Repertorium specierum novarum regni vegetabilis. Centralblatt für Sammlung und Veröffentlichung von Einzeldiagnosen neuer Pflanzen. herausgegeben von Professor Dr. pbil. Friedrich Fedde. Herausgeber von Fust’s Botanischem Jahresberichte, Fasciculus XIII (1913/15). DAHLEM bei BERLIN. SELBSTVERLAG DES HERAUSGEBERS, FABECKSTRASSE 49. COMMISSIONSVEFLAG VON GEBRÜDER BORNTRAEGER, BERLIN. (0o 1915 — V orrede zu Band XIII. Der nunmehr abschliessende Band sollte eigentlich schon vor einem Jahre beendigt werden; der Krieg hat mich leider daran verhindert. Ich bitte alle Förderer und Gönner des Repertorium mich in der Folgezeit kräftig zu unterstützen, sowohl dureh Zusendung von Originalarbeiten wie aueh dureh Werbung neuer Abonnenten. Ist doch die Gefahr vor- handen, dass ich das Repertorium eingehen lassen muss, nachdem ich nach zehnjihriger Arbeit es endlich erreicht hatte, dass die Einnahmen die Ausgaben deckten. Mit fast zwei Drittel aller Bezieher ist die Ver- bindung unterbrochen; wenn ich auch die Hoffnung habe, dass der grösste Teil meiner Sache treu bleiben wird, so sind doch für die nüchste Zeit schwere Geldopfer notwendig, um die Zeitschrift im bis- herigen Umfange weiterführen zu kónnen. Ich bin also auf die tat- kräftige Hilfe aller meiner Freunde angewiesen, die mir hoffentlich nicht versagt werden wird. Prof. Dr. F. Fedde. z. Zt. Posen-W., Kaiser-Friedrich-Str. 32 part. XIV. XXIX. LXIV. LXXVI. LXI. LXXXVII. IV. CIX. Inhalt. Beyer, R. Kurze Mitteilungen aus der Europäischen Elora. I. (Origmalmittellung.) . . . . - . . : pp. 33-35 XLIV. Bitter, Georg. Solana nova vel minus cognita. XIV. XV. (Originalarbeit) . . . . . . pp. 88—103, 169—178 —. Grabowskia Schlechtd., genus Solanacearum in sub- genera duo divisum. (Originaldiagnosen.) . . . pp. 295—296 —. Acaenae nonnullae Argentinae. (Originalarbeit.) pp. 346—347 Boas, Friedrich. Neue Arten aus: Beitráge zur Anatomie und Systematik der Simarubaceen. (Inaug.-Dissert. München, 1912, 58 pp.). . . . pp. 288—290 Bolus, Harry. Plantae africanae novae. VI. (Ex: Trans. R. Soc. South SHE I PRRD P pp. 147—163, pL XI. .. zr s: pE- 395—401 . Bornmüller, J. M OQ ou Bj (poo. Hov) a Sectio Aeonium, (Originaldiagnose.) . . . pp. 2—4 —. Echinops mitens Bornm. (spec. nov. sectionis „Oligo- lepis^ Bge. e flora Kurdistaniae turcicae. (Original- diagnose.) . . . d EE Te . —. Neues zur Plora von Palistina (Aus: Mitt. Thür. Bot. Ver, N. F. XXX [1913], pp. mme. pp. 2— . Brand, A. Zwei neue Borraginaceen-Gattungen. [La- caitea und Vaupelia.] (Originaldiagnosen. . . . pp. 81—83 . —. Neue Gattungen und Arten der Cynoglosseae. (Ori- gimmaldiagnosen) — v . . . pp. 545—550 . Brause, G. Berichtigung betr. zwei dod [Dryopteris arborea et Polypodium pressum.] (Originalmitteilung) . p. 294 . Burchard, Oscar. Drei neue kanarische Pflanzen, (Ori- ginaldiagnosen.) . . . . . . . pp.57—58 . Candolle, C. de. Piperaceae Mosboldinnu cur Vratis- laviensis. Il, (Originaldiagnosen.). . . . . . pp. 297—300 . — Piperaceae II in Pax, Plantae novae Bolivianae. VI. (Originaldiagnosen) . . . . = . . - pp. 304—311 . Chase, Agnes. Panicearum Ee ac ‘species aliter dis- posita. IV. (Ex: Proc. Biol. Soc. bie a XXIV dE pp. 103 bis 160). es . . pp. 180—188 Diels, L. Heliciae novae describe. (Originaldiagn.) pp. 527—528 XIX. LXXXIV. X. LXVIII. XXIII. LXXVII. LI. XII. CIII. LXXI. XIII. LXXVIII. XCI. XCII. CVII. CVIII. LIII. LXV. XCIII. XCV. II. Inhalt V Domin, Carolus. Koeleria Wilezekiana, nov. hybr, dc ginaldiagnose.) . . . . 3 p. 56 —. Eine neue Varietät des RUhododendiUN onn ow b von der Balkanhalbinsel. (Originaldiagnose.) pp. 392—393 Fedde, Friedrich. Fumaria paradoxa Pugsley spec. nov. und der gute Ton. (Originalmitteilung.) . pp. 20—22 —. Ein Lerchensporn mit köpfchenförmigem Blüten- stande aus SW-Tibet [Corydalis eme or spec. nov.] (Originaldiagnose.) pp. 303—304 [—]. Pflanzen, die in dem Band IX (1908—1909) der Acta Horti Botanici Jurjevensis neu beschrieben wurden. pp. 67—68 LXXX. LXXXI. [—]. Neue Arten aus den ,Mitteilungen der Deutschen Dendrologischen Gesellschaft“ 1909, 1910, 1911 : pp. 347—349, 361—365, 403—404 Farster, F. Neue er aus Kaiser-Wilhelms- Land. (Originaldiagnosen.) . ; pp. 221—225 Fritsch, K. Neue Formen aus: K. Prio None Beitrage zur Flora der Balkanlünder. III. (Ex: Mitt. Naturw. Ver. Steiermark, XLVII ar. 1911, pp. 145—218). pp. 28—31 Graebner, Paul. Eine neue on (T. Basalmosi] aus Südaustralien. (Originaldiagnose.) . Ee p. 497 Greene, Eward, L. Novitates Boreali-Americanae, VII. (Originaldiagnosen.) . : : . pp. 320—324 Hamet, Raymond. Sur une plante 1 maroccaine nouvelle. [Sedum caeruleum var. versicolor]. (Originaldiagnose ) pp. 32—33 —. Sur un nouveau Sedum een Ser, du Kumaun. (Originaldiagnose.) pp. 349—351 Harms, H. Oxystigma msoo icu epee. nov., der Msoo- Baum von Deutsch-Ostafrika. (Originaldiagnose.) pp. 417—419 Uber einige von P. Preuss gesammelte Arten der Gattung Inga Scop. (Originaldiagnose.) . pp. 419—420 —. Zwei neue Arten der E Prosopis L. (Original- ; diagnosen.) . pp. 523—524 —. Einige neue DE dep Gattung Bur Scop. (Ori- ginaldiagnosen.) vu +. : pp. 59-061 . Novitates Argentinae. IV. (Originaldiagnosen.) Hassler, E su pp. 237—239 Herter, W. Lycopodium diste ge nov. (Ori- ginaldiagnose.) . ak Be p. 296 Eine neue E LS. Herteri] Hieronymus, Georg. dite. pp. 421—422 aus Uruguay. (Originaldiagnose.) . Hoehne, F. C. Plantae novae brasilianae. I. (Ex: Comm. Linh. Telegr. Estrat. de Matto Grosso ao Amazonas. Annexo no. 5, Botanica Parte I, Dec. 1910, 71 pp., 63 tab.) . 2 . . . pp. 423—438 Junge, P. Neue Formen von | Gefässpflanzen aus Schles- wig-Holstein. (Aus: Verh. Naturw. Ver. Be 3: F. XVII £1909], pp. 17—37.) Doct . pp. 4—6 VI XXVIII. LXII. XXXI. XLII. LXXXV. XXXVI, LIV. XXXVIII. XXXIX. XLV. XCIV. CXIV. LXXXIII. XLVII. LV. LXXXVIII. LXXXVI. LXIX. LXX. LXXIX. XXVII. XXXII. L. HI. Inhalt. L. Ex herbario Horti Botanici Decas II, III XLIIT. LII. Komarov, V. Petropolitani: Novitates Asiae orientalis. et IV, V—VII. (Originaldiagnosen.) pp. 84—87, 161—169, 225—237 Korotkij, M. Species novae Sibiriae Orientalis. (Ex herbario Musei Botanici Academiae Scientiarum Petropolitanae.) (Originaldiagnosen.) . : pp. 291—294 Kranzlin, Fr. Novitiae Dum VOS (Original- diagnosen.) pp. 117—120 —. Eine neue ovr er (B. Tu la (Ori- ginaldiagnose.) : pp. 160—161 Kuhlmann, J. G. Du arate ADT genere novo duabusque speciebus auctae. (Originaldiagn.) pp. 393—394 Kükenthal, G. Cyperaceae novae. IV. (Originaldiagnosen.) pp. 135—136 Lauterhach, C. Neue Bergpflanzen aus Kaiser-Wilhelms- Land. (Originaldiagnosen.) 1 s pp. 239—242 Léveillé, H. Rhododendra nova. f o iaman) pp. 147—148 Jasmina sinensia. Clavis Jasminorum sinensium. Species novae. (Originaldiagnosen.) . pp. 149—152 LVII. LXXV. —. Decades plantarum novarum. CXXXII bis CXXXV, CXXXVI—CXL, CXLI—CXLV. (Original- diagnosen.) pp. 174—180, 257—266, 337—345 —. Revisio plantarum EE (Originalarbeit.) p. 422 Lindau, G. Acanthaceae asiaticae. (Originaldiagn.) pp. 550—554 Lingelsheim, Alexander und Borza, Alexander. Plantae novae Limprichtianae in Yünnan collectae. (Original- diagnosen.) . ; a, p. 385—392 Magnus, Paul. Ustilago Hirten nov. spec. aus Uruguay. (Originaldiagnose.) p. 188 LIX. Nakai, T. Plantae novae areare T deene I. I. (Originaldiagnosen.) pp. 243—250, 267—218 Norlind, V. Polygalae novae austro-brasilienses. (Original- diagnosen.) pp. 401—403 Ostermeyer, F. P mam ZR spec. nov. A — S... s. is m 995 Pax, F. Plantae novae Baira VI. EI Oe II. Autore C. de Candolle. (Originaldiagnosen.) . pp. 304—311 Pittier, H. Malvales novae Panamenses. (Original- diagnosen.) pp. 312—320 Rock, J. F. Revisio Aer EE a Léveillé descriptarum. (Originalarbeit.) pp. 352—361 Roschewitz, R. J. Koeleria Askoldensis Roschew. (spec. nov.) (Sectio Caespitosae. (Originaldiagnose.) . . . . p. 84 XXXV. Rosenstock, E. Filices extremi orientis novae. I. II, (Originaldiagnosen.) pp. 120—127, 129—135 —. Filices sumatranae novae. (Originaldiagnosen.) pp. 212—221 Sabransky, H. Rubi aliquot novi Apennini montis. EE EE E Inhalt. VII LX. Schlechter, R. Philibertia H. B. et Kth. und Funastrum Fourn. (Originalarbeit.) . . . E . . pp. 279—287 XCVI. —. Asclepiadaceae novae bolivienses Herzogianae (Ori- ginaldiagnosen.) es e. . pp. 438—448 CXI. CXV. —. Asclepiadaceae Philippinenses. T II. (Original- diagnosen.) . . . + . pp. 597—944 XXXIII. Späth, H. Eine neue Form von Prunus cerasifera. (Ori- aginaldiagnose) . : . “is p 12 XVIII. Thellung, A. Neue Avena- Formen aus der Section Euavena. (Originalarbeit) . . . os... pp. 52—65 XXII. —. Neues aus den „Berichten der chen botanischen Gesellschaft. (Heft XXII (8. Nov. 1913}). (,Fortschritte der Floristik* von Hans Schinz und Alb. Thellung, Separat ausgegeben am 15. Okt 1913) pp. 65—66 XXIV. —. Die in Mitteleuropa kultivierten und verwilderten Aster- und Helianthus-Arten nebst einem Schlüssel zur Bestimmung derselben. (Ex: Allgem. bot. Zeitschr, XIX [1913], no. 6 (30. VL], 87—89, no. 7—8 [31. VI1.], 101—112, no.9 [30. IX], 132—140.) pp. 68—69 XLVII. —. Lepidium bonariense L. novis varietatibus ex her- bario Stuckertiano auctum. (Originaldiagnose.). pp. 301—303 XLI. Tobler, Friedrich. Neue Arten aus „Die Gattung Hedera“. Studien über Gestalt und Leben des Efeus, seine Arten und Geschichte. Jena 1912, 151 pp, mit 57 Abb. . pp. 159—160 CIV. Ulbrich, E. Malvaceae novae vel criticae austro-ameri- canae. (Originalbeschreibungen.) . . . . . . . . 498—518 CV. —. Neue Althaea-Arten aus dem östlichen Mittelmeer- gebiete (Althaea Oppenheimii spec. nov. und A. Wolffü spec. nov.) (Originalbeschreibungen.). . . . . pp. 518—521 XVI. —. Eine neue Hibiscus-Art aus dem tropischen Afrika [H. Friesii]. (Originalbeschreibung.) . . . . . pp. 521—523 XL. Urban, Ign. Turneraceae novae. II. (Originaldiagnos.) pp. 152—159 XCVII. —. Sertum antillanum. I. (Originaldiagnosen.) pp. 444—459 VI. Xl. Velenovsky, J. Plantae arabicae Musilianae novae. I. (Ex: Sitzb. K. Böhm, Ges. Wiss. 1911, XI, pp. 1—17.) pp. 14 - 16, 22—27 VIE XVL XXI XXV, XXXIV, XCVI LVL.LXXHL XC. XCVII. CXII. Vermischte neue Diagnosen. pp. 16, 37—48, 58—64, 70—80, 127—128, 189—192, 251—253, 326—334, 404—416, 459—464, 544 LXXII. Wangerin, W. Neues aus dem Formenkreise der Statice Limonium und ihrer Verwandten. (Aus: Zeitschr. f. Natarw, LXXXII [1911], pp. 401—443.) pp. 325 —326 VIH. Wein, K. Viola Riviniana x stagnina (x Viola Najadum) K. Wein, nov. hybr. (Originaldiagnose. . . . . pp. 17—18 IX. —. Poa compressa x palustris (x P. Fossae-rusticorum) K. Wein, nov. hybr. (Originaldiagnose. . . p. 19 XV. —. Holcus lanatus x mollis (x Holcus en K. Wein, nov. hybr. (Originalarbeit.). . . . . pp. 36—37 VIII A. KE Inhalt. XVII. —. x Papaver explicatum K. Wein, eine neue Form der XXX. LXXXII. CX. LVII. Hybride P. Rhoeas x dubium. (Originalarbeit.) . . . 49—52 XXXVII. XLIX. De Wildeman, E. Decades novarum spe- cierum florae katangensis XV— XVIII. XIX— XXI. XXII—XXVI. (Originaldiagnosen.) pp. 108—117, 187—147, 198—212 —. Neue Arten aus Zentral-Afrika (Belgisch-Kongo). I. (Originaldiagnosen. , . . 0. . pp. 369—384 Zahlbruckner, A. Neue Tu a Formen der Lobe- lioideen. I. (Originaldiagnosen.). . . . . . . pp. 528—537 LXXIV. LXXXI. F.Fedde, Lichtbilder zur Pflanzengeographie: 20.—21. Reihe. Rübel, Die kolchischen Walder. 22. Reihe. Am Kluchorpassim hohen Kaukasus pp. 254—256 23.—25. Reihe. Heese, E, Die Sukkulenten, ins- besondere die Kakteen Mexikos . . . . pp. 334—336 26. Reihe. Rock, Joseph F., Die Palmyra -Inseln. pp. 365- -367 27.—29. Reihe. Rock, ae) F., DieHawaii (Sand- wich)-Inseln .. . « . pp. 366—367 . 90. Reihe. Snell, Karl, Baumwollenbau in ASV PUGH EE re ee muc DD: 361-868 Druckfehlerverzeichnis. Band XIII. 15. Z. 7 v. u.: Plantago Gintlii. 25. no. 70. no. 91*: Bolzon in Nuov. Giorn. Bot. Ital. N. S. XX (1913). 405 no. 408 no. no. 22: Alyssum Musili. 966: Petrie in Proc. N. Zeal. Inst., XLIV, (1911) 1912. 973: Cock. in Trans. N. Zeal. Inst., XLIV., (1911) 1912. 974: T. Lunell in Amer. Midl. Nat., IL, (1911). Band XIV. . 11 no. 122*: Morettia Urbachii. 33 no. 3: Mentha viridis L. [non Top.]. Bepertorium sperierum novarum regni urgrtabilis. _No. EU : S xi. Band | | 20. Jul 1913. ECT E rt füebiterraneum. preneur von Prof. Br. ff. Fedde. E c Tu dc DI No. 1 Hiermit übergebe ich, zunächst noch in bescheidenen Anfängen, die Sonderausgabe des Repertoriums, das Repertorium Europaeum et Mediterraneum der Offentlichkeit. Die Zahl der Abonnenten ist leider noch ausserordentlich gering; ich habe aber die Überzeugung, dass sich diese Unternehmung ebenso durchsetzen wird, wie sich das Repertorium durchgesetzt hat. Daher bitte ich alle Interessenten, sich sowohl als Abonnenten wie als Mitarbeiter an diesem Werke zu be- teiligen, das einen neuen Schritt bedeuten móge zu der Idee, die mir bei Gründung des Repertorium im Jahre 1905 vorschwebte, nämlich eine Unternehmung zu schaffen, die ein Zentralblatt für alle neu erscheinenden Diagnosen darstellen móchte. Prof. Dr. F. Fedde. Dahlem b. Berlin, Fabeckstr. 49. 5. Fedde, Durch den Kaufafus, Armenien und das Wolgagebiet. Berlin 1913. 42 pp. Su beziehen durd den Herausgeber für 75 Pf., Ausland 80 Pf. Als Beiheft II des Repertoriums erscheint demnächst: R. Muschler, Vegetationsverhältnisse von Aegypten. Eine pflanzengeographische Studie. Die Arbeit wird etwa 4 Bogen stark sein. Der Subskriptions- preis beträgt für Abonnenten des Repertoriums bei direktem Bezuge vom Herausgeber für den Bogen 70 Pf., für Nichtabonnenten 1 M. — Er wird nach Schluss der Subskriptionsliste bedeutend erhöht werden. Bestellungen bitte bald an meine Andresse zu richten. Prof. Dr. F. Fedde. Dahlem b. Berlin, Fabeckstr. 49. Repertorium specierum novarum. XIII. (24. VII. 1913.) 1 P J. Bornmüller. I. J. Bornmüller: Sempervivum exsul Bornm. (nov. spec.). Sectio: Aeonium. (Originaldiagnose.) Subacaule,? hapaxanthum, trunco brevi (semipedali) erasso, praeter inflorescentiae partes summas foliorumque margines glaberrimum, rosula permagna depresso-planiuscula latifoliata densa viridi. Foliis glabris, viridibus, valde succulentis, planis, rotundato-latispathulatis, margine sparsim breviter pilosis (non ciliatis), externis rosulae maximis c. 15 cm longis et apicem rotundatam vel brevissime mucronatam versus 5 cm usque latis, ecarinatis, nervis 3—5 (in foliis vivis vix conspicuis, in foliis plantae exsiccatae tenuiter papyraceis prominentibus) parallelis apicem versus divergentibus percursis; caule florigero crasso, elato (cum parte lignosa infrarosurali) c. 80 em alto, foliato; foliis caulinis sursum decrescentibus, brevibus, rotundatis sessilibusque, summis subtus pilosulis; thyrsi c. 40 em longi et c. 25 cm lati ramis (infimis c. 20 cm longis) laxis, multifloris, in racemos 2-(rarius 3-)fidos secundifloros exeuntibus; bracteis omnibus lineari-lanceolatis, minute glanduloso- pilosis; floribus remotiusculis, 9—10-meris, pedicellatis, pedicellis calyci subaequilongis (c. 4 mm longis); calycis breviter glanduloso- pilosi laciniis ovato-lanceolatis acuminatisque, quam petala triplo fere minoribus; corollae expansae 18—20 mm diametricae petalis albidis (subtus tantum virescentibus sed secus marginem quoque albidis), ob- longo-lanceolatis et sensim acuminatis; staminibus quam petala bre- vioribus; filamentis glabris, albidis; antheris ochroleucis, late ovatis, subreniformibus; squamis nectariferis depresso-quadratis, paulo emar- ginatis. Patria ignota, planta forsan originis hybridae in hortis botanicis orta QS. Youngianum X ciliatum). — Synon.: Aconium exsul Bornm. in litt. Ich erhielt die Ende Mai d. J. (1913) bei mir zur Blüte gelangte Rosette im Jahre 1905 aus dem Königl. Botanischen Garten in Gottingen gelegentlich einer Revision der dort kultivierten zahlreichen Aeonien der makaronesischen Flora. Die Pflanze führte den Namen S. Youngianum, mit welcher Art unser S. exsul — d. h. soweit die Rosette in Frage kommt! — in der Tat die grósste Ahnlichkeit besitzt, so dass es gar nicht befremden darf, wenn diese gewiss nur äusserst selten einmal zur Blüte gelangende Art bisher verkannt wurde. Was wir unter S. Youn- gianum (Aeonium Youngianum) Webb zu verstehen haben, darüber gibt uns eine farbige Abbildung des Originals in ,Edwards's Botanical Register* (tom. XXX, tab. 35!) Aufschluss, denn Webbs' Original- diagnose in der ,Phytographia canariensis“ behandelt bloss die sterile Rosette, und auch die spüter vom Autor angefertigte, von Christ im „Spicilegium canariense“ (Englers Botan. Jahrbücher IX, 111). ver- öffentlichte Beschreibung der blühenden Pflanze ist sehr knapp gehalten. Diese Pflanze zeichnet sich auf den ersten Blick durch die goldgelben Sempervivum exsul Bornm. (nov. spec.. Sectio: Aeonium. 3 Blüten (nieht weisslich), länglich-lanzettliche, stumpfliche (nicht fein- zugespitzte) Blumenkronblätter und vor allem durch ganz kurze, kurz- eiförmige Kelchzipfel aus, die abgestumpft und so breit als lang sind (nicht: eifórmig-lanzettlich, zugespitzt oder spitz und 2 bis 3 mal so lang als breit). Auch ist der Blütenstand bei S. Youngianum sehr ge- gedrungen, also gänzlich verschieden, und die Haare am Blattrand sind erheblich länger. Dass ein Bastard von S. ciliatum Willd. vorliegt, ist nicht aus- geschlossen, denn diese Art, die ich ebenfalls seit mehr als 10 Jahren vom klassischen Standort (Insel La Palma, gesammelt im Jahre 1901) kultiviere, besitzt im Blütenstand und Einzelheiten der Blütenteile grosse Verwandtschaft mit S. exsul, aber die Rosette ist durchaus verschieden, sowohl in der Blattform wie Blattstellung, ganz abgesehen von den charakteristischen starren Zilien längs des Blattrandes. Auch S. Hier- rense Murray, von dem ich auf meiner zweiten kanarischen Reise (im Jahre 1901) einige lebende Rosetten am klassischen Standorte Insel Hierro (= Ferro) bei Valverde, einheimste und zum Vergleich lebend vor mir habe, kommt nicht in Frage, noch viel weniger S. percarneum Mur- ray (von Gran Canaria) oder gar S. urbicum Webb (von Teneriffa). Die grasgrüne, sehr grosse Rosette des S. exsul ist flacher als bei allen nächstverwandten Arten (also S. glandulosum Ait. und S. Berthe- lotianum C. Bolle sowie andere dieses Formenkreises sind hiermit nicht eingerechnet). Da die sehr breiten Blätter auch gegen die Basis hin sehr breit verbleiben, so erscheint die Rosette fleischiger, dicht geschlossen; sie ist von weicher Konsistenz. Von einem Blattkiel, d. h. von einer Verdickung (der Unterseite) lüngs der Mitte, ist nichts zu merken; ge- trocknet (nach Abtótung durch Schwefeldämpfe) werden die saftstrotzenden Blatter sehr bald trocken, sie werden dann fast durchscheinend papier- dünn und die 3—5 parallellaufenden nach oben spreizenden und (nach dem Rand hin) verzweigten Nerven treten deutlich hervor. Das bis 6 cm breite Blatt ist vorne meist vóllig abgerundet (bei S. ciliatum Willd. dagegen mit aufgesetzter Spitze, gekielt, nach dem Grund hin stark ver- schmälert, Rosette also locker, oft tief-konkav); auch sind die Filamente kürzer als bei S. ciliatum, und die Kelche, Blütenstiele und der obere Teil des Blütenstandes sind drüsig behaart, was bei S. ciliatum nie der Fall ist. Bemerkenswert ist noch, dass S. exsul nur äusserst selten seitliche Sprosse (innerhalb der Rosette) treibt — wenigstens stellten sich solche innerhalb der 8 Jahre an meinem üppig gedeihenden Exemplar nicht sin! —, während die Rosetten von ©. ciliatum fast alljährlich Seiten- sprosse entsenden. Hierin ähnelt S. exsul dem S. urbicum Chr. Sm., S. cuneatum (Webb) Christ und S. Hierrense Murray, während S. percarneum Murray und die um S. arboreum C. sich gruppierenden Arten (S. Mauri- 1* 4 P. Junge. queorum Bolle!), S. holochrysum Webb) alljährlich reichlich Seitensprosse bilden und so bald einen verástelten Stamm annehmen. Das den Capverden entstammende, mir nur aus der Beschreibung bekannte, ebenfalls kahl- und grossblättrige S. JVebbii Bolle (Bonplandia, VII, p. 237!) besitzt — entgegen S. exsul — gelbe Blüten, kurze stumpf- liche Kelchabschnitte und (mit Ausschluss der obersten Blüten) rundliche Brakteen; die Art wird als vóllig kahl bezeichnet. Das andere den Cap- verden eigene S, Gorgoneum J. A. Schmidt (Fl. d. Capverdischen Inseln, S. 258) ist eine strauchig-verzweigte Art mit ebenfalls gelben Blüten und blaugrünen Bláttern. — Von den die Insel Madeira bewohnenden Arten weist keine nähere Verwandtschaft auf; mit Ausschluss des kritischen S. Meyerheimii C. Bolle habe ich diese (S. glutinosum Ait., S. glandulosum Ait.) ebenfalls seit Jahren in Kultur. Bemerkung: Mit S. exsul gelangten im Mai d. J. zwei andere (kana- rische) Semperviven zum erstenmal bei mir gleichzeitig zur Blüte, Es sind dies die beiden einander sehr nahe stehenden S. canariense L, und S. Palmense (Webb) Christ. Blütenfarbe und Form der Petalen (bei S. canariense weisslichgelb lang zugespitzt, bei S. Palmense goldgelb, kurz : zugespitzt, daher kleiner als bei erstgenannter Art) erwiesen sich als vorzügliche spezifische Merkmale, abgesehen von der Form des Blattes und der Rosette und der Art des Indumentes (bei S. Palmense sehr kurz sammetartig, bei S. canariense lang und weich). II. P. Junge, Neue Formen von Gefásspflanzen aus Schleswig-Holstein. (Aus: Verh. Naturw. Ver. Hamburg, 3. F., XVII [1909], pp. 17—37.) 1. Ophioglossum vulgatum L. forma distachyum P. Junge in Verh. Naturw. Ver. Hamburg, 3. F., XVII (1909), 1910, p. 21. — Fruchtbarer Blatteil mit doppelter Ähre. — Kiel: Rastorf (A. Christiansen). 2. X Equisetum litorale (E. heleocharis X arvense) Kühlewein A. verticillatum Aschers. f. vulgare Milde subform. a. orthocladon P. Junge, l. c., p. 24. — Aste gerade. — Schleswig-Holstein: Beobachtet bei Tesperhude (J. Schmidt)!, Billwärder (c. sp.) (J. Schmidt)!, Drahtmühle bei Trittau (J. Schmidt)!, Vierbergen!, Fegetasche!, Tamdrup!, sowie bei Einfelder See!, Mónkeberger See!, Flintbek!, Düwelskrog!, Ahrenviól! und Sankel- mark (c. sp.)! (an den letzten Orten von A. Christiansen gesammelt). — Bei der Drahtmühle und beim Diiwelskrog finden sich Ubergiinge nach subf. caespitosum Kaulfuss. 1) Die Schreibweise dieser Art ist eine verschiedene: C. Bolle schreibt in der „Bonplandia“ (VII, p. 241) „Aeonium Manriqueorum“, bemerkt aber hinzu ,dicatum familiae nobili canariensi ,Maurique de Lara*. Es liegt also da oder dort ein Druckfehler vor! O. Kuntze (Revisio gen. plant., p. 229) schreibt daher ,Sempervivum Mauriqueorum*. Neue Formen von Gefässpflanzen aus Schleswig-Holstein. 5 Subf. b. drepanocladon P. Junge, |. c., p. 25. — Aste bogig auf- würts gekrümmt. — Schleswig-Holstein: Beobachtet bei Dwerkathen (J. Schmidt)!, zwischen Kirkeby und Mölby (J. Schmidt)! Subf. e. oligocladon P. Junge, |. c., p. 25. — Astquirle unvoll- ständig. — Schleswig-Holstein: Beobachtet: Tesperhude!, Einfelder See (c. sp.) (A. Christiansen)!, Tamdrup!. — Es treten Übergänge nach f. virgatum Kaulfuss am Einfelder See auf. 3. X Equisetum litorale (E. heleocharis X arvense) Kühlewein B.simplicis- simum Ascherson forma gracile Milde subf. nudum Junge, |. c., p. 26. — Stengel astlos, — Schleswig-Holstein: Einfelder See (A. Christi- ansen)!, Wiesby (J. Schmidt)! Subf. subnudum Junge, 1. c., p. 26. — Stengel mit einzelnen, sehr feinen Asten. — Schleswig-Holstein: Einfelder See (A. Christi- ansen)! 4. X Equisetum litorale (E. heleocharis X arvense) Kühlewein B. simplicis- simum Ascherson forma virgatum Kaulfuss subf. decumbens Junge, l. c., p. 27. — Stengel mehrüstig (wie f. pauciramosum), liegend, nur an der Spitze aufsteigend. — Schleswig-Holstein: Einfelder See (A. Christi- ansen)! 5. Stellaria media Cyr. forma salina Junge, l. c., p. 31. — Von der so tiberaus verbreiteten Vogelmiere ist eine Salzform meines Wissens bisher nicht beschrieben worden. — Beschreibung: Pflanze kräftig, reichstengelig, fast kahl; Stengel liegend, dichtstehend, dick; Blätter gross, dickfleischig, kraus, zerbrechlich. —- Vorkommen: Angeln: Ohr- feldhaff bei Gelting (4. August 1909)! Hadersleben: am Strande nörd- lich von Aarósund (3. August 1906)!, am Südstrande der Insel Aaroe (2. August 1906)! 6. Stellaria pallida Piré forma salina Junge, l. c., p. 31. — Be- Schreibung: Pflanze wenig verzweigt; Stengel schwach behaart, wenig kräftig; Blätter klein, dickfleischig, brüchig; Kelchblätter stärker und länger behaart als an der Hauptform. — Vorkommen: Angeln: Ohr- feldhaff bei Gelting (4. August 1909)! Apenrade: am Strande bei Warnitz-Wig (11. August 1909)! — Während die Salzform der Stellaria media gegenüber der normalen Form eine auffüllige Vergrósserung der Blätter zeigt, tritt bei Sfelaria pallida eine derartige Erscheinung nicht ein. 7. Pirola rotundifolia L. forma serotina Junge, |. c., p. 35. — Blatter mit deutlicher Spitze (an f. arenaria Koch erinnernd): Blütenstand reich- blütig; Blütezeit August bis September, zuweilen noch Oktober, selten Juli, — Beobachtet: Lauenburg: Göttin (J. Schmidt)!, Besenhorst (Sonder)! — Hierher gehóren wahrscheinlich die Pflanzen von Lübeck: Blankensee (Hücker), Wesloe (Stülicken), von Oldenburg: Olden- burger Bruch (Borchmann), von Kiel: Meimersdorfer Moor (Bargum), aus Angeln: Gremmeruper und Husbyer Moor (Hansen), Neuberend C. Bock). Ausserdem ist mir die Form ausserhalb des Gebiets in Nord- 6 P. Junge: Neue Formen von Gefässpflanzen aus Schleswig-Holstein. hannover und im westlichen Mecklenburg bekannt; sicher gehören ihr (auch die Pflanzen mancher dänischer Standorte an. 8. Carex Hudsonii Benn. forma glabra Junge, l. c., p. 36. — Stengel an den Kanten glatt. — Schleswig-Holstein: Eckernfórde: am Bültsee bei Kosel (A. Christiansen)! 9. Orchis maculatus L. forma brevicornis Junge, l. c., p. 36. — Sporn meist nur !/ bis !/, so lang wie beim Typus, im Hóchstfalle halb so lang wie der Fruchtknoten, in der Regel aber viel kürzer. — Schleswig- Holstein: Itzehoe: am Gehege Halloh in mehreren Exemplaren; 20. Juni 1909! 10. Obione pedunculata Moq. Tand. forma latifolia Junge, l. c., p. 36. — Blütter breit spatelfórmig, fast so breit wie lang. — Schleswig- Holstein: Hadersleben: am Aarökalv auf der Insel Aaró wenig; 2. August 1906! 11. Scleranthus perennis L. forma maritimus Junge, l. c., p. 36. — Stengel an der kurzen Grundachse dicht knäuelförmig gedrängt; frucht- bare Aste sehr kurz- und dichtästig, wenig länger als die sterilen Äste. — Schles wig-Holstein: Kiel: am Bottsand (A. Christiansen)! 12. Trifolium medium L. forma prostratum Junge, |. c, p. 36. — Stengel niederliegend, kurz (5—10 em lang); Blatter und Blütenkópfe klein; letztere einzeln am Stengel, sehr kurz gestielt. — Schleswig- Holstein: Angeln: Gelting: auf Kiessand in der Birk; reichlich; 5. August 1909! 13. Vicia hirsuta Koch forma subuniflora Junge, |. c., p. 36. — Pflanze im kurzen Dünenpflanzenwuchs 2—10 cm hoch, stark behaart; Blüten klein, meist einzeln, seltener (an den krüftigeren Pflanzen) zu 2—3. — Schleswig-Holstein: Heiligenhafen: auf dem Graswarder reichlich, auf dem Steinwarder in Menge; 29. Mai 1909' 14. Sedum maximum L.forma umbrosum Junge, |. c., p. 36. — Blatter dünn, kaum fleischig. — Schleswig-Holstein: Apenrade: in dichtem Waldbestande bei der Lachsmühle; 9. August 1909! 15. Viola silvatica Fr. forma brevicornis Junge, l. c., p. 37. — Sporn so lang oder kürzer als die Anhängsel der Kelchblätter (beim Typus etwa.doppelt so lang) — Schleswig-Holstein: Lübeck: am Nord- rande des Riesebusch bei Schwartau; 9. Mai 1909! 16. Chrysanthemum | chamomilla Bernh. forma monocephalum Junge. |l c, p. 37. — Pflanzen klein, unverzweigt, dünnstengelig, kleinblattrig. einköpfig; Blütenkopf klein, schwächer gewólbt als beim Typus. — Schleswig-Holstein: Angeln: Beveroe bei Gelting in grosser Menge ausschliesslich; 2. August 1909! 17. Senecio vernalis W. K. forma subdiscoideus Junge, 1. c, p. 37. - Blütenkópfe nur mit einzelnen Strahlblüten. — Schleswig-Holstein: Lauenburg: zwischen Mélln und Grambek; 20. Mai 1909! H. Sabransky: Rubi aliquot novi Apennini montis. 1 Ill. H Sabransky, Ruby aliquot novi Apennini montis. (Originaldiagnosen.) l. Rubus cuspidiferus M. et Léf. in Pollichia 1859, p. 89, Sudre Rub. Europ., p. 82, t. LXXXIV var. x. aprutius. Turione interdum paullo canaliculato, dense villosohirto, foliis quinatis etiam ternatis admixtis, foliolis minoribus omnibus breviter petiolulatis, medio proprio petiolulo quadruplo longiore, infimis sub- sessilibus, terminalibus e basi rotunda rhombeo-ovatis antice sub- acutis; petalis magnis obovato-orbicularibus, ad 12 mm longis. In m.te Croce ad oppidum Popoli (leg. M. de Sardagna 1887, Herb, univ. Vindob.). Accedit ad var. 9. rhombophyllum Sudre, a quo differt caulibus pilis sursum dense vestitis, foliis et ternatis foliolisque externis brevissime petiolulatis etc. R. praecox Bert. secundum descriptionem antoris (haud optimam) frondibus ac in R, fruticoso Bert. i, e. R. ulmifolio Schott fil. multo grandioribus pollet et ita e comparatione exc]udi potest. 2. Rubus arduennensis Lib. Focke Syn., p. 157, Aschers.-Graebn. Syn. VI, p. 492, Sudre Rub. Europ., p. 94, t. XCVI var. chietinus. Turione parce piloso, foliis mediocribus, supra glaberrimis late cor- datoorbicularibus acutis. Inflorescentia conferta bracteis latis; foliolis ramealibus mediis basi non cuneatim angustatis. Germinibus albohirtis. In Aprutii monte ad oppidum Chieti (Theate veterum), ubi legit M. de Sardagna, 1887 (Herb. univ. Vindob.). Foliolo centrali majore cordatoorbiculato bracteisque latis R. tomen- tosum revocantibus R. obtusatum M. (Batotheca europ. no. 130) adaequat, tamen foliolis rami florentis non cuneatis et pagina foliolorum inferiore non pubescente sat discrepat. 3. Rubus ulmifolius Schott. fil. f. trichantherus. Antherarum exothecis pilis dense obsitis. In mie Gargano ad Manfredoniam, ubi legit M. de Sardagna 1887 (Herb. univ, Vindob.). : Forma transitoria in R. Anatolicum Focke, a quo foliis supra non asterotrichis differt, IV. Echinops nitens Bornm. (spec. nov. sectionis ,,O/igo/epis“ Bge.) e flora Kurdistaniae turcicae. Von J. Bornmüller (Weimar). (Originaldiagnose.) Perennis, pallide virens; caule virgato, bipedali, simplice, densi- foliato, monocephalo, albido, subglabro, papillis tantum minutis sub- 8 J. Bornmüller: Echinops nitens Bornm. e flora Kurdistaniae turcicae. sessilibus sparsis obsito; foliis supra viridibus, nitidis, subglabris, sparse papillosis, nervisque latis flavis lucidis percursis, subtus niveo- tomentosis; foliis (radicalibus sub anthesi evanidis desiteratisque) cau - linis basi lata semiamplexicauli-sessilibus, ambitu late oblongo-lanceo- latis, apice elongata (mediis c. 15 —18 cm longis et 8 cm usque latis), ineiso-sinuato-lobatis, lobis late triangulari-lanceolatis utrinque lobulis 1—2 auctis, lobis omnibus in spinam flavidam validam elongatam ex- euntibus, foliis summis late ovatis basi late auriculata; capitulo ter- minali (?semper) unico, majusculo (c. 6 cm diametrico), stellato-squarroso, coriaceo; penicilli setis paleaceis scabriusculis, niveis, involucro inferne eburneo superne cyaneo coriaceo-pentagono eximie brevioribus (c. 8 mm longis); involucri glaberrimi (30 mm usque longi et 6—8 mm usque lati) phyllis circa 15 liberis, quinis internis congretis; phyllis externis membranaceo-albis, parte inferiore tenui linearibus, apice deltoideo-dila- tatis et fimbriato-serrulatis, penicilli setas vix superantibus; phyllis intermediis, valde coriaceis, late cuneato-oblongis (maximis 7 mm usque latis), apice in cuspidem pectinato-serrulatam amoene caeruleam saepe elongatam parti inferiori late albo-marginatae interdum subaequi- longam abrupte attenuatis; phyllis intimis in tubum congretis, usque ad tertiam partem superiorem brunneis, superne albis, apice laceris, lacinulis fimbriatim serrulatis; pappi setis barbellatis, rufidulis; corollae inelusae tubo quam limbus 5-partitus duplo breviore. Habitat in Kurdistaniae (Assyriae) montanae faucibus prope Riwandis (Rowandous), alt. c. 800 m s. m; ubi detexi 17. Juni 1893 (Bornmiiller, Iter Persico-turcicum a. 1892—93, no. 1468). — Typus in herbario meo (specimina 2 unica !). Species nova pulchra prope E. cyanocephalum Boiss. et Hausskn. in- serenda, a quo (sec. orig.') eximie et specifice differt glabritie foliorumque forma nee non aliis notis. Bemerkung: Der gleichen Art gehört offenbar auch eine sehr eigenartige Pflanze an, die ich benachbartem Gebiet, bei Kerkuk, ein- sammelte und — Unicum meines Herbars — als E. myrioceras ad in- terim bezeichnete. Es ist eine Echinops-Art mit ganz der gleichen Blatt- gestalt und Blattbekleidung. Der endständige Blütenkopf zeigt nur sterile Blüten, die Hüllblätter sind sämtlich in ziemlich gleichlange, starre, strohgelbe Dornen umgewandelt. Zwei unentwiekelte seitliche Köpfchen sind ebenfalls völlig steril. Der bei diesem Exemplar unter- halb des Kópfehens befindliche blattfreie Stengelteil ist aber — im Gegensatz zu der oben beschriebenen Pflanze — etwas filzig. J. Bornmüller: Neues zur Flora von Palästina. 9 V. J. Bornmüller, Neues zur Flora von Palästina. (Aus: Mitt. Thür. Bot. Ver. N. F., XXX [1913], pp. 73—86.) 1. Herniaria glabra L. var. acrochaeta Bornm., l. c., p. 75. — Foliis caulibusque ut in typo glaberrimis, calycis plerumque glabri (rarius pilo- suli) laciniis setula brevi terminatis. — Palästina: Sarona (bei Jaffa), wüste Plátze am Aujahfluss, 5 m (J. E. Dinsmore, 12. VII. 1912). — Vorliegende Form stimmt mit keiner der von Williams in Rev. of the genus Herniaria (Bull. Herb. Boiss., IV [1896], p. 564) unterschiedenen Varietäten überein. 2. Astragalus sanctus Boiss. g. stenophyllus Bornm., l. e, p. 76. — Fiederehen meist nur 1 mm breit und 10—20 mm lang. — Palüstina: Auf dem Weg von Jerusalem nach Jericho (J. E. Dinsmore, 2. IV. 1897). — Bornmüller (exsice. no. 566). 3. Centaurea Dinsmoreana Bornm., |. c., p. 77. — Sectio Acrocentron : Eu-acrocentrae (Boiss. fl. Or., III, 618, 655—668). — Annua (et biennis?) radice tenui verticali (ex speciminibus paucis:) caule simplice, tenui (pe- dali, monocephalo vel altiore parce ramoso pleiocephalo (sesquipedali), angulato-suleato, asperulo, inferne foliato; foliis asperulis, viridibus, in- ferioribus longiuscule petiolatis, oblongis, plerumque lobulis petiolum versus sitis utrimque 1—2 auctis, aliis (rameis) paucis, pinnatis, seg- mentis utrimque 2—3 oblongis remotis secus rhachidem paulo decres- centibus; pedunculo longo, subnudo, foliis tantum perminutis squami- formibus hyaline denticulatis sparso; capitulis in speciminibus nostris quoad magnitudinem valde variis (in planta ut videtur normali robustiore eis Centaureae eryngioidis Lam. aequilatis et -longis, globosis, quamvis minus ac in ea armatis; in individuis teneris — sine dubio annuis et in locis sterilissimis enatis — parvis, angustatis, ovato-cylindricis, sub- inermibus); involucri glabri pallidi phyllis adpressis, ovatis, acutis, mar- gine utrimque ciliis 4—5 albis anguste lanceolatis pectinatis apice sensim in spinuam tenuem patentem vel patule reflexam saltem phyllorum me- diorum longam 1—3 cm metientem ad basin non armatam exeuntibus, phyllis internis elongatis vix spinigeris; flosculis roseis; achaeniis (im- maturis) subsericeis; pappi nivei serie paenultima ut videtur achenio maturo eximie longiore, 9 mm longa. — Palästina: Sarona, im Geröll felsiger Abhünge bei Latrun (J. E. Dinsmore, 26. IV. 1905). — Cen- taurea Dinsmoreana Bornm. ist nach den erhaltenen Exemplaren mit Sicherheit eine im ersten Jahre und zwar bereits im April zur Blüte ge- langende Art. Ob die Pflanze unter anderen Verhältnissen erst im zweiten Jahre blüht, also eine zweijährige Lebensdauer aufweist — es könnte dies bei den kräftiger entwickelten Individuen der Fall sein —, ist nicht ausgeschlossen. Nach Herrn Dinsmores brieflicher Mitteilung tritt bei Latrun die Pflanze (einjührig!) in Menge auf. Jedenfalls nimmt dadurch C. Dinsmoreana innerhalb der grossen Sektion Acrocentra eine Sonderstellung ein, da sümtliche Arten perennierend bzw. (hierzu fast 10 J. Bornmüller. sämtliche Arten der Unterabteilung Cynaroideae, was im Widerspruch zu Boissiers Angabe, l. c., p. 617 „perennes“ steht) zweijährig sind. — Bezüglich der Blattgestalt ähnelt die neue Art am meisten der C. persica Boiss., die dünnen langen Dorne (meist ebenfalls etwas zurückgebogen aber noch lünger) der mittleren Hiillblatter des Kelches hat sie dagegen mit der C. thrinciifolia DC. gemein, deren Blätter freilich eine gänzlich verschiedene Gestalt aufweisen, Bei dürftigen Exemplaren ist bei C. Dinsmoreana, wie oben in der Diagnose hervorgehoben wurde, das Köpfchen viel kleiner und nicht kugelig, sondern schmaleifórmig, und seine Hüllblätter tragen nur sehr kurze (2—3 mm lange) Dornspitzen. 4. Linaria floribunda Boiss. var. laxiflora Bornm., |. c, p. 79. — Palästina: Totes Meer, trockene Plätze bei “Ain Jidi, selten; — 390 m (J. E. Dinsmore, 13. II. 1912). — Weichen durch erheblich laxere Blütenstünde ab. Ausserdem besitzen fast sämtliche Blätter der mittleren Stengelteile seitlich je 1—2 Läppchen bzw. Zähne. 5. Linaria acerbiana Boiss. var. adenocarpa Bornm., I. e., p. 80. — Palästina: Totes Meer, trockene Plätze des Wadi Zuweirah; — 350 m (J. E. Dinsmore, 15. II. 1912). — Wad el-Kelt (J. E. Dinsmore, 25. V. 1912). — Neu für die Flora von Palästina. — Abweichend ist allein die etwas drüsige Behaarung der sehr kleinen rundlichen Kapsel (die beim Typus als kahl bezeichnet wird), so dass unsere Pflanze als eigene Varietüt abzusondern ist. 6. Linaria filipes Bornm., l. c., p. 80. — Sect. „Elatinoides“. — Tafel Fig. 1. — Annua undique patule (pilis varie longis) villosa, a basi ra- mosa; caulibus late prostratis, ramosis, longissimis, tenuibus, remote et minute foliatis; foliis alternis, ovatis, acutis, praeter inferna mediocria subsessilia eximie (summis petiolo aequilongo suffultis) petiolatis, basi truncatis vel subcordatis diminutis, omnibus internodio multo saepe multoties minoribus; pedicellis axillaribus, capillaribus, patentibus, folio minuto 5—6-plo longioribus (e. 2 cm longis), glabris, apice curvatis; calyeis villosi parvi (2 mm longi) laciniis lineari-oblongis, acutis; floribus parvis, pallide flavidis, labio inferiore antice caeruleo cum calcare tenui rectiusculo 8—9 mm longis; capsula breviter villosa, globosa, parva (2 mm diametrali); seminibus alveolato-reticulatis (foveolatis). — Pa- lastina: Steinige Felder des Wadi el-Kelt am Toten Meer (J. E. Dins- more, 12. VIII. 1912). — Linaria filipes besitzt die Struktur der Samen von LL. Spuria L. (semina foveolata), zeichnet sich aber durch sehr kleine (eifórmige, spitze, an der Basis etwas herzfórmige) Blütter, sehr lange fädliche Blütenstiele (die das Blatt oft mehr als sechsmal überragen) und kleine Kelehe mit kleinen Blüten aus; sie nimmt daher eine ähnliche Stellung ein wie L. Graeca Bory et Chaub. unter den Arten mit hócke- rigen Samen (und pfeilfórmiger Blattbasis). Die Tracht ist bei beiden im wesentlichen die gleiche. T. Satureia camphorata Bornm., |. c., p. 80. — Sect. ,Eusatureiae* Boiss, fl. Or, IV, 563. — Tafel Fig. 2. — Fruticulosa, glauco-opaca, glabriuscula, ramis albidis (20—30 cm longis) glabris vel crispule pilosis x Neues zur Flora von Palästina. 11 saepius quoque in partibus inferioribus pilis longis patentibus intermixtis obsitis, dense interdum imbricatim foliosis, ramulis tenuibus brevibus densifoliosis simplicibus vel seepius iterum ramulosis auctis; foliis pa- tentibus vel reflexis, densis, rigidulis, opacis, junioribus saepe minu- tissime hispidulis demum glabris vel margine sparsim ciliatulis, undique vero glanduiis peraromaticis (camphoratis) lucidis lacunoso-immersis praeditis, foliis omnibus sessilibus, subcordato-ovatis acutis internodio saepe longioribus, inferioribus pro majore majusculis (7 X 9 mm latis longis) nervis arcuatis utrinque 3—4 percursis, summis eisque ramu- lorum deminutis basi vix cordatis, ovatis; floribus solitariis, brevipedun- culatis in axillis foliorum superiorum sparsis; calyce 15-nervi coriaceo, uti folia floralia margine et ad dentes eorumque nervos longe albo- ciliato nee non glandulis lucidis sessilibus aucto, regulari, e tubo latius- culo sensim ampliato et ad medium fere in dentes latos ovato-lanceo- latos aequales vel subaequales patentes nervis ternis prominentibus per- cursos partito; corolla albida (mox decidua, in speciminibus nostris unicis perpauca) tubo brevissimo vix exserta, limbi lobis rotundatis, in sicco margine valde undulatis; antheris non exsertis; stylo longissimo. — Palästina: Judaea, an felsigen Plätzen der östlichen Abhänge des Carmel (J. E. Dinsmore, 16. II. 1912). — Satureia camphorata nimmt eine recht isolierte Stellung unter den orientalischen Arten (incl. Micro- meria) ein, Im Aufbau der unteren Teile (junge Triebe mit breiten herz- förmigen sitzenden Blättern) erinnert die Pflanze lebhaft an gewisse Arten der Gattung Origanum. In der Blattgestalt der oberen Zweige gleicht sie etwa den Blättern von Micromeria microphylla Bth. Schliess- lich ist es sehr charakteristisch für unsere Art, dass die Blüten einzeln in den obersten Blattachseln stehen und der gegen den Schlund offene regelmässige Kelch sehr breite (eiförmig-lanzettliche) gleichgestaltete Abschnitte (Zähne) besitzt, aus dem die kleine weisse Blüte kaum hervorragt. . 8. Atriplex Halimus L. var. (nov.) argutidens Bornm., l. c., p. 82. — Perigonii fructiferi sessilis basi cordati phyllis reniformibus differt a typo late alatis late et argute dentatis (nec ,integris vel obsolete denticulatis*). Tafel Fig. 5. — Palästina: J'otes Meer, Wad el-Kelt (J. E. Dinsmore, 28. XI. 1911). — Bei Jericho sammelten Herren Meyers und Dinsmore (4. XI. 1910) auch schón ausgereifte Exemplare typischer Atriplex Hali- mus L. mit schmalem und fast ganzrandigem Fruchtsaum. Ein reiches Material dieser namentlich nordafrikanischen Ursprungs lässt nicht zu, in der sehr abweichenden extremen Pflanze vom Wad el-Kelt mehr als Varietüt zu erblicken, da die Breite und Zahnung des Fruchtsaumes bei dieser Art manchen Schwankungen zu unterliegen scheint. Habituell und in der Blattgestalt sind keine Unterschiede bemerkbar, nur der Fruehtstand ist erheblich lockerer als bei den typischen Exemplaren. 9. Kochia muricata (L.) Schrad. var. (nov.) brevispina Bornm., l. c., p. 82. — Spina perigonii fructiferi disco vix (nec 2—3-plo) longiore. — Palüstina: Totes Meer, sandige Plitze; — 394 m (J. E. Dinsmore, 12 J. Bornmüller. 23. VII. 1909). — Die in den Sanden des angrenzenden Agyptens sehr gemeine typische Form ist sicher auch in Palüstina zu erwarten. Torgesia Bornm., gen. nov., l. c., p. 88. — Spiculae uniflorae 4—6 in capitulum angustum cylindricum involuero foliaceo diphyllo cinctum ordinatae, quarum 2—4 geminatim sessiles et binae pedicello brevissimo suffultae; glumarum binarum membranacearum carinatarum inaequalium externa filiformiter angustata subsetacea; glumella et palea glumae superiori similes sed ea sublongiores, glumella uninervis carinata paleam obsolete binervem superans; stamina tria; antherae majusculae subexsertae. — Species unica adhuc nota habitu proprio paradoxo capi- tulisque parvis paucifloris angustis involucro diphyllo cinctis valde nota- bilis. — Genus novum differt ab Heleochloa spiculis perpaucis subcapitatim ordinatis (nec secus axim paniculatospicatis numerosis), involucro diphyllo (nec unico) glumaque exteriore lineari setiformi; a genere Crypside magis distat staminibus ternis (nec binis), capitulis angustis paucifloris, spiculis praeter 2—4 sessiles binis pedicello brevissimo suffultis (nec spiculis numerossimis in axi disciformi subsessilibus late capitatim simavis in „paniculam spiciformem hemisphaericam“) ordinatis, involuero diphyllo cylindrico (nec 2-4-phyllo late squarroso) et gluma externa setiformi. 10. Torgesia minuartioides Bornm., l. c., p. 83. — Tafel Fig. 3. — Annua, a basi fasciculatim ramoso-prostrata caespitosa, culmis 10—25 cm longis, geniculatim ramosis, ramis brevibus congestis iterumque bre- vissime ramulosis auctis — quasi Minuartiae (Alsines) glomeratae (Fenzl) habitum et ejus inflorescentiam compositam fasciculato-corymbosam aemulantibus —; foliis glaucescentibus, margine et superne hirsutis, linearibus, acuminatis, vaginis cylindricis non ampliatis; capitulis sub- sessilibus (pedicello 2 mm longo suffultis), angustis, perminutis (5— 7 mm longis), involucro foliaceo diphyllo cylindrico cinctis subocculta- tisque, spiculis unifloris 4—6 tantum compositis, quarum praeter 2—4 sessiles binae in pedicello (rhachide) brevi 1,5 mm longo terminales; foliis involucrantibus subcoriaceis 9 — 11-nervibus, limbum brevem vagina hyaline marginata sublongiorem (vel breviorem) squarrosum gerentibus, spiculas interdum paulo tantum superantibus et eas occultantibus (7— 8 mm longis); glumis quam palea brevioribys, externa angustissima seti- formi (3,5 mm longa) ut interna (lanceolata acuminata 4 mm longa) ad carinam viridem asperulo-ciliata, interna margine villosula; glumella (c. 4,3 mm longa) praeter carinam breviter ciliatam glabra, membranacea, acutiuscula; palea late lanceolata (complicata) hyalina obsolete binervi acutiuscula quam glumella breviore, subglabra, explanata 2 mm lata et 4,2 mm longa; antheris semi-exsertis, majusculis (3 mm longis). — Palästina: Bei Sarona im südlichen Palästina, am 'Aujahfluss (J. E. Dinsmore, 12. VIL 1912). — Torgesia stellt in der ganzen Erscheinung einen vóllig fremdartigen neuen Typ ohne nühere Verwandtschaft dar, bedingt einesteils durch den vegetativen Aufbau, anderenteils durch die schmalen armblütigen nur 4—6 1-blütige Ährchen bergenden (von zwei zylindrischen Blattscheiden umschlossenen) Kópfchen, wührend die Blüte Neues zur Flora von Paliistina, 13 selbst Beziehungen zur Gattung Crypsis bzw. Heleochloa aufweist. Die Zahl der Staubfiiden und die Anordnung der einzelnen Ahrchen, von denen zwei einem 1,5 mm langen Stielchen terminal aufsitzen, wahrend sich die restlichen 2—4 Ährchen paarweise an der Basis dieses (wohl auch als Rhachis einer sehr kleinen Spica, bzw. Scheinühre, zu deutenden) Stielchens vorfinden, spricht gegen eine Vereinigung mit Crypsis. Die eben genannte Anordnung der Blüten lassen aber ebenso wenig zu, unsere Graminee den Arten der Gattung Heleochloa anzugliedern, deren lüngliche oder eifórmige reichblütige Scheinähre (spicastrum, panicula spiciformis) von nur einem Stützblatt seitlich umhüllt ist. Charak- teristisch ist, dass bei Torgesia die üussere (kürzere) Gluma fast füdlich verschmälert (linear) ist. Habituell gleicht unsere Pflanze (vgl. unsere Tafel) lebhaft gewissen Minuartia- (Asine-) Arten (besonders der M. glome- rata Fenzl, was noch dadurch gehoben wird, dass die zylindrischen kurzgestielten Köpfchen an Grösse und Form etwa einer solchen Minuartia-Blüte gleichkommen, ja dass sogar die zur Hälfte hervor- ragenden auffallend grossen gelblichen Antheren gleichsam Blumenkron- blätter simulieren. — Vereinigt man, wie es manche Autoren tuen, die Gattung Heleochloa nebst Rhizocephalis mit Crypsis und gliedert diese dann wieder in ebenso viele Untergattungen, alsdann lässt sich auch Torgesia heranziehen, wird aber ebenfalls den Rang einer eigenen Unter- gattung beanspruchen. Für alle Zeiten wird eine diesbezügliche Stellungsnahme dem Geschmack des einzelnen Forschers anheimgestellt bleiben. Man braucht da nur einen flüchtigen Blick in die allerneueste Literatur zu werfen, um zu staunen, wie verschiedenartig gerade ge- nannte beide Gattungen in ihren Beziehungen zueinander behandelt werden: In Aschers. u. Gräbn. Synopsis II, 1, S. 121 (1899) wird Heleo- chloa als eigene Untergattung zu Crypsis gestellt und Crypsis selbst nimmt daselbst neben Alopecurus und Phleum seinen Platz innerhalb des Subtribus Phleinae ein; Briquet (Prodr. de la fl. Corse I [1910], p. 78) betrachtet Crypsis und Heleochloa als eigene Gattungen; Muschler (Manual fl. of Egypte [1912] I) dagegen rückt Heleochloa (Seite 84) von Crypsis (Seite 93) weit ab und lässt die Gattungen Sporobolus, Polypogon, Agrostis, Calamagrostis, Triplachne und Lagurus dazwischen treten. — Für unsere Pflanze ist dies gegenstandlos. Gewiss ist, dass die Gattung Torgesia sowohl in ihrer Erscheinung als in den Einzelheiten der Blüte bzw. des Blütenstandes auf weit sichereren Füssen steht, als so manche alt-anerkannte Gattung, deren Merkmale kaum stichhaltig sind, ge- schweige denn eine natürliche Gruppierung erzielen, Gattungen — man denke nur z. B. an die annuellen Arten (sect. Lophochloa) von Koe- leria und gewisse Avena-Arten der Sektion Trisetum! —, an denen zu rütteln, freilich ein unheilvolles Unterfangen wäre. 14 J. Velenovsky. VI. J. Velenovsky, Plantae arabicae Musilianae novae. l. (Ex: Sitzb. K. Böhm. Ges. Wiss, 1911, XE p. 1—17) 1. Euphorbia Musili Vel, l. c., p. 3. — Annua, glabra, glauca, radice simplici, foliis sparsis oblongo-linearibus inaequaliter et saepe antice tantum argute serratis, caulibus crassiusculis a basi ramosis, radiis primis ternis, caeteris iteratim dichotomis, foliis floralibus linearibus inaequaliter grosse serratis antice obtusis saepeque latioribus basi vix dilatatis, glan- dulis minutis transverse ovatis obtusis ecornutis, capsula ovata, semine albescenti-marmoreo ovato, caruncula magna conica non sulcata sed uno latere alato-excavata. —- Affinis E. cornutae Pers., sed foliorum forma et caruncula bene dignoscenda. Semina majora ovata (4 mm), capsula major (8X 7 mm). Arabia: In distr. Sowwan, Ukejda. 2. Euphorbia Rohlenae Vel., l. c., p. 3. — Perennis, herbacea, multi- caulis, glauco-virens, glabra, caulibus pedalibus rectis sparse foliosis apice in umbellam stricte ramosam multiradiatam divisis, foliis obovatis subcoriaceis margine cartilagineo minute denticulatis vel fere integris, umbellaribus et dichotomiarum suborbicularibus brevissime mucronulatis, glandulis luteis semilunaribus cornubus latitudinem glandulae aequanti- bus instructis, capsula glabra. — Ex affinitate E. Terracinae L. Fructus maturi desunt. Folia media 1!/, cm longa et 7—8 mm lata, folia dicho- tomiarum 6—7 mm diam., radii 6—8ni, 7—8 cm longi. — Arabia: In distr. Wudian, ad Bzar as Semen. 3. Bellevalia bracteosa Vel, l. c., p. 4. — Bulbo ovato, foliis 2—3 linearibus (5—8 mm latis) loreis non elevatim nervosis margine vix mi- nute scabridulis scapum superantibus, racemi laxe multiflori oblongi pedi- cellis suberectis perigonium dimidium subaequantibus tandem patentibus, bracteis magnis membranaceis lanceolatis longe acuminatis florem sub- superantibus dorso rubescenti-trinerviis basi biauriculatis, perigonii (10— 12 mm longi) oblongo-cylindriei livido-purpurascentis segmentis erectis tubum subaequantibus vel superantibus externis. longioribus internis ob- tusis purpureo-croceis expansis, filamentis in medium tubum insertis antheris flavis brevioribus. — Affinis videtur B. densiflorae Boiss. (Syria), sed hujus descriptio nimis imperfecta est, — Arabia: Burrejit, el Lobbo. 4. Stachys Musili Vel., l. c., p. 5. — Annua, viridis, patule molliter glanduloso-pilosa, a basi ascendenti-ramosa, foliosa, foliis inferioribus ob- longo-lanceolatis remote denticulatis obtusis breviter petiolatis, floralibus lanceolatis flores superantibus integris, racemis densis secundis, floribus in axillis solitariis tenuiter pedicellatis, calyce late campanulato 10 nervi dentibus late triangularibus muticis tubo duplo brevioribus sub fructu ampliatis, corolla rosea minuta tubo tenui e calyce longe exserto. — Caules 10—15 em, folia infer. 3X 1 cm, calyx fructifer 1 cm longus ostio 8 mm latus, tubus corollinus 1 mm latus, — Spectat inter species annuas proxime ad S. burgsdorffioidem Boiss. sed notis indicatis ab ea diversa et notabilis. — Arabia: In distr. Marsad. m Plantae arabicae Musilianae novae. 15 5. Ballota luteola Vel., l. c., p. 5. — Perennis, basi lignosa suffru- tescens, canescenti-tomentosa, ramis rectis herbaceis rigidis tenuibus simplicibus vel parum divisis foliosis, foliis breviter petiolatis valde ru- goso-crenulatis cito emarcidis sed gemmis axillaribus globosis rugulosis persistentibus, verticillastris 2—3 nis remotis paucifloris, calycis dense albo-tomentosi limbo expanso luteolo rugoso leviter crenulato tubum aequanti, corolla pallida parva valde hirsuta tubo incluso anguste lineari. — Caules pedales, folia 1 cm diam., limbus calycinus 1 em diam. Af- finis B. damascenae Boiss., sed notis indicatis diversa. — Arabia: In distr. Waroko, Rasso. 6. Thymus Musili Vel., l. c., p. 5. — Suffruticosus, basi alte lignosus caules erectos foliosos florentes rigidos simplices teretes dense reverse pilosos edens, foliis ellipticis remotis coriaceo-duriusculis glabris virenti- bus margine inferiori tantum ciliatis glandulis magnis dense conspersis, Anferioribus rosuliferis, bracteis non evolutis floribus nempe omnibus ex axillis foliorum egredientibus verticillastros paucifloros sed non spicam propriam formantibus, inferioribus solitariis, calyce bilabiato hispidulo grosse glanduloso, labii superioris late ovati tubum aequantis dentibus tribus breviter triangulari-subulatis, inferioribus rigido-subulatis labium superius aequantibus ciliatis, corolla rosea parva calycem parum exce- denti. — Pedalis et ultra, folia 1 cm longa, medio 4—5 mm lata, calyx 6 mm longus. Spectat ad sectionem Vulgares, habitu valde Saturejam revocans. — Arabia: In distr. Sow wan, Zatar. 7. Paracaryum arabicum Vel. |. c, p. 6. — Annuum, arcte affine P. micrantha Boiss., ab eo tamen diversum: racemis bracteatis, pedicellis longioribus et crassioribus, fructu majori, nuculis disco vix echinulatis margine membrana lata inflexa ciliis longis glochidiatis donata obsitis. — Arabia: In distr. Harara (Kamso). 8. Linaria Musili Vel., l. c., p. 6. —- Suffruticosa, glabra, in ramos fere pedales spinescentes lignosos numerosos divisa, ramis hornotinis tenuibus rigidis virentibus subpedalibus in ramulos paucifloros patule divisis foliis minutis rigidiusculis tenuiter linearibus obsitis, bracteis minutis linearibus, floribus tenuiter pedicellatis, calycis laciniis lanceo- lato-acuminatis virentibus hyalino-marginatis crebre glandulosis, corolla lutea longe tenuiter calcarata, capsula ovata calycem adaequanti apice dentibus dehiscenti, seminibus angulatis scrobiculato-verrucosis. — Folia 1 em longa, 1 mm lata, corolla cum calcari 2 cm longa, capsula 5 X 4 mm. Species in sectionem Linariastrum Chav. spectans, sed nulli notae arctius affinis. — Arabia: In distr. el Waroko. 9. Plantago Gintlü Vel., l. c., p. 7. — Annua tota molliter sparse patule pilosa, acaulis foliis lanceolatis et lineari-lanceolatis acutis tri- nerviis integris in petiolum sensim angustatis, pedunculis tenuibus folio brevioribus, spieis ovato-globosis omnino glabris, bracteis ovato-orbicu- latis cucullatis dorso virentibus caeterum late hyalinis calycem aequanti- bus, calycis laciniis ovato-rotundis dorso virenti-carinatis caeterum mem- branaceis, corollae lobis lanceolatis acutis, capsula disperma calyce duplo 16 Vermischte neue Diagnosen, longiori, seminibus magnis oblongis cymbaeformibus latissime mem- branaceo-marginatis (semen ipse ergo lineare intus carinatum). — Affinis P. amplexicauli Cav., cujus habet habitum, sed flores evidenter majores, plantula minor, capsula 8—10 mm longa, semen 6X3 mm. Semina P. amplexicaulis sunt minora anguste alata. P. Boissieri Hsskn. Bornm. comparanda esset, sed in diagnosi capsula seminaque non describuntur, — Arabia: In districtu Sowwan, Resad. (Schluss folgt.) VII. Vermisehte neue Diagnosen. l*. Artemisia nitida Bert. var. Timanensis A. Wolfert in Verh. zool.- bot. Ges, LXI (1911), p. 298. — Wurzel ein- bis mehrkópfig, primäre Achse ungefähr 25—45 cm hoch, aus bogigem Grunde aufstrebend, unten schwach behaart, gelblichgrün, oben seidenhaarig weissgrau, zu- meist traubig-ästig, oft fast rutenfórmig, seltener einfach traubig, mit einer einfachen Traube endigend. — Blütenkópfchen fast kugelig, gestielt und überhángend, 3—6 mm im Durchmesser, beiläufig um die Hälfte kleiner wie bei der typischen Form, zahlreich, bis zu 75, aber auch bis 150 und darüber. Blüten gelb, nach an 25 Köpfchen verschiedener Exemplare vorgenommenen Untersuchungen zwischen 20 und 33 vari- ierend, im Mittel mithin 26-blütig; Blüttchen des Hauptkelches filzig, ei- förmig-länglich, am Rande trockenhäutig, niemals ins Rötliche spielend; Blütenlager zottig. — Blätter beiderseits dicht seidenhaarig weissgrau, die unteren gestielt, dreiteilig-vielspaltig, mit sehr feinen, linealisch-lan- zettlichen, bis 15 mm langen, selten über 1 mm breiten Zipfelcben, die oberen und blütenständigen sitzend, fiederspaltig, oberste Floralblätter stets ungeteilt. — Blätter der unfruchtbaren Stengel dicht rasig-rosettig, an der Basis des Blattstieles der spärlichen Behaarung wegen oft auf- fallend gelblichgrün, im übrigen wie die der blütentragenden Stengel silbergrau seidenhaarig. — Die oft zahlreichen, bis zu 16 sekundären Achsen aufrecht abstehend, mitunter zurückgekrümmt, bis 0,22 m und darüber lang, ein- bis vielkôpfig. — Die ganze Pflanze von starkem, eigenartig aromatischem Geruche. — Karnische Alpen: Am Fusse des Pizzo di Timan, 1000— 1500 m. Von Artemisia nitida Bert. mithin durch meistens sehr astige und daher reichképfigere Infloreszenzen mit beinahe um die Hälfte kleineren, eine etwas grössere Blütenzahl aufweisenden, niemals ins Rötliche ziehenden Köpfchen, etwas feinere Laubteilung, höheren, zumeist buschenweisen Wuchs und einer durch diese Merkmale bedingte andere Tracht sowie durch einen weit niedrigeren Standort und einen spezifisch aromatischen Geruch verschieden, 2*. Anemone Pulsatilla L. var. gotlandica K, Johansson in Sv. Bot. Tidskr, VI (1912), p. 8, fig. 2. — Caule robustiore elatiore, laciniis foliorum latioribus linearibus v. lineari-lanceolàtis usque lanceolato-ob- longis, flore involuerum cito superante, perigonio brevius campanulato usque hemisphaerico violaceo v. azureo-violaceo, tepalis ovato-oblongis v. subovatis a forma primaria devians, — Gotlandia, paroec. Ardre, in loco calcareo-petroso ,hüllmark* dicto. Repertorium sperierum novarum regni vegetabilis. No. 348/349 | x Kl. Band E September 1 i913 Repertorium Éuropatum rt ORIENTE Herausgegeben von Prof. Dr. ff. Fedde. No. 23 I. Band No. 2/3 VILL. Viola Riviniana x stagnina (Viola Najadum) K. Wein, nov. hybr. Von K. Wein. (Originaldiagnose.) Rhizoma sine rosulas steriles. Caulis erectis, circiter 0,20 m altis. Folia ad basim + cordata vel truncata, oblongo-cordata, versus apicem + longe acuminata, petiolis alatis. Stipulae foliorum mediorum fere 1/,—3/g plo longae quam petioli; stipulae foliorum superiorum paene lon- giore quam petioli. Flores mediocres, steriles; petala dilute coerulea. Calcar subalbus, distincte deorsum curvatus, duplo longiore quam appen- dices calycis. Flora des Harzes: Am Nixsee bei Nixei mit háufiger V. stagnina, V. canina X stagnina; V. Riviniana seltener. Die Auffindung der Hybride zwischen V. Riviniana und V. stagnina konnte nur eine Frage der Zeit sein, da die Kreuzung der mit V. stagnina verwandten V. pumila mit V. Riviniana schon seit einem Vierteljahr- hundert durch die Forschungen von Murbeck (vgl. Bot. Notiser, 1887, p. 187) bekannt geworden ist. Die Uppigkeit der Pflanze lässt sie sofort als Hybride erkennen. Die Blüten vertrocknen, ohne dass es zu einem Fruchtansatz kommt. Von V. Riviniana lässt sich V. Najadum auf den ersten Blick durch die fehlende grundstündige Blattrosette, die verlängerten, am Grunde mitunter fast gestutzten Blätter, die grösseren oberen Nebenblätter, die kleinere Korolle und den gekrümmten Sporn unterscheiden. Von V, stagnina weicht V. Najadum durch breitere, am Grunde meist tiefer herz- förmige Blätter, viel kürzere Nebenblätter, grössere hellblaue Petalen und längeren Sporn ab. Ist so die Unterscheidung der V. Najadum von den beiden Eltern leicht, so ist es schwieriger, sie von anderen morphologisch ähnlichen Repertorium specierum novarum. XIII. (23. VIII. 1913.) 9 18 K. Wein: Viola Riviniana X stagnina (Viola Najadum), Hybriden aus dem bastardwütigen Geschlechte der Veilchen getrennt zu halten. Das wäre zunächst die bekannte und verbreitete V. canina X Riviniana. Von dieser lässt sich V. Najadum leicht durch die nach der Spitze zu + lang verschmälerten Blätter, die grösseren oberen Stipularen, die kleinere Korolle und den gekrümmten Sporn unterscheiden. Dann würde V. canina X stagnina in Frage zu ziehen sein. Diese Hybride kommt auch bei Nixei vor, ist dort von W. Becker zuerst nachgewiesen und auch von mir beobachtet worden. Gegenüber dieser Kreuzung ist V. Najadum sofort durch breitere Blatter und dunklere Petalen kenntlich. Dass nicht etwa die mit V. Riviniana nahe verwandte V. silvestris bei der Erzeugung der V. Najadwm beteiligt ist, geht aus der Farbe des Spornes hervor. Dass V. Riviniana X stagnina sich bis jetzt den Blicken aller Forscher, die sich um die Kenntnis der Gattung bemühten — es seien Neuman, Murbeck, Wiesbaur und besonders W. Becker genannt — hat ent- ziehen können, hängt sicher damit zusammen, dass infolge der ver- schiedenen Standortsansprüche, die von den beiden Eltern gemacht werden (V. Riviniana bewohnt Wälder und Gebüsche, V. stagnina da- gegen Sumpfwiesen), sich nur sehr selten Gelegenheit zur Entstehung der Kreuzung finden dürfte. Bei Nixei tritt jedoch der Wald bis auf eine unbedeutende Entfernung an die übrigens nicht sumpfige Wiese heran und ebenso findet sich V. stagnina bis nahe an den Rand des Waldes vorgeschoben. Ausserdem bildete die Trias!) V. stagnina, V. pu- mila und V. elatior bis in die neuere Zeit, wo die Untersuchungen von L. Gerstlauer und W. Becker die wünschenswerte Klarheit hinein- brachten, eine crux für jeden Floristen, dem es nicht móglich war, ein- gehende Literatur- und Herbarstudien zu betreiben. Ohne Zweifel ist das Vorkommen der V. stagnina bei Nixei auch in pflanzengeographischer Hinsicht sehr bemerkenswert. Mit Rücksicht darauf wurde wegen des Auftretens der V. Riviniana X stagnina am Nixsee für die Hybride die Bezeichnung V. Najadum gewählt. Nordhausen, den 6. August 1913. 1) Nach den neuerlichen Untersuchungen von Gerstlauer (vgl. Mitteil. Bayr. Bot. Gesellsch., III, 1913, p. 23ff.) hat als vierte Art in diesem Bunde noch V. Schultzii Billot zu gelten. K. Wein: Poa compressa X palustris (P. Fossae-rusticorum). 19 IX. Poa compressa x palustris (P. Fossae-rusticorum) | K. Wein, nov. hybr. Von K. Wein. (Originaldiagnose.) Rhizoma stolonis paulum elongatis emittens. Culmi deorsum saepe ramosis, e base procumbente ascendentes, circiter 0,25—0,50 m alti, usque ad nodum foliorum superiorum distincter, sursum le- viter compressi. Folia vaginis laevibus laminisque angustis paulatim acuminatis. Ligula producta acuta, fere 8 mm longa. Panicula plurimum multispieulata, oblonga, inter anthesem patula. Rami valde scabri. Spiculae plerumque satis magnae, 3—5 mm longae, plerumque subflavae. Glumae lanceolatae, acutae. Paleae lanceolata, obtusius- culae, ad dorsum ad marginemque usque ad dimidium sericeo- pilosae. Flora des Harzes: In dem trockenliegenden ,Bauerngraben* bei Agnesdorf (Südharz) und am Nordufer des Kunstteiches bei Wettelrode (Südostharz); an beiden Stellen mit den häufigen Eltern. Die Auffindung der Hybride zwischen P. compressa und P. palustris konnte nur eine Frage der Zeit sein, da die Kreuzung zwischen P. com- pressa und der mit P. palustris nahe verwandten P. nemoralis bereits im Jahre 1892 durch Gerhardt (vgl. Deutsche Bot. Monatsschr., X, 1892, p. 152) als P. Figerti beschrieben worden war. Wie P. Figerti, die übrigens an einer ganzen Reihe Lokalitäten der Harzflora (Obersdorf, Riestedt, Lengefeld, Wippra, Biesenrode, Dieters- dorf, Rottleberode u. a.) von mir festgestellt worden ist, sehr an P. nemoralis erinnert, so kommt P. Fossae-rusticorum der P. palustris nahe. Sie unterscheidet sich von ihr durch längere Ausläufer, wenigstens unterwürts deutlich zusammengedrückten Stengel und stumpfere Deck- spelzen. P, compressa gegenüber ist P. Fossae-rusticorum durch die unterwürts verzweigten Stengel, das verlängerte, spitze Blatthäutchen, den Bau der Rispe, die grösseren Ährchen und die behaarten Deckspelzen leicht kenntlich. Von P. Figerti weicht P. Fossae-rusticorum durch unterwärts ver- zweigte Stengel, gróssere Ährchen und besonders durch die verlängerte, spitze (nicht kurze und gestutzte) Ligula ab. Nordhausen, den 11. August 1913. 20 Friedrich Fedde. X. Friedrich Fedde, Fumaria paradoxa Pugsley nov. spec. und der gute Ton. (Originalmitteilung.) Wenn ich die folgenden Zeilen zu Papier bringe, so geschieht dies nicht, weil ich glaube, dass Fumaria paradoxa, die von H. W. Pugsley im Supplement p. 33 zum Journal of Botany L, no. 592, April 1912, als neue Art aufgestellt wurde, keine gute Art sei; ich kann diese Frage erst beantworten, wenn ich die Gattung Fumaria durchgearbeitet haben werde; gegenwartig bin ich mit der recht zeitraubenden Bearbeitung der Gattung Corydalis beschüftigt, was mich bei meiner beschrünkten Zeit wohl noch einige Jahre kosten wird. Was mich stórt, ist der eigenartige Ton den Mr. Pugsley in einer Fussnote zu seiner Beschreibung von F. paradoxa in Journ. of Bot. suppl, p. 35, anschlägt. Er schreibt: „Since the above account of this plant was written, statements have appeared in the Reports of the two Botanical Exchange Clubs that is has been identified by Professors Schinz, Ascherson, and Grübner, and by Dr. Fedde, as Fumaria major Badarro — a determination which leads me to think that these botanists can never have really examined it“. Es ist doch wohl ein starkes Stück, vier Botanikern, darunter dreien, die wohl gegenwartig als die besten Kenner der europüischen Flora anzusprechen sind, bzw., da Ascherson inzwischen leider verstorben ist, waren, einen solchen Vorwurf der Nachlässigkeit und Leichtfertigkeit zu machen. Sogar im eigenen Vaterlande des Autors hat der Ton unangenehm berührt, wie aus einem mir vorliegenden Schreiben aus England hervorgeht. Selbst wenn ein schwerer Irrtum hier vorlüge, würe noch lange kein Grund zu solchen gróblichen Unterstellungen vorhanden. Wollte ich alle die falschen und zum Teil geradezu widersinnigen Bestimmungen zusammen- stellen, die mir bei der Durchsicht der Papaveroideae von etwa 90 Her- barien aufgefallen sind und die von zum Teil recht bedeutenden Syste- matikern und Floristen des In- und Auslandes, sowohl lebenden wie schon lüngst verstorbenen, ausgeführt worden sind, so kónnte ich eine recht nette Blütenlese zusammenstellen und, wenn es mir Spass machte, mit einigen hümischen Anremplungen und Ausfällen würzen. Ich meine aber, das ist nicht Sache des Monographen; der hat nämlich auf Grund seiner langjährigen und eingehenden Erfahrungen „sine ira ac studio“ Klarheit zu schaffen, muss dabei aber immer des Umstandes eingedenk bleiben, dass auch er sich leicht täuschen kann und dass es sich bei den modernen Arten- und Formenspaltereien oft nur um rein 'persön- liche Ansichten handelt, die zum Teil gar nicht bewiesen werden können, zum Teil sich auch nur durch Aufbewahrung des Untersuchungsmaterials festlegen lassen, da Beschreibungen, ja selbst Zeichnungen die winzigen, zum Teil wohl auch nur durch die Standortsverhältnisse bedingten Fumaria paradoxa Pugsley nov. spec. und der gute Ton. 21 Unterscheidungsmerkmale kaum in für Laien verständlicher Weise wiedergeben. Ich gebe indessen zu, dass es im vorliegenden Falle nicht ganz so sehlimm ist. Immerhin möchte ich doch dem Grunde des Irrtums nach- gehen. Als ich vor längerer Zeit die fragliche Fumaria vorgelegt bekam, weigerte ich mich zunächst ganz energisch, irgend ein Urteil abzugeben, da ich davon noch nicht genügend verstände; ich meine nämlich, dass man erst nach genauer Durcharbeitung des gesamten Materials einer Gattung kritische Bemerkungen machen darf. Schliesslich liess ich mich aber doch überreden und verglich das eingesandte Material der F. para- doxa mit dem Material des Kgl. Bot. Museums zu Dahlem, wobei ich zu dem Resultate kam, dass wohl eine neue Art nicht vorliegen dürfte und man es wohl mit F. major Badarro zu tun hätte. Das Badarrosche Original stand mir nicht zur Verfügung; ich musste mich also an die anderen vorhandenen Spannbogen halten, unter denen natürlich, wie ich das bei den Papaveraceae lingst gewohnt bin, sich die verschiedensten Formen als F. major bestimmt zusammen fanden. Bei der genauen Analyse aller dieser Formen, die noch durch In- serenden aus dem Herb, Heldreieh vermehrt wurden, habe ich nun eine solche Menge von Abweichungen von dem Typus der F. major und Übergänge nach den Merkmalen von F, paradoxa gefunden, dass man wohl vom Standpunkte eines Monographen jenes Versehen der drei ge- nannten Floristen und meiner Wenigkeit entschuldigen kann; ob es sich aber wirklich um ein Versehen handelt, kann ich heute jedenfalls noch nieht entscheiden. Sicherlich findet ein Fluktuieren der Merkmale in jeder Richtung hin statt, auch in der Form der unteren Blumenblätter, der Länge der Blütentragblütter im Verhältnisse zum Blütenstiele und der Zühnung der Kelchblütter. Auch muss ich Mr. Pugsley den Vor- wurf machen, dass er die Merkmale in der englisch geschriebenen Ver- gleichungstabelle zwischen F, major und F. paradoxa viel bestimmter gefasst hat, als in der eigentlichen lateinischen Originalbeschreibung von F. paradoxa, wo er sich im allgemeinen viel vorsichtiger ausdrückt. So z. B. „plus minusve robusta“ und „less robust“; „sepala . . . . integrius- cula vel basi paucidentata^ und „sepals . . . subentire“; „petalo su- periore . . . plerumque subacuto apiculatove* und „with subacute... petal*; „Fructus mediocres aut majusculi^ und „fruit of moderate size“ usw. Es liegt mir fern, dabei eine Absicht des Autors zu ver: muten; so etwas kommt ganz von selbst im Bestreben, die Gegensiitze hervorzuheben; es entspricht aber nicht den natürlichen Tatsachen, die leider gerade bei den Papaveraceen in recht schwankenden und variierenden Merkmalen bestehen. Auch scheint mir gerade dieser Fall wieder einmal zu zeigen, wie wichtig der weitere Gebrauch der latei- nischen Sprache mit ihren genau festliegenden Ausdrücken für Dia- gnosen ist. Was nun noch endlich die Bemerkung betrifft, F. paradoxa gehöre zur Subsektion Mediae, wührend F. major ein typischer Vertreter der 99 J. Velenovsky. Agrariae wäre, wodurch Unkundigen offenbar der etwaige Irrtum der vier Botaniker als besonders bedauerlich hingestellt werden soll, so ist dies ziemlich belanglos. Die Akten über die Umgrenzung von Mediae und Agrariae und ihren natürlichen Wert sind noch lange nicht ge- schlossen. Indessen soll mich meine vorstehende Zurückweisung nicht davon abhalten, Mr. Pugsley für seine eingehenden und interessanten Unter- suchungen betreffend die britischen Fumarien zu danken; ich gebe mich sogar der Hoffnung hin, dass bis zum Beginn meiner Fumarienbearbeitung noch manche wichtige Forschungsergebnisse Mr. Pugsleys meine Arbeit erleichtern werden. Dahlem, den 22, Juli 1918. XI. J. Velenovsky, Plantae arabicae Musilianae novae. II. (Ex.: Sitzb. K. Böhm. Ges. Wiss., 1911, XI, p. 1— 17.) (Schluss.) 10. Hyoscyamus arabicus Vel., l. c., p. 7. — Annuus, villoso-viscosus, caulibus tenuibus a basi in ramos longos foliosos divisis, foliis inferiori- bus ovatis dentatis petiolatis ovato-trigonis acute sinuato-dentatis, mediis brevius petiolatis ovatis dentatis vel subintegris, floralibus elliptico- rhombeis in petiolum brevissimum attenuatis integris acutis flores adae- quantibus, spicis strictis praelongis densifloris, floribus subsessilibus parvis, corollis flavis calycem parum excedentibus lobis valde inaequali- bus bilabiatis, calycis fructiferi membranacei campanulati ore sensim dilatati medio non constricti dentibus late triangularibus non pungenti- . bus. — Caules pedales et ultra, folia inferiora 4X 3 cm, floralia 2 cm— 12 mm, calyx fructifer Di cm longus ore 1 cm latus. — Affinis H. pu- sillo L., qui foliis angustioribus, calyce majori latius expanso rigido lobis spinoso-pungentibus differt. Corollis minutis inter omnes notabilis. — Arabia: In distr. Kasr el Hev, Bené. 11. Scorzonera Musili Vel., 1. e p. 8. — Perennis (radice?), tota ad- presse canescens, caule pedali et ultra iteratim dichotomo-diviso ramo- sissimo folioso, ramis capitulis longe pedunculatis terminatis, foliis in- ferioribus tenuiter linearibus plieatis, caulinis similibus sed brevioribus, involucri canescentis phyllis imbricatis, externis duplo brevioribus lanceo- latis subulatis et apice saepe recurvis, interioribus lineari-lanceolatis sensim acuminatis, flosculis luteis involucrum parum excedentibus, acheniis (juvenilibus) glabris sulcatis, pappi rufescentis achenio longioris setis paucis ad medium plumosis superne scabris. — Folia 6—15 cm X 2 mm, capitula 1!/ cm longa et 5 —6 mm lata. — Florens, juvenilis, sine tota radice collecta. Ex affin. S. intricatae Boiss. — Arabia: In distr. Nefud, Taluk el Mti. Plantae arabicae Musilianae novae. II. 23 12. Centaurea epapposa Vel, |. c., p. 9. — Perennis, tota araneoso- canescens, radice crassa caespitose pluricauli, caulibus crebre foliosis erectis vel ascendentibus subpedalibus a basi parce ramosis, ramis mono- cephalis, foliis radicalibus simpliciter pinnati-lobatis, caulinis sessilibus simpliciter pinnatifidis, laciniis linearibus, summis linearibus spinuloso- dentatis, foliis et laciniis spinula brevi terminatis, capitulis non invo- lucratis oblongo-ovatis, phyllis virentibus in spinam longam flavidam basi complanatam et passim spinulis binis auctam abeuntibus, flosculis paucis haud radiantibus luteis, pappo nullo, achenio subcompresso laevi glabro, hilo laterali. — Involucrum 12—14 mm longum, 8—10 mm latum, spinae phyllorum 2—2!/, em. Species cum nulla nota affinis meoque sensu sectionem propriam sistens, quae foliis aequaliter pinnatifidis la- ciniis spinuliferis, radice perenni, phyllis involucri in spinam simplicem abeuntibus, acheniis calvis, floribus eradiatis flavis definienda esset. — Arabia: In districtu Hamad, Harsaf. 13. Centaurea camelorum Vel, l. c, p. 9. — Perennis, tota lanugi- noso-canescens, radice crassa caespitoso-pluricauli, caulibus pedalibus divaricatim dumuloso-ramosissimis, ramis tenuibus monocephalis foliosis, folis radicalibus runcinatim pinnati-lobatis lobis triangularibus, caulinis linearibus lobato-dentatis, rameis linearibus integris vel crispule sub- dentatis, capitulis mediocribus ovatis pannosis, phyllis coriaceis in spi- nam subrecurvam aequilongam abeuntibus basi membrana fusca in cilias paucas lacerata breviter decurrentibus, flosculis pallidis, corollis extus valde nitido-glandulosis, acheniis compressis laevibus calvis (epap- posis). — Involucrum 10—12 mm longum, basi 8—10 mm latum. Ex affinitate C. dumulosae Boiss. sectionis Acrolophus Cass. — Arabia: In districtu as Sow wan, Brukau. 14. Centaurea Musili Vel., 1. c., p. 9. — Annua, tota araneoso-tomen- tosa, caule saepius simplici capitulo unico subsessili terminato interdum- que ramis lateralibus 2—4 nis erectis 10—20 cm longis foliosis capitula 1—2na gerentibus superato, foliis radicalibus longis petiolatis oblongo- lanceolatis leviter undulato-denticulatis, caulinis inferioribus breviter petio- latis, superioribus subsessilibus ellipticis minute denticulatis vel sub- integris dentibus et apice mucronatis, involucri ovati araneosi phyllis late ovatis coriaceis apice abrupte spina longa straminea tenui aequi- longa vel longiori spinulis lateralibus utrinque 2—3nis instructa ter- minatis, flosculis flavis, achenio laevi nitido pappo albido aequilongo coronato. — Folia radicalia cum petiolo 3—4 cm longa et 8—10 mm lata caulina 11/—2 cm longa et 1 cm lata, involucrum 1!/, cm X 10— 12 mm, spinae 1—1!/, cm longae, achenium 3 mm. — Ex affinitate C. aegyptiacae L. e sectione Mesocentron Boiss., sed ab omnibus notis foliis non deeurrentibus insignis. — Arabia: In distr, el Lobbo, Amrar. 15. Centaurea arabica Vel, l. c. p. 10. — Annua, virens, parce araneoso-villosa, caule a basi pluries dichotome ramoso, ramis procum- bentibus vel suberectis foliosis capitulo terminatis, capitulis saepe pluri- bus ad basin caulis aggregatis, foliis radicalibus pinnati-lobatis, caulinis ob- 24 J. Velenovsky. longis undulato-lobatis alatim decurrentibus, decurrentiis autem internodio brevioribus, capitulis ovatis virenti-flavescentibus parce araneosis, phyllis coriaceis ovato-oblongis in spinam validam rectam longam nitido-luteam utrinque spinulis 3—4nis donatam abeuntibus, internis appendice sca- riosa, rotunda terminatis, floribus luteis, achenio nitido fusco aequaliter lineari pappo fuscescenti aequilongo coronato. — Habitus et affinitas e. solstilialis L., sed minor, capitula aequimagna; proxime accedit ad C. sinaicam DC. rubrifloram. Spinae 3 cm longae, basi 1—1!/, mm latae, achenia 21/, X 1 mm. — Arabia: In distr. el Marsad, Mrara. 16. Matricaria arabica Vel, l. c., p. 10. — Annua, habitu similis et affinis M. aureae L., sed omnibus partibus major robustior, partibus ju- venilibus crispule puberula, laciniis foliorum latioribus, capitulis majori- bus, disco breviter hemisphaerico, acheniis dimidio majoribus totis laevi- bus teretibus (non costatis, non carinatis), pappi auricula integra (non lobata). — Arabia: El Sow wan, Hlew a). 17. Anthemis arabica Vel, l. c, p. 11. — Annua (an etiam peren- nans?), glauco-virens, plus minusve tomentoso-canescens, habitu dimen- sionibusque nec non affinitate proxime ad A. arvensem L. accedens, sed diversa: capitulis minoribus, receptaculo hemisphaerico, acheniis minori- bus obconicis incurvis angulatis apice acute truncatis sed ecoronatis striatis et tuberculatis fuscis basi tubi corollini inflata magna fusca glo- bosa fere aequilonga coronatis. — Arabia: In distr. Mil, Erbijan. 18. Pyrethrum Musili Vel. 1. c., p. 11. — Perenne, pluricaule, totum adpresse cano-tomentosum, foliis tantum paulis per virentibus, caulibus rigidis erectis medio in ramos strictos laterales corymbis 5—10cephalis terminatos divisis corymbo majori 20—26cephalo terminatis foliosis, foliis caulinis linearibus rigidiusculis obtusis sessilibus margine minute et dense crenulatis minute punctatis, rameis diminutis ovato-oblongis, capi- tulis oblongis subsessilibus vel pedunculo subaequilongo suffultis, in- volucri phyllis externis minutis linearibus ad pedunculum descendenti- bus, mediis oblongis virentibus obtusis carinatis, internis lineari-oblongis apice obtuso-scariosis, flosculis luteis numerosis minimis, ligulis nullis. — Caules 1—2pedales, folia caulina l/4—2 cm X 5 mm, capitula 6—8 X 4 mm. Planta valde aromatica. Affinitas mihi haud clara est, meo sensu fortasse ad P. Balsamitam foliis similiter crenulatis sed non laci- niatis accedens. Folia radicalia et achenia in nostris speciminibus non adsunt, — Arabia: Distr. el Hamad, Kejsum. 19. Asteriscus arabicus Vel., 1. C., p. 11. — Suffruticosus, dumulosus, multiramosus, lignosus, pedalis et ultra, ramis adpresse cano-lanuginosis sparse foliatis, foliis viridibus glabris (non glandulosis) linearibus in- tegris vel margine 1—2denticulatis basi auriculato-sagittata sessilibus, ramis hornotinis tenuibus virentibus minute bracteatis capitulis solitariis pedunculatis terminatis, capitulis ovatis, involucri glabri phyllis pluri- serialibus imbricatis ab externis ad intima sensim auctis oblongo-lineari- bus acutis coriaceo-virentibus vel fuscis parte superiori patentibus in paleas disci sensim abeuntibus, paleis oblongis flores amplectentibus, Plantae arabicae Musilianae novae. II. 25 floribus flavis, externis ligulatis femineis, ligula parum excedenti triden- tata, caeteris tubulosis 5dentatis hermaphroditis, antheris sagittatis, achenio (juvenili) epapposo. — Capitula 8—9 mm longa, phylla 1— 1! mm lata, folia 1!/J cm X 2 mm. — Planta quoad positionem syste- maticam hactenus dubia, flores nempe haud perfecte evoluti sunt fructus- que vulgo desunt. Notae plurimae, quas e speciminibus eruere potui, ad affinitatem Buphtalmearum pertinent, sed nullum genus earum accu- rate cum nostra planta convenit. Quam ob rem eam provisorie ad Asteriscum collocavi. Si uti novum genus apparebit, ferrat nomen collec- toris Musilia. — Arabia: In districtu Nefud, Arfec. 20. Matthiola arabica Vel., ]. c., p. 12. — Annua, adpresse canescens, caule erecto simplici vel ramoso folioso pedali, foliis elliptico-oblongis linearibusque integris, floribus subsessilibus, calyce ! cm longo, petalis luteis linearibus longe exsertis, siliqua tenuissima tereti 5 -6 cm longa pubescenti stigmate conico sensim attenuato terminata. — Arabia: In distr. Nefud, Hemhem. Spectat in affinitatem M. chenopodifoliae F. M. persieae. 21. Alyssum Anamense Vel., l. c., p. 12. — Affine et simile A. argenteo Wittm., sed dignoscitur ramis fructiferis non arcuato-corymbosis sed an- gulo recto patentibus inter se remotis simplicibus vel parum decom- positis, pedicellis silieulam aequantibus crassioribus racemos elongatos formantibus, stylo siliculam subaequanti. Possideo tantum specimina fruetifera. — Arabia: In distr. Abar Ikuk, Anama. 22. Alyssum Museli Vel., |. c., p. 13. — Annuum, pube stellata molli canum, 10—20 em altum, stricte ramosum, foliosum, foliis oblongo-spathu- latis (1—3 cm longis), floribus minimis (1 mm), petalis pallide flavis ca- lycem vix excedentibus, racemis fructiferis valde elongatis, pedicellis fructum-dimidium aequantibus horizontalibus, calyce cito caduco, siliculis 5 mm diam. fere orbiculatis, glabris, stylo quartam partem siliculae attin- genti. — Ex affinitate A. minuti Schl, minimi W. et Smyrnaei Cam. floribus perpusillis, silieulis sat magnis orbiculatis glabris calyce orbatis insigne. — Arabia: In distr. Harara et Wudijan, Drejhme et Zerko. 23. Barbarea arabica Vel, l. c., p. 13. — Annua, glabra, ad medium nervum foliorum basalium tantum ciliata, caule simplici folioso apice stricte ramoso 10—15 cm alto, foliis imis petiolatis rosulantibus run- cinatis, caulinis sessilibus triangularibus subintegris profunde hastato- amplectentibus, ramis in racemum multiflorum abeuntibus, floribus minutis (2 mm longis) strictis pedicello duplo longiori suffultis, petalis luteis integris cuneatis calycem dimidio excedentibus, siliqua elongata. — Habitu quidem Barbareis notis similis, sed minuta, annua. Siliquae nondum evolutae, — Arabia: In distr. el Howra, Saffara. 24. Malcolmia nefudica Vel. 1l. c., p. 13. — Annua, adpresse stellato- puberula, a basi longe ramosa, foliis tenuiter linearibus obtusis canali- culatis integris, racemis paucifloris, pedicellis calycem subaequantibus, petalis obovato-oblongis calyce sesquilongioribus roseis, siliqua com- pressa 1!/j—2 cm longa 2 mm lata, valvis cito dehiscentibus, septo 26 J. Velenovsky. fascia lata percurso, rostro tenui a siliqua valde distincto 1 mm longo apice retuso acuto. — Plantula 10—15 cm alta, calyx 8 mm, folia 3— 5 cm X 1 mm. — Est Malcolmia e sectione Sisymbrioideae Boiss., sed nulli notae similis nec affinis. — Arabia: In desertis arenosis districtus Hawra, Nefud, Tarbo late obvia. 25. Malcolmia Musili Vel. l, c., p. 13. — Annua, praeter inflores- centiam patule pilosam glabra, caule crassiusculo a basi ramoso folioso, folis omnibus petiolatis oblongo-cuneatis carnosulis obtuse repando- sinuatis, racemis densi- et multifloris, pedicellis calyce brevioribus, ca- lyce valde bisaccato, petalis roseis calyce sesquilongioribus obovatis in- tegris, siliqua subtereti breviter stipitata rostro distincto acuto instructa, septo non fasciato enervi, — Planta 15—25 cm alta, folia 5 em longa Ui cm lata, calyx 1 cm longus. Spectat ad sectionem Eumalcolmia Boiss. — Arabia: In desertis distr. el Hawra, Hzamo, el Bwejbijje, az Jerka. 26. Malcolmia arabica Vel, l. c, p. 14. — Annua, patule sparse stri- gosa (pilis simplicibus), caule simplici (5—10 cm) folioso, foliis inferiori- bus petiolatis obovato- cuneatis repando-dentatis, pedicellis calycem aequantibus, calyce (8 mm) non bisaccato longe piloso, petalis obovatis integris roseis longe unguiculatis calyce 3 plo longioribus (11/ cm), stig- mate obtuso, capsula (non adulta) 3 em longa et 1!/J, mm lata. — Spe- cimina pauca mihi adjacent florentia sine fructu maturo. — Spectat in sectionem Rigidae Boiss. ad affinitatem M. Bungei Boiss. — Arabia: In distr. el Hawra, Hzama. 27. Tephrosia Musili Vel., 1. c., p. 14. — Adpresse canescens, basi suffrutescens, ramis erectis valde ramulosis foliosisque racemo longo multifloro terminatis, foliis 5 - 8jugis longe petiolatis erectis impari- pinnatis, foliolis duriusculis obovatis inter se remotis utrinque canis, stipulis pavis brevibus rigidis subulatis, pedicellis calyce brevioribus bracteis linearibus paulo longioribus suffultis, calyce late campanulato bilabiato, dentibus tribus triangulari-lanceolatis tubum adaequantibus, binis brevioribus triangularibus, corolla pallide flava tubo triplo longiore, petalis omnibus extus valde longe pilosis, vexillo alas parum superanti, leguminibus linearibus adpresse hirtis, — Suffrutices 1—3pedales, folia superiora 15—20 cm longa, foliola 1—1!/ em X 6—10 mm, totus flos sine pedicello 1!/, em, racemus 20—30 cm. — Species in Oriente hac- tenus notis nec similis nec affinis, typum novum exhibens. — Arabia: In districtu el Lobbo, prope Esbet el Gerw. 28. Astragalus macrobotrys Bge. var. camelorum Vel, L c, p. Ib. — Foliola in folio multo longiori longiusque petiolato remotiora angustiora linearia utrinque adpresse cana, calyce nigricanti. — Arabia: El Labbe, Metnan. 29. Astragalus Kofensis Vel., l. c., p. 15. —- Annuus, proxime affinis et similis A. ¢ribuloidi Del. et A. filicauli Cam., a primo legumine semi- lunari-arcuato, a posteriori capitulis paucifloris breviter pedunculatis, ca- Plantae arabicae Musilianae nova. II. yi lyce non nigro-piloso, ab utroque foliolis lanceolatis acutis diftert. — Arabia: In distr. Harara, Kofe. 30. Prangos arabica Vel., l. c., p. 15. — Affinis omnino P. odontop- terae Boiss, et P. Szowitzii Boiss. persicis, sed dignoscitur radiis 10— 15nis valde elongatis, petalis extus rubellis hirtis margine pallidis. Planta a basi ramosa, pedalis, tota crispule villosa, radix crassa simplex, caulis basi vaginis siccis annorum praecedentium fibrosis vestita. "lantum in statu florenti collecta, ulterius ergo observanda meliusque describenda. — Arabia: In distr. el Wudijan, Gezar. 31. Scorodosma arabica Vel, l. c., p. 15. — Perenne, caule pedali et bipedali crasso sparse puberulo vel glabro in inflorescentiam oblongam compositam a medio diviso folioso dense striato basi fibris densis capil- laribus vestito, foliis ambitu rotundatis cinereo-puberulis vaginis amplis coriaceis insidentibus tripinnatisectis segmentis ultimis oblongis inciso- dentatis decurrentibus, foliis superioribus ad vaginas inflatas reductis, umbellis terminalibus subsessilibus, caeteris lateralibus breviter pedun- ‘culatis valde densifloris fere globosis, radiis 15—20 nis puberulis, pedi- cellis florum sat elongatis, petalis unacum staminibus aureis. — Caulis 1 cm diam., folia 10—15 cm diam., segmenta ultima 2-3 mm lata, um- bella 3 cm lata. — Certe Scorodosma, sed cum nulla (persica) identica, in statu florenti. — Arabia: In distr. Harara, Mharut, el Wudijan. 32. Haplophyllum rubrum Vel, l. c, p. 16. — Perenne, pluricaule, caulibus glaucis rigidis pedalibus foliosis simplicibus apice tantum in in- florescentiam sat paucifloram corymbose divisis unacum foliis patuie crispule puberulis superne glabris vix glandulosis, foliis oblongo-lanceo- latis integris subacutis planis in petiolum brevem attenuatis glandulis magnis patelliformibus obsitis glaucescentibus, superioribus linearibus, cymis arcuatis, floribus longius pedicellatis, sepalis ovatis obtusis glabris virentibus margine membranaceis, petalis calyce quadruplo longioribus oblongis obtusis in unguem attenuatis subtus pallidis supra rubris, fila- mentis basi alte connatis, ovario grosse glanduloso-tuberculato, loculis biovulatis apice non appendiculatis. — Proportionibus et habitu A. tuber- culatum Forsk. revocans, sed notis indicatis praecipue autem petalis rubris distinctum. — Arabia: In distr. as Sowwan, Frejta. 33. Tamarix nilotica Ehrnb. var. verrucosa Vel., l. c., p. 17. — Glau- cescens, glabra, ad folia et calyces glanduloso-verrucosa, racemis densis brevibus dense paniculatis, floribus e minimis fere sessilibus, filamentis basi non dilatatis, antheris rostellatis, stylis ovario triente brevioribus, capsula parvula, foliis semiamplexicaulibus ovatis acutis. — Meo sensu cum T. nilotica specifice contrahenda. — Arabia: In distr. Sirhan, Tarfo. + 28 K. Fritsch. XII. Neue Formen aus: K. Fritsch, Neue Beiträge zur Flora der Balkanländer. III. (Ex: Mitt. Naturw. Ver. Steiermark, XLVII [1910], 1911, pp. 145 —218.) 1. Erysimum Janchenii Fritsch, l. c., p. 156. — Perenne. Folia rosu- larum sterilium petiolata, elongato-lineari-lanceolata, hine inde dentata, setulis appressis bifidis trifidisque aspera. Caules subsimplices vel ramis brevibus erecto-patentibus praediti, argute angulati, setulis bifidis ap- pressis asperi. Folia caulina basilaribus similia, integra, setulis ple- rumque bifidis tecta. Racemi sub anthesi breves, densiflori, dein elon- gati, ut caulis setulosi; pedicelli sulcati calycibus multo breviores. Sepala appresse setulosa, exteriora basi saccata. Petala flava, fere om- nino glabra, lamina spatulato-obovata truncata, in unguem longum hya- linum attenuata. Stamina longiora exserta. Siliquae (juveniles) tetra- gonae, appresse setulosae, stylo elongato et stigmate bilobo coronatae. -- Folia rosularum cum petiolo 6—8 em longa, 2—3 mm lata. Caules 15—30 cm alti. Pediceli 2—4 mm longi Calyx 7—9 mm longus. Petalorum lamina ca. 5 mm longa, 3—4 mm lata. — Herzegowina: In declivibus montis Stolac prope Mostar, Majo florens (Janchen). — Die Pflanze erinnert im Habitus sehr an die Arten der Cheiranthus- Gruppe, wie Erysimum silvestre (Cr. Kern. und Erysimum helveticum DC., mit welchen sie auch die perennierende Lebensweise gemein hat. Nur die Petalen sind auffallig schmal und dadurch die Blüten erheblich kleiner als bei den genannten Arten. Wegen der reichlichen Beimischung von dreispaltigen Haaren auf den Grundblättern kann die Pflanze nicht der Cheiranthus-Gruppe im engeren Sinne angehóren. Von den aus Europa bekannten heterotrichen Formen kommen zum Vergleiche in Betracht: Erysimum crepidifolium Rchb., E. heterotrichum Fritsch, E. creticum Boiss. und E. asperulum Boiss. et Heldr. Alle diese Arten sind indessen zwei- Jährig und entbehren deshalb der sterilen Grundblatt-Rosetten; nur Erysimum asperulum kann nach Halácsy auch ausdauernd sein. Jedoch zeigen die mir vorliegenden griechischen Exemplare ein viel stürkeres Überwiegen der dreispaltigen Haare auf den Blättern, während bei Ery- simum Janchenii, namentlich an den Stengelblättern, die dreispaltigen Haare nur spärlich. besonders an den Blattspitzen, auftreten. Immerhin ist Erysimum asperulum der neuen Art sehr ähnlich. Erysimum crepidi- folimn unterscheidet sich von Erysimum Janchenii u. a. durch die ab- gestutzte, nicht zweilappige Narbe, Erysimum heterotrichum durch viel breitere Blätter und grössere Blüten, Erysimum creticum durch einen anderen Habitus und eine sitzende Narbe. 2. Rubus zvornikensis Fritsch, l. c., p. 173. — Turiones obtusanguli vel acutanguli, apicem versus sulcati, aculeis sat validis paulo inaequali- bus sparsis armati, pilis fasciculatis et hinc inde glandulis minutissimis obsiti. Stipulae lineares, longe acuminatae, Folia turionum digitato- Neue Beiträge zur Flora der Balkanländer. ILI. 20 quinata, supra ad nervos medianos foliolorum tantum sparse pubescentia, subtus cano-tomentosa. Foliolum terminale rhombeo-ellipticum vel ovato- ellipticum, basi vix cordatum, breviter acuminatum, argute serratum. Rami floriferi breves, pubescentes, aculeis sparsis validis instructi. Folia ramorum ternata, rarius quinata, superiora saepe simplicia. Inflores- centia saepe foliosa, apicem versus dilatata vel aequilata, ramulis cy- moso-partitis, aculeis validis subrectis vel paulo reclinatis munita, bre- viter villosula, glandulis stipitatis carens. Sepala tomento denso sub- villoso cinerea, reflexa. Petala lata, ut videtur, alba. Stamina valde numerosa, stylos superantia. Germina subglabra. — Bosnien: Busch- wülder der Serpentinberge nórdlieh von Zvornik (Wettstein); steinige Gehänge des Drinatales südlich von Zvornik (Wettstein). — Der Ha- bitus verweist diese Art in die Subsektion Candicantes. Unter den Arten dieser Subsektion kommt namentlich wegen der deutlichen Behaarung des Schósslings in erster Linie Rubus phyllostachys P. J. Müll. in Betracht. Die krüftigen, fast geraden, an Rubus bifrons Vest erinnernden Stacheln des Bliitenstandes machen aber eine Identifizierung unserer Art mit irgend einer schon beschriebenen Form der Candicantes unmóglich. Rubus pubescens Wh., der gleichfalls ähnlich ist, hat einen anders ge- bauten und mit mehr hakigen Stacheln besetzten Blütenstand. 3. Alchemilla hybrida Mill. a. glaucescens (Wallr. Paulin f. serbica Fritsch, ]. c, p. 180. — Südserbien: Wiesen unterhalb Grob auf der Suva Planina; andere Exemplare ohne nähere Standortsangabe (leg. Ilic). — Pflanze mittelgross. sehr kräftig. Blätter fast lederartig, mit breiten, wenig eingeschnittenen, teils nur auf ein Achtel ihrer Lange getrennten Abschnitten; Abschnitte mit flachbogigem Vorderrande oder hóchstens halbkreisfórmig. Zühne dicht seidig gewimpert. Eine in den Exemplaren mit flachbogig begrenzten Blattabschnitten (zwei Exemplare ohne genauen Fundort) sehr auffällige Form, die in der Teilung der Blattfläche an A. vulgaris L. 3. crinita (Buser) Paulin erinnert. Reprá- sentiert vielleicht eine eigene, auf den Gebirgen Serbiens verbreitete Rasse. 4. Rosa gallica L. var. austriaca (Crantz) subvar. subhybrida H. Braun, l c, p. 182. — Styli elongati, dense albo-lanati; foliola parva, subtus praecipue in nervo mediano pubescentia. — Ostbosnien: Suha Gora bei Visegrad, Schiefer, ca, 1100 m (Schiller). 5. Rosa gallica L. var. virescens (Déségl.) subvar. pseudolivescens H. Braun, l. c., p. 183. — Foliola elliptico-oblonga vel ovato oblonga; serra- tura pro parte sine glandulis. — Serbien: Umgebung von Pirot (Ada- mo vic). 6. Rosa spinosissima L. var. serbica H. Braun, l. c., p. 183. — Rami hornotini subglabri. Rami juniores dense aculeati, aculeis diversis, rectis, aciculariformibus. Stipulae in margine glandulis dense ciliatae, in lamina glandulis praeditae; petioli dense glandulis onusti et aculeolis praediti. Foliola elliptica, mediocria, ad basin attenuata, in margine glanduloso-biserrata, in lamina in nervo medio et hincinde etiam in la- 30 K. Fritsch. mina sparse glandulosa. Pedunculi dense setis glanduliferis praediti, plus minus elongati. Receptacula ellipsoidea, setis glanduliferis sparse obtecta. Sepala integra, in margine apicem versus glandulis ciliata, in dorso praecipue basin versus sparse setis brevibus glanduligeris prae- dita. Discus subplanus. Styli lanati. Petala laete rosacea vel sub- albida. — Differt a. R. Riparti Déségl. stipulis bracteisque in lamina glandulosis, petiolis glandulis stipitatis dense obtectis, foliolis in lamina hincinde glandulosis; a. R. myriacantha foliolis non parvis subtus in lamina non dense glandulosis, ramis hornotinis non dense aculeatis, — Serbien: Hügel Gorica (Ilić); Zaječar (Adamović). 7. Rosa spinosissima L. var. Micii H. Braun, L c, p. 193. — Rami aciculis et aculeolis crebris armati. Stipulae glandulosae. Petioli pu- beruli et aciculis et glandulis stipitatis dense praediti. Foliola elliptica, in margine glanduloso-biserrata, subtus tota in lamina dense glandulis onusta, in: nervo mediano puberula. Pedunculi dense glandulis stipitatis et setis onusti, Receptacula globosa, ad basin et usque ad dimidium setis praediti. Styli lanati. Sepala in dorso glandulosa, integra, post anthesin erecta et fructus maturos coronantia. — Serbien: Hügel Gorica (Ilic). 8. Rosa canina L. var. dumalis (Bechst.) subvar. conversa H. Braun, l. c., p. 185. — Petioli glabri, glandulis praediti; foliola mediocria vel subparva, rotundato-elliptica; pedunculi breves; receptacula breviter ellipsoidea; styli leviter pilosuli; sepala pinnulis glandulosis, — Differt a R. holopetala H. Br. stylis minus pilosis, foliolis mediocribus, acutis; a R. effusa foliolis acutis mediocribus, ramis non dense foliatis, statura minus compacta, — Serbien: Gnjilan bei Pirot (Ničić). 9. Rosa canina L. (biserrata) var. sphaeroidea Ripart subvar. densifolia H: Demat, Lo, p 185. — Styli pilosi vel leviter pilosi; foliola ovoidea, late rotundata; rami florigeri aculeati. — Ostbosnien: Auf dem Kvaraé bei Srebrenica, Trachyt.. ca. 1000 m (Wettstein). 10. Rosa dumetorum Thuill. var. platyphylloides (Crepin) subvar. folii- gera H Braun, |. c. p. 185. — Receptacula fructifera breviter ovoidea vel hincinde subglobosa; foliola subtus non glauca, — Serbien: Um- gebung von Leskovac oder Vlasotince (Dörfler — 11, Rosa dumetorum Thuill. var. trichoneura Rip. subvar, haemantha H Braun, L c, p. 186. — Foliola late elliptica; receptacula breviter ovoidea, hincinde subglobosa; styli subglabri. — Ostbosnien: Walder an der Crvene stiene bei Srebrenica, 1000—1200 m (Wettstein). 12. Rosa dumetorum Thuill. var. conglobata H. Braun (in Oborny, Fl. v. Mühren und Schlesien [1888]. p. 918) subvar. globulosa H. Braun, l e. p.186 — Differt a R. conglobata H. Braun peduneulis elongatis, foliis maioribus. — Ostbosnien: Wiesenränder bei Ifsar, ca. 1000 m (Schiller). 13. Rosa dumetorum Thuill. var. didymodonta H. Braun, Le, p. 186, — Rami aculeati; petioli pubescentes, inermes vel hincinde aculeolis sparsis praediti; foliola elliptica, mediocria, in margine glanduloso-serrata ; Neue Beitráge zur Flora der Balkanlánder. III. 31 recepfacula globosa; styli glabri. — Serbien: Umgebung von Pirot (Adamović). 14. Rosa tomentella Léman var. pirotensis H. Braun, l. c., p. 186. — Rami aculeis parvis praediti, hincinde inermes, flexuosi. Stipulae in margine glandulis validis ciliatae, in lamina sparse glandulis obtectae. Petioli leviter pilosuli, glandulis et aciculis obsiti. Foliola parva, ellip- tica, apicem versus obtusiuscula vel breviter acuta, basin versus rotun- data, in margine glandulosa, multiserrata, supra subtusque glabra, subtus in nervo mediano et in infimis nervis secundariis et hincinde in lamina plus minus glandulosa. Pedunculi glabri. Receptacula parva, ellipsoidea. Sepala margine glandulis praedita, in dorso eglandulosa. Styli dense villosuli. Discus subconicus. Petala rosacea. Forma pulcherrima me- dium tenet inter Rosas e sectionibus Scabratarum et Tomentellarum, affinis R. Halácsyi H. Braun, a qua differt foliolis subtus in costa media non pilosis, stylis villosulis. — Serbien: Umgebung von Pirot (Adamović). 15. Rosa Gizellae Borb. var. Hercegovinae H. Braun, l. c., p. 187. — Rami plus minus dense aculeati. Petioli pubescentes, glandulis validis obsiti, aculeolati, aculeis flavescentibus. Foliola elliptica, praecipue subtus in nervo mediano pubescentia, subtus tota in lamina glandulis crebris praedita, parva vel mediocria, in margine argute glanduloso-ser- rata ut in Sepiaceis. Pedunculi glandulis sparsis obtecti. Receptacula eliipsoidea, ad basin glandulis praedita, ceterum glabra. Sepala in dorso glandulosa, post anthesin reflexa. Styli pilosi. ` Discus conicus. Petala laete rosacea. — Differt a R. Gizellae Borb. stylis pilosis, aculeis pro parte subrectis, petalis rosaceis, petiolis pubescentibus, foliolis elliptieis; a R. Gizellae f. longipes Borb. in A, Mag. birai. veiton roszai (1880), p. 479, receptaculis solum ad basin glandulis obtectis, pedunculis elon- gatis. — Herzegowina: Auf dem Hum bei Mostar (Janchen). 16. Trifolium dalmaticum var. microphyllum Fritsch, 1. c., p. 200—201. — Foliolis parvis rotundato-subellipticis. — Serbien: Grdelica, Jelasnica, 1890, leg. Ilić. — Zentral-Makedonien: In pascuis ad Roszdan, Juli 1893, leg. Dórfler (iter tureicum). 17. Trifolium dalmaticum var. scabriforme Fritsch, l. c., p. 201. — (In Herb. des Wien. botan. Institutes) durch folgende Merkmale aus- gezeichnet: Fauce calycis annulo evidentiore calloso, dentibus divaricato- subpatentibus, corollis rigidioribus, foliis coriaceis distinetum. 18. Vicia grandiflora Scop. var. rotundata (Ser.) Fritzsch, |. c., p. 213. — Syn.: Vicia grandiflora Scop. sensu stricto. — Vicia sordida 8. rotun- data Ser. in DC. — Vicia grandiflora «. Scopoliana Koch. — Vicia grandi- flora «. obcordata Neilr. — Serbien: Kragujevac, Borat (Dimitrijević); Pirot (Adamović); Vranja (Adamović); Balinovac bei Vranja (Ada- movie), — Ostbosnien: Buschige Anhóhen nördlich von Donja-Tuzla (Wettstein) — Herzegowina: Vojno bei Mostar (Janchen). 32 Raymond Hamet: Sur une plante maroccaine nouvelle. XII. Sur une plante maroccaine nouvelle par M. Raymond Hamet. (Originaldiagnose.) On trouve, dans plusieurs herbiers, des échantillons d'un curieux Sedum récolté au Maroc et distribué par M. Cosson sous le nom de Sedum versicolor spec. nova. Cette plante est évidemment très voisine du Sedum caeruleum L, Comme dans cette espece, le mode de végétation est celui d'une plante annuelle; la tige, presque toujours érigée, simple ou rameuse, légerement poilue dans sa partie supérieure, se termine par une inflorescence pani- culiforme ou subcorymbiforme, inflorescence dont les pédoncules longs et flexueux, généralement simples, supportent des fleurs nombreuses, longuement pédicellées et pourvues de bractées; les feuilles sont alternes, sessiles, non prolongées en éperon au dessous de leur insertion, ob- longues ou linéaires-oblongues, presque cylindriques quoique beaucoup plus convexes sur la face inférieure que sur la face supérieure, obtuses au sommet; les feuilles supérieures et les bractées sont alternes, sessiles, non prolongées en éperon au dessous de leur insertion, presque planes, subobtuses au sommet; les fleurs longuement pédicellées, 6-, 7- ou 8- mères, possèdent des sépales beaucoup plus brefs que les pétales; ceux-ci sont assez longuement soudés entre eux dans leur partie inférieure, sub- oblongs, à bords entiers; les filets glabres, sublinéaires, supportent à leur sommet des anthéres suborbiculaires-reniformes, émarginées à la base, trés obtuses au sommet; le sommet des filets oppositipétales in- sérés au dessous du milieu de la corolle n'atteint pas le sommet des pétales mais en dépasse longuement le milieu; les carpelles, à peine soudés entre eux à la base sont couverts dans leur moitié inférieure, d'une part, sur leurs bords internes, de longues papilles subcylindriques, légerement dilatées à la base, d'autre part, sur leurs faces latérales, de longes papilles subeoniques, dilatées encore à la base; ils sont atténués au sommet en styles giéles, plus brefs qu'eux; leur faces internes ne sont pas gibbeuses; les placentes sont constitués par deux gréles cordons paralléles à chaeun des deux bords internes des carpelles mais se ter- minant vers le milieu de ces derniers et supportant un, trés rarement deux ovules; le nombre de ceux-ci est done, dans chaque carpelle, de deux, rarement de quatre; les follicules sont érigés; le test des graines obovées et tres obtuses au sommet ne dépasse pas l'amande et est couvert de rides longitudinales nombreuses et peu saillantes. Mais si le Sedum versicolor Cosson se rapproche du S. caeruleum L. par tous les caracteres que je viens de mentionner, il en difière pour- tant par quelques autres, Dans le plante maroccaine, les sépales ne sont point deltoides-semiorbiculaires ou semiorbiculaires, mais largement ovés; ils sont toujours recouverts extérieurement de poils nombreux, alors H Beyer: Kurze Mitteilungen aus der Europäischen Flora. I. 33 qu'ils sont généralement glabres dans le Sedum caeruleum L, Les pétales ne sont pas acutiuseules ou obtusiuscules à leur sommet, mais nettement acuminés; ils sont poilus, et non glabres, sur toute la longueur de leur nervure médiane externe. Les bords internes des carpelles sont cou- verts de papilles non seulement dans leur moitié inférieure mais encore dans leur moitié supérieure. Les papilles des faces carpellaires latérales sont mamilleuses et non lisses. Enfin leurs écailles sont plus étroites. Evidemment la présence de ces caractéres ne permet pas de créer une espéce, mais elle est suffisante pour établir une variété. On devra done distinguer deux variétés du S. caeruleum, la premiere, la var. ge- nuinum, la seconde, la var. versicolor. Var. genuinum Raymond Hamet, nov. var. Sepala deltoidei-semiorbicularia vel semiorbicularia, glabra, raro leviter pilosa. Petala apice acutiuscula vel obtusiuscula, extra glabra. Carpella marginibus internis papillosis in dimidio inferiore, lateribus e papillis laevibus tectis. Squamae latiores. Tunisie, dans les fentes des rochers autour de Soliman [Vahl. — Echantillon authentique du S. caeruleum Vahl. — Hb. Kjébenhavn!). Var. versicolor Raymond Hamet, nov. var. Sepala late ovata, semper pilosa. Petala apice acuminata, extra pilosa seeundum nervum medium. Carpella marginibus internis papil- losis in dimidio inferiore et in dimidio superiore, lateribus e papillis mamillosis tectis. Squamae angustiores. Maroc austro-occidental: Oudjan, 1875 [Mardochée. — Hb. Cosson!]; Kouzeuurt et Imtougga, 1876 [Mardochée. — Hb. Cosson!, Bruxelles! et Barbey-Boissier!]; Ida Oubakil, 1875 [Mardochée. — Hb. Cosson! et Genova!|; Amaluz et Tidli-Ighichan, montagnes du district d'Ida Ouchémlal, 1876 [Mardochée. — Hb. Cosson!]; Ida Ouchemlal, 1875 [Mardochée. — Hb. Cosson!]; Djebel Tizelmi et montagnes du Tazeroualt, 1876 [Mardochée. — Hb. Cosson! et Calcutta!]. XIV. Kurze Mitteilungen aus der Europäischen Flora. 1. Von Prof. R. Beyer. (Originalmitteilung.) 1. Salix serpyllifolia X hastata = S. Rostani Beyer, aus Botan. Verein der Prov. Brandenb., XLIV (1912), S. 140f. — Bildet wie S. serpyllifolia kleine, kriechende Sträucher mit kurzen, kahlen Astchen und lünglich- elliptischen, bis 8 mm langen, bis 3 mm breiten, ziemlich dünnen Blüttchen. Der Blattrand ist ringsum scharf drüsig gesägt, die 1) Die hier angeführten Formen sind im Original veróffentlicht in Verh. Bot. Ver. Prov. Brandenburg, XLIV (1912), pp. 140—142, p. 238, pp. 228—237; XLV (1913), pp. 38—40, pp. 42—47. Repertorium specierum novarum. XIII. (31. VIII. 1913.) 3 34 R. Beyer. unterseits netzig vortretenden Adern wenden sich stark zur Blattspitze hin. c? Blütenstände mit den Blättern gleichzeitig, länglich, dichtbliitig, auf kurzem, am Grunde beblütterten Stielchen end- und seitenständig. Tragblätter länglich, stumpf, zweifarbig, oben sehwürzlich, kaum halb so lang als die Staubblätter. Blätter (unterseits und am Stielchen), Blütenstandsstiele und Tragbláttchen ziemlich lang grau- weiss behaart, erstere spüter verkahlend. — Kottische Alpen, am Col del Piz der valle di Massello über Perrero, leg. Dr. E. Rostan. 2. Salix viminalis X alba = S. rarissima Beyer, l. c., XLIV (1912), S. 141f. — Gleicht habituell völlig der S. viminalis. Die oberen Blatter tragen indes am Rande sehr zerstreute, winzige Drüsen- zähnchen, die Blütenstände erscheinen mit den Biättern gleichzeitig und stehen auf einem 1‘, cm langen, kurz grau- weiss behaarten, am Grunde beblätterten, seitlichen Stiele und die bald spitzlichen, bald stumpfen Tragblätter sind nur am Grunde filzig, an der Spitze dagegen nur schwach und kurz behaart. — Kroa- tien, am Eichwäldchen Jasicovaé bei Gospié, leg. Beyer. 3. Aquilegia alpino-atrata Rostan in sched. = A. Cottia Beyer, l. c., XLIV (1912), S. 238. — Bildet in jeder Beziehung eine Mittelform zwischen den Eltern. Blüten hell lilabraun, grósser und die Sepalen breiter als bei A. atrata. Platte der Petalen oben abgerundet, wenig lünger als die Staubblütter, etwa so lang als der Griffel, Sporn haken- formig. Staubbeutel gelb. Blätter unterseits blaugrün, denen von A. atrata ähnlich, aber Zipfel reichlicher und tiefer gekerbt, — Kottische Alpen, auf Wiesen bei Balziglia über Massello zwischen den Eltern, leg. Rostan. 4. Thalictrum foetidum L. var. pseudoflexuosum Beyer, |. c., XLIV (1912), S. 234—236. — Ist habituell dem T. flexuosum var. Jacquinianum (Koch a. A.) täuschend ähnlich, nämlich vollig kahl, mit hohem, fast geradem, gleichmiissig beblüttertem Stengel, scharfkantig verzweigten Blattstielen und ansehnlichen, an den Rändern zurückgerollten, unter- seits vorstehend geaderten, schwach graugrünen Blättchen, Doch ist die Narbe wie bei Th. foetidum gross, mit tief fransig-gezáhnelten Ründern und die Früchtchen sind flach gedrückt. — Kottische Alpen, am Fusse des Colle della Assietta, zwischen Pourriéres und Cerogne, leg. Beyer. 5. Thalictrum foetidum L. var. pseudomontanum Beyer, l. c., XLIV (1912), S. 236. — Umfasst einen Teil der bisher als Th. foetidum be- zeichneten Pflanzen. Stengel meist niedrig, unter der Rispe mehr weniger winkelig-geknickt, mit in der unteren Hälfte zusammengedrängten, in der oberen plötzlich auffällig verkleinerten Blättern, soweit bisher bekannt stets drüsig. Verzweigungen der Blattstiele höchstens schwach kantig. 6. Thalictrum foetidum L. var. pseudosilvaticum Beyer, Le, XLIV (1912), S. 236. — Umfasst einen anderen Teil des T. foetidum, bei dem der bald niedrigere, bald hohe Stengel unter der Rispe fast gerade ist Kurze Mitteilungen aus der Europäischen Flora, I. 35 und gleichförmig verteilte, nach oben zu allmählich kleiner werdende Blätter trägt, die bald drüsig (f. glandulosum), bald kahl (f. glabrum) er- scheinen. Auch hier sind die Verzweigungen des Blattstiels höchstens schwach kantig. Sehr zerstreut in den südlichen Alpen. T. Rumex crispus L. var. ellipticus Beyer, 1l. c., XLIV (1912), S. 236f. — Besitzt die Früchte des R. crispus, hat aber ganz unverzweigte Stengel und dünne, völlig flache, breit- (die oberen schmäler-) elliptische, an der Spitze abgerundete, am Grunde gestutzte bis keilige, schwach wellig berandete Blätter. Ist von R. planifolius Schur durch lauter elliptische, oben abgerundete Blätter bei ganz einfachen Stengeln verschieden. —- Kottische Alpen, am Lago grande ď Avi- gliana im Tale von Susa, leg. Bey er. * * 8. Zwischenformen zwischen Hutchinsia alpina R. Br. und A. brevicaulis Hoppe sind: 1. H. alpina var. media Beyer. — Unterscheidet sich von H. alpina nur durch stumpfliche oder spitzliche Schötchen mit sitzender Narbe. — Savoyen (Mt. Vergy), Sehweiz (Gemmi), Vorarlberg (Feldkirch). 2. H. alpina var. affinis (Grenier a. A.) Garcke. — Unterscheidet sich von H, alpina durch einen flachen, gedrüngten Blüten- und Fruchtstand. — Schweiz (Sentis, Gemmi, Col de Balme), Lombardei (Grigna), Pie- mont (Monte Viso, Col delle Finestre der Seealpen), Savoyen (Mont Vergy), an letzterem Orte zugleich mit sitzender Narbe. Der einzige bestindige Unterschied zwischen H. alpina und H. brevi- caulis besteht also in den keiligen, allmählich in den Nagel verschmälerten, nur 1!/, (sehr selten 2) mm breiten Blumenblättern der letzteren. (Botan. Verein der Prov. Brandenb., XLV (1913), S. 38—40.) * # * 9. Erysimum pumilum aut. umfasst Zwergformen von E cheiranthus Pers, E. Helveticum DC. und E. grandiflorum Desf. — Beyer, Le, XLV (1913), S. 42—45 unterscheidet: 1. Das echte E. pumilum Gaud. ist die durch einen sehr kurzen Fruchtgriffel ausgezeichnete Hochalpenform des E. cheiranthus, also E. cheiranthus Pers. var. pumilum (Gaud. a. A.). 2. E. Helveticum var. nanum Beyer ist durch wesentlich lüngere Fruehtgriffel von voriger verschieden. 3. E. grandiflorum var. alpinum (Allioni sub Cheirantho a. A.) Beyer unterscheidet sich durch weissgraue (zuweilen) schmülere, glatte, meist schwach vierkantige Schoten, oft auch durch abweichende Blattform. 10. Erysimum Rhaeticum DC. var. brevistylum Beyer, 1. c., XLV (1913), S. 47. — Ist von der langgriffligen Grundform durch sehr kurze Frucht- griffel verschieden. — Zermatt (leg. Beyer). at 36 K. Wein: Holcus lanatus X mollis (X Holcus hybridus), nov. hybr. XV. Holcus lanatus x mollis (x Holcus hybridus) K. Wein, nov. hybr. Von K. Wein. (Originalarbeit.) In der Flora des Harzes ist der im allgemeinen nicht gerade häufige Holcus mollis in einzelnen Gebieten eine verbreitete Erscheinung. Standörtlich ist er zwar meist von seinem nahen Verwandten H. lanatus geschieden; doch gibt es immerhin eine Reihe von Lokalitäten, an denen beide Arten gemeinsam vorkommen. Hs entstand in mir infolgedessen die Frage, ob an derartigen Stellen nicht die Hybride zwischen H. /anatus und H. mollis vorkommen kónnte. Die Antwort darauf sollte mir der Sommer des vorigen Jahres erbringen. An allen Ortlichkeiten, wo die beiden Holcus-Arten anzutreffen waren, wurde nach der Kreuzung ge- fahndet. Zunächst aber war das Resultat der Nachforschungen ein negatives. Hunderte von Pflanzen mussten Revue passieren, ehe die Gesuchte sich zeigte. Zuerst fand ich sie im Südostharze in der Nühe des Forsthauses , Wilde Stall* bei Wettelrode, kurze Zeit darauf auch an der ,Kohlenstrasse“ bei Horla. In beiden Fällen kam die Hybride gemeinsam mit den beiden Eltern vor. Die Pflanzen der beiden Fund- orte stimmen nun keineswegs überein, vielmehr kommt das Exemplar vom „Wilde Stall“ H. lanatus, das Exemplar von der ,Kohlenstrasse* dagegen H. mollis näher. Aus diesem Grunde lässt sich für die Kreuzung, die den Namen H. hybridus führen móge, keine allgemein-gültige Diagnose entwerfen. Hóchstens liesse sich von ihr sagen, dass sie ebenso wie viele andere Hybriden durch ein gewisses Schwanken in den Merkmalen deutlich ihre Bastardnatur dokumentiert. Dagegen lassen sich von beiden Formen des H. hybridus, die zweckmüssig als superlanatus bzw. super- mollis bezeichnet werden, sehr wohl Beschreibungen anfertigen. 1. Holcus lanatus X mollis (X H. hybridus) f. superlanatus K. Wein. Rhizoma repens, stolones emittens. Vaginae, laminae atque su- perior pars caulis dense pubescentes. Spiculae ad ramos paniculae confertae. Glumae 3—4 mm longae, plus minusve subito acuminatae. Arista palearum florum c? plurimum incurva vel rare geniculata, glumas non vel paulum superans. Flora des Harzes: Am Forsthaus ,Wilde Stall* mit den Eltern. Wie schon aus der Diagnose erhellt, gleicht diese Form durch die Pubeszenz der Scheiden und Spreiten der Blütter und des oberen Teiles des Stengels, die Gestalt der Rispe und die Beschaffenheit der Hüll- und Deckspelzen und der Granne der 4 Blüten dem A. lanatus, doch weist die kriechende Grundachse auf H. mollis hin. Ein gewisses Schwanken in der Ausbildung der floralen Teile (mitunter nicht haken- formig zurückgekrümmte, sondern gekniete Granne an der d Blüte; Granne die Hüllspelzen bisweilen überragend) macht die hybride Ent- Vermischte neue Diagnosen. 31 stehung des H. hybridus sehr plausibel. Auch die Gestalt der Spitze an der Hüllspelze ist nicht immer die gleiche. 2. Holcus lanatus X mollis (X H hybridus) f. super-mollis K. Wein. Dense eaespitosae. Vaginae laminaeque disperse atque parce pi- losae. Caulis ad nodos pilosus, ceterum glaber. Panicula mediocriter laxa; spiculae ad ramos paniculae plus minusve remotae. Glumae 4— 5 mm longae, plerumque sensim acuminatae vel interdum subito acu- minatae. Arista palearum florum d plerumque geniculata vel inter- dum paulum incurva, glumas superans sed interdum glumas non su- perans. Flora des Harzes: An der Kohlenstrasse zwischen Horla und Mohrungen unter den Eltern. Diese Form erinnert, wie die Bekleidung der Scheiden und Spreiten und des Stengels, die Form der Rispe und die Konsistenz der Hüll- spelzen und der Granne ausweist, mehr an ZH. mollis, An diese Art gemahnen auch die im Trocknen etwas rötlich werdenden Blätter. Die Wuchsform (dichtrasenfórmig, mit zahlreichen Stengeln) dagegen deutet ganz entschieden auf H mollis hin. Die verschiedene Ausbildung der Hüllspelzen und der Grannen an den & Blüten macht die Entstehung auch von dieser Form aus einer Kreuzung zwischen H, lanatus und H. mollis zur Gewissheit. Die bisher noch nicht beobachtete intermediüre Form von H. hybridus dürfte sicher früher oder später noch aufgefunden werden. Nordhausen, den 24. August 1913. XVI. Vermisehte neue Diagnosen. 3*, Gentiana verna var, imbricata Fról. s. lato Griseb., Koch, Rchb. fil, et auct. plur. — G. tergloviensis Hacq., Cam., t. 2, f. 5, teste Reich, —- Hippion pusülum Schmidt in Röm. Arch. I, p. 10, ibid, t. 3, f. 7. — Ericala imbricata Don Gard., 4, 190. Forma a) genuina Vaccari in Bull. Murith., XXXVI (1909 — 1910), 1911, p. 242. — G. imbricata Froel. et auct. fere omn. s. stricto. — Feuilles lancéolées (5—7 de long. X 2—3 mm de long). Plante ordinaire- ment petite, 3—4 cm de haut. — Propre aux Alpes orientales. Forma b) Schleicherii Vaccari, l. c., p. 242. — G. imbricata Schl. p. p. Vaec. apud Fiori Paoletti p. p., Pampanini, Beauverd, Schröter, p. p. non al. — Feuilles un peu plus grandes et plus largement lan- céolées que dans la forma genuina (2!/,—5 mm de long X5-8 mm de long). Plante un peu plus robuste et plus grande dans toutes ses parties. Sauf ces dimensions, elle est toutefois absolument la méme que la précédente, — Propre aux Alpes occidentales. 4*. Carduus Conrathii Hayek in Verh. Zool.-Bot. Ges. Wien, LXII (1912), p. (201). (C. acanthoides X personatus.) — Caulis parce arachnoides 38 Vermischte neue Diagnosen. lanatus ad apicem usque crispe aculeato-alatus. Folia caulina subglabra, oblonga, longe decurrentia, sinuato-pinnatiloba lobis grosse dentatis, dentibus in spinam tenuem albam 4—8 mm longam abeuntibus. Capi- tula in apice caulis globoso-conglomerata et insuper capitulum singulum, in axillis foliorum supremorum breviter pedunculatum. Anthodia fere globosa magnitudine iis Cardui personati, phyllis pluriserialibus glabris lineari-lanceolatis, in spinam brevem sensim attenuatis, exterioribus in- fimis fere aequilongis subpatentibus, infimis apice purpurascentibus re- curvis, Flores purpurei. — Unterscheidet sich von Carduus acanthoides durch die reicheren Dornen, die am Stengelende gehäuften Kópfchen und die zurückgekrümmten, gleichlangen Hüllschuppen, von Carduus personatus durch die viel krüftigere Bedornung, die fiederlappigen Stengel- blätter und die fast mangelnde Behaarung. — Steiermark: An der Strasse von St. Lambrecht zur Bahn, unter den Stammeltern. 5*. Anthriscus fumarioides (W. K.) Spreng. f. calvescens Maly in Glasn. Muz. Bosn. i Herceg., XXII (1910), p. 685. — Planta tantummodo in basi caulis et in nonnullis vaginis foliorum pauce puberula. — Herce- govina: Cabulja planina, 1240 m (M.); ovamo spada takogjer A. nemo- rosa Baldacci, Iter Albanicum (Montenegrin.) sextum 1898, no. 24. 6*. Anthriscus fumarioides (W. K.) Spreng. var. glaber (Evers in herb.) Ginzberger et Maly, l. c., p. 685. — Caules, vaginae foliorum (excepta margo ciliata) et folia glaberrima. — Bosna: Gudura Praée. 77. Anthriscus fumarioides (W. K.) Spreng. var. bosniacus Maly, L ©. p. 685. — Syn.: Cerefolium fumarioides 8. bosniacum G. Beck. — Bosna: Na Kajabasu i nad selom Jankovići kod Travnika. 8*. Galium divaricatum Lam. var. asperum Maly, l. c, p. 687. — Tota planta + aspera, caules aculeato-asperae. In var. typicum caules tantum in parte inferiore exigue aculeato-asperae. (Fructus glaber, granu- latus.) — Hercegovina: Oko Zitomislica na Neretvi. 9*, Polygala supina Schreb. var. Celakovskyana Maly, |. c., p. 690. — Elatior, multicaulis. Caules adscendentes. Racemi plerumque multi (8—12) flori. Flores majores, alae obtusae, capsulae aequilatae, obsolete anastomosantes 8,5—9,5 mm longae. Capsula 6,5 mm longa. — Bosna: Na serpentini kod Ruda—Mioéa i na juznoj strani planine Varde. P. Murbeckii ima nešta manje liste. Krila caske su kod P. Celakovskyana 1—8 min duga, tupa ili šiljasta i strani živci nisu većinom mrežasto spo- jeni. Tobolac je 5,5 (5—6) nim dugačak. 10*. Satureia albanica Malý, 1. c., p. 690. — Syn.: Micromeria alba- nica Griseb. — Albanija: Oko Prizrena (dr. G. Dieck, 1893). 11*. Satureia athoa Maly, 1. c., p. 690, — Syn.: S. approximata Friv., S. spinosa Griseb., Confer. Tocl-Rohlena u. Sitzb. bóhm. Gesellsch. der Wissensch., 1902, XLIX, str. 5. — Turska: Chalkidike. 127. Satureia majoranifolia Maly, l. c., p. 690. — Syn.; Melissa majoranifolia Mill. «, typica. — S. alpina var. patavina (Jacqu.) Briquet. — Melissa (Calam.) hungarica Simk. — Calamintha commutata Willk. — Bosna: Oko Sarajeva, Travnika, na Trebeviću (M.), kod Rogatice (F.) D , Vermischte neue Diagnosen. 39 na Limu kod Setihova, Rudoga, Strmice i t. d. f. albiflora Maly. — Bosna: Oko Sarajeva, rijetko. 8. elatior Maly. — Syn.: Acinos alpinus var. elatior Griseb. — Calam. rotundifolia 8. villosa Benth, — Calam. hungarica var. villicaulis Simk, — 5. alpina var. elatior Briquet. — Bosna: Oko Sarajeva, vrlo rijetko; Megjegja, Rudo na Limu. f. rosiflora Maly. — Bosna: Oko Ruda na Limu. 13*. Scabiosa fumarioides Vis. et Pané. var. silaifolia (Vel.) Maly, l. c., p. 691. — Syn.: S. silaifolia Velen. — Bosna: Gudura Drine kod Meg- jegja, Ustiprača; dolina Lima (M.) Na Ljutiékom polju kod Toholja u focanskom kotaru (Bu). — Chalkidike: Hagion Oros (leg. Dimonie, comm. kao S. írinüfolia Friv.). 14*. Scrophularia canina L. var. tristis Maly, l. c., p. 691. — Ple- rumque atropurpurea. A collo saepissime uno-vel paucicaulis. Caulis a medio in panieulam angustam abiens. Panicula glandulosa, glandulae subsessiles, rami rigidi divaricati erecto patuli. ^ Pedunculi fructiferi laterales calyce !/, (—?/,) aequantes. — Corolla 3—4,5 mm longa. La- bium superius integerrimum, tubum corollae subaequans. Folia crassius- cula, segmenta lata, acuta, grosse dentata, lobi terminales saepe con- fluentes, — Bosna: Na serpentinama kod Rudoga na Limu. Cvate u maju i junu. S. canina L. typica razlikuje se kroz gusto kitasti uzrast, kroz zelenu boju biljke, kroz veći yjenéi¢, kroz kraću gornju usnu vjen- ćića, kroz uziji, zašiljeni okrajak lista i t. d. 15* Silene venosa (Gilib.) Aschers. var. oreophila Maly, l. c., p. 692. —- Syn.: S. venosa var. latifolia (Rchb. p. p.) Maly ZBG., 1904, str. 188, non al. — S. bosniaca Hayek, Flora v. Steiermark, str. 336, non G. Beck. — Bosna: Dovli¢i kod Sarajeva. ` 16*. Stachys karstianus Borb. var. eriocaulis Maly, l. c., p. 692. — Caules dense albido-villoso-lanati. Calyx hine et inde major. Dlakav je kao sto St. rectus var. Johnii Vatke u OBZ., 1872, str. 195. — Bosna: Trebevié: Draguljae, ca. 1150 m. 17*. Stachys karstianus Borb. var. confertus Maly, l. c., p. 692. — Syn.: St, suberenata var. conferta Murb. — Hercegovina: Oko Nevesinja (leg. Sagorski). 18*. Stachys karstianus Borb. var. obtusifolius Maly, |. c., p. 692. — St. labiosa var. obtusifolia G. Beck. — Bosna: Dolina Koseva, ispod grada u Sarajevu, gudura Moscanice, Trebević, Igman, Zgošća. 19*. Stachys karstianus Borb. var. sarajevensis Malý, l. c., p. 692. — St. labiosus var. sarajevensis Malý u ZBG., 1904, str. 246). — Stablo je jako razgranjeno i snabdjeno lišćem. Lišće je maleno, eliptiéno, tupasto. Čaška je malena, te imade mnogo žlijezda, kojim fali peteljka, inače je gola, kadkada i kudrava. — f. Jagodinae Malý, l. c., p. 692. — Calyx mo- dice longe glanduloso-pilosus. — Bosna: Ispod grada u Sarajevu. (U srednjem vijeku zvalo se je ovo brdo navodno ,Jagodina*). 20*. Stachys labiosus Bertol. «. typicus Malý, l. c., p. 692. — Calyces minute glandulosi, hirsuti vel glabrati. — Bosna: Bjelašnica planina, Trebević. Hercegovina: Prenj planina. Bosanske biljke slične su St. 40 Vermischte neue Diagnosen. Sendtneri po tome, sto imadu gušći cvat i Sirje, dulje peteljkasto lišće. — 8. Reuteri (Schróter) Mal u ZBG., 1904, str. 245. Calyces longi glan- duloso-pilosi. Italija: Bergamaske Alpe. 21*. Stachys montenegrinus Maly, }. c. p. 692. — Sect. Eustachys § Rectae Briquet. — Caulis erectus, elatus, in parte inferiore patulo arti- culato pilosus, ramosus. Internodia media 5—7 cm longa. Rami erecto- patuli. Folia infima et media petiolata, oblongo-ovata, 4,5.X 1,6 (4— 5,5 X 1,3—2,3) em, longitudine latitudinem 2,5—3-plo superante, acuta, a basi + rotundata, grosse crenato-serrata, utrinque hispida, Pedunculi 1—15 mm longi, patulo-pilosi. Folia superiora basin versus attenuata, sessilia, ramealia angustiora, lanceolata, acuminata, serrata, fulcrantia infima ovato-oblonga, pauciserrata, fulcrantia praeterea ovata, acute acu- minata, dentibus calycinis aequilonga, subciliata. Inflorescentia magna, densa, obtusa, ca. 4,5—12 em longa. Bracteae lineari-lanceolatae. Calyx 9—11 em longus, subbilabiatus, quinque-dentatus, campanulato-infundi- buliformis, leviter prorsus curvatus, extus brevissime et longe glandu- loso-pilosus et etiam plurime eglanduloso-pilosus. Dentes calycini lan- ceolati, spinuloso-mucronati. Corolla ochroleuca, ca. 17 mm longa. La- bium superius simpliciter et glanduloso-pilosum, labium inferius superius plus duplo excedens. Filamenta compressa, in parte superiore bre- vissime glandulosa, in parte inferiore barbata. Mericarpia 3 mm longa, trigona, pulla, reticulato-punctata. — Montenegro: In saxosis Trijepsi, district. Kuti, 20. Julio (Baldacci, Iter Albanicum septimum 1900, Exsice. br. 355). Razlikuju se od St. Sendtneri G. Beck i St. labiosus Bertol, uzrastom i oblikom lišća i t. d. S£. mentifolia Vis. ima veće, dvousnate čaške, ima veće lišće, koje bude modro onako, kako je ono od Mercurialis, kad se osuši (od Indiga?), te imade veće ovräno lišće, Cijev veće vjencice je takogjer tanji. Sekcija Chilostachys Bentham nije uteme- ljena, sto se mimogred istice. 22*. Stachys serpentinus Maly, l. c. p. 693. — Sect. Eustachys S Rectae Briquet. — Plerumque atropurpureus, pluricaulis, elatus, gracilis. Caulis adscendens, diffusus, nitidus, parte infima pilis longis patulis hir- sutis, praeterea glaber, a basi patulo ramosus. Internodia longissima. Folia oblongo-lanceolata, perspicua, inferiora longe pedunculata, acuta, serrato-dentata, superiora et ramealia angustissima. Inflorescentia elon- gata, acuta. Verticilli fere omnes inter se disjuncti, pauciflori. Calyx 5—8 mm longus, subregulariter quinquedentatus, glaber, tantummodo in sinubus dentium calycis ciliatus, dentes tubo dimidio aequales, fructifere tempore tubo aequales. Corolla 11—13 mm longa, sulphurea, in fauce intus purpurea. Labium superius extus macula purpurea praeditum, labium inferius duplo longius, versus basin purpureo coloratum, et in fronte purpureo-maculatum. — Bosna: Na razvalinama i na stijenama u dolini Lima kod Rudoga, 360—400 m. Cvate u junu. 23*, Gypsophila repens var. pygmaea Beauverd in Exc. Phan. Murith., 1912, p. 13. — Radice perenni crassa, contorta, ramosissima, multicauli; caule humili (1—3 cm), parce folioso; foliis caulinis (1—2-jugis) basilari- Vermischte neue Diagnosen. 41 busque parvis (superficie 5-8 X 1—1'/, mm), crassis, subtus valde cari- natis; inflorescentia pauci (3 --9)-flora, longe bracteata; pedicellis brevi- bus (+ 1!/; mm long), filiformibus, arcuatis, bracteis aequilongis; flori- bus parvis (+ äi mm long.) hermaphroditis. — Helvetia: In saxo- sis loci dicti ,Gebüdem* supra „Visperterminen“, alt. 2200—2300 m in Alpibus Vallesiae, ubi copiose; leg. ipse die 18 mensis Julii 1911. — Dans un préeédent article publié par le Bulletin de la Société botanique de Genéve, j'ai eu l'occasion d'attirer l'attention sur le polymorphisme dn Gypsophila repens à propos d'une race tout à fait dioique, dont les pieds femelles se distinguaient à distance par la vivacité du coloris de leurs petites fleurs roses. — Au Gebüdem, la pente sud du sommet héberge, dans les glariers et ravins à Douglasia Vitaliana, situés vers 2300 m d'altitude, des touffes compactes d'une trés petite Gypsophile, ne présentant qu'une — plus rarement deux — paires de feuilles cauli- naires de trés petites dimensions, les feuilles basilaires étant à peine plus courtes que les hampes florales. L'inflorescence pauciflore n'est pas ramifiée comme chez les formes typiques, mais présente de 3 à 9 fleurs apparemment verticillées à cause de l'avortement héréditaire des rameaux latéraux; les entrenoeuds dans l'inflorescence sont trés rapprochés (1— 4 mm), excédant à peine la longueur des bractées qui, à leur tour, sont généralement aussi longues ou guére plus courtes que les pédicelles filiformes et arqués (+ 1—2 mm); les fleurs, trés petites, sont de méme nuance que chez la forme typique. La taille de cette dernière varie entre 10 à 30 cm de hauteur, selon l'altitude de ses stations comprises entre le lit des torrents alpins ou les plages lacustres de la plaine (p. ex. les rives de l'Arve, prés Genéve; Bellerive et Coudrée, au bord du Lé- man, 375 m alt., et les rochers de la région alpine (p. ex. 3000 m à l'Oldenhorn et à la Dent du Midi, où la plante n'atteint plus que 8 em de hauteur, mais offre néanmoins plusieurs paires de feuilles caulinaires et une inflorescence en panicule ramifiée). — Les tiges desséchées des années précédentes attestent de la taille maximale atteinte par la nou- vele variété, que nous connaissons aussi du Mont d'Or et Tours d'Ai (Alpes vaudoises) et qui peut étre recherchée ailleurs dans les rochers détritiques exposés en plein midi. Elle peut encore étre mise en paral- lele avec les Silene exscapa out Huichinsia brevicaulis, par rapport aux Silene acaulis et Hutchinsia alpina correspondants: dans le méme domaine, une comparaison entre le Gentiana bavarica et sa variété imbricata Sehleicher nous montre un exemple analogue de nanisme héréditaire. 24*. Pinguicula leptoceras var. variegata (Arv.-Touv.) Beauverd, l. c., p. 23. — P. variegata Arvet-Touvet, Monogr, Pilosella, etc.: 54 (1873), non Turcz. ex DC. (1844); P. grandiflora var. variegata St Lager, Fl. descr. du bassin du Rhóne, éd. 8: 645 (1889); P. Arveti Genty ap. Morot, Journ. de bot. V: 240—260 (1891); P. grandiflora var. Arveti Rouy, Fl. Fr. XI: 201 (1909). — Une monographie récente des Pinguicula publiée par. J. Schindler, en 1907, dans l'Oesterreich. bot. Zeitschrift (l. c., Stud. mittel- u. Süd- europ. Arten d. Gattung Pinguicula) attribue au P. leptoceras une dignité 42 Vermischte neue Diagnosen. spécifique basé eprincipalement sur la forme du calice et celle de léperon, qui, toutes deux, différent de celles qui caractérisent les P. vulgaris L. et P. grandiflora Lamk.; la constatation de nombreux types ambigus reliant entre elles ces trois plantes et leurs variétés me fait douter en- core de leur autonomie; toutefois, n'ayant pu moi-méme observer chez aucune d'elles d'autres organes plus aptes à établir un bon critere spéci- fique, je me range, jusqu'à plus ample informé, à l'avis du monographe _autrichien admettant que tout ce qui a été désigné comme P. grandiflora dans le domaine alpin central, appartient au P. leptoceras: „P. leptoceras est species optime distincta, alpestris!^, et, comme tel, lui subordonne, à titre de variété microphylle, le P. variegata Arvet-Touvet, que des auteurs expérimentés tels que St. Lager, ex Cariot, dés 1889, et Rouy en 1909, avaient d'ailleurs réuni au P. grandiflora. — Le P. variegata Arvet, non Turez. n'était, jusqu'alors, connu que du Mont Viso (Alpes du Dauphiné); il se distingue par la petitesse de ses feuilles, rappelant les dimensions de celles du P. a/pina, par sa corolle élégamment pa- nachée de blanc, à tube court, et à lévres trés inégales, enfin par son éperon gréle, subulé, droit, égalant du !/; á la moitié du reste de la co- rolle. Ces caractéres, qui sont relativement constants dans la localité du Simplon située au sud de l'Hospice (petites tourbiéres du sentier de Bistinen), ne le sont plus du tout, dés que lon se rapproche de Kalt- wasser, ou cette plante abonde en affectant les formes les plus désor- données qui la rendent difficile sinon impossible à distinguer du P. lepto- ceras, du P. grandiflora ou, plus généralement, des formes montagnardes du P. vulgaris, qui me paraît être toujours plus le seul type spécifique, irréductible mais trés polymorphe, auquel devront étre réunies les deux espèces précédentes, à titre de sous-espèces: dimensions des feuilles, longueur et nombre des scapes, formes du calyce et de la corolle, pro- portions de l'éperon, etc., etc., tout varie à l'infini dans cette plante très abondamment répandue aux abords du Simplon, partout oü suinte l'eau des névés ou des glaciers fondants. Une seule constatation ne me laisse aucun doute: c'est que dans ses formes réduites la plante des tourbiéres longeant le bas du sentier du Bistinenpass est de tous points identique à celle qui, sous le nom de P. variegata Arvet-Touvet, a été distribuée avec l’exsiccata de la Société dauphinoise sous le no. 4193 et provenant du Mont Viso; comme telle, cette plante est nouvelle pour la flore valai- sanne et tout le territoire suisse. 25*. Astragalus supranubius Bornm. in Mitt. Thür. Bot. Ver, N. F., XXVIII (1911), p. 53. — Syn.: A. cruentiflorus Boiss. Fl. Or., II, 355 (1872); non Boiss. Diagn, I, 9, p. 82 (1849). — Fruticosus, bipedalis, densissime erinaceus; ramis spinis ereberrimis brevibus patulis tota longi- tudine armatis, inter stipulas tomentosis, demum nigrescentibus; stipulis teneris, hyalinis, parte libera triangulari-lanceolatis ciliatis; foliis patule sericeo-villosis subargenteisve, 5—6-jugis, rhachide crassa 1,5—2 em longa; foliolis minutis, 3—5 mm longis, ovatis, complicatis, breviter spinulosis, summis perparvis rhachidis spina fusca longe superatis ; Vermischte neue Diagnosen. 43 axillis 4 - 5-floris capitula densa globosa foliis terminalibus superata for- mantibus; bracteis amplis, ovatis, concavis, acutis, membranaceo-sub- coriaceis (non hyalinis), brunneis, medio dorso tomentellis, calycis tubo longioribus; calycis a basi albo-hispidissimi dentibus apice subulatis tubo mox fissili duplo longioribus; vexilli calycem parum vel vix superantis lamina basi auriculata, ungue sublongiore. — Antilibanon: Auf dem Hermon („Djebel Cheikh“) westliche Abhänge (leg. Gaillardot, 18. VII. 1878; u. 1767); ebenda Abhänge oberhalb Rascheya, alt. 7000'—9000' (leg. Kotschy; exs. no. 170 ex clariss. Handel-Mazzetti, Herb. Hof- mus, Wien) — Nördlicher Libanon: Makmelgebirge, oberhalb Ehden (leg. Blanche, a. 1855; no. 3109 bis). — Die beiden im Herbar Hauss- knecht befindliehen Exemplare von Ehden und vom Hermon gleichen einander, als ob sie ein und demselben Individuum entnommen wären. Auch ohne die Form der Brakteen zu untersuchen, ist die Art durch das mehr abstehende weniger silberglänzende Indument der Fieder- blattchen vom echten A. cruentiflorus Boiss. Diagn. (mit linearen hya- linen Brakteen) unschwer zu unterscheiden. Die Grösse des Kelches entspricht den Boissierschen Angaben (6!/, lin), sie sind 10—12 mm lang. 26*, Astragalus Baalbekensis Bornm., l. c. p. 54. — Fruticuloso- caespitosus, humilis, erinaceus adpressissime sericeo-argenteus; ramis spinis tenuibus patentibus vetustisque recurvatis horridis; stipulis coria- ceis, ovatis, tomentellis, marginem versus glabratis, parte libera breviter acuminatis et saepissime amoene purpureo-tinctis; foliis 1—3 cm longis, 3-jugis rarius 4-jugis, in spinam foliolis summis longiorem abeuntibus; foliolis parvis, 2—4 mm longis et 1—3 mm latis, oblongis, complicatis breviter acuminatis (non in spinulam longam acerosam attenuatis); axillis 4—5-floris, fasciculis florum in allabastro bracteis arcte involu- cratis, ad apicem ramorum in capitulum pauciflorum ovato-globosum plus minus dense aggregatis; bracteis flores singulos involucrantibus, majusculis, coriaceis, flavidis, tomentellis, cymbiformibus, 7 mm longis, exterioribus orbicularibus apice bilobis, lobis acutis purpurascentibus, in- timis late ovatis, acutis, glabratis vel in medio tantum tomentellis; ca- lycis a basi densissime niveo-hispidi 8 mm tantum longi dentibus lineari- setaceis, tubo mox fissili duplo longioribus; corolla (sicca) atropurpurea, calyce sesquilongiore, 10—12 mm longa, vexilli lamina ad basin auri- culata et in unguem ea sublongiorem attenuata. — Antilibanon (nórdl. Teil): Subalpine Region der Abhänge oberhalb Baalbek, bei 15—1600 m (legit Bornm. no. 11593). — Zunächst verwandt mit dem bisher nur aus der Umgebung von Aleppo bekannten A. lepidanthus Boiss., welcher (im Gegensatz zu A. Bethlehemiticus Boiss. und A. argyrophyllus Boiss. et Gaill mit etwa 19 mm grossen Kelchen) ebenfalls kleinkelehig (nur »4lin.*, also c. 8 mm lange Kelche) ist, aber eine ganz andere Gestalt der erheblich grósseren Fiederblüttchen (in eine lange Spitze auslaufend, also ähnlich wie bei A. argyrophyllus) aufweist; auch werden bei diesem die inneren Brakteen als ,anguste oblongae* bezeichnet. Der Blüten- 44 Vermischte neue Diagnosen. stand ist gelockert; einer roten Färbung der Nebenblätter und der Spitzen der (häufig zweispitzigen) Brakteen wird hier nicht Erwáhnung getan. 21*. Colpodium leianthum Hackel in Mitt. Kauk. Mus., VII (1913), p. 203, — Perennis, omnibus partibus glaberrimum. Culmi erecti circa 20 em alti, teretes, fere ad apicem usque foliati, 2—3-nodes. Vaginae teretes, arctae, internodiis longiores, imae confertae, sed non incrassatae, vetustae fuscescentes, minutatim dilabentes. Ligula ovata, obtusa, 2— 3 mm longa. Laminae lineares, obtusae, planae, ad 6 em longae, 3 mm latae, virides. Panicula ovata, erecta, laxiuscula, patens, circ. 9 cm longa 4—5 cm latae, ramis subcapillaribus, binis, ultra medium indivisis, spiculis in 1/,—!/, superiore ramorum confertis subimbricatis breviter v. brevissime pedicellatis, subterminalibus subsessilibus. Spiculae obovatae 4 mm longae biflorae, e viridi, violaceo et brunnescente variegatae. — Glumae steriles fertilibus superpositis !/—!/; breviores, inaequales (2 et 3 mm longae), lanceolatae, acutiusculae, I. 1-nervis, II, 3-nervis, nervis lateralibus brevibus. Glumae fertiles ovali-oblongae, apice rotundato v. rotundato-truneato, saepe erosulae, dorso convexae tenuissime 5-nervis, nervis lateralibus vix ultra medium productis brevioresve, etiam in nervis ealloque glaberrimae. Palea glumam aequans, elliptica, obtusa, binervis, laevis. Antherae 2 mm longae. — Caucasus: ad pedem glaciei Gul (mons Uzba), 2800 m, Svanetia superior, 21. VII. 1911, leg. A. Schel- kovnikov. — Typus in Herbariis E. Hackel et Musei Caucasici. — Verwandt mit C. Balansae Hack. (ined.) = Catabrosa Balansae Boiss., aber durch die ganz kahlen Deckspelzen (gl. fertil) verschieden, welche bei C. Balansae nicht nur auf den Nerven, sondern auch zwischen diesen angedrückt behaart sind. 28*. Poa longifolia Trin. var. laxior Hackel, l. c., p. 204. — Differt a typo panicula laxiore, spiculis paullo minoribus. Valde affinis P. hy- bridae Gaud., a qua vix nisi glumis fertilibus omnino glabris differt. — Svanetia superior: In pratis alpinis jugi Zagar (2644 m), comm. Uskul, 31. VII. (13. VID, 1911, leg. A. Schelkovnikov. 29*. Festuca ovina L. var. valesiaca Koch subvar. caucasica Hackel, l. c., p. 204. — Differt a var. valesiaca Koch praesertim foliis laevibus. — Svanetia superior, ad pedem glaciei Gul (mons Uzba), 2743 m, 21. VII. (3. VIIL), 1911, leg. A. Schelkovnikov. 30*, Festuca ovina var. humilis Hackel, l. c., p. 204. — Differt a var. rupicaprina Hack. laminis ad latera non sulcatis, sed subcylindricis, sub epidermide stratis sclerenchymaticis continuis instructis. — Svanetiae et Mingreliae confines ad latera jugi Natachtas (2438 m), 12 (25. VIL 1911, leg. A. Schelkovnikov. 31*. Betula humilis var. Gruetteri H. Gross, l. c., p. 70, Abb. 1, fig. 1. — Rami valde glandulosi glabri, novelli minute puberuli, abundanter glanduliferi. Folia mox glabra in petiolo glabro tertiam folii partem su- Vermischte neue Diagnosen. 45 perante usque dimidium aequante (4—)6—8 mm longo, saepissime rotun- dato-ovalia v. suborbicularia v. + lato-elliptiea (raro latitudine longi- tudinem parum superante) 11—18 mm longa (7—)9—15 mm lata, basi rotundata v. obtusa v. saepe subcordata v. rarius + late rotundato- cuneata, apice saepissime rotundata raro obtusiuscula v. rarissime acu- tiuscula, + grosse crenato-dentata; subtus pallidiora, 3—4 costata, costis venisque argute prominentibus reticulato-venosa. Inflorescentiae fructi- ferae pedunculis dimidias ipsas subaequantibus v. paullum superantibus (3—)4—6(— 7) mm longis insidentes, ovatae v. breviter usque oblongo- ellipsoideae (8—)9—12 mm longae (4—)5 mm diametientes, erectae v. nutantes. Squamarum lobi laterales quam intermedius plerumque parum breviores porrecti v. divaricati; [samararum ala nucula saepissime qua- druplo-sextuplo angustiore]. — Bei dieser Birke fallen sofort auf: die Länge der Blatt- und Fruchtstandstiele und die + rundliche Form der Blätter, deren Adernetz unterseits sehr scharf hervortritt. Längere Blatt- stiele (= mehr als !/, Spreite lang) finden sich zwar gelegentlich bei B. humilis var. genuina, aber mehr vereinzelt, nicht ausschliesslich vor- kommend wie bei var. Gruetteri, Diese steht in allem der var. camt- schatica Regel nüher als der var. genuina, ist aber mit ersterer nicht identisch, da die var. camtschatica nicht nur robuster ist, sondern stets grössere, spitze Blätter und fast zylindrische Fruchtstände hat. Sie er- innert sehr an die von Pallas Fl. Ross. tab. 40, fig. D abgebildete Birke; ob sie aber mit dieser identisch ist, lásst sich nicht mit Sicherheit sagen, da die Zeichnung Pallas’ nicht sorgfältig genug ist. Vorläufig ist sie als eine Einzelform anzusehen wie etwa B. pubescens var. Murithii Gremli, kommt aber vielleicht noch ófter vor, weshalb auf sie zu achten ist. Gruetter fand diese Birke im Juli 1896 im Kreise Oletzko ,Ba- ranner Forst Bel. Classenthal am Kleszówer Torfbruch*, wo er übrigens auch Carex heleonastes entdeckte; nach der Anzahl der im Herbar des Preuss, Bot. Vereins zu Königsberg befindlichen Exemplare zu urteilen, sind hóchstwahrscheinlich mehrere Stráucher von Gruetter angetroffen worden. Leider ist diese interessante Birke jetzt infolge der im Laufe von 14 Jahren stattgehabten Veränderungen des Geländes (Torfstich, starke Bebuschung) nicht mehr zu finden und als verschwunden zu be- trachten; B. humilis ist auf dem ziemlich beschrünkten Gelände dort überhaupt äusserst spärlich und, wovon ich mich selbst überführt habe, grósstenteils im Rückgange begriffen. 32*. Betula humilis var. genuina X var. Gruetteri H. Gross, l. c., p. 71, Abb. 1, fig. 2. — (Oder vielleicht B. humilis var. genuina — Gruetteri.) Folia valde variabilia, elliptica v. ovalia v. ovata v. rotundato-elliptica v. -ovata usque subrotunda [Breite 15— 21, Länge 16—32 mm], basi late cuneata v, rotundato-cuneata v. rotundata, obtusa v. subcordata, apice obtusiuscula v. acutiuscula interdum rotundata, + regulariter crenato- serrata v. -dentata, + subcoriacea, in petiolis lamina triplo v. nonnum- quam fere duplo brevioribus, subtus nervis venisque tert. prominentibus. inflorescentiae fructiferae ellipsoideae pedunculis circiter ter brevioribus 46 Vermischte neue Diagnosen. isidentes, — Flügel 3—4 mal schmäler als Nüsschen. Auf var. Gruetteri deuten: 1. die Form einzelner Blätter, 2. die vielfach verhältnismässig langen Blattstiele, 3. die stark hervortretenden Nerven dritter Ordnung, auf var. genuina; 1. die mehr aufrechten, dickeren Zweige, 2. die Ver- kürzung vieler Blattstiele, 3. die vorherrschende Blattform (überwiegend viel länger als breit, + spitz. — Standort wie vorige (Gruetter). 33*, X Betula Warnstorfii C. K. Schneider (B. humilis X pubescens Warnstorf) forma tenuijulis H. Gross, l. c., p. 80, Abb. 4, fig. 3, 4. — Folia ovata v. ovato-rhombea; inflorescentiae fructiferae oblongo-ellip- soideae v. ellipsoideo-cylindricae, parvulae et tenues (8 —15 X 2—4—5 mm), in pedunculo dimidias ipsas subaequante v. paullum longiore, erectae. — Habit. Kónigsberg: Jungferndorfer Bruch (H. Gross) Lótzen: bei Waldhof Z! (H. Gross), Tuchel: Abrauer Moor nördlich von den Fuchs- bergen bei Kensau Z! (H. Preuss). — Diese Form ist sehr auffällig durch die (reif!) kleinen, dünnen Fruchtstände, während die Blätter so gross oder fast so gross wie bei B. pubescens (bis 40 X 28 mm!) sind; bei einem Exemplar (mit den grössten Blättern! vgl. Abb. 4, fig. 3) sind die Flügel !/,—!/, schmäler als die Nüsschen. 34*. X Betula Warnstorfii C. K. Schneider (B. humilis X pubescens Warnstorf) forma rhomboidalis H. Gross, l. c., p. 81, Abb. 4, fig. 1, 6. — Folia basi + longe cuneata vel raro rotundato-cuneata media v. paullum infra medium latissima rhomboidea, acuta vel paullum acuminata, In- florescentiae fructiferae crassae (19—22 X 6,5—8—9 mm) oblongo-cylin- dricae erectae v. nutantes v. raro paene pendulae. — Blätter bisweilen ziemlich grob gekerbt-geságt. — Habit. Königsberg: Jungferndorfer Bruch (Dr. Abromeit, H. Gross), Lótzen b. Waldhof, Widminnen u. a. a. O. (H. Gross). Lyck: Sarkor Bruch (Dr. Sanio). Tuchel b. Abrau. (H. Prouss). VeL C. K. Schneider, l c. fig 58d. d — Manche Formen der B, pubescens sehr nahestehend, aber durch die vorher angegebenen Merkmale von dieser zu unterscheiden. 35*. X Betula Warnstorffii C. K. Schneider (B. humilis X pubescens Warnstorf) forma ovatifolia H. Gross, l. c, p. 81, Abb. 4, fig. 2, 5, 7, vgl. C. K. Schneider, ]. c., fig. 58d,, d — Folia basi rotundata v. vo- tundato-cuneata v. rarius leviter cordata v. breviter lato-cuneata paullum supra basin latissima ovata, acuta. Inflorescentiae fructiferae crassae oblongo-cylindrieae (ut praecedentis) erectae v. saepius nutantes v. pen- dulae. — Habit. Königsberg: Jungferndorfer Bruch (Dr. Abromeit, H Gross), Lótzen: b. Waldhof, Trossen, Woysaksee u. a. a. O. (H. Gross) Lyck: Reuschendorfer Bruch, Sarker Brueh (Dr. Sanio, H. Gross), Tuchel: b. Abrau (H. Preuss) — Ebenfalls der B. pubescens oft sehr nahestehend, über die Unterscheidung von dieser vgl. oben. — N. B. Auf der Abb. 4 erscheinen einzelne Fruchtstünde etwas zu dick, weil sie naeh überreifen Exemplaren gezeichnet werden mussten. 36*. X Betula Zabelii Schelle (B. humilis X verrucosa Winkler) forma subhumilis H. Gross, l. c., p. 82, .Abb. 5, fig. 1—3. — Inflorescentiae fructiferae pro longitudine erassae (2—21/, X 1) in pedunculo 4—5 mm Vermischte neue Diagnosen. 41 longo quam petiolus 6—8 (—9) mm longus folii parvuli (19—) 23 - 27 (—29) mm longi 13—20 (—24) mm lati aliquanto breviore, oblongo-vel ellipsoideo-cylindricae, raro ellipsoideae, erectae v. parum nutantes, — Habit: Lótzen: bei Waldhof, am Woysaksee, Nietlitzer Bruch, Wid- minnen, Camionken, Neuhof, Z,—Z, (H. Gross), Lyck: im ,Borrek* bei Lyck (Rand des Sarker Bruches) V, Z, (H. Gross). — Sehr auffüllig ist ein hierzu gehóriges Exemplar (nicht Schattenform! vgl. Abb. 5, fig. 1), das der B. humilis sehr ähnlich ist, von ihr aber durch folgendes ab- weicht: Blätter von der Textur der B. verrucosa, Adernetz unterseits nicht hervortretend, Blatter (auch an einem und demselben Zweig sehr ver- änderlich) feiner und schärfer gesägt. 37*, X Betula Zabelii Schelle (B. humilis X verrucosa Winkler) forma ambigens H. Gross, l. c., p. 83, Abb. 5, fig. 4, 5, 7-8. — Inflorescentiae fructiferae pro longitudine latae (2—2!/; X 1) in pedunculo usque 5 mm longo petiolo folii majusculi (plus 3 em longi) breviore, vel in pedunculo plus 5 mm longo petiolum folii parvuli (minus 3 em longi, inflorescentiis fructiferis parum longioris) circiter aequante v. eo parum longiore, erectae, — Folia usque 46 X 31 mm, petiolus 10—15 mm, inflorescentiae fructiferae usque 13 mm longae 6 mm latae in pedunculo 4 mm longo, vel: folia usque 30 X 17 mm, petiolus usque 9 mm, inflorescentiae fructi- ferae usque 17 mm longae 7—(8) mm latae pedunculo 9 mm longo suffultae. — Habit: Lótzen: bei Waldhof (H. Gross), Königsberg: Jungferndorfer Bruch (H. Gross), Vermittelt zwischen forma subhumilis und der folgenden forma subverrucosa; erreicht als Grossstrauch eine Hóhe von etwas über 5 m. = 38°. X Betula Zabelii Schelle (B. humilis X verrucosa Winkler) forma subverrucosa H. Gross, l. c., p. 83, Abb. 5, fig. 6, 9. — Inflorescentiae fructiferae pro longitudine angustiores (3—4 X 1), pedunculo 9 mm longo v. longiore petiolum usque 10—15 mm longum folii majusculi 25—47 mm longi 16—31 mm lati plerumque distincte aequante v. eo paullum lon- giore suffultae, 16—22 mm longae 6—7 mm latae, erectae v. nutantes. — Habit Lötzen: Bruch NW. von Trossen Z (H. Gross). Steht in manchen Formen der B. verrucosa recht nahe, ist aber leicht von ihr durch folgendes zu unterscheiden: Blatter viel weniger zugespitzt, Seiten- ecken abgerundet, Basis oft + abgerundet, Serratur weniger unregel- mässig als bei verrucosa, Fruchtstände aufrecht. Blätter junger Triebe oft sehr gross (bis 50—55 X 45 mm, Abb. 5, fig. 9), diehtdrüsig, leder- artig. — Dieser Bastard hat gewóhnlich habituell grosse Ahnlichkeit mit jungen Exemplaren der B. verrucosa, ist aber von solchen nicht schwierig Schon durch folgendes zu unterscheiden: Stammrinde dunkler (wenn baumartig) Stamm knorrig, etwas hin und her gebogen, fast vom Grunde an verzweigt, Aste mehr aufrecht, Wuchs gedrungener, Belaubung dunkler; reichlich fruktifizierend, was bei JB. verrucosa-Exemplaren von gleicher Grósse gar nicht (oder nur in sehr untergeordnetem Masse) der Fall ist, Fruchtstände aufrecht oder nickend, im übrigen vgl. die Be- Schreibungen. Sehr auffallig und als Bastard leichter kenntlich war ein 48 Vermischte neue Diagnosen. zu forma subhumilis gehóriges Exemplar, das ich bei Waldhof, wo übrigens beide Bastarde so reichlich und formenreich vorhanden sind wie sonst nirgends, antraf: Stamm knorrig, etwas hin und her gebogen, ca. 4 m hoch, mit grauer Rinde, Aste schon vom Stammgrunde an ab- gehend, + rutenförmig, aufrecht-abstehend, mehr aufrecht, Blatter und Fruchtstände vgl. Beschreibung der forma subhumilis. Sicher ist dieser Bastard an den meisten Stellen zu finden, wo B. humilis in grósserer Zahl auftritt, wenigstens habe ich ihn im Kreise Lótzen an den meisten B. humilis-Standorten angetroffen; da er aber immerhin nicht gerade leieht zu erkennen ist, dürfte er vielfach nur übersehen sein. 39*. Betula humilis X nana H. Gross, 1. c., p. 85. — B. humilis Schrk. var. nana L. Lehbert in herb. (B. humilis X nana? Lehbert Correspondenzbl. Riga 1909 ist B. humilis var. genuina forma parvifolia). — Frutex humilis ramis erectis tenuibus superiorum annorum glabris brunneis novellis minutissime puberulis nigro-fuscis. Folia in petiolo 1—2!/, (—3) mm longo, parva (7—) 8—13—20 mm longa (1—)8—15(—20) mm lata, ro- tundato-ovata vel suborbicularia, rarius rotundato-seu rhomboideo-obo- vata v. rhomboidea basi truncata v. leviter emarginata vel rotundata v. lato-rotundato-cuneata usque cuneata apice plerumque acutiuscula seu acuta vel rarius obtusiuscula, inaequaliter crenato-dentata dentibus + acutiusculis, subcoriacea (3—) 4—costata reticulo subtus prominulo ut in B. nana L. Inflorescentiae fructiferae in pedunculo ipsis plerumque paullo breviore (3—5 mm longo) ellipsoideae 7—8 mm longae 4—5 mm diametientes; alae samararum puculis 4—5 plo angustiores; squamae basi longe cuneatae antice trilobae intermedio quam lobi laterales paullo longiore. — Habit: Estland: Reval: Seewald; Ufer des Oberen Sees; bei Witna, nur hier mit B. humilis und nana, sonst nur mit B. nana (R. Lehbert) — Es liegen grósstenteils sterile Exemplare vor, die der B. nana sehr ähnlich sind, aber von ihr leicht durch folgendes zu unter- scheiden: Zweige dünn, weniger stark weichhaarig als bei B. nana, Blätter fast stets deutlich spitzlich oder spitz, Blattzühne stets spitzlich, Blatter meistens etwas linger gestielt, alles auf den Einfluss der B. humilis zurückzuführen. Die Anteile der B. nana sind: Zweige dicht fein weichhaarig, Blatter + rundlich, oft so breit als lang, seltener breiter als lang, Blattstiel kurz, Seitennerven etwa ebenso stark wie Mittelnerv, Adernetz (engmaschig) ziemlich scharf hervortretend. Erinnert an B. nana X pubescens forma alpestris (Fries) Winkl, unterscheidet sich aber von dieser dureh weniger stark behaarte dünnere jüngste Zweige, vor allem durch die viel kleineren Blätter und die weniger spitzen Blatt- zähne und ist, wie ein Vergleich mit zahlreichen Exemplaren der B. nana X pubescens forma alpestris besonders aus Estland ergab, mit dieser gar nicht zu verwechseln. Jedenfalls kommt dieser Bastard in den russischen Ostseeprovinzen, wo z. B, um Reval B. nana an zahlreichen Stellen und gelegentlich mit B. humilis durcheinander wächst (nach Lehbert), noch ófter vor. Bepertorium sperierum novarum regni vegetabilis. No. 350 XIII. Band 25. September 1913 Bepertorium Europarum et editerraneum. Herausgegeben von Prof. Br. ff. Fedde. “No. 4 I. Band No. 4 XVII. x Papaver explicatum K. Wein, eine neue Form der Hybride P. Rhoeas x dubium. Von K. Wein. (Originalarbeit.) Herba e radice pluricaule, patenter setulosa, circiter 0,35—0,45 m alta. Folia glaucescentia adpresse setulosa, supra glabrescentia, caulina pinnatifida vel subbipinnatifida, lobulis plus minusve angustis, acutis, aliquantus brevis fere triangularis vel lineari-lanceolatis, in rhachidem petiolumque alatum decurrentibus. Pedunculi pro caulium longitudine satis longi, patenter setulosi. Alabastra ellipsoidea, patenter setulosa, circiter 1,5 cm longa. Capsula stipitata, plus minusve costata, ovato- oblonga vel oblonga vel fere obconica, ad apicem vix contracta, ad basim semper distineter attenuata. Discus planus umbilicatus capsula latior, crenis inter se tegentibus vel rarissime fere liberi, Stigma 7—9-radia- tum, radiis stigmaticis disci marginem non attingentibus. Semina abortiva. Flora des Harzes: Am Eisenbahndamme bei Riestedt in der Nähe des Bahnhofes in Begleitung von P. Rhoeas, P. dubium usw. Beim ersten Anblick der Pflanze glaubte ich das bisher nur einmal in den Cevennen bei Courroi von Tueskievicz gesammelte P. hirto- dubium Fedde vor mir zu haben; eine nühere Untersuchung belehrte mich jedoch eines anderen. Hs stellte sich heraus, dass nur eine Form der so seltenen Hybride zwischen P. Rhoeas und P. dubium vorliegen konnte. Dass die Pflanze, wie nach den abstehend beborsteten Pedunkeln vermutet werden kónnte, nicht zu P. Rhoeas gehóren konnte, ergab sich aus der Gestalt der Blatter. Nach meinen Beobachtungen an vielen Hunderten von Exemplaren von P. Rhoeas und P. dubium sind nümlich beide Arten durch die Form der Blatter sehr gut voneinander geschieden, Repertorium specierum novarum. XIII. (25. IX. 1913.) 4 50 K. Wein. viel besser als durch die Zahl der Narbenstrahlen, die Beschaffenheit der Lappen des Diskus usw., die meist, auch in modernen Floren werken, herangezogen werden. Dazu kommt noch die Farbe der Blütter. Das intensiv graugrüne Kolorit, das P. dubium schon meist aus weiterer Entfernung hin deutlich erkennen lüsst, habe ich an den Tausenden von -Formen des P. Rhoeas, die mir unter die Augen gekommen sind, niemals- bemerkt. Nun weist unsere Pflanze stark graugrüne Blätter mit dem Zuschnitt derer des P. dubium auf. Das sind Merkmale, die deutlich er- kennen lassen, dass nur eine Hybride zwischen P. Rhoeas und P. dubium vorliegen kann. Die Sterilität der Samen und das Schwanken der Merk- male erheben die anfängliche Vermutung zur Gewissheit. Von P. Rhoeas unterscheidet P. explicatum sich also sofort durch die graugrünen, wie bei P. dubium gestalteten Blütter und die teilweise auch an P. dubium gemahnenden Kapseln. Von P. dubium differiert P. expli- catum sehr deutlich durch die abstehend beborsteten Pedunkeln und die teilweise an P. Rhoeas erinnernde Form der Kapseln. . Als Hybride zwischen P. Rhoeas und P. dubium sind zwar schon eine ganze Reihe Pflanzen beschrieben worden; von den meisten von ihnen ist jedoch die Hybridität zweifelhaft, Sie sind darum auch von dem Monographen des Genus, Fedde, unberücksichtigt gelassen worden. Sie seien aber hier, soweit es nótig erscheint, wenigstens zum Vergleich mit herangezogen. Das ist zunüchst P. inexpertum G. Beck (vgl. Flora Nieder-Osterr., Il, 1892, p. 434). Bei dieser Form sind zwar die Blattzipfel 1. und 2. Ordnung linealisch-lánglich, ganzrandig, aber die Form der Kapsel weist mehr auf P, dubium hin. Nur die Narbenlappen decken sich am Rande. Ob P. inexpertum, wie G. Beck meint, wirklich eine Hybride zwischen P. Rhoeas und P. dubium darstellt, lässt sich meines Erachtens überhaupt stark bezweifeln. In zweiter Linie kommt P. Hungaricum Borbás (vgl. A. Balaton -floraja, 1900, p. 388) in Betracht. V. v. Borbás deutete seine Pflanze als P. dubium X Rhoeas var. calvellum Borb.!). P. Hungaricum weist denen des P. Rhoeas ähnliche, fiederteilige Blätter mit entfernten Blattlappen, ‚aber verkehrt-eifórmig-keulige Kapsel auf. Die Borsten der Blütenstiele sind angedrückt, . Borbás hält sein P. Hungaricum wegen der breiteren Blattabschnitte für dem P. Rhoeas nüherstehend, während er P. in- expertum als dem P. dubium näherkommend anspricht. Meines Erachtens ist auch die Zugehörigkeit von P. Hungaricum zu P. Rhoeas X dubium sehr zweifelhaft. Wahrscheinlicher ist der hybride Ursprung der von L. M. Neuman (vgl. Sveriges Flora, 1901, p. 482) als P. dubium X Rhoeas beschriebenen Pflanze, obwohl die Anführung des Synonyms ,P. Rhoeas var. strigosum Boenn.* entschieden gegen diese Deutung spricht. Nach Neuman 1) Var. calvellum Borb. a. a. O. = glabellum Elkan, Tent. monogr. gen. Papav., 1839, p. 28, non Stev. ap. DC., Syst. II, 1821, p. 78. X Papaver explicatum, eine neue Form der Hybride P. Rhoeas X dubium. — 51 handelt es sich um eine deutliche Mittelform zwischen den beiden Stammarten, in deren Gesellschaft sie auch wuchs. Im Aussehen soll sie entweder mehr P. dubium oder noch häufiger P. Rhoeas gleichen. Der Blütenstiel wird als mit angedrückten oder hin und wieder mehr abstehenden Borsten beschrieben. Die Kapsel ist deutlich, aber bei weitem nicht doppelt so lang als breit. Uber ihre Form, die ausschlag- gebend bei der endgültigen Beurteilung der Pflanze sein könnte, enthält die Diagnose leider nichts. Die Narbe ist etwa zehnstrahlig, der Diskus erhaben (urhälkad), Die Zipfel der Narbe sind etwas keilfórmig mit vorn abgerundeten und sich nicht oder unbedeutend deckenden Rändern. Der Pollen ist zum Teil untauglich, rötlich. Ob die Pflanze von Neuman nicht etwa zu P. Rhoeas X strigosum gehört, möge dahingestellt bleiben. Es lässt sich sehr gut auch an eine Form dieser Hybride mit länglicher Kapsel denken, obwohl das Vorkommen unter P. Rhoeas und P. dubium dagegen spricht. Sicher nicht zu P. Rhoeas X strigosum gehört dagegen das interessante P, exspectatum Fedde. Die fehlschlagenden Samen kennzeichnen es sofort als Hybride. Aber P. strigosum kann nicht in Frage kommen, da P. exspectatum eine schmal-verkehrt-kegelfórmige, von der Spitze bis zum Grunde ganz allmählich verschmálerte, an der Spitze kaum zusammen- gezogene, 1 cm lange, an der Spitze 0,3—0,4 cm breite Kapsel besitzt. Das weist nur auf P. dubium als den einen Parens hin. Auf die hybride Entstehung des P. exspectatum deutet auch das Vorkommen zweier Formen, der einen (f. rhoeadoideum Fedde) an den Blütenstielen mit ab- stehenden, der anderen (f. dubioideum Fedde) mit fast oder völlig an- gedrückten Borsten hin, Bezüglich der Richtung der Borsten an den Pedunkeln zeigt nun P. explicatum keine Schwankungen, dafür erweist sich aber bei ihm die Gestalt der Kapsel, die bei P. expectatum konstant zu sein scheint, veründerlich; selbst die beiden Hälften der Kapsel sind mitunter ungleich ausgebildet. Eine merkwürdige Übereinstimmung von P. exspectatum und P. explicatum zeigen die Blätter, die bei P, exspectatum sümtlich, bei P. explicatum aber wenigstens zu einem Teile nicht gerade sehr zerschnitten sind. Es ergibt sich also, dass P. explicatum sehr gut von den unsicheren Formen der Kreuzung P. Hhoeas X dubium, P. inexpertum G. Beck und P. Hungaricum Borb., aber auch von dem sicher hybriden P. exspectatum Fedde verschieden ist. Auch von der von mir als var. pseudo-Rhoeas beschriebenen Form des P. exspectatum lässt sich P. explicatum sehr leicht durch die Blattform, die Gestalt der Kapsel usw. unterscheiden. Ob es nun zweckmüssig ist, wie es besonders Rouy tut, für jede Form eines Bastardes eine eigene Bezeichnung zu schaffen, lásst sich mit Rubner u. a. mindestens bestreiten, obwohl andere namhafte Forscher, wie W. Becker, ebenfalls diesem Gebrauche huldigen. Einer Form der Hybride P. Rhoeas X dubium eine eigene Benennung zu geben, ist jedoch aus zwei Gründen berechtigt. 1. Die beiden Eltern sind ausserordentlich polymorph; 2. der Formenkreis der Kreuzung ist heute 4* 52 A. Thellung. noch so gut als unbekannt. Es braucht auch nicht etwa befiirchtet zu werden, dass der Bastard P. Rhoeas X dubium in vielen Formen auf- gefunden wird, da ja nach den neuerlichen Untersuehungen von Bec- querel bei P. Rhoeas meist schon in der noch geschlossenen Blüte eine Belegung der Narbe mit Pollen erfolgt und daher ein Kreuzungs- produkt beider immer eine grosse Seltenheit bildet. Nordhausen, den 31. August 1913. XVIII. Neue Avena-Formen aus der Section Zuavena. ) Von A. Thellung (Zürich). (Originalarbeit.) 1. Avena sterilis L. (Thell., 1. c., p. 312) subsp. macrocarpa (Mönch) Briq. (Thell., l. c., p. 314). Forma triaristata Thell., nov. form. Flosculo tertio (aeque ac primus et secundus) piloso et aristato. Güterbahnhof Zürich, 1913, Thellung. Das bisher als für A. sterilis (gegenüber A. fatua und barbata) cha- rakteristisch betrachtete Merkmal, dass die allfällig vorhandene dritte (und weitere) Blüte kahl und unbegrannt ist, erleidet hier eine Ausnahme. Forma segetalis (Trabut) Thell., nov. comb. A. sterilis segetalis Trabut in IV* confér. internat. de génétique (Paris 1911), 336 et Fig. 1, 5! [1913] = A. segetalis Trabut in Bull. agric. Alger, Tunis., 16* année [1910], 353 et 354 fig. e! — an Bianca??). Differt a typo aristis reductis non geniculatis (A. byzantinam refe- rentibus). Sicilia, Algeria. 2. Avena sterilis L. subsp. Ludoviciana (Durieu) Gillet et Magne (Thell., E ©., D 313 not): !) Nachträge zu meinem Artikel: „Über die Abstammung, den syste- matischen Wert und die Kulturgeschichte der Saathafer-Arten (Avenae sativae Cosson). Beiträge zu einer natürlichen Systematik von Avena sect. Euavena“ in Vierteljahrsschr. d. Naturf. Ges. Zürich, LVI (1911), 293—350. ?) Avena segetalis Bianca in Todaro, Fl. Sic. exs. no. 712, sine descr. (ante a. 1882) wird von Haussknecht (in Mitteil. Thür. Bot. Ver., N. F. VI [1894], 39), ebenso von Rou y (Fl. France, XIV [1913], 126) zu A. Ludoviciana gezogen, während die von Trabut abgebildete Pflanze entschieden zu A. sterilis subsp. macrocarpa gehórt. Leider kenne ich das fragliche Todarosche Exsikkatum dit durch Autopsie. Wohl sicher irrig ist die Auffassung Nymans, der (Consp. fl. Eur., IV 1882|, 810) A. segetalis als Kleinart hinter A. barbata stellt. Neue Avena-Formen aus der Section Euavena, 53 Forma subulifera Thell., nov. form. Gluma inferiore apice in 2 acumina aristiformia (+ 3 mm longa) producta. Lagerhaus Giesshübel in Zürich III. 1913, Thellung. Analog der A, sterilis (subsp. macrocarpa) var. subulata Trabut (Thell., L 0. p. 313). 3. Avena sterilis L. subsp. byzantina (C. Koch) Thell. (l. c., p. 316). Forma pseudo-sativa Thell, nov. form. Spiculis minoribus (glumis + 25 mm longis) numerosioribus in pani- culam patentem non unilateralem dispositis; habitus inde fere A, sativae (diffusae). Seeaufschüttung beim Belvoir in Zürich II, 1913, Thellung. Die Pflanze verdient vielleicht insofern ein hóheres systematisches Interesse, als sie von A. byzantina habituell gerade so gegen A. sativa abweicht wie A, Ludoviciana von A. sterilis (macrocarpa) gegen A. fatua, so dass der Gedanke in Erwägung zu ziehen ist, ob nicht möglicher- weise eine Kulturrasse von A. Ludoviciana vorliegt (?). Der Artikulations- modus der Blüten stimmt mit demjenigen der A. byzantina vollständig überein. 4. X (?) Avena Trabutiana') Thell, nov. hybr. A. byzantina X sativa [= A. fatua subsp. sativa X sterilis subsp. by- zantina]? Intermedia inter species commemoratas. Refert A. sativam inflores- centia satis multiflora non unilaterali et dimensionibus spicularum; pili ad callum floris inferioris parci, glumellae longitudinis ca. !/g longitudine attingentes; articulatio floris primi subhorizontalis (vix 309), secundi sub- nulla; arista (floris inferioris tantum evoluta) ad basin usque tenuis et viridis. Differt ab A. byzantina: inflorescentiae forma et spiculis minoribus, semper uniaristatis, corona pilorum breviore et parcius evoluta, arti- culatione floris inferioris subhorizontali rudimentaria; distinguitur ab A. sativa, cui propius accedere videtur, floribus gracilioribus, glumis an- gustioribus, arista ad basin usque tenui et viridi, articulatione inter florem primum et secundum subnulla. Seeaufschüttung beim Belvoir in Zürich II, 1 Stock, 1913, Thellung. Der Annahme eines Bastardes zwischen A. byzantina und sativa steht insofern nichts Ernstliches im Wege, als an der genannten Lokalität die beiden Stammarten, die, wie ich mich überzeugen konnte, vollkommen chasmogam blühen, schon im Vorjahr in Menge untereinander ge- wachsen waren. Indessen ist es doch bei der nahen Verwandtschaft der Wildformen von A. byzantina und A. sativa, nümlich A. sterilis und A, fatua, und bei der äusserst subtilen Natur des Hauptunterschiedes ') Nach Prof. Dr. L. Trabut in Alger, der sich um die Kenntnis der Saathaferarten und ihrer Abstammung, speziell der A. byzantina, grosse Ver- dienste erworben hat. Vgl. Thellung a. a. O. (1911), 304. 54 A. Thellung. zwischen den beiden genannten Saathaferarten (A, byzantina: Artiku- lationsfliche der unteren Blüte unter 45° gestellt, noch + deutlich funktionierend, zweite Blüte ungegliedert; A. sativa: Artikulationsfläche der unteren Bliite etwa unter 25—30° gesteilt, rudimentar, zweite Bliite am Grunde gleichfalls mit rudimentärer Artikulation) nicht ausgeschlossen, dass eine Konvergenzform einer der beiden genannten Arten (wohl eher von A. sativa) vorliegen kónnte. b. Avena fatua L. subsp. fatua (L.) Thell. (l. c., p. 319). Var. (vel forma) pilibarbis Thell., nov. var. Arista (aeque ac glumella inferior apice praeter pilos rigidiores seti- formes) breviter et molliter pubescens (in ceteris varietatibus glabra vel brevissime scabra). Kulturen am Oued Biskra (Algerien) mit A. Ludoviciana, April 1912, Thellung. Eine kritische Pflanze, von mir leider nur in einem Exemplar ge- ` sammelt. Habituell ist sie von der daneben wachsenden A. Ludoviciana var. (vel forma) lasiathera Thell. nicht zu unterscheiden; durch schlanke, hellfarbige Blüten und etwas feinere Behaarung der Deckspelzen erinnert sie auch einigermassen an A. barbata, die um Biskra gleichfalls in mehreren Formen vertreten ist, so dass an einen hybriden Ursprung der fraglichen Pflanze gedacht werden kónnte. Indessen entspricht der Artikulationsmodus der Blüten durchaus demjenigen der A. fatua, und von den für A. barbata charakteristischen Grannenspitzen an der Spitze der Deckspelzen ist nichts zu bemerken. Var. (melius ,forma*) transiens Hausskn. (Thell, Le, p. 324) subvar. (vel subforma) unilateralis Thell, nov. form. A, fatua x orientalis E H. L. Krause in Mitteil. Philom. Ges. Els.-Lothr., IV, 4, 1911 [1912]. 560. Differt a typo varietatis panicula unilaterali. 6. Avena fatua L. subsp. sativa (L.) Thell. (l. c., p. 325). Die extrem typische Form des Saathafers, die sich in allen Merk- malen am weitesten von der subsp. fatua entfernt, sei bezeichnet als: 1. Forma glaberrima Thell., nov. form. Floribus etiam in callo subglaberrimis; arista reducta (i. e. parte sua inferiore [nigrescente et saepe leviter contorta] apicem glumellae vix attingente) vel nulla. Die folgenden Formen der A. fatua subsp. sativa nähern sich in einzelnen Merkmalen mehr und mehr der subsp. fatua; sie sind, da sie meist im verwilderten Zustand auftreten, in der Regel wohl als Rück- schlagsbildungen zur wilden Stammform aufzufassen. a) Floris inferioris callus subglaberrimus. 2. Forma macrathera Thell, nov. form. Neue Avena-Formen aus der Section Euavena. 55 Differt a forma glaberrima arista in plerisque spiculis robustiore, nempe geniculata et parte sua inferiore (nigrescente et + colorata) apicem glumellae superante, Kultiviert und verwildert. b) Floris inferioris callus pilis brevibus (2-1—2 mm longis, basin floris vix superantibus) munitus. 3. Forma brachytricha Thell., nov. form. Arista reducta (cf. sub forma glaberrima) vel nulla. Kultiviert und verwildert. 4. Forma pseudo-subuniflora Thell., nov. form. Arista in plerisque spiculis robustiore (cf. sub forma macrathera). Verwildert. c) Floris inferioris callus pilis elongatis (+ !/, longitudinis glumellae attingentibus) munitus. 5. Forma setulosa Thell., nov. form. Arista reducta (cf. sub forma glaberrima) vel nulla. In Mitteleuropa hie und da verwildert, 6. Forma subuniflora (Trabut) Thell., Le, p. 327 (pro var.) Arista in plerisque spiculis robustiore (cf. sub forma macrathera), Nicht selten im verwilderten Zustand, auch in Mitteleuropa. Die Formen subuniflora und pseudo-subuniflora einerseits, setulosa und brachytricha anderseits, die sich jeweils nur durch die Lünge der Callus- haare voneinander unterscheiden, dürften gleichwohl als besondere Formen getrennt zu führen sein; forma setulosa und forma subuniflora stammen anscheinend von A. fatua forma!) pilosissima S. F. Gray über forma glabrata Peterm. oder forma transiens Hausskn.?), forma brachytricha und forma pseudo-subuniflora von A. fatua forma intermedia (Lestib.) Lej. über forma hybrida (Peterm.) Ascherson und forma intermixta Thell.?) ab, Kulturversuche zur Prüfung der Konstanz in der Vererbung der Lange der Kallushaare würen sehr erwünscht. 1) Die von mir (l. c. pp. 320—325) als Varietäten aufgeführten 6 Ab- änderungen der A. fatua subsp. fatua dürften mit Rücksicht auf ihre an- Scheinend sehr geringe Beständigkeit in der Kultur besser als „formae“ zu bezeichnen sein, die subvar. Petermanni Thell. der var. hybrida als ,subforma*. ?) Diese Form geht durch den Verlust der Behaarung des Rückens der Deckspelze und durch hellere Färbung der Blüten allmählich in A. sativa forma subuniflora über, bei gleichzeitigem Schwund der Kallushaare wohl auch direkt in die Formen macrathera und glaberrima. 3) Noch nicht in concreto beobachtet habe ich eine hypothetisch zu er- wartende 4. fatua forma pseudo-transiens Thell., nov. form. (hypothetica): differt a forma transiente pilis calli floris inferioris brevissimis, basin floris vix superantibus (nec !/, longitudinis glumellae attingentibus) Diese Form würde, gleich den Formen hybrida und intermixta, den Übergang von A. fatua forma intermedia zu A. sativa forma brachytricha vermitteln, 56 Carolo Domin: Koeleria Wilczekjana, nov. hybr. XIX. Koeleria Wilczekiana, nov. hybr. Auctore Carolo Domin (Prag). (Originaldiagnose.) K. Wilezekiana Domin, nov. hybr. (K. hirsuta X pyramidata an K. hirsuta X gracilis?) Subdense eaespitosa pluriculmis elata; culmis basi haud incrassatis sed tenuibus vaginis vetustis pallidis tractu longiore involucratis 50 cm et plerumque ultra altis basi geniculatim ascendentibus et robustis supra gracilibus pallidis parte superiore nudis (vix ad medium foliatis) sub panicula pubescentibus; foliis innovationum et culmeis infimis medio- eriter longis glaucis rigidiusculis vaginis pubescentibus et laminis planis 1—2 mm latis plurinerviis parce pubescentibus vel pubescenti-hirsutis raro omnino glabris instructis; ligulis protractis; paniculis circa 7—8 cm longis late pyramidalibus vel ovato-pyramidalibus lobatis saepe sub- nutantibus haud densis basi subinterruptis nitidulis subcoloratis; pani- culae rhachi et ramis longe pubescentibus; spiculis 2 —3-floris 5—6!/, mm longis; glumis inaequalibus subcoloratis spiculis semper manifeste bre- vioribus dorso hirsutis caeterum plerumque glabris; glumellis indumento et colore similibus sed aristulis brevibus circa !/;,—?/, mm longis in- structis. Helvetia: Culta in horto botanico alpino Pont de Nant universitatis Lausonnensis, leg. et comm. E. Wilczek. Die vorliegende Pflanze, die ich Herrn Professor Dr. Ernst Wilczek, Direktor des botanischen Gartens zu Lausanne und des alpinen Gartens in Pont de Nant, widme, ist ohne Zweifel eine hóchst interessante Hy- bride zweier Arten der Sektionen Bulbosae und Cristatae. Aus der ersteren Sektion ist an der Kreuzung sicher die K. hirsuta beteiligt, was bereits Schon aus der Fürbung und Form der Blütter, der gelappten, oft etwas nickenden und gefärbten Ahrenrispe, der Behaarung des obersten Halm- telles sowie der Spelzen, den kurzen Hüllspelzen und den kurz be- grannten Deckspelzen zu erkennen ist. Ein Hauptmerkmal der Gruppe Bulbosae, nämlich die charakteristische Verdickung des Grundstockes, wurde jedoch bei der Kreuzung eingebüsst. Die andere Stammpflanze gehört der Sektion Cristatae an; es ist dies die K. pyramidata oder viel- leicht auch eine Form der hóchst variabilen K. gracilis. Der Einfluss dieser zweiten Elternpflanze macht sich in den Wachstumsverhältnissen (den nicht verdickten Halmbasen), der.Behaarung der Blattlamina, der Abnahme des Spelzenindumentums, sowie der Verkürzung der Grannen bemerkbar, Oscar Burchard: Drei neue kanarische Pflanzen. 57 XX. Oscar Burchard: Drei neue kanarische Pflanzen. (Originaldiagnosen.) 1. Centaurea Duranii Burchard, nov. spec. Frutex 1—3-pedalis caule ramoso glabro cortice brunneo striato in innovationibus terminalibus tomento albido adpresso lucenti, foliis sub- sessilibus, ex petiolo subnullo paulatim ovato-ellipticis, subintegris, apicem rotundatum versus subserratis, 5- 8 cm longis, usque 3 cm latis, laete viridibus, stipulis linearibus minimis vel obsoletis capitulis floralibus in ramis terminalibus lateralibusque singulis, pedunculo 10—15 em longo, folis anguste oblongis integerrimis sessilibus ornato, involucro globoso 1,5 em diametro, squamis imbricatis ovato-oblongatis 1—1,3 cm longis margine membranaceis apice appendice scarioso fusco 6—7-mero coro- natis, floribus tubulatis 2 et ultra em longis albidis, corymbam pul- chram 3—4 cm diametro formantibus, achaeniis 5 mm longis obscuris. Ins. Hierro canariensi occidentali in rupibus praeruptis altis hu- midis ,el andén Bermejo* dictis, supra oppidulum Sabinosa 400— 500 m s. m. die 11. Mayi 1911 detexi atque viro nobili hierrensi Don Toribio Durán, mihi conjunctissimo benevoloque, dedicavi. Planta floret aestate. 2. Aichryson pulvinatum Burchard, nov. spec. Planta humilis herbacea, radice fibrosa, caule prostrato ramulis nu- merosis adscendentibus saepe bifurcatis pulvinar dense formantibus, foliis caulinibus hirsutis juventute lineari-conoideis, rosulam densissimam Petrophyes generis persimilem formantibus, demum laxioribus ex petiolo brevi paulatim ovato-spathulatis usque 5 mm latis purpureis vel viridi- bus et ex parte erubescentibus, inflorescentia paniculam laxam 10 —12- floram ramis dichotomis patentibus formante foliolis hirsutis alternis, sessilibus crassiusculis, pedunculis gracilibus usque 0,6 cm longis, de- floratis deflexis, calyce globoso hirsuto 8-dentato, dentibus ultra me- dium incisis, floribus 8-meris lucide flavis carpellis glabris filamentis curvatis. : Ins. Fuerteventura canariensi in rupibus altioribus subhumidis convallium ,de Vallebrón* et ,La Oliva* multisque aliis locis boream versus legi mense Aprili 1913. 3. Rhodorhiza subauriculata Burchard, nov. spec. Frutex bipedalis usque sesquipedalis irregulariter ramosus erectus ramis non florigeris elongatis parce foliatis volabilibusque cortice tomento albido lucente, ramis florigeris densissime foliolatis, foliis breviter (2— 3 mm) petiolatis, integris, ex basi subauriculata ovato-ellipticis apice acutis vel mucronulatis, usque 5 em longis, 0,9—1,3 em latis, pilis brevissimis hirsutis, glaucis, floribus singulis vel binis axillaribus pe- 58 Vermischte neue Diagnosen. dunculis simplicibus 2—3 cm longis vel fere ex basi dichotomis brac- teatis, bracteis linearibus brevis hirsutis, calyce 5-partito, foliolis mem- branaceis 5 mm longis, oblongatis, apice rotundatis non mucronatis patentibus, intus glabris, extus tomentosis, corolla convolvuloidea violacea calvcem 1—!,3 em excedente intus glabra, extus lineis purpureis tomen- tosis 5-striata; capsula ovata conoidea. Insula Gomera canariensi regione litorali altiore ad rupes retro oppidum Agulo ca. 300 m altitudine vicinitate Polycarpaeae füifoliae, Aeonii viscati et Castello- Paivae, Lavaterae acerifoliae, Gonospermi Go- meraei, Euphorbiae balsamiferae aliorumque numerosorum stirpium detexi mense Junio 1913. Planto afinitate Rhodorizae Perraudierii Bolle proxima habitum Rhodo- rizae glandulosae, sed floribuscum violaceis, offert. XXI. Vermisehte neue Diagnosen. 40*. Polygala calcarea F. Schultz var. corbariensis Timb. form. me- tensis Freiberg in Verh. Naturh. Ver. Rheinl u. Westf, LXVII (1911), p. 408. — Junge Blütentraube spitz pyramidal; Brakteen zum Teil langer als die junge Knospe, Blütentraube daher schopfig erscheinend. — Bis- her allerdings nur auf Oolith bei Metz — am St. Quentin über Sey — gefunden, kónnte aber deswegen auch bei uns vorkommen. Die Metzer Exemplare sind sämtlich weissblühend. Der Mittelnerv ist verhältnis- mässig kräftig und dunkelgrün, wodurch der schopfige Eindruck, den die junge Traube macht, noch verstürkt wird. Anscheinend bleiben auch die Samen hellhäutig. 41”. Polygala calcarea F. Schultz var. Timbali Le Gr. f. rigescens Freiberg, 1. c., p. 408. — Stengel verlängert, Blattwerk locker. Stengel steil aufrecht, Man hüte sich vor Verwechslungen mit habituell ähn- lichen Formen der P. vulgaris L.! Bisher gefunden: Rheinprovinz, Triften zwischen Fechingen und Ensheim (ipse); Anstaltsberg bei Merzig und Wiesen bei Merzig (leg. Sehuhler im Hb, Wirtgen). 42*, Polygala vulgaris L. 1. genuina Chod. A. floribundum Chod. a. glabrescens Freiberg, |. c., p. 414. — Vegetative Teile kahl oder bald verkahlend. 43*. Polygala vulgaris L. 1. genuina Chod. A. floribundum Chod. b. subv. pubescens Freiberg, |. c., p. 415. -- Namentlich die Blätter mehr oder weniger weiehhaarig. 44*. Polygala vulgaris L. 1. genuina Chod. Lensei Bor. f. palatina Freiberg, l. c, p. 417. — Flügel 4—5 mm lang; Blüten wenige; Frucht- traube locker, Stengel am Grunde + rosettig beblättert. Blätter ver- hältnismässig breit. Vermischte neue Diagnosen. 59 45*. Polygala vulgaris L. 2. comosa Chod. pedemontana Perr. et Verlot f. rhenana Freiberg, |. c., p. 417. — Die Brakteen sämtlich viel langer als das Blütenstielehen, die mittleren etwa 2—3 mal so lang. Blüten ziemlich gross, zahlreich, in dichten, langbeschopften Trauben; Flügel 7-8 mm lang. Flügel und übrige Teile der Blüte gewimpert. — Rheinprovinz: An Wegründern bei Rohlandseck und anderswo (leg. Schleneger). 46*. Viola Zoysii Wulf. var. frondosa Velen. in Sitzb. K. Böhm. Ges. Wiss. Prag, 1910, no. VIII, p. 3. — In pascuis alpinis m. Porta ad Huma (Maced, Dim.) A V. Zoysii, in Bosnia (m. Bjelašnica) collecta diversa: indumento minute puberulo, foliis crenulatis rotundatis, stipulis magnis 2— 3 lacinulis linearibus praeditis, sepalis magnis frondosis late lineari-ellipticis apice obtuse rotundatis, totis circiter dentatis, calcare calycis appendices vix excedenti, petalis minoribus luteis et violaceo- variegatis. 47*. Hypericum Dimoniei Velen., l. c., p. 3. — Perenne, glabrum. glauco-virens, pumilum (3—8 cm), caulibus e radice ramosa numerosis ascendentibus dense fere imbricatim foliosis apice cyma 3—5 flora ter- minatis, foliis linearis oblongis integris sessilibus planis prorsus epunc- tatis (apice tantum hinc et inde 1—2 pellucido-punctatis), bracteis in- tegris, calycis foliolis magnis rotundatis membranaceis mucronatis integris epunctatis, corolla lutea calyce duplo longiori, capsula? -— In collibus siccis ad pag. Huma Macedoniae, leg. Dimonie. — Species e proxima affinitate A. olympici L., cujus flores habet, sed folia sunt nec pellucido — nec nigro-punctata plana dense in caule congesta imbricata, planta pumila dense caespitosa. — H. orbiculare Halàesy (1890) est tantum forma H olympici floribus minoribus, cujus omnes transitus ad formam calycibus magnis heterophyllis e Bulgaria (etiam in ipso m. Rhodope) possideo. — Varietatem H. olympici majoris dignitatis exhibet planta, quam Haussknecht a. 1885 in m. Pindo (Agrapha — monast. Corona) collegit. Haec possidet sepala lanceolata longe sensimque acuminata crebre nigro-punctata, etian petala nigro-punctata, folia densissime pel- lucido- et nigro-punctata (H. olymp. var. coronense Vel.). 48*. Anthyllis Vulneraria K. var. vitellina Velen., |. c., p. 4. — Hu- milis, caespitosa, tota sericeo-cana, foliis 3— 7-foliolatis, foliolis ellipticis, calycibus pallidis pátule longe pilosis, corollis ut in typo, sed aureo-vi- tellinis. Stirps quasi parallela ad A, Webbianam Hook. In saxosis m. Perin Macedoniae (Dim.). 49*. Vicia lutea L, var. bicolor Velen, 1. c., p. 5. — Breviter pilosa, foliis fere glabris, foliolis latiuscule obovato-ellipticis truneatis breviter setuliferis majusculis, corolla lutea alis coeruleis. Corolla similis ut in V. melanops S. S. sed characteres caeteri ad V. luteam pertinent. Hagion Oros, in pratis ad coenobium Prodrom (Dim.). 50*. Heliosperma trojanensis Velen, l. c., p. 6. — Perennis, caespitoso- multicaulis, caulibus teneris iteratim dichotomo-ramosis foliosis glabris, 60 Vermischte neue Diagnosen. floribus solitariis longe pedicellatis, foliis linearibus aeutis sparse pilosis, calyce oblongo-turbinato sparse glanduloso virenti dentibus oblongis ob- tusis, lamina parva lutea oblongo-spathulata in unguem glabrum sensim attenuata retusa (edentula non quadridentata) coronae dentibus longis subulatis integris, capsula calycem excedenti ellipsoidea carpophoro duplo longiori, seminum nigrescentium crista longe ciliata, — In saxosis m. Trojan Balkan supra fluvium Rogatov julio a. 1908, leg. Bajev. — Caulis 20 cm, folia 2 mm lata et 2—3 em longa, capsula unacum car- pophoro 4—5 mm. Species cum nulla nota affinis propter petalorum formam et colorem. 51*. Saxifraga discolor Velen, |. c., p. 7. — Annua, valde glanduloso- pilosa, eaule erecto (5 — 10 em) solitario a basi vel superius stricte ra- moso folioso, foliis radicalibus dense confertis in petiolum brevem atte- nuatis carnosulis integris vel apice obtuse 3-dentatis, caulinis trilobis, floribus corymboso eymosis circa 5—12-nis, fructu pedicellum valde su- peranti, calycis laciniis ovatis receptaculum subaequantibus, petalis obo- vato-cuneatis calyce 3—4-plo longioribus primum albis dein purpureis. — In saxosis m. Perin (2400 m) augusto 1909, leg. Dimonie. Affinis S. controversae Sternb., sed indumento copiosiori, foliis latioribus, floribus majoribus, petalis longioribus discoloribus differt. 52*, Leontopodium alpinum Cass, var. perinicum Velen, |. c., p. 8. — In saxosis m. Perin augusto 1909, leg. Dimonie. A typico, quod in m. Balkan lectum comparo, discedit: statura compacta pulvinari, caulibus florentibus e caespite vix excedentibus (3—5 cm altis), foliis inferioribus minoribus utrinque araneosis obovato-cuneatis obtusis, involucri bracteis capitula haud excedentibus. Ulterius observetur. Si transitus non in- veniuntur, certe species bona. 53*. Trichera hybrida R. S. var. pinnatifida Velen, l. c., p. 9. — Ad Thessalonicam (Dim.). A plantis bulgaricis et serbicis discedit foliis omnibus pinnatifidis laciniis anguste linearibus longe acuminatis, in- volucri phyllis angustioribus longius tenuiter acuminatis. 54*, Verbascum Dimoniei Velen, l. c., p. 10. — Elatum, ca. 60 cm altum, foliis radiealibus breviter petiolatis oblongo-lanceolatis, integris breviter acutis planis albo tomentosis, caulinis oblongo-ellipticis integris sessilibus, superioribus valde diminutis lanceolatis acuminatis, caule glabrescenti rubescenti a medio in ramos strictos simplices floriferos diviso, bracteis minutis lanceolato-linearibus acutis, florum fascieulis remotis 3— 5-floris, pedicellis calycem adaequantibus, calycis laciniis linearibus unacum bracteis virentibus et glandulosis (3 mm longis), corolla lutea a'bo-tomen- tosa, lana filamentorum alba, capsula ellipsoidea tomentosa. — In pascuis collinis ad Feticam Macedoniae a. 1909, leg. Dimonie. Affinitate et habitu proxime accedit ad V. leucophyllum Grsb., quod autem differt: foliis inferioribus lobulatis, floribus majoribus non glandulosis. 55*. Salvia officinalis L. var. thasia Velen, |. c., p. 10. — In olivetis insulae Thasos (Dim.). Planta mirabilis, sed in primo stadio evolu- Vermischte neue Diagnosen. 61 tionis, desunt fructus et calyces fructiferi. Folia latiora, majora, tota inflorescentia dense albo-pilosa, calycis longe denseque albo-pilosi vix prominule nervosi minus glandulosi labia minus expansa dentibus omni- bus herbaceis purpurascentibus non aristatis, inferioribus lanceolatis, su- perioribus brevissimis lanceolato-triangularibus. 56*. Calamintha suaveolens Boiss. var. acuminata Velen., |. c., p. 11. — In m, Rhodope ad Pesteram (Ur. Statura et omnibus notis typo respondens, sed: folia longius petiolata angustiora longeque acutissime acuminata praesertim floralia fere linearia, calycis dentes angustiores multo longius aristati. 57°, Satureja subspicata Vis. var. macedonia Velen., l. c., p. 11. — Foliis fere glabratis, inflorescentia conferto-spicata, statura pumila caespi- toso-lignosa convenit, sed folia obtusiora, calycis dentes breviores et eaulis circiter breviter pilosus. In m. Corab (Dim.) Revisio hujus affinitatis necessaria est. Genus in Oriente certe summopere variabilis. 58*. -Thymus pulvinatus Cel. var. perinicus Velen., l. c, p. 11. — In m. Perin (Dim.). Foliis oblongo-linearibus et fere oblongo-ellipticis dense puberulis praetereaque ciliatis. Transitum praebet ad plantam in Amasia (Ak-Dagh) a Bornmüller lectam. Et haec transit ad plantam originalem in m. Ida Troadis (Sintenis) lectam. 59*. Thymus balcanus Borb. var. albiflorus Velen., l. c, p. 11. — In m. Osenovo ad fines Bulgariae (Dim.). Foliis et bracteis eximie coriaceis crasse nervosis oblongo-spathulatis, capitulis minoribus, co- rollis albis. 60*. Gentiana amarella L. var. II. antecedens (Wettst.) forma luteola Bolzon in Bull. Soc. Bot. Ital., 1913, p. 41. — Floribus luteo-albis. — Alpi Bellunesi: In valle d'Agordo nei boschi lungo la salita da Malga Ciapela al piano d'Ombretta (1600—1800 m), 9 Agosto 1911, flore' 61*. Gentiana amarella L. var. VI. obtusifolia (W.) forma uniflora Bolzon, I. c., p. 43. — Caulis nanus (5 em) uniflorus. — Alpi Bellu- nesi: In valle d'Agordo al passo di Fedaia presso il laghetto (2000 m). 5 Agosto 1905, fl.! — AI passo di Fedaia anche Schunck (in Oest. Botan. Zeitsch., 1878) ha trovato una f. uniflora (sine auctore), che probabilmente coincide colla mia. 62*. Salvia pratensis L. forma biternata Bolzon, l. c. p. 43. — F. pinnata Bolz. in Bullett., c. s., 1904, p. 32. — Nell'Appennino Parmi- giano: Alta valle della Baganza nel m. sovrastante a Calestano verso il m. Montagnana; nell'alta valle del Taro al monte Penna sopra a S. Maria! 63*. Rumex Acetosa L. var. nivalis (Heg. et H.) a. genuinus Bolzon in Nuov. Giorn. Bot. Ital. N. S., XX (1913), p. 303. — Caulis (10—25 cm) 1—2 foliis praeditus vel aphyllus, racemo ramoso multifloro, paniculi- formi, — Alpi Bellunesi: Gruppo del m. Marmolada al piano d'Om- 62. Vermischte neue Diagnosen. bretta sopra Rocca Pietore a m. 2000, 9 Agosto, 1911, flore et fructu! (trovandomi col collega prof. Minio). 64*. Rumex Acetosa L. var. nivalis (Heg. et H.) forma pygmaeus Bolzon, Le, p. 304. — R. nivalis Bolzon in „Bull. Soc. Bot. Hal"; 1916; p. 73. — Caulis simplex, aphyllus (4—7 cm), racemo simplici paucitloro. — Alpi Bellunesi: Agordino nel gruppo delle Pale di S. Martino al m. Muláz fra la Malga Focobón e il rifugio del Muláz, m. 2200—2600, 4 Agosto 1908, flore et fructu! 65*. Cochlearia saxatilis L. a. integrata Rouy et Fouc. forma diminuta Bolzon, Le p. 305. — Caulis subfiliformis, simplex (5—10 cm), racemo paucifloro (circiter 4-floro), siliculis minoribus. — Alpi Bellunesi: Agor- dino al passo di Fedaia a 2000—2200 m; Cadore nel Comelico superiore al m. Colesei, m. 1950! — Il Pampanini (cfr. „Nuovo Giorn. Bot. Ital", 1906, p. 184) ha notato al passo di S. Uboldo nelle prealpi Trevigiane, la f. pusilla Gaud. che è certamente vicina alla mia. 66*. Thlaspi rotundifolium Gaud. a. genuinum subforma albiflorum Bol- zon, Le p. 305. — Floribus albis. Alpi Bellunesi: Alto Agordino nel gruppo del m. Marmolada in valle di Franzedàs sopra Rocca Pietore a 2000—2300 m. 61*. Anthyllis Vulneraria L. var. alpestris (Hit.) forma nana Bolzon, l. c., p. 307, — Caulis 2—4 cm longus capitulis paucifloribus (usque ad 2-flores reductis). — Alpi Bellunesi nel Cadore: m. Pelmo nei ghia- roni sovrastanti al rifugio Venezia, 3 Agosto 1906, flore!; nel Comelico superiore al m. Colesei verso il monte Neunerkófele sovrastante al passo di Monte Croce a 2000—2200 m! 68*. Astragalus penduliflorus Lam. forma microcarpus Bolzon, l. c., p. 307. — Legumine minore (22—23 mm longo, carpoforo incluso, 8— 10 mm lato), latiore et magis rotundato in basi et in apice quam in f. typica, floribus et foliolis valde minoribus. — Alpi Bellunesi nell'Agor- dino: bacino di Faleade verso il passo di Franzéi sopra Caviola a 1800— 2000 m, in luoghi sassosi, aprichi e dirupati, 20 Agosto 1910, flore et fructu, copiosa. 69*. Laserpitium Peucedanoides L. a. genuinum Bolzon, l. c., p. 307. — Folia segmentis late lanceolato-linearibus. — Alpi Bellunesi in Ca- dore: valle Valagona di fronte a Domegge in luoghi rupestri e boscosi, 1100—1300 m e, pure sopra Domegge verso il m. Baión (gruppo delle Marmarole) a m. 1700—1800 in luoghi parimente rupestri e boscosi, Agosto 1912, fructu!; Comelico superiore al m. Aiarnola sopra Padola, boschi, flore et fructu, 2 Agosto 1907! — Forma delle stazioni rupestri, boscose o no, non molto elevate e mai decisamente dolomitiche. 10*, Laserpitium Peucedanoides L. forma angustissimum Bolzon, l. c., p. 308. — Folia segmentis linearibus (longis 25—45 mm, 1—2 mm latis, plus minusve nitentibus, subter nervis valde emergentibus, rigidiusculis). — Prealpi Trevigiane: m, Grappa nei luoghi aspri e dirupati del val- Vermischte neue Diagnosen. 63 lone detto „I Sealaré* sopra Fietta, 1209—1409 m, 17 Luglio 1900, flore et fructu. 71*. Laserpitium Peucedanoides L. forma brevifolium Bolzon, l. c., p. 308. — Folia segmentis lanceolatis, valde brevioribus (12—16 mm longis, 2—5 mm latis). — Alpi Bellunesi in Cadore: Al m. Antelao sotto la Forcella piccola, 2100 —2400 m, 6 Agosto 1899, flore et fructu! 12*. Laserpitium Peucedanoides L. forma coloratum Bolzon, l. c., p. 308. — Fructus alis roseo-violaceo tinctis (cfr. „Bull. Soc. Bot. Ital.“, 1910, p. 71). — Alpi Bellunesi in Cadore: Valle Giralba (Auronzo), verso il rifugio Carducci! — Nelle altre forme ho sempre visto il frutto con ali verdi. 73*, Bellidiastrum Michelii Cass. forma dolomiticolum Bolzon, 1. c., p. 310, — Folia ovato-lanceolata, integra vel subintegra, usque ad 15 mm longitudinis et 5 mm latitudis, reducta, scapus 4—10 cm longus. — Prealpi Trevigiane: m. Grappa nei rovesci presso la cima!; Alpi Bellunesi: Cadore in valle Giralba (Auronzo) presso il rifugio Carducci, 2000 — 2300 m, 3 Agosto 1909!: Agordino sopra Falcade al passo del Muláz, 2600 m. 14*, Phleum arenarium L. «. typicum forma majus Bolzon, l. c., p. 314. — Culmus (usque ad 20—25 cm longus) longe e guaina superiori emer- gens (emergens circiter dimidia parte totius culmi). — Delta del Po: Delle sable litorali: Vicino alba bocca del Po della Maestra, nella località detta Titopoli. 75*, Phleum arenarium L. «. typicum forma filiformis Bo!zon, l. c., p. 314. — Culmus nanus (usque ad 4 cm longitudinis reductus), subfili- formis, emergens e guaina superiore circiter dimidia parte totius culmi. — Delta del Po: Delle sable litorali: Nelle dune di Rosolina! 16*, Trifolium angustifolium L. forma stenophyllum Bolzon, I. c., p. 315. — Foliis angustissimis (0,5—2 mm latis). — Delta del Po: Delle sable litorali: Negli argini sabbioni lungo la valle salsa detta Moceniga presso Rosolina, 6 Luglio 1900, fructu. Subforma nanum Bolzon, l. c, p. 315. — Foliis sicut in forma stenophylla mihi, caulis 5—8 cm longus, foliis superioribus brevior, capi- tulo solitario terminali subgloboso. — Delta del Po: Delle sable litorali: Nella stessa località della f. precedente. 77*. Phleum arenarium L, «. typicum forma minor Bolzon, l. c., p. 316. — Culmus nanus (usque ad 4 cm longitudinis reductus, vix emergens e guaina superiore). — Delle antiche dune del Po: Dune a Taglio di Po, 10 Giugno 1900, flore! — Fa passaggio alla f. pusilla Béguinot in Fiori, Fl. Analit., IV, p. 15. 18*. Sisymbrium officinale Scop. forma simplex Bolzon, l. c., p. 316. — Caulis simplex vel subsimplex (20—30 cm), siliquis tenuioribus bre- vioribusque. — Delle antiche dune del Po: Dune di S. Basilio, 18 Maggio 1900, flore et fructu. 64 Vermischte neue Diagnosen. 19*. Anagallis tenella L. forma pygmaea Bolzon, l. c., p. 316. — Caulis nanus (3—5 cm) basim versus ramosus. — Delle antiche dune del Po: Nelle dune a Taglio di Po, 10 Giugno 1900, flore. 80*. Bromus sterilis L. forma nanus Bolzon, l. c., p. 316. — Caulis solitarius, filiformis (1—2 decim.) i—2 spiculis praeditus. — Sabbie del Po: Sabbie presso Legnago, provenienti da antiche rotte dell Adige, 17 Maggio 1896, flore. 81*. Linum angustifolium Huds. forma arenicolum Bolzon, I. c., p. 317. — Caulis subfiliformis, simplex, flore terminali solitario, minore; capsula valde minore. — Sabbie del Po: Sabbie nel letto dell' Enza presso il ponte di Montechiarugolo fra la prov. di Parma e di Reggio, 10 Giugno 1905, flore et fructu! Una numerosa colonia con individui di tutte le stature. 82*. Echinops Ritro L. 3. elegans Bert. forma microcephalus Bolzon, l c, p. 317. — Capitulo valde minore (1,5—2 cm diam.). — Agro Par- migiano: Nel letto del Taro presso Collecchio, 15 Luglio 1906 (nondum florens!), alture sopra Traversetelo alla Guardiola, 13 Ottobre 1903, flore ! Nel tipo ho sempre visto i capolini col diametro di 3—5 cm. 83*. Crepis pulcra L. forma minor Bolzon, |. c. p. 317. — Caulis tenuis (2—3 decim.), corymbo paucifloro (circiter 3— 4 floro), folia integra vel vix dentata. — Portamento di Lapsana communis L. — Agro Par- migiano: Nelle sabbie degli argini del Taro a Ponte Taro (60 m), 11 Maggio 1902, flore!; pendii argillosi (derivati da sfacelo di serpentine), aridissimi e scoperti a Rocca Lanzona (596 m) presso Fornovo, 31 Maggio 1908, flore. 84*. Polygonum Convolvulus L. forma filiformis Bolzon, I. c., p. 318. — Caulis (15—20 cm) simplex, filiformis, glomerulo terminali 1 —2 floro. — Rovigo: Margine dei campi a Bagnolo di Po, 25 Maggio 1894, flore (De Bonis!) — E f. vicina alla f. minus Gortani in Fl. Friulana, p. 145, ma ne è distinta. 85*. Scleranthus annuus L. forma pygmaeus Bolzon, |. c., p. 318. — Scleranthus annuus Bolzon in „Bullett., ess, 1910, p. 73. — Caulis soli- tarius nanus (2—3 cm), erectus, simplex vel ramosus, ramis brevibus, contractis, floribus minoribus. — Alpi Bellunesi nell'Agordino: presso Falcade lungo la mulattiera verso il passo di S. Pellegrino sui muriccioli a secco di rocce silicee. 86*. Papaver Argemone L. forma minor Bolzon, Le p. 319. — Caulis tenuis, simplex (5 —20 cm), 1-florus, capsula et flore minore, petalis in- tense rubris, foliis radiealibus pinnato-partitis, partitionibus integris vel dentatis. — Pendii argillosi, asciutti e scoperti in Valle d'Aosta sopra Charvenchod e sopra Gressan (700—850 m), Maggio 1912, flore et fructu. 87*. Genista germanica L. 8. inermis Koch forma humilis Bolzon, l. c., p. 319. — Caulis cirea 10 em longus, pauciflorus, — Treviso, nei pendii scoperti e soleggiati dei colli sopra Masér e sopra Asolo (m. Bacciocco, ecc. 300 —400 m! — Parallela alla f. humilis Rota della a. typica. Bepertorium sperierum novarum regni vegetabilis. No. 351 XIII. Band 15. Dezember 1913 Bepertorium Europasum et Jfürüiterraneumt. Herausgegeben von Prof. Br. ff. Fedde. “No. 5 I. Band No. 5 XXII. Neues aus den ,Berichten der Schweizerischen botanischen Gesellschaft". Heft XXII (8. Nov. 1913)!). („Fortschritte der Floristik“ von Hans Schinz und Alb. Thellung, Separat ausgegeben am 15. Okt. 1913.) Zusammengestellt von A. Thellung (Zürich). 9. Dryopteris spinulosa (Müller) O. Kuntze subsp. dilatata (Hoffm.) C. Christensen var. medioxima (Christ sub Aspidio) Schinz et Thellung, l. c., p. 111 (comb, nov., cum descr. germ.). 10. Polygonum aviculare L. subsp. caleatum (Lindman pro spec.) Thel- lung, |. c., p. 120 (comb. nov.). 11. Viscaria vulgaris Roehling subsp. valesiaca Thellung, l. c., p. 122 (nom. nov., cum descr. germ.). V. vulgaris subsp. V. helvetica Rouy et Fouc. non Don. Planta humilis, inflorescentia densa, floribus parvis, carpophoro !/, tantum capsulae longitudine adaequante; habitus V. alpinae, sed petala retusa (nec biloba). Zermatt (Schweiz), feuchte Wiesen über dem Riffelberg gegen den Monte Rosa: Daenen nach Rouy et Foucaud, Fl. France, III (1896), 100; wieder aufzusuchen! (ob vielleicht Bastard: V. alpina X vul- garis — V. media Fr.?). 12. Iberis amara L. var. decipiens (Jordan pro spec.) Thellung, l. c., p. 125 (comb. nov.). I. ruficaulis Rouy et Fouc., an Lej.? 13. Camelina sativa (L.) Crantz var. subsilvestris Thell., l. c., p. 126 (nov. var., cum descr. germ.). Indumentum typi, sed silicula fere C. microcarpae (sine stylo 6 mm longa, stylo tantum 2—-3-plo longior, valvulis valde duris, replo lato, !) Siehe Rep. XII, pp. 394—395. Repertorium specierum novarum. XIII. (15. XIL 1913.) 5 66 A. Thellung: Neues aus den „Berichten d. Schweiz. bot. Gesellschaft“. alato-prominulo; valvulae parum convexae, sed nervo mediano valido carinatae; semina paullum ultra 1 mm longa). Z. B. zwischen Lóhningen und Gächlingen (Kanton Schaffhausen) 1880, E. Ziegler (Herb. Univ. Zürich). 14. Arabis alpina L. var. Degeniana Thellung, l. c., p. 126 (var. nov., cum deser. germ.). Habitus var. nanae Baumg., sed siliquae breves et latae (cire. 3 cm: +2 mm; in typo 1!/, mm latae), eas A. pumilae referentes; semina latius alata (margine alari in utroque latere !/,—!/, latitudinis seminis ipsius adaequante). Engadin (Schweiz): Piz Lischanna oberhalb Sehuls, an steinigen Orten bei 2900 m, 1907, A. v. Degen; sehr angenáhert auch: Murtera- grat (Ofenpass-Gruppe), Gipfelflora, 1903, Brunies; Moräne des Turtmanngletschers (Wallis), 2200 m, 1895, Rob. Keller (Herb. Univ. Zürich). 15. Arabis hirsuta (L.) Scop. subsp. planisiliqua (Pers.) Thellung, l. c., p. 127 (comb. nov., sine descr.). A. Gerardi Besser. 16. Trifolium alpinum L. fl. ochroleuco E. Baumann, l. c., p. 133. Frutt (Melchtal, Kt. Unterwalden), leg. Dekan Ba umann. 17. Lathyrus Cicera L. f. heterophyllus A. Charpié et Thellung, 1. €. p. 184 (n. f., cum deser. germ.) Cf. Fiori et Paoletti, Fl. anal. Ital., ll, 1 (1900), 101. Foliis partim bina paria foliolorum gerentibus. Malleray (Berner Jura), 1912, adventiv, leg. A. Charpie. 18. Cephalaria syriaca (L.) Schrader f. albiflora Probst, l. c., p. 143 n. f., cum descr. germ.). Corolla alba. Solothurner Malzfabrik, 1912, leg. Probst. 19. Campanula cochlearüfolia Lam. [= C. pusilla Hanke] subsp. tenella (Jordan pro spec.) Schinz et Thellung, l. c., p. 143 (comb. nov., sine descr.). 20, X Centaurea Vetteriana W. Gugler = C. orientalis X Scabiosa subsp. eu-Scabiosa Gugler var. alpina Gaudin [C. alpestris Hegetschw.], W. Gugler, l. c., p. 146 (hybr. nov., cum diagn. diff. germ.). Differt a C. orientali X Scabiosa (= C. Moehrleniana Vetter) squamarum appendicibus maximis involucrum suboccultantibus. Im Garten Vetters in Orbe entstanden. 21. Picris hieracioides L. subsp. sonchoides (Vest pro spec.) Thellung. l. c., p. 147 (comb. nov., sine descr.). P. crepoides Sauter. Pflanzen, die in d. Band IX (1908—1909) d. Acta Horti Botanici Jurjevensis. 67 XXII. Pflanzen, die in dem Band IX (1908—1909) der Acta Horti Botanici Jurjevensis neu beschrieben wurden.) 29. Myosotis caespitosa Schultz var. pumila Choroschkow, l. c. (1908), p. 15. — Caulis simplex vel parce ramosus, 3,5—14 cm altus. — Moskau. 30. Vaccinium Myrtillus L. var. turfosum Choroschk, 1. c. p. 16. — Rami stricti, rigidi, conferti. Flores numerosi, rubidissimi. — Moskau. 31. Gagea sulfurea Mistschenko, l. c., p. 67. — Planta 8—13 cm alta, bulbo altero minimo aphyllo, folio radicali solitario lineari longissimo fere duplo flores superante, caulinis suboppositis inaequalibus, inferiore longiore latioreque, late-lanceolato pedunculos superante, scapo 1— 4-floro, pedunculis inaequalibus valde villesis floribus 2—3-plo longioribus; peri- gonii segmentis sulfureis, oblongo-lanceolatis obtusatis vel vix acutius- culis, filamentis perigonio subdimidio brevioribus, antheris oblongo- v. ovato-rotundatis, parvulis, ovario ovato-oblongo, apice retuso, stylo longo perigonio !/, breviore. — Kaukasus, Teberdinsk. 32. Gagea Szovitsii Besser var. Callieri (Pasch.) Mistsch., |. c., p. 73. — Planta parva 3—5 cm alta, foliis radicalibus caulinisque tenuissime- filiformibus, umbelia subbiflora, floribus minoribus 10—12 mm altis, stylo antheras aequante. — Krim. 33. Gagea Alexeenkoana Mistsch., |. c., p. 76. — Planta magnitudine 10—13 cm alta, bulbo parvo tunicis non multis paulo ad caulem pro- ductis tecti; folio radicali unico, recurvato canaliculato caulem longitudine Superante, caule elongato a basi ad umbellam nudo, caulinis tribus sub umbella oppositis, inaequalibus, inferiore spathaceo flores superante, um- bella 3-flora, pedicellis erectis, longiusculis pubescentibus, inaequalibus; floribus magnis 12—14 cm longis; perigonii phyllis lanceolato-ovatis, basi et antice abrupte attenuatis, limbatis acuminatis, exterioribus la- tioribus, margine saepe irregulariter denticulatis, viridibus; filamentis perigonio subdimidio brevioribus; ovario oblongo-prismatico, stylo antheras aequante v. superante; semina n. y. — Kaukasus. Var. minor Mistsch., l. c., p. 77. — Differt a typo umbella fere semper 1—2-flora, floribus minoribus 8—10 mm longis, perigonii phyllis subaequilongis, late-lanceolato-ovatis vix acuminatis, foliis angustioribus glaucis. — Syn.: G. chlorantha Hohenack. in herb. — G. reticulata Hohenack. in herb, (p. p.). — Daghestan. 34. Gagea chlorantha R. et Schult. var. tenuifolia Mistsch., l. c., p. 78. — Planta pusilla, foliis tenuibus v. tenuissimis, floribus minoribus, — Daghestan. 35. Centaurea (Chartolepis) Bordzilowskii Lonacz., 1. c. (1909), p. 162, tab. II et fig. — Caule elato e rizomate . . ., superne corymboso-ramoso, alato. Foliis lanceolato-oblongis scabriusculis integerrimis: radicali- !) Siehe Rep. XI, pp. 171—196. vl 68 A. Thellung: Die in Mitteleuropa kultivierten Aster- u. Helianthus-Arten. bus . .., caulinis sessilibus decurrentibus. Capitulis ovatis. Involucri squamis pallide-virescentibus glaberrimis, inferioribus triangularibus et triangulari-lanceolatis ab infimis ad superiora elongatis appendice nulla vel reducta ad mucronem minutissimum coriaceum fusco-luteum saepe triplicem, intimis (squamis) lanceolatis et linearibus, appendice majore (1 mm) rotundato albo papiraceo denticulato. — Flosculorum sterilium corollis quadrifidis, laciniis tenuibus. Acheniis . . . — Caucasus, prov. Terek, prope u. Grosnyi, loco stepposo, fl. juni 1902, lecta ab auctore. XXIV. Neues aus: A. Thellung, Die in Mitteleuropa kultivierten und verwilderten Aster- und = Helianthus-Arten nebst einem Schlüssel zur Bestimmung derselben. (Allg. bot. Zeitschr, XIX [1913] no. 6 [30. VL], 87—89, no. 7—8 (31. VIL], 101—112, no. 9 [30. IX.], 132—1401)) Zusammengestellt von A. Thellung (Zürich). 1. Aster sedifolius L. 1753 (A. acris L. 1763) f. discoideus (Voss sub A. acri) Thell., «. angustifolius, 2. intermedius (DC. sub A. acri) Thell., y. affinis (Rouy sub A. acri), 9. insculptus (DC. sub A. acri), «. dracun- culoides (Lam., Ledeb. pro spec.) Thell.; subsp. trinervis (Desf. pro spec.) Thell., L c., p. 107. 2. Aster versicolor Willd. sens. ampl. (incl. A. laevigatus Willd. non Lam., A. mutabilis Willd. non L., A. laevis Bot. Reg. non L.). Var. e, platytaenius Thell., l. c., p. 111. Involucri foliolorum linea viridi distincte rhombica, plerumque 1 mm lata. Var. 3. stenotaenius Thell., ibid. Involucri foliolorum linea viridi oblanceolata, vix ultra !/ mm lata. Var. ovatus Thell. (1907 sub A. laevigato), comb. nov., ibid. 9. Aster novi belgi L. f. macrocephalus Thell., 1. c., p. 112. Capitulis 4 cm latis. Subsp. Il. eu-novi-belgii Thell., l. c., p. 112 cum descr. germ. Var. litoreus A. Gray? — Var. typicus Fiori 1903. ') Auch als Separatabdruck im Selbstverlag des Verf, Feldeggstr. 21, Zürich 8, zum Preise von 1 M. (1,25 Frs) gegen Einsendung des Betrages (auch in Briefmarken) erhältlich, A. Thellung: Die in Mitteleuropa kultivierten Aster- u. Helianthus-Arten. 69 Caule corymboso-ramoso, i. e. ramis ascendentibus, inferioribus elon- gatis subfastigiatis, polycephalis, foliis lanceolatis usque oblongis, capi- tulis majusculis, involucro ultra 6 mm alto, foliolis + 1 mm latis + in- aequalibus; eum varr. (comb. nov.): d tardiflorus (Willd., Nees pro spec. non L.) Thell. et e adul- terinus (Willd., Nees pro spec.) Thell., l. c., p. 112. Subsp. III. floribundus (Willd. pro spec.) Thell., 1. c., p. 112, cum descr, germ. Var. minor Nees 1833. — Var. floribundus Aschers. 1860. — Var. c. typicus b. floribundus Fiori 1903. — Var. stenolepis Thell. 1907. Differt a subsp. praec. foliis caulinis anguste lanceolatis, capitulis dense corymbosis, minoribus, mediocribus (involucro 5—6 mm alto), foliolis angustioribus (paulo ultra !/; mm latis), inaequalibus. Stellt gleichsam das erste Zwischenglied der Übergangsreihe A. novi belgii — lanceolatus — Tradescanti dar; unterscheidet sich von A. lanceo- latus durch deutlicher geóhrte Laubblütter, noch immer etwas gróssere Kópfe und weniger ungleich lange Hüllblütter, deren áussere mindestens !/; so lang sind als die inneren. 4. Aster ericoides L. var. pseudo-dumosus Thell., ]. c., p. 135. A. Datschii Hort. sec. Th. Wolf in sched. Capitulis paucis, subsolitariis, ramulos terminantibus; habitus inde fere A. dumosi. Hauptäste in ähnlicher Weise wie der Stengel verarmt-traubig, zu- weilen etwas einseitswendig-verástelt, Kópfe langgestielt. Seit einiger Zeit in Kultur. 5, Helianthus strumosus L. var. Willdenowianus Thell., 1. c., p. 138, cum descr. germ. H. macrophyllus Willd., 1806, P. Graebner in Notizbl. bot. Gart. u. Mus. Berlin, V, no. 44 (Jan. 1909), 107—108; non H strumosus var. macrophyllus auct. am. rec. Sec. cl. Graebner (l. c., 108) differt a var. molli (Willd. 1804, pro spec., non Lam. 1789) Torrey et Gray (1842) [= H. strumosus macrophyllus 1894 excl. syn. Willd.]: planta altiore (usque 3 m), foliis majoribus, magis acuminatis (nec oblongo-ovato-lanceolatis), glabrescentibus, radio longiore, involucro diverso. Unter dem Namen ,Helianthi“ oder ,Salsifis“ in neuerer Zeit der essbaren, lànglich spindelfórmigen Knollen wegen angebaut. 10 Vermischte neue Diagnosen. XXV. Vermischte neue Diagnosen. 88*. Populus tremula L. var. orbicans Murr in 55. Jahrb, Staatsgymn. Feldkirch, 1910, p. 9. — Typo robustior, foliis coriaceis, maioribus, orbiculatis, apice late et plerumque obtusissime rotundatis, leviter un- dulato-sinuatis vel subintegris, saturate viridibus, vix glaucescentibus. — Vorarlberg: Ansehnliche Báume am Triesenerberg bei 1200 m. 8y*, Chenopodium album L. ssp. trigonophyllum Murr, l. c., p. 11. — Foliis deltoideo-trigonis, subtrilobis (lobis lateralibus bipartitis), profunde et grosse sinuato-dentatis, crassiusculis, utrimque saturate viridibus, saepe nitentibus, caule rubrostriato, glomerulis sat magnis et farinosis. — Im Grunde eine extreme, breitblüttrige Weiterbildung der ssp. pseudo- Borbasii Murr, auch der mehr schmalblättrigen und noch tiefer ge- buchteten, in angenäherter Ausbildung gleichfalls gegen Tosters, Vor- arlberg, von mir gefundenen ssp. bernburgense Murr nahestehend. Sehr ähnlich ist auch Ch. tridentinum Murr, das sich aber durch die ganz- randigen, stumpf dreilappigen oberen Blätter, kleine Knäuel usw. als Hybride von Ch. opulifolium Schrad. und Ch. striatum Murr. erweist, wührend die ssp. trigonophyllum Murr. das Ch. opulifolium lediglich nach- üfft. Im Herbste 1907 und 1908 zahlreich auf dem Schuttplatze gegen Tosters. Ich wandte den Namen ssp. trigonophyllum zum erstenmal kürzlich gelegentlich der Revision der Chenopodien-Sammlung des bot. Museums des eidgen. Polytechnikums Zürich auf der Etikette eines entsprechenden schweizerischen Exemplares an, vergass jedoch leider, mir die näheren Daten dieses Bogens vor der Rücksendung zu notieren. 90*. Carex brachystachys Schrk. ssp. amaurandra Murr, Le, p. 32. — Differt a typo spiculis masculis duabus multo crassioribus et den- sioribus, earum squamis obtusioribus, fuscis, spicularum fem. haud dilu- tioribus, etiam foliis paulo latioribus. — Von dieser merkwürdigen Pflanze sandte Pfarrer Vinzenz Wilburger nur ein von ihm am Breiten Schrofen bei Ebnit Vorarlberg gesammeltes Individuum als Probe zur Be- stimmung. Trotz der ganz auffallend abweichenden Merkmale er- wähne ich die Form hier nur provisorisch, bis mehr und reicheres Material vorliegt. 91*. Daucus platycarpos Scop. forma microcarpus Bolzon, l. c., p. 320. — Caulis valde ramosus, brevis (10—15 cm longus), ramis divaricatis; fructus maturi minores (6—8 mm longis) aculeis brevioribus. — Presso Aosta fra Collignon e Leinblane, nei pendii aridissimi e soleggiati, nella stazione della Kochia prostrata Schrad.! (cfr. „Bullett. Soc. Bot. Ital.“, 1912). 92*. Daucus platycarpus Scop. forma argenteus Bolzon, l. c., p. 320. — Fructibus omnino albo-argenteis nitentibus, minoribus, aculeis bre- vioribus quam in typo (=D. grandiflorus Bolzon, „Nuovo Giorn. Bot. Ital.“ 1895, p. 201). — Treviso: presso Asolo nella cima del, m. S. Martino, luoghi aridissimi calcarei. — Nei molti esemplari di questa Vermischte neue Diagnosen. SCH specie da me esaminati, ho sempre visto i frutti e le spine verdi o variamente colorati, ma non mai bianco-argentini. Hä". Thymus Serpyllum L. var. subcitratus (Schr.) c. parvifolius (Opiz.). Subforma minimus Bolzon, l. c., p. 321. — Foliis valde angustiori- bus (1—1,5 mm latis). — Colli Parmigiani: nei luoghi aridi, arenosi delle alture presso Collecchio, 17 Aprile 1902, flore! — Nella f. tipica (cfr. Beguinot, in Fl. Analit. di Fiori, III, p. 67) le foglie sono larghe 2—3 mm. Subforma confertus Bolzon, l. c., p. 321. — Forma pachydermus Bolzon in „Bullett. Soc. Bot. Ital.“, 1909, p. 72. — Planta ramis flori- feris densis, fastigiatis corymbosis, foliis 10—13 mm longis, 2—3 mm latis, il resto come nella f. pachydermus Briq. — Subappennino Par- mense: nelle fessure delle serpentine scoperte e soleggiate al m. Prin- zerola (appendice de] m. Prinzera) sopra Fornovo, 500—650 m, 9 Maggio 1907, flore! 94*. Bidens tripartitus L. forma stoloniflorus Bolzon, l. e.. p. 323. — Caulis brevis (1—1,5 dem.), ramis inferioribus prostratis, stoloniformibus florem minorem in apice ferentibus. — Belluno: letto del Piave sotto Mel, 3 Settembre 1900, flore! — Forma serotina. 95*. Carlina vulgaris L. var. longiflora (Rchb. in Fiori, l. c.) forma monocephala Bolzon, l. c., p. 328. — Caulis simplex, monocephalus. — Colli Parmigiani: luoghi aridi argillosi al m. Fiore sopra Traversetolo, 15 Ottobre 1904, flore et fructu! 96*. Centaurea uniflora L. var. nervosa (W.) forma angustifolia Bolzon, l c, p. 324. — Foliis inferioribus et mediis lanceolatis, superioribus lanceolato-linearibus, angustioribus et longioribus quam in typo. — Prealpi Trevigiane: presso la sommità del m. Grappa nei prati sas- Sosi, asciutti a substrato calcareo. 97*. Centaurea Scabiosa L. var. varifolia (Lois.) forma albiflora Bolzon, l. c., p. 324. — Floribus albis. — Treviso: cima del m. Bacciocco presso Asolo, luoghi aridi, soleggiati calcarei, 350—400 m, 30 Luglio 1900, flore! — Nota del Friuli (efr. Gortani, Flora Friul.) e non di altri luoghi del Veneto. Forma a fusto semplice 2-cefalo, a foglie radicali lirato pinnatifide, le cauline brevemente pinnatifide a rachide larga, lanceolata (forme di passaggio alla f. integrifolia Gaud.). 98*. Carduus pycnocephalus L. forma pygmaeus Bolzon, l. c. p. 325. — Caulis nanus (4—5 cm), dense albo-tomentosus simul cum foliis caulinaribus, quae sunt stipata, fere imbricata; capitulo terminali sexili, 1—5 em longus, floribus partim fertilibus partim sterilibus constituto et in basi duobus capitulis minoribus praedito. — Colli Parmensi: luoghi argillosi aridissimi a Rocca Lanzona (497 m) presso Fornovo, 31 Maggio 1908, flore et fructu! 99*, Allium ursinum L. forma latifolium Bolzon, 1. c., p. 326. — Folia latiora (usque ad 6—6,5 cm) limbo ad basim et ad apicem plus minusve 72 Vermischte neue Diagnosen. rotundato. — Valle d'Aosta: valle di Gressoney fra Lilianes e Fontaine- more (650—750 m), 12. V. 1912! 100*. Alliaria officinalis Andrz. forma grandifolia Bolzon, 1. c., p. 327. — Foliis inferioribus sinuato-lobatis limbo 13—16 cm longo, 12—15 cm lato. — Valle d'Aosta: nel vallone di Cogne lungo la strada presso Vieyes nei boschi, 10 Giugno 1911, flore! 101*. Veronica urticaefolia Jeq. forma latifolia Bolzon, l. c., p. 328. — Foliis caulinaribus mediis 5—7 cm longis, circa 4 cm latis, dentibus majoribus, — Prealpi Trevigiane: nel gruppo del m. Grappa presso il Campo di Borso (1100—1200 m)! e dietro il Grappa nei boschi al Forcelletto a 1200— 1500 m! (questo trovasi in prov. di Belluno). — Valle d'Aosta: a Vieyes in val di Cogne! e in Valchavaranche presso Ruinaux (1445 m!) — Appennino Parmense: al m. Zuccone sopra il passo delle Cento Croci! presso Bosco di Corniglio e presso Rigoso! 102*. Lonicera alpigena L. forma macrophylla Arc. subforma pilosa _Bolzon, l. c., p. 328. — Diftert a f. macrophylla Arc. foliis subtus pilosis (efr. Fiori, Fl. Analit., III, p. 129). — Valle d'Aosta: in Valtournanche presso Crépin (1500 —1600 m) nei luoghi fittamente ombrosi presso la mulattiera, Giugno 1912, flore! 103*. Valeriana tripteris L. forma latifolia Bolzon, l. c. p. 329. — Folia caulinaria segmentis latioribus, obtusis, plus minusve profunde sinuato-crenatis (segmento terminali circiter 25 —30 mm lato), — Sopra Aosta a Chenil, 27 Aprile 1912, flore!; Valtournanche presso Crépin insieme a .Lonicera alpigena f. pilosa mihi e ad Arabis pauciflora Garcke. 104*. Majanthemum bifolium DC. forma bipartitum Bolzon,l.c., p. 331. — Folium caulinare inferius, bipartitum. — Prealpi Trevigiane: m. Endimiona sopra Valdobbiadene al Ciglio di Cesignón, luoghi rupestri, calcarei, 1300—1400 m, flore! 105*. Cornus sanguinea L. forma verticillata Bolzon, Le, p. 331. — Foliis partim vel omnibus ternato-verticillatis valde magnis (usque ad 9—11 cm longis, 4—6 cm latis). — Rovigo: Bagnolo di Po nelle siepi potate, 10 Maggio 1896, sterile (De Bonis!). 106*. Mercurialis annua L. forma verticillata Bolzon, l. c., p. 332. — Foliis omnibus vel partim ternato-verticillatis, caulis nanus (5—10 cm). — Rovigo: in un orto a Bagnolo di Po, 1° Maggio 1896, flore (De Bonis!) 107*, Glechoma hederacea L. forma verticillata Bolzon,l.c., p. 332. — Foliis 3—4—5-verticillatis, petiolo valde longiore (usque ad 5—6 cm). — Rovigo: Bagnolo di Po alla base delle mura del cimitero, 25 Maggio 1898, sterile (De Bonis!) Da riferirsi anche alla f. pubescens Ces. S 108*, Melissa officinalis L. forma verticillata Bolzon, Le, p. 332. — Foliis ternato-verticillatis, — Rovigo: presso Bagnolo di Po, sterile, 28 Aprile 1896 (De Bonis!). Rientra anche nella f. romana (Mill.). Vermischte neue Diagnosen. 13 109*. Plantago major L. forma bifida Bolzon, l. c., p. 332. — Spicis omnibus, vel partim, brevi ramo spicifero munitis. — Rovigo: nei prati a Runzi, Ottobre 1900 fructo (De Bonis!). 110*. Orobanche Teucrii Holandre forma aurea Teyber in Östr. Bot. Zeitschr., LXIII (1913), p. 22. — Differt a typo corollae colore aureo. — Niederósterreich: Unter der Normalform mit violettbraunen Blüten auf dem Zeilerberge bei Bruck a. d. L. in mehreren Exemplaren. 111*. Centaurea biokovensis Teyber, |. c., p. 27. — Radix perennis, plurieeps. Caulis usque 50 cm longus, prostratus, ramis adscendentibus, angulatus, e basi vel e medio squarroso ramosus, puberulus, asper. Folia glandulóso-punctata, superne paulisper cano- vel albo-tomentosa, subtus glabra et aspera; inferiora petiolata, pinnatipartita, laciniis lineari- lanceolatis, breviter mucronatis; media sessilia, pinnatipartita, pinnis breviter mucronatis; superiora integra. — Capitula solitaria, + longe peduneulata, oviformia (sine floribus, 10—14 mm longa et 5—7 mm lata. — Squamae involucrales longitudinaliter nervosae, virides, glabrae; earum appendices anguste triangulares, fuscae vel fere nigrae, pectinato- fimbriatae, decurrentes, basi auriculis latis, albomembranaceis. Fimbriae laterales appendicum albae aut basi subfuscae, fimbria terminali vix validiore multo longiores. Appendices squamarum interiorum denti- culatae. Corollae roseae, exteriores radiantes. Achaenae pilosae. Pappus achaeniis aequilongus aut paulo brevior. Floret Julio. — In declivibus australibus montis Biokovo Dalmatiae mediae prope oppidum Makarska, 800—1000 m s. m. — Die Pflanze steht, wie mir Herr kais. Rat Dr. E. v. Halacsy in liebenswürdiger Weise mitteilte, den beiden grie- chischen Arten C. pentelica Hausskn. und C. attica Nym. sehr nahe, wo- von ich mich auch selbst durch Vergleich der von mir gefundenen Pflanze mit den erwühnten Arten aus dem Herbar Halácsy überzeugen konnte. Von ersterer Art ist C. biokovensis durch die stets am Boden liegenden Stengel, durch die oberseits mehr oder minder filzigen Blatter, dureh schwarzbraune, breitere Anhüngsel und durch die mit dem Mittel- felde der Anhüngsel lebhaft kontrastierenden weissen Fransen der An- hüngsel verschieden.. Auch sind bei C. biokovensis die Endfransen der Anhängsel kaum stärker als die seitlichen, und diese sind länger als bei C. pentelica. Von C. attica Nym. und ihrer Varietät pateraea Hal. ist die Pflanze durch grüne, nur schwach behaarte Stengel, durch die nur oberseits mehr oder minder filzigen Blätter und durch die kaum merklich dornige, im Vergleich zu den seitlichen Fransen viel kürzere Endfranse verschieden. — Von C. dissecta Ten. und ihren Formen ist C. biokovensis durch die kleinen, schmäleren Köpfchen, die schmäleren, anders ge- formten Anhängsel der Hüllschuppen, durch die langen, weissen Fransen derselben, sowie durch die stets am Boden liegenden Stengel und durch eine ganz andere Tracht verschieden. — Bezüglich des Kópfchenbaues weist C. biokovensis jedoch auch Ähnlichkeit mit C. cuspidata Vis. auf, deren Verbreitungsgebiet sie teilt. Diese Ähnlichkeit geht so weit, dass kleine Köpfchen von C. cuspidata von grösseren der C, biokovensis bei- 14 Vermischte neue Diagnosen. nahe nicht zu unterscheiden sind; natürlich lassen sich solche Exemplare sofort durch die Blattform voneinander scheiden, obwohl auch in dieser Beziehung Annäherungsformen der beiden Arten zueinander vorkommen, indem C. cuspidata manchmal fiederspaltige, sa selbst fiederteilige Blatter aufweist oder die Blütter auf der Oberseite filzig und unterseits kahl sind wie bei C. biokovensis. 112*. Aconitum Ronnigeri (paniculatum X tauricum) J. Gáyer, Le, p. 67. — Caulis robustus strictus, ad 7 dm altus, crebre foliosus, in parte in- feriore cum foliis eorumque petiolis parce puberulus pilis brevissimis patentibus, superne et in axi inflorescentiae pedunculisque glanduloso- villosus pilis rectis patentibus; folia superiora eorumque petioli, necnon sepala patentim pilosa glandulosaque. Folia pedato 5—7-fida partitioni- bus primariis basi angustissime contractis, mediis tribus quasi petiolulatis, ambitu dilatato-rhombeis repetito laciniatis serratisque, laciniis et serra- turis copiosis, anguste lanceolatis, protractis, acuminatis, ultimis 1,5 — 3 mm latis. Inflorescentia in uno specimine simpliciter racemosa (race- mulis duobus lateralibus rudimentariis), in altero specimine racemuli laterales adsunt quini, pauciflori (5—6-flori), inter se circiter aequilongi, erectopatentes, foliis fulerantibus superati vel iis subaequilongi, racemo terminali evidenter seriores. Racemus terminalis breviusculus latius- culusque, 13-florus, basi perfoliatus bracteis inferioribus foliiformibus, flores superantibus, sensim decrescentibus et in formam linearem trans- euntibus. Pedunculi tenues, stricti, axi racemi paralleli vel parum pa- tentes, in parte inferiore bracteolis duabus minutis praediti, floribus lon- giores. Flores violacei casside superne late rotundata supra apicem longe rostrato protractam sinuata, basi longe unguiculata, linea basali valde sinuata, ca. 14 mm alta, 14 mm lata, sepalis mediis incumbente (nec igitur hiante), his (sep. mediis) ca. 14 mm longis, 12 mm latis, in- fimis ca. 11 mm longis, 3—4 mm latis. Nectaria prona calcare capitato. Filamenta et ovaria glabra. — Habitat in Tirolia meridionali: in as- censu e rure Plan (i. valle Gróchner) ad iugum Gróchner, ubi die 5. mense aug. 1912 dua specimina inter parentes detexit et statim pro A. panicu- lato X taurico agnovit cl. Carolus Ronniger, cuius in honorem plantam dicavi. — Zur Bildung von A. Ronnigeri hat einerseits A. paniculatum Lam. f. Matthioli (Reichb.), anderseits A. tauricum Wulf. f. Zaurericum (Reichb.) beigetragen. Den robusten Wuchs, die dichtstehenden Blatter, den durchblatterten, im Umrisse gleichbreiten Bliitenstand, die im Ver- gleiche zur Endtraube relative Schwäche der Seitentrauben, die Durch- blätterung der Endtraube, die aufrechten oder nur wenig abstehenden Blütenstiele, das Aufliegen und die minder hohe Wölbung des Helmes hat A. Ronnigeri von tauricum, während die Behaarungsverhiltnisse, die Form des Helmes, die Zartheit und die Länge der Blütenstiele, die stürkere Verüstelung des Blütenstandes auf paniculatum hinweisen. Die Endtraube ist lockerer als bei Zauricum, gedrungener als bei paniculatum. Die Blattform ist im grossen ganzen intermediür, doch ist die Teilung eine stirkere, die Zahl der Blattzipfel eine gróssere als bei den Eltern. Vermischte neue Diagnosen. 15 Die Kombination der schmalblüttrigen Form des A. paniculatum mit dem schmalblättrigen A. tauricum hat also eine Blattform ergeben, welche dieses Merkmal der Eltern in verstürktem Grade zur Schau bringt. Die abstehend-drüsige Behaarung ist eine dichtere und erstreckt sieh auf einen grösseren Teil der Pflanze, als es bei A. paniculatum in der Regel der Fall ist. Dieselbe Tatsache bezüglich der Behaarung wurde bereits bei A. molle Reichb., dem bisher einzig bekannten Bastard von A. pani- culatum mit einer Napelloidenart (compactum oder microphyllum), beob- achtet. — Dieses A. molle ist eine Pflanze der südwestlichen Schweiz, wo A. fauricum überhaupt nicht vorkommt. Von A. Ronnigeri unter- scheidet es sich durch den hóheren Wuchs, ausgebreitete Infloreszenz, lockere Endtraube, mehr aufrecht-abstehende Blütenstiele, welche so lang oder kürzer als die Blüten sind, durch gróssere Blüten und durch die Form des Helmes, welcher mehr konisch, oben kurz gerundet, vorne kurz bespitzt, mit gerader Stirn und sehr schwach gebuchteter Grund- linie versehen ist, 113*. Alectorolophus antiquus J. v. Sterneck, 1. c, p. 109—111. — Caulis 10—15 cm altus, non nigro-striolatus, alternatim, in parte inferiore undique dense hirsutus, internodiis nonnullis, plerumque brevibus, rarius elongatis, simplex vel parce ramosus, ramis caule brevioribus, paribus foliorum intercalarium nullis. — Folia caulina internodiis duplo breviora, laneeolata, dentata, dentibus densis, acutis sed non patulis, in planta florente resistentia. — Bracteae subglabrae, exceptis infimis ovato-trian- gulares, in apicem longiorem productae, calycem superantes, dentibus inferioribus perlongis (0,6 cm), subulato-acutis, sed vix aristatis, ad apicem bracteae subito decrescentibus, superioribus brevioribus, subpatentibus. — Calyx excepto margine minime scabrido, glaberrimus. — Corolla 1,5 em longa, sub anthesi vix accrescens, tubo minime sursum curvato, Subrecto, breviter galeaeformi, margine inferiore recto, dente brevi, 0,1 em longo et lato, breviter triangulari-ovato, labio inferiore erecto, minime patente, labium superius ad ?/3 aequante, itaque fauce vix aperta, lobis lateralibus suborbicularibus — Stylus curvatus. Semina non exa- minavi. — Floret mense Julio exeunte et Augusto. — Verbreitung: Diese neu beschriebene Sippe scheint in der südóstlichen Sehweiz und dem angrenzenden Italien immerhin einige Verbreitung zu haben. Ich sah sichere Exemplare von folgenden Standorten: — Schweiz: Graubündten : Sassal Massone im Puschlav 2400 m (Herb. Univ. Zürich), zwischen Wegehaus und le Gessi im Puschlav, 2200 m (Herb. Univ. Zürich), Berninapass: Abhang Platea gegen Val minor, 2500 m (Herb. Univ. Zürich), Alpe Grüm (Herb. Univ. Zürich), Piano dei Cresti, Fiorera alta, Val Antaffia (Herb. Chenevard Genf), P. della ,Lumbareda* (?) (Herb, Polytechn. Zürich). — Italien: Bergamasker Alpen: Cima di Camino, 1800—2100 m (Herb. Chenevard, Genf) — Die im vorstehenden be- Schriebene Sippe ist mir schon seit acht Jahren bekannt. Bei den Revisionen mehrerer Schweizer Herbarien kamen mir immer wieder Exemplare vor Augen, die ich nicht recht zu deuten wusste. Ich suchte 16 Vermischte neue Diagnosen. sie meist an den, damals noch recht wenig geklürten A. apenninus anzu- schliessen, in erster Linie auf Grund der grossen, langgezähnten Brakteen, die allerdings vollkommen mit denen des A. apenninus, bzw. des A. ovifugus übereinstimmen, unterliess es aber, den Korollenbau nüher zu untersuchen, teils wegen Schonung des oft spárlichen Materiales, teils deshalb, weil ich voraussetzte, dass die Korolle von der der Ovifugus- Gruppe nicht verschieden sein kónne. Wenngleich mir auch der eigen- tümliche Bau derselben schon immer auffiel, glaubte ich diese Ab- weichungen durch den Einfluss äusserer Faktoren (Trockenheit des Sommers und ähnliches), oder durch mangelhafte Präparation der wenig zahlreichen Stücke erklären zu können. Erst in neuester Zeit ist mir von Herrn Paul Chenevard prachtvolles und reichliches Material dieser kritischen Sippe zugesendet worden, welches es gestattete, ein- gehend auch den Korollenbau zu prüfen. Die Resultate waren über- raschende. — Der neu beschriebene A. antiquus entspricht nun im Korollenbau der Sektion Primigeni fast völlig. Die Korolle ist klein, der Tubus sehr wenig aufwärts gekrümmt und sich während der Anthese kaum streckend, der innere Rand der Oberlippe gerade, der Oberlippen- zahn kurz. Während er aber bei den beiden bisher bekannten Arten dieser Sektion etwa quadratisch, mit ziemlich gerade abgestutzter Spitze ist, zeigt er bei A. antiquus eine abgerundete, noch mehr an A. minor erinnernde Gestalt, — Die Seitenlappen sind nahezu kreisfórmig. Hine neuerliche Untersuchung der beiden, in die Sektion Primigeni bisher ein- bezogenen Sippen, des A. asperulus und A. illyricus, zeigt aber, dass nur bei ersterem die Seitenlappen eine elliptische Gestalt haben, während sie bei A. illyricus sich ebenfalls stark der Kreisform nähern. Ich móchte daher diese Form der Seitenlappen aus der Charakteristik der Sektion Primigeni, wie ich sie in der Monographie, p. 101, gegeben habe, ausgeschieden wissen, und die elliptische Gestalt dieser Seiten- lappen lediglich als ein. dem A. asperulus eigenes Merkmal hinstellen, das ihn auch von A. illyricus und natürlich noch mehr von A. antiquus scheidet. Einer Subsumierung des 4. antiquus unter die Sektion der Primigeni steht jetzt nichts mehr im Wege. 114*. Narthecium scardicum N. Kosanin, 1l. c, p. 141. — Rhizomate repente. Caulibus ultra 15 cm non excedentibus, firmis, basi foliosis. Foliis basilaribus 4, rarius 3, distichis, equitantibus, lineari-ensiformibus, 5—7 cm longis, 2—2,5 mm latis, compresso-vaginatis, firmulis. Foliis caulinis decrescentibus, infimis foliis basilaribus conformibus, supremis saepe lamina brevissima acuminatis itaque plus minusve squamiformibus. Bracteis peduneulis plerumque longioribus, apice attenuatis, non compli- catis, cymbulaeformibus, margine late scarioso-nitidis. Bracteolis an- ‚gustis, pallide scariosis. Racemo densifloro, 5 —12-floro, 1—2,5 cm longo; florum pedunculis inarticulatis, duobus infimis plerumque ad 4—7 mm usque longis, superioribus floribus semper brevioribus, plus minusve pa- tentibus, basi et ad medium bracteolatis. Perigonii laciniis obtusis, 4— 5 mm longis, 1,3—2 mm latis, trinerviis, pallide luteis. Filamentis sub- Vermischte ueue Diagnosen. DS aequalibus, ad 3 mm usque longis, dense et aequaliter villosis. Antheris filamentis aequilongis. Ovario subconico, stylo crassiusculo, ovario bre- viore. Capsula? — Habitat in locis humidis et turfosis regionis alpinae montium Sarplanina et Korab, alt. 2100—2200 m s. m. Floret julio. — Planta balcanica N. Reverchonii Cel. affinis: rhizomate longe repente, foliis caulinis lamina acuminatis, perigonii laciniis trinerviis, a quo differt: statura humiliori, spica multo breviori ac densiflora, foliis, floribus omnibusque partibus minoribus, bracteis et petalis latis. — Wie sich die neue Pflanze zu den zwei anderen europáüischen Arten morphologisch verhült, dürfte auch folgende kurze Übersicht der wichtigsten Merkmale zeigen. I. Stengelblátter schuppenfórmig; Perigonblütter mit 4—5 deutlichen Nervən u ea ne cu oos te sc ee ee II. Wenigstens die zwei untersten Stengelblätter mit deutlich ent- wickelter Spreite; Perigonblätter dreinervig. 1. Stengel 10—30 cm hoch; Grundblätter 8—12 cm lang, über 3 mm breit; Blütenstand über 5 cm lang, locker; Brakteen gedreht, schmal; Blüten gross . . . . N. Reverchonü Gel. 2. Stengel 15 cm nie überragend; Grundblätter bis 2,5 mm breit; Blütenstand nur bis 2,5 cm lang, dicht; Brakteen kahnförmig, breit; Blüten klein . . > £r N. scardicum Košanin. Die nahe Verwandtschaft von Narthecium scardicum und N. Rever- chonii wird auch durch die geographische Verbreitung der beiden Arten bestätigt, aber die gleiche, Wuchsform, die Grösse und Form der Grund- blätter und besonders des Blütenstandes bedingen es, dass N. ossifragum und N. Reverchonii habituell untereinander viel ähnlicher sind als N. Reverchonii und N. scardicum. — Man unterscheidet N. scardicum auf den ersten Blick von den beiden anderen Arten durch den niedrigen Wuchs, die kleineren und schmäleren Grundblätter und den kurzen und dichten Blütenstand. Exemplare, welche ich an trockeneren Stellen auf der Šarplanina sammelte, zeigen eine armblütige Ähre und haben wenig entwickelte Spreiten an den Stengelblättern, was mich veranlasste, die Pflanze zuerst als N. ossifragum zu bezeichnen (Österr. bot, Zeitschr., 1912, S. 215, Fussnote). — Die neue Pflanze sammelte ich nur an zwei Stellen. Einmal auf der Südseite der Šarplanina im Quellgebiete der Dobroška Reka in einer Höhe von ca. 2100 m. Hier wächst sie an einer anmoorigen, sonnigen Stelle zwischen den Rasen von Sphagnum rubellum und in Gesellschaft von Pinguicula leptoceras, Homogyne alpina, Carex fuliginosa, Vaccinium uliginosum und Bruckenthalia spiculiflora. Der zweite Standort befindet sich an der Westseite unter der Spitze des Golemi Korab (Hochkorab) im Quellgebiete des Velešicaflusses, ca. 2200 m über dem Meere. Die Pflanze bewohnt hier Felsspalten, welche durch Wasser ständig bespült werden. 78 Vermischte neue Diagnosen. 115*. Betula humilis X pubescens X verrucosa H. Gross in Schriften Phys.-Ükon. Ges. Kónigsberg, LI (1910), p. 168. Arbor circiter 5-metralis trunco paullum tortuoso cortice albido inferioris partis paullum in lamellas solubili, rami ramulique tenues elongati gra- ciles, erecto-divaricati, rami eastanei s. brunnei, ramuli novelli glabri nitiduli nonnumquam (sub lente) minutissime puberuli demum glabri, haud valde sed evidenter verrucosi, inprimis surculi, Folia in petiolo 10—15 mm longo glabro sat magna (19—) 21—85 mm lata (30 —) 35 — 50 mm longa, sat variabilia: plerumque e basi cuneata v. rotundato- cuneata ovato- v. rhombeo-elliptica + asymmetrica, acuta v. acutiuscula, vel e basi rotundata ovata acuta, inaequaliter v. sat irregulariter argute serrata v. crenato-serrata, textura tenui sicut B. verrucosae; supra glabra, subtus in proximalibus nervorum axillis barbata, utrinque 5—6 (—7) costata, reticulo nervorum non tam conspicuo. Inflorescentiae fructiferae in pedunculo (5—)8—10(—12) mm longo graciles cylindricae (3—)4 —5 mm erassae (14—)16—18(—20) mm longae, nutantes v. plerumque erectae; squamarum lobi laterales erecto-divaricati usque subpatentes intermedio paullo breviores; nucula ala dimidio angustiore v. usque subaequilata cincta. — Simulat X B. Zabelii, a qua non diversa nisi nervorum axillis barbatis; a X B. Warnstorfii habitu ramulisque magis tenuibus et elon- gatis, maxime autem ramulis novellis saepissime glabris nitidulis sat verrucosis et textura foliorum tenui sieut B. verrucosae distinguenda. — Habit: Kónigsberg: Jungferndorfer Bruch bei Arnau im Pregeltal, mit den Stammarten und X B. Warnstorffii und X B. Zabelü. — Die spezi- fischen Anteile der drei Stammarten sind bei dieser Birke folgende: a) der B. humilis: Blatter in der Grundform = elliptisch, Spitze vielfach nieht scharf, Flügel der Nüsschen (im Vergleich zu Albae-Arten) schmal, Fruchtstände meist aufrecht (trotz des verhältnismässig langen Stieles); b) der B. pubescens: Blätter in den Aderachseln bärtig, jüngste Zweige nieht sehr stark warzig; der B. verrucosa: Blatter von dünner Textur, Fruchtstände schlank, Zweige schlank, dünn, die jüngsten meistens kahl und deutlich etwas glänzend; gemeinsame Anteile der beiden letzteren: höherer, baumartiger Wuchs, weisse Rinde, Blätter ziemlich gross, lang gestielt, Adernetz wenig hervortretend, Fruchtstände walzlich, lang gestielt. Die Beteiligung der B. humilis und B. pubescens ist ohne weiteres sicher, dass noch B. verrucosa hinzukommen muss, ist zweifellos wegen der dünnen Textur der Blätter und wegen der völligen, seltener nur fast völligen Kahlheit auch der jüngsten Triebe, die drüsenwarzig und deutlich etwas glänzend sind, was alles bei B. humilis X pubescens nicht vorkommt. Gegen die Annahme dieser Verbindung kann nicht der Umstand sprechen, dass die Flügel der Nüsschen so schmal sind; bei einer sonst der B. pubescens nahestehenden Form der B. humilis X pubescens sind sie in einem Fall sogar viel schmäler als gewöhnlich bei B. humilis! Am Standort wachsen alle genannten Arten und X B. Zabelii sowie X B. Warnstorffü ziemlich zahlreich durcheinander, nur X B. hybrida = B. pubescens X verru- cosa habe ich dort bisher noch nicht gesehen, kommt aber wohl sicher auch vor. Vermischte neue Diagnosen. 19 116*. Lepidium peregrinum Thellung ap. G. Cl. Druce in The Bot. Exchange Club Brit. Isl.; Report for 1912, vol. III, part III (Jun. 1913), p. 158 cum ic., p. 147 (sect. Dileptium, subsect. Eudileptium, grex Pseudo- Ruderalia Thell.). — Perenne? Caulis suberectus, elatus, fere eylindricus (leviter anguloso-striatus), glaberrimus subnitidus, foliosus (foliis inferiori- bus saepe fasciculatis), ramosus. Folia caulina lanceolata, utrinque attenuato-acuta, acute serrata serraturis adpressis, margine (praesertim basi) pilis gracilibus cylindricis acutis minute ciliata, ceterum glabra. Racemi sparsi, in ramis laterales, folio oppositi, satis multiflori. Flores minuti; sepala anguste ovato-elliptica albo-marginata, dorso pilis longius- culis villosula, satis diu persistentia; petala rudimentaria setacea, calyce breviora; stamina 2 (—4) mediana; glandulae 4 (—6) triangulari-lanceo- latae, calycis ca. Le longitudine aequantes. Racemi fructiferi satis breves, axi glaberrimo vel apicem versus minute et remotissime puberulo, leviter anguloso-striato, pedicellis gracillimis subcapillaribus, latere in- teriore pilis brevissimis (diametro pedicellorum brevioribus) puberulis, leviter extrorsum arcuatis, fere horizontalibus vel subdeclinatis, silicula 1!/—2-plo longioribus. Silicula ovata, modice compressa, basi ob- tusiuscula, apice circumferentia anguloso-acuta, distincte et satis acute emarginata marginibus emarginaturae angulum fere rectum formantibus, dentibus alaribus in utroque latere triangulari-acutis porrectis; stylus brevissimus, stigma in fundo emarginaturae subsessile; valvulae cari- natae, apicem versus anguste alatae; septum oblanceolatum (1 : 4—5), stylo brevissimo cum stigmate apiculatum. Semina minutissima, an- guste ovoidea (1:2), compressa, fulvo-fusca, fere laevia (leviter scrobi- culata), immarginata; embryo notorrhizus. — Rami (tantum suppetentes) ca. 40 cm longi. Folia 3—4 cm X 3—7 mm. Sepala !/—?/; mm longa. Silicula 2X Ui mm. Semen 1 X !/, mm. — Patria ignota; planta pere- grina, verisimillime ex Australia oriunda, in Angliam introducta, — England: Galafoot (Galashiels, Scotia), 1910, leg. Ida M. Hayward. — Species affinis nonnullis speciebus australiensibus ex grege Pseudo- Ruderalium, praesertim L. hyssopifolio Desv. em. DC., quod tamen differt racemis terminalibus nec lateralibus, pedicellis glaberrimis, floribus et fructibus majoribus, silicula distincte rhombica multo majore, quam pedi- cellus haud conspicue breviore; L. pseudo-ruderale Thell. dignoscitur caule et foliis pubescentibus, racemis terminalibus, foliis + oblongo-obovatis obtusiusculis, pedicellis brevioribus silicula elliptica obtusiuscula levius emarginata; L. Merralli F, v. Mueller (mihi ex descr. tantum notum) differre videtus statura pumila (7—12 cm), foliis linearibus integris vel in lobos paucos angustos productis, silicula rhomboideo-orbiculari levis- sime emarginata obtusiore. ZL. divaricatum Soland. (spec. africana), quo- dammodo simile (praesertim subsp. linoides [Thunb.] Thell), distinguitur pedicellis brevibus (siliculae subaequilongis) e basi suberecta extrorsum curvatis et silicula angustiore obtusa levius emarginata. 117*. Amarantus Dinteri Schinz in Mém. Herb. Boiss. no. 20 (1900), 15 var. uncinatus Thellung ap. Scheuermann im 4. Jahresber. Niedersáchs. 80 Vermischte neue Diaguosen. bot. Ver. Hannover, 1912 (1913), p. 74 (cum descr. germ.): differt a typo prophyllis et tepalis florum femineorum apice hamato-recurvatis. — Süd-Afrika; verschleppt in Deutschland: Spremberg (Lausitz), leg. Riese, 1890; Hannover: Dóhrener Wollwäscherei seit einigen Jahren, leg. Scheuermann, 1911. — [Syn.: A. melancholicus var. parvifolius auct. Germ. non Moq] 118*. Brassica elongata Ehrh. subsp. persica (Boiss. et Hohen., 1849 pro spec.) Thellung ap. Scheuermann, Le, p. 77. (= B. armoracioides Czern., 1854 — B. elongata var. integrifolia Boiss. 1867 ex p.; cf. Schinz et Thellung in Vierteljahrsschr. d. Naturf. Ges. Zürich, LIII (1908), Heft 4 (1909), 536—371. : 119*. Adenostyles glabra (Miller) DC. var. «. typica Jos. Braun in Vierteljahrsschr. d. Naturf. Ges. Zürich, LVII (1913), 93 (cum descr. germ.) caule dense et adpresse crispule piloso; foliis subglabris, ad nervos paginae inferioris tantum breviter crispule pilosis. — Var. £. araneoso-floccosa Jos. Braun ibid.: caule foliisque (subtus) indumento detersili tenuiter floccoso munitis. In area typi — Var. y. calcarea (Brügger pro spec. Jos. Braun et Thellung (1910) [= A. crassifolia Kerner], diagn. (germ.) em. |. c., p. 93: caule foliisque (subtus) + dense albo-tomentosis. — Helv.: Kalkgebirge Mittelbündens. 120*. Adenostyles Alliariae (Gouan) Kerner f. florida (Brügger 1886 pro var. A. albifrondis) Jos. Braun, Le, p. 94 (cum descr. germ.): capitulis 5— 6-floris, planta superalpina, compacta. — Helv.: Graubünden. 121*. Adenostyles tomentosa (Vill) Schinz et Thellung var. «. concolor Jos. Braun, l. c., p. 95 (cum descr. germ.): planta 10—30 cm alta; folia utrinque + dense albo-tomentosa, caulina basi plerumque non auricu- lata, margine satis regulariter dentata. Extrem typische Form. — Var. £. hybrida (Vill. 1789 sub Cacalia) Jos. Braun, l. c. (— var. fallax Gremli): planta ad 50 cm alta; folia supra (aeque ac involucra) leviter griseo- tomentosa usque subglabra, caulina superiora basi saepe auriculata, grosse et irregulariter dentata. Die [in der Schweiz] bei weitem häufigste Form. — Var. y. multiflora Jos. Braun ibid. (cum descr. germ.): differt a var. hybrida capitulis multi- (22—32-)floris, involucri foliolis 10—15, lanceolatis, acutis. — Helv.: Zermatt, Bernina. Repertorium sperierum novarum regni vegetabilis aurtore f. Fedde No. 3521354 SC? XIL Band ; 30. ; Januar 1914 Nr. 1—5 dieses Bandes lagen dem Bd. XII als Repertorium Europaeum bei. Wegen der Preiserhóhung siehe die Vorrede von Band XII. XXVI. Zwei neue Borraginaceen-Gattungen. Von A. Brand. (Originaldiagnosen.) 1. Lacaitaea. Calyx 5-fidus, paulo infra medium connatus, lobis ovatis acuminatis. Corolla late cylindrica, lobis 5 late ovatis abrupte acuminatis tubo multo brevioribus; faux corollae 10 fornicibus triangulari-obtusis ornata, quibus in facie exteriore 10 foveolae respondent. Antherae subsessiles, oblongo- lineares, inferiori parti tubi corollae adnatae, dense villosae, in aristas glabras vix contortas abeuntes. Gynobasis coniformis. Stylus glaber stigmate capitato. Nuculae 1— 4, glabrae, facie interiore convexae, facie exteriore margine latissimo dentato erecto circumdatae, dentibus parum introrsum inflexis. Cotyledones fere orbiculares, radicula vix conspicua. Herba robusta foliis basalibus maximis, floribus in paniculam amplissi- mam terminalem dispositis. Genus monotypum, cl. Lacaita, botanico anglico, dedicatum. Hoc genus plerisque characteribus accedit ad genus Trichodesma, differt autem ab eo fornicibus 10 in fauce corollae insertis, qua re non modo ab hoc genere, sed, quantum intellego, ab omnibus aliis Cynoglossearum generi- bus abhorret. Lacaitaea calycosa (Collett et Hemsley) Brand. Trichodesma calycosum Collett et Hemsley in Journ. Linn. Soc., XXVIII (1890), 92. Caulis erectus robustus, 1 m vel ultra altus, tetragonus, hirsutus. Folia basalia (unicum vidi) oblongo-elliptica, 42 cm longa, 16,5 cm lata, apice acutissima, basi in petiolum attenuata, utrinque dense incano-hirta, folia caulina minora usque ad 16 cm longa, lanceolata. Inflorescentia amplissima, ex cincinnis laxifloris composita, pedicelli calyce longiores, Calyx hirsutus, 13 mm longus, in fructu valde auctus usque ad 45 mm in diametro; corolla luteo-brunnea, calycem vix superans; antherarum aristae antheris aequilongae; stylus calyce florifero subduplo brevior- Nuculae 6 mm diametro, atro-brunneae; embryo 9,5 mm longus. obses: specierum novarum. XIII. (23. 1. 1914.) 6 82 A. Brand, Sikkim: Forest below Kalimpong, c. 800 m (Lacaita no, 16112 und 16113 in Herb. Lacaita). Cl. collector haec adnotat: „The type specimen from the Shan hills (Upper Burma) is the only one in Herb. Kew. It has a less ample panicle than mine, and the upper leaves are whiter silky, but the nature of the indumentum seems identical. Stamens, calyx and nutlets iden- tieal. In the type sheet there are no lower leaves. Flower yellow brown“, Blüht im April. 2. Vaupelia. Calyx 5-fidus, fere usque ad basin partitus, fructifer haud auctus. Corollae tubus brevis, late cylindrieus, lobi 5, plerumque tubo multo longiores. Fornices nullae. Stamina 5 inferiori parti tubi corollae in- serta; filamenta brevia, sed distincta, basi andropodio globoso piloso in- serta, dorso haud saccata; antherae lineares, glabrae vel scabriusculae, filamentis multo Jongiores, apice aristatae; aristae in conum conniventes et inter se eohaerentes, nunquam autem contortae, Stylus elongatus, stigmate capitato. Gynobasis plana. Nuces 4, parvae, triquetrae vel pyramidales, ad basin tantum gynobasi affixae, cum stylo haud cohae- rentes. Embryo (ex una specie mihi visus) minimus, vix 0,5 mm longus. cotyledonibus fere orbicularibus, radicula vix conspicua. Herbae vel suffrutices foliis alternis, inflorescentiis paniculatis vel thyrsoideis. Genus africanum, adhuc cum genere Trichodesma propter similitu- dinem habitus et antherarum coniunctum, sed ab eo diversum gymno- basi plana et nucibus basi tantum affixis. Itaque novum genus sine dubio e Cynoglosseis excludendum et verisimiliter Lithospermeis attri- buendum est. Maxime affine videtur generi Cystistemon Balf. f., a quo tamen differt andropodio piloso filamentisque dorso haud saccatis. Species 6, Africam tropicam inhabitantes. Novum genus dedicatur cl. Vaupel, qui huius generis species novas sub Trichodesma descripsit. Cl. Gürke primus affinitatem cum genere Cystistemon perspexit; in Herb, Berlin manu eius scriptum lego: „Trichodesma heliocharis ist mit Cystistemon socotranus zu vergleichen*. Conspectus specierum. A. Stylus calyce paulo longior; lobi corollae ovati vel lanceolati. «, Lobi corollae ovati, longe et abrupte acuminati. 1. V. heliocharis. 8. Lobi corollae lanceolati, apice sensim attenuati. 2. V. hispida. B. Stylus calyce multo longior; lobi corollae lineares, elongati. a. Sepala lineari-lanceolata, 9—10 mm longa. «. Lobi corollae tubo duplo longiores. 3. V. medusa. Zwei neue Borraginaceen-Gattungen. 83 3. Lobi corollae tubo 5-plo longiores. 4. V. barbata. b. Sepala elliptica, 4—7 mm longa. «, Pili calycis latitudinem sepalorum aequantes. 5. V. macranthera. 3. Pili calycis latitudine sepalorum multo breviores. 6. V. Mechowii. 1. V. heliocharis (S. Mooro) Brand. Trichodesma heliocharis S. Moore! in Journ. of Bot. (1877) 68 [deest in indice Kewensi]. T. stenosepalum Baker in Kew Bull. (1895), 221, teste Baker et C. H. Wright in Oliver, Fl. Trop. Africa IV. 2. (1905), 45. Folia minima, ca. 7 mm longa, 3 mm lata, lanceolata. Sepala 9 mm longa; corolla 12 mm longa, lobis tubo aequilongis. Nuces facie exteriore tuberculis densissimis asperae. Somali-Land: Serrut (J. M. Hildebrandt no. 1417). Golis Range (Miss Edith Cole). 2. V. hispida (Baker et C. H. Wright) Brand. Trichodesma hispidum Baker et ©. H. Wright! ex Oliver, |. c Folia 20—25 mm longa, 2-4 mm lata. Sepala 5 mm longa; corolla 9 mm longa, lobis tubo duplo longioribus. Britisch Ostafrika (Scott Elliott no. 6640). 3. V. medusa (Baker) Brand. Trichodesma medusa Baker! in Kew Bull. L (1894), 29. Folia 45—75 mm longa, 10—16 mm lata. Sepala 10 mm longa; co- rolla 18 mm longa; stylus 20 mm longus. Angola (Welwitsch no. 5302). Bei Kassinga am Chitonda, 1325 m. Lichte Stellen im Walde, zwischen hohem Gras (Baum no. 928). Huilla (Antunes n. A. 83). Humpata, am Wasser (Bertha Fritzsche no. 108) 4. V. barbata (Vaupel) Brand. Trichodesma barbatum. Vaupel! in Engl. bot. Jahrb., XLVIII (1912), 528. Folia 35—60 mm longa, 3—5 mm lata. Sepala 9 mm longa; corolla 24 mm longa: stylus: 30 mm longus. Congo: Katanga: Mons Senga (Kassner no. 2925). 5. V. macranthera (Gürke) Brand. Trichodesma | macrantherum Gürke! in Engl. bot. Jahrb, XXXII (1902), 142. Folia 60—75 mm longa, 20—23 mm lata. Sepala 4 mm longa; co- rola 17 mm longa, lobis tubo 5-plo longioribus; stylus 18 mm longus. Angola: Tyivingiro: prairies humides, 1720 m (Dekindt no. 8). 6. V. Mechowii (Vaupel) Brand. Trichodesma Mechowii Vaupel! in Engl. bot. Jahrb., XLVIII (1912), 528. Folia 40—80 mm longa, 4--8 mm lata. Sepala 7 mm longa; corolla 24 mm longa, lobis tubo 6-plo longioribus; stylus 30 mm longus. Angola: Station Cissacala (A. v. Mechow no, 533a). 6* 84 Roschewitz: Koeleria Askoldensis. — Komarow: Novitates Asiae orientalis. XXVII. Koeleria Askoldensis Roschew. (nov. spec.) (Sectio Caespitosae). Von R. J. Roschewitz. (Originaldiagnose.) Planta perennis, caespites parvos, laxiusculos formans. Culmus erectus, 30—60 cm altus, 2—3 nodis, pubescens. Vaginae foliorum superiorum fere semper glabrae, foliorum inferiorum pubescentes, in- tegrae aut laceratae (non retieulatae). Folia angusta, linearia, usque 3 mm lata, glabra, rarius pubescentia, basalia vaginas superantia, cau- lina vaginis breviora vel eas subaequantia. Folia innovationum lon- gissima, angusta, saepissime convoluta. Ligula 1,5—2 mm longa, trun- cata vel lacerata, Panicula laxa, lobata, pyramidata, vel lanceolata, 5—11 cm longa et 1,5—4 cm lata. Axis paniculae rami et pedicelli floseulique pubescentes. Spiculae lanceolatae, acuminatae, ad carinam vel versus apicem gracillime ciliolatae, gluma inferior (2,5—3 mm) su- periore (3—3,5 mm) brevior. Palea inferior lanceolata, acuminata, versus apicem ad carinam scabriuscula vel puberula. Palea superior hyalina, nitida, apice bilobata, ad carinam et versus apicem ciliolata. Stamina antheris linearibus. Stigma plumosa. Characteres principales diagnosticae: panicula laxa, pyramidata, vel lanceolata; axis paniculae, rami, pedicelli flosculique pubescentes. Crescit in rupibus litoris maritimae insulae Ascold (Oceanum Pacificum, Sinus Petri Magni), non procul ab urbe Wladiwostok ubi florentem anno 1912 A. Schoschin legit. XXVIII. V.L.Komarov: Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Novitates Asiae orientalis. Decas secunda!) (Originaldiagnosen.) 11. Dryopteris kamtshatica Kom., nov. spec. (Affinis D. simulata Dav. et D. oreopteris [Ehrh.] Maxon.) Rhizoma 4.vel ultra cm crassum, obliquum, 10—15 cm longum; folia 0,5—0,8 m longa, circ. 15 cm lata, intense viridia, bipinnata ob- longa acuminata; petioli 10—15 cm longi (lamina 4—5 plo breviores), ad finem autumni usque squamis brunneis tecti; lamina glaberrima plana, segmentis primariis lineari-acuminatis, secundariis oblongis apice rotundatis margine integerrimis, venis furcatis; sori secus margines seriati in quovis segmento 1—6; indusium rotundatum, margine sub- integro, cito caducum; sporae echinulatae. Ab affinibus rhizoma crasso non repente, petiolis squamiferis, foliis glandulas destitutis, indusio parvo caduco differt, 1) Cf. Rep. IX (1911), pp. 391—394. Komarov: Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Nov. Asiae orientalis. 85 In locis pluribus (9) peninsulae Kamtshatka (meridionalis nec non australis) soriferam augusto mense 1908— 09 legi. 12. Ophioglossum thermale Kom., nov. spec. (Ptiloneura; ex aff. O. japonica Prantl.) Tota planta 4—13 cm longa; rhizoma cylindricum breve; folia sterilia ovata, obovata, obovato oblonga, oblonga vel rariter lanceolata, saepissime obtusa, rarius autem acutiuscula, basi cuneata cum petiolo 3—8 cm longa (petiolus 2—5,5 cm longus) 5--17 mm lata, crassa, venis subobsoletis, e petiolo in laminam tribus provenientibus aequalibus (in foliis obtusis); vel in eadem planta (in foliis acutioribus) nervo me- diano usque ad apicem porrecto, omnibus reticulatim anastomosantibus, rete laxiusculo; pedunculus epigaeus circ. 3 cm longus folio basi cu- neato sessili, vel breviter petiolato (petiolo 1—2 cm longo, lamina 2— 4 cm lg.) lanceolata, obovata vel oblonga acutiuscula; spica 0,5—3 cm longa densa apice acuminata vel obtusa, cum 8—24 jugis sporangiorum, sporae circ. 30 u. in diametro subleves albidae. Specimina explorata 150. Legi ad fontes calidiores in cratero vul- cani Uzon (peninsulae Kamtshatka pars orientalis) in pratincolis hu- midis solo argilloso calcareo calido abunde crescentem. Ab affini O. japonico Prantl differt statura multo minore, foliis ple- rumque obtusis, jugis sporangiorum duplo paucioribus. 13. Alopecurus tenuis Kom., nov. spec. (Affinis A. alpino J. E. Smith.) Caule stricto elato tenui, circiter metrali, 3—4 mm crasso; vaginis cylindraceis (non vel vix inflatis) glaberrimis, lamina caule adpressa seabriuscula plana, 2—3 mm lata longiter acuminata; spica ovalis vel ovali-cylindrica, 1—3 cm lg. 0,5—1 cm lata, molliter pilosa, albida; glumae muticae densiuscule pilosae venis fusco coloratis circ, 5 m lg., paleae (lemmae) glabrae margine longe ciliatae, obtusiusculae, crista vio- lacea scabra infra medium paleae inserta ea subduplo iongior (palea 4,5 mm lg., arista 8 mm). Antherae luteae. Ab A. alpino J. E. Smith foliis angustioribus, spica brevi, arista multo longiore differt. 14. Agrostis viridissima Kom., nov. spec. (Affinis A. boreali Hartm.). Caespitosa, glaberrima, dense opulenter foliosa, foliis perfecte planis 3 mm latis culmo sublongioribus, ligula circ. 5 mm longa, panicula con- tracta, oblonga vel ovalis densa ramis glabris laevibus, spiculae sae- pissime sesquiflorae, viridissimae, 3—4 mm longae, paleis obtusis. arista infra medium exserta, antherae pallidae dimidium paleae aequantes. Ab affini A. boreali Hartm. habitu, foliis planis latioribus, panicula decolorata densa, spiculis amplioribus, antheris majusculis differt. Legi 30 VI. 1909 in peninsula Kamtschatka (pars centralis), prope pagum Ganal in silvula riparia ad torrentem ,Sobatschja rieka* (— fluv. caninum) solo glareoso. 86 V. L. Komarov. 15. Calamagrostis Litwinowi Kom., nov. spec. (Affinis C. Langsdorffü Trin.) Dense caespitosa, caules numerosi stricti tenuiores rigidiusculi 15— 50 cm solum longi, 1—1,3 mm crassi, 3—4 geniculati, laevissimi; folia circiter 3 mm lata, 12—18 cm lg. dorso minutissime scabriuscula saepe purpurascentia, ligula brevissima subinconspicua; panicula laxa angusta 5—10 em lg., circ. 1,5 em lata, ramulis capillaribus rigidis scabriusculis: spiculae 3-4 mm lg. purpurascentes, glumae lanceolatae acuminatae laeves albomarginatae, palea eis parum brevior, crista basi inserta aequi- longa colorata, pili dimidio paleae breviores. Planta alpina vel subalpina debilis, ab affinibus ligula subnulla. spi- culis laevibus et arista basi paleae adnata differt. Legi 30. VIL 1908 ad vulcanum Koriatzkaja Sopka et 15. IX. 1909 ad vuleanum Kichpinytsh peninsulae Kamtschatka. 16. Avena Riabushinskii!) Kom., nov. spec. (E grege A. pratensis L.) Dense caespitosa, caules erecti tenues glabri 20—40 cm longi, 1 mm lati folia molliter albopilosa multivenia, ligula subnulla, apice tenuiter acuminata, 10 cm lg., 2 mm lata, caulina saepissime 3; panicula con- tracta 0,5—1,5 mm lata, elongato ovata vel elliptica, ramulis laevibus 1—2 spiculosis, spiculae 4-flores laete virides vel albidae violaceo et roseo suffultae, 1— 2 cm longae; glumae 5 mm latae, 10—13 cm longae, ovato acuminatae, triveniae; paleae basi marginibusque villosae; arista subapice exserta basi planiuscula cire. 7 mm longa; ovarium nudum. Differt ab affinibus praecipue panicula contracta, erectiuscula, arista brevi et pube foliorum. Legi in locis pluribus (7) peninsulae Kamtschatka (pars meridio- nalis nec non centralis) annis 1908—09; junio mense florentem, augusto fructiferam. 17. Glyceria natans Kom., nov. spec. (Affinis Gl, pauciflora Presl.) Rhizoma ramosum, gracile, breviusculum, in aquis stagnantibus natans; caulis tenuis, flexilis, 20—40 cm lg.; folia scabra 8—12 cm lg., 2 mm lata, ligula ad 3 mm lg., vaginae internodiis subaequantes; pani- cula brevis angusta 4—8 cm lg., ramis scabridis flexuosis, rigidiusculis; spiculae 4—6 anthae 2—5 mm lg., ovato oblongae; glumae circ. 1,3 mm lg. infima uni- superiora trinervia, obtusa, glumae 7-nerviae 2 mm lg. apice obtusae dentosae. A proxima Gl. pauciflora Presl. americana paleis multo angustioribus, glumis subduplo longioribus, floribus 4—6 (non 2—9) et rhizoma natante bene differt, Legi 21. VI. 1909 in lacubus circa pagum Mashura in valle fluvii Kamtschatka. 1) In honorem beati Th. P. Riabushinskij expeditionis exploratoriae Kamtschaticae curatoris. Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Novitates Asiae orientalis. 87 18. Glyceria alnasteretum Kom., nov. spec. (= Puccinellia alnasteretum Kom.; affinis Gl. nervata Trin.) Rhizoma firmum elongatum repens vel caespitosum; culmus basi va- ginis brunneis fuscis emortuis ornatus, elatus, 0,8—1,5 metralis, laevis, glaber, erectus; folia plana 5—7 mm lata, 20—30 cm longa scaberula, fuseoviridia, vaginis laeviusculis vel leviter scaberulis, ligula lata rotun- data apice dentosa 3 mm lata; panicula laxa 15—20 cm longa, aequi- lata, rami bini laeves, horizontaliter patentes, ramuli scaberuli graciles, spiculae lineariter dispositae in ramulo per 2—7, obovato oblongae 5—7 florae 7 mm longae; glumae hyalinae acutae infima 2 super. 3 mm lg. uninerviae; paleae 7-nerviae virides vel violascenti-brunneae 3—4 mm lg., juniores tenuissime puberulae, serius glaberrimae- apice angustatae ab- ruptae; fruetus fusco-brunneus lucidus 1,5 mm longus oblongus apicu- latus, tenuiter rimosus, subteres. A Gl. nervata Trin. proxima panicula firma, spiculisque duplo lon- gioribus differt. Crescit in montibus peninsulae Kamtschatka fere ubique in fruti- cetis densissimis Alni fruticosae (= Alnaster fruticosus). Legi augusto mense annuum 1908—1909 magna in copia solum in regione subalpina. 19. Bromus ornans Kom., nov. spec. (Affinis B. arctico Shear.) Rhizoma repens vaginis squamiformibus hic inde obtectus, caules erecti laeves, folia plana vel marginibus involutis instructa, lata lanceo- lato-linearia, acuminata aspera molliter villosa vel puberula, vaginis apice solum apertis, ligula brevissima; panicula contracta erecta ramis adscendentibus puberulis, spiculis compressis molliter villosis vel pu- berulis, glumis subaequalibus 3 nerviis, paleis breviter aristatis, arista ex apice emarginato enata, Jodicula acutiuscula. A B. arctico Shear foliis latioribus spiculis paucifloris (4—6, at 6— 10 mm) brevioribus, glumis paleisque barbatis differt. Legi multis (15) in locis peninsulae Kamtschatka annis 1908—09 in pratis siccioribus. 20. Agropyrum kronokense Kom., nov. spec. (Affinis A. violaceo [Hornem.] Lange.) Caespitans, caules erecti 18—40 cm lg. glabri; folia laevia 5—15 cm lg., 1—2 mm lata; panicula angusta fere linearis, geniculata, spiculae sessiles 1—2 cm lg., 2—5 florae violaceae gluma glabra 7 mm lg. apice rotundata, arista 2 mm lg. paleae 9—12 mm lg., 5 nerviae, arista cir- citer 5 mm lg., lodieula 9 mm lg. apice ciliatula. In alpibus peninsulae Kamtschatka (non procul a lacus Kronotz- koe) augusto mense 1909 legi. 88 Georg Bitter. XXIX. Solana nova vel minus cognita. XIV. Von Georg Bitter. (Originalarbeit.) XL. Solana diversa. (Fortsetzung.) 273. Solanum (Micracantha) pachyandrum Bitter, nov. spec. Frutex alte scandens; rami fere teretes, viridescentes, cr. 5 min crassi, glabri, punctis albidis creberrimis (e cellulis arena crystal- lina impletis formatis) obsiti, aculeis parvis (cr. 1!/, mm longis basi cr. 2 mm latis) compressis retrorsis dilute fuscescentibus subcrebris armati; internodia cr. 3—7 em longa; folia alterna; petioli er. 21/,—31/, cm longi in pagina inferiore et in lateribus aculeis parvis retrorsis sicut rami armati; lamina magna cr. 23 15 cm, ambitu ovato, profunde lyrati-pinnatisecta, lobi laterales in utroque latere laminae cr. 5, inferiores fere rectangulariter divaricati, sinubus profundis ro- tundatis fere usque ad rhachidem excavatis separati, loborum par supremum magis cum lobo terminali conjunctum; lobi omnes sensim acuminati, inferiores breviores, cr. 5 X 2—2'/ cm, par tertium et quartum cr. 7!/ X 3 em, par supremum er, 7 X 2!/,—3 em. lobus terminalis cr. 9'/,-10X4 em, lamina herbacea, membranacea, supra laete viridis, sparsim in venis et in mesophyllo pilis brevibus acutis obsita, aculeis omnino destituta, subtus manifeste pallidior, punctis parvis albidis (e cellulis arena crystallina impletis formatis) satis crebris obsita, subtus in rhachide acuieis parvis retrorsis satis crebris, nonnullis valde sparsis quoque in venis medianis lo- borum armata; inflorescentia magna, ampla, pluries divari- catim furcata, peduneulus usque ad furcam primam cr. 11 cm longus. rhachides inferiores er. 15—20 cm longae, iterum furcatae, su- periores simpliees, omnes satis inter se remotae et divaricantes. qua re inflorescentia tota valde expansa et laxa, pedunculus, rhachides et pedicelli aculeis parvis retrorsis satis crebris armati, glabri. punctis albidis (e cellulis arena crystallina impletis formatis) satis crebris obsiti; pedicelli breves, cr. 5—9 mm longi, et ipsi aculeis parvis retrorsis satis crebris muniti, ceterum glabri; calyx membranaceus. campanulatus. inermis vel raro aculeolo minuto solitario praeditus, bre- viusculus, cr. 4—5 mm longus, diam. cr. 7 —10 mm, ejus lobi breves. subacuminati, cr. 2X (basi) 3—4 mm, extus fere glabri, solum in marginibus apicem versus et in apice ipso pilis brevissimis acutis densis obtecti, intus glandulis parvis breviter stipitatis densissimis in- structi; corolla alba, crassa (sec. cl. Eggers), profunde 5-fida (an campanulatim nutans?) explanata diam. cr. 2,3 cm, lobi er. 11 X 5 mm, lanceolati, in marginibus manifeste incurvati, apice cucullati, in marginibus et in apice pilis brevibus densis instructi, ceterum glabri; Solana nova vel minus cognita. XIV. 89 stamina aequalia; filamenta crassa, cr. 1!/,—2 X ?/, mm, glabra; antherae crassae, abbreviatae, late ellipsoideae, basi cordatae, cr. 5 X 51/2 X 2—2!/, mm, apice obtusae, vix emarginatae, poris apicali- bus obliquis; ovarium conicum glabrum; stylus er. 12 mm longus, gracilis, fere strictus, glaberrimus, apicem versus sensim attenuatus; stigma styli apice parum crassius, subglobosum; fructus non vidi, sec. cl. Eggers globosi, diam. 4 cm. Aequatoria: El Keereo, in silvestribus, 200 m, Eggers, fl. Amer. trop., no. 15730! Diese Art ist offenbar mit dem mir nur aus der Beschreibung bei Dunal (in DC, Prodr, XIII, 1, 233, als no. 562) bekannten S. refractum Hook. et Arn. nahe verwandt, das aber durch rostfarbig behaarte, rauhe Zweige sowie durch kleinere Kronen (etwa von der Grósse derer von S. Dulcamara) abweicht. Leider ist das $. refractum unvollständig dia- gnostiziert: es fehlt vor allem jegliche Angabe über die Stamina sowie über den Griffel, die in diesem Falle zum Vergleich mit S. pachyandrum besonders wichtig wäre, ferner ist die Heimat des S. refractum nicht bekannt. Das hier neu beschriebene S. pachyandrum zeichnet sich, wie schon der Speziesname andeutet, durch die auffällig kurzen und dicken An- theren aus; besässe es keine Stacheln, so würde man es, der Dunalschen Einteilung der Gattung folgend, nicht unter Leptostemonum, wohin sämt- liche stachelbildenden Solana gehören, sondern unter Pachystemonum suchen; jedenfalls besitzt es merklich diekere und verhältnismässig kürzere Antheren als manche von Dunal ohne Bedenken zu „Pachy- stemonum“ gezogenen Arten. Analog wie ich aus der Reihe der „Pachy- stemonum“-Arten verschiedene neue Sektionen, zum Teil gerade auf Grund der abweichenden Gestalt der Antheren, habe abtrennen müssen, so be- steht auch in der „Sektion“ Leptostemonum (im Dunalschen Sinne) keineswegs die von Dunal betonte und von seinen sämtlichen Nach- folgern bis heute stillschweigend anerkannte Einheitlichkeit in bezug auf die Länge der Staubbeutel. Mit diesem Hinweis muss ich mich zunächst begnügen; eine mehr naturgemässe Neueinteilung der heute noch unter ,Leptostemonum“ zusammengefassten Artengruppen, die bei- nahe die Hälfte der ganzen Gattung ausmachen, lässt sich erst all- mählich, im Laufe einer gründlichen Durcharbeitung sämtlicher stacheligen Solanum-Spezies, gewinnen; gerade die uns hier beschäftigende Abteilung „Micracantha“ scheint bezüglich der verschiedenen Länge der Filamente sowie bezüglich der Form und Grösse der Antheren in den verschiedenen, einander nahe verwandten Arten recht vielgestaltig zu sein. 274. Solanum (Micracantha) bicorne Dun. in DC. Prodr, XIII, 1 (1852), 232. Frutex in arboribus alte scandens (cr. 20 pedes), rami lignosi, cr. 4—5 mm crassi, nunc partim inermes nunc satis dense aculeis bre- vibus compressis basi lata affixis apice hamatim recurvatis praediti cortice subcinerei-fusco manifeste granulato obtecti, in 90 Georg. Bitter. statu florente foliis destituti; ramuli florentes breves, laterales foliis saepe satis dense congestis cr. 9—10 subrosulantibus, rarius non- nihil inter se remotioribus (tunc internodia cr. 5—6 mm longa); folia fere sessilia late lanceolata, integra vel semel breviter lobata vel parum repandi-undulata, basim versus magis sensim angustata apicem versus nunc obtusiuscula, nune acuta, usque ad 17—22 X 4—8 em, supra viridia, pilis brevibus acutis satis crebris scabriuscula, inermia, subtus pilis manifeste densioribus acutis in tota super- ficie velutini-scabriuscula, vena media aculeis flavescentibus parvis retrorsis acutis apice fuscescentibus compluribus ar- mata, venae laterales inermes, primariae utrinque 9—10 subtus sicut vena media flavidae et manifeste prominentes; inflorescentia ter- minalis, pedunculus communis er. 6—7'/; cm (usque ad ramum in- fimum), rhachis geniculatim curvata illum continuans cr. 3— 8'/ cm longa, rami inflorescentiae cr. 5-6 satis inter se distantes, flagelliformes, elongati, usque ad 13—21 em longi; flores cr. 30—40 in quovis ramo alternatim subsecundi; pedicelli cr. 11 mm longi, pilis brevibus acutis sparsissime obsiti, fere glabri, in statu fructifero usque ad 18 mm longi, manifeste incrassati; calyx cam- panulatus, diam. cr. 5!⁄ mm, fere obtusatus, breviter 5-lobus in statu fructifero diam. cr. 8—9 mm, ejus lobi tunc rotundate-obtusi, in statu fructifero er. 2!/, X 2 mm, extus fere solum in margine et apice pilis brevibus aeutis densiusculis praediti, ceterum glabriusculi; corolla pro- funde 5-fida, campanulatim nutans? solum in parte infima cr. 3— 3!/, mm longa connata, ejus lobi anguste lanceolati, cr. 13 X 21}, mm, marginibus + ve involutis, in marginibus apicem versus pilis brevibus fere papillosis dense instructi, in apice manifeste cucullato acuto ipso dense pilis nonnihil longioribus simplicibus vel subramosis acutis obtecti, ceterum glabri; stamina 5; filamenta 4 brevia, cr. 1 mm longa, quintum pluries longius, 6 mm longum, tenue, omnia glabra, fere pellucida; antherae longe ellipsoideae, cr. 6X 1 mm, poris apicalibus obliquis hiantibus, non rotundate poriformibus; ovarium glabrum, conicum; stylus gracilis, rectus, solum apice nonnihil incurvatus, er. 11 mm longus, fere glaberrimus, solum paulo supra basim papillis vix prominentibus microscopice solum per- spiciendis obsitus;' stigma styli apice manifeste crassius, subglobosum; baeca globosa, solum immatura a me visa. Mexico, civitas Morelos: ,Lava beds“ prope Cuernavaca, 5000 ped. s. m. scandens in arboribus usque ad 20 pedes; C. G. Pringle no. 6396, sub nom. erroneo „S. refractum Hook. et Arn.*. Da Dunals Beschreibung in DC. Prodr. mancherlei Irrtümer und Ungenauigkeiten enthält, so habe ich eine eingehende neue Diagnose nach dem in verschiedenen Herbarien — allerdings unter einem falschen Namen — vorliegenden, schónen Material von Pringle no. 6396 an- gefertigt. Um in meiner Bestimmung richtig zu gehen, habe ich eine Photographie des Exsiccats an Herrn Gustave Beauverd, Conser- Solana nova vel minus cognita. XIV. 91 vateur à l'Herbier Barbey-Boissier in Chambésy bei Genf gesandt mit der Bitte um gütige Vergleichung mit den unverleihbaren Originalen des Herbier Boissier; Herr Beauverd konnte zwar keine absolute Über- einstimmung der Pringleschen Pflanze mit den zweierlei Typen des herb. Boiss. feststellen, sandte mir aber ein einzelnes Blatt und einige ziemlich weit vorgeschrittene Blütenknospen zu leihweiser Benutzung; ich trage naeh meiner Prüfung derselben kein Bedenken, die Pringleschen Belege zu S. bicorne zu ziehen. Ob sie aber zu einer der beiden Varietüten des S. bicorne, zu var. latifolium oder zu var. angustifolium gehören, lässt sich zunáchst noch nicht entscheiden. 215. Solanum (Subdulcamara) rheithrocharis Bitter, nov. spec. (óei9por = Bach, yapıs = Schönheit, Zierde.) Caulis infra tve decumbens vel fere repens, radicibus adven- titiis nonnullis e nodis erumpentibus solo affixus, tandem erectus, cr. 21—45 cm altus, fere simplex vel jam e parte decumbente ramosus, herbaceus. cr. 1—2 mm crassus, pilis pluricellularibus acutis bre- vibus subsetulosis curvatim accumbentibus vel erecti-patentibus prae- cipue in lineis decurrentibus satis manifestis praeditus, ceterum glabrescens; internodia in caulibus elongatioribus usque ad 3!/; cm longa, in ramis minoribus solum 1—1!/, cm longa; folia alterna, lamina lan- ceolati-rhomboidea, integra, utrinque angustata, basi sensim in petiolum brevem cr. 2—5 mm longum abiens, apice obtusiusculo, ipsa 27 X 11 usque ad 33 X 14 mm, herbacea, supra obscure viridis, pilis brevibus acutis in mesophyllo et in venis sparsis, subtus in vena media et in venis lateralibus primariis pilis nonnihil robustioribus acutis subsetulosis instructa ceterum glabra, in margine pilis brevioribus paulum densioribus obsita; inflorescentia primo fere terminalis, mox la- teralis, folio subopposita, pauci(3—4)-flora; pedunculus gracilis, cr. 15— 20, tandem (in statu fructifero) usque ad 25 mm longus, pedi- celli cr. 6—7 mm longi, dense (fere subumbellatim) congesti, sicut pedunculus pilis brevibus acutis accumbentibus obsiti, inter quos pili breves 1—2-cellulares acuti satis crebri reperiuntur; calyx campanulatus, profunde 5-lobus, lobi er. 2!/, X 1 mm, obtusiusculi, extus pilis brevibus acutis subcrebris obsiti, intus glandulis minutis bre- viter stipitatis crebris instructi; corolla laete violacea, subcampa- nulati-lobata, diam. cr. 16 mm, ejus lobi lati, triangulares, non profundi, cr. 4 X (basi) 5—6 mm, subacuti, apice parum cucullati, extus praecipue in marginibus et apicem versus in tota superficie pilis brevi- bus 3—4-cellularibus acutis satis crebris in partibus interpetalariis non- nihil sparsioribus obsiti; stamina 5, aequalia; filamenta pro Solano satis longa, cr. 1,8—1,9 mm, gracilia, intus a basi us que ad paulo infra antheras pilis pluricellularibus acutis satis densis ob- tecta, supra glabra; antherae lanceolati-ellipsoideae, utrinque emar- ginatae, cr. 22.2 X 0,8—1 mm, extus flavidae, intus pallidiores, poris introrsis subapicalibus obliquis; ovarium glabrum; stylus rectus, an- theras manifeste superans, cr. 6!/,—7 mm longus, paulo supra basim 92 Georg Bitter. usque ad 2/, longitudinis pilis patentibus simplicibus 1—3- cellularibus acutis satis crebris instructus, inter quos papillae minutae nonnullae reperiuntur, supra glaber; stigma globosum,' stylo manifeste crassius; fructum non vidi. Bolivia: Prov. Cochabamba, längs der Bächlein in der alpinen Region oberhalb Incacorral, cr. 3200 m, Th. Herzog, I. Reise nr. 806 sub nom. ,Sola». gonocladum Wedd. Chlor. and.*, herb. Turic.!; Yungas, 3600 m, Otto Kuntze sub nom. .,Solanum jasminodes Paxt.", herb. Berol.! (Hierher wird eine der von O. Kuntze in Rev. gen. plant., III, II, 226 erwähnten Formen des ,,S. jasminoides“ gehören.) S. gonocladum Wedd. habe ich in den Originalexemplaren des Herb. Mus. Paris untersucht, es ist eine typische Morelle mit gegabelten und ziemlich reichblütigen Infloreszenzen, mehr sternförmigen und viel kleineren Blüten sowie viel längeren und länger gestielten Blättern. Auch mit dem S. jasminoides Paxt. hat die vorliegende Pflanze keine engere Beziehung, die Spreiten desselben sind gegen den langen Pedun- culus stärker abgerundet, die Infloreszenz ist lockerer und reicher, die ganze Pflanze viel schlanker und mehr halbstrauchig. Die vorliegende Art ist offenbar nahe verwandt mit dem ebenfalls aus Bolivia stammenden S. leptocaulon van Heurck et Muell. Arg., das sich aber durch geringere Behaarung, schlankeren hóheren Wuchs, zier- lichere Stengel, kleinere, länger gestielte Blätter, schlankere Blüten- stiele, kürzere Filamente, lüngere Antheren und einen nur etwa bis zur Hälfte behaarten Griffel leicht von ihr unterscheiden lässt, Leider sind mir von der hier neu beschriebenen Art keine Früchte zugänglich gewesen, so dass ich sie nicht auch in dieser Hinsicht mit S. leptocaulon vergleichen kann, bei dem sich in einer von mir geprüften Beere 12 Steinzellkörner von verschiedener Grösse nachweisen liessen; zwei derselben waren etwas verlängert und fast schenkelknochenartig eingeschnürt, so dass sie wie aus zwei Körnern verwachsen aussahen. 276. Solanum (Dulcamara) bagamojense Bitt. et Damm., nov. spec. Frutex inermis; rami lignosi, teretes, inferiores er. 4!/, mm crassi, cortice pallide fusco, superiores cr. 3 mm crassi, pilis brevibus stel- latis sessilibus dense subsquamulose obtecti (pilorum radii satis numerosi breves subaequales acuti); internodia cr. 11/, — 3—6!/, cm longa; folia alterna, petioli satis longi, cr. 2!/, cm longi, glabri, sensim in laminam abeuntes; lamina oblonga vel lanceolati-oblonga, Cr 11 X 3'/, usque ad 13 X 4— 5!|, em, apice obtuso, margine subintegro vel plerumque nonnihil irregulariter indistincte et obtuse undulati-sub- lobata, plana, membranacea, utrinque in statu adulto plerumque glaberrima, solum supra nonnumquam in vena media pilis brevibus stellatis valde sparsim obsita, in statu novello non jam evoluto subtus in vena media et in venis lateralibus pri- mariis pilis parvis stellatis mox omnino detersis praedita, utrinque obscure glauciviridis, praecipue subtus, hic quoque puneta parum prominentia e cellulis mesophylli arena crystallina impletis effor- Solana nova vel minus cognita. XIV. 93 mata satis crebra observantur; venae laterales primariae in utroque latere 6—7; inflorescentia extraaxillaris, lateralis, a foliis re- mota, pedunculus satis brevis, cr. 14—16 mm longus, breviter furcatus, ejus furcae iterum furcatae, sicut ipse et rami pilis- bre- vibus stellatis obtectae; flores multi (cr. 40 in una inflorescentia). infimi jam infra bifurcationem pedunculi oriundi; alabastrorum pedicelli nutantes; florum pedicelli cr. 8—10 mm longi, pilis stellatis spar- sioribus obsiti; calyx campanulatus, profunde 5-lobus, lobi lineari- lanceolati, acuti, inaequilongi, er. 2 X 1 usque ad As 1 mm, extus, praecipue prope apicem, pilis nonnullis stellatis instructi; corolla stel- lata, diam. cr. 14 mm, profunde 5-loba, ejus lobi lanceolati, acuti, cr. 6—7 X2 mm, apice nonnihil cucullati, extus pilis stellatis (apice pilis simplicibus densis) obsiti, intus solum in vena media pilis paucis stellatis praediti; stamina 5, filamenta Ui mm longa, glabra; antherae lanceolati-ellipsoideae, basi manifestius, apice vix emarginatae, cr. 4!j5 X 0,8—1 mm, poris apicalibus subhiantibus; ovarium subglobosum, cr. 1,22 mm longum et latum, fere glaberrimum, glandulis microscopice solum perspiciendis stipitatis paucis praecipue apicem versus instructum; stylus rectus, 7 mm longus, fere glaber, solum in parte basilari glandulis valde sparsis stipitatis paucis ob- situs, supra glaber; stigma styli apice vix crassius, obtusum, pedi- celli in statu fructifero recti, cr. 15 mm longi, calycem versus sensim incrassati; calycis lobi quoque in statu fructifero: nonnihil elongatiores, longiores usque ad 8 X 1,2 mm, breviores cr. 3X 1,2 mm; baccae glo- bosae, nigrae, nitidae, diam. cr. 7 mm; semina satis magna, reniformia, valde applanata, cr. 4X 3 mm, manifeste reticulata; granula sclerotica desunt, Africa orientalis Germanica: Bagamojo, im Schatten der Walder des Kingani-Deltas zerstreut; Mai 1874, J. M. Hildebrandt no. 990b, herb. Brem.!, Vindob.! Dammer hat in Englers Jahrb. 38 (1906), 186 anmerkungsweise auf Hildebrandt no. 990b als auf eine besondere Art hingewiesen, die er provisorisch als S. bagamojense bezeichnet hat; er bemerkt kurz, ihre Blütter seien sowohl auf der Ober- wie auf der Unterseite vóllig frei von Stern- und anderen Haaren; dies kann ich im grossen Ganzen be- stätigen, nur auf dem Mittelnerven lassen sich oberseits bei sehr ein- gehender Prüfung einzelne zerstreute Sternhaare nachweisen. Im un- entfalteten Zustande sind die Mittelader und die Hauptseitenadern unter- seits deutlich mit leicht abwischbaren Sternhürchen bekleidet. Dammer verzichtete seinerzeit auf eine Diagnostizierung, da ihm keine Blüten zur Verfügung standen, er vermochte daher nicht mit genügender Sicherheit die Unterschiede dieser Spezies von S. polyanthemum Hochst. anzugeben. Ich suche Dammers erste Andeutungen über die vor- liegende Art mit zur Anerkennung zu bringen, indem ich dieselbe unter gemeinsamer Autorität veróffentliche. Jedenfalls ist der auffällige Gegen- Satz des von seiner Basis an vóllig unbehaarten Blattstieles und der 94 Georg Bitter. (im erwachsenen Zustande wenigstens) kahlen Spreite gegenüber den dicht mit kurzen Sternhaaren besetzten Zweigen für diese Art sehr charakteristisch. 277. Solanum (Anthopleuris-Indubitaria) extensum Bitter, nov. spec. Fruticosum, longe extensum, cr. 6 m vel magis longum (sec. cl. Williams), verisimiliter divaricatim scandens, inerme, laxe ràmosum; rami inferiores glabrati, pallide fuscescentes, cylindrici; rami novelli sicut ceterae partes virides pilis subfuscescentibus densis- simis basi breviter stellatis in radium longissimum medianum patentem apice glandulosum, rarius acutum exeuntibus vestiti; internodia in ramorum partibus inferioribus cr. 1!/,—4 cm longa, in par- tibus novellis breviora, solum cr. 5 - 7 mm longa; folia alterna; petioli brevissimi, cr. 1—3 mm longi, dense tomentosi; laminae oblique late lanceolatae vel oblongi-lanceolatae, utrinque angustatae, apicem versus tve acuminatae, acutae, cr. 25 8 vel 40X11 vel (in ramis robustioribus) usque ad 69 X 36 mm, herbaceae, in utraque pagina pilis satis densis vel densissimis fuscescentibus basi breviter stellatis radiis acutis in radium medianum patentem apice acutum vel rarius glandulosum exeuntibus molliter vesti- tae, nunc viridiores (laminae majores) nunc magis fuscescentes (laminae minores); venae laterales primariae in utroque latere cr. 5—6 marginem versus eurvatae subtus nonnihil prominentes; inter pilos stellatos prae- cipue in margine laminarum glandulae parvae breviter stipitatae crebrae inveniuntur; inflorescentiae laterales plerumque satis a foliis remotae, subsessiles (pedunculo fere !/[—2 mm longo) fere um- bellatae, er. 5—7-florae; pedicelli graciles, in statu florifero CT. 9-15 mm longi, in statu fructifero usque ad 25 mm longi, sicut ceterae partes virides pilis densis basi breviter stellatis radio mediano longissimo patente e cellulis paucis longis formato apice plerumque in cellulam glandulosam exeunte praediti; calyx subcampanulatus, in statu florifero (explanatus) cr. 6—7 mm diam, profunde 5-lobus; lobi lanceolati, obtusiuseuli, er. 31⁄4 X 1,3 mm, extus pilis densis sicut pedicelli, intus prope basim glabri, apicem versus pilis basi stellatis radio mediano + ve patente apice plerumque in cellulam glandulosam exeunte praeditis sensim crebrioribus instructi; eorolla alba, stellata, profunde 5-fida, diam. cr. 13 mm, ejus lobi lanceolati, acuti, cr. 51/,—6 X (basi) 11/3— 2 mm, extus solum in parte apicali pilis brevibus stellatis parcis in- structi, intus etiam prope apicem fere omnino glabri, solum in margine apicali nonnihil pilosi; stamina aequalia; filamenta cr. 1,2 mm longa, glabra; anıherae ellipsoideae, cr. 2 X 1 mm, utrinque emarginatae, glabrae, poris introrsis subapicalibus satis magnis; stylus antheras manifeste superans, er. 6 mm longus, glaber, apicem versus non- nihil clavatus; stigma breve, styli apice non crassius, obtusum; calyx in statu fructifero manifeste ampliatus (explanatus) diam. CT. 15 mm, ejus lobi oblongi-lanceolati, obtusi, er. 6—7 X 2! 3 mm, baecam laxe amplectentes; bacca in parte superiore pro- Solana nova vel minus cognita. XIV. 95 minens, subglobosa vel parum ellipsoidea, diam. cr. 6—7 mm; semina cr. 34, valde applanata, reniformia, diam. cr. 3X 2 mm, flavescentia, manifeste reticulata; granula sclerotica duo subapicalia fere ellipsoidea, er. 0,7—0,9 mm diam. adsunt. Panamá: Paca, Exploration of Panama, ieg. R. S. Williams no. 704! (U. S. Nat. Herb. no. 678230). ,1!/, in. at base, slender branched, trailing 20 ft. or more; flowers white; April 15, 1908“ (R. S. Williams in sched.). Archipelagus insularum Margaritarum (Archipelago de las Perlas) in sinu Panamá: insula San José, Apr. 1852, N. J. Andersson, herb, Stockh.! Columbia: Ostseite des Bolador, Aug. 1888, Sonntag no. 8! ,frutex scandens“, Der Name „extensum“ wurde dieser Art verliehen wegen der von Williams betonten ausserordentlichen Ausbreitung auf eine Linge von über 20 Fuss; es muss dabei unentschieden bleiben, ob der Ausdruck „trailing“ nur die lang ausgezogene Wuchsform bezeichnen soll oder ob dieser Strauch wirklich am Boden niedergestreckt ist; letzteres ist weniger wahrscheinlich, da die mir von beiden Lokalitüten vorliegenden Zweige völlig sauber, ohne irgendwelche anhaftenden Erdpartikeln sind, so dass wir wohl eher eine weite Ausdehnung des halbaufgerichteten Strauches zwischen anderen Büschen annehmen dürfen; nach Sonntag (in sched.) ist er sogar ausgeprägt kletternd (frutex scandens‘), also offenbar Spreizklimmer. S. extensum steht dem S. megalochiton Sendtn. (Dun. no. 279) sowie dem S. eriocalyx Dun. (Dun. no. 280) nahe, deren grössere Fruchtkelche aber die Beeren vollstándiger umhüllen, wührend der Fruchtkelch des S. extensum zwar auch eine ziemlich starke Vergrösserung erfährt, aber doch den oberen Teil der Beere unbedeckt lässt; am nächsten verwandt ist es dem S. didymum Dun. (Dun. no. 281), mit dem es in der Form der Lappen des Fruchtkelches mehr übereinstimmt, dieses letztere hat aber länger gestielte, grössere Spreiten und an seinen Sternhaaren sind die seitlichen Strahlen viel anschnlicher als bei A extensum und werden von dem zentralen Strahl nicht um ein Vielfaches an Länge übertroften. Alle vier hier erwähnten Arten stimmen darin überein, dass sie in Jeder Beere zwei nebeneinander stehende, subapikale Steinkórner be- sitzen, die allerdings bei den verschiedenen Arten von etwas ver- Schiedener Grósse sind. Beziiglich des Vorkommens der zwei kleinen Steinzellkórner an der Spitze der Beeren des S. extensum und seiner nächsten Verwandten sei darauf hingewiesen, dass auch bei einigen anderen Anthopleuris-Arten subapikale granula sclerotica festgestellt worden sind, so bei S. leontopodium Sendtn. (Dun. no. 282) und bei S. cernuum Vell. (Dun. no. 300) (vgl. meine erste Mitteilung über diesen Gegenstand in Englers Jahrb., Bd. 45; 496). 96 Georg Bitter. 278. Solanum (Oppositifolia-Lepidota) microleprodes Bitter, nov. spec. Frutex verisimiliter robustus (an nonnunquam arbor?); rami floriferi satis stricti, teretes, caverna medullari instructi, obscure virides, pilis parvis dense suborbiculariter ramosis fere leprosis facile detergibilibus densiusculis pallide flavidis instructi; internodia 31!/,—4!/, em longa; folia geminata, valde inaequalia, majora bre- viter (cr. 4—5—7 mm) petiolata, late elliptici-lanceolata, utrinque sensim angustata, fere acuta, integra, usque ad 201/, X 8'/;—9 cm, minora pro magnitudine majorum exigua, subsessilia (petiolis solum 2—3 mm longis) suborbicularia, obtusa, cr. 4,2—6,2 X 4—5,2 em; folia omnia firma, fere subcoriacea, supra laete viridia, nitidiuscula, primo pilis parvis pallide flavidis sicut in ramis tamen valde sparsiori- bus mox detergibilibus in venis et in mesophyllo obsita, subtus palli- diora, praecipue in venis venulisque pilis parvis leprosis tve de- tergibilibus sicut supra descriptis diutius persistentibus in- trueta; inflorescentiae folis oppositae, solitariae, pedunculus cr. 7—10 mm longus, semel furcatus, ejus rhachides cr. 10—12 mm, tandem -~ 17 mm longae; flores secundi, dense alternatim seriati, cr. 17—20 in utraque rhachide; pedicell: cr. 6—7 mm longi, calyces campanulati, er. 2 mm longi, 3 mm lati, sicut peduneulus, rhachides pedicellique pilis parvis leprosis supra descriptis densissime obtecti, lobis brevissimis ob- tusiusculis parum prominentibus; corolla stellata, diam, cr. 15—16 mm, ejus lobi lanceolati, acuti, er. 6--7 X 1!j, mm, in marginibus incurvati, extus pilis brevibus multiramosis (cellulis apicalibus omnibus acutis) leprosis sicut supra descriptis satis crebris obsiti; stamina 5, aequalia; filamenta brevia, er. */, mm longa, glabra, in parte basilari connata; an- therae ellipsoideae, er. 4 X 5/, mm, basi vix, apice manifeste emarginatae, poris introrsis subapicalibus obliquis; ovarium globosi-ellipsoideum, cr. 1—1'/. X 3/,—1 mm, pilis brevissimis patentibus simplicibus vel sub- ramosis densiusculis obsitum; stylus rectus, in floribus hermaphroditis usque ad er. 61/,- 7 mm longus, (in floribus plerisque submasculis brevior), in tota longitudine, nonnihil densius in parte basilari, pilis brevibus pà- tentibus simplicibus vel subramosis nonnunquam paulum in gibberes minutos evectis praeditus, apicem versus nonnihil incrassatus; stigma breve, valde obtusum; flores plerique steriles, pauci ad fructum. ma- turantes; pedicelli in statu fructifero incrassati, cr. 8—9 mm longi, cà- lyces tunc diam. er. 7—8 mm, lobis obtusis er. 2 X 2 mm; bacca glo- bosa, diam. cr. 10—12 mm, pilis parvis leprosis detergibilibus (sicut supra descriptis) crebris praedita (an tandem glabrescens ©): semina matura non vidi; granula sclerotica desunt. Panamá, Darien australis: Boca de Pauarandó, apud flumen Sambu, altit. 20 m, H. Pittier, Plants of Panama no. 5686 (U. S. Nat. Herb. no. 715968)! 219. Solanum (Leiodendron) erotalobasis Bitter, nov. spec. Certe frutex robustus, (an arbor?) rami inferiores a me visi cr. 6 mm crassi, cylindrici, lignosi, glabri; lineae decurrentes parum mani- Solana nova vel minus cognita. XIV. 97 festae; internodia er. 2-5 em longa; folia alterna, petioli breves cr. 0,6— fere 2 cm longi, lamina magna, firma, subcoriacea, late lanceolata vel elliptici-lanceolata, er. 11 X 4,8, 13 X 4!/, vel 16 X 5,3 cm usque ad 17 X 6,4 em, apicem versus plerumque magis sensim angustata, basi nonnihil abruptius in petiolum angustata, Zve in pe- tiolum in utroque latere bullis parvis dense secutis inflatis decurrens, qua re laminae basis aspectum crotali (caudae ser- pentis Crotalus adamanteus praebet); venae laterales primariae in utroque latere laminae cr. 9—17, subtus sicut vena media manifeste prominentes, prope marginem incurvatae; lamina supra in statu vivo certe viridis, subtus vix pallidior, utrinque parum nitens, in statu sicco utrinque + ve obscurascens, in statu adulto pilis fere omnino destituta, in statu novello non jam satis evoluto pilis flavidis breviusculis arachnoidei-conglutinatis obtecta, mox desquamantibus gla- brescens; inflorescentia folio opposita, subsessilis, pauci- (cr. 2-)flora; pedicelli graciles, glabri, cr. 19 mm longi; calyx abbre- viatus, diam. cr. 4!/—5 mm, subrotatus, lobis vix prominentibus obtusis; corolla stellata, diam. cr. 16—18 mm, ejus lobi late lanceolati, latitudine inaequales, cr. 8 X 3—4 mm, crassiuseuli, in marginibus et in apice pilis brevibus densiusculis praediti; filamenta brevissima, er. 1, mm longa, glabra; antherae 5, una libera (cr. 5'/, X 1!/; mm) ceterae binae sicut filamenta connatae, poris introrsis apicalibus obliquis; ovarium subglobosi-conicum, glabrum; stylus crassus, 6!/, mm longus, strictus, glaber; stigma styli apice parum crassius, obtusum; fructus non vidi. Bolivia, prov. Larecaja: in viciniis montis Sorata, Queliguayo, in nemoribus, in regione temperata, cr. 2800 m s. m; Octob. 1857, G. Man- don, pl. And. no. 413, herb. Paris.! 280. Solanum narcoticum Bitter, nov. spec. Frutex cr. 1 m altus, inermis; rami inferiores cr. 6 mm crassi, teretes, solidi (caverna centrali angusta medulla alba impleta), cortice tenui cinerascente laeviusculo obtecti, lenticellis subrotundis parvis al- bidis prominentibus obsiti; rami novelli tenuiores, solum cr. 2 mm crassi, lineis decurrentibus parum prominentibus instructi, parce pilis brevi- bus simplicibus acutis praediti; internodia satis brevia, solum cr. 5— 8 mm longa; folia alterna, petioli 1—2 cm longi; lamina late lanceo- lata, utrinque angustata, basi sensim in petiolum abiens, apice fere acuminata, integra, cr. 10X 3,3 usque ad 20—22 X 6 em, membranacea, utrinque viridis, supra in mesophyllo Pilis paucicellularibus acutis incurvis non valde crebris ob- Sita, solum in margine pilis parvis densioribus fere minute deníiculata, Subtus fere glabra, pilis in vena media et in venis lateralibus sparsis instrueta, in statu sicco punctis minutis densis prominentibus (e cellulis arena crystallina impletis formatis) obsita; venae laterales primariae in utroque latere cr. 10—14; inflorescentia in specimine unico a me viso terminalis (an semper?) cr. 10-flora, pedunculus cr. 23 mm longus, 7 Repertorium specierum novarum. XIII. (2. IT. 1914.) 98 Georg Bitter. semel furcatus, ejus rami breves, cr. 1 cm longi, pedicelli cr. 16 mm longi, calycem versus sensim crassiores, sparsim pilis brevibus pauci- cellularibus acutis obsiti; calyx breviter campanulatus, diam. (non ex- planatus) cr. 5 mm, in lobos breves obtusiusculos abiens, extus praecipue in loborum apicibus pilis brevibus acutis subcrebris praeditus, inter quos glandulae minutae breviter stipitatae sparsae reperiuntur, intus glandulis minutis densis praeditus; corolla pallide violacei- rosea, fere campanulata (an semper?) profunde 5-loba, diam. (ex- planata) cr. 2,2 em, lobi lanceolati, acuti, cr. 8—9 X 3—4 mm, extus praecipue in parte marginali et apice pilis densis pluricellularibus sub- acutis instructi, in parte mediana fere glabri; stamina 5, aequalia; filamenta brevia, cr. !/—3/, mm longa, glabra; antherae lanceolatae, cr. 6!/,—' X 1,8 mm, basi manifeste cordatae, apicem versus angustatae, vix emarginatae, poris introrsis obliquis tandem in parte apicali nonnihil lateraliter dehiscentes; ovarium globosi-subconicum, cr. 2X 2 mm, gla- brum; stylus strictus, erassiusculus. cr. 8 mm longus, glaberri- mus; stigma styli apice non manifeste crassius, breve, obtusum; fructus non vidi. Bolivia australis: Toldos prope Bermejo, er. 1900 m s. m., in faucibus silvae; 26. XI. 1903, Fiebrig no. 2261! „Grau-violett-rosa. Narkotisch riechend* (Fie brig in sched.). Ich vermag nicht anzugeben, ob der narkotische Geruch nur den Blüten oder der ganzen Pflanze eigen ist. Diese Art scheint eine ziemlich isolierte Stellung innerhalb der stachellosen Solana einzunehmen. XLI. Zwei weitere Arten der Sektion Polymeris, deren Beeren Steinzellkonkretionen enthalten. (Fortsetzung zu Kapitel XXXVI in Solana nova vel minus cognita XII: Fedde, Repert. XII, p. 454—401.) 281. Solanum (Polymeris-Gonianthes) acidochondrum Bitter, nov. spec. (@xis= Spitze (einer Waffe), y6»d9oc = Korn, ob formam notabilem granulorum amborum scleroticorum sub baccae apice collocatorum.) Frutex, rami vetustiores majores lignosi, solidi, cylindrici, cr. 4— 4'/. mm crassi, cortice laevi atrifusco obtecti, rami novelli pilis bre- vibus breviter stipitatis stellatim ramosis ferrugineis tomen- tosi; internodia 1—4!/; cm longa; folia alterna vel geminata, petioli cr. 5—14 mm longi; lamina obovata, basi in petiolum + ve sensim an- gustata et nonnihil obliqua, apice rotundate obtusa vel breviter acuminata, integra, foliorum majorum 5-6 X 21/,—4,3 cm, rarius usque ad 7,4 X 4,8 cm, foliorum minorum 2!/, X 11/,—2 cm, lamina firma quamvis herbacea, supra primo in mesophyllo pilis parvis stellatim ramosis sparsim obsita, mature calvescens, in vena media tamen et in venis lateralibus primariis (in his sparsius) pilis brevibus stellatim ramosis ferrugineis tomentosa, subtus in tota superficie sicut in ramis novellis et in petiolis pilis breviter stipitatis stellatis ferru- Solana nova vel minus cognita. XIV. 99 gineis satis densis tomentosa (pilorum radii cr. 5—6 tenues acuti patentes in cellulam columnarem illis fere aequilongam vel parum lon- giorem evecti); venae laterales primariae in utroque latere cr. 4—5 subtus sicut vena media prominentes; inflorescentiae in nodis inter folia geminata interpositae, 1- vel 2-florae: pedunculi deficientes; pe- dicelli er. 9—16 mm longi, ealycem versus sensim incrassati, pilis breviter stipitatis (in cellulam columnarem evectis) stellatis sparsim ob- siti, post deflorationem validiores fiunt, in statu fructifero cr. 18—22 mm longi, glabri, basi cr. 1 mm, infra calycem cr. 3 mm crassi; calyx in statu florifero campanulatus, cr. 10 mm longus, diam, (non explanatus) cr. 12 mm, in parte inferiore connata cr. 5—6 mm longus, in lobos 10 lanceolatos obtusos crassiusculos paulum inaequales vel fere aequales cr. 4—5 mm longos 1!/, mm latos exiens, extus sicut lobi parce pilis parvis stellatis vel subsimplicibus obsitus, serius fere glabrescens, in statu fructifero manifeste am- pliatus incrassatusque breviter cupulatus, robustus lignescens, diam. cr. 16 mm, lobi non longiores sed latiores obtusioresque fiunt cr. 2—2!/, mm longi, basi cr. 3—4 mm lati; corolla alba (sec. Williams), campanulata (an semper?), cr. 18 mm longa, ejus lobi cras- siusculi, lanceolati, usque ad paulo infra apicem membranis tenuibus interpetalariis conjuncti, extus pilis brevissimis simplicibus vel plerumque c ve stellatis obsiti, membranae interpetalariae glabrae; stamina 5, fila- menta valde inaequilonga, quattuor cr. 2,3 mm, quintum cr. 5‘fg mm longum, omnia glabra; antherae lanceolati-ellipsoideae, er. 51/,—6 X 1—1,2 mm, binae in filamentis brevioribus insidentes lateraliter fere tota longitudine conglutinatae, quinta in fila- mentum longius evecta libera, omnes utrinque emarginatae, intus pilis brevissimis substellatis vel simplicibus sparsim obsitae, poris introrsis apicalibus obliquis; ovarium cr. 3X 2!/, mm, subglobosi-conicum, gla- brum; stylus cr. 9'/, mm longus, strictus, glaber; stigma subclavatum, obtusum, styli apice parum crassius; bacca satis magna, verisimiliter globosa, diam. cr. 17 mm, stratis exterioribus validis obtecta; semina er. 56, satis magna, valde applanata, reniformia, er. 4—4,2 X 2,8—3 mm, manifeste reticulata, ferruginea, granula sclerotica duo subapicalia adsunt pugioniformia, cruciatim rhomboidea, basim baccae Versus in processum longum acanthoideum elongata, fere 6° mm longa, 2!/, mm lata. Panamá: 1. Chagres, Isthmus of Panamá, A. Fendler no, 197 (Unit. Stat. Nat. Herb. 46344)! 2. Bismark supra Penonome (,,slender bush; fls. white‘) New York Botan. Gard., Explor, of Panamá, R. S. Wil- liams no. 570 (U. S. Nat. Herb. 678149)! Diese sonderbare Polymeris fällt vor allem durch die merkwürdig gestalteten grossen Steinzellkörner auf, die von einem eingebogen rhomboidalen oberen Ende aus nach unten zu in einen schwach ge- bogenen langen spitzdornig auslaufenden Fortsatz verlängert sind; ich habe an dem beschrünkten Material, das ich wegen der grossen Selten- T* 100 Georg Bitter. heit der Pflanze in den Herbarien nicht weiter für die Untersuchung in Anspruch nehmen durfte, nicht sicher feststellen können, ob diese ab- wärts gekehrten, kaum bogig gekrümmten Dornfortsätze parallel dem Beerenkontour unter dem Fruchtfleisch verlaufen; nach Analogie mit den ebenso eigenartigen, säbelscheidenähnlich gekrümmten längs angeord- neten Kórnern bei Cyphomandra betacea (siehe meinen ersten Bericht über die Steinzellkonkretionen in Englers Bot. Jahrb. XLV, p. 502 und daselbst Taf. III, Fig. 6) ist es als sehr wahrscheinlich anzusehen. Als die nüchsten Verwandten unserer neuen Art sind wohl besonders die beiden letzten in Dunals Aufzählung der Abteilung Polymeris- Goni- anthes erwühnten Spezies anzusehen: S. glandulosum R. et P. (Dunal no. 415) und S. japurense Dun. (Dunal no. 416), besonders das letztere würde für eine eingehendere Vergleichung in Betracht kommen. Da mir aber leider zurzeit von ihm und verschiedenen der ihm nächststehenden Arten nur unvollständige Materialien zu- günglich sind, so muss ich eine genauere Parallelisierung ihrer Unterschiede von ©. acidochondrum auf eine zukünftige Gesamt- darstellung der Sektion Polymeris verschieben. Beide hier zum Vergleich herangezogenen Arten (S. glandulosum und S.japurense) besitzen ebenfalls je zwei subapikale Steinzellkörner in ihren Beeren, die aber von viel kürzerer und mehr abgerundeter Form sind als bei S. acidochondrum. 282. Solanum (Polymeris) fasciculatum (Rusby) Bitt., nov. comb. — Brachistus fasciculatus Rusby in Bull. New York Botan. Gard. IV (1907), 423. Frutex; rami stricti vel irregulariter tortuosi, er. 1—3 mm crassi, subteretes; lineae decurrentes satis manifestae, praecipue in ‘basi petiolorum in gibberem satis elatum ampliatae; internodia in ramis elongatis strictioribus cr. 3!/,—6!/, cm, in ramulis brevioribus solum 1—1!/, cm longa; folia alterna, plerumque longe petiolata. petioli er. 1,5—4 em longi, in foliis supremis minoribus solum 1 cm longi; lamina late ovata vel oblonga, basi + ve abrupte in pe- tiolum angustata, apice acuminata, cr. 8—14 cm longa, 3![a— 9!/; em lata, integra, membranacea, flaccida, utrinque viridis vel subtus subcanescenter tomentosula, hic nune in tota superficie pilis furcatim ramosis satis densis instructa, nunc praecipue solum in venis venulisque pilis sparsis simplicibus vel furcatim ramosis obsita; inflorescentiae sessiles, pseudoumbellatae; flores cr. 8—10 (vel plures) in quavis inflorescentia ; pedicelli graciles, tenues, cr. 1!/2— 2'|, cm longi, calycem versus sensim incrassati, pilis plerumque fur- catim ramosis acutis et glandulis minutis sparsim obsiti; calyx pro- funde 5-vel plerumque 10-dentatus, ejus lobi lineares, in- aequilongi, cr. 2— (tandem)5 mm longi, pilis simplicibus vel parum furcatis obsiti; corolla alba, rotata, diam. cr. 2 cm, ejus lobi apice acuti, extus solum prope apicem pilis densis acutis tenuibus instructi, membranae interpetalariae lobos fere usque ad apicem conjungentes omnino glabrae; filamenta nonnihil inaequilonga, longiora CT Solana nova vel minus cognita. XIV. 101 1,6 mm, breviora cr. 0,7—0,8 mm, intus prope basim pilis pluricellulari- bus acutis instructa, superne glabra; antherae breviter ellipsoideae, 2—2!/, X 1,2 mm, utrinque manifeste emarginatae, extus intense au- rantiacae, fere igneae, intus pallidiores, poris apicalibus minutis; stylus brevis, 4 mm longus, glaber, apice nonnihil incurvatus; stigma styli apiee vix crassius, obtusum, vix bilobum; bacca globosa; granula sclerotica cr. 7 (an re vera 8?) parva in quavis bacca reperiuntur. Bolivia: prov. Larecaja, in viciniis Quiabaya, Cochabamba, in du- mosis (apud rivulum Soqui, 1600 m, Mandon no. 412). Bang no. 2871! Den Namen „fasciculatum“ hat man bereits für verschiedene Solana in Anwendung gebracht, die aber sämtlich zu Synonymen geworden sind; er muss daher für die vorliegende Art wiederum benutzt werden, wenn er auch für sie keineswegs bezeichnend ist und manche hervor- stechende Charaktere wie die lebhafte Farbe der Antheren (pyrrhantherum) sich als Benennung besser eignen würden. Nach der auffällig verschiedenen Intensität der Behaarung besonders auf der Blattunterseite wird man wahrscheinlich spüter Varietüten inner- halb dieser Spezies zu unterscheiden haben, es bleibt jedoch reichlicheres Material aus verschiedenen Lokalitäten abzuwarten. Übrigens verhält sich das ebenfalls zu Polymeris gehörige S. Rantonnetii Carr. hinsichtlich der Behaarung der Blattunterseite ähnlich variabel. XLII. Ergänzungen zu Sektion Basarthrum. In Fedde, Repert. XI, 349, 350 hatte ich nach Ausmerzung ver- schiedener, durchaus von den echten Tuberarien abweichender Arten innerhalb der Sektion Tuberarium zwei Subsektionen aufgestellt: Basarthrum und Hyperbasarthrum (daselbst p. 359). Dauernde weitere Prüfung der zu Basarthrum gehörigen Arten (siehe bereits meine Be- merkungen in Fedde, Repert. XII, p. 1) hat mich zu der Überzeugung gebracht, dass es sich mehr empfiehlt, die „Subsektion“ Basarthrum als selbständige Sektion den Hyperbasarthra gegenüberzustellen; letztere würden nunmehr als offenbar durchgängig knollentragende Arten den Sektionsnamen Tuberarium sensu strict. beibehalten. 283. Solanum pedunculatum Willd. mss. in Roem, et Schult, syst. 4, p. 662, von Dunal in DC. Prodr, XII, 1, p. 371 unter den Solana non Satis nota als no. 858 aufgezühlt, ist nach meiner Revision des Originals im herb. Willdenow = S. muricatum Ait. und zwar ist es eine klein- blattrige Form (lamina 40 X 11 mm) der am längsten bekannten und am Weitesten verbreiteten Varietüt dieser Art, die ich in Fedde, Rep. XII, 443 als var. teleutogenum Bitt. von den übrigen erst dort als zu S. muri- catum gehörig erkannten Varietäten unterschieden habe. Auch das S. Wallisii Carr: in Revue horticole 1877, p. 291, das im Index Kewensis noch als selbstündige Art figuriert, ist als Synonym zu S. muricatum Ait. var. teleutogenum Bitt. zu ziehen; hierauf machte mich Herr Prof. D. Bois gütig aufmerksam; in seinem in Gemeinschaft mit 109 Georg Bitter: Solana nova vel minus cognita. XIV. Prof. Paillieux herausgegebenen Werke: Le Potager d'un Curieux, 2e edit. Paris, Librairie agricole de la Maison rustique, 1899, p. 411, Fig. 53, das mir von Prof. Bois freundlich zur Verfügung gestellt wurde, ist bereits das S. Wallisii Carr. zu S. muricatum Ait. als Synonym gestellt: ich kann diese Auffassung nur bestätigen. Carrière, Paillieux und Bois sowie Huber haben die Pflanze aus Samen von Früchten gezogen. die Wallis als ,,Guayavos* auf dem Markt von Guayaquil (Eeuador) er- worben hatte. Ich erwühne dies, um darauf hinzuweisen. dass in Süd- europa móglicherweise noch diese samenbildende Form des S. muricatum hier und da in Kultur ist; Burchard (Tenerifa) besitzt, wie ich früher (Fedde, Repert. XII, 444) erwähnt babe, eine völlig samenlose, nur durch Stecklinge vermehrbare Rasse. Ferner ist das S. melonocarpum hort., wie bereits Carrière in Revue horticole 1877, p. 291 bemerkt, zu A Wallisii Carr. zu ziehen; es gehórt mithin zu S. muricatum var. teleuto- genum Bitt. (Im Index Kewensis IV, 985 hat sich leider ein sinnstórender Schreib- cder Druckfehler eingeschlichen, es heisst dort S. melanocarpum hort. statt des richtigen S. melonocarpum.) 284. Solanum (Basarthrum) filiforme Ruiz et Pav.,. Fl. Peruv., II, p. 31, tab. 159, fig. b.; Dun. Sol, p. 171; Dun. Synopsis, p. 18; Poiret, Dict. suppl. 3, 754; Dun. in DC. Prodr., XIII, 1. p. 123. Frutex; rami vetustiores cr. 3—3!/; mm crassi, fuscescentes, parcius pilosi, lenticellis prominentibus obsiti, eorum internodia usque ad cr. 41/2 cm longa; rami juniores floriferi solum 1!}, mm crassi, teretes, densissime pilis erecti-patentibus acutis flavescentibus ob- tecti, eorum internodia cr. 1—2 cm longa. in parte inferiore solum 3— 5 mm longa; folia alterna, petioli usque ad 23 mm longi; lamina ovata, basi nonnihil cordata, tamen quoque parum in petiolum de- currens, cr. 5X 3,2 usque ad 7 X 3,9 cm, apice obtusa, herbacea, in statu novello utrinque, praecipue subtus, pilis densis aurei- nitentibus subsericeis densis obtecta, serius nonnihil parcius pi- losa, venae laterales primariae in utroque latere cr. 7—8; inflores- centiae primo terminales (vidi solum novellas non jam evolutas vel vix florentes), flores cr. 7—9 in quavis inflorescentia; pedunculus, pedi- celli et calyces (extus) sicut ceterae partes virides pilis flavidis densis instructi, calycis lobi lanceolati, cr. 4X 1,2 mm, corolla rotata, diam. cr. 16 mm, ejus lobi extus dense pilosi, membranae interpetalariae illos conjungentes glabrae; fllamenta brevia, glabra; antherae ellipsoideae, cr. 4—4,3 X 1,2 mm. poris introrsis subapicalibus; stylus stamina longe su- perans, cr. 7 mm longus, paulo supra basim papillis minutissimis micros- copice solum perspiciendis instruetus, ceterum glaber, stigma styli apice nonnihil crassius, obtusüm; fructus non vidi. Peruvia, Ruiz leg. (Original in herb. Berol.!), In der Flora Peruv. II, 31 wird als genauere Fundstätte des Ruiz und Pavonschen Originals angegeben: „in Peruviae collibus ad Lomas de Atiquipa, unde Tafalla plantae nonnulla specimina.exsiccata nobiscum communicavit.“ Dunal (DC. Prodr.) hat in seiner Reihe Indubitaria der Abteilung Wildeman: Decades novarum specierum florae katangensis. XV—XVIIL 103 -Anthopleuris 8 1 Oppositifolia mancherlei recht wenig homogene Elemente vereinigt, die bei genauerer Analyse wahrscheinlich zum grossen Teil weit voneinander entfernt, in verschiedenen Sektionen untergebracht werden müssen; das hier behandelte S. filiforme R. et P. schliesst sich auf Grund seiner zweizelligen Bajonetthaare durchaus ungezwungen an die Sektion Basarthrum an. Die nächste Verwandte des S. filiforme dürfte das ebenfalls einfach- blättrige und mit zweizelligen Bajonetthaaren dicht bedeckte, gleichfalls aus Peru stammende A. basendopogon Bitt. (in Fedde, Repert. XII (1913), - P. 1) sein, das sich von ihm durch längere und beiderseits verschmälerte Blütter sowie durch reicherblütige und mehrfach gegabelte Inflores- zenzen unterscheidet. XXX. Decades novarum specierum florae katangensis. XV— XVIII.) Von E. De Wildeman. (Originaldiagnosen.) LXX, Cissus (Ampelidaceae). 141. Cissus Homblei De Wild., nov. spec. Ramis erectis, tomentoso-brunneis; pilis elongatis, glandulosis; inter- nodiis plus minus longis, longitudinaliter striatis; foliis alternis, sessili- bus, trifoliolatis; foliolis oblongo-ellipticis, basi longe cuneatis, sessilibus, margine profonde denticulatis, supra et infra breviter velutinis, margine ciliatis; foliolis usque 17 em longis et 6 cm latis; stipulis ovato-lanceo- latis, usque 16 mm longis et 5 mm latis, dense velutinis et margine ciliatis, apice acutis ; inflorescentiis ramosis, pedunculatis, pedunculo circ, 5 cm longo, dense velutino-glanduloso, ramis plus minus dichotomibus, paniculatis, panicula usque 7 cm lata, pedicellis gracilibus, usque 4 mm longis, basi bracteolatis velutinis; corolla apice velutina, petalis circ. 2 mm longis; calyce sparse et longe piloso. Katanga: Shisangwe, janv. 1912 (Homblé, no. 98). Obs. — Verwandt mit Cissus Helenae Busc. et Musch, in Engl. Bot. Jahrb., XLIX, p. 478 aber verschieden durch seine dreigeflederten Blätter, LXXII. Tephrosia (Leguminosaceae). 142. Tephrosia luembensis De Wild., nov. spec. Lignosa, ramis erectis sublignosis, usque 45 cm longis, subcylin- dricis, dense velutinis, demum subglabris; stipulis linearibus, extus velutinis, margine ciliatis, intus glabris, usque 1 cm longis persistanti- bus; foliis trifoliolatis, petiolatis, petiolo 8—13 cm longo, foliolis laterali- bus petiolulatis, petiolulo 2—4 mm longo, lamina supra glabra, margine ———— 1) Cf, Dec. XII—XIV in Rep. XII (1913), pp. 289—298. 104 E. De Wildeman. scariosa ciliata, infra dense velutina, elliptico-obovata, basi cuneata, : apice rotundata, plus minus apiculata, 2—6,9 cm longa et 6—14 mm lata; floribus fasciculatis, pedicellatis, pedicello velutino, basi bracteolato usque 6 mm longo; calyce 7—8 mm longo; vexillo violaceo circ. 2 om longo et 15 mm lato, dorso velutino; alis circ. 17 mm longis; ovario dense velutino; legumine dense velutino, acuminato. Katanga: Vallée de la Petite Luembe, février 1910 (Ad. Hock). Obs. — Verwandt mit T. elegans Schum. et Thonn. 143. Tephrosia manikensis De Wild., nov. spec. Basi lignosa, ramis erectis, longitudinaliter striatis usque 40 cm longis, stipulis circ. 7 mm longis, dorso velutinis, margine ciliatis, intus glabris; foliis unifoliolatis, lanceolatis, basi in petiolum plus minus elon-. gatum contractis, apice acutis, plus minus apiculatis, supra glabres- centibus, infra plus minus dense velutinis, argenteo-seviceis; floribus axillaribus, solitaribus vel fasciculatis, pedicellatis, pedicello usque 4 mm longo, albido-velutino, calyce velutino circ. 5 mm longo, vexillo violaceo usque 2 cm longo et 20 mm lato, extus dense velutino-sericeo, alis circ. 7 mm latis, carina 16 mm circ. longa, ovario dense albido-velutino, stylo plus minus longe ciliato, Katanga: Plateau de la Manika, Octobre 1911 (Ad. Hock). Obs. — Scheint mit T. acaciaefolia verwandt zu sein. LXXIII. Thunbergia (Acanthaceae). 144. Thunbergia acutibracteata De Wild., nov. spec. Herbacea, plus minus ramosa, usque 50 em alta; foliis ovatis, basi cordatis, apice rotundato-apiculatis, supra et infra velutinis, basi 5-ner- viatis; lamina 2,5—7 cm longa, 14—33 mm lata, petiolo dense et bre- viter velutino usque 1 cm longo; floribus albidis, axillaribus, solitaribus. pedunculatis, peduneulo velutino 5—6 cm longo, bracteolis anguste lan- ceolatis, 19—28 mm longis et 4—5 mm latis, acutis, tubo corollae an- gusto usque 3 cm longo et apice circ. 5 mm lato, lobis usque 17 mm longis; aptheris velutinis, stigmate bilabiato, labro inferiori rotundato- triangulari circ, 2 mm lato. Katanga: Elisabethville, février 1912 (Homblé, no. 132). Obs. — Diese Art ist mit T. proxima De Wild. verwandt, unterscheidet sich durch ihre, an der Basis, stark herzfórmigen Blätter und durch ihre schmaleren Bracteen, 145. Thunbergia Bequaerti De Wild., nov. spec. Ramis erectis, plus minus pubescentibus, plus minus longitudinaliter striatis; foliis sessilibus ellipticis, apice cuneatis et plus minus apicu- latis, supra et infra pubescentibus vel plus minus scabris 2,5—5,5 cm longis et 6—18 mm latis; floribus axillaribus, solitaribus, oppositis, pe- dunculatis, pedunculo usque 12 mm longo, pubescenti, bracteolis sub- orbieularibus, velutinis, 5-nerviatis, usque 25 mm longis et 19 mm latis, calyce irregulariter et obtuse lobulato, corolla luteo-aurantiaca, lobis plus minus cyaneo-violaceis, tubo basi angustato, apice inflato, extus breviter Decades novarum specierum florae katangensis. XV—XVIII. 105 velutino, antheris apice mucronatis, basi appendiculatis, stigmate infundi- bulari, lateraliter piloso, corollae lobis sparse glanduloso-pilosis, fructibus obpyriformibus, circ. 3 cm longis et basi 1 cm latis, breviter tomentosis, seminibus irregulariter squamosis circ. 8—9 mm longis. Katanga: Sankisia, septembre 1911 (J. Bequaert, no. 189), Obs, — Diese Art ist mit T. oblongifolia Oliv. nahe verwandt, ist verschieden durch ihre runden Bracteen. 146. Thunbergia ciliata De Wild., nov. spec. Ramis erectis, basi lignosis, velutinis, ramosis, circ. 20 cm longis; foliis elliptieis uninerviatis, sessilibus, supra et infra glabris, margine ciliatis, 2—3,2 cm longis et 6—11 mm latis, apiee obtuse cuneatis; flori- bus albidis vel luteo-violaceis, pedunculatis, pedunculo circ. 11 mm longo, sparse velutino, bracteolis ovatis 17—21 mm longis et 7—8 mm latis irinervis sparse velutinis, breviter ciliatis, corollae tubo 2—2,5 cm longo, apice dilatato et usque 1 cm diam,, lobis circ. 12 mm longis et 8—9 mm latis, stylo glabro, stigmate infundibuliformi barbellato, antheris velutinis et basi apiculatis. Katanga: Environs de Katentania, Novembre 1912 (Homblé, no. 810). 147. Thunbergia fasciculata De Wild., nov. spec. Radicis crassis lignosis circ. 5 mm diam.; ramis erectis fasciculatis, dichotomis; internodiis 1,5—4 cm longis; foliis linearibus, sessilibus, acutis, glabris, usque 9 cm longis et 2 mm latis; floribus axillaribus, peduneulatis, pedunculo glabro usque 3,5 cm longo, bracteolis ovato- elongatis, acutis, extus glabris vel sparse velutinis, usque 3 cm longis et 8 mm latis, dorso plus minus carinatis; calycis dentibus brevis, co- rollae tubo cire. 2 cm longo, lobis 12 mm circ. longis, antheris mucro- natis et pilosis; sigmate infundibulari. Katanga: Environs de Katentania, novembre 1912 (Homblé, no. 826). Obs, — Verwandt mit T. graminifolia De Wild. (Etudes Fl. Ka- tanga I, p. 134). 148. Thunbergia Homblei De Wild., nov. spec. Ramosis, ramis superioribus volubilis, glabris, demum lenticellatis, Striatis, plus minus quadrangularibus; foliis ellipticis basi cuneatis, apice plus minus longe cuneatis, acutis, supra et infra glabris, nervis lateralibus circ. 6; petiolo usque 2 cm longo, lamina 3,5—8,5 cm longa et 18— 40 mm lata, margine crispata; floribus solitariis, pedunculatis, pedunculo glabro, 4,5—5 cm longo, apice recurvato et incrassato; bracteolis circ. 2 cm longis et 1 cm latis; segmentis calycis circ, 2—3 mm longis, co- rollae tubo usque 4 cm longo, lobis 15—20 mm longis et 24 mm latis, violaceis, antheris basi non mucronatis, capsula glabra usque 3 cm longa et 14 mm lata. Katanga: Elisabethville, février 1912 (Homblé, no. 165). Obs. — Diese Art scheint mit T. crispa Burk. (Fl. of trop. Africa, V, P. 12) verwandt zu sein, verschieden durch Blätter und Blüten. 149. Thunbergia proximoides De Wild., nov. spec. Ramis erectis ramosis circ. 25 cm longis; foliis ovatis, basi cordatis, 106 E. De Wildeman. apice cuneatis et apiculatis, basi 5-nerviatis, nervis infra prominentibus; lamina 2—6 cm longa et 3—30 mm lata, petiolata, petiolis velutino- griseis 1—18 mm longis; floribus axillaribus vulgo oppositis, peduncu- latis, pedunculo velutino 3—4,5 cm longo, bracteis lanceolatis 15—20 mm longis et 5—8 mm latis, apice cuneatis, apieulatis, tubo corollae angusto cire. 2 cm longo et 4—5 mm lato; lobis usque 15 mm longis, calycis lobis elongatis, accrescentibus et usque 4 mm longis; fructibus extus tomentosis, usque (maturis?) 16 mm longis. Katanga: Sankisia, 24 Septembre 1911 (J. Bequaert, no. 214). Obs. — Verwandt mit T. acutibracteata und T. proxima. 150. Thunbergia variabilis De Wild., nov. spec. ^ Ramis erectis, glabris, plus minus quadrangularibus, longitudinaliter striatis, sparse brunneo-pilosis; foliis ovatis vel ellipticis, basi cuneatis vel rotundato-subcordatis, apice acuminato-obtusis, apiculatis, nervis lateralibus utrinque circ. 5, petiolis canaliculatis 4—10 mm longis, lamina 9,5—12 cm longa et 5—7 cm lata, margine irregulariter runcinata; floribus peduneulatis, pedunculo gracile circ. 6 cm longo, glabro, brac- teolis apice late cuneatis 25—27 mm longis et 12 —18 mm latis, corollae tubo circ. 4,5 cm longo, stylo basi piloso. Katanga: Elisabethville, Décembre 1911 (Ad. Hock). Obs. — Verwandt mit T. affinis Moore, aber verschieden durch die Blätter am Rande unregelmüssig gezahnt. 151. Thunbergia angustata De Wild., nov. spec. Ramis non erectis, glabris vel breviter velutinis; foliis ovatis, longe lanceolatis, basi rotundatis, apice acutis, 6—8,9 em longis et 5—12 mm latis, nervis basilaribus 5, petiolatis, petiolo 5—6 mm longo; floribus solitaribus, axillaribus, luteolis, pedunculatis, pedunculo, 1— 2,5 cm longo, breviter velutino, bracteolis ovato-lanceolatis, apice acutis, extus breviter pilosis, 2—2,7 em longis et circ. 6 mm latis; dentibus calycis usque 3 mm longis, velutinis, tubo corollae 3-4 cm longo, basi angustato, apice usque 6 mm lato, lobis 13—20 mm longis; antheris plus minus - apiculatis, basi dense velutinis, loculis spinescentibus, stigmate bilabiato. Katanga: Plateau de Biano, février 1913 (Homblé, no. 1261). Obs. — Verwandt mit T. huillensis S. Moore (cf. PL of trop. Afric., V. p. 15). 152, Thunbergia subcordatifolia De Wild., nov. spec. Ramis erectis, paullo vel non ramosis, usque 35 cm longis, glabris, longitudinaliter striatis, internodiis 2-6 cm longis; foliis sessilibus, sub- amplexicaulibus, ovatis vel longe-lanceolatis, basi cordatis, apice longe acutis, supra et infra glabris, margine undulatis, usque 17 cm longis e 22 mm latis; inflorescentiis terminalibus vel floribus solitariis terminali- bus, bracteolis oblongis plus minus lanceolatis, 5-nerviatis, piloso-scabris; corolla violacea, tubo plus minus recurvato, usque 4 cm longo, breviter tomentoso, antheris apice mucronatis, basi velutinis et mucronatis; stig- mate infundibulari, triangulari. Decades novarum specierum florae katangensis, XV —XVIII. 107 Katanga: Vallée du Käpiri, février 1913 (Homblé, no. 1191). Obs. — Verwandt mit T. hyalina S. Moore (Fl. of trop. Afr, V, p. 26); aber durch die terminale Blüten gut verschieden. 2 LXXIV. Aeschynomene (Leguminosaceae). 153, Aeschynomene Homblei De Wild., nov. spec. Herbacea, basi lignosa, radicis crassis lignosis usque 12 mm latis. ramis erectis usque 30 cm longis sparse velutinis plus minus scabris, plus minus ramosis; stipulis non appendiculatis, ovato-triangularibus, usque 7 mm longis et 3 mm latis; foliis 8—9 pari-pinnatis foliolis ellip- tieis, inaequilateralibus, margine ciliatis, apice cuneato-apiculatis, usque 7 mm longis (adultis?); inflorescentiis ramosis, ramis basi bracteolatis, floribus laxi dispositis, pedicellatis pedicello velutino 3—6 inm longo, basi bracteolato, bracteolis caducis, ovato-lanceolatis, margine ciliatis, apice acutis usque 5 mm longis; apice 2-bracteolato, bracteolis oppositis, cire. 4 mm longis et circ, 1 mm latis, acutis, ciliatis; calyce bilabiato; vexillo Juteo, anguiculato, apice emarginato, circ. 1 cm longo et 5 mm lato, alis luteis 12 mm circ. longis et 4 mm latis, carina cire, 8 mm longa; ovario 1—2 articulato, velutino, stylo glabro; fructibus breviter Stipitatis, 1—2 articulatis, articulationis semicircularibus circ. 6 mm latis €t 9 mm longis, sparse rigide pilosis. Katanga: Katentania, octobre 1912 (Homblé, no. 693). 154. Aeschynomene striata De Wild., nov. spec. Basi lignosa, ramis erectis, ramosis usque 95 em longis, plus minus dense velutino-scabris, cortice longitudinaliter striato; stipulis non appen- diculatis, lanceolatis, usque 8 mm longis et circ. 1 mm latis, margine ciliatis, caducis. Foliis 20—25 pari-pinnatis, foliolis elliptico-lanceolatis, inaequilateralibus, apice rotundatis, apiculatis, usque 7 mm longis et 1 mm latis (adultis?); inflorescentius terminalibus vel lateralibus, usque 30 em longis, floribus laxis, pedicellatis, pedicello 8—11 mm longo, velu- tino, apice bibracteolato, bracteolis caducis circ. 2 mm longis; calyce bilabiato; vexillo cire. 7 mm longo, luteo et brunneo-striato, alis 11 mm circ. longis et 3 mm latis striatis; carina 12 mm circ. longa; ovario glabro vel sparsa piloso stipitato; stylo glabro circ. 4 mm longo. Katanga: Katentania, novembre 1912 (Ho mblé, no. 702). Obs. — Diese zwei Arten gehören zu der Sektion Ochopodium. LXXV. Heeria (Anacardiaceae). 155. Heeria Homblei De Wild., nov. spec. Planta circ. 2 m alta; ramis apice plus minus polygonalibus, basi rotundatis, juvenilis breviter tomentosis demum glabris; foliis 5 verti- cillatis vel sparsis et spiraliter ordinatis; internodiis usque 6 cm longis; foliis lanceolatis, basi in petiolum usque 2—3 mm longum contractis, apice cuneato-acutis, plus minus mucronulatis, subcoriaceis, margine cartilagineis, supra glabris infra breviter albo-tomentosis; nervis laterali-' bus numerosis sübhorizontalibus et parallelibus; lamina usque 13 cm 108 E. De Wildeman. longa et 11 mm lata; inflorescentiis pedunculatis axillaribus, panicula foliosa formantibus, pedunculis usque 2,5 cm longis tomentosis et ra- mosis, bracteolis filiformibus velutinis; sepalis triangulari-lanceolatis circ, 2 mm longis extus dense velutinis; petalis luteis extus sericeis eintus glabris, apice recurvatis 2,5—3 mm cire. longis. Katanga: Plateau de Biano, Esschen, nov. 1912 (Homblé, no. 855). Obs. — Verwandt mit Anaphrenium verticillatum Engl. (Bot. Jahrb., XV, p. 113) und Heeria Dekindtiana Engl. (Bot. Jahrb., XXXII, p. 132), aber von diesen zwei Arten durch die schmalen Blatter gut verschieden. LXXVI. Anthericum (Liliaceae). 156. Anthericum Homblei De Wild., nov. spec. Herbacea, basi fibrillosa; foliis radicalibus plus minus vaginantibus, ultra 10, lamina libera minuta, elliptica; foliis superioribus lamina usque 50 cm longa et 3 cm lata, supra et infra striata et velutina, margine ciliata; scapo 2 vel 3 foliato, foliis bracteiformibus; inflorescentiis 6,5— 8 cm longis, basi 1 vel 2 breviter ramosis, bracteatis; bracteis ovato- lanceolatis, acutis, brunneo-violaceis, 8—23 mm longis, velutino-ciliatis; floribus pedicellatis, pedicello 8— 10 mm longo, articulato, perianthi lobis circ. 1 cm longis et 2,5 mm latis; staminibus brevibus, antheris 4 mm longis; ovario glabro, stylo circ. 1 em longo, glabro. Katanga: Vallée de la Kapanda, décembre 1919 (Homblé, no. 961). Obs. — Verwandt mit A. velutinus De Wild. in Élisabethville durch Herrn Hock gesammelt. LXXVII. Oldenlandia (Rubiaceae). 157. Oldenlandia Hockii De Wild., nov. spec. Planta basi sublignosa, ramis erecto-patentibus usque 4 cm longis, glabris vel scabris, plus minus ramoso-dichotomibus; foliis breviter petio- latis, stipulatis, stipulis connato-cupulatis; lamina ovata usque 11 mm longa et 5 mm lata, plus minus coriacea, basi cuneato-rotundata, apice cuneato- obtusa; floribus tetrameris, longe pedicellatis, pedicello usque 7 mm longo, glabro, calyce 2,5 mm longo, accrescenti, lobis circ. 2,6 mm longis; corollae tubo circ. 2 mm longo, lobis cire. 1 mm longis, antheris exsertis. Ober-Katanga: Élisabethville, septembre 1911 (Ad. Hock). Obs. — Verwandt mit O. decumbens Hiern, aber durch die Blüten und die ganze Pflanze gut verschieden. LXXVIII. Parinarium (Rosaceae). 158. Parinarium Bequaerti De Wild., nov. spec. Arbor; ramis ramosis, breviter tomentosis, demum subglabris, cortice fissurato; foliis ellipticis breviter petiolatis, petiolo velutino, 5 mm circ. longo, lamina basi rotundata vel late cuneata, apice breviter acuminata, supra glabra, infra breviter tomentosa, 6—12 cm longa et 2,8—6 cm lata, nervis lateralibus I utrinque 7—8, infra prominentibus; inflores- Decades novarum specierum florae katangensis. XV—XVIIT. 109 centiis terminalibus vel axillaribus, paniculatis, paniculis densis usque 20 cm diam., rachide dense velutino, sericeo, tomentum griseo-viridi; floribus pedicellatis, pedicello circ. 5 mm longo basi bracteato, bracteis caducis; tubo calycis extus velutino, circ. 5 mm longo, lobis rotundatis usque 7 mm longis et 6 mm latis; petalis usque 8 mm longis et 5 mm latis; staminibus exsertis, filamentis glabris, circ. 13 mm longis, antheris 1,5 mm circ. longis; ovario dense velutino, stylo glabro. Ober-Katanga: Elisabethville, juillet 1912 (J. Bequaert). LXXIX. Pentas (Rubiaceae). 159. Pentas Homblei De Wild., nov. spec. Ramis erectis ultra 30 cm altis, circ. 5 mm latis, glabris, trigonis, longitudinaliter striatis, foliis 3-verticillatis, ovato-ellipticis, 5,5—9 cm longis et 2—3,5 cm latis, supra et infra glabris, basi late cuneatis vel rotundatis, apice acutis, margine ciliatis; stipulis laciniatis, ciliatis, usque 3 mm longis; floribus corymbosis, terminalibus, cymis plus minus longe pedunculatis, pedunculo circ. 1 cm longo, floribus albidis subsessilibus, calyce extus glabro circ. 1 cm longo, lobis triangularibus, acutis, ciliatis; corollae tubo 6,5—9 cm longo, lobis plus minus refractis glabris, circ. 12 mm longis et 3—3,5 mm latis; staminibus inclusis, antheris circ. 7 mm longis, stylo exserto circ. 13 mm longo, stigmate bilobato. Ober-Katanga: Shisangwe, janvier 1912 (Homblé, no. 94). Obs. — Verwandt mit P. Liebrechtsiana Nob., doch mit kleineren Blättern und Blüten. LXXX. Pleiocarpa (Apocynaceae). 160. Pleiocarpa Hockii De Wild., nov. spec. Lignosa; ramis erectis plus minus ramosis, longitudinaliter striatis, elenticellatis; foliis ovato-elliptieis, petiolatis, petiolo glabro usque 7 mm longo, lamina supra et infra glabra, 3—12 cm longa et 17—60 mm lata, nervis I infra prominentibus, basi cuneata, apice rotundata vel cuneato- apiculata; floribus fasciculatis, axillaribus, calyce sparse velutino, lobis 2,5 mm circ. longis, margine ciliatis, acutis; tubo corolae 10—13 mm longo, lobis plus minus refractis, triangularibus, circ. 2 mm longis, dorso velutinis et ciliatis; fructibus globulosis circ. 2 cm diam. Ober-Katanga: Katanga, 1911 (Ad. Hock); Elisabethville, février 1912 (Homblé, no. 204). Obs. — Verwandt mit P. pycnantha Stapf und P. bicarpellata Stapf, hat mit diese letzte Art viel Ahnlichkeit, aber gut verschieden durch die Blüten. LXXXI. Tinnea (Labiataceae). 161. Tinnea Bequaerti De Wild., nov. spec. Planta basi lignosa, ramis erectis usque 1,50 m longis plus minus ramosis; ramis gracilibus erectis, juvenilis dense velutinis demum glabris; foliis sparsis, oppositis vel 3-verticillatis usque 3 cm longis et 14 mm latis, breviter petiolulatis, margine integris, apice mucronulatis supra et 110 E. De Wildeman. infra sparse et breviter velutino glandulosis demum glabris; floribus albidis vel roseis, racemosis, racemis oppositis vel tri-verticillatis; floribus solitariis vel geminatis breviter pedicellatis, foliis bracteiformibus ovato- ellipticis supra et infra velutinis, bracteolis filiformibus dense velutinis circ. 2 mm longis, pedicellis subaequilongis, calyce bilabiato dense velu- tino-tomentoso circ. 10 mm longo et 7 mm lato, tubo corollae circ. 10 mm longo extus breviter velutino-glanduloso, labro inferiori bilobato usque 9 mm longo et 10 mm lato, labio posteriori circ. 4 mm longo et 9 mm lato. Katanga: Elisabethville, 26 mai 1912 (J. Bequaert, no. 458) et 31 mai 1912 (Homblé, no. 663). Obs. — Verwandt mit T. Barteri Gürke und T. eriocalyx Welw. LXXXII. Trichodesma (Borraginaceae). 162. Trichodesma Ringoeti De Wild., nov. spec. Ramis erectis ultra 30 cm longis, glabris. Foliis oppositis, sessili- bus, late ovatis, apice cuneatis, acutis; lamina 4,5—8 cm longa et 12— 37 mm lata; infra glabra, supra albido-glandulosa, non scabra; inflores- centiis terminalibus paniculatis, ramosis, plurifloris, bracteolatis, bracteolis lanceolatis vel filiformibus; pedicellis gracilibus, glabris, usque 2 cm longis; calyce glabro vel basi 1—2 glanduloso, calycis lobis acutis usque 17 mm longis et 4 mm latis; corolla rotacea albido, staminibus dorso , velutinis apice longe acuminatis. Katanga: Nieuwdorp, octobre 1912 (Ringoet, no. 6). Obs. — Diese Art ist verwandt mit T. Bequaerti De Wild., aber hat kleinere Blüten, und mit T. Droogmansiana De Wild., aber diese Art hat den untersten Teil des Blattes behaart. LXXXIII. Aristea (Iridaceae). 163. Aristea ramosa De Wild., nov. spec. Herbacea usque 60 cm alta, radicis pilosis usque 1,5 cm latis; foliis radicalibus circ. 6, linearibus, rigidis, usque 12 cm longis et 3,5 mm latis, plus minus longe vaginantibus; pedunculus erectus, paullo alatus, 2-foliatus; inflorescentiis 3, 3-floris, dua superioribus sessilibus, bracteatis, spatha usque 9 mm longa; perianthio 15—16 mm longo, lobis circ. 10 mm longis et ultra 3 mm latis. Katanga: Environs de Katentania, novembre 1912 (Homblé no. 753). Obs. — Verwandt mit A. zombensis Baker und A, Nyikensis Baker. LXXXIV, Borreria (Rubiaceae). 164. Borreria Homblei De Wild., nov. spec. Ramis erectis usque 12 cm cire, altis, breviter et subdense velu- tinis, internodiis plus minus reductis; foliis basilaribus longe lineari- filiformibus, glabris, usque 10 em longis et 0,7 mm latis, acutis, mar- gine plus minus revolutis; ramis floriferis reductis, foliis reductis usque 2,9 em longis et 2,5 mm latis; stipulis adnatis fibrillosis, ciliatis; floribus Decades novarum specierum florae katangensis. XV —XVIII. 141 terminalibus, corollae tubo gracili usque 12 mm longo, lobis 5 mm circ. longis, staminibus exsertis, antheris circ. 2 mm longis, stylo exserto. Katanga: Environs de Katentania, novembre 1919 (Homblé, no. 183). Obs. — Verwandt mit B. Hockii, aber durch die viel längeren Blátter verschieden. LXXXV. Chlorophytum (Liliaceae). 165. Chlorophytum cordifolium De Wild., nov. spec. Planta herbacea; radicis fibrosis, usque 6 mm latis; foliis inferiori- bus 4—5, voginantibus, lamina reducta max. usque 3 cm longa et 2 cm ata; foliis caulinaribus solitariis, petiolo vaginante, lamina ovato-cordata, apice acuta, 10—11 cm longa et 6—7,5 cm lata, supra et infra glabra, nervis lateralibus utrinque 10—12; pedunculo nudo; inflorescentiis com- positis, usque 7 cm longis; perianthio cire. 7 mm longo, lobis angustis circ. 1 mm latis; bracteis lanceolato-acutis, 5 mm—2 cm longis; pedi- cello circ. 9 mm longo versus medium articulato; capsula 7 mm circ. longa et lata, seminibus nigrescentibus, cire, 2 mm latis. Katanga: Environs de Katentania, novembre 1919 (Homblé, no. 766). Obs. — Verwandt mit C. Homblei De Wild., unterscheidet sich durch das einzige herzförmige Blatt. LXXXVI. Dolichos (Leguminosaceae). 166. Dolichos Homblei De Wild., nov. spec. Planta usque 50 cm alta; ramis erectis, velutinis, radicis subtuberosis usque 3 cm latis; floribus et foliis contemporaneis; foliis trifoliolatis petiolatis, petiolo usque 10 mm longo, basi stipulato, stipulis caducis ovato-lanceolatis, 8—14 mm longis et circ. 3 mm latis, longitudinaliter striatis, margine ciliatis, dorso velutinis; foliolis petiolulatis stipellatis, Stipellis linearibus, velutinis, plus minus caducis, usque 5 mm longis, ciliatis; lamina lanceolata 5,5—9 cm longa et 5—7 mm circ. lata, basi cuneata, apice late cuneata et apiculata, supra et infra velutina; floribus 2— 6 axillaribus, peduneulatis, pedunculo gracili, usque 12 mm longo, dense velutino; calyee dense velutino, tubo 3 mm circ, longo basi 2-bracteolato, bracteolis velutino-ciliatis, cire. 2 mm longis; lobis lanceo- latis vel lineari-acutis, usque 8 mm longis; corolla lutea, vexillo glabro, 12 mm circ, longo et 8 mm circ. lato, alis cire. 4 mm latis; ovario velu- tino, stylo elongato, supra recurvato et glabro, apice piloso, Katanga: Katentania, novembre 1912 (Homble, no. 743). Obs. — Ist mit D. trinervis De Wild. (Etudes Fl. Katanga, I, p. 66, tàb. XIX, fig, 1—8) nahe verwandt. 167. Dolichos katangensis De Wild., nov. spec. Radicis subtuberosis usque 7 mm crassis, ramis erectis, usque 23 cm longis, non ramosis, plus minus dense velutino-sericeis, floribus et foliis contemporaneis; foliis trifoliolatis, petiolatis, petiolo 1—9 mm longo, foliolis elliptico-linearibus, lateralibus brevioribus et leviter inaequilaterali- bus, breviter petiolulatis, petiolulo usque 2 mm longo; stipellis usque 5 mm longis, linearibus supra et infra sparse et plus minus longe velu- 112 E. De Wildeman. tinis, lateralibus 2,2—7 cm longis et 3,5—7 cm latis, terminalibüs 3,3—10 cm longis et 5—6 mm latis; stipulis plus minus falcatis, usque 15 mm longis, dorso glabrescentibus, margine ciliatis; floribus axillaribus pedunculatis, pedunculo usque 5 mm longo, velutino, apice bibracteolato, bracteolis linearibus 7 mm cire. longis, ciliatis; calyce velutino, circ. 13 mm longo, tubo 4 mm longo, lobis acutis; vexillo 20 mm longo et 11—12 mm lato, luteo; carina recurvata, alis angustis et apice circ. 2 mm latis carina paullo majoribus; ovario dense velutino-sericeo, stylo apice glabro. Katanga: Vallée de la Kapanda, décembre 1912 (Homblé, no. 1012). Obs. — Diese Art erinnert an D. esculentus De Wild., hat aber Blätter mit drei Blättchen. < 168. Dolichos Ringoeti De Wild., nov. spec. Ramis erectis, usque 50 cm longis plus minus pilosis; stipulis 7— 9 mm longis, triangulari-acutis, plus minus persistantibus, velutinis, dorso argenteatis, longitudinaliter striatis; folis 3-foliolatis, petiolo 1—20 mm longo, plus minus dense velutino, foliolis petiolulatis, petiolulo 2—3 mm longo, stipellato, stipellis linearibus, usque 4 mm longis; foliolis laterali- bus obovatis vel ellipticis, basi cuneatis apice rotundatis ve] late cu- neatis, supra glabris, infra velutinis, 3,5—7,5 cm longis et 15—28 mm latis, basi 3-nerviatis; foliolis terminalibus usque 8,5 cm longis et 3 cm latis; floribus 4—5 fasciculatis, axillaribus vel terminalibus, pedunculo reducto, pedicello brevi, velutino, cire. 3 mm longo basi uni-bracteolato, bracteolis usque 4 mm longis, bracteolis calycinalibus ovatis vel anguste- lanceolatis, extus dense velutinis, usque 4-5 mm longis; calyce 10— 11 mm longo, extus dense velutino-sericeo, dentibus longe acutis; co- rolla luteolo-viridia, vexillo circ. 22 mm longo et 15 mm lato apice plus minus emarginato; alis angustis, cire. 16 mm cire. longis et usque 3 mm latis; carina recurvata, circ. 17 mm longa; ovario velutino, stylo glabro sed ad basim velutino et ad apicem piloso; legumine dense velutino (maturo?). Katanga: Plateau de Biano, février 1913 (Homblé, no. 1268); Shin- senda, février 1912 (Ringoet, no, 389). Obs. — Diese Art steht unzweifelhaft D. Hendrickxii De Wild., aus der Gegend von Lula-Lumene (W.-Congo), nahe. 169. Dolichos saponarius De Wild., nov. spec. Planta basi tuberculata, lignosa, ramosa; ramis' erectis, ramosis, usque 1,50 m altis, velutinis, longitudinaliter striatis, foliis trifoliolatis, stipulis persistantibus, usque 10 mm longis et 2 mm latis, ovato-ellip- ticis, sparse velutinis, margine ciliatis, erectis, petiolo 2—7 em longo, breviter velutino, foliolis petiolulatis, petiolulo usque 3 mm longo, Sti- pellato, stipellis plus minus caducis, linearibus, usque 4 mm longis, ciliatis; lamina ovato-lanceolata inaequilateralia, sparse pilosa, 3—6 cm longa et 12—32 mm lata, basi rotundata, apice cuneata et apiculata; foliola terminali 8 cm longa et 4,3 cm circ. lata; floribus axillaribus vel terminalibus; pedicellis gracilibus, basi bracteolatis, breviter velutinis, circ, 7 mm longis, apice bibracteolatis, bracteolis linearibus caducis Decades novarum specierum florae katangensis. XV—XVIII. 113 usque 4—5 mm longis; calyce usque 7 mm longo; vexillo circ. 12 mm longo et 12 mm lato, alis unguiculatis 13—14 mm longis et circ. 3 mm latis; ovario brevi, stylo basi glabro apice piloso; legumine basi plus minus longe cuneato, usque 4,5 cm longo et 8 mm lato, utrinque velu- tino (maturo 2). Katanga: Vallée de Kapiri, mars 1913 (Homblé, no. 1301). LXXXVII. Pterocarpus (Leguminosaceae). 170. Pterocarpus velutinus De Wild., nov. spec. Arbor; ramis juvenilis albido-tomentosis, demum breviter tomentosis; foliis circ. 15-foliolatis, rachide usque 28 cm longo, griseo-tomentoso; foliolis oppositis vel alternis, late ellipticis, 5—7,5 cm longis et 4,5— 5—7 cm latis, basi et apice rotundatis vel basi leviter cordatis et apice emarginatis et apiculatis, breviter petiolulatis, petiolulo 5 mm cire. longo, tomentoso, Jamina supra glabra, infra dense tomentosa, inflorescentiis axillaribus, rachide tomentoso, usque 12 cm longo; floribus . . .; le- gumine breviter stipitato subcirculari, usque 19 cm lato, margine non dentato plus minus undulato supra et infra breviter omentoso et usque 3 cm crasso. .Katanga: Vallée de Kapiri, février 1913 (Homblé, no. 1116). Obs. — Eine sehr auffallende Art durch die mit kurzen Haaren bedeckten Früchte. | 171. Pterocarpus Homblei De Wild., nov. spec. Arbor; ramis breviter velutino-tomentosis; foliis cire. 14-foliolatis, imparipinnatis, rachide glabro usque 29 cm longo; foliolis ellipticis, 4,5—10 em longis et 2,6—5,7 cm latis, basi rotundatis, apice late cu- neatis, supra glabris, infra breviter velutino-tomentosis, nervis lateralibus cire. 10, petiolulatis, petiolulo usque 15 mm longo, subcrasso, glabro vel breviter tomentoso; floribus racemosis, paniculatis, rachide usque 20 cm longo plus minus ramoso, tomentoso, pedicello velutino, usque 4 mm longo, apice bibracteolato, bracteolis circ, 1 mm longis, caducis, obo- vatis, velutinis et ciliatis; calyce glabro sed margine leviter ciliato circ. 7 mm longo, dentibus irregulariter deltoideo-triangularibus, corolla lutea, vexillo longe unguiculato, apice rotundato, 7—8 mm lato, alis longe unguiculatis, carina unguiculata cire. 12 mm longa, ovario glabro stipi- tato, stipite velutino. Katanga: Vallée de Kapiri, février 1913 (Homblé, no. 1158). Obs. — Charakterisiert durch Blüten und Blatter. LXXXVII. Liebrechtsia (Leguminosaceae). 172. Liebrechtsia Ringoeti De Wild., nov. spec. Planta basi lignosa ramosa, radicibus numerosis; ramis erectis, fasci- Culatis,. breviter velutinis; foliis . . . .; inflorescentiis axillaribus, plus minus longe pedunculatis, pedunculo usque 11 cm longo; floribus 3—5- fasciculatis, breviter pedicellatis, pedicello 2—5 mm longo breviter velu- tino, apice bibracteolato, bracteolis cire. 1 mm longis, velutinis caducis; Repertorium specierum novarum. XIII. (2. IT. 1914.) 8 114 E. De Wildeman. calyce urceolato breviter velutino, usque 9 mm longo, dentibus deltoideis, subaequalibus, violaceis; vexillo extus glabro, basi unguiculato circ. 18 mm longo et 20 mm lato, alis plus minus obovatis, unguiculatis 15 mm circ. longis et 6 mm circ. latis; carina 15 mm cire, longa apice recurvata; ovario velutino, stylo elongato supra piloso, apice globuloso et dense velutino; legumine elongato usque 10 cm longo (non maturo). breviter velutino. Katanga: Nieuwdorp, Aoüt 1912 (Ringoet, no. 6). Obs. — Nahe verwandt von L. esculenta De Wild. in Etudes Fi. Katanga, I, p. 74, pl. XXV. LXXXIX. Desmodium (Leguminosaceae). 173. Desmodium Homblei De Wild., nov. spec. Ramis non erectis, juvenilis dense velutinis; foliis longe petiolatis. simplicibus, petiolatis, petiolo cire. 2,5 cm longo velutino, stipulis lan- ceolatis, sparse velutinis, margine ciliatis, acutis, usque 11 mm longis; stipellis lanceolatis circ. 5 mm longis, petiolulo 2—3 mm longo, dense velutino; lamina ovata, 18—53 mm longa et 16—32 mm lata, supra glabra vel sparse velutina infra dense velutina, margine velutina basi cordata apice obtuse acuta; nervis lateralibus utrinque circ. 7; inflores- centiis axillaribus et terminalibus, paniculatis ramosis; floribus solitariis plerumque oppositis bracteolatis, pedicellatis, pedicello gracili usque 4 mm longo breviter tomentoso, calycis lobis acutis circ. 2,5 mm longis. ciliatis, vexillo 3,5—4 mm longo apice emarginato et usque 4 mm diam.: alis cire. 4 mm longis; legumine 6—7 articulato, articulationis glabris vel sparse velutinis circ. 2,5 mm latis et 2 mm longis (maturis?). Katanga: Vallée de Kapiri, février 1913 (Homblé, no. 1139). Obs. — Verwandt mit D. polygonoides Welw., verschieden durch langere Stipellen, gróssere Blütter. XC. Aeschynomene (Leguminosaceae). 174. Aeschynomene kapiriensis De Wild., nov. spec. Basilignosa, ramis erectis, glabris, usque 1 m altis, cortice brunneo- exfoliato, plus minus ramosis, apice sparse glandulosis; foliis glabris vel rachide sparse piloso-subglanduloso, circ. 5— 7 parifoliolatis, stipulis caducis, lanceolatis, cire. 2,5 mm longis; foliolis ellipticis vel obovatis, 2—5 mm circ. longis et 1,5 mm latis, supra et infra glabris, apiculatis; inflorescentiis lateralibus vel terminalibus, paniculatis; floribus numerosis. 2—3 mm distantibus, pedicellatis, pedicello 1,5—3 mm longo, apice articulato et bibracteolato, bracteolis linearibus circ. 2,5 mm longo; ca- lyce bilabiato, corolla lutea, alis basi unguiculatis circ. 10 mm longis et 2 mm latis, violaceo-striatis, carina circ. 7 mm longa; legumine 1—2 articulato stipitato, articulationis semi-circularibus usque 7 mm longis et 5 mm latis, glabris vel rugosis. Katanga: Vallée de Kapiri, février 1913 (Homblé, no. 1268). Obs. — Diese Art gehórt zu der Gruppe Ochopodium. Decades novarum specierum florae katangensis. XV —XVIII. 115 XCI. Smithia (Leguminosaceae). 175. Smithia Ringoeti De Wild., nov. spec. Ramis lignosis erectis velutinis; stipulis persistentibus, ovato-lanceo- latis, ciliatis, usque 8 mm longis; foliis breviter petiolatis 12—14 pari- pinnatis, rachide 3—8 cm longo, velutino; foliolis ellipticis, inaequi- lateralibus usque 9 mm longis et 3 mm latis, margine denticulato- ciliatis, apice acuminatis; inflorescentiis racemosis, axillaribus; floribus pedicellatis, pedicello circ. 2,5 mm longo, basi bracteato, bracteis ovato- acutis, 5 mm circ. longis, margine ciliatis et apice bibracteatis, bracteolis lanceolato-linearibus 5—6 mm longis, ciliatis; calyce scarioso, dense velu- tino; vexillo obovato 10 mm circ. longo et 4 mm lato; alis cire. 85 mm longis et 2 mm latis, apice ciliatis; ovario velutino 8 articulato, stylo capitato, glabro. Katanga: Shinsenda, 2 mai 1912 (Ringoet, no. 9). Obs. — Scheint in die Verwandtschaft von S. Kotschii aus Sennaar zu gehören. XCIL Glyeine (Leguminosaceae). 176. Glycine Homblei De Wild., nov. spec. Basi lignosa; radicis plus minus crassis, lignosis; ramis erectis usque 1 m altis, simplicibus vel parce ramosis, internodiis plus minus elongatis, usque 12 em longis, breviter tomentosis, plus minus profunde longitudinaliter striatis; stipulis lanceolatis, angustis, usque 14 mm longis et 1 mm latis subpersistantibus; foliis trifoliolatis, petiolatis, pe- tiolo velutino, 17—37 mm longo, foliolis breviter petiolulatis, petiolulo cire, 2 mm longo, lateralibus ellipticis leviter inaequilateralibus, supra et infra velutinis, 5—14 cm longis et 2—5,8 cm latis, terminalibus obo- vatis vel ellipticis, 5—16 cm longis et 2,4—9 cm latis; inflorescentiis axillaribus vel terminalibus, paniculatis; floribus breviter pedicellatis, pedicello basi bracteolato, bracteolis linearibus, ciliatis, cire. 5 mm longis; calyce 5 mm circ. longi, basi bibracteolato, bracteolis circ. 2 mm longis; legumine plus minus elliptico, basi late cuneato, apice acuminato, usque 15 mm longo et 5 mm lato (maturo?), velutino. Katanga: Vallée de Kapiri, février 1913 (Homblé, no. 1133). Obs. — Verwandt mit G. moerensis De Wild. in Fedde, Repertorium XII, p. 294, XCIII. Mucuna (Leguminosaceae). 177. Mucuna Pesa De Wild., nov. spec. Ramis gracilibus, velutinis; foliis trifoliolatis, petiolatis, petiolo usque 19 cm longo, gracili, glabro vel basi breviter velutino; foliolis breviter Petiolulatis, petiolulo 6 mm circ. longo, stipellato, stipellis linearibus circ. 4 mm longis; foliolis lateralibus inaequilateralibus, lamina basi usque 6.5 em lata et supra 3.3 cm lata, basi rotundata, apice cuneata, infra breviter griseo-tomentosa et 12,5 cm longa; foliolis terminalibus usque 12 em lata et 12,5 cm longa, acuta; inflorescentiis dense racemosis usque 35 em longis, pedunculatis, rachide dense et breviter brunneo- tomentoso; pedicellis 5—6 mm longis breviter tomentosis, argentatis, R* 116 Wildeman: Decades novarum specierum florae katangensis. XV — XVII. bracteolatis; calyce late campanulato circ. 9 mm longo, extus dense velutino; corolla alba vel viridia, vexillo cire. 3 cm longo, elliptico 22 cm lato; alis 4 cm longis unguiculatis, stipite unilateraliter velu- tino, lamina circ. 1 cm lata; carina apice. acuta, circ, 4,5 cm longo, ovario velutino. Katanga: Vallée de Kapiri, février 1913 (Homblé, no. 1162}. Obs. — Verwandt mit M. melanocarpa Hochst. (cf. Fl. of trop. Afr. IE p. 180), XCIV. Sphenostylis ( Leguminosaceae). 178. Sphenostylis Ringoeti De Wild., nov. spec. Plante basi lignosa, ramis erectis usque 50 em altis, ramosis, adultis non velutinis, longitudinaliter striatis, foliis et floribus non contempo- raneis, foliis trifoliolatis, stipulis ovatis, glabris usque 3 mm longis et 1,5 mm latis, petiolo 3—4 cm longo, glabro vel sparse velutino, foliolis breviter petiolulatis, petiolulo circ. 2 mm longo, breviter velutino, sti- pellato, stipellis circ, 2 mm longis et 1 mm latis, apice plus minus ob- tusis; lamina ovata, basi rotundata, apice cuneata, 2,5—4,5 cm longa et 17—23 mm lata, supra et infra glabra vel sparse pilosa; inflorescentiis axillaribus circ. 10-floris, pedunculatis, pedunculo usque 11 em longo, glabro; floribus luteo-violaceis pedicellatis, pedicello usque 6 mm longo, basi bracteolato; calyce glabro circ. 5 mm longo, lobis rotundatis, ciliatis. basi bibracteolata, bracteolis plus minus caducis, circ. 2 mm longis; vexillo glabro, cire. 15 mm longo; alis unguiculatis circ. 14 mm longis et 2,5 mm latis; carina recurvata, circ. 14 mm longa; ovario glabro, stylo glabro, stigmate margine ciliato. Katanga: Nieuwdorp, 29 aoüt 1912 (Ringoet, no. 4). XCV, Baphia (Leguminosaceae). 179. Baphia Bequaerti De Wild., nov. spec. Arbor, ramis cortice adulto glabro-fissurato; foliis apice ramulorum congestis; stipulis . . caducis; petiolis 2,5—5 cm longis breviter et leviter tomentosis; foliolis solitariis basi rotundatis, plus minus coriaceis, infra sparse velutinis, supra glabris, apice rotundatis, emarginatis vel obtuse cuneatis; calyce basi 2-bracteolato, bracteolis caducis usque 5 mm longis; corolla alba, vexillo cire. 12 mm longo et 13 mm lato, alis circ. 1 cm longis; ovario velutino; legumine acuto, circ. 13,5 cm longo bre viter et dense tomentoso pedunculato, pedunculo usque 2,3 cm longo, basi angustato apice 22 mm circ. lato. Katanga: Elisabethville, 24 avril 1912 (J. Bequaert, no. 340). Obs. — Diese Art ist mit B. Ringoeti nahe verwandt. 180. Baphia Ringoeti De Wild., nov. spec. Arbor; ramis adultis cortice fissurato, glabris, juvenilis velutinis; foliis sparsis, petiolatis, petiolo 3,5—5,5 cm longo, stipulatis, stipulis linearibus usque 13 mm longis et 1,5 mm latis, dense tomentosis; foliolis solitariis basi rotundatis, plus minus coriaceis, supra et infra dense tomentosis, apice rotundatis velleviter emarginatis et apiculatis; floribus Fr. Kränzlin: Novitiae quaedam Bolivianae. 117 axillaribus, pedicellatis, pedicello velutino usque 4 cm longo; calice basi bracteolato, bracteolis caducis, dense pubescentibus, 6—8 mm longis; calyce 12—13 mm longo, spathaceo, extus dense tomentosis, intus glabro; corolla alba, vexillo unguiculato apice emarginato, 129 mm circ. lato et 14 mm longo; alis circ. 16 mm longis et 4 mm latis, unguiculatis; carina cire, 15 mm longa, recurvato; ovario dense et sublonge velutino, stylo apice recurvato, glabro: | Katanga: Nieuwdorp, 16 octobre 1912 (Ringoet, no. 1). Obs. — Sehr auffallend durch die Behaarung der Blätter. XXXI. Novitiae quaedam Bolivianae. Von Fr. Kränzlin. (Originaldiagnosen.) 1. Spigelia Herzogiana Krünzl, nov. spec. Perennis et interdum suffruticosa, ramulosa, ramis procumbentibus, ascendentibus. Caules ramique plus minus scaberuli, obscure tetragoni, ferrugineo-lepidoti, 15 ad 25 cm longi. Foliorum internodia 2,5 cm ad 6 em longa, folia in inferioribus partibus plantae opposita, supra semper quaterna, sessilia, stipulis saepissime obsoletis, ubi adsunt minutissimis rotundatis praedita, oblonga v. oblongo-lanceolata v. elliptica, plerumque obtusa, rarius obtuse acutata, supra sub lente minute pilosa, subtus praecipue in nervis glanduloso-pilosa, margine ciliata, 4 ad 7,5 em longa, 1,8 ad 3 cm lata. Racemi singuli, rarius bini, stricti v. apice leviter curvuli, 10- ad 20-flori, secundiflori, exeunte anthesi ad 12 cm longi, bracteae minutae, lineares, pedicellos brevissimos vix aequantes, Calycis basin usque fissi segmenta linearia, longe acuminata, 4 mm longa. Co- rolla recta v. vix curvula, infundibuliformis, in medio vix v. non inflata, lobi inter se subaequales, trianguli, obtusi, tota corolla 1 v. 1,2 em longa, lobis 9,5 mm longis et latis, alba, in nervis extus et praecipue in mar- £ine loborum rubella. Stamina in media corolla inserta. — Fl. Decembri. Bolivia. An felsigen Abhängen der Caipipenditiiler im Schatten von Sträuchern in 1000 m ü. d. M. (Herzog no. 1229!); im Walde zwischen Camatindi und Buenavista in 700 m ü. d. M. (Herzog no. 1168!), Eine vielleicht nicht ganz einwandfreie Art aus der unmittelbaren Verwandtschaft von Sp. pucilla Martius und Sp. pauciflora Benth. Den Diagnosen des Prodromus nach ist sie mit keiner dieser beiden identisch, in allen Teilen grösser, mit viel stärkerer Behaarung und längeren, reicheren Blütenständen. Einen luxurianten Eindruck machen die sámt- lichen mir vorliegenden Exemplare beider Standorte durchaus nicht, no. 1229 sogar eher den einer kleinen Struppigen Staude. Von einer bauchigen Auftreibung der Blumenkronróhre, welche Bentham für Sp. 118 Fr. Kränzlin. pusilla erwühnt, fand ich kaum eine Andeutung. Trotz aller dieser Ab- weichungen bleibt die Ahnlichkeit eine grosse. 2. Zephyranthes Pseudo-Colchicum Kränzl., nov. spec. (Pyrolirion.) Bulbi 4 ad 5 cm longi, 3 ad 4 cm crassi, in collum ad 3 cm longum angustati, cataphylla quaedam sicca tenuissima, hyalina gignentes. Folia propria sub anthesi nulla, inveniuntur rudimenta linearia et inter cata- phylla primordia juniorum. Flores semper singuli, ovarium brevissime peduneulatum v. sessile, bulbo ipsi insidens. Perigonii tubus tenui- cylindraceus, 8 ad 9 cm longus, deinde in segmenta 6 oblongo-lanceo- lata, acuta, paulum ringentia divisus, omnia 6 lateritia, intensius punctu- lata, 3 cm longa, 8 ad 10 mm lata. Stamina aequilonga, filamenta e basi latiore angustata, circ. 1 cm longa, antherae magnae. Stylus lon- gissimus, perigonium subaequans, antheras paulum superans, stigma capitatum, manifeste trilobum, grosse papillosum, — Fl. Novembri, Bolivia. Auf steinigem Boden der Cerro de Onero in 3950 m ü. d. M. (Herzog no. 2524!), Der Vergleich mit unserem Colchicum ist der einzig mögliche, um den Habitus zu veranschaulichen. Die Verwandtschaft nach den ein- zelnen Merkmalen der Blüte ist am ehesten in der Gegend von 4. aurea Baker und den kleinen subordinierten Arten (Z. flava Baker und flammea Baker) zu suchen. Ob die Gattung Zephyranthes im Sinne der Bakerschene Monographie aufrecht zu erhalten ist, oder ob und welche der früheren Gattungen in integrum zu restituieren sind, das sind Fragen, über welche mich zu äussern ich für jetzt ablehne. Da die Pflanze ziegelrote Blüten hat, so denkt man zunächst an Amaryllis flammea Ruiz & Pavon (Z. flammea Baker), diese Art soll aber „just like Z. aurea“ sein und das stimmt höchstens für die Blüte in ihren allgemeinsten Merkmalen. — Man könnte vielleicht auch an Beziehungen zu Haylockia Herb. denken, aber bei dieser Gattung sind die beiden Staminalkreise verschieden hoch inseriert und die drei Narben sind bis zur Basis frei, Merkmale von hohem Wert für die Unterscheidung von äusserlich oft so ähnlichen Pflanzen. 3. Zephyranthes viridi-lutea Kränzl. (Euzephyranthes.) Bulbi globosi 4 cm diam. in collum 3 cm longum attenuata. Folia sub anthesi nulla, scapi sine flore ad 35 cm alti, uniflori, spatha brevis 2 em longa, nitida, alba. Ovarium sessile, apice crassius quam basi, 2 cm longum, tubus perigonii brevissimus, vix 4 mm longus, segmenta lanceolata, acuminata, 4,5 cm longa, 6 v. 7 mm lata, sepala extus ex- cepto margine luteo - viridia, intus lutea, petala lutea, linea mediana viridi praedita, paulo latiora, squamulae in perigonio nullae. Stamina paulum supra basin perigonii inserta, filamenta circ. 1,3 cm ad 1,5 cm longa, antherae contortae, stylus cum stigmatibus 4 cm longus, stigmata fere 1 cm longa, spathulata, valde papillosa, stamina et stylus lutea. Capsula mihi non visa. — Fl. Novembri. Bolivia. In der Felsheide bei Teneria in 3000 m ü. d. M. (Herzog no. 2486!). Novitiae quaedam Bolivianae. 119 . Die Dimensionen der Blüten habe ich nach dem grössten der drei vorhandenen Exemplare angegeben; die des kleinsten Exemplars waren wesentlich kleiner. Die Längenverhältnisse der drei Blüten waren von der Basis des Ovariums bis zur Spitze der Segmente 4 cm, 6,8 cm und 1,6 cm. Die Dimensionen der Zwiebel sind nach der einzigen vor- handenen, der des kleinsten Exemplars, gemessen; sie sind demnach wohl gelegentlich wesentlich grósser. Im ganzen Aufbau hat die Pflanze den herkómmlichen Habranthus- Typus, aber durchaus sitzende Blüten, keine ,scales“ im Schlunde der Blüte und eine Farbe, welche an die unserer Tulipa silvestris L. erinnert. Ich habe nicht vermocht, sie mit einer bisher beschriebenen zu identi- fizieren. Durch die gelbe Faibe erinnert sie etwas an Z, Andersoni Baker, aber erstlich stimmt auch diese nicht ganz und von da aus sind alle anderen Merkmale vóllig verschieden. 4. Sisyrhinchium pictum Kränzl., nov. spec. Radices mihi non visae, certe tenues. Caules tenuissimi, basi teretes, supra potius angulati quam ancipites, omnino aphylli, glabri, inflores- eentiam usque + 20 cm longi, laete virides v. glauci. Folia omnia ba- silaria, linearia, tenuissima, margine scabra, ad 14 cm longa, 1 mm lata. Inflorescentiae sémper singulae, folio lineari, ipsi aequilongo v. duplo longiore, 2,5 ad 4 em longo, margine scabro superatae, bracteis extus spathis 2 paleaceis, 1,5 cm longis, lanceolatis, acutis, intus bracteis hyalinis praeditae, flores ad 6, succedanei, adsunt enim flores vix evo- luti (et forsan alabastra) cum capsulis jam maturis in una eademque in- florescentia. Pedunculi florum ad 1 em longi, ipsi et ovaria semiglobosa, sub anthesi 2 mm longa, longe albido-setosa. Sepala lanceolata, longe acuminata, cristata, petala oblonga, supra retusa v. emarginata, in sinu longe setosa, omnia 1 cm ionga, lutea, violaceo-venosa. Filamenta in tubum tenui-cylindraceum, 3 mm longum, densissime setosum connata, antherae brevissimae, sessiles. Capsula globosa, pilosa, 5 mm diam. — Fl. Martio. Bolivia, Auf Wiesen des Gipfels über Vallegrande in 2550 m ü. d. M. (Herzog It. II, no. 1844). Eine Art mit mancherlei Anklängen an drei bis vier andere, aber von allen teils durch die Blütenfarbe, teils durch die Filamentsáule, teils durch die Behaarung und sonst verschieden. Ich hätte die Pflanze ohne Weiteres für 8. trinerve Baker erklärt, wenn nicht in der Bakerschen Diagnose jede Andeutung über die sehr seltsame Behaarung fehlte und nicht Baker gerade dieses Merkmal stets, wo er sonst vorkommt, er- wähnt hätte. S. setaceum Klatt hat eine behaarte Filamentróhre, aber "osenrote Blüten und die Kapseln sind „very small“, während sie hier die durchschnittliche Grösse haben. 5. Sisyrhinchium praealtum Kränzl., nov. spec. Radices densae, crassiusculae, planta dense caespitifica. Folia an- guste linearia, numerosa, omnino graminea, longe acuminata, 40 ad 60 cm longa, 7 ad 8 mm lata, valde nervosa. Scapi apicem usque simplices, 120 Dr. E. Rosenstock. aphylli, medium circ. usque teretes, deinde sensim applanati, compressi, alati, eum inflorescentia et spatha apicali 80 ad 100 em alti, racemi 3 ad 4-flori, spatha altera (exterior) basi amplexicaulis, superne producta. linearis, longe sensimque acuminata, 12 ad 15 cm longa, flores plus duplo superans, altera (interior) multo brevior, circ. 5 cm longa, pedi- celli 4 ad 5 cm longi, tenues, ovaria 5 mm longa. Sepala petalaque vix diversa, oblonga, obtuse acutata, valde ringentia, 1,7 cm longa, sepala 3 ad 4 mm, petala 5 mm lata, omnia lutea, unicoloria mihi visa. Sta- mina brevia, filamenta et antherae subaequilonga, circ. 4 mm longa. Flores sub anthesi 3 cm diam. — Fl. Junio. Flora von Peru. Provinz Andahuaylas, Dpto. Apurimac. Höhen zwischen den Tälern der Flüsse Pincos und Apurimac, — Hohe mit Krüutern vermengte Grassteppe. Geogr. Br. 13° 20’ bis 13° 30' in 3500 bis 3600 m ü. d. M. (Weberbauer 2, sérié [beginnt mit 5200] no. 5862!). Eine Art aus der Verwandtschaft des sehr polymorphen Sis. gramini- folium Lindl, aber in allen Teilen wesentlich grósser und mit einem äusseren Blatt der Spatha von mindestens 12 cm, meist 15 em Länge. Ich wage nicht, die Lindleysche Art dureh solche abweichenden Formen noch mehr zu überlasten als sie ohnehin ist. XXXII. Filices extremi orientis novae. Von Dr. E. Rosenstock, Gotha. (Originaldiagnosen.) 1. Gleichenia chinensis Rosenst., nov. spec. Mertensia; foliis amplis, 7—8 m longis, supra laete viridibus, subtus glaucescentibus, coriaceis, subglaberrimis, 1-furcatis, ramis pinnato-pin- natifidis; pinnis primariis elongato-lanceolatis, c. 1—2 m longis, 30— 40 em latis, pinnatis; pinnis secundariis numerosis, alternis, recte patentibus seu incurvatis, lineari-lanceolatis, acuminatis, ad 25 cm longis. 3 cm latis, profunde pinnatifidis; segmentis recte patentibus seu su- perioribus suberectis, linearibus, obtusis, apice exciso, ad 12 mm longis. 2 mm medio latis, supra glaberrimis, subtus leviter tomentosis, basalibus ceteris conformibus et subaequalibus; stipitibus rhachibusque tereti- bus, olivaceo-viridibus, paleis membranaceis, pallide ferrugineis, lineari- lanceolatis, dense ciliatis, ad !/; cm longis, vix 1 mm latis, patentibus dense vestitis, postice demum subnudescentibus et leviter asperulis: gemmis paleis similibus densissime obtectis pinnisque adventiciis, pin- nato-pinnatifidis, 3—4 cm longis cireumdatis; costis primariis sub- teretibus, leviter bilineatis, olivaceis, paleis jam descriptis similibus, sed minoribus et longius ciliatis, minimisque ciliato-dilaceratis utrinque dense obtectis; costis secundariis supra paleolis minutis, ciliato-laceratis, stellato-piliformibus tomentosis, subtus cum nervis et parenchymate Filices extremi orientis novae. 121 paleolis similibus rufis adspersis, serius nudescentibus, stramineis, glabris, nitidis; nervis lateralibus profunde furcatis, infra prominulis; soris sporangiis 3 rarius 4 compositis; sporis tetraédricis. China: Kuy-tcheu, Pin-fa; Nov. 1912, leg. P. Cavalerie no. 3860. Die nahestehende G. arachnoides Mett. unterscheidet sich durch dicht anliegende, eifórmige und breitlanzettliche, harte kastanienbraune Sehuppen des Stiels und der Rhachis, sehr dichten, aus Haarfilz und breiten, lanzettlichen Schuppen gebildeten Überzug der Blattunterseite, tiefer geteilte Fiedern 2. Ordnung und nicht eingeschnittene Segmentspitzen. 2. Pteris semipinnata L. f. subaequilatera Rosenst., nov. form, Forma pinnis utrinque regulariter pinnatifidis. China: Kuy-tcheu, Pin-fa-et Gan-chuen, 25. VIII. 1902 et XII. 1912, leg. P. Cavalerie no. 315 p. — Corea: Quelpaert ad cascadam Honguo, 28. VI. 1910, leg. P. Taquet no. 3676. — Japonia: Awan, in monte Kiyo- sumi, 12. VIII. 1909, leg. Dr. Sakurai no. 132. — Yugashima in Idzu, sub cascadam, X. 1912, leg. P. Faurie no. 33 p. (Pteris Fauriei Chris t.) 3. Pteris semipinnata L. f. inaequilatera Rosenst., nov. form, (? f. ty- pica Linnaei). Forma pinnis latere anteriore integris seu lobis paucis, irregularibus praeditis, China: Kuy-tcheu, Pin-fa et Gan-chuen, XII. 1912, leg. P. Cavalerie no. 315 p. — Yunnan, in faucibus Tchong-chan, 9. XII. 1907, leg. P. Dueloux s. w. — Corea: Quelpaert in rupibus pr. cascadam Honguo, 15. I. 1910, leg. P. Taquet no. 3664. — Japonia: Nippon, Yugashima in Idzu, sub cascadam, X. 1912, leg. P. Faurie no. 33 p. (Pteris Fauriei Christ). 4. Pteris dispar Kze. f. subaequilatera Rosenst., nov. form. (f. typica Kunzei). Forma pinnis utrinque regulariter pinnatifidis. China: Kuy-tcheu, Pin-fa, X. 1912, leg. P. Cavalerie no. 2891 p. — Corea: Quelpaert, in petrosis secus torrentes, X. 1906, leg. P. Faurie no. 95. — ib. VIII. 1907, leg. P. Faurie no. 2059. — Japonia: Nippon, Shima i Toba, 11. VIII. 1911, leg. Dr. Sakurai no. 133. 5. Pteris dispar Kze. f. inaequilatera Rosenst., nov. form. Forma pinnis latere anteriore integris seu lobis paucis, irregularibus praeditis. - China: Kuy-tcheu, Pin-fa, X. 1912, leg. P. Cavalerie no. 2891 p. — Corea: Quelpaert in sepibus, sub rupibus pr. cascadam Honguo, 15. XII. 1909, leg. P. Faurie no. 3533. P. semipinnata L. und P. dispar Kze. halte ich für zwei völlig ver- schiedene und leicht zu unterscheidende Arten. Erstere besitzt breitere Segmente (am breitesten in P. Fauriei Christ), hellere Farbe, besonders der Achsen, und die Nerven endigen bei ihr am Grund der Zähne oder in diesen, treten aber nicht als Stachelspitze hervor. Bei letzterer sind die Segmente schmäler, die Achsen braun und die Nerven endigen als Stachelspitze der Zähne. Die beiden oben unterschiedenen Formen sind 122 Dr. E. Rosenstock. nach den angeführten Fundorten ziemlich gleich háufig und finden sich wohl auch auf demselben Rhizom. 6. Plagiogyria adnata (Bl.) var. distans Rosenst, nov. var. Varietas laminis infra apicem linearem integrum plerumque citius angustatis, pinnis superioribus tantum basi conjunctis, inferioribus ac medialibus distantibus, basi anteriore non adscendente, sed contracta ses- silibus a typo diversa. China: Kuy-tcheu, Pin-fa et Kuy-yang, X. 1912, leg. P. Cavalerie no, 2bis p, 7. Plagiogyria adnata (Bl. var. angustata Rosenst., nov. var. Varietas laminis elongato-lanceolatis, angustis, 60—70 cm longis, 5—8 cm latis, pinnis c. 40 utrinque. sinubus angustis interstinctis, superioribus in apicem serratum sensim transeuntibus a typo diversa. China: Kuy-tcheu, Pin-ta (Pai-he-hin). X. 1912, leg. P. Cavalerie no. 3392 p. 8. Asplenium subspathulatum Rosenst., nov. spec. Thamnopteris; stipitibus fasciculatis, 1 em fere longis, in sicco applanatis, rufis, paleis membranaceis, ferrugineis, paucis, 6 mm longis, 1!// mm latis basi vestitis; laminis simplicibus, membranaceis, gla- berrimis, ad 40 cm vel paullo plus longis, 6 cm latis, strictis vel sub- faleatis, elongato-obovatis, in apicem c. 12 mm longum, cuspidatum ex- currentibus, deorsum in stipitem brevissimum sensim angustatis, margine breviter et irregulariter repando, anguste recurvato; costa mediana superne nigra, vix elevata, subtus cum lamina concolori, prominente; nervis sub angulo 70° decurrentibus, plerisque furcatis, linea continua submarginali conjunctis, in lamina media c. !°/,, mm prope marginem inter se distantibus; soris linearibus, prope costam oriuntibus, paullo ultra mediam laminae dimidiatae productis, dimidiam .superiorem laminae solum occupantibus; indusiis firmis, latis, griseis. China: Kuy-tcheu, Gan-chuen, 1912, leg. P. Cavalerie s. n. Die Gestalt des Blattes ist fast spatelfórmig, der Übergang vom breiteren, oberen Teil zum schmiileren, unteren vollzieht sich jedoch weniger schroff, als bei A. spathulatum Bak. und A. Grevillei Wall. 9. Asplenium saxicola Rosenst., nov. spec. Euasplenium; rhizomate breviter repente, paleis c. 4 mm longis. ‘lg mm latis, atrobrunneis, anguste lanceolatis, subulato-acuminatis, in- tegerrimis vel ciliis solitariis, raris instructis vestito; stipitibus ad 20 em longis, 2 mm fere crassis, badiis, paleis iis rhizomatis similibus, sed crebrius ciliatis (deorsum densius) adspersis; laminis ad 15 om longis, 4!/ cm latis, lineari-oblongis, breviter acuminatis, coriaceis, sub- glaberrimis vel paleolis paucis, fibrillosis subtus adspersis, pinnatis; pinnis c. 12 utrinque, patentibus, inferioribus oppositis, ceteris alternis, petiolatis, e basi inaequali, superiori truncata, inferiori anguste cuneata trapezioideis vel deltoideo-rhombeis, acuminatis, rarius obtusis, inferiori- bus ac medialibus ad 3 em longis, 12 mm basi latis, irregulariter inciso- lobatis, superioribus subintegris; lobis paucis, obovato-truncatis, antice Filices extremi orientis novae. 123 grosse dentato-crenatis, lobo antico basali interdum libero, maximo, c. !/, em longo, ?/, em lato; rhachibus deorsum badiis, sursum virides- centibus; nervis flabellatis, utrinque prominulis; soris e costa usque ad marginem productis, totam faciem inferiorem complentibus; indusiis linearibus, albido-brunneis, firmis. China: Kuy-tcheu, inter Tcheu fong et Hin-y-fu, ad saxa, VI. 1912, leg. P. Cavalerie no. 3852. Die Art steht nach der Beschaffenheit der sori dem 4A. adiantoides (L. nahe, unterscheidet sich aber durch kürzere, grobgelappte Fiedern, dichtere Nerven u. a. 10. Asplenium varians Hk. et Grev. var. Sakuraii Rosenst., nov. var. Varietas statura minore, foliis (stipite c. 2 cm longo incluso) ad #7, cm longis, 12 mm latis, pinnis plerumque 1—3, trilobis, raro sub- pinnatis, indusio latissimo, rhachibus ad basin pinnae medialis saepissime gemmiferis a typo diversa; forsan species propria: Asplenium Sakuraii. Japonia: Sogami in monte Tanzawa, ad rupes, 28. VIII. 1911, leg. Dr. Sakurai s. n. 11. Asplenium longkaénse Rosenst., nov. spec. . Euasplenium; rhizomate erecto, paleis sordide brunneis, Janceolatis, breviter acuminatis, integerrimis, c. 4 mm longis, ?/, mm basi latis apice obtecto; stipitibus fasciculatis (3—5), subflexuosis, griseo-viridi- bus, deorsum nitido-castaneis, c. 20 cm longis, 1 mm vel paullo ultra crassis, ut tota planta glaberrimis; laminis deltoideo-ovatis, breviter acuminatis, tenuiter herbaceis, laete viridibus, tripinnatis, 17 cm fere longis et latis; pinnis primariis c. 4 utrinque infra apicem pinnati- fidum, alternis, subrecte patentibus, petiolatis (petiolis inferiorum c. 1 cm longis) basalibus maximis c. 9 em longis, 6 cm latis, e basi inaequali, posteriore rotundato-excisa, deltoideis, breviter acuminatis, infra pinnatis, Sursum pinnatifidis, ceteris gradatim diminutis et simplicioribus, summis subintegris, trapezio-ovatis, margine inciso-dentatis; pinnis secundariis €. 3 utrinque, pinnis I. o. similibus, sed obtusis, basalibus c. 81/9 cm longis, 2!|, cm latis, 1—2 pinnulas liberas gerentibus, apice trilobo vel integro; lobis cuneatis, ovatis, basi integra excepta obtuse denticulatis; venis loborum flabellatim pinnatis, ramis ante marginem desinentibus, dentes vix intrantibus; soris obliquis, linearibus, subflabellatis, maximis ad 6 mm longis; indusio lineari, membranaceo, albidulo. China: Kuy-tcheu, Gan-chuen, Long Ka, ad rupes, XII. 1910, leg. P. Cavalerie no. 3773. ; Diese Art gleicht habituell dem brasilischen Asplenium Martianum ©. Chr. i, ist jedoch bedeutend kleiner und ihre Spreite verhältnis- mässig kürzer. 12. Athyrium monticola Rosenst., nov. spec. Euathyrium; rhizomate repente, '/j cm fere crasso, radicibus cre- berrimis, ramulosis, tenacibus obtecto paleisque ferrugineis, anguste lanceolatis, 5 mm fere longis, 1 mm latis apice vestito; stipitibus con- fertis, ad 20 cm longis, 1 mm fere crassis, basi flexuosa, nigricante, 124 Dr. E. Rosenstock. sursum eum rhachibus stramineis, paleis paucis, linearibus, brunnes- centibus, nitidis, c. 3 mm longis adspersis; laminis deltoideo-oblongis, breviter acuminatis, ad 30 cm longis, 10-12 cm latis, herbaceis, laete viridibus, in sicco nigricantibus, glaberrimis, bipinnato-pinnatifidis vel subtripinnatis; pinnis primariis c. 14 utrinque infra apicem pinnati- fidum, erecto-patentibus, petiolatis (petiolis ad 1 cm longis), inframediali- bus maximis, ad 10 em longis, 4 cm latis, e basi paullisper contracta oblongo-lanceolatis, breviter acuminatis, basalibus proximis paullo bre- vioribus, c. 4 cm ab iis remotis; pinnis secundariis c. 10 utrinque infra apicem pinnatifidum, recte patentibus petiolatis, e basi truncata, subaequali ovato-vel deltoideo-oblongis, obtusiusculis, profunde pinnati- fidis vel inferioribus subpinnatis, ad 2!/, cm longis, 1 cm vel paullo plus latis; segmentis (vel pinnis tertiariis) linearibus,. obtusis, ad- natis, inciso-crenatis vel apice breviter denticulatis; nervis in segmentis pinnatis, nervis lateralibus furcatis vel simplicibus; soris ramo an- tico prope basin insidentibus, subrotundatis, costis secundariis approxi- matis; indusiis plerisque squamiformibus, vel ovalibus vel reniformibus, antice fimbriatis. China: Yunnan, Tong-tchuan, in pascius montium aridis, calcareis, 2700 m alt., IX. 1910, leg. P. Maire s. n. Von Athyrium spinulosum Milde, dem es in der Gestalt der Fiedern 1. und 2. Ordnung gleicht, durch verlüngerte Blattspreite und gekerbte oder nur kurz gezühnte Segmente verschieden. Auch stehen die Blatter dichter und an dickerem Rhizom und die Schuppen sind viel schmäler als die des A. spinulosum. 13. Athyrium Clarkei Bedd. var. membranacea Rosenst., nov. var. Varietas stipitibus rhachibusque tenuibus, textura membranacea, laminis majoribus, stipite c. 10—20 cm longo excluso ad 60 cm vel ultra longis, 18 em latis, pinnulis utrinque profundius (ultra mediam) incisis 3 typo diversa. e China: Kuy-tcheu, Pinfa, prope rivulos sub arboribus, X. 1912, leg. P. Cavalerie no. 1566. 14. Athyrium iseanum Rosenst., nov. spec. Euathyrium; Stipitibus c. 10 cm longis, tenuibus, viridibus, subtus sordide stramineis, basi paleis membranaceis, anguste lanceolatis, fibril- loso-acuminatis vestitis, sursum nudis vel paleolis paucis subadpressis adspersis; laminis c. 21 cm longis, 14 em latis ovato- vel ovali-ob- longis, herbaceis, utrinque viridibus; infra glaberrimis, supra ad costas costulasque venasque setuligeris (setulis costarum 1!/, mm fere longis. flaccidulis), obscure viridibus, bipinnato-pinnatifidis; pinnis primariis c. 17 infra apicem brevissimum pinnatifidum, suberectis, breviter petio- latis, medialibus vel inframedialibus maximis ad 7 cm longis, 24, em fere basi latis, e basi subaequali lanceolatis, acuminatis, pinnatis, in- ferioribus deorsum paullo decrescentibus, superioribus sursum cito dimi- nutis; pinnis secundariis ad 12 utrinque, basalibus anterioribus maximis ad 15 mm longis, 7 mm basi latis, e basi inaequali, anteriore Filices extremi orientis novae. 125 truncata, costae parallela, posteriore cuneata oblique oblongis, obtusis, inaequilateris, latere anteriore adaucto, lobo basali anteriore producto, fere ad costam usque pinnatifidis; lobis 4—5 utrinque e basi cuneata oblongis, acute dentatis; rhachibus costisque tenuibus, viridibus, nervis in lobis pinnatis furcatisve; soris in lobo basali anteriore ad 5, in ceteris 1— 3, costulis approximatis, plerisque lineari-oblongis, paucis (4—5 pro pinnula) athyrioideis; indusiis firmis dilute brunneis. Japonia: Ise, in silvis profundis, 17. VIII. 1913, leg. Dr. Sakurai no. 42. Die zur nigripes-Gruppe gehörige Art unterscheidet sich von der ihr am nächsten stehenden var. dissecta Moore durch längere und dichter stehende setae der Blattoberflüche, grössere Zahl von sori in den Fieder- appen (bei var. dissecta stehen die sori in nur 1 Reihe zu beiden Seiten der costa, nur im basalen Ohr finden sich zuweilen 1— 4), ferner durch nur lineare oder ovale, nicht auch gekrümmte sori, schwächere Achsen und dunklere Blattfarbe. Athyrium setiferum C. Chr. i. ist ausser anderem dureh ungeóhrte Fiedern 1. Ordnung verschieden. 15. Athyrium Mairei Rosenst., nov. spec. Eualhyrium: rhizomate erecto, paleis rufis subulatis, 12 mm fere longis dense obtecto; stipitibus conferto-fasciculatis, basi paleaceis, sursum nudis, glaberrimis, ochraceo-stramineis, ad 20 mm longis, vix 2 mm medio crassis; laminis e basi subtruncata, paullo angustata elongato-oblongis, acuminatis, c. 35 cm longis, 16 cm latis, bipinnatis, laete viridibus, chartaceis, glaberrimis; pinnis c. 25 utrinque infra apicem pinnatifidum, subapproximatis, sessilibus, lineari-oblongis, acu- minatis, medialibus maximis c. 10 cm longis, 1!⁄ cm latis, infimis c. 5 cm longis; pinnulis c. 16 utrinque, remotiusculis, breviter petiolatis, trapezioideo-ovatis, obtusis, subauriculatis, grosse denticulatis; nervis in auricula pinnatis, ceteris furcatis vel simplicibus; soris ad 3—4 utrinque prope costulam oriuntibus, 2 mm fere longis, linearibus; indusio ochra- ceo, firmo, integro, persistente. China: Yunnan, in valli Long-Ky, ad pedem saxorum humidorum, 900 m alt., XI. 1912, leg. P. Maire s. n. Der Farn besitzt habituelle Ahnlichkeit mit mittelgrossem Polystichum aculeatum und steht dem Athyrium Delavayi Christ nahe, das sich durch schwarze Rhizomsehuppen, sitzende und in grósserer Anzahl vorhandene Fiederchen, kürzere und eifórmige sori, abfallenden Schleier u. a. unter- Scheidet. 16. Athyrium multifidum Rosenst., nov. spec. Euathyrium, stipitibus c. 90 em vel ultra longis, !/; em supra basin crassis, stramineis, nitidis, subglaberrimis; laminis ad 90 cm longis, 50 em basi latis, oblongo-lanceolatis, acuminatis, subrigide her- baeeis, rhachibus costisque sparse et minute glandulosis exceptis gla- berrimis, supra saturate viridibus, subtus pallidioribus, tripinnatis; Pinnis primariis c. 20 utrinque, alternis, brevissime petiolatis (petiolis haud ultra 8 mm longis), erectis, lineari-lanceolatis, longe acuminatis, 126. Dr. E. Rosenstock. basalibus maximis ad 40 em longis, 10 cm latis, a proximis c. 10 cm distantibus; pinnis secundariis petiolis 11/, mm longis, decurrenti- alatis insidentibus, lanceolatis, longe acuminatis, inframedialibus c. 7 cm longis, 1!/, em latis, usque ad alam angustam pinnatifidis vel pinnatis; pinnis tertiariis vel segmentis infra apicem pinnatifidum ad 10, patentibus, subpetiolatis, remotiusculis, e basi inaequali, superiore sub- recte truncata, auriculata, inferiore cuneatim angustata oblongis, acutis vel obtusiusculis, inciso-lobatis, antice dentatis, leviter hyalino-marginatis, ad 1 em longis, 4 mm latis; lobis dentibus 1—2 instructis vel inte- gerrimis; nervis loborum plerisque furcatis, basalium subpinnatis; soris costulae approximatis, basalibus athyrioideo-curvatis, ceteris ovalibus; in- dusio firmiusculo, eroso-ciliato. Japonia: Aomori in basi Iwagisan, 1X. 1912, leg. P. Faurie no. 100 p. Die Art steht dem Athyrium umbrosum A. Br. nahe, von dem sie sich jedoch u. a. durch die Beschaffenheit des Schleiers und die Gestalt der Fiedern leicht unterscheidet. Der Schleier des A. umbrosum ist allantodioid und die Fiedern sind kürzer und breiter. 17. Athyrium multifidum Rosenst. var, latisecta Rosenst., nov. var. Varietas textura firmiore, pinnis secundariis obtusiusculis, profunde pinnatifidis nec pinnatis, segmentis confertioribus, obtusis, dentibus la- tioribus instruetis, axibus glaberrimis a typo diversa. In eodem loco cum typo collecta. 18. Athyrium multifidum Rosenst. var. Sakuraii Rosenst., nov. var. Varietas laminis tripinnato-pinnatifidis, pinnis tertiariis acutis, ultra mediam lobatis, facie superiore pilis brevibus albidis vestita a typo diversa. : Japonia: Iwashiro in Ase, 13. VIII. 1911, leg. Dr. Sakurai s. n. 19. Athyrium multifidum Rosenst. var. soluta Rosenst., nov. var. Varietas textura membranacea, laminis crebre tripinnatis, pinnis IL. et III. ordinis remotis, pinnis III. ordinis non auriculatis, dentibus angustioribus instructis a typo diversa. An species propria: Athyrium solutum. Japonia: Nippon, Azamushi, XI. 1911, leg. P. U. Faurie no. 14. 20. Diplazium japonicum Thbg. var. latipes Rosenst., nov. var. Varietas pinnis basalibus valde elongatis a typo diversa. Dimen- siones: stipes 25 cm longus, lamina c. 20 cm longa, basi 6!/, cm lata, supra basim 4 cm lata. Japonia: Tokyo, 18. IX. 1912, leg. Dr. Sakurai s. n. 21. Diplazium prolixum Rosenst., nov. spec. Eudiplazium; rhizomate repente, c. a cm crasso, paleis nigres- centibus, lanceolatis, 3 mm longis, 1 mm latis apice obtecto; stipitibus e basi nigra, sparse paleacea stramineis, nudis, tenuibus, c. 30 cm longis, 1!/; mm crassis; laminis deltoideo-ovatis, acuminatis, bipinnato-pinnati- fidis vel infra subtripinnatis, herbaceis, glaberrimis, 35 cm vel ultra longis, totidem basi latis vel latioribus; pinnis c. 12 infra apicem pin- H. Späth: Eine neue Form von Prunus cerasifera. — Vermischtes. 127 natifidum, petiolatis (petiolis basalium c. 3 cm longis), contiguis, in- ferioribus e. 6 em distantibus, basalibus recte patentibus (ceteris sub- erectis), c. 18 em longis, 12 cm latis, deorsum vix attenuatis, e basi inaequali (posteriore quam anterior c. 1!/; em breviore) lineari-oblongis, acuminatis; pinnulis ad 10 utrinque, e basi inaequali lineari-oblongis, acuminatis, inferioribus petiolatis, ad 7 cm longis, 2:/; em latis, pro- fundissime pinnatifidis vel infra pinnatis; segmentis ad 10 utrinque, c. 1'/, cm longis, tja em latis, obliquis, oblongis, acutis, inferioribus infra profunde inciso-lobatis, sursum uti ceterae serrato-dentatis; nervis ad 5 utrinque, simplicibus, valde obliquis; soris in lobis medialibus 5—6, inferioribus anticis saepius diplazioideis, ceteris linearibus, c. 2 mm longis; indusio lato, tenerrimo, margine eroso. China: Gan-chuen et Pin-fa, 1900 et 1912, leg. P. Cavalerie no. 2114 p. Das unter derselben Nummer von Christ publizierte Afhyrium pseudosetigerum unterscheidet sich der Beschreibung nach durch schmalere Blattspreite, kurzgestielte Fiedern 1. Ordnung, nur 3 cm lange und kurz- zugespitzte Fiedern 2, Ordnung von gleichförmiger Basis, fast ganz- randige Segmente und kürzere, mittelstündige sori. Die vorliegende Art gehört in die Nähe des mir nur aus der Beschreibung bekannten Diplazium chinense (Bak.). XXXIII. H. Späth, Eine neue Form von Prunus cerasifera. (Originaldiagnose.) Prunus cerasifera var. Pissartii forma Spaethiana Wood, forma nova. Differt a Pruno cerasifero var. Pissartii Koehne foliis de vere ad autumnum atrius purpureis. Diese vom Austrieb bis zum Laubfall tief dunkelrote Form ist ent- standen bei dem Handelsgärtner William Wood in Maresfield (England) und erhielt von diesem, meinem verstorbenen Vater zu Ehren, den Formnamen ,Spaethiana“. Im Handel wurde sie seit einiger Zeit als »Woods variety“ oder „var. Woodi“ verbreitet. XXXIV. Vermischte neue Diagnosen. 926. lex argentina Lillo, Contrib. Conoc. Arb. Argent, 7, no. 20 (1910) (nom. nud.); An. Soc. Cient. Arg, LXXII (1911), p. 171. — Euilex: Ramulis albescentibus, sulcatis, rectis; foliis petiolatis, trans- ovatis, leviter acuminatis; serratis, ad basin integris; coriaceis glabris; Supra opacis, subtus pallidioribus, reticulatis, punctis glandulosis caren- tibus. Stipulis minutissimis, triangularibus, caducis. Inflorescentia axil- lare, fasciculata, pauciflora. Corolla tetrapetala, petalis ad basin coalitis, triangularibus, extremitate, obtusa, albis. Stamina, 4, petalis aequilongis Vel paullo minoribus. Ovario ovoideo, stigma conico sessile. Drupa Ellipsoidea, calyce persistente basin circumcincta, stigmate ornata, obs- cure rubescente vel nigra. — Obs. Ilex paraguariensis St, Hil. affines, a 128 Vermischte neue Diagnosen. qua foliis supra haud nitentibus, minus coriaceis, inflorescentia pauciflora petiolo aequale vel paullo majore differt. — Nombre vulgar: Roble, Palo de yerba. — Argentina: Este árbol es bastante común en las sierras bajas de la provincia de Tucuman, la altitud que prefiere es de 800 ä 1300 metros. Es un elemento caracteristico de la zona de transieión entre las selvas subtropicales y las del Aliso; general- mente está asociado al Prunus tucumanensis Lillo — Ejemplares exa- minados: Alto de Las Salinas (Herb. Lillo, no. 2388, 26. II. 1900, con frutos) — En la misma localidad (Herb. Lillo, no. 2444, 12. IV. 1900, con flores). — Sierra de San Javier, altitud 1200 (Herb. Lillo, no. 4565, 15. X. 1905, con flores). — Florece dos veces per afio en primavera y otoño. 927. Prunus tucumanensis Lillo, Contrib. Conoc. Arb. Argent., 86, no. 282 (1910) (nom. nud.); Le, p. 173. — Laurocerasus: Ramulis rubes- centibus, glabris, rugosis, rectis; foliis petiolatis oblongo-lanceolatis, acu- minatis, serratis, raro integris, coriaceis, glabris, supra nitentibus, subtus opacis; stipulis caducis. Inflorescentia in racemis axillaribus disposita; floribus albis; calyce monophyllo, campanulato quinquedendato; dentibus rectis, triangularibus, obtusis, corolla quinquepetala. Staminibus viginta ad calycem alternatim incurvatis. Ovario oblongo, stylo subulato, stigma depresso, capitato. Drupa oblonga, fere exsucca, monosperma. — Obs. Differt a Prunus sphaerocarpa Sw. praecipue foliis frequenter serratis drupaque oblonga haud sphaerica. — Nombre vulgar: Duraznillo del cerro. Palo luz. — Argentina: Ejemplares examinados: Provincia de Tucumán, Siambon, Quebrada del Anta. altitud 1220 metros (Herb. Lillo, no. 1030, 28. XI. 1888, fructifera). — Alto de Las Salinas, altitud 1200 metros (Herb. Lillo, no. 2557, 9. IX. 1901, florífera). — Las Cu- chillas, altitud 1050 metros (Herb. Lillo, no. 5401, 14. XII. 1906, fructi- fera). — Sierra de San Javier, altitud 1200 metros (Herb. Lillo, no. 9731, 8. IX. 1909, florifera). — Florece en Septiembre y tiene frutos maduros en Diciembre, 928. Capriola incompleta (Nees) Skeels in Bull. no. 205, Bur. PI. Ind. U. S. Dep. of Agric. (1911), p. 14. — Cynodon incompletus Nees, Lin- naea, VII, 301; 1832. — The genus Capriola was established by Adan: son in 1763, while Cynodon was not published until 1805, forty-two years later. Dactilon was proposed for the same genus by Villars i^ 1787 and Fibichia by Koeler in 1802, — From Pretoria, Transvaal, South Africa. Presented by Prof. J. Burtt Davy, government agro stologist and botanist, Transvaal Department of Agriculture. Received October, 14, 1909. — „This in closely related to common Bermuda grass." (C. V. Piper) — Distribution. — This species occurs in South Africa and was originally described from .Gaaup*, in the district of Beaufort, Cape Colony. It has since been found in various localities from the vicinity of Lydenburg, Transvaal Colony, southward, and westward to the banks of Orange River in Little Namaqualand. In the central region of Cape Colony it is found at elevations of 3000 feet. firpertorium sperierum novarum regni vegetabilis aurtore f. Fedde XI Band ` _No. 355/358 - 28. Februar 1914 XXXV, Filices extremi orientis novae. Il. Von Dr. E. Rosenstock, Gotha. (Originaldiagnosen.) 22. Diplazium orientale Rosenst., nov. spec. Eudiplazinm; stipitibus ad 60 cm vel ultra longis, ad !/, cm basi crassis, olivaceis vel sordide brunneis, laevibus, paleis lineari-lanceolatis, badiis, c. 5 mm longis, 1 mm latis basi vestitis, sursum nudis, gla- berrimis; laminis amplis, 1 m vel ultra longis, ad 65 cm latis, tri- pinnato-pinnatifidis vel infra subquadripinnatis, herbaceis, olivaceo-viridi- bus, glaberrimis; pinnis primariis suberecto-patentibus, longe petio- latis (petiolis inferiorum ad 12 em longis) basalibus ad 50 cm longis, 30 cm latis, oblongo-lanceolatis, acuminatis, c. 18 em a proximis remotis; pinnis secundariis inferioribus petiolis ad 6 mm longis suffultis, c. 16 em longis 8 cm latis, e basi truncata, paullisper contracta lanceo- latis, acuminatis, costis anguste alatis; pinnis tertiariis subsessilibus, linearibus, acutis, basalibus anticis proximis paullo brevioribus, inferiori- bus ac medialibus usque fere ad costulam pinnatifidis, maximis ad 2 cm longis. 3/, cm fere latis; segmentis c. 10 utrinque, linearibus, obtusis ad 4 mm longis, 2 mm latis, paullo obliquis, margine serrato-dentatis vel subintegerrimis; nervis segmentorum pinnatis, nervis lateralibus Simplicibus, ad 6 utrinque; soris linearibus parallelis, e costula ultra mediam productis, basali antico plerumque diplazioideo excepto simplicibus. China: Kuy-tcheu, Gan-chuen, XII. 1912, leg. P. Cavalerie no. 2774. Eine grosse Art, die dem D. polypodioides Bl. gleicht, aber um 1 Grad höher gefiedert ist. Von Athyrium alatum Christ ausser durch grossere Dimensionen noch durch diplazioide sori verschieden. 23. Diplazium maximum Dan var. brevisora Rosenst, nov. var. Varietas pinnullis majoribus, ad 10 cm longis, 2!/ cm latis, soris medialibus, abbreviatis, breviter linearibus vel ovalibus, a costa secun- daria remotis, lobos solum occupantibus a typo diversa. China: Kuy-tcheu, Pin-fa, X. 1912, leg. P. Cavalerie no. 2845 p. 24. Polystichum aculeatum Sw. var. setulosa Rosenst., nov. var. Varietas stipitibus rhachibusque paleis ferrugineis denticulatis, aliis late ovatis, acuminatis, ad 1 cm longis, !/, cm latis, aliis minoribus an- Repertorium specierum novarum. XIII. (25. II. 1914.) 9 130 Dr. E. Rosenstock. gustioribus, lanceolatis vel linearibus dense obtectis, pinnulis paleis piliformibus 2—2!/, mm longis utrinque, praesertim prope marginem vestitis, dentibus marginalibus longissime aristatis a typo diversa. Sti- pitibus e. 25 cm longis, laminis ad 50 cm longis, 12 cm latis, pinnis pinnulisque valde confertis. China: Kuy-tcheu, Pinfa, X. 1912, leg. P. Cavalerie no. 3855. 25. Polystichum amabile (Bl.) var. chinensis Rosenst., nov. var. Varietas rhizomate (unico) breviore, suberecto, pinnis superioribus minus abrupte in pinnas apicis caudiformis transeuntibus, pinnulis postice brevius (non usque ad mediam) resectis, margine anteriore et exteriore minus profunde incisis, stipitibus, rhachibus, costis crebre paleaceis, tex- tura coriacea a typo diversa, China: Kuy-tcheu, Gan-chuen, 1912, leg. P. Cavalerie no. 4010. 26. Polystichum nipponicum Rosenst., nov. spec. Eupolystichum; rhizomate breviter repente, paleis ferrugineis, ovato- acuminatis, c. 5 mm longis, 2!/; mm latis dense vestito; stipitibus C. 30 em longis, subflexuosis, stramineis, infra paleaceis, sursum nudes- centibus; laminis oblongo-lanceolatis, longe acuminatis, ad 40 cm longis, 25 cm latis, tenuiter chartaceis, pallide viridibus, ad costas venasque sparse fibrillosis, bipinnato-pinnatifidis vel infra subtripinnatis; pinnis primariis c. 20 utrinque, valde remotis, inferioribus e 9 cm, mediali- bus 3 cm distantibus, petiolis ad (ix em longis suffultis, erectis, lanceo- latis, acuminatis, infimis maximis c. 20 cm longis, 6 cm latis, proximis 4 paribus citius, ceteris sensim decrescentibus; pinnis secundariis ad 10 infra apicem pinnatifidum, remotis, petiolatis, suberecto-patentibus, medialibus ad 3 cm longis, 12 mm latis, e basi inaequali, subauriculata oblique rhombeis, acutis, inciso-lobatis, basalibus ad 5 cm longis, infra subpinnatis; lobis aristato-dentatis; soris submedialibus; indusiis ro- tundato-reniformibus, corrugescentibus. Japonia: Nippon, Yugashima, in silvis, rara, X. 1912, leg. P. U. Faurie no. 57. Steht dem P. amabile (Bl) nahe, das sich durch lineare Blattspitze, dichter stehende Fiedern und Fiederchen und dem Rand genäherte sori unterscheidet. 27. Polystichum (Cyrtomium) pachyphyllum Rosenst., nov. spec. Cyrtomium; rhizomate erecto, paleis lanceolatis, castaneis, nitidis. margine fimbriato-dentatis, 7 mm longis, 2 mm latis vestito; stipitibus fasciculatis, 15 —20 em longis, stramineis, paleis iis rhizomatis similibus, minoribus, crebris adspersis; laminis lineari-oblongis, acutis, dense coriaceis, pallide viridibus, supra glaberrimis, subtus ubique breviter fibrillosis, pinnatis, c. 20 cm longis, ad 15 cm latis; pinnis infra api- cem trilobatum 3—5 utrinque, brevissime petiolatis, recte patentibus, subimbrieato-confertis, inferioribus paullo remotioribus, inter se aequali- bus, c. 71/, cm longis, 3— 3!/, cm latis, e basi cordato-rotundata late ovato- lanceolatis, breviter acuminatis, integerrimis, margine cartilagineo revo luto, pinna terminali hastato-triloba, distincta vel cum proxima connata, Filices extremi orientis novae. IL. 131 nervis occultis, series macularum 4—5 intra costam et marginem for- mantibus; soris irregulariter 3—4-seriatis; indusio rotundato-peltato, persistente. China: Kuy-teheu, Gan-chuen, I. 1913, leg. P. Cavalerie no. 4011. Durch wenig zahlreiche, dicht gedrüngte, horizontale, unter sich gleichgrosse, dick lederige Fiedern von P. falcatum (L. fil.) verschieden. 28. Dryopteris japonica (Bak.) var. elongata Rosenst, nov. var. Varietas stipitibus rhachibusque atropurpureis, laminis elongato- lanceolatis, subcoriaceis, stipite c. 45 cm longo excluso ad 50 em vel ultra longis, 10 cm latis, pinnis basalibus proximis aequalibus vel bre- vioribus, 6 em longis, 1 cm fere latis, pinnis facie inferiore glandulis aureis globosis crebris adspersis, soris medialibus a typo diversa. ' China: Kuy-tcheu, Pinfa, 13. XI. 1907, leg. P. Cavalerie no. 1398 p. (forma indusio glanduligero praedita). — ib. 97. IX. 1908, lee. P. Ca- valerie no. 1398 p. (forma indusio pilis siccis, longis, flaccidis dense obtecto, nec glanduligero). 29. Dryopteris mariformis Rosenst., nov. spec. Lastrea; rhizomate erecto, crasso, paleis lanceolato-subulatis, ferru- gineis apice tecto; stipitibus dense fasciculatis, ad 10 cm longis, 1 mm crassis, cum rhachibus dense paleaceis, paleis patulis, iis rhizomatis si- milibus, paullo latioribus, castaneis intermixtis; laminis elongato ovali- bus, lanceolato-acuminatis, herbaceis, in sicco nigrescentibus, utraque facie fibrillosis, sursum pinnato-pinnatifidis, deorsum bipinnatis, ad 35 cm longis, 10 cm latis; pinnis ad 30 infra apicem pinnatifidum, subsessili- bus, valde approximatis, recte patentibus, inferioribus reflexis, medialibus maximis ad 5 cm longis, 12 mm latis, e basi aequali, truncata lanceo- latis, breviter acuminatis, usque ad alam angustissimam pinnatifidis, in- ferioribus paullo decrescentibus, basalibus 3—4 em longis, superioribus in lobulis apicis pinnatifidi, demum serrati sensim transeuntibus; pin- nulis seu lobis c. 12 utrinque lineari-oblongis, obtusis, margine leviter crenatis, vel infra lobulatis, basi posteriore subdecurrenti-dilatata, an- teriore paullisper contracta, interstitiis linearibus, 6 mm longis, 31/; mm latis, basalibus proximas aequantibus; costis supra paleaceo-fibrillosis, subtus cum costulis paleolis bullato-acuminatis dense adspersis; venis Pinnatis, venulis lateralibus 3—4 utrinque, simplicibus seu furcatis; soris medialibus, c. 3 in utroque latere; indusio reniformi, corru- gescente. China: Kuy-tcheu, Pin-fa, in montibus altis, XI. 1904, leg. P. Ca- valerie no. 1962 (sub nomine Aspidü polylepidis). Diese nach der Beschaffenheit der Schuppen zur erythrosorum-Gruppe gehörige Art besitzt eine vom Typus dieser Gruppe völlig abweichende, schmalen Formen von D. Filix mas ähnliche Blattgestalt. Von D. poly- lepis (Fr. et Sav.) ist sie durch die Schuppen, Gestalt der Segmente u. a. völlig verschieden. 30. Dryopteris erythrosora (Eat.) var. Cavaleriei Rosenst., nov. var. Varietas paleis rhizomatis latioribus, flaccidis, stipitibus rhachibusque 9* 132 Dr. E. Rosenstock. densissime paleaceis, paleis patulis late ovato-acuminatis, pinnulis basi utraque dilatata hastatis, textura rigide coriacea a typo diversa. China: Kuy-tcheu, Kuy-yang, XI. 1912, leg. P. Cavalerie no, 3771. 31. Dryopteris submarginata Rosenst., nov. spec. Lastrea; rhizomate erecto, paleis subulatis, e ferrugineo nigricanti- bus obtecto; stipitibus ad 45 cm longis, 11/, mm medio crassis, stra- mineis, cum rhachibus paleis paucis, subulatis adspersis; costis tenui- bus, flexuosis paleis iisdem et uti costulae paleolis bullato-acuminatis ornatis; laminis deltoideo-oblongis, ad 40 cm longis, 30 em latis, char- taceis, glabris, sursum bipinnatis, deorsum subtripinnatis; pinnis pri- mariis c. 15-jugis, longe remotis, breviter petiolatis, patentibus, oblongo- lanceolatis, acuminatis, inferioribus maximis ad 15 cm longis, 7 cm latis; pinnis secundariis pinnarum inferiorum remotis, breviter petio- latis, basalibus proximis paullo minoribus, lateris posterioris adauctis, medialibus c. 4 cm longis, 12 mm latis, e basi subaequali, truncata vel subcordata deltoideo- oblongis, acuminatis, subfalcatis, infra usque ad costam inciso-lobatis; segmentis tertiariis lineari-oblongis, truncatis, apice obliquo dentatis, margine leviter serrato-crenatis, dente uno acuto saepius prominente; nervis loborum pinnatis, nervulis simplicibus vel furcatis, raro bifurcatis; soris costulae appropinquatis; indusio reni- formi, corrugescenti. China: Kuy-tcheu, Pin-fa, XI. 1912, leg. P. Cavalerie no. 2886 (sub nom. Dryopt. marginatae (Wall.). Diese Unterart der erythrosorum-Gruppe entspricht in der weit: gehenden Teilung der Lamina der Dryopteris marginata (Wall. aus der Gruppe der D. Filix mas, mit der sie auch in der Gestalt der Fiedern und Fiederchen grosse Übereinstimmung zeigt. 32. Dryopteris subtripinnata (Miq.) var. Sakuraii Rosenst., nov. var. Varietas pinnis, imprimis basalibus, longius petiolatis (petiolis ba- salium ad 5!/, em longis) segmentis minus profunde dentatis, sursum subintegerrimis, soris a margine remotioribus a typo diversa. Japonia: Musashi, Chichiba, 12, VI. 1909, leg. Dr. Sakurai. 33. Dryopteris aristulata Rosenst., nov. spec. Phegopteris leptogrammoides; rhizomate breviter repente, demum erecto, paleis c. 4 mm longis, flaccidis, membranaceis, brunneis, anguste linearibus, fibrilloso- acuminatis obteeto; stipitibus fasciculatis, erectis. tenuibus, e basi aterrima paleacea stramineis, nudis, glaberrimis, ad 30 cm longis, 2 mm crassis; laminis lineari-oblongis, acuminatis, ad 35 cm longis, 10 cm latis, rigidiusculis, in sicco lutescentibus, pinnato- pinnatifidis; pinnis c. 20-jugis, inferioribus oppositis, ceteris alternis, superioribus sessilibus exceptis breviter petiolatis, suberectis, subdistanti- bus (inferioribus 4—5 cm inter se remotis), inframedialibus maximis ad 6 cm longis, 1!/, cm latis, e basi paullo dilatata, antice subauriculata lanceolatis, acuminatis, inferioribus vix brevioribus, medialibus et su- perioribus sensim in apicem lobatum, demum serratum transeuntibus, in- ferioribus et medialibus infra usque fere ad costam pinnatifidis, sursum Filices extremi orientis novae. II. 133 minus profunde incisis, in apicem 3 cm fere longum, subintegrum, ser- ratum desinentibus; lobis linearibus, obtusis, subobliquis, basi posteriore subdecurrentibus, margine anteriore et posteriore serratis, exteriore ex- ciso-dentatis, dentibus aristulatis, lobis basalibus pinnarum inferiorum saepius subliberis, basi dilatata, deinde contracta sessilibus; nervis in lobis pinnatis, lateralibus simplicibus basali anteriore saepius furcato, 4—5 utrinque; soris medialibus, rotundatis vel inferioribus suboblongis, exindusiatis, China: Kuy-tcheu, Yuin-lin-tcheu, VII. 1911, leg. P. Cavalerie no. 3715. Besitzt im Umriss der Lamina und in der Gestalt der Segmente einige Ähnlichkeit mit Dryopteris Filia mas (L.) var. serrato-dentata Bedd., doch sind die Fiedern etwas lünger und lünger zugespitzt und die sori verschieden. 34. Aspidium polysorum Rosenst., nov. spec. Euaspidium; rhizomate erecto, lignoso, paleis anguste lanceolatis, c. 1 em longis, 1 mm basi latis, firmiusculis obtecto; foliis subdimorphis; Stipitibus fasciculatis, erectis, 30—40 cm longis, foliorum fertilium paullo longioribus, 2 mm crassis, angulosis, paleis iis rhizomatis simili- bus infra densius vestitis, sursum nudescentibus; laminis sterilibus ovato-oblongis, c. 20 em longis, 18 em latis, pinnato-tripartitis, char- faceis, supra viridibus, glaberrimis, subtus paullo pallidioribus et ubique, ad eostas nervosque densius, breviter puberulis; pinnis lateralibus unijugis, erecto-patentibus, petiolis brevissimis, basi gemmiferis instructis, oblique oblongis, acuminatis, basi furcatis, ceterum cum lobo basali in- tegerrimis, c. 18 cm longis, 5 cm medio latis; pinna terminali in,pe- tiolum c. 3!/4, em longum breviter decurrente, triloba, lobo mediano c. 18 em longo, 9 em medio lato, ovato-oblongo, acuminato, integerrimo, lobis basalibus paullo brevioribus et angustioribus, in foliis minus evo- lutis saepe nullis; costulis lateralibus pinnarum c. 20-jugis, paullo arcuatis, usque ad marginem productis, prominentibus, c. 6 mm inter se distantibus, cum nervis lateralibus maculas primarias intra costam et marginem c. 10 efformantibus, maculis secundariis nervillos liberos fur- catos includentibus numerosis; laminis fertilibus sterilibus similibus, sed minoribus, c. 18 em longis, 15 cm latis, maculis primariis maculas secundarias raras, plerumque solum radios simplicies vel furcatos, liberos, apicibus sorigeros includentibus; soris minimis, numerosissimis, irre- gulariter dispositis, intra costam et marginem series inaequales c. 20 soris 4—10 compositas formantibus; indusio persistente, membranaceo, reniformi, margine eroso, China: Kuy-tcheu, Ta-tsing (in caverna 7), 630 m alt, IX. 1910, leg. P. Esquirol no. 2250. Gehört in die Nähe von A. subtriphyllum Hk. und A. nebulosum Bak., von denen es sich u. a. durch geringere Zahl von ganzrandigen Fiedern und durch die Anordnung der Maschen unterscheidet. 134 Dr. E. Rosenstock: Filices extremi orientis novae. II. 35. Polypodium amoenum Watt. var. pilosa Rosenst., nov. var. Varietas laminis late deltoideis (ad 27 cm longis et aequilatis), supra vel utrinque dense pilosis a typo diversa. China: Kuy-tebeu, Pin-fa, leg. P. Cavalerie no. 2789 p. (forma utrinque pilosa). — id. s. n. (forma supra pilosa). 36. Polypodium longkyénse Rosenst., nov. spec. Goniophlebium; rhizomate longe repente, 2!/, mm crasso, nigro, paleis ovato-lanceolatis, in apicem piliformem desinentibus, margine sparse dentatis vestito, denique nudescente; stipitibus ad 15 cm longis, ochraceo-stramineis, pilis raris antice adspersis, postice glaberrimis; la- minis e basi vix angustata lanceolatis, acuminatis, coriaceis, cinereo- viridibus, utrinque (subtus densius) breviter tomentosis, usque fere ad rhachin pinnatifidis, c. 27 cm longis, 5 cm latis; segmentis infra apicem linearem, integrum vel basi paucilobatum c. 25 numero, recte patentibus, sinubus rotundatis interstinctis, e basi utrinque dilatata linearibus, obtusis, integerrimis, 2!/, cm longis, 2!/, mm latis; maculis secus costam uniseriatis, c. 18 utrinque, vix conspicuis; soris luteis. costaé approximatis, contiguis, c. 16 in utroque latere. China: Yunnan, Long-Ky, ad ripas torrentium, sub arboribus, 300 m alt., 1912, leg. P. Maire. Von Polypodium Bodinieri Christ durch schmälere Blätter, weniger harte Textur, dichtbehaarte Blattflächen und ganzrandige Segmente unter- schieden. 37, Polypodium superficiale Bl. var. attenuata Rosenst., nov. var. Varietas paleis rhizomatis angustioribus, laminis membranaceis, laete viridibus, angustatis, ad 40 cm longis, 1!/, cm latis vel angustioribus, venjs utrinque prominulis, plane conspicuis, soris 1—3-seriatis a typo. foliis longe stipitatis (stipitibus 2—5 em longis) a varietate anguina Bak. diversa, China: Kuy-tcheu, Gan-chuen, I. 1918, leg. P. Cavalerie no. 4009. 38. Polypodium superficiale Bl. var, chinensis Ros. Varietas laminis e basi brevi-conica lanceolatis vel ovato-lanceolatis, leviter repandis, tenuibus, venis plane conspicuis a typo diversa. (La- mina ad 24 cm longa, 27 mm lata) Inter P. superficiale Bl. et P. hodera- ceum Christ ac P. Buergerianum Miq. locanda. China: Kuy-tcheu, Gan-chuen, 1912, leg. P. Cavalerie no. 1472. 39. Polypodium Cavaleriei Rosenst., nov. spec. Selliguea; rhizomate longe repente, c. 2—3 mm crasso, paleis atro- brunneis, lanceolatis, 2 mm longis, !/, mm latis, punctato-denticulatis vel integerrimis obsito; stipitibus 5—15 cm longis, tenuibus, subflexuosis, pallide brunneis, paleis paucis infra adspersis; foliis subdimorphis; la- minis sterilibus stipite marginato incluso ad 20 cm longis, 2!/, cm latis, elongato-lanceolatis, acuminatis, deorsum in stipitem angustatis, margine irregulariter crenato-repando vel e media deorsum lobato, lobis linearibus, obtusis, ad 1 cm vel ultra longis, ?/, cm latis; textura mem- branacea, faciebus glaberrimis; nervo mediano utrinque prominente, Dr. G. Kükenthal: Cyperaceae novae. IV. 135 paleolis raris adsperso; nervis primariis sub angulo fere recto e me- diana egredientibus, paullo supra mediam laminae dissolutis, cum ner- villis tenuissimis, maculas intra costam et marginem irregulariter tri- seriatas formantibus, nervis liberis inclusis simplicibus, raris furcatis; laminis fertilibus quam steriles angustioribus, c. 1 cm vel paullo ultra latis; soris linearibus, continuis, c. Lis cm longis, nervos primarios sequentibus, c. 3!/, mm inter se distantibus. China: Kuy-tcheu, Gan-chuen, XII. 1912, leg. P. Cavalerie no. 4008. Von den beiden nahestehenden Arten S. Wrightii Hk. und S. Le- veillei Christ unterscheidet sich die vorliegende Art durch dimorphe Blätter sowie durch geringere Zahl und unregelmässigere Bildung der zwischen Rippe und Blattrand gelegenen Maschenreihen; von ersterer noch durch gekerbten oder gelappten Rand, von letzterer durch zahl- reiche Gabelungen der Nervenenden. Die bezüglich der Nervatur näher- stehende S. membranacea (Bl. besitzt breiteres fertiles Blatt, dichter stehende Hauptnerven und sori und ist ganzrandig. XXXVI. Cyperaceae novae. IV.) Von Dr. G. Kükenthal-Coburg. (Originaldiagnosen.) 37. Heleocharis intricata Kükenthal, nov. spec. Rhizoma tenerrimum repens, fibrillis valde intricatis caespites densos formans. Culmi numerosi 3—9 cm alti compresso-quadranguli striati graciles sed firmuli plerumque curvuli; vagina suprema apice hyalina laxa oblique secta postice lanceolato-producta. Spicula parvula ovata vel lanceolato-ovata acuta 3—4 mm longa pauciflora, Squamae laxe im- bricatae subpatulae trispirae valde carinatae ovatae obtusae vel sub- acutae lateribus fuscae dorso pallide virentes marginibus vix hyalinae. Nux dimidium squamae aequans obovata biconvexa 1 mm longa nigres- cens lucida dense punctulata basin versus contracta apice obtusa, Setae hypogynae 6 albidae retrorsus scabrae nucem superantes. Styli basis conica !/, nucis aequans pallida. Stigmata 2. Nyassa-Hochland: Station Kyimbila, Rungwe im Modder, 1600 m (A. Stolz no. 1132!) Eine neue Art aus der Sektion Ocreatae, mit H. olivacea Torr. und H. Sellowiana Kunth verwandt, von ersterer durch die glänzend schwarzen Früchte, von letzterer durch kleineres Ahrchen, die Fruchtfarbe und breitere Griffelbasis zu unterscheiden. 38. Heleocharis Maidenii Kükenthal, nov. spec. em | Rhizoma tenue repens. Culmi numerosi caespitosi 3—5 cm alti gra- eher sed eid stricti vel curvati compresso-obtusanguli sulcati, vaginae 1 ot. 22 Rep. VIII (1910), pp. 7—8; Il. VIII (1910), pp. 326—327; III. XIE (1913), pp. 91—95. 136 Dr. G. Kükenthal: Cyperaceae novae, IV. purpureae suprema apice ampliata albo-membranacea scariosa. Spicula ovata 3—4 mm longa acuta. Squamae laxe imbricatae patulae lanceo- lato-ovatae acutiuseulae valde viridi-carinatae lateribus fuscae vel palles- centes marginibus ipsis vix albo-hyalinae. Nux '/ą squamae aequans obovata turgide biconvexa olivacea nitida laevis. Setae hypogynae 6 albidae retrorsus scabrae nucem parum superantes. Styli basis nuce multo angustior depresso-conica fusca basi annulata, Stigmata 2. Neu-Süd-Wales: Byron Bay (W. Forsyth!); Centennial Park, Port Hacking (A. Hamilton!). E Aus der gleichen Verwandtschaft wie die vorige. Die Nuss bleibt auch in der Reife olivengrün, ist aber schmaler wie diejenige von H olivacea und die Perigonborsten sind kaum linger als die Nuss. Ausser: dem bilden die spitzlichen scharfgekielten Deckschuppen eine sichere Abgrenzung gegen H. olivacea und H. Sellowiana. H. intricata unter- scheidet sich durch die weniger lockeren Scheiden und schwürzlichen Früchte. Var. 3. subaquatica Kükenth. Culmus subaquaticus ad 30 cm altus flaccidus. Spicula interdum prolifera. Port Hacking (A. Hamilton!); Centennial Park (E. Cheel!). Eine flutende Form, daher der weiche schlaffe Habitus. Die weiss- häutigen Ränder der obersten Scheide sind wahrscheinlich durch das Wasser zerstört. 39. Rhynchospora Ostenii Kükenthal, nov. spec. Rhizoma stoloniferum. Culmus 45—75 cm altus rigidus apicem versus gracilescens compresso-obtusangulus suleatus laevis inferne pluri- foliatus sursum foliis paucis remotis obsitus. Folia culmo breviora longe attenuata 3—5 mm lata complicato-plana carinata rigida, vaginae longae ilae inferiorum septato-nodosae. Inflorescentia spicata e capitulis 3 glo- bosis 8—16 mm in diametro habentibus formata sive omnibus sessilibus. inferioribus duabus coarctatis a terminali remotis, sive ima longe pedun- culata et omnibus remotis. Bractea ima foliacea apicem subaequans superiores breves. Spiculae numerosae undique patentes dense con- gestae oblongo-lanceolatae 3!/,—5 mm longae acutae biflorae. Squamae lanceolatae euspidato-mucronatae inferiores breviores latiores fulvescentes viridi-carinatae, Nux obovato-oblonga biconvexa 2!/, mm longa brunnea subtiliter punctata nitida laevis basi in stipitem latum contracta apice styli indivisi basi persistente incrassata longe caudata antice sulcata marginibus spinuloso-scabra coronata. Stamina 3. Setae hypogynae 6 albidae scabrae nucem superantes, Uruguay: Dept. Montevideo, Balneario Carrasco, in dunis locis palu- dosis (16. II. 1913, leg. C. Osten no. 6501!). Am nächsten mit R, cyperoides (Swartz) Mart. verwandt, von-welcher sie die robustere Tracht, die wenigen aber viel grösseren Köpfe und be: sonders die längere, glatte und glänzende Nuss unterscheiden. Wildeman: Decades novarum specierum florae katangensis. XIX—XXI, 137 XXXVII. Decades novarum specierum florae katangensis. XIX—XXI. Von E. De Wildeman. (Originaldiagnosen.) XCVI, Vigna (Leguminosaceae). 181. Vigna Homblei De Wild., nov. spec. Ramis gracilibus, repentibus, glabris; stipulis triangulari-lanceolatis, usque 3 mm longis; folis trifoliolatis, petiolatis, petiolo 1,7—4,2 cm longo, glabro vel sparse velutino, petiolulis circ. 1 mm longis, stipellatis, stipelis 1—2 mm longis; foliolis ovato-lanceolatis, basi rotundatis, apice plus minus cuneatis, supra et infra glabris, breviter apiculatis; 22— 42 mm longis et 3,5—7 mm latis; inflorescentiis axillaribus pedunculatis, peduneulo usque 12 cm longo, glabro vel sparse piloso; floribus laxis, pedicellatis, pedicello cire. 8 mm longo, breviter et sparse velutino basi bracteolato, apice bibracteolato, bracteolis 2—2,5 mm longis; calyce circ. 6 mm longo, dentato, dentibus triangularibus circ. 1 mm longis; floribus violaceis, vexillo venoso, dorso glabro, apice emarginato usque 21 mm longo et 16 mm lato; alis violaceis usque 21 mm longis et 7 mm latis; carina circ. 17 mm longa; ovario breviter piloso; stylo infra glabro, apice velutino, stigmate velutino. Ober-Katanga: Plateau de Biano, février 1913 (H omblé, no. 1250). Obs. — Verwandt mit V. Briarti De Wild. (in Fedde, Repertorium XL p. 547 et De Wild. Études Fl. Katanga, II, p. 88); verschieden dureh die Blattform. XCVII. Droogmansia De Wild. (Leguminosaceae). 182. Droogmansia Homblei De Wild., nov. spec. Planta basi plus minus lignosa; ramis erectis usque 25 cm altis, breviter et dense tomentosis, basi bracteolatis; foliis unifoliolatis, petio- latis, petiolo usque 8 mm longo, basi stipulato, stipulis 8—12 mm longis plus minus scariosis, falciformibus, velutino-ciliatis; stipellis caducis circ. 5 mm longis, velutino-ciliatis; foliolis ellipticis 4,5—11 cm longis et 15—3 mm latis, basi rotundatis, apice cuneatis et apiculatis, supra et infra velutinis, margine ciliatis, inflorescentiis terminalibus, rachide 12— 20 em longo, floribus solitariis vel geminatis, pedicellatis, pedicello bre- viter tomentoso 14—18 mm longo, articulato; calyce velutino 10 mm cire, longo, lobis acutis, ciliatis; vexillo apice dorso dense velutino 16— 17 mm longo et 13 mm lato; alis violaceis 13—14 mm longis et 4 mm latis, glabris, carina circ. 14 mm longa, ovario velutino, stylo basi velu- tino, apice glabro, exserto. Ober-Katanga: Environs de Katentania, novembre 1912 (Homblé no. 815). Obs. — Verwandt mit D. reducta De Wild, verschieden durch grössere Blüten. 138 E. De Wildeman. XCVI. Fadogia (Rubiaceae). 183. Fadogia velutina De Wild., nov. spec. Planta basi lignosa, ramis erectis, fasciculatis, usque 30 cm altis, cylindricis, internodiis usque 6 cm longis dense velutinis; foliis 3-verti- cillatis, obovatis vel ellipticis, breviter petiolatis, petiolo 6—7 mm longo dense velutino, lamina supra et infra velutina, basi cuneata vel sub- rotundata, apice late cuneata, breviter apiculata, usque 7,5 cm longa et 4 cm lata, nervis lateralibus utrinque circ. 5, stipulis basi latis, apice longe apiculatis et usque 11 mm longis, dense velutino-ciliatis; floribus luteis axillaribus; inflorescentiis breviter pedunculatis, circ. 1,5 cm longis, peduneulo 4—5 mm longo, pedicello gracili 4—5 mm longo, calyce 4 mm cire. longo, lobis triangularibus circ. 1,2 mm longis; corollae tubo circ. 5 mm longo, basi glabro, lobis ovato-acutis, circ. 4 mm longis et 2 mm latis, extus velutinis; staminibus paullo vel non exsertis. Ober-Katanga: Environs de Katentania, novembre 1912 (Homblé, no. 843). Obs. — Aus der Verwandtschaft von F, Cienkowshyi Schweinf. 184. Fadogia discolor De Wild., nov. spec. Planta basi lignosa, ramis fasciculatis erectis, usque 50 cm altis, cylindricis, breviter et dense velutinis, foliis oppositis, breviter petiolu- latis, petiolulo velutino usque 5 mm longo, lamina elliptica vel ovata, supra et infra velutina, basi late cuneata vel rotundata, apice cuneata vel acuminata, usque 10 cm longa et 6 cm lata, stipulis 10—12 mm longis, longe apiculatis, dense velutinis; inflorescentiis axillaribus, pauci- floris, pedunculatis, calyce 7 mm cire. longo, dentibus elongato-filiformi- bus usque 4—5 mm longis, velutinis, ciliatis, corolla . . . .; fructibus luteis, tomentosis, usque 15 mm longis et latis, seminibus 9—10 mm longis et 5—6 mm latis. Ober-Katanga: Esschen, novembre et décembre 1912 (Homblé, no. 873 et 900). i : Obs. — Verwandt mit F. sessilis K. Schum., aber mit grósseren Bláttern. 185. Fadogia viridescens De Wild., nov. spec. Planta basi lignosa, ramis fasciculatis, erectis, usque 35 cm altis. triangulari-rotundatis, internodiis usque 6 cm longis plus minus dense velutinis; foliis 3-verticillatis, ellipticis vel subovatis, subsessilibus vel breviter petiolatis, lamina supra et infra dense velutina, supra subscabra, basi et apice cuneata usque 5,2 cm longa et 25 mm lata, stipulis longe apiculatis, caducis, usque 4 mm longis, sparse ciliatis; inflorescentiis axillaribus, vulgo 3-floris, floribus albidis vel viridescens, pedicellatis, pedicello 3-4 mm longo subglabro; calyce glabro, truncato usque 4 mm longo, dentibus obscuris, corollae tubo extus glabro, 5—6 mm longo, lobis refractis cire. 6 mm longis apice apiculatis, glabris; staminibus inclusis vel paullo exsertis, stylo exserto, stigmate calyptriformi circ. 2 mm lato. Ober-Katanga: Plateau de Biano, Décembre 1912 (Homblé, no. 910). Decades novarum specierum florae katangensis. XIX — XXI. 139 Obs. — Gehört zu der Gruppe F. glaberrima Schweinf. und F, steno- phylla Welw. 186. Fadogia manikensis De Wild., nov. spec. Ramis erectis, usque 1 m altis, velutinis, albidis vel luteolis, cylin- dricis vel obtuse triangularibus; foliis verticillatis vel oppositis, basi cuneatis, petiolatis, petiolo usque 4 mm longo, lamina subcoriacea, infra albida, supra olivacea, 3,2—6 cm circ. longa et 14—32 mm lata, supra et infra velutina, apice rotundato-emarginata vel obtuse apiculata, nervis lateralibus utrinque circ. 6; stipulis lanceolato-apiculatis, usque 4 mm longis plus minus caducis; inflorescentiis axillaribus, pedunculatis, pedun- culo usque 4 mm longo, velutino; floribus plus minus dense glomeru- latis, pedicellis gracilibus velutinis usque 4 mm longis, calyce 3 mm cire. longo, campanulato, apice truncato, breviter 5-dentato; corollae tubo 4— 6 mm longo, basi extus glabro et apice velutino, lobis circ. 3 mm longis, intus glabris extus velutinis, staminibus exsertis, stylo exserto, stigmate bilobato, glabro circ. 1 mm longo. Ober-Katanga: Katentania, novembre 1912 (Homblé, no. 722). Obs. — Verwandt mit F. arenicola K. Schum. und auch mit der Pflanze, welche wir vom Katanga publiziert haben unter dem Namen von F. stigmaloba K. Schum. XCVII. Pentas (Rubiaceae). 187. Pentas triangularis De Wild., nov. spec. Ramis erectis, dense velutinis, trigonis et striatis; foliis ovato-ellip- ticis, 3,5—9 cm longis et 2,5—4 cm latis, 3-verticillatis, supra et infra velutinis, basi rotundatis, apice cuneatis vel rotundatis, leviter apiculatis, nervis lateralibus utrinque 7—8, breviter petiolatis, petiolo usque 6— 7 mm longo; stipulis profunde divisis; floribus corymbosis, terminalibus, inflorescentiis usque 10 cm diam.; calyce velutino, 5—6 mm longo, den- tato, dentibus acutis; corolla alba; tubo extus velutino, 3,5 cm longo, intus velutino, lobis ovato-elongatis, circ. 8 mm longis et 1,5 mm latis subglabrescentibus, stylo exserto. stigmate bilobato. Ober-Katanga: Lualaba-Kraal, décembre 1912 (Homblé no. 934). Obs. — Verwandt mit P. Liebrechtsiana De Wild. und P. Homblei De Wild., aber diese zwei Arten haben kahle Blätter. XCIX. Randia (Rubiaceae). 188. Randia Homblei De Wild., nov. spec. Arbor, ramis juvenilis brunneo-tomentosis, cortice demum exfoliato; foliis vulgo oppositis, petiolatis, petiolo 6—10 mm longo, Jamina ellip- tica, basi cuneata, apice acuminata, 12—25 cm longa et 6—12 cm lata, Supra glabra, infra sparse pilosa, nervis utrinque 9—10; floribus ter- minalibus solitariis, breviter peduneulatis, pedunculo usque 7 mm longo àccrescente et usque 13 mm atting., basi bracteato, bracteis linearibus, àpice bracteato, bracteis triangularibus, velutinis usque 5 mm longis; tubo calycis 16 mm circ. longo, extus velutino-ferrugineo, lobis linearibus 140 E. De Wildeman. flexuosis usque 22 mm longis; corolla extus velutina; fructibus subglo- bulosis circ. 4 cm longis et latis, 10-costatis. Ober-Katanga: Élisabethville, mai 1912 (Homblé, no. 298). Obs. — Verwandt mit R. Eetveldeana De Wild. et Th. Dur,, aber gut verschieden durch die viel kleineren Kelchzipfel. 189. Randia katentaniae De Wild., nov. spec. Arbor mediocra, ramis velutino-griseis demum brunneo-ferrugineis; foliis ellipticis vel plus minus obovatis, apice subacutis, basi cuneatis, petiolatis, petiolo cire. 2 cm longo, breviter brunneo-piloso, subtrian- gulari; lamina 15—20 cm longa et 6—10 em lata, supra glabra vel sparse pilosa, infra velutina sed adulta plus minus glabra, nervis laterali- bus [ utrinque 10— 12, stipulis velutino-ferrugineis longe acuminatis usque 1 mm longis; floribus circ. 5 fasciculatis, breviter pedicellatis, pedicello 4—7 mm longo, basi bracteolato, apice bracteolato, bracteolis trian- gularibus circ, 2 mm longis, velutinis, calyce 2,2 cm longo, velutino, tubo 15 mm circ. longo, lobis linearibus erectis 7—8 mm longis, velu- tinis; corolla alba, intus rubro-brunneo maculata, extus dense brunneo- griseo-velutina circ, 9 cm longa, lobis ovato-triangularibus, acutis, usque 16 mm latis, antheris inclusis, glabris circ. 19 mm longis, stylo incluso, stigmate clavato 16 mm circ. longo et 4 mm lato; fructibus globulosis circ. 4 cm longis et 3,5 cm latis. Ober-Katanga: Katentania, novembre 1912 (Homblé, no. 736). Obs, — Verwandt mit R. Lemairei De Wild. C. Galium (Rubiaceae). 190. Galium Homblei De Wild., nov. spec. Ramis erectis usque 40 cm longis, quadrangularibus, angulis et nodiis plus minus velutinis, internodiis 8 mm—4,9 cm longis, foliis 4—6 verticillatis, lanceolato-linearibus, basi plus minus cuneatis, apice cuneatis et obscure mucronatis, uninerviatis 5—13 mm longis et 1—2,5 mm latis, margine revolutis et ciliatis, supra et infra sparse velutinis; floribus bre vibus terminalibus, pedicellatis; pedicello gracili, glabro usque 1,5 mm longo, ovario circ. 0,5 mm longo, glabro, corolla circ. 1,5 mm longa. Ober-Katanga: Vallée de la Kapanda, décembre 1912 (Homblé no. 981); Mont Senga, mai 1908 (Kassner, no. 2897). Obs. — Verwandt mit G. aparine L. 191. Galium latum De Wild., nov. spec. Ramis erectis quadrangularibus, angulis plus minus velutinis, inter- nodiis usque 7 cm longis, foliis 4—6 verticillatis, plus minus late ellip- ticis, basi late cuneatis, apiee cuneatis usque 15 mm longis et 6 mm latis, apice pilosis, uninerviatis, margine recurvatis, juvenilis supra et infra sparse velutinis, demum glabris; floribus brevibus, terminalibus, pedicellatis, pedicello gracili glabro usque 3,5 mm longo, ovario glabro circ. 0,5 mm longo, glabro, corolla circ. 1 mm longa. Ober-Katanga: Vallée de la Kapanda, décembre 1912 (Homblé, no. 981 bis, Decades novarum specierum florae katangensis. XIX—XXI. 141 Obs. — Von G. Homblei durch die viel längeren Internodien und durch viel breitere Blátter verschieden. CI. Solanum. (Solanaceae). 192. Solanum Bequaerti De Wild., nov. spec. Ramis erectis ramosis usque 1,50 m altis, spinosis; spinis usque 1—8 mm longis et basi usque 3,5 mm latis, rectis vel leviter recurvatis, glabris vel sparse pilosis; ramis plus minus dense tomentosis; foliis sparsis vel fasciculatis, ellipticis, basi longe cuneatis, apice cuneato- acutis, lamina 10—19 cm longa et 6—9 cm lata, margine undulata non lobata, basi aequilateralia, supra et infra velutina et sparse spinosa, pe- tiolo 1,5—3 cm longo, inermi vel spinoso; inflorescentiis cymosis foliis oppositis, pedunculatis, pedunculo usque 5 cm longo, velutino, pedicellis usque 15 mm longis, velutinis, ealyee plus minus cupulari, velutino 2,5 mm longo, segmentis plus minus triangularibus, corolla rotacea circ. 15 mm lata, petalis 5 extus velutinis, linearibus cire, 6—7 mm longis et 1 mm latis, antheris linearibus cire. 4,5 mm longis, ovario glabro vel subglabro, stylo apice plus minus inflato; fructibus globulosis circ. 12 mm latis, rubris demum nigris. Ober-Katanga: Elisabethville, 1912 (J. Bequaert, no. 219). Obs. — Verwandt mit S. torvum Sw. cf. Wright in Fl, of trop. Afr., IV-» p. 281. 193. Solanum Homblei De Wild., nov. spec. Planta basi sublignosa, ramis plus minus cylindricis, dense griseo- tomentosis, spinosis; spinis basi latis, rectis vel recurvatis, , velutinis ; foliis solitariis, ovatis, lobatis, lamina inaequilateralia, basi rotundata, apice acuminato-obtusa, 11—20 cm longa et 7—14,5 cm lata, supra et infra glabra, infra sparse spinosa; petiolis 3—6,5 cm longis, spinosis, spinis recurvatis cire. 3 mm longis; inflorescentiis cymosis 3-floris, extraaxillaribus, calyce campanulato circ. 6—7 mm longo; floribus basi- laribus femineis pedicellatis, pedicello circ. 8 mm longo, accrescente et usque 2 cm longo spinoso; calycis lobis usque 15 mm longis; corolla violacea, campanulata, cire, 2 cm diam. extus velutina, lobis 5 ovato- lanceolatis, subacutis, circ. 4 mm latis, staminibus 5, antheris 6—7 mm longis, ovario globuloso velutino demum glabro. Ober-Katanga: Élisabethville, février 1912 (Homblé, no. 136). Obs, — Verwandt mit S. acanthocalyx Kl. (cf. Wright in Fl. of trop. Afr., IV, 2, p. 234), verschieden durch die Blüten und Blätter. CII. Vitex (Verbenaceae). 194. Vitex kapirensis De Wild., nov. spec. . Arbor, ramis plus minus quadrangularibus, breviter pubescentibus, brunneis; foliis 3—5 foliolatis, petiolatis, petiolo 3,5—11,5 cm longo, breviter tomentoso, foliolis plus minus petiolulatis, petiolulo usque 2,5 cm longo, canaliculato; lamina elliptica, basi cuneata raro rotundata, -apice acuminata, margine integra, supra scabra, infra tomentosa, nervis f4o E. De Wildeman. lateralibus utrinque circ, 17, usque 12 cm longa et 5,2 cm lata; inflores- centiis axillaribus pedunculatis, pedunculo 11—13 em longo velutino; floribus . . .; fructibus obovoideis usque 16 mm longis et 11 mm latis; calyce accrescenti cupulato usque 11 mm lato et extus breviter tomentoso, Ober-Katanga: Vallée de Kapiri, février 1913 (Homblé, no. 1152). Obs. — Verwandt mit V. Fischeri Gürke (cf. Fl. of trop. Afr., V, p. 381) und V. Bequaerti De Wild. 195. Vitex Bequaerti De Wild., nov. spec. Arbor; ramis breviter sed dense velutinis, luteo-brunneis, cylindricis, demum subquadrangularibus, foliis apice ramulorum congestis, 3—5- foliolatis, longe petiolatis, petiolo usque 15 cm longo, breviter tomentoso, foliolis petiolulatis, petiolulo usque 3 cm longo supra canaliculato, lamina ovata vel elliptica basi plus minus late cuneata, apice acuta vel sublonge acuminata, supra glabra vel scabra, infra griseo-tomentosa; nervis la- teralibus utrinque circ. 19; lamina usque 17 cm longa et 8 cm lata; inflorescentiis axillaribus peduneulatis, pedunculo usque 6,5 em longo; calyce fructifero breviter velutino, circ. 8—9 mm diam.; fructibus ovoideis, nigrescentibus, circ, 12 mm longis et 8 mm latis. Ober-Katanga: Elisabethville, 4 avril 1912 (J. Bequaert, no. 319) et février, 1912 (Homblé, no. 202). Obs. — Verwandt mit V. Fischeri Gürke und V. Buchneri Gürke. 196. Vitex Mufutu De Wild., nov. spec. Arbor 5—6 m; ramis breviter et dense brunneo-velutinis, demum plus minus glabris, cortice longitudinaliter fissurato; foliis trifoliolatis, petiolatis, petiolo 3—5,5 cm longo, breviter brunneo-tomentoso; foliolis breviter petiolulatis, lateralibus oblongis vel oblongo-ovatis, leviter in- aequilateralibus, basi cuneatis, apice obtusis vel late cuneatis, margine integris; terminalibus obovatis, basi plus minus longe cuneatis, apice late cuneatis, usque 7 cm longis et 4 cm latis; supra et infra dense ¢t breviter tomentosis; inflorescentiis axillaribus, solitariis vel oppositis, pedunculatis, pedunculo 5 cm longo, velutino, dichotomo, bracteolato, braeteolis linearibus usque 1 em longis et circ. 1 mm latis, velutinis: floribus sessilibus vel breviter pedicellatis; calyce campanulato, velutino, usque 9 mm longo, dense velutino-tomentoso, dentibus deltoideis usque 4 mm longis, intus velutinis; corollae tubo circ. 7 mm longo extus bre viter velutino; staminibus circ. 5 mm exsertis; ovario dense velutino stylo glabro exserto apice bifurcato. Ober-Katanga: Etoile du Congo, décembre 1911 (Ad. Hock). Obs. — Verwandt mit V. Schweinfurthii Baker und V. zambesiaca Baker (cf. Fl. of trop. Afr., V, p. 315). 197. Vitex Homblei De Wild., nov. spec. Arbor, ramis glabris vel juvenilis breviter pilosis, cortice grise fissurato; foliis apice ramorum plus minus congestis, 3—5 foliolatis, foliolis coriaceis, supra et infra glabris, obovatis, basi cuneatis, apice late cuneatis, obtusis vel emarginatis, petiolulatis, petiolo 5—9 cm longo, petiolulis usque 15 mm longis, supra canaliculatis; lamina usque 10 cm Decades novarum specierum florae katangensis. XIX—XXI. 143 longa et 5,5 cm lata; inflorescentiis axillaribus, cymosis, pedunculatis, pedunculo usque 2 cm longo, pedicellis brevibus vel nullis, max. 8 mm longis, calyce fructifero late campanulato, breviter lobulato, cire. 12 mm lato. Ober-Katanga: Elisabethville, mai 1912 (Homblé, no. 318). Obs. — Verwandt mit V. cuneata Schum. et Thonn. et V. Cien- kowskii Kotsch. et Peyr. 198. Vitex Ringoeti De Wild., nov. spec. Planta reducta usque 50 cm alta, ramis cire, 7—8 mm latis, bre- viter velutinis, foliis 3-verticillatis vel oppositis, petiolatis, petiolo 2— 9 cm longo, breviter tomentoso, 3—5 foliolatis; foliolis luteo-viridis, supra velutino-seabris, infra sparse velutinis, longe petiolulatis, petiolulo usque 18 mm longo; lamina obovata, basi cuneata, apice abrupte rotun- data et acuminata, usque 11 cm longa et 6,5 cm lata; inflorescentiis axillaribus, cymosis, pedunculatis, pedunculo velutino, usque 7,5 cm longo, ramoso-dichotomo; ramis velutinis, bracteatis, bracteis usque 7 mm longis, linearibus, velutinis; floribus sessilibus vel breviter petio- lulatis, calycis tubo extus velutino, circ. 3 mm longo, dentibus circ. 3 mm longis; corolla bilabiata; tubo exserto circ. 4 mm longo. Ober-Katanga: Nieuwdorp, octobre 1912 (Ringoet, no. 1). Obs. — Verwandt mit V. golungensis Baker und V. milanjiensis Brit. 199. Vitex Hockii De Wild., nov. spec. Planta basi lignosa, circ. 30 em alta, ramis breviter tomentosis; foliis oppositis, petiolatis, petiolo usque 7 cm longo breviter et dense tomentoso, 5-foliolatis, lamina supra velutino-scabra, infra velutina, obo- vata, basi longe cuneata, apice abrupte et breviter aeuminata, plus minus apiculata, usque 11 cm longa et circ. 4 cm lata, petiolulata vel sub- sessilia, petiolulo usque 1 em longo; inflorescentiis axillaribus, pedun- eulatis, peduneulo velutino, usque 4 cm Jongo, dichotomo-ramoso, brac- teato, bracteis linearibus, velutino-ciliatis usque 6 mm longis; calyce plus minus campanulato, extus dense velutino, intus glabro, circ, 3 mm longo, dentibus deltoideis; tubo corollae extus velutino, cire. 3—4 mm longo. Ober-Katanga: Manika, octobre 1911 (Ad. Hock). Obs. — Verwandt mit V. puberula Baker und V. golungensis Baker. CIIL. Clerodendron. 200. Clerodendron myricoides var. attenuatum De Wild., nov. var. Ramis erectis, ramosis, breviter velutinis demum glabris, plus minus Quadrangularibus; foliis caulinaris basi longe attenuatis sed non petio- latis, basi plerumque subcordatis; foliis ramorum floriferis basi plus minus cordatis, bracteis ovato-acutis, basi cordatis; lamina plus minus profunde dentata, lamina supra glabra, infra plus minus velutina, usque 15,5 em longa et 9 cm lata; inflorescentiis plus minus ramosis, ter- minalibus; ealyce circ. 4 mm longo; corollae tubo 7—8 mm longo, extus glabro; staminibus longe exsertis; fructibus nigris, 4 lobatis, lobis 7— 10 mm longis et latis et circ. 6 mm altis. 144 E. De Wildeman. Ober-Katanga: Kantu, 1908 (Kassner, no. 2382); Elisabethville, 1912 (Homble, no. 171). Obs. — Sehr bemerkenswert durch die Blattform. 201. Clerodendron dubium De Wild., nov. spec. Ramis erectis, basi plus minus herbaceis, usque 35 cm longis; foliis oppositis distinete petiolatis, petiolo articulato, usque 3 cm longo, bre- viter tomentoso, lamina oblonga vel obovata, basi cuneata, apice cuneata, margine integra vel undulata, usque 12,5 cm longa et 6,3 cm lata, supra glabra, infra sparse pilosa; inflorescentiis axillaribus, cymosis, pedun- culatis, peduneulo usque 15 mm longo velutino, paucifloris, floribus pedicellatis, pedicello velutino 2—3,5 mm longo, calyce 6—7 mm longo, basi extus velutino, lobis triangularibus, cuneatis circ. 1 mm longis; co- rollae tubo 8 mm circ. longo, lobis subaequalibus circ. 4,5 mm longis et 3—4 mm latis, staminibus circ. 7 mm exsertis. Ober-Katanga: Elisabethville, 7 avril 1912 (J. Bequaert, no. 322bis), Obs, — Verwandt mit C, ovale Kl. und C. Barteri Baker. 202. Clerodendron Bequaerti De Wild., nov. spec. Ramis erectis usque 45 cm longis, foliis oppositis petiolatis, petiolo basi articulato et usque 3,5 cm longo, tomentoso, lamina oblonga vel obovata, basi rotundata vel anguste cuneata, apice rotundata vel plus minus abrupte acuminata, margine plus minus profonde denticulato- runcinata, 7—14 cm longa et 3—7,5 cm lata, supra glabra infra glabra vel sparse pilosa; inflorescentiis axillaribus vel terminalibus, floribus 3—8 subfasciculatis, pedicellatis, pedicello dense velutino usque 3 mm longo; calyce usque 5—6 mm longo, subcylindrico, extus minus velu- tino, lobis cuneatis circ. 2 mm longis; corollae tubo albo, usque 15 mm longo, gracili, extus sparse velutino; lobis subaequalibus circ. 2,5 mm longis et 2 mm latis; staminibus circ. 5 mm exsertis. Ober-Katanga: Élisabethville, 7 avril 1912 (J. Bequaert, no. 322) et février 1912 (Homblé, no. 164). | Obs. — Verwandt mit C. dubium nob. und mit C. ovale Kl. und €. Barteri Baker; von C. dubium durch die Blüten verschieden. 203. Clerodendron Corbisieri De Wild., nov. spec. Ramis erectis usque 35 cm longis, non ramosis, breviter velutinis, subscabris; foliis oppositis vel 3—4 verticillatis, lanceolato-obovatis, basi plus minus longe angustatis, non petiolatis, lamina apice longe cuneata, 5—6,5 cm longa et 8—15 mm lata, supra et infra velutino-scabra, mar- gine irregulariter undulata; inflorescentiis laxe paniculatis; pedunculis cire. 2,5 cm longis, ramosis, bracteolatis; floribus 3 circ. glomeratis, brat- teolatis, bracteolis velutinis, cire. 2,5 mm longis, pedicello 2—3 mm longo: velutino; calyce extus sparse velutino et ciliato, 5,5 mm circ. longo, lobis cuneatis non rotundatis. Ober-Katanga: Welgelegen, 1912 (leg. Corbisier, coll. Homblé, no. 592). 204. Clerodendron Ringoeti De Wild., nov. spec. Ramis erectis circ, 40 em longis paullo vel non ramosis, breviter et Decades novarum specierum florae katangensis. XIX—XXI. 145 dense velutino-scabris; foliis oppositis petiolatis vel sessilibus; lamina basi plus minus longe angustata, usque 12 cm longa et 3,4 cm lata, vel basi rotundata, apice cuneata, supra velutino-scabra, infra sparse velu- tina, margine ciliata vel irregulariter dentata; floribus paniculatis; pani- cula foliosa vel bracteata; inflorescentiis longe pedunculatis, pedunculo usque 3,5 cm longo, ramoso, bracteolato, bracteolis usque 5 mm longis velutinis; floribus 3 subfasciculatis, basi bracteolatis, bracteolis usque 2 mm longis; pedicellis circ. 4—9 mm longis, velutinis; calyce extus velutino, circ. 4—5 mm longo 5 lobulato, lobis rotundatis, margine ciliatis; corollae tubo 6—7 mm longo, basi inflato, apice angustato; lobis dorso velutinis et margine ciliatis; staminibus circ. 17 mm exsertis, an- theris cire. 2 mm longis, stylo exserto, lobis divergentibus. Ober-Katanga: Shinsenda, mars 1912 (Ringoet, no. 489). 205. Clerodendron erectum De Wild., nov. spec. Ramis erectis usque 40 cm altis, ramosis, glabris vel sparse pilosis ; folis oppositis, obovato-lanceolatis, basi longe angustatis, lamina 5— 13 cm longa et 9—21 mm lata, supra glabra vel sparse pilosa, infra Sparse pilosa, margine irregulariter et breviter denticulata; floribus pani- culatis, inflorescentiis plus minus longe pedunculatis, pedunculo plus minus ramoso usque 5 cm longo; floribus 3 vel ultra subfasciculatis, pedicellatis, pedicello basi bracteolato usque 5 mm longo, bracteolis 2— 4 mm longis; calyce glabro vel sparse piloso, 5—6 mm longo, lobis rotundatis, margine ciliatis; corollae tubo circ. 7 mm longo, glabro vel sparse velutino, lobis dorso sparse velutinis, margine ciliatis et circ. 7 mm longis; staminibus circ. 2 cm exsertis; antheris 1,3 mm longis; stylo exserto, apice bilobato, lobis divergentibus usque 4 mm longis. Ober-Katanga: 1911 (Ad. Hock). Obs. — C. Corbisieri, C. Ringoeti und C. erectum gehören zu der sehr wenig bekannten Gruppe von C. myricoides, und sind verwandt mit C. luembensis De Wild. CIV. Acalypha (Euphorbiaceae). 206. Acalypha Homblei De Wild., nov. spec. Ramis plus minus erectis, basi lignosis, griseo-pubescentibus, pilis elongatis; foliis sessilibus vel breviter petiolatis, petiolo usque 2 mm longo, lamina oblongo-lanceolata, basi rotundata, apice acuminata, sparse crenulata, plus minus coriacea usque 4 cm longa et 7 mm lata, nervis lateralibus I utrinque cire. 3—4; inflorescentiis axillaribus femineis vel floribus femineis et masculis intermixtis; bracteis femineis plus minus profunde laciniatis, ultra 6 lobatis, lobis lanceolato-linearibus, usque 4— 5 mm longis, acutis, dense velutino-ciliatis; ovario dense velutino non glanduloso, stylo laciniato, rubro 7—8 mm longo; floribus masculis apice inflorescentiis fasciculatis, bracteis 1—2 mm circ. longis apice Pilosis; seminibus ovoideo-ellipticis circ. 2 mm longis et 1,3 mm latis, glabris, brunneis. Repertorium specierum novarum. XIII. (27. 11. 1914.) 10 146 Wildeman: Decades novarum specierum florae katangensis. XIX —XXI. Ober-Katanga: Katentania, novembre 1912 (Homblé, no. 741). Obs. — Verwandt mit A, Stuhlmanni Pax et A. ambigua Pax (cf. Hutchinson in Flora of trop. Africa, VI, 1, p. 883 et 905); verschieden durch die langeren Griffel. CV. Protea (Proteaceae), 207. Protea manikensis De Wild., nov. spec. Frutex, ramis glabris, cortice brunneo exfoliato; foliis apice ramorum congestis, longe ellipticis, sessilibus basi contractis et rotundatis, apice Jate cuneatis, adultis supra et infra sparse velutinis, juvenilis dense velutinis; lamina 8—14 cm longa et 2—2,7 cm lata; inflorescentiis capi- tulatis, capitulis usque 11 cm latis basi contractis subpedunculatis, pe- dunculo 2 cm circ. longo, bracteis extus dense velutino-sericeis, intus glabris, usque 2 cm latis; bracteis internis usque 4,5 cm longis et 15 mm latis dorso et apice velutinis, margine versus glabris; perigonio sicco infra glabro, medio et supra velutino, pilis usque 3 mm longis, et usque 6 cm longo, staminibus exsertis, antheris 12 mm circ. longis, api- culatis, apiculo circ. 1 mm longo; stylo exserto glabro. Ober-Katanga: Katentania, novembre 1912 (Homblé, no. 696). Obs. — Verwandt mit P. abyssinica Willd., aber gut verschieden durch die Infloreszenzen und die Blüten. CVI. Lepidagathis (Acanthaceae). 208. Lepidagathis Ringoeti De Wild., nov. spec. Ramis gracilibus erectis, basi plus minus lignosis, ramosis usque 30 cm longis, glabris; foliis petiolatis, petiolo plus minus elongato, la- mina elliptico-lanceolata, supra et infra glabra, c. petiolum 2—5 cm longa et 6—12 mm lata, basi cuneata, apice acuta; inflorescentiis axil- laribus vel terminalibus, spicatis, unilateralis vel oppositis, scarioso-brac- teatis, bracteis acutis glabris vel basi sparse pilosis, usque 7 mm circ. longis; spiculis axillaribus 2—3, floribus solitariis breviter pedicellatis, calycis lobis usque 12 mm circ, longis; corolla bilabiata, glabra, circ. 20 mm longa, labellum trilobatum; ovario glabro, stylo exserto, glabro apice breviter bilobulato; antheris 2 et unilocularibus. Ober-Katanga: Shinsenda, 1912 (Ringoet, coll. Homblé, no. 511). Obs. — Scheint mit L. macrochyle Lind. verwandt zu sein; hat aber keine ,spicis secundis“, und die Kelchzipfel sind nicht so stark gefranst wie bei der Pflanze von Baum in Kunene-Zambesi gefunden. CVII. Blepharis (Acanthaceae). 209. Blepharis Bequaerti De Wild., nov. spec. Ramis erectis, basi lignosis, non ramosis, usque 60 cm altis, quadran- gularibus, internodiis 3—13 cm longis, glabris; foliis 4-verticillatis, lineari- laneeolatis, usque 23 em longis et 22 mm latis, sessilibus, nervo mediano infra prominente; inflorescentiis terminalibus, capitatis, usque 8 cm latis, pedunculatis, pedunculo usque 3,5 em longo, dense velutino-glanduloso; floribus bracteatis, bracteis margine velutino-spinosis usque 23 mm longis et 7 mm latis, bracteolis lineari-setaceis usque 2 cm longis, uninervis; H. Léveillé: Rhododendra nova. 147 „calycis segmentis anticis usque apicem connatis, binervis, dorso velu- tinis, apice spinosis, usque 28 mm longis et 6,5 mm latis, segmentis posticis usque 31 mm longis et 6 mm latis apice bidentatis, dorso velu- tinis; segmentis lateralibus circ. 25 mm longis et 2,5 mm latis, apice -Spinescentibus, dorso velutinis; corolla albida, circ. 3,8 mm longa, velu- tina, labellum trilobatum circ. 15 mm latum, antheris velutinis circ. 5 mm longis. Ober-Katanga: Bukama, mars 1911 (J. Bequaert, no. 123). Obs. — Verwandt mit B. pratensis S. Moore und B. Welwitschii Moore; diese zwei Arten scheinen nach Herrn S. Moore sehr nahe ver- wandt zu sein, aber sie scheinen mir gut unter sich und auch mit dieser neuen Art verschieden. 210. Blepharis Homblei De Wild., nov. spec. Ramis erectis vel plus minus decumbentibus, basi plus minus lignosis, glabris vel juvenilis plus minus velutinis; foliis 4 subverticillatis, usque 13 em longis et 4 mm latis, internodiis 8,5 em longis; spicis unifloris axillaribus vel terminalibus, 3,5—5 cm longis; bracteis 15— 25 mm longis, spinescentibus, glabris vel supra et infra breviter velu- tinis, margine ciliatis; calycis lobis anticis circ. 3 cm longis et 6 mm latis, 3-nervis, margine subdense ciliatis; lobis posticis connatis usque 2,5 cm longis linearibus, margine ciliatis, lobis lateralibus circ. 2,5 cm longis uninervis, cire, 1 mm latis; corolla basi contracta; antheris loculis dense velutinis. Ober-Katanga: Plateau de Biano, février 1913 (Homblé, no. 1260). Obs, — Gehórt in die Verwandtschaft von B. cuanzensis Welw. (cf. Flora of trop. Afr., V, p. 97), unterscheidet sich durch die viel schmaleren Blatter. In der var. leptophylla S. Moore sind die Blatter auch sehr schmal (2—3 mm), aber sie zählen nur 7 cm Länge. XXXVIII. Rhododendra nova. Auctore H. Léveillé. (Originaldiagnosen.) 1. Rhododendron Lyi Lévl, nov. spec. (Lepidorhodium lepipherum.) Frutex 1,50—2 m circiter alta: ramis decorticantibus, brunneis; folia coriacea virido-brunnea, lanceolata, margine vix revoluta mox refracta, brevissime petiolata; petiolis longe hirtis et punctatis; flores magni, albi ‚odori, terminales, umbellati 3—6 aggregati; petala undulata; stamina corollam aequantia; antherae elongatae, 5 mm longae cylindricae poris valde conspicuis; stylus valde exsertus, filamentis fere duplo longior; filamenta inferne barbata; stigmate clavato, lobulato; capsula brevissime pedunculata, brunnea, squamato-rugosa tetragono-obesa; sepalis lanceo- latis, apice barbatis, persistentibus; semina elliptica brunnea compressa, alata basi acuminata apice albide aristata an vivipara? Kouy-Tchéou: Gan-Chouen, 1912 (Jul. Cavalerie, 3885). 10* 148 H. Léveillé: Rhododendra nova. 2. Rhododendron albicaule Lévl., nov. spec. (Lepidorhodium lepipherum.) Frutex cortice alba, decorticante; folia membranacea lanceolata multinervia, squamis deciduis subtus lutea; flores terminales corymbosi, 7 aggregati, teste collectore albi; capsula longe 4—5 cm pedunculata pedunculis angulatis, brevis (1 cm) calyce urceolato persistente; stylo papilloso, 5 cm longo, arcuato: stigmate capitato, discoideo. x Kouy-Tchéou: Montagnes de Sin-Tchen, prés Hin-Y-Hien, juin 1912 (Jul. Cavalerie, 3923). 8. Rhododendron Seguíni Lévl, nov. spec. (Rhodorastrum.) Rami erecti, virgati, grisei; folia lanceolata, undulata acuta subtus flavida, petiolo brevissimo, suberoso, ad basim conspicue inerassato; flores rosei, corymbosi, terminales, numerosi; stamina exserta antheris parvis ovatis; stylus stamina vix superans; clavato-capitatus. Ramis rectis et virgatis haec planta clarescit. Kouy-Tchéou: Kiao-Tche-Tche et Gan-Chouen, 10 avril 1902 (Jul. Cavalerie, 1254). 4. Rhododendron Vaniotii Levl., nov. spec. (Azalea, Chionastrum.) Rami grisei, contorti: folia lanceolata acutissima in petiolum de- currentia parva 5—6 cm X 15 mm, supra nitida, insigniter impresso-reti- culata subtus flavida vel ferruginea, flores parvi, roseo-violacei; calyx obtuse lobulatus, in fructu refractus; capsula linearis, quadrangula, rugosa, 4—5 mm longa; stylus capillaris, exsertus, stigmate capitato. Kouy-Tchéou: Gan-Chouen, avril 1912 (Jul. Cavalerie, 3886). 5. Rhododendron fuchsiifolia Levl., nov. spec. (Azalea Pentanthera.) Ramuli griseo-brunnei cicatricibus foliorum emortuorum notati: folia fuchsiarum communium, utrinque tamen pilosa 12—255«5—10 mm ciliata; petioli brevissimi, pilis dilatatis longis et imbricatis, squamiformi- bus criniti; flores parvi, albo-rosei, purpureo-punctati, ramulos e gemmis axillaribus oriundos et foliatos, terminantes et foliosi; calyx crinitus; corolla pilosa lobis obtusis; stamina oblonga; stylus rectus staminibus brevior; stigmate clavato-capitato. Kouy-Teheou: Pin-Fa, 20 mai 1907 (Jul. Cavalerie, 3221). 6. Rhododendron motsonense Lévl., nov. spec. Frutex parva; folia nune buxiformia nunc oleiformia; 2—5 X 1—2 cm nervo primario plerumque uno conspicuo; obtusa vel obtusata, densissime rubro punctata brevissime petiolata plerumque undulata et margine revoluta; squamae imbricatae, obtusae ciliatae: flores solito rosei vel rarius albi parvi; calycis lobi late ovati, breves, obtusissimi: corolla glaberrima sparse lepidota: stamina 10 exserta inaequalia; antherae rotundato-ovatae; stylus staminibus longior. Planta fit nana et ramosissima in cacumine mentium et revocat in mentem R. Taquetii coreanum. Yun-Nan: Montagnes aux environs de Mo-Tsou (fleuve Bleu): 800 m, Ta-Hai-Tse, 3200 m, 1911—1912 (E. Maire). e 16, H. H. Léveillé: XXXIX. Jasmina sinensia. 149 Jasmina sinensia. Auctore H. Léveillé. Clavis Jasminorum sinensium. Folia alterna, trifoliolata vel pinnata Folia opposita vel verticillata Rami angulati, hirti Plantae glabrae | Foliola margine scabra; subulati 3 Dentes calycini leves | Dentes obtusi; * | Non. Folia ut videtur, { Folia composita . | Dentes calycini truneati vel breves | Dentes subulati . Petiolus tomentosus, ad EA RUE culatus . von mz barbati Non; petiolo ELE ut i nale Folia 10 x 4 em; tubo corollae non 1 cm longo; nervi foliorum duodeni | Folia 5 X 2 em tubo 1 cm et ultra | | et valde canaliculato . \ longo: nervi seni | Plantae villosae | l Plantae glabrae | Plantae tantum in calyce | Plantae alias villosae . ( Folia glabra aut glabrescentia lobi calycini foliola obtusa GER simplicia . Milo um nervi los aw axillas suas vilicus | Folia pubescentia aut tomentosa \ Folia nitida; calyx parce « Non; racemi florales / ebracteati . ( Folia cordata hirtus . terminales, | Folia ovata vel ee ; Calyx brunneus, dentibus linearibus Calycis lobi 6—9 filiformes į Flores rosei, purpurei vel ! Flores albi | Folia subtus nervis snestomossatibcs | Non. rubri - d 5. J. Giraldi Diels. 8. J. floridum Bge. 4, J. odoratissimum L. J. humile L. J. microcalyx Hance. 8. J. inornatum Hemsl. J. attenuatum Roxb. J. Seguini Lévl. ER 17. J. subtriplinervia, Bl. 12: 13. 14. J. undulatum Her. J. Sambac Ait. 15. 16. J. Esquirolii Lévl. J. pubescens Willd. J. Beesianum Forr. et Diels. J. laurifolium Roxb, J. anastomosans Wall. 18. 150 H. Léveillé. ( Rami adulti verrucosi; nervi ad suas 18. / axillas glandibus hirsutis muniti Non . ae Planta nitida, Gee SE ca- lycis lobi 7—12 . 19. | Folia coriacea valde er Ibi calycini post maturationem stella- tim squarrosi . 2 Folia trifoliolata Folia imparipinnata 21. | Flores folia praecedentes ' | Flores foliis coaetanei 2 Corolla circiter 2 cm EE ` | Corolla circiter 4 cm diametiens 23. Folia illa Rosae Banksiae referentia Non . : x erassa discoloria supra Ee 24. viridia subtus flavida . Non . ; 95. Plantae villosae . Plantae glabrae. 26. Flores albi Flores lutei 91, ! Plantae molliter villosae; foliis Le | Planta puberula; foliis lanceolatis Foliola lata ovata nervis inconspicuis 28. ; Foliola 4— nervis elevatis subtus lanis Dorpu wi qu ie, Foliola caudata, subtus puberula 99. 8-nervia : : Foliola subtus tomontella 10—14- | nervia : Folia papyracea; il rs E oll: 30. tarii, aurei Folia coriacea crassa. 31. ! Folia tenuissime punctata . | Non. s Xe. 32. | Tubo corollae VS 2 cm Ineo : | Tubo corollae 1 em longo . Folia subtus pilis fasciculatis dd 38. | axillas nervorum notata, lobi co- | rollae 1 cm et ultra longi ! Lobi corollae non 1 cm longi | Foliola 5—7, tubus corollae calyce 15-pio longior | Foliola s. 34. J. glandulosum Wall. 19. J. laurifolium Roxb. J, Prainü Lévl. 21. 33. 22. 23. J. nudiflorum Lindl. J. primulinum Hemsl. J. primulinum Hemsl. 24. J. discolor Franch. 25. 26. 30. ZU 29. 28. J. lanceolaria Roxb. J, Dunnianum Levl. J. sinense Hemsl. J, urophyllum Hemsl, J. Bodinieri Lévl. J. Mesnyi Hance. 31. J. pachyphyllum Hemsl. 32. J, lanceolaria Roxb. J, paniculatum Roxb. J. polyanthum Franch. 34, J. Blinii Lévl. J. grandiflorum L. Jasmina sinensia. 151 Species novae. 1. Jasminum Seguini Lévl, nov. spec. Frutex scandens, gracilima glaberrima, nitida: rami teretes, nu- merosi; folia ovata, utrinque attenuata, petiolata, nervis parum conspicuis, subtus pallidiora; inflorescentiae racemoso-cymosae, valde laxae, 5—7- florae; calyx cupuliformis, dentibus brevissimis, subobtusis, corolla alba, tubo 1 em et ultra longo, lobis linearibus squarrosis. Affine J. attenuato a quo differt foliis dimidio minoribus et petiolis altissime canaliculatis, Kouy-Tehéou: Rochers de la cascade aux environs de Hoang-Ko- Tchou, 9 juin 1898 (J. Séguin in herb. Bodinier, 2354). 2. Jasminum laurifolium Roxb. var. villosum Lévl, nov. var. Differt a typo foliis villosis in utraque pagina et stylo hirsuto. Kouy-Tchéou: Gorges du fleuve Hoa-Kiang, bords de la route à mi-cóte, 22 aoüt 1897 (Em. Bodinier). 3. Jasminum Bodinieri Lévl., nov. spec. Frutex scandens, tota pubescens et lutescens; caulis brunneus, teres; folia trifoliolata, petiolo scandenti, brunneo; foliola ovata, acu- minata, basi rotundata 10—14-nervia, ad axillas nervorum interdum pilis fasciculatis notata, petiolulata, impari malto longius; inflorescentiae axil- lares; calyx campanulatus lobis linearibus, tubo subaequantibus; corolla lutea; tubus 3 cm longus calyce 5 mm longo 5—6-plo longior, arcuatus vel geniculatus ; lobis lanceolatis, acutis vel apiculatis, erectis vel vix patentibus. Differt a J. sinensi pubescentia molli nec hirta; calice campanulato nee lageniformi, sinubus obtusis nec acutis. Kouy-Tchéou: Environs de Kouy-yang. mont du College, ro- cailles, 11 sept. 1898 (Em. Bodinier, 1890); environs de Tsin-Gay, Gan- Pin, sept. 1897 (Jean Laborde); environs de Tou-Chan, juillet 1897 (Jui. Cavalerie). 4. Jasminum Dunnianum Lévl., nov. spec. Frutex ramis ramulis, pedunculis, bracteolis villosis; rami angulati; folia trifoliolata; foliola glabrata, nervis omnino inconspicuis, crassa coriacea, late ovata vel rotundata, abrupte in acumen contracta, petiolulis 2 em longis; inflorescentiae axillares et terminales in cymas capitatas et densissimas congestae, multibracteolatae; calyx truncatus, brevissime denticulatus; corolla alba, tubo 1 cm longo dessiccatione atrato, lobis lanceolatis patentibus. Kouy-Tchéou: Che-Ten, juin 1906 (Jos. uui 886). 5. Jasminum Blinii Lévl., nov. spec. Frutex scandens, glaberrima; caulis angulatus; folia pinnata, 5—7 foliolata, foliola (terminali majore) anguste lanceolata, petiolulata, tri- nervia; inflorescentiae axillares pluriflorae; calyx minutus, lobis brevibus, linearibus, tubo subnullo; corolla alba; tubus calyce 15-plo longior, lobis 9vatis, striatis, subacuminatis. 152 Ign. Urban. Affine J. polyanthe Franch. a quo differt foliis nudis nec pilis fasci- culatis ad axillas nervorum munitis; lobis corollae brevioribus et tubo corollae longissimo. Differt etiam a J. longifloro L. foliolis paucioribus, paniculis axillaribus, plurifloris, corollae tubo 15-plo calycem superante. Yun-Nan: Environs de Yun-Nan-Sen, 18 mars 1897; plaine de Lo- Pin-Tchéou, 7 avril 1897; Kouy-Tchéou: Hin-Y-Hien, 10, 11 avril 1898 (Em. Bodinier, 1343); Gan-Chouen, mai 1912 (Jul. Cavalerie, 3912). XL. Turneraceae novae |l.) ab Ign. Urban descriptae. (Originaldiagnosen.) 11. Wormskioldia Prittwitzii Urb., nov. spec. Perennis. Caules pilis albidis patentibus simplicibus dense vestiti, setulis aequilongis basi bulboso-incrassatis apice secernentibus parcis intermixtis. Folia sessilia v. usque 2 mm longe petiolata, lanceolata v. lineari-laneeolata, longe v. longissime et sensim angustata, margine inaequaliter serrata, dentibus saepe remotiusculis v. remotis raro magis evolutis et lobuliformibus, utrinque patenti-pilosa, setulis parcissimis subtus ad nervum medium nunc additis, eglandulosa. Inflorescentiae folia parum v. usque duplo superantes, 2—4-florae, pilosae et setuliferae; prophylla bina evoluta, alterna v. opposita, 1,5—1 mm longa; pedicelli 5—8 mm longi, post anthesin arcuato-curvati. Calyx 14— 18 mm longus. Petala aurantiaca. Caules 10—15 cm longi, ad basin versus indurati v. lignescentes et 2—3 mm crassi, erecti teretes. Folia 3,5—10 cm longa, in Is longit. latissima, 0,8—1,5 cm lata, cr. 5-plo longiora quam latiora, papy- racea v. chartacea, basi acuta v. obtusa, Inflorescentiae cum pedun- culis 5—9 em longis 7—12 em longae; prophylla ovata usque lanceo- lata. Calyx extrinsecus patenti-pilosus et parce v. parcissime setulosus, vix in !/ alt. coalitus, intus inferne pubescens; lobi anguste lanceolati, exteriores 7-nerves margine vix membranacei, interiores sub-5-nerves, margine late membranacei, omnes apice obtusi et e dorso vix apiculati. Petala ealycem duplo v. plus quam duplo superantia, tubo cr. 6 mm longe adnata, quoad libera 25—30 mm longa, superne obovata, inferne longissime cuneato-angustata. Filamenta tubo imo vix 1 mm longe adnata, glabra, aequilonga cr. 17 mm longa; antherae effloratae oblongae 2 mm longae, dorso in 1/; alt. affixae. Styli aequilongi 6 mm longi, antheris 3—4 mm superati, apice irregulariter laceri. Ovarium sub- lineare, patenti-pilosum et parce setulosum. . 1) Cf. Rep. IV (1907), pp. 129—137. Turneraceae novae II. 153 Hab. in Africa germanica orientali in territorio Nyambwa in decli- vibus montis Konta inter fruticeta spinosa aprica humilia in solo rubro- bruneo, m. Jan. flor.: von Prittwitz no. 165. Obs. W. glandulifera Kl. affinis radice annua, caulibus densissime setulosis, foliis 5—10 mm longe petiolatis, minus longe acuminatis densius serratis, floribus multo minoribus, petalis flavis, filamentis inaequilongis diversa est, 12. Wormskioldia Juttae Dinter et Urb., nov. spec. Perennis. Caules setis brevibus crassitie caulis pluries brevioribus pallide viridibus v. viridi-albescentibus inferne sensim incrassatis apice secernentibus patentibus obsiti, pube alia deficiente. Folia 2—5 mm longe petiolata, aequalia, lanceolata v. lanceolato-linearia, margine toto inaequaliter crenata, utrinque setulis brevibus v. brevissimis secernenti- bus more caulis obsita, margine eglandulosa. Inflorescentiae folia usque duplo superantes, 4—7-florae, setiferae; prophylla infima bina evoluta sed alterna, lanceolata v. lineari-lanceolata 0,5— 1,5 cm longa, caeterum flores suffulcientia tantum obvia valde decrescentia linearia; pedieelli 10—5 mm longi, fructiferi arcuato-deflexi. Calyx 12 mm longus. Pe- tala flavo-rubra. Fructus 3—5 cm longi, dense setulosi. Semina 5 mm longa. Rhizoma crassitie pollicis 20 cm sub soli superficie horizontaliter repens (ex Dinter), cortice crassissimo. Caules hornotini erecti, 10— 15 em alti, supra basin 2—4 mm crassi, teretes. Folia 5—12 cm longa, 0,7—2 cm lata, 5—6-plo longiora quam latiora, pergamacea, superne sensim acuminata, basi subcuneata, crenis infimis interdum lobulato- prominentibus. Inflorescentiae cum pedunculo 3,5—9 cm longo postremo usque 24 cm longae; prophylla superiora flores suffulcientia latiuscule linearia 5—2 mm longa; pedicelli setuliferi. Calyx extrinsecus breviter setulosus, caeterum glaber, supra ?/, alt. coalitus, intus supra insertionem filamentorum «callis lanceolato-linearibus praeditus, inferne pubescens; lobi exteriores oblongo-lanceolati, margine anguste mem- branaceo glabri, interiores latiuscule oblongi, margine latiuscule mem- branacei, superne ciliati, omnes apice obtusi, sub apice e dorso brevissime apieulati, cr. 5-nerves. Petala calycem duplo superantia, tubo calycis 4 mm longe adnata, superne rhomboideo-obovata, 7 mm lata, inferne longissime cuneato-angustata et stipitata, quoad libera 20 mm longa, glabra, ligula cymbiformi 1,5 mm longa dorso adnata, ad apicem libera, Filamenta tubo imo vix 0,5 mm longe adnata, glabra, 3 longiora 9 mm, 2 breviora 8 mm longa; antherae effloratae ovato-oblongae, 2 mm longae, apice obtusae, dorso in , alt. affixae. Styli inter sese subaequilongi 10 mm iongi, antheras fil. long. paullo superantes, apice paullo dilatato integro stigmatosi. Ovarium oblongum breviter et dense hirsutum. Fructus medio 3—4 mm crassi, 3—6 mm longe rostrati, longitrorsum nervosi, usque 7-spermi. Semina oblonga, 2 mm crassa, inferne paullo attenuata, teretia, hilo et chalaza parum prominente, arillo usque ad me- dium ascendente, seminis */, circumdante, brunescente. 154 Ign. Urban. Hab. in Africa germanica austro-occidentali prope Neitsas et Otjiluo in Omaheke, m. Dee. flor., Jan. fruct.: Dinter no. 652, 652a. Obs. Planta ex pulcherrimis illius formationis (ex Dinter), ex affi- nitate W. longipedunculatae M. Mast., quae caule setis elongatis purpureis v. violaceis, foliis non setulosis v. subtus ad nervum medium parce setu- losis, floribus brevius pedicellatis et praesertim capsulis multo tenuiori- bus, seminibus numerosioribus et duplo et ultra minoribus discrepat. Etiam ad W. Schinzü Urb. valde accedit. 13. Piriqueta undulata Urb., nov. spec. Rami floriferi pilis stellaribus pallidis, quorum radius intermedius flavus plus minus setiformi-elongatus est, dense vestiti, pilis aliis arti- culatis secernentibus intermixtis. Stipulae nullae. Folia 4—12 mm longe petiolata, ovata usque elliptico-obionga, basi acuta, apice obtusa v. rotun- data, 5,5—2 cm longa, 3—1 cm lata, 1!/,—3-plo longiora quam latiora, undulato-crenata, utrinque pilis stellaribus dense aggregatis mollia, basi eglandulosa. Pedunculi axillares 1—2 cm longi 1-flori; prophylla nulla; pedicelli 5--8 mm longi. Flores heterostyli. Calyx 11—12 mm longus, supra !/, alt. coalitus. Petala flava, 15 mm longa. Fructus breviter ovati, 6—7 mm diametro, valvis 8—12 mm longis, sub pube brevi satis parca granulato-rugulosis. Semina oblongo-cylindracea, vix curvata, 2 mm longa, non tuberculata. Rami teretes plus minus manifeste striati, pube patente valde in- aequilonga, sed pilis intermediis crassitiem ramorum vix aequantibus v. brevioribus, gemmis serialibus supra pedunculum obviis. Folia plana, nervis supra impressis, lateralibus utroque latere 5—7 sub angulo 40—45" abeuntibus non v. parum anastomosantibus, pilis stellaribus pluriradiatis, radio intermedio paginae superioris et subtus ad nervos caeteris longiore. Flores initio ad apicem ramorum conferti, deflorati fructusque remoti. Calyx extrinseens pilis stellaribus breviter pubescens; tubus breviter obconicus; lobi lanceolati, superne sensim angustati v. acuminati, 3—5- nerves, Petala anguste obovata, calycem cr. dimidio superantia, corona ambitu ovata usque ad medium in lacinias inaequales dissecta 1,5 mm longa. Filamenta tubo er. 0,5 mm longe adnata, in formis binis sub- .aequilonga, 6 mm longa, glabra; antherae effloratae ovato-lanceolatae, apice obtusae, 1,5—2 mm longae, dorso in !/, alt, affixae, Styli glabri, longiores erecti 5,5 mm longi, flabello vix 1 mm longo initio 3-furcato, dein multiramuloso, antheras paullo superante, breviores divergentes, 2,5 mm longi, in ?/, alt. bifurcati, flabello multiramuloso cr. 0,6 mm longo, basin antherarum attingente. Ovarium ovale, pilis erectis hir- sutum multiovulatum. Fructus pilis tenuibus erectis obsitus; valvae dorso sordide virides, intus flavae, explanatae ovales v. anguste ovales, obtusiuseulae. Semina (non plana matura) crebra, 0,8 mm crassa, ele- vatim reticulato-striata, hilo vix prominulo, arillo usque supra medium ascendente unilaterali angusto albido v. brunescente. Hab. in Venezuela guianensi in pratis ad Las Botillas, m. Jan. flor. et fruct.: Passarge et Selwyn no. 325, 360a, 379, 431. Turneraceae novae JI. 155 Obs. Ex affinitate P. Duarteanae (Camb.) Urb. 14. Piriqueta flavocarnea Urb., nov. spec. Perennis (ex Ule). Rami pilis stellaribus pallidis brevissimis et alis brevibus patentibus basi bulboso-incrassatis, apice secernentibus vestiti, pilis parcis longioribus hinc illinc intermixtis. Stipulae minutae calliformes v. non conspicuae. Folia 7—1 mm longe petiolata, elliptico- oblonga usque elliptico-lanceolata, basi obtusa v. acuta, apice rotundata v. obtusa, raro acutata, 5—2,5 cm longa, 1,5—0,5 em lata, suprema v. superiora sensim decrescentia et multo minora, saepe vix 1 cm longa, 3—5-plo longiora quam latiora, remotiuscule v. remote crenata, utrinque pilis stellaribus dense aggregatis mollia, basi eglandulosa. Pedunculi axillares 1—2,5 cm longi 1-flori; prophylla nulla v. minuta; pedicelli 8— 5 mm longi. Flores heterostyli, Calyx 9—12 mm longus, vix in !/, alt. coalitus. Petala flava in carneum vergentia, 15—25 mm longa. Fructus breviter globulosi, 4—6 mm diametro, valvis 4—6 mm longis, sub pube satis densa sublaevibus, Semina obovata subrecta 2 mm longa, leviter: tuberculata, Rami teretes, superne tenuiter striati, pube sordide alba, setis v. setulis flavis deficientibus, gemmis serialibus nullis. Folia plana, nervo medio in sulco levi sito, lateralibus utroque latere 3—6 sub angulo 380—409 abeuntibus supra parum impressis v. vix conspicuis, subtus prominenti- bus non anastomosantibus, pilis pluriradiatis, radio intermedio non v. vix longiore. Flores initio ad apicem ramorum conferti, sub anthesi et praesertim posterius remoti. Calyx extrinsecus pilis stellaribus bre- vissime pubescens; tubus breviter obconicus; lobi lanceolati v. lineari- lanceolati, superne sensim angustati, 3—5-nerves. Petala obovata, ca- lycem duplo et ultra superantia, corona obtriangulari antice in lacinias Subaequales lineares incisa, vix 1,5 mm longa. Filamenta tubo cr. ! mm longe adnata, longiora 6 mm, breviora 4 mm longa, glabra; an- therae effloratae semilanceolatae, apice obtusae, 2 mm longae, dorso in ‘/4 alt. atfixae. Styli inferne pilosi, longiores erecti 5,5 mm longi, apice pauciramulosi, flabello vix 1 mm longo, antheras vix 2 mm superante, breviores divergentes 2 mm longi, flabello 0,5 mm longo ab antheris 1 mm distante. Ovarium breviter ovatum, pilis erectis dense obsitum, multiovulatum. Fructus valvae dorso sordide virides, intus stramineae, explanatae breviter ovales. Semina satis parca, 1,1—1,2 mm crassa, elevatim reticulata, bruneo-nigrescentia, hilo parum, chalaza non pro- minente, arillo unilaterali latiusculo sordide albido v. subbrunescente. Hab. in Brasilia sept. ad Rio Branco, Surumu, in Campos prope Serra de Pracauä, m. Jan. flor. et fruct.: Ule no. 7956. Obs. Praecedenti affinis, formis P. carolinianae (Walt. Urb. etiam similis, 15. Turnera pilosula Urb., nov. spec. Fruticosa, Rami hornotini pube tenui minuta sursum curvata sordide albida obsiti, Stipulae nullae. Folia petiolis 5—8 mm longis, superne (interdum ad basin laminae) glandulas 1 +1 v. rarius 2-- 2 gerentibus 156 Ign. Urban. praedita, ovata v. ovato-elliptica, basi plus minus rotundata paullum in petiolum protracta, apice acuta v. brevissime acuminata, 4—7,5 cm longa, 2—3,5 em lata, cr, duplo longiora quam latiora, margine basi excepta depresse crenata, utrinque ad nervos brevissime pilosa, caeterum glabra, ipsa eglandulosa. Pedunculi 8—13 mm longi; prophylla ovalia v. elliptico- oblonga acuminata, 8—10 mm longa, 3—5 mm lata. Flores heterostyli (brachystyli tantum visi). Calyx 16—17 mm longus, in cr. Us alt. coalitus. Petala flava, 11—13 mm longa. Filamenta basi calycis vix 1 mm longe adnata. Ovarium multiovulatum. Fructus breviter globosi, dorso depresse granulati. Semina obovato-oblonga, inferne valde attenuata, subarcuata, elevatim longitrorsum costata, tenuiter et dense transversim striata, 3,5 mm longa. Frutex 1—2 m altus. Rami vetustiores teretes tenuiter plicato- striati brunei minute pilosuli, lenticellis raris parvis subrotundis, horno- tini superne subangulati. Folia nervo medio supra paullo v. vix im- presso, lateralibus utroque latere 6—8 sub angulo 55—60° abeuntibus, supra tenuiter, subtus magis prominentibus et reticulato-anastomosantibus, non punctata, glandulis ovalibus. Pedunculi supra insertionem gemmam serialem praebentes; prophylla basi stipulas utrinque 1—2 lineares v. subulatas gerentia, eglandulosa. Calyx extrinsecus brevissime et ad- presse pilosus; tubus cylindraceus, 2,5 mm diametro, intus superne pi- losulus; lobi anguste lanceolati, apice 1 mm longe filiformi-producti. Petala. calycem paullo superantia, obovato-cuneata, intus glabra, sub insertione in calycis tubum marginibus decurrentia. Filamenta longiora a basi fere usque ad apicem satis dense et longiuscule pilosa, 11 mm longa; antherae effloratae lineari-lanceolatae, brevissime apiculatae, 3 mm longae, in concavitate connectivi supra !/, alt. affixae. Styli recti, bre- viores fere 6 mm longi, in parte !j, inferiore pilis erectis longiusculis dense obsiti, superne glabri, apice multiramulosi, ab antheris 2 mm longe distantes. Ovarium ovatum pilis albis erectis dense obsitum. Fructus valvae usque 7 mm longae late ovatae brevissime pilosae. Semina (immatura) superne 1,5 mm, inferne 0,7 mm crassa, chalaza prominente, hilo brevissime conico, arillo unilaterali usque supra medium v. fere ad apicem ascendente. Hab. in Brasiliae civitate Alto Amazonas prope Manáos in ditione Hio negro ad ripam Cachoeira Grande, m. majo flor.: Ule no. 8903. Obs. T. aurantiaca Benth. affinis praesertim stipulis manifestis, floribus multo majoribus aurantiacis diversa est. 16. Turnera arillosa Urb., nov. spec. Frutieosa. Rami hornotini pube brevissima patente flavido-alba den- sissime obtecti v, ad apicem tomentosi, Stipulae e basi triangulari SU bulatae 1—1,5 mm longae. Folia petiolis 5—8 mm longis, superne glan- dulas 1 +1 gerentibus praedita, ovata v. ovali-elliptica, basi rotundata v. perpaullum in petiolum protracta, apice acuta v. obtusa, 4—9 cm longa, 2—4 cm lata, 2— 2!/;,-plo longiora quam latiora, margine toto basi ima excepta insigniter serrata v. crenata, supra sub lente valida bre- Turneraceae novae II. 157 vissime pilosa, subtus tomentosula v. brevissime pilosa, ipsa eglandulosa. Pedunculi 5—15 mm longi; prophylla linearia v. lineari-subulata 5—6 mm longa. Flores heterostyli. Calyx 15—17 mm longus, in ! alt. coalitus, Petala flava, 15—17 mm longa. Filamenta basi calycis 0,5—1 mm longe adnata. Ovarium multiovulatum. Fructus globulosi, dorso tuberculati. Semina obovato-oblonga, parum curvata, elevatim reticulato-striata, 3—3,5 mm longa. Frutex 1—3 m altus. Rami vetustiores teretes plicato-striati bruneo-nigrescentes brevissime patenti-pilosuli, lenticellis subrotundis parcis obsiti, hornotini tenuiter multistriati v. plicato-angulati. Stipulae juxta basin petiolorum insertae. F olia nervo medio supra tenuiter prominulo, lateralibus utroque latere 9—11 sub angulo 50—60? abeuntibus utrinque praesertim subtus grosse reticulato-anastomosantibus, utrinque pilorum reliquiis minute punctata, glandulis petiolorum crassiusculis ovali-orbi- cularibus circumcirca pilosulis. Pedunculi supra insertionem plerumque gemmam serialem praebentes; prophylla basi utrinque stipulas plerum- que binas subulatas gerentia ideoque specie pinnatifida, eglandulosa. Calyx extrinsecus dense et breviter albido-pilosus; tubus cylindraceus 3—3,5 mm diametro, intus superne pilosulus; lobi anguste lanceolati breviter apiculati. Petala calycem paullo v. vix dimidio superantia, anguste obovato-cuneata, intus glabra, sub insertione in calycis tubum marginibus decurrentia. Filamenta glabra, longiora 12 mm, breviora 5 mm longa; antherae. effloratae lanceolato-lineares, 2,7—3 mm longae, in concavitate connectivi in !/, alt. affixae. Styli recti, longiores su- perne longiuscule sed parce pilosi 12 mm longi antheras 6 mm superantes, breviores glabri 5 mm longi ab antheris 4 mm longe distantes, omnes apice multiramulosi. Ovarium ovatum, breviter et dense erecto-pilosum. Fruetus usque 9 mm diametro, dorso breviter pilosi; valvae ovatae usque 10 mm longae, intus stramineae. Semina superne 1,5 mm lata, brunescentia, ad reticuli commissuras brevissime apiculata, chalaza paullo prominente, hilo brevissime conico, arillo amplo ventrem plane obtegente ultra apicem et partim in dorsum producto, ad insertionem brunescente. Hab. in Brasilia sept. ad Rio Branco, Surumu, in Serra de Pracauá et ad Jarapé Bureté, m. Febr. flor. et fruct.: Ule no. 7955. Obs. Affinis T. velutina Benth. (e Guiana) foliis brevius petiolatis, basi subcordatis et floribus aurantiacis facile distinguitur. 17. Turnera lineata Urb., nov. spec. Fruticulus. Rami hornotini pilis brevibus albidis suberectis den- sissime obsiti v. ad apicem tomentosi. Stipulae vix ullae v. usque 0,4 mm longae anguste lanceolatae. Folia petiolis 2—4 mm longis eglandulosis praedita, obovata v. plerumque oblonga usque anguste lanceolata, basi obtusiuscula v. acuta v. in petiolum angustata, apice obtusa v. acuta, 4—1,5 em longa, 1,3—0,4 cm lata, 2—3!/,.plo longiora quam latiora, margine basi excepta valde depresse crenato-serrulata, nervis subtus ardue ascendentibus lineata, supra brevissime et dense adpresseque pi- losula, subtus sordide albido-tomentosa, subtus ad basin biglandulosa. 158 | Ign. Urban: Turneraceae novae Il. Pedunculi 2—3 mm longi, toti petiolo adnati v. apice liberi; prophylla linearia 3,5—6 mm longa, eglandulosa. Flores imperfecte heterostyli. Calyx 9—12 mm longus, in er. !/, alt. coalitus. Petala flava, calyci aequilonga v. eum parum superantia, 4,5—6 mm longa. Filamenta basi calycis 0,5 —0,7 mm longe adnata. Ovarium 15—18-ovulatum. Fructus ovati, dorso sub pube laeves. Semina breviter obovata, parum arcuata, reticulatim costata, 1,5 mm longa. Fruticulus usque semimetralis. Rami vetustiores teretes plicato- striati bruneo-nigrescentes pilosuli v. demum glabrescentes, lenticellis nullis, hornotini teretes. Folia nervo medio supra paullo v. vix im- presso, lateralibus utroque latere 5—7 sub angulo 30—35° abeuntibus supra vix conspicuis, subtus bene prominentibus hinc illinc bifurcatis sed non anastomosantibus, glandulis ad basin limbi obviis subrotundis in sicco concavis. Pedunculi in axillis gemmam v. ramulum serialem praebentes; prophylla supra basin 0,8—1 mm lata, non stipulata, longiuscule pilosa; pedicelli nulli. Calyx extrinsecus adpresse pilosus; tubus cylin- draceus, 1,5 mm crassus, intus pilosulus; lobi lanceolati v. lineari- lanceolati, apice breviter v. brevissime apiculati. Petala oblonga, su- perne 2 mm lata, intus glabra, sub insertione in calycis tubum mar- ginibus decurrentia. Filamenta glabra, longiora 7—8 mm, breviora 2—3 mm longa; antherae effloratae ovatae obtusae 1— 1,8 mm longae. in concavitate sub medio affixae. Styli recti glabri, longiores 5,5 mm longi, antheras 1,5 mm superantes, flagello 1,5 mm longo multiramuloso. breviores 4—4,5 mm longi, basin antherarum attingentes v. paullo distantes, ramulis flagelli paullo brevioribus et parcioribus. Ovarium ovatum pilis brevibus erectis dense indutum. Fructus 4 mm longi. 2,5 mm diametro; valvae ovatae, dorso breviter et tenuiter adpresse pi- losae. Semina 1 mm crassa, chalaza prominula, hilo parum prominente semigloboso, arillo unilaterali usque supra medium ascendente albido. Hab. in Brasiliae civitate Alto Amazonas prope Mangos in ditione Rio Negro in Campo, m. Jun. flor.: Ule no. 8901. Obs. E serie Leiocarparum, sed nulli speciei cognitae arctius affinis. juxta T. dolichostigma Urb. systemati meo inserenda. Quoad semina brevia T. odoratam Rich. in memoriam revocat, quae caeterum toto coelo di- versa est. 18. Turnera waltherioides Urb., nov. spec. Suffrutex. Rami hornotini pilis brevibus simplicibus curvulis v. sub- crispulis patentibus ferrugineis dense tomentosi, Stipulae lineari-subu- latae cr. 1 mm longae. Folia petiolis 4—7 mm longis eglandulosis prae dita, ovata v. ovato-elliptica, basi obtusiuscula v. acutata, apice acuta, 8—3 cm longa, 4—1,8 cm lata, 2—2!/,-plo longiora quam latiora, margine basi excepta depresse crenata, nervis lateralibus supra bene impressis, utrinque tomentoso-velutina, pube subtus paullo longiore subtus ad basin plerumque biglandulosa. Inflorescentiae capitatae, in axillis foliorum sessiles v. subsessiles. Flores heterostyli. Calyx 6,5 mm longus, in ?/ alt. coalitus. Petala flava, calycem vix superantia, vis Neue Arten aus: Friedrich Tobler, Die Gattung Hedera. 159 3 mm longa. Filamenta basi calycis 0,7 mm longe adnata, tenuiter pubescentia. Styli recti, pilis erectis hirsuti, Ovarium 3—4-ovulatum. Fructus ovati, dorso sub pube leviter stratiformi-gibberosi, Semina non visa, Rami vetustiores teretes glabrescentes nigrescentes, vestigiis pe- tiolorum gibberosi, obsolete plicato-striati, annotini et hornotini pube to- mentosa patula densissime obtecti. Folia nervo medio impresso, latera- libus utroque latere 9—12 sub angulo er. 559 abeuntibus, supra non anastomosantibus, subtus plus minus manifeste oblique conjunctis, supra olivacea, subtus pallidiora flavescentia, glandulis basalibus subrotundis concaviusculis, Capitula 1—1,3 cm diametro; bracteae exteriores ovales v. breviter obovatae capitulum subaequantes euphylloideae, interiores decrescentes; prophylla lineari-subulata 2,5—3 mm longa, dense hirsuta, stipula anguste lineari saepius inferne adjecta. Calyx extrinsecus Supra basin glaber, caeterum breviter hirsutus; tubus subcylindraceus, er. 1 mm crassus, intus glaber. Petala intus ad basin parce pilosula, caeterum glabra. Filamenta breviora 2,5 mm, longiora 4 mm longa; antherae effloratae semilanceolatae sensim acuminatae, dorso sub medio in concavitate affixae. Styli longiores 4,5 mm longi, antheras fere 2 mm Superantes, breviores fere 3 mm longi, a basi antherarum vix 1,5 mm longe distantes, albido-hirsuti, apicé glabro pauciramulosi. Ovarium glo- bulosum breviter hirsutum. Fructus 3 mm longi, 2 mm diametro, pilis erectis albidis obsiti. Hab. in Brasiliae civit. Alto Amazonas prope Rio Branco in Serra de Mairary 1100 m alt, m. Febr. flor.: Ule no. 8421. Obs, Affinis T. Schomburgkianae Urb., quae foliis 8—12 mm longe petiolatis. lanceolatis v. latiuscule lanceolatis, utrinque subaequaliter an- gustatis, multo minus et brevius pubescentibus, stylis multiramulosis, ovario 5—12-ovulato omnino recedit. : XLI. Neue Arten aus: Friedrich Tobler, Die Gattung Hedera. Studien über Gestalt und Leben des Efeus, seine Arten und Geschichte. Jena 1912, 151 pp. mit 57 Abb. l. Hedera poetarum Bert. (?) var. taurica F. Tobler, l. c., p. 46. Planta Hederae poetarum imprimis fertilium ramorum foliis similis (margine undulata! colore laete viride!) nee non forsse baccarum colore, quas maturas non vidi. Folia plantarum sterilium forma satis variata, interdum Helicis colchicae foliis similia, Pedunculi umbellarum pubes- centes, pube stellata (8-radiata), plus minus versus sqamulae formam congesta, haud raro grandissima. Tauria peninsula, in litore orientali meridionali. 160 Fr. Kränzlin: Eine neue Buddleia-Species. 2. Hedera himalaica F. Tobler, l. c., p. 69. Folia plantarum sterilium satis tenera, opaca, griseo-viridia, sin- gulari forma valde prostrata, lateribus pluries (quinquies) serrata, rarius medio lobo maxime protenso angustissimo triloba, apice acuta. Folia plantarum veterum simplicia salicis foliorum forma aut aliquantum la- tiora, glabra, petiolis griseo-lepidotis. Inflorescentia umbellato-corymbosa, ramis coactis, pedunculis lepidotis; calicis dentes brevissimi, persistentes, gynaecaeum elatius helicis gynaecaeo; baccae, croceae, rarius rubicundae, grandissimae. Scandens planta statura gigantea ad truncos silvarum alpestrium montis Himalaya, nec non meridionaliorum montium Ben- galiae orientalis. Floret septembre, octobre et novembre ut videtur usque ad anni sequentis initium, fructificat usque ad augustum! 3. Hedera himalaica F. Tobler var. sinensis F. Tobler, l. c., p. 84. Folia plantae sterilis vix triloba, saepius triangularia, plantarum fer- tilium elliptica-ovoidea, non tantum prostrato apice. Inflorescentia um- bellato-corymbosa, pedunculis lepidosis, baecae croceae, globosae. Hab. in silvis (?) scandens ad arbores Chinae ab occidente meridionali per occidentalem partem usque ad septentrionalem provinciam Schensi. Floret a mense iunio ad septembrem, fructificat per hiemem in ineunte aestate. 4. Hedera japonica F. Tobler, |. c; p. 88. Folia non tantum ampla nec coriacea nec crassa, ramorum sterilium tri-, vix 5-loba, interdum colchicae forma, lobo medio basi ampliore, apice restricto ramorum fertilium late elliptica, apice protenso, interdum rhomboidea; umbellae in corymbum congestae haud robustae, ornnes fere fructus ferentes. Gynaecaeum elevatum, calicis lobi nulli. Baccae nigrae globosae. Umbellarum pedunculis squamulis aureis lepidoti. Hab. in Japoniae et Coreae silvis, ad arbores aut rupes alte repens. Floret septembre et octobre, fructifieat mense martio. XLII. Eine neue Budd/era-Species. Von Fr. Kränzlin. (Originaldiagnose.) Buddleia paludicola Kránzl, nov. spec. (Neemda, Stachyoideae.) Frutex v. arbor parva, rami, qui praestant circ. 50 cm longi. ab ipsa basi inflorescentiam usque foliati, obscure tetragoni, internodia 3 ad 4 cm longa, cortex in ima basi ramorum lana alba, detergibili vestitus supra albo-lanatus. Folia lanceolata, acuminata, in basin fere petioli- formem angustata, basi ipsa membrana foliacea, angusta connata (net tamen ,auriculata^ dicenda), margine dentata, supra viridia, dense pi- losa, subtus albo-lanata, maxima ad 10 em longa, 1,5 ad 1,8 cm lala suprema haud multo minora. Inflorescentiae corymbosae, multi- et densiflorae, 10 ad 11 cm longae et diametro, rami apice tantum floriferi, Komarov: Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Nov. Asiae orientalis. 161 flores in capitula pedunculata, multiflora, haud ita densiflora dispositi, bracteae ramulorum corymbi omnino foliaceae nisi multo minores; pedi- celli florum vix 1,5 mm longi. Calyx brevi-campanulatus, 3 mm longus, dimidium usque in lobos 4 triangulos, acutos fissus. Corolla satis an- guste tubulosa, quam calyx plus duplo longior, lobis erectis subconni- ventibus, ovato-oblongis, apice rotundatis, 7 ad 8 mm longa, in orificio fere 3 mm diametro, extus ut etiam calyces dense lanata, stamina ori- ficio corollae inserta, stylus tubo longior, fere 1 cm longus. Flores intus glabri. De colore nil seimus. — Fl. Januario. Süd-Brasilien. Civ. Paraná, Guarapuava in paludosis (Dusén no. 11086). Der ebenstraussfórmige Blütenstand erinnert stark an die bolivia- nischen und peruanischen Arten, ist aber unter den brasilianischen ganz ungewöhnlich. Man könnte die Pflanze am kürzesten als eine B. elegans Cham. et Schldl. mit gestauchtem Blütenstand bezeichnen. Dabei hat sie aber beiderseits dicht behaarte Blätter, dicht behaarte Blüten und eine Verwachsung der Basalteile der Blätter, wie sie — aber ganz be- deutend stärker — bei B. brasiliensis Jacq. vorkommt. Aussergewöhnlich ist auch der sumpfige Standort. Natürlich sind auch Anklänge an B. stachyoides Cham. et Schldl. vorhanden, aber ganz abgesehen vom Blütenstand, der völlig unähnlich ist, stimmt, genau betrachtet, kaum ein Merkmal ganz und gar. XLIH. V.L.Komarov: Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Novitates Asiae orientalis. Decas tertia et quarta. (Originaldiagnosen.) 21. Poa ursorum Kom., nov. spec. (Sectio Eupoa Hackel; ex affinitate P. palustris L.) Dense caespitosa glabra stolonifera; caules 0,5—1,2 metrales cylin- driei laeves 3—3,5 mm crassi; folia abunda 15—30 cm longa, 6—12 mm lata, tenuiter acuminata, marginibus scabris, ligula 3—5 mm lata den- tosa; panicula stricte linearis, ramulis gracilibus scabris adpresse ads- cendentibus vel perfecte adpressis, ex ullo internodio una elongata et 2 breves evadentes; spiculi parvi 3—4 cm longi laeves, gluma inferior cire. 2 mm longa uninervis, gluma superior 3,5 mm trinervia acuta, palea laevis nuda 4 mm longa parum excedens, nervis prominulis. Ab affini P. palustris L. panicula lineariter contraeta, ramulis valde inaequalibus, spiculis 2—3 floris, paleis longioribus glabris differt. Legi in valle centrali peninsulae Kamtshatka ad ripas fl. Stsha- Pina solo glareoso sabuloso in pascuis ursorum, 16. VIII. 1909, magna in copia, Repertorium specierum novarum. XIII. (28. II. 1914.) 11 162 V. L. Komarov. 22. Poa paratunkensis Kom.,!) nov. spec. (Sectio Eupoa Hackel; ex affinitate P. pratensis L.) Caespitosa omnino glabra, cinerascens; folia numerosa 15—25 em longa, 2—4 mm lata abrupte acuta plana vaginis marginibusque sca- berulis, ligula brevissima; caulis 40—60 cm longus teres cire, 2 mm crassus canaliculatus glaber laevissimus; panicula contracta densissima circ. 10 em longa 2 cm lata erecta, ramis ramulisque adpressis scabrius- culis; spiculae 5-florae viridissimae 5—6 mm longae, glumae aequales 3-nerviae apiculato acuminatae, paleae nudae nervis prominulis 5, cir- citer 4 mm longae basi et dorso lanosae. A proxima P. pratensi foliis longioribus latis numerosis, panicula ampliore contracta et paleis nervo mediano solum lanoso. Legi julio mense 1908 a. in peninsula Kamtshatka parte orien- tali in vallibus fl. Paratunka et Avatsha in pratis siccioribus. 23. Glyceria orientalis Kom., nov. spec. (Sectio Hydropoa Dum. Affinis Gl. remota Fries, ex parte cum 6. remota var. japonica Hack. Bull. Herb. Boiss., VIT, 1899, 712 congruit.) Rhizoma repens, caulis 50—140 cm long. a basi adscendens, dein rectus glaber laevissimus crassiusculus; vaginae internodiis aequales scabridae; folia pallide viridia scabriuscula 10—20 cm longa 2—9 mm lata, ad vivum crassiuscula, longiter acutata; ligula brevis acuta; pani- cula 6—30 cm longa nutans saepe unilateralis, ramis adpressis, spiculae 3—6-flores ad 1 cm longae virides vel serius violascentes, glumae bre- vissimae ad 2 mm solum longae apice denticulatae obtusae, paleae 7 nerviae obtusae. Crescit in pratis humidis apertis, ad ripas vel rarius in salicetis ripariis lucidis. Legi multis (13) in locis peninsulae Kamtshatka annis 1908— 09. Ab affini Gl. remota foliis crassiusculis pallidis, vaginis infimis intra septatis (modo Caricis vesicariae L.), panicula contracta, glumis apice sub- angustatis planiusculis, spiculis saepe coloratis. A Gl. aquatica Wahlb. caule parum evoluto, panicula contracta saepe unilateralis, ramulis filiformibus spiculis 2—5 fl. (at non 5— 8 fl.) ete. 24. Heleocharis triflora Kom., nov. spec. (Seetio Limnochloa P. B.; affinis H. pauciflora Link.) Rhizoma horizontaliter repens, stolonifer; caules pauci 3—16 cm longi compressi tenuiter sulcati, vagina solitaria fuscescens apice abrupta. spica ovata 3--4 mm longa triflora; squama infima caulem amplectens: squamae rubro brunneae obtusae nervo viridi, serius fusco brunneae albo marginatae; achaenium brunnescens lucidum laeve stylopodio aequi- longum 1 mm Ig.; stylopodium ovale latum, setae rufidulae stylopodio aequilongae. Ab affinibus culmo rigidulo, spica pauciflora, achaenio stylopodio aequilongo differt. 1) = P. avatshensis (awaczensis) Kom. in schedulis nonnullis. Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Novitates Asiae orientalis. 163 Legi 6 VIII. 1909 in praticulis secus fontes calidos vulcani Uzon. Peninsulae Kamtschatka pars orientalis. 25. Scirpus avatshensis Kom., nov. spec. (Sectio Taphrogiton Asch.; affinis S. silwitico L.) Rhizoma firmum, stolonibus hypogaeis brevibus; caulis erectus 0,6— 1,2 metralis foliosus; foliorum vaginae inferiores purpurascentes, omnes fere ad apicem usque clausae, lamina lata (circ. 1 cm) acuminata 10— 30 em longa laevis; panicula laxiuscula ampla, ramis triquetris 3—12 cm longis umbellas irregulares ferentibus; spicularum glomerulae centrales umbellarum sessiles, aliae pedicellis 1—4 cm longis instructae, 12—16 spieulosae; spiculae ovales, squamis membranaceis fusco viridibus, serius cinereis vel pallide brunneis apice nigrescentibus ovatis acutiusculis; setae hypogynae 6 fructibus subaequilongae; nuculi obovati subtriquetri vel rotundati albidi laeves mucronulati; stigma bifidum. Ab affinibus S. silvatico L. europaeo stigma bifida, nuculis rotun- datis, satis subbrevioribus, spicularum glomerulis amplioribus; et S. atro- virenti Mühl. americano stigma bifida, spiculis pallidioribus, squamis mar- gine integris atque panicula ampliore. Legi in peninsula Kamtschatka in salicetis ripariis solo limoso 20. IX. 1908 ad ripas fl. Avatsha prope pagum Zavóika et 5. VIII. 1909 ad ripas fl. Stshapina. 26. Carex pedunculifera Kom., nov. spec. (Eucarex, sect. 411) Acutae Fries, subsect. 7 Cryptocarpae Kük.) Rhizoma stoloniferum, culmi stricti phyllopodi, 14—30 cm longi tri- goni laeves; folia eis breviora longe acuminata 3—5 mm lata glauco viridia; bracteae evaginantes, lanceolatae vel ovatae acuminatae fusco brunneae, ima omnium longior foliacea; spiculae masculae 1—2, femineae 1—3 omnes pedunculis gracilibus 1—3 cm lg. instructae erectiusculae, femineae 1—2,5 cm longae 5 mm latae cylindraceae; utriculi bracteis breviores latioresque, plano-convexi turgidi orbiculati rostro brevissimo instructi, nux elongata, basi angustata stylo longo cylindrico, stigmata 2, squamae acutiusculae. : Stolones vaginis acutis fibrillosis integris fusco brunneis vel pur- pureis obtecti. E grege C. Lyngbyei Hornem. Legi in peninsula Kamtschatka ad lacus Kronotzkoe et in cra- tero vuleani Uzon in pratis humidis abunde crescentem fructiferam inter 28. VIII. et 6. IX. 1909. 21. Carex Riabushinskii Kom., nov. spec. (Sectio Acutae Fries., subsect. Cryptocarpae Kük.) Rhizoma validum stolonifer, culmi robusti circ. metrales basi in- crassati apice subnutantes triquetri scabridi; folia culmis parum breviora 5 mm lata cinereo viridia marginibus revolutis caeterum plana laevia; 1) Sectionum ordinem secus G. Kükenthal in „Pflanzenreich, Heft 38“ exposui. LIT 164 V. L. Komarov. spicula mascula (1—3) fere linearis post anthesin circ. 0,5 cm lata; femineae 2—5 saepe apice floribus masculinis instructae fere cylindricae 2—1 cm longae 0,5—1 em latae pedunculatae; bracteae infimae foliosae culmo breviores vel subaequantes, squamae horizontaliter patentes lan- ceolato-acuminatae brunneae, carina stramineo-viridi: utriculi cineras- centes squamis subduplo breviores, rostro integro; stigmata 2, nux obo- vata medio non constricta utriculum explens, styli basi aequales. Legi 22. VII. 1909 in valle centrali peninsula Kamtshatka ad pagum Mashura, ubi magna in copia ad ripas lacuum crescit. E grege C. Lyngbyei Hornem. 28. Carex kirganica Kom., nov. spec. (Sectio 68 Paludosae Fries; affinis C. »utans Host.) Rhizoma laxe caespitosum stoloniferum, culmi 50 cm—1 m longi basi vaginis brunneis tecti triquetri, angulis acutis laevibus, erecti, ri- gidi; folia glauco viridia scabra 2—3 mm lata culmo subaequantia lon- gissime acuminata; spiculae masculae 1—3 sessiles femineae 1—3 (saepissime 2) breviter pedunculatae erectae 2,5—4 cm longae elongato subelavatae vel oblongae; bracteae evaginantes ima culmo longior foliacea, superiores squamiformes longe acuminatae; squamae femineae ovato-acuminatae acutae dorso 3-nerves fuscescentes carina parum pallidiore, marginibus anguste albo-hyalinis; utrieuli squamis subduplo longiores apicem versus sensim attenuati fere fusiformes, trigoni erecti vel oblique divergentes 6 mm longi nuculi fuscescentes opaci coriacel rigidi; nux trigono-oblonga mucronulata laevissima 2—83 mm longa stipi- tata, rostrum breve grosse bifurcatum, stigmata 3. Ab affinibus C. nutans Host. et C. platyrhyncha Franchet statura duplo majore squamis femineis non aristatis, utriculis longioribus fere fusiformibus. Legi in valle centrali peninsulae Kamtschatka in paludibus sphagnosis vel caricinis abunde crescentem julio mense 19092. 29. Carex Ramenskii Kom., nov. spec. (Sectio 41 acutae Fries, subsect. Cryptocarpae Tuckerman). Rhizoma stoloniferum, culmi 20—40 cm longi obtusanguli laevissimi; folia culmis multo breviora 4 mm lata longiter acuminata viridia, Spi culae masculae 2, femineae 2—3 brevissime pedunculatae, apice andro- gynae 1,5—5 cm longae densae; bractea ima foliacea culmum superans; squamae atrofuscae ovato-acuminatae vellate ovatae apice rotundatae bre vissime albo-hyalinae carina viridi; utriculi concavo-convexi squamas multo superantes, apicem versus sensim attenuati sordide straminel fuscescentes, rostro brevissimo integro, nux fere orbiculata, stigmata 2. Affinis C. subspathacea Wormskj et C. salina Wahlenb., differt autem nuce orbiculata, squamis mucrone destitutis, spiculis multo ma joribus. In peninsula Kamtshatka in paludibus ad ostium fl. Avatsha solo sabuloso 10. IX. 1908 clar. L. G. Ramenskij legit. » Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Novitates Asiae orientalis. 165 30. Carex Uzoni Kom., nov. spec. (Sectio 91 acutae Fries, subsect. 2 rigidae.) Laxe caespitosa stolonibus brevibus, phyllopoda, culmo stricto rigido cire. 30 em longo trigono angulis acutiusculis scabridis; folia culmo aequilonga 2—3 mm lata longe acuminata subglauco-viridia marginibus scabris; spiculae masculae 1—2 sessiles ad 4 cm longae; femineae sae- pissime 3 anguste cylindricae 2—4 cm longae, circ. 3 mm in diametro, peduneulatae erectopatentes; bracteae foliaceae culmo aequales; squamae femineae ovatae vel ovato acuminatae apice rotundatae vel acutiusculae erectae vel oblique patentes, atro-purpureae carina pallidiore; utriculi plano convexi marginati ovales vel ovato orbiculati squamis aequilongi vel paulo breviores sordide virides purpureo maculati (serius brunnes- centes?) rostro brevissimo integro; nux orbiculata vel oblongo orbiculata, stylo aequali, stigmata 2. An origine hybrida: C. rigida Good. X C. Lyngbyei, sed a C. hae- matolepidi Dreyer (eadem origine) perfecte differt foliis culmo aequilongis (non brevioribus) utriculis longioribus ovalibus, nuce evoluta etc. Legi in cratero vulcani Uzon (ubi C. rigida Good. deest) peninsulae Kamtschatka in pratis subalpinis solo calcareo-argilloso humido. 31. Platanthera Ditmariana'), Kom., nov. spec. Tuber subcylindricum elongatum; caules 15—20 cm longi stricti gra- ciles, basi vagina brunnea ore latiore rotundato praediti, medio bifoliati caeterum nudi; folia rotundata ovata vel orbiculato-ovata approximata obtusa vel acutiuscula plana horizontaliter patentia; spica 3—5 cm lg. satis densa, bracteae foliaceae lanceolatae floribus subaequilongae; flores parvi (sine calcare 3 mm longi) viridiusculi cum ovario 5—9 mm longi, labellum ovatum vel ovato oblongum vel oblongum subintegrum, calcar filiformis eo brevior. Species sui generis, omnium similior P. obtusata Lindl. monophylla, sed foliis, labello, floribus parvis et calcare breviore diversa. Legi in peninsula Kamtshatka in locis glareosis gramineis ad ripas rivulorum prope pagos Paratunka, 27. VI. et 12. VIT. 1908, et Pustshina, 27. VI. 1909 ante anthesin atque florentem. 32. Salix erythrocarpa Kom., nov. spec. (Sectio glaciales Koch.) Nana, trunco subterraneo repente apice densissime ramoso, ramis terrae adpressis densis gracilibus cortice sordide vel fusco lutescenti; stipulae oppositae coriaceae oblongae apice rotundatae, folia 1—2 cm lg., cire, 1 em lata, petiolata (petiolis 2—3 mm lg.) obovata, oblongo-obovata vel elliptica, apice rotundata vel parum retusa, basi cuneata, supra lu- cida viridia, subtus glauca reticulo viridiore, ut tota planta glaberrima, margine integro vel undulatim crenato; amenta feminea terminalia 10— 15-flora ovalia; bracteae parvae brunneae, ovaria pedicellis brevibus in- 1) In honorem K. yon Ditmar Dorpatensis peninsulae Kamtshatka ex- ploratoris (1851—1855) nominavi. 166 V. L. Komarov. structa nuda stigma subsessilis lobis subintegris latiusculis. Capsulae submaturae violaceo. purpureae, serius fuscescentes. Ab affinibus S. polaris et S. herbacea differt habitu fruticuloso etc. Legi in alpibus peninsulae Kamtschatka circa lacus Natshika et Kronotzkoe, et ad fontes fl. Kamtshatka, annis 1908— 1909 florentem atque fructiferam. 33. Betula avatshensis!) (— avaczensis — awatschensis) Kom., nov. spec, Arbor mediocris satis crassa, cortice fusco castaneo lenticellis albis instructo, in truncis altioribus fusco-cinereo; rami juniores dense glan- duliferi; folia glabra subcordato acuminata margine biserrata; amenta fructifera cylindrica cire. 2 cm lg., 0,8 cm lata breviter pedunculata pendula, bracteae brevissime petiolatae margine breviciliatae, lobis la- teralibus usque ad basin fere liberis obovato-spathulatis, basin versus angustatis, lobus intermedius paullo longior anguste obovatus pedicellatus ; nuculae obovatae glaberrimae basin versus infra leviter carinatae pallidae, alis aequilatis cinctae. Spicae masculae (autumno) 2—4 racemosae terminales 2—3 cm longae glaberrimae bracteis castaneo brunneis apice rotundatis vel le- viter acuminatis, margine tenuiter ciliolatis, gemmae autumnales obo- vatae laeves. Species hac e grege subsectienis „Costatae* Regel ab omnibus bracteis fructiferis ad basin usque fissis differt; sed origo hybrida (B. japonica Sieb. X D. Ermanii Cham.?) exclusa non est. Legi in peninsula Kamtshatka in valle fl. Kalachtyrka non procul ab oppido Petropavlovsk ad medium Octobri mensis 1909 foliis jam de- lapsis, fructiferam. $ 34. Rumex aureostigmatias Kom., nov, spec. (Section Acetosélla Meissn.) Folia radicalia longepetiolata spathulata cochleariformia oblonga vel lanceolata obtusiuscula; ochreae scariosae pallide brunnescentes, acutae; caulis simplex vel rarius pauciramosus, 10—20 cm longus sulcatus; folia caulina pauca lineari oblonga crassa; panicula laxiuscula ramis strictis gracilibus; pedicelli tenuissimi; flores parvi dioici; perianthii lobi interni purpurei obovati breviter acuminati; stigmata penicilliformia lobis an- gustissimis aureis perianthio aequilongis; nucula parva lucida pallide straminea trigona. A proximis R. Acelosella L, et R. graminifolio Lamb. foliis radicalibus plerumque integris spathulatis in sicco subcoriaceis, ad vivum, ut vide- tur, crassis. R. Acelosella var. subspathuluta Trautv. differi a planta nostra jam foliis tenerrimis. 17. VII. 1910 legit florentem V. J. Kozlovski in pratis alpinis vul- cani Shivelutsh peninsulae Kamtshatka. 35. Rumex kamtshadalus Kom., nov. spec. (Sectio Litpathum Adans.) 1) E nomine fluvii et sinus maritimi Avatsha. Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Novitates Asiae orientalis. 167 Elata, metralis vel ultra, glaberrima, radices crassi fuscoatri amari repentes vel adscendentes, caulis rugosus, ochreae brunneae amplae scariosae; folia omnia petiolata oblonga basi cuneata, apicem versus sensim angustata obtusiuscula discoloria venis pennatis panicula ampla composita verticillis approximatis multifloris, pedicellis filiformibus apice incrassatis 1—2 cm longis; flores penduli polygami, valvis basi crenu- latis oblongis obtusis perfecte ecallosis. Rarius panicula simplicior, laxior, verticilli minus pluriflorii Nuculum oblongo trigonum fuscum ‘lucidum. Perianthium fructiferum usque ad 1 cm longum. E perianthio conformi proxima est R. arctico Trautv., differt autem statura valida, panicula ampla et foliis basi cuneatis (minime cordatis). Crescit in peninsulae Kamtshatka paludibus sphagnosis circa paga Kirganik, Nikolaievka et ad ostium fl. Bolshaja-rjeka, ubi fructiferam magna in copia inveni (1908 — 09). 36. Draba juvenilis Kom., nov. spec. (Sectio Drabaea Lindbl., subsect. Leucodraba DO.) Perennis; radix saepius monocephala, rarius caudiculoso-polycephala, folia radicalia rosulata petiolata obovato oblonga vel oblonga vel autem oblongo-lanceolata, pube stellata laxa et pilis hispidulis ciliisque mar- ginalibus obsita, cum petiolis 1—2 cm longa, caudiculi steriles saepe elongati axillares, foliis subnudis praediti. Caules floriferi 10—25 cm lg. (saepius 16 cm) erecti simplices vel ramulis nonnullis adnati glabri vel stellato puberuli, folia caulina O—3 ovata vel lanceolata, ramuli axillares breves, flores racemosi pauci lactei 3—5 mm longi calyx glaber albidus viridis vel lutescens petala obcordata duplo quam sepala longiora; ra- cemus fructifer elongatus, petioli horizontaliter patentes siliculi circ, 12 mm longi, lanceolato oblongae nudi vel pilis nonnullis sparsis ornati, rarius puberuli, stylus ?/, mm longus. Species jupenilis e cyclo D. hiría L. in vulcanis peninsulae Kam- ' tshatka orta. A D. hirta L. caule parum evoluto foliis paucis parvis solum in- structo, siliculis angustioribus, a D. alpina L. petalis lacteis (ad vivum) et scapo folioso glabriusculo. Draba alpina L. vera in Kamtshatka per- tecte deest, Crescit in alpibus omnibus peninsulae Kamtshatka locis glareosis, ubi 1908—09, julio mense legi. 31. Saxifraga purpurascens Kom., nov. spec. (Sect. Boraphila Engl.) Rhizoma crassum parce ramosum obliquum circ. 5—10 cm longum nodosum radicibus fibrosis dense obsitum; folia omnia radicalia petiolata Cordato-orbiculata vel cordato-reniformia glabra, subcoriacea, petiolis la- mina subaequalibus parce pilosis, margine grosse aequaliter dentato, viridia vel purpurascentia; scapi 6—32 cm longi, panicula laxa ramulis elongatis laevibus vel parcissime glandulosis, bracteae oblongae vel ob- longo-lineares obtusiusculae, rarissime dentatae, pedicelli filiformis 4— 7 mm lg.; calycis lacinii 1,5—2 mm longi reflexo patentes atropurpurei 168 Komarov: Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Nov. Asiae orientalis. obtusiusculi glabri, filamenta subulata vel filiformia, antherae pallide purpureae, petala oblongo obovata vinoso-purpurea, duplo quam sepala longiora, angusta; capsula ovata stylis divergentibus. Omnium affinior S. punctata L. sed panicula laxa rigida, flore atro- purpureo, filamentis non clavatis ete. differt. Folia petiolis 2—12 cm longis, lamina 2—5 cm; scapi rarissime olium solitarium gerentes. Legi in regione alpinea peninsulae Kamtshatka multis in locis (1908— 09) julio et augusto mensibus florentem nec non fructiferam. Crescit in pratis alpinis vel in locis saxosis zonae alpinae solitarie. 38. Chrysosplenium rimosum Kom., nov. spec. (Sect. Oppositifolia, subsect. 8. Nepalensia Max. Omnis glaber; rhizoma repens, caudiculi repentes partim hypogaei, partim epigaei radicantes; caules floriferi basi adscendentes dein erecti, 5—8 cm alti, folia radicalia rosulata numerosa, caulina 1—3, turionum sterilium breviter petiolata semiorbieularia indistincte crenulata, folia rosularum similia vel subflabelliformia, caulina similia sed profundius crenulata; floralia ovalisemiorbiculata vel ovata, cyma contracta 1— 1!/; cm in diametro, pauciflora, flores virides obconici, 4 mm longi, lobi calycini obovati adpressi, capsulae bilobae, pars libera 1,5 mm lg., se- mina opaca ovalia rimosa, rimis anastomosantibus, Affinis Ch. glechomaefolio Nutt., differt autem haec species seminibus laevibus lucidis, crenis foliorum multo distinctioribus, cyma laxa; tota planta, quam nostra, fere duplo amplior. Legi 19. aug. 1909 in trajectu Kronotzkij pereval peninsulae Kam- tshatka circ. 4000 pedes supra mare in saxis humidis ad rivulum. 39. Myriophyllum sibiricum Kom., nov. spec. (= M. verticillatum L. subsp. sibiricum Kom., nov. subsp.) Caules immersi elongati hic inde parce ramosi dense foliati, folia verticillata quaterna 3—4 cm lg. pinnato-partita, lobis filiformibus laevi- bus 15—18 mm lg. 12-jugis; spica emersa ad 8 cm longa, flores axil- lares unisexuales monoici, infimi feminei supremi masculi, petala 4 purpurea vel albida, stamina 8, stigma sessile, fructus in merocarpia 4 dorso convexa, tuberculata, secedens. Bracteae pectinatae floribus masculis parum longiores. A Myriophyllo verticillato L. bene differt merocarpiis tuberculatis. Legi in lacubus fere omnibus visitatis peninsulae Kamtshatka magna in copia, annis 1908 — 09. Ut videtur, et in Sibiriae orientalis lacubus abundat, sed fructibus ignotis ab auctoribus sub nomine M. spicatum L. vel M. verticillatum L. semper edita est. 40. Myriophyllum isoetophilum Kom., nov. spec. Submersum vel immersum limnophilum gregarie inter specimina numerosissima Isoetes echinosporae crescit. Humillima est planta 1— 4 cm Ig. stricte erecta, caule simplici elongato-conico; folia opposita vel rarius verticillata 3—5 linearia vel filiformia acuta, integerrima vel pecti- Georg Bitter: Solana nova vel minus cognita. XV. 169 nato-dentieulata, rarissime pinnatifida lobis tenuissimis filiformibus; flores axillares, adhuc masculi solum noti, brevissime pedicellati, bracteis duplo vel paulo breviores, 1,5 mm lg., petala viridia vel purpurea 4, stamina 8, pistillodia nulla. Ob fruetuum defectu quoad sectionem dubia; habitu solum .M. integrifolio Hook. australiensi similis; probabiliter e grege formarum M. verticillati L. orta sed habitu omni diversissima. Legi 29. VII. 1913 in lacu parvo ad pedem vulcani Korjatzkaja sopka peninsulae Kamtshatka solo limoso. Speciminum exploratorum numerus cire. 300. XLIV. So/ana nova vel minus cognita. XV. Von Georg Bitter, (Originalarbeit.) XLII. Solana diversa. 285. Solanum (Morelia) adenochlamys Bitt., nov. spec. Herbaceum; cr. 1 m altum (sec. cl. Lillo); vidi solum ramum su- periorem florentem; rami graciles, virides, cylindrici, cr. 2!/ mm crassi, lineis decurrentibus parum manifestis angustis praediti, cellulis arena crystallina impletis dense minutissime albide punctulati, sicut petioli, laminae, pedunculi, rhachides, pedicelli calycesque (extus) pilis densis patentibus valde inaequilongis plerumque simplicibus raro semel furcatis apice semper glandulosis in- structi; internodia cr. 5—8!/, cm longa; folia alterna vel in partibus su- perioribus geminata; petioli 12—27 mm longi; lamina ovata vel sub- cordate late ovati-lanceolata, basi rotundate subabrupte in petio- lum parum alatum angustata, apicem versus sensim angustata, acuta, integra vel vix undulata, er. 7! X 4 cm usque ad 9!/, X 4!/, cm (forsan in partibus inferioribus plantae etiam major), herbacea, mem- branacea, utrinque viridis, subtus nonnihil pallidior, supra pilis albidis inaequilongis apice glandulosis fere in tota superficie satis crebris ob- sita, subtus pilis glandulosis nonnihil sparsioribus minoribusque; venis lateralibus primariis in utroque latere cr. 5—6 subtus nonnihil prominenti- bus; inflorescentiae extraaxillares, laterales, satis a foliis remotae, er. 12—15-florae; pedunculus cr. 12—15 mm longus, semel furcatus; ejus rhachides cr. 8—11 mm longae; pedicelli cr. 4—7 mm, in statu fructifero usque ad 10 mm longi, graciles; calyces campanulati, parvi, diam. er. 2—2!/, mm, lobi lanceolati, acuti, cr. 1 X s mm, extus sicut omnes partes virides dense pilis apice glandulosis instructi; calyx in statu fructifero nonnihil ampliatus, diam. er. 5—5', mm, lobis latioribus er. 11/—2 X (basi) (us mm; corolla albi-azurea, stel- lata, profunde 5-loba, diam. cr. 10—13 mm, ejus lobi anguste lanceo- lati, er, 6—7 X (basi) 1 mm, extus pilis satis erebris longiuseulis apice glandulosis fere usque ad apicem obsiti, in margine et in apice ipso 170 Georg Bitter. pilis brevibus eglandulosis densis instructi; stamina 5, aequalia; fila- menta brevia, cr. !i/,—?/, mm longa, glabra, antherae anguste lan- ceolatae, basi cordatae, cr. 4 X ?/, mm, apice angusto nonnihil emar- ginatae, poris introrsis subapicalibus, binae lateraliter + ve connatae, quinta libera; ovarium subglobosum, glabrum; stylus cr, Ais mm longus, antheras parum superans, apice nonnihil curvatus, paulo supra basim glabram fere ?/; longitudinis pilis densissimis pluricellu- laribus acutis instructus, ceterum glaber; stigma globosum, styli apice vix erassius; antherae, ovarium et styli apex in statu sicco colore indi- gotico imbuti; bacca globosa, diam. cr. 5 mm; semina parva, reni- formia, pallide lutea, er, 3⁄4, X 1⁄2 mm; granula sclerotica rotunda octo minuta cr. !//—!/, mm diametientia in bacca a me investigata reperi. Argentinae prov. Salta: Rosario Frontera, alt. 900 m in nemori- bus, M. Lillo no. 3851 (in herb. Stuckert no. 22551)! 7. I. 1905, florens fruetibusque maturis instructum. „Corola blanco-azulado; 1 m; bosques* (Lillo in sched.). Diese an allen grünen Teilen dicht mit gestielten Drüsen bekleidete Pflanze lässt schon durch ihr dünnes, rein grünes Laub ihren Standort in Hainen vermuten; innerhalb der Morellae steht sie durch die seitliche Verwachsung von je zwei Staubbeuteln miteinander (nur der fünfte Beutel ist frei) völlig isoliert da. Ein analoger Fall von seitlicher Ver- wachsung je zweier Antheren ist in der Sektion Cyphomandropsis bei Solanum semicoalitum Bitt. zu finden, aber bei dieser Sektion ist über- haupt die Tendenz zu seitlicher Verklebung der Antheren, gewöhnlich noch in höherem Masse als bei S. semicoalitum zu bemerken, während die Sektion Morellae sonst durchgängig freie Antheren besitzt. 286. Solanum (Episarcophyllum) oranense Bitt., nov. spec. Herbaceum, cr. 1 m altum; rami + ve recti, inferiores cr. 5— 5!/,mm crassi, angulati, subglabri; internodia er. 10—15 cm longa; lineae decurrentes manifestae; folia alterna vel in partibus superioribus geminata; petioli er. 10—15 mm longi, (breviores quam in Solano hastatilobo), fere a basi sensim magis alati; lamina ovati-rhomboidea, cr. 8—9 X 4 em, utrinque angustata, basi sensim in petiolum late alatum abiens, apice acuto vel obtusiusculo, lobi in utroque latere 4—5 acuti cr. 3—6 mm longi sinubus arcuatim erosis separati; lamina subcarnosa, pallide viridis, in utraque pagina omnino glabra; inflores- centiae extraaxillares, satis a foliis remotae, manifeste majores quam in ceteris sectionis speciebus, cr. 33-florae; pedunculus in statu florifero cr. 6—7 em longus, in statu fructifero usque ad 9 cm, pilis parce obsitus, semel furcatus, rhachides non valde distantes erectiusculae in statu florifero er. 3—4!/, cm, in statu fructi- fero cr. 51!/,—6 cm longae; pedicelli in statu florifero er. 5—6 mm, tandem in statu fructifero cr. 10 —11 mm longi, tune basi deflexi, omnes in latere superiore rhachidum secundi et alternatim secundi; calyx cam- panulatus, profunde 5-fidus, ejus lobi anguste lanceolati, cr. 3—31/ X Solana nova vel minus cognita. XV. 174 t mm, extus fere omnino glabri solum pilis perpaucis parvis valde sparsim obsiti, intus glandulis breviter stipitatis satis crebris instructi; corolla alba, stellata, diam. cr. 12—13 mm, 5-loba, ejus lobi late laneeolati, acuti, cr. 3!/—4 X (basi) 3 mm, extus pilis brevibus paucicellularibus subcrebris, in margine et in apice densis instructi; stamina 5, aequalia; filamenta brevia, cr. 0,9—1 mm longa, intus pilis pluricellularibus longiusculis densis praedita; antherae pallide flavae, intus etiam pallidiores, ellipsoidei-lanceolatae, cr. 2!/,—3 X"/, mm, utrinque emarginatae, basi profunde subsagittatae, poris introrsis sub- apicalibus tandem in rimas longitudinales exeuntibus; ovarium sub- globosum, glabrum; stylus antheras manifeste superans, cr. 5 mm longus, infra apicem paulum incurvatus, paulo supra basim glabram usque ad medium pilis tenuibus pluricellularibus acutis densis plerisque simplicibus paucis semel ramosis instructus, inter quos papillae parvae reperiuntur; stigma styli apice manifeste crassius, globosum; calycis lobi in statu fructifero nonnihil ampliati, cr. 4!/ X (basi) 1—1,3 mm, baccae accumbentes; bacca globosa, cr. 5—51/, mm diam., subnitida; semina satis numerosa, parva, reniformia, parum applanata, diam. cr. !/ mm, pallide fusca, nitidiuscula; granula sclerotica 14 globosa adsunt, majora ?/,, minora !/, mm diam. Argentinae occidentalis prov. Salta: Oran, alt. 350 m in rivu- lorum marginibus, M. Lillo no. 10884! (in herb. Stuckert no. 22590). Nov. 3, 1911 florens fructibusque maturis instructum. „Yerba, 1 m, flor blanca; márgenes de los arroyos“ (Lillo in sched.). Diese Spezies stimmt mit der ursprünglich beschriebenen Form des S. hastatilobum Bitt. in Fedde, Repert. XI, 246 in der Zahl der Steinzell- kórner in den Beeren überein, ist aber viel grósser und robuster als die genannte Art und besitzt viel reicherblütige und länger gestielte, stets aus zwei langen Gabeln gebildete Infloreszenzen. 287, Solanum (Episarcophyllum) hastatilobum Bitt. in Fedde, Repert. XI (1912), 246. Subsp. brachyphyllum Bitt., nov. subspec. Herbaceum, in parte inferiore lignescens; caulis cr. 35 cm altus, rectus, irregulariter tortuosus, + ve divaricatim ramosus, in parte in- feriore satis crassus, usque ad 5—7 mm, cortice fuscescente primo laeviusculo tandem + ve rugoso instructus, superne sicut rami sub- cylindricus, cr. 1—3 mm crassus, glaberrimus, flavescenti-viridis, lineis strictis decurrentibus fere angulatus; internodia cr. 1—1!/; cm longa; folia alterna, petioli cr. 5—9—14 mm longi; lamina late ovata vel ovati-rhomboidea, fere plana, in petiolum conice angustata, praeter glan- dulas parvas breviter stipitatas praecipue in margine sparsas glabra, nonnihil glaucescenti-viridis, textura crassa carnosa, cr. 15 X 12 usque ad 22X 20 mm, apice in dentem acutum abiens, margine in utroque latere dentibus fere semper 4—5 acutis cr. 1—2 cm longis instructa (ergo plerumque 9—11-dentata), inter quos anguli rotundatim erosi sunt, venae laterales primariae in utroque latere cr. 4 sicut vena media subtus 119 Georg Bitter. manifeste prominentes; inflorescentia lateralis, nunc folio opposita nune paulum ab illo remota, simplex, cr. 9-flora; pedunculus solum .cr. 8—10 mm longus, rhachis illum continuans magis elongata cr. 17— 20 mm longa, flores satis inter se remoti, pedicelli cr. 6 mm longi, sicut pedunculus et rhachis glaberrimi, apice nutantes; calyx campanulatus, ejus lobi anguste lanceolati, cr. 2X Y, mm, infra membranis pellucidis conjuncti, extus omnino glabri, intus glandulis parvis breviter stipitatis praediti; corolla albida? diam. cr. 10—12 mm, lobi cr. 4!/, X 11/,—2 mm, extus prope apicem pilis brevibus satis densis instructi; filamenta fere 1 mm longa, intus pilis pluricellularibus crebris instructa; antherae 41}, X 3, mm, longe ellipsoideae, basi manifeste cordatae, poris in- trorsis subapicalibus obliquis basim versus angustatis; stylus er. 61}, mm longus, strictus, er. ?/, longitudinis pilis patentibus densis 2—4-cellu- laribus obtectus, inter quos papillae breves praecipue in parte superiore sparsae sunt, ceterum glaber; stigma subglobosum, styli apice nonnihil erassius; pedicelli in statu fructifero cr. 9 mm longi; calyx in statu fructifero parum ampliatus, praecipue ejus pars inferior connata, lobi tunc quoque solum cr. 1!j, mm longi; bacca globosa, cr. 4—5 mm diam., granula sclerotica cr. 9 --10 in quavis bacca. Argentinae occidentalis prov, San Juan: Dept. Anyaco-Norte, Cumbre del gato, Cerro Pico de palo, Stuckert no, 7029! 288. Solanum phytolaccoides (Rusby) Bitt., nov. comb. Bassovia phytolaccoides Rusby in Bull. New York Botan. Gard. IV (1907), p. 817. — Solanum mapiriense Bitt. in Fedde, Rep. XI (1913), p. 16. Da C. H. Wright das von ihm im Kew Bulletin 1894, 126 auf- gestellte S. phytolaccoides C. H. Wright in der Flora of Trop. Africa IV, 2, 213 als Synonym zu S. bifurcum Hochst. gezogen hat, so scheint es mir erlaubt, den Namen „S. phytolaccoides* zum zweiten Male in einem anderen Sinne zu verwenden, indem ich die Rusbysche Bassovia phyto- laccoides in Solanum phytolaccoides (Rusby) Bitt. umwandle; das von mir ohne Kenntnis von Rusbys Beschreibung aufgestellte S. mapiriense Bitt. muss nach dem Prioritätsgesetz als Synonym behandelt werden. Ich habe meiner in Fedde, Rep. XI, 16, 17 gegebenen Beschreibung nichts Besonderes hinzuzufügen, nur dass an reichlicherem, mir später zugänglich gewordenem Material etwas grössere Spreiten als die seiner- zeit beobachteten vorliegen: lamina usque ad 23 X10 cm. Die Krone ist besser als „campanulati-stellata“ statt als „rotata“ zu bezeichnen, was übrigens schon aus der Beschreibung ihrer Lappen hervorgeht Für die Zugehörigkeit dieser Art zu Bassovia vermag ich jedoch keinen Grund zu finden, da die Filamente sehr kurz (0,8—0,9 mm) und die Antherén hier schmal lanzettlich sind: 6—6!/, mm lang, an der Basis l'/ mm breit, sie besitzen winzige apikale Poren, alles Merkmale, dë zu Bassovia keineswegs passen. Ich hatte seinerzeit, um die ziemlich langgestreckte Gestalt der Antheren zu betonen, die Pflanze mit einem Solana nova vel minus cognita. XV. 173 gewissen Vorbehalt zur Abteilung Leptostemonum gestellt, aber schon damals bemerkt, dass sie wahrscheinlich einer besonderen Unterabteilung angehóre. Mittlerweile sind die Fille, welche die Dunalsche Einteilung der Gattung nach der Antherenform in Pachystemonum und Leptostemonum als unzureichend erweisen, in beiden Abteilungen vermehrt worden. Wenn ich auch jetzt noch mit der Aufstellung einer neuen Sektion für das S. phytolaccoides zurückhalten móchte, so will ich doch bemerken, dass es in der Form der Antheren eine ziemliche Übereinstimmung mit denen des S. ellipsoideibaccatum Bitt. aufweist. An den Stengeln des S. phytolaccoides kommen zahlreiche weisse Punkte, hervorgerufen durch Kristallsandzellen, ähnlich wie bei S. ellipsoideibaccatum vor. Ob beide Arten wirklich náher miteinander verwandt sind, bedarf weiterer Prüfung; jedenfalls kenne ich bis jetzt kein anderes Solanum, mit dem man eins von ihnen enger zusammenbringen könnte, 289. Solanum ellipsoideibaccatum Bitt. in Fedde, Repert. XI, 486. Eine unerwartete Ergünzung ist der Diagnose dieser interessanten Art von der Sierra de Santa Marta beizufügen. Das Original-Exsikkat: Herbert H. Smith no. 1153 zeigt in verschiedenen Herbarien aus- schliesslich einfache breiteifórmige Blätter mit etwas herzfórmiger Basis und lang vorgezogener Spitze, an dem gleichen Exsikkat des Stockholmer Herbars fand ich aber ein etwas weiter unten entspringendes, tief dreilappiges Blatt. dessen Masse hier als Ergánzung zu der Diagnose in Redde, XI, 486 angeführt sein mógen: Petiolus 8 cm longus, lamina cr. 12 X 8!/, cm, profunde triloba, lobus medianus cr. 11 X 5,3 cm, basi manifeste angustatus (hic solum 1!/ cm latus), lobi laterales 4 2 vel 5!/; X 2,3 cm. Noch extremer in der Blattform ausgebildet ist eine Pflanze aus der Panamá-Canal-Zone, die ich im folgenden als besondere Varietät definiere. Var. ficilobum Bitt., nov. var. Folia manifeste minora quam in typo; petioli cr. 1—2 cm longi, lamina fere semper profunde triloba, cr. 5X 5—6 cm, sinubus inter lobos rotundatis, lobus terminalis cr. 4 X 2—2,2 cm basi fere ad 3 vel 5 mm latitudinis constrictus, apice + ve longe acuminatus, lobi laterales er. 21/,—3 X 1—1,2 em; rarius folia (minora ramulorum latera- lium) simplicia; flores fructusque non vidi. Panamá: prope San Felix, Chiriqui orientalis, altit. 0—120 m s. m., H Pittier, Pl. of Panama no. 5237 (Unit. Stat. Nat. Herb.)! 174 H. Léveillé. XLV. Decades plantarum novarum. CXXXII—CXXXV. Auctore H. Léveillé. (Originaldiagnosen.) 1311. Machilus Mairei Levl., nov. spec. Arbor foliis caducis. Rami et petioli nigricantes glabri: folia ob- longo-spatulata, 15--25 X 4—6 cm, flavido-fulva supra impresso-nervia subtus egregie elevato-nervata, sub lente tantum villosa vel tomentella; inflorescentiae gracillimae e ramis nec ex foliorum axillis oriundae, foliis tamen breviorés, paniculatae; pedicellis articulatis; flores albido- lutescentes. Yun-Nan: Foréts de Long-Ky, 700 m, mai 1912 (E. E. Maire). 1312. Machilus Dunnianus Lévl, nov. spec. Affinis praecedenti a quo tamen recedit floribus albis, inflorescentiis multifloris vere axillaribus et folia superantibus, insuper foliis oblique acuminatis, minus nervosis et praesertim persistentibus; statura arboris minoris. Yun-Nan: Collines boisées à Long-Ky, 700 m, juin 1912 (E. E. Maire). 1313. Machilus Dominii Lévl., nov. spec. Parva arbor, ramis brunneis. Folia caduca, utrinque livida, per- fecte ovata 2 cm petiolata, glabra, granulato-reticulata; inflorescentiae subcorymbosae, axillares, folia vix vel non aequantes; flores albi, corollae lobi triangulares, patentes. Yun-Nan: Foréts de Ku-Long-Tchang, 800 m, juill. 1912 (E. E. Maire). 1314. Cinnamomum Mairei Levl., nov. spec. Arbor media, foliis caducis. Rami brunnei glabri; folia juniora membranacea, subtus tomentella; adulta glabra coriacea, supra nitida, 3-nervia; inflorescentiae paniculatae; flores grisei, hirto-villosi, lobis lan- ceolatis. Yun-Nan: Forêts de Long-Ky, 700 m, juin 1912 (E. E. Maire). 1315. Saxifraga Dunniana Lévl. nov. spec. Planta perennis erecta quasi suffruticosa; caules rubelli glabri; folia caulinaria, inferiora petiolata, superiora sessilia ovata obtusa, supr? viridia, subtus pallida parallelis nervis 7 munita, vix vel non puberula, margine ciliata; inflorescentia paniculata, multiflora tota glandulosa; Sr pala obtusa, lanceolata, mox refracta; petala aurantiaca, hypericiformiä, lanceolata; staminum filamenta basi dilatata, stigmatibus barbatis. Yun-Nan: Paturages des montagnes derrière Tong-Tchouan, 2700 m. octobre 1912 (E. E. Maire). 1316. Saxifraga Mairei Levl., nov. spec. Puleherrima species perennis, dense caespitosa et suspensa: caules multi; brunnei glabri; folia integra vel parce denticulata linearia glabra piniformia vel filiformia, conspicue et longe aristata, confertissima; flores Decades plantarum novarum. CXXXII—OXXX V. 175 lutei in pedicellis glandulosis dispositi et terminales; sepala lanceolata glandulosa; stamina sepalis longiora: antherae rotundae, punctiformes; stigmata discoidea villosula. Folia plante à aspect de Linum ou Asterolinum dont les feuilles portent à leur aisselle des bourgeous foliiferes donnant naissance au sommet des tiges à du nombreux rameaux. Yun-Nan: En touffes pendantes dans les fissures des rochers der- riére Tong-Tchouan, 2700 m, septembre 1912 (E. E. Maire). 1317. Reevesia Esquirolii Lévl., nov. spec. Frutex ramis albidis; folia coriacea lanceolata, nervo medio tantum conspicuo et subtus elevato; flores magni, albi, roseo-tincti; petala un- guiculata, acuminata; antherae ovatae; stylo staminibus multo longiore; stigmate disciformi. Bien different des autres espéces par sa corole mesurant 4 cm de diam. Kouy-Tchéou: Bois de Ban-Gnin, 29 février 1912 (Jos. Es- quirol, 2604). 1318. Ruellia repens L. var. kouytcheensis Levl., nov. var. Diserepat a specie caule non repente; floribus non raro binis vel ternis. Kouy-Tchéou: Gan-Chouen, 1912 (Jul. Cavalerie, 3979). 1319. Saussurea caeruleo-violacea Lévl. nov. spec. Etsi. innumerae sint species hujus generis, haec distinguenda videtur propter caracteres sequentes, quod si in alia specie appareant huie con- jungenda erit. Caulis conspicue alatus; folia radicalia late ovata, 10 X 6 cm, cor- data, longe petiolata 5—6 cm margine undulata; utrinque mox glabrata; inferiora ovata sed attenuata et 8—10 cm petiolata, superiora lineari- lanceolata vix petiolata suprema linearia et sessilia; omnia praeter radi- calia, supra atro-viridia subtus incano-tomentosa; capitula cylindrica; bracteae florales albido-sericeae; convexe conferte imbricatae; flores caeruleo-violacei. Kou y-Théou: Gan-Chouen, hautes montagnes (Jul. Cavalerie, 3896). 1320. Chionanthus retusa var. Mairei Lévl, nov. var. Arbor niveus dictus propter innumeros flores albos. A Ch. retusa foliis conspicue acuminatis, flaccidis differt. A Ch. careano Lévl. se- cernitur petiolis et nervo primario ut in typo tomentoso nec giabrato. Yun-Nan: Environs de Tong-Tchouan, 2700 m, mai 1911 (E. E. Maire). 1321. Actinidia Dielsii Levl., nov. spec. Frutex ramis brunneis; folia dessiccatione brunnea glaberrima an- gustissime lanceolata, 12—15 cm x 20-25 mm petiolata, basi truncata reticulata, dentibus spinulosis munita; flores pulchre rubri; pedicelli hispidi: sepala et petala acutata; styli 12. ; Kouy-Tchéou: Pin-Fa, montagnes, juin 1902—04 (Jul. Cavalerie 12bis 1746), 176 H. Léveillé. Rubiaceae. 1322. Cephalanthus Esquirolii Lévl., nov. spec. Rami grisei; folia late ovata 12—17 X 6—9 cm, petiolata supra atro- viridia, glabra subtus praeter nervos glabrata, pallida; inflorescentiae corymbosae, albido-tomentellae, terminales; sepala ovata; tubo corollae lineari, elongato; lobis obtusis, canalieulatis. Differt a C. occidentali folis amplioribus non obcordatis, inflores- centiam fulcientibus et alternis neenon inflorescentia incana et stamini- bus insertis, Kouy-Tchéou: Bois, route de Pin-Fa, à Tou-Yun, ca et là R. aoüt 1908 (Jul. Cavalerie, 2963). 1323. Hedyotis Esquiroli Levl., nov. spec. Caulis flexuosus, angulatus nodosus; folia ovata, 6 X 3 cm, acuminata, brevissime petiolata, utrinsecus 3—4-nervia, nervis incurvo-parallelis; flores axillares in corymbis stipitatos distributi; lobi calycini lineares; lobi corollae lineares ad faucem barbati; stylo exserto, stigmate capitato. Kouy-Tchéou (Jos. Esquirol). 1324. Hedyotis yunnanensis Levl., nov, spec. Rami pubescentes; folia nitida, oblonga vel lanceolata glabra, parce et argute denticulata caduca, petiolata; flores albi in corymbos divari- catos dispositi terminales; tota inflorescentia fulvo-hirta; calicis et c0- rollae lobi obtusi; corolla intus hirsuta; stigmate exserto. Yun-Nan: Arbuste, broussailles des collines à Long-Ky, 700 m, juin 1911 (E. E. Maire). 1325. Hedyotis Mairei Levl., nov. spec. Frutex ramis teretibus pubescentibus; folia ovata vel rotundata supra atroviridia. subtus incana breviter petiolata, utrinsecus 3—4 nervia, 1—4 cm; flores albi in umbellas terminales aggregati; inflorescentia puberula et elongatus calyx et corolla glabra: lobis obtusis; stamina exserta. Proxima H Bodinieri sed inflorescentiis latis et terminalibus diversa. Yun-Nan: Brousse du plateau de Ta-Hai-Tse, 3200 m. 1326. Ophiorhiza Marchandii Lévl., nov. spec. Planta 20 cm alta e basi ramosa; folia lanceolata petiolata 2—8 cm X 7—15 mm; flores albi, in paniculam, multifloram dispositi. Kouy-Tchéou: Hoang-Tsao-Pa, chutes l'eau. juin 1909 (Jos. Es- quirol, 1547). . ` 1327. Ophiorrhiza Darrisii Lévi., nov. spec. Planta 7 em circiter alta; folia flaecida pro statura speciei magn? 3—8 X 1—4 cm: inaequalia petiolata; fructus nigri, glabri; quasi tuber culati. Kouy-Tchéou: Endroit très humide sous roche près des moulins des Tong-Tchéou, 1400 m, juin 1912 (Jos. Esquirol, 3263). 1328. Ophiorrhiza pellucida Lévl., nov. spec. Valde affinis O, /ucidae cujus forte varietas. Differt tamen foliis am- plioribus, saepe cordatis, pellucidis et inflorescentia 1—3-flora; flores albi; calycis lobi lanceolata; corolla pubescens. Decades plantarum novarum, CXXXII—CXXXV. 177 Kouy-Tchéou: Mou-You-Tsé, parois humides d'untong, 14 juillet 1901 (Em. Bodinier), Tong-Chan, grotte (Jos. Esquirol, 922); Hoa- Ouay-Jao, aoüt 1905 (Jos. Esquirol, 624); Ma-Jo; Yeng-Kia-Tchang, 25 juill., 6 sept. (Jul. Cavalerie, 2454). 1329, Ophiorrhiza Mairei Lévl., nov. spec. ; Planta perennis, sempervirens; 15 em alta; caulis nodosus, ocreatus. nigrescens folia ovata vel lanceolata supra atroviridia subtus pallida petiolata; flores rosei; lobi calycini lineares, glabri; corolla glabra, lobis obtusatis; stamina exserta antheris linearibus. Yun-Nan: Sous bois humides à Long-Ky, 700 m, juin 1911 (E. E. Maire). 1330. Ophiorrhiza Cavaleriei Lévi., nov. spec. Radice elongatissima; caules brunnei flexuosi, folia ovata, acutata basi rotundata supra atroviridia subtus pallida vel vinosa, conspicue {10—15 mm) petiolata; fructu conspicue rubro. Kouy-Tchéou (Jul. Cavalerie). 1331. Ophiorrhiza Esquirolii Lévl., nov. spec. Frutex volubilis; caulis teres; folia 8—14 X 1—2 cm; angustissime. lanceolata, nervo medio supra impresso; flores albi; lobi calicis villosi elongatissimi lineares tubo multo longiores tubum corollae superantes; corolla parce hirta lobis obtusatis, Kouy-Tchéou: Juin 1905 (Jos. Esquirol, 437). 1332. Ophiorrhiza Seguini Levl., nov. spec. Frutex ramosa; folia parce asymetrica et falcata ovato-lanceolata, petiolata, subtus ferruginea; inflorescentia composite corymbosa et con- ferte bracteolata; flores albi; dentes calicis minuti, glabri, acuti; corolla carlemanniae, macilenta extus glabra, lobis obtusis. Kouy-Tehéou: Environs de Gan-Pin, croissant dans les rocailles, les trous entre les rochers, 29 avril 1897 (Em. Bodinier, 1549). 1333. Ophiorrhiza Labordei Lévl., nov. spec. Planta frutescens e basi ramosa 15 cm alta; caules brunnei, radi- cantes; folia 1—3 cmX5—12 mm rubella ovato-lanceolata conspicue petiolata; flores pulchri, rubri; calyx ruber dentibus minutis acutis; co- rolla extus glabra intus pubescens, lobis acutatis. Kouy-Tehéou: District de Tsin-Gay, rocailles, bois à Kao-Tchay, 15 mai 1898 (J. Laborde et Emile Bodinier). 1334. Ophiorrhiza Bodinieri Lévl., nov. spec. Planta 40 cm alta diffusa; rami brunnei; folia lanceolata, 6—12 X 2—3 cm, flaccida, supra laete viridia subtus pallida, petiolata, persi- Cariaeformia; flores albi, dessiccatione aurantiacei, calyx glaber lobis linearibus alte fissis: corolla extus glabra, lobis obtusatis intus pubes- centibus, Kouy-Tchéou: Environs de Kouy-Yang, mont du College au Ké- Ma-Tong, bois de la pagode de Kien-Lin-Chan, 13 nov. 1397 (Em. Bo- dinier, 1993), Repertorium specierum novarum, Xil. (28. IT. 1914.) 12 178 H. Léveillé. 1335. Carlemannia Henryi Lévl. nov. spec. Planta herbacea 40—50 cm alta; folia Impatientis flaccida, longe (3 cm) petiolata; calyx ventricosus, lobis filiformibus hispidis; corolla tota hispida lobis truncatis vel subemarginatis; stamina duo. Yun-Nan (A. Henry, 12545). 1336. Mussaenda Cavaleriei Levl., nov. spec. Parva arbor, ramis nodosis, nigrescentibus; folia magna 10—20X 10 em, petiolata viridi-brunnea subtus roseo-pallida insigniter coriacea; flores albi; calyx urceolatus puberulus; corolla dense pubescens. Kouy-Tchéou: Sur des rochers à Touan-Po prés Pin-Ue, 10 aoüt 1905 (Jul. Cavalerie, 2481) pas vu ailleurs. 1337. Webera Marchandii Levl., nov. spec. A ceteris Weberae speciebus diversa petiolis gracilibus 4 cm longis foliis in petiolum non decurrentibus; fructus tantum noti, nigri, piriformes, apice truncati; adhuc juniores. Kouy-Tchéou: Moulins de Tong-Teheou, 22 juin 1912 (Jos. Es- quirol et R. Marchand, 3252). 1338. Canthium Henryi Lévl, nov. spec. Rami graciles, grisei; folia ovato-lanceolata laete viridia nervosa, utrinsecus 5-nervia brevissime petiolata; fructus rubri, magnitudine grani piperis. Yun-Nan: Meng-Tse, S. E., 1500 m (A. Henry, 9040 F.). 1339. Canthium Labordei Pos nov. spec. Frutex erecta, ramis atro-purpureis, folia 8—9 cm X 8—10 mm lan- ceolata linearia; calyx glaber lobis acutis: corolla intus villosa, lobis ob- longis acutatis: antherae lanceolatae. Kouy-Tcheou: District de Tsin-Gay, mont de Kao-Tehay, penchant. escarpé des montagnes; 7 mars 1898 (J. Laborde et Em. Bodinier, 2109). 1340. Antirrhaea? Martini Lévl., nov. spec. Frutex scandens, foliis glaberrimis, petiolatis; in acumen conspi- cuum productis, utrinsecus multinerviis nervis subrectis; calice plurilobo. lobis obtusis: corolla alba, apice lutea lobis acutis, ovario hirto. Kouy-Tchéou: Environs de Gan-Pin, rochers prés de la ville, 5 juin 1898 (L. Martin, 2300); Pin-Fa, 3 juin 1903 (Jul. Cavalerie, 10208 1341. Ixora Henryi Lévl, nov. spec. Rami grisei; folia lauriformia ovato-lanceolata membranacea 4—8 X 1—3 em, glabra breviter petiolata nervis secundariis subrecte divari- catis; flores albo-rubri, macilentae et in corymbos valde laxos dispositae GE et terminales; calyce minutissimo; corollae tubus filiformis; lobi patentes longe acuti. Kouy-Tchéou: Lo-Fou, mars 1909 (Jul. Cavalerie, 3496); Yun- Nan (A. Henry, 11637 A). 1342. Pavetta Esquirolii Levl., nov. spec. Frutex contorta 30—50 cm circiter alta: folia 8—9 cm longa et lata, cordata, lobulata vel dentata, longe petiolata: flores rubri, rosei vel albi; Decades plantarum novarum. OXXXII—CXXXV. 179 graveolentes; lobi calycini acuti; lobi corollae obtusi; staminum antherae lanceolatae. Kouy-Tchéou: Tehéou-Mao-Tan, 30 juill. 1905 (Jos. Esquirol, 805); Yun-Nan: vallée de Hong-Lou, 600 m, juin 1912 (E. E. Maire). 1343. Psychotria Henryi Levl., nov. spec. Rami grisei; folia tenuiter membranacea elliptiea caerulescentia vel livida utrinsecus 7- 8-nervia, glabra nervo marginali munita: fructus brunnei, magnitudine grani piperis, stipitati, calice persistente coronati. Yun-Nan: S. E., 1200 m (A. Henry, 12146). > 1344. Geophila yunnanensis Lévl., nov. spec. A G. reniformi praeclare distincta foliis multo-minoribus, caulibus valde caespitosis et intricatis, foliis hederaceis, persistentibus 5—10 mm latis et longis. i Yun-Nan: Plaine de Tong-Tchouan, talus des fossés, mars 1911 (E. E. Maire). 1345. Paederia Cavaleriei Levl., nov. spec. Planta foetidissima, a P. tomentosa indumento fulvo longe hirto distincta necnon floribus dimidio brevioribus; foliis maximis et late auri- culo cordatis. Kouy-Teheou: Bois des montagnes, août 1904 (Jul. Cavalerie. 2058). 1346. Paederia Mairei Levl., nov. spec. Affinis P. Esquirolii a quo distincta corymbis floriferis folio fulciente brevioribus. An varietas P. tomentosae? Yun-Nan: Broussailles des collines à Siao-Ou-Long, 2550 m, odeur fetide, en chinois; fiente de poule, juill. 1911 (E. E. Maire). 1347. Paederia Bodinieri Lévl., nov. spec. Frutex scandens; folia lauriformia nitida 6—12 X 2—4 cm, sub- coriacea petiolata glabra petiolo contorto, nervo medio albido, subtus elevato; flores cymosi axillares; flores lutei glabri; sepala ovata; petala linearia; antherae luteae; stylo filiformi. Kouy-Tchéou: Kouy-Yang, dans la rocaille de la grotte de la grenouille, 13 juin 1899 (Emile Bodinier, 2616); Pin-Fa, rochers pres Ouen-Pi, 30 mai 1902 (Jul. Cavalerie, 10 bis). 1348. Leptodermis Esquirolii Lévl., nov. spec. Planta dessiccatione omnino nigra, ceterum glaberrima quo a L. vestita et pilosa differt; flores intus albi et extus rubri quo a ceteris speciebus discrepat necnon colore atrato. Yun-Nan: Ouan-Tse, 22 mai 1909 (Jos. Esquirol, 1503). 1349. Leptodermis Mairei Lévl., nov. spec. Ee x Affinis L. pilosae Diels a quo facile distinguitur ramis griseis, foliis minoribus et lobis calyeinis conspicue aristatis. Frutex caespitosa. Yun-Nan: Croit en touffes dans la plaine de Long-Tang, 2500 m. aoüt 1912 (E. E. Maire). 12* 180 Agnes Chase. 1350. Galium Mairei Levl., nov. spec. ; Planta circa 40 cm longa, perennis, repens, grisea villosa; folia, 4-verticillata ovata obtusa vel obtusata conspicue 3-nervata, nervis hirsutis; flores albo-grisei in paniculam elongatam corymbis multis et confertis formatam dispositi; petala ovata acutata 3-nervia, conspicue ciliata. Yun-Nan: Paturages des montagnes a Tong-Tchouan, 2600 m, juillet 1911 (E. E. Maire). XLVI. Agnes Chase, Panicearum genera ac species aliter disposita. IV. (Ex: Proc. Biol. Soc. Washington, XXIV [1911], pp, 103—160 !.) 31. Valota Hitchcockii A. Chase, l. c.. p. 110. — Plants perennial, in dense clumps; culms erect, very slender, 30 to 50 cm high, sparingly branching from the lower nodes, glabrous, usually very leafy, the lower nodes ascending-villous, the upper glabrous; sheaths about as long as the internodes or overlapping, the lower silky-villous, the middle and upper with a few, scattered, delicate hairs or glabrous or silky-ciliate only; ligule membranaceous, scarcely 0,5 mm long, continued as a brown scarious margin down the sheath; blades ascending or erect, flat, 2 t0 4,5 cm long, 2 to 2,5 mm wide, scarcely narrowed to the base, glabrous on the lower surface, minutely puberulent or glabrous on the upper, usually with a few long hairs near the base, and with a thin, white, cartilaginous margin; panicles consisting of few to several ascending racemes rather distant along a slender, glabrous axis, the rachises slender, 3-angled, the spikelets mostly in pairs, one short-pediceled, the other on a pedicel about as long as the lower spikelet, thus forming slender racemes, the spikelets scarcely imbricated; spikelets whitish 0 purplish, 2,5 to nearly 3 mm long, 0,7 mm wide, or with the hairs expanded about 1,2 mm wide; first glume less than !/, the length of the spikelet, obtuse, glabrous; second glume and sterile lemma equal, strongly 7- to 9-nerved, the internerves and margins densely silky hairy. the hairs at first appressed, at maturity spreading and matted, the spike lets often matted together by the tangled hairs; fruit 2,1 to 2,2 mm long, 0,6 mm wide, abruptly short-acuminate, brown, the broad, white, Byè line margins of the lemma nearly covering the palea except at the base. — Type collected June 24, 1910, on dry prairie soil, San Antonio, Texas: by A. S. Hitchcock (no. 5329). — Valota Hitchcockii is most nearly related to V. saccharata (Buckl) Chase, from which it is distinguished by its lower stature, short blades, short racemes of smaller spikelets. 1) Cf. Rep. IV, p. 29—30, V, p. 305—300, IX, p. ap A Panicearum genera ac species aliter disposita. IV. 181 the sterile lemma densely hairy on all the internerves, while in V. saccharata the middle four internerves are glabrous, the hairs of the lateral internerves and margins and of the second glume being also much longer than in V. Hitchcockii; the fruit of the latter is much smaller, less acuminate and the lemma more broadly margined than in V. saccharata. — This species is known only from Texas. It was also collected by G. C. Nealley, at Sanderson, Pecos County, in September, 1892, and at Del Rio, October, 1892, both collections being distributed as no. 109. — Until the South American species referable to Valota are better known the transfer of Nees’ species of Trichachne to this genus is deferred. 32. Thrasya thrasyoides (Trin. A. Chase, l. c, p. 114, fig. 1. — Panicum thrasyoides Trin. Gram. Pan., 126, 1826. „Brasil. (Langs- dorff)*. The type specimen, in the Trinius Herbarium, is labeled „Pani- cum thrasyoides m. ubique in campis siccis, Brasiliae crescens, leg. mense Dec. 1824, cl. Langsdorff“, 33. Thrasya petrosa (Trin. A. Chase, l. c., p. 115. — Panicum pe- trosum Trin., Gram, Icon., 3; pl. 280, 1836. Trinius states that the illustrationis „ad specimen Brasilianum*. The type specimen, in the Trinius Herbarium, labeled „Panicum petrosum m. Cuyaba febr. 1827“, was probably collected by Langsdorff. — Tylothrasya petrosa Doell, in Mart. Fl. Bras. 2, ?295, pl. 37, 1877. Based on Panicum pe- trosum Trin, Doell bases his genus Tylothrasya on this species, the basal callus being the character by which de differentiates it from Thrasya H. B. K. Thrasya thrasyoides, however, has this callus though it is less pronounced than in T. petrosa. Bentham (Linn. Soc. Journ, Bot., 19; 42, 1881) misspells the specific name „petraeum“. 34. Thrasya campylostachya (Hack.) A. Chase, l, c., p. 115. — Pani- cum campylostachyum Hack., Österr. Bot. Zeitschr., 51; 367, 1901. „Costa- rica; in savannis ad Canas Gordas, leg. Pittier, no. 11012 et 11018*. The type (no. 11012) is in Hackel's herbarium, a duplicate is in the Na- tional Herbarium, — This and Thrasya cultrata (Trin.) new differ from Th. paspaloides H. B. K., Th. thrasyoides (Trin. and Th. petrosa (Trin.) in the lack of the quill-like hairs on the halves of the split sterile lemma, and also on the summit of the fruit. 35. Echinolaena inflexa (Poir) A. Chase, l. c. p. 117, fig. 2. — Cenchrus inflexus Poir, Encyc. Suppl, 6; 50, 1804. „M. Richard la recueillie à Cayenne. (V. s. in herb. Jussieu & Lam.)* The type spe- cimen in the herbarium of the Muséum at Paris was examined by Prof. Hitchcock and found to be the same species as the type of Echinolaena hirta Desv. in the same herbarium. Trinius (Gen. Pan., 75, 1826) also referred C. inflerus Poir. to E. scabra H. B. K. Poiret observes that he finds no involuere, that the species may belong to another genus. and that it deserves further study. — Cenchrus marginalis Rudge, Pl. Guian., 19, pl. 25, 1805. No locality nor specimen is cited. The type has not been examined but the plate and description identify the species. — 182 Agnes Chase. vchinolaena hirta Desv., Journ. de Bot. Paris, 1; 75, 1813. (See above.) — Echinolaena scabra H B. K. Nov. Gen. & Sp. 1; 118, pl. 38, 1816. „Creseit in ripa umbrosa Atabapense juxta vicum San Balthasar et rupem Kemarumo. (Prov. de la Nueva Guayana.)* The type specimen has not been examined but the plate and description identify the species. — Panicum echinolaena Nees, Agrost. Bras., 128, 1829. Nees divides the entire species into three varieties, «, @ and y and cites „Echinolaena scabra H. et K.“ as a synonym without indicating to which variety he considers it synonymous. Since he also cites specimens we can not consider P. echinolaena a change of name only. „Var. « et 8 in Bra- silia meridionali. (Sellow.) Vidi in Herb. Reg. Berol. — Var. y in campis siccis ad Tanbaté nec non Sabara, provinciarum S. Pauli et Minarum * * * (Martius) The specimens referred to as « and 8 have not been examined. The Martius specimen, the type of var. y, in the Munich Herbarium, is the villous form represented in the National Herbarium by Novaes 1248, Campinas, Brazil. 86. Mesosetum exaratum (Trin.) A. Chase, l. c, p. 121. — Panicum exaratum Trin., Gram. Pan., 160, 1826. „Brasil. (Langsdorff.)* The type specimen, in the Trinius Herbarium, is labeled „Panicum exaratum m. In pratis paludosis S. da Lapa, Brasil, leg. cl. de Cange: dorff.* — Panicum pappophorum Nees, Agrost. Bras., 104, 1829. „Habitat * * * provinciae Piauhiensis.“ The type specimen, in the Munich Herbarium, bearing the name and locality as published, was collected by Martius, 37. Mesosetum chlorostachyum (Doell) A. Chase, Le p. 122. — Panicum chlorostachyum Doell in Mart., Fl. Bras., 2?; 173, pl. 28, A, 1877. „Habitat in regionibus fluminis Rigo Negro (Spruce no. 885, 1310).* Spruce’s no. 885 is in the Munich Herbarium. 38. Mesosetum ferrugineum (Trin.) A. Chase, l c, p. 122, — Pant cum ferrugineum Trin., Gram. Pan.. 1826. „Brasil (Langsdorff).* The type specimen, in the Trinius Herbarium, is labeled „Panicum ferrugineum m. In campis glareosis pr. S. Luzia, Brazil. |. mense Oct. 1824, cl. Langsdorff.“ — Panicum eriochryseoides Nees in Trin, Gram. Pan. 160, 1826. This name is given as a synonym of P. ferrugineum. Nees (Agrost. Bras., 103, 1829) publishes. this as a new species citing a Spe cimen collected in Brazil by Sellow, ,Vidi in Herb. Reg. Berol." What is evidently a duplicate of this is in the Trinius Herbarium. Nees gives „Panicum ferrugineum Tr. in litt.“ as a synonym of P. eriochryseoides. 39. Mesosetum bifarium (Hack) A. Chase, l. c. p. 123. — Pamicum bifarium Hack., Österr. Bot. Zeitschr., 47; 76, 1897. „Serra da Baliza ad Cachoeiras da Vargem Grande, 5 -I, 1895, Glaziou no. 22455*. — Be faria bifaria Kuntze, Gen. Pl, 3; 2359, 1898. Based on Panicum bifarium Hack. Kuntze, apparently without having seen the species, raises Hackel's section, on account of the lobed and awned first glumes, t° generic rank in order to be consistent, he having maintained Opus- Panicearum genera ac species aliter disposita. IV, , 183 menus and Chaetium as distinct genera, he says, because of this charac- teristic. 40. Axonopus Rosei (Scribn. & Merr.) A. Chase, |. c., p. 132. — Pas- palum Rosei Scribn. & Merr. U. S. Dept. Agr. Div. Agrost. Bull, 24; 9, f. 2, 1900. „Foothills of the Sierra Madre Mountains, between Pedro Paulo and San Blascito, 1995, J. N. Rose, August 4, 1897.* The type specimen is in the National Herbarium. 41. Axonopus capillaris (Lam.) A. Chase, l. c., p. 133. — Paspalum capillare Lam., Tabl. Encycl, 1; 176, 1791. „Ex America merid. Comm. D. Richard.“ — Paspalum minutum Trin. (Linnaea, 10; 293, 1836), the type of which, collected by Poeppig in Peru, was examined in the Trinius Herbarium, appears to be based on depauperate specimens of A. capillaris, — The only North American specimens we have seen of this species are from Costa Rica, Pittier 508 and Jimenez 146. 42. Axonopus laxiflorus (Trin. A. Chase, 1l. c., p. 133. — Paspalum laxiflorum Trin., Mém. Acad. St. Pétersb., VI. Sci. Nat., 32; 148, 1834. »V. ssp. Bras.“ The type specimen, in the Trinius Herbarium, is la- beled „Paspalum laxiflorum m. In saxosis pratisque humidis S. da Lapa, Langsdorff.“ — This species is represented from North America in the National Herbarium by Pittier 214, Alta Verapaz, Guatemala, and Nelson 2738, collected between Guichocovi and La- gunas, Oaxaca, Mexico. 43. Axonopus poiophyllus A. Chase, |. c., p. 133. — Plants perennial, tufted, flattened at the base; culms erect, slender, compressed, 60 to 90 em high, simple, glabrous or minutely scabrous below the appressed- pubescent nodes, the leaves mosily crowded at the base; lower sheaths much overlapping, keeled, villous, the upper pubescent along the margin, otherwise glabrous or minutely pubescent; ligule scarcely 0,5 mm long, erose-ciliate; blades erect, firm, linear, 8 to 35 cm long (the uppermost reduced to 0,5 to 2 cm long), 3 to 5 mm wide, the apex boat-shaped as in Poa, the lower conduplicate at base and slightly narrower than the summit of the sheaths, usually flat above, papillose-villous toward the base on both surfaces, scabrous on the upper surface; inflorescence of about 3 slender, erect racemes, 6 to 12 cm long, the rachis narrow, flexuous, glabrous or minutely scabrous; spikelets tinged with rose- purple, distant their own length, 3 mm long, 1 mm wide, oblong-elliptic, Subacute, the second glume and sterile lemma slightly exceeding the fruit, minutely pubescent at the base and along the edges with appressed silky hairs, 4-nerved, the midnerve suppressed or nearly so, especially that of the glume, the lateral nerves near the margins and approximate; fruit pale, very obscurely papillose, the lemma with a minute tuft of erect hairs at the apex. — Type U. S. National Herbarium no. 860024, collected in April, 1904, in the vicinity of Secanquim, Alta Verapaz, Guatemala, by O. F. Cook & C. B. Doyle (no. 58). — This species is related to the group of cespitose South American species to which A. laxiflorus also belongs. 184 . Agnes Chase. 44. Axonopus deludens A. Chase, |. c., p. 134. — Plants perennial; eulms geniculate at base, leafy, strongly flattened, rather stout, 1 to 1,5 meters high, sparingly branching, glabrous, the nodes glabrous; sheaths glabrous or minutely pubescent at the summit; ligule about 0,5 mm long, membranaceous, erose; blades rather thin and lax, linear, 15 to 45 cm long, 8 to 13 mm wide, flat, sparsely papillose-scabrous on the upper surface and on the margin, pubescent on the narrow auricles, glabrous beneath, the midnerve prominent; inflorescence of 6 to 15 very slender, erect or rather lax racemes, 10 to 25 cm long, the lower mostly naked at the base, the rachis narrow, subflexuous, scabrous; spikelets purple tinged, distant about their own length or, toward the base of the raceme, remote, 3 to 3,2 mm long, 1 to 1,2 mm wide, obtuse, gla- brous, the second glume and sterile lemma covering the fruit but not exceeding it, delicate in texture, 4- or 5-nerved, the midnerve present or suppressed even in adjacent spikelets, the lateral nerves strong; fruit papillose, smooth toward the summit and margins of the lemma, the apex glabrous or with a few obscure hairs. — Type U. S. National Herbarium no. 460803, collected Oct. 20, 1903, Barranca near Guadala- jara, Jalisco, Mexico, by C. G. Pringle (no. 8761). — This species is not closely related to any other we have seen. The geniculate lower nodes suggest a stoloniferous habit, but our one specimen does not show stolons, The suppression of the midnerve in the glume or its presence is somewhat confusing, since it gives the impression of spikelets turned different ways, reserve and obverse, but turning back the glume always shows the back of the fertile lemma turned from the axis. 45. Axonopus chrysoblepharis (Lag.) A. Chase, l. c., p. 134. — Ca- brera chrysoblepharis Lag., Gen. & Sp., Nov. 5, 1816. (See above under Cabrera.) — Paspalus immersus Nees, Agrost. Bras., 82, 1829. „Habitat in campis ultra 2000 pedes altis provinciae Minarum generalium pas- sim.“ The type specimen was examined in the Munich Herbarium. This is, as Nees indicates, the species Kunth called Paspalum aureum, but since Kunth based this name on Axonopus aureus Beauv., his name is a synonym of that, misapplied to this species. — Panicum immersum Trin., Mém. Acad. St, Petersb., VI, Sci. Nat., 32; 197, 1834. Based on Paspalum immersum Nees. — Panicum chrysoblephare Steud., Syn. Pl. Glum., 1; 38, 1854. Based on Cabrera chrysoblepharis Lag. — Paspalum chrysoblephare Doell in Mart. Fl. Bras., 22; 119, 1877. Based on Pam- cum chrysoblephare Steud. — The North American specimens of this species in the National Herbarium are all from Costa Rica: Herb. Instit. physico-geogr. nat. costaricensis no. 4464, collected in ,Savanes de Boruca*, by Pittier & Tonduz and no. 4638, collected between Boruca and Terraba, by Pittier; no. 11004 of the same series, collected by Pittier, is a mixture of A. chrysoblepharis and A. aureus. 46. Axonopus dissitiflorus (Trin. A. Chase, l. c., p. 135. — Paspalum dissitiflorum Trin., Gram. Pan., 92, 1826. „V. spp. Brasil. (Langsdorff.)“ The type specimen was examined in the Trinius Herbarium. — Paspalus Panicearum genera ac species aliter disposita. IV. 185 tener Nees, Agrost. Bras., 32, 1829. This herbarium name is given as a synonym of P. dissitiflorum Trin. — This species is represented in the National Herbarium by Glaziou 15637, from Brazil. 41. Axonopus bijugus (Steud.) A. Chase, |. c., p. 136. — Lappagopsis bijuga Steud., Syn. Pl. Glum., 1; 112, 1854. (See above under Lappa- gopsis.) — This more delicate species with smaller spikelets is repre- sented in the National Herbarium by the following, all from Brazil: Burchell 5886, 7703; Gardner 2978. — Two species described by Nees, Paspalum canaliculatum and P. fastigiatum, the types of which, both collected by Martius in Brazil, were examined in the Munich Herbarium, belong in this section mus being insufficiently known are not here transferred. 48. Reimarochloa aberrans (Doel!) A. Chase, |. c., p. 137. — - Reimaria aberrans Doell (Mart. Fl. Bras., 22; 38, pl. 13, 1877). „Habitat prope Santarem provinciae Paraénsis (R. Spruce no. 851 et 851.)* The type specimen, Spruce 851, was examined in the Munich Herbarium. In this species the second glume is occasionally present on racemes with glumeless spikelets. Homolepis A. Chase, I. c., p. 146. — Inflorescentia paniculata; spiculae majusculae subfusiformes; glumae subaequales vel prima paulum longior, 7—9 nerviae, flosculos (et sterilem et fertilem) occultantes; lemma sterile vix glumis aequilongum, latius fertili idque amplectens et paleam angustam hyalinam includens atque interdum florem cum sta- minibus; fructus elliptieus acutus laevis nitidus; lemmate paleaque quam in Panico minus induratis, lemmatis marginibus planis. — Herbae pe- rennes, stoloniferae. nodis radicantes; culmae floriferae basi plus minusve decumbentes. — Nomen a óuor; similis, et 4ezí; squama. — Inflores- cence paniculate; spikelets rather large, subfusiform; first and second glume equal or the first slightly the longer, T- to 9-nerved, the pair wholly covering the sterile and fertile florets; sterile lemma nearly as long as the glumes, broad, enfolding the fertile lemma, and enclosing a narrow hyaline palea and sometimes a staminate flower; fruit elliptic, pointed, smooth and shining, the lemma and palea less indurated than in Panicum, the margins of the lemma flat. — Perennials, sending out long leafy runners, rooting at the nodes, the flowering culms more or less decumbent at base. Confined to the tropics of the western hemisphere. Name from čuoros, alike, and Aenis, scale. — Type Panicum aturense H. B. K. : 49. Homolepis aturensis (H. B. K.) A. d L c., p. 146, fig. 12. — Pani- cum aturense H. B. K., Nov. Gen. & Sp., 1; 103, pl. 33, 1816. „Crescit ad Cataractas Aturensis.“ The type specimen, in the Bonpland Herbarium in the Muséum d'Histoire Naturelle at Paris, consists of a simple flower- ing culm, decumbent at base. The label bears the name and data. as Published, — Panicum viridiflorum Nees, Agrost. Bras., 135, 1829. Habitat unknown to Nees. The type specimen in the Berlin Herbarium is la- beled „Hb. Nees. Panicum viridiflorum. Panicum aturense Kth.“, followed 186 Agnes Chase. by a diagnosis. Nees distinguishes his plant from P. aturense by the 7- to 9-nerved glumes and sterile lemma, these being erroneously des- cribed by Kunth as 3-nerved. — Panicum blepharophorum Presl, Rel. Haenk., 1; 312, 1830. „Hab. in Mexico.“ The type specimen is in Press Herbarium in the Bohemian National Museum at Prague. — Pani- cum tumescens Trin. Mém. Acad. St. Pétersb., VI. Sci. Nat., 3?; 316, 1834. No locality other than Brazil is given. In the Trinius Herbarium is à specimen collected by Riedel in Bahia, Brazil, in 1831, marked by Trinius. „Panicum tumescens m., which is no doubt the type. — Milium orinoccense Willd.; Steud. Nom. Bot., ed. 2, 2; 146, 1841. This is given as a synonym of Panicum aturense H. B. K. 50. Homolepis isocalycina (Meyer) A. Chase, |. c., p. 147. — Panicum isocalycinum Meyer, Prim. Fl. Esseq., 59, 1818. „In arenosis umbrosis continentis“ Essequibo [British Guiana]. A specimen of this sent by Meyer was examined in the Trinius Herbarium. — Panicum Langei Fourn. Mex. PI. 2; 23, 1886. „Teotaleingo (Liebm., no. 435, junio).“ The type specimen is in the herbarium of the Botanical Garden of the University at Copenhagen. — In the National Herbarium there is a specimen of H. isocalycina collected by Salzmann in Bahia, Brazil, and distributed without number, as „Panicum zizanioides H. B. K.“ It is distinguished from .H. aturensis by the slightly shorter, more turgid spikelets, with a glabrous sterile lemma and more indurated fruit. 51. Homolepis longispicula (Doell) A. Chase, |. c., p. 147. — Panicum longiflorum Trin., Mém. Acad. St. Pétersb., VI. Sci. Nat., 32; 317, 1834, not Gmel. 1796. No locality other than Brazil is given. In the Trinius Herbarium is a packet of spikelets marked „Panicum longiflorum m., Brasil*, and a specimen bearing the same name and also ,no. 147, Lect.—?*, — Panicum longispiculum Doell in Mart. Fl. Bras. 2?; 261, 1877. „Habitat in Brasilia, loco accuratius non adnotato (herb. Acad. Petropolit.).^ Doell cites „Paspalum longiflorum Trinius in Act. Petrop.. 1835, p. 307, non Gmelin, Syst. Veg., I, 158“. This must be an error for Panicum since there is no Paspalum longiflorum of Trinius nor of Gmelin. The page reference is also erroneous. Evidently Doell's name is a typonym of Panicum longiflorum Trin. — Ichnanthus longiflorus Benth., Journ. Linn. Soc, Bot, 19; 45, 1881. This is based on „Panicum longi- florum Trin.“, though from his statement that „in I. longiflora (Panicum longiflorum Trin.) they [the auricles] are very small, but prominent“ it seems probable that Bentham had some other species under this name. The fertile lemmas in the spikelets of this species in the Trinius Her- barium are not at all auricled nor are the spikelets, with their villous- margined second glumes and villous sterile lemmas, suggestive of Ich- nanthus. Both Trinius and Doell note the affinity of this species to Panicum aturense, — Homolepis longispicula difters from both the other species of this genus in having a densely silky-villous margin to the second glume, and a staminate flower in the first floret. The sterile (or staminate) lemma is densely villous, the fruit but little indurated Panicearum genera ac species aliter disposita. IV. 181 as in H, aturensis. The only collection of this of which we know other than that in the Trinius Herbarium is Glaziou 22470 from Brazil. Seutachne Hitchc. & Chase, I. c., p. 148. — Inflorescentia pani- culata; spiculae breviter pedicellatae secus paniculae ramos teneros sub- simplices dispositae, fusiformes, acuminatae, basi attenuatae, rachilla cum internodiis elongatis; gluma prima internodio rachillae imo stipiti- formi adnata, quam spicula dimidio brevior, membranacea, marginibus basin versus connatis; gluma secunda lemmaque sterile subaequilongae, internodio rachillae manifesto separata, coriacea indurata fusca, 5-nervia; lemma sterile palea et interdum staminibus praeditum; fructus quam gluma secunda lemmateque sterili, vix induratior, circumscriptione ellip- tieus, lemmate in mucronem pubescentem abrupte angustato, marginibus basin versus leviter involutis, sursum planis pubescentibus, parte paleae summa haud inclusa, margine dense pubescente. — Herbae perennes, tenues, culmis simplicibus, laminis linearibus, planis, et paniculis an- gustis. — Nomen a ex/ro; corium vel pellis, et £z»; palea. — Inflores- cence paniculate, the spikelets short-pediceled along the slender, simple or nearly simple branches; spikelets fusiform, acuminate, the base atte- nuate, the internodes of the rachilla elongated, the lowermost forming a Stipe, the first glume adnate to it; first glume membranaceous, about half the length of the spikelet, broad, the margins connate below; second glume and sterile lemmma subequal, a manifest internode of the rachilla between them, leathery-indurated, brown or brownish, 5-nerved the lemma enclosing a palea of similar texture (and in the type species a staminate flower); fruit but slightly more indurated than the second glume and sterile lemma. elliptical in outline, the lemma abruptly acu- minate into a slender, densely pubescent tip, the margins slightly in- rolled below, membranaceous, flat and pubescent above, the summit of the palea not enclosed, densely pubescent on the margin. — Slender perennials, with simple culms, linear, flat leaves and narrow panicles; known only from Cuba. Name from sxıros, leather and y», scale. — Type Panicum durum Griseb. — Scutachne differs from other genera of this tribe in having a second glume and sterile lemma leathery-indurated and nearly as firm as the fruit. Bluffia eckloniana Nees (which is re- ferable to Alloteropsis) and Alloteropsis semialata (R. Br.) Hitchc., especi- ally the first, have sterile lemmas subindurated like their fruits but the two glumes are similar. The subindurated, mucronate fruit, the lemma margins membranaceous and flat above, the palea free at the summit, further differentiate Scutachne from Panicum. 52. Scutachne dura (Griseb.) Hitchc. & Chase, l. c., p. 149, fig. 13. — Panicum durum Griseb., Mem. Amer. Acad. n. ser., 8; 533, 1862. This Was published in Plantae Wrightianae e Cuba orientali; the only citation given is „(1539)“. The type specimen is in the Grisebach Herbarium. 53. Seutachne amphistemon (Wright) Hitche, & Chase, l c. p. 149. — Panicum amphistemon Wright, Anal. Acad. Cienc. Habana, 8; 207, 1871. 188 Paul Magnus: Ustilago Herteri nov. spec. aus Uruguay. „Cerra de Mayari abajo [3464].“ The type specimen, collected by Wright, in the Gray Herbarium, is labeled ,Mayari-abajo. Aug. 2, in small dense tufts“. — These two species were placed in the genus Alloteropsis Presl by Hitchcock (Contr. Nat. Herb., 12; 211, 1909) but further study has made this disposition of them appear an unnatural one. Alloteropsis is unique among the Paniceae in having a minute pro- longation of the rachilla beyond the fertile palea. This is not present in all specimens of A. semialata examined, though it seems to be con- stant in Bluffia Eckloniana, but its usual presence, together with the awn-tipped glumes and lemma, the glumes of like texture, indicate à relationship too remote from the Cuban species to justify retaining them in Alloteropsis. 54. Echinochloa holciformis (H. B. K.) A. Chase, l. c., p. 155. — Oplis- menus holciformis H. B. K., Nov. Gen. & Sp., 1; 107, 1816. „Crescit in humidis montanis prope Cinapecuaro, alt. 970 hexap. (Regno Mexi- cano.) ' A duplicate type, received from Humboldt, was examined in the Willdenow Herbarium. Of the specimens in the National Herbarium Pringle 8622 is an excellent match for this. The other specimens mostly have longer awns. — Orthopogon holciformis Spreng., Syst. Veg. 1; 307, 1825. Based on „Oplismenus holciformis Kunth“. — Panicum holciforme Steud., Nom. Bot., ed. 2, 2; 257, 1841. Based on Oplismenus holciformis H. B. K. — Berchtoldia holciformis Fourn., Mex. Pl, 1; 41, 1886. Based on ,Oplismenus holciformis H. B. K.* XLVII. Paul Magnus, Ustilago Herteri nov. spec. aus Uruguay. (Originaldiagnose.) Soris in inflorescentiis involutis easque omnino destruentibus, lineari- bus, 1—2 cm longis, atris, vaginis foliorum tectis. Sporis globosis, levibus, 4—9 u. — Hab. in inflorescentiis Piptochaetii tuberculati. Uruguay: Depart. de Maldonado, Pan de Azucar, leg. W. Herter 1907. Die Brandsporen bilden sich in der ganzen Infloreszenz, die sich in ein schwarzes Pulver verwandelt und von den Scheiden der obersten Laubblütter lange eingeschlossen bleibt. Diese brandige von den Scheiden der Laubblätter eingeschlossene Infloreszenz steht auf einem weit kürzeren Halme als die gesunde Infloreszenz und ist selbst natür- lieh sehr verkürzt. Die Brandsporen sind kugelig mit glattem, ziemlich dünnwandigem Epispor. Sie fallen auf durch ihre verschiedene Grósse. Sie sind meist 5,5- 8,2 u breit, doch kommen auch nicht selten kleine Ustilago-Sporen von 4,1 u vor, Von Ustilagineen ist, so viel ich weiss, nur Tilletia hyalospora Maye® in Kew Bulletin 1899, S. 148 auf Piptochaetium aus den Bolivianischen Anden bisher bekannt. Diese ist durch ihr Auftreten auf der Wirts- pflanze (ovaria occupans nach Sacc. Syn. Fung., XVI, S. 374), die Grösse der Sporen (20—24 u diam. Sacc., l. c.) und deren Epispore (sporis reti- eulatis) weit verschieden von Ustilago Herteri P. Magn. Vermischte neue Diagnosen. 189 XLVIII. Vermischte neue Diagnosen. 929. Dracophyllum virgatum (Cheesem.) Cockayne in Transact. N. Zeal, Inst., XLIV (1911), 1912, p. 53. — D. uniflorum Hook. f. var. vir- gatum Cheesem. in „Manual of the New Zealand Flora“, p. 427 (1906). — New Zealand: South Island: Westland—Swamp near Lake Brun- Beh L. C . 930. Pittosporum divaricatum Cock., 1. c., p. 54 (nom. nud.) — This attains considerable dimensions. One example was 2,5 m tall. and had a trunk 12,5 cm in diameter. I am not sure but that the Westland form is distinct from that of the steppe climate of Canterbury. The Seedling leaves are more deeply cut (see Plate VIII, Article I, in this volume). — New Zealand: South Island: Westland—Otira Valley, in low forest. LG, 931. Anisotome Enysii (T. Kirk) Laing, 1. c., p. 66. — Cockayne and Laing (loc. cit.) have restored the genus Anisotome for the southern species of Liyusticum; hence the necessity for this alteration, and the following. — New Zealand. 932. Anisotome Enysii (T. Kirk) Laing var. tennysonianum Laing, l. c., p. 66. — Foliis pinnatis, ambitu deltoideo-ovatis, pinnis inferioribus trifoliolatis, foliolis minus argute dentatis minus crassisque, quam in forma typica, latioribus autem rotundioribusque. — I have hesitated Whether to describe this plant as a fresh species or only as a variety of A. Enysi. I have adopted the latter course, because on examining Specimens of A, Enysii from Central Otago and Banks Peninsula I find that they differ considerably, and probably contain more than one ele- mentary species. Further, I have not seen any type specimens of A. Enysii from Castle Hill, and consequently cannot be sure that any of my Species truly represent the original type. Until, therefore, the limits of the species 4. Enysii are better defined it will perhaps be safer to in- clude this under it as a variety. — A small spreading plant 5 cm to 15 em high, with stout tap-root. Leaves subcoriaceous, glaucous, glabrous, aromatic, pinnate, with lower pinnae ternately divided, upper ternately lobed, the whole leaf deltoid-ovate in outline. Petiole as long or longer than the blade, terete, strait, with short broad membranous sheath, 6 mm broad at the base. Lower petiolules 10 mm to 15 mm long, upper Shorter, ultimate divisions broadly cuneate, flabellate, dentate, teeth sub- acute not piliferous. Flowering-stems, several, compound, much ex- ceeding the leaves. Peduncles with 1 or 2 bracts, the lower, if present, One-third of the distance from the base, usually with 3 linear lobes and a broad clasping base, upper bract set midway on the peduncle and Smaller. Umbels compound, primary rays 2—3, with a simple linear bract at the base of each ray. Secondary rays 5—7, somewhat unequal, Pedicels rather longer than the fruit, 1,5 mm to 2,5 mm. Fruit sur- rounded with an involucre of small linear acute bracts. Head hetero- 190 Vermischte neue Diagnosen. gamous, the central florets generally male, the outer hermaphrodite. Calyx of 5 lobes, teeth deltoid, acute, minute. Petals withe. Styles subulate, equalling the ovary in length, slightly recurved, fruit ellipsoid, carpels with 5 equal ridges. — New Zealand: On the upper river steppe, Mount Princess, above Lake Tennyson; altitude, about 3,500 it. — A specimen is deposited in the Canterbury Museum. 933. Haastia pulvinaris var. minor Laing, |. c., p. 67. — In omnibus partibus minor quam typus; rami unacum foliis 6 mm usque ad 15 mm lati. Pappi capilli non supra incrassati, magis autem scabridi, pene fimbriati. — Two distinct forms of this species appear on Mount Prin- cess (alt, 5000 ft. to 6000 ft). The smaller form is apparently distin- guished by the pappus hairs being scabrid, almost fimbriate at the tips. and not thickened as in the typical form. The tomentum of this variety in the specimens we got is much whiter than that in the normal variety. — New Zealand. 934. Alectryon grandis Cheeseman, l. c., p. 159. — Arbor 15-pedalis et ultra; ramulis sericeo- et ferrugineo-pubescentibus. Folia pinnata, alterna, breviter petiolata, 22—30 cm longa; foliola 2—3-juga, brevissime petiolata, late oblonga vel ovato-oblonga, obtusa vel subacuta, 10—18 cm longa, 5—9 cm lata, praeter costam venasque primarias plus minusve sericeo-pubescentia; venis ultimis conspicue reticulatis, subtus elevatis. Flores ignoti. — New Zealand: Cliffs on the north side of the Three Kings Islands; a single small clump alone seen, T. F. C. — This is the plant referred to at page 103 of the Manual under the name of Alectryon excelsum var. grandis. Although no doubt existed as to its being a distinct species, I have deferred describing it as such, in the hope that some visitor to the Three Kings Islands might return with flowering specimens. But, as twenty-two years have elapsed since its original discovery without producing any additional information, it seems advisable to publish it without further delay. As the islands are now visited at least once every year, I trust that the publicity drawn to the plant may result in its rediscovery. — A. grandis can be distinguished from A. excelsum without the slightest difficulty by the small number of leaflets to each leaf, and by their shape and much greater size. In 4. excelsum the leaflets are 2—4 in. long, and are ovate-lanceolate in shape; whereas in A. grandis they are 4— in. in length, and are broadly de or ovate-oblong. They are also firmer in texture, and much more obtuse. Coxella (F. Müll) Cheesem. et Hemsl., nov. gen. ined. in Illustr. N. Z. Flora, tab. 64: Diagn., l. c., p. 160. Herba erecta, perennis, glabra. Folia pinnatim decomposita; seg mentis linearibus, planis, flaccidis, non spinescentibus. Umbellae com- positae, axillares, pedunculatae, in paniculam dispositae. Involucri brac- teae paucae, parvae, anguste lanceolatae. Flores albi. Calycis dentes prominuli. Petala latiuscula, acumine brevi inflexo. Fructus late ob- longus, a dorso compressus, subequaliter 5-alatus; alis latis, tenuibus. Vermischte neue Diagnosen. 191 membranaceis. Carpella a dorso valde compressa, altero 3-alato, altero 2-alato; vittae magnae, sub valleculis solitariae vel duae. Carpophorum 2-partitum. Semen ad vittas sulcatum. 935. Coxella Dieffenbachii Cheesem. et Hemsl., |. c., species unica. — Gingidium Dieffenbachii F. Muell., Veg. Chat., 17, t. 1. — Ligusticum Dieffen- bachii Hook. f., Handb. N. Z. Fl, 729. — Angelica Dieffenbachii, Index Kew, 1, 133.. — Aciphylla Dieffenbachii T. Kirk, Students’ PL. 211; Cheesem., Man. N. Z. PL. 214. New Zealand: Chatham Islands: Maritime cliffs; now exceedingly scarce. H. H. Travers! F, A. D. Cox! Captain Dorrien Smith! — A very remar- kable plant, of doubtful position. A glance at the synonyms quoted above shows that it has been placed by turns in the genera Gingidium, Ligusticum, Angelica, and Aciphylla. From the typical Ligustica it differs markedly in the flattened and conspicuously winged fruit, one carpel being 3-winged and the other 2-winged, or very rarely both carpels may be 3-winged. The vittae are unusually large, and are either 1 or 2 in the interspaces, with 2 or 3 on the commisural face. From Angelica it is separated by the equally winged fruit, in the smaller number of wings (or ribs), and in the number being unequal in the two carpels. It has much of the habit of Aciphylla, although the leaves and bracts are never spinescent, but differs in the flattened and winged carpels, and in the smaller number of wings (or ribs) to each carpel, to say nothing of the much larger vittae. Believing that it is best treated as a separate genus, Mr. Hemsley and myself have given it the name of Coxella in the forthcoming „Illustrations of the New Zealand Flora“, in which a carefully prepared plate with full analytical details will appear, 936. Coprosma neglecta Cheesem., |. c., p. 160. — Ab C. rhamuoides differt caule prostrato, ramulis et petiolis dense et breviter pubescentibus, foliis crassis et subearnosis, baccis (immaturis) oblongis. — Fruticulus prostratus, divaricatim ramosus; ramulis validis dense cano-pubescenti- bus. Folia parva, 10—15 mm longa, 5—12 mm lata, oblonga vel rotun- dato-oblonga vel orbiculata, obtusa, petiolata, erassa et subcarnosa, inar- ginibus recurvis, venis subtus conspicuis. Flores non visi. Bacca (immatura) parva, oblonga, 5-6 mm longa. — New Zealand: Hab. — North Island: On the faces of cliffs near the North Cape; January, EU TPGO- Asa rule, it is not advisable to describe species of Coprosma unless either good flowers or ripe fruit have been obtained. In this instance, however, the creeping habit, slender branchlets clothed with a fine and even greyish-white pubescence, the thick and fleshy broad obtuse leaves, and the fact that the immature fruit is oblong are characters which in combination remove it from all described species. 937. Myosotis Laingii Cheesem., I. c., p. 161. — M. laetae simillima et fo rsitan ejus varietas, sed differt caulibus altioribus et floribus multo majoribus. — Perennis, undique pilis albidis copiose vestitus. Rami 192 Vermischte neue Diagnosen. floriferi graciles, ascendentes, 30—45 cm alti. Folia radiealia numerosa, longe graciliterque petiolata, 7—15 cm longa, supra et infra pilis albidis obsita; folia caulina minora, superiorum sessilia. Racemi terminales, pe- dunculati, simplices aut rarissime furcati. Flores flavi, breviter pedi- cellati, Calyx elongatus, cylindraceus, lobis linearibus. Corolla anguste campanulata, 16 mm longa, 10 mm lata; tubus cylindraceus, fauce gibbis emarginatis instructa. Stamina 5, sub fauci affixa; filamentis elongatis; antheris majusculis, linearibus, — New Zealand: South Island: Kaikoura Mountains; J. Buchanan! Wairau Gorge; T. F. C. Lake Tennyson; R. M. Laing! Altitudinal range from 2500 ft. to 4500 ft. 938. Corysanthes Carsei Cheesem., l. c., p. 162. — Ab C. uuguiculata R. Br. differt floribus angustioribus, labello apiculo minore, sepalo postico emarginato. — Planta perpusilla, acaulis, florifera 8—12 mm alta. Folium solitarium, membranaceum, ovato-cordatum, acutum, 6—10 mm longum. Flos solitarius, pro planta majusculus, horizontalis vel deflexus, supra folium subsessilis. Sepalum posticum basi angustum, tunc lato-cuculla- tum, apice incurvatum et emarginatum. Sepala lateralia parva, linearia. Labellum magnum, 10 mm longum, orbiculatum, marginibus valde involutis. Columna brevis, curvata. — New Zealand: North Island: Peaty swamps between Lake Tongonge and the coast, Mongonui County; H. Carse and H. B. Matthews! — This is a very curious little plant, closely allied to the Australian C. unguiculata; but, judging from Mr. Fitzgerald's beautiful drawing, that species has a much broader flower, the upper sepal is wider and not incurved or emarginate at the tip, the projecting lamina at the apex of the lip is much smaller, and the papillae within the lip are confined to the median line, whereas they also form a broad patch to the right and left of the median line in C. Carsei. There is also a relationship to C. Matthewsü; but, among other differences, it has a much narrower dorsal sepal, and the lip wants the projecting lamina of C. Carsei. 939. Colobanthus monticola D. Petrie, l. c., p. 179. — Planta musci- formis, humillima, dense caespitosa, ramosa, glaberrima. — Folia arcte imbricata, paribus oppositis basi in vaginam membranaceam brevem connatis, 6—8 mm longa, lineari-subulata, acicularia, viridia, marginibus stramineis valde incrassatis, cetera evenosa. — Flores laterales breviter pedunculati, pedunculis fructiferis elongatis. — Calyx alte 4-partitus; lobis anguste lineari-subulatis, acicularibus, foliis subsimilibus, — Sta- mina 4, inter calycis lobos disposita, lobisque dimidio breviora, — Styli 4, breves, stamina vix superantes, — Capsula 4-loculata, sepala aequans matura. — New Zealand: Rocky faces of the Sealey Range, Mount Cook district, at 5500 ft. — The present species is closely allied to C. canaliculatus T. Kirk. It differs in the number of sepals and stamens, which are uniformly 4; in having the stamens and styles much shorter than the sepals; and in the form of the calyx-lobes, which are linear-subulate and acicular. Repertorium sperierum novarum regni vegetabilis aurtore f. Fedde | XIII. Band 31. Marz 1914 No. 3591362 XLIX. Decades novarum specierum florae katangensis. XXII —XXVI. Von E. De Wildeman. (Originaldiagnosen.) CVII. Hygrophila (Acanthaceae). 211. Hygrophila Homblei De Wild., nov. spec. Ramis erectis, ramosis, juvenilis breviter et dense velutino-glandu- losis, demum glabris, plus minus quadrangularibus, usque 60 cm altis; foliis oblongo-ellipticis, basi cuneatis, usque 7,5 cm longis et 25 mm latis, supra glabris vel subglabris, infra sparse pilosis, margine breviter ciliatis; floribus fasciculatis, fasciculis oppositis subverticillatis; floribus cyaneis, subsessilibus; calyce usque 12 mm longo, lobis linearibus, dense velutino-glandulosis, acuto-filiformibus; corolla cire. 19 mm longa, extus breviter tomentosa non glandulosa, tubo cire. 13 mm longo et infra 1 mm lato, labellum trilobatum circ. 7 mm longum; antheris circ. 1 mm longis; ovario basi contracto, glabro, stylo velutino, stigmate capitato. Katanga: Vallée de Kapiri, février 1913 (Homblé, no. 1193). Obs. — Gehört in die Verwandtschaft von H. uliginosa Moore und H. Teuszii Lindau (cf. Burkill in Flora of trop. Afr. V, p. 31— 32). 212. Hygrophila Ringoeti De Wild., nov. spec. Ramis erectis, basi plus minus lignosis, usque 70 cm longis, plus minus dense velutinis, cylindricis, internodiis usque 9 cm longis; foliis ellipticis vel elliptico-lanceolatis, basi plus minus longe attenuatis, apice plus minus longe cuneatis, usque 8 cm longis et 3 em latis, supra glabris vel nervo mediano velutino, margine ciliatis, infra sparse velu- ünis; floribus axillaribus, fascieulatis; calyce dense velutino-glanduloso, 10—11 mm longo, lobis longe acuto-filiformibus, margine ciliato-glan- dulosis, corolla extus velutina, tubo cire. 15 mm longo basi contracto; labro cire, 7 mm longo trilobato, margine ciliato; antheris cire, 1,5 mm longis, loculis basi appendiculatis; ovario glabro, stylo piloso. Katanga: Nieuwdorp. mai 1912 (Ringoet, no. 5). Obs, — Gehört in die Verwandtschaft von H. acutisepala und H. quadrangularis, hat aber runde Stengel und eine stärkere Behaarung. Repertorium specierum novarum. XIII (28. III. 1914.) : 13 194 E. De Wildeman. 213. Hygrophila quadrangularis De Wild., nov. spec. Ramis erectis usque 50 em longis, quadrangularibus, breviter pubes- centibus, internodiis usque 9 cm longis; foliis ellipticis vel elliptico-lan- ceolatis, plus minus longe attenuatis, apice plus minus longe cuneatis, usque 10 cm longis et 3,6 cm latis, supra glabris, infra sparse pilosis; floribus terminalibus vel axillaribus verticillatis, bracteatis, bracteis lineari- bus, acutis, velutinis usque 14 mm longis; calyce usque 15 mm longo, lobis longe filiformibus, margine ciliatis; corolla violacea extus velutina, tubo nsque 11 mm longo; labro supra glabro, margine breviter ciliato, cire. 7 mm longo; antheris circ. 1,5 mm longis, basi appendiculatis; ovario glabro, stylo velutino. Katanga: Élisabethville, février 1912 (Homblé, no. 116). Obs. — Scheint verwandt mit H. spiciformis Lin dau, H. odora Anders: und H. acutisepala Burk. zu sein. 214. Hygrophila Bequaerti De Wild., nov. spec. Ramis erectis, subcylindricis, plus minus ramosis, 10—35 cm longis, velutinis, pilis usque 2 mm longis; foliis oppositis, sessilibus, ovato-ellip- ticis vel subovatis, basi rotundatis usque 4,2 cm longis et 13 mm latis, supra et infra velutinis, infra plus minus glandulosis; floribus axillaribus solitariis, geminatis vel 3-fasciculatis, plus minus longe pedunculatis, pedunculis glandulosis et pilosis; calycis dentibus inaequalibus, superiore usque 9 mm longo, subelliptico, ciliato, ceteris 6—7 mm longis, lineari- ciliatis; tubo corollae cire. 8 mm longo, labro circ. 10 mm longo, obs- cure trilobato; staminibus subaequantibus, antheris circ. 1,5 mm longis: ovario velutino, stylo glabro vel basi breviter velutino; capsula breviter velutina cire, 9 mm longa et 1,5 mm lata, : Katanga: Sankisia, 13 septembre 1911 (J. Bequaert, no. 199); Plateau de la Manika, 1911 (Ad. Hock). Obs. — Kommt in die Gruppe von H. gracillima Burk. (Nomaphila). Var. elliptica De Wild., nov. var. Ramis plus minus decumbentibus, usque 20 em longis, plus minus ramosis; foliis vulgo ellipticis, basi late cuneatis, supra et infra glabris, usque 3 cm longis sed vulgo 17 mm longis et 9 mm latis, apice cuneatis ; dentibus calycis plus minus inaequilongis, ciliatis cire. 7 —8 mm longis: corollae tubo circ. 7 mm longo. Katanga: Ruwe, novembre 1911 (Ad. Hock). Obs, — Mit. H. Bequaerti nahe verwandt, aber mit kleineren Blättern, nicht abgerundet, Var. reducta De Wild., nov. var. Ramis erectis vel decumbentibus, usque 12 cm longis, velutinis; foliis oppositis, sessilibus, basi cuneatis, apice cuneatis, supra et infra velutinis, margine ciliatis, usque 12 mm longis et 5 mm latis; calycis lobis inaequalibus, usque 9 mm longis et 1,5 mm latis; corollae tubo cire. 6 mm longo; antheris circ, 1 mm longis. Katanga: Nieuwdorp, 3 septembre 1912 (Ringoet, no. 4). Obs. — Sehr auffallend durch die kleineren Blatter und Blüten. Decades novarum specierum florae katangensis. XXII — XXVI. 195 CIX. Dorstenia (Moraceae). 215. Dorstenia Homblei De Wild., nov. spec. Herbacea, erecta, usque 30 cm alta; tuberculis rotundatis plus minus concavis, 5—6 em latis, foliis elliptico-lanceolatis, basi longe cuneatis et apice cuneatis, margine dentatis; stipulis caducis, linearibus usque 5 mm longis; lamina supra et infra velutina, supra scabra, usque 7 em longa et 24 mm lata; receptaculis axillaribus solitaribus, pedunculatis pedun- culo 20 mm longo, breviter tomentoso, receptaculis orbicularibus, mar- gine breviter dentatis, usque 19 mm latis; bracteis circ. 14—16, usque 25 mm longis et 0,5 mm latis; fructibus subglobulosis circ. 1 mm latis. Katanga: Katentania, novembre 1912 (Homblé, no. 730). Obs. -- Verwandt mit D. Hockii De Wild., aber verschieden durch längere gestielte Rezeptakeln und längere Brakteen. CX. Kaempferia (Iridaceae). 216. Kaempferia Homblei De Wild., nov. spec. Foliis circ. 3, petiolatis, petiolo vaginante vel paree libero, lamina glabra, lanceolato-elliptica, usque 30 em longa et 3,5 em lata, infra brun- neo-maculata, supra albido-picta; ramis floriferis brevis, uni- vel pluri- floris, floribus basi bracteatis, bracteis vaginantibus plus minus scariosis; calyce unilateraliter fisso usque 4 cm longo, 3-dentato; corollae tubo breviter exserto, lobis plus minus elongatis circ. 6 cm longis et 8— 14 mm latis, breviter brunneo-punctulatis; staminodium violaceum vel roseum, basi luteolum, trilobatum, lobis lateralibus circ. 2,5 cm latis, lobo mediano apice rotundato, margine undulato, non emarginato 6 cm circ. lato; antheris cire. 8 mm longis; stylo apice inflato. Katanga: Plateau de Biano, décembre 1912 (Homblé, no. 907); environs de Katentania, novembre 1912 (Homblé, no. 851). Obs. — Scheint mit K. Kirkii (Hook. f.) K. Schum. verwandt zu sein, CXI. Combretum (Combretaceae). 217. Combretum album De Wild., nov. spec. Arbor vel frutex; ramis plus minus ramosis, novellis velutino- tomentosis, demum glabris, cortice griseo; foliis petiolatis, petiolo plus minus tomentoso usque 18 mm longo, lamina late ovata, obovato-ellip- tica vel oblonga, basi et apice rotundata vel cuneata, et basi inaequi- lateralia, supra glabra, infra velutina sed non lepidota, nervis lateralibus I utrinque cire, 9, ante marginem conjungentibus, usque 15 cm longa et 7,5 em lata, coriacea; spicis axillaribus plus minus oppositis panicu- latis, breviter et dense velutinis, bracteatis, bracteis velutinis circ. 15 mm longis, receptaculo inferiore plus minus pyriformi circ. 2 mm longo, receptaculo superiore circ. 4 mm longo, campanulato, plus minus dense velutino et lepidoto, calycis segmentis latis subacutis, petalis al- bidis, unguiculatis, subreniformibus usque 2 mm longis et 2 mm latis, staminibus glabris, antheris cire. 0,7 mm longis; fructu breviter pedi- 13° 196 E. De Wildeman. cellato, pedicelio 12—13 mm longo, 4-ptero, alis dense lepidotis, apice plus minus emarginato usque 4 cm lato et 4—4,5 cm longo. Katanga: Élisabethville, juin 1912 (J. Bequaert, no. 513). Obs. — Gehört zur Gruppe Glabripetalae in die Verwandtschaft von C. Passargei Engl. und C. coriaceum Schinz. 218. Combretum sankisiense De Wild., nov. spec. Ramis novellis breviter tomentoso griseis, demum glabris, cortice griseo; foliis petiolatis, alternis, oppositis vel 3-verticillatis petiolo plus minus dense velutino usque 1 cm longo, lamina elliptica vel obovata 2—12 cm longa et 1,6—6 cm lata, supra glabra vel sparse velutina, infra breviter et sparse velutina non lepidota, plus minus coriacea, nervis lateralibus I utrinque 8—10; racemis axillaribus, rachide velutino usque 9 em longo, receptaculo inferiore sessili, velutino-griseo circ. 2 mm longo, receptaculo superiore cupuliformi circ. 2 mm longo, dentato, dentibus margine ciliatis cire, 1 mm longis, petalis obovatis glabris circ. 1,5 mm longis et 0,5 mm latis, antheris luteis cire. 1 mm longis. Katanga: Sankisia, septembre 1911 (J. Bequaert, no. 196). Obs. — Gehört zur Gruppe Glabripetalae in die Verwandtschaft von C. Marquesii Engl. et Diels. 219. Combretum Bequaerti De Wild., nov. spec. Ramis adultis plus minus glabris, cortice griseo plus minus striato, spicis axillaribus alternis vel oppositis, rachide usque 8—9 cm longo velutino, bracteis linearibus velutinis caducis, receptaculo inferiore usque 5 mm longo, velutino, receptaculo superiore basi subglobuloso circ. 2 mm longo et lato, velutino, apice elongato campanulato extus velutino usque 6 mm longo, dentibus triangularibus plus minus acutis, ciliatis, petalis anguste oblongis rubris, usque 5 mm longis et circ. 1 mm latis, acutis velutinis et ciliatis, staminibus circ, 15 mm exsertis, antheris brunneis circ. 1 mm longis. Katanga: Bukama, 1911 (J. Bequaert, no. 137). Obs. — Verwandt mit C. mossambicense (Klotzsch) Engl., hat aber keine Dornen und hat längere Rezeptakeln. Wir kennen die Blätter nicht. Die Pflanze scheint ohne Blätter zu blühen. 220. Combretum Homblei De Wild., nov. spec. Arbor; ramis novellis breviter pubescentibus, adultis plus minus glabris, cortice brunneo; foliis petiolatis, petiolo usque 15 mm longo. lamina membranosa elliptica basi rotundata, apice breviter acuminata. supra breviter pilosa, infra sparse pilosa et dense lepidota, nervis la- teralibus I utrinque cire. 9, infra prominentibus, arcuatim anastomosanti- bus, 11 cm longa et 6 cm lata; inflorescentiis axillaribus usque 10 CM longis, rachide velutino, bracteatis, bracteis lanceolatis circ. 1 mm longis. receptaculo inferiore dense lepidoto circ. 1,5 mm longo, receptaculo SU periore patelliformi 4-lobato, lobis triangulari-acutis, disco velutino, DÉI talis anguste oblanceolatis circ. 1 mm longis, stylo et staminibus paullo exsertis, filamentis circ. 2 mm longis, antheris brunneis circ. 0,5 mm longis. Decades novarum specierum florae katangensis. XXII—XXVI. 197 Katanga: Vallée de Kapiri, février 1913 (Homblé, no. 1113). Obs. — Diese Art gehórt zur Gruppe Hypocrateropsis und kommt in die Verwandtschaft von C. padoides Engl. et Diels, C. imberbe Wawra und C, primigenum Marloth et Engl. Scheint aber speziell in der Nühe von C. padoides zu gehören, aber hat keine Dornen. 221. Combretum praecox De Wild., nov. spec. Ramis erectis usque 15 cm altis basi lignosis; foliis et floribus non contemporaneis; foliis petiolatis novellis supra et infra dense velutinis; floribus axillaribus, fasciculatis, internodiis brevibus, fasciculis sub- sessilibus vel pedunculatis, bracteolis plus minus velutino-ferrugineis usque 2 mm longis caducis, receptaculo inferiore fusiformi dense velu- tino usque 3 mm longo, receptaculo superiore campanulato velutino usque 3 mm longo, dentibus obtuse triangularibus, ciliatis, petalis rubris oblanceolatis glabris circ. 3 mm longis et 1 mm latis, staminibus cire. 9 mm exsertis, antheris rubris ellipticis, 1 mm circ. longis et infra 0,5 mm latis. Katanga: Nieuwdorp, 1912 (Ringoet, no. 2). Obs, — Verwandt mit C. Baumii Engl. et Diels. 222. Combretum rubriflorum De Wild., nov. spec. Basi lignosa, ramis erectis sparse velutinis, pilis glandulosis et brevis intermixtis; foliis alternis vel oppositis breviter petiolatis, petiolo 3— 4 mm longo velutino, lamina elliptica vel obovata, 2,2—7 em longa et 1—3,8 cm lata, supra glabra, infra sparse velutina, basi rotundata vel cuneata apice rotundato-apiculata vel cuneato-apiculata; inflorescentiis axillaribus vel terminalibus, plerumque geminatis plus minus longe pe- dunculatis, pedunculo usque 2,2 cm longo, pubescenti; bracteolis lanceo- latis, caducis, usque 3 mm longis velutinis, receptaculo superiore cam- panulato-subcylindrici circ. 3,5 mm longis, 4 vel raro 5-dentato, dentibus brevibus, breviter ciliatis, petalis rubris ovatis circ. 1,5 mm longis et 1 mm latis, filamentis staminum cire. 5 mm exsertis, antheris rubris circ. 0,7 mm longis, fructu 4-ptero rotundato, apice leviter emarginato et usque 2,6 cm longo. Katanga: Bukama, mai 1911 (J. Bequaert, no. 102). Obs. — Gehört zur Gruppe Conniventes und ist verwandt mit C. paniculatum Vent. und C. ramosissimum Engl. et Diels. 223. Combretum subscabrum De Wild., nov. spec. Frutex; ramis erectis ramosis, novellis dense velutinis, plus minus Scabris et brunneo-glandulosis; foliis oblongis vel ovatis, basi late Cuneatis vel subcordatis, petiolatis, petiolo usque 12 mm longo, velutino; lamina usque 10 em longa et 5 cm lata, supra glabra, infra sparse pi- losa, membranosa, apice plus minus acuminata, nervis I utrinque circ. 6, ante marginem anastomosantibus; spicis brevibus, axillaribus vel ter- Minantibus, pedunculatis, pedunculo usque 7 cm longo, velutino, pauci- loris, floribus subsessilibus, receptaculo inferiore elongato-fusiformi, usque 4—4,5 mm longo, basi velutino; receptaculo superiore campanu- 198 E. De Wildeman. lato cylindrieo, extus breviter tomentoso, cire. 5 mm longo et 3 mm lato, 4-dentato, dentibus triangularibus, acutis, ciliatis; bracteis lanceolato- linearibus, caducis; petalis subcircularibus vel reniformibus, rubris, circ. : 1 mm latis, apice rotundatis vel leviter emarginatis; staminibus circ. 7 mm exsertis, antheris brunneo-rubris, circ. 0,8 mm longis. Katanga: Vallée de Kapiri, mars 1913 (Homblé, no. 1284). Obs. — Verwandt mit C. microphyllum Kl. und C. Carvalhoi Engler (Combret. afr. I, p. 69). 224. Combretum subglabratum De Wild., nov. spec, Frutex; ramis novellis breviter pubescentibus, demum glabris, cortice pallide griseo; foliis petiolatis, petiolo articulato, basi persistente spines- cente; spinis usque 4 mm longis; lamina membranosa vel subcoriacea, supra et infra glabra vel sparse pilosa, elliptica, basi rotundata, apice cuneata subapiculata, nervis I, alternis, utrinque circ. 5, 2,5—5,5 cm longa et 14—24 mm lata; inflorescentiis terminalibus, velutinis, plus minus dense velutinis et plus minus dense floriferis, bracteis lanceolatis. caducis, circ. 5 mm longis, dorso dense velutinis; receptaculo inferiore extus dense velutino usque 4,5 mm longo, pilis erectis, receptaculo su- periore circ. 6 mm longe, dentibus triangularibus, acutis, velutinis, pilis appressis; petalis 5, extus dense velutinis, intus subglabris, margine ciliatis, ellipticis, basi breviter unguiculatis, usque 4,5 mm longis et circ. 1 mm latis; filamentis viridi-brunneis circ. 3 mm exsertis, antheris luteolis circ. 1 mm longis. Katanga: Sankisia, aoüt 1911 (J. Bequaert, no. 177). Obs. — Verwandt mit C. aculeatum Vent. und C. bracteosum (Hochst.) Engl. et Diels. 225. Combretum bulongensis De Wild., nov. spec. Frutex; ramis dense tomentosis, ramosis, ramusculis alternis vel oppositis, velutinis; foliis petiolatis, petiolo articulato, basi spinescente, spinis usque 11 mm longis, petiolo 4—5 mm circ. longo, lamina mem- branosa vel subcoriacea, supra et infra glabra, late elliptica basi rotun- data, apice late cuneata, acuminata vel rotundato-acuminata, nervis I alternis vel oppositis utrinque 4—6, 2,5—5,5 cm longa et 15—37 mm lata, spicis terminalibus velutinis pedunculatis dense floriferis, bracteis lanceolatis caducis 4—5 mm longis extus dense velutinis, receptaculo inferiore dense velutino usque 3 mm longo, pilis erectis, receptaculo Su periore circ. 6—7 mm longo extus appresse velutino, dentibus trian- gularibus acutis, petalis 5 extus dense velutinis, intus subglabris, ellip- ticis breviter unguiculatis, apice subacutis circ. 6 mm longis et 1 mm latis; filamentis luteo-viridis 4 mm circ. exsertis, antheris luteo rubris circ. 1 mm longis, fructu 4-ptero (maturo) usque 22 mm longo et 17 mm lato velutino, Katanga: Bulongo, juin 1911 (J. Bequaert, no. 145). Obs, — Verwandt mit C, subglabratum De Wild., aber verschieden durch die behaarten Blütter und durch die längeren verdornten Stiele. Decades novarum specierum florae katangensis. XXII—XX VI. 199 CXII. Buchnera (Scrophulariaceae). 226. Buchnera Bequaerti De Wild., nov. spec. Herbacea; ramis erectis usque 40 cm longis, plus minus ramosis, sparse velutinis; foliis basilaribus crassis, coriaceis, sessilibus usque T em longis leviter albido-maculatis et sparse pilosis; foliis ramorum oppositis, 3—5-nerviis, sparse pilosis et ciliatis; spicis terminalibus elon- gatis et laxis; floribus vulgo oppositis, internodiis usque 3 cm longis, bracteolis linearibus 4 mm circ. longis, margine ciliatis, calyce 11— 12 mm longo extus sparse velutino, 5-dentato, dentibus linearibus usque 4 mm longis, ciliatis, corolla pallide-violacea vel albida, tubo extus glabro non exserto, lobis obovatis, usque 10 mm longis et 4 mm latis, capsula glabra oblonga circ. 7 mm longa et 2 mm lata, apice breviter apiculata. Katanga: Bukama, juin 1911 (J. Bequaert, no. 142). Obs. — Verwandt mit B. leptostachya Benth., sehr verschieden durch die untersten Blatter, dick. 227. Buchnera Hockii De Wild., nov. spec. Herbacea usque max. 8 cm alta; ramis erectis glabris vel subglabris; internodiis usque 16 mm longis foliis sessilibus, ellipticis vel ovato- elliptieis, supra et infra sparse pilosis, margine ciliatis, pilis basi albidis et inflatis, lamina usque 12 mm longa, apice obtusa vel acuta et usque 4 mm lata, spicis terminalibus circ. 3,5 cm longis, floribus compactis post anthesin 6—7 mm distantibus, bracteolis linearibus usque 4 mm longis, ciliatis, calyce 5-dentato usque 7 mm longo, dentibus linearibus cire. 1 mm longis margine ciliatis, tubo corollae extus glabro, intus velutino cire. 10 mm longo et infra 1 mm lato, lobis obovatis circ. 6 mm longis et 3—4 mm latis, ovario glabro, stylo 2,5 mm longo, cap- Sula apieulata 4 mm cire. longa et 2 mm lata. Katanga: Élisabethville, 1911 (Ad. Hock). Obs. — Verwandt mit B. Verdickii Skan (= B. pusilla De Wild.). 228. Buchnera bukamensis De Wild., nov. spec. Radicis lignosis fasciculatis, ramis erectis usque 45 cm altis, plus ' Minus ramosis, ramusculis breviter tomentosis; foliis alternis vel oppo- sitis, inferioribus lanceolatis usque 4,5 cm longis et 5 mm latis, apice dentatis supra et infra sparse velutinis; superioribus linearibus usque 3 em longis et 2 mm latis, spicis terminalibus laxis, usque 25 cm longis, floribus plus minus distantibus, internodiis usque 2 cm longis, bracteolis 3—4 mm longis breviter velutinis, ciliatis, acutis, calyce 5-dentato circ. ? mm longo extus plus minus velutino, dentibus angustis et circ. 1 mm longis, corolla cyanea tubo cylindrico circ. 10—11 mm longo, angusto Circ. 1 mm lato extus breviter tomentoso, lobis usque 6 mm longis et 3 mm latis, glabris; capsula apiculata usque 5 mm longa et circ. 2 mm lata, Katanga: Bukama, juillet 1911 (J. Bequaert, no. 156). Obs. — Verwandt mit B. longespicata Schinz und B. pallescens Engl. 200 E. De Wildeman. CXIII. Clematis (Ranunculaceae). 229. Clematis Homblei De Wild., nov. spec. Ramis erectis circ. 40 cm altis, basi lignosis, velutinis, pilis luteolis; foliis simplicibus plus minus profunde trilobatis, basi longe cuneatis vel petiolatis, petiolo usque 15 mm longo, velutino, lamina usque 12 om longa et 6 cm lata, supra et infra sparse velutina vel subglabra, den- tato-runcinata, dentibus mucronulatis, mucro recurvato; floribus terminali- bus solitariis, pedunculatis, pedunculo dense velutino, sepalis 6, albidis vel roseis oblongis subacutis 3 cm cire. longis et 18 mm latis, utrinque dense tomentoso-pubescentibus, filamentis compressis, basi velutinis, an- theris cire. 5 mm longis. Katanga: Katentania, novembre 1912 (Homblé, no. 828). Obs. — Verwandt mit C. chrysocarpa Welw. 230. Clematis chrysocarpoides De Wild., nov. spec. Ramis erectis usque 45 cm longis, velutinis, pilis luteolis; foliis pinnatis 5-foliolatis; vel superioribus simplicibus plus minus profunde trilobatis, foliolis usque 9,5 cm longis et 2 em latis, basi cuneatis, sessilibus, supra et infra sparse velutinis, dentatis, dentibus plus minus acutis, apiculatis, apice plus minus recurvatis, rachide usque 7,5 cm longo; floribus albidis terminalibus, sepalis 4, oblongis usque 3 cn longis et 2 cm latis, supra et infra velutinis, filamentis compressis, basi velutinis, antheris cire. 7 mm longis. Katanga: Plateau de Biano, novembre 1912 (Homblé, no. 82855). Obs. — Verwandt mit C. Homblei De Wild., aber diese letzte Art hat nur einfache Blitter. 231. Clematis Lugnignu De Wild., nov. spec. Ramis erectis ultra 1 m longis, ramosis, breviter tomentosis, longi tudinaliter striatis, internodiis usque 14 cm longis, foliis pennatis vel superioribus simplieibus et plus minus profunde lobatis; foliis impari- pinnatis 7-foliolatis, rachide striato et breviter velutino usque 20 cm longo; foliolis lateralibus irregulariter 2— 3-lobatis, petiolulatis, petiolulo usque 22 mm longo, foliolis terminalibus majoribus plus minus regu- lariter trilobatis usque 6,5 cm longis, foliolis pauci dentatis; inflores centiis cymosis, floribus plus minus longe pedunculatis, pedunculo velutino, sepalis 4 usque 3,5 cm longis et 17 mm latis, acutis, supr et infra dense velutinis; filamentis compressis et velutinis, antheris 3— 4 mm longis. Katanga: Elisabethville, février 1912 (Homblé, no. 121). Obs. — Verwandt mit C. Kirkii Oliv. CXIV. Cussonia (Hederaceae). 232. Cussonia Corbisieri De Wild., nov. spec. Arbor; foliis petiolatis, petiolo usque 11 cm longo, subcylindrici, longitudinaliter suleato, lamina membranacea, supra et infra velutino- scabra, palmata, 5—7-nervia et lobata, lobis obovatis usque 7 cm latis, apice plus minus acuminatis, irregulariter dentatis, dentibus recurvatis Decades novarum specierum florae katangensis. XXII—XXVI. 201 usque 26 cm longa, spicis fructiferis usque 50 cm longis, rachide crasso longitudinaliter striato, breviter velutino; floribus sessilibus plus minus distantibus, calyce obscure denticulato, disco crasso stylo conico, ovario biloculato, adulto brunneo-rubro, seminibus 2 vel 1, crustaceis, striatis, 5—6 mm longis et 4—5 mm latis. Katanga: Welgelegen, 1912 (Corbisier, coll. Homblé, no. 635 et Florent, coll. Homblé, no. 649). Obs. — Verwandt mit C. hamata Harms. 233. Cussonia Homblei De Wild., nov. spec. Arbor; ramis suberosis, foliis alternis vel oppositis, digitatis, 7-folio- latis; plus minus longe petiolatis, petiolo usque 25 cm longo, longitu- dinaliter suleato, sparse et breviter velutino, stipulatis, stipulis lineari- lanceolatis, sparse velutinis, usque 17 mm longis; foliolis obovato-ellip- tieis apice cuneatis vel plus minus longe acuminatis, sessilibus, basi plus minus longe contractis, usque 14 em longis et 8 cm latis, dentato- crenulatis, glabris vel ad nervos sparse pilosis; spicis fasciculatis ter- minalibus usque 29 em longis basi copiose bracteatis, bracteis basilari- bus dense velutino-ferrugineis usque 1,5 cm longis; rachide plus minus dense piloso, bracteis floralibus triangulari-acutis, plus minus caducis, usque 2 mm longis, extus dense velutinis, intus subglabris; floribus globulosis, sessilibus, calyce patelliformi, obscure 5-lobulato, glabro, pe- talis 5 cire. 1,5 mm longis caducis, staminibus alternatipetalis, sessilibus, cordatis, disco glabro, stylo conico paullo exserto. Katanga: Katentania, novembre 1912 (Homblé, no. 723). Obs, — Verwandt mit C. Kirkii Seem. CXV. Cissus (Ampelidaceae). 234. Cissus mainkensis De Wild., nov. spec. Ramis erectis, usque 8—9 mm diam., ecirrhosis, cylindricis, longi- tudinaliter sulcatis, brunneo-velutinis et pilis glandulosis erectis munitis ; internodiis usque 2,5 cm longis; foliis petiolatis, petiolo 3—7 cm longo, velutino, foliolis 3, lateralibus plus minus inaequilateralibus, lamina ellip- tieà usque 19 cm longa et 8 cm lata, irregulariter runcinato-dentata, Supra sparse pilosa, infra dense albido-tomentosa, basi cuneata, apice acuta, nervis I utrinque circ. 10; inflorescentiis terminalibus usque 13 cm latis; floribus pedicello velutino-glanduloso; calyce velutino, pa- telliformi; petalis dorso velutino-ciliatis, intus glabris, cire. 1 mm longis, Ovario velutino, stylo glabro cire. 0,7 mm longo; fructibus glanduloso- Pilosis, globulosis (maturis?) usque 6—7 mm longis et 5—6 mm latis. Katanga: Plateau de la Manika, novembre 1912 (Homblé, no. 762). Obs. — Verwandt mit C. Princeae Gilg et Brandt aus Nyassaland. 235. Cissus Mugansa De Wild., nov. spec. Scandens; cirrhis oppositifoliis, ramis gracilis cire. 3 mm diam., breviter et dense tomentoso-brunneis; foliis ovatis, basi cordatis, petiolatis, petiolo 1—4 cm longo velutino, stipulato, stipulis extus velu- tino-brunneis, intus glabris, usque 8 mm longis et 3 mm latis, plus 202 E. De Wildeman. - minus falciformibus; lamina apice cuneata, apiculata, denticulata, margine ciliata, supra et infra velutina, nervis basilaribus 3, nervis la- teralibus I utrinque 5; inflorescentiis oppositifoliis vel terminalibus, pseudo-umbellatis vel dichotomibus, pedunculatis, pedunculo usque 3 cm longo, bracteolatis, bracteolis velutinis et ciliatis usque 4 mm longis; floribus plus minus longe pedicellatis, pedicello gracili dense velutino usque 10 mm longo; calyce patelliformi velutino, margine integro; co- rola 4-petala, petalis ovato-lanceolatis, circ. 2,5 mm longis et circ. 1 mm latis, extus dense velutinis, margine ciliatis, intus glabris; ovario breviter velutino-brunneo, stylo glabri circ. 1 mm longo; fructibus (maturis?) globuloso-pyriformibus, glabris, usque 6 mm longis et 5 mm latis. Katanga: Vallée de Kapiri, février 1912 (Homblé, no. 118). Obs. — Gehört zu der Gruppe von C. rubiginosa (Welw.) Planch. und C. Bussei Gilg et Brandt. 236. Cissus termetophila De Wild., nov. spec. Herbacea; cirrhosa, ramis dense et breviter velutinis, pilis brevis et pilis elongato-glandulosis intermixtis, cortice longitudinaliter striato, internodiis usque 12 cm longis; foliis plus minus longe petiolatis, 3— 5,5 cm longis, velutinis, petiolo basi stipulato, stipulis triangularibus, plus minus falciformibus usque 19 mm longis et 6—7 mm latis, extus velu- tinis, acutis, foliolis 5, plus minus longe petiolulatis, petiolulo velutino- glanduloso usque 13 mm longo, foliolis obovatis, margine dentatis, supra glabris, infra sparse velutinis, lamina 3,5—10 cm longa et 17—47 mm lata, nervis lateralibus I utrinque cire, 9; inflorescentiis terminalibus pedunculatis, pedunculo velutino circ. 5 em longo, trichotomis, rachide velutino vel sparse glanduloso; floribus plus minus longe pedicellatis, pedicello 6,7 cm longo, calyce velutino, cupulato; ovario dense velutino, stylo glabro circ. 2 mm longo; fructibus (maturis?) velutinis, ellipticis vel pyriformibus, usque 7 mm longis et 6 mm latis, Katanga: Elisabethville, février 1912 (Homblé, no. 181 bis). Obs. — Verwandt mit C. Thomasii Gilg et Brandt, aber verschieden dureh ihre 5-blättrigen Blätter. 231. Cissus obovato-oblonga De Wild., nov. spec. Repens; ramis ecirrhosis, dense et breviter velutinis, non glandu- losis, plus minus longitudinaliter striatis, internodiis usque 5,5 cm longis; foliis petiolatis, petiolo brevi, 2—2,5 cm longo, velutino, basi stipulato, stipulis triangularibus circ. 8 mm longis et 4—5 mm latis, dorso sparse velutinis, ciliatis; foliolis 5, obovato-oblongis, subsessilibus vel basi petiolatis, petiolo usque 15 mm longo, lamina 4,5—13 cm longa et 15— 35 mm lata, supra glabra vel breviter et sparse velutina subrugosa, infra sparse velutina, margine dentata, dentibus ciliatis, nervis lateralibus I circ. 8; inflorescentiis terminalibus dichotomibus, pedunculatis, pedunculo cire. 4 cm longo, ramis bracteolatis; calyce cupulato sparse velutino, ciliato, ovario glabro, stylo glabro circ. 2 mm longo; fructibus (maturis?) obovatis usque 9 mm longis et 6 mm latis. Decades novarum specierum florae katangensis. XXII — XXVI. 203 Katanga: Élisabethville, février 1912 (Homblé, no. 181). Obs. — Verwandt mit C. termetophila, aber mit làngeren Blüttchen und ohne Drüsenhaare, 238. Cissus Ringoeti De Wild., nov. spec. Herbacea; ramis erectis breviter brunneo-tomentosis, internodiis usque 7,5 cm longis, striatis, foliis petiolatis, petiolo 7—18 mm longo, breviter brunneo-tomentoso; stipulis membranaceis triangularibus usque 7 mm longis et 4—5 mm latis; foliis trifoliolatis, foliolis obovato-lanceo- latis, 3,5—8 cm longis et 12—23 mm latis, basi longe cuneatis vel petiolulatis, petiolulo usque 1 cm longo, velutino, lamina supra plus minus glabra, infra sparse velutina, margine irregulariter runcinato-denti- culata, dentibus apiculatis; inflorescentiis dichotomibus vel subumbelli- formibus, multifloris, pedunculatis, pedunculo 15 —35 mm longo, breviter brunneo-tomentoso, bracteis usque 2 mm longis, ciliatis; floribus plus minus longe pedicellatis, pedicello velutino usque 6 mm longo; calyce cupulato obscure dentato; corolla cire. 2 mm longa et 1,5 mm circ. lata, glabra, ovario glabro, stylo circ. 1 mm longo. Katanga: Shinsenda, mars 1912 (leg. Ringoet, coll Homblé, no. 536). Obs. — Verwandt mit C, sesquipedalis Gilg. CXVI. Bidens (Compositaceae). 239. Bidens ciliata De Wild., nov. spec. Herbacea vel basi sublignosa; ramis ereetis usque 50 em longis, velutino-scabris, quadrangularibus, striatis, ramosis; ramulis subglabris; foliis oppositis pinnatisectis vel bipinnatisectis, superioribus tripartitis, Sparse velutinis, lobis linearibus usque 1,5 mm latis et 5 em longis; capitulis terminalibus, plus minus longe pedunculatis et bracteatis, soli- tariis, cire, 7—8 mm diam.; bracteis involucralibus pluriseriatis, externis lanceolato-acutis, circ. 5 mm longis, velutinis, internis subglabris, sca- riosis dorso sparse velutinis et usque I em longis; ligulis luteis an- £ustis usque 5 mm longis et infra 1 mm latis vel 0; floribus disci tubo angusto supra urceolato circ. 2 mm longo; achaeinis elongatis, com- pressis, longitudinaliter striatis et plus minus quadrangularibus sparse velutinis, margine et apice velutinis, usque 12 mm longis et circ, 1 mm latis, apice bispinosis, spinis usque 2 mm longis, setulosis, setis re- fractis, Katanga: Elisabethville, avril 1912 (J. Bequaert, no. 302). Obs. — Verwandt mit B. rubra De Wild. 240. Bidens rubra De Wild., nov. spec. Herbacea vel basi sublignosa usque 60 cm alta; ramis velutino- Scabris, quadrangularibus longitudinaliter striatis, ramosis, ramulis sub- glabris; foliis oppositis pinnatisectis, superioribus plerumque tripartitis, Sparse velutinis, lobis linearibus usque 2 mm latis et 4 cm longis; capi- tulis terminalibus plus minus longe pedunculatis, pedunculo bracteolato, bracteolis linearibus, capitulis circ. 3—4 cm latis, solitaribus, squamis 201 E. De Wildeman. involucralibus pluriseriatis, externis lanceolatis, acutis, dorso plus minus dense velutinis, medianis ovato-ellipticis breviter apiculatis dorse sparse velutinis usque 7 mm longis et 4 mm latis, plus minus scariosis, in- ternis glabris usque 1 em longis; radiis ligulatis cire. 4-6, glabris, rubris, 5-nerviatis, lamina usque 11 mm longa et 4—4,5 mm lata, tubo floribus disci angusto apice inflato-urceolato circ. 3 mm longo, glabro; staminibus circ. 2 mm exsertis; achaeinis elongatis, compressis usque 15 mm circ. longis, obscure striatis margine et apice setuloso-ciliatis, apice bispinosis, spinis usque 2 mm longis et setulosis, setis refractis. Katanga: Welgelegen, mai 1919 (J. Bequaert, no. 389 et coll. Homblé, no. 563). Obs. — Verwandt mit B. urceolata De Wild., aber mit schmäleren Blüttern; von B. urceolaía, auch aus Katanga, kennen wir die Früchte nicht. 241. Bidens Bequaerti De Wild., nov. spec. Herbacea usque 65 cm alta glabra; ramis erectis plus minus quadran- gularibus, longitudinaliter striatis, foliis oppositis, inferioribus 2 vel 3 pinnatisectis, superioribus tripartitis, petiolatis, petiolo plus minus alato, foliis usque 9.5 cm longis, lobis linearibus usque 2,5 mm latis, supra et infra glabris, margine recurvatis, capitulis terminalibus, plus minus longe peduneulatis, pedunculo nudo vel bracteolato, bracteolis linearibus, capitulis solitaribus usque 4,5 cm latis, squamis involueralibus pluri- seriatis, externis 5—6, brevibus, elliptico-subobtusis, circ. 5 mm longis glabris vel sparse pilosis, medianis circ. 7 mm longis, internis scariosis, sicco brunneis circ. 7 mm longis, radiis ligulatis luteis 4—7, elliptico- ovatis vel linearibus circ. 2 mm latis, apice 2—3 dentatis, usque 2 cm longis, floribus disci tubo circ. 8 mm longo, glabro, luteo; achaeniis leviter compressis, longitudinaliter striatis, apice truncatis usque 11 mm longis et 1,5 mm latis, apice 2—3 spinosis, spinis erectis usque 4,5 mm longis setulosis, setis refractis. Katanga: Elisabethville, mars 1912 (J. Bequaert, no. 270); Wel- gelegen, 1912 (Corbisier, coll. Homblé, no. 605). Obs. — Verwandt mit B, lineariloba Oliv. (Trans. Linn. Soc. London, XXIX, tab. 60), aber mit viel schmäleren Ligulen und stumpferen Brakteen, CXVII. Guizotia (Compositaceae). 242. Guizotia Ringoeti De Wild., nov. spec. Ramis erectis plus minus ramosis, ultra 1 m altis, adultis plus minus glabris vel basi scabris et apice velutinis; internodiis usque 8 cm longis; foliis lanceolatis vel elliptico-lanceolatis, basi amplectenti- bus, usque 10 em longis et 24 mm latis, apice cuneatis, margine revo- lutis vel irregulariter et obscure dentatis, ciliatis, adultis glabris, nervis lateralibus plus minus prominentibus; capitulis terminalibus usque 25 mm latis, pedicellatis, pedicello breviter tomentoso-scabro, squamis involu- cralibus externis et internis subaequantibus, externis ovatis 4—10 mm longis et 1,5—2,5 mm latis, velutinis, apice subobtusis; internis velutinis Decades novarum specierum florae katangensis. XXII—XXVI. 205 acutis, tubo radiis basi velutino, ligula dorso sparse velutina, apice trilobata, 8—11 mm longa et 4,5 mm lata, 7-nerviata, intus brevi velu- tina; floribus disci tubo basi velutino. Katanga: Shinsenda, 1912 (Ringoet, no. 6); Uvira (Tanganika), 1908 (Rouling). Obs. — Kommt in die Nähe von @, abyssinica Cass. 243. Guizotia Kassneri De Wild., nov. spec. Ramis erectis ultra 40 cm altis, velutino-scabris, internodiis usque 5— 6 em longis; foliis lanceolatis, integris, sessilibus, basi connatis apice subacutis, usque 12 em longis et 10—12 mm latis, margine revolutis, supra et infra velutino-scabris; capitulis terminalibus, plus minus hemi- sphericis, pedicellatis, pedicello gracili usque 2 cm longo, velutino- scabro, squamis involucralibus externis lanceolatis, acutis usque 15 mm longis et 4 mm latis, velutino-scabris, margine ciliatis, squamis internis extus velutinis sed non scabris, intus glabris; radiis luteis, basi velu- tinis, apice tridentatis, floribus disci tubo velutinis; ovario glabra. Katanga: Bords du Tanganika, mai 1908 (Kassner, no. 3031). Obs, — Verwandt mit G. Schultzii Hochst. CXVIII Vernonia (Compositaceae). 244. Vernonia graciliflora De Wild., nov. spec. Ramis erectis usque 40 cm longis, scabris, longitudinaliter striatis; foliis obovatis, sessilibus vel breviter petiolatis, inferioribus reductis plerumque 4,5 cm longis, medianis usque 12 em longis et 4 em latis, lamina supra scabra, infra sparsa velutino-scabra, apice rotundata vel late cuneata, basi plus minus rotundata, subintegra vel margine bre- viter denticulata; capitulis usque 5 cm latis terminalibus, pedunculatis, peduneulo usque 3 em longo, cymosis; squamis involucralibus pluri- seriatis, externis reductis usque 8 mm longis et infra 2 mm latis, me- dianis majoribus, basi scariosis, apice foliosis et usque 7 mm diam, internis usque 2 cm longis, margine ciliatis; corolla violacea circ. 28 mm longa, tubo gracili cylindrico usque 19 mm longo apice leviter inflato, staminibus plus minus longe exsertis; achaeniis velutinis circ. 2 mm . longis, costulatis, pappus stramineus, setis externis brevis, internis ciliatis usque 15 mm longis. , Katanga: Shinsenda, mars 1912 (Ringoet, coll. Homblé, no. 533); Elisabethville, février 1912 (Homblé, no. 256 et 178). Obs. — Diese neue Vernonia (Stengelia)-Art ist mit V. Calvoana Hook. f. Verwandt, die Blütter haben keine Aurikeln. 245. Vernonia albo-violacea De Wild., nov. spec. Planta usque 2 m alta; ramis erectis, basi lignosis, juvenilis velu- tino-tomentosis demum glabris, longitudinaliter striatis; foliis basi in pe- tiolum plus minus angustatis vel subsessilibus, lamina elliptica, basi plus minus longe cuneata, apice cuneato-acuta, supra velutino-scabra, infra tomentoso-grisea, usque 12 cm longa et 4,5 cm lata, nervis la- teralibus I utrinque 11—12, margine irregulariter et plus minus profunde 206 E. De Wildeman. dentata; capitulis terminalibus, cymosis, usque 2,5 cm latis, plus minus pedunculatis, pedunculo breviter velutino, bracteolato, bracteolis circ. 1,5 cm longis; squamis involucralibus pluriseriatis externis usque 5 mm longis et 1 mm latis, dorso velutinis, acutis, medianis basi scariosis, acutis, internis usque 15 mm .longis et 2,5 mm latis; achaeniis leviter velutinis, brunneis, cire, 3 mm longis, striatis, pappus stramineus pluri- seriatis, setis externis brevis, internis usque 8 mm longis; floribus al- bido-violaceis circ. 12 mm longis, tubo gracili circ. 8 mm longo apice leviter inflato, lobis 5 triangularibus circ. 1 mm longis; staminibus paullo exsertis, stylo exserto. Katanga: Shinsenda, juin 1912 (J. Bequaert, no. 492); Nieuwdorp, octobre 1912 (Ringoet, no. 4). Obs. — Verwandt mit V. Tenoreana Oliv.; verschieden durch grosse Rezeptakeln. 246. Vernonia Bequaerti De Wild., nov. spec. Planta usque 2 m alta; ramis erectis, juvenilis breviter et griseo- velutinis, demum plus minus glabris, longitudinaliter striatis; foliis sub- sessilibus vel basi contractis, petiolo plus minus velutino usque 1 cm longo; lamina elliptica basi plus minus longe cuneata, apice acuta, supra velutino-seabra, infra griseo-tomentosa, usque 11 cm longa et 5 om lata, nervis lateralibus 1 utrinque circ. 10, margine irregulariter dentata, dentibus subglandulosis; capitulis terminalibus solitariis vel 2—3 approxi- matis 4,5—5 cm latis, pedunculatis, pedunculo griseo-tomentoso usque 1,5 em longo; squamis involucralibus pluriseriatis, externis usque 7- 8 mm longis et 2 mm latis, extus dense velutinis, medianis basi plus minus scariosis supra et infra velutinis; internis usque 16 mm longis; achaeniis velutinis usque 4 mm longis, pappus stramineus pluriseriatus, setis externis brevis, externis ciliatis usque 13 mm longis; corolla al- bida circ. 2 cm longa, tubo gracili cire. 14 mm longo, supra leviter in- flato, lobis acutis circ. 1,5 mm longis; staminibus exsertis. Katanga: Shinsenda, juin 1912 (J. Bequaert, no. 491). Obs. — Scheint mit V. Tenoreana Oliv. und V. rufuensis Muschl. ver- wandt zu sein (Stengelia). 247. Vernonia kapirensis De Wild., nov, spec. Ramis basi sublignosis eirc. 5O em altis; foliis basilaribus reductis cire. 4 cm longis, medianis usque 22 cm longis, ellipticis, basi longe cuneatis, apice cuneatis, usque 6 cm latis; nervis lateralibus I utrinque circ. 7, lamina supra scabra, infra velutino-grisea, margine plus minus profunde dentata, dentibus acutis; capitulis terminglibus, usque 5 Cm latis, squamis involucralibus multiseriatis, externis herbaceis, ovatis, cuneatis et plus minus apieulatis, extus breviter velutinis infimis circ. 4 mm latis, medianis coriaceis, scariosis supra glabris, supra herbaceis et usque 13 mm latis, internis usque 17 mm longis; floribus numerosis, corolla rosea; achaeniis velutinis, longitudinaliter circ. 9 costatis, circ. 3 mm longis; pappus stramineus pluriseriatus, setis externis brevis, in- ternis usque 18 cm longis, breviter ciliatis, subacutis. Decades novarum specierum florae katangensis. XXII—XXVI. 201 Katanga: Vallée de Kapiri, mars 1913 (Homblé, no. 1293). Obs. — Vernonia aus der Gruppe „Stengelia“, verwandt mit V. Woodii 0. Hoffm.; gut verschieden durch die Blätter. 248. Vernonia longepedunculata De Wild., nov. spec. Ramis erectis basi lignosis circ. 40 em longis, juvenilis breviter albido-tomentosis, longitudinaliter striatis, non ramosis; foliis basilaribus usque 12 em longis, medianis obovatis basi cuneatis, sessilibus, lamina usque 15 em longa et 7 cm lata, apice rotundata vel cuneata, supra scabra, infra breviter et sparse velutina, nervis lateralibus I utrinque circ. 8, margine irregulariter dentata, dentibus obtusis vel acutis; capi- tulis solitaribus, pedicellatis, pedicello usque 12 cm longo et bracteolato, capitulis 3—4 cm latis, involucro 16—20 mm longo, squamis externis lanceolatis, dorso sparse velutinis, intus glabris usque min. 8 mm longis et 2 mm latis, medianis basi scariosis, apice herbaceis usque 7 mm latis, internis basi longe scariosis; corolla elongata circ. 22 mm longa, tubo cylindrieo gracili, cire. 17 mm longo, apice leviter inflata et 5-lobata; antheris paullo exsertis; achaeniis velutinis circ. 3 mm longis; pappus Stramineus, setis externis brevis, internis usque 12 mm longis, ciliatis. Katanga: Plateau de Biano, novembre 1912 (Homblé, no. 881). Obs. — Verwandt mit V. kapirensis (Stengelia), gut verschieden durch die Blattform und die einzelnen Kapitulen am Ende vom Stengel. 249. Vernonia Homblei De Wild., nov. spec. Ramis erectis usque 1 m altis, basi crassis et plus minus dense brunneo-velutinis; ramis glabris plus minus longitudinaliter striatis demum subpolygonalibus; foliis basilaribus obovatis, basi cuneatis, apice plus minus cuneatis, supra glabris, infra plus minus scabris usque 10 cm longis et 3,5 cm latis; medianis et superioribus ellipticis, basi plus minus rotundatis, apice plus minus longe cuneatis, margine denti- culatis, dentibus apice incrassatis, nervis lateralibus I utrinque ultra 12, arcuatim anastomosantibus, lamina 19 em longa et 17—18 mm lata; capitulis axillaribus vel terminalibus, solitaribus vel usque 7 glomeru- latis, sessilibus, circ. 15 mm longis; involucro plus minus turbinato, Squamis pluriseriatis, imbricatis, externis ovatis, minutis, acutis; internis üsque 12 mm longis et 1,7 mm latis, basi scariosis, supra velutinis; Corolla rosea, cire. 8 mm longa, tubo circ. 4 mm longo; achaeniis Velutinis, setis 2-seriatis, externis brevis, ceteris circ. 7 mm longis, ciliatis, Katanga: Élisabethville, mai 1912 (J. Bequaert, no. 459) et mars 1912 (Homblé, no. 269). : Obs. — Diese Vernonia (Tephrodes) scheint mit V. Verdickii O. Hoffm. verwandt zu sein, hat aber schmälere, längere und spitzere Blatter. 250. Vernonia luteo-albida De Wild., nov. spec. = m Ramis erectis sublignosis, usque 60 cm longis, gracilibus, juvenilis breviter albido-tomentosis demum glabris, longitudinaliter striatis, apice -Plus minus ramosis; foliis anguste linearibus, sessilibus, ascendentibus, 1—45 cm longis et usque 2 mm latis, margine revolutis, juvenilis 208 E. De Wildeman. velutinis, adultis glabris; capitulis terminalibus, cymosis; capitulis ovatis, sessilibus vel breviter pedunculatis, extus dense albido-tomentosis, squa- mis externis brevis, internis usque 8 mm longis, supra velutinis, in- volucro circ, 9 mm longo; floribus 10 circ. 3 mm exsertis, circ. 7 cm longis, glabris apice leviter dilatatis, 5-dentatis, dentibus acutis, achaeniis dense griseo-velutinis cire. 3 mm longis, setis externis brevis, internis circ. 6 mm longis plumosis. Katanga: Elisabethville, avril 1912 (J. Bequaert, no. 335); Wel- gelegen, 1912 (leg. Corbisier, coll. Homblé, no. 625 et 634). Obs. — Verwandt mit V, stenocarpa Oliv. (Hooker Icon. Plant., tab. 1349 A). 251. Vernonia elisabethvilleana De Wild., nov. spec. Suffrutex 3—4 m altus; ramis cylindricis, juvenilis breviter griseo- tomentosis, demum plus minus glabris, cortice brunneo longitudinaliter striato; foliis petiolatis, petiolo velutino 10—17 mm longo, lamina ellip- tica, basi et apice cuneata, 6—10 cm longa et 2,5—5 cm lata, supra breviter et sparse velutina, infra plus minus scabra vel plus minus bre- viter griseo-tomentosa, nervis lateralibus I utrinque circ. 12, ante mar- ginem arcuatim anastomosantibus, integra vel sparse et breviter dentata; capitulis terminalibus, ovato-cylindricis, pedicellatis, pedicello circ. 6 mm longo velutino; involucro 8—9 cm longo, floribus circ. 5 mm exsertis; squamis 5— 6 seriatis, externis brevis, internis basi scariosis apice velu- tinis usque 7 mm longis et 3 mm latis; floribus albidis 10—12, tubo gracili, glabro, circ. 5 mm longo, apice elato plus minus recurvato sub- aequilongo, 5-lobato, lobis circ. 2,5 mm longis; achaeniis plus minus quadrangularibus circ. 3,5 mm longis, setis albidis circ. 7—8 mm longis, setulosis. Katanga: Elisabethville, mai 1912 (J. Bequaert, no. 461). Obs. — Scheint in die Verwandtschaft von V. Bellinghamii 0. Moore zu kommen, aber gut verschieden durch 10—12 Blüten in jedem In- volucrum., 252. Vernonia multiflora De Wild., nov. spec. Frutex; ramis erectis ultra 40 cm altis, breviter tomentosis, griseis, longitudinaliter striatis, apice dense ramosis, foliis et floribus non contem- poraneis; floribus numerosis terminalibus, dense paniculatis, panicula ultra 36 cm longa et usque 20 cm lata, capitulis sessilibus vel breviter pedicellatis, pedicello velutino basi bracteolato; involucro usque 5 mm longo, squamis pluriseriatis, externis brevibus, dorso velutinis, violaceo- striatis, internis usque 5 mm longis et 1,5 mm latis, dorso velutinis, intus glabris, achaeniis plus minus 5-costulatis, velutinis, setis 2-seriatis, externis brevibus, internis albidis, ciliatis, circ. 4 mm longis; corolla violacea paullo exserta, circ. 6 mm longa, apice 5-lobata; antheris non exsertis, Katanga: Nieuwdorp, octobre 1912 (Ringoet, no. 2); Haut-Katanga, 1911 (Ad. Hock). Obs. — Verwandt mit V. Lescrauwaeti De Wild.; kommt in die Gruppe von V. karaguensis Oliv. et Hiern. Decades novarum specierum florae katangensis. XXII—XXVI. 209 CXIX. Wedelia (Compositaceae). 253. Wedelia katangensis De Wild., nov. spec. Herbacea; ramis erectis circ. 40 cm altis, basi sublignosis, radicis numerosis fusiformi-inflatis; ramis cylindricis, velutino-scabris, longi- tudinaliter striatis, simplicibus vel apice parce ramosis, foliis oppositis, subsessilibus vel breviter petiolatis, 7—55 mm longis et 5—27 mm latis, petiolo usque 4 mm longo, lamina late ovata vel late elliptica, basi rotundata vel cuneata, apiculato-cuneata, margine sparse denticulata, dentibus brevibus, supra et infra velutino-scabra, tri-nervia, nervis basi- laribus vel supra basilaribus; floribus luteis, axillaribus vel terminalibus, pedunculatis, pedunculo usque 3 cm longo velutino; floribus solitaribus, heterogamis, squamis biseriatis, externis 3—5, foliaceis, ovato-oblongis, apice subrotundatis, velutino-scabris, 5—7 mm latis, internis infra scariosis, supra-velutinis, bracteis disci lanceolatis scarioso-hyalinis; ligulis 10—12, bidentatis, 2-nerviatis, circ. 12 mm longis et usque 10— 12 mm latis; achaeniis circ. 2 mm longis apice ciliatis; tubo floribus disci basi circ. 2 mm longo apice abrupte elato et 5,5 mm longo, 5-den- tate, lobis ciliatis, antheris apice acutis, exsertis, achaeniis sparse pilosis, obovoideis circ, 4—5 mm longis et 2,5 mm circ. latis, plus minus quadrangularibus, apice abrupte contracto, ciliato. Katanga: Katentania, novembre 1912 (Homblé, no. 794); Esschen 1912 (Homblé, no. 887 et 894). Obs. — Verwandt mit Wedelia natalensis Sond. (cf. Medley Wood Natal Plants III, 1, pl 252) 254. Wedelia affinis De Wild., nov. spec. Ramis, erectis usque 40 cm altis, basi lignosis, cylindricis, dense velutino-scabris, apice plus minus ramosis, foliis oppositis vel 3-verti- Cillatis, subsessilibus vel breviter petiolatis, petiolo max. 2 mm longo, lamina ovata basi rotundata vel late cuneata, apice plus minus cuneato- acuta, paucidentata, supra et infra velutino-scabra, pilis basi incrassatis, trinervia, nervis suprabasilaribus; floribus luteis vel terminalibus, pedun- Culatis, pedunculo velutino usque 15 mm longo, solitaribus, heterogamis, squamis involucralibus 2-seriatis, externis circ. 4, lanceolatis vel ellip- ticis, basi plus minus contractis, supra et intus velutino-scabris, apice acutis, usque 16 mm longis et 5 mm latis, internis infra membranoso- Scariosis, supra velutinis; squamis disci lanceolatis, glabris sed margine *t apice leviter ciliatis; ligulis luteis 6—7, paullo exsertis, ovario velu- tino, setis in tubum brevem connatis; floribus disci cire. 6 mm longis; achaeniis griseis, obovoideis, plus minus quadrangularibus, velutinis apice abrupte contractis, basi cuneatis, cire. 6 mm longis et 2,5 mm latis, Katanga: Welgelegen, 1912 (Corbisier, coll. Homblé no. 606 et 612). Obs. — Verwandt mit W. natalensis Sond. und W. katangensis De Wild, Repertorium specierum novarum. XIII. (30. Ill. 1914.) 14 210 E. De Wildeman. 255. Wedelia Ringoeti De Wild., nov. spec. Ramis erectis cire. 50 cm altis, ramosis, longitudinaliter striatis, velutino-seabris, foliis oppositis, plus minus longe petiolatis, petiolo usque 7 mm longo; lamina ovato-elliptica, basi rotundata vel late cuneata, apiee longe euneata subacuta; margine dentata revoluta supra et infra velutino-scabra, 3-nervia, nervis suprabasilaribus, usque 7,5 em longa et 27 mm lata; floribus luteis axillaribus vel terminalibus, pedunculatis; capitulis solitariis heterogamos vel O-ligulatis, squamis involucralibus pluriseriatis, externis min. 6 mm longis et 2 mm latis, velutino-scabris, margine ciliatis, basi plerumque violaceis, internis plus minus scariosis, apice plus minus pilosis, usque 9 mm longis et 3 mm latis, squamis disci glabris vel margine sparse ciliatis, apice violaceis; achaeniis griseo- velutinis, obovato-lanceolatis, cire. 5,5 mm longis et cire. 2 mm latis, obscure tetragonis, apice breviter setosis et -2-spinosis, spinis leviter ciliatis usque 2 mm longis. Katanga: Shinsenda, mars 1912 (Ringoet, coll. Homblé, no. 530) vallée de Kapiri, février 1913 (Homblé, no. 1103). Obs. — Verwandt mit W. menotriche Oliv. et Hiern, aus Mozambique CXX. Dicoma (Compositaceae). 256. Dicoma Ringoeti De Wild., nov. spec. Ramis erectis ramosis, longitudinaliter striatis, polygonalibus, plus minus velutino scabris; foliis lanceolatis basi plus minus rotundatis et vaginantibus, apice cuneato-acutis, 2—8 cm longis et usque 8 mm latis, nervis lateralibus utrinque 2—3, supra et infra sparse velutinis et scabris, ciliatis; capitulis terminalibus usque 4 cm latis, squamis involucralibus numerosis, lanceolato-linearibus, 1—18 mm longis, acutis, extus dense velutino-sericeis, margine ciliatis, intus glabris, usque 1,5 mm latis: floribus violaceis cire. 10 mm longis, tubo circ. 5 mm longo, limbo 5-lobato, lobis lineari-acutis circ. 2 mm longis, margine ciliatis et apice pilosis; antheris non exsertis; achaeniis dense velutinis circ, 2—2,5 mm longis, setis pluriseriatis, externis brevis, internis circ, 10 mm longis breviter setulosis. Katanga: Shinsenda, mars 1912 (Ringoet, coll. Homblé, no. 49). Obs, — Verwandt mit D. anomala Sond., aber sehr gut verschieden dureh die stark haarigen Brakteen. CXXI. Lactuca (Compositaceae). 257. Lactuca Homblei De Wild., nov. spec. Ramis erectis ramosis usque 80 cm altis, sparse pilosis, striatis, foliis basilaribus . . ., foliis linearibus, basi plus minus amplexicaulibus non appendiculatis, apice cuneatis, margine plus minus dentatis, sparse pilosis, usque 6,5 cm longis et 6 mm latis, superioribus Janceolato- linearibus, acutis; floribus terminalibus paniculatis et usque 14—15 mm latis. Capitulis subsessilibus vel pedicellatis, pedicello usque 7 I longo; involuero cire. 12 mm longo, squamis biseriatis, externis glabris 1,5—4 mm longis et usque 15 mm latis; internis circ. 3, usque 11 mnm Decades novarum specierum florae katangensis. XXII—XXVI. SIT longis et 2 mm latis; floribus circ. 3, ligulatis, luteis, ligulis cire. 10 mm longis et 2 mm latis, 5-dentatis; antheris longe exsertis, cire. 6 mm longis, stylo exserto, lobis usque 2 mm longis; achaeniis cire, 4—4,5 mm longis, rostratis, rostro cire. 1 mm longo, eompressis margine incras- satis et uninerviatis, breviter brunneo-tomentosis; setis albidis 5—6 mm longis, breviter ciliatis. Katanga: Katentania, 1919 (Homblé, no. 695). Obs. — Verwandt mit L. Hockii, aber mit kleineren Blüten. 258. Lactuca Hockii De Wild., nov. spec. Ramis erectis, usque 35 em altis, plus minus ramosis, striatis; foliis basilaribus linearibus plus minus amplexicaulibus, glabris, margine run- einatis, usque 9 cm longis et max. 5 mm latis, acutis; foliis ramorum et bracteis lanceolatis, acutis, basi non appendiculatis; capitulis terminali- bus, subumbellatis, plus minus pedicellatis, pedicello bracteolato usque 8 cm longo, glabro; involuero 2,5—3 cm longo, pauciflori, squamis ex- ternis min. 3 mm longis, internis usque 2,7 cm longis, glabris, acutis, margine plus minus scariosis; floribus circ. 10—12; achaeniis rostratis, rostro elongato, gracili, compressis, margine crassis, uninerviatis, breviter brunneo-velutinis, usque 13 mm longis; pappus albidus circ. 11 mm longis; setis breviter setulosis. Katanga: Plateau de la Manika, 1911 (Ad. Hock). Obs, — Sehr auffallend durch die grossen Rezeptakeln. CXXII. Erlangea (Compositaceae). 259. Erlangea subcordata De Wild., nov. spec. Ramis erectis usque 1 m altis, radicis fibrillosis; ramis plus minus polygonalibus, juvenilis breviter velutino-griseis, demum glabris, apice plus minus ramosis; internodiis 5—11 cm longis, foliis oppositis, in- ferioribus plerumque 2 cm longis, ellipticis, subsessilibus, medianis ovatis, breviter petiolatis, petiolo usque 2—3 mm longo, lamina ovata, basi subcordata, apice plus minus longe cuneato-acuta, infra griseo- tomentosa, supra pilis brevibus basi albido-incrassatis munita et sub- Scabra, usque 10 cm longa et 5 cm lata, margine denticulata, nervis lateralibus I utrinque cire, 8—9; capitulis 2—4 terminalibus, involucro campanulato, squamis pluriseriatis, circ. 4-seriatis, rubro-viridis, externis subfoliaceis, velutinis, lanceolatis, usque 6 mm longis, internis sub- coriaceis, margine scariosis, extus et intus glabris sed margine ciliatis, circ, 6 mm longis et 2 mm latis, apice acutis; corolla tubulosa, pur- Purea, cire, 7 mm longa, tubo circ. 3,5 mm longo, limbo 5-lobato, lobis acutis circ, 2 mm longis, antheris non exsertis; setis O vel solitaribus, ciliatis; achaeniis plus minus polygonalibus, glabris vulgo 5-costatis, circ. 2,5—3 mm longis. Katanga: Lualaba-Kraal, décembre 1912 (Hom blé no. 926) et vallée de la Kapanda, décembre 1912 (Homblé, no. 1009). Obs. — Verwandt mit E. trifoliata De Wild. et Muschl., aber mit Segenstindigen und an der Basis herzförmigen Blättern. 14* 212 Dr. E. Rosenstock. CXXII. Leonotis ( Labiataceae). 260. Leonotis Bequaerti De Wild., nov. spec. Ramis erectis usque 2 m altis, quadrangularibus, juvenilis dense velutinis, nodis dense pilosis; foliis distincte petiolatis, petiolo usque 3 em longo, plus minus velutino, lamina lanceolata vel ovato-lanceolata, basi cuneata, apice plus minus longe acuta, usque 13 cm longa et 4,5 cm lata, supra sparse velutina, infra velutina, margine denticulata; floribus verticillatis, verticillis usque 8 cm latis, densis, bracteatis, bracteis externis linearibus, velutino-ciliatis, acutis, usque 2 cm longis; floribus breviter pedicellatis, pedicello velutino circ. 2 mm longo, calyce cire. 15 mm longo, extus velutino, ciliato, dentibus numerosis, brevibus, sub- aequilongis; corolla luteo-aurantiaca, usque 4 cm longa dense velutina, labro superiore circ. 15 mm longo, labro inferiore breviter trilobato; stylo exserto; staminibus exsertis, antheris glabris, circ. 2 mm longis. Katanga: Élisabethville, 4 juin 1912 (J. Bequaert, no. 473). Obs, — Scheint mit L. decadonta Gürke verwandt zu sein. L. Filices sumatranae novae. Von Dr. E. Rosenstock, Gotha. (Originaldiagnosen.) Herr Dr. med. Johannes Winkler sandte aus dem südwestlichen Teil der Batakländer etwa 200 Arten Farne, die er trotz angestrengter Tätigkeit als Missionsarzt und zeitweise auch als stellvertretender Militär- arzt in den Jahren 1910—1913 hauptsáchlich in der Umgegend von Pea Radja gesammelt hatte, Ich hoffe, diese Sammlung ‚später ein- gehender bearbeiten zu können, und veröffentliche hier vorlüuflg nur den grósseren Teil der in ihr vorgefundenen neuen Arten. Ausser diesen ist im folgenden eine Anzahl neuer Farne von der Westküste Sumatras beschrieben, die aus einer etwas übel 60 Nummern enthaltenden Sendung des Herrn W. Grashoff stammen und von diesem im Jahre 1913 in Padangpandjang gefunden wurden. Beiden Herrn sei für ihre Bemühungen auch an dieser Stelle mein herzlichster Dank ausgesprochen. 1. Gleichenia linearis (Burm.) var. inaequalis Rosenst., nov. var. Varietas magna, valde elongata, habitu fere Gleicheniae pectinatae Pr: dichotomiis valde irregularibus, ramo altero plerumque oppresso. inter- nodiis primariis ad 100 cm, secundariis ad 40 cm inter se remotis pinnis accessoriis nullis vel raris et rudimentariis, costa pinnarum geminatarum supra argute bimarginata, axibus infra pinnisque geminatis tota facie inferiore tomento ferrugineo densissimo obtectis a typo Sch var. alternans Mett., cui proxima, diversa. Sumatra, in terra Batacorum, 1911, 1. Dr. J. Winkler no. 114 Filices sumatranae novae. 213 2. Gleichenia linearis (Burm.) var. tetraphylla Rosenst., nov. var. Varietas pinnis geminatis cum accessoriis subaequalibus, brevibus, dilatatis, ad 12 em fere longis, 7 cm latis, utroversus cito angustatis, rectangulariter decussatis, axibus tenuibus, laminis subtus e purpureo glaucescentibus a typo diversa. Sumatra, in terra Batacorum, 1911, 1l. Dr. J. Winkler no. 136. 3. Alsophila apiculata Rosenst, nov. spec. ? Eualsophila; laminis praeter costas costulasque, glaberrimis, subtus quam supra pallidioribus, rigide chartaceis, bipinnato-pinnatifidis; pinnis primariis elongato-oblongis, acuminatis, basi vix angustatis, petiolatis (petiolis ad 2 cm vel ultra longis), c. 40 cm longis, 14 cm latis; pin- nulis subsessilibus, linearibus, versus apicem abrupte angustatis, in apicem linearem, erenulatum, c. 12 mm longum, 3 mm latum excurrenti- bus, profunde pinnatifidis; segmentis densis, linearibus, obtusis, sub- faleatis, integerrimis, c. 7 mm longis, 3!/ mm latis; rhachibus costisque dilute brunneis, laevibus, cum costulis supra tomentosis, subtus glabris; costulis paleolis planis, lanceolatis vel ovatis, margine leviter erosis subtus adspersis; venis c. 8 utrinque, plerisque furcatis ; soris ad 6-jugis, costulis subadpressis; indusio rudimentari, annulo perangusto membranaceo receptaculum cingente. Sumatra, in terra Batacorum, 1913, |. Dr. J. Winkler s. n. 4. Trichomanes Foersteri Rosenst., nov. spec. Cephalomanes e grege T. javanici Bl, cum forma typica, a cl. v. d. Boschio in Hymen. javan., p. 31 deseripta, omnino congruens, sed soris praesertim apices pinnarum mediarum et inferiorum occupantibus, in pinnis superioribus ex apice secus marginem anteriorem plus minusve longe decurrentibus, indusiis usque ad apicem utrinque anguste marginatis, orificio dentibus papillosis c. 20-25 numero, 2—3-ies lon- gioribus quam iatis distincte ornato ab eo et ab affinibus diversa. Sumatra occidentalis, c. 800 m alt, in alveis haud rara, 1913, l. W. Grashoff no. 43: 5. Davallia solida Sw. forma tomentella Rosenst., nov. form. Forma axibus laminisque ubique ferrugineo-tomentellis, tomento fibrillis simplicibus paleolisque longe dilacerato-ciliatis composito, facie Superiore demum glabrescente. Sumatra occidentalis, c. 800 m alt, 1913, l. W. Grashoff no. 39 ex p. 6. Lindsaya pectinata Bl. forma dimorpha Rosenst., nov. form. Forma foliis pinnisque dimorphis praedita, alteris normalibus, alteris (in specim, semper sterilibus) faciem Lindsayae hymenophylloides Bl. prae se ferentibus. Sumatra occidentalis, c. 800 m alt, Oct. 1913, 1. W. Grashoff no. 59, Die in lineare Zipfel zerschlitzten Adventivblütter stimmen vollig überein mit der Abbildung in Christ, Biol. Bedeut. d. Dimorphismus bei epiphyt. Farnkr., tab. 12 (in Verhandl. d. Schweizer Naturf. Ges, in 214 Dr. E. Rosenstock. St. Gallen, 1906). Die vorliegenden Exemplare zeigen beide Blattformen auf demselben Rhizom sowie auch zahlreiche Blatter, die im unteren Teil zerschlitzte, im oberen ganzrandige Fiedern tragen. 7. Lindsaya pectinata Bl. forma truncatiloba Rosenst., nov. form. Forma magna, foliis ad 70 cm longis, 6 cm latis, pinnis inferiori- bus et superioribus exceptis apice dilatatis, margine exteriore recte trun- cato, rhachi parallelo, ad Ui cm fere longo et soris ad 6 instructo, dichotomiam saepius inchoante a typo diversa. Sumatra occidentalis, c. 800 m alt, 1918, l. W. Grashoff no. 60. 8. Lindsaya orbiculata Mett. var. sumatrana Rosenst., nov. var. Varietas laminis lanceolatis, bi- vel tripinnatis, pinnulis ultimis ad mediam vel ultra lobatis, lobis plerisque bifidis, lobulis apice saepius iterum bilobatis insignis. Sumatra, in terra Batacorum, 1911, 1. Dr. J. Winkler no. 55. 9. Plagiogyria sumatrana Rosenst., nov. spec. Plagiogyria; rhizomate erecto, stipitibus fasciculatis (ad 10), brun- neis, nitidis, profunde canaliculatis, basi dilatata exteriore tuberculis 1—2 utrinque instructa, foliorum sterilium ad 20 cm, fertilium ad 40 cm longis; laminis sterilibus ad 50 cm vel ultra longis, 18 cm latis, elongato-oblongis, breviter acuminatis, subcoriaceis, laete viridibus. glabris, pinnatis; pinnis c. 25-jugis, alternis, erecto-patentibus, aëro- phoro tuberculiformi basi instructis, sessilibus vel inferioribus breviter petiolatis, superioribus basi infra late decurrenti adnatis, summis paucis inter se et cum pinna terminali, basi pauci-lobata, confluentibus; me- dialibus maximis c. 10 cm longis, Di cm latis, e basi cuneata oblongo lanceolatis, acuminatis, margine indistincte crenulatis, versus apicem crenulato-serratis, inferioribus decrescentibus, basalibus c. 5 cm longis: nervis patentibus, simplieibus vel furcatis; laminis fertilibus sterili- bus subaequalibus vel latioribus, pinnis patentibus, ad 15 cm longis. 3—4 mm latis. Sumatra, in terra Batacorum, 1911, L Dr. J. Winkler no. 100. Die ähnliche P. pycnophylla Kze. unterscheidet sich durch gestutzte Fiederbasis, P. tuberculata Copel. durch gróssere Zahl von Tuberkeln. dünnerer Textur und fast horizontal stehende Fiedern. 10. Asplenium scalare Rosenst., nov. spec. Euasplenium, rhizomate breviter repente, paleis lanceolatis, brun neis, ad 3 mm longis, vix 1 mm basi latis, margine sparse dentatis vestito: stipitibus ad 2 cm longis, plerumque brevioribus, stramineis. sparse paleaceis; Jaminis ad 50 cm fere longis, 41}, cm latis, papyraceis. supra saturate viridibus, subtus paullo pallidioribus, costis venisque €* ceptis glaberrimis, integris, elongato-oblongis, e media vele tertia SU” periore deorsum attenuatis, longe decurrentibus, sursum in apicem linearem integrum abrupte contractis, infra apicem facie superiore gemmi- feris, margine anguste albido-lineato, truncato-crenato, parum recurvo: costa mediana utrinque applanata, lata, paleis iis rhizomatis similibus Filices sumatranae novae. 215 conspersa; nervis recte patentibus, simplicibus vel e basi furcatis, pa- rallelis, apice vix incrassato, oblongo, pellucido ante mediam crenaturae cujusque desinentibus; soris praeter apicem et basin angustatam totam laminam occupantibus, horizontalibus, rectis, parallelis, e costa mediana paullo ultra mediam laminae dimidiatae productis, c. !//; mm inter se distantibus; indusio firmo, angusto, albido. Sumatra, in terra Batacorum, 1911, l. Dr. J. Winkler no. 73a. dine durch die horizontale und sehr regelmässige, sprossenförmige Anordnung der sori auffallende Art aus der Nähe des A. spathulatum Bak, das sich durch spatelfórmiges Blatt und bis zum Rand reichende Nerven von ihr unterscheidet. 11. Asplenium Grashoffii Rosenst., nov. spec. Euasplenium: rhizomate scandente, 8 mm fere crasso, paleis brun- neis, lineari-lanceolatis, ad 1 cm fere longis, !/, mm basi latis versus apicem dense vestito; stipitibus distichis, ejusdem lateris c. 2—3 cm inter se remotis, 0—3 cm longis, paleaceis; laminis papyraceis, pilis ferrugineis, perbrevibus, adpressis, simplicibus vel e medio furcatis utrinque, praesertim subtus, adspersis, ad 1 m vel ultra longis, 14 cm latis, elongato-oblongis, plus minusve longe utroversus angustatis, mar- gine integerrimis; costa media na supra complanata, subtus prominente, subquadrangulari, membrana brunnea angusta utrinque marginata pilis- que brevibus conspersa; nervis lateralibus prope basin furcatis, par- allelis, rarissime (prope marginem) hinc inde anastomosantibus, mar- ginem non attingentibus; soris parallelis, prope costam oriuntibus, 1 cm fere ante marginem desinentibus; indusio angusto, firmo. Sumatra occidentalis, c. 800 m alt, 1913, l. W. Grashoff no, 63. Die Blatter gleichen in Grösse und Gestalt denen des Asplenium nidus L., das sich durch kürzeres Rhizom, breitere Schuppen und am Rand verbundene Nerven unterscheidet. Das nahestehende A. squamu- losum Bak. besitzt lederige Textur und schuppige Bekleidung der Blatt- flächen, 12. Diplazium Grashoffii Rosenst., nov. spec. Eudiplazium; rhizomate erecto (s. adscendente), lignoso, paleis ferrugineis, anguste lanceolatis, ad 1 cm longis, margine dentibus fuscis, rigidis, simplicibus s. apice bifido-recurvatis (^f^) vestito; stipitibus fasciculatis, c, 20 em longis, 3 mm crassis, brunneis, basi paleaceis, cum rhachibus costisque pilis brevissimis glandulosis instructis; laminis Ovato-acuminatis, 32 cm vel ultra longis, 25 cm latis, impari-pinnatis, chartaceis, dense pellucido-punctatis, praeter costas glaberrimis, olivaceo- viridibus, subtus quam supra pallidioribus; pinnis paucijugis (in specim. 2-jugis cum impari terminali), alternis, breviter petiolatis, subrecte pa- 'entibus, e basi rotundata ovato- vel oblongo-acuminatis, integerrimis vel obsolete repandis, omnibus subaequalibus, ad 17 cm longis, 7—8 cm latis vel superioribus paullisper minoribus; costis supra canaliculatis, Subimmersis, subtus prominentibus; nervis tenuibus, plane conspicuis, 216 Dr. E. Rosenstock. sed non prominentibus, pinnatim fasciculatis, ad 6 pro fasciculo, omni- bus marginem attingentibus; soris basalibus anticis diplazioideis. e costa usque fere ad marginem productis, ceteris brevioribus et simplicibus; in- dusio pallido, membranaceo. Sumatra occidentalis, c. 800 m alt, 1913, 1. W. Grashoff no. 54. Eine sowohl in der Gestalt der Fiedern als durch die an der Spitze gespaltenen und zurückgekrümmten Zähne der Schuppen an Diplazium pinnatifidum Kze. erinnernde Art, von dem sie sich jedoch durch die unpaarig gefiederte, nicht fiederschnittige Blattspitze sofort unter- scheidet. 13. Phyllitis Grashoffii Rosenst., nov. spec. Phyllitis (e sectione Macrophyllidium Rosenst.); rhizomate scandente, c. 5 mm crasso, lignoso, paleis ovato-lanceolatis, vix 1 mm longitudinis attingentibus, atrobrunneis, margine pallidiore denticulatis apice vestito; stipitibus erectis, firmis, c. 20 cm longis, 2 mm crassis, brunneis, cum rhachibus costisque paleolis, iis rhizomatis similibus, ornatis; la- minis oblongo-linearibus, aeuminatis, pinnatis cum impari terminali, chartaceo-herbaceis, pallide viridibus, glaberrimis, paleolis paucis subtus (praesertim secus costam) adspersis, c. 38 cm longis, 20 cm latis; pinnis 3—4 (vel pluribus?) utrinque, alternis, suberecto-patentibus, breviter petiolatis, e basi inaequali, anteriore rotundato-truneata, cum rhachi parallela, posteriore oblique cuneata trapezioideo-ovalibus, acuminatis, subfaleatis, margine crenulatis; basalibus ad 15 cm longis, 4 cm vel paullo plus latis, ceteris vix minoribus; pinna terminali petiolo 3—4 cm longo instructa, basalibus aequali vel paullo majore; costis ve nisque tenuibus, immersis, attamen plane conspicuis, venis sub angulo acuto decurrentibus, flabellulatis, 1—3-ies furcatis, summis simplicibus; soris inferioribus paullo arcuatis, superioribus rectis, e costa fere ad mar- ginem productis, ad 4 cm longis, paucis brevioribus interpositis, paral- lelis, binis approximatis vix ultra 1 mm inter se distantibus; indusiis membranaceis, linearibus, plerisque binis approximatis, paucis (sororum superiorum) solitariis. Sumatra occidentalis, c. 800 m alt, 1913, L W. Grashoff no, 47, Die vorliegende Art repräsentiert wegen des gefiederten Blattes einen neuen Typ der Gattung Phyllitis: Sectio Macrophyllidium Rosenst. Die Blätter gleichen in der Gestalt denen des Asplenium macrophyllum Sw., doch sind die Fiedern etwas grésser und die Endfieder ist mit de? Seitenfiedern gleich gestaltet. 14. Dryopteris aureo-viridis Rosenst., nov. spec. Lastrea; rhizomate erecto, paleis Donne c. 5 mm longis, lineari- lanceolatis, capillari-acuminatis, minute denticulatis apice dense vestito; stipitibus fasciculatis, 25—380 cm longis, 2! mm diametientibus, basi sparse paleaceis, ceterum cum rhachibus (costisque subtus) nudis, , viridi- stramineis vel supra brunnescentibus; laminis deltoideo-lanceo" Filices sumatranae novae. 947. latis, acuminatis, pinnato-pinnatifidis, ad 60 cm longis, 30 cm basi latis (plerumque minoribus, e. 25 cm longis, 14 cm latis), laete vel aureo-viri- dibus, saepius plane auratis, herbaceis, axibus supra breviter hirtis, subtus cum nervis pilis paucis, brevibus adspersis, vel glabrescentibus; pinnis infra apicem pinnatifidum ad 16 utrinque, suboppositis, patenti- bus, basalibus latere posteriore paullo adauctis, subfalcatis, ceteris sym- metricis, rectis, sessilibus; inferioribus maximis, ad 16 cm longis, 3 em latis, è basi paullo contracta, superioribus e basi posteriore dilatata lineari- lanceolatis, acuminatis, profunde pinnatifidis; segmentis plerisque recte patentibus, linearibus, obtusiusculis, margine obscure crenulatis vel inte- gerrimis, pinnarum basalium posticis maximis ad 1'/, cm longis. 3 — 4 mm latis, distincte crenato-serratis; venis in segmentis medialibus ad 9 utrinque, 1—2-ies furcatis, summis exceptis omnibus ramo antico infero soriferis; soris medialibus; indusio reniformi, margine glandu- loso-fimbriato, subpersistente. Sumatra, in terra Batacorum, 1911, l. Dr. J. Winkler no. 179. Die dieser Art nahestehende Dryopteris flavovirens Rosenst. aus Neu-Guinea unterscheidet sich durch ihre am Grund verschmälerte Blatt- spreite, stärker eingeschnittene Segmente und zahlreichere sori. 15. Dryopteris Batacorum Rosenst., nov. spec. Eunephrodium; rhizomate erecto, stipitibus fasciculatis, 5—10 cm longis, paleis lanceolatis, ferrugineis, flaccidis vestitis, antice sparse pi- losis; laminis e basi lineari, abrupte angustata lineari-oblongis, acu- minatis, papyraceo-herbaceis, griseo-viridibus, rhachibus costisque ex- ceptis supra glaberrimis, in parenchymate leviter verruculosis, subtus minute aureo-glandulosis, pinnato-pinnatifidis, parte inferiore, lineari-con- ‘tracta 10— 20 cm longa, 3/, mm lata, parte superiore c. 35 cm longa, T em lata; pinnis abortivis 10—20 utrinque, valde approximatis, auri- culiformibus, reflexis, inter se subaequalibus, 8 mm fere longis, 4 mm latis, basi superiore auriculatis, subintegris; pinnis normalibus infra apicem pinnatifidum ad 20 utrinque, alternis, subcontiguis, sessilibus, Subrecte patentibus, e basi truncata linearibus vel versus apicem paullo dilatatis, obtusis vel acutiusculis, margine ad !/, laminae dimidiatae in- ciso-lobatis, medialibus maximis ad 3!/, cm longis, vix 1 cm latis, in- ferioribus paullo brevioribus, reflexis, superioribus in lobos apicis pinnati- fidi, dein lobati, demum integri sensim transeuntibus; lobis linearibus, truncatis, 2 mm fere longis, 2!/, mm latis, paullo obliquis; rhachibus Supra in sulco breviter hirtis pilisque longioribus, albidis hirsutis, subtus pilis brevibus adpressis obtectis paleolisque lineari-lanceolatis, deciduis adspersis; costis supra in sulco hirtis, subtus cum costulis breviter hirtellis; costis ad basin aérophoro conico, atrobrunneo instructis; Venis lateralibus simplicibus, ad 3—4 utrinque, basalibus anasto- mosantibus, ceteris supra sinum marginem attingentibus, omnibus ple- rumque soriferis; soris inframedialibus; indusio firmo, atrobrunneo, glabro, persistente, Sumatra, in terra Batacorum, 1911, l. Dr, J. Winkler no. 158. 218 Dr. E. Rosenstock. Der Farn steht der Dryopteris stipellata (Bl. nahe, die sich durch lang zugespitzte, breitere und tiefer eingeschnittene Fiedern, doppelte Zahl von Seitennerven, Fehlen der Schuppen an der Rhachis und härtere Textur unterscheidet. 16. Dryopteris Batacorum Rosenst. var. Winkleri Rosenst., nov. var. Varietas pinnis magis distantibus, aérophoro basali carentibus, pin- nis auriculiformibus 2—3-jugis, nervis anastomosantibus 2-jugis, paren- chymate subtus eglanduloso, breviter piloso (sero glabrescente) a typo diversa. ` ` Cum antecedenti, l. Dr. J. Winkler no. 158a. 17. Dryopteris divergens Rosenst, nov. spec. Lasirea; rhizomate et stipitum parte inferiore ignotis, stipitibus supra c. 3!/, mm crassis, dilute brunneis, cum rhachibus et costis subtus pilis albidis brevibus hirtellis paleisque brunneis, lanceolatis, fimbriatis adspersis; laminis ad 70 cm longis, 40 cm latis, deltoideo- oblongis, acuminatis, chartaceo-herbaceis, olivaceo-viridibus, costis costu- lisque supra strigosis, subtus brevissime hirtis margineque pilis albidis raris obsesso exceptis glaberrimis, pinnato-pinnatifidis, subdimorphis; pinnis infra apicem pinnatifidum c. 16 utrinque, alternis, patentibus, superioribus paucis sessilibus exceptis petiolatis, petiolis inferiorum ac medialium 3!/,—1 cm longis, saepe flexuosis, pinnis basalibus maximis, in laminis sterilibus ad 22 cm longis, 5 cm latis, e basi rotundato- angustata lineari-oblongis, longe acuminatis, ad alam utroque costae latere 4 mm latam incisis; superioribus sensim diminutis, summis (c. 41}, em longis) subabrupte ante lobulos apicis pinniformis desinentibus; segmentis contiguis, ad 17 mm longis, 8 mm latis, linearibus, obtusis, subfalcatis, margine reflexo subintegerrimo, superioribus cito in apicem lineari-lanceolatum subintegrum transeuntibus; venis lateralibus sim- plicibus, prominentibus, ad 15 utrinque basali posteriore e costa ple- rumque oriente, cum anteriore proximi fasciculi ad sinum brevissime callosum connivente (nunquam anastomosante), ceteris supra sinum mar- ginem attingentibus; pinnis fertilibus quam steriles plerumque di- midio fere minoribus, segmentis remotioribus; soris costulae approxi- matis, c. 20 vel pluribus pro segmento; indusio firmo, brunneo, per- sistente, setis albidis tergo instructo. Sumatra, in terra Batacorum, 1910, 1. Dr. J. Winkler no. 36a. Diese Art ist vielleicht identisch mit der von Baker und anderen als Nephrodium brachyodon Kze. aus Malaya angegebenen Pflanze, auf deren Verschiedenheit von der Kunzeschen Art auch C. Christensen in seiner Monographie der amerikanischen Dryopteris-Arten, p. 173 (121) hinweist. Das von Baker Journ. Bot. IX (1880), p. 213 aus Sumatra beschriebene und als dem N, brachyodon am nächsten stehend bezeich- nete N. eminens unterscheidet sich durch ohrförmig verkürzte untere Fiedern. 18. Dryopteris polita Rosenst., nov. spec. Phegopteris; rhizomate erecto, paleis lineari-lanceolatis, firmiusculis, brunneis, basi parce fimbriatis, ad 1 cm fere longis, 1 mm latis dense Filices sumatranae novae. 219 obsesso; stipitibus fasciculatis (7— 10), stramineo-brunneis, deorsum paleis paucis adspersis, sursum nudis, glaberrimis; laminis oblongo- lanceolatis, acuminatis, brunnescenti-viridibus, subcoriaceo-chartaceis, cum rhachibus costisque nudis, glaberrimis, bipinnatis vel infra bipinnato-pinnatifidis, 30 cm vel ultra longis, 15 em latis; pinnis pri- mariis infra apicem pinnatifidum 7—10, inferioribus petiolis 1—2 cm longis instructis, superioribus basi late adnata, postice decurrente sessili- bus, erecto-patentibus vel suberectis, inferioribus ad 6 cm inter se distantibus, superioribus subapproximatis; inframedialibus maximis ad 15 em longis, 3!/, cm latis, oblongo-lanceolatis, acuminatis, infra pinnatis, e media sursum pinnatifidis, in apicem angustato-lanceolatum, crenato- serratum excurrentibus; basalibus paullo brevioribus, sed latioribus, latere posteriore adaucto; pinnis secundariis basalibus pinnarum inferiorum saepe petiolatis, proximis basi contracta sessilibus, ceteris basi lata, posteriore decurrente adnatis seu confluentibus; maximis profunde in- eiso-lobatis, ceteris (plerisque) leviter crenatis, apice obtuso denticulato; venis lateralibus seu pinnatis, seu furcatis seu simplicibus; soris me- dialibus, exindusiatis. Sumatra, in terra Batacorum, 1910, l. Dr. J. Winkler no. 51b. Die Wedel dieser Art gleichen im Umriss und in der Zerteilung denen von Dryopteris sparsa (Don), die sich jedoch dureh bleibendes In- dusium, kurzgestielte Fiedern und weniger stark herablaufende Segmente sofort unterscheiden lässt. 19. Polypodium Winkleri Rosenst., nov. spec. Eupolypodium; rhizomate breviter repente, 3—4 mm crasso, paleis membranaceis, dilute brunneis, lanceolatis, obtusiusculis, saepius breviter apiculatis, integerrimis dense vestito; stipitibus approximatis, ob la- minam usque fere ad basin decurrentem brevissimis, infra paleaceis, ceterum ut tota planta nudis et glaberrimis; laminis parte inferiore ad 18 cm longa, 4 mm Jata stipitiformibus, medianam marginantibus, supra repandis, infra integris, parte superiore ad 20 cm longa, 7 cm lata lineari-oblongis, acuminatis, ad alam 1 mm fere latam pinnatifidis, sub- coriaceis, supra olivaceo-viridibus, subtus pallidioribus; segmentis ad 25 utrinque infra apicem serratum, demum integerrimum, alternis, pa- tentibus, e basi utrinque dilatata lineari-lanceolatis, acutiusculis, mediali- bus maximis ad 4 em longis, 2!1/ mm latis, inferioribus et superioribus cito abbreviatis; costa mediana utrinque prominula vel uti costae Dérvique immersa; venis lateralibus valde obliquis, simplicibus, raro fureatis, apice soriferis; soris medialibus, subimmersis, supra non pro- minentibus, Sumatra, in terra Batacorum, 1913, L Dr. J. Winkler no. 139. Die Art steht habituell zwischen Prosaptia contigua Prsl. und Poly- Podium obliquatum Bl. Von beiden u. a. durch nicht gewimperte Rhizom- Schuppen verschieden. 220 Dr, E. Rosenstock: Filices sumatranae novae. 20. Polypodium persicifolium Desv. var. Mettenii Rosenst., nov. var. Varietas pinnis levissime truncato-crenatis, incisuris oculo nudo vix conspicuis, areolis minus obliquis a typo diversa. — Cf. Mett. Ann. Lugd. Bat., 1866, p. 223. Sumatra, in terra Batacorum, 1911, l. Dr. J. Winkler no. 77a. 21. Polypodium pyrolifolium Goldm. var. sumatrana Rosenst., nov. var. Varietas paleis rhizomatis latioribus, albidis, stipitibus foliorum fer- tilium longioribus (ad 12 cm longis, laminis duplo fere longioribus) crenis laminarum fertilium recte truncatis nee sinuoso-curvatis, soris superficialibus vel vix immersis a typo diversa. Sumatra, in terra Batacorum, 1911, L Dr. J. Winkler no. 125. 22. Polypodium Batacorum Rosenst., nov. spec. Pleopeltis: rhizomate longe repente, 2—3 mm crasso, paleis albidis, subbrunnescentibus, e. 6 mm longis, 1 mm latis, e basi peltata lanceo- latis, longe acuminatis, patulis dense vestito; stipitibus 2—3 om inter se remotis, 3—5 cm longis, vix 1 mm crassis, ut tota planta glaberrimis; laminis simplicibus, ad 20 cm longis, oblongo-lanceolatis, deorsum longe angustatis, integerrimis, subcoriaceis, pallide viridibus; costa mediana utrinque prominente; nervis primariis sub angulo 8578 mediana egredientibus, c. 4 mm inter se remotis, prominulis, usque fere ad marginem productis plus minusve conspicuis, ceteris absconditis; soris intra costam et marginem uniseriatis, medialibus, profunde im- mersis, orificio margine elevato cincto, supra papilloso-prominentibus, ovalibus, subobliquis, c. 2 mm longis, | mm latis. Sumatra, in terra Batacorum, 1910, 1. Dr. J. Winkler no. 28a. Von Polypodium stenophyllum Bl. verschieden durch längeren Blatt- stiel, weniger starre Textur, sichtbare Hauptnerven und vom Rand weiter entfernte sori. 23. Polypodium papilligerum Rosenst., nov. spec. Pleopeltis; rhizomate (breviter) repente, 1 mm vel paullo ultra diametiente, paleis ochraceis, e basi dilatata setiformibus, integerrimis, C 3 mm longis, '/, mm latis, subadpressis vestito; stipitibus foliorum sterilium ad 5, fertilium ad 10 em longis, approximatis, ut tota planta glaberrimis; laminis simplicibus, oblongo-lanceolatis, deorsum a- gustatis, integerrimis, subcoriaceo-chartaceis, sterilibus ad 13 em lorfgis, 1'/, em latis, fertilibus ad 16 cm longis, 6 mm latis; costa mediana utrinque, praesertim subtus, prominente; nervis subconspicuis, primariis sub angulo 70? e mediana egredientibus, marginem haud attingentibus; soris inter costam et marginem uniseriatis, medialibus, profunde im- mersis, orificio margine vix elevato cineto, supra papilloso- prominentibus. subobliquis, rotundato-ovalibus, Ur mm fere diametientibus. Sumatra, in terra Batacorum, 1911, 1. Dr. J. Winkler no. 67a. Von voriger Art durch dimorphes Blatt, dünnere Textur und durch die Nervatur verschieden. Die fertilen Wedel gleichen denen von P. taeniopsis Christ, haben aber tief eingesenkte und an der Oberflüche warzig hervortretende sori, F. Fórster: Neue Alpenrosen aus Kaiser-Wilhelms-Land. 221 24. Polypodium angustato-decurrens Rosenst., nov. spec. Pleopeltis; rhizomate breviter repente, 2 mm fere crasso, paleis ferrugineis, e basi cordato-ovali, denticulata lanceolatis, longe acuminatis, sursum integerrimis, apice clavato terminatis, c. 2!/, mm longis, !/, mm basi latis dense vestito; stipitibus appropinquatis, c. 3 cm longis, tenuibus, firmis, stramineo-brunneis, ut tota planta glaberrimis; laminis simplicibus, subcoriaceo-chartaceis, in sicco supra corrugescentibus, ad 20 em fere longis, 6—9 mm latis, elongato-lanceolatis, e tertia fere su- periore utroversus aequaliter angustatis, deorsum inde magis magisque contractis in stipitem sensim transeuntibus, margine leviter truncato- crenato, crenis c. 3 mm longis, !/, mm vix altis; costa mediana supra immersa, subtus distincte prominente; venis immersis, primariis con- spicuis, suberectis, secundariis plerumque occultis; soris parvis rotun- datis, inter nervos primarios biseriatis, 2—4 pro serie. Sumatra, in terra Batacorum, 1911, l. Dr. J. Winkler no, 79a. Die zur rupestre-Gruppe gehörige, schmalblättrige Art unterscheidet sich vom Typus und von dem ihr im übrigen sehr ähnlichen P. taeniopsis Christ forma pluriserialis Rosenst. durch das lang herablaufende und £anz allmáhlich in den Stiel übergehende Blatt, sowie durch die herz- formige Basis der Rhizomschuppen; vom Typus selbst noch durch schmälere Blattspreite und dünnere Textur. LI. Neue Alpenrosen aus Kaiser-Wilhelms-Land. Von F. Fórster-Bretten. (Originaldiagnosen.) Die nachfolgend beschriebenen sechs Rhododendron-Arten verdanken wir wie die zahlreichen durch Herrn Prof. Rosenstock charakterisierten neuen Farne und andere neue Arten, welche durch die Herrn Dr. C. Lauterbach, Schlechter u. a. weiterhin noch bekannt gegeben werden, der unermüdlichen Sammeltütigkeit des Herrn Ch. Keysser. Wie wenige zum Überwinden von grossen kórperlichen Anstrengungen geeignet, dabei eine Natur, der Furcht völlig fremd ist, erstieg Herr Keysser als erster die Hochgipfel des Saruwaged-Massivs (Finisterre- gebirges) im Huongolfhinterland, wobei die unten benannten Alpen- rosenarten gesammelt wurden. Einige Spezies fanden sich noch in der Waldregion, die bei 3600 m ihre obere Grenze erreicht, der Rest bewohnt die subalpine Region bis gegen 4000 m Höhe. Eine eigentliche alpine Region fand sich nicht mehr vor, da weder Schneefelder, noch Gletscher noch überhaupt Gletscherspuren gefunden wurden. Doch kam es in der Naeht zu Eisbildungen, am Tage aber zu Hagelwetter, wie überhaupt letztes Jahr schon in einer Höhe von 1800 m zu Ogeramnang (Bulung- gebiet) die Pflanzungen durch Hagelschlag günzlich zerstórt wurden. Die oft sehr steilen Felsen der Hochgipfel sind aus Kalkstein gebildet, 222 H Förster. Alle gesammelten 6 Arten konnten als neu beschrieben werden, trotz- dem die Zöllersche Expedition aus dem Finisterregebirge schon fünf neue Spezies herausgebracht hatte. Dieser Artreichtum mag einerseits auf der Verschiedenartigkeit der Regenzeit beruhen, anderseits aber durch die gewaltigen erreichten Höhen seine Erklärung finden. (Während Zöller nur 2500 m hoch gelangt war, erstieg Herr Keysser den Tik- taknan (Luitpoldberg) mit 3800 m und den Bolan mit 4000 m). Somit erhöht sich der früher ungeahnte Formenreichtum der Hochgebirge Neu- guineas an Alpenrosen von etwa 33 bekannten Spezies und Subspezies auf 39. Für Unterstützung bei der Bearbeitung durch Literatur bin ich in der angenehmen Lage, den Herren Dr. H. Christ in Basel (Richen), Dr. C. Lauterbach in Stabelwitz und Prof. Dr. Eichler in Stuttgart herzlichen Dank auch öffentlich auszusprechen. Alle angeführten Arten gehören zu Eu-Rhododendron (A. Gray). 1. Rhododendron saruwagedicum Förster, nov. spec. Frutieulus ramulis tenuibus squamatis rufescentibus teretius- culisque. Folia parva alternantia integerrima, coriacea, persistentia, ovata, distincte acuta, 11—14 mm longa, 7—9 mm lata, glabra, nitida, viridissima minutissime dense, albo-lepidota, subtus densissime rubi- ginoso-punctata, petiolo brevissimo (1—1!'/, mm longo). Inflorescentia terminalis, 4—5-flora. Pedicelli 8 mm longi, dense rubiginoso-lepidoti. Calyx subobsoletus, denticulatus. Corolla tubuloso-campanulata, 12 mm longa, basi 3, apice 8 mm lata, recta vel levissime curvata, 4—9 lo- bata, lobis rotundatis. Tubus 7 mm longus. Corolla rubra, extus dense albo-lepidota. Stamina 10. vix exserta. Fructus immaturus cylindricus, 14 mm longus, tetragonus, dense rubiginoso-lepidotus. Novaguinea germanica huonica: In monte supremo Bolan, altit. 3800 m. Ein Felsensträuchlein der höchsten Standorte des Sarnwaged-Massivs. (Finisterregebirges), im Hinterland des Huongolfes. — Coll. Ch. Keysse?, 21. Okt. 1912. Anscheinend mit Rh. papuanum Bece. von Arfak und Rh. Yellioti Warb. vom Finisterregebirge (Sarnwagedauslüufer) verwandt, Von ersterem durch die zugespitzten Blätter unterscheidbar, von letzterem durch die nicht zweiblütigen Infloreszenzen und die kürzeren Blatter, deren grósste Breite meist unterhalb der Mitte liegt. Type in coll. mea. 2. Rhododendron Christi Fórster, nov. spec. Frutex ramulis teretiusculis, albis, novellis obscuris, oppositifoliis. Folia brevissime (2 mm) petiolata, subcordata, apice acuta, viridissima, utrinque nervulosa glabraque, subtus pallidiora, dense sed minutissime bruneo-lepidota, supra non lepidota, sed dense reticulato-nervosa. In- florescentia terminalis, biflora. Pedicellus 20 —25 mm longus, breviter ciliatus. Calyx obsoletus. Corolla 38—40 mm longa, 5-lobata, sanguinea tubuloso-campanulata. Tubus 20—24 mm longus, basi 8 mm, apice Neue Alpenrosen aus Kaiser-Wilhelms-Land. 223 10 mm latus, extus breviter ciliatus. Lobus 16 mm longus, 12 mm latus, rotundatus. Stamina 10, vix exserta, 34 mm longa, sanguinea, filamenta rubroflava. Ovarium cum stylo 23 mm longum, dense albo- ciliatum, stylus 17 mm longus, albo-ciliatus, roseus, stigma glabra, sanguinea, Novaguinea germanica: In montibus Saruwaged, alt. 2400— 3000 mm. — Coll. Ch. Keysser, 16.—18. Oktober 1912. Herrn Dr. H. Christ in Basel-Richen, dem berühmten Kenner der Farne der Erde, der Schweizer Flora und der Pflanzenwelt der Canaren in alter Freund- schaft gewidmet. Diese schöne Art gehört mit Rhododendron Hansemanni Warb. in eine Gruppe. Dieses hat aber die Basis der Blätter nicht herzförmig, sondern zugespitzt, die Corolla ist kürzer, die Infloreszenz 4—8-blütig. 3. Rhododendron commonae Fórster, nov. spec. Fruticulus ramulis glabris viridibus, subtetragonis. Folia alternantia subverticillata, brevissime erasseque petiolata. Petiolus 2 mm longus, 2—21/, mm latus. Folia persistentia, coriacea innervata oblonga vel oblongo-ovata, apice brevissime acuta, basi acuta, 25—35 mm longa, 10—16 mm lata, viridia, minutissime diffuseque punctata, subtus palli- diora, dense punctata. Inflorescentia terminalis, 4—5-flora. Pedicelli rubiginosi, albo-lepidoti, 10 mm longi. Corolla purpurea, tubo curvato, 27 mm longa, subtus sparsissime albo-lepidota, 5-lobata. Tubus 22 mm longus, basi 4 mm latus, apice 8 mm, lobus 5 mm longus, rotundatus. Stamina vix exserta, 28—29 mm longa, antherae ovales, 2 mm longae, rubrae glabraeque, Stylus clavaeformis, cum ovario 16 mm longus, glaber, rubiginosus. Ovarium 6 mm longum albo setosoque hispidum. Novaguinea germanica: In supremo monte Bolan montium „Saru- waged“ (Finisterrae), alt. 3400—3800 m. — Coll. Ch. Keysser, 21. Okt. 1912. Meiner l. Frau gewidmet. Type in m. Sammlung. Verwandt mit Rh. phaeochiton F. v. M., welches aber keilförmig- ovate Blätter, längere Blütenstiele und grössere Blüten besitzt. Die Blattstiele herablaufend, so dass der Zweig vierkantig erscheint. 4. Rhododendron Keysseri Förster, nov. spec. Frutex ramulis terretiusculis, novellis purpureis. Folia verticillata apice aggregata, persistentia, coriacea, integerrima, 38—65 mm longa, 20—35 mm lata viridia subtus pallidiora, vix lepidota subtus minutissime punctata, nervulis rubiginosis elevato-nervosa supra nervulis immersis, Ovata basi apiceque breviter acuta. Petiolus crassus, 6—7 mm longus, 3 mm latus. Inflorescentia terminalis, 8-flora. Pedicellus 10—17 mm longus, purpureus, roseo-lepidotus. Corolla purpurea 5-lobata, 45 mm longa. Tubus subcurvatus, basi 5 mm, apice 9 mm longus, lobus rotun- datus, 12 mm longus, 12—15 mm latus. Corolla apice 30 mm lata. Tubus subglaber, sparsissime minutissimeque albo-lepidotus. Stamina 10, vix exserta, 41 mm longa, antherae 2!/, mm longae, ovales. Filamenta basi ciliata. Ovarium 7 mm longum, dense albo roseoque-lepidotum, Stylus filiformis capitatus, 25 mm longus, glaber, purpureus. 224. F. Förster: Neue Alpenrosen aus Kaiser-Wilhelms Land. Novaguinea germanica: In summo monte Bolan montium Saru- waged (Finisterrae), alt. 3400— 3800 m. — Coll. Ch. Keysser, 21. Okt, 1912. Herrn Ch. Keysser gewidmet. Die grossblütigste der rotblühenden Spezies des Saruwaged-Massivs. 5. Rhododendron Lauterbachianum Förster, nov. spec. Frutex arboreus, ramulis teretiusculis albis vel canescentibus, no- vellis viridibus sparse albo-lepidotis, foliis verticillatis. Folia ovaliter lanceolata vel ovata basi et apice distincte acuminata, subpersistentia, glabra, nitida, integerrima, supra viridis, subtus olivacea, subglabra, minutissime lepidota, 9—10 em longa, 42—52 mm lata, utrinque rele- vato-nervosa, petiolo crasso rubro 9—11 mm longo. Inflorescentia ter- minalis, 7 —10-flora, floribus umbellatis, conspieuis, flavis vel aurantiacis. Pedicelli 2—2!/, cm longi, dense albo-lepidoti. Corolla tubuloso-cam- panulata vel radiata, Calix obsoletus, tubus 8—12 mm longus, albo- lepidotus. Corolla profunde divisa, 5-lobata, lobis 7—8 mm longis, apice 6 mm latis rotundatis, glabris. Stamina 10, vix exserta, 25 mm longa, filamenta filiformia glabra, antherae ovales, 2 mm longae, glabrae apice bicuspidatae. Ovarium cum stylo 13 mm longum, stylus clavaeformis. Novaguinea germanica: In montibus Saruwaged (Finisterrae), alt. 2400—3000 m. —- Coll. Ch. Keysser, 16.—18. Oktober 1912. Type in coll. mea. | Herrn Dr. C. Lauterbach, dem verdienstvollen Neuguinea-Forscher, freundliehst gewidmet. Diese schön und reiehblütige Art unterscheidet sich von Rh. Von- roemeri Kord. durch die breiteren und kürzeren Blätter, und verhältnis- mässig längeren Tubus. Das Blatt hat jederseits des Mittelnervs etwa 13—15 Seitennerven, die den seitlichen Blattrand nicht erreichen, sondern etwa 2—4 mm vor demselben enden, durch Anastomosen bogig ver- bunden, ähnlich wie bei Vonroemeri oder Devrieseanum. Das gelbe Rhododendron Baenitzianum Lauterbach vom Toricelligebirge ist eine viel grössere Art. mit stark acuminaten Blättern. 6. Rhododendron astrapiae Förster, nov. subspec. Rhododendron Devrieseanum astrapiae nov. subspec. Frutex epiphyticus ramulis glabriusculis, alternifoliis. Folia magna integerrima, persistentia, coriacea, oblonga, basi distincte rotundata, apice subacuta, 14!/4,—17!/, cm longa, 7 mm lata, utrinque nervosa, glaberrima, supra viridia vel cyaneo-viridia, subtus pallidiora, nervulis roseis, minutissime sed dense punctata vel albo-lepidota. Petiolus 2 cm longus, crassus, glaber, roseus, 3 mm latus. Inflorescentia terminalis. 4-flora. Petiolus 5—8 mm longus. Calyx subobsoletus, inaequaliter rotundato-dentatus. Petiolus et calyx dense rufescenti vel bruneo-lepi- doti. Corolla spectabilima, alba (teste Keysser), tubuloso-campanulata. Tubus angustus, basi 7 mm, apice 10 mm longus, extus glaber, diffuse minutissime albo-lepidotus. Lobus 41/2 cm longus, 22—26 mm latus, rotundatus vel obovatus. Stamina 10, filamenta filiformia, 50—55 mm longa, antherae 8 mm longae, 1!/, mm latae. Ovarium cum stylo 45 mm Komarov: Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Nov. Asiae orientalis. 995 longum, ovarium 8 mm longum, dense sed breviter griseo-tomentosum, pars seminifera styli tomentosa, quarta pars sequens dense lepidota, quarta pars apicalis cum stigma glabra. Stigma capitata. Novaguinea germanica: In montibus montem Sattelberg su- perantibus alt. 1200 m, in alis arborum altarum, epiphytice. — Coll. Ch. Keysser, April 1913. Diese prüchtige Art ist dem Rh. Devrieseanum Kds. in Nova Guinea VIII (1909), p. 185 äusserst ähnlich. Das Blatt hat jederseits der Mittelrippe ungerähr 13 Seitennerven, die kurz vor dem Rande durch bogige Anastomosen verbunden sind, wie bei Devrieseanum, und ich hätte keinerlei Bedenken gehabt, beide Formen zu vereinigen, wenn nicht die Blütter von Rh. Devrieseanum an der Basis deutlieh akut würen, bei unserer Form abgerundet, trotz sonst übereinstimmender Form. LII. V. L. Komarov: Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Novitates Asiae orientalis. Decas quinta— septima. (Originaldiagnosen.) Oxytropis DC. sectio 16 Baicalia Steller. 41. Oxytropis elegans Kom., nov. spec. Radix rectum obconicum elongatum paucicephalum, caudieulis brevi- bus apice lanosis; stipulae petiolares connatae acutae albo-lanosae, petioli adpresse puberuli, foliola 2—4 terna, 7—15 juga, ovata vel linearia cras- siuscula, acutata vel obtusa; scapi plures prostrati vel adscendentes, Saepius quam folia duplo longiores adpresse puberuli, racemus 3—12 florus subumbellatus vel laxe elongatus, bracteae ovato oblongae virides pilosae; calyx albidus adpresse villosus tubulosus pilis nigris destitutus, dentes calycini sublineares tubo triplo breviores, petala roseo-violacea, vexillum amplum apice retusum, carinae rostrum elongatum rectum; ovarium fere glabrum vel diffuse pilosum, legumen lanceolatum vel sub- ovatum rostratum pilosum vel puberulum, dissipimento ventrali tenui; semina pauca. : Species hac cum O. prostrata Pall, O. leptophylla Pall. et O. chilio- Phylli Royle comparanda; O. prostrata omnium affinior sed ille ovario glaberrimo, scapis crassiusculis, foliis longioribus calyce ampliore bene differt, Legerunt: E. Klementz in Mongolia septentrionali (lacus Ugei- nor, fl. Orchon, fl, Tomir, annis 1893—94) et Levin in regione fl. Orchon anno 1891 in steppis siccis solo sabuloso vel salsugineo, et in Cara- Banetis humilibus. Repertorium specierum novarum. XIII. (31. III. 1914.) 15 226 V. L. Komarov. 42. Oxytropis | anuginosa Kom., nov. spec. Radix fusiformis paucicephala; caudiculi breves, stipulis hyalinis petiolisque emarcidis tecti; stipulae hyalinae ciliatae; folia adpresse albo-lanata, elongata, petiolata; foliola 2—7-terna, 10—15 juga obtusa oblonga, lana densa sericea tecta; scapi quam folia breviores vel (fructi- feri) paulo longiores lanosi, braeteae ovato-oblongae lanatae stramineae, racemus densus elongatus, calyx tubulosus, sericeo-lanatus pilis nigris brevibus immixtis; dentibus triangularibus tubo dimidio brevioribus; pe- tala obscure violacea; carinae rostrum tenue alis longior subfalcatus; ovarium anguste lanceolatum, dense pilosum; legumen ovatum rostratum dense molliter pubescens dissipimento ventrali angusto, semina 10, sulco ventrali profundo. Ab affini O. lanata Pall. caudiculis abbreviatis, carinae rostro sub- falcato, foliolis minime imbricatis confertis ete. differt. Legit P. N. Krylow 27. et 31. VII. 1892 in Mongolia septen- trionali in valle fluvii Ulu-kchem in steppis sabulosis. 43. Oxytropis mongolica Kom., nov. spec. Radix longissima crassa pluriceps; caudiculi longi partim subterranei dense caespitosi, stipulae liberae albo lanosae latae, apice acuminatae; folia longissima 20--30 cm longa petiolata, cinereo canescentia, lana ad- pressa tenui densa vestita; foliolis binis — senisve approximatis, 20— 30 jugis crassiusculis ellipticis obtusatis brevibus (6—9 mm longis); folia omnia vel adpresse erecta, vel stellatim in humo prostrata, scapi erecti adscendentes vel humifusi, quam folia multo breviora adpresse canes centia puberula 5—17 cm longa, racemi ex initio elongati latiusculi; bracteae virides albo villosae sublineares crassiusculae pedicellis duplo longiores (pedicelli 3 mm lg., bracteae 6 mm); calyx tubulosus albo- pilosus (pilis nigris nullis), dentes oblongi 2—3 calyce breviores; flores rosei vel roseo violacei; carinae mucro valde elongatus apice hamatus; legumen late oblongum coriaceum subfaleatum dorso profunde sulcatum apice rostro hamato ornatus, subuniloculare, dissipimento ventrali an- gustissimo, semina circiter 12. Legerunt: G. N. Potanin in locis pluribus Mongoliae septen- trionalis in vicinitate lacuum Kirgiz-nor, Ubsa-nor et Baga-nor mensis VII. et IX. 1879; E. N. Klementz in locis 3 vallis fluvii Bogden-gol. Crescit in glareosis ripariis, in locis sabulosis vel salsugineis, satis abunde. Oxyíropidis specierum omnium acaulium (scaposarum) amplior. 44. Oxytropis Protopopovi Kom., nov. spec. Caudiculi repentes crassi apice polycephali, stipuli basi petiolo con nati ovati, parte libera lanceolato-lineari vel lineari elongata, longe mol- liter ciliata; folia usque 20 em longa cano viridia laxe molliter villosa. foliolis 10—16 jugis (binis, ternis, quaternis) oblongo-lanceolatis acutius- culis, apice penieillatis; scapi folia paullum superantes solitarii stricte erecti, flores purpureo coerulei dense racemosi 5— 10, infimi 1—2 remoti; bracteae virides calycis dentes non superantes angusto lanceolatae; calyx tubulosus nigro-alboque villosus, dentes lineares tubo dimidio breviores Ex herbario.Horti Botanici Petropolitani: Novitates Asiae orientalis. 297 (tubus 6 mm longus, dentes 3 mm); ovarium sessile, lanceolato lineare, viride, laxe villosum, circiter 10-ovulatum; carinae rostrum circ. 1 mm lg. Affinis ©. inaria Pall. et O. sylvicola Pall, a prima autem jugis foliolorum subquaternis (non subsenis) et ovariis pauciovulatis, ab altero stipulis uninerviis, foliolis multo angustioribus, bracteis non florens totam sed calycem superantibus etc. differt. Legit beatus agronomus J. G. Protopopov ad ripam fl. Vaktal Ganalense in parte centrali peninsulae Kamtschatka, loco glareosi. 45. Oxytropis Przewalskii Kom., nov. spec. Radix polycephala firma, caudiculi approximati breves vel (nonnulli) subcaulescentes, folia 4—10 cm longa 7—18 juga, breviter albolanosa, foliolis 3—6 nis subsessilibus ovalibus vel ellipticis acutis; scapi plures folia plus quam duplo superantes pube vel pilis albis brevibus parce ob- tecti, racemus multiflorus compactus capituliformis, bracteis ovato-lanceo- latis, dentibus calycinis aequilongis, calyx albo lanosus pilis brevibus nigris subtus lana tectus tubulosus, dentibus triangularibus tubo 5-plo brevioribus; rostrum carinae subulatum, incurvum, petala purpureo- violacea; legumine membranaceo inflato orbiculato-subfalcato rostro tenui brevi ornato, sutura dorsali dissipimentum gerente, ventrali profunde sulcata, seminibus 5. Seapi in specimine unico noto decumbentes. Legit clarissimus N. M. Przewalskij, 25. V. 1879 in latere meri- dionali montium Thianschan, non procul ab oppido Hami (inter Barcul et Hami.) Ab O. prostrata Pall. alium nostro similiore caudiculis subcaulescenti- bus foliolis usque senis, ovario pauciovulato perfecte differt. 46. Oxytropis ramosissima Kom., nov. spec. eee Planta prostrata diffusa ramosissima, radix elongata tenuis apice in caudiculis 1—3 producta, rami caudiculorum tenues humifusi dense albopuberuli, folia breviuscula quinquejuga foliolis albopilosis quaternis; Scapi axillares solitarii uni- vel paueiflori, calyx adpresse albovillosus dentibus lanceolato-subulatis tubo brevioribus; legumen coriaceum dense puberulum fere ovatum applanatum 4 ovulatum, sutura ventralis dissi- Pimento angusto adnata. Petala jam emarcida, ut videtur ex colore calycis violacea. Legit G. N. Potanin, 12. IX. 1884 in terra Ordos Mongoliae ad fluv. Baga-gol in collibus arenae mobilis. 47. Oxytropis viridiflava Kom., nov. spec. Radix rectum longum, caudiculi pauci petiolis emortuis nigris stipu- lisque villosis tecti, stipulae petiolares anguste hyalinae eiliato villosae uninerviae acuminatae acumina libera linearia viridia; folia adpresse Pilosa, foliolis 2—4 ternis, 5—6 jugis, lanceolato linearibus acutissimis, 4—15 longioribus quam latis; scapi plures folia paullo superantes, racemi Capitati densi multiflori orbiculares vel ovati; bracteae calyce fere duplo longiores virides longe molliter albopilosae; calyx albopilosus pilis nigris immixtis breviter tubulosus, dentibus elongatis triangularibus vel sub- I5" 228 V. L. Komarox. linearibus tubo triplo brevioribus; vexillum et alae viridiflavae, carina apice violacea; vexillum apice minutiuscule emarginatum; carinae rostrum tenue fere rectum longum; ovarium tenue, dense longeque pilosum vel villosum; legumen intlatum dense puberulum 12—15 ovulatum. Ab affini O. ochrantha Turcz. foliolis paucijugis, racemis abbreviatis, braeteis longioribus dentibus calycinis triplo brevioribus legumine pauci- ovulato differt. Legerunt: G. N. Potanin, 20. VI. 1899 in steppis meridiem versus a lacu Bain-nor Mongoliae orientalis, 8. IX. 1886 ad fl. Tui; E. N. Klementz anno 1893 in itinere inter oppidum Troitzkosavsk et lacus Ugei-nor in steppis sabulosis et lapidosis nec non in saxis ripariis lacus / V. Komarov 13. et 16. VII. 1902 in vallibus Bulunai et Olaksyr non procul a laco Kosogol in steppis graminosis solo glareoso. Sectio 8. Diphragma. 48. Oxytropis erecta Kom., nov. spec. Acaulis caespitosa, caudiculis parum numerosis crassis brevibus, stipulae in parte inferiori cum petiolo connatae ovato acuminatae uni- nerviae hyalinae longo ciliatae; folia juniora argenteo-sericea, serotina cinereo-viridia, 10—25 cm longa 10—16 juga pube molle tecta, foliola ovato lanceolata acutiuscula 1—2 cm longa; scapi foliis longiores stricte erecti, flores anthesi tempore dense spicato-capitati; spica fructifera elongata floribus inferioribus laxis; bracteae calycis dentes subaequantes vel paulo breviores, petala coeruleo violacea, vexillum oblongo-ovatum apice retusum, longiter unguiculatum circ. 20—25 mm longum; carinae rostrum breve; calyx albo nigroque pilosa dentibus sublinearibus dimidio tubum brevioribus; ovarium sessile albopilosum, legumen ovatum tur- gidum nigro alboque breviter pilosum apice rostratum biloculare, ventre profunde sulcatum. Affinis O. strobilacea Bge., O. Halleri Bge. et O. argentata Pall. differt autem a prioribus duo stipulis subuninerviis, dentibus calycinis longiori- bus, carinae mucrone breviore, a tertia foliolis amplioribus vexillo an- guste retuso, indumento parciore, foliis longioribus stricte erectis differt; O. uralensis Pall. jam stipulis multinervis margine glandulosis, legumini- bus nigro pubescentibus facile a planta nostra disgnoscit. — Legi multis in locis penins. Kamtshatka in pratis siccis vel in glar. ripariis re& subalp et silv.; junio et julio flor. augusto fructif, (1908 et 1909). 49. Qxytropis litoralis Kom., nov. spec. Acaulis, pauci- vel pluriscapa, junior sericea, autumnalis calvescens, caudiculi breves crassi, stipulae amplae 20—25 mm lg. villosae CUm petiolo basi connatae, apice longiter acuminatae liberae, reticulatim multivenii, juniores hyalinae, serius brunnescentes vel etiam nigres centes; folia adulta 10—15 em lg., 10—15 juga, foliolis oblongis apice breviter acutatis 5—20 mm longis; scapi patentim villosi, basi adscen- dentes incurvi circ, 15 cm longi; flores capitati compacti, bracteae her- baceae; etiam inferiores tubo calycino breviores; calyx dense albo nigro que pilosus, tubuloso campanulatus, dentibus linearibus tubum sub- Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Novitates Asiae orientalis. 999 aequantibus vel paulo brevioribus; petala coeruleo-violacea, vexillum circ. 20 mm longum obovatum apice retusum longiter unguiculatum, carina circ. 12 mm lg. mucrone 1 mm lg. stricto; legumen ovatum turgidum biloculare mucronatum nigropilosum serius glabrescens cire. 18 ovulatum. Ab O. sordida W. differt imprimis stipulis eglandulosis, foliolis pluri- jugis, floribus coeruleo-violaceis (in illa leucophaeis), bracteis brevioribus, vexillo angustiore, legumine ovato (non oblongo-lanceolato) recto, Ab O. Halleri Bge. foliolis plurijugis oblongis, calycis dentibus linearibus, leguminum rostro stricto etc. — Cr. in litoribus sabulosis maritimis penins. Kamtshatka secus ora orient, inter opp. Petropavlowsk et fluv. Kamtshatka ostium (Leg. Bezais, Komarov et Perfiliev 1909 —1910). Sectio 19. Physoxytropis Bge. 50. Oxytropis Bungei Kom., nov. spec. Radix firma polycephala, caudiculis caespitosis brevibus; stipulae petiolares hyalinae late-ovatae margine ciliatae, subtus pilosae; folia brevia petiolata bijuga dense setosa vel pilosa albosericea; scapi quam folia breviores biflori; bracteae lanceolato-lineares pilosae brevissimae; calyx tubulosus dense albovillosus, dentes calycini fere subulati triplo quadruplo tubo breviores; petala purpureo violacea carinae rostrum breve; calyx fructifer accrescens, legumen breviter stipitatum calyci toto inelusum, dense adpresse pilosum, 12-ovulatum subuniloculare, dissi- pimento suturae ventralis angusto. — Legit E. N. Klementz, 28. VI. 1897 in Mongolia septentrionali in valle fluvii Uzundsjur in saxis. 51. Astragalus Atlasovi') Kom., nov. spec. (Sect. Phaca, subsect. Hemiphragmium.) Caules diffuso-prostrati ramosi repentes sulcati; stipulae liberae ovatae breves, virides vel violaceo tinctae; folia 2—4 cm lg., petiolo pilis brevibus adpressis albis nigrisve intermixtis obtecto; foliola sae- pissime 4 juga obovato oblonga apice retusa 3—5 mm lg. ad venas pilosa; pedunculi terminales 3—8 cm lg. pilis nigris adpressis vestiti; Calyx campanulatus dentibus deltoideis elongatis nigropilosus; petala pur- pureo-violacea cire. 1 cm lg. vexillum apice bifidum, ovarium brevissime Stipitatum albopilosum, stipite nudo. Flores pauci in racemo solum 2—3, bracteae parvae membranaceae oblongae. E signis diagnostieis A. oroboidi Hornem. affinis, differt autem foliis 4 jugis (5—7 mm), racemis abbreviatis paucifloris (non elongatis se- cundis), et bracteis minoribus; e caule diffuso A. diffusum W. caucasicum in mente vocat, Legi 7. VII. 1909 in peninsulae Kamtshatka valli centrali in alpi- bus Kaschchan non procul a pago Pustshina. ; Crescit gregatim in glareosis ripariis rivulorum regionis alpinae. !) In honore Vladimiri Atlasov, qui primus Russum omnium in Kam- tschatkam iniit. 230 V. L. Komarov. „52. Astragalus salicetorum Kom., nov. spec. (Phaca, Hemiphragmium.) Rhizoma repens, caules basi adscendentes dein erecti 20—30 em longi laxe puberuli pauci divaricato-ramosi; stipulae parvae ovato-acu- minatae liberae; folia circ. 10 cm lg. pube alba laxa adpressa vestita, foliola 10-juga obovata vel elliptica apice rotundata 7—18 mm lg.; pe- dunculi terminales 10—15 cm lg., racemus 10—20 florus laxiusculus, bracteae parvae membranaceae lanceolato-acuminatae, calyx campanu- latus molliter villosus dentibus tubo longioribus, ovarium stipitatum lineari lanceolatum dense albopilosum pilis mollibus longiusculis erectis; corolla alba lutescens carina apice purpureo-violacea alas subaequans. ` Ab affinibus A. alpino L. neque A. sachalinensi Bunge differt, a priore pube nigro defecto, dentibus calycinis multo longioribus, carina alas subaequante et bracteis minoribus; ab altero foliolis multijugis, ovario longiter stipitato, legumine longiore abunde piloso. Legit adjutor meus in expeditione exploratoria Kamtschatica agro- nomus E. C. Bezáis in valle fluvii Kamtshatka in insula Monastyrskij dicta non procul a pago Kliutshi (jul. 1909). Crescit in salicetis densissimis ripariis loeis herbosis solo sabuloso humido. 53. Astragalus caudiculosus Kom., nov. spec. (Cercidothrix, Corethrum.) Radix elongata crassa polycephala caudiculi elongati ramosi numero- sissimi dense imbricati, stipulae late lanceolatae pilosae imbricatim approximatae; folia albo-pilosa argentea, abbreviata minutiuscula petio- lata 5—11 foliolata (2—5-juga), foliolis. approximatis lineari oblongis dense pilosis, scapi filiformes numerosi adscendentes albo pilosi pilis approximatis, racemi 3—7-flores, laxiusculi vel subcapitati bracteae minu- tiusculae membranaceae pilosae breves; calyx pilis nigris albisque dense tectus campanulatus dentibus linearibus tubo subaequilongis, petala coe rulea, vexillum pictum, legumen falcatum pilosum lineare graciliter rostratum. Legit clar. N. M. Przewalskij in jugo Keria 8200 in argillosis ri- vuli Ui-Eilak, 20. V. 1885 et in declivitate N Jugi Rossici (Russisches Gebirge) 6—8500 ped. initio Maji 1885, Asia centralis. 54. Astragalus decumbens Kom., nov. spec. (Hemiphragmium Koch.) Radix ramosa firma multiceps, caules ramosi decumbentes vel prostrati; rami adpresse pilosi; stipulae virides liberae, parce ciliatae; folia subsessilia ad plurimum 8-juga; racemi densi erecti vel nutantes 5—20 flori; calyx breviter campanulatus, pilis brevibus nigris dense ob- situs, dentibus linearibus tubo subaequilongis; vexillum deflexum (rest pinatum) apice bilobum, roseum violaceo-striatum, carina obtusa violacea. alae pallidae, legumen subfalcatum lanceolatum coriaceum, rostratum viride vel stramineum bi-trispermum, dissipimento nullo. Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Nov. Asiae orientalis. 231 Affinis A. Zacharensi Bge. sed illa legumine albo nigroque hirsuto polyspermo imprimis differt. i; Legit G. N. Potanin: 28. V. 1875 in rupibus secus fl. Taoho prope oppidum Dsiao-tcheng (= Dsiu-tsheng), 8950 ped. provinciae Kansu Chinae occidentalis et 9. VII. 1893 circa oppidum Ta-tsien-lu provinciae Se-tshuan. 55. Astragalus Potanini Kom., nov. spec. (Phaca, Cenantrum.) Radix lignosa, caules 1—3 usque metrales herbacei erecti aequaliter foliosae glabrae; stipulae liberae herbaceae vel serius membranaceae ob- longae apice acutae barbellatae, foliolis 4—7 jugis imparipinnatis ovatis vel oblongis obtusis rotundatis glabris, margine solum parum ciliolatis; racemi longe pedunculati ampli 20—50 flores, initio anthesi subcapitati dein laxi; bracteae omnes reflexae lineares herbaceae parce pilosae; pedicelli breves dense nigropilosi nutantes vel reflexi, calyx extus glaber campanulatus, intus nigropilosus, dentes triangulares, ovarium. Stipitatum dense nigro pilosum, pilis longiusculis; legumen immaturum lanceolatum. Petala ochroleuca calyce duplo longiora, carina alis aequilata, Ab affini A. umbellato Bge. statura ampla, racemis multifloris (5— 6 mm subumbellatis), bracteis linearibus (non late-ovatis), stipulis ob- longis etc. differt. Legerunt G. N. Potanin et adjutor ejus Kaschkarov, 9.—10. VIII. 1893 in trajectu Chun-tshao in via ex oppido Ta-tsien-lu in oppidum Batang (provinciae Se-tshuan fines occidentales). 56. Oxytropis stipulosa Kom., nov. spec. (Sectio Janthina.) Caudiculi hypogaei elongati ramosi stipulis dense imbricatis petio- lisque emarcidis tecti, rami epigaei pumili, dense lanosi, abbreviati dense foliati; stipulae petiolares toto connatae, apice solum liberae ovato lan- ceolatae acutae emarcidae longe ciliatae, vivae dense villosae folia 2— 5 em longa petiolata villosa 3—9 juga, foliola sericeo cinerea dense villosa parva lanceolato acuta 2—3 mm longa; scapi filiformes villosi, capitula densa 6—10 flora, bracteae oblongo-lineares calyce ?/, aequales; calyx campanulatus dense longeque villosus dentibus linearibus acutis tubo subaequantibus (dentes 2 mm, tubus 3 mm lg), carinae rostrum breve rectum, petala purpureo 9 vel coeruleo-violacea, vexillum basi flavo-pictum 5 mm longum; legumen calyce 2!/; —3 plo longior pubescens lanceolatum acutum turgidum, dissipimento dorsali nullo ventrali an- gustissimo vel latiore, seminibus 6. Ab affini O. filiformi DC. differi imprimis bracteis longioribus lineari- bus (non ovatis), indumento nigro fere toto absente et capitulis densis. Legit N. M. Przewalskij: in jugo Keria, 7200 ped., 4. V. 1885 ad tipas fl. Moldscha-su in glareosis, in jugo Rossico, 6—8500 ped., ! ; Majo 1585; in alpibus Nanschan, 11000' ped., 14. VII. 1879, in campis lapi- dosis. — Asia centralis. 232 V. L. Komarov. - Ad vivum petal. saepius purpurea violacea vel rosea; specimina Nanschanica indumento minus*denso, caudiculis elongatis, foliis longiori- bus usque 10 jugis, capitulis amplioribus, calycibus nigro pilosis, pilis albis nonnullis. 57. Oxytropis imbricata Kom., nov. spec. (Sect. 2 Janthina Bge.) Radix valida crassa multiceps, caudiculi numerosi approximati sti- pulis glabris amplis emarcidis dense imbricatim tecti, fere strobiliformes; stipulae petiolares connatae dense albopilosae uninerviae; petioli elon- gati supra profunde sulcati, adpresse pilosi; foliola 10—15 juga oblongo vel ovato lanceolata acutiuscula adpresse pilosa plus minusve sericeo cinerea vel albida. Scapi folia aequales vel multo longiores adpresse pilosi apicem versus albi; racemus elongatus 10— 30 florus, bracteae parvae ovatae breves; calyx nigro alboque pilosus campanulatus denti- bus lanceolato linearibus tubo aequalibus, petala roseo-violacea, carinae -rostrum longum rectum apice solum hamatum; ovarium breviter stipi- tatum, dense pilosum lanceolatum rostro hamato. Ab affini O. manshurica Bee, jam caudiculorum structura bracteis parvis et rostro leguminis hamato satis diversa. Legit G. N. Potanin: 21. V. 1885 in parte orientali prov. Kansu in valle fl. Ndami, 8. IV. 1885 in fundo vallis Santschuan (6000') non procul a ripa sinistra fl. Hoangho; 25. V. 1885 ad monasterium Kadyger, in loeis apertis silvarum, solo saxoso; 1. VI. 1885 in valle fl. Bajangol; 30. V. 1885 in valle fl. Tao-cho ad monasterium Dshoni; 5. V. 1885 in valle fl. Hoangho ad ostium fl. Karun solo glareoso et in aliis locis prov. Kansu. 58. Oxytropis schensiensis Kom., nov. spec. (Seet. Orobia Bge.) Caespitosa, caudiculi elongati petiolis emarcidis dense tecti, stipulae petiolares connatae oblongo lanceolatae hyalinae apice acuminato pro ductae longe et dense ciliatae; folia petiolata dense adpresse pilosa, 6 — 10 juga; foliola parva lanceolata acuta; scapi plures, quam folia duplo breviores pumilae, adpresse sericeo pilosae; bracteae virides triangulari oblongae acuminatae subtus pilosae, supra glabrae; racemi breves sub- umbellati 3—6 flori; calyx breviter lateque tubulosus nigro alboque pilosus, petala violacea, dentes calycini elongato triangulares, tubo duplo breviores, vexillum amplum apice retusum ; carinae rostrum breve 814 cile subulatum; ovarium lanceolatum dense pilosum, breviter stipitatum; legumen membranaceum oblongum rostratum dissipimento subnullo. Ab affinibus scapis humilibus et carinae rostro gracili subulato differt, Legit G. N. Potanin: 11. VI. 1884 in montibus Wutaischan Pr vinciae Schensi Chinae borealis solo argilloso (in declivibus montis Pei-tai usque ad zonam subalpinam abundat, 59. Oxytropis Taochensis Kom., nov. spec. (Sect. Ortholoma Bge.) Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Novitates Asiae orientalis. 233 Diffusa prostrata caudiculoso-caulescens, caules tenues prostrati vel adscendentes, caudiculi approximati elongati foliis radicalibus numerosis, stipulae caulinares basi connatae apice triangulares liberae virides, folia caulina in quovis caule 3—5, foliola circ. 8-juga ovata vel lanceolato- ovata sessilia, obtusiuscula vel acutiuscula; racemi breves laxiusculi 3—8 flori; bracteae lanceolatae membranaceae breves, calyx campanulatus nigro alboque pilosus dentibus sublinearibus dimidio tubo aequalibus; vexillum coeruleo violaceum striolatum, apice emarginatum, alae roseae; carinae rostrum longum tenue fere subulatum; ovarium oblongo lanceo- latum, dense pilosum, stipitatum. Folia, rami juniores et pedunculi adpresse albo pilosi; racemus fruc- tifer elongatus laxus; legumen 14—18 ovulatum. Affinis O. brachybotrys Bge. differt autem racemis paucifloris (non 8—12 floris), dentibus calycinis tubo brevioribus, bracteis lanceolatis (non subulatis), foliolis ovatis non oblongis etc. Legit G. N. Potanin in prov. Kansu, 28. V.—9. VI. in valle fl. Dschoni in vicinitatibus monasterii Dschoni. 60. Oxytropis setifera Kom., nov. spec. Radix fusiformis caudiculi pauci densissimi basi petiolis emarcidis dense tecti, stipulae basi tantum petiolo adnatae (petiolares) anguste lan- ceolatae longe ciliatae et villosae; folia petiolata setoso villosa 2--3 juga, foliola lanceolato linearia acuta vel oblongo lanceolata; scapi quam folia breviores vel aequantes, capitula subumbellata 3—6 flora; bracteae lan- ceolato lineares villoso-setosae breves, calyx tubulosus pilis nigris om- nino destitutus, albo setosus; dentes triangulari-lineares longe ciliato- setosi calyce duplo breviores; petala lutea carinae rostrum elongatum faleiforme alis aequans, ovarium sessile pilosum oblongo lanceolatum 10—15 ovulatum; legumen ignotum. Legumine ignoto quoad sectionem dubia. Ab O. setosa Pall. (sect. Xerobia Bge.) petalis luteis (in illa fulgido purpurea) rostro carinae falci- formi etc. omnino diversa. 61. Populus alaschanica Kom., nov. spec. (Sect. Leuce Duby.) Arbor elata (6—18 metralis) cortice cinereo leviter pruinoso; rami graciles; folia graciliter petiolata cuneato-ovata acuminata margine ser- rata, subtus pallida glaberrima, 1—9 cm lata, 2—7 cm longa, venis distinctibus subtus prominulis, amenta mascula cire. 3 cm lg. amenta feminea elongata 17—10 cm longa laxa; flores virides breviter pedi- cellati; bracteae fissae cito caducae molliter longe pilosae; axis amen- tarum pedicellique pilosiusculi. A An origine hybrida inter P. tremula L. et P. Przewalskü Max. (sect. Tacamahaca Spach.)? Populus tremula in vicinitate deest autem perfecte. Crescit ad ripas canalium irrigatorium et lacuum cirea oppidum Dyn-juanj-in provinciae Alaschan Mongoliae australis. Legit Tshetyrkin expeditionis centrasiaticae exploratoriae a Fa K Kozlov ductae socius; 27. IIL, 15. IV. et 4. VI. 1908. 234 V. L. Komarov. 62. Aconitum Potanini Kom., nov. spec. (Subsectio Napellus Rapcs.) Caulis 1,5 —2 metralis erectus ad 1 cm crassus brevissime dense puberulus simplex vel ramosus, ramis adpressis brevibus; folia omnia petiolata palmatim 3—5 partita laciniis pinnatisectis acutis margine in- tegro, adpresse densissime et brevissime puberulis laete viridibus; ra- cemus multiflorus laxus vel compactus, pedicelli 3—5 cm longi pilosius- culi; bracteae lineares integrae, medio pedunculis insertae valde pilosae lineares acuminatae; flores ampli albi (an semper?), sepala glabra, galea faleata elata macrorhyncha, nectarii fere reniformes, calcar planum glabrum, filamenta dilatata edentula, folliculi glabri. Ab affinibus pubescentia, nectarii lobo Superiore elongato, inferiore plano etc. differt, Legit G. N. Potanin in provincia Kam, 1.—8. VIII. 1893 in valli- bus fl. Shu-ba-gou et Fu-bjan-cho in silvis mixtis solo humoso. 63. Ranunculus subcorymbosus Kom., nov. spec. (Sectio Eubatyranthus Prantl) Radiees fibrosae, caules plures 20—40 cm longi glabri fistulosi niti- duli, folia radicalia longiter petiolata (petioli 7—15 cm lg.) orbiculata vel reniformia subcarnosula 2—10 (med. 4— 6) cm in diametro, 3—5 lobata, lobis inciso dentatis vel dentatis, dentibus acutis; f. caulina brevipetiolata vel suprema sessilia, petiolis dilatatis, plus minusve pilosa; lobi foliorum superiorum integri lanceolato-lineares; flores numerosi (fere subcorymbosi) 2—2,8 cm in diametro aureoflavi; calyx lanuginosus adpressus, petala obovata vel obcordata; carpella applanata anguste marginata, stylo a basi incurvo apice hamato vel uncinato. Specimina in loeis umbrosis orta foliis amplioribus, dentibus fol. productis, caulibus crassioribus et longioribus sed delilioribus a typo differunt. Affinis R. lanuginoso L. Legi multis (9) in locis peninsulae Kamtschatka, annis 1908—1909; ubi in pratis subalpinis (circa Natshika, Ganal, lacus Kronotzkoje) vel rarius in salicetis ripariis solo glareoso occurrit. 64. Stellaria oxycoccoides Kom., nov. spec. (Larbreae Fenzl) Caules longe repentes graciles basi solum ramosi tenues, obscure rufiduli, lineis elevatis et pilis minutiusculis retrorsis instructi; folia ses- silia parva viridia lanceolata acuta glabra; bracteae albae scariosae, Se- pala longiter acuminata acutissima, sordide violacea vel viridia margine albo cartilagineo, petala eis breviora bifida, styli 4. Racemus terminalis compositus. Specimina minora foliis approxi- matis acutis et caule repente Oxycocco palustri ex habitu similes. Legit G. N. Potanin, 6. VI. 1893 in provincia Szetchuan Chinae occidentalis, in vicinitate oppidi Ta-tsien-lou ad ripas fluviorum solo humido sabuloso; et infelix Soulié sterilem (sub numero 384, anno 1893) et floriferam (numeri 199 et 818) ibidem legit. Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Novitates Asiae orientalis, 235 65. Stellaria filipes Kom., nov. spec. (Eustellaria, e grege St. dichotomae L.) Perennis, rhizoma multiceps, caules valde elongati ramosi dichotomi, straminei (in sicco) teretes crispe puberuli; folia sessilia lanceolata acu- minata glaberrima cire. 3—4 em lg., 1,2—1,5 cm lata; pedicelli axillares solitarii filiformes rigidiusculi; sepala angusta elongata tenuiter acu- minata subglabra; petala sepalis subaequalia angusta; capsula glabra, ut videtur bisperma quinquefissa. Legit G. N. Potanin (adjuvante Soldatov), 20. VII. 1899 ad ripas fluvii Talyr Mongoliae orientalis (Montium. Chingan major decliv. orient.) sub rupibus in umbra fruticum. Stellaria dichotoma L. a nostra pube glanduloso, caule rigidiore, flori- bus multo numerosioribus brevipedicellatis et capsula pleiosperma, Stel- laria gypsophiloides Fzl. caulibus a basi dichotome ramosissimis, foliis carnosulis eapsula oblongo obovata monosperma differt. 66. Viola ursina Kom., nov. spec. (Nominium Ging. III caulescentes.) Omnis glaberrima; rhizoma crassum elongatum horizontale vel ob- liquum multiceps; caules debiles 10—20 cm lg., stipulae amplae, infimae membranaceae albidae, margine ciliatae, apice breviter acuminatae ovatae vel oblongae, caulinae ampliores herbaceae margine integrae vel irre- gulariter breviterque dentatae; folia longipetiolata numerosa reniformia vel late cordata crenata obtusa vel brevissime acuminata usque ad 7 cm lg., 6 cm lata; flores 15—20 mm lg. violaceo-coerulei; sepala 4 mm lata 10 mm lg. ovato acuminata margine albida circ. 7 mm lg.; petala basi barbata, calcar brevissimum lutescens (in sicco), stigma fere erostris. : Bracteae supra medium pedicelli insertae. Appendices sepalorum subnulli. Ab affini V. Langsdorffi Fisch. colore florum, stigmate, structura crassiore foliorum obtusiorum differt, Legi junio et julio mensibus 1908 in parte australiore peninsulae Kamtshatka, ubi in pratis subalpinis inter fruticeta positis in valle fluvii Paratunka, et circa pagum Natshika satis saepe occurrit. 67. Viola filifera Kom., nov. spec. Acaulis stolonifera, rhizoma tenuissimum repens, radices tenues fibrosi; stolones hypogaei vel epigaei tenuissimi filiformes albi, flores solitarios cleistogamos gerentes, stipulae lineares cum petiolo totum fere connatae acuminatae; folia omnia rosulata petioli plani an- Eustissime alati vel exalati margine ciliati; lamina foliorum ovata mar- Sine grosse crenata glaberrima vel juniora subtus pilosa 1—3 cm longa 1—1,5 em lata (petioli 1—3 em Ig.; pedunculi graciles ciliati, bracteae medianae lineares; flores parvi violacei vel albi striis violaceis ornati Calcare brevi cucullato; stigma convexa marginata tenuiter rostrata; cap- Sula immatura oblongo orbicularis laevis glaberrima. Anno 1908 circa oppidum Sining Chinae occid. provinciae Kansu Tshetyrkin expeditionis exploratoriae Kozlovianae socius legit. 236 Komarov: Ex herbario Horti Botanici Petropolitani: Nov. Asiae orientalis. 68. Vaccinium vulcanorum Kom., nov. spec. Suffruticosum, procumbens, glaberrimum; rami graciles ramosi humo arete adpressi; folia sicea cinerea numerosa et ad apices ramorum viva cinereo-viridia subcoriacea subimbricatim disposita; folia obovata vel sub- orbiculata fere sessilia apice rotundata (rarius elliptica apice breviter acutata) subtus viridia; flores non vidi; baeca globosa coeruleo nigra solitaria pedunculo brevi recto axillari inserta. Affinis V. wiginoso L. sed ramis procumbentibus, foliis subimbricatis saepe rotundatis subtus viridibus et bacca minore differt. Legi in alpibus peninsulae Kamtshatka circa lacus Kunotzkoje, 19. VIII. et 2. IX. 1909, ubi in declivibus vulcanorum solo lapidoso crescit. 69. Allocarya asiatica Kom., nov. spec. (= Eritrichium plebejum DC. «. tenue Herder in Acta Horti Petropolitani I, 541.) Planta annua procumbens ramosa, ramis gracilibus elongatis solo adpressis, omnis adpresse pilosa, foliis oblongis acutiusculis basin versus attenuatis 10—12 mm lg., 1—2 mm latis; flores axillares vel in racemum elongatum laxum terminalem dispositi; pedicelli brevissimi; calycis Ja- cinii sublineares; corolla subcylindrica 2-3 mm longa alba fundo luteo lobis rotundatis brevibus erectis; nuculi compressi ovato acuminati cari- nati minutiuscule rimosi, cire. 1,5 mm longi. Ab affini Allocarya plebeja Greene differt statura multo graciliore racemis terminalibus evolutis, nuculis sublaevibus acumine longiore praeditis. Legi 1. IX. 1908 circa pagum Bolsherjetzk in peninsula Kamtshatka ubi in ripis sabulosis et glareosis fluviorum magna in copia crescit. Ibidem legerunt 29. VI. 1909 E. Bezaïs et 19. VII. 1908 V. Rubinskij florentem. 10. Pedicularis Rubinskii Kom., nov. spec. (Ser. Bidentatae Maxim., 11. Palustres.) Radix simplex fusiformis, collo squamos 2—4 oppositos vel verti- cillatos gerenti; caulis erectus simplex vel ramis gracilibus axillaribus instructus, 8—16 cm lg. sulcatus viridis fuscescens; folia rarius Oppo sita saepius sparsa pinnatipartita 3 em lg. 1 cm lata plana rhachide latiore (1—2 mm lato); lobi distantes integri crenati vel pinnato dentati rubescentes; racemus terminalis satis compactus saepe quinqueflorus, racemi ramorum axillarium parciores; bracteae foliaceae circ. 5 mM longae; flores sessiles, calyx 8 mm longus bilobus; lobi elliptiei inte- gerrimi apice rotundati 5-nervii; corollae purpureo-violaceae (fauce in- tense maculato) tubus fere inclusus ad 7 mm longus, galea falcata infra apicem et supra faucem dentata, dente apieali subulato fauciali deltoideo vel ealeariformi apice obtuso; labium quam galea longius nudum mar gine integro lobis amplis planis divergentibus, medio lateralibus aequali; capsula non visa. E. Hassler: Novitates Argentinae. IV. 231 Ab affini P. adunca M. B. differt caule subsimplici, foliis latioribus. labio galea longiore amplo (in P. adunca breviore multo minore), galea apice acutiore, calycis lobis integerrimis (non bidentatis). Corollae labio amplo galea longiore ab omnibus speciebus seriei „Palustres“ differt, Legit clar. V. J. Rubinskij (1909) in paludibus tour fosis ad ostium fluvii Bolschaja rjeká peninsulae Kamtshatka. LIII. Novitates Argentinae. IV. Auctore E. Hassler. (Originaldiagnosen.) 11. Melochia argentina Hassler, nov. spec. Mougeotia: Suffrutex lignescens, e speciminibus exsiccatis extanti- bus ultra 70 cm altus, caules 3—4 mm crassi teretes, cortice atro-vio- lascente rimuloso obtecti, apicem versus unilateraliter minute fulvo- cinereopuberuli, rami graciles virgati teretes, basi ut caules lignescentes apicem versus cinerascenti-puberuli, ut caules stria ab indumento denu- data de nodo a nodo decurrenti, percursi, 15—25 cm longi, internodia 20—30 em longa; stipulae e basi triangulari brevi subulato-acuminatae 4—6 mm longae basi vix 0,5 mm latae, rufescentes, extus pilulis minutis Sparsis conspersae; folia sat longe petiolata, ad ?/, disposita; petioli subteretes, 10—20 mm longi supra leviter applanati et dense breviter fulvescenti-tomentosuli, subtus rotundati glabrescentes; lamina ovata acuta vel acute acuminata, basi attenuato-rotundata, 59/,,——9/,, mm membranacea, supra viridis subtus paullo pallidior, margine acute ser- rata, basi subtruncata integra, adulta supra, nervo mediano, pilulis paucis brevissimis insperso, excepta, glabra, subtus glaberrima, 5-vel sub 7-nervis, nervi supra impressi subtus valde prominentes, nervo me- diano lateralibus vulgo 5 utroque latere praedito; folia novella supra Sparse puberula, subtus in nervis pilo uno alterove sparse inspersa, Inflorescentiae axillares, e cymulis brevibus 3—6-floris umbellatim dispositis, formatae; pedunculi pedicellis + aequilongi, 3—5 mm longi ut pedicelli minute puberuli, prophylla stipulis similia, 2,5—3 mm longa; calyx campanulatus, sicco rufescens, 7,5 mm altus ad medium in lobos triangulari-ovatos subulato acuminatos divisus, 5-nervius, extus nervos et loborum margines minute puberulos exceptos, glaber, lobis intus dense breviter albido tomentosulis; petala obovata basi longe euneatim attenuata et in unguem 1 mm longum producta, 10 mm longa apice ^ mm lata, flava, glabra; tubus stamineus glaber, 3,5 mm altus, ad !/; divisus, filamentis usque ad apicem alatim dilatatis, antherae late ob- longae 1,5 mm longae; ovarium ovatum 3 mm altum glabrescens, sty- lorum pars coalita 1 mm alta, densiuscule pilosa, partes liberae ] mm longae, clavatae tuberculatae. Capsula subpentagono-globosa glabrescens, apice apiculata, 8 mm alta 6 mm lata, usque fere ad medium dehiscens, carpidiorum apices 238 E. Hassler: Novitates Argentinae. IV. subulati 1—1,25 mm longi minute pilosuli; semen trigono-ovatum 3 mm altum, rufescens, glabrum. Species nova ex affinitate Melochiae chamaedrys St. Hil. et M. ben- thami K. Sch. glabritie omnium partium, inflorescentiis valde abbreviatis distinctissima. Argentina: Salta in dumetis Rosario de la Frontera, ait. 900 m, flor. et fruct., leg. mens. Jan.; Lillo no. 3875 in Herb. Lillo et Herb. Hassler; Alta Gracia Cordoba, Stuckert no. 12757. Var. lanceolata Hassler, nov. var. Differt foliis lanceolatis $/g, #°/,5, 99/,, mm basi latiuscule cuneatim attenuatis, profundius serratis, dentibus ad 3 mm altis et latis. Argentina: Casa Bamba Sierra de Cordoba, Stuckert no. 19515, 19593, 21731, id. Calera: Cordoba 12433. Alta Gracia: Cordoba 2590, 2598 (transiens in var. genuinam nob.!.) 12. Hydrolea cryptantha Brand. Pflanzenreich, 251, p. 183. Var. meridionalis Hassler, nov. var. Herba simplex erecta, ad 1 em alta, caulis basi aphyllus teres multi- striatus, fistulosus ad 8 mm crassus, superne rotundato-angulatus, pro- tunde suleatus, a medio ad apicem pilis glanduliferis 0,5—0,75 mm longis dense vestitus et insuper pilis longioribus ad 2,5 mm longis laxe hirsu- tulus; folia oblonga vel oblongo-lanceolata apice et basi acuta et in pe tiolum cc. 1 em longum attenuata, 5—8 cm longa, 1—1,5 cm lata, la mina tenuiter herbacea supra pilis ad 1 mm longis laxe inspersa, subtus pilis brevibus glanduliferis viscoso puberula, margine integra. Flores ad apicem caulis in paniculam foliatam e corymbulis 5—8- floris compositam dispositi; pedunculus pedicellis longior 10—15 mm longus, ut pedicelli dense fulvo hirsuto-glandulosus, pedicelli 3,5—4 mm longi; calyx fere ad basin divisus, lobi anguste lanceolati, acutissimi, 6 mm longi 1—1,25 mm lati, intus glabri, extus pilis glanduliferis brevi- bus dense vestiti et insuper pilis hyalinis longiusculis villosi; corolla calyce paullo longior 6,5 mm longa, coerulea ad ?/ in lobos obovatos divisa, extus pilis minutis inspersa, stamina corolla paullo breviora 3,5 mm longa, 1 mm supra corollae basin inserta, basi 1 mm alte t trapeziforme dilatata supra filiformia 2,5 mm longa, antherae lineares basi divaricatae 1 mm longae; placenta patelliformis cc. 0,2 mm crassa ovarium ovale cum stylis 1,5 mm longis, 4 mm altum, apice glandulosum, styli incurvati lineares, stigma clavatum subbilobulum. A typo Hydroleae cryptanthae Brand, Fiebrig no, 1318 (e specimine in herbario nostro) differt: habitu robustiore, indumento caulis magis duplici, inflorescentiis ad apicem caulis tantum evolutis, corymbulis 5—89- floris, calyce et corolla brevioribus. Argentina: Chaco, Colonia Benitez, mens. Dec. flor.; Stuckert no. 19556. Die robusteren mehrblütigen, auf die Spitze beschränkten Inflores- zenzen, die nicht entwickelten nur rudimentiren Seitendste verleihen der Pflanze ein so veründertes Aussehen, dass sie nur bei näherer O. Lauterbach: Neue Bergpflanzen aus Kaiser-Wilhelms-Land. 239 Prüfung als eine von H. cryptantha Brand nicht zu trennende südliche Varietät erkannt werden kann, trotz der dem Kelch gleichlangen oder etwas längeren Blumenkrone, muss sie doch zu dieser gestellt werden. Eine nühere Untersuchung meines Typusexemplars Fiebrig no. 1318 ergab nämlich für alle voll entwickelten geöffneten Blüten die folgenden Masse: Kelch 7—8 mm, Corolle 9—10 mm, einige wenige Blüten mit noch nicht geöffneter Corolle wiesen, einen der letzteren 1—2 mm längeren Kelch auf; offenbar haben dem Beschreiber nur solche Blüten vorgelegen und daher zu der nicht auf die vollentwickelten Blüten an- wendbaren Spezies-Bezeichnung „cryptantha“ geführt, In der vollständig gedffneten Blüte ist auch beim Typus der fadenfórmige Teil des Fila- ments zweimal lánger als der abgerundete trapezfórmige Basalteil des- selben. Wir haben somit bloss eine etwas kleinblütigere, im Habitus aber stark abweichende Form der H. cryptantha Brand in unserer var. meridionalis vor uns, bei der grossen Variabilitit der vegetativen Organe dieser Sumpfpflanzen müssen die Speziesdifferenzen auf die floralen Teile be- Schrünkt werden, LIV. Neue Bergpflanzen aus Kaiser-Wilhelms-Land. Von C. Lauterbach. (Originaldiagnosen.) Als Erstem in Kaiser-Wilhelms-Land ist es Herrn Missionar Chr. Keysser gelungen, im Hochgebirge über die Baumgrenze hinaus vorzudringen und den höchsten Gipfel des Finisterregebirges (ca. 4000 m) zu ersteigen. Von seiner Pflanzenausbeute hat mir Herr Professor Foerster eine Anzahl zur Bestimmung gesandt, deren neue Arten im nachfolgenden beschrieben werden. 1. Elatostemma mongiénsis Lautbch., nov. spec. Fruticulus 25 cm altus, caudice 3 mm crasso, cum ramis dense Striguloso. Rami ramulique distichi, ut folia praecipue uno latere pa- tentes, Folia alterna, sessilia subinaequilatera, oblonga, grosse et rotun- dato-serrata, basi rotundata, valde inaequalia, 7—9 mm longa, 4 mm lata, supra viridia, subtus albescentia, nervis lateralibus 3—4 obliquis, subtus conspicuis, strigosis. Inflorescentiae axillares, sessiles, involu- cratae pilosae, ca. 0,5 mm longae, nondum plane evolutae, ut videtur pauciflorae, Nordost-Neu-Guinea: Gebiet des Mongiflusses, westlich vom Sattelberg, ca. 1500 m (Chr. Keysser no. 305, April 1913). Die Art erinnert im Wuchs an E. fruticulosum K. Schum., weicht àber durch die Einseitswendigkeit und Blattform ab; in letzterer ähnelt sie mehr E, pinnatinervia Elm. von den Philippinen. 240 O. Lauterbach. 2. Potentilla Foersteriana Lautbch., nov. spec. Caulis repens vel substrato obtectus, 3—6 mm crassus, stipulis vetustis sericeo-lanatis dense involutus. Folia apice conferta pinnata, ca. 6 foliolata, 15 mm longa, petiolo rhachideque sericeo-lanatis, stipulis late sessilibus, apice ovatis acutis pellucidis, mox laceratis, 4 mm longis, basi extus sericeo-lanatis; foliola utrinque glabra, coriacea sessilia, in- feriora lanceolata acuta, superiora gradatim maiora, subrotundata, apice tridentata, 2—3 mm longa, 2 mm lata. Flores solitarii sessiles 7 mm diametro; calyculi lobi oblongi subacuti vel subrotundati, sepala trian- gularia acuta, 2 mm longa, tubus extus sericeo-lanatus; petala oblonga rotundata aurea, 3,5 mm longa, 1,5 mm lata; stamina 1,5 mm longa; receptaculum lanatum, carpellis glabris, compresso-ovoideis. Nordost-Neu-Guinea: Finisterregebirge, Bolan, 3400—3800 m, alpine Matten (Chr. Keysser, no. 309, blühend Okt. 1912). Ein winziges, zierliches Pflänzchen, das tief in Gras und Moos oder Gestein versteckt im Verein mit Keysseria papuana Lautbch. durch seine verhältnismässig grossen, goldenen Blüten die alpinen Matten des höchsten Berges der Finisterrekette oberhalb der Baumgrenze schmückt. Die Art steht zwischen P. parvula Hook. und P. microphylla Don, ist jedoch durch die glatten Blättehen und sitzenden Blüten verschieden. 3. Eugenia (Eueugenia) Finisterrae Lautbch., nov. spec. Arbor, ramulis teretibus glabris 3 mm crassis. Petiolus 6 mm longus, supra canaliculatus; folia ovata acuta, sensim + 10 mm longe acu- minata, in toto 10 cm longa, inferiore triente 4—5 cm lata, coriacea, utrinque glabra, in sicco olivacea, nervis permultis subparallelis, prae- cipue subtus reticulatis, nervo mediano subtus prominente, supra im- merso, rubescente, nervo marginali 2 mm a margine distante vix con- spicuo. Inflorescentiae paniculatae axillares apice ramulorum, multiflorae, 20 cm longae; pedunculus 4—10 cm longus, cum rhachide ramisque subquadrangularis, glaber. Flores subsessiles glomeratae, pentameri; calyx turbinatus 2 mm longus limbo 5 lobato, lobis late triangularibus rotundatis, petala alba, rotundata, 1 mm longa, caduca; stamina DI multa 3 mm longa; stylus filiformis, staminibus aequilongus. Nordost-Neu-Guinea: Finisterregebirge, westlich vom Sattelberg, ca. 1500 m (Chr. Keysser, no. 300, blühend April 1913). Die Art ähnelt etwas E. Jambolana Lam., zeigt aber deutliche Blumenblätter, gehört also zu Eueugenia. Ferner sind auch die Blüten- stände viel länger gestielt, die Blüten selbst kleiner. 4. Tournefortia macrophylla Lautbch. et K. Schum. in Fl. deutsch. Schutzgeb. Südsee, 520. Var. grandiflora Lautbch., nov. var. Floribus majoribus, 15 mm longis, typo magis distantibus. Nordost-Neu-Guinea: Finisterregebirge, Nomei, 2000—2200 m (Chr. Keysser, no. 307, blühend April 1913). Neue Bergpflanzen aus Kaiser-Wilhelms-Land. 241 Keysseria Lautbch. nov. genus Compositarum—Asteroidearum. Capitulum heterogamum multiflorum; flores radii biseriales, feminei, anguste ligulati, fertiles; flores disci hermaphroditi, tubulosi, 4-lobi, ?in- fertiles. Involucrum biseriale, squamis subfoliaceis, Achaenia subcom- pressa glandulosa; pappus O. Perennis, caule sublignoso repente. Folia numerosa, apice dense conferta, basi lata sessilia, epetiolata, linearia, marginibus involutis. Scapus parce foliolatus uniflorus, folia vix superans. Affinis Myriactis Less. 5. Keysseria papuana Lautbch., nov. spec. Perennis, Caulis 5—12 mm crassus, sublignosus reliquiis fol. vetust. partim obtectus, repens, radicans. Folia apice dense conferta, basi late sessilia, epetiolata linearia, 6—12 cm longa, 2 mm lata, marginibus in- tegris ad nervum medianum involutis, supra glanduloso-scabrida, indu- mento subresinoso praedita, apice subacuta. Scapus uniflorus 7—14 cm longus, foliis paucis, pro rata minoribus, obsitus. Capitulum heterogamum multiflorum, 15—25 mm latum; involucrum applanato-semiglobosum biseriale, squamis subfoliaceis, 10—12 mm longis, 14 mm latis, linearibus acutis, scabridis. Flores radii, ut videtur albi vel coerulescentes, biseriales, feminei fertiles, anguste ligulati, 0,5 mm lati, 8 mm longi, apice subacuti vel subrotundati, tubo 1,5 mm longo, oblique truncato; stylus 2 mm longus, bifidus. Achaenia (immatura) ob- longa subcompressa, apice paulum coarctata, minute glandulosa, 1,5 mm longa, pappuso. Flores disci flavi, hermaphroditi, ?infertiles, tubo e basi angusta campanulato, 3 mm longo, 4 lobato, lobis triangularibus acutis; Stamina 4 medio tubi inserta, 1,2 mm longa, basi subrotundata, connec- tivo apieulato; stylus filiformis, apice bifidus, tubo aequilongus. Nordost-Neu-Guinea: Finisterregebirge, Bolangipfel, alpine Matten, 3400—4000 m (Chr. Keysser, no. 314, 316, blühend 21. Okt. 1912). Die Gattung schliesst sich an Myriactis Less. an, von welcher sie sich durch die sitzenden, ganzrandigen Blätter und die vierteiligen Scheibenbliiten, welche jedenfalls unfruchtbar sind, unterscheidet. F. v. Mueller beschreibt in den Trans. Roy. Soc. Victoria I, pt. 2, p. 12 eine Myriactis bellidiformis F. v. Muell. vom Owen-Stanley-Gebirge, welche möglicherweise zu unserer Gattung gehört, doch ist das aus der Be- schreibung nicht mit Sicherheit zu entnehmen. Eine zweite Art, die er nur kurz, wohl nach einem Bruchstück, erwähnt und M. radicans be- nennt, ist vielleicht mit unserer Art identisch. Für den ersten Fall Würde die Gattung den von Mueller vorgeschlagenen Namen „Heca- tactis“ erhalten. 6. Blumea subalpina Lautbch., nov. spec. : Frutescens, ramulis subteretibus, ca. 3 mm crassis, striatis, puberulis, brunneis. Folia lanceolata, acuta acuminata, basi cuneata, apiculato- Subdentata, membranacea, supra in sicco nigrescentia, subtus brunnea Parce pilosa, nervis lateralibus 9 valde obliquis, 9 cm longa, 2 cm lata Repertorium specierum novarum, XIII (31. III. 1914.) 16 242 O. Lauterbach: Neue Bergpflanzen aus Kaiser-Wilhelms-Land. (fol. superiora) petiolo 5—7 mm longo. Paniculae ramosae terminales et ex axillis fol. superior, 15 cm longae; inflorescentia in toto 30 cm longa, basi 30 cm lata; ramuli basi bractea foliacea ca. 1 cm longa suffulti, puberuli, laxiflori; pedicelli ca. 5 mm longi, bractea lineari, 2 mm longa praedita. Capitulum campanulatum, 6 mm longum, 6 mm latum; involucrum biseriale, squamis lanceolatis acutissimis brunneo- virescentibus, 4 mm longis. Flores fem. multi, filiformes, 2,5 mm longi; flores hermaphroditi ad 5, tubulosi 3,5 mm longi, tubo superiore triente dilatato, 5 lobo, lobis subacutis, extus glandulosis; antherae lineares eaudatae; stylus bifidus. Pappus 1 serialis, setis albis scabridis 2—3 mm longis. Achaenia (juvenil) subcylindrica, parce pilosa. Nordost-Neu-Guinea: Finisterregebirge, Bolan, 2200—3000 m (Chr. Keysser, no. 310, blühend Okt. 1912). Die Art steht Bl. aromatica P. DC. nahe, unterscheidet sich aber durch die kleineren, locker stehenden Köpfchen und die oben bauchig erweiterte Blütenróhre mit warzigen Abschnitten. 1. Gynura papuana Lautbch., nov. spec. Suffrutex, vix ramosus, ea. 70 em altus, caule glabro tereti striato. Folia oblonga acuta, basi angustata cuneata, sessilia, dentibus paucis, utrinque ad 4, et basi uno elongato, 4—5 cm longa, 1—1,5 cm lata, her- bacea, supra glabra, subtus tantum secus nervos minute puberula, apicem versus minora, linearia, dente basali conspicua, nervis reticulatis. Corymbus pauciflorus (in exempl. 4) pedicellis bracteatis 10—15 mm longis, braeteis linearibus acutis, 3 mm longis. Capitulum multiflorum homogamum; involucrum subcylindraceum 1 seriale, 8 mm longum, Cà. 5 mm latum, basi bracteis linearibus acutis 2 mm longis calyeulatum, squamis ad 12 linearibus subacutis, 7 mm longis, 1 mm latis, margini- bus membranaceis subpellucidis. Corollae tubus cylindraceus, apice dilatatus dentibus 5 subacutis, 6—7 mm longus; antheris 0,8 mm longis, 0,2 mm longe apiculatis, stylo bifido. Achaenia subteretia (juvenilia) striata, 3 mm longa, apice truncata; pappus multiserialis, setis albis, 6 mm longis, minutissime scabridis. Nordost-Neu-Guinea: Finisterregebirge, Bolan, 2400—3000 m (Chr. Keysser, no. 317, blühend Okt. 1912). Die Art schliesst sich an G. sarmentosa DC. an, unterscheidet sich aber durch die Zähnelung der Blätter sowie durch die kleineren, ab- weichend gestalteten Blüten. T. Nakai: Plantae novae Coreanae et Japonicae. I. 243 LV. Plantae novae Coreanae et Japonicäe. |. Von T. Nakai. (Originaldiagnosen.) 1. Athyrium excelsius Nakai, nov. spec. Affine A. melanolepis Fr. et Sav., sed fronde elatiore, dentibus pin- nulae obtusis, costis viridibus exquo differt. Radix inerassata non repens. Frons caespitosa divaricata 1 m alta. Stipes usque 45 em longus triangularis basi atratus et incrassatus, per totam longitudinem squamis fuscis sparsim obtectus simulque ciliolatus. Squamae 5—15 mm longae lanceolatae v. oblique lanceolatae integrae, cellulis elongatis compositae. Frons ambitu ovata tripinnatifida. Pinnae utrinque 21—24, inter eas quartae a basi longissimae et 20—25,5 cm longae 6—7 cm latae, costis sparsissime ciliolatis v. glabris, diametro semilunaribus, supra canaliculatis. Pinnulae sessiles, laciniis inferioribus majoribus, omnibus ellipticis late-ovato-dentatis, nervis pinnatis. Sorus 0,3—1 mm longus; typicus Athyrii v. Asplenii, interdum Diplazii im- mixtus. Indusium margine fimbriatum. Korea: In silvis densis Chirisan, 1200 m, 1. VII. 1913 (T. Nakai no. 363). 2. Carex planiculmis Kom. var. brachyspicula Nakai, nov. var. A typo differt, spiculis 9 longissimis 1,5 cm longis, c 1,7 em longis. Planta caespitosa, rhizoma longum tenue emittens. Folia plana 3—7 em lata, nervis tribus prominentibus, 30 cm longa glabra. Culmus centralis folia parum superans subulato-trigonus, apice planiusculus, mar- gine scaberulus. Folia involucrantia infima vaginantia, superiora eva- ginantia elongata culmos superantia. Spieulae ~ 1,4—1,7 cm longae 2 mm latae pedunculis 4—12 mm longis. Spiculae 9 laterales pedun- culis setaceis scabris, 2—3, infima distante, suprema brevissima saepe in utrieulum unieum reducta. Bracteae late-lanceolatae dorso virides mar- gine hyalinae, 3 mm longae. Utriculi ovato-acuminati demum subhori- zontali-patentes multinervii virides, rostro leviter bidentato, Styli 3 basi non incrassati. Nux trigono-obovata sub lente minute punctata, Korea: In montibus Chirison; in vallibus Kegonzi, 30. VI. 1913 (T. Nakai). 9. Carex neo-filipes Nakai, nov. spec. ges Affinis C. filipes, sed exqua utriculis brunneis rostro scabro, spiculis 7 densioribus et elongatis differt. : Dense caespitosa. Folia basi badia, culmo fere duplo breviora tenuia glabra 3 mm lata 20 em longa. Culmus lateralis gracilis usque 32 em altus, Folia involucrantia vaginantia. Spiculae c terminales sessiles 11—14 mm longae 2 mm latae, squamis lanceolatis fuscis margine hyalinis. Spiculae 9 laterales 2—5, 2 inferiores capillaceo-pedunculatae, tertiae subsessiles, supremae 2 in utriculum unicum reductae et sessiles. Squamae lanceolatae v. elliptico-lanceolatae fuscae 3—4,5 mm longae, 16* 244 T. Nakai. margine hyalinae. Utriculi obtuse-trigoni longe-rostrati fusci, rostro scabro et bidentato. Styli 3. Korea: In summo montis Chananbon (altissimus mons in montibus Chirisan), 1916 m, 7. VII. 1913 (T. Nakai no. 633). 4. Carex (Tumidae) paniculigera Nakai, nov. spec. Paulum simulans ad C. jaluensem et C. dispalatam. Planta caespitosa rhizomata valida agens. Culmus 40—50 cm altus. Folia radicalia extrema lanceolata spathacea, interiora elongata 20 em longa 5 mm lata, nervis tribus prominentibus glabris sed scabris. Folia involucrantia evaginantia elongata culmum superantia, inferiora 7 mm lata. Spiculae terminales c? usque 42 mm longae 2 mm latae densae breviter pedicellatae, squamis pallide fuscis lanceolatis 4 mm longis. Spieulae laterales 9 2—5 cm longae densae, inferiores elongatae distantes . et longe pedunculatae. Spiculae duae inferiores basi laxae et nonnullae utriculae in spiculas parvas transformaverunt. Utriculi ovato-attenuati multi-striati virides 3,2 mm longi demum leviter reflexi, ore bidentati. Korea: In humidis vallis austro-orientalis montis Pannyabon, 1390 m, ubi socialiter crescit., 2. VII. 1913 (T. Nakai no. 352). 5. Carex (Multiflorae) succedanea Nakai, nov. spec. C. nubigena var. ablata Matsuda in sched. Herb. Imp. Univ. Tokyo. Affinis C. nubigena var. ablata (Boott.) Kük. et C. leiorhyncha C. A. Mey. sed differt a utraque utriculo ovato squamis pallescentibus. Habitu ad C. stipatam simulans, sed utriculi forma toto differt. Rhizoma breve repens fibris obtectum. Folia radicalia exteriora squamaeformia, interiora foliacea culmo triplo breviora, caulina culmo paulum breviora viridia glabra margine sub lente antrorsum aculeata 2—3,5 mm lata. Culmus cum inflorescentia usque 60 cm altus glaberri- mus, Spiculae 5—6,5 cm longae. Bracteae basi ovatae hyalinae foliis 0,5—1,2 cm longis linearibus terminatae dorso virides. Squamae dorso virides rotundatae v. late-ovatae albae demum dilutissime fusco-suffusae, 2 min longae. Utriculus cum rostro 3 mm longus 1,5 mm latus obtuse irigono-ovatus basi subito et apiee sensim acutus, ore truncatus. Styli bifidi. Nux olivacea subrotunda laevis. Nippon: In pago Ichinomiyamura prov. Bizen. 3. V. 1903 fl. (/. Nikai no. 1083). 6. Carex ciliato-marginata Nakai, nov. spec. C. siderosticta (non Hance) Kük. Car., p. 523 pp., Nakai, Fl. Kor., Il. p. 322 pp. C. siderosticta var. pilosa Levl. in litt. (fide Faurie). Affinis C. siderosticta esse videtur, sed foliis vivis intense viridibus. foliis margine distincte ciliatis, squamis (praecipue in spiculis c') long? latioribus, utriculo majore et ciliato exqua optime distinguenda. Rhizoma repens sympodiale. Folia viridissima anguste lanceolato acuminata 2—23 cm longa 2—25 mm lata (2,5 lata—17 longa, 2,1—28, 1,4—7, 0,7—15, 0,2—4,5, 0,3—3 etc.), nervis tribus prominentibus, secu* venas et margine ciliato-barbata, ciliis 0,5—1 mm longis. Culmus la Plantae novae Coreanae et Japonicae. I. 245 teralis e ramo annotino evolutus 1—4, basi foliis spathaceis fuscis v. squamosis obtectus, pubescens. Spiculae laterales vulgo 3, omnes andro- gynae, distantes, squamis inferioribus 1—4 femineis ovato-acutis viridi- bus trinerviis basi pubescentibus, margine hyalinis, Utriculus pubescens obtuse triangularis, angulo obtuso, apice ad rostrum breve subito mucro- natus 3 mm longus, rostro ore truncato. Styli trifidi. Nom. Jap. ,Ke-tagane-so.* ; Nippon: Monte Rynósan prov. Bitchu, 20. IV. 1903, fl, 21. VII. 1903 fol. (J. Nikai no. 988), in pago Nobemura prov. Tótómi, lll. 1893 (M. Hisamatsu no. 261). Korea: Monte Namsan, 11. X. 1900, 16. VII. 1902 (T. Uchiyama), 24. V. 1901 (Faurie no. 922). Quelpaert: In silvis Hallaisan, 19. V. 1913 (T. Nakai no. 1245, 1247) ibidem (T. Mori no. 19) in rupibus Hallaisan, V. 1903, in silvis Yangkeni, III. 1908, VI. 1909 (Taquet no. 2222, 2280, 2289). 7. Carex laevissima Nakai, nov. spec. C. leiorhyncha var. angustata Kük. in litt. fide Taquet. Affinis C. leiorhynchae sed exqua in sequenti modo distinguenda. C. leiorhyncha. Folia 2—5 (vulgo 3—4) mm lata sub lente minutissime fusco-punc- tulata. Plerumque bracteis foliaceis suffulta. Squamae pallide fuscae v. viridescentes. Spiculae 1—2 em diametro. Utrieuli fusco-punctati, virides. C. laevissima. Folia 1—3 (vulgo 1—2) mm lata, viridissima non punctata. Bracteae non foliaceae. Squamae fuscae. Spiculae angustae diametro 1 cm vix attingentes. Utriculi fusci. Planta caespitosa. Folia angusta 1—2 mm lata rarius 3 mm lata culmo breviora laevissima margine sub lente minute scaberula. Culmus usque 35 cm altus. Spiculae 2—4 cm longae, fructiferae diametro 1 em vix attingentes, Bracteae foliaceae desunt. Squamae fuscae late-lanceo- lato-acuminatae margine hyalinae utriculo paulum breviores, Utriculi 2,5—3 mm longi lanceolato-acuminati multinervii fusci, rostro elongato bidentato. Styli bifidi. Quelpaert: In humidis Hallaisan, 1000 m rara, VIII. 1909 (Taquet no. 3432). Corea: In herbidis promontorii montis Chirisan, 1300 m, 1. VII. 1913 (T. Nakai no. 371). : 8. Carex distantiflora Nakai, nov. spec. Affinis C. longerostratae, sed foliis tenuioribus, spicu:is femineis longe Peduneulatis, culmis gracilibus, spiculis maseulis angustioribus exqua op- lime distincta, 246 T. Nakai. Planta caespitosa. Rhizoma breve fibris atro-purpureis obtectum. Folia angusta glabra, margine sub lente scaberula 1—3 mm lata. Culmus centralis usque 42 cm altus gracilis glaber. Bracteae longe-vaginantes foliaceae elongatae. Spiculae terminales 7 clavatae 1,7—2,6 cm longae 2,5—3 mm latae. Squamae dorso virides aristatae ellipticae apice ob- lique truncatae et fimbriatae. Spiculae laterales distantes tres 9, infimae subbasilares longissime pedunculatae, pedunculis filiformibus, secundae in media culmi positae, tertiae inter spiculam secundam et terminalem positae. Omnes ovatae 5—8-florae. Squamae ellipticae longe-aristatae, margine hyalinae. Utriculus eum rostro 5,5—6 mm longus triquetrus viridis laevissimus longe-rostratus, rostro ore bidentato. Styli trifidi basi incrassati. Nux sub lente obscure papillosa facie fusiformis. Quelpaert: In rupibus secus vias, 20. V. 1913 (T. Nakai no. 941. 1332). Nippon: In monte Kasugayama prov. Yamato, V. 1902 (K. Tsuji. 9. Elaeocharis laeviseta Nakai, nov. spec. Habitu simulans ad E. japonica var. major, sed exqua setis laevis- simis non aculeatis statim distinguenda. Rhizoma repens radices albas fibrosas emittens, Culmus caespitosus. Vaginae ore oblique truncatae et castaneae, basi atropurpureae. Culmus tenuis obsolete quadrangularis diametro 1 mm v. angustior. Spieulae terminales unicae ovatae v. oblongo-ovatae. Involucrum unicum rotun- dum ferrugineum margine hyalinum 2 mm longum. Squamae atropur- pureo-ferrugineae dorso virides et margine hyalinae, Jate-ellipticae navi- eulares 2,5 mm longae. Styli trifidi basi valde incrassati inflato-ovati. Setae 6 nucem paulum superantes subtiles nitidae. Filamenta 3 apice leviter alata, Antherae flavae lineares, Nux oblongo-obovata olivacea 1 mm longa. Insula Wangto, 20. VI. 1913 (T. Nakai no. 595). Quelpaert: In stagnis inter Josan et Ikiri, 30. VI. 1913 (T. Nakai no. 1378), in stagnis inter Taishon et Kyosairi, 21. V. 1913 (T. Nakai). 10. Aletris Fauriei Lévl. in litt. fide Faurie, nov. spec. Species arcte affinis ad Aletris foliata (Metanarthesium foliatum Max.) sed exqua floribus duplo minoribus, pollinibus vitellinis differt. Planta subsaxatilis, Rhizoma breve incrassatum fibris obtectum. Folia radicalia 6 basi hyalina (4—0,6, 7—1,1, 19—1,2, 17—1,5 cm) multi- nervia glaberrima supra viridia infra pallidiora. Folia caulina 3—4, 4 apicem decrescentia, Inflorescentia racemosa 4,5—5,5 cm longa, bracteis linearibus v. lanceolato-linearibus 5—2 mm longis. Facies rhacheos glutinosa. Flores pedicellis 1—2 mm longis, erecti. Perigonium 4— 5 mm longum ovatum basi ovario seminifero adnato, ubique viride lobis 6 lanceolatis luteo-viridibus. Stamina 6, filamentis brevibus ad lobos perigonii adnatis, Antheris ovatis flavis. Pollinia vitellina. : Korea: In monte des Diamants (Kum-gang-san), 22. VI. 1900 (Faurie no. 263), in monte Chananbon, 1850 m, 7. VII. 1913 (T. Nak?! no. 668). Plantae novae Coreanae et Japonicae. I. 241 11. Lilium carneum Nakai, nov. spec. Affine L. avenacei, sed differt exquo squamis bulbi integris, floribus erectis, Bulbus ovatus 2 cm latus, squamis lanceolatis acuminatis integris (non sinuatis!) ochroleucis. Caulis longipes glaberrimus. Pars hypo- phylla usque 45 cm longa. Folia verticillata 5—8, oblanceolata sessilia 5—' cm longa infra pallidiora. Pedunculus 10—13 em longus, bracteis 3—4 parvis sparsis auctus. Flores terminali-solitarii, diametro 5—6 cm. Tepala anguste-lanceolata intense carnea, concoloria cum floribus L. con- color var. pulchri, 3,2 cm longa. Filamenta 3—9 mm longa carnea. In montibus Coreae mediae et australis frequens. 12. Polygonatum virens Nakai, nov. spec. P. inflatum proximum est, sed exquo bracteis minutissimis squamosis primo obtuito dignoscendum. : Rhizoma incrassatum breviter repens. Caulis teres apice foliaceus ubique angulatus arcuatus. Folia 4 oblongo-elliptica utrinque sensim acuta apice obtusa, supra viridia infra glaucina, nervis conspicuis 5 v. 7. Pedunculus axillaris pendulus. Flores bini brevipedicellati. Quisque peduneulus bractea unica squamosa 1 mm longa suffultus. Perigonium viride ad apicem lobi 23 mm longum 6—7 mm latum, ad lobos late ovatos plus minus inflatum ubi 10 mm latum. Stamina inclusa. Fila- menta viridescentia dense albo-barbata. Antherae ochroleucae 4 mm longae angustae basi sagittatae et subulatae. Ovarium sessile ellipticum viride, Corea: In rupibus silvae montis Chirisan, 1300 m, 30. VI. 1913 (T. Nakai no. 75). 18. Polygonatum lasianthum Max. var. coreanum Nakai, nov. var. Differt a typo filamentis apice glabris, media et basi papillosis v. breviter hirtellis. Rhizoma repens valde incrassatum. Caulis apice areuatus teres, sed pars foliigera vulgo angulatus usque 75 cm altus. Planta in pro- montorio crescit, est semper humilis et nana, silvicola elatior. Folia disticha 8 - 11, breviter pedicellata elliptica v. elongato-elliptica basi ro- tundata v, acuta apice acuminata, supra viridia, infra glaucina, interdum viridia, multinervis glabris. Pedunculi axillares graciles apice nutantes 17—40 mm longi 1—2 floriferi. Flores si solitarii pedicellis destituti, Sed si binati pedicellis 3—15 mm longis. Perigonii tubus subaequalis cum lobis albis viridibus 20—25 cm longus albus. Lobi apice intus dense punctato-ciliati. Stamina ad tubum perigonii adnata. Filamenta praeter apicem glabrum pilosa. Antherae longe-sagittatae 3 mm longae. Ovarium sessile angustum. Fructus globosus, maturatum non vidi. Corea: In insula Wangto, VI. 1913 (T. Nakai no. 613, 818) in mon- tibus Chirisan, VII. 1913 (T. Nakai no. 673). 14, Smilacina bicolor Nakai, nov. spec. Species affinis S. yesoensis, sed exqua tepalis primo flavis demum Purpureo-fuscis et angustioribus et acutis differt. 248 T. Nakai. Rhizoma incrassatum repens, Caulis ad apicem rhizomatis terminalis erectus apiee leviter reflexus, 1—1,5-pedalis basi spathis binis clausus, Folia 5 ad apicem conferta elliptica v. late-elliptica basi mucronata et sessilia, apice acuminata v. mucronata, infra nervis 7—8 prominentibus, 6—8,5 cm longa 2,5—5 cm lata. Racemus terminalis simplex v. basi ramo unico, breviter pedunculatus. Pars florifera 4—4,5 cm longa. Bracteae ovatae fuscae 1 mm longae. Pedicelli inferiores 7 mm longi, superiores 3 mm longi, subhorizontales, patentes. Flores diametro 4,5— 5 mm. Tepala elliptico-acuta margine leviter revoluta ita haud rarum lanceolata esse videntur, primo flava, demum purpureo-fuscata v. macu- lata 2 mm longa, stamina 6 erecta tepalis 3—4-plo breviora. Filamenta praecipue basi dilatata. Antherae basi angulo acuto divergentes flavae 0,5 mm longae. Ovarium sessile orbiculatum triloculare stigmate punc- tato terminatum. Planta in umbraculo silvarum Abies nephrolepis et Pinus koraiensis crescit. Corea: In summo montis pua abun. 1710 m, 30. VI. 1918 (T. Nakai no. 161). 15. Tricyrtis dilatata Nakai, nov. spec. Affinis T. macropoda, sed exqua caule robustiore foliis multo coriaceis et latioribus, leviter amplexicaulibus, floribus fere immaculatis flavidulis differt. Radix in terra alte penetrata, Rhizoma ascendens a nodis radices radiales emittens. Caulis stricte erectus 30—80 cm altus robustus glaber. Folia latissima elliptico-rotunda v. subrotunda supra pilosa subtus prae- cipue secus venos pilosa apice mucronata basi leviter amplexicaulia et ad petiolum brevem amplexicaulem mucronata (cum mucrone 15 om longa—9 cm lata, 10—7, 6,5—5,5 etc.), margine glandulosa et setulosa. . Flores corymboso-racemosi. Pedicelli glanduloso-hirsuti 2,5—4 cm longi apice leviter incrassati, Perigonii sepala exteriora basi subulata, omnia flavidula reflexa fere immaculata. Corea: In monte Chirisan, VIII. 1912 fl. (T. Mori no. 68) in her- bidis circa summum viae Nujinmokdja montis Chirisan, 1200 m, 4. VII. 1913 fol. (T. Nakai no. 408). 16. Polygonatum humillimum Nakai, nov. spec. P. Taqueti Lévl, p. p. fide Taquet. Affine P. humile, sed exquo statura minore, foliis angustioribus differt. Caulis 5- 10 cm altus erectus glaber subangulatus, basi spathis hyalinis 1-3 obtectus. Folia sessilia late-lanceolata v. ovato-lanceolata viridissima (2,8 em longa—1,1 cm lata, 2,6—0,9, 2— 0,4, 2,2—0,7, 1,5— 0,3 etc.) supra glaberrima infra secus venas et margine sub lente pillosa. Flores axillares nutantes solitarii, Pedicelli 4-6 mm long! apice articulati. Perigonium 10—11 mm longum 3 mm latum, intus papillosus, lobis viridibus 2 mm longis. Filamenta papillosa. Quelpaert: In silvis, V. 1911 (Taquet no. 5206). li. Iris koreana Nakai, nov. spec. Species affinis I. minuta, sed exqua differt planta elatiore, rhizomate graciliore, floribus vulgo binis etc. Plantae novae Coreanae et Japonicae. I. 249 Planta laxe caespitosa. Rhizoma longe-repens gracile, Folia usque 1,3 cm lata 35 cm longa 10—14 nervia. Caulis foliis brevior. Spatha lanceolata. Ovarium exertum elongato-fusiforme. Sepala flava obovata. Petala elliptica emarginata erecta. Pistillum recurvum acutum, latericeo- striatum. Corea: In herbidis siecis v. subhumidis Koreae mediae et australis. 18. Calanthe coreana Nakai, nov. spec. C. striata Finet in litt. fide Taquet. Differt a C. striata cui affinis, floribus minoribus, calcare elongato. Folia omnia radicalia late-elliptica usque 20 cm longa 6--9 cm lata glabra utrinque acuminata. Scapus foliis aequilongus. Flores racemosi braeteis lanceolatis 5—10 mm longis. Sepala ochroleuca 1,5 em longa 3—4 mm lata. Labium apice leviter bifidum cristato-striatum reflexum. Quelpaert: In silvis Taityeng; rara! VII. 1909 (Taquet no. 3338), 19. Betula Saitóana Nakai, nov. spec. Affinis B. Ermanni, sed exqua caule humili, foliis minoribus. spicis angustioribus differt. Frutex nanus 1—1,5 m altus a basi ramosissimus. Cortex trunci ut in B. Ermanni v. B. costata, rami glaberrimi lenticellis albis oblongis v. rotundatis punctati. Folia parva, majora 5 cm longa 3,5 cm lata, minora 1 cm longa 7 mm lata, vulgo 2—2,5 cm longa 2 cm lata, argute serrata, supra secus venas et inter venas primarias hirtella infra secus venas hirtella. Spica 1—2 cm longa 5—7 mm lata erecta subsessilis. Bracteae trifidae, lobis mediis linearibus elongatis, lobis lateralibus ovatis abbreviatis. Semen alatum, alis seminibus duplo angustioribus, apice puberulum. Styli ad basin bifidi. Cum B. Ermanni mixte crescit. Quelpaert: In cratere Hallaisan, 2000 m, 13. VIII, 1908 (Taquet no. 1440). Corea: In summo montis Chananbon, 1910 m, 7. VII. 1913 (T. Nakai no. 678). 20. Carpinus eximia Nakai, nov. spec. Affinis C. Tschonoskii, sed exqua ramis robustioribus foliis majoribus, bracteis et carpellis majoribus bene distinguenda. Planta juvenilis etiam a foliis majoribus ramis robustioribus a C. Tschonoskii et C. yedoense primo obtuito distincta. Arbor diametro 40 cm, 9 m alta. Cortex trunci grisea, rami anno- tini atro-fusca et lenticellis albis punctulata. Rami divaricati plus minus penduli, hornotini pubescentes lenticellis fuscis punctulati. Folia distincte petiolata. Petiolus pilosus 1,2 —1,5 cm longus 1—1,5 mm diametro. La- mina ovato-elliptica v. elliptica basi rotundata v. subtruncata, apice acu- minata, subduplieato mucronatoque serrata, nervis lateralibus utrinque vulgo 14—16, 9—10,5 cm longa, 5,5—6 cm lata, infra pallidiora, secus venas pilosa. Spica distincte peduncuiata pendula, fructifera 5—8 cm longa 3 em lata. Pedunculus pilosus 3—5 cm longus. Bracteae EE 9vatae, plus minus areuatae 2,5—2,8 cm longae 1—1,2 mm latae, nervis pilosis, Perigonium fructum toto clausum late-ovatum 5 —5,5 mm longum 250 T. Nakai: Plantae novae Coreanae Japonicae, I, 5 mm latum, nervis conspicuis, glanduloso-punctatum et apice pilosum. Styli persistentes. Corea: Secus vias et in silvis circa templum Senonji pede montis Chirisan, 280 m, 15. VII. 1913 (T. Nakai no. 11). 21. Corylus hallaisanensis Nakai, nov. spec. Planta insigna, a fructu ovato ab aliis speciebus bene dignoscenda. Frutex 3—5 m ramosissimus. Cortex grisea. Ramus hornotinus pubescens demum glabrescens. Stipula caduca 7—9 mm longa 2—3 mm lata. Folia distincte petiolata. Petiolus pilosus 4—13 mm longus. La- mina elliptica v. obovato-elliptica v. oblique ovata aequaliter v. dupli- eato-serrata sed non lobulata ut in C. rostrata et C. Sieboldiana etc., supra viridis pilosa, subtus pallidiora et secus venas pilosa apice acuminata, basi subtruncata v. leviter cordata v. rotundata. Spica mascula binata. Peri- gonium fructiferum fructum compacte clausum ovatum apice mucronatum lobulatum, cum mucrone 3 mm longo 18 mm longum 10 mm latum sericeum. Carpella ovata adpressissime ciliata 13 mm longa 8 mm lata. Quelpaert: In silvis Hallaisan, X. 1903 (Taquet no. 333), ibidem 12. VI. 1913 (T. Nakai no. 335), 17. V. 1913 (T. Nakai no. 930). 22. Quercus koreana Nakai, nov. spec. Affinis Q. glandulifera var. major v. Seemen et praecipue foliorum forma toto congruit, sed spica elongata, cupulae squamis elongatis dense pubescentibus exqua differt. Arbor. Ramus juvenilis pilosus simulque stellato-pubescens. Folia subsessilia oblanceolata v. obovata ad basin cuneata, venis primariis utrinque 9—12 grosse-serrata, supra glabra subtus stellato-pilosa. Spicae elongatae cum pedunculis pubescentibus 2—4 cm longis 4—13 cm longae. Cupulae squamae 4—5 seriales 2—5 mm longae angustae pu- bescentes. Glans oblonga 18—19 mm longa cum stylis persistentibus 2,5 mm longis. Corea: Quensan (Faurie). 23. Quercus Uchiyamana Nakai, nov. spec. Q. serrata Nakai, Fl. Kor., IT, p. 208 p. p. Arcte affinis Q. acutissima Carr, sed exqua differt squamis cupulae oligoserialibus et latioribus. Cortex rami fusca. Folia distincte petiolata, petiolis 13—24 mm longis. Lamina circa basin latissima lanceolato-acuminata usque 12 cm longa 3,7 cm lata, secus venas pilosa, venis primariis utrinque 16—18, setaceo-serrata. Fructus breviter pedunculatus. Cupula 2,2 cm lata, Squamae cupulae 7-seriales, 3 series exteriores ceteris breviores et 4 series interiores elongatae lanceolato-subulatae inter sese subaequi- longae 3—4 mm latae. Fructus rotundatus 1,5 cm latus. Corea: In monte Peukhangsan, 10. X. 1900 (T. Uchiyama). (Schluss folgt.) Vermischte neue Diagnosen. 251 LVI. Vermischte neue Diagnosen. 940. Epilobium microphyllum A, Rich. var. prostratum D. Petrie in Transact. N, Zeal. Inst., LIV (1911), 1912, p. 180. Planta typo simillima, ramis omnibus prostratis diffusisque, pedunculis floriferis longioribus. — New Zealand: Broken River (lower part); Opihi River (near Fairlie); vicinity of Naseby, D. P.; Mount Somers, B. C. Aston. — This curious form maintains its distinctive characteristics over a wide area of the South Island. It occurs on gra- velly flats in valley-bottoms. 941. Aciphylla intermedia D. Petrie. l. c, p. 180. — Caulis erectus, 4—6 dem altus. — Folia parum rigida, 2—3-pinnata, 25 — 40 cm longa; vagina una cum petiolo laminam dissectam aequante vel excedente; foliola ultima brevia (8—12 cm longitudine), angusta (4—5 mm latitu- dine). — Inflorescentia late oblonga, + 30 cm longa. — Bractearum vaginae anguste obcuneatae, in prolongationem 1—2-pinnate divisam foliorum laminis subsimilem produetae. — Pedunculi universales con- gesti, longiusculi, tenues, sulcati. -— Fructus lineari-oblongus, utraque facie 5-alatus. — New Zealand: Mounts Hector and Holdsworth, Tararua Range, Wellington; on the alpine meadow, from 3500 ft. upwards. — | am indebted to Mr. B. C. Aston for specimens of this Species, which is intermediate between A. Colensoi Hook. f. and A, Monroi Hook. f., with closer affinity with the latter. It is the plant referred to under the name Aciphylla Monroi Hook. f. in my list of the plants observed on Mount Hector (Transactions, vol. 40), and probably also the plant so named in Mr. Aston's list of the plants of the Welling- ton distriet (Transactions, vol. 42). The longer more flaccid leaves, the Stout tall stem, and especially the dense broad elongated inflorescence mark it off from A. Monroi. The male inflorescence has not so far been seen. The plant is of infrequent occurrence on the Tararuas, where, however, A, Colensoi is most abundant. 912. Coprosma Astoni D. Petrie, l. c., p. 181. — Frutex subhumilis, gracilis, ramosus, + 2 m altus. — Rami divaricantes, graciles, foliosi: cortice + rugoso, cinereo-incano; ramulis dense breviterque incano-pu- bescentibus. —- Folia plerumque fasciculata, anguste linearia, 6—10 mm longa, 1! mm lata, leviter retusa vel truncata, tenuia, glaberrima, plana, basim versus subattenuata, supra enervia, in siccitate leviter recurva — Flores sessiles, ramulos laterales valde abbreviatos terminantes; mas- culi solitarii vel 2—4-fasciculati; feminei solitarii. — Drupae globosae, magnitudine mediocres, clare rubrae. — New Zealand: Whisky Gully, near Tapanui, B. C. Aston and L. Cockayne; the Hump, between Lake Hauroko and the sea, J. Crosby Smith; Routeburn Valley, in Shady beech forest, D. P. — The present species has its nearest ally in my Coprosma Banksii; its leaves are smaller and shorter, very uniform in size and shape, and more freely fascicled; the branchlets are uni- 252 Vermischte neue Diagnosen. formly grey-pubescent; and the drupes are smaller, globose, and bright red. It is a very distinct plant, and the leaves are quite characte- ristic. 948. Celmisia Cockayniana D. Petrie, l. c., p. 182. — Folia anguste obovato-spathulata, 5—10 em longa, 1!/,—2 cm lata, subacuta, sub- coriacea, minute denticulata (denticulis subteretibus), minute apiculata; superne glabra, distincte venosa; subtus dense et appresse albo-tomen- tosa (costa media excepta), venis haud distinctis. — Scapi 2—3, 1!/— 2 dem. longi, subgraciles, pilis articulatis glandulosis (ut etiam bracteae involucrique squamae) viscosi, raro apice divisi; bracteae numerosae, + imbricatae, lanceolato-oblongae, acutae vel subacutae, — Involucri squa- mae pluri-seriatae, lineari-subulatae; interiores longiores angustioresque, apicibus sparse lanatae. — Capitula magnitudine mediocria, + 12 mm lata. — Achaenia linearia, hispido-sericea. — New Zealand: Mount ` Fyffe, Seaward Kaikouras, at 4000 ft. — For specimens of this species I am indebted to Dr. L. Cockayne, who collected them so long ago as 1892. I have put off describing them, in the hope that further material might be procured, but the plant has not been met with since, Its affinity is with C. hieracifolia Hook f. In form the leaves recall those of some states of C. Sinclairii Hook. f., but they are more coriaceous and much less distinctly dentate. The abundant glandular pubescence of the scape and its members relates it more clearly to C. hieracifolia, from which it differs in the whitish tomentum and in the smaller nar- rower spathulate more acute leaves. 944. Celmisia Boweana D. Petrie, l. c., p. 182. — Folia parum nu- merosa, stricta, integerrima, vix coriacea, 14—22 cm longa, 1—1!/, em lata, anguste lineari-lanceolata, ad apicem versus gradatim attenuata, acuta, marginibus + recurvis; superne glabra vel glabrescentia, per totam longitudinem rugato-sulcata, flavido-viridia; subtus + sulcata, pilis flavidis laxe appressis (costa media excepta) tomentosa; apicibus non- nunquam laxe lanatis. — Vaginae + 6 cm longae, striatae, membra- naceae, extra incano-tomentosae, intus plerumque glabrae. — Scapi 1—4, tenuiores, foliis subduplo longiores, pilis subflavidis laxe tomentosi; bracteae numerosae, lineares, ad apicem versus diminuentes, tomentosae. — Capitulum + 21}, cm latum; involucri squamae lineares, tenues, t0- mentosae. — Achaenia glabra vel parum hispidula. — New Zealand: Sealey Range, Mount Cook district, in tussock meadow, about 5000 ft.; T. F. Cheeseman, Mrs. F. Bowe, and D. P. — This species is dedicated to Mrs. F..Bowe, a keen observer and ardent lover of our native alpine and subalpine plants, who first directed my attention to it. Mr. T. F. Cheeseman, F. L. S., collected it a good many years ago, and he considers it a form of C. Monroi Hook. f, This view I am unable to entertain. It differs from C. Monroi in the narrower, less coriaceous, more acute leaves that are green above and very distinctly grooved or finely wrinkled; in the yellowish loosely appressed tomentum that clothes Vermischte neue Diagnosen. the under-surface of the leaves and the scapes; and in the more slender flexuous scapes. 945. Gentiana Matthewsii D. Petrie, |. e., p. 183. — Planta sub- gracilis, ramosa, glaberrima, annua (?), 1!1/,—2!/, dem. alta. — Caulis a basi ramosus; rami graciles, adscendentes vel suberecti, subquadran- gulares. — Folia radicalia pauca, subrosulata, spathulata, tenuia, 2—4 cm longa, + 6 mm lata, obtusa vel subacuta; caulina sessilia, late ovata vel ovato-triangularia, subacuta, basi semi-amplexicaulia, 8—12 mm longa, in paribus distantibus disposita. — Flores subnumerosi, solitarii, albi, 10- 15 em longi, ramulos ultimos terminantes. — Calycis lobi ovato- oblongi, subacuti, corolla persistente fere dimidio breviores. — Capsula matura breviter rostrata, corolam superans. — New Zealand: Moist grassy slopes near Lake Harris, Routeburn Valley, Lake Wakatipu, 4000 ft. — This species is somewhat closely allied to G. Grisebachii Hook. f., differing in the stouter more erect stems and ‘branches, the much larger flowers, and the shorter broader calyx-lobes. 946. Euphrasia Laingii D. Petrie, l. c., p. 184. — Planta perennis, erecta vel basi decumbens, 1—2 dcm alta, a basi tantum ramosa, bi- fariam pubescens. — Folia in paribus distantibus disposita, erecta, cuneata, 8—10 mm longa, 4—6 mm lata, sessilia, glaberrima, subcoriacea. obtusa, apice triloba (lobo medio lato, lateralibus angustis), subrecurva. — Inflorescentia racemus spiciformis, elongata (5—10 cm longa), multi- braeteata, bracteis foliis similibus. — Flores axillares plerumque in pari- bus oppositis dispositi, pedicellati, pedicellis folia aequantibus et + bi- fariam pubescentibus. — Calyx bracteis aequilongus, breviter 4-lobatus, lobis acutis vel subacutis, manifeste venosus, venis ad 10. — Corolla infundibuliformis, 12—15 mm longa, limbo valde dilatato, venis mani- festis. — Capsula cuneato-oblonga, bracteis aequilonga, calycis tubum Vix vel omnino aequans. — New Zealand: Mount Peel and Mount Winterslow, R. M. Laing; Craigie Burn Mountains, at sources of Broken River, L. Cockayne and D. P.; Hooker River, Mount Cook district, T. F. Cheeseman and D. P. — This species is intermediate between E. Monroi Hook. f. and E. revoluta Hook. f. The pedicellate large flowers are like those of the latter, while the erect stems, the subcoriaceous leaves, and the capsule resemble those of the former. The elongated inflorescence, the pedicellate large flowers, the erect habit, and the characteristie cuneate leaves unequally 3-lobed at the tips, form its most distinctive characters. The plant may be easily identified by the leaves alone, 254 F.Fedde, Lichtbilder zur Pflanzengeographie. LVI. $. §edde, Kichtbilder zur Pflanzengeographie. 20.—21. Reihe (ir. 96— 105) Rübel, Die folhifhen Walder. Aus den Trodengebieten Siidsoft-Ruplands erhebt fid das mächtige Gebirge des Kaufafus. An feinen Südhängen prallen die maffer- beladenen Südwinde an und verforgen diefe Gegend, das alte Koldis, jest Whdafien genannt, mit großen Hiederfchlagsmengen und be deutender Luftfeuchtigkeit. Die mittleren Sabrestemperaturen halten fid) zwifchen 14° und 15,5? C, die Januartemperaturen zwifchen 4,6? und 5,9° C, die Minima find jedoch niedrig, fo daß eine eigentlihe Mittel- meerflora nicht gedeiht. Mit dem Klima des Mittelmeers, mit dem diefe Gegend oft verglichen wird, hat das folchifhe nur die Wärme gemein, aber weder die trodenen Sommer mod) die milden Winter. Daher finden wir aud) nicht die mediterrane Hartlaubvegetation. Der Wald wird von laubwerfenden Bäumen gebildet. Am Unterhols dagegen gedeihen viele immergrüne Gewddhfe von dem Sorbeertypus, mit glänzenden Blättern, die wie im irischen Xebelwalà nur das gedämpfte Licht im Waldinnern erhalten. Dom Meeresufer bis etwa 800 m berrfht ein Mifchwald, in dem Carpinus orientalis Mill. befonders hervortritt. Daneben fommen vor: Carpinus betulus £., Acer pseudoplatanus $., Acer campestre €, Acer laetum €. U. Meyer, Ulmus montana With., Fraxinus excelsior £., Tilia caucasica Ruppr., Quercus robur $., Quercus sessiliflora Salis., Buxus sempervirens £., Taxus baccata £., aud) Pterocarya caucasica €. U. Meyer, ufw. Epiphyten unb Lianen find häufig. Das Unterholz ift reid. In tieferen Lagen treten Cotinus coggygria Scop. und Rhus coriaria £. befonders hervor, in den oberen Prunus laurocerasus £., wohl befannt find auch die beiden fhönen Rhododendron, ponticum £. und flavum £. Dichter Schattenunterwuchs bebecft den Boden. Die Höhenftufe von 700—1500 m wird hauptfächlih von einem Buchenwald (Fagus silvatica £. var. asiatica DC. = Fagus orientalis Lipsfi) eingenommen. Das Unterhols wird von Prunus laurocerasus beherriht. Teilweife geht die Buche bis zur Baumagrenge. Der all gemeinfte Wald der fubalpinen Stufe ift der, welder aus den fhönen walzenförmigen Abies Nordmanniana Stev. gebildet wird. Auch Picea orientalis Carr. tritt auf. Der Unterwuchs enthält viele europäifche Arten, wie Dryopteris filix mas (£) Schott, Dryopteris spinulosa Müll) unte, Deschampsia flexuosa (£.) Trin, Urtica dioeca €, Oxalis acetosella £., Solidago virgaurea £., den Alpen fremd find Rhododendron caucasicum Dall., Vaccinium arctostaphylos £. Die Siedelung des feuchten Waldes gefchieht noch häufig als Pfahl- bauten wie in einigen Wallifertälern. Diefe Bauart gewährt Schuß gegen Tiere, wie die Heinen lager, aber aud) Raubtiere, daneben eben- falls gegen Überfhwemmungen. F. Fedde: Lichtbilder zur Pflanzengeographie. 255 Am Sdhoefwaratal. 96 Abchafien: Urwald im Schoefwaratal bei : Gagry (Vitis). Vitis silvestris auf Carpinus orientalis. Rhus coriaria, Rubus. 97 Abchafien: Urwald im Schoefwaratal bei i Gagry. Alter Tarusftamm. Den Stamm überziehen Clematis und Vitis. Daneben Prunus laurocerasus. 98 Abhafien: Urwald im Schoefwaratal bei ; Basıy (Taxus, Tilia, Hedera). Hohe Taxus baccata, Tilia caucasica mit Hedera bewadjen. 99 Ab&hafien: Ueppiger Urwald i. Schoefwaratal ` | b. Bagry. (Fraxinus, Castanea), Kirfhlorbeer. Fraxinus excelsior, Castanea vesca, Prunus laurocerasus. 100 Ubdhafien: Urwald im Schoefwaratal bei "| Bagıy. Calystegia silvatica (Kit.) Choify. Diefe Winde fommt befonders am Waldrand in großen Mafjen vor. ám Hodortal. 101. Abcdafien: Am Hodortal bei 650 m. Mifchwald von Fagus mit Carpinus orientalis Mill, Carpinus betulus £., Castanea vesca, Corylus avellana $., Tilia. Abchafien: Pfahlbaute im Maisfeld unterhalb Kiytih. Sie dient als Wohnung und Kornfpeiher. Am Hintergrund Mifdwald. Abhafien: Buchenwald mit Prunus ` laurocerasus ob Klytid. 102. 103. Seitental des Onevarabaches. Abhafien: Der Wald im Hiytichtal bei 1100 m. 104. Dorne Carpinus betulus $. Ubdhafien: Blid in ein Seitental des Klytfcb bei 1520 m. Swifchen den mächtigen Walzen der Abies Nordmanniana Stev. ftehen die helleren Buchen, am Bach Alnus rotundifolia. 105. 22. Reihe (Yu. 106— 110) Rübel, Am Kludorpaß im hohen Kaufafus. Die alpine Stufe Fennzeichnet fih im Kaufafus durch aufer- ordentlich reihe Alpenmatten, die jid) an die riefigen, fubalpinen Hodftaudsenfluren anfdliefen. Das feuchte ozeanifche Klima der 256 F, Fedde, Lichtbilder zur Pflanzengeographie. Sübbánge geftattet der Buche, bis zur Baumgrenje (ca. 2250 m) vote zudringen, meift in Gebüfhform. So weit gehen aud) die Hochitauden, dann folgen 2200—2600 m die üppigen Ulpenmatten. Die Blütezeit iit bedeutend fpäter als in den Alpen. Die großen Waffen der violetten Stachys grandiflora Benth. färben die Wiefen, daneben fteht man viel Scabiosa caucasica W. Bieb., Pedicularis condensata W. B., Senecio caucasicus (D&.) M. B., Aster caucasicus Willd., Astrantia maxima Dall., aus den Alpen trifft man u. a. auf Myosotis alpestris Schmidt, Gentiana verna $., Hedysarum obscurum £., Polygonum viviparum £., Anemone narcissiflora $., Erigeron alpinus £., und befonders in den tieferen Lagen gedeihen maffenhaft Polygonum alpinum €. und intenfiv rote Polygonum bistorta £. Die fchroffen Selsgeftalten tragen noch eine hochalpine Gutt: und Selsflora. Auf ber fontinentaleren Yordfeite des Kaufafus dringt der Wald viel höher hinauf. Auf den trocdenen Südhängen ijt es die genügfame Waldföhre, Pinus silvestris £., welde die Wälder bildet, die denen in den Alpen außerordentlich ähnlich find, während die feuchteren Yordhange von Abies- Nordmanniana-Wald eingenommen werben. Die gegen Seuchtigfeit und Boden anfpruchslofen Föhrenwälder trafen wir fowohl im weitlichen Kaufafus am Kluhorpaß, als aud) an den Hängen der Mordfeite des zentralen Kaufafus und an der grufinifchen Heerftraße. Am Kludorpaß. 106 IDeit-Kaufafus: HKacharlager, 2000 m, am Kluchorpaß. Hocdftaudenfiur mit vorwiegend Polygonum alpinum $., unfere Zelte, im Dorder- grund Rumex alpinus £. 107 Weft-Kaufafus: Flora 5. fdjmels. Schnees b. `| 2370m, im Hintergrund d. Kluchorpaß, 2860 m. 108 IDeft-Kaufafus: Der Eisfee am Kfudjorpaf. : Schutthaldenvegetation. 109 Deft-Kaufafus: Auf der Mordfeite, à Kluhor Kafarma, 2100 m. Morbmeithang mit Nordmannstannenwald, am Bad Birfenwald. 110 Deft-Kaufafus: Auf der Yordfeite, Kluhor Kafarma, 2100 m. Sidhang mit Waldföhrenwald. Repertorium specierum novarum regni vegetabilis ` aurtore f. Fedde No. 3631367 - 2 5. Mai 1914 Uls Beihefte, Sai II ijt foeben erfchienen: Jl. K. Schindler, Das Genus Pseudarthria Wight et Urn. Der Ladenpreis der Arbeit beträgt 1,25 M. Die Abonnenten des Repertorium fônnen die Arbeit direft gegen Einfendung von 0,90 M. (aud) in deutfchen Briefmarken) von mir beziehen. Der Dorrat der Eremplare ijt befchränft, daher baldige Beftellung empfehlenswert. $ Seto e, LVIII, Decades plantarum novarum. CXXXVI—CXL. Auctore H. Léveillé. (Originaldiagnosen.) Diversa. 1351. Mitrasacme Mairei Lévl., nov. spec. His notis statim distincta: caulis 40 cm, annuus erecto-virgatus, hirsutus, foliis confertissimis, appressis, vix longioribus quam latioribus, 5X 4 mm, parvis (inferioribus oblongis, 1 cm X 2—3 mm) cinereis, hir- Sulis, margine revolutis, uninerviis, integerrimis obtectus; inflorescentiae terminales, insigniter umbellatae, longissime pedunculatae; aliquot pe- duneulis infra umbellam aberrantibus; flores albi vel rosei; sepala obtusa Striata; petala sepalis vix longiora, spatulata. Yun-Nan: Rochers au pied des montagnes de La-Kou, 2400 m, Juill. 1912 (E. E. Maire). 1352. Saxifraga hastigera Lévl, nov. spec. Caulis annuus, tener glaber, 10—20 cm; folia parvula 6X2 mm, conspicue hastata et petiolata, margine hispido-ciliata, subpatentia; flores terminales, lutei; sepala lanceolata; petala obtusa sepalis vix longiora; antherae luteae, punctiformes. Planta insigniter lancifolia. Yun-Nan: Rochers de Je-Ma-Tchouan, 3200 m, aoüt 1912 (E. E. Maire). 1353. Cornus Esquirolii Levl., nov. spec. Arbor glaberrima; folia coriacea, dessiccatione brunnea, undulata, Repertorium specierum novarum. XIII. (28. IV. 1914.) 17 258 = H. Léveillé. caudato-acuminata, supra nitidissima basi rotundata, longe (3—4 cm) petiolata; capitula parva, 2 mm lata. Kouy-Tchéou: Rivière Tong-Tchéou, juin 1905 (Jos. Esquirol, 401). 1354. Parnassia Esquirolii Lévl., nov. spec. Planta parvula, 1—3 cm alta; folia obovato-spathulata, glabrata petiolata, radicalia 1 cm X5 mm; caules scaposi, capillares, 2-3 cm longi; folium minutissimum ad superiorem partem gerentes; sepala linearia; petala alba anguste lanceolata. Kouy-Tchéou: Sous l'aréte des rochers humides à Lang-Tchang-Po, mai 1910 (Jos. Esquirol, 3127). 1855. Budleia Mairei Lévl., nov, spec. Frutex ramis tetragonis glabris, sublucidis carneis; folia ut in B. Delavayi integra; ovata vel ovato-lanceolata, subtus molliter tomentella supra levia variolosa utrinque fere concoloria; spicae florales brevissi- mae, laxiflorae; spicae axillares foliis basalibus breviores; calyx tertiam eorollae partem non superans; corolla violacea; stamina dimidia superiore parte tubi inserta: ovarium apice glabro excepto tomentosum. Yun-Nan: Mo-Tsou, 600 m, mai 1911 (E. E. Maire). 1356. Daphne Bodinieri Lévl., nov. spec. Magna frutex, ramis elongatis; rami grisei; folia anguste lanceolata. coriacea, nervo medio conspicue subtus elevato, margine revoluto, supra visu tantum non tactu rugosula, nitida subtus pallidiora, vix petiolata; flores parvi, lutei, axillares glomerati; fructus nucacei, duri, olivacei vel nigricantes, ovati; semine atrobrunneo, rugosulo, quadrisulcato. Kouy-Tchéou: Environs de Tsin-Gay à Tchao, les bois rocailleux de la montagne, 7 sept. 1889 (J. Lab orde, 2700), méme localité en fruits, juill. 1903 (Jul. Cavalerie, 1202). 1357. Pleurogyne patens Levl., nov. spec. Planta annua, glaberrima e basi ramosa, ramis horizontalibus; caules rami et folia atroviridia; folia anguste lanceolata, inferiora obtusata; Se pala lanceolata, dimidiam corollam aequantia, extus rugosa; corolla cae rulea, subapiculata; antherae lineares, filamenta aequantes et dimidiam corollam superantes; ovarium ovato-conicum. Yun-Nan: Paturages des collines derriére Tong-Tchouan, 2550 m. nov, 1912 (E. E. Maire). 1358. Pleurogyne Mairei Lévl. nov. spec. Planta his statim distincta notis: multicaulis; caulibus humi pr stratis; folia omnia lineari-lanceolata, elongata; radicalia rosulata; flores albo-virides, dessiccatione aurantiaci; antherae lacteae, ovato-peltatae, filamentis dilatatis triplo breviores; ovarium lineari-lanceolatum pilo- sulum. Yun-Nan: Monts calcaires de Pan-Pien-Kai, 2600 m (E. E. Maire). Var. rubro-punctata Lévl. nov. var. Flores albi, rubro-punctati. Yun-Nan: Coteaux arides, rochers de Pan-Pien-Kai, 2550 m, sept. 1912 (E. E. Maire). Decades plantarum novarum. CXXXVI—CXL. 259 1359. Pleurogyne Bodinieri Levl., nov. spec. Sub nomine Pl. rofatae in herb. Bodinier. A quo recedit floribus roseis (teste Bodinier), dessiccatione caerulescentibus, magnis et in summi- tate caulis vel ramorum pauciorum 1—2, solitariis. Yun-Nan: Environs de Yun-Nan-Sen, dans les herbages de la mon- tagne, rare, 18 nov. 1896 (Em. Bodinier, 37). 1360. Limnanthemum Esquirolii Lévl., nov. spec. Folium unicum sinuatum cordatum sinu obtuso et aperto; petiolus 60 em longus; flores albi, minimi, longe pedicellati ad ortum petioli immediate fasciculati; lobi calycini lineares, mox patentes; lobi corollae lanceolati, obtusati 5-striati. Kouy-Tchéou: Lac de Shin-Gny-Fou, aoüt 1909 (Jos. Esquirol, 2532). 1361. Amorphophallus Mairei Levl., nov. spec. Perennis; tubereulo crasso, nigro apud sinenses eduli; flos maximus; folia Solani tuberosi sed tripinnatisecta, glabra nervo marginali munita; spatha atro-rubra 30 cm longa, 6—8 cm lata; seapo viridi, albo-punc- tato; flores monoici pars feminea 4 cm longa; pars mascula 7 cm longa; Spadiceo spatham longe superante; flores folia longe praecedentia. Yun-Nan: Tong-Tchouan, cà et là dans la plaine, mai 1912 (E. E. Maire). Celastraceae. Tam sunt numerosae species hujus generis et indistinctae ut se- quentes diagnoses exprimant tantum id quod nostrae species insigne prae se ferant. 1362. Evonymus Blinii Lévl, nov. spec. Frutex ramis gracilibus, viridibus, tetragonis; folia 5—7 X 2 cm, margine revoluta laete viridia distanter dentata acuminata acumine 8 mm; flores virides: sepala obtusa; petala suborbicularia; capsulae luteae, aliae 5-alatae, aliae ut in E. Bockii tantum costatae (au maturatione?); semina 2 in quovis loculo, rotundato 5-gona, rubro-brunneae, arilla candida, pellu- cida semine conspicue longior. Kouy-Teheou: Pin-Fa, 5 mai 1902 (Jul. Cavalerie, 1273); coteaux, juin 1905 (Jos. Esquirol, 478). 1363. Evonymus Vaniotii Levl., nov. spec. Affinis praecedenti, Rami nigri, decorticantes, sulcati; folia atro- Viridia nervo primario uno conspicuo, utrinque elevato; vix petio- lata, petiolo canalieulato, decurrente; acuminato, acumine 1 cm obtuso, ad apicem vel juniora fere e basi dentata; flores rufi; sepala obtusa; Petala 5 dentata; antherae sessiles. .. Kouy-Tchéou: Pin-Fa, 10 mars 1912 (Jul. Cavalerie, 1272), mou- lins de Tong-Tchéou, 10 juill. 1912 (Jos. Esquirol, 3236). 1364. Evonymus Cavaleriei Lévl., nov. spec. Rami grisei, nodosi, sarmentosi; folia fere concoloria vel subtus llavescentia, interdum nitida, late ovata, 9—12 X 3—6 cm: grosse den- 8 2 mm, ad basim cuneato-integra: dentibus subspinosis: nervis 17° 260 H. Léveillé. subtus immersis; petiolo crasso, 3—4 mm longo, canaliculato, alata; capsulae virides vel. rubescentes illas E. Giraldii referentes, geminae; pe- dunculo 1 cm longo: pedicellis 6 mm. Kouy-Tchéou: Pin-Fa, 17 févr. 1903 (Jul. Cavalerie, 865); rochers de Ouen-Pi; Li-Tseou-Gai, varie de 1 à 4 m; 23 juill. 1912 (Jul. Ca- valerie, 87). 1365. Evonymus Feddei Lévl. nov. spec. Rami virides angulati; folia integra 22 X 6— cm; membranacea, late ovato-lanceolata, fere concoloria supra glaucescentia et reticu- lata subtus anastomoso-nervata, nervis elevatis, petiolo canaliculato, tubuloso nigrescente; margine revoluio; inflorescentiae cymosae, tridichotomae; flores non evoluti; sepala obtusa, margine albo-sca- riosa; bracteae crassae. Kouy-Tchéou: Pin-Fa; Lo-Fou, avril 1908 (Jul. Cavalerie, 3353). 1366. Evonymus hypoleuca Levl., nov. spec. Folia ovata 9—15 X 3—5 cm, integra, basi cuneata acuminata subtus glauca, scalari-reticulata, petiolo 15—40 mm longo; capsulae rubro- luteae; semine nigro. Kouy-Tchéou: Lo-Fou, 4 avril 1906 (Jul. Cavalerie, 2733). 1367. Evonymus Leclerei Lévl., nov. spec. Rami virides; folia lanceolata coriacea, 15—18 X 2,5 cm: dentibus distantibus spinescentibus; ad mucronem viridem reductis; subtus viridi-lutescentia, valde, praesertim supra reticulata et macu- lata; subtus concava; inflorescentia tridichotoma; semine nigro, arilla lutea. Kouy-Tchéou: Ma-Jo, 5 sept. 1907 (Jul. Cavalerie, 3058). 1368. Evonymus bicolor Lévl. nov. spec. Rami supra vel antice atro-purpurei, subtus vel postice virides, tetragoni; folia integra, opaca, subtus nervata et reticulata, nervis supra fere inconspicuis; lanceolata 9—10 X 3 cm; capsulae rubes- centes; semine rubro-ignea (Vermillon). Kouy-Tehéou: Long-Ly; Ma-Jo, nov. 1907 (Jul. Cavalerie, 2238) 1369. Evonymus Mairei Lévl., nov. spec. Rami subteretes, lineati, folia E. japonici, e basi crenata, terminalia majora 6 X 3 cm; flores magni, 1 cm diametientes, disco 5 mm lato: filamenta ad basim valde dilatata dein conspicue arcuata: carnosa; calyx carnosus lobis obtusis; capsulae 4-alatae; in vivo lutes- centes vel rubri, in sicco rubescentes, Affinis E. japonico foliis et E, carnoso calyce et filamentis. Par"? arbor foliis caducis, floribus albo-lutescentibus. Yun-Nan: Brousse pied des montagnes à Tong-Tchouan et Tche- Hai, 2500 m, mai-août 1912; montagnes derrière Siao-Ho, juin 1912; brousse des rochers à Ma-Hong, 2700 m, mai 1912 (E. E. Maire). 1370. Evonymus proteus Lévl., nov. spec. : Rami nigricantes, ramuli virides, ramusculi cum floribus et foliis junioribus flavo-viridibus; folia nunc integerrima nunc undulata Decades plantarum novarum, CXXXVI—CXL. 261 nunc sub lente valida denticulata, adulta 10 X 3 cm lanceolata, crasse petiolata; inflorescentiae cymosae, axillares, foliis breviores; sepala ob- tusa revoluta: petala obtusa patentia. Rami hujus arboris 3—4 m alti plus minus sunt suberosi; ramus- culi novelli contorti. Kouy-Tchéou: Pai-Tehen, 30 mars 1905 (Jul. Cavalerie). 1371. Evonymus Esquirolii Lévl., nov. spec. Rami virides tetragoni, lineati; folia coriacea lanceolato-linearia 6 em X 15 mm, subtus flavida, remote denticulata acuminata, undulata, nervosa nitidissima; capsulae solitariae vel geminatae, rugoso-venosae vinosae vix alatae, 2 cm longae et latae, odorae, steriles? Kouy-Tchéou: Tang-Tchang (Hoang-Tsao-Pa), juin 1909 (Jos, Es- quirol, 1569). 1372. Evonymus Bodinieri Lévl., nov. spec. Parva arbor ramis subteretibus, olivaceis, lineatis, folia laetissime viridia, longe (1 em) petiolata; 9 X 2—3 cm, lanceolata maculata dense nervata non opaca dentibus sub lente tantum conspicuis; cap- sula terrea, crassa et obtusissima alata; semine violaceo, oblongo, 98 mm longo in quovis loculo solitario; arilla terreo colore; flores albo- virides. Kouy-Tchéou: Gan-Chouen, juin 1910 (Jul. Cavalerie, 3824). 1373. Evonymus rugosa Lévl, nov. spec. Rami virides; folia viridia concoloria oblonga 5— 10 X 2—3 cm; e basi dense multidentata rugosa; capsulae saepe vinosae, 4 alatae alis acute carinatis; steriles? ; Affinis E. dasydictyon sed nervis 10—12 et dentibus haud recurvis diversa. Kouy-Tchéou: Hoang-Tsao-Po, colline de la pagode (Jos. Es-. quirol, 1532). 1374. Evonymus Darrisii Levl., nov. spec. Rami brunnei; folia e basi conferte et acute denticulata, 1 em petiolata 7—10 X 3 cm, flaccida ovato-lanceolata; capsulae luteae, alis obtusis, steriles? Affinis E amygdalifoliae sed foliis latioribus, ramis non lenticellatis differt, Kouy-Teheou (Jos. Esquirol, 711). 1375. Evonymus disticha Lévl, nov. spec. ne Rami atrovirides, tetragoni, lineati; ramuli et folia conspicue disticha, opposita; folia parva 4 X 15—20 mm, subsessilia laete Viridia, subtus vix pallidiora, dupliciter dentata, dentibus nu- merosis, subhamatis; ramusculi papillosi; flores solitarii. oppo- Siti, axillares, brevissime pedunculati vix quartam folii partem ae- quantes; petala orbicularia, distantia; lutea; capsulae violaceae. Kouy-Tchéou: Environs de Kouy-Yang; petit arbuste dans les bois de la pagode de Kien-Lin:Chan, 27 juillet 1898 (Emile Bodinier), 2455). ; 282 H. Léveillé. 1376. Evonymus centidens Levl., nov. spec. Rami griseo-virides, tetragoni, lineati; folia membranacea, dentibus arrectis 70— 100 subspinosis; ovato-lanceolata 6—8 X 2—4 cm, bre- vissime petiolata petiolo canaliculato; inflorescentia E. Dielsianae; flores lutescentes; petala conspicue latiora quam longiora: capsulae rubrae. Yun-Nan: Grand arbuste à feuilles caduques; collines broussailleuses à Long-Ky, 700 m, juin 1912 (E. E. Maire). Hoyopsis Lévl., nov. genus Celastracearum. Planta herbacea, filiformis; folia fere Hoyae: inflorescentia et flores Celastri, sed minimi. 1377. Hoyopsis Dielsii Lévl., nov. spec. Caulis elongatissima, filiformis; folia subcarnosa, oblonga glauces- centia opposita integra, basi obcordata, peticlata interdum subeiliata; petiolis subvillosis; obtusa, vel obtuse acuminata; flores viridescentes; sepala lanceolata ciliolata; petala ovata obtusata striata, interdum intus villosula; antherae brevissime stipitatae; disco sub lente conspicuo; in- florescentiae quam gracillimae, pedunculis et pedicellis elongatis capillari- bus. Folia uninervia sed sub lente valida reticulata. Planta inter Rubiacea et Celastracea habitu et aspectu se habet sed petalis liberis ad Celastracea apponenda. Kouy-Tchéou: Pin-Fa, 3 juin 1903, fourrés, précipices (Jul. Ca- valerie, 1046). 1378. Celastrus Esquirolii Lévl., nov. spec. Rami virides, flexuosi; folia late lanceolata 12—15 X 3—4 cm, pulchre et laete viridia, membranacea, nitidissima integerrima, nervis gracilibus anastomosantibus; petiolo 1 cm longo; inflorescentiae pergracillimae. “elongatae, folium tamen axillans non aequantes; flores virides; sepala viridia, linearia truncata. Kouy-Tchéou: 9 aoüt 1905 (Jos. Esquirol). 1379. Celastrus Cavaleriei Lévl., nov. spec. Rami brunnei, suberosi, lenticellati, tetragoni contorti; folia lan- ceolata 5—6 X 1--2 cm, subcoriacea in sicco brunnea, nervosa, integra, inflorescentiae axillares, fasciculatae; sepala linearia; stylus egregie conspicuus; stigmate pocilliformi, dilatato, 5 lobato. Kouy-Théou: Pin-Fa, bois, rare, 5 avril 1904 (Jul. Cavalerie, 1144). 1380. Celastrus Seguini Levl., nov. spec. Ramuli flavido-grisei; folia subcoriacea, brevissime petiolata, ad SU periorem tantum partem conspicue et sat longe dentata, dentibus setaceis ; glaberrima, nervo medio tantum conspicue colorato, ceteris nervis im- mersis; flavescentia vel rubescentia, acuminata, ad basim attenuata; flores 6—10 umbellatim fasciculati; sepala cochlearia, obtusa, stigmate discoi- deo, dilatato, fimbriato-dentato; stamina 4, sepalis latiora et longior: filamentis subnullis; antherae ovatae, mucronatae turgidae. Decades plantarum novarum. CXXXVI—CXL. 263 Kouy-Tehéou: Environs de Hoang-Ko-Chou, rocailles de la cas- eade, 15 mars 1899 (J. Séguin in herb. Bodinier, 2609); environs de Kouy-Yang, mont du College, sous les rochers de la cascade, rare grand arbuste, 30 mars 1898 (Em. Bodinier, 2180). 1381. Celastrus Bodinieri Lévl., nov. spec. Planta tota in sicco conspicue nigrescens; rami angulati glabri: folia membranacea ovato-lanceolata glabra, remote denticulata, acuminata subtus paulo flavescentia, nervis magis conspicuis; petiolo semialato; inflorescentiae corymbosae petiolis paulo longiores; EE ob- tusa; E 4 cochleata; antherae exsertae. Frutex, modo Salicis purpureae decolorans, maculat herbarium, Kouy-Tehéou: Environs de Kouy-Yang, montagne du College, 10 juin 1898 (Em. Bodinier, 2384). 1382. Celastrus suaveolens Lévl., nov. spec. Arbor 5—6 m habitu et aspectu laureaceo; rami lenticellati, subangulati; folia membranacea supra atroviridia subtus ferruginea, con- Spicue et remote acute dentata, 8 X 3 cm; petiolo 2 cm; nervis in- conspicuis: inflorescentiae axillares, umbellatae, longe 2—3 cm pedunculatae; sepala et petala obtusa; flores albi suaveolentes; sta- mina exserta. Kouy-Tehéou: Environs de Kouy-Yang, bois de Kien-Lin-Chan, 19 juin 1899 (Em. Bodinier, 2683); Pin-Fa, 3 juin 1902 (Jul. Ca- valerie, 17bis), 1383. Celastrus Kouytchensis Lévl. nov. spec. Ex affinitate C. latifoliae. Rami brunnei, subteretes pilosi, lenti- cellati; folia 6 X 2 em ovato-lanceolata, petiolata denticulata, brunneo- nervata, abrupte acuminata petiolo et nervis hirtellis; capsulag pilosulae brunneae 3—5 lobatae, axillares, pedicellatae, pedunculo com- muni 5 mm longo. Kouy-Tchéou: Pin-Fa, Ma-Jo (Jul. Cavalerie, 3349). 1384. Celastrus Feddei Lévl. nov. spec. Arbor, 2 m alta; rami brunnei apice pilosi; folia 6—10 X 3—4 cm, breviter petiolata aspera supra atro-viridia subtus laete viridia, con- Spicue scalari-nervia remote denticulata, nervis et petiolis hirtis; capsulae nigrae 4-lobae alte bilobae, lobis geminatis, quolibet lobo ovato obtusissimo. Kouy-Tchéou: Lo-Fou, avril 1909 (Jul. Cavalerie, 3513); Goui- Reou, déc. 1911 (Jos. Esquirol, 3189). 1385. Celastrus tristis Lévl., nov. spec. Planta his notis statim dignoscenda: rami rubescentes, dense muricati; folia livida 10—15 X 4—5 cm; fere concoloria apice den- tata petiolo nigro; capsulae rubescentes obscure 5-lobato-costatae, costis obtusis. Kouy-Tchéou (Jos. Esquirol). 1386. Celastrus salicifolia Lévl., nov. spec. Arbor. Rami angulati, atropurpurei; folia saliciformia vel per- 264 n H. Léveillé. sicariaeformia multinervia denticulata, subtus passim flavida, 2 cm petiolata; flores virides, axillares, umbellati, umbellis sessilibus; se- pala 'obtusa; petala cochleata; antherae exsertae. | Kouy-Tchéou: 10 mai 1906 (Jos. Esquirol). 1387. Celastrus Mairei Lévl., nov. spec. Rami virides, angulati; folia flaccida angustissime lanceolata, subtus pallida, minutissime denticulata, tenuiter reticulata 4—5 X 1 em; breviter petiolata; pedicelli filiformes, unde flores virides mox nutantes; stamina haud exserta, sepala obtusa; petala ovata obtusa. Frutex tota viridissima, scandens, floribus interdum petalis su- perioribus viridibus, inferioribus nigris. Yun-Nan: Brousse des montagnes de Lou-Ké-Suin et de Tong- Tehouan, 2600 --3000 m, avril-mai 1911 (E. E. u 1388. Celastrus? Lyi Lévl, nov. spec. ` Frutex scandens, ramis pilosis breviter spinosis, hetero- phylla. Folia distanter, obscure denticulata, dentibus spinescentibus; supra glabra, subtus tomentella, nunc brevissima 2—3 X 1 cm, nunc longiora 7—8 X 2—3 cm; nunc ovata nunc lanceolata, nunc obtusa nunc acuminata; flores subracemosi, non evoluti: inflorescentia tota pilosa. Habitu zanthoxylum simplicifolium refert. Kouy-Tchéou: Environs de Kouy-Yang, mont du College, 9 juin 1898 (Em. Bodinier). Diversa. 1389. Mucuna terrens Levl., nov. spec. Flores e trunco ipso scandente oriundi, toti aterrimi; calice cam- panulato, postice tantum tridentato; dente medio insigniter elongato, 8—9 mm longo; calice ipso glabro, 2 cm lato, 1 em longo; corolla 7 X 3 cm; carina 7 cm glabra bifida lobis acutis, falcata striata; alae 6 cm longae apice obtusissimae et breviter tomentoso-barbatae; vexillum 5 cm longum bilobum, lobis rotundatis et apice tomentoso-barbatis; antherae sagittato-lineares; stylo longiore angulato; stigmate orbiculari barbato. Sud du Kouy-Tchéou: Grande iiane à fleur noire; le peuple par crainte superstitieuse n'ose la toucher; avril 1908 (Jul; Cavalerie, 2974). 1390. Celtis Mairei Levl., nov. spec. Arbor crassa; glaberrima; folia 5—6 X 2 cm, membranacea, parce asymetrica, laetissime viridia, e media parte parce denticulata, acutissima nitidissima, petiolata; petiolo et nervis insigniter luteis; bracteae pedun- culorum floralium digitatae, partitionibus capillaribus; cruribus stigmatis erassis ovarium aequantibus: fruetus nigri, pou des: rugosi, magni- tudine pisi. Species statim dignoscenda foliis parvis, jucunde viridibus et subtus luteo-nervatis. Yun-Nan: Plaine pres Long-Tan à Tong-Tchouan; 2500 m, aoû 1912 (E. E. Maire). | : Decades plantarum novarum. CXXXVI—CXL. 265 1391. Celtis Bodinieri Lévl., nov. spec. Maxima arbor ramis pilosis; petiolis glabris; rami, petioli, folia brunnea; folia glabra integra e basi 3—5-nervia nervis primariis, imo secundariis parallelis; planta monoica; lobi perianthii brunnei cochleati, obtusi, intus tomentelli; antherae rotundatae, luteae, parum exsertae; stigmate intus incano-tomentoso, cruribus apice attenuatis, ovarium sub- aequantibus, Species insignis colore brunneo et nervis, foliorum integrorum, vere parallelis. Kouy-Tehéou: Environs de Kouy-Yang, bois de Ja pagode T Yo-Chan, 10 avril 1899; jardin du Pe-Tang et environs: de la ville, en chinois: Cha-Tang, 10 juin 1897 (Em. Bodinier, Gier SE 1392. Morus calva Lévl., nov. spec. His notis statim dignoscenda. Caulis: ruber: tetragonus lineatus, abunde lenticellatus; folia nulla longe post flores nascentia; bracteae scariosae cochleatae; flores rubri, deinde lutescentes. Magna arbor cujus cortex fibros forsan utiles continet. Yun-Nan: Coteaux arides à La-Kou, 2400 m, mars 1915 (E. f Maire). 1393. Morus Mairei Lévl. nov. spec. Tota planta pulverulento-farinosa; rami rubri, teretes; folia orbieu- lata vel ovata, basi cuneata, albida, caduca, utrinque villosa subtus tomentella; amenta alba, gracilia, 3—5 cm longa, 2—3 mm lata; peri- anthium rubrum, longe hirtum. Frutex. ; Yun-Nan: Brousse derriere Mo-Tsou, fleuve Bleu, 800 m, mai; rochers de Ma-Hong, 3000 m, juin 1912 (E: E. Maire). 1394. Morus inusitata Lévl. nov. spec. Rami grisei vel rubescentes, teretes; folia lobato-dissecta, es cau- data (cauda 2 cm longa) supra vix ‘pilosula subtus granulata pilosa; petiolo 15. mm longo; amenta 2 cm X mm, densa, pedunculata (4— 5 mm); antherae flavidae, vix exsertae; ovaria glabra atrata, 10—12 aggregato-capitata; crures stigmatum ovario longiores. Yun-Nan: Coteaux arides, rocailles à La-Kou, 2400 m. mars 1912, murier sauvage arbuste inutilisé (E. E. Maire). 1395. Cudrania Bodinieri Lévl, nov. spec. Magna frutex-scandens spinosa; rami dense pubescentes, teretes; Spinis minimis, 1 mm longis, recurvis; folia perfecte ovata, glaberrima, integerrima apice mucronata, petiolata, petiolo 5 mm. longo, dessiccatione brunescentia, nervo medio valde conspicuo etsi utrinque impresso; ceteris nervio inconspicuis anastomosantibus; fructu 3 mm diametiente lutescente 1 cm pedicellato, pedicello articulato; peduneulo 1 em longo. A C, rectispina, cui tantum affinis, differt folis duplo majoribus, Spinis multoties minoribus et recurvis. i : Hong-Kong: Torrent de la Baie du Télégraphe pres Béthanie, 14 janvier 1896 (Em. Bodinier, 1413). 1396. Evodia Chaffanjoni Levl., nov. spec. Rami nigricantes, lenticellati, folia 3—5 foliolata; foliola opposita ve alterna glaberrima aristato denticulata vel hamato-dentata, breviter petio- 266 H. Léveillé: Decades plantarum novarum. CXXXVI—CXL. lata 7—9 x 2—3 cm, oblonga caudato-acuminata; flores albi; sepala 5 petaloidea; petala 5; utraque obtusa; inflorescentiae terminales, pyra- midato-paniculatae, folia subaequantes vel superantes. — Arbor. Kouy-Tchéou: Environs de Kouy-Yang, mont du College, 15 avril 1898 (J. C haffanjon in herb. Bodinier, 2263). 1397. Zanthoxylum Esquirolii Lévl., nov. spec. Frutex ramis griseis, parce aculeatis; folia 4—5 juga. rachide et nervis mediis foliolorum sat copiose armatis, aculeis parvis recurvis; foliola 6—7 X 1—2 cm, sub lente crenulata, ovata caudato-acuminata, supra nitida, subtus flavida, breviter 3 mm petiolata; inflorescentiae densissimae axillares; fructus nigricantes, venosi, sessiles; semine ovato, nigro nitido. Kouy-Teheou: Juin 1904 (Jos. Esquirol, 425). 1398. Zanthoxylum odoratum Lévl. nov. comb. (Evodia odorata Levl. in Fedde, Repert., IX (1911), p. 458. Haec species ad Zanthoxylum pertinet, nam arbor est aculeata et spinosa et folia non sunt vere opposita, Hic damus diagnosem com- pletivam. Arbor parva 3—4 m alta; trunco brachium paulo superante et parvis spinis dense obtecto; spinae in flores capitatos et numerosos desinentes; flores albi suavem et acrem odorem spirantes; folia 5-juga; foliola magna 12 X 6 cm, acuminata, brevissime petiolata arcuato-nervosa, supra viridia nitida, subtus ferruginea, inflorescentia insuper terminalis late corymbosa. Kouy-Tchéou: Pin-Fa, 17 avril 1904 (Jul. Cavalerie, 1771). 1399. Zanthoxylum Bodinieri Levl., nov. spec. Alte scandens; aculeatum; aculeis recurvis basi albidis, apice rubris; folia magna 35—40 cm longa; foliola 10—18 X 4—6 cm, acuminata ob: longa breviter petiolata petiolo fragili, supra flavido-viridia subtus flaves- centia, glabra, margine undulato, nervo medio parce aculeato; flores racemosi; sepala brevissima obtusissima, cochleata; petala ovato lanceo- lata dorso ante anthesin purpureo lineata stamina 5 longissime exserta, incurva filamentis purpureis, antherae albidae; fructu luteo rugoso; acriter odora, semine nigro, rotundo, nitidissimo. Kouy-Tchéou: Environs de Kouy-Yang, mont du College, trou au pied de la montagne de St. Anne; Tsin-Gay; Che-Teou-Tchay, févr. 1898 (Em. Bodinier, 2058); environs de Gan-Pin, torrent des Ligularia, 25 février 1898 (Em. Bodinier et L. Martin); Pin-Fa, bois, 4 déc. :1902 (Jul. Cavalerie, 748). 1400. Zanthoxylum Chaffanjoni Lévl., nov. spec. Rami atrobrunnei; folia 1—3 juga alternifoliolata; foliola ovata acu- minata obscurissime denticulata, 5 mm petiolata, utrinque fere conco- loria, ramis et rachide parce et minute aculeatis; flores racemosi; racemi basi nudata racbidis multo breviores; sepala 4 brevissima obtusata; petala 4 lanceolata, acutata; stamina exserta recta; antherae rotundatae. Kouy-Tchéou: Environs de Kouy-Yang, mont du Collège, arbuste liane épineux, 12 avril 1898 (J. Chatfanjon in herb, Bodinier, 2171). Plantae novae Coreanae et Japonicae. Il. 261 LIX. Plantae novae Coreanae et Japonicae. II. Von T. Nakai. (Originaldiagnosen.) 24. Boehmeria Taquetii Nakai, nov. spec. In foliorum forma haec species B. Sieboldianae proxima est, sed serra- tuli et flores minores sunt. Florum forma haec etiam B. spicatae simu- lans sed foliis toto differt. Planta caespitosa. Caulis glaber ramosus quadrangularis et leviter suleatus. Folia oblongo-ovata et acuminata aequaliter serrata, petiolis 0,5—2 cm longis. Lamina 4—10 cm longa 2—5 cm lata, supra pilosa, subtus secus venas pilosa, serratulis 1—3 mm longis. Spicae subsessiles 4—11 em longae. Glomerus florum interruptus. Bracteae ovatae 1 mm longae. Bracteolae late-ovatae v. quadrangulares 0,5 mm longae. Peri- gonium 0,7 mm longum ovatum utriculiforme setulosum breviter rostra- tum, rostro bidentato. Ovarium sphaericum. Styli indivisi, elongati 2 mm longi. Quelpaert: In sepibus, VIII. 1911 (Taquet no. 5965). 25. Asarum maculatum Nakai, nov. spec. Affine A. Sieboldii, sed exquo foliis vivis crassioribus, supra macu- latis statim distinguendum. Rhizoma ascendens 1—6 cm longum 3-5 mm latum, radices albas emittens, apice vulgo squamis 1—3 latissime-ovatis atropurpureo coloratis coronatum, Folia 1—2 glaberrima, petiolis 2,5—18 cm longis. Lamina cordato-reniformis v. subauriculato-reniformis viridissima supra maculata apice obtusiuscula v. acuta, margine sub lente pilosula v. glabra. Pe- duneulus petiolis brevior. Flos 16—20 mm longus 10 mm latus atro- purpureus trilobatus, intus glaberrimus, tubo intus costato. Fructus cum lobis persistentibus 3 cm longus. Semen semiellipsoideum. Quelpaert: In silvis Hallaisan, cum A. Sieboldii mixte crescit, 10. V. 1913 fl. 12. VI. 1913, fr. (T. Nakai). Corea: In insula Wangtó, 20. VI. 1918 (T. Nakai no. 821). 26. Asarum Sieboldii Miq. var. seoulense Nakai, nov. var. A. Sieboldii Nakai, Fl. Kor., Il, p. 175. Varietas foliis subtus dense ciliolatis. Cetera toto cum typo con- veniunt, Corea media: In monte Peukhansan: 28. IV. 1912, 5. V. 1912 (N. Okada), ibidem 16. V. 1910 (T. Mori no. 87), ibidem 28. VII. 1902 (T. Uchiyama), in monte Namsan, 16. VI. 1902 (T. Uchiyama). 21. Pleuropterus ciliinervis Nakai, nov. spec. Polygonum multiflorum (non Thunb.) Kom., Fl. Mansh., II, p. 139, Nakai, Fl. Kor., II, p. 173. ( ! Haec species differt a Pleuropterus multiflorus Turcz. (Polygonum multi- florum Thunb., quocum adhuc confusa, foliis elongatis subtus secus 268 T. Nakai. venas ciliatis, rhizomate radices tuberosas perennes destituto et non longe repente, caule annuo. Rhizoma perenne lignosum radices incrassatas sed filiformes emittens. Caulis annuus volubilis glaber apice ramosus, nodis inferioribus ochreis fuscis persistentibus auctus. Ochrea foligera membranacea subtrans- lucens. Folia longe-petiolata, petiolis basi articulatis 1--5 cm longis. supra canaliculatis, infra sub lente papillosis v. ciliolatis. Lamina ob- longo-elliptica acuminata, basi subauriculato-sagittata vulgo 6—11 cm longa 3—6 cm lata, supra glabra, subtus secus venas ciliolata integra v. leviter undulata. Panicula terminalis v. subterminalis. Flores distincte pedicellati lilacini. Sepala exteriora alata. Stamina 7—8. Stigma 3- peltatum. Manshuria: Circa Schi-sida-gou, 13. VII. 1897 (V. Komarov no. 563). Corea: In herbidis promontorii montis Chirisan, 1500 m, 7. VII. 1913 (T. Nakai no. 628). 28. Rumex coreanus Nakai, nov. spec. Affinis R. pratensis, sed alis fructus non denticulatis exquo differt. Radix flava incrassata. Caulis viridis striato-sulcatus 2—3 pedalis ramosus. Folia angusta breviter petiolata utrinque acuta undulato- erenata. Inflorescentia elongata basi foliacea. Glomerus florum inter- ruptus v. accessorius. Fructus nutans, pedicellis 1— 1,3 cm longis apice leviter incrassatus. Valvus ovatus crenulatus sed non dentatus. Callus oblongo-ovatus 2 mm longus. In archipelago Coreano: In parva insula Okto, 18. VI. 1913 (T. Nakai no. 782). 29. Cerastium vulgatum L. var. hallaisanensis Nakai, nov. var. $4 Affinis C. vulgatum var. glandulosum, sed petala calycem 1!/,-plo lon- giora, caulis flaccidus, folia inferiora distincte spathulata. Do Caulis flaccidus a basi ramosus glanduloso-pilosus. Folia inferiora spathulata 1—1,5 cm longa, superiora elliptica et sessilia pilosa. Dicha- sium ‘oligoflorum. Flores longe-pedunculati. Pedunculus 1--1,5 cm longus glanduloso-pubescens. Sepala dorso viridia margine hyalina, petalis albis bifidis breviora. Semina reniformia atro-fusca, distincte echinato-papillosa. In Quelpaert: In silvis Hallaisan 1000 m, 12. VI. 1913 (T. Nakai no. 321). 30. Krascheninikovia coreana Nakai, nov. spec. Radix elongato-fusiformis fasciculata, Caulis caespitosus glaberrimus. Folia oblanceolata v. anguste-ob!anceolata v. linearia 1,5—2,5 em longa. glaberrima. Flores terminali-solitarii, pedunculo 1—1,3 cm longo capillari. Sepala lanceolata 4 mm longa viridia, apice papillosa. Petala alba in- divisa elliptica calycem subduplo superantia, Antherae atro-purpureae. Styli 3-4. : \ ^Quelpaert: In silvis, 400 m, 14. IV. 1912 (Taquet no. 6054). Plantae novae Coreanae et Japonicae. Il. 269 31. Melandrium Taquetii (Lévl.) Nakai, nov. spec. Silene Taquetii Levl. in Fedde, Rep. X (1912), p. 350. S. rupicola Nakai in Tokyo Bot. Mag., XXVI (1913) p. 129 nom. nud. Differt a M. aprico quocum affine, foliis latioribus, petalis duplo exertis. In viva planta flores pulcherrimi sunt. Quelpaert: In rupibus litoris, IIJ.—IV. 1908 (Taquet no. 4607), VI. 1910 (Taquet no. 4126) in herbidis, VI. 1911 (Taquet no. 5423) in rupibus litoris, 9. V. 1913 (T. Nakai no. 973), 14. V. 1913 (T. Nakai no, 856), in parva insula Piyangtö circa Quelpaert, 22. V. 1913 (T. Nakai). Var. album Nakai, nov. var. Flores albi. Caulis viridis. Insula Piyangtö, 22. V. 1913 (F. Nakai) ubi copiose crescit. 32. Silene fasciculata Nakai in Tokyo Bot. Mag., XXVI (1913), p. 129 nom, nud, Glaberrima. Radix perennis fusiformis. Caulis leviter ramosus cca. 20 cm altus robustus, basi ramo innovatione cum foliis fasciculatis auctus purpurascens, Folia linearia usque 7 cm longa 3-4 mm lata leviter falcata a medio arcuato-reflexa. Racemus elongato-conico pani- eulatus. Flores erecti, pedicellis 7—10 mm longis tenuibus, basi bracteis binis 5 mm longis auctis. Calyx campanulatus 1 em longus 5-dentatus 10-nervis, venis 5 loborum a basi calycis ad apicem lobi excurrentibus, venis 5 commissurae sub 1,5 mm ab imo sinus bifidis et ad apicem loborum excurrentibus, ita calycis lobi trinervii. Carpophora 1,5 mm longa. Petala apice bifida calyce duplo longiora, lobis 4 mm longis 1 mm latis, fauce unguis binis aucta. Stamina 10, 5 opposita petalis elongata, filamentis 7 mm longis, antheris 1,5 mm longis, 5 petalis alterna abbreviata, filamentis 2 mm longis. Styli 3,7—8 nrm longi apice recurvi. Capsula apice 6-lobo basi triloculata. Quelpaert: In arenosis Hallaisan, 2000 m, 25. VIII. 1911 (Taquet no. 5422), ibidem VIII. 1912 (T. Ishidoya no. 56). 33. Stellaria jaluana Nakai, nov. spec. S. longifolia (non Muehl.) Kom., Fl. Mansh., II, p. 170 p. p. Dense caespitosa. Caulis usque 40 cm gracilis quadrangularis. Folia linearia internodio breviora 1—2 cm longa lucida, ad basin interdum ciliolata. Flores terminali- v. axillari-solitarii v. bis dichotome ramosi. Bracteae lanceolatae acuminatae. Pedicelli gracillimi elongati 2—4 cm longi (vulgo 3 cm). Calyx 4—5 mm angustus, acuminatus. Petala alba fere ad basin bifida, calyce sexies longiora, lobis angustis. Stamina calyce breviora 3 mm longa. Styli tres apice recurvi, Capsula 6 mm longa. Semina 0,5 mm longa distincte sed regulariter rugulosa. Korea sept: Fluvium Jalu super. Vallis Un-czchen-gan, 30. Vl. 1897 (V. Komarov no. 600). Species affines Koreanae in sequenti modo inter sese distinctae. Caulis ramosissimus. Petala calyce aequilonga. St. Friesiana Ser. Caulis simplex v. leviter ramosus. 2. 210 T. Nakai. Flores cymoso-paniculati v. axillares terminalesque solitarii. Calyx 2—3 mm longus. Capsula 3—4 mm longa. Semina laevia. St. longifolia Muehl, Pedunculi capillares valde elongati vulgo 3—6 mm axillares v. ter- minali-dichotomi. Semina rugulosa. 3. Calyx 3—4 mm. Flores axillari- v. terminali solitarii. St. filicaulis Makino. Calyx 4—5 mm valde acuminatus. Inflorescentia semel v. bis dicho- toma. St. jaluana Nakai. 34. Clematis (Atragene) chiisanensis Nakai in Tokyo Bot. Mag., XXVI (1913), p. 128 nom. nud. Affinis Cl. koreana Kom., sed exqua foliis glabrescentibus, sepalis longe-acuminatis viridescenti-ochroleucis lateritio-punctulatis, petalis nume- rosis 2—3-serialibus. Suffrutex scandens circ. 1 m altus, parte inferiore lignosa perennis. Gemmae perulatae. Folia ternata, petiolis et petiolulis volubilibus parce pilosis v. glabris. Segmenta terminalia foliorum inferiorum ambitu fere rotundata, ad medium trifida basi cordata usque 11 cm longa et lata, lobis ovato-acuminatis utrinque secus venas parcissime pilosulis grosse- ovato mucronatoque dentatis. Segmenta lateralia ambitu oblique late- ovata bifida basi cordata usque 11 cm longa. Segmenta terminalia foliorum superiorum oblongo-acuminata v. latiora vulgo 3—5 nervia basi truncata v. leviter cordata 6—10 cm longa 2,5—5 cm lata. Seg- menta lateralia oblique ovato-acuminata indivisa v. bifida, Pedunculi terminali-solitarii v. axillares 1— 2, apice nutantes 5—10 cm longi glabres- centes v. puberuli, Sepala lanceolata v. fere oblanceolata valvata sub anthesin apice leviter divergentia, acuminata, margine pubescentia ochro- leuca v. viridescenti-ochroleuca et lateritio-maculata vulgo 3,5 cm rarius 2—3 cm longa, elevato-trinervia, nervis circa angulos basilaribus valde productis, Petala 2—3-serialia, exteriora majora, angusta spathulato- linearia viridescenti-ochroleuca, intus ad stamen sensim transeunt. Fructus longe-caudatus oblongo-obovatus sericeus 4— 4,5 mm longus, caudis longe albo-barbatis. Corea: In montibus Chirisan, 1900 m et supra, VIII. 1912 fr. (T. Mori no. 135), 30. V. 1913 fl. (T. Nakai no. 69), 1.—2. VI. 1918 fl. (T. Nakai), 6. VI. 1913 fl. et fr. (T. Nakai no. 614). 35. Hanunculis acris L. var. schizophyllus Nakai, nov. var. Caulis cum inflorescentia usque 70 cm. Folia radicalia inciso-trifida, caulina omnia ternata, segmentis brevi-petiolatis, anguste-incisis. Flores diametro 1,5—1,8 cm. Petala late-obovata. Foliorum forma caulinorum toto eis R. Tashiroei congruit. : Corea sept.: Distrietus Musang., Fl. Tumingan, Vallis Kursinburi, 10. VI. 1897 (V. Komarov). 36. Berberis amurensis Rupr. var. latifolia Nakai, nov. var. Folia rami hornotini fere rotundata, rami annotini late-elliptica V. ovata, Plantae novae Coreanae et Japonicae. Il. 277 Ramus hornotinus leviter costatus griseo-fuscus. Aculea simplex 0,5—1 cm longa. Folia fere rotundata v. late-ovata setoso-serrata, nervis et margine rubescentibus, supra viridia infra glaucina, ad petiolos breves 0,5—1 cm longos rubescentes attenuata, apice obtusa rarius acuta v. emarginata, cum petiolis 4—8 cm longa 2,8—6,5 cm lata. Ramus anno- tinus sordide griseus. Folia elliptiea v. late-elliptica v. ovata apice ob- tusa margine rubescentia setoso-serrata, basi ad petiolos 0,3—1,8 cm longos attenuata, cum petiolis 3—8 cm longa 1,2—4,8 cm lata. Racemus fructiferus nutans 6 cm longus, pedunculo bracteis squamosis sparsis 2—6. Pedicelli bractea squamosa unica suffulti 5—6 mm longi. Fructus intense rubri 1—1,2 cm longi 7 mm lati, elliptici. Corea: In insula Ooryóngtó (Matsusima), 14. IX. 1911, leg. K. Okamoto). 37, Arabis columnalis Nakai, nov. spec. Affinis A. perfoliata, sed radix perennis et columnalis est. Radix perennis incrassata. Folia radicalia lineari-oblanceolata 3— 45 cm longa setulosa, setis 3—4-fidis, ad petiolum attenuata. Folia caulina inferiora sessilia oblanceolata ad basin angustata glabra, su- periora et media lanceolata sessilia et basi sagittato-amplexicaulia gla- berrima 1,5—3,8 cm longa 3—10 mm lata apice acuta. Racemus simplex nudus. Sepala angusta 2,5—3 mm longa. Petala alba 4—4,5 mm longa. Ovarium glabrum. Stigma discoideum stylo latius. Corea: In herbidis summo viae Pandja montis Chirisan, 4. VII. 1913 (T. Nakai no. 401) rara et legi specimina duo. 38. Arabis hallaisanensis Nakai, nov. spec. Species affinis A. serratae et A. Fauriei et praecipue ad anteriorem simulans, sed differt carpellis angustioribus et longioribus, floribus minori- bus, et a posteriore foliis multo argute-serratis, racemis densis, carpellis longioribus differt. Radix perennis, stolones breves emittens. Caulis humilis ad apicem rhizomatis v. stolones terminales 3— 12 cm altus stellato-pubescens. Folia radicalia caespitosa post anthesin manent, spathulata argute-serrata, 5— 33 mm longa 2,5—7 mm lata, facie stellato-pubescentia. Folia caulina a basi oblanceolata ad lanceolata amplexicaulia argute serrata. Racemus densiflorus, pedicellis floriferis 3—4 mm longis stellulato- puberulis, fructiferis 7—10 mm longis nudis. Sepala subaequantia 3 mm longa. Petala alba 6—7 mm longa. Capsula elongata flexuosa v. tortuosa 2— 6 em (vulgo 4—6 cm) longa 1—1,2 mm lata atro-purpurea v. virescens àpice acuminata. Quelpaert: In cinere vulcani Hallaisan, 2000 m, VIII. 1907, VI. 1907 (Faurie no. 1742 et 1741), Hallaisan, 2000 m, 15. VIII. 1912 (T. Ishi- doya), Hallaisan, 1500 m, VI. 1911 (Taquet no. 5359). 39. Cardamine Komarovi Nakai, nov. nom. Alliaria auriculata Kom. in Act. Hort. Petrop., XVIII, p. 437 et Fl, Mansh,, II, p. 354, t. VIL 912 T. Nakai. Specimina imperfecta sed meliora Komarovianis examinavi, in quibus septa fructus sunt perfecta, cotyledon accumbens. Haec species tamen nulli sectionum Cardaminis adhuc notarum convenit et evidentur novae sectionis est. Cardamine sect. nova Auriculata. Affinis sect. Lygophylli. Rhizoma repens apice crassum non squamosum. Folia caulina alato- petiolata et basi auriculato-amplexicaulia. Lamina ovata v. cordato-ovata grosse-serrata v. rhombeo-acuta. Racemus nudus. Septa non foveolata. Cotyledones latae petiolataeque. Corea: In rupibus rivulorum inter montes, Vll. 1901, in petrosis rivorum montis des Diamants, 24. VII. 1906, no. 570 (Faurie no. 127 et 570). 40. Cardamine leucantha (Tausch) O. E. Schulz var. coreana Nakai, nov. var. Ad varietatem kamtschaticam proxima venit, sed foliis latioribus grosse- mucronato-serratis exqua differt. Caulis 40 cm altus foliosus minute ciliatus. Folia pinnata, foliolis dilatatis 2,5 —3 em latis grosse-mucronato-serratis, segmentis terminali- bus maximis, supra viridescentibus et glabrescentibus, infra pallidioribus et minute ciliatis. Racemus basi ramosus. Flores diametro 1 cm lata. Corea: Circa Pyengyang, rara, 28. V. 1911 (H. Imai). 41. Cardamine Millsiana Nakai, nov. spec. C. pratensis Nakai in Tokyo Bot. Mag., XXVI, p. 30 nihil aliud! Differt a C. pratensi, foliis radicalibus caulinis vix diversis. Species insignis; foliorum forma imprimis C. Opizii in mentem vocat, sed cetero ingenio toto differt. Tota glabra. Rhizoma repens. Caulis ad inflorescentiam ramosus. Folia: radicalia et rhizomatis longe-petiolata 5-jugo-pinnata. . Segmenta terminalia maxima sed lateralibus paulum majora 1,5—1,7 mm longa 10—14 mm lata breviter petiolulata, lateralia omnia sessilia, ad basin decrescentia. Folia caulina omnia longe- petiolata 3—5-jugo pinnata, segmentis rhombeis v. late-lanceolatis v. oblongo-ovatis, integerrimis V. utrinque 1—2 dentatis. Racemus nudus multiflorus. Pedicelli floriferi 1—1,5 em longi, fructiferi 1—2 cm longi. Sepala margine membranacea 4 mm longa. Petala alba oblonga basi attenuata 1 cm longa apice vix v. leviter emarginata Stigma stylo latius. Corea: In Kangkai, 13. V. 1911 (Ralph G. Mills‘. 42. Sedum coreense Nakai, nov. spec. Affine S. polystichoides, sed folia sunt latiora et laxa. Caulis simplex v. ramosus 4—15 em altus carnosus, inferne squamis rubris ellipticis 2--4 mm longis obtectus et praecipue circa basin im- bricato-obtectus. Folia oblanceolato-linearia v. oblanceolata carnosa viridia sessilia 1—1,5 em longa 2—2,5 cm lata. Cyma 2—3 cm lata oligoflora- Flores sessiles flavi pentameri, Sepala angusta 1 mm longa. Petala 2,5 cni longa angusta. Plantae novae Coreanae et Japonicae. II. 213 Corea: Imsil, VIII. 1912 (T. Mori no. 132) in silvis insulae Wangtö, 20. Vl. 1913 (T. Nakai no, 799). 43. Sedum viridescens Nakai, nov. spec. Affine S. albo-rosei et S. Telephium, sed differt a primo foliis sessili- bus, petalis et ovariis viridibus, et a posteriore staminibus brevioribus, floribus viridibus, foliis latioribus. Radix incrassata perennis. Caulis erectus oligoramosus viridis. Folia verticillato 3 sessilia elliptica utrinque remote obscure 1—2 dentata v. integra, 6,5 cm longa 3,2 cm lata, 5 X 2, 4 X 1,5 etc., glaucina. Inflores- centia densa ramosa foliosa. Flores pentameri. Sepala viridia 1,5—2 mm longa late-lanceolata v. lanceolata. Petala lanceolata 4 mm longa viri- descentia. Stamina 10,5 longiora. Quelpaert: In sepibus in torrentibus, 800 m, 23. VII. 1910 (Taquet no. 4249). 44. Chrysosplenium barbatum Nakai, nov. spec. Affine C. crenwati, sed exquo costis seminum rotundato-papillosis differt. E Estoloniferum. Caulis a basi ramosus 3—9 cm altus barbatus car- nosus. Folia opposita distinete petiolata rotundata v. flabellata basi late- cuneata v. subtruncata, margine prope petiolum et petiolis barbata, supra pilosa, infra glabra aequaliter crenato-dentata. Lamina 2 cm lata 2,3 cm longa, 1,3—1, 0,8—1,2 etc. Sepala 4 flavido-viridescentia late-elliptica 2,5 mm longa 2 mm lata integra. Stamina 8, 4 circa basin sepali ad- nata, cetera sepalis alterna. Filamenta subulata sepalis duplo breviora. Antherae rotundatae flavae. Ovarium glabrum 2 ovatum ad stigma punctatum attenuatum. Carpella divaricata 6 mm longa 2,5 mm lata. Semen intense fuscum 0,5 mm longum 0,3 mm latum utrinque acutum papillose 10-costatum. Papillae rotundatae. Sulci transverse striati. Corea media: In humidis secus torrentes silvis Koang-neung, 2. VI 1912 fr (T, Mori no, 60), 27. IV. 1913 fi. (E Nakai), 45. Chrysosplenium hallaisanense Nakai, nov. spec. Arcte affine C. pilosi, sed papillis seminum congestis non distantibus majoribus differt. Stoloniferum. Stolones hirsuti, foliis oppositis longe-petiolatis sub- rotundatis crenato-dentatis supra pilosis infra glabris 1 cm longis et latis. Folia rami innovationis bene evoluta, petiolis barbatis 1 em longis, laminis ovato-rotundatis 2,6— 2,8 cm latis 2,8 cm longis apice rotundatis basi subtruncatis et ad petiolos subito attenuatis, margine crenatis. Caulis caespitosus fere glaber v. hirsutus. Folia inferiora rotundata oppo- sita, superiora alterna flabellato-cuneata 6—9 mm longa 5—11 mm lata crenata. Sepala 4 rotundata v. obovata flavido-virescentia 2-3 mm longa. Stamina 8 inclusa, antheris flavis. Styli elongati 1 mm longi. Stigma punctatum. Carpella 5 mm longa 2 mm lata apice divergentia et stylis persistentibus 1 mm longis coronata, Semen 0,5 mm longum 0,4 mm latum papilloso-costatum. Papillae supra costas uniseriales rotun- Repertorium specierum novarum. XIII. (29. IV. 1914.) 18 214 T. Nakai. datae et supra discum sphaericum positae, Sulei irregulariter minutissime foveolati. S Quelpaert: In silvis Hallaisan, 17. VI. 1907 fl. (Faurie no. 1799). - 17. V. 1907 fr. (Faurie no. 1798), 10. V. 1913 fl. (T. Nakai no. 1088). 46. Filipendula multijuga Maxim. var. alba Nakai, nov. var. A typo differt petalis albis, foliis fere glaberrimis. Folia radicalia usque 45 cm longa, petiolis elongatis, laminis pal- matim 5-fidis, lobis ovato-acuminatis duplicato-mucronato-serratis, supra glaberrimis, infra praeter venas sparsissime pilosas glaberrimis, 9 cm longa 11 cm lata, foliis lateralibus 4—5-jugis inaequalibus ovatis dupli- cato-mucronato-serratis, usque 4 cm longis. Caulis glaberrimus angu- lato-striatus, stipulis foliaceis serratis 0,5—1 cm longis, foliis caulinis profunde 5-fidis, lobis ovatis et longe-attenuatis duplicato-serratis supra minutissime et sparse ciliolatis demum glabrescentibus, infra fere glabris, jugis foliorum accessoriorum 1—3 lanceolatis acuminatis duplicato-serratis. Inflorescentia glaberrima multiflora. Calyx purpureus 1—1,5 mm longus. Petala alba 2 mm longa. Ovarium glabrum. Corea 'sept.: Ung-Keui-ryöng, 22. VI. 1909 fl. (K. Jô no. 445). Var. koreana Nakai, nov. var. ; F. purpurea Kom., Fl. Mansh., Il, p. 523 saltem p. p. Ulmaria purpurea Nakai, Fl. Kor., J, p. 201. Folia caulina 1—4 jugo-pinnata et lobi accessorii lanceolati bene evoluti. Lobi foliorum latiores. Ita affinior ad F. multijuga quam ad F. purpurea. Folium tenuiter membranaceum, mucronato-dentatum. Inflorescentia glaberrima. Fructus margine scaberulus, Corea sept.: Fium. Jalu, 6. VIII. 1897 (V. Komarov no. 904). 41. Filipendula formosa Nakai, nov. spec. Species inter F, multijugam et F. purpuream, sed a priori differt foliis accessoriis subobsoletis, principis breve lobatis, floribus densis, serra- tulis foliorum duplo v. triplo minoribus, et a posteriore foliis breve et late-lobatis non caudato-acuminatis. Rhizoma breve crassum atro-fuscum. Folia radicalia ad medium v. brevius incisa 7 cm longa 10 cm lata, basi profunde sinuata, lobis latis- sime ovatis acuminatis minute serrulatis, serratulis 1 mm vix longis ovato-acuminatis purpurascentibus, petiolis usque 30 cm longis, lobis accessoriis minutis 6—11 jugis 2—4 mm longis inciso-serratis v. lanceo- latis. Stipulae ellipticae non foliaceae ovatae 5 —7 mm longae. Folia caulina radicalibus conformia, sed duplo v. triplo minora. Flores densi. Sepala ovata 1 mm longa intense purpureo-rosea. Petala obovata 2,5 mm longa rosea. Filamenta rosea 3—4 mm longa. Ovarium 1—3 glaberri- mum intense purpureo-roseum. Corea: In herbidis declivitatis montis Sin-yang-chhi, finis occiden- talis Chirisan, 700—900 m, 18. VII. 1913 (T. Nakai). 48. Filipendula glaberrima Nakai, nov. spec. F. kamtschatica Max. var. glaberrima Nakai in Tokyo Bot. Mag., XXVI (1913), p. 129 nom. nud. Plantae novae Coreanae et Japonicae. Il. 215 Ulmaria kamtschatica (non Matsum.) Nakai, Fl. Kor., Il, p. 480. U. palmata Nakai, Fl. Kor., I, p. 20. Rhizoma incrassatum breve. Folia radicalia petiolis usque 30 cm longis, laminis 16 cm longis 25 cm latis basi cordatis sed ad petiolum iterum acutis 5-lobatis duplicato-minute-serratis, foliis accessoriis 6 — 9- jugis parvis 1—20 mm longis 1—13 mm latis. Caulis usque 1 m altus longitudinaliter striatus glaberrimus. Folia caulina radicalibus conformia sed brevius petiolata, foliis accessoriis 1—7 jugis. Inflorescentia gla- berrima ampla densiflora. Calyx viridis v. rubescens v. ruber, Petala alba v. pallide lilacina 3 mm longa ovata breviter limbata. Filamenta alba 5—7 mm longa. Ovarium 1—4. Carpella 1—2 sessilia cum stylis persistentibus 1 mm longis 4—4,5 mm longa 1,5 mm lata, margine pilosula. Corea media et australe: Monte Namhansan, 2. VIII. 1902 fr. (T. Uchiyama), Quensan, 9. VI. 1909 alab. (T. Nakai) Koang-neung, 1912 fr. (T. Mori no. 30 et 259), in herbidis Chirubulsusan, 9. VII. 1913 fl. (T. Nakai no. 695), in herbidis montis Chandorobon, 1400 m et supra, 6. VII. 1913 fl. (T. Nakai), in herbidis montis Chirisan, VII. 1912 fr. (T. Mori no. 168), ibidem 30. VI. 1913 alab. (T. Nakai no. 68). 49. Potentilla Dickinsii Fran. et Sav. var. breviseta Nakai, nov. var. P. ancistrifolia (non Bunge) Nakai, Fl. Kor., I, p. 196. In typo viili fructus fructum 11/,—2 plo superantes, sed in nostra varietate eo breviores. Potentilla Dickinsii a P. ancistrifolia foliis 1—2 jugo pinnatis, subtus glaucis differt. Planta saxatilis. Rhizoma ramosa robusta lignosa. Folia radicalia r2 jugo-pinnata, foliolis ad basin decrescentibus, terminalibus maximis oblongis v. obovatis usque 2,5 em longis, infimis 6—13 mm longis ovatis, omnibus infra glaucinis v. glaucis secus venas sericeis, supra viridibus pilosis, argute serratis. Stipulae angustae 7—12 mm longae sericeae. Caulis simplex v. ramosus 5—20 cm altus pilosus. [Inflorescentia cy- moso-panieulata. Sepala lanceolata acuminata, exteriora interioribus breviora 4—5 mm longa, interiora 5—6 mm longa. Petala aurea rotun- data v. obovato-rotundata 4—6 mm longa. Stamina numerosa petalis triplo breviora. Pistilum numerosum. Ovarium villosum. ` Carpella oblique ovata 1 mm longa, stylis persistentibus ventro affixis, minute punctulata, basi vilis carpellis brevioribus suffulta. Corea: In rupibus montis Kumgangsan, 1000 m, 24. VI. 1906 (Faurie no. 343), in rupibus montis Kangnontö, VIII. 1906 (Faurie no. 302, 106), in monte Peukhansan, 14. X. 1900, 28. VIII 1902 (T. Uchiyama), in summo montis Chirisan, VIII. 1912 (T. Mori no. 167), in promontorio montis Chirisan, 30. VI. 1913 (T. Nakai no. 62), in summo montis Peiyangsan, 4. V. 1913 (T. Nakai). Quelpaert: [n Hallaisan, 1911 (T. Mori no. 53), in Hallaisan, 1800 m, 14. VIII, 1912 (T. Ishidoya no. 69), in rupibus Hallaisan, 1800 m, 13. VIII. 1908, 25. VIII. 1911 (Taquet no. 751, 5577), in Hallaisan, 1600 m, 18* 216 T. Nakai. VIL 1907 (Taquet no. 176), in rupibus Hallaisan, 1800 m, VIII. 1907 (Faurie no. 1599). 50. Potentilla Wallichiana Delile var. minor Nakai, nov. var. Differt a typo, planta gracilis, foliolis obovatis 5--15 mm longis. Radix perennis. Caulis radicans repens a nodis radices emittens pilosus. Folia palmatim 3— 6-foliolata (vulgo 3—5), petiolis villosulis. Foliola obovata oblongo-dentata, dentibus utrinque 3—7 apice leviter emarginata 5—15 mm longa, margine pilosa. Inflorescentia cymoso- paniculata erecta v. ascendens. Sepala late-lanceolata, exteriora interiori- bus breviora et angustiora 2,5—5 mm longa, interiora 3—6 mm longa. Petala aurea sepalis longiora leviter emarginata. Achenia semicordata laevia 0,7 mm longa. Quelpaert: Cum typo mixte crescit, sed multo vulgaris in Hongno 6. VI. 1913 (T. Nakai) in monte Ouentangbon, 16. V. 1913 (T. Nakai no. 904), in herbidis, V. 1911 (Taquet no. 5574), in agris Polmongi. IV. 1908 (Taquet no. 2855, 755), Hongno, 4. VII. 1910 (Taquet no. 4229). in herbidis humidis, VII 1907 (Faurie no. 1597). 51. Potentilla stolonifera Lehm. var. quelpaertensis Nakai, nov. var. Affinis P. stolonifera forma japonica, sed differt caule graciliore, foliis minoribus. Mea sententia P. stolonifera est a P. fragarioides diversa. Radix perennis incrassata, stolones filiformes purpurascentes hirsutos radialiter emittens. Folia radicalia 2—3-jugo-pinnata, sub anthesin 1- 5 cm longa, post anthesin accrescentia, petiolis et venis segmentorum hirsutis. Segmenta obovata v. late-ovata v. oblonga, dentibus utrinque 1—4 acutis v. ovatis, infra medium integra. Inflorescentia 1-3 flora. Flos diametro 1,4—1, cm lata. Sepala lanceolata, subaequilonga, eX- teriora viridia, interiora viridescentia v. flavido-viridia praecipue dorso hirsuta 4—5 mm longa. Petala aurea obovata apice emarginata 5—7 mm longa. Achenia oblique ovata ad ventrem leviter curvata, a latere ven- trali disco affixa laevia 1,2 mm longa. Quelpaert: In rupibus secus torrentes Hallaisan, 700 m, 10. V. 1913 . (T. Nakai no. 1085), in arenosis Hallaisan, 1500 m, VII, 1911 (Taquet no. 5568), Hallaisan, 2000 m, VI. 1907 (Faurie). 52. Prunus quelpaertensis Nakai, nov. var. Affinis P. sachalinensis (Fr. Schmidt) Nakai (= P. pseudocerasus VA. sachalinensis Fr. Schmidt vel P. Sargentii Rehder) et praecipue colore folio- rum, ramorum et florum simulans, sed exqua pedicellis elongatis pilosis, petiolis pilosis, petalis oblongis differt. Arbor usque 10 m alta. Rami divaricati lucidi atro-purpurascentes. Squamae gemmae sub anthesi persistentes lucidae. Bracteae oblongo- obovatae intus pubescentes 1 cm longae. Pedunculi subnulli. pedicelli graciles elongati 2—3 cm longi pilosi rubescentes. Tubus calycis an- gustus 5—7 mm longus. Petala rosea oblonga distincte pilosa. Sta- mina numerosa petalis sesquiplo breviora. Styli glabri staminibus aequi- Plantae novae Coreanae et Japonicae. ll, 277 longi. Stigma discoideum. Folia atro-rubescentia setaceo-serrata, petiolis supra ciliatis. Quelpaert: Secus torrentes Hongno, V. 1911 (Taquet no. 5597). 53. Rosa diamantiaca Nakai, nov. spec. R. jaluana (non Kom.) Nakai, Fl. Kor., II, p. 481. Caulis glaber, aculeis sparsissimis parvis rectis v. leviter recurvatis basi dilatatis armatus, ramosus. Folia 3-jugo-imparipinnata, rachibus adpressissime velutinis et minute crebre acicularibus, foliolis ellipticis 2,5—6 cm longis, supra viridibus, infra glaucinis minutissime imperfecte reticulato-glandulosis, secus costas et venas primarias glandulosis simulque pilosis, margine mucronato aequaliter serratis. Stipulae praeter apicem adnatae, infra minutissime glanduloso-punctulatae, glandulis breviter stipitatis capitulatis minimis marginatae, 1,5—2 cm longae 4—7 mm latae. Flores ad apicem rami solitarii. Pedunculi fructiferi recti ca. 3 cm longi glanduloso-patenti-hirti. Fructus oblongus carneus apice constrictus, calyce persistente glanduloso longe-caudato intus velutino coronatus, 2,5 cm longus. Corea: In monte Kumgangsan, 16. VIII. 1902 (T. Uchiyama), 54. Rubus hongnoensis Nakai, nov. spec. E. rosaefolius Nakai in Tokyo Bot. Mag., XXVI, p. 131 nom. nud. (non Sm.). Affinis R. rosaefolii, praecipue ejus varietati Maximowiczii proximus est, sed exquo in sequenti modo distinguendus. Rubus rosaefolius. Folia utrinque hirsuta v. tomentoso-hirtella. Peduneuli aculeati. Calyx externe villosus. Fructus 2 em longus coccineus (in var. luteus). Rubus hongnoensis. Folia glabra. Pedunculi inarmati. Calyx externe adpressissime ciliatus. Fructus fere 1 cm lutescenti-coccineus. 1,5-pedalis glaber, caespitosus inarmatus v. sparsissime aculeatus. Caulis teres biennis v. perennis, hornotinis foliis majoribus usque 18 cm longis 4-jugo-impari-pinnatis, segmentis 4—7 cm longis lanceolatis dupli- Cato-serratis infra glanduloso-punctulatis, inferioribus majoribus brevi- pedicellatis, supremis sessilibus. Stipulae lineares 7 mm longae. Folia caulis annotini 2—5-foliolata, segmentis infra glanduloso-punctulata, ter- minalibus maximis, rachibus sparsim aculeatis. Stipulae angustae v. ellipticae v. lanceolatae ad petiolum adnatae 1—1,5 cm longae 3—4 mm latae. Flores ignoti. Pedunculi ad apicem rami lateralis caulis annotini terminales v. subterminales indivisi elongati 2,5—5,5 cm longi ciliolati. Calyx reflexus intus ad basin hirsutus, lobis 5 lanceolato-attenuatis 10— ll em longis. Fructus lutescenti-coccineus rotundatus, dulcissimus. Semen reticulato-rugosum 1,5 mm longum. Quelpaert: [n dumosis circa cascade Hongno, 6. VI. 1913 (T. Nakai no. 213 et 214), IX. 1907 (Faurie no. 96), in sepibus Hongno secus tor- rentes, V. 1907 et 1911 (Taquet no. 2847 et 5560). L^ 918 T. Nakai: Plantae novae Coreanae et Japonicae. Il. 55. Sanguisorba unsanensis Nakai, nov. spec. S. officinale L. var. alba Nakai in Tokyo Bot. Mag., XXVI, p. 132 nom. nud. Differt a S. officinali floribus albis, segmentis foliorum angustis sessilibusque, et a S. tenuifolia quae foliorum forma similans inflores- centia abbreviata, staminibus brevibus differt. Caulis usque 75 cm altus. Folia 4—7-jugo-imparipinnata, segmentis sessilibus angustis infra glaucinis argute-serratis. Spica paniculata ab apice florens 1 em longa 1.5 mm lata. Sepala alba 4. Stamina 4 se- palis subaequilonga. Corea sept.: Unsan, 4. VIII. 1912 (H. Imai no. 136). 56. Spiraea koreana Nakai, Fl. Kor., I, p. 173. S. Frischiana (non Schneid.) Nakai, |. c. Differt a S. Frischiana, cui valde affinis, foliis brevius petiolatis (2—4 mm) glabris, fructibus sparsissime pilosis. Nostra S. Frischiana sunt rami S. koreanae hornotini bene evoluti! Haee species est affinior ad S. japonica, essetque ejus subspecies, foliis saepe ovatis v. ellipticis v. late-ovatis non lanceolatis, caule foliis et inflorescentia semper glabris v. subglabris, fructibus subglabris. Frutex glaber. Pseudorhizoma repens. Caulis caespitosus v. laxe caespitosus, angulatus. Ramus angulatus et rubescens. Folia rami inno- vationis ovato-oblonga irregulariter duplicato-serrata, utrinque acuta, subtus glaucina, petiolis 2—3 mm longis rarissime 4 mm longis, laminis 6-7 em longis 3—3,5 cm latis. Folia rami lateralis ovata, late-ovata, elliptica, lanceolata v. oblongo-lanceolata, basi cuneata v. acuta v. sub- rotundata, praeter basin integram irregulariter v. regulariter duplicato- serrata subtus glauca, petiolis 1—3 mm longis rubescentibus, Jaminis 1—6 em longis. Inflorescentia corymboso-paniculata, rami innovationis 10 cm diametro, rami lateralis 4 cm diametro, Calyx turbinatus 10- nervius, dentibus 5 inflato-triangularibus sub anthesin erectis sed demum reflexis. Petala alba rarius lilacina (in var. rosea) rotundata 1,3—1,7 mm longa late-ovata v. rotundata. Stamina numerosa petalis duplo-longiora. Glandulae 10—11 integrae v. bilobae. Pistilla 5. Carpella ventre pi- losa, stylis persistentibus 1,2 mm longis terminata 2—3 mm longa. «. typica Nakai. a Carpella 2—2,5 mm longa. Petala alba v. pallide lilacina. Corea: In monte Namsan, 25. VI. 1902 (T. Uchiyama), circa Chó- mok-dong, 10. VIII. 1912 (T. Uchiyama), Chyang-syong, 17. VIII. 1912 (H. Imai), in monte Chirisan, 7. VII. 1913, 1. VII. 1913 (T. Nakai no. 396, 166), Chirubulsusan, 9. VII. 1918 (T. Nakai no. 696). 8. rosea Nakai. Petala rosea. In monte Chirisan: Rara, 1. VII. 1913 (T. Nakai no. 415). y. macrogyna Nakai in Tokyo Bot. Mag., XXVI (1913), p. 132 nom. nud. Petala 2—2,3 mm longa. Carpella 2,8—3 mm longa. : Corea: In monte Paik-pyóksan, 10. VI. 1912, 24. V. 1912 (T. Ishi- doya) Koang-neung, 7. VII. 1912 (T. Mori), in monte Peukhansan. 14. e (T. Uchiyama), in monte Kumgangsan, 22. VI. 1906 (Faurie no. y R. Schlechter: Philibertia H. B. et Kth. und Funastrum Fourn, 979 LX. Philibertia H. B. et Kth. und Funastrum Fourn. Von R. Schlechter. (Originalarbeit.) im Jahre 1897 trat Miss Anna Murray Vail, die beste Kennerin der nordamerikanischen Asclepiadaceen, mit der Behauptung hervor, dass sich unter Philibertia eine Reihe von Arten befände, die nicht dazu gerechnet werden kónnten. Etwa zu derselben Zeit war ich selbst zu einer ühnlichen Ansicbt gelangt und hatte, da ich mich auf Reisen befand, eine ausführlichere Bearbeitung der Frage verschoben, in der Hoffnung später einmal diese Arbeit aufnehmen zu kónnen. Nun endlich gab mir die Bestimmung einer Anzahl südamerikanischer Asclepiadaceen die Gelegen- heit, die von Miss Vail angeregte Frage der Teilung der Gattung wieder aufzugreifen, nachdem ich im Jahre 1906 mich schon für die von Miss Vail vertretene Ansicht entschieden hatte. Die Gattung Philibertia wurde im Jahre 1818 von Humboldt, Bonpland et Kunth in ihren ,Nova Genera et Species*, vol. III, p. 195 beschrieben und auf Tafel 230 abgebildet. Die von Decaisne später hierzu gebrachten Arten entsprachen völlig dem von den ersten Autoren beschriebenen Gattungscharakter. Andere Typen aber kamen in die Gattung hinein als im Jahre 1877 Asa Gray in den ,Proceedings of the American Academy“ eine Reihe von Arten hier unterbrachte, Welche--nach der Decaisneschen Auffassung als Sarcostemma galten. Bentham hatte bei Gelegenheit der Bearbeitung der Asclepiadaceae für die ,Genera Plantaram* schon ein Jahr früher diese von Asa Gray durchgeführte Verschmelzung jener Typen mit Philibertia vorgeschlagen. Fournier hat in der ,Flora Brasiliensis^ den Benthamschen Stand- punkt nicht anerkannt und dies dadurch zum Ausdruck gebracht, dass er die nach Bentham zu Philibertia zu bringenden Arten als Sarco- stemma bezeichnete. Ich will zunächst nicht auf diese ursprünglich von Decaisne gehandhabte Methode eingehen, da dieses spüter geschehen soll, vielmehr móchte ich zundchst die Gattungen besprechen, welche seit der Publikation von Philibertia H. B. et Kth. aufgestellt worden sind und von Bentham mit jener (in seinem Sinne umgrenzt) vereinigt wurden. Pentagonium Schau. wurde im Jahre 1843 auf eine von Meyen aus Peru mitgebrachten Pflanze begründet und von Meyen selbst als Zur ersten Gattung Philiberlia gehörig erkannt, muss also als Synonym behandelt werden. Zosima Philippi, im Jahre 1871 auf eine chilenische Pflanze hin aufgestellt, hat sich inzwischen als identisch mit dem im andinen Gebiet Weitverbreiteten Typus von Philibertia H. B. et Kth. erwiesen und muss somit ebenfalls als Synonym behandelt werden, ganz abgesehen davon, ‚dass die schon 1814 begründete Umbelliferen-Gattung Zosima Hoffm. noch Jetzt als gültig anzusehen ist. 280 R. Schlechter. Als drittes Synonym wird von Bentham und im ,Index Kewensis* nun Ceramanthus Kunze angeführt, doch ist dazu zu bemerken, dass der Name nicht als Gattungsname, sondern im Jahre 1847 als Untergattungs- name von Sarcostemma veröffentlicht ist, also nach den heutigen Nomen- klaturregeln erst in zweiter Linie in Betracht kommen kénnte. Zudem aber ist der Name auch sonst schon verschiedentlich in anderen Familien vergeben und eine Passifloraceen-Gattung Keramanthus Hk. f. ist, obgleich von Harms mit Adenia Forsk. vereinigt, in englischen Florenwerken noch zuweilen als gültige Gattung angesehen. Sarcostemma R. Br. kann für diese Pflanzen gar nicht in Betracht kommen, da diese Gattung auf einige wenige blattlose, in der Blüten- struktur von den hier in Frage kommenden Pflanzen recht verschiedene Typen zu beschränken ist. Die Anwendung dieses Namens durch Decaisne und später durch Fournier für Funastrum-Arten ist darauf zurückzuführen, dass Humboldt, Bonpland und Kunth eine hierher gehörige Pflanze Funastrum cumanense (H. B. et Kth.) Schltr. als Sar- costemma cumanensis H B. et Kth. bezeichneten, K. Schumann glaubte bei seiner Bearbeitung der Asclepiadaceen für das Pflanzenreich im Jahre 1895, die typischen Arten der neuwelt- lichen Gattung Philibertia H. B. et Kth. mit der altweltlichen Oxystelma R. Br. vereinigen zu müssen. Für die von Decaisne als Sarcostemma behandelten Arten schuf er nun merkwürdigerweise keinen neuen Namen, sondern behielt für sie Philibertia H. B. et Kth. bei, ein Vorgehen, das natürlich gar keine Berechtigung hatte und wohl nur auf ein Versehen Schumanns zurückzuführen ist. Auch Miss Vail scheint diese Ver- einigung vom Typus von Phiibertia mit Oxystelma R. Br. als richtig an- genommen zu haben. Tatsächlich sind beide Gattungen aber durchaus verschieden und Oxystelma ist auf die beiden altweltlichen Arten ZU reduzieren, Malme hat bei seiner Behandlung der Philibertia-Frage nun merk- würdigerweise Ceramanthus so behandelt als sei er als Gattungsname richtig beschrieben, gibt dazu aber richtig Funastrum Fourn., Cystostemmé Fourn und Philiberiella Vail als Synonyme an; das erstere aber mit Se wissem Vorbehalt. Ich habe nun Blüten von dem Typus der Gattung F'unastrum untersuchen kónnen und bin zu der Überzeugung gekommen, dass Philibertella Vail und Funastrum Fourn. nicht getrennt werden können, wodurch also der erstere Name hinfällig wird und durch Funastrum zu ersetzen ist. Wir müssen somit also zu der Überzeugung kommen, dass für die nicht zu Philibertia H. B. et Kth. gehörigen Arten, welche bisher als solche bezeichnet wurden, ein neuer Gattungsname nicht zu schaffen war, und deshalb kann als solcher nur der im Jahre 1882 durch Four" geschaffene Name Funastrum für diese Verwendung finden. Leider hat Fournier nieht zum Ausdruck gebracht durch welche Charaktere sich die von ihm aufgestellte Gattung Funastrum von Phil. bertia H. B. et Kth unterscheidet, Er hat sich vielmehr nur darauf be Philibertia H. B. et Kth, und Funastrum Fourn, 281 schränkt eine Diagnose seiner neuen Gattung zu geben. Aus diesen Gründen will ich das von ihm Versüumte hier nachholen. Habituell ähneln sich beide Gattungen, doch ist Funastrum meist schon dadureh kenntlich, dass die Blatter von derberer, meist etwas fleischiger Konsistenz sind. Die Infloreszenzen sind bei Philibertia meist wenigblumig (selten besitzen sie mehr als vier Blüten) bei Philibertia aber stets 6—15-blumig, die Korolla ist bei Philibertia breit schüssel- förmig und nie bis über die Hälfte gespalten, bei Funastrum dagegen tief fünfspaltig, zuweilen sogar leicht nach hinten resp. unten zurück- geschlagen. Das Gynostegium ist bei beiden Gattungen zwar ähnlich, doch recht gut verschieden. Die Korona besteht aus einem schmalen Ring am Grunde der Korolla und 5 fleischigen bei Philibertia ziemlich hoch der dem Antherenrücken angewachsenen, bei Funastrum nur am Grunde angewachsenen Koronaschuppen, welche bei Funastrum meist seitlich etwas zusammengedriickt sind, bei Philibertia aber auf der Innenseite nach oben hin mehr oder minder deutlich gekielt sind. Die Antheren und Pollinien sind bei beiden Gattungen sehr ähnlich. Der Griffelknopf ist an der Spitze bei Philibertia in einen kurzen meist kurz zweispaltigen Schnabel ausgezogen, bei Funastrum aber sehr kurz und breit kegel- förmig. Wir sehen also aus allen diesen Merkmalen, dass die Aufstellung der Gattung Funastrum Fourn. durchaus berechtigt war, und müssen es nun VOID anerkennen. Bevor ich nun dazu übergehe, eine Aufzählung der bisher be- kannten Arten beider Gattungen zu geben, will ich über ihre geo- graphische Verbreitung einige kurze Bemerkungen machen. Philibertia H. B. et Kth. enthält nun nur den kleineren Teil der unter diesen Namen bisher bekannt gewordenen Arten und ist, wie es scheint fast ausschliesslich auf das andine Südamerika von Peru bis Chile und den andinen Teil von Argentinien beschränkt ist. Dusen hat ein Exemplar auch in Patagonien gesammelt, das somit den südlichsten bis Jetzt bekannten Standort darstellt. Funastrum Fourn. ist offenbar eine Gattung trockenerer, nicht selten xerophytischer Steppen, Ebenen und Pampas. Ihr Verbreitungsgebiet erstreckt sich von Florida und Texas durch das trockenere Zentral- amerika, die Campos Brasiliens uud Paraguays bis in die Pampas von Argentinien. In Venezuela und Kolumbien sind es ebenfalls die trocke- neren Gebiete, welche sie bewohnt. Nach Süden scheint sie im west- lichen Südamerika nur bis Peru vorzudringen. Wir sehen also auch in der Verbreitung der beiden Gattungen ge- wisse Gegensätze, da Philibertia H. B. et Kth. ihr Entwickelungszentrum in den Anden hat, während für Funastrum Fourn. offenbar ein Ent- wickelungszentrum im xerophytischen Zentralamerika, ein anderes im Xerophytischen Südamerika zu suchen ist. 282 R. Schlechter. Ich komme nun dazu die beiden Gattungen mit ihren Arten einzeln zu behandeln und will dies in Form einer Aufzählung der zu beiden gehórigen Arten darstellen. Auf ihre Stellung im System der Familie will ich nieht eingehen, da mir die Zeit dazu verfrüht erscheinen würde. Philibertia H. B. et Kth., Nov, Gen. et Spec. PL, III (1878), p. 195. Pentagonium Schau, in Nov. Aet. Nat. Kur, XIX (1843), Suppl I, p. 364. Zosima Phil., Sert. Mendoz. Alt. (1871), p. 29. 1. P. campanulata (Ldl) Nichols. Diet. Gardn., Ill (1886), p. 96. Sarcostemma campanulatam Ldl., Bot. Reg. (1846), t. 36. Heimat: Peru (?). v 2. P. flava Meyen. Reise I, p. 466. Pentagonium flavum Schau., Nov. Act. Nat. Cur.. XIX (1843), Suppl. I. 864. Heimat: Peru. v 8. P. Gilliesii Hook. et Arn., Lond. Journ. Bot., I (1834), p. 290. Oxystelma Gilliesii K. Sch. in Pflanzenfam., IV, II (1895), p. 229. Sarcostemma Gilliesii Dene. in D. C. Prodr., VIII (1844), 542. Heimat: Argentinien. V 4. P. gracilis D. Don in Sweet, Brit. Fl. Gard., ser. II, IV (1838), t. 403. Sarcostemma Donianum Dene. in D. C. Prodr., VIII (1844), 542. Heimat: Argentinien. 5. P. grandiflora Hook., Bot. Mag. (1837), t. 3618. Sarcostemma grandiflorum Dene, in D. C. Prodr. (1844), 541. Heimat: Argentinien, - 6. P. hastata (Dcne.) Schltr., nov. comb. Sarcostemma hastatum Dene. in D. C. Prodr., VIII (1844), 541. Heimat: Peru. i. P. hypoleuca Schitr. in Oesterr. Bot. Zeitschr. (1895), p. 450. Heimat: Bolivia. 8. P. marsupiflora (Dcne.) Schltr., nov. comb. Sarcostemma marsupiflorum Dene. in D. C. Prodr., VIII (1844), p. 541. Heimat: Peru. 9. P. picta Schltr. in Engl. Jahrb. v. XXXVII (1906), p. 606. Heimat: Bolivia. 10. P. quadriflora (Dene.) Schltr., nov, comb. Sarcostemma quadriflorum Dene. in D. C. Prodr., VIII (1844). P- 542. Heimat: Peru. "Ai: P. solanoides H. B. et Kth., Nov. Gen. et Spec., III (1818), P. 196, . 230. Oxystelma solanoides K. Sch. in Pflanzenfam., IV, 1I (1895), p. 229. - Philibertia canescens Dene. in D. C. Prodr., VIII (1844), p. 542. Philibertia incana Dene, in D. C. Prodr., VIII (1844), p. 542. Philibertia H. B. et Kth. und Funastrum Fourn. 283 Sarcostemma incanum Dene. in D, C. Prodr., VIII (1844), p. 542. Sarcostemma solanoides Dene. in D. C. Prodr., VIII (1844), p. 541. Heimat: Peru. 12. P. variifolia (Dcne.) Schltr., nov. comb. Sarcostemma variifolium D. C. in D. C. Prodr., VIII (1844), p. 541. Heimat: Peru. 18. P. violacea (Phil) Schltr., nov. comb. Oxystelma violacea K. Sch. in Pflanzenr., IV, Il (1895), p. 229. Zosima violacea Phil., Sert. Mendoz. Alt. (1871), p. 29. Heimat: Chile. 14. P. Weberbaueri Schltr. in Engl, Jahrb. v. XXXVII (1906), p. 607. Heimat: Peru. Species excludenda. Philibertia anomala Brandg. = Blepharodon anomalum Schitr., nov. comb. Funastrum Fourn. in Ann. Sci. Nat, ser. 6. v. XIV (1882), p. 388. Cystostemma Fourn. in Mart. Fl. Bras., VI, IV (1885), p. 204. Ceramanthus Malme in Ark, Bot., IV, no. 14 (1905), p. 2. Philibertella Vail in Bull. Torr. Bot. CL, XXIV (1897), p. 305. idi F. angustissimum Fourn. in Ann. Sci. Nat., ser. VI v. XIV (1882), p. : Asclepias angustissima Anderss., Galap. Oarnes Veget. (1853), p. 196. Heimat: Galapagos-Inseln. 2. F. apiculatum (Dcne.) Schltr.. nov. comb. Sarcostemma apiculatum Dene. in D. C. Prodr., VIII (1844), p. 539. Heimat: Brasilien. 3. F. barbatum (Mart.) Sehltr., nov. comb. Sarcostemma barbatum Mart. ex Fourn., Fl. Bras., VI, IV (1885), p. 235. Heimat: Brasilien. 4. F. bonariense (Hk. et Arn.) Schltr., nov. comb. Philibertia bonariensis Malme in Svensk. Vet. Acad. Afh., XXXIV (1900), p. 23. Sarcostemma bonariense Hk. et Arn., Lond. J. Bot., 1 (1834), p. 296. Heimat: Brasilia, Paraguay. 5. F. clausum (Jacq.) Schltr., nov. comb. Asclepias viminalis Sw., Prodr. (1788), p. 53. Cynanchum clausum Jacq, Select. Amer., I (1763). p. 87. Philibertella clausa Vail in Bull. Torrey Bot. CL, XXIV (1897), p. 306. Philibertia clausa K. Sch. in Pflanzenfam., IV, II (1895), p. 229. Philibertia viminalis A. Gr. in Proc. Amer. Acad. (1877), p. 64. Sarcostemma Brownii G. F. Meyer, Prim. Flor. Esoeq. (1818), p. 139. Sarcostemma clausum R. et S., Syst. Veget., VI (1820), p. 116. Sarcostemma crassifolium Chapm., Fl. S. U. St. (1860), p. 368. Sarcostemma Swartzianum Schult., Syst. VI (1820), p. 116. Heimat: Florida, Westindien, Guiana, Venezuela. 284 R. Schlechter. ^ 6. F. erassifolium (Dcne.) Schtr., nov. comb. Philibertella crassifolia Vail in Bull. Torr. Bot. Cl. (1897), p. 306. Philibertia crassifolia Hemsl., Biol. Centr. Amer., Il (1881), p. 318. Sarcostemma crassifolium Dene. in D. C. Prodr., VIII (1844), p. 540. Heimat: Mexiko. 7. F. erispum (Bth.) Schltr., nov. comb. Philibertella crispa Vail. in Bull. Torr. Bot. Cl. (1897), p. 306. Philibertia crispa Hemsl., Biol. Centr. Amer., II (1881), p. 318. Philibertia undulata A. Gr. in Proc. Amer. Acad, (1876). p. 65. Sarcostemma crispum Bth., Pl. Hartw. (1841), p. 291. Sarcostemma undulatum Torr., Bot. Mex. Bound. Surv. (1859), p. 161. Heimat: Texas, Arizona, Mexiko. 8. F. cumanense (H. B. et Kth.) Schltr., nov. comb. Philibertella cumanensis (H. B. et Kth.) Vail in Bull Torr. Bot. Cl. (1897), p. 306. Philibertia cumanensis Hemsl., Biol. Centr. Amer., II (1881), p. 318. Sarcostemma cumanense H. B. et Kth., Nov. Gen. Spec., III (1818), p. 195. Heimat: Mexico. 9. F. euspidatum (Fourn.) Sehltr., nov. comb. Philibertia cuspidata Malme in Svensk. Vet. Acad. Afb, XXXIV (1900), p. 24. . Sarcostemma cuspidatum Fourn., Fl. Bras., VI, IV (1885), p. 233. Heimat: Brasilien. X 10. F. cynanchoides (Dcne.) Schltr., nov. comb. Gonolobus viridiflorus Torr, Ann. Lyc. N. Y. II (1828), p. 219 (nee Nutt). < Philibertella cynanchoides Vail in Bull. Torr. Bot. Cl. (1897), p. 207. Philibertia cynanchoides A. Gr., Proc. Amer. Acad. (1877), p. 64. Philibertia viridiflora Britt. et Rusb., Trans. N. Y. Acad. (1887), p. 11. Sarcostemma bilobum Hook. et Ann., Bot. Beech. Voy. (1841), p. 438. Sarcostemma cynanchoides Dene. in D. C. Prodr., VIII (1844), p. 540. Sarcostemma texanum Engelm., ex Torr. Bot. Mex. Bound, Surv. (1859). p.161. Heimat: Arizona, Texas, Mexiko. 11. F. Dombeyanum (Dene.) Schltr., nov. comb. Sarcostemma Dombeyanum Dene. in D. C. Prodr., VIII (1844), p. 539. Heimat: Peru. 12. F. elegans (Dene.) Schltr., nov. comb. Philibertella elegans Vail in Bull. Torr. Bot. Cl. (1891), p. 310. Philibertia bicolor A, Gr., Proc. Amer. Acad. (1886), p. 395. Philibertia elegans Hemsl., Biol. Centr. Amer., II (1881), p. 318. Sarcostemma bicolor Dene. in D. C. Prodr., VIII (1844), p. 541. Sarcostemma elegans Dene, in D. C. Prodr., VIII (1844), p. 541. Heimat: Mexiko. Philibertia H. B. et Kth. und Funastrum Fourn. 285 13. F. Ervendbergii (A. Gr.) Schltr., nov. comb. Philibertia Ervendbergii A. Gr. in Proc. Amer. Acad. (1886), p. 395. Heimat: Mexiko. 14. F. Fendleri (A. Gr.) Schltr., nov. comb. Philibertia Fendleri A. Gr. in Proc. Amer. Acad. (1886), p. 395. Heimat: Venezuela. 15. F. filiforme (Jacq.) Schltr., nov. comb. Cynanchum filiformae Jacq., Sel. Amer., p. 86. t. 60 (1763). Cynanchum leucanthum Jacq., Sel. Amer., p. 86. | Gonolobus filiformis R. et S., Syst. veg. VI (1820), p. 65. Sarcostemma Jacquini Dcne. in D. C. Prodr., VIII (1844), p. 542. Heimat: Neu-Granada. 16. F. flavum (Dene.) Schltr., nov. comb. Ceramanthus flavus Malme in Ark. Bot., IV (1905), XIV, p. 2. Cystostemma umbellatum Fourn. in Fl. Bras., VI, IV (1885), p. 204. Philibertia stellaris Griseb., Symb., p. 234. Sarcostemma flavum Dene. in D. C. Prodr., VIII (1844), p. 540. Sarcostemma stellare Griseb., Fl. Entre Ries, p. 145. Heimat: Brasilien. 17. F. Gardneri (Fourn.) Schltr., nov. comb. Philibertia Gardneri K. Sch. in Pflanzenfam., IV, Il (1895), p. 229. Sarcostemma Gardneri Fourn. in Fl. Bras., VI, IV (1885), p. 233. Heimat: Brasilien. 18. F. glaucum (H. B. et Kth.) Schltr., nov. comb. Sarcostemma glaucum H. B. et Kth., Nov. Gen. et Spec. IH (1818), p. 194. t 999 Heimat: Venezuela. 19. F. Glaziovii (K. Sch.) Schltr., nov. comb. Sarcostemma Glaziovii K. Schum. in Engl. Jahrb, XXV (1898), Beibl. 60, p. 19. Heimat: Brasilien. 20. F. gracile (Dene.) Schltr., nov. comb. Amphistelma exsertum Griseb., Symb., p. 229. Ceramanthus gracilis Malme in Ark. Bot., IV (1905), XIV, p. 2. Philibertia exserta O. Ktze., Rev. gen., II, II (1898), p. 200. Sarcostemma carpophylloides Morong, Enum. pl. parag. (1892), p. 665. Sarcostemma gracile Dene. in D. C. Prodr., VIII (1844), p. 539. Heimat: Argentinia, Paraguay. 21. F. Hartwegii (Vail) Schltr., nov. comb. F. Hartwegii Vail in Bull. Torr. Bot. Cl. (1897), p. 308. Philibertia linearis A. Gr. in Proc. Amer. Acad. (1877), p. 64. Sarcostemma heterophyllum Englm. ex Torr. Pac. Rail, Rep. V (1876). App., p. 362. Sarcostemma lineare Dene. ex Bth. in Pl. Hartw. (1840), p. 25. EE Heimat: California, Mexiko. 286 R. Schlechter. 22. F. hirtellum (Vail) Schltr., nov. comb. Philibertella hirtella Vail. in Bull. Torr. Bot. Cl. (1897), p. 309. Philibertia hirtella Parish in Mühlenbergia, III (1907). p. 126. Heimat: Arizona, California. 23. F. lasianthum Schltr., nov. comb. Philibertella lasiantha Schltr. in Engl. Jahrb. v. XXXVII (1906), p. 607. Heimat: Ecuador. 24. F. Lindenianum (Dene.) Schltr., nov. comb. Philibertia Lindeniana Hemsl., Biol. Centr. Amer., II (1881), p. 318. Sarcostemma Lindenianum Dene. in D. C. Prodr., VIII (1844), p. 541. Heimat: Yucatan. 25. F. longifolium (Arech.) Schltr., nov. comb. Philibertia longifolia Arech. in Ann. Mus. Montev., VII (1909), p. 87. Heimat: Uruguay, ,,, 26. F. luridum (Bene.) Schltr., nov. comb. Philibertia lurida Hemsl., Biol. Centr. Amer., Il (1881), p. 319. Sarcostemma luridum Kunze in Linnaea, XX (1847), p. 26. Heimat: Mexiko. 27. F. odoratum (Hemsi.) Schitr., nov. comb. Philibertia odorata Hemsl., Biol. Centr, Amer., Il (1881), p. 319. Heimat: Guatemala. 28. F. pallidum (Fourn.) Schltr., nov. comb. Philibertia pallidum (Fourn.) Schitr. in Engl. Jahrb. v. XXXVII (1906). p. 607. Philibertia pallida Fourn. in Fl. Bras., VI, IV (1885), p. 235. Heimat: Brasilien. 29. F. Palmeri (A. Gr.) Bihl: nov. comb. Philibertella Palmeri Vail in Bull. Torr. Bot. Cl. (1897), p. 307. Philibertia Palmeri A. Gr. in Proc. Amer. Acad, (1886), p. 394. Heimat: Mexiko/ Le, ) 30. F. pannosum ( en chitr., nov. comb. Philibertia pannosa Biol, Centr. Amer., II (EL g 320. Heimat: Mexiko: fav sa Der m DC, yo d : S 40. | Gë 31. F. Pavonii (Hemsl.) ‘Schitr., coh comb. Philibertia Pavonii Hemsl., Biol. Centr. Amer., II (1881), p. 319. Heimat: Mexiko. 32. F. pedunculatum (Fourn.) Schltr., nov. comb. : AMPIA pedunculata Schltr. in Engl. Jahrb. v. XXXVII (1906) P- Sarcostemma pedunculatum Fourn. in Fl. Bras., VI, IV (1885), p. 235. Heimat: Brasilien. 33. F. pubescens (H. B. et Kth.) Schltr., nov. comb. Sarcostemma pubescens H B. et Kth., Nov. Gen. et Spec., HI (1818), p. 194. Heimat: Ecuador? Philibertia H. B. et Kth. und Funastrum Fourn. 281 34. F. reflexum (Pittier) Schltr., nov. comb. Philibertia reflexa Pittier in Contr. U. S. Nat. Herb., XIII (1910), p. 96. Heimat: Costa Rica. 35. F. refractum (J. D. Sm.) Schltr., nov. comb. Philibertia refracta J. D. Sm. in Bot. Gaz. (1893), p. 207. Heimat: Guatemala. 36. F. riparium (Dene.) Schltr., nov. comb. Ceramanthus riparius Malme ex Hassl., Fl. pilcom., I, p. 96. Philibertia riparia Malme, Bih. Svensk. Acad. Vet., XXVII, no. 8, p. 7. Sarcostemma bifidum Fourn., Fl. Bras., VI, IV (1885), p. 234. Sarcostemma riparium Dene. in D. C, Prodr., VIII (1844), p. 540. Heimat: Paraguay, Brasilia. 31. F. rotundifolium (GË Schltr., nov. comb. Philibertia „rotundifolia Hemsl., Biol. Centr, Amer., II (1881), p. 320. s ^ he nes THI. 144 Heimat: Moto | 38. F. Schottii (Fourn.) Schltr., nov. comb. Sarcostemma Schottii Fourn. in Fl. Bras., VI, IV (1885), p. 234. Heimat: Brasilien, 39. F. suffrutescens Fourn. in Ann. Sci. Nat., ser. VI v. XIV (1882), p. 389. Heimat: Neu-Granada. 40. F. tomentellum (Brandegee) Schltr., nov. comb. | Philibertia tomentella Brandegee in Univ. Calif. Publ, Bot. IV (1900), p. 90. Heimat: Mexiko. 41. F. Torreyi (A. Gr.) Schltr., nov. comb. Philibertella Torreyi Vail. in Bull. Torr. Bot. CJ. (1897), p. 309. Philibertia Torreyi A. Gr. in Proc. Amer. Acad. (1877), p. 64. Heimat: Texas. 42. F. trichopetalum (Alv. Silv.) Schltr., nov. comb. | Sarcostemma trichopetalum Alv. Silv., Flor. Serr. Mineir. (1908), p. 18. Heimat: Brasilia. Species hujus affinitatis valde dubiae. Sarcostemma arenarium Bth., Bot. Voy. Sulph. (1844), p. M. Sarcostemma lineare Sprgl., Neue Entdeck., III (1822), p. 35. 288 Friedrich Boas. .LXI. Friedrich Boas, Neue Arten aus: Beitráge zur Anatomie und Systematik der Simarubaceen. Inaug.-Diss. München, 1912, 58 pp. 1. Simaba Pohliana Boas. I. c., p. 39. — Folia imparipinnata, magna 4-juga, longe petiolata rhachi glabra; foliola lateralia ex obovato elliptica, apice obtusa, ut et terminale late obovatum truncatum nodulo crasso coronata, basi oblique cuneata, inaequilatera (latere exteriore majore), perbreviter petiolulata, margine integerrima subrevoluta, coriacea, cellulis secretoriis nullis, nervis lateralibus remotis utrinque manifeste im- pressis, reti venarum vix perceptibili, laevia, pallide viridia, glaberrima, nitida; inflorescentia maxima, folia aequantia ramis paucis oblique sur- sum curvatis, rhachique striatis dense ferrugineo-puberulis; flores fasci- culati, fasciculis remotis breviter pedicellati, permagni, calyx cupuliformis, lobis obtusis ferrugineo-tomentosis; petala longa, linearia, subcoriacea, utrinque sufferrugineo-hirsuta, ductibus resiniferis instructa; filamenta petalis paulo breviora, appendices staminum margine hirsutae, ad dimi- diam partem filamentis adnatae (pars libera 6 mm longa); ovarium globosum, basi constricta gynophoro sulcato insidens, densissime sericeo- tomentosum; stylus filiformis, petala subaequans, inferne pilosus, superne glaber, purpureus. — Folia petiolo 14 em longo incluso 45 om longa, interjugis 4—7 cm longis; foliola lateralia cum petiolulo ad 2,5 em longo 10,5—11 cm longa, 4,5—5,5 cm lata, foliolum terminale petiolulo 2,5 cm longo adjecto 14 cm longum, 6,5 em latum. Inflorescentia ad 50 cm longa, rami 25—-30 cm longi, pedicelli 5 mm longi. Calyx 2 mm longus; petala 2,5 cm longa, 3 mm lata; filamenta ad 2 mm longa, eorum appendices 13 mm longae; ovarium diametro 1,5 mm; gynophorum 4 mm longum. — Legit Dr. Pohl in Brasilia. 2. Castela salubris Boas, l. c., p. 44. — Frutex bimetralis, ligno ochroleuco amarissimo, ramis validis teretibus albide puberulis, ramulis confertis teretibus spinescentibus sub angulo recto divaricatis. spinis axillaribus folia fasciculata hic illic fulcientibus parvis rectis tomentellis nstructis; folia parva, fasciculata, brevipetiolata, oblongo-obovata, coria- cea, rigida, apice obtusa, mucronulata, margine revoluta, nervo mediano subtus prominulo, reti venarum vix prominente, supra pallide viridia, nitida, praeter nervum medianum basi pubescentem glabra, subtus pilis densis incurvatis cano-tomentellis obsita; flores dioeci (2), parvi, rubri, plerumque bini ternive glomerulati, pedunculo brevi glabro; calyx sd parvus, margine ciliatus, persistens, petala 4 crassa, carnosa, in aesti- vatione conduplicata, dorso carinata, inde quadriqueta pilis paucis obsita; filamenta esquamata, basi hirsuta; carpidia 4 a lateribus compressa, dorso convexo, subtrigona, glabra; fructus maturus drupaceus, com- pressus, sarcocarpio nitido rubro, putamine lenticulari serobiculato ; semen testa ochroleuca valde amarum. — Rami 5—7 mm crassi; folia Neue Arten aus: Beitráge zur Anatomie und Systematik der Simarubaceen. 289 1—1,2 cm longa, 2,5—3 mm lata; pedunculus fructiger 2—3 mm longus. Calyx 0,5 mm longus; petala 1,5 mm longa. Fructus ca. 5 mm crassus, diametro 1—1,2 cm. — Hab. id Mexiko ad Tecomavaca distr. Teotitlan del Camino prov. Oaxaca in silvis aridis Caec, et Ed. Seler no, 4865 m. Dec. 1906 fl; San Miguel, Tamaulipas R. Endlich no. 511 m. Apr. 1904, fr. — Diese Art ist durch die rechtwinklig abstehenden Zweige und die in der Knospenlage vier schneidigen Blüten ausgezeichnet. Nach einer handschriftlichen Notiz R. Endlichs wird die Bisbirindarinde als Ersatz für Chinin geschützt, besonders weil bei ihrer Benützung gastrische Stórungen und Ohrensausen ausbleiben. Hebonga Radlkofer, l. c., p. 48. —- Aglaja spec. Merrill in sched. et in Diction. Plant Names Philippine Islands (1903), p. 66. — Vulgo Hebóng in lingua Mangyane A. Merrill in sched. et l. c. — Flores uni- sexuales, dioeci? (masculi tantum visi), parvuli. Calix minutus, profunde (4-) 5-partitus, partibus deltoideis patulis vix ima basi subimbricatis pu- berulis glandulisque raris capitatis breviter stipitatis adspersa, intus glabris, cellulis resinigeris parce persitis. Petala (4-) 5, calyce pluries longiora, ex obovato lanceolato cuneata, acuta, margine apiceque sub- inflexa, valvata, nervo mediano prominulo venis arcuatorecurvis anasto- mosantibus teneris, oblique patula, praeter extimum apicem minutim puberulum utrinque glabra, e flavido fuscescentia, cellulas resinigeras paucas foventia. Stamina 10, cum petalis sub disco inserta, petalis ses- quilongiora; filamenta filiformia, subflexuosa, glabra (squamulis basi nullis); antherae in alabastro extrorsae, suborbiculares, supra basin emarginatam prope medium ventrem affixae, longitudinaliter dehiscentes; pollinis granula trigono-subglobosa, triporosa. Discus parvus, annularis, tumidus, medio paullum depressus, glaber. Pistilli rudimentum in disci ventro minimum, ovatum, anceps 2-loculare, loculis superne liberis, sin- gulis in apieulum (stylum rudimentarium) parvum subincurvum desinenti- bus; gemmulae rudimentariae in loculis solitariae, angulo ventrali in- Sertae. Flores feminei fructusque ignoti. — Arbores, Rami — (folia decerpta tantum visa paniculaeque). Folia magna, imparipinnata, 8—15- juga, longiuscule petiolata; foliola opposita vel superiora alterna, inter- media quam infima summaque majora (ad 18 cm longa, 5 cm lata), nunc elongate ovato lanceolata, subfalcata, inaequilatera (latere interiore latiore longioreque), acutata, basi valde obliqua (H. obliqua), nunc elliptica, Subacuta, parum inaequilatera (H. mollis), petiolulata, integerrima, coriaceo- Chartacea, sicca fragilia, pinnatinervia, nervo mediano supra costula acuta notato infra obtuse prominente striato ductibus resinigeris (supra Singulo, infra duobus juxtappositis) pereurso, lateralibus supra subim- pressis subtus prominulis oblique patulis (ductibus resinigeris destitutis), glabriuscula vel subtus molliter pubescentia (H. mollis), pilis 1-cellulari- bus pachydermicis curvatis basi dilatatis, fuscescentia, subopaca. subtus Papillosa, papillis brevibus obtusis cuticula striata obductis, nunc e media tantum (H. mollis) nunc e tota cellularum superficie emergentibus tumque basi contiguis (H. obliqua), diachymate (ut et cortice petioli) cellulis resi- Repertorium specierum novarum. XIII. (5. V. 1914) 19 290 Friedrich Boas: Beitráge zur Anatomie und Systematik der Simarubaceen. nigeris persito, epidermide paginae superioris mucigera; petiolus teres, ima basi complanata supra linea elevata notata ductibus resinigeris compluribus intra et prope medullae coronam nec non supra vasorum fasciculos accessorios per medullam in seriem transversalem dispositis pereursus. Paniculae axillares? (decerptae tantum visae), fere dimidiam foliorum partem aequantes, pauciramosae, sufferrugineo-puberulae, pilis crispulis transversatim pluriseptatis, rhachi superne ramis ramulisque conferte cincinnos sessiles glomeruliformes gerentibus iisque ductibus resinigeris ad medullae peripheriam percursis; alabastra primum globosa subsessilia, denique claviformia, 3 mm longa, pedicellis aequilongis pu- berulis suffulta; bracteae bracteolaeque minutae, deltoideae, puberulae. Flores expansi diametro ca. 6 mm. — Species 2; philippinenses. — Genus floris, praesertim gynoecei indole antherisque extrorsis nec non characteribus anatomicis (ductibus resinigerus medullaribus usque nervum foliolorum medianum extensis) affine videtur generi Sowamea; differt habitu, petalis valvatis, cellulis quoque resinigeris (non solum ductibus) per foliola et floris partes dissitis atque foliolis subtus papillosis, quibus rebus inter Simarubaceas stamina esquamata exhibentes quodammodo accedit ad quasdam Ailanthi species. Veram affinitatem fructus dorebit. 3. Hebonga obliqua Radlk., |. c., p. 49. — Aglaja sp. Merrill, cf. supra. — Vulgo Hebong, cf. supra. — Folia praelonga, ad 15-juga; foliola oppo- sita vel superiora alterna, elongata ovato-lanceolata, subfalcata,inaequi- latera, apice sensim acutata, basi quam maxime obliqua, latere interore latiore longioreque rotundato (fere semicordato), latere exteriore angustiore breviore sensim angustato, longiuscule petiolulata, petiolulis angulosis, subcoriacea, glabra, subtus papillis latioribus obtuse conicis ornata, fusco- olivacea; reliqua generis. — Arbor 12 m alta. Folia petiolo adjecto 50 cm aequantia vel paullo superantia; foliola cum petiolulis 1 em longis ad 18 cm longa, 4,5 cm lata, Paniculae rami 15 cm longi — In Philippinarum insula Mindoro: E. D. Merrill no. 2176 (Bongabong, m. Maj. 1903, alab.; Hb. Manil.); E. Hickman no. 6 (ibid., m. Febr. 1903 alab.; id. Hb.). 4. Hebonga mollis Radlk., 1. c., p. 49. — Folia sat longa, ca. 8-juga foliola opposita, elliptica, subacuta, basi paulum inaequilatera, oblique subovata, brevius petiolulata, petiolulis complanatis, chartacea, supra praeter nervos laxe puberulos glabra, subtus molliter pilosa et papillis tenuioribus rotundato-capitatis ornata, olivaceo-viridia; reliqua generis. — Folia petiolo 11 em longo adjecto ad 50 cm longa; foliola cum petio- lulis 5 mm longis ad 13 cm longa, 5 cm lata. Paniculae 22 cm longae. rami 10 em longi. — In Philippinarum insula Mindanao: H. N. Whit- ford et W. F. Hutchinson no. 9443 (Zamboanga, m. Febr. 1908, flor. ex Hb. Manil. comm.). M. Korotkij: Species novae Sibiriae Orientalis. 291 LXII. Species novae Sibiriae Orientalis. (Ex herbario Musei Botanici Academiae Scientiarum Petropolitanae.) Von M. Korotkij. (Originaldiagnosen.) 1. Poa pruinosa Korot., spec. nov. (Affinis P. pratensi L.) Planta caeruleo-viridis, caulibus, foliis, ramis glumisque pruina cae- rulescens (caeruleo-grisea) obtectis. Rhizoma repens 3—18 cm longum. Culmus 10—70 (saepius 20—35) cm altus, compressiusculus, laevis glaberque. Vaginae foliorum laeves glabraeque, compressae, carinatae, ab imo usque ad dimidium (interdum > aut —) integrae; laminae longi- tudinaliter complicatae, a dorso (interior) carinatae, rigidae, ad margines obsolete dentatae, cetera laeves glabraeque, 3—5 mm latae; ligula lata, truncata vel obtusata, !/,—?/, mm longa. Panicula 5—12 cm longa, ovata vel oblonga, ramis inferioribus quaternis-quinariis laevibus. Spi- culae 3—5 mm longae, 3— 6-florae; glumae inaequales, inferior 1!/,— 2 mm, superior 2—2?*|, mm longae, utraque carinatae, ad carinam den- tatae, apice attenuatae, acutae, inferior uninervia, superior trinervia; palea superior 2'/,—3 mm longa, ovata, carinata, cum nervos 5 valde prominentibus, basi cum villo longo impedito, ad nervum medium usque ad '/>—1/, et ad marginales usque ad '/, longitudinis suae villosa, lon- gius sursum ad carinam dentata, apice acutiuscula, ad margines in parte superiore obsolete dentata; caryopsis circiter 1!/,—1!/, mm longa. Anthera circiter 11/,— (rarius >) mm longa. Transbaicalia. 1. Distr. Bargusin. In arenoso-subsalsis locis pr. fl. Ulan-Burga: 17. VI. 1911, no. 576. 2. Distr. Werchneudinsk. Regiolacorum Erawinenses. a) pr. P. Konstantinowka, in prato humidulo subsalso; 4. VII. 1912. b) ibidem; pr. ripam fl. Choloj et lacos Barun-Charga et Syntyr; in arenosis; 4, VII. 1912. €) pr. lacum Sun-Charga, in loco depressiore, 26. VI. 1912. d) pr. rivum Telimba, in arenosis ripariis, 12. VI. 1912, no. 622. e) ibidem; in prato, 12. VI. 1912, no. 623. ; : Generatim in locis depressioribus humidulis et salsis vel subsalsis et in arenosis ripariis (interdum salsis) copiose vel sparse crescit, saepius una cum Poa pratensi L., quae praefert partem mediam locorum de- pressiorum, P. pruinosa autem ad margines locorum depressiorum crescit, 2. Poa grisea Korot., spec. nov. (Sectio Eupoa H.) ; Planta griseo-virescens vel griseo-viridis (surculi steriles minus virides). Rhizoma repens. Culmus erectus rectusque, circiter 25—30 em altus, laevis, glaber, compressiusculis (sed non anceps), canaliculatus, cireiter 1!/, (sine vaginis; cum vaginis ad 2!/j) mm crassus. Folia sur- culorum florentium cum laminis rigidis, planis vel longitudinaliter com- Plicatis vel tantum ad margines involutis, usque ad 3 mm latis, vaginis 19* 299 M. Korotkij. suis brevioribus, apice abrupte acuminatis cucculiformibus, utrinque laevibus glabrisque, ad margines et carinam dentatis (itaque scabris), ad paginam superiorem paulum viridioribus cum nervis non prominentibus, inter basem laminae et initium vaginae cum parte cuneiformi flavo- virenti; ligula folii superioris ad 3 mm longa, illa foliorum inferiorum brevior, truncata vel obtuse-rotundata. Vaginae compressae ancipites, ab imo fere ad dimidium (vel > aut <) integrae; illae foliorum su- periorum 1—2 laeves, foliorum inferiorum 2—3 cum pilis raris vel soli- tariis, brevibus, hyalinis, plerumque adpressis, retroversis, ad finem attenuatis; vagipae infimae laeves, stramineae (ut generatim bases va- ginarum foliorum radicalium). Folia surculorum sterilium cum laminis convolutis, valde rigidis sensim acuminatis, vaginis suis longioribus, ad paginam inferiorem in parte inferiore cum pilis rigidis, retroversis, sur- sum laevibus, ad margines dentatis, ad paginam superiorem cum nervis valde prominentibus, ad nervos scaberrimis, inter nervis laevibus; ligula brevissima (circiter !/; mm vel minus); vaginae cum pilis densis, brevi- bus, rigidis, retroversis, infimae laevis vel cum pilis solitariis, stramineae (ut generatim bases vaginarum foliorum radicalium). Panicula 5—7 cm longa, densa, contractiuscula, cum rachide glabra; ramis glabris vel scabriusculis, paulum patentibus, inferioribus quaternis (basi binis con- natis). Spiculae 5—6 mm longae, lanceolatae vel oblonge-lanceolatae, pallidae, vel glumis ad margines et paleis ad apicem paulum violaceis, 4—5-florae (rarius 3-florae); rachis spiculae laevis; gluma inferior 2— 2', mm longa, circiter 1 mm lata, acuta, uninervia (vel rarius inaequi- lateralis — in hoc binervia), ad carinam in parte superiore cum denti- culis raris, ad margines late albo-hyalina; gluma superior circiter 3 mm longa, 1?/, mm lata, trinervia, acuta, ad carinam et margines dentata. ad margines late albo-hyalinae. Palea inferior 31/,—33/, mm longa, cir- citer 1?/, mm lata, elliptica, acuta, cum 5-nervis, lateralibus intermediis parum prominentibus, basi cum villo longo impedito, ad nervum medium ab imo usque ad !/,, ad marginales usque ad !/, villosa, sursum ad carinam dentata. Palea superior circiter 3 mm longa, binervia, apice emarginata, ad nervos viridis ciliataque. Anthera circiter 1!/, mm longa. Transbaicalia. Regio lacorum Erawinenses. Pr. lacum Icinga, in loco depressiore humido, carbonate-salso una cum Potentilla an- serina L., Neleocharide palustri (L.) R. Br. etc., 17. VI. 1912. 3. Cyperus pratorum Korot., spec. nov. (Affinis C. setiformis Korsch.) Planta caespitosa, perennis (?); caulibus pluribus, erectis, rigidis. trigonis vel obscure-trigonis, usque ad 20 cm longis; foliis filiformibus. convolutis vel longitudinaliter complicatis, culmo duplo-triplo brevioribus. spiculis pluribus (3—11) ad apicem culmi acuminatis, 7—17 mm longis: 4—4!|, (5) mm latis, 10—25-floris, sessilibus, patentibus; phyllis invo- lucralibus 2, foliaceis, patentibus fere ab angulo recto; squamis late- ovatis, 3—3!/, mm longis, 1?/,—2!/, mm latis, cymbiformibus, viride- carinatis, saepius trinerviis, ad latera ferrugineo-purpurascentibus, ad Species novae Sibiriae Orientalis. 293 margines anguste albo-hyalinae, apice acutiusculis; caryopside bicon- vexa, obovata, mucronata, nigra, nitida, sulcata, circiter 1!/, mm longa. Provineia Amur. In valle fl. Amur, pr. pagum kosakorum Niko- lajewsckaja. In loco depressiore humidulo; 4. IX. 1910, no. 105. 4. Carex burjatorum Korot., spec. nov. (Seetio Muelenbergianae Tuckerm.) Rhizoma lignosum caespitosum. Culmus cireiter 10 cm altus, ad basin vaginis luteo-brunneis obtectus. Folia culmo subaequantia, plana, 2—3 mm lata, scaber (praecipue ad margines); vaginae ore incrassato, basin laminae non excendentes vel vix excendentes; ligula brevis, latior quam longa; spiculae 5—6, ovatae, androgynae, in capitulum oblongo- ovatum circiter 1 cm longum dense congestae. Squamae circiter 3 mm longae, latae, ovatae, mucronulatae vel obtusatae, ferrugineae, viridi- carinatae, ad margines albo-hyalinae. Utriculi (junior) plano-convexi, ovati, non marginati, in parte superiore ad latera cum denticulis dispersis obsoletis, erostrati, apice emarginati. Anthera circiter 2!/, mm longa. Stigmata 2. Transbaicalia. Regio lacorum Erawinenses. Pr. pagum et lacum Icinga. In declivo stepposo collis cum templo burjatorum, 15. VE 1912. 5. Carex erawinensis Korot., spec. nov. (Affinis C. caespitosa L., C. eleusinoides Turcz. et C. Goodenoughii Gay). Rhizoma crassiusculum, breve (2!/,—5 cm) repens vel idemque laxe caespitosum, surculos steriles et culmos florentes emmitens. Culmus 15—35 em altus, gracilis, triqueter, laevis vel in parte superiore scaber, basi vaginis aphyllis subearinatis, luteo-brunneis, nitidis obtectus, Folia culmo longiora vel fere subaequantia, rigida vel rigidiuscula, plana vel paulum complicata, 1!/,—2 (rarius >) mm lata, ad margines et in parte Superiore ad nervos medios scabriuscula, sensim acuminata. Vaginae totae et laminae in parte inferiore caeruleo-virides, hac posteriores in parte superiore laete-virides. Spiculae 3; terminalis d, linearis, pedun- culata, circiter 10—15 mm longa. 1!/ mm crassa; laterales 2 Q, cir- citer 10—15 mm longae, 2!/,—3!/, mm crassae, superior subsessilis, in- ferior breviter pedunculata, erectae. Bracteae foliaceae inflorescentiam aequantes vel paulum breviores vel longiores, evaginantes. Squamae 9 parvulae, plerumque circ. 1!/, mm longae, vix > !/, mm latae, obtusae, marginibus anguste albo-hyalinae, a dorso cum stria alba cuneata, in intervalibus atro-fusco-purpureae. Utriculi squamis fere duplo longiores, latiores, suberecti, membranacei, ovati, plano-convexi, circiter 27, mm longi, 1 ~1'/, mm lati, pallide-virentes vel paulum (in parte superiore) atro-purpurascentes, punctulati, utrinque tenuiter nervosi, rostro brevi integro apiculati. Stigmata 2. Transbaicalia. Distr. Werchneudinsk. Regio lacorum Era- Winenses. Pr. pagum Konstantinowka, in loco depressiore pratensi subsalso, 7. VII. 1912. 294 ' G, Brause: Berichtigung betr. zwei Farne. 6. Oxytropis bargusinica Korot., spec. nov. (Affinis O. glandulosa Turez.) Planta viridis, glandulosissima, paulum male, sed valde oleret, acaulis, erecta, circiter 8-25 cm alta; radices multicipes, cum caudici- bus abbreviatis. Folia 7—17 cm longa, viridia, valde glandulosa, ad petiolos et raches saepius cum pilis solitariis, patentibus, ad latera in- teriora rachidum densioribus, cum foliolis binis-quinis (saepius-ternis) in fascieulis ad latera interiora rachidis sedentibus, itaque dorsum rachidis sine foliolis et folia non verticillata, sed plurifasciculata, linearibus, con- volutis, valde glandulosis, praeter glandulas sessilibus glabris (vel ra- rissime cum pilis solitariis), parvulis, saepius 3—6 mm (interdum ad 10 mm) longis. Scapi folia aequantes vel subaequantes, erecti, canali- culati, praeter glandulas glabri vel cum pilis solitariis albis (supra nigris quoque). Rachis inflorescentiae cum pilis nigris densibus. Flores in capitulum brevem congestis, circiter 20—25 mm longis, vexillum elon- gato-lanceolatum, apice rotundatum; ovaria et legumina glandulosissima, praeter glandulas glabra vel interdum in parte inferiore cum pilis soli- tariis albis; calyx fere membranacea, glandulosissima, dense nigro-villosa, circiter 15 mm longa, cum dentibus 2 superioribus triangulato-lanceolatis, 3 inferioribus-linearibus, omnibus tubi !/; aequantibus (vel rarius > aut <) (3 inferioribus vix longioribus) glandulosissimus, dense nigrovillosis (praecipue ad margines, ergo dense ciliatis). Bracteae ovato-lanceolatae, longe acuminatae, ad latera inferiora dense glandulosae, nigro-pilosae. tubis aequantes, vel superantes. Legumina ad 30 mm longa, ad 3 mm lata, paulum arcuata, intus dense villosa, bilocularia (sutura ventralis late septifera). Transbaicalia. Distr. Bargusin. 1. Pr. p. Duselan; in declivo stepposo; 30. V. 1911, no. 264. 2. pr. pagos Bodon et Suwo (saxum cum vexillo) in declivo stepposo; 6. VI. 1911, no. 264a. LXIII. Berichtigung betr. zwei Farne. Von G. Brause. (Originalmıtteilung.) In „Notizblatt des Königl. bot. Gartens und Mus. zu Berlin- Dahlem, Nr. 54, Band VI (20. März 1914), p. 109 und 110* sind von mir zwei Ulesche Farne aus Guiana (Roraima) „Dryopteris roraimensis“ und „Polypodium roraimense* benannt worden. Diese Namen sind bereits vergeben gewesen, ich ändere daher die Namen der beiden Uleschen Farne in „Dryopteris arborea Brause“ und ,Polypodium pressum Brause* um, Georg Bitter: Grabowskia in subgenera duo divisa. 295 LXIV. Grabowskia Schlechtd. genus So/anacearum in subgenera duo divisum. Von Georg Bitter. (Originaldiagnosen.) (Confer: Bitter, Weitere Untersuchungen über das Vorkommen von Stein- zellkonkretionen im Fruchtfleisch beerentragender Solanaceen. — Abhandl. Nat. Ver. Bremen, Bd. XXIII, Heft 1, p. 114—163, imprimis p. 118—120.) 1. Eugrabowskia Bitter, nov. subgenus. Drupa e loculamentis duobus primariis inter se liberis composita, quae longitudinaliter in loculamenta secundaria bina semina 1—3 con- tinentia septata sunt; loculamenta primaria intus basim drupae versus excavata pariete sclerotico attenuato. 2. Udonia Bitter, subgenus nov. (Forsan novum genus?) Drupa e loculamentis tribus inter se liberis non longitudinaliter sep- tatis semen unicum continentibus composita; loculamenta intus basim drupae versus non manifeste excavata pariete sclerotico vix attenuato. Grabowskia (subgenus Udonia) Sodiroi Bitt. in Abhandl. Nat. Ver. Bremen, Bd. XXIII, p. 120. Rami divaricati, cinerascentes, angulosi, glabri, cr. 3 mm crassi (in- feriores certe erassiores), lineis decurrentibus fere in modum angulorum prominentibus; internodia non valde longa (cr. 4—15 mm); ramuli la- terales breves apice in spinam abeuntes foliis hic omnino reductis; folia alterna, breviter petiolata, petioli 2—4 mm longi, lamina late elliptica vel elliptici-oblonga, cr. 3 X 1,4—4,5 X 1,6 cm, obtusa, coriacea, integra, margine in statu sicco nonnihil revoluto, supra glaberrima et magis nitida, subtus quoque glabra esse videtur, vena media et venis laterali- bus primariis subtus manifeste prominentibus; flores non visi; pedicelli in statu fructifero nutantes cr. 15 mm longi, apicem versus incrassati; calyx profunde 5-fidus, diam. in statu fructifero cr. 9 mm, ejus lobi lanceolati, acuti, cr. 4—41/, X 11/,—29 mm; bacca globosa, nitida, diam. cr. 10 mm, intra mesocarpum succosum loculamenta endocarpica sclero- tica tria (an nonnumquam solum duo?) 7 mm longa, 6 mm lata, 3 mm crassa adsunt, quibus semina inclusa sunt. Ecuador: Am Berge Pichincha, Sodiro no. 114/85 pro parte minore (fructifera)! Die Zugehörigkeit der vorliegenden Pflanze zur Familie der Sola- naceen wird durch den bikollateralen Bau der Gefässbündel erhärtet. Inter subgenus Eugrabowskia et genus Lycium quoad loculamenta Sclerotiea druparum transitus complures reperiuntur, e g. Lycium brachy- anthum A. Gray drupam Grabowskiae subgen. Eugrabowskiae valde similem exhibet (vide figg. 2 et 3 in Abhandl. Nat. Ver. Bremen, XXIII, p. 121, 122). In aliis speciebus generis Lycium transitus manifesti a drupa Grabowskiae ad baccas veras plurimorum Lyciorum inveniuntur: L. Coo- peri Gray, L. glaucum Phil, L. pallidum Gray, L. eleutherosiphon C. H. 296 W. Herter: Lycopodium Sydowiorum spec. nov Wright, L. minutifolium Remy, L. stenophyllum Remy, L. afrum L., L. austrinum Miers, Bei dieser Gelegenheit sei nachgetragen, dass ich von L. afrum, dessen subapikale gekoppelte Steinzellkonkremente mir bisher nur aus dem Tafelwerk von Trew-Ehret aus Abbildungen bekannt waren (ohne dass sich im Text dieses Werkes darauf irgend eine Bemerkung bezog), nunmehr aus zwei botanischen Gärten, Coimbra und Lissabon, Früchte erhalten habe, die in derselben Weise wie bei L. Cooperi, L. glaucum, L. pallidum und L. eleutherosiphon schief hütchenförmige Gestalt haben. Diese beiden subapikalen, hütchenförmigen, hohlen Kuppeln haben bei L. afrum je eine Höhe von etwa 2 mm und eine untere Weite von 4 X 3 mm, sie entsprechen also in ihrer Grösse ungefähr denen des L. pallidum. ] Eine weitere, vom Lissaboner Botanischen Garten unter dem Namen L. horridum Thunb. erhaltene Samenprobe mit einigen heilen Beeren, die ebenfalls je zwei subapikale sklerotische Hütchen besitzen, dürfte mit L. afrum identisch sein. LXV. Lycopodium Sydowiorum spec. nov. Von W. Herter. (Originaldiagnose.) Radieibus fasciculatis, pluries bipartitis, fronde erecta, sordide viridi vel flavescente, non lucida, rigida, quater aequaliter bipartita, ad 30 cm alta, caulibus parallelibus, rigidis, 6—8 mm cum foliis, 4— 5 mm sine foliis aequantibus, foliis circiter 12—14-fariis, subdensis, reflexis, axim quasi tegentibus, lineari-lanceolatis, subcrassis, integris. coriaceis, supra convexis, glabris, infra carinatis, acuminatis, 0,6 X 8 mm, ad apicem versus minoribus, acuminibus ad basim spectantibus, Spo- rangiis luteis, in extremitate ramorum in foliorum axillis sub- occultis, 0,8 X 1 mm. America tropica. Brasilia: Estado de Bahia. Serra do Sincorä. Auf Felsen in 1400 m Hóhe. (E. Ule, Herbarium Brasiliense no. 7296). Aufrecht oder anfangs eine kurze Strecke niederliegend, dann senk- recht aufsteigend, Aste einander berührend, graugrün bis schmutzig gelbgrün; später überlaufen einzelne Blattspitzen ungleichmässig rotbraun. Jüngste Blätter allseits abstehend, gelb, sehr schmal und spitz. Ober- seite der Blatter frisch wahrscheinlich prall, trocken runzelig. ` Gegen die Basis zu sind auch die scharf gekielten Unterseiten der Blätter sichtbar. : Sporangien im letzten Fünftel der Pflanze. Sporenpulver reichlich, hellgelb. Sporen kugeltetraedrisch, vielfach zusammenbleibend, auf den drei ebenen Flächen rauh, auf der Kugelfläche mit regelmässigen, mässig dicht stehenden Poren mit etwa kreisrunden Mündungen. Den Mykologen P. und H. Sydow gewidmet. C. de Candolle: Piperaceae Meeboldianae herbarii Vratislaviensis. II. 291 LXVI. Piperaceae Meeboldianae herbarii Vratislaviensis. |l." Auctore C. de Candolle. (Originaldiagnosen.) Peperomia R. et Pav. Folia verticillata. 20. Peperomia reflexa A. Dietr., Sp. V. 1, p. 180. Forma capensis Miq. Syst, p. 169. — Kangoi-Nagaberge, alt, 3—4000': A. Meebold no. 6908, Lebong, Sikkim, alt. 6000’, A. Meebold no. 692. Forma nilghirica Miq., 1. c., p. 171. — Bodimettu, Travancore, alt. 5000': A. Meebold no. 13929; Aglatti (Mysore). Forma coonoorana C. DC., nov. form. Limbo elliptico utrinque glabro, 13 mm longo fere 9 mm lato; spica circiter 2 cm longa, rhachi puberula. Nilghiris, Coonoor, alt. 6000': A. Meebold no. 11963; Kulhutty Barbaduden, alt. 6000': no. 10426. 21. Peperomia Heyneana Mig., |. c., p. 123. Manipur, Kapru, ait. 6—7000': A. Meebold no, 6617, 6654; Sik- kim, Mongpu, alt. 4000': no. 15968. 22. Peperomia cochinensis C. DC., spec. nov. Ramis ramulisque glabris; foliis ternis modice petiolatis, limbo ellip- tico-vel-subobovato-lanceolato basi cuneato apice obtuso utrinque glabro apice parce ciliolato 3-nervio, petiolo glabro supra canaliculato; pedun- eulis axillaribus terminalibusque petiolos pluries superantibus glabris; spicis glabris limbos pluries superantibus filiformibus densifloris, brac- teae pelta orbiculari centro pedicellata, ovario glabro, bacca globosa apice breviter apiculata, glandulis asperulata, matura rhachis perocessu obconico sustenta. Ramuli spiciferi a caule repente e nodis radicante erecti, usque ad 15 cm, longi et ad 2 mm crassi. Limbi in sicco membranacei epunc- tulati 1,5—2,5 cm longi 7—12 mm lati. Petioli 5 mm, pedunculi 13— 25 mm longi. Spicae usque ad 8 cm longae 1 mm vel paullo ultra Crassae, bracteae pelta fere 0,5 mm diam., bacca fere 0,75 mm diam. Cochin, Perambicolam, alt. 4000': A. Meebold no. 12543. Folia opposita. 23. Peperomia Meeboldii C. DC., spec. nov. | | Caule repente ramulisque filiformibus glabris; foliis oppositis modice petiolatis glabris, limbo rotundato apice emarginato vel e basi cuneata obovato et apice integro, 3-nervio; pedunculis axillaribus terminalibusque Petiolos superantibus spicis glabris limbos multo superantibus filiformi- DU Qm E E !) Cf. Rep., X (1912), pp. 518—523, 298 C. de Candolle. bus densifloris, bracteae pelta rotunda inferne crenulata fere centro pedi- cellata, antheris minutis, ovario emerso obovato paullo sub apice et oblique stigmatifero, stigmate parvo glabro, bacca ovata antice id est ex- terne magis convexa quam postice, apice brevissime apiculata, ferae omnino laevi. Herba muscicola. Caulis circiter 0,5 mm crassus. Limbi in sicco rigidi, rotundati circiter 10 mm diam., obovati usque ad 14 mm longi et 9 mm lati. Petioli fere 3 mm, pedunculi 10 mm longi. Spicae 2 cm longae 0,5 mm crassae, bracteae pelta 0,5 mm diam., bacea 0,75 mm longa. Brit.-Indien: Kulhufty, Bababuden, alt. 6000’: A. Meebold no. 10425. 24. Peperomia portulacoides A. Dietr., Sp. V. 1, p. 172. Nilghiries, Gudalur, alt. 5000’: A. Meebold no. 11605; Aglatti (Mysore), alt. 3500'! no. 8628, 10424; Kulkuntal, Travancore, alt. 3—4000': A, Meebold no. 13712. Folia alterna. 25. Peperomia Wightiana Miq. in Hook. Lond. Journ. bot, V. 5, . 548. d Travancore, Devicolam, alt. 6000'! A. Meebold no. 13817! Cochin Kavalay, alt, 2000'! A. Meebold no. 12255. 26. Peperomia pellucida Kunth in H. B. K., nov. gen., V. 1, p. 64. Brit.-India: Moulmein, Sapun: A. Meebold no. 17057; Cochin Cavalay 2— 3000': no. 12174, Tallichery. 27. Peperomia pellucida Kunth forma pygmaea Miq. Syst., p. 81. Lakhipur, Assam: A. Meebold no. 5781, Calcutta: no. 694, Co- lombo: no. 693. Piper L. p. p. Sectio: Eupiper C. DC. 19. Bacca haud inferne stipitiformis. Bractea haud rhachi adnata. 28. Piper ootacamundense C. DC., spec. nov. ined. Nilghiries, Coonov, alt. 5—6000': A. Meebold no. 11962, 11989. 29. Piper diffusum Vahl, Enum., V. 1, p. 333. Travancore, Devicolam, alt. 6000’: A. Meebold no. 13148; Mani- pur, Nungba, alt. 5000'! no. 6261; Shanshak Nagaberge, alt. 5000': no. 7032; Mongpu, Sikkim, alt. 4000': no. 15959, 15960. 30. Piper Thomson? Hook. fiL, Fl. brit. Ind., V. 5, p. 87. Mergui, Kyauktalon: A. Meebold no. 17528. 31. Piper sonadense C. DC., spec. nov. Ramulis glabris in sicco fuscis; foliis modice petiolatis glabris. limbo ovato-acuminato basi leviter inaequilatera utrinque rotundato apice longe et acute acuminato, 7-plinervio nervo centrali nervos adscendentes 2 mit- tente quorum supremus fere a 2 cm supra basin solutus nervisque 2 Piperaceae Meeboldianae herbarii Vratislaviensis. II. 209 lateralibus utrinque a basi solutis, petiolo basi ima vaginante, spica limbi dimidium superante, rhachi hirsuta, bracteae pelta rotunda glabra paullo supera centrum pedicellata pedicello hirsuto, ovario libero ovato glabro, stigmatibus 3—4 ovato-acutis, bacca ovata apice attenuata. Dioieum. Ramuli spiciferi usque ad 4 mm crassi, collenchyma in fasciculos discretos:a latere productos dispositum et zona interna libri- forme, fasciculi intramedullares 1-seriati, canalis lysigenus centralis periphericique numerosi. Limbi in sicco firmi creberrime pellucido- punetulati fere 14 cm longi et 7—8 em lati. Petioli usque ad limbi latus longius fere 9 mm inter limbi latera 1 mm longi. Pedunculi fere 2 em longi paullo ultra 1 mm crassi. Spica submatura 9,5 cm longa, bacca submatura 4 mm longa. — Species P. ovatistigmi C. DC. proxima, pedunculo quam petiolus longiore et bracteae pelta rotunda praesertim ab eo discrepans. Sikkim: Sonada, alt. 6000': A. Meebold no. 15 958. 32. Piper lonchites R. et Sch., Syst. 1, Mant. 241. Moulmein: Papun: A. Meebold no. 16701. 33. Piper nepalense Miq., Syst., p. 318. Sikkim, Kurseong, alt. 5000': A. Meebold no. 15962. 34. Piper nigramentum C. DC., spec. nov. Ramis ramulisque glabris in sicco nigris; foliis modice petiolatis £labris; limbo ovato-acuminato basi inaequilatera altero latere rotundato altero subacuto vel utrinque rotundato apice acute vel obtusiuscule acu- minato, nervo centrali nervos adscendentes altero latere 3 altero 4 mit- tente, petiolo basi ima vaginante; pedunculo glabro petiolum fere aequante, spica in sicco nigra, glabra, matura limbi dimidium superante Vel breviore apice obtusa, rhachi glabra, bracteae pelta rotunda paullo Supra centrum longe pedicellata, ovario libero globoso, stigmatibus 3—1 linearihus apice obtusis, baccis dense approximatis obovato- globosis. Frutex dioicus erectus. Ramuli spiciferi usque ad 4,5 mm crassi costulati, collenchyma in fasciculos discretos crassos in costulis sitos dispositum et haud libriforme, fasciculi intramedullares 1-seriati, canalis lysigenus nullus. Limbi in sicco membranacei creberrime et minute pellucido-punctulati 10—11,5 cm longi 5—6 cm lati. Petioli usque ad limbi latus longius 5 mm inter limbi latera 1—5 mm longi. Spica 5,5— 10,5 cm longa, 5 mm crassa, bracteae pelta fere 0,75 mm diam., bacca 2 mm diam. Sikkim: Kurseong, alt. 2000': A. Meebold no. 15957; Mongpu 4000': no, 15961. 35. Piper boehmeriaefolium Wall. forma b. C. DC., n. f. ined. Moulmein: Kowpok: A. Meebold no. 16699; Papun: no. 16 100, Tavoy, Bowachung no. 15317! Tavoy, Wagon no. 15158. 300 C. de Candolle: Piperaceae Meeboldianae herbarii Vratislaviensis. II. Bractea rhachi adnata. 36. Piper pykarahense C. DC., spec. nov. Ramulis glabris in sieco fuscis; foliis modice petiolatis glabris, limbo elliptico-lanceolato basi utrinque acuto, lateribus aequilongis et inaequi- latis; apice obtusiuscule acuminato, 5-plinervio nervo centrali nervos 2 adscendentes mittente quorum supremus 1,5—2 cm, supra basin solutus nervoque laterali adscendente utrinque a basi soluto, petiolo fere usque ad medium vaginante; pedunculo glabro tenui petiolum fere aequante, spica limbi dimidium superante glabra, bractea oblongo-obovata rhachi adnata inferne attenuata et extremitate obtusa, apice rotundata; stamini- bus 3, antheris tetragono-reniformibus 4-valvatis quam filamenta adulta oblonga multo brevioribus. Dioicum. Ramuli spiciferi usque ad 2,5 mm crassi, collenchyma libriforme in fasciculos discretos tenues dispositum, fasciculi intra- medullares 1-seriati, canalis lysigenus unicus centralis. Limbi in sicco firme membranacei minute et parce pellucido-punctulati, superi 10 em longi 4 cm lati, lateribus a nervo centrali inaequilatis, subsequentes conformes usque ad 14 cm longi et 6 cm lati, Petioli circiter 13 mm longi. Spicae florentes circiter 6,5 cm longae usque ad 2 mm crassae, bractea 3 mm longa superne 1,75 mm lata marginibus libera. — Species quoad limbi formam et ramulorum structuram P. obtusistigmum C. DC. referens spicis brevioribus et bractea inferne haud acuta tantum discre- pans forsan hujus mas. Nilgheries: Pykarah, alt. 7000’: A. Meebold no. 11723. 91. Piper nigrum L., Sp., p. 40. Pampadi, Travancore: A. Meebold no. 12731, Periakanal, Travan- core no. 13333. Forma limbis superis usque ad 14 cm longis et 10 cm latis. Periakanal, Travancore, alt. 5000’; no. 13363. 38. Piper argyrophyllum Miq., Syst., p. 330. Brit.-India: Cochin, Kavalay, alt. 3000': A. Meebold no. 12286. 39. Piper hymenophylium Miq. forma b. C. DC. f. ined. Vendamettu, Travancore, alt. 4000': A. Meebold no. 13072; Coonor, alt. 6000': no. 11928. 29, Bacca inferne stipitiformis. 10. Piper ribesioides Wall, Pl. As. rar., V. 1, p. 79, tab. 9. Brit.-India: Mergui, Manuglow: A. Meebold no. 14416. Sectio Heckeria Hook. fil. 4l. Piper umbellatum L. var. subpeltatum C. DC. in Donn. Sm. En., part. VE 1, p. 39. Brit.-India: Cochin, Kavalay, alt. 2000': A. Meebold no. 12145: Aglatti Mysore: no. 7019. Thellung: Lepidium bonariense L. novis varietatibus ex herb. Stuckertiano. 301 LXVII. Lepidium bonariense L. novis varietatibus ex herbario Stuckertiano auctum. Auctore A. Thellung (Zürich). (Originaldiagnose.) Lepidium bonariense L. Spec. pl. (1753), p. 645, Thell. Gatt. Lepid. (in Neue Denkschr, Schweiz. Ges. Naturw., XLI, Abh. 1 [1906]), p. 256, per Brasiliam merid., Uruguayam et Argentiniam divulgatum et etiam in Andibus Chilensibus occurrens!) est species summopere variabilis, ut patet ex collectione locupletissima a cl. Teodoro Stuckert ex Argen- tinia allata (cf. etiam Grisebach Symb. fl. Argent. in Abh.” Ges. Wiss. Gótting., XXIV [1879], p. 16 sub L. pubescente). Radix interdum tenuissima (annua?), interdum digiti parvi crassitiem attingens; altitudo plantae variat a 5 cm ad 50 cm et ultra; foliorum forma valde variabilis (cf, varietates infra citatas); ramificatio plantae mox pyramidato-paniculata, mox fastigiato-corymbosa; indumentum variat densitate; silicula variat latitudine 1?/,—3 mm, quoad formam est an- guste elliptica usque suborbicularis. Varietates sequenti modo disponi possunt: a) quoad habitum: B. Gayi Thell. in Bull. Herb. Boiss. 2° ser. VIII (1908), p. 914 et in Fedde, Repert. XI (1912), p. 310 (= L. pubescens forma humilis andina F. Kurtz in Bol. Acad, Nac. de cienc. Córdoba, XV [1894], p. 508). Caules pumili decumbentes; folia fere omnia simpliciter pinnatisecta lobis quam in typo brevioribus saepius obtusiusculis. Argent.: Achala, Sierra de Córdoba (Stuckert no. 20706). b) quoad formam foliorum: I. Dillenianum Thell., var. nov. Thlaspi bonariense multiscissum flore invisibili Dillenius!?) Hort, Eltham., II (1782), p. 881, t. 986. T 310: Folia basilaria et caulina inferiora bipinnatipartita, caulina media et superiora pinnatipartita vel pinnatifida lobis basin versus angustatis, rhachi distincta. — Forma normalis et maxime divulgata. II. pseudo-virginicum Thell., var. nov. Folia basilaria et caulina inferiora saepius simpliciter pinnatifida vel tantum serrato-incisa, caulina media et superiora inciso-serrata vel ser- rata lobis vel dentibus triangulari-lanceolatis a basi attenuatis, rhachi indistincta. Argent.: Tucuman (Lillo no. 8489 in herb. Stuckert); Cordoba: Rio IV (Stuckert no. 5792, 14743), Los Cocos, Pumilla (Stuckert no. 16217, 19614); Chaco (Stuckert no. 19353). 4 1) Etiam introductum in Europam: Scotiam, Hollandiam et Germaniam, cum lanis austro-americanis. 3) Vidi specimen originale a cl. G. Cl. Druce anno 1913 communicatum. 309 Thellung: Lepidium bonariense L. novis varietatibus ex herb.Stuckertiano Simillimum .L. virginico L., a quo differt radice fere semper perenni, pilis caulis saepius rectis (horizontalibus vel refractis); a subsp, eu-vir- ginico differt insuper petalis rudimentariis et silicula saepius elliptica quam pedicellus vix breviore, a subsp. centrali-americano Thell. (quocum convenit pedicellis abbreviatis et petalis calyce brevioribus) aegrius distinguitur characteribus supra citatis, silicula elliptica nee obovata, petalis etiam magis reductis setaceis, foliis basin versus longius cilia- tis, sepalis dorso dense villoso-hirsutis nec leviter tantum pubescenti- setulosis. Ill. Stuckertianum !) Thell., var. nov. Folia basilaria et caulina inferiora valde elongata et angusta, rhachi anguste lineari, pinnatipartita lobis perpaucis anguste linearibus inte- gerrimis; caulina media et superiora lineari-subulata, uninervia inte- gerrima basi lata sessilia. An subspecies? Argent.: Córdoba (Stuckert no. d, e, 22376); Salavina, Santiago del Estero (Stuckert no. 7489); Colonia Benites, Chaco (Stuckert no. 16041 ex p., cum L. calycino integrifolio). Differt a L. virginico notis similibus ac var. praecedens, insuper foliis subulatis basi non attenuatis. Hujus forma peculiaris videtur: b) subsagittulatum Thell., form. nov. Folia caulina media basi leviter sagittato-auriculata, ceterum typo varietatis conformia. Argent.: Altos Sud, Córdoba (Stuckert no. 55 ex p. cum var. Dilleniano). €) quoad indumentum: b. hirsutulum Thell. in Fedde, Repert. XI (1912), p. 310. Caule foliisque pilis satis longis (+ !/, mm) setiformibus dense hir- sutulis, Argent.: Cördoba. d) quoad siliculam: 1. normale Thell., var. nov. Silicula elliptica, +3 mm longa, --2!/, mm lata. Forma vulgaris. 2. microcarpum Thell., form. nov. Silicula elliptiea, tantum 2'/, mm longa, vix 2 mm lata. Argent.: Córdoba (Stuckert no. 5647). Differt a L. spicato Desv., cui siliculae exiguitate accedit, pedicellis erecto-patentibus nec suberectis siliculis inde non imbricatis, foliis bas!" versus longe ciliatis etc. !) In honorem cl. Teodoro Stuckert, * 4. Sept. 1852 Basileae in Helvetia, olim consulis reipublicae helveticae Cordobae in Argentinia, optime meriti de investigatione florae Argentinae. Fedde: Lerchensporn mit kópfchenfórmigem Blütenstande a. SW-Tibet. 303 8. stenocarpum Thell. in Fedde, Repert. XI (1912), p. 310. Silicula anguste elliptica (4 X 2!/,—2!/, mm), apice anguloso-acuta lobis alaribus in utroque latere emarginaturae triangularibus acutis fere porrectis. Argent.: Prov. de la Rioja. 4. suborbiculatum Thell., var. nov. Silicula suborbicularis, + 3 mm longa et lata. Argent.: Córdoba (Stuckert no. h). LXVIII. F. Fedde, Ein Lerchensporn mit küpfchenfürmigem Blütenstande aus SW-Tibet (Corydalis Schlagintweitii spec. nov.) (Originaldiagnose.) Corydalis Schlagintweitii Fedde, spec. nov. Herba perennis (?) glaucescens, breviter glanduloso-pilosula, ra- dice ..., caule erecto simplice, glabro, valleculato, ut videtur modo supra folioso, plus quam 20 cm alto. Folia basalia nulla (??), caulina petiolata, bi- vel tripinnatisecta, lobulis integris vel rursus lobulatis, lan- ceolato-oblongis vel etiam latioribus, acutis usque ad subapiculatis, spinu- loso-mucronulatis, 2—4 mm longis, infra glanduloso-pilosulis. Flores pro rata minuti et densissime aggregati in paniculum terminalem quasi capituliformem, 3-—4 cm longum et 3 cm diametientem, folia prorsus Superantem; bracteae minus herbaceae, lanceolatae, pedicellos breves Superantes, Sepala pro rata et flore magna, squamaeformia, diaphana, subcordata, lacinulata, 2,5—3 mm longa; petalum superius calcari in- eluso 1,3—1,5 cm longum, in toto fere horizontale, ad apicem mucronu- latum, marginibus non ita quidem expansis, sed distincte et aperte revo- lutis, Subcarinatum, crista humili apicem et summam carinam conjungente ornata, calcari perbrevi 2--2,5 mm longo, paullo decurvato, bullato- glo- boso; petalum inferius subunguiculatum, ceterum superiori persimile; Petala interiora ad apicem cohaerentia unguiculata ungue circiter tertiam partem petali occupante, lineari-sublanceolato, lamina angusta, parte superiore suborbiculariter dilatato fere subpanduraeformi, ceterum autem marginibus subparallelis, crista intermedia humili, ab apice usque ad petali basim perveniente et supra ungue altissima, cristis bullosis lateralibus valde reductis; staminum superiorum appendix nectari- ferus perbrevis, crassus, curvatus. Siliquam non vidi. Zentralasiatisches Gebiet; Provinz des extratropischen Himalaja; Westlicher Himalaja; SW-Tibet: Pangkóng, environs of the salt lake Tsomognalari (Schlagintweit, fl. VI, 1856 no. 1002). Nota. Species nulli alii magis affinis, praeclara floribus densissime confertis, pro rata parvis, calcari brevissimo. 304 C. de Candolle: F. Pax, Plantae novae Bolivianae. VI. Nur schwer habe ich mich entschliessen kónnen, diese seit nunmehr fast 60 Jahren in den Herbarien befindliche Pflanze als neu zu be- schreiben, da ich sie immer noch in der Literatur oder im Material irgend eines Herbars zu finden hoffte. Aber selbst Mr. Prain, wohl gegenwärtig der beste Kenner der Gattung Corydalis, konnte mir keine Auskunft geben. Die Pflanze lag im Herb. Petersburg unter den Original- namen C. Griffithii und C. rutaefolia, hat aber mit diesen beiden Arten nicht das Mindeste zu tun. LXIX. F. Pax, Plantae novae Bolivianae. VI. Piperaceae. 11.') Auctore C. de Candolle. (Originaldiagnosen.) Peperomia R. et Pav. Folia verticillata. 22. Peperomia reflexa A. Dietr. forma robustior C. DC., form. nov. Caulibus erectis ramosis usque ad 40 cm altis glabris; foliis bre- vissime petiolatis glabris, limbo elliptico circiter 12 mm longo et 8 mm lato, spicis usque ad 5,5 cm longis 2 mm crassis, rhachi dense hirsuta. Bolivia: Unduavi, Nord-yungas, alt. 3300 m: O. Buchtien no. 2791. Forma angustifolia C. DC. in Dur. et Pitt., Primit, t. 2, p. 294. Bolivia: Antahuacana, Espiritu Santo, unos 160 klm. al noreste de Cochabamba, alt. 750 m: no. 2339. 23. Peperomia suspensa C. DC., spec. nov. Caule glabro sulcato; foliis ternis vel quaternis modice petiolatis, limbo elliptico basi acuto apice obtuso 3-nervio utrinque glabro, petiolo minute puberulo; peduneulis in apice ramulorum solitariis minute pu- berulis petiolos multo superantibus, spicis limbos fere triplo superantibus subdensifloris, rhachi hirtella, bracteae glabrae pelta subobovato-rotunda inferne crenulata supra centrum pedicellata, flore rhachi leviter immerso. antheris minutis ellipticis, ovario elliptico summo apice stigmatifero. stigmate umbonato papillosulo, Caulis circiter 1 m longus ab arbore pendens. Limbi in sicco rigidi virescentes minute pellucido-punctulati usque ad 15 mm longi et 9 mm lati. Petioli 2 mm pedunculi usque ad 10 mm longi. Spicae florentes 3,5 cm longae 1,5 mm crassae, Bracteae pelta 1 mm longa. Bolivia: Unduavi, Nord-yungas, alt. 3300 m, Nov.: O. Buchtien no. 2192. 24. Peperomia rhombea R. et Pav., Fl. per, V. 1, p. 31, tab. 46, fig. €: Bolivia: Süd-yungas, Sirupoya bei Yanacachi, feuchte schattige Walder, alt. 1500 m: O. Buchtien. 1) Cf. Rep, IX (1911), pp. 229—235. C. de Candolle: F. Pax, Plantae novae Bolivianae. VI. 305 25. Peperomia Klotzschiana Miq., Syst., p. 145. Bolivia: Süd-yungas, Sirupoya bei Yanacachi, feuchte schattige Wälder, alt. 2100 m: o Buchtien no. 543. 26. Peperomia ovatilimba C. DC. in Coll. Hawaii, Bull. no. 2, p. 23, forma d. Limbo supra ad nervos densius hirsuto, usque ad 4,2 cm longo et 2,5 em lato, Bolivia: Süd-yungas, Sirupoya bei Yanacachi, alt. 2700 m: 0. Buch- tien no. 544. 21. Peperomia galioides Kunth «. longifolia C. DC. in Prodr. V., XVI, 1, p. 464. Bolivia: Süd-yungas, Sirupoya bei Yanacachi, feuchte schattige Wälder, alt. 2100 m: O. Buchtien no. 542; Nord-yungas, Unduavi in Waldern; no. 799. 28. Peperomia semimetralis C. DC., spec. nov. Caule ramisque glabris; foliis plerumque ternis, glabris longiuscule petiolatis, limbo subovato-lanceolato basi acuto apice obtusiuscule acu- minato, 5-nervio nervis externis quam alii multo tenuioribus; pedunculis glabris petiolos aequantibus, spicis quam limbi paullo bevioribus, densi- floris, bracteae pelta longitudinaliter elliptica paullo supra centrum pedi- cellata pedicello cum flore rhachi immerso, antheris ellipticis, ovario ovato summo apice stigma papillosulum gerente, bacca ovato-elliptica apice apieulata, glandulis asperulata, matura rhachis processu oblongo- conieo sustenta. Planta carnosa 0,5 m alta, terricola. Caulis in sicco coriaceus 2 mm crassus, Limbi in sicco membranacei epunctulati 5,5—6 cm longi 2,5— 3 cm lati. Petioli 1 cm longi. Spicae circiter 4 em longae 1,5 mm Crassae, bracteae pelta 0,5 mm longa, bacca fere 0,75 mm longa. — Species P. Mourae C. DC. et Brasilia proxima. Bolivia: Süd-yungas, Sirupoya bei Yanacachi, in feuchten schattigen Wäldern, alt. 2100 m: 0. Buchtien no. 538. 29. Peperomia silvarum C. DC., spec. nov. ; Caule ramulisque puberulis; foliis plerumque quaternis parvis bre- vissime petiolatis, limbo oblongo-obovato basi ima acuto apice obtuso utrinque et praesertim supra dense puberulo 1-nervio; pedunculis ter- minalibus solitariis petiolos multo superantibus minute puberulis, spicis glabris folia fere duplo superantibus densifloris, bracteae pelta rotunda Centro pedicellata, antheris rotundatis, filamenta fere aequantibus, ovario rhachi impresso ovato paullo sub apice obtuso oblique stigmatifero, stig- Mate glabro; bacca inferne rhachi immersa, globosa apice brevissime apiculata glandulis conspersa. ; Caulis inferne prostratus e nodis radicans. Rami erecti usque ad 10 em longi ramulosi, usque ad 1,5 mm crassi. Ramuli spieiferi usque ad 6 cm longi et sub 1 mm crassi. Limbi in sicco membranacei 0,7— l cm longi 0,3—0,4 cm lati adulti subtus fere glabri. Petioli 0,75 mm, Peduneuli 4 mm longi. Spicae bacciferae 2,5 cm longae 1 mm crassae; Repertorium specierum novarum. XIII. (5. V. 1914) 20 306 C. de Candolle. bracteae pelta fere 0,75 mm diam., baeca fere 0,75 mm longa. — Species P. corazonifoliae C. DC. ex Ecuador proxima, limbo densius et longius puberulo et bacca globosa ab eo discrepans. Bolivia: Nord-yungas, Unduavi in Wäldern, alt. 3300 m: O. Buchtien no. 797, 798. 30. Peperomia tenuipeduncula C. DC., spec. nov. Caule ramisque filiformibus hirtellis; foliis ternis-quaternis breviter petiolatis, limbo e basi acuta elliptico-obovato apice rotundato vel saltem obtuso, 3-nervio, supra glabro subtus haud dense hirtello, petiolo dense hirtello, pedunculo terminali hirtello petiolum pluries superante, spica glabra folium pluries superante filiformi densiflora, bracteae pelta ellip- tica crenulata supra centrum pedicellata, antheris minutis, ovario emerso ovato-oblongo et summo apice stigmatifero, stigmate glabro. Planta repens muscicola. Caulis 0,5 mm crassus, internodia 2,5 cm longa. Rami spiciferi cum spica circiter 20 cm longi. Limbi in sicco membranacei epunctulati 2,5 cm longi. Spicae florentes circiter 7 cm longae 0,5 mm crassae, bracteae pelta 0,5 mm longa. Bolivia: Antahuacana, Espiritu Santo, 160 kilm. al noreste de Cochabamba, alt, 750 m, Jun.: O. Buchtien no. 2338. Folia opposita. 31. Peperomia unduavina C. DC., spec. nov. Caule ramisque dense pilosis; foliis oppositis breviter petiolatis, limbo ovato basi et apice rotundato tenuiter 5-nervio utrinque petio- loque haud dense pilosulis; pedunculis axillaribus petiolos superantibus pilosulis, spicis glabris limbos subaequantibus subdensifloris, bracteae pelta rotunda centro pedicellata, antheris rotundatis filamenta aequanti- bus, ovario emerso ovato glandulis consperso paullo sub apice obtuso stigma carnosum orbiculare glabrum gerente. Caulis in sicco subcomplanatus 2 mm crassus. Limbi in sicco mem- branacei pallidi minutissime pellucido-punctulati, superi usque ad 2 cm longi et 1,4 cm lati. Petioli 3 mm pedunculi 7 mm longi. Spicae in sicco pallidae 1 mm crassae, bracteae pelta 0,5 mm diam. Bolivia: Unduavi, Nord-yungas, alt. 3300 m: O. Buchtien no. 2790. 32. Peperomia yungasana C. DC., spec. nov. Caule hirsuto; foliis alternis, summis exceptis oppositis, modice pe tiolatis, limbo elliptico-lanceolato basi acuto apice acute attenuato, supra glabro subtus hirsuto, 5-nervio; petiolo hirsuto; pedunculis in apice caulis axillaribus terminalibusque hirsutis potiolos superantibus, spicis quam limbi modice longioribus glabris densifloris; bracteae pelta orbi- culari centro pedicellata, antheris ellipticis filamenta fere aequantibus, ovario emerso obovato sub apice obtuso oblique stigmatifero stigmate orbiculari glabro. Caulis e basi repente erectus in sicco coriaceus. 3 mm crassus Limbi in sicco membranacei pellueido- punctulati 5,5—5,8 cm longi 2,3 —2,5 cm lati. Petioli 10 mm pedunculi usque ad 20 mm longi. F. Pax, Plantae novae Bolivianae. VI. 301 Spicae usque ad 7 cm longae et 1,5 mm crassae, bracteae pelta 0,75 mm diam. Bolivia: Unduavi, Nord-yungas, alt. 3300 m, Novembri: O. Buchtien no, 2456, 2193. 33. Peperomia olens C. DC., spec. nov. Caule dense et sat longe hirsuto; foliis oppositis vel rarius alternis, modice petiolatis, limbo subobovato-elliptico ellipticove, basi acuto apice obtuso utrinque dense hirsuto, 5-nervio nervis lateralibus quam centralis multo tenuioribus, petiolo dense hirsuto; pedunculis axillaribus terminali- busque pilosis petiolos aequantibus, spicis florentibus limbos fere aequan- tibus densifloris glabris, bracteae pelta rotunda centro pedicellata, antheris ellipticis filamenta superantibus, ovario emerso obovato paullo sub apice obtuso oblique stigmatifero, stigmate glabro. Caulis erectus in sicco coriaceus usque ad 3 mm crassus in sicco fragrans. Limbi in sicco rigido-membranacei creberrime pellucido-punctu- lati, superi usque ad 3,2 em longi et 1,7 em lati, subsequentes e basi acuta obovati usque ad 1,9 cm lati. Petioli usque ad 1 cm longi. Spicae florentes usque ad 3,2 cm longae 1 mm crassae, bracteae pelta 0,75 mm diam. Bolivia: Süd-yungas, Unduavi, alt. 2900 m, Nov.: O. Buchtien no. 2189. Folia alterna. 34. Peperomia umbilicata R. et Pav., Fl. per., V. 1, p. 30, t. 45, fig. b. Bolivia: La Paz, auf feuchten Abhängen, alt. 3750 m: O. Buchtien no, 931. 35. Peperomia hispidula A. Dietr., Sp. V. 1, p. 165. Bolivia: Süd-yungas, Sirupoya bei Yanacachi, im Walde auf nassem Boden, alt. 2100 m: 0. Buchtien no. 568. Forma b. C. DC. f. n. P. muscophila C. DC. in Prodr., V, XVI, 1, p. 395, f. b. Limbis omnibus rotundato-reniformibus, usque ad 6 mm longis et 9 mm latis, Bolivia: Süd-yungas, Unduavi, alt. 3100 m: 0, Buchtien no. 2795, 2196. 36. Peperomia Mandonii C. DC., Le, p. 395. Bolivia: Nord-yungas, Unduavi, alt. 3300 m: 0. Buchtien no. 2794. 37. Peperomia pseudofurcata C. DC. in Prodr., l. c., p. 399. Bolivia: Antahuacana, Espiritu Santo, 160 klm. al noreste de Cochabamba, alt. 750 m: O. Buchtien no. 2270; San Carlos région de Mapiri, 15° lat. Sw., alt. 750 m: no, 2463. 38. Peperomia rotundifolia Kunth, nov. gen., V. 1, p. 67, tab. 12. Bolivia: Antahuacana, Espirutu Santo, alt. 750 m: 0, Buchtien s. n. 39. Peperomia larecajana C. DC., 1. c., p. 406. Ge Bolivia: Süd-yungas, Sirupoya bei Yanacachi, in Waldstütten, alt. 2300 m: O. Buchtien no, 545. 90% 308 . ©. de Candolle. 40. Peperomia Ottoniana Miq. forma boliviensis C. DC., form. nov. Limbo basi et apice acuto, 2,5—3,5 cm longo, 1,2—1,7 cm lato; pedunculis quam in specie longioribus usque ad 1,2 cm longis, stigmate glabro. Bolivia: Süd.yungas, Sirupoya bei Yanacachi, feuchte schattige Wälder, alt, 2100 m: O. Buchtien no. 541; Espiritu Santo, Antahuacana, alt, 750 m; s. n. $ : x Peperomia trinervis R. et Pav., Fl. per. V. 1, p. 32, tab. 48, T Bolivia: Espiritu Santo, Antahuacana, 160 klm, al noreste de Cocha- bamba, alt, 750 m: O. Buchtien no. 2341. 42. Peperomia alata R. et Pav., Le y. angustifolia C. DC. in Prodr., X, AVE 4, p. 418. Bolivia: Espiritu Santo, Antahuacana, alt. 750 m: O. Buchtien, no. 2340. 43. Peperomia perlongipes C DC., spec. nov. Caule glabro; foliis alternis sat longe petiolatis glabris, limbo ellip- tico-lanceolato basi acute attenuato apice longe et acute acuminato T-pli- nervio; pedunculo terminali glabro petiolum multo superante, spica densi- flora, bracteae pelta ovata paullo supra basin pedicellata, pedicello cum flore rhachi immerso, antheris ellipticis filamenta superantibus, ovario oblongo summo apice stigmatifero stigmate carnoso umbonato glabro. Planta repens e nodis radicans. Caulis in vivo teres in sicco com- planatus, usque ad 3 mm crassus. Limbi in sicco membranacei cre- berrime pellucido-punctulati, 10—12 cm longi 3,5—4 cm lati. Petioli 1,9 em pedunculi 5 cm longi. Spica florens 11,5 cm longa, usque ad 1,5 mm crassa, bracteae pelta 0,75 mm longa. Bolivia: Antahuacana, Espiritu Santo, 160 kim, al noreste de Cocha- bamba, alt. 750 m, Jun.: O. Buchtien no. 2344. 44. Peperomia procumbens C. DC. in Prodr. V, XVI, 1, p. 435. Bolivia: Antahuacana, Espiritu Santo, 160 kim, al noreste de Cocha- bamba, alt. 750 m: O. Buchtien no. 2343. 45. Peperomia elegans C. DC., Le, p. 480. Bolivia: Espiritu Santo, Antahuacana, 160 kim, al noreste de Cocha- bamba, alt. 750 m: O. Buchtien no. 2342. 46. Peperomia emarginulata C. DC., 1. c., p. 433. Bolivia: Süd-yungas, Sirupoya bei Yanou, in feuchten schattigen Wäldern: O. Buchtien no. 540. Piper L. p. p. Sectio: Steffensia C. DC. Stylus nullus!) : a. Piper sanctae-crucis C. DC. in O. Kze. 3° Rep., V. 111, pars iit, 1) In Rep. IX, p. 230, zwischen Zeile 15 und 16 fehlt: B. Stylus nullus. F. Pax: Plantae novae Bolivianae. VI. 309 Bolivia: Charopampo bei Mapiri, Strauch 3 m hoch: 0. Buchtien no. 1345. 48. Piper subarborescens C. DC., spec. nov. Ramulis glabris; foliis modice petiolatis glabris, limbo oblongo-ovato basi ima leviter inaequilatera utrinque acuto apice acute et sat longe acuminato, nervis lateralibus utrinque 5 quorum supremus a 5-6 cm supra basin solutus superi 4 adscendentes infimus subadscendens, pe- tiolo fere usque ad medium vaginante; pedunculo glabro petiolum fere aequante, spica matura limbi dimidium aequante apice obtusa, rhachi pilosa, bracteae pelta luaulata margine fuscescente hirsuta pedicello angusto glabro, antheris ovatis quam filamenta oblonga paullo bre- vioribus, baeca glabra superne rhomboidea, stigmatibus linearibus glabris. Arbuscula 3—4 m alta. Ramuli in sicco pallide fuscescentes, spici- feri usque ad 3 mm crassi, collenchyma continuum zona interna fere continua libriforme, fasciculi intramedullares 1-seriati, canalis lysigenus nullus. Limbi in sicco membranacei creberrime et minute pellucido- punctulati, superi usque ad 16,5 cm longi et 8 cm lati. Petioli usque ad limbi latus longius 10 mm inter limbi latere 2 mm longi. Spica 8 cm longa usque ad 3 mm erassa. Stamina 4 ima basi baccae adnata, bacea in sicco nigra Bolivia: Antahuacana, Espiritu Santo, 160 kim, al noreste de Cocha- bamba, alt. 750 m, Jun.: O. Buchtien no. 2250. 19. Piper unduavinum C. DC., spec. nov. Ramis ramulisque glabris; foliis modice petiolatis glabris, limbo ample ovato-lanceolato basi ima leviter inaequilatera utrinque acuto apice acuminato, nervo centrali nervos utrinque 5 mittente quorum su- premus a circiter 6 cm, supra basin solutus superi adscendentes inferi subadscendentes, petiolo basi vaginante; pedunculo glabro quam petiolus breviore, spica limbum subaequante cylindrica apice obtusa, crassa, rhaehi hirsuta, bracteae pelta triangulari supra et margine pedicelloque angusto hirsutis, antheris rotundatis quam filamenta multo brevioribus, bacca lateraliter compressa superne tumefacta, stigmatibus rotundatis brevibus, Arbor 4 m alta. Ramuli spiciferi in sieco fusci 5 mm crassi, collen- chyma in fasciculos discretos a latere productos dispositum zona interna libriforme, fasciculi intramedullares 1-seriati, canalis lysigenus nullus Limbi in sicco membranacei creberrime pellucido-punctulati, usque ad 19 cm longi et 13 em lati. Petioli usque ad limbi latus longius 14 mm inter limbi latere 2 mm longi. Pedunculi 10 mm longi. Spicae sub- maturae 16 em longae et usque ad 7 mm crassae. Stamina 4, Stig- mata 3 rarius 4, baccae adspectu annulatim dispositae in sicco nigrae Bolivia: Unduavi, Süd-yungas, Nov.: 0. Buchtien no. 2797. 50. Piper mapirense B. magnifolium C. DC. in Fedde, Rep. [X (1911), P. 230, forma b. Limbo apice acute acuminato. 310 C. de Candolle. Bolivia: Antahuacana, Espiritu Santo, al noreste de Cochabamba, alt. 750 m: O. Buchtien no, 2336. 51. Piper umbrigaudens C. DC., spec. nov. Ramulis tenuibus glabris; foliis modice petiolatis, limbo elliptico- lanceolato basi inaequilaterali utrinque acuto apice longe et acute acu- minato, supra glabro subtus praesertim ad nervos haud dense piloso, nervo centrali' nervos adscendentes leviter arcuatos utrinque 5 mittente, petiolo parce puberulo basi ima vaginante; pedunculo glabro petiolum superante tenui, spica juvenili limbo pluries breviore apice obtusa, bracteae pelta triangulari margine pedicelloque angusto hirsutis, ovario libero glabro. Frutex trimetralis. Ramuli spiciferi 1,5 mm crassi, in 3 mm crassis collenchyma continuum zona interna libriforme, fasciculi intramedullares 1-seriati, canalis lysigenus nullus. Limbi in sicco membranacei epunctu- lati, superi usque ad 16 cm longi et 5 cm lati, subsequentes usque ad 18 em longi et 6 cm lati, Petioli usque ad limbi latus longius 10 mm inter limbi latera 2—3 mm longi. Pedunculi juveniles 20 mm longi. Spica juvenilis 4,2 cm longa 1,75 mm crassa. Stamina 4. — Species in sectione incertae sedis. ? Bolivia: Süd-yungas, Sirupoya bei Yanacachi, im tiefen Waldschatten. alt. 1650 m: O. Buchtien no. 546. 52. Piper microtrichum C. DC., spec. nov. Ramulis tenuibus minutissime puberulis; foliis brevissime petiolatis, limbo oblongo-elliptico-lanceolato basi leviter inaequilatera utrinque acuto apice acute et longe acuminato, supra minute puberulo subtus ad nervos brevissime hirsuto, nervo centrali nervos adscendentes utrinque 5 mit- tente quorum supremus a 5—6 cm supra basin solutus infimi tenuissimi, petiolo basi ima vaginante, brevissime hirsuto; pedunculo petiolum su- perante brevissime hirsuto, spica subflorente quam limbus multo breviore mucronulata, bracteae pelta lunulata margine pedicelloque angusto hirsutis. Frutex 4 m altus. Ramuli spiciferi fuscescentes fere 2 mm crassi; collenchyma in fasciculos discretos approximatos dispositum zona interna libriforme, fasciculi intramedullares 1-seriati, canalis lysigenus nullus. Limbi in sicco membranacei, praesertim ad nervulos minute pellucido- punctulati, usque ad 15,5 em longi et 5,7 em lati. Petioli usque ad limbi latus longius 2 mm inter limbi latera 3 mm longi. Pedunculi tenues 10 mm longi. Spieae subflorentes 5,5 em longae 0,75 mm crassae. Stamina 4. Bolivia: San Carlos, region de Mapiri, 15° lat. sur, altid. 750 m: O. Buchtien no. 1330. 53. Piper hispidum Sw. y. magnifolium C. DC. in Prodr, V, XVI, 1, p. 276. Bolivia: Antahuacana, Espiritu Santo, 160 klm, al noreste de Cocha- bamba, alt. 750 m: O Buchtien no. 2333. F. Pax, Plantae novae Bolivianae. VI. 311 Var. parvifolium C. DC. in Dur. et Pitt Primit, t. 1, p. 208. Ibid. no. 2334. 54. Piper acutifolium R. et Pav., Fl. per., V. 1, p. 88, t. 64, f. a. Bolivia: Süd-yungas Sirupoya bei Yanacachi, alt. 2100 m, in feuchten Wäldern: O, Buchtien no. 548; Antahuacana, Espiritu Santo, 160 klm, al noreste de Cochabamba, alt. 750 m: no. 2234; Saranpiuni, Mapiri, alt. 650 m: no. 1320. 55. Piper cingens C. DC., spec. nov. Ramulis dense griseo-hirsutis gracilibus; foliis modice petiolatis, limbo oblongo-ovato-lanceolato basi inaequilatera altero latere rotundato altero acuto vel utrinque acuto, apice longe acute et saepe oblique acu- minato, utrinque dense hirsuto subtus griseo tarde supra scabrido, nervo centrali nervos adscendentes utrinque 5 mittente, petiolo basi ima va- ginante pedunculoque paullo breviore dense griseo-hirsutis, spica matura quam limbus paullo breviore apice mucronulata in sicco arcuata, bracteae pelta lunulata margine pedicelloque angusto hirsutis, antheris rotundatis quam filamenta paullo brevioribus, bacca subtetragona glabra. Frutex trimetralis volubilis. Ramuli spiciferi 1,5 mm crassi, collen- chyma in fasciculos discretos a latere productos dispositum, zona interna libritorme, fasciculi intramedullares 1-seriati. Limbi in sicco membranacei minute et crebre pellucido-punctulati, 10—11 cm longi, 3—4 cm lati. Petioli usque ad limbi latus longius usque ad 12 mm inter limbi latera 2 mm longi. Pedunculi 7 mm longi. Spicae 4 cm longae 2 mm crassae. Stamina 4. Bolivia: Südyungas, Sirupoya bis Yanacachi, im tiefen Waldschatten ; 0. Buchtien no. 547. Sectio: Heckeria Hook. f. 56. Piper umbellatum L. var. vestitum C. DC., var. nov. Ramulis petiolisque dense ochraceo-hirsutis, limbis utrinque dense subtomentosis, circiter 19 cm longis et 21 em latis. Bolivia: San Carlos, Mapiri, Waldrand, alt. 750 m: O. Buchtien no. 1354. Var. subpeltatum C. DC. in Donn, Sm. Enum., part. VI, p. 39. Bolivia: Antahuacana, Espiritu Santo, 160 klm, al noreste de Cocha- bamba, alt. 750 m: 2. Buchtien no. 2332. 57. Piper peltatum L. Sp., p. 42. Bolivia: Charopampa bei Mapiri: O. Buchtien no. 1356. 812 H. Pittier. LXX. Malvales novae Panamenses. Von H. Pittier. (Originaldiagnosen.) Elaeocarpaceae. 1. Sloanea medusula Schumann et Pittier, spec. nov. Ramis foliiferis crassis pallide brunneo-tomentellis; stipulis foliaceis ovato-obtusis margine sinuatis; petiolo longo crasso tomentello; lamina ovata coriacea basi emarginata vel rotundata, apice obtusa, margine late sinuata, supra glabrescente, subtus griseo-ferruginea tomentosa; in- florescentia axillaris racemosa petiolo paullulo brevior bracteata, utrinque griseo-ferruginea; bracteis late ovatis vel obovatis acutis, bracteolis ovato-lanceolatis; pedicellis crassis; sepalis 8—10, lineari-ob- longis; staminibus liberis calyce brevioribus, minute pubescentibus, an- theris ovatis apice vix apiculatis; pistillo staminibus plusquam duplo longiore, ovario crasse hispido, 5-loculari, stilo villoso, apice 4—5-fido ; capsula magna subglobosa setis longis purpurascentibus echinata. Arbor alta, cortice lamuloso porphyreo obtecta; coma elongata. Sti- pulae ca. 6 em longae. Petiolus 15,5 cm longus 0,7 em crassus; lamina 57 cm longa, 30 em lata, reti venularum venisque subtus eleganter delineati. Racemi 10—15 cm longi; bracteae 1,4 cm, bracteolae 1 cm longae. Pedicelli 2—3 cm longi. Torus -ca. 7 mm diametralis. Sepala 9 mm longa, 2 cm lata. Stamina 6,5 mm longa; stilus 10—11 mm longus. Costa Rica: Vieinity of Rio Hondo, plains of Santa Clara; flowers and fruits July 1901, Pittier (Inst. phys.-geogr. 16141, type). The affinities of this species seem to be with S. macrophylla Spruce. 2. Sloanea megaphylla Pittier, spec. nov. Ramulis teretibus crassis glabratis, rugosis; foliis magnis deciduis, petiolo tereti glabrato apice rotunde-geniculato, lamina obovato-elliptica basi emarginata apice rotundata, supra glabra subtus minute ferrugineo- pubescente, margine late sinuata, stipulis caducissimis; inflorescentia axillaris racemosa floribunda, bracteis persistentibus; racemi petiolo sub- aequilongi, pedunculis pedicellisque dense cano-tomentosis, bracteis bracteolisque pallide puniceis linearibus remote dentatis; sepalis 5—6 lanceolatis acutis extus tomentells ferrugineis; staminibus calyce lon- gioribus longe appendiculatis pubescentibus, antheris ovoideis; pistillo staminibus longiore, ovario subgloboso 5-loculari dense tomentoso; stilo erecto basi villoso apice 5-fido glabro; fructu subgloboso setis rufis dense aculeato; seminibus depresso-oblongis. Arbor circa 25 m alta, trunco erecto valido 0,4 m diametro; coma elongata. Petiolus 9—10 cm longus, 5—7 mm crassus; lamina 45— 60 em longa, 25-36 em lata, nervis supra immersis subtus prominenti- bus, Racemi 8—12 em longi, pedicellis 3—9 cm longis, striatis. Torus ca. 7 mm diametralis. Sepala 10 mm longa, 5 mm lata. Stamina utrinque 11—12 mm longa, apiculis antherarum circiter 3 mm longis, sparse vil- Malvales novae Panamenses. 313 losis. Stilus 15 mm longus. Capsula ca. 2 cm crassa, setis 4,5 cm longis munita; semina 1 cm longa. Panama: Along Rio Fató, province of Colon; flowers and fruits, July 9, 1911, Pittier 3919, type. Species conspicuous for its large leaves, apparently intermediate between the other large-leaved forms, to which it is likened by the details of the inflorescence, the small-leaved species, with which it has in common the long apiculate stamens, and the group of S. guianensis, characterized also by having 4—5-fid styles and 5—6 sepals. Tiliaceae. 3. Belotia panamensis Pittier, spec. nov. Ramulis novellis ferrugineo-tomentosis; stipulis lineari-acuminatis villosis deciduis petiolo subaequilongis; petiolo tereti villoso; laminis 3-nerviis serratis ellipticis basi rotundatis longe acuminatis, supra sub- glabris subtus primum nervis villosis exceptis cano-tomentosis, demum sparse stellato-pubescentibus; inflorescentia cymosa axillari 1— 3-flora, pedunculis pedicellisque villosis; sepalis 5-nervibus ovato-lanceolatis apice subacutis extus pubescentibus intus purpurascentibus; petalis obo- vato-oblongis purpureis apice late rotundatis subbilobis intus ad basin cireum glandula villosis et caeterum glabris; staminibus 15 brevibus, an- theris ovalibus; ovario ovoideo pilis longis erectis rigidis dense obtecto; sügmate papilloso; capsula depressa, extus brunneo-villosa 2-loculari loculis 5— 8-spermis; semina brunnea ovata complanata. Arbor 4—10 m alta, cortice griseo. Stipulae circiter 1 cm longae. Petiolum 1—2 em longum; lamina 7—20 cm longa, 2,5—9 cm lata, mar- £ine serrata. Pedicelli 6 mm longi. Sepala 7,5—8 mm longa, 3 mm lata. Petala 7 mm longa, 2,2 mm lata. Gynophorium brevissimum (0,9 mm longum), apice latum (3 mm diam.). Pistillum fere 5 mm lon- gum, stilo ca, 2 mm longo. Capsula 14 mm longa, 20 mm lata; semina 3 mm longa, 2,2 mm lata, pilis marginalibus 2,5 mm longis. Panama: Along Masambi River, Canal Zone; flowers Jan. 29, 1911, Pittier 2584, type; above Gorgona Reservoir, Canal Zone, fruits February 10, 1911, Maxon 4736 in U. S. Nat. Herb.; around Cana, southern Darien; fruits, May 1908, Williams 772 (U, S. Nat. Herb.). Differs from Belotia mexicana Schum. and B. insignis Baillon, by its scantier pubescence, the flowers only 1—3 together in axillary cymes, and by the size and shape of the floral parts. Goethalsia gen. nov. Tiliacearum. Flores 5-meri. Sepala late linearia. Petala unguiculata, subauri- culata, gibbosa, sepala dimidio breviora, unguiculo glanduloso. Gyno- Phorium breve, urceolo sinuato-lobato. Stamina 24 (25), basi interdum leviter connata; filamenta inaequalia; antherae globosae, didymae, dorsi- fixae, dehiscentia rimosa. Pistillum 3(—5)-carpidiatum; loculi tot quot carpidia, 4-ovulati; ovula anatropa, ascendentía angulo interno affixa; Stylus simplex, tenuis, glaber, apice minute 3-fidus. Fructus 3-alatus, 314 H. Pittier. 3-partitus, loculis 2—4-spermis indehiscentibus. Semina parva, obo- voideo-complanata. — Arbor excelsa, ligno molli, albo, libro tenaciter fibroso. Folia alterna, 3-nervia, remote serrata, stipulata. [nflores- centia eymosa, pauciflora, axillaris vel terminalis; flores albo-purpuras- centes. Species unica in Isthmo interamericano obtecta. Goethalsia is closely related to Colona!), an eastern Asiatic genus, the type of which, C. serratifolia Cav. is endemic in the Philippine Islands. The genera have in common the general structure of the flowers, the four 2-seriate ovules in each cell, and the division of the fruit into several separate coccules. In Goethalsia, however, the petals have less than half the length of the sepals and bes;des they are unguiculate, gibbose or pitted, and the beautiful discoid basal gland of Colona is replaced by a peculiar glandular coating of the clawlet. In the fruit, the form of which is also somewhat distinct, we have always 3 coccules and these contain not 1, but mostly 4 seeds each, the reduced number of 2 having been found in a few cases only. These differential cha- racters, and the two widely separate areas of geographical distribution, seem to be sufficient to establish the generic status of our Isthmian tree, even though the fundamental distinction, as derived from the comparative structure of the embryo, still remains doubtful. This new genus is named in honor of Col. George W. Goethals, as a tribute of admiration for his stupendous work as builder of the Canal of Panama, and in recognition of his kindly aid to the furtherance of the Isthmian Biological Survey. 4. Goethalsia isthmica Pittier, spec. nov. Ramulis teretibus, verrueulosis griseis plus minusve villosis; foliis petiolo breve tereti purpuraceo-villoso, stipulis linearibus obtusis minute tomentosis, lamina ovata vel ovato-lanceolata, basi subacuta vel rotun- data, apice acuminata margine remote serrata, supra sparse stellato- punctata, subtus albido-tomentosa; sepalis late linearibus basi rotundatis apice obtusis, extus villosis vel longe adpresse pilosis, intus purpuras- centibus, quam petalis duplo longioribus; petalis unguiculatis ovato-acu- minatis, intus ad basin laminae villosis; gynophoro villoso-tomentoso; staminibus quam petalis brevioribus; ovario dense tomentoso; fructu plus minusve globoso, extrinsecus corrugato, cocculis late alatis, apice emarginatis, glabris. Arbor circa 15 m alta, basi 0,35 —40 cm diametiens. Stipulae 3 mm longae; petiolus 0,8—1,8 cm longus; lamina 9-18 cm longa, 2,5—7 em lata. Pedunculi ca. 7 mm, pedicelli fere 8 mm longi. Sepala 12,5 mm longa, 2,5—3 mm lata, obscure 8-nerviis. Petala plus minusve 5 mm longa, 1,7—2 mm lata. Gynophorum 1,7 mm longum, apice 2,2 mm ') Colona Cav, is used here in place of Columbia Pers. because the substitution of names made by Persoon does not appear to be justified, the first one being just as good as the latter. Malvales novae Panamenses. 315 latum. Filamenta staminorum 3—7 mm longa, apiculata, Pistillum 8 mm longum. Fructus 4,1 cm longus, 1,9 cm crassus, alis medio longi- tudinaliter costata; semina 2,2—2,8 mm longa, 1,8 cm lata, Panama: Around Remedios, eastern Chiriqui, flowers March 31, 1911; fruits Dec. 30, 1911; Pittier 5445 (U. S. Nat. Herbarium, 715672—3, 861432, type). Bombacaceae. 5. Bombax nicoyense Pittier, spec. nov. Trunco aculeato; ramulis glabris teretibus cortice purpureo obtectis; foliis 5—9-foliolatis, petiolo quam foliola paulo breviore vel aequilongo gracile subtereti; foliolis petiolulatis obovatis basi attenuatis apice late rotundatis tum breve apiculato-acuminatis; floribus coaetaneis? pedun- culatis; calyce?; petalis laciniatis apice obtusis utrinque tomentoso- pubescentibus quam staminibus subbrevioribus; tubo stamineo brevi, extrinsecus villoso vel puberulente; filamentis glabris, tenuibus; antheris ovato-reniformibus; pistillo?; capsula? Arbor speciosa, coma depressa effusa. Petiolus 7,5—10 em longus; petioluli circiter 4 mm longi; foliolum medium 7—12 em longum 4— 5 em latum, venis supra subtusve prominentibus. Petala ca. 8 cm longa, 5—7 mm lata. Tubus stamineus plus minusve 1,5 em longus 25 mm diametro. Costa Rica: Hilly forests around Nicoya; fl. February 1900, Tonduz (Inst. phys.-geogr. 13497, type); El Coyolar, near San Mateo; fl. February 1909; Wercklé (U. S. Nat. Herb. 860134). This species has been referred to Bombax ellipticum H. B. K., a doubt- ful Mexican type, described as having unarmed trunk and limbs, and 5-foliolate leaves with retuse leaflets, characters which do not belong to the Costa Rican tree. 6. Pachira pustulifera Pittier, spec. nov. Foliis 7-foliolatis; petiolo quam foliolorum lamina paullum breviore, apicem versus sensim attenuato subdepresso glabro; foliolis breviter petio- lulatis obovatis vel elliptico-oblongis, apice plus minusve rotundatis vel Subacutis interdum mucronulatis, subtus dense minute tomentosis, mar- gine integra vel remote repanda; floribus sessilibus vel subsessilibus: ca- lyce stipitato-cyathiformi truncato, extrinsecus obscure brunneo-pubescente, intus flavescente-sericeo, glandulis exterioris magnis irregulariter dis- Positis crateriformibus; petalis laciniatis, apicem versus leviter latioribus, subobtusis quam calyce 4-plo longioribus, extrinsecus ferrugineo-pubescenti- bus; staminibus quam petalis multo brevioribus; tubo stamineo brevi, extrin- Secus canescente-villoso; antheris rectis; pistillo petala subaequante; ovario Subconico sulcato ferrugineo-pubescente; stilo basi dense canescente- Villoso, apicem versus glabro purpureo; stigmate distincte 5-lobulato, lobuli acuminati; capsula ovata vel subglobosa extrinsecus ferrugineo- Pubescente, ste ` ' H Pittier. Arbor alta, coma rotundata. Petioli 9—17,5 em, petioluli 2—6 mm longi; foliolum medium 12—22 cm longum, 5—8 cm latum. Calyx 3— 4,5 em longus. Petala ca. 16 cm longa; antherae 5—6 mm longae. Pistillum ca. 16 em longum; stigmatis lobuli fere 1 mm longi; fructus 15—20 em diametiens. Costa Rica: Reventazon Valley: la Florencia near Turrialba; flowers and fruits November 1897, Tonduz (Inst. phys.-geogr. 11305, type): las Vueltas de Tucurrique, fl. and fr. April 1899, Tonduz (Inst. phys. geogr. 13111). ; Identified at the Paris Museum as P. macrocarpa Cham. et Schlecht. but differs in the shape, size and indumentum of the leaflets, the sessile flowers, the large, characteristic glands covering the stipitate calyx, the short stamiral tube and the unusually large fruits. 7. Pachira villosula Pittier, spec. nov. Foliis 5—7-foliolatis, petiolo longo tereti vel subanguloso; foliolis petiolulatis elliptico-lanceolatis vel obovatis, basi cuneatis, apice sub- acuminatis obtusis vel rotundatis interdum mucronulatis, supra glabris, venis subtus pilis furcatis sparse vestitis; stipulis lanceolato-apiculatis cito deciduis; floribus in axillis foliorum superiorum solitariis coaetaneis; pedunculo crasso ferrugineo-pubescente; calyce longe stipitato anguste infundibuliformi truncato, extus ferrugineo-pubescente, intus griseo- tomentoso; petalis quam calyx 6-plo longioribus laciniatis extus ferru- gineo-pubescentibus, intus sparse pubescentibus; staminibus quam corolla brevioribus; tubo stamineo quam filamenta dimidio breviore crasso, extus pubescente; filamentis basi cum tubo purpurascentibus, apice obscure purpureis; antheris curvatis; pistillo quam petala paullo breviore; ovario ovoideo pubescente; stilo basi anguloso cinereo-tomentoso, apicem versus glabro atro-purpureo; capsula ovata, ferrugineo-pubescenti. Arbor usque ad 30 m alta, trunco erecto, cortice laevi. Petiolum 9—14 em longum; petioluli 3—8 mm longi; foliolum medium 11-18 cm longum, 5—6 cm latum; stipulae 18 mm longae, 8 mm latae. Pedun- culi 0,6—1 cm longi, 6 mm diametro, Calyx 3,5—4,5 cm longus, 1,2 cm apice diametiens, glandulis saepe obsoletis; bracteolae cito deciduae. Petala 23-26 cm longa, 1,5 cm lata. Tubus stamineus 6,7 cm longus; staminorum phalanges 11—14 cm longae. Pistillum 22 cm longum. Capsula 18 cm longa, 12 em diam. Panama: Banks of Mamoni River, in the tide-belt below La Capi- tana, province of Panama; flowers et fruit October 23, 1911, Pittier 4578 (type). Closely related to Pachira macrocarpa-Cham. et Schl. from which it differs mainly by the villose leaflets, short peduncles and a long, funnel- shaped calyx. 8. Quararibea asterolepis Pittier, spec. nov. Ramulis novellis sparse tenuiter lepidotis; foliis glabris, petiolo recto, lamina aequilatera ovata, basi rotundata vel subacuta, apice an- guste acuminata; stipulis subulatis pubescentibus deciduis; floribus soli- Malvales novae Panamenses. 317 tariis axillaribus vel oppositifoliis sessilibus; calyce tubuloso longe stipi- tato, extus lepidoto, intus adpresse villoso, irregulariter 4 — 5-lobato, brac- teolis triangularibus subobtusis minute villosis suffulto; petalis plus minusve obovatis obliquisve obtusis apice bilobulatis vel lateraliter emar- ginatis albis pubescentibus reflectis; tubo stamineo quam petalis bre- viore, apice leviter incrassato 4—5-lobulato, lobulis rotundatis modo 6-antheriferis; pistillo tubum subaequante; ovario glabro; stylo apicem versus villosulo; stigmate capitato lobulato, lobo superiore producto; fruetu ovato glabro. Arbor parva; corona ovato-rotundata vel pyramidata; rami cortice griseo obtecti. Squamae pedicellatae, orbiculatae, margine fimbriatae. Stipulae circiter 6 mm longae, cito deciduae. Petiolus 1,5—2,5 cm longus; lamina 20-24 cm longa, 8—10,5 cm lata, membranacea, subtus nitiditer reticulata. Calyx 2—2,5 cm longus, apice ca. 6 mm diametro, stipellum 1 cm longum; bracteoli ca. 2 mm longi. Petala 2—2,9 cm longa, 3,5—4,5 mm lata. Tubus stamineus 1,9—2,2 cm longus apice circiter 2 mm diametro; antherae 24 vel 30 (6 ad alterum lobulum affixae); fructus: 6 cm longus. Panama: Boca de Panarandó, Sambü Valley, southern Darion; flowers and fruits February 3, 1912, Pittier 5575, type. 9. Quararibea stenophylla Pittier, spec. nov. . Stipulis fere subulatis, stellato-pubescentibus; petiolo glabrescenti, leviter arcuato apicem versus incrassato; lamina anguste elliptica sub- aequilatera basi rotundata, apicem versus plus minusve attenuata ob- tusa, supra utrinque glabra vel sparse stellato-pubescenti, subtus dense minute stellato-tomentosa, margine interdum leviter repanda; floribus axillaribus, solitariis vel geminatis subsessilibus; calyce tubuloso-cyathi- formi, longe stipitato, extus pubescente, intus adpresse villoso, in pre- floratione truncato demum 4—5-lobato, bracteolis 2—3 alternis acuto- triangularibus suffulto; petalis calycem circiter aequilongis crassis gub- coriaceis flavescentibus obovatis plus minusve obliquis apice rotundatis, extus tomentosis intus pubescentibus, reflectis, post anthesim cito mar- tescentibus; tubo stamineo quam calyce longiore, tomentoso-pubescenti, apice 4—5-lobulato, lobulis modo 8-antheriferis; pistillo tubum leviter Superante; ovario glabro; stylo clavato, pubescenti, apice sulcato; stig- mate capitato sub-3-lobato praeter anthesin tomentoso demum glabres- centi; fructu? Arbor excelsa; coma elongata; rami brevi. Stipulae ca. 3 mm longae. Petiolus 1—1,5 em longus; lamina 13—22 cm longa, 3,5—6 Song lata. Calyx 3 cm longus (stipellum 1,5 cm longum inclusum), apice 6 mm diametro; bracteolae circiter 2 mm longae. Petala 1,5 cm longa, 3,7 mm lata, Tubus stamineus 2 cm longus, 1,5 mm crassus; antherae utrinque 32 vel 40. Ovarium biloculare, ovulum pro loculo 1 (?). Costa Rica: Piuta near Port Limon; fl. June 1898, Pittier (Inst. Phys.-geogr. 12410, type); La Colombiana, Sta. Clara: fl. June 1899, Pittier (Inst, phys.-geogr. 13411). 318 H. Pittier. Differs from Q. turbinata Poir, to which it has been referred, by its short stipules, its narrow leaves, and the shape and size of the calyx. Placed side by side, the 2 species cannot be confused. Gyranthera Pittier gen. nov. Bombacacearum. Flores leviter zygomorphi. Calyx tubulosus plus minusve regulariter rumpens 2-lubiatus 4-pàrtitus. Petala basi subadnata. Tubus stamineus erectus, cylindricus; antherae fere sessiles, lineares, dorsifixae, ex parte quo parte quarta superiori tubi staminei spiraliter affixae; pollinis gra- nula pallide flava, diminuta. Pistillum 5-carpidiatum; ovarium 5-loculare superum; ovula oe, transversa, anatropa, angulo interno affixa; stilus simplex, stigmate breve 5-fido. Fructus? Arbor alta, inermis. Folia digitata, stipulata, foliolis integris. In- florescentia terminalis, unilateraliter panniculata. Flores speciosi, albi, ebracteati. Species unica in Isthmo panamense- invenitur. The floral features of this tree would perhaps place it among the Matisiae, while its digitate leaves would suggest Adansoniae. The pe- culiar arrangement of the stamens is difficult to describe from dry specimens, the only conspicuous character being the spiral or perhaps meandrous disposition of the anthers around the upper part of the staminal tube. Moreover the latter seems to end in 5 lobes, about 4 cm long, twisted also spirally and each bearing an anther of equal length; the cells of these anthers are divided into minute square chambers by transverse septa. In boiled specimens the whole staminal tube becomes englobed into a gelatinous, transparent mass, which forbids a close examination of the specimens. 10. Gyranthera darienensis Pittier, spec. nov. Ramulis glabris; foliis glabris, 3—5-foliolatis, petiolo quam lamina foliolorum breviore vel paullum longiore, tereto ad basin paullum cras- siore; foliolis coriaceis petiolulatis ellipticis basi subrotundatis vel sub- acutis apice abrupte obtuse acuminatis; stipulis lanceolatis acutis deci- duis; pedunculis pedicellisque glabris verruculosis; calyce tubuloso crasso coriaceo, extus primum ferrugineo-pubescente demum glabres- cente, intus sericeo-villoso; corolla calyce plus quam dimidio breviore, bilabiato, labiis 2-lobulatis; petalis oblongo-laciniatis albis leviter pubes- centibus; tubo stamineo calyci duplo superante, antheris helicoideis quoadmodo ad partem quartam superioram eodem affixis, 5 terminalis exceptis; pistillo glabro quam petalis longiore, ovario subgloboso, 5-costato, minute ferrugineo-pubescenti. Arbor circa 25 m alta, trunco recto 0,4 m diametro, ligno albido. Petiolum 7—22 em longum, petioluli 0,8—1,6 c m longi; foliola 11—21 cm longa, 3,5—9 cm lata, venis subtus prominentioribus; stipulae ca. 2 cm longae. Pedunculi 50 cm longi, dichotomi; pedicelli 4—6 cm longi, 0,5 cm diametro. Flos ca. 16 cm longa. Calyx 7 em longus, ca. 2 cm diametro. Petala 15 cm longa, 2 cm lata. Tubus stamineus 12,5 om longus, pars superiora 3 cm longa antheris 12 mm longis, fere sessili- Malvales novae Panamenses. 319 bus, circum tubo convolutis obtecta; antherae lobulorum 4 cm longae, helicoidalis. Pistillum 20 em longum; ovarium 4 mm longum, 5 mm diametro. Panama: High hills back of Puerto Obaldia, San Blas Coast; flowers August 31, 1911; Pittier 4322, type. Sterculiaceae. 11. Theobroma Bernouillii Pittier, spec. nov. Arbor mediocris, ramulis dense stellato-villosis; foliis distichis, basi obliquis, trinerviis, petiolo brevi tereti, crasso, ferrugineo-villoso; lamina anguste elliptica, basi rotundata apice attenuata mox abrupte longe an- guste acuminata, supra glabra fere nitida subtus canescenti dense stellato-tomentosa; inflorescentia cauliflora, cymoso-fasciculata, multiflora; pedunculis pedicellisque brunneo-sericeis; calyce 5-lobo fere usque ad basin diviso, lobis ellipticis, navieuliformibus apice obtusis, extus pilis stellatis purpureis pilis glandulosis intermixtis dense obtecto, intus glabro incarnato; cucullo flavescente-incarnato 5-nervio (nervis purpureis) extus pubescente, ligula sessilis suborbiculata, incarnata; tubo stamineo quam cucullo duplo breviore, staminodiis lanceolatis, subacutis, obscure purpureis, extus basi minute pubescentibus, staminibus diantheriferis, pendulis; ovario ovoideo pubescenti; stilis glabris albis liberis, Arbor usque ad 15 m alta, 0,85 m trunci diametro, cortice griseo obtecta. Petiolus 4—10 mm longus; lamina 15—32 cm longa, 5—9 cm lata (acumen cay 2 cm longum). Inflorescentia secum tronco modo erumpens. Pedicelli 5-8 mm longi. Calyx 8—9,5 mm longus, laciniae 3—3,5 mm latae. Petala circiter 9 mm longa; cucullus 5 mm longus 4 mm latus, ligula 4 mm longa lataque. Tubus stamineus 2,5 mm longus; staminodia 6 mm longa, basi circa 2,5 mm lata, Ovarium 2,3 mm longum, 1,8 mm diametro; stili 1,6 mm longi. Panama: Loma de La Gloria, back of Fató, province of Colon, in forest; flowers August 4, 1911, Pittier 4105, type. Seems to be closely related to Theobroma bicolor Humb. et Bpld., differing mainly in the size and shape of the leaves and in the size of the flowers, The fruits, which I have not seen, are said to have a coriaceous pericarp. 12. Theobroma purpureum Pittier, spec. nov. Arbuscula eramulosa, foliis stipulatis, 5-digitatis, tranci apicem con- ®atis; stipulis linearibus, acutis, atropurpureis, plus minusve stellato- villosis, valde caducis; petiolo longo crasso, sulcato plus minusve ferru- gineo-villoso; petiolulis brevibus crassis; foliolis petiolo subaequilongis obovato-oblongis, basi cuneatis, apice late obtuse acuminatis, venis supra et subtus stellato-villosis demum glabris, margine obscure sinuatis; in- llorescentia cauliflora, floribus 5—8-glomeratis; bracteis bracteolisque Parvis, angustis, navieuliformibus, extus villosis, intus glabris; pedun- Culis solitariis teretis villosis; calyce globoso, extus ferrugineo stellato- Villoso, intus purpureo-incarnato glabro, irregulariter 3-(raro)4-partito 820 Edward L. Greene. rumpens, laciniis ovatis vel oblongis; cucullo obovato breve unguiculato 5-costato, costulis papillosis; ligula anguste lanceolata, basi emarginata, apice acuta, pendula; tubo stamineo brevi; staminodiis ovatis acutis re- flectis; staminibus geminis alterne 1—2-antheriferis; ovario ovoideo 10-sulcato villoso; stilo glabro apice 5-fido; bacca ovoideo-elliptica, 10-costata, stellato-hispida. Arbuscula usque ad 3 m alta, cortice glabro griseo obtecta; novellis dense flavescente-villosis. Stipulae 3-4 cm longae, 2,5 mm latae. Pe- tiolus 30—42 cm longus, basi incrassatus; petioluli 0,5 cm longi Ca- lyeis laciniae ca. 12 mm longae. Petala 18—19 mm longa; cucullus circiter 5,5 mm longus, extus pallide purpureus, costulis intus atro-pur- pureis; ligula atro-purpurea 15,5 mm longa 1,8 mm lata. Tubus sta: mineus 3 mm longus cum staminodiis 9 mm longis 8 mm lata pur- pureus; thecae antherarum circiter 1,5 mm longae longitudinaliter dehis- centes, flavae. Ovarium 2,5 mm longum, 1,3 mm diametro; stilus 2 mm longus. Bacca 9 cm longa, 4 cm diametro, matura flava; semina ca. 25, obtuse rhomboidea depressa, circa 1 cm longa, 1,8 cm lata, 0,6 em crassa. Panama: Near Fl. Paraiso C. Z., in low, humid forest, fl. and Fr. Jan. 26, 1911, Pittier, 2574, type; forest along Rio Indio de Gatun C. Z., leaf only, Febr. 14, 1911, Maxon 4835; vicinity of Cana, southern Darien; leaf only, June 13, 1912, A. F. Goldman 1974. LXXI. Novitates Boreali-Americanae. VII.’ Auctore Edward L. Greene. (Originaldiagnosen.) 51.' Aquilegia latiuscula Greene, spec. nov. Herba circa 3 dm alta, foliolis euneato-obovatis, profunde 3-sectis sinubus peranguatis, segmento terminali subaequaliter 3-lobo, lateralibus valde inaequaliter bilobis, lobis omnibus obtusis, subtus valde glaucis et secus venas obscure hirtellis. Flores perpauci pro planta parvi, 9 CM longi et aeque lati atque longi, sepalis majusculis, ovato-lanceolatis, acutis, late expansis; petalorum limbo obtuso, calcare breviculo, tenul- culo, apice incurvo. Fructus ignotus. Rocky woods, Riley County, Kansas, 1 June, 1895, collected by J. B. Norton, and distributed for A. Canadensis, In respect to the size of the plant, its general appearance, and even the form of its flowers, the species is for more like A. vulgaris; but the flowers are smaller, even less in size than those of A. Canadensis, yet of the pattern of A. vulgaris, having large widely spreading sepals, so that the flower is as broad as long. The color of them does not seem to have been scarlet, 1) VI. cf. Rep. XI (1912), pp. 108—111. Novitates Boreali-Americanae. VII. 321 but only pinkish. The type specimen a very good one, is on U, S. Herb. sheet 352653. 58. Aquilegia eminens Greene, spec. nov. Herba procera, usque 6 dm alta, foliolis profunde 3-sectis, sinubus plus minusve anguste V-formibus, segmento terminali leviter 5-lobo, la- teralibus magis inaequaliter 4— 5-lobis, lobis omnibus obtusis, planta undique glabra. Flores numerosi, pro planta parvi, 3,5 cm longi, 2,5 em lati coccinei, sepalis ovato-ellipticis acutis, modice expansis; petalorum limbo brevi subtruncato breviter cuspidato. Fructus ignotus. Fine specimens are in U. S. Herb. sheet no. 670017, collected at Fort Snelling, Minnesota, 23 May, 1891. As readily distinguished from A. Canadensis as possible by its large dimensions, small and broad flowers, as well as by its own peculiar cut of foliage. It is likely to, be found the common species in regions west of the upper Mississippi. 59. Aconitum macilentum Greene, spec. nov. Radix parva, tuberiformis, ovata, fibras tenues nigricantes emittens, Caulis unieus tenuis erectus simplex, 3—5 dm altus, foliis paucis bre- viter petiolatis instructus, apicem versus, una cum florum pedicellis, pilis virentibus molliter hirtellus. Folia utrinque glabra, profunde, sub- digitatimque 5-lobata, lobis late lanceolatis, aut subintegris aut incise dentatis. Flores perpauci, tenuiter pedicellati; sepala anteriora oblongo- lanceolata; galea elongato, sacco brevi obtuso, rostro subulato, longius- culo, horizontaliter extenso, et cum petalis exterioribus piloso-ciliato. Minam National Forest, Oregon, 25 Aug. 1912, C. E. Fleming. The Species, though quite tall, is slender and delicate, the flower in Some specimens one only. 460. Vancouveria crispa Greene, spec. nov. Folia bracteis fuscis suborbicularibus conspicue suffulta; foliola ri- gide coriacea, margine insigniter crispata, supra saturate viridia, subtus intense glauca. Scapus 1—2 dm altus, paniculatus. Flores adhue in- Visi. Capsula parvula, globosa, monosperma. : Such are the very remarkable characters of a species represented on U. S. Herb, sheet 466668, collected somewhere in Mendocino County, California, 3 August, 1902, by the late J. W. Congdon. Allied to V. parviflora, by its evergreen leaves, but these much more hard-lea- thery, and all leaflets conspicuously and strongly crisped despite their hard texture, and the fact that the whole margin in especially callous- thickened. One only of the several globose follicles has two seeds, in- Serted side by side, not one above the other. ~ 61. Vancouveria Vaseyi Greene, spec. nov. Planta vix 2 dm alta. Folia coriacea, persistentia, supra glauco- virentia, subtus glauca; foliola terminalia 3 em longa, 3,5—4 cm lata, forum dimidia pars superior angularis, inferior rotundato-cordata; la- teralia 2,5—3 cm long. paulo latiora quam longiora, angulis carentia et Oblique cordiformia. Flores parvuli, in racemum simplicem dispositi; Ovarium breviter ovale, glabrum. wee 2 Repertorium specierum novarum. XIII. (5. V. 1914.) l - apa Edward L. Greene. Plant from some unknown station in some part of California, collected by George Vasey Jr. in 1875. Peculiar among the small- flowered and evergreen group by the glaucescent hue of the upper face of its foliage, and especially by its racemose instead of panicled in- florescence. /62. Vancouveria concolor Greene, spec. nov. Planta modice procera, usque 3 dm .alta. Petioli et pedunculus 1,5 dm longi, vel ultra, sparsim villosi; foliola terminalia usque 5 cm longa, 4,5 em lata, basi profunde cordata, margine distincte undulato- crenulata, utrinque viridia, subtus aliquantulo pallentia neque glauces- centia, textura subcoriacea, per totam hiemem et usque ad florendi tempus persistentia. Flores minimi, laxe paniculati; bracteae calicinae ovato-lanceolatae, obtusiusculae, basi subsaccatae; ovarium breve, gla- berrimum. Species known to me in but a single but excellent flowering spe- cimen in U. S. Herb., from the coast mountains back of Pescadero, San Mateo County California, obtained in May, 1903, and distributed for V. parviflora. While the flowers are even smaller than those of that species, the plant as whole is among the largest. In the much smaller V. parviflora the foliage is very leathery, and whitish beneath with bloom, while in V. concolor it is too thin to be called leathery, yet per- fectly evergreen, showing no disposition to fade until after the new is formed; and on the lower face their is no trace of bloom, but only a lighter shade of green. On the characteristics of foliage alone this would be a perfectly distinct species, even though it were as small à plant as is ordinary and typical V. parviflora. The saccate development at the base of the outer bracts of the flower is so pronounced as to recall the auricled sepals of certain violets ; but I find faint traces of some such gibbosity of the bractlets, or outer sepals, in some other members of this group. ’ 63. Vancouveria picta Greene, spec. nov. Planta 2—2,5 dm alta, foliis subeoriaceis, persistentibus, floribus paucis, racemosis, pro genere magnis. Foliola 1,5—3 cm longa, circiter 2,5 cm lata, terminalia supra medium 3-loba, basi subcordata, lateralia terminalibus paullulo minora, oblique ovato-cordata, inaequliter dentata, dentibus obtusis, omnia primum utrinque laete virentia, serius autem. superne inter venas venulasque colore adhuc immutatas atrovirentia et ideo distincte variegata, inferne praecipue secus venas scabro-hispidula. Flores 15 mm longae; bracteae calicinae anguste ovatae, apice obtusis- simae, scariosae, et una cum sepalis omnibus minutissime glanduliferae. Ovarium dense glandulosum. This fine species is known in but a single but excellent flowering specimen obtained in the coast mountains of southern Oregon, May 4, 1893, by G. A. Holzinger. Novitates Boreali-Americanae. VII. 323 " 64. Vancouveria parvifolia Greene, spec. nov. Planta 3—4 dm alta, folis membranaceis, autumno decidentibus, floribus eorum V, hexandrae magnitudine aequantibus. Foliola terminalia circiter 2 em longa, vix 2 cm lata, supra medium subtriloba, basi sub- cordata, lateralia 1,5 cm longa, oblique cordato-ovalia, apice obtusissima, omnia superne laetevirentia, glabra, inferne glauca et pilis albicantibus sat crebre obsita. Flores subpanieulati, circiter 15 mm longi, lutescentes. Ovarium anguste ovatum creberrime glandulosum. Vicinity of Humboldt Bay, northern California, Harley P. Chandler, May, 1910, his no. 1162 as in U. S. Herb., distributed for V. hexandra, but most distinct from those Oregonian plants which are often collected, and always taken to be Hookers Epimedium hexandrum. Nevertheless it is not impossible that this Humboldt Bay plant may have been collected by Menzies; and if so it will be the very original of the type species of the genus, in which ‘cose the very large-leaved white- flówered one so common on the coasts of Oregon, Washington and British Columbia, and made known long ago by Seouler and by Douglas, Will rank as a species still awaiting a name and description. / 65. Dodecatheon atratum Greene, spec. nov. Rhizoma brevissimum, radices multas carnosas emittens. Folia pauca, late ovata vel ovalia, obtusissima, integra, carnosula, glabra, 1—3 em longa, basi in petiolum latum 1--2 cm longum desinentia. Scapus modice robustus, 1— 2 dm altus, purpurascens, apicem versus, una cum pedicellis, sparse minutimque glandulosis, glandulis plerisque breviter 'stipitatis ; umbella 5—7-flora; bracteae ovato-lanceolatae acutfus- culae 3—6 mm longae; calycis usque ad medium partiti laciniae late lanceolatae; corollae saturate purpureae lobi oblongi obtusiusculi; tubi recurvati media pars annulo albido latiusculo cireumducta; androecium omnino atropurpureum; tubus 2—2!/, mm longus, interdum antheras longitudine subaequans; antherae plerumque 3'/, mm longae, obtusius- eulae, Capsula ignota. Open ls at Gate, Washington, collected 15 April, 1912, by A. E. Foster, and. not otherwise known. Allied to D. Henderson very plainly by the characters of root and foliage, but a plant of less than half the dimensions of that, and with flowers of the darkest color known in the genus, The whole androecium seems fairly black. It is also one of the few species which have low grassy plains for their habitat; in this particular recalling D. patulum which is found nowhere but on the low plains of the interior of middle California. “ 66. Dodecatheon albidum Greene. spec. nov. Planta parva, tenuis, corolla alba. Radices multae, rca carnosulae; folia 3—6, saepissime 4, membranacea, adscendentia, ovalia vel oblanceolata, obtusa, plerumque integerrima, interdum. er in petiolum latiusculum plus magisve elongatum desinentia; scapus tenuis, 1—3-florus, 71—12 em altus; involueri bracteae lanceolatae, caudato-acu- minatae; calyeis ad 2/, partiti laciniae A corollae 324 Edward L. Greene: Novitates Boreali-Americanae. VII. lobi insigniter elongati, 2 cm longi, oblongo-lanceolati, obtusiusculi, albi, vel pallidissime roseo tincti; tubus brevissimus una cum filamentis brevi- bus distinctis aureus; antherae pro longitudine corollae brevissimae, 5 mm tantum longae, purpureo-lilacinae; capsula invisa. The characters of this fine white-flowered species became apparent through a sheet of specimens newly received from the Shoshone Na- tional Forest, Wyoming, collected at 6500 teet altitude, 27 May, 1913, by J. E. Me. Grew; but I find the species to have been exstant for some years past in U. S. Herb., in two sheets, both from the same general region. The earliest of them is from the vicinity of the Mam- moth Hot springs, Yellowstone Park, at 6000 feet, May, 1893, by F. H. Burglehaus; the other from Bozeman, Montana, 7 May, 1901, by E. J. Moore. The Burglehaus specimens show immature capsules, but well enough grown to show that in maturity they are circums- cissile. / 67. Callisteris violacea Greene, spec. nov. Caules e radice perenni usque 3—4 dm alti, undique parce puberuli. Folia pinnatisecta subglabra. Calyx fere usque ad basim 5-partitus, la- ciniis subulato-linearibus apice insigniter attenuatis, undique pube bre- vissima subglandulosa obsitus. Corolla 3 dm longa, anguste tubiformis, tubo tenui violaceo, limbo 1,5 em lato, puniceo, laciniis ovato-lanceolatis tenuissime acuminatis. Capsula ignota. Montezuma National Forest, Colorado, 1913. Specimens sent by some one employed in the Forest Service of the United States whose name is not given. While the basal foliage is wanting, the very deeply cleft calyx with its long almost caudately acuminate segments, no less than the long slender violet corolla-tube, marks it as a species not be- fore known. v 68. Agoseris apiculata Greene, spec. nov. Planta admodum robusta, usque 4 dm alta, Folia, petiolo longo latiusculo incluso, 1,5— 2,5 dm longa, lanceolata, saepissime integerrima, interdum + retrorsim dentata, utrinque viridia, vix glaucescentia, et petiolorum marginibus albo-lanatis exceptis glabra. Caput magnum god breve, 2 cm longum et paullulo latius quam longius. Involueri bracteae 3-seriales, imbricatae, extimae ovato-lanceolatae, triangulari-apiculatae, intimae obovatae, conspicue cuspidatae, Achenia tenuiter fusiformia, rostro-brevi incluso 1,5 cm longa, pappo candido perfragili coronata. The specimens are from an altitude of 9500 feet in the mountains of west-central Colorado, on lands of the Holy Cross Forest Reser vation. They were collected, 8 August, 1911, by R. J. Sabey of en U. S. Forest Service. The species is the largest of all Rocky Mountain members of the genus, and noteworthy among all species for the broad but short heads; the beak of the achene being short, and not at all fili- form-attenuate, E W. Wangerin: Neues aus dem Formenkreise der Statice Limonium. 395 LXXII. W. Wangerin, Neues aus dem Formenkreise der Statice Limonium und ihrer Verwandten. (Aus: Zeitschr. f. Nature, LXXXII [1911], pp. 401—443.) 1, Statice angustata Wangerin, Le p. 439. — Limonium angustatum Small, Fl. of the southeastern United States (1903), 900. 2, Statice serotina Rchb. var. Brunii Wangerin, I. c., p. 440. — Differt ramulis florigeris incurvo-flexuosis valde elongatis, spiculis valde dissitis, habitu ad St. bahusiensem accedens, sed bracteae et flores ut in St. sero- tina typica. 3. Statice Nashii Wangerin, l. c, p. 440. — Limonium Nashi Small, l. c. 4. Statice Endlichiana Wangerin, |. c., p. 441. — Perennis, glaber- rima. Folia omnia radicalia, oblonga, coriacea, 5!/, cm longe petiolata, 81/2 em longa et 2!/, cm lata mihi visa. Scapus 35 cm altus, subangu- latus, e basi fere ramosissimus, ramis primariis flexuoso- patentibus pluries dichotomis secundariis arcuatim adscendentibus ex parte sterili- bus, ramulis florigeris valde laxis paulo elongatis recurvatis spiculis unilateralibus laxiuscule seriatis vel paulo approximatis, omnibus pani- culam effusam amplissimam scopariam formantibus. Spiculae 2-florae, conspicuae; bractea exterior ovata, acutata vel breviter mucronulata, dorso leviter carinata, anguste membranaceo-marginata ceterum her- bacea, 2 mm longa, intermedia hyalina fere 2-plo, suprema obtusa apice Saepius incisa late hyalino-marginata 21/,—3-plo longior. Calycis 7 mm longi tubus longe obconicus basi secus costas 2 interiores pilosus, limbus conspicuus lobis lanceolato-triangularibus acutis 1!/; mm longis dentieulos intermedios manifestos 3-plo superantibus. Corolla coerulea. — Mexiko, im Staate Tamaulipas: Rincón del Toro, an der aus- getrockneten Meeresbucht Laguna Madre (R. Endlich no. 549, blühend im Juni 1904; herb. Berlin). 5. Statice limbata Wangerin, l. c. p. 441. — Limonium limbatum Small, bie: 6. Statice Gmelini Willd. subsp. a. genuina Boiss. 3. vulgaris Wan- gerin, Le p. 442. — St. scoparia Willd. herb.; Rchb. Ie. pl. crit, III (1825), 37, fig. 391. — St. Gmelini 8. scoparia form. minor Trautv., l. c., 254. — St. glauca Willd. ex Roem. et Schult., Syst, VI (1820), 799. — Flores sueto paulo majores, calycis tubus late obconicus, limbus haud patulus lobis saepius majoribus atque + acutis denticulis intermediis manifestis. : Forma steiroclada Wangerin, 1. c., p. 442. — St. Gmelini y. steiro- clada Trautv., Le, p. 254. — Habitu graciliore, ramulis secundariis Magna ex parte sterilibus distincta. 7. Statice Gmelini Willd. subsp. b. scoparia Wangerin, l. ©. p. 442, — St. scoparia Pall. ex Willd., l. c. — St. Gmelini var. y. laxiflora Boiss. in DC. Prodr, XII (1848), 645 et Fl. orient., IV (1879), 859. — St. Gme 326 Vermischte neue Diagnosen. lini 3. scoparia form. scorpioidea et form, ramosissima Trautv., l c. — St. Meyeri Boiss. in DC. Prodr, XII (1848), 645. — St. Limonium Pall., Tabl. Taur., 49. — Limonium Gmelini var, Meyeri Salmon, |. c., 288. — Scapus plerumque e basi fere ramosissimus, ramis valde patulo-recurvis atque elongatis, ramulis florigeris in corymbos laxiusculos valde ramosos coalitis, spiculis saepius laxius paulo spicatis. Var. gracilis Wangerin, l. c., p. 442. — Scapo ramisque valde gracilibus, inflorescentiis partialibus subpyramidatis, ramulis florigeris valde recurvis vix ramulosis, spiculis subdensis, floribus minutis, ca- lycis lobis obtusis insignis. — Nordpersien (leg. Szovits). Var. limonioides Wangerin, |. c., p. 442. — St. Limonium Boiss., Fl. orient, IV (1879), 858—859 ep: Hal. Consp. Fl. graec., III (1904), 16—17 e. p. — Paniculae rami nudi, apicem versus ramulos nonnullos secundarios arcuatim adscendentes elongatos gerentes; ramuli florigeri paulo conferti, breves, oblique patentes vel recurvi, spiculis dense im- bricatis compacti, — Griechenland, Kleinasien, Syrien. 8. Statice Gmelini Willd. subsp. c. lilacina Boiss. var. laxiflora Wan- gerin, l. c., p. 448. — A forma typica ramulis florigeris paulo longiori- bus, spiculis laxe dispositis differt, — Bei Saisaly in Cappadocien (leg. Zederbauer). : 9. Statice Gmelini Willd. subsp. d. tomentella Wangerin, |. c., p. 443. — St, Gmelini d. tomentella Trautv.. Le, p. 255—256. — St. tomentella Boiss. in DC. Prodr, XII (1848), 645. — Folia subtus secus costam mediam atque scapus cum ramulis + dense brevissimeque pubescentes. Calycis tubus secus costas omnes atque saepius in interstitiis quoque pilosus. — Südóstliches Russland. d. typica Wangerin, l. c., p. 443. — Scapus et paniculae ramuli dense pubescenti-tomentellae, Bracteae spicularum dorso dense sericeo- . tomentellae, calycis tubus totus velutinus. 8. subglabra Wangerin, l. c., p. 443. — Scapus cum ramulis sparse tantum puberulus; bracteae omnino fere glabrae; calycis tubus secus costas tantum pilosus. LXXIII. Vermischte neue Diagnosen. 947. Dasyaulus ellipticus (Pierre mss. Dubard in Bull. Musée d'Histoire Nat. Paris, XIII (1907), p 458. — Arbre; feuilles elliptiques, arrondies à l'extrémité, trés légérement atténuées à la base (dimensions moyennes: pétiole, 20 mm; limbe, 100 X50 mm); 9—10 paires de costules peu saillantes, avec nervation intermédiaire transverso-longitudinale, — Fleurs groupées en bouquets denses, axil- laires ou terminaux, de petite taille, environ 5 mm, avec pédoncules velus (12 mm), 4 sépales (4,5 mm), en 2 paires décussées, à face externe velue, face interne presque glabre, sauf sur les bords et à l'extrémité: sépales externes ovales obtus, sépales internes un peu plus courts. — Vermischte neue Diagnosen. 321 La corolle!) n'est conservée que dans des fleurs à l'état de bouton, trés proches de l'épanouissement; à cet état, elle mesure 3,5 mm de haut avec un tube trés court (0,75 mm), pubescent à la gorge, surmonté de 8 lobes arrondis, glabres sur les deux faces; 16 étamines bisériées, mais s'insérant au même niveau, la série externe alternipétale, la série in- terne épipétale; filets velus et trés courts; anthéres couvertes de poils raides, à connectif terminé en pointe, à déhiscence latérale, — Ovaire glabre, semi-globuleux, à 6»loges uniovulées, surmonté d'un style glabre, dépassant assez longuement la corolle (6 mm); ovules ascendants, in- sérés sur laxe vers le milieu des loges qu'ils remplissent. — Echan- tillon no. 3271. — Feuilles plus grandes, plus longues que dans le type, un peu acuminées; ne parait point constituer une espèce distincte. — Cochinchine, prés de Titinh; Pierre 3273, 6084. 948. Dasyaulus firmus (Pierre mss.) Dubard, l. c., p. 458. — Arbre de 30 m; feuilles acuminées, fortement atténuéés à la base (dimensions moyennes: petiole, 15 mm; limbe, 80 X 32 mm); 9—10 paires de costules moyennement sailantes, se détachant de la nervure médiane sous un angle d'environ 45 degrés, assez rapprochées, avec nervation inter- médiaire transverso-longitudinale. — Fleurs groupées en bouquets peu denses, axillaires ou parfois terminaux, de petite taille (5—6 mm), avec pédoncules d'environ 12 mm, portant quelques poils; 4 sépales (5 mm)- en 2 paires décussées, plus ou moins velus extérieurement et intérieure, ment, ovales, élargis à la base, les sépales internes un peu plus petits. Tube de la corolle court (1 mm), à gorge intérieurement velue, tomen- teuse, surmonté de 7 à 9 lobes, oblongs, obtus, glabres ou un peu velus exterieurement, depassant peu le calice; 14 a 18 etamines, biseriees S’inserant sensiblement au méme niveau, la série externe alternipetale la série interne épipétale; filets trés variables, parfois presque nuls parfois presque égaux à l’anthere, velus comme les anthéres, portant des poils raides et hérissés; connectifs terminés par une pointe plus longue que dans les espéces précédentes; loges s'ouvrant par deux fentes la- térales. Ovaire glabre, peu renflé, surmonté d'un style glabre, dépassant peu la corolle; 5—7 loges uniovulées; ovules ascendants, insérés sur laxe, vers le milieu des loges qu'ils remplissent. — Observations Cette espéce présente des caractéres assez mal fixés, tels que la villo- Sité plus ou moins accentuée, parfois nulle, de 2 faces des sépales, de la partie externe des lobes de la corolle, la tendance des etamines à se transformer en staminodes, la longueur trés variable des filets. — Montagnes de Dinh, prés de Baria (Cochinchine), Pierre 3272. Anna- mite: Viêt. 949. Cyathea kermadecensis R. B. Oliver in Trans. N. Zealand Inst., XLII (1909), 1910, p. 158. — Caudex gracilis, 15—20 m altus. Frondes 1) Il semble qu'on puisse considérer la corolle à cet état comme tres Proche de sa dimension définitive; elle ne doit donc guere dépasser le calice au moment de l’épanouissement, 328 Vermischte neue Diagnosen. 3—4 m longae, 70—90 cm latae, bi-tripinnatae, subcoriaceae v. fere membranaceae, flaecidae. Stipites rhachidesque graciles, basi squamis fuscis lineariis vestiti, supra alte canaliculati, virides, lana flavofusca et squamis lineariis dense vestiti, subtus subasperi, fusci, lana decidua et squamis membranaceis, Pinnae 35—45 cm longae, 12—14 em latae, ob- longo-lanceolatae, acutae; pinnulae 60—70 mm longae, 15—18 mm latae, lineario-oblongae, acutae, profunde pinnatifidae; segmentae, 8—9 mm longae, 3 mm latae, oblongae, falcatae, obtusae, integrae v. crenulatae. Sori copiosi, parvi, 0,5—0,6 mm lati. Indusium membranaceum, fimbriato- lacerum persistens. — A magnificent species, with a tall, slender trunk, 15—20 m high; the base composed of aerial rootlets, reaching 3 m or 4 m from the ground, where it may be 1--2 m in diameter. Fronds fall away when they wither, leaving a clean scar; thus the upper portion of the trunk is comparatively smooth. The diameter, 1,5 m from the top of a trunk 11 m tall, was only 11 em. — Fronds numerous, the stipes forming an angle of 100°—120° with the top of the trunk, 3—4 m long, 70—90 cm broad, 2—3-pinnate, subcoriaceous or almost mem- branous, flaccid, dull green above, paler beneath. Stipes slender, base clothed above and on the sides with copious linear brown scales; stipes, rhachides, and costae deeply grooved above and slightly on each side, green above, brown below, upper surfaces densely covered with yello- wish-brown wool intermixed with small linear scales, undersurfaces slightly asperous, sparingly covered with yellowish-brown deciduous wool and membranous scales. — Primary pinnae 35—45 cm long, 12—14 cm broad, oblong-lanceolate, acute or acuminate; secondary pinnae 60— 70 mm long, 15—18 mm broad, linear-oblong, acute or acuminate, obs- curely faleate, deeply pinnatifid, Segments 8—9 mm long, 3 mm broad, oblong, faleate, obtuse or subacute, entire, or finely crenulate, or the fertile segments lobulate; costules scaly pubescent; veins forked, free. — Sori copious, small, 0,5—0,6 mm in diameter, nearer the costule than . the margin. Indusium membranous, splitting irregularly, persistent. — Kermadec Islands: Forest (chiefly in wet forest) Sunday Island. — Endemic. Apparently closely allied to some Polynesian species. 950. Salix vagans Anders. f. manshurica Siuzev in Trav. Mus. Bot. Ac. Imp. Sci. St. Pétersbourg, IX (1912), p. 88. — Ramulis pilosis. folis supra glaberrimis subtus villosis apice longius acuminatis. — Manshuria. 951. Salix mongolica (Franch.) Siuzev, l. c., p. 90. — Foliis lanceo- lato-linearibus inaequaliter serratis basi cuneatis, apice acuminatis, glabris subtus caesiis. 952. Salix mongolica (Franch.) f. gracilior Siuzev, Le p. 90. — Folia angusto linearia, serrata — nom. vern.: thiosa. — Prov. Kiri- nensis: Inter st. Jao-mén et p. U-dsiu-dsja, fol. IX. 05. — Novitas! — fig. 2. Vermischte neue Diagnosen. 329 953. Potentilla cryptotaenia Max. var. obtusata Th. Wolf (1906), l. c., p. 109. — Foliis obtusatis vel rotundatis (in typico sunt acuminata!), Manshuria, pr. st. Gao-lin-zsy, VII. 954. Callistemon pachyphyllus Cheel in J. H. Maiden, Ill. N. S. Wales Plants, III (1911), p. 61, pl. 23. — Frutex parvus, erectus, parce -ra- mosus, raro altior 3—4'. Foliis elongatis, oblongo-lanceolatis, vel spatu- latiusculis et obtusis, angusto-lanceolatis et acutiusculis, Oleis glandulis fere obscuris, paucis superficie apparentibus. — Staminibus puniceis purpureo tinctis, apice omnino liberis. Capsulis apice valde contractis, hoc modo C. specioso dissimilibus. — A small, upright, sparsely-branched Shrub, rarely more than 3 or 4 feet high, and usually found in swampy places, — Leaves. — Elongated, 3—4 inches long and 3—6 lines broad, oblong-lanceolate to somewhat spathulate or occasionally narrow lanceo- late, Venation very irregular, especially the lateral veins, which run more parallel to the midvein than is the case with C. speciosus DC. Central nerve and marginal nerves very prominent, giving the leaves a very thick and leathery appearance. Oil-glands usually very obscure, or rarely appearing on the surface. — Flower-spikes. — Rather dense, 3—4 inches long, the rhachis rather densely covered with villous hairs. — Braets, — Light brown, very deciduous, much shorter than those of C. speciosus, — Calyx tube. — Cylindrical, pubescent or villous, lobes Shorter than the petals, and very deciduous. — Petals. — Comparatively large, pale-green, faintly tinged with yellow or occasionally tinged with red. — Stamens. — Very rich dark crimson, about an inch long, quite free at the base. — Anthers. — Ovate or ovate reniform, slightly darker in colour than the filaments. — Style. — Slightly longer than the fila- ments, — Capsules, — About 2—31/, lines diameter, very much con- tracted at the orifice, and in this are very different from those of C. speciosus. This species shows affinities to C. rigidus R. Br., and in some respects it also resembles C. speciosus DC. It is mixed up in herbaria under the names C. speciosus DC., C. speciosus var, glaucus DC., C. glaucus F. v. M., and C. rigidus R. Br. — New South Wales. — Newcastle („way to the possum, Glebe“ sic) labelled „Transit from C. lanceolatus to C. rigidus*. (National Herbarium, Melbourne); Bullahdelah (E. Cheel); Byron Bay (J. H. M.); Wardell (W. Baeuerlen, no. 198, Ex Herb. Techno- logical Museum, Sydney, labelled C. salignus); Tweed River, labelled C. riyidus (National Herbarium, Melb.). — Queensland. — Moreton Bay (Dr. Joseph Bancroft); Maroochie (J. Low and others). These were kindly forwarded by Mr. F. M. Bailey for examination. In the National Herbarium, Melbourne, there are also specimens labelled C. rigidus from Swamp of our camp Duval“ (Durval), dated 25th September, 1843 (Leichhardt), Dr. Leichhardt collected plants near Durval and Biora, in the vicinity of the Brisbane River. - 955. Callistemon acuminatus Cheel, l. c., p. 63, pl. 24. = Frutex erectus vel patentiusculus, 4—10' altus. Surculis juvenis foliisque pilis Persistentibus sericeisque dense tectis. Foliis lato-lanceolatis, acuminatis, 330 Vermischte neue Diagnosen. marginibus undulatiusculis. Venis prominentibus, costa media facie in- feriore plus minus capillis persistentibus tecta. — Oleae glandulae oculo non videntur illae vitro visae juxta venam centralem paucae et dispersae. — Braeteis majoribus, patentibus, persistentibus. Staminis puniceis. Fructibus depresso-sphaericis, 2 —4'" diametro, plus minus pilis per- sistentibus tectis, plerumque trilocularibus, loculamentorum immaturorum marginibus aperte impressis quinque vel pluribus lineis quasi crenulatis. — It is the plant referred to at Proc. Linn, Soc. N.S. W. XXX, 577 (1905). — An erect or somewhat spreading shrub, from 4 to 7 feet high. Under cultivation it attains a height of 10 feet. The young shoots and inflorescence silky hairy, remaining persistent on the older branches and midrib of the leaves. — Leaves. — Broad-lanceolate, acuminate, and somewhat undulate, from 3—4!|, inches long and !/s—?/, inch broad; the midvein and nerve-like intramarginal veins, and also the lateral venation, much more prominent than any of the other species. Oil- glands few, scattered, chiefly near the midvein, invisible to the naked eye. — Flowers. — In dense spikes, of a dark crimson colour, supported with broad outspreading bracts, about ?/, inch long, which remain per- sistent on the rhachis until the flowers drop off. — Calyx tube. — Nearly cylindrical, with obtuse, persistent lobes, densely covered with soft silky hairs, which remain until the fruits are quite ripe. — Petals. Greenish coloured; also covered with soft hairs. — Stamens. — Dark crimson, about 1!/, inch long, with anthers slightly darker in colour than those of C. lanceolatus. — Style. — Very slender, with capitate stigma, about as long as the stamens. — Fruits. — When mature, about 2—4 lines diameter, depressed-globular in general outline, and more or less covered with persistent hairs, normally 3-celled, the rim of the immature cells distinctly marked with 5 or more lines, giving them a crenulate or 5-celled appearance. — New South Wales. — On slopes of rocky mountains, Crawford River, 7 miles from Bullahdelah (E. Cheel); Alum Mountain, Bullahdelah (J. H. M.). 956. Landolphia trichostigma Jumelle et Perrier de la Bathie in ,Les Landolphia et les Mascarenhasia à Caoutchouc du nord de l'Analalava*, 1910, p. 33. — Ramuli glabri, lenticellati, apice compressi. Petiolo 5— 10 mm longo; limbo ovato-oblongo vel elliptico, basi cuneato vel fere rotundato, apice acuminato, 6—15 cm longo, 25—65 cm lato. Flores 3—6 in cymas laxas terminales ; sepalis ovatis, 4 mm longis, 3 mm latis, glabris intus, extus brevibus pilis obtectis. Corollae tubo 12 mm circa longo; lobis triangulis, acutis, 20—25 mm longis, 3—5 mm basi latis. subtus pubescentibus. Staminum filamentis brevibus. Ovario et stylo glabris; stigmatis apice bifido, 0,700—0,800 mm longo, hispido. Bacca piriformis, apice rotundata, basi attenuata, lenticellata, 6—7 cm longa, 4—4,5 cm lata. — Le Landolphia trichostigma paraît n'être caoutchouti- fere qu'à partir d'un certain âge. — Madagascar: Massif du Tsiton- draina. Vallée du Sambirans. Region du Mont Autsatroto. Dans le Manongarivo. Vermischte neue Diagnosen, 381 957. Acacia tarculensis Black in Transact. R. Soc. S. Austr., XXXVI (1912), p. 171, pl. VII. — Frutex, ramulis resinoso-angulatis minute pu- berulis, phyllodiis oblongo-lanceolatis vel oblongis coriaceis 25—50 mm longis arcte multinerviis (saepe nervis 3 evidentioribus) lineá resinosá crenulatá decurrente marginatis plerumque acumine recurvo terminatis, junioribus appresse albo-pubescentibus, floribus pentameris, spicis axillari- bus patulis laxis brevissime pedunculatis saepius geminatis phyllodio circiter dimidio brevioribus, spicae rhachi cano-tomentosá, calyce 1'/ mm longo pubescente lobis obtusis tubo longioribus, petalis usque supra medium connatis calyce vix duplo longioribus, bracteis concavis cum acumine inflexo, ovario pubescente, legumine immaturo sericeo, semini- bus transversis, — South Australia: Tarcoola (J. W. Mellor, June, 1912). Belongs to Bentham’s series VIII, Jwiflorae, subseries D, Falcatae, Differs from A. kempeana F. v. M., in the angular branchlets and smaller leaves with resinous margins and relatively shorter corolla; from A. resinomarginea W. V, Fitzg., in the broader and shorter leaves, downy branchlets, peduncles and young leaves; from both in the long calyx- lobes and twin flower-spikes. The unripe pods (15—23 mm long) are on specimens gathered in the Gawler Ranges in September by Captain A. S. White. 958. Goodenia modesta Black, 1. c. p. 172, pl. VIII. — Herba gla- brescens humilis, caule tenui rigidulo 20—25 cm alto, foliis radicalibus longe petiolatis ovatis vel lanceolatis integris vel basi paucidentatis, caulinis, integris brevioribus, pedunculis axillaribus solitariis unifloris bibracteolatis, axillis lanatis, bracteolis grandibus foliaceis pedicellum articulatum superantibus, calyce pubescente lobis lineari-lanceolatis, co- rollä flava saccatä 12—14 mm longa extus puberula lobis superioribus inaequaliter alatis, indusio ciliato, stylo piloso, ovarii septo fere ejus apicem attingente, ovulis numerosis dense sub-4-seriatis. — South Australia: Tarcoola (J. W. Mellor). Belongs to Bentham's section III, Amphichila, but differs from any of the described species in the inflores- cence and the large bracteoles. 3 959. Adansonia alba Jumelle et Perrier de la Bathie in „Les Matieres grasses“, 25. VIII. 1909, Sep.p.9. — Arbor 10—15 m alta. Flores suaveolentes, primum albi, deindeque luteoli; sepalis angustis, 19 mm (siccis) longis, 9 mm latis, extra velutinis, fuscis, intus tomentosis; petalis obtusis, 18 cm longis, 15 mm latis, intus proecipueque extra tomentosis. Sta- minum filamentis basi in tubum (35 mm longum) connatis, supraque (14—15,5 cm) liberis. Fructus ellipsoideus, 20 cm longus, 10 em latus, Pericarpio extra griseo-velutino, longitudinaliter haud suleato, intus al- bido. Semina fere Adansoniae Zoe, sed albiora. — Madagascar: ius l'Andranomalaza, l Adansonia alba croit dans les bois; son indigénat n'est done pas douteux. 960. Populus aurea I. Tidestrom in Amer. Midl. Nat., II (1911), p. 58. — Populus tremuloides Auct. Amer. pro parte. — Arbor mediocris, cortice cano nonnumquam flavo-viridescenti ramulorum suflusco: gemmis glabris, 332 Vermischte neue Diagnosen. viscosis, conicis, castaneis: stipulis angustis, 15 mm longis, caducis: foliis suborbicularibus, abrupte acuminatis integris vel serrulatis, tri- nerviis, glabris, subtus glaucis; sureulorum (fig. 6) majoribus basi trun- catis vel cordatis, serrulatis; petiolo limbo breviore vel eum aequanti; amentis masculis circa 4 cm longis, bracteis irregulariter laciniatis, sericeis (f. 3), 5 mm plus minus longis: amentis femineis circa 4 cm longis, bracteis laciniatis sericeis, 5 mm longis: cupula (f. 4.) 2 mm longa diaphana, basin versus valde angustata, stipitata, margine paulum eroso; stigmatibus sessilibus. — This species differs from P. tremuloides in its shorter and less dense aments, in its larger and more irregularly cleft bracts, in its larger anthers and the broader and shorter, somewhat translucent cupulae of the pistillate flowers. The leaves of P. tremuloides turn light yellow after frost, while those of P. aurea take on a golden or an orange hue. P. aurea forms forests throughout Colorado, Utah, and adjoining territory, at an elevation of 2400 meters and upward. — Typical flowering material examined: L. F. Ward no. 131, Aquarius Plateau, Utah, May 29, 1875; M. E. Jones no. 5169, Silver Reef, Utah, May 5, 1894; Tidestrom no. 2153, Horse Fly Mountain, Uncompahgre Plateau, Colorado, May 31, 1909; and no. 3448 (type), Vicinity of Mount Carbon, May 29, 1910. 961. Solidago dumetorum J. Lunell in Amer. Midl. Nat, II (1911), p. 57. — Caules 5—10 dm. alti, dense et minutatim pubescentes vel scabri per totam superficiem, praecipue autem in parte superiore, striati, robusti, recti, valde foliosi. Folia firma, crassula, admodum tri-costata, ambobus lateribus scabra vel breviter pilosa, eoque magis in nervis stri- gosa, et per totam laminam inferiorem dense pubescentia, acuminata, lanceolata vel latiora, in parte dimidia marginis exteriore serrata, aspero- ciliata, media 1 dm longa, 2 cm lata. Capitula 4—5 mm alta (vel magis), in paniculum amplum, pilosum conferta. Bracteae involucri late lineares vel deltoideae, zona viridi media exornatae. — This plant belongs to the same group as S, elongata Nutt., which has nearly glabrous, sub-entire, obscurely 3-nerved leaves, an elongated panicle and linear-subulate in- volueral bracts, and S. Pitcheri Nutt., which has a stem glabrous up t9 the inflorescence, larger heads, and leaves more sharply serrate and glabrous except on the margins and on the mid-veins, The S. Pitcheri of this region is not altogether typical. Specimens collected by me at Pingree, Stutsman County, are glabrous on the nerves of.the upper sides of the leaves, otherwise typical, and plants from other localities, as Turtle Mountains, Minot, Towner, Peninsula of Lake Ibsen, etc., have the mid-veins glabrous on both sides, [S. serotina Ait. (?). — Dakota: The plant here described grows in the rich soil of the outskirts and the thickly wooded parts of the Turtle Mountains, where the type was col- lected by the writer in Bottineau County on July 23, 1902. 962. Solidago satanica J. Lunell, l. c, p. 58. — Caules 6—8 dm. alti, superne scabri et minutatim pulverulenti, infra glabrati (rami inflores- centiae cinereo-puberulenti) simplices vel in parte dimidia superiore Vermischte neue Diagnosen. 333 uberrime ramosi, valde foliosi. Folia lanceolata, superne pubescentia minuta et appressa vestita vel scabra, subtus molliter et dense cinereo- pubescentia, conspicue tri-nervata, serrata vel superiora quidem integra. Capitula 3 mm alta. Bracteae involucri lineari-lanceolatae, viridi-flaves- centes. — A plant nearly related to this is S. canadensis L., which differs mainly in having its leaves narrowly lanceolate, glabrous above, and a minute pubescence on the nerves beneath, and narrowly linear invo- lucral bracts. S. procera Ait. has leaves with looser pubescence and with distinct soft hairs, and its heads are larger. A. scabriuscula (Porter) Rydb. has shorter, broadly lanceolate leaves, rugose beneath, and the heads are larger. S. gilvocanescens Rydb. has broad, pale leaves, yellow- canescent on both sides, — Dakota: The plant just described was found late in the season within the forest surrounding Devil's Lake, Ramsey County, and it was named because found in this romantic region. The foliage was dark green in deep shade and remarkably light green in the open woodland. The lower half or the lower two-thirds of the stems were covered with faded leaves or denuded, but this deficiency does probably not detract a great deal from the completeness of this description. 963. Oligoneuron bombycinum J. Lunell, 1. c., p. 59. — Caules nu- merosi, de rhizomate crasso, perenni adscendentes, rigidi, simplices, densa, molli, alba pubescentia vestiti, valde foliosi, parte inferiore laminis petiolorum magis minusve involuti. Folia oblonga, crassa et rigida, mar- ginibus integris, leviter vel nequaquam scabris, pubescentia mollissima, alba ambobus lateribus amicta, superiora quidem parva, sessilia, am- plectantia, inferiora autem vehementer maiora et petiolis longis, alatis ornata. Folia basilaria longiores tamen petiolos habent, non alatos. In- volucra 6—8 mm alta, cymum compactum, terminalem sicut capitulum compositum formantia. Bracteae involucri, oblongae, puberulentae, pal- lide viridi-flavescentes. Flores radiati saturate flavi. — Dakota: The Soft, velvety pubescence of the stems and leaves is the principal cha- racter segregating this species from O. rigidum which is rough through- out. If O, rigidum grows exclusively in dry soil, O. bombycinum seems to prefer a moderate degree of moisture in the soil. The description is based on a specimen collected by the writer on September 9, 1910 at Butte, Benson County, where — if luck is not adverse — an occasional find recompenses the assiduous, indefatigable seeker. 964. Equisetum kansanum J. H. Schaffner in Ohio Nat, XIII (1912), p. 21. — Kansas Horsetail. — Aerial stems usually 1—2!/, feet high annual, very smooth, 15—30 grooved, usually without simple branches unless broken off; color mostly light-green; surface of the ridges and grooves with cross or diagonal bands; sheaths long, dilated above and usually constricted at the base, green with a narrow black band at the top; teeth deciduous; cones ovate or oblong-ovate, without a point, the apex obtuse or merely acute, On upland clayey banks along ravines and hillsides, growing in rather scattered tufts. Name derived from 334 F. Fedde: Lichtbilder zur Pflanzengeographie und Biologie. Kansas where the species is common. — Type locality, Bloom township, Clay County, Kansas. Specimens also from Mancos, Colorado, Type and cotype 1 deposited in the herbarium of the Ohio State University, Columbus, Ohio. — Equisetum laevigatum and Equisetum kansanum form the transition types between the large, evergreen scouring-rushes like E. hyemale and E. robustum on the one hand and the tall annual horse- tails, like E. fluviatile on the other. E. laevigatum is perennial in Kansas although it often freezes down to near the surface of the ground in severe winters. — The habit of growth between the three species which are often confused in quite characteristic. E. hymeale grows in dense masses usually on creek and river banks and low places. Æ. laevigatum is vather tall and is more open and separate in its growth, abounding in Kansas, in sandy river bottoms where the soil is well filled with clay or other fine material and at the base of clayey bluffs. E. kan- sanum as stated above is also open and scattered in growth and is found mainly on clay banks along ravines and hillsides. LXXIV. Profeffor Dr. $. fedde, Kichtbilder zur Pflanzengeographie und Biologie. 23.—25. Reihe (Vir. 111—125) €. Heefe, Die Suffulenten, insbefondere die Kafteen Merifos. Eine Ausnahmeftellung im Pflanzenreih nehmen die Hafteen Merifos ein, die die Hochgebirge diefes Landes bewohnen. ` Mt in den tiefer gelegenen Gegenden, in denen Seuchtigfeit und Wärme in reidjlidjem Maße vorhanden find, die Gefamtvegetation üppig, fo ift in den höher gelegenen Teilen des Landes bei einer ungefähren Boden erhebung von 2000 m die Vegetation wüftenartis. Die hier lebenden Settpflanzen find von der Natur fo eingerichtet, dağ fie Durftperioden von 9 Monaten Dauer ohne Schädigung ihrer Organe überdauern founen. Es erijtiert hier fein Winter und fein Sommer wie bei uns, fondern eine Regenzeit und eine Trodenzeit. — ebtere dauert in der Regel von September bis Mai, während die Regenzeit nur auf die Monate Mai bis Auguit befchränft ift. In den winzigften $elsfpalten und im ausgebrannteften Boden fiebt man die anfpruchslofen Pflanzen nod ihr Dafein friften und das Auge des Reifenden oft durch ihre prachtvollen Blüten erfreuen. Die Hauptgruppen diefer Hochgebirgsarten find: Erjtens: Die fäulenförmigen Cereen mit den Unterabteilungen Pilocereus und Cephalocereus, die fowohl freiftehend als aud) in ram fenden Formen, wie die befannte Königin der Yacht, Cereus grandiflorus, vorfommen. Sweitens: Die Ehinofafteen, große fugelfórmige, oft entier” fhwere Eremplare, welche die Baranfas und Schluchten bewohnen, und F. Fedde: Lichtbilder zur Pflanzengeographie und Biologie. 335 die den Eingeborenen fowohl durch ihre eBbaren Früchte als auch durch ihre oft feidige Wollfappe, deren Haare zur Süllung von Kopffiffen dienen, von Wuben find. Drittens: Die NMammillarien, fleinere, meijt friechende Pflanzen, oft bebecit mit hunderten angenehm fäuerlich fchmecenden Früchten, die in der Hige und bei Waffermangel den Reifenden eine Labfal zur Stillung des Durftes find. Außer diefen drei Hauptgruppen Fennt die Botanik nod) die Gattungen Opuntia mit den befannten efbaren Früchten, Echinocereus, Pelecyphora, Anhalonium (Ariocarpus), Leuchtenbergia und die in den tiefer gelegenen Gegenden vorkommenden Blattfafteen, wie Phyllocactus, Rhipsalis und Epiphyllum. Die in den Kulturen viel gezogene Gattung Echinopsis bewohnt nur die füdlihen Staaten des amerifanifchen Kontinents. Merifo: Cereus geometricans Wart. HI. Die typifhe Pflanze des Hochgebirges. Das Bild felbft zeigt im Binterarund die Stelle, wofelbft der unglüdliche Kaifer Marimilian von Merifo unter den Kugeln der Republifaner fein Leben gelafjen hat. Merifo: Echinocactus capricornus Dietr. 112. Bewohnt bie trodenften Gegenden Merifos bei $a Rinfonada, Leeri to: Pelecyphora aselliformis Ehrbg. 113. Seltene, bei Tehuacan vorfommende Zwerg-Kaftee, die oft in hundertjährigen Stüden in die europäifchen Sammlungen eingeführt wird. Merifo: 114. ws o A + Echinocactus bicolor Gal. Eine der am fchönften blühenden, mit blauroten, feidenglänzenden Blumen be» decte Pflanze. 11; Merifo: 15. Leuchtenbergia principis Book. et kuch, Seltene, nach Prinz Leuchtenberg benannte, faft ausgeftorbene Art. Die Warzen enthalten ein Alfaloid, welches von den Eingeborenen als Heilmittel aegen Huf- franfheiten der Pferde benutt wurde. ; Merifo: zu Degetationsbild einer Barranfafdhludt. Im Bintergrunde Cereen, Echinocereen und Mammillarien. E Merifo: 117. Mammillaria pectinata Eng. Eine Pflanze, melde in großen Mengen bei St. Luis Potoft den Boden über- Sieht und fih durch große goldgelbe Blumen auszeichnet. Geht bis Teras zum Rio bravo hinauf. 336 F. Fedde: Lichtbilder zur Pflanzengeographie und Biologie. Merifo: Mammillaria cornifera D. DE. Eine bei Zimapan, Jrmiquilpan und Actopan in verfchiedenen Varietäten und Abarten vorfommende, prächtig blühende Pflanze. Merifo: Cereus marginatus p. DC. 118. 119. An allen Wegen vorfommende, zu Heden und Einzäunungen verwandte Pflanze. Don den Merifanern Organos genannt. Im Hintergrund die Kirche de la Cruz, in welcher Kaifer Marimilian feine legten Sebensftunden verbracht hat. Merifo: Opuntien und dereen, Typifches Degetationsbild der Kafteenflora des Hochgebirges. 120. 121. Merifo: Agave mexicana $. Eine Umaryllidacee, die zu vielen Taufenden auf dem merifanifchen Hochplateau wegen des aus derfelben gewonnenen Yationalgetranfes, des Pulque, angebaut wird. Sie liefert auch die Pitafafer. 122 Merifo: Pilocereus giganteus Eng. In felfigen Tälern und auf Bergabhängen, oft in bloßen Selsipalten im Cale des Williams River fomie am Rio Gila vorfommende Art. Sie erreicht die größten Dimenfionen in der familie der Kafteen. 123. Merito: Pilocereus giganteus cristatus. Die Derbänderung (Fasciation) der vorigen Art. Die hahnenfammartigen Der: bänderungen fommen auch bei mehreren anderen Arten Kafteen vor. Die Urfacke der Derbänderung ijt nicht befannt. 124 Merifo: : Opuntia ficus indica Mill. Seichnet fid durch großen Anja von fehr mohljdymedenben und nahrhaften $rüdten aus. Eine Wohltat in diefen trodenen Gegenden. Sie wurde aud nad den Kanarifen Jnjeln und bem Mittelmeergebiete eingeführt, verwilderte dort und gehört in einzelnen Gegenden jest zu den Charafterpflanzen, 125 Merito: er Cereus Pringlei Wat. Standort auf den Hügeln und Hochebenen des Ulta river auch bei San Pedro Martin in Kalifornien, wo er Cardon genannt miro, Die füße Srudt wird gegeffen und zu Konfitiiren verwendet. Repertorium specierum novarum regni vegetabilis aurtore f. Fedde Bor ee ze Juni 1914 LXXV. Decades plantarum novarum. CXLI—CXLV. Auctore H. Léveillé. „(Originaldiagnosen.) 1401. Mucuna Mairei Levl., nov. spec. Frutex scandens, longis ramis; folia pinnata trifoliolata; foliola coriacea ovata triste viridia, glaberrima integerrima, tenuissime reti- culata lateralia asymetrica; petiolulis conspicue inflato-suberosis et nigri- cantibus; flores longe racemosi, valde stipitati, atro-violacei, calyx pri- mum fulvo-hirtus, campanulatus, 3 dentibus posterioribus parum productis exceptis integer; vexillum et alae aequilongae apice rotundatae, carina productiore 6 cm, bifida, lobis margine scariosis; stigmate villoso. Affinis M. terrenti sed floribus glabris non e trunco oriundis est distincta, Yun-Nan: Forét de San-Tao-Keou, 2450 m, mai 1913 (E. E. Maire). 1402. Lonicera fragilis Levl., nov. spec. Rami fragiles sambucini; flores ante folia evoluti, rosei, 4— 8 aggre- gati; corolla brevis, lobis obtusis, intus villosa; calice ciliato. Yun-Nan: Vallée de Li-Tse-Pin, 2800 m; arbuste cassant, haut de 1,20 m, avril 1913 (E. E. Maire). 1403. Jasminum Valbrayi Lévl., nov. spec. Frutex tenuis, scandens; rami virides 1—2 m longi folia simplicia, uninervia opposita brevissime petiolata saepe cordata pilosula, curta 2em X5- 8 mm acuminata; flores atro-rubri 2- 4 aggregati; pedun- culi et pedicelli tomentelli; dentes calycini subulati, flexuosi, tubo lon- giores; corollae tubo plicato calicem superante, lobis obtusissimis dilatatis; capsula lutescente. Yun-Nan: Haies, plaine de Tong-Tchouan, 2500 m, fleurs d'un rouge Carmin, mai 1913 (E. E. Maire). 1404. Jasminum Mairei Lévl, nov. spec. Frutex dumosa non scandens, glabra; folia alterna composita pinnata 2—4 juga, foliolis glabris, integris, ovatis vel lanceolatis, acuminatis, asymetricis; flores lutei, inodori, fasciculati sed singuli singulis pedi- cellis muniti; calyx campanulatus, dentibus brevissimis, acutis; coroliae lobi obtusi, Repertorium specierum novarum. XIII. (29. VI. 1914) 22 338 H. Léveillé. Yun-Nan: Paturages des montagnes à Pe-Long-Tsin, 3200 m, mai 1918 (E. E. Maire). 1405. Persicaria Gentiliana Lévl., nov. spec. Planta annua glaucescens e sectione Persicaria; folia linearia 8 cm X 5—7 mm falcata, brevissime petiolata; flores virides, in spicas gra- ciles vel subdensas dispositi; ocreae dilatatae barbatae; semina trigona nitida, angulis obtusis. Yun-Nan: Fossés: plaine de La-Kou, 2400 m, nov. 1913 (E. E. Maire). 1406. Polygonum gloriosum Lévl. nov. spec. Planta annua glabra eximia his notis distincta: Folia pandurata 10—18 X 3—4 em conferte et albide nervia; ocreae ad basim fissae eci- liatae; flores terminales late paniculatae, albae insigniter patentes. Illam plantam ad sectionem Aconogonon reduco. Caespitosa et orne- mentalis. Yun-Nan: Bord des torrents, mont lo-Chan, 3200 m, juin 1913 E. E. Maire). 1407. Rumex cacaliifolia Lévl., nov. spec. Perennis; folia Calthae vel melius Cacaliae; bracteae amplae rubrae co Mini flores rubri, racemosi, valvae egranulatae; sepala atroviridia, obtusa. Yun-Nan: Patures du Io-Chan, 3300 m, aoüt 1913 (E. E. Maire). 1408. Rosa Charbonneaui Lévl., nov. spec. Planta aculeata longis ramis: aculeis minimis recurvis: folia 1—2 juga; foliola nitida ovata, acuminata calloso-dentata rachide et nervis rubris stipulae apice triangulari-divaricatae margine glandulosae; inflores- centia corymbosa; pedicelli villosi et glandulosi; sepala integra margine hyalina glandulosa; petala orbicularia; stamina numerosa; antherae dis- colores orbiculares; styli in columnam angustam et elongatam stamina aequantem vel superantem conspicue villosam valde coaliti; flores primum albi, dein sanguinei. Yun-Nan: Plaine de Long-Tan, 2500 m, mai 1913 (E. E. Maire). 1409. Rosa clavigera Levl., nov. spec. Ramuli glabri; folia 2—3 juga utrinque pubescentia; foliola elliptica superfieialiter denticulata; stipulae pubescentes; inflorescentia dense corymbosa, corymbo rotundato; pedicelli glandulosi; sepala integra glan- dulosa non raro e dorso productiones foliaceos emittentia; margine scariosa; petala alba, biloba vel triloba; styli in columnam rubram cla- vatam primo villosulam dein glabratam valde coaliti. ` ee Haies plaine de Long-Tan, 2500 m, mai 1913 (E. E. M aire). 1410. Rosa Sorbus Lévl, nov. spec. Rami atropurpurei glabri; folia Sorbi aucupariae 7—8 juga; tubo calycino purpureo, glabro, striato, crasso; sepala integra margine albo- tomentosa; flores albi 5 cm diametientes; petala ovata basi cuneata, 20—25 mm longa; styli liberi staminibus breviores. Stipulae valde dila- tatae, brunneo-violaceae. Decades plantarum novarum. CXLI—CXLV. 539 Yun-Nan: Brousse à mi-mont du Io-Chan, 3300 m, juin 1913 (E. E. Maire). 1411. Rosa Parmentieri Levl., nov. spec. Planta insignis glandulis longe pedicellatis in petiolis, pedicellis et calice conspicuis, magis autem sepalis cochleatis in laminam linearem 2—3 cm longam productis; folia 5-juga; foliola subtus cinerea, nervis pubescentibus; dentibus aristatis; stipulae dilatatae, margine glandulosae; flores albi; sepala intus tomentosa, petala magna biloba; antherae ellip- tico-elongatae; styli liberi. - Planta armata et dumosa. Yun-Nan: Brousse du Io-Chan, 3400 m, juin 1913 (E. E. Maire). 1412. Rosa iochanensis Lévl., nov. spec. Planta armata et dumosa 0,80 cm alta ramis tenuibus; folia 4 juga; foliola parva, subtus secus nervos puberula, obtusata, dentibus apice nigris; stipulae margine glandulosae; flores rubri, solitarii, pedicelli cum bracteis hujus glandulosi; calyx eglandulosus ruber; sepala in laminam dentatam vel incisam producta: petala obovata apice truncata, vel emar- ginata; antherae lanceolatae, non raro basi divaricatae; styli liberi sta- minibus breviores. Yun-Nan: Mont Io-Chan, 3300 m, juin 1913 (E. E. Maire). 1413. Smilax luteocaulis Lévl., nov. spec. Per affinis Sm. herbaceae sed caulibus et ramis pulchre luteis dis- tineta; bracteae petiolum aequantes et involventes. ` Flores viridescentes. Yun-Nan: Brousse du mont Ilo-Chan, 3200 m, juin 1913 (E. E. Maire). 1414. Allium cannaefolium Lévl. nov. spec. m Caulis ad basin vaginis nigricantibus dense et longe setosis in- Struetus; folia maxima, petiolata limbo 15—25 X 4—6 cm in petiolum distinctum 15 cm longum in foliis radicalibus et in petiolum vaginantem in caulinaribus attenuato; flores rosei in umbellam sphaericam 4 cm diametientem dispositi: sepala sublinearia; antherae oblongae. Yun-Nan: Rochers du Io-Chan, 3300 m, aoüt 1913 (E. E. Maire). 1415. Rhododendron denudatum Lévl. nov. spec. : Frutex ramis denudatis apice 6—7 mm diametientibus; folia 10—15 X 4 cm, elliptica acuminata coriacea supra impresso-nervia unde rimosa; glabra nitida subtus roseo-tomentosa valde elevato-nervia, petiolo fusco: inflorescentia corymbosa, bracteae purpureae, sericeae obtusissimae; flores vinosi: petala cuneato-obovata apice rotundata obtusa; eng Cylindricae, subclavatae; stylo corollam aequante, stigmate emarginato: pedicellis et ovariis tomentosis, Yun-Nan: Rochers de Tien-Sin, 3000 m, avril 1913 (E. E. Maire). 1416. Rhododendron Lemeei Lévl, nov. spec. cr Rami graciles grisei; folia membranacea 6 X 2 cm lauriformia, rubro- petiolata ovato-lanceolata, subtus punctata; flores lutei; stamina exserta 22* 340 H. Léveillé. antherae punctiformes; filamenta filiformia; stylus filiformis staminibus longior; stigmate nigrescente plurilobo. Yun-Nan: Monts de Ta-Tchai, 3000 m, avril 1913 (E. E. Maire). 1417. Rhododendron rex Lévl., nov. spec. Frutex quam maxima 4—5 m alta ramuli grisei, puberuli, 2 cm diametientes; folia 25 X 8 cm, coriacea obtusissima supra glabra subtus pustulato-tomentosa nervo primario luteo; inflorescentia capitato-race- mosa; flores 18—30 magni, rosei, declinati; petala biloba medio intensius lineato-colorata; antherae cylindricae, clavatae; stylo longiore; stigmate nigro, plurilobo; pedicelli villosi; ovario sericeo. Puleherrima species foliis maximis et floribus permultis dignoscenda. Yun-Nan: Mont Io-Chan, 3200 m, mai 1913 (E. E. Maire). 1418. Rhododendron Jahandiezii Levl., nov. spec. Rami graciles 2 mm diametientes: frutex 1 m alta: folia mem- branacea, piriformia, subtus ferruginea et densissime punctata, supra papillosa, petiolo insigniter rubro et rugoso, 10—15 mm longo; flores caerulei; pedicelli 1—2 cm dense glanduloso-punctati, stamina inclusa antheris atro-purpureis, oblongis; filamentis caeruleis; stylo intensius colorato exserto: stigmate purpureo plurilobo. Yun-Nan: Flanes du Io-Chan, 3200 m, mai 1913 (E. E. Maire). 1419. Rhododendron xanthoneuron Lévl., nov. spec. Magna frutex, 3 m, parum ramosa; rami puberuli, 7 mm diame- tientes; folia 10 X 3 cm, elliptica, acuminata supra impresso-nervia subtus incano-tomentósa, nervis luteis, margine revoluto; flores rosel, capitato-corymbosi, anguste infundibuliformes: pedicelli tomentosi; pe- tala emarginata, antherae lanceolato-oblongae; stylo rigido; stigmate disciformi. Yun-Nan: Mont Ta-Pe-Lou, 3200 m, mai 1913 (E. E. Maire). 1420. Rhododendron Giraudiasii Lévl., nov. spec. Magna frutex, 2 m alta, parum ramosa; rami rubri 5 mm diame- tientes, nitidi; folia semper pallide viridia ovata 9—15 x 3—5 cm, rigida coriacea, basi truncata vel obcordata glaberrima minutissime subtus reticulata et albida supra inconspicue nervia; petiolo 15—20 mm longo; bracteis anthe anthesin conum perfectum fingentibus; flores colore car- neo; pedicelli glandulosi; receptaculo dilatato unde corolla ad basin truncata; antherae lanceolatae; stylo longiore non tamen exserto; stig- mate plurilobo. Yun-Nan: Rochers, mont de Siao-Ou-Long, 2700 m, juin 1913 (E. E. Maire). 1421. Rhododondron farinosum Levl., nov. spec. Frutex 1,50 m alta, dumosa; rami grisei, nodosi, 4—5 mm diame- tientes; folia oblonga, obtusa coriacea rigida apice pungentia, supra im- presso-nervia quasi rimosa valde punctata, nitida, subtus candido-fari- nosa, petiolo brevi incrassato; flores albi; pedicelli et ovarii fulvo-tomen- tosi; petala apice rotundata; antherae ovato-clavatae stylo erecto, incluso. longiore: stigmate anguste discoideo, nigrescente. Yun-Nan: Flane du Io-Chan, 3200 m, mai 1913 (E. E. Maire). Decades plantarum novarum. OXLI—OCXLV. 341 1422. Aconitum episcopale Lévl. nov. spec. Perenne, volubile, scandens, inflorescentia villosula excepta, glabrum; affinis A. contorto a quo differt floribus totis violaceis, staminum fila- mentis superne violaceis, inferne albis; inflorescentiis 5-floris unilaterali- bus, pedicellis 2—5 bracteatis; calcari circinato. Yun-Nan: Brousse de Lan-Gui-Tsin, 3000 m, oct. 1913 (E. E. Maire). 1423. Aconitum Mairei Lévl., nov. spec. Affine A. Delavayi a quo differt cassi 3 cm longo, 2 cm tantum ad os lato, labello petalorum truncato nec emarginato; petalis albis, ungue et calcari violaceis, Ab A. praecedente recedit floribus caeruleo-violaceis, albo et flavo variegatis. Yun-Nan: Brousse de Lan-Gui-Tsin, 3000 m, oct. 1913 (E. E. Maire). 1424. Ranunculus Mairei Lévl, nov, spec. Habitus, indumentum et folia R. philonotis; flores 2 cm diametientes ; petala oblonga, supra ad unguem brunneo-maculata, subtus brunneo- nervia; antherae oblongae. Yun-Nan: Vallée humide de Lou-Pou, 3000 m, mai 1913 (E. E. Maire). 1425. Cerastium Mairei Lévl., nov. spec. Planta annua procumbens, tota hispida; folia parvula alia petiolata, alia sessilia 1 cm X 3 mm lineari-lanceolata; flores axillares vel ter- minales in quovis pedunculo solitarii 1 cm et ultra diametientes; sepala linearia, hispida margine scariosa; petala alba, griseo-variegata : ad apicem fimbriata; filamenta alba, antherae purpureae; styli 3; ovarium glabrum. Yun-Nan: Sommet du Io-Chan, sur rochers, 3400 m, août 1913 (E. E. Maire). 1426. Sorbus Aria Crantz var. Mairei Lévl. nov. var. Foliis subsessilibus, utrinque viridibus, concoloribus distincta. Yun-Nan: Rochers des montagnes à Kiao-Mé-Ti, mai 1913 (E. E. Maire). 1427. Saxifraga potentillaeflora Lévl., nov. spec. e Tota fere planta viliosa: caule albido; folia sessilia, e basi ad apicem crescentia, oblonga apice tridentata, flaccida subtus pallida majora 1 cm X8 mm; flores lutei, petala unguiculata sepala lanceolata vix super- antia, glabra; ovarium flavidum glabrum. Petite plante vivace, en touffe, étalée. | Yun-Nan: Rochers du Io-Chan, 3300 m, aoüt 1913 (E. E. Maire), 1428. Saxifraga severtiaeflora Lévl., nov. spec. Planta annua aquatica; caulis basi suffrutescens, virgatus, inferne glaber, superne hispidus; folia conferta parva 5— 10 pres mm inferiora obovata glabrata, superiora linearia hispida; flores lutei; sat magni, pedi- cellis -hispidis, sepalis obtusis, oblongis, refractis; petalis lanceolatis 3-striatis; ovario glabro. à Yun-Nan: Maréeages de Lou-Pou, 3000 m, oct. 1913 (E. E. Maire). 342 H. Léveillé. 1429. Cassiope Mairei Lévl., nov. spec. Planta perennis caespitosa, habitu et aspectu. Polytrichum referens: folia gibbosa minima confertissima triangulari hastata dorso convexa et rimosa margine denticulata apice aristata; flores albi, longe pedicellati, stylo crasso; sepala gibbosa. Yun-Nan: Sur rochers du Io-Chan, 3200 m, juin 1913 (E. E. Maire). 1430. Salix Mairei Lévl., nov. spec. Parva arbor ramis tortis nodosis: amenta feminea 4 X 1 cm crassa sessilia densissima; squamae nigrae lineares barbatae pedicellis bre- viores vix latiores; pedicello longo sericeo; capsula fusiformis longe attenuata; stylo brevissimo; stigmate brevi bilobo, cruribus integris obtusis stylum aequantibus. Aspectu et habitu S. capream perfecte referens. Yun-Nan: Vallée de Kiao-Mé-Ti bord du torrent, 3000 m, avril 1913 (E. E. Maire). 1431. Salix luctuosa Lévi., nov. spec. Planta dessiccatione nigricans: ramis tortis nodosis, folia nondum evoluta integerrima, obtusissima plus minus sericeo-nervia; amenta ses- silia mascula obtusa 3 cm X 5 mm; stamina 2 flavida, squamis longiora; squamae orbiculares, glabratae, obtusissimae barbatae; amenta feminea 3 cm X 6 mm; capsulae atrovirides, subsessiles, glabratae stylo con- spicuo, stigmate bifido; cruribus abreviatis, gracilibus; squamae ovatae, obtusae tomentellae vel glabratae barbatae. Yun-Nan: Brousse des montagnes à Kiao-Mé-Ti; 3200 m, mai 1918 (E. E. Maire). 1432. Budleia truncatifolia Lévl., nov. spec. Frutex fragilis ramis sambucinis, glabris: folia utrinque dense la- nato-tomentosa, crenata basi insigniter truncato unde hastata, acutata: inflorescentiis glomeratis multifloris, distantibus e ramis opposite oriundis; flores rosei, 7—9 cm calice lanato; tubo corollae arcuato. Yun-Nan: Haies, vallon de Kiao-Tche-Keou, 2550 m, avril 1903 (E. E. Maire). 1433. Aralia Mairei Levl., nov. spec. Frutex porosa, 1,50 m alta trunco undato, ramis floccoso et fulvo- pulverulentis; folia inferiora malvacea lobata subtus griseo-tomentosa, 7 cm petiolata; bracteae inflorescentiae basilares, lanceolatae, tomen- tosae, supra tamen viridantia: flores grisei circiter duo millia in um bellas tomentosas centenas dispositi; corolla mox glabrata et ideo cum ceteris partibus umbellae discolor; sepala acuta, tomentosa; petala ob- tusissima; ovarium tomentosum; styli liberi divaricatum refracti. Yun-Nan: Vallée de Lin-Kiang-Ki, 700 m, nov. 1913 (E. E. Maire). 1434. Eleutherococcus Mairei Lévl. nov. spec. Parva arbor medullata, 3—4 m alta; folia pinnata, apice plumosà; inflorescentia puberula oblonga maxima, paniculata 60—100 umbellis 10—20-floris composita; flores griseo-lutescentes; calice dentata; petala lanceolata obtusa vix stamina exserta; capsulae coccis conspicue dis- tinctis, glabris; styli 5 reflexi. Decades plantarum novarum. CXLI—CXLY. 343 Yun-Nan: Brousse des montagnes à Pé-Long-Tsin, 3200 m, nov, 1913 (E. E. Maire). 1435. Viola Mairei Lévl., nov. spec. Radice perenni, perpendiculari, crassa (1 cm) elongata (10—15 cm); folia obtuse et latissime cordata villosula longe (5—7 cm) petiolata; flores albi, pauci, parvi, e cespite oriundi: sepala lanceolata obtusa: petala ob- tusa, calcari obtusissimo, crasso. Yun-Nan: Flane du lo-Chan, 3200 m, mai 1913 (E. E. Maire). 1436. Viola tuberifera Franch. var. pseudo-palustris Lévl., nov. var. Perennis: folia V. palustris, orbiculata obtusissima glabra acuta cor- data, remote crenata, graciliter petiolata: flores minuti, albi, inedori e caulibus oriundi; sepala oblonga, glabra acutata margine scariosa; petala oblonga, obtusissima. Yun-Nan: Sous brousse du mont Io-Chan, 3300 m, juin 1913 (E. E. Maire), 1437. Viola Impatiens Lévl., nov. spec. Habitu et aspectu Impatiens, erecta virgata 20 cm alta; folia parce petiolata, triangularia basi truncata vel obcordata pilosula subtus con- Spicue aibida, acuta remotissime crenata; stipulae lanceolatae integerri- mae omnino liberae, submucronatae conspicue 3-nerviae; flores lutei; sepala linearia glabra; petala obovata glabra, obtusa striata. Radice fibroso-incrassata estolinifera, conspicue gemmifera. Yun-Nan: Paturages des montagnes à Lou-Pou, 3000 m, juin 1913 (E. E. Maire). 1428. Scutellaria coleifolia Lévl., nov. spec. Planta perennis, erecta; folia ovata, grosse crenata, acuta basi ro- fundata vel obcordata petiolata sparse et parce pilosula, subtus con- Spicue venis albis, violacea; flores et inflorescentia sparse pedicellato- glandulosa; flores albido-violacei; 2 em longi. e Foliis discoloribus valde insignis; affinis S. Forrestii Diels, sed foliis acutis et colore florum differt, Yun-Nan: Sous les sapiniéres, rare; collines de Ma-Li-Ouan, 2550 m, oct. 1913 (E. E. Maire). 1439. Dracocephalum Mairei Levl., nov. spec. Planta perennis, caespitosa, primum pilosula venis foliorum albis insigniter mox incano-cinerea: folia ovata, lamiiformia grosse crenata basi rotundata vel obcordata; flores caerulei, calice obliquo, lobis acu- tatis; corollae lobis obtusis, superiore bifido; inferiore apice dilatato, bilobo; antheris fungiformibus; connectivo producto, Yun-Nan: Sous bois de Kiao-Mé-Ti, 3100 m, juil. 1913 (E. E. Maire), 1440. Salvia calthaefolia Lévl. nov. spec. Perennis, stirpe crasso, nigro; folia radicalia calthaeformia bullata villosa subtus variolosa; flores caerulei, 2—8 spicati; bracteae ovatae Villosae coloratae: calice colorato villoso, vix labiato; corolla duplo 344 H. Léveillé. longior, postice tomentosa antice tantum pilosa; stylo vix exserto apice piloso; stigmate bilobo. La tige ne porte sous l'épi que deux feuilles ovales cordées, brie- vement petiolées; la corolle est trés courte à demi incluse dans lese calice. Yun-Nan: Sommet du Io-Chan, 3400 m, juin 1913 (E. E. Maire). 1441. Salvia Mairei Lévl., nov. spec. Folia inferiora non visa unde species incerte nova; folia caulinaria triangularia usque 15 X 5 cm; bracteae florales primum foliaceae, am- plissimae flores non evolutos obtegentes; superiores ciliatae vere brac- teaeformes; flores rubri; corolla pilosa; labio superiore integro; labio inferiore trilobato, lobo medio emarginato; stamina apice clavata; stylo arcuato apice clavato dein apiculato. Yun-Nan: Paturages des montagnes à Kiao-Mé-Ti, 3200 m, août 1913 (E. E. Maire). 1442. Pogostemon lavandulaespica Lévl., nov. spec. Annua, virgata; folia opposita parva 2 cm X 6 mm, lanceolata ses- silia, obtusata parce (4 utrinque) dentata subtus pallida et dense punc- tata; inflorescentia lavandulae cum bracteis Elsholtziae vel Brunellae; flores rosei; corolla hirta lobis obtusis; stamina exserta, antheris pur- pureis clypeatis; filamentis basi pilosis: stigmate recto, bifido; cruribus brevissimis aequalibus. Yun-Nan: Plaine stagnante de Lo-Pou, 2000 m, oct. 1913 (E. E. Maire). 1443. Aster Blinii Lévl., nov. spec. Caulis simplex, rubescens, conspicue flexuosus; folia media 6 X 2 cm, vix petiolata grosse dentata dentibus callosis; acuminata, ovata subtus albide nervata, supra papillosa subtus hirta, ciliata; inflorescentia corym- bosa, 3—7 capitulifera; capitula 2 cm lata; ligulae albae; flosculi lutei; bracteae lineari-lanceolatae obtusae; ligulae lineares, obtusae; pappus albus; akoenia hirta obconico cylindrica lutescentia. Planta perennis. Yun-Nan: Sous bois, colline de Tcheou-Kia, 2550 m, nov. 1913 (E. E. Maire). 1444. Senecio Feddei Lévl, nov. spec. S. saccoso-flabellato Lévl. valde affinis. Differt tamen satis vaginis multo angustioribus et racemis 15—20 floris, necnon foliis abruptissime acutis. Yun-Nan: Sous bois humides du Io-Chan, 3300 m, août 1913 (E. E. Maire). 1445. Senecio cichoriifolius Levl., nov. spec. Perennis, basi lignosus, e basi ramosus; caules omnino nudis; folia ciehoriiformia ad apicem caulis fasciculata glabra attenuata 15—20 X 6 cm, breviter petiolata; inflorescentiae corymbosae, scaposae: capitula 1 cm et ultra diametientes; bracteae capitulares lanceolatae acutatae; ligulae lanceolatae clare luteae, obtusae; flosculi intense lutei; pappus niveus setis denticulatis: akoenia prismatica brunnea glabra sulcata. Decades plantarum novarum. CXLI—CXLV. 345 Yun-Nan: Vallons de Mé-Che-I, 750 m. mai 1918 (E. E. Maire). 1446. Senecio Vaniotii Lévl, nov. spec. Caulis et rami striati, albido-puberuli: folia glabrata pinnatisecta, lobis lanceolatis, incisis; inflorescentiae flabellatae glaberrimae ramos terminantes; bracteae apice triangulares; capitula 3-flora; flores albo- lutescentes; pappus sordide albus, Perennis 1,20 m altus, akoenia pris- matica, flava glabra sulcata. Yun-Nan: Rochers, montagnes de Kiao-Mé-Ti, 3100 m, sept. 1913 (E. E. Maire). 1447. Senecio pseudo-Mairei Lévl. nov. spec. Caulis striatus, puberulus parce flexuosus; folia 10 X 3 cm, dissecta lobis altis, incisis, glabris; inflorescentiae racemosae, racemis elongatis; capitula 8— 10 flora; flores albo-grisei, bracteae lineares, brunneae acu- tae, exteriores brevissimae; ligulae nullae; pappus niveus. Perennis, caespitosus, 1,20 m altus akoenia cylindrica glabra, flava striata. A S. Mairei, cui foliis valde affinis, inflorescentia differt, Yun-Nan: Rochers des montagnes de Kiao-Mé-Ti, 3100 m, sept. 1913 (E. E. Maire). 1448. Crepis Blinii Lévl., nov. spec. Perenne; folia rigida runcinata, pleraque radicalia; 3—4 caulinaria sessilia; caulis, petioli, nervi pediceili rufo-hirta; flores in corymbos densos congesti, lutei; bracteae lineari-lanceolatae, obtusae; externae brevissimae; ligulae fimbriatae; styli purpurei; pappus rufus; akoenia prismatica glabra paleacea sulcato-costata basi obtusata. Yun-Nan: Patures des collines derriere Tcha-Ho, 2600 m, oct. 1913 (E. E. Maire). 1449. Crepis Hieracium Lévl, nov. spec. Perenne; folia membranacea, 1—2 caulinaria, longe petiolata; caule, pedicellis glabris; racemi laxiflori; bracteae violaceae, medio virides; ex- tremae numerosae, medio virides, apice et margine violaceae, breviores; flores aurantiaci; ligulae fimbriatae; styli aurantiaci; pappus rufus; akoenia prismatica glabra brunnea costata, basi circulari. Yun-Nan: Rochers, montagnes de Tcha-Ho, 2600 m, nov. (E E. Maire). 1450. Lactuca pseudo-sonchus Levl., nov. spec. : Be Annua, solitaria; caule rubro; folia generis, sessilia, amplexicaulia subtus glauca: capitula magna, bracteae multae ovatae imbricatae, gla- berrimae; flores caerulei numerosi; styli longissime exserti; pappus can- didus; akoenia castanea compressa brunnea costata angulis setosa, rostrata, disco pappi albi orbiculari, zonato. Yun-Nan: Rochers mont de Ta-Ho, 2600 m, oct. 1913 (E. E. Maire). 1913 346 Georg Bitter: Acaenae nonnullae Argentinae. LXXVI. Acaenae nonnullae Argentinae.) Von Georg Bitter. (Originalarbeit.) 1. Acaena stricta Grisebach in Plantae Lorentzianae (Abh. Kgl. Ges. d. Wiss. Göttingen, XIX (1874), 138. — Bitter in Biblioth. botan. Heft 74, p. 85. — A. pinnata Citerne, Revue Sciences Nat. Ouest VII (1897), p. 42 (p. 14 des Sonderabdrucks). Diese Art war bisher nur aus dem südlichen Bolivia und aus der argentinischen Prov. Catamarca bekannt, nunmehr kann ich zwei Lillosche Belege aus der óstlich benachbarten Prov. Tucumán als hier- her gehörig bestätigen. Prov. Tucumán: 1. Tafi, Rio Blanco, alt. 2600 m „entre rocas“. Febr. 1908 florens, M. Lillo no. 7565! (no. 22522 in herb. Stuckert) 2. La Cienaga (Prov. Tucumán), alt. 2600 m, „lugares secos y pedre- gosos“, fructibus maturis instructa, Aprili 1904, Lillo no. 3743! (in herb. Stuckert no. 22520). Die reifen Cupulae von Lillo no. 3743 sind etwas lünger als sie mir bisher von anderen Formen der A. stricta bekannt waren, sie er- reichen meist 5!/,X 11/, mm (ohne die nur etwa 1—1'/, mm langen Stacheln). 2. Acaena anserinella Bitt. in Biblioth, botan. Heft 74, p. 76. var. Stuckertii Bitt., nov. var. Planta robustior longiusque repens quam forma primo a me visa; vidi ramos porrectos er. 20—26 cm longos; internodia cr. 2—2!/, cm longa; folia 6'/,— 71!/, cm longa (in ramis minoribus solum 2 cm) cr. 13—15-foliolata, foliola oblonga, profunde incisi-pinnatifida, superiora CT. 14 X 6 mm dentibus cr. 17—18; inflorescentiae in statu fructifero solo visae cr. 7—13 cm altae, pars inferior + ve foliata vel subscaposa CT. alla—6 em longa; cupula in statu submaturo cr. 2X 1 mm, inter acu- leos pilis patentibus satis crebris, tamen neque tam densis neque tam longis quam in typo et in var, elatissima. Catamarca, Stuckert no. 14222! Var. elatissima Bitter, nov. var. Planta secundum specimen unicum a me visum formis ceteris manifeste elatior, etiam robustior quam var. Siuckertü, in statu fructifero cr, 26 cm supra terram erecta; ramus florifer erectus foliis us up m satis bene evolutis instructus; folia cr, 8—9!/; cm longa, . 15-foliolata; foliola superiora 17—19 X 8 mm, cr. 19-dentata; inflores- Seen in statu fructifero solo a me visa (supra folium supremum pin- natum cr. 14!/, cm longa; cupulae in parte inferiore glomerulis parvis satis inter se distantibus compositae superne in spicam densam viX interruptam congestae, in statu submaturo cr. 2X Í mm, inter aculeos 1) Cf. Rep. XII, 480, — X, 489. Neue Arten aus den ,Mitteilungen der Deutschen Dendrolog. Ges.* 1909. 341 parvos pilis densioribus paulumque longioribus quam in var. Stuckertii praeditae. Prov. Tucumán: La Queioa, ,orilla de los arroyos“, alt. 2600 m, M. Lillo in herb, Stuckert no. 11258! Die beiden hier als neue Varietüten beschriebenen Formen der A. anserinella unterscheiden sich von dem mir zuerst bekannt gewordenen, für die Speziesdiagnose verwendeten zwergigen Typus (Biblioth. botan., Heft 74, p. 76) durch die merklich grósseren Blütter sowie überhaupt durch den robusteren Habitus; inwieweit die besonders abweichende, mit einer grósseren Zahl von Blüttern am aufrechten Blütentrieb ausgestattete var. elatissima als das Ergebnis des vielleicht eine gróssere Uppigkeit hervorrufenden Standortes (an den Miindungen der Biche) anzusehen ist, muss reichlicheres Material lehren. LXXVII. Neue Arten aus den „Mitteilungen der Deutschen Dendrologischen Gesellschaft“ 1909. Die verschiedenen Formen von Sambucus (Graf v. Schwerin) und von Prunus (Köhne) auf pp. 26—-52 und 164—178 werden hier nicht gebracht, da sie aus dem Zusammenhange gerissen wenig Wert haben. F. Fedde, 57. Acanthopanax ricinifolius Dene. et Planch. var. Maximowiezii L. Beissner, l. c., p. 290. — Syn.: Aralia Maximowiczii van Houtte 1865. — Acanthopanax Maximowiczü hort, — Die bei uns bisher allgemein irr- tümlich als die typische Art betrachtete, in schónen, teils schon sehr Stattlichen baumartigen Exemplaren vertretene Form mit tiefer ein- geschnittenen, schmallappigen Blättern, der wir in den Gärten vielfach unter dem Namen Acanthopanax (Aralia) Maximowiczii begegnen, ist nicht ferner als Art, sondern als Form zu erstgenannter aufzufassen. 58. Rhus filicifolia R. Demcker, l. c., p. 325. — Eine seltene Rhus- Art erhielt ich vor acht Jahren von Tennessee unter dem falschen Namen R. glabra laciniata. Die rótlichbraune auffällige Behaarung der jungen Zweige zeigte sofort, dass diese zu den R. typhina gehöre. Sie erwies sich als eine prächtige Zwergform mit weit ausgebreiteten Zweigen, rotbraunen glatten Stämmen und farnartig ausgeschnittenen Fiederblättchen an den grossen rotstengligen Fiederblättern. Die Pinnae haben Ähnlichkeit mit den Blättern von Comptonia asplenifolia, sind aber wohl dreimal so gross als diese. Ich sandte Wurzelstecklinge an Herrn Hesse in Wener und an Herrn C. Sprenger in Neapel, der auch über diese so schöne Art im Jahrbuche von 1907 referiert und sie R. typhina var. filicifolia nannte. 59. Abies subalpina forma pendula Ordnung, l. c., p. 326 et 268. — Forma ramis reflexis. — Böhmen: Eisenberg, aus Samen ge- Wonnen. 348 Neue Arten aus den „Mitteilungen der Deutschen Dendrolog. Ges.“ 1909. 60. Alnus serrulata forma pumila Demcker, 1. c., p. 326. — Tota planta quam typus humilior vix ultra 1 m alta fruticulos densos nanos subglobosos efformans. — New York: Ufer des Hackensackflusses bei Bogota (Demcker). 61. Chamaecyparis Lawsoniana forma spiralis Beissner, l. c., p. 327 et 268. — Forma mirabilis, trunco spiraliter torto, rami plantae typicae aequales. — Bóhmen: Eisenberg. 62. Cornus alba forma splendens Demcker, 1l. c., p. 327 et 326. — Planta speciosissima ramis ramulisque intense scarlatinis. — Auf einer feuchten Wiese in der Nühe eines Cedernsumpfes bei Sharon Springs (Shohary Mt., Herkimer County N.-Y.). 63. Larix leptolepis forma prostrata Beissner, l. c., p. 327 et 252. — Forma prostrata, ramis procumbentibus, — Eine Kriechform, die knie- holzartig, ohne sich zu erheben, schirmfórmig dicht dem Boden aufliegt. — Nordhausen. 64. Picea pungens forma tabuliformis Ordnung, l. c., p. 327 et 268. — Ramis tabuliformibus, longe expansis, formae prostrata similiter. — Bóhmen: Eisenberg. 65. Pinus Cembra forma compacta Beissner, l. c., p. 327 et 268. — Forma dense conica, in Teriole spontanea inventa est. — Böhmen: Eisenberg, kult. 66. Rhus copallina forma arborescens Demcker, |. c. p. 327 et 325. — Tota planta quam typus altior arborescens, — New York: Orange Mts, : 67. Rhus copallina forma salicifolia Demcker, 1l. c., p. 327 et 325. — Folia quam typica angustiora foliis specierum e genere Salix simillima. New York: Orange Mts. 68. Rhus elegans forma glauca Demcker, l, c., p. 327 et 325. — Folia supra glaucescentiaa — New York: Eagle Rock in den Orange Mts. 69. Rhus elegans forma superba Demcker, l. c., p. 327 et 325. — Ramuli juniores rosacei; petioli rubescentes, — New York: Parkwald von Süd-Mount-Vernon. 70. Rhus filicifolia Demcker, l c. p. 327 et 325. — Rhus typhina var. filicifolia Sprenger in Jahrb. 1907. —- Species ex affinitate Rh. typhinae. Frutex humilis ramis ramulisque late divergentibus. Truncus cortice laevi ferrugineo obtectus. Ramuli juniores densiuscule ferrugineo- pilosi. Petioli rubescentes; foliola margine ut filices lobata. Folia foliis Comptoniae aspleniifoliae subsimilia sed triplo majora. 71. Tilia Miyabei Jack, l c., p. 329 et 285. — Nomen novum pr? Tilia Maximowicziana Schirasawa, propter prioritatem Tiliae Maximowiczü Baker. — Ein sehr schöner Baum von 30 m Höhe und 1—1,5 m Stamm- durchmesser; Rinde, Laub, Blumen und Früchte ähneln denen der Tilia Michauxii im óstlichen Nordamerika, die einige Dendrologen nur als eine filzige Form der Tilia americana ansehen. Wahrscheinlich ist, dass Tilia Raymond Hamet: Sur un nouveau Sedum du Kumaun. 349 Miyabei in verschiedenen Sammlungen als Tilia Miqueliana aufgeführt wird, die aber eine ganz verschiedene Art reprüsentiert. 12. Vitis Labrusca forma dissecta Demcker, l. c., p. 329 et 325. — Folia valde profunde dissecta. — New York: Shrewsbury River. 13. Vitis Labrusca forma macrophylla Demcker, l. c., p. 329 et 325. — Folia pro genere maxima, vix dissecta, 2,2—2,5 cm lata, subtus dense albido-tomentosa costa media atque venis primariis intense ochraceis praesertim subtus distincte prominentibus percursa. — New York: Parkwald von Süd-Mount-Vernon. 14. X Potentilla Friedrichsenii var. ochroleuca Späth, 1. c., p. 326 et 327. — Frutex dense ramosus foliis dilutissime viridibus. Flores pallide ochroleuci. -- Aussaaten von Samen der P. Friedrichsenii, die bekannt- lich ein Bastard der P. dahurica und fruticosa ist, ergaben unter anderen diesen Sämling mit rahmweissen, also in der Farbe mehr der Mutter, P. dahurica, sich nähernden Blüten. Der Strauch wächst dicht ge- drungen und ist sehr hellgrün belaubt. — Baumschulen weg bei Berlin. LXXVIII. Sur un nouveau Sedum du Kumaun par M. Raymond-Hamet. (Originaldiagnose.) Dans la collection de Crassulacées, conservée dans lherbier de Dehra-Dun (Indes Anglaises) et obligeamment mise à ma disposition par M. Hole, se trouve un curieux Sedum récolté dans le Kumaun par J. F. Duthie et désigné par ce botaniste sous le nom de Sedum atratum. Une étude attentive de cette plante m' a permis de constater qu'elle se rapprochait des Sedum perpusillum H. f. et Th.'), S. Przewalskit Maxim.?), S. Fischeri R. H.3), S. Fedtschenkoi R. H.*) et S. Henrici Roberti R. H.5). Elle se distingue pourtant du Sedum perpusillum: 1° par ses sépales obovés-sublancéolés, et non obovés; 2° par ses graines plus nombreuses, à test très légèrement mamilleux, non point couvert de nombreuses pa- pilles gréles et hyalines. Elle diffère du S. Przewalskii; 19 par ses feuilles aigues, et non ob- tuses; 20 par ses sépales prolongés au dessous de leur insertion, aigus, non point obtus; 3? par ses placentes formés d'un gréle ligament dis- posé le long de chacune des deux faces internes des carpelles et paral- 1) Hooker f. et Thomson, in Journ. Linn. Soc. Bot, t. II, p. 103 (1858). 2) Maximowicz, in Bull. Acad. Pétersbourg. t. XXIX, p. 156 (1883). 3) Raymond Hamet, in Pyeexiit Borannyeckiit shypnans, p. 1—2 (1914). 4) Raymond Hamet, loco cit., p. 2—4 (1914). z 5 Raymond Hamet, in Fedde, Repertorium spec. nov., t. XIL p. 407 —109 (1913). 350 Raymond Hamet. lélement à chacun des deux bords internes de ceux-ci, et non constitués par une masse semiorbiculaire disposée à la partie inférieure de chacune des deux faces internes des carpelles. Elle s'éloigne du S. Fischeri par ses sépales prolongés au dessous de leur insertion. Elle est bien distincte du S. Fedtschenkoi: 1° par ses écailles line- aires, beaucoup plus longues que larges, non point subcylindriques légè- rement dilatées et concaves au soumet, un peu plus longues que larges; 20 par ses placentes formés d'un grêle ligament disposé le long de cha- cune des deux faces internes des carpelles et parallèlement à chacun des deux bords internes de ceux-ci, et non constitués par une masse semiorbiculaire disposée à la partie inférieure de chacune des deux faces internes des carpelles. Enfin on ne peut la confondre avec le S. Henrici Roberti car elle possède: 1° des carpelles brièvement, non point longuement, soudés entre eux, 2? des graines à test très légèrement mamilleux, et non couvert de papilles grêles et nombreuses. La plante de Duthie doit donc être considérée comme une espèce nouvelle, à laquelle nous donnons le nom de Sedum Magae, et dont voici la description: Sedum Magae!) Raymond Hamet, spec. nov. Planta annua, steriles caules non edens. Radices fibratae. Caules floriferi glabri, graciles, ramosi, erecti. Folia alterna, sessilia, infra in- sertionem in calcar producta; calcar integrum, obtusum; lamina an- guste subobovato-linearis, marginibus integerrimis, acuta, glabra, longior quam latior. Inflorescentia subcorymbiformis, pauciflora, satis laxa. Bracteae foliis similes sed eis paulo minores. Pedicelli calyce paulo bre- viores, glabri, graciles. Calyx glaber, segmentis 5, raro 4, infra inser- tionem in calcar productis; calcar integrum, obtusum; lamina anguste obovato-sublanceolata, marginibus integerrimis, apice acuta, longior quam latior. Corolla glabra, calyce paulo brevior, segmentis 5, raro 4, tubo multo longioribus, subunguiculatis; unguieulus linearis; lamina ovata, marginibus integerrimis, apice subacutiusculis, longioribus quam latiori- bus. Stamina 5, raro 4, glabra; filamenta oppositipetala nulla; filamenta alternipetala longissime lineari-subdeltoidea, corollae apicem subattin- gentes; antherae ovato-subreniformes, apice obtusissimae, basi emar ginatae, tam longae quam latae. Carpella 5, inter eos basi brevissime connata, submulti-ovulata, glabra, parte connata parte libera breviore in stylos carpellis breviores attenuata. Squamae 5, lineares, apice ob- tusae, multo longiores quam latiores. Placentae a gracili ligamine se- cundum carpellorum margines disposito constitutae. Folliculi 5, sub- erecti, marginibus internis non gibbosis. Semina subobovata, testa le- 1) Je suis heureux de donner à cette espéce le nom de Madame Mag F» en témoignage de trés affectueuse tendresse. Sur an nouveau Sedum du Kumaun, 351 vissime mamillata, duobus extremitalibus nucleum apice non superante, longiora quam latiora. Caules floriferi 35—45 mm longi. — Foliorum calcar 0,55 -1 mm longum; lamina 2,80—4,75 mm longa, 0,80—1,40 mm lata. — Pedicelli 2,75—3,50 mm longi. — Sepalorum calcar 0,60 mm longum; lamina 3,60 mm longa, 1,40 mm lata. — Corollae pars concreta subnulla; pars libera 1,75—2 mm longa, 0,40—0,50 mm lata. —- Staminum alterni- petalorum filamentorum pars concreta subnulla; pars libera 1,50—1,75 mm longa, 0,07 mm lata. — Antherae 0,20 mm longae, 0,20 mm latae. — Carpellorum pars concreta 0,75—0,80 mm longa; pars libera 1,40— 2 mm longa. — Styli 0,30 mm longi. — Squamae 1,50 mm Jongae, 0,07 mm latae. — Semina 0,60 mm longa, 0,22 mm lata. Kumaun, Nitehang Valley; 4300—4600 mètres; 31 août 1884 (J. F. Duthie, Flora of N. W. India no. 2920. — Herbier de Dehra Dun). — Clef — A, Carpelles longuement soudés entre eux à la base (partie soudée plus longue que la partie Oy o 4 $ <.. 8 Hense Roberti. B. Carpelles brièvement soudés entre eux à la base (partie soudée beaucoup plus brève que la partie libre). a) Placentes formés d'une masse semiorbi- culaire disposée à la partie inférieure de chacune des deux faces internes des car- pelles. «, Sépales non prolongés en éperon au dessous de leur insertion, obtus AS. Przewalskii. 8. Sépales prolongés en éperon au dessous de leur insertion, aigus . S. Fedtschenkoi. b) Placentes formés d'un gréle ligament disposé le long de chacune des deux faces internes des carpelles et paralléle- ment à chacun des deux bords internes de ceux ci. «, Sépales non prolongés en éperon au dessous de leur insertion. . . . S. Fischeri. 8. Sépales prolongés en éperon au dessous de leur insertion. + Graines (16—18 par carpelle) à test tres legerment ma- WOES >- 2 E E ++ Graines (6—8 par carpelle) à test couvert de nombreuses papilles gréles et hyalines . A. perpusillum. S. Magae. 352 J. F. Rock. LXXIX. Revisio plantarum Hawaiiensium a Léveillé descriptarum by J. E. Kock!) (Originalarbeit.) Introduction. During the year 1909 and 1910 Abé Faurie from Amori Japan visited the Hawaiian Islands for the purpose of collecting plants. The Phanerogams of his collection he sent to Mr. H. Léveillé- Le Mans, who described them rather too eagerly in Fedde, Repertorium, Vol. X, and Vol. XI. When the writer first saw Léveillés work in Honolulu he came at once to the conclusion that the outcome of Léveillés work will be on apalling synonomy and will result in an awful chaos into which our highly specialized Flora did not deserve to be thrown. I therefore found it my duty to rescue our Flora from the contamination of such Euro- pean and cosmopolitan weeds as Léveillé tried to put into rank and file as endemic species with our other endemic genera. For example Léveillé tried to force on our famous flora the following cosmopolitan weeds as endemic species, — Crepis japonica as C. molokaiensis, Solanum nodiflorum first as belonging to our endemic genus Nothocestrum later as Solanum Fauriei, Cirsium arvense as Cnicus hawaiiensis, Gnapha- lium japonicum as Leontopodium sandwicense, Herpestis monniera as Her- pestis Fauriei all new to science; Momordica charantia as Sicyos Fauriel, Veronica arvensis as V. hawaiiensis etc. These plants are all weeds of course, which have been imported accidentally during the last 10 or 20 years, by the cattle estates with grass seeds. Some of these large estates range from sea-level up to 10000 feet elevation, and many more species of weeds can be found there than Mr. H. Léveillé described as new from Hawaii. If one looks at the real Hawaiian plants it is not surprising to find a Solanacea described and published as a Rutacea, a Cyrtandra as a new species of Viola, a Sideroxylon as a Suttonia, the common Calpidia Bru- noniana as an endemic Labordia, species of Malvastrum as new species of Sida and others too absurd to be mentioned. I think it is highest time that such work is being brought to the attention of the botanical world, and consequentiy any previous and future work of Mr. Léveille should not be taken serious. 1) An dieser Stelle möchte ich noch einmal ausdrücklich bemerken, dass alle Autoren von Originalarbeiten für Form und Inhalt ihrer Artikel voll und ganz selbst verantwortlich sind. Auch bitte ich beachten zu wollen dass ich als Herausgeber des Repertoriums mich grundsätzlich unparteiisch verhalte und bei Unstimmigkeiten beiden Parteien mein Blatt in gleicher Weise offen steht. Fedde. Revisio plantarum Hawaiiensium a Léveillé descriptarum. 353 In conclusion I will state, that all the plants, which were kindly put at my disposal, I compared with Hillebrand's material in Berlin and the weeds were also compared with the respective plants after determination. Without the material, which Mr. Léveillé kindly sent to Dr. Fedde, it would have been impossible to prepare this paper, for his plant descriptions are too vague to permit identification. Nyctaginaceae. 1. Solanum Fauriei Lévl. in Fedde, Rep. X (1911), p. 182. (Notho- cestrum Fauriei Levl. in sched.). — Oahu, Kaala, Nov. 1909 (no. 861!) = Solanum nodiflorum Jacqu. Solanaceae. 2. Labordia? Fauriei Levl., l. c, p. 157. — Maui, Makawao, Aug. 1909 (no. 718) = Calpidia Brunoniana (Endl.) (Pisonia inermis var. leio- carpa Hbd.) Pittosporaceae. 3. Pittosporum Fauriei Levl., l. c, p. 121. — Oahu: Kalichi, Oet.? 1909 (no. 38) = Pittosporum glabrum H. et A. identical with Hillebrands Spec. from Kalihi, leg. J. Lyd., 1871, no. 11. 4. Pittosporum Hillebrandii Lévl., Le, p. 121. — Molokai Pukoo, May 1910 (no. 17) = species non visa. Sapindacea. 5. X Dodonaea Fauriei Levl., Le, p. 158 (D. viscosa L. X D. stenop- tera) Hbd. — Oahu (no. 299) = Dodonaea viscosa L, deformed specimen. Urticaceae. 6. Pipturus Hawaiiensis Lévl., l. c., p. 124. — Hawaii: Hilo, May 1909 (no. 508) = Pipturus albidus Gray. Goodeniaceae. 7. Scaevola Fauriei Levl., l. c., p. 150. — Kauai, Koloa, Dec. 1909 (no. 651) — Scaevola frutescens Krause. 8. X Scaevola Blinii Lévl, Le, p. 150. — Kauai, Waimea, März 1910 (no. 661) — Scaevola procera Hbd. Compositae. 9. Dubautia Fauriei Levl., Le p. 122. — Maui, Wailuku, Aug. 1909 (no. 920) = Dubautia laxa H. et A. 10. Railardia Fauriei Lévl., l. c., p. 122. — Hawaii, Maunakea, July 1909 (no. 1015) — Raillardia ciliolata DC. var. juniperoides A. Gray. 11. Crepis molokaiensis Lévl, l. c. p. 122. — Molokai, Kamolo, June 1910 (no. 974) = Crepis japonica. 1) Die Nummern beziehen sich auf die Sammlung Faurie. Repertorium specierum novarum. XIII. (30. VI. 1914.) 23 354 Revisio plantarum Hawaiiensium a Léveillé descriptarum. 19. Cnicus hawaiiensis Lévl, l. c, p. 122. — Hawaii, Maunakea, July 1909 (no. 963) = Cirsium arvense? 13. Leontopodium sandwicense Levl., 1. c., p. 121. Aug. 1909 (no. 928) = Gnaphalium japonicum Thunb. 14. Lipochaeta Fauriei Levl., |. c., p. 123. — Kauai, Olokele, March 1910 (no. 1012) = Lipochaeta lobata DC. Maui, Haleakala, 15. Lipochaeta artemisifolia Lévl., l. c., p. 123. — Kauai, Waimea, Mareh 1910 (no. 959) — Lipochaeta Remyi Gray. 16. Campylotheca rutifolia Levl., l. c., p. 123. — Sandwich, 1909 (no. 965) = Coreopsis maviensis Hbd. var. 3. Hbd. 17. Campylotheca spec. nov. in herb. — Oahu, Kalihi, Oct. 1909 = Coreopsis (Campylotheca) molokaiense var. Hbd. 18. Lipochaeta variolosa Lévl., l. c., p. 122. — Kauai, Wainiha (no. 1008) = Lipochaeta connata DC. var. 19. Lipochaeta asymetrica Lévl, Le, p. 192. — Oahu, Kalihi, Oct. 1909 (no. 960) = non Lipochaeta, Coreopsis (Campylotheca) macrocarpa Hbd. var. 8. Hbd. 20. Lobelia in herb. — Kauai, Waimea, March 1910 (no. 554) — Wilkesia gymnoxiphium non Lobeliaceae, sed Compositae. Lobeliaceae. 21. Cyanea Feddei Levl., l. c., p. 156. — Kauai, Hanalei, Jan. 1910 (no. 567) = Cyanea fissa (Mann) Hbd. 22. Cyanea multispicata Lévl.,l. c., p. 157. — Kauai, Waimea, March 1910 (no. 594) = Cyanea multispicata Lévl. a good species. 23. Cyanea Blinii Levl., Le p. 156. — Hawaii, Glenwood, May 1909 (no. 575) = Clermontia parviflora Gaud. 8. var. pleiantha Hbd. 24. Cyanea Fauriei Lévl., l. c., p. 156. — Kauai, Koloa, Dec. 1909 (no. 565) — Cyanea coriacea (Gray) Hbd. 25. Clermontia Fauriei Levl., l. c., p. 156. — Kauai, Waimea, March 1910 (no. 578) — Clermontia Gaudichaudii Hbd. 26. Clermontia fulva Lévl. in Fedde, Rep. XII (1913), p. 506. — Kauai, Kauhao, March 1910 (no. 11) = Clermontia fulva Lévl., a good species. . 21. Rollandia Fauriei Levl., Le (1913), p. 506. — Kauai, Waimea, March 1910 (no. 568) = Cyanea spathulata (Hbd.) Heller. 28. (Marked) Rubiaceae. — Kauai, Kilauea, Jan. 1910 — Clermontia sp. sine flores. Loganiaceae. 29. Kauai, Kauhao (no. 711) = Labordea sp.? sine fl. 30. Maui, Iao Valley (no. 322) = Labordea sp.? sine fl. 31. Oahu, Waianae (no. 537) = Labordea tinifolia Gray. 32. Maui, Haleakala (no. 536) = Labordea tinifolia Gray. 33. Kauai, Waimea (no. 452) = Labordea Waialealae Wawra. 34. Molokai, Wailau (no. 321) = Labordea Molokaiana Baill. Revisio plantarum Hawaiiensium a Léveillé descriptarum. 355 35. Bis Oahu, Kalihi pali (no. 321) = Labordea fagraeoidea Gaud. 36. Marked Rubiaceae. — Oahu, Waianae (no. 537) = Labordea tini- folia Gray. 37, Rubiaceae. — Maui, Haleakala, Aug. 1909 (no. 536) — Labordea tinifolia Gray. Nyctaginaceae. 38. Labordia, — Kauai, Kilauea (no. 713) = Calpidia excelsa (Bl.) Heim. The specimen seen in Honolulo of Fauriés collection bearing no. 713 was Rockia sandwicensis, while the one in Leveille’s collect. is Calpidia excelsa (Blume) Heimerl. 39. Labordia, — Maui, Makawao (no. 717) = Calpidia Brunoniana (Endl.) Heim. Violaceae. 40. Isiodendron Fauriei Lévl. in Fedde, Rep. XI (1912), p. 63. — Molokai, Kamolo, June 1910 (no. 693) = Isiodendron pyrifolium Gray. 41.* Chrysophyllum. — Molokai, Kamalo (no. 693) = Isiodendron pyrifolium Gray. The same number only duplicate specimen is Jabeled as Chryso- phyllum. It may also be remarked that Leveille describes a Viola sandwi- censis Levl. which is in reality a species of Cyrtandra (Gesneriaceae), see under Cyrtandra, Thymelaeaceae, 42. Wikstroemia. — Kauai, Waimea (no. 3) = Wikstroemia sp.? only fragments. 43. Wikstroemia multispicata Lévl. — Hawaii, Hilo, May 1909 (no. 524) = Wikstroemia sandwicensis Meisn. Piperaceae. 44. Peperomia Fauriei Lévl. in Fedde, Rep. X (1911), p. 151. Molokai, Pukoo, May 1910 (no. 108) — Correct, J. F. Rock. 45. Peperomia refractifolia Levl., 1l. c., p. 151. — Molokai, Pukoo, May 1910 (no. 123) — Correct, J. F. Rock. ` 46. Peperomia Helleri Lévl., l. c., p. 151. — Molokai, Pukoo, May 1910 (no. 109) = Correct, J. F. Rock. Malvaceae. 47. Hibiscus Fauriei Lévl., Le, p. 120. — Oahu in sepibus Hono- lulu (no. 828) = Hibiscus schizopetalus. 48. Mawa Hawaiiensis Lévl., l. c, p. 120. — Hawaii, Mauna Kea, June 1909 (no. 855) = Malva moschata L. pU + 49. Malva Hawaiiensis Lévl., l. c., p. 120. — Hawaii, Kalua (no. 855) — Malva moschata L. ; 50. Sida oahuensis Lévl., l. c., p. 120. — Oahu, Honolulu, April 1909 (no, 839) = Malvastrum coromandelianum (M. tricuspidatum). 23* 356 Revisio plantarum Hawaiiensium a Léveillé descriptarum. 51. Sida Fauriei Lévl. in Fedde, Rep. XI (1912), p. 63. — Oahu, Waialua, Dec. 1909 (no. 5) = Malvastrum coromandelianum (L.). 52. Sida sandwicensis Lévl., l. c., p. 63. — Kauai, Honamaulu 1909 (no. 1) — Sida fallax Walp. Pittosporacea 11. 53. Pittosporum. — Oahu, Kalihi, 1909 (no. 38bis) = Pittosporum glabrum H. et A. 54. Pittosporum. — Kauai, Waimea, 1910 (no. 3) = Pittosporum kauaiense Hbd. 55. Pittosporum. — Maui. 1909 (no. 5) = Pittosporum insigne Hbd. Myrsinaceae. 56. Suttonia Fauriei Lévl. in Fedde, Rep. X (1912), p. 373. — Oahu, Waianae, May 1910 (no. 422, 427) = Suttonia Lessertiana (DC.) Mez. 51. Suttonia flavida Levl., l. c., p. 444. — Maui, Aug. 1909 (no. 4) = Suttonia Lessertiana (DC.) Mez. 58. Suttonia Meziana Levl., Le, p. 443. — Oahu, Punaluu, May 1910 (no. 428) = Suttonia Lessertiana (DC.) Mez. 59. Suttonia cuneata Lévl. et Faurie, l. c., p. 443. — Hawaii, Kilauea, May 1909 (no. 2, 431) = Suttonia Lessertiana (DC.) Mez. 60. Suttonia pukooensis Lévl., 1. c., p. 444. — Suttonia cuneata Lévl. et Faur. — Molokai, Pukoo (no. 426) = Suttonia Lessertiana (DC.) Mez. 61. Suttonia mauiensis Lévl., l. c., p. 444. — Maui, Jao Valley, 1909 (no. 449) = Suttonia sandwicensis (DC.) Mez. 62. Suttonia apodocarpa Levl. et Faur., l. c., p. 444. — Kauai, Wai- mea, 1910 (no. 446) = Suttonia sandwicensis (DC.) Mez. 63. Suttonia punctata Lévl, l. c., p. 444. — Kauai, Waimea, 1910 (no. 447) = Suttonia sandwicensis (DC.) Mez. 64. Suttonia Vanioti Lévl., 1. c., p. 476. — Oahu, Konahuanui, 1910 (no. 448) = Suttonia sandwicensis (DC.) Mez. 65. Suttonia Molokaiensis Levl., Le p. 373. — Molokai, Kamolo, June 1910 (no. 435) = non Myrsinaceae sed Sapotaceae, Sideroxylon spathu- latum var. Molokaiense Rock. Sapotaceae. 66. Suttonia Molokaiensis Levl., 1. c., p. 373. — Molokai, Kamolo, 1910 (no. 435) = Suttonia spathulatum Hbd. var. Molokaiense Rock. Ericaceae, 67. Vaccinium Fauriei Lévl. in Fedde, Rep. X (1911), p. 152,- — Hawaii, Mannakea, 1909 (no. 700) = Vaccinium Fauriei Levl. it is un- doubtedly very closely related to V, reticulatum and may be only another form of it. 68. Vaccinium hamatidens Lévl, l. c., p. 152. — Kauai, Waimea, 1910 (no. 699) = Vaccinium penduliflorum Gaud. Revisio plantarum Hawaiiensium a Léveillé descriptarum. 351 Myrtaceae, 69. X Metrosideros Fauriei Levl. forma longepetiolata. — Molokai, Kamolo 1910 (no. 27) = Metrosideros polymorpha Gaud. var. & Hbd. 70. X Metrosideros Hillebrandii Lévl. -- Kauai, Koloa (no. 32) = Metrosideros polymorpha Gaud. 71. Metrosideros Feddei Levl. — Oahu, Kalihi, 1909 (no. 25) = Me- trosideros tremuloides (Heller) Rock. Rutaceae. 72. Platydesma oahuensis Lévl. in Fedde, Rep. X (1911), p. 154. — Oahu, Punaluu, 1910 (no. 243) = Platydesma campanulatum Mann. 18. Platydesma Fauriei Lévl., l. c., p. 153. — Oahu, Punaluu, 1910 (no. 242) — non Rutaceae sed Solanaceae Nothocestrum longifolium Gray. 14. Pelea penduliflora Lévl., Le, X (1912), p. 442. — Sandwich (no. 9) — Pelea molokaiensis var. 8. Hbd. 75. Pelea oahuensis Lévl., l. c., p. 442. — Oahu, Kalihi (no. 217) = Pelea molokaiensis var. 8. Hbd. 16. Pelea subpeltata Lévl., l. c., p. 442. — Kauai, Olokele, Hanapepe (no. 6, 209) = Only leaf specimens, fragmentary, probably Pelea sand- wicensis Gray. 77. Pelea singuliflora Lévl., l. c., p. 443. — Oahu, Kalihi, Pali Nuu- anu, 1909 (no. 194, 195, 224) = Pelea sandwicensis Gray. 18. Pelea sessilis Lévl, l. c., p. 152. — Molokai, Kamolo, 1910 (no. 173) = Pelea Lydgatei Hbd. 19. Pelea? acutivalvata Lévl., l. c., p. 153. — Kauai, Waimea, 1910 (no. 172) = Pelea macropus? Hbd. at least very close to that species. 80. Pelea Fauriei Lévl., l. ep 153. — Molokai, Pukoo, 1910 (no. 104) = Pelea Fauriei Lévl. but apparently only a variety of P. clusii- folia Gray. 81. Pelea Leveillei Faurie apud Lévl, l. c., p. 442. — Kauai, Hana- pepe, 1909 (no. 1) — Pelea elliptica Hbd. 82. Pelea Hillebrandii Levl., l. c., p. 152. — Kauai, Waimea (no. 183, 184) — Pelea anisata Mann. 83. Pelea foetida Lévl, l ¢, p. 152. — Maui, Haleakala, 1909 (no. 193) — Impossible to identify only leaf specimen with 3 minute flower buds; fragmentary. 84. Pelea Waianaeensis Levl., |. c, p. 442. — Oahu, Waianai, 1910 (no. 215) — Pelea sandwicensis Gray. 85. Pelea peduncularis Levl., l. c., p. 443. — Oahu, Kalihi, 1909 (no. 189) — Pelea sandwicensis Gray. 86. Pelea grandipetala Levl., l. c., p. 443. — Oahu, Kalihi (no. 4) = Pelea sandwicensis Gray. 87. Pelea nodosa Lévl., Le, p. 443. — Kauai, Olokele, 1910 (no. 5) — Pelea sandwicensis Gray var. 88. Pelea Feddei Lévl., l. c., p. 442. — Kauai, Kauhao, 1910 (no. 194) — Pelea oblongifolia Gray. 358 Revisio plantarum Hawaiiensium a Léveillé descriptarum. 89. Pelea oahuensis Levl., Le, p. 442. — Oahu, Kalihi, 1909 (no. 11) = Pelea sandwicensis Gray. Labiatae. 90. Stenogyne Fauriei Lévl. l. c., p. 150. — Hawaii, Hilo, May 1909 (no. 911) = Plectranthus parviflorus? Willd. specimen comes from a very wet region therefore larger leaves and less hispid. Scrophulariaceae. 91. Herpestis Fauriei Levl., l. c., p. 155. — Hawaii, Hilo, May 1909, also marked Portulacca Fauriei Lévl. (no. 1126) = Herpestis Monniera H. B. K. weed. Cucurbitaceae. 92. Sicyos Fauriei Lévl, 1. c. p. 150. — Oahu, Kalihi, oct. 1909 (no. 877) = Momordica charantia L. weed. Convolvulaceae. 93. Ipomoea Koloaensis Lévl, l. c., p. 154. — Kauai, Koloa, Dec. 1909 (no. 1036) = Ipomoea acetosaefolia Roem. et Schl. 94. Ipomoea Fauriei Levl., l. c., p. 154. — Kauai, Koloa, 1909 (no. 1049) = Dürfte eine verkümmerte Ipomoea pes-caprae Sw. sein. Santalaceae. 95. Psychotria? Rubiaceae. — Hawaii, Mauna, Kea, 1909 (no. 459) = Santalum Freycinetianum Gaud. Rubiaceae. 96. Coprosma. — Hawaii, Pohoiki (no. 326 bis) = Coprosma Men- ziesii Gray. 97. Gardenia Brighami Mann. — Molokai, Wailau, 1910 (no. 321) = non Rubiaceae. Labordea Molokaiana Baill. (Loganiaceae) see Loganiaceae. 98. Coprosma Fauriei Levl., l. c., p. 153. — Oahu, Nuuanu Pali, 1909 (no. 327) — Coprosma foliosum Gray. 99. Coprosma parvifolia Lévl, l. c., p. 153. — Molokai, Kamolo, 1910 (no. 324) — Coprosma stephanocarpum Hbd. Numbers 4, 2, 235, 3, are specimens belonging to Coprosma but owing to the fragmentary material it is impossible to identify the same. 100. Kadua herbacea Lévl, 1. c., p. 153. — Maui, Nahiku, 1909 (no. 368) — Kadua Cookiana Ch. et Schl. 101. Gouldia cirrhopetala Lévl, l. c, p. 150 — Molokai, Pukoo, Jao Valley, 1909 (no. 344, 416) = Gouldia axillaris Wawra. Numbers 8, 7, 6, 3, 9, 347 bis, 4, 5, 10, 348 are fragmentary Spe- cimens too incomplete for identification. They belong mostly to Gouldia coriacea and its many varieties. 102. Straussia Fauriei Lévl. in Fedde, Repert. X (1911), p. 155. — Oahu, Nuuanu Pali, 1909 (no. 400) — Is nothing but a very stunted form of Straussia kaduana from the windswept cliff of Nuuanu (pali). Revisio plantarum Hawaiiensium a Léveillé descriptarum. 359 Gesneriaceae, 103. Viola sandwicensis Lévl. in Fedde, Rep. XI (1912), p. 63. — Sandwich, 1910 (no. 1) = Cyrtandra sp.? 104. Cyrtandra asaroides Lévl. in Fedde, Rep. X (1911), p 124. — Kauai, Kauhao 1910 (no. 623) — Cyrtandra oenobarba Mann. 105. Cyrtandra asaroides Lévl., l. c., p. 124. — Kauai, Olokele, 1910 (no. 624) = Cyrtandra oenobarba Mann var, 8. petiolaris (Wawra) C. B. Clarke. 106. Cyrtandra Vanioti Lévl., l. c., p. 155. — Oahu, Kaala (no. 144) = Cyrtandra Garnotiana Gaud. identical with Gaudichaud's type. 107. Cyrtandra Fauriei Levl., l. c., p. 123. — Molokai, Pukoo, 1910 (no. 632) = Cyrtandra lysiosepala (Gray) C. B. Clarke var. d. Hbd. 108. Cyrtandra oahuensis Lévl, |. c. p. 194. — Oahu, Punaluu (no. 638) = Cyrtandra Waiolani Wawra. 109. Cyrtandra kamoloensis Lévl. l. c., p. 123. — Molokai, Kamolo, 1910 (no. 646) = Cyrtandra Grayana Hbd. 110. Cyrtandra Wainihaensis Levl., |. c., p. 123. — Oahu, Wainiha, 1910 (no. 640) = Species non visa. Euphorbiaceae. 111. Euphorbia Hillebrandii Lévl, l. c., p. 151. — Molokai, Pukoo, 1910 (no. 473) = Euphorbia multiformis H. et A. Scrophulariaceae. 112. Veronica hawaiiensis Levl., L c., p. 123 — Hawaii, Maunakea (no. 892) = Veronica arvensis L. Rosaceae. Léveillé described several species of Rubus which Dr. O. Focke is at present reviewing in his Monograph of the genus Rubus. Plantaginaceae. 118. Plantago hawaiiensis Lévl — Hawaii, Maunakea, July 1909 (no. 1075), — One of the many forms of = Plantago pachyphylla Gray. 114. Plantago Fauriei Lévl in Fedde, Rep. X (1911) p. 151. — Kauai, Hanapepe fall, Dec. 1909 (no. 1078). — A young form of Plan- tago princeps Ch. et Schl. identical with Hillebrands specimen from Konahuanui rigde Oahu, where the writer has collected many young flow- ering ones on the exposed cliffs. Plants collected by Abbé Faurie not identifled by H. Léveillé, identified by the writer. No. 990 = Acanthospermum Brasilum Schr. No. 678 = Myoporum sandwicense Gray. 560 Plants collected by Abbé Faurie not identified by H. Léveillé. No. 671 No. 439 No. 488 No. 484 No. 489 No. 725 No. 440 No. 307 No. 295 No. 1023 No. 1129 No. 999 No. 297 No. 304 No. 305 No. 9502 No. 308 No. 550 No. 497 No. 843 No. 619 No. 54 No. 994 No. 882 No. 995 No. 1025 No. 991 No. 433 No. 496 No. 1164 No. 729 No. 744 No. 739 No. 749 No. 797 No. 790 No. 745 No. 762 No. 741 No. 736 No. 735 No. 998 No. 997 No. 1133 No. 452 No. 5 marked Rubiaceae = Myoporum sandwicense Gray. à non Myrsine an Logania — Eugenia sandwicensis Gray. — Ochrosia sandwicensis DC. marked Labordea — Eugenia sandwicensis Gray. = Myrsine sandwicensis = Eugenia sandwicensis Gray. — Gunnera petaloidea Gaud. marked as 439 = Eugenia sandwicensis Gray. = Xylosma Hilebrandii Wawra. = Perrottetia sandwicensis Gray. = Broussaisia pellucida Gaud. = Nothocestrum latifolium Gray. = Urera sandwicensis Wedd. = Alphitonia excelsa Reiss. = Antidesma platyphyllum Mann. = S pulvinatum Hbd. = Xylosma hawaiiense Seem. = Antidesma platyphyllum Mann. = Isotoma sp. marked Aleurites = Manihot utilissima Pohl. Cuphea platycenta = Cuphea hyssopifolia H B. K. 680 — Myoparum sandwicense Gray. = Eucalyptus robusta. = Allamanda cathartica. = Viscum articulatum Burm. = Petraea volubilis L. = Bignonia venusta. marked Lilium = Thevetia neriifolium Juss. (apocyn .) » Myrsine sp., Pelea? = Ochrosia sandwicensis DC- = Ficus religiosa L. = Dracaena aurea Mann. = Tephrosia piscatoria Pers. = Poinciana regia Boj. = Cassia fistula Linn. = Sesbania aegyptiaca Poir. marked Mucuna? = Canavallea galeata Gaud. = Dolichos lablab L. = Leucaena glauca Benth. = Caesalpinia bonducella Flem. = Erythrina monosperma Gaud. = Cassia Gaudichaudii Hook. et Arn. = see no. 729. = Urera sandwicensis Wedd. = Urera sandwicensis Wedd. — Oahu, Kaula. = Coprosma rhynchocarpum Gray. — Hawaii, Kilauea. = Coprosma species? — Kauai, Waimea. = Coprosma Waimeae Wawra. Neue Arten aus den Mitteilungen der Deutschen Dendrolog. Ges.“ 1910. 361 No. 296 1132 = Gouldia axillaris Wawra. No 48 marked Eugenia = Psidium guayava var. pomiferum. No. 1 marked Labiatae = Stenogyne purpurea Mann. Among the plants are still many other cultivated species from the gardens of Honolulu and Hilo which were not named by H. Léveillé, and the writer had no time to identify them, only one thing can be stated that no endemic or other indigenous plants are among them. Note. C. N. Forbes of the Bishop Museum Honolulu described a Lysi- machia as L. longisepala ©. N. Forbes, nov. spec. in the year 1909. The name longisepala however has been pre-occupied by Forrest who descri- bed a Lysimachia longisepala from China in Notes Royal Bot. Gardens Edinb., XIX, 237 (1908). The Hawaiian plant will then bear the name Lysimachia Forbesii (Forbes) Rock. LXXX. Neue Arten aus den , Mitteilungen der Deutschen. Dendrologischen Gesellschaft“ 1910. 75. Abies pectinata |. flabellata Beissner, |. c., p. 289 et 125. — Forma flabellata, ramis patenti-distichis, ramulis plantae typicae aequalibus. — Mittel-Franken: Wald nahe bei Erlangen. 76. Acer Ginnala forma albo-variegatum v. Schwerin, Le, p. 289 et 287. — Folia maculis magnis irregularibus albis instructa. — Mark Brandenburg: Wendisch- Wilmersdorf. 77. Acer glabrum forma rhodocarpum v. Schwerin, Le p. 289 et 287. — Fructus usque ad maturitatem dilute rubri. — Stammt aus Colorado. 78. Acer platanoides forma Jouinii v. Schwerin, l. c., p. 289 et 287. — Folia etiam in statu juvenili pallide viridia luteo-maculata ut in co- lore splendente formis Acer Pseudoplatanus Worléei seu Ulmus campestris van Houttei. 19. Accr platanoides forma sanguineum v. Schwerin |. c., p. 289 et 287. — Folia autumnalia sanguinea. — Ich habe in den letzten Jahren endlich einige Bäume von A. platanoides konstatieren können, bei denen die herbstliche rote Blattfärbung nicht von Erkranken und Kümmern der betreftenden Zweige herrührt, sondern eine bleibende, der Pflanze inne- wohnende individuelle Eigenschaft ist. Solche, schon ältere Bäume, Stehen im „alten Lager“ bei Jüterbog, an der Haltestelle Fröse im Weichseldelta und in den städtischen Anlagen von Halle a, 5 80. Acer Pseudoplatanus forma rubicundum v. Schwerin, I. e. p. 289 et 288. — Folia constanter maculis obscure roseis ornata, obscurioribus ut in forma Leopoldii; folia juvenilia brunnea nee viridia. — Die Pflanze 362 Neue Arten aus den „Mitteilungen der Deutschen Dendrolog. Ges.* 1910. entstand in den Baumsehulen von Walter in Grosskuchel bei Prag und wird dort unter dem falschen Namen Acer Douglasti variegatum geführt. 81. Acer rubrum forma magnificum v. Schwerin, |. c., p. 289 et 1, c. tab. col. — Folia autumnalia rubescentia colore rubro ad marginem basim versus sensim divergente. — Mark Brandenburg: Wendisch- Wilmersdorf. 82. Clematis serratifolia A. Rehder, l. c., p. 248. — Frutex scandens, glabra, ramulis novellis striatis. Folia biternatim flammuliformia, mem- branacea laete viridia, longe petiolata, petiolo 4—8 em longo, segmenta primaria longe, secundaria brevius petiolulata, petiolulis volubilibus, seg- menta primaria lateralia saepe tantum tripartita; foliola ovato-lanceolata v. oblongo-lanceolata, longe acuminata, basi cuneata, argute et inaequa- liter serrata serraturis utrinque 5—10, interdum incisa, utrinque viridia, subtus nitentia, terminalia 4—6 cm longa, 1,5—2 cm lata. Flores flavi, suaveolentes, nutantes, in cymis axillaribus uni- ad trifloris, pedunculo brevi, 0,5—1 cm longo, pedicellis gracilibus, medio 4—6 cm longo, la- teralibus brevioribus, foliis depauperatis suffultis; sepala patentia, ovato- éblonga, acuminata, 2—2,5 cm longa, extus glabra, intus sparse, ad marginem densius villosa; stamina sepalis dimidio breviora, filamentis pilosis, dilatatis, stylos subaequantia. Carpella pubescentia stylis per- sistentibus plumosis, circa 4 cm longis. — Korea: prope Ping Yang, Sept. 18, 1905, J. G. Jack. — Culta in Arboreto Arnoldiana. — Affinis C. orientali quae praecipue foliis pinnatim flammuliformia, glaucis, foliolis integris v. paucidentatis, basi rotundatis, minoribus et floribus minoribus, viridi-flavescentibus differt. Etiam C. fanguticae similis quae foliis pin- natim flammuliformia, foliis angustioribus, serraturis patentibus, pedun- culo unifloro, pedicello longiore, flore majore facile distinguitur. Ex descriptione C. orientali var. serratae Maximowicz (Mél. Biol IX, 584, 1876) simillima videtur, sed haec varietas adpresse pilosa dicitur et sine dubio aeque ac typus et varietates aliae C. orientalis foliis pinnatis gaudet. 83. Philadelphus Satsumanus Miquel var. nikoensis A. Rehder, l € p. 249. — A typo praecipue foliis utrinque pubescentibus differt. Frutex erectus bimetralis ramis hornotinis sparse pubescentibus, flavo-brunneis: folia ovato-elliptica v. ovato-oblonga, longe acuminata, supra sparse, subtus densius pubescentia praesertim ad nervos; pedicelli glabri v. fere glabri, calyx glaber, ceterum ut in typo P. Satsumani. — Japonia: Hondo, Nikko, Oct. 18, 1892, J. H. Veitch; Narai Shinano, 3. Sept. 1905, J. G. Jack. — Cultus in Arboreto Arnoldiano. 84. Ribes Cynosbati L. forma inerme A. Rehder, L c. p. 290. — ` Differt a typo ovariis fructibusque inermibus vel interdum aculeis DÉI paucis munitis, — Vermont: Charlotte, C. G. Pringle, Jul. 22, m Aug. 4, Alfred Rehder. West-Virginia: Durbin, Pocahontas Co Aug. 26, 1907, Alfred Rehder. Neue Arten aus den ,Mitteilungen der Deutschen Dendrolog. Ges.* 1910. 363 85. Rosa Jackii A. Rehder, 1. c., p. 251. — Frutex procumbens ramis ascendentibus, hornotinis viridibus demum purpurascentibus, glabris, aculeis sparsis recurvatis munitis. Foliola 7—9, in ramulis floriferis saepe tantum 5, glabra, breviter petiolulata, elliptica v. elliptico-oblonga v. elliptico-lanceolata, acuta v. praesertim foliolum terminale breviter acuminatum, basi late cuneata, simpliciter serrata, serraturis breviter mucronulatis, utrinque laete-virens, supra glabra, nitentia, subtus glabra v. ad costam sparse et minute pubescentia; rhachis aculeis sparsis re- curvatis et setis glandulosis munita, supra canaliculata et sparse pu- bescens; stipulae lineares dimidium petiolum aequantes vel superantes, glanduloso-serratae, serraturis elongatis remotis, auriculis patentibus lanceolatis. Flores albi, 3,5 cm diam., leviter suaveolentes in corymbum glabro multiflorum, plerumque plus quam vigintiflorum dispositi pedi- celli ca. 1,5 em longi, glanduloso-setosi basi bracteis persistentibus, ovato-lanceolatis, longe acuminatis, glanduloso-serratis suffulti? germen ovoideum, glabrum, alabastrum globoso-ovatum; sepala ovata, 7 mm longa, subito in acumen linearem aequilongum «contractum, extus glan- duloso-setosa exteriora appendicibus paucis linearibus praedita, sub anthesi patentia, mox reflexa, demum decidua; petala late ovata, pro- funde emarginata, 17 mm longa et 15 mm lata; stamina circa tertiam partem petalorum aequantia, columna glabra stylorum paullo longiora. Pomum rubrum, globoso-pyriforme vel ovoideum, 6—8 mm longum et 5—7 mm latum, sepalis privatum, achaeniis 5—8, basilaribus et parie- talibus, 4—5 mm longis. — Korea: prope Seoul, Sept. 23, 1905, J. G. Jack; huc etiam pertinere videtur: Wansan, Korea, Sept. 5, 1903, C. S. Sargent, — Culta in Arboreto Arnoldiano. — Proxima R. moschatae quae praecipue alabastris elongatis sensim acuminatis, bracteis deciduis, Stipulis integris vel fere integris, habitu scandente differt. 86. X Hypericum Dawsonianum (H. lobocarpum X prolificum) A. Rehder, Le p. 253. — Frutex ad 1,75 m altus, Folia anguste oblonga, obtusa mucronulataque, supra obscure viridia, subtus glauca, 4-6 cm longa et 1—1,5 cm lata. Inflorescentia in apice ramorum subcorymbosa, multi- flora e cyma terminali plerumque quadruplice et cymis lateralibus minori- bus composita; flos medius cymarum breviter pedicellatus; sepala in- aequalia, elliptica vel lineari-oblonga, acutiuscula, petalis dimidio bre- Viora; petala oblongo-obovata, ca. 1 cm longa, aurea; stamina petalis paullo breviora stylos 3—5 aequantia. Capsula oblongo-conica, 8-10 mm longa et 5 mm lata, 3- ad 5lobata et angulata, plerumque 3- ad 4., rarius 5 loeulare; semina oblongo-cylindrica, 1,5 mm longa, atrocastanea. — Seminibus H. prolifici enatum, sed propter capsulas 3- ad 5loculares, lobatas, et angulatas, et propter inflorescentiam corymbosam multifloram hybridam inter hane speciem et H. lobocarpum esse existimo. — Arnold - Arboretum. 87. X Hypericum Arnoldianum (H. galioides X lobocarpum A. Rehder, Le, p. 253. — Frutex ad 1 m altus. Folia lineari-oblonga, acutiuscula Mucronulataque, supra obscure viridia, nitentia, subtus glauca, 3—6 cm 364 Neue Arten aus den „Mitteilungen der Deutschen Dendrolog. Ges.“ 1910. longa et 4—8 mm lata. Inflorescentia in apice ramorum paniculiformis, e cyma terminali quadruplice vel quinduplice et cymis lateralibus minori- bus plurimis composita; flos medius cymarum pedicello circa 1 mm longo; sepala inaequalia, anguste oblonga, petalis dimidiis breviora; petala anguste oblonga, 6 mm longa, aurea; stamina petalis breviora stylos 3—5 aequantia. Capsula oblongo-conica, 5—6 mm longa et 2— 2,5 mm lata, 3- ad 4-, rarius 5locularis et -lobata; semina oblongo-cy- lindrica, 1 mm longa, castanea. — Seminibus H. galioidis enata, set propter capsulas 3- ad 5 loculares et -lobatas et inflorescentiam magis multifloram, cymis lateralibus in apice ramulorum elongatorum hybri- dam esse inter hanc speciem et H. lobocarpum existimo. — Arnold- Arboretum. 88. X Hypericum nothum (H. densiflorum X Kalmianum) A. Rehder, l. c., p. 254. — Frutex 5 decim. altus. Folia anguste oblonga, obtusiuscula mucronulataque, supra obscure viridia, nitentia, subtus glauca, 3—4 cm longa et 5—8 mm lata. Inflorescentia in apice ramorum corymbosa vel late paniculiformis, satis densa, e cyma terminali triplici vel quadruplici et cymis paucis lateralibus minoribus composita; flos medius cymarum pedicello 1 mm longo; sepala anguste lanceolata inaequalia, petalis di- midiis breviora; petala oblonga, 8 mm longa, aurea, stamina petalis paullo breviora, stylos 3—5 aequantia. Capsula ovoideo-conica, basi truncata, 5—6 mm longa, plerumque 4-, rarius 3- vel 5 loculare, leviter lobata; semina oblongo-cylindrica, 1 mm longa, castanea. — Seminibus H. densiflori enatus, sed propter capsulas 3- ad 5 loculares, cymam terminalem tantum triplicem vel quadruplicem, folia angustiora hybridam inter hane speciem et H. Kalmianum esse existimo. — Arnold-Ar- boretum. 89. X Lonicera muscaviensis (Ruprechtiana X Morrowii) var. rhodocarpa v. Schwerin, |. c., p. 288 et 289. — Fructus dilute rubri, — Wendisch- Wilmersdorf. 90. X Lonicera muscaviensis (Ruprechtiana X Morrowii) var. xanthocarpa v. Schwerin, |. c., p. 288 et 289. —-Fructus aureo-lutei. — Wendisch- Wilmersdort. 91. Mahonia repens var. macrocarpa Jouin, l. c., p. 87 et 289. — Frutices usque ad 1 m alti. Folia plerumque ut typus foliolis 5—7 sed minus opaco-viridibus, Fructus quam typici crassiores. — Species 1. repens atque M. Aquifolium intermedia. 92. Mahonia Aquifolium var. juglandifolia Jouin, 1. c., p. 88 et 289- — Frutices usque ad 2 m et ultra alti, Foliorum nervi dilute rubr. Folia foliolis plerumque 7 ovalibus ad rotundato-ovalibus basi saepe cor datis quam typus minoribus atque multo crassioribus iis Ilicis Aquifolt subsimilibus. Foliola subsessilia, — Varietas speciosissima. 93. Mahonia pinnata var. Wagneri Jouin, 1. c., p. 90 et 290. — Folia EN Subsessilia iis statu juvenili rubescentia, 3-5-juga, foliolis mar gme utrinque laciniis 4—5 acutis praeditis supra obscure viridibus vix nitentibus subtus pallidioribus, Flores atque fructus typici. Prof. Dr. F. Fedde: Lichtbilder zur Pflanzengeographie und Biologie. 365 94. X Potentilla Friedrichsenii (dahurica X fruticosa) var. leucantha Spath, l. c. p. 286 et 290. — Flores intense albi ut in P. dahurica. — Ein in der Baumschule zu Baumschulenweg bei Berlin aus Samen der P. Friedr. (dahurica X fruticosa) gefallener Sämling, der die reinweissen Blüten der P. dahurica wieder zum Vorschein bringt. 95. X Rhododendron Kesselringii Egbert Wolf, l. c., p. 286 et 290. — Folia anguste elliptica vel cuneato-oblonga, anni superioris glabra, horno- tina pagina inierior viridula, stylo paullo sericeo. Bracteis Rh. pontici affinis, oblongo-ovatis quam Rh. Smirnowii multo latior. Pedunculus calyxque glanduloso-pilosus, lobi calycis quam in Zh. Smirnowii acutius- culi. Corolla pallide roseo-violacea, margine atrorubente. Stamina infra dense pilosa, anthera kermesina. Germen longe pilosum non quam in Rh. Smirnowii tomentosum. — Cult. St. Petersburg. 96. X Ulmus arbuscula (pumila L. X montana With.) Egbert Wolf, l. c, p. 286 et 290. — Arbor fructicosa gracilis, Folia parva fere aequi- latera, majores evidens inaequilatera, serratura quam parentes inter- media. — Folia ramulis lateralibus debilibus 17—75 mm long. Folia ramulis lateralibus firmis usque 125 mm long. Folia ramulis terminali- bus firmis usque 170 mm long., dimidium latiore usque 20 nervi la- terales = !/,—!|. Semen quam intervallum suum ab lacinia alae superior paullo lougior. — Cult. St. Petersburg. LXXXI. profeffor Dr. $. Fedde, ; fidbtbiloer zur Pflanzengeographie und Biologie. 26. Reihe (Yr. 126—150) Jofeph $. Rod, Die Palmyra- nfeln. Die Palmyra- 3ufelgruppe befteht aus 52 ganz feinen Infelchen, die ein Atoll bilden und drei große Lagunen einfchließen, die ziemlich tief find. Sie find von den Hawaii: Infeln ca. 1500 km entfernt und zwar füblid) davon gelegen. Die nächiten Jnfeln find fanning und Chriftmas, die englifd find, während Palmyra den Dereinigten Staaten gehört. Die Palmyra-Jnfeln find dichtbewaldet, aber nur von ganz Fosmopolitifchen Strandgemächfen, von denen Tournefortia argentea und Cocos nucifera am häufigiten vorfommen. Stürme find bier aus. Sefhloffen, weil die Infeln in windlofen Breitengraden liegen, daher die dichte unbefhadigte Vegetation auf den nur fechs fug über dem Meeres- fpiegel liegenden Infelcen. og | Palmyra-Infeln: Blid von der Lagune iem auf einen Teil der Jnfeln. 127 Palmyra-Jnfeln: Kleine Bucht mit Cocos d nucifera und Tournefortia argentea. e almyrazjníe[n: Büfche v. Tournefortia argentea 128. vt VAS auf ein. 2tefte figenden „Bubie” (Mömenart). Palmyra-jnfeln: Tournefortia argentea E mit Möwennejtern. 366 Prof. Dr. F. Fedde: Lichtbilder zur Pflanzengeographie und Biologie. : Palmyra: Gnfeln: Kleine Jnfel mit 130. Tournefortia und Nöwennejtern. 27.—29. Reihe (Yi. 131—145) Jofeph f. Rod, Die Hawaii(Sandwich)- Infeln. I—III. Die Sandwidh-Jnfeln liegen fo ziemlid in der Witte des Stillen Ozeans und zwar etwa 3000 km von der pajififden Hütte UWord- Amerifas, über 4500 km von Japan und ebenfoviele von den jiji nfeln. Mie Gruppe befteht aus act bewohnten nfeln, von denen die größte Hawaii heißt, nad) der die Gruppe den Kamen führt. Die nordweftlidfte Infel Kauai ijt, wie man aus ihrer Vegetation Ichließen fann, die ältefte der Gruppe; fie erreicht eine Höhe von 1524 m in dem Berge Waialeale, einem offenem, mit alpinen Pflanzen bewachjenem Bodhmoore. Auf der Leefeite der nfel fchneiden tiefe Täler bis nahe zum Gipfel des IDaialeale. 131 Sandwich: jnfeln: : llberftcbtsfarte. 132 Sandwich- $ufelu: ng Kauai, Mahana-Tal. Tiefe Schluchten meift mit rerophilen Pflanzen wie Artemisia-Büfche, Metro- sideros polymorpha, Aleurites moluccana und andere. 133 Sandwich- Injeln: 7 Kauai, Hanapepe-Tal. Mit Unfiedlungen und Reisfeldern, deren Beforgung jedoh von Chinefert gefchieht. . 134 Sandwich: $nfeln: : Kauai, Hanalei-Cal. . Das auf der Windfeite gelegene Hanalei-Tal ift eines der [dónjten auf Kauai; wir fehen Strandgemüächfe und zwar Pandanus tectorius und Hibiscus tiliaceus. 135 Sandwich: Jnfeln: Oahu, Konabuanui, ‘| der bódjte Berg der Fentralfette von Oahu. Oahu ift die ndchfte Infel; fie ift jedenfalls jünger wie Kauai und mit dichtem Urwald bebedt, zumal die Sentralfette. 136. Sandwid- Snfeln: Oahu, der Pali. | Es war auf dem befannten Dali oder Schrund, wo der große König Kamez hameha, den man den Napoleon des großen Ozeans genannt hatte, feine leger nod nicht unterworfenen Seinde in den Abgrund trieb. ar | Sandwic- Infeln: Freycinetia arborea, 137. ` ; S die größte Liane von Hawaii. Freycinetia arborea bedectt oft ganze Bäume, wie hier eine Metrosideros- 138 Sandwidh- 3nfeln: Maui, Blid in den Krater des Haleafala. Prof. Dr. F. Fedde: Lichtbilder zur Pflanzengeographie und Biologie. 367 Die Jnfel Maui ift die zweitgrößte; auf ihr befindet fih der größte erlofchene Dulfan der Erde; er heift Daleafala oder Haus der Sonne, ift 3058 m bod. Sein Krater hat einen Umfang von etwa 30 km und ift faft coo m tief; fein Boden ift mit einer Anzahl von Afchenfegeln bebedt, von denen der grdfte über 500 m hoch ift. Sandwic- $ufeln: Argyroxiphium sand- 139. vicense, eine Kompofite vom Baleafala. Seine Slora befteht aus Compofiten, von denen eine der fchönften der Welt Argyroxiphium sandwicense ift. Sandwid- jnfeln: Bli vom Kraterrande des Haleafala auf Maui. Don dem Kraterrande hat man an flaren Tagen einen herrlichen Ausblic; unfer Bild veranjchaulicht eine nahezu topographifche Karte der Hawait-Infeln. Im Dorderarunde die fchwarze $avamajje am Kraterrande in 3000 m Höhe; die näher- liegenden Berge find die der anderen Hälfte von Maui, alfo Weft-Maui mit ihren tiefen Schluchten und dem fumpfigen Gipfel Dun Xufui, Im Bintergrunde rechts d A" Molofai, während linfs ein feiner Geil von der Anfel Lanai fidit. ar ift, 140. 141 Sandwid- Injeln:Cocos nucifera, Hibiscus tiliaceus, "| Calophyllum inophyllum am Strande von Maui. Am Hintergrunde die hohen, oben in Wolfen gehüllten, tief eingejchnittenen Berge von Weft-Maui, auf deren niederen Abhängen Guderrohr fultipiert wird. 142 Sandwich: Infeln: Maui, Blid auf den Strand. . Um Strande macbfen Cocos nucifera, Hibiscus tiliaceus und Calophyllum noiphyllum 143 Sandwidh: 3nfeln: Hawaii, "| Blick auf dem Gipfel des Mauna Kea. ,,. Die Snfel Hawaii befteht aus drei großen Dulfanen; Mauna Kea, den höften, aber erlojchenen zeigt Bild 145, und zwar den fhneebededten Gipfel, 4208 m hod, Mauna Loa, der zweitgrößte 4168 m, ift noh tätig. Auf feinem Abhängen auf 1000—1100 m Hohe ift der Wald mehr oder weniger gleidhformig und befteht meiftens aus Baumfarnen und Metrosideros polymorpha-Bäumen vermifcht mit Cheirodendron (Araliaceae) und Suttonia ( Myrsinaceae). 144 Sandwich: jnfeln: Hawaii, | Sarnwald am Abhange des Mauna Loa. 145 Sandwid- Jnjeln: Hawaii, — e Sarnwald am Abhange des Mauna Loa. 30. Reihe (Yi. 146—150) Karl Snell, Baumwollenbau in Ugypten. Die ägyptifhe Baumwolle (Gossypium barbadense X hirsutum, fam. Malvaceae) ift ein Straud von etwa 1,20—1,50 m Höhe. Es sibt zurzeit acht wichtigere Darietäten, die fid) aber mur im der Sarbe om oder weiß), in ber Lange unb Befcaffenheit der Safer unter- etoen, 368 Prof. Dr. F. Fedde: Lichtbilder zur Pflanzengeogra phie und Biologie. 146 Ügypten: Baumwollenbau, + Bewäffern nad) der Saat. Der Baummollenbau ijt in Agypten vollftändig auf fünftlihe Bewäfjerung ar gewiefen. Zur Beftellung der Selber werden Surchen von Oft nad) Weft gezogen und die Samen in halber Höhe des Siidabhanges ausgelegt. Saatzeit Anfang März. Das Waffer wird durch den Hauptfanal (linfs) in fenfrecht dazu verlaufende Nebenfanäle und von dort in die Surchen geleitet. 147 Ugypten: Baumwollenbau, : Baumwollfamlinge. Um den Sämlingen das Durchbrechen des harten Bodens zu erleichtern, werden immer eine größere Menge Samen (8—16) in ein Koch gelegt, die dann {pater auf 2 verzogen werden. Der Keimling bildet ein Fräftiges Hypofoty! und die beiden nierenförmigen, etwas derben Keimblätter. In diefem Alter werden die Pflänzchen vielfach von einem Pilz befallen, der fie zum Welfen und Abfterben bringt, fo daf an diefer Stelle nachgefät werden mug. 148 igypten: Baumwollenbau, Junges Baumwollfeld. . Das faubblatt der ägyptifben Baummollftaude ift in der Regel dreilappig, tief eingejchnitten und jeder Abfchnitt um feinen Mittelnerv mehr oder weniger ftarf gerollt. Die Blattipreite ift tief dunkelgrün und an ihrem Grunde durch einen fhwad-roten Punft gezeichnet. Auf der Unterfeite der Hauptnerven finden fi Xieftariem, die am Ende des Sommers von einem Xuftaupil; bewohnt werden. = SA alles Unfraut zu entfernen, werden die Selber nach jedem Bemwäfjern ebadt. 149. XMoypten: Baumwollenbau, Knofpe und Blüte. , An der Knofpe ift der Uufenfelh auf dem Bild deutli u erfennen. Die drei Hochblätter desfelben find eich un 3temlich ee am oberen Rande verfehen und von grüner farbe. Die glodenförmige, etwa 5 cm große Blüte ift in der Knofpe gerollt Die Blütenblätter find zitronengelb mit Fräftig braunrotem Saftmal am Grunde. Der Pollen ift ebenfalls gelb. Im übrigen typijde Mal vaceenblüte: vermachfener Kelh (ohne Zähne), Staubblattröhre mit der Blumenfrone verwachfen. 150. Ägypten: Baumwollenbau, Pflanzen mit reifen Hapfeln. Die Geftalt der unreifen Kapfel ijt eiférmig aber mehr oder weniger {pik 3t laufend. Jm allgemeinen ijt die Kapfel Dreifächerig, Sie net fich bei P Reife loculicid derart, daß die Klappen mit den Scheidewänden fid) zurücdbiegen und die durch die Safern zufammenhängenden Samen frei werden. Anzahl der Samen in einer Kapfel durdfnittli 20. Die braunen bis fhwarzen Samen haben nah dem Entfernen der langen, weißen oder braunen Baumwollfafern an einigen Stellen der Oberfläche etwas mehr oder weni ü RE » e er, gru Grund: wolle bezeichnet wird. ger, grünen oder braunen Haarfilz, der als Das Pflücen der Baumwolle geichiebt in Qi Y Gm f 3ild ein S gefhieht in Ägypten durch fellahenfinder. On!" auf dem Bild ein Strauch von Sesbania ägyptiaca Perf. n SUE Repertorium sperierum novarum regni vegetabilis aurtore f. Fedde No. 370/372 Su XIII. Band 25. Juli 1914 LXXXII. Neue Arten aus Zentral-Afrika (Belgisch-Kongo) |. Von E. De Wildeman (Brüssel). (Originaldiagnosen.) Afzelia Sm. (Leguminosaceae). 1. Afzelia Brieyi De Wild., spec. nov. Arbor, 30—35 m altus et 0,80 m diam., trunco cylindrico, erecto; ramis extimis tomentosis demum glabris, foliis paripennatis, rachide 6— 13 em longo, breviter piloso; foliolis 5—9 jugis, breviter petiolulatis, petiolulo cire. 2 em longo, breviter velutino, ellipticis, basi et apice rotundatis vel late cuneatis, vel apice leviter emarginatis, lamina basi inaequilateralia, infra sparse velutina, margine incrassata, nervis laterali- bus I circ. 10—13 ante marginem arcuatim anastomosantibus, 2—6 cm longa et 9—22 cm lata; inflorescentiis racemosis, simplicibus vel ra- mosis, usque 10 cm longis, axillaribus, rachide breviter tomentoso; flori- bus pedicellatis, pedicello usque 6 mm longo, basi bracteato, bracteis caducis, ovato-ellipticis, usque 5 mm longis et 3 mm latis, extus et intus velutinis, apice bibracteolato, bracteolis ovato-ellipticis, caducis extus et intus velutinis, circ. 4 mm longis et 2 mm latis; receptaculis cylindricis cire. 13—15 mm longis velutinis, unilateraliter inflatis; sepalis 4 cire. 1 cm longis, et usque 10 mm latis; petalis longe unguiculatis, usque 4 em longis et apice 2,7 cm latis et plus minus bilobatis, glabris vel basi subpilosis; staminibus basi hirsutis; ovario breviter stipitato, Stipite circ. 2,5 mm longo, hirsuto; ovario lateraliter compresso et hir- Suto; stylo glabro cire. 3 cm longo; fructibus dehiscentibus, ellipticis Vel plus minus reniformibus, usque 19 em longis et 13 cm latis et ultra 4 em crassis; seminibus rubro-brunneis, arillatis, usque 4 cm longis, 2 cm latis et 8—9 mm crassis. Belgisch-Kongo: Ganda-Sundi, 1913 (Comte de Briey, no. 51). Obs. — Verwandt mit A. Zenkeri Harms. Macrolobium Schreb. (Leguminosaceae). 2. Macrolobium grandiflorum De Wild., spec. nov. Arbor usque 0,60 m diam. et 15 m altus, trunco cylindrico; ramis adultis glabris, foliis bijugatis, rachide glabro 3,5—6 cm longo, foliolis Repertorium specierum novarum. XIIL (23. VII. 1914.) 24 310 E. De Wildeman. sessilibus vel breviter petiolulatis, lamina inaequilaterali, basi rotundata, apice rotundata, apiculata vel emarginata, supra et infra glabra, 18— 40 cm longa et 7—14 cm lata, margine integra vel 4—6 glandulosa et undulata, nervis lateralibus I utrinque circ. 12, ante marginem arcuatim anastomosantibus; stipulis basi non auriculatis, usque 4 cm longis et 16 mm latis; bracteis coriaceis, inaequilateralibus circ. 4,5 cm longis et 2,3 cm latis; calycis lobis anterioribus circ. 17 mm longis, triangulari- acutis, cire, 4 mm latis, posteriori profunde bilobato; corolla 5-lobata, 4 anterioribus triangulari-lanceolatis, acutis, circ. 15 mm longis et 3 mm latis, posteriori luteolo, unguiculato, unguiculo cire. 2,5 em longo, la- mina 8 em longo et 19,5 cm lata apice emarginata; filamentis staminum cire. 5 em longis, antheris circ. 13 mm longis; ovario circ. 16 mm longo, 5 mm lato, stylo circ. 4 cm longo apice leviter capitato; legu- mine 30—41 cm longo, usque 9 cm lato et 5 mm crasso, breviter pu- bescenti, nerviato; seminibus ellipticis, circ. 3,5 cm longis, 2,3 cm latis et 11—12 mm crassis. Belgisch-Kongo: Ganda-Sundi, 1913 (Comte de Briey, no. 92). Obs. — Verwandt mit M. Dewevrei f, bijugis, aber sehr gut durch die Stipeln verschieden. 9. Macrolobium grandistipulatum De Wild., spec. nov. Arbor usque 8 m altus et 0,80 m diam., cortice plus minus squamu- loso; foliis pari vel imparipennatis, rachide breviter tomentoso-ferru- ginoso, longitudinaliter striato, usque 1 cm crasso et 50 cm longo, foliolis circ. 8 jugis, oppositis vel alternis, longe ellipticis vel longe obovatis, basi plus minus inaequilateralibus, apice rotundatis vel acu minatis, breviter petiolulatis, petiolulo crasso, velutino demum glabres- centi, usque 7 mm longo et 5 mm crasso, lamina 12—38 cm longa et 4,5—10 cm lata, supra et infra glabra, margine integra vel sub undulata, basi stipulato-bracteata, bractea usque 20 cm longa et 5 cm lata; in- florescentiis terminalibus, ramosis, rachide basi bracteato, ferrugineo- tomentoso, floribus bracteatis, bracteis plus minus concavis extus ferru- gineo-tomentosis, caducis; floribus pedicellatis, pedicello ferrugineo usque 2,5 em longo, apice bibracteato, bracteis coriaceis persist entibus, ovatis inaequilateralibus usque 4,3 cm longis et 2,8 cm latis intus glabris, extus ferrugineo-velutinis, calyce 4-lobato, lobis lateralibus circ. 17 mm longis, sepalo supremo usque 2 cm longo et 12 mm lato profunde bilobato; petalis 5, anterioribus lanceolato-acutis, circ. 2 em longis et 5 mm latis, supremo 7,8 cm longo, unguiculato, unguiculo 15 mm longo, canalicu- lato, lamina plus minus profunde fissa usque 8 cm lata; staminibus 3, filamentis 4,5 cm circ longis, antheris circ. 12 mm longis et 4 mM latis; ovariis vulgo solitaris sed etiam geminatis, stylo basi velutino usque 9 em longo, stigmate capitato; legumine obscure transversaliter striato, usque 30 cm longo, 9 cm lato et 4—5 mm crasso. Belgisch-Kongo: Ganda-Sundi, 1913 (Comte de Briey, no- 65). Neue Arten aus Zentral-Afrika (Belgisch-Kongo). I. 311 4. Macrolobium Brieyi De Wild., spec. nov. Arbor 8—12 m altus, ramis breviter tomentoso-brunneis, ferru- ginosis, plus minus longitudinaliter striatis; foliis alternis paripennatis, 2—3 jugis, rachide 2,5—10 em longo, breviter tomentoso-squamoso, foliolis petiolulatis, non stipellatis, petiolulo breviter tomentoso, usque 6 mm longo; lamina oblonga vel obovata, basi plus minus cuneata, apice plus minus longe cuneata, acumine gracili usque 1,5 cm longo, breviter apiculato, supra glabra, infra breviter sed dense velutino- sericea, nervis lateralibus I utrinque 9—10; lamina 5—11,5 cm longa et 3—4,5 cm lata; inflorescentiis plus minus pedunculatis, rachide usque 6—7 cm longo, floribus bracteatis, bracteis inaequilateralibus, coriaceis, cire. 8 mm longis et 4,5—5 mm latis; sepalis 4, sepalo supremo bilo- bato, anterioribus ovato-lanceolatis, acutis, circ. 5 mm longis et 2 mm latis; petalis 5 reductis, supremo circ. 4 mm longo, unguiculato, lamina cire, 4 mm lata, emarginata, alteris plus minus obovatis, apice rotun- datis, circ. 1,5 mm longis et 1 mm latis; staminibus 3, filamentis circ. l cm longis, basi plus minus pilosis; antheris circ. 2 mm longis et 15 mm latis; ovario circ. 2 mm longo, stylo brevi, recurvato; legumine 1 vel 2 seminato, breviter velutino-ferrugineo, 6,5—10 cm longo et 8-— 6 cm Jato, transversaliter striato; seminibus circ. 4 cm longis et 3 em latis. Belgisch-Kongo: Ganda-Sundi, 1913 (Comte de Briey, no. 6). Berlinia Soland. (Leguminosaceae). 5. Berlinia Brieyi De Wild., spec. nov. Arbor usque 1 m diam. et 40 cm altus; ramis juvenilis pubescenti- bus, brunneis, demum glabris, cortice griseo-fissurato; foliis paripennatis, alternis, rachide glabro usque 12 em longo, foliolis 5—6 jugis, sessili- bus, lamina inaequilateralia, ovata vel elliptica, basi rotundata vel late cuneata, apice rotundata vel acuminata, supra et infra glabra sed infra ad nervos sparse pilosa, lamina 12—75 mm longa et 6—28 mm lata; inflorescentiis axillaribus, paniculatis, circ. 10 cm longis et latis, rachide dense griseo-tomentoso vel brunneo; floribus bracteatis, bracteis caducis, bracteolis 2 persistentibus, extus dense velutinis usque 7 mm longis et 7 mm latis; sepalis 5 subaequalibus, ovatis, extus plus minus velutinis, margine ciliatis, eire, 3—4 cm longis et 2,5—3 cm latis, petalo supremo circ. 5 mm longo, basi unguiculato, apice emarginato, 5 mm circ. lato, Petalis lateralibus reductis, filiformibus circ. 2 mm longis; staminibus basi connatis, filamentis circ. 12 mm longis, glabris; antheris circ. ] mm longis, ovario dense velutino. Belgisch-Kongo: Ganda-Sundi, 1913 (Comte de Briey, no. 191). Obs. — Verwandt mit B. Eminii Taub. 6. Berlinia mayombensis De Wild., spec. nov. Arbor 0,70 diam. et 20—25 cm altus, trunco cylindrico; foliis pari- Pennatis, rachide usque 30 cm longo, basi incrassato, breviter sed dense Puberuloso, foliolis 3—5 jugis, oppositis vel suboppositis, petiolulatis, 24* 372 E. De Wildeman. petiolulo, incrassato usque 1 cm’ longo, lamina plus minus inaequi- lateralia, elliptica, basi rotundata, apice rotundata vel plus minus cnneata, supra et infra glabra sed ad nervos breviter puberulosa, 15—25 cm longa et 6,5—11 cm lata; inflorescentiis numerosis, rachide dense sed breviter brunneo-tomentoso; floribus approximatis, basi bracteatis, bracteis usque 6 cm longis et 2,5 em latis, extus breviter et dense griseo-tomentosis, intus glabris, caducis; floribus breviter pedicellatis, pedicello circ. 1 cm longo breviter griseo-tomentoso, apice bibracteato, bracteis persistentibus 8 cm longis et 2 cm latis, coriaceis, intus glabris extus griseo-velutinis; tubo ealycis 12—13 mm longo, extus velutino, sepalis 5 albidis, usque 4 cm longis et 8 mm latis; petalis 5, 4 anterioribus et lateralibus an- guste unguiculatis, apice emarginatis, 8 cm longis et 5 em latis, petalo supremo unguiculato circ. 8,5 em longo, basi auriculato, apice emarginato, usque 8 em longo; staminibus 10, filamentis circ. 10 cm longis, velu- tinis, antheris circ, 4 mm longis; ovario stipitato, stipite cire. 10 mm longo breviter brunneo-tomentoso, stylo gracili, cire. 6,5 cm longo, apice leviter capitato; ovario dense velutino; fructibus lignosis, crassis, 3—4 seminatis (ex sched.). Belgisch-Kongo: Ganda-Sundi, 1913 (Comte de Briey, no. 7). Obs. — Sehr nahe mit B. bracteosa Benth. verwandt, aber mit grósseren Blättern und Blüten. Crudia Schreb. (Leguminosaceae). 7. Crudia Harmsiana De Wild., spec. nov. Arbor, ramis glabris, cortice brunneo: foliis imparipennatis, rachide 6,5—8,5 cm longo, gracili, foliolis 3 jugis, breviter petiolulatis, petiolulo 3-5 mm longo, lamina 2,5—8 cm longa et 1,5—3,5 cm lata, late ellip- tica, basi plus minus rotundata et inaequilateralia, apice rotundata vel emarginata, supra et infra glabra, nervis lateralibus I utrinque circ. 6—8; stipulis caducis; inflorescentiis racemosis, axillaribus vel terminali- bus, rachide usque 20 cm longo breviter puberulo, multifloris, floribus pedicellatis, pedicello basi bracteolato, bracteolis caducis, usque 15 mm longo, breviter tomentoso, bracteis suboppositis velutinis, ciliatis; sepalis 4 ovatis, plus minus acutis, extus velutinis, margine ciliatis, 4—5 mm longis; staminibus 10, exsertis, glabris, ovario breviter stipitato dense hirsuto, stipite breviter velutino; stylo gracili ultra 10 mm longo apice leviter inflato, glabro. Belgisch-Kongo: Bomana sur Giri, 1912 (A. Sapin). Obs. — Verwandt mit C. Ledermannii Harms (cf. Engler, Bot. Jahrb. ALV, p. 297). Glycine L. (Leguminosaceae). 8. Glycine Vanderysti De Wild., spec. nov. Ramis plus minus angulosis, angulis ciliatis, pilis refractis; stipulis ovato-lanceolatis, plus minus triangularibus usque 4 mm longis et ultra 2 mm latis, foliis trifoliolatis breviter petiolatis vel sessilibus, foliolis lateralibus lanceolato-ellipticis, usque 4,5 cm longis et 7,5 mm latis, Neue Arten aus Zentral-Afrika (Belgisch-Kongo). I. 313 leviter inaequilateralibus, terminalibus ellipticis usque 9 cm longis et usque 7,5 mm latis, apice rotundatis, margine recurvatis, infra plus minus dense velutino-tomentosis; inflorescentiis axillaribus circ. 10 floris, rachide dense velutino usque 4,5 cm longo; floribus solitariis vel gemi- natis, pedicellatis, pedicello velutino; calyce 3—4 mm longo, dense velutino, dentibus acutis; vexillo cire. 5 mm longo, carina circ. 7 mm longa, glabra. Belgisch-Kongo: Kinanga, 1910 (H. Vanderyst). Obs. — Verwandt mit G. Gilletii De Wild. Dorstenia L. (Moraceae). 9. Dorstenia Brieyi De Wild., spec. nov. Ramis basi repentibus, circ. 25 cm longis, dense velutinis; stipulis lineari-lanceolatis, 5—8 mm cire. longis plus minus caducis; foliis petio- laus, petiolo velutino usque 12 mm longo, lamina membranacea, supra et infra glabra, basi rotundata, apice plus minus abrupte acuminata, margine integra vel sparse et non profunde dentieulata, 3—9,5 cm longa et 1,5—4 em lata, nervis lateralibus I utrinque 5—8, ante mar- ginem arcuatim anastomosantibus, inflorescentiis peduneulatis, pedunculo usque 7 mm longo, receptaculo circ. 10 mm longo, oblongo, margine crenulato-dentato, dentibus circ. 1 mm longis bibracteato, bracteis lineari- bus, apice leviter inflato, usque 16 mm longo et circ. apice 1 mm lato. Belgisch-Kongo: Ganda-Sundi, 21 octobre 1912 (Comte de Briey, no. 2019). Obs. — Verwandt mit D. poinsettiifolia Engler, aber durch kleinere Rezeptakeln mit längeren Zähnen gut verschieden. Garcinia L. (Guttiferaceae). 10. Garcinia Claessensii De Wild., spec. nov. Arbor vel frutex; ramis gracilibus, glabris, cortice longitudinaliter fissurato, foliis petiolatis, ellipticis vel obovato-ellipticis, petiolo canali- eulato, cire. 1 em longo basi plus minus longe cuneatis, apice plus minus abrupte et longe acuminatis, supra et infra glabris; lamina 6,5— 12,5 cm longa et 2—4 cm lata; nervis lateralibus leviter obliquis, approximatis; inflorescentiis fasciculatis, fasciculis axillaribus, oppositis, foribus pedicellatis, pedicello usque 5 mm longo, glabro, sepalis ex- ternis orbicularis, concavis, circ. 1 mm longis, internis rotundatis, con- cavis, extus glabris usque 3 mm longis; petalis obovatis circ, 3 mm longis et 2 mm latis, basi plus minus unguiculatis; phalangiis sta- minalibus 4, plus minus 3-fidis; disco irregulariter 4 lobulato. Belgisch-Kongo: Katako-Kombe, 1910 (J. Claessens, no. 369). Obs, — Verwandt mit G. Pynaertii De Wild.; sie ist durch ihre länger gestielten Blüten gut verschieden, 11. Garcinia Balala De Wild., spec. nov. Arbor usque 27 m altus; folis ellipticis basi plus minus late Cuneatis, apice plus minus longe acuminatis, acumine usque 1 cm longo, 374 E. De Wildeman. lamina 11—15 cm longa et 5—7,5 cm lata, margine recurvata, petio- lata, petiolo usque 6 mm longo, nervis approximatis, plus minus paral- lelibus, ante marginem arcuatim anastomosantibus; inflorescentiis axillari- pus, 2—6 fasciculatis, breviter pedunculatis, floribus breviter pedicellatis, pedicello circ. 2 mm longo, sepalis 4, externis circ. 2 mm longis, in- ternis concavis circ. 4 mm longis et 5 mm latis; petalis subcrassis, subcoriaceis, circ. 7,5 mm longis et 5 mm latis, ellipticis, apice rotun- datis; phalangiis staminalibus 4, filamentis connatis circ. 4 mm longis et 1 mm latis, antheris circ. 1 mm longis. Belgisch-Kongo: Ganda-Sundi, décembre 1911 (Comte de Briey, no. 85). Obs. — Verwandt mit G. punctata Oliv., epunctata Stapf, Preussü Engler, rubriflora Engler et longeacuminata Engler, aus der sect. Tag- manthera Pierre (cf. Engler in Bot. Jahrb., XL, p. 567). 12. Garcinia Brieyi De Wild., spec. nov. Arbor; ramis glabris, ramusculis oppositis; foliis ellipticis, basi plus minus cuneatis, apice plus minus longe acuminatis, petiolatis, petiolo plus minus canaliculato usque 1 em longo, lamina margine leviter re- fracta, 3,5—4,6 cm lata et 8,5—11,5 cm longa, nervis lateralibus approxi- matis, parallelibus, subpatentibus, versus marginem arcuatim anasto- mosantibus; inflorescentiis axillaribus, breviter pedunculatis, 2—4 floris, floribus pedicellatis, pedicello 2 mm circ. longo, sepalis 4 externis 2 circ. 2,5 mm longis et 2 mm latis, internis concavis circ. 4 mm longis et 5—6 mm latis; petalis subcrassis circ. 8 mm longis et 5 mm latis ob- tusis; phalangiis staminalibus 4, filamentis connatis circ. 5 mm longis et 1 mm latis. Belgisch-Kongo: Mayombe: Ganda-Sundi, 1913 (Comte de Briey). Obs. — Diese Art ist mit G. Balala De Wild. sehr nahe verwandt; wir behalten sie als eine andere Art, weil der Sammler, der diese zwei Pflanzen im Leben gesehen hat, sie als verschiedene Arten be- schrieben hat. Trichilia L. (Meliaceae). 13. Trichilia Brieyi De Wild.. spec. nov. Arbor usque 15 m altus et 50 cm diam.; ramis ramosis, flexuosis, . glabris; foliis alternis, petiolatis, petiolo usque 8 mm longo, incrassato, supra canaliculato, lamina oblonga, leviter falciformi et plus minus inaequilateralia, basi cuneata, apice plus minus abrupte et anguste acuminata, coriacea 8—17 cm longa et 2,5—6,5 cm lata, nervis laterali- bus I utrinque circ. 10; inflorescentiis axillaribus, oblongo -ovoideis. usque 2 cm longis et 15 mm latis, basi 5—6 bracteatis, bracteis ovato- obtusis, extus velutinis, ciliatis; floribus masculis circ. 4 mm longis. perigonio cyathiformi, 4-lobato, lobis semiorbicularis, ciliatis, circ. 1 mm longis; staminibus 4, raro 3 vel 2, leviter exsertis, antheris non apr culatis. Belgisch-Kongo: Ganda-Sundi, 1913 (Comte de Briey, no. 189). Obs. — Gehört in die Sektion Pseudo-Treculia und ist mit T. Staudt Neue Arten aus Zentral-Afrika (Belgisch-Kongo). I. 315 Engler verwandt, aber unterscheidet sich durch grössere Blütenstände und durch die Blattform. 14. Trichilia Reygaerti De Wild., spec. nov. Arbor; ramis glabris; foliis imparipennatis, 9—13 foliolatis, rachide usque 26 cm longo, sparse velutino, plus minus triangulari, foliolis oppositis, petiolulatis petiolulo supra canalieulato, usque 7 mm longo; foliolis lateralibus plus minus inaequilateralibus, supra et infra glabris, oblongo-lanceolatis, basi plus minus cuneatis et apice acuminatis, usque 20 em longis et 5 cm latis, terminali regulari obovato-lanceolato; in- florescentiis axillaribus, plus minus ramosis, usque 15 cm longis, rachide breviter tomentoso-griseo; floribus pedicellatis, pedicello velutino usque 1 em longo apice articulato; calyce velutino cupuliformi, lobis late trian- gularibus, petalis extus breviter tomentosis, intus glabris, cire, 6—7 mm longis et 2 mm latis; tubo staminalibus circ. 4—5 mm longo; ovario basi sparse velutino, ovoideo, apice in stylum glabrum attenuato, stig- mato elato leviter exserto. Belgisch-Kongo: Environs de Mobwasa, 1913 (F. Reygaert, no. 788 et 791); Dundusana, 1913 (De Giorgi, no. 1111) et (Mortehan, no. 133). Trichoscypha Hook. f. (Anacardiaceae). 15. Trichoscypha Flamignii De Wild., spec. nov. (Emiliomarcelia Flamignii De Wild.) Arbor; foliis imparipennatis, foliolis oppositis vel suboppositis, petio- latis, petiolo incrassato usque 1 cm longo, glabro, lamina longe elliptica, basi cuneata, inaequilaterali, apice plus minus abrupte acuminata, 17— 42 cm longa et circ. 7,5 cm lata, supra et infra glabra, nervis laterali- bus I utrinque ultra 12, ante marginem arcuatim anastomosantibus. In- florescentiis masculis usque 30 em longis et 18 cm latis, ramosis, ramis usque 15 cm longis et erecto-patentibus, rachide breviter sed dense velutino-ferruginoso, basi bracteato, bracteis lanceolatis, acutis, acu- minatis, usque t5 mm longis et 8 mm latis supra et infra velutinis; floribus pedicellatis, pedicello gracili, plus minus velutino-brunneo, usque 3—4 mm longo, calycis lobis 4, brevibus, triangularibus, plus minus ciliatis, infra 2 mm longis; petiolis ovatis, glabris, circ. 2 mm longis et 1,5 mm latis plus minus ciliatis; staminibus circ. 2 mm longis antheris cire. 0,5 mm longis, disco plus minus lobulato. Belgisch-Kongo: Bena-Dibele, octobre 1905 (A. Flamigni, no, 198), Obs, — Wir haben nur Blattstücke von dieser Art; aber diese Pflanze ist dureh die Blüttchen sehr gut charakterisiert. Bakerisideroxylon Engler (Sapotaceae). 16. Bakerisideroxylon Bruneeli De Wild., spec. nov. Arbor; ramis gracilibus, velutinis demum subglabris, cortice brunneo plus minus longitudinaliter fissurato; internodiis superioribus plerumque 316. E. De Wildeman. 5 mm longis; stipulis lineari-lanceolatis usque 8 mm circ. longis et 1,5 mm latis, acutis, coriaceis, caducis; foliis ad apicem ramorum con- gestis, petiolatis, petiolo semicylindrico, supra canaliculato, usque 1 cm longo et 2 mm crasso, dense velutino; lamina coriacea, glabra vers sparse pilosa, oblonga vel obovato-oblonga, basi plus minus longe cuneata, apice obtusa, 7—13 cm longa et 3—5 cm lata, nervis laterali- bus utrinque circ. 10, supra impressis infra prominentibus; floribus fasciculatis, pedicellatis, pedicello 5—10 mm longo, velutino-brunneo; calice post anthesin refracto, extus et intus glabro, lobis ovato-lanceo- latis-subacutis, cire. 2 mm longis; tubo corollae brevi, segmentis lanceo- latis, lineari-oblongis, cire, 2 mm longis, glabris; filamentis staminum filiformibus 2,5 mm circ, longis, antheris cordatis, apiculatis, circ. 0,5 mm longis, staminodiis lineari-subulatis; ovario conico usque 1 mm longo, longe velutino, pilis brunneis; stylo glabro circ. 2 mm longo. Belgisch-Kongo: Ileku (Maringa), 1906 (0. Bruneel, no. 16). Obs. — Diese Art kommt in die Verwandtschaft von B. revolutum (Baker) Engler (Sapotaceae afric.), unterscheidet sich von der abgebildeten Pflanze durch die Blütenstände und durch die Grösse der verschiedenen Organe. Chrysophyllum L. (Sapotaceae). 17. Chrysophyllum africanum A. DC. Var. likimensis De Wild., var. nov. Arbor, ramis juvenilis glabris vel sparse pilosis; foliis petiolatis, petiolo subeylindrico, plus minus profunde canaliculato, 10-20 mm longo; lamina subcoriacea, supra glabra, infra sericeo-velutina et ferru- ginea, oblonga, basi plus minus late cuneata, apice abrupte et breviter acuminata, 6—14 cm longa et 34—52 mm lata, nervis lateralibus I utrinque 12—16; inflorescentiis fasciculatis, axillaribus, floribus circ. 10, pedicellatis, pedicello velutino circ. 3 mm longo; calyce circ. 3 mm longo, lobis extus plus minus velutinis; tubo corollae extus glabro, circ. 1,5 mm longo, lobis margine velutinis, circ. 1 mm longis; ovario dense velutino, stylo glabro, stigmate subcapitato. mo E Environs de Likimi, 18 avril 1910 (L. Malchair, no. 267). Obs. — Verwandt mit C. africanum A. DC., aus Fernando-Po und Sierra-Leone. 18. Chrysophyllum Renieri De Wild., spec. nov. Arbor; ramis juvenilis plus minus angulosis, velutino-brunneis; foliis petiolatis, petiolo subcylindrico, plus minus profunde canaliculato, MES 15 mm longo; lamina membranacea, coriacea, elliptico-lanceolata, basi cuneata, apice plus minus longe acuminata, acumine obtuso, 7,5—18 cm longa et 3—8 cm lata, infra argenteo-pilosa, pilis appressis; nervis la- teralibus I utrinque 10—11; floribus 5—15 fasciculatis, axillaribus, pedi- cellatis, pedicello velutino-brunneo, usque 4 mm longo; calyce 2—3 mm longo, lobis externis extus velutinis, intus luteo-sericeis; tubo corollae Neue Arten aus Zentral.Afrika (Belgisch-Kongo). I. 311 brevi, glabro, circ. 1,5 mm longo, lobis glabris sed margine ciliatis, ovario velutino stylo brevi. Belgisch-Kongo: Région de Sanda, 1910 (Renier). Obs. — Verwandt mit C. Millerianum Engler und C. Zimmermann Engler, aber mit viel weniger Blattnerven als diese letzte Art. Mimusops L. (Sapotaceae). 19. Mimusops Sereti De Wild., spec. nov. Frutex; ramis glabris, cortice plus minus longitudinaliter striato; foliis petiolatis, petiolo usque 3 cm longo, plus minus canaliculato, la- mina coriacea, glabra, oblonga, apice obtusa vel emarginata, basi cuneata, 6—10 cm longa et 3— 4,5 cm lata, nervis lateralibus parallelibus, obliquo- patentibus; floribus 2—10, axillaribus, pedicellatis, pedicello 8—12 mm longo, sparse velutino-squamuloso; sepalis 6, externis velutino-ferru- gineis cire, 4—5 mm longis et usque 2 mm latis, intus glabris, internis extus velutino-griseis, intus plus minus glabris; corolla lutea, tubo brevi, petalis cire, 3 mm oblongo-subacutis paullo exsertis, segm Us annexis subaequilongis; staminibus 5, filamentis circ. 1,5 mm, antheris obovatis circ. 2 mm longis, apiculatis, staminodiis circ. 1,5 mm longis profunde bifidis; ovario ovoideo, basi brunneo-velutino; stylo erecto circ, 5 mm longo, glabro. | Belgisch-Kongo: Amadis, avril 1907 (F. Seret, no. 837). Obs, — Verwandt mit M. multinervis Baker und M. Schweinfurthii Engler. Synsepalum Daniell (Sapotaceae). 20. Synsepalum subcordatum De Wild., spec. nov. : Arbor; ramis glabris, foliis apice ramorum plus minus congestis, breviter petiolatis, petiolo crasso usque 12 mm longo et 4—5 mm lato, Supra plus minus canaliculato; lamina coriacea supra et infra glabra, longe obovato-lanceolata, apice cuneata et apiculata, versus basim con- tracta et basi rotundato-subcordata, nervis lateralibus I utrinque ultra 20, usque 45 cm longa et 16 cm lata ad basin plerumque 2 cm lata; in- florescentiis fasciculatis, fasciculis circ. 20 floris, floribus breviter pedi- cellatis, pedicello circ. 2 mm longo griseo; calyce plus minus campanu- lato, cire, 3 mm longo extus griseo-tomentoso dentibus deltoideis cire. 15 mm longis inclusis ; tubo corollae cylindrico, lobis glabris circ. 2,5 mm longis et cire. 1 mm latis; filamentis staminum brevis, antheris cordato-apiculatis, circ, 1 mm longis; fructu luteo saccharato, Belgisch-Kongo: Eala, décembre 1906 (L. Pynaert, no. 101); environs de Likimi, mars 1910 (Malchair, no. 243); Dundusana, fevrier 1913 (F. Reygaert, no. 51). : Obs. — Sehr auffallende Art durch ihre Grósse, an der Basis herz- förmige Blätter, 21. Synsepalum longecuneatum De Wild., spec. nov. n Arbor 15—20 m altus, ramis glabris vel juvenilis breviter velutinis; Stipulis caducis; foliis petiolatis apice ramorum approximatis, petiolo 378 E. De Wildeman. semicylindrico, supra bisuleato, 3,5 cm circ. longo; lamina rigida, coriacea, glabra, apice plus minus longe cuneato-acuminata, basi longe cuneata, decurrens, nervis lateralibus I utrinque 17—20, versus marginem ar- cuatim anastomosantibus, 8—19 cm longa et 3—5,5 cm lata; floribus axillaribus, breviter pedicellatis, pedicello brunneo, piloso, circ. 2 mm longo; ealyce ovoideo extus velutino, lobis glabris circ. 2 mm longis; staminibus inclusis, staminodiis ovato-ellipticis, apice paullo denticulatis vel obscure 3-dentatis; ovario subglobuloso, velutino, stylo glabro; fructi- bus ovoideis, edulis, luteolis, usque 2 cm longis et 1,5 cm latis; semini- bus albidis, circ. 12 mm longis et 5,5 mm latis. Belgisch-Kongo: Foréts des environs de Nala, mars 1907 (F. Seret, no. 791); Dundusana, 1913 (Mortehan, no. 1411). Obs. — Verwandt mit $. séipulatum (Radlk.) Engler, aber sehr gut verschieden durch die nicht verlängerten Staminodien. Deinbollia Schum. et Thom. (Sapindaceae). 22. Deinbollia Claessensi De Wild., spec. nov. Arbor; ramis cortice griseo, foliis paripennatis 2—3 jugis, rachide usque 14 cm longo, glabro, foliolis oppositis vel suboppositis, breviter petiolulatis, petiolulo incrassato usque 5 mm longo, lamina ovato-ellip- tica vel oblongo-lanceolata, basi et apice plus minus cuneata, 9—18 cm circ. longa et 3—6 cm lata, supra et infra glabra, margine integra, nervis lateralibus I utrinque circ. 12; inflorescentiis axillaribus vel ter- minalibus, plus minus ramosis usque 16 cm longis, rachide brevi et sparse velutino-brunneo; floribus cymosis, cymis 2—5 floris plus minus approximatis, pedicellis cire. 1—2 mm longis basi articulatis, glabris et basi bracteolatis, bracteolis ciliatis; sepalis imbricatis suborbicularis, glabris vel subvelutinis, margine ciliatis, circ. 2 mm longis, petalis sê- palis subaequilongis, basi velutinis margine ciliatis; filamentis staminum glabris sed basi velutinis, circ. 2 mm longis, antheris circ. 1 mm longis; disco, ovario et stylo glabro. Belgisch-Kongo: Kindu, 1910 (J. Claessens, no. 527); Likimi, 1913 (De Giorgi, no. 148). Lychnodiscus Radlk. (Sapindaceae). 23. Lychnodiscus Mortehani De Wild., spec. nov. Arbor; foliis pennatis; foliolis oppositis vel suboppositis circ. 8 jugis, breviter pedicellatis, rachide glabro vel breviter brunneo-tomentoso et ultra 34 cm longo, petiolulo basi plus minus inflato usque 5 mm longo; lamina elliptica, basi late cuneata, apice acuminata, supra glabra, infra breviter tomentosa, margine integra, undulata vel apice sparse et obs- cure denticulata, usque 25 em longa et 8 cm lata, nervis lateralibus I utrinque circ. 20; inflorescentiis simplicibus vel ramosis, usque 17 cm longis; floribus fasciculatis, fasciculis basi bracteatis, bracteis plus minus velutinis, pedicellatis, pedicello velutino usque 5 mm longo; calycis lobis ovatis, extus dense velutinis, intus nigrescentibus, petalis brevibus intus Neue Arten aus Zentral-Afrika (Belgisch-Kongo). I. 319 velutinis; staminibus 10, filamentis glabris bigeniculatis, antheris. circ. 1 mm longis; ovario dense velutino. Belgisch-Kongo: Dundusana, 1913 (Mortehan, no. 42 et de Giorgi, no. 1076). Obs. — Verwandt mit L. cerospermus Radlk. und L. reticulatus Radlk. Glossolepis Gilg (Sapindaceae), 24, Glossolepis Giorgii De Wild., spec. nov. Frutex; foliis pennatis, foliolis 3-jugis? oppositis, obovatis, abrupte et plus minus longe acuminatis, basi cuneatis et inaequilateralibus, petio- lulatis, petiolulo crasso, usque 1 cm longo et 3 mm lato, lamina sub- coriacea, glabra, margine undulata, integra, nervis lateralibus I utrinque ultra 12, ante marginem arcuatim anastomosantibus, 25—32 cm longa et 6—11,5 cm lata, inflorescentiis usque 35 cm longis, rachide breviter brunneo-tomentoso, floribus fasciculatis, fasciculis laxis, 3—5-floris, bre- viter pedicellatis, pedicello velutino, bracteolato, bracteolis caducis; ca- lyce urceolato circ. 6 mm longo 5 lobulato, extus dense brunneo-pubes- centi; petalis breviter exsertis apice glabris, basi extus et intus velutinis; staminibus breviter exsertis, filamentis sparse velutinis, antheris circ. 15 mm longis. Belgisch-Kongo: Dundusana, 1913 (De Giorgi, no. 1130). Obs. — Verwandt mit G. macrobotrys Gilg (in Engler, Bot. Jahrb., XXIV, p. 299, pl. I), aber die Blättchen an der Basis viel schmäler. Fagara L. (Rutaceae). 25. Fagara Verschuereni De Wild., spec. nov. Frutex usque 2 m altus; ramis inermis vel armatis, spinis recur- vatis usque 7 mm longis, basi ellipticis, plus minus caducis; foliis im- Paripennatis, rachide glabro vel arcuato usque 17 cm longo, applanato et breviter alato, foliolis 4—6 jugis sessilibus, subcoriaceis, apice acu- minatis, breviter et non profunde dentatis, dentibus rotundatis, foliolis lateralibus inaequilateralibus, nervis utrinque cire, 9, lamina 1,5—7 cm longa et 1—3,5 cm lata, supra glabra infra glabra vel sparse pilosa; in- florescentiis terminalibus, paniculato-ramosis 10—20 cm latis, ramis pa- tentibus, ramosis; fructibus 2 vel 1 loculatis, loculis dehiscentibus, ellip- Soideis, circ. 5 mm longis et 4 mm latis, seminibus solitariis nigro- Cyaneis, circ. 4 mm longis. Belgisch-Kongo: Kalamu, 1913 (Panda Farnana); Moanda, 1913 (H. Vanderyst); Tumba-Matadi, 1904 (Em. et M. Laurent); Banana, 1918 (R. Verschueren, no. 437); Kunga, 1913 (R. Verschueren, no. 391). Obs. — Diese Art ist mit F. lindensis Engler verwandt, eine un- beschriebene Art von Dr. Busse in Ost-Afrika gesammelt. 380 E. De Wildeman. 26. Fagara Kelekete De Wild., spec. nov. Arbor vel frutex; ramis spinosis, spinis erectis vel recurvatis, usque 7 mm longis et plus minus caducis; foliis imparipennatis, 6—8 jugis, rachide glabro, plus minus arcuato, usque 30 cm longo, non alato; foliolis lateralibus basi cuneatis, subcoriaceis, plus minus longe et ab- rupte acuminatis, acumine usque 1,5 cm longo emarginato, et usque 2 mm lato; lamina inaequilateralia, obscure et breviter denticulata, 3,5— 11 em longa et 15—40 cm lata, glabra, nervis lateralibus utrinque 10—12; folioli terminali sessili vel petiolato, petiolulo usque 2,5 cm longo; infrutescentiis paniculatis, ramosis, ramis erecto-patentibus, non ramosis; fructibus ellipticis cire. 6 mm longis et 5 mm latis, seminibus obscure cyaneo-violaceis, circ. 4 mm latis. Belgisch-Kongo: Région de Kisantu, 1909 (J. Gillet). Obs. — Verwandt mit F. Verschuereni, aber verschieden durch die mit einem ziemlich langen Schnabel versehenen Blüttchen, und durch die nieht verzweigten Zweige des Blütenstandes. 21. Fagara Lemairei De Wild., spec. nov. Arbor usque 20 m altus, ramis non spinosis; foliis imparipennatis, rachide usque 25 cm longo, plus minus canaliculato, leviter alato, foliolis 8—10 jugis, lateralibus basi cuneatis, breviter petiolulatis, apice plus minus abrupte et longe acuminatis, acumine gracili usque 1 em longo et 1,5—2 mm lato, lamina inaequilateralia, integra vel apice obscure denticulato, nervis approximatis utrinque circ. 20, 4—9 cm longa et 15—20 mm lata. Inflorescentiis terminalibus, ramosis, ramis erecto- patentibus, ramosis; floribus breviter pedicellatis, pedicello circ. 1 mm longo, calyce brevi, obscure 4-dentato, cire. 1—3 mm lato; petalis 4 ob- longo-ellipticis, cire. 2 mm longis et 1 mm latis, staminibus subaequanti- bus, antheris circ. 1 mm longis; fructibus rubro-brunneis, dehiscentibus, ellipsoideis, breviter stipitatis, loculis circ. 5 mm longis et 4 mm latis; seminibus nigro-violaceis, lutescentibus, circ. 3,5 mm longis et 3 mun latis. Belgisch-Kongo: Mobwasa, 1913 (H. Lemaire, no. 257 et De Giorgi, no. 920); Bolanda, 1913 (Nannan, no. 22); Djombo, 1912 (Menge, no. 31). Obs. — Verwandt mit F. Kelekete Nob., und auch mit F. Verschuereni, aber von dieser letzteren Art sehr gut durch mehrere Blättchen mit ziemlich langen Cuspis verschieden. Plectronia L. (Rubiaceae). 28. Plectronia Brieyi De Wild., spec. nov. Arbor circ, 10 m altus et 15 cm diam.; ramis glabris plus minus quadrangularibus et canaliculatis; foliis oppositis, ovatis, basi in petiolum plus minus canaliculatum, usque 1 cm longum angustatis, lamina glabra, basi cuneata, apice acuminata, margine integra sed recurvata, 5,5—19 om longa et 2—7,5 cm lata, nervis lateralibus utrinque circ. 6; stipulis glabris, apice apiculatis, usque 4—5 mm longis. Inflorescentiis axillari- eg Neue Arten aus Zentral-Afrika (Belgisch-Kongo). I. 381 bus, dichotomis, oppositis, ramosis, circ. 3,5 cm longis et latis; floribus tetrameris, pedicellatis, pedicello gracile, usque 4 mm longo, breviter velutino, calyce truncato, sparse velutino, circ. 2 mm longo; corollae tubo extus glabro, intus velutino, circ, 2 mm longo, lobis 4 refractis, cire. 2 mm longis, intus glabris et extus sparsis pilosis; staminibus re- fractis, stylo circ. 6 mm exserto, stigmate calyptriformi, bilobato, circ, 1 mm longo. Belgisch-Kongo: Mayombe: Ganda-Sundi, 1912 (Comte de Briey, no. 266). Cussonia Thunb. (Araliaceae). 29. Cussonia Brieyi De Wild., spec. nov. Arbor usque 20 m altus et 60 cm diam., trunco cylindrico erecto, ramis paullo ramosis; foliis apice ramorum congestis, plus minus longe petiolatis, petiolo glabro, ultra 25 cm longo, foliis peltatis, 9-foliolatis; foliolis usque ad basin liberis, basi longe cuneatis, apice cuneatis vel rotundato-apiculatis, supra et infra glabris, 14—25 cm longis et 3,5—- 8 cm latis. Inflorescentiis spiciformibus, terminalibus, numerosis, ultra 20; spicis circ. 22 cm longis, basi dense bracteatis, floribus basi brac- teatis, bracteis velutinis, ovato-lanceolatis, persistentibus, usque 3 mm longis, pedicellatis, pedicello gracili, glabro usque 3,5 mm longo; calyce 3,5—4 mm longo et circ. 4 mm lato, 5-lobato, lobis late triangularibus minimis; staminibus . .. .; disco circ. 4 mm diam., stylis 2—4 plus minus coalitis 1,5 mm exsertis. Belgisch-Kongo: Ganda-Sundi, 1913 (Comte de Briey, no. 110). Obs. — Art aus der Eucussonia-Gruppe, durch ihre Blätter mit 9 Blättchen bemerkenswert. Crotonogyne Muell. Arg. (Euphorbiaceae). 30. Crotonogyne Giorgii De Wild., spec. nov. Ramis glabris, foliis apice ramorum congestis, petiolatis, petiolo 2,5 cm circ. longo, crasso et circ. 5 mm lato, irregulariter fissurato, basi Stipulato, stipulis plus minus persistentibus usque 9 mm longis; lamina oblongo-lanceolata apice breviter acuminata, basi non cordata biglan- dulosa, usque 47 cm longa et 12 cm lata, supra glabra vel sparse stel- lato-pilosa; nervis lateralibus I horizontalibus utrinque circ. 20, ante marginem arcuatim anastomosantibus; inflorescentiis simplicibus vel leviter ramosis, floribus paniculis, masculis gracile pedicellatis, pedicello velutino et lepidoto, usque 6 mm longo; calyce bilobato, lobis ovatis circ. 3 mm longis, pilosis et lepidotis; petalis 5 vel 6 ellipticis, liberis, circ. 3 mm longis; staminibus circ. 10; floribus femineis ignotis. Belgisch-Kongo: Bonkula, 1913 (De Giorgi, no. 1327). Obs. — Mit C. Preussii Pax verwandt, aber durch die nicht an der Basis herzförmigen Blätter verschieden; in dieser letzteren Art sind die Blattstiele nur 5 mm lang, in C. Giorgii über 2 cm lang. 382 E. De Wildeman. Pycnocoma Benth. (Euphorbiaceae). 31. Pycnocoma Reygaerti De Wild., spec. nov. Arbor; ramis glabris, folis apice ramorum plus minus congestis, breviter petiolatis, petiolo canaliculato, 5—6 mm longo; lamina papy- racea, oblongo-lanceolata, basi cuneata, apice plus minus acuminata, usque 43 cm longa et 11 em lata, margine integra, supra et infra glabra, nervis lateralibus I utrinque ultra 20, ante marginem arcuatim anasto- mosantibus. Inflorescentiis racemosis, pedunculatis, axillaribus vel leviter supra axillaribus, rachide usque 17 cm longo, breviter velutino, basi non bracteato vel basi laxe bracteato, bracteis rotundato-concavis, extus plus minus dense velutinis, max. 2 mm longis, plus minus caducis; floribus masculis pedicellatis, pedicello dense velutino, sepalis 3—4 oblongo-ellin- ticis, cire. 7—8 mm longis et 2,5 mm latis, extus dense velutinis, intus glabris, refractis; staminibus numerosis, filamentis usque 1 cm longis. - antheris globulosis; floribus femineis terminalibus, sepalis 5, oblongo- lanceolatis, acutis circ. 3—3,5 mm longis et 1,5 mm latis extus dense velutinis, intus subglabris, margine ciliatis; ovario tri-loculari, dense velutino, stylis 3, usque ad basin liberis, divergentibus usque 9 mm longis, stigmate semi-circulari usque 1,5 mm diam. Belgisch-Kongo: Environs de Mobwasa, 1918 (F. Reygaert, no. 810). Obs. — Ist in die Verwandtschaft von P. macrophylla Benth. zu rangieren; aber diese letzte Art scheint nicht sehr gut beschrieben Zu sein; die Merkmale von D. Prain, in Flora of trop. Africa VI, 1 auf- genommen, passen sehr schlecht auf die Pflanzen vom Kongo, die als P. macrophylla Benth. von D. Prain selbst angegeben sind. Alstonia R. Br. (Apocynaceae). 32. Alstonia Boonei De Wild., spec. nov. Arbor, ramis glabris, plus minus longitudinaliter striatis; foliis 4—6 verticillatis, oblanceolato-obovatis, apice rotundatis vel breviter acu- minatis, basi cuneatis, petiolatis, petiolo subalato, usque 1,5 cm longo; lamina 7—16 cm longa et 3,5—6,5 cm lata, nervis lateralibus utrinque circ. 40, subhorizontalibus, ante marginem in nervo subrecto anasto- mosantibus; inflorescentiis terminalibus, compositis; inflorescentiis plus minus longe pedunculatis, pedunculo usque 2,5 cm longo, breviter tomen- toso; floribus pedicellatis, pedicello bracteolato, breviter tomentoso, usque 4 mm longo; tubo ealycis circ. 1 mm longo, tomentoso, lobis ellipticis circ. 1,5 mm longis, margine ciliatis; tubo corollae extus tomentoso, gracili, apice inflato, circ. 8 mm longo et 3 mm lato; lobis ovatis circ. 5 mm longis et 4 mm latis extus sparse tomentosis, intus basi dense velutinis; stylo non exserto, ovario dense velutino. Belgisch-Kongo: Environs de Nala, 1911 (Boone). | Neue Arten aus Zentral-Afrika (Belgisch-Kongo). I. 355 Anonidium Engler (Anonaceae). 33. Anonidium Brieyi De Wild., spec. nov. Arbor usque 25 m altus, ramis cortice brunneo, fibroso, ER foliis crassis rigidis sessilibus vel breviter petiolatis, petiolo crasso usque 6 mm longo, glabro, lamina obovata, plus minus coriacea, basi contracto et plus minus cordata, apice plus minus abrupte acuminata, acumine 7—27 mm longo, nervis lateralibus I circ. 17—21, obliquis, regu- riter arcuatim anastomosantibus; lamina 16—40 cm longa et 7—17 cm lata; inflorescentiis ramosis, decumbentibus, floribus pedicellatis, pedicello brevi, crasso, circ. 8 mm longo, bibracteato, bracteis ovatis usque 10 mm longis, tomentosis, semiamplexicaulibus; sepalis ovato- -triangularibus, sub- acutis, cire. 3 cm longis et 2,4 em latis, extus et intus velutinis; pe- talis externis coriaceis extus et intus plus minus dense pubescentibus, 5—7 cm longis et 17—24 mm latis, internis 3 —6 cm longis et 12—18 mm latis; staminibus apice inflatis 3—5 mm longis. Belgisch-Kongo: Ganda-Sundi, 1913 (Comte de Briey, no. 86). Obs. — Verwandt mit 4. Manni, aber mit gróssreen Blüten. Artabotrys R. Br. ( Anonaceae). 94. Artabotrys Boonei De Wild., spec. nov. Seandens; ramis dense velutinis, usque 25 cm latis, juvenilis hispi- dulis; folis juvenilis breviter petiolatis, petiolo velutino-hispido, circ. 3 mm longo; lamina supra glabra, infra dense pubescenti-hispida, coria- cea, elliptica vel ovato-oblonga, 5—11 cm longa et 2—5 cm lata, basi rotundata vel late cuneata, apice rotundata vel obtuse acuminata, nervis lateralibus I utrinque 6—10; pedunculo recurvato, hirsuto, circ. 3-floro, sepalis ovato-triangularibus, circ. 3 cm longis et 2,5—3 mm latis, acutis, intus glabris, extus et margine dense velutinis; petalis subaequantibus, internis subcylindricis, basi plus minus concavis, circ. 8 mm longis, ex- ternis plus minus complanatis. Belgiseh-Kongo: Environs de Mobwasa, 1913 (F. Reygaert, no. 580); Nala, 1911 (Boone, no. 80). Obs — Verwandt mit A. nitidus Engler (cf. Anonaceae Afric., p. 75, pl. XXVI, fig. A.) et A. dahomeensis (loc. cit. fig. D.). Brieya De Wild., nov. gen. (Anonaceae). Flores hermaphroditi. Torus hemisphericus. Sepala 3 ovata, acuta, libera. Petala 6, biseriata, valvata, exteriora sepalis consimilia, interiora longiora, plana. Stamina numerosa, cuneato-oblonga, thecis oblongis extrorsis, connectivo ultra thecas dilatato, truncato. Carpella 2—5, apice Stigmata breviter pedicellato, subgloboso vix lobato, deciduo, conjuncta; (varia oblonga, ovulis 6—4 biseriatis. Monocarpia 2—5 baccosae pleio- Spermae non cohaerentes sed basi divergentes. Semina oblonga, endo- Spermio leviter runcinato. Arbores, ramulis glabris; folia petiolata. Flores Majusculi fasciculati et pedunculati. 384 E. De Wildeman: Neue Arten aus Zentral-Afrika (Belgisch-Kongo). I. 35. Brieya fasciculatum De Wild., spec. nov. Arbor usque 45 m lato; ramis juvenilis breviter tomentosis, demum glabris, cortice fissurato; foliis 14—40 cm longis et 4—11,5 cm latis supra nitidulis et glabris, infra velutinis, nervis I utrinque circ. 20, versus marginem anastomosantibus; floribus fasciculatis, pedicellatis, pedicello cire. 15 mm longo, sepalis 3 late triangularibus, subacutis circ. 2—3 mm longis, petalis 6 biseriatis, externis brevibus, triangularibus circ. 1,5 mm longis, internis 6,5—8 cm longis et 5—9 mm latis, extus et intus breviter tomentosis; staminibus circ. 1,5—2 mm longis; carpellis 2—5; macrocarpiis indehiscentibus horizontaliter divergentibus 10—15 cm circ. longis et 6—7,5 em latis, maturis luteis, rugosis; seminibus 3 cm longis et 1,5—2 cm latis, extus mucilaginosis. Belgisch-Kongo: Ganda-Sundi, 1913 (Comte de Briey, no. 66). Obs. — Verwandt mit Piptostigma Oliv.; diese neue Gattung ist von Piptostigma verschieden durch die in Büscheln gestielten Blüten, durch die einzelnen Früchte, am untersten Teil nicht zusammenhängend. Giorgiella De Wild., gen. nov. (Passifloraceae). Flores hermaphroditi. Sepala 5, petala 5, corona usque ad basim fibrillosa, stamina 5 basi connata, filamentis gracilibus leviter exsertis, antheris ovato-lanceolatis, apiculatis; ovaria ovato-subsessilia, stylo apice 3-lobato, stigmate plus minus incrassato. — Frutex scandens, foliis petiolatis, trifoliolatis, inflorescentiis plus minus dichotomibus, axillaribus, ultra 10 floris et cirrhiferis. 36.. Giorgiella congolana De Wild., spec. nov. Frutex scandens, ramis rotundatis plus minus longitudinaliter striatis, glabris; foliis compositis, alternis, petiolatis, petiolo 2,5—4 cm longo, foliolis 3 plus minus longe petiolulatis, petiolulo usque 1,5 cm longo, lamina elliptica, supra et infra glabra, basi late cuneata vel rotundata, apice cuneata et plus minus apiculata, 4,5 —8,5 cm longa et 2—5,8 cm lata, integra, margine recurvata; nervis lateralibus I utrinque circ. 9—10; inflorescentiis axillaribus pedunculatis, pedunculo usque 19 cm longo, dichotomibus; ultra 10 vel 20-floris cirrhiferis, cirrhis simplicibus, flori- bus pedicellatis, pedicello usque 13 mm longo, desarticulato, basi brac- teato; calyce 5-lobato, lobis, lanceolatis, glabris, circ, 7 mm longis et 3 mm latis; corolla 5 Jobata, lobis glabris circ. 7 mm longis; corona fibrillosa, fibrillis pluriseriatis circ. 5 mm longis, basi vix annulum circ. l mm longum connatis; staminibus basi connatis, usque 6 mm circ. longis, antheris circ. 2,5 mm longis; ovario breviter stipitato, stylo tri- fido, stigmate inflato circ. 1 mm lato. Belgisch-Kongo: Mobeka, décembre 1919 (De Giorgi, no. 47) et Likimi, décembre 1913 (De Giorgi, no. 1541). Obs. — Diese neue Gattung ist mit Deida mia und Tryphostemma ver- Ma: Deidamia hat gefiederte Blütter, Tryphos temma ganze oder gelappte ütter. Plantae novae Limprichtianae in Yünnan collectae. 385 LXXXIII. Plantae novae Limprichtianae in Yünnan collectae. Von Alexander Lingelsheim und Alexander Borza. (Originaldiagnosen.) Herr Dr. H. W. Limpricht, Oberlehrer an der Deutsch-chinesischen Medizinschule in Shanghai, der dem Museum des Breslauer Botanischen Gartens bereits mehrere Sammlungen ostasiatischer Pflanzen überwiesen hat, befindet sich augenblicklich als Botaniker der Expedition Stoetzner in Szetchuan. Vorher besuchte er allein im Sommer 1913 Yünnan und sandte von dort eine ausserordentlich sorgfältig konservierte Kollektion Gebirgspflanzen. Trotzdem Dr. Limpricht teilweise die- selben Punkte berührte, die von mehreren Sammlern vor ihm begangen waren, befindet sich unter der Ausbeute eine verhültnismüssig grosse Anzahl neuer Arten. Wir veróffentlichen im Folgenden die Diagnosen der in den botanischen Museen Breslau und Berlin bearbeiteten Neuheiten. Pflanzengeographiseh besonders interessant dürfte das Auftreten eines neuen Osteomeles und eines dem mediterranen Galium ellipticum sehr nahestehenden Labkrautes sein. Bei dieser Gelegenheit sprechen wir den Herren Geheimrat Prof. Dr. Pax-Breslau und Prof. Dr. Diels- Berlin für die stets bereitwilligst erteilten Ratschläge unseren verbind- lichen Dank aus, 1. Kaempfera fallax Lingelsh. et Borza, spec. nov. Rhizoma crassum, radicibus et fusiformibus et tenuibus, fasciculatis instructum. Caulis foliigerus post anthesin evolutus, ad 30 cm altus; folia evoluta vagina 5—10 cm longa praedita, lamina ovalis, ad 8 cm longa, 4—5 cm lata, viridis. Spica immediate e rhizomate orta, 3—6- flora. Bracteae ovatae, acuminatae, 2—4 cm longae, puberulae. Calyx 1—2 cm longus, unilateraliter fissus. Corollae tubus calyce duplo longior (ad 4 cm); lobi lanceolati, 5—6 mm lati, 22 mm longi, violacei, duo an- gustiores 3-nerves, tertius 5-—7-nervis. Staminodia lateralia longitudine corollae, lilacina, rotundata; ovalia; labellum obovato-cuneatum, 18— 20 mm latum, lilacinum; connectivum ultra thecas in appendiculum lineare productum. Stylum longitudine staminodiorum; stigma in- crassatum, No. 849. China, Yünnan, Yünnan-fu, an Felsen und schattigen Berghängen um Schia-schi-kuan, hinter Lu-feng-hsien, ca. 1900 m, 27. VII. 1913, Dr. Limpricht. 2. Polygonum tsangschanicum Lingelsh. et Borza, spec. nov. Caulis suffruticosus, altus (60—70 cm?) purpurascens, + dense molliter et adpresse reverso-pubescens, ramosus. Ochreae amplae, fuscae, Scariosae, dimidium petioli adaequantes, pubescentes. Folia mem- branacea, oblonga, longius acuminata, basi rotundata vel plerumque cor- data (ca. 9—17 cm longa, 3,5—6,5 cm lata), margine ciliata, pubes- centia, demum supra glabrescentia vel glabra, petiolo 8—15 mm longo Praedita. Panicula ampla, densa, pubescens; ramuli debiles, filiformes; Repertorium specierum novarum. XIII. (25. VIL 1914.) 25 386 - A. Lingelsheim und A. Borza. bracteae exteriores lanceolatae, ciliatae, interiores rotundae, inflatae, fuscae, hyalinae; pedicelli vix exserti, Perianthium albo-flavescens, seg- menta 5, ovata, apice attenuata, 1,5 mm longa, 1 mm lata. Stamina 8, perianthio breviora. Ovarium longitudine perianthii; styli tres, basi connati, stigma capitata. Capsula in perianthio accrescente inclusa, acut- angulo-tri- (raro tetra-) quetra, nitida, facie rhomboidea. No. 995. China. Yünnan, Talifu, Bergwiesen des Tsang-schan, 2800 — 8000 m, 10. VIII. 1913, Dr. Limpricht. Sect. Aconogonon. Ex affinitate P. molle Don et P. paniculatum Bl. 3. Styrax Limprichtii Lingelsh. et Borza, spec. nov. Frutex. Rami juniores brunnei, ferrugineo-tomentosi, demum gla- brescentes. Folia alterna, breviter petiolata (3—4 mm), brunneo-stellato- pilosa, oblonga vel obovata, ad 4,5 cm longa, 3 cm lata, apice breviter acuminata, membranacea, juniora utrinque pilis stellatis minutissimis ornata, inferius albo-tomentosa, superne demum calvescentia, margine remote et minute dentata. Flores albidi, in axillis ramulorum dispositi, ad 15 mm longi, pedicello 5—6 mm longo: bracteae minimae, caducae. Calyx cupuliformis, ca. 5 mm altus, 6—7 mm latus, margine truncatus, irregulariter denticulatus, extus tomento flavo-ferrugineo, stellato in- dutus, intus albide hirsutus. Corolla 5-partita, tubo 4 mm alto, lobis 9—11 mm longis, ad 7 mm latis, extus parce stellato-tomentosis. Sta- mina 9—11, filamentis 3 mm longis, supra glabris, infra pilosis; an- therae 4—5 mm longae. Ovarium inferum, obovoideum, extrinsecus flavescens, stellato- tomentosum, multiovulatum; stylus basi pilosus, ceterum glaber, corollae lobos adaequans. Fructus globosüs, 1,5 cm in diametro. No. 920. China. Yünnan, Tschu-hsiung-fu, Berghünge hinter der Stadt, 2000 m, 24. VIII. 1913. No. 896. Gebüsche vor der Stadt, 2000 m, 24. VIII. 1913. No. 973. Zwischen Ta-schi- pz und Lü-ho, 2000 m, 31. VIL 1913, Dr. Limpricht. 4. Osteomeles chinensis Lingelsh. et Borza, spec. nov. Fruticulus squarrosus partibus juvenilibus albido sericeus, ramis lenticellatis, cortice fusco-nigricante vestitis, glaberrimis; ramuli pa- tentes vetustiores glabrescentes. Folia decidua, nec persistentes, gra- cilima, imparipinnata, jugis valde approximatis (ideoque foliola fere imbricantia), 0,5—2 cm longa, plerumque 8-juga, petiolo piloso, ca. 0,2 cm longo praedita, rhachide subtus pilosa, canaliculato-alata. Foliola sub- coriacea, 0,2—0,7 cm longa, 0,1—0,25 cm lata, sessilia, ovalia, apice acuta vel brevissime acuminata, supra deinde glaberrima, micantia, reti- culata, subtus nervo medio prominente excepto, reticulo subindumento T occulto, margine integerrima. Stipulae lineares vix 0,2 cm longae scariosae, caducae. Inflorescentia terminalis pauciflora, flores saepius $ ca. 1 cm diametientes bracteis linearibus, exiguis instructis, proferens. Calyx eampanulatus ad medium fere in lobos latos, apice muticos vel subacutos partitus, circiter 0,22 em longus, glaber. Petala 0,5 cm longa, Plantae novae Limprichtianae in Yünnan collectae. 387 e basi sensim attenuata obovata, apice rotundata, 0,3 cm lata, alba. Stamina ca. 20. Styli 5, maturi apice leviter bifidi, basi villosuli, longi- tudine staminum (0,4 cm). Fruetus evolutus globosus, fusco-rubellus, pruinosus, glaberrimus, vix 0,4 em in diametro, lobis calycis coronatus, stylis paullo exsertis. No. 942. China. Yünnan, Talifu, trockene Berghünge bei Tien- shen-tang, zwischen Tu-tschiang-ho und Scha-tschiau, 2300 m, 22. VIII. 1913, Dr. Lim pricht. Affinis O. anthyllidifoliae Lindl. sed differt statura fructus et foliorum, calyce et fructu glaberrimo, praecipue lobis calycinis latissimis. 5. Campylotropis Franchetiana Lingelsh. et Borza, spec. nov. Suffrutescens; rami virgati, acute triquetri, brevissime puberuli, an- gulis parte inferiore internodii longe ciliato hirsutis. Stipulae ovato- lanceolatae 15—20 mm longae, 6 mm latae, acutae, nervosae, fulvae, dense hirsutae, secus caulin decurrentes, Petiolus ad 35 mm longus, angustissime alatus; petiolulus terminalis ad 13 mm, laterales 1,5 mm longi, apice flavido-barbati, sericeo-hirsuti. Foliola firme membranacea, Supra glabra, pallide virentia, elevato-reticulata, subtus flavido-sericea, terminali ad 7 cm longo, 2 cm lato, apice acuto, mucronulato; laterali- bus minoribus. Rhachis paniculae pyramidalis cum caule lineam dis- cursibus tortis vibratisque (zick-zack) praebens; rami basi etiam flori- Seri; stipulae lanceolatae, 2,5 mm longae, sicut pedicelli tenues (8—9 longi) adpresse pilosulae, persistentes. Calyx usque ad medium 5-lobus, dense sericeus; lobi lanceolati, acuti, subaequales, inferior vix longior, lineari-subulatus. Corolla purpurea, ad 10 mm longa, alae obtusae, vexillo paullum breviores, carina acuta. Fructus ignotus. No. 915. China. Yiinnan, Talifu, in einer Schlucht kurz vor Yung-kuan, zwischen Pu-p'eng und Scha-tschiau, 2300 m, 22, VIII. 1913, Dr. Limpricht, Proxima C. trigonoclada (Franch.) Schindler. 6. Geranium Limprichtii Lingelsh. et Borza, spec. nov. Rhizoma breve, verticale, 8—10 mm crassum, ad apicem stipulis foliorum basalium vestitum, radices paucas, perlongas, tenues emittens. Caules pauci, in speciminibus nostris solitarii, 25—38 cm longi, erecti, graciles, superne ramosi, ubique adpresse retro-pilosi, eglandulosi. Folia basalia 3—4, petiolo longo (cire. 12—16 cm), dense retrorsum piloso praedita; lamina ambitu 5-angularis, fere usque ad basin palmato-5-par- tita, lobis lanceolato-rhomboideis, acutis, parte media sat profunde in- eisis, margine dentatis, dentibus brevissime mucronulatis; lamina subtus Pallidior ad nervos dense adpresse pilosa, supra ad margines pilis brevibus dense obsita, alioquin parce pilosa; folia caulina opposita, ba- Salibus congruentia, superiora petiolo brevi (circ. 6—10 mm) praediis, minora, Stipulae ovato-lanceolatae, membranaceae, fuscae, apice 3—6 dentatae, basales 15, summae ad 9 mm longae, 3—6 mm latae. Flores Numerosi, in corymbum laxum dispositi. X Pedunculi biflori, 3—7 cm longi, pilis retrorsis, adpressis et partim patentibus hirsuti. Bracteae 25* 388 A. Lingelsheim und A. Borza. subulatae, ad 8 mm longae, liberae. Pedicelli hirsuti, ca. 25 mm longi, patentes vel erecti, nec in fructu refracti, Sepala ovato-lanceolata, 8— 9 mm longa, cum mucrone 15 mm longo praedita, trinervia, margine angustissime membranacea, breviter hirsuta. Petala calyce paullo lon- giora, oblonga, violacea, basi barbata, patentia. Stamina calycem aequ- antia; filamenta infra medium parce ciliata, Fructus adpresse hirsutus; rostrum seriatim hirsutum. No. 1081. China, Yünnan, Talifu, Bergwiesen des Tsang-schan, 2800 — 3000 m, 9. VIII. 1913, Dr. Limpricht. : E sectione Sylvatica, habitu G. aconitifolii L'Hér., a quo lobis foliorum latioribus, stipulis dentatis, sepalis et petalis differt. Similis etiam G. Delavayi Franch. e sectione Reflexa, sed differt pube eglandulosa, pedi- cellis haud reflexis et petalis violaceis, patentibus. 1. Impatiens taliensis Lingelsh. et Borza, spec. nov. Herba ad 55 cm alta, glabra," caule simplici vel parce ramoso. Folia alterna, ovalia-lanceolata, acuta, basi biglandulosa, in petiolum an- gustata, cum petiolo 6—9 cm longa, ad 2,5 cm lata, acute serrata. Pedicelli in axillis foliorum solitarii, 1,5—2 em longi, pedunculo 1—2 mm longo inserti; bracteae binae, subulato-lanceolatae, 5—6 mm longae. Flores lilacino-purpurei, 4,5—5 cm longi. Sepala 4, duo exteriora lineari- lanceolata, 6—7 mm longa, filiformia, apiculata, duo interiora orbicularia, apiculata, ad 12 mm longa, 6 mm lata. Vexillum late obovatum, apice rotundatum, in parte inferiore dorsi crista rostrata praeditum. Alae 2,5 em longae, basi lata sessiles; lobus basalis ovalis, ad 15 mm longus. 10 mm latus, lobus distalis dolabriformis, auricula dorsalis rotundata, incrassata. Labellum largo-saecatum vel poculiforme, in ore appendice acuto munitum, basi in calear breve incurvum, crassiusculum pro- tractum, 3,5 cm longum. Antherae obtusae. Ovarium fusiforme. Cap- sula ad 2,5 em longa, fusiformis, polysperma, glabra. Semina 3 mm in diametro. No. 980. China. Yünnan, Talifu, an den Abhüngen des Tsang- schan, unweit des Tempels Dschung-ho-schan, 2800 m, 10. VIII. 1913, Dr. Limpricht. Proxima I. obesa Hook. f. (Nouv. Arch. Mus. Paris, Ser. IV, tom. X [1908], p. 242). Differt autem bracteis, forma sepalorum alarumqu®, magnitudine florum puleherrimorum etc. Habitu affinis J. stenopetala Hook. f., sed floribus diversa. 8. Impatiens siculifer Hook. f. var. mitis Lingelsh. et Borza, var. nov. Folia grosse crenata, setulis interjectis, subtus fusco-subpurpurea. Flores ad 2,5 cm longi, flavi. Sepala 2, ovato-lanceolata, 5 mm longa. apice incrassata. Vexillum orbiculare, concavum. Alae ad 17 mm longae, lobo distali longe protracto, lineari-lanceolato, lobo basali ob- longo, flavo. Labellum anguste infundibuliforme, calcare recurvo, limbo subaequilongo, apice incrassato, ore spina brevissima (0,5 mm) instructum (in specie I. siculifer 3—5 mm longa). Plantae novae Limprichtianae in Yünnan collectae. 389 No. 1097. China. Yünnan, Talifu. Unter Bambusgras am Tsang- schan, 3500— 3600 m, 13. VIII. 1913, Dr. Limpricht. Ab I. dichroa Hook, f. differt sepalis acuminatis, nec obtusis formoque labii. An hujus varietas? 9. Ipomoea hungaiensis Lingelsh. et Borza, spec. nov. Frutieulus scandens e sectione Integrifoliae, ramulis glabris, tor- tuosis, acutangulis, tenuibus. Folia petiolo 1—2 cm longo, supra paullo flavido-puberulo suffulta, subcoriacea, e basi cuneata ovata vel oblonga, apicem versus sensim acuminata, mucronulata, subtus fusco-reticulata, penninervia, margine subintegra vel subtilissime eroso-crenulata, ima basi parce ciliata. Flores in inflorescentiam cymosam, 3—6 cm longe peduneulatam dispositi, 3—2 vel abortu solitarii, pedicello crasso, 0,5— 1 cm instructi, bracteolis minimis, deciduis. Sepala exteriora atro- brunnea, firma, margine scariosa, interiora pallidiora, tenuiora, omnia glaberrima, apice obtusa, ca. 1,5 cm longa. Corolla sulphurea, extus fusco-striata (in sicco) 4—6 cm longa, lobis subacutis, extus apice fla- vido-puberulis. No. 928. China. Yünnan, Talifu, Berglehnen bei Tschian-t'ou-shao vor Hun-gai, 2200 m, 19. VIII. 1913, Dr. Limpricht. 10. Onosma paniculatum Bur. et Franch. var. hirsutistylum Lingelsh. et Borza, var. nov. Differt stylo hirsuto foliisque caulinis longioribus et angustioribus (10 x 18 cm). No. 966. China. Yünnan, Tschu-hsiung-fu, Berglehnen zwischen Yo-tsai und Kwang-dung, 2100 m, 25. VIII. 1913, Dr. Limpricht. 11. Orthosiphon pseudorubicundus Lingelsh. et Borza, spec. nov. Suffruticosus. Caulis erectus, hirsutus, quadrangulus. Folia ovalia, basi cuneata, crenata, ad 11 cm longa, 4—4,5 cm lata, vix petiolata, lamina in petiolum transiens. Racemus ad 25 cm longus, pseudoverti- Cillis 4—5-floris laxe obsitus. Bracteae minutae, ovato-lanceolatae. Calyx campanulatus, pubescens, deflexus; dens superior late membra- Dàceus, margine decurrente, roseus, dentes inferiores subulati. Corollae tubus ad 12 mm longus, pubescens, faux 4 mm in diametro. Labium inferius ovale, integrum, 5—6 mm longum, 4 mm latum, superius 4-lobum, duobus lobis mediis longioribus (6 mm). Stamina 4, duo bre- viora tubo corollae inclusa. No. 897. China. Yiinnan, Kwang-dung, Berglehnen vor Meng- tschi-pu, halben Weges nach Sche-tse, 2100 m, 26. VIII. 1913, Dr. Lim- pricht. : Differt ab O. rubicundo Benth. longitudine corollae et pube calycis, formaque foliorum. Orthosiphon rnbicundus Benth. var. Hohenackeri Hook. humilior est et habet flores minores, alioquin specie nostra congruit. Specimina a cl. Hohenacker in montibus Nilghiri (no. 1394) lecta om- nino misera sunt et descriptioni inapta. Planta in herb. Berolinensi Potius speciei nostrae adnumeranda, quam ad O. rubicundum Benth. 390 A. Lingelsheim und A. Borza. 12. Didymocarpus Dielsii Borza, spec. nov. Acaulis. Folia omnia rosulata, petiolo 1—3 cm longo praedita, ovalia, margine grosse dentata, ad 8,5 cm longa, 5 cm lata, inferne in venis et in petiolo pilis rufis longis vestita, superne albido-sericeo-lanu- ginosa, et insuper pilis albis, minutis, adpressis conspersa. Scapi 3—4, uniflori, 7—8 em longi, parce lanuginosi. Bracteae 2, ovato-lanceolatae, vix 1 em longae plerumque medio scapo insertae. Calyx ad 2,8 cm longus, ad medium vel ultra 5-partitus, ad venas 5 prominulas parce hirsutus, alioquin glaber; lobi acuti. Corolla lactea, fauce coerulescente, extus glabra, 5,5—6 cm longa, a media parte dilatata, 12—14 mm ampla, limbo obscure bilabiato, lobis rotundatis, 1 majore, 3 minoribus, intus in parte media tribus locis glanduloso-pubescens. Stamina 4, duo sterilia minuta, altera duo antheris puberulis, laeve connatis vel liberis. Stylus parcissime pubescens, ad 3,5 cm longus, stigmate bilobo. Cap- sula 11—12 em longa, linearis. Semina minima. No. 868. China. Yünnan, Kwang-dung, an Felsen vor und bei Schia-schi-kuan, zwischen Sche-tse und Lu-feng-hsien, 2100 m. Nur hier! 27. VIII. 1913, Dr. Limpricht. A proxima JD. uniflorus Franch. differt foliis petiolatis, corolla ma- jore, albida. Species distincta, pulcherrima in honorem professoris L. Diels de studio florae yunnanensis optime meriti dicata est. I3. Rhabdothanopsis Limprichtiana Lingelsh. et Borza, spec. nov. Fruticulus debilis, nanus (4—20 cm altus) simplex vel ramosus. Caules vetustiores 1—2 mm in diametro, cortice ferrugineo, desquamante, glabrescente; ramuli novelli puberuli. Folia opposita, petiolo 3—12 mm longo, dense puberulo praedita, late ovalia, basi et apice angustata, evo- luta plerumque 4—5 cm longa, 2—2,5 em lata, apice et margine su- periore crenulato-serrata, parte inferiore integra, primum lanato-villosa, deinde parce puberula, margine ciliato-puberula. Flores axillares, soli- tarii, pedunculo gracili, ad 1 cm longo, puberulo; calycis segmenta 5, lineari-lanceolata, ca. 8 mm longa, 1 mm lata, minute glandulosa et in- super longe puberula; corolla 3,2—4 cm longa, violacea, minute glandu- loso-pubescens, intus glabra, tubuloso-campanulata, ad 1 em in diametro, leviter curvata; limbus oblique bilabiatus, labium superius trilobum, in- ferius unieo lobo rotundato. Stamina 2, tubo inclusa; filamenta infra medium tubum affixa, glabra, dilatata, apice incrassata; antherae cohae- rentes, barbatae. Discus cupularis. Ovarium elongatum, una cum stylo minute et dense glandulosum, biloculare, ovulis numerosissimis; stigma bilamellata. Capsula matura ad 2 cm longa, valvulis contortis. Semina numerosissima, minima. Nr. 905, 947. China. Yünnan, Kwang-dung, Felsen vor Sche-tse, zahlreich. Nur hier! 2000 m, 28. VII. und 26. VIII. 1913, Dr. Limpricht. 14. Ruellia arcuata Lingelsh. et Borza, spec. nov. Planta herbacea. Radix valde ramosus, multiceps. Folia rosulantia, petiolo 1—1,5 cm longo praedita, herbacea, praecipue in nervis dense hirsuta, obovata, ad 8 cm longa et 3,5 cm lata, in petiolum angustata, Plantae novae Limprichtianae in Yünnan, collectae. 391 margine leviter undulata. Caules florigeri numerosi, basi semidecum- bentes, arcuati, 15—22 cm alti, subtetragoni, parce hirti, hinc-inde ra- mosi. Spicae in axillis foliorum contractae, sessiles, Bracteae foliaceae, petiolo 1—2 mm longo praeditae vel sessiles, cordatae, 15 mm longae et ad 12 mm latae, acutae, supra parce pilosae, subtus praesertim in nervis dense hirsutae, pilis longis, albidis obtectae. Bracteolae lanceo- latae, acutae, evolutae ad 6 mm longae, 2—2,5 mm latae, extus longe hirsutae, margine ciliatae, intus pilis brevibus adpressis obtectae. Calyx 1, mm longus, ad ?/, partem 5-partitus, laciniis linearibus, acutis, extus parcissime hirtis. Corolla 14—16 mm longa, tubulosa, infundibuliformis, alba, cum lusu violaceo, parcissime hirta; limbus quinque-fidus, laciniis aequalibus, rotundatis. Stamina 4, didynamia, fauce coroilae inserta, duobus antheris parallelis, dorso insertis, oblongis. Stigma canaliculata, basi denticulo 1 mm longo praedita, Capsula 2 cm longa, cylindrica, duobus canaliculis, 12— 14 seminibus. No. 950. China. Yünnan, Kwang-dung, Felsen bei Schia-schui- Kuan vor Lu-feng-hsien, 2000 m, 27. VIII. 1913, Dr. Limpricht. 15. Galium pseudellipticum Lingelsh. et Borza, spec. nov. E sectione Platygalium DC., strictum, paullo ramosum vel simplex, undique, inflorescentia excepta, strigoso-albido-pilosum, 20—40 cm altum. Caulis acutangulus, patenter strigoso-hirtus. Folia satis firma, ambitu ovata vel fere obovata, 1—2 cm longa, 0,5—1 cm lata, atro-viridia, basi lata sessilia, apice rotundata vel subacuta, trinervia, quaterna, + ad- presse strigoso-hirtella, Inflorescentia tenuis, nec expansa, glabrescens vel glaberrima, bracteis paucis, minimis instructa. Flores exigui, 2 mm diametientes, segmentis ovatis, acutis, trinerviis, in nervis nigro-fusco- puncticulatis. Fructus nondum evolutus, Planta arcte affinis G. elliptico Willd., sed colore foliorum, florum Statura diversa. | | No. 1025. China. Yünnan, Talifu, Bergwiesen des Tsang-schan, 2800—3000 m, 10. VIII. 1913, Dr. Limpricht. 16. Codonopsis Limprichtii Lingelsh. et Borza, spec. nov. Tuber globosum (1,5—1,8 cm in diametro), caulis subterraneus 1,5—4 cm longus, radices filiformes emittens. Caulis adscendens, Simplex vel ramosus, strictus vel erectus, 10—20 cm altus, glaberrimus, Folia ad basin caulis approximata, sessilia vel brevissime petiolata, in- feriora ovalia, parce obtuse dentata, ad 3 cm longa, 2 em lata, superiora lanceolata, integerrima, ad 5 cm longa et 1 cm lata, glaberrima, glauca. Caulis 1—4-florus; pedunculi 6—13 em longi, glaberrimi. Calyx semi- Superus, glaucus, infundibuliformis, 5 mm altus, 5—9 mm in diametro; lobi lanceolati, ad 9 mm longi, basi 3 mm lati. Corolla intense coe- rulea, usque ad basin partita, segmenta elliptica-oblonga, ad 25 mm longa, 10 mm lata. Discus pilosus. Staminum filamenta nuda, Ovarium inferum, stigma ampla, biloba. i No. 851. China, Yünnan, Talifu, an schattigen Plätzen unter Kiefern vor Ai-ning-po, bei Pu-peng, 2500 m, 21. VIII. 1913, Dr. Lim- Pricht, 392 K. Domin: Eine neue Varietät des Rhododendron ponticum L. Flores similes C. vincifloro Komarov, quae species tamen volubilis est. Affinis etiam C. Forrestii Diels, quae autem similiter volubilis est et sepalis valde differt. 17. Anaphalis aureo-punctata Lingelsh. et Borza, spec. nov. Caules pedales e basi adscendente plures, arachnoideo-lanati. Folia basalia spathulata, minora, media oblongo-lanceolata, majora, 7—9 cm longa, 1,5—2,5 cm lata, apicalia lanceolata, minora, omnia sessilia, caulem + amplectentia, longe decurrentia, utrinque arachnoidea si- mulque glandulis aureis dense adspersa, trinervia, apice acuta, mucronp- lata (basalia saepius obtusata), supra fusco-viridia (in speciminibus ex- siccatis), subtus pallidiora. Inflorescentiae densius arachnoideae, com- pactae, corymbum 4—8 em diametientem formantes, partiales breviter pedunculatae, capitula circiter 4 gerentes. Capitula ca. 0,5 cm in diametro; involucri phylla 5-seriata, exteriora breviora fusco-micantia, arachnoidea, interiora longiora, glabra, nivea vel paullo flavido afflata, omnia rotundato-obtusa, scariosa. Flores in capitulis circiter 30, Q filiformes, stylis exsertis, pappo albido vel magis griseo, apice vix dilatato, serrato superati, œ tubulosi, staminum tubo paullo exserto, pappo albido, apice distincte clavato, serrato, corollam subaequantem praediti. Planta odore Trigonellae foenum graecum ex affinitate A. pterocaulon Franch. et Savat. No. 996. China. Yünnan, Talifu, Bergwiesen des Tsang-schan, 2700—2800 m, 13. VIII. 1913, Dr. Limpricht. LXXXIV. Eine neue Varietät des Rhododendron ponticum L. von der Balkanhalbinsel. Von K. Domin (Prag). (Originaldiagnose.) Rhododendron ponticum L. var. Skorpilii Domin, var. nov. Frutex sempervirens, metralis usque bimetralis; folia valde coriacea ad ramulorum apices subconferta, oblongo-lanceolata, majora (petiolis additis) cirea 15—18 em longa et 4 cm vel paulo plus lata, marginibus brevissime revoluta, supra obscure viridia subtus manifeste pallidiora et conspicue reticulatim nervosa, breviter petiolata, petiolis transverse TU- goso-lineatis; gemma florifera terminalis, ob bracteas dense imbri- catas strobiliformis; racemus corymbiformis, abbreviatus, multiflorus; bracteae pedicellos fulcrantes scariosae sed subrigidiusculae, sub anthesi persistentes, extus demum glabrescentes vel glaberrimae, intus appresse pubescentes vel infimae quoque (margine ciliatulo excepto) glabrae, late oblongo-obovatae, apice obtusae vel fere truncatae et bre- viter cuspidato-acuminatae; pedicelli insuper pilis brevibus, glanduli- geris, paucis instructae vel interdum postremo glabrae; flores COn- J. G. Kuhlmann: Lentibulariaceae Amazonicae genere novo duabusque. 393 spieui, campanulati, violaceo-purpurei; calycis minimi disciformis dentes brevissimi, triangulari-acutiusculi; corolla circa 4 cm longa; fructus adhue ignoti. Bulgaria (territorium nuper occupatum): in districto Malko-Trnovo, ubi praesertim in quercetis divulgatum est (leg. Skorpil). |. Turcia europaea (territorium Bulgaria expugnatum sed posterius Turcia reoccupatum): prope viam inter Midia et Sultan-Bachéa (leg. Skorpil), in quercetis, praesertim in locis apertis dumeta rigida effor- mans, In dieser kurzen Notiz will ich nur auf die äusserst interessante Entdeckung des Rhododendron ponticum L. in der östlichen Balkanhalb- insel aufmerksam machen. Die neue, bulgarisch-türkische Rasse dieses sehr dekorativen Strauches scheint vom Typus der Art hauptsüchlich durch die lang ausdauernden Blütenbrakteen verschieden zu sein; übrigens ist das Rhododendron ponticum eine ziemlich polymorphe Art, deren Extremformen (wie die var. brachycarpum und die iberische var. balticum) jedoch von dem Typus nicht scharf abgegrenzt sind. In einer demnáchst erscheinenden Abhandlung werde ich das Vorkommen dieser Art auch vom phytogeographischen Standpunkte aus eingehend besprechen und gleichzeitig auch einige andere neue Funde aus den neuen Gebieten Bulgariens beifügen. LXXXV. J. G. Kuhlmann, Lentibulariaceae Amazonicae genere novo duabusque speciebus auctae. (Originaldiagnosen.) Am 30. September 1912 fuhr ich von Rio de Janeiro ab, beauftragt durch die Regierung Brasiliens, um botanische Sammlungen und Beob- achtungen für den Botanischen Garten zu Rio de Janeiro, im Alto-Ama- Zonas-Gebiete zu machen, wo ich am 18, November ankam, und bis zum 30. Oktober 1913 blieb. In dieser Zeit habe ich ca. 1000 Spezies ge- sammelt, unter denen sich eine prachtvolle Sammlung von Lentibu- lariaceen, etwa 30 Spezies, befindet! In Rio de Janeiro untersuchte ich das interessante Material der Lentibulariaceen und überzeugte mich, dass ich drei sehr interessante Arten darunter hatte; zwei davon gehören zur Gattung Biovularia, die bis jetzt noch nicht in Brasilien bekannt war! Eine Art ist neu: Biovularia brasiliense J. G. Kuhlmann, die andere: Biovularia minima J. G. Kuhlmann, hat Warming als Utricularia minima Warming beschrieben. Die dritte Art untersuchte ich und konnte sie in keiner, bis jetzt bekannten Gattung unterbringen; daher musste ich eine neue Gattung aufstellen, die ich Saccolaria nenne wegen des sackfórmigen Spornes. 394 J. G. Kuhlmann: Lentibulariaceae Amazonicae genere novo duabusque. Merkwürdig bei diesen drei Arten ist das scheinbare Ausbleiben des Chlorophylls. Denn diese Pflanzen sind ganz blass-weiss, was bis jetzt noch nicht bekannt war. Saccolaria J. G. Kuhlmann, gen. nov. Planta pallida, pedunculo dichotomo 1-floro, squamula latissima am- plexicaulis, corolla valde hians, calcari late saccato, stamina depressa filamento breviter alato, glanduloso, ovario multispermo. 1. Saccolaria biovularioides J. G. Kuhlmann, spec. nov. Planta pallida vel incolora, natans, foliis capillaceis, 3 —4-verticil- latis, caule robustiusculo 9—18 mm longo, bifurcato, 1-floro, squamula latissima membranacea 3—3?/, mm lata, ovato-orbiculata, breviter acu- minata, amplexicaulis; calycis lobus 2 mm latus, superior rotundatus orbieulatus obtusus, valde concavus, inferior subovatus orbiculatus minus concavus; corolla valde hians pallida, labio superiore minimo, inte- gerrime orbiculato, concavo, curvato, labio inferiore multo majore ovato- elliptico, subtiliter cordato, 5-nervato, subtus late saccato, sacco et labio, sub lente, intus minute g'andulosis; stamina depressa breviter alata stipitate glandulosa; ovarium sub-globosum, stigmatis labium ad mar- gines fimbriato-papillosum; utrieulis suborbiculatis, antennis brevibus, in apice 3—4-fissis. | Brasilia: In lacu prope Alto Amazonas, Augustus 1913, ab autore collecta. 2. Biovularia brasiliensis J. G. Kuhlmann, spec. nov. Planta pallida, natans, foliis capillaceis dichotomis, pedicello filiformi, dichotomo, 1-floro, 5 usque 45 mm longo; squamula lata membranacea 1 mm longa et 2 mm lata, amplexicaulis sub-quadrata truncata, in apice inciso-crenata; corolla pallida 3—4 mm longa, labium superius fornicatum, sub-reniforme bilobum, lobulo rotundato, labium inferius multo majus, bilobum, ovalo-ellipticum, sub-cordatum reflexum, 3-nerva- tum, nervo medio bifurcato; calcar saccatum obtusum rotundatum; labium sub lente, intus minute glandulosum; calycis lobus 1 mm latus sub-ovalis, rotundate orbiculatus, concavus, inferior paulo major bre- viter crenatus; utriculis suborbiculatis, antenna breviter elongata, in apice 3—4-filamentosa; ovarium ovale-rotundatum, biovulare, stigmatis labium ad margines fimbriate papillosum, intus plus minusve dense pa- pillosum. Brasilia: In laeu prope Alto Amazonas, Augustus 1913, ab autore collecta. 3. Biovularia minima (Warming) J. G. Kuhlmann, nom. nov. Ich muss hier erwähnen, das ich im Amazonas-Gebiete gleichfalls die von Warming als Utricularia minima beschriebene Pflanze ange troflen habe und nach Untersuchung des Fruchtknotens feststellen konnte, dass es sich tatsächlich um eine Biovularia handelt, wie auch Kamienski in Engl. Pfl.-Fam., IV. Teil, 3. Abteilung b, schon erwähnte. Rio de Janeiro, 20. Juni 1914, F. Ostermeyer: Cochlospermum Zahlbruckneri spec. nov. 395 LXXXVI. Cochlospermum Zahlbruckneri spec. nov. Von Dr. F. Ostermeyer (Wien). (Originaldiagnose.) Probabiliter arbor, foliis palmatis, foliolis 5—7 lanceolatis integris, foliola brevissime petiolata (petioli ca. 1—1,5 mm longi) utrinque acuminata; florum paniculis subterminalibus paucifloris (5—8), petalis obovatis rotundatis; capsula biconica in medio latissima obsolete sexan- gularis, 20—25 mm longa, 25—30 mm lata in apicem brevem pro- tracta, pedunculus fructifer ca. 30—34 mm longus, calyce non per- sistente. Capsula in tres valvas dehiscens loculicida, tribus dissepimentis placentiferis, seminibus 15—20, curvatis, pilosis. Habitat in provincia Jujuy Argentiniae. Nomen vernaculare: ,Palo papel*, leg. J. Schuel, 1913. Die vorbeschriebene Pflanze steht dem Cochlospermum Codinae Eichler in Mart. Flor. Brasil., Vol. XIII, 1, p. 431 ziemlich nahe. Sie unter- Scheidet sich aber von dieser durch die ganzrandigen Blüttchen, während C. Codinae gesügte Blüttchen hat, durch die kurz gestielten Blättchen, während C. Codinae sitzende Blättchen hat, endlich durch die Früchte, die bei C. Codinae anscheinend im reifen Zustande noch mit Resten des Kelches versehen sind und an der Spitze nabelfórmig-konkav be- schrieben werden, während die neue Spezies Früchte ohne Spuren eines Kelches besitzt, welche in eine kurze Spitze ausgezogen sind. LXXXVII. Harry Bolus, Plantae africanae novae. VI.’ (Ex: Trans. R. Soc. South Africa I [1909], pp. 147—163, pl. XXL.) 61. Helichrysum (Lepicline § Edmondia) Dykel Bolus, |. c., p. 156. = H, foliis oblongis oblanceolatisve, tomentosis; capitulis solitariis magnis turbinatis pedunculatis multifloris; pedunculis dense multibracteatis, bracteis gradatim in squamos involueri transeuntibus; involucri squamis 5—7-seriatis, exterioribus flores multo superantibus. — Fruticulus hu- milis?; rami ad 10 cm longi rigidi, dense foliosi tomentosi; folia patentia Vel erecto-patentia sessilia oblonga oblanceolatave subacuta tomentosa, 0,8—1,4 em longa, -0,2—0,4 cm lata; capitula pedunculata solitaria tur- binata 2—2.5 cm longa, apice 3—4 cm lata; pedunculi dense bracteati, bracteis imbricantibus ovatis acuminatis membranaceis, gradatim in Squamos involucri transeuntibus; involucri squamae 5—7-seriatae laxe erecto-patentes, flores multo superantes, exterioribus ovatis, interioribus lanceolatis ad 9 cm longis, intimis paucis minoribus; receptaculum fim- brilliferum, fimbrillis ovariis brevioribus; flores homogami numerosissimi, corollis 0,7 em longis; pappi setae barbellatae, 0,6 cm longae; achaonia oblonga compressa glandulifera, 0,2 cm longa. -— Cape Colony, Wor- 3) I. cf. Rep. IV (1907), pp. 194—202. — II. cf. VII (1909), pp. 124—132. — II. cf. VII (1909), pp. 151—157. — IV. cf. XI (1913), pp. 473—478. — V. cf. XII (1913), pp. 322—325. 396 Harry Bolus. cester Div., rocky places on the Matroosberg, alt. ca. 2000 metres, fl. April, E. Dyke (no. 4554 in Dr. Marloth’s herb.). — The outer involucral scales are rosy at base and white above, the inner entirely white. In floral structure this much resembles H. humile Andr. but is widely different in habit and its short woolly leaves. It may be placed next before that species. 62. Erica (8 Evanthe Salisb. emend.) pyrantha Bolus, l. c., p. 157. — E. foliis 4-nis, floribus 1—3-nis terminalibus subsessilibus, saepius in ramulis brevissimis et idcirco specie axillaribus, bracteis remotis, sepalis ovatis scariosis, corollis tubularibus 0,5 cm longis, staminibus inclusis antheris aristulatis, ovario piloso. — Rami adscendentes cum ramulis foliosis virgatis gracilibus puberuli demum glabrescentes; folia 4-na erecto-patentia gracilia linearia subacuta, dorso leviter canaliculata, pleraque in ramulis abbreviatis floriferis congesta, 0,4—0,5 cm longa; flores terminales saepius solitarii, rarius 2—3-ni, saepe subsecundi, pa- tentes demum deflexi, pseudo-racemum efformantes; pedicelli 0,2—0,25 cm longi; bracteae remotae minimae, 1 basilaris, 2 infra medium, glabrae, coloratae, vix 0,1 cm longae; sepala erecto-appressa, late ovata acuta scariosa in apiculum foliaceum desinentia, glabra, 0,2 cm longa; corolla tubulosa, sursum paullo ampliata, fere recta, glabra, semi-transparens aurantiaca, basi rubescens, limbi segmentis erectis rotundatis, 0,2 cm longis, tota 1 cm longa, ca. 0,3 cm lata; filamenta capillaria, 0,5 cm longa; antherae inclusae, oblongae, apice attenuatae laeves, 0,1 cm longae; poro ?/, cellulae, supra basin affixae, brevissime aristulatae, aristis vix ultra basin cellularum productis; stylus inclusus vel rarius manifestus vel brevissime exsertus, ruber, 0,8—1 cm longus; stigma capitellatum; ovarium 4-loculare, obconicum, .sericeo-pilosum. (Ex exempll. visis). — Cape Colony, South-western Region, reported to come from the Caledon Div., and sold fresh in the streets of Cape Town, fl. Aug. (1908), Bolus herb. 13023. — A very distinct and pretty species, unlike any known to me. The flowers grow in apparently secund racemes towards the upper part of the branches. But they are strictly terminal and arise from short arrested lateral branchlets. The few barren branchlets on our spè- cimens, of from 1—2 cm in length, bear leaves which are uniformly crowded throughout and do not form congested tufts. Almost all the species of the § Evanthe have long-tubed flowers, excepting only a very few which are clearly short-tubed forms of species with long tubes. According to the Key to the Cape species of the genus in Flora Ca- pensis, v. 4, p. 15, it should stand next to E. glandulosa Thunb., but is quite unlike that species in appearance and structure. I am indebted for specimens to Miss A. M. Krige, who obtained it from one of the numerous flower-sellers in Cape Town. 63. Erica ($ Evanthe Salisb.) Pillansii Bolus, 1. c., p. 158. — # affinis E. Mertensianae Wendl., differt pedicellis brevioribus, floribus ple- risque solitariis, corollis brevioribus pubescentibus, antheris inclusis, ovario hirsuto. — Rami adscendentes pubescentes, ramulis brevissimis Plantae africanae novae. VI. 391 floriferis plerisque induti; folia 4-na imbricata erecta linearia vel sub- filiformia acuta, dorso vix vel raro sulcata, minute puberula, 0,5—0,7 cm longa, 0.05 cm lata; flores terminales solitarii vel rarius 2—3-ni; pedi- celli 0,25 cm longi; bracteae 2 mediae, 1 remota, minutae lanceolatae scariosae; sepala ovata lanceolatave acuta mucronata scariosa puberula eiliolata, 0,3 cm longa; corolla subbuceiniformis leviter incurva, extus puberula coccinea, 1—1,4 cm longa, limbi segmentis oblongis obtusis concoloribus, 0,25 cm longis; stamina inclusa, faucem attingentia vix perspicua; filamenta capillaria; antherae oblongae rectae, supra basin ad filamentum affixae, 0,08 cm longae, poro ?/, longitudinis cellulae, aristis subulatis acuminatis pendulis, 0,035 em longis; stylus breviter exsertus; stigma capitatum; ovarium hirsutum, pilis longis crassis albis. — Cape Colony, Caledon Div., fl. May—Jan., Pillans, 585! — Nearly allied to E. Mertensiana Wendl., but differing as noted above. That species is only known to me from Klotzsch’s ample description and was founded on specimens from an English garden. The present species resembles at first sight E. cruenta Soland., but differs by its mostly longer and slenderer leaves, by its shorter pedicels, shorter corolla, and hirsute ovary. It appears to be abundant, having lately been sold in the streets of Cape Town. 64. Erica serratifolia Andr. Col. Heaths, t. 58; Heathery, t. 44. Var. subnuda Bolus, l. c., p. 158. — Characteribus typi sed foliis calycibusque margine nudo vel junioribus interdum ciliatis, bracteis Scariosis minoribus, — Cape Colony, Caledon Div.. mountains between Caledon and Hermanus, fl. May, Sept, N. S. Pillans, 228! 1334! — E serratifolia is only known, and was described, from garden specimens; the peculiar plumose hairs mentioned by Wendland and figured by him in his. Eric. Ic. fasc., 19, t. 5, may possibly have been the result of cultivation, Neither Salisbury nor Loddiges, who supposed they had the same species, make any mention of this character. 65. Erica (S Ceramus Salisb.) tenuibractea Bolus, l. c., p. 159. — E. affinis E. inflatae Thunb., sed bracteis approximatis, sepalis foliaceis longioribus, antheris diversiformibus, appendicibus multo brevioribus, 9variis subsessilibus, differt. -- Rami erecti puberuli, ramulis florigeris erecto-patentibus; folia 4-na dense imbricata erecto-patentia linearia sub- acuta, minute glanduloso-ciliolata -glabra, 0,6—0,7 cm longa; umbellae 1—14-1.; pedicelli erecto-patentes graciles glanduloso-viscidi, rubro- brunnei 2,6 cm longi; bracteae arcte approximatae lineares foliaceae, 0,6 cm longae; sepala erecta subulato-linearia acuta foliacea gianduloso- ciliolata, 0,6 cm longa; corolla elongato-ovata puberula viscidula dilute Tosea, limbi segmentis in specimine exsiccato erectis conniventibus rubris 0,15 cm longis, tota 1,2 cm longa, parte latissima (exsiccatione com- Pressa) 0,6 cm lata; filamenta capillacea 1 cm longa; antherae inclusae, in longitudinem semi-ovatae, paullo supra basin dorsifixae, brevissime aristatae, 0,15 cm longae, poro longitudine !/; cellulae; stylus. breviter 9Xsertus; stigma capitellatum; ovarium obovatum subsessile minute pu- 398 Harry Bolus. berulum (5-loculare — ex flore unico dissecto) — Cape Colony; Klein Drakensberg Mts, Paarl Div., Collector unknown (exhibited at the Paarl Wild Flower Show, Jan. 23, 1908). Communicated by Mr. N. S. Pillans, no. 1311 (in his herb. and mine). — A very distinct species which should be placed next after E. inflata Thunb., in the sequence of the „Flora Capensis,* vol. IV, section 1, p. 99. Besides the differences from that species noted above, the corolla of the present is about one-half larger and is minutely puberulous. The species has also a considerable resemblance to E. obliqua Thunb., 8 Pachysa (which would probably have been better placed in the § Ceramus), but differs considerably in its calyx and bracts. The specimens seen, though scanty in quantity, are in excellent state. 66. Erica (S Ephebus Salisb.) Rudolfii Bolus, 1. c., p. 159. — E. affinis E. modestae Salisb., differt bracteis sepalisque linearibus, antheris lineari- bus, ovario puberulo, aliisque notis. — Rami validi rigidi pubescentes, ramulis brevibus superne vestiti; folia 3-na, juniora dense imbricato-con- ferta incurva, inferiora sublaxiora, lineari-semiteretia obtusa sulcata pu- berula ciliolata demum glabrescentia, 0,2 —0,25 cm longa; flores terminales 3-ni; pedicelli 0,2 cm longi; bracteae lineares foliaceae, 2 approximatae 1 paullo inferior; sepala linearia foliacea obtusa ciliolata pubescentia, 0,3 em longa; corolla ovato-suburceolata, vix vel raro fauce constricta puberula, 0,5 cm longa alba, limbi segmentis erectis recurvisve ovatis carneis, tertia parte tubi longis; antherae inclusae vel subexsertae basi dorsifixae lineares obtusae, 0,1 cm longae, poro 0,062 cm longo, aristatae, aristis pendulis eirca 0,08 em longis; stylus breviter exsertus validus ruber; stigma capitatum 4-punctulatum nigrum; ovarium subglobosum puberulum, in disco pubescente nigro situm. — Cape Colony, on the Langebergen, near the town of Montagu, alt. 1200 metres, fl. Oct. R. Marloth, 3250! — Described from specimens which may not, perhaps, be completely developed; the limb of the corolla may therefore become more spreading and the anthers more exserted. In any case the species is certainly distinct. Its affinities are with E. modesta Salisb., and it should be placed between that and E. oresigena mihi. 67. Erica ($ Arsace Salisb.) ebracteata Bolus, Le p. 160. — P bracteis nullis, sepalis ovatis minutis, corollis crateriformibus albis, an- theris muticis, stylo exserto, stigmate cyathiformi-peltato, ovariis glabris. — Fruticulus ramosus 1—1,6 metralis. Rami adscendentes pubescentes, ramulis gracilibus, ultimis tantum florigeris, floccosis pilis minutis pin- natis; folia 3-na suberecta, dense imbricata linearia, parce puberula, 0,3 em longa; flores terminales 3-ni; pedicelli incurvi puberuli, . 0,1 cm longi; bracteae desunt; sepala ovata acuta subcrassa, 0,08—0,1 cm longa: corolla crateriformis vel rarius subcampanulata glabra, 0,17—0,18 cm longa, limbi segmentis erectis vel rarius leviter recurvis, late rotundatis» tubo aequilongis vel paullo brevioribus; filamenta infra antheram sig- moideo-inflexa; antherae manifestae vel subinclusae laterales ovatae glabrae, 0,083 em longae, muticae brunneae, poro longitudine ?/5 cellulae; Plantae africanae novae. VI. 899 stylus breviter exsertus validus rectus; stigma cyathiformi-peltatum; ovarium subglobosum glabrum. — South Africa; by streams near the Mont-aux-Sources, in the valley of the Injassuti River, alt. 1500—1800 metres. Oct. 29, 1890, J. Thode, 59. — A well-marked species most nearly allied to E salax Salisb., next before which it may be placed. The corolla is of almost exactly the same shape but larger, while the limb-segments are proportionately shorter; the leaves also are different. The most important difference is the remarkable and apparently constant absence of bracts, a very rare character in the genus. In this respect, as well as by its muticous anthers, it differs also from the somewhat similar E. leucopelta Tausch. 68. Erica (S Arsace Salisb.) Zwartbergensis Bolus, l. c, p. 160. — E affinis E. copiosae Wendl., differt indumento, floribus paucioribus, corollae textura crassiore coloreque, antheris calcaratis calcaribus longe ciliatis, ovario glabro. — Fruticulus ramosus, 30—40 cm, altus vel ultra; rami cum ramulis adscendentes foliosi puberuli, apice florigeri; folia inferiora erecto-patentia, superiora erecta dense imbricata 3-na subulata sub- obtusa, dorso suleata glabra levia nitida crassa, 0,3—0,4 cm longa; flores terminales 3-ni; pedicelli viscidulo-puberuli, 0,2 em longi; bracteae 3, arcte approximatae lineari-lanceolatae scariosae viscidae, 0,18 cm longae; sepala bracteis conformia sed paullo longiora latioraque; corolla cam- panulato-cyathiformis viscidula textura crassiuscula, limbi segmentis rotundatis, ca. 0,08 cm longis, tota 0,25 cm longa; antherae manifestae corollam fere aequantes, basi dorsaliter affixae ovatae obtusae, basi obliquae calearatae, calcaribus pendulis longe ciliatis longitudine dimidio antherae, poro ?/, cellulae, cellulae 0,1 cm longae; stylus exsertus; stigma capitatum; ovarium depresso-globosum glabrum pallidum. — Cape Colony; Prince Albert Div., in rocky places above the Zwartberg Pass, alt. 1,675 metres, fl. Dec., Bolus, 11600! (in herb. Kew). — In external appearance most resembling E. hispidula L.; but in floral struc- ture most nearly allied to E. copiosa Wendl., differing in its indumentum, its fewer flowers, in its corolla of a thicker and less petaloid texture of a dull horn-like colour, in its anthers being always calcarate and the Spurs always long ciliate, finally in its glabrous ovary. It should be placed next after the last named. 69. Erica (§ Eurystoma Benth.) Lowryensis Bolus, l c. p. 161. — E. affinis E, comatae Guthrie et Bolus; differt foliis bracteis sepalisque glabris, sepalis lanceolatis subplanis nec concavis, corollae segmentis an- gustioribus, filamentis apice ampliatis in connectivum transeuntibus. = Fruticulus erectus, 30 em altus vel ultra; caules adscendentes validi, in Parte superiore pilis longis dense hispidi, in parte inferiore glabrescentes ; folia terna imbricata erecto-subincurva linearia, supra plana, subtus sul- Cata vel interdum marginibus revolutis subaperta, pleraque glabra, raro paucissima juniora tantum ad apices ramulorum pubescentia cite glabres- centia, 0,4—0,5 cm longa; flores terminales, 3-ni, subcorollini, numerosi; Pedicelli pubescentes, 0,25 cm longi; bracteae minimae subapproximatae 400 Harry Bolus. lanceolatae, 0,11 cm longae; sepala ovato-lanceolata erecto-appressa acuta vel acuminata 1-nervia, fere plana subcoriacea glabra subeiliolata pallida, 0,2 cm longa; corolla obconica glabra candida, 0,4 cm longa, limbi segmenta semi-ovata subobtusa, 0,15 cm longa; stamina manifesta, corolla paullo breviora; filamenta capillaria, apice in connectivum am- pliata; antherae laterales dorso ad basin affixae oblongae muticae nigrae, 0,1 cm. longae; poro cellula duplo breviore; stylus breviter exsertus; stigma capitellatum; ovarium tomentosum. — Cape Colony; mountains, Sir Lowry's Pass, Stellenbosch Div., fl. Sept, N. S. Pillans, 586 (in herb. Pillans, Kew, my own, &c.). — Allied to E. comata Guthrie and Bolus, next to which it should be placed, differing by (1) its long shaggy hairs on the main branches; (2) its teaves mostly quite glabrous, more deeply sulcate and sometimes openbacked (i. e., with revolute margins and the under surface of the leaf visible between); (3) the leaves, bracts, and sepals destitute of the apical tufts of hairs peculiar to E. comata; (4) sepals more acute, of very different appearance, thicker texture, and nearly flat; (5) by its more densely tomentose ovary. 70. Erica (S Eurystoma Benth.) Wyliei Bolus, l. c. p. 162. — £E. affinis E flocciferae Zahlbr., differt foliis majoribus, bracteis laxioribus, sepalis lanceolato-ovatis acuminatis, corolla parum minoribus, antheris semi-ovatis angustioribus appendicibus brevioribus, ovario tomentoso. — Rami e caudice rhizomatico erecti virgati graciles floccoso-pubescentes, 25—28 cm alti, ramulis brevibus adscendentibus parce florigeris; folia et 3-na et 4-na erecta imbricata semiteretia, dorso rotundata sulcata glabra ciliolata, 0,4—0,6 cm longa; flores 3-ni; terminales, pedicelli, 0,3 cm longi; bracteae 2 superiores subapproximatae, 1 inferior fere ba- silaris omnino foliacea; sepala lanceolata-ovata acuminata ciliolata apice carinata, 0,3 cm longa; corolla obconica vel subeampanulata carnea extus minute puberula, 0,4 cm longa, cum limbi segmentis obtusis, 0,15 cm longis; filamenta capillaria; antherae dorso affixae, in longitudinem semi- ovatae, 0,075 em longae, poro ?/, cellulae, appendicibus in filamentum decurrentibus apice liberis aristatis brevibus; stylus breviter exsertus; stigma capitato-obconicum; ovarium subglobosum tomentosum, — Natal, Giant's Castle Mountain, alt. 2500—3000 metres, fl. Oct. 22, 1907, J. Wylie, in the Natal herb., 10660! — Allied to E. floccifera Zahlbr. (E. floccosa Bartl. non Salisb.), but differing by the characters enumerated above. It may be placed next after that species. 71. Watsonia flavida Bolus, l. c. p. 162. — Tritonia watsonioides Baker in Handb. Irid., p. 195, Flor. Cap. Dyer, VI, 127. — Species in specimine ex Barberton, Transvaal a Galpin lecta no. 814, stabilita, totos characteres, praesertim ramos styli bifidos, Watsoniae exhibet, tum habitu congruit, — Exemplar typicum in meo herbario examinavi — Swazieland, prope 'Mbabane, alt. 1.550 metres, Dec., Bolus, 12343, Flores flavido-albidi, 72. Gasteria (S VI Grandiflorae) Pillansii Bolus, 1. c. p. 163. — (Lili aceae- Asphodeloideae-Aloineae). — G. candicanti Haw., affinis sed foliis V. Norlind: Polygalae novae austro-brasiliensis, 401 exacte distichis utrinque convexiusculis ecarinatis obtusissimis distin- guitur. — Acaulis; folia exacte disticha patenti-incurva linguaeformia obtusissima mucrononata, marginibus tuberculatis, utrinque convexius- cula et copiose albido-punctata, punctis immersis, sordide viridia, 10— 17 cm longa, 4—4,5 cm lata, medio 1 cm crassa; pedunculus terminalis simplex ad 50 cm longus, racemo ad 40 em longo; bracteae hyalinae lanceolatae acuminatae 0,7—1,3 cm longae; pedicelli rubri, 0,7—1,3 cm longae; perianthium basi minime inflatum subcurvulum miniatum 3— 4,5 em longum, 0,4—0,8 cm diam., segmentis apice rotundatis, 0,5— 0,6 cm longis; stamina subaequalia vel inaequalia inclusa; ovarium cy- lindraceum 0,8 cm longum, stylo stamina paullo excedente, — Cape Colony, Clanwilliam, fl. Nov., N. S. Pillans, 833! (in herb. Bolus). — This has almost exactly the habit and leaves of G. obtusifolia Haw., but with quite different flowers. The latter are like those of G, candicans Haw., except that the perianth is more suddenly constricted below the ovary, not gradually attenuated, and it usually has no trace of green markings on it. — Described from living specimens which flowered in Mr. N. S. Pillans’ garden, Rosebank, near Cape Town. 13. Protea cryophila Bolus. — P. chionantha Bolus in Trans. S. Afr. Philos. Soc., XVI (1906), p. 399, not of Engler and Gilg in Warb. Kunene- Sambesi-Exped. (1903), p. 225. 14. Senecio transvaalensis Bolus. — S. thermarum Bolus in Trans. S. Afr. Philos. Soc., XVI (1906), p. 389, not of Philippi in Linnaea, XXXIII (1864— 65), p. 153. 75. Helichrysum lamprocephalum Bolus. — H. calocephalum Schlechter in Engl. Bot. Jahrb., XL (1905), p. 95, not of Klatt in Bull. Herb. Boiss., IV (1896), p. £34. LXXXVIIL Polygalae novae austro-brasilienses. Auctore V, Norlind (Stockholm). (Originaldiagnosen.) 1. Polygala pumila Norlind, spec. nov. : Orthopolygala. Radix perpendicularis, sublignosa, cortice rimosa, su- Perne 1—3 mm crassa. Caules numerosi, caespitosi, ramosi, infra saepe plus minusve procumbentes, denudati et suffruticosi, deinde erecto-ad- Scendentes, herbacei, glabri, angulosi et foliis decurrentibus subalati, 2-5 em longi, circ. 0,5 mm crassi, ramis virgatis, fastigiatis, erectis vel erecto-patentibus, foliosis. Folia integerrima, herbacea, laete viridia, 5—7 mm longa, 3—5 mm lata, sessilia vel subsessilia, alterna vel inter- dum subopposita, late ovato-elliptica, mucronulata, subpatula, in statu Sicco ad margines subrevoluta, sparsim pellucido-punctata, in ramis Usque ad racemum conferta. Racemi terminales, sessiles, densiflori, Primo subglobosi, deinde elongati et plus minusve spiciformes, in statu Perfecto 8—15 mm longi, 3—5 mm lati, rachi angulosa, glabra vel sub- Repertorium specierum novarum. XILI. (25. VII. 1914.) 26 402 V. Norlind: Polygalae novae austro-brasilienses. glabra. Bracteae subpersistentes, concavae, mucronulatae, ad margines minutissime serrulatae, Flores conferti, subsessiles, 3—4 mm longi, in statu sicco pallide sulphurei, crista carinae dilute aurantiaca, alis post florationem plus minusve virescentibus. Sepala exteriora acuta, longi- tudine subaequalia, superius late ovatum, duo inferiora ovato-lanceolata, ad margines serrulata. Alae elliptico - lanceolatae, obtusae, basi an- gustatae, ad 4 mm longae, triplo longiores quam latae, carinam vix excedentes, sepalis exterioribus duplo longiores, nervis tribus subsim- plicibus notatae. Petala superiora basi tantura cum tubo staminali con- nata, obovato-lanceolata, obtusa, carinam cristatam vix superantia. An- therae elliptieae, glabrae, filamentis plus duplo longiores. Ovarium glabrum, suborbiculare; stylus brevis, suberectus, ovario vix longior; stigma inferius tuberculatum, superius erectum, vaginatum, apice appen- diculum cristatum ferens. Capsula sessilis, alis brevior, fere orbicularis, circ. 2 mm longa et lata, emarginata, glabra, subpellucido-punctata. Se- mina ovoidea, 1,5—2 mm longa, nigrescentia, pilis albidis subadpressis vestita, erostrata, caruncula biappendiculata; appendicula semine fere duplo breviora, obtusa, membranacea, alba. Brasiliae civit. Paraná, in alto-planitie, unde cl. P. Dusén spe- cimina ex his locis reportavit: Itaperussü, in campo, 18. 11. 1908, no. 7133; Serrinha, in eampo, 18. 12, 1908, no. 7344; ibidem, 22. 11. 1909, no. 8941; Ponta Grossa, in campo, 20. 10. 1910, no. 10359; Jaguaria- hyva, in campo, 25. 10. 1910, no, 10705. — Omnia specimina in Mus. Bot. Holmiensi, Herb. Brasil. Regnell. adsunt. Nota, — Haec species (e` stirpe Ericoideae Chod.) P. densifoliae St. Hil. et P. obovatae St. Hil. proxime affinis esse videtur, sed habitu, statura minore, forma et praecipue latitudine foliorum, colore et magni- tudine florum, alis obtusis etc. ab affinibus satis diversa. 2. Polygala Dusenii Norlind, spec. nov. Orthopolygala. Radix sublignosa, cortice sordide. brunnea, sinuata, striata, versus caudicem incrassatum 4—6 mm crassa. Caules numerosi, 30—50 em longi, erecti, rigidi, inferne subteretes, atroviolacei, denudati, suffruticosi et simplices, superne virides, subangulati, dense foliosi, her- bacei, quasi dichotome vel trichotome ramosi, ramis erectis, foliosis. Folia 6—10 mm longa, circ. 0,5 mm lata, aciculari-linearia, mucronulata, sessilia, cauli adpressa, carnosula, pellucido-punctata, ad margines as- pera, ceterum glabra, in statu sicco marginibus revolutis. Racemi ter- minales, plerumque 10—15 mm longi, 6—10 mm lati, in statu juvenili subconici, deinde attenuati plus minusve cylindrici, brevissime pedun- culati, densiflori, rachi floribus dilapsis asperrima et verruculosa. Brac- teae minutae, ciliatae, deciduae, Flores breviter pedicillati, in statu Sicco rosei vel pallide rosei, 4—5 mm longi, pedicellis longiores. Se- pala exteriora ovata, acuta, uninervata, non ciliata. Alae unguiculatae, ellipticae, obtusae, glabrae, carinam paulo excedentes, nervo medio sim- plice, nervis lateralibus liberis, bifidis vel trifidis, Petala superiora bas! cum tubo staminali connata, ceterum libera, ovato-lanceolata, obtusa Neue Arten aus den „Mitteilungen der Deutschen Dendrolog. Ges.“ 1911. 403 carinam cristatam vix aequantia. Antherae ellipticae, filamentis liberis paulo longiores. Ovarium elliptico-orbiculare, glabrum; stylus brevis, adscendens, ovario haud longior; stigma inferius horizontale, clavatum, apice pilosum, superius erectum, vaginatum, appendiculum horizontale apice cristatum ferens. Capsula alis paulo brevior, late elliptica, epunc- tata, sessilis vel subsessilis, apice emarginata, glabra. Semina oblonga, fusca, satis dense pubescentia, haud rostrata; appendicula ligularia ob- tusa, semine vix breviora. Brasiliae civit. Parana, in altoplanitie: 23. Turma, in campo subuliginoso, 16. 4. 1909, P. Dusén 8244; Desvio Ribas in uliginosis, 2. 2. 1910, P. Dusén 9165. — Specim. in Mus. Bot. Hohniensi, Herb. Brasil. Regnell. Nota. — Haec species (item e stirpe Ericoideae Chod.) P. sabulosae A. W. Benn. habitu haud dissimilis, sed recedit foliis confertis, cauli ad- pressis, racemis densifloris, non globosis, capsula sessili vel subsessili aliisque notis. Ceterum ex affinitate P. lycopodioidis Chod. et P. juni- peroidis Chod., sed notis supra allatis ab utraque satis diversa. LXXXIX. Neue Arten aus den , Mitteilungen der Deutschen Dendrologischen Gesellschaft“ 191l. 97. Fraxinus americana L. var. y. albicans (Buckl.) Lingelsh., 1. c. p. 184. — Syn.: F. albicans Buckl. in Proc. Acad. Phil. (1862), 4. — F. pistaciaefolia E. Hall, List. pl. Tex. no. 527. — F. Curtissii Vasey, Cat. Trees U. S., 20. — F., americana var. microcarpa A. Gray. — F. americana Var. texensis A. Gray. — F. texensis Sarg., Silv. N. Am., VI (1894), 47, t. 270, Man. Trees U, S. (1905), 768. — Blättchen kleiner, ganzrandig bis grob gekerbt. Frucht nicht über 3 cm lang. 98. Fraxinus pennsylvanica Marsh. var. e. pubescens (Lam.) Lingelsh., Lb p. 185. — Syn: F. Novae-Angliae Du Roi, Harbk. wild. Baumz., I (1772), 290. — F. pubescens Lam. — F. nigra Willd., Berl. Baumz. (1196), 120, — F. subpubescens Pers. Syn. pl, ll (1807), 604. — F. subvillosa Bose ex Pers, — F. ovata Bosc. — F. pennsylvanica var. ovata C. Koch. — F., Richardi Bose. — F. rubicunda Bosc. — F. longifolia Bosc. — F. pubescens var. longifolia Dippel. — F. alba Bosc. — F. rufa Bosc. — F. fusca Bosc. — F. elliptica Bosc ex C. Koch. — : ern ex Ind. Kew., I (1895), 976. — F. tomentosa Michx. — F. ovalis Willd., b Pl. hort, Berol. suppl. ex Ind. Kew., l. e 911. — F. cerasifolia Hoffmsgg. — F, platyphylla Hoffmsgg. — F. oblongo-carpa Buckl. in Proc. Acad. Phil. (1862) ex Dippel. — F. coriacea hort. ex C. Koch. en F. pubescens var. coriacea Dippel. — F. americana subsp. pennsylvanica Wesmael. — Kelch klein, Frucht 3—4,5 em lang, 0,5—0,65 cm breit. d I 404 Vermischte neue Diagnosen. 99. Fraxinus pennsylvanica Marsh. var. 8. profunda (Bush) Lingels- heim, l. c., p. 185. — Syn.: F. profunda Bush in Sarg. Man. Trees N. Am. (1905), 772. — Kelch sehr gross; Früchte 6— em lang, 1— 1,2 cm breit. 100. Prunus demissa und seine Varietäten von Köhne, |. c., p. 231 müssen an Ort und Stelle eingesehen werden, da die Diagnosen aus dem Zusammenhang gerissen wenig nützen. XC. Vermischte neue Diagnosen. 965. Laciniaria scariosa; Clavis analytica varietatum sec. Lunell in Amer. Midi. Nat., IT (1911), p. 92. A. Series foliorum inferior infimam tantum partem caulis prope tuber occupans . . . . . . 1. Var. basilaris A. Series foliorum inferior tertiam usque ad J. Lunell, l. c. dimidiam partem caulis quae infra inflorescentiam ad tuber pertinet occupans. (a) Folia seriei inferioris folia eiusdem seriei in caule altiora vel folia seriei pie infirma supereminentia . . . . 2. Var. supereminens (a) Folia seriei inferioris ad folia seriei su- J. Lunell, l. c. perioris abruptissime gradientia, nullum autem folium quidquam in caule altius fo- lium supereminens . . . . . . 3. Var. praeceps (a) Folia seriei inferioris ad fond seriei super- J. Lunell, l. c. ioris abruptissime non gradientia (b) Folia seriei inferioris ampla, longipetiolata, valde remota — . 7: i . 4. Var. praestans (b) Folia seriei inferioris STEE E J. Lunell, l, e. cam neque petiolos tam longos praebentia, magis minusve remota. (c) Folia pubeseentia. . . .—-. . , . ... 5. Ver. multiplex J. Lunell, l. €. (c) Folia glabrata . . : . 6. Var. perusta (b) Folia seriei inferioris der modi J. Lunell, l. € cam, petiolos breves, angustos praebentia, nec non appropinquata . . . . . . . 7. Var. angustata (b) Folia seriei inferioris brevia, lata, breviter J. Lunell, l. € et late petiolata, appropinquata . . . . 8. Var. opima J. Lunell, l, € Vermischte neue Diagnosen. 405 966. Euphrasia Townsonii D. Petrie, 1. c., p. 185. — Annua; culmi graciles, erecti, simplices vel a basi ramosi, 4—7 cm alti, pilis albis crispatis in parte articulatis et glanduliferis pubescentes, — Folia pauca, parva, in paribus remotis disposita, sessilia, glaberrima, anguste rhom- boidalia, dente unico prominente a utroque latere prope medium et lobo terminali aeuto triangulari instructa, 6 mm longa, 2 mm lata; margini- bus reflexis. — Flores pauci extremum culmum versus et saepe in pari- bus oppositis dispositi, majusculi, pedunculati; pedunculi quam folia ter quaterve longiores, gracillimi, pubescentes; in siccitate subflavido-albi. — Calyx campanulatus ad tertiam partem 4-lobatus, lobis acutis, an- gustis. — Corollae tubus calycem paullo excedens, limbus late expansus ; labium superius 2-lobatum, inferius alte 3-lobatum, lobis omnibus emar- ginatis; venis conspicuis. — Capsula calyce brevior; semina numerosa. — New Zealand: Mount Rochfort, near Westport, W. Town- son; Denniston, J. Caffin (1896). — The leaves of this species are highly characteristic, and easily distinguish it from any of the other native species. The long slender straight peduncles also form a good distinctive character. It gives me pleasure to name the species after Mr. W. Townson, who has so suecessfully explored the floral riches of the West Nelson district, and to whom I am indebted for specimens of à number of the species peculiar to that part of the South Island. 967- Pimelea Crosby-Smithiana D. Petrie, l. c., p. 186. — Planta hu- milis, ramosa, glabra. — Rami subgraciles, cicatrieibus foliorum delap- Sorum notati, — Ramuli glaberrimi, subquadrangulares. — Folia dense quadrifariam imbricata, erecto-patentia, glaberrima, acuta, supra concava, infra distincte carinata, ad basim sessilem attenuata, anguste ovata, 7 mm longa, 3 mm lata, consimilia, margine cartilagineo instructa; sub- floralia similia sed paullo latiora. — Inflorescentia capitata, floribus numerosis. — Perianthii tubus foliis aequilongus, passim lanis longis albis vestitus; lobi late oblongi, obtusi, ciliati. — Stigma exsertum. — New Zealand: The Hump, a high hil between Lake Hauroko and the sea, — This plant was collected by Mr. J. Crosby Smith, F,L. S., of Invercargill. Its nearest relative is P. Gnidia Willd. 968. Festuca multinodis D. Petrie, l. c., p. 186. — Culmi caespitosi, decumbentes, tandem ascendentes, ramosi, foliosi, 1--3 dem longi. — Folia in culmis singulis ad 12, + secunda. — Panieula 3—6 cm longa, ovata vel lanceolata, + complanata; rami inferiores binati, rhachi ramis- que glabris, — Glumae floriferae plerumque ex-aristatae, — New Zea- land: Coastal cliffs and rocky slopes at Port Nicholson, and the Shores of Cook Strait, — Mr. B. C. Aston has furnished me with a fine Series of specimens of this grass, which gives promise of some con- Siderable economic value. It yields a large bulk of delicate foliage, and deserves experimental cultivation. — Professor Hackel, who has kindly reported on specimens forwarded to him, and has also suggested the Specific name, writes me as follows: ,The species differs from Festuca rubra L. not only in the number of nodes and leaves, but also in the 406 Vermischte neue Diagnosen. character of the innovation shoots, which are extravaginal throughout, while in F. rubra part of them grow up in the axils of the persistent sheaths; the sheaths of F. rubra are closed up to the mouth, those of F. multinodis are split throughout. The inflorescence and the spikelets show little difference, but the pales of F. multinodis are quite smooth on the keels, while these keels are scabrid or somewhat ciliate in F. rubra,“ 969. Trisetum antarcticum Trinius subsp. tenella D. Petrie, l. c., p. 187. — Folia fere omnia radicalia, brevia, 2—4 cm longa, involuta, setacea, tenuiter pubescentia. — Culmi valde graciles, teretes, glabri, tenuiter striati. — Panicula spiciformis, densa, oblonga, 1!/,—3 cm longa. — Spiculae sessiles, compressae, 4 mm longae. — Glumae vacuae sub- aequales; floriferae vacuis paullo longiores; arista glumam aequans. — New Zealand: Dry shingly flats in the wide alluvial valleys of the Mount Cook district, 2500—3500 ft.; abundant. — The present subspecies differs from the type form of the species in the short in- volute setaceous leaves, the slender erect culms that greatly exceed the cauline leaves, the dense oblong spiciform panicle, and the small spike- lets with nearly equal empty glumes and shorter less reflexed awns. Its distinctive characters show little variation. Its foliage is so short and scanty that it is a quite unimportant element in the valley pastures. 970. Nertera Balfouriana Cockayne in Proc. N. Zeal. Inst, XLIV (1911), 1912, II, p. 50. — Herba perennis, glabra. Caulis repens, gra- cilis, ramosus, radicans. Folia late oblonga v. subrotundata, 2,5—3 mm longa, 2—2,5 mm lata, petiolata, basi rotundata v. cuneata; petiolus circ. 2,5 mm longus, supra canaliculatus. Flores non visi. Drupa pyriformis, 7—9 mm longa, aurantiaca. — New Zealand: South Island: Canter- bury--Rakaia, Ashburton, and Rangitata Valleys, at altitude of about 600—800 m, R. M. Laing and L. C.; Waimakariri Valley, at about same altitude, L. C.; neighbourhood of Mount Cook, D. Petrie. Grows in Sphagnum bogs. — N. Balfouriana is at once distinguished from all the other New Zealand species by its large pyriform orange-coloured drupes, which are produced in such profusion as to quite hide the leaves. The plant forms close patches on Sphagnum cushions, the stems and leaves being frequently hidden amongst the moss. When in full fruit it is a beautiful object, and should be a rival of N. depressa Banks and Sol. as a plant for rock-gardens. The fruits are ripe during March and April. 971. Veronica Bollonsii Cock., 1. c., p. 50. — Frutex erectus, El* berrimus, circ. 1,5 m altus, multiramosus ramis teretibus. Folia obo- vato-oblonga, glabra, lucida, 2—6 cm longa, 1—3 cm lata. Racemi folia superantes, 10,5 em longi, vix densiflori, rhachibus pedicellisque bre- vissime pubescentibus; pedicelli 3 mm longi. Flores palide lilacini, Calyx profunde 4-partitus, corollae tubum fere aequans, 3—3,2 mm longus; lobi anguste lanceolati, acuti, ciliolati. Corollae tubus 3—4 mm longus, fauce pubescens; lobi ovati, obtusi vel subacuti, 4 mm long! Vermischte neue Diagnosen. 401 Capsula ovata, acuta 4,2 mm longa. — New Zealand: North Island: Auckland—The Poor Knights Islands, L. C. Blooms in cultivation in the neighbourhood of Christchurch in April and later, but the same autumn- blooming plant may flower again in the succeeding summer. — In Trans. N. Z. Inst, vol. 38, p. 354, I referred, but with some measure of doubt, this plant to V. macroura Hook. f, for my material, with only frag- mentary racemes many months old, was insufficient for accurate deter- mination. Since that time, plants that I raised from cuttings have bloomed both in the garden of Mr. Lough, Linwood, and at Canterbury College, and have proved that the plant is a species quite distinct from any other in New Zealand. It is at once separated from V. macroura Hook. f. by the erect habit, glossy somewhat dark-green glabrous leaves with a subapiculate apex, much larger flowers which are not crowded very closely, glabrous calyx except for scanty cilia on the margin almost equalling the corolla-tube, and ovate obtuse or subacute corolla-segments 4 mm long as opposed to the oblong ones 2 mm long rounded at the apex of V. macroura. The season of flowering is altogether different. Whether V. Bollonsii is identical with the Whangarei plant found by Colenso and referred by Hooker to V. macroura I do not know. This latter species. in my estimation, is found only in the East Cape district, the var. dubia Cheesem. being à good species as well as the unnamed plant growing in the neighbourhood of Wellington, and which I followed Hooker in referring to V. macroura, but considered distinct enough to warrant a varietal name (Trans. N. Z. Inst., vol. 39, p. 361). I also consider V. Cookiana Colenso a distinct from V. macroura. 972. Veronica Dorrien-Smithii Cock., 1l. c., p. 51. — Frutex parvus paulo ramosus, ramulis + incano-pubescentibus. Folia sessilia, oblonga, elliptico-oblonga vel elliptico-lanceolata, circ. 5—6 cm longa, supra glabra, Subtus ad costam pubescentia. Racemi folia aequantes vel paulo su- perantes, minute pubescentes. Calyx brevis, profunde 4-partitus, 1,9 mm longus; lobi late ovati, acuti vel apiculati, ciliati. Corollae tubus 2,5— 2,8 mm longus, fauce pubescens; lobi obovati, 2,8 mm longi. Ovarium glabrum; stylus vix exsertus. Capsula late ovata, 4 mm longa, calycem duplo excedens. -- New Zealand: Chatham Island: Growing on peaty ground at margin of Lake Tekua Taupo, at an altitude of 240 m. Herb. Cockayne no. 8003. Flowers in December and January; Seed ripe in February and March. — V. Dorrien-Smithii is allied to V. Dieffenbachu Benth, but is a much smaller plant, and though the branches are straggling they are not widely divaricating. It differs also in the hoary pubescent more slender stems, broader light green not whitish-green leaves, the very small bracteoles and much shorter racemes. It is a Variable plant, but it does not seem to pass into V. Dieffenbachi. The Stems may be conspicuously hoary or almost glabrous. In one example the leaves measure 9 cm long by 3,2 cm broad, in another they are 5 em long and 2,8 em broad with internodes 2,5 cm long. The flowers are sometimes lavender at first, then fading to white, or they may be 408 Vermischte neue Diagnosen. white from the beginning. — A plant growing under the waterfall at Te Awatapu is so distinct as to merit a varietal name if it is constant from seed, The stems are slender and straggling. The leaves are nar- rower than the type, darkish-green, 5,5 cm long and 1 cm broad; the midrib is purple; the raceme slender, half as long again as the leaves, with the flowers rather distant; the pedicels and base of the calyx dark red-purple and the stigma hardly exserted. The flowers are lilac, chan- ging to white, The plant is in cultivation in my garden, and there is a Specimen, no. 8005, in my herbarium. 973. Celmisia lanceolata Cock., l. c., p. 51. — Herba perennis Ĉel- misiae coriaceae habitu, Folia ensiformia vel lineari-lanceolata, circ. 24— 28 cm longa, 2—2,6 cm lata, acuta, rigida, coriacea, margine valde re- curvo, supra longitudinale sulcata, glauca, cuticula pellucida vestita, subtus dense sericeo-tomentosa; nervus medius supra luteo-aurantiacus, prope basim 3—5 mm latus, subtus carinatus. Scapi compressi vel teretes, circ. 32 cm longi, niveo-lanati; bracteae numerosae, magnae, ensiformes, scapo adpressae. Capitulum 7,7 cm diamet.; involucri squa- mae lineares, acuminatae, scariosae, brunneae ad basim carnosae. Flos- culi radii plurimi, angusti, 3,6 cm longi. Achenium minute pubescens. — New Zealand: South Island: Southland—Longwood Range near summit, but not common, J. Young! H. Reichel! Flowers in January. — Celmisia lanceolata is intermediate in character between C. coriacea Hook. f. and C. Armstrongü Petrie. It is best distinguished by the large heads, but not so large as reached by C. coriacea, the long narrow rays. the stiff woolly scapes with many leaf-like ensiform bracts, the long dull glaucous or yellowish-green linear-lanceolate leaves in erect rosettes with a conspicuous yellow or even orange midrib and widely recurved margin, the broad pale leaf-sheaths, and the very close silvery tomentum. — The scape when compressed is about 6 mm broad; it is densely woolly with long white matted hairs. The bracts are ensiform, concave on the upper surface, about 11 cm long by 1 cm wide, pale yellowish- green with a brownish-yellow midrib. The involucral bracts are green at the fleshy base but brown elsewhere, ciliate, more or less glabrous elsewhere, and about 2,8 cm long and 3 mm wide. 914. Euthamia camporum var. tricostata J. Lunell, Le p. 99. — Folia conspicue trinervata; insuper duo nervi minus prominentes eX teriores saepe accedunt. Inflorescentia est valde glutinosa. — Dakota: This beautiful plant grows in wet meadows and boggy ravines and W8$ collected by the writer at Leeds, Benson County, August 23, 1898, being seemingly the only representative of the genus Euthamia in central North Dakota. 975. Chasea Nieuwland in Amer. Midl Nat, II (1911) p. 64. — Panicum of the authors not of Linnaeus or only in part, 976. Chasea clandestina (Linn. Nwd., Le p. 64. — Panicum dam destinum Linn., 1753. Vermischte neue Diagnosen. 409 977. Chasea dichotoma (Linn. Nwd., l. c., p. 64. — Panicum dicho- toma Linn., 1753. 978. Chasea pubescens (Lam.) Nwd., 1. c., p. 64. — Panicum pubescens Lam., 1797. 919. Chasea angustifolia (Ell. Nwd., l. c., p. 64. — Panicum angusti- folium Ell., 1817. 980. Chasea virgata (Linn. Nwd., l| c., p. 64. — Panicum virgatum Linn., 1753. 981. Chasea amara (Ell) Nwd., l. c., p. 64. — Panicum amarum Ell., 1817. 982. Chasea violacea (Linn.) Nwd., l. c., p. 64. — Panicum violiaceum Linn., 1753. 983. Chasea prolifera (Lam.) Nwd., l. c., p. 64. — Panicum proliferum Lam., 1797. : 984. Chasea capillaris (Linn,) Nwd., Le, p. 64. — Panicum capillare Linn., 1753. 985. Chasea flexilis (Gatt.) Nwd., L. c., p. 65. — Panicum flexile (Gatt.) Scrib, 1893. — Panicum capillare var. flexile Gattinger, 1887. 986. Panicum occidentale (Nash) Nwd., l c, p. 64. — Chaetochloa occidentalis Nash, 1901. : 987. Panicum versicolor (Bick.) Nwd., 1. c., p. 64. — Chaetochloa versi- color Bicknell, 1898. 988. Antennaria Wilsonii E. L. Greene in Amer, Midl, Nat., IL (1911), p. 78. — Habitu et mensura A. neglectae, sed folia et breviora et latiora, tomento faciei superioris vix deciduo. Capitula majuscula, interdum distincte subracemosa, plantae femineae involucri squamis omnibus an- gustis, summitate angustissime scariosis, maris squamis obtusissime obo- vatis, summitate inaequaliter dentatis. Pappus maris apice paullulum inerassatus et obscure sub lente crenatus. — Collected ,Near Cold Creek, Hamilton Co.*, Indiana, 18 April, 1892, by Guy Wilson; specimens in my own herbarium and in that of U. S. Museum. In several of the male specimens the heads are loosely racemose, a thing never seen in A. neglecta, or in any other species whatever. The short broad leaves, from which the woolly indument is seldom wholly deciduous, and the peculiarities of the involucre in both sexes, compel the recognition of this plant as a species. It is from central Indiana, and the collector remarks that it is rare. 989. Antennaria erosa Greene, l. c, p. 78. — E grege A. neglectae, Sed folia majora, submembranacea, apice obtusissima, infra medium ab- rupte angustata. Capitula utriusque sexus pauca, in summo, caule con- fertim subsessilia. Squamae involucri plantae femineae latiusculae apice subtruncato eroso-lacerae, aut interdum fere pectinato-fimbriatae; maris late obovatae, interdum retusae, leviter eroso-dentatae. — Prairies of Marion Co., southern Illionis, collected only by the writer. The oldest specimens are of the year 1898, taken near Sandoval, 12 June, 1898. At this date in southern lllinois, spring is past, and nothing 410 Vermischte neue Diagnosen. remains of antennarias but the fully formed and mature stolons with their foliage. I made specimens of these leafy stolons, for the foliage was clearly that of no species I had seen before. Then eleven years later, being again in the region in the beginning of May, 1909, I ob- tained the fine flowering specimens of both sexes, which answer to the diagnosis given above. As an ally of A. neglecta this one differs from all others known in this one other particular, that the male plants are distinctly taller than the female, their average height in the specimens before me being 6!/, inches, that of the females 5 inches; also the two come into flower at the same time. The habitat of A. erosa is not the low and level prairie. It occupies the northward slopes slight elevations toward the woodland borders between Odin and Sandoval. 990. Antennaria longifolia Greene, l. c., p. 79. — Habitu praecedentis sed folia longiora, usque bipollicaria et ultra, infra medium magis attenuata, perinde quasi subpetiolata. Capitula plantae femineae in modum A. neglectae subracemosa. Pappi setae maris apice vix incras- satae. — Known only from western Missouri, from which region it has been distributed to herbaria by B. F. Bush and by K. Mackenzie, chiefly within the limits of Jackson County. These collectors have usu- ally sent it out with only the generic name on the labels, as if it had not been found identifiable with any published species; yet no. 12 of Mr. Bush, as distributed from Grain Valley, of May 7, 1899, he had la- belled A. neodioica as to the female plant, while the male (his no. 6) from the same place and of the same date, is labelled A. campestris; nor is this all which the labels bear. That for the female plant informs us that it is „common in woods“, that of the male says, „common on prairie.“ Neither of the sexes bears any likeness to either campestris or neodioica. Very fair specimens of plants of both sexes were distributed by Mr. K. Mackenzie, in 1899, from Hickman’s Mills, the male from „Sandy woods*, the female from „dry prairies“; so that, as we should suppose, the two sexes grow together both in woodland and on prairie. Mr. Mackenzie did not assign any specific name to his plant as distri- buted, but in the Flora of Jackson County it appears under the name A. campestris, but, with Mr. Rydberg's description of that very different species altered as to height of stem and length and shape of leaves — and very much altered, too — so as to let this tall long-leaved plant into the book under that name. ; 991. Antennaria Nebrascensis Greene, l. c. p. 80. — Affinis A. neglectae, sed folia dimidio minora, superne multo magis tomentosa, in- dumento tardius evanido vel interdum, ad margines praecipue, per- manente. Pedunculi plantae femineae 5-unciales; capitula 5 in summo pedunculo subsessilia; squamae basi fuscae, apice lacteae, obtusae, in- tegrae. — Species known only from near Hershey, in western Ne- braska where they were collected by Mr. C. D. Mell, 5 May, 1903. The specimens are excellent, though of the tertile plant only. The habitat lies quite beyond the region of low alluvial prairie, and is really Vermischte neue Diagnosen. 411 on the eastern slope or verge of the arid Rocky Mountain plains; and the plant shows the influence of its environment in a foliage that is of but half the size of that of eastern A. neglecta, all the herbage quite hoary with the fine close tomentum which is far from being deciduous altogether from the upper face of the foliage. The basal and herbaceous part of the involucral scales is very dark in comparison with the same in even the more properly midland and prairie phase of A. neglecta, The male plant though unknown, is probably no rarity; but the loca- lity for the species is remote from all centers of botanical field work. 992. Antennaria parvula Greene, l. c., p. 81. — Planta pumila, caule 1—3-unciali. Folia semiuncialia, saepissime ovalia, interdum suborbi- cularia, utrinque incano-tomentosa. Capitula pro planta magna, pauca, subsessilia. Pappi setae maris apice vix incrassatae, scabro-serrulatae. — Black Hills, South Dakota, near Fort Meade, collected by Dr. W. H. Forwood in 1887; seven specimens on U. S. Her. sheet 317207, three of them fertile, the rest sterile. Also by the same collector, and mounted on sheet 317750, fine specimens of A. parvula and two of the plants with leaves green and glabrous above, to which it seems best to have the name A. campestris. — The distinctions between the two are not merely those of the permanency of the indument. This is not even tardiiy deciduous from the upper half face in A. parvula, while as already affirmed, in the other it does not at all exist at any stage of the halfs development; but the leaves in A. parvula are so short as to appear almost orbicular now and then; and while the pappus in its male is almost filiform at tip, and mostly barbellate, that in A. campestris — not mentioned in the original description — is very obviously thickened as well as quite smooth, or at best faintly crenulate. 993. Antennaria Lunellii Greene, l. c., p. 81. — Planta pumila, caule vix biunciali, stolonibus elongatis crebre foliosis. Folia latiuscula, semi- uncialia et ultra, interdum fere uncialia, spathulato-obovata, superne leviter sericeo-tomentosa, indumento vix, vel tardissime deciduo. Capi- tula pauca, magna, sessilia. Pappus maris apice levissime incrassatus barbellatus, — Collected at Leeds, North Dakota, 7 May, 1902, by Dr. J. Lunell, and by him distributed for 4. campestris. From both that and A. parvula this differs very materially in a number of particulars. At its flowering time it has beautifully leafy stolons as long as the stems are high. The character of the indument is entirely different from that of either, and so also is the form of foliage. — Having here transcended my proper limits and taken up this one species EE to the region north of the headwaters of the Mississippi, and which is more properly a part of the vast system of steppes of the Soir Northwest, I might be expected to go further and take into this census other antennarias of North Dakota; but I shall leave the summing up of those to the resident botanist, Dr. Lunell, in hope that, with the handsome little A. Lunellii, added to the list, he will soon give us the 412 Vermischte neue Diagnosen. enumeration of them, with what is always desirable, field notes on their habits and associations. 994. Antennaria umbellata Greene, l. c., p. 82. — Planta feminea saepissime pedalis, caule tenui summitate capitulis 5—9 tenuiter pedi- cellatis et sub-umbellatis coronato. Folia biuncialia, lamina late ellip- tica petiolo aequilonga, superne primum levissime villoso-tomentosa, dein glabra. Involucrum late-campanulatum; squamae angustae, subequi- longae, apice angustissime et vix conspicue scariosae. Planta sterilis fertili dimidio minor, ejus capitula 3—5 subsessilia; pappi setis apice manifestim dilatatis sub: serratis. — This fine species was discovered by the writer, in eompany with Dr. Nieuwland, in the vicinity of Benton Harbor, Michigan, 27 May, 1909, the special habitat being the crown of an open hill jutting forth from a piece of woodland, the ex- posure being northward. The fertile and sterile plants were growing together; but from the fertile alone the species is easily distinguishable from all others of this broad-leaved group. Its heads are slenderly pedicellate, and form usually a loose subumbellate corymb. The scales of its involuere are very narrow and not manifestly imbricated, being of nearly equal length, in this differing from, I think, every other an- tennaria known, and the scarious tips of the scales, being narrow and little elongated are nearly as inconspicuous as those of A. mesochora. The plant will be found in other localities of southern Michigan and northern Indiana when once the exploration of the region for antennaria shall be carried forward beyond what are hitherto its first beginnings. 995. Phacelia minor (Harvey) Thell. in Ber. Bayer. Bot. Ges, XIV (1914), 79 (comb. nov.). — Syn.: Whitlavia grandiflora et W. minor Har- vey 1846 = Phacelia Whitlavia A. Gray 1875 (non Ph. grandiflora A. Gray 1875). — Californ. 996. Satureia glabra (Nutt.) Thell., l. c. [1914], 80 (comb. nov.). — Syn.: Hedeoma glabra Nutt. 1818 — Clinopodium glabrum O. Kuntze 1891 — Calamintha Nuttalli Benth. 1834 = Micromeria glabella var. angustifolia Torr. z Am. DOr. 997. Cardamine Limprichtiana Pax in Jahrb. Schles. Ges. Vaterl. Kult., 1911, II, p. 27. — Caules e radice plures, erecti vel ascendentes, 30— 50 cm longi, simplices vel saepius ramosi, hirtelli. Folia radicalia nec non caulina infima trifoliolata, cetera simplicia, utrinque pilosa; foliola lateralia minuta, 3—20 mm longa, lanceolata usque oblongo-elliptica, in- tegra vel parce dentata; foliolum terminale multo majus, ovatum, inter- dum levissime trilobum, basi profunde cordatum et 5-usque 7-nervium, caudato-acuminatum, grosse et irregulariter dentatum; folia basalia lon- gissime, caulina sensim brevius petiolata. Racemus laxus, post anthesin valde elongatus, 6-usque 20-florus. Pedicelli glabri, floriferi erecti vel arcuati, tenues, 10—15 mm longi, fructiferi paulo elongati, patentes. Flores 8—10 mm longi; sepala ovato-oblonga, pilosa, 2—3 mm longa, petala alba, oblongo-cuneata, apiee retusa, stamina pistillumque valde superantia. Siliquae (immaturae) tenues, arcuatae, ad 6 cm longae Vermischte neue Diagnosen. 413 1 mm crassae. — China: Chekiang, Ningpo, am Fusse von Porphyrit- felsen, 500 m (Dr. W. Limpricht no. 18. — 18. April 1911). — Die neue Art ist nüchst verwandt mit C. africana L., die aus China bisher nicht bekannt ist, unterscheidet sich aber auf den ersten Blick schon durch den Habitus, der dem einer Arabis so ühnlich ist, dass Limpricht die Pflanze als solche gesammelt hat. Die Seitenblättchen der unteren Blütter sind wegen ihrer Kleinheit leicht zu übersehen, während sie bei C. africana die Grüsse des Mittelblüttchens fast oder ganz erreichen. Sehr auffüllig sind die herzgrundigen, vorn langgeschwünzten, grob- gezahnten Blatter. Die bei C. africana stark zusammengezogene Traube ist bei C. Limprichtiana, besonders zur Fruchtzeit, ausserordentlich locker, die Blüten bei dieser etwa doppelt so gross, die Früchte viel linger und dünner als bei jener. 998. Nonnea (? Cryptanthera) hypoleia Bornmüller in Russ. Bot. Zeitg., 1910, p. 43, — Perennis, praeter foliorum paginam glaberrimam undique setulis minutis sub lente vix tuberculatis obsita, subaspera, opaco-viridis; caulibus anthesi ineunte pedalibus, erectis, simplicibus, foliosis, superne brevissime corymboso-pedunculatis; foliis (subtus glabris, siccis flavido- viridibus), infimis et caulinis inferioribus subspathulato-oblongis (ad 2,5 cm latis), obtusis, in petiolum longiusculum sensim attenuatis (cum petiolo 11- 15 em longis) superioribus oblongo-lanceolatis acutiusculis semiamplexicauli-sessilibus et subdecurrentibus, summis angustatis, ra- cemos paucifloros anthesi ineunte capitatim congestos subsessiles de- mum brevi-pedunculatos eximie superantibus, floralibus calyce longiori- bus; calyce minute piloso ut tota planta eglanduloso, brevipedicellato, campanulato, florifero 7 mm longo, ad medium fere in dentes lanceo- latos obtusiusculos fisso, fructifero adhuc ignoto; corolla glabra, viridi- flava calyce subduplo longiore (13 mm longo), limbi erecti lobis brevibus rotundato-ovatis; squamulis faucialibus magnis laciniatis barbatis; an- theris fuscis in tubo medio insertis; nuculis adhuc ignotis. — Persia occidentalis; ad Bernadsch montis Kuh-i-Farrau (ditionis urbis Ker- manschah), ubi 5. V. 1904 et 19. V. 1905 specimina florifera legit clariss. Th. Strauss) — Obwohl die Fruchtform dieser Art noch nicht bekannt ist und so die Diagnose späterhin einer Ergänzung bedarf, so ist Nonnea hypoleia Bornm. schon durch die gegebene Beschreibung genügend charakterisiert, Sie wird ohne Zweifel zur Sektion Cryptanthera A. DC. zuzurechnen sein, da sie einerseits mit N. pulmonarioides Boiss. et Bal. verwandtschaftliche Beziehungen nicht verkennen lüsst, auch die ge- Schlitzten und bebarteten Schlundschuppen, wie jene Arten, aufweist. Besonders die völlig kahle Blattunterseite und das kaum sichtbare drüsenlose Indument der anderen grünen Teile der Pflanze (daher wie auch in der Blattgestalt an Cerinthe erinnernd). kennzeichnen im Verein mit den grünlichgelben Blüten des kopfiggedrüngten Blütenstandes unsere neue Art vorzüglich. 999. Ophrys Schulzei Bornm. et Fleischm. in Mitt. Thür. Bot. Ver., N. FP, XXVII (1911), p. 60. — Planta elata sesquipedalis tuberibus ob- 414 Vermischte neue Diagnosen. longo-ovatis (altero sessili, altero omnium speciminum desiderato ut videtur longe stipitato); caule folioso 50 cm usque alto; foliis infimis non rosulatim ordinatis, ovato-oblongis vel lineari-oblongis, usque 10 cm longis et 2,5 cm latis, basi amplexicanlibus et hyaline vaginantibus; spica elongata laxiflora (floribus 7— 10); bracteis perigonium parvum subaequantibus; ovario lineari, vix contorto, paulo curvato quam peri- gonium duplo longiore; perigonii phyllis exterioribus (sepalis) ovatis, albidis (? an roseis) 3-nervis, 9 mm longis et 5 mm latis; phyllis ín- ternis (petalis) minutis, erectis, 2 mm longis, vix 1 mm latis, oblongo- triangularibus, puberulis, albidis (an roseis); labello trilobo, antice con- vexo, ad basin utrinque obscure calloso; lobis labelli lateralibus cavis, gibbo late conico postice pilis fuscis antice pilis pallidis tecto auctis, margine valde reflexis; lobo labelli intermedio circumeirca convexo quasi subsphaerico, antice coronula pilorum patentium marginato, trilo- bulato; lobulis glabris reflexis, lobulo intermedio (appendice) porrecto; labeli nervis paucis tantum percursi centro maculato, maculis rotundis luteo-cinctis; columnella recta, longe rostellata; anthera brevi; filo polli- niorum clavulam massarum pollinis subglobosam gerente geniculato- curvato. — Kurdistan (Assyrien): Am Osthang des Kuh-i-Sefin (östlich von Erbil) oberhalb Schaklawa, 1300 m s. m. (1893, V, 27, leg J. Born- müller; Iter Persico-turcicum 1892—93, no. 1832). Die Pflanze ist nahe verwandt jenen Formen, welche Reichenbach fil. unter dem Namen Ophrys Scolopax zusammenfasst, unterscheidet sich aber schon durch die geringe Grósse der Blüten. Die lockere Tracht derselben er- innert stark an kleinblütige Formen der Ophrys cornuta Steven, wührend die zwei schwachen Schwielen am Lippengrunde und der Haarkranz am vorderen Horizonte derselben an Ophrys bombyliflora Lk. gemahnen, zwischen welche Arten sie systematisch zu stellen wäre. Das nur vor- gestreckte, nicht aufwürtsgebogene kahle Anhängsel, welches auch wenig deutlich abgesetzt ist, sowie der Umstand, dass die neue Knolle wahrscheinlich langgestielt sein dürfte (sonst wäre sie beim Sammeln gewiss mit ausgehoben worden) sind Merkmale, welche sich nur bei Ophrys bombyliflora Lk. finden, während die zahlreichen (bis 10) Blüten in so verlängerter Ähre von mir bisher nur an Ophrys cornuta Stev. beobachtet wurden. — Hybride Abstammung ist ausgeschlossen, 1000. Philbornea H. Hallier in Arch. Neerl. Sci. Exact. et Nat., se 3B. 1 (1912), p. 110. — Durandeae arcte affinis, sed inflorescentiis in- ferioribus demum non paniculatis, sed laxe racemosis, pedicellis longiori- bus et gracilioribus minus clavatis, ovario tricarpellato, ovulis in quovis loculo geminis, dupra ovoidea mucronulata monopyrena, endocarpio extus dense longitudinaliter subreticulato-fibroso optime distincta. — Sepala 5, rotundata, valde convexa, prominenter flabellato-nervosa, ad "is imbri- cata, firma, post anthesin persistentia et drupae basin laxe foventia. Petala 5, contorta, fugacia, lutea, cuneato-unguiculata, hypogyna. Sua mina 10, quorum 5 paulo breviora, omnia fertilia, basi in tubum brevem coalita. Ovarium 3-loculare; styli 3, filiformes, stigmate capitato ter” Vermischte neue Diagnosen. 415 minati; ovula in loculis gemina collateralia, ex angulo interno pendula. Drupa ovoidea, mucronulata, in sicco longitudinaliter rugosa, loculis 2 abortivis monopyrena, exocarpio tenui carnoso, endocarpio osseo extus dense longitudinaliter subreticulato-fibroso, intus laevi luteo. Semina .... Embryo .... — Frutices glaberrimi, scandentes, interdum Hu- goniae et Roucherae Griffithianae Ancistrocladique more cirrhis uncinatis (inflorescentiae ramis sterilibus) armati. Folia alterna, obovato-lanceo- lata, petiolata, penninervia, arcte et prominenter reticulato-venosa, char- tacea, margine remotiuscule serrulata, adulta demum exstipulata. Flores in racemos alios in panicula terminali congestos alios axillares plerum- que fasciculatos ceterum simplices laxos graciles dispositi. Pedicelli longiusculi, graciles, supra medium bracteolis binis minutis squamiformi- bus instructi et articulati, parte superiore sub flore parum, sub fructu magis conspicue clavata. Drupa cum calyce persistente et pedicelli parte Superiore decidua. — Species 2 in Borneo boreali-occidentali et ins. Philippinensibus austro-occidentalibus indigenae. 1001. Philbornea magnifolia Hallier, l. c., p. 110. — Durandea magni- folia Stapf in Hooker, Icones XXIX, 1 (déc. 06), t. 2822, pp. 1—3. — Bornéo N. O., Sarawak, Rejang (G. D. Haviland, août 1893, no. 2834, en fleurs, Herb. Lugd.-Bat.). — C'est surtout dans cette espèce que par la nervure des feuilles les affinités avec les Ochnacées se reconnaissant nettement. Comme chez beaucoup d'Ochaacées i| se détache de la ner- vure médiane et des nervures latérales de nombreuses ramifications fines, à angle droit, qui se perdent bientót dans le fin réseau, à mailles étroites, des nervures, à peu prés comme dans une plume d’oiseau, ou dans une échelle dont les échelons ne sont pas.tenus ensemble par deux montants latéraux, mais passent à travers une poutrelle. Les sé- pales fortement bombés, à côtes proéminentes en éventail, et les pétales jaunes font également songer aux Ochnacées. 1002. Philbornea palawanica Hallier, L. c., p. 111. — Differt a praece- dente foliis minoribus tenuioribus magis conspicue serratis, petiolis minus robustis, nervis lateralibus intra marginem non tam regulariter arcuatim anastomosantibus, venarum rete paulo laxiore minus regulari Supra magis subtus minus prominente. — Frutex scandens (cirrhi in Specimine herb. Bogor. non exstant) glaberrimus. Rami irregulariter multanguli, juniores subfusci, seniores pallidi. Folia late obovato-lanceo- lata, breviter et acutiuscule acuminata, basi acuta, remotiuscule, sed sat conspicue serrulata, 13,5—20 cm longa, 5,7—8 cm lata, acumine 7— 20 mm longo, membranacea, subtus praecipue luteo-viridia, utrinque nitidula, costa supra acute et anguste, subtus late et obtuse prominente, nervis lateralibus utrinsecus 8—10 tenuibus procurvis intra marginem irregulariter arcuatim anastomosantibus utrinque prominentibus, tenuiori- bus hic illic intermixtis, venarum rete arcto et tenui subtus parum, Supra magis conspicue prominulo; petiolus brevis, teres, supra anguste et profunde sulcatus, 5—10 mm longus. Racemi 4—8 cm longi, rhachi Pedicellorumque parte inferiore tenuibus obscure angulatis luteo-viridi- 416 Vermischte neue Diagnosen. bus; bracteae minutae, subulatae, deciduae; pedicelli 7—12 mm longi, supra medium articulati, infra articulationem bracteolis 2 minimis squami- formibus alternis deciduis praediti, parte superiore (quam cl. Velenovsky hypanthium appellat) fusca clavata una cum «calyce et fructu decidua 3—4 mm longa. Flores non exstant. Sepala orbicularia, valde convexa, sub fructu 3 mm longa, fusco-viridia, margine anguste subhyalina, fla- bellato-nervosa, nervis conspicue prominentibus. Petala et stamina decidua. Drupa ut supra in generis descriptione, fusca, apice pallescens, ca. 1 cm longa, 5 mm crassa. — Ile Philippine du S. O. Palawan, Mt. Pulgar près Puerto Princesa (A. D. E. Elmer, mars 1911. no, 12870, en fruits, Herb. Bogor. „A scandent shrub at 750 altitude“). 1003. Aciphylla Spedeni Cheesem. in Trans. N. Zeal. Inst., XLV (1912), 1913, p. 93. — A. Dobsoni Hook. f. affinis, sed differt caule multo ma- jore. foliis numerosibus et flabellatim 6— 9-lobatis. — Planta robusta, e basi ramosa, 10—30 cm diam., ramis dense compactis. Folia numero- sissima, 40--60, dense conferta aut imbricata, 10—15 cm longa, rigida, coriacea, glaberrima, nitida quasi vernicosa, flabellatim 6—9 lobata ; petiolis vaginantibus, apice coriaceis, basi membranaceis, 2—3,5 cm latis, lobis (aut segmentis) linearibus, 6—8 cm longis, 2,5—5 mm latis, apice acuminatis et pungentibus. Pedunculi robusti, erecti, foliis vix longieres. Umbellae compositae, in capitulum densum crassum con- gestae 6—8 cm diam. Bracteae inferae 3—5 cm longae, basi mem- branaceae, latae, apice breviter 7—8 partitae, Flores albi, nnmerosi. Fructus ignotus. — New Zealand: — South Island: Rocky places on Cecil Peak, near Lake Wakatipu, altitude 5000—6000 ft.; also in several other localities on the Eyre Mountains, of which Cecil Peak is the northern termination; Mr. James Speden! — A very distinct and curious species, which I have much pleasure in dedicating to its discoverer, who has furnished me with much valuable information respecting the botany of Central Otago and Southland. It is no doubt related to A, Dobsoni, but differs widely in the much greater size of all its parts, in the remarkable digitately or flabellately divided leaves which are not nearly so coriaceous as those of A. Dobsoni, and in the much larger and more massive inflorescence. Its discovery shows that there is still much to be done on the higher mountains of the southern portion of the South Island. Kepertorium specierum novarum regni vegetabilis. o 3731375 | .. XIII. Band | Sr Dezember 1914 Kriegsnummer. Trotz der Kriegswirren und trotzdem ich im Osten auf der Wacht sitze, ist es mir doch gelungen, eine neue Nummer des Repertoriums herauszubringen. Es geschieht dies auf ausdrückliches Verlangen meiner Freunde, die den Wunsch haben, das Repertorium möchte weiterbestehen, und mir zu diesem Zwecke Diagnosen zur Verfügung stellten. Fedde, z. Z. Oberleutnant und Kommandant eines Forts im Osten von Posen. XCI. Oxystigma msoo Harms, spec. nov. der Msoo-Baum von Deutsch-Ostafrika. Von H. Harms. (Originaldiagnose.) Oxystigma msoo Harms, spec. nov. Arbor magna, ramulis glabris; folia pinnata, petiolo ipso 1—2,5 em longo, rhachi cum petiolo cire, 7—11 cm longa, satis tenui, subtereti, £labra, foliola alterna 4— 8, breviter petiolulata, petiolulis glabris, 3— 5 mm longis, oblonga vel ovato-lanceolata vel lanceolato-oblonga, saepius + obliqua et leviter curvata, basi + obliqua obtusa vel acuta, apice acuta vel sensim acuminata, glabra, chartacea, supra nitidula, minute pellueido-punctulata, cire..9—12 em longa, 4—5 cm lata; racemi spici- formes multiflori laxiflori elongati, in paniculam dispositi, rhachi pani- culae brevissime subvelutino-puberula, 10 em vel ultra longa, racemorum rhachi aeque puberula, tenui, interdum leviter flexuosa, circ. 10—20 cm longa, florum parvorum pedicellis gracilibus, brevibus, cire. J—1,5 mm 27 Repertorium specierum novarum. XIII. (31. XII. 1914.) 418 H. Harms: Oxystigma msoo Harms, spec. nov. der Msoo-Baum. longis; bracteolae 2 ad basin calycis minimae, suborbiculares, rotun- datae; sepala 5 lata, suborbicularia usque obovata, rotundata, margine ciliolata, cire. 2 mm longa; stamina 10, filamentis inferiore parte villo- sulis; ovarium breve, breviter villosum, disco parvo glabro carnoso latiusculo insidens, 1-ovulatum, ovulo versus apicem ovarii pendulo, stylus filiformis attenuatus, acutus, basi villosulus. Kilimandscharo-Gebiet: Bezirk Moschi, Rauwald (blühendes Exemplar, geschiekt Dezember 1913 auf Veranlassung des Herrn Ober- fórsters Deininger vom Forstamt in Wilhelmsthal, ,Msoo* genannt). Deininger '(no. 2722) hatte bereits August 1911 im Rauwald (900 m, lichter Regenwald, auf feuchtem tiefgründigem Boden) von. diesem sehr grossen und wertvollen Nutzholzbaum einen jungen Keim- ling und einige Früchte geschickt. Dieser Keimling hat einen etwa 16 cm langen dünnen kahlen Stengel und zwei Fiederblätter, deren jedes an der etwa 4 em langen dünnen kahlen Spindel je zwei Paare gegenstündiger eiförmiger bis eiförmig-lanzettlicher oder länglicher, lang zugespitzter, etwas schiefer durchsichtig punktierter Blättchen von 7 bis 10 cm Länge und 3—4 cm Breite trägt. Die mangelhaft erhaltenen Hülsen sind geschlossen, seitlich zusammengedrückt, etwa schief verkehrt- eiförmig oder keilförmig, etwas gebogen, am Grunde in einen breiten flachen flügelartigen Stiel verschmälert, an der Spitze flach oder aus- gerandet mit kleinem Spitzchen (Griffelspitze) in der Mitte, bräunlich, deutlich netzaderig, 4—5 cm lang, 3—3,5 em breit; der aufgeschwollene samenbergende Teil ist ziemlich dick, innen zerklüftet, bei der einen Frucht vom breiten Stiele aus mit dünnem flachen Flügelrand umzogen. Nach diesem ersten sehr dürftigen Material liess sich mit einiger Wahr- scheinlichkeit die Gattung Oxystigma angeben, die ich in Englers Bot. Jahrb., XXVI (1899), 264 veröffentlicht habe (2 westafrikanische Arten). Das später eingetroffene Blütenmaterial bestätigte meine Vermutung, dass es sich um eine neue Art dieser eigenartigen, bisher nur von West- afrika bekannten Gattung der Leguminosen handelt, die hiermit zum ersten Male auch für die Waldreste des östlichen tropischen Afrika nachgewiesen wird. Ich habe bereits in Nachträge IV zu Engler- Prantl, Natürl. Pflanzenfam., III, 3 (1914), 125 kurz auf diese vierte Art der Gattung hingewiesen. Zu derselben Art gehört wahrscheinlich auch folgendes Exemplar, das keine voll entwickelten Blüten hat (es besteht aus beblätterten Zweigen mit Rispen, an denen die Blüten noch im Knospenzustand sind; ein scharfer Unterschied gegenüber dem Exemplar aus dem Rauwald ist kaum zu erkennen, nur sind die Blättchen mehr lanzettlich, im allgemeinen schmäler, 6—11 cm lang, 2,5-—3,5 cm breit): Usambara, Amani, im Urwald (Zimmermann no. 3257, Dezember 1910 und 1911); der Baum soll rotes Holz haben. Von Herrn Prof. Reh-Hamburg erhielt ich eine aus dem Forstamt Wilhelmsthal stammende Holzprobe des Msoobaumes. Das Stück war teilweise von einem Bohrkäfer zerfressen. Nach dieser Probe hat das Holz-grosse Ähnlichkeit mit dem von O. Mannii (Baill.) Harms, das ich H. Harms: Über einige v. P. Preuss gesammelte Arten d. Gatt. Inga Scop. 419 in Notizbl. Bot. Mus. Dahlem, Appendix XXI, 2 (1911), 40 beschrieben habe. Die neue Art steht O. Buchholzii Harms (Trop. Westafrika) nahe, die aber kahle Ährenspindel hat, während diese bei O. msoo eine sehr feine Behaarung zeigt. XCIL Über einige von P. Preuss gesammelte Arten der Gattung /nga Scop. Von H. Harms. (Originaldiagnosen.) 1. Inga paterno Harms, spec. nov. Arbor ramulis glabris vel minute puberulis lenticellatis; folia petio- lata, rhachi cum petiolo satis tenui minute puberula usque subglabra, cire. 5—10 cm longa, petiolo ipso 1—2 em longo, foliola 3—4-juga, rarius 2-juga, breviter petiolulata, lanceolato-oblonga vel lanceolata vel oblonga vel ovato-lanceolata, basi breviter angustata vel acuta vel ob- tusiuscula, apice plerumque acuminata, papyracea, glabra vel subglabra, 4—17 em longa, 2—6 cm lata, glandula ad par infimum depresso-sub- globosa, suburceolata, stipulae latae, majusculae, obliquae, obovatae vel obovato-oblongae, vel oblique oblongae, apice rotundatae vel obtusae, leviter striatae, 0,7—2 cm longae, 5—8 mm latae; pedunculi axillares, 3—9 cm longi, parce brevissime puberuli vel subglabri, umbellulam densam capituliformem gerentes, flores brevissime sed distincte pedi- cellati (pedicellis 1—1,5 mm vel usque 2,5 mm longis), calyx glaber vel subglaber (apice puberulus), circ. 1,5—2 mm (rarius usque 3 mm) longus, corolla fere 5— 7 mm longa, lobis acutis, apice albido-pilosulis. Zentral-Amerika: Salvador: Pflanzung Guadalupe bei San Sal- vador (P. Preuss no. 1387, paterno, — Febr. 1900; Schattenbaum für Kaffee, 20 m hoch, Blüten weiss, Pulpa um die Samen essbar, süss). — Guatemala: Dep. Santa Rosa, Barbarena, 3000 p. (Heyde und Lux no. 3280; Juli 1892); Dep. Quiché, San Miguel Uspantan, 6000 p. (Heyde und Lux no. 3309, Apr. 1892); Dep. Santa Rosa, Cuajiniquilapa (Heyde und Lux no. 6122; Nov. 1893). — Mexiko: Chiapas, Palengue, Gärten (Endlich no. 1326; Juni 1906. — Baum von 6—8 m Hóhe, mit essbarer Frucht, Cuajinicuil oder Jinicuil). Die Art ist bereits in P. Preuss, Expedition nach Zentral- und Süd-Amerika (1901), Tafel 8 (Nr. 6, Hülse] und Tafel 9 (blühender Zweig) abgebildet (vgl. auch dort S. 355, wo es heisst: ,Noch eine andere, auch für die Wissenschaft neue Inga-Art lernte ich kennen, die Inga Paterno Harms, Paterno genannt. Sie ist auch in Salvador und Guatemala als Sehattenbaum in Gebrauch. Die breiten, aber kurzen Früchte enthalten eine weisse, essbare Pulpa, auch die Samen dieser Art sollen in dem allgemein beliebten Landesgericht der Süd- und Zentralamerikaner, dem Sancocho gegessen werden.*) — Sie ist der mexikanischen I. jinicuil . - 27* 490 H.Harms: Über einige v. P. Preuss gesammelte Arten d. Gatt. Inga Scop. Schlechtd. sehr ähnlich, mit der sie verwechselt wurde; Inga jinicul hat aber sitzende oder nur äusserst kurz gestielte Blüten und kleinere lanzettliche oder verkehrt-lanzettliche schmälere Nebenblätter. Das von mir geprüfte Material dieser Art habe ich im folgenden zusammengestellt. Inga jinicuil Schlechtd. in Linnaea XII (1838), 559; Benth. Rev. Mimos., 606. Mexiko: Jalapa (Schiede); ebenda (Pringle no. 8134; Apr. 1899); ebenda, Gürten der Umgebung (Endlich no. 1535; Febr. 1907. — Jini- cuil, hoher etwa 15 m messender Baum mit essbarer Frucht, Holz vor- züglich zum Hausbau, wird in der Umgegend von Coatepec als Schatten- baum für Kaffee bevorzugt); ohne Standort (Sumichrast no. 1037; diese Nummer zitiert auch Bentham). 2. Inga Preussii Harms, spec. nov. Arbor, ramulis villosulis; folia petiolata, petiolo villoso, circ. 1,5— 3 em longo, rhachi (cum petiolo) 5—13 cm longa, + villosa, inter juga alata, foliola 3—4-juga, brevissime petiolulata vel subsessilia, oblonga vel ovato-oblonga vel ovato-lanceolata, + obliqua, basi obtusa vel rotun- data, apice acuta vel sensim acuminata, juvenilia subsericeo-villosula, adulta supra sparse pilosa, subtus densius villosulo-pilosa, supra niti- dula, subtus reticulata, 7—12 cm vel ultra longa, 2,5—7 cm lata; sti- pulae ovatae vel lanceolato-ovatae; spicae axillares solitariae vel saepe geminae, longe vel breviter pedunculatae, villosae, cum pedunculo 6—10 cm vel ultra longae, densiflorae, bracteis lanceolatis acutis, 7— 14 mm longis; calyx tubulosus, apice 5-dentatus, villosulus vel satis parce pilosus, + striatus, 10-12 mm longus; corolla exserta, 5-den- tata, dense sericeo-villosa, circ. 2cm longa; staminum tubus breviterexsertus. S. Salvador: Pflanzung Guadalupe bei San Salvador (P. Preuss no. 1386, — Febr. 1900; 15 m hoher Schattenbaum für Kaffee; cu- jiniquil) Die Art wurde schon genannt und abgebildet in P. Preuss, Expedition Zentral. und Südamerika (1901), 354, Tafel 8, no. 1—2 [Abbildg. auch S. 361]. Es heisst dort bei der Besprechung der Kaffee- pflanzungen in Salvador: , Am meisten in Gebrauch ist aber eine für die Wissenschaft neue Art von Inga, die Inga Preussii Harms, Cuxiniquil genannt. Sie ist in ganz Salvador verbreitet, desgleichen in Guatemala. Die Früchte sind der süssen, die schwarzen Samen einhüllenden Frucht- pulpa wegen als Näscherei sehr beliebt, was oft genug dem Kaffee zum Schaden gereicht.“ — Die Art steht der Inga Pittieri Micheli von Costa- rica (Bull. Herb. Boiss., II [1894], 446, t. 13) sehr nahe, die aber schmalere lineale Brakteen hat. Inga fastuosa (Jacq.) Willd.; Benth. Rev. Minos. 623. Zu dieser von Caracas angegebenen Art gehört die von mir in P. Preuss, Expedition Zentral- und Südamerika (1901), 342 genannte I. longituba Harms (Guam? peludo negro), die Preuss (no. 1685) in Venezuela (Pflanzungen Caoma, Bucaral usw., trockene Hügel, 800—1100 m, Schattenbaum für Kaffee, Blüten weiss; Sept. 1899) gesammelt hat (Frucht gross, 32 CP lang, 5 cm breit, dicht braun behaart). G. Hieronymus: Eine neue Selaginella (S. Herteri) aus Uruguay. 4921 XCII. Eine neue Se/aginella (S. Herteri) aus Uruguay. Von Georg Hieronymus. (Originaldiagnose.) Selaginella Herteri Hieron., spec. nov. Heterophyllum e serie Selaginellarum articulatarum, e subserie mono- stelicarum, e turma Selaginellae stoloniferae (Sw.) Spring. Caules repentes, vix !/, mm crassi, compressi, supra bisulcati, infra teretes, virescenti-straminei, rhizophoris c. 5—10 mm longis c. 0,5 mm crassis compresso-teretibus virescentibus vel subrufescentibus suffulti, ubique heterophyli, laxe et irregulariter bipinnatim vel subtripinnatim ramosi, ramis ramulisque depressis saepe radicantibus, Planum caulium et ramorum crassiorum 3!/, —4 mm, ramulorum ultimorum c. 2!/, —3 mm foliis lateralibus inclusis latum. Folia laete viridia vel senectute saepe lateritia, in caulibus primariis remotiuseula, in ramis approximata, in ramulis saepe subimbricata. Folia lateralia patentia, parum inaequilatera, e basi subcuneata peltatim affixa auriculata (aurieula truncata, laciniata, pallide virente) oblique ovata, obtusiuscula vel brevissime subacuminata, margine basibus integris exceptis utroque latere piloso-serrulata (pilis vix ultra 0,02 mm altis, ad apicem foliorum versus crebrioribus), nervo mediano c, 0,15—0,2 mm infra apicem evanido praedita; folia lateralia maxima c. 2 mm longa, 1!/; mm supra basin lata, Folia axillaria la- teralibus vulgaribus similia, sed aequilatera et paulo minora. Folia intermedia e basi exteriore late auriculata (auricula virescente truncata integra vel ciliata, ciliis usque ad 0,07 mm longis patentibus rigidius- culis) et e basi interiore breviter auriculata (auricula truncata ciliata, ciliis usque ad 0,06 mm longis rigidis) subfalcato-ovata, parum inaequi- latera, breviter acuminata, nervo mediano c. 0,2 mm infra apicem. eva- nescente praedita, margine exteriore vitta cellulis prosenchymaticis sclero- ticis formato albescente 0,02—0,03 mm lata ornata, utroque margine ad apicem versus parce piloso-denticulata (pilis dentiformibus vix ultra 0,04 mm longis et 0,03 mm altis); folia intermedia maxima c. 2 mm longa, 1 mm supra basin lata. Flores deficiunt. Uruguay: Sierra del Tacuarembo chico (Herter no. 3555, 24./28. August 1907); Sierra del Pan de Azucar (Herter no. 5135, 13. Oktober 1907). Obgleich die Art nur in sterilen Exemplaren vorhanden ist, so ist doch kein Zweifel über ihre Zugehórigkeit zur Reihe der artikulaten Selaginellen und zur Gruppe der S. stolonifera (Sw.) Spring vorhanden. Wie bei den meisten Reprüsentanten dieser Gruppe sind die Artiku- lationen nur sehr schwach ausgebildet oder auch überhaupt nicht nach- zuweisen. Der Ursprungsort der Wurzelträger entspricht durchaus dem aller übrigen Artikulaten. Von den übrigen der betreffenden Gruppe an- 422 H. Léveillé: Revisio plantarum Hawaiensium. gehórenden Selaginellen ist sie durch die deutlich zweidhrigen Mittel- blütter zu unterscheiden. Nach der von mir in den Pflanzenfamilien I, 4, p. 709 gegebenen Übersicht würde sie also neben no. 405 S. filicaulis Sod. zu stellen sein, doch gehört letztere gar nicht in diese Gruppe nach meiner Untersuchung, sondern in die der S. sulcata (Desv.) Spring. XCIV. Revisio plantarum Hawaiensium `). Auctore H. Léveillé. Sous ce titre un certain M. Rock dont j'avais dédaigné de précé- dentes attaques publie un article remarquable par son manque de cour- toisie, sa mauvaise foi et son peu de sciences. A la priere instante du collecteur Urb. Faurie j'avais déterminé ses récoltes de 1909 et 1910 sur des échantillons incomplets le plus souvent indéterminables. Et voilà un Monsieur (auquel j'ai gracieuse- ment communiqué le matériel, ne refusant par les critiques et reconnais- sant des erreurs) qui pour me remercier, m'accable de grossieretes, procédé inconnu jusqu'ici entre botanistes. Voyez la bonne foi du personnage: il publie ou des annotations erronées du collecteur ou des notes jetées hátivement dans un herbier non classé et me les attribue. En ce qui concerne les Rubus il donne comme étant à l'étude des déterminations approuvées et publiées depuis de longs mois par l'éminent Focke. Quant à la science de mon ad- versaire elle consiste à vouloir absolument déclarer intangible la flore de Hillebrand alors que le collecteur ayant vu les plantes en vie les connait mieux que celui qui ne les a vues que sur le sec. Les variétés de Hillebrand sont souvent des espéces. Si M. Rock connaissait mieux le Crepis japonica et le Cirsium arvense il saurait que ces plantes ne correspondent par à mes créations. Il saurait surtout que la régle des botanisies est celle-ci: diagnosis praestat herbario. Plus de vingt monographes ont consacré mes espèces et parmi eux les plus éminents ont consacré mes espèces chinoises. Il y en 4 de mauvaises, je l'avoue. Quel est donc le botaniste, méme le plus illustre, qui n'a pas de nombreux noms tombés en synonymie? On comprendra qu'après l'approbation des savants monographes, mes confrères, je puisse me passer de celle de l'hurluberlu de Honolulu. !) Bitte um Beachtung meiner Anmerkung im letzten Hefte des Reper- toriums. F. Fedde. F. C. Hoehne: Plantae novae brasilianae, 1. 423 XCV. F. C. Hoehne, Plantae novae brasilianae. L (Ex: Comm. Linh. Telegr. Estrat. de Matto Grosso ao Amazonas. Annexo no. 5, Botanica Parte I, Dec. 1910, 71 pp., 63 tab,)*) : 1. Zygella Mooreana Hoehne, 1. c., p. 19. — Bulbo ovato-subgloboso, circa 1 em longo et 3/, cm crasso, ad basin spare radicifero, a tunicis tenuibus, brunneis, in collum supra paulo productis densiuscule obtecto. Folia radicalia majora 7—14 cm longa, 1—1'/, mm lata. Caulis infra folia caulinia erectus, folia radicalia paulo superans vel satis longior, ad basin foliarum cauliniarium articulatus et geniculatus, demum simplex vel 2—3 pedunculatus, interdum biarticulatus (cum pedunculis), circiter 20—28 cm altus, 1 mm crassus. Folia caulinia 1 (interdum 2), radi- calia omnino aequalis vel paulo vel satis brevior. Flores in axilla folia- rum caulinarum et ad apicem peduncularum, intra spatham solitarii vel bini vel trini, circiter 22 mm diam. Perianthum nunc cyaneum, nunc caeruleum, basi dilute lutescenti-viridis ibidem purpureo maculatum. Sepala vel segmenta exteriora spathulata, satis reflexa-patula, margini- bus longitudinaliter revolutis 22—24 mm longa, 4—5 mm lata, Petala vel segmenta interiora erecta-patula, ad medium geniculata abrupte con- torta concava, ad apicem supra geniculum suborbiculata, minute acu- minata, paulo reflexa, subconcava, 12—15 mm longa, ad apicem 4 mm lata, Filamenta 21/,—83 mm longa. Anthera 3 mm longa. Stylus cum ramis et lamellis 7 mm longus. Capsula 6'/, cm longa, 4 mm crassa extra spatham exserta Semina ovoidea, subtrigona, brunnea, 1 mm longa, — Brasilia: Habitat in campis graminosis, humidis, seccus Porto Esperidiao. — Floret Octobri, — Pl. ns. 886—843 e 698, Tabula no. 58. 2. Habenaria nuda Lindl. var. pygmaea Hoehne, |. c., p. 25. — Caulis 4—7 dm. altus; flores 10—20, satis minores quam H. nudae, circiter cl em diametiens; calcar 9 mm longum; pedicellum 14 mm longum; bracteae 14 mm longae; petala partitione antica 12 mm longa; postica demidio brevior; sepala 7 mm longa, laterales paulo longiores; labellum lobis lateralibus petalarum partem anteriorem omnino aequantibus, inter- media 7 mm longa. — Brasilia: Habitat in campis humidis secus flu- minem Sacuruina prope Ponte de Pedra. — Floret Julio. — Pl. no. 2146, Tabula no. 1. 3. Epistephium praestans Hoehne, |. c., p. 26. — Caule robusto, sim- plice, paulo sygmöideo-flexuoso; foliis coriaceis, elliptico-oblongis, acutis, basi paulo iruneatis, rotundatis, semiamplexicaulis, 5—7 nervatis, ad medium caulis magnis, latis, inferne et superne satis minoribus decres- centibus, nitide viridibus, nervis satis ramosis; racemo terminali, longo, 10—15 floro; bracteis squamiformibus, concavis, anguste ovatis-trian- £ularibus, acutis; ovario multotis breviore; floribus magnis; calyculo *) Der Nachdruck der Diagnosen erfolgte genau nach dem Urtexte ohne 424 F, C. Hoehne. brevissime tridenticulato; sepalis subaequilongis, dorsalia anguste-lanceo- lata, acuta, basi paulo truncata; lateralia dorsalia paulo latiora, ovata- lanceolata, acuta, inferne attenuata; petalis sepalis aequilongis vel paulo longioribus et satis latioribus, ovatis-subspathulatis, obtusis, inferne satis attenuatis; labello sepalis paulo longiore ad columnam ?/, adnato et apice involvente, inferne infundibuliforme involuto, superne latiuscule in limbo ondulato, paulo patulo, apice profunde emarginato producto, disco ad medium cristato retrorsim barbato; columna apice brevissime alata. — Radicibus carnosis, fragillibus, ad articula rhyzomatis, albicantibus, 8—10 em longis, 2—4 mm crassis. Caulibus erectis, paulo sulcatis, teretius- culis, inferne paulo purpuratis-viridibus, laxiuscule 2—3 squamatis, su- perne viridibus, multifoliatis, 8—15 dm. altis, 4—5 mm crassis. Folia internodus satis longiora, ultima satis acuminata, acuta; prima elliptica, suborbiculata; nervo mediano inferne crassiusculo subtus satis prominente. Racemus erectus, levissime sulcatus, 10—14 florus, 3!/; dm. longus, A mm crassus, Bracteae erectae, levissime nervatae, viridi-albescentes, dorso carinatae, 6—10 mm longae, 3—4 mm latae, Flores erecti vel erecti-patuli, albi-lilacinei et carminei. Ovario lineare-fusiforme, obtuso- trigono, recto vel paulo arcuato, 3!/,—4 cm longo, 4—4!/; mm crasso. Sepala erecta-patula, membranacea, pellucida, tenuiter polynervulosa, nervo mediano paulo prominente intensiter colorato; dorsalia 4—5 cm longa, 4—5 mm lata; lateralia 4—5 cm longa, 8—9 mm lata. Petala membranacea, pellucida, polynervulosa, nervo mediano prominente inten- siter colorato, 5 cm longa, 9—10 mm lata. Labellum membranaceum, pellucidum, polynervulosum; limbo intus ad medium albo, marginibus late carmineis 5!/ cm longo, circiter Zi, cm lato; crista retrorse bar- bata, lutea. Columna erecta, paulo incurva, semicylindracea, apice bre- vessime alata, satis incrassata, 2'/, cm longa. Capsula ignota. — Brasilia: Habitat campis argilosis prope Tapirapóan. — Floret Martio, Pl. no. 1324, Tabula no. 4. p 4. Vanilla planifolia Andr, var. gigantea Hoehne, 1. c., p. 27. — Caulis 1'/—2 cm crassus, 15—20 m altus; foliis planis, non vel brevissime petiolatis semiamplexicaulibus, pedunculus 10—15 flores; flores magni, segmentis valde conniventibus, , apice levissime incurvo, 10 cm longi, segmenta circiter 5!|,— cm ad apicem patula; sepala valde concava: petala nervo mediano in dorso late et crasso satis lineare prominente; sepala et petala flava; labellum flavum-aurantium, disco intus pallidiore: fructus 25—28 cm longus. — Brasilia: Habitat ad silvis humidis secus flum. Jaurü et Paraguay, — floret Setembri—Octobri. — Pl. no. 972. Tabula no. 5. : 5. Vanilla Ribeiroi Hoehne, 1. c., p. 28. — Caule gracile, tereti; foliis breviter. erasseque petiolatis, ovais-oblongis, planis, inferne paulo pli catis, apice acutis, incurvis, ad basin abrupte rotundatis in petiolo bre vissime productis; spicis axillaribus vel interdum terminalibus, breviter peduneulatis, rachi crassiuscula; bracteis carnosis, rigidiusculis, saepius patulis, ovatis, obtusis, rectis; floribus mediocribus; ovario recto yel: vis Plantae novae brasilianae. I. 425 arcuato, teretiusculo, apice distincte calyculato; sepalis petalisque erectis, subeoneavis anguste oblongis, obtusiusculis, inferne satis attenuatis; pe- talis ad dorsum crasse carinatis; labello sepalis petalisque paulo brevior, inferne columnae ad medium adnato, infundibuliforme convoluto, superne paulo patulo, ambitu ovato-oblongo, limbo profunde fimbriato, crispo, ondulato, apice obtuso revoluto, disco multinervato ad medium que longi- tudinaliter multicostato dense piloso; columna longiuscula, paula in- curva, antice pilosula. — Caule elongato, paulo ramoso, flexuoso, su- perne 5—6 mm crasso, viride ad nodum breviter incrassato et saepius radicans, Folia internodis aequilonga vel paulo longior, patula vel saepius reflexa, supra intense viridis, subtus paulo pallidior, 12—13 cm longa, 2!/,—93/, cm lata, basi in petiolo crasso profunde canaliculate Vix 6—8 mm longo, abrupte rotundata et contracta; nervis 14—16, in sicco utrinque. satis prominentibus, valde clalthratis-ramulosis. Pedun- culus communis erectus vel patulus, rectus vel paulo flexuosus, teretius- culus, 5 —12 floro, 2!/,,—3 em longus. Bracteae satis concavae, pluri- nervulosae, 6—7 mm longae, 5—7 mm latae. Pedicello cum ovario paulo arcuato, 2!/, em longo, 3![, mm crasso. Sepala siccitata tenuiter membranacea, 4—4!/, cm longa, 13-14 mm lata, tenuiter 11—13 ner- vata. Petala sepala similia vel paulo angustior et brevior. Labellum erectum, siccitate tenuiter membranaceum, circiter 3?/, em longum, 17— 20 mm latum; fimbriis ad apicem 2—4 mm profundatis; disco intus satis pilosulo; pilis intus incurvatis medianis circiter 1 mm longis. Co- lumna erecta, paulo arcuata, 23/, cm longa. — Flos albus-niveus, cum labelli disco, fimbriis pilisque luteis. — Brasilia: Habitat in silvis hu- midis secus flum. Jaurü prope locum Barrancao dictum, — Floret No- vembri. — Pl. no. 997, Tabula no. 6. 6. Physurus Juruenensis Hoehne, l. c., p. 30. — Caule gracili, ads- cendente, . erecto, paucifolioso; foliis mediocribus, oblongis-lanceolatis, acutis, basi in petiolum brevem alatum abrupte attenuatis; nervis satis elathrartis-ramulosis; spica densiuscula, cylindracea, elongata, breviter et densiuscale pilosa; floribus mediocribus, brevissime pedicellatis; brac- teis oblongis, lanceolatis, acutis, laevis; ovario cum pedicello SE puberulo-pilosulo, subclaviforme, paulo arcuato ad medium paulo in- crassato; sepala laevis, dorsalis ovata satis concava, subgaleata ad apicem obtusa levissime extus reflecta; laterales patulae, reflexae, ab- longae, ovatae, apice obtuso, rotundato; petala ambitu suspathulata, apice distincte emarginata, bilobata, lobis obtusis, rotundatis, labello am- bitu subancoriforme ad basin late cordiforme, in natura inferne plicato, 4d medium satis constricto, superne abrupto transverse plicato, incur- Vato, cum laciniis antice productis, laciniae longae, productae, latae, cuneatae, subfalcatae, apice obtuso, calcari recto, paulo claviforme, su- Perne incrassato, apice obtuso, rotundato, ovario demidio brevior, co lumna brevissima, crassa: laciniae rostellares, ovatae, acutae, — Rhi- zama repens, Radicibus simplicibus, teretibus, breviuscule denseque albis-puberulis, Caulis teres, laevis, inferne paucivaginatus, 20 cm 496 F. C. Hoehne. altus, 4 mm crassus. Vaginae alternae, laxiusculae, tenuiter mem- branaceae, subtriangulares, striatae, 1/,—1 cm longae. Folia erecta vel erecto-patula, tenuiter 5—7 nervia, tenuiter viridi-vinosula, utrinque glabra, longitudinaliter paulo plicata vel subplana, 5—8 cm longa, 15— 18 mm lata, inferne in petiolum 3—4 mm late contracta, ad basin in vagina 7—8 mm longa et 6—7 mm lata, dilatata. Spica erecta, 10.—15 floro, 4!/J,—5 cm longa. Flores erecti-patuli, albi. Pedicellum breve, erectum, cum ovario 8 mm longum. leviter puberulu pilosulum. Bracteae erectae, tenuiter membranaceae, 8 mm longae. Sepala dorsali erecta, concava subgaleiforme, 6 mm longa, 4 mm lata, laterali patula-reflexa 6 mm longa, 3 mm lata. Petala membranaceae, 5!/, mm longa, 3 mm lata, ad medium longitudinaliter et oblique rubro lineata. Labellum erectum-patulum, inferne valde concavum plicatum, ad naturale 9 mm longum, artus explanato 6 mm longum et in laciniis 6 mm latum. Cal- car descendens tenuiter ervulosum, 5 mm longum et ad apicem 1 mm crassum. Columna brevissima stipitata, 2—21/, mm longa. — Brasilia: Habitat humo in silvis humidis secus flum. Juruena. — Floret Maio. — Pl. no. 1913. — Tabula no. 10. 7. Cranichis glabricaulis Hoehne, |. c., p. 32. — Caule glabro, laeve, aphyllo vel subaphyllo, vaginis 8—9 distantibus munito; vaginae in- feriores majusculae, subfoliaceae, superiores satis decrescentes, foliis 4—6; omnibus radicalibus, rosulatis, breviter petiolatis, late ovatis, acutis vel obtusis inferne satis attenuatis in petiolo anguste productis; spica densiuscula, multiflora; floribus parvis, patulis, breviter pedicellatis; bracteis lanceolatis, longe acuminatis, uninervis, glabris; ovario aequi- longis vel paulo brevioribus; sepalis patulis-reflexis subaequilongis, ovatis-oblongis, sub-enervis; dorsalia obtusiuscula, lateralia acuta; petalis oblongis-spathulatis, obtusiusculis, sub-enervis, sepala dorsali paulo bre- viore; labello erecto-patulo, subsessile brevissime unguiculato, sepalis paulo breviore, coneavo, subcymbiforme, intergerrimo, subrotundato-ob- longo, apice acutiusculo, marginis lateralibus inferne paulo deflexis, basi subcordato, disco intus glabro, intense viridi punctulato. — Radices densiuseule fasciculatae, elongatae, paulo flexuosae, albescentes, glabrae, simplices, 2 mm crassae, 3-9 cm longae. Caulis erectus, leviter flexuosus, teretiusculus, pallide-viridis, 25—30 cm altus, 2—3 mm cras- sus, omnino glaber. Folia radicalis (4—6) erecta-patula, mollis, tenuiter membranacea, pallide viridis, lucida, sub-plana, tenuiter multinervata, nervo mediano crassiore, supra impresso, subtus satis prominente, = 10 cm longa, 2!/, cm lata. Petiolo robusto, semiterete, supra profunde canaliculato, basi satis dilatato-vaginato, 2!/,—3!/, em longo. Vaginae caulinae erectae, tenuiter membranaceae, inferiores subfoliaceae, am- plexicaules, acutae, apice paulo patulo, superiores satis minores, valde amplexicaules 1—2 cm longae. Spica erecta, cylindracea vel subconica. Bracteae patulae, leviter concavae, tenuiter membranaceae, ovario aequi longae, 5 mm longae, circiter ?/,--1 mm latae. Flores albi cum labello intus dense viridi punetulato. Ovarium 4!'/—5 mm longum. Sepala Plantae novae brasilianae. I. 427 glabra, tenuiter membranacea, leviter concava, lateralia satis reflexa in- ferne paulo dilatata, basi abrupte rotundata, dorsalia non tantum reflexa quam lateralia, 3 mm longa, 1'/,—1?/, mm lata. Petala tenuiter mem- branacea, oblonge subspathulata, erecta-patula, subplana, glabra, leviter obliqua, inferne satis attenuata, 2°/, mm longa, */, mm lata, Labellum membranaceum, enervium, disco intus et extra vivide punctulato, 2%/, mm longum, 2 mm latum. Columna erecta, crassiuscula, 1 mm longa. — Cr. candida Barb. Rodr. arcte affinis. — Brasilia: Habitat locis humidis umbrosisque solo pingui secus flum. Taruma prope Tapi- rapoan. — Floret Martio. -- Pl. no. 1650, 1651, Tabula no. 11. 8. Galeandra montana Barb. Rodr. var. albo-rosea Hoehne, |. c., p. 34. — Floribus typo subaequalibus, labellum marginibus et apice pallide roseo coloratum, intus album. — Brasilia: Vive conjuntamente com a especie typica. — Pl. no. 2006. 9. Sobralia Rondonii Hoehne, |. c., p. 38. — Glaberrima; caulis ro- bustus, altus, teretiusculus, inferne paulo denudatus, superne alterne foliosus; foliis magnis, oblongis-lanciolatis, longiuscule acuminatis, in- ferne paulo attenuatis; inferiores satis minores; bracteis bifariis, imbri- catis, inaequilongis, lanciolatis-triangularibus, anguste acuminatis ; floribus terminalibus, magnis, patulis; sepalis aequilongis, inferne in tubum bre- vissime connatis, ovatis-oblongis, subspathulatis; lateralis non tantum acutis quam dorsualiae, paulo obliquis, superne satis patulis; petalis Subspathulatis, latis, superne apice abrupte acutis, sepalis paulo bre- Vioribus et latioribus; labello sepalis lateralis aequilongo, infundibuli- forme, columna envolvente involuto, tubo paulo gibboso, limbo ambitu obovato, apice tenuiter fimbriato crispulo; columna labellum satis brevior, semiclaviformis, clinandrii dente postico obtusiusculo, lateraliter subtriangulare paulo falcato incurvo. — PI. caespitosa. Caules plurimi, erecti, leviter flexuosi, teretiusculi, virides, 8—15 dm alti, 6 mm crassi. Folia erecta vel erecta-patula, plana vel paulo convexa, 5—7 nervia; nervis secundariis satis numerosis, paulo distinctis, 20 cm longa, 4!/, cm lata, inferiora 5 em longa, 1!/; cm lata. Vaginae tubiformes, caulem amplexentes, 5—7 cm longua. Bracteae erectae, rigidiusculae, con- Cavae: minores 1!/, em majores 3 cm longae ?/, cm latae. Flores satis Patuli, albonivei; labellum intus et ad apicem satis lutei diffusum. Ovario lineare-oblongo, obtuso, trigono, leviter 6-sulcato, leviter incurvo, 2—21); cm longo. Sepala dorsualia paulo concava, inferne attenuata, Ta em longa, 1!/, em lata; lateralia paulo obliqua, dorsualia aequantia vel paulo latiora. Petala superne paulo ondulata 6!/, cm longa, 1!/, cm lata. Labellum inferne erectum, ad medium extus gibbosum, paulo Saccatum superne deflexum, fimbriatum crispulum; diseo intus satis luteo venuloso, diffuse luteo circundatum, 7!/ em longum, 3'/, cm latum; venis satis ramulosis. Columna erecta, semiclavata, intus albo ligulata luteo circumdata, 4 cm longa, inferne satis incurvata. — Habitat truncis in silvis paludosis secus fluminem Juruena, truncis que 428 F. C. Hoehne. arborum cataractarum fluviorum Sacre et Sacuriuinasa. — Floret Maio Juni. — Pl. no. 1851, 1868, 1870, 2002, 2008. Tabula no. 27. 10. Sobralia cataractarum Hoehne, l. c., p. 39. — PI. caespitosa; caules robusti, simplices, teretuisculi, multistriati, superne alterni bila- teraliter multifoliati; foliis majusculis, rigidiusculis, valde flexuosis, late ovatis, acutis vel longiuscule acuminatis, basi breviter acuminatis vel subrotundatis in apicem vaginae articulatis, 7 interdum 5 nervatis; bracteis imbrieatis, oppositis, satis inaequilongis, anguste triangularibus, plicatis, multistriatis, foliaceis; floribus terminalibus, sessilibus, majus- culis, segmentis fere usque ad apicem conniventibus, ad apicem leviter patulis; sepalis aequilongis, inferne longiusculum in tubum connatis, lanceolatis, acutis; lateralibus satis obliquis, marginis superne ad medium satis intu-plicatis, 9 nervatis, nerviis satis ramosis; petalis subspathulato- oblongis, superne paulo dilatatis subabrupte attenuatis, brevissime acu- minatis, marginis satis ondulatis, tenuiter nervatis; labello sepalis la- teralibus longiore, ad basin marginibus columnae brevissime adnato, columnam involvente, limbo aperto obovato-oblongo, marginibus superne plieato-ondulato, disco striato; columna elongata, robusta, subclavata, dentibus clynandrii prominentibus, productis, acutis lateraliter falcato incurvis, — Caules plurimi, erecti, stricti, paulo flexuosi, teretiuscull, laete virides, 10—20 dm alti, 5 mm crassi. Folia erecta vel erecta pa- tula, rigidiuscula, plana vel interdum leviter recurva, supra nitida in- tense viridis, subtus paulo pallidior, 17—22 cm longa, 4—7 cm lata, nervis supra leviter impressis, subtus satis prominentibus, nervulis Se cundariis numerosis paulo distinctis. Vaginae tubiformae, arcte ad- pressae, apice paulo dilatatae profundissime emarginatae, dorso paulo carinatae, strietae, longistriatae, virides, 2—6 cm longae. Bracteae erectae, oppositae; imbricatae, satis inaequilongae, 2—3!/; cm longae acutae strictae, rigidiusculae, longistriatae, plicatae, dorso acuto-sub- carinato, virides. Flores patuli vel paulo nutantes, intense rubro lila- cinei, extus paulo pallidiores; segmentis 5 cm longis et ad apicem cer- citer 21}, em diametro divaricatis. Ovarium lineari-subelavatum 2!/; cm longum. Sepala tenuiter multinervulosa, inferne leviter attenuata, 6 cm longa, 8—9 mm lata. Petala tenuiter multinervulosa, inferne satis attenuata, 6 cm longa, 14 mm lata. Labellum erectum, ad medium paulo saccatum, apice satis recurvum, columna involvens tenuiter multi- nervulosum, intus diffuso luteo coloratum, limbo aperto 6!/, cm long? 3 cm lato. Columna erecta vel leviter incurva, sub-semiclavata, alba ad apicem et dentibus clynandrii intense lilacineo vel lilacineo-carmine? colorata, 3!/, cm longa, ad apicem 5 mm crassa, — Habitat secus cata- ractarum fluviorum Jaurü, Sepotuba, Taruma et Juruena; in truncis Ve! rupibus, — Floret Martio — Aprili. — Pl. no. 1686 et 1823. Tabula no. 38). 11. Cyrtopodium orophilum Hoehne, |. c., p. 42. — Pseudobulbis 1° bustis, brevibus, conico-linearibus, acutis polyarticulatis, junioribus V?' ginis foliorum vetustarum persistentibus vestitis polyphyllis, demu M denudatis; foliis elongatis rigidiusculis, lineari-lanceolatis, acutis, trine" Plantae novae brasilianae. I. 429 vis, apice longissime acuminatis, basi satis attenuatis; scapo robusto foliis satis longiore, inferne vaginis brevibus remotissime vestito, su- perne satis ramoso; panicula majuscula, late piramidata, multiflora; bracteis tenuiter membranaceis, magnis, oblongo-lanceolatis, acuminatis acutis, marginis leviter undulatis; floribus magnis, brevissime pedi- cellatis, patulis vel patulis-nutantis, maculatis; sepalis oblongis, sub- ellipticis, apice leviter acutis, membranaceis, marginibus leviter undu- latis, irregulariter maculatis; petalis oblongis-ovatis, apice rotundatis, latis, marginibus leviter undulatis, irregplariter maculatis; labello trilo- bato, sepalis lateralibus paullo breviore, ambitu paulo latior quam longo, angusteque unguiculato, lobis lateralibus ovatis, apice abrupte acutis, erectis vel paulo incurvis, non undulatis, marginibus integerrimis; loba terminale sub-aequilonga, sub-reniforme orbiculata, margine integerrima, undulata, crassa, recurvata; disco inter lobas laterales calloso, erenulato, albo; columna brevi, clavata incurva. — Radicibus longis, albicentibus, 20—60 em longis, 1—3 mm crassis, Pseudobulbi aggregati, numerosi, robusti, ascendenti, conici-lineares, acuti, teretiusculi vel paulo com- pressi, viscosi-carnosi, viridi-albescentes, 25 cm alti, 3!/,—4!/; cm crassi, inferne paulo attenuati. Foliis 6—8, rigidiusculis, erectis, paulo patulis, inferne attenuatis, paulo recurvis, supra saturate viridis, subtus pallidio- ribus, 20—50 cm longis, 3—4 cm latis. Pedunculus longus, erectus, paulo flexuosus, superne ramulosus, 80—100 cm altus, 1—1!/, cm cras- sus. Vaginae membranaceae, pedunculo inferne 5—10 cm distantes- amplexentes, pallide-virides, tenuiter multistriatae; apice obliquo-trun- cato, 2—5 cm longae, 1—2 cm latae. Rami alternati, longi, erecti -patuli, paulo arcuati, 20—30 cm longi, 15—22 flori. Bracteae erecte-patulae, margine undulatae, lutae cinamomeo-fusco irregulariter et sparse macu- latae, multistriatae; ramules 3—4 cm longae, 1--2'/, cm latae; florales sati$ minores. Flores patuli, segmentes patuli, 3!/; cm diametri. Pedi- cellum patulum, paulo arcuatum inferne attenuatum subclavatum, 3'/, em longum. Sepala tenuiter 9—11 nervata, basi satis attenuata, apice àcuta, paulo concava, pallide lutea et sparse vel dense cynamomeo-fusco maculata, 18—20 cm longa, 10—11 mm lata; laterales parce obliquae et minores; nervi paulo ramulosi. Petala membranosa, paulo obliqua, apice rotundata, lutea et cynamomeo-fusco maculata, 9 nervata; nervi paulo ramulosi, 16—18 mm longa, 13—15 mm lata. Labellum carnosum, rigidiusculum, patulum, lobis lateralis erectis, luteis et cynamomeo-fusco Sparse maculatis, apice abrupte acutis, 6 mm longis, 5 mm latis; ter- minale sub-reniforme orbieulato, luteo cum 5—8 maculis cynamomeo- fusco ad basin, 7 mm longo, 9—10 mm lato. Disco inter lobos laterales crenulato, calloso, albo cum apice fusco. Columna brevi, subclavata, in- curva, lutea-albicante, 7—8 mm longa. — Brasilia: Habitat campis altis inter gramineas ad Morro da Fumaca, prope S. Luiz de Caceres. — Floret Septembri e Octobri. — Pl. no. 565. Tabula no, 31. 12. Mormodes vinaceus Hoehne, l c. p. 44. — Pseudobulbi me- dioeres, oblongi-elliptici, levissime «compressi, pluriarticulati, apice 5 430 F. C. Hoehne. folis, primum vaginis membranaceis arcte adpressis vestiti, demum denudatis; foliis majusculis, angustis, oblongo-lanceolatis, 7 nervis lon- giuscule acuminatis, basi satis attenuatis; pedunculo communi, densius- culo, pseudobulbis triplice longiore, ascendente, erecto vel paulo arcuato quam foliis satis breviore, iuferne 4-6 vaginato, vaginis densiusculis, post 3—4 em nudo, et ex medio ad apicem densiuscule multifloro; bracteis parvis, oblongo-ovatis, acuminatis, quam ovario multotis bre- vioribus; floribus mediocribus, longiuscule pedicellatis, segmentis valde patulis; sepalis patulo-reflexis, marginibus longitudinaliter revolutis, ar- cuate incurvis, apertis, oblongis-lanceolatis, acutis, lateralibus paulo longioribus; petalis oblongo-lanceolatis, marginibus longitudinaliter revo- lutis, erectis, paulo patulis, non reflexis, paulo arcuatis, incurvis, sepalo dorsale sub-aequantibus; labello sepalis lateralibus paulo breviore, infero, adscendente, satis incurvo, marginibus satis revoluto, aperto, profunde trilobato, ambitu late ovato-subrotundato, basi subtruncato, latiuscule breviterque unguiculato, lobis lateralibus obtusis reflexis cum marginibus revolutis, intermedia ovata, apice abrupto reflexo, acutiusculo: disco laeve. — Radices satis numerosae, breviusculae, satis graciles, sim- plices, leviter flexuosae. Pseudobulbi erecti, recti, acuti 4—6 cm alti, 2—3 cm crassi. Vaginae arcte adpressae latissime triangulares-ovatae, distincte multinervulosae, 1—2'/, cm longae, 2!/;—3 cm latae. Folia erecta vel erecto patula, plana vel paulo arcuata, margine satis ondu- lata, 20—22 cm Jonga, 2—3 cm lata. Pedunculis communis erectus vel paulo arcuatus, teretiusculus, laevis, 17—19 cm altus. Vaginae pedun- culares arete adpressae, 4—5 ad basin pedunculo latiusculae imbricatae, 5—6 mm longae. Pedicelli erecti vel erecti patuli, arcuati, robustius- culi, plurisulcati, contorti, cum ovario 2 cm longi. Bracteae mem- branaceae, paulo patulae vel subadpressae, leviter concavae, 5—6 mm longae, 3—3!/, mm latae. Flores erecti; segmentis subcoriacei-carnosis, intense vinaceis vernicosis. Sepala tenuiter 5—7 nervata, dorsalia 19 mm longa, 3 mm lata; lateralia leviter obliqua 20 mm longa, 3 mm lata. Petala plus minusve patula, 5 nervulosa, 19 mm longa, 4 mm lata. La- bellum subcoriaceum carnosum, distincte multinervulosum, petalis aequi- longum, convexum 24 mm longum et ad medium cum laciniis lateralibus 24 mm latum; laciniis lateralibus 5 mm longis et ad basin fere totidem latis; terminale 11 mm longa et fere totidem lata ad basin; unguiculo 2°/, mm lato. Columna erecta satis incurva et contorta sub-semielavatd, crassiuscula, inferne satis attenuata, acute trigona, apice attenuata ob- tusiuseula, violacea vinacea, 15 mm longa, ad medium abdominis 5 mm lata et 21/,—3 mm crassa. Stigma majuscula, alba. Anthera pallida. — Arcte affini M. sinuatum Reichb. J. — Brasilia: Habitat silvis hu- midis secus fluminem Juruena. — Floret Maio. — Pl. no. 1903. Ta- bula no, 34. 13. Houlletia Juruenensis Hoehne, |. c., p. 47. — Pseudo-bulbo ovat? brevi, multistriato, juniore vaginis multotis majoribus membranaceis acutis vestito, demum denudato, superne attenuato, apice monophillo; Plantae novae brasilianae. I. 431 folia magna, lata, elliptica-lanceolata, acuta, 7 nervata, inferne attenuata in petiolo longissime producta; petiolo paulo flexuoso, teretiuscule multi- sulcato, superne profundiuscule canaliculato; peduneulo simplice, ro- busto, erecto, foliis aequilongo vel paulo breviore, inferne laxiuscule vaginato, superne 4—6 floro; bracteae ovatae-lanceolatae, concavae, ovario subdemidio breviorae; floribus patulis vel nutantibus semi-cam- panulatis, segmentis patulis, superne paulo incurvis; sepalis sub-aequi- longis, elliptico-oblongis; dorsalia concava, apice revoluto brevissime apiculato; lateralia dorsalia paulo breviora et latiora pede columnae ad- nata; petala sub-spathulata, angulata, apice rotundata, marginibus la- teralibus brevissime lobulata, basi satis attenuata, sepala dorsalia paulo breviora, tenuiter 11-nervata; labello carnosulo, rigido, ad basin et me- dium, contracto sub-articulato, sepalis lateralibus paulo breviore; mesi- dium latum ad basin, superne attenuatum, apice abrupte dilatatum cum pleuridiis erectis, sub-ancoriforme; epichilium triangulare-rotundatum, levissime trilobatum, marginibus undulatis, convexe-recurvis; pleuridiis erectis, sub-subulatis, flexuosis, longissime acuminatis, paulo falcatis. — Radicibus numerosis, gracilibus, longiusculis, albescentibus, 30—50 cm longis, cireiter 1 mm crassis, satis ramulosis. Pseudobulbi erecti vel erecto-patuli, superne longiuscule attenuati, virides, 3'/—4 cm alti, 2— 3 em crassi; apice monophyllo. Vaginis erectis, multinervulosis, an- £uste-triangularibus, longis, junioribus purpureo-viride, demum luteo- fusco coloratis, 5—15 cm longis. Folia erecta, solitaria, longissime petiolata, recurva, convexa, supra viridis, subtus paulo pallidior, 45 — 50 cm longa, 8—10 cm lata. Petiolo robusto, erecto, limbo subaequilongo vel paulo longiore. Peduneulo communi, teretiusculo, erecto, intense Purpureo-viride colorato, 40—60 cm alto, 5 mm crasso. Pedicello pa- tulo, robusto, teretiusculo, contorto, arcuato, purpureo viride, cum ovario 6 costato, 3!/, em longo. Bracteae membranaceae, purpureo-viride colo- ratae, 1!/, —2 em longae, 3/,—1 cm latae. Flores patuli, albo-lutescentes intense minutissimeque purpureo-violaceo punctulati, limbo labelli albo. Sepala dorsalia 33/,—4 em longa, 2—21/, cm lata; lateralia 3'/,—3°/, cm longa, 2!,—2!/|, cm lata, polynervata. Petala paulo undulata 3!4— 95], cm longa, 15/, cm lata. Labellum patulum; mesidium supra albo- Vernicosum, subtus purpureo-carmineo late striatum, 2 cm longum, ad basin ®?/, cm et medium !/, em latum; epichilium ad pars inferne me- Sidio adnatum, albo-vernicosum, marginibus undulatis, convexo-recurvum, 1°/, em longum, 2 cm latum; pleuridium erecto-recurvum, 2—21/, cm longum, ad basin circiter 1 cm latum et lj, mm, crassum, longitudi- aliter purpureo-carmineo late striatum: striis superne acuminatis. Co- lumna semiclavata, incurva, alba, superne intenso nitide purpureo-vio- laceo punctulata, 2'/ em longa, ad apicem ?/, cm crassa. Polliniis Süpitatis, binis, — Brasilia: Habitat humis silvarum paludosarum prope Juruena. — Floret Maio (2). — Pl. no. 2004. Tabula no. 38, 14. Kochiophyton caeruleus Hoehne, l. c., p. 49. — Rhizema repens Vel ad truneos arborum adherens, pauper radicorum, erectum repens, 432 F. €. Hoehne. longum, multiartieulatum cum vaginis membranaceis subimbricatis dense vestitum; radix brevis, sub-amplexicaulis; pseudobulbis oblongis-ovatis, paulo compressis, inter se 8—20 em distantibus, vaginis magnis vestitis, apice monophyllo; vaginis triangulare-ovatis, acuminatis, saepius 2—3 pseudobulbum involventibus; foliis tenuiter membranaceis oblongis-sub- ovatis, inferne satis attenuatis in petiolo longiuscule productis, apice acuto, 3-nervatis; pedunculo adscendente, paulo flexuoso, teretiusculo, non ramuloso, gracili, foliis aequilongo vel paulo longiore, inferne va- ginis remote vestito, superne 3—7-floro; bracteae parvae, ovatae-trian- gulares, acutae, ovario satis breviorae; flores erecti-patuli; sepala mem- branacea, pellucida; dorsalia apice revuluta, satis convexa, ovata, obtusa, basi abrupte truncata, 7—9-nervata; lateralia paulo obliqua, marginibus paulo undulatis, ovata, obtusa, 7—9-nervata; petala tenuiter membra- nacea, pellueida obovata-suborbiculata, apice abrupte obtuso, apiculato, 7—9-nervata; labello sepala aequilongo, inferne longiuscule unguiculato, crassiuscule carnoso, caloso, limbo late subcordiforme, magis latiore quam longo, concavo, marginibus erectis satis undulatis, apice brevissime emarginato; columna erecta, alata; alae longae, apice rotundatae, mar- ginibus integerrimis, ambitu subspathulatae, — Rhizoma longum, simplex vel paulo ramulosum, humum primum demum per truncis arborum erecte repens multiarticulatum, 11/,—3 m longum, 1 cm crassum. Va- ginae rhizomatis numerosae, membranaceae, bilateraliter imbricatae, caulem involventes, ovatae-triangulares, 1—5 em longae, ?/, cm latae, luteo-fuscescentes Radieibus parcis, 2—5 ad basin pseudobulborum, flexuosis, albescentibus, 5—20 cm longis, 1—1!/; mm crassis. Pseudo- bulbis ad rhizomatam sparsiusculis 8—20 cm distantibus erectis, ovatis- linearibus, 9—17 em longis, 1—1'/, cm crassis, superne longiuseule attenuatis, subteretiusculis longitudinaliter plurisulcatis. Vaginae pseudo- bulbi longae, paulo envolutae, pseudobulbum involventes, 10—15 cm longae, 2 cm latae, .luteo-fuscescentes, inferiores satis minores quam superiores circiter 2—3 cm longae et 1'/ em latae. Folia solitaria, erecta, plana vel paulo convexa, inferne attenuata et supra profunde canaliculata, subtus carinata, 3 nervis; nervis satis prominentibus, secun- dariis 5—7 valde indistinctis; 15—35 cm longa, 3—5 cm lata, viridis. nitida. Petiolo 2—4 cm longo. Pedunculus solitarius, simplicibus. teretiusculus, inferne annulatus, superne 3—7 florus, 15—40 cm longus. 2—4 mm crassus. Vaginae pedunculares satis adpressae, tenuiter mem- branaceae, luteoe-fuscescentes, 11/;—2 cm longae. Pedicelli patuli, sub- clavati, cum ovario paulo arcuati 2!/, cm longi. Bracteae parvae, ovatae- triangulares, paulo patulae, concavae, virides-olivaceae, 10-12 mm longae. Flores mediocres, patuli, caerulentes; segmentis ;patulis sub- aequilongis, 4!/,5—5 em diam. Sepala dorsalia concava, apice revolute, tenuiter membranacea, 3 cm longa, 1!/, em lata; lateralia paulo obliqua, patula, dorsalia aequilonga. Petala SE pellucida, patula, $8 turate caerulea, apice satis revoluto, quam, sepalis lateralis paulo: bre- viora..: Labellum erectum, patulum; 2 em- longum, 291, em latum; ungui- Plantae novae brasilianae. I. 433 culo ligulato, carnoso, satis arcuato 10 mm longo, 3 mm lato, 6—7 lutei venato; limbo lato, subcordiforme, satis concavo, marginibus undulato, apice brevissime emarginato, satis pallidiore cum 9 venis saturate caeruleis; callo 3 mm longo, 3 mm alto et ad apicem 3 mm lato, luteo diffuso colorato. Columna clavata 1!/, cm longa, ad basin 3 mm crassa; alis longis, subspathulatis ad apicem abrupto rotundatis, 1 cm longis ?/ em latis. Anthera alba, distincte caudiculata. — Differt a K. negrense Schlechter e rhizomata inflorescentiaque solitaria, pseudobulbis mono- phyllis. — Brasilia: Habitat silvis paludosis seccus flum. Juruena et Sacre, prope Salto Bello. — Floret Junio. — Pl. 2085, 2087, 2014, 2108. Tabula no. 39. à 15. Notylia Tapirapoanensis Hoehne, l. c, p. 52. — Pseudobulbis mediocribus, anguste-oblongis, paulo compressis longitudinaliter multi- striatis et sulcatis, primum ad basin vaginis parvis submembranaceis, multistriatis, triangularibus, acutiusculis, concavis, vistitis, demum denu- datis, basi rarius 1— 2 foliolatis, apice saepius monophyllis; foliis coria- ceis, uninervatis, nervulis lateralibus satis numerosis valde indistinctibus viridis; basilaris satis minoribus late-oblongis, apice abrupte-rotundatis, basi abrupte attenuatis brevissime plicatis in vagina articulatis, caducis; peduneulo communi, erecto-patulo, gracillimo, foliis aequilongo vel paulo longiore, inferne vaginis 2—3 triangularibus membranaceis acutis remo- tisque vestito, superne recurvato fere usque ad basin dense multifloro; bracteis anguste longiuscule acuminatis, pedicello cum ovario aequilongo; flores patuli, satis retropedicellati, segmentis patulis albescentes; sepalis concavis, paulo carnosis, dorsalia concava, superne extus geniculata, àpice uncinato; lateralibus inferne subdimidio connatis, superne patulis, satis revolutis; petalis linearibus-spathulatis, paulo faleatis, arcuatis, apice abrupte-acuto; labello membranaceo, limbo sublyrato-lanceolato, in- ferne longiuscule unguiculato, ecarinatum ecallosumque, marginis retro- flexis in lobo basali deflexis denique erectis et ad apicem deflexis, satis albiore quam sepali et petali; culumna labellum breviore, erecta teretius- cula, superne intus geniculata, apice acuto brevissime incurvato. — Radicibus longiusculis, teretiusculis, simplicibus, albicantibus 1 mm crassis, circiter 20—40 cm longis. Pseudobulbis anguste oblongis, paulo compressis, satis aggregatis, 2—4 cm longis, */, cm crassis. Folia basi- laris 5—10 cm longa, 2—3!/, em lata, in basin super vagina articulata, Satis plicata, superne plana et valde recurva; apicalis erecta vel erecto- patula prope basin brevissime plicata petiolata, denique plana 11—13 cm longa, 3— 3! em lata, viridis. Vaginis ovatis-subtriangularibus, mem- branaceis, albescentibus, subtiliter multistriatis 1'/,—2'/, cm longis, basin apertis 1!/,—2 em latis. Pedunculo nutante, multifloro teretius- culo, ad basin castaneo et superne viridi-albescente colorato, 25 cm longo, 3 mm crasso. Vaginis peduncularibus 2—3 remotis satis amplexicaulibus inferne pedunculo, albicantibus, 1 cm longis. Flores patuli, satis retro- Pedicellati, albescentes, 8 mm diam. Pedicello filiforme cum ovato l em longo. Bracteae anguste-filiformae, acutissimae, !/, cm longae. Repertorium specierum novarum. XIII. (31. XII. 1914.) 28 434 F. C. Hoehne. Sepala dorsalia 6 mm longa. 1'/; mm lata; lateralia connata, ad basin 21, mm lata, 5!/, mm longa, fidis satis revolutis. Petala subfalcata arcuata, membranacea, 5'/ mm longa, superne 1 mm lata inferne paulo attenuata. Labellum erectum, paulo carnosum, 4 mm longum, ad basin 2!, mm latum; unguiculo I mm longo. Columna teretiuscula 3 mm longa. — Brasilia: Habitat in silvis supra arboribus secus fluminem Sepotuba prope Tapirapóan. — Floret et Martio. — PI. no. 2256. Ta- bula no. 41. 16. Trichocentrum Mattogrossensis Hoehne, |. c, p. 55. — Pseudo- bulbis parvis, ovatis, apice abrupte truncatis; folia sessilis, magna, coriacea-carnosa, oblonga vel oblongo-lanceolata, apice abrupte acuto, basi paulo attenuato, nervo prope basin subtus prominente subcarinata. supra profundiuscule canaliculata; peduneulo breve, robusto, patulo vel patulo-nutante, paulo flexuoso, 2—4-floro, 2—3 bracteato; bracteae-parvae, triangulares-acutae, amplexicaules; flores succedanei, mediocres, sub- pendules; sepala membranacea, dorsalia ovata, basi attenuata, apice ab- rupte acuta; lateralia obovato-oblonga, paulo obliqua, superne paulo falcata, apice acuto, dorsalia paulo longiores, marginibus paulo reflexis; petala ovata-semifalcata, basi attenuata, 5 nervata, sepala dorsalia aequi- longa, parce patula, inferne paulo conniventes ad apicem 13 mm dis- tantes patula; labello carnoso, sepalum dorsale subdimidium longiore. late oblongo inferne 4 carinato, paulo maculato, ad medium paulo con- tracto, marginibus integerrimis, undulatis, superne paulo revolutis, apice obtuso, deflexo, non emarginato; calcar longo, flexucsum, apice unci- natum, ovarium cum pedicello subaequilongum; columna brevi, crassa. alae erectae, latae, longiusculae, apice abrupte truncatae levissime denti- culatae, tenuiter punctulatae, marginibus lateralibus integerrimis. — Radices numerosae, breves, albescentes, 10—30 cm longae, 1!/ mm crassae. Pseudobulbis aggregatis, parvis, glabris, saturate viridibus, apice monophyllo, 2-4 mm altis, 2—3 mm crassis. Folia plana, magna, coriacea-carnosa, patula, uninervata, nervo subtus crassiuscule pro- minente, supra valde impresso; inferne profundiuscule canaliculata, 10—12 cm longa, 3—4 cm lata. Pedunculo ad basin pseudobulbi, tere tiusculo, flexuoso, saturate viride, inferne 3 vaginato, superne 2—4 floro, 3—4 cm longo, prope apicem 4 mm crasso, inferne paulo attenuato. Pedicello robusto, purpureo-viride, cum ovario subclavato, breviterque trigono, 18 mm longo, ad apicem 2 mm crasso. Vaginae subamplexi- caules, 4 mm longae, ad basi 4 mm latae. Bracteae triangulares, virides 7 mm longae, 4 mm latae, laxiusculae. Flores pendules, segmentis paulo conniventis. Sepala dorsalia obovata, lata, basi satis attenuata, paulo concava, 5 nervata, brunea-fusca, 13 mm longa, 4 mm lata; lateralia brunea-fusca, 131}, cm longa, 3'/, cm lata. Petala 5 nervata, brunea fusca, 18 mm longa. Labellum paulo flexuosum, marginibus unduiatis, apice reflexo, album, disco inferne circiter !/, longitudinem crassiuscule 4-carinato, carinis crenulatis ad apicem et circumjecta irregulariter vinoso maculatis et punctulatis, luteo infusis, superne album, 15 em Plantae novae brasilianae. I. 435 longum, 8 mm latum (sine unguiculo) cum unguiculo 17 em longum. Calear angusto, subteretiuscule, flexuoso, apice uncinato acuto, bruneo- fusco, 18 min longo, ad basin.2 mm crasso. Columna brevi, crassa, alba, 5 mm longa (cum alae 8 mm longa) ad basin 2 mm crassa. Alae 4 mm longae, 2 mm latae, albae, tenuiter purpureo-vinoso punctulatae, apice brevissime denticulato. — Brasilia: Habitat silvis humidis, supra arboribus secus fluminem Paraguay ad S. Luiz de Caceres, — Floret Januario. — Pl. n. Tabula no. 43. 17. Plectrophora calcarhamata Hoehne, |. c., p. 57. — Planta sub- flabelliformis; pseudobulbis parvis, solitariis, suborbieularibus, valde com- pressis, basi 5 9 foliatis, apice monophyllis; foliis satis inaequilongis, paulo inaequalibus, inferioribus minoribus, anguste falcatis, apice acutis; superioribus majoribus, erectis, late falcatis, basi leviter attenuatis; va- ginis foliaceis, subquadratis, plicatis pseudobulbum equidistantibus in- volventibus; pedunculo foliis satis breviore, 4-bracteato, unifloro: bracteae anguste triangulares, membranaceae, multistriatae, laeves amplexicaules; floribus magnis, luteis, segmentis non valde patulis, tenuiter membra- naceis, multistriatis, erectis; pedicello cum ovario subclaviforme, flexuoso; sepalis aequilongis, ovatis-cuneatis, acutis, dorso paulo carinatis, sub- rotundatis, lateralibus in calear tubulosum longissime productis; dorsale lateralis latiore, concava, dorso distincte carinato, apice levissime de- flexo; petalis oblongis, tenuiter membranaceis, basi truncatis, apice paulo deflexis minutissime apiculatis, labellum adpressis; labellum sepala sub- demidium longiore, suborbiculariter-reniforme intra multistriatum in tubum gloxinioideum longitudinaliter columnam involventem involutum, ad medium paulo concavo saccatum, apice undulatum, patulum, paulo deflexum, ad basin cum columnam brevissime connatum, in calcar lon- gissime productum; columna nana, crassa, minutissime biauriculata, apice incurva. — Planta parva. subflabelliformis, 10—15 cm alta. Folia ad basin pseudobulbi 5—!0; superiores erectae ensiformes, tenuiter multistriatae intense virides, 8—10 cm longae, 1—!/; cm latae, basi paulo attenuatae, inferiores ensiformes subfalcatae, 2'/, cm longae, ‘la mm latae; folia apicalis ultima que basalis omnino aequales. Va- ginis equitantibus plicatis, apertis, circiter 1!/ cm longis et 1!/, cm latis. Pseudobulbi solitari, erecti, valde compressi, laeves, nitide alba- centi-virides, 1'/ cm alti, ad medium fere 2 mm crassi, marginibus arcuatis. Peduneulo erecto, laeve, viride, 4 bracteato, unifloro, 2%, cm longo, 2 cm crasso. Pedicello erecto, 2 cm longo, ad apicem 3 mm crasso, Flores erecti, lutei, 7 cm longi (cum calcari), ad apicem 2'/, cm patuli. Calcar descendens, conicum, flexuosum, apice satis tamatum, pedicello cum ovario dimidio longior, 4!/, cm longum, et prope basin 3 mm crassum. Sepala erecta, lutea 21/4, cm longa, */, cm lata; dor- salia lateralia paulo latioribus, satis concavis, apice brevissime deflexo; lateralia ad dorsum paulo carinata. Petala erecta, labellum adpressente, lutea, paulo concava, apice brevissime deflexo apiculato, 2'/, cm longa, 11/, em lata. Labellum erectum, gloxinioideum, involutum, apice bre- 28* 436 F. C. Hoehne. vissime deflexo, luteum, intra ferrugineum-aurantiacum multistriatum, striis superne valde ramulosis; ambitu latiore quam longo, 4 cm latum. 3 em longum. Columna nana, 1 cm longa, 3 mm crassa. — Brasilia: Habitat in arboribus silvarum secus fluminem Jaurü, supra Porto Esperi- diao. — Floret Decembri. — Pl. no. 987. "Tabula no. 46. 18. Oncidium macropetalum Lind. var. fuscopetalum Hoehne, l. c. p. 61. — Petala paulo angustiora, paulo undulata et intense purpurea fuscescentes. — Esta planta é em tudo igual à especie typica, só as petalas sao pouco mais estreitas e de margens onduladas e de cór aver- melhada-fusca. — Trouxe tanto a especie como esta variedade viva para o Rio de Janeiro, onde floreceram em Setembro de 1910 sendo entao desenhadas. 19. Aristolochia stomachoidis Hoehne, |. c., p. 65. — Planta glabra, volubilis; foliis coriaceis vel submembranaceis, late ovatis, inferne pro- funde cordatis, 5—7 nervis; prophylla nulla; floribus solitariis, axillari- bus, carnosis, glabrescentibus, ad basin flavis-viridibus, superne purpura- scentibus, lucentibus; periantho omnino ventriculato ad medium refracto subreniforme, lateraliter paulo compresso stomacho conforme, apice unilabiato; labio (supero) antice paulo refracto, breve, concavo, ad basin late ovato, prope apicem acuminato, subtriangulae-cordato; fauce superne ad locum labii inferi profunde emarginata; labio infero nullo, tubo inter- mediale obsoleto, subnullo. — Rami teretes, graciles, Folia cirea 8— 10 cm longa, 4—7 cm lata, viridi-purpurescens; lobis longiusculis, ro- tundatis; apice acuminato subobtuso; nervis secundariis in disco nu- merosis, reticulatis. Petiolus valde flexuosus, teretiusculus. 4 em longus. Pedunculi solitarii, axillares, recti vel paulo nutantes, petioli vix duplo longiores. Flores (cum labio) 5!/—6 cm longi, glabrescentes, ad basin flavi virides, superne fusci-purpurescentes, lucentes. Perianthum extus glabrum, lucens, intus minute et sparce setosum, ad parietem superiorem ad curvam paulo callosum incrassatum. Labio ad basin incurvato, 2!/3— 3 em longo, 1!/ cm lato, ovato-acuminato, extus obscure purpureo lineato et venulato, intus inferne subdemidio flavo albescente, denseque purpureo punctulato; superne purpurato, apice acuto. Columna campa- nulata, 6 fida. Capsula oblonga sexagona. — Brasilia: Habitat in silvis primariis, seceus fluminem Taruma et Sepotuba prope Tapirapóan. — Floret in Martius. — Pl. ns. 1441, 1443, 1446, 1449, 1450, 1557, 1534. 1535, 1562. "Tabula no. 60. 20. Aristolochia Jauruensis Hoehne, 1. c., p. 66. — Planta perennis volubilis, glabra; foliis ovatis-cordatis, superne glabris, nitidis, subtus venosis-reticulatis, einerascentibus, apice acutis vel subrotundatis; petiolo quam pedunculo ?/, brevior; pedunculis axillaribus, elongatis, 1 floris; perianthi tubo basi obovoideo-ventricoso, ad medio refracto, denique tubu- lato et superne sub-labiato; labio infero brevi, lato; supero late-ligulato, marginibus undulatis, superne acuminato in caudam longissimam DI ducto. -- Rami teretes, longissimi, juniores virides, glabri, demum cinerascentes, satis corticosi. Folia 14—15 cm longa, 8—9 cm lata, Plantae novae brasilianae. I. 431 subcoriacea, pedalim 7 nervulata; nervis subtus prominentibus, secun- dariis, transverse-reticulatis, lobis ad basin profundis, rotundatis. Pe- tiolus 4 cm longus. Prophylla parva, concava, foliacea, 1 cm longa. Pedunculi solitarii, 9—10 cm longi, petiolo vix triplice longior. Flores magni, 60 em longi (cum cauda), lutei-viridi, purpurescente venulati, extus glabri. Perianthi tubus basi ampliatus late obovoideus-ventricosus, ad medium tubulatus, superne bilabiatus. Labium superum uninervium, glabrum, paulo contortum in caudam 50—56 cm longam et 3—3!/, cm latam (ad medium) productum; apice acuto; nervo satis ramuloso. La- bium infero late subdeflexum, breviusculum, 2!/, cm longum, 31, cm latum; ambitu triangular sub-semiorbieulato. Columna genitalis cirea 1'/, cm longa, subcampanulata, 6 fida. Anthera oblongo-linearis. Cap- sula hexagona, oblonga, 12 cm longa, 2!/,cm crassa. — Brasilia: Habitat. Juxta ripam fl. Jaurü inter Barracnao et Pedra Branca. Floret November. — Pl. ns. 717 e 719. Tabula no. 61. 21. Aristolochia droseroidis Hoehne, 1l. c., p. 67. — Planta perennis, dense pilosula; caules cortice-striato; foliis reniformis suborbicularibus, utrinque pilosulis, pedatim 5 nervatis; floribus solitariis, axillaribus, longe pedunculatis, basi subglobularibus ventricosis, denique longe tubu- latis, superne verticaliter bilabiatis (non transverse cum Aristolochiarum generalitate); labiis omnino aequalibus, semioblongis, subglossiformis, paulo obliquis, pars supera subdemidio dense setifera, setis longis, glan- dulosis; glandulis satis adherentibus; tubus intus dense retrorso-setosus. — Rami tereti, volubilis. Folia magnitudine varia; maxima 11 cm longa, 12 cm lata, subcoriacea vel membranacea, pedatim 5 nervia; nervis Subtus prominentibus, satis ramulosis. Petiolus 3!/,— 4?/, cm longus, dense pilosulus. Prophylla sub-coriacea-membranacea, subcordiformis, sparsiuscule pilosula 2 cm longa, circiter 1!/, em lata, basi auriculata. Pedunculus 8 cm longus, teretiusculus, dense pilosulus; pili prope apicem densiores et satis longiores. Flores mediocres, circiter 5'/, em longi, purpurescentes, dense albi-pilosuli. Perianthi tubus ad basin glo- bulosus, circiter 2!/, cm diam.; tubus intermediatus paulo refractis- erectus vel horizontaliter productus 2'/, cm longus et 1!'/ em diam., intus purpurescens, setis albidis obtectus; labii satis divaricati, patuli vel subreflexi, 2!/, cm longi, ad basin 2 cm lati, plani, dense glandu- ioso setosi; setae satis sensibiles et adhaerentes, erectae, circiter 31/,— 5 mm longae. Columna genitalis, campanulata. — Brasilia: Crescit ad Prachedes, marginibus fluminis Jaurü. — Floret November. — Pl. ns. 750, 158, 759, 161. Tabula no. 62. is 22. Passiflora longilobis Hoehne, l. c, p. 71. — Scandens gracilis, flexuosa; foliis subcoriaceis, glabris, transverse-oblongo-ligulatis, bilobis; lobis satis divaricatis, recti vel subreflexi longe productis, acuminatis, ad medium uninervulatis; nervo intermediate brevissime mucronulato producto; petiolo vix 6—8 plo longioribus; coronae filis externis sepalis brevioris. — Rami paulo compressi-subtereti, glabri. Folia subpeltata ad medium 3 mm longa et cum lobae 9--10 em lata, subtus irregulariter 438 R. Schlechter. ferrugineo 4 ocellata; lobis rectis vel subfalcatis, ligulato-oblongis. acu- minatis, acutis, 5 cm longis, !/, cm latis. Petiolus teretiusculus, eglan- dulosus, 8 mm longus. Stipulae minutae subcapillare-subulatae vel sub- nullae. Pedunculus 5—5?/, cm longus, eglandulosus. Bracteae parvae, subulatae, dissitae. Flores albi, stellato-expansi, diametro 3 cm. Tubus brevis, pateriformis. Petala submembranacea, sepalis satis breviora Gynandrophorum-glabrum. Ovarium ovoideum, stylis crassiusculis, ad apicem clavatis, superatum. — Brasilia: Habitat campis et silvulis prope Porto Esperidiao. — Floret November. -— Pl. no. 687. Tabula no. 63. XCVI. Asclepiadaceae novae bolivienses Herzogianae. Von R. Schlechter. (Originaldiagnosen.) 1. Metastelma ditassoides Schltr., spec. nov. Volubile, scandens, ramosum; ramis ramulisque filiformibus, elon- gatis, dense hirtis, bene foliatis; foliis erecto-patentibus, lanceolato-ob- longis, breviter acuminatis, superne breviter pilosis, subtus hirtulis, marginibus nunc recurvulis, 1,8—3 em longis, medio fere 5—10 mm latis, petiolo hirtulo 3—5 mm longo; cymis fasciculiformibus subsessilibus vel perbreviter pedunculatis, 5— 8-floris; pedicellis pilosis, 2,5—3,5 em longis; floribus minutis: calycis segmentis lanceolatis obtusiusculis, pilosis; 1,25 mm longis; corolla usque ad quintam partem basilarem 5-fida, 2,75 mm longa, extus sparsim pilose, intus pilis reversis barbellata, lobis e basi ovato-lanceolata ligulatis, obtusis, obliquis; gynostegio minuto; coronae foliolis lanceolato-linearibus, obtusiuseulis, glabris, gynostegium subduplo superantibus, 1,5 mm longis; antheris trapezoideo-quadratis, appendice hyalina suborbiculari; polliniis oblique clavatis, translatoribus brevibus retinaculo oblongoideo multo minore basi affixis. Bolivien: Schlingend im Gebiisch des Hiigeleampos von Los Aguais, c. 600—700 m ü. d. M. — Th. Herzog no. 1280, blühend im Dezember 1910. Die Pflanze erinnert an Ditassa anomala Dene., ist aber infolge der einfachen Koronaschuppen eine Metastelma. Die Blätter sind etwa dreimal grósser als bei Ditassa anomala Dene. 2. Metastelma Herzogii Schltr., spec. nov. Volubile, scandens, ramosum ; ramis ramulisque filiformibus, elongatis, flexuosis, unifariam puberulis, laxe foliatis: foliis patentibus petulisve petiolatis, oblongis, acutis vel apiculatis, glabratis, margine plus minusve revolutis, 1,3—1,8 em longis, medio fere 4—7 mm latis, petiolo sub- glabro vel minute puberulo, 2—3 mm longo; inflorescentiis perbre- viter pedunculatis 1—3-floris, umbelliformi-abbreviatis; pedicellis pu- berulis, 3—4 mm longis; floribus illis M. parviflori R. Br. simi- libus et fere aequimagnis, albis; calycis segmentis ovatis, dorso sparsim Asclepiadaceae novae bolivienses Herzogianae. 439 puberulis, obtusiusculis, c. 1,25 mm longis: corolla usque supra medium 5-fida e. 5 mm longa, extus glabra, intus fovea mediana excepta minu- tissime papilloso-puberula: coronae foliolis linearibus infra apicem paulo dilatatis, subacutis, gynostegio alte stipitato aequilongis, 4 mm longis; antheris late quadratis, appendice hyalina incurva semiorbieulari; polliniis oblique clavatis, translatoribus genufractis, mediocribus, retinaculo ob- longoideo juxta basin affixis. Bolivien: Im Gebüsch bei Samaipata, c. 1700 m ii. d. M. Th. Herzog no. 1672, blühend im Marz 1911. Die Art steht dem M. parviflorum R. Br. am nàchsten, ist aber leicht kenntlich durch die schmaleren Blatter und die spürlicher auftretenden Blüten mit verhältnismässig kürzeren Antheren. 3. Ditassa montana Schltr., spec. nov. Volubilis, parvula, ut videtur 30—40 cm longa, subsimplex: caule filiformi, glabro, flexuoso, laxe foliato: foliis patulis, linearibus vel lanceo- lato-linearibus, acutis, basi rotundatis, margine sparsim ciliato excepto glabratis, 2,3--4,5 em longis, medio fere 2,5—4 mm longis, petiolo glabrato 3—5 mm longo: inflorescentiis umbelliformibus vel racemosis, quam folia paulo brevioribus, peduculo pedicellisque gracilibus, glabris, pedicellis c. 4 mm longis: floribus in genere mediocribus. ut videtur niveis; calycis segmentis ovato-elliptieis obtusiusculis, glabris, 1,25 mm longis; eorolla usque ad quartam partem basilarem 5-fida, 3 mm longa, extus glabra, intus tubo dense barbellata, lobis oblongis, subacutis; coronae foliolis anguste linearibus acutis, 2,5 mm longis, gynostegium subduplo excedentibus, intus ligula lineari acuta, antheris aequilonga ornatis; antheris subquadratis, appendice hyalina subreniformi obtusissima; polliniis oblique oblongoideis, translatoribus brevibus retinaculo rhom- boideo duplo breviori supra basin affixis. Bolivien: Auf felsigen Bergtriften um Samaipata, c. 1900 m ü. d. M. — Th. Herzog no. 1678, blühend im Marz 1911. 4. Ditassa subalpina Schltr., spec. nov. Volubilis, scandens, ramosa; ramis ramulisque filiformibus elongatis, puberulis, bene foliatis: foliis erecto-patentibus, anguste oblongis, breviter acuminatis vel apiculatis, basi subeuneatis, superne glabris, subtus sub- glabris, margine sparsim ciliolatis, 1,5— 4 em longis, medio fere 5 —11 mm latis, petiolo puberulo, 2 —4 mm longo: cymis umbelliformibus 3— 6-floris, pedunculo 5—9 mm, longo pedicellisque c. 3 mm longis sparsim pilosis: floribus in genere mediocribus, ut videtur niveis; calyeis segmentis ovato- oblongis, acuminatis, subglabris, e. 1.5 mm longis: corolla usque ad quintam partem basilarem 5-fida. 6 mm longa, extus glabrata, intus niveo-barbellata, lobis e basi lanceolata oblique lineari-ligulatis, obtusis; coronae foliolis linearibus subacutis, c. 4 mm longis, gvnostegium fere 3-plo excedentibus, intus ligula anguste lineari flexuosa aequilonga ornatis: anthe ris trapezoideo- quadratis, appendice hyalina reniformi, apiculata, polliniis oblique oblon- goideis, translatoribus duplo brevioribus retinaculo oblongoideo paulo minori juxta basin affixis. 440 R. Schlechter. Bolivien: Im subalpinen Gebüseh der Cuesta de los Monos, e. 1300 m ü.d. M. -- Th. Herzog no. 1742, blühend im März 1911. 5. Blepharodon philibertioides Schltr., spec. nov. Volubilis, scandens, subsimplex; caule gracili, flexuoso, laxe foliato, glabro; foliis erecto-patentibus, lineari-ligulatis, acutis, utrinque glabris, margine sparsim ciliatis, 2,5 —3 em longis, medio fere 2,5—4 mm latis; inflorescentiis abbreviatis umbelliformibus, pauei(3—5)-floris, pedunculo pedicellisque glabris, petiolo aequilongis, 2,5—4 mm longis; calycis seg- mentis ovatis obtusiusculis subglabris, 1,5 mm longis: corolla late cam- panulata, 1 em longa, tertia parte superiore 5-fida, utrinque glabra, lobis triangulis, obtusiuseulis, erecto-patentibus; gynostegio sessili, c. 4 mm alto: coronae foliolis dorso antherarum peralte adnatis, apice obtusato breviter bilobulatis, dorso i. e. basi adscendentibus cochleari-concavis, parte dorsali pro genere perbrevi, apicali fere 5-plo breviore, circuitu ligulatis, quam antherae paulo brevioribus; antheris oblongis, appendice hyalina brevi incurva; polliniis oblique triangulo-rhombeis cum angulis obtusis, translatoribus mediocribus; retinaeulo anguste rhombeo-oblon- goideo polliniis sublongiori juxta basin affixis. Bolivien: Schlinger in den Blockfeldern des Cerro San Miserate bei Santiago de Chiquitos, c. 850 m ü. d. M. — Th. Herzog no. 497, blühend im Mai 1907. 6. Morrenia Herzogii Schltr., spec. nov. Volubilis, seandens, ramosa; ramis ramulisque filiformibus elongatis, laxe foliatis, albido-tomentellis; foliis petiolatis, patulis, lineari-ligulatis. apiculatis, basi subhastato-auriculatis, superne praesertim nervis puberulis, subtus albido-tomentellis, 4,5—7 em longis, medio 6—8 mm latis, basi 1—1,5 cm latis, petiolo albido-tomentello 5—8 mm longo; inflorescentiis valde abbreviatis, breviter peduneulatis vel subsessilibus, 5— 10-floris, pedicellis albido-tomentellis 5—7 mm longis; floribus in genere medio- cribus; calycis laciniis anguste oblongis obtusiusculis, albido-tomentellis. 6 mm longis; corolla campanulata usque supra medium 5-fida, extus dense puberula, intus glabra, c. 1 em longa; lobis oblongo-lanceolatis, obliquis, obtusis; corona anulari usque infra medium 5-lobata, 5 mm alta, lobis eireuitu semiorbieularibus bilobulato-retusis, intus medio pilis deflexis barbellatis: antheris quadfato-trapezoideis, appendice hyalina oblonga. obtusa, apice breviter lacerata, coronam haud excedente; polliniis oblique oblongoideis, translatoribus mediocribus oblanceolatis glandulae oblongae polliniis aequimagnae juxta basin affixis: stigmatis capite comico in rostrum alte bifidum segmentis obtusis eoronam subduplo excedens produeto. Bolivien: Schlingpflanze im Trockenwald zwischen Embascacion und Miraflores. — Th. Herzog no. 1049, blühend im Oktober 1910. Als Nüchstverwandte dieser Art dürfte M. Stuckertiana (Kurz) Malme anzusehen sein. Asclepiadaceae novae bolivienses Herzogianae. 441 7. Mitostigma Herzogii Schltr., spec. nov. Volubile, scandens, ramosum ; ramis ramulisque filiformibus elongatis, flexuosis, lutescenti-tomentosis, laxe foliatis; foliis patentibus patulisve, longipetiolatis, lamina late ovata, acuminata, basi profunde cordata, superne brevissime velutina, subtus a ee 7—9 em longa, 5,5—7 em lata, petiolo tomentoso 4—5,5 em longo; inflorescentiis pedun- culatis, usque ad 13 em longis, UT plurifloris, pedunculo lutescenti- tomentoso, 6—8 cm longo, pedicellis e. 1,5 em longis lutescenti-tomentosis; floribus in genere maximis, erecto-patentibus; calycis segmentis oblonga- lanceolatis acuminatis, brevissime tomentellis, c. 1,2 em longis; corolla infundibulari, c. 4 cm longa, extus brevissime tomentosa, intus glabra, ostio 2,5 em diametro, lobis triangulis obtusiusculis, c. 1 em longis, basi l em latis; gvnostegio alte conico, c. 1,1 em alto; antheris trapezoideo- oblongis. appendice hyalina anguste oblonga obtusa; polliniis oblique oblongoideis, translatoribus mediocribus horizontalibus retinaeulo duplo polliniis longiore basi affixis; stigmatis capite rostrato, antheras bene excedente. Bolivia: Schlingend in Hecken bei Comarapa, c. 1900 m ü. d. M. Th. Herzog no. 1912, blühend im April 1911. Die Art steht dem M. grandiflorum Schltr. und M. splendens Malme am nächsten, besonders dem letzteren, ist aber durch die weiter offene Korolla gut verschieden. Corollonema Schltr., gen. nov. Calyx alte 5-partitus, segmentis lanceolatis puberulis. panulata usque infra medium 5-fida, extus brevissime puberula, intus fauce dense barbellata, squamis 5 oblongis, cum lobis corollae alternantibus tubo intus more generis Tweedia ornata. Gynostegium conicum, sessile. Antherae trapezoideae, appendice hyalina oblonga. Pollinia dependentia oblique oblongoidea, translatoribus mediocribus genuflexis, retinaculo oblongoideo basi affixe. Stigmatis caput birostre. Herba perennis volubilis, aspectu omnino generis Milostigma foliis floribus parvulis in cymis breviter pedun- Corolla cam- ellipticis, acuminatis, petiolatis: culatis umbelliformibus petiolum paulo tantum excedentibus. Species singula adhue nota boliviensis. ; Als ich das Exempla: der Pflanze in die Hand nahm, zweifelte ich nieht daran, hie" mit einer Mitostigma zu tun zu haben, bis ich die wie bei Tweedia der Korolla hoch angewachsenen Koronaschuppen entdeckte. Die Gattung stellt somit einen Übergang zwischen Mitostigma und Oxy- petalum resp. Tweedia her und liefert den Beweis fiir die schon von Malme geäusserte Ansicht, dass Mitostigma zu den Orypetalinae gehört. 8. Corollonema boliviense Schltr., spec. nov. Volubile, scandens, ramosum; ramis ramulisque filiformibus, elon- gatis, laxe foliatis, puberulis; foliis petiolatis, late ellipticis, breviter acu- minatis, basi cordatis, utrinque breviter- puberulis, 5,5—8 em longis, 442 R. Schlechter. medio fere 3,5 —5 em latis, petiolo puberulo e. 2 cm longo: inflorescentiis umbelliformi-abbreviatis, breviter pedunculatis, petiolum vix excedentibus: calycis segmentis lanceolatis, obtusiusculis, dense puberulis, c. 3,5 em longis; corolla campanulata, usque supra medium 5-fida, c. 8 mm longa, extus minute et dense puberula, intus fauce dense barbellata, lobis e basi ovata ligulatis obtusis, revolutis; coronae foliolis peralte tubo corollae adnatis, ligulatis, apice truncatis, glabris, faucem haud attingentibus; gynostegio c. 5 mm alto (i. e. rostro stigmatis incluso) conico: antheris trapezoideis, appendice hyalina oblonga, obtusiuscula: polliniis generis; stigmatis eapite e basi conica alte birostri, glabro. Bolivien: Windend im Gesträuch zwischen Machareti und Buena- vista, c. 800 m ü. d. M. — Th. Herzog no. 1180, blühend im Dezember 1910. Leider liegen über die Farbung der Blüten keine Angaben vor. Die Pflanze erinnert in ihrem allgemeinen Aussehen derartig an gewisse Mito- stigma-Arten, dass ich fast glauben móchte, dass einige Arten jener Gattung vielleicht auch zu dieser Gattung gehóren kónnten. 9. Schistogyne boliviensis Schltr., spec. nov. Volubilis, scandens, ramosa; ramis ramulisque filiformibus elongatis, puberulis, laxe foliatis: foliis patentibus patulisve ovatis, acuminatis, basi profundius cordatis, superne demum glabratis, subtus sparsim puberulis, 2,5—5 cm longis, infra medium 2—3,5 em latis; inflorescentiis umbelliformibus, plurifloris, pedunculo e. 1 em longo pedicellisque c. 5 mm longis puberulis: floribus in genere mediocribus illis S. silvestris W. et A. similibus sed paulo majoribus: calycis segmentis anguste lanceolatis, acutis, puberulis. 4,5 mm longis; corolla usque ad tertiam partem basi- larem 5-fida, extus minute puberula, intus fauce et infra basin loborum dense barbata, c. 9 mm longa, lobis e basi ovata oblique ligulatis, ob- tusis: coronae foliolis lanceolato-oblongis, obtusis, antherarum longi- tudine, intus nudis: antheris oblongo-trapezoideis, appendice hyalina oblonga. obtusa; polliniis oblique oblongoideis, translatoribus perbrevibus redinaculo oblongoideo submajori basi affixis; stigmatis capite in fila 7 flexuosa, 4 mm longa producto. Bolivien: Windend im Gebiisch an der Waldgrenze bei Tres Cruces, c. 1400 m ü. d. M. — Th. Herzog no. 1630, blühend im Februar 1911. Es scheint, dass die Gattung Schistogyne noch einer genaueren Durch- arbeitung bedarf, da hier sicher eine Reihe von Arten unter dem Kollektiv- namen ,,Schistogyne silvestris gehen. 10. Schistogyne oxypetaloides Schltr., spec. nov. Volubilis, seandens, ramosa: ramis ramulisque filiformibus, elongatis. laxe foliatis, unifariam puberulis: foliis petiolatis, ovatis, acuminatis, basi profunde cordatis, sparsim puberulis, 5,5 —8 em longis, infra medium 3.3—4,3 em latis, petiolo puberulo 2,5—3 cm longo; inflorescentiis TAC€" mosis, usque ad 6 em longis, sublaxe plurifloris; pedunculo 3—4 em long? Asclepiadaceae novae bolivienses Herzogianae. 443 pedicellisque 1,5 em longis puberulis, floribus in genere inter majores, erecto-patentibus; sepalis anguste lanceolatis, acuminatis, puberulis, > mm longis: corolla c. 1,1 em longa, alte 5-fida, extus breviter puberula, intus brevissime subtomentella, lobis reflexis, e basi lanceolata lineari- elongatis. obtusis: coronae foliolis brevibus, quam antherae plus duplo brevioribus. rhombeo-oblongis obtusis, basi dilatatis, intus carina paulo breviore basi adnata ornatis; antheris late ovalibus, appendice hyalina ampla, oblonga, obtusa; polliniis anguste et oblique oblongoideis, trans- latoribus perbrevibus, retinaculo anguste oblongoideo basi utrinque sub- alato-carinato, polliniis paulo majore: stigmatis capite in fila 5 flexuosa, €. 6 mm longa producto. Bolivien: Windend im Gebüsch bei Incacorral c. 2400 m ü. d. M. — Th. Herzog no. 2257, blühend im Juni 1911. Durch die grossen Blatter und ziemlich grossen Blüten ist diese Art unsehwer kenntlich. Sie ist in der Gattung ausserdem gekennzeichnet durch die kurzen, fast rhombischen, innen mit einem Kiel versehenen Koronaschuppen. Die Pflanze beweist, dass Schistogyne mit Calostigma nahe verwandt ist. 11. Pseudibatia Herzogii Schltr., spec. nov. Volubilis. scandens, ramosa: ramis ramulisque adscendentibus, laxe foliatis, puberulis: foliis erecto-patentibus longipetiolatis. ovatis, acu- minatis, basi subcordato-truncatis, superne glabratis, subtus sparsim puberulis, 2,3—5 em longis, infra medium 1,3—3 em latis, petiolo puberulo 2--3,5 em longo; inflorescentiis brevissime pedunculatis vel subsessilibus faseieuliformibus, plurifloris, pedicellis puberulis c. 5 mm longis: floribus in genere inter minores, virescenti-flavidis, brunneo-reticu- latis: calycis segmentis lanceolato-ligulatis, subacutis, pilosis, 3 mm longis: corolla campanulato-subrotata, 4 mm longa, extus glabra, intus praesertim basin versus hine et inde setosa, usque ad quartam partem basilarem 5-fida. segmentis ellipticis obtuse acuminatis, intus basi anulo elevato cireumdata; corona exteriore 5-lobato-plieata humili, coronae interioris squamis dorso antherarum affixis, late trapezoideis, angulis obtusis: antheris transversim oblongoideis arcte incurvis; polliniis oblique fusi- formibus basi ampliatis, retinaculo minuto translatoribus mediocribus affixis. Bolivien: Schlingend im Ufergebüsch des Rio Piräi bei Sta. Cruz, €. 450 m ü. d. M. — Th. Herzog no. 1511, blühend im Januar 1911. Vor den bisher bekannten Arten der Gattung durch die Korona sehr gut unterschieden. 444 Ign. Urban. XCVII. Sertum antillanum. 1. Auctore Ign. Urban. (Originaldiagnosen.) 1. Piper samanense Urb., spec. nov. Rami hornotini minutissime patenti-pilosuli. Folia 10—3 mm longe petiolata, ovalia v. pleraque obovata, inferne fere semper cuneatim an- gustata, antice rotundata v. obtusissima, 3—5 cm longa, 1,8—3 em lata, utrinque glabra, e basi 5-nervia, nervis supra parum v. vix prominulis, subtus prominentibus et tenuiter reticulato-anastomosantibus, 2 laterali- bus interioribus usque fere ad apicem ascendentibus. Spicae cr. 7 mm longe pedunculatae, fructiferae cr. 1,2 cm longae, minutissime pilosulae, folio pluries breviores. Baccae 0,3—0,4 mm longe pedicellatae, obovato- globosae, 2—2,3 mm longae, 1,7—1,8 mm crassae, tomentosulae. Frutex parasiticus, dichotome ramosus, nodis tumidis. Rami te- retes, vetustiores griseo-brunescentes, in sicco plicato-striati, crassius- cule lenticellosi, internodiis annotinis et hornotinis 1—2 cm longis, hisce 0,6—0,8 mm crassis. Folia petiolis supra sulcatis, basi non vaginanti- bus, chartacea v. pergamacea, non pellucido-punetata, in sicco olivacea, subtus pallidiora. Pedunculi cr. 0,5 mm, rhachis vix 1 mm crassa. Stigmata 8 v. 4 sessilia. Hab. in Sto. Domingo ad Samana Bay prope San Lorenzo ad la- tera collium saxosorum, in arboribus parasitica, m. Oct. fruct.: Taylor no. 101. Obs. Nulli speciei arctius affine, fortasse juxta P. blattarum Spreng. (e Portorico) ponendum, quod foliis, spicis, baccis omnino diversum est. 2. Phoradendrum barahonae Urb. et Trelease, spec. nov. Rami continui, vetustiores teretes bilineati, hornotini plus minus quadranguli v. sub nodis compressiusculi et paullo dilatati. Vaginae cataphyllares ad v. supra basin ramorum tantum obviae solitariae, ad internodia caetera deficientes. Folia ovato-elliptica v. ovato-oblonga, in- aequilatera, latere altero subrecto, nunc bene arcuata, superne sensim angustata, apice obtusa v. obtusissima, basi obtusa v. acuta, sensim in petiolum 5—10 mm longum angustata, 7—15 em longa, 2,5 —5,5 em lata. 2'/.—3-plo longiora quam latiora, pinnatinervia, nervis a basi usque ad medium utroque latere plerumque 3 valde arduis satis bene conspieuis, coriacea. Spicae postremo 2—4,5 cm longae, 3—4-artieulatae, monoecae unisexuales femineae, v. inordinate androgynae. Flores in seriebus 4 dispositi, imparibus 2 adjectis 18—22, masculi multo rariores. Baccae globulosae, cr. 4 mm diametro laeves. Rami qui adsunt usque 5 mm crassi, glaberrimi, in sicco brunes- centes, internodiis 3,5 — 7 em longis. Folia in sicco olivacea v. obscure brunea, nervis supra prominulis sub angulo 15—35° e medio prodeunti- bus, margine plana v. undulata. Spicae in axillis euphyllorum solitariae v. ternae, 2-3 mm longe pedunculatae, articulis intermediis postremo cr. 10 mm longis. Baccae perianthio clauso coronatae. Sertum antillanum. I. 445 Hab. in Sto. Domingo prov. Barahona prope Barahona, 25 m alt., m. Mart. flor. et fruct.: Fuertes no. 275, 927. Obs. Affine et habitu simillimum Ph. chrysocarpo Krug et Urb. (e Portorico et Antillis minoribus) quod ramis compressis v. ancipitibus, nervis lateralibus e medio supra basin abeuntibus, fructibus ovatis 5— 6 mm longis facile distinguendum est, ct praesertim Ph. racemoso (Aubl.) Krug et Urb., quod ramis dichotomis et ad omnia fere internodia va- ginis cataphyllaribus instructis sicut foliis latioribus plerumque ovatis recedit. 9. Coccoloba nipensis Urb., spec. nov. Rami ad nodos paullo dilatati v. parum incrassati, glabri. Ochreae valde deciduae. Folia 3—6 mm longe petiolata, breviter ovalia v. sub- orbieularia, raro obovata, basi levissime v. leviter cordata, antice rotun- data et interdum leviter emarginata, 3-5 cm longa, 2,5—4 cm lata, nervo medio supra inferne in sulco prominulo, superne leviter impresso, lateralibus supra nullis, subtus minutissime reticulato-areolata, reticulo postremo saepe evanido, crasse et rigide coriacea, glabra. Inflorescentiae in ramis hornotinis terminales solitariae, 8—20 mm longe pedunculatae, multiflorae, rhachi 5—8 cm longa, pedicellis e bractea 1—2, sub articu- latione 2,5—1,5 mm longis. Flores fructusque desunt. Rami vetustiores teretes cinerascentes. Folia petiolis semiteretibus supra sulcatis glabris, nervis lateralibus utroque latere 3—4 non par- allelis, superioribus sub angulo er. 40? abeuntibus, infimis saepe magis horizontalibus, subnitida, utrinque concoloria, in sicco olivacea, margine plus minus recurva, Rhachis medio 1,5—2 mm crassa, angulata, brac- teis ochreolisque postremo deciduis. Hab. in Cuba prov. Oriente prope Woodfred in pinetis Sierra Nipe ad colles saxosos 500—650 m alt.: Shafer no. 3565. Obs, Habitu similis C. Krugii Lindau, quae foliis apice obtusissimis V. brevissime et obtuse acuminatis, nervis lateralibus utroque latere 5 8 supra conspicuis, reticulo subtus manifestiore, et praesertim pedi- cellis subnullis, bracteis ochreolisque post fructus delapsos persistentibus discrepat. 4. Coccoloba pilonis Urb., spec, nov. Rami ad nodos non v. parum incrassati, glabri. Ochreae in apice ramorum tantum: visae, adpressae, minutissime pilosulae, valde deciduae. Folia 3- 5 mm longe petiolata, ovata v. late ovata v. ovato-elliptica, basi rotundata v. obsolete cordata, apice brevissime et subabrupte acuminata €t spinescentia, 3—5 cm longa, 2—3,5 cm lata, nervo medio supra le- viter, lateralibus supra levissime impressis, subtus prominenti-reticulata, areolis perparvis, supra laevia, crasse et rigide coriacea, glabra. In- florescentiae in ramis hornotinis solitariae, 8 - 12 mm longe pedunculatae, multiflorae, rhachi 2—4 cm longa, pedicellis e bractea solitariis, sub articulatione cr. 1 mm longis. Fiores fructusque desunt. Rami vetustiores teretes cinerascentes. Ochreae membranaceae. Folia petiolis subteretibus supra sulcatis et minute pilosulis, nervis 446 Ign. Urban. lateralibus pinnatis utroque latere 5—7 sub angulo 50—60° abeuntibus subtus prominentibus, supra nitida in sicco olivacea, margine recurva. Rhaehis er. 1 mm crassa, angulata. Hab. in Cuba prov. Oriente in montibus eruptivis circa Holguin in latere Loma Pilon: Shafer no. 1232. Obs. Affinis C. flavescens Jacq. (ex Hispaniola) foliis superne sen- sim angustatis minus crassis margine planis, nervis lateralibus multo numerosioribus, supra non impressis, supra plus minus manifeste reti- culatis recedit. 5. Coccoloba Taylorii Urb., spec. nov. Rami ad nodos praesertim hornotinos plus minus bulboso-incrassati, glabri. Ochreae adpressae, apice oblique desectae v. breviter bilobae, 6— mm longae. Folia 2—3,5 mm longe petiolata, orbiculari obovata v. subrhombea, basi obtusa v. in petiolum «contracta, antice breviter acu- minata, apice ipso brevissime mucronato-pungentia, 2—3,5 cm longa, 2—8 cm lata, nervis utroque latere 4—5, omnibus pinnatis, utrinque subaequaliter prominentibus et reticulato-anastomosantibus, glabra. In- florescentiae in ramis hornotinis terminales solitariae 7 —10 mm longe pedunculatae, spicatae, multiflorae, rhachi 2—3 cm longa, pedicellis nullis v. inferioribus 0,5 mm longis. Arbor parva 2,6—3,3 m alta, Rami vetustiores teretes, epidermide grisea posterius fissa obtecti, hornotini pallide flavescentes. Ochreae membranaceae plus minus longe persistentes. Folia ochreis supra basin inserta, rigide coriacea, mucrone vix 0,5 mm longo, margine cartila gineo plana, nervis lateralibus sub angulo 45—50? abeuntibus prope marginem ipsum arcuato-conjunetis, utrinque nitida, obscure brunea v. paene nigres- centia, Inflorescentiae satis densiflorae; rhachis 0,7—1 mm crassa plus minus angulata; bracteae valde abbreviatae; ochreolae cupuliformes 0,3 mm longae, bracteis subaequilongae. Flores basi articulati; ala- bastra subglobosa. Perianthii tubus breviter obconieus; Jobi breviter v. orbiculari-ovau, cr. 1,5 mm longi, concavi, apice rotundati, dorso non punctati. Filamenta usque 1,5 mm longa; antherae didymae. Styli non rite visi. Hab. in Haiti inter Labrande et Morne Bellance, 818 m alt., m. Aug. flor.: Nash et Taylor no. 1674. Obs. Ex affinitate C. Fuertesii Urb. (ex eadem insula) quae foliis 3—5 mm longe petiolatis, ex ovato triangularibus, supra basin latissimis facile distinguitur. 6. Coccoloba mornicola Urb., spec. nov. Rami ad nodos non incrassati, glabri. Ochreae (non rite visae) ad- pressae. Folia 4—6 mm longe petiolata, obovata v. anguste obovata, basi plus minus acuta, antice brevissime acuminata, apice ipso obtuso, 4—5 cm longa, 2—3 cm lata, nervis utroque latere 4—5, omnibus pin- natis, utrinque, subtus crassius, prominentibus et dense reticulatis, glabra. Inflorescentiae non obviae. Rami vetustiores brunei v. cinerascentes teretes, in sicco plicato- Sertum antillanum. I. 441 striati, hornotini plus minus punctulati. Folia ochreis ad basin inserta, rigide coriaeea, margine plana, nervis lateralibus sub angulo 40—50° abeuntibus prope marginem ipsum arcuato-conjunctis, utrinque nitida, in sicco olivacea. Hab. in Haiti in Morne Bellance, 1000 m alt.: Buch no. 811. Obs. Verisimiliter ex affinitate praecedentis, quae nodis incrassatis, foliis brevius petiolatis, apice pungentibus, laxe reticulatis eorumque forma in statu vegetativo jam bene diversa est, 7. Portulaca nana Urb., spec. nov. Planta 2—3 cm alta. Caulis carnosus ramosus, ad axillas foliorum pilosus, apice coma densa capsulam plus minus obtegente obsitus. Folia alterna, ad apicem ramorum conferta, caeterum laxiora, oblonga v. ob- longo-lanceolata, apice obtusa v. rotundata, 2,5—4 mm longa, 0,8— 1,5 mm lata. Calyx usque ad rupturam 2,5 mm longus. Corolla alba 1 mm longa; lobi 4 anguste obovati, apice subtruncati. Stamina cr. 9. Stylus in 2/, superiore quadrifidus. Capsula globulosa vix 2 mm dia- metro, in '/, alt. cireumseissa, Semina nigra 0,7 mm diametro solem- niter tuberculata, tuberculis elevatis Caules qui suppetunt 1,5 mm crassi. Folia 0,5—1 mm longe pe- tiolata, in sieco plana et decidua olivacea v. nigrescentia. Inflorescentia euphyllis 6 —8 involucrata, capitatim 1—3-flora. Calycis sepala 2 in !|g alt. basi connata, explanata triangularia v. ovata, apice subtruncata. Corollae petala basi ima coalita. Filamenta filiformia, 1,5 mm longa; antherae breviter ovatae. Stylus supra basin sigmoideo-tortuosus. Cap- Sula apice rotundata. Hab. in Cuba prov. Camaguey in savannis prope Camaguay in limo sicco, m. April. flor. et fruct.: N. L. Britton, E. G. Britton, J. P. Co- Well no. 13108. Obs. Statura nana, corolla alba 4-partita inter species antillanas facile recognoscenda. 5. Magnolia domingensis Urb., spec. nov. Rami juniores breviter et dense villosi Supra angustissime v. vix sulcatis 10—15 mm longis, obovata, antice obtusissima v. rotundata, apice ipso plerumque leviter emarginata, basi acutiuscula v. acuta, 7—11 em longa, 4—7 em lata, subtus juniora bre- viter et molliter pubescentia, posterius glabrescentia. Fructus juniores Folia petiolis teretibus breviter ovales, carpidiis cr. 14. Arbor ramis divaricatis, 3.3—4 m alta. centes, in sicco plicato striati brunescentes laeves, hornotini pube densa crispula brevi sordide albida v. flavescente obtecti, internodiis 0,7— 1,2 em longis, Vagina stipularis usque 2,5 cm longa, dense villosula. Folia petiolis pube ramulorum cr. 2 mm crassis, nervo medio supra plus minus impresso, lateralibus utroque latere 10—12 sub angulo cr. 609 abeuntibus utrinque prominentibus et dense retieulatis, coriacea v, erasse Pedunculus cr. 3 cm Ramuli annotini glabres- coriacea, margine plana v. parum recurva. 448 Ign. Urban. longus, superne sensim incrassatus, breviter villosus. Flores mihi non visi. Carpidia brevissime flavido-pilosula; stigmata revoluta. Hab. in Haiti ad viam ad La Barriere Couchant, 925 m alt., m. Jul. deflor.: Nash et Taylor no. 1081. Obs. Affines M. portoricensis Bello glabritie et foliis breviter acu- minatis, M. grandiflora L. foliorum forma et carpidiis valde numerosis statim dignoscendae sunt. 9. Phyllanthus Shaferi Urb., spec. nov. Frutex glaber monoecus. Stipulae ad ramulos florif. lanceolato- v. lineari-subulatae plus minus setaceo-productae 1,3—0,5 mm longae nigres- centes. Folia ramorum primar. ad squamas non stipulatas v. si vis e stipulis binis connatas semiorbiculares v. semilunares crassiusculas usque 1 mm longas nigras reducta, ramorum florif. 10—14 disticha, 0,4— 0,7 mm longe petiolata, breviter obovata v. obovato-orbicularia, basi ob- tusiuscula v. acuta, antice rotundata v. subtruncata, 0,3—1 em longa. coriacea, margine recurva, supra glaucescentia enervia, subtus flavo- viridia pinnatim nervosa, nervis vix anastomosantibus. Flores in axillis plerumque solitarii, raro bini v. terni, usque 5 mm longe pedicellati. summi feminei, caeteri masculi. Sepala 6 viridia, mascula usque 1,8 mm. feminea postremo usque 3 mm longa. Stamina 6; filamenta nulla; an- therae inter sese liberae subdidymae extrorsum longitrorsum rimosac. Styli superne in ramulos binos arcte reflexos fissi. Frutex 1,3—2 m altus, Rami vetustiores teretes transversim ri- mosi cinerei v. nigrescentes, annotini squamis abbreviatis crassis densis gibberosi; ramuli floriferi 1,5—5 cm longi tenues cr. 0,3 mm crassi te- retes, internodiis quam folia 2—4-plo brevioribus; rami seriales inter axem primarium et ramulos floriferos interdum obvii, Stipulae saepe recurvae, Folia nervo medio supra inferne vix prominulo, superne evanescente, subtus plus minus prominente, lateralibus subtus utroque latere 4—5 sub angulo cr. 60” abeuntibus tenuiter prominulis, supra nitida, subtus opaca, ab apice ramulorum ad basin sensim decrescentia. Flores masculi: Sepala in aestivatione valde imbricata, exteriora ovata 1-nervia usque 1,8 mm longa, interiora suborbicularia er. 1 mm longa. Disci glandulae 6 carnosae subovatae. Antherae sessiles glo merulum formantes, vix 0,4 mm longae, 0.5 mm latae. Flores feminei: Sepala exteriora ovata v. ovalia subobliqua postremo usque 3 mM longa, interiora breviora obovato-orbicularia v. suborbicularia 2—2,5 mM longa. Disci glandulae in annulum carnosum dispositae. Ovarium depresse globosum. Styli 3 usque ad bifurcationem vix ! mm longi, inferne connati, superne bifidi, ramulis arcte reflexis et apice plus minus revolutis. Hab. in Cuba prov. Oriente prope Paso Estancia in pineto solo hu- mido prope rivulos, m. Majo flor.: Shafer no. 1715. Obs. Ph. orbicularis H. B. K. (ex eadem insula) habitu simillimus foliis ram. primar. ad squamam lanceolatam et stipulas binas triangulari- acuminatas reductis, ram. florif. parcioribus supra optime reticulato- Sertum antillanum. I. 449 venosis, sepalis roseis aequilongis, masculis cr. 3 mm longis, filamentis 6 v. pluribus inferne in columnam coalitis superne liberis, stylis patenti- bus superne bifidis longe distat. Si speciem nostram sectioni Orbicu- lariae Griseb. adnumerare vis, ejus charaeteres apud cl. Müller Arg, emendandi sunt: filamenta in columnam connata aut nulla. 10. Phyllanthus incrustatus Urb.. spec. nov. Frutex monoecus, Rami excrescentiis applanatis nigris plus minus incrustati, caeterum glabri. Stipulae ad ramulos florif. triangulari-lanceo- latae v. lanceolatae acutae v. anguste acuminatae 1—1,5 mm longae nigrae rigidae. Folia ramul. florif. 15—40 disticha, 1,5—2 mm longe petiolata orbicularia, basi leviter cordata, antice rotundata, apice saepius plus minus emarginata, 0,8—1,3 cm diametro, crasse coriacea rigidissima, margine non v, vix recurva, nervo medio supra inferne impresso, subtus vix v, non prominente, lateralibus supra nullis v. obsoletis, subtus 5—6 pin- natis leviter impressis v. parum conspicuis. Flores in axillis solitarii, raro bini, 0,4—0,7 mm longe pedicellati, parcissimi feminei, plerique masculi. Sepala 5 coriacea, mascula usque 2,5 mm longa, feminea ju- venilia tantum visa. Stamina omnino in columnam 1,5 mm longam connata; antherae inter sese liberae, subrotundae. extrorsum longi- trorsum rimosae, Styli superne in ramulos arcte reflexos fissi. Rami qui adsunt usque 6 mm crassi teretes nigrescentes; ramuli florigeri spiraliter dispositi, divaricati, 4—13 cm longi, usque 1,5 mm crassi subteretes, internodiis quam folia pluries brevioribus; gemmae Seriales inter axem primarium et ramulos floriferos interdum obviae sti- pulis comosae. Stipulae persistentes patentes v. erecto-patentes crasse coriaceae. Folia subtus nervis non reticulatis, supra pallide glauces- centia, subtus magis olivacea, vix nitidula. Flores masculi: Sepala in aestivatione valde imbricata, in sicco nigricantia, exteriora anguste obovata, 2,5 mm longa, interiora obovata 2 mm longa. Disci glandulae 9 breviter rhomboideae carnosae. Antherae glomerulum formantes, 0,5 mm diametro. Flores feminei (juveniles); Disci glandulae in annulum earnosum dispositae. Styli inferne connati, superne fissi, ra- mulis arcte reflexis. Hab. in Cuba prov. Oriente inter Rio Yamaniguey et Campo Toa in fruticetis densis humidis, 400 m alt, m. Febr. flor.: Shafer no. 4020. Obs. Haec quoque species nulli sectionum a cl. Müller Arg. pro- positarum seeundum characteres datos inseri potest, foliis Ph. orbiculari HBK subsimilis, sed androeceo atque gynaeceo omnino diversa, quoad stylos speciem antecedentem in memoriam revocans. 11. Phyllanthus excisus Urb., spec. nov. : Frutex monoecus, Rami excrescentiis squamuliformibus applanatis nigrescentibus plus minus induti, caeterum glabri. Stipulae ad axem prim. et ad ramulos florif. conformes, triangulares v. triangulari-lanceo- latae acutae 2,5—3 mm longae nigrae rigidae. Folia rami primar. ad Squamas lanceolatas stipulis 2 comitantibus aequales et aequilongas sed angustiores reducta, spiraliter disposita, ramul. florif, 10—15 disticha, Repertorium specierum novarum. XIII. (31. XII. 1914.) 29 450 Ign. Urban. 2--2,5 mm longe petiolata, obovata, basi obtusiuseula v. obtusa, raro rotundata, antice rotundata, apice ipso excisa, 2-3,5 cm longa, 1,7— 3 cm lata, crasse coriacea rigida, margine non recurva, nervo medio usque ad apicem solemniter impresso, lateralibus supra nullis v. ob- soletis, subtus parum manifestis leviter impressis. Flores in axillis foliorum ad ramillos abbreviatos squamis obtectos 1-2, masculi 2— 3 mm, feminei usque 15 mm longe pedicellati. Sepala 5, mascula sub- coriacea 4 mm longa, feminea coriacea, postremo usque 8 mm longa. Stamina in columnam 2,5 mm longam connata, filamentis apice ipso subliberis; antherae 5, raro 4, quadrato-subrotundae, extrorsum longi- trorsum rimosae. Styli superne in ramulos 9—10 patenti-reflexos fissi. Rami qui adsunt usque 4 mm crassi, teretes bruneo-nigrescentes dense verruculosi; ramuli florigeri spiraliter dispositi, divaricati 6—13 cm longi, usque 1,8 mm crassi, inferne teretes, superne angulati, internodiis quam folia 2—4-plo longioribus; gemmae seriales non observatae. Sti- pulae erecto-patentes crasse coriaceae, dorso carinatae. Folia nervo medio subtus inferne prominente, superne plus minus applanato, la- teralibus subtus utroque latere 4—6 non bene parallelis, dense reticu- latis, utrinque glaucescentia v. subtus brunescentia, supra minute rugu- losa, intermedia maxima. Flores masculi: Sepala in aestivatione valde imbricata, subaequilonga, exteriora suboblique elliptica, interiora obovata, margine tenuiora. Disci glandulae 5 contiguae semiorbiculares. Antherae glomerulum formantes, 0,5 mm longae, 0,6 mm latae. Flores feminei: Sepala exteriora elliptico-oblonga, 2,5 mm lata, interiora obovata, 4 mm lata. Disci glandulae in annulum continuum coalitae. Ovarium sphaeroideum. Styli 3 in !/, alt. connati, superne liberi. erassiusculi quoad integri 2 mm longi, apice in ramulos 9-10 hori- zontaliter patentes antice reflexos lineares stylis duplo breviores fissi. Hab. in Cuba prov. Oriente inter Navas et Campo Buena Vista, 650 m alt. in sylvis densis, m. Mart. flor.: Shafer no. 4447. Obs. Habitu similis PA. ovato Poir. (ex Antiilis minoribus), qui tamen ramulis floriferis quoque distichis, foliis apice integris, staminibus 3, antheris transversim dehiscentibus, stylis integris toto coelo abhorret. Verisimiliter speciebus antecedentibus, praesertim ulteriori, affinis, quan- quam typum peculiarem sistens. 12. Phyllanthus formosus Urb., spec. nov. Verisimiliter fruticosus, ramis difformibus. Rami primarii 3—5 mm crassi teretes dense spiraliter foliosi; ramuli secundarii usque !0 cm longi, usque 1 mm lati, plus minus compressi bifariam foliosi. Stipulae ram. primar. lanceolato-lineares setaceo-acuminatae, membranaceo-mar- ginatae usque 10 mm longae, ramul. sec. biformes, latere superiore lineari-subulatae setaceo-acuminatae integrae usque 6 mm longae, latere dorsali lineari-lanceolatae late membranaceo-marginatae, margine fim- briato-lacerae, bruneae v. nigrescentes. Folia difformia, ram. prim. spi- raliter disposita, 3—5 mm longe petiolata, oblongo-lanceolata, inferne longe et sensim in petiolum angustata, apice rotundata et plerumque Sertum antillanum. I. 451 leviter emarginata, 3—4 cm longa, 0,6—0,9 cm lata, crasse coriacea rigida; folia ramul. secund. alternatim disticha, subsessilia, obovato-ob- longa v. oblonga, 1,5—0,2 cm longa, 0,5—0,15 cm lata. Flores masculi ad axillas fasciculati, pedicellati. Sepala 5 breviter ovata, Stamina 4; filamenta (ex alabastris) ut videtur connata; antherae liberae, sub- quadratae apice rotundatae, loculis 2 connectivum latiuseulum margi- nantibus apice discretis, oblongo-linearibus, longitrorsum rimosis. Flores feminei ignoti. Rami inferne laeves, cicatricibus foliorum delapsorum numerosis prominulis notati, superne irregulariter incrustati, praeter ramulos bi- fariam foliosos pluries tenuiores simplices. Folia juvenilia apice setam nigrescentem, mox deciduam et cicatricem nigram relinquentem gerentia, adulta crasse coriacea, nervo ınedio supra impresso, lateralibus crebris parum conspicuis v. obsoletis, supra in sicco obscure viridia, subtus paullo pallidiora, Flores masculi rubelli. Sepala in aestivatione valde imbri cata, Hab. in Cuba prov. Oriente inter Campo La Barga et Campo San Benito, 450— 900 m alt, m. Febr. flor.: Shafer no. 4102. Obs. Nulli alii ex antillanis similis, ob flores femineos deficientes et maseulos in alabastris juvenilibus tantum obvios dubiae affinitatis. 13. Phyllanthus comosus Urb., spec. nov. Verisimiliter fruticosus, ramis difformibus. Rami principales iterum atque iterum dichotomi, teretes, superne reliquiis stipularum atque petio- lorum basibus circumcirca dense vestiti, ad apicem foliis spiraliter dis- positis atque ramulis foliosis comosi; ramuli valde abbreviati 1—1,5 cm longi, teretiusculi bifariam 4—6-foliati. Stipulae ram. princ. lanceolatae er. 1 mm longae rigidae nigrae, ramul. triangulares v. lanceolatae mem- branaceae cr. 0,3 mm longae integrae pallidae v. nigrescentes, Folia in ramis et ramulis conformia, 1—1,8 mm longe petiolata, oblongo-linearia basi obtusiuscula v. obtusa, apice rotundata v. subtruncata, sub apice latissima, deinde ad basin sensim angustata, 1—1,5 cm longa, 1,5— 2,7 mm lata, erasse coriacea rigida. Flores et fructus desunt. : Rami vetustiores cinerascentes transversim rimosi 3 mm crassi. Folia nervo medio supra vix conspicuo v. tenuissime prominulo, subtus manifestiore sed non prominente, lateralibus supra nullis, subtus 5—6 obsoletis, supra convexiuscula nitida sub lente valida densissime punctu- lata, subtus opaca, utrinque in sicco viridia, juniora ad apicem purpuras- centia, Hab. in Cuba prov, Oriente ad ostium Rio Yamaniguey in collibus Serpentinis: Shafer no. 4242. Obs. Fortasse ex affinitate praecedentis. 14. Phyllanthus Fuertesii Urb., spec. nov. Annuus v. perennans monoecus glaber. i muli floriferi 10—5 cm longi subteretes folia 20 —40 gerentes, internodiis quam folia dimidio usque 2!/plo brevioribus. Stipulae ad ram. prim. triangulares acutae v. acuminatae cr. 1 mm longae obscure ere ad * Rami primarii teretes; ra- 452 Ign. Urban. ramul. florif. subulatae usque 1 mm longae, supremae breviores lanceo- latae. Folia ram. prim. ad squamas lanceolatas caeterum stipulis con- formes et iis aequilongas reducta, ramul. flor. 0,3—0,5 mm longe petio- lata, elliptiea v. elliptico-oblonga, basi obtusa v. rotundata, antice rotun- data, saepius brevissime apiculata, 3—8 mm longa, 1,2—2,5 mm lata, nervo medio supra tenuissimo v. vix conspicuo, subtus tenuiter pro- minente, lateralibus subtus utroque latere 3—4 tenuissimis, margine in- tegra, chartacea. Flores masculi ad axillas 2— plures, subsessiles usque 0,7 mm longe pedicellati. Sepala 6 obovata v. breviter obovata, zona angusta mediana viridia, caeterum albescentia, 1—1,2 mm longa. Fila- menta apice ipso libera, caeterum in columnam coalita; antherae 3 plane liberae, specie transversim dehiscentes. Flores feminei ad axillas solitarii. postremo cr. 1,5 mm longe pedicellati. Sepala 6, postremo 2 mm longa. Planta annua cr. 0,5 m alta v. frutieulosa, simplex v. ramosa. Caulis inferne lignescens, bruneo-purpureus nitidus, usque 2,5 mm crassus; rami inferne denudati, superne ramulosi virides tenuiter plicato- striatuli. Stipulae ad ram. prim. basi ultra insertionem productae. Folia ad basin et praesertim ad apicem ramulorum magnitudine decres- centia, supra in sicco obscure viridia, subtus multo pallidiora. Flores masculi ad axillas foliorum fere omnium. Sepala imbricata, tenuia. Disci glandulae desuper visae suborbieulares, medio concaviusculac, margine crenulatae. Filanrentorum columna 0,6 mm longa; antherae reniformes, loculis apice confluentibus. Flores feminei in apice ramu- lorum pauci, Sepala obovata v. obovato-elliptica, area mediana viridi latiuscula, sub anthesi 1,9 mm longa, posterius paullo accrescentia. Disci glandulae 6 inferne connatae, extrinsecus liberae et hoc loco semiorbiculares. Ovarium sphaeroideum. Styli 3 usque ad medium bifidi, 0,5 mm longi. Capsula depressa 1,5 mm longa, 2,3 mm diametro, inter loculos parum sulcata. Semina 1,2 mm longa, striis dorsalibus cr. 5 obsoletis, lateralibus cr. 7. Hab, in Sto. Domingo prov. Barahona in collibus apricis 275 m alt, m. Nov. flor: Fuertes no. 561 (typus), in prov. Azua prope Maniel de Ocoa, 300 m alt, m. Oct. flo: H. von Tuerckheim no. 3688. Obs. Affinis Ph. leptoneuro Urb. (ex eadem insula), qui dioecia, sta- tura multo robustiore, ramulis floriferis valde elongatis, foliis pluries majoribus antice plerumque truncatis, floribus majoribus, filamentis usque ad antheras connatis (sed hisce inter sese liberis), capsulis inter loculos profunde sulcatis optime differt, — Ph. micranthus A. Rich. ! (Ph. procerus C. Wr.! e Cuba et Hispaniola) habitu simillimus sepalis 9 et antheris 2 basi inter sese connatis discrepat. 15. Phyllanthus brachyphyllus Urb., spec. nov. Perennans v. fruticulus dioecus (?) glaber. Rami primarii teretes; ramuli floriferi 3—1 cm longi convexi, folia 30—15 gerentes, internodiis quam folia 2—3-plo brevioribus. Stipulae ad ram. prim. triangulares Y. triangulari-lanceolatae acutae 0,5—0,7 mm longae nigrescentes, ad ramul. Sertum antillanum. I. 453 florif. subulatae, setaceo-productae, 0,8—1,2 mm longae, supremae trian- gulares et breviores, integrae. Folia ram. prim. ad squamas lanceolatas v. lanceolato-subulatas caeterum stipulis conformes et iis aequilongas reducta, ramul. flor. vix 0,2 mm longe petiolata, anguste ovata usque elliptica, basi rotundata, antice apiculata v. plerumque acutata, 2—3 mm longa, 1—1,3 mm lata, nervo medio supra non conspicuo, subtus paullo prominente, lateralibus nullis, margine obsoletissime crenulata, coriacea rigida. Flores masculi (tantum visi) ad axillas 1—3 subsessiles v. usque 05 mm longe pedicellati. ` Sepala 6 obovata, zona mediana viridia, caeterum albescentia, 1,2 mm longa. Filamenta omnino in columnam coalita; antherae 3 basi inter sese connatae, specie transversim dehiscentes. Planta er. 65 cm alta, inferne parce ramosa. Rami vetustiores lignescentes obseure bruneo-purpurascentes nitidi denudati vix 1,5 mm crassi, superne ramulosi, pallescentes tenuiter plicato-striatuli. Stipulae ad ram, prim. basi ultra insertionem plus minus productae. Folia mar- Disci glandulae desuper visae suborbi- gine saepius purpurascentia. Filamentorum co- culares concaviusculae, inter sese approximatae. lumna 0,4 mm longa; loculi antherarum apice confluentes. Hab. in Haiti inter Labrande et Morne Bellance ad latera collium apriea, m. Aug. flor.: Nash et Taylor no. 1718. Obs. Praecedenti affinis, sed foliorum forma, magnitudine atque crassitie, filamentis omnino coalitis, antheris basi connatis, fortasse etiam dioecia diversus. 16. Croton Rugelianus Urb. (pro specie). Croton litoralis Urb. var. Rugelianus Urb. Symb. ant. lll (1902), p. 294. Hab. in Cuba: Rugel no. 160. Obs. Postquam exemplaria speciei typicae plura examinare potui, varietatem laudatam valore specifico gaudere mihi persuasum est. 17. Croton heteropleurus Urb., spec. nov. Er Frutex monoecus. Rami hornotini pilis stellaribus abbreviatim multi- radiatis ferrugineis densissimis scabriusculi. Stipulae nullae. Folia 2— 4 mm longe petiolata, oblonga v. late linearia, basi obtusa v. rotundata, apice rotundata v. truncata, 1—2,5 cm longa, 0,3--0,6 mm lata, sub- aequilata, margine integra, penninervia, nervo medio sulcato-impresso, lateralibus utroque latere 8—10 subhorizontalibus supra parum con- Spicuis v. obsoletis, subtus nullis, supra glaberrima, subtus dense tomen- tosa, tomento initio ferrugineo, posterius sordide et obscure griseo, crasse et rigide coriacea, basi eglandulosa. Inflorescentiae terminales 0,6— 1,5 em longae, pedunculo nullo, inferne femineae, superne masculae; bracteae breviter triangulares v. subnullae. Flores masculi ex axilla bracteae solitarii, pedicellis cr. 0,5 mm longis. Alabastra sphaeroidea 1,5 mm diametro. Sepala ovata v. anguste ovata. Stamina cr. 15. Flores feminei 1—3 arcte sessiles. Sepala lanceelata v. anguste lanceo- lata. Styli in 1/ alt. semel bifurcati. 454 Ign. Urban. Frutex 1,5 m altus. Rami vetustiores teretes pilorum rudimentis scabridi, sub inflorescentiis delapsis dichotomi, hornotini superne con- vexi et ad apicem paullum dilatati, internodiis 1—4 cm longis. Folia sub inflorescentiis subopposita v. ternatim subverticillata, caeterum ad ramos 1— 2 alterna, petiolis semiteretibus supra subplanis v. vix sul- catis, nervo medio subtus crasse prominente, medio supra longitrorsum suleata, margine plana v. parum recurva. Inflorescentiae pars feminea floribus 1—3 laxe dispositis, mascula floribus 5—10 densius aggregatis obsita, tomentella. Flores masculi: Sepala 5 in aesti- vatione valvata, basi paullo connata, dorso tomentosa. Petala in aesti- vatione vix imbricata, rectangulari-elliptica, margine infero barbata. Disei glandulae inter sese remotiusculae subdidymae carnosulae. Re- ceptaculum pilosum. Filamenta basi villosa; antherae quadrato-sub- orbieulares, connectivo dorso eglanduloso. Flores feminei: Sepala in aestivatione aperta, basi inter sese connata, sub anthesi cr. 2 mm longa, crassiuscula. Disci glandulae obtriangulares contiguae stratum carnosum formantes. Petalorum rudimenta filiformia, discum vix su- perantia, apice subincrassata. Styli 3 mm longi, dorso infero latiusculi et tomentosi, superne subglabri et involuti. Hab. in Cuba prov. Santa Clara prope Santa Clara in palmetis sterilibus ad colles saxosos, m. April. flor.: N. L. Britton et J. F. Co- well no. 13326 (typus), 10192. Obs. Affinis C. hippophaeoides A. Rich. ramis floriferis pluries tenuiori- bus, foliis 4—10 mm longe petiolatis, supra pilis stellatis scabriusculis, basi biglandulosis, nervis lateralibus utrinque manifestis supra impressis. ` inflorescentiis unisexualibus satis longe pedunculatis optime recedit. 18. Croton inerustatus Urb., spec. nov. Frutex monoecus. Rami hornotini pilis plus minus stipitatis apice permultiradiatis crasse pulviniformi-incrustati, superficie pulvini obscure brunea v. nigrescente scabriuscula. Stipulae nullae. Folia 2,5—4 mm longe petiolata, ovato-elliptica v. elliptica, basi rotundata, apice obtusa, 1—1,8 em longa, 0,6—0,8 cm lata, nervo medio supra sulcato- impresso, lateralibus utroque latere 4—6 subhorizontalibus supra leviter impressis v. plerumque nullis, subtus in tomento vix indicatis v. obsoletis, supra glabra, subtus tomento densissimo e pilis multiradiatis confecto flavido- brunescente induta, erasse et rigide coriacea, basi eglandulosa. Inflores- centiae terminales 1—1,5 cm longae, 0,3—1 em longe pedunculatae, ad basin femineae, caeterum masculae; bracteae subnullae. Flores masculi e rudimentis bracteae solitarii, pedicellis er. 0,5 mm longis. Alabastra depresse sphaeroidea. Sepala ovato-triangularia. Stamina cr. 13. Flores feminei 1—3 usque 1 mm longe pedicellati. Sepala lanceolata v. anguste lanceolata. Styli in !/, long. semel bifureati. Rami vetusti teretes glabrescentes cinerei cortice fisso, annotini tomento nigrescente inerustati, sub inflorescentiis delapsis 2—3-chotomi, hornotini praeter folia apicalia aphylli, ad apicem saepius paullo incras- sati, 1,5—5 em longi. Folia sub inflorescentiis subverticillata, petiolis Sertum antillanum. I. 455 teretibus, nervo medio subtus crasso, pleraque longitrorsum plicata, mar- gine plana. Inflorescentiae pars feminea floribus 1—3 laxe dispositis, mascula floribus 4—8 densius aggregatis obsita, tomentella. Flores masculi: Sepala 5 in aestivatione valvata, dorso tomentosa. Petala in aestivatione vix imbricata, ovali-rectangularia, margine infero barbata. Disci glandulae inter sese remotae. Receptaculum pilosum. An- therae breviter orbiculares, connectivo dorso eglanduloso. Flores feminei: Sepala in aestivatione aperta, libera et inter sese remota, sub fructu vix 1 mm longa. Styli 1,8 mm longi, basi tomentosuli, caeterum glabri, apice incurvi. Capsula globulosa 3 mm longa et dia- metro tomentosula, Hab. in Cuba prov. Oriente in Sierra Nipe inter Piedra Gorda et Woodfred, formatione serpentina 400—500 m alt, ad colles siccos sa- xosos, m. Dec. flor. et fruct.: Shafer no. 3187. Obs. Praecedenti affinis, sed incrustatione ramorum crassa, foliorum forma, inflorescentiis pedunculatis, calyce flor. fem. duplo breviore, stylis subglabris distinctus. 19. Croton monogynus Urb., spec. nov. Frutex monoecus. Rami hornotini pilis multiradiatis crassiuscule pulviniformi-incrustati, superficie pulvini initio fulva, posterius bruneo- cinerascente. Stipulae nullae. Folia saepissime opposita v. subopposita. raro ternatim subverticillata v. alterna, 2—3,5 mm longe petiolata, obo- vata v. obovato-elliptica v. elliptica, basi obtusiuscula v. obtusa, apice rotundata v. subtruncata, 0,6 —1,2 cm longa, 0,8—0,5 cm lata, nervo medio supra sulcato-impresso, lateralibus utroque latere 4—5 sub an- gulo 710—809? abeuntibus supra plus minus impressis, subtus nullis, Supra glabra nitida, subtus tomento densissimo e pilis multiradiatis con- flato fulvo induta, crasse et rigide coriacea, basi eglandulosa. Inflores- centiae terminales sessiles unisexuales, masculae cr. 5-florae vix 3 mm longae, bracteis vix 1 mm longis, femineae 1-florae. Flores masculi e bractea solitarii, pedicellis usque 1 mm longis. Alabastra sphaeroidea. Sepala ovato-triangularia. Stamina cr. 17. Flores feminei sessiles. Se- pala triangularia v. triangulari-lanceolata. Styli semel bifurcati. Frutex dichotome, raro trichotome ramosus. Rami vetusti glabres- centes cinerei, cortice rimoso, annotini teretes, hornotini superne paullum dilatati, internodiis 1—3 cm longis. Folia petiolis subteretibus supra non sulcatis, nervo medio subtus inferne late et indistincte prominente, Supra in sicco obscure viridia, margine plus minus recurva. Inflores- centia mascula hypsophyllis nonnullis squamiformibus carnosis suf- fulta, flore terminali primo florente; bracteae carnosulae obtusae. Se- Pala 5 in aestivatione valvata, obtusa, basi vix connata, dorso tomen- tosula, 1,2—1,4 mm longa. Petala in aestivatione parum imbricata obovata, 1 mm longa, margine basali barbata. Receptaculum valde villosum. Filamenta in alabastris incurvata, inferne villosa; antherae Subquadratae, paullo latiores quam longiores, connectivo dorso > glan- duloso, Flores feminei: Sepala 5 in aestivatione aperta, basi inter 456 Ign. Urban. sese libera, sub anthesi cr. 1 mm longa. Petala nulla. Discus annu- laris carnosus. Styli 3 dorso infero tomentosuli. Hab. in Cuba prov. Oriente in campo La Gloria prope Sierra Moa austrum versus, m. Dec. flor.: Shafer no. 8260. Obs. Inflorescentia mascula ad flores paucos, feminea ad unicum reducta insignis fortasse in affinitatem duarum specierum antecedentium pertinens. 20. Croton tenuiramis Urb., spec. nov. Fruticosus monoecus. Rami hornotini sicut petioli pilis multiradiatis sordide v. griseo-flavis, quorum radius unicus plerumque elongatus est, tomentosuli, Stipulae nullae. Folia 3—4 mm longe petiolata, lanceolato- linearia v. sublinearia, basi rotundata v. obtusa, inferne v. supra basin latissima, apice obtusa, 2—4 cm longa, 0,3—0,6 cm lata, margine in- tegra, penninervia, nervo medio supra plus minus impresso, lateralibus utroque latere 6—10 sub angulo 40—50? abeuntibus, supra subimpressis subtus bene prominentibus, utrinque pilis multiradiatis, quorum radius intermedius saepius elongatus est, dense obsita v. subtus tomentosula, subtus ad basin glandulis 2 parvis sessilibus interdum obviis, sed ple- rumque deficientibus. Inflorescentiae terminales 1-—2 cm longae, vix v. usque 4 mm longe pedunculatae, ad basin femineae, caeterum masculae; bracteae valde reductae late triangulares pedicellis pluries breviores V. sub flor. fem. subnullae. Flores masculi e quaque bractea solitarii, pedicellis 1—1,8 mm longis. Alabastra sphaeroidea 1,5 mm diametro. Sepala ovata. Stamina cr. 16. Flores feminei 2—5 arcte sessiles. Sepala lanceolata v. triangulari-lanceolata. Styli supra basin semel bi- furcati. Croton stenophyllus Griseb.! Plant. Wright, I (1860), p. 158 (quoad no. 1669, excl. descr. et no. 560). Croton stenophyllus Griseb. var. brevifolius Müll. Arg. in Linnaea, XXXIV (a. 1865) p. 123 et in DC. Prodr, XV, Il, no. 638 (quoad no. 1669). Rami tenues qui adsunt usque 1,5 mm crassi, teretes, sub inflores- centiis delapsis 2—3-chotome ramulosi, hornotini teretes v. obtusanguli, internodiis 0,5—1,5 cm longis. Folia petiolis subteretibus vix 0,4 mm erassis, nervis lateralibus non ramosis, margine plana v. paullo incurva, chartacea., Inflorescentiae in parte femin. laxi-, in masc. densiflorae, tomentosae; bracteae vix 0,3 mm longae. Flores masculi: Sepala 5 in aestivatione valvata, basi parum connata, 1,5 mm longa, fere 1 mm lata, apice obtusa, dorso tomentosula. Petala in aestivatione vix im- bricata, ovata v. obovata v. anguste ovata 1,6—1,8 mm longa, margine infero barbata, ad apicem papillosa. Disci glandulae inter sese paullo distantes, aurantiacae carnosulae semiorbiculares. Receptaculum pi- losum. Filamenta cr. 1,5 mm longa, basi villosa; antherae suborbicu- lares, connectivo dorso eglanduloso. Flores feminei: Sepala IN aestivatione aperta, basi libera, sub anthesi 1,3 mm longa. Disci glan- dulae transversim rectangulares carnosae. Petalorum rudimenta fili- Sertum antillanum. I. 451 formia discum non superantia. Styli 2,3 mm longi, latiusculi, dorso infero tomentosi, apice involuti. Hab. in Cuba orient.: Wright no. 1669. Obs. C. stenophyllus Griseb. (Wright no. 560) praeter ramos multo crassiores et foliorum formam atque nervaturam bracteis bene evolutis sicut floribus femineis pedicellatis statim dignoscendus est. 21. Croton micradenus Urb., spec. nov. Fruticosus, monoecus. Rami hornotini pilis permultiradiatis flavis adpressis tomentosi, Stipulae saepius glandula parva brunea indicatae. Folia 4—12 mm longe petiolata, anguste lanceolata v. lanceolato-linearia, basi acuta v. obtusiuscula, apice acuta v. obtusa, 2—5,5 cm longa, 0,8— 0,6 cm lata, margine integra, penninervia, nervo medio supra impresso, lateralibus supra nullis, subtus utroque latere 4—8 sub angulo 40—45° abeuntibus parum prominulis v. obsoletis, utrinque pilis multiradiatis tomentosa v. supra sparse stellatim pilosa, subtus pallidiora, basi subtus glandulis 2 minimis plus minus stipitatis obsessa. Inflorescentiae ter- ` minales 1,5—5 cm longae, 6—12 mm longe pedunculatae, inferne femi- neae, superne masculae, raro unisexuales masculae; bracteae inferne vix ullae, ad apicem racemi brevissimae breviter triangulares, pedicellis pluries breviores. Flores masculi e quaque bractea 1—2, pedicellis 1—2 mm longis. Alabastra depresse sphaeroidea cr. 1 mm diametro. Sepala ovata v. triangulari-ovata. Stamina cr. 16. Flores feminei 1—8, pedicellis 1—2 mm longis. Sepala lanceolata v. triangulari-lanceolata. Styli supra basin semel bifurcati. Frutex 2 m altus. Rami vetustiores teretes scabriusculi, sub in- florescentiis delapsis 2—4-chotome ramulosi, hornotini superne plus minus compressi v. obtusanguli, internodiis 3—10 mm longis. Folia Sub inflorescentiis subverticillata, caeterum alterna, petiolis ratione tenui- bus teretibus supra leviter v. vix sulcatis cr. 0,3 mm crassis, nervo medio subtus crasse prominente, lateralibus non anastomosantibus nec ramosis, margine plana, saepius longitudinaliter plicata, chartaceo-coria- cea. Inflorescentiae satis densiflorae v. postremo laxiores, adpresse tomentosae. Flores masculi: Sepala 5 in aestivatione valvata, basi parum connata, 1,2 mm longa, vix 1 mm lata, apice obtusiuscula v. acutata, dorso tomentosa. Petala in aestivatione vix imbricata, obo- vato-oblonga, 1,5 mm longa, margine 'infero longiuscule barbata. Disci glandulae inter sese contiguae obcordatae carnosae, Receptaculum pilosum. Filamenta 12 mm longa, basi villosa; antherae suborbicu- lares, connectivo dorso eglanduloso. Flores feminei: Sepala in aestivatione aperta, basi libera, sub anthesi 1 mm longa, crassiuscula. Disci glandulae annulum carnosum interruptum formantes. Petalorum rudimenta filiformia discum superantia 0,3 mm longa. Styli 1,2 mm longi, dorso infero tomentosuli Capsula globulosa, apice profundius- cule emarginata, 3,5—4 mm diametro, tomentosula. Semina breviter Ovalia, 2,7 mm longa, 1,8 mm lata, brunescentia. Hab. in Cuba: Wright no. 1669 (p. p.). 458 Ign. Urban. Obs. Sub. C. stenophyllo Griseb. distributus, qui multis notis, e. gr. petiolis duplo crassioribus, foliis basi eglandulosis, nervis subtus cras- sioribus multo magis arduis, bracteis bene evolutis lanceolatis, sepalis femineis duplo majoribus, stylis inferne dilatatis et extrinsecus tomen- tosis, capsulis apice non emarginatis, seminibus ovali-ellipticis optime diversus est. Arctius accedit ad C. Poitaei Urb. (ex Hispaniola). 22. Croton sabanensis Urb., spec. nov. Verisimiliter fruticosus, monoecus. Rami hornotini pilis permulti- radiatis pallide flavis floccoso-tomentosi, Stipulae nullae. Folia 4—7 mm longe petiolata, lanceolato-linearia, superne magis quam inferne an- gustata, basi et apice obtusa, 4—6 cm longa, 0,6—1 cm lata, margine integra, penninervia, nervo medio supra anguste canaliculato, lateralibus utroque latere 8—15 sub angulo cr. 459 abeuntibus supra impressis, subtus erassiuscule prominentibus, supra pilis stellaribus dense obsessa et obscure v. cinereo-viridia, subtus flocculoso-tomentosa flavo-albida v. griseo-albescentia, basi eglandulosa. Inflorescentiae terminales 1—2 em longae, vix v. usque 0,4 cm longe pedunculatae, inferne femineae, SU- perne masculae; bracteae ovato-triangulares, alabastris breviores. Flores masculi e quaque bractea solitarii, pedicellis 1—1,5 mm longis. Alabastra sphaeroidea, 1,7 mm diametro. Sepala ovata. Stamina cr. 16. Flores feminei subsessiles. Sepala anguste ovata v. ovato-lanceolata, Styli in !/, alt. semel bifurcati. Rami vetustiores teretes brunei pulverulenti, dichotome ramulosi, internodiis cr. 1 cm longis. Folia alterna, petiolis subteretibus supra sulcatis, nervis lateralibus supra saepius subimpresso-anastomosantibus, subtus simplicibus, raro hinc illinc ramosis, margine plana, chartaceo- coriacea, Inflorescentiae densiflorae tomentosae; bracteae cr. 1 mm longae. Flores masculi: Sepala 5 in aestivatione valvata, basi parum connata, 2 mm longa, 1,5 mm lata, apice obtusiuscula v. acutata, dorso tomentosa. Petala in aestivatione vix imbricata, subrectangularia, 2 mm longa, margine infero longiuscule et dense barbata. Disci glan- dulae inter sese contiguae transversim rectangulares carnosae. Recep- taculum valde pilosum. Filamenta 2 mm longa, inferne villosa; 2? therae ovatae v. breviter ovatae, connectivo dorso eglanduloso. Flores feminei: Sepala in aestivatione aperta, basi libera, sub fructu 2— 2,5 mm longa, carnosula. Disci glandulae contiguae, a dorso com pressae, antice transversim leviter sulcatae, carnosae. Petalorum ru dimenta filiformia perbrevia glandulas non superantia. Styli 2,5 mm longi, dorsc flavido-tomentosi, erecti, apice attenuati et glabri. Capsula globoso-cylindracea, 4 mm longa, 3,5 mm crassa, tomentosa; valvae columnam linearem apice incrassatam et trifurcatam relinquentes. Se- mina ovali-elliptica, 3 mm longa, 1,8 mm lata, brunea laevia nitida, caruncula late triangulari. Hab. in Cuba prov. Oriente in sabana ad Maisi versus, m. Dec. flor. et fruct.: Shafer no. 7914. Sertum antillanum. I. 459 Obs. Ex affinitate C. stenophylli Griseb., sed foliis latioribus et bre- vioribus, inflorescentiis abbreviatis, forma sepalorum capsularumque etc. plane diversus. Arctius accedit C. alloeophyllus Urb. (ex Hispaniola), qui foliorum forma, inflorescentiis longioribus, bracteis et alabastris masculis minoribus, forma capsularum discrepat. 23. Rhamnidium dictyophyllum Urb., spec. nov. Folia 7—10 mm longe petiolata, ovata, breviter ovata v. ovato-ellip- tica, basi rotundata v. obsolete cordata, apice breviter et obtuse acu- minata, 7,5—12,5 cm longa, 4—6,5 cm lata. Inflorescentiae sessiles, e eieatrieibus pauciflorae; pedicelli fructiferi cr. 7 mm longi. Calycis lobi sub fructu decidui. Fructus ovali-globulosi, er. 15 mm longi, in statu compresso cr. 12 mm lati. Rami hornotini plus minus angulato-striati, ad nodos paullo dila- tati, glabri, internodiis 7—2 cm longis. Stipulae intrapetiolares deci- duae. Folia opposita v. subopposita, petiolis basi articulatis subteretibus, Supra anguste sulcatis non punctatis, nervo medio supra sulcato-im- presso, lateralibus solemniter pinnatis, utroque latere 6—8 sub angulo cr. 70° abeuntibus arcuato-curvatis omnibus parallelis, supra prominenti- bus et dense tenuiterque reticulatis, reticulo subtus non prominente ob- soleto, margine integra subundulata, glabra, supra in sicco glaucescentia nitida, subtus olivacea, chartaceo-coriacea, non punctata, Pedicelli àd apicem parum incrassati. Calycis tubus fructum suffulciens 1,5 mm longus, 3,5 mm latus. Stylus in fructu 0,5 mm longus. Hab. in Jamaica prope Mandeville in Somerset woods, m. Sept. fruct: Harris et Britton no. 10606. Obs, Affinis Rh. acuminato (Griseb.) Urb. (e Cuba) quod foliis minoribus atque angustioribus et satis longe acuminatis, subtus nigro- Punctatis, nervis lateralibus magis arduis, supra obsolete reticulatis, inflorescentiis breviter pedunculatis pilosulis recedit. Magis distat altera spe- cies e Jamaica: Rh. jamaicense folis 1—2,5 cm longe petiolatis non Acuminatis nigro-punctatis multo minoribus, pedunculo bene evoluto etc. 24. Pavonia troyana Urb., comb. nov. Pavonia racemosa Sw. var. troyana Urb. Symb. V (1908), sig Malache troyana N. L. Britton in Bull. Torr. Bot. Club, XXXV (1908). p. 345. Hab. in Jamaica prope Troy: Harris no. 9457. Obs. Notas differentiales inter hanc speciem et P. racemosam Sw. à me |. e, indicatas valore specifico gaudere nunc credere velim. (Fortsetzung folgt.) XCVIII. Vermisehte neue Diagnosen. 1004. Veronica Townsoni Cheesem. in Transact. a. Proceed. New Zealand Institute XLV (1912), 1913, p. 95. — Ad V. macrocarpam Proxime accedit, sed differt foliis angustioribus et maxime coriaceis, ca- lycis lobis acutis; corollae tubo multo breviore; capsula quam calycem Vix 2-plo excedente. — Frutex 1—2 metralis, ramis rigidis. Folia sub- 460 Vermischte neue Diagnosen. sessilia aut brevipetiolata, 5—7 cm longa, 6—7 mm lata, lineari-lanceo- lata, acuta, rigida, coriacea, supra plana, subtus cum costis eminentibus. Racemi 6—10 cm longi, attenuati, acuminati, laxiflores. Flores 5 mm diam.; calycis segmenti oblongo-lanceolati vel oblongo-ovati, acuti vel subacuti, Corollae tubus brevis, calyce vix longior. Capsula 4—7 mm longa, ovata, quam calycem vix 2-plo excedente, — New Zealand: South Island: Rocky hills between the Little Wanganui and Moki- hinui Rivers, north of Westport; and on limestone rocks by Fox's River, near Brighton; W. Townson! -— This is one of the many disco- veries made by my friend Mr. W. Townson while exploring the vege- tation of the south-western portion of the Nelson Provincial District. At the time of the publication of the Manual I was only acquainted with fruiting specimens, and consequently referred it, as var. crassifolia, to the closely allied V. macrocarpa. But since then Mr. Townson has furnished me with good flowering specimens, which prove that it is a perfectly distinct species, distinguished from all the forms of V. macro- carpa by the smaller and narrower much more coriaceous and rigid leaves, by the acute calyx-segments, by the very short and broad co- rola-tube, which is hardly longer than the calyx, whereas in V. macro- carpa it is quite twice the length, and by the capsule not being more than twice the length of the calyx-segments. As the name crassifolia is preoccupied by a European species, I have attached the name of its zealous discoverer to the plant. — It is worth mention that on the under-surface of the leaves, just within the margin, there is a row of small pits, or „domatia,* somewhat similar to those which exist on the under-side of the various species of Coprosma, where, however, they are found in the axils formed by the junction of the main veins with the midrib. These pits appear to be inhabited by small Acari, as in Coprosma. 1005. Caladenia exigua Cheesem., |. c, p. 96. — C. minor Hook. f. affinis, sed differt caule minore et graciliore, sepalis et petalis acu- minatis, labelli lobo intermedio margine 1-glanduloso, — Erectus, 8" eillimus, 8—15 em altus. Caulis strictus, tenuis, glanduloso-pilosus, basi unifoliatus. Folium parvum, anguste lineare, 2—6 cm longum, l mm latum, parce pilosum. Flores 1 aut raro 2, sepaio intermedio erecto, anguste lanceolato, acuminato; lateralibus petalisque similibus, patentibus vel deflexis; labello lato, 3-lobo, disco glandulis 2-seriatis stipitatis ornato; lobo intermedio margine l-glanduloso. — New Lee land. — North Island: Leptospermum scrub near Kaitaia, Mon- gonui County; R. H. Matthews and H. B. Matthews! — Since I published this in the Manual as var. exigua of C. minor I have been supplied by Mr. H. B. Matthews with an extensive series of both fresh and dried specimens of the various Caladeniae found near Kaitaia. Mr, Matthews has always contended for the specific distinctness of ©. exigua, and his specimens prove that the differences are constant, ag are also accompanied by a difference in the flowering season, C. exigua Vermischte neue Diagnosen. 461 flowering at Kaitaia from the 10th September to the 25th September, while C. minor blooms during October and the early part of November. l accept C. exigua, therefore, as differing from C. minor in its much smaller size and more slender habit; in the smaller flowers; in the sepals and petals being narrow-lanceelate and acuminate, instead of linear and obtuse as in C. minor; and in the middle lobe of the lip having only one stipitate gland on each side, whereas C. minor has several. 1006. Celmisia coriacea Hk. f. var. stricta Cockayne, |. c, p. 252. — Caules multiramosi, folia typo rigidiora supra valde argentea basim versus sensim angustata, — New Zealand: South Island: Southland— Forming at and above 900 m altitude continuous silvery masses on the hill-sides, which extend as far as the eye can see, and give a distinctive colour to the slopes even at a considerable distance. Takitimu Moun- tains. L. C. — This variety branches more than the type, so that one plant may consist of more than thirteen rosettes, each 62 cm high, and the whole 1,9 m in diameter. The leaves are narrower and more rigid thaa those of the type, extremely silvery on the upper surface, the mar- gins strongly recurved, and the lamina gradually tapers above in a long acute apex and below into the comparatively narrow petiole. The silvery pellicle of the upper leaf-surface of C. coriacea decreases con- siderably in plants grown under lowland-garden conditions, but, so far as plants in cultivation with me go, those of this variety still remain much more silvery than those from the Hanmer mountains, both being planted at about the same time. The typical form of C. coriacea is present in the wetter mountains to the west of the Takitimus, so the distribution of the two forms is analogous with that of Gaya ribifolia and G, Lyallii (Trans. N. Z. Inst., vol. 44, p. 38; 1912). 1007. Ranunculus Baughani D. Petrie, |. c., p. 265. — Planta tota pilis flavido-albidis appressis molliter villosa. — Folia radicalia pauca (?), petiolata, 4—5 cm longa; petiolus crassiusculus, + 2 cm longus; la- mina late ovato-deltoidea, 2 cm longa, 2!/, cm lata, tripinnatisecta; seg- menta ultima brevia, angusta, acuta v. subacuta; caulina pauca, con- gesta, bracteis similia, subsessilia, radicalibus minora minusque secta. — Seapus crassitudine medioeri, circa 8 cm altus, apicem versus ad tres ramos 1-floriferos edens. — Flores breviter pedicellati, 1'/,—2 cm in diam., laete flavi. — Sepala 5, petalis fere aequilonga, lata, obtusa, tenuia, pallida, plurinervata, extra parce villosa. — Petala 10, apice rotundata, basim versus cuneato-angustata, plurinervata. — Stamina et Pistilla plurima. — Achenia matura haud visa. — New Zealand: — Mount Balloon (Te Anau—Milford Track). — The plant has its nearest ally in R. sericophyllus Hook. f., in which, however, the scapes are always 1-flowered. ; 1008. Epilobium rostratum Chees. var. pubens D. Petrie, l. c., p. 265. — Planta typo humilior magisque diffusa, caulibus foliis capsulisque valde pubescentibus, — New Zealand. — Dry ground in Awa- 462 Vermischte neue Diagnosen. tere Valley (Marlborough), and bed of Robinson River, in same district. — Collected by Dr. L. Cockayne, F.R.S., F. L. S., 11th January, 1912, who has supplied me with specimens, 1009. Epilobium arcuatum D. Petrie, l. c., p. 265. — Caules pauci v. plures a basi duro emissi, erecti, v. a parte inferiore decumbentes, ad 16 em alti, purpurascentes, parce bifariam pubescentes, cetera glabri. — Folia in paribus oppositis subeonnatis arcte disposita, elliptica, 2 — 21|, em longa, 1—1!/, cm lata, subacuta, rubescentia, in petiolos breves latiusculos angustata, integra v. obscure repanda, tenuia, glabra; venis utrinque valde conspicuis et a costa oblique excurrentibus. — Flores 4—7, in axillis foliorum superiorum plerumque conferte dispositi; pedun- culi foliis subtendentibus aequilongi, glabri, rubri. — Calycis lobi lan- ceolati, acuti, corollam pallide puniceam fere aequantes. Capsula 2— 21, cm longa, crassiuscula, glabra; seminibus papillosis. — New Zealand. — Clinton Valley (Te Anau—Milford Track) Dr. L. Cockayne, PRS E. L. S.! and D.P.; MeKinnon’s Pass, H. J. Mat thews! — The present species seems intermediate between E. glabellum Forst. f. and E. chloraefolium Haussk. 1010. Olearia Willcoxii D. Petrie, Le p. 266. — Suffrutex humilis, parce ramosus. — Rami graciles, ascendentes v. subdivaricantes, sub- teretes, & striati, molli densaque pubescentia incani, veteres fere glabri. — Folia alterna, subdistantia, anguste elliptica, cirea 3 cm longa, 1 cm lata, integra, breviter petiolata, subacuta, parce coriacea, superne glabra ac fusco-viridia, infra tomento cinereo-albo arcte appresso vestita, imo petiolo foliis jam delapsis prominente ac decurrente, — Capitula pauca, pauciflora (floribus 5 — 8), 4 mm longa, in ramulis brevibus lateralibus aliquantum infra summos ramulos subracemosa disposita; bracteae breves, lineares. — Involucri squamae 3—4 seriatae, lanceolatae v. lineari-lanceolatae, subacutae, castaneae, paene glabrae, haud viscidae, nferioribus gradatim minoribus. — Radii ligulae paucae, parum con- spicuae. — Achenia pubescentia. — New Zealand. — Queenstown Hill, Lake County. — It is somewhat closely allied to ©. oleifolia T. Kirk. 1011. Celmisia intermedia D. Petrie, l. c., p. 267. — Caules a basi + ramosi, primo plerumque prostrati demum erecti v. ascendentes, in aetate reliquiis vaginarum foliorumque demortuorum persistentibus vestiti, graciles. — Folia conferta, imbricata, anguste obovato- v. ellip- tico-spathulata, + 1!/; cm longa, 6-10 mm lata, subacuta, tenuia, in partem petiolarem perangustam contracta, denique in vaginam latam amplectentem striatam glabram ampliata, infra (costa excepta) tomento candido arcte appresso vestita, supra glabra viscidaque v. tenui pubes- centiae subtomentosae argenteae pellicula praedita, a marginibus apice- que minute et subremote dentata, venis haud distinetis. — Scape in ramulis singulis plerumque 1 (rarius 2), axillares, prope summos ra- mulos inserti, 7—15 cm longi, gracillimi, parce laxeque tomentosi ; brac- teae subdistantes, lineari-subulatae. — Capitula 1—1!/[, cm lata; in: Vermischte neue Diagnosen. 463 volucri squamae lineari-subulatae delicate glanduloso-pubescentes, in- terioribus longioribus. — Achenia linearia, parce pubescentia, pappo paulo breviora. — New Zealand. — Mount Frederic, 3400 ft. (P. G. Morgan)! Arthurs Pass, 3000 ft, D. P.; mountains near West- port (Townson)! Mount Greenland, Westland (Dr. L. Cockayne)! — In his „Manual of the New Zealand Flora“ Mr. Cheeseman has in- cluded this plant in var. petiolata T. Kirk of Hooker's C. incana. It is doubtless connected with that species by forms more or less inter- mediate, but it possesses a number of distinctive characters that remain constant over wide areas on the western side of the South Island, and it therefore appears to me best to recognize it as a distinct species, a course that Dr. Cockayne has already suggested. Mr. Kirk's variety, the type of which was collected by myself, is closer to typical C. in- cana than is the widely spread form described above. The species forms à transition between Hooker's species C. incana and C. discolor. 1012. Helichrysum (Leucogenes) Grahami D. Petrie, |. c., p. 268. — Caules numerosi a radice longo crasso ligneo emi si, simplices v. parce divisi, subgraciles (cum foliis 3—4 mm lati), molles, flexiles, 10—15 cm alti. — Folia dense pluriseriatim imbricata, lato basi sessilia, breviter lanceolata, + 5 mm longa, subacuta, tomento laxo albido dense vestita; superiora ampliata capitulum tamen haud excedentia. — Capitula 2—5- fasciculata, terminalia, sessilia, + 2 mm lata; involucri squamae 3-seria- tae, pallidae, scariosae, nitidae, lineari-oblongae, subacutae vix radiatae, exterioribus apice parce tomentosis. — Flores numerosi, feminei 1-seriati; corolla perangusta, basi subito tumida, apicem versus leviter expansa; Pappi setae paucae, barbellatae, apicem versus leviter incrassatae — Achenium parce pilosum. — New Zealand. — In clefts of rocks 9n Sebastopol Ridge, Sealey Range, Hooker Valley, Mount Cook. Flowers in February and March. — In some respects it is intermediate between Helichrysum Vaill. and Leucogenes Beauverd. Fuller material is needed to settle its exact position. 1013. Raoulia cinerea De Petrie, |. c., p. 269. — Caules ramosi, ser- pentes, a latere inferiore complures longos radices emittentes, crassius- culi; rami breves prostrati v. ascendentes. — Folia dense piuriseriatim imbricata, suberecta, apicibus + incurvata, integerrima, lineari-subulata, acuminata, 4—6 mm longa, + !/, mm lata, undique tomento cinereo laxo vestita. — Capitula ramos terminantia, inter folia ultima immersa circa 5 mm lata. — Involucri squamae 2-3 seriatae, folia suprema haud excedentes, scariosae, subflavidae, acutae, dorso parce tomentosae, interiores glabrae haud radiatae. — Flores in capitulo utroque circa 15- - Pappi setae graciles, nec barbellatae nec apice incrassatae. — Achenium lineari-oblongum, glabrum. — New Zealand, — Shingle Peak, Upper Awatere (Marlborough), 5000 ft. — This most distinct Species was collected by Dr. L. Cockayne, F.R.S., F.L.S. and Mr. S. G. Mowat, in January and February, 1912, to whom | am greatly indebted for specimens. 464 Vermischte neue Diagnosen. 1014. Myosotis Cockayniana De Petrie, l. c., p. 269. —- Perennis, a basi ramosa; ramis pilosis, foliosis, subgracilibus, erectis v. ascendenti- bus, + 8 cm longis. — Folia radicalia pauca, lineari-oblonga, a parte inferiore + angustata, ad 4 cm longa, 5—6 mm lata, obtusa, vix recur- vata, superne dense piloso-hispida, infra pilis subfirmis plerumque re- flexis minus dense pilosa; caulina sessilia, subconferta, a summis cauli- bus condensata, radicalibus similia sed breviora angustioraque, circa 2 cm longa, 4 mm lata, — Racemi inter folia summa immersi, brevis- simi, dense molliterque pilosi; floribus densissime congestis. — Calyx + turbinatus, alte 5-lobatus, lobis subulato-oblongis. — Corolla pur- purascens, longitudine calycem vix aequans; tubo lato, ad tertiam partem in 5 lobos rotundatos secta, squamulis perobscuris (v. nullis?). — Stamina 5 longa, subsessilia, ad corollae faucem pertinentia. — Stylus gracillimus, staminibus aequilongus, subcapitatus. — New Zea- land: — Shingle Range, Upper Awatere (Marlborough), 5000 ft. Flowers December and January. — This well-marked species was col- lected by Dr. L. Cockayne, F.R.S., F. L.S., to whom I am indebted for specimens, The flowers examined are perhaps not fully developed. and may elongate somewhat when more mature. The anthers are, ho- wever, fully formed. 1015. Gentiana tenuifolia D. Petrie, I. c, p. 270. — Caules 30—40 em alti, 2—3 mm in diam., subteretes. — Folia radicalia. numerosa, Con- ferta, majuscula, anguste obovato-spathulata, 8-14 cm longa, 2—3![ em lata, tenuia, obtusa v. subacuta, nervis 3—5 arcuatis venisque reticu- latis manifestis. Folia caulina in paribus oppositis paucis longeque distantibus disposita, sessilia, anguste triangularia, subaeuta, semi-am- plexicaulia, superiora gradatim minora. — Flores vix numerosi, in um- bellis bracteatis caulem pedunculosque laterales terminantibus. — Calyx + 1 em longus, in lobos 4 lineari-subulatos ad tres partes divisus. — Corolla alba, alte secta, lobis acutis. — Stamina pistillo crasso dimidio breviora. — New Zealand. — Lyell Creek, 1000 ft, and Boun- dary Peak, near edge of scrub (south-west Nelson), 4000 ft. — Mr. William Townson has kindly lent me his specimens of this plant. which he collected in the two localities mentioned above. He did not succeed in finding plants with the flowers expanded, but the stamens in the partially closed corolla have already shed their pollen. The leaves are unusually large and thin, and the intervals between the cauline leaves remarkably long. I have what may be the same plant from Mount Blairich, collected by the late Henry J. Matthews, but the Specimens are too immature to warrant a decided opinion, Repertorium sprrierum novarum regni vegetabilis. No. 376/377 XIII. Band ET Zweite Kriegsnummer. Wieder ist es mir gelungen eine Nummer des Reper- toriums zusammenzubringen. Ich bitte alle Mitarbeiter durch reichliche Sendung von Originalmaterial mich weiter zu unterstützen. Fedde, z. Z. Hauptmann und Kommandant eines Forts im Osten von Posen. XCIX. Sertum antillanum. Il. Auctore Ign. Urban. (Originaldiagnosen.) 25. Waltheria ovalifolia Urb., spec. nov. Annua v.? perennans. Caules lignescentes; rami superne minute pulverulento-pilosi, Stipulae lineari-lanceolatae v. sublineares, posterius deciduae, Folia 10—6 mm longe petiolata, ovalia v. ovali-elliptica, basi et apice subaequaliter rotundata, 2—3 em longa, 1—1,5 em lata, mar- gine serrata, utrinque glabra. Inflorescentiae axillares, 2—10 mm longe pedunculatae, capitatae, 5—10 mm diametro; prophylla lanceolata usque linearia, Calyx 5 mm longus; lobi lanceolati satis longe acuminati, tubo paullo longiores. Petala calycis lobis vix breviora, obovato-oblonga, in- ferne sensim angustata. Androeceum fere usque ad antheras coalitum, petalis dimidio brevius. Radix palaris tortuosa fibrillosa. Rami teretes in sicco dense pli- cato-striati non lenticellosi obscure brunei, ad apicem plus minus com- pressi, Stipulae 6—7 mm longae, longe acuminatae. Folia inter- nodiis cr. duplo longiora, basi saepius levissime cordata, nervis supra impressis, e basi 5 v. sub-7, lateralibus sub angulo cr. 30? abeuntibus, chartacea, Prophylla 5—3 mm longa. Calycis tubus turbinatus 10-nervis, cum lobis papilloso-pilosus. Petala basi tubo stamineo ad- nata, 4 mm longa, superne 1,3 mm lata. Androeceum 2,5 mm longum; Repertorium specierum novarum. XIII. (1. IV. 1915.) 30 466 Ign. Urban. antherae filamentis fere 3-plo breviores, lineari-oblongae. Ovarium su- perne parce papillosum, obovatum. Stylus glaber, 2,5 mm longus, in !/, superiore ramulosus. Capsula obovata, 2 mm longa. Semen nigrescens. Hab. in cue prov. Camaguey in savannis prope Camaguey solo saxoso, m. April. flor. et fruct.: N, L. Britton, E. G. Britton, J. E- Cowell no. 13214. Obs. Affinis W. glabrae Poir. (e Guadeloupe), quae foliis superne sensim angustatis apice acutis, inflorescentiis usque 2,5 cm longe pe- dunculatis, calyce 3,5 mm longo, lobis tubo paullo brevioribus, stylo in 1/, superiore ramuloso bene differt. i 26. Ternstroemia Nashii Urb., spec. nov. Folia 2—3 mm longe petiolata, obovato-elliptica v. elliptico-oblonga, raro obovata, inferne plerumque sensim in petiolum angustata, antice rotundata, nunc leviter emarginata, 4—5,5 cm longa, 1,6—2,5 cm lata, nervo medio supra inferne leviter v. vix impresso, superne non con- spicuo, lateralibus utrinque non conspicuis, margine recurva, integra, crasse coriacea, rigida. Pedunculi 3,5—4,5 cm longi; prophylla ovata v. anguste ovata. Sepala (sub fructu) exteriora ovata v. anguste ovata, margine glanduloso-denticellata, interiora orbicularia, margine tenuiore nuda, omnia aequilonga, 12—13 mm longa; ovario 2-loculari, loculis cr. 10-ovulatis; fructu cr. 10 mm diametro. Frutex 1,3—2,6 m altus. Rami alterni, vetustiores cinerascentes teretes. Folia sparsa, nervo medio subtus inferne paullo prominente, superne applanato v. evanido, utrinque obsolete granulata, margine glan- dulis nigris punctata, Flores postremo saltem cernui; peduneuli ar- cuato-recurvati, ad medium 1—1,5 mm lati, superne subteretes; prophylla 3—6 mm longa, margine glanduloso-denticulata. Sepala exteriora 5— 7 mm, interiora 10—12 mm lata, omnia brevissime apiculata. Petala et stamina ignota. Fructus breviter globulosus apice obtusus, stylo 8 mm longo. Hab. in Haiti prope Marmelade, 930 m alt, m. Aug. fruct.: Nash et Taylor no. 1307. Obs. Affinis T. apleurae Krug et Urb. (e Cuba), quae foliis ad apices ramorum confertis, 3—5 mm longe petiolatis, glandulis marginali- bus multo parcioribus, nervo medio supra non impresso et praesertim sepalis subaequalibus ovatis 7--8 mm longis diversa est. 27. Lagetta pauciflora Urb., spec. nov. Rami hornotini glabri. Folia 3—3,5 mm longe petiolata, ovata, basi subtruncata, nunc obsolete cordata, apice obtusissima v. rotundata, raro subemarginata, 2—4 em longa, 1,5—2,8 cm lata, cr. dimidio longiora quam latiora, crasse coriacea, nitida, nervo medio supra inferne an- gustissime impresso, lateralibus supra non prominentibus parum v. vix conspicuis, subtus manifestis et tenuiter reticulatis. —Inflorescentiae 7—10 mm longe pedunculatae, 3—5-florae; rhachis 2—3,5 mm long: pedicelli 1—2 mm longi. Flores et fructus ignoti. Sertum antilanum. II. 461 Hab. in Cuba prov. Oriente in Loma Menqura ad latus montium siccum saxosum, 680—1000 m alt., m. Febr. lecta: Shafer no. 3804. Obs. Inter omnes hujus generis species foliis ratione parvis, in- florescentiis paucifloris, rhachi perbrevi insignis. 28. Eugenia androsiana Urb., spec. nov. Frutex glaber. Folia 0,5—0,8 mm longe petiolata, linearia v. an- guste lanceolato-linearia, utrinque aequaliter v. inferne paullo magis an- gustata, apice acuta v. obtusa, 1—1,7 cm longa, 1,5—2,8 mm lata, nervo medio supra non conspicuo v. inferne leviter impresso, subtus bene prominente, lateralibus utrinque nullis, supra obsolete v. non impresso- punctata, subtus plus minus minute nigro-punctata, punctis non pellucidis, coriacea, Flores ignoti. Frutex 1 m altus, caulibus diffusis (ex coll). Rami vetustiores teretes, cortice cinerascente hinc illinc desiliente obtecti, hornotini brunei, internodiis 0,3— 0,6 cm longis. Folia petiolis sulcatis praedita, con- caviuscula, margine plana v. vix recurva, subtus in sicco minute rugulosa. Hab. in Bahamas insula Andros in fruticetis prope Lisbon Creek, Mangrove Cay, m. Jan. sterilis: Small et Carter no. 8496. Obs. Propter flores deficientes non certe collocanda. Fortasse ex affinitate E. oligandrae Krug et Urb. (e Cuba) quae ramis hornotinis minute pilosulis, foliis multo angustioribus, aequilatis, apice mucronatis, subtus manifeste nigro-punctatis recedit. Habitu etiam ad formam E rigidifoliae A. Rich. angustifoliam accedit, quae foliis mucronatis, multo crassioribus, margine recurvatis facile distinguenda est. Longius distare videtur E. angustifolia Lam. (ex Hispaniola). 29. Ossaea lomensis Urb., spec. nov. Rami hornotini pilis globulosis quoquoversus multiradiatis ferru- gineis furfuraceo-induti. Folia 12—5 mm longe petiolata, ovata, basi rotundata et ad petiolum leviter excisa, apice acuta v. sensim acu- minata, 4—9 em longa, 2—4,5 cm lata, ad eundem nodum inaequimagna, è basi 5-nervia, margine integra v. obsolete undulata, supra glabra laevia nitida, subtus ferrugineo-tomentosula. Flores in axillis foliorum glomerati sessiles pauci. Calyx fructifer sphaeroideus, pilis brevissimis Squamuliformibus multiradiatis pallescentibus obtectus; lobi 4, trian- gulares v. lanceolati. obtusiuseuli v. acuti, crassi, 1,5—2 mm longi, ex- trinsecus squamulis obsessi, intus subglabri. Arbor. Rami vetustiores teretes, in sicco plicato-striati, glabri. Folia ad nodos inaequalia, majora acuminata, minora acuta y acutata, nervis et reticulo supra impressis, margine plano glandulis prominulis notata, pergamacea, tomento subtus e pilis quoquoversus multiradiatis conflato. Fructus juniores cr. 3 mm diametro. Hab. in Sto. Domingo prov. Barahona in La Loma, 1600 m alt., m. Sept, fruct. immat. praebens: Fuertes no. 1031. Obs. Affinis O. rufescens (Griseb.) Ch. Wr. (e Cuba) tomento sub microscopio valde alieno, foliis minus inaequalibus et praesertim calyce longe setuloso ejusque lobis lineari-subulatis omnino discrepat. 30* 468 Ign. Urban. 30. Jacquinia robusta Urb., spec. nov. Rami hornotini minutissime patenti-pilosuli. Folia ad apicem inno- vationum subverticillatim aggregata, caeterum sparsa, 2—3 mm longe petiolata, oblonga usque lanceolata, basi obtusa v. acuta, superne vix v. manifeste magis quam inferne angustata, apice spinoso pungentia, 2,5— 4 cm longa, 0,7—1 em lata, rigide et crassissime coriacea, margine in- crassato vix recurva, nervo medio supra plus minus prominente, subtus ad basin tantum prominulo, caeterum evanescente, lateralibus 2 supra basin e medio abeuntibus et margini parallelis, supra paullo prominenti- bus et transversim cum medio anastomosantibus v. obsoletis, subtus plane nullis, subtus obsolete et dense longitrorsum venulosa. Rami qui adsunt 3,5—5 ‘mm crassi, brunei, cicatricibus foliorum delapsorum suborbicularibus v. breviter obovatis notati; innovationes basi squamis triangularibus v. triangulari-acuminatis obsitae. Folia spina apicali 1—2 mm longa praedita. Flores ignoti. Hab. in Cuba prov. Oriente prope Woodfred in Sierra Nipe in pinetis locis apertis siccis, 500—650 m alt.: Shafer no. 3561. Obs. Ob flores deficientes affinitas dubia est. Ad interim juxta J. aculeatam (L.) Mez inseri potest, quae foliis omnibus subverticillatim aggregatis, supra basin latissimis, deinde sensim angustatis, nervo medio subtus a basi usque ad apicem crasse prominente facile distin- guitur, vel potius prope J. Shaferi Urb., quae foliorum forma atque magnitudine, nervis utrinque nullis subnullisve recedit. 31. Wallenia laurifolia Sw. var. Raunkiaeri Urb., var. nov. Calyx flor. masc. quam typus dimidio angustior, lobis non v. vix imbricatis. Corolla angustior et paullo minor. Caetera ut in typo. Hab. in Sto. Domingo prope Barrabas, m. April. flor.: Raunkiaer no. 1429. 32. Wallenia sylvestris Urb., spec. nov. Glabra, Folia 1—2,5 em longe petiolata, obovata v. elliptica, inferne sensim angustata et in petiolum protracta, apice rotundata v. obtusissima, 15—22 cm longa, cr. 9 cm lata, chartacea v. chartaceo-coriacea, supra vix v. obsolete, subtus paullo manifestius reticulata, non pellucido-punc- tata nec lineolata, punctis nigris subtus deficientibus. Inflorescentia terminalis tripinnatim subcorymbosa multiflora; pedicelli (deflorati) pe 3 mm longi. Flores feminei quoad genitalia subhermaphroti, 4-meri. Sepala ovarium plane obtegentia, breviter orbicularia, integra, antice vix v. leviter emarginata, parce bruneo-glanduloso-punctata, 2 mm longa. Petala fem. calycem vix superantia, in 3/, alt. coalita, ad lobos 1—2- punctata, 2—2,3 mm longa; lobi bene evoluti erecti. Antherae parvae triangulares polline impletae dehiscentes. Stylus 1,2 mm longus, medio non incrassatus. Ovarium globosum. Folia petiolis semiteretibus supra canaliculatis, nervo medio supra impresso, lateralibus 15—25 sub angulo 65—70° abeuntibus, utrinque tenuiter prominentibus. Inflorescentia in apice ramorum breviter (er. 7 mm longe) pedunculata, cr. 8 cm longa, 10 cm diametro; rhachis CT. Sertum antillanum. II. 469 6 cm longa; ramuli cr, 10 distantes; bracteae primariae deciduae, secun- dariae imae ovato-oblongae cr. 4 mm longae deciduae; pedicelli in apice ramulorum 3—5-natim umbelliformes. Flores feminei: Calyx in !/, alt. coalitus; lobi dextrorsum tegentes, dimidio latiores quam lon- giores, 2,5—3 mm lati, glabri. Corollae tubus eglandulosus; lobi dex- trorsum tegentes, semiorbiculares, apice emarginati, Filamenta basi corollae affixa, tubo aequiionga; antherae late triangulares, loculis in- ferne valde divergentibus. Stylus basi incrassatus, apice subinteger v. obsolete lacerus. Ovula cr. 3. Fructus (e n. 10690) sphaeroidei, paullo crassiores quam longiores, laxe glanduloso-punctati, 2,5 mm longi, 3 mm crassi, vix in parte quarta inferiore calyce obtecti. Hab. in Jamaica in declivibus sylvaticis partis australis John Crow Mountains, m. Mart. deflor: Harris et Britton no. 10720 (typus), no. 10690 (fructif.). Obs. Affinis W. calyptratae (ex eadem insula), quae foliis 2—3-plo minoribus utrinque bene reticulatis, inflorescentiae rhachi perbrevi 0,5— 1 cm longa, pedicellis (fructiferis) 6—8 mm longis, sepalis multo lon- gioribus, petalis usque supra medium connatis, lobis breviter orbiculari- bus, antheris minutis cassis, stylo 2 mm longo medio incrassato, forma fructuum recedit. 33. Chrysophyllum montanum Urb., spec. nov. Rami hornotini ferrugineo-tomentosuli. Folia 5—8 mm longe pe- tiolata, lanceolata v. anguste lanceolata, basi sensim et longe in petiolum protracta, antice satis longe acuminata, apice ipso obtuso, 4—7 cm longa, 1—2 cm lata, nervis lateralibus supra manifestis, sub angulo 35—40° abeuntibus, subtus sub pube occultis, margine supero subundu- lato-crenata, supra nitida glabra olivacea v. glaucescentia, subtus to- mento ferrugineo obtecta. Flores ad axillas 1—3; pedicelli 6—8 mm longi. Calycis lobi specie subaequilongi, exteriores orbiculares 1,5 mm longi, interiores semiorbiculares 1 mm longi, dorso tomentosi, Corolla dorso parcissime pilosa, 4 mm longa; lobi tubo dimidio breviores, trian- gulares v, ovato-triangulares, apice obtusi. Antherae apice brevissime v. obsolete apiculatae. Ovarium sphaeroideum, 5-loculare, stylo 4-plo longius. Caimito cimarron inc. Doming. Arbor, Rami vetustiores teretes glabrescentes cinereo-brunescentes lenticellis nullis, hornotini internodiis 0,7—1,5 cm longis, obtusanguli M plus minus compressi. Folia petiolis 0,6—0,7 mm latis, supra eon nervo medio parum v. manifeste impresso, lateralibus crebris supra plus minus prominulis, supra initio tomentosula, sed mox glabrescentia, coriacea, margine plana. Pedicelli tomentosi 0,4—0,5 mm crassi. Sepala crasse coriacea, apice rotundata, intus superne adpresse pilosa. Corolla alba (ex Fuertes), coriacea; tubus a basi ad apone ee paullo ampliatus, medio er. 2 mm crassus, intus glaber; lobi integri. Stamina lobis corollinis supra basin inserta, iis duplo breviora; filamenta 0,15 mm longa; antherae subtriangulares, lateraliter dehiscentes, 0,5 mm 410 Ign. Urban. longae. Staminodia nulla. Stylus 0,2 mm longus pubescens; stig- mata 5. Ovarium pilis erectis densissime obsitum. Hab. in Sto. Domingo prov. Barahona prope Rincon in montibus La Ho, 1300 m alt, m. Oct. flor.: Fuertes no. 1296 (typus), ibidem in summitate montium 1200 m alt, m. Oct. flor.: Fuertes no. 630. Obs. Valde affine Ch. angustifolium Lam. (ex eadem insula) foliis 4—5 mm longe petiolatis, basi minus angustatis obtusiusculis apice ob- tusis, nervis lateralibus minus arduis sub angulo 60—70? abeuntibus, sepalis ovatis, stylo glabro duplo longiore (an etiam fructibus?) di- versum est. “34. Chrysophyllum platyphyllum Urb., comb. nov. Chrysophyllum oliviforme L. var. platyphyllum Urb. Symb., V (1904), p. 151. Hab. in Haiti: Picarda no. 1642. 35. Chrysophyllum pallescens Urb., comb. nov. Chrysophyllum oliviforme L. var. pallescens Urb. Symb., V (1904), p. 157. Hab. in Haiti: Picarda no. 542. Obs. Studio generis Chrysophylli in speciebus novis describendis iterum peracto varietates Ch. oliviformis L. duas indicatas pro speciebus propriis habere praefero. 36. Bumelia clarendonensis Urb., spec. nov. Rami inermes, hornotini glabri. Folia alterna v. subopposita, 6— 8 mm longe petiolata, obovata v. breviter obovata, basi acuta v. ob- tusiuscula, antice rotundata v. subtruncata, 5—6,5 em longa, 8,5—4,5 cm lata, nervis lateralibus supra tenuiter, subtus magis prominentibus et grosse reticulato-anastomosantibus, glabra. Pedicelli fructiferi 1—2 ad axillas, 4—5 mm longi. Sepala (sub fructu) inaequalia, 2—2,5 cm longa. Fructus obovato-globosi, apice truncato-rotundati, cr. 7 mm longi, 6 mm crassi. Rami vetustiores teretes irregulariter plicato-striati cinerascentes, hornotini plus minus complanati et sub nodis paullo dilatati, obscure virides. Folia nervo medio supra inferne impresso, ad apicem evanido, lateralibus utroque latere 4—6 sub angulo 45—55° abeuntibus, supra obsolete v. vix, subtus manifestius anastomosantibus, chartaceo-coriacea, margine plana v. angustissime recurva, supra tenuissime punctulata, brunescentia, subtus paullo nitidula obscure viridia. Sepala fructigera crasse coriacea, margine tenuiora, Stylus 1,8 mm longus aequicrassus; stigma minutum. Fructus non plane maturi. Hab. in Jamaica prope Clarendon in savanna, m. Majo fruct. immat. praebens: Harris no. 11111. Obs. Ex affinitate B. retusae Sw. (ex eadem insula), quae ramis hornotinis brevissime pilosis, foliis multo minoribus, subtus minute sericeis, nervo medio supra prominente, lateralibus numerosioribus, subtus vix prominulis nec anastomosantibus, stylis 3 mm longis dis- crepat. Sertum antillanum. II. 471 37. Bumelia excisa Urb., spec. nov. | Rami inermes, hornotini pilis minutis dibrachiatis adpressis sordide albidis obtecti, mox glabrescentes. Folia alterna v. subopposita, 5—7 mm longe petiolata, obovata, inferne sensim in petiolum angustata, antice rotundata v. subtruncata, 3,5—6 cm longa, 2,5—3,5 cm lata, nervis lateralibus supra tenuiter impressis et impresso-reticulatis, subtus parum v, vix prominulis, supra (sub lente valida) minute adpresseque pilosula, subtus minute sericea et posterius albescentia. Pedicelli fructi- feri 1—2 ad axillas, 3-4 mm longi. Sepala (sub fructu) subaequalia, cr. 1,8 mm longa. Fructus subglobosi, antice crassiores, apice truneato valde retusi v. excisi, usque 7 mm longi, usque 8 mm crassi, Arbor parva, Rami vetustiores teretes minute lenticellosi cineras- centes, hornotini in sicco plicato-angulati sub nodis parum v. vix dila- tati, brunescentes. Folia nervo medio supra basin v. inferne paullo impresso, caeterum prominente v. prominulo, lateralibus supra in reticulo vix bene conspicuis, subtus utroque latere 8—10 sub angulo 50— 60? abeuntibus, subtus non anastomosantibus, coriacea, margine plana, supra nitida postremo glaucescentia, subtus albescentia. Flores valde ju- veniles in axillis satis numerosi; pedicelli (fructiferi) brevissime et ad- presse pilosi. Sepala fructigera rotundata, coriacea, margine mem- branacea, dorso minute pilosula. Fructus antice breviter et adpresse pilosuli. Hab. in Jamaica ad Pedro Bluff in saxis calcareis cellulosis, m. Sept. fruct.: W. Harris no. 9729. Obs. Habitu valde similis et affinis B. retusae Sw., quae pedicellis longioribus et praesertim drupis ovatis (ex Swartz) diversa est, Exemplar Marchianum sine dubio ad speciem ulteriorem pertinens, in statu flori- fero obvium ovarium ovatum sensim in stylum attenuatum ideoque acu- minatum praebet et certe fructum non excisum procreabit. 38. Tabernaemontana attenuata (Miers) Urb., comb, nov. Frutex v. arbor parva. Folia 5—15 mm longe petiolata, ovalia v. elliptica, caudato-acuminata, acumine 1—1,5 cm longo lineari apice ob- tuso, Calycis lobi 2—3,5 mm longi. Corolla alba fragrantissima (ex Broadw.); tubus 23—25 mm longus, in 3/,—?/, alt. inflatus; alabastrum loborum subglobosum tubo infero aequicrassum et pluries brevius ; lobi lineari-oblongi 6 mm longi tubo 4-plo breviores, reflexi et apice revoluti. Mericarpia (ex specim. trinit.) obovata, dorso arcuato-curvato, ventre Subrecto v. parum curvato, rostro excepto cr. 25 mm longa, 15—17 mm lata, sub apice oblique rostrata, rostro 4—5 mm longo. Bonafousia attenuata Miers Apoc. South-Amer. (1878), p. 51. Tabernaemontana oblongifolia A. DC. Prodr., VIII (1844), p. 368 (quoad Specim. Martin.); Pulle Enum. Surinam p. 380. Hab. in Trinidad prope Maraval: Baptiste no. 5558, prope Caparo in sylvis, m. April. fl. et fr.: Broadway no. 2709, ad Blanchisseuse, m. Majo flor.: Broadway no. 2266, 2267; Guiana batava ex Miers et Pulle, gallica: Martin, Sagot no. 993. 419 Ign. Urban. Obs. T. oblongifolia DC. (e Brasilia) foliis latius acuminatis, calycis lobis 5—6 mm longis, tubo corollae cr. 30 mm longo, et praesertim ala- bastro loborum ovato quam tubus inferus duplo crassiore lobisque ipsis sub anthesi oblongo-obovatis tubo dimidio brevioribus recedit. 39. Tabernaemontana calcicola Urb., spec. nov. Folia 1,5—2 cm longe petiolata, obovata, inferne sensim in petiolum angustata, antice rotundata v. obtusissima, raro brevissime apiculata, 9—13 cm longa, 5—6,5 cm lata, nervo medio supra impresso, lateralibus sub angulo 75—80? abeuntibus. Inflorescentiae terminales, sed ramulo exctescente mox pseudolaterales, sessiles, iterum dichotomae, 2,5—3 cm longae; pedicelli cr. 1 em longi. Calyx cr. 2 mm longus; lobi ovati apice rotundati. Corolla ignota. Mericarpia (juniora) semiorbicularia, apice brevissime rostrata, cum rostro cr. 1 mm longo cr. 12 mm longa, 7 mm lata, Arbor a basi ramosa 5 m alta (ex Harr.). Rami vetustiores cor- tice in sieco irregulariter plicato-striati, internodiis 1—2 cm longis, hor- notini glabri, apice resinam exsudantes. Folia nervis lateralibus utroque latere cr. 10 parum arcuatis, supra impressis, non reticulato-anastomo- santibus, subcoriacea, Inflorescentiae pedunculo nullo statim dicho- iomae; bracteae deciduae; pedicelli medio 0,5—0,7 mm crassi. Hab. in Jamaica prope Clarendon in Peckham Woods solo calcareo 830 m alt, m. Majo deflor.: Harris no. 11045. Obs. Affinis T. laurifoliae L. (ex eadem insula), quae foliis ovatis v. ovalibus ad v. infra medium latissimis, multo tenuioribus, nervis lateralibus supra non impressis, inflorescentiis bene pedunculatis (in icone Sloaneana sessilibus), pedicellis brevioribus, calyce 3 mm longo recedit, T. ovalifolia Urb. praeter alias notas mericarpiis junioribus an- guste lanceolatis, cr. 5 cm longis, 8 mm latis, apice 7—8 mm longe rostratis omnino diversa est. 40. Rochefortia spinosa (Jacq.) Urb., comb. nov. Ehretia spinosa Jaeq. Enum. Car. (1760), p. 14 et Select. Amer. p. 46, tab. 180, fig. 18! et Pict., p. 27, tab. 259, fig. 14; Linn. Spec., Il ed. I, p. 275; DC. Prodr, IX, p. 510; O. E. Schulz in Urb. Symb., VII p. 71 (excl. syn. West.). Ehretia fasciculata H. B. K., Nov. Gen. III (1818), p. 66; DC. Prodr., IX, p. 508. Lutrostylis spinosa G. Don, Gen. Hist., IV (1838), p. 391. Lutrostylis inermis G. Don, l. c. Diplostylis fasciculata Karst. et Triana in Linnaea, XXVIII (1856). p. 433. Rochefortia fasciculata Gürke in Engl.-Prantl. Nat. Pflanzenfam. IV, 3a (1893), p. 89. Randia aculeata Johnston Margar. in Proc. Bost. Soc. Nat. Hist., XXXIV (1909), p. 263, non Linn. Cacaracacara Nov. Granat. (ex Jacq.). Sertum antillanum. II. 473 Arbor v. frutex. Rami supra folia delapsa saepissime spinas axillares divaricatas usque 1,5 em longas et inter spinas et ramos ra- mulum abbreviatum gerentes; ramuli abbreviati vestigiis foliorum semi- orbicularibus et squamis sublinearibus circumcirca densissime obsiti, apice folia nonnulla et inflorescentias praebentes. Folia 7—15 mm longe petiolata, obovata v. obovato-elliptica v. elliptica, apice obtusa v. plerumque rotundata, inferne sensim in petiolum angustata, juniora mar- gine ciliata, postremo subcoriacea, 5—13 cm longa, 3—5 cm lata, In- florescentiae in apice ramulorum axillarium (non deformatorum) et ramulorum abbrev. interjectorum abeuntes, 1—2 cm longe pedunculatae, praesertim superne breviter pilosae semel bis dichotomae pluriflorae; pedicelli nulli v. usque 4 mm longi. Flores dioeci. Calyx 2 mm longus, basi extrinsecus dense pilosus; lobi valde imbricati. Corolla 5 mm longa, vix in !/, alt. gamopetala; lobi subanguste ovati. Fila- menta ad sinus affixa, in flor. fem. cr. 1 mm longa, antheris ovato- ellipticis bene evolutis sed cassis, in flor. masc. evoluta non visa. Ovarium in flor. fem. ovato-globosum, biloculare, loculis biovulatis, stylis 2 usque ad basin liberis 2 mm longis apice capitatis, in flor. masc. 2-loculare, ovulis nullis, stylis subulatis intus superne pilosis, stigmatibus nullis. Baccae globosae 5-6 mm diametro nitidae, tetra- pyrenae. : . Hab. in Columbia: H. Wagener no. 330, prope Cumana m. Sept. flor. ex H. B. K., prope Cartagena in sylvis densis, m. Aug. flor., m. Oct. fruct. ex Jacquin, locis petrosis calidis et in aestivo siccis litoralibus Magdalenae, 300—700 m alt., m. Jan. flor. ex Karsten, Vallée du Mag- dalena, 300—1000 m alt.: Triana s. n., in insula Margarita ad oram Venezuelensem in El Valle et in Punta Mosquito, m. Aug. in alab.: Johnston no. 280, 354. ; Obs. Species Jacquiniana R. cuneatae Sw. (ex Antillis) valde af- finis est, : Anm, I. Uber die bis dahin übersehene Dioecie von Rochefortia habe ich meine Beobachtungen in Symb. ant. V (1908), p. 479 veröffent- licht, Mit diesen stimmt obige Art, soweit das Material einen Einblick gestattet, vollständig überein. : i Anm. Il. Bereits 0. E. Schulz hatte l. c. darauf hingewiesen, dass die Jacquinsche Pflanze vielleicht eine Rochefortia sei, Herr Dr. Schlechter erinnerte mich bei der Bestimmung der in sehr jugend- lichen männlichen Knospen vorliegenden Pflanzen von Johnston an Ehretia. Durch das daraufhin erfolgte Auffinden des unbestimmten Wagenerschen Materials im Generalherbar und durch das Studium des- selben konnte ich dann die generische Zugehörigkeit zu Rochefortia definitiv feststellen, die anderen Arten als Synonyme nachweisen und eine genaue, leider nicht ganz vollständige Beschreibung liefern. 41. Heliotropium myriophyllum Urb., spec. nov. Fruticulosum multicaule caespitosum. Caules procumbentes usque 13 cm longi valde ramosi, pilis erectis brevibus canis dense strigosi. 474 Ign. Urban. Í Folia inferiora saepissime opposita et decussata, suprema (inter flores) alterna, sessilia, conferta, anguste ovata usque oblonga, superne paulla- tim angustata, apice ipso acuta v. obtusiuscula, 1,8—3. mm longa, 1— 1,3 mm lata, margine integro plana v. paullo incurva, saepe longi- trorsum plus minus plicata, arcuato-recurva, pilis canis utrinque dense strigosa. Flores versus apicem ramulorum pauci, plerumque 3, euphyllis paucis inter sese disjuncti; pedicelli subnulli. Sepala sub anthesi, 2,3— 2,7 mm longa, inaequalia, exteriora anguste ovata, interiora lanceolata. Corolla 4 mm longa; tubus cylindraceus, medio obsolete ampliatus; limbus subplanus, tubo aequilongus, lobis suborbicularibus. Stylus cum stigmate 0,7 mm longus. Fructus vix supra 1 mm diametro, dorso supero brevissime et adpresse pilosi; nuculae 4 a dorso breviter ovales, intus ad facies subplanae, profunde 1-foveolatae, 0,7 mm longae, 0,6 mm latae. Radix palaris parce ramosa. Caulis basi 2,5 mm crassus lignes- cens; internodia ramorum quam folia duplo v. pluries breviora v. sub- nulla. Folia patentia, nervo medio supra nullo, subtus inter pilos parum conspicuo, coriacea rigida. Sepala libera, acuta v. obtusiuscula, utrinque strigoso-pilosa, interiora exterioribus fere duplo angustiora, sub fructu non accrescentia. Corollae tubus medio vix 1 mm crassus, in- ferne glaber, superne sicut ad limbum strigosus, intus superne pa- pilloso-pilosus; lobi apice rotundati, non v. obsolete apiculati. Stamina tubo corollae sub medio affixa; filamenta evoluta sed brevia; antherae anguste lanceolatae, in ligulam parti pollinigerae aequilongam productae, 0,9 mm longae. Stigma supra annulum conico-evolutum, Fructus dimidio crassiores quam longiores, inter nuculas profunde sulcati. Hab. in Cuba prope Camaguey in Cayo Paredon grande, m. Oct. flor. et fruct.: Shafer no. 2760. Obs. Habitu H humifusi H B. K. (ex eadem insula), quod etiam in partibus vegetativis foliis inferne petioliformi-angustatis duplo et pes majoribus, margine manifeste recurvis, pilis patulis hirtis distin- guitur. 42. Heliotropium brevicaule Urb., spec. nov. Frutieulus nanus. Caules 1,5—3 cm longi, pilis erectis brevibus canis strigosi, pilis glanduliferis nullis. Folia cujusvis rami inferiora interdum opposita, caetera alterna, subsessilia usque 0,3 mm longe pe tiolata, laxa, ovato-lanceolata v. elliptico-oblonga, basi plerumque obtusa, apice acuta v. obtusiuscula, 1—2 mm longa, 0,5—0,7 mm lata, margine integro plana v. vix recurva, patentia, crassiuscule chartacea, pilis brevi- bus adpressis utrinque obsita, Flores ad ramulos pauci (1—3) extra- axillares v. oppositifolii, euphyllis 2—3 inter sese disjuncti; pedicelli usque 0,8 mm longi. Sepala sub anthesi 1,2—1,5 mm longa, inaequalia. exteriora ovata v. elliptica, interiora lanceolata v. anguste lanceolata, basi non stipitiformi-angustata. Corolla 2 mm longa; tubus ellipticus; limbus tubo fere duplo brevior; lobi plani ovato-orbiculares. Stylus cum stigmate 0,5 mm longus. Fructus 1,2 mm diametro, usque ad basin Sertum antillanum. II. 475 brevissime, dense et adpresse pilosi, pilis apice rectis v. vix curvatis; nuculae inter sese longe cohaerentes, a dorso globulosae, ad facies 1-fo- veolatae, vix 0,7 mm longae et latae. Caules qui adsunt usque 1 mm crassi lignescentes, ramosi, inter- nodiis quam folia duplo brevioribus v. iis aequilongis. Folia nervo medio supra non conspicuo, subtus paullo prominente, lateralibus nullis, in sicco obscure viridia. Sepala libera, utrinque strigoso-pilosa, in- teriora exterioribus usque duplo angustiora, sub fructu non accrescentia, Corolla extrinsecus inferne glabra, superne strigoso-pilosa; tubus medio 0,6 mm crassus. Stamina tubo corollae in ?/, alt. affixa; filamenta subnulla; antherae 0,5 mm longae, in ligulam parte pollinifera dimidio longiorem apice papilloso-pilosam productae. Stigma supra annulum conico-productum, stylo ipsi aequilongum. Fructus duplo crassiores quam longiores, inter nuculas profunde sulcati. Hab. in Bahama insula Inagua prope Mathew Town, m. Oct. fl. et fr: Nash et Taylor no. 1011. : Obs. Affine et simillimum H. guanicensi Urb. (e Portorico), quod foliis longius petiolatis, basi plerumque acutis, pedicellis 1—2 mm longis, sepalis exterioribus angustioribus, obtuse acuminatis, stylo breviore, nu- culis patenti-pilosis, pilis apice hamatis (an etiam corolla?) diversum est. H. serpylloides Griseb. (e Cuba) praeter alias notas in Symb. I, p. 395 indicatas corolla 4,5 mm longa statim dignoscendum est. 43. Salvia azuensis Urb., spec. nov. Rami hornotini obtusiuscule quadranguli, pilis brevibus deorsum curvatis sordide albidis obsiti. Folia 15—2 mm longe petiolata, ovata v. triangulari-ovata, basi rotundata v. subtruncata vix v. paullum in petio- lum protracta, apice acuta, 2,5—1 cm longa, 1,7—0,8 cm lata, margine basi excepta crenata, nervis supra reticulato-anastomosantibus, reticulo impresso rugosa, supra breviter densissime pilosa, subtus albido-tomen- tosula, pergamacea v. subcoriacea. Inflorescentiae terminales, 1,5 —2 cm longe pedunculatae, dense spiciformes, 4—6 cm longae; bracteae partem Spicae juniorem comoso-superantes, ovatae v. ovato-ellipticae, longe cau- dato-acuminatae, 10—12 mm longae, deciduae; pedicelli 0,5—2,5 mm longi. Calyx sub anthesi 5 mm, postremo 6 mm longus, brevissime Patenti-pilosus, 9-costatus, vix coloratus; lobi 3 subinaequilati, postico triangulari-ovato obtusiusculo, anticis vix dimidio angustioribus et paullo brevioribus ovatis obtusiusculis. Corolla violacea 8 mm longa calycem dimidio superans; tubus cylindraceus superne paullo ampliatus arcuato- eurvatus; labium inferius tubo aequilongum 4 mm longum, superius 2'/o-plo brevius. Stamina longe exserta. Herbacea erecta. Rami longitrorsum 4-suleati, internodiis 6—1,5 cm longis, pilis simplicibus v. pauciarticulatis. Folia nervis lateralibus utroque latere 3—4 sub angulo cr. 45? abeuntibus subtus bene pro- minentibus et sub pube obsolete reticulatis, supra obscure viridia, subtus canescentia, Inflorescentiae verticillastri 2—3 mm inter, sese di- stantes, internodiis non conspicuis, in quaque bractea 7—5-flori ; bracteae 416 lgn. Urban. praesertim ad acumen colorotae, parallelinerves, dorso et margine pi- losae, intus glabrae. Calyx anguste turbinatus, superne 2 mm crassus, glandulis crebris adspersus; labium posterius integrum, tubo duplo bre- vius, interius fere usque ad basin bifidum. Corolla ad labia pilosa, caeterum glabra; tubus inferne 1 mm, superne fere 1,5 mm latus, intus exannulatus; labium superius breviter ovatum, antice emarginatum, 2 mm longum, tubo duplo brevius, inferius superiore fere duplo longius, lobo intermedio obtriangulari, antice exciso 3 mm lato, lateralibus semiorbi- cularibus cr. 1 mm latis. Stamina tubo corollae ad faucem inserta, labium inferius cr. 3 mm superantia; filamenta 1,3 mm longa, supra in- sertionem non producta laevia; connectivum 8 mm longum, cruribus superioribus quam inferiora duplo longioribus, inferioribus dilatatis et naviculiformi-concavis, medio inter sese conglutinatis, loculo carentibus; antherae in ?/, alt. affixae, oblongae 1,5 mm longae. Staminodia 0,2 mm longa, antheram cassam deformatam gerentia. Discus uni- lateralis, ovaria duplo superans. Stylus cum stigmatibus 11,5 mm longus, superne arcuatus glaber; stigma bilobum, lobo antico lineari obtuso 0,5 mm longo, postico 3-plo breviore subulato acuto, Nuculae breviter ovales 1,2 mm longae punctatae. Hab. in Sto. Domingo prov. Azua in Los Vallecitos, 1300 m alt., m. Aug. flor.: Fuertes no. 1870. Obs. Valde affines S, Wunschmanni Krug et Urb. foliis longius (3,5—1 cm) petiolatis, antice magis acutatis, supra vix rugulosis et bre- vissime v. obsolete pilosulis, calyce brevissime et adpresse pilosulo et corollae notis nonnullis, S. constanzae Urb. praeter alias notas foliis apice obtusis v. rotundatis omnino planis, S. densiflora Benth. ex descr. foliis obtusis, calyce subglabro recedunt. 44. Salvia selleana Urb., spec. nov. Rami hornotini obtusiuscule v. obtuse quadranguli, circumcirca pilis albido-griseis appressis densissime obtecti v. tomentosuli, Folia 7—2 mm longe petiolata, elliptica usque lanceolata, basi acuta, antice acuminata, 2,5—5 cm longa, 1—1,5 cm lata, margine basi excepta crenulata, nervis lateralibus supra parum v. vix prominulis, subtus manifeste reticulatis, utrinque tomentosula, plana, coriacea, Inflorescentiae in ramis ramu- lisque terminales saepius in corymbum collectae 1—2 cm longe pedun- culatae, satis dense spiciformes, 5—20 cm longae; bracteae perparvae ovato-triangulares, sensim acuminatae, 1—1,5 mm longae, valde deciduae: pedicelli 1—2,5 mm longi. Calyx sub anthesi 4 mm, postremo 5 mm longus, breviter et dense pilosus, 9-costatus, violaceus; lobi 3 inaequi- lati, postico triangulari obtusiusculo, anticis fere duplo angustioribus et paullo brevioribus triangulari-lanceolatis obtusiusculis. Corolla violaceà 6 mm longa, calycem fere dimidio superans; tubus cylindraceus, vix curvatus; labium inferius tubo aequilongum, 3 mm longum, superius fere triplo brevius. Stamina non exserta, antheris e tubo corollino vix prodeuntibus. Sertum antillanum. II. 477 Planta 0,6—1 m alta. Rami longitrorsum sulcati, internodiis 3— 5 cm longis, pilis pluriarticulatis. Folia nervis lateralibus utroque la- tere 4—6, sub angulo 35—45? abeuntibus supra obsolete v. vix, subtus manifeste reticulatis, supra viridi-grisea, subtus sordide albescentia. Inflorescentiae verticillastri 10—3 mm inter sese distantes, inter- nodiis inferne bene conspicuis, in quaque bractea 3—5-flori; bracteae vix v. parum coloratae, parce parallelinerves, dorso brevissime et dense pilosae, intus glabrae. Calyx eampanulato-cylindraceus, ad basin atte- nuatus, superne 1,5 mm crassus, glandulas parum conspicuas fovens; labium posterius integrum, tubo paullo brevius, anterius in !/, alt, coa- litum, caeterum bifidum. Corolla quoad inclusa glabra, quoad exserta dense breviterque patenti-pilosa, intus glabra; tubus aequicrassus 1,5 mm crassus, intus exannulatus; labium superius semiorbiculare, antice ex- cisum, tubo 3-plo brevius, inferius superiore 21/-plo longius, lobo inter- medio late triangulari antice profundiuscule exciso 2,5 mm lato, laterali- bus breviter orbicularibus cr. 1 mm latis. Stamina tubo corollae supra medium inserta et ei aequilonga; filamenta 0,7 mm longa, supra in- sertionem non producta, papillosa; connectivum 2,5 mm longum, cruribus superioribus quam inferiora fere duplo brevioribus, inferioribus paullo dilatatis et naviculiformi-concavis, inter sese conglutinatis, loculo caren- tibus; antherae in !/ alt. affixae, ovales 0,8 mm longae. Staminodia perpaullo sub staminibus inserta, 0,5 mm longa ananthera. Discus unilateralis, ovaria duplo superans. Stylus cum stigmatibus 3,5 mm longus, arcuatus, superne sensim incrassatus et antice parum pilosus; stigma bilobum, lobo antico oblongo obtuso 0,35 mm longo, postico duplo breviore triangulari-lanceolato acuto. Hab. in Haiti in Morne la Selle in sylvis apricis, 1800 m alt., m. Jan. flor.: Buch no. 1145. : Obs, Affinis et habitu simillima S. brachyloba Urb. (ex eadem in- sula) ramis obtusissime quadrangulis v. inferne subteretibus, pilis indu- menti multo brevioribus 1- v. pauciarticulatis, foliis basi plerumque ob- tusis, subtus non reticulato-venosis, verticillastris magis approximatis, bracteis rhomboideo-subrotundis apice cuspidato-acuminatis 4—6 mm longis, calyce longiore et corolla aliena optime diversa est. 45. Gesneria gibberosa Urb., spec. nov. Glabra. Rami gibberoso-tuberculati, ad apicem resinam exsudantes, Folia 4—8 mm longe petiolata, oblongo-lanceolata v. lanceolata, basi plerumque subobliqua obtusa, apice acuminata, 5—9 em longa, 1—2 em lata, margine integra v. minute serrulata, nervo medio supra optime im- presso, coriacea, Pedunculi 12—5 cm longi, sparsim tuberculati, pluri- flori; pedicelli fructiferi 1—1,3 cm longi. Calycis lobi lineares integri 1—10 mm longi, medio 0,7—0,8 mm lati. Capsula breviter v. subgloboso- obovata, 10-costata, 6 mm longa. Woo E Verisimiliter fruticosa. Rami vetustiores teretes grisei cicatricibus foliorum delapsorum notati, hornotini in sieco brunescentes, tuberculis a latere compressis. Folia nervis lateralibus utroque latere 12—18 sub 418 Ign. Urban. angulo 70—75? abeuntibus, supra obsoletis v. non conspicuis, subtus prominentibus et tenuiter reticulato-conjunctis, margine recurva v. revo- luta, supra pallide flavescentia, subtus obscuriora v. rufescentia. Pe- dunculi axillares, ad apicem ramorum sensim decrescentes ideoque corymbum constituentes, cr. 1 mm crassi, minute furfuracei; prophylla linearia, infima usque 6 mm longa; inflorescentiae irregulariter bis bifur- catae, flore primario abortiente. Flores ignoti. Calycis lobi concavi, ad apicem teretiusculi, rigide coriacei erecti persistentes. Capsula 5—5,5 mm crassa, intra lobos calycinos parum producta, costis in pedi- cellum paullum decurrentibus, alternatim paullo elevatioribus. Hab. in Cuba prov. Oriente in scopulis litoralibus prope Rio Yamuri, m. Dec. fruct: Shafer no. 7838 (typus) ibidem: Shafer no. 7755. Obs. Habitu, praesertim foliis simillima G. ferruginea (C. Wr.) Urb. (ex eadem insula) ramis pedunculisque laevibus, foliorum nervo medio supra minus v. vix impresso, lateralibus supra prominulis, inflorescentiis 1—3-floris, capsulis turbinatis subalato-5-costatis, 6—8 mm longis, EE lobis 5—7 mm longis diversa est. 46. Portlandia microsepala Urb., spec. nov. Glabra. Folia 8—5 mm longe petiolata, ovata, basi acuta v. obtusa et paullo in petiolum protracta, apice acuta v. brevissime acuminata, 8—14 em longa, 4—6,5 cm lata, chartaceo-coriacea v. coriacea. Pedi- celli 5—15 mm longi. Calycis dentes triangulares v. e basi triangulari subulati, 1—6 mm longi. Corolla 7 cm longa, in parte !/, inferiore tubu- losa. Capsulae obovatae, cr. 2 cm longae, 1,5 cm latae, obtusissime v. obsolete 5-costatae. j Rami teretes laeves, internodiis 5—15 em longis, hornotini ad apicem compressi, Stipulae interpetiolares ovatae v. breviter ovatae, intra petiolos basi breviter v. brevissime connatae, 7—8 mm longae. Folia nervo medio supra paullum prominente, sed leviter longitrorsum sulcato, lateralibus utroque latere 5—6 sub angulo cr. 55? abeuntibus, supra tenuissime v. obsolete, subtus tenuiter sed manifeste reticulato- anastomosantibus, margine non v. angustissime recurva, nitida, Flores axillares solitarii; pedicelli floriferi 1,3 mm, fructiferi medio 2 mm crassi, ad apicem plus minus incrassati. Calycis tubus anguste turbinatus leviter 5-costatus; lobi persistentes. Corollae tubus supra basin in Statu compresso 5 mm, ad apicem 5 cm latus; lobi perbreves, vix semiorbiculares. Stamina corolla paullo breviora; filamenta 5 cm longa, linearia, inferne patenti-pilosula; antherae lineares, 17 mm longae, de- floratae subtortae, Capsula paullo latior quam crassior, extrinsecus minute granulata. Semina pe minus subquadrangularia, minute reti- culata, areolis impressis, 2—2,3 mm longa, compressa, bruneo- nigrescentia. Hab. in Jamaica prope Moneague in Union Hill, m. Majo flor.: Alexander (typus), in collibus distr. St. Ann’ s, fruct.: Alexander. , Obs. I. Affinis P. coccineae Sw., sed calycis corollaeque lobis statim dignoscenda. Sertum antillanum. II. 479 Obs. Il. P. coccinea Sw. foliis breviter ovatis usque ellipticis, ca- lycis lobis linearibus usque oblongis 10—20 mm longis, corolla 5—8 cm longa, capsulis obovatis usque obovato-globosis 15—25 mm longis ob- solete v. prominenti-5-costatis variabilis est. 41. Coccocypselum tenue Urb., spec. nov. Annuum. Caules decumbentes non radicantes usque 15 cm longi, inferne vix 1 mm crassi, pilis brevibus sursum curvatis v. erectis obsiti. Stipulae sublineares 1—1,5 mm longae. Folia 4—7 mm longe petiolata, ovata, basi subtruncata paullo in petiolum protracta, superne sensim an- gustata, apice acuta, 1,5—2 cm longa, inferne 0,8—1,2 cm lata, integra, breviter et adpresse pilosa. Inflorescentiae 0,3—1 cm longe peduncu- latae, 2--3-florae; prophylla 3—4 mm longa linearia, superne sensim angustata. Calycis tubus obovato-globosus; lobi lanceolato-lineares 3 mm longi, tubo 2!/.-plo longiores. Corolla 5 mm longa; tubus inferne an- guste cylindraceus, superne obconicus, extrinsecus breviter pilosus; lobi triangulari-lanceolati, tubo duplo breviores. Filamenta (veris. in flor. dolichostylis) basi corollae adnata, 2 mm longa; antherae anguste ovatae. Stylus 4,5 mm longus, antheras 2 mm longe superans, in !/, superiore bifidus. Baccae globulosae, breviter pilosae, cr. 3 mm diametro. Hab. in Jamaica: Bot. Departm. Herb. no. 1482. Obs. Affine C. repens Sw., in omnibus partibus multo robustius, caulibus elongatis radicantibus, stipulis 3—5 mm longis, inflorescentiis plerumque sessilibus v. subsessilibus, fructibus multo majoribus facile distinguitur. 48. Antirrhoea Shaferi Urb., spec. nov. Rami hornotini glabri, non resinosi. Folia 4—8 mm longe petiolata, elliptica v. elliptico-oblonga, basi acutata, superne sensim angustata, apice ipso obtuso, 4,5—8 cm longa, 1,5—3 cm lata, nervo medio supra profunde exarato, lateralibus supra impressis, illo subtus crasse, hisce parum v. mediocriter prominentibus, non retieulatim conjunetis, non domatiata. Pedunculi 1,5 cm longi, bis bifidi, ramis cymae 0,8—1 cm longis e cicatricibus 7—9-floris, prophyllis nullis. Fructus elliptico-ob- longi, 8 mm longi, 3 mm lati, 2-loculares. Rami qui adsunt usque 5 mm crassi, vetustiores teretes irregulariter plicato-striati, grisei v. nigrescentes. Stipulae interpetiolares initio gemmam includentes ovato-triangulares glabrae. Folia petiolis supra Subplanis, dorso convexis, medio latissima, utrinque subaequaliter an- gustata, nervis lateralibus utroque latere 6—7, sub angulo 65—70° abeuntibus, crasse coriacea, margine insigniter recurva v. revoluta, in Sicco olivacea nitida. Pedunculi compressi, bis cymose divisi, dein cin- einnosi. Fructus calyce subintegro adpresso coronati, paullo compressi. Hab. in Cuba prov. Oriente prope Woodfred in Sierra Nipe in fruti- cetis saxosis 400—550 m alt., m. Dec. fruct.: Shafer no. 3160. Obs. I. Paullo accedit ad A. oligantham Urb. (e Sto, Domingo), quae foliis brevius petiolatis, anguste obovatis, minoribus et praesertim fructi- bus ovatis 4-locularibus differt. 480 Ign. Urban. Obs. IL Alterum exemplar (e campo La Gloria, a Sierra Moa austrum versus: Shafer no. 8142) floribus fructibusque carens stipulis parce pilosis, nervis foliorum plus minus reticulatis et domatiis optime evolutis sed paene nudis diversum est, an specifice? 49. Mikania Buchii Urb., spec. nov. Rami hexagoni, pilis brevissimis sursum curvatis laxe v. parce ob- siti. Pseudostipulae nullae. Folia 2,5—1 cm longe petiolata, triangulari- lanceolata, basi subcordata, truncata v. suprema obtusissima, antice longe acuminata, 5—1,5 cm longa, 2,5—1,3 cm lata, margine infero grosse sinuato-dentata, supero integra, nervis e basi 3, supra setulis brevissimis, subtus brevibus ad nervos obviis adspersa, membranacea v. chartacea. Inflorescentiae terminales et laterales corymbosae, in cymas excurrentes, bracteis ad ramos sursum, prophyllis usque ad v. fere ad capitulum ad- natis. Capitula terminalia 1—4 mm, lateralia 3—6 mm longe pedicellata. Involueri squamae apice acutatae v. obtusae et interdum mucronatae, 7 mm longae. Pappi setae 70—76, ad apicem non incrassatae. Corolla 6 mm longa, in ?/, alt. in limbum infundibuliformem subsensim dilatata; lobi plani lineari-lanceolati, limbo integro aequilongi, erecti. Achaenia 4 mm longa glabra v. parcissime pilosula., Mikania odoratissima Urb. var. Buchii Urb. Symb., V (1907), p. 229. Volubilis. Rami inter angulos striati, pube articulata brunescente, internodiis usque ad 8 em longis, ramulis serialibus non observatis. Folia petiolis patule et breviter pilosis, nervis supra prominulis, tenuiter v. obsolete, subtus manifestius anastomosantibus, plana, margine non recurvata, glandulis parcis luteis utrinque adspersa, supra in sicco obscure viridia, subtus pallidiora, Corymbi 3—7 em longi, plerumque 3-radiati; rami inferne nudi, paullo densius pilosuli; bracteae infimae euphylloideae, caeterae, sicut prophylla, lanceolatae v. anguste lanceo- latae, petiolatae, integrae, 8—3 mm longae. Involucri squamae ob- longo-lineares, aequilongae, supra medium paullo latiores, luce permeante plerumque 3-nerves, exteriores dorso obsolete pilosulae et glandulis luteis adspersae, omnes margine antico brevissime fimbriato-ciliatae, interiores late membranaceo-marginatae. Pappi setae sub-2-seriatae, liberae, minute spinuligerae, 6,5 mm longae, pallide rufescentes. Co- rolla alba (ex Buch), glandulis flavis adspersa glabra. Stamina co rollae ad limbi basin inserta; antherae 2,5 mm longae, basi brevissime et obtuse biapiculatae, apice in ligulas lanceolatas obtusas loculis 6-plo breviores productae, Styli in 3/, alt. bifidi; rami inferne glandulis obsiti, superne papillosi, revoluti. Discus vix evolutus. Achaenia linearia, ad basin angustata, brunescentia, parcissime glanduloso-punctati 5-angula. | _ Hab. in Haiti in Morne Bellance in sylvis apricis, 600 m alt, M: Oct, fl. et fr.: Buch no. 831; inter montem Maleuvre et montem Piment, 800 m alt, m. Jul. flor. et fruct.: Nash et Taylor no. 1197. Obs. Speciminibus laudatis omnino congruentibus varietatem 8 me propositam pro specie propria habere praefero. Sertum antillanum. II. 481 50. Gnaphalium jamaicense Urb., spec. nov. Verisimiliter annuum. Caulis erectus simplex v. superne ramosus, tomento araneoso albido dense obtectus. Folia sessilia, non decurrentia, lanceolata v. anguste lanceolata, medio v. paullo supra medium latissima, inferne ratione minus angustata, superne sensim acuminata, apice acuta, intermedia 4—6 cm longa, 10—13 mm lata, margine toto crenata v. undulato-crenata, plana, subtus tomento albido araneoso obtecta, supra breviter et dense pilosa obscure viridia v. in sicco nigrescentia. In- florescentiae terminales corymbosae usque 11 cm diametro, capitulis v ramis capituligeris ex axillis foliorum superiorum additis. Capitula 6— 65 mm longa. Involucri squamae 5-seriatae, glabrae nitidae, colore stramineo, intimae acutae, caeterae obtusiusculae v. obtusae. Recepta- culum postremo 2,5 mm diametro, convexiusculum, vestigiis florum densis medio impressis. Flores hermaphroditi 20—24. Achaenia subcylindracea, 0,7 mm longa, 0,3 mm crassa. Gnaphalium domingense Griseb.! Flor. (1861), p. 380, non Lam. Caules qui adsunt 4—5 mm crassi, internodiis quam folia pluries longioribus. Folia basi 4—6 mm lata sessilia, pilis supra patentibus articulatis. Inflorescentiae bracteae euphylloideae, sed sensim decres- centes, summae lanceolato-lineares 1 cm longae; rami apice glomerulos capitulorum gerentes. Capitula sessilia campanulata; involueri squa- mae infimae ovatae v. ovato-triangulares, interiores lanceolato-lineares v. lineares, 6 mm longae, inferne cartilagineae, superne diaphanae. Pappi setae corollis subaequilongae, deciduae minute spinulosae, albidae. Corollae femineae filiformes, superne paullo attenuatae 4 mm longae, hermaphroditae anguste cylindraceae, 3,8 mm longae, lobis lanceolatis tubo er. 15-plo brevioribus. Stamina corollae in ejus !/, alt. affixa; antherae 1,6 mm longae, basi setaceo-productae, apice in ligulas 3-plo breviores excurrentes. Stylus in !/; superiore bifidus. Achaenia bru- nea plus minus angulata glabra. Hab. in Jamaica in St. Andrews mountains, m. April. flor. et fruct.: Wilson no. 373. Obs. I. G. domingense Lam. foliis spathulato-lanceolatis inferne pe- tioliformi-angustatis margine integris, capitulis fere duplo minoribus, in- volueri squamis 3—4-seriatis albidis v. albido-flavescentibus, receptaculo multo minore, floribus hermaphroditis 5—8 etc. longe distat, Obs. II. G. albescens Sw. var. cubense Griseb.! Plant. Wright, II (1862), p. 514 (e Cuba: Wright no. 322, Eggers no. 4752, Shafer no. 12141, Britton et Cowell no. 10103) est G. attenuatum DC., Prodr. VI (1837), p. 228 (e Mexico). Obs. II. Inter G. albescens Sw. (1788, e Jamaica) et G. domingens Lam. (1786, ex Hispaniola) notas differentiales frustra quaevisi, quam ob rem ambas species identicas esse mihi persuasum est, 51. Gnaphalium rosillense Urb., spec. nov. Annuum 30 em altum. Caulis erectus supra basin ramosus tomento araneoso flavido-albo obtectus. Folia sessilia semiamplexicaulia breviter 3] Repertorium specierum novarum. XIII. (1. IV. 1915.) 482 Ign. Urban. decurrentia, lanceolata v. anguste lanceolata, inferne vix angustata, apice acuta, intermedia 2,5—3,5 cm longa, 0,8—1 cm lata, crispata, tomento araneoso flavido-albo subtus dense induta, supra brevissime pilosa et in sicco nigrescentia, Inflorescentiae terminales subcorymbosae, ramis e parte caulis dimidio superiore abeuntibus, er. 10 cm diametro, Involueri squamae cr. 3-seriatae, ad basin araneosae, caeterum glabrae nitidae colore stramineo, interiores obtusae, sed pleraeque apice in dentes 2—3 acutos irregulariter fissae. Receptaculum postremo 1,5 mm diametro, subplanum, vestigiis florum densis medio leviter impressis. Flores hermaphroditi cr. 11. Achaenia ovato-elliptica, 0,75 mm longa, 0,35— 0,4 mm lata. Radix annua palaris tortuosa fibrillosa parce ramosa. Caulis pri- marius inferne 3 mm crassus, internodiis quam folia 2—4-plo longiori- bus. Folia usque 4 mm longe decurrentia, margine valde undulato crispata, pilis supra patentibus parce articulatis. Inflorescentiae bracteae euphylloideae sed sensim decrescentes, summae 1,5—1 cm longae; rami apice glomerulos capitulorum gerentes. Capitula sessilia breviter campanulata 6 mm longa; involucri squamae inferiores ovato- oblongae, interiores oblongo-lanceolatae v. lanceolatae, 4 mm longae, inferne cartilagineae, superne diaphanae. Pappi setae corollis aequi- longae, deciduae, minutissime spinulosae albidae. Corollae femin. fili- formes, hermaphr. anguste cylindraceae 3 mm longae. Stamina corollae in ejus ‘/; alt. affixa; antherae 1,2 mm longae, basi setaceo-productae, apice in ligulas 3-plo breviores excurrentes. Stylus in M, superiore bifidus. Achaenia obscure badia convexa glabra. Hab. in Sto, Domingo prov. de la Vega in Loma Rosilla, 2700 m alt., m. Jul. flor. et fruct.: Fuertes no. 1733. Obs. Affine G. domingense Lam. tomento albido, foliis non de- currentibus, inferne petioliformi-angustatis planis supra plus minus araneosis, involucri squamis albidis v. demum subcoloratts bene diver- sum est, 52. Gnaphalium antillanum Urb., spec. nov. Annuum, 15—25 cm altum, tomento araneoso denso albido obtectum. Caules simplices v. basi ramosi. Folia sessilia, non decurrentia, linearia, basi non dilatata, superiora aequilata et superne sensim angustata, in- feriora superne dilatata et apice acutata v, obtusa, 4—1,5 cm longa, 4,5—1,5 mm lata, saepius longitrorsum plicata. Inflorescentia in apice ramorum terminalis, composito-spicata, 3—5 cm longa, conferta cylin- dracea, capitulis v. spiculis inferioribus nune remotioribus, Involueri Squamae sub-3-seriatae, exteriores ovato-lanceolatae, apice acutae, mem- branaceae hyalinae, dorso araneosae 3 mm longae, interiores sublineares Hc inferiore cartilagineae flavo-brunescentes, dein perpaullo son strictae, in ?/; superiore membranaceae hyalinae obtusiusculae, dorso medio parce araneosae, integrae, 3 mm longae, nitidae. Receptaculum 1,5—2 mm diametro, concavum, vestigiis florum laxissimis, Sertum antillanum. II. 483 Radix brevis valde fibrillosa, Caules inferne 1—2 mm crassi. Folia internodiis pluries longiora, utrinque aequaliter araneoso-tomen- tosa, nervis non conspicuis. Inflorescentiae cr. 1 cm crassae: bracteae inferiores lineares 1—1,5 cm longae prominentes, superiores decrescentes inter capitula occultae. Involucri bracteae exteriores enerves, interiores 1-nerves. Flores non vidi, Achaenia oblonga, 0,5 mm longa, obsolete muricata. Hab. in insula Saba ad Great Hill et Gumbeygut, m. April, fruct. delapsis: Suringar (typus); Cuba in prov. Pinar del Río ad colles in Boca de Galafre, m. Mart. fruct. delapsis: N. L. Britton no. 10009, ibidem ad Rio Guao in pinetis, m. Febr, fruct.: N. L. Britton, E. G. Britton, Cowell no. 9619. Obs. I. G. indicum L., quocum commutatum est, foliis obovato-ob- longis apice obtusissimis v. rotundatis, 0,4—1,5 em latis, inferne petioli- formi-angustatis, involueri squamis 2 mm longis, receptaculo valde alieno convexiusculo, medio concavo, vestigiis florum densissimis minimis nota- bili er. 1 mm diametro plane differt. Magis accedit ad species austro- americanas, e. gr. filaginoides, spathulatum etc. Obs. II. Distributio speciei geographica aream Lycii americani Jacq. (Cuba, Hispaniola, St. Martin, Anguilla) in memoriam revocat. Selleophytum Urb. (genus novum Compositarum). Capitula heterogama, radiata, floribus radii femineis 1-seriatis disci hermaphroditis, omnibus fertilibus, subglobosa. Involucrum genuinum 1-seriatum; phylla 4—5 inter sese libera lanceolata patentia herbacea subcoriacea. Receptaculum convexum leviter foveolatum. Paleae exteriores (i. e. phylla involucri interioris) late lanceolatae, in- ferne coriaceae, superne tenuiores, extrinsecus coloratae, intus sub- planae, involucro longiores, interiores (disci) lanceolato-lineares v. lineares, inferne concavae et achaenium semiamplectentes cartilagineae Stramineae, superne submembranaceae planae coloratae. Corollae de- ciduae, radii ligulatae, tubo brevi, limbo amplo (apice non viso); disci regulares, tubo brevi, limbo satis longo cylindraceo, apice 5-dentato. Antherae connatae, basi minute v. vix auriculatae. Styli florum hermaphr. rami antice dilatati brevissime apiculati Achaenia radii a dorso compressa oblongo-linearia subplana, intus medio plus minus longitrorsum carinata, disci angustiora linearia, dorso convexa, intus carinata v. sub-4-quetra, omnia non alata. Pappi aristae 2 aequales, ex angulis achaenii lateralibus prodeuntes, persistentes rigidae breviter antrorsum setosae, squamellis minutis 1—2 interdum interjectis. — Fruticulus domingensis erectus glaber. Folia omnia opposita sessilia lanceolata integra, venis diaphanis. Capitula solitaria v. terna um- bellata, satis longe pedunculata, pedunculo sub capitulo non inerassato. 31* 484 Iga. Urban. Corollae flavae, Achaenia apice et ad margines et minus ad costam interiorem breviter et dense setosa. Obs. L Nomen e loco natali derivatum. Obs. II. Genus ex affinitate Zinniae L., quae involucri bracteis 3-co-seriatis imbricatis, receptaculo conico v. demum cylindraceo, corollis in fructu persistentibus, versicoloribus recedit. 53. Selleophytum Buchii Urb., spec. nov. Fruticulus 0,3—1 m altus. Rami teretes dense striati obscure bruneo-rubri, plus minus pruinati, internodiis 2—4 cm longis. Folia lanceolata, basi lata leviter cordata, a medio sensim angustata, apice acuta, 5—7 cm longa, 1—1,5 cm lata, nervo medio supra prominente, lateralibus utroque latere 12—18, minoribus intermixtis, utrinque reti- culato-conjunctis et prominentibus, subcoriacea pallide viridia nitida. Capitula 4—5 cm longe pedunculata, in juventute globosa nigrescentia, braeteis involueri exterioris laxe accumbentibus, fructifera cr. 2 cm lata, 1,5 cm longa; involucri phylla e basi lata sensim angustata obtusius- eula, tenuiter v. obsolete trinervia, 8—10 mm longa, inferne 2,5 mm lata, viridia. Paleae exteriores 12—13 mm longae, inferne 3—4 mm latae, superne sensim angustatae apice obtusiusculae, extrinsecus pur- purascentes, nervis numerosis sed obsoletis parallelis percursae, superne . recurvatae, interiores 11—12 mm longae, 1—1,5 mm latae, apice acu- minatae erectae, pleraeque 3-nerves. Receptaculum postremo 5 mm diametro. Radii corollae tubus 2,5 mm longus extrinsecus pilosulus, superne paullo ampliatus; limbus 8 mm latus, multinervis, dorso bre- viter pilosus, Stylus 8 mm longus, in parte !/, superiore bifidus, lobis linearibus revolutis. Disci corolae 7—8 mm longae; tubus anguste cylindraceus 0,5 mm crassus, brevissime pilosulus; limbus tubo fere duplo longior 1,5 mm crassus; lobi triangulares quam limbus integer er. 5-plo breviores, Antherae 3,5 mm longae, apice in ligulas ovato- triangulares antheris ipsis 5-plo breviores productae. Stylus 10 mm longus; rami 2,5 mm longi intus suleati, superne stigmatosi, apice trian- gulares. Achaenia marginalia 7 mm longa, usque 1,3 mm lata, griseo-brunea, dorso paullo convexa, plus minus manifeste multistriata, disci usque 10 mm longa, 0,6—0,7 mm lata, aristis 4—5 mm longis filiformibus, Hab. in Haiti in Morne la Selle in sylvis apricis, 1800 m alt, m. Jan. flor, et fruct.: Buch no. 1137: Fr. Kränzlin, Buddleiae generis species novae. 485 C. Fr. Kränzlin, Budd/eiae generis species novae. (Ex: Ann. Naturh. Hofmus. Wien, XXVI [1912], pp. 394—398.) La 1. Buddleia vernixia Kränzlin, 1. c., p. 394. (Lozada § Paniculatae.) — Summitas tantum adest, dense foliata, rami novelli dense ferrugineo- villosi. Folia petiolata, lanceolata, acuta, stricta et satis firma, supra nitida, calva, leviter reticulata, subtus dense ferrugineo-tomentosa, cum petiolo 1,5 cm longo 18 ad 20 cm longa, 4 ad 5 cm lata, nervo mediano subtus valde prominente, additis utrinque nervis lateralibus ad 20. Pani- cula quam folia brevior et inter illa abscondita, ramuli valde divergentes, semper terni, ramulis capitulisque florum semper ternatis, pedunculi longiores, illi primi ordinis 5 cm longi, omnes necnon calyces dense ferrugineo-tomentosi, bracteae ramulorum nullae, illae florum parvae lineares, capitula ultra semiglobosa, densi- et multiflora. Calyx turbi- natus v. obconicus, patens, fere medium usque partitus, lobi anguste trianguli, acuti. Corolla ampla, calycem subduplo superans, extus dense pilosa, intus glabra v. pilis singulis passim obsita, lobi lati, semiorbi- culares, patentes. Antherae in sinubus loborum exsertae. Flores 4,5 mm sub anthesi diam. vix 4 mm longi; de colore nil constat, — Ich stelle die Art nicht ohne Bedenken auf. Zur Verfügung stand mir ein Gipfel- Stück eines Zweiges (dies zum Glück von tadelloser Erhaltung) mit sechs Blüttern und in der Mitte der sehr viel kürzere Blütenstand. Die Blatter erinnern an die von B. longifolia H. B. K., sie sind aber auf der Oberfläche gänzlich unbehaart und glänzend. Die Blütenköpfe haben die Form von Kugeln, bei denen ungefähr ein Viertel von unten her herausgeschnitten ist. Die Kelche sind umgekehrt kegelförmig und spreizen mit den vier ziemlich langen Zähnen weit auseinander. Es ist zu bedauern, dass die Etikettierung so überaus dürftig ist. Das einzige mir bekannte Exemplar ist im Herbarium des Wiener Hofmuseums, stammt aber aus der Reichenbachschen Erbschaft; ich nehme an, dass Reichenbach es in England erhalten hat und dass sich dort weitere Exemplare finden. Mit den im Prodromus beschriebenen Arten lässt sich die Pflanze nicht identifizieren; ihr Platz ist jedenfalls in der Nähe von B. longifolia H. B. K. — Peru. Andes Quitenses (Spruce ohne Nummer !). ; 2. Buddleia Bangii Kränzl., 1. c., p. 395. (Neemda § Stachyoideae.) : Fruticosa. Caulis pars, quae adest, 4,5 em longa, cortice flavo passim fragili tecta; rami subtetragoni, vix dlati dicendi; novelli dense villosi, flavi v. pallide ferruginei, inferiores plus minus glabrescentes. Folia satis longe petiolata, oblongo-lanceolata, acuta v. acuminata, integerrima, Supra glabra (vix nitida), subtus dense pallide ferrugineo-villosa (disco- loria igitur), petioli non auriculati, canaliculati, ad 2 cm longi, laminae ad 12 em longae, ad 3 cm latae (certe interdum majores, ut ex rudi- mentis judicari potest). Inflorescentiae capitulis brevi-pedunculatis glo- 486 Fr. Kränzlin. meratis, multi- et densifloris compositae, internodiis 4 ad 5 cm longis, capitula inferiora ex axillis foliorum orientia, superiora foliis parvis linearibus suffulta, Flores sessiles, dense congesti. Calyx brevissimus, extus dense lanatus, intus nudus, lobi abbreviati rotundati, totus 4,5 mm longus. Corolla calycem paulum excedens, campanulata v. late urceo- laris, extus et intus exceptis lobis dense pilosa, ut videtur rubra. An: therae in angulis loborum paulum infra marginem sessiles, Ovarium globosum, stylus et stigma clavatum satis conspicua, lobi sub anthesi valde ringentes. Fructus mihi non visi, — Zweifellos sind B. stachyoides Cham. et Schlecht. und B, brasiliensis Jacq. die zunächststehenden Arten, aber beide haben gekerbte Blätter, beide eine, wenigstens an der Spitze ununterbrochene, Ähre von Blütenquirlen. B. brasiliensis hat geöhrte Blattstiele, B. stachyoides kurzgestielte Blätter, was beides für diese Art hier nicht zutrifft, Bentham scheint keine vollständige Sammlung Cumingscher Pflanzen zur Verfügung gehabt zu haben. Bei Calceolaria kehrt dieser Name oft wieder, während er bei Buddleia fehlt. Die sehr viel später von Mig. Bang gesammelte Pflanze stimmt mit der älteren Cumings völlig überein. — Bolivia. Bei Cochabamba (Mig. Bang, no. 1117!). — Cuming, no. 170!). — Ohne genaueren Standort. 3. Buddleia rhododendroides Kränzlin, 1. c., p. 395. (Globosae) — Arborea? Frutex? Planta certe grandis, valida, crasse ramosa. Rami vetustiores cortice fragili tecti, glabriusculi, novelli ut etiam folia subtus dense ferrugineo-tomentosi. Folia sessilia, obovato-lanceolata, acuta, nervo mediano subtus valde prominente, supra glaberrima, sicca obscure viridia, subtus ferruginea, 3 cm, rarissime ultra 4 cm longa, antice 7— 8 mm lata; tota planta exceptis floribus Rhododendro ferrugineo L. similis. Capitula florum ca. 10 in racemum simplicem disposita, basi longius, supra brevius peduncülata v. sessilia, multi- et densiflori, 1,8 cm diam., pedunculi et calyces dense ferrugineo-villosi, dentibus brevibus, acutis, 4 mm longi. Corolla calyce paulo longior, 6 mm longa, supra 5 mm expansa diam., extus pilosa, basin versus sensim angustata (igitur ob- conica), lobuli late transverse oblongi, suborbiculares, intus glabri et extus. Antherae in orificio corollae sessiles. Ovarium ovato-globosum, dense pilosum; stylus cum stigmate magno clavato orficium corollae non attingens. Flores sicci colorem singularem obscure coeruleum prae- bent, de colore viventium nil notum est. — Ich habe durch den Spezies- namen die allgemeine Ahnlichkeit der Pflanze zum Ausdruck bringen wollen und diese ist allerdings derartig gross, dass sie auch Laien auf- fällt. Die Blütenköpfe erinnern von fern an die von B. globosa Lam., auffallend ist aber der dunkel stahlblaue Farbenton, welchen die ge- trockneten Blüten zeigen. Es ist zu bedauern, dass die Etikettierung 5° überaus dürftig ist. — Bolivia (Lobb, ohne Nummer !). 4. Buddleia simplex Kränzlin, l. c., p. 396. (Verticillatae) — Fruti- culus. Caulis ramulis quibusdam brevibus, sterilibus onustus, cortice sordide luteo, glabriusculo v. superne tantum brevi-villoso tectus, summi- tates, quae adsunt, ad 25 cm longae, satis dense foliatae. Folia satis Buddleiae generis species novae. 487 longe petiolato, lanceolata, acuta, rarius acuminata, subtus pallide ferru- gineo-tomentosa, superne parce pilosa, incluso petiolo 1 cm longo ad 4,5 cm longa, 7—8 mm lata, superiora minora, internodia ca, 2 cm longa. Inflorescentiae simplices aristatae, verticillis paucifloris, superioribus sese attingentibus compositi, ad 3 cm longae, exceptis inferioribus, bracteolis parvis suffultis omnino nudae; floribus minutis, extus villosis, Calyx pro flore magnus, 2,5 mm longus, dentibus brevissimis, obtusis. Co- rolla calycem paulum excedens, superne vix patens, lobis erectis, haud ringentibus, 3,5 mm longa, extus pilosa; stamina medio in tubo fila- mentis brevissimis sed conspicuis affixa; stigma magnum, faucem co- rolae attingens; capsula 5 mm longa. — Eine winzige, unschüne Art, aber ausgezeichnet durch eine ganze Anzahl von Merkmalen. Der Wuchs ist etwas struppig, da der Hauptstamm eine ganze Menge kurzer, wenig entwickelter Seitenzweige hervorbringt. Blütenstände finden sich nur am Haupttrieb oder dem einen oder anderen grösseren Seitenzweig; es sind kurze, einfache, aus 6—8 Quirlen zusammengesetzte Ahren. Die Blüten sind sehr klein und haben, was sie noch kleiner erscheinen lüsst, Schrág nach oben stehende Abschnitte. Einzelne stürker entwickelte Gipfeltriebe kónnen bisweilen eine entfernte Ahnlichkeit mit B. elegans Cham, et Schlecht. zeigen. Ich fand zwei derartige Exemplare unter derselben Nummer von Berlandiers Pflanzen im St. Petersburger Herbar, Die Entfernung zwischen dem Standort (Saltillo) der Ber- landierschen Pflanze und selbst dem nördlichsten Vorkommen von B, elegans ist aber doch zu betrüchtlich, um an eine Identitat glauben zu können. Die Untersuchung zeigt alsbald, dass die Übereinstimmung gleichzeitig mit den rein habituellen Merkmalen aufhért. — Mexiko. Bei Saltillo (Berlandier, no. 1372!). 5. Buddleia Hosseusiana Kränzlin, Le, p. 396. (S 5. Macrothyrsae.) — Frutex ad 2,5 m altus. Rami crassiusculi, quadranguli (neque alato- _tetragoni), internodiis basi brevibus (1 cm), supra longioribus (ad 3 cm), ultra dimidium glabri, apicem versus luteo-tomentosi. Folia elongato- lanceolata, vix petiolata, basi auriculato-connata, longe acuminata, ex- cepta ipsa basi brevi-arguteque dentata, superne in nervo mediano le- viter impresso tantum pilosa, ceterum glabra, subtus dense flavido- v. luteo-pilosa, nervis omnibus subtus valde prominentibus, ad 17 cm longa, 3 cm lata. Inflorescentia basi ramosa, ramulis tamen parum evolutis, ceterum dense spicata, multiflora, in specimine unico satis juvenili 11 cm longa (adulta certe 20 cm longa), bracteae, rhachis, calyces, corolla extus densissime flavido-villosae, bracteae lineares, angustissimae. Ca- lycis -profunde fissi lobi longe elongato-trianguli, totus calyx 5,5 mm lobi, 2,5 mm longi. Corolla calycem haud multum superans, 8—9 mm longa, segmenta late oblonga, antice rotundata, ad 3 mm longa, 2 mm lata, patentia; tubus corollae ab orificio medium usque minute pilosus Stamina orificio corollae inserta, Stylus brevis, stigma satis longum, medium tubi attingens. De colore nil profert cl. collector, Fructus mihi non visi. — Fl. Februaris. — Eine äussere Ähnlichkeit mit B, 488 Fr. Kränzlin: Buddleiae generis species novae. macrostachya Benth. ist vorhanden, aber keines meiner zahlreichen Exemplare jener Art war auch nur annähend identisch mit dieser Pflanze. Das Exemplar war im allerersten Anfang des Blühens gesammelt und das Aussehen des Blütenstandes hätte sich zweifellos noch geändert aber die Behaarung, die hier viel heller ist als je bei B. macrostachya, die Zähnelung der sehr schmalen Blätter, welche fast bis zur Basis reicht, und die wesentlich kürzeren Blüten ergeben Abweichungen genug, um eine neue Art zu rechtfertigen. — Siam. Kalkfelsen auf Gipfel III bei 2180 m ü. d. M. Doi-Djieng-Dao-Hochland. Nur ein Strauch! (Dr. Hosseus no. 400?) 6. Buddleia teucrioides Krünzlin, l. c., p. 397. (Sect. Il, Globosae.) — Suffrutex humilis, caule ascendente, ramoso, ad 30 cm alto. Rami basin versus glabri, cortice luteo tecti, superne sensim, praesertim sub nodis brevi-denseque puberuli. Folia petiolata, ovato-oblonga, margine crenata, obtuse acutata, supra glabra, membranacea, subtus obscure v. fusco- ferrugineo-pilosa, petioli 5 mm longi, laminae ad 5 cm longae, 2 ad 2,5 cm latae. Inflorescentiae spicatae, capitulis piliformibus, pedicellatis numerosis compositae, capitula 5 mm diam. multiflora, densissime luteo- villosa ut etiam calyces et flores. Calyx brevis, amplus, late campanu- latus, extus dense villosus, 2 mm longus, 2,5 mm diam., dentes breves, trianguli. Corolla ampla, urceolaris, extus exceptis lobis et intus dense pilosa, lobi transverse lateque oblongi; tota corolla 3 mm longa et in orificio diametro. Antherae paulum supra basin corollae insertae. Ovarium ovatum, dense pilosum, stylus subnullus. Capsula subglobosa, densiuscula pilosa, corolla capsula jam dehiscente persistens. Fl. Maio et Junio. — Es ist sehr unbequem, dass wir von der Herkunft dieser sehr eigentümlich aussehenden Art nichts Genaueres wissen. Der Ver- wandtschaftskreis setzt sich zusammen aus B. marrubiifolia Benth. als ülterer Art und B. utahensis Colvill, von der es mir sehr wahrscheinlich ist, dass sie eine Form der ersteren oder allenfalls eine Varietät ist. - Ich habe mit dem Speziesnamen die Verwandtschaft mit manchen Labiatenbláttern im allgemeinen ausdrücken wollen, aber nicht die mit einer ganz bestimmten Art, obwohl die Blätter von Teucrium flavum in der Tat áhnlieh sind, Auffallend ist, ausser dem stauden- oder beinahe krautähnlichen Wuchs, die geringe Behaarung, welche erst in den oberen Partien etwas dichter wird, der sehr kurze, aber weite Kelch und in der ebenfalls weiten, glockenfórmigen Blumenkrone die sehr tief inserierten Antheren. B. racemosa Torrey, gleichfalls texanischer Herkunft, gehört auch in diesen Formenkreis, diese Art hat aber ei- förmige, am Grunde scharf abgesetzte, gelegentlich fast spiessfórmige Blätter und auf der Innenseite unbehaarte Blüten mit hoch inserierten Antheren. — Texas? Genauerer Standort und Sammler unbekannt. Die Etikettierung ist leider völlig ungenügend. F. C. Hoehne: Plantae novae brasilianae. LI. 489 CI. F. C. Hoehne, Plantae novae brasilianae. Il. (Ex: Comm. Linh. Telegr. Estrat. de Matto Grosso ao Amazonas. Annexo no. 5, Botanica Parte III, Aug. 1912, 15 pp., tab, 64, 65.) 28. Siphanthera ramosissima Cogn., l. c., p. 3. (Sect. Eusiphanthera.) — Herbacea pusilla, tota breviuscule subsparseque glanduloso-puberula ; caule gracilimo, fere usque ad basin trichotome ramosissimo; foliis minutis brevissime petiolatis, ovatis vel ovato-oblongis, apice obtusis vel abrupte acutis, basi acutiuseulis, margine obscure denticulatis, subtiliter trinervulosis; floribus minimis, subsessilibus, ad apices ramulorum laxe glomeratis rarius solitariis; calycis tubo campanulato, tenuiter 4-costato, lobis triangularibus, acutissimis, tubo demidio brevioribus; petalis ob- ovatis, apice oblique subtruncatis; antheris perfectis ovoideis non vel obscure rostratis, hnperfectis anguste linearibus. — Cauli$ erectus vel ascendens, obtuse tetragonus, 6—8 cm longus, !/j—1 mm crassus, ramis longiusculis, erecto-patulis, filiformibus, satis ramulosis. Folia patula, rigida, 2—4 mm longa, 1!/A—3 mm lata. Calycis tubus basi obtusus, 2 mm longus, apice 1!/, mm latus; lobi erecti, 1 mm longi, Petala 2—2!/, mm longa. Antherae atropurpureae, apice pallidae, ?/, mm longae, connectivo infra loculos !/, mm long. producto, minute biauri- culato. Stylus rectus, tenuiter capillaris, superne leviter incrassatus, 3 mm longus. Capsula ovoidea, compressa, 2 mm longa. Affinis S. tenerae Phol. — Ns. 1940 e 1941. — Brasilia: Collectus ad Juruena. Floret Juni. ; 24. Macairea rosea Cogn., l. c., p. 4. — Ramis obscure tetragonis, junioribus petiolis pedunculis foliisque subtus setulis breviusculis ad- pressis dense vestitis; foliis brevissime petiolatis, elliptico-oblongis, basi apiceque rotundatis, apice minute vel obscure apiculatis, 3-nerviis, supra setulis breviusculis subadpressis basi minute tuberculatis subsparse vestitis; floribus brevissime pedicellatis, in paniculam multifloram dis- positis; calyce longe dense adpresseque piloso, tubo anguste campanu- lato, lobis triangulari-subulatis, tubo paulo longioribus; staminibus satis inaequalibus, filamentis inferne glabris, superne pilis paucis brevissimis glanduliferis vestitis; stylo inferne glabro, superne vix perspicue glan- duloso-pilosulis. — Frutex ramis satis gracilibus, simplicibus, sordide cinereis. Foliorum petiolus robustiusculus, 5—8 mm longus; limbus patulus, rigidiusculus, supra pallide viridis, subtus cinereo-fulvus, 5— 9 em longus, 23—42 mm latus, nervis supra paulo impressis, subtus satis prominentibus, Paniculae late pyramidatae, laxiusculae, 15—20 cm longae. Pedicelli gracilles, 1—4 mm longi. Bracteae tenuiter mem- branaceae, arcte adpressae, late ovatae, acuminatae, intus glabratae, extus longiuscule denseque pilosae, 3—5 mm longae. Calyx cinereo- fulvus, tubo basi acuto, 4 mm longo, apice 3 mm lato, lobis erectis, 5 mm longis. Petala patula, laete rosea, obovata rotundata, glabra vix ciliata, multinervulosa 9—10 mm longa. Staminum filamenta capillaria, 4-5 vel 7—8 mm longa; antherae paulo incurvae 4 mm longae, con- 490 F. C. Hoehne. nectivo infra loculos 1 vel 3—3!/; mm long. producto, capillari, paulo arcuato. Stylus filiformis, paulo flexuosus, 5—7 mm longus. Affinis M. Radulae D. C. — Ns. 1800, 1801, 1761 e 1762. — Brasilia: Collectus ad Juruena. Floret Aprili. 25. Macairea Hoehnei Coen, |. c., p. 6. — Ramis obtuse tetragonis, junioribus petiolis pedunculis calycibusque brevissime denseque glan- duloso-hirtellis et pilis patulis longiusculis subsparse vestitis; foliis bre- viuseule petiolatis, ovato-oblongis, obtusis, basi rotundatis, margine inte- gerrimis, supra breviuscule et densiuscule bullato-strigosis, subtus creberrime foveolatis et subsparse breviterque glanduloso-hirtellis; floribus brevissime pedicellatis, in paniculam majusculam multifloram terminalem dispositis; calycis tubo campanulato, lobis triangulari-linearibus, tubo paulo brevioribus, staminum filamentis inferne glabris, apice pilis paucis brevissimis glandulosis vestitis; stylo inferne pilis paucis glandulosis vix perspicuis vestito, superne glabro. — Arbor ramis satis gracilibus, ramulosis, cinereo-fuscis. Foliorum petiolis 8—10 mm longus; limbus rigidus, planus, supra intense viridis, subtus viridi-cinereus, 6—8 cm longus, 21/, —4 em latus. Paniculae pyramidatae, satis congestae, 8— 12 cm longae. Pedicelli subfiliformes, 1—4 mm longi. Bracteae tenuiter membranaceae, viscidulae, ovatae vel lanceolatae, pilosulae. longe denseque ciliatae, 5—8 mm longae. Calyeis tubus 3 mm longus, apice 2'/, mm latus; lobi 3:!/,—4 mm longi. Petala patula, obovato- suborbicularia, glabra, superne vix ciliata, 6—7 mm longae. Staminum filamenta 3 vel 4 mm longa; antherae 3—3!/, mm longae, connectivo infra loculos ?/, vel 1!/, mm long. producto, basi leviter incrassato. Stylus capillaris, sigmoideo-flexuosus, 6—8 mm longus. Affinis M. foveo- latae Cogn. — Ns. 2051, 2080, 2079 e 2020. — Brasilia: Collectus ad Utiarity. Floret Juni. 26. Macairea rotundifolia Cogn., 1. c., p. 7. — Ramis junioribus petiolisque setis longiusculis adpressisque dense vestitis; foliis brevius- cule petiolatis, ovato-suborbicularibus, basi apiceque rotundatis, margine integerrimis, 5-plinervis, supra subsparse breviterque bullato-strigosis, subtus ad nervos nervulosque longiuscule adpresse denseque sericeis caeteris densiuscule breviterque glanduloso-pilosis; floribus longiuscule pedicellatis, in paniculam majusculam multifloram terminalem dispositis ; calyce breviter denseque glanduloso-piloso, tubo campanulato, lobis trian- gulari-linearibus, tubo satis brevioribus; staminibus valde inaequalibus, filamentis inferne glabris, superne brevissime et deneiuscule glanduloso- piloso; stylo glabro. — Arbor ramis robustiusculis, subsimplicibus, cinereo-fuscis, Foliorum petiolus robustus, 10—14 mm longus; limbus patulus vel reflexus, rigidus, planus, supra intense viridis, subtus viridi- cinereus, 5'/—8!/, cm longus 4!/,—6!/, cm latus, nervis supra tenuiter impressis, subtus satis prominentibus, Paniculae pyramidatae, satis congestae, inferne foliatae, 2 dm longae. Pedicelli graciles, 4—6 mm longi. Bracteae tenuiter membranaceae triangulari-ovata e vel lanceo atae, longe acuminatae, intus glabratae et visciculae, extus densiuscule Plantae novae brasilianae. II. 491 longeque pilosae, 3—6 mm longae. Calycis tubus basi obtusus, 3 mm longus, apice 2 mm latus; lobi demum reflexi, 2 cm longi. Petala pa- tula, late ovata, apice oblique rotundata, glabra, 1 cm longa staminum filamenta filiformia, 4 vel 7—8 longa; antherae satis incurvae, 3 vel 4 mm longae, connectivo infra loculos 1!/, mm long. producto, sub- filiformi, paulo arcuato, basi satis incrassato. Stylus satis gracilis, paulo arcutus, 8—9 mm longus. Affinis M. Teresaie Cogn. — N. 2184. — Brasilia: Collectus ad Tres Jacüs. Floret Juni. 27. Comolia Hoehnei Cogn., l. c., p. 9. (Sect. Tricentrum.) — Ramis obscure tetragonis, junioribus petiolis pedunculisque setis adpressis glan- dulosis breviusculis subtiliter plumosis dense vestitis; foliis brevissime petiolatis, coriaceis, anguste ovatis, acutis, basi rotundatis, margine minute denticulatis, 5-nerviis, supra glabris siccitate leviter rugulosis, subtus ad nervos longiuscule subsparseque glanduloso-setulosis caeteris creberrime reticulato-nervosulis et brevissime glanduloso-pilosulis; flori- bus subsessilibus, in paniculam multifloram congestam inferne foliosam dispositis; calyce densiuscule breviterque glanduloso-piloso, tubo cam- panulato-oblongo, lobis triangulari-subulatis, tubo multo brevioribus; pe- talis anguste ovatis, acutis; staminibus satis inaequalibus, connectivo basi postice inappendiculato antice minute biauriculato; stylo glaberrimo. — Arbor ramis robustiusculis, cinereo-fuscis. Foliorum petiolus robustus, 1, mm longus; limbus erecto-patulus, rigidos, planus, supra intense viridis, subtus viridi-cinereus, 4—5!/, cm longus, 19—23 mm latus, nervis supra profunde impressis, subtus valde prominentibus, Paniculae pyramidatae, 12 cm longae. Bracteae ovatae, acutae, leviter sparseque pilosae, 3—5 mm longae. Calyx viridis vel dilute purpureus, tubo basi rotundato, 29—2'/, mm longo, 1!/, mm lato, lobis erecto-patulis, ?/; mm longis. Petala purpureo-violacea, leviter obliqua, 4—5 mm longa. Sta- minum filamenta capillaria, 3 vel 5 mm longa; antherae purpureo-vio- laceae, apice pallidae longe attenuatae, 2!/, mm longae, connectivo infra loculos 1/, vel 1!/, mm long. producto. Stylus purpureus, capillaris, sig- moideo-flexuosos, 7—10 mm longus. Affinis C. lanceaeflora Triana. — Ns. 1829, 1830. — Brasilia: Collectus ad Juruena. Floret ad Maio. 28. Zygopetalum paludosum Cogn., l. c., p. 12. (Sect. Pseudobulbosae.) — Pseudobulbis paulo distinctis, junioribus vaginis pluribus scariosis majusculis vestitis; foliis majusculis, subcoriaceis, longe-ligulatis, acu- tissimis, inferne in petiolum longissime angustatis, trinerviis, pedunculo communi erecto, robustiusculo, simplice, elongato, apice densiuscule 15—20 floro; bracteis rigidis, late-triangulari-ovatis, acutis, ovario multo brevioribus; floribus mediocribus, breviter pedicellatis, segmentis mem- branaceis patentissimis; sepalis ovatis, subabrupte acutiusculis, laterali- bus paulo brevioribus satis obliquis; petalis ovatis, acutis, paulo obliquis, sepalo dorsali aequilongis; labello carnosulo, sepalis satis breviore, sub- sessili, late ovato-suborbiculari, margine integerrimo, apice late rotundato et minutissime apiculato, base truncato-hastato, lobis basilaribus minutis, triangularibus, acutis, disco subtiliter puberulo; calo subsemi-circulari, 499 F. C. Hoehne: Plantae novae brasilianae. II. tumido, brevi, adpresso, indeviso, veruculoso; columna brevissima, crassa, glabra, apice alis magnis patulis carnosulis obtuse quadrangulis aucta. — Pseudobulbi aggregati, Folia erecta, laete viridia, usque 1 m longa, 3—4 cm lata, nervis crassiusculis, subtus, valde prominentibus, nervulis seeundaris numerosis gracillimis. Pedunculis communis teretiusculis, laevis, strictus, ultra 5 dm longus et 4 mm crassus. Pedicelli patuli, graciles, cum ovario 12—15 mm longi, satis concavae, 3—5 mm longae. Flores patuli, albi. Sepala multinervulosa, basi breviter angustata, dor- sale 15 mm longum et 8 mm latum, lateralia 13 mm longa et 9 mm lata. Petala 7-nervulosa, inferne longe angustata, 14—15 mm longa, 7 mm lata. Labellum leviter convexum, 9-nervulosum nervulis satis ra- mosis, ad medium macula lutea ornatum, 1 em longum latumque, Co- lumna 4 mm longa, alis 2—2!/, mm longis latisque. Affinis Z. venusti Ridley. — Ns. 2000, 2013. — Brasilia: Collectum ad Juruena. Floret ad Maio. " 29. Leochillus mattogrossensis Cogn., l. c., p. 13. — Pseudobulbis satis parvis, valde compressis ancipitibusque, basi vaginis pluribus in- terioribus foliaceis vestitis; foliis, parvis, subcoriaceis, oblongo-ligulatis, acutis, inferne conduplicatis satis angustatis; pedunculo communi sub- nuctante, gracili, simpliei, foliis satis longiore, inferne subnudo, superne densiuscule plurifloro; bracteis scariosis, patentissimis, lineari-lanceolatis, acuminatis, ovario paulo brevioribus; floribus parvis, breviuscule pedi- cellatis, segmentis membranaceis, patentissimis, 5-nervulosis; sepalis subaequilongis, cuneato-oblongis, abrupte acutis, lateralibus usque ad basin liberis; petalis oblongo spathulatis, apice rotundatis et minute api- culatis, sepalo dorsali paulo brevioribus; labello sepalis satis breviore; longe ungiculato, limbo transverse oblongo-subreniformi, indiviso, basi truncato, apice lato rotundato, margine integerrimo, ungiculato lineari- ligulato, in disco bialato, alis latis, tenuiter" membranaceis, dentatis et brevissimo ciliatis; columna longiuscula, gracili, glabra, auriculis anticis, Jongiusculis, glabris, subquadrangulis, antice inferne obtusis superne produetis acutisque, clinandrio postice in membranam elongatam pro- ducto; anthera convexa, glabro, superne profundo sulcata, antice in membranam elongatam recurvam apice bidentatam producta. — Pseudo- bulbi recti, inferne longe attenuati, apice truncati, 1!/J—2 em longi, apice 7 mm lati: Folia patula, laete viridia, in sicco utrinque tenuis- simo multistriata, 5—6 cm longa, 10—12 mm lata. Pedunculis com- munis leviter flexuosos vel arcuatus, paulo compressus, 9—11 cm longus pedicelli patentissimi, filiformes, cum ovario 11—13 mm longi. Bracteae palidae, 3—5-nervulosae, 6—8 mm longae. Flores flavescentes, fusco zonati. Sepala subplana, 9—10 mm longa superne 3 mm lata. Petala subfalcata; 8-9 mm longa, 3!/ mm lata. Labellum flavum, 7—8 mm longum, limbo plano, 3!/, mm longo, 6 mm ato. Columna paulo in- curva, 4 mm longa. — Brasilia: Habitat in prov. Matto Grosso supra arbores ad ripas flum. Sepotuba prope Tapirapoan: F, C. Hoehne. — Floret Januari et Martio. : Species novae ex: F. M. Bailey, Contribut. of the Flora of Queensland. VIII. 493 CII. Species novae ex: F. M. Bailey, Contributions of the Flora of Queensland and British New Guinea. VIII. (Ex: Fhe Queensland Agric. Journ., XXVI, 1911.) 38. Capparis ($ Busbeckia) areolata Bail, 1. c., p. 126, pl. XII. — A small tree or shrub of about 12 ft.; usually met with on borders of scrubs and river sides. Bark of a light-grey colour, roughly furrowed and corky on the thick branches, and more deeply so on the stems. Branchlets hoary, white terete. Leaves broadly elliptic, from scarcely 2 in. long and 1!/, in. broad to about 23/, in. long and 2!/, in. broad, more or less tapering on to the petiole, and bearing at the apex a short prickle. The parallel lateral nerves regular and rather numerous. Pe- tioles about 1 in. long, hoary, and rather slender. Flowers white, axil- lary, solitary, or more in the upper axils; peduncles about 1!/, in. long, often flattened and hoary. Buds conical, with 4 prominent angles. Petals very irregularly shaped, tomentose, especially at base. Fruit globose, obout 3 in. diameter, strongly and irregularly netted on the outside. Stipe thick, netted, about 3 in. long. Seeds embedded in a rich dark-yellow pulp. — Queensland: Tiaro, North Coast Line, J. Mc. Mullan. 39. Macadamia Lowii Bail, l. c., p. 127, pl. XV. — A tree glabrous, except the inflorescence, from 15 to 20 ft, often forming from 6 to 20 stems from a hard, spreading, flattish, woody rhizome, several of these stems have been observed to die after fruiting. Branchlets slender, of a glossy purple dotted with white lenticels. Leaves of thin texture, opposite or in whorls of 3 or 4, undulated, somewhat linear-lanceolate, with distant fine prickly teeth or entire, the laminae tapering at the base almost to the branchlet, from 3 in. long and ‘}, in. broad to 5!/, in. long and 1 in. broad. Inflorescence in the upper axils, racemes about 6 in. long, very slender, more or less clothed with Short hispid hairs; pedicels slender, about 2 lines long, and scarcely any longer on the fruit; the hypogynous glands united in a ring. Ovary villous. Fruit near 1 in. diameter, rather prominently pointed and rib- bed, the putamen of a dark glossy-brown, rugose. — Queensland: Maroochie (Yandina). John A. Low. I have referred to this plant be- fore, particularly in Botany Bulletin, No. XIL. — ,Maroochie Nut.* 40. Andropogon sericeus R. Br. var. geniculatus Bail., l. c., p. 128. — Stems slender, glossy, 6 to 15 in. high, with few erect branches, First internode 1 to 3 in. long, bent like the knee; nodes prominently silky. Leaves narrow, hairly at the orifice and border of sheath, usually clothing most of the stem. Ligula prominent, more or less ciliate. Spikes slender, about 1 in. long, usually 6 to 7 or more. Awns about 494 F. M. Bailey. 1 in. long, very slender, of a glossy-gold colour. Outer glumes much striate, and more or less silky with fine soft hairs. — Queensland: Winton, Thos. G. Wright. 41. Alstonia constricta F. v. M. var. montmariensis Bail, l. c., p. 198, pl. XIX, fig. 3. — A tall slender shrub, bark tessellately-cracked, yellow inside and very bitter, smooth and more or less velvety and of a red- dish-brown on the branchlets. Leaves narrow-lanceolate, opposite, 2 to 3 in. long, 2 to 4 lines broad, tapering at the base to a slender petiole from 3 to 6 lines, thinly pubescent; veins and nerves faintly visible, The corymbose-cymes terminal, small; flowers somewhat scattered, small, the whole inside bearded with white hairs. — Queensland: Mount Maria, Warrego, F. M. B., 1876; Eidsvold, T. L. Bancroft, 1911. 49. Loranthus conspicuus Bail, 1. c., p. 198, pl. XX. — A somewhat stout plant; the branches dichotomous, closely and irregularly ribbed, often between these reddish ribs of a glaucous colour; the nodes rather close and prominent. Leaves coriaceous, nearly or quite sessile; the larger ones 21. to 3 in. long, 1!/ to 13/, in. broad, obliquely ovate, very blunt at the apex, but tapering to the base from about the centre; mar- gins entire, somewhat undulate, 3 to 5 nerved, the nerves slightly branched, the reticulation faint; the smaller leaves more numerous, oblong, or obtuse cuneate, sessile or very shortly petiolate, from 1 in. to 21/, in. long; the margins even, usually 3-nerved, Flowers in axillary cymes, very dense and dark-coloured, sessile; the bracts and calyx clothed with hairs hoary-white on the calyx, dark on the bracts. Bracts triangular; calyx-lobes minute. Petals free, 6 to 9 lines long, narrow. — Queensland: Eidsvold, Dr. Thos. L. Bancroft. — A specimen, received several years ago from the Herbarium, Royal Botanic Gardens, Kew, and labelled L. coronatus Broadsound, is identical with the present plant; no authority, however, was given for the name coronatus, which has since been applied by Engler to an African species. The nearest ally of this new species is L. quandang Lindl. 43. Viscum australe Bail, Le p. 199. — Growth of plant erect; the main stem very short, sometimes only a few lines; from this arise one or more flat, mostly 3-nerved, coriaceous branches, 1!/, to 21/, in. long, 3 to 6 lines broad, bluntly-lanceolate in form, bearing here and there along the margin shorter but similar shaped branchlets. The nodal cluster small, seldom showing any marks or lines to the opposite cluster, and the indentation in which the cluster of flowers is seated is often almost imperceptible, thus in this one can scarcely speak of inter- nodes. Inflorescence much the same as in Y. articulatum Burm., Benth. Fl. Austr. III, 396, which Hooker, Fl. of British India, V, 226, says 1$ rather V. japonicum Thunb, — Queensland: Crow’s Nest, E. W. Pechey, May, 1886, on a mandarin orange in cultivation; F. M. B., on a native croton, Main Range, near Gowrie, gathered a few small specimens some few years before, Contributions of the Flora of Queensland and British New Guinea. VIII. 495 44, Eugenia (5 Syzygium) Francisii Bail, Le p. 315, pl. XXXI. — „Water Gum of Kin Kin.“ A very large glabrous tree, said by Mr. Francis to attain a trunk diameter of 7 to 8 feet, The branchlets rather slender and somewhat flattened. Leaves lanceolate to ovate-lanceolate, 1!/, to 27, m long, !/, to 1'/, in. broad, on short broadish petioles, glossy- green on the upper, pale on the undersides, the lateral nerves very slender and crowded with a wavy reticulation between the marginal nerve some distance from the margin. Inflorescence terminal and lateral, in trichotomous panicles or cymes, usually slender, often less than 2 in. .long, the branchlets of the inflorescence ending in heads of from 3 to 6 pedicellate flowers. Buds obtuse, small. Calyx bearing 4 short trian- gular lobes. Petals 4, yellowish white, glandular dotted, rotund, free, Stamens 1!/, lines long flexuouse; anther-cells parallel, Fruit purple, depressed, globular, crowned by the calyx-lobes, diameter nearly !/, in. depth nearly 3 lines. — Queensland: Kin Kin Scrubs, W. D. Francis, who says. — „It is the largest tree of these scrubs, with the exception of the Kauri pine and the largcr fig trees. The name ,water gum' is derived from the fact that very large quantities of a clear liquid gush from the pipe of the barrel when these trees are cut towards the centre, but the sap-like flavour which impregnates the liquid unfits it for drinking purposes.* 45. Passiflora aurantia Forst. var. pubescens Bail, |. c. p. 315, pl. XXXI. — Plant of slender growth, pubescent, without petiolary glands. Flowers yellow, dying off a reddish colour. Fruit oval, ex- ceeding 1 in. long. — Queensland: Ipswich, T. F. Hall, May, 1909. Dr. T. L. Bancroft, Eidsvold, April, 1911. — In the Queensland Flora, page 689, I have followed Baron Mueller and given one of our Passi- floras as P. aurantia Forst., and the P. Banksii Benth., only as a syno- nym. In publishing the present new variety, it seems, however, ad- visable to place P. Banksii also as a variety particularly as so far as known to me in Queensland; the petioles of var. Banksü are al- ways furnished with 2 glands, while in var. pubescens they are always wanting. 46. Ficus ($ Urostigma) macrophylla Desf. var. pubescens Bail, l. c., p. 316, pl. XXXIII, — This tree has been long confused with the normal form known as Moreton Bay Fig; like that it forms a large tree, but while that is glabrous, or nearly so in all its parts, this variety is more or less densely clothed with short, brown hairs; its leaves are also smaller on shorter petioles, The largest leaf-scales seen about 3 in. long, !/, in. broad at base, and tapering to a fine point. Its receptacles differ very considerably — they are of a flattish oval approaching a bluntly 3-angular, about 1 in. long, ?/, in broad, of a yellowish colour, and covered with short warts of a deeper yellow and wax-like, making the receptacle very rough, when quite matured soft, of a reddish purple, quite smooth, the warts appearing only as dots. Peduncles from 4 lines to about 1 in. somewhat thick. — Queensland: South Queensland. 496 Species novae ex: F. M. Bailey, Contribut. of the Flora of Queensland. IX. Perhaps a distinct species, but from the general appearance of tree and : ripe fruit, closely resembling the normal form. May often be seen grown in mistake for F. macrophylla in and near Brisbane. 41. Ficus semicostata Bail, l. c., p. 316, pl. XXXIV. — A cluster fig, and very closely related to both F. variegata Blume, and F. glomerata Roxb. A tree with wide spreading head. very leafy, giving a good shade. Leaves glabrous, thin-coriaceous, glossy-green on both sides, but paler beneath, long-ovate, acuminate, 4 to 7 in. long, 3 to 4 in. broad, rounded or cuneate and oblique at the base, lateral nerves prominent, the lower two opposite the others alternate and distant about 8 or 9 on, each side of midrib, margins entire; petioles 2 to 3 in. long, nearly or quite glabrous. Stipules silky-pubescent, narrow-lanceolate, about 9 lines long, for some time persistent near the ends of the branches. Re- ceptacles on the trunk and thick branches and sometimes on the thinner branches of the head of the tree, in masses of short or longer branches bearing stipules but no leaves, the receptacles very numerous, often appearing like racames of green and reddish-brown, when quite ripe fruits 1!/, in. diameter; peduncle 3 lines long, basal bracts 3 or 4, rounded, ciliate. Receptacle pyriform, turbinate, the stipitate portion and half up the fruit prominently ribbed, the whole dotted with round or oval white dots; apical bracts of a dark glossy colour, roundish. The male and female flowers in separate receptacles. Male flowers crowded towards the orifice, perianth segments 3, loose and broad. Stamens 2, filaments free; anthers fairly large. The gall flowers seem to be wan- ting in perianth. Female flowers: perianth small and narrow. Style usually short, but sometimes long and slender, clavate. — Queensland: Mr. Walter Hill; described from trees planted by him in Brisbane Botanic Gardens, under the name of Ficus vesca F. v. M., and, as I have lately received specimens of the same tree from Mr. W. F. Bevington, of the Musgrave River, in all probability Mr. Hill brought the fine trees now in the Botanie Gardens from that locality on his first visit there in 1878. Bitte um reichliche Zusendung von Originaldiagnosen! F. Repertorium sperierum novarum regni vegetabilis. No. 378/380 XIII. Band 3o. Juni 1915 . Dritte Kriegsnummer. Durch die Hilfe meiner Mitarbeiter ist es mir wieder ge- lungen eine Nummer des Repertoriums zusammenzubringen. Ich bitte alle Mitarbeiter durch Sendung von Originalmaterial mich weiter zu unterstützen. Mit der nächsten Nummer schließt dann der Band XII. ab. Fedde, z. Z. Hauptmann und Kompagnieführer in Zegrze, Kreis Posen-Ost. CII. Eine neue Typha (T. Basedowii) aus Südaustralien. Von Paul Graebner. (Originaldiagnose.) Typha Basedowii Gräbner, spec. nov. Planta gracilima ca 3—5 dm alta. Rhizoma repens tenue. Folia angustissima, 3—5 mm lata, dorso convexa, supra plana, distincte linearia, subinerassata, basi sensim vaginantia. Spicae 1—1,5 dm longae, an- gustissime cylindraceae, remotae. Spicae femineae (florentes) 3—4 mm latae, pallide brunneae, bracteolatae. Flores feminei stigmatibus lineari- bus vel lineari-lanceolatis instructi. Spicae masculae pilis longis anguste linearibus anguillulae modo revolutis, apice acutatis instructae. Pollen minimum, simplex. Süd-Australien: Ostlich und westlich von Flinders Range, Leighs Creek, Farina, Lake Torrens-Gebiet (H. Basedow 1902— 04). Gehört unter den Bracteolatae zur Sektion Schnizleinia Kronf. trotz ihrer Kleinheit, wodurch sie lebhaft an T. minima oder an eine sehr kleine T. Laxmannii erinnert, Von T. angustifolia und ihren Ver- wandten ist sie, abgesehen von der geringen Grösse und den sehr schmalen Blättern durch die langen wie bei T. elephantina schlangen- förmig zurückgekrümmten Haare des männlichen Blütenstandes ver- schieden. Die amerikanisch-afrikanische T. elephantina ist eine sehr kräftige Pflanze und hat unterseits gekielte Blätter. Von den austra- lischen Formen hat T. angustifolia Rasse Brownii (Kunth) Kronf. ober- warts verbreiterte, T. Muelleri Rohrb., schlanke oder meist oberwärts verüstelte Haare des männlichen Blütenstandes. Beide sind auch erheb# lich grösser und meist breitblättriger. Repertorium specierum novarum, XIII, (30. VI. 1915.) 33 498 E. Ulbrich. CIV. Malvaceae novae vel criticae austro-americanae. Von E. Ulbrich. (Originalbeschreibungen). 1. Abutilon Regnellii Mig. in Linnaea, XXI., p. 554. — A. septemlobum Mig. E Gi, p. 554. Diese sehr charakteristische Art aus der Verwandtschaft von A. veno- sum Walp., einer Art, die vielfach in Gärten und Anlagen kultiviert wird, ist leicht kenntlich an den für die Gruppe kleinen Blüten mit einer Staub- fadensäule, die aus der Blumenkrone nicht hervorragt, ferner an der sehr auffälligen Bekleidung des Kelches mit Wülsten und Filzhaarbüscheln von brauner Farbe und an der unterseits ziemlich stark bräunlich-filzigen Blättern, die in den obersten Teilen des Stengels und der Zweige 3—5-lappig, weiter unterhalb tief-7-lappig sind, worauf auch das oben- genannte Synonym Miquels hindeutet. K. Schumann beschreibt nun in der Flora Brasiliensis, XII, 3, Seite 431, von A. venosum Walp. eine Varietüt, die sich durch oberwárts stärker braun-filzig behaarte Blütenstiele, dreinervige, kürzere Kelchzipfel und aussen wie bei A. macranthum St. Hil. lang wollig behaarten Kelch unterscheiden soll. Als Original wird zu dieser Varietüt die in Brasilien gesammeite Pflanze Mendonga no, 1050 zitiert. Diese mir vorliegende Pflanze weicht nun schon habituell in so vielen Merkmalen von À. venosum Walp. ab, dass von einer Zugehórigkeit zu dieser Art nicht gut die Rede sein kann. Die Pflanze stimmt vielmehr in allen Merkmalen so vollstándig zu A. Regnellii Miq., dass kein Zweifel darüber bestehen kann, dass die von Mendonca gesammelte Pflanze zu dieser Art, nicht aber zu A. venosum Walp. gehört. Die Pflanze besitzt nümlich genau ebenso gestaltete und behaarte Blüten und Blatter von der gleichen Behaarung, Nervatur und gleiche Bildung des Kelches wie A. Regnelli Miq. Ferner ragt die Staubfadensäule nicht aus der Blumenkrone hervor, dagegen bei A. venosum Walp. stets. Ich bin daher der Ansicht, dass A. venosum Walp. var. y lanatum K. Schum. als Synonym zu A. Reg- nelli Miq. zu stellen ist. 2. Abutilon fuscicalyx Ulbrich spec. nov. Frutex vel suffrutex ramis teretibus albido-vel flavido-tomentosis sub- flexuosis postea glabrescentibus corticeque griseo obtectis. Foliorum stipulae subulatae + 3 mm longae, caducissimae tomentosae; petioli 2—4 cm longi, recti, teretes, flavido-tomentosi, sublepidoti, laminam l/,— |a fere longitudine adaequantes. . Folia latissime ovata vel sub- orbieularia, basi profunde cordata partibus sese tegentibus, acuta vel acuminata, saepius juvenilia subobliqua, margine irregulariter grosse serrata vel suberenulata, 6—12, plerumque 8—9 cm longa, 4—8 cm lata, utrinque cinereo-tomentosa, subtus paulo dilutiora, subtilissime lepidoto-tomentosa, flavescentia. Flores ad ramorum terminos inflorescentiam cymosam for- Malvaceae novae vel criticae austro-americanae. 499 mantes, mediocres, pedunculis propriis brevissimis, 2—5 mm longis, flavidis, teretibus; calyx campanulato-cupuliformis fusco-tomentosus, pulverulentus intus lobis exceptis glaber, fere 10 mm altus, quinquelobus, lobis trian- gularibus, 4—5 mm longis, basi 3—5 mm latis, acutis vel subacuminatis ; corolla calycem triplo excedens, campanulata, glabra, petalis obliquis, cuneato-ovatis + 20 mm longis, fere 15 mm latis, truncatis, albidis vel rosaceo-violaceis teneribus; tubus stamineus dimidias fere corollae partes longitudine adaequans, conoideus, pilosus, basi 4 mm fere efi- lamentosus, filamentis filitormibus munitus; antherae massulam ovoideam fere 5 mm diametralem formantes; ovarium sessile, subglobosum, 217, mm fere altum, 3 mm crassum, dense tomentosum; styli novem basi fere 1 mm longe connati, glaberrimi, fere 6—8 mm longi, apice clavati, atropurpurei; stigmata atroviolacea, glabra. Fructus globosus 9 mm altus, 10 mm fere crassus, pulverulento-tomentosus, carpidiis no- vem ovoideis, fere 5 mm latis, apice obtusis, a tergo subrectis vel leviter curvatis, di-vel trispermis compositus. Semina reniformia, fusca, pilis satis sparsis villosa, 2,5 X 3 mm lata et longa. Strauch oder Halbstrauch mit drehrunden, weisslichen oder gelb- lichen filzig behaarten, etwas hin- und hergewundenen Zweigen, die spáter verkahlen und mit grauer Rinde bedeckt sind. Nebenblatter borstig, etwa 3 mm lang, sehr hinfällig, filzig. Blattstiele 2—4 cm lang, gerade, drehrund, blassgelb, filzig, etwas sich abschülfernd, etwa !/, bis fast !/, so lang wie die Spreite. Blätter sehr breit eifórmig oder fast kreisfórmig, am Grunde tief herzfórmig, mit sich deckenden Blatthälften, zugespitzt, häufig in der Jugend etwas schief, am Rande unregelmässig grob gesügt oder etwas gekerbt, 6—12 cm, meist 8—9 cm lang, 4—8 cm breit, beiderseits grau-filzig, bis etwas blassgelb, unterseits etwas heller, mit sich abschülfernder Behaarung. Blüten an den Enden der Zweige einen eymósen Blütenstand bildend, mittelgross, auf sehr kurzen 2—5 mm langen, drehrunden, gelblich-filzigen Stielen; Kelch glockigbecher- fórmig, bräunlichgelb-filzig, schülferig, etwa 10 mm hoch, fünflappig, mit dreieckigen, 4—5 mm langen, am Grunde 3—5 mm breiten, zu- gespitzten aussen und innen filzigen Lappen, innen sonst kahl; Blumen- krone dreimal so lang wie der Kelch, glockig, kahl, mit schiefen keil- eiförmigen, etwa 20 mm langen, 15 mm breiten, abgestutzten weissen, violettrosa überflogenen zarten Blumenblüttern; Staubfadenróhre etwa halb so lang wie die Blumenkrone, kegelfórmig, behaart, die unteren 4 mm ohne Filamente, diese fädig mit Antheren, die eine etwa eifórmige Masse von etwa 6 mm Länge, 5 mm Dicke, bilden; Fruchtknoten sitzend, fast kugelig, etwa 2,5 mm hoch, 3 mm dick, dicht filzig; die neun Griffel am Grunde etwa 1 mm weit verwachsen, etwa 6—8 mm lang, am Ende dick keulenfórmig, dunkelpurpurn, völlig kahl; Narbe dunkelviolett, kahl, kopfig. Frucht kugelig, +9 mm hoch, 10 mm dick, bestüubt-filzig, aus 9 eifórmigen, abgerundeten, aussen fast geraden oder wenig gebogenen, etwa 5 mm breiten, 2—3-samigen Teilfrüchten zusammen- 33* 500 E. Ulbrich. gesetzt. Samen nierenförmig, braun, ziemlich spárlich zottig behaart, 2,5 X 3 mm breit und lang. Bolivia australis: Prope Paicho vieum haud procul a Tarija oppi- do, 2900 m s. m., in declivibus vallis angusti occidentem versus. — (K. Fiebrig no. 3039 — specim. flor. et fruct. 4. Februarii 1904). Dem Bau der Griffel nach gehört die neue Art in die Sect. Il Cephalabutilon K, Schum., von deren Arten sie jedoch schon habituell stark abweicht. Doch sind im Bau der Früchtchen so weitgehende Über- stimmungen mit anderen echten Abutilon-Arten vorhanden, dass ich es nicht fiir angezeigt halte die Art zu einer eigenen Gattung zu stellen. Ich behalte mir vor, auf diese interessante Art nach Eingang reicheren Materials zurückzukommen. 8. Abutilon pubistamineum Ulbrich spec. nov. Frutex vel suffrutex ramis teretibus tomentosis. Foliorum stipulae subulato-lanceolatae, + 4 mm longae, tomentosae, caducissimae. Folia petiolo lamina multo breviore tereti tomentoso instructa, cordata, lamina 2,5—7 cm et ultra longa, 2—6 cm lata longe acuminata margine in- distincte subcrenulata vel integra vel subdenticulata, saepius leviter un- dulata, supra obscuriora nervis 6—8, plerumque 7 immersis, subtus dilu- tiora molliora nervis valde prominulis, utrinque tomentosa. Flores ad 60 mm diametrales in sicco flavidi, solitarii in axillis foliorum supremorum pedunculo 1,5—2 cm, postea ad 3,5—4 cm longo, ad 5 mm infra calycem articulato, tomentoso, tereti instructi; calyx campanulatus ad 20 mm longus, utrinque tomentosus profunde partitus, lobis triangulari-lanceolatis + 20 mm longis, basi 5—6 mm latis, trinerviis; corolla primum patula vel expansa, postea reflexa; petala obcuneato-obovata, + 30 mm longa, "E 20 mm lata, obtusa vel truncata vel emarginulata, glabra; tubus stamineus conoideus + 12 mm altus, basi densissime lanatus, insuper glaberrimus, filamentis brevibus glabris, antheras reniformes brunneas globum laxum fere 7 mm crassum formantes gerentibus instructus, petalis duplo fere brevior; ovarium sessile cylindrico-globosum, apice truncatum, densissime tomentosum; styli basi connati, numerosi, tubum stamineum non multum superantes; stigmata capitata, atro-violacea, glabra. Fructus calyce paululo aucto superatus, + 12 mm altus, truncatus, carpidiis numerosis dispermis, apice obliquis acutis, a tergo sub- rectis = 5 mm latis, extrinsecus pilosis compositus; semina oblique reniformia, griseo-fusca, verruculosa, pilis brevibus vestita, 1,5 mm lata, E mm fere alta funiculo indurato persistente munita. S Strauch oder Halbstrauch mit drehrunden filzigen Zweigen. Neben- blütter pfriemlich-lanzettlich, etwa 4 mm lang, filzig behaart, sehr früh- zeitig abfallend. Blätter auf einem filzigen, drehrunden Stiele, der kürzer ist als die herzförmige, beiderseits filzige, 2,5—7 cm und darüber lange, 2—6 cm breite, lang zugespitzte, am Rande ganz undeutlich fein gekerbte, glatte oder fein gezähnte, etwas gewellte Spreite mit 6—8 Nerven, die auf der dunkler grünen Oberseite eingesenkt sind, auf der helleren und weicher behaarten Unterseite stark vorspringen. Malvaceae novae vel criticae austro-americanae. 501 Blüten bis 60 mm im Durchmesser irocken blassgelb, einzeln in den Achseln der obersten Blütter auf 1,5—2 cm langen, später auf 3,5—4 em Lange auswachsenden, bis 5 mm unterhalb des Kelches ge- gliedertem filzigem, drehrundem Stiele, Kelch glockig, bis 20 mm hoch, beiderseits filzig, tief geteilt, mit dreieckig-lanzettlichen etwa 19 mm langen, am Grunde 5-6 mm breiten, dreinervigen Zipfeln; Blumen- krone erst ausgebreitet, dann zurückgeschlagen; Blumenblütter ver- kehrt-eifórmig, am Grunde keilfórmig, etwa 30 mm lang, 20 mm breit, abgerundet oder abgestutzt bis ausgerandet, kahl. Staubfadenröhre kegelfórmig etwa 12 mm hoch, am Grunde dicht wollig behaart, oben kahl, mit kurzen, fädigen, kahlen Filamenten, welche braune, nieren- förmige Antheren tragen, die in ihrer Gesamtheit eine lockere Kugel von etwa 7 mm Durchmesser bilden, etwa halb so lang wie die Blumen- blütter; Fruchtknoten sitzend, zylindrisch-kugelig, oben abgestutzt, sehr dicht filzig; Griffel zahlreich (etwa 12—15), am Grunde verwachsen, kahl, die Staubfadenróhre nur wenig überragend.. Narben dunkel- violett, kahl. Frucht vom etwas vergrósserten Kelche umschlossen, etwa 12 mm hoch, abgestutzt, aus zahlreichen, zweisamigen oben schiefen und spitzen, auf dem Rücken fast geraden etwa 5 mm breiten, aussen filzig behaarten Carpiden zusammengesetzt; Samen schief nierenfórmig, grau-braun, fein warzig und mit kurzen Haaren besetzt, 1,5 mm breit, etwa 2 mm hoch, mit verhärtendem, geradem Funiculus. Ecuador: in provincia Manabi prope Hacienda El Recreo (H. Eg- gers no. 14917 — spec. flor. et fruct. 5 m. August 1893). Die Art ist verwandt mit A. reflecum Sweet, die jedoch andere Behaarung, viel länger gestielte Blüten mit viel längerem, kahlem Staminaltubus und ganz anders gestaltete Früchte besitzt. Leicht kenntlich ist A. pubistamineum Ulbrich spec. nov. an dem am Grunde stark wollig behaarten Staminaltubus und den tief herzfórmigen meist ganzrandigen Blattern, deren Nerven auf der Unterseite stark hervortreten. 4. Abutilon quinquelobum Ulbrich spec. nov. Herba vel suffrutex caulibus teretibus hirsutis internodiis ad 8 em longis. Foliorum stipulae lineari-lanceolatae + 10 mm longae, £ 2 mm latae hirsutae (jam diu) persistentes. Folia petiolo 3—6 cm longo, tereti, hirsuto recto instructa, 10—14 cm longa, 12—14 cm lata basi cordata, folia summa 8—10 cm longa et lata, quinquenervia, quinqueloba, lobis acuminatis serratis, lobo terminali maximo late ovato, lateralibus minoribus, infimis rotundatis obtusis; lamina supra subtomentosula laetius viridis, subtus albida molliter velutina. Flores maximi pedunculo 4—9 cm longo, foliis aequilongo vel paullulo breviori, hirsuto instructi, axillares solitarii vel gemini ad caulis vel ramorum apices dispositi; calyx campanulato- cupuliformis 35—40 cm longus extrinsecus hirsutissimus intus glaber profunde quinquepartitus, laciniis late lanceolatis velutinis, ad + 25 mm longis, basi 8—12 mm latis, uninerviis; corolla maxima calycem exce- dens, patula, in sicco rubescens; petala orbiculata + 40 mm longa et + 30 mm Jata, unguiculata, glabra, ungue + 10 mm longo, © 5 mm 502 E. Ulbrich. lato. Tubus stamineus petalis dimidio brevior, glaber antheris flavidis globum + 10 mm crassum satis densum formantibus munitus. Ovarium semiglobosum villosum + 3 mm altum, + 4 mm crassum; styli numerosi, glaberrimi, tubum stamineum superantes basisolum connati, filiformes; stig- ma subcapitatum. Fructus calyce duplo vel triplo superatus hirsutissimus subglobosus, apice immersus, niger, carpidiis numerosis compositus. 12—15 mm altus, 22—25 mm crassus; carpidia a tergo curvato appen- dicibus numerosis irregulariter lanceolatis vel triangularibus pilis stellatis vestitis munita apice obtusa 2—3-sperma; semina subglobosa-lentiformia atro-brunnea vel nigra, pilis sparsis brevibus vestita, in regione hilaria appendice toroso glabro munita. Kraut oder Halbstrauch mit drehrunden behaarten Zweigen mit bis 8 cm langen Internodien. Nebenblätter lineal-lanzettlich, + 10 mm lang, + 2 mm breit, behaart, ziemlich lange erhalten bleibend, dann ab- fallend. Blatter auf 3—6 cm langem, geradem, drehrundem, behaartem Stiele, 10—14 cm lang und 12—14 cm breit, am Grunde herzfórmig, die obersten Blätter kleiner, 8—10 cm lang und breit, fünflappig mit zu- gespitzten, am Rande geságten Lappen, grossen breiteifórmigen Mittellappen, kleineren Seitenlappen, abgerundeten stumpfen untersten Lappen; Spreite öberseits feinfilzig und lebhafter grün als auf der weisslich weichhaarigen sammetigen Unterseite, fünfnervig, mit unterseits stark vorspringenden Nerven. Blüten sehr gross, etwa 8 em im Durchmesser, vielleicht röt- lich, auf 4—9 cm langem, behaartem, unterhalb des Kelches gegliedertem Stiele, der ebenso lang oder wenig kürzer als die Blätter ist, einzeln oder zu zweien in den Achseln der obersten Blätter an den Enden der Zweige; Kelch napfförmig-glockig 35—40 mm lang, tief fünfspaltig, aussen stark filzig und seidigglänzend, zottig behaart, innen kahl, mit etwa 25 mm langen, am Grunde 8-12 mm breiten, breit-lanzettlichen, einnervigen Zipfeln. Blumenkrone ausgebreitet, den Kelch weit über- ragend; Blumenblätter kreisfórmig + 40 mm lang und + 30 mm breit, mit etwa 10 mm langem, + 5 mm breitem Nagel, kahl; Staub- fadenröhre halb so lang, wie die Blumenblätter kahl, mit gelblichen An- theren, die eine ziemlich dichte, etwa 10 mm dicke Kugel bilden; Frucht- knoten halbkugelig, + 3 mm hoch, + 4 mm dick, zottig behaart; Griffel zahlreich, völlig kahl, fädig, die Filamente überragend, nur am Grunde miteinander verwachsen; Narbe etwas kopfig. Frucht vom Kelche um das Doppelte bis Dreifache überragt, stark behaart, fast kugelig, oben eingesenkt, schwarz, aus sehr zahlreichen Teilfrüchten zusammen- gesetzt, 12—15 mm hoch, 22—25 mm dick; Teilfrüchte auf dem ge- krümmten Rücken mit zahlreichen unregelmässigen dreieckigen oder lanzettlichen mit grossen Sternhaaren bekleideten lappigen Anhängseln versehen, oben abgerundet, 2—3-samig; Samen etwas kugelig-linsen- förmig, dunkelbraun oder schwarz, mit kurzen dicken Haaren leicht be- kleidet, in der Gegend des Nabels mit wulstigem, hellem Anhange. Brasilia: Prope urbem Rio de Janeiro — (Glaziou no. 12438 — spec. flor. et fruct. sino dato). Malvaceae novae vel criticae austro-americanae. 508 Die Art gehórt zur Sect. L Cephalabutilon K. Schum., von deren Arten sie abweicht durch den Blattschnitt und die sehr merkwiirdige Bildung der Carpide (Teilfrüchtchen), die sie leicht kenntlich machen, Ebenso sind Blüten- grósse und Behaarung und vor allem der Blattschnitt sehr charakteristisch. 5. Sphaeralcea miniata (Cav.) Spach, Hist. Veget. III (1834) p. 352. = Malva miniata Cav. Icones Pl. III (1794) p. [40] no. 305 t. 278. = Malva incana Presl, Rel. Haenk. II. (1831) p. 121. — Der Formenkreis dieser in Südamerika weit verbreiteten Art ist recht gross, doch lassen sich eine Reihe von Formen ziemlich leicht erkennen und charakterisieren. K. Schumann unterscheidet in Martius, Flora Brasiliensis XII, 3 (1891) p. 450 vier Gruppen, die er var. typica K. Schum., var. mendozina K. Schum., var. cisplatina K. Schum. und var. rhombifolia K. Schum. nennt. Diese Formengruppen enthalten zum Teil jedoch nicht zusammen- gehórige und auch schon habituell verschiedenartige Pflanzen. Besonders sind K, Schumanns var. /ypica und var. mendozina unnatürlich. Ziem- lich leicht lassen sieh folgende Varietäten unterscheiden: var. «. typica K. Schum. l. c. p. 450 umfasst Formen mit ver- hältnismässig kleinen, 3—5-lappigen, ziemlich stark geteilten Blättern und grossen, in dichten Knäueln stehenden Blüten. Das vermutliche Original der Malva miniata Cav., Icones PI. III (1794) p. [40] no. 305 t. 278 liegt mir vor in einem Exemplar aus dem bota- nischen Garten von Madrid von Ruiz gesammelt, mit der Bemerkung „ex Mexico translata“. Zwei andere gleichfalls hierher gehörige, von Ruiz gesammelte Pflanzen sind falschlich als Malva virgata und M. ,oper- culata* Cav. von Ruiz bezeichnet. Im Herbar Willdenow liegt unter no. 12769 eine von J. C. Achard gesammelte Pflanze unbekannter Herkunft!) die vermutlich aus dem Garten des Sammlers stammt, die ganz augenscheinlich gleichfalls hier- her gehört. Nach I, Urban?) stammen die 75 von J, C. Achard ge sammelten Pflanzen, welche im Herb. Willdenow liegen, aus Ungarn, Mexiko usw. Es besteht also die Möglichkeit, dass Achard diese Pflanze aus Mexico erhalten und dann in seinem Garten kultiviert hat. Ob die Heimatsangabe Mexico für S, miniata (Cav.) Spach wirklich zutrifft, wage ich nicht zu entscheiden; sicher hierher gehóriges in Mexico gesammeltes Material dieser Art habe ich nicht gesehen. Es Scheint mir nieht ausgeschlossen, dass hier eine Verwechselung mit S. Fendleri A. Gray (= S. miniata A. Gray non Spach, S. incana var. Fendleri A. Gray) vorliegt, die in Mexico und Neu-Mexico vorkommt und in manchen Formen der S. miniata (Cav.) Spach var. typica K. Schum. sehr ähnlich werden kann. Im botanischen Garten zu Berlin wurde die Art in den Jahren 1) J. C. Achard: Verzeichniss einer sammlung gewächse, welche in meinem garten kultiviert werden. — Berlin, 1796. 2) I. Urban: Geschichte des kónigl. botanischen Gartens — Berlin 1881 — p. 152. 504 E. Ulbrich. 1806—1812 kultiviert, und von diesen Pflanzen stammt nach einer Notiz bei einer Pflanze im Generalherbar das Material, welches im Herb, Willdenow unter no. 12769 liegt. Vermutlich von denselben Pflanzen liegt noch Material aus dem Jahre 1844 vor. Seit dieser Zeit ist die Art augenscheinlich nieht mehr im Berliner Botanischen Garten in Kultur. Aus Berlin ist die Pflanze nach Paris durch Kunth gekommen, wo sie 1818—1833 kultiviert wurde, und durch Link nach Rostock und nach anderen Gárten. Neuerdings ist die Art augenscheinlich nirgends kultiviert worden. Verbreitet ist SpA. miniata (Cav.) Spach var. typica K. Schum. in Südamerika in Argentinien. Typische Exemplare sind: Argentinien: Prov. Jujuy, Aroyo del Medio (R. E. Fries no. 366, fl. et fr. VII. 190); — Prov. San Luis, Quines (C. Galander ex Herb. Hentschel, fl. et fr. 13. IIL 1882); — Prov. de la Rioja los Hornillos (G. Hieronymus et G. Niederlein no. 182, fl. et fr. 8. III. 1879); — Silwa Famatina, Pié de la Cuesta (dieselben no. 643, fl. et fr. 15.—20. I. 1879). Var. 2. inquilina Ulbrich nov. var. = Malva incana Godr. Flor. Juven. Nancy 1853, p. 11. = Malvastrum incanum (Godr.) Thellung, Le Flore Adventice de Montpellier (1912) p. 377. Folia utrinque tomentosa, incana, rhomboideo-ovalia subtriloba ad 8 cm longa, ad 4—5 cm lata, petiolo fere ad 2 cm longo affisca, margine irregulariter crenata basi cuneata vel truncata; flores ad axillas foliorum supremorum aggregati incarnati, staminis pistilloque purpureis. _ Blatter beiderseits grau-filzig, rhombisch-eiformig, etwas dreilappig, bis 8 cm lang, bis 4—5 cm breit, auf bis 2 cm langem Stiele, am Rande unregelmüssig gekerbt, am Grunde keilfórmig oder gestutzt. Blüten in den Achseln der obersten Blatter knáuelig, fleischfarben, mit purpurroten Staubblättern und Griffeln. Bolivien: Tarija, zwischen hohen Gräsern (R. E. Fries no. 1067, fl. et fr. 15. I. 1902). — Concepcion bei Tarija. 1900 m s. m., bei Siede- lung (K. Fiebrig no. 2597, fl. et fr. 21. XII. 1903). — Ebendort, bei Siedelung zwischen Gebüsch bei Camargo, 2600 m (K. Fiebrig no. 3083, fl. et fr. 13. II. 1904). Die letztgenannte Pflanze im Herb. Berol. war von A. Thellung’) als Malva incana Godr.! Fl. juven. (1853) (= Malvastrum incanum [Godr.] Thell. ined.) bezeichnet worden, nach Vergleich mit den Original- exemplaren von Godron?), der die Art beschrieb nach Exemplaren, welche nach Port-Juvénal bei Montpellier verschleppt und dort vol Touchy 1882 gefunden worden waren. Thellung ist der Ansicht, dass noe A. Thellung: La Flore Adventice de Montpellier, Cherbourg (1912) p. 377. 2) Godron, A.: Florula juvenalis. Nancy (1853) p. IE Malvaceae novae vel criticae austro-americanae. 505 Malva incana Godr. nahe verwandt mit Malvastrum scabrum (Cav.) A. Gray und M. scoparium (L. Hérit) A. Gray sei. Die Art gehórt ihrem Frucht- bau nach unzweifelhaft zur Gattung Sphaeralcea und stimmt mit manchen Formen von Sph. miniata (Cav.) Spach gut überein. Wie Thellun g (l. c. p. 378) hervorhebt, weicht Malva miniata Godr, schon durch die röt- lich gefárbten Blüten und die Behaarung von den genannten Malvastrum- Arten stark ab. Var. y. mendocina (PhiL) K. Schum. Flora Brasil. XII. 3 (1891) p. 450. = Malva mendocina Philippi! Ann. Univ. Chile (1870) Bd. 35 p. 162 no. 21 exp. — Sertum Mendocinum alterum (Imprenter Nacional) 1871 p. 5. = Sphaeralcea mendocina Phil.! An. Univ. Chile XXI (1862) p. 392 no. 14 exp. ^ = Modiola miniata Arnott! in Herb. Berol. Die vorliegenden Originalexemplare von Malva mendocina Philippi zeigen ein sehr charakteristisches Aussehen: locker, sparrig verzweigt, mit sehr lockeren, einseitswendigen, 5—7-blütigen, achselstündigen trau- bigen, spreizenden Blütenstünden, welche ihre Tragblütter weit überragen. Die Blüten sind ziemlich klein, rosa gefärbt und sehr kurz (2—2'/. mm) gestielt. Die Blätter sind eiförmig bis etwas dreilappig, grob kerbig- gezähnt und spärlich behaart, oberseits nur mit sehr locker stehenden Sternhaaren besetzt. Argentinien: Mendoza (Philippi); — ebendort (W. Arnott) Prov. de Catamarca: Yacutula cerea de Belen (Lorentz no. 673a, fl. et fr. 24. 1. 1872); — Prov.de la Rioja: Serra Velasco Cuesta de la Puerta de Piedra (Cuesta de Sigu) (Hieronymus et Niederlein no. 65, fl. et fr. 8—11. I. 1879). Im Herb. G. Hieronymus liegt eine von Jaile Echegaray in der Provinz San Juan (Argentinien) gesammelte Pflanze, die von Hierony- mus nach Vergleich mit dem Originalmateriale von Philippi in Cordoba als Sphaeralcea mendocina Philippi bestimmt und in seinem Sertum San Juanieum in Bolet. Acad. Nacional de Ciencas T. IV (Buenos Aires 1881) p. 17 no. 29 veróffentlicht wurde. Da diese Pflanze nun mit Sphaeralcea bonariensis Griseb. ganz augenscheinlich identisch ist, nicht aber mit Sph. miniata (Cav.) Spach var. mendocina (Phil. K. Schum, (= Sph. mendo- cina Philippi), müssen nach Mitteilung von Herrn Professor Hieronymus in Cordoba unter dem Namen ,Malva mendocina Phil.“ verschiedenartige Pflanzen liegen. Zu seiner var. mendocina stellt K, Schumann eine Reihe von Pflanzen, die ganz augenscheinlich nicht hierher gehóren und schon durch die viel grósseren Blütter und Blüten und ihre viel dichtere Be- haarung auffallen. Ieh fasse diese zusammen unter dem Namen var. d Schickendantzii Ulbrich nov. var. 506 E. Ulbrich. = Sphaeralcea miniata (Cav.) Spach var. mendocina K. Schum. ex p. = Sphaeralcea mendozina Grisebach non Phil. Folia supra parce tomentosa vel subglabrescentia, subtus densissime albido-tomentosa, subtri-vel quinqueloba vel ovato-lanceolata basi obtusa vel subcordata, margine irregulariter grosse crenato-dentata, ad fere 9 em longa, ad 5—6 cm lata, petiolo 2—4 cm longo instructa; flores ad axillas foliorum supremorum racemum secundum valde laxum formantes, pro specie maximi (ad 15 mm longi) rosacei. Blütter oberseits spürlich, unterseits dicht weiss-filzig, etwas drei- bis fünflappig oder eilanzettlich, am Grunde abgestutzt oder etwas herz- fórmig, am Rande unregelmässig grob kerbig gesägt, bis fast 9 cm lang, 5—6 cm breit, auf 2—4 cm langem Blattstiel; Blüten in den Achseln der obersten Blütter in sehr lockeren einseitswendigen Trauben, verhaltnis- mässig sehr gross, (15° mm lang) rötlich. Argentinien: Prov. de Catamarca, Belen, an Hecken, auch sonst gemein (Schickendantz no, 1, fl. X. 1872); — Fuerte de Andalgalá, Hecken und Felder (derselbe no. 11, fl. et fr. X. 1874); — ebendort (der- selbe no. 11b, fl. et fr. XI. 1875); — Camino de Muschaca (derselbe no. 19, fl. XI. 1872); -— Fuerte de Andalgalä, Felder (derselbe no. 35, fl. et fr. IX, 1876); — Belen usw. (derselbe no. 132, fl. V. 1879). Die vorliegenden Pflanzen waren grósstenteils von Grisebach als Sphaeralcea mendocina Phil; bestimmt. Diese Bestimmung ist jedoch falsch, wie die gleichfalls vorliegenden, oben zitierten Originalexemplare dieser Art beweisen, die viel kahlere, weniger geteilte, viel kleinere Blatter und viel kleinere Blüten besitzt. Auf Grund der Griesebachschen Bestim- mung hatte K. Schumann diese Pflanzen zu seiner var. mendocina K. Schum. gestellt, da er die Beschreibung Philippis im Sertum men- docinum alterum nicht kannte — er gibt Sphaeralcea mendocina Phil. in der Flora Brasiliensis XII, 3, p. 450, als Manuskriptnamen an. Var. e, violacea (Phil.) Ulbrich. = Malva violacea Phil.! msc. = Malvastrum violaceum Hieronymus in Bolet. Acad. Nac. Cordova IV (1881) p. 15. Hierher gehóren Formen mit fast kahlen Blüttern und violetten, mittelgrossen Blüten. Argentinien: Prov. St. Juan, Paramillo (Jaile Echegaray, Spec fl. et fr. L 1876). — Prov. de la Rioja: Cuesta de la Puerta de Piedra. Sierra Velasco (Hieronymus et Niederlein no. 65, fl. et fr. 8—10. I. 1879). — Mendoza (Philippi). K. Schumann rechnet in der Flora Brasiliensis XII. 3. p. 451 diese Pflanze zu seiner var. typica K. Schum. Nach Angaben von G. Hiero- nymus (mündl. Mitteil. weicht sie jedoch schon in der Tracht von den gewöhnlichen Formen von Sphaeralcea miniata (Cav.) Spach var. typica = Schum. erheblieh ab; besonders auffallend ist dio abweichende Blüten- farbe. Malvaceae novae vel criticae austro-americanae. 507 Var. &. cisplatina (St. Hil.) K. Schum. in Mart. Flor. Brasil. XII. 3. (1891) p. 451. = Sphaeralcea cisplatina St. Hil.! Pl. usuell. t. 52; Flor. Brasil. merid. 62, = Malva brasiliensis Hort. Hierher gehören Formen mit stärker geteilten, beiderseits filzigen Blättern mit abgerundetem bis herzförmigem, seltener etwas keilfórmigem Grunde und ziemlich grossen Blüten von 10—12 mm Länge. Brasilien: Ohne nähere Angaben (St. Hilaire, 1822 ex Herb. Kunth); — Bracon de Gallinas (Sello no. d820, spec. fl. et fr I. 1823). Uruguay: Concepcion del Uruguay, zerstreut im Camp, unter Ge-, büschen usw, (Lorentz no. 259. spec. fl. et fr. X. 1875); — Quinta v. Sagastume, auf Brachückern (Lorentz no. 857, fl. et fr. 10. XI. 1876); — ebendort (Niederlein no. 38, fl. 5. V. 1880); — Montevideo in campis (Arechavaleta no. 287 ex K. Schumann |. c.). Paraguay: prope l'Assomption locis incultis (Balansa no. 1615, fl. Octob.) ex K. Schum. Argentinien: Córdoba (Galander, spec. fl. et fr. 8. I. 1877); — Prov. de Santa Fé, Cañada de Gomez (Galander no. 17, spec. fl. et fr. 22. XII. 1877); — Prov. Catamarca, Chacrarita de los Padres en la Quebrada de la Tala (Hieronymus et Lorentz, fragm. 21.—24. XI. 1872); — Gran Chaco, Colonie Resistencia (Niederlein, Deutsch- Argentin. Misiones-Exped., fl. 25. I. 1883); — Pirapuita, Corriantes (Nie- derlein no. 271b, fl. 27. X.); ohne nähere Angaben (Jameson, fragm. flor. 1871/72; — Buenos Aires, Flores, Caballito und bei San Isidro (Karl Bettfreund und Isolina Koester no. 227, fl. et fr. XI. 1887); — eben- dort Monte de Palermo (dieselben no. 229) — Tweedie ex K. Schu- mann l. c.). Auch diese Form wurde früher in botanischen Garten, zum Teil unter dem Namen Malva brasiliensis Hort. kultiviert. Var. z. rhombifolia (Griseb.) K. Schum. Fl. Brasil. XII. 3. (1891) p. 451. = Sphaeralcea rhombifolia Griseb. Plantae Lorentz. 44. Hierher gehéren Formen mit grossen, eirhombischen, in typischer Ausbildung ganz ungeteilten, beiderseits weichfilzigen Blättern mit ge- kerbtem Rande und abgerundeter bis keilfórmiger Basis; die Spreite kann bis 12 cm lang und 6 cm breit werden. Die Blüten sind klein bis mittelgross 8—12 mm lang. Argentinien: Prov. Tucuman, bei Graneros im Camp grosse Strecken bedeckend (Lorentz no. 72, fl. 20. V. 1872); — im Südwesten der Pro- vinz, (Lorentz no. 418); — Catamarca (angeblich Sehnyder!); — Parana (Niederlein no. 100, fl. et fr. 16. VIII. 1902); — Rioja (E. Münichen — —————— !) Nach Mitteilung von G. Hieronymus stammen die angeblich von O. Sehnyder in Catamarea gesammelten Pflanzen aus der Sammlung von P. G Lorentz; Schnyder ist niemals in Catamarca gewesen. 508 E. Ulbrich. no. 8 (J), fl. II. 1891). — Catamarca, Banda, Singuil (Schunck no. 205, fl. et fr. IL 1888); — Fuerto de Andalgalá in Hecken (Schickendantz no. 38, fl. XII. 1875). — Buenos Aires: San Isidro (Karl Bettfreund u. Isolina Koester no. 406. spec. fl. IV. 1888); — Tucuman, en los alrededores dela cuidad (Hierony mus et Lorentz, fl. et fr. 7. I. 1873). Manche Formen dieser Gruppe kommen der var. inguilina Ulbrich dieser Art nahe, die mir jedoch bisher nur aus Bolivien vorlag. So sind auch die Exemplare K. Fiebrig no. 2597 aus Concepcion bei Tarija in Bolivien besser zu dieser Varietät zu stellen. Wahrscheinlich gehórt zu Sphaeralcea miniata (Cav.) Spach auch eine von Niederlein im Jahre 1879 auf der Expedition mit G. Lorentz in Patagonien am Rio Negro gesammelte Pflanze, die von Niederlein zu- erst als Sphaeralcea Peckii Niederlein bezeichnet dann in dem Werke In- forme Oficial. de la Expedicion al Rio Negro (Patagonia) del General D. Julio A. Roca (Buenos Aires) 1881 p. 196 als Malva patagonica Nieder- lein beschrieben wurde. Das mir vorliegende Originalmaterial zeigt jedoch weder Blüten noch Früchte, so dass sich mit vollkommener Sicher- heit über die Artzugehórigkeit der Pflanze nichts aussagen lässt. 6. Kydia Roxb. — Unter dem Namen Kydia brasiliensis Barbosa Rodrigues wurde in den Plantas Novas Cultivadas no Jardim Botanico do Rio de Janeiro III (1893) p. 1 eine Pflanze aus dem botanischen Garten von Rio beschrieben und abgebildet. Die Gattung Kydia umfasst sonst nur tropisch-indische oder südchinesische Arten, die in den Lündern des Himalaya, in Birma, Bengalen und der Coromandelküste vorkommen. Das Auftreten einer Kydia-Art in Brasilien ist daher pflanzengeographisch hóchst unwahrscheinlich. Die Art ist, wie Barbosa Rodrigues selbst (a. a. O. p. 4) angibt, unter Snr. D. Joao VI. in Brasilien eingeführt und in seinem Garten, dem jetzigen botanischen Garten von Rio de Janeiro kultiviert worden. Aus der Kultur ist die Art verwildert und findet sich hin und wieder in den Wäldern der Umgebung. Da die Rinde Bast- fasern liefert, fiel der Baum auch den Eingeborenen auf und wurde mit Namen bezeichnet, die hergenommen wurden von verwandten Formen, die gleichfalls Bastfasern liefern, aus den Gruppen der Ureneen, Pavonien u. a: sie nannten ihn uacymdyba (oder guaxindiba), worin bedeutet ua = Stamm, Stengel, cym = glatt, yba = Baum; uacyma ist die aus uaicyma entstellte Bezeichnung für Faserpflanzen aus den genannten Gruppen. Aus diesen Eingeborenennamen glaubt der Autor auf das Indigenat von Kydia brasiliensis schliessen zu dürfen. Die Unterschiede in der Behaarung und im Blattschnitt, welche Barb. Rodrigues von Kydia calycina Roxb. feststellte nach Vergleich mit Material, das er aus dem Botanischen Museum zu Berlin erhalten hat, sind nicht stichhaltig, wie ein Vergleich mit reicherem Material beweist. Die gute Abbildung, welche Barb. Rodrigues in der genannten Arbeit gibt, stimmt vollkommen mit Kydia calycina Roxb. überein. Unter den unbestimmten Malvaceen fand sich nun in Herb. IgP- Malvaceae novae vel criticae austro-americanae. 509 Urban im Berliner Herbar eine von Glaziou unter no. 20204 in Brasilien gesammelte und als kultiviert bezeichnete Pflanze, die ganz ohne Zweifel zu Kydia calycina Roxb. gehórt. Dieses Exemplar, das auch mit der von Barb. Rodrigues gegebenen Beschreibung und Abbildung seiner Kydia brasiliensis vollkommen übereinstimmt, beweist, dass beide Arten identisch sind. Es ist also Kydia brasiliensis Barb. Rodrigues als Synonym zu K. calycina Roxb. zu stellen. 7. Malvastrum spicatum (L.) A. Gray. Hierher gehört als Synonym: Malva borbonica Willd. Herb. no. 12749. Mir vorliegende Originalexemplaré des Herb. Willdenow stimmen mit Malvastrum spicatum (L.) Gray vollkommen, jedoch nicht mit Malvastrum coromandelianum (L.) Garcke, wohin Baker sie als Synonym stellt, Auf dem Zettel des Umschlages zu den Pflanzen steht: Malva borbonica foliis ovatis inaequaliter dentatis subtus pubescentibus, floribus glomeratis Spicatisve. — Habitat in insula Mauritii.* Schon diese kurzen An- gaben sprechen mehr für Malvastrum spicatum als für M. coromandelianum. Ausserdem zeigen alle, auch die später im Berliner botanischen Garten zu Links Zeiten kultivierten Exemplare eine Behaarung, wie sie bei M. spicatum gewöhnlich, bei M. coromandelianum dagegen nicht an- zutreffen ist, 8. Malvastrum trachelifolium (Lk.) Ulbrich. — Malva trachelifolia Link, Enum. Pl. Hort. Bot. Berol. II. (1822) 29 Das Original zu der von Link beschriebenen Pflanze stellt ein Fragment einer Malvastrum-Art aus der Verwandtschaft von M. spicatum (L. Gray dar. Die Blätter erinnern im Schnitt an Formen von M. viti- folium (Cav.) Hemsl.: die unteren, von denen nur ein einzelnes beigeklebt ist, sind undeutlich fünflappig, die oberen ungeteilt, am Grunde ziemlich tief herzférmig und etwas schief. Die Blüten stehen am Ende des Zweiges dicht ährig gedrängt, ähnlich wie bei Malvastrum spicatum (L.) Gray oder an wenig beblatterten Achseltrieben. Früchte sind nicht vor- handen. Unter demselben Namen Maa trachelifolia Link liegt ein Exem- plar von Malope malacoides L. aus dem Herbar Kurt Sprengel; diese Pflanze ist augenscheinlich von Sprengel falsch bestimmt worden. 9. Malvastrum nudum K, Schum. in Mart. Fl. Brasil. XII. 3 (1891) p. 274. — Malva purpurata Bot. Magaz. t. 3814. Wie schon Baker f. in seiner Synopsis of Malveae in Journ. of Bo- tany XXIX (1891) p. 366 hervorhebt ist diese Art Malvastrum purpuratum (Lindl.) Garcke (= M. campanulatum Nicholson, Dict. of Gard. II, p. 319) sehr ühnlich, so dass man beide auf den ersten Blick ohne weiteres für identisch halten móchte. K. Schumann (l. c. p. 275) gibt als einzigen Unterschied von M. purpuratum das Fehlen des Hüllkelehes an. In der Tat weisen die mir vorliegenden Exemplare aus Uruguay (die Originale Arechavaleta und Tweedie und von Conr. Osten no. 3186 im 510 E. Ulbrich. Depart. Soriano am 13. X. 1894 gesammelte Exemplare) an keiner Blüte, auch an jungen Blütenknospen keinerlei Involucralblätter auf. Die von C. Osten gesammelten Pflanzen besitzen z. T. fast reife Früchte, die nun in der Tat beweisen, dass es sich augenscheinlich um zwei Arten handelt M. nudum K. Schum. besitzt Früchtchen, die am oberen Rande mit kleinen Höckerchen besetzt sind, dagegen M. purpuratum (Lindl) Garcke stets völlig glattrandige Früchte. Ausserdem scheinen die Samen bei M. nudum K. Schum, rotbraun, bei M. purpuratum (Lindl.) Garcke dagegen schwarz zu sein. Als Synonym zu M. nudum K. Schum. zitiert der Autor Malva pur- purata Bot. Mag. t. 3814. Die mir vorliegende Abbildung zeigt in der Tat keine Spur eines Involucrums. Früchte sind nicht abgebildet und waren Schumann auch nicht bekannt. Dagegen ist die Malva purpurata Lindl. in Edwards Botanical Register XVI (1830) 1362 mit einem deut- lichen Involucrum abgebildet, was auch in den Beschreibungen hervor- gehoben wird. Dass in der Beschreibung von Malva purpurata in Botan. Magaz. t. 3814 dieser Pflanze ein Involucrum zugeschrieben wird, obwohl die Abbildung keins erkennen lüsst, ist belanglos, da die Beschreibung ohne Zweifel dem Botan. Register entlehnt ist. Tue Malvastrum purpuratum (Lindl.) Garcke in Bonplandia V (1857) p. 297. Zur Nomenklatur dieser Art ist zu bemerken, dass der von E. G. Baker f. in seiner Synopsis of Malveae Separ. p. 36 angenommene Name M. campanulatum Nicholson, Dict. of Gard. II (1886) p. 319 dem Garcke- schen Namen als dem älteren weichen muss, Die Art wurde zuerst be- schrieben als Malva purpurata Lindl, in Edwards Botan. Register XVI (1830) t. 1362, dann als Malva campanulata Paxton in Magazine of Bo- tany IX (1842) p. 173. Garcke stellte die Art dann in Bonpandia V (1857) p. 297 zu Malvastrum und ebenso Nicholson in Dict. of Garden Il (1886) p. 319. 11. Malvastrum waltheriifolium (Link) Ulbrich. = Malva waltherifolia Link, Enum, Hort. Bot. Berol., II (1822) p. 209, no. 2381. = Anoda waltherüfolia (Lk.) K. Schum. msc. in Herb. Berol. Unter dem Namen Malva waltherifolia Lk. Enum. Hort. Berol. II (1822) p. 209 wurde eine Pflanze beschrieben, die zugespitzte etwas herzfórmige Blatter besitzen soll, Als Heimat wird Java angegeben. Die vorliegende im Berliner botanischen Garten im Jahre 1821 kultivierte Originalpflanze besitzt am Grunde gestutzte, zuweilen sogar fast breit-keilförmige, Ver- schieden lang gestielte, zugespitzte Blätter, Ein Zweig, der vielleicht von derselben Pflanze stammt, ohne Angabe einer Jahreszahl und ein anderer. der im September 1824 eingelegt wurde, zeigen die in der Original- beschreibung angegebene Blattform. Nach Index Kewensis Bd. III (1894) p. 155 soll Malva waltherifolia Lk. identisch sein mit Malva tomentosa L, Spec. Malvaceae novae vel criticae austro-americanae. 511 Pl, ed. I. (1753) p. 687, die E. G. Baker in seiner Synopsis of Malveae Sep. p. 24 zu den nicht hinreichend bekannten Arten rechnet; M. waltheri- folia wird dagegen nicht erwähnt. Nach den Synonymen, die Linné in der Originalbeschreibung zu seiner Malva tomentosa L. angibt, scheint mir die Identität beider nicht sicher. Linné gibt l. c. p. 687 als Heimat an India. Die Linksche Pflanze gehórt ihrem Blüten- und Fruchtbau nach ganz augenscheinlieh nicht zu Malva, sondern zu Malvastrum, und ist dem- nach zu bezeichnen als Malvastrum waltherüfolium (Lk.) Ulbrich, Ob Malva tomentosa L. wirklich mit M. waltheriifolium (Lk.) identisch ist, kann nur nach Vergleich mit dem Original der Linnéschen Pflanze ent- schieden werden. Aus dem Berliner botanischen SEET ist M. waltheriifolium nach Kopenhagen und von dort 1866 nach Leipzig gekommen, was durch ein Exemplar aus dem Herb. Bernhardi im Berliner Herbar er- wiesen ist, Zu M. waltherifolium (Lk.) gehören ganz augenscheinlich Pflanzen aus Brasilien (Glaziou no. 10296!) und Martius s. n.), die in Blatt- und Blütenform ganz ähnlich sind, nur ein wenig stärker behaarte Früchte besitzen. Gleichfalls hierher zu stellen ist eine von R. E. Fries im Gran Chaco in Bolivien gesammelte Pflanze, welche K. Schumann im Herbar als Anoda waltheriifolia (Lk.) K. Schum. bezeichnete. Damit ist die Heimat dieser bisher zweifelhaften und nur aus kultivierten Exemplaren bekannten Art festgestellt und in Südbrasilien und den angrenzenden Gebieten zu suchen. Es gehóren demnach folgende Exemplare hierher: Brasilien: Rio de Janeiro, Villa Nova, dans les sables humides (Glaziou no. 10296). Bolivien: Gran Chaco, Fortin Crevano am Rio Pileomayo im liehten Walde (R. E. Fries no. 1610, fl. 18. IV. 1902). Kultivierte Exemplare: Hort. Berol. 1821 ex herb. Link (typus) bezeichnet: e Java, Hort. Angl. als Sida spec. Java 6038, Hort, Berol. Sept. 1824, Hort. Lips. e Kopenh. 1866. Die Art ist augenscheinlich verwandt mit Malvastrum scabrum (Cav.) Garcke. 12, Briquetia Hochreut. in Ann. Conserv. et Jard. Botan. de Geneve VI (1902) p. 11. In ihrer Arbeit über Goethea und verwandte Malvaceen beschrieben Nees von Esenbeck und Martius im Jahre 18237) unter dem Namen 1) Diese Pflanze (Glaziou no. 10296) wird in Bulletin de la Société Botan. de France t. LII (1905) Mémoires 3, p. 43, unter no. 52 als Malvastrum scabrum Garcke aufgeführt. Diese Bestimmung ist jedoch keinesfalls richtig, wenn auch M. scabrum die nüchstverwandte Art ist. | | 2) Nova Acta physico-medica Acad. Leopold. Carol. Naturae Curiosorum XI, 1 (1823) p. 100. 512 E. Ulbrich. Sida denudata eine Pflanze aus der Serra do Mundo novo in Brasilien aus Verwandtschaft von Sida nudiflora. Auch in De Candolles Prodromus I (1824) p. 467 wird sie zu dieser Gattung gestellt. K. Schumann brachte die Pflanze zu Anoda und stellte sie in der Flora Brasiliensis XII, 8 (1891) p. 357 an den Anfang dieser Gattung. E. G. Baker!) brachte die sehr abweichende Art zu einer eigenen Sektion 5. Pseudosida, für welche als Merkmale angegeben wurden: Stamina indusa. Carpella circiter 8 trigona dorso bicorniculata. Anoda denudata (Nees et Mart.) K. Schum. war in der Flora Brasiliensis beschrieben und abgebildet worden nach Exemplaren aus Paraguay (Balansa no. 1603) und Brasilien (Warming no. 1344; Mosén no. 4018, 4541). Die erst- genannten Exemplare (Balansa no. 1603) wurden nun von E. G. Baker in seiner Synopsis of Malveae Sep. S. 69 als Wissadula Balansae E. G. Baker beschrieben?). Hochreutiner beschrieb nun 1902 (l. c.) eine Pflanze (Hassler no. 5737) aus Paraguay als Briquetia ancylocarpa Hochr. nov. gen. et nov. spec. und bildet sie auf Tafel I ab. Diese Abbildung stimmt auch in allen ihren Einzelheiten vollkommen mit der von K. Schumann in der Flora Brasiliensis gegebenen. Es geht daraus die Identitit von Anoda denudata (Nees et Mart.) K. Schum. und Briquetia ancylocarpa Hochr. sicher hervor. E. Hassler?) beschrieb nun in seinen Plantae Paraguarienses im Jahre 1907 eine von ihm (no. 390) gesammelte und von K. Schu- mann in Pl. Hasslerianae II, p. 552 als Wissadula aff. gymnanthemo K. Schum. bezeichnete Pflanze unter dem Namen Wissadula Balansae E. G. Baker. R. E. Fries*) konnte durch Vergleich der Originale in Kew fest- stellen, dass Hasslers Wissadula Balansae nicht dieselbe Pflanze ist wie Bakers, sondern vermutlich zu Abutilon gehört. Hassler beschrieb seine Pflanze daher als Abutilon Balansae Hassler in Fedde, Repertorium VII (1909) p. 376, nachdem es ihm gelungen war durch T. Rojas aus der Sierra de Amambay reife Früchte (Hassler no. 10564) zu erhalten. Die von E. G. Baker in der Synopsis of Malveae in Journ. of Bo- tany XXXI (1893) p. 69 als Wissadula Balansae beschriebene Pflanze, (Balansa no. 1603), die mit Anoda (Sect. Pseudosida) denudata (Nees et Mart.) K. Schum. völlig übereinstimmt, ist nun nach R. E. Fries (l. €. p. 91) identisch mit Briquetia ancylocarpa Hochr. Die mir vorliegenden Originalpflanzen bestütigen dies vollkommen. Die Pflanzen sind sowohl von Anoda wie von Wissadula so vollständig abweichend, sowohl im Fruchtbau, wie schon in ihrem ganzen Habitus, dass die Aufrecht- erhaltung einer eigenen Gattung Briquetia wohl berechtigt ist. Nach den Nomenklaturregeln muss die Pflanze (Balansa no. 1603) bezeichnet !) Synopsis of Malveae (1891—94) p. 47; Journ. of Botany XXX (1892) p (5: 2) Le. XXXI (1893) p. 69. 3) Bull. de l'Herb. Boissier (2. série) vol. VII, p. 457—459. *) Kungl. Svensk. Vetensk. Akademiens Handlingar, Bd. 43 (1908) D 91. Malvaceae novae criticae austro-americanae. 513 werden als Briquetia denudata (Nees et Mart. Chodat et Hassler, da Sida denudata Nees et Mart. ültestes Synonym dieser Art ist und Chodat und Hassler diesen Namen in Bull de lHerb. Boiss, 9. V (1905) p. 296 vorschlugen, Wir miissen demnach folgende beiden Pflanzen unterscheiden: 1. Abutilon Balansae Hassler in Fedde Repert. VII (1909) p. 376. = Wissadula Balansae Hassler (non E. G. Baker) in PI. Parag. nov. p. 61; Bull. Herb. Boiss., ser. 2, VII, p. 458. Paraguay: Bei San Bernardino (Hassler no. 390, fl. et fr. mens. Jul) — Esperanza, Sierra de Amambay — (Hassler no. 10564, leg. Rojas fl. et fr. mens. Aug.). 2. Briquetia denudata (Nees et Mart.) Chodat et Hassler nom. in Bull, de l'Herb. Boiss., 2 sér., V (1905), p. 296. = Sida denudata Nees et Martius in Nov. Acta phys.-med, Acad. Leopold. Carol. Naturae Curios. XI, 1. (1823) p. 100. = Anoda (Sect, Pseudosida E. G. Baker) denudata (Nees et Mart.) K, Schum. in Mart. Flor. Brasil. XII, 3. (1891) p. 357, tab. LXV. = Wissadula Balansae E. G. Baker in Synopsis of Malveae in Journ. of Botany XXXI (1893), p. 69. = Briquetia ancylocarpa Hochreutiner in Ann. Conserv, et Jard. Botan. de Genève VI (1902), p. 11, tab. I. Brasilien: Prov. Minas Geraés, Lagoa Santa (Warming no. 1344!) — Serra do Mundo novo, an bewaldeten Plützen (Prinz Maximilian Neuwied ex Nees et Martius) — bei Rio Verde, Caldas, an sonnigen Stellen am Wege und im lichten Walde (H. Mosén no. 4018, 4541, ex K. Schumann) — auch in Piauhy, an Wüssern (ex Nees et Mart. l. c. p. 100). Paraguay: Mocacati bei Villa Rica (Balansa no. 1603!, fl. Febr.) — Hochebene Yeruti, Yerbales, Sierra de Maracayü (Hassler m. 5737!, fl. Decemb.); — Caaguazú (Hassler no. 8940!, fl. et fr. no. Febr. 1905). Was nun die systematische Stellung der Gattung Briquetia Hochreut. anbetrifft, so möchte ‘ich mich der Ansicht Hochreutiners!) die Gat- tung sei in die Verwandtschaft von Hoheria und Cristaria zu stellen, nicht anschliessen. Die Flügel der Früchtchen bei der Gattung Cristaria sitzen auf der Spitze und sind breit und häutig. Beim Auseinander- fallen der Früchte sind die Samen in den Früchtchen frei sichtbar. Bei Briquetia fallen die Teilfrüchtchen ganz ähnlich wie bei Abutilon oder Sida auseinander, wobei die Fruchtwandung auf dem Rücken etwas klafft. Die Gestalt der Früchtchen ist eine ühnliche wie bei Sida oder Abutilon, dureh die hörnchenförmigen Anhängsel am Grunde und etwas ober- halb der Mitte des Rückens unterscheiden sie sich jedoch leicht. K., Schu- mann ist der Ansicht?), dass die Pflanzen eine Mittelstellung zwischen Sida und Anoda einnehmen; sie zu Anoda zu stellen, wie Schumann 1) Annuaire du Conserv. et Jard. Botan. de Geneve VI (1902), p. 11. 2) Flora Brasiliensis XII. 3, (1891) p. 358. Bd Repertorium specierum novarum. XIIL (1. VI. 1915.) 514 E. Ulbrich. getan hat, geht nicht an. Denn, wenn auch einige Anoda-Arten, wie z. B. A. pentaschista Gray habituell an Briquetia erinnern, so sind doch die Früchte zu verschieden Dasselbe gilt für das Verhältnis von Briquetia zu Wissadula, der die Gattung habituell am ähnlichsten ist, weshalb E. G. Baker unsere Pflanze auch als Wissadula Balansae be- schreiben konnte, da ihm s. Zt. Früchte nicht vorlagen. Die Früchte der Wissadula-Arten sind aber stets durch die transversal verlaufende, in das Lumen einspringende Falte gekennzeichnet. Dieses Merkmal fehlt bei Briquetia vollkommen. Es ist daher meiner Meinung nach die Aufstellung einer eigenen Gattung Briquetia wohl berechtigt. Da Briquetia nur einen hüngenden Samen mit dorsaler Rhaphe in jedem Teilfriichtchen besitzt, gehört sie unzweifelhaft zu den Malveae—Sidinae und zwar in die nächste Verwandt- schaft von Sida. Sie wäre in den Bestimmungsschlüssel, welchen K. Schu- mann?) gibt, folgendermassen einzufügen: C. Sa. einzeln, in jedem Frb. hängend, Rhaphe rücken- ständig, Hülikelch O. - . . . + . . . .... HL ‘hide b. Narbenpapillen am Ende der kopfigen Griffeläste «. Einzelfr. ungeflügelt I. Scheidewände zwischen den Frb. bleibend. 1. Fr. in 5—ce Coccen zerfallend. * Die Rückenwand der Coccen lóst sich nicht ab + Coccen stets ohne basale Anhängsel 17. Sida ++ Coccen mit 2 basalen, hornfórmigen An- kängseln . — bor, qa Brique ** Die Riickenwand der Coco lóst sich ab 18. Gaya. 13. Pavonia eurychlamys Ulbrich spec. nov. Herba vel suffrutex ramis teretibus arcuatis tomentosulis flavido- viridibus internodiis 2—3 cm longis. Foliorum stipulae lanceolato- subulatae 2—4 mm longae, basi fere 0,5 mm latae, subglabrae, olivaceae vel fusco-olivaceae, satis persistentes; petiolus 1—2 cm longus hirsutus _ tertiam fere laminae partem longitudine adaequans, rectus vel subhamosus; lamina triangulari-lanceolata vel subhastata, basi subcordata, 4—6 cm longa, basi 2—2,5 cm lata, margine irregulariter grosse-crenata, supra fusco-olivacea, parce pilosa vel subglabra, subtus dilutior densissimeque hirsuta subsericea, nervis supra satis indistinctis, subtus paulo pro- minentibus, mediano magno lateralibus parvis, basi 3—5 palmatis. Flores in axillis foliorum supremorum singuli satis magni; pedunculus 3-4 om longus + 5—7 mm infra calycem articulatus et geniculatus, hirsutus; involucrum pentaphyllum foliolis ovatis acutis basi angustatis 8—10 mm longis + 5 mm latis subtomentosis compositum; calyx plane cupuli- formis, lobis ovatis membranaceis 5—7 mm longis, cuspidatis involucro ?) Engler-Prantl, Natürliche Pflanzenfamilien III. 6. (1895), p. 36, 37. Malvaceae novae vel criticae austro-americanae. 515 superatis; corolla rosacea plane-campanulata, vel subrotata fere 15 mm longa, 25 mm ampla, petalis 8—10 mm latis, obtusis unguiculatis basi nervisque atro-purpureis, utrinque glaberrimis vel extrinsecus pilis stellatis solitariis parcissime vestitis; tubus stamineus cylindricus 6—7 mm longus, glaberrimus apice subdentatus, basi nudus apicem versus antheris filamentis brevibus; ovarium sessile, semiglobosum, parcissime pilosum; styli + 9 glabri, tubum stamineum fere 3 mm superantes; stigmata capitata pilosa. Fructus ignotus. Kraut oder Halbstrauch mit drehrunden, bogigen, feinfilzigen, blass- gelbgrünen Zweigen und 2—3 cm langen Knoten. Nebenblatter lanzettlich-pfriemenfórmig, 3—4 mm lang, am Grunde etwa !/ mm breit, fast kahl, bräunlich-olivengrün, ziemlich lange bleibend; Blattstiele 1—2 cm lang, behaart, etwa den dritten Teil der Blattspreite an Länge erreichend, gerade oder etwas gekrümmt; Blattspreite dreieckig- lanzettlich oder etwas spiessfórmig, am Grunde etwas herzförmig, | 4—6 cm lang, am Grunde (breiteste Stelle) 2—2,5 cm breit, am Rande unregelmässig grob gekerbt, oberseits braun-grün spärlich behaart oder fast kahl, unterseits heller und dicht, etwas seidig glänzend behaart; Nerven oberseits ziemlich undentlich, unterseits etwas hervorragend; Mittelnerv kräftig, Seitennerven schwach; am Blattgrund 3—5 Nerven handförmig entspringend. Blüten in den Achseln der obersten Blätter, ziemlich gross; Blütenstiel 3—4 cm lang, etwa 5—7 mm unterhalb des Kelches gegliedert und knieförmig gebogen, mit kurzen abstehenden Haaren dicht bekleidet; Aussenkelch fünfblätterig aus eiförmigen zu- gespitzten, am Grunde verschmälerten 8—10 mm langen, + 5 mm breiten, feinfilzigen, ziemlich derben Blättern bestehend; Kelch flach becher- förmig, mit häutigen, eiförmigen, lang zugespitzten, 5—7 mm langen vom Aussenkelch überragten Zipfeln; Blumenkrone rosa, ausgebreitet glockig bis fast radförmig, etwa 15 mm lang, 25 mm weit; Blumen- blätter 3-10 mm breit, abgerundet, genagelt, am Grunde dunkelpurpurn mit dunkelpurpurnen Nerven, beiderseits völlig kahl oder aussen mit ganz vereinzelten Sternhaaren bekleidet; Staubfadenröhre zylindrisch, 6—7 mm lang, völlig kahl, an der Spitze schwach gezähnt, am Grunde kahl, oberwärts mit Antheren an kurzen Filamenten; Fruchtknoten sitzend, halbkugelig, sehr spärlich behaart; Griffel etwa 9, kahl, den Staminaltubus um etwa 3 mm überragend; Narben kopfig, behaart; Frucht noch nicht bekannt. Argentinien: Sierra de Catamarca, Singuil (Schunck no. 199 spec. fl. 1888) — Herb. Hieronymus in Herb, Berol. Die Art gehört augenscheinlich in die Verwandtschaft von P. hastata Cav., die im südlichen Brasilien bis Paraguay, Uruguay, Argentien ausser- ordentlich formenreich entwickelt ist. Von allen hierher gehörenden Arten unterscheidet sie sich durch die auffällig breiten und grossen Hüllkelchblätter, die den Kelch fast verdecken, und durch die in der Jugend besonders unterseits seidig behaarten Blätter, die Leone ver- * 516 E. Ulbrich. kahlen und getrocknet braungrün, unterseits heller gefärbt sind. Sehr eigentiimlich sind die ziemlich lang bleibenden braungrünen, ziemlich breiten Nebenblütter. Da Früchte bisher noch nicht bekannt sind, lässt sich nicht mit Sicherheit angeben, ob die Art wirklich in die Verwandt- schaft von P. hastata Cav. gehórt. 14. Pavonia Schrankii Spreng. in Linn. Syst. veget. ed. XVI (1826), vol. III, p. 98. = Lebretonia coccinea Schrank, Pl.rar. hort. Monac. (1819), t. 90. = Pavonia muricata St. Hil., Fl. Brasil. merid. I (1825), 176, t. 44. In der von Sprengel gegebenen Originaldiagnose. werden dieser Art eifórmige Blätter zugeschrieben (foliis ovatis acuminatis serratis sub- tus tomentosis). Daneben kommen jedoch bei Formen, die ihren Merk- malen nach unzweifelhaft hierher gehóren, schmalere, bis fast lanzettliche, viel kürzer gestielte Blütter vor, die hauptsüchlich im südlichen Brasilien vorzukommen scheinen. Da alle Übergangsformen zu denen mit breiten Blüttern auftreten, lassen sich diese Formen nicht als besondere Art ab- trennen. ° Wir können demnach folgende Formen dieser Art unter- scheiden: Var. ovata Ulbrich var. nov. Folia ovata acuminata, petiolo 1—2 em longo instructa stipulae lanceolato-subulatae. Brasilien: Prov. Minas Geraés, Caldas (Regnell Ser. II, No. 16, fl. et fr. 8. I. 1866); — ohne Standortsangabe (St. Hilaire no. 429; Pohl no. 1345); — Ouro Preto (Sehwacke no. 7708, fl. et fr. I. 1899); — Minas Geraés, Tripuhy (Glaziou no. 14509, 20196, fl. et fr); — Sao Paulo, Campos da Bocaina (Glaziou no, 18881, fl. 1891—94, — ohne nähere Angaben. Sello no. 356). Var. angustifolia Ulbrich var. nov. Folio ovato-lanceolata vel lanceolata, acuta, petiolo 0,5—1 cm longo instructa; stipulae filiformes vel subulatae. Brasilien: Ohne nühere Angaben (Sello no. 5076 et sine numero); — Sao Paulo, Campos da Bocaina (Glaziou no. 18890, fl. 1891—92); — Rio Grande do Sul: Cruz Alta, Rincao dos vallos, Engenho d. Sta. Clara, locis saxosis pinguibus (Lindman no. A 1553, fl. 19. IV. 1893). Argentinien: Misiones argent., Arroyo-Liso, Yerbal viejo (Nieder- lein no. 270, fl. 28. XI. 1884). 15. Pavonia Liebmannii Ulbrich spec. nov. Herba vel suffrutex ramis juvenilibus villoso-tomentosis teretibus, internodiis + 6 em longis. Foliorum stipulae subulatae 6—8 mm longae villosae caducae; petiolus rectus ad 8 cm longus parce villosus; folia ovata, basi profunde cordata 8—12 cm longa, 6—8 cm lata, acuta vel cuspidata margine irregulariter et grosse serrata, interdum indistincte subtriloba, 7—9-nervia, juvenilia utrinque tomentosa postea supra glabres- centia, subtus dilutiora. Flores singuli axillares pedunculo recto petiolis subaequilongo 3—5 mm infra calycem articulato instructi; involucrum + 8-phyllum, e foliolis anguste-linearibus + 10 mm longis postea ad Malvaceae novae vel criticae austro-americanae. 517 12 mm longis, ad 1 mm latis calycem duplo superantibus compositum; calyx quinquelobus lobis triangularibus margine et ad nervos villosis trinerviis ad 4 mm longis; corolla verosimiliter albido-rosacea fere 20 mm longa petalis, extrinsecus pilis nonnullis stellatis magnis apicem versus vestita, ceterum glabra; tubus stamineus cylindraceus corolla paullo brevior fere 12 mm longus, filamentis brevibus sparse a basi usque ad apicem vestitus; ovarium sessile, parce pilosum, styli tubum stamineum fere 2—3 mm superantes; stigmata capitata; fructus sub- globosus depressus calyce amplectus, fere 5 mm altus, 7—8 mm crassus, parce pilosus; carpidia loculicide et septicide dehiscentia carina dorsali valde prominente venis lateralibus duabus a tergo parce prominentibus munita; semina triangulari-ovata parce pilosa atro-brunnea fere 3 mm longa 11/,—2 mm crassa. Kraut oder Halbstrauch mit filzig-zottigen drehrunden jungen Zweigen und etwa 6 em langen Internodien. Nebenblitter pfriemenfórmig 6—8 mm lang, zottig, hinfällig. Blätter auf geradem bis 8 cm langem, spürlich zottigem Stiele, eifórmig, am Grunde tief herzfórmig 8—12 cm lang, 6—8 cm breit, lang zugespitzt oder spitz, am Rande unregelmässig und grob gesägt, bisweilen undeutlich dreilappig, 7—9-nervig, in der Jugend beiderseits filzig, später oberseits verkahlend, unterseits heller. Blüten einzeln in den Achseln der Blätter auf geradem, den Blatt- stielen etwa gleichlangen, 3—5 mm unterhalb des Kelches gegliederten Stengeln; Aussenkelch aus etwa 8 schmal-linealischen, + 10 mm langen, nach der Blütezeit bis 12 mm langen, bis 1 mm breiten, den Kelch um das Doppelte überragenden Blättchen zusammengesetzt; Kelch fünfteilig mit dreieckigen, am Rande und auf den Nerven zottig behaarten, bis 4 mm langen, dreinervigen Zipfeln; Blumenkrone vermutlich weiss- lich-rosa, etwa 20 mm lang; Blumenblätter aussen nach dem Vorder- rande zu mit vereinzelten grossen Sternhaaren bekleidet, sonst kahl; Staubfadenröhre cylindrisch, kürzer als die Blumenkrone, etwa 12 mm lang mit kurzen Filamenten vom Grunde bis zur Spitze sparsam besetzt; Fruchtknoten sitzend, spärlich behaart; Griffelden Staminaltubus etwa 2—3 mm überragend; Narben kopfig. Frucht fast kugelig, von oben zusammengedrückt, vom Kelch umfasst, etwa 5 mm hoch, 7—8 mm dick, spärlich behaart. Karpide loculicid, dann auch septicid aufspringend, mit stark vorspringendem Rückenkiel und je zwei wenig vorspringenden Seitenadern auf dem Rücken. Samen dreikantig-eiförmig, spärlich behaart, dunkelbraun etwa 3 mm lang, 1/;—2 mm dick. Mexico: Ohne nähere Standortsangaben (Liebmann s. n., spec. fl. et fr. 1841— 43). Wegen ihres Fruchtbaues gehört P. Liebmannii Ulbrich zu der Untergattung Asterochlaena Garcke, die Garcke als eigene Gattung beschrieb und die neuerdings wieder von E. Hassler!) angenommen wurde. Am 1) E. Hassler: Novitates paraguarienses III in Fedde, Repert. VII (1909), p. 381—383; VI. — a. a. O. VIII (1910), p. 113—118; — XVIII a. a. O. XII (1913), p. 267 —269. 518 E. Ulbrich nächsten verwandt scheint die Art mit P. cuspidata Garcke, die jedoch breitere, kürzere und kahlere Hüllkelehblütter, kürzer gestielte. und viel kahlere, weniger lang zugespitzte Blütter besitzt, deren Rand weniger scharf und gleichmässig gesägt ist. 16. Pavonia missionum Ekman in Ark. f. Botanik IX (1909 —10), p. 33. Von Niederlein wurde in den Misiones argentinas am Arroyo Liso eine Pflanze gesammelt, die Gürke als Pavonia Kunthii Gürke bestimmte. Schon der fünfblütterige Aussenkelch, Gestalt, Farbe und Behaarung der Blatter sind jedoch von P. Kunthii Gürke ganz verschieden. Die Pflanze stimmt vielmehr in ihren Merkmalen vollkommen mit der von Eckman beschriebenen P. missionum überein. Die von Ekman der Original- beschreibung beigegebene Abbildung lüsst keinen Zweifel zu, dass die von Niederlein gesammelte Pflanze P. missionum Ekman ist. Demnach sind von dieser Art folgende Standorte bisher bekannt: Argentinien: Bonpland, locis humidis inter virgultis ete. (Ekman no. 173, fl. et fr. 25. I. 1908 ex Ekman lei — Misiones argentinas, Arroyo Liso, Yerbal viejo (Niederlein no. 271, fl. 28. XI. 1884). Die systematische Stellung von P. missionum Ekman ist innerhalb der Gattung ziemlich isoliert, wie auch Ekman (a. a. O. p. 36) hervor- hebt. Abweichend und besonders charakteristiseh ist die starke drüsige Behaarung aller Teile der Pflanzen. Sehr eigentümlich ist auch die Gestalt der Teilfrüchtehen, wenn auch ühnliches in der Gattung Pavonia bei verschiedenen anderen Arten vorkommt, Die Aufstellung einer eigenen kleinen Gruppe innerhalb der durch einen fünfblätterigen Aussenkelch ausgezeichneten Arten, ist daher wohl berechtigt. CV. Neue A/thaea - Arten aus dem östlichen Mittelmeergebiete (Althaea Üppenheimii spec. nov. und A. Wo/ffii spec. nov.). Von E. Ulbrich. (Originalbeschreibungen.) 1. Althaea Oppenheimii Ulbrich spec. nov. Herba perennis vel suffrutex humilis ramis (fere 25 cm longis) teretibus flavescenti-tomentosis, pilis stellatis maximis solitariis caducis scabridis, internodiis fere 2 cm longis. Foliorum stipulae fere 5—8 mm longae, basi fere 2 mm latae subpalmatilobae lobis angustis triangulo-lanceolatis, hirsutae, caducae; petiolus laminae aequilongus vel longior rectus vel leviter curvatus; lamina subquinqueloba circuitu fere reniformis, ad 3,5 cm longa, 4—6 cm lata, 5—7-nervis lobis in- distinetis obtusis, supra rugulosa, subtus nervis reticulatis valde promi- nentibus, margine irregulariter crenata, utrinque tomentosa flavo-viridis Subtus paulo pubescens dilutior. Flores axillares solitarii ad ramulorum terminos congesti inflorescentiam racemosam formantes, subsessiles vel Neue Althaea-Arten aus dem óstlichen Mittelmeergebiete. 519 pedunculo hamoso ad fere 8 mm longo valido densissime tomentoso instructi; involucrum cupuliforme quinquelobum lobis oblongo-lanceolatis fere 8 mm longis basi 4—5 mm latis acutis vel leviter acuminatis; calyx cupuliformis laete luteo-viridis quinquelobus involucro longior, lobis ovatis acutis extrinsecus densissime tomentosis intus margine subtomentosulo excepto glabris 3—5-nerviis; corolla alba calycem multiplo superans; petala quinque (in sicco) basin versus lutescentia, obovata, basi un- guiculata fere 35 mm longa, 30—35 mm lata, glaberrima, ungue fere 7 mm longo munita; tubus stamineus glaber subangulosus filamentis filiformibus glaberrimis antheris flavidis massulam oblongo-ovatam formantibus; ovarium sessile, subgloboso-discoideum pilosum fuscum. Kraut oder niedriger Halbstrauch mit drehrunden etwa 25 cm langen, gelblich-filzigen Zweigen, die ausserdem noch mit grossen, einzel- stehenden, leicht sich abschülfernden Sternhaaren bekleidet sind, Die Internodien sind etwa 2 cm lang. Die hinfalligen, behaarten Neben- blätter sind fast handförmig geteilt, 2—5-zipfelig, etwa 5—8 mm lang, am Grunde etwa 2 mm breit mit schmalen, dreieckig-lanzettlichen, Zipfeln. Die fast nierenfórmigen, ganz undeutlich fünflappigen Blätter sind ungefähr 3,5 cm lang, 4—6 cm breit, 5—7-nervig, oberseits runzelig, unterseits mit stark vorspringenden, netzigen Adern, am Rande unregelmässig gekerbt, beiderseits gelbgrün und filzig, unterseits etwas weichhaariger und ein wenig heller. Der gerade oder etwas gekrümmte Blattstiel ist ebensolang oder lünger als die Spreite. Blüten einzeln achselständig an den Enden der Zweige zu traubigen Blütenstünden ver- eint, fast sitzend oder mit kurzem, hakig gekrümmtem, dicht filzigem etwa 8 mm langem Blütenstiele. Aussenkelch napfförmig, fünfzipfelig mit lünglich-lanzettlichen etwa 8 mm langen, am Grunde 4—5 mm breiten spitzen oder leicht zugespitzten Zipfeln; Kelch napffórmig lebhaft gelb- grün, fünflappig, länger als der Aussenkelch mit eiförmigen spitzen Zipfeln, aussen dicht filzig, innen nur am Rande feinfilzig, sonst kahl, 3—5-nervig. Blumenkrone weiss, vielmal länger als der Kelch mit 5 (getrocknet) nach dem Grunde zu gelblichen, verkehrt eiförmigen, etwa 35 mm langen, 30—35 mm breiten, am Grunde in einen etwa 7 mm langen Nagel zusammengezogenen völlig kahlen Blumenblüttern. Staub- fadenröhre kahl, etwas kantig mit fädigen Filamenten und gelblichen Antheren, die eine dichte lünglich-eifórmige Masse bilden, Frucht- knoten sitzend, kugelig-scheibenförmig, behaart braun. Mesopotamien: Tell Halaf, Steppe südlich von Haus, 400 m s. m. — (Freih. von Oppenheim no. C1 [1—2], Museumsliste no. 547! — blühend am 6. Juni 1913). Einheimischer Name: Chatmije. Die Art ist verwandt mit Althaea curdica Schlechtdl., die jedoch fast kahle, rauhe Stengel und viel rauhere, deutlich gelappte, meist sieben- lappige Blatter besitzt. Die Pflanze dient nach den Angaben des Sammlers Kohl als Kamel- futter. 520 E. Ulbrich: Neue Althaea-Arten aus d. östl. Mittelmeergebiete. 2. Althaea Wolffii Ulbrich spec. nov. Herba perennis caule erecto parce ramoso ramis erectis teretibus vel subangulosis subtomentosis scabridis flavo-viridibus, internodiis 5—8 cm longis. Foliorum stipulae subpalmatim tripartitae validae 5—8 mm longae, basi 2—3 mm latae flavescentes lobis lanceolatis vel oblongis acutis vel acuminatis 2—4 mm longis; petiolus ad fere 8 cm longus rectus vel leviter curvatus subtomentosus obsolete rimosus; lamina suborbicularis ad fere 5 em longa et lata, foliorum inferiorum saepius indistincte 5—7-loba apice subobtusa, superiorum late ovata margine irregulariter crenata utrinque subscabrido-tomentosa, supra lutescenti- viridis, glabrescens, pilis stellatis majoribus penicillatis punctata, infra cinerascenti-viridis nervis fere 7 palmatis valde prominentibus secundariis ceterisque reticulatis. Flores praecipue ad ramulorum terminos singuli axillares pedunculo ad fere 3 em longo instructa, supremi subsessiles; involuerum cupuliforme fere 1 cm longum extrinsecus flavo-viride scabride-tomentosum, intus margine tomentoso flavido excepto album glabrumque, 4—6-fissum, lobis ovatis acutis vel acuminatis fere 5 mm longis, basi fere 4 mm latis; calyx cupuliformis ad fere 15 mm longus extrinsecus flavus hispido-stellato-tomentosus quinquelobus, lobis ob- longo-lanceolatis acutis ad fere 9 mm longis basi 5—6 mm latis leviter striatis, intus margine subtomentoso excepto glaber albidus; corolla calycem multiplo superans (in sicco) rosacea; petala glaberrima ad fere 45 mm longa, late-obovata unguiculata, ad fere 25 mm lata apice trun- cata vel emarginata, basi in ungue barbata; tubus stamineus glaber fere 12 mm altus antheris densissimis luteis filamentis brevibus instructus. Ovarium discoideum pilosum; styli basi pilis adpressis vestiti fere 10 mm longi; stigmata punctiformia glabra. Staude mit aufrechtem, wenig verzweigtem Stengel und aufrechten, drehrunden oder etwas kantigen fein-rauhfilzigen gelbgrünen Zweigen mit Internodien von 5—8 cm Linge. Nebenblitter fast handfórmig geteilt, dreiteilig, fest, 5—8 mm lang, am Grunde 2—3 mm breit, gelb- lich, feinfilzig mit lanzettlichen oder lünglichen spitzen oder. zugespitzten 2—4 mm langen Zipfeln. Blattstiele bis gegen 8 em lang, gerade oder leicht gekriimmt feinfilzig und undeutlich rinnig; Blattspreite fast kreisformig bis gegen 5 cm lang und breit, die der unteren Blatter häufig undeutlich 5—7-lappig, an der Spitze abgerundet, die Spreite der oberen Blatter breit eifórmig, bei allen Blattrand unregelmässig gekerbt, beiderseits etwas rauhfilzig, oberseits gelblichgriin, verkahlend und von einzelnstehenden grossen pinselfórmigen Sternhaaren punktiert, unter- seits graugrün mit etwa 7 handfórmigen stark vorspringenden primären Nerven und netzigen Nebennerven. Blüten besonders an den Enden der Zweige einzeln achselstündig, die unteren auf etwa 3 cm langem Stiele, die obersten fast sitzend; Aussenkelch becherfórmig etwa 1 cm lang, aussen gelblichgrün, etwas rauhfilzig, innen ausser dem blassgelben filzigen Rande weiss und kahl, 4—6-spaltig, mit eifórmigen, spitzen oder E. Ulbrich: Eine neue Hibiscus-Art aus dem tropischen Afrika. 521 zugeschärften, etwa 5 mm langen, am Grunde etwa 4 mm breiten Zipfeln; Kelch becherförmig bis gegen 15 mm lang, aussen gelb abstehend-stern- filzig, fünflappig, mit länglich-lanzettlichen, spitzen, bis gegen 9 mm langen, am Grunde 5—6 mm breiten leicht gestreiften Zipfeln, innen mit Ausnahme des feinfilzigen Randes kahl und weiss; Blumenkrone den Kelch um ein Vielfaches überragend, (getrocknet) hellrótlich; Blumen- blátter vóllig kahl, bis gegen 45 mm lang, breit-eifórmig, genagelt, bis etwa 25 mm breit, an der Spitze abgestutzt oder ausgerandet, am Grunde am Nagel gebärtet; Staubfadenróhre kahl, etwa 12 mm lang mit sehr dicht stehenden gelben Antheren auf kurzen Filamenten. Fruchtknoten scheibenfórmig, behaart; Griffel am Grunde mit angedrückten Haaren bekleidet, sonst kahl, etwa 10 mm lang; Narben punktfórmig, kahl. Klein-Asien: Phrygien, Eski-Chéhir, Haidar-Pascha-Linie, auf Wiesen (Warburg und Endlich, Iter phrygicum I no. 1079! — blühend am 7. Juli 1901). Die Art gehört in den Verwandtschaftskreis von Althaea curdica Sehlechtd., die jedoch tiefer gelappte, etwas stürker und rauher behaarte Blätter, häutige Nebenblütter von anderer Gestalt, einen viel kürzeren Aussenkelch und längeren Kelch und andere Behaarung besitzt. Bei der Bearbeitung der Warburg-Endlichschen Sammlung war die vorliegende Pflanze als Lavatera Schumannii spec. nov. bezeichnet worden. Der ganze Habitus, Bau und Behaarung der Blütter und die Blüten sprechen jedoch gegen die Zugehörigkeit zu Lavatera und viel- mehr mit Sicherheit für Althaea. Bornmüller vermutet in einer Notiz auf einem der Pflanze beigeklebten Zettel die Zugehörigkeit zu Alcea. Leider ist das Material, besonders die Blüten, durch Insektenfrass schon im lebenden Zustande beschüdigt worden und sind Früchte nicht bekannt, so dass die Beschreibung nicht vollstándig gegeben werden kann. CVI. Eine neue Hıbiscus-Art aus dem tropischen Afrika. (H. Friesii). Von E. Ulbrich. (Originalbeschreibung.) Bei der Bearbeitung der Malvaceen der Schwedischen Rhodesia- Kongo-Expedition 1911—12 unter Eric Graf von Rosen wurde die folgende Art als neu erkannt und von Rob. E. Fries in den „Wissenschaftlichen Ergebnissen“ dieser Expedition (Stockholm 1914) Band I, Botanische Untersuchungen, Heft 1, Pteridophyta und Choripetalae ohne Beschreibung veröffentlicht. Die Beschreibung möge hier folgen: Hibiscus Friesii Ulbrich, spec. nov. Herba annua vel perennis multicaulis, caulibus procumbentibus teretibus tomentosis sericeo-hispidisque. Foliorum stipulae filiformes 529 E. Ulbrich. + b mm longae hispidae caducissimae fuscidae. Folia cordata sub- orbicularia vel late-ovata petiolo lamina longiore semitereti supra canali- culato ad 9 cm longo tomentoso hispidoque instructa; lamina ad 6 cm Jata, ad 8 em longa utrinque tomentosa, supra laetius viridis subscabra subtus griseo-tomentosa mollissima, margine grosse et irregulariter crenato-serrata, nervis 7— 9 palmatis subtus valde supra vix prominentibus Flores brevissime pedunculati adramulos axillares breves instructi axillares singuli, satis magni 30—35 mm lóngi lutei postea rosacei; involucrum 8-9 mm longum foliis involucralibus + 8 basi connatis, spatulatis, hispidis 6 mm fere liberis compositum; calyx campanulatus hispido-tomentosus fissus vel partitus partibus quinque ovato-oblongis subobtusis, extrinsecus intusque apice hispido-tomentosus, basi glaber; corolla infundibuli- formiter campanulata, basi subsubito contracta glabra ceterum extrinsecus pilis stellatis permagnis hispido-tomentosa; petala quinque late-ob- cuneato-ovata, truncata vel subobtusa, primum laete-sulfurea basi macula atrobrunneo-violacea, postea rubescentia, demum sordide munita rosacea; tubus stamineus lageniformi-tubulosus, glaber, + 15 mm longus filamentis, + 2 mm longis dispersis glabris violaceis, apice quinque- lobus lobis triangularibus; antherae reniformes sordide olivaceae; ovarium sessile subglobosum + 5 mm altum, 6—7 mm crassum ad- presse sericeum; stylus impositus filiformis, glaber, apice ramulis quin- que violaceis 2—3 mm longis, pilis microscopicis parcissimis disperse vestitis; stigmata disciformiter capitata permagna papillosa. Fructus globosus sericeus, capsula quinquelocularis + 15 mm alta et crassa; valvis oblongis dissepimento subpapyraceo tenuissimo partitis, apice acuminatis, seminibus plerumque senis. Semina oblique anguloso- reniformia vel subpyriformia glaberrima, flavida, ca. 3 mm alta, + 2,5 mm lata. Einjáhriges Kraut oder ausdauernde Staude mit vielen niederliegenden drehrunden Stengeln mit etwas seidig glänzender rauhfilziger Be- haarung. Nebenblätter fadenfórmig etwa 5 mm lang, steifhaarig. brüunlich, sehr frühzeitig abfallend. Blatter fast kreisfórmig bis breit eifórmig, am Grunde tief herzfórmig auf starkbehaartem und filzigem, halbdrehrundem oberseits rinnigem bis 9 cm langem Stiele, der die Spreite an Lünge etwas übertrifft; die Spreite ist bis 8 cm lang und bis 6 cm breit beiderseits filzig, oberseits lebhafter grün und etwas rauh, unterseits grau- grün und sehr weichfilzig, am Rande grob und unregelmässig kerbig- gesägt, mit 7-9 handförmigen, unterseits stark, oberseits kaum Vor- springenden Nerven. Blüten 30—35 mm gross, leuchtend schwefelgelb später rötlich, schliesslich schmutzigrosenrot auf 4—7 mm langen Stielen an kurzen Achseltrieben in den Achseln kleiner Laubblütter einzeln; Hüllkelch 8—9 mm lang, aus etwa 8 am Grunde miteinander ver- wachsenen, spatelig verbreiterten, rauhhaarigen, etwa 6 mm weit freien, bis 1,5 mm breiten Blättchen zusammengesetzt; Kelch glockig rauh- filzig, bis zur Hälfte und tiefer gespalten mit 5 eilänglichen, stumpf- H. Harms: Zwei neue Arten der Gattung Prosopis L. 523 lichen Zipfeln, aussen und innen an der Miindung filzig behaart, am Grunde innen kahl; Blumenkrone trichterig-glockig, am Grunde plótz- lich zusammengezogen und daselbst kahl, oberwürts aussen von grossen, ziemlieh starren Sternhaaren rauhfilzig; die 5 Blumenblütter breit verkehrt- eifórmig mit keilfórmigem Grunde, gestutzt oder abgerundet am Grunde mit einem dunkelbraun-violetten Flecke; Staubfadenróhre zylindrisch, am Grunde flaschenfórmig erweitert, kahl, etwa + 15 mm lang mit + 2 mm langen, zerstreut stehenden, kahlen, violett gefärbten Filamenten, am Ende mit 5 dreieckigen Zipfeln; Antheren nierenfórmig, schmutzig olivenfarbig; Fruchtknoten sitzend, fast kugelig + 5 mm hoch, 6-7 mm dick, mit angedrückten Seidenhaaren bedeckt; Griffel auf- gesetzt, fadenförmig, kahl, am Ende mit fünf 2—3 mm langen, fast geraden Ästen, die nur mit ganz vereinzelten, mikroskopisch kleinen Haaren besetzt sind; Narbe sehr gross, scheibenförmig-kopfig, papillôs. Frucht kugelig, seidig behaart, etwa 15 mm im Durchmesser und Höhe, eine fünfklappige Kapsel; jede Klappe länglich, zugespitzt, innen mit papier- artiger Scheidewand, mit meist 6 Samen. Samen schief nierenförmig, kantig oder fast birnenförmig, völlig kahl, gelblich, etwa 3 mm hoch, + 2,5 mm breit. Nord-Rhodesia: Chirukutu bei Broken Hill, in Sorghuni- Feldern und auf trockenen Plätzen (R. E. Fries no. 289 — blühend und fruchtend am 7, August 1911). Die neue Art gehórt nach der Ausbildung ihres Aussenkelches und der kahlen Samen in die Section II. Furcaria DC. Sie ist jedoch mit keiner der bisher aus Afrika bekannt gewordenen Arten nüher verwandt und von allen verschieden durch die ungeteilten, herzfórmigen stark filzig behaarten Blütter und die niederliegenden Stengel, Merkmale, welche die Art auch leicht kenntlich machen. Bemerkenswert ist die Farbenänderung der Blumenblätter während der Blütezeit: die Blüten öffnen sich leuchtend schwefelgelb, werden - dann dunkler, goldgelb und verblühen schmutzig rosenrot. In der äusseren Erscheinung erinnert Hibiscus Friesii Ulbrich ganz auffällig an Pavonia hirsuta Guill. et Perr., so dass man sie ohne Früehte und bei oberflächlicher Betrachtung leicht mit dieser Art verwechseln könnte, CVII. Zwei neue Arten der Gattung Prosopis L. Von H. Harms. (Originaldiagnosen.) 1. Prosopis Hassleri Harms (in Hassler Contribucion. Flora del Chaco argentino-paraguaye I. (1909) 64, ex Ind. Kew. nomen; Trabajos del Museo de Farmacologia de la Facultad de Ciencias Medicas de Buenos- Aires, XXI, 1909). ; Arbor ramulis glabris vel subglabris paullo glauco-afflatis; folia pro 524 H. Harms. genere majuscula, petiolata, petiolo minute puberulo vel glabro, apice glandula parva inter pinnas obsito, in mucronulum exeunte, circ. 1-2 cm longo; pinnae unijugae, elongatae, rhachi minute puberula vel glabra, glandulis parvis ad juga obsita, cire. 9—17 cm longa, foliola subsessilia, 6—13-juga, lanceolata vel oblonga, basi obliqua emarginulata vel rotun- data vel obtusa (latere postico paullo latiore quam ,antico), apice obtusa vel obtusiuseula, minute puberula vel subglabra vel glabra, nervo medio centrali vel subcentrali, circ, 1,5—3,5 cm (plerumque 2—3) longa, 6 —13 mm lata; stipulae lineares parvae rigidae pungentes; flores desiderantur, ex specimine Robertiano spicati, sessiles vel subsessiles; legumen stipita- tum, lineare, curvatum vel subrectum, glabrum, colore stramineo vel luteo-brunneo, suturis continuis vel hine inde incisis vel integris vel levissime undulatis, 10—22 cm longum, 12-14 mm latum. Paraguay: Am unteren Laufe des Flusses Pileomayo, Puerto Tolderia, orillas palmares (Rojas in Herb. Hassler no. 329. — Juli 1906); ohne Standort (Robert no. 848 in Percy Sladen Exped., Dec. 1902). Diese Art, von der Blüten noch nieht bekannt sind, zeichnet sich durch die relativ grossen Blatter mit einjochigen Fiedern und vielpaarigen Blüttchen aus. 2. Prosopis Fiebrigii Harms spec. nov. Arbor (vel frutex?), ramulis puberulis vel subglabris, cortice atro- cinereo; folia petiolata, petiolo saepe brevi, puberulo vel glabro, apice glandula obsito, 0,5—3 cm longo, pinnae unijugae, rhachi glabra vel sub- glabra, ad juga glandulis parvis obsita, 7—11 cm longa, foliola 3—5-juga, subsessilia, oblonga vel lanceolata, basi obliqua, apice obtusa vel obtusius- cula vel acuta, 3—6 cm longa, 1—2 cm lata; spicae pedunculatae, densiflorae, rhachi cum pedunculo subglabra (minute puberula) vel glabra. 5—8 cm longa, flores subsessiles (pedicello vix distincto, brevissimo); petala intus albo-lanata, Alto-Paraguay: Chaco, 21° lat, (Fiebrig no. 1254, 1906). Dies Exemplar hatte ich erst für die argentinische Pr. ruscifolia Griseb. in Goett, Abh. XIX (1874) 130 gehalten, móchte es aber jetzt davon abtrennen. Die Pflanze teilt mit Pr. ruscifolia die relativ grossen wenig- Jochigen Blättchen und einjochigen Fiedern; jedoch scheint sie mir durch ófter in mehr als 3 Jochen stehende breitere Blüttchen und undeutlich entwickelte Blütenstiele verschieden zu sein. Allerdings kommt es auch bei Pr. ruscifolia Griseb., die meist 2—3-jochige Blüttchen hat, gelegent- lich vor, dass die Blättchen in 3—5 Paaren auftreten, Inwieweit das Merkmal der Blütenstiele konstant ist, wird sich erst nach der Prüfung reicheren Materials erweisen; vorläufig scheinen sie mir bei der echten Pr. ruscifolia fast stets deutlich entwickelt zu sein; sie erreichen hier wenigstens die Lange von 1 mm, die sie aber oft überschreiten, und bleiben nur selten unterhalb 1 mm. — Zu Pr. ruscifolia, wie sie von Argentinien bekannt ist, rechne ich noch folgende Exemplare aus Para- guay: Hassler no. 7153 (bei Concepcion, 1901/02) und Fiebrig no. 1326 (Alto Paraguay, Chaco, 21? lat. 1906). H. Harms: Einige neue Arten der Gattung Inga Scop. 525 CVIII. Einige neue Arten der Gattung /nga Scop. Von H. Harms. (Originaldiagnosen.) 1. Inga Bangii Harms, spec. nov. Arbor (?) ramulis angulatis, dense ferrugineo- velutino- villosis ; folia petiolata, petiolo circ, 3—5 cm longo, rhachi cum petiolo dense velutino-villosa vel villosula, 10—13 cm longa, ad juga glandulis stipitatis obsita, foliola brevissime petiolulata (petiolulis villosulis, 3—5 mm longis), 3-juga, oblonga vel lanceolato-oblonga vel late lanceolata, basi saepe obliqua anguste subrotundata vel obtusiuscula vel acuta, apice breviter vel longiuscule acuminata, supra nitidula parce puberula vel subglabres- centia (nervo medio villosulo), subtus hirsuto-villosula et reticulata, 8—16 cm longa, 3—6 cm lata; spicae elongatae, breviter vel longius- cule pedunculatae, rhachi cum pedunculo hirsuto-villosula, 6—8 cm longa, bracteis linearibus calycem subaequantibus, calyx sessilis hirsuto-villosu- lus, 3—3,5 mm longus; corolla calyce subduplo longior, subsericeo- villosula, 5—6 mm longa. Bolivia: Cochabamba (M. Bang no. 1165, 1891). Die Art ist offenbar nahe verwandt mit I. tomentosa Benth. (Rev. Mimos. 609, no. 37; Peru), die aber geflügelte Blattspindel haben soll. 2. Inga eriorhachis Harms, spec. nov. Arbor, ramulis dense ferrugineo-velutinis vel velutino-villosis, sub- angulatis; folia petiolata, petiolo 4—5 cm longo, rhachi cum petiolo 14—16 cm vel ultra longa, dense velutino-villosa, foliola 4—5-juga, brevissime petiolulata, petiolulo villoso, oblonga vel ovata vel lanceolato- oblonga, basi rotundata vel obtusa et haud raro levissime emarginulata, apice acuminulata, supra villosula, subtus densius villosula et reticulata (juvenilia utrinque dense velutino-villosa); spicae in axillis foliorum congestae saepe 4—5, longiuscule pedunculatae, longiusculae, densae, pedunculo cum rhachi dense villoso, 5—9 em longo, calyx sat breviter tubulosus, villosus, 6—7 mm longus, corolla calyce fere duplo longior, dense sericeo-villosa, 12—13 mm longa. Costarica: Santa Maria de Dota, Umgebung der Hacienda Behnira, 1450 m. (Tonduz no. 11636, Jan. 1898). Scheint mit I. rubiginosa DC. (nördl. Südamerika; Benth, Rev. Mimos. 627, no. 190) verwandt zu sein, die aber gróssere Blüten und oberseits glänzende Blüttchen hat. 3. Inga Micheliana Harms, spec. nov. Arbor, ramulis sat tenuibus velutino-villosulis; folia petiolata; petiolo 1,5—2 cm longo, rhachi cum petiolo hirsuto-villosula, 5—9 cm longa. inter juga latiuscule alata, foliola 3—4-juga, subsessilia, lanceolata vel oblanceolata vel oblongo-lanceolata vel ovato-lanceolata, supra puberula usque subglabrescentia, subtus parce villosula, 4—10 cm longa, 1,5—3,5 cm lata; spicae axillares geminae, pedunculatae, pedunculo cum 526 H. Harms. rhachi dense villoso, satis tenui, 4—7 em longo, rhachi ipsa 1,5—2,5 cm longa, bracteis minimis; calyx tubulosus, villosus, 4—5 mm longus, corolla dense sericeo-villosa, angusta, 10—11 mm longa. Guatemala: Depart. Quiché, Rio Negro, alt. 3600 pp. (Heyde et Lux no. 3319, März 1892; von Micheli fülschlich als „Inga disticha Mart.“ bestimmt, die echte Inga disticha Benth. von Guiana hat aber gróssere Blüten und viel gróssere bleibende Brakteen). Die Art ist vielleicht mit J. vestita Benth. (Rev. Mimos. 625 no. 114; Brasilien) verwandt, der sie im Blütenstand ühnelt; die brasilianische Art hat aber ungeflügelte Blattspindel. : 4. Inga Pringlei Harms, spec. nov. Arbor parva, ramulis angulatis velutino-villosulis; folia petiolata, petiolo 1—1,5 cm longo, rhachi cum petiolo villosula, anguste vel latius- cule alata, 6--9 cm longa, foliola 4—5-juga, brevissime petiolulata vel subsessilia, oblonga vel ovato-oblonga vel lanceolato-oblonga, basi obtusa vel obtusiuscula vel rotundata et subemarginulata, supra parce puberula vel subglabrescentia, subtus pallidiora puberula, 2,5—8 cm longa, 1,5—3 cm vel ultra lata; spicae geminae vel ternae, pedunculatae, densae, breves vel longiusculae, pedunculo cum rhachi velutino-villosulo, 4—6 cm longo, rhachi ipsa 2—2,5 cm longa, bracteae lineares 4—7 mm longae, calyx tubulosus leviter. striatus, parce breviter hirsutus, 5—6 mm longus, corolla adpresse villosula, circ. 8—9 mm longa. Mexico: Staat Veracruz, bei Jalapa, 1300 m (Pringle no. 8125, April 1899). , Verwandt mit J. striata Benth. (südl. Brasilien; Rev. Mimos. 619, no. 84), aber durch kleinere Blüten von ihr verschieden. 5. Inga rhabdotocalyx Harms, spec. nov. Arbor, ramulis hirsutis vel hirsuto-villosis, folia petiolata, rhachi cum petiolo hirsuto-villosa, haud alata, 9—10 em longa, foliola 3-juga, sub- sessilia, oblonga vel ovato-oblonga, basi saepe obliqua obtusa vel obtusiuscula, apice acuta vel acuminulata, supra parce pilosa usque sub- glabrescentia, subtus hirsuto-villosula (praesertim ad nervos), costa et nervis lateralibus subtus prominulis, 7—16 cm longa, 4—7 cm lata; stipulae deltoideae vel lanceolato-deltoideae, latiusculae, acutae vel acu- minatae, spicae pedunculatae, longiusculae, multiflorae, densae, pedun- culo cum rhachi dense hirsuto-villoso, 9—13 cm longo, rhachi ipsa 4—6 cm longa, bracteis linearibus parvis circ. 5 mm (4—6 mm) longis; calyx sessilis vel subsessilis, angustus, tubuloso-infundibuliformis, striatus, parce hirsutus, 8—10 mm longus, corolla angusta, dense sericeo-villosa, 20-22 mm longa. Ecuador: S. Florencio, in silvis subtropicis (A. Sodiro no. 400 Sept. 1892). ‘ Vielleicht verwandt mit I. splendens Willd. (Benth. Rev. Mimos. 615, no. 66), die aber schmal gefliigelte Blattspindel, sehr schwach behaarte oder kahle Blütter und kleinere Blüten hat. L. Diels: Heliciae novae descriptae. 591 6. Inga Sodiroi Harms, spec. nov. (Sect. Diadema). Arbor procera, ramulis puberulis glabrescentibus; folia petiolata, petiolo cire. 0,8—1,5 cm longo, rhachi cum petiolo 2,5—8 cm longa, puberula, ad paria inferiora glandula parva instructa, + angulata, foliola 2—3-juga, brevissime petiolulata ^ vel subsessilia, ovalia usque oblonga vel obovata, basi saepe obliqua obtusa vel acuta, apice breviter vel brevissime abrupte acuminata, crassiuscula, chartacea, nervis supra impressis, subtus prominulis, supra subglabra vel glabra nitidula, subtus parce puberula vel subglabra, 7—11 cm longa, 4—6 cm lata; pedunculi axillares, saepe gemini, pubescentes vel puberuli, circ. 4—6 cm longi, apice capitulum densum gerentes; flores brevissime pedicellati (pedicello circ. 1 mm vel paullo ultra longo), calyx breviter denticulatus, 1—2 mm longus, subglaber; corolla infundibuliformis, apice 5-dentata, parce puberula vel subglabra, 7—8 mm longa; staminum tubus breviter exsertus. Ecuador: Prov. Chimborazo, prope Chillanes (Sodiro no. 401, Sept. 1881). 1. Inga tenuirama Harms, spec. nov. Arbor ad 16 m alta, floribus roseis (ex Eggers); ramuli tenues glabri vel subglabri (juveniles parce puberuli); folia petiolata, petiolo circ, 1—2 cm longo, rhachi cum petiolo 6—9 cm longa, tenui, parce puberula vel subglabra, nuda (haud alata), ad paria foliolorum glandula scutelli- formi parva vel majuscula praedita, foliola 3-juga, breviter sed distincte petiolulata (petiolulo puberulo vel glabro, circ. ad 2 mm longo), lanceolata vel oblongo-lanceolata vel oblonga vel ovato-lanceolata vel oblongo-ob- lanceolata, basi saepe obliqua acuta vel obtusiuscula, apice sensim acu- minata vel acuta, 5—14 cm longa, 2—4,5 cm lata; spicae axillares, soli- tariae vel geminae, pedunculatae, elongatae vel breves, pluriflorae, rhachi cum pedunculo 3,5—8 cm longa, puberula vel glabra, tenui, parte flori- fera 1—3 cm longa, flores sessiles, calyx infundibuliformi-tubulosus, 5-lobus, striatus, glaber vel subglaber, 4 mm longus; corolla exserta, 5-lcba, adpresse subsericeo-pubescens, circ. 8—9 mm longa. Ecuador: Wälder bei El Recreo (Eggers no. 15464, Jan. 1897). Die Art dürfte in die Sektion Bourgonia gehören, in der sie sich durch verhältnismässig langen Kelch auszeichnet. CIX. Heliciae novae descriptae. Von L. Diels. (Originaldiagnosen.) 1. Helicia stricta Diels, spec. nov. ; Frutex 2 m vel arbor ad 15 m alta. Folia subcoriacea, in utraque facie glabra, sicca subtus pallidiora subviolascentia, late lanceolata vel ovato-elliptica, in petiolum 1—2 cm longum sensim angustata, apice 528 A. Zahlbruckner: Neue Arten und Formen der Lobelioideen. breviter acuminata vel obtusa, margine integra, lamina 12—15 cm longa, 5—9 cm lata, nervi primarii 4—8 utrinque a costa abeuntes superne pallidi; Racemi subsessiles cylindrici stricti, 7—14 em longi, 3,5—4 cm lati, praeter bracteas minutas pedicellosque pilosulos fere glabri. Flores pallide lutei vel ochroleuci, stricti, pedicelli basi connati vel subliberi, disci squamae (glandulae) 4 liberae, ovarium glabrum. — Fructus ignotus. China australis: Szemao, in cacuminibus saltuum, 1370—1525 m E m. (Henry no, 11935 — Typus speciei!) — Siam boreale: Chieng mai, Doi Sootep 900—1525 m s. m. flor. m. Maio 1909 (Kerr no. 622!). Probabiliter eadem Doi-Anga, Luang, 2570 m s. m. nondum flor. m. Jan. 1905 (Hosseus no. 351). Species nova inter Helicias leiogynas foliis mediocribus discoloribus et inflorescentiis strictis recognoscitur. Ab H. erratica, quacum confunde- batur, jam glandulis liberis distat. — Specimen Henryanum foliis latioribus gaudet quam siamensia. 2. Helicia Henryi Diels spec. nov. E Arbor 5—8 m alta, Rami cortice pallido obtecti. Folia papyracea, novella sieca nigrescentia subtus ad costam ferrugineo-puberula, mox in utraque facie glabrata, oblanceolata, in petiolum 6 —10 mm longum an- gustata, apice breviter acuminata vel obtusa, margine integra, lamina 15—20 cm longa, 4—6 cm lata, nervi primarii cire, 7 utrinque ad- scendentes, Racemi breviter pedunculati graciles, ad 20 cm longi, 4 cm lati, pedicelli graciles basi varie connati vel nonunquam singuli, 7—8 mm longi, cum bracteis minutis bracteolisque minute sericeo-pilosuli; perian- thium ochroleucum (siccum nigrescens) glabrum, disci squamae (glandulae) 4 liberae; ovarium glabrum. — Fructus ignotus. China australis: Szemao, in silvis occidentem versus, 1525 m s. m. flor. (Henry no. 11910!) in eodem districtu in silvis, 1525 m s. m., flor. (Henry no. 11910 A — Typus speciei!) Species nova inter Helicias leiogynas foliis oblanceolatis elongatis recognoscitur; pedicelli graciles bracteolam nonnunquam bene evolutam praebent, CX. Neue Arten und Formen der Lobelioideen. |. Von A. Zahlbruckner. (Originaldiagnosen.) 1. Burmeistera crispiloba A: Zahlbr., spec. nov. Frutex diffuse ramosus, subscandens, ramis crassiusculis, 3—4 mm latis. albidis, glabris et scabriusculis, teretibus, fistulosis. Folia alterna, internodiis longiora, plana, suprema erecta, caetera subpatentia, petiolata, petiolo tenui, glabro, 5— 8 mm longo, lamina elliptica vel ovato-elliptica, versus apicem angustata et breviter cuspidata, cuspide latiusculo, 3—3,5 mm lato, in ipso apice rotundato vel subretuso, ad basin inaequaliter. in Neue Arten’ und Formen der Lobelioideen. 529 petiolum angustata, in margine inaequaliter et obtuse repando-dentata, dentibus minute callosis, membranacea, glabra, viridis, opaca, sublaevis, costa subtus prominula, nervis secundariis 11, sub angulo semirecto arcuatim adscendentibus, Flores in axillis foliorum superiorum solitarii: alabastra leviter curvata et acuta, pedicello compressiusculo, glaberrimo, ebracteolato, arcuatim subrecto, usque 7 cm longo; receptaculum calycis anguste obconicum, in pedicellum angustatum, glaberrimum, quinque- nervum, 10—11 mm altum et ad 4 mmlatum; lobi calycini e sinubus latis, fere planis assurgentes, distantes, recti, oblongo-spatulati, acuti, in margine integri, glabri, receptaculo calycis cirea 3 plo, tubo corollae fere 4 plo breviores, 3—5 mm longi et cirea 1 mm lati; corolla viri- descens, extus glaberrima, 3—3,5 mm longa; tubus corollae rectus, anguste obconicus, fauce parum obliqua et inflata, lobis corollae angustis, tortuosis et faleatis, glaberrimis, 3 minoribus ad basin exeavato-canali- culatis, caeteris planis; tubus filamentorum glaber, corollae exsertus: tubus antherarum incurvus, glaber, sat angustus, usque 1 cm longus et ad 3 mm crassus; stigma demum brevissime exsertum, usque 5 mm latum. Bacca matura non visa. Ecuador: in silva subtropica vallis Pallatango, flor. m. septembr. (Sodiro no. 91/24). Margine foliorum, floribus majoribus, lobis corollae tortuosis multum longioribus et receptaculo obconico a Burmeistera viridescente Benth. et Hook. differt. 2. Burmeistera leucocarpa A. Zahlbr., spec. nov. Frutex ramis rectis, carnosis, glaberrimis, laevibus. viridescentibus. teretiusculis, fistulosis. Folia alterna, internodiis longiora, semierecta vel subpatentia, magnitudine inaequalia, petiolata, petiolo superne canaliculato, glabro, 6—8 mm longo; lamina ovata vel ovato-elliptica vel oblonga, versus apicem plus minus angustata, in ipso apice breviter et abrupte euspidata, cuspide recta, triangulari-acutata, ad basin paulum inaequalis, acuta, in margine subintegra, dentibus callosis destituta, utrinque glabra, superne obscure viridis, opaca et laevis, inferne pallidior, nitidula, 2,5—7,5 cm longa et 1—3.5 cm lata, costa subtus bene prominente, nervis secundariis 11—13, sub angulo fere recto arcuatim adscendenti- bus et prope marginem connexis. Flores in axillis foliorum superiorum solitarii, pedicellati, pedicello glaberrimo, compressiusculo, ebracteolato, folis circa duplo longiores, recti vel subrecti; receptaculum calycis anguste obconicum, glabrum, 10—12 mm longum et 3,5 mm latum; lobi calycis primum approximati, demum e sinubus rotundatis distantes, erecti, oblongo-triangulares, acuti vel obtusiuseuli, receptaculo multum breviores, 2,5—3 mm longi et ad basin 1,5—2 mm lati, glabri, carno- suli; corolla viridescens (?), usque 3,2 cm longa, glaberrima, carnosa; tubus corollae rectus, subcylindricus, basi parum latior, 1,2—1,4 cm longus, ad faucem parum inflatus et obliquus, lobis 2 majoribus divari- catim-suberectis, leviter faleatis, oblongo-linearibus, acutis, 1,9—2 cm 35 Repertorium specierum novarum. XIII. (30. VI. 1915.) 530 A. Zahlbruckner. longis et 4 mm latis, 3 minoribus leviter incurvis, subfaleatis, ad 1,5 mm longis et 3—4 latis; tubus filamentorum glaberrimus, haud exsertus: tubus antherarum crassus, oblique cyathiformis, lobis corallae majores aequans; stigma demum parum exsertum, magnum. Bacca ovali-ellipsoidea, a corolla undulata coronata, alba vel albida, 13—14 mm longa et 10—12 mm lata. Ecuador: in silvis temperatis prope S. Florencio et Niebly, m. april flor. et fructifer. (Sodiro no. 91/92). Accedit ad B. Sodiroanam A. Zahlbr., differens foliis minoribus, ad apicem magis angustatis et minus abrupte cuspidatis, membranaceis et lobis calycinis aliter formatis. 3. Burmeistera multiflora A. Zahlbr., spec. nov. Herbacea caulibus viridibus, demum fistulosis, pulverulentis et scabridiusculis vel glabrescentibus, superne compressiuseulis, caeterum teretibus. Folia alterna, internodiis longiora, suberecta, petiolata, petiolo 2,5 em longo, tenui, pulverulento-scabridulo, subcanaliculato; lamina elliptica, obovata, elliptico-vel obovato-oblonga, ad apicem sensim, rarius abrupte angustata, ad basin in petiolum attenuata, in margine in- aequaliter et minute denticulata, membranacea, viridis, opaca, scabrius- cula, subtus pallidior, utplurimum versus marginem violascenti-suffusa, 12—18 cm longa et 4—8 em lata, nervatura brevissime pubescente, costa crassiuscula, nervis secundariis tenuibus, 13, sub angulo semirecto assurgentibus et ante marginem arcuatim connexis. [Inflorescentia termi- nalis, corymbosa, 15—18 flora, pedicello longiusculo, 3—3,5 em longo (fructifero 4—5,5 cm longo), compressiusculo, pulverulento-pubescente, ad basin bracteolis 2 subulatis, recurvis, 2—3 mm longis munito: receptaculum calycis ovale, glabrescens, 5—6 mm altum et 3—4 mm Jatum; lobi calycini obovati, obtusi, erecto-patentes, in margine versus apicem minute undulato-denticulati, extus virides, intus plus minus violacei, 4—6 mm longi et 3— 4 mm lati, e sinubus acutis adscendentes: tubus corollae viridescens, glaber, e basi globosa et 12—14 mm lata rectus, brevis, 5 mm altus et ad 4 mm latus; loborum corollae 2 ma- jores faleati et divergentes, 15—17 mm longi et ad basin 3—4 mm lati, 3 minores ovato-falcati, incurvi; tubus filamentorum brevis, latus, glaberrimus; tubus staminum ad basin breviter fissum, glaberrimum; stigma subrotundum, cire. 4 mm in diam. Bacca globosa, leviter suleata, glabra, cirea 8 mm lata; semina minuta, oblonga vel oblongo- cylindriea, flavescenti-brunnea, nitidula, cire. 1 mm longa. Ecuador: Quito Nanegall (l. Karsten, in Herb, Vindob.); Andes Quitenses (Jameson no. 542, in Herb. Paris); Ecuador, in silvis montis Corozón, 1600— 2000 m. s. m. (Sodiro no. 91/29, in Herb. Berolin h Species inflorescentia insignis et in hoc respectu a caeteris specie- bus generis distans. 4. Burmeistera resupinata A. Zahlbr., spec. nov. Frutex ramis elongatis, pendulis, glabris, teretibus et solum iD Neue Arten und Formen der Lobelioideen. 531 parte suprema parum compressulis, solidis, medulla alba impletis, Folia alterna, internodiis circa duplo longiora, erecta, resupinata, petiolata, petiolo patente, leviter tortuoso, glaberrimo, canaliculato, 7—10 mm longo; lamina oblongo-ovata, breviter cuspidata, cuspide spatulata et subacuta, ad basin subrotundata, in margine minute calloso-dentata, dentibus acutis, incurvo-falcatis, membranacea, utrinque glaberrima, superne viridis, opaca, laevis, subtus paulum pallidior, 3—5 em longa et 13—17 mm lata, costa tenui, subtus parum prominula, nervis secundariis 14—16, sub angulo fere recto assurgentibus et in margine arcuatim connexis, superne parum prominulis. Flores in axillis foliorum superiorum solitarii, pedicellati, pedicello tereti, glabro, tenui ebracteolato, fructifero usque 4,5 cm longo; alabastra subrecta, breviter uncinata; receptaeulum calycis glaberrimum, anguste obconicum, 7 mm longum et 3 mm latum; lobi calycini subaequales, continui, linguaeformes, ad apicem acutati vel fere truncati et brevissime mucronati, in margine utrinque dentibus erectis 1—3 muniti, erecti, glaberrimi, receptaculo et tubo corollae circa duplo breviores, 4 mm longi et 2 mm lati; corolla evoluta non visa. Bacca ellipsoidea, glabra, 2,3—2,5 cm longe et ad 1,2 cm lata. Ecuador: in rupestribus secus flumen Pilatón, 1000 —1600 m. s. m.; m. septembr. in alabastris et fructifer. (Sodiro no. 91/20). Habitu accedit ad B. truncatam A. Zahlbr., sed foliis aliter cuspi- datis et lobis calycinis aliis diversa. 5. Burmeistera truncata A. Zahlbr., spec. nov. Frutex ramis glaberrimis, sulcatis, lutescentibus, brevibus, subrectis, vel leviter tortuosis, medulla alba farctis. Folia alterna, internodiis longiora, supremis plus minus erecta, caetera subpatentia, patentia vel etiam modice reflexa, petiolata, petiolo brevissimo, pubescente, fere pulverulento, 8—15 mm longo; lamina plana, oblongo-ovata, cuspidata et parum falcata, in apice truncata vel subacuta, ad basin parum inaequalis, subrotundata, in margine repando-crenulata, membranacea, superne viridis, glabra, 7—12 cm longo et 2—3,5 cm lata, inferne pallidior et- excepta nervatura glabra, costa validiuscula prominente, nervis secundariis 12—13, sub angulo semirecto assurgentibus et ante marginem arcuatim connexis. Flores in axillis foliorum superiorum solitarii, primum nutantes, pedicello compresso, pulverulento-pubescente, ebracteolato, foliis parum breviore; receptaculum calycis cyathiforme, pulverulento-pubescens, 7—8 mm longum et ad 5 mm latum; lobi calycini parum inaequales, subrecti, triangulari-lineares, ad apicem truncati, in margine integri, glabrescentes, receptaculo longiores, tubo corollae duplo longiores, 10—15 mm longi et ad basin 2 mm lati; corolla glabra, viridescens, lactescens, usque 14 mm alta, tubo obconico, brevi, 7—8 mm longo, erecto, ad faucem inflato, lobis omnibus recurvis, triangularibus, falcatis, ad apicem obtiuseulis, 2 superioribus cirea duplo longioribus; tubus filamentorum bene exsertus, usque 30 mm longus, leviter curvatus, pubescens: tubus 35* 532 A. Zahlbruckner. antherarum oblique cyathiformis, glaber, 10 mm longus et 5 mm latus; stigma inclusum. Bacca ovalis, sat magna, 3 cm longa et ad 2 em lata, glabra, calyce permanente coronata. Ecuador: Andes Quitenses, in descensu a Canzacato ad S. Flo- rencio; m. majo flor. et fruct. (Sodiro no. 91/23.) B. acuminatae Karst. proxima et fortasse ab ea specifice non distat. Specimen originale Karsten? non vidi. 6. Burmeistera cerasifera A. Zahlbr., spec. nov. Frutex ramis sat tenuibus, apicem versus compressiuseulis, caeterum subteretibus, glabris laevibusque, viridescentibus, dense foliolatis, Folia alterna, internodiis multum longiora, petiolata, petiolo glabro, 7—10 mm longo, patentia vel rarius recurva, lamina oblongo-ovata vel elliptico- oblonga, ad apicem brevissime cuspidata et obtusiuscula, ad basin iu petiolum attenuata, in margine leviter repando-denticulata, dentibus minutis callosis et obtusis munita, membranacea, saturate viridis, nitida, utrinque glabra, 5—9,5 cm longa et 2—3.5 em lata, costa subtus prominula, nervis secundariis 10, arcuatim adscendentibus, non margin- antibus. Flores in axillis foliorum superiorum solitarii, pedicello com- presso, glabro, erecto, foliis subaequilongo vel parum longiore, ebracteo- lato, fructifero patente; receptaculum calycis oblongum, glabrum, 1—9 mm longum et 4—6 mm latum, leviter suleatum: lobi calyeini paulum inaequales, triangulares, ad apicem obtusiusculi, in margine integri, receptaculo multum breviores, glabri, 3—5 mm longi, e sinu- bus subacutiusculis orientes; corolla pallide rubescens, glabra; tubus rectus, e basi paulum latiore versus faucem sensim et parum angustatus, 11—13 mm longus, ad faucem 4 mm in diam.; lobi incurvi faleati, 2 majores 20—22 mm longi et 4 mm lati, 2 minores 12 mm longi et 3 mm lati, lobus antieus ovato-oblongus, acuminatus, ad basin bigibbosus, 10 mm longus et 4 mm latus; tubus filamentorum glaber, ad basin brevissime fissus, a corolla liber, lobis corollinis subaequilongus; tubus antherum subclavatus, glaber; stigma subbilobum, magnum, 5—6 mm in diam., glabrum. Bacca magnitudine cerasi, glabra; semina minuta, oblongo-eylindrica, vix 1 mm longa, fusca. Columbia, Provine. Canca: in planitie partis inferioris fluminis Rio Dagna, ad marginem sylvarum densium, 100—300 m. s. m.; m. Jul. flor. et fructif. (Lehmann no. 2934). Species peculiaris. 1. Burmeistera sylvicola A. Zahlbr. spec. nov. Frutex usque 1,5 m altus, parce ramosus, ramis herbaceis, tereti- bus, glabris, exceptis partibus superioribus breviter et adpresse pilosis glabris, viridentibus et nitidis. Folia alterna, internodiis 3—4 plo longiora, petiolata, petiolo breviser piloso, compressiusculo, 3—3,5 mm longo; lamina ovato-oblonga, acuminata, 13,5—20 cm longa et 4,5—6 em lata, basi in petiolum attenuata, inaequaliter grossedentata, subearnosa, glabra, superne saturate viridis, subtus pallidior, costa Neue Arten und Formen der Lobelioideen. 533 crassiuscula, nervis secundariis 14—16, sub angulo semirecto assurgentibus et ante marginem arcuatim connatis. Flores in axillis foliorum minorum solitarii, pedicellati, pedicello ebracteolato, primum erecto, dein patente et demum reflexo, foliis breviore; receptaculum calycis glaberrimum, subdepresso-semiglobosum, 5—6 mm latum et 4 mm altum; lobi calycini subulati, integri, carnosuli, 6 —8 mm longi et ad basin 2 mm lati, arcuatim recurvi, e sinubus acutis orientes; tubus corollae glaberrimus, e basi subglobosa et ampla rectus et sub- cylindrieus, 10—12 mm longus et 4—5 mm latus, ad faucem ampliatus; lobi corollae pallide virescentes, incurvi, triangulari-subulati, falcati; tubus filamentorum glaberrimus, rectus, ad basin brevissime 5-fissus, a eorolla libera; antherarum tubus brevis et amplus, vertice lato, nudus. Bacca nutans, subdepresso-globosa, glabra, sulcata, aurantiaca (?), 8—10 mm alta et ad 15 mm lata. Columbia, prov. Canca: in sylvis densis humidisque in Cordilleri- bus oceidentalibus in jugo Cali, 2000 m. s. m. (Lehmann no. 2990) A proxima B. virescenti Benth. differt foliis majoribus, grosse dentatis, pedicellis foliis brevioribus, floribus amplioribus, lobis calycis e sinubus acutis assurgentibus et recurvis, bacca nutante subdepresso- globosa. 8. Burmeistera cylindrocarpa A. Zahlbr., spec. nov. Frutex parce ramosus, usque 1 mm altus, ramis subpatentibus, glabris, laevigatis, teretibus, fistulosis, superne parum compressis. Folia alterna, internodiis circa ?/, plo longiora, petiolata, petiolo 4—5 mm longo; lamina oblongo- vel ovato-lanceolata, ad apicem subcuspidata et in ipso apice obtusa, 6—9 cm longa et 1—2,5 cm lata, discolor, superne cinerascenti-viridis, opaca, subtus pallidior, in margine paulum revoluta et distanter minuteque calloso-denticulata, nervatura albida, pro- minula, nervis secundariis 14—16, sub angulo semirecto assurgentibus et ante marginem areuatim connexis, inter nervas secundarias reticulata. Flores pauci, in axillis foliorum superiorum solitarii, pedicello ebracteolato, compresso, glabrescente, foliis parum breviore vel fere subaequilongo; receptaculum ` calycis pyriformi-cylindricum, | glabrum, 10 striatum, 10 mm longum et superne ad 5 mm latum, lobi calycini parvi, glabri, distantes, triangulares, acutiusculi, 2 mm longi et totidem lati. Corolla viridis; tubus corollae glaber, carnosulus, e basi parum ampliata sensim angustatus, 1 cm longus, ad basin 6 mm, ad faucem 4 mm latus et ibidem incurvus; lobi corollae incurvi, falcati, acuti, 2 majores usque 15 mm longi et 5 mm lati, minores 7 mm longi et 4 mm lati; tubus filamentorum glaber, ad basin 5 fissus et corollae adnatus; tubus antherarum brevis, crassus, glaber, 7 mm longus et ad faucem 5 mm in diam. Bacca cylindrica, glabra, a lobis calycinis coronata, usque 15 mm longa et 5 mm lata; semina minuta, flavescentia, oblonga nitidula. Ecuador: in deelivibus oeeidentalibus Andium (uitensium prope 534 A. Zahlbruckner. Angui, cire. 1800 m. s. m., ad terram et etiam ad truncos arborum, m, decembr. flor. et fructifer. (Lehmann no. 192). Species insignis, habitu Jussiaeae cujusdam. 9. Burmeistera ceratocarpa A. Zahlbr., spec. nov. Suffrutex (?), parce ramosus, ramis dense foliolatis, subangulosis, pubescentibus, demum glabrescentibus, viridescentibus, fistulosis. Folia alterna, internodiis multum longiora, breviter petiolata, petiolo 4—7 mm longo, canaliculato, pubescente; lamina elliptica vel oblongo-elliptica, in petiolum angustata, ad apicem breviter et abrupte cuspidata, 6 —15 cm longa et 2—7 cm lata, in margine fere integra, anguste revoluta, utrinque glabra, laete viridis, subcarnosa, costa crassiuscula, subtus prominente, nervis secundariis 12—14, sub angulo subrecto assurgenti- bus et ante marginem arcuatim connatis, nervam marginantem conspicuam formantibus. Flores copiosi, in axillis foliorum superiorum solitarii, ad apices ramorum subcorymbosi, pedicellis folis paulum longioribus vel subaequalibus, sub anthesin erectis, fructiferis retroflexis, compressiusculis, glaberrimis, ebracteolatis; corolla viridescens; receptabulum calycis sub- globosum, glabrum, sulcatum, 5—6 mm in diam.; lobi calyeini patentes, lanceolato-subulati, acutiusculi, glabri, in margine levissime crenulati vel fere integri, tubum corollae aequantes, receptaculo multum longiores, e sinubus subacutis orientes; tubus corollae e basi latiore angustatus, subpyramidalis, ad faucem ampliatus, utrinque glaberrimus; lobi omnes incurvi, falcati, 2 majores 16—20 mm longi et 3 mm lati, minores ad 10 mm longi et ad basin 6 mm lati, tubus filamentorum rectus, glaberrimus, sub anthesin exsertus, ad basin breviter 5 fissus et à corolla liber; tubus antherarum brevis et amplus, puberulus vel glabrescens. Bacca depresso-subglobosa, a lobis calycinis coronata, glabra, suleata, 10—12 mm longa et 6—8 mm lata; semina minuta, oblongo-subcylindrica, circa 1 mm longa, brunnescentia, laevia. Columbia: in sylvis densis in lateribus occidentalibus Andium Popayanensium, 1700—2100 m. s. m. (Lehmann no, 5767). A B. succulenta Karst. folis fere integris, nervo marginante praeditis, floribus copiosis, lobis corollinis patentibus et receptaculo sub- globoso distat. 10. Burmeistera Sodiroana A. Zahlbr., spec. nov. Herbacea (?), erecta, glaberrima, caulibus sulcatis, laevibus, crassius- culis et fistulosis. Folia alterna, internodiis 2—3 plo longiora, suberecta, petiolata, petiolo superne canaliculato, ad basin parum inflato, 7—12 mm longo; lamina late ovata, ad basin rotundata, ad apicem abrupte et breviter cuspiata cuspide acuminata, in margine dentibus-minutis et callosis munita, viridis, coriacea, opaca, 6 —10 em longa et 3—5,5 em lata. costa validiuscula, nervis secundariis 11—12, sub angulo fere recto assurgentibus. Flores in axillis foliorum supremorum solitarii, pedicellati, pedicello ebracteolato, folia fere duplo superante; receptaculum calycis obconicum, in pedicellum angustatum, indistincte nervosum, 1,2 cm Neue Arten und Formen der Lobelioideen. 585 longum et 6—7 mm latum; lobi calyeini aequales, late triangulares, pumili, e sinubus latis assurgentes, integri, ad 4 mm lati et 2 mm alti; corolla carnosa, rubescens; tubus corollae rectus, e basi paulum latiore versus faucem sensim et parum angustatus, ad faucem ampliatus, 1,4 cm longus; loborum 2 majores erecti, anguste triangulares, leviter faleati, subacuti, 3 minores latiores et minus erecti; tubus antherarum glaber, crassiusculus, vix exsertus; stigma bilobum, lobis majusculis, Baeca ignota. Ecuador: secus flumen Pilatón, 900—1600 m. s. m.; m. septbr. flor. (Sodiro no. 91/25). Valde affinis B. succulentae Karst., sed ob folia ovata firmioraque et lobis calycinis omnino diversis &b ea removenda. 11. Centropogon erythanthrus A. Zahlbr., spec. nov. Seandens, ramis longis, decumbentibus, ramulis suberectis, teretius- culis, hirtellis, fistulosis. Folia alterna, internodiis circa duplo longiora, petiolata, petiolo hirto, 1—1,5 cm longo; lamina ovata vel ovato-oblonga, ad basin oblique acuminata, ad apicem angustata, subfaleata, obtusius- cula et brevissime mucronulata, in margine valde inaequaliter dentata vel eroso-dentata, laete viridis, tenuis, primum incano-hirtella, demum glabrescens vel glabra, 5—7 cm longa et 2— 3,5 cm lata, subtus ad nervaturam fuscescenti-hirtella, costa crassiuscula, nervis secundariis 6, sub angulo semirecto assurgentibus et ante marginem furcatis et con- nexis. Flores coccinei, in axillis foliorum superiorum solitarii, longe pedicellati, pedicello /— 7,5 cm longo, hirto, stricto, foliis longiore, versus basin bracteolis 2 subulatis, cire, 1 em longis praedito; recepta- culum calycis subsemiglobosum, hirtellum, 8 mm latum et 5 mm altum; lobi calycini e sinubus angustis et rotundatis assurgentes, primum recti, demum arcuatim patentes, subulati, hirtelli, in margine revoluti et utrinque dentibus callosis 4, acutiusculis praediti, uninervi, 11—13 mm longi et 2 mm lati; corollae tubus 4,5 em longus, parum curvatus, e basi paulum latiore versus faucem sat latam (11—12 mm in diam.) sensim dilatatus, extus hirtellus, intus glaber; loborum corollae 2 majores oblongo-lanceolati falcati, acuti, 16 mm longi et 4 mm lati, lobi 2 laterales triangulari-subfalcati, 7 mm longi, medius subcarinatus, lateralibus subaequilongus; filamentorum corollae alte, 8—9 mm supra basin, adnatus, breviter 5 fissus, glaber, paulum exsertus; antherarum tubus 7 mm longus et 3 mm latus, pilis paucis longisque obsitus, antherarum 2 minores ad verticem breviter penicillatae. Bacca matura non visa. Columbia: in fruticetis haud densis ad latera orientalia montis Alto de Alegrias supra Antioquia, circa 1200 m. s. m.; m, novembr, flor. (Lehmann no. CCXI). A C. coccineo Kew Index (= Siphocampylus coccineus in Botanic. Magaz. tab. 4178) differt receptaculo globoso, lobis calycinis longioribus, non serratis, corolla extus hirta et foliis angustioribus et aliter marginalis. 536 A. Zahlbruckner: Neue Arten und Formen der Lobelioideen. 12. Centropogon Lehmanni A. Zahlbr. spec. nov. Herbacea, caulibus (quoad partes superiores) compresso-triangularibus, tortuosis, viscido-hirtellis, Folia alterna, petiolata, petiolo compressiusculo, 12—17 mm longo; lamina ovata velovato-oblonga, ad basin in petiolum acute abiens, inaequalis, acuminata, iu margine inaequaliter denticulata, utrinque (subtus ad costam et nervaturam densius) viscido-hirtella, membranacea, viridis, 12—14 cm longa et 4,5—7 cm lata, subtus pallidior, costa prominente, nervis secundariis 13—17, sub angulo semi- recto curvatim adscendentibus. Flores in axillis foliorum superiorum solitarii, virescenti-lutescentes, magni, usque 5 em longi, pedicellati, pedicello folia subaequante vel superante, 14— 18 cm longo, com- pressiuseulo et tortuoso, ad basin bracteolis 2 subulatis, 10—12 mm longis munito, viscido-hirtello; receptaculum calycis anguste pyriforme, dense viscido-hirtellum, 10—12 mm longum et circa 4 mm in diam., superne anguste ealloso-marginatum ; lobi calycini e sinubus rotundatis orientes, subulati, longi, tubum corollae superantes, erecti et ad apicem breviter incurvi, 3,2—3,5 cm longi et ad 3 mm lati, extus viscido- hirtelli, intus glabri, in margine utrinque dentibus 5—8, callosis, patentibus vel paulum recurvis muniti; corollae tubus extus intusque glaber, rectiusculus, ad faucem ampliatus et ibidem circa 10 mm in diam.; lobi omnes incurvi et faleati; filamentorum tubus glaber, corollam aequans, ad basin alte 5-fidus et corollae parti inferior insertus; an- therarum tubus coerulescens, hirsutus, antherarum 2 minores ad verti- cem penicillatae; stigma post anthesin exsertum, bilobum. Bacca sicca, viridis, a calyce coronata, anguste pyriformis vel fere subcylindrica, 10-nerva, hirta, ad verticem impressa et concava; semina parva, viX 1 mm longa, lutescenti-brunnea, rotundata, compressiuscula, cellulis testae polygonalibus. Columbia, prov. de Popayan, La Horqueta, 1600 m. s. m. (Triana no.1569 in Herb. Paris) et in monte Popayan, 1700—1800 m. s. m.; m. febr. — flor. et fructi. (Lehmann no. 4754 in Herb. Berolin, et no. 3563 in Herb. Boissier). Ex affinitate C. foetidi (G. Don) forma receptaculi calycis ct baccae distincta. 13, Centropogon carnosus A, Zahlbr., spec. nov. Herba lactescens, caulibus sat validis, glaberrimis, albidis et teretiusculis. Folia alterna, petiolata, petiolo 1,5 cm longo, rubro- suffuso; lamina ovata, ad basin inaequaliter in petiolum decurrens, ad apicem obtusa vel obtusiuscula, in margine crenata, discolor, superne intense viridis, subtus pallida, carnosa, 6,5—8,5 cm longa et 4—4,5 em lata, glabra, solum inferne ad nervaturam pubescens, costa valida, nervis secundariis 1—9, sub angulo acuto adscendentibus et versus marginem foliorum semel vel bis dichotomis. Flores in axillis foliorum superiorum solitarii, pedicellato, pedicello 3,5—4 em longo, foliis breviore, pubescente, demum glabrescente, ad basin bracteolis 2, filiformibus, usque 1 cB R. Schlechter: Asclepiadaceae Philippinenses. 537 longis munito; receptaculum calycis globosum, alte costatum, glabrum; lobi calycini laneeolati, recti, ad apicem obtusiuseuli, tubi corollae circa dimidiam partem aequantes, minute pubescentes, 5 nervi, in margine obsolete undulato-denticulati, 2 mm longi et circa totidem lati; corolla kermesina, albo-marginata, usque 3,5 em longa; tubus corollae supra basin constrictus, dein fere cylindrieus et rectus, ad faucem ampliatus, extus pubescens, intus glaber; lobi corollae parum inaequales, circa 2 mm longi, acuti; filamentorum tubus glaber, tubum corollae aequans; tubus antherarum coerulescenti-suffusus, dorso glabro, staminum 2 mi- nora ad verticem penicillatae. Bacca nutans, globosa, alte 10-costata, ad 1,5 em lata; semina minuta, vix 1 mm longa, subglobosa, brunneo- lutescentia, nitida. Columbia: in fruticetis densis in monte Páramo de Sonson Antioquia, 2800—3200 m. s. m.; m. decembr., flor. et fructif. (Leh- mann no. 7464). A C. affinem Mart. et Gal. accedit; ab eo differt foliis carnosis, forma foliorum et lobis calycinis. (Fortsetzung folgt.) CXI. Asclepiadaceae Philippinenses |. Von R. Schlechter. (Originaldiagnosen.) Die hier beschriebenen Novitüten sollten ursprünglich im ,Philippine Journal of Science“ erscheinen, und sind deshalb mit englischen Bemer- kungen versehen worden. Da unter den augenblicklichen Kriegsverhilt- nissen eine Versendung der Manuskripte zu unsicher ist, habe ich die Beschreibungen hier zum Druck gegeben. Ein weiterer Beitrag wird später folgen. In absehbarer Zeit hoffe ich dann auch eine Revision der bisher bekannten Asclepiadaceen der Philippinen folgen lassen zu kónnen. Die Gattung Dischidiopsis habe ich wiederhergestellt, da sich gezeigt hat, dass sie sich von Conchophyllum durch das Vorhandensein von kurzen blasigen Koronaschuppen und durch die Pollinarien unterscheidet. Die Philippinen enthalten danach einschliesslich der hier beschriebenen nicht weniger als fünf endemische Gattungen, nämlich Dorystephania Warbg., Dischidiopsis Sehltr., Clemensia Schltr.. Petalonema Schltr, und Dolichostegia Schltr. Auffallend ist die hohe Entwicklung von Gymnema. Neu für die Flora sind die Gattungen Cosmostigma, Conchophyllum und Brachystelma die in je einer Art vertreten sind. Besonders artenreich sind Hoya, Tylo- phora und Dischidia, 1. Secamone rectinervis Schltr., spec. nov. Volubilis. alte scandens, ramosissima; ramis ramulisque filiformibus, flexuosis, laxe foliolatis, cortice lenticellis numerosis mox verruculoso; 538 R. Schlechter. foliis patentibus patulisve oblongis, acuminatis, basi rotundatis, utrinque glabris, textura coriaceis, nervis secundariis patentibus, parallelis, 1—11 cm longis, medio 3—5 cm latis, petiolo glabro, 1,5—2,5 cm longo; cymis amplis ramosis, multifloris, folia duplo vel plus duplo superantibus, pedunculo ramisque rufo-puberulis; floribus in genere inter minores, per- breviter pedicellatis; calycis foliolis suborbicularibus, dense rufo-puberulis, corolla duplo brevioribus; corolla c. 1,75 mm longa, usque supra medium 5-lobata, utrinque glabra, lobis patentibus oblongis, obtusis; gynostegio corollae tubo aequilongo, sessili; coronae foliolis carnosis, ovalibus apice subrostrato-angustatis, antheram subaequantibus; antheris quadrato-ob- longis, crassiusculis; stigmatis capite obtuso, antherarum apices paulo excedente. Mindanao: Camp Keithley, Lake Lamao, Mrs. Mary Strong Clemens, no. 988 (typus), flowering in March 1907. A very distinct species, unlike any of the other Philippine ones, except the following, but well distinguished from this by its glabrous corolla and the longer differently shaped corona scales. 2. Secamone syringifolia Schitr., spec. nov. Volubilis, alte scandens, valde ramosa; ramis ramulisque filiformibus flexuosis, glabris, laxe foliatis; foliis ovatis vel ovalibus, breviter et obtu- siuscule acuminatis, subcoriaceis, utrinque glabris, 10—11 cm longis, medio vel infra medium 5,7—7,5 cm latis, petiolo glabro gracili, 2— 2,5 cm longo; eymis amplis, jam e basi binatis, valde ramosis, laxe permulti- floris, ramulis pedicellisque minute rufo-puberulis, folia subduplo superantibus; floribus minutis, breviter pedicellatis; calycis foliolis sub- orbicularibus, glabratis, margine minute ciliolatis, corolla duplo brevi- oribus; corolla 1,5 mm longa, usque supra medium 5-lobata, extus glabra, lobis patentibus oblongis, obtusis, intus minute puberulis; gynostegio sessili, tubum corollae paululo superante; coronae foliolis suborbicularibus obtusissimis, gynostegio dimidium paulo tantum superantibus; antheris quadratis, carnosulis; stigmatis capite obtuso, antheras paululo excedente. Mindoro: Bongabong-River, H. N. Witford no. 1399 (typus) flowering in Jan. 1906. This species stands amongst the Philippine ones nearest to 5. recti- nervis Schltr., which is described above. The difference between the two species are there pointed out too. 3. Cynanchum luzonicum Schltr., spec. nov. Terrestris, volubilis, scandens, ramosa; ramis filiformibus elongatis. flexuosis, glabris, laxe foliatis; foliis patentibus patulisve, petiolatis, ob- ibi acuminatis, basi hante utrinque glabris, textura tenuibus, —8 cm longis, medio fere 2—3 cm longis, petiolo 1—2 em longo, cymis DU MA racemoso-umbelliformibus, usque ad 5 em longis, pedunculo glabro, usque ad 4 cm longo, pedicellis glabris, usque ad 5 mm longis; floribus erecto-patentibus, illis C. physocarpi Schltr. similibus; calysis foliolis suborbieularibus, margine minute ciliolatis, obtusis, c. 1 mm longis; Asclepiadaceae Philippinenses. 539 corolla alte 5-fida, utrinque glaberrima, c. 6 mm longa, lobis oblongis, apice breviter excisis, erecto-patentibus; corona poculiformi tenui, apice truncata, subinconspicue et obtusissime 5-lobulata, 2 mm alta, antheris subquadratis, marginibus cartilagineis basi obtusatis, appendice hyalina reniformi, excisa, incurva, polliniis oblique ovoideis, crassiusculis, trans- latoribus brevibus obtriangulis, retinaculo rhomboideo, crasso, polliniis subaequimagno basi affixis. Luzon: Benguet Subprovince, E. D. Merrill, no. 7702 (typus), flowering in May 1911; Zambeles Province, Maximo Ramos, no. 5060, flowering in Dezember 1907; Bontoc Subprovince, Father M. Vanover- bergh, no. 1172, flowering in May-June 1911. This very distinct species stands near to C. physocarpum Schltr. but is well distinguished by its nearly entire corona. 4. Cynanchum suluense Schltr., spec. nov. Volubile, scandens, ramosum; ramis filiformibus elongatis, flexuosis, glabris, laxe foliatis; foliis patentibus patulisve, petiolatis, ovalibus, breviter acuminatis, basi leviter cordatis, 6--10 em longis, medio fere 4—6,5 cm latis, utrinque glabris, textura subcoriaceis, petiolo 1,7—3 cm longo; inflorescentiis racemosis, dense 10—20-floris, sensim evolutis, usque ad 6 cm longis, pedunculo 1—3 cm longo, pedicellis c. 5 mm longis, minute puberulis; calycis foliolis late ovalibus obtusis, minute puberulis et ciliolatis, 1,25 mm longis; corolla alte 5-fida utrinque glabra, c. 4,5 mm longa, lobis erecto-patentibus oblongis, obtusis; corona poculiformi, margine lobis 5 brevibus et lobis 5- majoribus trilobulatis calyei oppositis ornata, c. 4 mm alta, gynostegium bene excedente; gy- nostegio sessili; antheris quadratis, appendice hyalina reniformi, ob- tusissima, irregulariter subcrenulata. polliniis oblique ovalibus, trans- latoribus obtriangulis brevibus, retinaculo ovali crassiusculo polliniis paulo minori basi affixis; folliculis inflatis. Sulu-Archipelago: Ubian Island, in thickets on seashore, E. D. Merrill, no. 5401, flowering in Octobre 1906. Also a species of the affinity of C. physocarpum Schltr. but easily distinguished by the corona. 5. Gymnema Piperii Schltr., spec. nov. Frutex volubilis, ramosus, alte scandens; ramis flexuosis, elongatis, bene foliatis, brevissime tomentellis; foliis ovalibus acuminatis, basi rotundatis, superne demum glabratis, subtus brevissime subtomentellis, 10—13 cm longis, medio fere 4,5—5,5 cm latis, petiolo brevissime tomen- tello 1,5—2 cm longo; cymis dense multifloris, unibelliformi-abbreviatis, pedunculo pedicellisque subtomentellis 1—1,5 cm lougis; calycis foliolis oblongis obtusis, brevissime tomentellis, corolla duplo brevioribus; corolla eampanulata, c. 5 mm longa, usque supra medium 5-fida, extus glabra, intus coronae carinis 5 anguste linearibus omnino adnatis, pilis suberectis distiche barbellatis ornata, caeternum glabra, lobis oblique ovalibus sub- truncato-obtusissimis; gynostegio cylindraceo 4 mm alto; antheris qua- 540 R. Schlechter. drato-oblongis, appendice hyalina ovali obtusa, erectis; polliniis oblique oblongoideis, erectis, translatoribus per brevibus retinaculo plus duplo minori oblongoideo basi affixis; stigmatis capite oblongoideo, obtuso, antheras paulo superante. Mindanao: Mayo Bay, District of Davao, C. V. Piper, no. 485, flowering in May 1911. One of the allies of G. tingens W. & Arn. but specifically well distinguished by the flowers and the narrow linear elevated corona-keels, 6. Gymnema calycinum Schltr., spec. nov. Volubile, alte scandens, ramosa; ramis filiformibus, elongatis, laxe foliatis, minutissime bifariam pu berulis; foliis petiolatis, oblongis vel ovalibus, acuminatis, basi subcordatis, utrinque glabratis, 6,5—8 cm longis, medio fere 3,5—4 cm latis, petiolo gracili c. 2 cm longo; cymis umbelliformi abbrevitatis, nunc brevissime bibrachiatis, pedunculo c. 3 cm longo, pedicellis c. 1,5 em longis, glabris; floribus in genere inter majores, erecto-patentibus; calycis foliolis oblongo-ligulatis obtusis, margine sparsim ciliolatis, c. 5—6 mm longis; corolla campanulata usque supra medium 5-fida, extus glabra, intus «carinis coronae 5 anguste linearibus, apice obtuso liberis, lateribus pilis erectis dense ciliato-barbatis cum lobis alternantibus ornata, caeterum glabra, c. 8 mm longa, lobis oblongo-quadratis, apice subtruncato-obtusissimis; gynostegio cylindraceo e. 4 mm alto; antheris oblongis, appendice hyalina rotundata obtusissima, erecta; polliniis oblique oblongoideis, erectis, translatoribus perbrevibus, retinaculo oblongoideo polliniis fere duplo minori basi affixis; stigmatis capite oblongoideo, obtuso, antheras paulo excedente. Luzon: Climbing up to 5 m high, in Bontoe Subprovince c. 650 m alt, Father M. Vanoverbergh, no. 1214, flowering May-June 1911. This species is nearest to G. Piperii Schltr. but well distingued by the larger calyx with outside glabrous lobes, the larger corolla and the corona. The flowers are said to be yellow. 7. Gymnema Mariae Schltr., spec. nov. Volubile, alte scandens, ramosa; ramis ramulisque flexuosis elongatis, hirtis, bene foliatis; foliis petiolatis, patentibus patulisve, ovalibus, acu- minatis, utrinque breviter hispidulis, 4—8 cm longis, medio fere 2,5—4,5 cm latis, petiolo dense hirto 1,5—2,5 cm longo; cymis umbelli- formi abbreviatis nunc brevissime bibrachiatis, dense multifloris, pedunculo pedieellisque dense puberulis, 1—1,5 em longis; floribus in genere inter minores; calycis foliolis ovalibus, obtusis, dense puberulis, 1,25 mm longis; corolla campanulata, c. 2,5 mm longa, usque supra medium 5-fida, extus glaberrima, intus tubo carinis 5 coronae linearibus bifariam villoso-ciliatis ornata, tubo caeterum glabro, lobis oblique oblongis, intus dense et minutissime puberulis; gynostegio eylindraceo, c. 1,5 mm longo; antheris oblongis, appendice hyalina rotundata, erecta; polliniis oblongoideis erectis, translatoribus brevibus retinaculo multo minori basi affixis; stigmatis capite altius conieo subacuto antheras subduplo superante. Asclepiadaceae Philippinenses. 541 Mindanao: Camp Keithley, Lake Lanao, Mrs. Mary Strong Clemens, no. 13, flowering in July, fruiting in February 1907. One of the smaller-flowered species of the Island. Very easily recognized by the densely hairy branchlets and leaves and the long stigma head. Its nearest ally is G. uncarioides Schltr. 8. Gymnema Cumingii Schltr., spec. nov. Volubile, alte scandens, ramosa; ramis ramulisque flexuosus, elongatis, laxe foliatis, mox glabratis; foliis patentibus patulisve petiolatis, late ellipticis, acuminatis, basi rotundatis, utrinque glabris vel subglabris, 7—10 em longis, medio fere 4—7,5 cm latis, petiolo 2—4 cm longo, eymis umbelliformi-abbreviatis, nune brevissime bibrachiatis, dense multi- floris, pedunculo usque ad 1,5 cm longo, pedicellis c. 7—8 mm longis, minute puberulis; floribus in genere inter minores; calycis foliolis late ovalibus obtusis, puberulis, margine ciliatis, c. 1 mm longis; corolla cam- panulata, c. 3 mm longa, usque supra medium 5-fida, extus glaberrima, intus carinis coronae 5 linearibus apice liberis bifariam villoso-ciliatis ornata, lobis ovatis, margine tenui excepto incrassatis et minutissime papilloso-puberulis; gynostegio cylindraceo, 2 mm alto; antheris oblongis, appendice hyalina rotundata obtusa erecta; polliniis oblique oblongoideis, erectis, translatoribus perbrevibus retinaculo parvulo oblongoideo basi affixis ; stigmatis capite oblongoideo obtuso, antheras dimidio fere superante »Philippines*, Cuming, no. 939, flowering in the year 1841. This species seems to have not turned up again in the recent collections. |. Outwardly it somewhat resembles G. pachyglossum Schltr. but besides striking floral characters it has much larger and thiner leaves. 9. Gymnema uncarioides Schltr., spec. nov. Volubile, alte seandens, ramosum; ramis ramulisque filiformibus, elongatis, flexuosis, dense fusco-tomentosis, laxe foliatis; foliis patentibus patulisve, petiolatis, late ovatis vel late ovato-ellipticis, acuminatis, basi subcordato-retusis, utrinque velutinis, 10 —13 cm longis, medio vel infra medium 7—9,5 em latis, petiolo velutino 3—4 cm longo; cymis sub- globosis, dense multifloris, pedunculo c. 2 cm longo pedicellisque c. 1 cm longis dense tomentosulis; floribus in genere inter mi- nores; calycis segmentis suborbicularibus, obtusissimis, 1,5 mm longis, extus dense puberulis; corolla campanulata, c. 3 mm longa, extus glabra, usque supra medium 5-fida, intus carinis 5 coronae anguste linearibus apice conico liberis bifariam villoso- ciliatis ornata, lobis oblique oblongis margine tenui exteriore excepto incrassatis et minutissime papilloso-puberulis; gynostegio cylindraceo, c. 1,5 mm longo; antheris oblongis, appendice hyalina rotundata, erecta; polliniis erectis oblique latiellipsoideis, translatoribus brevibus retinaculo oblongoideo polliniis multo minori basi affixis; stigmatis capite altius conico, subacuto, antheras subduplo superante. Luzon: Nueva Vizeaya Province, Maximo Ramos, no, 8218, flowering in May 19.9. 542 R. Schlechter. In general appearance this species resembles much certain Ouruparia- (Uncaria)-species. It is an ally of G. Mariae Schltr. but has much larger differently shaped laeves. 10. Cosmostigma philippinense Schltr., spec. nov. Volubilis, alte scandens; ramis fiiliformibus, elongatis, flexuosis, sparsim puberulis, laxe foliatis: foliis petiolatis, patentibus patulisve, late ovatis, acuminatis, basi cordatis, utrinque sparsim puberulis, demum sub- glabris, 6,5—11 cm longis, infra medium 4,5—8 em latis, petiolo 2,5 —4 cm longo; inflorescentiis pedunculatis racemoso-subumbellatis, usque ad 10 em longis, pedicellis minute puberulis usque ad 1,7 cm longis; calycis foliolis suborbicularibus, 1,5 mm longis, minute puberulis, obtusissimis; corolla subrotata. alte 5-fida, 1 cm diametro, lobis oblongis, apice minute excisis, extus glabris, intus sparsim et breviter puberulis; gynostegio sessili c. 2 mm alto; coronae foliolis ad basin antherarum affixis, erecto- patentibus, obreniformibus, bilobatis, glabris, antheris brevioribus, lobis oblique oblongis nunc irregulariter subdentatis, erectis, cum apiculo brevi in sinu interjecto; antheris oblongo-quadratis, marginibus cartilagineis angustis, appendice anguste membranaceo-marginata, obtusissima; polliniis oblique clavatis, erectis, translatoribus subaequimagnis gracilibus horizon- talibus retinaculo oblongoideo polliniis duplo breviori basi affixis. Luzon: Borsobosa, Province of Rizal, Maximo Ramos, no. 1072 flowering in July 1906. The first Philippine species of this hitherto Indian genus. Clemensia Schltr., gen. nov. The tribe of Marsdeniinae contains evidently yet a great number of new genera as is easily proved by the great number of them that have been of late published. Here I have to describe one that seems to be standing nearest to Telosma, but otherwise shows too certain affinities with Marsdenia. Calyx alte 5-partitus, foliolis suborbicularibus, margine minute cilio- latis. Corolla subrotata usque ad medium 5-fida, tubo late campanulato, lobis patentibus ovato-triangulis obtusis, Gynostegium late conicum corollae tubum subexcedens, sessile. Coronae foliola antheram duplo superantia et duplo latiora, rhomboidea, carnosa, dorso medio toro vel carina carnosa transversali ornata, intus ligula subulata, foliolum superante ornata. An- therae quadratae, appendice hyalina rotundata obtusa inflexa. Pollinia erecta oblongoidea, obliqua, translatoribus horizontalibus tenuissimis, retinaculo minuto basi affixis. Stigmatis caput subdisciforme, depresso- conicum. Planta terrestris, alte scandens, glabrata; caule ramisque laxe foliatis; foliis tenuiter coriaceis ovalibus, acuminatis; cymis umbelliformi-ab- breviatis, pedunculatis, plurifloris, rhachi mns illis Sarcolobi simili- bus; floribus mediocribus. Species singula adhuc nota philippinensis. Asclepiadaceae Philippinenses. 543 The genus should be placed next to Telosma. Remarkable are for a plant of this and the Marsdenia-affinity the pollinia with the rather long and very slender translatores and the extremely small retinacle. 11. Clemensia Mariae Schltr., spec. nov. Volubilis, alte scadens; ramis ramulisque elongatis, filiformibus, flexuosis, glabris, laxe foliatis; foliis petiolatis, patulis, ovalibus, acuminatis, basi rotundatis, utrinque glabris, textura tenuiter coriaceis, 6,5—11 cm longis, medio 3,2-6 cm latis, petiolo 1,5—2 cm longo; inflorescentiis extraaxillaribus, glabris, pedunculo 2—4,5 cm longo glabro, pedicellis c. 5 mm longis; calycis foliolis suborbicularibus, margine minute ciliolatis, 2,5 mm longis; corolla c. 6 mm longa, utrinque glabra lobis ovato-trian- gulis, obtusis, patentibus, gynostegio generis; coronae foliolis quam an- thera duplo latioribus et duplo longioribus; follieulis fusiformibus obtusis, superne leviter bicostatis, glabris, maturis c. 6 cm longis, 8—10 mm diametientibus. : Mindanao: Camp Keithley, Lake Lanao, Mrs. Mary Strong Clemens, no. 512 (typus), flowering in April 1906; no. „A“, 345, fruiting in June to Oktober 1906. Luzon: San Antonio, Province of Laguna, M. Ramos, no. 16592 flowering and fruiting Sept.-Oct. 1912. Leyte: Dagami, M. Ramos, no. 15307, flowering in August 1912. According to Mr. Ramos the colour of the flowers is pinkinsh- yellow or orange-yellow. The genus and the species are dedicated to Mrs. Mary Strong Clemens, who has augmented our knowledge of the Philippine-Flora considerably. Petalonema Schltr. gen. nov. Amongst the Cynanchum-like Asclepiads of Mr. Merills collection. I found a plant which at first sight, I had regarded as a true Cynanchum- species, but which after dissecting proved to be the type of a very interesting new genus, so tally differing from Cynanchum and belonging to quite another affinity. Calyx alte 5 partitus, foliolis oblongis, obtusis, corolla plus duplo brevioribus. Coralla subrostata alte 5-fida, lobis oblongis obtusis. Coronae foliola calyci opposita tubo corollae infra ostium adnata triangularia ob- tuso concavula marginibus leviter incrassatis, alte adnata. Gynostegium humile, filamentis in tubum late cylindraceum connatis, antheris late quadratis, appendice hyalina rotundata apice incurva. Pollinia dependentia, oblique pyriformia, translatoribus gracilibus bene longis retinaculo amplo oblongoideo polliniis aequilongo basi affixa. Stigmatis caput depresso- conicum humile. Planta volubilis habitu omnino Cynanchi; foliis patulis lanceolatis, petiolatis; cymis umbelliformibus, dense plurifloris, extra axillaribus; floribus illis C. Loheri Schltr. fere aequimagnis. 544 Vermischte neue Diagnosen. Species singula adhuc nota insulae Luzon indigena. The affinity 6f this genus lies with the plants, that have been united by Schumann under the name of Glossonematinae, of which however some are surely belonging to the Oxypetalinae, while others are better placed into the Gonolobinae. The remaining genera (no. 47— 52) should better be united with the Asclepiadinae. In ‚the structur of the flowers our plant belongs to these but stands quite isolated by its habit. 12. Petalonema Merrillii Schltr., spec. nov. Volubilis, scandens; ramis ramulisque filiformibus, flexuosis, laxe foliatis, bifariam puberulis; foliis petiolatis, patulis, lanceolatis vel ovato- lanceolatis, acuminatis, nervis superne puberulis exceptis glabris, 6—9 cm longis, infra medium 2—3,5 cm latis, petiolo 5—12 mm longo; cymis dense purifloris, peduneulo c. 1 em longo; floribus breviter pedicellatis c. 6 mm diametientibus; pedicello puberulo; calycis foliolis oblongis margine ciliatis, corolla duplo brevioribus; corolla alto 5-fida, 3,5 mm longa, lobis oblongis, obtusis, utrinque glabris; coronae foliolis generis, corollae tubum haud excedentibus; gynostegio generis, c. 1,5 mm alto. Luzon. Benguet Subprovinco, E. D. Merrill no. 7788 (typus), flowering in May 1911. Banco, Bontoc Subprovince, M. Vanoverbergh no. 434, flowering in April 1910. According to Mr. Merrill the flowers are green, where as Father Vanoverbergh describes their color as brown. (Fortsetzung folgt.) CXII. Vermischte neue Diagnosen. 1016. Sapium Gibertii W. B. Hemsley in Hook, Icon. Pl., 1909, tab. 2886. — Inter affines foliis subdistichis insignis. — Arbor mediocris (Gibert) novellis glaberrimis. Rami florigeri graciles, internodiis saepius petiolos 5—10 mm longos vix excedentibus. Folia petiolata, subcoriacea, in eodem ramo florigero inferiora et superiora quam intermedia saepius minora; lamina anguste lanceolata, oblonga, oblanceolata vel interdum fere elliptica, absque petiolo 2—8 cm longa, 1—2 em lata, apice glandula minuta in- structa vel eglandulosa, basi cuneata, margine obscure crenulata, raris- sime hine inde glandulis 1—3 praedita, venis inconspicuis; petiolus rigidus, glandulis superioribus conicis erectis distincte porosis; stipulae triangulares, circiter 2 mm longae, persistentes. Spicae subterminales, sessiles, rigidae, densiflorae, 4—8 cm longae, masculae vel androgynae. Flores masculi sub quaque bractea circiter 8; bractea paucidenticulata, glandulis orbicularibus ellipticis imbricatis, Perianthium florum femineo- rum ovoideum, tridentatum, dentibus vix acutis. Stylorum columna distincte exserta; styli rami 3, recurvi. Capsula immatura tantum visa, globosa, cireiter 8 mm diametro. — Uruguay: Monte Video; banks of rivers, Gibert, 8, 171, 181. — Of this very distinct looking species I have only seen Giberts specimens, which were collected on three diffe- rent dates. Druck von A W. Hayn's Erben (Curt Gerber), Potsdam. Hiepertorium specierum novarum _No. 381/384 :* XIIK Band Dp 15. Sept. 1915 Vierte Kriegsnummer. Mit dieser Nummer schließt Band XIII, dessen Voll- endung sich leider um fast ein Jahr hinauszog. Da von Band XIV als Repertorium Europaeum schon 6 Bogen er- schienen sind, bitte ich um baldige Zusendung des Bezugs- geldes für diesen Band. Fedde, z. Zt. Hauptmann u. Kompagnieführer Posen-W,, Kaiser-Friedrich-Straße 32 part. Neue Gattungen und Arten der Cynoglosseae. Von A. Brand. (Originaldiagnosen.) 1. Omphalodes aquatica Brand, spec. nov. Perennis (?). Caules ascendentes (?), debiles, 17—35 cm longi, glabri vel parce pilosiusculi, angulati. Folia inferiora longe petiolata, inter- media breviter petiolata, superiora sessilia, late ovata vel elliptica, sine petiolo 17—52 mm longa, 15—25 mm lata, basi rotundata, apice inferiora obtusa, superiora acuta, utrinque parce et breviter pilosa; petioli usque ad 7 em longi; folia suprema sicuti calyces dense sericea. Cincinniterminales, breves et pauciflori; pedicelli inferiores calyce multo longiores; calyx usque ad basin partitus, sepala oblongo-lanceolata, acuta, 4 mm longa, distincte reticulata; corolla campanulato-rotata, 9 mm longa, 12 mm lata, tubus 2 mm longus, limbus fere usque ad basin partitus, lobis late ovatis obtusissimis; fornices trapeziformes; stamina medio tubo affixa, filamentis brevissimis, antherae fere magnitudine fornicum; stylus calyce duplo brevior. Korea: „in aquis vivis basi montium“, (Gottsche). Blühend im Juni. var. sinica Brand, nov. var. reticulata. Repertorium specierum novarum. XIII. (1. IX. 1915.) 36 (Faurie no. 349). Soul Folia minora, acutiora; sepala haud 546 A. Brand. Tsingtau: Lauschan, an feuchten Stellen, 600 m. Blüte hellblau. Blühend in Mai (Küntzel no. 93); Berg Jereschke (CL Feuchter Berg- abhang, sandiger Lehmboden, 15—20 cm. Blüte hellblau. „Throwbuter“. Blühend im Mai (Zimmermann no. 341). Kiautschau, Forstamt Iltisberg. Im Paischaho-Flussbett unter Steinen auf Sand, Blüte weiss. 300 m. Blühend im Mai (Hass no. 90). Die Art ist am nächsten verwandt mit Omphalodes sericea Maxim. Sie unterscheidet sich von ihr durch den kahlen oder nur schwach be- haarten Stengel, sowie durch die Gestalt der Hohlschuppen. Bei 0. sericea haben die Hohlschuppen das Aussehen von Antheren, während sie bei O. aquatica trapezförmig sind. 2. Cynoglossum Hellwigii Brand, spec. nov. Caulis erectus, simplex (?), ca. 30 cm altus, minute strigosus. Folia caulina lanceolata, subsessilia, ca. 6 cm longa, ca. 12 mm lata, utrinque attenuata, utrinque dense et breviter strigosa. Cincinni terminales et subterminales, elongati, laxiflori; pedicelli inferiores calyce vix longiores. Calyx ad basin fere partitus, sepala ovata, hirsuta, obtusa, 2!/ mm longa; corolla campanulata, 3 mm longa; limbus usque ad basin partitus tubo aequilongus, limbi lobi ovati obtusi; fornices subquadrati, pro corolla magni; stamina medio tubo affixa filamentis brevissimis; stylus calyce multo brevior; calyx fructifer crassus gynobasi aequilongus. Nuculae cum stylo cohaerentes immarginatae, 3 mm longae, undique aequaliter glochidiatae, facie exteriore convexae. cicatrice triangulari. Embryo 2,5 mm longus, cotyledonibus orbicularibus, radicula brevissima. Neu-Guinea: Kaiser-Wilhelmsland: Finisterrae-Gebirge, zwischen den Steinen des Flussbettes. Im. Oktober abblühend (Hellwig no. 362). Die Art ist sehr nahe verwandt mit Cynoglossum zeylanicum Thunb. (C. furcatum Wall.) und vielleicht mit ihr zu vereinigen. Sie scheint, so weit man das nach dem unvollständigen Exemplar von Hellwig be- urteilen kann, verschieden zu sein durch kleinere Bliiten und den tiefer geteilten Kelch. C. zeylanicum hat Blüten von etwa 5 mm Liinge, und der Kelch ist nur bis etwa ?/, seiner Lünge geteilt. 3. Solenanthus strictissimus Brand, spec. nov. Biennis (?), tomentoso-pubescens. Caulis elatus fiistulosus simplicis- simus strictissimus ca. 50 cm altus. Folia basalia linearia, ca. 10 cm longa, in petiolum alatum a lamina vix diversum excedentia, uninervia, 5 mm lata; folia caulina breviora, sed latiora, sessilia. Cincinni breves densiflori, in thyrsum terminalem interruptum apice capitatum dispositi: pedicelli brevissimi; sepala linearia obtuso 4 mm longa, dense pilosa: corolla cylindrica, supra basin paulum constricta, 6 mm longa, lobis OV atis brevissimis coeruleis; fornices ovati, sed ex hac structura saepe mutati vel depravati, ideoque nunc basi late triangulares nunc indistincte bilobi medio tubo vel paulo infra medium affixi; stamina sub fornicibus insert. corolam longe excedentia; stylus calyce paulo longior. Nuculae ignotae. Neue Gattungen und Arten der Cynoglosseae, 541 Zentral-Asien: Nórdlich vom Hindukusch (Giles, Herb. Griffith no. 5980). Die Art scheint dem S. kokanicus Lipsky nahe zu stehen, den ich allerdings nur aus der Beschreibung kenne. Letzterer ist danach durch die viel grösseren Grundblätter verschieden. 4. Solenanthus minimus Brand, spec. nov. Perennis, humilis, argenteo-tomentosus. Folia angustissime linearia uninervia; basalia in petiolum vix angustiorem sensim attenuata, usque ad 35 mm cum petiolo longa, 1—2 mm lata, folia caulina breviora sessilia. Inflorescentia terminalis umbellata, pedicellis calyce brevioribus; sepala lanceolata 6 mm longa, corolla tubiformis, 7!/, mm longa, lobis brevibus ovatis pulchre coeruleis; fornices subquadrati apice bilobi, paule supra basin tubi albidi affixi; stamina basi cum tubo coalita, paulo supra fornices libera, corollam longe excedentia; stylus calyce vix longior. Nuculae ignotae. Nórdliches Persien: Scharud (Christoph, Herb. Ascherson). Im Habitus zeigt die Pflanze eine täuschende Ähnlichkeit mit Rindera graeca, Durch diese Eigentümlichkeit ist sie von allen anderen Solenan- thus-Arten leicht zu unterscheiden. Adelocaryum Brand!) nov. gen. Calyx usque ad basin partitus. Corolla campanulata, lobis late ovatis tubo brevioribus. Stamina inclusa, filamentis brevissimis, antheris oblongo-ovatis. Nvsulae cum stylo cohaerentes, pateriformes vel napi- formes vel scaphiformes, glochidiatae, facie interiore sub cicatrice saccato- rotundatae. Semina sub aqua perlucentia. — Herbae perennes vel biennes, foliis basalibus longe petiolatis, cincinnis terminalibus et subterminalibus. Species 5, Asiam mediam et Indiam inhabitantes. Die bisher beschriebenen Arten dieser Gattung wurden von den Autoren entweder zu Cynoglossum oder zu Paracaryum oder zu Lindelofia gestellt. Mit keiner dieser Gattungen jedoch stimmen die Früchte überein, am wenigsten mit Paracaryum. Diese Gattung nämlich gehört zu derjenigen Gruppe der Cynoglosseen, deren Nüsschen mit der ganzen Unterseite an der Gynobasis befestigt sind. Die Nüsschen von Adeo- caryum aber sind nur mit dem oberen Teil der Unterseite, der sogenannten Narbe (cicatrix) an der Gynobasis befestigt, unterhalb der Narbe sind sie frei, genau wie die Nüsschen von Cynoglossum. Wer also die Arten von Adelocaryum lieber zu einer der alten Gattungen stellen móchte, der muss der Gattung Cynoglossum den Vorrang vor Paracaryum einrüumen. Nun stimmt aber die Gestalt der Aussenseite nicht mit Cynoglossum überein; bei Cynoglossum ist sie flach oder konvex, bei Adelocaryum vertieft, ühn- lich wie bei den Früchten von Omphalodes. Lindelofia endlich stimmt in huius generis ex parte cum nuculis generis Cynoglossum, ex parte cum nuculis generis Paracaryum congruunt, ut ideo incertum fuerit, cuinam generi plantas novi generis attribuas. 36* 548 A. Brand, der Gestalt der Früchte mit Cynoglossum überein, unterscheidet sich aber von Cynoglossum und Adelocaryum durch die längeren Staubfäden und die pfeilformigen Antheren. Conspectus specierum. A. Folia basalia in petiolum sensim attenuata. a) Stylus longus nuculas multo excedens. . 1. À. anchusoides. b) Stylus brevis nuculas parum excedens. a Corolla 6 mm longa . . .. EEN ey Corolla 3 mm longa — — 1. s 9 4 Schlagintweitü. B. Folia basalia cordata . a) Coralla 4—5 mm longa . . . . . . . 4. A. coelestinum. b) Corolla 10—12 mm longa . . . . . . 5. A. malabaricum. 1. Adelocaryum anchusoides (Lind!.) Brand, nov. nom. Cynoglossum anchusoides Lindl. Bot. Reg. XXVIII (1842) t. 14; A. DC. in DC. Prodr. X (1846) 151. — Cynoglossum Emodi Schouw. Ind. sem. Hafn. Coll. (1846) 4. — C. macrostylum Bunge in Lehm. Relig. Bot, (1847) 419; Boiss. Flor. orient. IV (1875) 266. — C. Emodum Schouw! in Linnaea XXIV (1850) 160. — Lindelofia anchusoides Lehm. in Linnaea XXIV (1851) 216; Lipsky in Act. Hort. Petropol. XXIII (1904) 177; Ll e. XXVI (1910) 484; O. Paulsen in Bot. Tidskr. XXVII (1906) 218. — Para- caryum heliocarpum Kerner in Rev. Naturw. Vers, Innsbruck I (1870) 105; Clarke in Hook. f. Flor. Brit. India IV (1883) 161; Buser, Flor. orient. Suppl. (1888) 354; J. D. Hook. in Bot. Magaz. CXIII (1897) t. 7520. — Cynoglossum macranthum Regel et Smirnow in Act. Hort, Petropol., V. II (1878) 623. — ? Cynoglossum macropterum Borsez. ex Trautv. in Act. Hort. Petropol. IX (1884) 49. Afghanistan, Himalaya, Centralasien. 2. Adelocaryum Capusii (Franch.) Brand, nov. nom. Paracaryum Capusii Franchet in Ann. Sci. nat. 6 ser. XVIII (1884) 218. Turkestan (Franchet no. 939, nicht gesehen). Ich stelle die Art hierher, weil der Autor angibt, dass sie mit der vorigen Art nahe ver- wandt sei, 3. Adelocaryum Schlagintweitii Brand, spec. nov. Perenne, caespitosum, pilis brevibus basi tuberculatis dense obsitum. Folia basalia longe petiolata, lanceolata vel oblonga, 5—6 cm cum petiolo longa, 5—8 mm lata, obtusa, in petiolum attenuata, Caules complures humiles (quantum iudieari potest e specimine depravato). Folia caulina inferiora breviter petiolata, superiora sessilia minima. Cincinni elongati, laxi-sed multiflori; sepala oblonga obtusa, 2 mm longa, pilosa; corolla campanulata, 3 mm longa, lobis late ovatis tubo brevioribus; fornices latiores quam longi, subsemilunares; stamina inferiori parti tubi affixa, filamentis brevissimis; stylus calyce subduplo brevior, Nuculae (2 plerumque abortientes) gymnobasi minima multo maiores scaphiformes, in media facie exteriore glochidiato-carinatae, 4 mm longae, ovoideae, Neue Gattungen und Arten der Cynoglosseae. 549 margine cristato, cicatrice minima. Embryo 2. mm longus, radicula distincta, cotyledonibus ovatis radicula longioribus, Tibet: Provinz Dras: Kargil, zwischen Suru und Tsringmat (Schlag- intweit no. 7211). Blühend im Oktober. 4. Adelccaryum coelestinum (Lindl) Brand, nom. nov. Cynoglossum coelestinum Lindl.! Bot. Reg. XXV (1839) t. 36; DC. Prodr. X (1846) 151. — Echinospermum coelestinum Wight, Icon. IV (1850) t. 1394! — Paracaryum coelestinum Benth, et Hook. f. Gen. II (1876) 850; Clarke in Hook. f. Flor. Brit. India IV (1883) 160. Vorderindien. 5. Adelocaryum malabaricum (Clarke) Brand. nom. nov. Paracaryum malabaricum Clarke I. c. Vorderindien. 5. Paracaryum inconspicuum Brand, spec. nov. Annuum, incano-pubescens, Caules complures graciles ascendentes, 10—27 em longi. Folia inferiora longiuscule petiolata, ovato-spathulata 1—4 cm cum petiolo longa, 5—10 mm lata, obtusa, uninervia, folia superiora minima sessilia. Cincinni minuti dissiti, basi bracteati, pedicell fruetiferi calyce longiores; cincinni fructiferi elongati; sepala oblonga pilosa 1,5 mm longa; corolla tubiformis, 2 mm longa, lobis late ovatis brevissimis; fornices parvi subquadrati; stamina medio tubo affixa, fila- mentis brevissimis; squamae ad basin tubi; stylus brevissimus, vix 0,5 mm longus. Nuculae vix 2 mm longae, ovoideae, a stylo liberae, scaphiformes, margine angusto humili transverse corrugato et minu- tissime denticulato; facies exterior (discus) minute tuberculata, facies interior glabra. Embryo nucula vix brevior; radicula distincta, cotyle- donibus late ovatis. Afghanistan (Herb. Griffith no. 5976). Diese neue Art ist nahe verwandt mit Paracaryum microcarpum Boiss., mit der sie die Eigentümlichkeit teilt, dass die Nüsschen nicht am Griffel befestigt sind; sie unterscheidet sich von ihr durch die um mehr als das Doppelte kleineren Blüten. Bilegnum Brand!) gen. nov. Calyx usque ad basin partitus. Corolla cylindrica lobis brevibus, Fornices parvi, inferiori parti tubi affixi. Filamenta corollam duplo superantia. Stylus calyce paulo brevior. Nuculae cum stylo cohaerentes, laeves, scaphiformes, margine duplici praeditae; margo interior parce, sed grosse dentatus, margo exterior integerrimus vel subrepandus; margo interior supra discum, exterior supra interiorem introflexus. — Herbae perennes, foliis lineari-lanceolatis, cincinnis corymbosis. — Species unica. 1) Nomen derivatur a A&yvov „margo“, quia nuculae margine duplici oruatae sunt. 550 G. Lindau: Acanthaceae asiaticae. 6. Bilegnum Bungei (Boiss.) Brand, nom. nov. Mattia Bungei Boiss.! Flor. orient. IV (1875) 274. — Rindera Bungei Gürke in Engl. et Prantl, Pflzfam. IV. 3a (1893) 106. Persien. Ich habe diese Gattung von Paracaryum abgesondert, einmal weil sie Staubblätter zeigt, die die Krone weit überragen, während sie bei Paracaryum eingeschlossen sind, sodann aber wegen der eigentümlichen Frucht, die von einem doppelten Rande umgeben ist. Die Gattungen Paracaryum und Bilegnum verhalten sich demnach zueinander wie Om- phalodes zu Thyrocarpus. 7. Rindera karabaghensis Brand, spec. nov. Perennis. Caulis ereetus simplex striatus ca. 40 cm altus. Folia basalia longe petiolata, oblongo-lanceolata, usque ad 25 cm cum petiolo longa, 22—40 mm lata, glabra, acuta, in petiolum canaliculatum sensim attenuata, nervis distinctis; folia caulina perpauca minima sessilia, suprema apice lanata. Cincinni in corymbum terminalem amplum dispo- siti, pedicellis fructiferis calyce longioribus; sepala oblonga obtusa pilosa, 7 mm longa; corolla 13 mm longa, tota coerula, tubo late cylindrico 51}, mm longo, lobis linearibus; fornices ad plicas irregulariter congestas reducti; stamina paulo infra plicas affixa, filamentis complanatis brevibus, antheris lineari-sagittatis e tubo corollae emergentibus; stylus filiformis 12 mm longus. Nuculae (2—3 abortientes) plane compressae orbiculares 15 mm diametro, laevissimae, disco carinatae, margine lato integro. Embryo 7 mm longus, radicula crassa brevissima, cotyledonibus ovatis. Buchara: Karabagh. (Aitchison no. 548). Blühend im Mai. Die Art steht in der Mitte zwischen R. cyclodonta und lanata. Von ersterer unterscheidet sie sich durch den ungezähnten Rand der Frucht, von letzterer dadurch, dass die Hohlschuppen zu Falten verkümmert sind. Acanthaceae asiaticae. Von G. Lindau. cq ) 1. Staurogyne javanica Lindau spec. nov, Annua, radice subrecta, radicibus secundariis lateralibus, subcrassis. Folia basilaria petiolis 1,5—2,5 cm longis, puberulis, subovatis, basi longe acuminata, apice subrotundata, 4—5 cm longa, 2--2,5 cm lata, utrinque ad venas et ad laminam pilas breves rudes ferentia et cystolithis exasparata. Spicae 1—4, basilares, floribus 6—10, ca. 10 cm longae, usque ad 1/2 fere baseos sterilis, rhachi albopilosa. Bracteae 4 mm longae, bracteolae 3 mm longae, pilosae. Calicis lobi 6 mm longi, pilosi. Tubus 15 mm longus, ad faucem 4, basi 1,5 mm diam., extus pilosus, labii lobi 5x4 mm. Filamenta 7,5 resp. 3 mm longa et decurrentia, antherae 2 mm longae. Pollinis granula nulla. Stylus 10 mm longus, glaber. Capsula ca. 10 mm Acanthaceae asiaticae. 551 longa, 2 mm lata, glabra, non stipitata. Semina usque ad 16 efformata, usque ad 2 mm longa, 1,5 mm lata, pilis complicata. Java im Djatiwald Lodaja, Blitar Kedri (Warburg no. 4154): Frucht und blüh. Febr. 1889; ohne bestimmte Angabe (Zollinger no. 2396). Im Habitus gleicht die Art sehr der Æbermeyera Helferi T. And., aber die Blätter sind kleiner, die Blüten stehen lockerer und die Brakteen und Kelchblätter sind schmal. 2. Strobilanthes exsuccus Lindau spec. nov. Rami novelli pilosi. Folia inaequalia, varia in quoque pare, petiolis ca, 1 mm longis, pilosis, ovata, sed sinistra parte laminae minore, ca, 11,5 mm longa, ca. 6 em lata et ad apicem minora, alii in quoque parce 2,5x2 cm, ad apicem versus minora, omnes margine dentata vel duplo- dentata, uirinque pilosa et cystolithigera. Flores axillares, compacti, bracteae in medio 2,5x0,3 cm magnae. Calicis lobi 5, postremus 14, medii 13, antici parum postici, omnes 1,5 mm lati, exsucci, pilis longis, albis obtecti. Tubus 46 mm longus, in fauce 12, basi 2 mm diam, glaber. Corollae lobi fere aequales, ca, 6x6 mm magni. Filamenta 4, ad membranum 1 mm altum connata, 8 resp. 2mm longa, glabra. Antherae 2,5 mm alta. Pollinis granula typica ca. 67 u longa, 58—66 u lata. Ovarium 3 mm longum, stylus glaber 45 mm, stigma 4 mm longa. Capsula 13 mm longa, 2,5 mm lata, glabra, stipite parvo. Semina 2, plana, ca. 3 mm longa et 2,5 mm lata. Juculatores 4, ca. 2 mm longi, recti. Java, in dem Gelände des Botanischen Gartens (Warburg no. 1658). April 1886; in Preanger (Warburg no. 3029). Die Art ist wegen ihres Wachstums sehr ausgezeichnet, denn die Blütter der Blattpaare sind sehr ungleich. Ebenso sind die kópfchen- fórmigen Inflorescenzen durch die blassen Kelchzipfel sehr ausgezeichnet, 3. Strobilanthes bogoriensis Lindau spec. nov. Rami novelli pilosuli, postea glabri. Folia petiolis 2—3 mm longis, pilosis, oblonga, utrinque acuminata, usque ad 6,5 em longa, 2 cm lata, margine serrata, subtus pilosula, utrinque cystolithigera, ad spicas folia sensim magnetudine regradenda. spicae terminales, densae, foliis minores. Bracteae in media 10 mm longae, 3 mm latae, pilosae, cystoli- thigerae, bracteolae anguste acutae, pilosae. Calicis lobi 5, postremus longior, 9 mm resp. 10 mm longi, pilosi. Tubus 9 mm longus, in fauce 4, basi 2 mm diam. Coroliae lobi subaequales, 4 mm longi, 3 mm lati. Filamenta bina lateraliter connata, 4 resp. 3 mm longa, antherae 1,5 mm longae. Pollinis granula typica 46 u longa, 34—35 u lata. | Ovarium 2,5 mm longum. Stylus basi pilosi, 9 mm longus, stigma 1 mm longum. Capsula deest. Java, im Gelände des Botanischen Gartens zu Buitenzorg als Ruellia Blumeana (Warburg no. 1627). Blühend Juni 1886. 552 G. Lindau. Gehört am besten mit S. cordiformis zusammen, die beide durch die kleinen, getrennten Teilährchen hervortreten. 4. Strobilanthes cordiformis Lindau spec. nov. Planta annua ramis novellis pilis minutis obtectis. Folia in quoque pari imparia petiolis 1 mm longis, glabris, cordiformia, 2—3 cm longa. 2,5—2 cm lata, margine irregulariter sinuata, utrinque glabra, superne cystolithigera, alia minora ca. 2 mm longa. Spicae parvae, densae, ca, 1/, folii metientes, ramosae. Bracteae bractolaeque linguiformes, apice rotundatae, 5x1,5 mm, extus cystolithigerae et paucis foliis glanduliferis obtectae. Calicis lobi 2 antici, 6x1 mm, 3 postici, 6 mm longi, 1 mm lati, medius 6!/, mm longus, medio altius connati. Corolla 18,5 mm longa, in fauce 4 mm, basi 1 mm diam., lobis subaequalibus, 3,5x2 cm. Fila- menta 2 anteriora 6 mm longa, filamenta posteriora in membranam medio fere ac anthodium formantum connata, ca. 2 mm longa. Antheridia 1,5 mm longa. Pollinis granula typica, 85 u longa, 54 u lata. Discus Li mm, ovarium 1 mm longa. Stylus 9 mm longus, pilis obtectus, stigma 3 mm longum. Capsula 7 mm longa, 2 mm lata, ad apicem versus glandulis minutis contexta, nullo stipite. Java bei Pengalengan, Preanger (Warburg no. 3029); blühend im Aug. 1886; ohne nähere Bezeichnung (Nagler no. 213) 1858. Mit etwas grósseren Blüttern und Blüten hat F. Jagor die Pflanze bei Poser Kaimis-Karat, Meruk-Wald auf Java gesammelt. Wahrschein- lich ist es eine Schattenform, die hier ihre grösseren Blatt- und Blüten- anlagen hervorbringt. Strobilanthes bogoriensis ist der nüchste Verwandte. 5. Ruellia (Dipteracanthus) dissoluta Lindau spec. nov. Rami novelli lineis 2 seriati. Folia petiolis ca. 1 cm longis, supra pubescentibus, ovata, basi subrotundata, apice acuminata, 5,5—9 cm longa, 2—31/, cm lata, margine subintegro, utrinque cystolithigera. Flores axillares. solitarii vel 2—3 cumulati, stipellis 0,5—1,7 cm longis. Bracteae bracteolaeque 0,5 em longae, cystolithigerae. Corolla violacea (ex War- burg). Corollae lobi cystolithigeri, ca. 1 cm longi. Tubus 12 mm longus. extus pilosus, ad faucem 4,5 mm, basi 1,5 mm diam. Lobi corollae 5, subaequales, 5x3!|, cm. Filamenta 2, glabri, 5 mm longi. Antherae 1 mm longae, loculis inaequialte affixis. Pollinis granula ca. 54 u diam. Discus !/; mm, ovarium 1,5 mm, stylus 13 mm longa. Capsula ca. 2 cm longa, 3 mm lata, glabra, usque ad medium stipitatum, Semina 4, sicca globulis radiosis obtecta, 4 mm longa, 1,5 mm lata. Jaculatores 2 mm longi. Südcelebes, auf feuchten Wiesen bei Banboin urung (Warburg no. 16263) und Waldschlucht bei Tjanaba (Warburg no. 16276). December 1888. Die Blütenstände lassen nichts Verwandtschaftliches mit anderen Arten hervortreten, aber sie sind doch so charakteristisch, dass auf sie etwas gegeben werden muss. Acanthaceae asiaticae. 553 6. Lepidagathis armata Lindau spec. nov. Planta aculeata, ramis novellis quadrigenis, ad apicem versus pubescentibus. Folia petiolis 2 mm longis, supra pubescentibus, ovata, 17 mm longa, 8 mm lata, apice longe mucronata, basi parum acuminata, supra pilis minutis obtecta, utrinque cystolithis notata, in axillis sunt folia similia, sed multo minora, mucronata, utrinque pilosa. [Inflorescentia capitata, bracteae bracteolaeque 5x!/ mm, mucronata, a basi usque ad apicem pilis albis longiusculis obtecta, exsucca. Calicis lobi ut ad bracteas, 5x3/, u. Tubus 6 mm longus, extus pilis affixus, lobi 4, ca. 3 u longi, 1,5 u lati. Stamina 4, in fauce tubi affixa, filamenta perbrevia, antherae ca. 1 mm longae. Pollinis granula 30—35 u longa. 19—23,2 u lata, typica. Discus brevis, ovarium 1 mm longum, stylus 3 mm longus. Fructus deest. Insel Sumbawa, Keltro Meltro (Warburg no. 17114). Die Art besitzt keine näheren Verwandten aus Asien. Die Bildung der Kelchblätter und Brakteen, sowie die eigenartige Blattausbildung geben einen ganz besonderen Bau, der sich nirgends wiederfindet. 1. Phlogacanthus fuscus Lindau spec. nov. Suffrutex, ramis novellis rotundis, pubescentibus. Folia petiolis 1—3,5 cm longis, puberulis, ellipsoidea, 9—15 cm longa, 3,5—6 cm lata, supra glabra et cystolithigeris subrotundis notata, subtus praeterea ad costas pubescentia, margine integra. Spicae densae, rhachi fusco- pubescentes, bracteae formam foliorum aequantes, 14x5 mm, fulvo-pubescentes, bracteae 10x4 mm, pubescentes. Calicis lobi 3—3,5 mm longi, ca. 1 mm lati, pubescentes. Corolla extus fusco- puberula, ca. 16 mm usque ad coronulam longa, 6 mm supra diam., subtus 3 mm, lobi coronulae extimi 7 mm longi, usque ad 2 mm incisi, infimi 4x3, medius 5x3 mm. Antherae 2, ca. 4 mm longae, filamentis 11 mm longis, antheridiis */, mm longis. Pollinis granula typica, 38—42x30—35 u. Ovaria glabra, 2,5 mm longa, discus 1 mm longus. Stylus 14 mm longus, subtus pilis minutis obsitus. Fructus 2,5 cm longus, glaber. Java, in horto Bogoriensi (Warburg 1655). Juni 1886. Ist mit den nüchst verwandten Arten, wie P. curviflorus, P. Wallichü, P. tubiflorus usw., nahe verwandt, aber ist durch die kleinen, eingesenkten Blüten und die bleibenden Brakteen sehr deutlich verschieden, Die Art ist wohl auch meist kleiner. 8. Pseuderanthemum jaluitense Lindau spec. nov. Frutex, ramulis novellis glabris, cystolithis subrotundis notatis. Folia rubra (ex Gibbons), petiolis 1,5—2 cm longis, glabris, rotundata vel oblongo-rotundata, 6—9 cm longa, 4—7 cm lata, glabra, utrinque cysto- lithis longiusculis notata, margine integro. Paniculae externae, folium subaequentes. Bracteae bracteolaeque 1 mm longae. Flores rubri (ex Gibbons), + pedunculati. Calicis lobi 5, usque ad 2 mm longi, pilis 554 R. Schlechter: Asclepiadaceae Philippinensis, minutis puberuli. Corollae tubus 12 mm longus, subtus 2 mm, ad faucem 3 mm diam. Lobi postici 7 mm longi, 2 mm lati, antici 7x5 mm metientes, Filamenta 3 mm longa et decurrentia, glabra, antherae 2 mm longae, antheridia filamentis 1'/. mm et sacculis !/ mm longis. Pollinis granula 50—57 u longa, 38—46 u lata. Discus 1 mm, ovarium 2 mm, stylus 11 mm longa. Fructus deest. Insulae Marianae, Jaluit beim Krankenhaus im Schatten der der Paimen als Zierpflanze (Ch. Gibbons no. 1068) Blühend 3. Fe- bruar 1812, Verwandt mit P. Macgregorii Lindau, dem es durch die Blatt- verhältnisse gleicht. Verschieden durch die Antheridien und durch die kleineren Masse der Blüten. Asclepiadaceae Philippinenses Il. Von R. Schlechter. (Originaldiagnosen.) (Fortsetzung.) Dolichostegia Schitr., gen. nov. This remarkable genus at first sight makes rather the impression of a Dischidia, but as we will see presently it is generically well distinguished. Dolichostegia Schltr., gen. nov. Calyx alte 5-partitus, foliolis ovatis, obtusis, minute pilosis, pro longitudine floris parvulus. Corolla cylindraceo-tubulosa, basin versus paululo ampliata, extus glabra, intus ostio anulo pilorum deflexorum bar- bellata, lobis ovatis obtusis, apice intus incrassatis. Gynostegium breviter stipitatum, cylindraceum, altum. Coronae foliola tubo stamineo ad basin antherarum affixa, spatulata, medium gynostegii haud excedentia. Antherae anguste trapezoideae, appendice hyalina spathulata perlonga. Pollinia clavata erecta tenuissime stipitata, translatoribus subnullis, retinaculo minuto rhomboideo, Stigmatis caput cylindraceo-elongatum. : Planta epiphytica habitu omnino Dischidiae; ramis filiformibus carno- sulis, laxe foliatis; foliis petiolatis, ovatis carnosulis, patulis; cymis peduneulatis, parte florifero incrassato abbreviato; floribus illis Dischidiae extus bene similibus. Speeies singula adhue nota philippinensis. The genus is doubtlessly allied to Dischidia but generically well distinguished by the stipitate gynostegium, the form of the corona scales. the long anther appendages and last not least by the pollinaria. In all Dischidias the translatores are flattened, more or less oblanceolate and often longer than the pollinia. Here they are allmost alltogether suppressed and instead the pollinia at base prolonged into an allmost fili formstipes. 13. Dolichostegia boholensis Schitr., spec. nov. Epiphytica, ramosa; caule ramisque filiformibus carnosulis, laxe foliatis; foliis ovatis, acuminatis, basi rotundatis, 4,5—6 cm longis, infra medium 2,5 —3,7 em latis, petiolo carnosulo, 5—8 mm longo; cymis Asclepiadaceae Philippinenses. 555 multifloris, pedunculo 1,3—2,5 cm longo, glabro; floribus breviter pedi- cellatis; pedicello sparsim pilosulo; calycis foliolis 1,5 mm longis; corolla 1 cm longa, lobis c. 1 mm longis, tubo supra basin intus minutissime puberulo, parce barbellato; gynostegio generis, c. 4 mm alto, Bohol: Without mention of the exact locality. R. C. Mc. Gregor no. 1693 (typus), flowering in July 1906. I have shortened the specific description as all the details of the flower can be taken from the generic diagnosis. 14. Dischidia gibbifera Schltr. spec. nov. Epiphytica, volubilis, ramosa; ramis flexuosis, laxe foliatis, carnosulis, glabris; foliis petiolatis rhombeo-ovalibus, apiculatis, 1,5—2 cm longis, medio 1—1,3 cm latis, utrinque glabris, carnosis, petiolo 4—6 mm longo; inflorescentiis sessilibus vel subsessilibus, rhachi incrassatula sensim evoluta, dense pauciflora; floribus in genere inter minores, subsessilibus; calycis foliolis corolla fere 4-plo brevioribus, suborbicularibus, obtusissimis, margine minutissime ciliolatis, caeterum glabris; corolla ovoidea, tertia parte apicali 5-fida, 2,75 mm longa, tubo gibbis 5 amplis obtusis extus supra basin donato utrinque glabro, fauce squamis 5 triangulis breviter bilobulatis deflexis, puberulis antheris oppositis ornata, lobis erecto-patentibus, ovato-lanceolatis, acutis, intus apice incrassata, puberulis; gynostegio cylindraceo-conico, c. 2 mm alto; coronae foliolis e basi lineari apice anchoriformi-bicruribus, cruribus decurvulis apice oblique ovalibus, apiculatis, foliolis gynostegio duplo brevioribus glabris; antheris quadratis, appendice hyalina rotundata; polliniis ellipsoideis, translatoribus erectis oblique lanceolatis sublongioribus, retinaculo anguste oblongoideo polliniis aequilongo infra medium affixis; stigmatis capite subrostrato-conico antheras distinete excedente. Luzon: San Antonio, Province of Laguna, Maximo Ramo s, no. 12011, flowering in August 1910. Allied to D. oiantha Schltr,, but with smaller leaves and very distinct floral characters. 15. Dischidia brachystele Schltr., spec. nov. Epiphytica, volubilis, ramosa; ramis ramulisque filiformibus, elongatis, glabris, laxe foliatis; foliis patentibus patulisve, elliptico-lanceolatis, acu- minatis, basi rotundatis, utrinque glabris, lucidis. 5,5—7,5 cm longis, medio vel infra medium 2,2—2,8 cm latis, petiolo 6—8 mm longo; inflo- rescentiis pedunculatis, glabris, rhachi abbreviata, pauciflora, pedunculo 1,5—2 em longo; floribus subsessilibus in genere inter minores; calycis foliolis late ovatis, obtusis, corolla e. 6-plo brevioribus; corolla e basi ovoidea subcylindracea, 3,5 mm longa, quinta parte apicali 5-fida, extus glabra, intus tubo glabra et laevi, lobis oblongis, acutis, apice incrassatis, basi pilis deflexis barbellatis; gynostegio c. 1,5 mm alto, conico; coronae foliolis dup!o brevioribus e basi ligulata apice in laminam semilunatam recurvam cum apicibus acutis extensis; antheris trapezoideis, apendice hyalina oblonga, acuminata; polliniis oblique oblongoideis, translatoribus 556 R. Schlechter. anguste et oblique oblanceolato ligulatis, quam pollinia paulo longioribus, retinaculo anguste oblongoideo polliniis paulo minori infra medium affixis; stigmatis capite antheras haud excedente. Luzon: Lamao River, Province of Bataan, E. D. Merrill, (typus), flowering in April 1904. Rocks above Waterfall, San Isidroi F. W. Fox- worthy, no. 124, flowering in January 1906. A species, remarkable by the very short gynostegium. It stands near to D. Merrillii Schltr. but has larger leaves. 16. Dischidia Clemensiae Schltr., spec. nov. Epiphytica, volubilis, alte scandens; ramis filiformibus valde elongatis, flexuosis, glabris, perlaxe foliatis; foliis patentibus patulisve, petiolatis, oblongis, acuminatis, basi rotundatis, glabris, textura coriaceis, 6—8 cm longis, medio fere 2,5—3 cm latis, petiolo c. 1,2 cm longo; inflorescentiis breviter pedunculatis, rhachi incrassata sensim evoluta densiflora, pedunculo petiolo aequilongo vel longiore; floribus brevissime pedicellatis in genere mediocribus; calycis foliolis late ovatis, obtusis, corolla c. 3-plo brevioribus, corolla subglobosa, tertia parte apicali 5-fida, 3 mm longa, extus glabra, intus fauce anulo tenui transversali donata, lobis oblongis, subacutis, dimidio superiore incrassatis, dimidio inferiore pilis deflexis barbellatis; gynostegio cylindraceo-conico, c. 1,5 mm alto, coronam plus duplo superante; coronae foliolis brevissimis, e basi quadrato- unguiculata bieruribus, cruribus patentibus, oblique ovalibus obtusis, in- curvulis; antheris trapezoideis, appendice hyalina ovali subacuta; polliniis oblique oblongoideis, translatoribus erectis, oblique oblanceolatis, quam pollinia paulo brevioribus retinaculo anguste ellipsoideo pollinii duplo breviori supra basin affixis; stigmatis capite conico antheras haud superante. Mindanao: Camp Keithley, Lake Lanao, Mrs. Mary Strong Cle- mens no. 362. This species in habit resembles somewhat D. Zollingeri Schltr. but has much shorter stalked inflorescences larger leaves and very different and distinct flowers. 17. Dischidia Elmeri Schltr., spec. nov. Epiphytica, pensilis, ramosa; ramis filiformibus elongatis, laxe folia- tis, teretibus, glabris; foliis patentibus patulisve, petiolatis, anguste lanceolatis, acutis, basi cuneatis, 1,8—2,3 cm longis, infra medium 3-5 mm latis, petiolo 3—4 mm longo; inflorescentiis pedunculatis, apice paucifloris, pedunculo foliis subaequilongo vel paulo breviore, carnosulo, glabro; floribus subsessilibus, in genere inter minores, calycis foliolis late ovatis, obtusis, corolla fere 4-plo brevioribus; coralla late ovoidea, tertia parte apicali 5-fida. c. 8 mm longa, utrinque glaberrima; gynostegio vix 15 mm alto, sessili, conico, coronam duplo fere excedente; coronae foliolis a basi ligulata bieruribus, cruribus divergentibus decurvis apice hamato incurvis, obtusiusculis; antheris trapezoideis, appendice hyalina oblonga, acuta; polliniis oblique oblongoideis, translatoribus erectis Asclepiadaceae Philippinenses. 557 oblique oblanceolatis, aequilongis, retinaculo anguste oblongo duplo breviori supra basin affixis; stigmatis capite conico, antheras haud excedente. Mindanao: Mt. Apo, District of Davao, A. D. E. Elmer no. 10759 (typus), no. 11221, flowering May and July 1909. Amongst the Philippine species this hat evidently got the narrowest leaves. In the corona-scales it resembles some species of the affinity of D. nummularia R. Br. 18. Dischidia joloensis Schltr. spec. nov. Volubilis, scandens, ramosa, ramis filiformibus, flexuosis, teretibus, glabris, laxe foliatis; foliis patentibus patulisve, ellipticis vel lanceolato- ellipticis, apiculatis, basi cuneatis, utrinque glabris, basi vulgo cuneatis, 1,8—3 cm longis, medio fere 5—10 mm latis, petiolo 5—8 mm longo; inflorescentiis subsessilibus, valde abbreviatis, paucifloris; floribus in genere mediocribus, brevissime pedicellatis, purpureis; calycis foliolis ovatis obtusis corolla multoties brevioribus; corolla e basi ovoidea subcylindracea, breviter 5-fida (i. e. sexta parte apicali), dimidio superiore extus minute verruculosa, tubo intus sparsim setosa, lobis ovatis, subacutis, medio longitudinaliter carinato-incrassatis; gynostegio sessili cylindraceo-conico, coronam dimidio superante; coronae foliolis e basi ligulata apice peltato-incurvis et in laminam semilunatam alte bipartitam cum partitionibus deflexis oblique ovalibus obtusis expansis; antheris trapezoideis, appendice hyalina oblonga, obtusiuscula; polliniis oblique oblongoideis, translatoribus erectis quam pollinia triplo brevioribus oblique triangulo-obovatis, retinaculo oblongoideo translatoribus paulo breviori infra medium affixis; stigmatis capite antheras vix excedente. JoJo: Mt. Dajo, c. 600 m alt, E. D. Merrill, no. 5327, flowering in Octobre 1906. A very distinct species. In its foliage somewhat resembling D. pectenioides Pears. but belonging to the section Eu-Dischidia. 19. Dischidia quinquangularis Schltr., spec. nov. Inflorescentiis longipedunculatis, rhachi saepius ramosa incrassata, dense multiflora, pedunculo carnoso. c. 10 em longo; floribus illis D. Rafflesianae Wall. similibus, sed majoribus, pedicello c. 6 mm longo, glabro; calycis foliolis late ovalibus, obtusis, margine minutissime cilio- latis, caeterum glabris, c. 1,25 mm longis; corolla urceolari-subglobosa, quarta parte apicali 5-fida, c. 4 mm longa, extus toris 5 linearibus dimidio superiore leviter incrassatis longitudinalibus ornata, glabra, intus tubo supra medium anulo tenui horizontali praedito, lobis incurvalis ovalibus obtusis margine leviter incrassatis; gynostegio breviter stipitato, cylindraceo 2 mm alto, coronam subduplo excedente; coronae foliolis e basi lineari bicruribus, cruribus e ungue lineari erecto-patente in lami- nam deflexam oblique rhombeam subacutam dilatatis; antheris oblongis, appendice hyalina lanceolato-elliptica acuta; polliniis oblique oblongoideis, 558 R. Schlechter, translatoribus sublongioribus erectis oblique oblanceolatis retinaculo ob- longoideo duplo minori infra medium affixis. Mindanao: Davao, District of Davao, E. Copeland, no. 555, flower- ing in March 1904. Althoug the stems and leaves of this plant are not yet known, it ‘is so distinct, that I have ventured to describe it from the scanty material that is at present at hand. Evidently the species belongs into the neighborhoud of D. Rafflesiana Wall. 20. Dischidia tonsa Schltr., spec. nov. Epiphytica, pensilis, ramosa; ramis ramulisque filiformibus, flexuosis, bene foliatis, teretibus carnosulis, glabris; foliis patentibus lanceolato- ellipticis vel oblanceolato-spathulatis, obtusis vel obtusiusculis, utrinque glabris, basi sensim in petiolum brevem angustatis, carnosis, petiolo in- cluso 3—4,7 em longis, supra medium 1,1—1,6 em latis; inflorescentiis sessilibus abbreviatis, paucifloris; floribus brevissime pedicellatis ovoideo- subglobosis; calycis foliolis ovatis, obtusis, glabris, corolla 3—4-plo brevioribus; corolla subgloboso-campanulata, tertia parte apicali 5- fida, utrinque glaberrima, 3 mm longa, intus fauce annulo integro tenui horizontali ornata, lobis erectis, oblongis, acutis, apice incrassatis; gynostegio subconico, sessili, coronam paulo superante, 1,75 mm alto; coronae foliolis e basi lineari-ligulata bicruribus, cruribus faleato-semioblongis apiculatis, anchoriformi-decurvis; antheris quadrato- trapezoideis, appendice hyalina ovata subacuta; polliniis ellipsoideis, trans- latoribus oblique oblanceolatis, fere aequilongis retinaculo fere 3-plo minori infra medium affixis; stigmatis capite conico, antheras haud excedente. Busuanga: Epiphyte on Calophyllum at the seashore. E. D. Mer- rill, no. 7200 (typus), flowering in September 1910. Panay: Iloilo, C. W. Piper, no. 381, flowering in May 1911. At first sight this species looks rather like some Dischidiopsis. It is remarkable by its totally glabrous flowers. 21. Dischidiopsis carinata Schitr., spec. nov. Epiphytica, ramosa; ramis filiformibus elongatis, flexuosis, glabris. laxe foliatis; foliis petiolatis, ovalibus, obtusis, saepius minute apiculatis, utrinque glabris, carnosis, 4,5— 5 cm longis, medio fere 3—3,5 cm latis, petiolo carnoso, c. 5 mm longo; inflorescentiis breviter pedunculatis, rhachi cylindracea vulgo bibrachiata incrassata, sensim evoluta, densi- flora, pedunculo glabro petiolo aequilongo; floribus breviter pedicellatis ut videtur albidis; calycis foliolis ovalibus, corolla 4—5-plo brevioribus, glabris; corolla urceolari, 5-ta parte apicali 5-fida, 4 mm longa, extus longitudinaliter 5-carinata, glabra, intus medio lamella transversa 5-lobata horizontali ornata, lobis carnosulis patentibus oblongis, obtusis, pilis sparsis erectis obsessis; gynostegio conico; coronae squamis haud bene conspicuis, gibbum parvulum late triangulum leviter incrassatum efficien- Asclepiadaceae Philippinenses. 559 tibus; antheris trapezoideis, appendice hyalina ovata, acuminata stigmatis caput paulo superante. Mindanao: Near Suringas, c. 20 ped. alt. F. H. Bolster, no. 227, flowering in January 1906. The species somewhat resembles D. Copelandii Schltr. (Conchophyllum Copelandii Schltr. but has shorter leaves and a different corolla. The species of the genus are in fact mostly rather similar to each- other and for determination require careful examination of their flowers. 22. Dischidiopsis imberbis Schltr., spec. nov. Epiphytica, ramosa; ramis filiformibus elongatis, flexuosis, glabris; folis interdum alternantibus vulgo oppositis, ellipticis, obtusis vel apicu- latis, basi cuneatis, glabris, carnosis, 3,5—4,5 cm longis, medio fere 1,4—2,2 em latis, petiolo 8—12 mm longo; inflorescentiis subsessilibus, rhachi 2—3-brachiata, sensim evoluta, densiflora; floribus perbreviter pedicellatis in genere vix inter mediocres; calycis foliolis late ovalibus obtusis, glabris, corolla fere 4-plo brevioribus; corolla urceolari utrinque glaberrima, ‘3,5 mm longa, tertia parte apicali 5-fida, intus tubo medio lamella horizontali distincte 10-lobata circumdata, lobis ovalibus acutis, sinubus intus toriformi-incrassatis; gynostegio sessili conico; coronae foliolis gibbiformibus triangulis acutis, basi excisis; antheris trapezoideis altis, appendice hyalina rotundata, acuta; polliniis oblique oblongoideis, translatoribus brevibus oblanceolatis, retinaculo polliniis dimidio minori juxta basin affixis; stigmatis capite antheras haud excedente. Luzon: Claveria, Province Cagayan, R. C. Mae Gregor, flowering in Aug. 1909. A very distinct species, which is easily recognized from all the others by the want of a beard on the corolla lobes. With D. luzonica Schltr. it has the 10-lobed thin ring in the corolla tube in common; these lobes however are much more visible here than in that species. 23. Dischidiopsis incrassata Schitr., spec. nov. Epiphytiea, ramosa; ramis filiformibus elongatis, flexuosis, glabris, laxe foliatis; foliis ut videtur vulgo oppositis, oblongis, apiculatis, basi sub- rotundatis, glabris, carnosis, 5—6 cm longis, medio fere 2—2,5 cm latis, petiolo carnoso, 7—10 mm longo; inflorescentiis pedunculatis, rhachi vulgo 3—4 cruri valde incrassata sensim evoluta densiflora, pedunculo c. 2 em longo; floribus breviter pedicellatis, in genere mediocribus; calycis foliolis suborbicularibus, obtusis, glabris, corolla fere 5—6-plo brevioribus; corolla urceolari e. 4 mm longa, 5-ta parte apicali 5-fida, extus glabra intus medio anulo horizontali alte 5-lobato ornata, lobis ovatis obtusiusculis, intus carnoso-carinatis basi linea pilorum erectorum ornatis; gynostegio subsessili late conico, e. 1,5 mm alto; coronae roliolis gibbiformibus late triangulis, obtusis, basi altius excisis; polliniis oblique oblongoideis, trans- latoribus erectis triangulis, retinaculo oblongoideo polliniis paulo minori juxta basin affixis; stigmatis capite conico, antheras haud excedente. 560 R. Schlechter. Basilan: Without mention of further locality, C. B. Robinson, no. 9987, flowering in June 1910. The much thickened inflorescences are a very characteristic feature of this species, which is otherwise nearest allied to D. Ramosii Schltr. 24. Dischidiopsis luzonica Schltr., spec. nov. Epiphytica, ramosa; ramis filiformibus, flexuosis, glabris, laxe foliatis; foliis saepius alternantibus, petiolatis, oblongo-ellipticis, apiculatis, textura carnosulis, basi cuneatis, 4,5—7 cm longis, medio fere 2,2—3 cm latis, petiolo 1,5—2 em longo; inflorescentiis pedunculatis, abbreviatis, rhachi incrassata, densiflora, pedunculo glabro 6—10 mm longo; floribus breviter pedicellatis, albidis, apicibus roseis; calycis foliolis late ellipticis, obtusis, corolla fere 4-plo brevicribus; corolla urceolari, apice 5-ta parte 5-fida, extus glabra, intus tubo medio lamella horizontali obscure 10- bulata ornata, lobis ellipticis, acutis, dimidio inferiore pilis erectis bar- bellatis; gynostegio sessili, late conico; coronae foliolis reniformibus basi altius excisis, gibbiformibus; antheris trapezoideis, appendice hyalina ob- longa, obtusa; polliniis oblique oblongoideis, translatoribus brevibus trian- gulis retinaculo oblongoideo polliniis paulo minori supra basin affixis; stigmatis capite antheras haud excedente. Luzon: Mt. Banajao, Province of Laguna, C. B. Robinson, no. 9860 (typus), flowering in March 1910; San Pablo to Nagearlan, Province of Laguna, E. D. Merrill, no. 7480 (mixed with some Dischidia evidently D. rosea Merr.), flowering in Febr. 1911. Like D. imberbis Schltr. this species has got a shortly tenlobed thin ring in the middle on the inside of the corolla-tube. 25. Dischidiopsiss Mariae Schltr., spec. nov. Epiphytica ramosa; ramis filiformibus elongatis, flexuosis, glabris laxe foliatis; foliis ut videtur vulgo alternantibus, oblongis, apiculatis, basi euneatis, utrinque glabris, carnosis, 5—6,5 cm longis, medio fere 1,5—2 cm latis, petiolo carnoso c. 5 mm longo; inflorescentiis peduncu- latis, abbreviatis, rhachi abbreviata, densiflora, pedunculo e. 2,5—4,5 cm longo; floribus breviter pedicellatis, in genere inter minores; calycis foliolis late ovatis, obtusiusculis, glabris, corolla c. 3-plo brevioribus; corolla late ovoidea e. 2,5 mm longa, extus glabra, intus infra faucem toro circulari lineari quinquies fractiflexo circumdata, lobis ovatis sub- acutis, intus hamato-incrassatis, dimidio inferiore pilis decurvis dense barbatis; gynostegio subsessili, conico, c. 1 mm alto; coronae foliolis minutis gibbiformibus, triangulis, basi excisis; antheris alte trape- Zoideis, appendice hyalina rotundata, obtusa; polliniis oblique ellipsoideis, translatoribus brevibus ligulatis retinaculo oblongoideo polliniis aequilongo juxta basi affixis. Mindanao: Camp Keithley, Lake Lamao, Mrs. Mary Strong - Cle- mens, flowering in March 1906. By the form of its corolla this species is easily enough recognized from the others. Another striking specific mark is to be found in the thickened Asclepiadaceae Philippinenses. 561 zig-zag line which with five double breaks runs around the inside of the corolla throat. 26. Dischidiopsis Ramosii Schltr., spec. nov. Epiphytica ramosa; ramis filiformibus, elongatis, flexuosis, glabris, laxe foliatis; foliis saepius alternantibus, petiolatis, patentibus patulisve, anguste ellipticis, apiculatis, basi cuneatis, glabris, carnosis, 5—6,5 cm longis, medio fere 1,6—2 cm latis, petiolo 7—10 mm longo; inflorescentiis breviter pedunculatis, rhachi abbreviata, crassa, densiflora; floribus breviter pedicellatis in genere inter minores; calycis foliolis late ovatis, obtusis, glabris, corolla c. 5-plo brevioribus; corolla urceolari, 3,5 mm longa, 4-ta parte apicali 5-fida, extus glabra, intus lamella circulari 5-lobata transversa ornata, lobis ovalibus subacutis, intus carnoso-in- crassatis, barbatis; gynostegio conico c. 1 mm alto; coronae foliolis late triangulis obtusis, basi excisis, gibbiformibus; antheris trapezoideis, appendice hyalina elliptica acuta; polliniis oblique oblongoideis, trans- latoribus brevibus oblanceolatis, retinaculo ellipsoideo polliniis dimidio breviore juxta basin affixis; stigmatis capite conico, antheras subexcedente; capsula gracilis bialata. Luzon: San Antonio, Province of Laguna, Maximo Ramos, no. 12032. flowering in August 1910. A near ally to D. incrassata Schltr. but with thinner and narrower leaves, much less thickened inflorescenses and smaller flowers. The capsules are the first I have seen of the genus, the are about 6 cm long, 6 mm in diametre and with a 5 mm broad wing on each side. 27. Conchophyllum Elmeri Schltr., spec. nov. Epiphytica, parum ramosa; ramis elongatis, verosimiliter pensilibus, teretibus glabris, pro genere dense foliatis; foliis petiolatis, patentibus; obovato-elliptieis, acutis, basi cuneatis, glabris, carnosis, 6—7,5 cm longis, supra medium 2— 3,5 cm latis, petiolo carnoso, 7-10 mm longo; in- florescentiis subsessilibus, rhachi saepe 2—3-brachiata, incrassata, pedun- culo nunquam petiolum excedente; floribus perbreviter pedicellatis, ut videtur albidis; calycis foliolis ovalibus, obtusis, corolla 3 - 4-plo breviori- bus, glabris; corolla late ovoidea quarta parte apicali 5-fida, utrinque glaberrima, 4 mm longa, lobis oblongis, acutis, intus hamato-incrassatis; gynostegio brevissime stipitato, conico; antheris trapezoideis, appendice hyalina ovali, breviter acuminata; polliniis oblique oblongoideis, trans- latoribus oblanceolatis, subduplo brevioribus retinaeulo oblongoideo polliniis subduplo minori juxta basin affixis; stigmatis capite antheras haud excedente; folliculis anguste fusiformibus, obtusiuscule rostratis, glabris, 3—3,5 cm longis, infra medium c. 5 mm diametientibus. Mindanao: Todaya (Mt. Apo), District of Davao, B. E Copeland, no. 1270, flowering in April 1904; A. D. E. Elmer, no. 10670 (typus), flowering in May 1909. The first species of the genus known from the Philippines. It stands nearest to some species from the northern parts of Celebes (Minahassa). 37 Repertorium specierum novarum. KILL (1. IX. 1915) 562 R. Schlechter. 28. Tylophora Clemensiae Schitr., spec. nov. Volubilis, alte scandens, ramosissima; ramis ramulisque filiformibus, elongatis, flexuosis, glabris, laxe foliatis; foliis petiolatis, patentibus patulisve, lanceolatis vel lineari-lanceolatis, acutis vel apiculatis, basi rotundatis, margine minute sed distincte crispulatis, 3—7 cm longis, infra medium 4—15 mm latis, petiolo gracili, 5—13 mm longo; cymis pauciramosis, laxis, usque ad 15—20-floris, folia duplo vel triplo super- antibus, glabris; floribus more generis in ramulis cymorum hine et inde fasciculatis, atropurpureis, in genere inter minimos; pedicellis 3—5 mm longis, filiformibus; calycis foliolis ovalibus obtusis, glabris, corolla sub- triplo brevioribus; corolla subrotata 2 mm diametro, usque ad quintam partem basilarem 5-fida, lobis ovalibus obtusis, utrinque glabris; gynostegio sessili, vix 0,5 mm altitudine excedente; coronae foliolis tubo stamineo omnino adnatis, triangulis obtusis, carnosis, basi margine alte inerassato patentibus truncatis, apice basin antherarum vix excedentibus; antheris late quadratis, appendice hyalina semiorbiculari obtussisima; stigmatis capite depresso; polliniis late ellipsoideis. Mindanao: Camp Keithley, LakeLanao, Mrs. Mary Strong- Clemens. no, 529 (typus); no. C., flowering March 1906, 1907. By the narrow leaves with finely crispulate margins this very distinct species ean allways be recognised at once. It is dedicated to its dis- coverer. 29. Tylophora glauciramea Schltr., spec. nov. Terrestris, volubilis, scandens, ramosa; ramis ramulisque filiformibus elongatis. flexuosis, glaucis, glabris, laxe foliatis; foliis petiolatis patenti- bus, ovato-oblongis, apiculatis, basi rotundatis, utrinque glabris, 5—8,5 cm longis, medio vel infra medium 2—3,5 cm latis, petiolo glauco, glabro, c. 2 cm longo; cymis pedunculatis, brachiis valde abbreviatis, umbelli- formibus, multifloris, pedunculo pedicellisque glabris, c. 2—2, cm longis; floribus fide collectoris purpurascentibus, in genere mediocribus; calycis foliolis anguste lanceolatis, acutis, glabris, vix 3 mm longis; corolla subrotata c. 1,1 cm diametro, alte 5-fida, lobis oblongis, obtusis, utrinque. glabris; gynostegio sessili vix 1,5 mm alto; coronae foliolis sub- orbicularibus carnosis, erecto-patentibus, intus usque ad medium fere tubo stamineo adnatis, gynostegio paulo brevioribus; antheris quadratis. appendice hyalina semiorbieulari incurva ; polliniis minutis, late ellipsoideis. translatoribus tenuibus duplo brevioribus, retinaculo ellipsoideo duplo minori basi affixis; foliiculis breviter fusiformibus glabris, glaucis, 4,5 cm longis, c. 1 em diametro. Bantan Island: In grassland under Cocos, E. D. Merrill, no. 4165 (typus), flowering in July 1905. Semerara-Island: E. D. Merrill, no. 4154, flowering in June 1905. ` One of the few quite glabrous species of the subgenus Eu-Thylophora- mongst the Philippine species therfore allied to T. tonsa Schltr. Asclepiadaceae Philippinenses. 563 30. Tylophora Ramosii Schltr., spec. nov. Volubilis, alte scandens, ramosa; ramis ramulisque filiformibus elongatis, flexuosis, glabris, distanter foliatis; foliis patentibus patulisve, petiolatis, ovato-lanceolatis, acutis vel obtusiusculis, basi subcordatis, utrinque glabris, 3,5—5,5 cm longis, infra medium 1,5—2,5 cm latis, petiolo c. 1 em longo, tenuissime pilosulo; cymis elongatis, laxis, folia duplo fere superantibus, multifloris, ramulis floriferis distantibus ab- breviatis, plurifloris, minute puberulis, pedicellis filiformibus tenuiter puberulis c. 5 mm longis; floribus viridibrunneis, in genere inter minores; calycis foliolis lanceolatis, subacutis, corolla plus duplo brevioribus, tenuiter puberulis; corolla subrotata c. 5 mm diametro, alte 5-fida, lobis oblongis, obtusis, extus glabris, intus minutissime papilloso-puberulis; gynostegio subsessili vix 1 mm alto; coronae foliolis tubo stamineo omnino adnatis, ovato-triangulis obtusis, carnosis, latere utrinque excavatis, basin antherae vix excedentibus; antheris quadratis, appendice hyalina rotundata obtusissima; polliniis minutis ellipsoideis. Luzon: Ilocos Norte Province, M. Ramos, no. 7700 (typus), flower- ing in March 1909. i Cayan: Bontoc Subprovince, Father M. Vanoverberghe, no. 1156, flowering in March 1911. 31. Tylophora rizalensis Schitr., spec. nov. Volubilis, alte scandens, ramosissima; ramis ramulisque filiformibus elongatis, flexuosis, subglabris, laxe foliatis; foliis patentibus patulisve, lanceolatis vel ovato-lanceolatis, acuminatis, basi rotundatis, utrinque glabris, textura tenuioribus, 2,7—3,5 cm longis, infra medium 1,2 —1,8 cm latis, petiolo sparsim puberulo 8—12 mm longo; cymis laxis, folia duplo fere superantibus unilateralibus, gracillimis, ramulis floriferis abbreviatis, purifloris, pedunculo puberulo, pedicellis filiformibus usque ad 1 mm longis, subglabris; floribus minutis; calycis foliolis lanceolatis, acutis, sparsim pilosis, corolla fere 3—4-plo brevioribus; corolla subrotata, 4,5 mm diametro, usque ad. quartam partem basilarem 5-fida, utrinque glabberrima, lobis oblongis, obtusis, apice breviter excisis; gynostegio subsessili, late cylindraceo; c. 0,75 mm alto; coronae foliolis ovatis, sub- acutis, tubo stamineo omnino adnatis, basi truncatis, basin antherarum attingentibus; antheris quadratis, appendice hyalina semiorbiculari ; polliniis ellipsoideis translatoribus brevissimis, retinaculo 4 plo minori basi affixis. Luzon: Province of Rizal, M. Ramos, no. 12532, flowering in No- vembre—Dezembre 1910. A near ally of T. excisa Schltr. from South-Celebes, but with narrower, thiner leaves on longer petioles. 32. Tylophora setosa Schltr., spec. nov. Volubilis, alte scandens, ramosa; ramis ramulisque filiformibus elongatis, flexuosis, perdense setosis, laxe foliatis; foliis erecto-patentibus petiolatis, suborbiculari-cordatis, acuminatis, utrinque dense setosis, 37* $ 564 R. Schlechter. 5,5—7 cm longis, medio fere 4—5,5 cm latis, petiolo perdense setoso 2,5 —3 cm longo; cymis densissime setosis, pedunculatis, ramis ab- breviatis subumbelliformi-densifloris, pedunculo 1,5—2,5 cm longo, pedi- cellisque c. 1,5 em longis, filiformibus densissime setosis; floribus medio- cribus; calycis foliolis anguste lanceolatis, acutis, c. 4 mm longis; corolla subrotata usque ad tertiam partem basilarem 5-fida, c. 1 cm diametiente, extus sparsim setosa, intus densius et breviter puberula, lobis ovatis, subacutis; gynostegio sessili c. 1,5 mm alto; coronae foliolis suborbicularibus erecto-patentibus, usque infra medium intus tubo stamineo adnatis, gynostegio paulo brevioribus; antheris quadratis ap- pendice hyalina semiorbiculari; polliniis oblique quadrato-ellipsoideis, translatoribus brevissimis retinaculo parvulo juxta basin affixis. Mindanao: Todaya (Mt. Apo), Distriet of Davao, A. D. E. Elmer, no. 11962, flowering in October 1909. This most distinct species should be placed nearest to T. villosa Bl., a Javanese species. 33. Tylophora tonsa Schltr., spec. nov. Volubilis, alte scandens, ramosa; ramis ramulisque filiformibus, elongatis, flexuosis, subglabris; foliis patentibus patulisve, petiolatis, ob- longis vel ovatis, acuminatis, basi subcordatis, utrinque glabris, pro genere textura crassis, 5,5—10 cm longis, medio vel infra medium 3,5—6 cm latis, petiolo 1,3 — 3 cm longo; cymis brevissime pedunculatis, vel subsessilibus, brachiis abbreviatis, densifloris, pedicellis filiformibus 2—2,5 cm longis; floribus inter majores, fide collectoris flavido-vires- centibus; calycis foliolis anguste lanceolatis, acuminatis, glabris vel sub- glabris, 3,5 mm longis; corolla subrotata c. 1,5 cm diametro, usque ad tertiam partem basilarem 5-fida, extus glabra, lobis ovalibus, obtusis, intus dimidio superiore minutissime papillosis, caeterum glabris; gynostegio sessili, c. 2,5 mm alto; coronae foliolis suborbicularibus obtusissimis, crasse carnosis, erecto-patentibus, intus usque ad medium fere anguste tubo stamineo adnatis, gynostegio paulo brevioribus; antheris quadratis, appendice hyalina semiorbiculari obtusissima incurva; polliniis ellipsoideis, translatoribus brevibus tenuibus retinaculo parvulo ellipsoideo juxta basin affixis Sulu-Archipelago: Lumbucan-Island, thickets back of beach, E. D. Merrill, no. 7187, flowering in September 1909. A very distinct species, nearest allied to T. glauciramea Schltr. 34. Sarcolobus peregrinus Schltr., spec. nov. Volubilis, scandens, ramosa; ramis filiformibus, elongatis, laxe foliatis, glabris; foliis patentibus patulisve, ovalibus vel oblongis, acuminatis, utrinque glabris, basi rotundatis vel subcordatis, 6—12 cm longis, medio fere 3--6 em latis, petiolo 1,75—4 cm longo; inflorescentiis racemosis, sensim elongatis, rhachi incrassata densiflora, pedunculo glabro, 1 —2 cm. longo; pedieellis patentibus, filiformibus glabris, c. 1 cm longis; calycis foliolis suborbicularibus, obtusissimis, margine minutissime ciliolatis, Asclepiadaceae Philippinenses. 565 3 mm longis; corolla rotata, alte 5-fida, 1,5 em diametro, utrinque glabra, lobis ovalibus obtusissimis, margine subinconspicue ciliolatis, gibbis 5 conicis obtusis, intus in basi corollae cum lobis alternantibus; gy- nostegio humili c. 2 mm alto, 5-angulari, sessili, coronae gibbis semi- orbicularibus obtusissimis haud bene conspicuis in dorso antherarum; antheris e basi obtrapezoidea suborbicularibus obtusissimis, apice incurvis; polliniis erectis faleato-clavatis, translatoribus tenuissimis subduplo longio- ribus retinaculo oblongo polliniis subduplo minori basi affixis. Luzon: Thickets along the seashore, at Limay, Province of Babaan, E. D. Merrill, no. 7477, flowering in February 1911. This plant is evidently identical with the Asclepias peregrina Blanco therefor I have chosen the same specifie name. The nearest all are S. carinatus Wall and S. Warburgii Schltr. 35. Heterostemma angustilobum Schltr., spec. nov. Volubilis, alte scandens, ramosa; ramis filiformibus, glabris, laxe foliatis; foliis oblongis, breviter acuminatis, basi rotundatis, 7,5 —11,5 cm longis, medio fere 3—6 cm latis, petiolo 2—4 cm longo; cymis breviter pedunculatis, dense plurifloris, nunc ramosis cum ramis abbreviatis, peduneulo petiolis vulgo breviore, pedicellis inaequilongis, filiformibus sparsim puberulis, usque ad 3,5 em longis; floribus mediocribus sub- patentibus; calycis fo:iolis lanceolato-oblongis, obtusis, dense puberulis, c. 1 mm longis; corolla peralte 5-fida, 9 mm longa, extus minute pa- pilloso-puberula, intus glabra, basi anulo tenui gynostegium cireum- ferens donata, lobis oblongo-ligulatis, obtusis; gynostegio subsessili, c. 1,5 mm alto; corona stellari, foliolis exterioribus dorso antherarum medio affixis oblongis, obtusiusculis, interioribus trifidis, segmentis subulatis patentibus lobulo intermedio squamis exterioribus et lobulis lateralibus duplo longiore 1 mm longo; polliniis illis Heterostammatis collini Schltr. valde similibus sed minoribus. Mindanao: Mt. Apo, District of Davao, A. D. E. Elmer, no. 10814 flowering in June 1909. The type of an new section, perhaps a new genus, distinguished by the very deeply cut corolla with a ringlike corolline corona at base and a double staminal corona. The anthers and pollinia much resemble Heterostemma. 36. Ceropegia Merrilli Schltr., spec. nov. Herba perennis, volubilis, scandens; caule ramisque filiformibus, flexuosis, elongatis, laxe foliatis, glabris; foliis patentibus patulisve petio- latis, elliptico-lanceolatis, acuminatis, utrinque glabris, textura tenuibus, 5—7,5 em longis, medio fere 1,7—2,7 cm latis, petiolo 2—2,5 cm longo; inflorescentiis breviter pedunculatis, dense paucifloris, pedunculo pedi- cellisque glabris, c. 1,5—2 cm longis; floribus illis C. Cumingianae Dene. similibus sed minoribus, urceolatis, c. 3 em longis; calyeis foliolis lanceo- latis, acutis, 3 mm longis; corollae tubo e basi subgloboso-ampliata curvato sensim paulo angustato, ostio leviter infundibulari-dilatato, utrinque 566 R. Schlechter. glabro, ostio 1 cm diametro, lobis oblongis obtusis, apice cohaerentibus longitudinaliter complicatis, 1,2 cm longis, extus glabris, intus tenuiter longipilosis; corona cupulari, extus lobis 10 triangulis obtusiusculis, dense villoso-ciliatis donata, intus processibus 5 anguste linearibus sub- acutis, apice hamatis, glabris, c. 3-plo longioribus ornata; polliniis oblique ellipsoideis, translatoribus oblique ligulatis, retinaculo oblengoideo, polliniis paulo breviore. Luzon: Damp shaded ravines, Bued River, Province of Benguet, E. D. Merrill, no. 4863 (typus) flowering October—November 1905; Twin Peaks, Province of Benguet, R. S. Williams, no. 941, flowering in September 1904; Banco, Bontoc Subprovince, Father M. Vanover- berghe, no. 640, flowering in June 1910. A more graceful and slenderer species with smaller flowers than the allied C. Cumingiana Dene. The flowers are greyish or whitish with purple-brownish spots and stripes. 37. Brachystelma Merrillii Schltr., spec nov. Terrestris, erecta, usque ad 50 cm alta; caule simplici, tereti, glabro vel subglabro, distanter foliato; foliis patentibus linearibus, acutis, usque ad 8 cm longis, 4 mm latis, glabris; floribus lateralibus terminalibusve 2—5-nis fasciculatis; pedicellis filiformibus, erecto-patentibus, minute puberulis, usque ad 2 cm longis; calycis foliolis lanceolatis, acutis, sub- glabris, 1—1,5 mm longis; corolla e basi late campanulata sub- rotata, c. 1,6 em diametro, extus glabra, lobis lanceolatis acutis, margine recurvulis, superne (i. e. intus) longi pilosis; corona urceolari humili. foliolis alte connatis, apice obtuse trilobulatis, glabris, cum lobo inter- medio paulo producto oblongo ineurvo, lateralibus abbreviatis rotundatis; polliniis oblique ellipsoideis, translatoribus triangulis, retinaculo obovoideo polliniis subduplo minori juxta basin affixis. Culion: Dry open soil near Holsey, E. D. Merrill, no. 680, flower- ing in February 1903. Semerara: E. D. Merrill, flowering in June 1905. This species is nearly allied to the Papuan B. papuanum Schltr. and the Australian B. microstemma Schltr. especially to the former, from which it is distinguished by shorter growth and the quite glabrous corona as well at by the form of the pollinarium. In all these three species the corolla is dark brownish-purple of colour. Clemensiella nom. nov. Since the creation of my genus Clemensia | have found out, that Dr. Merrill has used the same name before for a genus of the Meliaceae in the Philipp. Journ. Sci. III (1908), p. 143. Therefor the name of my. genus should be altered into the one given above, Clemensiella, and the species should be called Clemensiella Mariae Schltr., not Clemensia Mariae Schltr. Index specierum. (Die neuen Arten sind mit einem Stern (*) versehen.) A. Abies pectinata |. flabellata Beissn. 361. — subalpina f. pendula Ordnung 347. Abutilon Balansae Hassl. 513. — fuseiealyx Ulbrich 498. — pubistamineum Ulbrich 560. — quinquelobum Ulbrich 501. — Regnellii Miq. 498. (— septemlobum Miq.) 498. Acacia tarculensis Black 331. Acaena anserinella Bitt. var. elatissima Bitt. 346. — var. Stuckertii Bitt. — stricta Griseb. 346. Acalypha Homblei De Wild. 145. {Acanthopanax Maximowiczii hort.) 347. — ricinifolius Dene. et Planch. var. Maximowiczii Beissn. 347. Acanthospermum Brasilum Schr. 359. Acer Ginnala f. albo-variegatum v. Schwerin 361. — glabrum f. rhodocarpum v. Schwerin 361. — platanoides f. Jouinii v. Schw. 361. — — f. sanguineum v. Schw. 361. — Pseudoplatanus f. rubicundum v. Sehwerin 361. — rubrum. magnificum v. Schw. 362. q Acinos alpinus var. elatior Griseb.) 39. Aciphylla Dieffenbachii 'T. Kirk 191. — intermedia D. Petrie 251. — Spedeni Cheesem. 416. Aconitum episcopale Lévl. 341. — Mairei Lévl. 341. — macilentum Greene 321. — Potanini Kom. 234. — Ronnigeri (paniculatum x tauri- cum) Gayer 74. Actinidia Dielsii Levl. 175. Adansonia alba Jum. et Perr. de la Bathie 331. 346. Adelocaryum A. Brand gen. nov. 547. — anchusoides (Lindl.) A. Br. 548. — Capusii (Franch.) A. Br. 548. — coelestinum (Lindl.) A. Br. 549. — malabarieum (Clarke) A. Br. 549. — Schlagintweitii A. Br. 548. Adenostyles Alliariae (Gouan) Kerner f. florida (Brügger) Jos. Braun80. (— crassifolia Kerner) 80. — glabra (Mill.) DC. var. f. aranedso- floccosa Jos. Braun 80. — — var. y. calcarea (Brügger) Jos. Braun et Thell. 80. — — var. a. typica Jos. Braun 80 — tomentosa (Vill) Schinz et Thell. var. a. concolor Jos. Braun 80. (— — var. fallax Gremli) 80. — var. f. hybrida (Vill.) Braun 80. — — var. y. multiflora Jos. Braun 80. Aesehynomene Homblei De Wild. 107. — kapiriensis De Wild. 114. — striata De Wild. 107. Afzelia Brieyi De Wild. 369. Agoseris apieulata Greene 324. Agropyrum kronokense Kom. 87. Agrostis viridissima Kom. 85. Aichryson pulvinatum Burch. 57. Alchemilla hybrida Mill. a. glaucescens (Wallr.) Paulin f. serbica Fritsch 29. Alectorolophus antiquus J. v. Sterneck 75. Jos. | Alectr yon grandis Cheesem. 190. | Aletris Fauriei Nakai 246. | (Alliaria auriculata Kom.) 271. grandifolia officinalis Andrz. f. Bolz. 72. | Allium eannaefolium Lévl. 339. — ursinum L. f. latifolium Bolz. 71. Alloearya asiatica Kom. 236. Alnus serrulata f. pumila Demcker 348. | Alopecurus tenuis Kom. 85. 568 Alphitonia excelsa Reiss 360. Alsophila apiculata Rosenst. 213. Alstonia Boonei De Wild. 382. — constricta F. v. M. var. mariensis Bail. 494. Althaea Oppenheimii Ulbr. 518. — Wolffii Ulbr. 520. Alyssum Anamense Vel. 25. — Musili Vel. 25. Amarantus Dinteri Schinz var. unci- natus 'Thell. 79. — melancholicus var. parvifolius auct. Germ.) 80. Amorphophallus Mairei Lévl. 259. mont- (Amphistelma exsertum Griseb.) 285. | Anagallis tenella L. f. pygmaea Bolzon 64. Anaphalis aureo-punctata Lingelsh. et Borza 392. Andropogon sericeus R. Br. var. geni- culatus Bail. 493. Anemone pulsatilla L. var. gotlandica K. Johanss. 16. Angelica Dieffenbachii Ind. Kew. 191. Anisotome Enysii (T. Kirk) Laing 189. — — var. tenysonianum Laing 189. (Anoda denudata [Nees et Mart.] K. Schum.) 513. (Anola waltheriifolia [Lk.] K. Schum.) 510. Anonidium Brieyi De Wild. 383. Antennaria erosa Greene 409. — longifolia Greene 410. — Lunellii Greene 411. — Nebrascensis Greene 410. — parvula Greene 411. — umbellata Greene 412. — Wilsonii Greene 409. Anthemis arabica Vel. 24. Anthericum Homblei De Wild. 108. Anthriscus fumarioides (W. K.) Spreng. var. bosniacus Maly 38. — f. calvescens Maly 38. — — var. glaber (Evers in herb.) Ginzb. et Maly 38. Anthyllis Vulneraria L. var. alpestris (Hit.) f. nana Bolz. 62. — — var. vitellina Velen. 59. Antirrhoea ? Martini Lévl. 178. — Shaferi Urb. 479. Aquilegia Cottia (A. alpino-atrata Rostan in sched.) Beyer 34. — eminens Greene 321. - Jatiuseula Greene 320. Arabis alpina L. var. Degeniana 'Thell. 66. . — eolummalis Nakai 271. (— Gerardi Besser) 66. — hallaisanensis Nakai 271. | | | | | | | | | — hirsuta (L.) Scop. subsp. plani- | siliqua (Pers.) Thell. 66. Aralia Mairei Lévl. 342. (— Maximowiczii v. Houtte) 347. Index specierum. Aristea ramosa De Wild. 110. | Aristolochia droseroidis Hoehne 437. — Jauruensis Hoehne 436. — stomachoidis Hoehne 436. Artabotrys Boonei De Wild. 383. Artemisia nitida Bert. var. Timanensis A. Wolfert 16. Asarum maeulatum Nakai 267. (— Sieboldii Nakai) 267. — — Miq. var. sevulense Nakai 267. (Asclepias angustissima Anderss.) 283. (— viminalis Sw.) 283. Aspidium polysorum Rosenst. 133. Asplenium Grashoffii Rosenst. 215. longkaënse Rosenst. 123. saxieola Rosenst. 122. sealare Rosenst. 214. subspathulatum Rosenst. 122. varians Hk. et Grev. var. Sakuraii Rosenst. 123. ; Aster Blinii Lévl. 344. (— Datschii Hort.) 69. — ericoides L. var. pseudo-dumosus Thell. 69. (— laevigatus Willd.) 68. (— laevis Bot. Reg., non L.) 68. (— mutabilis Willd., non L.) 68. (— novi belgii L. var. floribundus Aschers.) 69. — — ssp. II eu-novi-belgii Thell. 68. — — var. litoreus A. Gray 68. — — — 6. tardiflorus (Willd.) Thell. 69. = = war typicus Eion 68 — — ssp. III. floribundus (Willd.) Thell. 69. — — f. macrocephalus Thell. 68. (— — var. minor Nees) 69. (— — — var. stenolepis Thell.) 169. (— — — var. a. typicus b. flort- bundus Fiori) 69. — sedifolius L. — — y. affinis (Rouy) Thell. 68. — — a. angustifolius Thell. 68. — — f. discoideus (Voss) Thell. 68. — — E, dracunculoides (Lam., Ledeb.) Thell. 68. — — 6. insculptus (DC.) Thell. — — fp. intermedius (DC.) Thell. — — ssp. trinervis (Desf.) Thell. — versicolor Willd. s: ampl. 68. — var. ovatus Thell. 68. — — var. a. platytaenius Thell. — — var. ß. stenotaenius Thell. Asteriscus arabicus Vel. 24. Astragalus Atlasovi Kom. 229. — Baalbekensis Bornm. 43. — eaudieulosus Kom. 230. (— cruentiflorus Boiss.) 42. — deeumbens Kom. 230. — Kofensis Vel. 26. — macrobotrys Bge. var. camelorum Vel. 26. 68. 68. 68. 2 68- 68. Index specierum. Astragalus penduliflorus Lam. f. micro- carpus Bolz. 62. — Potanini Kom. 231. — Salicetorum Kom. 230. — sanctus Boiss. f. stenophyllus Bornm. 9. — supranubius Bornm. 42. Athyrium Clarkei Bedd. var. mem- branacea Rosenst. 124. — exeelsius Nakai 243. — iseanum Rosenst. 124. — Mairei Rosenst. 125. — monticola Rosenst. 123. — multifidum Rosenst. 125. — — var. latiseeta Rosenst. 126. — — var. Sakuraii Rosenst. 126. — — var. soluta Rosenst. 126. Atriplex Halimus L. var. argutidens Bornm. 11. (Avena fatua x orientalis E. H. L. Krause) 54. — fatua L. ssp. fatua (L.) Thell. var. (vel f.) pilibarbis Thell. 54. — var. (melius forma) tran- siens Hauskn. subv. (vel subf.) unilateralis Thell. 54. — — f. pseudo-transiens Thell. 55. — — ssp. sativa (L.) Thell. 3. brachy- trieha Thell. 55. — — — l. glaberrima Thell. 54. 2. macrathera Thell. 54. - 4. pseudo-subuniflora Thell. 5. setulosa Thell. 55. — 6. subuniflora (Trab.) Thell. ssp. sativa x sterilis ssp. byzan- tina) ? 53. — Riabushinskii Kom. 86. (— segetalis Trab.) 52. — sterilis L. ssp. byzantina (C. Koch) Thell. f. pseudo-sativa Thell. 53. ssp. Ludoviciana (Durieu) Gillet et Magne f. subulifera Thell. 53. — — ssp. macrocarpa (Moench) Briq. f. segetalis (Trab.) Thell. 52. — — — f. triaristata Thell. 52. (— — segetalis Trab.) 52. x (?) — Trabutiana (byzantina x sa- tiva) Thell. 53. Axonopus bijugus (Steud.) A. Chase 185. — capillaris (Lam.) A. Chase 183. — chrysoblepharis (Lag.) A. Chase 184. — deludens A. Chase 184. — dissitiflorus (Trin.) A. Chase 184. — laxiflorus ('Trin.) A. Chase 183. — poiophyllus Chase 183. — Rosei (Seribn. et Merr.) A. Chase 183. 569 B Bakerisideroxylon Bruneeli De Wild. 375. Ballota luteola Vel. 15. Baphia Bequaerti De Wild. 116. — Ringoeti De Wild. 116. Barbarea arabica Vel. 25. (Bassovia phytolaccoides Rusby) 172. Bellevalia tracteosa Vel. 14. Bellidiastrum | Michelii Cass. f. dolo- miticolum Bolz. 63. Belotia panamensis Pittier 313. Berberis amurensis Rupr. var. lati- folia Nakai 270. (Berchtoldia holciformis Fourn.) 188. Berlinia Brieyi De Wild. 371. — mayombensis De Wild. 371. Betula avatshensis Kom. 166. — humilis var. genuina x var. Gruetteri H. Gross 45. — -— var. Gruetteri H. Gross 44. — — var. nana L. Lehbert in herb.) 48. — humilis x nana H. Gross 48. (— humilis x nana? Lehbert) 48. — humilis x pubescens x verrucosa H. Gross 78. — Saitóana Nakai 249. x — Warnstorfii C. K. Schn. (B. humilis x pubescens Warnst.) f. ovatifolia H. Gross 46. x — f. rhomboidalis H. Gross 46. x — — f. tenuijulis H. Gross 46. x — Zabelii Schelle (B. humilis x verrucosa Winkl.) f. ambigens H. Gross 47. x — —f. subhumilis H. Gross 46. x — —f. subverrucosa H. Gross 47. Bidens Bequaerti De Wild. 204. — eiliata De Wild. 203. — rubra De Wild. 203. — tripartitus L. f. stoloniflorus Bolzon del: (Bifaria bifaria O.Ktze) 182. Bilegnum A. Brand gen. nov. 549. — Bungei A. Br. 550. Biovularia brasiliensis J. G. Kuhlm. 394. — minima (Warming) J. G. Kuhlm. 394. Blepharis Bequaerti De Wild. 146. — Homblei De Wild. 147. Blepharodon anomalum Schitr. 283. — philibertioides Schltr. 440. Blumea subalpina Lautbeh. 241. Boehmeria Taquetii Nakai 267. Bombax nicoyense Pittier 315. (Bonafousia attenuata Miers) 471. Borreria Homblei De Wild. 110. Brachystelma Merrillii Schltr. 566. (Brassica armoracioides Czern.) 80. (— elongata var. integrifolia Boiss.) 80. 510 Brassica elongata ssp. persica (Boiss. et Hohen.( Thell. 80. Brieya De Wild. nov. gen. 383. — faseieulatum De Wild. 384. (Briquetia ancylocarpa Hochreut.) 513. — denudata (Nees et Mart.) Chod. et Hassl. 513. Bromus ornans Kom. 87. — sterilis L. f. nanus Bolz. 64. Broussaisia pellucida Gaud. 360. Buchnera Bequaerti De Wild. 199. — bukamensis De Wild. 199. — Hockii De Wild. 199. Buddleia Bangii Krzl. 485. — Hosseusiana Krzl. 487. — Mairei Lévl. 258. — paludicola Kranz]. 160. — rhododendroides Krzl. 486. — simplex Kızl. 486. — teucrioides Krzl. 488. — truneatifolia Lévl. 342. — vernixia Krzl. 485. Bumelia elarendonensis Urb. 470. — exeisa Urb. 471. Burineistera cerasifera Zahlbr. 532. — eeratocarpa Zahlbr. 534. — erispiloba Zahlbr. 528. — eylindrocarpa Zahlbr. 533. — leucocarpa Zahlbr. 529. — multiflora Zahlbr. 530. — resupinata Zahlbr. 530. — Sodiroana Zahlbr. 534. — sylvieola Zahlbr. 532. — truneata Zahlbr. 531. C. (Cabrera chrysoblepharis Lag.) 184. Caesalpinia bonducella Flem. 360. Caladenia exigua Cheesem. 460. {— minor Hook. f.) 460. Calamagrostis Litwinowi Kom. 86. (Calamintha commutata Willk.) 38. (— hungarica var. villicaulis Simk. 39. (— Nuttalli Benth.) 412. (— rotundifolia B. villosa Benth.) 39. — suaveolens Boiss. var. acuminata Velen. 61. Calanthe coreana Nakai 249. (Calanthe striata Finet in litt.) 249. Callistemon acuminatus Cheel 329. — pachyphyllus Cheel 329. Callisteris violacea Greene 324. Calpidia Brunoniana (Endl.) Heim 353, 355. — excelsa (Bl.) Heim 355. Camelina sativa (L.) Crantz var. sub- silvestris Thell. 65. Campanula cochleariifolia Lam. ssp. tenella (Jord. pro spec.) Schulz et Thell. 66. (— pusilla Hanke) 66. Campylotheca rutifolia Lévl. 354. Index specierum. Campylotropis Franchetiana Lingelsh. et Borza 387. Canthium Henri Levi. 178. — Labordei Lévl. 178. Capparis areolata Bail. 493. Capriola incompleta (Nees) Skeels 128. Cardamine § Aurieulata Nakai 272. — Komarovi Nakai 271. — leucantha (Tausch) O. E. var. eoreana Nakai 272. — Limprichtiana Pax 412. — Millsiana Nak. 272. (— pratensis Nakai) 272. (Carduus acanthoides x personatus) 37. — Conrathii Hayek 37. — pycnocephalus L. f. pygmaeus Bolz TI: Carex brachystachys Schrk. ssp. amau randra Murr 70. — burjatorum Korot. 293. — ciliato-marginata Nakai 244. — distantiflora Nakai 245. — erawinensis Korot. 293. — Hudsonii Benn. f. glabra Junge 6. — kirganica Kom. 164. — laevissima Nakai 245. (— leiorhyncha var. angustata Kük.) 245. — neo-filipes Nakai 243. — nubigena var. ablata Matsuda) 244. — paniculigera Nakai 244. — pedunculifera Kom. 163. Schulz — planiculmis Kom. var. brachyspi- cula Nakai 243. — Ramenskii Kom. 164. — Riabushinskii Kom. 163. (— siderosticta [non Hance] Kük.) 244. (— — var. pilosa Lévl.) 244. — succedanea Nakai 244. — Uzoni Kom. 165. Carlemannia Henryi Lévl. 178. Carlina vulgaris L. var. longiflora (Rchb.) f. monocephala Bolz. 71. Carpinus eximia Nakai 249. Cassia fistula Linn. 360. — Gaudichaudii Hook. et Arn. Cassiope Mairei Lévl. 342. Castela salubris Boas 288. Celastrus Bodinieri Lévl. 263. — Cavaleriei Lévl. 262. — Esquirolii Lévl. 262. — Feddei Lévl. 263. — Kouytehensis Levl. 263. — ? Lyi Lévl. 264. — Mairei Lévl. 264. — salicifolia Lévl. 263. — Seguini Lévl. 262. — suaveolens Lévl. 273. — tristis Lévl. 263. Celmisia Boweana D. Petrie 252. — Cockayniana D. Petrie 252. — coriacea Hk. f. var. stricta Cockayne 461. 360. Index specierum. Celmista intermedia D. Petrie 462. — lanceolata Cock. 408. Celtis Bodinieri Lévl. 265. — Mairei Lévl. 264. (Cenchrus inflexus Poir.) 181. (— marginalis Rudge) 181. Centaurea arabica Vel. 23. — biokovensis Teyb. 73. — Dinsmoreana Bornm. 9. — Duranii Burch. 57. — epapposa Vel. 23. — Musili Vel. 23. — orientalis x Scabiosa subsp. eu- Scabiosa Gugler var. alpina Gaud. 66. — Scabiosa L. var. varifolia (Lois.) f. albiflora Bolz. 71. | uniflora L. var. nervosa (W) E angustifolia Bolz. 71. x — Vetteriana W. Gugler 66. Centropogon carnosus Zahlbr. 536. — erythanthrus Zahlbr. 535. — Lehmanni Zahlbr. 536. Cephalanthus Esquirolii Lévl. 176. Cephalaria syriaca (L.) Schrad. f. albiflora Probst 66. (Ceramanthus flavus Malme) 285. (— gracilis Malme) 285. (— riparius Malme) 287. Cerastium Mairei Lév!. 341. — vulgatum L. var. hallaisanensis Nakai 268. (Cerefolium fumarioides p. bosniacum G Beck) 38. Ceropegia Merrillii Schltr. 565. (Chaetochloa occidentalis Nash) 409. (— versicolor Bick.) 409. Chamaecyparis Lawsoniana f. spiralis Beissn. 348. Chasea amara (Ell.) Nwd. 409. — angustifolia (Ell) Nwd. 409. — capillaris (Linn.) Nwd. 409. — clandestina (Linn.) Nwd. 408. — dichotoma (Linn.) Nwd. 409. — flexilis (Gatt.) Nwd. 409. — prolifera (Lam.) Nwd. 409. — pubescens (Lam.) Nwd. 409. — violacea (Linn.) Nwd. 409. — virgata (Linn.) Nwd. 409. Chenopodium album L. ssp. trigono- phyllum 70. Chionanthus retusa var. Mairei Lévl. 175. Chlorophytum cordifolium DeWild.111. Chrysanthemum chamomilla Bernh. f. monocephalum Junge 6. Chrysophyllum africanum A. DC. var. likimensis De Wild. 376. — montanum Urb. 469. (— oliviforme L. var. pallescens Urb.) 470. (— — var. platyphyllum Urb.) 470. — pallescens Urb. 470. 511 ı Chrysophyllum platyphyllum Urb. 470. — Renieri De Wild. 376. Chrysosplenium barbatum Nakai 273. — hallaisanense Nakai 272. — rimosum Kom. 168. Cinnamomum Mairei Lévl. 174. Cissus Homblei De Wild. 103. — mainkensis De Wild. 201. — Mugansa De Wild. 201. — obovato-oblonga De Wild. 202. — Ringoeti De Wild. 203. — termetophila De Wild. 202. Clematis chiisanensis Nakai 270. — chrysocarpoides De Wild. 200. — Homblei De Wild. 200. — Lugnignu De Wild. 200. — serratifolia A. Rehder 362. Clemensia Schltr. gen. nov. 542. — Mariae Schltr. 543, 566. Clemensiella Schltr. gen. nov. 566. — Mariae Sehltr. 566. Clermontia Fauriei Lévl. 354. — fulva Lévl. 354. — Gaudichaudii Hbd. 354. — parviflora Gaud. f. var. pleiantha Hbd. 354. Clerodendron Bequaerti De Wild. 144. — Corbisieri De Wild. 144. — dubium De Wild. 144. — ereetum De Wild. 145. — myricoides var. attenuatum De Wild. 143. — Ringoeti De Wild. 144. (Clinopodium glabrum O. Ktze.) 412. Cnicus hawaiiensis Lévl. 354. Coecoeypselum tenue Urb. 479. Coceoloba mornicola Urb. 446. — nipensis Urb. 445. — pilonis Urb. 445. — Taylorii Urb. 446. Cochlearia saxatilis L. a. integrata Rouy et Foue. f. diminuta Bolz. 62. Cochlospermum ZahlbruckneriOstérm. 395. Codonopsis Limprichtii Lingelsh. et Borza 391. Colobanthus monticola D. Petrie 192. Colpodium leianthum Hack. 44. Combretum album De Wild. 195. — Bequaerti De Wild. 196. — bulongensis De Wild. 198. — Homblei De Wild. 196. — praecox De Wild. 197. — rubriflorum De Wild. 197. — sankisiense De Wild. 196. — subglabratum De Wild. 198. — subscabrum De Wild. 197. Comolia Hoehnei Cogn. 491. Conehophyllum Elmeri Schitr. Coprosma, spec. Lévl. 358. — Astoni D. Petrie 251. — neglecta Cheesem. 191. - 561. 512 Coreopsis macrocarpa Hbd. 354. — maviensis Hbd. var. f. Hbd. 354. Cornus alba f. splendens Demeker 348. — Esquirolii Levl. 257. — sanguinea L. f. verticitlata Bolz. 72. Corollonema Schitr. nov. gen. 441. — boliviense Schltr. 441. Corydalis Schlagintweitii Fedde 303. Corylus hallaisanensis Nakai 250. Corysanthes Carsei Cheesem. 192. Cosmostigma philippinense Schltr. 542. Coxella (J. Müll.) Cheesem. et Hemsl. gen. nov. 190. — Dieffenbachii Cheesem. et Hemsl. 191. Cranichis glabricaulis Hoehne 426. Crepis Blinii Lévl. 345. — Hieracium Lévl. 345. — molokaiensis Lévl. 353. — pulchra L. f. minor Bolz. 64. Croton heteropleurus Urb. 453. — jnerustatus Urb. 454. ( — litoralis Urb. var. Rugelianus Urb.) 453. - mieradenus Urb. 457. — monogynus Urb. 455. — Rugelianus Urb. 453. — sabanensis Urb. 458. (— stenophyllus Griseb.) 456. (— — var. brevifolius Müll. Arg.) 456. — tenuiramis Urb. 456. Crotonogyne Giorgii De Wild. 381. Crudia Harmsiana De Wild. 372. Cudrania Bodinieri Lévl. 265. Cuphea hyssopifolia H. B. K. 360. Cussonia Brieyi De Wild. 381. - Corbisieri De Wild. 200. — Homblei De Wild. 201. Cyanea Blinii Lévl. 354. — coriacea (Gray) Hbd. 354. — Fauriei Lévl. 354. — Feddei Lévl. 354. - fissa (Mann) Hbd. 354. multispicata Lévl. 354. — Spathulata (Hbd.) Heller 354. Cyathea kermadecensis R. B. Oliver 327. (Cynanchum clausum Jacq.) (— filiforme Jacq.) 285. (— leucanthum Jacq.) 285. - luzonieum Schltr. 538. suluense Schltr. 539. (Cynodon incompletus Nees) 128. (Cynoglossum anchusoides Lindl.) 548. (— coelestinum Lindl.) 549. (— Emodi Schouw.) 548. Hellwigii A. Brand 546. (— macranthum Rgl. et Smirnow) 548. (— macropterum Borsez.) 548. (— macrostylum Bge.) 548. Cyperus pratorum Korot. 292. Cyrtandra, spec. Lévl. 359. — Fauriei Lévl. 359. 283. Index specierum. Cyrtopodium orophilum Hoehne 428. (Cystostemma umbellatum Fourn.) 285. D. Daphne Bodinieri Lévl. 258. Dasyaulus ellipticus (Pierre mss.) Dubard 326. — firmus (Pierre mss.) Dubard 327. (Daucus grandiflorus Bolz.) 70. — platycarpus Scop. f. argenteus Bolz. 70. = LE microcarpus Bolz. 70. Davallia solida Sw. f. tomentella Rosenst. 213. Deinbollia Claessensi De Wild. 378. Desmodium Homblei De Wild. 114. Dicoma Ringoeti De Wild. 210. Didymocarpus Dielsii Borza 390. Diplazium japonicum 'Thbg. var. latipes Rosenst. 126. — maximum Dan var. brevisora Rosenst. 129. — orientale Rosenst. 129. — prolixum Rosenst. 126. (Diplostylis fasciculata Karst.et Triana) 472. Dischidia brachystele Schltr. 555. — Clemensiae Schltr. 556. — Elmeri Schltr. 556. — gibbifera Schltr. 555. — joloensis Schltr. 557. — quinquangularis Schltr. 557. — tonsa Schltr. 558. Dischidiopsis carinata Schltr. 558. — imberbis Schltr. 559. — incrassata Schltr. 559. — luzonica Schltr. 560. — Mariae Schltr. 560. — Ramosii Schltr. 561. Ditassa montana Schltr. 439. — subalpina Schltr. 439. Dodecatheon albidum Greene 323. — atratum Greene 323. x Dodonaea Fauriei Lévl. 353. — viscosa L. 353. (— viscosa L. x D. stenoptera) Hbd. 353. Dolichos Homblei De Wild. 111. — katangensis De Wild. 111. — Ringoeti De Wild. 112. — saponarius De Wild. 112. Dolichostegia Schltr. gen. nov. 554. — boholensis Schltr. 554. Dorstenia Brieyi De Wild. 373. — Homblei De Wild. 195. Draba juvenilis Kom. 167. Dracocephalum Mairei Lévl. 343. (Dracophyllum uniflorum Hook. f. var. virgatum Cheesem.) 189. — virgatum (Cheesem.) Coekayne 189. Droogmansia Homblei De Wild. 137. Dryopteris arborea Brause 294. Index specierum. Dryopteris aristulata Rosenst. 132. — aureo-viridis Rosenst. 216. — Batacorum Rosenst. 217. — — var. Winkleri Rosenst. 218. — divergens Rosenst. 218. — erythrosora (Eat.) var. Cavaleriei | Rosenst. 131. — japonica (Bak.) Rosenst. 131. — kamtschatica Kom. 84. mariformis Rosenst. 131. — polita Rosenst. 218. — spinulosa (Müller) O. var. elongata Ktze. ssp. dilatata (Hoffm.) C. Christens. var. | medioxima(Christ) Schinz et Thell,65. — submarginata Rosenst. 132. — subtripinnata (Miq.) var. Sakuraii Rosenst. 132. Dubautia Fauriei Lévl. 353. — laxa H. et A. 353. (Durandea magnifolia Stapf) 415. E. (Echinolaena hirta Desv.) 182. (— scabra H. B. K.) 182. — inflexa (Poir.) A. Chase 181. Echinochloa holciformis (H. B. A. Chase 188. Echinops myrioceras Bornm. 8. — nitens Bornm. 7. — Ritro L. f. elegans Bert. f. micro- cephalus Bolzon 64. (Echinospermum coelestinum 549. (Ehretia fasciculata H. B. K.) 472. (— spinosa Jaeq.) 472. Elatostemma mongiensis Lautbch. 239. Eleocharis laeviseta Nakai 246. Eleutherococeus Mairei Lévl. 342. (Emiliomarcetia Flamignii De Wild.) 375. Epilobium arcuatum D. Petrie 462. — microphyllum A. Rich. var. prostra- tum D. Petrie 251. — rostratum Chees. var. pubens D. Petrie 461. Epistephium praestans Hoehne 423. K.) Wight) Equisetum kansanum J. H. Schaffner | 333. x — litorale Kühlew. B. simplicissi- | mum Aschers. f. gracile Milde subf. nudum Junge 5. X — — — subf. subnudum Jge 5. x — — — L virgatum Kaulf. subf. decumbens Junge 5. x — A. verticillatum Aschers. f. vulgare Milde subf. drepanocladon | P. Junge 5. x — — — — subf. o. oligocladon Junge 5. es ER subf. a. orthocladon X a P. Junge 4. 513 Erica ebracteata Bolus 398. — Lowryensís Bolus 399. Pillansii Bolus 396. — pyrantha Bolus 396. — Rudolfii Bolus 398. — serratifolia Andr. Bolus 397. — tenuibractea Bolus 397. — Wyliei Bolus 400. — Zwartbergensis Bolus 399. (Ericala imbricata Don) 37. (Eritrichium plebejum DC. a. Herder) 236. Erlangea subcordata De Wild. 211. Erysimum cheiranthus Pers. var. pumi- lum (Gaud. a. A.) Beyer 35. — grandiflorum Desf. var. alpinum (Allioni) Beyer 35. — Helveticum DC. var. nanum Beyer 35. — Janchenii Fritsch 28. — Rhaeticum DC. var. brevistylum Beyer 35. Eugenia androsiana Urb. 467. Finisterrae Lautbeh. 240. — Francisii Bail. 495. Euphorbia camelorum Vel. 23. — Hillebrandii Lévl. 359. — multiformis H. et A. 359. Musili Vel. 14. — Rohlenae Vel. 14. — Laingii D. Petrie 253. Townsonii D. Petrie 405. Euthamia camporum var. tricostata J. Lunell 408. Evodia Chaffanjoni Lévl. 265. Evonymus bicolor Lévl. 160. — Blinii Levl. 259. var. subnuda tenue — Bodinieri Lévl. 261. — Cavaleriei Lévl. 259. — centidens Lévl. 262. — Darrisii Lévl. 261. disticha Lévl. 261. — Esquirolii Lev). 261. - Feddei Lévl. 260. — hypoleuea Lévl. 260. Leelerei Levl. 260. — Mairei Levl. 260. — proteus Lévl. 260. — rugosa Lévl. 261. Vaniotii Levi. 259. F. Fadogia diseolor De Willd. 138. — manikensis De Wild. 139. — yelutina De Wild. 138. __ viridescens De Wild. 138. Fagara Kelekete De Wild. 380. — Lemairei De Wild. 380. — Versehuereni De Wild. 379. Festuca multinodis D. Petrie 405. — ovina L. var. humilís Hack. 44. 574 Festuca ovina L. var. valesiaca Koch subvar. caucasia Hack. 44. Ficus macrophylla Dest. var. pubescens Bail. 495. — semicostata Bail. 496. Filipendula formosa Nakai 274. — glaberrima Nakai 274. (— kamtschatica Max. var. glaberrima Nakai) 274. — multijuga Max. var. alba Nak. 274. — — var. koreana Nak. 274. (— purpurea Kom.) 274. Fraxinus, syn. numeros, 403. — americana L. var. y. (Buckl.) Lingelsh. 403. (— pennsylvanica Marsh. var. ovata C. Koch) 403. — — var. f. profunda (Bush) Lin- gelsh. 404. — — var. a. pubescens (Lam.) Lin- gelsh. 403. Fumaria paradoxa Pugsley 20. Funastrum angustissimum Fourn. 283. — apieulatum (Dene.) Schltr. 283. — barbatum (Mart.) Schltr. 283. — bonariense (Hook. et Arn.) Schltr. 283. — elausum (Jaeq.) Sehltr. 283. — erassifolium (Dene.) Schltr. 284. — erispum (Bth.) Schltr. 284. — eumanense (H. B. K.) Schltr. 284. — euspidatum (Fourn.) Schltr. 284. — eynanchoides (Dene.) Sehltr. 284. — Dombeyanum (Dene.) Schltr. 284. — elegans (Dene.) Schltr. 284. — Ervendbergii (A. Gr.) Schltr. 285. — Fendleri (A. Gr.) Sebltr. 285. — filiforme (Jacq.) Schltr. 285. — flavum (Dene.) Schltr. 285. — Gardneri (Fourn.) Schltr. 285. — glaueum (H. B. K.) Sehltr. 285. — Glaziovii (K. Schum.) Schltr. 285. — gracile (Dene.) Schltr. 285. — Hartwegii (Vail) Schltr. 285. — hirtellum (Vail) Schltr. 286. — lasianthum Schltr. 286. — Lindenianum (Dene.) Schitr. 286. — longifolium (Arech.) Schltr. 286. — luridum (Dene.) Schltr. 286. — odoratum (Hemsl.) Schltr. 286. — pallidum (Fourn.) Schltr. 286. — Palmeri (A. Gr.) Schltr. 286. — pannosum (Hemsl.) Schltr. 286. — Pavonii (Hemsl.) Schltr. 286. — peduneulatum (Fourn.) Schltr. 286. — pubescens (H. B. K.) Schltr. 286. — reflexum (Pittier) Schltr. 287. — refraetum (J. D. Sm.) Schltr. 287. — riparium (Dene.) Schltr. 287. — rotundifolium (Hemsl.) Schltr. 287. — Sehottii (Fourn.) Schltr. 287. — suffrutescens Fourn. 287. — tomentellum (Brandg.) Sehltr. 287. albicans Index specierum. Fanustrum Torreyi (A. Gr.) Schltr. 287. — trichopetalum (Alv. Silv.) Schltr. 281. G. Gagea Alexeenkoana Mistsch. 67. — — var. minor Mistsch. 67. — chlorantha R. et Schult. var. tenui- folia Mistsch. 67. — sulfurea Mistsch. 67. — Szovitsii Besser var. Callieri(Pasch.) Mistsch. 67. Galeandra montana Barb. Rodr. var. albo-rosea Hoehne 427. Galium divaricatum Lam. var. asperum Maly 38. — Homblei De Wild. 140. — latum De Wild. 140. — Mairei Lévl. 180. — pseudelliptieum Lingelsh. et Borza 391. Gareinia Balala De Wild. 373. — Brieyi De Wild. 374. — Claessensii De Wild. 373. Gardenia Brighami Mann 358. Gasteria Pillansii Bolus 400. Genista germanica L. f. inermis Koch f. humilis Bolz. 64. Gentiana amarella L. var. Il antecedens (Wettst.) f. luteola Bolzon 61. — — var. VI obtusifolia (W.) f. uniflora Bolzon 61. — Matthewsii D. Petrie 253. — tenuifolia D. Petrie 464. (— tergloviensis Hacq.) 37. — verna var. imbricata Fröl. 37. — — — f. a) genuina Vaec. 37. — — — f. b) Schleicherii Vaec. 37. Geophila yunnanensis Lévl. 179. Geranium Limpriehtii Lingelsh. et Borza 387. Gesneria gibberosa Urb. 477. (Gingidium Dieffenbachii F. Muell) 191. K Giorgiella De Wild. 384. — eongolana De Wild. 384. Glechoma hederacea L. £f. verticillata Bolz. 72. Gleichenia chinensis Rosenst. 120. : — linearis (Burm.) var. inaequalis Rosenst. 212. — — var. tetraphylla Rosenst. 213. Glossolepis Giorgii De Wild. 379. Glyeeria alnasteretum Kom. 87. — natans Kom. 86. — orientalis Kom. 162. Glyeine Homblei De Wild. 115. — Vanderysti De Wild. 372. (Gnaphalium albescens Sw. var. cubense Griseb.) 481. — antillanum Urb. 482. (— domingense Griseb.) 481. Index specierum. (Gnaphalium domingense Lam.) 481. — jamaicense Urb. 481. — japonicum Thunb. 354. — rosillense Urb. 481. Goethalsia Pittier gen. nov. 313. — isthmica Pittier 314. (Gonolobus filiformis R. et S.) 285. (— viridiflorus Torr.) 284. Goodenia modesta Black 331. Gouldia axillaris Wawra 358, 361. — cirrhopetala Lévl. 358. Grabowskia subg. Eugrabowskia Bitter 295. — subg. Udonia Bitter 295. — Sodiroi Bitt. 295. Guizotia Kassneri De Wild. 205 — Ringoeti De Wild. 204. Gunnera petaloidea Gaud. 360. Gymnema calycinum Schltr. 540. — Cumingii Schltr. 541. — Mariae Schltr. 540. — Piperii Schltr. 539. — unearioides Schltr. 541. Gynura papuana Lautbch. 242. iro repens var. pygmaea Beauv. Tii Pittier gen. nov. 318. — darienensis Pittier 318. H. Haastia pulvinaris var. 190. Habenaria nuda Lindl. var. Hoehne 423. Haplophyllum rubrum Vel. 27 Hebonea mollis Radlk. 290. — obliqua Radlk. 290. (Hedeoma glabra Nutt.) 412. Hedera himalaica F. Tobler 160. — — var. sinensis F. Tobler 160. — japonica F. Tobler 160. — poetarum Bert. (?) var. F. Tobler 159. Hedyotis Esquiroli Lévl. 176. — Mairei Lévl. 176. — yunnanensis Lévl. 176. Heeria Homblei De Wild. 107. Heleocharis intrieata Kükenth. 135. — Maidenii Kükenth. 135. . subaquatiea Kükenth. pygmaea taurica — triflora Kom. 162. (Helianthus macrophyllus Willd.) 69. (— strumosus var. macrophyllus auct.) 69. — var. Willdenowianus Thell. 69. (Helichrysum calocephalum Schltr.) 401 — Dykei Bolus 395. — Grahami D. Petrie 463. — lamprocephalum Bolus 401. Helicia Henryi Diels 528. minor Laing 575 Helicia stricta Diels 527. Heliosperma trojanensis Velen. 59. Heliotropium brevicaule Urb. 474. — myriophyllum Urb. 473. Herniaria glabra L. var. acrochaeta Bornm. 9. Her pestis Fauriei Lévl. 358. — Monniera H. B. K. 358. Heterostemma angustilobum Schltr. 565. Hibiscus Fauriei Lévl. 355. — Friesii Ulbr. 521. (Hippion pusillum Schmidt) 37. x Holcus hybridus (H. lanatus x mollis) K. Wein. 36. X — — f. superlanatus K. Wein 36. x — — f. supermollis K. Wein 36. Homolepis A. Chase gen. nov. 185. — aturensis (H. B. K.) A. Ch. 185. — isocalycina (Meyer) A. Ch. 186. — longispicula (Doell) A. Ch. 186. Houlletia Juruenensis Hoehne 430. Hoyopsis Lévl. nov. gen. 262. — Dielsii Lévl. 262. Hutchinsia alpina R. Br. var. (Gren.) Gareke 35. — — var. media Beyer 35. H ydrolea cryptantha Brand var. meri- dionalis Hassl. 238. Hygrophila Bequaerti De Wild. 194. — — var. elliptica De Wild. 194. — — var. redueta De Wild. 194. — Homblei De Wild. 193. — quadrangularis De Wild. 194. — Ringoeti De Wild. 193. Hyoscyamus arabicus Vel. 22. x Hypericum Arnoldianum (H. galioi - des x lobocarpum) A. Rehder 363. x — Dawsonianum (H. lobocarpum x prolificum) A. Rehder 363. — Dimoniei Velen. 59. x — nothum (H. densiflorum x Kal- mianum) A. Rehder 364. affinis E Iberis amara L. var. decipiens (Jordan) 'Thell. 65. (— ruficaulis Rouy et Fouc.) 65. (Ichnanthus longiflorus Benth.) 186. Ilex argentina Lillo 127. Impatiens siculifer Hook. f. var. mitis Lingelsh. et Borza 388. — taliensis Lingelsh. et Borza 388. Inga Bangii Harms 525. — eriorhachis Harms 525. — Micheliana Harms 525. — paterno Harms 419. — Preussii Harms 420. — Pringlei Harms 526. — rhabdotoealyx Harms 526. — Sodiroi Harms 527. — tenuirama Harms 527. 516 Ipomoea acetosaefolia Roem. et Schltr. 358. — Fauriei Lévl. 358. — hungaiensis Lingelsh. et Borza 389. — Koloaensis Lévl. 358. — pes-caprae Sw. 358. Iris koreana Nakai 248. Isiodendron Fauriei Lévl. — pyrifolium Gray 355. Ixora Henryi Lévl 178. J. Jacquinia robusta Urb. 468. Jasminum, clavis spec. Sinens. 149,150. — Blinii Lévl. 150, 151. — Bodinieri Levl. 150, 151. — Dunnianum Levl. 150, 151. — Mairei Levl. 337. — Seguini Levl. 149, 151. — Valbrayi Levl. 337. 355. K. Kadua Cookiana Ch. et Schl. 358. — herbacea Lévl. 358. Kaempfera fallax Lingelsh. et Borza 385. Kaempferia Homblei De Wild. 195. Keysseria Lautbch. gen. nov. 241. — papuana Lautbeh. 241. Kochia muricata (L.) Sehrad. var. brevispina Bornm. 11. Kochiophyton caeruleus Hoehne 431. Koeleria Askoldensis Roschew. 84. — Wilezekiana ( K. hirsuta x pyrami- data an K. hirsuta x gracilis?) Domin 56. Kraseheninikovia eoreana Nakai 268. Kvdia brasiliensis Barb. Rodr. 508. L. Labordea fagraeoidea Gaud. 355. — ? Fauriei Lévl. 353. — Molokaiana Baill. 354, 358. — tinifolia Gray 354. 355. — Waialealae Wawra 354. Lacaitaea gen. nov. Brand 81. — ealyeosa (Collett et Hemsl.) Brand 81. Laciniaria scariosa var. Lunell 404. — — var. basilaris J. Lun. — — var. multiplex J. Lun. — — var. opima J. Lun. 404. angustata J. 404. 404. — — var. perusta J. Lun. 404. — — var. praeceps J. Lun. 404. — — var. praestans J. Lun. 404. var. supereminens J. Lun. 404. Lactuea Hockii De Wild. 211. — Homblei De Wild. 210. — pseudo-sonehus Lévl. 345. Lagetta pauciflora Urb. 466. Index specierum. Landolphia trichostigma Jum. et Perr. de la Bathie 330. (Lappagopsis bijuga Steud.) 185. Larix leptolepis t. prostrata Beissn. 348. Laserpitium Peucedanoides L. f. an- gustissimum Bolz. 62. — — kf. brevifolium Bolzon 63. — — {- coloratum Bolzon 63. — — a. genuinum Bolzon 62. Lathyrus Cicera L. f. heterophyllus A. Charpié et Thell. 66. (Lebretonia coccinea Schrank) 516. Leochillus mattogrossensis Cogn. 492. Leonitis Bequaerti De Wild. 212. Leontopodium alpinum Cass. var. perinicum Velen. 60. — sandwicense Lévl. 354. Lepidagathis armata Lindau 553. — Ringoeti De Wild. 146. Lepidium bonariense L. var. nianum Thell. 301. — — var. B. Gayi Thell. 301. — — b. hirsutulum Thell. 302. — — var. 2. microcarpum Thell. 302. — — var. I. normale Thell. 302. — — var. II pseudo-virginieum Thell. | Dille- — — var. 3. stenocarpum Thell. 303. — — var. III Stuckertianum Thell. 302. — — — form b. subsagittulatum Thell. 302. — var d 303. — peregrinum Thell. 79. (— pubescens f. init andina F. Kurtz) 301. Leptodermis Esquirolii Levi. 179. Liebreehtsia Ringoeti De Wild. 113. Ligusticum Dieffenbachii Hook. f. 191. Lilium carneum Nakai 247. Limnanthemum Esquivolii Levi. 259. (Limonium angustatum Small) 325. (— Gmelini var. Meyeri Salmon) 326. Linaria filipes Bornm. 10. suborbiculatum Thell. — floribunda Boiss. var. laxiflora Boram. 10. — Musili Vel. 15. (Lindelofia anchusoides Lehm.) 548. Lindsaya orbiculata Mett. var. suma- trana Rosenst. 214. — pectinata Bl. f. dimorpha Rosenst. 213. — — f. truneatiloba Rosenst. 214. Linum angustifolium Huds. f. areni- colum Bolzon 64. Lipochaeta, spec. Lévl. 354. Lonicera alpigena L. f. macrophylla Are. subf. pilosa Bolz. 72. — fragilis Lévl. 337. x — muscaviensis ( Ruprechtiana x ne var. rhodocarpa v. Schw. 364 à Index specierum. x Lonicera muscaviensis var. xantho- carpa v. Schwerin 364. Loranthus conspicuus Bail. 494. (Lutrostylis inermis G. Don) 472. (— spinosa G. Don) 472. Lyehnodiseus Mortehani De Wild. 378. Lycopodium Sydowiorum Herter 296. Lysimachia Forbesii (Forbes) Roek 361. — longisepala €. N. Forbes 361. M Macadamia Lowii Bail 493. Macairea Hoehnei Cogn. 490. — rosea Cogn. 489. — rotundifolia Cogn. 490. Machilus Dominii Lévl. 174. — Dunnianus Lévl. 174. — Mairei Lévl. 174. Macrolobium Brieyi De Wild. 371. — grandiflorum De Wild. 369. — grandistipulatum De Wild. 370. Magnolia domingensis Urb. 447. Mahonia Aquifolium var. juglandifolia Jouin 364. — pinnata var. Wagneri Jouin 364. — repens var. macrocarpa Jouin 364. Majanthemum bifolium DC. f. bipar- titum Bolz. 72. (Malache troyana N. L. Britton) 459. Malcolmia arabica Vel. 26. — Musili Vel. 26. — nefudica Vel. 25. (Malva borbonica Willd.) 509. (— brasiliensis Hort.) 507. — Hawaiiensis Lévl. 355. (— incana Godr.) 504. (— incana Presl) 503. (— mendocina Philippi) 505. (— miniata Cav.) 503. — moschata L. 355. (— purpurata Bot. Mag.) 509. (— trachelifolia Link) 509. (— violacea Phil.) 506. (— waltherifolia Link) 510. Malvastrum coromandelianum (L.) Garke 355, 356, 509. (— incanum [Godr.] Thell.) 504. — nudum K. Schum. 509. — purpuratum (Lindl.) Garcke 510. — spicatum (L.) A. Gray 509. — trachelifolium (Lk.) Ulbrich 509. (— violaceum Hieron.) 506. — waltheriifolium (Link) Ulbrich 510. Matricaria arabica Vel. 24. Matthiola arabica Vel. 25. (Mattia Bungei Boiss.) 550. Melandrium Taquetii (Levl.) Nakai 269. — — var. album Nakai 269. (Melissa hungarica Simk.) 38. (— majoranifolia Mill.) 38. — officinalis L. f. verticillata Bolz. 72. Repertorium specierum novarum. XIII. (15. IX. 1915.) 577 Melochia argentina Hassl. 237. — — var. laneeolata Hassl. 238. Mercurialis annua L. f. verticillata Bolz. 72. Mesosetum bifarium (Hack.) A. Chase 182. — chlorostachyum (Doell.) A. Ch. 182. — exaratum (Trin.) A. Ch. 182. — ferrugineum (Trin.) A. Ch. 182. Metastelma ditassoides Schltr. 438. — Herzogii Schltr. 438. x Metrosideros, spee. Lévl. 357. (Micromeria albanica Griseb.) 38. (— glabella var. angustifolia Torr.) 412. Mikania Buchii Urb. 480. (— odoratissima Urb. var. Buchii Urb.) 480. (Milium orinoccense Willd.) 186. Mimusops Sereti De Wild. 377. Mitostigma Herzogii Schltr. 441. Mitrasaeme Mairei Lévl. 257. (Modiola miniata Arnott) 505. Momordica charantia L. 358. Mormodes vinaceus Hoehne 429. Morrenia Herzogii Schltr. 440. Morus ealva Lévl. 265. — inusitata Lévl. 265. — Mairei Lévl. 265. Mueuna Mairei Lévl. 337. — Pesa De Wild. 115. — terrens Lévl. 264. Mussaenda Cavaleriei Lévl. 178. Myoporum sandwicense Gray 359, 360. Myosotis caespitosa Schultz var. pu- mila Choroschkow 67. — Cockayniana D. Petrie 464. — Laingii Cheesem. 191. Myriophyllum isoetophilum Kom. 168. — sibiricum Kom. 168. (— verticillatum L. subsp. sibiricum Kom.) 168. N. Narthecium ossifragum Huds. 77. — Reverchonii Cel. 77. — scardicum Kosan. 76, 77. Nertera Balfouriana Cockayne 405. Nonnea hypoleia Bornm. 413. (Nothocestrum Fauriei Lévl.) 353. — longifolium Gray 357. Notylia Tapirapoanensis Hoehne 433. O. Obione pedunculata Moq. Tand. f. lati- folia Junge 6. ; Ochrosia sandwicensis DC. 360. Olearia Willcoxii D. Petrie 462. Oldenlandia Hockii De Wild. 108. Oligoneuron bomb ycinum J. Lunell 333. Omphalodes aquatiea A. Brand 545. — — var. sinica A. Br. 545. 38 518 Oncidium macropetalum Lind. var. fuscopetalum Hoehne 436. Onosma paniculatum Bur. et Franch. var. hirsutistylum Lingelsh. et Borza 389. Ophioglossum thermale Kom. 85. — vulgatum L. f. distachyum P. Junge 4. en Bodinieri Levl. 17 Cavaleriei Levl. 177. — Darrisii Lévl. 176. — Esquirolii Lévl. 177 — Labordei Lévl. 177. — Mairei Lévl. 177. — Marehandii Lévl. 176. — pellucida Lévl. 176. — Seguini Lévl. 177. Ophrys Schulzei Bornm. et Fleischm. 413. (Oplismenus holciformis H. B. K.) 188. Orchis maculatus L. £f. brevicornis Junge 6. Orobanche Teucrii Hol. f. aurea Teyber 73. (Orthopogon holciformis Spreng.) 188. Orthosiphon pseudorubieundus Lin- gelsh. et Borza 389. Ossaea lomensis Urb. 467. Osteomeles chinensis Lingelsh. et Borza 386. (Oxystelma Gilliesii K. Sch.) 282. (— solanoides K. Schum.) 282. (— violacea K. Schum.) 283. Oxystigma msoo Harms 417. Oxytropis bargusiniea Korot. 294. — Bungei Kom. 229. — elegans Kom. 225. — ereeta Kom. 228. — imbrieata Kom. 232. — lanuginosa Kom. 226. — litoralis Kom. 228. — mongoliea Kom. 226. — Protopopovi Kom. 226. — Przewalskii Kom. 227. — ramosissima Kom. 227. — sehensiensis Kom. 232. — setifera Kom. 233. — stipulosa Kom. 231. — Taochensis Kom. 232. — viridiflava Kom. 227. P. Pachira pustulifera Pittier 315. — villosula Pittier 316. Paederia Bodinieri Lévl. 179. — Cavaleriei Lévl. 179. — Mairei Lévl. 179. (Panicum, syn. numeros.) 182— 188, 408, 409. — versicolor (Bick.) Nwd. 409. Papaver Argemone L. f. minor Bolz.64. x — explicatum (P. Rhoeas x dub- ium) K. Wein 49. Index specierum. Paracaryum arabicum Vel. 15. (— Capusi Franch.) 548. (— coelestinum Benth. et Hook.) 543 (— heliocarpum Kerner) 548. — inconspicuum A. Brand 549. (— malabaricum Clarke) 549. Parinarium Bequaerti De Wild. Parnassia Esquirolii Lévl. 258. (Paspalum, syn. numeros.) 183, 184. (Paspalus immersus Nees) 184. (— tener Nees) 185. Passiflora aurantia Forst. var. eens Bail. 495. — longilobis Hoehne 437. Pavetta Esquirolii Lévl. 178. Pavonia euryehlamys Ulbr. 514. — Liebmannii Ulbr. 516. — missionum Ekm. 518. (— muricata St. Hil.) 516. (— racemosa Sw. var. troyana Urb.) 108. pubes- 459. — Schrankii Spreng. var. angustifolia Ulbr. 516. — — var. ovata Ulbr. 516. — troyana Urb. 459. Pedicularis Rubinskii Kom. Pelea, spec. Lévl. 357, 358. (Pentagonium flavum Schau.) 282. Pentas Homblei De Wild. 109. — triangularis De Wild. 139. Peperomia, spec. C. DC. 297, 298, 304 bis 308. — eochinersis C. DC. 297. — Fauriei Lévl. 355. — Helleri Lévl. 355. — Meeboldii C. DC. 297. — olens C. DC. 307. — Ottoniana Miq. f. boliviensis C. DC. 308. — perlongipes C. DC. 308. — reflexa A. Dietr. f. eoonooraua C. DC. 297. — — f. robustior C. DC. 340. — refractifolia Lévl. 355. — semimetralis C. DC. 305. — silvanum C. DC. 305. — suspensa C. DC. 304. — tenuipeduneula C. DC. 306. — unduavina C. DC. 306. — yungasana C. DC. 306. Perrottetia sandwicensis Gray 360. Persiearia Gentiliana Lévl. 338. Petalonema Schltr. gen. nov. 543. — Merrillii Schltr. 544. Phacelia minor (Harv.) Thell. 412. (— Whitlavia A. Gr.) 412. Philbornea magnifolia Hallier 415. — palawanica Hallier 415. Philadelphus Satsumanus Miquel var. nikoensis A. Rehder 362. Philibertella, syn. numeros. 283— 287. Philibertia spec. et syn. numeros. 282 bis 287. 236. Index specierum. Philibertia hastata (Dene.) Schltr. 282. — marsupiflora (Dene.) Schltr. 282. — quadriflora (Dene.) Schltr. 282. — variifolia (Dene.) Schltr. 283. — violaeea (Phil) Schltr. 283. Phleum arenarium L. a. typicum f. majus Bolz. 63. — — — f. minor Bolzon 63. Phlogaeanthus fuseus Lindau 553. Phoradendrum barahonae Urb. 444. Phyllanthus braehyphyllus Urb. 452. — eomosus Urb. 451. — exeisus Urb. 449. — formosus Urb. 450. — Fuertesii Urb. 451. — inerustatus Urb. 449. — Shaferi Urb. 448. Phyllitis Grashoffii Rosenst. 216. Physurus Juruenensis Hoehne 425. Picea pungens f. tabuliformis Ordnung 348. (Picris crepoides Sauter) 66. — hieracioides L. subsp. sonchoides (Vest pro spec.) Thell. 66. Pimelea Crosby-Smithiana D. Petrie 405. (Pinguicula Arveti Genty) 41. (— grandiflora var. Arveti Rouy) 41. (— — var. variegata St. Lager) 41. — leptoceras var. variegata (Arv.- Touv.) Beauverd 41. (— variegata Arv.-Touv.) 41. Pinus Cembra f. compacta Beissn. 348. Piper, spec. div. 298— 300, 308—311. — eingens C. DC. 311. : — microtrichum C. DC. 310. — nigramentum C. DC. 299. — ootaeamundense C. DC. 298. — pykarahense C. DC. 300. — samanense Urb. 444. — sonadense C. DC. 298. — subarborescens C. DC. 309. — umbellatum L. var. vestitum €. DC. 311. — umbrigaudens C. DC. 310. — unduavinum €. DC. 309. Pipturus albidus Gray 353. — Hawaiiensis Lévl. 353. Piriquetia flavocarnea Urb. 155. — undulata Urb. 154. Pirola rotundifolia L. f. serotina Junge5. (Pisonia inermis var. leiocarpa Hbd.) 353. Pittosporum, spec. num. Lévl. 353,536. Plagiogyria adnata (Bl.) var. angusta Rosenst. 122. — — var. distans Rosenst. 122. — sumatrana Rosenst. 214. Plantago Fauriei Lévl. 359. — Gintlii Vel. 15. — hawaiiensis Lévl. 359. — major L. f. bifida Bolz. 73. — pachyphylla Gray 359. 519 Platanthera Ditmariana Kom. 165. Platydesma campanulatum Mann 357. — Fauriei Lévl. 357. — oahuensis Levl. 357. Plectranthus parviflorus? Willd. 358. Pleetronia Brieyi De Wild. 380. Plectrophora calcarhamata Hoehne 435. Pleiocarpa Hockii De Wild. 109. Pleurogyne Bodinieri Levl. 259. — Mairei Levl. 258. — — var. rubropunetata Levl. 258. — patens Levl. 258. Pleuropterus eiliinervis Nakai 267. Poa Fossae-rustieorum (compressa x palustris) K. Wein 19. — grisea Korot. 291. — longifolia Trin. var. laxior Hack. 44 — paratunkensis Kom. 162. — pruinosa Korot. 291. — ursorum Kom. 161. Pogostemon lavandulaespica Levl. 344. Poinciana regia Boj. 360. Polygala calcarea F. Schultz var. cor- bariensis Timb. f. metensis Frei- berg 58. — — var. Timbali Le Gr. f. rigescens Freiberg 58. — Dusenii Norlind 402. — pumila Norlind 401. — supina Schreb. var. Celakovskyana Maly 38. — vulgaris L. 2. comosa Chod. pede- montana Perr. et Verlot f. rhenana Freiberg 59. — — 1. genuina Chod. A. floribun- dum Chod. a. subvar. glabrescens Freiberg 58. — — — — b.subvar. pubescens Frei- berg 58. — — — Lensei Bor. f. palatina Frei- berg 58. Polygonatum humillimum Nakai 248. — lasianthum Max. var. eoreanum Nakai 247. (— Taqueti Lévl.) 248. — virens Nakai 247. Polygonum aviculare L. subsp. cal- catum (Lindm.) Thell. 65. — Convulvus L. f. filiformis Bolzon 64. — gloriosum Lévl. 338. (— multiflorum [non 'Thunb.] Kom.) 267. — tsangschanicum Lingelsh. et Borza 385. Polypodium amoenum Watt. var. pilosa Rosenst. 134. — angustato-deeurrens Rosensi. 221. — Bataeorum Rosenst. 220. — Cavaleriei Rosenst. 134. — longkyense Rosenst. 134. — papilligerum Rosenst. 220. — persicifolium Desv. var. Mettenii Rosenst. 220. 38* 580 Polypodium pressum Brause 294. — pyrolifolium Goldm. var. suma- trana Rosenst. 220. — superficiale Bl. var. attenuata Rosenst. 134. — — var. chinensis Rosenst. 134. — Winkleri Rosenst. 219. Polystichum aculeatum Sw. var. setu- losa Rosenst. 129. — amabile (Bl.) var. chinensis Rosenst. 130. — nipponicum Rosenst. 130. — pachyphyllum Rosenst. 130. Populus alaschaniea Kom. 233. — aurea Tidestr. 331. — tremula L. var. orbicans Murr 70. (— tremuloides Auct. Amer.) 331. Portlandia mierosepala Urb. 478. Portulacca Fauriei Levl. 358. — nana Urb. 447. (Potentilla | ancistrifolia [non Bge.] Nakai) 275. — cryptotaenia Max. var. obtusata Th. Wolf 329. — Dickinsii Fr. et Sav. var. breviseta Nakai 275. — Foersteriana Lautbch. 240. X — Friedrichsenii (dahurica x fruti- cosa) var. leucantha Spaeth 365. X — — var. ochroleuca Späth 349. — Stolonifera Lehm. var. quelpaer- tensis Nakai 276. — Wallichiana Delile var. minor Nakai 276. Prangos arabica Vel. 27. Prosopis Fiebrigii Harms 524. — Hassleri Harms 523. (Protea chionantha Bolus) 401. — cryophila Bolus 401. — manikensis De Wild. 146. Prunus cerasifera var. Pissarti f. Spaethiana Wood 127. — quelpaertensis Nakai 276. — tucumanensis Lillo 128. Pseuderanthemum jaluitense Lindau 553. Pseudibatia Herzogii Schltr. 443. Psychotria Henryi Lévl. 179. Pteris dispar Kze. f. inaequilatera Rosenst. 121.1! — — f. subaequilatera Rosenst. 121. (— Fauriei Christ) 121. — semipinnata L. f. Rosenst. 121. — — f. subaequilatera Rosenst. 121. Pterocarpus Homblei De Wild. 113. — velutinus De Wild. 113. (Pucciniella alnasteretum Kom.) 87. Pyenocoma Reygaerti De Wild. 382. Pyrethrum Musili Vel. 24. inaequilatera Quararibea stenophylla Pittier 317. Index specierum. Quercus koreana Nakai 250. (— serrata Nakai) 250. — Uchiyamana Nakai 250. R. Raillardia ciliolata DC. var. juni- peroides A. Gray 353. — Fauriei Lévl. 353. (Randia aculeata Johnston) 472. — Homblei De Wild. 139. — katentaniae De Wild. 140. Ranunculus acris L. var. sehizophyllus Nakai 270. — Baughani D. Petrie 461. — Mairei Lévl. 341. — subeorymbosus Kom. 234. Raoulia cinerea D. Petrie 463. Reevesia Esquirolii Lévl. 175. (Reimaria aberrans Doell) 185. Reimarochloa aberrans (Doell) A. Chase 185. Rhabdothanopsis Limprichtiana Lin- gelsh. et Borza 390. Rhamnidium dictyophyllum Urb. 459. Rhododendron albieaule Lévl. 148. — astrapiae Fórster 224. — Christii Förster 222. — commonae Förster 223. — denudatum Levl. 339. — Devrieseanum subsp. astrapiae Forster 224. — farinosum Lévl. 340. — fuchsiifolia Lévl. 148. — Giraudiasii Lévl. 340. — Jahandiezii Lévl. 340. x — Kesselringii Egbert Wolf 365. — Keysseri Forster 223. — Lauterbachianum Forster 224. — Lemeei Lévl. 339. — Lyi Lévl. 147. — motsonense Lévl. 148. : — ponticum L. var. Skorpilii Domin 392. — rex Lévl. 340. — saruwagedicum Forster 222. — Seguini Lévl. 148. — Vaniotii Lévl. 148. — xanthoneuron Lévl. 340. Rhodorhiza subaurieulata Burch. 57. Rhus copallina f. arborescens Demeker 348. — — f. salicifolia Demcker 348. — elegans f. superba Demeker 348. — filicifolia R. Demeker 347, 348. (— typhina var. filicifolia Spreng.) 348. Rhynehospora Ostenii Kükenth. 136. Ribes Cynosbati L. f. inerme A. Rehder 362. (Rindera Bungei Gürke) 550. — karabagensis A. Brand 550. (Rochefortia fasciculata Gürke) 472. — spinosa (Jacq.) Urb. 472. Index specierum. Rollandia Fauriei Lévl. 354. Rosa canina L. var. sphaeroidea Ripart subvar. densifolia H. Braun 30. — Charbonneaui Lévl. 338. — elavigera Lévl. 338. — diamantiaca Nakai 277. — dumetorum Thuill. var. conglobata H. Braun subvar. globulosa H. Braun 30. — — var. didymodonta H. Braun 30. — — var. platyphylloides (Crépin) subvar. foliigera H. Braun 30. — — var. trichoneura Rip. subvar. haemantha H. Braun 30. — gallica L. var. austriaca (Crantz) subvar. subhybrida H. Braun 29. — — var. virescens (Déségl.) subvar. pseudolivescens H. Braun 29. — Gizellae Borb. var. Hercegovinae H. Braun 31. — Jackii A. Rehder 363. (— jaluana [non Kom.] Nakai) 277. — fochanensis Lévl. 339. — Parmentieri Lévl. 339. — Sorbus Lévl. 338. — spinosissima L. Braun 30. — — var. serbica H. Braun 29. — tomentella Léman var. pirotensis H. Braun 31. Rubus arduennensis Lib. var. chietinus Sabr. 7. — cuspidiferus M.et Léf. var. x. apru- tius Sabr. 7. — hongnoensis Nakai 277. (— rosaefolius Nakai) 277. — ulmifolius Schott fil. f. trichan- therus Sabr. 7. — zvornikensis Fritsch 28. Ruellia arcuata Lingelsh. et Borza 390. — dissoluta Lindau 552. — repens L. var. kouytehensis Lévl. 175. Rumex Acetosa L. var. nivalis (Heg. et H.) a. genuinus Bolzon 61. — — — f. pygmaeus Bolzon 62. — aureostigmatias Kom. 166. — cacaliifolia Lévl. 338. — coreanus Nakai 268. — crispus L. var. ellipticus Beyer 35. — kamtshadalus Kom. 166. (— nivalis Bolzon) 62. S. Saccolaria J. G. Kuhlmann nov. gen. 394. — biovularioides J. G. Kuhlm. 394. Salix erythroearpa Kom. 165. — luctuosa Lévl. 342. — Mairei Lévl. 342. — mongolica (Franch.) Siuzev 328. — — f. gracilior Siuzev 328. var. icii H. 581 x Salix rarissima (S. viminalis x alba) Beyer 34. x — Rostani Beyer (S. serpyllifolia x hastata) Beyer 33. — vagans Anders. f. manshurica Siu- zev 328. Salvia azuensis Urb. 475. — ealthaefolia Lévl. 343. — Mairei Lévl. 344. — officinalis L. var. thasia Velen. 60. — pratensis L. f. biternata Bolzon 61. — selleana Urb. 476. (Sanguisorba officinalis L. var. alba Nakai) 278. — unsanensis Nakai 278. Santalum Freycinetianum Gaud. 358. Sapium Gilbertii Hemsl. 544. Sareolobus peregrinus Schltr. 564. (Sarcostemma, syn. num. 282—287). Satureia albanica Maly 38. (— alpina var. elatior Briq.) 39. (— — var. patavina [Jacqu.] Briq.) 38. (— approximata Friv.) 38. — athoa Maly 38. — camphorata Bornm. 10. — glabra (Nutt.) 'Thell. 412. — majoranifolia Maly 38. — — f. elatior Maly 39. — — — f. rosiflora Maly 39. — — a.typica Maly f. albiflora Maly 39. (— spinosa Griseb.) 38. — subspicata Vis. var. Velen. 61. Saussurea eaeruleo-violacea Lévl. 175. Saxifraga discolor Velen. 60. — Dunniana Lévl. 174. — hastigera Lévl. 257. — Mairei Lévl. 174. — potentillaeflora Lévl. 341. — purpurascens Kom. 167. — severtiaeflora Lévl. 341. Scabiosa fumarioides Vis. et Pane. var. Silaifolia (Vel.) Maly 39. (— silaifolia Velen.) 39. Scaevola, spec. Lévl. 353. Schistogyne boliviensis Schltr. 442. — oxypetaloides Schltr. 442. Scirpus avatshensis Kom. 163. (Scleranthus annuus Bolz.) 64. — — f. pygmaeus Bolzon 64. — perennis L. f. maritimus Junge 6. Scorodosma arabica Vel. 27. Scorzonera Musili Vel. 22. Scrophularia canina L. var. tristis Maly 39. ScutachneHitchi. etChase gen. nov. 187. — amphistemon (Wright) Hitche. et Chase 187. — dura (Griseb.) Hitche. et Chase 187. macedonica 582 Scutellaria eoleifolia Levl. 343. Secamone reetinervis Schltr. 537. — syringifolia Schltr. 538. Sedum caeruleum L. var. Hamet 33. — — var. versicolor Hamet 33. — eoreense Nakai 272. — Magae R. Hamet 350. — maximum L. f. umbrosum Junge 6. (— versicolor Cosson) 32. — viridescens Nakai 273. Selaginella Herteri Hieron. 421. Selleophytum Urb. gen. nov. 483. — Buehii Urb. 484. Sempervivum exsul Bornm. 2. Senecio cichoriifolius Lévl. 344. — Feddei Lévl. 344. — pseudo-Mairei Lévl. 345. (— thermarum Bolus) 401. — transvaalensis Bolus 401. — Vaniotii Lévl. 345. — vernalis W. K. f. Junge 6. Sesbania aegyptiaca Poir. 360. Sicyos Fauriei Lévl. 358. Sida, spec. Lévl. 355, 350. (— denudata Nees et Mart.) 513. Sideroxylon spathulatum var. Molo- kaiense Roek 356. (Silene bosniaca Hayek) 39. — fasciculata Nakai 269. (— rupicola Nakai) 269. (— Taquetii Levl.) 269. (— venosa [Gilib.] Aschers. var. lati- folia [Rehb.] Maly) 39. — — var. oreophila Maly 39. Simaba Pohliana Boas 288. Siphanthera ramosissima Cogn. 489. Sisymbrium officinale Scop. f. simplex Bolzon 63. Sisyrhinchium pietum Kränzl. 119. — praealtum Kränzl. 119. jte medusula Schum. et Pittier 312. — mezaphylla Pittier 312. Smilacina bicolor Nakai 247. Smilax luteocaulis Lévl. 339. Smithia Ringoeti De Wild. 115. Sobralia cataractarum Hoehne 428. — Rondonii Hoehne 427. Solanum acidochondrum Bitt. 98. — adenochlamys Bitt. 169. — bagamojense Bitt. et Damm. 92. — Bequaerti De Wild. 141. — bicorne Dun. 89. — erotalobasis Bitt. 96. - ellipsoideibaccatum Bitt. var. fici- lobum Bitt. 173. — extensum Bitt. 94. — fascieulatum (Rusby) Bitt. 100. — Fauriei Lévl. 353. — filiforme Ruiz et Pav. 102. genuinum subdiscoideus Index specierum. Solanum hastatilobum Bitt. ssp. braehy- phylum Bitt. 171. — Homblei De Wild. 141. (— mapiriense Bitt.) 172. — mieroleprodes Bitt. 96. (— muricatum Ait.) 101. — narcoticum Bitt. 97. — nodiflorum Jacqu. 353. — oranense Bitt. 170. — paehyandrum Bitt. 88. — pedunculatum Willd. 101. — phytolaccoides (Rusby) Bitt. 172. — rheithrocharis Bitt. 91. Solenanthus minimus A. Brand 547. — Strietissimus A. Brand 546. Solidago dumetorum J. Lunell 332. — satanica J. Lunell 332. Sorbus Aria Crantz var. Mairei Lévl. 341. (Sphaeralcea cisplatina St. Hil) 507. (— mendocina Phil.) 505. (— — Griseb.) 506. — miniata (Cav.) Spach 503. — — var. l cisplatina (St. Hil.) K. Schum. 507. — Var. v. mendocina (Phi) K. Sehum. 505, 506. — — var. p. inquilina Ulbrich 504. — — var. ô. Sehiekendantzii Ulbrich 505. — — var. x. rhombifolia K. Schum 507. — — var. a. typica K. Schum. 503. — — var. E violacea (Phil.) Ulbr.506. (— rhombifolia Griseb.) 507. Sphenostylis Ringeoti De Wild. 116. Spigelia Herzogiana Krünzl 117. (Spiraea Frischiana [non Schneid.] Nakai) 278. — koreana Nakai 278. — — y. macrogyna Nakai 278. — — fp. rosea Nakai 278. — — a. typiea Nakai 278. Stachys karstianus Borb. var. con- fertus Maly 39. — — var. eriocaulis Maly 39. — — var. obtusifolius Maly 39. — — var. sarajevensis Maly 39. — — — f. Jagodinae Maly 39. — (— labiosus Bertol. var. obtusifolia G. Beck) 39. — — f. Reuteri (Schroeter) Maly 40. (— — var. sarajevensis Maly) 39. — — a. typicus Maly -39. — montenegrinus Maly 40. — Musili Vel. 14. — serpentinus Maly 40. (— subcrenata var. conferta Murb.) 39. Statice angustata Wangerin 325. (— glauca Willd.) 325. ; — Gmelini Willd. ssp. a. genuinaBoiss. f. steiroclada Wangerin 325. (Griseb.) Index specierum. — — — p. vulgaris Wang. 325. (— — var. y. laxiflora Boiss.) 325. — — ssp. c. lilacina Boiss. var. laxi- flora Wang. 326. — — ssp. b. scoparia Wang. 326. — — var. gracilis Wang. 325. — — var. limonioides Wang. 326. (— — £. scoparia f. minor Trautv.) 320. (— — — framosissima Trautv.) 326.. (— — — f. scorpiodea 'Trautv.) 326. (— — y. steiroclada Trautv.) 325. — — ssp. d. tomentella Wang. 326. — — — f. subglabra Wang. 326. {— — 0. tomentella Trauty.) 326. — — — d. typica Wang. 326. — Endlichiana Wang. 325. — limbata Wang. 325. (— Limonium Boiss.) 326. — Pall) 326. (— Meyeri Boiss.) 326. — Nashii Wang. 325. (— scoparia Pall.) 325. {= Vild) 325. — serotina Rchb. var. Brunii Wang. 325. {— tomentella Boiss.) 326. Staurogyne javanica Lindau 550. Stellaria filipes Kom. 235. — jaluana Nakai 269. (— longifolia [non Muehl.] Kom.) 269. — media Cyr. f. salina Junge 5. — oxycoccoides Kom. 234. — pallida Piré f. salina Junge 5. Stenogyne Fauriei Lévl. 358. — purpurea Mann. 361. Straussia Fauriei Lévl. 358. Strobilanthes bogoriensis Lindau 551. — eordiformis Lindau 552. — exsuceus Lindau 551. Styrax Limprichtii Lingelsh. et Borza 386. Suttonia, spec. Lévl. 350. Synsepalum longecuneatum De Wild. 371. — subeordatum De Wild. 377. T. Tabernaemontana attenuata Orb. 471: — calcicola Urb. 472. (— oblongifolia DC.) 471. Tamarix nilotica Ehrnb. var. verru- cosa Vel. 27. S Tephrosia luembensis De W ild. 103. — manikensis De Wild. 104. — Musili Vel. 26. — piscatoria Pers. 360. Ternstroemia Nashii Urb. 466. Thalictrum foetidum L. var. pseudo- flexuosum Beyer 34. — — L. var. pseudomontanum Beyer34. (Miers) 583 Thalictrum foetidum var. pseudosilvati- cum Beyer 34. — — — f. glabrum Beyer 36. — — -— f. glandulosum Beyer 35. Theobroma Bernouillii Pittier 319. — purpureum Pittier 319. Thevetia neriifolium Juss. 360. Thlaspi rotundifolium Gaud. a. genui- num subf. albiflorum Bolz. 62. Thrasya campylostachya (Hack.) A. Chase 181. — petrosa ('Trin.) A. Chase 181. — thrasyoides (Trin.) A. Chase 181. Thunbergia acutibracteata De Wild.104 — angustata De Wild. 106. — Bequaerti De Wild. 104. — eiliata De Wild. 105. — fascieulata De Wild. 105. — Homblei De Wild. 105. — proximoides De Wild. 105. — subeordatifolia De Wild. 106. — variabilis De Wild. 106. Thymus balcanus Borb. var. albi- florus Velen. 61. — Musili Velen. 15. — pulvinatusCel.var. perinicusVelen. 61 — Serpyllum L. var. subcitratus(Schr.) c. parvifolius (Opiz) subf. confertus Bolz. 71. — subf. minimus Bolz. 71. — — — — f. pachydermus Bolz. 71. (Tilia Maximowiziana Shirasawa) 348. — Miyabei Jack. 348. Tinnea Bequaerti De Wild. 109. Torgesia Bornm. gen. nov. 12. — minuartioides Bornm. 12. Tournefortia macrophylla Lautbch. et K. Schum. var. grandiflora Lautbeh. 240. Trichera hybrida R. 8. var. pinnatifida Velen. 60. Trichilia Brieyi De Wild. 374. — Reygaerti De Wild. 375. Trichocentrum Mattogrossensis Hoehne 434. (Trichodesma, spec. synon.) 83. — Ringoeti De Wild. 110. Triehomanes Foersteri Rosenst. 213. Trichoseypha Flamignii De Wild. 375. Tricyrtis dilatata Nakai 248. Trifolium alpinum L. fol. ochroleuco E. Baum. 66. — angustifolium L. f. Bolzon 63. — gubf. nanum Bols, 63. — dalmaticum var. microphyllum Fritsch 31. — — var. scabriforme Fritsch 31. — medium L. f. prostratum Junge 6. Trisetum antarcticum Trinius ssp. tenella D. Petrie 406. (Tritonia watsonioides Baker) 400. Turnera arillosa Urb. 156. stenophyllum 584 Turnera lineata Urb. 157. — pilosula Urb. 155. — waltherioides Urb. 158. Tylophora Clemensiae Schltr. 562. — glauciramea Schltr. 562. — Ramosii Schltr. 563. — rizalensis Schltr. 563. — setosa Schltr. 563. — tonsa Schltr. 564. (Tylothrasya petrosa Doell) 181. Typha Basedowii Graebn. 497. U. (Ulmaria kamtschatica [non Matsum.] Nakai) 275. (— palmata Nakai) 275. (— purpurea Nakai) 274. x Ulmus arbuscula (pumila L. x mon- tana With.) Egb. Wolf 365. Ustilago Herteri P. Magn. 188. V. Vaccinium, spec. Lévl. 356. — Myrtillus L. var. furfosum Cho- roschk. 67. — vuleanorum Kom. 236. Valeriana tripteris L. f. latifolia Bolz. 72. Valota Hitchcockii A. Chase 180. (— saccharata [Buckl.] Chase) 180. Vaneouveria eoneolor Greene 322. — erispa Greene 321. — parvifolia Greene 323. — pieta Greene 322. — Vaseyi Greene 321. Vanilla planifolia Andr. var. gigantea Hoehne 424. — Ribeiroi Hoehne 424. Vaupelia gen. nov. Brand 82. — barbata (Vaupel) Brand 83. — heliocharis (S. Moore) Brand 83. — hispida (Bak. et C. H. Wright) Brand 83. — macranthera (Gürke) Brand 83. — Mechowii (Vaupel) Brand 83. — medusa (Bak.) Brand 83. Verbascum Dimoniei Velen. 60. Vernonia albo-violaeea De Wild. 205. — Bequaerti De Wild. 206. — ¢lisabethvilleana De Wild. 208. — graciliflora De Wild. 205. : — Homblei De Wild. 207. — kapirensis De Wild. 206. — longepedunculata De Wild. 207. — luteo-albida De Wild. 207. — multiflora De Wild. 208. Veronica Bollonsii Cock. 406. — Dorrien-Smithii Cock. 407. — hawaiiensis Lévl. 359. — Townsoni Cheesem. 459. — urticaefolia Jeq. f. latifolia Bolz. 72. ( Vicia grandiflora Scop. sens. strict.) 31. — — a. obcordata Neilr.) 31. — — var. rotundata (Ser.) Fritsch 31. Index specierum. ( Vicia grandiflora a. Scopoliana Koch) 31. — hirsuta Koch f. subuniflora Junge 6. — lutea L. var. bicolor Velen. 59. (— sordida B. rotundata Ser.) 31. Vigna Homblei De Wild. 137. Viola filifera Kom. 235. — impatiens Lévl. 343. — Mairei Lévl. 343. — Najadum (V. Riviniana x stag- nina) K. Wein 17. — sandwicensis Lévl. 359. — silvatica Fr. f. brevicornis Junge 6 — tuberifera Franch. var. pseudo- palustris Lévl. 343. — ursina Kom. 235. — Zoysii Wulf. var. frondosa Velen. 59. (Viscaria vulgaris ssp. V. helvetica Rouy et Fouc., non Don) 65. — — ssp. valesiaca Thell. 65. Viscum articulatum Burm. 360. — australe Bail. 494. Vitex Bequaerti De Wild. 142. — Hockii De Wild. 143. — Homblei De Wild. 142. — kapirensis De Wild. 141. — Mufutu De Wild. 142. — Ringoeti De Wild. 143. — Labrusca f. dissecta Demcker 349. — — f. macrophylla Demcker 349. W. Wallenia laurifolia Sw. var. Raun- kiaeri Urb. 468. — sylvestris Urb. 468. Waltheria ovalifolia Urb. 465. Watsonia flavida Bolus 400. Webera Marchandii Lévl. 178. Wedelia affinis De Wild. 209. — katangensis De Wild. 209. — Ringoeti De Wild. 210. (Whitlavia grandiflora Harvey) 412. (— minor Harvey) 412. Wikstroemia multispicata Lévl. 355. — sandwicensis Meisn. 355. Wilkesia gymnoxiphium 354. (Wissadula Balansae Hassl.) 511. (— — E. G. Bak.) 513. Wormskioldia Juttae Dinter et Urb.153. — Prittwitzii Urb. 152. Xylosma hawaiiense Seem. 360. — Hillebrandii Wawra 360. 2. Zanthoxylum Bodinieri Levi. 266. — Chaffanjoni Levl. 266. — Esquirolii Levl. 266. — odoratum Levl. 266. Zephyranthes Pseudo-Colehicum Kränzl. 118. (Zosima violacea Phil.) 283. Zygella Mooreana Hoehne 423. Zygopetalum paludosum Cogn. 491. Druck von A W. Hayn’s Erben (Curt Gerber), Potsdam,