruits, Janvier 1, 1899 (Inst. fis.-geogr. no, 13192); buissons à la Laguna del Copey, alt. environ 1800 m; coll- A. Tonduz, fleurs Avril 1898 (Inst. fis.-geogr. no. 12223). 42. Frantzia Pitter! (Cogn.) Pittier, 1. c., p. 129, fig. 37—39. , Cyclanthera Pittieri Cogn. in Bull. Soc. Bot. Belg., XXX, 275, 1891. Planta tota glabra, caulibus gracilibus, ramosis, 10-sulcatis, dense foliatis. Folia integra, vel rhomboidea vel subtrilobata; petiolis sul- catis, 3—5 cm longis; laminis circiter 19 cm longis, 9—12 cm latis, supra obscure viridibus, dense albo-punctatis, subtus pallidioribus, mar- gine remote dentatis, dentibus latis obtusisve. Cirrhi 3—5-fidi, pedunculo communi satis gracili, 2—4 cm longo, ramis filiformibus. Rhachis in- florescentiae masculae 10—25 cm longa, gracilis fere e basi florifer. Flores valde numerosi, in glomerulos 14—18, alternantes congregati, pedicellis filiformibus, 3—7 mm longis; calyce rotato, circiter 5 mm dia- metro, dentibus 8 mm longis, crassis, obtusis; corolla 1 cm diametro, patula, lobis ovato-lanceolatis, 4 mm longis, basi 3—3,5 mm latis, pro- minente 7-longistriatis, margine incrassatis; pulvinari nectarii circiter 3.5 mm diametro, 1,2 mm alto, septis cellarum quasi radiis obscuris 10 adspiciendis; columna staminalis gracilis, 2,6 mm longa, basi incras- sata; antheris sessilibus in capite globoso, circa 1,5 mm diametro coales- centibus; polline echinato, 0,087 mm diametro. — Pedunculi florum feminorum 3,5 mm longi, crassi; calyx et corolla maris, sed paulo minores; nectarii late aperti; ovarium 3—4 mm longum, circiter 1,5 mm crassum, extus rugosum; stylus 9,8 mm longus, stigmate circiter 2mm crasso, 4-lobato. — Fructus obscure bivalvatus, ovato-rotundatus, 4— 6 cm longus, 3—4 cm crassus, basi echinatus et caeterum laevis vel utrinque echinatus; pedunculo erecto, striato, 3—5 cm longo. Semen laeve. 538 H. Pittier: Plantae Colombianae et Centro-americanae 1908—1910. Costa Rica: Carillo dans la vallée du Rio Sucio, altitude 300 m; ‚coll. H. Pittier, fleurs mâles seulement, Juillet 8, 1889 (Inst. fis.-geogr. no, 1212); méme localité, coll. A. Tonduz, Mai 12, 1890 (Inst. fis.-geogr. no. 2511); le long d'un chemin au Général, vallée du Diquis, altitude 800 m; coll. H Pittier, fleurs, Janvier 1891 (Inst. fis.-geogr. no. 3506); foréts de Xirores, Talamanca, altitude 100 m; coll. A. Tonduz, fleurs Février 1895 (Inst. fis.-geogr. no. 8334); sur les buissons à Chirripó ' Farm, plaines de Zent, à une altitude inférieure à 100 m; coll. H Pittier, fleurs et fruits, Janvier 1900 (Inst. fís.-geogr. no. 16072). 43. Frantzia Pittieri var. quinqueloba (Cogn.) Pittier, l. c., p. 130. Cyclanthera Pittieri var. 8. quinqueloba Cogn., l. c., p. 276. Folia fere usque ad basim 5-lobata, lobis ovatis vel oblongo-lanceo- latis, obtusis vel acuminatis. Racemi masculi breviores et robustiores, floribus majoribus. Fructus major, pedunculo longiore. Costa Rica: Rio Toro Amarillo, plaines de Santa Clara, altitude 300 m; coll. John Donnell Smith, fl. et fr. Avril 1896 (Herb. Donnell Smith no. 6520); buissons dans la vallée de Tuis, altitude 650 m; coll. A. Tonduz, fl. Novembre 1897 (Inst. fís.-geogr. no. 11410; ce numéro appartient peut-être à une troisième espèce). Polakowskia Pittier (nov. gen.), 1. c., p. 131. Flores monoici, masculi racemosi. Calycis tubus late campanu- latus, basi 10-saccata; dentibus 5, parvis, subulatis. Corollae tubus late campanulatus, cum calyce confluens, segmentis 5, patulis, ovato- triangularibus. Stamina 3, filamentis coalitis elongatis; antheris liberis, plus minusve patulis, una simplicia, caeteris duplicatis, loculis diverse flexuosis aut plicatis vel incurvatis. Pollen globosum, minute murica- tulum, subtilissime 8-plicatum. Pistillodium nullum. Flores feminei in eadem axilla cum masculis solitarii. Calyx rotatus, fundo non sac- cato, dentibus 5. Corolla rotata, minima, 5-lobata. Staminodia nula. Ovarium fusiforme, uniloculare, basi paucisetosum; stylus bre- vissimus, stigmate sphaeroideo-capitato, obscure 5-alato; ovulum unicum ex apice loculi pendulum. Fructus subcarnosus, fusiformis, sulcatus, basi aculeatus, monospermus, dehiscens. Semen ellipticum, compressum, testa sublignosa, laevis, marginibus subacutis. . Planta Costa Ricae, herbacea vel suffruticosa, scandens, utrinque glabra. Folia membranacea, basi profunde emarginata, palmatinervia, leviter trilobata, Cirrhi 5-fidi. Flores parvi, sordide albi. Fructus mediocris, edulis. 44. Polakowskia Tacaco Pittier, 1. c., pl. 20 et fig. 40, 41. Caulis gracilis, ramosus, dense foliosus, sulcatus, laevis, 2—6-me- tralis. Petiolus gracilis, striatus, laevis, 3—8 cm longus. Folia 5— 9 cm longa, 5—11 cm lata, supra intense viridia minute denseque albo- punctata, subtus pallidiora, utrinque glabra, margine obscure dentato-cili- ata, ad basis sinum circiter 2 em profunde lateque emarginata, leviter trilo- bata, lobis acutis, acuminatis, intermedio majore. Cirrhi satis robusti. basi sulcati, plerumque 5-fidi Pedunculus communis masculus: 6— J. Bornmüller: Neue Onosma-Arten aus Persien und Kurdistan. 539 30 cm longus, robustus, striatus, saepe ramosus; pedicelli filiformes, 1—2,5 cm longi, flores nempe minimum 50 in verticillos 3—4 congesti. Calycis tubus brevissimus (1,5 mm longus); dentes subulati, 1 mm longi. Corollae segmenta patula, longitudinaliter venosa, 4 mm longa, 3 mm lato, apice plus minusve acuta. Columna staminea vix 2 mm longa; antherae patulae circiter 0,8 mm longae, 1 vel 2 mm latae. Pollen 0,080— 0,083 mm diametro. Pedunculus florum femineorum 3. mm longus. Calyx vix 2 mm longus, dentibus subulatis, 1 mm longis. Corolla cum calyce coalescens, segmentis crassis, late ovato-triangulari- bus, 1,2 mm longis, 1,5 mm latis, intus papillosis. Ovarium 4 mm longum, vix 1,5 mm crassum, leviter pubescens vel pulverulentum, basi Sparse setosum; stylus 0,3 mm longus, stigmate capitato, 2 mm dia- metro, Pedunculus fructifer 3—4 cm longus. Fructus viridis, albo- punctulatus, distincte 5-sulcatus, 4—6 cm longus, 1,5—2,5 cm crassus, basi pauci aculeatus. Semen 27 mm longum, 15 mm latum, circiter 4 mm crassum. Costa Rica: Autour de San José, spontané ou semi-cultivé pour ses fruits, usités comme légumes lorsqu'ils sont encore tendres; altitude environ 1200 m; C. Wercklé, fl. et fr. Octobre 1902 (Inst. fís.-geogr. no, 16674); San Francisco de Guadalupe prés San José, alt. 1200 m; coll. A. Tonduz, fl. et fr. Novembre 1909 (Inst. fís.-geogr. no. 17519). CXLIV. J. Bornmüller: Neue Onosma-Arten aus Persien und Kurdistan. (Originalabhandlung.) 1. Onosma macrophyllum (spec. nov.). Sectio: Haplotricha. — Perennia. — Antherae basi cohaerentes vel liberae, — Nectarium glabrum. — (Boiss., Fl. Or., IV, 179). Perenne rhizomate crasso lignoso corticoso multicipite non suffruti- cescens, caule caespitis subsolitario 1,5—2-pedali violascente setisque ad- pressis piloso, ramis florigeris demum valde elongatis paniculato; foliis viridibus (siccis paulo flavescentibus), rosularibus saepe maximis, 5 cm usque latis et petiolo incluso 20—25 cm longis, undique crassiuscule Subadpressim tuberculato-setosis (non sericantibus) et inter tubercula minute setuloso-pubescentibus, nervis crassis 3 valde prominentibus per- cursis et rugose reticulatim nervosis; foliis caulinis parvis sessilibus oblongo-linearibus, summis basi latiore lanceolatis 2—3 cm tantum longis; panicula anthesi ineunte oblonga mox valde elongata ampla, ramis 10—15 cm longis subnudis 1-foliatis pauci- et remotifloris; bracteis angustis petiolo calycis fructiferi duplo minoribus; calyce petiolo cras- siusculo demum accreto (1,5 cm longo) suffulto, aequaliter adpresso- flavido-setoso, ad basin fere partito, laciniis sublinearibus 10—12 demum 540 J. Bornmüller. 14 cm usque longis, accretis aequalibus vix mutatis; corolla 17—19 mm longa, flavido-caerulescente quam calyx vix duplo longiore, lobis per- parvis mox revolutis, extus minute papillari-velutina;. nectario glabro; antheris apice vix exsertis; filamentis quam antherae 7 mm longae eximie brevioribus; nuculis adhuc ignotis. Persiae occidentalis: Inter Kerind et Kermanschah injugo montis Kuh-i-Milleh-Michan (10. VI. 1906, leg. Th. Strauss). Die Art ist durch die grossen breiten an Anchusa erinnernden stark netzig genervten Blütter und durch die eigenartige Tracht (weitschweifiger Blütenstand) gut charakterisiert, Aus jedem Stock erhebt sich nur ein einziger bis 2 Fuss hoher blattarmer Stengel. Die neue Art ist neben O. pachypodum Boiss. (in der Boissierschen Reihenfolge) einzuordnen, doch liegt mit genannter Art, die ich unlängst unweit der klassischen Stelle in schönen Exemplaren einsammelte, nicht die geringste Ähnlichkeit oder Verwandtschaft vor. 2. Onosma Sintenisii (spec. nov.) — Haussknecht in Sintenis exsicc. ,iter Orientale a. 1890*, no. 2970 (nomen nudum). . Sectio: Haplotricha. — Perennia. — Antherae basi cohaerentes. — Nectarium glabrum. — Foliorum setae adpressissimae. — (Boiss., Fl. Or., IV, 17). | Perenne, densissime caespitosum, rhizomate lignoso crassissimo corticoso digito duplo latiore multiceps, caudicibus brevissimis pro maxima parte sterilibus foliigeris, unico (vel paucis?) tantum florifero caulem foliosum pedalem edente; foliis et caule indumento simplice, setis brevibus crassis tuberculo insidentibus adpressis plus minus dense (ad petiolos densissime, ad foliorum paginam inferiorum sparsim tantum) pilosis, inter setas subglabris vel minute scabridulis; foliis crassius- culis, radicalibus oblongo-linearibus obtusiusculis in petiolum sensim attenuatis, cum petiolo laminae dimidio breviore 10—15 cm longis et c. 1 em latis (interdum angustioribus), nervo unico crasso percursis (nervis lateralibus inconspicuis), supra amoene albo-tuberculato-setosis, subtus praeter marginem subrevolutum et nervum medianum setosum subglabris vel sparsim plus minus setulosis; foliis caulinis mediis sessilibus sublinearibus obtusis; caule subsolitario, subsimplice, apice ramis 2—3 dense capitatis brevissimis, fructiferis quoque non elongatis, compacte densifloris; bracteis brevibus, ovato-lanceolatis ut calycis laciniae sub- glabris margine tantum setosis; calycis breviter pedicellati tubo tuber- culoso-setoso, laciniis fructiferis subinaequalibus, latis, oblongo-spathu- latis, acutis, c. 5—6 mm latis et 15 mm tantum longis; corolla flava (?, sicca nigrescente), glabra, calycem eximie superante, 20 mm longa, lobis brevissimis mox reflexis; antheris subliberis, apice non exsertis; nectariis glabris; nuculis parvis (8 mm latis), lucidis, maculatis. Armenia Turcica: ,Kuru-tschaï: inter Hassanova et Nerskiep* (15. VII. 1890, leg. P. Sintenis; c. flor. et fr.; no. 2950); ,Autzschik ad Euphratem, Bacharsuk-Atmak“ (9. V. 1890 leg. P. Sintenis c. flor. nondum evolutis; no. 2207). — PÓÁÁÓ Neue Onosma-Arten aus Persien und Kurdistan. 541 O. Sintenisii Hausskn. erinnert in dem unteren Teil der Pflanze ‘lebhaft an Macrotomia cephalotes (dicker schuppiger vielkópfiger Wurzel- ‘Stock mit gedrüngtstehenden zahlreichen sterilen Rosetten, Blattgestalt). Kennzeichnend für diese Art sind (innerhalb der Sektion) ausserdem die fast kahle Unterseite der schmalen langgestielten Blütter mit angedrückt einfacher Bekleidung (kurze angedrückte Borsten ohne Seidenglanz), die fast kahlen breiten Bracteen, der äussert dicht, fast dachziegelig ge- drängte kopfige Fruchtstand, ferner die sehr breiten kurzen Kelchab- schnitte (fast kahl) und die kahle Blumenkrone mit kahlen Nectarien und nicht hervorragenden Antherenspitzen. 3. Onosma nemoricolum (spec. nov.) — Hausskn. et Bornm. in „Bornm. iter Persico-turcicum a. 1892—93“ no. 1609 (indescr.). Sectio: Haplotricha. — Perennia, — Antherae basi cohaerentes . . . — Nectarium glabrum. — ?An Heterotricha. — (Boiss, Fl. Or, IV, 179 —180.) Perenne, suffrutescens ramis tenuibus lignosis decumbentibus apice ramulos novellos steriles prostratos rosuliferos et caules 1-—2 floriferos erectos graciles subpedales gerentibus; foliorum forma valde variabili: folis radicalibus et caulis inferioribus omnibus longiuscule petiolatis et uti tota planta indumento duplice plus minus patente submolliter setuloso pubescentia minuta intermixta obsitis, obscure viridibus, setis ad foliorum paginam superiorem tuberculo parvo subnudo insidentibus subadpressis et pubescentiae minutae pilis perparvis subasperis, paginae inferioris pilis utriusque indumenti longioribus densioribus et mollioribus ideo ad tuber- culorum margines saepius quasi stellatim ordinatis; foliis infimis (rosularum anni praeteriti) late ovatis obtusis (2,5 cm usque latis) uni- nerviis (nervis lateralibus) in petiolum eis. paulo breviorem cuneatim attenuatis, vel oblongis acutis (1—2 cm latis) sensim in petiolum aequi- longum attenuatis (petiolo incluso 6-8 cm longis), nonnullis peran- gustatis acuminatisque (0,5 cm latis); caulibus tenuibus, 25—85 cm altis, apice saepius plurirameis (ramis 3—6 demum elongatis) ramoso- paniculatis, rarius subsimplicibus in racemum bifidum exeuntibus, bracteis brevibus, calyce fructifero 3-plo brevioribus ovato-lanceolatis saepius caudatis; calycis violascentis vel viridis pedunculo brevi (4 mm longo) tenui fructifero vix elongato nec incrassato suffulti fere ad basin partiti laciniis sub anthesi 10—12 mm longis et 1,5 mm latis demum paulo accrescentibus (15 X 2 mm), acutis, tubo praesertim anthesi ineunte densissime setoso albicante (laciniis viridibus); corolla flavida mediocri 14—15 mm longa extus minute velutina, supra medium ampliata. lobis brevissimis mox reflexis; antheris 4—5 mm longis apice vix exsertis ; nectariis glabris; nuculis scrobiculatis, lucidis. ; Kurdistania (Assyria orientalis): In nemoribus et dumetis. regionis subalpinae montis Kuh-i-Sefin supra pagum Schaklawa, 15—1600 m s. m. (14. V. 1893 detexi; Bornm. iter Persico-turcicum 1892—93 no. 1609). 542 J. Bornmüller. Die neue Art ist unter den hochwüchsigen perennen Arten der Sektion Haplotricha am ehesten neben 0. oreodoxum Boiss. ein- zuordnen, obwohl letzteres schon durch kahle Corollen, hervorragende Antherenspitzen, spitze Corollenzipfel und mehr abstehendes Indument aller Teile vorzüglich gekennzeichnet und auch nicht näher verwandt ist. Mit allen anderen Arten der Sektion liegt ebenfalls kaum Ähnlichkeit vor. O. nemoricolum zählt zu jenen Arten, die den Übergang zur Sektion Heterotricha bilden und man wird sie mit gleichem Rechte jener Abteilung zuweisen können. Auch hier treten mit keiner der Arten nähere ver- wandtschaftliche Beziehungen auf. 4. Onosma asperrimum Bornm. (spec. nov.). — Bornm. „iter Persico- turcicum a. 1892—93“ no. 3925, 3926, 3927, 3928. (a. 1894—95 distrib.; adhuc indescr.). — Bornm. in Beih. Bot, CentralbL, Bd. XX, Abt. 2 (1908), 187 „Bemerkungen“. Sectio: Haplotricha. — Perennia. — Antherae . . . liberae. — Nectarium glabrum; foliorum setae . .. patentes. — Elatiora. — (Boiss, Fl. Or., IV, 179). Perenne, multicaule, elatum, basi rhizomate indurascente lignosum sed non suffruticosum, ad ramos setis brevibus ad folia setis longius- culis albis erassis e tuberculo glabro ortis asperrimum, inter setas pa- tentes subglabrum vel papillari-asperum vel (ad paginam foliorum in- feriorem) breviter velutinum; caulibus 1,5—2 pedalibus (interdum quoque brevioribus) tenuibus rigidis albidis supra medium multirameis vel jam a basi ramosissimis, ramis tenuibus flexuosis semi-vel 1-pedalibus, ut caules pauci-et remotifoliatis in racemum simplicem laxiusculum exeunti- bus; rarius caulibus simplicibus crassiusculis racemos 2—3 breves sub- congestos ferentibus (8. latifolium); foliis basilaribus sub anthesi emor- tuis, caulinis pallide virentibus vel obscure viridibus, uninerviis, crassius- culis, oblongo-linearibus, acutis, praeter infima in petiolum longisetosum attenuata semiamplexicauli-sessilibus, plerumque 8—10 mm latis et 3 (2—5) cm longis; racemis mox elongatis (excl. 2.) 8 —12-floris; pedicellis fruetiferis tenuibus 1 cm longis bractea lineari-lanceolata eis subaequi- longa suffultis; calyce ad basin usque in lacinias anguste lineares fisso, praesertim ad basin valde albido-setoso, laciniis c. 14 mm longis et 1 mm tantum latis, acutis, paulo demum accretis; corolla albida, extus papillari-tomentella, cylindrica, calycem sub duplo superante, 22— 24 mm longa, lobis triangulari-ovatis acutiusculis, mox reflexis; nectario glabro; antheris liberis 7 mm longis apice breviter exsertis, filamentis (rectius eorum parte libera) brevissimis; nuculis albidis immaculatis. nitidis, vix scrobiculatis. Persia austro-orientalis, provincia Kerman: Kerman, in regione alpina montium Kuh-i-Nasr, alt. 3600 m (4. VII. 1892 legi; exsicc. Bornm. no. 3927) ei Kuh-i-Dschupar, alt. 3100 m (10. VI. 1892 legi; no. 3925; no. 3926, forma caulibus subsimplicibus pedalibus). 8. latifolium Bornm., (exsicc.); caulibus robustioribus subsimplici- cQ CUNG UDINE nn Neue Onosma-Arten aus Persien und Kurdistan. 543 bus latifoliatis, racemis densifloris magis congestis; foliis 2 cm usque latis, 5 —6 cm usque longis. In monte Kuh-i-Dschupar ditionis urbis Kerman, alt. 3000 m (10. VI. 1892 legi; exsicc. no. 8928). O. asperrimum Bornm. mit ansehnlichen 22—24 mm langen Corollen ist in vieler Beziehung sehr nahe mit O. Kotschyi Boiss. verwandt, welches allerdings gerade die kleinsten Blüten (von 12 mm, resp. ,5—6 lin.“ Länge) sämtlicher Arten der Orientflora aufweist. Die Corollen überragen ausserdem bei dieser den Kelch nur ein wenig, bei O. asperri- num Bornm. sind sie von doppelter Länge des Kelches und die Antheren- spitzen ragen deutlich aus dem Saum hervor. Zwischen den auf breiten Tuberkeln sitzenden sehr rigiden Borsten der äusserst starren Blätter finden sich entweder nur feine Papillen vor oder ein feines Indument, wie dies auch bei O. Kotschyi Boiss. (bzw. der Varietät #. trachyanthum Boiss, Diagn. I, 7, 34; als Varietät kaum aufrecht zu erhalten und von Boissier in Flor. Or., IV, 192 nicht mehr erwähnt!) ebenfalls auftritt (Kotschy exsicc. no. 411!) Es ist noch zu betonen — denn Boissier kannte sein O. Kotschyi nur von 3 Standorten —, dass neuere Funde dieser Art, so jene von Strauss aus dem mittleren westlichen Persien (Kuh-i-Gerru bei Nehawend und Schuturunkuh) und jene von Stapf aus dem südlichen westlichen Persien (Serdab-Kuh) dieselben kleinen Blüten besitzen wie die Kotschyschen Originale. 5. Onosma Haussknechtii (spec. nov.). — Bornmüller „iter Persico- turcicum 1892—93“, no. 1609 (distrib. a. 1894). Sectio: Haplotricha, — Perennia. — Antherae basi cohaerentes . . . — Nectarium glabrum. — Foliorum setae . . . patentes, inflorescentiae patentissimae, — Elatiora. — (Boiss., Fl. Or., IV, 179). Perenne rhizomate brevi lignoso corticoso caules numerosos elatos (pedales vel altiores) edente, ad folia et caules indumento molliter setu- loso vix tuberculato setulis parvis minutissime, intermixtis patentim dense pilosum; foliis flavide viridibus, herbaceis, basilaribus et caulinis sub- conformibus longis et anguste lanceolatis, acuminatis, infimis tantum acutis, basilaribus c. 1 cm latis et 10—14 cm longis vix conspicue petio- latis, caulinis numerosis sessilibus versus basin breviter angustatis (non semiamplexicaulibus), mediis (in media parte caulis) paulo latioribus (1,5 cm usque latis, 6—9 cm longis) saepe nervis 2 lateralibus secus marginem ad apicem usque currentibus perconspicuis praeditis, foliis summis quoque longiusculis et longe acuminatis, summo tantum basi latiore semiamplexicauli caudatim acuminato; bracteis lineari-lanceolatis vel anguste linearibus dimidium calycis vix superantibus; racemis 2—3 brevissimis in capitulum terminale dense congestis, undique patule dense setosis, setis ad calycis basin densissimis albis ad lacinias anguste lineares mollioribus flavidis; calyce pedicello tenui (c. 8 mm longo) suffulto, ad basin fere partito, 2 cm longo, laciniis 1,5 demum 2 mm latis sublinearibus; corolla flava majuscula 3 cm usque longa, supra 544 Vermischte neue Diagnosen. medium ampliata (sicca 9 mm lata) lobis brevissimis triangulari-ovatis mox reflexis, extus partim (subseriatim) pilosa, intus glabra; antheris subliberis, 9 mm longis, filamento brevissimo supra medium inserto suffultis, apice non exsertis; stylo 3,5 cm longo; nectario glabro; (nu- culis immaturis). Kurdistania' (Assyria orientalis): Ad fines Persiae in montis Helgurd regione alpina, 2700 m s. m. (26. VI. 1893 detexi; Bornm. iter Persico-turcicum 1892— 93, no. 1609). O. Haussknechtii Bornm. ist eine sehr ansehnliche Pflanze; sie be- sitzt etwa die Tracht und reiche Stengelbelaubung einer schmalblättrigen Pulmonaria, ziemlich weiche sehr lange Stengelblätter mit weicher Be- haarung; häufig sind diese (wenigstens die breiteren) ausgeprägt 3-nervig, auch die oberen Stengelblütter sind lang ausgezogen. Die stattlichen 3 cm langen Corollen überragen weit die langen linearen Kelchabschnitte, die Kelchbasis ist weisszottig. — Die neue Art lässt sich mit keiner der zahlreichen Orientalen in Vergleich ziehen. CXLV. Vermisehte neue Diagnosen. 535. Kibera officinalis (L.) V. Calest., in Nuov. Giorn. Bot. Ital., N. S.. XX (1908), p. 379. — Syn.: Erysimum officinale L. Sisymbrium officinale Scop. 536. Kibera polyceratia (L.) V. Calest., I. c., p. 379. — Syn.: Sisym- brium polyceratium Scop. 537. Melanosinapis nigra (L.) V. Calest., l. c., p. 384. — Syn.: Sinapis nigra L., Brassica migra Koch, Mel. communis Spenn. 538. Melanosinapis boetica (Boiss.) V. Calest., Le, p. 384. — Syn: Brassica boetica Boiss., Erucastrum virgatum Pres}. 539. Melanosinapis amplexicaulis (Dest) V. Calest, l. c., p. 384. — Syn.: Sisymbrium amplexicaule Dest., Brassica amplexicaulis Pomel. 540. Erucastrum erucoides (DC.) V. Calest, l. c, p. 384. — Syn.: Diplotaxis erucoides DC. 541. Erucastrum fruticulosum (Cyr.) V. Calest., l. c., p. 385. — Syn.: Brassica fruticulosa Cyr. 542. Erucastrum palustre (Pir.) V. Calest., lc, p.885. — Syn.: Brassica palustre Pir. 543. Erucastrum repandum (DC.) V. Calest, Le, p. 885. — Syn.: Brassica repanda DC. 544. Erucastrum Gravinae (Ten.) V. Calest, l. c.. p. 385. — Syn.: Brassica Gravinae Ten. 545. Erucastrum procumbens (Poir.) V. Calest., l. c., p. 385. — Syn.: Sinapis procumbens Poir. Infolge ausserordentlich grosser Sendungen von Originalarbeiten muss Band VIII schon Anfang November abgeschlossen und Band IX Ende November begonnen werden. : Fedde. Repertorium specierum novarum regni vegetabilis auctore F. Fedde No. 191/195 VIII. Band 15. November ıgıo CXLVI. Eine neue C/ersostoma-Art von den Philippinen. Von Fr. Kränzlin. (Originaldiagnose.) + Cleisostoma chrysochilum Krünzl, nov. spec. Planta parvula. Folia lineari-oblonga, apice inaequaliter-biloba, utrinque obtusa, nervo mediano valde prominente praedita, articulata, ad 13 em longa, medio 1,5 cm lata, laete viridia. Spica brevis, pauciflora, ad 6 cm longa, rhachis fusco-purpurea, bracteae minutae, triangulae, quam pedicelli multo breviores, ovaria triquetra v. trialata cum pedicellis ^m longa, viridi-lutea. Sepala obovato-oblonga, lateralia deflexa, antice 7^" ata, 5—6 mm longa, 4 mm lata, castaneo-brunnea, extus leviter ` suffusa. Petala subaequalia, paulum minora, eodem colore quo sepa:a. Labelli lobi laterales trianguli, erecti, angulo antico recto, lobus intermedius crassissimus, obovatus, obtusus, brevi-apiculatus, supra ex- cavatus, in margine antico excavätionis pilis longis hyalinis barbatus, discus lamella longitudinali percursus, ubique pilosus, lamella longa lincaris, sensim angustata, apice reflexa in pariete postico labelli sub £ynostemio v. in pede gynostemii, calcar in sacculum obtusum, minutum reuuctum, totum labellum luteum v. vitellinum, 5 mm longum, 3 mm latum. Gynostemium breve, rostellum antice dilatatum. Philippinen. (Loher!) Sehr ausgezeichnet durch die scharf nebeneinandergestellten Kontrast- farben, rotbraun an den Sepalen undPetalen und leuchtend gelb am Labellum. Dies letztere hat einen mittleren Lobus, der fast ebenso dick ist, wie breit. Die Aushöhlung, welche den Discus labelli bildet, eine Be- Zeichnung, welche hier kaum zutrifft, ist am vorderen Rande mit langen Borsten besetzt,. die ganze innere Partie ist fein behaart. Am Fusse der Süule steht eine auffallend lange, schmale, vorn etwas aufgebogene Zunge und unterhalb derselben eine das ganze Labellum bis nach vorn durchziehende longitudinale Erhöhung oder Leiste. Die Säule hat ein Vorn stark verbreitetes Rostellum, sonst aber keinerlei abweichende Merk- male. — Zu bemerken wäre, dass die Blüten ungemein rasch verfallen und noch wührend des Prüparierens ihre Farben in ein indifferentes schmutziges Braun ändern. Als nahe verwandte Art gibt es zurzeit höchstens C, bicolor Lindl., welches aber abgesehen von den ebenfalls . ZWeifarbigen Blüten in absolut jedem Merkmal von dieser Art hier ab- weicht und C. vitellinum Reichb. Repertorium novarum specierum. VII. 85 546 J. Bornmüller, Astragalus vulcanicus. CXLVIL Astragalus vulcanicus Bornm., eine neue nordpersische Art der Section Myobroma. Von J. Bornmüller (Weimar). (Originaldiagnose.) Astragalus vulcanicus Bornm. (nov. spec.) Sectio: Myobroma. -- $ 2. Bi-vel semibiloculares. — * * Stylus sub stigmate barbulatus. — Legumen sessile vel subsessile. — f Foliola saltem in pagina superiore glabra. — Boiss., Fl. Or. II, 280—281. Perennis, acaulis vel caulescens, undique pilis albis basi fixis bre- viter patule villosa, canescens (foliolis vero supra glabris), e rhizo- mate indurato caespitoso-multiceps; stipulis albidis, membranaceis, inter se liberis petiolo adnatis, majusculis, oblongo-lanceolatis (10—15 mm longis, 5—6 mm latis) extus pilosis ad latus interius glabris; foliis breviter vel longiuscule (2—4 cm) petiolatis, rigidulis, erectis (20—30 cm longis) multijugis, jugis 18—25 densiusculis; foliolis oblongis, obtusis, omnibus fere complicatis (c. 10 mm longis et explanatis 6 mm latis; interdum dimidio majoribus), subtus villosis supra glabris vel sparsissime pilosulis; pedunculis ut in rhachide foliorum breviter patule villosis, subscaposis vel in speciminibus caulescentibus (caule crassiusculo 6— 8 cm usque longo) axillaribus, quam folia brevioribus (cum racemo 8—20 cm longis) racemo 8—12-floro laxiusculo (3,5—6,5 cm longo) terminatis; bracteis membranaceo-hyalinis, lineari-lanceolatis, patulis, pedicellum brevissimum plus duplo longioribus (6—7 mm longis); calyce sub anthesi flavido-viridi, tubuloso, breviter hirsuto, demum rupto sed immutato (13—14 mm longo et 4 mm lato), dentibus e basi triangulari linearibus inaequilongis, maximo eorum tubum dimidium subaequante (4—5 mm longo); petalis flavidis (siecis fuscescentibus), glabris; vexilli 21 mm longi lamina oblonga (explanata 6 mm lata), apice rotundata, subrecurva, in unguem angustum tertia parte breviorem attenuata; alis vexillo eximie brevioribus (16 mm longis) carinam paulo superantibus, paulo supra medium auriculatis (carina 15 mm longa); stylo adpressim albo-hirsuto sub apice barbato; ovario sessili, non stipitato; legumine semibiloculari, maturo breviter villoso, oblongo, subcompresso, sulcato, ad basin breviter angustato, sessili, apice acuto et breviter rostrato (18—20 mm longo, 5—7 mm lato). Persia borealis: Elburs (Alburs), ad basin montis Demawend in rupestribus vulcanicis supra pagum Pelur et pagum Ask, alt. 2200 m s. m. (specimina fructifera legi 15. VII. 1902) et prope pagum Abi- germ, alt. 2020 m s. mi. (specim. florif. et fruct. 1. VII. 1909, leg. Ferd. Bruns). In meinen „Beiträgen z. Fl. d. Elbursgeb. Nord-Persiens“ (Bull. Herb. Boiss., 2. ser. tom. IV— VIII) Sep. S. 90 erwähnte ich diesen, im vorigen Jahre nun auch von Herrn Ferd. Bruns (bis vor kurzem Lehrer der Deutschen Schule in Teheran fast an gleicher Stelle gesammelten Astra- galus der artenreichen schwierigen Sektion Myobroma unrichtig als A. J. Bornmüller, Acantholimon microstegium. 547 Seidlitzii Bge., einer ebenfalls alpinen, nach dürftigen Exemplaren unvoll- kommen beschriebenen Art Nord-Persiens, bisher nur vom Sahend be- kannt. Da meine Exemplare in überreifem Zustande (ohne Blüten) ge- sammelt waren, so musste ich mich mit dieser Bestimmung zufrieden geben, zumal eine andere der von Boissier (Fl. Or) oder Bunge (Astrag. geront.) bearbeiteten Arten gar nicht in Frage kommen konnte; freilich musste ich hierbei annehmen, dass meine Exemplare vom Dema- wend aussergewöhnlich kräftig entwickelt sein müssen gegenüber jenen von Bunge beschriebenen kümmerlichen Individuen vom Sahend. Die dureh Herrn Ferd. Bruns gemachten wertvollen Funde — die grössere Hälfte seiner in den Jahren 1909 und 1910 in der Umgebung Teherans und den nordóstlich gelegenen Gebirgen gemachte Ausbeute gelangte unlängst nach Europa und wurde mir von dem Botanischen Museum zu Hamburg zur Bearbeitung überwiesen — lassen es nun ausser Zweifel, dass unser Astragalus eine ganz vorzügliche neue Art darstellt, die systematisch zwar neben A. Seidlitzii Bge. einzuordnen ist, aber nach den nunmehr vorliegenden schónen noch weit üppiger ent- falteten Blütenexemplaren (stengelbildend und bis 30 cm hoch, mit kräftigem Wurzelstock, derben Stielen und ziemlich derber Blattrhachis, auch reichblütiger Traube) offenbar mit dieser sehr kleinen zwergigen und zarten Art vom Sahend (A. Seidlitzii Bge.) gar keine Ähnlichkeit in der Erscheinung zeigt. Als Art mit langgestielten Traubenstielen und reicher Behaarung nimmt À. vulcanicus Bornm. innerhalb der kleinen mit A. torrentum Bge. beginnenden Gruppe (vgl. Boiss., Fl. Or, IL no. 215 bis 219) dieselbe Stellung ein, wie A. Tavernieri Boiss. und A. crysanthus Boiss. innerhalb der folgenden Gruppe (Boiss., l. c., no. 220—226), deren Arten (ebenfalls ausgezeichnet durch bebartete Griffelspitzen) auf beiden Seiten der Blätter reiche Behaarung aufweisen. — Dass von den zahl- reichen neuerdings aus Turkestan und der Umgebung von As-chabad beschriebenen, zu Myobroma gehórenden acht Arten Freyns (Bull. Herb. Boiss., 2. sér., tom. IV, 760-770), von denen übrigens B. Fedtschenko unlüngst bei seiner Bearbeitung für den ,Conspectus Florae Turkestanicae“ allein 5 Arten als bereits beschrieben einziehen musste, keiner zu À. vulcanicus Boiss. in näherer Beziehung steht, sei nur nebensüchlich bemerkt, CXLVIII. Acantholimon microstegium Bornm., species nova sectionis novae persica. J. Bornmüller (Weimar). (Originaldiagnose.) Acantholimon microstegium Bornm. (spec. nov). ` SN Sectio (nova): Microstegia Bornm. — Calycini limbi nervi facie su- periore (interna) villosi. Spiculae 5—6 sessiles in GE s 5* 548 J.Bornmüller: Acantholimon microstegium, species nova sectionis persica. subcapitatam congestae, inferiores 2—3-florae, superiores uniflorae. Bracteae 3, exterior ovata cuspidata perparva (2 mm lata) viridis hyaline marginata. Folia breviter villosa. Suffruticosum, ramis abbreviatis cespites latos depressos densissimos formans, horridum, glaucum; foliis sub lente undique densiuscule bre- viter hispidule-villosis, primariis brevibus latiusculis (ad basin 3 mm latis) planis recurvis, caeteris patentibus- rigidis, 20—25 mm longis et 1 mm latis, supra planiusculis subtus obtuse carinatis; scapis brevibus gracilibus glabris folia vix superantibus; capitulo parvo spiculis 5—6 sessilibus composito; spiculis inferioribus 2 -3-floris, superioribus uni- floris; bracteis glabris, exteriore pallide viridi hyaline marginato ovato- lanceolato parvo (c. 8 mm longo, 2 mm lato), interioribus praeter nervum hyalinis oblongis emarginatis (b mm longis, 3 mm latis), nervo non ex- serto; calycis 8—9 mm longi tubo extus rufidulo, extus et intus kispi- dule villoso, limbo pentagono albido explanato 7 mm lato, nervis rufidulis ante marginem obsolete evanidis. Westliches Persien: Hamadan, in monte Elwend (VI. . 1902) et in monte Raswend (26. VII. 1903) legit cl. Th. Strauss. Die.neue Art ist der Vertreter einer neuen Sektion, die sich der Sektion Cymaria und Sektion Pterostegia anreiht. Alle 3 Sektionen mit nur je einer Spezies nehmen wegen der innenseitig behaarten Kelchróhre eine isolierte Stellung innerhalb der artenreichen Gattung ein. À. cymosum Bge. der Sektion Cymaria ist von der neuen Art weit verschieden be- sonders schon durch die „cyma pluries dichotoma“; ebenso ist A. pterostegium Bge., der Vertreter der Sektion Péerostegia und als solcher gekennzeichnet durch sehr breite, flügelartig berandete äussere Bracteen (diese 1 cm breit), unserer Art ganz unähnlich. À. microstegium Bornm. besitzt demgegenüber nur eine Aussenbractee, diese ist sehr klein (c. 2 mm breit) und ist von ei- bzw. kabnförmiger Gestalt; sie umschliesst fest die beiden doppelt längeren stark hyalinen Innenbracteen. Im wesentlichen áhnelt daher die Spicula mit ihren 3 Bracteen derjenigen der Arten aus der Sektion Staticopsis, wennschon bei letzterer die Áhrchen stets 1-blütig sind. — Wollte man dem Vorhandensein von Trichomen an der Innenseite des Kelchtubus keinen so hohen systematischen Wert beimessen, so lüsst sich die neue Art ebensowenig in einer der anderen Sektionen (den Arten mit kahlem Kelchschlund) unterbringen; man sieht sich also auch dann zur Aufstellung einer neuen Sektion genötigt, für die ich nur mit Rücksicht auf die (in der alten Fassung) nächststehenden, bzw. allein in Frage kommenden Sektionen Cymaria und Pterostegia den Namen „Microstegia“ gewählt habe. H. Léveillé: Decades plantarum novarum. XLV. 549 —CXLIX. Decades plantarum novarum. XLV. Auctore H. Léveillé. (Originaldiagnosen.) 441. Thalictrum Dunnianum Lévl. (Th. Taquetii Lévl. in Fedde, Reper- torium, VII, 1909, p. 339, non Th. Taquetii Levl. in Fedde, Repertorium, VII, 1909, p. 100.) Corea: Quelpaert, Hallaisan, in sepibus, 2000 m, aoüt 1908 (Taquet, 508.) 442. Rubus Labbei Lévl. et Vant., nov. spec. Planta villosa; rami et petioli aculeis parvis remotis et uncinatis muniti; folia lobata, lobis 5 irregulariter dentatis supra villosa, subtus flavescenti-tomentosa, conspicue cordata, lobo terminali paulo majore, acuminato; bracteae, stipulae Jaciniatae, multifidae sed breves et paucae; inflorescentia ramealis sed terminalis, pauciflora, simplex; flores albi; calyce villoso, laxe aculeato, intus albido-tomentoso, sepalis acuminatis, petala sepalis longiora; stamina stylis breviora; styli calice breviores. Differt a E. Cavaleriei calyce aculeato et a R. calycacantho, cui proxi- mus, floribus majoribus, paucioribus, petalis sepala excedentibus, et praesertim stipulis et bracteis curtis et paucis. Kouy-Tchéou: Lo-Fou, août 1909 (Jul. Cavalerie, 3575). 443. Rubus Feddei Lévl. et Vant., nov. spec. Rami grisei, pilosi, ad apicem glandulosi, laxe aculeati, aculeis re- curvis; petioli hirti; folia cordata ovata, supremo excepto vix trilobato, non lobata, irregulariter ciliato-dentata supra intense viridia, glabra Subtus cinereo-tomentosa, reticulata; inflorescentia dense glandulosa; corymbosa, terminalis, folium supremum superans; pedicelli divaricati, recte patentes, hispidi; flores albi; sepala brunnea, extus glandulosa et villosa, extus glabrescentia; in acumen glandulosum saepius producta; stamina, filamentis filiformibus flavidis, flexuosa et sepalis subaequalia; receptaculum longe barbatum; styli curti; fructus sicci; ovaria elongata ad apicem paulo falcata, akoenia glabra, pauca, conferta, flavido-purpurea, subtrigona et impressa. Differt a R. mouyousensi inflorescentia confertissime glandulosa; a R. refracto bracteis nullis, stipulis setaceis inconspicuis; insuper fructi- bus siccis elongatis valde insignis. l Kouy-Tchéou: Lo-Fou, mars 1909 (Jul. Cavalerie, 8576). 444. Ficus suberosa Lévl. et Vant., nov. spec. | Rami badii, glabri, angulati, conspicue suberosi; folia coriacea, in- tegra, glaberrima, lauriformia, fusco-maculata; nervis patentibus; petiolo atrato, 3 cm circiter longo; receptaculis magnitudine pisi, perfecte sphaericis, ad axillos foliorum suboppositis, conspicue pedunculatis, brunneis glabris et levibus. Kouy-Tchéou: Lo-Fou, arbre, mars 1909 (Jul. Cavalerie, 3597). 445. Ficus retusiformis Levl., nov. spec. | Rami grisei, glabri, patentes; folia mediocria ovata glabra, integra, vix vel abrupte acuminata, unicoloria, brevissime petiolata, membranacea, 550 H. Léveillé: Decades plantarum novarum. XLV. nervis approximatis, reticulatis; receptaculis vix magnitudine pisi, sessili- bus, retusis, rugosis, glabris, suboppositis. Kouy-Tchéou: Lo-Fou, mars 1909 (Jul. Cavalerie, 3601.) E grege F. Harlandi, cantoniensis et reticulati. 446. Ficus Jamini Lévl. et Vant., nov. spec. Rami glabri, nodosi, contorti; folia limbo 10—15 X 6—10 cm, flac- cide membranacea, glabra, nervis coloratis, remotis, patentibus, ad basim rotundata ad apicem abrupte; brevissime et angustissime caudata; pe- tiolo 4—5 cm longo; receptaculis valde rugosis, glabris, stipitatis, pedi- cello 10—14 mm longo. Kouy-Tchéou: Lo-Fou, aoüt 1909 (Jul. Cavalerie). 441. Ficus Letaqui Lévl. et Vant., nov. spec. Rami rugosi, griseo-badii; glabri; folia viridescenti, caerulea; magna 15 X 10 cm, supra variolosa et papilloso-scabra; subtus papilloso, scabra et insuper reticulata, secus nervos villosa, dentata, latissime ovata, ad basin levissime cordata ad apicem obtusa; petiolo tereti glabro, 5—15 cm longo; receptaculis magnitudine cerasi, subsessilibus, brunneis, primum villosis, dein glabratis, suboppositis. Kouy-Tchéou: Lo-Fou, arbrisseau 2—3 m, mars 1909 (Jul. Ca- valerie, 3599). 448. Ficus Porteri Lévl. et Vant., nov. spec. Planta tota fulvo-villosa; rami striati, hirti; folia latissime lanceo- lata, dentata, sensim acuminata, ad basin attenuata et truncata, limbo 15—22 X 6—10 cm, laetissime et tenere viridia, petiolo 2—7 cm longo, hirto et striato; nervis remotis, arcuato-patentibus, laxe et inconspicue subtus reticulatis; receptaculis longe hirtis, sessilibus, magnitudine pruni, juxtapposite binis. A praecedente ramis villosis, foliis subtus mollibus, acuminatis, petiolo hirto distinguitur. A F. hirta nervis et forma basilari foliorum discrepat. Kouy-Tchéou: Lo-Fou, mars 1909 (Jul. Cavalerie, 3594). 449. Ficus Blinii Lévl. et Vant., nov. spec. Rami brunnei, glabri, lineati; folia subcoriacea late lanceolata in- tegra, glabra, subtus nervosa, nervis proeminentibus, alternis, utrinque attenuata, limbo 8—20 X 5—8 cm, petiolo vix 1 cm longo; receptacula sphaerica, magnitudine majoris pisi, breviter sed conspicue pedunculata, pedunculo 6—8 mm longo, geminata, rugosa, glabra. Kouy-Tchéou: Lo-Fou, mars 1909 (Jul. Cavalerie, 3595). 450. Ficus Schinzii Levi. et Vant., nov. spec. Rami grisei, striati, ad apicem ferrugineo-tomentosi; folia spatulata vix et abrupte acuta, sessilia, parva 4—5 X 1 cm, confertissima, supra glabra, subtus ferrugineo-tomentosa reticulata, integra margine revoluto; receptacula piriformia apiculata ad basin attenuata, pedunculo 4—5 mm longo, tomentello, ad medium cupuleatim bracteato, stipitata hirta pilis appressis. Kouy-Tchéou: Lo-Fou, avril 1909 (Jul. Cavalerie, 3592). — — e rétine ciui Rolf co ché bee et a mm E OR Ree CTR PR E ge SEPT "STE CREME Cscar Burchard: Zwei neue kanarische Pflanzen. 551 CL. Oscar Burchard: Zwei neue kanarische Pflanzen. (Originaldiagnosen.) Auf meiner letzten Expedition in die ausgedehnten ,bandas del Sur* von Tenerifa im April d. J. fand ich auf isolierten Basaltfelsen in einem der gróssten der dortigen Engtüler, und anscheinend auf diesen Standort beschránkt, einen bisher nur von Madeira bekannten Ginster, dessen nähere Untersuchung einige sehr charakteristische Ab- weichungen in den Merkmalen ergab und eine kanarische Varietät zu rechtfertigen scheint. Es ist namentlich der Kelch etwas anders gebaut und die bei der Stammform behaarte Fahne der Blüte ist kahl. Neben der Diagnose dieser für den Archipel neuen Pflanze gebe ich nachfolgend noch diejenige eines im August 1907 auf der Insel Gomera gemachten Fundes. Ich glaubte anfänglich eine neue Spezies vor mir zu haben, als ich an der Grenze der Waldregion auf der Westseite dieser Insel einen aufrechten hohen Strauch ganz von der Tracht einer der ende- mischen Euphorbien in mehreren Exemplaren entdeckte, dessen Blüten- und Fruchtstände einer Umbellifere (Bupleurum) angehörten. Die Unter- suchung stellte ihn jedoch als eine neue Varietät zu dem von Tenerifa, Gran Canaria, Palma und Ferro bereits bekannten, auf Gomera noch nicht nachgewiesenen Bupleurum aciphyllum Webb, das einen Felsen- strauch mit feiner, hängender Bezweigung und lockeren Dolden, sehr naturgetreu abgebildet in Phytographia canariensis Tab. 70, dar- Stell. Ich würde die Varietät Gomeraea genannt haben, wenn es nicht wahrscheinlich wäre, dass sich die Stammform in den lange noch nicht genau genug untersuchten Schluchten von Gomera ebenfalls vorfinde. Mitgenommene Samen haben bei der Nachkultur auf steinigem Natur- boden in Oratava Pflanzen von 6—8 Fuss Höhe mit völliger Erhaltung der Varietätsmerkmale ergeben. 1. Genista virgata Ait. var. Teneriffae Burchard, nov. var. „Genista, nov, spec.“ Bourgeau in plant. exsicc. no. 1320, leg. Perraud, 1855. | Frutex 5—6 pedalis, ramosus, ramulis numerosissimis erectis vir- gato-fasciculatis pube adpresso sericeis, foliis sessilibus minutiusculis simplicibus (non trifoliatis) 3—4 mm longis carinatis acutis non mucro- natis!) sericeis in innovationibus recentibus solum remanentibus, floribus Singulis axillaribus, non spicatis!) in ramulis terminalibus, petiolatis, petiolo foliorum longitudine fere aequali, stipulis minimis obsoletisve, calyce pubescente campanulato infra medium tripartito, dente inferiore apice inciso, superioribus late ovatis acutisque; carina pubescente rectangulariter reflexa, alis vexilloque glabris 1 cm longis, aureo- luteis deflorescentibus aurantiaco-flavis, pistillo 1 cm longo recurvato, leguminibus olongis compressis sericeo-pubescentibus 2/4 om longis irregulariter flexuosis undulatisve longe acufinatis, seminibus paucis nigro-nitentibus. 1)-Ut in typo; Lowe, A Manual Flora of Madeira, p. 126. 559 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VIII. Ins. Teneriffa: In abruptis basalticis „Los roques de Tamadaya* supra oppidum Arico, altitudine 900—1000 m s. mare. 2. Bupleurum aciphylum Webb var. robustum Burchard, nov. var. (Plantae canarienses exsice. O. Burchard, Cent. III. no. 233, Juli 1909.) Frutex 6 pedalis ramosus typo multo robustior ramis ramulisque erassis erectis non pendentibus cortice striato ex caerulescente brunneo, foliis coriaceis elongato-ellipticis non falcatis integris basi attenuatis ramorum semivaginantibus versus apicem contractis acutis eurvato-mucronulatis, usque 15 cm longis et 23 mm latis glauces- centibus 9-nerviis, umbellis parvis 7—12 radiatis compactis involucris 7-phyllis foliolis usque 6 mm longis et 1 mm latis acute lanceolatis, radiis 10—15 mm longis floribus et fructibus ut in typo, mericarpiis 5 mm longis nigrescentibus. Insula Gomera: Ad lauretorum limites supra oppidum Arguamul 100—800 m s. mare. CLI. Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VIII. (Originaldiagnosen.) XXVII. Leguminosae IV. auct. E. Hassler (Continuatio). 150. Piptadenia communis Benth. in Hook. Journ. Bot., IV, 337. Var. inermis Hassler, nov. var. Ramis petiolisque inermibus, foliolis tenuiter ciliolatis. Paraguay: Centurion, felsiger Berg, Baum ca. 5 m hoch, flor. mens. Dec.; Fiebrig no. 4524a in Herb. Hassler. 151. Prosopis rubriflora Hassler, nov. spec. Algarobia. - Arbor parva cc. 5 m alta; rami cylindrici, tortuosi, ad insertionem foliorum noduloso-incrassati, cortice obscure cinerascente obtecti, novelli puberuli lenticellarique, adulti glabrescentes; "petiolus communis 20—25 mm longus, puberulus, supra canaliculatus, basi cc. 10 mm longe nudus; pinnae 5-rarius 4-jugae; glandula inter pinnas suborbiculari-patellaeformis, rhachis subtus plana, supra triangulari-ele- vata et ad insertionem foliolorum lateraliter coniracta, puberula 15— 20 mm longa; foliola 15-22 juga, linearia, apice subacutiuscule rotun- data,. basi oblique rotundata, 3—3,2 mm longa 0,8—1 mm lata, tenuia, puberula, supra enervia, subtus nervo mediano paulo prominulo percursa, tenuissime marginata, margine ciliolato, Inflorescentiae spicatae, e fasciculis foliorum vulgo 2-nae rarius soli- tariae; rhachis 10 -12 cm longa basi 10 -15 mm longe nuda, viscoso- puberula, densiuscule florifera, flores breviter pedicellati, pedicello 0,75 mm longo; calyx campanulatus, minute quinque-denticulatus, 2 mm altus et apice 1,5 mm latus, puberulus in sicco flavescens, margine et dentium apicibus brevissime albo-pilosulis, petala lineari-oblonga,. 4,5 mm longa | et 1 mm lata, in floribus haud evolutis usque ad medium connata, dein omnino soluta, in sicco flavescentia, extus minute puberula, intus-albo Oe ee I Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VIII. 558 villosula et apice fasciculo pilorum flavescentium coronata; stamina glabra, pulchre rubra (etiam in sicco) 7,5 mm longa, cc. ad medium ex- serta, antherae oblongae rubrae 1 mm longae, glandula rubra coronatae ; ovarium stipitatum, longiuscule albo villosum, stipite 2 mm longo, ovali compressum 3 mm longum et medio 2 mm latum, stylo leviter curvato, pulchre rubro, 5 mm longo, superatum. Legumen ignotum. Species nova ex affinitate Pr. juliflorae DC., Pr. Algarobillae Gris., Pr. albae Gris. ab omnibus differt pinnis 4—5-jugis, foliolis minoribus subenerviis, staminibus et stylo rubris. Paraguay: Centurion, niedriger sonniger Camp, Baum 5 m, ca. 25 cm dick, Blüten rot, flor. mens. Jan.; Fiebrig no. 5348 in Herb. Hassler. 152. Acacia Rojasii Hassler, nov. spec. Arbor parva vel frutex 4—5 m; ramuli subteretes puberuli; aculei pauci uncinati recurvi infrafoliacei; petiolus communis 5—7 cm longus, pilis erispulis brevibus pubescens, superne canaliculatus, basi incrassato- articulatus, glandula prope basin petioli oblonga, oblique (an pressu) elevata; pinnae vulgo 4-rarius 3-jugae 4—7 cm longae, rhachis supra canaliculata, pubescens; foliola 7—14-juga, sat distantia 4—6 mm, oblongo subfalcata, !9/,..—16/, mm apice subacuta et breviter acute acuminata, supra glabrescentia subtus sparse puberula, basi oblique rotundata, costa excentrica submarginalis, margine nerviformi tenui cincta, costa et nervis supra et subtus prominentibus. Spicae in axillis inferioribus racemosae, ad apices ramorum ample paniculatae, paniculae racemi ad 25 cm longi, rhachi flexuosa, velutino- tomentosula, spicae ad 2—5 fasciculatae 15 —25 mm distantes, rarius in racemis axillaribus solitariae; spica cylindracea 15—20 mm longa, pe- dunculo 10—15 mm longo suffulta, flores sessiles calyx ample campanu- latus, quinque denticulatus, 1 mm altus, puberulus, petala oblongo-acuta 2,5 mm longa, fere ad medium connata, extus minute puberula, stamina co ad 6 mm longa, ovarium dense albo, pilosulum, stipite longiusculo, stylo filiformi stamina cc. 1 mm superante. Legumen ignotum. Species nova A. monacanthae W. affinis, differt foliolorum forma et magnitudo, indumento, inflorescentia et spicarum forma. | Gran Chaco: Ad ripam occidentalem fluminis Paraguay in dumetis, flor. mens. Jan.; Hassler no 2903, leg. Rojas. 153. Acacia Fiebrigii Hassler, nov. spec. | Frutex arborescens ad 4 m altus; rami teretiuscnli, cortice laevi atroviolascenti obtecti; aculei remoti, uncinato recurvi; petiolus communis 15—20 cm longus, atroviolacens, tenuiter puberulus, supra canaliculatus, subtus aculeis eis: ramorum similibus sed minoribus auctus, basi in- crassatus et paulo supra basin glandula sessili magna oblonga ad 5 mm longa et apice inter juga 3—4*-glandula simili sed . minore praeditus; pinnae 10—15:jugae, 5—7 em longae, stipellis- linearibus brevissimis, 554 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VIII. rhachi puberula; foliola 40—60-juga, linearia, obtusiuscula, breviter mucronulata, subtus convexa, costa centrali parum excentrica, margine tenuiter ciliata, 6—7 mm longa, 1—1,2 mm lata. Flores ad apices ramorum ample paniculati, paniculae rami ad 25 cm longi, atroviolacei, sparse puberuli et aculeis rectis parvis sparsis armati; capitula parva globosa, pedunculo 5 mm longo suffulta; calyx tubuloso-campanulatus 2 mm longus, 5-dentatus, puberulus; corolla ultra medium connata, sparse puberula 2,5 mm longa, stamina 5 mm longa; ovarium breviter stipitatum glabrum. Legumen ignotum. Affinis A. adhaerenti Benth. a qua differt imprimis glandulorum forma et magnitudo; indumento i. e. glabritie; petiolo communi et paniculae ramis armatis et aliis. Paraguay: San Luis, Uferwald, Baumstrauch 4 m, flor. mens. Dec.; Fiebrig no. 4421 in Herb. Hassler. 154. Acacia pseudo-adhaerens Hassler, nov. spec. Frutex 3—4 m; rami subquadrangulares, puberuli, aculeis recurvis subsparse armati; petiolus communis in foliis superioribus qui tantum adsunt 8—10 cm longus, quadrisulcatus, minute puberulus, supra infra pinnarum juga infima glandula 2 mm alte stipitata scutelliformi minuta et inter juga suprema 2—3 glandulis scutellatis elevatis auctus, subtus aculeis parvis récurvis armatus; pinnae 5—7-jugae 3—4 cm longae, puberulae, stipellis filiformibus minutis; foliola 15—30 juga, linearia 6 mm longa et 1,5 mm lata, subtus convexa glabrescentia, apice obtusiuscula, breviter mucronulata, costa centrali parum excentrica, supra inconspicua. Inflorescentia paniculata, paniculae rami quadri-sulcati, aculeolati, minute puberuli 10—25 cm longi; capitula globosa 10—15 mm longe pe- dunculata, pedunculi ad 3— 8 fasciculati, puberuli; calyx puberulus 1,5 mm longus, petala ultra medium connata 4 mm longa, stamina 8 mm longa, ovarium longiuscule stipitatum minute pilosulum. Legumen ignotum. Paraguay: In dumetis ad flumen Apa flor. mens. Jun. legi anno m Hassler no. 163 a beat. Micheli sub A. adhaerenti det. in Pl, Hassl., , p. 41. Species nova À. adhaerenti Benth. affinis differt indumento minus copioso, foliolorum numero et magnitudine, et imprimis floribus multo majoribus, corolla calyce fere duplo longiore (in 4. adhaeren& calyx corolla triente brevior.) ovario pilosulo. 155. Calliandra brevicaulis Micheli, Contr. Flor. Parag., I, p. 61. Diese von Micheli seinerzeit nach einer der selteneren Formen und einem wie aus der Beschreibung ersichtlich wenig entwickelten Exemplar, beschriebene neue Art, ist einer der verbreitetsien Zwergstrüucher der trockenen Campos von Paraguay. Die zahlreichen nun vorliegenden Specimina aus den verschiedenen Teilen dieses Landes weisen einen so weitgehenden Polymorphismus auf, dass die seinerzeit von Chod. und Hassl. vorgenommene Teilung in 2 Varietäten, genuina, d. h. alle mit be- | | | | EEE USE Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VIII. 555 haartem Kelch und Krone, und glabra, d. h. alle mit unbehaartem Kelch und Krone versehenen Arten umfassend, nicht mehr genügt. Das Auffinden (in loco natali) einer ganz der Michelischen Beschreibung entsprechenden Form veranlasst mich auch diese allein als var. genuina beizubehalten und die Originaldiagnose Michelis für diese allein zu reservieren und die Speciesdiagnose wie folgt abzuändern: | Calliandra brevicaulis Micheli emend. Hassler. Fruticulus depressus, ascendens vel erectus 0,9—0,5 m altus; petiolus communis 3—6 cm longus, glaber vel pilosus; pinnae 2— 7-jugae; vulgo 4-jugae; foliola 12— 40-juga vulgo ultra 30-juga; pedunculus communis 1—10 cm longus; pedicelli corolla saltem breviores (an specim. haud omnino evoluta?), vulgo aequilongi, rarius longiores; calyx campanulatus 4—6 mm longus; corolla + ampla + profunde 5-lobata calyce duplo vel ultra longior 8—15 mm longa. Legumen adhue ignotum, stipitatum, . applanato-oblongum 6—9 cm longum, apicem versus 10—12 mm latum, apice rotundatum, breviter acute mucronatum, basi attenuatum, valvis sublignosis, elastice dehis- centibus, crassiuscule elevato-marginatis, hirsutulo-pilosis. Semina orbi- cularia complanata, 5—6 mm diametro, castanea, laevia. Var. «. glabra (Chod. et Hassler) Hassler emend. C. brevicaulis Micheli var. 8. glabra Chod. et Hassl., Pl. Hassl., l. c. Petiolus communis glaber vel glabrescens, vulgo 3 cm tantum longus; pinnae 3—5-jugae; foliola 12—18-juga, margine tenuiter ciliolata vel omnino glabra, pedunculi 6—10 cm longi, pedicelli 10—15 mm glabri; calyx et corolla glabri. Forma parviflora Hassler, nov. form. | Pinnis 3—5-vulgo 4-jugis; foliolis margine tenuiter ciliolatis, sub- falcatis, obtusiusculis vel obtusis 4—5 mm longis pedunculis glabris 8—10 cm longis; pedicellis 10 mm longis; calyce 4 mm corolla 8—10 mm Staminibus 5—6 cm stylis cc. 7 cm. Paraguay: Cordillera de Altos in campis siccis Hassler no. 1628, 2974, 3292, Pl. Hassl., Le Forma grandiflora Hassler, nov. form. E Pinnis 3-jugis tantum; foliolis 15—18-jugis junioribus tantum mar- gine ciliolatis, adultis omnino glabris; pedunculo 6—7 cm sparse pu- berulo; pedicellis glabris 12—15 mm; calyce 5 mm; corolla 14—15 mm; staminibus 7 cm, stylis 8 cm, | o Paraguay: In campis pr. San Estanislao, Hassler no. 4201 id. in campis pr. Valenzuela, Hassler no. 6991, Pl. Hassl., 1. c. Var. 8. puberula Hassler, nov. var. Petiolus communis puberulus ad 4 em longus; pinnae 3—4-jugae, rhachi subtus glabra, supra sparse hirsutula; foliola 25—40-juga, 6— 7 mm longa, manifestius quam in aliis varietatibus, falcata, a hispidulo-ciliata; pedunculi 4—6 cm longi puberuli; pedicelli 6— nn Puberuli; calyx puberulus, 4 mm, apicem versus glabrescens, we. albo-pilosulis; corolla minute puberula, lobis apice glabrescentibus; stamina 6 cm; styli 7 cm. 556 . Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VIII. Paraguay: Villa Sana, hochgelegenes trockenes Camp, flor. mens. Jan.; Fiebrig no. 4862 in Herb. Hassler. Forma hirsutula Hassler, nov. form. Quoad folia ad var. sequentem transiens, pedunculo, pedicellisque hirsutulo-puberulis, calycis tubo puberulo, lobis glabrescentibus, corolla subglabra. Paraguay: In campis siccis in regione cursus superioris fluminis Apa Hassler no. 7765 (var. genuina p. p. Pl. Hassl., l. c.). Var. y. pubescens Hassler, nov. var. C. brevicaulis Micheli var. «. genuina Chod. et Hassl, Pl. Hassl., l. e, p. p. Petiolus communis ad 6 cm longus, puberulus et pilis paucis sparsis longioribus auctus; pinnae 4—6 jugae, pinnarum rhachi indumento petioli praedita; foliola 30—40-juga, 5—6 mm (9 mm in f. robusta) longa, vix falcata, margine hirsutula vel hirsutulo-ciliata; pedunculi 5—6 cm pubes- centes; pedicelli 5—7 (10) mm pubescentes; calyx 4 - 5 mm, tubus densius- cule, lobi sparsius pubescentes, marginibus albo-pilosulis; corolla 10 mm longa, albo-pubescens; stamina 6 cm; styli 7,5 cm. Paraguay: In campis arenosis pr. Estrella, flor. et fruct. mens. Febr.; Hassler no. 10135, leg. Rojas. Forma robusta (Chod. et Hassl.) nob. Foliolis ad 9 mm longis et basi ad 2 mm latis, corolla ad 19 mm longa. Paraguay: In campis Ipé hú, flor. et fruct. mens. Oct.; Hassler no. 4980, Pl. Hassl., l. c. Forma intermedia Hassler, nov. form. Transiens in var. genuinam nob. Pedunculo, pedicellis, calyce corollaque hirsutulo-pilosis. Paraguay: In campo pr. flumen Carimbatay flor. mens. Sept.; Hassler no. 4560 (var. genuina p. p., Pl. Hassl., L ei | Var. d. genuina (Micheli) Hassler. C. brevicaulis Micheli, 1. c. Omnibus partibus pilis patentibus albidis hirsuta. Ad descript. l. c. a cl. Micheli dat. adde: Pinnae usque ad 6-jugae, pedunculi ad 10 cm longi; stamina ad 6 cm longa; styli 7 cm. Paraguay: In campis pr. Caaguazü, flor. et fruct. mens. Febr. Hassler no. 8915. Var. «. tomentosa Hassler, nov. var. Petiolus communis ad 6 cm longus, sparse pilosulus, pinnae 3 —6- jugae; foliola 30—40 juga, 5—6 mm longa vix falcata, pilis albidis tenuibus ciliata, pedunculus 8—9 cm pubescens, apicem versus albo- tomentosulus; pedicelli 4—5 mm albo tomentosi; calyx 4 mm altus, tubo densiuscule albo-tomentoso, dentibus brevibus puberulis; corolla 8—9 mm tubo albo-pilosulo, lobis apicem versus glabrescentibus. Paraguay: In campis siccis pr. Cerro Cora, flor. mens. Nov.; Hassler no. 9736. ; Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VIII. 557 156. Pithecolobium pithecolobioides (Harms) Hassler, nov. nom. | Var. Harmsii Hassler. Feuilleea (Inga? pithecolobioides Harms) 0. K., Rev. Gen., III, 2, p. 64. Est forma macra, parvifolia et parviflora var. reducti nob, Foliola 1,5—3,5 cm longa, 1—2 cm lata, flores spicato-capitati; pedunculi 8—10 mm longi; calyx 0,8—1,5 mm; corolla 5—6 mm; stamina 10—15 mm Paraguay: In fruticetis ad ripam fluminis Paraguay pr. Concepcion cum var. sequente eod. loco legi florif. mens. Aug.; Hassler no. 7180a. Arbor parva vel frutex 2—5 m. Certe non: Arbor 12 m alta ut monuit O. K., l. c. Var. reductum (Malme) Hassler. P. reductum Malme in Bih. t. K. Sv. Vet. Ak. Handl., Bd. 25, Aid. III, no. 11, p. 42, f. 6. Est forma normaliter evoluta, Foliola 4—6 cm longa 1,5—3 cm lata; flores spicato-capitati; pedunculi 8-20 mm; calyx 2,5—3 mm longus; corolla 8—10 mm; stamina ad 25 mm. i Paraguay: In fruticetis ad ripam fluminis Paraguay flor. et fruct. legi mens. Aug.; cum var. praeced. Hassler no. 7180. Legumen ei P. cauliflori Benth. persimile. 157. Mimosa gracilipes Harms in O. K. Rev. Gen., III, 2, p. 67, Var. suffruticosa Hassler, nov. var. Caules e basi lignosa 4—5 cm longa herbacei adscendentes vel prostrati, tenues flexuosi 10—30 cm longi; petioli ad 3 cm attingentes, flores ad apices ramorum subracemosi. Forma inermis Hassler, nov. form. Caules omnino inermes. Be Paraguay: In arenosis in regione cursus superioris fluminis Para- guay flor. mens. Sept.; Hassler no. 8511. Forma armata Hassler, nov. form. Caules aculeis minimis sparsis vix recurvis aucti, Paraguay: In glareosis pr. Villa Rica, flor. mens. Jan.; Hassler no. 8838. 158.. Mimosa Balansae Micheli, Contr. Flor. Parag., I, p. 52. Var. Rojasiana Hassler, nov. var. | | Differt habitu robustiore, caulibus adscentibus sublignosis ad 50 cm longis, pube minuta densiuscula obtectis et insuper pilis patentibus Huh Sparsis apicem versus densioribus hirsutis; stipulis dorso Kees E pilosisve, petiolo puberulo et hirsuto; foliolis 4 -15-jugis, vulgo ped à jugis, usque ad 11 mm longis et 4,5 mm latis, supra glabrescen > subtus densiuscule puberulis et appresse pilosis, pedunculis ig pe tenter hirsutis, pubescentibusque; leguminis valvis ut in var. r Chod. nse piloso-setulosis. à; een i pio Santa Rita flor. et fruct. mens. Oct.; Hassler no. 2355, leg. Rojas. 558 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VIII. M. Balansae Micheli a d. Micheli ad Pudicas tributa, inter Pectinatas colocanda est, M. orthacanthae Benth. imprimis affinis, sed caulibus + hispidulis foliolis pilosulis, bracteis corolla aequilongis et aliis bene distincta species. 159. Mimosa argillicola Hassler, nov. spec. Pudicae: Suffrutex prostratus 0,2—0,5 m; rami vetustiores glabrati, juniores ut petioli et pedunculi breviter puberuli et + dense hispido- pilosuli; internodia 2—3 cm; aculei infrastipulares tenues acerosi sub- recti vel leviter recurvi praecipue ad nodos superiores, ad nodos inferiores omnino deficientes; stipulae lanceolatae, subulatae 5—6 mm longae ad basin + 2 mm latae, rigidae, insigniter striatae, puberulae et longius- cule ciliatae; pinnae confertim 2—3-jugae, vulgo 3-jugae, fere digitatae, 8—12 mm longae; petiolus communis 12—20 mm longus; foliola 5—8- juga, ovato-oblonga, obliqua, emarginata, ad 4 mm longa et 1,5 mm lata, + acutiuscula, supra glabra, subtus appresse pilosa, margine cilio- lata, subtrinervia, nervis subtus manifeste prominentibus, costa mediana margine superiore approximata; stipellae subulatae 1 mm longae. Pedunculi axillares 3,5—4,5 cm longi; capitula oblongo-elliptica quasi spiciformes 15 mm longa 6—8 mm lata; bracteae 1,75 mm longae, corolla aequilongae, dorso costatae, et apicem versus pectinato ciliatae; calyx paleaceus brevis vix 0,5 mm longiuscule ciliatus; corolla 2 vel 1,75 mm longa, alba, glabra, lobis (4) minute puberulis; stamina 4 longe exserta ad 7 mm longa; ovarium glabrum. Ovarium in floribus inferioribus fere omnibus deest; fere ut in Neptunia. Legumen haud omnino evolutum ubique dense appresse striguloso- pilosum 2 articulatum. Species nova e serie Pudicis ab omnibus adhuc notis petiolis longiusculis, pinnis 3-jugis, digitatis, brevissimis, paucifoliolatis, foliolis immarginatis bene distincta. Paraguay: Ad ripas lagunae Ypacaray flor. et fruct. mens. Sept.; Hassler no. 1035, Pl. Hassl. I, a d. Micheli ad M. echinocarpam Benth. tributa! Subspec. major Hassler, nov. subspec. Inermis; rami fere metrales; internodia 4—6 cm; stipulae ad 10 mm longae, saepe etiam dorso pilosulae; petioli communes 2—5 cm; pinnae 2—4 cm longae; stipellae ad 2,5 mm longae; foliola 7—9 vulgo 8 mm longa, ad 2,5 mm lata subcoriacea, elevato 3 — 5-nervia, pseudo-marginata, nervis exterioribus margine folioli taliter approximatis ut marginem simulant; pedunculi 6—8 cm longi; capitula ad 25 mm longa; calyx cilia inclusa 1,5 mm altus; corolla 3 mm longa lobis breviter pilosulis ; stamina ad 10 mm longa; bracteae corolla aequilongae quam in var. genuina longius pectinato-ciliatae et manifestius naviculares. Legumen junius ut in var. genuina omnino strigosulum; maturum 25 mm longum 6 mm latum, sutura marginali sirigosulo-pilosa, valvis puberulis et parce brevissime strigosulo-pilosulis, articuli subquadrati 4, semina obliqua. Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VIII. 559 Paraguay: Centurion, fetter feuchter Camp, Fiebrig no. 4001 in Hb. Hassler. Var. intermedia Hassler. Foliolis 3-vel sub 5-nerviis 6 mm tantum longis, subtus longiuscule pilosulis. Paraguay: Villa Sana, flor. et fruct. mens. Jan.; Fiebrig no. 4851 p. p. in Herb. Hassler. (Cum M. paupera Benth. commixta.) . 160. Mimosa nervosa Bong. ex Benth. in Hook. Journ. Bot., IV, 370. Var. macrophylla Hassler nov. var. Prostrata, inermis, subacaulis (caulibus vix 4—6 cm longis), sparse patenter pilosa; petioli communes 3--4 cm longi, pinnae superiores unijugae, inferiores rarius dissite bijugae, 7—9 cm longae; foliola 5—6- juga, obovato-oblonga, obliqua, 18/,,—%°/,, mm apice obtusiuscula, bre- vissime mucronulata, praeter cilias marginales glaberrima; pedunculi ad 9 cm longi; legumen minor quam in aliis varietatibus ad 15 mm longum 4 mm latum, margine setosa, articulis 2—3, valvulis dense breviter echinato-strigosis. ` Paraguay: In campis pr. Caaguazú, fruct. mens. Mart.; Hassler no. 9264. Var. lupinoides (Chod. et Hassler) Hassler. M. lupinoides Chod. et Hassl., Pl. Hassl., II, p. 403. Ab aliis varietatibus differt: Habitu erecto vel ascendente; petiolis longioribus ad 7 cm; pinnis omnibus bijugis an breviter distantibus an subdigitatis, foliolis majoribus !!/;—15/; mm ovali oblongis obliquis supra glabris vel appresse pilosis, subtus longiuscule appresse pilosis. Forma glabrescens nob. Caule patenter laxiuscule piloso, foliolis supra glabris, subtus sparse appresse pilosis. Paraguay: In campo pr. flumen Carimbatay, flor. mens. Sept.; Hassler no. 4544. Forma hirsuta nob. | | Caule pilis patentibus hirsuto, foliolis supra sparse appresse pilosulis, subtus longiuscule pilosis. | Paraguay: In eodem loco cum forma praeced. Hassler no. 4544a; id. in campis pr. Caaguazú, flor. mens. Mart.; Hassler no. 9219. Forma ferruginea nob. MEME | Caule pedunculis petiolisque pilis patentibus densissime ferrugineo- hirsutis, foliolis supra et subtus appresse pilosis. | | Paraguay: In campis Ipé hu (Sierra de Maracayú), flor. mens. Oct. ; Hassler no. 4978. 161. Mimosa uninervis (Chod. et Hassl.) Hassler, nov. spec. M. papposa Benth. var. uninervis Chod. et Hassl., Pl. Hassl., II, p. 407. Meticulosae. Suffrutex, caules plures virgati + flexuosi Nd n alti, tenues basi vix 2 mm crassi, strigis rigidis brevibus appressis dense Obtectis; internodia sat elongata, 3—10 cm longa; stipulae et latae, rigidae, obscure purpureae, cc. 5 mm longae manifeste striatae e 560 Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. VIII. pectinato-ciliatae; petioli communes 1—2 cm longi, quadrangulares, dense appresse strigosi; pinnae 5—10 cm longae; foliola 20—50-juga, linearia acuta, Aix, 5/,, mm, basi paulo unilateraliter dilatata, crassiuscule prominenter marginata, margine appresse-setiformi ciliata, glabra, subtus costa valde prominente margini superiori approximata, percursa, nervis lateralibus 2-3 in foliis adultis tantum conspicuis; pedunculi vulgo axillares, rarius ad apices caulium breviter subracemosi, solitarii vel bini, 1—4 cm longi, hirsuto-strigosi, capitula subglobosa, ante anthesin haud villosa; bracteae lineari-lanceolatae 3 mm longae, costa mediana prominente percursae, margine pectinato-ciliatae, basi latiusculae ; calyx minutus, brevissime ciliatus; corola 3 mm longa, ad !/ quadri loba, prominenter 1-nervis, lobis minute puberulis, caeterum glabra; stamina 4, ad 10 mm longa; ovarium pilosum. Legumen lineari-oblongum rectum vel leviter falcatum, 30 mm longum 4 mm latum, marginibus et valvis dense appresse setoso-strigosis, in articulos 6—8 secedens. Species nova, M. papposae Benth. affinis, differt habitu, petiolis lon- gioribus, foliolis prominenter uninerviis, inflorescentia axillari, bractearum forma, calyce haud pappiforme, corollae lobi tubo breviores, legumine strigoso, multiarticulato. Paraguay: In campis siccis Caaguazú, flor. mens. Mart.; Hassler no. 9351; id. in campis pr. Yhu, flor. et fruct. mens. Sept.; Hassler no. 9478. Id. Hassler no. 4177, 4290, 5736, Pl. Hassl., l. c. 162. Mimosa rudis Benth. in Hook. Journ. Bot., IV, 317. Var. genuina Hassler. Foliola + acuta 3—7 juga usque ad 5 cm longa et 2 cm lata; petiolus communis 7—15 cm longus; pedünculi 5—20 mm longi. Paraguay: In campis siccis Punta Porá, flor. mens. Jan.; Hassler no. 10002, leg. Rojas. Forma latifoliolata Hassler, nov. form. Differt foliolis obtusiusculis, 6—7 jugis, omnibus 5—6 cm longis et 2,5—3 cm latis. | Paraguay: In campis siccis Punta Por, flor. et fruct. immat. mens. Jan.; Hassler no. 10002, a leg. Rojas. Var. asperrima (Benth.) Hassler. M. asperrima Benth. in Hook, Journ. Bot, IV, 377. À var. genuina differt petiolo communi 12—35 mm tantum longo, foliolis vulgo numerosioribus (4) 7—10-jugis, maximis *5/,, mm pedun- culis vulgo (ex Benth.) 25 mm longis. Caetera omnino var. genuinae. Brasilia: Sello in Hort. reg. Berol. ex Benth., Le ` Forma intermedia Hassler. Foliolis 4—9-jugis !9/,—75/,; mm acutis; pedunculis 15 mm haud superantibus. Paraguay: In campis siccis Punta Porá cum praecedentibus. sub eodem nro. lecta, flor. mens. Jan.; Hassler no. 10C02, b leg. Rojas. (Schluss folgt.) :: |: R. Schlechter: Orchidaceae novae et criticae. 561 CLU. Orchidaceae novae et criticae. Auctore R. Schlechter. | (Originaldiagnosen.) Decas XIV—XV, 131. Vanilla Bakeri Schltr., nov. spec. Volubilis, alte scandens, ramosa, aphylla; ramis ramulisque crasse Carnosis, cylindraceis, flexuosis, glabris, 0,7—0,8 cm diametientibus; E squamis late ovatio vel suborbicularibus, obtusissimis, glabris, brevibus; E racemis ad apices ramulorum 5—10-floris, brevibus; bracteis squamis caulinis simillimis, ovario multo brevioribus; floribus in genere inter minores; sepalo intermedio oblongo obtuso, glabro, 1,7 cm longo, laterali- bus similibus, paulo obliquis, glabris, intermedio aequilongis; petalis *lliptico-spathulatis obtusis, glabris, sepalis aequilongis, sed distincte | Jatioribus; labello e ungue brevi, columnae pedi adnato in laminam E ‘cuneatum, antice trilobam dilatato, basi marginibus incurvis, per medium |. inferiorem intus pilis reflexis barbato, carinis 3 parallelis medium versus | in lobum apicalem decurrentibus, verrucis nonnullis interjectis, lobis laterali- bus truncato-rotundatis, intermedio semiorbiculari, margine crenato-undu- lato obtusissimo, labello toto 1,5 cm longo, ad apices loborum lateralium €. 1 cm lato; columna c. 1 cm longa glabra, apicem versus paululo dilatata; ovario cylindrico, glabro, c. 2,5 em longo; capsula crassa cylin- ‘dracea, c. 1,7 cm diametiente, pendula. Cuba: Cajimar, Provincia de la Habana. — F. C. Baker no. 5127, blühend im Juni 1905. Mit V. articulata Northrop von den Bahamas nahe verwandi, aber verschieden durch nicht gegliederte Stämme, kleinere Blüten und das Labellum. p 132. Coelogyne Ridleyana Schltr., nov. spec. E Epiphytica, erecta, ut videtur caespitifica, usque ad 60 cm alta, habitu C. longifoliam Ldl. in mentem revocante; pseudobulbis ellipsoideo- oblongis, paulo compressis longitudinaliter profundius 6-sulcatis, glabris, apice bifoliatis, primum vaginis mox fissis usque supra medium obtectis, 4—6 cm altis, infra medium 1,2—1,5 cm diametientibus; foliis erecto- patentibus erectisve, elliptico-lanceolatis, apice inaequaliter acutatis, basi in petiolum superne canaliculatum satis longum sensim angustatis, glabris, textura rigidis, petiolo incluso 12—20 cm longis, lamina medio fere 1,7—2,2 em latis; scapis erectis, strictis vel plus minus flexuosis, rigidiusculis, folia demum longe superantibus, pedunculo tereti, gla- berrimo, omnino evaginato; bracteis glumaceis deciduis amplis, ovato- ellipticis subacutis, paulo compressis, flores superantibus; floribus in genere inter minimos succedaneis; sepalis concavis ovatis acutis, dorso carinatis, glabris, 0,8 cm longis, lateralibus obliquis; petalis patenti- recurvulis, anguste linearibus, obtusis, glabris, sepalorum longitudine; labello late unguiculato, ungue. concavo, sigmoideo, inflexo, lamina trilo- 36 Repertorium novarum specierum. VIIT. 562 R. Schlechter. bato, lobis lateralibus erectis oblique oblongis obtusis, intermedio multo majore late cuneato apice bilobulato, margine irregulariter crenulato, lobulis obtusissimis divaricantibus, denticulo minuto interjecto, lamellis 2 parallelis undulatis e basi laminae usque supra basin lobi intermedii decurrentibus apice paulo ampliatis, lobo medio apice 0,5 cm lato; columna pro genere brevi, clinandrio testudini formi-dilatato margine lobulato; anthera dorso gibbo donata; ovario cum pedicello glabro, cla- vato, 6 costato, c. 1 cm longo. Borneo: Auf dem Gipfel des Santubongberges. — J. Hewitt, im Dezember 1906; C. T. Brooks, im Oktober 1909. Ich erhielt diese Pflanze von Mr. J. Hewitt vor einigen Jahren mit dem Vermerk, dass sie nach Ridley Coelogyne bilamellata Lal. sei. Ein Vergleich mit dem Original und der Beschreibung Lindleys brachten mich aber zu der Überzeugung, dass eine neue Art vorliege, welche ich hiermit dem verdienten Erforscher und Kenner der malaiischen Flora, Herrn H. N. Ridley widme. In der Struktur des Labellums erinnert die Art lebhaft an C. sulphurea Rchb. f. und C. perakensis Rolfe, ist aber eine Art aus der Sektion Longifoliae. 133. Dendrochilum panduratum Schltr., nov. spec. Epiphyticum gracile, ramosum, usque c. 30 cm longum; rhizomate elongato, vaginis arcte amplectentibus obtecto, laxe pseudobulbis ob- sesso, 0,2 em diametiente; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; pseudobulbis cylindraceis, apicem versus paululo attenuatis, unifoliatis, primus vaginis 2 amplis, mox fissis, obtectis, 2—2,5 cm longis, infra medium c. 0,3 cm diametientibus; foliis erectis anguste lanceolo- ligulatis obtusiusculis, glabris, basi breviter subpetiolato-angustatis, 10— 11 em longis, medio fere 0,8—1 cm latis, textura tenuiter coriaceis; scapis ad basin pseudobulborum ortis, basi vaginis paucis amplis pro- tectis, usque supra basin floriferis, 7—9 cm longis; racemo ipso disticho subdense multifloro, patulo; bracteis patentibus oblongis obtusiusculis ovarium vix longiorem amplectentibus glabris; floribus pallide flavidis in sectione inter minores, patentibus; sepalis patentibus, oblongo-ligulatis subacutis, glabris, c. 0,3 cm longis, lateralibus falcatis; petalis patenti- bus ligulato-faleatis acutiusculis, dimidio anteriore paulo dilatatis, sepalis. fere aequimagnis; labello arcuato, sepalis fere duplo breviore, pandurato, dimidio anteriore quam dimidium posterius distincte latiore, apice ob- tusissimo, rotundato, carinis 2 parallelis e basi usque ad dimidium labelli decurrentibus; columna arcuata, clinandrio breviter acuminato, steli- diis falcatis, linearibus acutis, clinandrio paulo brevioribus; ovario sub- sessili; cylindrico, glabro, c. 2,5 mm longo. Sumatra: Im Botanischen Garten zu Berlin und im Königlichen Berggarten in Herrenhausen bei Hannover, im Oktober 1904 in Kultur. Die Pflanze- ist unter den anderen. Arten der Sektion .Eu-Dendro-- — chilum durch das in der Mitte deutlich zusammengeschnürte, nach vorn deutlich verbreiterte Labellum gut gekennzeichnet. D Orchidaceae novae et criticae. 563 134. Dendrochilum grandiflorum Schltr., nov. spec. Rhizomate, radicibus et pseudobulbis haud notis; folio elliptico acuto, basi in petiolum sensim angustato, glabro, textura coriaceo, c. 25 cm longo, medio fere 4,5 cm lato; scapo e basi erecta arcuato-nu- tante, pedunculo tereti glabro, evaginato; racemo disticho, densius multi- floro, elongato, c. 20 cm longo, basi cataphyllis bracteiformibus more Pholidotae imbricatae sine floribus imbricantibus obsesso (an semper?); bracteis patentibus persistentibus, late elliptici acutis, ovarium paulo excedentibus; floribus in genere permagnis, inversis; sepalis patentibus lanceolatis acuminatis glabris, 1 cm longis, lateralibus paulo obliquis; petalis oblique elliptico-lanceolatis acutis, margine serrulato-denticulatis, glabris, sepalis paululo brevioribus sed distincte latioribus; labello basi arcuato, decurvo, e basi trilobo, lobis lateralibus patenti-decurvis, oblique lanceolatis, acutissimis, margine exteriore minute et irregulariter serru- lato-dentatis, c. 1,5 mm longis, lobo intermedio amplo, late obovato- cuneato obtusissimo, margine subinconspicue et irregulariter crenulato, 3,5 mm longo supra medium 2,5 mm latitudine subattingente, labello toto c. 4 mm longo, lineis 2 incrassatis e basi in lobum medium de- currentibus, mox evanidis; columna brevi, labello duplo fere breviore, leviter arcuata, stelidiis supra basin (certe non medianis) subulatis acutis androclinio distincte brevioribus, androclinio amplo margine lacerato- dentato; ovario cum pedicello glabro, clavato, 0,3 cm longo. Philippinen? Von Sander importiert, wahrscheinlich von Micho- litz eingesandt. Ich erhielt diese Pflanze in einer Sammlung von getrockneten Orchideen englischer Garten, welche ich kürzlich erwarb. Sie führte den ganz falschen Namen „Polidota imbricata" (India, Sept. 09? Micholitz). Ich erkannte sofort ein auffallend grossblütiges Dendrochilum in dem Exemplar und vermutete schon D. magnum Rchb. f. vor mir zu haben, doch zeigte die Analyse, dass die Blüte in ihrer Struktur sowohl von der Beschreibung Reichenbachs als auch von der Abbildung Oakes Ames, welche ich übrigens nicht D. magnum zuschreiben möchte, er- heblich abweicht. 135. Oberonia borneensis Schltr., nov. spec. u Epiphytica, acaulis, e. 20 cm alta; rhizomate perbrevi; radieibus filiformibus, elongatis, glabris; foliis erectis vel erecto-patentibus, c. 4, equitantibus, lanceolato-ligulatis acuminatis, glabris, textura carnosis, 5—13 cm longis, medio fere 0,6—1 cm latis; inflorescentia folia duplo vel subduplo excedente, pedunculo teretiusculo, glabro, vaginulis 1—2 ovato-lanceolatis acuminatis, parvis, dissitis obsesso; spica pro genere sublaxa, cylindrica, elongata, 10—14 cm longa, c. 0,4 cm diametiente, bracteis lanceolato-oblongis, margine irregulariter eroso-dentatis, ovarium vulgo paulo superantibus; floribus in genere inter minores, illis O. iridi- _foliae Ldl.. fere aequimagnis; sepalis-late-óvatis obtusis, glabris, recurvis, vix 0,1 em longis; petalis angustioribus, lanceolato-ligulatis obtusis, mar- gine subinconspicue erosulis, sepalorum longitudine; labello e trun- : 36* 564 R. Schlechter. cato-auriculata late ovato, dimidio anteriore angustato, apice bilobulato, lobulis falcato-triangulis acutis, auriculis basilaribus brevibus margine exteriore erosulis, labello toto longitudine 1,5 mm subattingente, inter apices auricularum 1,5 mm lato; columna perbrevi, glabra; anthera obovoidea obtusa; ovario breviter pedicellato, clavato, glabro, 1,5— 2 mm longo. - Borneo: Sandakan — Routlegde, im Jahre 1897. Diese Art dürfte am besten der O. iridifolia Ldl. zur Seite gestellt werden. Sie ist aber unschwer zu trennen durch die lockere Inflores- zenz, die Form der Petalen und besonders das Labellum, welches nach vorn zu sehr erheblich verschmälert ist. 136. Stelis rubens Schltr., nov. spec. Epiphyticum, erectum caespitificum, c. 10 cm altum; rhizomate valde abbreviato, subnullo; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; caulibus secundariis teretibus striatis, vaginulis paucis (2—3) arcte amplectentibus obsessis, glabris, 1,5—2,5 cm longis, unifoliatis; foliis erectis late lineari-ligulatis obtusis, minute apiculatis, basi sensim in petiolum brevem, superne canaliculatum angustatis, glabris, textura coria- ceis, usque ad 6,5 cm longis, supra medium 0,4—0,6 cm latis; spatha ad basin inflorescentiae parvula acuta ancipiti 0,3—0,4 cm longa; scapis singulis, basi pedunculi brevis vaginulis paucis squamiformibus dis- sitis obsessis, in speciminibus visis dimidio superiore arcuato-decurvis foliis fere duplo vel plus duplo longioribus, subdense multifloris; bracteis ovato-cucullatis acutis, ovario pedicellato subduplo brevioribus; floribus in genere inter minores, secundis, rubidis; sepalis tertia parte basilari con- natis, late ovatis obtusis, extus glabris intus minute papilloso-puberulis, trinerviis, 1,5 mm longis; petalis carnosulis e basi cuneata apice trun- catis, angulis acutis, paulo obliquis, sepalis 3-4 plo brevioribus; labello e basi cuneata medio dilatato obscure trilobulata, lobulis lateralibus brevibus rotundatis obtusissimis, intermedio producto lanceolato, apice in- curvulo subacuto, labello toto glabro, callo tumido orbiculari in medio, omnino petalis vix longiore; columna brevi apice dilatata subintegra; ovario cum pedicello glabro, c. 0,2 cm longo. "Guatemala: Epiphytisch im Walde bei Cubilguitz, im Departement Alta Verapaz, c. 350 m ü. d. M. — H von Türckheim no. II, 1061, blühend im September 1904. Mit Stelis gracilis Ames in der Struktur der Blüten verwandt, aber durch die innen behaarten Blüten unschwer zu erkennen. 137. Stelis Türckheimii Schltr., nov. spec. Epiphyticum, erectum, caespitificum, 11—14 cm altum; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; caulibus secundariis brevibus, teretibus glabris, vaginulis dissitis 2—3 alte amplectentibus, dorso cari- natis obtectis, 1—1,7 cm altis, unifoliatis; foliis erectis late lineari-ligu- latis, obtusatis, apice minute exeisis, basi in petiolum brevem superne leviter suleatum angustatis, petiolo ineluso 4—6 cm longis, medio fere 0,5— 0,7 em latis, glabris, carnosulis; spatha ad basin inflorescentiae par- . obscure trilobulato. Orchidaceae novae et criticae. 565 vula, ancipiti ovata acuta, longitudine 0,4 cm haud excedente; scapo singulo folia vulgo subduplo excedente, basi vaginulis 2— 3 dissitis, ovatis, acutis vel acuminatis obsesso, inflorescentia secunda dense multiflora ; bracteis ovato-cucullatis subtruncatis, minute apiculatis, glabris, ovario paululo brevioribus; floribus minutis virescenti-flavidis, ut videtur patulis; sepalis ovatis apiculatis, intus minute papilloso-puberulis, trinerviis, vix 1,5 mm longis, extus glabris, tertia parte basilari connatis; petalis carno- sulis late cuneatis, apice rotundato-truncatis, angulis obtusis, glabris, sepalis fere 3—4 plo brevioribus; labello petalis aequilongo carnosulo, glabro, e basi subunguiculato-cuneata obscure trilobulato, lobulis laterali- bus perbrevibus rotundatis, lobulo intermedio lanceolato, apice obtusius- culo, gibbo erecto bene conspicuo obtuso in medio labelli; columna minuta brevi, clinandrio amplo, margine eroso-dentato; ovario cum pedi- cello glabro 0,2 cm longo. “Guatemala: Epiphytisch, bei Cubilguitz, im Departement Alta Verapaz, c. 350 m ü. d. M. — H, von Türckheim no. II, 79, blühend im August 1904. Mit der oben beschriebenen Stelis rubens Schltr. unzweifelhaft nahe verwandt weist die Art dennoch in der Form der Petalen und des Labellums sowie in der Blütenfärbung Unterschiede auf, die mich veran- lassen, sie als eigene Art zu betrachten. Von St. gracilis Ames, welche von derselben Lokalitát stammt, sind beide Arten leicht durch die innen papillós behaarten Sepalen zu unterscheiden. 138. Platystele Schltr., nov. gen. vam Sepala subpatentia, aequilonga, oblonga obtusiuscula vel brevissime acuminata, Petala sepalis similia et aequilonga. Labellum minutum late ovatum vel suborbiculare breviter acuminatum, ima basi lamella trans- versa subinconspicua ornatum. Columna brevissima omnino apodo, e basi quadrata dimidio superiore more Pholidotarum dilatata, androclinio Anthera reniformi-cucullata, obtusa. Pollinia 2, oblique ellipsoidea. "Species una adhuc nota, costaricensis. Epiphyticum habitu Masde- valliarum vel specierum generis Sfelis, caespitosum, caule perbrevi uni- foliato; scapis terminalibus gracilibus pauci-vaginatis, racemo subdense multifloro, ut videtur quaquaverso, folia duplo vel subduplo exeunte bracteis hyalinis, floribus parvulis. Diese neue Gattung, die sich durch die dichten Infloreszenzen schon üusserlich vor allen verwandten auszeichnet, gehórt in die Gruppe der Pleurothallidinae und dürfte am besten neben Pleurothallis untergebracht werden. Von ihr wie von den meisten anderen Gattungen der Gruppe unterscheidet sie sich durch die ganz fusslose sehr kurze Säule, die oben ähnlich erweitert ist, wie bei den Arten der Gattung Pholidota. stele bulbinella Schitr., nov. spec. : engt pusilla, caespitosa, 7—10 em alta; rhizomate valde abbreviato, dense caulibus obsesso; radicibus filiformibus flexuosis glabris 1—1,5 mm diametientibus; caulibus brevibus cylindraceis, vagina hyalina 566 R. Schlechter. mox decidua primum omnino vaginatis, 1,5—2,5 mm longis, crassitudine vix 0,5 mm excedentibus, apice unifoliatis; foliis erectis lineari-ligulatis, obtusis, glabris, textura coriaceo-carnosulis, basin versus sensim in petiolum attenuatis, 2—4 cm longis, supra medium 1,5—2 mm latis; pedunculis singulis terminalibus; vaginulis 2—3 dissitis hyalinis, cucullato - amplectentibus, apiculatis obsessis, glabris, teretibus, vix 1 mm diame- tientibus; racemo cylindraceo elongato, densius multifloro, usque ad 4 em longo; bracteis ovato-lanceolatis acuminatis, hyalinis, glabris, ovario pedi- cellato duplo brevioribus; floribus in tribu inter minores, perianthio hya- lino nutante; sepalis oblongis obtusiusculis, 0,2 cm longis, medio fere 0,1 cm latis, lateralibus obliquis, subfalcatis; petalis subfalcatis, sepalis similibus aequimagnisque glabris; labello minuto subreniformi-orbiculari, apice breviter acuminato, glabro, basi lamellula subinconspicua trans- versa ornato; columna generis, stigmate transverse oblongo marginato ; ovario pedicellato, tereti, glabro, pedicello incluso 3,5—4 mm longo. "Costa-Rica: In den Wäldern des Rancho Flores, bei 2043 m ü. d. M. — H. Pittier no. 2013, blühend im Februar 1890. Die Blüten scheinen, wenn sie nicht befruchtet sind, ganz abgegliedert zu werden. Die kleinen Rasen machen mit ibren schmalen Blättern den Eindruck einer sehr kleinen Bulbine-Art, was noch durch die Gleich- fórmigkeit der Sepalen und Petalen und die nickenden Blüten be- stärkt wird. 139. Pleurothallis Iyroglossa Schltr., nov. spec. Epiphyticum, erectum caespitificum; usque ad 30 cm altum; rhizo- mate brevissimo (subnullo); radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; caulibus secundariis teretiusculis, infra medium vaginula par- vula arcte appressa obsessis, caeterum nudis, 3—5 cm longis, c. 0,2 cm diametientibus, unifoliatis; foliis erectis vel suberectis, oblanceolato- spathutalis, obtusis, subsessilibus, 5—10 cm longis, supra medium 1,2— 2 em latis, carnoso-coriaceis; vagina ad basin inflorescentiae scariosa, apiculata, compressa, dorso carinata 0,8—1,2 cm longa; spicis : ngulis erectis subsecundis, folia duplo fere excedentibus sublaxe 10--20-floris, pedunculo tereti, vaginulis paucis dissitis, tenuibus arcte amplectentibus obsesso, folio fere aequilongo; bracteis cucullato-amplectentibus obtusius- culis, ovario pedicellato multoties brevioribus; floribus nutantibus illi P. rubentis Ldl. similibus aequimagnisque ut videtur pallide flavidis; sepalo intermedio lanceolato elliptico subacuto, glabro, 0,9 cm longo, lateralibus in laminam late ellipticam, apice breviter bicuspidatam connatis, glabris, sepalo intermedio aequilongis; petalis oblique ovato-lanceolatis, breviter acuminatis vel apiculatis, glabris, 0,8 cm longis; labello e basi sub- unguiculata pandurato, constrictione infra medium, dimidio anteriore latiore 2,5 mm lato, labello toto 0,5 mm longa, apice obtusissimo bre- vissime exciso, lineis 2 incrassatis brevibus in basi; columna gracili semitereti, c. 0,4 cm longa, elinandrio dorso alto, minute lobulato-crenu- lato, antheram cucúllatam paulo superante; ovario cum pedicello gracili glabro 0,9 cm longo. annii Orchidaceae novae et criticae. 561 “Costa-Rica: In den Wäldern von Nicoya — A. Tonduz no. 13731, blühend im Dezember 1899. Habituell hat diese Art unverkennbare Ähnlichkeit mit P, rubens Ldl, ist jedoch in der Struktur der Blüte ganz verschieden und gehórt infolge der verwachsenen seitlichen Sepalen in die Sektion Hymeno- danthae. Die sehr nahe verwandte Pleuroth. incompta Rchb. f. hat kleinere Blüten und ein in der unteren und oberen Hilfte gleich breites Labellum, das in der Mitte eingeschnürt ist. 140. Elleanthus glaucophyllus Schitr., nov. spec. Robustus, erectus, ramosus; caule ramisque teretibus bene foliatis, glaucis, vaginis foliorum arcte obtectis; foliis erecto-patentibus lanceo- latis acuminatis, plicato-nervosis, glabris, utrinque glaucis, usque ad 16 em longis, infra medium usque ad 3,5 cm latis; spicis capitiformibus oblongoideis, dense multifloris, sessilibus, ad apices caulium vel ramorum, €. 3 cm longis, c. 2 cm diametientibus; bracteis erecto-patentibus e basi late ovata lanceolato-acuminatis, flores plus minus superantibus; floribus in genere inter majores, erecto-patentibus; sepalis ovatis, extus sparsim squamulosis, 0,8 cm longis. intermedio subacuto, lateralibus obliquis acuminatis; petalis sepalis aequilongis, oblique ligulatis, obtusis, glabris; labello e basi saccato-concava latissime cuneato, marginibus incurvis, antice minute crenulato apice exciso, glabro, basi callis 2 semiglobosis ornato, sepalis fere aequilongo; columna gracili semitereti, glabra, infra medium utrinque subalato-marginata; rostello humili, clinandrio dorso ‚erosulo; ovario squamuloso puberulo, fusiformi, sessili, 0,5 cm longo. "Costa-Rica: In den Wäldern von La Palma, c. 1500 m ü. d. M. — Brade (Herb. Inst. physico-geogr. nat. costaric. no. 16325), blühend im November 1901. ` Durch die bläuliche Färbung der Blätter ist diese Art vor den anderen zentralamerikanischen unschwer zu erkennen. Habituell erinnert sie etwas an E. aurens Rchb. f., ist nur mehr verzweigt. 141. Elleanthus Tonduzii Schltr., nov. spec. | Erecta ramosa, rigida, ut videtur c. 1 m alta; caule ramisque tereti- bus, glabris, bene foliatis, parte superiore c. 0,2 cm diametientibus, vaginis foliorum striato-nervatis obtectis; foliis erecto-patentibus erectisve anguste elliptico-lanceolatis, longe acuminatis, apiculo longo donatis, glabris, textura coriaceis, 5—0,5 cm longis, medio fere 0,7—1 cm latis, nervis subtus bene prominulis; racemis ad apices caulium ramorumque erectis vel patulis, breviter pedunculatis vel subsessilibus, subdense 6— 12-floris, circuitu ovatis, quam folia superiora vulgo brevioribus, usque ad 3 cm longis, 1,5 cm latis; rhachi valde flexuosa; bracteis patentibus distichis ovatis vel ovato-lanceolatis acuminatis, flores. vulgo _superanti- bus; floribus in genere inter mediocres, fide collectoris rubris; sepalis ovatis acuminatis, glabris, c. 0,5 em longis, lateralibus basi margine -anteriore ampliata mentum obtusum formantibus; petalis sepalis aequi- longis, oblique linearibus, apicem versus paululo dilatatis, obtusis, glabris; labello glabro, e basi concava quadrato-cochleato late cuneato, antice .568 R. Schlechter. rotundato apice leviter sinuato-emarginato, c. 0,4 em longo, succulo- (mento) basali leviter exciso, squamis vel callis 2 parallelis oblongis in ima basi labelli; columna semitereti gracili, glabra; rostello saberecto: brevi; ovario sessili, squamulis piliformibus obsesso, fusiformi, c. 0,5 cm. longo. ` Costa-Rica: Auf Bäumen bei La Palma, c. 1500—1700 m ü. d. M.. — A. Tonduz no. 9689, blühend im Juli 1895. Habituell stark an E. kermesinus Rehb. f. erinnernd, aber durch die: Form des Labellums durchaus verschieden. 142. Bulbophyllum adenocarpum Schltr., nov. spec. Epiphyticum, in ramis arborum decumbens, c. 5 cm altum; rhizo- mate decumbente, radicante; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; pseudobulbis subapproximatis anguste conicis, apice unifoliatis,. 0,5—0,7 em altis, supra basin 3—3,5 mm diametientibus; folio erecto lineari subacuto, basi subpetiolato-angustato, 3,5—4,5 cm longo, medio. fere 3—3,5 mm lato; pedunculis gracilibus filiformibus, basilaribus, va- ginulis paucis arcte amplectentibus obsessis, apice unifloris, 2—2,5 cm. longis, glabris; floribus suberectis, mediocribus; sepalo intermedio oblongo, glabro, nervo intermedio extus carinato-incrassato sparsim verruculoso- in apiculum brevem producto, 0,6 cm longo, lateralibus intermedio aequi- longis similibusque, sed margine anteriore basin versus dilatato valde obliquis; petalis oblique ovato-lanceolatis obtusiusculis, 0,5 em longis;: labello convexo oblongo obtuso, basi auriculato-curvato, nervis 3 paralle- lis superne carinato-incrassatis usque infra apicem decurrentibus, petalis. aequilongo, glabro; columna brevi auriculis amplis apice in stelidia subulata brevia productis, pede longius producto; anthera cucullata, dorso- gibbo ornata; ovario pedicellato clavato, dense glanduloso-verruculato, pedicello incluso 0,6 cm longo. Queensland: Auf dem Mount Bartle-Frere. — Stephen Johnson, im Jahre 1891. Diese Art ist unter allen bisher aus dem Gebiete beschriebenen durch das warzige Ovarium und das stark konvexe Labellm aus-- gezeichnet. 143. Bulbophyllum corticicola Schltr., nov. spec. Pusillum, in cortice arborum depressum, decumbens; rhizomate elon-. gato omnino pseudobulbis depressis obtecto; radicibus filiformibus, flexuosis, glabris; pseudobulbis e basi oblongoidea, depressa breviter- attenuatis, adscendentibus, unifoliatis, 0,4—0,5 cm longis, infra medium vix 0,2 em latitudine excedentibus; foliis erectis elliptico-oblongis apicu- latis, basi breviter angustatis, glabris, 0,8—1,3 cm longis, medio fere 0,3—0,5 cm latis; pedicellis filiformibus erectis, unifoliatis, glabris, usque- ad bracteam 1,5—2 cm longis; bractea ovato-cucullata breviter acuminata, ovario graciliter pedicellato multoties brevioribus; floribus erectis gra- cillime pedicellatis pallide aureis; sepalis oblongis apiculatis glabris,. 0,6 cm longis, medio fere 2,5 mm latis, lateralibus obliquis, intermedio- vix longioribus, petalis oblique oblongis obtusissimis, c. 1,5 mm longis,. Orchidaceae novae et criticae. 569 elabris; labello arcuato, oblongo-ligulato, obtuso, carnosulo, glabro, c. 0,2 em longo; eolumna minuta, brachiis elongato-subulatis, antheram plus duplo superantibus, pede producto; anthera cucullato-galeata obtusa; ovario cum pedicello filiformi gracillimo, c. 0,8 em longo, glabro. Borneo: Auf Bäumen in der Umgebung von Kutching, in Gemein- schaft mit Bulbophyllum Odoardii Pütz & Rchb. f. — R. Schlechter no. 15844, blühend am 31. Dezember 1906. Ich fand diese Art mit der unten beschriebenen Varietät in Gemein- schaft mit B. Odoardii Ffitz. & Rchb. an Stämmen von Durio und Arto- carpus dicht an die Rinde angepresst. Sie schien bei Kutching in Frucht- gärten keineswegs selten zu sein. Als nüchstverwandte Art dürfte wohl Bulbophyllum gracile Ldl. anzusehen sein, Var. minor nov. var. Differt à forma typica statura minore floribusque minoribus. Borneo: Auf Báumen in der Umgebung von Kutching, im Staate Sarawak. — R. Schlechter no. 15844, blühend am 31. Dezember 1906. 144. Bulbophyllum microstele Schltr., nov. spec. Epiphyticum in truncis ramisque arborum longe decumbens; rhizo- mate elongato tereti, vaginulis arcte obtecto,. laxe pseudobulbis obsesso, polyrhizo; radicibus filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; pseudobulbis dissitis ovoideis, obtuse quadrangulatis, obliquis, unifoliatis, 0,6—0,8 cm altis, infra medium 0,3—0,4 cm diametientibus; foliis erectis elliptico- oblongis obtusis, interdum minute apiculatis, basi breviter angustatis, glabris, 1,8—2,3 cm longis, medio fere 0,6—1 cm latis; capis in rhizo- mate praecipue ad basin pseudobulborum natis, unifloris, gracilibus, fili- formibus, glabris, usque ad bracteam c. 1,5 cm longis; bractea ovato- cucullata, obtusiuscula vel breviter apiculata, parvula, pedicello gracili multoties breviore; floribus erectis graciliter pedicellatis, folia vulgo paulo superantibus; sepalo intermedio lanceolato acuto, glabro, 0,5 cm longo, lateralibus subfalcato-obliquis latioribus; petalis obliquis suborbicularibus, obtusis, glabris, 0,2 cm longis; labello oblongo-ligulato obtuso, carnosulo, 3,5 mm longo, medio superne leviter sulcato; columna minuta, brachiis subulatis erectis, antheram paulo excedentibus, pede producto; anthera galeata, glabra; ovario cum pedicello filiformi gracillimo, glabro c. 1,5— 1,7 cm longo. Borneo: Auf Bäumen in der Umgebung von Kutching, im Staate Sarawak. — R. Schlechter no. 15835, blühend am 30. Dezember 1906. Diese kleine Art gehört in die von Ridley aufgestellte Gruppe Monanthaparva und dürfte wohl unter den bekannteren Arten am besten dem B. tenuifolium Ldl. zur Seite zu stellen sein, 145. Bulbophylium rhynchoglossum Schltr., nov. spec. l Epiphyticum, in truncis arborum decumbens, pusillum ; rhizomate tereti, pseudobulbis haud bene approximatis obsesso, polyrhizo; radicibus filiformibus, flexuosis, glabris; pseudobulbis ovoideis quadrangularibus, unifoliatis, 0,7—1,2 cm altis, infra medium 0,4—0,6 cm diametientibus; foliis erectis ligulatis obtusis, basi angustatis, glabris, 2,5— 4,5 em longis, 510 R, Schlechter. medio fere 0,4—0,7 cm latis; scapis numerosis filiformibus, erectis, glabris, unifloris, usque ad bracteam 1,5—1,8 cm longis; bractea ovato- cucullata, apiculato-acuminata, glabra; floribus erectis atrorubidis, illis B. chrysoglossi Schltr. fere aequimagnis; sepalis anguste lanceolatis attenuato- acuminatis, glabris, intermedio 0,8 cm longo, lateralibus obliquis, 0,9 cm longis; petalis subfalcatis, anguste oblongo-ligulatis subacutis, glabris, 2,5 mm longis; labello stricto e basi subcordato-ovata ligulato-rostrato, obtusiusculo, 0,5 em longo. glabro, carnosulo; columna minuta, brachiis tenuissime subulatis, antheram plus duplo superantibus; anthera cu- cullata obtusa; ovario cum pedicello filiformi, gracillimo 1—1,5 cm longo, glabro. Borneo: Auf Báumen in der Umgebung von Kutching, im Staate Sarawak. — R. Schlechter no. 15851, blühend am 31. Dezember 1906. Eine durch das Labellum sehr gut gekennzeichnete Art der Sektion Monanthaparva. Die Pflanze wuchs in Gemeinschaft mit Bulbophyllum Restrepia Ridl, welches, soweit mir erinnerlich, ebenfalls noch nicht von Borneo bekannt geworden ist. 146. Dendrobium lichenastrum F. v. M. Epiphyticum perpusillum, in ramis arborum decumbens; rhizomate pro magnitudine plantae crassiusculum, repente, radicante, laxe pseudo- bulbis obsesso; pseudobulbis minutis cylindraceis, apice unifoliatis, va- ginis mox in fibros ciliiformes solutis obtectis, vix 0,8 mm altitudine excedentibus, 0,2 em crassitudine diametientibus; folio erecto crasse car- noso ellipsoideo, obtusiusculo, 1-—1,4 cm longo, medio fere 0,4—0,5 cm lato, interdum subaequicrasso; floribus singulis ad apices pseudobulborum, peduneulo valde abbreviato, bractea ovata acuta, ovario breviter pedi- cellato vulgo breviore; sepalo intermedio ovato obtuso, glabro, 0,4 cm longo, lateralibus oblique ovatis obtusis, glabris, margine anteriore basin versus dilatatis, intermedio aequilongis; petalis oblongo-ligulatis obtusis, paulo obliquis, sepalis paululo brevioribus; labello curvato cuneato-spathu- lato, antice subtruncato-obtusato, integro, glabro, dimidio anteriore car- noso-incrassato, petala longitudine aequante, infra apicem 1,5 mm lato columna brevi, clinandrio trilobato, lobo postico lateralibus paulo minore; ovario breviter pedicellato, clavato, glabro, 0,3 em longo. | Bulbophyllum lichenastrum F. v. M., Fragm., VII, p. 60. Queensland: Rockingham Bay-Dallachy. Die Pflanze ist kein Bulbophyllum, sondern ein echtes Dendrobium und gehört in die Sektion Rhizobium, unterscheidet sich aber von dem Typus dieser Sektion durch. die einblütigen Infloreszenzen. 147. Cymbidium pulchellum Schltr., nov. spec. Epiphyticum, erectum, usque ad 50 cm altum; rhizomate abbreviato, polyrhizo; radicibus crassis, flexuosis, elongatis, glabris; pseudobulbis paulo compressis, fusiformi-ovoideis, vaginis foliorum persistentibus om- nino obtectis, 5—6-foliatis; foliis erectis vel suberectis, ligulato-loratis obtusiusculis, apice inaequaliter bilobulatis, glabris, textura tenuiter a. Cognensis Vacc. 360. B. Ferinae Vacc. 360. | 579 Artemisia borealis Pallas subsp. nana Gaud. var. latiloba Vacc. 333. A. campestris L. e brachyphylla Vacc. X A. Chanousii (A. mutellina X glacialis) Vacc. 361. B. Carrelii Vaco. 361. «. Petitmengini Vacc. 361. A. Feddei Lévl. et Vant. 138. A. Genepi Weber e. decipiens Vacc. 333. c. densa Vacc. 333. d. integrifolia Vacc. 333. b. laxiuscula Vacc. 333. X A. Pampaninii (mutellina X nana) Vacc. 362. (A. Perrieri Petitmeng.) 362. (A. Per. var. petiolata Petitmeng.) 362. X A. Pirottae (mutellina X nana var. racemulosa) Vacc. 362. B. Berardii Vacc. 362. a. Wilczekii Vace. 362. (A. apicata var. 8. DC. 333. (A. spicata y. Gaud.) 333. X A. Sylviana F. O. Wolf (A. mutellina Xx spicata) B. Galisensis Petitmeng. (A. Villarsii bot. Vald.?) 333. (A. Wolfii Petitmengin) 333. (Arthrocnemum macrostachyum [Moric.] Bunge) 257. A. virginicum (Forsk.) Fritsch 257. (Arthrolobium ebracteatum DC.) 437. A. pinnatum Rendle et Britten 437. Arthropteris caudata Rosenst. 163. Arundinella grandiflora Hack. 514. Asparagus meioclados Lévl. 59. (Aspidium Lonchitis Boiss.) 137. 4A. Lonchitis (L.) Sw. var. nevadensis Pau 137. Asplenium Holmbergi Hicken 276. (Astelía linearis var. 8. subulata Hook. A. subulata Cheeseman 220, Aster campestris subsp. Suksdorfii Piper 271. (A. canescens var. viscosus A. Gray) 271. (4. chinensis L.) 488. A. coriacaefolius Levi. et Vant. 358. (A. Engelmanni var. glaucescens A. Gray) 271. (A. Fauriei Lévl. et Vant.) 168. A. Feddei Lévl. et Vant. 168, A. laevis L. var. abbreviatus Lunell 247. var. sourisensis Lunell 247. var. undulatifolius Lunell 247. A. lofouensis Lévl. et Vant. 281. A. micranthus Lévl. et Vant. var. achilleiformis Lévl. 449. A. papposissimus Levl. 282. A. Tripolium L. var. acumbens Merino 63. var. pygmaeus Bég. 494. var. transiens Chiti 494. 37* 580 Index specierum. Asterochlaena Hieronymi (Gürke) Hassler 116.* 'subsp. brevipila Hassler var. «. genuina (Gürke) Hassler 116.. subvar. microphylla Hassler 116. var. 8 latiphylla Hassler 116. var. y.pseudoapiculata Hassler 117. subsp. longipila Hassler 117. var. e. grandiflora Hassler 117. var, 3. apiculata (R. E. Fries) Hassler 117. - forma angustiphylla Hassler 117, | var: y. montana Hassler 117. A. Morongii Hassler var. genuina . Hassler 118. var. paraguariensis Hassler 118. var. viscosa Hassler forma discolor Hassler 118. | subforma viscosissima Hassler 118. | var. intermedia Hassler 118. A. orbicularis (Ulbr.) Hassler 115. var. genuina (Ulbr.) Hassler 115. var. decumbens Hassler 115. , var. Ekmani Hassler 116. A. sidifolia (H. B. K.) Hassler 114. subsp. genuina (Gürke) Hassler 114. var. «. Septentrionalis Hassler 114. var. 3. campestris (R. E. Fries) Hassler 114. forma erenato-dentata Hassler 14. forma crenata Hassler 114. subsp. diuretica (Gürke) Hassler 114. var. oe typica Hassler 114. var. $. paraguariensis Hassler 114. var. y. rupestris Hassler 115. ‘forma polyphylla Hassler 115. Astilbe Thunbergii Miq. var. aethusi- folia Lévl. 283. | var. Taquetii Lévl. 282. (Astragalus Boissieri Fisch.) 134. (A. campestris A. Gray) 11. (A. conjunctus S. Wats.) 11. P convallarius Greene) 11. A. creticus Boiss.) 134. (A. creticus Lambk. var. Boissieri (Fisch.) Pau 134. (A. decumbens [Nutt.] A. Gray) 11. (A. Forskalei Boiss.) 302. (A. kentrophyta A. Gray) 11. (A. maximus Willd.) 400: >- (A. microcystis A. Gray) 11. (A. miser Dougl.) 11. (A. serotinus A. Gray) 11. A. spinosus (Forsk.) Muschler 302. (4. tumidus Willd.) 302. 4. Vaccarii Pampanini 399. (A. viridis [Nutt.] Sheldon) 11. A. vulcanicus Bornm. 546. Athyrium Barbae Christ 18. (Averrhoa acida L.) 488. Averrhoidium paraguaiense Radlk. 72. Ayenia spinulosa R. E. Fries 375. B. Baeckea crispiflora F. v. M. var. tenuior A. J. Ewart 406. B. Eatoniana. A. J. Ewart and White 411. - | Barthea Cavaleriei Lévl. 61. (Bastardia Kth. subg. Bastardiopsis Hassler) 40 ' (B. densiflora |H. et A.] Hassler) 42. (B. densifl. var. paraguariensis Hassler) 42. Bastardiopsis Hassler nov. gen. 40. B densiflora (H. et A.) Hassler 42. B. densiflora var. paraguariensis (Hassler) Hassler 42. Gas cissoides var. integrifolia Choisy) Belameanda Pampaninii Lévl. 59. Bellida nov. gen. A. J. Ewart 402. B. graminea A. J. Ewart 403. Bellis perennis L. var. pappulosa Boiss. forma discoidea Merino 63. Belou glutinosa (Blanco) Skeels 489. B. marmelos (L.) W. F. Wight 488. ( Betonica algeriensis De Noë) 461. (B. Clementei Perez Lara) 461. (B. officinalis Rouy) 461. u (B. officinalis 8. algeriensis J. Ball) 461. Betula wutaica Mayr 92. Bidens Robertianifolia Lévl. et Vant. 140. B. tripartitus L. var. cuadriaristatus Merino 63. (Bigelovia graveolens A. Gray) 270. Bileveillea (Blumea) granulatifolia Lévl. 449. Blanchetiastrum Hassler nov. gen. 28. ` B. goetheoides Hassler 28. Bleekrodea tonkinensis Dubard et Eber- hardt 318. Blumea compactifiora Lévl. et Vant. 401. B. velutina Lévl. et Vant. 401. (Bombax argentinum R. E. Fries) 70. B. crenulatum K. Sch. subsp. multi- florum Hassler 68. | var. lobatum Hassler 68. var. subintegrum Hassler 68. B. elegans R. E. Fries 464. 68. B. longiflorum K. Sch. var. emargi- natum Hassler 68. | forme «, multifoliolatum Hassler forma e elegans (R. E. Fries) Hassler 68. €—— Y Index specierum. Bombax marginatum K. Sch. 68. subsp. a. genuinum (K. Sch.) Hassler subsp. b. meridionale Hassler 69. var 3. arboreum (Chod. et Hass- ler) Hassler 70. forma 2. apaënse Hassler 70. forma 1. rupestre Hassler 70. var. « intermedium Hassler 69. var, y. praecox Hassler 70. forma 2. argentinum (R. E. Fries) Hassler 70. forma 3. Fiebrigii Hassler 71. forma 1. paraguayense (R. E. Fries) Hassler 70. (B. marginatum K. Sch. forma arborea Chod. et Hassl.) 70. B. marginatum (St. Hil) K. Schum. var. obcordatum R. E Fries 464. (B. parayuayense R. E. Fries) 70. Boottia Bodinieri Lévl. et Vant. 141. Botrychium obliquum Mühlbg. 20. Brachypodium distachyum (L.) Pal. de Beauv. var. paradoxum Sommier 496. (Brassica amplericaulis Pomel) 544. (B. boetica Boiss.) 544. (B. fruticulosa Cyr.) 544. (B. Gravinae Ten.) 544. (B. nigra Koch) 544. B. oleracea L. var. Taquétii Lévl. et Vant. 259. (B. palustre Pir.) 544. B. pekinensis (Lour.) Skeels 488. (B. petsai Bailey) 488. (B. repanda DC ) 544. Bridelia Mildbraedii Gehrm. 575. Brittonastrum mexicanum (Kuntze) Briq. 308. B. pallidum (Lindl) Briq. 308. (Briza bipinnata L.) 300. Brunella vulgaris L. 309. (Bryanthus aleuticus A. Gray) 112. Büttncria asperrima R. E. Fries 123, 74 B. filipesMart.var.puberula Hassler124. B. salpellata Pohl subsp. meridionalis Hassler 123. var. o asperrima (R. E. Fr.) Hassler 123. var. 8. glabrescens Hassler 123. forma seabra (Ekm.) Hassler 124. forma glabra (Ekm.) Hassler 124. var. y. rigida (Ekman) Hassler 123. (subsp. rigida Ekm.) 123. Bulbinella Gibbsii Cockayne 220. Bulbophyllum adenocarpum Schltr. 568. B. cochleatum Schltr. 455. B. corticicola Schltr. 568. var. minor Schltr. 569. B. microstele Schltr. 569. B. rhynchoglossum Schltr. 569. ` B. trilobum Schltr. 455. ` o 581 (Bulbostylis subaphylla Clarke) 94. Bupleurum aciphyllum Webb var. ro- bustum Burchard 552. B. ranunculotdes L. d. pygmaeum Vacc. fe ganunculoides var. minor Beauverd) C. Caesalpinia microphylla Mart. Fiebrigii Hassler 208. forma P. brachythyrsa Hassler forma «. floribunda Hassler 209. subsp. . X Calamagrostis Conwentzii Ul- brich 52. (e. neglecta X lanceolata S. Almquist) Calamintha Argyi Lévl. 423. (C. ascendens Jord.) 460. C. Cavaleriei Lévl. et Vant. 424. C. Esquirolii Lévl. 450. C. Fauriei Lévl. et Vant. 259. (C. menthaefolia Ficalho) 460. (C. menthaefolia Gr. et Godr.) 460. (C. montana Hoffgg. et Link) 460. (C. montana var. prestantior Gris.) 460. (C. Nepeta Ficalho) 460. C. Nepeta Link et Hoffmann var. con- fusa Reynier 213. (C. officinalis Bth.) 460. C. Taquetii Lévl. et Vant. 423. C. tsacapanensis Lévl. 423. Calanthe Hennisii Loher 384. Calceolaria costaricensis Kränzl. 526. C. epilobioides Kräuzlin 530. C. fallax Kránzlin 529. C. malacophylla Kränzlin 526. C. microbefaria Kränzlin 528. C. stenophylla Krünzlin 528. C. Witasekiana Kranz). 527. Caleopsis Fedde, nov. gen. 325. C. saru.entosa (Greenman) Fedde 326. Calliandra brevicaulis Micheli, emend. Hassler 555. var. « glabra (Chod. et Hassler) Hassler emend. 555. forma parviflora Hassler 555. forma grandiflora Hassler 555. var. 9. puberula Hassler 555. forma hirsutula Hassler 5506. var, y. pubescens Hassler 556. forma robusta (Chod. et Hass- ler) 556. forma intermedia Hassler 556. var. d genuina (Micheli) Hassler 556 556. var. «e. tomentosa Hassler 556. Callipeltis muralis (L.) Moris forma cal- vescens Sommier 495. iis Callistemma chinensis Kl Skeels. 488. (Callistephus chinensis. Nees) 488. 582 Index specierum. (Calonyction campanulatum Hallier f.) 231 (C. Pavoni Hallier f.) 231. Calotriche pedunculata DC. var. 1. genuina Merino 289. var. 2. terrestis Merino 289. Camaridium 'Ponduzii Schltr. 571. Camelina Alyssum Thellung 370. (C. dentata Pers.) 370. Campanula cervicaria L. e albiflora Sireitsch. 227. (C. Gieseckiana Vest) 182. (C. macrorhiza Willk.) 135. C. nevadensis Pau 135. C. patula L. 8. albiflora Sireitsch. 227. . (C. rotundifolia Boiss.) 135. C. rotundifolia L. var. Gieseckiana (V est) Simmons 182. var. lapponica (Wit.) Simmons 182. (C. rot. forma lapponica Witasek) 182. Capsella bursa pastoris (L.) Mnch. d annua v. Hayek) 310. Caragana sericea Pamp. 400. X Carex albidula Holmberg (C. canes- cens L. X loliacea L.) 490. forma subcanescens Holmberg 490. forma subloliacea Holmberg 490. C. andina Phil. var. subabscondita Kükenthal 7. C. Arsenii Kükenthal 326. C. brunnea Thunb. var, subteiogyna Kükenthal 8. (C. brunnescens var. silvatica [Meinsh.] Holmb. X loliacea L.) Holmberg 489. C. emt Whlbg. var. ovata Zobel te, ganescens B. subloliacea Hartm.) 489, (C. -canescens X loliacea TO. Hagström] Grütter) 490. C. dahurica Kükenthal 326. C. essa Link var. euxina Woron. et Marc. 184. C. Elmeri Kükenthal 326. C. Endlichii Kükenthal 291. C. Fedtschenkoana Kükenthal 327. (C. gracilis Ledeb., non Schkuhr) 489. €. Zoch Curt. forma aterrima Zobel lusus basigyna forma ramulosa Zobel 305. forma +fuliginosa Zobel 305. C. haematostoma Nees f. minor Küken- thal 8 C. Hongnoensis Levl. 426. C. Jamesonii Boott var. subfulva Kükenthal 7. C. pomos Lightf. var. inflata Simmons X C. Laestadii (C. brunnescens |Pers.] Poir. X loliacea L.) Holmberg 489. forma subbrunnescens Holmberg 489. forma subloliacea Holmberg 489. Carex macilenta Fr. H. N. 489. forma subloliacea Holmberg 490. forma subsilvatica Holmberg 490. (C. macilenta Nylander) 489. C. Merrillii Kükenthal 7. C. nardina Fries var. atriceps Küken- thal 7. C. pediformis C. A. Meyer f. parvi- ora Kükenthal 7. ' C. Ramosii Kükenthal 8. C. Skottsbergiana Kükenthal 7. C. Taquetii Lévl. 426. (C. tenuiflora Hartm.) 489, 490. (e, tenuiflora var. macilenta Lang) 489, C- tomentosa L. var. foemina Lambert 323. (C. transsylvanica Boiss.) 184. C. vesicaria L. var. ovata Zobel 305. (Cardamine arenosa Roth.) 321. (C. Boryi Boiss.) 132. C. Clusiana (Rchb.) v. Hayek 368. (C. digitata O. E. Schulz) 368. (C. Halleri Prantl) 322. (C. heterophylla Bory) 132. C. heterophylla (Forst. f.) O. E. Schultz var. uniflora [Hook. f.] Cockayne 221. (C, hirsuta L. var. uniflora Hook. f.) 1 (C. petraea Prantl) 321. (C. stolonifera Scop.) 322. C. Taquetii Lévl. et Vant. 259. Cardaminopsis (C. A. Mey.) v. Hayek nov. gen. 321. C. arenosa (L. v Hayek 321. . b. intermedia (Neilr.) v. Hayek 321. C. arenosa (L.) v. Hayek a simplex (Neilr.) v. Hay-k 321. C. Halleri (L.) v. Hayek 322. b. trachytica (Fritsch) v. Hayek 322. C. hispida ( ) v. Hayek 321. ~ C. neglecta (Sehalt)) v. ü ayek 322. (?Cardiospermum Schmidelia Dalz. et Gibs.) 185. Carduus carlinoides Gou. var. nevadensis Pau 135. C. Gayanus Dur. var. spinosissimus Me- rino 66. . C. palousensis Piper 275. X C. peisonis (C. nutans L. X hamu- losus Ehrh.) Teyber 94 Carlina corymbosa L. var. 2 microcephala Merino 65. Carpesium erythrolepis Lévl. 170. C. hieracioides Lévl. 170. C. Taquetii Lévl. 170. C. verbascifolium Levl. 359. Carpotroche crassiramea Pittier 472. C. glaucescens Pittier 471. C. platyptera Pittier 471. Carson carvi L. forma pygmaeum Vacc. C. ferulaceum(Sibth. et Sm.) Janchen257. Index specierum. (Carum ferulaefolium [Desf.] Boiss.) 257. (C. fleruosum Fries) 437. C. majus Rendle et Britten 437. Castalia biradiata (Somm.) v. Hayek (C. candida var. oocarpa subv. semi- aperta Schuster) 320. Castilleja crispula Piper 268. Cassia alata L. var. perennis Pamp. 350. C. basifolia var. aristulata Hassler 129. €. cathartica Mart. sbsp. floribunda Hassler 130. Vog. C. excelsa Schrad. var. acutifolia Hassler 128. .C. latistipula Benth. var. glauca Hassler 129. C. trachycarpa Vog. sbsp. macrophylla Hassler 129. (Catabrosa vilfoidea Andersson) 77. Cayaponia macrantha Pittier 534. Ceanothus Durangoina Loes. 297. C. Endlichii Loes. 298. C. Huichagorare Loes. 298. (Ceiba Fiebrigii Hochr.) 66. C. Glaziovi (O. K.) Hassler 67. (C. Glaziovii K. Sch.) 66. C. pubiflora K. Sch. 66. var. «. genuina Hassler 66. forma «œ. praecox Hassler 66. forma 3. coaetanea Hassler 66. var. b. glabriflora (Chod. et Hassler) ' Hassler 66. forma «. grandiflora Hassler 67. forma 3. transiens (Chod. et Hassler) Hassler 67. Celastrus clemacanthus Lév]. 284. (Celmisia petiolata Hook. f. var. rigida T. Kirk) 223. C. rigida (T. Kirk) Cockayne 223. (Celsia Bernadesii R. da Cunha) 487. C. brassicaefolia Mariz 487. Centaurea Avilae Pau 576. C. Calcitrapa L. var. gracilis Merino 68. X C. Lindbergii Giraudias 33. C. missionis Lévl. 451. (C. mixta H. Lindberg) 33. C. spina-badia Rub. var. silvatica Conill 32. Centaurion capitatum (Willd.) Rendle et Britten 437. . C. centaurium (L.) W. F. Wight 14. C. exaltatum (Griseb.) W. F. Wight 14. C. maritimum (L.) Fritsch 257. —— C. Muchlenderqit (Griseb.) W. F. Wight I c. spicatum (L.) Fritsch 257. . C. tenuiflorum (Hoffgg. et Lk.) Fritsch 257 C. uliginosum (W. K.) Beck 257. (Cephalanthera alba [Cr.] Simk.) 257. C. latifolia (Mill) Janchen 257. (Cephalocereus de Laetii Gürke) 427. \ 583 (Cephalotaxus drupacea S. et Z.) 342, C. drup. var. Harringtoniana (Forb.) Graebner 342. (C. Harringtonia [Forb.] K. Koch) 342. Cerastium alpinum L. var. mevadense Pau 133. C. arvense L. e alpicolum Fenzl forma glanduliferum Vacc. 328. 8. strictum Haenke forma canescens Vacc. 328. forma glanduliferum Vacc. 328. Mm Webbii E. Jennings C. Boissieri Gren. var. viridulum Pau var. strictiforme Pau 134. C. oxalidiflorum Makino 109. C. Secalli Pau 133, 576. Cereus lepidanthus F. Eichlam 432. C. mixtecensis J. A. Purpus 240. C. del Moralii J. A. Purpus 241. C. Purpusii W. Weingart 429. C. Schenckii J. A. Purpus 232. Chamaecyparis obtusa Sieb. et Zucc. var. formosana Hayata 367. Chamaelaucium Halli A. J. Ewart 406. Chamaenerion angustifolium (L.) Scop. var. abbreviatum Lunell 246. var. spectabile Simmons 182. Cheiranthus cheiranthoides (L) Heller var. prostratus Lunell 245. Chelidonium majus L. lusus grandi- florum Wein 349. Chenopodium hybridum L. var. simplex Zobel 349. et merda L. var. prostratum Zobel Chionanthus coreanus Lévl. 280. (Chitonia mexicana Moc. et Sessé) 243. Chloris bahiensis Steud. f. glabrescens Hack. 46. Chondrilla chondrilloides (Ard.) Fritsch 251. (Ch. prenanthoides Vill.) 257. (Chorisia Chodatii Hassler) 67. Ch. insignis H. B. K. var, Chodatii (Hassler) Hassler 67. (Ch. speciosa Morong, non St. Hil.) 66. (Chrysanthemum sinense Sabine) 488. Ch. stipulaceum (Mnch.) W. F. Wight 488 (Chrysocoma graveolens Nutt.) 270. ` Chrysosplenium pseudo-Fauriei 282. Chrysothamnus nauseosus var. graveolens (Nutt.) Piper 270. (Ch. speciosus Nutt.) 270, (Cicendia exaltata Griseb.) 14. poeta Franch.) 108. (Cicuta ni C. virosa L. var. nipponica (Franch.) Makino 108. Circaea Delavayi Levi. 138. Cirrhopetalum chryseum Kränzl. 97. 584 X Cirsium aggregatum (C. Alipendulum X palustre) Merino 65. X C. argentoides (C. ^ palustre) Porta 485. C. Bornmülleri Sintenis 261. X C. brachiatum (C. montanum X palustre) Porta 484. X C. brixiense (C. carniolicum X mon- "^ tanum) Porta 483. C. campylolepis. Bornm. 261. ^A B. subaraneosum Bornm. 261. X C. concilii (C. palustre X montanum) Porta 484. x C. dissimile (oleraceum X palustre) Porta 303. , | X C. elätum (C. pannonicum X olera- ceum Schur?) Porta 485. C. ferox DC. var. Costae Sen. et Pau 213. . | C. hetérophyllum X spinosissimum Naeg. B. Bernardense Vacc. 364. (C. Korsakoviense Lévl. et Vant.) 168. C. palustre Scop. var. macrocephala Merino 65. _ C. pyramidale Bornm. 260. X C. rigidum (C. palustre X Helenoides) ` Porta 484. x C. scolopendron (C. Helenoides X acaule) Porta 483. . X C. solanum (C. Erisithales X acaule) .. Porta 483. X C. variabile (C. palustre X Erisithales) . Porta 484. (C. Wankelii Reichr.?) 484. Claexylon purpurascens Beille 319. Claucena lansium (Lour.) Skeels 489. (C. Wampi Oliver) 489. Olaigoxtoms ehrysochilum Kränzl. 5. Clematoclethra Francheti Komarow 416. C. Prattii Komarow 416. C. tiliacea Komarow 416. Cleonia lusitanica L. 8. aristata P. Cou- tinho 461. «. vulgaris P. Coutinho 461. Clerodendron ugandense Prain 334. Clitoria densiflora Benth. var. mucro- nata Hassler 128. C. nana Benth. var. caaguazuensis Hassler 128. Cnicus Korsakoviensis Lév]. et Vant. C. Nakaianus Lévl. et Vant. 168. C. Rhinoceros Lévl. et Vant. 169. C. Taquetii Lévl. et Vant. 168. : C. uninervius Lévl. et Vant. 168. (Cochlearia foetida Schk.) 370. Codonanthe florida Pamp. 350, Codonopsis cardiophylla (Diels)Kom. 418. C. cordifolia Kom. 417. ` C. subscaposa Kom. 418. C. tubulosa Kom. 418. C. vinciflora Kom. 417. argenteum X Index specierum. Coelodiscus Lauterbachianus Pax et K. Hoffm. 481. | C. trinervius (K. Schum. et Lauterb.) Pax 481. Coelogyne Riedleyana Schlechter 561. Coleostephus Myconis Cass. var. pallens Merino 64. (Collaea argentina Gris.) 126. (C. virgata Benth.) 127. (Collinsia parviflora Dougl.) 267. (C. pauciflora Lindl.) 267. Collinsonia tenella (Pursh) Piper 267. (?Collomia gracilis var. humilior Hook.) 18. C. grandiflora var. diffusa (Mulford) Piper 15. C. linearis Nutt. var. picta Lunell 246. Colubrina Alamani DC. 299. C. glomerata (Benth.) Hemsl. 299. C. megacarpa Rose 299. (Colutea spinosa Forsk.) 302. Combretum anfractuosum Mart. macrostachyum Hassler 45. . C. mellifluum Eichl, var. cuspidatum. Hassler 45. Commelina coreana Lévl. 284. Condalia lycioides (Gray) Weberbauer var. microphylla Loes. 296. C. obovata Hook. var. angustifolia. Loes. 297. | C. obtusifolia Weberbauer 296. C. spathulata Gray 297. (Conopodium denudatum Koch) 437. Conostylis aculeata R. Br. var. brome- lioides (Endl.) A. J. Ewart 404. C. Kg var. longiscapa A. J. Ewart. (C. bromelioides Endl.) 404. Conyza Blinii Lévl. 452. (Convolvulus acuminatus Vahl) 230. (C. guadeloupensis Steud.) 230. (C. phillomega Vell.) 235. (C. pilosus Wikstr.) 230. (Cookia punctata Sonnerat) 489. (Coptosapelta Hammii Val.) 399. C. Korth. subg. II Lindeniopsis Vale- ton 398. Cornus Fauriei Livi 281. Corrigiola littoralis L. var. purpurascens: Giraudias 33. punpa . Corydalis Mildbraedii Fedde 512. Cotoneaster vulgaris Lindl. b) macro- phylla Vacc 330. a) microphylla Vacc. 330. Cotyledon praealtus Samp. 371. 8 Crawfurdia Bulleyana & Forrest 155. C. Trailliana G. Forrest 155. Crotalaria Mitchelli Benth. var. tomen- tosa A. J. Ewart 404. (Croton? setigerus Hook.) 11. Crypt Suksdorffii (Greenman) Piper" var.. Index specierum. 585 Cryptocarya hypoleuca Mez 255. (C. peumus Nees) 488. C. rubra (Mol.) Skeels 488. (Cryptopleura californica Nutt.) 269. Cunila lythrifolia Benth. 311. Cunninghamia Konishii 366. Cuphea Crudyana Koehne 16. C. Fiebrigi Koehne 166. C grata Koehne 165. C. hexasperma Koehne 165. C. lysimachioides Cham. et Schlechtd. var. villosa Koehne 196. var. dubia Koehne 197. C. Rojasi Koehne 198. 'C. talaverensis Koehne 197. (Cuscuta californica var. squamigera Engelm.) 15. | (C. salina Engelm.) 15. C. squamigera (Engelm.) Piper 15. (C, subinolusa var. abbreviata Engelm.) (Cyclanthera Oerstedii DO.) 536. (C. Pittieri [Cogn.] Pittier) 537. (C. Pitt. var. B. quinqueloba Cogn.) 538. Cymbidium puichellum Schltr. 570. Cynanchum reflecum (Hemsley) Pittier (Cynosorchis gracilis Kránzl.) 107. (Cynosurus durus Forsk.) 300 Cyperus cayennensis (Lam.) Britton 98. C. eyperoides (L.) Britton 93. (C. flavomariscus Griseb.) 94. C. granularis (Desf.) Britton 94. C. gongus L. var. brevispiculatus Reynier 14. var. longispiculatus Reynier 214. (C. nanus Boeckl.) 94. Cyphomandra dendroidea Pittier 533. C. Naranjilla Pittier 534. Cystopteris fragilis (L.) Bernh. var. cristata L. S. Hopkins 491. Cytisus hirsutus L. ô. supinus (L. p. p) d. major Bolzon 254. D. Daboecia cantabrica (O. Ktz.) Rendle et Britten 437. (Daedalacanthus parvus C. B. Clarke) 334 (D. Wattii Bedd.) 334. Dalechampia Grüningiana Pax 161. Danaa verticillata (W. K.) Janchen 257. Dänaea Carillensis Christ 20. D. plicata Christ 19. . Daphne laureola L. var. arbuscula Christ 304. Daucus platycarpos Scop. b. foliosus Bolzon 254. Daviesia mesophylla A. J. Ewart 404. Dendrobium amabile Schltr. 505. D. Bronckartii Wildem. 335. - D. chrysotainium Schitr. 508. Dendrobium Coxii Bailey 10. D. diaphanum Schltr. 508. D. heterobulbum Schitr. 501. D. hypodon Schltr. 502. D. klabatense Schltr. 505. . liehenastrum Schltr. 570. . litoreum Bailey 9. lockhartioides Schltr. 507. mirandum Schltr. 509. odoratum Schltr. 503. . oligadenium Schltr. 502. rhodobalion Schitr. 501. Sanderae Rolfe 382. sororium Schltr. 504. . Speculigerum Schltr. 507.- stenophyton Schtr. 500. D. suaveolens Schitr. 504, D. Wichersii Schltr. 506. Dendrochilum grandiflorum Schltr. 563. D. panduratum Schltr. 562. Dendropanax morbiferum Lévl. 283. Dentaria Bodinieri Lévl. 452. (D. Clusiana Rchb.) 368. (D. digitata Lam.) 368. (D. pentaphyllos Scop.) 368. (D. pentaphyllos 8. u. y. L.) 368. (Deschampsia brevifolia R. Br.) 78. (D. caespitosa Hart.) 78, 79. (Descurainia pinnatifida Webb) 132. Deutzia coreana Levi. 283. D. Fauriei Levi 283. Dianthus Carthusianorum L. forma pu- mila Vacc. 328. Dichrocephala amphiloba Levi. et Vant. 59. (Dieteria viscosa Nutt.) 271. Digitalis Amandiana Samp. 219. D. miniana Samp. 219. (D. purpurascens Samp. [non Roth]) 219. Digitaria sanguinalis Scop. var. bi- verticillata Reynier 214 Digomphia densicoma (Mart.) Pilger 151. Dipelta ventricosa Hemsl. 379. (Diplopappus linearis Hook.) 271. (Diplotaxis erucoides DC.) 544. Diptychandra epunctata Tul. subsp. Rojasii Hassler 131. Dirichletia Princei Dop 491. (Discolobium junceum Micheli) 126. D. leptophyllum Benth. var. junceum (Micheli) Hassler 126. forma f. grandiflora Hassler 126. forma «. parviflora Hassler 126. D. pulchellum Benth. var. viscosissi- mum Hassler 125. (Distasis concinna Hook. et Arn.) 271. Distictis Kochii Pilger 151. l Ditassa caucana Pittier 477. Dodecatheon conjugens var. leptophyllum (Suksdorf) Piper 14. (D. Cusickii Greene) 14. (D. Hendersoni A. Gray) 14. SEKKKEEKEKKE D 586 (Dodecatheon Hendersonivar.leptophyllum Suksdorf) 14. (D. integrifolium Michx.) 14. (D. int. var. latifolium Hook.) 14. (D. int. var. vulgare Hook.) 14. D. latifolium (Hook.) Piper 14. (D. meadia var. pauciflorum Durand) (D. meadia var. puberula Nutt ) 14. (D. pauciflorum Greene) 14. (D. puberulentum Heller) 14. D. puberulum (Nutt.) Piper 14. D. vulgare (Hook.) Piper 14. Dodonaea adenophora Miq. var. ovata A. J. Ewart 405. (Dolichos angularis Willd.) 488. m aizoides L. var. Beyeri Vaccari var. 8. hispidula v. Hayek 368. (D. aizoides X Sauteri Wettst.) 368. (D. alba Gilib.) 369. D. Ging L. var. gracilescens Simmons (D. altaica Fries) 76. (D. ambigens (Jord.) Hayek et Wibiral 9. | (D. Beckeri Hayek) 368. X D. ficta Camus 368. (D. fladnizensis var. altaica Gelert) 77. (D. frigida Boiss.) 132. (D. frig. var. laevipes Boiss.) 132. D. glabrescens (Jord.) v. Hayek u. Wi- biral 369. D. Hispanica Boiss. var. brevistyla Pau forma exscapa Pau 132. D. prie (Jord.) Hayek u. Wibiral (D. Martinsiana Fries) 76. (D. micropetala 8. Hooker) 76. (D. minima C. A. Mey.) 369. D. stenocarpa (Jord.) v. Hayek 369. X D. Sturii (D. fladnitzensis X tomen- tosa) Strobl 368. D. subcapitata Simmons 76. (D. tomentosa var. laevipes Willk.) 132. D. tomentosa Walenb. var. nevadensis Pau 132. (D. verna L.) 369. (D. verna Rchb.) 369. (D. verna subsp. glabrescens Rouy et Fouc.) 369. (D. verna 8. Krockeri Andrz.) 370. (.D. verna y. lanceolata Neilr.) 369. (D. verna subsp. lanceolata Rouy et Fouc.) 369. (D. verna 8. ovalis Neilr.) 370. Dracocephalum Cavaleriei D. Esquirolii Lévl. 422. D. Kaitcheense Lévl. 422. D. pinfaense Lévl. 422. D. stachydifolium Lévl. 422. Lévl. Index specierum. Dracophyllum (Cheesem.) Cockayue 222. (D. rosmarinifolium R. Br. var. politum Cheesem.) 222. Dryas integrifolia Vahl var. canescens Simmons 75. Dryopteris Limonensis Christ 18. D. Moussetii Rosenst. 278. D. supralineata Rosenst. 277. D. supranitens Christ 19. E Echinocactus arizonicus R. E. Kunze 429, (E. Courantii Lem.) 224. E. Sellowii Link et Otto var. b. Cou- rantii (Lem.) Gürke 224. (E. tephracanthus Link et Otto) 224. Echinocereus de Laetii Gürke 427. Echium confusum De Coincy var. brac- teatum Sommier 495. Elaphoglossum Bradeorum Christ 17. E. tenax Rosenst. 279. Elateriopsis Oerstedii (Cogn.) Pittier 536. (Elatine campylosperma Ross, non Seu- bert) 496. E. Hydropiper L. var. Gussonei Som- mier 496. (E. Hydropiper e. macropoda Fiori) 496. (E. macropoda Solla, nón Guss,) 496. Elatinoides lanigera (Desf.) var. 8. deal- bata (Hoffgg. et Link) P. Cout. 217. E. spuria (L.) Wettst. var. 8. racemi- gera (Lange) P. Cout. 216. (Elephantorrhiza Burchellii Benth.) 489. E. elephantina (Burch.) Skeels 489. Elleanthus glaucop&yllus Schlechter 567. E. Tonduzii Schltr. 567. Elsholtzia alopecuroides Levi. et Vant. 424. E. Argyi Levl. 425. E. Cavaleriei Levl. et Vant. 424. E. Lychnitis Levl. et Vant. 425. E. monostachys Levl. et Vant. 424. E. pseudo-cristata Lévl. et Vant. 424. E. tristis Lévl. et Vant. 425. Elyna Bellardii (All) Koch 257. E. myosuroides (Vill) Fritsch 257. X Epigattleya Wolteriana (Epidendrum auranliacum X Cattleya Schra- derae Y) Kránzlin 382. (Epilobium affine var. fastigiatum Nutt.) politum E. Beauverdianum Lévl. 138. (E. collinum var. saxatile Payot) 330. E. fastigiatum (Nutt.) Piper 12. E. fastigiatum var. glaberrimum (Bar- bey) Piper 12. (E. glaberrimum Barbey) 12. (E. glaberrimum var. fastigiatum Tre- lease) 12. E faber var. latifolium Barbey) or m A SOON EA Crocs eoo ol Index specierum, 587 Epilobium mirabile Trelease 12. E. montanum L. y. saxatile Vacc. 330. E. neterioides A. Cunn. var. minimum (T. Kirk) Cockayne 221. CE. nummularifolium var. minimum T. Kirk) 221. Epimedium chrysanthum Komarow 420. E. elongatum Komarow 419. E. parviflorum (Greene) Komarow 420. Epipactis latifolia (L.) All. $. micro- phylla (Sw.) forma canescens Terrac- ciano 494. Equisetum fluviatile L. var. siccum unell 244. Eragrostis bipinnata (L.) Muschler 300. (E. cynosoroides Beauv.) 301. E. Dieterlenii Hack. 522. (E. elatior Hack.) 47. E. Hackelii Hassler 47. E. macrothyrsa Hack. 47. E. Mairei Hack, 523. (Eranthemum seticalye C. B. Clarke) 5. E. Wattii Stapf 334. (Eremocarpus setigerus Benth.) 11. Eria ambasiensis Bailey 80. E. klabatensis Schltr. 510. E. opeatoloba Schltr. 511. E. virginalis Schltr. 511. E. vulcanica Schltr. 510. (Erica coerulea Willd.) 112.. E: umbellata L. var. 2 filiformis Merino Erigeron acris L. var. alpinoides Pau var. major (Boiss.) Pau 135. (E. alpinus Boiss.) 135. (E. alpinus var. major Boiss.) 135. E. alpinus L. var. nevadensis Pau 135. (E. concinnus Torr. et Gr.) 271. (E, Douglasii var. eradiatum A. Gray) 11. E. eradiatus (A. Gray) Piper 271. (E. foliosus var. inornatus A. Gray) 271. E. hispidissimus (Hook.) Piper 271. (E. inornatus A. Gray) 271. E. linearis (Hook.) Piper 271. 2 eeng .Fr. sbsp. Berlini Simmons (GE. strigosus var. hispidissimus Hook.) Eriostemon intermedius A. J. Ewart 405. E. tuberculosus Benth. var. megaphyllus A. J. Ewart 405. (Eritrichium californicum var. sub- glochidiatum A. Gray) 267. - Erodium angulatum Pomel var. Linosae Sommier 495. E. laciniatum (Cavan.) Willd. var. grandiflorum Sommier 495. (Erophila ambigens Jord.) 369. (E. Bardini Rosen) 369. (Erophila brevifolia Jord.) 370. (E. brevipila Jord.) 370. (E campestris Jord.) 369, E. Charbonnelii H. Sudre 322. (E. chlorotica Jord.) 369. (E. curtipes Jord.) 370. (E. elongata Rosen) 369. (E. erratica Jord.) 369. (E. furcipila Rosen) 370. (E. glabrescens Jord.) 369. (E. glaucina Rosen) 369. (E. maiuscula Jord.) 369. E. mai. forma hercynica Hermann 349. * (E. medioxima Jord.) 369. . occidentalis Jord.) 370. (E. procerula Jord.) 369. (E. psilocarpa Jord.) 369. (E. rigidula Jord.) 370. (E. scabra Rosen) 369. (E. spathulifolia Jord.) 369. (E. stenocarpa Jord.) 369. CE. subtilis Jord.) 269. (E. tenuis Jord.) 369. (E. verna y. glabrescens Hausskn.) 369. (E. verna var. maiuscula Hausskn.) 370. (E. verna 8. stenocarpa Hausskn.) 369. (E. verna 8. typica Beck) 370. (E. violacea. Rosen) 369, (E. vivariensis Jord.) 369. (E. vulgaris DC.) 369. (E. vulgaris $. typica Beck) 369. T erucoides (DC.) V. Calest. 44. E. fruticulosum (Cyr) V. Calest. 544. E. Gravinae (Ten.) V. Calest. 544. E. palustre (Pir.) V. Calest. 544, E. procumbens (Pir.) V. Calest. 544. E. repandum (DC.) V. Calest. 544. (E. virgatum Presl) 541. Eryngium commutatum Wolff 306. E. Ekmanii Wolff 414. E. Endlichii Wolff 306. E. Harmsianum Wolff 415. X E. heteracanthum (E. campestre L. X creticum Lam.) Teyber 252. E. Painteri Hemsl. et Rose var. gigantophyllum Wolff 307. (Erysimum alliaceum Salisb.) 321. (E. Alliaria L.) 321. E. australe Gay var. Baldaccii Pamp. 350. (E. Boryanum Bald.) 350. E. cheiranthoides L. $. Choroschkov 226. E. cuspidatum M. B. forma pumilum Pamp. 351. E. erysimoides (Li) Fritsch 257. (E. officinale L.) 544. (E. pannonicum Cr.) 257. (Erythraea capitata Willd.) 437. (E. centaurium Pers.) 14. E. Chaneti Levl. 280. T oblongata Rosen) 369. E umbrosum 588 Index specierum. Erythraea curvistaminea Wittrock) 14. (E. Douglasii A. Gray) 14. (E. exaltata Coville) 14. (E. maritima [Willd.] Pers.) 257. (E. Muehlenbergii Griseb.) 14. (E. spicata (L.] Pers.) 257. (E. tenuiflora Lk. et Hoffgg.) 257. (E. uliginosa |W. K.] Wittr.) 257. Eschweilera calyculata Pittier 473. E. Collinsii Pittier 473. (Eucephalus glaucescens Greene) 271. E. glaucophyllus Piper 271. (Eugenia edulis Vell) 188. 80 Eulophia na Bailey 80. (Eunanus ‘Cusickii Greene) 258. (E. Douglasii Benth.) 268. Euonymus coreanus Lévl. 284. Euphorbia aggregata Berger 88, E. candelabrum Trémaux var. Ery- thraeae Berger 87. E. Chamaesyce L. var. villosa Reynier213. E. Cooperi x E. Br. 88. E. dulcis L. b. longeradiata Bolzon 255. E. echinulata Radlk, 189. (E. enneagona Berger) 88. ^ E. enopla Boiss. var. dentata Berger 89. E.:Franckiana Berger 87. E. Gilberti Berger 84. E. impervia Berger 85. E. Ledienii Berger 88. E. Morinii Berger 89. (E. natalensis Hort. 86.) E. neutra Berger 86. E. pseudocactus Berger 87. E. pteroneura Berger 84. eeng Vahl var. 4 laevis Merino E. Rossiana. Pax 162. E. setosa Radik. 190. E. similis Berger 86. E. Stapfii Berger 85. (E. Stuhlmannii Schweinfurth) 85. CE. tetragona Beck.) 84. Evonymus semiexserta Koehne 54. Exochorda Giraldii Hesse 347. Exolobus albomarginatus Pittier 531. F. Ficus Blinii Lévl. et Vant. 550. F. Jamini Lévl. et Vant. 550. F. Letaqui Lévl. et Vant. 550. F. Michelii Lévl. 61. F. Porteri Lévl. et Vant. 550. F. retusiformis Lévl. 549. F. Schinzii Lévl. et Vant. 550. F. suberosa Lévl et Vant. 549, Gre simplex (L.) W. F. Wight Forsythia Giraldiana Lingelsheim 92. Franizia Pittier nov. gen. 536. F. montana Pittier 536. F. Pittieri (Cogn.) Pittier 537. var. quinqueloba (Cogn.) Pittier 538. Fraxinus Fauriei Lévl. 285. F. excelsior L. var. heterocarpa C. Bertrand 445. G. Gagea coreana Lévl. 360. Galactia glaucescens H. B. K. var. macrocarpa Hassler 204. G. grewiaefolia Taub. var. mucro- nulata Hassler 128. (G. Hassleriana Chod.) 127. G. macrophylla Taub. var. ovalifolia Hassler 126. G. rugosa Chod. et Hassler var. sericea Hassler 128. forma transiens Hassler 205. var. 8. genuina (Benth.) Hassler 205. var. y. intermedia Hassler 205. forma ovalifolia Hassler 205. forma longifolia Hassler 205. var. d guaranitica Hassler 206. forma rupestris Hassler 206. forma vulgaris Hassler 206. | A Subforma latifolia Hassler 206. forma angustifolia Hassler 206. subforma erecta Hassler 206. G. scarlatina Taub. var. brevibracteo- lata Hassler 206. forma villicalyx Hassler 206. forma sericicalyx Hassler 206. forma ruficalyx Hassler 207. G. speciosa Britt. var. acutisepala Hassler 126. forma argentina (Gris.) Hassler 126. forma paraguariensis Hassler 127. G. stenophylla H. et A. var. genuina (H, et A.) Hassler 127. var. Hassleriana (Chod.) Hassler 127 var. intermedia Hassler 127. var. virgata (Benth.) Hassler 127. forma albiflora Hassler 127. forma roseiflora Hassler 128 Galactites tomentosa Moench var. albi- flora Conill 33. var. 2 microcephala Merino 286. Galeandra camptoceras Schltr. 454. Galium arenarium var. ellipticum Si- mon 213. (G. boreale L. 8. pseudo-rubioides Schur) 227. (G. intercedens H. Lindberg) 32. G. ec tschaticum var. oreganum (Britton) X G. Lindbergii Giraudias 32. a is: subsp. puberulum Piper G. nevadense B. et R. var. vestitum Pau 134. (G. oreganum Britton) 268. aura G. palustre L. 8. maximum (Moris) H. PTT en, m. k Index specierum. 589 Br. var. 227. Galium parisiense L. var. A. J. Ewart 411. G. pusillum Webb) 134. tenerifrons Choroschkov australe G. rubioides L. 8. leiocarpum Chorosch-' kov 237. «. trichocarpum Choroschkov 227. G. rubrum L. f. pseudoobliquum H. raun. M subrubidum Wilczek et Vacc. @. teres Merino 63. G. vernum Scop. var. Merino 63, . Ganua nov. gen, Pierre 318. Garcinia tinctoria (DC.) W. F. Wight Gaya pilosa K. Sch. var. microphylla assler 40. Genista cordifolia Porta 482. G. tinctoria L. b. acutifolia Bolzon 254. @. virgata Ait. var. Teneriffae Bur- chard 551. | (Gentiana centaurium L.) 14. e. beet Rottb, var. tonsa Lunell G. heptaphylla Balf. fil. et Forrest 153. G. leptoclada Balf. fil. et Forrest 132. Wi ornata Wall. var. alba G. Forrest (G. orn. var. obtusa Franch.) 385. G. scariosa Balf. fil. et G. Forrest 154, G. taliense Balf. fil. et G. Forrest 154. G. Trailliana G. Forrest 152. G. Veitehiorum Hemsl. 385. Gentilia Beille nov. gen. 319. (Geranium austriacum Wiesb.) 436. ? G. Knollii Britt.) 436. . Kurdicum Bornm. 82. (G. lividum L’Herit.) 436. G. palustre L. De trifidum Litwinow 226. 3 lasiopodon G. phaeum subsp. A. austriacum iesb. 436. G. phaeum L. subsp. B. lividum (L'Hérit. v. Hayek 436. (G. phaeum $. lividum Koch.) 436. sanguineum L. «œ. latipartitum Petunnikov 227. (G. silvaticum B. parviflorum $. eglan- dulosum Strobl) 436. G. silvaticum L. d. Stroblii v. Hayek. 436. Geum Fauriei Levl. 281. G. sachalinense Lévl. 281. Gilia bicolor (Nutt.) Piper 15. a (@. gracilis var. glabella Suksdorf) 15. (G.. grandiflora var. diffusa Mulford) 5. G. humilis (Greene) Piper 15. var. glabella (Greene) Piper 15. (G. microsteris Piper) 15. : (G. tenella Benth.) 15. (Glyceria distans var. reptans Hart- mann) 77. (G. maritima [vilfoidea] Simmons) 77. (G. maritima f. vilfoidea Gelert) 77. G. maritima var. reptans (Hartm.) Simmons 77. (G. reptans Krok) 77. (G. vilfoidea Th. Fries) 77. . Gnaphalium luteo-album L. forma ramulosum Merino 64. Gnephosis Baracchiana A. J. Ewart and White 412. . Godetia caurina Abrams 12. Gonolobus dubius Pittier 480. G. magnifolius Pittier 478. G. pseudobarbatus Pittier 479. (@. reflexus Hemsley) 477. (Gourliea chilensis Gay) 489. @. spinosa (Mol) Skeels 489. Graffenrieda parviflora Cogn. 1. Gratiola officinalis var. latifolia Hum- bert 371. (Grindelia discoidea Nutt.) 270. G. nana var. columbiana Piper 270. (G. nana var. discoidea A. Gray) 270. Guioa microphylla Radlk. 196. Gunnera albocarpa (T. Kirk) Cockayne 1. (G. monoica Raoul var. albocarpa T. Kirk) 221. (Gymnadenia gracilis Miq.) 107. ; G. Mitostigma (Blume) Makino 107. (G. pinguicula Bretschn.) 107. (G. tryphiaeformis Reichb.) 107. (Gymnogramme lanceolata Catal.) 113. (G. salicifolia Mak.) 118. (Gypsophila cretica S. et S.) 48. (G, fastigiata L. var. Benacensis Rigo) (G. glandulosa Porta 482. (G. papillosa Porta) 482. H. Habenaria Hauman- Mercki Hicken 304. (Harpaecarpus exiguuns var. macrocepha- lus Suksdorf) 271. Hedeoma costata Hemsl. 311. H. Drummondii Benth. 310. Helichrysum Stoechas DC. var. 3 macro- cephalum Merino 64. ` var. pendulinum Conill 157. Helicteres acuminata R. E. Fries 376. (H. corylifolia Sp. Moore) 378. (H. Gardneriana St. Hil. et Naud.) 379. (H. guazumoefolía Pilg., non H. B. K.) 376. H. guazumaefolia H. B. K. var. Gard- neriana (St Hi. et Naud.) R. E. Fries 379. (H. guazumaefolia H. B. K. var. parvi- folia K. Schum.) 379. H. Lindmanii R. E. Fries 378. 590 Index specierum. Helicteres Pilgeri R. E. Fries 376. H. retinophylla R. E. Fries 377. Heliosperma Rohlenae Vandas 300. Helipterum Guilfoylei A. J. Ewart 407. Helleborine longifolia Rendle et Britten 437 Helleborus niger L. subsp. A. niger (L.) v. Hayek 319. | Hibbertia stricta R. Br. var. Readeri A. J. Ewart 412. Hibiscus cupreus Pamp. 351. H. furcellatus Desc. var. scaber R. E. ries 39]. (H. simplex L.) 488. Hieracium bifidum Kit. var. oligadenum H. Sudre 33. H. cardiophyllum Jord. var. vinosum H. Sudre 213. H. comatulum Jord. var. titanophilum H. Sudre 33. H. commixtum Jord. var. Charbonnelii Sudre 323. H. lycopifolium Froel. var. Scholzianum ax 93. H. neonigritum (macilentum X alpinum?) Pax 93. H. rupicolum Fr. var. 2 foliiferum Me- rino 287. H. umbellatum L. var. 3 angustifolium Merino 287. Hippocratea obovata Pittier 470. Hippuris Fauriei Lévl. 280. (Homalobus campestris Nutt.) 11. (H. decumbens Nutt.) 11. (Homopappus racemosus Nutt.) 210. Er. wen carthamoides (Hook.) Piper var. Cusickii (A. Gray) Piper 270. E. Een var. mollis (4. Gray) Piper H. Hallii (A. Gray) Piper 270. H. hirta (A. Gray) Piper 270. H. lanuginosa (A. Gray) 210. H. Lyallii (A. Gray) Piper 270. H. racemosa (Nutt.) Piper 270. H. stenophylla (A. Gray) Piper 271. Hydrangea cinerea Small forma sterilis A. Rheder 343. H. sachalinensis Levi. 282. H. Taquetii Lévl. 282. H. tilisefolia Lévl. 282. (Hydrocharis Bodinieri Levl. et Vant.) Hymenocardia obovata Beille 319. Hypericum acutum Moench var. undu- latum (Schousb.) Pan 184. _ (H. baeticum Boiss ) 134. H. parviens Thbg. var. plurinervium vi 451. H. montanum L. forma imperforatum Vacc. 328. H. Nakaianum Lévl. 452. (H. undulatum. Schousb.) 134. Hyptis mutabilis (Rich.) Briq. var. spi- cata (Poit.) Briq. 311. H. urticoides Kunth. 311. I Iberis Lagascana DC. var. Eliasii Sen. et Pau 211. Ilex crenata Vhunbg. forma microphylla Maxim. 346. Impatiens Abbatis Hook. f. 177. I. arguta Hook. var. Bulleyana Hook. 341. . atherosepala Hook. 338. . attopeuensis Hook. f. 173. . Aureliana Hook. f. 172. . Balansae Hook. f. 177. Boni Hook. f. 176. Capusii Hook. f. 178. claviger Hook. f. 178. cyanantha Hook. f. 179. Ganpiuana Hook. 340. Harmandi Hook. f. 175. indochinensis Hook. f. 174. Lanessani Hook. f. 174. lasiophyton Hook. 339. lepida Hook. f. 180. leptacaulon Hook. 340. Leveillei Hook. f. 179. Martinii Hook. 339. Morsei Hook. 341. . piufanensis Hook. 338. semounensis Hook. f. 173. . Spireana Hook. f. 176. . verrucifer Hook. f. 174. zygosepala Hook. f. 175. Indigofera lespedezoides H. B. K. var. acutifolia Hassler 25. I. Rojasii Hassler 124. (Tpomoea acuminata Roem. et Schult.) MN RSS RS S RS S PS SS RSS SS PS SUR SES I. ancisa J. D. House 228. (I. angustifolia Choisy) 234. I. aprica J. D. House 234. (I. brachypoda Benth.) 230. (I. calophylla Wright) 232. (I. capparoides Choisy) 235. (I. capillacea var. patens A. Gray) 233. I. cissoides (Lam.) Griseb. var. guada- loupensis (Steud.) J. D. House 230. I. Curtissii J. D. House 235. I. desertorum J. D. House 229, I. durangensis J. D. House 228. I. Fawcettii Urban 231. (I. filipes Benth.) 233. I. heterophylla Orteg. var. aemula-J.. D. House 229. var. subcomosa J. D. House 229. (I. hirtiflora Mart. et Gal.) 229. I. Hochstetteri J. D. House 281. I. ignava J. D. House 230. I. invicta J. D. House 228. I. iostemma J. D. House 230. —— Index specierum. Ipomoca lacteola J. D. House 232. I. lenis J. D. House 228. I. Lindheimeri A. Gr. var. subintegra J. D. House 229. (I. macrantha Peter) 231. I. ¿ainutiflora (M. et G.) J. D. House (I. muricata Roth) 233. I. nicoyana J. D. House 233. (T. nil Gardn.) 230. I. ochracea (Lindl.) G. Don 235. I. oreophila J. D. House 229. -` (I. pandurata Conzatti et Smith) 232. (I. paroensis Peter) 235. I. patens (A. Gray) J. D. House 233. I. passifloroides J. D. House 238. T. , hillomega (Vell) J. D. House I. plicata Urban 231. I. populina J. D. House 231. I. praecana J. D. House 232. (I. Punctata Macf.) 230. I. Purpusi J. D. House 235. (Z. quinquefolia Hochst.) 231. I. rhomboidea J. D. House 234. I. Robinsonii J. D. House 236. I. rupicola J. D. House 233. I. umbraticola J. D. House 236. I. sabulosa J. D. House 232. var. hirtella J. D. House 232. var. mollicella J. D. House 232. I. sagittula J. D. House 234. I. seducta J. D. House 234. (I. setosa Griseb.) 231. I. setosa Ker. var. campanulata (Hallier f.) J. D. House 231. var. Pavoni (Hallier f.) J. D. House 231. (I. tenuifolia (Vahl) Kuntze 231. I. trifida (H. B. K.) G. Don var. yma- lensis J. D. House 235. I. tuxtlensis J. D. House 235. I. Vahliana J. D. House 230. (I. villifera House) 229. Iris himalaica W. R. Dykes 381. I. reticulata var. atropurpurea W. R. Dykes 381. J. (Jacaranda densicoma [Mart.]) 151. Jasione maritima Duf. var. campestris (Willk.) Merino 63. var. sessiliflora (Boiss. et Reuter) Pau et Merino 63. Juglans regia var. corcyrensis-Sprenger 342. Juniperus communis L. forma globosa Medwedew 448. forma ovata Medwedew 448. J: foetidissima Willd. var. squarrosa edwedew 448. J. morrisonicola Hayata 366. 591 (Jussieua japonica Lévl.) 138. J. prostrata (Roxb.) Lévl. var. Fauriei évl. 138. var. Philippiana Lévl. 138. var. Parmentieri Lévl. 138. K. Karwinskia Humboldtiana (R. et S) Zucc. 297. (Kentrophyta montana Nutt.) 11. (K. viridis Nutt.) 11. Keteleeria Esquirolii Levi. 60. K. formosana Hayata 367. Khaya madagascariensis Jumelle et Perrier de la Bathie 199. Kibera officinalis (L.) V. Calest. 544. K. polyceratia (L.) V. Calest. 544. Kochia Massoni A. J. Ewart 408. (Krynitskia Suksdorffii Greenm.) 267. (Kyllingia cayennensis Lam.) 94 (K. filiformis var. a. Griseb.) 94. (K. granularis Desf.) 94. L. Lactuca alliariaefolia Lévl. et Vant. 141. L. Beauverdiana Lévl. 450. L. Cavaleriei Lévl. 450. E, hoatiensis Lévl. 449. L. Kouyangensis Lévl. 450. L. Nakaiana Lévl. et Vant. 141. L. nummularifolia Lévl. et Vant. 421. L. quereus Lévl. et Vant. 140. L. Senecio Lévl. et Vant. 140. L. sonchus Lévl. et Vant. 449. L. Taquetii Lévl. et Vant. 140. L. Taraxacum Levl. et Nom. 141. Lamium amplexicaule X purpureum P. Coutinho 461. x L. Coutinhoanum Fedde 461. (L. humile Maxim.) 111. L. maculatum L. d. immaculatum Si- reitsch. 227. . Landolphia mamavo Costant. et Poiss, 817. L. mamolava Costant. et Poiss. 317. Larix Cajanderii Mayr 90. L. Principis Rupprechtii Mayr 90. Lathyrus vernus Bernh. 3. flaccidus Ces. Pass. e Gib. b. angustifolius Bolzon 254. - Lavandula pedunculata Cav. 8. brevi- coma P. Coutinho 462. a. longicoma P. Coutinho 462. Lecythis costaricensis Pittier 473. Ledum columbianum Piper 13. Leea Dielsii Levi. 58. L. theifera Levl. 58. Legousia falcata (Ten.) Fritsch 257. Leontodon autwmnalis L. var. Merinoi Pau 286. 592 (Leontodon Boryi var. Pau) 135. L. farinosus Merino et Pau 287. (L. graecus Boiss. et Heldr.) 287. L. hispidus L. var. 3 pinnatifidus Me- rino 287. (L. incanus var. tenuiflorus forma fina- lensis Bicknell) 494. X L. nivatensis (Merino) Pau 135. (L. pyrenaicus var. nivatensis Merino) 35. microcephalus L. pyrenaicus Gouan a. pubescens Vacc. 64. b. Sommieri Vacc. 364. L. Taraxaci Lois. var. minor Merino 286. L. tenuiflorus Rchb. var. finalensis Bicknell 494. (Leonurus ambiguus Makino) 110. Lepechinia spicata Willd. 310. (Lepidium calycotricum Kze.) 133. (L. calycotricum var. brachystylum Willk.) 1 L. hirtum DC. var. brachystylum (Willk.) Pau 133. var. calycotricum (Kze.) Pau 133. (L. hirtum var. parvi m Pau) 133. (L. hirt. var. psilopterum Willk.) 133. Lepisanthes assamica Radik. 186. L. basicardia Radlk. 188 L. granulata Radlk. 187. L. Lamponga Radlk. 188. L, Listeri (King Mss.) Radlk. 187. (Leptochloa bipinnata Hochst.) 300. (Leptosiphon bicolor Nutt.) 15. Leucanthemum vulgare Lamk. var. 1 Casali Merino 64. var. 2 crassifolium ange pro Spec.) Morice 64 (CAMS p Limeum echinatum H. Walter 55. L. myosotis H. Walter 56, L. nummulifolium H. Walter 55. Limnanthemum coreanum Lévl. 284. (E? nymphaeoides Link) 437. CL. pue Gmel.) 437. | L. Taquetii Lévl, 285. (Limonia glutinosa Blanco) 489. (Linanthus bicolor Greene) 15. (Linaria Broteri Rouy) 217. L. caesia (Lag. DC. var. y. Broteri (Rouy) P. Coat, 217. (L. caes. 8. decumbens Lge.) 217. (L. caes. 8. maritima forma Broteri Sampaio) 217. (L. caes. B. maritima forma decumbens Degré o . caes. (Lag.) DC. var. 8. polygalaefolia (Hoffgg. et Lk.) P. out. 317. ^ (L. dealbata Hoffgg. et Lk.).217. | L. filifolia B. glutinosa Ficalho (non - Bss.) 217. Index specierum. var. 8. Welwitschiana (Rouy) P. Cout. 217. (Linaria lanigera Hoffgg. et Lk) 216. (L. meonantha Hoffgg. et Lk.) 218. (L. polygalaefolia Hoffgg. et Lk.) 217. (L. racemigera Rouy (non Lge.) 217. L. Ricardoi P. Cout. 217. L. spartea (L.) Hoffgg. et Lk. var. y. expansa Sampaio 218. var. d. meonantha (Hoffgg. et Lk.) P. Cout. 218. (L. sp. 8. ramosissima Bth.) 218. (L. sp. y. ramosissima Lge.) 218. (L. sp. y. virgatula Sampaio) 218. (L. spuria 8. racemigera Lange) 216. (L. supina y. maritima Ficalho) 217. (L. Welwitschiana Rouy) 217. Linociera Hassleriana (Chod.) Hass- er 44. (Linum catharticum Pospichal) 436. (L. catharticum L.) 436. L. cath. L. subsp. A. catharticum (L.) v. Hayek 436. subsp. B. suecicum (L.) v. Hayek 436. , — Lithospermum Komarovianum Levl. 280. Lobelia strictiflora (Rydb.) Lunell 247. Lomatium artemisiarum Piper 13. (L. macrocarpum var. artemisiarum Piper) 13. | Lonchocarpus sericeus H. B. K. subsp. paraguariensis Hassler 207. Lonicera amoena Zabel var. Arnoldiana E Korolkowii X tatarica) Rheder L. Fernandii Franchet f. c. Beissneri- ana Zabel 346. f. a. Franchetii Zabel 346. f. d leyceslertoides (Grübner) Zabel f. b. vesicaria (Komarow) Zabel 346. L. Korolko Stapf. var. aurora Koehne 1: Loxocalyx ambiguus Makino 110, L. humilis Magu 111. Loxogramme salicifolia Makino 118. (Lucuma spinosa Mol.) 489. | Lühea microcarpa R E. Fries 385. var. polymorpha Hassler 43. Lychnis flos-cuculi L. b. nana Bolzon Lycopodium Bradeorum Christ 20. Lycopus Cavaleriei Lévl. 423. L. coreanus Lévl. 423. L. europaeus L. var. sinensis Lévl. 423. . L. exaltatus L. fil. «. glabratus Sireitsch. 227. Lygodesmia juncea (Pursh) D. Don var. racemosa Lunell 247. Lythrum Salzmanni var. ambiguum A. Fouillade 212. S big " Mélandrium Index specierum. M. Macaranga quinquelobata Beille 319. . Machaeranthera canescens var. viscosa (Nutt.) Piper 271. f (Macronema molle Greene) 271. (Madia capitata Nutt.) 271. M. exigua var. macrocephala Suksdorf) Piper 271. (M. filipes var. macrocephala Suksdorf) . M. madioides (Nutt.) Piper 271. (M. Nuttallii A. Gray) 271. | M, sativa var. capitata (Nutt) Piper (M. sat. var. congesta Torr. et Gr.) 271. Maesa Boni A. DC. 353. M. parvifolia A. DC. 353. Mahonia Aquifolium forma albo-varie- gata v. Schwerin 348. forma amabilis v. Schwerin 348. forma aucubifolia v. Schwerin 348. forma aureo-variegata v. Schwerin 348. forma lutescens v. Schwerin 348. M. arguta Hutchinson 365. ( M alacocarpus Courantii Salm-Dyck) (M. tephracanthas K. Schum.) 224. Malvastrum hypomadarum Sprague 367. M. scabrum Grcke. var. paragüariense Hassler 34. Mamillaria Celsiana Lem. var. guate- malensis Eichlam 240. M. ceratites Quehl 431. M. chapinensis Eichlam et Quehl 236. M. pseudoperbella Quehl 434. (Mariscus cagennensis Urban) 94. (M. cyperoides Urban) 93. (M. flavus Vahl) 94. (M. gracilis Vahl) 94. (M. Sieberianus Nees) 93. ‘Marrubium vulgare L. B. Benth. 308. Marsdenia nicoyana Pittier 478. Martretia Beille nov. gen. 319. Mascarenhasia Geayi Costant. et Poiss, 317. M. Kidroa Costant. et Poiss. 317. Matricaria coreana Lévl. et Vant. 169. (Mayepea Hassleriana Chod.) 44. . Maytenus phyllanthoides Benth. var. ovalifolia Loes. 291. Maxillaria microphyton Schltr. 457. Medicago lupulina L. var. umbelloides Brachet 211. rubrum (Weig.) Garcke subsp. lapponicum N: inosinapis a icaulis ( ye | Calest. 544. — L M. boetica (Boiss.) V. Calest. 544: (M. communis Spenn.) 544. 82: M. nigra (L.) V. Calest. 544. Repertorium novarum specierum. VIII. lanatum T Menyanthes 593 Melastoma Esquirolii Lév], 61. (Melocactus tephracanthus Link et Otto) (Melochia Benthami K. Sch.) 373. (M. carthaginensis Willd.) 373. M. decumbens R. E. Fries 372. (M. fasciculata Benth.) 121. M. hermannioides St. Hil. var. lanceo- lata Hassler 122. var. lacinulata (K. Sch. et Hass- ler) Hassler 122. (M. lacinulata K. Sch. et Hassler) 122. - (M. Missionum Ekman) 123. (M. Morongii Britton 121. (M. Mor. Britt. var. denudata R. E. Fries) 122, 372. M. parvifolia H. B. K. var. fasciculata (Benth.) Hassler 121. . forma microphylla Hassler 121. subforma transiens Hassler 121. forma typica Hassler 121. var. genuina (H. B. K.) Hassler 120 forma induta Hassler 120. var. Morongii (Britton) Hassler 121. forma genuina Hassler 121. . forma intermedia Hassler. 121. subforma denudata (R. E. Fries) ` Hassler 121. forma heterophylla Hassler 122. forma tomentosa Hassler 122. forma typica Hassler 122. M. pyramidata L. var. pseudotomen- tosa Hassler 122. | M. ramuliflora (Miq.) R. E. Fries 373. M. stricta K. Sch. forma Missionum (Ekman) Hassler 123. M. tomentosa L. var. mattogrossensis R. E. Fries 372. M. ulmarioides St. Hil. forma albo- villosa R. E. Fries 372. (M. ulmifolia Benth.) 373. | Mentha aquatica L. var. y. brevidentata P. Coutinho 459. = var. 8. Broteriana P. Coutinho 458. (M. arvensis var. lanata Piper) 267. (M. arv. var. perardi Briq.) 267. (M. borealis Michx.) 267. . M. canadensis var. borealis (Michx.) Piper 267. (M. can. var. glabrata Benth.) 267. var. lanata Piper 267. (M. hirsuta Brot.) 458. "ud M. intrusa (M. rotundifolia X viridis) Coutinho ve PE" Wi M. Zeie var. . 8. tomente (Hoffgg. et Link) T. Coutinho 459. M. rotundifolia var. glabra Brot.) 458. (M. tomentella Hoffgg. et Link) 459. trifoliata L. b. macrophylla Bolzon 255. er c. microphylla Bolzon 255. 38 594 Index specierum. (Menziesia aleutica Spreng.) 112. (M. phylicifolia Fisch.) 112. ( M. polifolia Sm.) 437. Mertensia ambigua Piper 158. M. brachycalyx Piper 159. M. Horneri Piper 160. M. infirma Piper 158. . laevigata Piper 158. . leptophylla Piper 159. . nutans var. subcalva Piper 161. . pubescens Piper 160. . pulchella Piper 159. var. glauca Piper 160. Mesembrianthemum apodanthum Schltr. et Diels 148. - M. ebracteatum Schlechter et Diels 149. M. gymnocladum Schltr. et Diels 149. M. odontocalyx Schltr. et Diels 149. M. Paxianum Schltr. et Diels 150. M. rhopalophyllum Schltr. et Diels 148. M. Schultzei Schltr. et Diels 148. (Maeteima decipiens Pittier, non Schltr.) M. fallax Pittier 475. M. sepicola Pittier 476. Miconia Buchtienii Cogn. 2. M. congesta Cogn. 2. Microrhamnus ericoides Gray 297. M. Taquetii Levi. 284. (Microsteris humilis Greene) 15. (M. glabella Greene) 15. ` (Mimosa adianthifolia Schum.) 488. M. argillicola Hassler 558. subsp. major Hassler 558, var. intermedia Hassler 559. (M. asperrima Benth.) 560. M. Balansae Micheli var. Rojosiana Hassler 557. , M. gracilipes Harms var. suffruticosa > assler 557. forma armata Hassler 557. forma inermis Hassler 557. (M. lupinoides Chod. et Hassler) 559. M. nervosa Boug. var. macrophylla ' . Hassler 559. Dl var. lupinoides (Chod. et Hassler) Hassler 559. ERREK (M. nervosa forma ferruginea Chod. et ` Hassler) 559. ` ` (M. nervosa forma glabrescens Chod, et Hassler) 559. (M. nervosa forma hirsuta Chod. et Hassler) 559. (M. papposa Benth. var. uninervis Chod. et Hassler) 559. M. rudis Benth. var. asperrima . Benth.) Hassler 560. ' var. genuina Hassler 560. forma intermedia Hassler 560, forma latifoliolata Hassler 560. M. uninervis (Chod. et Hassler) Hass- ler 559. Mimulus alpinus (A. Gray) Piper 268. (M. caespitosus Greene) 268. M. Cusickii (Greene) Piper 268. (M. Douglasii A. Gray) 268. (M. lutens var. alpinus A. Gray) 268. (M. nanus var. subuniflorus Hook. et Arn.) 268. (M. Scouleri var. caespitosus Greene) 268. M. datbuniflorus (Hook. et Arn.) Piper 268 (Miscanthus condensatus Hack.) 488. (Mitostigma gracilis Blume) 107. (Molinia distans var. reptans Hartman) Ti Monogramme paradoxa (Fée) Bedd. var. novoguineensis Rosenst. 164. . Morkillia Rose et Painter nov. gen. 243. M. acuminata Rose et Painter 243.” . M. mexicana (Mog. et Sessé) Rose et Painter 243. Mormodes lobulatum Schltr. 456. Mortonia Greggii Gray 295. (Morus nigra Matsum.) 112. . M. rubra L. var. japonica Makino 112. Muehlenbergia trifida Hack. 518. Musineum Ehrenbergii Wolff 524. (Mussaenda frondosa var. grandifolia Hook.) 335. : (M. macrophylla Wall.) 335. = M. Sanderiana H. N. Ridley 384. :: M. Treutleri Stapf 335. ` (Myagrum Alyssum Mill.) 370. (M. dentatum Willd.) 370. Qu . sativum y. L.) 370. . _ yginda eucymosa Loes et Pitt. 298, 470. VT M. Gawmeri Loes.. 295. . , Myosotis albida (T. Kirk) Cheesem. 222. (M. alpestris Schmidt) 182. (M. capitata subsp. albida T. Kirk) 222. (M. capitata Hook. f. var. albiflora 4. B. Armstg.) 222. ES C Ta M. sylvatica Hoffm. subsp. alpestris (Schmidt) Simmons 182. ` (M. sylvatica var. sleet Koch) 182. Myrciaria edulis (Vell) Skeels 488. ' (Myrobalanus Balansae O. K.) 45. N. . Nardurus maritimus (L.) Janchen 257. (N. unilateralis [L] Boiss.) 257. . (Nasturtium officinale R. Br.) 436. (Nematopogon densicoma [Mart.] Bur. et K. Schum.) 151. tuer Neochevaliera Beille nov. gen. 319. (Nepeta Boissieri var. laciniata Wk.) 136. Ay Loteria L, B. immaculata Sireitsch. NM epetella L. var. Boissieri (Wk.) Pau (Nephelium chryseum ? - Radlk, [non Bi) —— E IN Ed Index specierum. 595 Nephelium dasyneurum Radlk. 195. (N. mutabile var. pallens Hiern) 193. N. obliquinerve Radlk. 195.. N. pallens Radlk. 193. N. subfalcatum Radlk. 194. N. tuberculatum Radlk. 194. Nephrodium argentinum Hieron.) Hicken var. major Hicken 275. N. effusum (Swartz) Baker var. tenue Hicken 276. N. Etchichuryi Hicken 275. {Nitraria Billardieri DC.) 420.: N. Roborowskii Komarow 420. (N. Schoberi Aitchison) 420. N. Schoberi Gmel. var. y. Billardieri Komarow 420. Nothofagus megalocarpa C. Reiche 251. Nothopanaz parvum (Kirk) Cockayne 221. Nymphaea alba var. oocarpa Casp.) 320. (N. biradiata Sommerauer) 320, Nymphoides peltatum (Gmel.) ‘Rendle et Britten 437, ` O. Oberonia borneensis Schltr. 563. Odontadenia Kochii Pilger 151. (Oenothera biennis var. canescens Torr. et Gr.) 12. * dd. 5, gy var. strigosa (Rydber, iper 12. O. Heribaudi LA 280. ES ^ ad (O. marginata Nutt.) 12. (O. Nuttallii Torr. et Gr.) 12. : (O. tanacetifolia Torr. et Gr.) 12. . . Olearia divaricata Cockayne 223. O. homolepis F. v. M. var. pilosa A. J. Ewart 410. \ O. Toppi A. J. Ewart and White 412. Olyra semiovata Trin. var. pubescens ack. 46, (Onagra strigosa Rydberg) 12. Oncidium Beyrodtianum Schltr. 572. Ononis pusilla L. forma macrantha Vacc. 329. O. rotundifolia forma cuneata Vacc. 329. Onosma asperrimum Bornm. 542. 3. latifolium Bornm. 542. O. Haussknechtii Bornm. 543. ` O. macrophylium Bornm. 539. O.nemoricolumHausskn.etBornm.541. O.. Sintenisii Haussknecht. 540. . . Ophioglossum vulgatum var. Eingleria- num Ulbrich 49. Ophiopogon Taquetii Lévl. 171.. Ophrys | Arachnites (L.) Lam. forma ` elongata A. Terracciano 492, forma longebracteata A. Terracci- ano 492. "E O. bombyliflora Lk. forma elongata A. Terracciano 492. O. fusca Lk. forma maxima Terracci. ano 493. E Ophrys lutea Cav. forma grandiflora Terracciano 493. O. ripaensis Porta 485. O. tenthredinifera W. 8. neglecta (Parl.) forma gracilescens A. Terrac. 492. Opuntia guanicana (K. Schum.) Gürke O. utahensis J. A. Purpus 428. Orchis candida Terracciano 493. O. laxiflora a. typica forma albiflora Terracciano 493. forma grandiflora Terracciano 493. O. papilionacea L, «. typica forma vexillifera A. Terracciano 493. O. tridentata Scop. a. typica forma com- mutata (Tod.) Terracciano 493. Oreocarya spiculifera Piper 161. (Origanum creticum Brot., non L.) 460. (O. creticum macrostachyum Brot.) 460. (O. macrostachyum Hoffgg. et Link) 460. (O. virens Ficalho) 460. (O. virens Rouy) 460. O. vir. Hoffgg. et Link «. genuinum P. Coutinho 460. . B. macrostachyum P. Coutinho 460. (0. vir. B. spicatum Rouy) 460. (O. vulgare Brot., non L.) 460. (O. vulg. 8. prismaticum Ficalho) 460. (O. vulg. virens Brot) 460. Ormenis nobilis J. Gay var. 2 angusti- flora Merino 64. - Ornithidium costaricense Schltr. 456. (Ornithopus ebracteatus. Brot.) 437. Osyricera ovata Bailey 80. Otophora resecta Radik. 189. Oxalis corniculata L. var. trichocaulon Lévl. 284. " Oxycoccus coccus var. intermedius (A. Gray) Piper 14. : Oxypetalum cordifolium (Vent.) Schltr. 531. D. O. huilense Pittier 532. P. . ' i Pachylophus canescens Piper 12. P. marginatus (Nutt.) Piper 12. Paeonia Veitchii t. Lynch 383. Palicourea glabrata H. Winkl. 3. P. mollis H. Winkl. 4. P. obliqua H. Winkl. 4. (Panax simpler Forst. f. var. parvun T. Kirk) 221. l Panicum Dusenii Hack. 513. P. ( Digitaria) Fiebrigii Hack. 46. . Papaver Kerneri v. Hayek B. puniceum v. Hayek 320. P. radicatuwm:-Rottb. var. Hartianum Simmons 77. P. Schinzianum Fedde 573. | P. Sendtneri A. Kerner 8. roseolum . v. Hayek 320. P. Tinei Lanza 48. 38* 596 Index specierum. Parnassia (Saxifragastrum) Petitmen- gini Lévl. 285. Passerina hirsuta L. var. microphylla Reynier 34. ( Patrinia ceratophyl a Hook.) 268. Pavonia apiculata R. E. Fries (117) 392. P. campestris R. E. Fries (114) 391. (P. diuretica St. Hil.) 114. P. Gürkeana R. E. Fries 497. var. «. major R. E. Fries 498. var. 8. minor R. E. Fries 498. (P. hastata Cav. var. a. pubescens Gürke f. a. longifolia Gürke) 397, 497. (P. Hieronymi Gürke) 116. P. laetevirens R. E. Fries (30), 394. P. lanata R. E. Fries 396. P. Malmeana R. E. Fries 499. P. mattogrossensis R. E. Fries 395. P. melanommata Rob. et Seaton var. Pringleana R. E. Fries 391. (P. Morongii Morong, non Sp. Moore) 118. . (P. opulifolia Sp. Moore) 31. (P. opulifolia Sp. Moore var. major Sp. Moore) 31. (P. orbicularis Ulbr.) 115, 116. P. platyloba R. E. Fries 393. P. prionophylla R. E. Fries 397. P. rosa-campestris A. Juss. var. tomen- tella R. E. Fries 394. P. sagittata A. Juss. var. «. genuina R. E. Fries 395. var. 8. conjungens R. E. Fries 396. P. sapucayensis Hassler 42, P. Schrankii Spr. var. angustifolia R. E. Fries 395. (P. sidifolia H. B. K.) 114. P. subhastata Tr. et Pl. var. laetevirens (R. E. Fries) Hassler 30. u^ paludosa Hassler var. e. mollis assler forma y, opulifolia (Sp. Moore) Hassler 31. P. Urbaniana Gürke var. y. macrantha R. E. Fries 499. (Pedicularis caespitosa Webb) 136. (P. comosa Boiss.) 136. P. com. L. var. nevadensis Pau 136. P. eegen L. var. y. latifolia P. Cout. (P. verticillata Boiss.) 136. P. verticillata L. var. caespitosa (Webb) Pau 136. Peireskiopsis autumnalis Eichlam 237. Pentopetia androsaemifolia Decaisne var. cordifolia Costantin et Gallaud 437. var, Cowani Costantin et Gallaud 7 n" lanceolata Costantin et Gallaud 8 subsp. multiflora Boivin 438. Se, ovalifolia Costantin et Gallaud subsp. pilosa Costantin et Gallaud 438. var. scabra Costantin et Gallaud 437. Pentopetia Boivini Cost. et Gall. 444. P. Cotoneaster Decaisne subsp. Acustelma Costantin et Gallaud 443. subsp. glabra Costantin et Gallaud 442. subsp. Pentopetiopsis Costantin et Gallaud 443. subsp. Thouarsii Costantin et Gal- laud 441. P. graminifolia Costantin et Gallaud 440 P. pinnata Cost. et Gall. 443, (Pentopetiopsis ovalifolia Cost. et Gall.) (Pentstemon Cardwellii Howell) 267. (P. Davidsonii Greene) 267. P. fruticosus var. Cardwellii (Howell) iper 267. P. Menziesii var. Davidsonii (Greene) Piper 267. | (P. ovatus var. pinetorum Piper) 267. P. pinetorum Piper 267. (P. veronicaefolius Greene) 267. Perilla Cavaleriei Levl. 425. Petrocallis pyrenaica R. Br. var. pubes- cens Vaccari 327. (Petroselinum sativum Hoffm.) 257. P. vulgare (Lam) Fritsch 257. (Peumus rubra Mol.) 488. Phaca conjuncta (S. Wats.) Piper 11. P. convallaria Greene) Piper 11. P. decumbens (Nutt.) Piper 11. P. misera (Dougl.) Piper 11. P. serotina (Nutt.) Piper 11. P. viridis (Nutt.) Piper 11. Phacelia glandulifera Piper 15. Phalaenopsis cruciata Schltr. 457. (Pharbitis acuminata Choisy) 230. . Phaseolus angularis (Willd) .W. F. Wight 488. i Philibertia reflexa Pittier 475. Phlomis Esquirolii Lévl. 425. P. tuberosa L. 8. longifolia Sireitsch. 227. a. typica Sireitsch. 227. . (Phragmites longivalvis Steudel) 488, P. vulgaris var. longivalvis (Steud.) W. F. Wight 488. Phyllanthus acida (L.) Skeels 488. P. Lauterbachianus Pax 325. P. petraeus Beille 319. Phyllodoce aleutica (Spreng.) Makino 112. P. nipponica Makino 111. (P. Pallasiana D. Don) 112. (P. taxifolia Boiss.) 111. (P. taxifolia Franch.) 111. (P. taxifolia Maxim.) 111. (P. taxifolia B. aleutica Herd.) 112. Phyllonoma tenuidens Pittier 466. P. triflora Pittier 466. (Ph "a Sp wm verticillatum (W. K.) is. : P f ania: P À Index specierum. Physostegia formosior Lunell 246. Picea Mastersii Mayr 91. (P. Maximowiczii hort., non Regel) 91. (P. obovata var. japonica hort., non Max.) P. Tschonoskii Mayr 91. Picridium tingitanum Desf. var. gadita- num Merino 287. Pinellia cochinchinense (Blume) W. F. Wight 488. Pinus Argyi Lemée et Lévl. 60. ' var. longevaginans Lévl. 60. P. Banksiana forma Annae Schwerin P. Cavaleriei Lemée et Lévl. 60. P. levis Lemée et Lévl. 60. P. Mastersiana Hayata 365. P. montana Duroi var. caucasica Med- wedew 448. P. morisonicola Hayata 365. P. nana Faurie et Lemée 60. Piptadenia ` communis Benth. inermis Hassler 552. (Pirola dentata Smith) 13. (P. dentata var. integra A. Gray) 13. (P. pallida Greene) 13. P. picta var. dentata (Smith) Piper 13. var. integra (A. Gray) Piper 13. (P. sparsifolia Suksdf.) 13, Piscaria setigera (Hook.) Piper 11. Pithecolobium pithecolobioides (Harms) Hassler var. Harmsii Hassler 557. (P. reductum Malme) 557, var. reductum (Malme)Hassler557. Plantago coreana Levl. 284. P. Taquetii Levl. 283. P. Thalackerii Pau 137. Platystele Schltr. nov. gen. 565. Pl. bulbinella Schltr. 565. Plectaneia elastica Jumelle et Perrier de la Bathie 247. var. P. elastíca forma firingalavensis Jumelle 251. (P. firingalavensis Jumelle) 251. P. inutilis Jumelle et Perrier de la Bathie 249. Pleurogyne Forresti Balf. fil. 156. Pleurophora saccocarpa Koehne var. Fiebrigi Koehne 199. var. glabrescens Koehne 199. Pleurothallis lyroglossa Schltr. 566. Plumbago amplexicaulis Oliv. var. madagascariensis Pamp. 351. (P. zeylanica L.) 351. (Poa cynosoroides Retz) 300. P. evagans Simmons 78. P. glauca Vahl var. tenuior Simmoís 78. Podolepis Kendalli F. v. M. var. nanus A. f Ewart 408. Podolepis Spenceri A. J. Ewart 408. Polakowskia Pittier nov. gen. 538. P. Tacaco Pittier 538. | 597 Polia Dielsii Lévl. 285. olygala oxypterum Reichb, var. maj Lambert 423. de Polygonatum Esquirolii Lévl. 59. Polygonum Bonatii Lévl. 258. P. bistorta L. var. ramosum Zobel 349. P. Cavaleriei Lévl. 172. P. Convolvulus L. var. heterophyllum Merino 288. P. Esquirolii Lévl. 171. P. Komarovii Lévl. 171.. P. Marretii Lévl. 171. P. Posumbu Ham. var. pseudo-bar- batum Lévl. 258. P. sagittatum L. var. Hallaisanense Lévl. 171. P. Taquetii Lévl. 258. P. Thunbergii Sieb. coreana Lévl. 171. Polypodium Bamlerianum Rosenst, et Zucc. var. | (P. lonchitis Bory) 137. P. Sprucei Hook var. costaricense Christ 17. Polystichum aculeatum Sw. var. eury- lobum Rosenst. 164. P. tenggerense Rosenst. 161. Populus Bonatii Tél 445. P. macranthela Lévl. et Vant. 446. P. wutaica Mayr 92. Portulaca Vilmoriana Lévl. 259. (Potamegeton SE Balb. var. obscurus II virescens Caspary) 147. (P. alp. var. d. virescens Asch. et Graeb.) X P.argutulus (P. gramineus X nodosus) Hagstr. 147. series gramineifolia Hagstr. 147 forma puyensis Hagstr. 147. series nodosifolia Hagstr. 148. P. dentatus Hagstr. 146. P. lucens L. var. ventanicola C. M. Hicken 256. P. orientalis Hagstr. 146. P. parmatus Hagström 145. P. perfoliatus L. var. sachalinensis Lévl. 285. X P. prussicus ( P. alpinus X perfoliatus) Hagstr. 147. series I abbreviata Hagstr. p. 147. forma darkehmensis Hagstr. 147. series II alpinifolia Hagstr. 147. forma Feiplinensis Hagstr. 147. P. pusilus L. var. longepedunculatus. C. M. Hicken 256. P. stylatus Hagstr. 145. P. ziziiformis Hagstr. 146. Potentilla rubricaulis Lehm. var. arctica Simmons 75, P. me L. forma subternata Simmons 182. Primula acaulis (L.) Hill 9, caulescens Koch b. parviflora Bolzon 255. 598 Index specierum. i», Primula Bonatii Knuth 398. P. elatior var. Lingelsheimii Pax 93. Prosopis rubriflora Hassler 552. Prunus japonica Thunb. var. Engleri Kóhne 23. var. Thunbergii Kóhne 23. P. pennsylvanica L. fil var. saximon- tana Rehder 345. (P. Pseudocerasus Sargent) 344. P. Sargentii A. Rehder 314. P. Sweginzowii Kóhne 62. Pseuderanthemum seticalyx (C. B. Clarke) Stapf 335. Pseudotsuga Douglasii forma laeta Schwerin 312. Psoralea bituminosa L. var. anomala C. Bertrand 415. Pteris splendens Klf. var. pumila Rosenst. 277. Pterocaulon pilcomayense Malme73. Pterolepis boliviensis Cogn. 1. Pterostylis reflexa R. Br. var. inter- media A. J. Ewart 408. X Pulmonaria norica (P. Kerneri Wettst. X officinalis L.) Teyber 93. Pultenaea Gunnii Benth. var. flara A. J. Ewart 492. P. stricta Sims var. incurvata A. J. Ewart 410. (Pyrrocoma carthamnides Hook.) 270. (P. Cusickii Greene) 270. (P. hirta Greene) 270. (P. racemosa Torr. et Gray) 270. Q. (Quercus appennina Tineo) 252. vers var. corcyrensis Sprenger 343. var. microphylla Sprenger 343. var. umbrellifera Sprenger 343. Q. Ilex var. fagifolia Sprenger 343. @. vulcanica Boiss. et Heldr. y. nebro- densis Borzi 252. 8. pinnatifida Borzi 252. «. typica Borzi 252. (Q. wutaishanica Mayr) 92. (Quinaria lansium Lour.) 489. R. Radicula Nasturtium-aquaticum Rendle et Britten 436. (R. officinalis Groves) 436. (Ranunculus alismoides Bory) 132. R. angustifolius DC. var. alismoider (Bory) Pau 132. Ge engustifoling var. uniflorus Boiss ) R. Crosbyi Cockayne 221. (R. divaricatus Schrank $. terrestris Buch.) 226. R. eremogenes Greene .var. pubescens Lunell 244. Ranunculus pseudoflaccidus Petunnikow 226. var. emersus Pet. 226, R. Purshii Richardson 245. var. l. schizanthus Lunell 245. var. 2. dissectus Lunell 245. var. 3. geranioides Lunell 245. var. 4. radicans Lunell 245. var, 5. ‚Polymorphus Lunell 245, . repens L. subsp. fistulosus Rosen- dahl 352. (Raphanistrum Lampsana 8. ochrocyanca F. Gérard) 370. (R. Lamps. «. sulphurea F. Gérard) 310. R (Raphanus Raphanistrum f. concolor — Beck) 370. R. Raphanistrum L. B. ochrocyaneus (F. Gérard) v. Hayek 370. y. sulphureus (F. Gérard) v. Hayek (Rauwolfia stenophylla Donnell Smith) Rhacoma crossopetalum L. 295. R. Managuatillo Loes. 294. R. Urbaniana Loes. 295. Rhipsalis Harrisii Gürke 224. R. Novaësii (Loefgr.) Gürke 236. Rhododendron coombense Hemsl. 337. Ribes madrense Coville et Rose 243. (Riedleia dichotoma Turcz.) 373. Romulea anceps (Mer.) Bég. 216. (R. Bulbocodium var .debilis Samp.) 214. R. Cartagenae Bég. 215. (R. Columnae. P. Cout.) 216. R. gaditana (Kze.), Bég. 215. ` (R. Linaresii? Kze. 215. (R. Linaresii Parl. var. Gaditana Kunze) 215. (R. purpurascens Porta. et Rigò) 215. R. Saccardoana Bég. 216. R. uliginosa Kunze var. debilis Bég. 214. var. ambigua Bég. 214. var. flexiscapa Bég. 215. var. maritima Bég. 215. var rectifolia Bég. 215. Roripa at ss (Desv.) Britton var. glabrata Lunell 245. Rosa abietina Gren. var. Dematranea Lagg. et Pug. forma bavarica Schwertsch. 99. R. agrestis Savi var. pseudomentita R. Keller 329. var. pubescens Chr. forma lanuginea Schwertsch. 101. var. Vaccarü R. Keller 329. H. arvensis Huds. X gallica L. var. ensfeldensis Schwertsch. 106. var. horrida Schwertsch. 106. var. emi ban .R. Kell. forma hispidior Schwertsch. 106. R. britzensis Koehne 21. R. camina L. var. bihariensis Borb. forma Theodori Schwertsch: 102. ^ Cu! OF, GAREN ins betr Wisin Sk eos tot nre retreat mmm Index specierum. var. Blondaeana Crep. forma St. Walburgae Schwertsch. 103. . var. Erdneri Schwertsch. 102. var. eriostyla Borb. forma conspicua Schwertsch. 102. forma adunca Schwertsch. 102. var. hispiduloides Schwertsch. 101. var, jurensis Schwertsch. 102. var. latifolia Schwertsch. 101. var. montivaga Borb. forma compo- sita Schwertsch. 102. var. ololeia H. Br. forma lagenoides Schwertsch. 101. var. reginae Schwertsch. 103. forma eriostyloides Schwertsch, 103. var. saxicola Schwertsch. 102. var. Schottiana Ser. forma armata Schwertsch. 102. forma hypsisepala Schwertsch. 102. var. spuria Borb. forma Hadriana Schwertsch. 101. var. spuria Borb. forma monticola Schwertsch. 101. Rosa canina L. X gallica L. var. laeta Schwertsch. 106, R. Cavaleriei Lévl, 61. R. Chavini Rapin var. transitoria R. Keller 330. R. coriifolia Fries var. frutetorum H. Br. forma bispinosa Schwertsch. 106. var. Hoffmannii R. Keller 329. subsp. subcollinaSchwertsch. 105. var. Vaccarii R. Keller 329. R. dumetorum Thuill. var. comata Schwertsch. 103. form. mollissima Schwertsch. 103. var. comatoides Schwertsch. 104. form. accedens Schwertsch. 104. form. fertilis Schwertsch. 104. form. irregularisSchwertsch. 104. var. palatina Schwertsch. 104. var. platyphylla Chr. forma sphae- roidea Schwertsch. 103. form, umbrosa Schwertsch. 103. var. uncinelloides H. Br. forma subuncinelloides Schwertsch. 104. R. dwmetorum Thuill. X gallica L. var. Boreykiana R. Kell. forma grandi- flora Schwertsch. 107. T R. eliptica Tausch var. Billietii Chr. forma lanuginosa Schwertsch. 100. var. calcarea Chr. subforma swb- hispida Schwertsch. 100. var. genuina Schwertsch. 100. forma dolomitica Schwertsch. 101. forma longipedata Schwertsch. 1 var. spinifera Schwertsch. 100. (R. gallica X Jundzillii var. tolosana) 370, 371. 599 Rosa glauca Vill. Schwertsch. 104. form. separata Schwertsch. 105. var. concomitans Schwertsch. 104. var. denticulata R. Kell. forma Dorrii Schwertsch. 105. var. Jaccardii R. Keller 329. var. myriodonta Ohr. forma helio- phila Schwertsch. 105. var. pseudofalcata R. Kell. forma mecocarpa Schwertsch. 105. var. Sandbergeri Chr. forma dia- cantha Schwertsch. 105. Subsp. subcanina Schwertsch. 104. var. vallis fagorum Schwertsch. 105. R. Jundzillii Bess. var. Pugetii Crep. forma serrata Schwertsch. 99. R. Marretii Lévl. 281. R. micrantha Smith. var. permixta Borb, forma heteracantha Schwertsch. : R. montana Chaix var. intromissa R. Keller 330. impinellifolia L. var. lagenoides R. Kel. forma erubescens Schwertsch. var. oenocarpa (Gdgr.) H. Braun et Haring 96. var. piligera Schwertsch. 106, var. alcimonensis R. : R. rubiginosa L. subsp. columnifera Schwertsch. 100. var. macrostyla Schwertsch. 100. forma comosoides Schwertsch, 100. forma paupercula Sch wertsch. 100. R. sempervirens L. var. reptans Pons et Conill 32. Ge x R. losa S. var. allica Sudre 37 1. pseudog X R. speciosa Des. var. do-tolosana Sudre 370. R. Sweginzowii Koehne 22. R. tomentella Lem. var. bohemica H. Br. forma eminens Schwertsch. 101. subsp. uniserrata Schwertsch. 101. R. tomentosa Smith. var. subglobosa Car. forma anceps Schwertsch. 99. | forma fallax Schwertsch. 99. var. Seringeana Dum. forma poeci- lacantha Schwertsch. 99. (Rosmarinus laxiflorus Mariz) 462. R. officinalis L. 8. nutans P. Coutinho 462. a. vulgaris P. Coutinho 462. Roulinia Rensoni Pittier 477. Rubus andropogon Lévl. 58. R. calycacanthus Levl. 58. var. Buergerifolius Levl. 58. X R. ciliolentus (R. caesius L. X Bal- fourianus Blox?) Kinscher 371. R. coreanus var. Nakaianus Levl. 358. R. Feddei Lévl. et Vant. 549. R. Koehneanus Focke 335. R. Labbei Lévl. et Vant. 549. 600 Index specierum. Rubus stephanandria Levl. 358. R. subpauperatus Cockayne 221. (Rumex Acetosa Planellas) 288. X R. austriacus (R. alpinus L. X sil- vester Wallr.) Teyber 995. R. intermedius DC. var. pilosus Merino R. Planellae Pau et Merino 288. S. Saccolabium Coplandi Bailey 81. Sagittaria arifolia (Nutt.) Smith var. 5. cuneata (Sheldon) Lunell 244. var. 3. dimorpha Lunell 243. var. 1. monomorpha Lunell 243. var. 4. polymorpha Lunell 243. (S. cuneata Sheldon) 244. S. montevidensis Cham. et Schlecht. forma maculata C. M. Hicken 256. forma immaculata C. M. Hicken 256. Salicornia fruticosa L. var. subacaulis Merino 289. forma prostrata Merino 289. Salix fragilis L. var. vitellina Seringe ‘forma pendula Zobel 349. Salvia Alamosana Rose 310. S. baltoiflora Benth. 310. S. betonicoides Lévl. 421. S. Cavaleriei Lévl. 422. S. coccinea Juss. 310. S. cyanea Benth. 310. S. Esquirolii Lévl. 421. S. fulgens Cav. 310. . Greggii A. Gray 310. . hyptoides Mart. et Gal. 309. . lanceolata Willd. 309. . mexicana L. var. minor Benth. 310. . muscarioides Fernald 309. nana H. B. K. 310. S. occidentalis Sw. 309. S. Prunelloides H. B. K. forma minor es. 309. S. tiliifolia Vahl. 309. 8. tuberifera Lévl. 421. S. xalapensis Benth. 310. Sanic Dielsiana Wolff 524. Santolina rosmarinifolia L. var. cinerea Pau et Merino 64. Sapium anadenum Pittier 467. S. oligoneurum Schum, et Pittier 469. S. pachystachis Schum. et Pittier 469. S. pleiostachys Schum. et Pittier 467. S. sulciferum Pittier 470. S. thelocarpum Schum. et Pittier 468. (Satureja Calamintha [L] Scheele subsp. ascendens var. ascendens- Briq.) 460. subsp. b. montana (Hoffgg: et Link) P. Coutinho 460. - Saussurea affinis Spreng. var. conferta Léyl. et Vant. 451. (S. alpina Rchb. f.) 364. S. alpina DC. c. elata Vacc. 864. a. Reichenbachii Vacc. 364. NANDAN Saussurea Cavaleriei Lévl. et Vant. 401. S. Kouyteheensis Lévl. 452. S. Leontopodium Lévl. et Vant. 59. S. Taquetii Lévl. et Vant. 169. var. paniculata Levl. et Vant. 169. S. triceps Levl. et Vant. 169. S. turgaiensis B. Fedtsch. 497. Saxifraga aizoon Jacq. B. brachyphylla Shuttlew. 332. X S. Bernardensis (S. superbiflora X Murithiana Vacc.) Vacc. 332. S. biflora All. y. alba Vacc. 331. B. Chanousiana Vacc. 331. (S. exarata Hook., non Vill.) 76. S. groenlandica L. subsp. exaratoides Simmons 76. var uniflora (R. Brown) Simmons 7 X S. Hayekiana (S. subbiflora X Mu- rithiana Vacc.) Vacc. 332. S. Hirculus L. var. propinqua (R, Brown) Simmons 75. S. Hwteri Engler, non Ausserd. 332. (S. mixta Lap.) 76. S. ‚gnpositifolia L. c. alternifolia Vacc. (S. opp. forma alternifolia Engler) 330. S. opp. forma conferta Vacc. 331. S. opp. e. grandiflora Vacc. 331. (S. opp. var. grandiflora Engler) 331. S. opp. d. mollis Vacc. 331. (S. propinqua R. Brown) 75. (S. Rudolfiana Vacc., non Hornsch.) 331. (S. spuria Engl, non Kern. 332). (S. uniflora R. Brown) 75. Scabiosa Columbaria L. var. 2 nudi- caulis Merino 288. var. 1 integrifolia Merino 288. Scandivepres Loes. nov. gen. 292. S. mexicanus Loes. 292. Scaphyglottis subulata Schltr. 454. Scelochilus Langlassei Schltr. 572. Schaefferia cuneifolia Gray 295. Schismus arabicus Nees var. violaceus Muschler 301. (Schmidelia Cobbe Wight) 185. (Sch. glabra [non Roxb.] Hook. f. et Thoms.) 186. (Sch. serrata [non DC.] Wight) 185. Scilla cilicica Siehe 380. (Scirpus cyperoides L.) 93. Sclerochloa festuciformis Rendle et Brit- ten 437. (S. procumbens Beauv.) 437. S. rupestris Rendle et Britten 437. Sclerolobium. paniculatum Vog. var. polyphyllum Hassler 131. (Scrophularia Bourgaeana Lge.) 218. S. ebulifolia Hoffgg. et Lk. var. y. Schmitzi (Rouy) P. Cout. 219. = $ Schousboei (Lge.) P. Cout. + D ee Me 1 k Index specierum, (Serophularia Herminii Henriq.) 218. S. Herminii Hoffgg. et Lk. var. 8. Bour- gaeana (Lge.) P. Cout. 218. (S. Schmitzii Rouy) 219. (S. Schousboei Lge.) 218. Scutellaria alpina L. var. Jabalambren- sis Pau 136. S. Cavaleriei Lévl. et Vant. 402. S. Drummondii Benth. 308. S. Esquirolii Lévl. et Vant. 402. S. Fauriei Lévl. et Vant. 401. S. glechomaefolia Lévl. et Vant. 401. S. Komarovii Lévl. et Vant. 402. S. multibrachiata Lévl. et Vant. 401. S. rumicifolia Kunth 308, S. scordifolia Fisch. var. obtusifolia Lévl. 280. S. Taquetii Lévl. et Vant. 402. Sebastiania graciliramea Pax et Hoffm. 162. Secamonopeis madagascariensis Jumelle 1. (Sedum annuum Boiss.) 134. S. annuum L. var. nevadense Pau 134. S. Feddei R. Hamet 25.- S. Gagei R. Hamet 263. S. Giajai R. Hamet 313. S. Leblancae R. Hamet 311. S. Margaritae Hamet 142. S. Mariae Hamet 143. S. Schoenlandi R. Hamet 265. S. Susannae R. Hamet 24. S. Woronowi R. Hamet 315. S. Yvesi R. Hamet 27. Seguiera Alberti H, Walter 79. Selaginella Kochii Hieron. 151. Semonvillea sol H. Walter 57. (Senecio andinus Nutt.) 274. 8. Blinii Lévl. 138. (S. cordatus Nutt.) 274. S. ductoris Piper 274. S. exaltatus var. ochraceus Piper 2274. S. fastigiatus var. Macounii (Greene) Greenman 273. S. Fauriei Lévl. 139. S. ficariifolius Lévl. et Vant. 359. (S. filifolius var. Fremontii Torr. et Gr.) 274. S. fraternus Piper 273. (S. Fremonti Torr. et Gr.) 274. S. Harfordii Greenman 272. (S. lanceolatus Torr. et Gr.) 274. S. lividus L. forma «. minor Merino 65. forma 9. ramosus Merino 65. S. longeligulatus Lévl. et Vant. 139. ' (S. lugens var, ochroleucus A. Gray) 274. (S. Macounii Greene) 273. S. Pampae Lingelsh. 6. var. penicillatus Lingelsh. 6. S. pauciflorus subsp. fallax Greenman 273 S. petasitioides Lévl. 360. S. rosulifer Lévl. et Vant. 359. 601 (Senecio serra var. integriusculus A. Gray) 274. id var.lanceolatus (Torr. etGr.) Piper274, S. ( Liguaria) splendens Lév]. et Vant. (S. subvestitus Howell) 274. 8. (Ligularia) Taquetii Lévl. et Vant. S. triangularis var. subvestitus (Howell) Greenman 274. S. Vaseyi Greenman 273. (S. velutinus Lévl. et Vant.) 401. Serapias Lingua L. «. typica forma humilis Terracciano 498. Serjania confertiflora Radlk. var. dasy- cephala Radlk. forma 1. glabrius- cula Radlk. 72. forma 2. subincana Radlk. 72. S. eriocarpa Radlk. 71. S. incana Radlk. forma 1. genuina Radlk. 72. forma 2. glabriuscula Radlk. 72. Sesbania tetragona Pampanini 351. Setaria Liebmanni Fourn. forma tricho- rhachis Hack. 46. Sherardia arvensis L. forma argentina Hicken 352. var. littoralis Conill 32. Sida acuminata DC. var. «. (DC.) Hassler 37. forma intermedia Hassler 37. var. 3. grandiflora Hassler 37. var. y. Rojasii (Hassler) 37. (S. argentina Chod. et Hassler, haud K. Sch.) 119. t h (S. argentina K. Sch. var. para - ensis E. Ulbr.) 119. dt S. camporum Hassler 119. S. confusa Hassler 119, 289. (S. densiflora H. et A.) 42. M S. gracillima Hassler 35. S. hastata St. Hil. var. 8. glabriuscula R. E. Fries 390. var. «. tomentosa R. E. Fries 390. (S. Martiana St. Hil. var. viscosissima Hassler f. latifolia Hassler) 119. S. melanocaulon Hassler 34. S. montana K. Sch. subsp. camporum Hassler 38. var. c. breviaristata Hassler 39. forma 3. angustifolia Hassler 39. forma «. duplicipila Hassler 39. var. b. intermedia Hassler 39. var. a. longearistata Hassler 39. forma «e. multicrena (Hochr.) Hassler 39. subforma ovatifolia Hassler 39. forma 8. ovatifolia Hassler 39. var. d. submutica Hassler 40. forma 3. pseudorhombifolia Hassler 40. forma «. Regnellii (R. E. Fries) Hassler 40. genuina 602 Index specierum. Sida sect. Bastardiopsis K. Sch. 40. S. potentilloides St. Hil. subsp. elata assler 38. S. pseudocymbalaria Hassler 36. var. parviflora Hassler 36. S. Regnellii R. E. Fries 40, 389. (S. Rojasii Hassler) 37. (S. rubifolia St. Hil. subsp. pseudo- cymbalaria Hassler) 36. S. tuberculata R. E. Fries 388. Siderilis ciliata Thbg. var. Mokpoensis Vant. 450. (S. glacialis Boiss.) 136. | S. hyssopifolia L. var. glacialis (Boiss.) Pau 136. (S. scordioides var. Boissieri Webb) 136. (S. sc. var. vestita Boiss.) 136. (S. vestita Boiss.) 136. Sideroxylon rubrocostatum Jumelle et Perrier de la Bathie 201. Siegesbeckia Esquiroli Lévl. et Vant. 59. Silene Boryi Boiss. var. d. longifolia Pau 133. a B. Ramburiana (Webb) Pau 133. var. y. Thackeri Pau 133. (S. Cucubalus Wibel) 436. S. dichotoma Ehrh. «. parviflora Cho- roschkov 226. S. excapa All. b. caulescens Vacc. 328. S. latifolia Rendle et Britten 436. S. nutans L. b. pygmaeu Vacc. 328. (S. Ramburiana Webb) 133. Simbuleta bellidifolia (L.) Aschers. et Schweinf, var. 8. lusitanica (Jord. et Fourr.) P. Cout. 218. (Sinapis nigra L) 544. (S. pekinensis Lour.) 488. (S. procumbens Poir.) 544. (Sisymbrium Alliaria Scop.) 321, 436. (S. amplexicaule Desf.) 544. S. arenosum L. S. asperum L. var. minus Lambert 322. (S. officinale Scop.) 544. S. pinnatifidum DC. var. heterophyllum (Bory) Pau Hs S. polyceratium Scop.) 544. Sn Lyi Levl. Ml. (Solidago lapponica Withering) 183. (S. minuta L.) 183. (S. Virgaurea var. alpestris Boiss.) 135. (S. Virg. var. alpestris Reichenb.) 183. (S. Virg. var. arctica Hartman) 183. (S. Virg. var. cambrica DC.) 183. S. Virg. var. granatensis Pau 135. var. minuta (L.) Simmons 183. var. Taquetii Lévl. 141. (S. Virg. ,forme“ alpicola Rouy) 183. (3 kirg: „forme“ Hartmanniana Rouy) (S. Virg. nforme“ minuta Rouy) 183. forma pauciflora Merino 68. | Sonchus Cavaleriei Lévl. 451. S. Picris Lévl. et Vant. 451. S. Taquetii Lévl. 141. Sorbaria assurgens Vilmorin et Boiss. 344. Sorghum halepense Pers. var. achaeton Reynier 214. (Specularia falcata DC.) 257. Spiraea Fauriei Levl. 281. Stachys agraria Cham. et Schlechtd. 8. glabrior Benth. 309. St. „oraginoides Cham. et Schlechtd. ` 309 St. coccinea Jacq. 309. St. officinalis (L.) Trev. 8. algeriensis (De No&) Coutinho 461, (Statice Armeria Hooker) 75. (St. graeca Boiss.) 496. St, grace. var. italica Lojacono Pojero St. maritima Mill. var. sibirica (Turcz.) Simmons 74. (St. sibirica Ledeb.) 75. (St. Sieberi Boiss.) 496. Stelis coiloglossa Schtr. 453. St. despectans Schltr. 453. St. rubens Schltr, 564. St. Türckheimii Schltr. 564. Stemodia ericifolia (O. K.) Hassler 210. subsp, vera Hassler 210. (Stemodiocra ericifolia O. K.) 210. Stenophyllus subaphyllus (Clarke) Britton (Stenotus lanuginosus Greene) 270. (St. stenophyllus Greene) 271. (Sterculia platanifolia L. f.) 488. Stipa Arsenii Hack. 515. St. clandestina Hack. 516. Strychnos boinensis Jumelle et Perrier de la Bathie 202. Styphelia (Soleniscia) elegans DO. var. brevior A. J. Ewart 413. Styrax Duclouxii Perkins 83. St. Hayataianus Perkins 82, St. Hookeri Clarke var. yunnanensis Perkins 84. Succisa praemorsa (Gilib.) Aschers. y. rosiflora Sireitsch. 227. Swertia Bisseti Sp. Le M. Moore 242. S. mekongensis Baf. fil. et G. Forrest 156. S. rascens var. ramosa J. H. Burkill Sa" Symphyostemon Lainezi C. M. Hicken X Symphytum dichroanthum (S. offici- nale X tuberosum) Teyber 95. X S. multicaule Teyber (S. officinale x one 95. |. . Symplocos hiemalis Lingelsh. 3. _ (Syndyophyllum trinervium K. Schum. et Lauterb.) 481. AAA ee nn ange E o SA a re Index specierum. 603 Synthyris pinnatifida subsp. lanuginosa | | (T, grandifolia var. corymbosa Ortm.) 5. Piper 267 Syringa Fauriei Lévl. 285. S. Sweginzowii Koehne et Lingelsh. 9. T. Talauma gloriensis Pittier 465. T. poasana Pittier 465. (Taraxia longiflora Nutt.) 12. T. tanacetifolia (Torr. et Gr.) Piper 12. Terminalia Balansae (0. K.) Hassler Y. var, bernardinensis (Chod.) Hass- | ler 45, | (T. Hassleriana Chod.) 45. Chod.) 45. (T. capitatum L.) 462. (T. cap. var. genuinum Rouy) 4062. (T. cap. var. lusitanicum Brot.) 462. Teucrium Cubense L. 308. T. fulvo-aureum Lévl. 426. (T. gnaphalodes Welw.) 463. (T. Haenseleri Bss.) 463. T. Kouytchense Lévl. 426. T. laciniatum Torr. 308. (T. lusitanicum Hoffgg. et Link, non Schreb.) 462. T. nepetoides Lévl. 450. Es a subsp. viscidum Piper (T. Pcliwn Ficalho) 463. T. Polium L. subsp. capitatum P. Con- tinho var. capitatum P. Cout. 462. subsp. Haenseleri P. Cout. var. d. algarbiense P. Cout. 463. var. e. Haenseleri P. Cout. 463. subsp. Polium Briq. var. y. vicen- tinum (Rouy) P. Coutinho 463. (T. vicentinun Rouy) 463. Thalictrum Dunnianum Lévl. 549. (Th. Taquetii Levl.) 549. (Thea rosiflora Matsum.) 112, 113. Th. Sasanqua (Thunbg.) Nois. var. vernalis Makino 113. ` Th. sinensis L. var. rosea Makino 112. Thesium pratense Ehrh. var. 3 capillipes Pau 288 Thrincia hirta Roth var. 4 autumnalis Merino 286. | (Thymus Calamintha Brot.) 460. (Th. lobatus Bth.) 459. (Th. lusitanicus Bss.) 460. (Th. villosus Bth.) 160. Th. villosus L. subsp. b. lusitanicus P. Coutinho 460. subsp. a. villosus P. Coutinho 459. (Th. Welwitschi de Noé) 459. Th. Welwitschi Boiss. «. genuinus P. Coutinho 459. 8. velutinus P. Coutinho 459. Thysanotus Bentianus A. J. Ewart and ite 418. | | | | | | | | | (Tilia cordifolia Bess.) 435. (T. grandifolia var. pilosa Ortm.) 435. (T. mutabilis Host) 435. (T. pilosa Opiz) 435. (T, platyphyllos var. cordifolia Simk.) T. pl. var, corymbosa (Ortm.) v. Hayek (T. pl. var. mutabilis Simk.) 435. c. pilosa (Presl) v. Hayek 435. Tondwzia Pittier nov. gen. 474, | T. parvifolia Pittier 474. | T. stenophylla (Donnell Smith) Pittier (T. Hassl. Chod. var. bernardinensis | 474. "y | Toxocarpus ankarensis Jumelle et Perrier de la Bathie 201. | T. tomentosus (Decsne) Jumelle et Perrier de la Bathie 202. Trichilia viridis Rusby var. puberula Lingelsh. 1. Trichoglottis Soierederi Kránzl. 98. (Trichonema anceps Mer.) 216. (T. Bulbocodium forma pulcherrima Freyn) 215. | ( T, Bulbocodium var. rectifolium Mer.) 1 (T. purpurascens Willk.) 215. (T. purp. var. maritimum Mer.) 215. (T. purp, var. virescens Mer.) 216. T. ramiflorum Willk. et Lange 215. (Trifolium Aucheri Boiss.) 154. (T. bithynicum Boiss.) 184. T. medium L. var. bithynicum (Boiss.) Busch 184. (T. medium var. majus Boiss.) 184. T etiatn L. var. caspicum Busch 4. (Troximon glaucum var. asperum Ryd- berg) 269. 4 (T; g var. dasycephalum Torr. et Gr.) (T. heterophyllum var. cryptopleura Greene) 569. n (T. 6 iu var, cryplopleuroides Suksdorf) 269. (T. het. var. glabratum Suksdorf) 269. Tulipa silvestris L. y. prinzeriana Bol- zon 254. 6 Tsuga formosana Hayata 366. (Tunica cretica [L.] Boiss.) 48. e. cretica Lanza 48. y. fasciculata Lanza 48. T. illyrica (L.) Boiss. 8. paniculata Lanza 48. d stricta Lanza 48. U. Ulmus pinnato-ramosa Koehne 74. Uncinia compacta R. Br. var. caespiti- formis Kükenthal 7, 220. ( Uniola bipinnata L.) 300. 604 Uragoga Buchtieni H. Winkl. 5. Urodon dasyphylius Turcz. var. ovali- folius A. J. Ewart 413. V. Kean macrophyllum (Hook.) Piper (V. membranaceum Dougl.) 14. ( y: qnyriilloides var. macrophylla Hook.) CH gæycoccus var. intermedium A. Gray) (Valeriana capitata var. Hookeri Torr. et Gr.) 269. V. ceratophylla (Hook.) Piper 268. (V. edulis Nutt.) 268. V. globularifolia Rom var. nevadensis Pau 134. (V. Hookeriana Wight et Arn.) 269. V. mamillata (Suksdorf) Piper 269. (V. Scouleri Rydberg) 269. V. sitchensis var. Scouleri (Rydberg) Piper 269. (Vancouveria aurea Greene) 420. (V. chrysantha Greene) 420. (V. hexandra Brew. et Wats.) 420. (V. hexandra var. aurea Rattan) 420. (V. hexandra var. chrysantha Greene) 420. (V. parviflora Greene) 420. Vanilla Bakeri Schlechter 561. ne blattarioides Hoffgg. et Lk.) (Y- Honriquesis Lge.) 486. . Linkianum Mariz var. 8. compositum Mariz 486. d post var. y. ramosum Mariz 487. var. e. simplex Mariz 486. (V. simplex Hoffgg. et Lk.) 486. (V. simpl. var. major 486. (V. simpl. forma typ.) 486. (V. thapsoides Hoffgg. et Lk.) 487. (V. Thapsus Welw.) 486. y. oor With. 2. lanceolatum Mariz Veronica buxifolia Benth. var. prostrata Cockayne 223. V. Carquejeana Sampaio 219. V. füiformis Sm. var. subabortiva Rey- nier 33. V. Laingii Cockayne 223. V. minuscularia Pau 136. V. polita Fr. var. rosella Sudre 323. (V. repens Boiss.) 136. V. repens Lois. var. nevadensis Pau 136. Viburnum Hessei Kóhne 492. V. ape forma pygmaeum Schelle 347. cum L. var. macrophyllum Sprenger Viola adunca var. oxyceras (S. Wats.) Piper 11. t (V. alpestris Freyn) 485. Index specierum. Viola alpestris (DC.) Jord. subsp. B. Paulini v. Hayek 435. subsp. A. polychroma (Kern.)v.Hayek 435 (V. alp. subsp. zermattensis W. Becker) 435. (V. arenaria var. glaberrima Murb.) 435. V. arvensis var. c. gracilescens (Jord.) v. Hayek 435. var. b. segetalis (Jord.) v. Hayek 435. (V. aurea var. venosa S. Wats.) 11. (V. biflora var. crassifolia Makino) 107. V canina var. oxyceras S. Wats.) V. chaerophylloides (Regel) Makino 'var. Sieboldiana (Maxim.) Makino 107. V. collina Bess. 8. styriaca (Strobl) v. Hayek 434. V. crassa Makino 107. (V. gracilescens Jord.) 435. (V. gracilis de Martr.-Don) 157. (V. gracillima [Chatenier] R. et F.) 157. V. hirta var. carneiflora Sudre 323. V. ibukiana Makino 110. (V. incisa var. acuminata Franch. et Sav.) 107. V. Nuttallii var. praemorsa (Dougl.) Piper 11. (V. Nutt. var. venosa S. Wats.) 11. V. Patrini DC. var. acuminata (Franch. et Sav.) Makino 107. X V. permixta (hirta X odorata) Jord. j ‚pseudosepincola [Becker] v. Hayek (V. pinnata var. Sieboldiana Maxim.) 107. (V. polychroma A. Kern.) 435. (V. praemorsa Dougl.) 11. (V. praem. var. venosa A. Gray) 11. (V. pseudosepincola W. Becker) 434. . V. rupestris Schmidt var. b. glaberrima (Murb.) v. Hayek 435. rup. a. typica Beck.) 435. Savatieri Makino) 107. saxatilis Palin.) 435. segetalis Jord.) 435. sepincola Borb.) 434. . Sieboldiana Makino) 107. . styriaca Strobl) 434. V. sudetica Willd. var. stenophylla H. Sudre 157. ( V. tricolor subsp. arvensis var. segetalis Rouy et Fouc.) 435. (V. tric. 8. grandiflora Maly) 435. (V. tric. «. montana Gelak.) 435. V. venosa (S. Wats.) Piper 11. W. Waltheria americana L. var. glandulosa R. E. Fries 374. W. Regnellii K. Schum. 374. = W. vernonioides R. E. Fries 373. ` ASSUM TOPIC T HOSP E AEN Index specierum. 605 Wedelia oblonga Hutchinson 381. Werneria pectinata Lingelsh. 6. Wimmeria confusa Hemsl. 293. X. Xanthium oligacanthum Piper 269. (Xanthochymus tinctoria DC.) 488. Xerospermum brachyphyllum Radlk. 191. X. cylindrocarpum Radlk. 190. X. echinulatum Radlk. 192. X. intermedium Radlk. 191, 192. (X. muricatum King [non Radik.]) 191, ^ 192. (X. Noronhianum Hiern [non Bl. 191. Xerospermum unijugum Radlk. 192. Xiphagrostis condensatus (Hack.) W. F. ight 488. (Xylon Glaziovii O. K.) 67. 2. Zinowiewia integerrima Turcz. 293. Zizyphus Endlichii Loes. 296. Z. obtusifolia Gray 296. (Zygophyllum australasicum Miq.) 420. Z. clavatum Schlechter et Diels 150. Z. leucocladum Diels 150, Z. Trothai Diels 150. E 606 Druckfehler. Addenda atque corrigenda. Band VII. p. 102. Z. 10 v. u.: „Faurie no. 745, 746“. p. 108. Z. 2 v. u.: „Faurie no. 869“. e p. 104. Z. 1 v. o. vor no. 880 fehlt: ,Sagalien*, ebenso Z. 15 v. o. und Z. 18 v. o. vor den Zahlen. p. 115. Z. 5 v. u. lies: „Zygophyllaceae“, p. 285. 18. Callicarpa lancifolia nebst folgendem Texte muss vor Pseudocarpidium an den Anfang der Seite kommen. p. 287. Z. 2 v. o.: „Fleischmann in Mitt. Nat. Ver. Steiermark, LV (1908), p. 179*. p. 940. Z. 9 v. u. statt ,nov. spec.“ lies: ,nov. var.*. p. 360. Z. 7 v. o. lies: „grandiflora“. p. 396. Oxalis stricta L., nicht „striata“. Band VIII. 20. Z. 14 v. o. lies: ,Genéve*. 60. Z. 17 v. u. vor no. 870 setze ein: ,(J. Cavalerie)“. 102. Z. 16 v. u. lies: ,forma conspicua". 4 . 111. Z. 2 v. o. lies: ,Loxocalyx humilis Makino“. . 185. Z. 18 v. u. lies: „L. Boryi X microcephalus“. . 138. Z. 2 v. u. lies: „Senecio Blinii“. 226. Z. 13 v. u. lies: var. „emersus“. . 229. Z. 10 v. o.: Die Jahreszahl „1845“ gehört zu Bull. Ac. Brux., XII, 2 (1845), 264. p. 269. Z. 17 v. o. lies: „Agoseris heterophylla“. | p. 947. Z. 4 v. u. einschieben: Japan, cult. in hort. Germ. p. 950. Z. 9 v. o: bei no. 476 muss das Zitat heissen: Pampanini in Nuov. Giorn. bot. ital. N. S., XIV (1907), p. 595. . 423. 2. 21 v. o. lies: „europaeus“. 431. Z. 9 v. u. lies: „Purpus“. ; 436. 2.5 v. u. lies: „Radicula officinalis Groves". 493. Z. 8 v. u. lies: „Serapias“. 1 530. Calceolaria epilobioides Kranzlin, 1. c., p. 194. . 544. Z. 21 v. u. lies: statt XX (1908): XV. (1908). PPPPPPPYP CU PPPS rd Druck von A. W. Hayn's Erben (Curt Gerber), Potsdam.