ot a s 9 amt Ce Cat eu. VEN 85 a Imba- fyre e ye #1 K las Clan dt ole da : glas EPP e Co uu c — 4 ÅG S | i A | i Ree | N L ` D- Pot. » på or à ps: E à | vy MAG St A us a "y ^ KT À y n d 3 n ge \ è i i A îi Fe pa KAASA CM 1 h^ Y Å sive | ENUMERATIO PLANTARUM | quas in provincia chinensi Å | O V4 a YUN-NAN b. Ps. COLLEGIT J.-M. DELAVAY | | RANUNCULACEZÆ CLEMATIS L. I. Clematis Delavayi, Franch., Hu. Soc. bot. de Fr., XXXIII ^ p sa p. 360. Inferne frutescens; rami florentes erecti, 2-3 pedales, striato-cana- liculati, tenuiter sericeo-tomentelli, nunc simplices, rarius breviter ramulosi, ramulis perulatis, per totam longitudinem dense foliati. Folia 6-8 juga, ambitu lanceolata, inferiora nunc basi subbipinnata, media å et superiora simpliciter pinnata, foliolis e basi rotundata ovatis, brevi- ter acutis, mucronulatis, integerrimis vel uno alterove lobulo auctis, terminali nunc breviter apice trilobo, supra præter nervos pilosulos glabra, intense viridia, subtus dense sericeo-argentea, eximie micantia; petiolus fere e basi folioliferus. Panicula terminalis, subtrichotoma, E pedicellis tomentellis, foliis parvis integris vel trisectis suffultis. Flores VR sordide albi; sepala oblonga, obtusa, mox patentia, extus dense seri- cea; stamina subbiseriata, filamentis glabris apice dilatatis anthera D E obtusa mutica paulo latioribus; achænia dense sericea, cauda albo- barbata. lac tea ie nd GN rir oce oi M aM CMM eor MO x i Folia 10-18 cent. longa, 1-2 poll. lata, mco nunc Me polliceri. bus et tunc sepius lobu!atis, nunc t I ; vix ultra 25 mill. | Missour! BOTANIGAE 2 TÉ Lianan NR AS 2 PLANTÆ DELAVAYANJE Yun-nan, in monte Pé-ngay-tze, supra Tapin-tze, prope Tali; flores et fruct. haud mat.; 4 sept. 1883 (Delav. C/ematis, n. 2); in dumetis montis Yang-in-Chan, alt, 2500 m.; fl. 4 sept. 1887. Belle espèce, remarquable par ses feuilles argentées soyeuses en des- Sous, avec Aa reflets trés brillants. Elle parait devoir prendre place à cóté ue C. recía L., bien que ses rameaux présentent des pri à leur base, e qui en éloignerait dans la classification de M, O. Kuntze; mais cette tea ba souffre tant d'exceptions, et le C. le soHh. de méme que le C. dioica L. et plusieurs autres espèces, offrant une grande variabilité sous ce rapport, il ne semble pas que l'absence ou la présence ces écailles protectrices du bourgeon aient méme une importance spécifique bien précise. 2. C. Meyeniana Walp. in Nov. act. nov. Cur. XIX, suppl. 1, p- 297 et Rep. V, p. 3; Maxim., Mel. biol. IX, p. 597 ; Forbes et Hemsl., Index Flore Sinensis, in Lin. Soc. journ. (Botany), vol. XXIII, p. 5. Yun-nan, in silvis ad Tchen-fong-chan, prope Ta-kouan; fl. maj. 1882 (Delav. CZezatzs, n. 4). 3. €. ranunculoides, Franch., 547. Soc. bot., XXXIII, 360. Khizoma crassum, breve, lignosum; caulis florigerus erectus, sim- plex, striato-sulcatus, tenuiter pilosulus. Folia coriacea, valide nervosa, sparse pilosa, pallide virentia, infima ambitu suborbicularia, nunc inte- gra inaequaliter dentata, nunc trilobata veltrifida, nunc etiam tripartita, lobis vel partitionibus brevissime petiolulatis, e basi cuneata integra obovatis, superne crenato-dentatis; folia caulina pauca vel etiam nulla. Panicula angusta, pedunculis unifloris vel trifloris bracteis minimis suffultis. Flores virginei nutantes; sepala primum erecta, mox sub an- thesi patentia, roseo-tincta, intus et extus tomentella, oblonga, obtusa ; stamina calyce paulo breviora, filamentis per totam longitudinem pilis albis patentibus longe barbatis, antheris brevissime mucronulatis ; achænia pilosa, cauda barbata. Caulis 1-2 pedalis, pennae corvinæ crassitie ; foliorum limbus (petio- lo sepius brevior) 1-2 poll. longus et latus; sepala 10-12 mill. longa. Yun-nan, in silvis et pascuis supra Tapin-tze, prope Tali; flor. 1 sept. 1883 (Delav. C/ematis, n. 1; fruct. mat. 6 déc.); in pratis ad Kimise, supra Kiang-yn; 11 oct. 1887 (id.). Espèce à port de Renoncule, ses feuilles rappelant assez bien celles de certaines formes du R. acris ou du R, repens; ses tiges floriferes souvent presque dépourvues de feuilles, sa panicule étroite, ses filets staminaux trés PLANTÆ DELAVAYANÆ 3 longuement barbus, la font reconnaitre facilement parmi ses congénères. Ses caractères floraux la rapprochent du C. orientalis; son facies, ses feuilles et son mode de végétation l'en éloignent beaucoup. 4. C. yunnanensis Franch., 7u//. Soc. 50t., XXXIII, Dp, 361. Suffrutex alte scandens, gracilis, glaber, cortice rubro-fusco, levi; ramuli non perulati. Folia (infima desunt) trifoliolata, foliolis rigide pa- pyraceis, glabrescentibus vel parce pilosis, petiolulatis, e basi rotundata anguste lanceolatis, longe acuminatis, parce et obsolete denticulatis, triplinerviis; petioli plus minus cirritormes. Panicula fere per totam longitudinem ad axillas ramorum ortæ, 2-3-chotomæ et foliis integris parvis suffultze, pedicellis glabris. Flores albi; sepala late lanceolata, breviter acuminata, intus et ad margines tomentella, extus tenuiter puberula, campaniformi-erecta, post anthesin vix apice recurva. Stamina calycem subæquantia, filamentis basi paulo dilatatis longe et patentim pilosis, antheris minute mucronulatis ; achænia sericea, cauda barbata. Caulis pennæ corvinæ vix crassitie; foliola 3-6 cent. longa, 8-10 mill. lata; sepala 12-15 mill. longa; panicula folia haud superantes. . Yun-nan, in sepibus, solo calcareo et lapidoso, ad Mao-kon-tchang, supra Tapin-tze, prope Tali, alt. 2500 m.; fl. 18 dec. 1884. (Delav. n. 727); in silvis ad Kioo-che-tong, prope collum Hee-chan-men; fl. 25 oct. 1887. Les caractères de la fleur placent le C. yunnanensis dans le voisinage du C. nutans Royle, mais il s'en éloigne beaucoup par la consistance coriace de ses feuilles, la forme étroite des folioles, les filets staminaux très lon- guement barbus, etc. 5. C. Buchananiana DC., Syst. I. 140, sensu O. Kuntze, Mon. d. Gatt. Clem. n? 15. Var. trullifera. — Petioli cirrhosi basi latissime dilatata connati caulem amplectantes; foliola pinnata, rugosa, crassiuscula, supra gla- brescentia, subtus laxe sericea; panicula laxa; pedunculi et pedicelli tenuiter et parce puberuli; flores sordide albi; sepala ovato-lanceolata, apice exalata, extus tenuiter tomentella; achænia pubescentia, longe caudata. Yun-nan, in silvis ad Ta-long-tan prope Tapin-tze, alt. 1800 m.; . fr. 20 jan. 1887 (Delavay, absque n°). Ne parait être qu'une forme du C. Buchaniana ; mais je ne puis la rap- porter à aucune de celles qui ont été signalées. 4 ; PLANTÆ DELAVAYANÆ 6. Vitalba Li; Sø ed. 1, p. 544. Var. microcarpa. — Achænia sub maturitate vix 2 mill. longa; folia saepius trifoliolata, rarius pinnata 5-foliolata, foliolis integerrimis vel dentatis, firmiter chartaceis, ovato-subcordatis, breviter acuminatis, subtus puberulis; panicula multiflora; flores crebri, illis C. Vitaldba duplo minores. Yun-nan, in sepibus ad Tapin-tze; fl. 29 sept. 1885 (Delav. n. 2984); fr. 25 nov. 7. C. grata Wall., Cat. 4668 et PZ. Asiat. rar., I, tab. 98. C. Vi- alba L, var. grata O. Kuntze, Gatt. Clem. 1 p. 100. Yun-nan in silviscirca Tapin-tze., fl. 24 sept. 1887. (Delav. n. 3128.) Fleurs au moins une fois plus petites que celles du C. Vitalba; folioles incisées-crénelées, plus ou moins velues en dessous. S. C. chrysocoma Franch., Buil. Soc. ot., XXXIII, p. 262. Fruticulus humilis, nunc humillimus, haud raro prostratus, folia simul ac flores emittens. Folia longe petiolata, trifoliolata, foliolis præ- sertim subtus dense pilosis, subsessilibus, late obovatis, lobatis vel incisocrenatis. Pedunculi crassiusculi, elongati, pubescentes, uniflori. Flores rosei; sepala late obovata extus lanuginosa; stamina pauca, subuniseriata, filamentis glabris, antheris obscure mucronulatis; achae- nia sericea; cauda longe plumosa, pilis aureo-fulvis. Caules florigeri 5-30 cent., erecti vel decumbentes; pedunculi usque ad 18 cent. ; sepala circiter pollicaria; cauda pollicaris. Yun-nan, in dumetis (solo calcareo) faucium montis Lan-kien-ho, prope Mo-so-yn ad Lankong; fl. 26 april., fr. 30 aug. 1884 (Delav. n. 121, 940); in lapidosis ad collum Hee-chan-nen (id.) ; in collibus ad pedem montis Yang-in-chan (id.). Voisin du C. montana Hamilt., dont on pourrait le considérer comme une forme trés diminuée et non grimpante, si le mode de végétation, l'épaisseur des pédoncules, le petit nombre et la disposition unisériée des étamines et enfin la coloration dorée des poils qui recouvrent les styles, ne permettaient de différencier assez nettement les deux plantes, . chrysocoma les tiges adultes demeurent trés raccourcies. Les tiges adultes du C. montana, atteignent un grand développement, les pédoncules sont toujours grèles et ne dépassent guère 6 à 10 centim., les étamines trés nombreuses sont disposées en plusieurs séries; le prolongement cau- diforme de l'achaine (style) est couvert de poils blancs. PLANTÆ DELAVAYANÆ 5 9. C. montana Buchan. in DC. Sys. I, p. 154. Forma. normalis O. Kuntze, Monogr. der Gatt. Clem. p. 141; Franch., Pl. David. (pars IL, Plantæ Moupin.) in Nouv. Arch. du Mus. t. VIII, 2° série, p. 184. Yun-nan, in montibus calcareis ad Mao-kon-tchang, supra Tapin- tze, prope Tali, alt. 2200 m.; fl. 14 april. 1884 (Delavay, n. 891). Tiges sarmenteuses de 8 à 9 métres; fleurs blanches; étamines trés nombreuses, multisériées. 10. C. fasciculiflora, sp. nov. (CZerzropsrs). Suffrutex gracilis, alte scandens, glaber. Folia trifoliolata, foliolis lanceolatis, nunc ovato-lanceolatis, acuminatis, coriaceis, margine inte- gerrimis, pallidis, supra glabris, subtus mox glabratis. Flores foliis coetani, ad axillas 5-8 fasciculati; pedicelli perulis brevibus cincti, crassi, breves, cernui, dense sericei; flores albidi; sepala sub anthesi erecto-campanulata obovato-oblonga, obtusa, extus dense sericea; stamina biseriata, filamentis glabris, antheris muticis, omnibus quam filamenta subtripio brevibus; achænia glabrata, ovato-oblonga, apice attenuata; cauda barbata brevis pilis fulvis. Petioli 2-4 cent.; pedicelli 2-3 cent. ; flores vix ultra 2 cent. ; cauda I2-15 mill. Yun-nan, in faucibus montis Pee-cha-ho, prope Mo-so-yn. 16 mart. 1885 (Delav. n. 2218); in silvis ad Gnen-kia-se prope Tapin-tze ; fruct. 7 maj. 1887 (id.); in silvis ad Tchéou-choui, prope Tapin-tze, alt. 2000 m. ; 20 jan. 1887; in silva Kia-che-tang, in monte Hee-chan-men (Hokin), alt. 2500 m.; fr. 22 maj. 1886 (Delavay). _ Voisin du C. montana, mais bien différent par des folioles épaisses co- riaces, trés entières; par ses pédicelles courts, épais et trés soyeux. ANEMONE L. Anemoclema, sect. nov. = Æ stivatio imbricata; staminodia nulla; achænia longe caudata. — Caulis inferne foliatus, foliis tribus verticillatis, nunc verticillis 2 super- positis, cum folio supremo solitario; involucri folia parva, integra vel subintegra. A sectione Viornanema Baill., sepalis quinque, more Ane- monarum, et caulibus in parte inferiore tantum foliatis differt. 6 PLANTÆ DELAVAYANÆ I. A. glaucifolia Franch., Bull. Soc. bot. XXXIII, p. 363. Pilis rufis præsertim inferne hispida, superne glabrescens. Folia basilaria ambitu lanceolata, breviter petiolata, profunde pinnatifida, rachi alata; segmenta ovata, vel rhomboidea, fere e basi folii orta, infe- rioribus paulo brevioribus, inæqualiter et profunde inciso-lobata, lobis mucronulatis, undulatis, terminali majore præsertim basi inciso. Caulis elatus, simplex vel bifidus, inferne foliiferus; folia caulina basilaribus subsimilia, lobis tantum paulo angustioribus, sæpius terno-verticillata, nunc duo opposita, supremum unicum; folia involucrantia ad basin pedunculorum 2 vel 3, valde diversa, bracteiformia, lanceolata, nunc integra, nunc breviter incisa; pedunculi 2-5, sæpius elongati, supra me- dium bracteolati, bracteolis 3 oppositis, ovato-lanceolatis. Flores ma- gni, speciosi, violacei; sepala 5, late obovata, ineunte anthesi extus sericea, mox fere glabrescentia; staminodia nulla; staminum filamenta haud dilatata, antheris brevibus; achænia sericea longe caudata. Planta 1-2 pedalis; folia inferiora usque semi-pedalia (incluso petiolo vix pollicari), 4-5 cent. lata, segm. 1-2 cent.; caulina vix minora; pedunculi usque semipedales et ultra; flores 1-2 poll. diam.; achænia, stylo rostrata, jam post anthesin 10-12 mill. longa. Yun-nan, ad pedes montis Yang-in-chan, prope Lankong, altit. 2200 m.; fl. et fruct. immat. 1 aug. 1883 (Delav. n. 136 et 1854). Fleurs de VA, hortemsis, mais trés longuement pédonculées; feuilles uer tout à fait par leur mode de dissection celles du Glaucium lu- teum. La tige florifère, mais seulement chez les individus robustes, porte un peu au-dessus de sa , ou plus haut, un ou deux verticilles formés de trois feuilles, ou iilos sbulkibent deux feuilles opposées, et plus rarement une feuille solitaire, située beaucoup plus haut, Il ne faut point confondre ces feuilles, tout å "fit indépendantes de l'inflorescence avec ce qui a été très improprement nommé imvolmcre dans les Anémones; ce soi- disant involucre, constitué en réalité par un verticille de véritables ES accompagne toujours chez elles les rameaux reklame il existe également, mais sous une autre forme, dans VA. glaucifolia et s'y trouve représenté par trois bractées placées au point de division de la tige lorsqu'elle est bifide, ou å la naissance des pédoncules, et ceci sans [préjudice de deux autres bractéoles qu'on voit presque toujours à mi-hauteur des pédoncules, comme dans certaines Clématites Cette association d'une préfloraison imbriquée, de carpelles terminés en longue aréte mg d'une tige pouvant étre véritablement pourvue de feuilles verticillées ou opposées, constitue ainsi dans le genre Ane- mone une nouvelle transition vers les Clématites, D'autre part, M. Baillon a depuis longtemps fait connaître {Bul}. de da Soc. Linn. de Paris, p. 334), PLANTÆ DELAVAYANÆ 7 sous le nom de Vzorzanema, un petit groupe de Clématites africaines, dont le C. scabiosæfolia DC. est le type, inclinant fortement vers les Anemone par leur préfloraison imbriquée. Aussi on peut se demander aujourd'hui oü sont les limites de ces deux genrcs, puisqu'il n'est pas un seul des ca- ractéres invoqués pour les séparer qui leur appartienne en propre. 2. A. rupicola Cambess. in Jacq. Voy. dot., tab. V, fig. 2; Hook. et Thomps., F7. Ind. p. 20 et F7. of Brit. Ind., I, p. 8. Yun-nan, in pratis prope Likiang, alt. 3500 m.; fl. 9 jul. 1884 (Delav. Anemone, n. 32). Fleurs blanches, quelquefois livides, bleuátres à la gorge. 3. A. japonica Sieb. et Zucc., FX. Jap., I, p. 15, tab. 5; Forbes et Hemsl., Znd. Fl. Sin., p. 11. — var. e/egans.— Å. elegans Decne. Rev. hort., 4° sér. t. I (1852), p- 41, tab. III. Yun-nan, in umbrosis calcareis prope Mo-so-yn supra Che-ngay- teou, haud procul a Lankong; fl. 20 oct. 1885 (Delav. n. 1664) et in faucibus montis Pee-cha-ho, alt. 2200 m.; fl. 31 aug. 1884; in silvis montis Ki-chan, prope Tali, alt. 2800 m.; fl. 10 sept. 1884 (n. 670); in faucibus Lan-ho ad pedes montis Yang-in-chan, prope Lankong ; fl. 7 aug.; fr. mat., 6 nov. 1884 (n. 118). Il ne me parait pas possible de considérer cette plante, si cultivée au- jourd'hui, autrement que comme une variété de VA. Japonica, caractérisée seulement par des sépales moins nombreux, plus larges, largement obo- vales et quelquefois d'un blanc pur; cette belle variété ne parait pas en- core avoir été signalée jusqu'ici à l'état spontané. Decaisne ice avait assi- gné le Japon pour patrie; elle y est peut-étre cultivée, mais je i crois pas qu'on l'y ait jamais rencontrée à l'état sauvage. Sa hiatu dans les hautes montagnes un-nan est indubitable. Les spécimens de la mon- tagne de Ki-chan ont les fleurs d'un blanc pur; dans ceux des autres loca- lités citées, elles sont plus ou moins teintées de pourpre extérieurement; remarquer que dans tous les spécimens envoyés par ela- vay, le nombre des sépales est de 5 à 8; ils sont un peu plus nombreux dans la plante cultivée, ce qui du reste est le résultat ordinaire de l'état de culture. Les échantillons de Che-ngay-teou sont trés rabougris, hauts basilaires de forme arrondie, presque entiéres, d'autres qui sont inégale- ment trilobées ou trifides, et seulement quelques feuilles à 3 folioles dis- tinctes et un peu iiiaio; cette variété des hauts sommets présente une osité formée de poils raides rougeâtres. L'4. Japonica, var. elegans iuit aussi spontanément dans les montagnes de 8 PLANTÆ DELAVAYANÆ L'A. vitifolia Hamilt. se distinguera toujours facilement de VÅ. elegans par le tomentum épais et grisåtre qui recouvre la face inférieure de ses feuilles obscurément trilobées. Les fleurs ont d'ailleurs une grande analo- gie dans les deux plantes. 4. A. obtusiloba Don, Prodr. 194; Hook. et Thomps., Flor. of Brit. Ind. I, 8; Franch., Bull. Soc. bot. de Fr., XXXII, p. 4; Forbes et Hemsl., Ind. Fl. Chin., p.11. Yun-nan, in monte Hee-chan-men, supra Lankong, in pascuis, alt. 3000 m. ; fl. 2 jun. 1884 (Delav. n. 100, 127 2zs, 1033). Je réunis ici sous le nom d'A. obtusiloda plusieurs formes ou variétés présentant ce caractére commun d'avoir les feuilles largement ovales ou arrondies dans leur pourtour, quelquefois obscurément lobées ou créne- lées, le plus souvent formées de trois folioles diversement incisées, arron- dies, les latérales sensiblement plus petites que la terminale. Toutes les formes recueillies dans le Yun-nan sont rabougries, cou- vertes d'une épaisse villosité; les fleurs sont plus petites que dans les spé- cimens de l'Himalaya et constamment blanches. 5. A. rupestris Wallich, Caz., 4696; Hook. et Thomps., ZZ. Ind., p- 21, et #7. of Brit. Ind., I, 9; Franch., /oc. cit. ; Forbes et Hemsley, Ind. Fr. CHR p.12. Yun-nan, in monte Hee-chan-men, supra Lankong; fl. 16 aug. 1883 (Delav. n. 2 et 199) et 27 jun. 1885 (n. 1855). 6. A. cælestina Franch. in Bull. Soc. bot. de Fr., AXXN;D.:#; Forbes et Hemsl., Znd. F7. Chin., p. 12. Yun-nan, in pascuis montis Hee-chan-men, supra Lankong, alt. 3000 m. ; fl. 2 jun. 1884 (Delav. n. 1034, 75 et Anemone, 3 et 48); in pratis montis Koua-la-po, prope Ho-kin, alt. 3000 m.; fl. 26 maj. 1884. (Delav.n. 781); prope lacum Yen-tze-hay, supra San-yn-kay (Lankong), alt. 3200 m.; fl. 17 sept. 1885 (Delav. n. 1853). La plante de la montagne de Koua-la-po et celle des bords du lac de en-tze-hay sont des formes remarquables par leurs feuilles basilaires toutes trés longuement pétiolées et dont le limbe est tantót petit, trilobé au sommet, tantôt élargi et incisé; on trouve du reste tous les passages entre les feuilles à pétiole trés allongé et celles dont le limbe se termine brusquement en une base cunéiforme sans pétiole distinct. 7. A. discolor Royle, ZZ. 52. tab. 11. fig. 1.; Å. flaccida Franch., Bull. soc. bot. XXXIII, p. 366. a TES TI T b ac sag SG eere mr SD T WENT Vp "e EO PPAR SOME 224 pe ] " t. UM Gr Te NH EP I RE PLANTÆ DELAVAYANÆ 9 Yun-nan, in silvis umbrosis humidis ad fauces montis Lan-kien-ho, prope Mo-so-yn (Lankong), alt. 2800 m. fl. 26 april. 1884 (Delavay, n. 846). Je crois qu'il faut conserver le nom d'A. discolor Royle, å une plante très voisine de VA. obtusiloba, mais qui s'en distingue facilement par la forme nettement pentagonale, å angles assez aigus, de ses feuilles. La figure donnée par Royle exprime bien cette forme. L'A. discolor est aussi moins velu que l'A. iet souvent méme glabrescent; dans cet état je ne lui trouve aucun caractére précis qui permette d'en séparer VA. fac- cida Fr. Schm.; les folioles latérales sont bipartites comme dans ce der- nier; le rhizôme de la plante du Yun-nan est seulement un peu plus épais. Je n'ai pu voir les carpelles mürs des deux plantes. Peut-être présente- raient-ils quelques caractères distinctifs. 8. A. Delavayi Franch., Bull. Soc. bot. XXXIII, p. 366. Rhizoma repens. Folium basilare tantum post anthesin evolutum, unicum, longe petiolatum, setulis e tuberculo ortis conspersum, subtus glaucescens, supra pallide virens, ternatisectum, foliolis brevissime petiolulatis, apice inciso-crenatis, e medio ad basin late cuneatis in- tegris, obtusis, lateralibus rhomboideis, terminati lanceolato-deltoido. Caulis erectus, rigidus, sparse pilosus. Folia involucrantia sessilia, basilari simillima et vix minora. Flores albi, extus leviter purpureo tincti, solitarii vel bini, pedunculo apice lanuginoso, brevi, sub anthesi folia involucrantia haud superante; sepala 5, oblongo-obovata, extus pilosula; achænia juvenilia sericea, stigmate crasso, ovato. Planta 1-2 decim.; foliorum limbus subpoilicaris; foliola parte latiore 12-20 mill. lata; flores diam. vix ultra 2 cent. Yun-nan, ad margines silvarum supra declivitates cultas ad Mao- kon-tchang, prope Tapin-tze, alt. 2200 m.; fl. 18 maj. 1885 (Delav. n. 1504); Koutoui, in silvis montis Yang-in-chan septentrionem versus, prope Lankong, alt. 3000 m.; 18 juin 1887 (id.). Les feuilles basilaires rappellent assez bien celles de VA. ranunculoides L., mais elles sont d'un vert plus pále, blanchátres en dessous et parse- ibd de petites soies qui naissent d'un tubercule ; les crénelures ou incisions - sont plus profondes. 9. A. vitifolia Ham. in DC. Systema I. p. 210.; Hook. et Thomps., F1. of Brit. Ind. I. p- 8. Yun-nan, in locis umbrosis humidis ad Ta-long-tan, prope. Tapin- tze; fl. fr. 13 sept. 1887 (Delavay, n. 2818 bis). 10 PLANTÆ DELAVAYANÆ ro. A.rivularis Hamilt. in DC. Sysz., I, p. 211; Hook. et Thomps. F1. Ind. 23 et Fl. of Brit. Ind. p. 9. Yun-nan, frequens in pratis ad Mo-so-yn (Lankong), alt. 2200 m. ; fl. 22 apr. 1884 (Delavay, n. 807); in monte Pi-io-se, supra Tapin-tze. prope Tali; fl. jun. 1883; in pratis montanis, solo calcareo, ad Ou- tchay, Tchao-tong ; fl. 18 maj. 1883 (Delay. Anemone. n. 5). Fleurs blanches, souvent d'un bleu livide à l'extérieur; c'est bien à VA. rivularis qu'il faut rapporter la plante trouvée par M. Arm. David dans l'Oula-chan. (Mongolie) et à Ta-tchio-chan; elle ne diffère du type de I'Hi- malaya et de la plante du Yun-nan que par ses feuilles dont les lobes sont plus larges, l'intermédiaire peu rétréci à la base, non pétiolulé. 11. A. demissa Hook. et Th., 7 Ind., p. 23, et F1. of Brit. Ind., I, p. 9. — Forma eximie villosa. Yun-nan, in pratis ad Koua-la-po (Hokin), alt. 3000 m.; fl. 26 maj. 1884 (Delavay, n. 782); in monte Hee-chan-men, prope Lankong, alt. m.; fl. 25 maj., fr. 3 juin 1884 (Delavay, n. 1110 et Anemone n. 45). | Tige et feuilles couvertes de longs poils soyeux étalés; forme intermé- diaire entre VA. demissa et VA. polyanthes; ce dernier se distingue å peine par ses feuilles ordinairement plus larges que longues divisées en 7 ou 9 lobes profonds; celles de 1' 4. demissa, sont assez nettement trifo- liolées, et plus longues que larges. 12. ? A. demissa Hook. et Thomps., FZ. Ind., 23, et Fi of Brit. Ind. I, p. 9; var. yunnanensis. — Foliorum segmenta profunde inciso- lobata, lobis obovatis iterato divisis, lobulis angustis. Yun-nan, in fruticetis et ad margines silvarum inter Bambusas, in monte Tsang-chan supra Tali, alt. 3000-3500 m. ; fl. 16 jun., fr. 5 aug. 1884 (Delav. n. 989 et 154). Fleurs blanchátres en dedans, bleuátres en dehors; plante à la fin presque glabre. Les feuilles sont beaucoup plus divisées, à lobes plus étroits, que dans la forme type de l'Hymalaya. THALICTRUM L. 1. T. Delavayi Franch., Bull. Soc. bot. XXXIII + bot. p. 367 (Phy- socarpon). Caulis elatus, glaber leviter sulcatus. Vaginæ haud inflatæ; folia PLANTÆ DELAVAYANÆ II ampla, inferiora pinnato-triternata, petiolulis tenuissimis ; foliola ovata vel rotundato-subcordata, sæpius apice triloba, nunc integerrima, sub- tus pallidiora et nunc sparsim elevato-punctata ; stipellæ membranacea fuscæ, incisæ, stipellulis 3-5 fidis. Inflorescentia terminalis, pedunculis 3-7 fasciculatis paniculam efformantibus ; flores majusculi vel magni, rosei vel lilacini; stamina sub anthesi perianthio sepius subduplo bre- viora, filamentis apice paululum incrassatis; antheræ ovatæ, mucro- natæ; achænia 15-22, stipitata, oblique oblongo-lanceolata, utrinque attenuata, anguste alata, nervis 5 haud anastomosantibus; stigma oblongum ovario subduplo brevius. Bi-tri-pedalis et ultra; caulis diam. 4-8 mill.; folia inferiora, in va- rietate b, usque 50 cent. longa et lata; pedicelli inæquales, longioribus usque pollicaribus; flores diam. usque 25 mill.; achænia 1 cent., longa, 3 mill. sub apice lata. a. decorum. — Panicula ampla nuda nunc ultra pedalis, late pyra- midata, diffusa, laxa; sepala late ovata, obtusa; foliola majora 25 mill. longa; stipellæ parvae, stipellulæ minimae. Achænia usque ad 22, cer- nua, valde obliqua, fere falciformia, inferne longe apice breviter atte- nuata, distincte alato-marginata, compressa, nervis circiter 5 proemi- nentibus. — Variat foliolis majusculis vel parvis. Planta quadripe- dalis. Yun-nan, in silvis ad collum Yen-tze-hay (Lan-kong) alt. 3000 m.; fl. fruct. jun. 8 jul. 1887 (Delavay, n. 2377). Koutoui, in silvis supra Mo-so-yn, alt. 3000 m.; fl. 19 jul. 1887 (id.); ad collum Hee-chan-men (forma foliolis minimis); fl. 14 jun. 1887 (id.). B. acuminatum. — Quadripedale, robustum; foliola majora 8-12 mill. longa; stipellæ et stipellulæ (praeter supremas) amplæ, multifidæ, persistentes; inflorescentia subnuda; flores rosei, sepalis ovato-lanceo- latis, longe acuminatis. In umbrosis prope Hia-ma-ti, supra Tapin-tze, alt. 1.800 m.; fl. fruct. immat. 4 aug. 1887 (Delavay). y. parviflorum. — Panicula multiflora anguste pyramidalis; sepala 6-7 mill. longa, ovata, acuta vel obtusiuscula, staminibus vix breviora; carpella 10-12. Stipellæ et stipellulæ minimae, fragiles et tunc facile prætervisæ. Yun-nan, in monte Tsang-chan, supra Tali; fl. et fruct. (haud ma- ` turi) 4 jul. 1882. 12 PLANTÆ DELAVAYANÆ Le T. Delavayi est l'une des plus belles espèces du genre, surtout dans sa forme æ decorum dont les grandes fleurs roses forme nne large pani- cule pyramidale ou corymbiforme, entremélée de feuilles ou aphylle; à la maturité le sommet du pédicelle se recourbe et porte de nombreux car- pelles trés serrés et presque falciformes. Toutes les affinités du 7. Dela- vayi sont avec le T. Chelidonii ; il s'en distingue par ses pétioles partiels stipellés et surtout par ses fruits dont les cótes ne sont point anastomosées, mais bien toutes parallèles, å l'exception d'une seule plus courte que les autres et qui forme un arc avec la première dorsale. La variété B. acuminatum est très remarquable par ses sépales assez longuement acuminés, comme ceux de l'espèce suivante. La variété y. parviflorum, a les fleurs moitié plus petites et l'inflores- cence plus étroite que dans les variétés précédentes; ses stipelles et ses stipellules disparaissent promptement. C'est sur cette forme particulière qne le 7. Delavayi a été d'abord établi. 2. T. dipterocarpum Franch., Bull. Soc. bot. XXXIII, p. 368. Glaberrimum, glaucescens; rhizoma breve, fibris dense fasciculatis. Caulis simplex, gracilis, superne angulatus. Folia inferiora et media late triangularia, triternatisecta, petiolo angulato, brevissime vaginante, va- gina ore auriculato-membranaceo ; stipellæ nullae ; foliola subrotunda, basi nunc leviter cordata, integra vel varie trilobata, supra pallide virentia, subtus glaucescentia; folia caulina superiora abrupte multo minora. Panicula anguste pyramidata, vel nunc latissime diffusa, pe- dicellis filiformibus, elongatis, fere nuda. Flores rosei majusculi ; sepala ovato-lanceolata, longe acuminata ; stamina calyce breviora, filamentis apice vix incrassatis, quam antheræ breviter mucronulatze angustiori- bus; stigmata crassa, brevia; achaenia subsessilia compressa, obovata, sensim inæquilatera, ad facies nervis tribus fuscis percursa, utroque : latere latiuscule alata, alis membranaceis. Caulis bipedalis et ultra, pennae columbinæ crassitie; folia inferiora et media 4-5 poll. lata ; flores diam. fere 18 mill.; foliola 12-18 mill. diam.; achænia vix 5 mill. longa, 3 mill. fere apice lata. Yun-nan, in monte Pe-ngay-tze, supra Tapin-tze, prope Tali ; fl. et fr. 22 aug. 1882 (Delav. Thalictrum, n. 15);insilva Nien-kia-ke, ad Tapin-tze ; fl. 6 sept. 1885 (n. 1852). Trés élégante espéce qui mériterait d'étre cultivée, surtout dans sa forme à panicule diffuse; elle est bien caractérisée par ses achaines raccourcis, bordés de chaque cóté d' une aile membraneuse transparente et parcourus sur les faces par 3 nervures assez épaisses, noirátres. Les fleurs sont pres- que semblables à celles du 7. Ckelidonii DC., dont les sépales sont d'ailleurs obtus; les feuilles rappellent celles du 7. »ostellatum Hook. et Thomps. ; PLYNTÆ DELAVAYANÆ 13 la brièveté des achaines différencie bien le 7. dipteracorpum de l'espèce précédente. 3. T. virgatum Hook. et Thomps., FZ. Ind., 14 et Fi. of Brit. Ind. I, 12; Lecoyer, Mon. Thal, n" XLVI, tab. III, fig. 10. — Var. stipitatum. — Achænia stipitata, stipite longiuscula, fusi- formia, subinæquilatera, nervis nonnulis anastomosantibus. Yun-nan, in rupibus calcareis prope Hee-gui chao, supra Hokin- tchéou (Delav. n. 103). L'herbier du Muséum ne posséde que des spécimens en fleurs de la plante de l'Himalaya, et les fruits ne me sont connus que par la figure donnée par M. Lecoyer. Autant que j'en puis juger par cette figure, ils different assez sensiblement de ceux de la plante du Yun-nan, puisqu'ils sont donnés comme trés brièvement stipités et qu'il n'est point fait mention de l'anastomose de quelques-unes de leurs nervures. Dans les spécimens de Hee-gui-chao, le stipe égale le quart ou le tiers de la longueur de l'a- chaine Mais d'autre part, les fleurs et les feuilles, qui sont d'une forme si carac- téristique, étant identiques dans les deux plantes, je ne crois pas qu'il y ait lieu de C celle du Yun-nan de celle de l'Himalaya, autrement qu'au titre de variété 4. T. cultratum Wall., Cary p. 715; PA As. rar. II, 26. Breviter repens; caulis erectus, Glaber, levis, striatus, ramosus; vaginæ inferiores haud inflat: intus non bulbilliferæ, membranaceo- marginata, superiores subnullæ ; folia inferiora pinnato-biternatisecta, foliolis parvis e basi cuneata obovatis inciso-trilobis subtus glaucescen- tibus, glabris, sparse glanduliferis vel scabris, parte superiore crenatis vel haud raro profunde incisis, nunc subtus valde elevato-nervosis, quasi bullatis; stipellulae nullae; petioli et petioluli glabri; panicula foliata, pedunculis solitariis gracilibus folio stipante vix vel non lon- gioribus, vel nunc ampla late thyrsoidea et fere nuda; flores sordide lutescentes, parvi; stamina sub anthesi exserta, filamentis apice leviter inflatis, antheris oblongis brevissime acuminatis; carpella 8-12; stylus rectus, subulatus; achænia iis 7. Chelidonii breviora, semiovata, nervis non vel vix anastomosantibus, margine ventrali corrugato. 2-3 pedalis; caulis penna anserinæ crassitie; foliola 5-10 mill. lon- ga; pedunculi vix pollicares; flores diam. 7-10 mill.; achaenia 4 mill. longa, 3 mill. sub apice lata. Yun-nan; in dumetis montis Tsang-chan, supra Tali, alt. 3800 m.; I4 PLANTÆ DELAVAYANÆ 5 aug. 1884 (Delavay, n. 713 et 3163); in dumetis montis Yang-in-chan, alt. 2800 m. (id., n. 2877). Port du T. minus; diffère du 7. Chelidonii DC. par ses petites fleurs jaunâtres, ses étamines assez longuement exsertes, ses folioles petites son inflorescence très feuillée et ses achaines courts; il faut rapporter å cette espèce le 7. Chelidomii, var. B Hook. et Thomps. (Jacquemont, n. 841; Hook. et Thomps. Herb. Ind. Or. n. 1200 et 1201. Les individus pauciflores du 7. cultratum rappellent beaucoup lc T. sparsiflorum 'Vurcz; ils en ont les achaines, et les fleurs solitaires éparses à l'aisselle des feuilles supérieures. La seule différence sensible réside dans la forme des filets staminaux qui, dans le T. sparsiflornm, sont dilatés et quelquefois presque de la largeur de l'anthére, caractére d'ailleurs peu précis dans cette espèce. Les spécimens à large panicule ont l'aspect du Z. minus. 5. T. alpinum L., Sø. p/., ed. I, p. 545; Hook. et Thomps. 77. of Brit. Ind., I, 12; Franch., Bull. Soc. bot. de Fr., XXXII, p. 4; Forbes et Hemsl., Zud. Fl. Sin. p. 8. T. acaule Cambess. in Jacq., Voy. bot., tab. I, A. Yun-nan, inapricis siccis cal i is Hze-chan-men(Lan-kong,) ålt. 3.000 m. ; fl. 2 jun. 1884 (Delav. n. 1.088). 6. T. trichopus Franch., Buil. Soc. bot. XXXIII, p. 370. Glaberrimum ; caulis erectus, gracilis, sublevis vel obtuse striato- sulcatus, initio pruinosus, inferne aphyllus. Folia ambitu late triangu- laria triternatisecta, petiolo gracili vagina nte, ore anguste membrana- ceo-auriculato ; petioli ial p pellati, sub angulo recto divaricati, tenuissimi, petiolulis gracillimis ; foliola tenuiter chartacea, supra pal- lide virentia, subtus glauca, parva, ovata, integra, terminali duplo majore, nunc apice breviter trilobo; folia superiora bis trisecta. Pe- dunculi fere e medio caulis axillares, solitarii, superiores in paniculam nudam diffusam aggregati, omnes filiformes, pedicellis unifloris saepius ternis umbellatis, capillaceis, elongatis. Flores parvi, albidi ; sepala ob- tusa; stamina calycem subæquantia, filamentis apice haud dilatatis; antheræ oblongæ, muticæ; carpella 2-3, stigmate lanceolato acuto; achænia... Canh 2-3 pedalis, pennæ columbinæ basi crassitie; folia majora circiter 6 poll. longa et lata; foliola 3-5 mill. longa, nisi terminali ma- jore nunc usque ad 6-10 mill.; pedunculi pollicares vel paulo tantum in pedicelli usque bipollicares et ultra; flores diam. circiter mill. EOD E PE ER m shes Le EL E rp PLANTÆ DELAVAYANÆ 15 Yun-nan, in silva Mao-kou-tchang supra Tapin-tze, alt. 2.000 m.; fl. 4 jul. 1885 (Delav. n. 1851). Espèce vraiment remarquable, parmi les Thalictrum asiatiques, par la ténuité et la longueur des pédicelles; ses feuilles rappellent assez bien celles du T. femue Fr., dont il a aussi le port; mais elles sont beaucoup plus grandes et plus So ainsi que son us Il en diffère d’ail- leurs très nettement par ses ères absolument mutiques. Les achaines n'étant pas connus, on ne veid encore dpud la place du Thalictrum trichopus. 7. T. leuconotum, sp. nov. Rhizoma tuberiforme, undique fibrosum, fibris elongatis validis, ad collum vestigiis petiolorum anni præteriti filamentosis vestitum. Tota planta glabra, rigescens; caulis sulcatus. Folia, præter superiora, triter- natisecta, ambitu triangularia, petiolo basi late dilatato-auriculato, margine membranaceo albido; petioli partiales basi stipellati, stipellis orbiculatis, tenuiter membranaceis, albidis, velleviter, praeter ad mar- ginem, purpureo tinctis; foliola parva, obovato-rotundata, apice brevi- ter triloba, lobis obtusis; panicula anguste pyramidata, nunc, ramis. abbreviatis, fere lineari-oblonga; pedicelli breves; flores luteo-vires- centes; sepala staminibus breviora; filamenta apice vix incrassata, antheris linearibus mucronulatis; carpella duo pedicellata, vel haud raro carpellum unicum oblongum, 3-4 costatum, costis haud anastomos- ' antibus; stigma elongatum, magnum; achænia matura non vidi. Vix pedalis; folia infima, incluso petiolo limbo æquilongo, 10-12 cent. longo; flores diam. vix 8 mill.; carpellum sub anthesi jam fere 8 mill. longum, stamina subæquans. Yun-nan, ad collum Lo-pin-chan. prope Lan-kong, alt. 320 m.; fl. 25 maj. 1886 (Delav. n. 2854), Petite espèce ayant un peu le port du 7. a/pinum, bien caractérisée d'ailleurs entre ses congénéres par ses carpelles solitaires ou seulement au nombre de deux; par les stipelles membraneuses blanchátres ou légére- ment teintées de violet, sauf sur les bords. La tige porte 2 à 4 feuilles peu ifférentes des basilaires, et comme elles, engainantes par une base élargie, blanche membraneuse sur les bords; les rameaux inférieurs de l'inflores- cence sont axillaires, les supérieurs naissent accompagnés de deux petites B blanches, de méme nature que les stipelles. s fruits murs paraissent devoir ressembler beaucoup à ceux du 7. oom Steph., à côtè duquel le 7, /eucomotum doit être placé. 16 PLANTÆ DELAVAYANÆ 8. T. Lecoyeri, sp. nov. Glaberrimum, gracile. Rhizoma breve; caulis vix striatus; vaginæ auriculatæ, auriculis incisis. Folia 4-3-natisecta, petiolis gracilibus; sti- pellæ nullæ; foliola parva, orbiculata, subcordata, apice crenato-denta- ta, subtus glaucescentia ; inflorescentia paniculata, foliis parvis immix- tis, pedunculis pluries divisis, floribus subcorymbosis, parvis; sepala ovata staminibus subduplo breviora; filamenta albida, clavata, an- theris ovatis muticis mox subæquilata ; ovaria circiter 24, stricte sessilia in stylum ipsis longiorem uncinatum attenuata; stigma minutum punc- tiforme ; achænia (haud omnino matura) oblique ovata, non compressa, coriacea, valide paucinervata, nervis haud anastomosantibus, stylo ru- fescente mox hamato, rigido. Bi-tripedalis; folia inferiora vix ultra semipedalia, foliolis 7-12 mill. longis et latis; sepala 3 mill.; achaenia 4 mill. (rostro 2 mill. incluso). Yun-nan, in umbrosis infra collum Hia-lo-pin, septentrionem versus (Lan-kong, alt. 2.500 m. ; 4 jul. 1886 (Delavay n. 2124). Espéce bien caractérisée par ses filets staminaux claviformes, ses achaines terminés en long style unciné comme celui du 7. pedunculatum w., mais bien plus long par rapport à l'achaine. Sa plane est à côté du T. baicalense. M. Lecoyer, auquel est dédiée cette espèce, n’en mentionn aucune qui puisse lui être comparée dans son intéressante monographie des Thalictrum. 9. T.scabrifolium Franch., Bx/Z. soc. bot. XXXIII, p. 360. Caulis gracilis, erectus, sulcatus, tenuissime pubescens. Folia pa- pyracea, ambitu late triangularia, biternatisecta, inferiora longe petio- lata, petiolo scaberulo, canaliculato, vaginante, vaginæ ore auriculato ; foliorum partitiones exstipellatæ, petiolis partialibus gracilibus ; foliola rotundata, nunc basi cordata, circumcirca inæqualiter inciso-crenata, supra pallide viridia pilis brevibus scabra, subtus albido-glaucescentia pilis crispulis hispida. Inflorescentia late paniculato-corymbiformis, ramis foliis valde diminutis trifoliolatis suffultis. Flores parvi, albi; se- pala ovata; stamina calyce longiora, filamentis apice dilatatis, anthera ovata mutica latioribus; achaenia scabro-villosula, sessilia, fusiformia, haud compressa, stylo persistente hamato longiuscule rostrata, 9-12 costata. Caulis 1-2 pedalis, pennae columbinæ crassitie; folia infima 8-10 poll. longa, foliolis majoribus usque 3-4 cent., minoribus 1-2 cent. ;. flores diam. 6-8 mill.; achænia vix 3 mill. PLANTÆ DELAVAYANÆ 17 Yun-nan, inter dumeta, in monte Pe-ngay-tze, supra Tapin-tze, prope Tali; fl. et fr. 22 aug. 1882 (Delav. Thalictrum, n. 16); in rupi- bus adumbratis supra Tapin-tze; fl. 4 sept. 188 3 (n. 222). — Var. Zevzs. — Achænia levia; foliola subtus mox nudata, quam in typo magis grosse crenata, vix glauca. Incollibus lapidosis et silvaticis supra Choui-ma-ouan, supra Tapin- _tze; fl. fr. 6 aug. 1887. Port et feuilles du 7. punduanum Wall. , mais bien différent d'ailleurs par ses filets staminaux qui sont dilatés Kem aussi largement que ceux u T, filamentosum. 10. T. reticulatum Franch., 24/7. soc. bot. XXIII, p. 371 Glaberrimum; totum eximie (præsertim folia subtus) glauco-prui- nosum. Rhizoma breve, ad collum fibrillosum ; caulis gracilis, erectus, sulcatus, paucifoliatus. Folia triternatisecta, ambitu late triangulata, inferiora plus minus longe petiolata, petiolo striato, canaliculato, vagi- nanti, vagina brevi vix auriculata; partitiones exstipellatæ; foliola crasse coriacea, nervis elevatis eximie reticulatis, e basi cordata ovata vel rotundata, nunc etiam latiora quam lata, saepius trilobata, lobis in- tegris vel crenatis. HAr SER paniculata: -corymbiformis. Flores albi, parvi, sepalis late ob caly superantia, filamentis apice åbne anthera giong brevissime mucronulata duplo latioribus; achænia 15-18 congesta, parva, glabra, oblique oblonga, stricte sessi- lia, costis 9-12 alternatim magis elevatis. Caulis pedalis vel vix bipedalis, 2-3 mill. diam. ; folia majora (cum petiolo) 4-6 pollicaria, limbi latitudine nunc fere 4 Boi: ; flores diam. 5 mill.; achænia matura vix ultra 2 mill. longa. Yun-nan, in pratis montanis supra Ta-pin-tze, prope Tali; fl. fr. 6aug. 1882 (Delav. n. 17). Bien caractérisé par ses feuilles coriaces, eene inia en des- sous, à réseau de nervures trés saillant; les achaines sont du méme type que ceux du 7. minus, mais beaucoup pius petits. D'autre part, in filets staminaux trés élargis au sommet classent la plante dans le groupe des clavifor mia, où elle peut prendre place à côté du T. javanicum. 11. T. Fortunei S. Moore, /ourn. of Bot. (1878), p. 130; Lecoyer, Monogr. des Thalict., n° 29, tab. III, fig 13; Forbes et Hemsley, ZzZ. F1, Sin., p. 8. Se-tchuen, secus flumen dictum « Fleuve bleu », infra Tchong-kin; 2 18 PLANTÆ DELAVAYANÆ fl, mart. 1882 (Delav. Zhalictrum, n. 19); Che-pa-to: fl. fr. 18 apr. 1882. Le T. pallidum Franch., Plant. David., pars II, in Arch. du Mus., VIII (2* série), p. 187, ne doit pas être réuni au 7. Fortunei, comme l'a pensé M. Lecoyer, Mon. Thal., p. 201 (note 171); ses achaines réfléchis bien lus longuement acuminés par le style, fortement arqués, ses pédicelles capillaires, l'en distinguent très nettement. Les oreillettes des gaines sont plus ou moins érodées-fimbriées dans les deux plantes et c’est cette consi- dération qui a peut-être entraîné l’appréciation de M. Lecoyer CALLIANTHEMUM C.-A. Mey. 1. C. cachemirianum Cambess. in Jacq., Voy. bot., 5, tab 3; Hook. et Th., F7. of Brit. Ind., p. 14; Franch., Bull. de la Soc. bot. de Fr., XXXII, p. 5; Forbes et Hemsley, Znd. Fl. Sin., 12. In cacumine montis Koua-la-po (Ho-kin), alt. 3500 m. ; fl. 26 maj. 1884 (Delav. n. 38, 1050). Fleurs blanches, lavées de rose å l'extérieur. ADONIS L. cde brevistyla Franch., Bull. Soc. nes XXXIII, p. 372 ( Coz- pq Rhizoma crassum; caulis ima basi tantum squamis membranaceis fuscis aphyllis vestitus, mox dense foliatus. Folia glabra, praeter supre- mum sessile longe petiolata, petiolo etiam apud folia superiora inferne late dilatato, longe vaginante, vagina apice utrinque in auriculas folia- ceas dissectas producta; limbus ambitu late triangularis, segmentis primi ordinis petiolulatis ambitu ovato- -deltoideis, in lacinias breves lanceolatas incisas sectis; sepala 6-7 inæqualia, oblonga; petala alba (vel rarius sulfurea), oblongo-ovata, apice rotundata, dior duplo lon- giora; ovaria ovata, glabra ; stylus j jam sub anthesi brevissimus, incur- vus, in fructu (immaturo) crassus. Pedalis vel paulo minor; folia inferiora 10-12 cent. longa (incluso petiolo 6-8 cent.) ; flores diam. 3-4 cent. Yun-nan in pratis humidis ad į juga montium Lo-pin-chan sur kong, alt. 3200 m. ; fl. 24 maj. 1886 (Delav. n. 2073). Lan- Les feuilles ressemblent tout å fait à celles de VA. cleytécuniao Hook PLANTÆ DELAVAXANÆ 19 fil. et Thomps., mais elles ne sont pas toutes basilaires comme on Ie voit dans cette espèce; par leur mode d'insertion sur la tige, la plante se rap» proche davantage de VA. amurensis Regel. L'A. brevistylis diffère d'ail- leurs nettement de ces deux espèces par son style eourt, même durant s anthése et se maintenant tel sur l'achaine à peu Los complètement déve- oppé. re a RANUNCULUS L. 1. R. hydrophilus Bunge, Enum. pl. Chin., p. 2; Franch., PZ David., p. 18; R. aquatilis L. var., vel subsp. Budget Forbes: et Hemsl., a. F1. Sin., 13- Yun-nan, in lacu Tchao-tong; fl., fr. 23 maj. 1882; in uliginosis ad Mo-so-yn, prope Lan-kong; 19 mart. 1885 (Delavay, n. 1856). Achaines assez longuement mucronés par le style subulé et droit, un peu hérissés; fleurs petites; divisions des feuilles trés courtes, raides, assez — étalées-divariquées. 5. R. affinis R. Brown, Parry's Voy. App. CCLXV; Hook., Z7. Bor. Amer., I, p. 12, tab. 6, fig. A.; Hook et Thomps., 77. of Brit, Ind., p. 19; Forbes et Hemsley. Ind. FI. Chin., p. 14. i Var 1. capillacea. — Folia in lacinias lineari-capillaceas dissecta. Yun-nan, in paludosis ad Kan-gay-tze ad montem Hee-chan-men (Lan-kong), alt. 2800 m.; 16 jul. 1886 (Delavay, n. 1547); in pratis in- ter Li-kiang et Hokin (Delavay). — Var 2. ternata. — Folia ternata, foliolis plus minus longe petiola- tis, crenatis vel saepius profunde subtripartitis, lobis oblongis. . In locis umbrosis, ad collum Yen-tze-hay (Lan-kong), alt. 3000 m.; fl. fr. 8 jul. 1886 (Delavay, n. 2379 et 2664, forma nana, brevicaulis). Var 3. #abellata. — Folia e basi rotundata vel late cuneata inte- gerrima, antice tantum incisa vel lobata, lobis ovatis vel linearibus. In pratis altissimis montis Tsang-chan, supra Tali, alt. 5000 m.; . 4 jul. 1883 (Delavay, n. 283 et 199); in bambusetis inter Fang-yang- - tchang et Koutoui, supra Mo-so-yn, alt. 3500 m., 12 jun. 1887 (id.). Les achaines de le variété #abellafa sont pubescents, très sensiblement comprimés, verme obovales, et surmontés par un style subulé, ` allongé; ceux des deux variétés précédentes sont une fois plus petits, trés renflés; on DUE des formes de transition entre ces variétés d'aspect trés diffé rent. 20 PLANTÆ DELAVAYANÆ 3. R. yunnanensis Franch., Bul. de la Soc. bot, de Fr., XXXII, p. 4; Forbes et Hemsl. Ind. Fi. Sin., p. 17. Yun-nan, in herbidis regionis altissimæ : in monte Koua-la-po, prope Ho-kin, alt. 3000 m.; fl., fr. 6 aug 1884 (Delav. n. 131); in cacumine montis Hee-chan-men, supra Lan-kong ; fl. 11 jul. 1883 (n. 84 et Ra- nunculus, n. 4. 4. R. pulchellus C.-A. Mey. in Ledeb., 77. 4/., II, 333; Hook. et Th., F7. of Brit. Ind., p. 17; Franch., Bull. de la Soc. bot. de Fr., XXXII, p. 4; Forbes et Hemsl., Znd F7. Sin., p. 15. Yun-nan, ad collum montis Koua-la-po, prope Ho-kin, alt. 3000 m.; fl. 26 maj. 1884 (Delav. n. 60 et 731); in pratis ulginosis ad Kan-hay- tze, in monte Hee-chan-men, supra Lan-kong, alt. 2800 m.; fl. 31 jul. 1885 (Delav. n. 1548). Dans la plante de Koua-la-po les feuilles sont lancéolées ou lancéolées- linéaires, très entières; dans les spécimens de Kan-hay-tze les feuilles sont tantót longuement pétiolées, à limbe cunéiforme profondément trilobé, les tiges grelés, allongées, diffuses, souvent radicantes aux næuds, tantót en- tières avec les tiges-dressées, sans stolons. 5. R. stenorhynchus Franch., Plant. David., pars II, in Nouv. Arch. du Mus., VII, 2^ série, p. 189.) Yun-nan, in rupibus madidis ad cacumina montis Tsang-chan, supra Tali, alt. 4000 m.; fl. 5 aug. 1884 (Delav. n. 103); Li-kiang ad juga -nivalia ; fr. 9 jul. 1884 (Delav. n. 37. Differe de la plante de Moupine seulement par ses tiges présentant des feuilles jusqu'au sommet, par ses carpelles un peu plus nombreux en capi- tule plus allongé. 6. R. pensylvanicus Linné fil., Sx2$/., p. 272; Hook. et Thomps., F1. of Brit. Ind., I, p. 19; Forb. et Hemsl., Zz2. FI. Szz., p. 14; R. fibrosus Wallich, Cat. 4796; R. chinensis Bunge, Enum pl. Chin., P. 3; R. ternatus Franch., Pl. David., pars I, p. 16 (non Thunb.). Yun-nan, in uliginosis ad Tapin-tze, prope Tali; fl. fr. 20 april 1885 (Delav. n. 1515); Mo-so-yn, prope Lan-kong; fl. fr. 1 maj. 1884 (n. 1080). La plante envoyée sous le n° 1515 ressemble beaucoup au R. repens L.; ses achaines ont un bec large, trés court et forment un capitule globu- leux; mais les stolons font défaut. Dans la forme type les achaines sont PLANTÆ DELAVAYANÆ 21 disposés en capitules allongés et se terminent en bec court, mais néan- moins très distinct; cette brièveté du bec est du reste le seul caractère qui permette de distinguer, d'une façon un peu précise, le R. pensy/vanicus du A. japonicus Langsd., ex Fisch. in DC. Prodr., I, p. 38 (excl. syn.), dont les achaines sont terminés par un bec beaucoup plus long et plus fin, recourbé, ou méme enroulé (X. Vernyi Franch. et Sav.). «Ri Rottb., Act. hafn. x, p. 458 tab. 4, fig. 16. Var. Te Sá Hook. et Thomps., 77. of Brit. Ind. 1. p. 18. Yun-nan, Likiang Suee-chan, ad nives perpetuas, alt. 4020 m.; fl. 15 aug. 1886 (Delavay mixt. cum n. 2456). 8. R. flaccidus Hook. et Thomps, FZ. Ind., p. 38 et FZ. of. Brit. Jud, Ly De 20. Yun-nan, in uliginosis ad collum Koua-la-po dictum, supra Hokin, alt. 5000 m. ; fl. 26 maj. 1884 (Delav. n. 730). 9. R. diffusus DC., Prodr., I, 38; Hook. fil. et Thomps., Æor. of Brit. Ind., Y, 19. — forma abbreviata. — Caules 1-3 e saepius indivisi. Yun-ran, in monte Lo-pin-chan, occid m d custodi alt. 3000 m. ; fl. 25 maj. 1886 (Delav. n. soft IO. R. hirtellus Royle, 77/4str., 53; Hook. fil. et Thomps. 77. of Brit. Ind., 1. p. 18. Yun-nan, in monte Hee-chan-men (Delavay). Forme gréle, molle, peu poilue; feuilles basilaires orbiculaires, trifides mais non tripartites, å lobes cuneiformes-obovales présentant. 3 ou 4 grosses crénelures; ovaires pubescents, atténués en un long style subulé; racine formée de fibres fasciculéee un peu renflées. 11. R. sceleratus L., Sø. 27., ed. I, p. 551; Hook. et Thomps., Flor. of Brit. Ind., p. 19; Forbes et Hemsl., Ind. Fi. Sin., p. 16; Franch., 77. David., pars I, p. 19 et Mém. Soc. de Cherb., XXIV, p. 197. Yun-nan, in uliginosis prope Tapin-tze; fl., fr. mars 1884 (Delav. n. 564). : OXYGRAPHIS Bunge. - 1. ©. polypetala Hook. fil. et Thomps., 77. Ind., p. 27 et Fl. of Brit. Ind., I, p. 20. zy E PLANTÆ DELAVAYANÆ = Yun-nan, ad nivalia juga Li-kiang, post nives deliquescentes florens; fl. 11 jul. 1884 (Delav. Ranunculus, n. 36) 2. O. Delavayi, Franch., Bull. Soc. bot. XXXIII, p. 374. Glabrescens; folia reniformia vel ovato-rotundata, basi profunde cordata, breviter subquinqueloba, lobis rotundatis iterum crenulatis. "Pedunculus foliis paulo iongior, apice pubescens, sepius uniflorus, nunc apice subcorymbose 2-3 florus, pedicellis flore subbrevioribus folio cuneato-trifido suffultis; flores intense lutei; sepala 8-10, papy- racea, fusco-lutescentia lineis nigrescentibus percursa, post anthesim persistentia ; petala 6-8 ovato-oblonga obtusa; achænia glabra, apice sensim attenuata. Planta 5-12 cent. ; flores diam. vix 15 cent. Yun-nan, in pratis humidis ad cacumina montis Tsang-chan, supra Tali; fl. 20 jun. 1884 (Delav. n. 247). Les sépales sont assez minces, papyracés comme dans l'O, Sha/toana Aitch., de l'Afghanistan, et non pas épais, herbacés, comme ceux des Q, plåeialis et polypetala, C'est de la forme å feuilles trilobées de cette dernière espèce qu’il se rapproche surtout; il en diffère bien nettement par ‘la consistance de ses sépales, la forme andele des pétales, ses pédoncules parfois pluriflores, particularité qui n'avait jusqu'ici été signalée dans aucune espèce du genre. -CALTHA Li 1. C. palustris L., Sø. 2/., ed. 1, p. 558; Hook. et Thomps., 77. of Brit. Ind., I, 21; Forb. et Hemsl. Cat. på. Chin., 17. — var. sibirica Regel, Fi. Radd., p. 53; Fr., et Sav. Enum. pl. Jag., I, P- 9. Yun-nan, ad fontes prope Mo-so-yn, supra Lan kong; fl. 17 maj. 1884 (Delav., n. 1084); in uliginosis ad Ou-tchay, prope Tchao-tong ; fl. fr. 18 maj. 1882 (Delav. Caltha, n. 11); in pratis ad nivalia j Juga Li- kiang; fl. 9 jul. 1884 (Delav. n. 257). 2. C. scaposa Hook. et Thomps., ZZ. Ind., p. 40 et Fi, of Brit. Ind., 1, D. 31. In uliginosis montis Tsang-chan, supra Tali, alt. 4000 m.; fl. 20 jun; fr. mat. 5 aug. 1884 (Delav. n. 165 et 683). PLANTÆ DELAVAYANÆ 21 TROLLIUS L 1. T. pumilus Don, Prodr., 195; Hook. fil. et Thomps., FZ. Ind., 41 et Fl. of Brit. Ind., 22. — Var, yuzinznanensis. Caulis usque bipedalis haud raro triflorus; folia caulina 1 vel 2; sepala 6-8 late obovata vel etiam suborbiculata; petala longe unguicu- lata staminibus breviora. Folia argute dentata, dentibus brevibus rigide mucronatis. Follicula stylo duplo breviore recurvo mucronata. Yun-nan, in humidis et uliginosis ad collum Koua-la-po, secus viam e Tali ad Ho-kin ducentem ; fl. 24 jul. 1883 (Delav. n. 80); fr. mat. 3 sept. 1884 (n. 935). Les feuilles sont tout å fait semblables à celles du 7. pumilus et pré- sentent les mémes dents aigués et rigides; mais la plante du Yun-nan est beaucoup plus grande que celle de l'Himalaya et la tige porte toujours des feuilles. ISOPYRUM L. 1. I. adoxoides DC., Syst., I, p. 324; Forbes et Hemsley, 7z4. F1. Sin., p. 18. Se-tchuen, in campis ad Kéou-pa-tana ; fl. fruct. mat. 29 mart. 1882 (Delav., Zsopyrum, n. 18). 2. I. microphyllum Royle, 7//zs?r., III, 54, tab. I, fig. 4; Maxim., Mél. biol. Acad. Saznt-Pétersb., XI, p. 626. Yun-nan, in fissuris rupium, solo calcareo, ad nivalia juga Li-kiang ; fl. 9 jul. 1884 (Delav. Anemone, n. 33). 3. I. auriculatum Franch., Bull. Soc. bot. XXXIII, p. 376. Rhizoma crassum, fibris radicalibus tenuibus. Folium e collo uni- cum (an semper?), longe petiolatum, ternatisectum, foliolis glabris . petiolulatis, late ovatis, inæqualiter grosse et haud profunde crenatis, foliolo terminali majore, lateralibus saepius ad basin segmento ovato pedicellato auctis. Caulis flexuosus ad collum squamulis fuscis parvis vestitus, inferne aphyllus, circiter e medio (vel paulo infra) ad apicem usque ramosus et foliiferus; folia caulina saepius abortu alterna, petio- 24 PLANTÆ DELAVAYANÆ lata, petiolo basi breviter vaginante, 2 vel 3 superiora subsessilia, omnia quoad formam folio basilari simillima et vix minora; rami flori- feri ex axilla foliorum orti, uniflori, vel pauciflori, bracteis 1-3 suffulti; flores albi; sepala 5, oblongo-obovata; petala 5, staminibus breviora, lamina rotundata cum stipite tenui continua; folliculi 2, ima basi con- nati, primo tempore erecti, demum divergentes, oblongi, apice abrupte rotundati, stylo tenui mucronati; semina globosa, levia, nitida. Caulis 2-3 decim.; foliolum terminale 3-6 cent. longum, 2-3 cent. latum, lateralia subduplo minora; flores 12-15 mill. diam.; folliculi 15 mill.; semina 1 mill. diam. Yun-nan, in rupibus humidis ad Tchen-fong-chan, prope Ta-kouan- tchen ; fl. fr. maj. 1882 (Delav. Zsopyrum, n. 20). Espéce bien caractérisée par sa tige trés feuillée; elle doit prendre place à côté de VZ. stoloniferum Maxim., dont elle se distingue très facile- ment par le nombre des feuilles caulinaires (4-6) et par la forme des fo- lioles beaucoup plus grandes et bordées de grosses crénelures peu pro- fondes et trés inégales. La feuille basilaire naissant du collet ne persiste pas durant l’anthèse; les caulinaires sont opposées; mais elles peuvent pa- raitre alternes parce que leur développement est parfois trés inégal et que l'une d'elles demeure presque atrophiée; c'est du reste cette atrophie qui occasionne le développement assez singulier de la tige dont le mérithalle, entre chaque paire de feuilles, est arqué, la convexité de chacun des méri- thalles étant tournée du méme cóté; cette disposition existe dans tous les spécimens. AQUILEGIA L. I. A. vulgaris L., Sp. 4/., ed. 1, p.533; Hook. et Thomps., 77. of Brit. Ind., 1, 24. — var. oxypetala Franch., PI. David., p. 21; Forb. et Hemsl. Ind. FI. Sin., p. 18. Yun-nan, ad margines silvae haud procul a nivalibus jugis montium Li-kiang; fl. 9 jul. 1884 (Delav.); in sylvis ad San-tcha-ho, supra Mo- -So-yn, alt. 3000 m.; fl. 17 jun. 1887 (Delavay); Yen-tzé-hay, prope Lankong (id.). DELPHINIUM L. 1. D. grandiflorum L., Sø. #7., ed. 1, p. 531; Franch., PZ. David. p. 23; Forbes et Hemsl., Zad, F7. Sin., p. 19. Yun-nan, in calcareis lapidosis faucium montis Pee-cha-ho, ad Mo- PLANTÆ DELAVAYANÆ 25 so-yn prope Lan-kong; fl. 31 aug. 1884 (Delav.n. 717); in monte Pen- gay-tze supra Ta-pin-tze; fl. 4 sept. 1882. 2. D. ceratophorum Franch., Bull. Soc. bot. XXXIII, p. 377. Rhizoma elongatum fibrillis intricatis tunicatum ; caulis pilis strigo- sis sparse hirtellus, paucifoliatus, simplex vel breviter ramosus; folia basilaria et caulina inferiora longe et graciliter petiolata; limbus pallide virens, hispidulus, ambitu pentagonus, fere ad basin usque tri- partitus, vel subquinguepartitus, partitionibus e basi integra cuneata apice trilobis vel varie incisis, lobulis ovatis, obtusis; folia superiora inferioribus subsimilia; bracteæ lineares simul ac sepala praesertim ad nervum medium pilis strigosis aureis vel albis hispida. Flores breviter racemosi, cærulei, pedunculo bracteam saltem duplo superante ; sepala late ovata, extus sub apice longe calloso-cornuta; calcar limbo longius, subulatum, obtusum, incurvum; petala 4, 2 posticis glabris, lamina in- tegra, 2 anticis longe unguiculatis, lamina securiformi apice breviter biloba, ad marginem et ad faucem ciliata; folliculi 3, setulis luteis vestiti. Caulis 1-2 pedalis, pennae columbinæ vix crassitie; sepalorum lim- bus 12-15 mill.; calcar usque 12-15 mill. Yun-nan; inter dumeta in monte Hee-chan-men, prope Lan-kong, alt. 3200 m. ; fl. 1 sept. 1884 (Delav. n. 967); in lapidosis calcareis ad collum Loa-kouan-tsoui, supra San-yn-kay, prope Lan-kong, alt. 2500 m. ; fl. fr. 20 oct. 1885 (Delav. n. 1845). Assez voisin du D. denudatum Wall., mais facilement distinct par sod rhizome revétu d'une enveloppe de fibres, par la villosité formée de petites soies raides, souvent d'un jaune doré, qui recouvre la face inférieure des feuilles avoisinant les fleurs, les bractées, les pédicelles, les KE et les follicules. La callosité qui se montre, dans un certain nombre Delphi- sium, un peu au-dessous du sommet extérieur des sépales, den dans le D. ceratophorum un développement anormal; elle ressemble å une petite corne qui atteint jusqu'å 3 ou 4 millimétres de longueur. 3. D. denudatum Wallich, Caz., 4719; Hooker et Thomps., 77. Ind., p. 49, et F7. of Brit. Ind., I, p. 25. — var. yunnanense (sp. propria?). »: ev f-1: ne + Ww "s Calcar tenue I oblongo-ovatæ, profunde co dobiti; Bójes- intense cærulei, in race- mum simplicem, laxum, elongatum dispositi; petala 3, anterius longe 26 PLANTÆ DELAVAYANÆ MK mes Nr pr coter tek Cr de bl PE unguiculatum, lamina bifida, segmentis semiovatis ciliatis; petala posteriora apice leviter emarginata, inferne sensim attenuata; capsula GEL EEE S ET Ta P CL breviter pubescens. Yun-nan, in lapidosis arenosis planitiei Mo-so-yn, prope Lan-kong ; fl. 31 aug. 1884 (Delav. n. 967 25). na xia ean T EE ier T ARAS te iffere assez sensiblement de la plante type de l'Himalaya par ses feuilles à divisions plus larges, son inflorescence en grappes simples allon- gées et surtout par la longueur et la gracilité de l'éperon. Les limites spé- cifiques sont très difficiles à apprécier dans un grand nombre de Delphi- nium, et le D. denudatum parait être tout particulièrement variable. PT KE FR bis 4. D. lankongense, sp. nov. Fibræ radicales incrassatæ, napuliformes. Caulis humilis, simplex, inferne hirtellus, superne glaber, fere aphyllus; folia supra scaberula, margine ciliata, subtus glaucescentia, basilaria longe petiolata, petiolo parce hispido; limbus ambitu rotundatus ad basin usque quinquepar- titus, partitionibus profunde inciso-lobatis, lobis linearibus obtusis; folia caulina (nisi inferius basilaribus simillimum) 1 vel 2, subsessilia, valde diminuta, palmatifida. Flores 4-7 laxe racemosi, cærulei, pedun- culo hispido abbreviato; calyx pubescens, lobis late ovatis calcare su- bulato recto subduplo brevioribus; petala 4, postica glabra, limbo apice breviter emarginato; petala anteriora albida, limbo oblique ovato fere ad medium usque bifido, margine longe ciliato, ad faucem pilis aureis. barbato; folliculi 3 breviter hispidi. Caulis semipedalis vel fere pedalis; sepalorum limbus 12-15 mill., calcar usque ad 25 mill. TE P FA EEEE PE NS SER RT Ne IRE A ER TI, Ad ETE Yun-nan, in apricis montis Hee-chan-men (Lankong), alt. 3000 m., fl. 12 oct. 1885 (Delay. n. 1844). pe SE EE SETET FR TG br > PS NE EDT AS Å E Très rapproché de l'espéce suivante, dont il n'est peut-être qu'une forme diminuée; il en diffère surtout par ses pétales bifides et non entiers, moins longuement barbus, et par l'éperon moins aigu. c 5. D. pycnocentrum Franch., Bui/. Soc. bot. XXXIII, p. 379. i Elatum, erectum, simplex; caulis levis, glaber. Folia basilaria et caulina longissime pedunculata, pedunculo hinc inde hispido; limbus ambitu rotundatus, sparse pilosus, subtus albido-glaucus, ad basin usque quinquepartitus, partitionibus profunde incisis, lobis omnibus fere æquilatis, linearibus, sub angulo recto divergentibus, integris vel bifidis. Infl nuda, rigida, ang ; pedunculi glabri, c LUE on TE 2 pr NE å MEN PLANTÆ DELAVAYANÆ 27 stricte erecti, bractea lanceolata brevi suffulti; flores pallide cærules- centes; sepala pubescentia oblongo-ovata; calcar tenue, subulatum, acutissimum, limbo duplo longius; petala 4, postica glabra, apice paulo dilatata, oblique truncata, vix sensim emarginata; petala antica longé stipitata, limbo angusto securiformi, ad marginem et ad faucem pilis longis barbato; folliculi 3, erecti, pilis albis vel luteis hirti, vel nunc glabrescentes. Caulis subtripedalis, pennæ gallinae crassitie; petiolus 20-30 cent. longus, limbo diam. 6-8 cent.; sepalorum limbus 12-13 mill., calcare usque 3 cent. longo; folliculi ad maturitatem 15-18 mill. Yun-nan, in silvis montis Yang-in-chan, prope Lankong,alt. 3000 m. ; fl. fr. mat. 8 oct. 1884 (Delav. n. 993). Espéce remarquable par la longueur et la ténuité de son éperon, ainsi que par la disposition divariquée des lobules des feuilles, assez semblables à celles du D. cæruleum Jacqm., plante bien différente d'ailleurs par ses tiges ramifiées et par son inflorescence. 6. D. Delavayi Franch., Bul. Soc. bot. XXXIII, p. 379. Elatum, erectum; caulis simplex vel e basi ramosus pube retrorsa vestitus. Folia basilaria et caulina inferiora longe petiolata, limbo ambitu pentagono utrinque pilis brevibus consperso, fere ad basin usque subquinquepartito, partitionibus e basi integra cuneata obovatis, varie inciso-lobatis. Inflorescentia multiflora, anguste racemosa, pe- dunculis pubescentibus jam sub anthesi stricte erectis, axi contiguis. Flores cærulei; calyx extus pubescens (calcare magis dense); sepalis late ovatis calcar sesquilongius, gracile, subulatum; petala 4, 2 postica glabra, apice oblique truncata, integra, 2 antica longe stipitata, limbo transversim expanso, pilis longis ciliato; folliculi 3 erecti, parce setu- losi, pedunculis breviores. Caulis bipedalis et ultra; foliorum limbus 5-10 cent. lat.; sepala 12-15 mill.; calcar 2 5-28 mill.; folliculi ad maturitatem circiter 20 mill. Yun-nan, secus rivulos ad Li-kiang-fou; fl. 21 jul. 1883 (Delavay, n. 74) et prope Lan-kong ; fl. fr. 8 nov. 1883 (Delav., Ranunculaceæ, n. 32); in umbrosis humidis ad Gnen-kia-se, prope Tapin-tze; fl. 6 sept. 1885 (n. 1847). 1s — var. acuminatum (sp. prop.). — Foliorum lobi e basi cuneata sub medio dilatati, margine nunc sese invicem obtegentes, profunde inciso-lobati, apice attenuati, acuminati. 28 PLANTÆ DELAVAYANÆ In pratis ad collum Yentze-hay, prope Lan-kong, alt. 3000 m.; fl. 20 oct. 1885 (Delav. n. 1846). Follicules du D. altissimum Wall., plante bien Sonde d'ailleurs par son inflorescence en grappe raide, formée de fleurs plus nombreuses, plus cg. par l'éperon plus long et beaucoup id grêle; feuilles du latum L. La variété acuminatum est remarquable par la forme des im ide ses feuilles, trés élargis dans le milieu et se recouvrant par leurs bords, à incisions profondes et assez régulières. On trouve des tran- sitions vers le type 7. D. elatum L., Sø. 22., ed 1, p. 531; Hook. et Thomps., 77. of Brit. Ind.l, p. 26. i Yun-nan, in dumetis ad montem Pe-ngay-tze supra Tapin-tze, prope Tali; fl. 4 sept. 1882 (Delavay, Delphinium, n. 9). Tiges tout å fait glabres; feuilles à divisions profondes, lancéolées- linéaires, finement scabres sur les deux faces, glauques en dessous ; inflores- cence Si deg å la plante du Yun-nan ressemble Bie plus å celle d'Europe us les spécimens de l'Himalaya que j'ai pu voir, et que les auteurs m pies of Brit, India ont rapportés au D. elatum L., tels que D. incisum Wallich, D. pyramidale Royle, dont les tiges sont toujours plus où moins velues ainsi que les pédoncules. Les fleurs de la plante du Yun-nan passent durant l'anthése du bleu au violet; les feuilles présentent souvent une macule blanchátre à chacun des sinus de leurs lobes principaux. 8. D. hamatum, sp. nov. Rhizoma gracile, fibris vestitum; planta tota breviter hispida; folia basilaria longe petiolata, limbo ambitu obtuse pentagono, ad medium usque 3-5-partito, lobis obovatis inciso-dentatis; caulis aphyllus, folia paulum superans vel subæquans, 1-3 florus; pedunculi arcuato-erecti, apice 2-bracteolati nunc glabrescentes; calyx extus pubescens; sepala late ovata, calcare longo, subulato, acuto, hamato subduplo breviora , petala 4 pallida, 2 anteriora longe unguiculata, lamina securiformi, ad faucem aureo-barbata, vix ad medium partita, rigide ciliata; petala 2 posteriora, oblongo-obovata, apice leviter emarginata ; folliculi 3, breviter pilosi, demum oblongi, glabrescentes. Folia 8-16 cent., limbo usque ad 3 cent. longo, 4 cent. lato; caulis 10-18 cent.: pedunculi 3 cent. ; sepala 12-15 mill., calcare 20-25 mill folliculi circiter 12 mill. Yun-nan, in collibus calcareis ad Fang- -yang-tchang supra Mo-so- yn, alt. 3200 m.; fl. fr. 14 oct. 1887 (Delavay). PLANTÆ DELAVAYANÆ 29 Espèce du groupe du D. cæruleum Jacqm.; elle en diffère par ses feuilles å lobes larges et peu en par ses éperons crochus, ses tiges nues et raccourcies, toujours pauciflores I 9. D. oliganthum, sp. nov. ^^ Rhizoma gracile, haud fibrillosum ; caulis praesertim apice puberulus, abbreviatus, submonophyllus; folia basilaria glabra, longe petiolata; limbus ambitu pentagono-orbiculatus, ad basin usque trisectus, segmen- tis multipartitis, lobis brevibus linearibus obtusis; flores tantum 1 vel 2, rigide pedunculati, pubentes, aperte campanulati, bracteolis 2 persis- tentibus sepalis arcte contiguis; sepala extus puberula, latissime ovata, obtusa, calcare sepalis paulo breviore, cylindrico ; petala postica glabra, antica longe stipitata, limbo & basi truncata oblongo, longe ciliato; ovaria 3, pilosula; folliculi... Caulis 2-5 poll. longus folia vix vel non superans; pedunculi folio- rum radicalium 3-5 poll., limbo diam. 3-4 cent., lobis vix 3 mill. latis. ; flores 20-25 mill. longi. Yun-nan. in collibus calcareis ad Likiang Suee-chan, alt. 4000 m. ; I8 aug. 1886 (Delavay. n. 2484 et 2201). Espéce bien caractérisée par ses tiges courtes et pauciflores, ses Faris glabres divisées en lobes étroits; les fleurs ressemblent assez à ce D. viscosum Hoo ACONITUM Toërn. I. A. Lycoctonum L., var. vulparium Regel in Radde Rers., I, p. 76; Å. vulparia et A. Phthora flore cæruleo Reich., Z/lustr. sp. gen. Acon., tab. 56, et Icon. fl. germ., tab. 80. Yun-nan, in pascuis humidis montis Hee-chan-men prope Lan-kong. alt. 3000 m.; fl. 3 sept. et 7 oct. 1884 (Delav. n. 975). Fleurs d'un violet noir en grappes très longues (3 à 4 décim.); tiges robustes, élevées; fibres radicales non renflées. . A. Kusnetzoffii Rchb., Z//ustr. gen. Acon., tab. 21; Reg. in Radd. Reis., 1, p.93; Franch., P/ant. David., p.22; Forbes et Hem- sley, Ind. FI. Sin., p. 20. — var. latisectum Regel, loc. cit. p. 20. Yun-nan, in pascuis et dumetis ad pedem montis Tsang-chan supra Tali, alt. 2500 m.; fl. 26 sept. 1884 (Del. n. 1040). 90, PLANTÆ DELAVAYANÆ Peu distinct de VA. variegatum L.; le limbe des deux pétales supé- rieurs est plus dilaté. La plante du Yun-nan est d’ailleurs tout à fait sem- blable å celle du nord de la Chine et de la Dahurie. 3. A. Delavayi Franch., Bull. Soc. bot. XXXIII, p. 381. Radix tuberiformis; caulis gracilis flexuosus, inferne parce pubes- cens, superne dense villosus, simplex vel e basi ramosus. Folia caulina inferiora sub anthesi emarcida, media petiolata, limbo ciliato et utraque facie pilosulo, ad basin usque 5-partito, partitionibus profunde incisis, Jobis et lobulis brevibus, linearibus, obtusis. Flores pauci (3-5 tantum) breviter racemosi, subcongesti, pedunculis brevibus villosis, cæruleo- violacei; sepala pubescentia; cassis elevato-conica obtusa, recta; folli- culi 5, erecto-conniventes, dense villosi. Caulis pedalis vel paulo ultra, pennae corvinz crassitie, nunc subs- candens. Yun-nan, in pratis humidis ad collum Yen-tze-hay, prope Lan-kong, alt. 3200 m. ; fl., fr. mat. 20 oct. 1885 (Del. n. 1850). Tres voisin de VA. Kuszetzof/ii, dont il a les fleurs; il en diffère par ses tiges plus gréles, couvertes au sommet d'une villosité épaisse formée de poils jaunátres étalés, qui se retrouvent en méme abondance sur les follicules. 4. A. volubile Pall., Hort. Demid. et Willd., Sp. 27., IL, p. 1237. — var. villosum Reg., Radd. Rets., I, p. 92. Yun-nan, in dumetis ad montem Che-tcho-tze, supra Tapin-tze, ‚prope Tali; fl. fr. 20 oct. 1882 (Delav., Acon., n. 10); ad pedem mon- tis Tsang-chan, supra Tali, alt. 3000 m.; fl. 26 sept. 1884 (Delav. n. 1041). 05 0 — var. fenutisectum Reg., loc. cit., p. 91. Yun-nan, in umbrosis et dumetis montis Ki-chan, prope Tali, alt. : 2500'm. ; fl. 10 sept. 1884 (Delav. n. 1848). 5. A. palmatum Don, Prodr., 196; Hook et eng F4. Ind., "Ucet PA BER. Ind. 1,58; : Yun-nan, inter dumeta in monte T SE Dan supra Få, 1. 26 sept. 1884 (Delav. n. 1849). 6. A. Napellus L., Sp. Pl, ed. 1, p. 532; Hod: et + Thorps: FI. ded. 57 et Få. of Brit. Ind., I, 28. PLANTÆ DELAVAYANÆ 31 Yun-nan, in quercetis ad montem Hi-chan, alt. 2800 m.; fl. 1o sept. run (Delav. n. 1209). orme gréle; tige glabre inférieurement, pubescente vers le haut; feuilles glabres, à segments étroitement et longuement cunéiformes à la base, comme pétiolulés, profondément incisés, à lobes et lobules linéaires mucronés; fleurs petites, presque sessiles, går nombreuses, en grappes simples ou brièvement rameuses å la base; pétales supérieurs rentrant dans le type figuré par Regel, Radd, Pon pl. III, qq; la racine tubéri- forme portée par un long rétrécissement hypogé de la tige est appelée Tou-la, et très employée dans le pays comme contre-poison, d’après une note de M. Delavay. SE CIFUGA L. 1. C. fætida L., Syst. nat., ed. xú, p. 659; Hook. et Thomps., £7. of Brit. Ind., I, 30. Yun-nan. in silvis ad montem Che-tchot-ze, supra Tapin-tze; fl. 3 octob. 1882 (Delav. n. 471); in monte Hee-chan-men, prope Lan- kong, alt. 2800 m.; fl. 23 aug. 1884. Folioles très obtuses, moitié plus petites que dans la plante de l'Hima- laya, tout à fait glabres, ou tomenteuses cendrées en dessous; divisions du pétiole épaissies et flexueuses. P/EONIA L. 1. P. Delavayi Franch., Bull. Soc. bot. XXXIII, p. 382 (Moutan). Caulescens, lignosa, glaberrima rami ad basin squamis latis imbri- catis cincti. Folia subbiternatisecta, subtus glaucescentia, segmentis lanceolatis vel ovato-lanceolatis, basi cuneata decurrente confluentibus; folia caulis florentis 2-4, supremum flori contiguum subsessile; flores atropurpurei vel lutei cum macula atropurpurea; petala 5-9 suborbicu- laria; ovaria 5, glabra; carpella 5, stellato-patentia, ovato-elliptica, . obtusa, oblique et crasse mucronata. Arbuscula usque tripedalis, ramosa; rami floriferi semipedales vel pedales; segmenta foliorum 2-4 poll. longa, 1-2 cent. lata; flores diam. usque quadripollicares. Yun-nan, in dumetis ad juga nivalia Li-kiang, alt. 3500 m.; fl. 9jul. 1884 (Delav. n. 1142). Le P. Delavayi ne peut être comparé qu'au P. Moufan, dont il diffère bien nettement par ses fleurs relativement petites et la forme des ts 32 PLANTÆ DELAVAYANÆ des feuilles; les fleurs d'un rouge foncé, presque noiråtres, ou jaunes avec une large tache pourpre au fond, le port très élégant de la plante, lui mé- ritent une place dans les jardins. La forme à fleurs jaunes tachées de pourpre est remarquable par ses feuilles dont les segments sont très étroits, longuement acuminés; la fleur atteint jusqu’à 9 cent. de diamètre et le plus souvent est très double. 2. P. lutea Delavay in sched.; Franch., Bull. Soc. bot. XXXIII, p. 382. (Moutan.) Inferne lignosa, glaberrima. Folia glaucescentia, coriacea, valide nervosa, subbiternatisecta, segmentis obovato-oblongis basi cuneata decurrente confluentibus, apice varie incisis vel trilobatis, lobis lanceo- latis acuminatis, vel late ovatis obtusis. Flores lutei, petalis 5 fere orbiculatis; capsula 2-4 divergentia, obovatotrotundata, vel obovata apice leviter incurva, stylo brevi crasso mucronata; semina ovata, an- gulata. Caulis florens circiter pedalis; flores diam. 2-3 pollicares; capsulae 25-30 mill. longæ, 18-25 mill. latæ; semina 7-10 mill. longa, 5-7 mill. lata. Yun-nan, in monte Hee-chan-men ; 25 maj. 188 3; in monte Pi-iou- se, supra Tapin-tze; 11 jun. 1883 et in calcareis montis Che-tcho-tze supra Tali; fl. 9 maj., fr. 10 oct. 1883 (Delav. Pæonia, n. 7). Espéce remarquable par ses fleurs jaunes, couleur qui se rencontre trés rarement chez les Pæonia. Le P. Wittmanniana Stev., du Caucase, qui présente aussi cette particularité, a les feuilles pubescentes en dessous, plus divisées et les fleurs d'un jaune plus påle. Le P. oreogeton S. Moore (Journ. Linn. Soc., XVII, p. 376), de la Chine centrale, auquel son auteur attribue, avec doute, des pétales jaunes, est rapportée en synonyme au P. obovaía Maxim., dans V/ndex Floræ Sinensis, p.22. e P. lutea est très voisin de l'espèce précédente; ses feuilles sont d'un vert plus clair et leurs lobes plus élargis, soavent obtus. Il s'en distingue surtout par ses rameaux qui ne sont point entourés à leur base d'écailles imbriquées, ou qui en préscntent seulement une ou deux, par les fleurs complètement jaunes, à 5 pétales, MAGNOLIACE Æ ILLICIUM. 1. I. Griffithii Hook. et Thomps., FZ. Ind., 74. — var. yunnanense (species propria?). Fruticulus 5-6 decim. altus. Folia e basi plus minus attenuata lan- PLANTÆ DELAVAYANÆ 33 ceolata, acuminata, opaca; flores breviter peduuculati, albi, suaveo- lentes, perianthii foliolis circiter 18-20, exterioribus ovatis firmioribus gradatim in interiora tenuiora linearia mutatis; filamenta staminum aequalia apice haud inflata; Ovaria 19-14, ad maturitatem sepius 6-9, nonnullis abortientibus, longe acuminata, odore fere nullo, sapore leviter anisato; semina ovata, compressa, levissima, nitida. Yun-nan, in collibus ad pedes montis Tsang-chan, supra Tali, alt. 2500 m.; fl. mart 1883; fruct. (haud perfecte maturi) 5 jun. 1885 (Delav.). Espèce peu distincte de lZ. anisatum L., dont elle diffère seulement par les folioles extérieures du périanthe plus larges et plus coriaces, par ses carpelles plus nombreux et plus longuement acuminés, caractères qui pa- raissent trés variables dans ce genre. Ses fruits n'ont ni l'odeur, ni la sa- veur de l'4zzs étoilé ou Badiane du rie dont on ne connait que de- puis trés peu de temps l'arbre producteur, Z. verum Hook., cultivé à Kew de graines recues de Pakoi (Chine FERS SE et figuré dans le Botanical Magazine, tab. 7005 (Jul. 1888). MAGNOLIA Plum. 1. M. Delavayi sp. nov. — Tab. 9-10. Arbor 8-9 metr., ramorum cortice lenticelloso; folia persistentia coriacea, glaucescentia, prima ætate subtus tenuiter lanuginosa, mox glabrescentia, € basi rotundata vel brevissime attenuata late ovata, obtusa, subtus elevato-reticulata, nervis secundariis utrinsecus 12-16; flores albi, suaveolentes, petalis crassis oblongo-spatulatis; ovaria li- nearia parce lanuginosa vel glabrescentia; carpella in spicam cylin : dricam breviter attenvatam obtusam dense aggregata, apice brevissime producta, acuta ; semina obovata, lucida. Petiolus 1-2 poll., rarius usque 3-pollicaris; limbus foliorum majo- rum 20 cent. long., 10-12 cent. latus; petala 7-8 cent.; pedunculus ' circiter 4 cent. ; fructus strobiliformis 14 cent. long., 5 cent. diam. Yun-nan, in silvis supra salifodinas ad Kouang-yn-ten (Lan-kong); 25 maj. 1886 (Delavay, n. 2231). Le M. Delavayi n'a de rapports qu'avec le M. Griffithii et le M. steno- brièvement acuminés. Le M. Griffithii, qui ne m'est connu que par la courte description du Flora of Brit. India, paraît différer par ses feuilles plus grandes, à pétiole trés court. 3 34 PLANTÆ DELAVAYANÆ SCHIZANDRA Michx. I. S. axillaris Hook. et Thomps., ZZ. Ind., p. 86 et FZ. of Brit. Ind., I, p. 45; Sphærostemma axillare Bl., F7. Jav., Schiz., tab. 3. Yun-nan, in silva Ta-long-tan, prope Tapin-tze, alt. 1800 m.; fl. 5 mart. 1886 (Delav. n. 1930). 2. S. grandiflora Hook. fil. et Thomps. 77. Ind., p. 84 et F7. of Brit. Ind., I, 44. Yun-nan, ad fauces montis Koua-la-po, prope Hokin, alt. 3000 m. ; fl. 26 maj. 1884 (Delav. n. 1029); Kou-toui, supra Mo-so-yn, alt. 3000 m.; fl. 17 maj. 1887. MENISPERMACEZÆ STEPHANIA Lour. I. S. hernandifolia Walp., Repert. I. p. 96; Hook. et Thomps., Flor. of Ind., I, p. 103. Yun-nan, in collibus calcareis ad Lo-ho-chan, prope Tapin-tze ; fr. 10 jun. 1887 (Delavay, n. 2835); Mien-kia-se, supra Tapin-tze, in silvis (Delav. n. 2861). Forme à feuilles trés glauques, finement papilleuses en dessous, pres- que arrondies, trés obtuses. Pédoncule long de 10 à 15 mill., pédicelles trés courts. BERBERIDE Æ HOLBCELLIA Wall. 1. H. latifolia Wall., Tent. Å. Nep., x tab. 16; Hook et Thomps., FI. of Brit. Mma., I, 108. — var. Jatzfolia Hook. et Thomps., doc. cit.; Decaisne, Arch. du Mus.,, I, 184, tab. 12. Yun-nan, in regione calcarea montis Mao-kou-tchang, supra Tapin- tze, prope Tali, alt. 2200 m.; fl. 17 april. 1884 (Delav. n. 888). PLANTÆ DELAVAYANÆ 35 BERBERIS Tourn. ? 1. B. nepalensis Spreng., Syst. veget. II, 120; Hook. et Thomps. El. of Brit. Ind., I, p. 109; Mahonia nepalensis DC., Prodr., I, 109; Deless., Zcon. se7., II, 4. — var. t, nepalensis Hook. et Thomps., Zoc. cit, Yun-nan, in lapidosis calcareis faucium montis Pee-cha-ho, prope Mo-so-yn, ad Lankong, alt. 2500 m.; fl. 25 jan. 1885 (Delav. n. 888). 2. B. sinensis Desf., Cat. hort. Par., 158; Baker et Moore, Journ. Linn. Soc., XVII, p. 377; Hance, Journ. of. Bot. (1875), p. 130; Regel, Acta horti Petrop., I, p. 416; Franch., Pl. David., p. 26; Forbes et Hemsl., Ind. Fl. Sin., p. 31. — var. /yprca Regel, oc. cit. Yun-nan, in silvis ad collum Koua-la-po (Hokin), alt. 3000 m., fl. 26 maj. 1884 (Delavay, n. 1047); in collibus ad collum Yen-tze- hay (Lankong), alt. 3200 m. ; fl. 1 jun. 1886 (Delavay, n. 2447). — var. elegans. — Pallide virens, ramosissima; spinis tripartitis acicularibus; folia crassiuscula oblongo-cuneata, subtus albida, mar- gine revoluta, apice abrupte mucronulata; racemi foliis triplo longio- res, pedunculo communi longe nudo, floribus breviter racemosis vel nunc subumbellatis ; flores extus aurantiaci, parvi ; baccæ luteæ, oblon- ga; stigma peltatum, stylo brevissimo. — Ramuli glaberrimi, fusci, striati; folia vix ultra semipollicaria, sub apice 2-4 mill. lata. Yun-nan, in collibus calcareis ad pedem montis Yang-in-chan, supra Mo-so-yn, alt. 2500 m.; fl. 18 jun. 1887 (Delavay); in faucibus ad Kien-min-keou, supra Mo-so-yn; fr. 23 jan. 1885 (Delav. 827); in monte Yang-in-chan; fr. 8 oct. 1884 (Delav. n. 1087). Très jolie variété, remarquable par sa teinte glauque, ses fleurs orangées en longues grappes et ses petites feuilles coriaces. Le B. Thunbergii, var. papillifera, diffère par ses rameaux toujours papilleux et ses grappes s trés courtes. 3. B. Thunbergii DC., Syst., II, 9; Regel, Acta hort. Petrop., II, p. 419; Forbes et Hemsl., Ind. F7. Sin., p. 32. — var. glabra. — Rami floriferi glabri, cortice rubro. — Vix ac _ ne vix a B. sinenst racemis brevioribus distincta. 35 | PLANTÆ DELAVAYANÆ Yun-nan, in silvis ad Kou-toui, supra Mo-so-yn, alt. 3000 m.; fl. 17 maj. 1887 (Delavay). — var. papillifera. — Folia crasse coriacea, margine revoluta ; rami floriferi vix angulati, dense papilloso-puberuli, cortice griseo; bacca ovata, rubræ. Pedicelli fasciculati vel racemi brevissimi. Yun-nan, in silvis ad montem Hee- chat men prope Lankong, alti- tudine 2800 m.; fr. 23 aug. 1884 (Delav. n. 1047, 827); Fang-yang- tchang, supra Mo-so-yn. ; fr. 21 oct. 1887. 4. B. integerrima Bunge, Relig. Lehm., n. 44, tab. 1, in Mem. Acad. Petrop. VII, p. 189; Regel, Act. hort. Petrop. I, 418. Yun-nan, ad vicum Kia-che-tong, in monte Hee-chan-men orien- tem versus, prope Ho-kin, alt. 2500 m.; fl. 2 maj.; fr. 9 oct. 1884 (Delav. n. 881 et 77). Espèce bien caractérisée par ses rameaux d'un brun rougeátre lisses et luisants, par ses feuilles coriaces, épaisses, très entières ou bordées de petites dents acuminées; le réseau des nervures est très saillant. Arbrisseau e 3 m., à fruits rouges, et qui n'a d'affinités qu'avec le 8. asiatica, 5. B. pallens, sp. nov. Rami angulati, cortice rubro-fusco, lucido, facile detersili; spinae, praeter superiores integras, tripartitæ, lobis lateralibus rarius multo brevioribus, conicis; folia persistentia, coriacea, cuneata, obtusa cum mucronulo brevissimo, pallide virentia, integerrima, supra saepius eleganter. reticulato-lacunosa ; flores majusculi racemosi, longe pedi- cellati, cernui, racemis sepius (axeos parte inferiore contracta) inter pedicellos plures fasciculatos ortis; bractéolæ ovato-lanceolatæ, cuspi- data; sepala et petala late ovata, omnia inter se æquilonga ; stigma orbiculato-peltata, stylo brevi crasso; baccas nôn vidi. Frutex circiter bimetralis; folia 3-5 cent. longa, 6-10 mill. sub apice lata; racemi 4-6 cent. DS pom 12-25 mill.; flores diam. 8-10 mill. Yun-nan ad collum Lo-pin-chan, supra Lang-kong, alt. 3200 m.; fl. 25 maj. 1886 (Delavay). x Les feuilles ressemblent a celles du B. Lycium, mais elles sont plus s Vanthése n dessus, comme celles du B. SEE les jeunes feuilles sont dépourvues du réseau qui n'apparaît que lorsqu'elles prennent leur consistance coriace. Le mode PLANTÆ DELAVAYANÆ 37 d'inflorescence, qui d'abord semble assez kn se retrouve dans plu- sieurs autres espèces, notamment dans le B. asia 6. B. levis Franch., Buil. Soc. dot., XXXIII, p. 386. Frutex, ramis perfecte levibus, cortice pallide lutescente; spinæ tri- partitæ, graciles, superne deficientes. Folia persistentia e basi attenuata anguste lanceolata, acuta, apice spinulifera, levissima, supra pallide virentia, subtus lutescentia, praeter nervum medium enervia (nervis secundariis immersis), integerrima vel parce et subtiliter dentato-spi- nulosa. Flores 15-40 fasciculati, parvi, sulfurei; stamina inclusa; baccae ovata, nigro-cæruleæ. Spina majores usque ad 3 cent. longa; folia majora ro-12 cent. longa, 10-18 mill. lata, petiolo 3-6 mill.; pedunculi 15-20 mill.; flores diam. 6-8 mill. Yun-nan, in silvis ad Mao-kou-chan, supra Tapin-tze; fl. 23 april. 1883 (Delav. n. 495); in calcareis ad collum Pi-iou-se supra Tapin- tze, prope Tali, alt. 2200 m. ; fl. 14 april 1884 (n. 893); in apricis mon- tis Hee-chan-men; fr. 12 oct. 1885 (n. 993). Espèce bien caractérisée par ses grandes feuilles lancéolées, très lisses, d'un jaune-paille en dessous, ne laissant voir aucune nervure såede La forme des montagnes calcaires de Pi-iou-se est plus trapue, ses feuilles plus courtes et relativement un peu plus larges. Plante trés décorative å cause de ses feuilles brillantes et colorées en dessous. 7. B. pruinosa Franch., Bull. Soc. bot., XXX, p. 387. Frutex humilis ramosissimus; rami florentes flexuosi, glabri, leves, minime angulati, cortice lutescente; spinae tripartitæ, haud validae. Folia breviter petiolata e basi attenuata ovato-lanceolata, crasse coria- cea, supra pallide virentia, subtus glaucescentia, nervis secundatiis parum prominulis, argute dentata, dentibus rigide haud longiter spi- nescentibus. Flores 8-25 fasciculati vel superposito-umbellati, parvi, pedicellis apice sensim clavato-incrassatis; petala integra; antheræ exsertæ, loculorum valvis albidis; baccæ parvae, ovatæ, ad maturita- tem nigrescentes, albo-pruinosæ ; stigma sessile. Folia pollicaria vel vix sesquipollicaria, 1-2 cent. lata; bacca 6-7 mill. Yun nan, in sepibus ad Mo-so-yn prope Lankong; fl. febr. ; fr. nov. 1883 (Delav. n. 493 et 1861). Très élégante espèce, assez voisine du 8. /evis, mais à feuilles plac: 38 PLANTÆ DELAVAYANÆ conrtes et plus larges, å dents profondes, å nervures saillantes en dessous, ressemblant à celles du 2. asiatica. Ses fruits, recouverts d'une poussière pruineuse très glauque, les loges des anthères blanches permettent de re- connaître facilement le B. pruinosa parmi ses congénères. 8. B. acuminata Franch., Buz. Soc. ot., XXXIII, p. 387. Rami floriferi cinerei, minime angulati, rigidi. Folia chartacea, magna, eximie lanceolata, longe acuminata, argute et minute dentato- serrata, supra virentia, subtus vix pallidiora, nervulorum rete conspi- cuo. Flores parvi, 8-15 fasciculati; pedicelli elongati; petala integra; bacca... Folia 10-18 cent. longa, 12-25 mill. lata; pedicellis 2-3 cent., gra- ciles. Yun-nan, in silvis ad Tchen-fong-chan; fl. maj. 1882 (Delav. n. 494). L'une des plus belles espèces du genre, rappelant le B., insignis Wall. ar la grandeur de ses feuilles, mais dont les dents sont moins fortes et la consistance plus mince. 9. B. Wallichiana DC., Prodr., I, 107; Hooket Thomps., Z7. of Brit. Ind., hj 33, — forma parvifolia. — Folia vix pollicaria, 4-6 mill. lata. nervo- rum reticulo parum conspicuo. Rami anni preteriti cinerei, angulato- sulcati; frutex 60 cent. altus. Yun-nan, in monte Tsang-chan, supra Tali, alt. 2000 m. ; fl. 28 mart. 1884 (Delav. n. 1124). F3 forma arguta. — Folia usque 8 cent. longa, 12-15 mill. lata, crebre dentata, dentibus spinulosis, nervulorum reticulo elevato. Yun-nan, in monte Tsang-chan et in silvis montis Tchen-fong- chan ad Ta-kouan; 4 maj. 1882 (Delavay, n. 2354). 10. B. yunnanensis Franch., Bul. Soc. 60t., XXXIII, p. 388. Rami florentes crassi, sepius tortuosi, angulato-striati, cinerei vel sordide rufescescentes, scabri; spinae validae, æqualiter tripartitæ, ra- rius omnino deficientes; folia chartacea subtus glauco-pruinosa, inte- gerrima vel raro paucidentata, oblongo‘obovata, apice obtusa vel ro- tundata cum mucronulo, nervorum reticulo immerso ad faciem limbi inferiorem fere nullo; flores pallide lutei, majusculi, inter perulas 3-6 fasciculati (axeos abortu), nunc 2-4 in racemum evolutum, brevem; sepala et petala ovata, parum inæquilonga; stigma magnum peltatum, PLANTÆ DELAVAXANÆ 39 stylo fere indistincto; baccæ magnæ, ovatæ, rubræ; semina oblonga levia. Frutex bimetralis; folia 2-3 cent. longa, circiter 1 cent. sub apice lata; pedicelli 8-25 mill.; flores diam. 8 mill. ; baccæ usque ad 12 mill. longæ, 7-8 mill. latæ; semina 7-8 mill. Yun-nan, ad collum Yen-tze-hay, prope Lankong, alt. 3200 m. (Delavay, n. 1660 bis). Espèce remarquable par la grosseur de ses baies, caractère qui la rap- proche du B. heteropoda Schrenck. et du B. diaphana Maxim. ; elle en diffère surtout par ses feuilles minces, dépourvues de réticulation et par ses épines robustes 11. B. angulosa Wall., Caf. 1475. — B. angulosa Franch., Bull. soc. dot. de France, XXXIII, p. 388 pro parte. Var. brevipes. — Frutex erectus vel decumbens; rami angulati, cortice fusco, levi; spinae breves, graciles, tripartitae; folia glabra, anguste oblonga, obtusa, mucronulata, integerrima, subtus vix palli- diora, laxe pinnato-venosa, vix reticulata, reticulatione immersa; flores lutei, parvi, solitarii, brevissime pedunculati, cernui; bacca rubra, pendulæ, e fasciculis foliorum vix exsertæ, ovatae. Fruticulus vix pedalis vel tantum 4-5 pollicaris; pedunculi etiam fructiferi 5-6 mill.; flores diam. vix 10 mill.; baccæ 7 mill. longae. Yun-nan, ad oras silvarum prope collum Yen-tze-hay, haud procul a Lankong, alt. 3200 m.; fr. 30 oct. 1885 (Delavay, n. 1046) et in lapidosis montis ROB Bd. alt. 3500 m.; fl. 26. maj. 1884 (id.). Differe du type de l'Himalaya par ses pédoncules beaucoup plus courts que les feuilles qui sont glabres et non pubérulentes comme dans la plante .. de Wallich. 12. B. dictyophylla, sp. nov. — Tab. 11. B. angulosæ affinis; major, usque sexpedalis, ramosus; spinæ vali- dæ; folia e basi angustata obovata, glabra subtus eximie glauca, dense presertim post anthesim elevato-reticulata; flores, ut in specie præce- dente breviter pedunculati, pallide lutei, pro genere magni (diam. 15-18 mill.); pedunculi fructiferi nunc arcuato-cernui, nunc suberecti, usque 18 mill. longi; bacca ovatae, 12-13 mill. longae, rubrae. Yun-nan, ad collum Yen-tze-hay, supra Mo-so-yn alt. 3200 m.; fl. 31 maj. 1886; fr. 14 oct. 1887 (Delavay); Fang- ei mE alt. 3000 m., fl. 9 maj. 1887 (id.). i 40 PLANTÆ DELAVAYANÆ Parait étre bien distinct des deux précédents par ses grandes fleurs d'un jaune påle, ses feuilles dont les nervures forment un réseau élevé très serré; par ses grandes épines. EPIMEDIUM Tourn. 1. E. sinense Sieb., Herd. ex Miq., Prol. p. 3.; Franch., Epimed, in Bull, Soc. bot, XXXIII, p. 110. — var. pyramidalis. — Inflorescentia pyramidalis, ramis inferio- ribus et mediis biternatim divisis. Yun-nan, ad Tchong-tcheou prope Koui-fou, secus Yang-tche- kiang. riété remarquable par sa park plus large et plus florifére que dans toutes les formes signalées jasqu'ici. Dès l'époque de l'anthése les feuilles caulinaires présentent en dessous, surtout dans le voisinage des nervures, une série de petits poils; dans VZ. sinense ces poils n'apparais- sent que trés tardivement à la face inférieure des feuilles; à l'automne ils sont oblongs étroitement appliquées et donnent à la feuille un aspect gri- sátre. 2. E. acuminatum Franch., Bz//. Soc. bot., XXXIII, p. 109. Yun-nan septentr., in silvis ad Tchen-fou-chan, alt. 1400 m., fl. 4 maj. 1882 (Delavay, n. 2277). Ainsi qu'on le voit dans la plupart des espèces du genre Epimedium, En fixe se développent trés kne å dr face inférieure des feuilles et inense. D'après une note de M. Delavay, les fleurs de VZ. acuminatum sont blanches; la base des feuilles est très variable les oreillettes étant tantôt arrondies très inégales ou presque égales, tantôt très aigües. NYMPHÆACE Æ NYMPHÆA Tourn. I. N. tetragona Georg., Bemerk. einer Reise in Russ. Reich., I, p. 220; Forbes et Hemsl., Zud. Flor. Sin., p. 335 N. pygmæa Ait.; Hook. et Thomps., FZ. of Brit. Ind., I, p. 115. Yun-nan, in lacu Lankong; fl. 30 mart. 1885 (Delav. n. 1538). Le Nelumöium speciosum Willd., est cultivé dans les étangs aux envi- rons de Tapin-tzé. PLANTÆ DELAVAYANÆ 41 PAPAVERACEÆ MECONOPSIS Vig. M. integrifolia — Cathcartia integrifolia Maxim., Mel. biol., IX, 713; Forbes et Hemsl., nd. F7. Sin., p. 34. Yun-nan, in pratis humidis ad juga nivalia Li-kiang, alt. 4000 m.; fl. fr. 11 jul. 1884 (Delav. n. 40). Souche épaisse, couverte au collet des débris des anciennes feuilles; plante toute hérissée de longs poils roux, très abondants surtout sur les pédoncules; feuilles basilaires triplinervées, étroitement lancéolées ou lan- céolées-linéaires, longuement atténuées à la base en un pétiole ailé souvent plus long que le limbe, briévement atténuées, un peu aigües au sommet, trés entiéres sur les bords; tiges de 2-4 décimétres, portant 3-5 feuilles semblables aux basilaires, les supérieures contigües aux fleurs; deux ou trois fleurs en grappe, ordinai tlong péd lées, trés grandes (7-10 cent. diam.), d'un jaune soufre; pétales largement obovales, ar- rondis au sommet; filets staminaux glabres, peu dilatés vers le haut; an- théres ovales; ovaire oblong, couvert de soies apprimées jaunátres; style convexe-pyramidal trés briévement rétréci à la base, avec 5 stigmates radiés- décurrents; capsule obovale-oblongue, longue de 3 å 4 centimétres, s'ou- vrant au sommet par 5 valves courtes. La plante du Yun-nan ressemble absolument à celle du Kansu, dont M. Maximowicz a communiqué un exemplaire à l'herbier du Muséum. Le mode de déhiscence de la capsule ne permet pas de la considérer comme une espéce du genre Cathcartia, ainsi que l'avait pensé M. Maximowicz, auquel du reste les fruits du M. integrifolia étaient demeurés inconnus. La plante ressemble singulièrement au M. simplicifolia Hook. et Thomps.; ais les tiges sont constamment pluriflores, et la portion rétrécie constituant le style est très raccourcie. 2. M. racemosa Maxim., Mél. biol., IX, 713; Forbes et Hemsl., Ind. Fl. Sin., 34- Yun-nan, in lapidosis calcareis prope juga nivalia Li-kiang, alt. 2800 m.; fl. 9 jul. 1884 (Delav. n. 39); in monte Koua-la-po (Hokin), alt. 3400 m.; fr. 26 aug. 1884 (Delav. n. 987). Racine épaisse, fusiforme, allongée; plante toute hérissée de soies jau- nátres, étalées; tige dressée ou-ascendante, de 2-7 décim.; feuilles glau- cescentes, les basilaires linéaires-oblongues, un peu obtuses, entières ou très obscurément sinuées; limbe longuement atténué en pétiole plus long ou plus court que lui; feuilles caulinaires de méme forme que les basilaires ; les fleurs se produisent du milieu ou quelquefois presque de la base de la 42 PLANTÆ DELAVAYANÆ tige et forment ainsi une longue grappe feuillée en bas, nue en haut; pé- doncules assez courts (1-2 cent.), s'allongeant (3-5 cent.), dressés et pres- que contigus å la tige vers la maturité; corolle à 6 pétales (ou plus rare- ment 5-7) purpurins, d'un diamètre de 3 å 4 cent.; filets staminaux peu dilatés au sommet; capsule couverte de petits aiguillons apprimés, assez courte, obovale-arrondie au sommet, terminée par un style moitié aussi long qu'elle, renflé-conique au sommet, avec 5-6 stigmates rayonnants. 3. M. betonicifolia, sp. nov. — Tab. 12. Rhizoma breve; caulis elatus, levis, glaber; folia basilaria longis- sime, caulina media breviter petiolata, superiora amplexicaulia; lim- busovato-lanceolatus, basi truncatus vel leviter subcordatus, in petiolum nunc brevissime productus, late inciso-crenatus, margine setulosus, subtus glaucus, cum setulis secus nervos sparsis; flores pauci, longe pedunculati, pedunculis erectis, majusculi, cæruleo-violacei (sicca- tione rubentes); petala 4, late ovata leviter sinuata; stamina petalis duplo breviora; ovarium glabrum, apice attenuatum, stylo clavato; stigmata 4 (vel nunc 5?) decurrentia; capsula (haud perfecte matura) oblonga, in stylum 3-plo breviorem desinens. Caulis usque tripedalis, pennæ anserinæ circiter crassitie; petioli foliorum inferiorum usque 25 cent.; limbus foliorum majorum 15- 10 cent. long., 8-5 cent. basi latus; flores diam. circiter 6 cent. ; cap- sula, cum stylo, 4 cent. longa. Yun-nan, in silva ad basin colli Houa-la-po, prope Hokin, alt. 3200 m.; 13 jul. 1886 (Delavay, n. 2152); in silvis ad San-tcha-ho, supra Mo-so-yn, alt. 3000 m.; fl. 17 jun. 1887). Le port de la plante rappelle plutôt celui du Cathcartia villosa, avec des feuilles plus étroites, plus allongées et moins profondément incisées; la capsule est tout à fait celle d'un Meconopsis. CATHCARTIA Hook. I. ? C. Delavayi Franch., Bui/. soc. bot. XXXIII, P- 39- Rhizoma repens ; folia glabra, glaucescentia, omnia basilaria, longe petiolata; limbus rhomboideo-lanceolatus, obtusus, basi breviter atte- nuatus vel subcordatus, integerrimus vel subtiliter repandus; pedunculi basilares, uniflori, pro maxima parte glabri, apicem versus tantum setulis nonnullis hispidi; flos virgineus cernuus; sepala glabra; petala 4 (vel nunc 5-8) cuneato-rhomboidea, late obovata vel oblonga, = À eMe bU EET C. WW MUT TN JEDE nm AG POUR IN NUS TUE PLANTÆ DELAVAYANÆ 43 purpurea; stamina glabra, filamentis filiformibus; ovarium glabrum, oblongum; stylus brevis, apice ovato stigmatosus, stigmatibus breviter decurrentibus; capsula (haud matura) fere linearis, valvis 3 (vel 5) ad basin usque (?) solutis. Petiolus usque ad 10 cent. longus, limbo vix ultra 3 cent.; pedun- culi r-2 decim.; flores diam. subbipollicares; capsula (immatura) cir- citer 5 cent. longa, 3-4 mill. lata. Yun-nan, in pratis ad juga nivalia Li-kiang ; alt. 3800 m. ; fl. fr. im- mat. 9 jul. 1884. Trés belle plante qui mériterait d'étre cultivée; les fleurs, d'un pourpre vif, ont une tendance à devenir semi-doubles; l'absence de capsules müres ne permet pas de reconnaitre définitivement le genre. Dans tous les cas, l'espéce est trés différente par son port de tous les Meconopsis, et aussi du Cathcartia villosa Hook. 2. C. lancifolia Franch., Bul. soc. bot. XXXIII, p. 91. Radix fusiformis, crassa; caulis erectus simplex pilis rufis strigosis hirtellus. Folia anguste lanceolata, basi et apice longe attenuata vel lineari-lanceolata, integerrima vel levissime sinuata, hispidula; folia caulina pauca, conformia. Flores laxe racemosi, virginei nutantes; pedunculi flore nunc longiores, simul ac calyx pilis strigosis hispidi; petala 4, late obovata, intense violacea; ovarium parce setulosum oblongum, stylo distincto, stigmate quadrilobo; capsula (haud ma- tura) lineari-oblonga. Caulis 1-2 decim. ; folia 7-15 cm. longa (incluso-petiolo), 6-10 mill. lata; pedunculi 2-6 cent., flores diam. 3-4 cent. ; stylus in capsula juve- nili circiter 2 mill. longus, capsula ipsa (haud matura) 20-25 mill. longa, vix 4 mill. lata. Yun-nan, in collibus calcareis ad juga Yen-tze-hay, supra Lankong, alt. 3200 m. ; fl. fr. imm. jun. 1886 (Delav. n. 2080); presertim frequens in collibus calcareis prope Fang-yang-tchang, supra Mo-so-yn, alt. 3200 m.; fl. 17 jun. 1887 (id.); in lapidosis montis Tsang-chan, supra Taii, alt. 4000 m.; fr. immat. 19 aug. 1887 (id.); supra collum Koua-la-po prope Ho-kin, alt. 3500 m. ; 13 jul. 1886. La plante appartient certainement au méme genre que la précédente dont elle differe bien nettement par son hispidité, la forme de ses feuilles et surtout par ses tiges portant des feuilles avec les fleurs disposées en longue grappe et non solitaires. 44 PLANTÆ DELAVAYANÆ HYPECOUM Tourn. 1. H. leptocarpum Hook. et Thomps., FZ. Ind., 276 et F1. of. Brit. Ind., I; 120; Forbes et Hemsl., Ind. F7. Sin., p. 25. Yun-nan, ad Mo-so-yn, prope Lankong, in campis; fl. I5 aug. 1883 (Delav. n. 211) et in montibus Koua-la-po (Hokin), alt. 2800 m. ; fl., fr. mat. 27 aug. 1884 (Del. n. 132.) Fleurs blanches avec les nervures purpurines. CORYDALLIS Dill. I. C. scandens. — Dicentra scandens Walp., Reg., I, 118; Hook. et Thomps., Æ7. Ind., 273; Fl. of Brit. Ind., I, 121. Yun-nan, in ruderatis ad Ki-chan, prope Tali, alt. 2500 m.; fl., fr. mat. 10 sept. 1884 (Delav. n. 1222). C. chinensis Franch. Plant. David., p. 28, et une aütre espéce encore iné- dite, envoyée du Tonkin, par M. l'abbé Bon, sont tout particulièrement dans ce cas. 2. C. oxypetala Franch., Bull, soc. bot. XXXIII, p. 392. (Ca2- nites). — Tab. 13. a. | Radix e fibris napiformibus fasciculatis; caulis semipedalis usque pedalis, supra medium unifoliatus. Folium subsessile vel breviter petiolatum, trisectum, foliolis e basi cuneata ovatis, trilobis, lobis inze- qualibus, ovatis vel lanceolatis, integris. Flores 6-15 laxe racemosi 1/2-3/4 poll. longi (incluso calcare), ceerulescentes, siccatione nunc vio- lacei; bracteae lanceolatæ, integerrimæ, inferiores pedicello erecto paulo longiores; sepala Squamiformia, minutissima, fimbriata; calcar rectum obtusum limbum circiter æquans; petalum posticum alte forni- catum, ovatum, acutum, inferiore paulo brevius; capsula lanceolato- linearis in pedicello refracta. Yun-nan, in lapidosis ad Cacumina montis Tsang-chan, supra Tali; fl. 4 aug. 1884 (Delav. cum n° 82 mixtum); in pascuis ad collum Yen- tze-hay ; fl. 24 maj. 1887; in bambusetis ad Koui-teou, supra Mo-so-yn; 17 jun. 1887. PLANTÆ DELAVAYANÆ 45 Ressemble beaucoup au C. cachemiriana Royle; il s'en distingue sur- tout par ses fleurs plus nombreuses, å pédicelles plus courts et plus épais, disposées en grappes allongées et assez lâches, même durant l’anthèse. 3. C. pulchella, sp. nov. (Capnites). — Tab. 13. b. Radix e fibris elongatis attenuata fasciculatis; caulis basi filiformis; folia basilaria longissime, caulina (1-5) breviter petiolata, glaucescentia, crassiuscula, limbo ambitu breviter ovato, bipinnatisecto, pinnis paucis breviter petiolulatis, lobis brevibus oblongis obtusis; racemus contrac- tus subumbelliformis; bracteæ flabellatæ trisectae, segmentis trifidis, lobis breviter oblongo-linearibus; pedicelli gracillimi bracteas supe- rantes vel illis breviores; flores pauci (4-7) superne lutescentes, inferne (in sicco) rosei, petalis inferioribus apice purpurascentibus; sepala al- bida persistentia, inciso-fimbriata ; calcar cylindricum obtusum, subin- curvum, petalum superius dorso cristatum subæquans; petalum infe- rius superiori simile et illo vix longius; capsula ignota. Palmaris vel minor; petioli foliorum basilarium usque 10 cent. longi, limbo 2 cent. longo, 15 mill. lato, lobis 3 mill. longis, vix 1 mill. latis; flores circiter 18 mill. — Fibra radicales 8-10 cent. Yun-nan, in saxosis calcareis delabentibus ad juga nivalia Li-kiang, alt. 4000 m. ; fl. 14 aug. 1886. (Delavay). Trés jolie espéce qui croit à moitié enfouie dans les débris mouvants des rochers; elle est bien caractérisée par sa teinte glauque et par la brie- veté des lobes des feuilles; les fleurs sont en grappes très raccourcie, simu- lant une ombelle, comme dans le C. cachemiriana, dont elle diffère bien du reste par ses feuilles, ses bractées et les fibres de la racine qui sont trés allongées, gréles et non point courtes et napiforme comme celles de la plante de l'Himaiaya. 4. C. pachycentra; sp. nov. (Capnites). C. cachemiriana Franch., Bull. soc. dot., XXXIII, p. 392 (non Royle). Radix e fibris fasciculatis, fusiformibus; caules plures e rhizomate brevi, basi filiformes; folia basilaria longe et graciliter petiolata intense viridia, ambitu rotundata, trisecta, segmentis subsessilibus fere ad basin usque partitis, lobis oblongo-linearibus radiantibus; folia caulina 1-2 (inferius nunc infra medium ortum) alterna, sessilia, palmatipartita, lobis linearibus flabellatim dispositis; racemus brevis; bracteae oblongo- lanceolatæ, integerrima ; pedicelli filiformes erecti, bracteas paulo su- perantes; flores cærulescentes cum macula albida ad faucem; sepala albida, minima, ovata, incisa, mox decidua; calcar crassum, valde 46 PLANTÆ DELAVAYANÆ obtusum, subcylindricum, petalo superiore dorso alato antice rotun- dato paulo longius; petalum inferius superius sensim superans; cap- sula (juvenilis) oblonga, brevis, in pedicello refracta. 5-10 pollicaris; foliorum basilarium limbus 1-4 cent. diam.; pedi- celli 1-2 cent. ; flores 15 mill. longi, calcare fere 3 mill. crasso. Yun-nan, in pratis elevatis ad juga nivalia Likiang, alt. 4000 m. ; fl. 9 jul. 1884 (Delavay, n. 1864); in pascuis prope collum Yen-tze-hay (Lankong), alt. 3000 m.; fl. 7 jun. 1886 (Delavay, n. 2344 et 2786). Différe du C. cachemiriana par ses fibres radicales légèrement renflées, pédicellées, ses bractées toutes entiéres, ses fleurs épaisses à pétale supé- rieur arrondi au sommet, 5. C. trifoliolata Franch., Zoc. cit. (Capnites). — Tab. 14. a. Fibræ radicales fasciculatæ e basi inflata napiformi attenuato-fili- formes. Folium basilare unicum trisectum, segmentis bifidis vel trilobis, obovato-cuneatis; caulis gracilis, longe nudus, monophyllus; folium racemo fere contiguum, petiolatum, trifoliolatum, foliolis ovatis sæpius integerrimis, nunc subbifidis, deflexis; bracteæ magnæ ovatæ, inte- græ pedicellos breves superantes. Flores 1-4 brevissime racemosi, subumbellati, cærulei, iis C. oxypetalæ persimiles præter calcar sensim aduncum; sepala C. oxypetalæ; capsula immatura oblongo-linearis. Yun-nan, in pratis et lapidosis ad cacumina montis Tsang-chan, supra Tali, alt. 4000 m.; fl. 4 aug. 1884 (Delav. n. 82). Differe du C. oxypetala par ses fleurs peu nombreuses, presque en om- belle, et dont l'éperon est aigu et recourbé; par les segments des feuilles qui sont entiers, La briéveté des pédicelles (4-5 mill.), les bractées tou- jours très grandes et entières, la forme ovale des segments des feuilles différencient le C. trifoliata du C. cachemiriana. 6. C. Delavayi Franch., Bull. soc. dot., XXXIII, p. 393. (Cap- nites). — Tab. 14. b. Fibra: radicales fasciculatæ e basi plus minus filiformi apice infla- tæ, napiformes. Caulis simplex. Folia basilaria saepius 2, longe petio- lata, ambitu rotundata, ternatisecta, segmentis petiolulatis e basi cuneata obovatis, profunde trilobis, lobis bifidis vel trifidis, lobulis linearibus; folia caulina 2-4, subsessilia, pectinato-pinnatifida, lobis linearibus subcontiguis, integerrimis vel nunc inferioribus bifidis; bracteæ inferiores foliis caulinis persimiles, superiores integrae, anguste lanceolata. Flores 10-20 laxe racemosi, racemo simplici, longepedun- PLANTÆ DELAVAYANÆ 47 culati, lutescentes; sepala squamiformia, minima, denticulata ; petalum posticum apice fornicatum, vix acutum, dorso late cristatum; calcar obtusum, ascendens, limbum subæquans; petalum anticum postico multo longius. Caulis floriferus 8-15 poll. ; pedunculi inferiores usque pollicares; flores 2 cent. longi, incluso calcare. Yun-nan in pratis prope juga nivalia Li-kiang, solo calcareo, alt. 3500 m.; fl. 11 jul. 1884 (Delav. n. 168). Espéce bien caractérisée par ses tiges simples portant 1 à 5 feuilles réguliérement pinnatifides, à lobes rapprochés paralléles; ses grappes simples, ses longs pédoncules, ses fleurs plus grandes la distinguent bien du C. polygalina. Les fleurs ressemblent beaucoup à celles du C. Gorts- chakovii, mais la forme des feuilles basilaires est trés différente; le C. Gortschakovii est pourvu d'un rhizome épais et ne présente jamais de fibres napiformes. C. petrophila, sp. nov. (Capnites). Radix gracilis, vix vel non divisa, e collo vestigiis petiolorum anni praeteriti plus minus obsesso multicaulis ; folia longe petiolata, caulina plura; limbus ambitu triangularis saepius latior quam longior, subtri- ternatus, segmentis primi ordinis haud longiter petiolatis, secundi or- dinis subsessilibus, pinnatifidis, lobis incicis, lobulis parvis brevibus, linearibus obtusis ; racemi oppositifolii, pauciflori; flores violacei, pedi- cellis bracteas flabellatas profunde incisas (praeter supremas subinte- gras) vix æquantibus; sepala orbiculata, fimbriata ; calcar limbo longius, obtusum leviter incurvum; petalorum lamina obovata, aen acuta, dorso alte cristata, crista leviter sinuata; capsula... Vix ultra semipedalis; petiolus 12-18 cent. ; limbus 3-4 cent. longus, 4-6 cent. latus; pedicelli vix 1 cent.; corolla vix pollicaris. Yun-nan, in lapidosis calcareis montis Hee-chan-men, alt. 2800 m. ; 21 maj. 1887 (Delavay, n. 2662). Voisin des C. micropoda Franch., C. edulis Maxim., C. chinensis Franch., et C. incisa Thunb., dont il a les bractées incisées; il diffère de toutes ces espéces par ses pétales trés aigus. 7. C. micropoda Franch., PZ. David., p. 29; Forbes et Hemsl., Ind. FI. Sin., p. 37- In provincia Hou-pé, circa I-tchang ; fl. 7 mart. 1882 (Delav. n. 2); Su-tchuen, ad Sen-tchi; fl. 1 april. 1882 (id.); in lapidosis calcareis 48 PLANTÆ DELAVAYANÆ adumbratis montis Hee-chan-men, alt. 2800 m.; Fl. 21 maj. 1887 (Dela- vay, n. 2662). 8. C. echinocarpa Franch., Bull. soc. bot., XXXIII, p. 393 (Cap- nites). — Tab. 15: Radix gracilis, fibris elongatis filiformibus. Caulis flaccidus, sim- plex inferne glaber, superne tenuiter pubescens, foliosus. Folia flac- cida, præsertim infima longe petiolata, glaucescentia; limbus ambitu triangularis, vel ovato-triangularis, pinnatim bipinnatisectus, pinnis petiolulatis, pinnulis ovatis, obtusis, inciso-lobatis, lobis obtusis; folia caulina basilaribus consimilia; inflorescentia composita, racemis 2 vel 3 elongatis, laxifloris; bracteæ pedicellis longiores, inferiores trifidæ, lobo medio majore ovato, supremæ integræ ovatæ vel obovatæ; pedi- celli breves pilosuli, arcuati. Flores violacei; sepala squamiformia, or- biculata, inciso-fimbriata; petalum posticum fornicatum, dorso crista- tum; calcar limbo sesquilongius, subulatum, acutissimum; petalum anticum postico sensim longius, inferne longe angustatum; capsula linearis, stylo persistente longe mucronata; semina nigra, nitidissima, echinulis conspersa. Caulis subpedalis usque bipedalis; racemi 8-10 centim.; flores (incluso calcare, 15-18 mill. longo) fere 3 cent. longi; capsula (excluso stylo 6-7 mill. longo) 12-15 mill. longa, 2 mill. lata. Yun-nan, ad Tchen-fong-chan; fl. fr. 2 maj. 1882 (Delav. Fumar., fe ih Plante rappelant assez bien par son inflorescence et par ses fleurs le C. longiflora Pers., mais très différente par ses feuilles qui sont assez sem- blables à celles du Chærophyllum nodosum ; les graines sont trés remar- quables par les petites pointes dont elles sont hérissées. 9. C. racemosa Pers., EzcAzr. II, p. 270; Franch. et Sav., Enum, pl. jap. I, 30. C. heterocarpa Sieb. et Zucc., Fam. nat. n. 284. . Su-tchuen, in muris vetustis ad Tchong-tcheou secus Yang-tche- kiang; fl. fr. 30 mart. 1882 (Delavay). 10. C. taliensis, sp. nov. (Capnoides). Radix e fibris validis longissimis; e basi multicaulis, caulibus uus ona. Dus omnia -lube panoi basilaribus et caulinis limbo brevi, ambitu siborbiculato vel late triabgülnri, segmentis ovatis vel obovatis varie ex a Tu RU IM err xor ter” SE AE ENA s " EE Ore dem A TN å £x x N z E - m å ^ NOU E EET SE ENE ET EEE ES NTE REE TOUS EE TIU PUE DETUR THAM QU ND F A Sr, ipm == TEXT E RERNE: Je MR e EST M PME HAE VS T TREE ENCORE ED EE E DE ERI EN ENRE ag Pet PM, AEN Ie m ASE å as PE Me By B PLANTÆ DELAVAYANÆ 49 incisis, lobulis obtusis; racemi simplices multiflori; bracteæ inferiores trilobatæ, superiores obovato-spatulatæ pedicellos abbreviatos sub- æquantes; flores rosei; sepala diutius persistentia orbicularia, eroso- dentata, albida; calcar vix curvatum, obtusum, petalum superius dorso late cristatum æquans vel paulo superans; petalum inferius supe- riore paulo longius, caeterum Lent SPAM linearis pedicello 3-4- plo longior, tyloel t nigra, nitidissima, levia Père NAT Does å 25-30 cent. ; caules plis minus diffusæ pennæ columbinæ fere crassitie; petiolus (in foliis basilaribus et mediis 10-6 cent., limbo 4-5 cent. longo et lato; pedicelli 4-6 mill; flores 20-25 mill. ; capsula 20-25 mill. longa, 1 1/2 mill. lata. Yun-nan, in ruderatis ad Tali; fl. fr. 16 april 1887 (Delavay, n. 2614). Assez voisin du C. éncisa Pers., mais plus raide et plus robuste; lobules des feuilles trés obtus; crêtes des pétales entiéres; capsules Bakara et non oblongues comme celles du C. zzcisa. II. C. stenantha, sp. nov. (Capnoides). Radix e fibris gracilibus; e basi multicaulis, vel caulis unicus, gra- cilis, simplex vel parce ramosus, debilis, plurifoliatus; folia omnia longe petiolata, radicalia et caulina (3-5) persimilia; limbus abbre- viatus ambitu late triangularis, subtus glaucescens, flaccidus, biterna- tisectus, partitionibus secundariis brevipetiolatis, cuneato-suborbicula- ribus, breviter inciso-crenatis; racemi pauciflori; bracteæ (praeter non- nullas supremas) flabellatæ, incisa, pedicellis subduplo breviores; flores rosei, intus flavescentes; sepala reniformia inciso-fimbriata, mox decidua; corolla gracilis; calcar subincurvum cylindrico-obtusum petalo superiore dorso cristato sensim longius, rarius illum subæquans; petalum inferius superiori simile et illo vix longius; capsula (juvenilis) apice pedicelli refracta, linearis. Pedalis vel paulo ultra; caulis ad basin vix 2 mill. diam. ; petioli graciles 10-6 cent. latus; limbus 3-5 cent. longus, 4-6 cent. latus; co- rolla 25 mill. longa, calcare usque ad 16 mill. Yun-nan, in silvis ad collum Yen-tze-hay (Lan-kong), alt. 3000 m. ; fl. 8 jul. 1886 (Delavay, n. 2356); ad San-cha-ho, supra Mo-so-yn, alt. 3000 m. ; fl. 17 jun. 1887 (Delavay, n. 2677. Voisin du C. Sheareri L. M. Moore; il s'en distingue surtout par ses bractées presque toutes obovales, flabellées, incisées; et surtout par son mode de végétation. Mio. Bot Garden 50 PLANTÆ DELAVAYANÆ 12. C. Davidi Franch., Nouv. Arch. du Mus. sér. 2. vol. VIII, p. 198. C. longicornu Franch., Bull., soc. bot. de France, XXXIII, P. 394: Yun-nan, prope Outchay; fl. 18 maj. 1882 (Delav. Fumar. n. 3). Plus grèle que la plante de Moupine; fleurs plus petites; feuilles pres- que constamment biternées et non triternées, 13. yunnanensis Franch., Bull: soc dot., XXXIII, p. 394 (Cap- nites). Caulis elatus, ramosus. Folia basilaria... ; caulina 3-5, longe petio- lata, ambitu late triangularia, subtriternatim secta, subtus glauca, par- titionibus primariis petiolulatis, segmentis profunde partitis, lobis lan- ceolatis vel oblongo-lanceolatis, acutis vel sæpius obtusis. Racemi paniculati, elongati, laxiflori, nunc basi compositi ; bracteæ lanceolatæ integerrimæ, pedicellos subæquantes ; flores lutei; sepala squamifor- mia, denticulata, albida; petalum posticum ovatum, fornicatum, dorso alte cristatum; calcar limbum subæquans, conico-cylindricum, gracile, sursum arcuatum; capsula pendula, elliptica vel oblongo-ovata, apice rotundata, stylo persistenti mucronata ; semina nigra, sublucida, con- centrice tenuissime scrobiculata. Caulis 1-2 pedalis et ultra, pennae gallinæ crassitie; folia majora ambitu triangularia fere 20 cent. longa et basi lata, foliolis vel lobis I-3 cent. longis, 3-6 mill. latis; flores 12-15 mill. longi (incluso cal- care 6-8 mill.); capsula 7-10 mill. longa. Yun-nan, ad collum Koua-la-po, secus viam e Tali ad Hokin ducen- tem; fl, fr. 24 jul. 1883 (Delav. n. 140); in lapidosis calcareis haud procul a jugis nivalibus Li-kiang, alt. 3500 m.; fl. 11 jul. 1884 (Delav., n. 1225); inter dumeta in monte Tsang-chan, supra Tali, alt. 3000 m.; fl. 10 jun. 1885 (Delav. n. 1864). Grande espèce très voisine du C, siZiziza L., dont elle diffère surtout par ses proportions bien plus robustes, la forme triangulaire de ses feuilles, dont les lobes sont aussi beaucoup plus larges, et surtout par l'éperon gréle et plus allongé relativement au limbe. La plante du Tsang-chan (n. 1864) a des tiges simples et ne portc qu'une seule grappe de fleurs 14. C. gracilis Franch., 54//. soc. bot. XXXIII, p. 395 (Capnites). Annua, glabra; caulis gracilis, fragillimus, erectus vel ascendens, e basi ramosus, foliosus. Folia parva, limbo ambitu late triangulari sub- biternatisecto, segmentis primariis petiolulatis, lobis abbreviatis cu- PLANTÆ DELAVAYANÆ 51 neato-obovatis, bifidis vel trilobulatis, lobulis obtusis. Racemi longe pedunculati, demum laxiflori, bracteis minutis, inferioribus trifidis vel palmatifidis, superioribus integris pedicello fructifero sensim breviori- bus; flores parvi, aurei; sepalå squamiformia, minima, denticulata; petalum posticum fere orbiculatum, vix fornicatum, dorso anguste cris- tatum ; calcar gracile conicum obtusum, ascendens, limbum vix æquans ; petala interiora apice atropurpurea ; petalum anticum spatulatum, antice suborbiculatum, longe mucronatum ; capsula horizontalis vel pendula, breviter oblongo-obovata, apice rotundata, stylo breviusculo apiculata ; semina nigra levia, nitidissima. Caulis 1-2 pedalis; foliorum (etiam inferiorum) limbus 1-2 cent. lon- gus et basi latus, segmentis 3-5 mill.; flores 7-9 mill. (incluso calcare 3-4 mill.); capsula pedicellum æquans 10-12 mill. longa. Yun-nan, in silvis ad collum Koua-la-po (Hokin), alt. 3000 m. ; fl, fr. 4 aug. 1885 (Delav. n. 1862) et in umbrosis montis Hee-chan-men ; fl. 24 aug. 1884. Voisin du C. siirica et du C. cornuta, mais beaucoup plus gréle; fleurs plus petites, å éperon toujours arqué et moins renflé; graines tout å fait lisses et non fovéolées; feuilles largement triangulaires dans leur pourtour, et non pas ovales. 15. C. albicaulis Franch., PZ. Davidianæ in Arch. du Mus., 2° série, V, p. 182 (p. 30 du tirage à part). — var. /Zati/oba. — Foliorum lobuli 2-3 mill. longi et fere lati; capsula 12-15 mill. longa, 2 1/2 mill. basi lata. Planta glauco-viridis. Yun-nan, in rupibus calcareis supra Mo so-yn prope Lankong ; fl., fr. 17 maj. 1884 (Delav. n. 1085). Plus verte que la plante de Mongolie; lobes des folioles sensiblement plus larges; fruits presque moitié plus courts. 16. C. thibetica Hook. fil. et Thomps., 77. Ind., 265, et Fi. of Brit. Ind., I, 124. — Var. pachypoda. — Flores intense aurantiaci vel sordide ochracei; calyx ad basin usque fissus; pediceili superne sensim incrassati ; flores 20-22 miil. longi. | Yun-nan, in-fissuris rupium calcarearum prope juga nivalia Li- kiang, alt. 3500 m.; fl. 9 jul. 1884 (Delav. n. 169) ; in lapidosis sopra collum M cate iy. alt. 3500 m.; fl. 18 jul. 1887 (id). 52 PLANTÆ DELAVAYANÆ CRUCIFERÆ NASTURTIUM Rob. Brown. 1. N. globosum Turcz., PZ. Baic.-Dahur., I, 109; Franch., P7. David., 31; Forbes et Hemsl., Ind. Fl. Stin., 39. Yun-nan, in pratis humidis et uliginosis ad Mo-so-yn, prope Lan- kong; fl., fr. 28 jun. 1884 (Delav. n. 698). 2. N. microspermum DC., Syst., II, p. 199; Franch., PZ. David., p. 32; Forbes et Hemsl., Zug. Fl. Sin., p. 40; N. benghalense Hance, Journ. Linn. Soc., XII, p. 99, et Journ. of Bot. (1879), p. 8, non DC. Su-tchuen, prope Chen-tchi; fl., fr. 1 april. 1882 (Delav. Crzczf., cy 3. N. palustre DC., Sysz., II; p. 191; Hook. et Thomps., 77. of Brit. Ind., I, p. 133; Forbes et Hemsl., Zzd. Fl. Sin., p. 41; Franch., PI. David., p. 31, et Mém. Soc. de Cherë., XXIV, p. 199. Yun-nan, in paludibus Kan-hai-tze, in monte Hee-chan-men, prope Lankong, alt. 2600 m. ; fl. fr. 3 sept. 1884 (Delav. n. 706 et 1841); ad littora lacus Tali, loco dicto Cha-pin; fl., fr. r jun. 1885 (Delav. n. 1876) 4. N. montanum Wall., Cas. n. 4778 vem parte); Hook fil., #7 of Brit. Ind., I. 134. Yun-nan, secus campos ad Mo-so-yn; fl. fr. 23 maj. 1887 (Delavay, . n. 2657 et 3144). 5.. N. barbareifolium Franch., Bull. Soc. bot., XXXIII, p. 396. Parce hispidum; radix fusiformis; caulis praesertim superne ra- mosus. Folia auriculis dilatatis caulem amplectantia, inferiora et media lyrata, lobis inferioribus 2-5 jugis, parvis, ovatis, terminali maximo e basi rotundata ovato, crenato vel repando-dentato ; folia su- periore oblongo-lanceolata basi pe minus mea pie nunc A integra. Flores lutei parvi; sili p latae, secus axin erectæ et fere adpresse, glabræ, oblotgó-Bücares, E. obtusæ, stylo persistenti mucronatæ, valvis subtiliter nervatis. Caulis 1-2 pedalis et ultra; foliorum lobi inferiores circiter 1 cent. PLANTÆ DELAVAYANÆ 53 longi, terminali 5-8 cent. longo (vel tantum 2-3 cent. in speciminibus humilioribus), 3-4 cent, lato; pedicelli fructiferi 1 cent.; capsula 15- 18 mill. longa, 3-4 mill. lata; flores diam. vix 5 mill. Yun-nan, in paludibus Kan-hay-tze, in monte Hee-chan-men, prope Lankong, alt. 2600 m.; fl. fr. 25 sept. 1883 (Delav. n. 705 et 1840). Les feuilles ressemblent à celles du Zaréarea vulgaris, dont la plante a d'ailleurs tout à fait l'aspect; elle est surtout voisine N. montanum Wall, ; mais elle s'en distingue nettement par ses siliques presque apprimées. CARDAMINE Tourn. 1. C. Delavayi Franch., Bull. Soc. dot., XXXIII, p. 397. Caulis flaccidus, flexuosus, erectus, glaber, ramosus. Folia tenuiter et parce pubescentia, etiam superiora longe petiolata, petiolo exauri- culato, omnia trifoliolata; foliola lateralia (in foliis basilaribus et infe- rioribus) ovata, subsessilia integerrima, foliolo terminali subrotundo, repando, vix majore; foliola in foliis supremis lineari-lanceolata. Ra- cemi fere e medio caulis orti, axillares, pedicellis ebracteatis; flores albi; sepala ovato-lanceolata, albo-marginata, petalis obovatis sub- triplo breviora; stamina 6; pedicelli fructiferi graciles, elongati, erecti ; siliqua linearis stylo longe acuminata. Caulis 20-30 cent. ; petioli 4-5 cent. longi, etiam in parte caulis su- periore; foliola lateralia 6-8 mill., terminali 8-10 mill. longo; petala 6-7 mill., pedicelli fructiferi usque ad 2 cent.; siliqua. (immatura) 18-22 mill., adjuncto stylo 3-4 mill. longo. Yun-nan, ad fontes prope Mo-so-yn, haud procul a Lankong ; fl. fr. immat. 2 april 1885 (Delav. n. 1838). Plante très grêle, voisine du C. #rifoliola Hook. et Thomps. ., mais différente par ses tiges rameuses, ses feuilles à folioles entiéres qui devien- nent lancéolées- taes dans les feuilles supérieures; par ses longs pédi- celles, etc. 2. C. hirsuta L., Sp. 27., ed. I, p. 655; Hook. et Thomps., For. of Brit. Ind., I, 138; Franch., Pl. David., p. 34; Forbes et Hemsl., Ind. FI. Sin. p. 43. Yun-nan, in campis humidis ad Tapin-tze; 6 febr. 1885 (Delav. n. 1216). i — var. silvatica. — C. silvatica Link et Hoffm., Phytogr. Blætt., I, 54 PLANTÆ DELAVAYANÆ p. 50; Franch., Mém. Soc. hist. nat. de Cherb., XXIV, p. 199; C. hir- suta, subsp. /Zexuosa With., Brit. pi. (ed. 3), vol. III, p. 578; Forbes et Hemsl., Znd. Fl. Sin., p. 43. Yun-nan, ad Tchen-fong-chan ; fl. maj. 1882 (Delav. Crucif., n. 9). — var. flaccida. — Elata, glabra, fere usque bipedalis; e basi ra- mosa; foliola tenerrima, magna, in foliis inferioribus 15-18 mill. longa et lata, inciso-crenata; siliquæ laxe patentes apice attenuatæ, acutis- simae, Yun-nan in umbrosis et humidis ad Mo-so-yn, prope Lankong; fl. fr. 14 mart. 1885 (Delav. n. 1839). Forme trés remarquable par ses grandes dimensions et la largeur de ses folioles, mais qui nese distingue du C, Æirsuta par aucun caractère précis, bien que d'aspect trés différent. 3. C. Griffithii Hook. et Thomps.in Linz. Soc. Journ., V. p. 146, et F7. of Brit. Ind., I, 139. Yun-nan, in umbrosis et humidis montis Tsang-chan supra Tali; fl., fr. 25 sept. 1884, alt. 4000 m. (Delav. n. 1054). Fleurs rouges, grandes (diam. 1 cent.); siliques linéaires, brièvement atténuées au sommet, portées par des pédicelles ascendants 2 ou 3 fois plus courts qu'elles; stigmate large, nettement bilobé. 4. C. impatiens L., Sø. 4/., ed. 1, p. 655; Hook. et Thomps., 7. of Brit. Ind., 1,; Forbes et Hemsley, Ind. Fi. Sin., p. 43. Yun-nan, circa Ou-tchay; fl. 18 maj. 1882 (Delav., Crzczf., n. 5); in silvis ad San-tcha-ho, supra Mo-so-yn; alt. 3000 m.; 17 jun. 1887 (Delavay, n. 2670). 5. C. yunnanensis Franch., Bull. Soc. bot., XXXIII, p. 398. Glabra, e basi ramosa. Folia rosularum et basilaria longe petiolata, sepius trifoliolata, foliolis lateralibus late ovatis, sinuato-repandis, impari varie inciso; folia caulina breve petiolata, auricula minima cau- lem amplectantia, nunc etiam trifoliolata, sæpius bijuga, foliolis latera- libus longiter petiolulatis, oblique ovatis, profonde crenatis, impari multo majore saepius longe acuminato, profunde inciso, lobis basilari- bus plus minus disjunctis. Flores haud parvi, albi; stamina 6; racemus fructifer laxus, elongatus, pedicellis brevibus; siliquæ lineares apice attenuata, acutae, in pedicello recto subpatentes. PLANTÆ DELAVAYANÆ 55 Caulis pedalis et ultra; foliola 1-3 cent. longa, impari duplo ma- jore; petala 5 mill.; pedicelli fructiferi 4-6 mill.; siliquæ 4 cent. longæ, vix ultra 1 mill. latæ. Yun-nan, in silvis ad Ta-long-tan, prope Tapin-tze, alt. 1800 m.; fl. fr. 26 jul. 1885 (Delav. n. 1843); in silvis ad San-tcha-ho, supra Mo-so-yn; fl. 17 jun. 1887. Espéc ce assez voisine du C. impatiens, å cause de ses pétioles auriculés, mais bien distincte d'ailleurs par ses feuilles presque AUR irem ou 4-5 foliolées lorsque les lobes basilaires de la foliole joints et pétiolulés. Cette foliole terminale est presque toujours terminée par un long: acumen entier caudiforme, qui atteint 1-2 cent. La plante est raide comme le C. impatiens, mais les feuilles sont plus molles. 6. C. multijuga Franch., Bull. Soc. bot., XXXIII, p. 399. Glabra; caulis debilis, decumbens radicans, vel erectus, stolones epigeos gracillimos educens, ad inflorescentiam usque æqualiter et crebre foliosus. Folia basilaria petiolata, caulina, (practer infima sessi- lia) caulem lobis parvis porrectis arcte amplectantia, omnia ambitu oblonga, multijuga, foliolis 6-10 jugatis, infimis non vel vix minoribus nisi in foliis inferioribus, ovatis vel ellipticis, integris vel sinuato-repan- dis, impari suborbiculato angulato lateralibus latiore sed haud lon- giore. Flores violacei pedicello gracili breviores; pedicelli fructiferi mox patentes; siliquæ anguste lineares stylo longo acuminata. Caulis usque quadripedalis; foliola lateralia 4-6 mill. longa, 3-5 mill. lata; flores diam. circiter 12 mill.; pedicelli fructiferi 3 cent., siliquis pedicellos æquantibus; stylus fere 1 cent. longus. Yun-nan, in aquosis ad Mo-so-yn, prope Lankong ; fl. 28 jun. 1884 (Delav. n. 697). Les feuilles ressemblent à celles du C. Matthioli; elles sont trés nom- breuses sur la tige et remarquables par le peu d'inégalité de leurs folioles, celles de la base étant presque aussi grandes que la terminale, si ce n'est DE ees dans les feuilles inférieures. En outre, la plante parait caracté- ée par des siliques pauciovulées longuement atténuées comme celles des daten 7. ? C. tenuifolia Turcz., F7. Baic.-Dahur., I, 120; Forbes et Hemsley, Znd. Fl, Sin., 44. — var. repens. — Dentaria repens Franch., Bull. Soc. bot. de Fr., vol, XXXII, p. 6. — Rhizoma longe repens, horizontale, nodulosum, fibris filiformibus non tuberculigeris; caulis usque pe 56 PLANTÆ DELAVAYANÆ Yun-nan, in faucibus San-tchang-kiou, secus viam a Tali ad Hokin ducentem; fl. 27 maj. 1884 (Delav. n. 65); in silvis Mao-kou-tchang, supra Tapin-tze, alt. 2000 m.; fl. 5 jul. 1885. — var. granulifera. — Rhizoma repens, elongatum, filiforme, ad collum tuberculis graniformibus congestis farctum e quibus radicellæ tenuissimæ nascuntur. Yun-nan, in monte Tsang-chan, supra Tali; fl. 2 jun. 1883 (Delav. n. 281). Le C. tenuifolia, de Sibérie, a un rhizome trés court, qui donne nais- sance à de nombreuses fibres radicales, terminées par un renflement tuber- culeux, ovale ou globuleux. Dans les deux variétés du Yun-nan signalées ici, et que je rapporte provisoirement à la plante de Turczaninow, le rhi- zome est toujours trés gréle et trés allongé, horizontal; les fibres ne por- tent point de tubercules au sommet et provinnent au contraire, dans la var. repens, de nodosités espacées sur le rhizome; dans la variété ET de bulbilles agglomérés au collet et pene, naissance chacun å une fibre très menue. Les feuilles et les fleurs sont d'ailleurs semblables å celles du C. tenuifolia; les siliques mûres des deux variétés présumées ne sont pas encore connues. 8. C. macrophylla Willd., Sp. PZ, III, 484; Hook. et Thomps., FT. of Brit. Ind.,I, 139; Franch., Pl. David., p. 34; Forbes et Hemsl., Ind. Fl. Sin., p. 43. Yun-nan, secus rivulos prope juga nivalia Li-kiang, alt. 2300 m.; fl. 9 jul. 1884 (Delav. n. 700); in locis umbrosis et humidis in monte Tsang-chan, supra Tali, alt. 4000 m.; fl. 25 sept. 1884 (Delav. n. 1632). LOXOSTEMON Hooker. 1. ? L. Delavayi Franch., Bull. Soc. bot., XXXIII, p. 400. Rhizoma breve, gracile, ad collum bulbillos parvulos coacervatos ferens; caulis simplex, tenuis, glaber. Folium basilare unicum longe petiolatum, trifoliolatum, foliolis minimis, ovatis; folia caulina pauca (2 vel 3), e medio caulis orta, pinnatisecta (jugis 4-5), foliolis rigide ci- liolatis, parvis, brevissime petiolulatis, oblongis vel ovatis, impari haud majore. Flores violacei, longe pedicellati; sepala ovata, obtusa, pur- purascentia; petala late obovata, unguiculata, calyce subtriplo lon- giora; stamina 6, breviorum filamentis fere ad apicem usque latissime membranaceo-alatis; stigma bilobum; siliqua juvenilis HE, o -— duplo brevior. PLANTÆ DELAVAYANÆ 57 Caulis 15-20 cent.; foliola 3-10 mill. longa, 1-3 mill. lata; petala 6-7 mill.; pedicelli fructiferi fere 2 cent. Yun-nan ad juga nivalia Li-kiang post nives deliquescentes florens ; fl. 9 jul. 1884 (Delavay). Les filets staminaux ne sont point géniculés au sommet, comme ceux du L: pulchellum, ce qui peut faire douter de l'identité générique de la plante du Yun-nan; mais tous les autres caractères s'y retrouvent; il est possible que la flexion des filets staminaux ne soit pas absolument caractéristique du genre. Les bulbilles, qui ne sont guére plus gros qu'un grain de mil, donnent parfois naissance à une toute petite inflorescence, formée d'un axe et de 2 ou 3 fleurs, dont l'ensemble ne dépasse pas 5 à 6 mill. ARABIS L. 1. A. paniculata. — Å alpina, var. rigida Franch., Bull, Soc. bot., vol. XXXIII, p. 401. Tota pilis simplicibus et ramosis plus minus hirtella; caulis erectus saepius e medio paniculato-ramosus, ad apicem usque foliatus; folia basilaria rosulata sub anthesi persistentia, oblonga, obtusa vel suba- cuta, integra vel obscure denticulata; folia caulina basilaribus multo minora, oblonga, remote denticulata, secus caulem erecta sessilia vel obscure amplexicaulia; sepala erecta, albo-marginata, obtusa; petala erecta calyce duplo vel subtriplo longiora, alba, lamina ovato-oblonga; racemus fructiferus elongatus, laxiflorus; pedicelli 15-10 mill., sub an- gulo fere recto demum patentes; siliqua leviter arcuato-ascendentes, anguste lineares, dorso valide 1-nerves, in stylum distinctum atte- nuatæ; semina anguste alata. Pedalis usque ad bipedalem et ultra; folia basilaria 4-7 mill. longa, r cent. lata; petala 7-9 mill. longa; siliquæ 3-4 cent. longæ, 2 mill. latæ. Yun-nan, in lapidosis calcareis ad Mo-so-yn prope Lankong; 1 jun. 1884 (Delavay, n. 1062); fr. 16 jun. 1887. L'examen de spécimens nombreux ne permet pas de considérer cette plante comme une simple variété de VA. a/pina; elle en differe par ses tiges presque toujours ramifiées dans le milieu, par ses feuilles peu ou point amplexicaules et surtout par ses siliques raides, arquées sur un pédicelle étalé presque à angle droit et sensiblement plus courtes, rappelant assez bien celles de VA. 4izsza, mais les fleurs sont plus grandes et la dispo- sition des siliques est toute différente. Port d'un Sisymbrium Thalianum robuste 58 PLANTÆ DELAVAYANÆ 2. A. alpina L., Sø. PI, ed. 1, p. 664. — var. parviflora. — Petala vix 5 mill. longa, oblongo-obovata calycem glabrum vix superantia; siliquæ patentes, confertæ; planta elata, recta; radix gracilis, fusiformis. Yun-nan, in silvis ad montem Mao-kou-tchan, supra Tapin-tze; fl, fr. 29 aug. 1883 (Delavay); in silvis ad Ta-long-tan, prope Tapin-tze, alt. 1800 m.; fl. fr. mat. 26 jul. 1885; (Delav. 1843); in monte Che- tcho-tze supra Tapin-tze, alt. 2000 m.; 6 aug. 1887 (Delavay, n. 2758). Yun-nan, in lapidosis calcareis ad Mo-so-yn, prope RÅ) fl., fr. 1 jun. 1884 (Delav. n. 1062). — var. rubrocalyx. — Sepala purpureo-tincta; petala calyce duplo vel subtriplo longiora, limbo erecto, ovato-oblongo; caulis dense folia- tus, rectus, simplex; rhizoma TUM minore nunc crassum, — Siliqua omnino Å. a/pinæ. Yun-nan, in lapidosis circa Mo-so-yn (Lankong); fl. fr. immat. 10 jul. 1886 (Delavay, n. 2149); in rupibus calcareis prope collum Yen- tze-hay, alt. 3200 m. ; 8 jul. 1886 (Delav. n. 2363). L'A, alpina est représenté dans les hautes régions de l'Yun-nan par deux formes particulières d'un aspect très différent de celui de la plante européenne, dont le rhizonne est ordinairement gréle, souvent tres divisé (ce qui fait que la plante forme de larges touffes), les tiges basses, le limbe des pétales élargi; dans les deux variétés de la Chine occidentale signalées ici, les tiges sont dressées et souvent élevées de 40 à 60 cent; le rhizome est épais et presque toujours indivis; les pétales sont ovales-oblongs. La variété parviflora a l'aspect des spécimens robuste de VA. hirsuta, avec lequel d'ailleurs la direction étalée des siliques ne permet pas de le con- fondre. Les spécimens de l'Himalaya Fapportes å VA. alpina dans le Flora of British India, présentent la végétation des deux variétés de l'Yun-nan, mais les pétales sont élargis comme dans la plante d'Europe. 3. A. pendula L., Sø. 27. ed. 1, p.665; Franch., Pi. David., p. 53. — var. glabrescens. — Pilis raris conspersa; folia anguste lanceo- lata, brevissime auriculata. Yun-nan, in faucibus Lan-ho, ad pedem montis Yang-in-chan prope Lankong; fl., fr. 7 aug. 1883 (Delav. 117). 3 e À PT TRI PNR VS DE mera non Ot S A db he an EIS E AD E Se I EN, AI 2 AS oj PLANTÆ DELAVAYANÆ 59 DRABA Dill. I. D. alpina L., Sø. 4., ed. 1, p. 642; Hook. et Thomps., ZZ. fo Brit. Ind., I, 142. Yun-nan, in rupibus calcareis ad Li-kiang, alt. 4000 m.; fl. 14 aug. 1886 (Delav. n. 2438). — var. /eiophylla. — Folia glaberrima vel nonnulla secus petiolum parce ciliata; pedicelli pilis furcatis raris vestiti. Planta nana, depresse cespitosa. Yun-nan, in fissuris rupium calcarearum ad juga nivalia Li-kiang, alt. 3500 m., fl. 9 jul. 1834 (Delav. Drača, n. 6 Bien que l'aspect de ces trois variétés soit trés différent de toutes les formes européennes de l'4ra&zs alpina par l'épaisseur du rhizome et l'état dressé et rigide des tiges, je ne puis trouver aucun caractére précis pour les séparer; les spécimens de l'Himalaya, que j'ai pu voir, me paraissent tous appartenir à la variété rigida. 2. D. surculosa Franch., Bul. Soc. bot., XXXIII, p. 401 (C#ryso- draba). Rhizoma gracile multiceps, surculis elongatis apice rosulam eden- tibus unde caules floriferi nascuntur. Caules florentes nunc simplices, nunc ramosi, foliati, pilis furcatis et simplicibus parce vestiti. Folia glabrescentia pilis raris sæpius ciliata, utraque facie sparse pubescen- tia (pilis simplicibus et furcatis mixtis), omnia acute dentata, basilaria oblonga vel oblongo-ovata, caulina e basi parum dilatata subsemiam- plexicaulia, lanceolata vel obovato-lanceolata, plus minus obtusa; pedicelli tenuissime pubescentes, mox flore longiores. Flores aurei; petala calyce pilosulo subduplo longiora, obovata, apice leviter emar- ginata; racemus fructifer laxus, pedicellis arcuato-patentibus silicula subtriplo longioribus; silicula elliptica, glabra, stylo brevi. Surculi usque ad 15 cent. longi; caules florentes 1-2 decim. ; folia caulina majora 20-25 mill. longa, 6-8 mill. lata, rosularum paulo mi- nora; pedicelli fructiferi 15-20 mill.; flores 7-8 mill. diam.; silicula 6-10 mill. longa, 3-4 mill. lata. Yun-nan, in vicinitate fontium ad juga nivalia Li-kiang, alt. 4000 m.3 fl. 11 jul. 1884 (Delav. n. 48); ad cacumina montis Tsang- chan supra Tali; fr. mat. 25 sept. 1884 (Delav. n. 1052). Espèce bien caractérisée par ses longs rejets terminés par une rosette 60 PLANTÆ DELAVAYANÆ du centre de laquelle naît une tige florifère, par ses feuilles élargies, bor- dées de dents aigües. Elle diffère beaucoup du D. elata Hook. et Th. par son mode de végétation et la forme elliptique de ses siliques jamais con- tournées; la plante ne présente pas de poils étoilés. . D. yunnanensis Franch., Bull. Soc. bot., XXXIII, p. 402 (€ DDR. Breviter multiceps, pube stellata canescens; rosulæ densæ, foliis eblongo-obovatis integris; folia caulina oblongo-lanceolata integra vel vix conspicue denticulata, basi vix dilatata ; pedicelli flores subæquan- tes. Flores aurei, magni, petalis calyce subtriplo longioribus; racemus florifer abbreviatus, pedicellis silicula duplo longioribus, sub angulo recto patentibus, apice tantum paulo ascendentibus ; silicula glabra ovato-elliptica obtusa vel acuta, stylo brevi. Caules floriferi 8-15 cent.; folia 15-18 mill.; flores diam. 6 mill.; pedunculi fructiferi circiter 13 mill.; siliculæ 7-8 mill. longze, vix 3 mill. medio latze. Yun-nan, in rupibus calcareis ad montem Koua- -la-po inter Hokin . et Tali; fl. 26 maj.; fr. aug. 1884 (Delav. n. 81); in calcareis infra col- lum Yen-tze-hay fr. 18 jui. 1884 (id.). Assez voisin du D. surculosa, mais différent par ses rejets raccourcis, ses feuilles plus étroites, ses siliques plus aigües portées par des pédicelles étalés à angle droit, et surtout par la présence de nombreux poils étoilés à 6-8 branches, qui font totalement défaut sur l'espéce préeédente. ensis, var.? gracilipes. — Multicaulis, virens; pedi- - . D. yunnan celli fere filiformes; siliculae saepe contortze, angustiores; pro cæteris ut in forma typica. — Forte species propria. Yun-nan, in rupibus calcareis prope juga nivalia Lankong, alt. 3000 m.; fl., fr. ro jul. 1884 (Delav. n. 704). x. D: amplexicaulis Franch., Bull. Soc. bot., XXXIII, P- 403 ( Chr ysodraba). Annua?, elata, erecta. Caulis dense PE apice ramosus, pilis brevibus simplicibus vel furcatis mixtis parce vestitus. Folia rosula- rum sub anthesi marcida, caulina anguste lanceolata, basi rotundata, auriculis late amplexicaulia, callose denticulata, glabrescentia vel parce hispidula (absque pilis stellatis). Racemi mox elongati; pedicelli i floribus subduplo longiores, graciles; flores lutei, majusculi, petalis obovatis apice leviter emarginatis; pedicelli fructiferi sub angulo recto 4 PLYNTÆ DELAVAYANÆ 61 patentes; siliquæ glabrae, ovato-lanceolatæ, sæpius contortæ, pedicel- lis 2-3-plo breviores. Caulis 30-50 cent.; folia caulina inferiora et media usque 7 cent. longa, basi fere 1 cent. longa; flores diam. 8 mill.; pedicelli fructiferi 2 cent.; siliculæ 10-12 mill. longæ, 3-4 mill. latæ. Yun-nan, in pratis humidis ad juga nivalia Li-kiang, alt. 3000 m.; fl., fr. 10 jul. 1884 (Delav. n. 702); ad fontes supra collum Yen-tze- hay; 18 jul. 1887 (id.). L'une des plus grandes espèces du genre, voisine du Drača e/ata Hook. et Th., et surtout du D. moupinensis Franch. ; elle diffère de l'un et de l'autre par ses longues feuilles lancéolées, trés rapprochées sur la tige, et par ses silicules courtes. COCHLEARIA L. 1. C. scapiflora Hook. fil. et Thomps. in Journ. Linn. Soc., V. p. 154; F1. of Brit. Ind.1, p. 145. Yun-nan, Li-kiang Suee-chan (Li-kiang), in apricis, in vicinitate ivium, alt. 4000 m.; fl. 18 aug. 1886. SISYMBRIUM Tourn. r. S. Thalianum J. Gay et Monn., Any. des sc. nat., TY série, VII, 399; Arabis Thaliana L. (auct.). Su-tchuen, in campis circa Ou-chan; mart. 1882 (Delav. Crucif. m2): EUTREMA Rob Brown. 1. E. yunnanense, sp. nov. Rhizoma crassum, perpendiculare, fibrillis obsessum; caulis glaber- rimus, flaccidus; folia basilaria longissime, caulina brevius petiolata, limbo cordato, crenato-sinuato, nunc subintegro, obtuso vel rarius acumi- nato; racemi primum contracti, inferiores axillares, omnes demum lon- _gissimi; bracteæ nullæ; pedicelli sub anthesi flore subduplo longiores; sepala ovata, obtusa, albo-marginata petalis albis oblongo-obovatis .subtriplo breviora; stamina abbreviata, antheris plumbeis ; stylus sub- nullus, stigmate obscure emarginato ; racemi fructiferi valde laxi; pedi- 62 PLANTÆ DELAVAYANÆ celli patentes vel deflexi, filiformes; siliquæ (haud maturæ) lineares oli- gospermæ (seminibus tantum 2 vel 3), apice parum attenuatæ. Rhizoma digiti minoris fere crassitie; caulis 1-2 pedalis; foliorum radicalium petioli usque 25 cent. longi, caulinum pollicares, superio- rum 2-1 cent.; limbus usque 4 cent. longus, 3 cent. parte latiore latus; flores circiter 5 mill.; racemi fructiferi 6-12 poll.; pedicelli 1 cent. ; siliquæ 12-20 mill., 1 mill. latae. Yun-nan, in silvis ad collum Yen-tze-hay (Lankong), alt. 3000 m. ; fl. 9 maj. 1887 (Delavay); in silvis ad San-tcha-ho supra Mo-so-yn, alt. 3000 m. ; fr. haud maturi 17 jun. 1887 (id). Plante trés molle; port de l' Z. Vasa2; Sieb., mais pédicelles dépourvus de bractées; VZ. Aimalaicum Hook et Thomps., a les feuilles caulinaires sessiles. BRAYA Sternb. I. B. rubicunda Franch., Bull. Soc. bot, XXXIII, p. 403. E radice simplici multiceps, cespitosa. Folia glabra, longe petio- lata, integerrima, basilaria oblongo-lanceolata caulinis simillima, vix majora; caules floriferi erecti, graciles, breviter puberuli, e medio fo- liati, foliis flores foventibus oblongo-linearibus vix vel non minoribus, racemum abbreviatum superantibus; pedicelli glabrescentes fere om- nes axillares, floribus subæquilongi. Flores rubentes, majusculi, se- pala late ovata, margine albo-membranacea; petala calyce plus duplo longiora, limbo orbiculato patente, in unguem angustum abrupte con- tracto; siliquæ confertæ, pedicellis sublongiores, oblongo-lineares, utrinque attenuatze, stylo brevi. Caules floriferi 3-10 cent.; folia 20-15 mill. longa, incluso petiolo limbo æquilongo, floralia paulo breviora; pedicelli 5-6 mill.; flore, diam. 6-7 mill.; siliquae circiter 8 mill., vix 2 mill. latze. Yun-nan, in rupibus calcareis montis Tsang-chan supra Tali; fl. 16 jun. 1884 (Delav. n. 80). rt du Braya alpina, fleurs plus grandes, naissant presque toutes à l'aisselle d'une feuille qui les dépasse pendant l'anthése; les feuilles cauli- naires et les feuilles basilaires sont de forme et de dimension à peine sen- siblement différentes. Le caractére fourni par la présence de feuilles flo- rales dépassant l'inflorescence, la grandeur et la coloration des fleurs, permettent de distinguer facilement le B. »ubicunda de toutes les espèces himalayennes. i P xs : Å i ` + POUR S eR T BONONIE Y pere FR SAM NTE EA SOUTIEN HETE UTER NUN EE OEP SOUS CEU EE DEP PST M Jie ED LE PAT LORS ha doe YT Ts IURE NO Ie NI ds are PLANTÆ DELAVAYANÆ 63 ERYSIMUM Tourn. I. E. cheiranthoides L., Sp. Z2., ed. 1, p. 661; Franch., Plant. David., p. 37; Forbes et Hemsl., Ind. F7. Sin., p. 4. Su-tchuen, ad Ou-chan; 20 mart. 1882 (Delav. Crucif., n. 3, forma gracillima). — var. szzuatum. — Humile, rigidum; caulis dense foliosus; folia ssepius, praesertim basilaria, plus minus sinuata. Yun-nan, in campis ad Mo-so-yn, prope Lankong; fl. fr. 28 maj. 1884 (Delav. n. 783). Les feuilles ressemblent beaucoup à celle de VZ. strictum, les siliques ne diffèrent en rien de celles de VÆ. cheiranthoides. Cette variété existe aussi à Pékin. 2. E. yunnanense Franch., Bul. Soc. bot., XXXIII, p. 404. Annuum, cinereo-virescens; pubes caulis e pilis adpressis navicu- laribus, foliorum e pilis partim navicularibus, partim 3-4fidis; cau- lis erectus, rigidus, simplex vel e basi ramosus, angulatus, praesertim inferne conferte foliatus. Folia anguste lanceolata, acuta, sinuato-den- tata, dentibus acutis. Flores parvi, pallide lutei, petalis anguste oblon- gis erectis calycem tantum paulo superantibus ; racemus fructifer brevis, densus; siliculæ in pedicellis brevibus subarcuatis rigide erectæ, tetra- gona, pube tenuissima 3-4-fida conspersa; stylus diametro siliquæ maturæ multo brevior, fere nullus. Subpedalis vel minor; folia 3-4 cent longa, 4-5 mill. lata, suprema linearia; flores 4 mill. diam. ; pedicelli 6 mill.; siliqua pollicares. Yun-nan, in campis ad Mo-so-yn; fl. fr. mat. 24 april 1884 (Delavay). Assez voisin de VZ. strictum Fl. Wett. (E. hieracioides L.), il parait en différer surtout par ses feuilles étroites, plus profondément sinuées, dentées, par sa grappe fructifère courte et serrée, à siliques peu écartées de l'axe, par ses fleurs trés petites. DIPOMA, gen. nov. Sepala ovata, erecta; petala subquadrato-orbiculata, apice late emar- ginata, in unguem angustum contracta; stamina 6, filamentis glabris exappendiculatis; ovarium obovatum, in stylum longiusculum breviter attenuatum, loculis biovulatis; ovula pendula; silicula a latere com- 64 PLANTÆ DELAVAYANÆ pressa, late rhomboidea, septo latissimo, valvis parvis membranaceis, operculiformibus, convexis, in orbem demum solutis more pyxidæ; semen sæpius abortu solitarium; cotyledones accumbentes. — Peren- nis, multiceps; pubescentia setulosa; inflorescentia longe racemosa, pedunculi axillares, fructiferis deflexis, mox contortis; siliculæ haud raro abortu loculi difformes. 1. D. iberideum Franch., 22/7, Soc. bot., XXXIII, p. 405. — Tab.17: a Rhizoma gracile, in ramos elongatos divisum; caules decumbentes subsimplices, præsertim superne setulis deflexis vestiti. Folia crassius- cula, petiolata, inferiora glabra, superiora sæpius margine longe ciliata, nunc omnia spathulato-ovata, integerrima, nunc e basi longe attenuata cuneata apice tridentata. Racemus mox laxus, elongatus, pedicellis brevibus hispidis, sepius pro majore parte axillaribus. Flores majus- culi; sepala hispidula, albida vel purpurescentia; petala alba, purpureo- lineata, limbo expanso; stamina petalis breviora, filamentis medio vix dilatatis, antheris violaceis; stigma depresso-capitatum, obscure bilo- bum; siliculæ valvæ tenuiter membranaceæ, nigricantes, pilosulæ. Caules floriferi 10-20 cent.; folia 10-25 mill. longa, 3-6 mill. apice dilatato lata; pedicelli fructiferi (sigmoidei) 8-10 mill.; flores diam. 8 mill.; silicula 5-6 mill. longa, 4 mill. medio lata. Yun-nan, in lapidosis calcareis delabentibus ad juga nivalia Li- kiang, alt. 3800 m.; fl., fr. 9 jul. 1884 (Delav., Leprdium, n. 8). Genre remarquable par le mode de déhiscence des silicules s'opérant par le détachement circulaire des valves, qui sont d’une texture très mince, convexes, brunes ou noiråtres, hérissées de petits poils et beaucoup plus courtes que leur cloison; la silicule affecte assez nettement la forme d'un losange un peu élargi, lorsque son développement est régulier; mais elle est assez souvent déformée par l'avortement plus ou moins complet d'une des loges; après l'anthése le pédicelle se courbe en c. La plante rappelle beaucoup le Di/ophia salsa Hook. et Th., par ses fleurs, ses feuilles et son mode de végétation. Les ramifications du rhizome sont plus allongées et plus grèles dans le Dipoma iberideum, qui offre . Aussi dans sa partie supérieure une villosité qui parait ne pas exister dans le D. salsa, si Von en juge par la description et la figure; mais les silicules sont très différentes dans les deux plantes, celles du Dipoma ayant surtout de l'analogie avec la silicule du Psychine jointe å la forme de celle du Myagrum.. Le D. iberideum a sa place indiquée parmi les cruciferes ornementales; ses larges pétales d'un blanc de lait, souvent avec des stries purpurines, sont particuliérement remarquables, | PLANTÆ DELAVAYANÆ 65 HEMILOPHIA, gen. nov. Sepala ovata, concava, basi haud saccata, erecta; petala longe cuneata apice biloba; stamina 6, filamentis glabris, 2 longioribus basi incrassatis obtuse unidentatis; ovarium e latere leviter compressum, e basi latiore truncata vel leviter obcordata parum attenuatum, apice obtusum; stylus crassus conicus ovarii fere dimidium æquans, stigmate depresso; loculi uniovulati, ovulo oblongo ex apice pendulo; silicula (nimis juvenilis) late pyramidata, valvis oblongis navicularibus, infra medium ad margines et ad dorsum verrucis obtusis paucis cristatis; replum crassum, septo elliptico mox evanido; semina (juvenilia) obo- vato-oblonga, cotyledonibus incumbentibus. — Perennis, e rhizo- mate gracili multiceps; folia sparsa, petiolata, parva, limbo integer- rimo; flores pauci, axillares. À proxima Di/ophia Hook. et Thomps., præsertim differt : petalis bilobis nec integris; staminum longiorum filamentis inferne dilatatis, obtuse unidentatis, nec aequalibus; loculis uniovulutis, nec 2-4 ovu- latis. 1. H. pulchella, sp. nov. — Pl. 17 b. Glabra, caulibus et caudiculis filiformibus diffusis, decumbentibus; folia oblongo-spatulata; flores ad apicem ramulorum tantum 2 vel 25 pedunculis sub anthesi brevissimis; sepala margine late membranacea, alte convexa; petala calyce duplo longiora, albo-violacea (in sicco ro- sea); stamina petalis duplo breviora, antheris ovatis violaceis ; silicula, pedunculo accreto, demum pendula, parte superiore levis, parte infe- riore ad marginem et ad dorsum verruculis 4-3 cristata. Caules digitales vel breviores; folia, incluso petiolo, 10-6 mill. longa; flores diam. 5 mill.; pedicelli fructiferi 5-6 mill.; silicula (im- matura) 6 mill. longa (incluso stylo fere 2 mill.), circiter 4 mill. basi lata. Yun-nan, ad rupem calcaream, ad basin jugorum nivalium Li- kiang, alt. 4000 m.; 14 aug, 1886 (Delavay, n. 2437). Petite plante diffuse à port de Polygala depressa; toutes ses affinités sont avec le Délophia salsa, dont les silicules ont d'ailieurs une forme in- verse, et sont évasées de la base au sommet avec les crêtes placées au som- met et non à la partie inférieure des valves. 66 PLANTÆ DELAVAYANÆ MEGACARPÆA DC. 1. M. Delavayi. Franch., Bu. soc. bot., XXXIIL, p. 406. — PL. 16. Rhizoma crassum; caulis erectus, striatus, præsertim apice breviter pubescens. Folia setulis brevissimis scabrida, ambitu oblongo-lanceo- lata, pinnatisecta, basilaria et caulina infima longe petiolata, media et superiora sessilia, auriculis porrectis amplectantia ; pinnæ subdistantes nec confluentes, inferiores paulum decrescentes, omnes ovatæ vel ovato-lanceolatæ, nunc etiam lanceolatæ, sessiles, varie dentatæ vel incisæ, lobis nunc integris, acutis, nunc in foliis majoribus irregulariter dentatis. Flores violacei vel purpurascentes, ineunte anthesi dense corymbosi, pedicellis subæquilongi; sepala atro-purpurascentia, ovata, obtusa, glabra vel parce pubentia; petala calyce plus duplo longiora, limbo obovato sæpius apice tridentato, in unguem attenuato vel sub- contracto; stamina 6 haud exserta, filamentis glabris inferne parum dilatatis; silicula (haud matura) profunde biloba, sinu angusto, lobis obovatis alato-marginatis. Rhizoma in speciminibus robustis digiti crassitie; caulis 1-2 peda- lis; folia basilaria et caulina inferiora usque ad 6-8 poll. medio lata, segmentis circiter pollicem longis, 1 cent. latis; flores 8 mill. diam. Yun-nan, in pratis montis Tsang-chan, prope cacumen, alt. 4000 m.; fl. fr., immat. 4 aug. 1884 (Delav. n. 863); in umbrosis secus rivulos, ad pedem jugorum nivalium Li-kiang, alt. 3800 m.; fl. 11 jul. 1884 (Delav. n. 699). i Les étamines sont au nombre de 6, comme dans le M. laciniosa DC.; mais la plante du Yun-nan diffère beaucoup de celles de la région cas- pienne par la consistance et le mode de dissection des feuilles, et surtout par la forme du calice, dont les sépales dressés forment une sorte de tube dans le M. Laciniata, Les deux espèces himalayennes ont, stie et l’autre, plus de 10 étamines; le M. polyandra Strach. et Wi se rapproche le plus du M. Delavayi, s'en distingue bien par ses dme x confluentes à la base, ses pétales à limbe dressé, ses étamines assez longuement exsertes. ; LEPIDIUM Tourn. 1. L. ruderale L., Sø. 27., ed. 1, p. 646; Hook. et Thomps., FZ. of. Brit. Ind., I, 160; Franch., Mém. Soc. des sc. nat. de Cherbourg, ` PLANTÆ DELAVAXANÆ 67 vol. XXIV, p. 200; Forbeset Hemsl., Ind. FI. Sin., p. 48; L. incisum Roth. ; Franch., 77. David., p. 39. Yun-nan, in incultis ad Tali; fl. mart. 1883 (Delav. n. 255); in pla- nitie Li-kiang; fl., fr. 8 jul. 1884 (Delav. n. 704). 2. L. chinense Franch., Plant. David., p. 39; Forbes et Hemsley, Ind. fl. Szn., p. 48. Yun-nan, in ruderatis ad Teou-cha-kouan, prope Ta-kouan; fl., fr, 12 mai 1882 (Delav. Cruczf., n. 7). AHLASPI Tourn. 1. T. arvense L., Sø. pl. ed. 1, p. 646; Hook et Thomps., F/or, of Brit. Ind., I, 162; Franch., Plant. David., p. 38; Forbes et Hemsl., Ind. Fl. Sin,, p. 49. Yun-nan, in campis ad Gnou-kay ; fl., fr. 24 febr. 1883 (Delav. Cru- cif., n. 8). 2. T. yunnanense Franch., Bull. soc. dot., XXXIII, p. 407. Perenne, pluricaule, glabrum; caules erecti, simplices. Folia Parva, rosularum longe petiolata obovato-rotundata, caulium floren- tium oblonga, vel lanceolata, adpressa, auriculis acutis porrectis am- plectantia. Racemus mox laxus; flores parvi, albi (in sicco pallide pur- purascentes); sepala glabra, petalis dimidio breviora ; pedicelli mox patentes silicula paulo breviores; silicula oblonga, apice tantum alata et breviter attenuata, alis obtusis parum productis leviter emarginata ; stylus exsertus; semina pendentia, numerosa, ultra 10 in quoque loculo. " Caules 10-15 cent. ; folia rosularum (incluso petiolo) vix ultra 1 cent. longa, caulinis vix longioribus; siliqua 1o mill. longa, vix 3 mill. lata. Yun-nan, ad collum Yen-tze-hay circa lacum, haud procul ah urbe Lankong. alt. 3200 m.; 1 jun. 1886 (Delav. n. 4077). | Espèce remarquable par ses silicules étroites, très sensiblement atté- nuées au sommet, comme celles des Z6eridella, dont elles diffèrent par la présence d'une petite aile obtuse au sommet; ce caractère rapproche le T. yunnanense du groupe des Carpoceras, dont les fruits sont égale- ment assez souvent étroits, mais terminés par une aile aigué, en forme de petite corne. 68 PLANTÆ DELAVAYANÆ . T. Bursa-pastoris L., Sp. 903; Capsella Bursa- gt Lu Por et Hemsl., Znd. F7. Sin. Circa Tapin-tze frequens (Delavay). MORICANDIA DC. 1. M. sonchifolia Hook. fil., Bot. Mag. tab.6243; Orychophrag- mus sonchifolius Bunge, Enum. "m Chin.,p. 7; Franch., Pi. David., 40; Forbes et Hemsl., Ind. Å. Sin. — var åomæophylla Hance, Journ. dot., 1880, p. 259. Su-tchuen, ad Koui-fou; fl. 23 mart. 1882 (Delav. Crucz/., n. 4). ERUCA Tourn. 1. E. sativa Lamk, 77. fr., II, 496; Hance, Journ. of. bot. (1883), vol. XXI, p. 206; Forbes et Hemsl., Znd. Fl. Sin., p. 47. Su-tchuen, ad Koui-fou; fl. 23 mart. 1882 (Delav. Crucif. n. 4). GOLDBACHIA DC. 1. G. lancifolia Franch., 2/7. soc. Bot., XXXIII, p. 408. Perenne; rhizoma crassiusculum; caulis, erectus, simplex, præser» tim superne breviter hirtellus, fere a basi crebre foliosus. Folia gla- brescentia, inferiora utrinque attenuata, media et superiora e basi rotundata semiamplexicaulia, angusta, lanceolata, acutissima vel acus minata, margine subtilissime denticuiata, atrovirentia. Racemi panicu- lati, basi tantum foliati, mox laxiflori. Flores albi, pedicellis æquilongi; sepala ovato-lanceolata; petala calyce duplo longiora, obovata; pedi- celli fructiferi filiformes, arcuati vel contorti, siliqua. sublongiores; siliquæ (haud matura) illis. Go/dbachiæ lævigatæ ejusdem aetatis per- similes, monospermæ, vel dispermæ. Cun 1 edge eie 2d n 15-18 mill. basi lata. Yun-nan, secus rivulos et prope fontes ad basin jugorum nivalium Li-kiang, alt. 3800 m.; fl. 11 jul. 1884 (Delav. n. 181). Assez voisin des formes à feuilles entières du C, /ævigata, mais parais- sant bien distinct par ses feuilles trés aigués ou méme acuminées, les moyennes et les supérieures auriculées seini-embrassantes à la base, et aussi par sa souche certainement gems PLANTÆ DELAVAYANÆ 69 ISATIS Tourn. 1. I. tinctoria L., Sø. 2/., ed. 1, p. 670; Hook. et Thomps,. Fr. of. Brit. Ind., I, p. 163. Yun-nan, ad Lankong, in frumentariis; fl., fr. 27 mart. 1883 (Delavay, sub : 7 campestris). Feuilles auriculées- rir plante plus gréle que les ei d'Eu- rope ou de Sibérie, mais n'en différant par aucun caractér GAPPARIDEÆ GYNANDROPSIS DC. . G. pentaphylla DC., Prodr. I, p. 238; Hook. fil. et Thomps., FL 5 Brit, Ind. I, p. 170; G. viscida Hine: Franch., 7/. David, p. 41. Yun-nan, in ruderatis ad Kiang-yn (Hokin); fl. fr. 17 sept. 1886 (Delavay, n. 2325). CAPPARIS Tourn. I. C. tenera Dalz., in Hook., Xew. Journ: Bot,, Il, 41; Hook. et Thomps., 77. of Brit. Ind., I, 179 Yun-nan, in silvis ad Tapin-tze, prope Tali; fl. 8 apr. 1884 (Delav. n. 1131); Houa-long-tou, in silvis (n. 900) et prope Ten-tchouan (Capparidées, n. 1). Les feuilles des rameaux des années précédentes sont presque toujours elliptiques-oblongues ou lancéolées, coriaces, un peu obtuses; celles des rameaux florifères sont minces, heie raneuses, assez étroitement lan- céolées, aigués ou méme acuminées CRATZEVA L. 1. C. religiosa Forst., 77. insul. Austr. Prodr. p. 203; Hook. et Thomps., F7. Ind., I, p. 172; Forbes et Hemsl., Ind. Fl. Sin., P. 5t — var. Narva/a Hook. et Thomps., Zec. cit.; C. Narvala Ham. in Trans. Linn. Soc., XV, 122. Yun-nan, in sepibusad Tapin-tze; fl. 14 april. 1884 (Delav. n. 897). 70 PLANTÆ DELAVAYANÆ Arbuste de 2 å 3 mètres (ou arbre?). Les Chinois mangent les jeunes pousses comme légume et en font une grande consommation: ils lui donnent le nom de Tekouessia (pousse du printemps). VIOLA Tourn. I. V. Patrinii DC., Prodr., I, 293; Maxim., MZ. 610/., IX, p. 722; Franch., PZ. David.,p. 41; Forbes et Hemsl., Znd. F1. Sin., p. 33. Yun-nan, in paludosis ad Mo-so-yn, prope Lankong, alt. 2200 m.; fl., fr. 1 maj. 1884 (Delav. n. 769, 248, 804, 1094); secus campos ad Tchen-fong-chan ; fl. maj. 1882 ( V7o/a n. 6, forma gracillima); in pratis humidis et in dumetis ad pedem montis Tsang-chan supra Tali, alti- tude 2000 m. (Delav. n. 1115). 2. V. japonica Langsd. in DC., Prodr., I, p. 295; Maxim., MZ. 5107. IX, p. 714; Forbes et Hemsl., Znd. Fl. Sin., p. 53. Yun-nan, in campis et ruderatis ad Tapin-tze; fl. mart. 1884 (Delav. n. 399); ad sepes ad Mo-so-yn ; 2 mart. 1883 ( Viola, n. 3); prov. Hu- peh, ad Y-kia-keou secus aggera riguorum; 17 febr. 1882 (Delav. Viola, n. 4). Trés voisin du V. Patrinii, auquel il se rattache par des intermé- diaires; ses feuilles sont plus larges, ovales et assez nettement cordi- ` formes; mais on trouve des individus qui présentent en méme temps que des feuilles de cette forme, d'autres qui se rapprochent davantage de celle du V. Patrinii. 3. V. Gmeliniana Rœm. et Schult., Sys7., V, p. 354; Maxim., Mél. biol:; IX, p. 720. Su-tchuen, prope Ou-chan; 19 mart. 1882 (Delay. V70/a, n. 8). Espèce bien caractérisée par ses feuilles exactement lancéolées, lon- guement atténuées à la base, à pétiole plus court que le limbe ; les spé- cimens du Su-tchuen sont plus grands que ceux de la Sibérie, mais n'en diffèrent pas d’ailleurs. 4. V. tuberifera Franch., Jw//.soc. Bot., XXXIII, p. 410. — V. Hookeri Franch., Bull. Soc. bot: de Fy., XXXII, p. 5; Forbes et Hemsl., Znd. F1. Sin., p. 43 (non Thomps.).— Pl. 19, a. Rhizoma gracilé perpendiculare, in tuber ovatum et squamis crassis Ovatis imbricatis vestitum plus minus infra collum'abrupte incrassatum, infra tuber sæpius longe radicosum; caulis plus minus elongatus, nunc PLANTÆ DELAVAYANÆ 71 fere nullus. Folia longe petiolata, glabra vel supra setulis conspersa; limbus petiolo alato brevior, e basi late cordata reniformis, vel ovato- rotundatus apice brevissime productus, margine crenulatus; stipulæ breviter adnatæ, lanceolatæ, acuminatæ, integerrimæ vel parce den- tatæ; pedunculi folia non vel breviter superantes; flores parvi, albi, purpureostriati, calcare sepala ovato-lanceolata obtusa vix excedente; stigma marginatum, brevissime rostratum; capsula late ovata, nunc subrotunda. Rhizoma supra tuber 5-30 mill. longum, tubere diam. 4-6 mill.; pe- tiolus 2-6 cent., limbo 10-25 mill., sæpius latiore quam longo; flores 7 mill.; capsula 4 mill. longa et fere lata. Yun-nan, in pascuis pinguibus et humidis montis Hee-chan-men, alt. 3000 m. ; fl., fr. 2 jun. 1884 (Delav. n. 40, 249, 1095). Espéce remarquable par l'épaississement tuberculiforme qui se pro- duit sur le rhizome. Au-dessus de cet épaississement, le rhizome se olonge plus ou moins et passe insensiblement à la tige aérienne, rai quelquefois trés raccourcie, et alors avec les feuilles tres p. rochées, ou bien, chez d'autres individus, assez allongées avec trois ou quatre apes écartées et une ou deux fleurs axillaires. Sous le nom de V. éuilosa, M. Maximowicz a fait connaitre une espèce très voisine, du Kansu, mais un peu velue et à laquelle il attribue un bulbe bulbilli- pare, des stolons, n "ipis ovales caractères qui ne conviennent point à la plante du Yun oujours glabre, absolument dépourvue de sto- lons et de bull les, e et i ind les feuilles sont réniformes ou ovales, arron- dies au sommet. 5. V. distans Wall., Caz., 4022 et Transact. med. phys. Soc. Calcutt. ; Hook. et Thomps., Flor. of Brit. Ind., I, 182. Yun-nan, in uliginosis ad Tali; fl. mart. 1883 (Delav. Vio/a, n. 1); in turfosis prope Ou-tchay; fl. 18 maj. 1882; ad pedem montis Tsang- chan, supra Tali, alt. 2000 m. ; fl., fr. 28 mart. 1884. Le V. verecunda Asa Gray est évidemment très voisin du V. distans, dont il a le rhizome gréle et la végétation; son style est pourtant un peu plus distinctement canaliculé au sommet. Mais M. Maximowicz a émis à roit quelques doutes sur la valeur absolue de ce caractére. Dans le V. distans, comme dans le V. verecunda, les fleurs naissent toujours sur des tiges plus ou moins allongées et des feuilles basilaires ne dit- ferent pas sensiblement des caulinaires, c'est-à-dire qu'elles sont cordi- formes, à sinus largement ouvert. Ces caractéces de végétation séparent ettement ces deux espèces du V. serpens, qui présente une pre- miére végétation sans tige distincte et dont les feuilles basilaires sont du 72 PLANTÆ DELAVAYANÆ type de celles du V. odora; ce n'est que plus tard que les rejets caules- cents se développent et portent des feuilles qui rappellent beaucoup celles des V. verecunda et serpens. Ces rejets pris isolément pour- raient même facilement être confondus avec le V. distans, s'ils. ne présentaient des stipules fimbriées. 6. ?V. serpens Wall. in Roxb., 77. Ind. ed. Wall., II, 449, ex Hook. et Thomps., Flor. of Brit. Ind., I, 184. — var. macrantha. — Flores quam in forma typica duplo majores, albi, calcare 6-7 mill. longo, obtuso. Planta glabrescens, stolonibus destituta. Yun-nan, in silvis rarior, ad cacumina faucium montis Lan-kien-ho, prope Mo-so-yn, alt. 2800 m.; fl. 26 april. 1884 (Delavay, absque numero). La plante ne parait pas devoir être séparée du V. serpens, bien que son port soit très différent et rappelle plutôt le V. Selkirkii,, avec des feuilles à sinus plus ouvert, lancéolées-cordiformes ou ovales-cordi- formes. 7. V. diffusa Ging. in DC., Prodr., I, p. 298; Hook et Thomps., Fl. of Brit. Ind. Y, 183; Franch., 77. David., p. 43; Forbes et Hemsl; Ind. Fl, Sin., p. 52. Yun-nan, in silvisad Tchen-tong-chan ; fl. maj. 1882 (Delav. absque numero). 8. V. moupinensis Franch., Bul. soc. Bot., XXXIII, p. 412. — V. palustris var. moupinensis Franch., P/. David., pars II, Arch. du Mus., 2* série, vol. VI, p. 202. Yun-nan, in silvis ad cacumina faucium montis Lan-kien-ho, prope Mo-so-yn, alt. 2800 m.; fl. 26 april. 1884 (Delav. n. 835); ad oras sil- varum in monte Koua-la-po, prope Hokin, alt. 3000 m. ; fl. 26 mai 1884 (Delav. n. 884); in umbrosis ad fontes prope Mo-so-yn ; fl. 2 april. 1885 (Delav. n. 1860). L'examen d'un grand nombre d'échantillons de ce Viola, provenant des montagnes du Yun-nan, m'engage à le considérer comme spécifique- ment distinct du V. palustris, å cause de ses long rhizomes souterrains, presque de la grosseur d'une plume d'oie, plus ou moins ramifiés et donnant naissance à plusieurs tiges floriferes; les fleurs blanches ou d'un bleu trés pále, striées, sont presque une fois plus petites que celles du V. palustris et ressemblent absolument à celles du V. blanda. Aprés x " UU Mere tonne M TORO Aer ons a EI "Tr D S equ dd La EG SN jo ASSERERE AO eo orc e E eMe a EG EN EE EE EN TE DN LC LL dg i PLANTÆ DELAVAYANÆ 73 l'anthése, les feuilles atteignent les dimensions de celle du V. mirabilis, dont elles ont la forme; les capsules sont ovales-oblongues, un peu igués. 9. V. Davidi Franch., P/ant. David., pars II, Zoc. supra cit., p. 203. — Pl. 19, 6 Yun-nan, in silvis ad Tchen-fong-chan ; fl. maj. 1882 (Delav. V70/a, M7 et n. 2276). IO. V. biflora L., Sø. p2. ed. II, p. 936; Hook. et Thomps , 7. of. Brit. Ind., I, 182; Franch., Pl, David., /. c., p. 204; Forbes et Hemsl., Zad, Fl. Sin., p. 52 Yun-nan, in silvis montis Tchan-chan supra Tali, alt. 3000 m.; ` fl. 18 jun. 1884 (Delav., n. 89, 266); ad collum Koua-la-po (Hokin), alt. 3000 m., fl. 4 aug. 1885 (Delav. n. 1859). — var. platyphylla. — Semipedalis usque ultra pedalem, apice pube- rula; caulis robustus plus minus foliatus; folia basilaria longissime pe- tiolata, limbo reniformi, fere duplo latiore quam longo (5-9 cent. lato), basi aperte cordato, antice late sed non profunde emarginato, circum- circa dentato; capsula ovata, vel ovato-oblonga. Yun-nan, in umbrosis ad Koua-la-po, alt. 2800 m.; fl fr. 6 april. 1885 (Delav. n. 1858). Variété trés remarquable par son grand développement et par la forme de ses feuilles basilaires qui rappellent assez bien celles du P/agio- rhegma dubium Maxim.; plusieurs des feuilles caulinaires présentent aussi cette forme, mais un peu affaiblie. Malgré son aspect trés différent, je ne crois pas qu'on doive distinguer du V. bifora cette variété singu- liére, car on trouve quelques formes intermédiaires. 11. V. Delavayi Franch., Bull. soc. Bot., XXXIII, p. 413. (Dischidium). — PI. 20. Rhizoma breve fibras permultas emittens, breviceps; planta glabra, saepius eximie glaucescens; caules debiles, inferne longe nudi, e me- dio vel supra foliiferi et sepius florigeri, simplices vel haud raro ramosi. Folia crassiuscula, circumcirca denticulata, dentibus callosis, folio basilari solitario longe petiolato, plus minus aperte cordiformi; folia caulina petiolata, e basi late cordata ovata vel ovato-lanceolata, apice breviter attenuata, obtusa; stipulae polymorphæ nunc lanceolata: vel lanceolato lineares, nunc etiam ovatae, integrae, vel plus minus (præ- 74 PLANTÆ DELAVAYANÆ sertim ad basin) dentatæ aut subincisæ, inferiores petiolo 1-3-plo bre- viores, superiores illum æquantes vel superantes. Flores aurei fusco- striati, haud raro e medio caulis prodeuntes, axillares, pedunculo gracili folii longitudine vel illud superante; sepala linearia, acuta; petala calyce 2-3-plo longiora, inferne longe attenuata; calcar brevis- simum calyce occultum ; stigma distincte bilobum; capsula late ovata vel ovato-subglobosa. Caulis 1-3 decim.; folii basilaris petiolus 10-15 cent. longus; calyx 5 mill., sepalis vix 1 mill. latis; petala 12-14 mill. longa. Yun-nan, in silvis et locis apertis montis Tsang-chan prope Tali, fl. 18 jun. 1884 (Delav. n. 88); in monte Pi-iou-se et in silva Hoang-li- pin supra Tapin-tze, alt. 2000 m.; fl., fr. jun., aug.; in pinetis ad Hia- ma-ti, alt. 1800 m.; 14 jul. 1884; prope Hong-ngay; 29 jun. 1882 (Viola, n. 2). Belle espèce très florifere, remarquable par ses tiges souvent rameuses dés le milieu et produisant des fleurs dans toute la portion pourvue de feuilles; dans les lieux secs et découverts, la plante prend une teinte glauque trés caractéristique. 12. V. urophylla Franch., Bull. soc. Bot., XXXIII, p. 413 (Dis- chidium). Rhizoma breve præmorsum, fibras permultas emittens; planta in- tense viridis; caulis debilis, simplex vel rarius ramosus, inferne longe nudus, e medio vel supra foliifer. Folia papyracea, atrovirentia, subtus pallidiora, basilaria 1 vel 2 longissime petiolata, limbo profunde cor- «dato, acuminato, inæqualiter dentato, dentibus incumbentibus, callosis; folia caulina secus nervos et marginem ciliata, inferiora longiter, supe- riora breve petiolata; limbus e basi late cordata aut truncata, nunc iu foliis supremis brevissime cuneato-attenuata, ambitu triangularis in acumen longum desinens, præter acumen integrum grosse et inæquali- ter dentatus; stipulæ foliorum inferiorum semiovatæ, latere exteriore dentatæ, petiolo multo breviores, foliorum superiorum multo majores, ‘petiolum æquantes vel superantes, rhomboideæ vel oblique ovato-lan- ceolatæ, saepius uno alterove lobulo basilari auctæ. Pedunculi graciles fere in tot t li i ti t foli t å vel breviores; flores lutei, purpureo-striati; calyx, corolla et capsula “ut in Viola Delavayr. : Caulis semipedalis ad pedalem usque ; folia ampla ; limbus in basi- PLANTÆ DELAVAYANÆ 75 laribus 5-9 cent, longus, 3-7 cent. basi latus, foliis caulinis duplo, su- premis quadruplo minoribus ; acumen foliorum 2-3 cent. longus. Yun-nan, in silvis ad Song-pin, supra Tapin-tze, alt. 1800 m. id, fr. 18 aug. 1885 (Delavay, n. 1857). Très belle espèce å grandes feuilles triangulaires rappelant assez bien celles du V. 425/a/a ; sa végétation et ses fleurs sont les mêmes que dans le V. Delavayai. ` BIXINEÆ XYLOSMA Forst. I. X. racemosa Miq., Prol. Å. jap. p. 87. Franch. et Sav. Enum. Pl. jap., l, p. 45. Hisingera racemosa Sieb. et Zucc., F1. Jap. I, p. 69, tab. 88 et 100; Æ. japonica Sieb. et Zucc., Fam. nat., n. 268. Apac- tis japonica Thunb., FI. Jap. p. 11 et 191. — var. glaucescens. Cortex cinerascens; folia præsertim subtus glaucescentia ; frutex crassus. Yun-nan, in præruptis supra Tapin-tze; 2 jun. 1887 (Delavay, n. 3017). , PITIOSPOREJ/E PITTOSPORUM Banks. i. P. glabratum Lindl., Journ. Hort. Soc. Lond..1(1846), p. 230, Adnot.; Hook. et Thomps., ZZ. of Brit. Ind., I, p. 198; Forbes et Hemsl. /nd. Fl. Sin., p. 58. ; — var. cilzicalyx (species propr.?). --- Inflorescentia simplex, pau- ciflora, pedicellis parce pilosis nec glandulosis ; calycis lobi late rotun- dati, ciliolati. Yun-nan, in silvis ad Tchen-fong-chan, fl., maj. 1882 (Delav. n. 185). Diffère assez sensiblement du type de Hong-kong par la forme arrondie des lobes du calice et l'absence'de glandes sur les pédoncules. P. nilghirense Wigh. et Arn., Prodr., 154; Hook. et Thomps., Ul. of Brit, Ind., L; 198. 76 PLANTÆ DELAVAYANÆ Yun-nan sept., in silvis ad Tchen-Fong-chan, alt. 1300 m.; fl. maj. 1882 (Delavay, n. 2368). Fleurs jaunes, odorantes; corymbe simple. — var, /axiflora (species propr.?).— Corymbus compositus; pedi- celli laxi, pubescentes, graciles, flore usque duplo longiores. Yun-nan, in silva Ta-long-tan, prope Tapin-tze, alt. 1800 m.; fl. 28 april. 1886 (Delav. n. 2034). Petit arbre de 7 å 8 m., à fleurs jaunes, odorantes; diffère de la plante des monts Nilghiri par ses feuilles plus grandes, plus longuement acu- minées à la base; le corymbe est formé de 3 à 4 pédoncules dressés qui portent 4-7 pédicelles disposés en grappe. Les fruits des deux espèces précédentes étant inconnus, leur détermination est douteuse. 3. P. yunnanense Franch., Bu. Soc. bot. XXXIII, p. 415. Glaberrimum; folia coriacea, e basi breviter attenuata lanceolata, acuminata, levia, punctis nigris dense adspersa, nervis secundariis utrinsecus 14-18 sub angulo recto patentibus. Corymbi axillares, sim- plices, umbelliformes, 5-7 flori; calyx abbreviatus, dentibus late trian- gularibus, acutis ; corolla...; capsula glabra, ovata, bivalvis. Frutex 5-metralis, cortice cinereo; folia 10-12 cent. longa. 3-4 cent. medio lata; pedunculi fructiferi. 15-20 mill. longi; capsula 7-8 mill. Yun-nan, in faucibus San-tchang-kiou, prope Ho-kin, alt. 2200 m.; fr. 23 maj. 1884 (Delav. n. 780). Voisin du P. floribundum Wight et Arn., avec des feuilles plus épaisses et plus coriaces; il en differe en outre par ses corymbes simples et ses capsules ovales. 4. P. heterophyllum Franch, Bul. Soc. bot. XXXIII, p, 415. — Pl. 18. ! Frutex ramosissimus, tortuosus, ramulorum cortice cinereo. Folia chartacea, levissima, margine subtiliter undulata, glabra, anguste lan- .ceolata, acuta vel in eodem ramo ovata, vel obovata, vel nunc e basi cuneata apice rotundata. Corymbi 3-3 flori, ramos et ramulos termi- nantes, intra fasciculum foliorum orti, simplices, pedunculis tenuiter puberulis, rarius divisis; flores lutescentes pedunculo subduplo bre- viores ; calycis lobi inæquales, lanceolati vel deltoidei, acuti vel acu- minati, brevissime ciliolati; corolla calice subtriplo longior, petalis oblongis apice ciliolatis, extus breviter inflexis (vix revolutis) ; ovarium PLANTÆ DELAVAYANÆ 77 puberulum, obovatum; capsula parva, glabra, subsphæroidea, stylo longo mucronata, bivalvis, EE 5-7, angulatis. Frutex 1-4 metr., ramulis gl imis; folia 2-8 cent. longa. 5-15 mill. ) lata ; pedunculi fere 2 cent. ; flores Greier 7 mill. capsula 5 mill. longa et fere lata. Yun-nan, ad sepes in montibus calcareis, v. c. in faucibus montis Pee-cha-ho, prope Mo-so-yn, alt. 2200 m. ; fl. 23 april., fr. 30 aug. 1884 (Delav. n. 794, 816 et 965). Bien caractérisé par son inflorescence formée de nombreux rameaux florifères disposés en sorte de grappe; le P. keferophyllum est surtout voisin du P. humile Hook. et T homps.; sil s'en distingue facilement par ses feuilles d'une consistance moins coriace, papyracées, et variant d'ailleurs singuliérement de forme sur un méme rameau; par ses pédon- cules presque toujours simples; par la forme des dents calicinales. POLYGA L E /E POLYGALA Tcurn. r. P. Mariesi Hemsl. in Forbes et Hemsl., Jnd. Fl, Sin., p. 61, tab. II, B, fig. 7-13. Yun-nan, insilvis montanisad Tchen-fong-chen ; fl. maj. 1882 (Delav. n. 532). 2. P. arillata Ham. in Don, Prodr. FI. N pal., p. 199; Hook. et 'Thomps., 77. of Brit. Ind., I, p. 200; Forbes et Eemsl., zd. 77. Sin, pe 50: Yun-nan, in silvis ad fauces montis Yang-in-chan prope Lankong ; fl. 20 jun.; fr. 7 aug. 1885 (Delav. n. 129 et 1979). 3. P. triphylla Ham. in Don, Prodr. Fl. Nepal., p. 200; Hook, et "Thoupá, Fl. of Brit. Ind., I, 201 ; Franch. in Bull. Soc. bot. de Fr. XXXII, p. 5; Forbes et Hemsl. Zug. F7. Sin., p. 62. — P. Tatarinowit Reg. in Radd., Reisen, Band I, Heft II, p. 278, tab. VII, fig. 10 et 11; Franch., PZ. David., p. 46; Forbes et Hemsl., Ind. FI. Sin., p. 62. Yun-nan in monte Yang-in-chan supra Lankong (Delav. n. 259); in pratis montis Pee-ngay-tze; fl. fr. aug. 1882 (Delav. Po/yg., n. 1). Le P. Tatarinowii ne diffère en rien du P. triphylla; dans les deux 78 PLANTÆ DELAVAYANÆ plantes les capsules sont étroitement bordées d'une aile membraneuse et parsemés de poils apprimés. 4. P. crotalarioides Ham. in Don, Prodr. Fl. Nepal.; Hook. et Thomps., F7. of Brit. Ind., I, p. 201. Yun-nan, in incultis prope Tapin-tze, ad Kadze, 11 april. 1883 (Delav.n. 7, 1012 et 1508). Ailes d'un brun rougeåtre, veinées de vert; corolles purpurines. 5. P. persicarioides DC., Prodr., I, p. 326; Hook, et Thomps., FI. of Brit. Ind., I, p. 202. Yun nan, in pratis et collibus ad Mien-kia-se prope Tapin-tze; fl. 6 sept. 1885 (Delav. Po/ye., n. 4 et n. 1540), 6. P. japonica Houtt., Sys2., p. 8, tab, 62, fig. 1; Franch., PZ. Da- vid., p. 45. Yun-nan, in pascuis supra Tali; fl. 31 mart. 1883 (Delav. PoZyg., n. 2 års) et ad Ta-kouan; fl. 16 maj. 1883 (Delav. n. 5 et 6); in colle Teou tsoui-tze, supra Tapin-tze, prope Tali; fl. april. 1884 (Delav. n. 920); Houang-li-pin, ad Tapin-tze (Delav. Polyg., n. 2). 7. P. sibirica L., Sp. 57. ed. I, p.702. + nan in collibus siccis supra Tapin-tze; fl. 12 april. (883 (Delav. Polyg., n. 3 et 924). — var. megålopha. — Humilis, depressa; flores congesti, racemis folia vix superantibus; crista multifida alis duplo longior. Yun-nan, in pratis siccis calcareis ad Mo-so-yn, prope Lankong, alt. 2200 m.; 1. 329 -— 1884. CARTOPHYLLEZÆ CUCUBALUS L. 1. C. baccifer L., Sø. 2/., ed. I, p.414; Hook. fil. e Edgew., F2, of Brit, Ind., I, 222. Yun-nan, in sepibus ad Kiao-che-tong, ad montem Hee-chan-men, prope Hokin, alt. 2500 m. ; fl. fr. 10 sept. 1883 (Delay. n. 1915). PLANTÆ DELAVAYANÆ 79 SILENE L. A. Ovarium perfecte uniloculare; styli (Melandryum, sect. 2. Elizanthe Fenzl, — Rohrb. pre vol. 36, p. 235.) S. rubicunda, Franch. in Bu//. Soc. bot. XXXIII, p. 417. Perennis, caulis elatus, erectus, fere e basi ramosus, tenuissime pu- bescens. Folia pallide virentia, e basi breviter attenuata lineari-lanceo- lata, subfalcata, superiora linearia longe acuminata, breviter asperato- puberula, basi valide triplinervia. Rami floriferi axillares et terminales, elongati, pauciflori, floribus cymoso-paniculatis; bracteolæ minutæ ; pedicelli glandulis minutis scaberuli, calycem ad anthesim subequan- tes; calyx anguste tubulosus, inferne paulo constrictus, basi truncatus subumbilicatus, valide ro-nervius, nervis purpurascentibus, undique sparse glandulosus, dentibus brevibus, margine late membranaceo fimbriolatis, rotundatis; corolla rubescens, calyce fere duplo longior, ungue glabro apice sensim dilatato, auriculis non distinctis ; lamina basi lata, quadriloba, lobis lateralibus linearibus arcuato-patentibus, mediis latioribus obovatis, obtusis, integris; squamæ faucis obovatæ, breves, filamenta glabra; ovarium uniloculare; capsula ovata sexdentata, gy- nophoro paulo longior; semina reniformia, dorso tuberculata, lateribus depressis levia. Caulis usque bipedalis; folia majora 5 cent. longa, 4-5 mill. lata, superiora duplo minora; calyx sub anthesi 18-20 mill. longus, 4 mill. latus; capsula 8-10 mill., gynophoro 6-8 mill. Yun-nan, in collibus supra Tapin-tze; fl. fr. 14 jul. 1885 (Delav. n. 1913) ; in collibus ad Cho-tcho-tze (id). Var. revoluta. — Folia, marginibus omnino revolutis, angustissima, fere cylindrica ; pro caeteris a typo non differt. Yun-nan, in rupibus calcareis ad pedem montis Hee-chan-men ; fl. fr. 22 maj. 1886 (Delavay). Assez voisin du S. Tatarinowii Regel; il en diffère par ses tiges raides, ses feuilles étroites, son calice à dents arrondies, à grosses ner- vures rouges, par la forme des pétales qui dans le S. Tatarinowii, ont des lobes oblongs émarginés au sommet, avec une dent à la base du cóté externe. 2. S. trachyphylla, Franch, /oc. cz. p. 418 E basi ramosa, ramis erectis sæpius simplicibus breviter pubescen- 80 PLANTÆ DELAVAYANÆ tibus, inferne crebre foliatis, superne longe nudis. Folia pallide viren- tia, asperata, e basi angustata lanceolato-linearia, acuminata vel acutis- sima, uninervia, nervo crasso. Rami floriferi bracteis brevibus rigidis suffulti, paniculato-corymbosi, elongati, cymis saepius trifloris ; pedi- celli breviter et dense glandulosi, calycem æquantes vel superantes, rigidi, bracteolis minutis; calyx longe clavato-tubulosus, inferne pa- rum angustatus, basi umbilicatus, undique pilis patentibus et glandulis sparsis vestitus, nervis 10 proeminentibus, purpurascentibus, dentibus ovato-deltoideis, obtusis, margine membranaceis tenuissime fimbriatis ; petala rosea calyce fere duplo longiora, ungue glabro, in laminam bifi- dam sensim attenuato, lobis ovatis obtusis, integris, lobulis lateralibus deficientibus ; auriculae nullae; squamae faucis lanceolatæ, acutae; fila- menta glabra; ovarium uniloculare, oblongo-ovatum, carpophoro sen- sim brevius; styli 3; capsula obovato-oblonga, sexdentata, gynopho- rum vix æquans. Caulis usque bipedalis ; folia majora 4-5 cent. longa, 6-8 mill. lata; | calyx 20-25 mill.; petala nunc ultra 3 cent.; capsula 10-12 mill., carpo- phoro r2 mill. Yun-nan, supra Tapin-tze in collibus; fl. fr. 20 sept. 1882 (Delav. Car yoph., n. 5). Ressemble à l'espéce précédente par ses feuilles, qui sont néanmoins plus scabres et relativement plus larges, mais bien différent d'ailleurs par Ms tiges nues dans le haut, ses longs calices et par la forme des péta e | — var. stenophylla. — Folia conferta, anguste linearia, vix ultra 2 mill. lata; calyx sensim brevior; flores cymoso-congesti. Yun-nan, in monte Che-tcho-tze ; fl., fr. 18 oct. 1882 (Delav. Caryoph. Be 3. 3. S. cardiopetala, Franch, /oc. cit., p. 419. — PI. 21. Perennis, e basi ramosissima, diffusa ; rami tenuissime pubescentes. Folia breviter petiolata, e basi parum attenuata ovata vel ovato-lanceo- lata, superiora vix angustiora, mucronulata, ad nervum medium parce hirtella, vel glabra, margine ciliata. Inflorescentia terminalis, laxe cy- moso-corymbosa, cymis sæpius trifloris; bracteae et bracteolæ lineares; pedicelli dense pubescentes flore nunc longiores, nunc breviores ; calyx parce pubescens, vel nunc fere glaber, clavato-tubulosus, inferne con- strictus, basi umbilicatus, dentibus ovato-lanceolatis, obtusis, late mem- PLANTÆ DELAVAYANÆ 81 branaceo-marginatis; petala rubra calyce fere duplo longiora, ungue glabro in auriculas latas rotundatas integras dilalato, ad faucem con- stricto; lamina late obcordata, apice emarginata vel haud profunde biloba, lobis latis ovato-rotundatis; squama faucis rotundata, integrae, breves; filamenta glabra; antheræ atroviolacæ exsertæ; ovarium uni- loculare carpophoro brevius; styli 3; capsula ovato-oblonga, apice constricta, carpophorum æquans vel illo paulo longior; semina reni- formia, dorso parum convexa, latere plana, undique tuberculis acutis obsessa. Bipedalis et ultra; folia majora 1 cent.Hlata, 2-3 cent. longa; calyx 15-18 mill. longus, 3-4 mill. latus; petala 3 cent., lamina 6-7 mill. lata. Yun-nan, in sepibus secus viam prope Gnou-kay (Hokin); fl. tr. 15 sept. 1885 (Delav. n. 1119). Port et feuilles du S. Zatarinowi, dont il se distingue facilement du reste par la forme des pétales et par les étamines à anthéres presque noires, saillantes. 4. S. platyphylla Franch., /oc. cit., p. 419. Elata, e basi ramosa, diffusa, breviter et parce pubescens. Folia sub- sessilia, membranacea, e basi late rotundata vel subcordata ovata, bre- viter acuta, mucronulata, 5-5 nervia, ad nervos tenuiter hispidula, mar- gine rigide ciliata. Inflorescentia paniculata vel oligantha, bracteis foliis conformibus sed multo minoribus, in formis oliganthis juxta flo- res virgineos adpressis et quasi involucrantibus; pedicelli nunc abbre- viati, nunc calyci subæquilongi, dense pubescentes; calyx tubuloso- campanulatus, inferne vix constrictus, umbilicatus, pallide virens, ad nervos setulosus, dentibus lanceolatis acutis vel etiam fere acuminatis margine membranaceo tenuiter ciliatis : petala rubescentia, calycem dimidio superantia, ungue glabro in auriculas vix distinctas sensim dilatato et in laminam basi ovatam ad medium usque partitam abrupte contracto, lobis oblongis, obtusis; squamae faucis lineares vel oblongæ, integrae; filamenta glabra; ovarium ovatum; styli 3; capsula ovato- oblonga gynophoro subtriplo longior; semina reniformia, compressa, cristis undique ornata. Usque tripedalis; folia latiora fere 6 cent. basi lata, 6-8 cent. longa; calyx 12-15 mill.; petala 25 mill. (flores minores in forma 2). — forma 1, involucrata. — Inflorescentia oligantha; cymæ saepius trifloræ abbreviatæ bracteis foliaceis quasi involucratæ. 1 6 82 PLANTÆ DELAVAYANÆ på w 2 T (1 åa X. od z T. s pg MP — forma 2,7 ifera. p corym- bosa ; flores minores ; squamae obovatæ. — forma 3, congesta. — Inflorescentia contracta 5-10 flora; flores majores. Yun-nan, in collibus siccis supra Tapin-tze; 20 aug. 1882 (Delav. Caryoph., n. 6); in silva Ta-long-tan, supra Tapin-tze; 26 jul. 1885 (Delav. n. 1097); in umbrosis ad collum Pi-ou-se, supra Tapin-tze, alt. 2000 m. (Delav. n. 1908); in monte Pe-ngay-tze, supra Tapin-tze ; 4 sept. 1882 (Delav. CaryogZ., n. 2). nflorescence très variable, comme dans beaucoup de Sz/eze ; la forme 2 paniculifera constitue peut-étre| une espèce distincte, à cause de ses petites fleurs et de la forme élargie des écailles qui sont à la gorge de la corolle; mais je n'en ai vu qu'un seul spécimen. e S, platyphylla rappelle assez bien par son port les espèces à feuilles élargies du groupe du Lychnis dioica, et mieux encore le Silene fimbriata ed dont les pétales et le calice sont d'ailleurs d'une forme toute difrére 5. S. napuligera, sp. nov. Fibræ radicales plures validæ apice incrassato-napiformes; rhizoma gracile multicaule. Tota planta pilis brevibus scabrida, superne glan- dulosa ; caules ascendentes graciles ; folia parva e basi breviter attenuata anguste lanceolata vel lineari-lanceolata, uninervia ; inflorescentia sæ- pius multiflora, cymoso-corymbosa, bracteis minimis; pedicelli caly- cem æquantes vel illo longiores, erecti; calyx e basi umbilicata sub anthesi anguste cylindricus, parte superiore vix ampliatus, dentibus deltoideis acutis; petala rosea, calyce subduplo longiora, ungue gla- bro, lamina obovata biloba, lobis ovatis obtusis, lateralibus ad dentem adductis ; squamulæ faucis parvae, oblongæ ; filamenta glabra; ovarium uniloculare, longe stipitatum; capsula ovata gynophoro paulo longior; semina undique corrugata, dorso late et non profunde canaliculata, late- ribus parum depressa. Semipedalis vel pedalis; folia vix pollice longa, 3-4 mill. lata ; ca- lyx sub anthesi circiter 18 mill.; petala 25 mill.; capsula 10 mill. — Napuli 3-8 cent. longi usque 1 cent. diam. Yun-nan, in arenosis prope Mo-so-yn ; fl. fr. 28 maj. 1887 (Delavay). Port du S. yunnanensis, avec des feuilles plus petites et une inflores- cence plus développée; il en diffère d'ailleurs sensiblement par son ovaire uniloculaire, et la facie étroite du calice florifere, caractéres qui le PLANTÆ DELAVAYANÆ 83 rapprochent du Siene rubicunda Franch., dont les graines et les dents calicinales sont fort différentes. 6. S. viscidula, Franch., Bull. Soc. bot, XXXIII, p. 421. Simplex vel parum ramosa, inferne pubescens, superne glandulis fuscis viscida. Folia inferiora breviter petiolata, superiora sessilia, om- nia basi plus minus attenuata, inferiora magis ovata, obtusa, superiora lanceolato-ovata, acuta vel breviter acuminata, utraque facie setulis asperata, margine dense ciliata. Inflorescentia tota anguste paniculato- corymbosa, glutinosa; bracteae parvæ, foliaceæ, ovatae vel lanceolatæ; pedicelli calycis longitudine vel illum excedentes ; calyx campanulatus basi rotundatus, nervis purpurascentibus, dentibus ovato-lanceolatis, acutis; petala rosea calycem dimidio excedentia, ungue glabro, ad fau- cem vix dilatato, exauriculato ; lamina angusta, bifida, lobislinearibus, obtusis; squamae faucis oblongæ, integrae; filamenta glabra; ovarium uniloculare, ovatum; styli 5; capsula ovata, sexdentata, calycem non excedens, gynophoro 4-plo longior. Caulis usque bipedalis; folia majora 3-5 cent. longa, 2-3 cent. lata; calyx circiter 10 cent longus; petala 15-18 mill. Yun-nan, in umbrosis ad collum Pi-ou-se, supra Tapin-tze, alt. 2000 m. ; fl. fr. 26 jul. 1883 (Delav. n. 1909). Port du Silene Olgæ (Melandryum Olgæ Maxim.) ou des espèces de Lychnis du groupe du Z. diurna Sibth.; les pétales, d'une forme diffé- rente, le distinguent bien du S. O/gz, et le nombre des stylesle sépare de tous les Lychnis, au moins dans le sens des auteurs qui ne rapportent à ce genre que les espéces à 4-5 styles. 7. S. lankongensis, Franch., Bul. Soc. bot. XXXIII, p. 421. Speciei praecedenti affinis quoad aspectum et folia, sed inflorescen- tia non glutinosa; flores sensim majores; petala calyce fere duplo lon- giora, ungue exserto e basi glabra ad faucem paulo dilatato, exauricu- lato; lamina quadriloba, lobis lateralibus patentibus minoribus vel ad dentem adductis, mediis linearibus; capsula gynophoro tantum duplo longior. Yun-nan ad collum Yen-tze-hay, secus viam a Lankong ad Song- koui ducentem, alt. 3200 m. ; fl. 18 sept. 1885 (Delav. n. 1912). Diffère du S. viscidula non seulement par son inflorescence non glutineuse, mais aussi par ses capsules portées par un gynophore plus 84 PLANTÆ DELAVAYANÆ allongé, et surtout par ses pétales å onglet longuement exsert et dont le limbe est quadrilobé, les deux lobes latéraux variables, du reste 8. S. asclepiadea Franch., Bul. Soc. bot., XXXIII, p. 422. Perennis, ramosa, tenuiter et parce piloso-scabrida. Folia sessilia pallide virentia, glabra, levia, e basi rotundata lanceolata, longe acu- munita, quinquenervia vel trinervia, nervis duobus abbreviatis, mar- gine scabrida. Inflorescentia cymoso-paniculata, nunc oligantha ; bracteæ inferiores foliis consimiles, vix minores, superiores parva; pedunculi calycem æquantes dense glandulosi; calyx e basi breviter constricta umbilicata campanulatus, ad nervcs setulis conspersus, den- tibus ovatis, mucronulatis; petala sordide alba, calycem paulo supe- raptia, ungue glabro in auriculas latas antice erosas sensim dilatato; lamina brevis, basi lata, quadrilobata, lobis linearibus subæqualibus, 2 inferioribus patentibus, 2 mediis erectis parum divergentibus ; squamae faucis quadratæ, incisa; filamenta glabra; ovarium uniloculare, late ovatum; styli 3; capsula ovata calycem æquans, 6-dentata, carpophoro quadruplo longior ; semina reniformia, dorso plana, tuberculis obsessa. Caulis ultra pedalis; folia majora 4-7 cent. longa, incluso acumine, 15-20 mill. basi lata; calyx 12 mill. longus; petala 15 mill. Yun-nan, insilvis et pascuis montis Ki-chan prope m alt.2 de ; fl. fr. 10 sept. 1884 (Delav. n. 712). La forme des feuilles rappelle beaucoup celles du Gentiana asclepiadea > elles sont plus étroites et plus ecu acuminées que dans les deux Silene précédents; le S. asclepiadea en diffère en outre par ses pétales largement auriculés et par la forme du Haber les ‘écailles sont aussi très caractéristiques. 9. S. adsnanfha. — S. asclepradea Franch., var. glutinosa, Bull. Soc. bot., XXXIII, p. 422. S. lutea Franch., loc. cit., p. 420 (flores erronee lutei dicuntur). À proxima S. asclepiadea differt : foliis valde scabridis, nec utraque facie glabris; petalis exauriculatis, squamulisque lanceolatis integris; flores pallide rubelli. Yun-nan, in monte Hee-chan-men, alt. 3000 m., supra Lankong ; fl. fr., 31 jul. 1885 (Delavay, n. 1910). 10. S. phænicodonta Franch., Hu//. Soc. &o£.. XXXIII, p. 422. E basi ramosa, multicaulis, parce pubescens. Folia inferiora et me- PLANTÆ DELAVAYANÆ 85 dia in petiolum latum marginatum longe attenuata, late obovata et abrupte mucronata, pallide virentia, ad nervos tantum pilis raris cons- persa, margine ciliata; folia superiora ovata, subsessilia. Inflorescentia laxe cymoso-paniculata, ramis primariis sæpius elongatis, bracteis parvis late ovatis abrupte cuspidatis, bracteolis minutis lanceolatis; calyx ovato-campanulatus, basi rotundatus, setulis raris ad nervos conspersus, dentibus ovatis atro-violaceis; petala atropurpurea calycem triente excedentia, ungue glabro in auriculas incisas flabellatim dila- tato et in laminam basi angustam profunde bifidam abrupte contracto, lobis longe linearibus; squamæ faucis parvae oblongo-lineares; fila- menta staminum glabra; ovarium ovatum uniloculare ; styli 3; capsula late ovata, calycis longitudine, gynophoro sextuplo longior; semina reniformia, dorso lato, undique tuberculata. Caulis usque bipedalis et ultra; folia inferiora 6-12 cent. (incluso petiolo 2-5 cent.) longa, 2-3 cent. lata; calyx 6-7 mill; corolla 10-12 mill. Yun-nan, in silva Ta-long-tan dicta, prope Tapin-tze, alt. 1800 m. ; 26 jul. 1885 (Delav. n. 1906). Bien caractérisé par ses petites fleurs à pétales noirátres, et dont les oreillettes sont laciniées ; par ses feuilles, la plante ressemble beaucoup au Silene Olgz. 11. S. scopulorum Franch., Bull. Soc. bot., XXXIII, p. 423. PI TE Radix elongata e collo multiceps; caules ascendentes puberuli, crebre foliati. Folia crassiuscula, intense virentia, glabra, margine cilio- lata, mucronulata, illa rosularum sterilium lanceolata in petiolum elon- gatum attenuata, caulina inferiora consimilia, media et superiora bre- viter petiolata et subsessilia, ovata. Pedunculi pilis crispis vestiti, axillares, solitarii vel terminales 2-3 cymosi, floris circiter longitudine; bracteæ foliaceæ; flores cernui; calyx e basi rotundata campanulatus, rubro tinctus, nervis purpurascentibus dense lanuginosis, dentibus rotundatis, late albo-marginatis, ciliolatis; petala atropurpurea, calycem dimidio superantia, ungue glabro, in auriculas vix conspicuas sensim dilatato; lamina e basi lata quadriloba, lobis lateralibus angustiori- bus, linearibus, subpatentibus, mediis oblongis apice nunc dentatis; squamae faucis quadrata ; filamenta glabra; ovarium ovatum, unilo- culare; styli 3; capsula late ovata calycem haud superans, gynophoro sextuplo longior. 86. PLANTÆ DELAVAYANÆ Folia rosularum et infima 4-7 cent. longa (limbo vix ultra 2 cent.), 5-6 mill. lata; pedunculi 2-5 cent.; calyx 12-15 mill. long., 7-8 mill. latus; petala 25-30 mill. Yun-nan, in scopulosis ad cacumina montis Tsang-chan, supra Tali, alt. 4000 m. ; fl. 4 aug. 1884 (Delav. n. 123). Belle espèce à grandes fleurs d'un rouge trés foncé, å port de Zychmis, mais à 3 styles seulement; elle végéte comme le Zyc4mzs macrorhiza Royle, qu'elle rappelle un peu. 12. S. melanantha Franch., Bull. Soc. dot., XXXIII, p. 423. Radix elongata rosulas et caules floriferos infrarosulares emittens, caulibus inferne glabrescentibus, superne pube brevi et glandulis ob- sessis. Folia glabra, margine tantum ciliata, anguste lanceolata, acuta, rosularum inferne in petiolum longum attenuata, caulina media breviter petiolata, superiora sessilia. Inflorescentia oligantha, cymis saepius trifloris; pedunculi florem æquantes vel superantes, bracteolis mini- mis; calyx purpurascens e basi rotundata campanulatus, secus nervos crassos atroviolascentes dense glandulosus, dentibus ovatis in mucro- nem crassum desinentibus; petala intense atropurpurea, calycem triente superantia, ungue glabro in auriculas rotundatas denticulatas late dilatato, supra in auriculas abrupte contracto ; lamina basi angusta, quadrifida, lobis lateralibus patentibus linearibus, mediis duplo latio- ribus apice truncatis, nunc denticulatis; squamæ faucis quadratæ, den- ticulatae; filamenta glabra; ovarium uniloculare, ovatum; styli 3; capsula ovata calycis longitudine, sexdentata, gynophoro sextuplo longior. . Folia rosularum 8-12 cent. longa (incluso petiolo limbum zequante vel superante), 5-7 mill. lata, caulina consimilia; calyx 12-14 mill. longus, 5 cent. latus; petala 15-18 mill. Yun-nan, in pratis montis Koua-la-po, prope Hokin, alt. 5400 m.; fl. 26 aug. 1884 (Delav. n. 768); in pascuis ad collum Yen-tze-hay. Assez voisin du précédent, il en diffère surtout par ses feuilles d'une différente, ainsi que par les dents du calice, et aussi par ses pétales pourvus de larges oreillettes denticulées. 13. S. Delavayi Franch., Buil. Soc. bot, XXXIII, p. 424. Rhizoma gracile rosulam et caulem floriferum infrarosularem emit- tens; caulis ascendens, inferne glaber, superne breviter et dense glan- muy ce PLANTÆ DELAVAYANÆ 87 dulosus. Folia pallide virentia, crassiuscula, glabra, margine tantum ciliolata, rosularia sessilia, e basi longe attenuata anguste lanceolato- oblonga, breviter, acuta, caulina quadruplo minora, lineari-lanceolata, sæpius purpureo tincta. Inflorescentia cymoso-racemosa, oligantha (floribus 1-6); bracteae foliis caulinis similes vix minores, dense glan- dulosæ ; pedicelli flore breviores glandulis purpureis obsiti; calyx co- loratus, e basi truncata paulo angustata tubuloso-campanulatus, praeser- tim ad nervos tenuiter glandulosus, dentibus lanceolato-triangularibus, ad apicem versus membranaceis; petala intense purpurea, calyce fere duplo longiora, ungue glabro, in auriculas parum productas semi ova- tas sensim dilatato; lamina quadriloba, lobis lateralibus linearibus patentibus, mediis duplo latioribus apice truncatis laciniatis; squamae faucis elongatæ, oblongæ, eroso-laciniatæ, filamenta glabra; ovarium ovatum, uniloculare ; styli 5; capsula ovato-oblonga, sexdentata, gyno» phoro paulo longior. Caules floriferi 1-3 decim.; folia rosularia 3-7 cent. longa, 10-15 mill. lata ; caulina telis vix ultra 2 cent. longa, 3-4 cent. vix lata; calyx sub anthesi circiter 2 cent. long., 5-6 mill. latus; petala usque 3 cent. Yun-nan, in pratis elevatis ad rupes calcareas montis Hee-chan-men (Lankong), alt. 3000 m.; 23 aug. 1884 (Delav. n. 124 et 767)- Port du Silene Elizabethæ ung qu'il rappelle tout à fait par ses feuilles et son mode de végétation; il en diffère par son calice plus allongé, la forme des pétales et la Aviv du carpophore. 14. ?S. Delavayi. — var. denudata. — Å forma typica differt : caulibus floriferis ma» gis elatis fere usque bipedalibus, apice longe nudatis; calycibus magis elongatis, floribus pallidioribus. Fortasse species propria. Yun-nan, in monte calcareo Pe-ngay-tze; fl. 4 sept. 1882 (Delav. Car., n. 9). B. Ovarium alte triloculare vel tantum ima basi parietug. vestigiis donatum; styli 3. (Eusilene, sensu Rohrb.). 15. S. tenuis Willd., Exum., 474; Rohit., Mezcgr., 186. — forma rubescens. — Calyx 15-18 mill., valde inflatus, plus mi- 88 PLANTÆ DELAVAYANÆ nus præsertim ad nervos puberulus; petala 20-22 mill. longa, rosea? folia lineari-lanceolata, rosularum sterilium longe petiolata. Yun-nan, in pratis elevatis montium, v. c. in monte Koua-la-po, prope Hokin, alt. 3400 m.; fl. 26 aug. 1884 (Delav. n. 125). Parait différer de toutes les formes signalées jusqu'ici par ses grandes fleurs roses; le calice est sensiblement plus long que dans les variétés nómbreuses que j'ai pu voir; il est renflé comme dans la variété furgida Regel (PI. Radd., I, p. 307). Les pétales sont d'ailleurs conformes à ceux de la plante de la Sibérie; leur onglet se dilate promptement, de sorte qu'il est en réalité presque obovale, un peu denticulé en avant dans la portion qui constitue les oreillettes ; le limbe très étroit å la base est partagé en eux lobes linéaires divariqués, tronqués au sommet; les deux écailles de la coronule sont er courtes et entières; la capsule å six dents est portée par un gynophore å peine moitié aussi long qu'elle; les 3 loges persistent presque des au tiers de sa hau 16. S. yunnanensis Franch., Bu/. Soc. bot., XXXIII, p. 425. E basi ramosa undique tenuissime pubescens, cinerascens; rami erecti, rigidi, ultra medium crebre foliati; folia e basi brevissime atte- nuata anguste lanceolata, acuminata, supra asperulata, infra dense pu- berula ; inflorescentia paniculato-corymbosa, cymis 2-3 floris, conges- tis; pedicelli (nisi nunc primarius) abbreviati; cal yx tubuloso-clavatus, apice parum constrictus, inferne vix angustatus, praesertim ad nervos purpurascentes pilis crispis vestitus, dentibus ovato-triangularibus, acutis; petala rosea calyce triente vel duplo longiora, ungue angusto apice vix latiore, exauriculata; lamina late obcordata lobis latis ovatis, cum dente vel lobulo laterali; squamulæ faucis oblongae; filamenta staminum glabra; ovarium ovato-oblongum, triloculare, vel nunc pa- rietibus exsorptis perfecte uniloculare; capsula gynophoro subduplo longior, sexdentata, oblonga. Pedalis vel paulo major; folia majora 3-4 cent. longa, 5-7 mill. lata; calyx 15-20 mill. longus, 6-8 mill. latus ; petala usque ad 3 cent., sæpius paulo minora. Yun-nan in pratis regionis altissimæ, v. c. in monte Koua-la-po (Hokin); 26 aug. 1884 (Delav. n. 126); in pascuis calcareis montis Hee-chan-men, prope Lankong, alt. 2800 m. ; 31 jul. 1885. Port des formes à feuilles élargies du S. repens, mais bien différent par la forme des pétales: les deux petits lobes accessoires du limbe sont ordi- nairement très inégaux, l’un est linéaire, l’autre n’est constitué que par une dent obtuse, parfois même presque complètement oblitérée. REP DE ON, EPS 2 PLYNTÆ DELAVAYANÆ 89 7. S. otodonta Franch., Bull. Soc. bot., XXXIII, p. 426. Perennis, elata, ramosissima; caulis erectus crebre foliatus, pube- rulus. Folia breviter petiolata, e basi attenuatà ovato-lanceolata mucro- nulata, subtus ad nervum nunc parce pubescentia, margine ciliolata, caeterum glabra. Inflorescentia multiflora, terminalis et axillaris, ramis elongatis paniculato-corymbosis, cymis 4-7 floris; bracteæ et bracteolæ breves, lineares, acutae, cinereo-pubescentes, margine sæpius membra- naceæ; pedicelli floribus subbreviores dense simul ac calyx pubes- centes; calyx e basi breviter angustata campanulatus, umbilicatus, den- tibus ovatis acutis mucronatis, margine membranaceis saepius purpureo tinctis, ciliolatis; petala pallide rosea, calycem triente superantia, ungue glabro e basi in auriculas flabellatas antice crebre dentatas dila- tato, supra in auriculas abrupte contracto ; lamina angusta, inferne fere linearis, apice bifida, lobis linearibus parum divergentibus; squamae faucis lanceolato-lineares acutæ, elongatæ ; filamenta giabra ; ovarium ovato-oblongum, nisi ima basi (fortasse non semper) obscure trilocu- lari, uniloculare; styli 3; capsula e basi rotundata apice attenuata, sexdentata, gynophoro 3-4 plo longior; semina reniformia, dorso lato subplano, undique tuberculis obsessa. Usque tripedalis; folia majora 2-3 cent. longa, 6-10 cent. lata; calyx 12-15 mill. long., 5-6 mill. lat.; caps. 10 mill. Yun-nan, in silvis ad Nien-kia-se, prope Tapin-tze; fl. fr. 6 sept. 1885 (Delav. n. 1905); ad cacumina montis Pe-ngay-tze, supra Houong- kia-pin; fl. r1 sept. 1882 (Delav. n. 7). Grande espéce trés rameuse dés la base; le port est à peu prés celui d'un Silene nutans, avec des feuilles plus larges et plus nombreuses sur la tige; la forme des pétales est d'ailleurs trés différente dans les deux plantes. 18. S. pachyrhiza Franch., Bu. Soc. bot., XXXIII, p. 427. Radix crassa fere digiti crassitie, e collo pluricaulis; caules debiles erecti, brevissime puberuli, ad apicem usque foliosi. Folia crassiuscula pallide virentia, minutissime pilosulo scabra, parva, oblongo lanceo- lata, petiolo brevi, caulina mox decrescentia, superiora minima. Inflo- rescentia oligantha, floribus 3-4; pedicelli breves dense puberuli, brac- teis minutis acuminatis; calyx inferne parum angustatus, basi umbili- cata tubuloso-campanulatus, pilis brevissimis obsessus, dentibus ovatis acutis; petala (rosea?) calycem triente superantia, ungue glabro in auriculas parum distinctas dilatato; lamina quadriloba, lobis laterali- 90 PLANTÆ DELAVAYANÆ bus brevibus triangularibus, mediis linearibus vix divergentibus; squamæ faucis oblongæ ; filamenta staminum glabra; ovarium ovatum basi tantum: triloculare; styli 3; capsula... Caules 1-2 decim. alti ; folia majora vix 2 cent. longa, 3-6 mill. lata, caulina media et suprema 7-3 miil.; calyx 12-15 mill. Yun-nan in monte Che-tcho-tze, supra Tapin-tze, 18 oct. 1882 . (Delav. Caryoph., n. 2). Appartient au méme groupe que le S. repes, dont il diffère très sensi- blement d'ailleurs par sa racine épaisse et la forme de ses feuilles. 19. S. grandiflora Franch., Bull. Soc. bot., XXXIII, p. 427. — Plaag Elata; e basi ramosa, ramis gracilibus elongatis tenuiter retrorsum pubescentibus, ultra medium foliatis. Folia subsessilia e basi brevis- sime attenuata vel subrotunda anguste lanceolata, longe acuminata, punctis elevatis scabrata, ad nervum parce setulosa, margine ciliata, caeterum glabra, superiora (bracteae) paulo minora et angustiora. Inflo- rescentia oligantha; pedicelli, praesertim in flore primario, elongati, pubescentes; calyx clavato-tubulosus, inferne angustatus, umbilicatus, saepius rubescens, pube crispa vestitus, dentibus ovatis acutis; petala intense rubra calyce usque duplo longiora, nunc paulo minora, ungue glabro, in auriculas rotundatas erosas dilatato ; lamina perfecte obcor- data, haud profunde biloba, lobis rotundatis; filamenta glabra; ova- rium ovato-oblongum ima basi triloculare, gynophorum æquans; styli 3; capsula ovata, sex dentata. Usque bipedalis; folia majora 4-6 cent. longa, 6-8 mill. lata; pedun- culi (in flore primario) usque 8 cent. ; calyx 20-25 mill. long des mill., latus; petala usque 3 cent., lamina 12 mill. apice lata. Yun-nan, in planitie ad Ho-kin, prope Tali; 24 jul. 1883 (Detav. n. 76). C'est probablement l'espèce du genre qui présente les plus grandes fleurs; elle a tout à fait le port du Lychnis Cæli-rosa, avec des feuilles un peu plus larges; mais les fleurs n’ont que 3 styles, les nervures du calice sont moins saillantes, seulement pubescentes, et um dents beaucoup plus larges ; la forme des pétales est aussi trés différen Le genre Silene (1) est représenté dans la "e ‘alpine du Yun-nan par 1. Limité i ux espèces à trois styles, quel que soit je in le degré de per- He de hen toute la section ZÆ/izantke des Me eras tels que les a compris Rohrbach, se trouve ainsi ENE aux Szene; c'est du reste l'opinion de wee ds adt phytographes. PLANTÆ DELAVAYANÆ 91 des formes tres variées et tout å fait spéciales, si l'on en juge par le grand nombre d'espéces rencontrées jusqu' ici dans deux ou trois localités seule- ment de cette région. C’est ainsi que les environs immédiats de Tali et de Lankong ont seuls fourni 19 espèces, alors que les auteurs de V/dex floræ Sinensis n'en signalent que 4 pour tout le reste de la Chine, et que le Flora of British India en mentionne seulement 12 pour l'Inde tout en- tiere. rmi les. 19 espèces connues jusqu'ici du Yun-nan, une seule, See fenuis Wild., se retrouve dans l'Himalaya, et encore faut-il ajouter qu'au Yun-nan la plante se présente sous une forme toute particulière, s'écartant assez sensiblement du type et de ses variétés, d'ailleurs nomprennee ré- pandues dans la Sibérie et pénétrant å $ 'Yeccident jusqu'en Russie. Le 18 autres Sene du Yun-nan constituent des types asked jusqu'ici du moins, à peine comparables, dans leurs formes générales, avec les espèces himalayennes ; les uns se rapprochant d'un type, S. Zatarinowii, connu seulement dans le nord de la Chine et dans la Mongolie, TE affectant le port de notre vulgaire ZLychnis dioica, mais à trois styles seulement; plusieurs enfin os Tos TA A constituant un petit groupe propre å Eur: rope elles que S. Eliza bethæ Jan etS.Za- wadskit ee On peut aussi remarquer que le nombre des espèces à limbe quadri- fide ou quadilobé est relativement considérable au Yun-nan, puisque sur un total de r9 espèces, 11 sont dans ce cas. C'est à peine si Rohrbach, le plus récent monographe des .Sz/eze, en signale autant pour tout le genre, si nombreux en espéces, méme en y ajoutant ses Melandryum à 3 styles. Je n'ose pourtant pas trop insister sur ce point, parce qu'il ne semble pas que les Svæene aient été étudiés à ce point de vue avec tout le soin désirable. SAGINA L. 1. S. Linnæi Presl., Rel. Haenk., p. 14; Franch., Pl. David., p- 30 (var. maxima); Forbes et Hemsl., Ind. Å. Sin. p. 70.— S. pro- cumbens L., var. pentamera Hook. fil. et Edgw., På. of Brit. Ind., I, p. 243 (forma petalis brevioribus). — var. micrantha Ledeb., Fl. ross., I, p. 339; S. micrantha Bunge in Ledeb., FA alt. II, p. 182. Yun-nan, in pascuis ad montem Tsang-chan, prope Tali, alt. 2000 m.; 28 mart. 1884 (Delav. n. 1126). Le Sagina Linnæi Presl., établi pour l'une des formes pentaméres du genre, a des pétales de pi pkt PREG et Bunge l'ont signalé depuis mer La variété pentamera du S. procumbens, telle qu’elle est donnée dans le Flora A raider: exactement le S. micraniha 92 PLANTÆ DELAVAYANÆ Bunge, dont l'unique caractère distinctif consiste dans la brièveté des pétales, qui ne dépassent guère la moitié du calice et font même quelque- fois complètement défaut. ARENARIA L. 1. A. serpyllifolia L., S2. #2, ed. 1, p. 423; Hook. et Edgw., Fl. of Brit. Ind., I, p. 239; Franch. PZ., David., p. 53; Forbes et Hemsl., Ind. fl. Sin., p. 70. Yun-nan, in alveo torrentis Tchin-teou-yn, supra Tapin-tze, prope Tali; 11 april. 1884 (Delav. n. 910). 2. A. orbiculata Royle, ex Hook. fil. et Edgw., Flor. of Brit. Ind., I, p. 240. Yun-nan, ad margines silvarum prope Fang-yang-tchan, alt. 3000 m.; 19 jul. 1887 (Delavay, n. 3054). Pétales oblongs; 5 styles courts, un peu épaissis à la base. 3. A. napuligera Franch., Bull. Soc. bot., XXXIII, p. 429. (Euthalia). — Pl. 24, a Monocarpica?; radix inflata fusiformis, e collo unicaulis vel multi- caulis; caules rubescentes, ima basi squamis breviter ovatis quasi pe- rulati, tenuissime uno latere puberuli, plus minus dichotome ramosi, ramis intricatis. Folia linearia, vel lineari-oblonga, punctis elevatis asperata, basi ciliolata, caeterum glabra. Inflorescentia paniculato- corymbosa ; pedunculi elongati, graciles, glandulosi, rigide erecti, infe- riores solitarii, superiores (cymis evolutis) 3-5, vix post anthesin magis patentes; calyx purpurascens, glandulosus, sepalis lanceolatis vel ovato-lanceolatis, obtusis, margine membranaceis ; petala rosea, calyce duplo longiora, obovata, apice emarginata vel breviter biloba ; ovarium multiovulatum (ovulis 10-14); styli 3; capsula calycem non superans, ovata, valvis bifidis. Caules 1-2 decim.; folia 1-2 cent. longa, vix 2 mill. lata; pedicelli circiter pollicares, nunc paulo longiores; petala usque 1 cent. longa. Yun-nan, in fissuris rupium montis Koua-la-po, prope Hokin; 26 april, 1884 (Delav. n. 87); in saxosis calcareis secus viam ad collum Yen-tze-hay ducentem, prope Lankong, alt. 2500 m. (Delav. n. 1665). ` Jolie espèce à grandes fleurs roses, bien caractérisée par sa racine nn VEE EE E TE E ae el rar led RTS De PLANTÆ DELAVAYANÆ 93 ae ar grosse dans certains spécimens, moins développée dans d'autre napuligera ne peut être comparé avec aucune espèce de l'Himalaya: son port est plutôt celui de certaines espèces annuelles de l'Europe, telles que 4. controversa Boiss., avec des fleurs plus grandes, roses, et des tiges dressées. ODONTOSTEMMA Benth., gen. propr. (Arenariæ sectio). Petala apice erosa vel fimbriata; staminum filamenta supra basin utroque latere gibbosa; styli 2; ovula plura (5-12); capsula quadri- valvis; semina 3-5, magna, compressa, levia, opaca. Plantæ sæpius valde glandulosæ et pilosæ; radix (saltem in pluribus speciebus) hinc inde inflato-nodosa, vel tubercula fusiformia edens. — Species nunc cognitæ 6, omnes himalaicæ vel yunnanenses. ( Odontostemma Benth. in Wall. Cat., 645; Endl., Aracta, 34; lapsu quodanŸ Adenostemma dictum in Flor. Brit. Ind., I, 242). fe petit groupe des Odontostemma parait bien caractérisé par l'exis- tence de pétales laciniés et par la dilatation supra-basilaire filets sta- minaux qui semblent porter une grosse glande de chaque côté. La section Lepyrodiclis Fenzl., dont les pétales sont bifides ou rétus et dive laquelle le nombre des Dune est réduit à 4, n'est formée jusqu'ici que de 2 ou 3 espèces, suffisamment distinctes et présentant i caractéres assignés ae Fenzl; les Odontostemma doivent en étre séparé 4. A. barbata Franch., Bull. Soc. bof., XXXIII, p. 430 (Odon- tostemam). Radix horizontålis, tubercula fusiformia congesta producens; caulis sæpius solitarius, e medio divaricato-ramosus, dense glandulosus, vis- cidus. Folia pallide virentia, subtus glauca, cblonga vel oblongo- obovata, øbtusa, margine pilis albis longissimis ciliata. Inflorescentia dichotomo-corymbosa, pedicellis glandulis obsessis, plus minus elon- gatis erectis, flore nunc 2 plo nunc 7 -plo longioribus ; sepala lanceolata, anguste marginata, glanduloso- pubescentia; petala calyce sæpius sub- duplo longiora, rosea, apice laciniata; stamina 10, filamentis basi utro- que latere parum dilatata ; styli 2; ovula plura (6-7) ; capsula 4-valvis, seminibus magnis abortu 2-4. Caules 6-10 poll., fragillimi; folia 1-2 cent. longa, 3-5 mill. lata; calyx 5 mill.; corolla usque 10 mill. longa, vel paulo breviora. Yun-nan, in lapidosis calcareis, ad pedem montis Yang-in-chan, alt. 2500 m., supra Lankong; fl. fr. 14 sept. 1885 (Delav. n. 1901). 94 PLANTÆ DELAVAYANÆ Espèce bien caractérisée par ses feuilles ciliées de trés longs poils blancs étalés, qui font défaut aux 3 espèces suivantes. 5. A. yunnanensis, Franch., loc. cit. p. 431- (Odontostemma). Ramosa, diffusa; caules graciles inferne:glabrescentes, superne pu- bescentes et tenuissime glandulosi. Folia pallide virentia, glabrescentia , velad nervum et ad margines ciliata, utraque facie punctis elevatis asperulata, inferiora breviter sed distincte petiolata, e basi attenuata oblonga vel lanceolata, obtusa cum mucronulo, superiora sessilia, ma- gis ovata. Inflorescentia paniculata ; pedicelli graciles, glandulosi, pri- mum erecti, demum patentes, floribus multo longiores; bracteæ folia- cea; sepala lanceolata, acuminata, pilosa et glandulosa; petala alba | calyce vix duplo longiora, oblonga vel obovata, tenuiter apice fimbriata ; filamenta staminum paulo supra basin utroque latere gibbosa ; ovarium multiovulatum; styli duo; capsula calyce brevior, 4-valvis, seminibus tantum 3-4, angulatis. Caules pedales; folia inferiora 2-3 cent. longa, 5-6 mill. lata, supe- riora duplo minora; petala 7-8 mill. Yun-nan, in umbrosis ad fissuras rupium prope cacumina montis Pe-ngay-tze supra Houang-kia-pin; 4 sept. 1882 (Delav. Car yoph., n. 8). Bien différent des deux espèces suivantes par ses feuilles dépourvues de pubescence glanduleuse. 6. A. trichophora, Franch., loc. cit. p. 431. (Odontostemma). Perennis; radix elongata, hinc inde nodosa, nodis fusiformibus; tota pilis sparsis et glandulis pedicellatis hispida ; caules e basi ramosi, decumbentes. Folia crassiuscula, subtus pallida, nervo parum promi- nulo, inferiora breviter petiolata, oblongo-obovata, obtusa, media et superiora sessilia, ovato-lanceolata, acuta. Inflorescentia paniculato- pyramidata, ramis dichotomis; bracteæ foliis persimiles, sed triplo minores; pedicelli dense glandulosi, mox deflexi; calyx basi rotun- datus, sepalis lanceolatis acutis, anguste albo-marginatis, longe emet glandulosis; petala alba, calyce 2-3-plo longiora, obovata, api fimbriata; staminum filamenta supra basin utroque biere gibbosa, an- theris nigricantibus, oblongis; ovarium multiovulatum; styli 2; capsula sn — Pili dimorphi, alteris acutis 4-5 cellularibus, alteris pu Osis. IE ART 19h HOCH CON PLANTÆ DELAVAYANÆ 95 Pedalis vel humilior; folia majora 20-25 mill. longa, 8-10 mill. lata; pedicelli subpollicares vel longiores; sepala 5-6 mill.; petala 10-12 mill. Yun-nan, in monte Hee-chan-men, supra Lankong; 11 jul. 1883 (Delav. n. 110). . Très voisin sans doute de PA. Benthami Edgw., mais plus robuste; fleurs plus grandes et plus nombreuses; jusqu'à 12 ovules; anthères linéaires et violacées. Dans VA. Benthami les ovules sont au nombre de 5-6, et les anthéres ovales, jaunes; les feuilles sont plus aigués; la racine de la plante de "Himalaya ne m'est pas connue. 7. ? A. trichophora, var. angustifolia (sp. propria). Folia anguste lanceolata, acuta, inferne sensim attenuata; pili ho- momorphi, omnes glandulosi. Yun-nan, Likiang in lapidosis ad juga nivalia, alt. 4000 m.; fl. 14 aug. 1886 (Delavay, n. 2480). Le port de la plante est assez différent de celui des spécimens du Hee- chan-men; les feuilles sont une fois plus étroites et ne présentent qu'une sorte de poils trés courts, pluricellulés, annelés de brun, glanduleux; dans le type, ces poils sont en mélange, sur les feuilles et le calyce, avec d'autres poils blanchátres, beaucoup plus longs, formés de 2 à 3 cellules, aigus, tels qu'on en voit aussi chez VA. Benthami Edgw 8. A. Delavayi, Franch., loc. cit. p. 432. (Odontostemma). Perennis, multicaulis; caules breves ramosi, intricati, pilis brevibus et glandulis hispidi. Folia acutiuscula, oblonga, inferiora petiolata, su- periora subsessilia. Pedicelli glandulosi, subpollicares, inferiores axil- lares solitarii, superiores 3-5 cymosi, bracteis foliaceis, sub anthesi erecti, mox patentes; calyx basi rotundatus, breviter glandulosus, sepalis lanceolatis, margine membranaceis, acutis, apice nuncrecurvis; petala alba, calyce paulo longiora, late obovata, nunc fere rotundata, apice fere ad medium laciniata; staminum filamenta paulo supra basin utroque latere gibbosa, antheris ovatis, luteis; ovarium multi-ovula- tum ; styli 2; capsula... Caules 2-6 cent. longi; folia majora 10-12 mill. longa, 2-3 mill. lata; sepala 4-5 mill.; petala 5-7 mill. Yun-nan, in fissuris rupium ad cacumina montis Tsang-chan, supra Tali, alt. 4000 m. ; 26 sept. 1884 (Delav. n. 1039). 96 PLANTÆ DELAVAYANÆ Differe de l'A. trichophora par ses tiges très raccourcies et intriquées, naissant très nombreuses d'une grosse souche, par ses feuilles étroites et ses fleurs moitié plus petites; VA. deëilis Hook, a les fleurs encore plus petites, les pétales seulement denticulés au sommet, plus étroits; sa végé- tation est différente, ses tiges solitaires, etc. MACROGYNE (Arenariæ sectio nova.) Styli 2, subulati, longe exserti; stamina 10 inclusa, alternatim bre- viora, in annulum 10-crenatum semi-liberum dilatata, perigyna; ova- rium quadrivalve ; receptaculum sensim concavum, basi truncatum. 9. A. longistyla Franch., loc. cit. p. 433. (Macrogyne). — PÅ. 24 6. Perennis?; radix gracilis, multiceps; caules tenues, diffusi, bifarie pubescentes. Folia oblonga-linearia, apice mucronulata, basi dilatata late connata, parce ciliolata. Pedunculi axillares, elongati, pubescentes et glandulosi; calyx basi indurata truncatus, sepalis inferne glanduli- feris, lanceolatis, abrupte mucronatis, margine late albido-membrana- ceis, post anthesin ad basim leviter gibbosis, mox compiicatis; petala alba calycem vix superantia, e basi cuneata distincte unguiculata obo- vato oblonga, apice rotundata, integra ; stamina petalis paulo breviora, filamentis glabris subulatis, antheris luteis subglobosis; styli e basi liberi, perianthium longe superantes, subulati ; ovarium subglobosum, mox dehiscens, valvis (jam sub anthesi facile solutis) integris ; ovula 475- Plantula 1-2 pollicaris; folia 10-12 millim. longa; pedunculi ultra pollicares; sepala 5-6 millim. longa; styli 7-8 mill. Yun-nan, in monte Li-kiang, alt. 4000 m.; 13 aug. 1886 (Delavay, n. 2481). Port dun Gouffeia; très voisine des Thylacospermum, la section Macrogyne en diffère seulement par le calice, qui n’est pas tubuleux, le réceptacle étant seulement légèrement concave, et par la longueur des wipes Elle forme assez bien le passage des Thylacospermum aux Are- MÆRINGELLA z (Arenariæ sectio nova.) Semina compressa, ala cincta; styli 2 elongati; folia anguste linearia. ze RETRO Ti à PLANTÆ DELAVAYANÆ 97 10. À. linearifolia, sp. nov. Diffusa, mollis, glabrescens vel sparse pilosa, pilis reversis; folia angustissime linearia; flores solitarii axillares, pedunculo filiformi de- mum patente vel recurvo; sepala lanceolata, acuminata, pilis raris ciliata; petala calycem non excedentia, e basi longe angustata oblonga, obtusa, integra ; stamina 10 in annulum brevem coadunata; ovarium 7-9 ovulatum, ovato-oblongum; styli 2, calycem superantes; capsula ovata, sepala vix æquans; semina opaca, fulva, compressa, circumcirca latiuscule alata, ala crassiuscula. Folia 4-3 cent. longa. 1 mill. vix lata; pedunculus 2-3 cent. ; flores circiter 5 mill. longi. Yun-nan, in silvis ad Fang-yang-tchang, supra Mo-so-yn, alt. 3000 m.; fl. 17 jun. 1887 (Delavay, n. 2899). Port du Mæringia muscosa. La section Mœæringella est caractérisée sur- tout par ses graines ailées comme celles des Spergula. STELLARIA L. S. Delavayi, sp. nov. Robusta, e basi dichotoma, tota setulis brevibus hirtello-asperata, presertim superne glandulosa; folia brevissime petiolata, e basi bre- viter attenuata ovato-lanceolata, acuminata, supra setulis basi bulbosis scabrida, subtus glauca adpresse pilosa; folia superiora multo minora; panicula contracta, saepius elongata, pedicellis brevibus erectis; sepala late lanceolata, acuminata, acumine sub anthesi recurvo, albo-margi- nata, extus glandulosa; petala calycem subæquantia (nunc nulla) bre- viter (vix ad tertiam partem biloba); discus magnus, decemlobatus, lobulis alternatim minoribus, rotundatis; stamina 5 ad lobulorum ma- jorum disci medium inserta, alternipetala ; ovarium subglobosum 2-3- spermum ; styli 2 vel 5 elongati. Pedalis usque ad bipedalem; folia 3-3 cent. longa, 10-15 mill. lata; flores 6-7 mill. diam. Yun-nan, in pratis ad latera collium prope Houang-li-pin, alt. 2000 m. ; fl. 22 sept. 1887 (Delavay, n. 3131). 2. S. media Cyr., Charact. Comment., p. 36; Forbes et Hemsley Ind. FI. sín., p. 68. 98 PLANTÆ DELAVAYANÆ Yun-nan, in campis ad Tchéou-choui, prope Tapin-tze, alt. 2000 m.; 20 jan. 1887 (Delavay). 3. S. yunnanensis, sp. nov. (Laröræa, sensu Benth. et Hook.). Elata; caulis gracilis, erectus, glaber vel plus minus hirtus. Folia sessilia, firmiter papyracea, supra pallide virentia, subtus glaucescentia, margine crispata, glabra vel ciliata, nunc utraque facie hispida, e basi rotundata vel breviter attenuata nunc anguste lanceolata, nunc fere 'ovato-lanceolata, acuminata, mucronata. Panicula terminalis, ampla, repetito-dichotoma, ramis divaricatis, glaberrima, bracteis et bracteolis lanceolatis acuminatis ex toto membranaceis, hyalinis, margine glabris; pedicelli graciles mox flore multoties longiores, erecti vel plus minus patentes; sepala scariosa anguste lanceolata, acuminatissima, basi in- crassata sulcata coadunata, distincte trinervia, margine late hyalina; petala calyce paulo breviora, fere ad basin usque bipartita, lobis an- “gustis linearibus; stamina 10 alte perigyna; ovarium multiovulatum; styli 3; capsula oblonga, obtusa, calyce sensim brevior, 5-v alvis; semina 2-4, fulva, reniformia, tenuiter asperulata, dorso lato sulcata. Bipedalis et ultra; folia majora 4-7 cent. longa, 8-15 millim. lata; panicula nunc 30 cent. longa et fere lata; pedicelli post anthesin polli- cares (in dichotomiis usque bipollicares; sepala 6-8 millim.). Yun-nan, circa Tali; 4 jul. 1882 (Delav. (Caryoph., n. 1); Tapin- +ze, in collibus siccis; 1 sept. 1882 (Caryoph.n. 4), forma foliis latiori- bus et brevioribus ; in pratis ad Hiamati, supra Tapin-tze; 4 aug. 1887, forma tota, praeter paniculam, hispida. " Voisin du Stellaria discolor 'Turcz. et du S. graminifolia ; il diffère de Tun et de l’autre par la forme de ses feuilles ondulées-crispées sur les bords, par sa panicule beaucoup pm grande et la capsule plus courte que le calice. . 4. S. uliginosa Murr., Prodr. Goett. p. 55; Maxim., Mél, biol. IX, 49; Hook. et Edgw., F7. of Brit. Ind. I, 233; Forbes et Hemsley, dnd. Hor. sin. p. 69. Yun-nan, in pascuis ad pedem Tsang-chan, supra Tali, alt. 2000 m.; 28 mart. 1884 (Delav. n. 1127). 5. S. saxatilis Hamilt., in Wall., Ca. 634.; Forbes et Hemsley, Ind. F1. sin., p. 69. Yun-nan, ad oras dn prope collum montis Hee-chan-men PLANTÆ DELAVAYANÆ \ 99 (Lan-kong) ; fl. fr. 14 jun. 1887 (Delavay, n. 2687 et 2846); ad collum "Yen-tze-hay, alt. 3000 m. ; 2 jun. 1886 (Delavay, n. 2355). Le disque staminal est assez grand, en coupe évasée, avec une glande obtuse placée entre chacun des filets; la capsule ovale-oblongue dépasse presque d'un tiers le calice dans la plante de Hee-chan-men et renferme à 6 graines muriquées. Les poils étoilés qui forment l'indument de la plante, et se retrouvent sur presque toutes ses parties, sont plus ou moins abondants et constituent sur les jeunes individus un véritable tomentum. 5 års. S. saxatilis Hamilt. — var. capillipes.— Pedicelli capillares elongati (pollicares et ultra), brest demum refracti; folia e basi rotundata vel subcordata _acutissima vel acuminata, tenuiter papyracea, sparse pilosa. Ad oras silvarum inter Nien-kia-se et Long-pin; 6 jun. 1887 (Delavay). 6. S. pilosa, sp. nov. Undique praeter calycem et bracteas albo-pilosa; rhizoma gracile radicans, multiceps ; folia e basi attenuata anguste lanceolata, acuta vel acuminata; inflorescentia cymoso-paniculata, multiflora; bracteæ et bracteolæ lanceolatæ, membranacea cum nervo rubente; pedicelli graciles, mox deflexi; sepala sepius rubro tincta, lanceolata, acumi- nata, obscure trinervia, marginibus albo-membranacea; petala bifida calycem vix aequantia; discus stamineus tenuis, cupularis, nulla glan- dula inter filamenta sensim dilatata interposita; antheræ pallide viola- ceæ; ovarium uniloculare; styli 3; capsula ovata 4-drivalvis. Caules rigidi, palmares vel digitales ; folia 12-20 mill. longa, 3-4m. lata; pedicelli inæquales 1-2 cent.; calyx 5-6 mill. " Yun-nan, ad oras silvarum ad collum Koua-la-po (Hokin), alt. 3000'm.; fl. 13 jul. 1886 (Delavay, n. 2155). Voisin du S. sikkimensis Hook; il en diffère par ses sépales plus sca- rieux et plus aigus, par sa pubescence formée de poils mous, blancs et surtout par ses bractées et ses bractéoles scarieuses et non point complé- tement foliacées, comme celles du S. sikkimensis. Le disque staminal n'est ni plus ni moins périgyne dans le S. 2i/osa et le S. sikkimensis que dans le S. saxatilis et toutes ces espéces se placent mieux, je crois, dans le groupe des Zarbræa que parmi les Stellaria vrais. ? 7. S. Davidi Hemsl. in Forb. et Hemsl., Ind. FZ. sin. p. 67. Krascheninikowia Davidi Franch., Pl. David. p. 51, tab. 10. 100 PLANTÆ DELAVAYANÆ _— var. himalaica. — S. bulbosa Hook. fil. et Edgw., F7. of brit. Ind. I, 231 (non Wulf.); Krascheninikowia rupestris, Auct. cit., Zac, cit. (non Turcz.). — Humilior, gracilior quam typus Jeholensis; folia fenuiora ; minora, basi magis attenuata; folia superiora minus dissimi- lia; semina crebre tuberculosa; styli 3; petala oblongo obovata, apice rotundata. Yun-nan, in umbrosis montis odit, prope Hokin, alt. 3000 m.; 26 maj. 1884 (Delav. n. 1055). var. sessilifolia. — Petiolus subnullus; limbus ovato-lanceolatus vel lanceolatus ; petala apice rotundata, integra vel emarginata ; styli 2. Forma ad plantam Jeholensem typicam accedens, sed multo minor. In prærupto prope collum montis Lo-pin-chan (Lan-kong), alt. 2800 m.; fl. 24 maj. 1886 (Delavay, n. 2346); insilvis prope Kou-toui, supra Mo-so-yn; fl. 17 jun. 1887 (id.). C'est certainement par erreur que la dénomination de S. #x/5osa Wulf. a été appliquée à la plante de l'Himalaya; elle en a l'aspect et la végéta- tion, et sous ce rapport toutes les espèces du groupe Xrascheninikowia sont intimement liées entre elles; mais elle en diffère nettement par ses pétales entiers et ses graines couvertes de mamelons terminés par une cellule allongée piliforme. Dans la plante d'Europe, les pétales sont nette- ment A7/ojés et les graines lisses. C'est par erreur que Césati (Linnæa, vol. XXXII, 1863, tab. 1) les a signalées comme étant poilues, autant du moins qu’on peut en juger d’après une figure peu satisfaisante et dépour- vue du texte explicatif suffisant. L'examen de graines mûres, prises sur des spécimens récoltés à Cilli (Styrie), par M. F. Krasan (Schultz, Herb» norme, nov. ser., Cent. 16) et sur d'autres venant de Biella (Piémont), distribués par le D" Rostan dans l'Zeróarium pedemontanum, montre d'une facon évidente que ces graines ne présentent ni poils ni tubercules. Il faut ajouter, du reste, que a des auteurs de la famille des Caryophyllées, dans le Flora, of Britisk India, est très explicable; les graines du Ste/laria bulbosa Wulf. sont jusqu'ici demeurées inconnues, Si l'on en RENE à å mauvaise figure donnée par Césati. C'est au point ue M. cz (Mel. biol.. de l Acad, de Saint-Pétersbourg, t. IX, p. 38, 1873) i UR à ce sujet: « fructus hucusque ignoti ». L'herbier du, Muséum. de Paris permet heureusement de combler cette e (1). Quand å faire du Stellaria (Krascheninikowia) rupestris un synonyme 1. D'après les Veit egens cités piver haut, les capsules se développent sur des pétalées, situées à une hauteur quelconque de la tige; ces capsules sont à peu près pones de la Ker 9 di: calice, et renferment beaucoup de graines Cesati Pre qs capsule d fleur apétale, dont le ee ER serait épaissi au sommet, ce gne n'ai pas vu.sur les échantillons du Muséum, PLANTÆ DELAVAXANÆ IO de la plante de l'Himalaya, ae ne semble pas possible. Les soies raides et glochidiées qui couvrent les graines du S, »xpestris ne se retrouvent dans aucune autre espéce aujoird'hui connue, Ces glochidies ne ressem- blent en rien aux mamelons terminés par un poil subulé qu'on voit à la surface des graines S. Davidi et de celles du Stellaria (Krascheninikowia Maximowtcziana Franch., qui diffère 4 Pvt surtout par ses ovaires qui n'ont que deux styles au lieu de tr L'ancien genre Krascheninikowia est ick obi rapporté aux Stellaria par presque tous les auteurs, bien qu'il ne soit pas moins nettement carac- térisé que la pinpagp des autres genres de Caryophyllées, maintenus plutôt par habitude qu'en raison d'une valeur réelle; il comprend jusqu'ici huit espéces; on ne connait pas les graines de Nube d'elles, S. rapkanorhiza Hemsley, dont la place demeure ainsi indécise parmi les espèces distyles et à pétales bilobés. On peut les disposer ainsi qu'il suit, en prenant comme base de division le nombre des styles dans les fleurs pétalées, les fleurs apétales n'ayant souvent qu'un seul style. petala integra; j JE PT S. heterantha. Styli 2. flores 5-meri. Å Semina S TAA . Maximowiceiana. K tala biløb2;- fores 4-mieri. erra. gales N bp S. heterophylla. Å Seminum setæ glochidiatæ. . S.rupestris. petala integra; ) Semina mamillata.. .. z.. S. Davidi. Styli 3. HEISE at ds S. bulbosa. petala biloba js Semina mamillata . . . . . . S. silvatica. Seat TS ALES TT S. raphanorhiza. CERASTIUM L. 1. C. pumilum Curt., 77. Jondin. I,tab.92; C. glutinosum Fries, F1. Hall. (1817), p- 78. Yun-nan, in cultis montis Tche-chang., prope Tang-Tchouan,. 1 jun. 1882. 2. C. vulgatum L., 77. suec. ed. 2, p. 158; Hook. et Edgw., For. of Brit. Ind. I, 228. C. triviale Link; Forb. et Hemsl., Ind. 77. Sin., p. 67. a. angustifolium — Pumilum; folia anguste oblonga vel oblon- go-lanceolata ; petala calycem paulo superantia. Yun-nan, in pascuis, ad pedem montis Tsang-chan, supra Tali, alt. 2000 m.; 28 mart. 1884. (Delav. n. 1694). B. érevifolium — Subpedalis, gracilis; folia breviter ovato- lanceolata ; petala calyce fere duplo longiora. | 102 PLANTÆ DELAVAYANÆ . Yun-nan, in pratis uliginosis ad Kan-hay-tze, in monte Hee-chan- men, supra Lankong, alt 2800; 31 jul. 1835. Y. acutifolium — Elata (pedalis et ultra); folia lanceolata, acuta vel acuminata, infimis oblongis; petala calyce plus duplo loneiora. ^ Yun-nan, in pratis ad juga nivalia Li-kiang, alt. 3500 m., ro jul. 1884 (Delav. n. 121). Le C. vulgatum L., existe au Yun-nan sous des formes multiples, sensiblement différentes de celles de la région himalayenne; elles présen- tent un caractére commun, celui d'avoir toutes les bractées, méme les supérieures, dépourvues du bord scarieux. DRYMARIA Willd. 1. D. cordata Willd. ex Ræm. et Sch., Syst. veget. V, p. 4061; Edg. et Hook., F7. of Brit. ind. I, 244; Forbes et Hemsley, Ind. Å. S271. , p. 71. Yun-nan, in silvis ad Ki-chan, prope Tali, alt. 2000 m.; fl. 10 sept. 1884 (Delav. n. 1900); in pratis humidis ad Kiang-yn; 29 sept 1887 (id). TAMARISCINEÆ MYRICARIA Desv. I. M. germanica Desv., Ann. des sc. nat., série 1, vol. IV, p. 349; Thiselt. Dyer in Hook., F7. of Brit. Ind. I, 250. Yun-nan, ad Lankong, secus torrentes; 6 nov. 1883 (Delav. Tama- risc. n. 1); lit du Pee-cha-ho, à Mo-so-yn ; fl. 19 oct. 1887 (id). HYPERICINEÆ HYPERICUM L. 1. H. Ascyron L., Sø. Z/., ed. 1, 783; Forbes et Hemsl., Znd. F1. Sin.,p. 72. Yun-nan. ad Mo-so-yn, prope Lankong; fl., fr. 5 aug. 1883 (Delav. n. 111). Forme à feuilles trés étroitement lancéolées, acuminées; styles connés jusqu'aux deux tiers de leur hauteur, égalant le fruit. MEL UU NET. Roos * PLANTÆ DELAVAYANJE 103 ` 2. H. patulum Thunb., FZ. Jap. p. 295, tab. 17; Hook et Thomps., Fl. of Brit. Ind. 1, p. 254; Forbes et Hemsl., nd. Fl. Sin., p. 72. Yun-nan, in monte Pi-iou-se, supra Tapin-tze, prope Tali ; fl., fr. 11 jun. 1883 (Delav. absque numero). 3. H. petiolulatum Hook. fil. et Thomps., #7. of Brit. Ind. 1, p. 255- — var. ordiculatum. — Folia longiuscule petiolata, parva, crebre pellucido-punctata, late ovata, suborbiculata, basi rotundata vel subcor- data, vel brevissime attenuata ; flores pallide lutei, diam. vix 5 mill., petalis calycem subaequantibus; capsula subglobosa stylis paulo lon- gior. Yun-nan, ad juga montis Koua-la-po in humidis, alt. 3000 m.; fl. 4 aug. 1885 (Delav. n. 1942). 4. H. yunnanense, sp. nov. (Euhypericum). Glabrum; caulis teres, ascendens, debilis, basi radicans, simplex vel ramosus. Folia distincte petiolata e basi breviter attenuata obovato- oblonga, obtusa, subtus eximie glauca, pellucide punctata, margine glandulis nigris sessilibus notata. Cymæ evolutæ, plurifloræ ; flores parvi, pedicellati, pedicellis flores subæquantibus, bractea lineari paulo longioribus; sepala lanceolata subæqualia, glandulis sessilibus raris vel omnino deficientibus marginata; petala calyce subduplo lon- giora, anguste oblonga, lineis nigris destituta; ovarium late ovatum; styli 3, ovario longiores; capsula ovato-pyramidata, stylis 4-plo brevior. Semipedalis vel pedalis ; folia 15-30 mill. longa, petiolo nunc usque 4 mill. longo; sepala 4-5 mill.; petala 8-10 mill, Yun-nan, in pascuis et campis ad septentrionem montis Hee-chan- men ; fl. 11 jul. 1883 (Delav. n. 93); in pratis humidis ad Song-pin, supra Tapin-tze ; 18 aug. 1884 (n. 1943); ad oras silvarum prope juga Koua-la-po, prope Hokin, alt. 3000 m.; fl., fr. 5 aug. 1885 (Delav. n. 1981). Intermédiaire entre VZ. »apaulense Choisy et VZ. petiolulatum, il diffère du premier par ses fleurs plus petites, ses bractées et ses sépales , dépourvus de glandes pédicellées; il se distingue de VÆ. petiolulatum, dont il n'est peut-être qu'une variété, par son inflorescence plus déve- loppée. 104 PLANTÆ DELAVAYANÆ 5. H. elodeoides Choisy in DC., Prodr. 1. p. 552; Hook. fil., Flor. of Brit. Ind. 1, p. 255. à Yun-nan, in pascuis ad pedem montis Tsang-chan supra Tali, alt. 2500 m.; 25 sept. 1884 (Delav. n. 189). 6. H. monanthemum Hook. fil. et Thomps., F/or. of Brit. Ind.1, P. 256. — Var. z22ro-Punctatum. — Folia late ovato-elliptica, subsessilia, subtus punctis nigris elevatis conspersa, parce vel non pellucido-punc- tata; sepala lineis nigris percursa ; petala oblongo-linearia, calyce 3-4- plo longiora. Planta quam specimina himalaica magis elata, nunc subpedalis ; folia 15-20 mill. longa, 12-15 mill. lata, subsessilia; flores nunc solitarii, nunc cymoso-terni, breviter pedicellati. | Yun-nan, in locis umbrosis montis Tsang-chan supra Tali, alt. 4000 m.; fl. 3 aug. 1884 (Delav. n. 1944). — Var. brachypetalum. — Petala oblonga calyce vix duplo lon- giora (nec oblongo-linearia sepalis 34 plo longiora ut in forma typica); folia dense pellucido-punctata, vix vel non punctis nigris conspersa ; flores saepius solitarii. In pratis ad colium Yen-tze-hay, alt. 3200 m.; fl. 17 jun. 1887 (Dela- vay); in collibus prope Pien-kio (id.) 7. H- Lalandei Choisy in DC., Prodr. 1. p. 550; Hook et Thiselt. Dyer, FI. of Brit. Ind. 1, p. 256; H. fætidum Hook. et Thomps. in sched. distrib. Kew. Yun-nan, in uliginosis montis Che-tcho-tze, supra Tapin-tze, alti- tud. 2000 m.; 27 jul. 1884 (Delav. n. 164). Varie à tige uniflore ou triflore; toute la plante exhale une odeur trés forte de musc, d’après une note de M. Delavay. MM. Hooker et Th. Dyer la disent très fétide. L'Z. Laiandei est un des rares exemples d'une plante appartenant exclusivement à la flore de l'Himalaya et à celle du Cap de rå e-Espérance. TERNSTRCEMIACEÆ SAURAJA Willd. 1. S. napaulensis DC., Mém. sur les Ternstr. p. 29; Hook. fil. et Dyer, F7. of Brit Ind. 1, 287. Yun-nan, circa Tapin-tze; fl. 7 april. 1883 (Delav. n. 163). PLANTÆ DELAVAYANÆ 105 SCHIMA Reinw. 1. S. Noronhæ ed in Blum., Bytdr.p. 129; Forbeset Hemsley, - Ind. Fl. Sin. p. 80. Yun-nan, in collibus ad meridiem versus supra Mao-Kintchang, alt. 2400 m.; 18 maj. 1885 (Delavay, n. 2827). CAMELLIA L. . ? C. Sasanqua Thunb., F7. Jap. p. 273, tab. 30; Forbes et Hede , Ind. Fl. Sin. p. 82. C. oleifera Abel, Journ. in China, pe 174, cum icone. Yun-nan, in silvis Kan-hay-tzé, in monte Hee-chan-men prope Lan- kong; fl. 23 jul. 1886 (Delav. n. 1933), et in silva Nien-kia-se, prope Tapin-tze ; fr. immat. 7 maj. 1885. - Feuilles moins coriaces que dans le type, à bords non revolutés et bor- dées de dents de scie plus fines; fruit mår d'un diamètre de près de 4 cen- timètres. HOFERIA Scop., fnfrod. p. 194. n. 846. 1. H. japonica. — Ternstræmia japonica Thunb., Transact, Linn. Soc. 2, p. 335; Sieb. et Zucc., F7. jap. 148, t. 80; Forbes et Hemsl., Ind. Å. Sin. p. 75; Hook et Th. Dyer, F7. of Brit. Ind. 1,280; Dupinia japonica Franch., Bull. soc. bot. de Fr. vol. XXXIII, p. 440. Yun-nan, in collibus ad pedes montis Tsang-chan, supra Tali; 19 jun. 1884 (Delav. n. 158). Scopoli a donné des 1777 le nom de Goferia au Mokokf ou Mokof de Kæmpfer, plante bien connue et qu'on trouve parfaitement figurée dans les Amænitates. La dénomination pers ie enr par Scopoli a donc Vantériorité sur celle de CZeyera Thunb., FI. Jap., p. 224 (nec p. 12) et sur celle de Ternstroemia appliquée au 1. également par Thunberg, en 1793 (Transact. Soc. Linn. Lond.) Quant au nom de Dupinia Scop., Introd., p. 195, n: 847, que j'avais par erreur cru devoir appliquer au Mokok, de Kæm mpfer, il doit étre consi- déré seulement comme un synonyme Q'Hoferia, en raison méme de son ordre numérique .dans l'ouvrage de Scopoli. Plusieurs autres genres ap- partenant à diverses familles sont dans le même.cas et ont été nommés an- térieurement dans l'Zzéroductio; M. Baillon a relevé depuis longtemps celui: 106 PLANTÆ DELAVAYANÆ de Tournesolia. L'oubli dans lequel est demeuré longtemps le livre remar- quable de Scopoli est inexplicable; il y a peu d'années encore l'un des plus célébres phytographes de notre siécle n'a-t-il pas écrit qu'il ne croyait de- voir tenir aucun compte des noms imposés par Scopoli, parce que l'Zz£ro- ductio manquait aux bibliothéques de son pays. MALVACEZE MALVA Malp. 1. M. verticillata L., Sø. Z., ed. 1, p. 689; Forbes et Hemsley, Ind. FI. Sin. p. 84; M. pulchella Bernh; Franch., Pi. David, p. 58. Yun-nan in ruderatis ad Choui-ma-ou, supra Tapin-tze, alt. 1800 m.; fl. fr. 21 febr. 1887 (Delavay, n. 2444). SIDA L. 1. S. rhombifolia L., Sø. 27., ed. 1, p. 686; Hook. fil., F7. of. Brit. Ind., 1, 32; Forbes et Hemsl., Ind. F1. S772., I, p. 95. a. retusa, — S. retusa L., Sp. på. p. 961. Yun-nan, circa Tapin-tze, in locis siccis; fl. 4 maj. 1885 (Delav. n. 1936). ` B. rhomboidea. — S. rhomboidea Roxb., Hort. bengh., p. 50. Forma foliis glabrescentibus, e basi cuneata integra late rhomboi- deis, duplicato dentatis, subincisis. Yun-nan, in collibus ad Pee-long-tan, prope pa 24 aug. 1885 (Delav. n. 1938). y- microphylla. — S. microphylla Cav., Diss. I, tab. 12, fig. 2. Yun-nan, circa Tapin-tze. . 8. obovata. — S. obovata Wall., Cat. 1864. Yun-nan, secus vias, ad Tapin-tze; 8 sept. 1885 (Delav. n. 1937). ABUTILON Gaertn. 1. A. indicum G. Don, Syst. 1, p. 504; Maxw. T. Masters in Hook. fil., F/or. of Brit, Ind. 1, p. 326; Forbes et Hemsley, Zna. Flor. Sin. sy p. 86. d ui uim pw PRESA JER Kr se. JAN få og jente RUOLI EE er UT reu NOR ler == TREO Sp Np Ve Ee E DEMNM ETIN TIS ne ESSE ECC DeC op er PLANTÆ DELAVAYANÆ 107 Yun-nan, secus vias ad Houang-kia-pin; fl. 26 sept. 1887 (Delavay n. 2701). 2. Å. Avicennæ Gaertn., Car. II, p. 251; Maxw. T. Mast., d.e. p. 327 ; Forbes et Hems]., 7. c.p. 86 Yun-nan, circa Mo-so-yn culta (Delav. n. 2718). Cultivé aux environs de Mo-so-yn sous le nom de 'Tong-ma (Chanvre Iubuleux), à cause de ses tiges creuses. 3. A. polyandrum Schlect. in Link, Exum. hort. Berol. I, p. 264; Maxw. T. Mast., 2. c. p. 325. Yun-nan, in silvisad Ta-long-tan, prope Tapin-tze ; fl. 13 sept. 1887 (Delav. n. 3082). HIBISCUS L. . H. Abelmoschus L., SØ. 7/. ed. 1, p. 696; Hook. fil., FZ. ve sh Ind.I, 342; Forbes et Hemsl., Ind. Fl. Sin., p. 97. - Forma foliis inferioribus late cordatis, crenatis, superioribus et supremis hastato-sagittatis; bracteolæ lineares, fructu duplo breviores; capsula ovata. Yun-nan, circa Tapin-tze (Delavay). 2.2? H. cancellatus Roxb. Hort., bengal. p. 51; Hook. fil., FZ. of Brit. Ind., 1, 342. Forma foliis cordato-angulatis, superioribus ovato lanceolatis, supremis tantum subhastatis ; bracteolæ lineares capsulam ovatam supe- rantes. Yun-nan, in pratis ad Tapin-tze ; 10 sept. 1882 (Delav. Ma/v. n. 5). 3. H. mutabilis L., Sø. p/.,ed. 1, p..694; Franch., PZ. David., - p. 58; Forbes et Hemsl., Znd. F7. Sin. p. 87. Forma bracteolis lanceolatis ; calycis segmenta late ovalia. Yun-nan, in sepibus; fl. aug. 1883 (Delav. Maw. n. 7). 4. H. Trionum L., Sø. /. ed. 1, p. 697; Franch., PZ. David. p. 59 et Mim. Soc. nat. de Cherbourg, XXIV, p. 203; Hook. fil., F7. m Brit. Ind. 1, 334; Forbes et Hemsl., Znd. FI. Sin., p. 88. 108 PLANTÆ. DELAVAYANJE Yun-nan, circa Tapin-tze; fl. 8 aug, 1882 (Ma/v. n..4); in campis ad Lankong ; fl. fr. aug. 1883 (n. 99) ; incampis ad Mo-so- yn; 14 sept. 1885. (n. 1866). BOMBAX. I. B. malabaricum DC., Prodr. I, p. 479; Forbes et Hemsley, Ind. Fl. Sin. p. 89. Yun-nan, secus amnem ad Tapin-tze; fl. 4 mart. 1886 (Delavay n. 2493). "Le Gossypium herbaceum Lay est cultivé dans la vallée de Pien-kio et dans celle de Tapin-tze. à AILIACE JE GREWIA L. I. G. parviflora Bunge, Enum. på. Chin. bor. p. 9; Forbes et Hemsl., Znd. Fl. Sin. p. 93. Yun-nan, in sepibus ad Houang-kia-pin, prope Tali; 29 sept. 1884 (Delav. n. 107). TRIUMFETTA L. 1. T. tomentosa Bojer, Ann. des sc. nat. sér. 2, vol. XX, 103; Mast. in Hook. fil., F7. of Brit. Ind.1, p. 394- — Var calvescens. — Folia majora, usque 10 cent. longa, magis te- nuia, supra glabrescentia, subtus parce stellato-tomentella. Yun-nan, in collibus siccis circa Tapin-tze; fl. aug. 1882; fl 8 sept. 1885 (Delav. n. 1939). 2. T. pilosa Roth, Nov. sø. 223; Flor. of Brit. Ind. I. p. 394; Forbes et Hemsl., Ind. Flor. Sin. p. 93- Yun-nan, Pien-kio, prope Tapin-tze, ad sepes.; fl. 12 sept. 1887. - (Delavay). 3. T. annua L., Mantissa, I, p. 73; Masters in Hook., F7. of Brit. Ind. I, 396. Yun-nan, in sepibus ad Gnou-kay, prope Hokin; 14 sept. 1885. (Delav. n. 1940). ER ER Er rer AE ca Du RE et RE ee es tee E CT PER EN Eee Per JP SEAE Se KE ea Nl ME RES RE EN GE PLANTÆ DELAVAYANÆ 109 CORCHORUS L. I. C. olitorius L., Sø. 57. ed. I, p. 529 (excl. var.); Masters in Hook. fil., F7. of Brit. Ind. I, 396. Yun-nan, circa Tapin-tze; 1 sept. 1882 (Madv. n. 2 et n. 6). LINEZE LINUM. I. L. perenne L., Sø. pl. ed. I, p. 277; Hook. fil., FZ. of Brit, 4nd. I, 411. Yun-nan, in siccis planitiei prope Lankong, ad Mo-so-yn; fl. fr. maj. 1884 (Delavay). REINWARDTIA Dumort. 1. R. trigyna Planch.in Hook., Journ. 6ot. VII, p. 522; Hook., F1, of Brit. Ind. I, p. 412; Forbes et Hemsl., Ind. Fl. Sin., p. 96. Yun-nan, in sepibus circa Tapin-tze; fl. fr. 23 mart. 1883 (Delav. Linum, n. 1). ZYGOPHYLLEÆ TRIBULUS L. I. T. terrestris L., Sp. 27., ed. 1, p. 387; Hook. fil., Flor. of Brit. Ind.; Forbes et Hemsl, Zad. Fl. Sin. p. 97. Yun-nan, in incultis, ad Houang-kia-pin, prope Tali; fl. fr. 30 jul: 1885 (Delav. n. 1751). GERANIACEÆ GERANIUM L. 1.G. palustre. L., Cent. n. n. 175; Syst., ed. x. p. 143; Sp. Pl. ed. 2. p. 954. Var. stipulaceum. — Stipulae bipartitæ, lanceolatæ, acuminatee, 110 PLANTÆ DELAVAYANÆ | usque 2 cent. longæ; pubescentia brevis, retrorsa ; pedicelli sub anthesi calyce jam duplo longiores. Yun-nan, in monte Hee-chan-men (Delavay). Plante molle, différant de la plante d'Europe surtout par ses grandes stipules bipartites et lancéolées acuminées, ce qui ne permet pas de la confondre avec le G. Wallichianum. 2. G. Delavayi Franch., Bull. soc. bot: XXXIII, p. 442. Rhizoma lignosum perpendiculare, pennae anserinæ crassitie; cau- lis gracilis d PERS minuta reflexa obtectus. Ser Xem We petiolata, petiolo su vestito, suprema subsessilia; Brabus ambitu pentagonus, fere ad basin usque 5-partitus, partitionibus e basi integra cuneata rhomboideis, apice pro- ducto acutis vel fere acuminatis, incisis, lobis et lobulis oblongis, acutis; stipulæ amplae membranaceæ, fuscæ, e basi libera rotundata late lanceolatæ, apice tridentatæ. Pedunculi elongati, biflori, breviter et retrorsum puberuli; bracteola elongata, lineari-subulatæ; pedicelli demum reflexi, anthesi sub plena flore subduplo longiores, gabe duplici, altera brevissima, altera glandulosa, patenti, elongata, pilis tenuibus glandula tenuissima capitatis; SEISE vestimentum similiter duplex, sepalis lanceolatis, 1 inatis; petala DS + HOU OIA j IO ULLULOV UIT CELTIC RARE RS , nigro-purpurea cal ycem superantia, pérfeëté sub see rbk. oblon- go-ovata, apice leviter biloba, basi longe albo-villosa; staminum fila- menta infra medium pilis longis sparsis ee antheris nigricantibus; carpella puberula. | ' . Caulis 15-25 cent.; foliorum inlécióram limbus 4 cent. longus, 5 cent. circiter latus, petiolo f0-15 cent. ; stipulæ inferiores usque 2 cent. longæ, 5 mill. basi latae; sepala 6-7 mill. lon ga, mucrone 4-5 mill.; bracteolæ 6-10 mill, longæ, 1 mill basi latæ; petala circiter 12 mill. longa. Yun-nan, in silvis ad collum Koua-la-po, supra Hokin, alt. 3000 m.; fl. 4 aug. 1885 (Delav. n. 1945). es pétales ont à peu prés la coloration de ceux du G. phæum, et sont réfléchis comme ceux du G. reflexum d'Italie et du G. refractum de aigués ou méme acuminées, ne permettent pas de le &onfondre avec les espèces européennes, ou du nord de l'Asie, dont les TP sont étalés mais non réfléchis. PLANTÆ DELAVAYANÆ III 3. G. platypetalum, sp. nov. TRIER eh m, lignosum b li tus, flexuosus, simplex vel ramosus pube brevi retrorsa adpressa vestitus; folia basilaria lon- giter petiolata, superiora subsessilia, setulis adpressis conspersa; lim- bus ambitu pentagonus, ultra medium 5-partitus, segmentis e basi cu- neata integra rhomboideo-lanceolatis acuminatis, c medio inciso-den- tatis; stipulae fulvae, membranaceæ, inferiores ovatae acuminatze, supe- riores sæpius bilobæ velbifidæ ; inflorescentia paniculata vel nunc suba- -phylla racemoso-paniculata; pedunculi et pedicelli pilis glandulosis hirtelli, pedicellis mox divergentibus, demum reflexis, flore jam sub anthesi plus duplo longioribus; sepala ovata, longe mucronata. praeser- tim ad nervos setis glandulosis hispida; petala atro-violacea, calycem vix æquantia, late ovato-elliptica, basi in unguem fere nullum contracta apice rotundata vel leviter retusa, ima basi pilis longis paucis ciliata; stamina calycem sensim superans, filamentis purpureis e basi subulatis tenuissime et parce ciliolatis, antheris atropurpureis; carpella hispida; columna hirto-pubescens apice plicis destituta, longe subulato mucro- Tata; semina subtilissime striolata. "- Caulis 1-2 pedalis; limbus 4-8 cent. latus; pedicelli 2-3 cent.; se- pala 7 mill.; petala 6 mill. longa, 5 mill. lata. Yun-nan, in pascuis montis Fang-yang-tchang, supra Mo-so-yn; fl. fr. 5 sept. 1887 (Delavay). Espéce bien caractérisée par la forme élargie et la brièveté des pétales, à peu prés dépourvus d'onglet. Ces pétales sont d'un pourpre noir dans le bouton et au moment de l'épanouissement; mais, d'aprés une note de M. Delavay, ils deviendraient à la fin d'un rose lilas. 4. G. pogonanthum, sp. nov. Rhizoma lignosum, breve; caulis gracilis, simplex, pube retrorsa hispidula ; folia basilaria longe petiolata suprema sessilia, caulina pauca; limbus presertim ad nervos setulosus, ambitu pentagonus, ultra me- dium s-partitus, segmentis e basi integra breviter attenuata late rhom- boideis, incisis, lobis ovatis; stipulze fulvæ membranaceæ, ad basin usque partitæ, vel nunc tantum breviter bifidae, mucronatæ; inflores- centia oligantha; pedunculi et pedicelli graciles, breviter hirtelli, glandulis tenuissimis; pedicelli jam sub anthesi flore duplo longiores, post anthesin erecti; sepala lanceolata, obtusa, longiter v pilis glanduliferis tenuissimis hispida; petala (in sicco sordide alba) 11312 PLANTÆ DELAVAYANZE patentia, oblonga, apice parum emarginata, inferne pilis longis dense ciliata, calycem parum superantia; stamina petalis breviora, filamentis e basi dilatata ciliata sensim subulata, antheris luteis; carpella hispi- dula apice non plicata; columna hirto-pubescens, longe subulata. . . Pedalis vel sesquipedalis; limbus 5-6 cent. latus; pedicelli 20-25 mill. ; sepala fere 10 mill.; petala 11-12 mill. Yun-nan, in monte Fang-yang-tchang (Delavay). Voisin du G. øhæum L., dont il a le port; il en diffère par ses fleurs páles, ses pétales étroits, ses sépales longuement aristés, ses carpelles dé- pourvus de plis au sommet; le G. fogonanthum est aussi d'un vert plus pále, les feuilles sont fermes et la pubescence cendrée. 5. G. melanandrum, sp. nov. Rhizoma ad collum incrassatum ; planta tota praeter limbum folio- rum e pilis glandulosis confertis vestita; caulis robustus sæpius e basi ramosus ; folia praeter suprema longiter petiolata; limbus ambitu orbi- cularis, fere ad basin usque 5-partitus, segmentis e basi integra subtri- lobis, lobis incisis, pube brevi adpressa supra conspersus, subtus palli- dus, praesertim ad nervos setulosus; stipulae membranaceæ, fulvæ, pro- funde bilobæ, lobis lanceolatis, acuminatis; pedunculi elongati; brac- teolæ membranacez lanceolatæ; pedicelli calice paulo longiores, simul ac sepala dense glandulosi; flores virginei nutantes; sepala ovato-lanceolata, obtusa, longiter mucronulata; petala purpurascentia, patentia, sepalis vix vel subduplo longiora, obovato-lanceolata, apice rotundata, basi in unguem indistinctum breviter attenuata, longe et dense ciliata; stamina corollam vix superantia, filamentis violaceis € basi parum dilatata subulatis, inferne parce ciliatis, antheris atroviola- ceis; carpella hispida, apice plicis 3 transversis impressa, columna hispidula et parce glandulosa, longe acuminata. Caulis pedalis et bipedalis ; foliorum limbus 5-6 mill. diam; sepala cum mucrone 12-13 mill.; petala 13-18 mill. columna 18 mill., excluso ácumine usque 6 mill. ^ Yun-nan, in monte Fang-yang-tchang, supra Mo-so-yn; 14 oct. 1887 (Delavay) ; ad collum Yen-tze-hay ; 19 jul. 1887 (id.). Espèce bien caractérisée par son épaisse pubescence glanduleuse, par ses grands calices, par ses larges pétales étalés horizontalement et qui méme, autant qu'on en peut juger sur le sec, peuvent étre réfléchis; par ses anthéres noirátres et par les plis transversaux qui existent au somme des carpelles. L'aspect de la plante est celui du G. pratense L. - "E t E) ERO EE SEE er = NODI EAE ane ST Ta EE eg aae a ar A m A SENSE sp RE n PLANTÆ DELAVAYANÆ 113 6. G. strigosum Franch., Bull. soc. bot, XXXIII, p. 442. Rhizoma lignosum, elongatum; planta tota pilis strigosis hirtella, Folia radicalia longe petiolata, suprema subsessilia; limbus ambitu pentagonus, ultra medium 5-partitus, partitionibus e basi integra parum attenuata rhomboideis, apice varie inciso-lobatis, lobis acutis vel fere rotundatis, mucronulatis; stipulae parvae, subherbaceæ, anguste lanceo- latae, undique setulosæ; pedunculi elongati, graciles, biflori; bracteo- læ lineari-subulatæ ; pedicelli breves, vel jam sub anthesi flore duplo longiores, pube brevissima pilis strigosis elongatis patentibus nonnul- lisque glandulosis intermixta vestiti; calycis indumentum similiter duplex, pilis glandulosis sæpe deficientibus ; sepala ovato-lanceolata, longe aristata; petala purpurascentia calyce usque duplo longiora, in unguem brevem ciliatum attenuata; staminum filamenta glabra, vel ra, rius pilis nonullis ima basi ciliata; stigmata elongata (2 mill.); columna brevissime pubescens calyce fructifero subquadruplo longior; semina oblonga, elevato-reticulata, glabra. . Caulis semipedalis vel ultra pedalis; foliorum inferiorum limbus 6-7 cent. latus, 5-6 cent. longus; sepala 5-8 mill., arista 2-4 mill.; petala 12-15 mill. ; columna 3 cent, longa. Var, a hispidissimum. — In omnibus partibus setis patentibus his- pidissimum, cinerascens; folia 5-partita, segmentis e basi angustata integra rhomboideis, profunde incisis, lobulis acutis mucronatis. Planta rigida, foliis firmis. Yun-nan, ad collum montis Hee-chan-men; 15 jul. 1887 (Delavay). Var. B. grandiflorum. — Setis patentibus conspersum ; flores diam, fere pollicares, pedunculis crassis elongatis, pedicellis calyce duplo longioribus ; folia pallide virentia, lobulis obtusis. In pascuis ad collum Hee-chan-men, alt. 3000 m.; 14 jun. 1887 (Delavay); Hokin, in silvis ad collum Koua-la-po, alt. 3000 m. ; 13 jul. 1886 (Delavay, n. 2165). Var. y gracile. — Sparse setiferum; pedunculi graciles; flores vix semipollicares; foliorum lobuli vix acuti, breves. — Forma primum, loc. cit., descripta. | In dumetis montis Pe-ngay-tze, supra Houang-kia-pin; 4 sept. 1882 (Delavay, Geranium, n. 2); in monte Che-tcho-tze (id). Var. 8. #/alylobum. — Planta mollis, foliorum lobuli breves, lati, fere rotundati; pro cæteris a varietate y. gracili haud differt. i 8 114 PLANTÆ. DELAVAYANÆ In silvis montis Che-tcho-tze, supra Tapin-tze. alt. 2000 m.; 6 aug. 1887 (Delavay, n. 2756)» Le G. strigosum est une plante très variable mais dont les formes, d'as- pect très différent, sont néanmoins reliées entre elles par des intermé- diaires qui ne permettent pas de les séparer spécifiquement; ses stipules toujours petites, les longues soies dont elle est hérissée et ses graines for- tement réticulées et étroites permettent de la distinguer facilement des es- pèces dont elle se rapproche plus, telles que G. Grevilleanum et G. rectum Trautv. 7. G. yunnanense, sp. NOV. Rhizoma crassum elongatum; planta erecta, glabriuscula, apice tan- tum breviter et adpresse pubescens; folia basilaria longiter, caulina superiora breviter petiolata, limbo ambitu pentagono, ultra medium z-partito, segmentis e basi cuneata obovatis, trilobis, lobis incisis; TA 1 ra D LT 4 4 x s K latæ. acuminatæ e 7 FE Lu P pang rulæ ciliatæque; pedunculi terminales, erecti, folia superantes, biflori; bracteæ stipulis persimiles, vix angustiores, pedicellis inæqualibus duplo breviores; pedicelli adpresse albo-pilosi, mox horizontales, fructiferi deflexi; flores magni, purpurei ; sepala ovato-lanceolata, bre- viter acuta, crasse et haud longiter mucronata, extus dorso tenuissime et parce sericea, margine membranaceo ciliata; petala erecta, calyce duplo longiora, obovata, apice rotundata, basi ad unguem dense albo- pilosa; staminum filamenta ad medium usque setosa, antheris atro- purpureis; carpella hirtella plicis destituta; columna apice longe atte- nuata, acuminata. ” Rhizoma digiti minoris crassitie, 6-8 cent. longum; caules pedales et ultra; folia diam. 4-6 cent. ; stipulae 10-12 mill. longae; flores diam. 20-25 mill.; sepala usque 12 mill. petala circiter 16 mill.; columna 2 cent., acumine 4-5. mill. ` i Yun-nan, ad montis Tsang-chan cacumina, alt. 4000 m.; 19 aug. 1887 (Delavay, n. 2647). ' 2 G. Wallichianum; il en diffère par ses stipules libres étroite- ment lancéolées et non largement ovales; par ses filets staminaux longue- ment poilus jusqu’au milieu, par ses pétales très velus à la base, ses sépales brièvement mucronés. Le G. strigosum Franch. est très hérissé dans toutes ses parties, les filaments staminaux sont glabres et l'onglet des pétales peu velu. Le G. Grevilleanum a les pédicelles couverts d'une villosité étalée en partie glanduleuse et les stipules tout à fait différentes. Les G. pratense ct erianthum ont les pédicelles beaucoup plus courts et les feuilles à divisions PLANTÆ DELAVAYANÆ 115 plus étroites et plus profondes; le G. palustre a les filets staminaux très finement et brièvement ciliés. 8. G. umbelliforme, sp. nov. — Pl. 25. Rhizoma carnosum, perpendiculare; planta flaccida, tota pilosa: » perp P , p ) caulis erectus subsimplex, pilis brevibus reflexis setulisque patentibus elongatis simul ac pilis tenuissime glandulosis vestitus. Folia etiam caulina longiter petiolata, petiolo simili modo ac caulis vestito; limbus ambitu obscure pentagonus, potiusreniformis, membranaceus, præser- tim ad nervos setulis adpressis conspersus, ad medium vel paulo ultra (in foliis inferioribus) 7-partitus, foliis mediis et superioribus 5-partitis, par- tionibus obovato-cuneatis, apice breviter incisis, lobis trilobulatis; stipulae liberae, parvae, membranaceæ, lanceolato-lineares, acutae, pi- losæ; pedunculi graciles elongati; bracteolae setaceæ, pedicellis 4-5 subumbellatis 2-3-plo breviores ; calyx hispidus, pilis brevissimis refle- xis, setulis patentibus pilisque glandulosis ut in caule immixtis; sepala lanceolata breviter aristata; petala purpurascentia, calyce fere triplo longiora, erecta, e basi ciliolata longe angustata breviter obovata, apice subreiusa ; stamina 10 antherifera, filamentis e medio leviter dila- tatis parce ciliatis; carpella longe setosa. Caulis 15-25 cent., erectus; foliorum limbus 5-6 cent. latus, 4-5 cent. longus; sepala 5-6 mill., arista vix 2 mill.; petala 12-14 mill., 4 mil. apice lata. Yun-nan, in silvis ad juga Koua-la-po, supra Hokin, alt. 3.000 m. ; fl. 4 aug. 1885 (Delav. n. 1944). Espèce trés remarquable par son inflorescence ombelliforme, semblable à celle des Zrodium et des Pelargonium, mais presentant en méme temps 10 étamines fertiles; cette forme d'inflorescence ne parait pas encore avoir été signalée chez les Geranium; l'espèce est d'ailleurs voisine du G. mou- Pinense Franch., Nouv. Arch, du Mus., 2° série, vol. VI, p. 208. 9. G. napuligerum, sp. nov. Rhizoma breve, fibris radicalibus fasciculatis inflatis fusiformibus; Caules longe nudi, graciles, decumbentes, adpresse breviter pilosi ; folia basilaria longe petiolata, caulina saepius 2 opposita, limbo utraque facie sparse piloso, ambitu orbiculato vel reniformi, ad basin fere usque 5-partito, segmentis cuneato-flabelliformibus ad medium usque lobatis, lobis angustis ; stipulæ liberae, anguste lanceolatæ, acuminatæ, ad basin (circa nodum) sat dense pilosæ, pilis cum glandulis immixtis; pedun- 116 PLANTÆ DELAVAYANÆ culi elongati, biflori, pedicellis adpresse pubescentibus bracteas subu- latas longe superantibus, fructiferis horizontalibus vel deflexis apice hamato ascendentibus ; flores rubescentes, majuscüli; sepala pilis albis glandulosis hirta, ovato-lanceolata, breviter mucronata, apice lanugi- nosa; petala obovata, apice rotundata, inferne in unguem angustum dense villosum breviter attenuata, calice subduplo longiora; sta- minum filamenta fere ad apicem usque longe hirtella; carpella haud plicata, pilosa; columna hirtella et glandulosa, breviter attenuata ; semi- na subtilissime favosa. Caules vix ultra semipedales; folia diam. transverso circiter 3 cent.; pedunculi 5-8 cent.; pedicelli 3-5 cent.; sepala usque 8 mill.; petala 15 mill.; columna 15 mill. Yun-nan, in pascuis et sæpibus ad collum Yen-tze-hay (Lan-kong,) alt. 3200 m. ; fl. fr. immat. 27 aug. 1886 (Delavay, n. 2328); in pascuis ad Fang-yang-tchang, alt. 3000 m. (Delav. n. 2969). Bien caractérisé par son rhizóme à fibres radicales fasciculées, renflées- napiformes. Le port de la plante rappelle assez bien celui des petits indi. vidus du G. folyanthes, dont linflorescence est d'ailleurs trés différente. La forme de Fang-yang-tchang, petite et trés divariquée, resssemble au G. cinereum. 10. G. nepalense Sweet, Geran. tab. 12; Edg. et Hook. fil., 77. of Brit. Ind. I, p. 430; Forbes et Hemsl., Ind. F1. Sin., p. 98. Yun-nan, ad Tchen-fong-chan, prope Ta-kouan ; fl. maj. 1882 (De- lav. Ger. n. 3); in pratis ad Mo-so-yn (id); Tapin-tze ad Ta-long-tan, - in silvis; 13 sept. 1887 (Delavay, n. 2821). . Les pédoncules sont souvent uniflores par suite du défaut de déve- . loppement de l'un des pédicelles. Dans cet état la plante ressemble beau- ; coup au G. sidiricum L., dont les pédoncules sont également uniflores, et ne s'en distingue guére que par ses feuilles tripartites à segments lobés, et non 5-partites, à segments incisés. Les graines du G. nepalense ne sont point lisses, comme il est dit dans le F/ora of Brit. India, mais finement réticulées. - 11. G. ocellatum Camb. in Jacqm., Voy. bot. p. 33, tab. 38; Edg. et Hook. fil., F7. of Brit. Ind. I, p. 433. Yun-nan, in campis ad Tapiu-ze; 8 mart. 1883 (Delav. Geran. - n. I). "e MI AN EE NE + PAN i Fs efr pg Å N E PLANTÆ DELAVAYANÆ 117 OXALIS L. 1. O. corniculata L., Sø. #2. ed. 1, p. 435; Edg. et Hook., 77. of Brit, Ind.l, p. 436; Franch., P7. David. p. 65; Forbes et Hemsl., Ind. FI. Sin., p. 98. Yun-nan, in campis ad Tapin-tze ; 8 mart. 1885 (Delav.). 2. O. Acetosella L., Sø. 27. ed. 1. p. 433; Edg. et Hook., Fi. of Brit. Ind. 1, p. 436; Forbes et Hemsl., Znd. Fl. Sin. p. 99. Yun-nan, in silvis ad montem Koua-la-po, prope Hokin; 26 aug. 1884 (Delav. Oxais, n. 86). IMPATIENS L. 1. I. arguta Hook. fil. et Thomps., Journ. Soc. Linn. IV, 137 et F1. of Brit. Ind. I, 470; Forbes et Hemsl. Znd. F7. Sin. p. 100. Yun-nan, circa Tali; 4 jul. 1882 (Delav. Ba/s. n. 1). Tige de 40 à 5o cent., florifere surtout dans sa partie supérieure; fleurs violacées longues de 3 cent. environ, avec l'éperon cylindrique, recourbé, ne dépassant pas 1 cent. Les fleurs sont fasciculées au nombre de 2 à 3 au sommet d'un pédoncule commun trés court (3 à 5 mill.). Le calice de la plante rapportée ici å VZ. arguta est constamment formé de cinq sépales, les deux antérieurs linéaires subulés, les deux laté- raux obliquement ovales, longuement acuminés, le sépale postérieur (la- belle) en forme de sac profond, obtus comme dans la plante de l'Himalaya, chez laquelle M. Hooker signale également la présence de deux sépales antérieurs; l'étendard est largement obovale, concave avec une créte dor- sale qui se prolonge en avant en petite corne. 2. I. Delavayi, Franch., Bull. soc. bot. XXXIII. p. 445- Annua, glabra, flaccida; caulis erectus, ramosus. Folia alterna, infe- riora longe petiolata, suprema subsessilia; limbus glaucescens late ova- tus vel ovato-rotundatus, grosse et inaequaliter crenatus, inferne subin- cisus, basi (in foliis inferioribus) breviter cuneatus, in foliis mediis truncatüs, in supremis late subcordatus. Pedunculi axillares folia haud eequantes, graciles, sepius biflori, breves; bracteola flori contigua parva ovata, postanthesin sub fructu persistens; flores magni, speciosi, roseo- lilacini, purpureo striati; 5 sepala (1), antica minima, ovata, lateralia Flora of British India, 1. Pour plus de brièveté, à l'exemple des auteurs du eux sépales anté -j'appellerai sépales (sepa/a) les deux sépales latéraux et les d 118 PLANTÆ DELAVAYANÆ tenuissime membranacea, albida, oblique ovato-subrotundata; labellum profunde saccatum, inflato-conicum, in calcar violaceo-lividum incurvum desinens; vexillum late obcordatum; alæ bipartitæ, segmentis valde inæqualibus, exteriore multo breviore subquadrato, bilobo, interiore late et oblique obovato, in acumen contracto ; capsula linearis. Caulis 30-45 cent.; petiolus foliorum inferiorum usque pollicaris, limbo 15-40 mill. longo, 10-30 mill. lato; pedunculi 2 cent. ; pedicelli . vix 15 mill... flores 3-4cent., calcare 5-6 mill.; alae ultra 2 cent. longæ. Yun-nan, in umbrosis ad montem Hee-chan-men, alt. 3000 m. ; fl. 11 sept. 1885 (Delav. n. 1946). Port de TZ Noli-tangere, mais bien différent par la coloration des fleurs, toujours moins nombreuses et en grappe plus courte; feuilles plus profondément crénelées; ailes de forme différente; très belle espèce. 3. I. yunnanensis, Franch, Zu. soc. bot. XXXIII, p. 445. Annua; caulis erectus, parce ramosus, præsertim apice pilis rufis vestitus, parce ramosus. Folia alterna, longiter petiolata ; limbus ovato- acuminatus, basi integra breviter cuneatus, dentatus, strigis brevibus presertim ad nervos conspersus, subtus glaucescens. Pedunculi axil- lares petiolo longiores, sæpius biflori, pedicellis brevibus; flores magni sordide lutei; sepala 5, antica lineari-subulata, lateralia oblique ovata vel suborbiculata; labellum profunde saccatum obtusum, calcare cylin- drico convoluto duplo longius; vexillum late obcordatum, parum con- vexum cum ries me dorsali calcariformi; alæ inaequaliter bipartitæ, segmento blique triangulo, interiore obovato, basi constricto, apibé leviter emarginato; capsula lineari-oblonga. Caulis 15-40 cent. ; petiolus foliorum inferiorum 1 2-18 mill., limbo 4-6 cent. longo, 20-25 mill. lato; flores 3-5 cent. longi, calcare 10-12 mill.; alae fere 2 cent. longze. Yun-nan, in monte Che-tcho-tze, supra Tapin-tze, in silvaticis fl. 23 aug. 1885. Assez voisin de VZ. porrecta, mais la plante est plus ferme, les feuilles plus courtement pétiolées et plus fortement dentées; les tiges sont pubes- centes au sommet et les fleurs sensiblement plus grandes, L'Z, Davidi, également assez ber å a les feuilles crénelées et non dentées, la . plante est complètement glabre et molle, etc. rieurs lorsqu'ils men CE m le sépale perd toujours en forme de sac ou de casque rd (vexillum) le pétale antérieur ; az/es re les deux pétales Parthus ise deux par deux. La fleur est déc écrite, non sa position normale, mais dans celle qu'elle présente, c'est-à-dire renversée. PLANTÆ DELAVAYANÆ 119 4. I. dimorphophylla, Franch., Bw, Soc. bot. XXXIII, p. 446. Annua, gracilis, glaberrima; caulis simplex vel parce ramosus erectus. Folia alterna tenuiter membranacea, flaccida, crenato-dentata, basi glandulis pedicellatis ciliata, inferiora longe petiolata, ovata, inferne breviter attenuata, media et superiora (subsessilia) ovato-lan- ceolata acuminata, basi truncata vel leviter et late cordata. Pedunculi axillares, folio breviores, uniflori vel biflori; bracteola sub flore ovata persistens; flores magni, lutescentes ; sepala 3 (antica desunt ut videtur), lateralia late obovata vel subrotunda; labellum profunde saccatum, inflatum, apice obtusum, in calcar breve recurvum, cylindricum, abrupte desinens; vexillum late obcordatum vel fere orbiculare, con- vexum cum crista dorsali secus nervum ; ala integrae, semiovatae, paulo infra basin constrictæ, apice breviter mucronatæ; capsula anguste linearis. Caulis 1-2 pedalis; folia inferiora : petiolus pollicaris et ultra, limbo 5-7 cent. longo, 25-30 mill. lato; folia media et superiora : pe- tiolus 5-10 mill., limbo 6-12 cent. longo, 15-30 cent. lato; peduneulus 1-5 cent. ; flores 3 cent. longi; sepala lateralia 5-7 mill.; calcar 4-5 mill. 3 capsula 3-5 cent. longa, 2-3 mill. lata. Yun-nan, in- monte Che-tcho-tze, supra Tapin-tze; 3 oct. 1882 (Delav. Z»p. n. 1). ts Assez semblable à VZ. spirifer et å VZ. Davidi, il diftere de l'un et de l'autre par ses feuilles moyennes et supérieures qui sont tronquées å la base ou légérement cordiformes, les inférieures seules briévement atté- nuées. 5. I. Balsamina L., Sø. 2/., ed. 1, p. 938; Hook., Flor. of Brit. Ind. 1., p. 453; Forbes et Hemsley, Jad. Fl. sin., p. 100. Yun-nan, Kong-ti, supra Kiang-yn, in campis omnino spontanea, alt. 2.000 m. ; fl. 9 sept. 1887 (Delavay). 6. I. procumbens, Franch., 24/7. Soc. Bot. XXXIII, p. 447. Procumbens, radicans, glaberrima ; caulis ramosissimus longe pros- tratus ramos erectos producens. Folia alterna, petiolata, parva, infe- riora ovata obtusa, superiora plus minus acuminata, subtus glauces- centia, crenulato-dentata, crenulis mucronulatis, ad basin parce glan- - dulifera. Pedunculi axillares folio breviores, sepite DR pediceis å elongatis, florem fere æquantibus; flores aurei, (neg care) pau ( 120 PLANTÆ DELAVAYANÆ „ultra semipollicares; bracteola sub flore nulla; sepala 3 (antica desunt ut videtur), lateralia oblique obcordata, bee labellum sacca- ` to-conicum, antice longe productum, acuminatum, in calcar subulatum flore longius sensim desinens; vexillum late obcordatum, convexum; ale inæqualiter bifidæ, lobis obovatis integris, exteriore fere triplo breviore; capsula linearis. . Caulis 1-2 pedalis; petiolus circiter 1 cent., limbo 15-30 mill. longo, 6-12 mill. lato; flores circiter 15 mill., calcare 25-35 mill.; capsula . 25 mill., 3 mill. lata. Yun-nan, secusrivulos in planitie Tali; 16 nov. 1885 (Delav. n. 1949). Bien caractérisé par ses tiges longuement trainantes, radicantes aux ( nœuds, émettant de nombreux rameaux redressés; par ses fleurs d'un j ames . d'or, å long éperon subulé, presque droit. 7. I. divaricata, Franch., Bull. Soc. Bot. XXXIII, p. 447. Rigida, glabra; caulis erectus, subsimplex. Folia subtus purpureo- . tincta, papyracea, breviter petiolata (inferiora desunt), oblongo-lan- + ceolata, basi lata leviter cordata glandulisque pedicellatis ciliata, argute serrata, dentibus mucronatis, apice longe acuminata. Pedunculi axil- lares, 2-4 flori, elongati, plus minus arcuati, pedicellis elongatis patentibus; bracteola lanceolata sub flore persistens; flores magni, lutei (?); sepala 3 (antica non inveni), lateralia ovato-lanceolata; label- - lum late concavum, antice producto acuminatum, apice obtusum, cal- ` care tenui, cylindrico, abbreviato; vexillum orbiculatum, parum con- vexum; ala semiobovatæ, lobo externo multo minore, interno apice rotundato vel vix emarginato; capsula elongata, plane linearis, semi- . nibus glabris. Subbipedalis; folia 12-15 cent. longa, 25-30 mill. lata; pedunculi 4-6 cent.; pedicelli pollicares et ultra; flores 4 cent., calcare circiter I cent. ; capsula 4-5 cent. longa, vix ultra 2 mill. lata. Yun-nan, in monte Che-tcho-tze, supra Tapin-tze; 3 oct. 1882 (Delav. Im. n. 2). L’inflorescence diffuse, un peu divariquée, formée de pédoncules plus -Ou moins arqués en dehors, divisés en 6-3 pédicelles allongés, quelques- , uns étalés presque à angle droit, permet de distinguer facilement cette ase et légérement en coeur, comme les feuilles moyennes et supérieures de VZ. dimorphophylla; diis sont bordées de dents de scie aigués et se terminent en long appendice caudiforme. TN er hate M sue X m x em ME Au d c c ri Es LUE sk e i PLANTÆ DELAVAYANÆ 121 8. I. corchorifolia Franch., Bull. Soc. Bot, XXXIII, p. 448. Gracilis, glabra; caulis erectus, simplex. Folia alterna breviter petiolata, pallide virentia, anguste lanceolata, caudato-acuminata, basi breviter attenuata et glandulis pedicellatis ciliata, argute et tenuiter serrata. Pedunculi axillares, abbreviati, uniflori, vel sæpius biflori; bracteola ovata, sub flore persistens; flores lutei, punctis purpureis adspersi, magni; sepala 3 (antica non inveni), lateralia late ovata vel subrotunda; labellum late conico-saccatum, apice obtusum, calcare brevi, reflexo, tenui; vexillum suborbiculatum; alæ late semi-obovatæ, haud distincte lobatæ, paulo infra basin contractæ, apice dilatatæ, latissimæ, truncatæ vel leviter emarginatæ; capsula linearis. Pedalis vel paulo major; petiolus 5-11 mill., limbo 3-7 cent. longo, 8-20 mill. lato; pedunculi 5-15 mill.; flores 3 cent., calcare vix ultra 5 mill. Yun-nan, in silvis montis Ki-chan, propre Tali, alt. 2800.; 10 sept. 1884 (Delav. n. 1149). Voisin de VZ. discolor Wall. (I. Hoffmeisteri Klotzsch), dont il n'est peut-être qu'une variété; il en diffère surtout par ses fleurs d'un jaune- soufre. 9. I. Cornucopia, sp. nov. Annua, gracilis, erecta, simplex vel e basi fastigiato-ramosa; folia alterna petiolata, membranacea, e basi breviter attenuata vel rotundata ovata vel ovato lanceolata, saepius acuminata, crenulata, basi glandulis nonnullis longe pedicellatis ciliata; pedunculi graciles axillares, folio -subaequilongi; flores 4-6 lutescentes et purpureo-tincti laxe racemosi, pedicellis filiformibus flori subæquilongis, bractea magna ovata mu- cronata cucullata membranacea purpureo tincta mox decidua stipatis; bracteola sub flore ovata mox decidua ; sepala 3, lateralia oblique ovata, mucronulata; labellum conico-saccatum, in calcar sigmoideum apice dilatato-globulosum sensim attenuatum; vexillum cassidiforme . dorso rotundatum, exalatum, antice truncatum ; ale bipartitæ, seg- mentis valde inæqualibus, exteriore subquadrato, interiore in laminam linearem alte producto; capsula (haud matura) oblongo-clavata. Caulis sesquipedalis; folia (incluso petiolo 12-8 mill. longo) 6-7 - cent. longa; pedicelli usque 2 cent., bracteola stipante 4 mill.; flores - vix 2 cent. ; sepala lateralia, 4 mill.; calcar 4-5 mill. 122 PLANTÆ DELAVAYANÆ Yun-nan, in monte Tchang-chan, prope Tali 20 aug. 1887 (Dela- vay). Port de l'Z. /ongipes, avec des feuilles moins grandes et moins atténuées - à la base, L'Z. Cornucopia est d'ailleurs bien caractérisé par les larges bractées qui sont à la base des pédicelles et par la forme des ailes. 10. I. uliginosa, Franch. 5u//. Soc. bot, XXXIII, p. 448. Succulenta, glaberrima; caulis erectus inferne nudus. Folia anguste lanceolata, nunc lanceolato-linearia, in petiolum plus minus elongatum longiter vel longissime attenuata, apice sensim acuminata, excepta parte inferiore argute dentata, inferne glandulis sparsis pedicellatis ciliata, et praeterea glandula crassa sessili depressa utroque latere ad basin petioli donata. Pedunculi axillares, caulis apicem versus approxi- mati, nunc fere subumbellati, graciles, folium subæquantes vel superan- tes, pedicellis breviter. racemosis; flores purpurascentes (in sicco vio- lacei); sepala 3, lateralia oblique ovata, crassa, virescentia; labellum antice porrecto acuminatum, saccato-conicum, in calcar longissimum subulatum leviter incurvum attenuatum ; vexillum alte concavum, late triangulare, dorso secus nervum incrassatum; alæ bifidae, segmento -externo duplo breviore, obovato, interno oblongo-obovato apice rotun- dato vel truncato; capsula lineari-oblonga. Bipedalis et ultra; folia superiora (majora) 10-15 cent. longa, 8-15 mill. lata; pedunculi 6-12 cent. ; pedicelli 15-18 mill.; sepala vix 4 mill.; flores 15 mill., calcare 25-30 mill. ; capsula fere 2 cent. Yun-nan, in fossis semisubmersa ad Mo-so-yn prope Lankong fl. fr. 8 aug. 1885 (Delav. n. 1947). Belle espèce rappelant assez bien l'Zydrecera par son port et ses feuilles étroites allongées; ses fleurs sont assez semblables à celles de rz. leptoceras, mais plus grandes, moins nombreuses et en grappes plus cour- tes, la présence de deux grosses glandes déprimées à la base des pétioles | caractérise aussi trés bien lZ. #/iginosa parmi les espèces du groupe des Racemosz, auquel elle appartient. 11. I. angustiflora Hook. fil., FZ. of. Brit. Ind. I, 480. Yun-nan, in locis umbrosis humidis ad collum Koua-la-po, alt. 2.800 m.; fl. 27 aug. 1885 (absque. sans n.). Forme à petites feuilles ovales lancéolées, longues de 3 à 6 cent. 12, I. radiata Hook. fil., F7. of Brit. Ind. I, 476; I. racemosa Hook. et Thomps. in Zinm. Soc. Journ. IV, 147, non DC. nec Wall. PLANTÆ DELAVAYANÆ 123 Yun-nan, in silvis montis Ki-chan, prope Tali, alt. 2.500m.; 10 sept. 1884 (Delav. n. 1150et n. 1948). 13. I. stenantha Hook. fil., FZ. of Brit. Ind. I, p. 478. Yun-nan, in silvis montis Koua-la-po; 20 oct. 1882 (Delav.). Les Impatiens des montagnes dominant le lac Tali présentent deux -particularités intéressantes. La première, c'est que sur 13 espèces connues jusqu'ici, 3 présentent 5 sépales; on sait que l'existence des deux sépales antérieurs n'a été constatée que dans un trés petit nombre d'espéces du genre, sans qu'on ait pu expliquer l'absence de ces deux sépales dans la ; grande majorité des Balsamines. C'est aussi seulement chez les Zmpatiens de cette région que j'ai cons- taté la présence d'une bractéole placée immédiatement sous la fleur, sans = préjudice des bractées qui se trouvent normalement et d'une façon cons- +. tante à la base de chacun des pédicelles, au moins avant l'anthésc. Je ne - trouve nulle part l'indication de l'existence de cette bractéole qui persiste jusqu'à la maturité des capsules. RUTACEÆ BCENNINGHAUSENIA Reichb. 1. B. albiflora Reichb., Consp. regn. veget. p. 197; Hook. fil., 77. of Brit. Ind. p. 456; Franch., PI. David. p. 66; Forbes et Hemsl., - Ind. Fl. Sin. p. 102. EJ a. órevipes. — Ovarium subsessile, stipite 1 mill. longa, vel sub- " nulla; fruticulus ramosissimus, 50-60 cent. alt. Yun-nan, in rupibus calcareis ad fauces montis Pee-cha-ho, prope Lankong, alt. 2.200 m.; fl. fr. 31 aug. 1884 (Delav. n. 128); ad rupes montis Mao-kou-tchang, supra Tapin-tze; 29 aug. 1883 (Delav. sub : . Ruta alba). B. Zongipes. — Ovarium longe stipitatum, stipite 5-8 mill. longa; fruticulus ramosus, 50-80 cent. altus. Yun-nan, in silvis ad fauces montis San-tchang-kiou, prope Hokin, alt. 2.300 m.; 27 aug. 1884 (Delav. n. 127). ZANTHOXYLUM L. 1. Z. acanthopodium DC., Prodr. II, p. 727; Hook. fil., FZ. of Brit, Ind., I, p. 493; Z. hostile Wall., Cat. n. 1210. 124 PLANTÆ DELAVAYANÆ - Yun-nan, in monte Mao-kou-tchang, supra Tapin-tze; fl. 29 aug. | 1883 (Delav.). Fleurs en cymes agglomérées presque sessiles. 2. Z. alatum Roxb., FZ. Ind. UI, p. 768; Hook. fil., FZ. of Brit, Ind. 1, 463; Hemsl. et Forbes, Ind. F7. Sin. p. 105. — forma sudbtrifoliolatum. — Folia sepius unijuga, foliolis obo- vatis vel oblongo-obovatis apice obtusis vel rotundatis. Yun-nan, in silva Tchin-tcheou-yun dicta, prope Tapin-tze ; fr. 9 maj. 1884 (Delav. n. 777); in monte Mo-che-tzin supra Tapin-tze, alt. 2500 m.; fl. 14 april. 1884 (Delav. n. 895). . . Arbrisseau de 2 à 3 mètres; feuilles et fruits à odeur âcre quand on les froisse; fleurs rougeâtres; fruit noir; graines d'un rouge brillant. Les Chi- nois appellent cette plante : Hou-tsia-chou (poivre fleuri); ils en emploient la graine comme condiment, en guise de poivre (Delavay). 3. Z. oxyphyllum Edgw. in Trans. Linn. Soc. XX, p. 42. Yun-nan, in silvis, ad fauces montis Pee-cha-ao, prope Mo-so-yn; fl. 23 april. 1884 (Delav. n. 329). 4. Z. multijugum, sp. nov. Sarmentosum, glabrum, pauciaculeatum; folia ro-16 juga, rachi angustissime alata; foliola coriacea, oblique ovato-lanceolata, tenuis- i sime crenulata, infra nigro-punctata, punctis pellucidis omnino deficien- tibus, basi breviter attenuata, sessilia, apice acuta vel subobtusa; race- EC mi axillares, composito-paniculati, foliis multo breviores; flores vires- centes parvi, sessiles; calyx minimus, sepalis ovatis, subacutis; petala . calice triplo longiora, ovata, concava, apice rotundata; stamina corol- lam subduplo superantia; fructus non vidi. d Folia 15-25 cent. longa, foliolis 25-40 mill.; paniculæ 6-8 cent. ; flores circiter 2 mill. — Frutex 3-4 metr. Yun-nan, in silva ad Che-tong, prope Tapin-tze; fl. 13 maj. 1886 - (Delavay, n. 2560). Voisin du Z. oxyphyllum Edgw., mais avec des folioles plus nom- , une fois moins grandes, crénelées et non denticulées, des fleurs sessilén beaucoup plus petites. ^s. Z. nitidum DC., Prodr. 1; 727; Maxim., Mél. biol. VIII, p. 25 Forbes et Hemsl., Ind. F7. Sin. p. 106. > E ve re kes QU PLANTÆ DELAVAYANÆ 125 Yun-nan, in monte Mao-kou-tchang, supra Tapin-tze; fr. 29 aug. 1883 (Delav.); ad fauces montis Pee-cha-ho, ad Mo-so-yn, prope Lan- kong, alt. 2200 m.; fl. 23 april. 1883 (Delav. n: 792). Fleurs d'un brun rougeâtre; port du Rosa canina; c'est l'un des Zan- thoxylum que les Chinois appellent Æou-/siao, et dont ils utilisent les graines comme condiment. Les spécimens envoyés par M. Delavay consti- tuent probablement une forme particulière à folioles largement ovales ou même presque arrondies, assez courtes, d'abord légèrement pubescentes, mais devenant avec l’âge tout å fait glabres et luisantes. TODDALIA Juss. 1. T. aculeata Pers., Syn. på. I. p. 249; F1. of Brit. Ind., I, p- 497; Forbes et Hemsl., nd. Fl. sin. p. 108. Yun-nan, in silvis ad Che-tong, prope Tapin-tze; fl. 13 maj. 1886. (Delavay, n. 2559-) SKIMMIA Thunb. 1. S. Laureola Hook. fil., FZ. of Brit. Ind. 1, 499, Anquetilia Laureola Decne in Jacqm., Voy. p. 161, tab. 161. Yun-nan, in dumetis ad basin montis Tsang-chan supra Tali, alt 2500 met.; fl. 20 april, 1886 (Delav.). CORIARIA Nissol. ^1. €. nepaulensis Wall., P/. As. rar. III, tab. 289; Hook. fil., F1. of Brit. Ind. ll, p. 44. Yun-nan, in silvis ad Houang-li-pin, supra Tapin-tze ; fl. 27 april, 1883 (Delav. n. 543 045 et 156). SIMARUBEÆ ` PICRASMA BL 1. P. quassioides Benn., PA Jav. rar. p. FA et in Hook, fil, F1. of Brit. Ind. I, 518. Yun-nan, in silvis ad fauces San-tchan-kiou, prope Hokia, alt. 2400 m. ; fl. 22 maj. 1884 (Delav. n. 1073). 126 PLANTÆ DELAVAYANÆ Differe de la plante de l'Himalaya seulement par ses filets staminaux qui sont plus courts que la corolle; sépales lancéolés, ciliolés, corolle un - peu poilue extérieurement. MELIACEÆ MUNRONIA Wight. 1. M. Delavayi Franch., Bull. Soc. bot. XXXIII, p. 451. Fruticulus humillimus, in omnibus partibus præter corollam adpresse pubescens. Folia petiolata, supra glabrescentia, subtus dense pubes- centia, 2-4 juga, foliolis subsessilibus, parvis, polymorphis, nunc fere orbiculatis, nunc obovatis, inferne integris, superne incisodentatis, impari usque triplo majore nunc e basi cuneata integra parte superiore profunde dentato, vel etiam subpinnatifido. Pedunculi axillares uniflori usque 2-5 flori; pedicelli breves, bracteolati; calyx ad basin 5-partitus, lobis minutis lineari-lanceolatis; corolla alba glabra, tubo tenuissimo elongato, lobis paulo inæqualibus, oblongis vel obovatis plus minus acutis vel acuminatis; tubus stamineus integer corolla paulo brevior; capsula depresse globôsa, in pedicello arcuato subcernua, pilosula. Caulis 1-5 poll.; foliola 1-2 cent., terminali usque 6 cent. longo; corollæ tubus vix 1 mill. diam., 2-4 cent. longus, lobis 10-12 mill; - calycis lobi 2 1/2 mill.; capsula 6 mill. diam. Yun-nan, in rupibus secus viam ad Takouan; fl. maj. 1882 (Delav. n. 251 et 562 615); in lapidosis secus torrentem prope Tali; fl., fr. immat. jun. 1884 (Delav. n. 200); Tapintze, ad viam ad Pé-tou-po ducentem, secus torrentem; 22 juin 1886 (Delavay). Es Petite espèce bien caractérisée par le long tube très étroit de sa corolle, ainsi que par la forme et le nombre de ses folioles; elle a le port du M. pu- mila Wight, qui n’a que 3 ou 5 folioles et dont la corolle est d'une forme différente. | CEDRELA L, «I. €. Toona Roxb., Plant, Coram. p. 34, tab. 238; C. de Cand., Monogr. phaner. 1, p. 744. | — Var. pubescens. — Folia ad rachin et foliola præsertim subtus ad nervos puberula ; capsula juvenilis late ovata, apice rotundata. > * | rw oe ois usd | % p parle aussi id mais qu'elle ne peut étre assim PLYNTÆ DELAVAYANÆ 127 Yun-nan, in silvis ad Tapin-tze, prope Tali; fl. 6 april.; fr. 5 maj. 1884 (Delav. n. 901). Grand arbre å beau bois rouge, excellent pour la menuiserie, connu des Chinois sous le nom de Hong-liesse (Melia rouge). ILICINE:ZH ILEX L. 1. I. Corallina Franch., Bul. Soc. bot. XXXIII, p. 452. Frutex ramosus, omnibus partibus glaber, cortice lenticelloso; gemmæ glutinosæ. Folia petiolata, mox coriacea, ovato-lanceolata, breviter acuminata, basi subrotunda velleviter producta, nunc subin- tegra, saepius argute et subtiliter denticulata. Flores masculi et feminei in cymas axillares congesti, cymis subsessilibus, 8-10 floris ; pedicelli breves bracteolis late ovalibus vix duplo longiores ; calycis lobi ovati; ciliolati ; petala libera; stamina exserta ; drupæ corallino-rubræ, parvae, globosæ, ad maturitatem obscure 8-sulcatæ ; pyrenæ 3 vel 4, liberæ, dorso 4-sulcatæ. Frutex 3-4 metralis ; folia 5-8 cent. longa, 15-25 mill. lata, petiolo circiter 1 cent.; pedicelli vix 3 mill.; drupæ 4 mill. diam. Yun-nan, secus torrentes supra Ta-mi-tang, prope Ta-li ; 3l; fres april. 1884 (Delav. n. 927). Ce Houx ressemble beaucoup å VZ. cinerea Champ., dont il a les feuilles, Vinflorescence et les pétales libres; mais il en paraît très distinct par la petitesse de ses fruits. 2. I. Aquifolium L., Sø. p/. ed. 1, p. 125. Su-tchuen, ad Koui-tou, fl. 22 mart. 1882 (Delavay). Forme à feuilles ondulées bordées de grosses dents épineuses, et tout å fait semblable à la plante d'Europe. Loureiro a signalé, en Cochinchine, sous le nom ch TEGNET PME un — zu ne cem pas avoir 5i retrouvé "id n.of Bot., vol. XIV, un Zex qu'il aurait reçu plusieurs fois år environs de Canton, et qu'il ne sait comment distinguer de l'espèce d'Europe; MM. Forbes et Hemsley, qui ont vu la plante de Hance, assurent ilée å VZ. Aquifolium, à cause de sa pubescence, de la présence de stipules, etc. 3. I. dipyrena Wall. in Roxb., Fl. ind, ed Carey, I, p. 473; J. D. Hook., 77. of Brit, Ind. I, p. 599. 128 PLANTÆ DELAVAYANÆ In silvis ad fauces Koang-yn-chan, prope Gnou-Kay ; fl. 24 mart. 1885 (Delavay, n. 2818). Arbre de 20 métres; bois blanc, trés dense. Les spécimens envoyés ont were leurs feuilles absolument entiéres et dépourvues de spinules sur les bords. 4. I. yunnanensis, sp. nov. Frutex ramosissimus, cortice griseo, ramis breviter et dense pubes- centibus ; folia parva, conferta, subdisticha, tenuiter coriacea, breviter petiolata, limbo lanceolato acuto vel parum obtuso, infra glabro, supra ad nervum pubescente proeter basin integram subtiliter crenato- dentato, dentibus adpressis mucronatis; cymæ subtrifloræ folii dimi- dium vix æquantes, pedunculo glabro, pedicellis florem subæquan- tibus ad medium minute 1-2 bracteolatis; flores parvi, albidi, nunc. leviter roseo tincti, tetrameri vel pentameri; calycis lobi ovati, sub fructu paulo accreti, triangulares, ciliolati; petala fere orbiculata, calyce subtriplo longiora, parum concava, basi breviter coadunata; stamina inclusa; ovarium (in floribus masculis) ovato-pyramidatum, angulatum, drupæ parvæ, grani piperis mole, globosæ; pyrenæ 5-5, liberæ, dorso ' vix conspicue depressæ. Frutex 3-4 metr.; folia, incluso petiolo 3-4 mill. longo, vix polli- caria, 1 cent. circiter lata ; pedunculus 8-12 mill.; flores 4 mill. diam. Yun-nan, in silvis ad Kou-toui, supra Mo-so-yn, alt. 3000 m. (De-. lavay, n. 2900 et 3673). Port de VZ. crenata Thunb., mais feuilles moins coriaces, plus aigués; VZ. yunnanensis en diffère sártout par ses rameaux couverts d'une pubes- cence fine et serrée. CELASTRINEZE EVONYMUS L., 1. E. ilicifolià Franch., Bull. Soc. bot., XXXIII, p. 453. Frutex glaber, ramosissimus, ramis cylindricis. Folia persistentia, coriacea, glauca, lucida, ovata vel ovato-lanceolata, breviter petiolata, . nervorum. reticulo elevato, margine leviter remote dentato, dentibus spinulosis. Pedunculi folio breviores, triflori, pedicellis elongatis; flores quadrimeri; calycis lobi brevissimi, late rotundati ; petala...; stamina... capsula matura globoso-depressa, albida, Heo NR seminibus in loculis 1-2, arillo carnoso rubro involutis. DL ES PLANTÆ DELAVAYANÆ 129 Frutex 2-4 metr.; petiolus 3-6 mill.; limbus 3-5 cent. longus, 15-25 mill. latus; neðan circiter 2 cent. longi, sæpius abortu uniflori; capsula diam. 10-12 mill. Yun-nan, in silva Ta-long-tan, prope Tapin-tze; fruct. immat., 3 mart. 1886 (Deiav. n. 1932). Port d'un Zex Marine très glauque et à feuilles peu profondément dentées-spinuleuses. L'Z. #licifolia parait constituer une espèce très dis- tincte, dans le groupe de pg japonica "Thunb. 2. E. amygdalifolia Franch., 24/7. Soc. 5o. XXXIII, p. 453. Frutex glaber, ramosus; rami virgati, vetusti lenticellis conspersi, juniores obscure quadrialati. Folia breve petiolata, tenuiter papyracea, e basiattenuata anguste lanceolata, plus minus acuminata, argute denti- culata, subtus pallidiora. Cymæ paucifloræ ; pedunculi filiformes foliis breviores, triflori vel rarius dichotomi, pedicellis divaricatis; flores atropurpurei, tetrameri, nunc fere 1 cent. diam., nunc sensim minores; sepala rotundata, albo marginata, apice retusa vel etiam biloba ; pe- tala calyce triplo vel quadruplo longiora, late obovata, unguiculata, marginibus undulatis; antheræ lutescentes, filamentis subnullis ; fructus,.. Frutex 2-4 metr.; petiolus 5-10 mill.; limbus 4-8 cent. longus, 1-2 cent. latus; pedunculi 1-2 cent., pedicellis 6-8 mill. Yun-nan, in dumetis montis Tsang-chan, supra Tali, alt. 3000 m.; 10 jun. 1885 (Delav. n. 1891). Espéce bien caractérisée par ses fleurs d'un pourpre noir; par ses pé- doncules et ses pédicelles trés gréles, vraiment filiformes; par ses feuilles étroitement lancéolées; elle rappelle assez bien VÆ, me/anantha Franch, et Sav., dont les feuilles sont plus larges, arrondies à la base, mais qui pré- sente également des pédoncules filiformes et des pédicelles divariqués, tels på qu'on n'en trouve jamais chez VZ. europæa et VE. Hamiltoniana. 3. E. acanthocarpa, sp. nov. Frutex 3-4 metr., glaucus, glaberri iob angulati, cor- tice viridi-cinereo, tuberculis pike porosis confertis scabrido ; folia inferiora alterna, superiora opposita, longiter petiolata, coriacea, € basi plus minus acuta lanceolata vel ovato-lanceolata, nunc ovata, apice acuta vel breviter acuminata, argute et subtiliter serrulata; nervi ” Secundarii sub angulo acuto ascendentes, utrinsecus 5-7; pedunculi folio breviores; cymæ paucifloræ, pedicellis brevibus, mox paten- 9 130 PLANTÆ DELAVAYANÆ tibus; flot es parvi, virescenti-lutescentes tetrameri; calycis lobi rotun- dati; petala unguiculata, lamina obovata, cucullata ; stamina corollam cequantia, antheris luteis; fructus globosi dense tuberculato-echinati spinis compressis basilata confluentibus, rigidis, pungentibus; arilla coccinea. Petioli 12-15 mill. longi; limbus 8-12 cent. longus, 2-4 cent. latus; pedunculi usque bipollicares; pedicelli fructiferi capsulam oquantes 6-7 mill.; aculei 2 mill. longi et basi lati. Yun-nan, in silvis ad Mao-kou-tchang , supra Tapin-tze; fruct. 30 nov. 1886 (Delavay) et in monte Che-tcho-tze (id. n. 2816) E pro- vincia Koui-tcheou a Dom. Perny primum allata. Très distinct de VZ. echinata Wall. par la teinte glauque très påle de toutes ses xm Lem es duce reser o plus coriaces, plus grandes, å pétioleplu celles des feuilles de VÆ. echinata s'étalant presque à angle droit. Enfin l'écorce des rameaux florifères de VÆ. acanthocarpa est relevée de très -— tubercules serrés, offrant tout au sommet une perforation. VÆ cine- Laws., insuffisamment décrit dans le Æ/or. of Brit. Ind., présente - aussi des rameaux finement tuberculeux, mais son auteur lui Mite des | feuilles arrondies au mieu ce qui ne peut convenir à VZ. acanthocarpa. es spécimens du Yun-nan ont les feuilles sensiblement plus étroites que celles des échantillons du Koui-tchéou. 4. E. grandiflora W. et Roxb., FZ. Ind. ed. Carrey, IL, 4045 Laws. in Hook. fil., FZ. of Brith. Ind. I, 608, Lophopetalum gran diflorum Arn. in An. hist. nat. UI, 151. . Yun-nan, secus flumen ad Tapin-tze; fl. 13 april. 1884 (Delav. n. 892 et 1511); fruct. 7 jun., eodem loco (n. 1015); in silvis ad Ou- tchang; 18 maj. 1882 (n. 559). Feuilles opposées, assez coriaces, largement ovales ou obovées, plus rarement lancéolées, atténuées aux deux extrémités; fleurs normalement — tétramères; pétales fortement plissés en dedans sur toute leur surface; 10- 12 ovules dans chaque loge de l'ovaire; fruits à 4 angles comprimés 5. E. yunnanensis Franch., Bull. soc. bot., XXXIII, p. 454. Fruticulus; rami angulati, glabri. Folia alterna, eximie glauca, . crasse coriacea, reticulo nervorum elevato, breviter petiolata, e basi- longe cuneata obovata, apice obtusa vel rotundata, nunc oblonga open breviter attenuata et acuminata, obsolete crenulata, nervo crasso. Pedunculi sæpius foliis longiores, pen bracteolis pars PLANTÆ DELAVAYANÆ 131 vis, ovatis; flores albo-virides, pentameri receptaculo latissimo, sub- hæmispherico; calycis lobi breves, late rotundati ; petala suborbiculata, _calyce 4-plo longiora, levia, margine leviter undulata ; discus penta- gonus; staminum filamenta brevia ; ovula 4-6 in quoque loculo. Fruticulus 1-1, 50 metr.; folia 3-8 cent. longa (incluso petiolo 4-8 mill.), 20-15 mill. lata; datt 1-2 poll.; pedicelli 10-15 mill.; flores diam. 15-12 mill. Yun-nan, in pratis et dumetis ad Mo-chi-tchin, supra Tapin-tze, prope Tali; fl. 9 april. 1885 (Delav. n. 1527). Facilement distinct de l'espéce précédente par ses feuilles alternes et ses fleurs pentaméres. 6. E. linearifolia Franch., BuiZ, soc. bot. XXXIII, p. 455. Fruticulus humilis glaber, totus glaucescens, parum ramosus vel simplex, virgatus ; rami striato-angulati. Folia alterna, anguste linearia vel lineari-oblonga, nervo medio elevato, marginibus revolutis, subti- liter et remote calloso-denticulatis. Pedunculi elongati, striati, haud raro abortu uniflori, nunc triflori, bracteolis parvis lanceolatis, axillares, ssepius ramorum apicem versus congregati, quasi verticillati ; flores pentameri illis E. yunnanensis simillimi; ovula in quoque loculo 6-10. Fruticulus circiter 1 m. altus. pennae anserinæ crassitie ; folia 6-10 . cent. longa, 2-5 mill. in parte latiore lata. Yun-nan, in pratis et dumetis ad Mo-che-tchin supra Tapin-tze, alt. 1500 m.; fl. 15 april. 1884 (Delav. n. 921 et 1527 625). Espèce bien caractérisée par ses feuilles linéaires; port d'un Asclepias à feuilles trés étroites. CELASTRUS L. 1, C. emarginata Roth, Nov. sp. 155; Gymnosporia emargi- nata Laws. in Hook. fil., ZZ. of. Brit. Ind. I, 621. Yun-nan, in sepibus ad Tapin-tze ; fl. fr. 4 maj. 1884 (Delav. n. 882 et 1011). 2. C. stylosa Wall. in Roxb., Z7. Ind. ed. Carey, II. 401; Lawson in Hook. fil., FZ. of. Brit. Ind. I, p. 618. — Yun-nan, in silvis ad Tong-ué Choui-tsin, supra Tapin-tze, alt. 2000 m.; fl. 27 april. 1887 (Delavay). 132 PLANTÆ DELAVAYANÆ 3. C. racemulosa Franch., Buil. soc. b0t., XXXIII, p. 455 Alte scandens, caule crasso; rami lenticellis conspersi, glaberrimi, Folia glabra, membranacea, læte viridia, petiolata, anguste lanceolata, utrinque attenuata, acuminata, tenuiter denticulata. Cymæ 3-5 floræ, fere e basi ramulorum ortæ, axillares, breviter pedunculatæ, supe- riores in racemum elongatum nudum ordinatæ, pedicellis flore longio- … ribus; sepala ovato-oblonga, apice rotundata; petala calyce duplo 2 longiora ; discus cupularis, 5 lobus; stylus trifidus; fructus ignotus. Petiolus 10-12 mill. longus; limbus 6-8 cent., 15-20 mill. latus; pe- dicelli 6-8 mill.; flores 5 mill. diam. Yun-nan, in faucibus montis Pee-chan-men prope Mo-so-yn, alt. 2200 m.; fl. 23 april. 1884j(Delav. n. 824): Voisin du C. paniculata et du C. stylosa Wall., il diffère de l'un et de - l'autre par ses feuilles beaucoup plus étroites et par son inflorescence. RHAMNACEZE ZIZYPHUS L. 1. Z. vulgaris Lamk., Dict. III, p. 316; Hook. fil., F/or. of Brit. Ind. I, 632; Forbes et Hemsl., Syz. FZ. Sin. p. 126. * Yun-nan, in sepibus ad Tapin-tze, prope Tali, fortasse culta; fl.5 — maj. 1884 (Delav. n. 740); fr. 5 jun. 1884 (Delav. n. 1007). RM PALIURUS Tourn. 1. P. australis Gaertn., Fruct, I, p. 203, tab. 43, fig. 5. Var. orientalis; P. australis Franch., PI. David, p. 71. — Folia 4-8 cent. longa, cæterum valde diversiformia, late ovato-elliptica, fere orbicularia, vel nunc ovato- lanceolata.; inflorescentia depauperata pedicelli glabri elongati ; rami floriferi haud graciles, inermes, sæpius tortuosi ; trunci valide armati. ^ Yun-nan, in silvis circa Tali et Tapin-tze freques; fl. jun., fruct. sept. (Delavay, n. 239 et 1050, pro parte). — —- Shensi mérid: (A. David). aci P, australis, var. orientalis est un arbre. qui dans PYun-nan atteint . 7 mètres, et 10 mètres dans le Schensi, son aspect est trés différent de åren po» la plante de la région méditerranéenne dont les feuilles sont tou-- PLANTÆ DELAVAYANÆ 133 Jours petites, comme distiques et les rameaux très grèles. Cette variété ortentalis rappelle tout à fait le P. ramosissima par ses feuilles et par ses rameaux florifères épais; mais elle n’en a ni les fruits à aile très courte, ni les fleurs tomenteuses; les fruits et les fleurs sont absolument semblables à ceux du P. azstralis. Une forme récoltée å Lenkoran (Caucase) se rap- proche beaucoup de la variété chinoise. 2. P. ramosissima Poir. in Lamk., Æncyc/. Suppl. IV, p. 262 Forbes et Hemsl., Ind. F7. Sin., p. 126; P. Aubletia Schult.; Franch., PI. David, p. 71; Maxim., Mém. Acad. des Sc. de St-Pétersbourg, 7 série, X, p. 2 In silvis montanis ad Tali; fruct. 18 aug. 1884 (Delav. n. 1059; pro parte). — Specimina paulisper dubia, tantum fructifera. BERCHEMIA Neck. 1. B. flavescens Wall., Cat. 4255; Laws. in Hook fil., FZ. of Brit. Ind. I, p. 637. Yun-nan, in faucibus San-tchang-kiou, prope Hokin, alt. 2400 m.; fl. 27 maj. 1884 (Delav. n. 1074). 2. B. yunnanensis Franch., Bw//. soc. bot., XXXIII, p. 456. Fiutex perfecte glaber, ramosissimus, cortice fusco. Stipulæ mem- | branaceæ, fulvæ, lineari-subulatæ, petiolo vix breviores, deciduæ; folia petiolata, ovata vel ovato-lanceolata, basi obtusa, apice rotun- data vel brevissime producta, mucronulata, nervis 10-12. Racemi ter- minales, cylindracei, simplices, e cymis 3-5 floris subsessilibus cons- tantes; pedicelli floribus subæquilongi; sepala deltoidea acutissima ; petala calycem æquantia, obtusa ; stamina petalis vix breviora; fructus non vidi. Frutex 2 metr. altus; petiolus vix 1 cent.; folia 2-4 cent longa, 20-25 mill. lata ; racemi pollicares. Yun-nan, in silvis ad Hee-chan-men, supra Lankong; fl. 25 maj. 1883. Espèce assez bien caractérisée par sa grappe courte et cylindrique; les feuilles sont semblables à celles du B. polyphylla; mais, dans ce dernier, les grappes de cymes sont axillaires. 134 PLANTÆ DELAVAYANÆ SAGERETIA Brongn. 1. S. oppositifolia Brongn., Ann. des sc. nat., ser. 1, X, p. 360; Hook. f., Flor. of. Brit. ind. I, 641. Var. glabra. — Racemi glaberrimi, nec ut in planta himalaica plns minus tomentelli; paniculae magis dense compositæ. Yun-nan, in silvis ad fauces San-tchang-kaou, prope Hokin ; fl. 16 aug. 1886 M dpa n? 2594). RHAMNUS L. EI virgata Roxb., 77. Ind. II, p. 551. — var. silvestris Maxim., Mém. Acad. Imp. des Sciences de St- Pétersbourg, X, p. 13. R. Dahuricus Laws. in Fl. of Brit. Ind. 1. p. 639, non Pallas. Yun-nan, ad Tapint-tze, in silvis; fl. 9 maj., fr. 28 oct. 1884 (Delav. n. 739); ad collum Hee-chan-men, alt 3000 m. (Delavay, n? 2 592). ! 2. R. hirsuta W.et Arn., Prodr. 165; R. dahuricus var. hirsutus Laws., FZ of. Brit. Ind. I, 639. Yun-nan, in collibus circa Tapin-tze ; 16 mart. 1683 (Delav., Rham- nus n. 1 et n. 2495). 3. R. persica Boiss., F7. Or. III, p. 17; Laws. in Hook. fil., 77. : of Brit. Ind. I, 638. Yun-nan, in lapidosis et incultis ad Mo-so-yn, prope ee fl. 22 april. 1884 (Delav. n. 885 et 817). Varie å tige et å rameaux trés racourcis, formant un petit buisson de 10 å 15 cent., ou à tige plus élancée et à rameaux dressés, atteignant us jusqu'à 8o cent. ; feuilles finement pubescentes en dessous. BUXACEÆ SARCOCOCCA Lindl, | S. saligna Muell. Arg. in DC., Prodr. XVI, sect prior, p. 14» dew saligna Don., Prodr. fl. Nep. p. 63. Sarcococca salicifolia Baill., Monogr. Bux. p. 49. PLANTÆ DELAVAYANÆ 135 — Var. chinensis. — Folia 1-2 poll. longa, e basi attenuata lan- ceolata breviter acuminata (rarius inferiora obtusa), basi obscure vel etiam haud triplinervia, subtus parce nigro-punctata ; styli 3; ovarium triloculare ; fructus coccinei. — Frutex vix tripedalis. Yun-nan, in dumetis, solo calcareo, ad fauces Kien-min-keou, prope Mo-so-yn ; fl. et fruct. mat. 23 januar 1885 (Delavay, n. 1217). Differe du type, qui croit dans l'Himalaya, par ses feuilles plus courtes relativement plus larges et moins longuement acuminées, moins ponctuées de noir en dessous. Le S. saligna se distingue du S, prunifolia non seu- lement par ses feuilles plus étroites, mais surtout par le raccourcissement et méme par l'absence compléte des 2 nervures latérales, constituant ainsi le passage entre les feuilles triplinervées et les feuilles penninervées, 2. S. Hookeriana Baill., Monogr. Bux. p. 53. — Var. digyna. — Styli 2; ovarium biloculare; arbor parva. Yun-nan, in silvis ad Mao-kou-tsang, une Tapin-tze, alt. 2200 m.; fl. fr. 28 jul. 1886 (Delav. n. 2393). PACHYSANDRA I. P. axillaris, sp. nov. — PÅ. 26. Tota planta tenuissime puberula; erecta, vix flexuosa, basi suffru- ticosa; caulis ad medium usque nudus, squamis paucis parvis tantum ima basi vestitus; folia longiter petiolata, rigide papyracea, penni- nervia, subtus pallida, late ovata, basi truncata vel late subcordata, apice obtusa vel breviter acuta, plus minus grosse dentata, inferne nunc integra. Spicæ omnes axillares, breves, ovatæ; flores foeminei 1-2 ad basin spica, sessiles, bracteis 5-6 lanceolatis ciliolatis stipati; styli 3 elongati, extus incurvi; flores masculi 5-10, subcontigui; brac- teolæ late ovatae, concavæ ; calycis laciniæ roseæ, ellipticæ, obtusæ, pr pe stamina ork 4-plo longiora, filamentis arcuatis, lutescens, tricornis, stylis gracili- püs oe semina 4 FP pl ovata, lucida. Canlis subpedalis; petioli 1-2 cent.; limbus usque 3 poll. longus, 1 1/2 poll. latus ; spicae 1-2 cent. longæ. Yun-nan, in silva Ta-long-tan, prope Tapint-tze, alt. 1800 m.; fl. 3 matt. (Delavay, n. 1931). Espèce bien caractérisée par ses épis tous axillaires et par la forme de 136 PLANTÆ DELAVAYANJE ses feuilles tronquées ou légèrement cordiformes å la base, assez sembla les du reste à celles du P. #rocumbens Mich.; les styles, persistant sous forme de cornes, sont gréles et aussi longs que le fruit drupacé et dont la pulpe est assez abondante. i BUXUS Tourn. I. B. sempervirens L., Sø. 22. ed. t, p. 983. Yun-nan, in rupibus calcareis supra Mo-so-yn prope Lankong, alt. 2200 m.; fl. et fr. 17 maj. 1884 (Delav. n. 1136). Le Buis se montre dans les montagnes du Yun-nan sous la forme d'un petit arbrisseau de 60 à 80 cent., à feuilles d'un vert bleuátre, assez sem- blable pour le port à la variété arborescens Auct., qui croit spontanément dans l'Europe moyenne et australe. La pubescence des rameaux et des - feuilles est trés variable; dans quelques spécimens elles est fort abondante et se montre méme å la face supérieure des feuilles et tout autour du rameau qui les porte; chez d'autres individus elle est nulle ou presque nulle sous les feuilles, et seulement bilatérale sur les jeunes rameaux. 2. B. Wallichiana Baill., Monogr. Buxac, p. 63. Var. velutina. — Folia oblongo-elliptica vel obovata, 4-5 cent. longa, 1-2 cent. lata, præsertim subtus tenuissime velutino-puberula. Yun-nan, in rupibus ad Che-tong, prope Tapin-tze; 3 januar. 1888 (Delavay). Variété remarquable par ses feuilles finement pubescentes surtout en dessous et KJE Frk beaucoup les formes à feuilles élargies du B. Wallichiana, de PHima laya. Je n'ai vu que les fleurs peu développées de la plante | du Vu un-nan. . B. microphylla Sieb. et Zucc., Fi. Jap. fam. nat. p. 345 B. stenophylla Hance in Seem. Journ. of. bot. (1868), p. 331. Hu-peh, ad Tatong, in lapidosis, secus ripas fluminis Yang-tse- kiang. pe tee 395). Petit ARTE. ret HEER é , dressés, pubescents; feuilles glabres oblongues, obs distinctement aiea grappes nombreuses | compactes ; fleurs måles å étamines longuement cxsertes et présentant au centre un rudiment d'ovaire når par un pedicelle grêle très distinct, ie plus court que le calice. Dans le B. sempervirens ce rudiment d'ovaire est plus épais et le pédicelle obconique; les deux plantes sont d'ailleurs — extrémement voisines ct ne devraient t pas étre NK e autré- — ment qu'à titre de variété. | ve ET p. dx 4 Ex "am NU EX ^^ a " " PLYNTÆ DELAVAYANJE 137 AMPELIDEÆ © VITIS Tournef. Flores polygamo-dioici, pentameri. Corolla calyptrata semina piri- formia, foveolis ventralibus brevibus. I. V. Thunbergii Sieb. et Zucc., F7. jap. Fam. nat. n. 412; Planch. in Alph. DC., Suites au Prod. V. p.333. Yun-nan, in silvis ad Tapin-tze, propre Tali; fl. 5 maj. 1884 (Delav. 11.272). Tiges sarmenteuses, trés longues. Fruit noir, de la grosseur d'un pois d'un goüt fade. Forme à feuilles découpées en 5 ou 3 lobes, ceux-ci acuminés aigus. Duvet du dessous: de la feuille couleur nankin. Grappes de fleurs máles dépassant paríois la longueur de la feuille opposée. — var. yunnanensis. — Foliis ovatis v. oblongo-ovatis basi leviter cordatis vel subtruncatis plerisque indivisis, nunc paucis supra me- dium inciso-subtrilobis. In eodem loco, in silvis et disons fruct. 5 jun. 1884. 2. V. flexuosa Thunb., Trans. Linn. Soc. Il, 332. — var. n.parvifolia, Planch. Zoc. cit., p. 348; V. parvifolia Roxb. Yun-nan, in dumetis ad Tapin-tze, prope Tali; fr. 5 jun. 1884 (Delav. n. 1009, 770). Commune partout. Fleurs jaunátres. Fruit dela grosseur d'une groseille rouge, noirs, aigrelets, bons à manger. Quelques missionnaires en font du vin. ; AMPELOCISSUS Planch. (Vitis et Czssus, sp.) Flores hermaphroditi vel polygamo-monoici. Petala 5 (rarius 4) stellatim patentia. Discus 10-striatus. Stigma indivisum. Semina plus . minus navicularia, facie late bisulca. 1. A. artemisiæfolia Planch. in Alph. DC., SSuzz. au Prod. V, p. 377. Vitis artemisiæ folia Franch. mss. 1. Auctore D" J.-E. Planchon, Facult. med. monspess. bot. professor. 138 PLANTÆ DELAVAYANÆ Scandens, cirrosa, tota griseo-tomentosa (novellis rufidulis), foliis - breviter petiolatis alte trisectis segmentis dissectis divisuris extremis inciso-dentatis, cymis longe pedunculatis cirriferis multifloris floribus congestis sicut pedicelli glaberrimis purpureis, baccis immaturis ovoi- deis Piso subaequalibus basi disco circulari adnato 10-sulco stipatis. Yun-nan, insilvis ad Che-tong, prope Tapin-tze, 6 jul. 1884 (Delav. n. 1817). Plante des plus remarquables. On pourrait croire, d'aprés son feuillage que c'est un Ampelopsis, Mais son inflorescence, son disque à peine adné et à dix stries, en font un Ampelocissus allié à I Ampelocissus tomentosa de l'Inde TETRASTIGMA Miquel (sub 777); Planch. Flores polygamo-dioici. Petala 4-5-libera. Stigma dilatatum 4-lo- batum vel 4-partitum. Semina facie sepe unisulca. Cymæ sepius false axillares. 1. ? T. obtectum Planch. (2 Cissus odtecta Wall.; Vitis obtecta Laws. in Hook, et Thoms., FZ. of Brit. Ind. l, p. 6573). Planta ramis gracilibus diffusis, repentibus, pilis flaccidis simpli- cibus albidis v. roseis hirtellis; cirri parvi, crebri, parce ramosi, ramis in tuberculum plus minus cupulatum inflatis. Folia crebra, parva, densa, 5-foliolata, foliolis cuneato-obovatis inter se non valde inæqua- libus, 5-8 mm. longis, petiolis foliolo terminali brevioribus , hirtellis. Stipulae membranaceze, scariosæ, rufæ v. roseæ, respectu folii amplae. Inflorescentiæ femineæ : umbellæ simplices, 5-8-floræ pedunculo fo- lium excedente, pedicellis flore longioribus. Petala viridescentia (?) extus sub apice vix obtuse mucronata. Ovafium ovatum, in stylum brevem attenuatum. Stigma quadripartitum v. quadrifidum, laciniis patentibus. Yun-nan; in rupibus adumbratis montis Mao-kou-tchang, prope Tapin-tze ; 22 aug. 1883 (Delav. n. 534). C'est avec quelque hésitation que je rapporte au Zetrastigma obtectum nå FOR JE pene de M. l'abbé Delavay. Je n'ai pas vu d'exem- P q Yt yen: mais un échantillon un peu moins microphylle que celui du Yun-nan a été recueilli dans le Kouy-tcheou, en ne, par le M. vicaire général Perny. Pour la description détaillée de la plante du Yun-nan, voyez De Candolle, Suites au Prodr. V, p. 434- PLANTÆ DELAVAYANÆ 139 2. T. hypoglaucum Planch. in Alph. DC., Suites au Prodr. V., p. 433. Vitis Planchont Franch., mss. . Cirrosum scandens glaberrimum, foliis petiolatis 3-foliolatis (non . pedatis), foliolis subsessilibus lanceolatis acuminatis remotis, serratis, tenuiter coriaceis, subtus glaucis, cymis multifloris, floribus in pseudo- . umbellas congestis, petalis 4 extus apice breviter mucronulatis, baccis globosis circiter grano piperis mole, monospermis. Yun-nan, prope Tapin-tze, in silvis, 11 maj. 1885, specimen masc. (Delav. n. 1816); Tali, in regione montana, specimen fruct. (Delav.) Cette charmante espèce rappelle au premier abord le Tetrastigma sera rulatum de l'Himalaya, mais ses feuilles non pédalées suffiraient seules à l'en distinguer. AMPELOPSIS Michx (pro parte); Rafinesque.; Planch. Flores polygamo-monoici. Petala 5 (rarissime 4) expansa. Discus annularis, ad basim fructus persistens. Stigma indivisum. I. A. tomentosa Planch. — Vitis vestita. Franch., mss. Cirrosa , diffuse scandens, tota ‘pedicellis floribusque exceptis) — tomento griseo v. griseo-rufidulo (e pilis simplicibus) interdum de- terso velutina, ramis ramulisque striatis, foliis e basi late triangulari _ v. subtruncata rhombeo-ovatis, sæpius trilobis (lobis grosse dentatis NV. sinuato-crenatis nunc obtuse incisis) crassiusculis trinerviis, cymis terminalibus v. oppositifoliis longe pedunculatis dichotome divisis, ramis in cymulos divisis extremis sepe recurvis, floribus pedicellatis lutescenti-brunneis, baccis globosis Pisi circiter mole cæruleis bilocu- laribus 2-3-spermis, seminibus late trigono-ovatis breviter rostratis - facie obtuse carinatis levibus, foveolis ventralibus 2 brevibus, disco chalazico dorsali vix conspicuo. Yun-nan, in silvis et pratis ad Tapin-tze, prope Tali; fl. 5 maj. 1884 (Delav. n. 773). Fleurs brun-jaunátre, fruit bleu, d'un goüt fade sucré. Tiges petites, tendres, sarmenteuses, longues de 07,50 å 1™,50 (Delav.). Espèce trés dis- _ 2. A. Delavayana Planch., oc. cit., p. 458. — Vitis Delavayana > Franch., #55. 140 PLANTÆ DELAVAYANÆ Cirrosa, scandens, caulibus vetustis crassis peridermide extus gri- ; sea demum plus minus rupta vestitis, ramis annotinis gracilibus angu- latostriatis glabris v. puberulis, foliis petiolatis tri-v. quinquefoliolatis foliolis basi cuneato-angustatis sessilibus externis valde inæquilateris rhomboideo-semi-ovatis terminali intermediisque lanceolatis omnibus crenato-serratis rigide membranaceis exsiccatione fusco-viridibus, cymis oppositifoliis v. terminalibus longe pedunculatis dichotome divisis corymbiformibus, floribus pedicellatis glabris viridescentibus, baccis globosis circiter Pisi mole cæruleis bilocularibus 2-3-spermis, seminibus breviter trigono-ovatis basi acutis non rostratis levibus facie carinatis et bifoveolatis dorso tuberculo chalazico spathulato ultra di- midium longitudinis producto ornatis. Yun-nan, in silvis ad Tapin-tze, prope Tali; fl. 4 maj. 1884 (Delav. De 771). Fruit dg de la grosseur d'un Pois, non comestible. Ibid. 4 nov. 1884, en fruit (Delav.). Espèce très distincte. Le nombre des folioles est le plus souvent de trois seulement, mais il peut étre aussi de cinq. C'est peut-étre à cette espéce que se rapporte un échantillon stérile d'une plante récoltée e con dans la province chinoise de Kouy-tchou, par M. l'abbé Perny, et cde j'ai vu l'é- chantillon dans l'herbier du Muséum. 3. A. cardiospermoides Planch. — VzZis cardiospermoides Franch., zss. Cirrosa, diffuse scandens glaberrima, ramis gracilibus striatis, foliis sæpius breviter petiolatis pedato-septenis v. biternato-novem-foliolatis supremis 4-5-foliolatis foliolis lineari-vel subrhomboideo-oblongis acutis grosse subinciso vel crenato-serratis exsiccatione supra saturate subtus pallide viridibus, cymis axillaribus v. terminalibus longe pe- dunculatis corymbiformibus ramis expansis multifloris, floribus pedi- cellatis, baccis immatnris globosis circiter Pisi mole, 2-3-spermis. Yun-nan, in declivibus montis Pe-ngay-tze, supra Tapin-tze, 14 jul. 1884 (Delav. n. 1816). 7574. in silvis ad Nien-kie-tze, prope Tapin-tze; 22 avril 1885 (Zg. zbid.). — Flores virescentes. Tres jolie espèce remarquable par la brièveté de ses pétioles et par les dents de ses folioles qui rappellent celles des Corchorus, Sur les rameaux stériles les feuilles d'en bas ont parfois le pétiole assez allongé (2-3 centim.). PLANTÆ DELAVAYANÆ I4I CISSUS L. 1. C. japonica Willd., SØ. #/., I, p. 659. Vitis japonica Thunb., . Fl. Jap. p. 104; Forb. Hemsl., Ind. Å. Sin. I, p. 134. Yun-nan, in silvis ad Ta-long-tan, prope Tapin-tze ; fl. et fr. 17 sept. 1888 (Delavay, n° 3291). SAPINDACEZÆ 4 PANCOVIA Willd. (sensu Baillon, st. p1.). 1. P. Delavayi Franch., Buil. Soc. 6ot., XXXIII, p. 461. Arbor excelsa; rami floriferi puberuli, cinerascentes, striato-sul- cati. Folia alterna, abrupte pinnata, rachi tenuiter pubescente ; foliola 5-7 jugata, subopposita, firmiter papyracea, longiter petiolulata, acu- minata, praesertim subtus ad nervos parce pilosula, caeterum glaber- - rima, nervis secundariis parallelis 13-15, reticulo nervulorum elevato. Inflorescentia pyramidata, ramis tenuiter pubescentibus, floribus race- moso-cymosis ; pedicelli breves, bracteolis lanceolatis, minutis ; flores albi; calyx 5-sepalus, sepalis extus glabrescentibus vel pilis raris conspersis, margine ciliolatis, inaequalibus, scilicet 2 exterioribus mi- noribus, ovato-rotundatis, 2 interioribus fere duplo majoribus, altero quasi intermedio; petala 4. inæqualia, calyce subduplo longiora; squa- mula paulo supra basin petali orta illoque vix latior et triente brevior, oblonga, apice crebre et longe crinito- fimbriata; discus unilateralis, 10-lobatus, lobis rotundatis alternatim minoribus; stamina 8, petalis vix breviora, filamentis e basi latiore subulatis, pilosis, intra discum - - ad basin ovarii inserta, inæqualia; ovarium glabrum, sessile, obcor- -.. datum, trilobatum, triloculare, loculis uniovulatis; stylus brevis apice obscure lobatus ; drupæ sphæricæ, 2 fere abortivæ; semen nigrum. . Folia semipedalia vel paulo ultra pedalia, foliolis majoribus tripol- licaribus, petiolis 6-18 mill. longis; petala 4-5 mill; drupæ lobus - eyolutus 15-18 mill. diam. — —- Yun-nan, in-silvis ad Tapin-tze ; fl. 6 maj. 1884 (Delav. n. 734). ab H. Baill. (Dittelasma Rarak Hook.), mais | Assez voisin du P. Rar nettement différent par ses fleurs plus grandes, glabrescentes ou glabres m roux, par ses folioles moins nom- et non pas couvertes d'un tomentu 142 PLANTÆ DELAVAYANÆ breuses, etc. Les fruits ressemblent tout å fait å ceux du Sapindus Sapo- naria L'arbre est appelé dans le pays TYe-ouasse-£ze-chou Je fruit sert à laver Ie linge en guise de savon (Delav.). DELAVAYA Franch. Flores hermaphroditi, 5-meri, regulares; sepala inæqualia, exteriore minore, interiore sensim majore; petala cum sepalis alternantia, infra discum inserta, intus basi squamulata ; discus evolutus, cupularis, mar- gine undulatus, intus octoradiatus; stamina 8 subæqualia, hypogyna, filamentis elongatis, antheris introrsis; ovarium subglobosum, apice breviter attenuatum, triloculare, « loculis biovulatis, ovulo altero as- cendente, altero descendente, funiculo in arillam dilatato » (H. Baillon); stylus subnullus; capsula lignosa, modice, inflata, compressa, profunde 2-3 loba, lobis obovatis plus minus arcuato-divergentibus; semen in loculo solitarium, subglobosum. — Arbor, foliis alternis pinnatim tri- foliolatis ; racemi axillares, saepius abbreviati. Å genere proximo Æarpullia differt : disco evoluto cupuliformi in- - tus radiato; petalis squamulatis; capsula indurata, lignosa ; foliis digi- tato-trifoliolatis. I. D. Yunnanensis. — D. /oxocarpa Franch., Bull. Soc. bok, XXXIII, p. 462 (nomen improprium). — Pl. 27 et 28, Frutex vel arbor parva, glaber, cortice fusco-rubro, pruinoso. Folia longe petiolata trifoliolata; foliola coriacea, glaberrima, lucida, lateralia subsessilia, impari longiuscule petiolulato, e basi breviter attenuata lanceolato, longe acuminato, dentato, dentibus incumbenti- bus callose mucronulatis; nervi secundarii 16-22, fere sub angulo recto patentes, reticulo nervulorum elevato. Inflorescentia axillaris; cymoso- racemosa, racemis laxifloris folio brevioribus; flores albi pedicellos æquantes; sepala glabra, exteriora concava, orbiculata, interiore ma- jore obovato; petala oblonga vel obovata (in eodem flore), calyce tri- plo longiora, glabra, intus ad basin squamulata, squamula mor vix dimidium æquante, oblonga, apice truncata, inciso-fimbriata, cris- tisque aucta; stamina petala subæquantia vel illis paulo longiora, fila- mentis glabris, inferne paulo attenuatis; stylus brevissimus ; capsula lignosa, fulva, inter calycem paulo accretum stipitata, lobis subaequa- libus, oblique obovatis, apice rotundatis plus minus divergentibus, stylo accreto indurato inter lobos persistente; semina magna, obovato- n 4 "n | a A 5 In å «a E. 1 7 Ex y ; QNM à PLANTÆ DELAVAYANÆ 143 subsphærica, exalbuminosa, nigra, lucida, longitudinaliter, corrugata. Arbor 7-8 metr.; petiolus pollicaris et ultra; foliola 2-3 poll., im- pari majore usque 6 poll. ; flores 6-7 mill.; capsula circiter 3 cent. lata, lobis 15-20 mill. longis, fere 1 cent. apice latis; semina 10-12 mill. diam. Yun-nan, in silvis regionis calcareæ circa speluncam Che-tong dic- tam, prope Tapin-tze; fl. 6 april.; fr. 6 jul. 1885 (Delav. n. 903). ; utes les n présentent en méme temps des étamines et un ovaire ovulifère qui semble normalement constitué; il est néanmoins probable u'il ne se dévelop e quun très petit nombre de fruits dans chaque pani- cule. Les folioles ont la consistance de celles du Harpuilia alata, mais elles sont bordées de dents ir "degit A design spécifique zoxo- , nesaurait étre conservée. carpa, établie pour! KCELREUTERIA Laxm. 1. K. bipinnata Franch., Bull. Soc. bot., XXXIII, p. 463. — PI. 29 et 30. Arbor excelsa. Folia ampla, bipinnata, glabra praeter rachin antice ad insertionem petiolorum partialium lanuginosam ; foliola 8-18 jugata, subcoriacea, inaequaliter ovata, abrupte acuminata, dentata, dentibus parvis incumbentibus, vix inæqualibus; pa nicula ampla, rigida, ramis - divaricatis pedicellisque breviter pubescentibus; flores lutei; calyx ul- tra medium 5-partitus, lobis oblongis, obtusis, breviter et rigide cilia- tis; petala oblongo-lanceolata, acuta, calyce 5-plo longiora, parum pa- tentia; lamina in unguem lanuginosum contracta, squamulaovata minima bifida ad basin aucta; discus unilateralis, depressus, lobatus; stamina petalis subbreviora, filamentis longe pilosis; ovarium oblongum, pu- bescens; capsule ovato-ellipticæ illae X. paniculatæ similes, sed. ma- jores, usque 7 cent. longæ, 4 cent. latæ, ad maturitatem sæpius eximie purpurascentes ; semina subglobosa, pisi minoris mole. Arbor 28 metr.; folia 6-7 decim. longa et fere lata, foliolis 1 1/2- 2 1/2 poll. longis, petiolulis 3 mill.; petala fere 1 cent.; capsula vix 3 cent. Yun-nan, in silva Ta-long-tan, supra Tapin-tze; fl. 26 jul., fr. mat. 3 mart. 1886 (Delav. n. 1870). Très bel arbre à grandes panicules de fleurs jaunes, bien différent de la seule espèce connue du genre par ses feuilles bipennées, å folioles finement dentées et tout à fait glabres. asa S DOE cel SaL IR o FT ANE A ace ^u I MB id Å Dh ei k RUN E E M Mii x de XC * I J PTE k: Aor ah Y 4 iios sio " 144 PLANTÆ DELAVAYANÆ DODONÆA L. I. D. viscosa L., Mantissa Il, p. 228; Hook. fil., /. of Brit. Ind. 1, 697; Forbes et Hemsl., Ind. Fl. Sin., p. 142. Yun-nan, in silvis ad Tapin-tze; fl. aug.; fr. 20 sept. 1882 (Delav. n. 240). ACER L. I. A. Lobelii Ten., Cat. kort. neap., App. alt. p. 69; Pax, Mo- nogr. Acer. in Engl., Bot. Jahr. VII, p. 236. — var. colchicum Pax, loc. cit., p. 237. À. letum C. A. Mey., Vers. Pfi: Cauc. p. 206; Forbes et Hemsl., Ind. 77. Sin., p. 148. Yun-nan, in montibus calcareis supra Tapin-tze, prope Tali; fl. 14 april.; fr. 22 jul. 1884 (Delav. n. 836); in faucibus Pee-cha-ho, prope Mo-so-yn. Feuilles le plus souvent à 5 lobes, comme dans la plante du Caucase; ailes écartées sous un angle obus, à bords internes arqués-concaves, 2. A. ? caudatum Wall., PZ, Asiat. rar. Il, 4, 28, tab. 132; Hiern i in Hook. fil., F7. of Brit, Ind. I, 695. Forma foliis vix acuminatis. Yun-nan, ad ina montis Koua-la po, prope Hokin, ak. 3500m.; fruct. jun. 5 aug. 1885 (Delav. n. 1815). Un peu différent du type de l'Himalaya par ses feuilles brièvement acu- minées, plus velues en dessous; jeunes fruits pubescents. 3. A. Paxii Franch., Bull, Soc. bot. XXXIII, p. 464. — Pl. 31. Arbor sempervirens, tortuosa, e basi ramosa, ramis fuscis lenticel- losis. Folia longe et tenuiter petiolata, rigide coriacea, glabra, supra glauca, subtus glauco-argentea, triplinervia, reticulo nervulorum ele- vato, € basi rotundata vel brevissime attenuata oblique late lanceolata vel obovata, acuminata, nunc integerrima, nunc uno alterove sinu levi-. ter notata, nunc triloba, lobis triangulatis acutissimis, medio majore. Flores lutescentes, dense racemoso-corymbosi, inflorescentiæ ramulis simul ac pedicellis pilosulis; calyx abbreviatus, pubescens; petala gla- bra, oblonga calyce 4-plo longiora; stamina intra discum crassum in- serta, filamentis glabris petala haud exedentibus; ovarium pilosissi- PLANTÆ DELAVAYANÆ 145 mum, stylis distinctis; samaræ glabræ loculi ovati, carinati, alis oblon- ; gis parum dilatatis oh angulo fere recto divergentibus. Petioli pollicares et ultra, lim5o 2-3 poll. longo, 2-4 cent. in parte dilatata lato; petala 4-5 mill. longa; samarze loculi 4 mill. diam., alis 18-20 mill., 8 mill. sub apice latis. Yun-nan, in faucibus San-tchang-kiou, prope Hokin; fruct. 6 aug. 1885 (Delav., n. 894); in silvis montanis ad Mao-kou-tchang ; fl. april; fr, 9 jun. 1883 (Delav. Acer., n. 1 et n. 290). Tres belle ge å feuilles glauques et coriaces, variant beaucoup de forme sur un méme rameau, très entiéres ou trilobées avec toutes les nuances intermédiaires. Elle tient à la fois de l'A. odlongumret de VA. tri- fidum ; la consistance de ses feuilles et ses fruits la rapprochent du premier, la nervation et la forme d'une partie des feuilles sont tout à fait de VA, tri- fidum. 4. A. Davidi Franch., Nouv. Arch. de Mus. VIIL, 2° série, p. 212; Pax, oc. Cp 216. — Yun-nan, in faucibus San-tchang-kiou, prope Hokin, alt. 2400 m.; fruct. jun. 27 maj. 1884 (Delav. n. 1096). Arbre de 12 mètres; jeunes fruits couverts d'un tomentum roux; ailes étalées à angles droit. E: PODOONACEÆ H. Baillon, fam. nov. mss. Flores dioici, dimorphi. Fl. masculi : calyx campanulatus membra- naceus, brevissime 4-5 dentatus; corolla hypogyna, petalis liberis, li- nearibus apice dilatato-spatulatis, acuminatis, calycem superantibus; stamina 8, libera, hypogyna, inæqualia, 5 majora alternipetala, fila- mentis exsertis, 3 minora inclusa, omnia infra gynoecii sterilis discum . inserta; antheræ ovatae, basi sagittatæ, dorsofixæ, introrsæ, longitudi- p naliter ielitscetitess gynæcium sterile breviter stipitatum, ovato-coni- cum, leviter compressum, obtuse 4-5-gonum, basi disco annulari cine- tum. Fl. fominei : perianthium nullum; ovarium basi disco carnoso aunulari cinctum; stylus excentricus, arcuatus, intus longitudinaliter | sulcatus etstigmatosus; ovulum solitarium, juvenile anatropum, micro- pylo supero; funiculus prima ætate basilaris, brevis, demum evolu- tione elongatus, incurvus et gyncecii ventre insertus, ovulo campylo- . tropo tunc evadente; fructus indehiscens, lenticularis, pericarpio tenui, IO 146 PLANTÆ DELAVAYANÆ molli ; semen lenticulare funiculo libero marginatum; albumen nullum; embryo carnosus, cotyledonibus plano-convexis, radicula brevi, ac- cumbente. E Agai demum basi indurata sublignosa, ramosa ; racemi masculis cymoso-compositis, pedicellis subtriflo- ris bracteola minuta instructis; racemi fæminei simplices, axi bracteis alternis ellipticis membranaceis instructa, florem minutum pedicella- tum foventibus; pedicellus mox bracteæ nervo medio ad medium us- que adnatus, unde fructus quasi epiphyllus. Planta singularis, Sapindaceis nonnullis floram masculorum indole affinis, sed flore fæmineo perianthio destituto, gynæcii fabrica, funiculi situ et modificatione, jam longe distans. Species hucusque unica. Podoon Delavayi Baill., Bui. mens. Soc. Linn. de Paris, n. 86, p. 681 (3 mai 1887). — Pl. 32-35. Subtripedalis; caulis erectus, angulatus inferne glaber, apice brevi- ter pubescens; folia breviter petiolata, cordato-ovata, acuminata, inae- qualiter dentata, subtus præsertim ad nervos pube brevi patenti sca- brida; folia superiora subsessilia, ovata et ovato-lanceolata, multo mi- nora; racemi axis pubescens; fl. masculi cymosi, calyce glabro, pallido, petalis tenuibus albido-virentibus; racemi foeminei folia superantes, mox curvato-cernui; ovarium hirtellum, bracteam subcequans ; bracteae fructifera valde accretae, membranaceæ, subimbricatæ, pallide viridi- lutescentes, late ovatae velsuborbiculatæ, integrae vel denticulata, ner- vosæ, tenuiter pubescentes et ciliolatæ; fructus pubescens reticulatus, stylo persistente. - = 34 Foliorum inf: 1 pet 2 cent. longus, limbo 18-6 cent. longo, 7-5 cent. lato; flores etai vix 3 mill., rider (ovarium cum stylo) 2 mill.; bracteae fructiferæ 18-12 mill. longae, 16-10 mill. latae; racemi masculi'10-18 cent. longi, foeminei 8-10 cent. Yun-nan, in umbrosis supra Tapin-tze; 22 aug. 1882 (Delav. n. 171)5 in pratis ad Ki-mi-se, supra Kiang-yn, alt. 1800 m.; fruct. mat. 11 Oct. 1887, i Les falls de tous les individus måles recus sont møins ne ttemen! échancrées en cæur å la base que celles des individus femelles; plus sou- vent méme elles sont arrondies ou un peu prolongées inféricutement. PLANTÆ DELAVAYANÆ 147 SABIACEZÆ SABIA Colebr. 1. S. yunnanensis Franch., Bull. Soc. bot. XXXIII, p. 46s. Sarmentosa, ramuli glabri. Folia nunc glabra, nunc brevissime utraque facie pubescentia, breviter petiolata, membranacea, subtus glauca, e basi rotundata lanceolata, longe acuminata. Pedunculi folia haud excedentes glabri vel villosuli, omnes axillares, laxe 2-4- flori; flores pentameri, flavescentes; calycis brevis lobi rotundati; petala late obovata calyce 4-5-plo longiora, glabra; stamina inclusa; ovarium pyramidatum, pilosulum, stylo corollam fere zequante. Petioli 6-10 mill.; limbus 1-2 poll. longus 15-20 mill. basi latus; flores diam. 5 mill. pedicello æquilongi. Yun-nan, in faucibus montis Pee-cha-ho prope Mo-so-yn, alt. 2200 m., fl. 23 april. 1884 (Delav. n. 793); in silvis ad Mao-kou- tchang; 24 april. (Delav. n. 149; ad Ta-long-tan, prope Tapin-tze (Delav. n. 2031). Port et feuilles du S. campanulata, mais pédoncules constamment plu- riflores; les affinités de la plante sont d'ailleurs plutót avec les espéces à pédoncules uniflores qu'avec celles dont l'inflorescence est composée. MELIOSMA Blume. r. M. yunnanensis Franch., Bull. Soc. bot, XXXIII, p. 465. Arbor excelsa, cortice griseo. Folia coriacea, crassa, glabra, haud longe petiolata, e basi longe cuneata oblongo-lanceolata, longe acu- minata marginibus integerrima; nervi 12-16, arcuati, subtus ad axillas parce vel non rufo-barbulati. Inflorescentia late umi 22 prater 1. Ere MEE * flores albidi, subsessiles, ET PE PG y 5 + Te , orbi cul ata, ma 2 cottiguis v vix dissidia petala 7 glabra; appendice stamineo tantum paulo majora; stamina 2; ovarium glabrum biloculare, loculis biovu- latis. Petiolus 1 cent. longus; limbus 3-5 poll., acumine usque 2 cent. Yun-nan, in silvis montanis ad fauces San-tchan-kou, prope Hokin; fl. 22 maj. (Delav. n. 877). 148 PLANTÆ DELAVAYANÆ Assez voisin du M. rigida Sieb, et Zucc., mais feuilles plus brièvement pétiolées, toujours tres entiéres, glabres. ANACARDIACE/ZE RHUS L. 1. R. semialata Murr: in Goett. Verh. (1784), p. 27, tab. 3; Hook., F1, of Brit. Ind. ll, p. 10; Forbes et Hemsl., Zzd. F7. Chin. p. 146. — forma exalata. ! Yun-nan, in silvis ad Houang-kia-pin, prope Tali; fl. 29 sept. 18845 d fr. 20 nov. (Delav. n. 1070). 2. R. succedanea L., Mant. II, p. 221; Hook et Benth., FZ. of Brit. Ind., M, p. 12; Franch., Pl. David. p. 79; Forbes et Hemsl., Ind. FJ. Sin. p. 147. Yun-nan, circa Tapin-tze; fr. 19 jul. 1885 (Delav. n. 1953). Forme gréle, à een eti folioles trés coriaces, longues de 3 à 6 cent., larges à peine de 3. ? R. succedanea L. — var. longipes. — Petioluli usque ad 15 mill. longi. Folia 3-4- juga, nunc imparipinnata, membranacea, vix coriacea, glauca, glabra, limbo e basi vix inæquilaterali late ovato, abrupte acuminato, nervis . secundariis 12-14 parum praminentibus; fructus A. succedaneæ. — Frutex 3-5 m.j folia subpedalia, foliolis usque 8 cent. longis, 4 cent. latis. Yun-nan, in silvis ad Che-tong, prope Tapin-tze (Delav. n. I954)« 4. R. Delavayi Franch., Zu. Soc. bot. XXXIII, p. 466. Frutex humilis, -glaber ; ramuli j juniores glauco-pruinosi; folia gra- | ciliter petiolata, 2-3 juga cum impari, foliolis breve petiolatis, meme branaceis, e basi vix vel non inæquilaterali ovato-lanceolatis vel an- guste lanceolatis, integerrimis vel ad medium pauci-grosseserratis, subtus glaucis, nervis secundariis 24-32. Racemi axillares, folio paulo breviores, longiter et graciliter pedunculati, composito-pyramidati, erecti, laxiflori; pedicelli flores parvulos lutescentes subæquantes; ca- lycis lobi deltoidei, obtusi ; petala calyce fre longiori. pbloiga, PLANTÆ DELAVAYANÆ 149 obtusa, ad medium nervulo pinnato fusco percursa; stamina petalis fere duplo breviora, antheris filamentum æquantibus; ovarium glabrum, obovato-subrotundum, ad quartam partem in discum cupuliformem obscure 10-lobatum immersum ; drupæ glabræ, oblique ovatae, sordide lutescentes. Frutex 5-18 decim.; folia vix semipedalia, petiolo subpollicari in- cluso; foliola 1-1 1/2 pollicaria; racemi 5-7 cent. longi. Yun-nan, in silvis montis Che-tcho-tze, supra Tapin-tze; fl. fr. 27 aug. 1885 (Delav. n. 1955). Petite espèce du groupe des R. venenata et vernicifera, mais bien dis- tincte par sa gracilité, par ses feuilles formées de 5 à 7 folioles et ses grappes låches et peu florifères. PISTACIA L. 1. P. weinmannifolia, J. Poisson in Franch., Plant, Yunn., in Ball. Soc. bot. XXXIII, p. 4607. F7 36 Frutex vel arbor parva; ramuli tenuissime cinereo-pubescentes. Folia abrupte pinnata, 4-9 juga, rachi anguste alata, antice canaliculata et puberulo-pulverulenta; foliola parva, glaberrima, pallide virentia, rigide coriacea brevissime petiolulata, e basi inæquilaterali oblongo-ovata, apice emarginata, nervis secundariis subtus elevatis. Inflorescentia axillaris foliis coetana, ramis et ramulis pilosulis; flores stricte sessi- les : masculi, spicato-racemosi, spicis crassis compactis; bractea exte- rior subrotunda, concava, margine ciliolata ; calyx evolutus, 5-partitus, lobis membranaceis pellucidis oblongis, apice rotundatis, fimbriatis; antheræ vix ultra 1 mill. longze, rubentes, filamenta subæquantes; ger- men rudimentarium ; flores feminei : racemi compositi foliis duplo bre- - viores, floribus laxe spicatis; bractea exterior et calyx floris masculi; Ovarium late obovatum, glabrum, stylo trifido, stigmatibus leviter emarginatis ; drupæ rubescentes, paulo latiores quäm longæ. Folia semipedalia, foliolis vix ultra 2 cent. longis, 8-10 mill. latis; spicæ masculæ P. chinensis; drupæ 6 mill. latæ, 4-5 mill. longæ. Yun-nan, circa Tapin-tze; fl. mart. ; fr. jun. (Delav. n. 562). Assez voisin du P. Lehtiscus, mais à rachis plus étroitement ailé; folioles très nombreuses et, sous ce rapport, la plante estseulement compa- rable au P. mexicana; fleurs strictement sessiles. 2. P. chinensis Bunge, Enum. pl. Chin. ber. p. 15; Franch., 150 PLANTÆ DELAVAYANÆ Plant. David. p. 79 et in Mém. Soc. des sc. zat. de Cherbourg, XXIV, p. 208; Forbes et Hemsl., Jnd. F7. Sin. p. 148. Yun-nan, ad Sioo-mi-lan, supra Tapin-tze; fl. masc. april. 1885 (Delav. n. 1953). LEGUMINOSÆ PIPTANTHUS Don. 1. P. nepalensis D. Don in Sweet, Brit. Flower Gard., tab. 264; J. B. Baker in Hook., Flora of brit. Ind. I, p. 62. Thermopsis nepa= lensis DC., Prodr. ll. p. 99. Yun-nan, in monte Tsang-chan, supra Tali; fl. 4 jun. 1883 (Delav. 280, 2961). 2. P. tomentosus, sp. nov. Frutex gracilis 1-2 metr. , ramis novellis tomentellis, vetustis fuscis, glabrescentibüs ; foliola ovata vel ovato-lanceolata, sub anthesi supra albo-sericea, subtus pallide rufo-tomentella, demum facie superiore paulo denudata; flores illis P. »epalensis similes, sed calyx longius sericeus et sepala magis acuminata; legumina anguste linearia (7-8 mill. lata, 6-9 cent. longa, ad maturitatem usque dense et breviter tomen- tella, 5-8 sperma. Yun-nan, in silvis montis Hee-chan-men supra Hokin; fl. 15 maj. 1884; in monte Ki-chan, prope Tali; fruct. 10 sept. 1884 (Delav. n. 655); Lankong in silvis ad Yan-in-chan ; fr. 27 aug. 1886. Trés élégante espéce à feuilles tomenteuses en dessus avec des reflets soyeux dorés en dessous; bien distincte d'ailleurs du P. mepalensis par son indument et par ses fruits une fois plus petits et relativement plus étroits, finement tomenteux roussåtres jusqu’à la maturité; les deux pétales qui constituent la carène sont à peine cohérents et se séparent très facilement. THERMOPSIS Rob. Brown. 1. T. alpina Ledeb., FZ azt. II, p. 112. — Var. yunnanensis — Legumina 4-plo longiora quam lata. Yun nan, in pascuis montis Koua-la-po, prope Hokin, alt. 3500 m. ; fl. 26 maj. 1884 (Delav. n. 660); fruct. mat. in dumetis ad collum Hia- PLANTÆ DELAVAYANÆ 151 lo-pin, prope Lankong, alt. 3000 m., 4 januar 1886 (Del. n. 2116). Diffère de la plante de la Sibérie et de Alatau seulement par la forme plus étroite et plus allongée des fruits; c'est l’une des rares plantes péren- nantes qui soient communes à la Sibérie et au Yun-nan. CROTALARIA L. I. C. albida Roth, Nov. sp., 338; Baker, in Hook. fil., F7. of Brite Ind. ll, p. 71. Yun-nan, in pratis siccis supra Tapin-tze; fl. 7 april 1883 (Delav. n. 499). 2. C. yunnanensis, sp. nov. (Ca/ycinæ). E rhizomate elongato pluricaulis ; caules erecti, pilis elongatis ful- vis hispidi; folia brevissime petiolata, obovata vel obovato-lanceolata, obtusa, utraque facie dense punctata, sparse pilosa, subtus glauca ; racemi terminales vel nunc axillares paniculati, adpresse sericei; flores C. albidæ, sed bracteae majores pedicellos fere æquantes, non decidua; legumina brevissime stipitata, glabra, oblongo-clavata. Semi pedalis vel vix pedalis; folia usque 4-5 cent. longa, 15-20 mill. lata; racemi 5-15 cent. longi, demum laxiflori; legumina 25-30 mill. longa. Yun-nan, in graminosis collium supra Tapin-tze; fl. et fr. aug. 1887 (Delav. n. 500, 527). Assez voisin du C. albida, mais paraissant distinct par la villosité des tiges et celle des feuilles, par la longueur des bractées et des fruits; les feuilles sont aussi bien plus larges et de la forme de celles du C. dubia 3. C. capitata Penth. in Hook. fil., F/or. of Brit. Ind. IL, p. 74. Yun-nan, in silvis supra Tapin-tze; fl. 7 sept. 1882 (Delavay, n. 531); in silvis ad Hiamati; fl. 4aug. 1887 (Delavay, n. 2766). — Flores cærulei. Planta contra hæmorroidarum fluorem adhibita. 4. C. calycina Schranck, Pl. rar. mon., tab. 12; FZ of Brit. Ind. II, p. 72. | | ^ Yun-nan, in incultis circa Tapin-tze; 10 aug. 1885 (Delav. n. 524, 1513). ; 152 PLANTÆ DELAVAYANÆ * 5. C. medicaginea Lamk., 2zez., II, p. 201; Hook. Fe Flor. CA Brit. Ind. I, p. 81. ^ Yun-nan, secus viam inter Tapin-tze ct Houang-kia-pin; fl. et få 23 sept. 1885 (Delav. n. 1970! et in pratis ad Hia-ma-ti, alt. 1800 m. (Delav. n. 2763). PAROCHETUS Hamilt. 1. P. communis Hamilt. in Don, Prodr. fl. nap., p. 240; Flor. of Brit. Ind. I, p. 402. Yun-nan, in uliginosis planitiei, circa Tali; fl. 28 mart. 1884 (Delav. n. 1956). MELILOTUS Tourn. 1. M. parviflora Desf., F7. aZ/. II, p. 192; F1. of Brit. Ind. II, 89. Yun-nan, in campis ad Tapin-tze; 23 mart. 1883 (Delav. n. 511, 905). 2. M. officinalis Desr. in Lamk., Zncycl. dict. IV. p. 63. Su-tchuen, ad ripas fluminis Yang-tse-kiang (Delav. n. 2296). MEDICAGO L, i, M. Eupulina L., 5., ed. 1, p. 779; Flor. of Brit. Ind. II, p. 90. Yun-nan, in campis ad Mo-so-yn (Delav. n. 966); Su-tchuen, secus flumen Yang-tse-kiang (Delav. n. 2289, 2295). 2. M. denticulata Willd., Sp. III, p. 414; ZZ. of. Brit. Ind. Il, piga .. Su-tchuen, in arenosis fluminis Yang-tse-kiang ad Chen-tchi, fl, et fr. 1 april 1882 (Delav. n. 2288). ANE L. i. Te borna, Sp. Ži., ed B5 p. P MY of. Brit. Ind. Il, p. 91. Su-tchuen ad Konia (Delav.); Yun-nan in pratis Migiposis mon* OA å Fy CES TR Euch. da pr Hå Sp ANE M re LG nt Pr er de KE ET No Me T e Sa RES Us TA E ice PE Le j MT erc Ra ur ice De Ne FA GE P DEC MEE! S LAS OR RAS PT es RU Å alo uis Bei A PLANTÆ DELAVAYANÆ 153 tis Hee-chan-men, prope Lankong, alt. 2800 m.; fl. 31 jul. 1885 (Delav. n. 1685); circa Tapin-tze, in humidis; fl. mart. 1884 (Delav. n. 518). INDIGOFERA L. 1. I. linifolia Retz, Oöserv. IV, p. 29 et VI, p. 33, tab. 2; FZ of Brit. Ind. I, p. 92. Yun-nan, secus vias ad Kiang-yn; fl. et fr. 10 sept. 1883 (Delav. n. 1972, 2253, 2979). 2. I. trifoliolata L., Amæn. Acad. IV, p. 327; Fl. of Brit. Ind. P- 69. Yun-nan, in collibus ad Tapin-tze ; fr. sept. 1886 (Delav. n 2255 et 1975). 3. I. reticulata, sp. nov. Suffruticosa, humilis, e basi ramosa, ramis gracilibus abbreviatis; stipulae et stipellæ subulatæ; folia breviter petiolata 7 foliola 7-9 ovata, apice rotundata mucronulata, firmiter mtb elevato- ras utra- que facie pilis albidis navicularibus d ons axil- lares, folio breviores; pedicelli et calyces pilis tufescétitibüs adpressis vestiti; calycis lobi ee tubo longiores; corolla rubes- cens; petala extus sericea, vexillo obovato-cuneiformi alas et carinam longe excedente; legumina linearia recta, adpresse pilosa. Caulis vix pedalis vel sæpius semipedalis; foliola 10-15 mill. longa; flores 6-7 mill.; legumina circiter 2 cent. longa, vix 2 mill. lata. Yun-nan, in silvis ad Hoang-li-pin, supra Tapin-tze, alt. 2000 m.; fl. et tr. 18 aug. 1885 (Delav. n. 1964). Assez voisin de VZ. emarginella Steud., mais plus grèle et moins élevé; fleurs moins nombreuses en grappe plus courte; il en diffère surtout par la forme des dents calicinales allongées dans lZ. reticulata, courtes dans lZ. . emarginella. 4. I. cinerascens, sp. nov. Suffrutex usque tripedalis, ramosus, totus pilis sericeis adpressis .. cinerascens, dense foliosus; folia e basi multijuga; foliola 17-23 bre- viter pedicellata, parva, ovata, utraque facie sericea, apice rotundata vel . emarginata; racemi multiflori, folio longiores erecti ; flores subsessiles we parvi; calycis lobi tubum subæquantes ovato-lanceolati; corolla atro? 154 PLANTÆ DELAVAYANÆ rubens, calyce 4-druplo longior, vexillo extus dense sericeo carinam mucronulatam antice sericeam excedente; legumina recta, linearia, tenuiter sericea. > Foliola 5-10 mill. longi; racemi usque 4-pollices longi, nunc bre- viores; flores 7-8 mill; legumina 30-40 mill. longa, vix 3 mill. lata. Yun-nan, in graminosis collium ad Tapin-tze, fl. aug.; fr. oct. 1882 (Delav. n. 519). Port de l'Z. Wighti? Grah., mais grappes plus allongées et fleurs d'un pourpre foncé. 5. I. Delavayi, sp. nov. Frutex erectus parum ramosus, ramis glabris superne angulatis, polyphyllus; stipulæ diutius persistentes, e basi incrassata subulatæ ; folia petiolata, multijuga, rachi glabra; foliola 15-19 distincte petiolu- lata oblongo-obovata, apice mucronulata, supra mox glabra, subtus vix pallidiora, pilis raris adpressis conspersa ; racemi axillares, multi- flori, floribus etiam ante anthesin laxis; calyx elongatus, adpresse pu- berulus, lobis ovato-deltoideis, longe acuminato-subulatis; corolla alba vel leviter rubella; vexillum et carina extus tenuissime sericeæ, æqui- longæ ; legumina longe et anguste linearia, acuminata, recta, pendula. Caulis usque 2 metr. altus; folia semipedalia et ultra, foliolis 2-3 cent. longis, stipulis 5-6 mill.; flores 12-18 mill. ; legumina 4-5 cent. Yun-nan, in dumetis'ad Tapin-tze prope Tali; fl. sept. 1884 (Delav. n. 934); fr. (haud perfecte maturi) oct. 1882 (Delav. n. 512). Tres belle plante, trés florifére, à longues grappes de fleurs blanches ou un peu rosées; elle se rapproche par son port et par la grandeur de ses fleurs de VZ. decora et de VZ. macrostachys, mais elle a en méme temps les longs fruits acuminés de VZ. galegoides D C. 6. I. heterantha Wall., Cat. 5486. I. Gerardiana Wall., var. hete- rantha Baker in Hook. fil., Flor. of. Brit. Ind., ll, p. 100. Yun-nan, in silvis montanis ad Mao-kou-tchang, supra Tapin-tze; fl. 23 april. 1883 et 14 maj. 1886 (Delav. n. 508 et 2568); in collibus calcareis ad Hee-chan-men prope Lankong; alt. 2800 m. (Delav. n. 2682 et 2870). : Sous-afbrissean très rameux, glabrescent ou couvert sur toutes ses pårties d'une fire pu soyeuse, grisåtre; les fleurs sont précoces et se développent souvent un peu avant les feuilles; la corolle très soyeuse PLANTÆ DELAVAYANÆ 155 est une ou deux fois plus petite que celle de VZ. Gerardiana, dont VI. kete- rantha paraît devoir être maintenu spécifiquement distinct. 7. I. chætodonta, sp. nov. E basi vix fruticosa ramosissima, ramis herbaceis gracilibus decum- bentibus, pilis strigosis semiadnatis haud dense vestita; stipulae e basi lanceolata mox subulatæ; folia 5-9 foliolata, foliolis obovato-oblongis, obtusis, mucronatis; racemi folio longiores laxiflori, floribus parvis violaceis ; pedicelli brevissimi, mox incurvi; calycis nigri tubus late cupuliformis, dentibus fere e basi subulatis 4-5-plo brevior; corolla tota brevissime pubescens, vexillo alis sensim longiore; legumen... Vix digitalis; folia 20-25 mill., foliolis 3-4 mill. longis; racemi 3-4 cent., calycis dentes 3 mill. ; corolla 5-6 mill. Yun-nan, in collibus lapidosis ad collum Hee-chan-men, prope Lan- kong, alt. 3000 m.; fl. (Delavay, n. 2848). Petite espéce à rameaux trés gréles, diffus. Elle est bien caractérisée par la forme du calice dont le tube est trés court, en forme de coupe large, gem profonde, et dont les dents filiformes sont trés allongées. La plante n'est peut étre qu'une forme très diminuée de lZ, Gerardiana, dont les limites spécifiques sont fort obscures. 8. I. tinctoria L., Sø. 27.. ed. 1, p. 751; ZZor. of Brit Ind. 11,99. Yun-nan, circa Tapin-tze (Delavay). 9. I. sericophylla, sp. nov. Frutex ramosus, ramis virgatis pilosulis, hornotinis dense villosis; folia trifoliolata; foliola e basi rotundata ovata, mucronata, utraque facie pube rufa adpressa villosissima, subpannosa, utrinque 4-5 nervia; racemi axillares et terminales, longiuscule pedunculati, multiflori, axi villosa ; pedicelli graciles pilosuli, calyce 4-plo longiores; calyx gla- brescens, obconico-campanulatus, dentibus supremis alte connatis fere rotundatis, inferioribus ovatis obtusis; corolla glabra purpurascens, alis carinam subæquantibus, vexillo sensim breviore ; legumen... Bimetralis; foliola 10-15 mill. longa, impari paulo majore ; racemi 10 cent. longi, floribus haud confertis; pedicelli sub anthesi 1 cent. longi; corolla 8-10 mill. un-nan, in collibus supra Che-tong, prope Tapin-tze; fl. 14 maj. 1886 (Delav. n. 2569). 156 PLANTÆ DELAVAYANÆ - Espèce bien caractérisée par ses feuilles trifoliolées, soyeuses, épraess ainsi que par ses longues grappes de fleurs à pédicelles gréles. 10. I. pendula, sp. nov. — Pl. 37. Frutex gracilis, ramis pubescentibus adultis subglabris; folia longe petiola, multijuga; foliola 13-21, petiolulata, oblongo-ovata, apice ro- tundata vel retusa, supra glabra, subtus pilis raris adpressis conspersa; racemi longissimi, gracillimi, multiflori, penduli, floribus haud con- fertis, breviter pedicellatis; calyx adpresse sericeus, lobis ovatis vel lanceolatis, acutis; corolla intense violacea, vexillo dense sericeo alis et carinæ subæquilongis paulo breviore; legumina linearia. Frutex 2-3 metr. altus; folia semipedalia, foliolis 15-20 mill. lon- gis; racemi nunc fere pedales; corolla 10 mill. longa; legumina, 5 cent. longa, 3-4 mill. lata. Yun-nan, in silvulis ad Yang-in-chan, prope Lankong,alt. 2500 m.; fl. 20 jun. 1885 (Delav. n. 1980); fr. 21 oct. 1887 (id.). Trés élégante espéce, bien remarquable par ses longues grappes pen- | ntes. 11. I. mollis, sp. nov. Annua, elata, erecta, tota breviter pubescens, pube crispa præsertim in caule glandulis capitatis immixta ; foliola 11-13, magna breviter pe- tiolulata, ovata, obtusa cum mucrone setiformi, subtus cinerascentia, utraque facie glandulis destituta ; racemi gracillimi, longissimi, arcu- ato-cernui, parte superiore tantum floriferi; bracteae setaceæ, longe ciliato-plumosæ, persistentes calycem subæquantes: flores breviter pedicellati, erecti vel demum horizontales; calix pubescens, dentibus setaceis, recurvatis, tubo cupuliformi subduplo longioribus, plumosis, coroila purpurea, haud dense adpresse sericea, calyce vix duplo lon- gior; ovarium 4-5 ovulatum, pubescens ; legumen... Bipedalis et ultra; foliola 3-2 cent. longa, 20-15 mill. lata; racemi 6-10 E^ longi ; FAG 6-7 mill. Yun-nan, in collibus adumbratis ad Chouang-che-teou, supra Tapin- tze; fl. 11 jul. 1888 pode n. 3308). et non pas ies. iques- PLANTÆ DELAVAYANÆ | : 157 12. I. sensitiva sp. nov. Suffrutex humilis, erectus; caulis leviter striatus inferne glaber, polyphyllus; folia breviter petiolata, erecta, fere e basi multifoliolata, foliolis 23-31, mox deflexis, distincte petiolulatis, anguste lanceolatis, subobtusis, longe mucronulatis, mox glabris; stipellæ subulatæ, petio- lulum æquantes, persistentes ; racemi densi, multiflori, foliis breviores; bracteæ membranaceæ lineari-subulatæ, calyci subæquilongæ, mox deciduæ; calyx adpresse pilosus, crateriformis, vix ad medium quin- quedentatus, dentibus lanceolatis acutis, inferiore sensim longiore - acuminato; corolla violacea, parva, extus sericea, calyce duplo longior; legumen (juvenile) lineare, adpresse et breviter sericeum, reflexum. . Pedalis vel paulo ultra; folia vix 10 cent. longa, foliolis 8-12 mill. longis, 3 mill. latis; corolla 5 mill. longa. — YXun-nan, in collibus calcareis ad Ki-mi-se supra Kiang-yn, alt. 2000 m. ; fl. 14 jun. 1887 (Delavay, n. 3022). Voisin de VZ. Dosua Hamilt., mais glabre et à fleurs beaucoup plus pe- tites. L'Z. stachyodes Lindl. est tomenteux et ses fleurs sont accompagnées de longues bractées qui rendent l'épi chevelu. PSORALEA L. 1. P. Corylifolia L., Sø. 27, ed. 1, p. 764; Flor. of Brit. Ind. II, n. 103. tapi Yun-nan, in pratis humidis circa Tapin-tze; fl. et fr. 4 nov. 1884 (Delav. n. 762, 522, 2302). " TEPHROSIA |. T. purpurea Pers., Synops. pl., I, p. 329; Bak. in Hook. fil., — FI. of Brit. Ind. Il., 112; Forb. et Hemsl., Ind. Å. Sin. I, p. 158. ; — Yun-nan, in collibus lapidosis ad Chouang-che-teou prope Tapin- | tze; 28 sept. 1888 (Delav. n. 3198). MILLETIA Wigh et Arn. 1. M. cinerea Benth. PZ. Jungh. 249; Flor. of Brit. Ind. WU, p. 106. 2 x Yun-nan, in silvis ad Che-tong, prope Tapin-tze; fl. 6 jul. 1885. 158 PLANTÆ DELAVAYANÆ (Delav. n. 1978); in silvis ad Hoa-long-ton, prope Tali ; fl. 16 maj. 1088 (Delav. n. 2829). 2. M. scabricaulis, sp. nov. (Humilletia). Sarmentosa, longe decumbens; rami vetusti lenticellis elevatis con- fertis scabri, novelli parce pubescentes; stipulae breves suborbiculatæ; folia subpedalia, quinquejuga, foliolis chartaceis, estipellatis, opposi- tis, petiolulatis, oblongo-ellipticis, basi obtusis, apice abrupte et bre- viter cuspidatis, tenuissime reticulatis, glabris; racemi ramulos haud terminantes, sed subbasilares, longiter pedunculati, folia aequantes, la- xiflori; pedicelli 2-3 fasciculati, pubescentes, calice paulo longiores, apice bibracteolati; calyx adpresse et breviter rufo-sericeus, late cam- panulatus, dentibus brevissimis, deltoideis, obtusis; corolla glabra, rubra, calyce 5-plo longior, petalis exserte unguiculatis, vexillo su- borbiculato in unguem angustum contracto, exauriculato ; stamina mo- nadelpha, vexillari ima basi tantum libera; ovarium sericeum; legu- men... Foliola 6-8 cent. longa, 15-20 mill. lata, petiolulis 3-4 mill. ; racemi : 25 cent.; flores 15 mill. longi. Yun-nan, inlocis humidis, supra Che-tong, haud pem a Tapin- tze; fl. 14 maj. 1886 (Delav. n. 2563). Assez voisin du M. glaucescens, mais différent par la couleur de ses fleurs et la position de la grappe de fleurs qui nait presqu'au bas du rameau et non pas à son sommet. COLUTEA Tourn. 1. C. Delavayi, sp. nov. — PI. 38. Planta tota pube brevi adpressa cinerascens; rami angulati ; folia ER En EE LIS, Len ovato-elliptica, obtusa vel retusa, mag nse adpresse pilosula; racemi 8-12- Gi ure folia mante vel superantes, e medio floriferi ; pedicelli | breves, cernui; calyx late et breviter campanulatus, dentibus tubo sub- brevioribus late deltoideis, inferioribus acuminatis; flores sulfurei, vexillo rotundato apice emarginato, alis carina sensim brevioribus, alis oblongo-ovatis; ovarium longe stipitatum, 5-8 ovulatum, post an- thesin dense sericeum; stylus elongatus apicem versus dense pilosus; legumina mox glabrescentia, basi attenuata, apice acuta, clausa. PLANTÆ DELAVAYANÆ 159 Arbuscula 1-2 metr.; folia semipedalia, foliolis 10-12 mill. longis; corolla 12-15 mill.; stipes leguminis maturi 15-20 mill.; legumen 4-5 cent longum. Yun-nan, in sepibus secus rivulos ad Pien-kio; fruct. oct. 1883 (Delav. n. 513); in calcareis ad pedem montis Hee-chan-men orientem versus; fl. et fr. 12 oct. 1885 (n. 1981). Espèce bien caractérisée par ses petites fleurs et par la présence de poils cendrés apprimés qui persistent sur toutes ses parties; le port de la plante est plutôt celui d'un Sutherlandia que d'un CoZutea. Su y ART ire à ut CARAGANA. Lamk. come, t 1. C. Gerardiana Royle, 77/. 198, tab. 34, fig. 1; FZ. of Brit. Ind. II, p. 116: — var. glabrescens. — Planta in omnibus partibus parce sericea; petioli vetusti spinescentes, quam in forma typica magis crassi. Yun-nan, in silvis ad Yang-ia-chan, prope Lankong, alt. 2800 m.; ; fl. 20 jun. 1885; in monte Hee-chan-men; fruct. 21 oct. 1885 (Delav. n. 1989). Arbrisseau d'un aspect assez différent de celui dela plante de l'Himalaya; e tige florifère peu feuillée, avec une seule épine très robuste sous les feuilles a nouvelles qui sont seulement un peu soyeuses et dont le pétiole s'endurcit 4 très tardivement en rameau spinescent; fleurs un pr plus grandes que dans le type; calice EG partagé presque jusqu’au milieu en 5 dents lancéolées, acuminées PRE EL ANT, ER | "SA LP Wn BE SSD ee Lens CE DL eee nd T IT t" PL » LIRE bk å d si et EE LR CN "A Š Lie x * * å 2. C. crassicaulis Benth. in 77. of Brit. Ind., Il, p. 117; Astra- à = galus crassicaulis Grah., in Wall., Cat. 5932. | Yun-nan, in cacumine montis Lo-pin-chan, supra Lankong, alt. . 3500 m.; fl. 26 maj. 1886 (Delav. n. 1660) ad collum Yen-tze-hay, alt. 3200 m.; fr. 18 sept. 1885 (id). | 44" SVINGTE AMEN TR PERTE ie a N a oe UE 3 ks Å i y t E. Espèce très anormale, au moins par son port, parmi les Caragana; les 2 folioles sont glabres ou velues, obovalés ou presque arrondies, tantöt un Å peu espacées, tantôt se recouvrant par les bords; le pétiole des feuilles | anciennes persiste sous les rosettes de feuilles nouvelles mais ils ne devien- À nent point spinescents avec l’âge; les fruits sont p sessiles, oblo rå linéaires, renflés å la maturité, avec les valves épaisses, réticulées extérieu- ES rement, lanugineuses en dedans, à la fin contournées; 3-4 graines ovales |. comprimées, brunes, marbrées. de x i | i | : pis AC UM NES i acia ,160 PLANTÆ DELAVAYANÆ ASTRAGALUS 1. A. camptodontus, sp. nov. (Pogonophace). — Pl. 39. E rhizomate crasso lignoso multicaulis, caulibus gracilibus de- cumbentibus, pilis adpressis brevibus nigricantibus, praesertim su- perne asperatis; stipulae liberz, parvae, lanceolatæ; foliola 15-20, parva, anguste oblongo-ovata, pilis albis adpressis conspersa; pedun- culi folium superantes pilis nigris asperuli, 1-5 flori; bracteae calycis tubum subæquäntes, lineares; flores breviter pedicellati, pilis nigris vestiti; calyx ad basin bracteolatus, adpresse non dense nigro-pilosus, tubo conico-campanulato dentibus linearibus recurvis saepius breviore; corolla lutescens cum macula violacea ad apicem carinæ; vexillum late obovatum vel fere orbiculatum, apice emarginatum, carinam sub- æquans; alae oblongæ carina sensim breviores; stigma penicillatum; legumen glabrum, haud exserte pedicellatum, ovato-oblongum, obtu- sum, subturgidum transverse reticulatum, sutura valde intrusa, false biloculare, 4-5 spermum. Caulis pedalis vel brevior; folia vix ultra pollicaria, foliolis 6-10 mill. longis; calyx cum dentibus tubo subæquilongis 7-8 mill.; corolla calyce duplo longior; legumen circiter 2 cent. longum, 5 mill, latum. Yun-nan, in lapidosis calcareis ad collum Yen-tze-hay, supra Lan- kong, alt. 2500 m. ; fl. et fr. 17 sept. 1885 (Delav. n. 1962); in pascuis montis Hee-chan-men, alt. 3000 m.; fl. et fr. aug. (n. 936). Les fleurs ont l'organisation de celles de VA. complanatus Rob. Br., dont VA. camptodontus est très distinct d'ailleurs par son calice dont les dents linéaires sont recourbées en dehors, par ses fleurs rapprochées au sommet du pédoncule, par ses légumes glabres, semi-biloculaires. L'A. camptodontus doit être placé dans la section Sesöanella des Pogonophace (sensu Bunge), bien que les dents du calice soient linéaires. 2. A. sinicus L., Mant. 103. Yun-nan, in paludosis planitiei Tali et in orizetis ad Mo-so-yn, prope Lankong; fl. et fr. maj. 1885 bei n. 1963); Su-tchuen, ad Chen-tchi, secus flumen Yang-tze-kiang . 3. A. Sutchuenensis, sp. nov. (Pogonophace). Rhizoma lignosum ad collum divisum, SCA caulibus gradi bus; pili omnes albi, basifixi ; stipulae ovato-triangulares e petiolo libe- PLANTÆ DELAVAYANÆ 161 ræ; folia 5-6 juga (inferioribus nunc 3-4 jugis), petiolo gracillimo; fo- liola parva, obovata, emarginata, foliorum infimorum minima, fere orbicularia; racemi floriferi foliis paulo longiores, floribus laxe race- mosis; pedicelli bractea lineari duplo longiores, dense pubescentes; calyx membranaceus subglaber, tubuloso-campanulatus, dentibus lan- ceolatis longe acuminatis, superioribus duplo brevioribus; corolla pal- lide rosea calyce triplo longior, vexillo late obovato emarginato cari- nam haud superante; alæ oblongae carina multo breviores; ovarium adpresse pilosulum, multiovulatum, stylo sub stigmate brevissime pi- loso; legumen haud perfecte maturum erectum, lineare, vix incurvum, sutura profunde inflexa subbiloculare. Pedalis et sesquipedalis; foliola foliorum infimorum nunc tantum 2-3 mill, superiorum usque 10-12 mill.; flores 8-10 mill.; legumen 3-4 cent. longum, 3-4 mill. latum. Exactement intermédiaire entre l'A. sinicus, dont il a la corolle et VA. dauricus dont il a l'inflorescence en grappe; les poils du sommet du style sont trés fins et ne se voient qu'à un assez fort grossissement sous la stig- mate. Port de l'4. carinalis ou de VA. sikkimensis Benth., avec des fruits tres différents. : 4. A. brachycephalus, sp. nov. (Cercidothrix). Simplex, elatus; pubes tota e pilis supra basin affixis; caulis glabrescens; stipule pilis nigris et albis immixtis dense vestitæ ad quartam partem connata, parte libera longe acumipata; folia multi- juga, jugis 14-17, foliolis parvis oblongo-ovatis, obtusis, subtus pilis albis adpressis parce conspersis; pedunculi rigidi folia subæquantes vel superantes ; flores dense et brevissime capitati, subsessiles; bracteae membranaceæ, lineari-subulatæ calycem æquantes, pilis albis ad- spersæ; calyx pilis nigris tenuissimis vestitus, longiter tubulosus, den- tibus subulatis tubo subduplo brevioribus; corolla purpurascens calyce vix duplo longior; vexillum obovato-oblongum carinam excedens; legumen glabrum oblongum, calyce plus triplo longius, fere complete biloculare, sutura valde intrusa. Caules bipedales; folia inferiora et media usque semipedalia, folio- lis 8-10 mill. longis; pedunculis 10-12 cent.; bracteae I cent. ; calyx 8-10 mill. ; corolla circiter 15 mill.; legumen 20-25 mill. Yun-nan, ad Tapin-tze secus campos; fl. et fr. mart. 1884 (Delav. n. 587). Espèce bien caractérisée par ses fleurs en capitule trés déprimé, 1I 162 PLANTÆ DELAVAYANÆ sensiblement plus large que haut; par ses longues bractées, par ses fruits oblongs, étalés. Les poils sont fixés vers le quart de leur longueur. 5. À. nigrescens, sp. nov. (Hypoglottis). E rhizomate lignoso multicaulis ; . caules graciles, ramosi, diffusi, pilis nigris conspersi; stipulæ e basi libere, lanceolatæ, acuminatæ ; folia: multijuga, jugis 5-10; foliola parva, ovato-lanceolata, obtusa utraque facie pube alba vestita; pedunculi rigidi, angulati, pilis nigris -conspersi, folio longiores ; racemi densiflori sub anthesi ovati, demum oblongi; bracteæ membranaceæ, albidæ, calycís tubum subæquantes; pedicelli brevissimi simul ac calyces et fructus juveniles pube nigra satis densa vestiti; calycistubus campanulatus dentibus linearibus sub- æquilongus; corolla. parva calycem triente excedens, violacea vel albida, cum macula magis intense colorata ad apicem carinze; vexillum ovato-oblongum carinam et alas acutas sensim superans ; legumen bre- viter pedicellatum, deflexum, calyce triplo longius, demum glabres- cens, 3-6 spermum, ovato-oblongum, sutura intrusa subbiloculare. Caulis usque pedalis; folia parva 5-10 mill. longa; racemus sub anthesi 1-2 cent. longus; calyx 4 mill.; corolla 6 mill.; legumen 10- 12 mill. Yun-nan, in pascuis montis Hee-chan-men, alt. 3000 m. ; fl. et fr. 1 sept. 1884 (Delav. n. 930 et 1684). Port de l'O. /apponica et voisin par ses caractères de VA. melanosta- chyus, dont il est nettement disfinct d’ailleurs par ses fruits, qui renferment 5 ou 6 graines et dépassent beaucoup le calice. 6. A?. yunnanensis, sp. nov. (Phaca). Radix elongata, perpendicularis, e collo multiceps; caules valde abbreviati, graciles, squamis (stipulis vetustis) membranaceis pallidis ovatis obsessi, fasciculos foliorum simul ac pedunculos edens; stipula folia foventes liberae, squamis persimiles; folia albo pilosa, multijuga, jugis 5-11, foliola parva, late ovata vel fere suborbiculata ; pedunculi folia Subzequantes, inferne pilis albis, superne pilis albis et nigris im- mixtis vestiti; racemi breves 5-9 flori, haud densi; bracteæ magnæ, membranaceæ, ovato-lanceolatæ pedicellis dense nigro-pilosis triplo longiores; bracteolæ lineares, breves; calyx pilis albis et nigris im- mixtis sericeus, tubulosus, tubo ad medium usque partito, dentibus lineari-lanceolatis acutis; corolla sulfurea calyce duplo longior; vexil- PLANTÆ DELAVAYANÆ 163 lum orbiculatum carinam alas paulo superantes æquans ; ovarium stipi- tatum, pilis albis et nigris sericeum, 6-7 ovulatum; legumen... Pedunculi circiter 10 cent. longi; flores 2 cent.; stipulae 6-7 mill. Yun-nan, in collibus et pratis regionis altissima ad juga nivalia montium Li-kiang, alt. 4000 m. ; fl. 9 jun 1884 (Delav.). L'identité générique de cette plante n'est pas bien certaine et la con- naissance du fruit est nécessaire pour être fixé sur ce point. La corolle est plutót celle d'un Caragana å feuilles i imparipennées et, d'autre part, elle se rappproche par son aspect du. C. cuneata ; mais la villosité, l'inflorescence en grappe, les stipules sont bien d'un Astragalus. 7. A. graveolens Hamilt. in Wall., Caz. 5029; F1. of Brit. Ind, H. p. 125i Yun-nan, ad Sen-tchen, prope Houang-kia-pin, in vicinitate urbis Tali; fl. 2 april. 1884 (Delav. n. 1133). OXYTROPIS-- DC. I. O. yunnanensis, sp. nov. E radice crassa caudices permulti, lignosi, intricati; folia pilosa, pilis basi fixis, longiter petiolata, 8-11 juga, foliolis lanceolatis, acutis vel subobtusis; glandulæ interpetiolares conspicuæ; pedunculi folia subæquantes vel illis paulo longiores, pilosi; flores 7-12 in capitulos congesti, breviter pedicellati; bracteæ membranaceæ, pallidæ, pilis albis et nigris immixtis simul ac calyx hirtellæ, lanceolatæ, acutæ, calycis tubo æquilongæ; calycis dentes lineares, tubo sensim lon- giores; corolla cæruleo-violacea, calyce fere duplo longior, vexillo late obovato, alas et carinam superante; carina antice longiter mucro- nata; Ovarium stipitatum, multiovulatum, pilis nigris et pilis albis vestitum; legumen oblongum, acutum, dense sericeum. Radix longissima; caudices 1-2 poll. longi; foliola 5-7 mill.; pedunculi 8-12 cent. ; flores 15 mill. longi; vexilli limbus 6-7 mill. Yun-nan, in lapidosis calcareis supra collum Yen-tse-hay, prope Lankong, alt. 3500 m. (Delav. n. 2142); in collibus ad Li-kiang-Suee- chan, alt. 4000 m.; fl. 14 aug. 1886. Port de l'O. cyanea M. Bieb, mais à souche plus divisée, à rameaux plus allongés; bractées une fois plus grandes; dents du calice plus allongées; poils noirs et poils blancs en mélange sur les bractées et sur le calice 164 PLANTÆ DELAVAYANÆ GULDENSTAEDTIA Fisch. 1. G. Delavayi Franch., Bull. soc. bot. t. XXXII, p. 5. Yun-nan, in locis arenosis siccis ad Mo-so-yn prope Lankong, alt. 2000 m. ; fl. et fr. 28 maj. 1884 (Delav. n. 652, 514, 2344)- Fleurs violacées; toute la plante, sauf la corolle, est couverte de poils soyeux, blanchåtres, qui font rarement presque complètement défaut; le fruit est sensiblement plus court que celui du G. mirpourensis Benth. et de celui du G. multiflora Buneg, dont il est d'ailleurs très voisin. 2. G. yunnanensis, sp. nov. — Pl. 40. Rhizoma lignosum sæpius crassum napiforme, in caules plus minus evolutos nunc etiam ramosos, graciles, diffusos, adpresse pubescentes divisum ; stipulae ovato-lanceolatæ pilis rufis vel albis longis vestitæ ; folia longe petiolata, 3-5 foliolata, foliolis pallide virentibus ovato- suborbiculatis vel cuneato-subcordatis pube sparsa obsitis; pedunculi foliis longiores simul et calyces rufo-sericei; flores 1-2 pedicellati, bracteis linearibus pedicellum sub anthesi æquantibus; calycis dentes lanceolati, 3 inferioribus tubo paulo longioribus: corolla rubra glabra calyce duplo longior, vexillo suborbiculari apice leviter emarginato; carina late truncata tubo calycis vix longior ; legumina linearia, obtusa, pilosula. Caules 8-15 cent.; foliola (inæqualia) majora usque 1 cent. longa et fere lata, nunc dimidio minora; pedunculi 7-10 mill. ; calyx 4-5 mill.;, vexillum fere 1 cent. ; fructus 12 mill, Yun-nan, in pascuis montis Hee-chan-men supra Hokin, alt, 2500- 3000 m.; fl. 31 jul., fruct. 11 sept. 1885 (Delavay, n. 1957)- Espèce bien caractérisée par ses tiges floriferes allongées et quelque- fois rameuses, portant 3-5 feuilles écartées à l'aisselle desquelles nait un long pédoncule; les stipules atteignent jusqu'à 5 mill. Le G. yunnanensis n'a de rapport qu'avec le G. 4imalaica Bak., dont la tige florifère est également développće et plus ou moins rameuse, mais dont les fruits sont glabres et dont les feuilles sont formées de folioles bien plus nombreuses: ces deux plantes constituent dans le genre Guldenstaedtia un petit groupe d'espèces caulescentes, PLANTÆ DELAVAYANÆ 165 GLYCYRRHIZA Tourn. I. G. echinata L., SØ. 27., ed. I, p. 341. Yun-nan, secus rivulos prope Li-kiang ; fr. 16 aug. 1886 (Delav. n. 58 et 2477). — Flores rubescentes. LESPEDEZA Michx. I. L. Delavayi, sp. nov. (Campylotropis). Frutex ; rami angulati, erecti, simul ac planta in omnibus partibus, prater corollam et foliorum paginam superiorem, adpresse sericeo- canescentes; stipulz parvae, lanceolato-subulatæ; folia longiter petio- lata, foliolis late ovatis, basi vix vel non attenuatis, apice rotundatis vel retusis cum mucronulo, chartaceis, supra intense viridibus glabris, subtus molliter argenteis; racemi densiflori, paniculam amplam termi- nalem aphyllam efformantes; flores pedicellati, pedicellis bractea lon- gioribus vel illam subæquantibus; calycis lobi parum inaequales, tubo triplo longiores, lineari-lanceolati, acuti, corollæ dimidio longiores; corolla glabra intense violacea, carina acutissima alas et vexillum sub- æquante; legumen calice subduplo longius, ellipticum, distincte reti- culatum, laxe sericeum, styli basi brevissima mucronulatum. Tripedalis usque bimetralis; petioli 1-2 cent. longi, foliolum termi- nale 3-5 cent. longum, 2-3 cent. latum; corolla 1 cent. longa; legumen 5-7 mill. Yun-nan, in collibus siccis propre Tapin-tze; fl. et fr. 23 oct. 1884 (Delav. n. 659). L'une des plus belles espéces du genre parmi celles qui ont été décrites jusqu'ici; la forme des folioles rappelle assez bien celles du Z. ciliata, mais elles sont plus grandes et les légumes ressemblent à ceux du Z. Tomsoni; toute la plante est soyeuse argentée; les fleurs trés nombreuses et d'un violet intense forment une large panicule; le Z. eriocarpa a les légumes plus allongés et couverts d'une abondante villosité rousse. 2. L. capillipes, sp. nov. (Campylotropis). Frutex humilis, ramis virgatis angulatis, fuscis, tenuissime pubes- centibus; stipulae rigide, subulatæ; folia longiter petiolata, petiolo tenui; foliola firmiter chartacea, obovata, apice rotundata vel leviter emarginata, utraque pagina pilis brevissimis conspersa; racemi axil- 166 PLANTÆ DELAVAYANÆ lares folio parum longiores; pedicelli capillares elongati; calyx parce et breviter sericeus, lobis subæqualibus lanceolato-subulatis tubo paulo longioribus; corolla purpurascens, glabra, calyce 2-3 plo longior; carina sub angulo fere recto arcuata, rostrato-acuminata, alis vexillum sensim superantibus; ovarium sparse pilosum, in stylum attenuatum ; legumen oblique ovato-oblongum, obtusum, mox glabrum, ad suturas tantum pubescens, tenuiter reticulatum. Tripedalis; petioli 1-2 cent. longi; foliola 12-15 mill. longa, 6-10 mill. lata; pedicelli 15-25 mill.; flores 10-14 mill.; legumen 1 cent. longum. Yun-nan, in dumetis montis Che-tzo-tzan et ad Ta-long-tan, supra Tapin-tze; fl. 3 oct. 1882 (Delav. n. 530); in monte Hee-chan-men (Delav. n. 2733). Port du Z. eriocarpa, avec une pubescence différente, très courte et. rare. La ténuité et la longueur des pédicelles caractérisent bien cette éspèce, 3. L. yunnanensis, sp. nov. (Campylotropis). — Pl. 41. Frutex; rami virgati angulati glabri; stipulæ rigidæ, lanceolato- subulatz, nervosz; folia longe petiolata; foliola firmiter chartacea, pallide virentia, lateralia brevissime terminalia longiter petiolulata, reticulata, e basi rotundata longe lanceolata, obtusa, præter petiolulum dense villosum glaberrima ; racemi nunc omnes axillares, erecti, den- siflori, folio breviores vel paulo longiores, nunc terminales, paniculati, axi pubescente; bracteæ mox deciduæ, lanceolato-lineares, striatæ, pedicellos puberulos æquantes; calyx late campanulatus, adpresse fulvo-sericeus, ad medium usque quinquepartitus, dentibus inæquali- bus e basi late triangulari subulatis; corolla parva, purpurascens calyce subquadruplo longior, carina sub angulo recto curvata, longe acuminata, vexillum et alas superans; ovarium praesertim ad marginem: longe villosum, in stylum longissimum attenuatum ; legumen ellipti- cum, faciebus glabrescens, margine pilosum. Tripedalis; petioli 3 cent. longi; foliolum terminale (lateralibus paulo majus) 6-7 cent. longum, 2-2 1/2 cent. latum; flores 6-7 cent. Yun-nan, in silyis montis Pe-ngay-tze supra Houang-kia-pin; fl. 4 sept. 1882 (Delav. n. 529); in dumetis ad Kiao-che-tong, in monte Hee-chan-men; fl., fructe 11 oct. 1887 (Delavay, n. 2700); in sepibus- ad Pien-kia-se, prope Tapin-tze; fl.; fr. 9 oct. 1887 (Delavay, n. 2849). PLANTÆ DELAVAYANÆ 167 Les feuilles ont la consistance de celles du Z. macrocarpa Bunge, mais les folioles sont plus allongées et relativement plus étroites ; elles ressem- blent tout å fait å la foliole terminale du Desmodium gyrans; les fleurs sont aussi moitié plus petites que celles de la plante du N. de la Chine, plus nombreuses et plus serrées; les fruits sont ciliés et non pubescents sur toute la surface. 4. L. trigonoclada, sp. nov. (Campylotropis). — Pl. 42. Suffrutescens; rami virgati, glabri, glaucescentes, acute triquetra; stipulae membranacez, fulva, oblique lanceolata, acutæ, nervosa, basi cuneata secus caulin decurrentes ; petiolus alatus; foliola coriacea, rigida, nervorum reticulo parum elevato, ovato-elliptica, apice rotun- data cum mucronulo, pallide virentia; panicula pyramidalis, elongata, ramis gracilibus, angulatis, inferne longe nudis; stipula lineari-lan- ceolatæ ; pedicelli tenues, adpresse pilosuli; calyx parce sericeus, ad medium s-lobus, lobis lanceolatis, acutis, inferiore sensim longiore, lineari-subulato ; corolla 'pallide-lutescens, calyce triplo longior, alis obtusis vexillo: sensim brevioribus, carina acutissima; legumen mox glabratum, oblique late ovatum, stylo persistente acuminatum, paulo ultra calycis tubum stipitatum. 'T ri-quadripedalis, rami pennae anserinz vix crassitie ; stipulae infe- riores usque 2 cent. longae ; petioli (praeter supremos) 3-4 cent. longi, ala circiter 1 mill.; petioluli 2-3 mill.; foliola lateralia 4-5 cent. longa, 20-25 mill. lata, impari paulo majore ; pedicelli 1 cent.; corolla 10-12 mill; legumen (haud maturum) 4 mill. longum, 3 mill. latum. Yun-nan, in faucibus San-tchang-kiou, supra Hokin; 3 sept. 1887 (Delavay, n. 2715); in dumetis ad Kiao-che-tong in monte Hee-chan- men, orientem versus; 9 sept. 1887 (Delavay, n. 2743). Singulière espèce bien caractérisée par ses tiges triquètres, dont les angles sont bordés par une aile étroite résultant de la décurrence des sti- pules. s. Li hirtella, sp. nov. (1 Campylotropis). Frutex humilis, totus præter flores pilis rufescentibus hirtellus; sti- scariosæ, lineari subulatæ, ciliatæ, rigidæ; folia breviter pedun- culata; foliola coriacea e basi rotundata vel subcordata ovato-lanceo- lata, obtusa, supra sparse pilosa, subtus præsertim ad nervos et ad petiolulum hispida, elevato-reticulata ; racemi sub anthesi laxiflori, laxe paniculati; bracteæ subulatæ, pedicello duplo breviores; calyx 168 PLANTÆ DELAVAYANÆ ultra medium 5-partitus, dentibus lanceolatis, subulatis ; corolla glabra, purpurea, calyce triplo longior, carina acutissima alas et vexillum superante ; legumen (juvenile) ellipticum, adpresse pilosum, in stylum sensim attenuatum. Tripedalis vel paulo minor; petiolus 4-5 mill.; foliolum terminale 3:5 cent. longum, 2-3 cent. latum, lateralia paulo minora ; flores 12-15 mill. longi. Yun-nan, in silva Song-pin, supra Tapin-tze; fl. 18 aug. 1885 (Delav. n. 1960). Espéce bien caractérisée parmi les Campylotropis par sa pubescence roussátre étalée et par ses feuilles trés brièvement pétiolées. 6. L. elliptica Benth., Cat. Grif. pl. n. 1745; Flor. of Brit. Ind. II, p. 143; Maxim., Act. hort. Petrop. Il, p. 353. Yun-nan, in silvis et dumetis ad Mo-che-tsin; fl. 4 aug. 1887. Espéce caractérisée surtout par le développement du calice au moins aussi long que la moitié de la corolle; M. Maximowicz attribue au Z. e//if- tica des folioles atténuées, aiguës aux dis extrémités. Dans les spécimens du Khasia et dans ceux du Yun-nan que j'ai sous les yeux, les folioles des feuilles supérieures seules présentent cette particularité; elles sont pour la plupart, surtout dans les feuilles moyennes et supérieures, ovales et trés obtuses 7. L. eriocarpa DC., Prodr., II, p. 349 excl. syn.; Maxim., Act. hort. Petrop. II, p. 350. ar. polyantha. — Eximie floribunda, panicula haud raro perfecte aphylla, ampla; foliola quam in forma typica duplo minora, basi ob- tusa, apice nunc breviter emarginata; ramuli novelli et pedicelli pube brevi densa patente hirtelli; flores rubri; legumen elliptico-ovatum, pilis albis vel rufescentibus plus minus vestitum, calyce quadruplo longius. Yun-nan, in silvis ad collum Pi-iou-se, supra T apin-tze, alt. 2000 m.; fl., fr. 11 jun. 1888 (Delavay, n. 3537). Petit arbrisseau trés rameux et très florifere; il présente presque tous les caractères du Z. eriocarpa, de l'Himalaya; il en diffère pourtant par ses feuilles, moitié plus petites, de forme différente, moins longuement atténuées à la base et surtout par la pubescence courte, serrée et étalée qui recouvre les jeunes rameaux et les pédicelles; la pubescence du apprimée. L. eriocarpa est PLANTÆ DELAVAYANÆ 169 8. L. fasciculiflora, sp. nov. (Eu Lespedeza). Humilis, ramosissima; rami graciles decumbentes, pilis albis bre- vibus hirtelli; stipulæ scariosæ, striatæ, lineari subulatæ, petiolo triplo breviores; folia subsessilia; foliola obcordata, parce et adpresse pilosa, dense nervosa, firmiter chartacea; racemi axillares folium paulo supe- rantes, floribus apice pedunculi quasi fasciculatis; bracteæ minimæ ; calyx parce sericeus, 5-nervatus, ultra medium partitus, dentibus lan- ceolatis, subulatis; corolla glabra, purpurascens, calyce triente vix longior; carina alas et vexillum parum superans; legumen... Caules usque pedales; petiolus r mill. longus; foliola 3-4 mill. apice lata; pedunculi 5-10 mill.; flores circiter 6 mill. Yun-nan, in arenosis prope Mo-so-yn, haud procul ab urbe Lan- kong; fl. 14 sept. 1885 (Delav. n. 1976). Port d'un Z. foribunda très grêle, il en diffère par la villosité étalée des tiges; par le calice à dents plus longuement subulées et présentant 3-5 nervures égales parallèles, comme celui du Z. virgata, par la brièveté du pétiole et par la forme de la corolle relativement plus courte. 9. L. floribunda Bunge, Descript. gen. et sp. pl. chin., p. 13; Maxim., Act. hort. Petr. ll, p. 360; Franch., P/. David., p. 96; Forbes et Hemel, ZzZ. Å. sin., I, p. 181. Var. alopecuroides. — Panicula ramis abbreviatis folia haud supe- rantibus valde angusta, elongata, inferne interrupta, superne densa. Yun-nan, in sepibus ad Mo-so-yn; 8 sept. 1887 (Delav. absque n.). 10. L. Gerardiana Grah. in Wall., Cat. 5744; F1. of Brit. Ind. II, p. 142; Maxim., Act, hort. Petrop., Il, p. 373. Yun-nan, prope Kimise, ad pedem montis Hee-chan-men; fl. 30 aug. 1886 (Delav.n. 2319 et 2740). 11. L. juncea Pers., Sy». II, p. 318; ZZ. of Brit. Ind. M, p. 142. Var. a. glabrescens. — Pubes sericea brevissima, nunc subnulla. Yun-nan, in incultis subhumidis circa Tapin-tze; fl. et fr. Oct. 1882 (Delav. n. 520). B. sericea. — L. sericea Miq., Ann. Mus. Lugd. Bat., III, p. 49; Maxim., Act. hort. Petrop. IL, p. 368 et p. 364 (ultimo loco ad Z. june ceam adducta). Tota molliter adpresse sericea, cinerascens. Tapin-tze, in pratis humidis. 170 PLANTÆ DELAVAYANÆ y. hispida. — Pilis sericeis, praeter ad foliorum paginam superio- rem, undique hispida; calycis dentes corollae dimidium excedentes, valide 5 nervi, longe ciliati; planta tota albescens; legumen omnino Z.. junceæ. Tapin-tze, in incultis humidis cum præcedentibus. 12. ? L. variegata Camb. in Jacq., Voy. p. 42, tab. 50; Maxim., Act, hort. Petrop., 1M, p. 374. Var. cinerascens. — Pilis longis cinereis villosa; planta valde de- pressa, ramis abbreviatis; flores rosei. Yun-nan, in monte Mao-kou-tchang, supra Tapin-tze; fl: 29 april. 1883 (Delav. n.497). Sous-arbrisseau de 1 décimètre, très divisé dès la base en rameaux courts, décombants, quelquefois radicants; tige et feuilles couvertes de poils assez longs étalés; bractées scarieuses, allongées, rb dépas- sant la moitié du calice; fleurs solitaires ou géminées à caréne plus courte que l'étendard ; calice Pa tiers plus court que la corolle, à dents longue- ment velues. på fruit n'est pas connu, ce qui rend douteuse l'assimilation. de la plante. SMITHIA Ait. S. yunnanensis, sp. nov. Fruticulus humilis, decumbens, rhizomate longe sub limo repente ; caulis ascendens, ramosus, totus setulis aureis basi nigra inflatis hispi- ent apicem versus pube brevi immixtis; stipulae scariosæ, fulvæ, affixæ, utrinque lanceolatæ, acuminata, striatze; folia breviter petiolata, foliolis 6 subsessilibus, oblongo-ovatis, parce setulosis; inflo- rescentia paniculam efformans, racemis sæpius bis partitis, ramulis elongatis; flores 5-10 subunilaterales, haud densi ; pedicelli calyce bre-- viores; calyx setulis aureis basi nigricante inflatis conspersus ciliatus- que, nervis confertis ner lobis lanceolatis obtusis, su- ponet t , calyce 3-plo longior, vexillo orbiculato, j DRP alis carinam gikk sensim majore; legumen glabrum, articulis circiter 5, in qae coacervatis et inclusis, leviter: reticulatis. Bipedalis; petiolus 5-6 mill foliolis 8-10 mill. longis; calyx 6-T mill., corolla usque ad 15 mill. Yun-nan, in pratis humidis ad 'pedem montis Tesngchan supra- Tali; fl. 24 sept. 1888 (Delavay, n. 3518). PLANTÆ DELAVAYANÆ 174 Voisin du Sm. pycnantha, mais distinct par ses feuilles plus brièvement pétiolées, ses fleurs non decus en téte compacte, le calice et la corolle sont aussi beaucoup plus gra Sous le nom de S. nho saidi le musée de Kew a distribué une plante du Malabar et du Concan, très semblable au S. pzinnanensis; mais - dont je n'ai pas vu les fleurs et dont les fruits ont une réticulation très saillante. Ce S. 4umilis Benth, n'a point été décrit, et M. Baker l'a omis dans le F/ora of British India. HEDISARUM Tourn. 1. H. sikkimense Benth. in Hook., Flor. of Brit. India, M, p. 145- Yun-nan, in pratis calcareis ad juga nivalia Li-Kiang, alt. 3800 m.; fl. 9 jul. 1884 (Delav. n. 661, 2199, 2459); fr. 29 aug. ZORNIA Gmel. 1. Z. diphylla Pers., Enchir. II, p. 318; Flor. of Brit. Ind. 114 p. 147. Yun-nan, secus vias ad Kiang-yn, prope Ho-kin; fl. 10 sept.; fr. 23 oct. 1885 (Delav. n. 1961). Forme à fruits couverts de petites épines sur toute la surface. ÆSCHINOMENE L. 1. A. indica L., Sp. 2/., ed. I, p. 713; Flor. of. Brit.-Ind., H, p tsi. Yun-nan in paludosis circa Tapin-tze; fr. 5 sept. 1885 (Delav. n. 1958). URARIA Desv. 1. U, picta Desv., Jour. dot. III, p. 122, tab. 5, fig. 19; Flor. of. Brat. Ind. ll, p. 155- Yun-nan in pratis siccis ad Tapin-tze; fl. 8 april, 1882 (Delav. n. 503). 2, U. lagopus DC., Prodr. I, 324; Flor. of Brit, Ind, I, p. ii. Yun-nan, in pratis siccis ad Tapin-tze; fl. aug. 1883 (Delav. n. 526). 172 PLANTÆ DELAVAYANÆ 3. U. sinensis. — U. hamosa Wall., var. sinensis Hemsl., Ind. JN dites ki De 177: Elata, basi vix suffruticosa; caulis erectus pilis brevibus pallide rufis hispidus; folia longe petiolata, trifoliolata, toliolis firmiter char- taceis, late ovatis basi et apice rotundatis, nunc retusis, supra ad nervos brevissime, subtus longius pilosis, elevato-reticulatis, foliolo impari longe petiolulato, lateralibus sensim majore; inflorescentia ter- minalis, nuda, paniculata, ramis virgatis, rigidis, elongatis, laxifloris, pilosis; bracteæ ovatæ, cuspidatæ, striatæ, rufo-ciliatae, mox deciduæ ; pedicelli sub anthesi jam inter se distantes, gracillimi, solitarii vel gemini, pilis brevissimis et glandulis sessilibus conspersi; calyx mem- branaceus purpurascens, glaber vel pilis raris e bulbo ortis conspersus, ad medium usque partitus, dentibus triangulari-lanceolatis, praeter dentem infimum cuspidatum breviter acutis; corolla purpurea calyce 4-plo longior; leguminis articuli 4-5 mox glabrescentes, reticulati. Caulis usque 10 decim. ; foliolum impar 4-6 cent. longum, 3-4 cent. latum; inflorescentia pedalis et ultra, pedicellis usque 2 cent. longis; flores circiter 12 mill.; legumina ad maturitatem vix pedicello æqui- longa. Yun-nan, in silvis ad Nien-kia-se, prope Tapin-tze ; fl. et fr. 6 sept. 1885 (Delav. n. 1959). L’ U. chinensis rappelle tout à fait VU. kamosa Wall; mais il parait s'en distinguer par la forme et la consistance du calice, par ses fleurs une fois plus grandes et d'un beau rouge foncé, par la longueur des pédi- es, etc. DESMODIUM Desv. 1. D. yunnanense, sp. nov. (DoZ/inera Endl.). Y Frutex ramosus, ramis tomentellis; folia longiter petiolata, trifo- liolata ; foliola chartacea repando-crenata, supra sparse pilosula, subtus simul ac petiolo, laxe cinereo-tomentella, impari fere duplo majore € basi cuneata suborbiculato vel obovato, foliolis lateralibus inæquila- teris, ovatis vel suborbicularibus, apice et basi rotundatis ; inflorescentia terminalis, paniculato-thyrsoidea, multiflora, ramis confertis ascenden- tibus, pilosis; fasciculi 5-7 flori, pedicellis hispidis inæqualibus, lon- gioribus calycem subtriplo superantibus; calix membranaceus, longe hispidus, dentibus 2 superioribus fere ad apicem usque connatis, infe- rioribus triangularibus obtusis; corolla purpurea; legumina erecta, PLANTÆ DELAVAYANÆ : 173 linearia, elongata, glabrescentia, articulis 6-9 compressis paulo lon- gioribus quam latis. 2-3 metralis; foliolum impar 6-15 cent. longum, 4-10 cent. sub apice latum; flores 10-12 mill.; legumina 6-7 cent. longa, articulis 6-7 cent. longis, 4 mill. latis. 2. D. rhabdocladum, sp. nov. (Do//inera). Frutex; rami virgati, tenues, pubescentes; stipulae lanceolato- lineares; foliola longe et graciliter petiolata, papyracea, trifoliolata, foliolis prima ætate rufo-sericeis, mox, praeter ad nervos, glabrescen- tibus, late ovatis vel ovato-lanceolatis acuminatis, paulo inæquilate- ralibus; nervi utrinsecus 5-7; racemi elongati, graciles, multiflori, plus minus cernui; pedicelli 3-4 fasciculati, elongati, filiformes, puberuli; calyx glaber vel parce pilosus, dentibus 2 supremis fere ex toto coadu- natis, tribus inferioribus subaequalibus, late triangularibus, obtusis; corolla rubens calyce 4-plo longior; legumina stricte erecta, glabra. 2-3 metralis; foliolum terminale 4-6 cent. longum, 3-4 cent. latum; racemi semipedales usque pedales; legumina nunc 8 cent. longa. Yun-nan, in monte Pee-ngay-tze, supra Tapin-tze; fl. et fr. jul. 1883 (Delav. n. 1986); in monte Mao-kou-tcheou (Delav. n. 509). Caractérisé par ses rameaux effilés, ses longues grappes multiflores souvent un peu penchées, le D. rhabdocladum a des analogies avec le D. oxyphyllum DC., mais il est plus gréle, moins rameux, ses grappes sont beaucoup plus longues et plus floriféres, les fleurs sont rouges et les feuilles, qui ressemblent assez à celles du D. fodocarpum, ont des folioles plus grandes, à peine plus påles en dessous et glabrescentes. 3. D. callianthum, sp. nov. (Dollinera). Frutex ramosissimus, omnibus partibus mox glaber; ramuli angu- lati; stipulæ subulatæ; petiolus gracilis foliola tenuiter papyracea, . ovato-rhomboidea, subtus eximie glauca, prima atate ad nervos sparse pilosa, mox glaberrima, paucinervata, nervis tantum utrinsecus 4, vel rarius 5; racemi terminales laxiflori, elongati, undique diffusi, axi gracillima ; pedicelli 2-3 fasciculati, capillares, calyce 2-3 plo lon- giores; calycis colorati ] bbreviati, triangulares, obtusi, aequales; corolla: purpurea, calyce 4-plo longior; racemi fructiferi pendentes; legumina glaberrima, erecta vel subpatentia. Bimetralis; foliolum terminale 3-4 cent. longa, 2-3 cent. lata; racemi semipedales et ultra; flores 10-12 mill. longa; legumina 3-4 cent. 174 PLANTÆ DELAVAYANÆ Yun-nan, in silvis ad Ta-chao, prope Tapin-tze ; fl. fr. 28sept. 1888 (Delav. n. 3195). Voisin du D. rhabdocladum, avec des grappes plus nombreuses dont l'axe est encore plus grêle ; pédicelles capillaires; fruits moitié plus courts; feuilles trés glauques en dessous, à ner E dai i | et å réseau de nervures non saillant. 4. D. hispidum, sp. nov. (Heteroloma). Caulis erectus angulatus, totus pilis adpressis sericeo-canescens ; stipulæ longe acuminatæ; foliola integerrima ovato clliptica, acuta, mucronulata, sup:a setulis basi bulbosis conspersa, subtus canescenti- sericea, nervis utrinsecus 8-10; racemi axillares, erecti, angusti, pani- culam amplam efformantes, axi simul ac pedicellis et calycibus pilis pallide rufis hirtellis ; pedicelli 3-6 fasciculati, parum inaequales, caly- cem parum superantes; calyx ad basin fere usque partitus, dentibus linearibus apice acuminatis; corolla lutescens, calyce vix longior; legumen (juvenile) pilis brevibus uncinatis vestitum, articulis ovato- oblongis. Tripedalis; petiolus 15-20 mill.; foliolum impar 7-8 cent. longum, 3-5 cent. latum, lateralibus sensim minoribus; calyx 4 mill.; corolla 5 mill. Yun-nan, secus rivulum ad Kiang-yn; fl. 4 aug. 1888 (Delavay, n. 3504). Assez voisin du Z. hamulatum, il en diffère par la villosité de la tige et l'hispidité de la panicule, par les folioles qui sont entières et surtout par la forme des dents du calice linéaire, et à peine plus courtes que la corolle. 5. D. cinerascens, sp. nov. (Do//izuera). Frutex; rami virgati, pubescentes demum glabrescentes; folia cinereo-pubescentes; foliola oblique late ovata vel subrhomboidea, basi rotundata, apice breviter attenuata, obtusa, subtus elevato-reticu- lata; panicula terminalis, ramis pubescentibus; pedicelli hirtelli, caly- cem æquantes vel illo paulo longiores; calyx pubescens ad medium vel paulo ultra dentatus, dentibus deltoideo-lanceolatis subaequalibus; corolla glabra, purpurea, calyce 3-4 plo longiore, vexillo alis paulo longiore; legumina patentia, adpresse pubescentia, leviter incurva, semiovata, sensim longiora quam lata. Frutex 2-3 metralis; foliolum terminale 3-5 cent. longum, 3-4 cent. latum; pedicelli 5-7 cent.; calyx 3-4 mill.; corolla 10-12 mill. ; legu- men 4-5 cent., articulis 5-6 mill. longis, 5-4 mill. latis. PLANTÆ DELAVAYANÆ a 175 Yun-nanin collibus calcareis prope Yang-in-chan, supra Lankong; 3 sept. 1887 (Delavay, n. 2732); Talong-tan, prope Tapin-tze; 26 jul. 1885 (Delavay). | Var. microphylla. — Foliola 15-18 mill. longa; calycis dentes «deltoidei, acuti. Yun-nan, in umbrosis circa Tchao-tong supra Hokin; 1 sept. 1887 (Delavay, n. 3182). Voisin du D. oxyphyllum Dl., et surtout de la variété serriferum Baker D. serriferum Wall., Cat. 5708 A), il en diffère par les folioles constam- ment élargies, à réseau de nervures trés élevé en dessous et par la pubescence cendrée assez abondante qui recouvre toutes ses parties. 6. D. hamulatum, sp. nov. (Do/Zimera). Robustum ; ramosum, ramis teretibus pubescentibus; folia pallida, firma, utraque facie adpresse pilosa; foliola late ovata, obliqua, grosse repando-crenata, obtusa, lateralibus subsessilibus, impari triplo majore inferne magis attenuato, cuneato ; panicula ramosissima, ramis hirtellis; bracteae angustæ, sabulatæ, mox decidua; pedicelli breves, hirtelli, patentes vel deflexi; calycis hispidi dentes breviter ovati obtusi, sub- zequales; corolla parva, rubescens, glabra, vexillum alis vix lon- gius ; legumina dense et breviter hispida, pilis albidis uncinatis; arti- culi parvi, æquilongi ac lati. Frutex 2-3 metralis; foliolum impare 6-7 cent. longam, 4-5 cent. latum; panicula pedalis et ultra, nunc fere aphylla; pedicelli 5 mill. longi; calyx 2 mill.; corolla 6-7 mill.; legumen 3-4 cent. longum, articulis 8-12, vix 3 mill. longis et latis, Yun-nan, in silvis ad Talong-tan, prope Tapin-tze; 26 jul. 1887 (Delav. n. 3015) : in dumetis ad collum Pi-iou supra Tapin-tze; 22 sept. 1887 (Delav. n. 3130 et 3186). eux du D. floribundum Don., mais ils sont plus allongés et les fleurs beaucoup plus petites; les feuilles ont la forme de celles du D. sinuatum Bl., et sont remarquables par leur teinte glauque et la pubescence apprimée, assez serrée, qui recouvre les deux faces. Les fruits ressemblent à c 7. D. gyrans DC., Prodr. II, 326. Yun-nan, in incultis ad Kou-tsi-kang et ad Pou-man-tsen prope "Tapin-tze; fr. 9 oct. 1887 (Delavay, n. 3185). 176 PLANTÆ DELAVAYANÆ 8. D. Griffithianum Benth., PZ. Jungh. 222; Baker in Hook. fil. F1. of Brit. Ind. ll, p. 171. Yun-nan, in paludosis ad La-che-pa, prope Likiang ; 29 aug. 1867 (Delavay); secus rivulos ad basin montis Tsang-chan, supra Tali; fl. 24 sept. 1888 (Delavay n. 3630); in pratis humidis circa Tali; 20 sept. 1888 (Delavay, n. 3528); ad basin montis Lo-pin-chan (Delavay, n. 5226). Voisin du D. tiliæfolium G. Don., mais bien différent par sa panicule plus dense et par ses fruits glabres strictement érigés; la forme des folioles est aussi trés caractéristique. 9. D. polycarpum DC., Prodr. II, p. 334; F7. of Brit. Ind. Il, på tt, Yun-nan in pratis adumbratis supra Tapin-tze; fl. aug. 1882 (Delav. na 525). 10. D. triflorum DC., Prodr. IL. 334; F7. of Brit. Ind. II, p. 173. Yun-nan, secus vias ad Tapin-tze; fl. et fr. 8 oct. 1885 (Delav. n. 1969). ERVUM Tourn. I. E. Lens L. Sø. Z7., ed. 1. p. 738. Yun-nan, circa Mo-so-yn hinc inde cultum et haud raro quasi spon- taneum; fl. 19 mart. (Delavay). VICIA "Tourn. I. V. tetrasperma Moench., Meth. p. 148; Fi. of Brit, Ind. Il, p. 175. Yun-nan, in campis circa Tapin-tze (Delav. n. 517 et 1971). 2. V. tridentata Bunge, Enum. pl. Chin. bor. n. 114. Yun-nan, in pascuis montis Yan-in-chan, supra Mo-so-yn, prope Lan-kong, alt. 2500 m.; fl. 7 jun. 1886 (Delav. n. 2021). Feuilles å folioles obtuses, nullement émarginées comme on le voit le plus souvent dans la plante de la Chine septentrionale; une forme sem- blable, å folioles presque toutes arrondies au sommet, a d'ailleurs été observée aux environs de Pékin, par M. l'abbé David. PLANTÆ DELAVAYANÆ- 177 3. V. amoena Fisch. ex DC., Prodr. II, p. 355. Yun-nan, in sepibus ad Kiang-yn, prope Tapin-tze ; fl. et fr. 3 sept. 1884 (Delav. n. 1973). 4. V. chinensis, sp. nov. Elata, gracilis, e basi ramosissima ; rami angulati, præsertim su- perne pilis raris fadspersi; stipulae parvae, hastato-bifidae, lobis an- gustis, lanceolato-subulatis, integris vel denticulatis; folia e basi foliolifera, foliolis 8-12 alternis, distincte petiolulatis, coriaceis, ovato-lanceolatis, apice obtusis vel leviter emarginatis, mucronatis, subtus elevato-multinervosis, sparse pilosis; racemi 8-18 flori, folio longiores, axi pubescente; calyx glaber vel nunc pilis raris conspersus, dentibus brevibus, e basi late triangulare longe subulatis, inferiore multo longiore; corolla parva, purpureo-cærulæa, vexillo carinam paulo superante, limbo quam unguis subduplo breviore; ovarium 3-6 ovulatum; legumen glaberrimum dispermum vel rarius trisper- mum, breviter acutum vel obtusum; semina jeroen parum compressa, fulva, fusco-marmorata. Tripedalis et ultra; foliola 10-20 mill. longa, 4-7 mill. lata : ; racemi 10 cent.; flores 12 mill.; legumina 25-28 mill. longa, 5-6 mill. lata, vix compressa. Yun-nan, in pratis ad collum Pi-iou-se supra Tapin-tze; fl. et fr. 17 sept. 1888 (Delav. n. 3271); in sepibus circa Tali; fl. 25 sept. 1888 (Delav. n. 3204). Voisin du V. pallida Turcz. dont les grappes sont pauciflores, les fleurs d'un violet påle e et plus grandes, les dents du calice moins longuement subulées et moins inégales, les fruits plus grands. s. V. tenera Grah. in Wall., Cat. 5928; F7. of Brit. Ind. IL, p. 177. Var. Yunnanensis. — Calycis dentes late triangulares omnes mutici vel brevissime mucronulati ; planta robusta, usque 5 metr. inter sepes alta; flores magis intense lutei. — Vix non species propria. Yun-nan, prope Lay-ma-kiao, haud procul ab Hokin; fl. 17 aug. 1885 (Delav. n. 2207). 6. V. unijuga Al. Braun, Ind. Sem. bak "Herb, 1853, p. 12. — Orobus lathyroides L. 178 PLANTÆ DELAVAYANÆ Yun-nan, in lapidosis et arenosis ad Mo-so-yn, prope Lankong; fl. 15 sept. 1885 (Delav. n. 1965); ad collum Pi-iou-se, supra Tapin-tze, alt. 2000 m.; fl. et fr. 17 sept. 1888 (Delav. n. 3262). LATHYRUS Tourn. 1. L. pratensis L., Sp. 27., ed. I, p. 733; Flor. of Brit. Ind. II, p. 180. Yun-nan, in paludosis ad Mo-so-yn, prope Lankong (Delav. n. 831). 2. L. palustris L., Sø. 2/., ed. I, p. 733. Yun-nan, in paludosis ad Gnou-kay prope Hokin; fl. et fr. 6 aug. 1886 (Delav. n. 1968). AMPHICARPÆA Elliot. A. Edgeworthii Benth., PZ. Jungh., 231. Var rufescens. — Planta in omnibus partibus pilis rufis vestita ; Ca- lycis dentes breviter acuminati; bracteæ mox deciduæ. Yun-nan, in dumetis infra collum Lo-pin-chan; fl. et fr. 1 sept. 1888 (Delav. n. 3232), forma foliis tenuioribus, minus pilosis; in pratis ad collum Pi-iou-se, supra Tapin-tze, alt. 2000 m.; fl. et fr. 17 sept. 1888 (Delav. n. 3267), forma foliis fere tomentellis; Kou-toui, supra Mosoyn, adsilvas; fl. 8 aoüt 1888 (Delav. n. 3693), forma foliolis elongatis, usque 10 cent. longis. Forme beaucoup plus velue que toutes celles que j'ai pu voir, pro- venant du Japon eu de l'Himalaya, à poils d'un roux brillant, souvent tres abondants sur les deux faces des feuilles et les rendant presque tomen- teuses. Les dents calicinales sont plus larges et plus brièvement acuminées qu'on ne le voit d'ordinaire; mais les spécimens du Japon ne manquent pas d'une certaine variabilité sous ce rapport et présentent des transitions vers la variété rufescens, dont les fruits sont aussi fort remarquables par l'abondance des poils roux qui les recouvrent. SHUTERIA W. et. A. TEMNANTHE, sectio nova. Stipulæ persistentes, majuscula, basi insertæ; bracteæ (invisa) deciduæ ; racemus terminalis laxiflorus, pedicellis gracilibus, elongatis. PLANTÆ DELAVAYANÆ 179 4. S. longipes, sp. nov. Annua? vel fortasse e rhizomate gracili perennis ; caulis e basi divi- sus, ramis ascendentibus, glandulosis, sparse pilosis; stipulae ovatze, acutæ, vel suborbiculatæ, foliaceæ, tenuiter ciliatæ, subrepandæ ; folia graciliter et longe pedunculata; foliola tenuiter papyracea, subtus palli- diora, utraque facie pilis conspersa, e basi truncata ovato-rhomboidea, leviter subrepanda, abrupte candato-acuminata, lateralia subsessilia, valde inæquilatera; pedunculus terminalis elongatus, inferne longe nudus; pedicelli calyce 4-6-plo longiores breviter puberuli; calyx gla- brescens, brevissime tubulosus, late apertus, lobis 4 ovato-lanceolatis, subacutis, tubo 3-plo longioribus; petala calycem 3-4 plo superantia; vexillum rubescens ovatum, exauriculatum, brevissime unguiculatum; alae securiformes, a carina solutæ, apice rotundatæ vexillum vix supe- rantes; carina alba, sub angulo fere recto apice curvata; stamina omnia antherifera, stamine vexillari ex initio a basi soluto; ovarium lineare pilis brevibus conspersum, 3-4 ovulatum ; legumen..... Bipedalis; petioli 7-4 cent. longi; foliola 3-5 cent. longa 3-4 cent. lata; pedunculi 6-12 poll.; pedicelli 2-3 cent.; calyx 4 mill.; corolla 10-12 mill. Yun-nan, in fauce San-tchang-kiou, supra Hokin; fl. 3 sept. 1887 (Delav. n. 2722). Plante intermédiaire aux Skuteria, dont elle se rapproche par son calice quadrilobé, et aux G/ycyze dont les bractées sont ordinairement très caduques; elle se distingue facilement parmi les espèces de ces deux genres par la présence de stipules persistantes, par la grappe lâche et terminale et par l'élongation des pédicelles; les corolles sont comme tronquées en avant, ainsi qu'on le voit dans celles des Zedysarum ; d’où la dénomination de section r£uvw, je coupe; ävbos fleur. GLYCINE L. G. hispida Maxim., Mé. biol. IX, p. 70; Franch. et Savat., Enum. pl. Jap. I, p. 108; Forbes et Hemsl., Zu. Å. sin. I, p. 188. Yun-nan, circa Mo-so-yn, hinc inde pro seminibus culta (Delav. n. 3246) — Nomen vernac. : Hoang-teou. MUCUNA -M. sempervirens Hemsl., Zz4. Å Nm. DOG, 180 PLANTÆ DELAVAYANÆ Yun-nan, in silvis ad Tamilang, prope Tapin-tze; fl. 6 april. 1885 (Delav. n. 1977). ge de la grosseur du doigt, s'élevant trés haut sur les arbres; pétiole gréle; folioles pétiolulées assez petites, trés inéquilatéres, arrondies à m base, lancéolées, acuminées, d'abord trés minces et couvertes, surtout e dessous, d'une ubescedce soyeuse apprimée; avec l'áge les feuilles deviennent coriaces et perdent complètement toute trace de villosité; les grappes naissent tantôt sur les vieux rameaux, tantôt sur ceux de l’année, et sont courtes avec les fleurs écartées; les fleurs n’ont guère plus de 3 centimètres; le calice est long de 7 millimètres, campanulé, finement soyeux avec un mélange de poils piquants jaunâtres, peu distinctemént bilabié et dès lors à dents à peu près égales, triinguisifes, quatre feis plus courtes que le tube; corolle d'un pourpre noir, parsemée de poils piquants; étendard un peu en voüte, deux fois plus court que les ailes et trois fois plus court que la caréne; légume comprimé long de 15 à 18 cen- timétres, large de 25 millimètres environ, un peu toruleux, avec quelques étranglements profonds, couvert d'un fin tomentum roux entremélé de poils piquants; graine un peu comprimée, presque ronde (12-15 milli- mètres). Espèce bien caractérisée par la consistance coriace des folioles adultes; elle se rapproche d'ailleurs du M. macrocarpa Wall., dont les fleurs sont une fois plus grandes et le calice de forme différente. APIOS Boerh, I. A. Delavayi, sp. nov. Alte volubilis, gracillima; stipula: subulatæ, pilosulæ; foliola 5 firmiter chartacea e basi breviter attenuata ovato-lanceolata, acuminata, margine rigide ciliolata, cæterum glaberrima (petiolulo sericeo) ; racemi foliis longiores laxe pauciflori (flores 5-10), pedicellis nunc solitariis, nunc tribus fasciculatis ; calyx mem ; glaber, late campanulato- bilabiatus, dentibus 2 supremis coadunatis late trlangularibus mucro- natis, 2 lateralibus subulatis medio late triangulari longe aristato incum- bentibus; corolla lutescens calyce sextuplo longior; vexillo amplo othinliito carinam angustam paulo superante; legumen glabrum lineare, elongatum, xectum, usque 12-spermum, longe mucronatum. Foliola 3-4 cent. longa; corolla fere 2 cent.; legumen usque ad 15 cent. Yun-nan, in dumetis ad Nien-kia-se, prope Tapin-tze; fl. et fr. 14 sept. 1885 (Delav. n. 2323). Trés voisin de VA. carnea Benth.;les folioles sont deux ou trois fois PLANTÆ DELAVAYANÆ 181 plus petites, moins discolores; la grappe est moins allongée et les fleurs sont jaunes; la forme du calice parait surtout étre différente dans les deux plantes. Celui de VA. carnea a les 2 dents latérales presque ovales, très courtes, droites et dirigées en avant; celles de l'4. De/avayi sont linéaires, aristées et incombantes sur la dent inférieure qu'elles égalent presque en longueur. CANAVALIA C. ensiformis DC., Prodr. II, 404; C. gladiata DC. loc. cit.; Bak. in Hook., Flor. of Brit. Ind. IL, p. 195. Yun-nan, in sepibus ad Kiang-yn; fl. 28 aug. (Delav. n. 3530). PUERARIA DC. 1. P. Thunbergiana Benth. Journ. Soc. Linn. IX, p. 122. Yun-nan, in sepibus ad Kiang-yn; fl. 16 jul. 1886 (Delavay, n. 2163); in silvis ad Ta-long-tan, prope Tapin-tze; fruct. 24 oct. 1888 (Delavay, n. 3566). — Legumina demum fere glabra. 2. P. calycina, sp. nov. (Pueraria). Alte scandens; tota pilis rufis hispida, pube brevissima alba im- mixta; stipulae sagittatæ, longe rufo-pilosæ; petioli elongati, foliolis dense ciliatis, amplis, orbiculatis, lateralibus haud raro bilobis; racemi axillares, folia subzequantes, laxiflori; bracteæ et bracteola parva, lanceolato-acuminatæ; flores breviter pedicellati, mox cernui; calyx amplus, ad basin fere usque 4-partitus, lobis lanceolatis, acutis; corolla violacea, calycem vix superans; legumen breve (maturum non vidi), totus longe rufo-setosus. Petiolus 12-13 cent. longus; foliola 10-12 cent. longa et lata; racemi 20-25 cent. ; calyx (cito accrescens) fere 20 mill.longus. Yun-nan, in collibus calcareis ad Long-teou-chan supra Hee-gni- tang prope Tapin-tze; fl. 14 jul. 1888 (Delav. n. 3590). Trés remarquable espéce dontles fleurs rappellent assez bien celles des Cyanospermum, La plante est couverte dans toutes ses parties de longs poils roux, trés abondants surtout au bord des feuilles, sur l'axe florifère et sur le calice. 3. P. yunnanensis, sp. nov. (Neustanthus). Lignosa, alte scandens, ramulis hornotinis adpresse pilosis, graci- 182 PLANTÆ DELAVAYANÆ libus, angulatis; stipulæ basifixæ; folia longe petiolata; foliola mem- branacea late ovata, breviter mucronata, subtus ad nervos parce pilosa, ceterum glaberrima; racemi graciles elongati folia æquantes vel supe- rantes, laxiflori; flores parvi, fasciculati, pedicellis elongatis, fili- formibus, appresse pilosi ; bracteæ... mox deciduæ; calyx membrana- ceus, pallidus, pubescens, ore ciliolatus, dentibus latis, brevibus; corolla (in sicco) albida, calyce vix 4-plo longior, vexillo, alis et carina æquilongis; legumen membranaceum glabrum, planum, obtusum, 8-10-spermum. Foliola usque ro cent. longa, 8 cent. lata; petiolus 10-13 cent; racemi 25-30 cent. ; pedicelli 8-12 mill.; corolla circiter ro mill.; legu- men 7-9 cent. longum, 8 mill. latum. Yun-nan, in silvis ad Tapin-tze; fl. april., fr. aug. (Delav. n. 306). Port du P, Peduncularis, avec les tiges ligneuses; l'espéce est du reste bien caractérisée par ses fleurs à longs pédicelles filiformes d par ses calices minces, membraneux et seulement un peu pubesce 4. ? P. peduncularis Grah. in Wall., Car. 5 354 Var. violacea. — Corolla intense violacea; vexillum carina alas superante sensim brevius; racemi pedales usque sesquipedales, nunc ramosi; legumina ut in forma typica. Yun-nan, in silva Hoang-li-pin, supra Tapin-tze; fl. 18 aug. 1885 (Delav. n. 1983); in dumetis supra Choang-che-teou, prope Tapin-tze; fl. 20 jul 1888 (Delav. n. 3588); in silvis ad Ta-long-tan; fr. 24 oct. 1888 (Delav. n. 3567). PHASEOLUS Tourn. 1. P. radiatus L., Sø. 47. ed. I, p. 725. Var. Qatsuki Miq. Prol. p. 240; P. radiatus, var. subtrilobata, Franch. et Sav., Enum. pl. Jap. I, p. 111. Yun-nan, circa Mo-so-yn cultus (Delav. n. 3645) et ad Kong-ti (2. 2693). Dressé; tige hérissée — blancs ou roux; »légumes glábres; cultivé sous le nom de Mi-téom 2. P. Mungo L., Mant. p. 101. Yun-nan : cultus et hinc inde efferatus, v. c. secus amnem Ta-tsi- keou, prope Tapin-tze (Delay. n. 3489). PLANTÆ DELAVAYANÆ 183 La plante est ordinairement volubile ou à longs rameaux trainants, hérissée de soies rousses; les stipules sont sensiblement plus grandes que dans le P. radiatus, dont le P. Mungo n'est probablement qu'une forme plus robuste. 3. P. grandis Dalz. et Gibs., Bomö. /7., p. 72 (non Wall.); Hook. fil., F7. of Brit. Ind. II, p. 202. Yun-nan, circa Tapin-tze cultus et hinc inde efferatus ; fl. 9 oct. 1887 (Delavay). Diffère des spécimens du Concan, récoltés par Stocks, par ses stipules plus petites, atteignant à peine 1 centimètre, plus longuement prolongées au-dessous du point d'insertion et aussi par une hispidité plus abondante. 4. P. aconitifolius Jacq., Oöserv. III, tab. 52; Hook. fil., F7. of Brit. Ind. II, p. 202. Yun-nan ad Tsin-choui-keou, prope Tapin-tze, secus torrentem; fl, fr. jun. 1886 (Delav. n. 2324). VIGNA Savi. I. V. vexillata Benth. in Mart., F/or. Brasil. XV, p. 194, tab. 50, fig. 1; Hook. fil., F/or. of Brit. Ind. ll, p. 206. Var. Yunnanensis. — Flotes abortu solitarii, vix 2 cent. longi; foliola parva (15-35 mill. longa); legumina hirtella usque 16-18 sperma. Planta parce hispida; radix napiformis. Yun-nan in pratis ad Kiou-tiao-long, prope Mo-so-yn; fl. et fr. 15 sept. 1885 (Delavay, n. 1966); Tapin-tze in pratis ad Tongué-ehoui- tsin (Delavay, n. 2759). Port du V. S/ocksii Benth., mais dépourvue de poils bruns et fleurs plus petites, ' | Var. pluriflora. — Pedunculi apice 3-5 flori, floribus 20-22 mill. longis; foliola 3-5 cent. Planta breviter hispida; flores rubro-violas- centes. i PAGHYRHIZUS 1. P, angulatus Rich., Herb. ex DC., Legum. Mem. IX, p. 379 et DC. Prodr. II, p. 402: Hook. fil., FZ. of Brit. Ind. Il, p. 207; Forbes et Hemsl., Zug. f, sin. I, p. 194. Yun-nan, in dumetis circa Tapin-tze ; fl. 3 oct. 1887 (Delav. n. 2983)» 184 PLANTÆ DELAVAYANÆ DOLICHOS L. I. D. Lablab L., Sø. 22. ed. I, p. 725; Hook. fil., FZ. of Brit. Ind. II, p. 209; Forbes et Hemsl., Zzd. Å. sin. I, p. 94. Lablab vulgaris Savi, D:ss. p. 19. Yun-nan, circa Tapin-tze in sepibus efferatus (Delav. n. 3128); ad Pi-iou-se, prope Pien-kio; fl. Janv. 1888 (Delav. n. 3014). Les variétés x miger et B purpureus DC. sont plus particulierement cultivées. Le n° 3128 s “applique å å une forme remarquable par le raccour- cissement du pédoncule qui, dans quelques spécimens, ne dé passe pas 1 centimétre; les légumes de cette forme sont aussi plus uide NEA ou émarginés au sommet, avec une pointe (base du style) droite CAJANUS DC. 1. C. indicus Spreng., Syse. III, p. 248; Hook. fil., Flor. of Brit. Ind. II, p. 207. Yun-nan, secus campos in collibus circa Tapin-tze; fl. et fr. decemb. 1885 (Delav. n. 2056) DUNBARIA W, et Arn, I. D. pulchra Benth. in Hook. fil., FZ. of Brit. Ind. Il, p. 218. Yun-nan, in silvaticis prope Tapin-tze, ad Ta-long-tan; fl. 2 sept. - 1887 (Delav. n. 3076) | RHYNCHOSIA Lour. 1. R. minima DC., Prodr. II, p. 385. Var. Jaxz/fora Baker in F/or.of Brit. Ind. II, p.223. — R. laxiffora Cambess. in Jacq. Voy. p. 44, tab. 54. Yun-nan, in pratis ad Tapin-tze; fl. aug. 1882 (Delav. n. 536). 2. R. volubilis Lour., 77. Cock. II, p. 562. Var. Jongeracemosa. — Racemi demum elongati folia acuminata superantes. : Yun-nan, in sepibus ad Gnou-kay, prope Hokin; fl, et fr. r4 sept. 1885 (Delav. n. 1967). PLANTÆ DELAVAYANÆ 185 3. R. himalensis Benth. Mss., ex Baker., £/or. of Brit. Ind. I, n 225. Yun-nan, in dumetis ad Kiao-che-tong, alt. 2500 m.; 11 oct. 1887 (Delav. n. 2703); in monte Hee-chan-men, alt. 2500 m. 4. R. yunnanensis, sp. nov. (Eurhynchosia). Tota pube brevi patenti cinerascens ; caulis decumbens longe funi- cularis; stipulae parvae lanceolatæ, acutae; folia longiter petiolata, foliolis chartaceis orbicularibus, utraque [facie setuloso-hispidulis, subtus punctis resinosis albidis haud impressis conspersis; racemi foliis 2-3-plo longiores, laxiflori; bracteae lanceolato-subulatæ pedicellos solitarios subæquantes; calyx paulo ultra medium fissus, lobis lanceo- latis acutis, infimo sensim longiore et magis acuminato; corolla lutea calycem parum excedens, vexillo striato; legumen brevissime pubes- cens, 1-2-spermum, stylo persistente, elongato, hirtello. Foliola 3-4 cent. longa et lata, haud raro latiora quam longa, petiolo --2 pollicari; racemi 8-14-flori, usque 6 pollicares; pedicelli 4-5 mill. ; flores 10-12 mill.; legumina 20-25 mill. Yun-nan, in collibus lapidosis ad Che-tong prope Tapin-tze; fl. fr. 23 aug. 1888 (Delav. n. 3511). Voisin du À. minima et surtout de sa variété Zaxiffora, mais distinct par ses fleurs plus grandes, la villosité cendrée qui recouvre toutes les parties de la plante, la forme arrondie des folioles nullement prolongées au sommet ; par la forme des fruits plus aigus et terminés par un trés long style persistant. FLEMINGIA Roxb. 1. F. congesta Roxb., or. Beng., p. 56; Flor. of Brit. Ind. I, p. 228. Yun-nan, in graminosis collium supra Tapin-tze; fl. et fr. aug. 1882 (Delav. n. 515). 2. F. yunnanensis, sp. nov. (Flemingiastrum). F. congestæ affinis, differt : foliis obtusioribus ; racemis brevioribus, magis densis et præsertim calycis indole et vexilli brevitate. In F. . congesta Roxb., calycis dentes valde inaequales, inferiore multo lon- giore corollam æquante; vexillum carinam æquans. In F. yunnanense 186 PLANTÆ DELAVAYANÆ calycis sericeo-subhirtelli lobi parum inæquales, inferiore corollæ di- midium vix superans, vexillo carinam non æquante. Yun-nan, in collibus ad Tapin-tze; 8 febr. 1888 (Delav. n. 3157). Espèce très distincte du F. congesta Roxb., d'après M. Delavay; Wi que celui-ci fleurit en août, le F. yunnanensis donne ses fleurs en févri ou mars; il croit souvent mélé au F. congesta et au F. Grahamiana W. et På 3. F. Grahamiana W. et Arn., Prodr., p. 242; FL. of Brit. Ind. II, p. 228. Yun-nan, in graminosis ad colles, cum præcedente mixta, circa Tapin-tze; fl. et fr. mart. 1883 (Delav. n. 506). Plante revétue d'un tomentum jaunátre assez épais; fruits couverts de glandes rougeåtres. 4. F. vestita Benth. ex Baker, F7. of Brit. Ind. M, p. 230. Yun-nan, in collibus circa Tapin-tze (Delavay). DALBERGIA L. fil. . D. Delavayi, sp. nov. (Sissoz). Arbor; ramuli florentes glabri, lenticellis parvis conspersi ; folia magna, petiolo mox parce rufo-lanuginoso basi inflato; foliola 11-15, alterna (nunc prater inferiora subopposita), longiter petiolulata, e basi rotundata lanceolata, parum obtusa, supra læte viridia, subtus pallida, nervis secundariis utrinsecus 15-18, nervo medio cum petiolulo lana rufescenti vestitis; panicula terminalis (an constanter?), folio brevior; pedicelli calyce duplo longiores; calyx breviter 5-dentatus, dentibus late triangularibus, pube rufà simul ac pedicelli vestitus; stamina 9 (107) monadelpha; legumen (haud maturum) tenerum, anguste lanceolatum, acutum, 1-5 spermum, mox glabrum. Folia usque 10 poll. longa, foliolis 8-9 cent. longis, 25-20 mill. latis; pedicelli 5-6 mill.; ; legumina (non matura) 6-7 cent. longa, vix I cent, lata. Yun-nan, ad RE prope Pien-kio, in vicinitate templorum; 16jul. 1888 (Delavay, absque n°) Les fruits ressemblent assez à ceux du D. lanceolaria L., mais ils sont moins atténués aux deux extrémités et leur r pédicelle est plus court; PLANTÆ DELAVAYANÆ 187 feuilles du D. De/avay sont d'ailleurs fort différentes de celles du D. /amceo- laria et plus aigués qu'on ne les voit d'ordinaire dans les espéces de ce groupe. 2. D. yunnanensis, sp. nov. (Szssoz). Arbor trunco crasso subsarmentoso, ramis diffusis [pro parte in cirrum validum mutatis; folia usque ad 12 juga, sed sæpius 6-7 juga; foliola elliptica basi et apice obtusa vel rotundata, rarius leviter emar- ginata, reticulata, utraque facie pilis raris conspersa, subtus ad nervum (simul et ad petiolum) pube rufa sericea plus minus vestita; inflores- centia paniculata, cymis confertis breviter pedunculatis, pedunculo «communi crasso, inferioribus nonnullis axillaribus folio multo brevio- ribus, superioribus nudis, ramulis rufo-pubescentibus; flores breviter pedicellati bracteis ovato-lanceolatis stipatis; calyx membranaceus parce pubescens, dentibus pilis rufis ciliatis, duobus superioribus alte connatis, rotundatis, lateralibus late ovatis, inferiore fere duplolongiore lanceolato; corolla alba calyce vix duplo longior, vexilli ungue caly- cem æquante; stamina 9 monadelpha; ovarium glabrum stipitatum, stipite pube rufa vestito, 3-ovulato; legumina ovata, vel anguste ovato- lanceolåta, acuta vel obtusa, medio faciebus parum incrassata et alte reticulata, glabra, monosperma. Folia 4-8 cent. longa, foliolis 2-4 cent. longis, 10-25 mill. latis; flores 4-3 mill.; legumen 5-7 cent. longum, 15-20 mill. medio latum. Yun-nan, in silvis circa Tapin-tze; fl. maj. 1884 (Delav. n. 654); fr. nov. 1883 (2. n. 310, 2050); ad collum Yen-tze-hay, alt. 2500 m. (77. n. 3333). Voisin du D. sympathetica, il en parait bien distinct par ses folioles plus grandes, glabrescentes, par son inflorescence en panicule terminale, par la forme et la consistance mince du calice et l'état constamment glabre du fruit. Le D. kapeana Hance a les feuilles deux ou trois fois plus grandes. 3. D. mimosoides, sp. nov. (S/550æ). Frutex 4-6 metr. altus, divaricato-ramosissimus, cortice dense len- ticelloso-fusco; ramuli præsertim floriferi pilis rufis brevibus hirtelli; folia 10-14 juga, foliolis parvis oblongis apice truncatis, margine undu- latis, subtus glaucis, supra atrovirentibus, novellis præsertim subtus ibus; cymze axillares, breves, foliis multo breviores; brac- teolæ...; flores parvi, brevissime pedicellati; calyx mox glabrescens inferne ooloratus, superne membranaceus, dentibus ciliolatis, superio- 188 PLANTÆ DELAVAYANÆ ribus duobus alte connatis, rotundatis, lateralibus ovatis, inferiore ma- jore ovato-lanceolato subacuto; corolla calyce subduplo longior, alba, carinæ ungue calycis tubum subæquante; stamina 9 monadelpha; ova- rium 2-3 ovulatum ; legumina membranacea glabra, 1-2 sperma, ovata vel oblonga, basi et apice obtusa. Folia 6-8 cent. longa, foliolis 10-12 mill. longis, 2-3 mill. latis; flores 5 mill.; legumina 3-4 cent. longa, 8-10 mill. lata. Yun-nan, in silvis supra Tapin-tze; fl. 14 april., fr. 6 aug. 1885 (Delav. n. 1982). Port des D. Milletti et polyphylla; il diffère du premier par la pubes- cence rousse étalée des rameaux de la panicule; du second par la brièveté de l'onglet de la caréne; de tous les deux par l'absence de bractéoles persistantes et par la forme du calice. DERRIS Lour. D. marginata Benth., P/. Jungh. I, 232; Baker in Hook. fil., F1. of Brit. Ind. ll, p. 245. Yun-nan, ad Talong-tan, prope Tapin-tze, alt. 1800 m.; fr. 17 sept. 1888 (Delavay, n. 3263). Tiges ligneuses, volubiles par intervalle, grimpant sur les arbres. Les fruits dans la plànte du Yun-nan atteignent jusqu'à 18 cent. de longueur. SOPHORA L. I. S. flavescens Ait., Hort. Kew, Il, p. 43. Yun-nan, secus rivulos ad Kiang-yn, prope Hokin; fl. 21 maj. 1886 (Delay. n. 2532). Tige un peu ligneuse à la base, haute de 1 m. à 1 m. 5o, tout à fait semblable aux spécimen s de la Mongolie; bien distincte d'ailleurs du S. heptaphylla qui est franchement ligneux et dont les folioles sont moins nombreuses et plus coriaces. 2. S. glauca Leschen. in MEA Ann. des Sc. nat. IV, p. 98; F7. of. Brit. Ind. l, p. 249. Yun-nan. in dumetis ad Mo-che-tchin supra Tapin-tze ; fl. 27 april. 1883 (Delav. n. 507); in calcareis ad Kiao-cha-tong in monte Hee- chan-men, alt. 2300 m. ; 21 maj. 1886, fr. 15 oct. (Delav. n. 2533); in collibus ad Pou-man-tsen, prope Tapin-tze (Delav. n. 2962). PLANTÆ DELAVAYANÆ 189 3. S. Moorcroftiana Benth. in F/or. of Brit. Ind. I, p. 249. Yun-nan, in monte Che-tcho-tze, supra Tapin-tze, alt. 2000 m. ; fl. 2 maj. 1883 (Delav. n. 505, 1023, 1531, 2494). 4. S. japonica L., Mant. p. 68; Forbeset Hemsl., Jnd. Å. sin. I, p. 202. Yun-nan, prope Tali, ad Chapin; fr. 20 sept. 1888 (Delav. n. 3526). CÆSALPINIA Plum. C. sepiaria Roxb., Hort. beng. 32; Flor, of. Brit, Ind. I, p. 256. Yun-nan, in sepibus ad Tapin-tze; fl. mart., fr. jun. 1883 (Delav. n. 498). GLEDITSCHIA L. G. Delavayi, sp. nov. Arbor excelsa, spinis robustis, crasse et conferte ramosis; ramuli floriferi glabri, cortice olivaceo, lenticellis albis consperso; folia pin- nata, breviter petiolata, 7-9 juga; foliola brevissime petiolata, sub- coriacea, infernef imad nervum p pubescentia, demum glabra, supra lucida, vix discoloria, inæquilateraliter ovata! apice rotundata vel leviter emarginata; racemi simplices, graciles, folio paulo vel di- midio breviores, axi pubescente interrupte et laxe florifera; flores albidi, omnes hermaphroditi (ut patet ex speciminibus plurimis visis) breviter pedicellati ; receptaculum turbinatum, brevissime tomentellum ; sepala 3-4; petala 3-4 cucullata, margine latiuscule membranacea; stamina 10, filamentis intra medium longe lanuginosis; legumen bre- viter stipitatum, coriaceum, glaucum, tortum, compressissimum, lon- gissimum, seminibus lenticularibus, secus suturam superiorem dispo- sitis. Folia 20-28 cent. longa, foliolis valde inaequalibus (inferioribus multo minoribus), majoribus 5-6 cent. longis, 20-25 mill. latis; racemi 15-20 cent. ; flores 7-8 mill., pedicello vix 1 mill.; legumen 40-50 cent. longum, 6-8 cent. latum; ramuli in spinam mutati 15-25 cent. longi, 1 cent. basi lati, ramificationibus brevibus,|crassis, e basi dilatata conicis. 190 PLANTÆ DELAVAYANÆ Yun-nan, in silvis ad Ta-long-tan, prope Tapin-tze, alt. 1800 m.; jun 1887 (Delav. n. 3016). Espèce bien caractérisée par les grandes dimensions de ses fruits, par ses fleurs disposées en grappe lâche et allongée et ses légumes très com- primés et tortillés, Elle ne peut être comparée qu'au G. japonica Miq., dont les gousses sont 2-3 fois plus courtes et dont les graines sont placées au milieu du fruit. L'état hermaphrodite des fleurs parait trés constant. CASSIA "Tourn. I. C. Tora L., Sø. l, ed. I, p. 376 (pro parte); 77. of Brit. Ind. II, p. 263. Yun-nan, in incultis ad Tapin-tze (Delav. n. 528). 2. C. mimosoides L., S5. 2/., ed. I, p. 319; Flor: of Brit. Ind. II, p. 266. Yun-nan, in campis circa Tapin-tze (Delav. n. 501). BAUHINIA Plum. I. B. yunnanensis, sp. nov. (Phanera). Alte scandens, cirrhifera, omnibus partibus glabra, glauca; rami teretes; folia coriacea, leviter cordata, ad basin usque partita, lobis oblique ovatis, obtusis, 4-nervatis; racemi oppositifolii, elongati, sim- plices, multiflori, floribus laxis; pedicelli elongati plus minus patentes vel ascendentes; receptaculum tubulosum calyce paulo longius; calyx breviter 5-dentatus, in duobus phyllis mox deflexis jam sub anthesi ad basin usque ruptus; petala alba, vel purpurascentia, subæqualia, limbo obovato apice lanuginoso, in unguem paulo breviorem attenuato; sta- mina 10, quorum 3 perfecta petalis paulo longiora arcuato-ascendentia, 7 sextuplo breviora, sterilia; ovarium glabrum longe stipitatum; legu- men lineare, leviter arcuatum, breviter acutum, faciebus rugulosum, polyspermum. Petiolus gracilis, subpollicaris, limbo 3-4 cent. longo et lato; ra- cemi nunc semipedales et ultra; pedicelli 2 cent. ; receptaculum circiter I cent.; petala (ungue incluso) fere 1 cent.; legumen bene evolutum usque 15 cent. longum, 12-15 mill. latum, , Yun-nan, in silvis ad Tapin-tze ; fl. april, 188 35 fruct, 16 febr. 1888 (Delav. n. 504); in collibus montis Loko-tchan, fl. 10 jun. 1887 (Delav. n. 2836). : PLANTÆ DELAVAYANÆ IQI Espèce bien facilement distincte parmi les Panera asiatiques par ses feuilles à lobes distincts jusqu’à la base et par ses longues grappes de eurs. 2. B. densiflora, sp. nov. (Phanera). Scandens; rami subangulati, breviter pubescentes; folia latiora quam lata, firmiter chartacea, subtus pallida, praesertim secus nervos pubescentia, ciliolata, plus minus paleacea, supra glabra, circiter ad medium biloba, lobis late ovatis, apice rotundatis, 3-4-nervatis; petio- lus limbo multo brevior, breviter et dense hirtellus; racemi axillares vel supra-axillares, breviter racemosi; pedicelli calycesque hispidi; bracteae lineari-subulatæ ; calycis tubus turbinatus, limbo spataceo bre- vior; petala albida, unguiculata, pinnatim venulosa; stamina 10 quorum 5 abbreviata; legumina plana sub maturitate erecta, in race- mum densum congesta, inferioribus vix dissitis, breviter pedicellata, lanceolata, inferne longe attenuata, superne breviter acuta, stylo persistente mucronata, tomentella ; semina 2, ovata, valde com- pressa, fusca. Frutex 5-pedalis; petiolus 2 cent., limbus usque 7-9 cent. longus, 6-8 cent. latus; racemi (incluso pedunculo communi) 7-8 cent.; legu- mina vix 4 cent. longa, 6-7 mill. parte latiore lata; semina 7 mill. longa, 4 mill. lata. Yun-nan, in dumetis ad Kiang-yn, prope Tali; fl. 5 sept. 1888, fr. mat. 5 déc. 1884 (Delav. n. 656 55s); in collibus calcareis ad basin montis Yang-in-chan, supra Mo-so-yn (Delav. n. 2971) — Forma nana. Caractérisé par des grappes serrées, par ses feuilles couvertes en dessous d'une pubescence étalée, souvent entremélée de petites écailles fauves et brillantes; par ses fruits tomenteux roussátres, ou tout au moins | trés velus jusqu'à la complète maturité. Le B. Faberi Oliv. in Hook. Zcomes, tab. 1790, est glabre ou glabrescent; ses fruits, également glabres lorsqu'ils sont adultes, sont presque une fois plus grands et d'une forme sensiblement ifférente; sous le n° 2971, M. Delavay a envoyé des spécimens trés réduits qui ne dépassent guére 15 å 20 centimétres, et dont les feuilles n'ont que 10-15 millimétres de longueur. 3. B. bryoniflora, sp. nov. ( Pauletia). Í Frutex glaber, ramosus, ramis gracilibus superne angulatis; folia glauca, breviter petiolata, limbo latiore quam longo, tenuiter resicalatoj subtüs secus nervum. pilis adpressis brevissimis parce consperso, vix ad medium fisso, lobis apice rotundatis; racemi supra axillares subses- siles, dense multiflori, folium non vel vix æquantes; pedicelli breves 192 PLANTÆ DEALVAYANÆ inter bracteolas articulati; receptaculum brevissimum, cum apice pedi- celli articulatum, facile deciduum; flores parvi; calyx pilis tenuissimis vestitus, limbo ad medium usque 5-lobo, lobis ovatis petalis triplo brevioribus, vel nunc spathaceo-fisso, lobis 2 vel 3; petala alba, ovata vel oblonga, ungue calycem haud excedente; stamina 10 fertilia, 5-6 longiora petalis subæqualia ; ovarium vix excentricum, non stipitatum, oblongum longe pilosum. Frutex 2 metr. altus; petiolus 10-12 mill.; limbus foliorum majo- rum 4 cent. longus, 5-7 cent. fere latus; racemi vix ultra pollicem longi; pedicelli 4-6 mill.; flores diam. 12-15 mill. Yun-nan, in sepibus ad Tapin-tze, prope Tali; fl. 9 maj. 1884 (Delav. n. 656 et 502). Trés voisin du B. FaZeri, dont il n'est peut-être qu'une forme; il en differe par ses feuilles coriaces, plus larges que longues; par sa pubes- cence formée de trés petits poils blancs épars et appliqués, par ses grappes floriféres des la base. Le fruit n'est pas connu. 4. B. Delavayi, sp. nov. (Laszobema). — Pl. 43. Alte scandens; caulis gracilis vix angulatus, ramosus, tenuiter seri- ceus, cirriferus; folia coriacea infra pallida et ad nervos puberula, nunc breviter ad tertiam partem usque lobata, lobis vix acutis; ramuli floriferi breviter rufo-pubescentes; racemi simplices vel ramulo uno alterove aucti, multiflori, paniculam foliosam efformantes; pedicelli pube grisea tomentelli, bractea minuta stipati, sub angulo recto paten- tes, calyce circiter 4-plo longiores ; calyx tomentellus sub anthesi bre- viter 5-dentatus, dentibus triangularibus ; petala alba calyce duplo lon- giora, limbo extus sericeo, ovato, in unguem triplo breviorem breviter «ttenuato; stamina 2 bene evoluta, 2 vel 3 minora, reliqua fere abor- tiva; discus carnosus parum elevatus, lobatus; ovarium excentricum, stipitatum, glabrum, apice breviter attenuato stigmatifero incurvo; legumen compressum, tenue, dimidio-ovatum vel oblongum, obtusum, falcatum. Petiolus 2 cent. longus, limbo nunc ovato (7 cent. long., 5 cent. lato) nunc sensim latiore quam longo (3 cent. long., 4 cent. lato); racemi usque semipedales; pedicelli 10-15 mill.; calyx 2-3 mill.; legumen 2-5 cent. longum, 1-2 cent. latum. Yun-nan, in silvis ad Tapin-tze, prope Tali; flores et fructus ju- niores 18 aug. 1884 (Delav. n. 523 et 1055); ad Hee-gni-tang, prope Tali; fruct. mat. 23 aug. PLANTÆ DELAVAYANÆ 193 Voisin du 2. anguina, mais nettement différent par ses tiges gréles, nullement aplaties; par ses fleurs presque une fois plus grandes, son inflo- rescence formée de grappes simples ou presque simples feuillées à la base et formant une étroite panicule; enfin par ses légumes courbés en faux. Le B. anguina Roxb., se distingue en outre de ses tiges aplaties, par ses pé- dicelles plus courts et presque filiformes, par son calice glabrescent qui ne dépasse guére un millimétre, par son inflorescence formée de longues grappes nues, à rameaux étalés. Le 2. piperifolia Roxb., d'après un beau spécimen du jardin de Calcutta, : ^ étiqueté de la main méme de Wallich et que possede l'herbier du Muséum, constitue une troisième espèce du groupe Zasiobema; il est caractérisé surtout par son inflorescence formée de grappes trés courtes, corymbi- formes et non pas allongées comme dans les deux autres espèces; par ses fleurs dont le diamètre atteint près de 15 millimètres; le calice est soyeux, blanchátre, et les pétales couverts en dedans et en dehors d'une villosité dorée trés brillante ; l'ovaire est droit, trés longuement atténué au sommet. ALBIZZIA Durazzini. 1. A. odoratissima Benth. in Hook., Journ. dot. 1844, p. 88. — Var. mollis Benth., Flor. of Brit. Ind, IL, p. 299. Yun-nan, circa pagos ad Tapin-tze; fl. 4 sept.; fr. 29 jan. 1885 (Delav. n. 653)» >. A. Julibrissin Boiv., Encycl, du XIX" siècle, I, p. 32; Flor. of Brit. Ind. Il, p. 300. — Acacia Julibrissin Willd. Yun-nan, in silvis ad Tapin-tze prope Tali; fl. 5 maj. 1884 (Delav. n. 658). ACACIA Tourn. 1. A. pennata Willd., Sø. 27. part. IV, p. 1000; Flor. of Brit, Ind. Il, p. 287. Yun-nan, in sepibusad Pee-chouang-ki, prope Tali; fl. 3 maj. 1884 (Delav. n. 657, 2033)» Tige moins épineuse que celle de la plante de l'Himalaya ; panicule ne ge + Aalenzde ^ 1 Hd Jå al ovale CUL) AL UV de feuilles, tantót plus compacte et dépassée par les feuilles. 2. A. yunnanensis, sp. nov. Facies, indumentum et folia A. pennatæ; flores paulo minores, 13 194 PLANTÆ DELAVAYANÆ cæterum haud absimiles, in spicas oblongas axillares dispositi, nec ca- pitula paniculata efformantes; fructus ignoti. — Frutex 4-5 metr. Yun-nan, in collibus calcareis et silvulis ad Ché-tong, prope Tapin- tze; fl. 13 maj. 1886 (Delav. n. 2555). La plante présente presque tous les caractères de VA. pennata, mais la disposition des fleurs en épis assez allongés distingue bien nettement les deux espèces. 3. A. Delavayi, sp. nov. (Pennatæ). Glabra; frutex; caulis angulatus, aculeatus, aculeis brevibus, basi dilatatis, rectis vel modice aduncis; petiolus brevis, aculeatus; pinnae 6-10, foliolis confertis, parvis, obtusis, glaberrimis; capitula globosa, omnia axillaria, solitaria vel gemina, pedunculo foliis 1-3 plo breviore bracteolato ; flores sessiles; calycis lobi vix acuti tubum subæquantes; stamina perianthio duplo longiora; legumen compressissimum, firmiter chartaceum, subcoriaceum, late lineare, apice et basi rotundatum vel obtusum, dehiscens, seminibus 7-9 fuscis, oblongo-trapeziformibus, compressis, funiculo elongato. Folia 15-20 cent. longa, 12-15 cent. lata, foliolis 6-7 mill. longis, vix 2 mill, latis; pedunculi 3-4 cent.; capitula vix 1 cent. diam.; legu- mina 8-10 cent. longa, 2-3 cent. lata. Yun-nan, in collibus incultis ad Kiang-yn; fruct. 5 sept. 1888 (Delavay). . Port de 14. pennata, mais glabre et à capitules tous axillaires; les fruits sont très minces et rappellent ceux de VA. Senegal, avec des valves un peu plus coriaces s'ouvrant au début de la maturité: les graines sont étroites, larges d'environ 4 mill., sur 8 mill. de longueur. ROSACEÆ PRUNUS Tourn. 1. P. communis Huds., 7. Angl., p. 212; Maxim., MZ. biol. XI, p- 677; Forbes et Hemsl., ZzZ. fl. Sin. I, p. 218. Yun-nan, in sepibus ad Kia-che-long; fruct, haud mat. 8 Jun. 1888 (Delavay, n. 3284). Arbre peu élevé å fruits petits, jaune-verdåtres å la maturité; feuilles obovales-oblongues ou ovales-elliptiques, devenant promptement Lanes Cette forme du Yun-nan parait se rapporter à ue M. Maximowicz PLANTÆ DELAVAYANÆ 195 sous le n° 1, et qu'il a vue cultivée autour d'Yokohama et à Ha- kodate; elle serait aussi cuitivée dans les provinces septentrionales de la Chine, d'après M. Breitschneider. L'indigénat du P. communis dans l'Yun-nan n'est pas certain. 2. P. Yunnanensis, sp. nov. (Cerasus.) Arbor excelsa, cortice fusco, ramulis novellis pilosis ; stipulae subu- latæ, margine fimbriatæ; folia petiolata, petiolo piloso, paulo infra limbum biglanduloso ; limbus e basi rotundata ovato-lanceolatus, acu- minatus, tenuiter argute dentatus, supra parce pilosus, supra setulis prasertim ad nervos vestitus; flores præcoces, racemoso-corymbosi ; racemi breve pedunculati, pedunculo et pedicellis dense hirtellis; brac- teæ obovatæ, apice eroso-dentatz, pedicellis multoties breviores; calyx tubuloso-campanulatus, pubescens, lobis ovatis obtusis tubo duplo brevioribus, mox reflexis; petala brevissime unguiculata; stylus basi pilis strigosis hispidus; fructus atroviolacei, praesertim apice pilosi, putamine ovato, leviter rugoso. Bracteæ vix 2 mill. longae; pedicelli 1-2 cent.; calycis tubus vix 5 mill.; petala 6-7 mill.; fructus 12-14 mill. Yun-nan, in silva Pee-tsao-lo, supra Mo-so-yn, alt. 2500 m.; fl. 4 april. 1887; in monte Tche-sousse prope Tong-tchouan; fr. 26 maj. 1882; in faucibus San-tchang-kiou prope Hokin; 22 mai 1884 (Dela- vay, n. 1049). Le P. Yunnanensis est surtout voisin du P. Maximowiczii Rupr; ils'en i facilement par sa floraison précoce, par ses feuilles plus grandes. et plus finement dentées, par la forme du calice, par ses bractées non foliacées. Le P. rufa Wall. s'éloigne davantage par ses fleurs fasciculées, à pédicelles glabres. LE P Maximowiczii Rupr., Bull, phys. et math. Acad. St. Pet. XV, 131; Maxim., MZ. biol. p. 700. Var. adenophora. — Arbor haud excelsa, præter axillam nervo- rum foliorum (subtus) tota glabra; dentes foliorum et bractearum in glandulam magnam capitatam desinentes; stylus basi pilosus; putamen ovatum costis longitudinalibus anastomosantibus percursum. Yun-nam, in silvis montanis ad fauces montis Pee-cha-ho prope Mo-so-yn, alt. 2200 m.; fl. 23 Aug. 1884 (Delavay); ad collum Yen- tze-hay, in silvis; fruct. 17 jul. 1889 (id. n. 3776). Variété remarquable du P, Maximowiczii; elle diffère du type par son 196 PLANTÆ DELAVAYANÆ état glabre et ses fleurs plus petites. Les grosses glandes qui terminent les dents des feuilles et des bractées, sont réduites, chez le P. Maximowiczsi, à un trés petit mucron; devient un grand arbre dii les foréts. 4. P. caudatus. sp. nov. (Cerasus). Arbor, cortice griseo lenticelloso; ramuli novelli pubescentes; sti- pulæ lineares, subulatæ, glandulis pedicellatis ciliatæ; petiolus setulis hispidus; limbus e basi obtusa ovatus vel lanceolato-ovatus, oblique et graciliter caudatus, duplicato-dentatus, dentibus ovatis, subtus glau- cus, praeter nervum medium utraque facie glaber; flores coetani ; pe- dicelli breves, solitarii vel pauci racemoso-corymbosi dense pubes- centes, pedunculo communi brevissimo; calyx intus et extus pubescens, tubulosus, dentibus ovatis, obtusis, erectis, tubo vix duplo brevio- ribus; petala ovato-oblonga calyce plus duplo longiora; stamina exserta stylo longiora; stylus ovariumque glabri. Petiolus 6-8 mill.; limbus 2-3 cent. longus; pedunculi 3-8 mill. ; calycis tubus 4 mill., dentibus circiter 6 mill.; petala 6-7 mill. Yun-nan, in silvis prope collum Yen-tze-hay, supra Lankong; fl. 24 maj. 1887 (Delavay, n. 2658). Le P. caudatus appartient au groupe des P. Miqueliana, incisa et Cera- seidos; il différe du premier par la villosité abondante des pédicelles et du calice, ainsi que par l'absence de poils sur le style; le P. zzc:sa a les s drm profondément et plus irréguliérement Fes les innovations e style plus long que les étamines, les pédicelles et le calice eter ou PRES ; le P. Ceraseidos a le tube calicinal beaucoup plus grand et le style velu à la base. Ces quatre espèces ont efte elles beaucoup d'affinité et pourraient être considérées comme des formes d'un méme type trés{polymorphe. Le P. caudatus parait en outre différer des trois autres par la brièveté des pédon 5. P. Serrula, sp. nov. (Cerasus). Arbor excelsa, cortice griseo vel fusco lucido detersili; ramuli no- velli tenuissime pubescentes, anni proeteriti foliorum delapsu crebre MÀ m MÀ M cmi Rs rubens glaber; yi armuminatt: dense et tenuissime gene supra mox mr ibis. nervorum ad axillas (statu UU lis 3-5 sessili ar ti nervi i secundari utrinsecus 5 14-18: corymbi subtile pedunculo communi brevi, pr glabris; RE pA E PLANTÆ DELAVAYANÆ 197 flores...; fructus ovati, parvi, glabri, putamine ovato costis elevatis anomostosantibus percurso. Petiolus 12-15 mill.; limbus 6-10 cent. longus; 20-25 mill. sub medio latus; pedunculi 5-7 mill.; pedicelli (statu fructifero) 15-20 mill, longi; putamen 10 mill. Yun-nan, in silva elr supra Mo-so-yn, alt. 3000 m.; fr. 17 jul. 1889 (Delavay, n. 5773). Espèce bien caractérisée par ses feuilles étroites qui ressemblent à celles u Pécher, coriaces et d'un vert foncé. Lindley a décrit un P. salicina éga- lemeni de la Chine, et qui parait avoir de l'analogie avec l'espéce signalée ici, mais auquel il attribue des feuilles obovales et des fleurs solitaires. 6. P. Puddum Roxb., mss. in Herd. Wa/.; J. D. Hooker, F7. of Brit. Ind. ll, p. 314. Yun-nan, in silvis infra collum Hia-lo-pin, septentrionem versus, alt. 2500 m., supra Lankong (Delavay). es nervures secondaires des feuilles sont plus nombreuses que dans les spécimens types de Wallich, les fleurs plus petites; mais les fruits sont tout à fait semblables à ceux oe la plante dé fer et Loss noyaux PEDE par des lignes saillantes q élevé. . P. Aviam L., Flor, Suec. ed. 1, p. 165. Yun-nan, Tcheou-choui supra Pien-kio; fl. 12 mart. 1885 (Dela- vay, n. 484). Grand arbre à petits fruits noirs (Delavay). Le 2. Avium parait étre tout å fait spontané dans les bois des montagnes qui avoisinent Tali et les spécimens provenant de cette localité ne different en rien de l'espèce euro- péenne: les glandes placées au-dessous de la base du limbe sont trés déve- loppées. 8. P. Mume Sieb. et Zucc., ZZ. Jap. I. p. 29, tab. rr; Maxim., Mél. biol. XI, p. 671. — Pl. 44 (var. pallescens). Var pallescens. — Folia firmiter papyracea, glauca, late ovata vel suborbiculata, abrupte et longe acuminata, tenuiter et aequaliter den- tata; rami olivacei, sub angulo recto patentes, apice spinescentes; flores, fructus et stylus villosus Pruni Mume, sed paulo minores, Fru- tex vel arbor humilis e basi ramosissima. Yun-nan in collibus calcareis supra Ta-long-tan prope Tapin-tze; fl. 20 jan. 1887 (Delavay, n. 2775); fr. mat. 2 jun. 1887. 198 PLANTÆ DELAVAYANÆ Forme remarquable du P. Mume, elle est surtout caractérisée par la teinte glauque des feuilles et par leur forme largement ovale ou presque iculaire, ainsi que par la direction à angle droit des rameaux spinescents au sommet. Var. cernua. — Pedunculi 1 cent. longi, fructiferi arcuato-cernui; folia obovata vel obovato-lanceolata, acuminata ; ramuli, ut in specie praecedenti, sub angulo recto patentes. Yun-nan, circa Tali (Delavay); ad collum Pi-iou-se, supra Tapin-tze; 11 juin 1888 (Delavay 3536). Le fruit est moitié moins gros que celui dela plante cultivée au Japon et pourrait en étre considéré comme le type sauvage. Cette forme du Yun-nan est surtout remarquable par le plus grand développement des pé- doncules qui se courbent promptement en arc, de sorte que le fruit est pen- dant et non point dressé sur un pédoncule presque nul, comme on le voit dans la figure du P. Mume Sieb. et Zucc., telle qu'elle est donnée dans le Flora Japonica. 9. P. undulata Hamilt. in Don, Prodr. p. 230; J. D. Hooker, Fl. of. Brit. Tad., II, p. 316. Yun-nan, in silvis montanis ad fauces San-tchang-kiou, supra Hokin, alt. 2400"; fl. 28 maj. 1884 (Delavay n. 875). Feuilles luisantes sur les deux faces, à epe. trés superficielles et ter- minées par un. petit mucron ; grappes plus longues que les feuilles, étalées, entourées à la base par les écailles longuement persistantes du bourgeon, avec l'axe et les jare brièvement velus; pédicelle trés court, à peine de la longueur du calice; pétales obovales déposé peu le calice; slang brièvement velu. 10. P. Padus L., Sø. 47, ed. 1., p. 473; Maxim., MZ. Biol. XI, p. 705; Forbes et Hemsk, Znd. /7. Sin. I, p. 220. Var. microdon. — Foliorum dentes inconspicui, glandula terminali vix ulla. Arbor 12 metr. Yun-nan, in silvis ad collum Koua-la-po, supra Hokin, alt. 3000 m.; fl. 26 maj. 1884 (Delavay, n. 872). Å PRINSEPIA Royle. 1. P. utilis Royle, 7//ustr. p. 206, tab. 38, fig. 1; J. D. Hook., FL. of Brit. Ind., I, p. 323. Yun-nan, in sepibus ad Kiao-che-tong in monte Hec-chan-men, X: inci sce y = X e Wa Pu rivi et LIAE. M PLANTÆ DELAVAYANÆ 199 orientem versus, alt: 2500"; fl. 24 maj. 1886 (Delav. n. 543, 2543, 3549)- | ^ SPIRÆA Tourn. I. S. Thunbergii Sieb. in Bl., Brjdr. p. 115; Sieb. et Zucc., F7. Jap. I, p. 130, tab. 29; Forbes et Hemsl., Ind. ff. Sin. I, p. 227; Maxim., Act. hort. Petrop. VI, p. 183. Secus flumen Yang-tze-kiang, ad limites provinciæ Hupeh et pro- vinciæ Su-tchuen (Delavay, n. 472). 2. S. virgata, sp. nov. (Chamædryon, sensu Maxim.). Frutex humilis; rami erecti, virgati, angulati, glabri, cortice fusco; folia parva breviter petiolata, petiolo parce piloso; limbus obovatus, subtus glaucescens, obtusus vel apice obscure 3-4 dentatus, cæterum integerrimus; folia floralia conformia; flores parvi, albi, simpliciter racemosi, racemis inflorescentiam angustam efficientibus, brevissimis, folia non vel vix superantibus; pedicelli floribus 2-3 plo longiores; calycis glabri lobi ovato-deltoidei; petala obovato-orbiculata; stamina petalis breviora; ovaria 5, glabra. Fructus non vidi. Frutex usque I metr. altus, sæpius humilior; folia 1 cent. longa; sg P , nga; flores diam. 5-6 mill. Yun-nan, in lapidosis calcareis montis Pee-cha-ho prope Mo-so-yn, supra Lan-kong, alt. 2200 m. Port du S. hypericifolia, avec des rameaux plus effilés. Les fleurs sont en grappe simple, trés raccourcie et constituent par leur ensemble une inflorescence étroite, trés allongée; les feuilles qui accompagnent ces grappes ne different pas de celles des rameaux et sont à peine plus petites. Par son port et quelques-uns de ses caractéres, le S, virgata paraît être surtout voisin du S. media Schm., tout en s'en distinguant trés nette- ment par son inflorescence étroite et la brièveté des rameaux florifères; le S. chamædrifolia L. a les feuilles presque toujours incisées et les ra- meaux plus ou moins arqués. 3. S. trilobata L., Mazt., p. 244.; Forbes et Hemsley., Ind. Å. Sin., 1, p. 228. Yun-nan, in faucibus montis Pee-cha-ho prope Mo-so-yn, supra Lan-kong ; fl. 14 april. 1886 (Delavay). Forme couverte d'une pubescence cendrée dans presque toutes ses par- ies; carpelles glabres. PPS Sh Ed a A ES 200 PLANTÆ DELAVAYANÆ 4. S. Yunnanensis, sp. nov. (Chamædryon, sensu Maximowicz). Frutex humilis, ramis virgatis, cortice fusco; rami hornotini cinereo-pubescentes; folia brevissime pubescentia, obovato-cuneata vel late ovata, superne inaequaliter dentata, nunc subtriloba, supra glabra, subtus cinereo-tomentosa, nervis elevatis; folia floralia con- formia caulinis vix minora; ramuli florentes abbreviati, paucifoliati (foliis tantum 3-4); flores albi; pedicelli graciles pube densa vestiti, racemo valde contracto subumbellati; calyx adpresse cinereo-pubes- cens, breviter dentatus, dentibus triangularibus acutis etiam sub statu fructifero erectis; ovaria laxe pubescentia; carpella erecta, glabra vel glabrescentia, inflata, stylo infraapicali ascendente carpello duplo breviore, Frutex 1"-1",50; folia 12-18 mill. longa; ramuli floriferi 1-2 cent., rarius usque ad 5 cent. longi; pedicelli 1 cent.; carpella vix 2 mill. Yun-nan, in lapidosis calcareis supra Mo-so-yn prope Lan-kong, alt. 2200 m.; fl. 1 maj. 1884 (Delavay, n. 1082); in faucibus montis Pee-cha-ho (id.). Les feuilles ressemblent beaucoup 2 å celles du S. dasyantha Bunge, mais elles sont plus petites et moins profondément i incisées; dans les deux mica les lobes du calice sont dressés après l'anthése et jusqu'à la matu- T espèce du Yun-nan ne peut guère être distinguée de celle du N. de la Chine que par ses rameaux effilés, ses longues inflorescences et ses car- pelles qui deviennent très promptement glabres, tandis que dans le S. da- syanta ils conservent leur indument grisâtre. La plante de la vallée de Kur- ram, récoltée par le major Aitchison (n° 50, 144 et 331), distribuće sous le nom de S. brakuica ne paraît pas appartenir å cette dernière espèce; clle constitue plutôt un type très voisin du S. dasyantha et dont les feuilles ont, co c inférieure, tout en s'en distinguant assez nettement par des fleurs plus n vem feuilles plus développées et autrement incisées, un style ter- minal, D'autre part, dans la plante de la vallée de Kurram, les dents du calice Ak dressées comme on les voit chez le S. dasyantha et le S. Yun- manensis, ces trois espèces formant ainsi, avec le S, chinensis Maxim, et le S, pubescens rime un petit groupe de types trés affines. : S. canescens Don, Prodr. JE. Nepal., p. 227. ar. glaucophylla. — Rami sub angulo fere recto patentes, ramu- lis me glabratis vel tenuiter pubescentibus; folia breviter petio- lata, limbo late obovato, integro vel apice obscure trilobato, glabro vel nunc margine parce ciliato, subtus glaucescente; corymbi multi- PLANTÆ DELAVAYANÆ 201 flori; pedicelli pubescentes; calyx glaber vel tenuissime pilosulus ; petala alba; ovaria basi ad angulum internum parce hispida, cæterum glaberrima. Anne potius species propria? Yun-nan, in monte Tsang-chan, supra Tali; fl. 4 jun. 1883 (Dela- vay, n. 254); in silvis montis Hee-chan-men, alt. 2800 m.; fl. 22 maj. 1886 (Delavay, n. 2540). Forme remarquable par l'état glabre ou presque glabre de toutes ses parties, à l'exception des jeunes rameaux. Le S. arcuata Hook., que je n'ai pu voir, semble différer par ses fleurs rouges, plus grandes; le s. uratensis Franch. est tout à fait glabre et s'éloigne davantage d ses feuilles étroi- tement oblongues, atténuées en pétiole trés court, 6. S. Japonica L. fil., Suppl., p. 262; Forbes et Hemsl., 7z4. Jf. Sin., I, p. 225; SS. callosa Thunb., 77. Jap., p. 209. Yun-nan, in silvis ad collum Yen-tze-hay, alt. 5200 m.; fl. 19 jul. 1887 (Delav. n. 3089); in monte Tsang-chan, supra Tali; fl. 4 jul. 1882 (Delav. n. 476). — var. ovalifolia Franch., Pi. David., part. II, p. 36. In silvis ad Yu-kia-ngan, supra Houang-kia-pin; fl. 3 jul. 1888 (Delav. n. 3310). 7. S. velutina, sp. nov. (Chamædrya). Frutex, ramis vix angulatis, cortice pallido, novellis tomentellis; folia breviter petiolata, ovata, acuta, inoequaliter inciso-dentata, supra griseo-tomentella, subtus dense albo-sericea, crebre elevato-nervosa ; corymbi sericeo-tomentelli, terminales; sepala deltoidea, acuta; petala alba, orbiculata, breviter unguiculata, calycem vix excedentia; ovaria pubescentia stylo gracili triplo breviosa; fructus non vidi. Yun-nan, Yang-in-chan supra Mo-so-yn; fl. 20 jun, 1885 (Delavay, n 3735» Port du S. jonica ; feuilles soyeuses-tomenteuses; ovaires poilus. 8. S. vestita Wall. ex Hook. fil., F7. of Brit. Ind., p. 323; Filipendula vestita Maxim., Acta Hort. Petrop. VI. fasc. 1, p. 248. Yun-nan, in umbrosis humidis montis Hee-chan-men supra Hokin, alt. 2800 m. ; fl. 5 aug. 1886 (Delav. n. 2525). . S. Aruncus L., Sø. pl., ed. 1, p. 490. Forbes et Hemsl., Ind. A. pan p. 228. 202 PLANTÆ DELAVAYANÆ Yun-nan, in silvis ad collum Yen-tze-hay, alt. 3200"; fl. 18 jul. 1887 (Delav. n. 3101). — var. friternata Wall, Cat, n. 704. Ad fontes adumbratas montis Tsang-chan, supra Tali; 4 jul. 1882 (Delav. n. 468); in pratis humidis supra collum Koua-la-po, alt. 3500"; fl. 13 jul. 1886 (Delav. n. 2156). NEILLIA Don. N. gracilis, sp. nov. (Ez Neilia). Rhizoma lignosum, subterraneum, radicellas permultas exhibens; caules prima ætate herbacei, sulcati, mox indurati, lignescentes, de- mum præter partem inferiorem persistentem et ramulos florigeros emit-. tentem evanidi, ima basi squamati, squamis parvis, subfoliaceis, ovatis, apice dentatis; stipulæ foliaceæ ovatæ, margine ciliolatæ, superiores parce dentatæ, inferiores integrae; folia praesertim infima longe petio- lata, petiolo gracili, pubescente; limbus utraque facie ad nervos parce pilosus e basi leviter cordata ovato-deltoideus (in foliis inferioribus fere reniformis), obscure trilobus, Jobo terminali majore, inaequaliter dentatus; inflorescentia pauciflora, cymoso-racemosd, foliis brevior, racemo ovato; bracteae ovatae, pallidae, margine ciliatze, pedicellis sub- duplo breviores; calyx subgloboso-campanulatus, extus tenuiter pu- s, dentibus ovatis tubo duplo brevioribus; petala albo-rosea, orbi- — ai erosa, eee irem 20; Aui constanter solita- i lobato; - AU LUGLLF 7 E i pi ovula 2anatropa, AT or 1 lent fete Planta humilis, 4-10 pollicaris; petiolus 2-1 cent; limbus 1-3 cent, ; flores 6 mill. pedicello nune longiores, nunc paulo breviores. Yun-nan, in cacumine montis Tche-tchang, prope Tong-tchan; fl. I jun. 1882 (Delavay, n. 249); in monte Yang-in-Chan supra Lankong, alt. 3000 m.; fl. 7 juin 1886 (Delavay, n. 2338, 3460). Espèce bien caractérisée par sa gracilité, som inflorescence courte et gr > ses pédielle allongés: la forme du du calice est la méme que dans RUBUS L. 1. R. fragarioides Bertol., Misce//. XXII, 16, tab. 5; Hook. fil. FL of Brit. Ind., ll, p. 332. PLANTÆ DELAVAYANÆ 203 Var. pubescens. — Petioli, calyces et folia ad nervos pubescentes, vix vel non glandulosi; foliola lateralia late ovata, in eodem specimine obscure lobata vel lobo inferiore fere ex toto soluto. Yun-nan, in silvis ad Fang-yang-tchang; 19 jul. 1887 (Delavay). La plante du Sikkim (Hook. fil. et Thomps., Herb. Ind 31) est glabres- cente dans toutes ses parties et les spécimens du Yun-nan n'en different que par la pubescence fine et assez abondante qui recouvre le pétiole, le celle et le calice. Le Æ Ate egg rappelle d'ailleurs singuliérement ER, per atus Sm., oder M. pa SOME le réunit. Il en diffère pourtant assez ix fois plus courts et par les filets des étamines dos Haggis et: se terminant brusquement en pointe qui porte l'an- thèse. Dans tous les spécimens américains du X. pedatus, que j'ai pu voir, les filets staminaux sont longuement atténués en pointe subulée et seule- ment un peu élargis à la base. 2. R. fragarioides Bertol., 7. c. Var. adenophora. — Rami floriferi et pedunculi pilis glandulosis dense vestiti; foliola obovata vel oblonga, inciso-dentata, obtusa, late- ralibus terminali vix brevioribus, ad basin usque in lobum duplo mi- norem solutis; stamina varietatis praecedentis. SØ. propria? Yun-nan, in silvis supra collum Koua-la-po supra Hokin, alt. 3500 m. ; fl. 13 jul. 1886 (Delavay, n. 2160). Variété remarquable rappelant assez bien le R. trifforus var. japonicus Maxim., dont les feuilles sont acuminées et dont les filets staminaux sont longuement subulés comme ceux du R. pedatus. . R. loropetalus, sp. nov. Pusillus, longe repens; caules floriferi graciles, erecti, hispidi, ‘nonnullis glandulis minutis intermixtis; stipulæ membranaceæ, fulvæ, late ovatae vel obovatæ, apice rotundatæ, ciliolatæ ; folia longe petio- lata, petiolo pilis albis hispido, trifoliolata; foliola firmiter chartacea, aequaliter petiolulata, duplicato-dentata, dentibus brevibus, praesertim ad nervos hispida, nervis supra profunde impressis, subtus elevatis, unde foliola quasi plicata evadunt; foliolum terminale late ovatum, late- .. ralibus rhomboideo-ovatis, lobo infimo vix conspicuo ; pedunculi folia . subæquantes; calycis lobi aculeis nonnullis minutis armati, anguste i lanceolati, longe caudato-acuminati; petala alba calyci reste" basi longe cuneata lineari-oblonga; filamenta inferne parum dilatata apice sensim attenuata; ovaria 3-4 glabra; fructus non vidi. 204 PLANTÆ DELAVAYANÆ Yun-nan, in silvis ad Fang-yang-tchang, supra Mo-so-yn, alt. 3200 m. ; fl. jun. 1887 (Delavay, n. 2837). La plante a la végétation du À. pedatus et des autres espèces du méme roupe, parmi lesquelles elle semble bien caractérisée par ses folioles d'une consistance coriace, à nervation très saillante en dessous et dont les dents sont remarquablement fines; par ses pétales étroitement oblongs, aussi — longs que le calice, Dans le R, Fockeanus, espèce assez voisine, les pétales sont obovales et les divisions då calice allongées. 4. R. polytrichus, sp. nov. Humilis; caules vetusti prostrati, radicantes; rami floriferi erecti, breviter et parce lanuginosi, setulis elongatis flavicantibus vel ruben- tibus hispidi; stipulæ membranaceæ, fulvæ, lanceolatæ vel ovato-lan- ceolatæ, acuminatæ, argute et profunde dentatæ, subtus et ad margi- nem setoso-pilosæ, mox patentes vel reflexæ; petiolus æque ac caulis dense setosus, setis glandula tenui capitatis ; limbus firmiter chartaceus, . Ovato-cordatus, acutus, obscure et acute 5-lobatus, argute duplicato- dentatus, supra glaber, nervis impressis, subtus albidus, tomento tenui, nervis elevatis setulosis; panicula terminalis brevis, tota setulosa; pedi- celli breves; calyx tomentosus setosusque, lobis lanceolatis longe tri- cuspidatis ; IA alba ipii breviora, brevissime unguiculata, late ata, extus [ tus non vidi. å Caules feriens 3*4 deii: ; Stipulæ 15-18 mill. longae; petioli pol- licares vel paulo longiores; limbus 4-6 cent. longus; calycis lobi 15 . mill.; petala 8-10 mill. ; Yun-nan, in silvis montis Tsang-chan supra Tali, alt. 2500-3000 m.; fl. jun. 1885 (Delavay, n. 1884, 954). Espéce remarquable par les nombreuses soies jaunåtres qui couvrent s les tiges, les pétioles et l'inflorescence; les feuilles ressemblent å celles du R. paniculatus Sm. La plante est complètement dépourvue d'aiguillons crochus. R. otophorus, sp. nov. Aculeis parvis e basi dilatata nunc aduncis nunc fere rectis arma- tus; caulis cylindricus, tenuissime pubescens, pruinosus, decumbens; stipulæ cito deciduæ (nullam vidi); folia breviter petiolata secus nervos - pubescentia, simplicia; limbus e basi cordata ovatus vel ovato-oblon- -gus, sensim inæquilateralis, tenuiter duplicato-serratus, nunc obscure . trilobus vel sepius hastato-trilobus, lobis lateralibus 3-4-plo minori- — PLANTÆ DELAVAYANÆ 205 bus, ovatis, divaricatis; auriculiformibus; ramuli florentes, pubescen- tes, uniflori, ultra florem sessilen non producti; sepala breviter tomen- tosa, ovata, acuta, sub fructu reflexa; petala...; ovaria numerosa parva, sericea, dense conico-capitata. Petiolus 1-2 cent.; limbus 3-5 cent. longus; 2-4 cent. latus; ramuli floriferi 1-3 cent. Yun-nan sept., in silvis ad Tchen-fong-chan (Delavay. n. 2270). Espèce bien caractérisée par la forme de ses feuilles, souvent hastées avec deux lobes divariqués, par ses rameaux florifères très racconrcis, ter- minés par une seule fleur sessile, accompagnée d'une feuille et au-dessus de laquelle le rameau ne se prolonge pas 6. R. macilentus Cambess. in Jacqm., Voy. 49, tab. 60. Yun-nan, in collibus calcareis prope Mo-so-yn (Delavay, n. 2350). Tiges plus anguleuses, aiguillons plus robustes que dans la plante de l'Himalaya, ceux des pétioles plus crochus. (n Var. angulatus. — Rami valide angulati. Yun-nan in dumetis ad fauces Lan-ho-kien, prope Mo-so-yn; 18 maj. 1885 (Delavay, n. 3736). 7. R. Delavayi, sp. nov. Humilis, erectus; caulis glaber parce aculeolatus, aculeis parvis e basi dilatata recti vel vix arcuati; stipulæ setaceæ; folia glabra, glau- cescentia, glaberrima, firmiter chartacea, petiolo aculeis minutis gra- cilibus aduncis armato; foliola 3, lateralibus subsessilibus e basi angusta lanceolatis vel lineari-lanceolatis, acuminatis, præter basin inte- gram dentata; flores omnes ad axillam foliorum superiorum simpli- cium solitarii vel bini; pedunculi calycesque tenuiter pubescentes con- ferte aculeolati; calycis lobi lanceolati, appendice foliaceo lineari longe aculeato; petala alba, obovata, extus puberula, calyce breviora; staminum filamenta dense pubescentia, brevia, latiuscula. Pedalis et bipedalis; caulis pennae columbinæ crassitie; petiolus 3-4 cent. longus; foliola 4-6 cent. longa, 8-15 mill. lata; pedunculi 1-2 cent. | Forain, in silvis supra Che-tong prope Tapin-tze et in calcareis . montis Pi-iou-se; fl. 11 jun. 1883 (Delavay, n. 2562). Espèce bien caractérisée par ses folioles étroites, par son inflorescence et ses filets staminaux très pubescents. 206 PLANTÆ DELAVAYANÆ 8. R. ellipticus, Smith in Rees Cycep. XXX, Rubus 16; J. D. Hooker, Flor. of the Brit Ind. IL, p. 336. Forma acuminata . — Rami hispidissimi; foliola late ovata, acu- minata, proeter nervos parce pilosos subtus glabra, Yun-nan, in dumetis ad Tchen-fong-chan; fl. maj. 1882 (Delavay, . n. 3733)- C'est une forme tout à fait semblable à celle qui a été récoltée dans le Gurwal par Falconer (Kew. distrib. n. 402) et par Strachey et Winter- bottom dans le Kumaon (7Zz//us, distrib. n. 12. Forma odcordata. — Rami hispidi; folia late obcordata, subtus niveo-tomentosa. Yun-nan, in sepibus ad Tapin-tze prope Tali; april. 1884 er n. 1130). Tiges aiguillonnées et de plus, hérissées de soies rougeåtres; folioles largement échancrées au sommet, blanches-tomenteuses en dessous, trés fermes; calice redressé sur le fruit, à divisions ovales obtuses, non prolon- gées en pointe; fruits jaunes; akénes nombreux réticulés. 9. R. lutescens, sp. nov. (Pinnattfolii Humilis; caulis velutinus, aculeolatus, aculeis minutis, rectis vel leviter incurvis; folia omnia pinnata, 3-5 juga, petiolo villoso, aculeo- lato, stipulis] latis vel lanceolato-linearibus, integris; foliola parva late ovata, e basi rotundata, sessilia, inæqualiter argute dentata, supra puberula, subtus præsertim ad nervos villosa, nervis elevatis; foliolum impar saepius caeteris vix majus; flores axillares solitarii vel bini, cer- nui; pedunculi tomentelli et dense aculeolati, folio breviores; sepala utraque facie tomentella, ovato-lanceolata vel lanceolata, longissime mucronato-apiculata; petala obovata, calyce breviora, lutescentia; sta- mina permulta, filamentis glabris, inferne sensim dilatatis ; achoænia per t ipedalis vel vix pedalis; foliol ipollicaria vel vix pollicaria ; flores diaii; 2 cent; sepalorum acumen igne 5 mill. Yun-nan, in collibus lapidosis montis Maeul-chan supra Gnou-Kay, alt. 3500 m.; fl. 9 jul. 1889 (Delavay, n. 3751). &ce bien caractérisée par ses feuilles toutes Esp ses petites "sie un peu rugueuses, par ses fleurs jaunátres, par ses pédoncules uni- Ses petites dimensions qui ne dé- rarement preis pas celles du 2. sad. PLANTÆ DELAVAYANÆ 207 10. R. chinensis, ap. nov. (Zdæus). Rami vetusti leves, aculeis parvis armati; ramuli florentes elongati, basi perulis squamosis cincti, pubescentes, nonnullis glandulis acu- leisque gracilibus intermixtis; stipula lineares, acuminatæ, ad quar- tam partem adnata; folia etiam floralia pinnata, bijuga, petiolo acu- leato; foliola subtus nivea, grosse dentata, dentibus acuminatis, terminali nunc duplo majore, cordato, saepius inciso; pedunculi pubes- centes, glandulosi et setiferi, demum arcuati, inferiores ad axillas soli- tarii, superiores 3-4 cymosi, ramulo non ultra producto; calyx rubes- cens extus tomentellus, aculeis setaceis conspersus, lobise basi lata longe acuminatis, etiam statu fructifero erectis vel patentibus; fructus magni, intense rubri, aciduli; achaenia numerosa longe pilosa, pro- funde foveolato-exculpta. Frutex 30-40 cent.; stipula 2 cent. ; folia semipedalia, foliolis 4-6 cent. longis; pedunculi pollicares; calycis lobi (adjuncto acumine) usque 2 cent. longi; drupa 25 mill. diam.; achænia 2-3 mill. Yun-nan, in dumetis montis Tsang-chan, supra Tali, alt. 4000 m. ; fl. 25 sept. 1884 (Delavay, n. 742). 11. R. lasiocarpus Sm. in Rees, Cyc/op. XXX, Rubus 6; J. D. Hooker, FZ. of Brit Ind. ll, p. 339- Yun-nan, in silva Tchin-teou-yun prope Tapin-tze; fr. 9 maj. 1884 (Delavay, n. 741, 1006). - 12. R. biflorus Hamilton; Sm. in Rees, Cyc/op. XXX, Rubus 9; J- D. Hooker, #7. of Brit. Ind. IL, p. 338. Var. adenophorus. — Pedicelli et calyces breviter tomentelli, glan- dulis pedicellatis intermixtis. Yun-nan, in montibus calcareis ad Mao-kou-tchang supra Tapin-tze prope Tali, alt. 2200 m. fl. 14 april. 1884 (Delavay, n. 889). ‘13. R. niveus Wall., Ca. 734. Yun-nan, circa Ou-tchay ; fl. 18 mai 1822 (Delavay, n. 3784. 14. R. parvifolius L., Sø. 21, ed. 2, p. 707 ; Forbes et Hemley, Ind. ff. Sin, 1, p. 215. Yun-nan, in silvis ad San-tcha-ho supra Mo-so-yn, alt. 3000 m.; fl. 17 jun. 1887 (Delavay, n. 2841). 208 PLANTÆ DELAVAYANÆ 15. R. foliolosus Don, Prod., p. 2565]. D. Hooker, Z7. of Brit. ; nd: M, p. 340. Yun-nan secus rivulos ad Mo-so-yn; fl. 25 april 1884 (Delavay, n. 847). Fleurs roses; fruits rouges. Le R. foliolosus parait distinct du À. parvi- folius par la présence de feuilles pianées 5-foliolées å la base des rameaux floriferes; chez le R. parvifoluis cette sorte de feuilles n'existe que sur les rejets stériles, les feuilles des rameaux qui portent les fleurs étant toujours toutes seulement trifoliolées. GEUM L. I. G. strictum Ait., Hort. Kew, II, p. 217; Forbes et Hemsley, Ind. ff. Sin. 239. Yun-nan, in umbrosis humidis montis Hee-chan-men, alt. 2800 m.= 3000 m.; 13 jul. 188z (Delavay, n. 1988, 1685) ; ad collum Koua-la-po, secus viam a Tali ad Hokin ducentem; 24 jul. 1883 (Delavay, n. 71). Fleurs plus petites que dans les spécimens de la région de l'Amur et de l'Amérique sept.; pétales presque orbiculaires, contractés en onglet trés court; style longuement poilu, surtout à la base. 2. G. elatum Wall., Ca. 711; J. D. Hooker, Flor. of Brit. Indy. II, p. 343- i — var. humile Royle, Ilustr., 207, tab. 29; G. adnatum Wall. Cat., p. 712; Potentilla adnata Wall.; Lehm., Revis. Pot., 47, tab. 17. Yun-nan, Likiang in pratis altissimis, ad nives perpetuas; fl. 9 jul. 1884 (Delavay, n. 34). FRAGARIA Tourn. 1. F. Nilgerrensis Schlecht. in Hohen., PZ. Ind. or., n. 1518; J. D. Hooker, F7. of Brit. Ind., ll, p. 344; J. Gay, Ann. Sc. nat., sér. 4, vol. VIII, p. 206; Decaisne, Jard. fruit. du Mus., Fraisier, p.41. Yun-nan, i in pascuis montis Hee-chan-men; fl. 2 mai 1884; in pratis ad Pi-iou-se supra Tapintze; fr. non mat. 26 jul. 1885 (Delavay, n. 2000). « Fruits mårs grr hémisphériques, en z recouverts par les . sépales appliqués ». Delavay. SA LP Pr A MC PLANTÆ DELAVAYANÆ 209 2. F. vesca L., Sp. Phy ed. 1, p. 494; J. D. Hooker, Flor. of Brit. Ind.; 1l, p. 344. Yun-nan, in silvis et sepibus montis Koua-la-po supra Hokin, alt. 3200 m.; 5 aug. 1885 (Delavay, n. 1999). Parmi les spécimens récoltés quelques-uns sont absolument semblables à la plante d'Europe; d'autres sont remarquables par la disposition très étalée des poils qui recouvrent les pétioles et les a peti particularité qui semble les rapprocher du F. elatior Erhr., mais qui, € e de fruits, ne saurait seule suffire à justifier leur assimilation à cette espéce. POTENTILLA Tourn. t. P. purpurea Royle, Z//ustr., p. 208, tab. 40, fig. 3; J. D. Hooker, 77. of Brit. Ind., Il, p. 347. Rhizoma elongatum sæpius horizontale basi petiolorum anni præ- teriti conferte vestitum, fibras validas edens; planta palmaris vel tan- tum digitalis, fere tota pube sericea adpressa cinerascens; stipulae mem- branaceæ, albidae, pro maxima parte adnatæ, glabrescentes (superne tantum pilosa), auriculis brevibus rectis, ovatis vix acutis; petioli ru- bescentes; foliola 5 pedata, subsessilia, obovato-cuneata vel oblongo- cuneata, apice truncato tridentata vel rarius 4-5 dentata, dentibus sub- obtusis, alternatim minoribus; caules florentes folia paulo superantes, vel illa subæquantes, ascendentes, nudi vel inferne 1-2 foliati, foliis supremis flores foventibus ad foliolum stipulis vix majus adductis ; flores pauci cymosi, 5-meri, parvi, omnes hermaphroditi; pedicelli demum flore longiores; calyculi phylla anguste lanceolata obtusa, calycis lobos deltoideos acutos rubescentes æquantia, demum illis breviora; petala intense purpurea, oblonga vel obovata, apice biloba vel tridentata, nunc erosa, calyce longiora; discus expansus latus, nigro-purpureus, 5-lobatus, lobis rotundatis; stamina 5, sinubus disci opposita, corolla 3-plo breviora, tota rubra; receptaculum vix proe- minens, hispidum; styli elongati, lineares, glabri; achoenia parva, ovata levia, glabra, stipitata. Rhizoma pennae anserinæ vel digiti minoris crassitie, petiolus 4-6 cent. longus; foliolum terminale (ceteris majus) 10-15 mill. longum, 4-8 mill. latum; flores diam. 8-10 mill.; discus diam. 3 mill. ; achoenia vix 1 mill. longa. Yun-nan, Likiang Suee-chan, alt. 4500 m., ad nives perpetuas; fl. 14 aug. 1886 (Delavay, n. 2106). 14 210 PLANTÆ DELAVAYANÆ M. J. D. Hooker dit que le P. purpurea n'est connu que par la courte description de Royle et pense que la figure donnée dans les Zllustrations | est due à un artiste indigène . Quoiqu'il en soit de cette figure, la décou- . verte de la plante faite par M. Delavay dans les hautes montagnes dela — chaine du Likiang permet aujourd'hui d'affirmer que l'iconographie de. Royle est exacte dans ses parties les plus essentielles. La dissemblance - porte sur la coloration des pétales, trop páles dans la figure des ZZuszra- tions et que M. Delavay dit être rouge ponceau velouté, et sur la grosseur des akènes, très exagérée dans la figure, Å Royle dit encore que les fleurs sont polygames, particularité qui n'existe pas dans les spécimens de Likiang, mais dont on peut suspecter la x réalité. Le disque, dans les fleurs du P. purpurea, est trés grand et res- serré à la gorge au point de laisser saillir à peine les styles aux débuts de — eae C'est peut-être cette particularité qui a fait croire à Royle que. s fleurs étaient dépourvues de gynécée. M. Baillon a observé deux |. sini un quelques-uns des carpelles du P. purpurea. 2. P. Sibbaldi Hall. fil. in Ser., Mus. He/v. I. p. 51; J- D. Hoo- ker, F7. of Brit. Ind.,ll, p. 345; P. procumbens Clairv., Man. d' Herb. en Suisse, 166; P. Sibbaldia Griess., Stat. de Fl. Badens p. 239. Sibbaldia procumbens L. Yun-nan, Suee-chan, in collibus apettis ad vicinitatem nivium per- petuarum; 13 aug. 1866 (Delavay, n. 2539). 3. P. albifolia Wall., Cat. 1018; J. D. Hooker, For. of Brit. - Ind. , II, p. 347. Sibbaldia potentilloides Cambess. in Jacqm., Voy. bot. — 54, tab. 67. er Yun-nan, in pascuis prope collum Yen-tze-hay, alt. 3000 m.; 1.8 jul. 1886 (Delavay, n. 2360); in pascuis montis Hee-chan-men, prope. collum; fl. 3 aug. 1886 (Delavay). -` 4. P. fruticosa L. 5. pl., ed. 1; p. 495; J. D. Hooker, 77. af Brit. Ind., II, p. 317; Forbes et Hemsl., Znd. Å. Sin., p. 243. Yun-nan, Likiang, in rupibus prope nives perpetuas; 9 jul. 1884 (Delavay, n. 23). |... 8$. P. ambigua Can: in sn Voy. bot. p. 51, id 26; a D. D. Hooker, FT, Of BAK: Ind.; Ik, p. 3485 ma ra MER me e n-nan, àd Has prope Yun-nan sen. ; 4 jun. 1882 Delos n. . 483, 2775). 3 E Ne Peiliai. e a io ramos plures lignosos | qon zm nod E | . PLANTJE DELAVAYANÆ 211 vestigiis foliorum anni præteriti dense vestitos partitum ; caules flori- feri abbreviati, graciles, pilosi; folia digitatim trifoliata, utraque facie laxe pilosa, pallida, basilaria breviter petiolata, petiolo angulato; sti- pulæ membranaceæ pro maxima parte adnatæ, auriculis liberis, lan- ceolato-acutis; foliola cum apice petioli articulata, lineari-lanceolata, acuta, marginibus revoluta; folia caulina 2-3, haud raro ad foliolum unicum adducta; flores terminales pauci, haud raro solitarii, lutei, pedunculo brevi; calyx parce pilosus; bracteolæ lineari-lanceolatæ; sepala ovato-deltoidea, acuta; petala calyce duplo longiora, obovato- suborbiculata, apice emarginata vel breviter biloba; receptaculum dense albo-pilosum; achænia glabra, stylo elongato. € Rhizoma digiti crassitie; rami floriferi 2-3 poll. ; foliola 10-15 mill, longa, vix ultra 2 mill. lata; flores diam. 15 mill. Yun-nan, Likiang in rupibus calcareis, alt. 4500 m. (Delavay). Port du P. Znglisii; mais bien distinct de toutes les espèces du groupe | par ses étroites folioles très entières, ea es en dessous, au nombre . de 3 et toujours articulées avec le pétio i 7. P. eriocarpa Wall., Ca. 1012; Lehm., Revis. p. 22, tab. 4; $t J.D. Hooker, ZZ. of Brit. Ind. IL, p. 348. -Yun-nan, Likiang, in rupibus calcareis, alt. ^d m.; fl. r3 aug. 1886 (Delavay, n. 2108). 8. P. fulgens Wall. in Hooker, Bof. Mag., tab. 2700; J. D. EG F1. of Brit. Ind., I, p. 349. ^ Yun-nan, ad collum Pi-iou-se, supra Tapintze; fl. 26 jul. 1885. (Delavay, n. 1994); secusrivulum, prope Houang-li-pin; fl. 3 oct. 1882 id. n. 476); in pascuis ad collum Koua-la-po, supra Hokin, alt. 3000 m. (id. n. 1995); in ons montis — chan supra Tali; fl. 4 qu 1882 Me -anserina L., sø. 27. ed. 1, p. 495; J. D. Kr FI. of deg Ind., vol. II, p. 350.; Forbes et Hemsl., Znd. Ål. Sin., p. 3505 ; Franch., Bull. soc, bot. de Fr., XXXII, p. rer —— Xun-nan, in palude Kang-hay-tze montis Hee-chan-men ; fl. 2 jun, 1884 (Delavay, n. 51 et 1105). 10. P. chinensis Ser. in DC., Prodr. II, p. EST Lehm., Revis. , p- 64, tab. 23; Forbes et Hemsl., nd. Å. Sin. l, p. 241. 212 PLANTÆ DELAVAYANÆ Yun-nan, in lapidosis calcareis prope Mo-so-yn; fl. 1 jun. 1884 (Delavay, n. 1064); Likiang, secus torrentes (id. n. 60, 229 bis). II. P. discolor Bunge, Enum. pl. Chin. bor., p. 25; Lehm,, Revis. Pot., p. 39, tab. 12; Forbes et Hemsl., Znd. Å. Sin. p. 241. Var. formosana. — P. formosana Hance, Ann. des Sc. nat., ser. 5., vol. V, p. 212. Su-tchuen, in arenosis secus flumen Yang-tze-kiang, prope Koui- fou; fl. mart. 1882 (Delavay, n. 2284). 123, Ru poterioides, sp. nov. (Zazacetzfo/iz Lehm.) E rhizomate perpendiculari ad collum multicaulis, caulibus elon- gatis, gracilibus, decumbentibus, parce villosis; folia basilaria remote multijuga (jugis 4-8) ambitu oblongo-linearia, foliolis breve petiolulatis, | ovatis, circumcirca profunde dentatis, dentibus obtusis, supra glabris, subtus laxe cinereo-tomentosis; folia caulina pauca, trifoliolata, stipulis ovatis, scariosis, fuscis, integerrimis; flores laxe cymoso-corymbosi, parvi, lutei, pedicellis gracilibus lanuginosis et parce glandulosis, infe- rioribus Menden devis Ld calyx extus pubescens; petala pilosum; achænia glabra, levia. Caules forti pédales; fólia basilaria in speciminibus elatioribus semipedalia, 25 mill. lata, foliolis 10-12 mill. ; florum diam. vix 1 cent. Su-tchuen, secus flumen Yang-tze-kiang ad Keou-po-tan (Delavay, n. 478) et ad Ou-chan, prope Koui-fou (id.). Port du Poterium Sanguisorba ; bien distinct des espèces du groupe auquel il appartient par la forme toujours très étroite des feuilles, et par celle des folioles courtement ovales ou obovales, à 7-ro dents. 13. P. Leschenaultiana Ser. in DC., Prodr., II, p. 584; Lehm., Monogr. Pot. suppl., tab. 3; J. D. Hooker, F7. of Brit. Ind. IL, p. 350. Yun-nan, in pascuis Kiao-che-tong montis Hee-chan-men, alt. 2500 m.; fl. 30 jul. 1885 (Delavay, n. 1996); in vicinitate fontium ad Tamilang prope Tapin-tze (id. n. 1 535); in pascuis ad collum Ta-vang- miao, haud procul a Tali (id. n. 2383); prope lacum Tchao-tong (id. n. x bis); in calcareis circa Mo-so-yn (id. n. 1063). | ar. pumila. — Caules graciles, 3-4 pollicares, ascendentes; folia parva, ge distincte cou potius digitata. In TTS, 1 is Hee-chan-men, alt. 3000 m. (Delavay). 9 PLANTÆ DELAVAYANÆ 213 Var. concolor. — Folia utraque facie pilis longis sericea, subtus vix vel non albicantia. In cultis montis Hee-chan-men, alt. 3000 m. (Delavay). Var. reticulata, — Caules erecti; foliola subtus breviter tomentella, albicantia, reticulo nervorum eximie distincto. Varietas sui juris, for- tasse species propria. In pratis ad Pi-iou-se, supra Tapintze (Delavay, n. 1998); Che- tcho-tze (id. n. 477). Espèce trés polymorphe au Yun-nan et dont les formes sont assez sen- siblement différentes de toutes celles de la péninsule indienne, sans qu'on puisse trouver des caractéres assez saillants pour les séparer en deux types pe distincts. Dans la plante chinoise les tiges sont le plas ,ascen antes sur le sol. Les folioles sont dtdisäirement blanches tomenteuses en dessous et présentent en outre une villosité étalée formée de longs poils mous, D'après une note de M. Delavay les fleurs sont parfois blanches. 14. P. Griffithii J. D. Hooker, F/or. of Brit. Ind., IL, p. 351. Var, concolor. — Folia subtus vix pallidiora, tenuiter pubescentes, nec tomentoso, albicantia ut in forma, typica. Yun-nan, in calcareis ad collum Yen-tze-hay, alt. 3200 m.; fl. 8 jul. 1886 (Delavay, n. 2357). Espéce remarquable par ses grandes stipules foliacées ovales attei- gnant 3 å 4 cent. de longueur, entières ou bordées de quelques grosses dents, La forme observée dans l'Yun-nan n'a point les feuilles blanches to- menteuses en dessous comme celle du Sikkim; ses folioles sont plus grandes, au nombre de 5 à 9, la terminale vada jusqu'à 6 cent. ; les fleurs, d'un jaune d'or, ont jusqu'à 25 mill. de 15. P. leuconota Don, Prodr. 320; Lehm., Revis. Pot. p. 65, tab. 24; J. D. Hooker, F/or. of Brit. India, M, p. 352. Yun-nan, in pascuis regionis altissimæ montis Tsang-chan, supra "Tali; fl. 4 jun. 1882 (Delavay, n. 474, 107); ad collum Koua-la-po, supra Hokin, alt. 3000 m.; fl. 5 aug. 1885; in collibus calcareis supra collum Yen-tze-hay ; fl. " jul. 1887 (id.). 16. P. peduncularis Don, Prodr., p. 230; Lehm., Revis. Pot., p. 66, tab. 2; J. D. Hooker, Flor, of Brit, Ind., H, p.551. Yun-nan, in collibus ad collum montis Hia-lo-pin, supra Fongui, 214 PLANTÆ DELAVAYANÆ € Supra Lankong, alt. 3000 m.; 4 jul. 1886 (Delavay,.n. 105; in decli- vibus apertis montis Tsang-chan, supra Tali, alt, 4000 m.; fl. 26 jun. 1886 (Delavay, n. 747 is) ; in cacumine montis Tsang-chan, alt. 4ooom. - (id. n. 2649). Les P. leuconota et P. peduncularis sont assez peu nettement différen- ciés; le premier est recouvert d'une pubescence plus fine et plus blanche, ses feuilles sont plus petites et forment une sorte d'ombelle de cymes ; la tige florifere dépasse toujours sensiblement les feuilles, les akènes sont trés petits. Les fleurs du P. peduncularis ont pres de 2 cent. de diam., les pédoncules dépassent peu ou point lesfeuilles, les akénes sont presque une fois plus gros (1 1/2 mill.) La forme du Tsang-chan, envoyée sous le n° 2 649, parait représenter la variété obscura Hook,; elle est remarquable par sa villosité plus courte, à peine blanchátre et soyeuse, ainsi que par ses ioles plus courtes et plus élargies, 17. P, ped laris Don Var. stenophylla (spec. propria). Dense albo-sericea; folia ambitu lineari-lanceolata, foliolis sæpius i paucidentatis vel nunc tantum apice tridentatis. Yun-nan, in monte Tsang-chan, prope cacumina supra Tali (Delavay). Variété remarquable par ses feuilles trés étroites (15-20 cent. de lon- gueur, sur 15 å 20 mill. de largeur) et dont les folioles sont très rappro- ées, comme imbriquéees, souvent entiéres dans leur portion inférieure ou méme seulement tridentées au sommet; les fleurs sont aussi grandesque — celles du P. peduncularis dans sa forme type. 18. P. coriandrifolia Don, Prodr., p. 232; Lehm., Revis. Pot., P- 29; J. D. Hooker, F/or. of Brit. Ind., ll, p. 353. | Var. dumosa. — Rhizoma ad collum valde incrassatum, in ramos breves intricatos divisum. Yun-nan, in rupibus ad cacumina montis Tsang-chan supra Tali, alt. 4000 m.; fl. 4 aug. 1884 (Delavay, n. 106, 746); Likiang prope Rives perpetuas (id. n. 166). 7 l 19. P. hololeuca Boiss. in Pl. Kotsch Persiæ bor.; Lehm., P. ug. IX, p. 9 et Revis., p. 69, tab. 27. — P, sericea L. ; J. D. Hooker, F7. of Brit. Ind., M, p.354. — Jose . Yun-nan, in pratis siccis circa urbem Yun-nan hien; fl. 30 jun. 1882 : lava, n. 1882). ; | PLANTÆ DELAVAYANÆ 215 . 20. P. Delavayi, sp. nov. Rhizoma e collo crasso de caulibus floriferis EF c pilosis, plurifoliatis; folia basilaria trifoliolata vel nunc foliolorum lateralium partitione palmato-5-foliolata; foliola obovata profunde et crebre dentata, ese apes sri. vg på ETE ee ; Aer præter inferiores å tosæ, inciso-lobatæ, lobis linearibus; flores cymoso-corymbosi, lon- giter pedunculati, magni, aurei; calyculi phylla petiolulata, ovato». lanceolata, subtus niveo-tomentosa, integra vel rarius biloba; calyx intus et extus pilosus, lobis ovato-lanceolatis; petala late obovata, biloba, calyce triplo longiora; receptaculum breviter villosum ; achænia glabra. Subpedalis vel humilior; foliola 12-15 mill., impari usque ad 20 wo longo; flores diam. 25 mill. Yun-nan, in pratis ad collum Yen-tze-hay supra Lankong, alt. 3200 m. ; fl. fr. 17 sept. 1885 (Delavay, n. 1699). Voisin du P. Doubjonneana Cambess. ; il s'en distingue par ses feuilles blanches tomenteuses en dessous, par la forme des divisions du calicule et celle des folioles dont les dents sont plus + eee et obtuses, par ses tiges plus robustes, à feuilles assez nombre Le P, Saundersiana Royle a les feuilles å å > folioles bien distinctes, les stipules entières et les tiges å peu près dépourvues de feuilles. 21. P. Saundersiana Royle, 7//ustr., p. 207, tab. 41 (mala); ras. Pos. Potent. p. 113. — P. multifida L., var. Saundersiana J. D. Hooker, 77. of Brit. Ind. II, p. 354. " Var. Jacquemontii. — Tota sericeo-tomentosa, albo cinerascens, caules florif eri palmares; flores aurei, fere 2 cent. "Yun-nan, Likiang, in pratis regionis excelsæ prope nives perpetuas " (Delavay, n. 24); ad collum Yen-tze-hay, alt. 3200 m. - La disposition réellement vage des folioles dem les ne erten | ne permet pas de considérer le Z. du P. multifida L, ou du P. sericea, dont les feuilles sont nettement pinnées, å dents ou ke plus étroits. La variété /acquemontii, qui devrait a peut-être constituer une espèce particulière, est remarquable p ses pro- mo plus robustes et la dimension de ses fleurs; cette variété se trouve la collection de Jacquemont sous le n? 1655. i P. Kleiniana Wight et Arn., Prodr. Å. Ind. Or, p. 3003 "a 216 PLANTÆ DELAVAYANÆ J. D. Hooker, F7. of Brit. Ind. Il, p. 359; Forbes et Hemsl., Ind. f, — S37. Ll, På 243. Yun-nan, secus vias ad Tapin-tze; fl. 8 april 1883 (Delavay, n. 880, 1520, 2443); Tchen-fong-chan, secus rivulos; maj. 1882 (Delavay, n. 479). | 23. P. reptans L., Sø. 2., ed. 1, p. 499; Forbes et Hemsl., Zd. JA. Sin. Ly Pi 244. Yun-nan, in pratis ad Mo-so-yn; fl. 13 april 1886 (Delavay). . 24. P. supina L., S$. 27. ed. 1, p. 497; Forbes et Hemsl., Ind. Jf. Sin. p. 245. Em Yan-nan, in campis ad Tapin-tze; 18 april (Delavay, n. 922, 389, - 1521). 25. P. centigrana Maxim., Mél. bi0l. IX, p. 156; Forbes et Hemsl., Izd. fl. Sin. I, p. 241. Yun-nan, in uliginosis ad Ou-chan; fl. 19 maj. 1882 (Delavay, p. 481). AGRIMONIA Tourn. A. pilosa Ledeb., Index sem: hort. Dorp.; suppl. 1823, p. 1. Yun-nan, in pratis montanis humidis supra Tapin-tze, fl. 11 aug. 1882 (Delavay, n. 473); in pratis ad Mo-so-yn (id.). SPENCERIA Trim. S. Ramalana Trim., Journ. of Bot, vol. XVII (new ser. vol. VIIL [1879]), p- 97, tab. 201. — PI. 45. à Flores hermaphroditi; receptaculum breviter turbinatum; calycis persistentis segmenta 5 lanceolata, acuta; calyculus 5-lobus; basi | cuneatus, membranaceus, lobis brevibus rotundatis calyce fere 4-plo om brevioribus; ; Petala 5 obovata in unguem brevem attenuata; stamina te triseriata, margine disci inserta, filamentis basi parum dilatatis, à nino inter se liberis, antheris orbiculatis basi et apice profunde - s quasi peltatis ; discus receptaculum totum demum induratum vestiens, ultraque in tubum conico-truncatum sulcatum productus; Tta 2, libera, brevissime stipitata, M Mi ovulo ex apice # PLANTÆ DELAVAYANÆ 217 loculi vel demum paulo infra apicem pendente, anatropo cum micro- pyle intus spectante; styli terminales subulati, stigmate punctiforme ; semen, uno ex carpellis abortiente, sæpius in receptaculo unicum, subglobosum, vix compressum, exalbuminosum ; fructum maturum nisi incompletum vidi. Rhizoma lignosum ad collum vestigiis foliorum anni præteriti ves- titum; caulis erectus villosus; folia longe villosa, basilaria impari pinnata, 7-10-juga, petiolo inferne dilatato margine late membranaceo; foliola 7, subcoriacea, inferiora sensim decrescentia, sessilia, e basi obtusa obovata vel obovato-oblonga, apice late biloba vel tridentata; folia caulina paucijuga vel nunc ad foliolum unicum adducta, stipulis latissimis ex toto præter auriculas ovatas divaricatas adnatis; inflores- centia racemosa; pedunculi hirti bractea apice trifida paulo longiores; flores involucrati; involucrum flori fere contiguum extus pilis albis et glandulis vestitum, fissum, lobis scilicet sæpius duobus majoribus, tribus minoribus interpositis, lanceolatis, acutis, in tubum conicum inferne concretis; calyx extus longe pilosus, membranaceus, demum saepe coloratus, rubescens, lobis post anthesim erectis, basi concavis; corolla lutea, petalis apice integris vel breviter lobatis ; stamina petalis duplo breviora, filamentis aurantiacis. Yun-nan, in pratis et lapidosis calcareis montis Hee*chan men, alt. 3000 m. ; fl. 3 aug. 1884 (Delavay, n. 104, 214). Le Spenceria ne peut être éloigné des Agrimonia et se rapproche sur- tout de leur section Aremonia, ainsi du reste que l'a dit M. Trimen, en indi- quant les différences légères qui séparent les deux genres; les graines et l'embryon se ressemblent tout å fait; après l’anthèse les sépales du Ser- ‘ceria S'infléchissent légèrement dans leur tiers inférieur de facon à consti- tuer une sorte d'anneau autour des styles, la portion supérieure s'étalant et persistant jusqu'à la maturité. L'un des carpelles avorte souvent; la ca- vité réceptaculaire est ainsi occupée par une seule graine dont l'embryon se sépare trés facilement du périsperme; la radicule est supère. POTERIUM L. 1. P. officinale Benth. et Hook., Gez. pl. I, 624; Forbes et Hemsl., Ind. f. Sin. I, 247. — Sanguisorba officinalis L., Dr JU ed. 1, p. 116. Yun-nan, in paludosis ad Nien-kia-se, prope Tapin-tze; fl. 22 aug. 1885 (Delavay, n. 1989). ' 218 PLANTÆ DELAVAYANJE . 2, P. filiforme J. D. Hooker, Flor. of Brit. Ind. I, p. 362; Franch., Buli. soc. Bot, XXXII, p. 6; Forbes et Hemsl., Ind. 77. Sin. I, p- 247. | Yun-nan, in paludosis ad collum Koua-la-po, supra Hokin, alt. 3000 m.; fl. 28 maj. 1884 (Delavay, n. 63 et 756); San-tchang-kiou, alt. 2500 m. (id.) ROSA (1) Tourn. 1. R. microcarpa Lindl.; Ros. Monogr., p. 130, tab. 18; Crépin, Comptes rendus Soc. bot. Belg., XXV, 2, p. 13; Forbes et Hemsl., Ind. Å. Sin. Y, p. 251. Yun-nan, in sepibus ad Tali; fr. 6 nov. 1885 (Delavay, n. 2001)" Stipules fimbriées ; colonne stylaire glabre (Crépin). 2. R. multiflora Thunb., FZ. Jap., p. 214; Crépin, Zoc. cif. p. 13; Forbes et Hemsley, Zud. Å. Sin. I, p. 253. Forma floribus rubris. Yun-nan, insepibus prope Mo-so-yn; fl. 14 maj. 1887 (Delavay, ; n. 2667); in sepibus planitiei Tali; fl. 16 april 1867 (id. n. 2617). 3. R. moschata Mill., Dict. zz. 8, n. 13; Crépin, oc. cit., p. 8. Var. yunnanensis Crépin (nomen tantum). - Yun-nan, in sepibus prope Gnou-kay ad Hokin; fl. 27 april 1884 (Delavay, n. 1141); secus viam ad collum Mohr ducentem, alt. mmn. fr: s sept. 1888 (id.). M. Crépin s’est réservé de caractériser systématiquement cette V variété - dans sa monographie générale du genre Rosa. En attendant la publication DH si désirée da savant directeur du Jardin Botanique de Bruxelles, je crois DE 7 : qu'il y a lieu de donner ici une description succincte de cette forme remar- * quable qui, d'aprés une note manuscrite de M. Crépin, parait avoir la valeur uel d'une espéce secondaire, i ige sarmenteuse pourvue d'aiguillons, ceux des tiges robustes et : crochus, ceux des rameaux florifères assez petits; stipules à oreillettes ovales ou lancéolées, divariquées, bordées de petites dents glanduleuses; SE folioles Los m coriaces, veinées réticulées, luisantes en dessus, - : peu app es terminées par une REUS bractées La déter iiai des Rosa du Yun-nan est d : A: ue à M. Crépin. — Cf. Comptes ques eei RER Roy. uem d vol. XXV, Meme SR p. 6 PLANTÆ DELAVAYANÆ Win NO. petites, linéaires; fl : b bellif au nombre de 6 å 14; pédicelles et de un péu x velus, couverts ainsi que les blancs, ou un peu rosés, brièvement soyeux extérieurement, ne devenant glabres que tirdivefmedt: styles rapprochés en colonne velue; réceptacle hémisphérique surmonté par les sépales redressés connivents et persistant presque jusqu'à la maturité, époque à laquelle ils se détachent; fruits mürs rondis, d'un rouge noirátre. D'aprés M. Crépin « le relévement des sépales n'est peut-étre qu'accidentel ». Autant que j'en puis juger par les spécimens d'origine trés diverse, et tous revus par M. Crépin, cette variété Yunnanensis du R. moschata diffère de toutes les autres formes connues par ses folioles trés coriaces, à réseau de nervures élevé et à dents 9 plus mie kg le TEN vir pétales est normal on trouvera e 4. R. Banksiæ Rob. Br. in Ait., Hort. Kew., ed. 2, vol. III, p. 258; Crépin, Comptes rendus Soc, bot. Belg., XXV, 2, p. 7; Forbes et Hemsl. 7z4. Å. Sin., p. 248. Yun-nan, Mo-so-yn, ad arborum truncos scandens; fl. 50 april, fr. x r dec. 2884 (Delavay, n. 819 et 2933). ` . Tiges sarmenteuses; feuilles des rameaux florifères å 7 folioles, saut les inférieures et les supérieures sur chaque rameau qui sont à 5-3 folioles très fermes, un peu Obtuses, réticulées, glabres en dessus, présentant en dessous, sur la nervure médiane, des poils appliqués qui se retrouvent dans quelques spécimens sur les mett s et les pétiolules. Les axes sont tantôt chargés d'aiguillons assez robustes, dilatés å la base, un peu cro- chus, ainsi que l'a écrit M. Crépin, parfois inermes, comme on le voit dans la plante cultivée. Les spécimens (n? 2933) remis dans une haie å so-yn, représentent cet état inerme ct montrent bien le peu d'im- portance qu'il faut uber) à la présence ou à l'absence d'aiguillons dans cette espèce. Dans tous les spécimens de À. Zaz£siz envoyés du FM. Delavay, les fleurs sont rapprochées en fausse ombelle. 5. R. macrophylla Lindl., Ros. Monogr., p. 35, tab. 6; Crépin, Joc. cit., p. 10; Forbes et Hemsl., Ind. Å. Sin, I, p. 251. Yun-nan, Likiang, in silvis haud procul a nivibus perpetuis, alt. 3500 m.; fl. 11 jul. 1884 (Delavay, n. 1139); in silyis ad Pe-tsao lo et in dumetis ad Yang-in-chan, supra Mo-so-yn, alt. 2800 m.; fl. 19 oct. 1885 (Delavay, n. 2002); in silva Kan-hay-tze, in monte Hee chan- men, alt. 2800 m. (id.) La forme envoyée sous le n° 1139 a les axes à peu près complètement pr cene spécimens de Pe-tsao-lo et de Yang-in-chan ont le , 220 i PLANTÆ DELAVAYANÆ plus souvent les axes couverts de petits aiguillons sétiformes, parfois entre- mélés de gros aiguillons crochus. 6. R. sericea Lindl., Ros. Monogr., p. 105, tab. 12; Crépin, Zee, Ey p. 9; Forbes et Hemsl., Znd. /7. Sin. I, p. 234. Forma g/abrescens. — Foliola parva, glabra vel tantum subtus ad nervum pilosula; aculei graciles, recti vel parum curvati, basi vix dilatati, saepius gemini; flores parvi (diam. 20-30 mill), albi; recep- taculum glabrum. Yun-nan, in monte Tsang-chan, supra Tali; fr. 20 sept. 1884 (Delavay, n. 289, 744); Likiang, in silvulis fere ad nives perpetuas, alt. 3500 m.; fl. 11 jul. 1884 (Delavay, n. 1140); Fang-yang-tchang, supra Mo-so-yn, alt. 2840 m. ; fl. 17 jun. 1887 (id. 2840 m.) Forma intermedia. — Foliola parva, subtus tenuiter pubescentes; aculei plerique basi dilatati, compressi ; flores diam. 30-35 mill. ; recep- taculum glabrum. ? In collibus ad collum Lo-pin-chan, supra Lankong, alt. 3200 m.; fl. 25 maj. 1886 (Delavay, n. 2332). Forma pøeracantha. — Rami sæpius setulis brevibus dense vestiti; aculei compressissimi, valde dilatati, sæpius basi elongata confluentes, unde caulis quasi interrupte alati; ramuli florentes breves simul ac foliola majuscula utraque facie sericeo-tomentella; flores albi majus- culi, diam. 35-50 mill.; receptaculum sub anthesi extus tomentellum, demum glabrum. : Yun-nan, in collibus calcareis prope collum Hee-chan-men, supra Lan-kong, alt. 2800 m. ; fl. 22 maj. 1886 (Delavay, n. 861); in faucibus Lan-kien-ho, prope Mo-so-yn, alt. 2500 m.; fl. 26 april 1884 (id.); Hee-chan-men, in collibus ad Kan-hay-tze; fr. 23 jun. 1887 (id.). Forma denudata. — Foliola majuscul , subtus etiam i vo medio glaberrima ; receptaculum glabrum. Yun-nan, in silvis ad Yu-kia-ngan, supra Houang-kia-pin ; fl. 3 jul. 1888 (Delavay, n. 3303). R. microphylla Roxb, ex Lindl., Ros. Monogr., p. 9 et 145; D, Zoc. cit., p. 10; Forbes et Hemsley, d. Ål. Sin, I, p. 252. > Yun-nan, in sepibus ad Tali; fl. 14 jun. 1884 (Delavay, n. 1138, T> Crépi 642, 2424); Tchen-fong-chan, præfect. Takouan; fr. maj. 1882. i PLANTÆ DELAVAYANÆ 221 ns les spécimens de Tali (n. 1 138 et mn « les appendices des sépales sont me dentés ou laciniés et libres jusqu'å la base », comme l’observe M. Crépin; mais chez d’autres individus, provenant également de Tali (n° 642), jos appendices sont « largement foliacés et € u moins confluents entre eux » comme on le voit d'ordinaire dans cette e Tous les exemplaires reçus du Yun-nan ont les folioles abs, e coriaces, à réseau de nervures saillant et blanchátre; les fleurs sont solitair CRATZEGUS Tourn. C. crenulata Roxb., Hort. Bengh., 38; J. D. Hooker, Flor. of Brit. Ind., I; 384. . Yun-nan, in planitie Mo-so-yn, alt. 2200 m.; fr. 31 aug. 1884 (Delavay, n. 719). COTONEASTER Medik. 1. C. angustifolia, sp. nov. Rami virgati, cortice rubro-fusco ; ramuli in spinam validam sepius mutati, inflorescentia nunc longiores, nunc breviores, floriferis etiam haud raro apice vulnerantibus; folia persistentia, lineari-lanceolata, breviter petiolata, obtusa cum mucronulo brevissimo, supra glabra, marginibus revolutis, subtus cinereo tomentosa; nervi secundarii parum conspicui, utrinsecus 8-10, paralleli; flores albi, pauci (5-6) racemoso- cymosi, pedunculis tomentellis brevibus; inflorescentia folia non superans; calyx tomentellus, lobis ovato-deltoideis; petala obovata vel subrotunda, calyce duplo longiora; sepala mox post anthesin receptaculo duplo breviora; drupa 5-pyrena, pyrenis vix osseis, potius cartilagineis, inter se omnino liberis. Folia 2-3 cent. longa, 5 mill. lata; flores diam. I cent. ; pedunculi 8-12 mill. longi. Yun-nan, in silvis ad Ou-tchay; fl. 18 maj. 1882 (Delavay, n. 3730). Likiang in sepibus; 12 jul. 1884 (Delavay, n. 6r et 47). Espéce remarquable par ses rameaux spicescents comme ceux du C. pyracantha; elle parait voisine du C. salicifolia Franch., des hautes régions du Thibet chinois, mais avec des fleurs beaucoup moins nom- breuses, en grappes presque simples, des feuilles bien plus petites et de forme diffzcenté; trés obtuses ou arrondies au sommet; le C. salieifola parait du reste étre dépourvu ipen, ou du moins il n'en présente pas sur les rameaux florifères. 222 : PLANTÆ DELAVAYANÆ 2. C. bacillaris Wall. ex J. D. Hooker, FZ: of Brit. Ind. I, PE . Var. obtusa. — Folia papyracea vix sir pollicaria, ovato-ellip- tica, acuta vel obtusa, supra glabra, subti Yun-nan, in silvis, solo calcareo, montis ae bd maj. 1887 (Delavay). C'est la førme distribuée par le musée de Kew sous le n° 633 (in herb. Mus. Par.) : » C. öacillaris Wall, var. odtusa; Kumaon, alt. 7.000- 8.000 ped. » 3. C. glaucophylla, sp. nov, Frutex, cortice pallido; folia breviter petiolata, crasse coriacea, ovata, basi et apice breviter attenuata, vix acuta, supra glabra pallide virentia, subtus glauco-albida glabrescentia, nervis secundariis 7-8; corymbi multiflori, ramulis et pedicellis parce puberulis; flores albi, parvi; calyx GE, sepalis triangularibus, acutis; fructus parvi, ovati, aurantiaci, Frutex 2 metr.; petiolus 5-10 mill.; limbus pollicaris,, 20-24 mill. latus; fructus 6-7 mill, Yun-nan, in fructicetis ad Kiao-che-tong, prope collum Hee-chan- men; fruct. 6 déc. 1884 (Delavay, n. 3747). Port du € tacillaris, Var EA mais tres glauque dans toutes ses parties, f. ervuressecondaires très saillantes et non immergées. Espèce bien Cr WES parmitous les Cotoneaster connus; Ne C. compta — également glabre et glauque en diffère par sa nervation, la consistanc uées 4. c. coriacea, Sp. nov. Suffrutex ; rami subvirgati, cortice fusco; ramuli förnotini pima: setate laxe tomentelli; folia crasse coriacea, petiolo distincto, tomen- i toso; limbus è båsi longe cuneatus obovatus, apice rotundatus, supra : , lucidus, subtus brevissime tomentellus; nervi secundarii utrin- Secus 7-10, perfecte paralleli, % in pagina mm saperiore impressi; gre c acym SO-pa nicule a, multiflora, folia subæquans ;. udi , Par ba , Petiolus 7 tem Jimbas 34 cent fructus diam. 5-6 mill edicelli Re Å de Natu, d in dues ai | Choui or, prope Tapin-tze, alt. 1800 m.; fr. 9 jan. 1889 (Delavay, n. 3712). . Espèce remarquable par ses feuilles coriaces, épaisses, luisantes en .dessus, avec les nervures fortement imprimées ; les fruits sont petits et d'un rouge cocciné. Le C. coriaceus est voisin du ta acillaris, mais il .. S'en distingue facilement par sa nervation très saillante à fa face inférieure . dela feuille et la disposition rectiligne des nervures secondaires, presque _ toujours simples et atteignant le bord de la feuille. 5. €. acuminata Lindl: in 7ransact. Linn. Soc. XII, p. 101, tab. 9; J. D. Hooker, For. of Brit, Ind., p. 385. —. . Yun-nan, in silvis supra collum Yen-tze-hay, alt. 3000 m.; fl. ET maj. 1886 (Delavay, n 3519); in silvis ad Fang-yang-chang, supra —Mo-so-yn; fl. 19 jul 1887 (Delavay, n. 3103); in silvis ad machos: fl. 18 maj. .1882 (Delavay, n. 3739). 6. €. mucronata, sp. nov. i E. acuminatæ valde affinis; folia tenuiora ovato-lanceolata, acuta vel obtusa, mucronata, supra pilis longis adpressis conspersa, sub- E magis dense vestita; racemi pauciflori, floribus 2-4 laxe racemo- sis, ilis G. acuminatæ fere duplo minoribus; calyx extus adpresse sericeus, “sepalis deltoideis acutis; pétala calycem duplo exceuéntia, i ovata, marginibus erosis, intus alba, extus rosea. 1, in silvis ad Ouchay ; fl. 18 maj. 1882. (Delavay, n. 3738). 7; c. pannosa, sp. nov. Rami virgati, cS pütpüreo- -fusci, novellis Desde. folia ' nervis secun E un flores parvi, cymosi, cymis ramulos terminantibus A fere subglobosis; rene age er S lobi ovato- 4 Je og pe > 2x Hee-chan- men ; alt: 2500 m.; | 1886 (Delavay, D. 3740 3746; 3745, 2538); in collibus cal- Yang-in-chan supra Mo-so-yn; fl. 7 jun. (Qerar, n. 354); pr fe n. 3743). | 224 PLANTÆ DELAVAYANÆ Voisin du C. Nummularia; feuilles plus épaisses, comme drapées en dessous, ovales-lancéolées ou elliptiques, celles des nouvelles pousses quel- quefois très aiguës; fruit presque une fois plus gros 6. C. buxifolia Wall., Caz: 661; J. D. Hooker, Få, of Brit. Ind, H; p. 387. Forma cochleata ; folia ovata supra glabra, lucida, subtus breviter albo-tomentosa, marginibus late revolutis. Yun-nan, in monte Koua-la-po, prope Hokin, alt. 3000 m.; fl. 27 maj. 1884 (Delavay, n. 784); in collibus ad collum Hee-chan-men (id.); in monte Tsang-chan, supra Tali; fl. 2jun. 1883 (id.); in lapidosis supra Mo-so-yn; fr. 7 dec. 1884 (Delavay, n. 1079). Forma ve//za; folia obovata, supra sub anthesi lanuginosa, demum glabrescentia, subtus dense incano-tomentosa, marginibus haud vel vix revolutis, Hee-chan-men, alt. 2500 m. (Delavay, 3744); in collibusad Tchao- tong (in. 3740). Yang-in-chan, in collibus, alt. 2800 m.; fl. 17 jun. 1887, tr. 31 dec. 1886 (Delavay) ; in lapidosis supra Mo-so-yn (id. n. 1079). i Y. Pw . 1t . H . ^i Forma icha. — Folia subtus pilis nigris brevibus adpressis conspersa. Hee-chan-men, in lapidosis; 6 déc. 1884 (Delavay, n. 3742). ERIOBOTHRYA Lindl. t E. dubia Decne, Mém. fam. des Pom., p. 145 (exclusis synon. nonnullis); J. D. Hooker, F7. of Brit. Ind. Ik p. 37%. Yun-nan, in silvis supra Tapin-tze; fl. 25 nov. 1885, fr. april 1885 (Delavay, n. 1990, 558). 2. E. Griffthii. — Photinia Griffithii Decne, Mém. fam. Mes. s . Pom., P. 142; J. D. Hooker, FZ. of Brit. Ind., M, p. 381. | | sten in silvis ad Tapin-tze, prope Tali; fl. 8 april 1884 (De- RR ea 1118, 2573); in silvis ad Tong-ine-choui-tsin, alt. 2000 m.; fl. 4 maj. 1886 (Delavay, n. 20 39). : "e de5à8 m., épineux å la base; axes de l'inflorescence glabres- cents ou tomenteux, ainsi que Je pétiole et la nervure médiane des feuilles Jj PLANTÆ DELAVAYANÆ 225 des rameaux de l’année ; feuilles atténuées ou presque arrondies å la base, acuminées, bordées de dens ts très fines; nervures secondaires très nom- breuses, les unes (1 5-25 de chaque côté) atteignant presque le bord de la feuille, les autres en même nombre, moitié plus courtes et alternant avec elles. 3. E. lasiogyna, sp. nov. (Photinia). Arbor humilis; rami graciles, glabri, cortice fusco lenticelloso; ramuli hornotini, parce villosi; folia longiter petiolata; limbus coria- ceus, glaber, supra lucidus, e basi acuta obovatus, apice rotundatus, nisi ad partem inferiorem obsolete denticulatus, dentibus obtusis, brevissime mucronulatis; nervi secundarii pauci (utrinsecus 5- 9); inflo- 3 ILL T. rescentia breviter corymbosa, ramis atis parce taculum tomentellum, demum glabrescens; calycis lobi bris: Té triangulares; petala orbicularia, in unguem brevissimum contracta, calyce triplo longiora; styli 2-4, parte connata villosissima; drupa..... Petiolus 15-18 mill.; limbus 5-8 cent. longus, parte superiore 25-30 mill. latus. Yun-nan, in silvis montanis ad fauces San-tchang-kiou supra Hokin, alt. 2300 m.; fl. 22 maj. 1884 (Delavay, n. 732). cis paid pr une €— —€— celle du Photinia Bentha- miana Hance, ma ans cette espéce. D'E. lasiogyna diffère en outre de uec de Hance par: ses s feuilles coriaces, à dents trés peu apparentes. 4. E. prionophylla, sp. nov. (Påotinia). — PÅ. 46. Frutex; rami diutius breviter velutini, hornotini angulati, albo- tomentosi; stipulae lineares, lanceolatæ, margine glandulosæ, petiolo lanuginoso triplo breviores; limbus coriaceus, viridi-glaucescens, obo- vatus vel rarius ovatus, obtusus vel nunc apice rotundatus, supra sparse lanuginosus vel glabrescens, infra tenuiter et dense :-— tá imam basim argute et profunde dentatus, inflorescentia cymoso-racemosa, tomentosa, cymis cory fitim denies sum fingentes; calycis lobi deltoidei, acuti, lanuginosi, margine glan- dulis nigris ciliati; petala suborbiculata, intus ad unguem lanuginosa; stamina 20; ovarium extus dense villosum, ima basi tantum receptaculo adnatum et pro maxima patte liberum, biloculare, loculis biovulatis, 1 i2 I ovulis e basi loculi ascendentibus, micropyle infera ; styli 2, stigmatibus dilatatis, crassis. å n 226 PLANTÆ DELAVAYANÆ Frutex 3-4 pedalis; petioli 10-15 mill.; limbus 6-8 cent. long., 2-4 cent. latus; flores diam. 5-6 mill. Yun-nan, in collibus calcareis supra Mo-so-yn (Delavay, n. 1077); ad Kiao-che-tong, supra Kiang-yn; fl. 30 maj. 1888 (Delavay, n. 3545)» Port du Photima arbutifolia Lindl. (Æeteromeles arbutifolia Rœm. et Schult.) avec des feuilles un peu plus larges, å dents plus étalées et plus épineuses. L'ovaire est libre dans presque toute sa longueur, au début de lanthése; les ovules sont d'abord insérés sensiblement au-dessus de la base de la loge dont ils remplissent promptement la cavité, devenant ] lé basilaires, avec un funicule trés épais. A STRANVZESIA. Lindl, S. glaucescens Lindl., Boz. Register, tab. 1956. ? Var. Yunnanensis. — Inflorescentiæ rami, pedicelli calycesque lana tenui rufescente vestiti; styli 2-4 alte connati. Yun-nan, in silvis supra Che-tong, prope Tapin-tze ; fl. 18 maj. 1885 (Delavay, n. 1992). Petit arbre de 7 à 8 m., épineux dans le bas (Delavay); lcs feuilles sont coriaces, d'un vert pále, trés glauques et luisantes, tout à fait glabres, sauf en dessous sur la nervure quelquefois un peu laineuse. L'inflorescence est inoins florifère que dans les spécimens de l'Inde; l'indument lanugineux blanc qui, dans ceux-ci, recouvre les pédicelles, les calices et les rameaux de la pånicule, sont remplacés dans la plante du Yun-nan par une villosité trés courte, rousse et luisante, peu abondante et disparaissant prompte- ent. Tous les Zriobothrya et le Stranvæsia signalés ici ont les fleurs consti- tuées de la méme facon et sont remarquables par leur ovaire libre de toute adhérence avec les parois du réceptacle, au moins dans les trois quarts de la longueur; le mode de déhiscence des loges, seul caractère qui permette de séparer les Sranvæsia des Eriobothya, n'a été observé jusqu'ici que dans l'espéce type du genre et, en l'absence de fruits mårs, je mai pu constater son existence dans la var. Yunmanensis, que son aspect rapproche du S. glaucescens, mais qui pourrait bien être un Exo- da Ce caractère d'avoir l'ovaire quinqueloculaire ne se retrouve ” d'ailleurs ni dans le S; undulata Decaisne, ni dans le S. Calleryana Decne, que leur auteur a été conduit a placer dans le genre Stranvæsia sur la seule considération de l'existence de 5 styles; or ce caractére est absolu- ment dépourvu de valeur, puisque le nombre des styles varie de I à 5 dans les Eriolothrya et que d'autre part il n'est point rare de trouver des fleurs å 4 styles dans le S. glaucescens, Les deux plantes citées plus haut doivent donc prendre le nom d'ErioozArya undulata et d'E. Calleryana. PLANTÆ DELAVAYANÆ 227 * . OSTEOMELES Lindl. Jern) 2 O. anthyllidifolia Lindl., Transact. Linn, Soc., XIII, p. 98, tab. 8; Forbes et Hemsl,, Ind, Å. sin., I, p. 265. Yun-nan, ad colles incultas in sepibus, circa Tapin-tze; fr. 17 aug, 1884 (Delavay, n. 1514, 465 et 3582); ad Mo-so-yn; fl. 15 maj. 1884 (Delavay, n. 1 . — Su-tchuen, ad Kouang-yn-po, prope Soui-fou, secus flumen Yang- tche-kiang; fl. 21 april 1882 (Delavay). Il est trés intéressant de retrouver dans le centre de l'Asie cet arbris- i seau dont la distribution LG était jusqu'ici limitée à la région maritime et auquel on ne connaissait de station qu'au Japon, dans les iles de l'archipel de Po aux Sandwich et dans quelques îlots de l'o- céan Pacifique. PIRUS Tourn. 1. P. Pashia Hamilt. in Don., Prodr. 236; J. D. Hooker, F7, of - Brit, Ind. M, 374- Yun-nan, in silvis ad Kiao-che-tong secus viam ad montem Hee- | chan-men ducentem; fr. 12 oct. 1885 (Delavay, n. 1993); in sepibus ad ` Mo-so-yn; 25 april 1884 (Delavay, n. 820); Teou-tsoui-tze, supra Tapin-tze (id. n. 467); insilvis supra fauces montis Lan-ho-kien, su- pra Mo-so-yn; fl. 12 jul. 1889 (Delavay, n. 3767. ; Arbre de 10 ae ayant le port du P. communis, ou ne constituant le - plus souvent qu'un arbrisseau très épineux dans le bas. Les feuilles des jeunes rameaux sont quelquefois incisées comme celles du Cratægus Oxya- cant, leurs styles complètement glabres. 2 P. Delavayi, sp. nov. (Eupirus). — Pl. 47, 1 + pr Arbor sempe ns ,ad truncum ramis erectis, cortice "T stipulae iie vas; skape: folia petiolata, coriacea, e basi breviter attenuata vel obtusa, vel nunc fere rotundata, lanceolata vel ovato-lanceolata, acuta vel acuminata, nunc obtusa cum mucrone Puno folia anni præteriti supra eximie lucida, subtus albo pannosa,n villosis ; flores foliis novellis coætani, fasciculati majusculi, albi; receptaculum albo-tomentosum, sepalis lani Les spécimens récoltés à Tséou-tsoui-tze sont pen par 228 PLANTÆ DELAVAYANÆ ceolatis, acutis, margine ciliato-glandulosis; petala late ovata vel subor- biculata, basi subcordata in unguem longiusculum contracta; stamina subtriseriata, indefinita (nunc ultra 40), filamentis glabris; styli 5, inferne lanuginosi, basi arcte aggregati (nec coaliti), stigmatibus bilobis, parte stigmatifera (more Verbasci Phlomoidis) decurrente; ovarium quinque-loculare; ovula in quoque loculo 4 suprabasilaria, per paria superposita, fere erecta, anatropa, micropyle infera; fructus glaber, ovatus vel ovato-oblongus, acidus, calyce persistente coronatus. Arbor 8-9 metr.; petioli 1-2 cent.; limbus 5-10 cent. longus, 2-3 cent. latus; flores diam. 3 cent.; fructus ovi columbini crassitie vel paulo majore. Yun-nan, in montibus calcareis ad Mao-kou-tchang, supra Tapin-tze, prope Tali, alt. 2200 m.; fl. 14 april 1884 (Delavay, n. 466, 890); in silvis ad orientem versus montis Hee-chan-men ad Kiao-che-tong, alt. 2500 m.; fl. 5 april 1887 (id.). Cette intéressante espèce établit nettement le passage entre les Pirus à loges biovulées et les Cydonia, à loges multiovulées; autant qu'il est possible d'en juger d'aprés l'inspection de fruits trés jeunes, ceux du P. De- favayi ont la plus grande analogie avec ceux du Cydonia ; ils en ont l'endo- carpe mince et les ovules sont disposés de la méme facon M. Delavay décrit ainsilefruitetl'arbre : « Fleurs blánches; rosées à l'extérieur; fruit glabre allongé, couronné par le calice persistant, de la grosseur d'un œuf de pigeon ou un peu plus grand; arbre trés épineux (à tronc droit), trés rameux dés la base, l'axe central se maintenant, ce qui donne à l'arbre la forme d'un cóne ». Et ailleurs : « Fruit ovale, de la grosseur d'un œuf de pigeon, vert ou un peu rouge du côté du soleil; arbre å tronc droit, de 8à 9 m., très épineux, toujours vert. » 3. P. japonica Thunb., F7, Jap., p. 207; Forbes et Hemsley, Ind. Å. sin., I, p. 257. — Chænomeles japonica Lindl. Yun-nan, circa Tali culta et efferata. « Petit arbre de3à 5 m., trés rameux dès la base, très épineux, donnant un fruit de la grosseur d'un coing, jaune citron, d'un goût très aigre; on en fait d'excellentes confitures ». Delav vay. 4 P. yunnanensis, Sp. nov. (Aria). Arbor inermis, ramis crassis, cortice fusco-rubro; petiolus dense lanuginosus; limbus e basi rotundata vel leviter cordata ovato-lanceo- veux acuminatus, tenuiter dentato-serrulatus, sinuato-lobatus, lobis. raro deficientibus) utrinque 3-7 inæqualibus, facie superiore PLANTÆ DELAVAYANÆ 229 glaber, subtus breviter et dense tomentellus; nervi secundarii utroque latere 6-8; flores breviter racemoso-corymbosi, racemo subsimplici, pedunculi cum receptaculo globoso tomentosi, sepala brevia, tomen- tella, triangularia, acuta, mox reflexa; petala orbiculata, breviter unguiculata, ad unguem parce barbata, calyce 4-plo longiora; staminum filamenta glabra; styli 5 inferne connati, glabri, ovarium glabrum 5-loculare, loculis biovulatis; fructus globosus, cerasi minoris mole, basi parum umbilicatus, leviter verrucosus, calycis lobis persistantibus. Petioli 2-3 cent.; limbus (varians) 6-12 cent. longus, 3-8 cent. latus; flores diam. 12 mill. Yun-nan, in silvis ad collum montis Hee-chan-men, alt. 2800 m.; fl. 2 maj. 1886 (Delavay, n. 2331; ad collum Yen-tze-hay (id. n. 1991), forma platyphylla. Port du P. Aria avec le Eynecet d'un Malus y les 5 styles sont. connés jusqu'au milieu, particularité qui n'a été signalée dans aucune autre espéce du groupe. La variabilité des feuilles est très grande chez le P. yunna- nensis et, sur un méme individu, elles peuvent être lancéolées, sans trace de lobes, tandis que d'autrés resstmbleut à à celles du P. /attfolia M. Delavay a accompagné la plante de la note suivante qui semble devoir l'écarter des Aria et la rapprocher du groupe des Malus, si elle est fondée: « Gros arbre; non épineux (?); fruit rond presque ombiliqué, de la grosseur d'une cerise, d'un goüt trés acide; probablement la souche de toutes les variétés de poiriers cultivées dans le pays. 5. P. scabrifolia, sp. nov. (Arra). Arbor ; ramis cortice griseo, ramulis hornotinis glaberrimis ; petioli graciles elongati; limbus parvus coriaceus, e basi cuneata subintegra Ovatus, parum acutus, margine duplicato-dentatus, subtus intense vi- ridis, pilis adpressis e bulbo ortis conspersus et scabridus, subtus glau- cus, proeter ad axillam nervorum glaberrimus, nervis secundariis utrin- secus 8-10 rectis parallelis; corymbi breves, pauciflori ; flores...; caly- cis lobi ovati; fructus breviter pedicellati globoso-depressi, obtuse 5-costati, parce variolosi. Petioli 20-25 mill.; limbus 3-4 cent. longus, 2-3 cent. latus; fructus 1 cent. diam. Yun-nan hien, prope Tali (an culta?); fr. jun. 1882 (Delavay, n. 3731). Très distinct par ses petites feuilles en coin à la base, à pétiole grêle, à -consistance coriace, glabre en dessous, rudes au toucher en dessus avec un 230 | PLANTÆ DELAVAYANÆ réseau de nervures très nettement indiqué. Les côtes arrondies du fruit sont très apparentes à la maturité et le rendent pentagonal. 6. P. vestita Wall., Caz. 679; J. D. Hooker, FZ of Brit. Ind., IL, p. 375. å Yun-nan, ad fauces San-tchang-kiou, prope Hokin, alt. 2500 m.; fl. 22 maj. 1884 (Delavay, n. 733) et in silvis secus viam ad collum Yen-tze-hay ducentem prope Lankong; fr. 17 sept. 1885 (id.). Arbre de 10 m.; port du P. Aria, feuilles ovales elliptiques avec 10— 14 nervures parallèles de chaque côté ; 2 styles. Var. #hasiana J. D. Hook., loc. cit. is Yun-nan, secus viam in planitie La-che-pa, prope Likiang, alt. Y 2200 m.; fr. 29 aug. 1887. Ds Feuilles minces m — lancéolées, acuminées, longues de 12 — 15 cent., larges de 2-4 cen 7. P. foliolosa Wall., P7. Asiat. Far II, p. 81, tab. 180; J. D. Hooker, £/. of Brit. Ind., IL, p. 376. . . Yun-nan, in silvis montis Tsang-chan, supra Tali, alt. 4000 m.; fl. -IO jun. 1885 (Delavay). | . 8. P. Wallichii J. D. Hooker, FZ of Brit. Ind., Il, p. 376. | Yun-nan, in silvis regionis excelsæ : Koua-la- -po ad Hokin, alt. 3000 m.; fl. 26 maj. 1884; Ki-chan prope Tali, alt. 2800 m.; fl. rosept. 1884 (Delavay, n. 187). Petit arbre å folioles glabrescentes linéaires-oblongues, faiblement den- tées et seulement vers le Sommet; inflorescence couverte de poils fauves; fruits petits. SAXIFRAGACEÆ ASTILBE it: A. rubra Hook. fil. et Moner | in Bot. Mag., tab. 4959; C. B. Clarke in]. D. Hooker, F1. of Brit. Ind., p. 389. i Yun-nan, ad fontes in monte Tsang-chan supra Tali; fl. 4 jul. 1882 (Delavay, n. 469). | Fleurs rougeåtres, en grappes courtes un peu espacées et des per Så 6 ipai ve ovales ou suborbiculaires; 5 å 6 pé- tales linéaires-spatulés; étamines en nombre double de celui des pétales; . ovules peu E Sh ascendants. — Plante moins velue que celle de l'Inde. 2 2. A. pinnata, sp. nov. — Rodgersia pinnata Franch., PL. David, | part. II, p. 214, in nota. . Rhizoma crassissimum, horizontale, abbreviatum; caulis elatus, ascendens, ad collum et ad foliorum insertionem pilis fulvis sericeis obsessus; folia praesertim basilaria longe petiolata pinnatim composita, foliolis amplis obovato- pe Ro eer ge — non mine rarius obscure trilobis, |. punc pari infimo étain oki nunc Tee patribus flabel- latim 3-4 foliolatis ; folia superiora trifoliolata, foliolis longius petiolu- latis ; inflorescentia cymoso-paniculata; pedicelli floribus breviores Ebro tin sepala rubescentia, ovato-lanceolata, acuta, patentia ; _ Stamina exserta; Styli crassi, cylindrici, apice stigmatosa truncati ; capsule pro maxima parte connatæ. Yun-nan, in monte Pi-iou-se, supra T apin-tze; fl. 11 jun. 1883 (Delavay sub : Spiræa grandifolia) et ad collum ejusdem montis; fr. mat. 15 oct. 1886 (id, n. 3675); in umbrosis humidis ad pedem montis Tsang- -chan; A, 26j jun. 1886 (id. n. 2457); in silva San-tcha-ho, supra Mo-so-yn; 17 jun. 1887 (Delavay, n. 2884). Trés voisin de l'A. podophylla (Rodgersia podophylla A. Gray) espèce japonaise qui se retrouve en Chine et dans le Thibet oriental; il s'en dis». tingue par sa pese gh on MED: -— mie p grandes et son calice g rougeá âtre ; la fo te; celles de VA. podo- | Philla ont leurs fólioles digitées, ce qui les fait ressembler aux feuilles d'un ulus; dans r4 4. nn la disposition des ice est ED ia —À ux dispositions pouvant se M. Baillon considère les Rodzersia comme étant de véritables Astilbe; le fait est que l'absence de pétales, particularité qui, jointe au port de la plante, a surtout servi à Asa Gray pour caractériser le genre, se re dans une espèce d Astilbe (45 no Hamilt.); d'autre part la disposition palmée Ts d mme on vient de le voir, puisqu'elles sont pinnées dans l'A. Juenain ; il ne reste plus que le mode de préflorai- serait valvaire dans le Rodgersia, d'aprés Asa Gray. En réalité la , steve ie uée dans ce genre, comme dans les pim aibi cr o e 223 — PLANTÆ DELAVAYANÆ SAXIFRAGA Tourn. I. S. Candelabrum, sp. nov. (Tridactylites). — Pl. 48. Annua; tota dense glanduloso-viscida; caulis 'erectus e basi vel e medio tantum ramosus, ramis arcuato-patentibus; folia cuneato-flabel- lata, apice tantum acute dentata (dentibus 3-7), infima in rosulam sub anthesi persistentem disposita, limbo in petiolum plus minus longe | attenuato; folia caulina sparsa, nunc conferta, e basi cuneata obovata, ramealia ovato lanceolata, integra vel uno alterove dente aucta ; pedun- culi arcuato-erecti, floribus saepius longiores; sepala lineari-lanceolata jam sub anthesi reflexa, ima basi tantum coadunata; corolla calyce paulo longior, petalis trinerviis, obtusis vel subacutis, basi abrupte auriculato-unguiculatis, lacteis, intus croceo-punctatis; stamina subu- lata, antheris purpurascentibus; ovarium late ovatum lobis ultra medium connatis, stylis brevibus; capsula cernua, loculis apice vix divergen- tibus; semina ovato-fusiformia, subtiliter multistriata. | Planta 15-25 cent.; folia infima et caulina 2-6 cent. longa (incluso petiolo); sepala 6-8 mill., vix r mill. lata; petala 7-10 mill., medio 2 mill. lata. Yun-nan, in fissuris rupium ad fauces montis Pee-cha-ho, prope Mo-so-yn; fl. 31 aug. 1884 (Delavay, n. 69, 963); in rupibus calcareis edumbratis montis Che-tcho-tze, supra Tapin-tze (id. n. 457 &s) et in monte Pi-iou-se, alt. 2000 m.; in rupibus montis Mao-kon-tchong ; fl. 7 jul. 1883. Trés élégante espèce qui ne peut être comparée qu'avec le S. ascendens, elle S'en distingue bien nettement par la couleur de ses fleurs qui sont « blanc de lait, piquetées à l'intérieur de petites taches jaune safran », par son inflorescence à rameaux trés étalés, par la forme du calice et celle des feuilles atténuées en pétiole 1-3 fois plus long que le limbe dans quelques ormes robustes. i Le S. Candelabrum est la seule espèce du groupe Tridactylites, qui ait été observée dans l'Asie centrale. EL S. sibirica L., Sysz. X, P- 1027; Sp, plant. ed. 2, p.577. "s Var. Pyenoloba. — Annua, simplex, uniflora, pilis multicellularibus hispida; —— gracilis, erectus, digitalis vel humilior; folia margine ae n omnia petiolata; ad medium 3-s-loba, lobis ovatis, acutis, inferioribus minoribus: folia superiora er suprema ovata, saepius Integra: pedunculus flore 4-5-plo longior, filiformis, apice glandulosus; ) _ PLANTÆ DELAVAYANÆ 233 sepala erecta, ovata, acuta, parce glandulifera, ima basi tantum connata, erecta; petala alba ovato-oblonga, trinervula, apice rotundata, inferne cuneata, calyce 3-4 plo longiora; ovarium oblongum, lobis vix ad me- dium coalitis; styli graciles erecti, haud divergentes. Foliorum infimorum limbus 6-8 mill. longus; calyx 2-3 mill. ; petala . 8-10 mill. Yun-nan, haud procul a nivibus perpetuis montis Likiang secus rivulum, alt. 5500 m. (Delavay, n. 170). Voisin du S. pekinensis Maxim.; il en différe par ses feuilles à lobes moins obici, plus aigus, par ses tiges uniflores. eimi plus gréle que les autres formes du S. s##irica dont ils'écarte encore, de méme que le S. pekinensis, par ses styles filiformes au moins de la longueur de l'o- vaire et non 1 Ou 2 fois plus courts 3. S. tsangchanensis, sp. nov. far — PI. a A. Pallide virens, laxe cæspitosa ; caudi il foliati ; caules floriferi filiformes ascendentes aoh laxe foliati uniflori vel rarius , , , 4 biflori ; folia parva, supra et ad llidis laxe ciliata, caudi culorum et aliha iiaa COnÉGEIBIS, loüge et øraciliter petioluti, limbo ovato vel e basi attenuata lanceolato ; caulina media et superiora linea- ria, brevissime petiolata vel sessilia, praesertim ad insertionem pilis rufis elongatis obsessa; pedunculi saepius floris longitudine, glabri vel pilis rufis raris me et «ji glandulosi; LE ge, mast ; sepala nunc glabra nunc lis ciliata, ovata, , erecta; petala calyce duplo töngiora, Sbåvin-sblonse dbitisa, 5-nervia; sta- mina petalis subduplo breviora ; ovarium fere ex toto liberum, ovatum, lobis ultra medium connatis ; styli ovario triplo breviores. Caules floriferi 5-10 cent., caudiculis vix pollicaribus; folia caudi- culorum et caulina infima 1-2 cent. longa (incluso petiolo), limbo quam - petiolus 2-3 plo breviore, 2-3 mill. lato; sepala 3-4 mill. longa; petala 7-8 mill. Yun-nan, in rupibus et aridis montis Tsang-chan prope cacumina, supra Tali, alt. 4000 m.; fl. 25 sept. 1884 (Delavay). Le 5. tn Horten rappe beaucoup le SS. aristulata et le S. sagi- moides Hook. et Thomps.; il s'en distingue facilement par la forme des feuilles inférieures atténuées en tres long pétiole gréle. 4. S. crinalis, sp. nov. (Hirculus). Pumila, cæspitosa, intense viridis ; caudiculi filiformes laxe foliati; 234 PLANTÆ DELAVAYANÆ caulis gracilis, levis, paucifoliatus, 1-2 florus; folia caudiculorum et caulina inferiora longe petiolata anguste spatulata, petiolo basi dilatato limboque ad marginem et faciem superiorem pilis rufis elongatis ves- titis; folia caulina superiora linearia inferne rufo-pilosa; flores parvi, pallide lutei; sepala glabra, late ovata petalis obovatis subduplo breviora. Caulis floriferus sesquipollicaris; folia caudiculorum et caulina . infima usque 2 cent. longa, incluso petiolo quam limbus 3-4 plo bre- viore; petala 4 mill. ” Yun-nan, in fissuris rupium calcarearum supra collum Ta-long-pin, supra Hokin, alt. 3500 m.; fl. 18 jul. 1889 (Delavay). Différe du S. Tsamgchanensis par la longue villosité rousse formée de poils trés allongés et trés fins, terminés par une glande, qui recouvre les pétioles des feuilles inférieures et se retrouvent, en moindre abondance, sur les bords et la face supérieure du limbe: la forme du limbe est aussi diffé- rente, plus étroite et plus atténuée dans le S. crinalis. 5. S. peplidifolia, sp. nov. (Hirculus). Cæspitosa, cæspite crasso; caudiculi breves; caules floriferi Mun laxe foliati, sparsim pilosi, uniflori; folia caudiculorum .et caulina infima longiter petiolata, ciliata, ovato-lanceolata vel spatulata, caulina majora, ovata, in petiolum brevem attenuata, subtus glauca, glandulis nigris obsessa et ciliata; pedunculi folia suprema parum excedentes sub flore dense nigro-glandulosi; receptaculum vix concavum; sepala erecta late ovata, obtusa, ad margines et subtus glandulis nigris obsessa ; petala lutea, late obovata, trinervia, sepala paulo excedentia; . (3x70) T 1111871 , € basi lata ovato-pyramidale, loculis ultra-medium connatis; styli. crassi, brevissimi ; capsulam non vidi. Caules floriferi vix ultra pollicares; folia caulina media et supe- riora æquimagna, 6-7 mill. longa, 4.mill. lata, infima eaque caudiculo- rum longiora et fere duplo angustiora, petiolo limbum æquante, sepala 4 mill.; petala 7 mill. Yun-nan, in rupibus calcareis delabentibus paulo infra nives perpetuas montis Likiang, alt. 4000 m.; fl, 14 aug. 1886 (Delavay)» Ressemble m 5. eee Hook. et Thomson; mais les feuilles sont ke idis "msg la tige, relativement une fois is plus larges et cou- brata, E sb que font complétement défaut dans le S. palge- AAT ut PUS UUA, Paw: ER DUC AL Te ILIA ØRET ESTE ARS EI aes In S ED LE Wu ER 70 te NT EE ASSET RS A V Ta £ ^ LEID, PN der À PU $ NS ; Pi m Rs 6 RIT Car e UD ; ANTA DELAVAYANÆ 6. Ti S. poplidifolia. Var. foliata. — Magis elata, 4-dri pollicaris; caulis subconferte foliatus, foliis ovato-lanceolatis; sepala oblonga, demum. reflexa; petala oblongo-obovata sepalis plus duplo longiora, aurantiaca. For- tasse species propria? Yun-nan, Likiang Sueechan, alt. 4000 m. (Delavay, n. 3727). 7. S. Hirculus L., Sø. /., ed. 1, p. 402. Var. platypetala. — Caulis glaber, paucifoliatus, constanter uni- florus; folia caudiculorum et caulina inferiora longe petiolata, glabra vel pilis raris conspersa, gystodanenslaja, atro-viridia; caulina media linearia, breviter petiolata, ima basi pilis rufis conspersa; pedunculus brevis sub flore parce glan- dulosus; sepala oblongo-lanceolata, hinc inde ciliata, cæterum glabra, erecta; petala obovata, 5-nervia, calyce plus duplo longiora; ovarium 'Ovato-pyramidatum, stylis brevibus. et superiora (pauca) lanceolata Yun-nan, in saxosis delabentibus ad Likiang Sueechan, alt. 4000 m. J 3 (Delavay, n. 2728). Variété sensiblement différente des diverses formes de l'Europe par ses tiges uniflores, ses fleurs dépourvues å la base de callosités et de macules plus foncées, ses pétales élargis, ses sépales dressés, au moins durant ľan- -thèse ; une forme assez semblable se rencontre dans la région arctique, à tige ES tesen racourcie et uniflore, à pétales obovales; mais les sépales sont réfléchis comme dans les Torres typiques, méme Arnt l'anthése. 8. S. drabæformis, sp. nov. (ZzreuZus). — Pl. 52, B Laxe cæspitosa; caudiculi elongati foliati; caules floriferi apice -nigro-glandulosi, uniflori, conferte foliati; folia parva, patentia, caudi- -eulorum ovata petiolata, caulina e mediis ad basilaria decrescentia, spatulata, inferiora margine sæpius pilis rigidis ciliata, superiora ciliato-glandulosa ; pedunculi constanter et sepala saepius ad marginem glandulosa; flores virginei mutantes pedunculi longitudine; sepala -ovata jam sub anthesi reflexa; petala aurea, suborbicularia, trinervia, calyce subduplo longiora; stamina petalis tantum paulo breviora; ova- rium subglobosum, a receptaculo pro maxima parte liberum, loculis . fere ad apicem usque connatis; styli breves non divaricati. Caules floriferi 1-2 poll.; folia media (longiora), incluso petiolo; o | 10-12 mill. longa; sepala 3-4 mill.; petalis 4-5 mill. longa. 4 mill, lata. 236 PLANTÆ DELAVAYANÆ Yun-nan, in lapidosis Likiang Sueechan, alt. 4000 m.; fl. 14 aug. 1886 (Delavay). Port du S. stella aurea Hook. et Thomps.; il en diffère par la forme de ses stolons, par ses feuilles ciliées, obovales-spatulées longuement atténuées en pétiole, par ses pétales élargis, presque orbiculaires. 9. S. chrysantha, sp. nov. (Hirculus). — Pl. 50, B. Cæspitosa ; caudiculi breves, filiformes, apice foliiferi; folia omnia subconformia, atrovirentia, lineari-oblonga, brevia, margine pilis raris ciliato-scabrida; caules humiles, parce et inferne tantum foliati, superne scabridi et lanuginosi, uniflori; receptaculum vix concavum; sepala ovato-oblonga, obtusa, trinervia, glabra, mox reflexa; petala aurea, obo- vata, in unguem brevem contracta, sepalis fere duplo longiora ; ovarium pro maxima parte liberum, ovatum, loculis ultra medium connatis, apice divergentibus; styli ovarium fere æquantes; capsula ovata, stylis demum brevissimis. Caules floriferi vix 2 cent.; folia 4-7 mill. longi, 1 mill. vix lati; petala 4-5 mill. longi. Yun-nan, in fissuris rupium ad vicinitatem jugorum nivalium montis Likiang, alt. 4000 m. ; fl. 11 jul. 1884. Assez voisin du S. saginoides; tiges florifères plus développées, cou- vertes au sommet de poils blancs laineux et de petits poils courts et raides qui les rendent scabres; le S. drabiformis a les pétales plus larges presque . orbiculaires et les feuilles d'une forme différente, étroitement obovales ou spatulées. 10. S. aurantiaca, sp. nov. (Hirculus). — Pl. 51, B. Laxe cæspitosa, pumila; caudiculi breves, secus totam longitudinem - foliati; caulis floriferus gracilis, nunc simplex uniflorus, nunc bifidus biflorus, praesertim inferne subconferte foliatus, superne glandulis sti- pitatis conspersus; folia omnia conformia, linearia vel lineari-oblonga, parce ciliata, apice setula persistenti mucronulata; receptaculum vix concavum ; sepala parva mox reflexa, ovata, glabra; petala aurantiaca, . lineari-oblonga, obtusa, trinervia, calyce 3-4 plo longiora; ovarium ovatum, loculis alte connatis; styli elongati; capsula ovata pro maxima parte libera, stylis demum, divaricatis, capsula triplo brevioribus. Caules floriferi 3-10 cent. ; folia 4-5 mill. longa, vix 1 mill. lata; sepala 2 mill., petala 4 mill, Yun-nan, in monte Tsang-chan, alt. 4000 m.; fl. 25 sept. 1884 $ mJ m Re EM ree CLOSE Mur 154 EEA M Ww IURE eM E Øg ir pe no xe f ig 2 3 A y; i ^ E t "M (0005 7 0 JPLANTAX. DELAVAYANÆ 237 (Delavay); in rupibus montis Likiang Sueechan, alt. 4000 m.; fl. 14 aug. 1886. &ce voisine du S. aristulata Hook. et 'Thomps.; les feuilles sont plus courtes, non luisantes, ciliées et terminées par un mucron persistant ; les pétales étroitement oblongs, aigus et non obovales arrondis au sommet, l'ovaire ovale pyramidal et non globuleux. Le port du S. aurantiaca est plutôt celui du S. Bzzzoniana; mais il n'a pas les rejets filiformes de ce dernier. 11. S. petrophila, sp. nov. (Hirculus). Cæspitosa, caespite crasso; caudiculi breves, apice tantum foliati; caules rigidi, erecti, per totam longitudinem conferte foliati, uniflori vel saepius biflori inferne pilis albidis vestiti, superne glandulosi, glandulis pedicellatis; folia parva, caudiculorum et caulina inferiora petiolata, lanceolata vel ovato-lanceolata, obtusa, ad facies pilis cons- persa, parce ciliata; caulina media brevissime petiolata, superiora et suprema sessilia vel subsessilia, late ovata, basi breviter attenuata vel rotundata, utraque facie et margine crebre nigro-glandulosa; recepta- culum concavum; sepala erecta ovata, apice rotundata, dense glandu- losa; petala aurea calyce plus duplo longiora, obovato-oblonga, tri- nervia; stamina corolla duplo breviora; ovarium late ovatum, loculis fere ad apicem usque connatis; capsula subglobosa, ad quartam partem immersa, calycem paulo superans, stylis brevibus divaricatis. Caules floriferi 6-10 cent.; folia caudiculorum et caulina inferiora 10-15 mill. (incluso petiolo), caulinis mediis et superioribus 5-8 mill. longa; calyx 3-4mill.; petala 8-10 mill. ; capsula (parte libera) 4-5 mill. longa, 4 mill. basi lata. Yun-nan, in rupibus calcareis supra collum Yen-tze-hay, alt. 4500m.; fl. fr. 19 oct. 1885 (Delavay, n. 1663 et 2919). Port du S. cordigera Hook. et Thomps.; il en diffère par ses feuilles caulinaires qui ne sont point cordiformes embrassant la tige par leur base; par la pubescence glanduleuse noire qui recouvre toute la partie supérieure de la plante, par ses pétales trinerviés et non 5-nerviés, comme ceux de l'espèce himalayenne. 12. S. brachyphylla, sp. nov. (Hirculus). -Cæspitosa; caudiculi breves apice foliati; caules floriferi graciles, érecti, elati, inferne pilis albidis conspersi, dense foliati, e medio sub- aphylli, tenuiter glandulosi, glandulis fuscis subsessilibus; folia caudi- - culorum et infima petiolata, limbo ovato vel ovato-lanceolato, obtuso, 238 PLANTÆ DELAVAYANÆ pilis albis consperso, caulina (præter infima) sessilia, leviter cordata, superiora et suprema (haud raro deficientia) lanceolata, glandulosa; flores paniculato-corymbosi, longe pedicellati, pedicellis gracilibus, - tenuissime glandulosi lum concavum; sepala ovato-oblonga, obtusa, jam sub anthesi stricte reflexa; petala lutea, oblonga, obtusa, calyce triplo longiora; stamina petalis duplo breviora; ovarium ad tertiam partem. immersum, oblongum, loculis ad apicem usque fere connatis, divaricatis; styli brevissimi; capsula ovato-oblonga, peta- lorum longitudine. Caules floriferi 20-25 cent.; folia caudiculorum (incluso petiolo) 15-20 mill. longa; caulinis inferioribus et mediis tantum 3-6 mill. ; sepala 2 mill,; petala 5-7 mill.; capsula pars libera 5-6 mill. : Yun-nan, in humidis montis Hee-chan-men, alt. 2800 m.; fl. fr. 7 oct. (Delavay, n. 760); in fossis supra Pee-tsa-lo, alt. 2500 m. (Delavay, 19 oct. 1885). Port du S. petrophila et du S. cordigera Hook.; il s'en distingue facile- ment par ses tiges florifères 2 ou 3 fois plus élevées et presque compléte- rapprochées dans la moitié inférieure, sauf tout å fait å la base, où elles sont à peu prés détruites à l'époque de la floraison, Le calice réfléchi dés le début de l'anthése fournit d'ailleurs un caractére suffisant pour différencier à lui seul le S. Z»aczy5AyI/a des deux espéces avec lesquelles il est surtout comparable et dont le calice demeure dressé jusqu'à la maturité des fruits. D'autre part, Vinflorescence multiflore et paniculée ne se retrouve dans aucune autre espèce voisine du .$, brachyphylla. 13. 8. aplophylloides, sp. nov. (Hirculus). Cæspitosa; caudiculi graciles, foliati; caules floriferi erecti, superne dense scabrido-glandulosi; folia glabra vel margine parce lanuginosa, caudiculorum minima, longe petiolata, ovata, caulina inferiora uni- nervia multo majora, petiolata, basi rotundata, media sessilia, ovato- lanceolata, basi attenuata, superiora sensim decrescentia sublinearia ; inflorescentia racemoso-corymbosa, oligantha; receptaculum conca- vum; sepala late ovata, apice rotundata, glandulis nigris sessilibus dense obsessa, mox reflexa; petala aurea, late obovata, abrupte in unguem brevem contracta, calyce subduplo longiora; ovarium e basi lata 9vamim, loculis paulo ultra medium connatis : styli breves. “Caules floriferi 1-2 décim.; folia surculorum (excluso petiolo) 5-6 infima 15-20 mill. longa, excluso petiolo limbum- sepala 3 mill. ; petala 6-7 mill. PROSPECTUS Librairie Paul KLINCKSIECK, 15, rue de Sèvres, Paris. PLANTÆ DELAVAYANÆ PLANTES DE CHINE Recueillies au Yun-nan par l'abbé Delavay ET DÉCRITES PAR Ko FRANCHE P Attaché à Herbier du Muséum idi Le Yun-nan forme dans le S. O. de l'empire Chinois une vaste province qui vient s'intercaler entre le Thibet oriental, l'Himalaya, T'Assam, la Birmanie et le Tonkin. Grâce au climat dont il jouit, au uissant relief de son sol, aux nombreux cours d'eau qui l'arrosent, la végétation de tout ce pays se montre d'une étonnante variété et d'une incomparable richesse, participant de celle de toutes les contrées qui lavoisinent, de celle de l'Himalaya plus particulièrement, en méme temps qu'elle présente un caractere absolument inattendu d'autonomie. - Tout à fait inconnue jusqu'ici on peut dire que la Flore du Yun-nan vient de nous étre révélée par les recherches de M. l'abbé Delavay, prétre des Missions étrangéres, botaniste d'un grand savoir, résidant depuis cinq ans à Tapin-tze, au voisinage då Lac Tali, et qui depuis cette époque, n'a cessé d'adresser au Muséum de Paris le résultat de toutes ses explorations. Ses nombreux envois peuvent se résumer par les chiffres suivants qui, mieux que de longues phrases, donneront une idée exacte des |. richesses végétales dela région privilégiée qu'il habite. nos carrés. Le nombre des espèces envoyées jusqu'ici par lui s'élève &- S 3.200 environ; sur ce chiffre, 1.000 n'avaient point encore été signa- x: me. en ee et plus de 1.200 sont tout å fait nouvelles pour la science. Le territoire exploré par M. Deiavay s ‘étend sur 300 kilomètres fS ins y E nase + > " Ee 100 Sil'on en excepte Madagascar, il n'est peut-étre pas aujourd'hui une seule région du globe pouvant fournir un pareil contingent de nouveautés dans un espace aussi restreint. Les plantes d'ornement abondent dans l'Yun-nan; sans parler des mE Primula, des Rhododendron qui s'y trouvent représentés chacun par Cop ERES prés de 40 espéces, presque toutes inconnues jusqu'à ce jour, les Légu- E -—.. mineuses, les Rosacées, les Jasminées, les Oléacées, les Chênes à _ feuilles persistantes, les Orchidées / Cypripedium), s'y montrent sous - des formes aussi nombreuses que variées. Telles sont les richesses végétales que l’auteur se propose de faire connaître et qui intéressent presque à un égal degré les botanistes et les horticulteurs. Pour les mieux faire apprécier, il s’est assuré le con- cours d'un habile dessinateur, M. A. d'Apreval, déjà bien connu par "les belles planches de la Flore de Madagascar, par les illustrations de la Flore du Pacifique et par celles qui accompagnent la partie botani- que des célébres voyages de l'abbé David dans la Chine et le Thibet oriental Cet ouvrage publié sous les auspices du Ministére de l'Instruction és publique com} Ira les Phanérogames et les Cryptogames vasculaires. x Il formera 2 volumes de texte grand in-8, d'environ 800 pages chacun, . . etun atlas de 300 planches lithographiées noires, avec plusieurs cartes de la région explorée. La publication se tera en 20 livraisons (4 à 5 par an) de 80 pages . de texte avec 15 planches. ne Prix pour les souscripteurs . . . . . < 200 francs. de Apesadkvement o 2 0 250 — 14 OG Faye par livraisons å 40 fr. chacune. — Aucun fascicule n'est en vendu sépa rément, | … Les personnes désireuses de souscrire sont priées de demander un . Spécimen du texte et des planches qui sera remis gratuitement. E des Pour souscrire il suffit de remplir le bulletin ci-contre : de NO en PLANTÆ DELAVAYANÆ | - 239 ` Yun-nan, ad vicinitatem fontium in monte blee fl. 26 aug. 1884 (Delavay, n° 66). Le S. aplophylloides ra le RE entre les espèces du groupe au- quel appartient le S.coryméosa Hook. et Thomps. et le S. Zirculus La: y il differe de celui-ci par ses nen n plus robustes, par son inflorescence en grappe pluriflore, par l'abondance des glandes qui recouvrent toute sa 14. S. diversifolia Wall. in Sternb., Saxz/r. suppl. I, tab. 22 et Cat. P- 152; C. B. Clarke in Hook. fil; F7. of Brit, Ind. Il; p. 393; Engl. Moz. Saxifr., p. 125. Var. parviflora. — Flores quam in speciminibus indicis duplo minores; petala oblonga. Planta eximie glaucescens; caulis inferne glabrescens, superne glandulosus; folia inferiora cordata, superiora ovata ; panicula laxe thyrsoidea, ramis elongatis apice tantum floriferis. Yun-nan, in fissuris rupium -montis Tsang-chan prope cacumina supra Tali; fl. 25 sept. 1884, alt. 4000 m. (Delavay, n° 761); in monte Hee-chan-men, alt. 3000 m.; fl. 7 oct. 1884 (id. n. 761 bis); in cacu- mine montis Ki-chan, supra Tali, alt. 2800 m.; 10 sept. 1884 (Dela- | vay, n? 185). Var. hæmatophylla. — Folia praecedentis, subtus intense purpuras- centia, nervis albidis; flores paulo majores; petala oblonga. 15. S. cardiophylla Franch., PZ. David. part. Il, Nouv. Arch. du Mus. vi. 2* série, p. 230. Yun-nan, in herbidis ad cacumina montis Tsang-chan, sapra Tali, alt. 4000 m.; fl. 16 aug. (Delavay, n° 2648). 16. S. glaucophylla, sp. nov. (Hirculus). — Pl. 53, À. Cæspitosa, caudiculis brevibus; caulis glauco-albidus, elatus, parce foliatus, inferne glaber, superne glandulis nigris conspersus; folia eximie glauca, exceptis supremis ciliolato-glandulosis, glaberrima, caudiculorum longe petiolata, limbo ovato-oblongo, obtuso ; caulina inferiora longiter petiolata, oblonga, media e basi attenuato ovata, subsessilia, superiora lanceolata, stricte Sessilia; panicula ampla, laxa, ramis elongatis arcuato-ascendentibus, SETS pro maxima parte 240 PLANTÆ DELAVAYANÆ nudis, apice tantum paucifloris; flores lutescentes, parvi; calyx sub anthesi reflexus; sepala oblongo-ovata, obtusa, parce glandulosa; petala oblonga, obtusa, calyce vix duplo longiora; stamina petalis paulo breviora; ovarium late ovatum, loculis paulo ultra medium connatis; capsula fere tota libera, sub maturitate ovata, stylis brevibus vix divergentibus. Caulis 25-35 cent.; petioli 3-4 cent. limbo (apud folia inferiora) æquilongi; pedicelli 1-3 cent. ; flores diam. circiter 8 mill. Yun-nan, in monte Che-tcho-tze, supra Tapintze; fl. et fr. 20 oct. 1882. Les feuilles sont atténuées å la base comme celles du S. corymåosa Hook. fil. et Thomps. et du S. egregia Engler; il différe du premier par son inflorescence élargie, par ses feuilles glauques beaucoup plus grandes; il se distingue du second (d’après la description) par ses feuilles caulinaires qui ne sont nullement cordiformes et par sesfleurs dont les pétales sont glabres et non soyeux extérieurement. 17. S. nutans Hook. fil. et Thomps., Journ. Linn. Soc. II, p. 69; Flor. of. Brit. Ind. IL, p. 393; Engl. Mon. Saxifr. p.124. Yun-nan, in pratis regionis altissimæ prope nives perpetuas montis Likiang ; fl. 9. jun. 1885 (Delavay n° 31). 18. 8. macrostigma, sp. nov. (Trachyphyllum). — PI. 52, A. Cæspitosa, cæspitibus crassis; caules uniflori, graciles, erecti, nunc glabri, nunc ex toto glandulosi, glandulis subsessilibus, e basi ad api- cem subæqualiter foliati; folia omnia conformia, parva, lineari-lanceo- lata, uninervata, acuta, basi attenuata, marginibus anguste recurvis, nunc glaberrima, nunc glandulifera; pedunculus saepius flore longior; calyx glaber vel parce glandulosus; sepala parva, ovata apice rotun- data, jam sub anthesi reflexa; petala aurea, oblonga, obtusa, calyce triplo longiora, trinervia; stamina petalis duplo breviora; ovarium ovatum, loculis paulo ultra medium coalitis; styli elongati vix divet- gentes, stigmatibus crassis. Caules floriferi 5-10 cent, alti; folia 10-6 mill. longa, 2-1 mill. lata; sepala 2 mill.; petala 4-5 mill. Yun-nan, Likiang Sueechan, alt. 4000 m.; fl. 13 aug. 1886 (Dela- vay, n. 2100, 3726). Assez voisin du S. saginoides Hook. fil. et Thomps., mais plus robuste et formant de grosses touffes; les tiges portent dans toute leur longueur uam | BULLETIN DE BOUSCHIPTION hi ————— Je soussigné, déclare souscrire å... ~~ exemplaire complet de l'Ouvrage | Plantae Delavayanæ, par A. Francuet, au prix de deux cents francs, payables aux ~ conditions du prospectus, en 20 livraisons à dix francs chacune. | NL. Écrire Qualités lisiblement SIGNATURE; | Dato: o ER iore |. Renvoyer ce bulletin plié et affranchi à la Librairie Pavi Kuxcksigck, 15, rue de Sóor es, à Paris, en se servant je de Pads esse imprimée au dos. LIBRAIRE | 45, rue de Sèvres, * 5 E s ai A: ef E e ü m A4 Å £ z c £g får co Eos: 2 4 c r E Qo G e E à z - Ex S 5 i c E E: 3 FA. + 8 "d à B. A ra Plantæ Delavayanæ. Thalictrum D elavayi Franch. Fl.283 Imp.B eoquet fr. Paris. P1.4. Plantæ D elavayanæ Imp. Becquet fr. Paris. d Apreva I dei.et lith. Thalictrum reticulatum, Franch. — Plantæ Delavayanæ. PI 5. min ni cione anihia STURM d A WS GE jé CSS? når! n. NU on v3 AX. SG , * > MN OG De TN SMØR SLP NUES \ \ À j | AM 7 à 5 } B \ \ à. PEN ido Imp.Beoquet fr. Paris. d'Apreval del. et hth. Thalictrum Lecoyeri, Franch. -— Plantae Delavayanæ PIB: d'Apreval del.et lith. Imp. Becquet fr Paris. Isopyrum auriculatum Franch. À Plantæ Delavayanæ. PEL d'Apreval del.et lith. Imp. Becquet fr Paris. Delphinium hamatum Franch. Plantæ Delavayanæ. PLB. d'Apreval delet hth . Delphinium Oliganthum, Franch. riantæ DEIavayane ^ armenerne Becquet f». Pari Ot In + d' Apr eval del.et hth. Franch. Maannlia Delavawi Fe: Plantæ Delavayanse | Imp.Becquet fr Paris. d'Apreval delet lith. Berberis Dictyophylla Franch. PITZ v Plantæ Delavayanse. Imp-Becquet fr. Paris. d 'Apreval del.et lith. betonicifolia Franch. Pe 18 Mecono æ Plantae Delavayanae : | PLIS. à'Apreval dele lik. | Imp Becquet ft. Paris. | A. Qorydallis oxypetala Franch. Bl. pl. Plantae Delavayanæ , | PL.IEÆ. i d'Apreval del.et her A. Corydallis tsfsholata. French Å C d Delavayi Fran: PES: Plantae Delavayanæ. t | imp Becquet f. Paris. a'Apreval deletlith. | Plantæ D elavayanæ : P116. qum O Rd © AN OAAS. hs AN) A 7) "y " d'Apreval delet lith. | Imp-Beoquet & Paris. Megacarpoea Delavayi Franch. PLU Plantae Delavayanæ =P eR RU 5 Å A js Hop ØK / [ue Å 4 ( LA VAST 2 de fø j | vare. tig - AR a 2apreraf Imp B ecquet fr. Paris. d Åpr eval delet klith à A. Ripoma 1berideum Bad B. Hemilophia pulchella Franch. Plantæ Delavayanæ Pl.18. d Apr eval del eb lith InpB ecquet fe Paris. | Pittosporum heterophyllum Franch. Plantæ Delavayanæ — PLIG. d Apreval delet lith. Imp.Beequet f. Panis A. Viola tuberifera Franch. B Davidi Franch. Plantæ Delavayanæ rig f d d Apreval delet lith. Imp Becquet fr. Paris. Viola Delavayi Franch. Plantæ Delavayanæ PI. q.9 Apera d'Apreval del.et lith. mp Becquet fr. Paris. Silene cardiopetala Franch. |... Ld Plantæ Delavayanæ PI. 22. d'Apreval del et lith. cm frp Benat £ Paris. Silene scopulorum Franch. FLYS Plantæ D elavayanae e d ; ze = ; Apreval del.et lith Imp.Beoquet fr.Paris- Silene Orandiflora French. —— P1. 24 Plantæ Delavayanæ Becquet ir Paris. imp. d'Apreval delet lith. 2 d ee m m Ed bn? kr EE d o p hus S de [ro] E A | 4 < fn Plantæ Delavayanæ d'Apreval del.et lith. Geranium umbelliforme Franch. Imp Becquet fe. Paris. P1.26. Plantæ D el avayanæ Imp.Becquet fr. Paris. d'Apreval del.et lith. andra axillaris Franch. no Pach PL278t 28. Qt. Lprevaf Imp Becqu et fr Paris. aJ OTIT: IL: t MÀ i Plantæ Delavayanee. Y Z å : a ^ i 2 78) F d : s a re D a me NN TT Åp E NE DNE NSR S i / Yh Mar (0g 37 Pa 4 E aia m T t GN IN =) ETES c oak rn LA Imp Becauet fr Paris. i is d'Apreval delet lith. + tome laininnata French tid — ns me qa E RA. e a | Plantae Delavayanse | ; | Acer Paxil Franch. mæ Plantae Delavayanae. FI 239 w233. Imp Becqu et fr. Paris Pl 3481 35. Imp Becquet fr. Paris lavay1 H Baill (fl. femelle). Podoon De | | | | f i j i ! Plantae Delavayanae. «. Ja eva d'Apreval del et lith PL 386. antæ Delavayanæ PI Imp. Becquet £ Paris. d'Apreval delet lith. Pistacia Weinmannifolia Poiss. i y Planta Delava yanae Q. Sgpreval d Apreval del et lith. Indigofera pendula Franch. Imp Becquet fr Paris. Planta Delavayanae. PI.38 ^ a lege d'Apreval del et hith. Imp Becquet fr Paris Colutea Delavayi Franch. Plantae Delavayanæ PL à o c g% HQ j X ý CN » a. I Qpreva - d'Apreval del et lith Imp Becquet fr Paris. \stragälus campto dontus Franch. - Plantae Delavayanae | P]. 40. TX : annia Pi z NETTET REST Y 3 » tu^ Y Tr VE des d $ —- xcd Apreval del et lith Imp Becquet fr Paris Guldenstaedtia å yunnanensis - Franch. Plantae Delavayanæ. PT RE Imp.Becquet fr Paris. d'Apreval del et lith. Lespedeza Yunnanensis. E sd Plantae Delavayanae. PLA Y í d NZ ? PN AD i 7" EN P.: Ý SN mere 3 `~ d / E NS e fe | E VÆG f a < Om ; "n x dere) Imp Bec quet fr. Paris. | d'Apreval del et lith. Lespedeza trigono clada Franch. Plantae Delavayanae. P]. 43. A je eee Imp Becquet fr Paris dApreval del et lith Bauhinia Delavayi. Plantae Delavayanae. PI 44 a praval d'Apreval del et lith Imp Becquet fr Paris Prunus Mume, var.pallescens Franch. Plantae Delavayanae P1.45 Imp. Becquet fr. Paris * d'Apreval del et lith. Spenceria Ramalana Trim. KE