HORTUS BOTANICUS VINDOBONENSIS, SEU PLANTARUM RARIORUM, QUE IN HORTO BOTANICO VINDOBONENSL AUGUSTISSIMA MARIA THERESLE MUNIFICENTIA REGIA UNIVERSITATIS PATRIA EXCELLENS ORNAMENTUM PUBLICAMQUE UTILITATEM EXSTRUCTO, COLUNTUR, ICONES COLORATE ЕТ SUCCINCTE DESCRIPTIONES. CURA ЕТ SUMPTIBUS NICOLAI JOSEPHI JACQUIN BOTANICES PROFESSORIS. Gm аа VINDOBONA, түрх LEOPOLDI JOANNIS KALIWODA, AULA IMPERIALIS TYPOGRAPHL MDCCLXX. Жы ра AUGUSTISSIMEA, INVICTISSIMA AC GLORIOSISSIMA ROMANORUM ІМРЕКАТКІСІ, MARIA THERESLE, HUNGARLE, BOHEMIA, DALMATIA, CROATIA, SLAVONLEQUE REGINA, ARCHIDUCI AUSTRIA, бю. бю, бе. DOMINA SUR CLEMENTISSIME. AUGUSTISSIMA IMPERATRIKX, REGINA, DOMINA, DOMINA CLEMENTISSIMA! uum tot tantaque füperant monumenta illuftria faftigii RS illius, ad quod, TE regnante & curante populorum TUORUM gloriam atque felicitatem, cum іп aliis regnis TUIS, tum quam maxime in celeberrima hac urbe, evecte funtScientie & Artes liberales, ut he una TEcum folium adícendiffe videri poffint; tum certe inter illa numerari omnino merebitur Hortus elegantiflimus , quo nunc füperbit alma Vindobonenfis Acade- mia, quique non minus ad ultimos transmittet nepotes immenfam TUAM liberalitatem , favoremque illum fingularem, quo digna- ris complecti omne difciplinarum genus. Ex hoc Horto collectas rariores plantas fubmiffiffime depono ad pedes MAJESTATIS TU. Exftruétus Ше füftentatusque ат Ке- Regia TUA Munificentia, nihil alere poteft, quod non fit totum TUUM. Propriis igitur benefactis annue, DOMINA AUGU- STISSIMA; dumque pateris, prodire fub aufpicis TUIS, quod fine illis non furrexiffet, opus, addet ifta mihi Clementia animum, ut cceptis inftem alacer, & nove gratie memor, dum vivam, его, SACRE CESARE E REGIEQUE MAJESTATIS TUE CLIENTUM INFIMUS NICOLAUS JOSEPHUS JACQUIN. РКЖЕАТТО. ¿ quo tempore AUGUSTORUM MUNIFL CENTIA /urrexit, floruitque Hortus Bota- ; nicus Vindobonenfis, variis hic fuperbivit iisque тағ тік plantis, quibus illum, in nobile fuum incrementum , fiu- diique Botanici bujatis promotionem , virorum non paucorum , de re herbaria beue merentium, ditaverat benevolentia. larum nunc, uti fieri Доре Jolet, periit baud exiguus numerus 5 & aliquarum etiam cum ipfis interiit ipfa memoria : quas inter tamen omnino fuifent , quarum legitima cognitio cefiffet in rei lerbarie aug- mentum. — Superftites novasque hofpites ne fimile maneat fatum, barum delineationes deferiptionesque offerre Botanicis in hoc ope- те füfcepi. Scopus fuit, ilas proponere tales, ut agre пре е. dubium in earundem ab affinibus diftinétione poffit. Adhoc, que mea cf opinio , muda defcriptio, detur etiam effe optima, rarius ей, & quantumvis forte fuficiat nunc, non propterea femper nata inde plante cognitio firmo Дай pede. Poterit enim nova dete&a aliquando cognata planta reddere non fuficientem. Figura сата, praterquam quod uno intuitu plus doceat, тетет af- ficiat vividins , plantaque formam in memoriam facilius plenius- que reducat , legitima addita deferiptioni fallet nunquam. Exhi- a2 bui bui igitur. ftirpes magnitudine naturali, & tantam quidem earum. partem femper , ut ad totum inde habitum concludi commode queat. Cumque ipfis etiam radicibus; ubi hoc apte feri per chartam lice- bat, quam propterea forma majore fèligere debui. Fruttificationis adfant interdum fingule partes , microftopio etiam аиа ; dum hac ita poftulabat ejusdem фгибига бис usque minus cognita, & aut minuta nimis , aut in ipfa delineata ftirpe baud тебе perjpi- сета. Caterum omiffe fuerunt. Icones nec pinxi ipfe, nec de- lineavi; at, prafente me, dum ab artifice perficiebantur , omnem adhibui curam , ut nature archetypis examufim omnes re/ponde- rent. Quin бос idem etiam circa colores авт cum ferupulo fuit. Quotannis поп interrupta ferie , aliquot tabulas addam , ( quee jam plurine funt Jeulpte, ) numero, quem, j fumptus tulerint facien- di non mediocre Pauci ement carum meceffario futurum opus. Hinc in univerfum centum & fexaginta duo Exemplaria imprimi curavi , coloranda omnia; nec plura tabulis алсіз iam deletis, in pofterum imprimentur. In Operis Titulo numerus Exemplaris indicabit HORTUS BOTANICUS VINDOBONENSIS. TABULA PRIMA. ROSA BICOLOR, S nonymon hujus fruticis поп reperio. | Speciofiffimis Rofis adnumerari omnino mere- tur. | Color pagine petalorum adverfe fulphureus , prone eleganter miniatus, flo- rumque, totam fruticem ferme obducentium, multitudo, mirum illi decorem conciliant. Odor vero his ipfis ingratus e(t, fubfteridusque, Per dicha ab aliis huc usque cognitis Ro- fis facile ditinguitur, fpeciemque mihi conftituere novam videtur, Patriam ignoro. Ex Hollandia huc translata fait, Sub dio agit optime, & quotannis floret; fed fra&tum ‚bene maturum necdum dedir. — Rami glabri armantur aculeis гебіз, fine ordine pofitis, Caly- ces hirfucali font, Pedunculi autem , globofa germina foliaque fant glaber Petala ampla, obcordata, interdum tomen vix emarginata, omnia planiufcula funt; & variant ra- rins facie interna longitudinaliter etiam bicolore. Stigmata purpurafcunt, Junio & Julio floret, verum horti ornamentum, TABULA SECUNDA. IRIS SAMBUCINA. Lim. БД pag. 77. Iris major latifolia oetava, Cluf: bif. 215. Iris latifolia germanica, odore fambuci, Вай. pin. 3т. x fimilis eft Iridi Germanice Linnei, a qua пес reliquo habitu valde abludit. Ас caulis ferme duplo eft foliis altio Flos {pirat odorem florum fambuc Petala fune 'ginata ; reflexorum incifura tamen бере vix notabili. Hac violaceum colorem habent, eleganterque per venas faturatiores variegantur: Бай fua barbata albicante cum venis obfcu- те purpureis. Perala сгеба ex fufco purpurafcentis obfoletique fune coloris; ejusdemque A edam „ә М g 2 > ER ейт ferrata igmats, Pollen ancherarum albicat, Germen teres leviterque trifälcatum lineis virentibus fenis notatur, — Color partium omnium in variis individuis fatis diferepare folet gradu facuracionis ; quod etiam im plerisque aliis Iridibus non minus obtinet : unde adequate deferibi in his color ita poret, aut pingi, ме conveniat fingulis, Floret Junio. TABULA ТЕКТТА. SENECIO VERBENEFOLIUS. ub Senecionis ABgyptiaci nomin aliquot annos femina accepi, & adhuc fab codem S nomine coli in aliis hortis Botanicis audio. Non invenio autorem, qui hujus memine ти. Planta annua eft, Sata primo vere, floret fub dio Junio Julioque, & Au men perficit, Inter Linnzanos flofeulofos Seneciones pertinet, a vulgari diverfi bus non fphacelatis, & рег fquamulas calyculatis pauciffimas, АБ Arabico Senccione di fert foliis; Senecioni erifloro fimillimus, fi radiatus Ші Воз effec. — Ceterum соса planta eft glaberrima. TABULA QUARTA BOERHAVIA SCANDENS. Lim. fh p Boerhavia farmentofa. В ifl. jan. 123. candens, foribus pallide luteis pyxidatis, in umbelle mo- is, femine afper ЫЙ. jam. 1. pag. 210. T pluribus infulis Сарая erefeentem hanc plantam vidi, copicfius autem circa urbem, San Yago de la vega olim Hifpanis, nunc Spanifch Town Anglis nuncupatam ; tum autem сорюй те omnium in infula Curacao, ubi райт aggeres, ad difterminandos hortos de faxis accumulatis exitrußtos, denfe totos obvolvit, in ruderibus Iapidofisque Iæ- tius vegerans. Caules lignofi & fruticofi fcandunt , dum füftentaculis occurrunt; ex quibus iterum terram verfus rami Horentes propendent. Juniores funt teretes & ad genicula fra gilifimiz quos folia oppofita, petiolata, cordata, obfolete angulata, utrinque concoloria, ad intervalla ornanc, Pedunculi бий & elongati alis infident , spice pedenculos aliquot proprios in umbellx formam gerentes, Flores cx viridi flavefcunt, ftaminibus donati binis, marius ternis, nunquam obfervaro а me unico, Fru&us fuperne tuberculis circumdatur parvis capitatis & afperis, Ceterum tota planta glabra ей. Apud nos æftatem fub dio com- mode non agit. Floret in hybernaculis a Majo ad ferum usque autumnum ; in folo natali per integrum annum, TABULA QUINTA, ET SEXTA. BOERHAVIA ERECTA. Li. (jf. pag. ут. Boerhavia foribus paniculatis; feminibus pentagonis, truncatis. Govan. hort. a. Boerhavia folani folio, erea, glabra, Amm. berb. 241. е annua, rarius biennis, caulem teretem ilico fo- liofum, ere&um , interdum Бай leviter procumbentem, debilem , inferne vifcofum , herbaceumgue protrudit. Hunc folia ornant oppofita, glaberrima, ovata, acuta, finuato- un- 3 undulata, petiolata, fubtus cum fuffufo virore pallentia. Caulis inferior, pars petioli, mar- 50 nervusque folii medius plerumque rubent. Tabula quinta plantam juvenem reprafen= tat; fexta абат, quando fuperior pars caulis in paniculatos ramos difpefeitur, ita ut ignaro imponeret, ac fi diverfa effet. Racemi inequales & tenues fuftinent flores rubel- los, infundibuliformes, limbo multidentato. His filamenta funt duo, fibi mutuo оррой- ta, crefta, corolla duplo breviora, antheris predita didymis. Stigma eft rubellum, ma- gnum, capitatum, obtufilfimum, filamentis paulo longius, —Fru&tus eft obverfe conicus, pentagonus. Floret гост æltaem. Dium quidem fert, fed non late tunc vegetat, пес flores gerit rite expanfos, TABULA ИЕ Р M A BOERHAVIA HIRSUTA. Bocrhavia caule proftrato, pubefcente ; foliis ovatis, repandis, Linn. mant, parte 2. nee dum edito. Boeshavia foliis ovatis, floribus lateralibus compagis, caule Мейко procumbente, Mil. did. 4. E radice annuam apud nos etatem excedente, fuhformi & flavicante caules plerumque duo oppofiti enafcuntur, teretes, herbacei, hirfuei, procumbente , гатой & fesqui- pedales, Folia funt glabra, dorfo albida, margine pilofa, ovata, acuta, finuato - undu- lata, petiolata, oppofica, Floribus umbellatis corolla eft purpurea, limbi femiquinquefi- di laciniis emarginatis, — Filunentum inveni fempcr unicum. аеш fub dio bene agit. Synonymiam celeberrimus Linazus in litteris communicavit. TABULA OCTAVA. ASTER PANNONICUS. Г. Hungarie comitatu Nitrienfi crefesntem primus detexit, mecumque communicavit Cl riffimus Francifcus Jofephus Lipp, Friburgenfis nunc Medicine Profeflor, Ех radice perenni quotannis caules plures prodeunt, uti tota planta, glaberrimi, teretes, (шегеді, toti foliis ramisque onufti, Ша funt cx lanceolato linearia, integerrima, acuta, fefülia. Rami numerofi eandem ferme altitudinem attingunt cum ipfo caule, unde flores cvidane corymbofi. Hi ex ceruleo purpurafcunt. Ab Aftere acri, cui proximus; dittindtum pu- to foliis minime (iridis, fed potius omnium fexilifimis, tum etiam fapore nullarenus acri Septembri florere incipit, TABULA NONA. CUCUMIS PROPHETARUM. Lim. у. pag. 640. Colocynthis pumila, echinata, arabica, ftris duodecim luteis & viridibus variegata. Shaw. Afric. mum, 68. pe habitu congenerum, apud nos dium fert non tantum, fed vel aliquoties jam in horto e fru&tibus reli£is negleétisque fponte prodivit. Melone vulgari omnibus parti- bus minor, tota Кегогет fpargit naufeofüm, Caules & petioli funt sfperi atque angulofi. Folia funt cordata , fubtus afpera, quinqueloba dentataque ; lobo intermedio. ferme duplo Аз lon- uy 4 d ER longiori. Pedunculi axillares & uniflori flores gerunt charadteri Linzwano omnimode co gruentes. Fru@us funt globofi, glabri, aculeis innocuis mollibus fparfisque armati; vari gatique (triis numero incertis, virefcentibus alternatim & flavicantibus, Атайще colocyn- thidi non cedunt. Palpa multa eft, ac mollis. TABULA DECIMA PASSIFLORA SERRATIFOLIA. Lin pag. 578. Granadilla Surinamenfis, folio oblongo ferrato. Tourn. Inf. 241. Granadilla americana, folio oblongo Іс! ко, petalis ex „viridi rubefcentibus, Mart. cent. 36. pes perennis fruticofa Нейбите vegetar in hybernaculis noftris; caulibus teretibus, ju- nioribus leviffime villofis, aliime fcandens. Stipule fune lineares & acuminate, Fo- liorum ovatorum, per totum ambitum leviter ferrarorum petioli duobus glan- dularum paribus infiruuntur. — Pedunculi fant uniflori & folitarii. Calyx externe viret, in- tus albicat. Petala pallide purpurafeunt. Мебагй filamenta Бай бишгаге purpurei fune loris, hine cærulefcunt, tandemque pallent. Anthere fune fave, Stigmata virent. Odor fori gratiffimus ей. Арай nos fruétum ferre recufat- TABULA UNDECIMA SOLANU ¿UDOLYCOPERSICUM, Solanum racemofam, ceraforum forma. Вай. pin. 167. Prodr. 90. ora planta habitu, colore aque odore fimillima eft Solano Lycoperfico. Diferinen re I Nam in perio in racemis, quale ad diftinguendam fpeciem faflicere pofle, cxiftimo. hac planta racemos obfervavi femper omnes fimplices, quos video in Lycoperfico efle aque conftanter bifidos. Baccx in eadem сегай magnitudinem raro fuperant ў funtque globofz, villofie, Aavefcentes, maturiffimæ interdum ad aurantiacum colorem vergentes , nullo ful- co, aut rarius unico illoque levi, схагай. Оше in Lycoperfico funt multo majores, fem- per fulcatar, glaberrime & rubicundiores, Іп Suecia fructus glabros in litteris mihi illuftris Linnzus; s etiam hoc anno in horto peritifimi Phurmacopei Jacobi Wel vidi, cum veftigio tamen villorum TABULA DUODECIMA. SOLANUM ZETHIOPICUM. L . pag. 172 Aman. acad. 4. р. 307. Solanum pomiferum herbariorum, Lob. ic. 264. Solanum pomiferum, fru&u rotundo ftriato duro. Ваш. pin. 167. Be annua, cum in foliorum софа utrinque media, tum in ramis & calycibus , apud nos femper munitur aculeis fubularis reĉisque ; quos in Suecia nullos fe obfervaffe Lin- mus dicit, unde etiam inter inermia Solana locavit, Aculeos interdum obfervavit Cafpar Bauhinus; in icone etiam exprefit Lobelius. Folia funt ovata, fcabriufcula, repando-an- gulata. Caules teretes, iubvillofi. Flores aliqui, nefcio ob quem defe&tum , [teri funt, deciduntque uti hoc non minus in aliis quibusdam Solanis obtinet. Ні plerumque. bi- e гу 49 5 bini aut terni in racemulo communi exoriuntur; dum fertiles fune folitarii, Neque hec, tamen perpetua funt. Corolla eft alba. Васса eft depreflo - globofa , fulcis aliquot pro- fandis exarata , nitida, dura, eleganter ex phzniceo rubra. шеп spud nos fub dio agit; autumno in hybernaculum repofita fruétum perficit. TABULA DECIMA TERTIA. SOLANUM VERBASCIFOLIUM. Lim. бй. pag. 172. Solanum arborefcens, verbafei folio. Plum. ес. 4. Solanum maxime tomentofum, fpinis carens, virginianum, Pluk. alm. 351.1. 216. 25 па Г fylvis montofis raris infule Martinice crefcentem vidi hanc arbufculam , сотойт, inermem femper totam, humanam altitudinem füperantem, truncoque fuffulam craf- fitie brachial. Apud nos шйшст fub dio tranfigere poteft, floretque integram, at fru- Qus nedum produxit, Rami extremi, folia, pedunculi & calyces denfo tomento obvol- ventur. In loco matali folia triplo majora inveni, quam hic exhibentur in culta plan- ta. Pedunculi terminales eriguncur, perpetüo bifidi; ramis iterum bifidis; duplici igitar. bifurcatione divi, Floribus inodoris corolla eft alba. Іп America florentem novem- bri. vidi TABULA DECIMA QUARTA. SOLANUM IGNEUM. Lim. БЛ. pag. 174. Solanum fpiniferum frutefcens, fpinis igneis Americanum. Рад. alm. 350. f. 2 Ls Г hybernaculis noftris humanam al mulum excedit elegans hzc arbufcula, JEftate dium tolerat; etiam(i videatur zone calidioris incola. Mihi in America hanc videre non contigit, Fru&um unicum elapfo anno tulit, pifi magnitudine, & flavican- tem, Truncus & rami, minus etiam foliorum собе, obfidentur aculeis fparfis reis ex flavo rubentibus, Folia funt lanceolata, acuminata, juniora villofa , adultiora glabra. Flores inodori in racemis laxis locantur; corolla alba, interdum fübpurpurafcente ; ane theris flavis. Per talens бейе propagaur, Floret atate Se autumno, TABULA DECIMA QUINTA, SCABIOSA DIVARICATA. E: radice annua caulis exerefeit unicus, teres, levi hirfurie faber, ramofus, patenti. Ч mus. Folia fanc pinnatifida, inferiora & fumma minus, lobis extimis obovatis den=: tatisque, in reliquis lineari- lanceolatis integrisqu Flores pedunculis elongatis іпб- dent. His involucrum eft polyphyllum , inequale , pilofum , corollaque duplo longius, Flofeuli inodori, quinquefidi, «*quales parvique pallide purpuraftune ; laciniis ovatis, ob- tufifiimis, extima duplo majore & erefa. Stamina corollam non fuperant, Ancherz рай len. Germen eft villofum, Perianthium inferius brevifimum in qninque feas. буса ri- H gi- 52 га gidas corollaque duplo longiores abit. Exterius eft membrana campanulata , albida, lim. bo multidentato, ди poftea frudus limbum circumvallar auum expanfumque. —Fru&us fimilis eft Scabiofe ochroleucz. Sub Фо fata floret a . Sub titulo Scabiofe Cardiaca folio Bocconi habetur hzc planta in herbario Gronoviano. TABULA DECIMA SEXT A. MORINDA ROYOC. Lim. Gf f Morinda americana humifufa lau ‘ail. ай. 1722. р. 202. Morinda fuffruticofü › foliis oblongis, anguftis , utrinque acutis; radice crocea. Brown, bift. jam. 1. р. 159. Morinda anguftifolia (candens. Brown. bif. jam. 2. р. 1602 Royoc humifufum, fru&tu cuprefino. Pium. Periclymenum americanum, e cujus radice fit ан . Рай, alm. 287. во ис in infularam Caribiwarum fepibus , cisque aliis fruticofis reperitur. Dum non fuftentatur а vicinis, debilis procu Caterum inter fruti- cum г; (ака cretam formam affumit, ramufculis camen fais, (qualis hie reprefeı tatur, ) a ativam prodens del "Truncus lignofus cortice ci reo veftitur, Rami juniores quadrangulares. Folia fant oppofita, obve lanceolata, Вай attenuata lata, obtufa cum brov? acumine vel fimpliciter а um commune inzqualieer fabrorundum colligit g fera in capitulum, quod in frustum communem cbit flavum , füccul „ mollem fee dumque. Coroll; eft. Anthere fulphurew. Semina albida, hinc turgida, illinc n nbi Ex feminibus a me allatis germinavic іа hyber lis noftris, vegetat adhucdum latiflime, floret quotannis, fed Набат dare recufar. Radix ramofa, extus fubflavicens, teres, conftat parce lignofa albicante duri/maque, & hanc circumdan- te multo alburno carnofo fuccique сгоссі plenifimo. Ех Бас fpiritus vini principium tin- gens extra mque crocea 5 eriam ilico fimili colore tingitur , fed qui intra paucas hores mutatur in purp um. Infufam per charam emporeticam fileracum limpidifimumque fedimentum deponit fiturate purpureum. Forte effec hive radix apta tin&turis in ufu economico, quz certe magna colligi copia in zona torrida poflet, TABULA DECIMA SEPTIMA. DIGITALIS PARVIPLORA. Р“ novem jam annos elegans be planta in horto perennat, & Roruit quotannis a Julio ad Septembris finem. Nequc reminifeor, undenam introduéta in hortum fuerit, Pri- то vere folia radicalia plura e terra promit, quale unum adpingi curavi. Sub Junii finem caules fequuntur (ЇН, firmi, fimplicifiimi, angulati, glabri, duos tresve pedes alti. Fo- lia fune oblonga, acuta, feflilia, glabra, fuperne interdum vix fenfibiliter denticulata, ma ginibus & venis in dorfo primariis villofis albidisque. Caulis terminatur in fpicam foliofam Flores fedent folitarii in axillis. — Calycis foliola duo inferiora paulo latiora fune, & obtu- бога. Petali ferruginei, foris бере fübfavicantis, & villofiufculi labium faperius eft inte- grum ас obruliffimum ; inferius trifidum , lacinia intermedia pauxillo longiore, | Stamina fant 72 br d Жа 9 7 fant quatuor, fed аав in plurimis floribus ad latus flaminis brevioris (теп quintum, & ipfum anthera donatum, Reliqua fant, uti in сһагабеге Linnzano. Habitu igicur planta tft proxima Digitali ferruginez, a qua diftinguitur corolle parvitate , labiique inferioris brevitate. Synonymum non novi. TABULA DECIMA OCTAVA. GERANIUM CICONIUM. Lim. бу}. pag. 454. Aman, acad. 4- р. 282. Geranium cicuræ folio, acu longiflima. Ваш. pin. 319. prodr. 138. Geranium apulum Coriandrifolium. Column, сер ہیآ‎ 136. × 135. lanta eft & diffufa, pubefcens tota, foliis tamen vix notabiliter, Нас fant речо- & bipinatifida: foliolis varie incifis, decurrentibus, obeufis, Pedunculi umbelluti gerunt flores pentandros petalis donatos obfolete purpureis, | Calyces laxi, гарой & ftriati terminantur in ariftam, Войтаацетеба fune, aut incurva. Semina рой, Sub dio cre- feit, & ex feminibus delapfis fponte quotannis provenit. А Geranio gruino Linnei foliis valde cenuiusque difeftis facile dignofeitur. TABULA DECIMA NONA. GERANIUM SIBIRICUM. Lin. fifi. pag. 456. Burm. ger. n. 5. р. 17. E: radice perenni quotannis plures caules herbacei atque annui ensfeuntur, qui fune dif- 4 бие dichotomi, geniculati, ferme terete rique, Stipule ad dichotomias utrin- que adítane lanceolate & acumin Folia fune oppofita, quinquepartita : laciniis ine qualiter pinnarifidis acutisque. — Pedunculus foliis longior ex dichotomiis, vel jam falis, vel talibus evafaris egreditur, fuperne bra&keis duabus munitus, & femper a me obfervatus uni- fores. — Calycis foliola fune hiríucula breviterque ariftata. Petala dilute purpurafcentia = пе friis ullis vix calycem faperant, aut integerrima, auc leviter emargi Stamina fune fertilia decem. Рие fub dio libere crefcentis divaricatio fepe fumma eft, quam icone exhibitam non сер бес charte forma; hinc minus 4 m in olla crefcentem tabula ha- ber. Floret Majo & fequentibu TABULA TV IG ES IMA PASSIFLORA MINIMA. Lim. bf. pag. 599. Paffifora fen Flos Paffionis curaffavicus, folio glabro trilobato & anguito, flore fae ntc omnium minimo. Pluk. alm, 282.2. 210. f. 3. Continente Americe, quam in infulis ad. tibus, ubi fruticofa amat aprien, Baccis fuis nigris mollibusque cum Paffiflora ni- gra in-obfervationum parte altera defcripta convenit, uti etiam reliquo habitu, fed differt foliis margine non fabris, foribusque, Fufifime & optime defcripfit hanc plantam Lo- flingius, prouti videre eft ex edito ejusdem itinere pagina 247; quare fuperfedeo, In hi bernaculis noftris Кечйипе excre Ricinus latefcens, fici foliis; fpinulis moi E duos quatuorve pedes altus, parum lignofüs, trunco unum alterumve pollicem in diametro quante, la&teoque fucco featens , г, in ramis precipue junioribus foliisque, aculeis albis, fubulatis, гей refesisque, & urentiffimis unde incommodi iter efficiunt pediti; ficuti mihi fepius mole(tifiima fuit obambulanti in fabulofis oppidi Co- то, Metropolis Provincie Venezuele in Americes Continente, ubi magna copia inter Cap parides aliosque frutices crefcit. Іп hybernaculis noflris calidifiímis lete vegerat, floretque quotannis diverfo tempore; fed dium nec zitate ferre Gne languore poret, quin fep ex. А foliorum lapfu cicatrices reman Sunt vero ill petiolata, bi dua, alterna, femitriloba fubguinqueloba ‚ acuta, marginibus dentato = Cyme terminales fuftinene laxe flores fubfefliles niveosque. Faminei байс pentapetali ; foliolis obovatis , revolutis ; calyceque margine quinquedentero ped terminante. calyce penitus deftituuntur, & ia nec apud mes; limbi quinquefidi laciniis ov ipfi lobi breviflimi mos, nec in loco matali, pelmata di unde force eft diverfa a planta Linnzama, quam afram aflerit Commelinus. TABULA VIGESIMA SECUNDA. CITHAR LUM QUADRANGULA amer. р те elegans hac arbor eft mera varietas Cith iLinnei. Differt ramen ab cadem, quam citato loco Вие deferipli , baccis maturis rubentibus, & ramis (eriam brachium cralfis) omnibus , teretibus quidem, fed per coftes tamen quatuor decurrentes inzqualibus, Et propterea etiam ipfi incole utrumque diftinguere norunt, Ceterum eft etiam cortex cinereus, бс reliqua conveniunt omnia; unde deferiptione fuperfedeo. In hybernaculis floret quotannis, poftea ifolia demittit omnia, пес fin@um р ullum. Quorannis etiam ршагі deber ob nimiam ramorum luxuriem; mec enim effent hybernacula his capiendis; dum quolibet anno ad duos tresve pedes elongentur. | Hinc hybernaculis vaftioribus ornamento eft. TABULA VIGESIMA TERTIA. DOLICHOS UNGUICULATUS, Lim. ff. pag. 482. D & Phafeolorum ex defcriptione difficilis eft cognitio; quamobrem hunc icone propono, quem in proximis eabulis plures fequentur alii, quos os habeo. Planta annua eft totaque glabra; caule volubili; foliolis lanccolato- ovatis acutisque; 8: pedunculis capitacis paucifloris & ere@tis. Ur plurimum flores bini pedunculos terminant; quibus jam in fr&um abeuntibus, prodit fos adhuc unus alterve. Calyx dilute viret, & eft feabrinfenlus. Vexillum externe & carina albicant. Stigma longa barba donatur. Le- gu- ағ за gumen teres, leviter torulofum glabramque definit in apicem recurvatum acutum & faper- пе canaliculatum, Semina funt albida cum hilo niveo. Primo vere in hybernaculis culta, zeflatem fub dio tranfigere poteft. TABULA VIGESIMA QUARTA. CLEOME PENTAPHYLLA. Lim. Gf: pag. 447. Sinapiftrum indicum pentaphyilum, fore carneo, minus, non fpinofum. Sloan. Б, 1-746- 294. Quinquefolium lupini folio, Ваш. pin. 326. Capa- Vecla. Rhecd. mal. 9. р. 43. tab. 24. а eft annua, elegans, fetida, егейа, aut glabra cota, aut inferne pilis raris ade perfi, caule tereti & ramofo. Folia caulina & ramea fant quinata omnia: foliolis obovatis, acutis, гепаййте ferratis, | Folia floralia funt ternata, obovata, obtufa, inte- gerrima, infima breviter petiolata, reliqua fefilin. Hæc laxe decorant racemum [опрйй- mum, dum ex alis fais (nec tamen fingulis) emittunt pedunculum patentem & uniflorum. Calycis foliola fant lanceolata. Perala alba aut carnea, Germen pedicello purpureo longo tenuique infidet, circum quem filamenta locantur fena concoloria & qualia. Siliqua pilis rigidis obtufis brevifimisque feabra eft, hinc punétara videtur. Æftate dium quidem to lerat, Ietius tamen in hybernaculis moratur TABULA VIGESIMA QUINTA. CORONILLA CRETICA. Lim. Gf. pag. 491. Coronilla cretica herbacea, Йоге parvo purpurafcente, Tourn. cor. 44- Re fibrofi, fub dio apud nos annua, in hybernaculis affervara per hyemem interdum perennans, caules emittit plures decumbentes, ramofos, herbaceos, fulcato - (irin- tos, nitidos vel fubpilofos, duos tresve pedes longos. Сой шеше foliola бабіпепе nu- mero incerto undecim, tredecim , vel quindecim, deficiente interdum impari , obovata, gla- bra, obrufillima, non raro retufa, De axillis egrediuntur pedunculi communes, gerentes in extremitate flores ut plurimum quinque, tum etiam pauciores vel plures ў qui Linnza- num charafterem exaéte fequuntur. Vexillum eft fubcarneum cum ftris purpureis, aut ctiam his defticucum. Ale aut алсаас, aut carne» fant. Carina longitudine alarum eft alba cum apice fufco, Legumina funt acuminata. Semina favefeunt pallide. Floret atate. TABULA VIGESIMA SEXTA. MESEMBRYANTHEMUM FORFICATUM. Lim. fi. pag. 546. lanta eft lignofa, fruticofa, tota glabra, & debilis, habitu fimilium congenerum, Trun- ami annofiores fant teretes & cinerei. Juniores autem fant ancipites, Folia fafciculatim ramos ornant oppofita, Ьай leviter & Пере vix connata, cymbaformia, dorfo integra nec crenata, obrufa cum acumine, obfolete punétata, Puna five tubercula pauca c di- Io 48 xx ditin&te videntur, mifi folia, ur pelluceane, luci oppofita confiderentur, quando tunc in решт numgrofa prodeunt. Flos folitarius terminat ramos; ere&us, petalisque præ- ditus rubris & linearibus. — Floret «(tate fub dio. TABULA VIGESIMA SEPTIMA. LOBELIA LONGIFLORA. Li. fy. pag. 583. Brown. dif. jam. р. 322. Jacq. ЫЙ, amer. fag. 219. Rapunculus aquaticus, foliis cichorei, flore albo, tubo longifimo. Sloan. М г. p- 158. 1. тот. f. Trachelium fonchi folio, f t floris integrum charaStere ] ) pium Americanarum, quibus hic non repetendis addam fequenti hybernaculis planta fervatn:, viret per integrum annum, eosque plures net in folo natali, ignoro; at radix ibidem fa s videtur hoc matura fert apud nos quotannis omnino numecofifima. Quando in hybernsculi f "ubi авг non renovatur, atmofphzram effluviis implet, pulmoni & odoratus organo infeftis, Ў = imprimis t loco, ur ibidem сит difficultate quis permancar. Lac de kefa planta en fenfum ardoris. Apud nos a Julio ad Decembrem floret. VIGESIMA OCTAVA. CRAT PUNCTATA. [о nunc agens forte duodecimum, altitudinem: acquifivit decempedalen mos fpargit difiafos, & fub dio hyemes noftras optime perfert, forens fub finem А prilis, fru&tusque dans Augufto maturos. Ех horum minibus nullum mibi unquam. germinavit; fed pyro infia propagatur facillime. $) obovata , acuta, Бай ta, inequaliter dupli ata, & utrinque glaberrima. Stipulæ funt lineares, сїїасо = ferrate & caducar. | Ramuftulos tei labrosque termi= папе racemi compofiti, parcialibus plerisque tri Floribus ftyli fune tres aut duo; quos aut plures, aut pauciores nunquam inveni. In fruu carnofo officula funt durifima nu- mero ftylorum. — Color illi eft ex aurantio rubellus cum adfperfis pundtis fufcis : carni albi- dus. Ex Hollandia huc transvedta fuit fub arboris Ап с nullis armatur, Folia TABULA VIGESIMA NONA. BYTNERIA MICROPHYLLA. E: hunc fruticem anni 1757. menfe Februario in fruticetis maritimis apricis , loco arenofo, ad ipfam viciniam oppidi Port au Prince in infula Domingo, foliis foribusque tunc plane deftitutum, fed folis fructibus onuftum; quos collegi, mecumque in Europam redux шеші. Ех his ante обо annos terræ mandatis aliquoc nunc frutices анте in c dariis vegetant decempedales; qui quotannis autumno flores quidem producunt numero mos, fed fru&um nedum dedere ullum. Habitus бшісі fingularis eft. Difpefeitur in ra= mos 2 Wr SE 23 bs E и imos diftichos, alternos, fenfim decrefcentes, magis minusve flexuofos , horizontaliter por- re&os, & protenfos fuper alios frutices, ut debiles fefe fuftineant, Totus frutex glaber eft. "Truncus lignofus, teres & inermis cortice veftitur cinereo. | Itiusmodi fant etiam rami feniores. Juniores autem fune virides, nitidi, lenti, fubangulati ; armancurg! breves diftantias toti aculeis fubulatis , comprellis, furfum егебв, deci fcentibus. Ad horum fingulorum latera horizontaliter egrediuntur folia duo (aut unicum). breviffime petiolata, ovata vel obverfe ovata, integerrima aut apice varie & inequalicer dentata, tota inermia, nunquam majora quam illa, que in tabula exhibentur, — Pedunci li filiformes & uniflori in axillis foliorum plur tribus ad novem (ibi mutuo fuccedunt ut in quavis ala flos fere unicus expanfus habeatur. Ніс inodorus & ex albo purpure: varius chara&ere gaudet Шо, quem in Hiftoria Stirpium Americanarum deferipf, Cujus generis ue pateat, intelligaturque evidentius ftruétura fingularis, exhibui primo florem ma- tudine naturali; tum eadem etiam magnitudine fru&um integrum pentacoccum, сар lam unam fejun&am, femenque exemptum, Tandem microfcopio ad duplum auéta addidi florem denuo integrum; petalum unum; neétarium torum, ad cujus latera utrinque со! fpicicur anthera filam revilli хаў & hujufce педагії foliolum fingulare, Deni- que germen adítat, force centies lente adauétum. Differt itaque nova hxc fpecies momen- tis pluribus a Bytneria Linnzi (саға) quam in Americanaram Hiftoria Stirpium dixe aculearam, videlicet foliis inermibus, trunco ramisque majoribus teretibus , pedunculis uni- floris & floribus femipurpureis. TABULA ГЕТ (СЕ ТМД: MELOCHIA PYRAMIDATA, Lim. Gf. pag. 451. Melochia herbacea cenuiffima ramofi, foliis oblongo - ovatis, florum umbellulis Iate- ralibus , foliis approximatis. Brown. bif, jam. 3.p. 276. п fyftematis ultimo editi citato loco reducit ad hanc fpeciem Linnzus Melochiam meam Domingenfem. Нас, qua frutex eft lignofus, humanam бере excedens altitudinem, certiffime diftin&ta eft a Melochia p fuis congruant. бей an magis effe pyramidaca poteft fpecies illa, cui Læfingi folia parva duarum criumve linearum longitudine, petiolos hirfutos unamque lineam lon- gos, caules frutefcentes & flores albos? Nec etiam Leflingiana illa planta cff genfis pote, nec magis ele Linnzi pyramidata. Аш igitur omnes he pl cies diltin&e; aut prater modum variant; aut depi@a hzc men non erit pyra Eft vero huic in cal culte caulis teres, glabe: Rami alterni foliis opponuntur, & inter utraque exoriuntur pe ti femipollicares. Fl eft purpurea. Folia funt lanceolata, petiolata, acuta, obtufe ferrata, glabra, duos tres quatuorve pollices longa, Sata primo vere, floret абе, & femina dac matura Septembri. TABULA TRIGESIMA PRIMA ET SECUND BROMELIA KARATAS. Lim. бу. pag. 232. jacq. Dif. amer. pag. 90. Karatas foliis altifimis, anguítilimis & aculeatis. Plum. gen. 10. yramidata , tota apud nos herbacea, quantumvis habitu М“ omnino elegans & rariffime in hortis Europzis florens hzc planta icone accura- ca illuftrari, Hinc tabula ex modo indicatis prior magnitudine illa, qua in hortis Cefareis Viennenfibus frudtigera jam fepius confpedta fuit, (Нгрет exprimit integram, fo- Сг lis E чыл 12 же ER lis foliis ob nimiam longitudinem truncatis. Altera tabula eandem exhibet longitudinaliter difeiffam totam, ur interiora pateant, Sic caulis fpe&tur nullus, nifi quis caulem forta fe falutet partem illam fupremam radicis clongare , e qua folia fuperiora egrediuntur. Ra- dix novellz plantulz, е femine nate, exigui bulbilli fpeciem refer, emiffis fibris tereti- bus longisque adau&ta. Bulbillus ille per fubfequos annos paulatim producitur in corpus ovatum, fibris percurrentibus fubligneum, albidumque, e quo folia preffe fibi fucceden- tia fuperiora ortum ducunt, Нос tandem corpus contrahitur in collum, cujus extremitati multicipiti flores aggregatim numerofi infident, pa extus villo fufco parcim obduétis ab invicem ditin&i. Convexum femipedalis di feum fimul efficiunt, omnino ducenti aut trecenti flores inodori, fere tripollicares , corolla rofea calyce & germine villo ferrugineo adíperfis, in fru&u perfftentes quidem, fed mutati ema cidique. — Fructus ovales & tres pollices longi obducuntur lanugine fufca, qu Cortex coriaceus & ex fufco favoque varius carnem continet raram, fuc albidam, Проге acido dulcique preditam, & fuberilocularem ; іп qua femina ni plurima fubrocunda, glabra & fufca. Decorticata саго palato non difplicet, modo abunde maturi fint frutas; tunc enim levis tantum acor percipitur, quem facile obtundit juna dulcedo mellea; at, quod fitendam itidem ei, raro iftiusmodi occurrune, Immacuri ftu- porem dentibus inducunt, fauciantque interdum comedentis palatum & gingivas. Ош cunque tamen facrint maturitatem adepti, immoderatius comeltos affeciffe dolore linguam aliquo, crebra obfervationes docuerunt, Summam tamen acrimoniam illam in fru&übus Viennenfibus non fai expertus ; fed abfuit etiam in illis dulcedo Ша mellea, Proles nove © radice ad шега matris enafcuntur. Semina quoque noftrorum fru&uum facile ge nt, Folia numerofa, fubulato- linearia, ca ка, mucronata, cilisto- fpinofa fpi- nis farfum arcuatis valideque pungentibus, Бай villo externa quidem denfifimo) ferrugi- neo nitidoque veftita, сгеба, minus rigida quam in cognitis mihi congeneribus, hinc fue peine plerumque reflexa, humanam беріш altitudinem excedunt, — Caribeo vocabulo inco- 18 Karatas appellatur. Reperitur in locis montofis & fylvaticis, ut plurimum ad truncum arbufcule, cujus umbra fruatur. Шон Linnzus credit hanc Bromcliz fpeciem effe di- verfim a Pifonis Caraguata Acanga, qua fuper re judicium ferre neq In tabula prio- те аййаш fructus integer, idemque cum transverfe tum longitudinaliter difcilfus, una cum femine. Jam defforuerat planta, dum animo fufipiebam hujus operis editionem 5 unde florem ejusdemque partes in tabula exponere non роші. Si qua florebit denuo , curabo, ut apto loco fiftantur. TABULA TRIGESIMA TERTIA. GEROPOGON GLABRUM. Lim. ارز‎ pag. 1109. Tragopogon graminco folio, glabrum, flore dilute incarnato. Raj. fupp. 149. "Tragopo, ci adio longioribus, foliis integris, feminibus levibus. difci plumofis, radii feraceis. hort. upf. 243- lanta annua eft етеда & pedalis, Aprili fub dio fata dat flores menfe Augufto. To- ta glabra eft, lefaque latefeit. Folia funt angufto -enfiformia , acuminata & (еа, Floribus ere&tis calyx eft plerumque heptaphyllus. Corolla coloris carnei. Semina glabra & vix afpera , radii ftri&te rigideque patencifima funt ў intermedia (лс егей. Ша pilis paucis inequalibus fimplicibusque coronantur, Нас pluribus, magis tenuibus plumofis- que. — Calycis bafis interdum pubef 2 25 IN 5 TABULA TRIGESIMA QUARTA. PHASEOLUS RUFUS, Ба uy Sa S попутат hujus plante non reperio. Аппий fcandit caule ramisque volubilibus & vix viibilicce pubefcentibus. / Periolorum communium Байз petiolique proprii paulo pu- befcunt manifeftias; magis iterum calyces & pedunculi. | Foliola glaberrima fune vere Pha- foli vulgaris, at minora; а Phafeoli inamceni foliis hinc confanter diverfifima, — Supule funt exigue & acute, Racemi petiolis duplo breviores gerunt flores geminatos aut terna- tos; ar non una florentes. Flores cum foribus Phafeoli inameeni іса congruunt figur: magnitudine & colore, ut diftingui nequeant. Scilicet carina & vexillum obverfe cordas tum concavum reflexumque virent. Al oblonge, concave & ereke initio funt coloris qui brevi tranfit in fordide faventem. Legumen compreffum & acuminatum fe- mina duo vel tria continet inequaliter ovata, parum compre, ex faturate rubro ferru- ive rufa, Floret fub dio menfe Augufto. Semina perficit Odbobri, Patriam igno- Foliis & femine а Phafeolo inamceno, ceu fpecies propria, difcriminatur. TABULA TRIGESIMA QUINTA, CONVOLVULUS FARINOSUS. Linn. mantis. Р inta annua fab dio fata floret Septembri, & pauca vel nulla ante ingruentem hyemem femina perficit, In caldariis locata Moret jam initio Augufti. Caules, petioli, pe- duneuli, foliaque nedum rite evoluta, vix confpicua pube obducuntur. Caules volubiles feandune, ad extremitates fubincani, ac veluti farina adfperüi, ceterum virentes. | Folia fant cordata, obfolete & inzqualiter repinda, glabra, bafibusque fepe produdis fuban- gulata. Pedunculi ex foliorum alis exeunt folicarii, pauciflori, rarius uniflori. Calycis glabri & pallide virentis foliola funt acuminata, Petali сагасі & fubinfundibuliformis lim- bus eft obtufus & femiquinquefidus. Tubi pars inferior eft quinquefulcata. Апећеге ob. longe eresteque pallide cerulefcune. Stigmata duo linearia ferme quant ipfum longitu. dine Aylım. — Copfula glabra, fufca , fabrotunda , obfolete tetragona , quadrilocularis, quadrivalvis, Semina folicaria , atra, hinc angulata, illinc fubrorunda, levifime villofa. TABULA TRIGESIMA SEXTA. VIBURNUM DENTATUM. Lim. ДИ. pag. 218. А: bufcula Virginica hyemem noftram fub dio perfert, foruitque jam bis fab Junii fi- пет, at бидит Бассацип, nedum maturum, dimifie, fortaffe nimis adhuc tenella. Cortice veftitur glabro fufcoque. Folia habet ovata, acuminata, орропа, petiolata, cie glabra, dorfo levillime pubefcentia, ага; dio usque in apices dentium oblique adícendentes in initio valde plicara, poftea ہو‎ men expanfa & planiora; in ramis junioribus florentibus interdum terna. Супа: termi- nales, Flores albi. ati, per nervos laterales ex nervo me- Só Е M гу ГАВОГА TRIGESIMA SEPTIMA. SALVIA VIRGATA. S» titulo Salviee pyrenaice femina hujus plante accepi. Non potui ad ullam Linnzanam УУ fpeciem reducere; quare propofui ceu novam, Fert optime celum noftrum 5 quin etiam de femine delapfo fponte proveniat, Primo anno folia dumtaxat produxit radicalia, altero caules. Sunt autem Ша oblonga, obtufa, bafi cordata, petiolata, per venas nu- merofiffimas contrada & rugofifima, crenulica, margine finuato= undulata, fuperne atro- virentia Sc glabra, nervo tamen medio excepto, qui, ші etiam petiolus venaque dork les, villis inftruitur, fex vel novem pollices longa, & duos tresve lata. Folia caulina, in- feriora petiolata, fuperiora fefilia, fant crenato -dencata, rugofa, vix hirfuta. Caules hir- futi, obtufe quadrangulares, егеді, firidi, quadripedales, ramis longis ad angulum acu- tum adícendentibus auéti, cum his terminantur in racemos virgatos longosque. Bradez integre, cordate & acute excipiunt fingule flores ternos breviter pedunculatos. His eft calyx rugofus, hirfacus, fulcatus & bilabintus. Labium fuperius eft latius & leviffime bi- vel tridentatum; inferius eft bifidum : dentibus acuminatis. Corolle aut nive, aut pallide rofee, aur cerulefcentis, labii inferioris 1 laterales funt lanceolate. Anthere fufcefeunt, Semina funt аша. Floret a Julio ad Noyembrim, TABULA TRIGESIMA OCTAV. CYNANCHUM ERECTUM, Lim. б. pag. 192. Apocynum primum latifolium, Cluf. bif. y. pags 124; Apocynum folio fubrotundo, Ваш. pin. 302. iam agnofcit patriam hec planta, quam inveniffe fe circa Tripolim, tum etiam circa Birram ad Euphrarem, afferit Rauwoliius. Frutex totus glaber, inordinate ramofüs, quinque vel fex pedes altus, ere&us, debilis Каті rerctes & flexiles cortice veftiuntur ccum nullum fandunt; juniores leviter сотргей vient , parumque intorquentur, ас fi fi volubiles evafuri eflent. Folia cordata, acuta, integerrima & glau- са per petiolos breviores fibi opponuntur, niveumque liquorem Iæfa (Шап. Сута axil- ares compofiteque flores fuftinene plurimos niveos & odoratos. Nefarii funt foliola quin- que, alba, petaliformia, ftylo duplo breviora, patula, cum petalis alternantis , germini- que infera. Squamz (taminiferx quinque, gibbe, germini intra ne&tarii foliola impofice, ftylo accumbentes, interne uniloculares Fila a decem, adfcendentia, fingula vicina duo ex codem рап во inter duas fquamas proximas. Anthere oblonge, creéte, Stylus indivifus, inverfe fafiformis fupra bifidum germen in collum coarétacur. Stigma obtufum biüdumqne. Frutum in horto necdum tuli, Hyemem agit іп hybernaculo. Junio & Julio floret fub dio, TABULA TRIGESIMA NONA. MALVA PARVIFLORA. Lim. fM. pag. 460. p. pl. раг. 969. Malva tingitana, fore ceruleo, parva. Pluk. alm. 288-1 44. 2 Janta annua fab dio in horto ferieur, floretque Julio & Auguffo, Аба һас fpecies ma- ximam fimilicudinem habet cum Europea Malva rotundifolia; a qua imprimis difingui- tur canle non proftraro, fed crefto, ramis tamen fepe patentibus valde diffalisque, Tora le ЮДА 2 leviflime pubefeit, & feabriufcula eft; fepe iterum ferme glabra, Folia fune fubrotund: dentata, & ad oras magis minusve lobata. صا‎ alis flores pauci glomerati breviterque р culati locantur- Calycis glaberrimi foliola exteriora linearia funt, Interior in fru&tu p Petala oblonga, emarginata pallideque purpurafcentia calycem vix fuperant. Arili гобой oris lateralibus fant obfolete dentati. TABULA QUADRAGESIMA. МАТУА VERTICILLATA. Lim. f/f. pag. 460 «Malva finenfis, annua, ere&ta; flore mi Malva finenfis сгеӛл, Нобсші albis minimis. Вост). I Malva annua rotundifolia, foribus omnium minimis albis pencaphyllis, verticillatim genicula ambieneibus. Moris. bif. 2. pag. 521. mum. 4. E radice annua & fibrofa іе erigitur caulis teres, parum feaber , fesquipedalis аце etiam altior. Folia fant fubrotunda, Бай cordata, dentato -ferrata inc feptem- lobato, facie glabra , dorfo hand valde pubefcentia. $йрш fant ovate & пеш. Pe- anculi uniflori & breves aggregacim axillis foliorum inüdent, Calyx eft feaber ; exterior ex tribus foliolis lanceolatis; interior in баба connivens. Petala ex oblongo obverfe cor- data pallene cum oris fupremis purpureis, Sub dio faca floret Julio & Augu( TABULA QUADRAGESIMA PRIMA. LAVATERA CRETICA, Lim. ff. pag. 461. hort. upf. 202. Malva cretica annua altifima, flore parvo ad alas umbellato, Tourn. cor, 2. Malva annua hirfuea, foliis hederz inftar angulofis. Moris, ШЕ 2. pag. узт. fi 5. 81277 п horto fub dio fura, flores autumno producit, pauca ante hyemis adventum matura dat femina, tuncque perit, humanam fere altitudinem adepta, Ас fata іп olla, dum in- gruente frigore transfertur in hybernaculum, per integram ibi hyemem viret , novosque jam Februario producit, fru&us maturos Junio menfe, Atque fic jam tertiam per- с wftatem, & tamen nec lignea aut vere frat Tota planta tomento , im- primis in foliis, fed tam brevi obducicur, ut in figura omitti potuerit aptius quam expri- ті. Rami fepe jam infimam caulis partem ornant, multi atque баб. Folia fune fub- rotunda, ora fübquinquefida, Бай haud cordata, obeufe dentata, Inferiora plerumque ob- tufa, planiora minusque incifa. Superiora, qualia funt omnia in ramo piéto, profundius divifa, acuta, & magis minusve plicata. Stipule fune lanceolate, acuminate & integer- rime. | Pedunculi uniflori ex alis foliorum bini vel terni, rarius plures, egrediuntur. Calyx eft fübtomentofus. Petala obverfe cordata fimulque oblongiufeula dilute purpura- fennt. FruGtus umbraculo deftitutus arillos continet circiter обо, 16 = TABULA QUADRAGESIMA SECUNDA. STATICE ARMERIA MAJOR. Statice Armeria. Lim. Дес. pl. 1. a. ра. 349; Gramen marinum majus. Cluf pam. 327. Caryophyllus montanus, бус mediterraneus. Lab. ic. 452+ Caryophyllus montanus major, flore globofo, Ваш. pin. 211 ога planta habitu non minus quam florum (truStura & colore convenit cum Caryophyl. lo montano minore Cafparis Bauhini; atque edam propterea recentiores Botanici, fix cuti jam dia Linnens, & nuper quoque Hallerus, alteram pro alterius varietate habuerunt, Solum difcrimen invenio іа foliis, que funt in hac дерби majore ex longo lanceolata, acuminata cum apice incurvo, plana, cum oris albicantibus nervisque obfoletis. Sed vi dco, diferimen hoc effe conftantiffimum in culta planta; adeo ur neutra in alteram za transmutetur neutrius femmina бил aliam quam ftirpem matrem referentem planam produ- cont; nec inter noftrates fylveftres, minores omnes vereque graminifolias , unquam rantem ullum & ad latifoliım accedentem confpicere mihi licuerit. —Floret altero a fütione anno. Radix fapore gaudet ad(tringenti, TABULA QUADRAGESIMA TERTIA. SILPHIUM TEREBINTHINACEUM. Е acceptis a clarifimo Davide Royeno, fatisque Schemnitzii fab dio feminibus excreves rune planee, que primo anno fola folia produxere radicalia, а tunc ex radice fufiformi longaque caulis folitarius & bipedilis епагаз fuit, qui, fub finer Oftobris primo decoratus fore, mox ingruente frigore periit, Radix in hortum Vindobo- menfem a me translata, баба triceps, altero anno tres caules emific fexpedale: bros, erestos, firmiffimos, folidos, teretes, fuperne paniculatos, at ceteram in toto de- curfu ramo nullo ornatos, ad diftantias foliofos. — Radicalia folia Se пога fune ampla, cordata, acuta, creta, utrinque (dorfo tamen magis) fcabra, ad oras acute den tata pilisque ciliata brevifimis , alterna, venulis referta anaftomizantibus numero! nec ramen гизой. Petioli longi, amplexicaules , glbri aut feabriufculi. Folia caulina fubfequa fune fimilia, fed ad balîn haud cordata, Reliqua magis oblonga & femiamplexi- caulia; fumma integerrima, fefilin, concava. Pedunculi elongati, teretes, aphylli pleri- que; paucifimi foliolis duobus oppofitis inftruuntur, Flos terminalis in caule floret pr mus. Ukra hunc, in fructum jam abeuntem, producuntur poftea peduncoli in panicula laterales, fefeque fic mutuo excipiunt. Omnes flores expanfi Фребапе orientem. Odor Moris, qualis folet effe in Helianthis, Calyx communis imbricatus, nitidus & fabrotundas conftat foliolis concavis, obtufis; extimis ovatis , brevioribus atque erettis 5 interioribus Janceolato -oblongis, longioribus & fuperne patentibus in flore, in fructu credis. Corol- lulz feminez ligulate in radio circiter triginta , calyce duplo longiores, patentiflimz , Iu- tez, apice inzqualiter in tres duosve denticulos incite, communiter bifülcatm, His fig- mata duo, & germen magnum, obverfe ovatum, glabrum, comprefüfümum apiceque bi- dentatum. — Hermaphroditorum in difco numeroforum corollule faruratius Intex fucceffive decidunt a germine prime, poft has tandem radiales. Ef vero hermaphrodids (tylus ftig- fimplici obtufoque terminatus & corollule concolor. Anthera nigricans. Et germen filiforme obtufum & pubefcens. Semina radii figuram habent (ші germinis, fufca, ni tida & coronata margine parvo bidentato. — Hermaphroditorum in бо femina columnaria & 17 & tetragona abo . — Receptaculum leviter convexum infruitur paleis oblongis & membranaceis, Semina maturefcunr initio Novembris. Tota planta dat lefa faccum terebinthinacei odoris Patriam ignoro. Ut idea nafeatur totius elegantifimz hujusce plan- te, tabula exhibet diftifi іп B caulis fuperiorem partem. | Tum infimam ejusdem caulis partem DC, ubi in D pars diftifla unius capitis radicilis confpicitur. Inter А & C pars atur, Folium etiam radicale, quod maximum planta habuit, non co- um venisque folummodo notabilioribus inftru&tum (саг. Aliorum petioli fune trun- і, ut ne сопбібо oborta fuiffe, Adfune quoque fos uterque, femen utrinque уйшп, & palea. TABULA QUADRAGESIMA QUARTA. CARDUUS PYCNOCEPHALUS. Lim. ff. pag. 529. Дес. Й. pag 1151. Carduus петогойн italicus. Ва + 417. Carduus pycnopolycephalus fyl R ix fufiformis, vix digitum minimum craffi, fublignofa, intus albicans, cortice fitur fufco, fibrillisque augetur, Caulis ere&us, ramofas, bipedalis, ftriatus, a fo orum marginibus alternatim flexuofis decurrentibus fpinofisque totus crifpus , plure pauciore tomento arachnoideo magis minusve albicat. Folia funt oblonga, femipinnatif да, dentata cum nervis in fpinas fubulacas fuftefcentes pungentes rigidasque abeuntibus, an- tice pubefcentia virentiaque cum plagis intermixtis magis albidis; poftice бере fublanata albidiora, radicalia minus divifa, | Pedunculi omnino inermes & incani unicam paucosve flores fultinent. Calyx eft oblongus , fubtomentofus , imbricatus ex fguamis lance fubulatis, fpinofis, pungentibus, exterioribus magis patentibus, Corolla purpurea с anthera concolore faturatiore limbum habet vix patentem ; cujusmodi flofculus fingularis etiam depingieur, ad latus aditance Mofculo alio magis patulo, qualem in radio interdum inveni | Cályces cum feminibus maturis integri decidere folent. Floret Augutto. TABULA QUADRAGESIMA QUINTA. ЕСНИ PLANTAGINEL Lim. mant. part. 2. pag. 202. an varietas? Е volgari fatis fimile eft, а quo conftanter differt imprimis radice dumtaxat annua, > dum, fatum primo vere fub dio, eodem jam anno floreat a Junii fine ad Septembrim usque, quando fruftu perfe&o planta interit сога. Тот etiam radix in hac planta tenuior & fibrofa colore gaudet plerumque (nec femper) rubro, fanguineumque faccum fundit. Ceterum pilofum quidem eft, ас pilis nec rigidis, nec qui іп caule ex verruculis nigrican- tibus oriuntur, Caulis re&tus eft, & pedalis aut altior. Folia oblonga, obtufa, radicalia & inferiora arcenuancur in petiolum longum, fuperiora fune fefîlia. Radicalia in centenis individuis horti noftri nullum habuit [айога aut magis ovata, quam fant Ша, que in tabu- la reprafentantur; quare de fpecie dubito. Flores locantur, veluti in Echio vulgari, in fpicis foliofis elongatis & fecundis, eademque figura funt praditi, fed colore magis diluto, & filamentis albidis corollam non excedentibus, imo ut plurimum brevioribus , ftyloque. albo fubhiríuro breviori. 5 uy E? 18 = ER ÉS TABULA QUADRAGESIMA SEXTA, LATHYRUS TINGITANUS. Lim. jf. pag- 487. Lathyrus pedunculis bifloris; cirrhis diphyllis; foliolis alternis lanceolatis. Roy. prodr. раг. 363. Lathyrus tingitanus, flliquis orobi, fore amplo ruberrimo. Moris. ЫЙ. 2. pag. 55- ia е P а glaberrima & annua, primo vere fub dio fata, floret Julio & Auguto, Caulis ra= mofus utrinque in marginem tenuem acutumque excurrit. — Petioli angulati fuftinene duo foliola lanceolata, fubtus nervofa, brevifime petiolata, oppofita aut alterna minanturque in cirrhos bifidos, trifidos fimplicesve, Stipule funt lanceolat bafique in (imilem auriculam, fed multo minorem, deorfum producuntur. rumque fant biflori; quos ramen etiam unifloros obfervavi codem in individuo omnes. lyx fab vexillo purpurafeit. Corolla inodora elegantiifime ex purpureo ruber, vexilli di- feus inferior facurati Carina alis concavis brevior eft multoqu men fufcefcens ad femina torofüm levicerque compreffum f angulata & ex бабо arroque varia, TABULA QUADRAGESIMA SEPTIMA. LACTUCA TUBEROSA. qu titulo LaStuew cretica tuberofe accepi hujus plante femina, — Synonymon non repe- rio. Lafe candido, ad aérem aurantiaco, turger соса, vel adeo in calycibus, ut ex his, etiam non ruditer attattis, illico guetatim exfuder. Radix perennis in سی‎ oblonga difpefticur, foris fufca, albicantia intus, Altero satis anno caulem unicum emific, tertio duos. Folia funt fpinofo- dentata, infima integra, fuperiora finuaco- pinnatifida, — Atq anno florentem tabula plantam exhibet. Tertii autem anni caulis alter erat foliis omnibus integris; alter depiéto fimilis quoad folia inferiora; at in hoc cauli erant integerrima; caulis medius elongatus folitario flore rerminabacur, auftus ramis axill ribus tribus paucifloris. Folia radicalia quotannis prodeunt obverfe lanceolata aut бра lata; ut adeo foliorum fuorum figura valde ludat planta, Нес in hybernaculo , in quo hyemem agit, jam hyeme proveniunt, pereuntque proximo vere, dum caulis in confpe- Sum prodit Flores brevibus craffisque pedunculis infiftunt ; corollis ex сегшео dilute purpurafcentibus. Semen nigrum, nitidum, planum, fuperne breviter acuminatum, in- ftruitur pappo (Нричго, TABULA QUADRAGESIMA OCTAVA. FORSKOELEA TENACISSIMA. Lim. Gf. рае + mant. 72. Chamedrifolia comentofa mafcatenfis, Pluk. alm. 97.1. 275- f. 6. Shaw. aff. num. 53. E: radice fibrofa & annua caulis affurgit unicus , teres , pedalis vel fesquipedalis , totus amofüs, partim rubens, partim dilute virens, pun&ts adíperfus fanguincis, pilis al- bis hifpidus, ere&us. Folia funt alterna, ovata, bafi integra, laxe ferrata , acuta , palli- difime virentia, margine pilis brevibus ciliata, utrinque pilis brevillimis velita, in dorfo 22 مر دہ‎ RS “> ER 2% 19 reĝis, hinc ibidem fcabra, in facie apice in uncum acutiffimum incurvati nc adherentia digitis tangentibus veftibusque. — Petioli rubelli, teretes hifpidique foliis fune brevior Flores axillares gemini braétea faffulciuntur finguli lanceolata acuminata hirfutaque. Inter utrumque florem novus ramus ex ala folii egreditur, unde tunc illi divergentes ad latera rami confpiciuntur. Calycem in plurimis meis plantis femper vidi pentaphyllum. Flo- р Р pentapl rem, uti noravit celeberrimus Linnzus, omnino exericatu difficilem inveni, imprimis pro- pter lanam contentam, ex qua füccefüve ftamina exfiliunt, Hinc ей, quod in fyftemare fexuali huic planta: adfignari fuus claflicus locus egre poffit, Calycis plana & inequalia la- titudine foliola bafi atque lateribus hirfuciffima funt. Flores funt comprefi, Filamenta jam extricata invenio longitudine ipfius calycis. — Styli funt tori hirfucifimi. Petala беріш humeravi о8о. "Totus flos perfiftens cum feminibus maturis decidit, ficque feri poteft, quum difficulter femina eximantur. Floret in caldariis a Junio ad Septembrem. Ad latus epide plante mediz zratis & nedum valde гатойс adítane ad duplum auctas fios integer, in quo calyx folus confpici poteft; tum foliolum fingulare calycis; tandemque calyce aval- fo lana, quam circumdant обо petala, & ex qua egrefli fpeuntur буй quinque, ftamina- evoluta tria, TABULA QUADRAGESIMA NONA. DRYPIS SPINOSA. Lim. fi pag. Drypis italica aculeata, floribus albis umbellacis compadtis. Mich. gen. 24. tab. 23. Drypis Theophrafti Anguillare. Lob. ic. 789- Spina alba, foliis vidua, Bau. fim. 388. Carduus foliis tenuibus fpinofis, adinftar Juniperi, Moris. НД 3. pag. 161. fiT- в за. Д 8. pud Samnites per Sulmonenfem traum multis in locis hanc plantam nafci, dicit Miche- ГА lius, cum etiam apud Nurfinos, а quibus herba afinina vocatur co, quod illam liben- ter afini depafcant. Semina ex Licorali Aufriaco ante plures annos іп hortum intolit am eifimus Mygindus, S. С. В. & A. Maje(tati in commercio a confliis aulicis, ex quo tem- pore ibidem lere vegeravit, hyemem in hybernaculo tranfigens. — Defcriptionem olim a me datam repetam, ut habeatur iconi adjunéta, Місһейі figura tam crea cum noftro mullo individuo congruit, пес congruere Шат magis cum fylveftribus a fe vilis afferit mo- do laudatus vir amplilimus, Ibi enim & in horto noftro АИТ та eft planta, ramis inor- dinatiffime denfeque mucuo implexis, nunquam nifi in ultimis florentibus ramulis creda. Nec multo aptior eft aliorum figura. Unicom ИНокпойй ramulum reprefensari curavi cum additis in magnitudine naturali pifüllo, petalo, calyce, capfula & femine, Nata сх femi- nibus altero demum ætatis anno flores profert. Нуете arefcens toa, emori videtur ; at ente vere, veluti revivifcens, ex aridis ramis numerofos ramulos novos lzteque vi- rentes promit; in decimum jam hic annum perenn: Infipida & inodora eft. Rami plu- simi, бітай procumbune, Extremi florentes eriguntur. Suntque ad folia articulati, fub- adrangulares, in latere axillas foliorum inferiorum fpe&tante utrinque fulcati, extremi flo- tes dichoromi. — Componuntur ex cortice fragili & ex medulla üliformi & tenaci. lia fune fubulaca, mucronata, pungentia, nitida, oppofita, dorfo сопу Icvilimo exarata, perlüftentia, alternatim mutuo decuffantia: inferiora integerrima; fupe- riora ad bafin latiora planiora & oris ciliaco-fpinofis. Flores feffiles vel brevifime pedun- ші in denfa dichoromia difponuncur, que pro varia ramulorum produétione minusve confpicus. Calyx compreflus virer. Petala ск carneo albefeunt. Anthere rulefeunt. Semina favent. Floret zitate. E TA- TABULA QUINQUAGESIMA. ALSTROEMERIA PELEGRINA. Lim. БЛ. pag. 249. aman. acad. vol. 6. pag. 24 j 7 Hemerocallis floribus purpurafcentibus maculatis, Ба. itin. 2. pag. 711. tab. 5. S sciofam ftirpem primus in itinerario fuo Peruviano Feuilleus deferipfit, exhibuitque de- lineatam, quam creftere fponte, ait, in monte quodam in milliaris ab urbe Lima ааль tia fito. In Amenitacibus Academicis celeberrimi Linnzi prolixa ejusdem hiftoria legitur, cum афапба Fenillezna in latinam linguam verfa. Quare deferiprione fuperfedeo. In hor- to noftro ex feminibus a Linnæo mecum communicacis jam ab odo annis viguit, habita non. plane fimili Linn que Feuilleane figuris etiam inter fe parum diferepantibus. Apud nos caules fuerune fesquipedales, qui in extremitate flores paucos nutantes шеге, Radicis longa tubera, dam ad olle fundum pertingunt, ibidem infedtuntur; ac iftiusmodi quedam in icone fiftuntur. Hyemem in hybernaculo, mediam гет agit fub dio. Б ret J BULA QUINQUAGESIMA PRIMA. CH EROPHYLLUM COLORATUM. Li pag: 214. Myrrhis lutea daucoides, Moris. bil. 3. р. 302. f 9. t. 10. Г 6- x fufiformis, foris flavefcens, intus alba, odore & роге aliquo Dauci Carote р altero ztatis anno caulem emifit teretem, ramofum, vix riatum, pilis albidis inferne erebrioribus adfperfum; & poft frutum datum periit, Folia fune füpradecompofi- ta, infima hirfita, minus г {тта nitida; foliolis ultimis lanceolatis. Vagine mem- bra Umbelle compofite plane involucran habent nullum. Radii nitidi ex viridi flavefount, Parciales umbellz fune convexule, habentque involucella, que con- ftant foliolis. circiter 0&0, ovatis, acuminatis, patentiffimis, corollxque concoloribus, ni- fi quod media fui parte magis vireane. Petala Пи ta & lutea, Fraus oblongus, teres, nitidus, obrufus, Semina ftriata, fulcis fufcis, marginibus quatuor elevatis coloris ftraminei, faporis ingrati n . Floret Majo & Junio. Iconi adítant биз & corol- la in nativa magnitudine, — Jllyriam pro patria Linnæus ad(ignat. TABULA QUINQUAGESIMA SECUNDA. SESELI AMMOIDES. Lim. fyf. pi 15. Feniculum luftanicum, minimum, асте, Tourn. inf. 312 Saxifraga parva annua acris, millefolii terrcítris folio tenuifimo. Af pau. 273. Ammiodes. Ваш. pin. 159. Radix annua albicat, Caulis eft ereQtus , teres, vix ftriatus, pedalis. Folia funt bipinnato - multifida, radicalia & infima magis oblonga, cujus- modi ad latus depi@um adítar, reliqua eircumferiptione magis fubrotunda : foliolis acumi- natis, planis, linearibus, apiceque pallentibus; inte о quam in icone anguftiori- bus vereque fetaceis. Vaginæ foliorum funt equales, nec habent membranam extantem. Involucri utriusque foliola funt linearia, acuminata, longitudine valde inequalia. Perala fune font alba & cordata propter apicem ad Баба usque antrorfum inflexum. Anthere purpu- rev, Semina parva fapore acri predi, Frutum feoríim addendum curavi, cum in na- turali ftatu, tum lente auh TABULA QUINQUAGESIMA TERTIA. TORDYLIUM APULUM, Lim. fyf- pag. 204. Tordylium apulum minimum. Col. сері» 1. р. 122. 1. 124. Май, ШЕ 3. р. 316 f. 9-1. 16. f. 6. . fin. 161. annua. Folia radicalia in orbem fita atque decumbentia ima pinnata, quale unum tabula feorfim exhibet, сойа tereti. Foliola fab- laciniata & obtufe dentata, magis minusve pubefcen- olata , oppofita, erica inter digitos hand grate odorata, quatuor paria в oblonga, obtufa, tum impari, Foliola caulina fant glabra & acuta. Vaginæ (тілге, amplexantes , pilofe. Caules plures, teretes, ereti, (тіші, ramofi, pilis preprimis inferne veftiuntur albis den- nvolucri foliola fant fetacea. Radii umbelle univerfalis fex aut paulo plures, ab patent. Flores omnes fune fertiles. Petala alba, Iato- lanceolata. rvantur, ut hinc cordata evadant: extimo іп fofeulis umbella: exte; ido, laciniis lanceolatis. Апећега ex flavo virentes fufeefeunt lateraliter, Sty- li breves albent. Semen interne rubeftie, & hinc atque inde depi&um баг. Sylveftris planta magis eft hirfuta quam culta, Floret Julio & Augufto, TABULA QUINQUAGESIMA QUARTA. TORDYLIUM SYRIACUM. Lim. б}. po 4 Tordylium fyriacum humilius, femine granulato majore, Moris, bij. 1. 16. f. 7. Gingidium foliis Baucie Syriacum. Lob. i». 725- gidiam foliis Paltinace latifoliæ. Ваш. pin. 151. RE annua eft. Tota planta pilis incanis breviflimis veftitur. Caulis teres fimulque an- Х, > palmum unum alterumve altus, fru&uum pondere terram verfus debilis in- a ex foliolis obtufilfimis, crenaro- incifis, infima & fumma ex e univerfalis radii plerumque feni, alterni multo longio- res fituque exteriores, proprio involucri folio faffalciuncur finguli. Umbellulis parcialibus involucrum eft třiphyllum, extrorfum patens longumque; in fru&ibus adhuc magis incre- feens, eosque tunc amplexando involvens, Flores in qualibet umbellula funt pauci, par- tim fe partim breviflime pedanculati, Petala alba, inequalia, cordata, reflexa lateri- bus. Filamenta alba. Anthere fufee, Semina magna, que utrinque сомрейа propo- nuntur, una cum flofculo germine jam increfcente, Sub dio floret Junio & Julio. 22 + X TABULA QUINQUAGESIMA QUINTA. GERANIUM MOSCHATUM. Lim. Gf. pag. 454. mat. med. mum. 337+ Burm. ger. num. 29. Geranium petiolis multifloris, caule diffufo, foliis ovatis pinnatifidis. Hal. زط‎ В пит. 945; Geranium cicutz folio erectum Romanum. Восс. mif: part. 2. pag. 93» tab. دو‎ Geranium cicutz folio mofcharam, Ваш, fin. 319. Janta eft annua & ramofa, Caules fant teretes, hirfuti, fübglutinofi , eredi quidem, fed debiles, & qui zgre fuftentene fefe foli, herbacei toti, ped. Stipule fine ovate, membranacez albide & tenues. Folia pinnata cum impari leviterque glutinofa pubefeunt, Foliola funt ova ve ferrato--incifa, fubfeflia, alterna vel oppofita, extrema бере confluentia i communes hirfati, qui ultra folia clongantur іп ۸086 ئ۸۷‎ planta, umbellatim locant paucos flores. His calyx eft hirfütus, slutinofus, ftriatus Se breviter агшин... Petala oblonga & integerrima ex purpureo ги! Filamenta fune in- fe diftin , nec connata, Horum quinque gerunt ancheras violaceas polline f tas flavo, Байдис augentur utrinque lamellula, $ oblonga patent. Primo quidem intuitu hee planta dignofeitur a Geranio cicutario 5 at vero hee diferiminis ratio verbis difficillime exprimitur. Odore diftinguuncur certe melius, qui in Geranio mofchara mofchum fpirat valide, in cicutario fetidus eft. Cotyledones in illo femper fune pinnatifi- de, uti jam monuit illattris Linneus; &quibus adhucdum inftru tenella plantula in ta- bula exhibetur. — Cicutarii coryledones fune cordate, femicriloba & обет іта. Nunquam in horto noftro Geranium mofchatum tam tenuiter difleba folia haber, qualia in icone Вос», coniana delineantur, TABULA QUINQUAGESIMA SEXTA. SIDA UMBELLATA. Lim. ДЛ. pag. 458. aman. acad. 5. р. 401. vutex ereStus, decempedalis, debilis, ramis elongatis , jam primo tatis anno foret, Cortex trunci eft cinereus & glaber. Каті virent; juniores pilis reis raris molli- usque veftiuntur. Folia fune cordata, obtufifime ferrata, utrinque obfolete comentofa , acuta, virentia, rariffime füblobata: petiolis teretibus pilofisque. Stipulz lanceolate , in= te т & pilofe. Pedu es, folitarii, axillares & terminales umbellatim #о- res numero diverfo fuftinent. Calyx eft campanulatus. Petala faturace lutea. Capfula ple- rumque fexlocularis : loculis difpermis vel trifpermis; valvulis bicornibus. Semina fufca& angulata, In caldario colitur, Amer ida incola, TABULA QUINQUAGESIMA SEPTIMA. CAMPANULA CARPATICA. Т alpibus Carpaticis comitatus Scepufienfis crefcentem hanc nedum deferiptam Campanule ipeciem primus detexit clariffimus Francifcus Jofephus Lipp. Læfa lac candidum fun» dit. Radix illi eft übrofa, albicans & perennis, ^ Caules herbacei, annui, debiles, param vel nullatenus ramofi i vel glaberrimi, aut unicum aut paucillimos flores füftinent 5 atque etiam ita variant in loco natali, Sylveftri Gmillimam plantam tabula haber, ех femi- ni- nibus in horto enatam primi anni. Sequentibus vero annis суа с multiramofa & multiflo- та, ur una planta quinquaginta flores protulerit, habitu tamen reliquo donata femper co- Саша cordata , petiolata, nitida, inzqualiter ferra erraturis undulatis & obtufis cum acumine. Pedunculus elongatus laberque fultiner florem, cui eft peralum amplum, ceruleum, patentifimum , glabrum perumque, Calycis etiam nitidi foliola funt lanceolata, faperne ferrata aut integerrima, 8: acumin: Ne@arium villofum, — Scigmatis laciniæ craffe, magne , fuperne саке, fubtus villofe. Capfüla eft oblonga, glabra, trifulcara, angulis obrufis & lincatis, trilo- cularis, Semina oblonga. Floret toam aftatem, — Fruétus & folium radicale depiéta nuntur ad latus. TABULA QUINQUAGESIMA OCTAVA. ANASTATICA HIEROCHUNTICA. Lim. bh: pag. 431. "Thlafpi Rofa de Hiericho di&um, Mor ў Rofa hierichuntica, Cum. bort. p ‚даши: 10: 4. fil. 1. fig. 2. 83. Бой hierichuntica vulgo dida. Вай. pin. 484. n hori caldario fata , floret Junio & Julio, femina perficit Augufto, autumno perit; пес unquam in tantum volumen excrevit, formamque tandem adeo conglobatam айат t cujusmodi funt illa plante: exempla, que райт іп Europzis rerum exoticarum colle- &ionibus occurrunt. Linnzanus generis charaéter, ad hanc fpeciem concinnacus, ехабе huic refpondet; fed excludit fpeciem alteram propter filicule auriculas in eadem deficientes, ‘Tota plantula leviffime villofa & feabriufeula eft. Folia obverfe ovata vel lanceolata in pe- tiolum paulatim anguftancur, nunc integerrima, nunc inequaliter dentata, pallide viren- tia, Flores alii in axillis foliorum folitarii ; alii in racemulis ibidem difpofiti; omnes bree viflime pedunculati. ala nivea. Seorfim in tabula exhibentur fu&tus integer; diffepi mentum cum loculamento; valvula cum auricula & loculamenti pariete externo; femen. TABULA QUINQUAGESIMA NONA, CUCUBALUS CATHOLICUS. Lim. 30. 509. fp. М. пит. xo. а. pag. 593 Silene foliis ovatis utrinque acutis, caule paniculato, foribus nucantibus renuillimis, Royen. prodr. 447- Lychnis vifcofa altifima, fore mufcofo, ocymattri facie. Cup. cath. 110. adix perennis quotannis plures caules emittit teretes, vifcofos, fubere&os, debiles, tri p q ? > pedales, paniculatos, diffufos, fubdichoromos , inferne villofos , floribusque nume- rofis onuftos. Folia funt lanceolata, feffilia, integra, acuta, feabra, fubvillofa, pleraque plus minus revoluta, Pedunculi communes ultimi fune fubumbellati. Flores de Ше жопе ac de побе explicantur. Calyx glaber purpurafeit, Petalorum alborum limbi profunde biüdipatent. Filamenta corolle æqualia gerunt antheras fulphurea а noftrum fab те fert, & floret a Julio ad Novembrim. Non videtur mihi ad hanc fpeciem ceu varietas referri poffe Dilleniana Lychnis noturna non vifcofa herbaceo fore, 252%, са TABULA SEXAGESIMA. TRIFOLIUM SUFFOCATUM. Lim. mai. part. 2. айх annua caules plures procumbentes emittit. Foliola funt obovata, obtufa, leviter R dentata & glabra. — Petioli longi ex media ftipula bifida & fetacea egrediuntur. In alis foliorum flores fedent denfe conglomerati, — Calyces femiquinquefidi virent: laciniis libus, rigidulis & patulis. Corolle, calyce ferme. duplo breviores, lacerato calyce in con- fpe&um fe offerunt, fubmembranacez, excolores, fabpellucideque: petalis diftintis, er is omnibus conniventibusque, tenerrimis, ob exiguam molem vix microfeopio rite diftin- guendis; vexillo paulo longiori; alis longe unguiculitis. Multoties au&tim corollam cum calyce & pitillo in tabula appofui, Filamenta coalita plura vidi, fed non potui extricare, ut rede proponerem. Legumen oblong Floret. toram aftatem fub dio, difpermum non fuperat calycem. TABULA SEXAGESIMA PRIMA. SELINUM SEGUIERI. Ligufticum alpinum perenne, ferulz folio, foribus albis. Seguier. ver. 2. p. 1.13. ta glaberrima eft, | Caulis ramique teretes pallide virent, ac medulla alba fubodoraca farciuntur. Rami inferne vix, fuperne leviter funt ftriati; quidam etiam, nec ubique, in parte dorfo folii fubjeéta in angulum longitndinalem (аба percipiendum ele- vantur, Caulis vero totus evidentius eft ftriacus, bafi pollicem craffus, & tres circiter р, des longus, Ай ipfam jam terre fuperficiem ex fubradicalium foliorum alis rami exi gunt fubverticillatim in uno ambitu plures, a feptem ad decem. — Totidem igitur caulem etiam ambiunt ibidem folis. Ех fübfequentium foliorum alis iterum alii rami oriuntur, arque fic porro ad fumma caulis folia usque, femper adícendendo ad diftantias majores. Sicque egreflos de caule principe ramos triginta numeravi, Ес ipfi hi rami denuo ramofi funt; ramulique aut alterni, aut oppofiti, aut plerumque numero incerto verticillui, ut a ternis viderim ad fenos: unde de ramorum in hac planta multitudine judicium ferri po~ tet. Et caulis & rami criguntur. Quilibet ramus ex folii ala prodit folitarius, adeoque folia numerum fitamque ramorum hal In caule folo rami florentes caalini fuperiores producuntur ultra umbellam caulis terminatricem, alcioresque evadunt, In ramis vero om- nibus contrarium evenit, manetque umbella prince: a femper сішіог. Folia radica- lia & infima fesquipedhlin amplaque ex petiolo longo , emiamplexicauli, nec vagi- manti, craffo nullisque membranis ао, in ramos 2 & antice fülcatos fab- divifo, per divifionem fupradecompofitam abeunt in foliola ex angufto lan mucrone albido & innocuo terminata, tres quatuorve lineas longa, & planiufcula. riora folia eadem fant, nifi quod decrefcant divifione. Sic majus in icone exhibitum fo- lium integrum poteft confiderari tanquam füliolum ex colta primaria езге adicali, ex qua coftz laterales quinque emitti debent. Umbelle univer nz & denfe, partiales magis convexa. — Involucrum univerfile aut plane nullo fub forma folioli unius alteriusve fübulati confpicitur. Aut vidi étiam illius loco foliolum pinnatifidum aut & bipinnatum, — Partiale femper adeft polyphyllum ex foliolis fübulatis & umbellula duplo brevioribus. Flores parvi albique odore haud ingrato pollent, omnes fer- tiles. حا‎ fubrequalia & ex ovato acuminata, apice ultra medictatem antrorfum inflexo, figurafh cordatam alfamune, Styli albi longitudine peralorum patent. Stigmata (implicit fima funr. Filamenta alba corollam ad duplum fuperane, patula & caduco, Anthere bi- га => uy 5% > ER “ғ 25 ide Aavefcunt pallide. Germen fubrotundum, leviter compreflum & fulcatum abit in fru- Gum fübrotundo - ovatum, nitidum pittllisque reflexis coronarum; conftantem ex femini- bus hinc convexis & tri - vel quadrifulcatis, inde planis; angulis membranaceis, Primo vere fata fub dio planta germinavit, at tertio demum ztatis anno fruit fab finem Junii & Julio menfe, Septembri matura femina dedi, Іп fummis montis Baldi jugis десебни се. Jeberrimus Seguierus deferipfit, docuitque, jam fab titulo Mei adulterini rhizotomis Vero- menfibus notam fuiffe, Ес ejusdem Botanici defcriptio quadrat non minus in plantam no- fram culam, cujas figura ne tamen careret deferiptione fua, hanc ad cultam fadam ad- ахі. Tabula exhibet rami principalioris fummitacem, cum fore lente au&to, femineque etiam au&o codemque naturali in magnitudine. In fyitemate fuo illuftris Linneus hanc plantam fufpicutus eft efle candem cum Selino Carvifolia fuo, cujus figuram inter ftirpe: Auftriacas edendas tabula decima fexta exhibebit. — Nimiopere duz he plante ab ілу diftane, quam ut conjungi poffint, TABULA SEXAGESIMA SECUND SELINUM MONNIERI, Lim. Gf. pag. 207. Amen, acad. 4. pag. 269 Planta annua floret fub dio Julio & Augutto. Septembri femina maturefeune. Radix & folia trita aut matticata Dauci aliquem fiporem odoremque habent, Caulis fesqui- lis aut altior, glaber, ramofus & angulatus, inferne ruber. Каті fuperiores tandem caule altiores evadunt. Folia fimilicudine junguntur cum foliis Æthufæ, fed foliola teauius incidunur. Sunt glabra, bipinnata : foliolis profunde pinnatiüdis ; fegmentis oblongis, fubscutis, planis. Petioli communis margines in membranam actenuancur, | Pedunculi (tria- ti, teretes & егей. Involucra ferace: crfalia patent aut refleftuncar, foliolis numero variis ab обо ad unicum: particularium foliolis femper pluribus, patulis, exterioribus lon- gitudine umbellule. Umbelke univerfilis parum convexa, valde denfa. Partialis fimil Flores albi; 1 гіз, equalibus, apice antrorfum incurvato, hinc cor tis. буйр: i perfittunt. Semina glabra, parva, ovata, hinc plana, illinc con- vexa & quadrifülcara, marginibus inter fulcos fubmembranaceis, fapore gaudent in princi- pio fubaromatico, fed poftea acri ac pungente, Ad latus plante auGtus lente flos confp citur, tum etiam femen utrinque ; idemque поп забит. TABULA SEXAGESIMA TERTIA. PERRARIA UNDULATA. Lim. ДИ. pag. 597. Mil. ic. 280. Ferraria foliis пегуобз. Epb. nat. cur. 1761. pag. 199. t. 3. f. 1. Iris ftellata, cyclaminis radice, pullo flore. Barr. р. 791. 6 агсїййз indicus, florc faturate purpureo. Rud). сі. 2. р. 49. / 9. Flos indicus e violaceo fufcus, radice ruberofa, Ferr. cult. 168. t. 171. Mo 3347 4877. mparabitur. Poteft etiam in ibus adhucdum defiderari aliquid, quandoquidem ne generis quidem charager, o datus, flori in totum refpondet. Quin imo ex principiis аПитрив apud eundem. л in aliam longe claffem translocanda veniret, fcilicet іп Monadelphiam novo ordine Facies plante fingularis ей. Pro radice tuber eft folidum, fubrotundum com- Fa Pref. So US 2522, 26 д = preffamgue , Abrillam unam alteramve craffam terra immitens, Caules plures, fesquipe- dales, toti foliofi, teretes fimulque param comprefli, fubflexuofi, fuperne ex alis ram: pallide virent, — Hifce concoloria folia fant enfiformia, amplexicaulia, diticha, Ariaca, fir- ma, alterna; preterquam in partibus extremis, ubi fune integra, canaliculata marginibus are conniventibus; a caule fecedunt; longitudinalem in gibbum in media utrinque parte atcolluneur. inferiora fant acuta, füperiora obtufa. Orx divife tenuiores albicant. Ses- quipedalia inferiora adeo divergunt, uc apicibus fuis Перс ad duos pedes diftene ab invicem. Ultima ramulorum, valde abbreviata, іп fpachas convolutas efformancur, quz (ingule duos flores eodem loco juxta invicem exortos continent, alterum nudum primo florentem, alte rum propria iterum fpacha magis tenzra atque membranacea comprehenfum. Pedunculi paulatim increfcunt, floresque extra fpatham exteriorem fucceive elevant, tuuc expanden- dos. Corolle fuent, circa vefperam contrata clauduntur, marcefcunt, unaque brevi cum contentis de germine fponte decidunt. Tunc ршробе magis fate chartam eleganti cxwruleo colore cingunt. Petala füpera, Ьай егеда fimul efficiunt tubum campanulatum Ex favo pallent, maculis punétisque variegata fuligineis, & oram с crifpacam fimbriscamque. Нос colore con(tanti omnia funt noftra lividua m petala fune duplo reliquis апашНога, nec ramen breviora. Fi- lamenta trin, fuperne ditina, in unum fune tubum cylindraceum connata, germini im- pofitum, corolla duplo breviorem, сгебшп, albumque cam punts linearibus fufcis. An there fubovate, magne, > didymeque filamentis incumbunt, poft pollinem fulvara explofum contrate & quadruplo minores. Germen oblongum, triquetrum, орай ferumque tres longitudine uncie partes equat. Stylus filiformis longitudinem habet tubi filamentoram, cui сеп vagine includitur, Stigmata tria profunde bifida patent : laciniis oblongis, planis, ex purpureo fuftis, in cilia ex fufco favoque variegata abeuntibu: Capfula oblonga, glabra, trilocularis , trivalvis & polyfperma continet femina fubrotunda cum adharente pulpa габ. Sub dio floret гае, hyememque radix tolerat fimo bene cu- ftod In caldariís etiam colitur. In tabula ad latus ad(tane magnitudine nativa piltillum pedunculo inidens; lamina; ftigmaexpanfum, ut diviio appareat; capfula ; femen nu dum; idemque pulpe fae involutum. TABULA SEXAGESIMA QUARTA. CENTAUREA SALMANTICA. Lim. БЛ. раг. 575- › foliis cichoraceis mollibus, More ftamineo. Moris. bif. درو‎ 140. f: T- t. 26. f 14. Jacea major, foliis cichoraceis mol nuginofis. Вай. ри. 273. be falmantica prima. Cli Ree perennis & multiceps hyemem apud nos кей fimo durat fab dio, tutius tamen in hybernaculo degit. Caules ramofilimi , quinquepedales , foliofi , teretes, infer hirfuti, fuperne nitidi, eriguntur. Folia fant dentata, acuta, longa, fcabra, pilis albis utrinque obfita, atrovirentia; radicalia fepius pinnacifido -finuara, petiolis nervoque medio fubtus pilofo-lanatis; caulina oblonga aut lanceolata, feTilia; fumma glaberrima, Flores folitarii ramos elongstos terminant, corollis antheris Aylisque niveis, corollulis extimis f pe füffufis modica rubedine; aut corollis omnimode rubentibus. Atque hzc coloris diver fitas plerumque obtinet in diftindtis individuis; interdum etiam in eodem. — Corollule г diales aliquot, nec tamen femper omnes, funt quadrifide, relique quinquefid: nitidiffimi ovarique fquame terminantur fpinula fimplicifima & patentiffima. Semina func nitida, fufca, fubítriara, apice nigricantia. Folium caulinum inferius adpingitur TA- 252% ur & = ER = TABULA SEXAGESIMA QUINTA. MALVA JEGYPTIACA. Lim. Gf. pag. 461. fp. pl. pag. 471. Акта ægyptia, geranii folio. Lipp. ашуу. msj. p= vix pedalis, herbacea, eres; caule ramisque teretibus & feabris. Stipulæ fant ovato-acumi Folia palmaco- multifida, profunde fubquinquefida, fub- tus fubafpera glabra, fubciliata; petiolis feabris, Pedunculi unidori, axillares, fo- ,ننسلا‎ feabri: quibus fuperioribus loco folii fapponitur tipula tripartita, laciniis lanceolatis. Calycem exteriorem confticuanz fer tres vel pauciores, a calyce interiore ortu tantifper remota. Interior ultra medium quinquefidus & pentagonus ей hirtus, in flore fabovatus, laciniis femiovatis & acuminatis. Petala oblonga, vix emarginata, a rulata, patula, ca longitudine vix fuperant. Antheræ funt co- Hee, nifi fummus fic in caldario ætas, non explicatur, at calyce clau- unda Sub dio, ubi etiam planta vegecar, expanfam nullam vidi. Aril ti, circiter duodeni, TABULA SEXAGESIMA SEXTA. PHASEOLUS INAMOENUS. Lim. fy g. 481. Phafeolus flo vexillo revoluto, calycibus concolore, Lim. hort. Clift pag. 359. Tota planta glabra eft. Radix annua. Caulis volubilis, fübangulatus & decempedalis. шышт алш CTS acumen attenuatur, in parte caulis Larerali func ue plarimum breviora, Баб interna quam externa duplo triplove latiora, Racemi axillar inferiore femipedale, aut longius. pedunculos ternos eodem loco ortos gerune игез. Flores inelegantes; vexillg c о virente; alis oblongis obtufis concavis orre&is cumque carina © incorea albentibus. Legumen oblongum, compreffam auca, reniformin, compreffo - plana, in amo parce & media alba cum pundis fanguineis; hilo albo. Co- 1 г feminibus elt c ns. Sub dio apud поз lete vege- acuminatumque dorfo e . Semina bitu fant fangi t matu: riis certius perficit, dum ibidem Africam, tee Linaxo, patriam habet, TABULA SEXAGESIMA SEPTIMA. DOLICHOS SESQUIPEDALIS. Lim. nnua planta, in caldario cul ur Augufto, Tota gla- bra eft. _Stipule ad exortum petiolorum communium funt lato -lanceolate & umi- » bafique elongantur in appendicem lineari - lanceolaam. Que vero Пис ad exortum. orum particularium, fubovatam convexamque m habent. Foliola fant ovata, tiam oblonga & elongata, uti in Phafeolo inameno, Pedunculi axillares, foli- emitate paucos flores fefiles & inodoros. Calycis pallide vi- Corolle vexillum & ale ex purpur In illo calli fant valde manife(ti. C met. Legumina parum comprefli, angufta, plus minus fesquipedalia, albi- enuiter membranacea nec rigida, rugofa, apiceque in incurvam mucronem defin (72 Ё? d = continent femina reniformi- oblonga, fubrafa, hilo albido cum с culo elt originis. TABULA SEXAGESIMA OCTAVA. SALSOLA SODA. Lim. fyf pag. 196. Soda: kali magnum, fedi medii folio, femine cochlexo. Lob. ic. Kali. Dod. pempt. 1. І. 3. с. 30. Kali majus cochlearo femine. В T maritimis mari mediterraneo adjacentibus Europ regionibus nafeitur. In horto opti- me fub dio, & fponte etiam quotannis de feminibus deciduis prov Caulis firmus & teres ornatur totus ramis teretibus oj nitida, pedalis, & levillime erifule Folia fune fubulata, dorfo teretia leviterque fulcata, facie pl cis ibus ad extremitatem folii non pertingentibus, (qui finguli falci in foliis ad lucem. oppofitam confpedtis forma lineolarum albarum apparent, ceterum vix animadvertendi, ) fücculenta, общий cum fpinula innocua terminante, in caulis ramorumgue inferiore р: oppofita , in eorundem fummicatibus alterna , longiora quadripollicaria. Flores folioru 5 folitarii, Пірагі utrinque foliolo laterali minimo. Calyx membranaceus clau- (nam nunquam florem expanfum videre contigit, ) ovatus & lorum dorfo virente. Filamenta alba, ad calycis duplam longitudinem exerta, inferuntur ulo пес calyei, Anthere oblongw bafique bifidis eriguntur, ac flav Ger- Semen nigrum nitet- men ovatum abit in ftylum femibiidnm & ftaminibus breviorem. Floret Augufto, & perficit femina O&obri & Novembri, Depitus ad lacus inferne fit fos lente auftus cum piftillo. — Superne naturali magnitudine confpiciuntur flos, calyx frudtiger, сар Ша, & feminis nucleus fpiraliter involutus, nam etiam hic precer capfulam propria membrana cenuiifima, hic dempta, circumdatur, TABULA SEXAGESIMA NONA. HYSSOPUS NEPETOIDES. Lim. б. раг. 390. hort. мур 163. Nepeta caule a labro. Gron, vi Sideritis canaden ulariæ folio, flore Й Tourn. ШЕ 192 Betonica virginiana el ferophularix glabris, f roleuco. Moris. b gf 365. f тї. 4.f 11. Рик. alm. 67.1. 150. f. 3. Re perennat, hyememque fub dio perfert. Caules plures, annui, ereXi, quingu dales, Баб digitum стай! , acute membranaceo-terragoni, & foliofi. Rami ай dentes, Folia ovata, inferiora bafi cordata, acuminata, ferrata, petiolata, oppofita. Spi aulem ramosque ten „ teretes, longe, ex verticillis plurimis fpiffe fibi mu- tuo impofitis fate. Вгабег felliles, cordate, acuminate, integra. Calyx Hyffopi, fed obtufus & dentibus duobus inferioribus breviorib Corolla ochroleuca ctiam Hyffopi, fed labii inferioris lacinia intermedia fubrotunda crenata obtufilfima integra, nec bifida, Sty- lus longitudine «quat flamina, Reliqua etiam cum Hyflopi Linnzano char е congcüunr, Tota planta glabra eft, odoremque levem Lamii haber, Floret Augufto ёс Septembri КА ca TABULA SEPTUAGESIMA. 'ACHYS MARITIMA. Lim. fyf- pag. 395. mant. 82. 5 fexfloris, foliis radicalibus ovalibus crenatis: fummis ovatis » corollis calyce duplo longioribus. бошан, flor. топур. pag. 91. a latifolia Dio! 2 84. Восс. mul. 2. р. 164.1. 1 falviz folio, noftras, Л Re perennat, Caules func tetragoni, hirfati, ramofi, Баб adfcendentes, hinc егебі, annui. Folia oblonga, obtufe fercata , venofa, rugofa ; radicalia & inferiora longe petiolata; fuperiora еа; гагій те cordata, at plerumque Бай attenuata; in culta planta ftri fab ой; vergentia a inem; petiolis hirfutis. errimarumque terni locan- quinquefidus in fe. minatur. Corolle tridentatum , ob- am, obtufam 1 Inferioris labii lacinia inter- teralibus amplior & emarginata in со pun&tis purpureis adfpergitur. a fant баба, ovata, acuta, hinc gibba, illinc angulata. Flo- ero demum farion 1 vembrim. Radix іп hybernaculo TABULA SEPTUAGESIMA ۵۸ب‎ SIDEROXYLUM MELANOPHLEUM. Lim, f- 178. mant. 48. Padus foliis oblongis, байл folicacio. Burm. aff. 238.1. 84-/ 2. Laurifolia africana, Comm. bort. 1. p. 195. h 109. A xbufcula fub titulo Виауо Zwarte baítboom five Arboris cum cortice nigro transmiffa Viennam fuit, ubi, hyemem cuftodita in hybernaculo, fub dio floret quotannis Ju- nio, fedfrudum nedum tulit. Habita ad Laurum nobilem accedit, etiam fempervirens. num durum cortice fufco nitidoque vefticur. Folia fune lanceolata, obtufa, integerri- » fubundulaca, coriacea, facurate virentia, alterna. — Peioli & ramorum juniores extre- es purpurafeunt. Flores brevita ati plures aggregatim indent axillis n in ramulorum parte adultiore, Ра m inferum, parvam, coloratumq natuor vel qui 2 tubus eft brevilimus; limbi lacini с Filamenta quinque, omnium brevi que ipfas equane lacinias cor из craffus & corolla brevior erigitur їга@пга flor aragtere Sideroxyli. 5 fos coriaceus anculo coloris faturate carnei, TABULA SEPTUAGESIMA SECUNDA. AVATERA TRIMESTRIS. Lim. // pag. 461. a trimettris. if. XXII lva folio vario. Ваш. pin. 315 lanta annua, radice alba craffaque, с Тай, fesquipedalis vel tripedalis. — Caulis ramique funt teretes, fcabri, pilisque albis & reflexis hifpidi. Folia fune glabra, ba tenus angulata, aut ex adver- fo 252, Ay 30 ©? РЕЯ fo plas minus triloba, interdum etiam ex fübhaftato oblonga, adeoque valde variantia, Pe- Чой fune hirfari, Axillis foliorum infdene pedunculi uniflori. Floribus inodoris шаш clegantibos petala fiant rofea & ftriata. Anthere pallent. Stigmata purpurafeunt. Orbi- culus arillos tegit, ші patet ex абеда frudus figura. Floret fub dio а Julio ad Novem- brim. TABULA SEPTUAGESIMA TERTIA. AVATERA OLBIA. Lim. Althea frutefcens, folio acuto, parvo flo Jin. 316. Айша arborea Olbie in Galloprovincia, Lob. ic. 653 а frutefcens, folio acuto virente molli, flore fpeciofo. aln. 24. از‎ n а fitione anno in horto noftro flores produxit, hyemem fempervirens ia culo quotannis tranfigens, шет fab dio. Erei fruticis formam induit, caule fubpollicari craffitie, altitudine humana, Majo & Junio flo mina porrigit Au- (to. Rami teretes, fuperiores villofî. Folia fune Бай cordata, femitriloba, acuta, a, dorfo villofa, facie tomento vix confpicuo mollia; lobo medio longius produdo. Pe. donculis brevibus alaribus ac folitariis flores fingulares infident, calycibus hirfutis & acumi- mats. Раша purpurafcentia cum (riis fienratioribus ex unguibus oriuntur rubris. Ко» тез ampli, elegantes & inodori. Ancherz fülphurex. Stigmata rubra, In fundo corol- Le confpicitur inter petalorum ungues lana alba denfique, que cx unguium lateribus спай- tur. Tabula etiam exhibet frustum integrum calyce comprehenfum , eundemque exem- ptum; cum receptaculum vacuum, arillum cum contento femine, femenque nudum, TABULA SEPTUAGESIMA QUARTA. LAVATERA TRILOBA. Lim. fl. pag. 461. Althæa feutefeens, folio rotundiore incano. Ваш. pin. Althaa frutex, prima. Chy: Diff. XXIV Alcea fruticans hifpanica, aceris monfpeflulani incani foliis, grandiflora, Пропет rans, Pluk. alm. 24. t 8. E Oriolam in Valentino Hifpanix regno hunc fruticem Martio florentem Carolus Cla- fi detexit. In hybermaculis hyemem apud nos agens, perpetuoque virens, ай. tem fub dio floret integram, humanamque altitudinem adipifcicur, foliofas totus ramofus- que. Caules & rami teretes, feniores fune fabri, juniores romentofi. Sipule cordato- ovate, Folia fubrotunda, obtufi fima, crenata, incana, margine fübtriloba, tomentofa, petiolis inftcwuneur longioribus, Pedunculi uniflori plures ex cadem folii ala fimul pros deunt; quidam tamen etiam folit Calyx exterior eft etiam іп flore duplo brevior inte- riori. Corolla crenata purpura! л ftris faturatioribus. Antheræ flavent, Semina ni grain arillis continentur glabris. Calyx uterque codem obvolvicur tomento, quo folii & aulis. Нос confiftic in pilis numerofis apice ftellatis, aliisque paucioribus apice clavatis, in fole micantibus, ad oculum nudum tomenti fub forma pulverulenti fefe exhibentibus, dic gito fricante facile abfeedentibus pluribus, In cabula ad plante latus cernuntur hi pili in fo- lii particula microfcopio adauéta. — Ad(tant infuper calyx frudliger, бади, arillus cum fe. mine, femenque ipfum, Ta- p “т Se E ER че TABULA SEPTUAGESIMA QUINTA. AMOMUM ZINGIBER. Linn. ff. pag. 50. Zingiber, Brown. jam. 119. Sloan. bif. jam. г. p. 163. Zingiber majus. Rump 5-р. 156: 1. 66. f. 1. Тасі. Reed. mal. 11. 12. planta fponte crefcit in India Orientali. Sylveftrem in America поп vidi, fed cul- ат paffim, ‘Tota glabra eft; & odorem poffider fporemqu: m, fatis cogni- tum, in fola ramen radi precellentem, unde etiam hec fola trahitur in ufum. 2, mera eft propaginum connatarum. con- X figura, quam adulta (ере haber, Americanis Anglis Hand, Gallis Patte, fi- ve palma aut pes vocari fuevit. Hz propagines, five radicis partes, a detritarum vaginarum, ium, relig giis annularibus funt inzquales. Superiores, primis juniores, fubrotunde funt, atque ad debitam perveSte volumen , ex apice aut fine Horibus foliofum, aut fespum florigerum aphyllum producunt. Externe cinerei fant coloris; juniores magis albent, atque etiam [еге non raro mul purpurafcunt, Hee te- neram carnem habent cumque modico virore pallentem: ille magis fibr bus augentur teretibus, albidis, longisque. Scapus circiter pedalis, reStus, teres, totus am caulis pars inferior, ) vaginis arftifime ambientibus, nullis vero foliis, vef tur; abitque in fpicam fübovatam & obeufam , ex bracteis fübrotu i ne in finu florem continentibus fingulis compolicam. Spatha membr a, ferme excolor, receptaculo impolita, circumvolata includit totum foris tubum, ші videre eft ex b. Нас fpacha dempta, prodit in confpe&um germen obfolete triquetrum, mpreffam, parvum, inferum, {раа coronatum propria c, priori fimili, at minore, co- rolle tubum involvente, uti ex figura d elucet. In qua praterea confpicitur corolla mono- petala, tubulofa, fordide flavefcens, cum limbi tripartiti laciniis acutis revolutis, fuperiore duplo latiore, Ante inferiores duas lacinias in petali fauce inferitur ne&arium e, tanquam corolla bilabiatæ interioris labium inferius trifidum purpureumque cum maculis adíperús fla- vefcentibus; cujus la nedia fubrotunda patet, laterales oblonge in flore eriguntur, & filamento, fantice, g кес confpeéto, accumbunt. Hoc (nifi quis malit пебагй Jabium fuperius vocare, ut tunc veram filamentam адейес nullum, ) unicum oritur e regio- пе пебагіі сх dorfo faucis corolle; & antice concavum, poflice convexum, ex figura fub- ovata in apicem falcatum anguftacar, Antheras duas, juxta invicem pofitas, oblongas, » adnatasque lo з quas inter, ad extremitatem usque filamenti pertin- gens, tranfit & occultacur (уіне filiformis, ex germine ortus inter duo corpufeula fubula- ta brevia filament h Stigma eft obtufum & villfum. Fru&tus trilocularis muli que fecus feminibus apud nos ad maturitatem nedum pervenit, Caules füliofi evadunt foa- pis duplo vel triplo longiores. Ш quandoquidem in ipfius plante figura integri non potue- rine exhiberi, ad latus fiftitur eorundem aliquis volumine multoties imminato, i. enfiformia, plana, acuminata & integerrima per petiolos brevilimos paulo іш tem vaginis inferuntur. Junior recens crudaque radix in Mi parvaque ejusdem portio folet cum bubula elixa comedi. etiam cunc in! fed aroma longe gratius polider, quam exfíccata. Ѕассћаго quoque junior conditur, cf- КТ circiter quadrime(tris aut paulo adultior, cortice exteriore antea orbata , coftaque macerata aliquamdiu in aqua, ut nimia acrimonia tollatur ; prabetque fic condimentum gra- tum, flomacho perquam utile, acre tamen una femper. In horti noftri caldario culta flo- ret quotannis Novembri, In Americe torride plerisque locis fruftula radicis terre man- dantur Marcio aut Aprili, Floret tunc planta circa Septembrim, Decembri incipiunt cau- les marcefeere, Бі Januario menfe radices folent de terra erui in ufum, adeoque tunc H E ferme annue, бі diutius in terra relinquerencur, feniores evaderent nimis fi gneeque. БН: feparantur ab invicem in fruta minora; а terra, radicibus teretibus cauliumque ге ri ope purgantur, foli per plures dies exponuntur ficcandas atque fic fub. Zingiberis albi titulo venduntur. Longe autem facilius citiusque a memoratis fordibus ad rentibus liberantur, dum, colleéte in corbibus, рег hore quadrantem in aquam fic ebul- lientem immittuntur, atque poftea exficcantur; fed ita de aromate pars aliqua perit; quare ctiam ignobiliores cenfentur, fub Zingiberis nigri nomine venale TABULA SEPTUAGESIMA SEXTA. GLYCINE STRIATA, lanta volubilis & perennis in horti caldario germinavit anno 1770 с femine ex America torrida a me allato. Regionis nomen adnotare neglexi. Ejusdem anni menfe bri jam florere incipiebat, dum hyeme fuperveniente & folia & flores de que primarii, lignofi fii, infequente vere, numerofos ramos produxere volub tes, hirfutos longosque, Floruit tunc Majo & Junio; сорюбиз auten ut bis intra annum florere videatur. Folia fune ternata, Foliola ovata, obtufa с la terminante , integerrima, pilis brevifimis denfisque obfita, & hinc mollia ciliata dorfo- que fubincana, fed qui ob brevitatem vix exhiberi potuerunt in figura, — Lateralium lobus interior pauxillo angufior eft exteriori. Petioli hirfati, teretes, пес fulcaci aut anguluti, ipule omnes lineares & acuminate. Racemus folirarius & hirfut ulo de ala folii prodit. Ше fores ДиНпес a fex ad triginta, geminatim vel гегпа ad alla, pedicellorum propriorum ope, inf Calyx eft pilofus, petalis ad unam tertiam partem brevior: tubo campanulato brevifimo; limbo quadrifido, laciniis lan- ceolatis Se acuminatis, infima paulo longiore, fuprema latiore nec emarginata. Corolle ve- xillum eft obverfe cordatum, patentiffimum, (triacam, purpureum, bafi ante unguem vie refcens, callis deftitutum. Ale oblong, obtufe, erete, carina anguftiores & breviores, purpurez. Carina ferme excolor, carinata, longitudine vexilli, dorfo ad fummitatem fere usque bifida, antice ad apicem emarginata. Filamenta diadelpha ex fimplice diftin&ifimo, & ex novemfdo, fitu санаа. Anthere oblonge, incumbentes. Germen робит, li- e, compreflum. Stylus longitudine fituque ftaminum apice attenuatur іп (Напа obtus fum, баш, fimplicifimum, nec barbatum, In pluribus foribus germen , ftylo omni ет definit obtufam; atque hifce floribus caducis nullus fru&tus. men fequitur compreffum , acuminatum, fufcum, valde pilofum, unam. alteramye unciam longum, nunc re&um, nunc parum incurvatum. Semina plura, reni. а. Plantz hujus fynonymon non reperio. TABULA SEPTUAGESIMA SEPTIMA. ASPHODELUS LUTEUS. Lim. б}. pag. 244. Dod. pempt. 2. 1.2. с. 10. Вай. bif. Afphodelus luteus & flore & radice, Ваш. pin. 110. Aíphodelus , folio fiftulofo trito, non ramofus, luteus & Йоге & radice. Moris. hif. 2. p. 331. £4- t 1.5. 6۰ R conftat pluribus tuberibus teretibus , dipitum minimum vix craffis , quatnor vel quinque uncias longis, carnofis, infipidis, favefeentibus. Нас proximi nis fola folia radicalia produci, in hybernaculis etiam hyeme perennantia, Tandem cau- tione an- lem. lem emittit unicum fimplicifimam,, rme digitum стайшт, bipedilem, ere&um, fe- re ad flores usque foliofum, nitidamque, ita te&um a foliorum imbricacorum vaginis, ut nullibi, preterquam infra ipfos flores, prodeat in confpestum, Subfequo anno plures cx les adfant. Folia fubulata, triquetra, acuminata, ftriata, glabra, fungofo-c fiftulofa, ex gluco virentia, fuperiora fenfim breviora; patentia quidem, fed, сагі utrinque in membranam albicantem attenuata, caulem obli plexantia, ur hinc fpiralis Ше videatur. Caulis extremam parcem bra&ez veltiunt mem- branacez, tenues, fabpellucide albideque, Ех harum axillis pedunculi uniflori со tur. Flores lutei fuave olent, Corolla in his tam eft profunde divifa, ut gre mon la dici mereatur: quod etiam in Afphodelo fitulofo veram inveni. Inferne quidem in cue bum campanulatum breviflimum petala, ceterum patentifima, connivent, fed tamen etiam. hic fune divifa ad usque ferme pedunculum. Petala alterna, que in flore adhucdum clau- fo exteriora fuerunt, fant duplo reliquis anguftiora, Ex his inimum magis diftat a pro- lateralibus, quam diftane reliqua ab invicem. — Ne&tarii fquamæ nihil aliud fune quam torum bafes dilatare, petalis afixe, fimulque connivendo germen occultantes. In germinis fubrotundi & fexfulcati tribus fulcis alternis profandioribus paulo fupra me- diam ale nfpicitur poras, ex quo dulcis liquor exfudar, qui tandem totum fpa- tium fquamas inter germenque replet. Ніс in баба porus maculam оо atrovire tem el mum evanefeentem, dum maturus exfccatur. In Afphodelo fittulofo hofee poros reperio fitos in germinis fummicare, ubi coincidunt falci minus profündi, Fi- nta omnia declinantur, arcumque adfcendendo efformant, Horum alterna tria reliquis longiora inftruantar antheris multo etiam majoribus. Capfala trilocularis & ida æqualis carneque albida fara, matura evadit rugo- а in tres valvulas integre dchifcir, diffepimento medio inftruétas, utrinque in fundo femen unicum continentes argute triquetrum, ut itaque in quolibet loculamento fint femina duo; nec amplius nunc carnofa, Floret Majo & Junio. Augulto femina perüci TABULA SEPTUAGESIMA OCTAV/ SALVIA INDICA. Lim. // pag. 66. alvia foliis caulinis cordatis, acute crenatis; fummis feflibus: foram verticilis nudis, remotillimis. Roy. prodr. pag. 309. Scharen indica, flore variegato. Tourn. inf. 179. adix perennis, in hybernacnlo contra folum gelu defenfa, бере totam hyemem folia radicalia producit, caules Martio emittit, floribus eleguntibus Majo decorandos. Plan- ta wftatem fub dio әрі. Caules funt tetragoni, rarius ramon , rei, debiles, tripedales, toti quidem hirfuti, fed inferne atque. ad foliorum inferiorum imprimis exortum denfa ale bidaque lanugine obduéti, Folia radicalia & caulina inferiora fune petiolata, fuperiora am- plexicauliaz omnia oblongo- cordata, hı gofa, liter & finuofe dentata, асц. ta. Flores caduci breviterque pedunculati in qualibet axilla folii floralis five brate terni habentur, locanturque per verticillos remotos ad varias diftantias in variis individuis, in- terdum triplo longiores, quam tabula exprimit. Calyx hirfatus, glutinofas & compreffo- panulacus terminatur limbo utrinque bifido acutoque. Corolle magne galea eft cera lefcens, in apice pro ftylo cærulco incumbente fiffa, leviterque pilofa. — Labii inferioris la- cini laterales, & Іасіпіе intermedie cuculliformis pars media fant violicee. Hujus lacio nix fundus exterior alber fimpliciter, interior una cum infperfis maculis purpureis; limbus utrinque ex fufco fulvus eft. Anthei pollen luteum continent. — Germina infident corpori glandulofo coloris aurantii. “Odor plante eft fortis & ingratus Ha TA- ” uy > >> ER zT TABULA SEPTUAGESIMA NONA. SISYMBRIUM POLYCERATIUM. Lim. б. pag. 449. Erylinum polyceratium vel corniculatum. Ваш. pin. 101. Moris. hift. 2. pag. 218. fiat af а. Eryfimum alterum Mathioli ; fliquis parvis, quibusdam Пепси, Вай, bjf. 2. dug. 864. P nta annua, palmaris vel pedalis, tota nitida, Caulis ramique teretes. Folia inferio- ra fune pinnatifida, fuperiora repando -dentara, Flores parvi aggregacim infidene alis foliorum pauci, corollis luteis. Siliquz teretes, plerzque incurvare, glare , femipolli- cares vel pollicares. Folia faporem ferme eundem habe: тес аба TABULA OCTOGESIMA. MIMOSA VIRGATA. Lim. fyf. pag. 677. Боп. Clif. 209. flor sos. m in India crefcere, dicitilluftris Linneus, Crefeit non minus in Ameri- frutex ibidem debilis ramis virgatis adfeendentibus inter vicina. fe fultentans. Inde femina attuli, quz in caldario terre data plantam produxere ері jam primo xtatis anno florentem. Rami feniores func obfolete angulati, ex cinereo fufci &lignofi. Juniores virides, vere angulati, pilisque paucis brevitimis & vix oculo nudo abriufeuli, Folia fune bipinnata; inima ramorum ex pari unico, fübfequa ex duobus, fumma ex quatuor, reliqua ex paribus tribus: quz frequentior divifio non ta- men in perpetuum obtinet, Glandula ex flavo pallens, depreffa fimulque concava locatur in petiolo communi infra ipfum exortum petiolorum primi paris. Foliola numero incerto а fex ad quindecim in qualibet соба particulari funt oblonga, obtufa, glabra, brevi acu- mine donata aut eodem deftituta , lobo interiore anguítato, ut petiolus brevifimus veluti ipfi folioli lateri inferi videatur, Juniora lente сопіреба ciliis ornantur. — Stipule funt fe- tacez. circiter fex vel обо, aggregatim inque capitulum colle inüdent extremitati pedunculi axillaris aut folitarii aut gemina, Flos unus alterve exterior gaudet charaétere fequenti. — Perianthium campanulatum & fubquinquengulare in limbum termi- matur acutum , quinguefidum eretumgue. Corolla conftat peralis quinque, albidis, ova- libus, utrinque acutis, calycem ad duplum fuperaneibus. Filamenta decem filiformia ter corollam longitudine excedunt, Antheris donantur nullis; piftilloque omnimode carent; unde nec fruétum ferunt, — Reliquis floribus calyx eft infandibuliformis, & precedentium fimilis, Corolla etiam eadem, fed pariter longior, & hinc duplo dumeaxat filamentis brevior. In his anther adfune flave & incumbentes. бей in hifce etiam foribus duplex diferimen invenio. Nam in aliis (уіне infiftit germini lineari, petalis fere brevior, & ftigmate pradieus infündibuliformi, In aliis longitudine filamenta ftylus топас, ftigmate inftru&tus fimplice & obtufo. Utrum uterque flos fertilis fic, non potui difcernere. Semina nitida, fufca, inzqualiter fübrotunda gibbofaque continentur in legumine lineari, compreflo, ad femina utcunque torofo, бсо, acuto, nitidoque, Len- te audi reprefentantur in tabula flores prime tertieque fpeciei: femen in volumine natus rali, e TABULA OCTOGESIMA PRIMA. IPERVIVUM SEDIFORME, 'ota planta glaberrima eft, Caules teretes, diffufi, ramofi proftratique terre radiculas ub immitunt. Rami florentes eriguntur, circiter odbpollicares. Optime fert hyemem. fub dio, & tanc floret quotannis Julio, — Culte vero in olla plante, perque hyemem hy- bernaculo inclufe , rami florales funt fepe bipedales, at canc debiles, &, nif fuleris alli gentur, fefe fuftentando haud ap. Folia glauca, interdum rubentia, carnofü, стай, acumina, oblonga, bafbus in dorfo foluta, inferiora magis terea, fuperiora magis des preffa, in ramis junioribus confertim nafeentin, in florentibus magis difita. Сута dente & terminales. Floris charafter omnino, qualis defcribitur in nnæi, petalis aut fex aut feptem albidis. Cui numero calyx, germina, eidemque geminaco (tamina fpondent. Ne@arii fquamule adfane nulle, Filamenta petalis concoloria Баба habent la- tam, Antheræ favent. Flos itaque Sempervivi; facies foliorum Sedis congrua. Patriam ignoro. TABULA OCTOGESIMA SECUNDA. ANTIRRHINUM CIRRHOSUM. Lim. mant. ай, pag. 249. {\чче illa, que in caldario, quam que culta fuerat fub dio, altera confimilis alteri, ex LAU radice annua fibrofaque caules habuit initio quidem creStos, (qualis unicaulis, шї in tenella ztate effe planta fole in icone fiftitur,) fed femper fimul debiles tenues &vix fe fu nere folos aptos, brevique verfus terram inclinatos, T ma valdeque diffafa, foliis floribus fruétibusque tora onutta. proxima, differt imprimis glabritie, planta evadit omnium ramofil Ab Antirrhino Elatine, сі dum fola folia infima fübhirfura fint, cauliumque in parte infima rari pili confpiciantur, cetera fint glaberrima, Pedunculi capillares folitarii, ferme unciales, purpurafcentes & patentillimi Өс egrediuntur, etiam poft deciduos fru&tus perfiftentes, > uniflori, foliorum fere omnium axillis ftri Flores exigui, dum lente ex: minantur , fane levifime pilofi, ші ex audi floris figura appo pater. Corolle calycem ad triplum exfuperantis atque ex albo ceruleoque varie tubus ventricofus albet cum ре currentibus (triis purpureis, Labium fuperius ceruleum fe ibifidumque erigitur : laciniis planis, obeufifimis, I Labii inferioris femitrifidi difcus attollitur in duos gibbos albidos & ex arropurpurco punétatos ; lacinie vero funt cerulee, fubrotunde obtufeque. | Faux claudieur. Ne&rium cornutum все cum puntis purpureis, Antheræ funt atropurpu- тет ас fubrounde, | Copfula rotunda dehifeendo utrinque deponit lamellam , feminaquo atra includit in quolibet loculamento circiter quina. Floret totam æltaem, ZEgyptus plan- te patria eft. Nifi Tillius fuam plantam fimpliciter diceret villofam, fioresque luceos, cum noftra convenire Ша, quam in Horti Pifani tabula 38 reprefenavit. zb Se “>” ER TABULA OCTOGESIMA TERTIA. ANTHERIC Phalangium parvo flore, non Бара Phalangium non ramofum, Lol Phalangium montanum. Cluj. cur. po р tota glabra atque inodora fub dio Iæte crefcit. Junio menfe floret; Augufto fe. mina perficit. ZEtate evadit cefpicofa. Radix conftat pluribus fibris teretibus, craf- fis, albidis, longis, Sc ipfis fibrillas paucas minutas emittentibus. Роба radicalia femi fesquipedalia, enfif саба, acuta, carinata; пес рава, uti aflerit Linnzus Caulinum unum alterumve brevius adeft барга caulis medietatem. Са: di с ext finguli foliis fuis radicalibus circumdati, Пей: o longiores, teretes, сгебі, firmi, ant aut unico ramo adfcenden- ne terminantur in racemum rarum, Pedunculi uniflori ad angulum acutum. in his locus Ше, qui planta florefcente mutatum exhibet virorem, dem fru&kefeente in circulum tumentem attollitur, Ab inferioribus incipiendo fuccelfive flos unus alterve expanditur. Huic fune petala utrinque alba, alterna fere daplo latiora, uno mulla vero petiolata, nulla duorum ordinum, пес extus vivente linea info em omnia plant fue feb numero 1207 tradice accribuic Hallerus, Fi- 7 berrima, obverfe fabulata, vix comprefla, corolla duplo breviora, gerant an- gas & utrinque fulcatas. Stylus ftaminibus longior . Сара о c trigona, acuminata, glabra, trilocularis & crivalvis diverfa eft a Бий plan- Quum itaque mea Вас & laudati utriusque autoris plante tantopere ab in- pent, non aufm fuper propofita fynonymia cum certitudine pronuntiare. TABULA OCTOGESIMA QUARTA. ALETRIS GUINEENSIS. Јр. М. pag. 456 Aloë guincenfis, radice geniculara, foliis e viridi & atro цайшайт variegaeis. Com саб; dedi florefe hac таш borum рабі fueran - Hinc ска pluribus fetum conjeceram faturam, pro- ueramque dubitanter. Nunc tandem primos fruétas , eosque maturifiimos vidi non paucos; ex quorum cognita anatome patere, arbitror, in generum fübricatione nec рой hanc plantam ad Aletrin, пес ad Aloén, nec ad aliud jam datum genus apte referri. culenta, lutea cum pulpa concolore, ma- gnitudine рій, comprehenfa a ۸٥ longitudinaliter corolle la tubo. Semen unicum, molle, depreflum glabrumque inclu nembrana lis figure, qui ba fun cortici Басса a 3 п nicudine naturali in tabula (еогбт exhibentur, > So رت‎ % TUANS. Lim. Gf pa ubvillofa, foliis rocundioribus, шаш: ue dentatis; dentibus po- antibus و‎ floribus al Brown, Dif. jam. г. pag. 3 «dix annua caulem profert fesquipedalem, jam ftatim divifum in ramos primarios Бай X. procumbentes , ramisque in decurfa ornatos р i lternantibus,. Ramuli extremi plerique diver Ex مگ‎ rubent maximam partem caulis ramique, Se pilis raris obfidentur. Folia funt ovata, inter ubrotunda, ferrata, facie glabra, ibus perioloque hirfads, ferratura utrinque infima in foliis majoribus fetacea. puke fane (асек. Pedunculi breves, uniflori aut paucifori, ad petiolorum latera ex- antur aut folie sregati, Calycis foliola concava, ad apicem fubtus fanguinen, Petala flava, obovata, & integerrima aut emarginata patent, Stamina plu- та quam triginta ercólaque favent cum antheris luteis, Capfala oblonga, fufca, glabra, s, fexfülc anaceis acutis, apice tricufpidaro patente cum fine gulis cufpidibus bifidis, trilocularis, trivalvis. Semina plurima, angulata, nigra, Floret lario a Julio ad Novembrim. Primz capfuke Septembri maturefeunt. Pluknetiana nc eandem credere plantam polim cum Alcea cibaria tabula 127 fig. 3 cxhibita. ULA OCTOGESIMA SEXTA. LATHYRUS INCONSPICUUS. Lim. 6/ p Lathyrus o o con . Рот. lugd. Э «йіх fibrofa & annua caules етішіс debiles, angularos , pedales vel fesquipeda- А les, & glabros. Cirrhi omnes funt diphylli, — Foliola aut enfifor- min, aut acu fubtus tribus vel quinque nervis notantur, inque lanceolate, acuminate & integerrime petiolos longitudine fere zquant; о infimo multo breviori, in medio забег denticulo minuto. Pedunculi axillares, fo- licarii, uniflori , іп aliis individuis ipfo calyce breviores, in lem duplo vel triplo dores, terminantur fera diverfe quoque longitudinis. Flores parvi, vexillo alisque fa turate rubris, carina pallida. — fa lineare, venofum, acuminatum vixque compref- m femina continet о%о vel pauciora fufca & angularo-fubrorunda. Sub dio floret Ju- mio. Semina funt matura Auguft TABULA OCTOGESIMA SEPTIMA. HASSELQUISTIA JEGYPTIACA. Li. 0. pag. 209. amen. асай. 4. pag. ало. iene haber patriam fingularis hec umbellifera planta. Annua , fesquipedalis & ere- да infitie radici albide, quiddam de Dauci fapore manifettanti, Саші ramofus fo- liofus ac teres obtegitur, idque imprimis ad foliorum exortum, villo albo mollique. Бо. La lia E ^S M ёо 38 ze ғ са Үл inferiora fant pinnata faperiora fübbipinnara & conuiora, Сода hirfuta & teres anti- се falco exaratur, — Foliola inzqualiter incifa, obtufa, utrinque glabra, nifi quod nervi in dorfo majores pubefcant, ad taum mollia, pallide virent. Rami ultimi florigeri & radii fune (triati & fcabri. Ех umbelle univerfalis cujuslibet centro egreditur radius г us brevisque, terminatus apice in pulvillum orbicularem , fabtus virentem , facie ni grum villisque albis breviffimis vetitum. Нос deftituuntur umbelle partiales. | Floret صظ‎ fub dio, porrigitque fraus Augufto, Quandoquidem datus a Linnzo charaéter, defumptus ex planta ficca, non refpondeat individuis, quas plurimas aluit hor- tus nofter, illum hic fubjungam ad dictas v concinnatum. CAL; Umbella univerfa lis multiplex, inequalis. Partialis multiplex, plana, denfior, brevis. Involucrum шаг verfale circiter hexaphyllum foliolis feraceis brevibusque ; quorum , aut omnium , aut pauciorum loco, interdum dumtaxat adfunt brevifimi denticuli, ut, nullum aut minus multiplex adeffe involucrum, merito dici poffer, Partiale dimidiatum : foliolis tribus fe- Mule. Perianthium proprium penta phyllum, pateneiffimum : foliolis femiovatis , acutis ; in fofculis exterioribus extimo lan- taceis, extrorfum verfis, & fere longitudine umbel lato duploque longiori. СОВ: univerfalis difformis, radiata, — Flofculi exteriores her- maphroditi fertiles, — Flofculi centrales mafeuli &aboreivi. Propria petalis quinque, albis, fere ad bafin usque bipartitis, hinc obverfe cordatis, lateribus ad dorfum conniventibus, difci fubequalibus, radinlium extimo petalo maximo. STAM: Filamenta quinque, ca- pillaria , patentia, petalis brevioribus longiora, Anthere fübrotundz , Бай didyme. PIST: in foribus cencralibus nullum. In foribus exterioribus germen obverfe ovatui compreffam, fübhirfütum. Styli duo, filiformes, patuli, longitudine Aaminum, Stig- mata fabcapitata, орша. PER: nullum. Fru&us glaber, duplicis figure. Alter fab- orbiculatus, compreffo-planus, margine crenulatus, conftat feminibus binis planis, cum margine exteriore elevato crenato. Aut alterutrum abortar femen, & tunc conftat fru- Gus femine unico, longitudinaliter hemifphzrico, concavo, & in latere interiore aperto; mam femen hoc tune margine contrato in urceolum efüngitur, Radii umbellarum регада fecundatione eriguntur, incurvantur, torquentque flores incrorfum. ‘Tabula reprefentae plantam juvenem primo florentem, Ad latus funt in naturali magnitudine femina, TABULA OCTOGESIMA OCTAVA. SPIRJEA LOBATA. Дае 1769, fub titulo nova Spirez lobate, ra transmific vir amicifimos Lau rencius Theodorus Gronovius, urbis Lugduno- Batavæ Scabinus, que fab dio terre commiffa tertio demum anno floruit, frutumgue dedit. Radix odorata & fapore aditrin- genti proprioque prædita conftat ех ramis fübtuberofis, inequalibus, pollicem craffis, ex- tus nigris, intus albidis, non admodum lignofis, auctis numerofis fibris teretibus longis- que. Caules ex radice multicipite plures, егеді, teretes, fesquipedales, Роба radicalia & caulina funt inodora & pinnata: foliolis oppofitis , fefflibus aut brevifime petiolatis , palmaris; lobis lanceolatis, acutis vel obtufis, acute ferratis, leviter incifis. Бобов que. dam minima fepe petioli communis inferiorem partem occupant, Stipule fubrocunde aut alius figure. Супе terminales compofiteque patent. Florum odoratorum calyx profün- de dividitur in lacinias ovatas, concavas, obrufifimas & reflexas, Petala rubra longitu- dine а filamentis concoloribus parum fuperantur. Antherz fufcefcunt, Germina fune ple rum- 5 39 rumque fena, oblonga, ftylis infiruda brevifimis. Fru&hus fimilis eft Spirxe Filipendu- le. Tora planta glabra eft. Floret Julio. Linnzus in literis Sibiriam plante. patriam adfignavit, TABULA OCTOGESIMA NONA. MEDICAGO PROSTRATA. Medica maritima, faxatilis, minima, perennis, foliis angultioribus in apice сив, баба parvo, поп fpinofo. Till. bort. pif: 110? dix fublignofa Sc multiceps perennat fub dio. Caules ramofi, anguli, glbri, bi- R pedales”, herbacei, annui, toti procumbunt humi. Folia ternata funt ex foliolis oblongis, anguftis, glabris, apice plerumque denticulatis. Stipule feracee & integerri- ma. | Pedunculi communes axillares fabumbellatim flores fuftinene numero diverfos ab unico ad поз. Pedunculi proprii in (баба terram verfus inflestuntur, Calyx eft fab- pilofus. Vexillum leviffime emarginacam. Filamenta diadelpha in fola fere Бай divi- duntur, umen glabrum, quale & inerme tres gyros fpirales abfolvit, | Floret in- tegram zitarem. Semina maturantur Septembri. Sub titulo Medicz cochleate glabre femina ex Кайа accepi. Vifa eft mihi diftin€ta fpecies, que ad polymorphas Linnzanas, totidem forte etiam inter fe diverfillimas fpecies, ob radicem perennantem imprimis rc- duci non poteit. TABULA NONAGESIMA. DOLICHOS LUTEOLUS. беліне jas plate mecum ес Americe zona torrida attuli; ibidemque plantam deferi- 8 Provincia non adnotare nomen dit. Ех pluribus diverfo bere пе a reditu tempore terre commillis feminibus tandem hoc anno 1771 unicum in caldario germinavit, produxieque ftirpem: herbaceam omnium letifime vegetantem , que floruit copiofe ab Augufto ad usque Decembrim , tuncque periit. | Primi flores gh m, teres obtufümque dederunt; ас nullum ех hifce leguminibus ad maturitatem p: it, Dolichi unguiculai fruétibus videbantur fimilia futura. С: ique ferme tei debant volubiles; alii etiam rami tres quatuo: та incumbebat elongati, — Stipulas habuit lanceolutas & acuminata Ч & antice canaliculati foliola fuftinuerunt ovata omnia, nitida, cutiufcula; lateral que zquali. — Petioli proprii teretes б ta pars мой. І eranc parvae & fubr @os in racemum capitatum compreffamgue. Calyx femiquadrifidus virebat pallide; den- lis acuminatis: ex tribus lanceolatis conftınce labio inferiori; fuperiori antem intc- gerrimo & femiovato. Vexillum facie eleganter luteum, dorfo flavefcens, leviffime emar- ginacum, Dolichi callis infrucbatur tis; ungue preditum albo & brevi Ale lu- tem. Carina cum aliqua flavedine dilute 'virebar. — Filamenta diadelpha fuperne omnia ad medietatem dividebantur, antheris donata luteis. Stigma valde barba s ex oblongo rotundata & nigeicantia cum hilo albido. к 40 TABULA NONAGESIMA PRIMA. DIGITALIS OBSCURA, Lim. jj. juam Digitalis hifpani ig . Tourn. inf. 166, Digitalis anguftifolia hifpanica, Bocc. muf. 2. 7 136. 1. 98. E lis pedalis vel bipedalis , inferne lignofus & frucefcens , parum ramofus , debilis- perennat. Juniorem hunc ramosque totos folia ornant ex lanceolato linearia, acuminata, glabra, integerrima, confertim alternancia, (еПШа fic ut fupra caule videan- tur bafibus adnatis decurrere. Racemus terminalis flores eodem verfus propendentes ge- rit. Braftee funt lanceolate & acuminate, Pedunculi breves eriguntur. Calycis fo- liola fant lato - lanceolata, acuta, füperne parentifima, duo a Со- тойа extra calycem valde incurvatur deorfum , extus ferruginei purpurafcends coloris ; fubras fimul fordide flaveftens. | Interne flavet cum fuffufo colore ferrugineo у fundo opurpurco. Faux рйов. Пасіпіг obtufe : labio fuperiore multum emarginato ў in- feriore ovato longiori; reliquis longitudine zqualibus. Anthere pallide fulphurex. Ca- pfula ovata paulatim anguftatur in acumen longum bifidum, tandem hinc atque illinc inflexum. Semina pleraque funt incurva, Augufto menfe matura, Floret Junio & Ju- lio, Hyemem agit in hybernaculo. TABULA NONAGESIMA SECUNDA. CENTAUREA CINERARIA. Linn. fpe Jacea cineraria laciniata, flore purpureo. Triumf. 0) P aferne fruticofa lignofa atque perennans ramos annuos ac herbaceos emittit plu- res, totos foliofos , füperne angulatos , pauca lana incanos, deb pedal Folia pinnatifida, quzdam etiam fubbipinnacifida, petiolata: lobis inwqualibus , plerisque obtufis, parum tomentofis; aut fubincanis, aut pallide virentibus; interdum duplo majo- ribus, quam in icone qui exhibentur. Flores ramufcalos terminant folitarii ; поп fe les, fed ab ultimo foliolo femper remoti. — Corollule funt quinquefde , radiales quee dam quadrifide 1 Antherz ejusdem coloris. Styli flavent. С lycis cilia fune fufca, с г primamque plantam, cujus elfe va rietas aLinnzo putatur, In depiéta calyx valde comentofas eft, qui vix eft talis in pl ta prima. At vicifim contrarium obtinet in u foliis ramisque, que multo to- mento incano obducuntur in priore, paucifimo in noftra, Folia etiam pluries tenni que divifa funt in primo. Іп eadem ultimum folium unum alteramve igi et contiguum, ut dici fefllis queat, contra morem depite, Sic mihi quidem «баба fpecies. Floret але. In hybernaculo hybernar. TABULA NONAGESIMA TERTIA ONONIS HIRCINA Ononis mitior prima purpureo fore. Cluf: М. وو‎ tana, przcox, purpurea, frutefcens. Anonis non fpinofa, flore thyrfoide carneo, polonica. Barr. Te planta, ut Clufii verbis utar, lento quodam humore graviter & hircinum virus Multos annuatim ex radice dura, lignofa & perenni fert cubitale: nonnunquam longiores furculos, rotundos, lentos, firmos tamen, ramofos, molli lum x | 4! ine obdusbos, hyeme totos interituros. Ex feminibus fata primo jam таз anno floret, ales procumbune inferne; hinc adfcendunt, atque eriguntur. Folia ferme glabra, fubtus pilis obfidentur ; caulina pleraque ternata; foralia & ramea quadam fimplicia : fo- liolis ovatis & acute ferratis. — Stipule ferrate & amplexicaules longitudine folia ferme quant. Flores breviter pedunculati axillis femper gemini infident , formaneque tandem veluti fpicam, in caulibus ipfis tripollicarem, іп ramis breviorem. Слух villofus duplo brevior corolla eft. Vexillum ex purpureo eleganter rubet, dorfoque villos haber vix cone fpicuos. Carina longitudine alarum albentium atque obtufarum vexillo eft concolor. An- there fune lutex. en байхын & fubvillofum Баб laterali receptaculo affigicar. Hoc cum addito femine etiam in tabula litur. Nunquam in hac planta fpinas obfervavi, non magis in زط(‎ quam in culta, Omnino diverfam habeo ab Ononide Linnzi arvenfi, cum miti, tum fpinofa; пес ad aliam pertinere fynonyma allata arbitror plantam quam ad no- frm. Floret Junio & Julio. In comitatu Hungarie Liptovienti ас Scepufient frequens nafcitur. ln Brisgovi etiam montibus apricis invenit clarifimus Lipp. TABULA NONAGESIMA QUARTA. TEUCRIUM MASSILIENSE, Lim. fjf. pag. 588. Jp. pl. р. 789. Teucrium cretieum. СШ bif. 348. Teucrium fruticofum incanum , creticum, fore purpureo, Barr, 318. de. 896; hamadrys fruticofcrecica, purpureo fore, Tourn. inf. 205, dix fibrofa lignofaque, hyemem in hybernaculis apud nos agens, perennat, uti etiam е caules ram Hi fant quadrangulares, inferne fragiles, fubereéti, fe- تا‎ vel fesquipedales, tomento vix confpicuo incani, quale etiam folia bra&eas cil Folia funt petiolata, ovata, obtufa aut acuta, inzqusliter ferrara, per venas valde rugofa, pollicaria aut breviora, ore denticulis extremis fepius refle- Rami in racemos terminantur сгебю», in quibus ex Баб із five foliis oppofitis, pau- latim ma с decrefeentibus, fuperioribus lanceolatis & integerrimis, flores peduncu- іні fingulares egrediuntur, in unum idemque latus verfi omnes, & ad angulum retum patentes. Calyx eft bilabiatus. Labium fuperius planum, cordacum acuminatumque pa- tur inferius quadridentatum concavumque. Corolle purpurex labium inferius eft concavum & fubtus hirfucum. Filamenta pallent. Antheræ fant бис. Stylus bre- ftaminibus purpurafeit. Sub vt Junio & Julio. Tota planta fortem fingula- emque odora » cum alio mihi cognito non comparandum, TABULA NONAGESIMA QU GLYCYRRHIZA ECHINATA. Lim. Gf. pag. 490. Glycyrrhiza capite echinato. Ваш, pin. 352. Glycyrrhiza Diofeoridis. Dod. pempt. 3. Glycyrrhiza echinata Diofcoridis, Lob. ic, Dulcis radix. Cm. epit. 423. T ха planta glabra parumque ай tatum glutinofa eft in horto noftro. Sata altero des mum annuo floruit, hyemat fub dio, keteque vegeta. Ex radice primaria, tertio ав anno jam pollicem diametro zquamte, primo vere caules exfurgunt places, annui, Ко ere- етеді, bipedales, teretes ftriatique. Dum in fruCtibus maturandis planta eft, ex plero- rumque foliorum alis ramali propelluntur breves, пес florences, — Folia funt pinnata ex quinque ut plurimum foliolorum paribus cum impari: соба antice caniliculata : foliolis lanceolatis , acuminatis; omnibus, nec impari excepto , breviflime & equalicer petiolatis. ule fant lanceolate, acuminate Sc integre. Pedunculi breves, стай & firmi alis f um folitarii infident. Flores denfiiimum in capitulum five in fpicam fubrorundam col- antur, finguli propria bradea acuminato - lanceolata faffulti. In calyce labii fuperioris ісіп ia fola poffet forte melius dici ipfum labium fuperius integrum, йа ше pertinc- rent tres dentes reliqui ad labium inferius. Corolle vexillum dilute cwrulefeit, facoratili- eque. Reliqua fine in fore fecundum charaderem Linnzanum. Legumen fuccedie parvum, ovatum, compreffum, acuminatum, aculeis innocuis longisque undique munitum, glabrum, primo purpureorubens, maturum fufcefcens. Conti forme, nitidum, compreffumque. Julio flores, Sepcembri femina perficit. teretes, numerof, digicum minimum стай, pedales & lon cinalis поте dices hujus planta re profunde immituntur, nec, more Glyzyrrhize glabra: horizontalicer illas vidi, aut novam fic fobolem ad diftantias proferre. — Veftiun tenui & dilute fufco, intus albicane, medullam in centro habenc fubligneam ingu hinc tenacilimz. Gaudent fere odore Glycyrrhizae noftre. Recentes maftica- neo colore imbuune, uti etam aquam, in qua lavantur, Ipfe quidem , fed mox in fuperficie aéri expofita inficiuncur rubedine, поп con- parabilem,, re falivam с: cortice abítraS nt, flanti, ас in fufcum colorem brevi mutanda. 8арог quiddam commune haber cum of amen Ша fumma gracaque caret, Mihi quidem videtur omnino effe an- tiquorum ac Diofcoridis Glycyrrhiza. TABULA NONAGESIMA SEXTA. SCABIOSA PALÆSTINA. Lim. fyf pag. 114. mant. р C alis teres unum alterumve pedem altus, ramofüs, glaber aut parum pilofu fant ex oblongo lanceolata, aut integerrima aut ad bain magis minusve ferrata aut integra, füperiora magis pilofa atque c pilofi produ&ique calycem communem fuftinene hi he cum fu pallentes tubum habenc infundibuliformem & limbumg; exteriores radiatum quinquefidumque , cujus omnes funt trifide vel pluries incife. Anthere fant coloris rofei. — Fruétus eft fimilis Scabiof (t menfe Augufto & infequentibus. TABULA NONAGESIMA SEPTIMA. SCIRPUS CEPHALOTES, Lim. ارز‎ pag. $4- Е feminibus in caldario primo vere fatis enata planta florere ccepit O&tobri. Байх te- res, perennis, odore ac fapore aromatico predita, folonifera, fibrillas teretes ex niculis terræ immittit, & culmum ех fingulis fere nodis, unde valde cefpitofa denfaque planta evadit. Folia radicalia plura, Бай culmum amplexantia, ex enfiformi linearia, acu- minata, lateribus retrorfum parum байга , dorfo prominente angulata, kete virent, Cul- > nudus , ere&us , femipedalis vel fesquipedalis terminatur involucri foliolis qua- quacuor, longitudine admodum inzqualibus, foliorum figura gaudentibus, quorum mini- mum ponitur ante longilimi Tota planta glabra eft. Receptaculum oblon fefliles in capitulum album folitarium & ex ovato fübrorundum colligit; quibus fin calyce inferviune fquamz oppofite йаг albz ac membranacez. — Corollam facit є valvis, infera, comprella, albida, а те. Filamenta tria, capillaris, ere, & corolla duplo longiora antheras gerunt li eretas urco pallentes. Germen fuperum, ovale, glabrum compreffumg іп ftylum filiformem, femibifidum ftigmatibusque fimplicibus donatum. Corolla rugofa бада & fufcefcens includit femen unicum, nudum, compreffum, fufcum, glabrum, par- vom, ovatum cum acumine obtufo. Мокоцев auéta ad latus adítane depigta corolla cum ftaminibus, piftillum, femen corolle inclufum idemque nudum; tum iterum magnitudine naturali corolla maturum femen continens, TABULA NONAGESIMA OCTAVA. CELOSIA NODIFLORA, Lim. ff. 187. flor. zeyl. Amaranthoides indicum nodiflorum, capitulis ex albo virefcentibus. Burm. Неў раба. Amaranthoides indicam globofum , ad caulium nodos floridam , foliis folitariis fummo apice barbaris, Pluk. alm. 27. 2. 133./ 2 Т/х radice fibrofa & annua exfurgit caulis fesquipedalis, teres, fuberedtus, flexuofus pun- T, aique paucis albidis param exafperatus, Rami alterni horizontaliter patent, infimi бере longitudinem caulis habent. Folia obverfe lanceolata, glabra, acuta, fubundulata, integra, ex gluco virent, bafique in petiolum а - Нв opponuntur pedunculi communes folitarli, breves & сгай. Flores ex albo virentes & membranacei capitulum fübrorandum componunt, Calycis triphylli foliola extus hirfacula in ferm в unumque opponitur binis reliquis. Germen ovatum pedicello innititur, Stigma capita to - bifidum anthereque purpurafeunt. — Capfula circumfciffa & horizontiliter difeedens in duas partes, ovata, fyloque perfitente initruéta, unicum femen coni erminantur , nee nitidum & ferru- gineum. Floret ab Augufto ad Decembrim in caldario, feminaque prima perficit Oob: TABULA NONAGESIMA ХО? PHASEOLUS MAX. Lim. jji. рае. 482? pas annua, fata primo vere in caldario , floret ab Augufto ad O&obrim , Septembri prima femina perficit. Sub dio non гей provenit. Non quidem volubilis, fed fle- xuofa & debilis erigitur. Truncus, rami, petioli & pedunculi fant angulati & valde hir- furi. Foliolafunt acuta, pilofa, & late ovata, ut intermediorum latitudo interdum wquer longitudinem, ^ Lateralium lobus interior eft triplo anguftior exteriore. бгіршіг ad folio zum axillas fune fubovata: & in acumen feraceum terminate : ambarum ora pilis ciliata. Pee dunculus communis in flore brevis, in fruétu elongatur. Flores plures breviffime pedun= culati in extremitate pedunculi communis locantur fubeapitati. — Bra&tew, calycis exterioris adinftar, fingulis floribus gemin, lanceolate, acuminate & oblique. Calyx ex purpureo viridique palle. Vexillum fordide favefcir. — Ale favent magis. Carina fpiraliter invo- lura inferne cum virore albet, fuperne fimul purpurafcit. Legumen teres, ad femina to- L rue uy 44 B OA rulofum, hirfutum, acutumque nigricat, feminaque continet circiter decem , fiturate fü- fca, fübteretia, & bafi apiceque plana. — Rumphii Cadelium non videtur efft poffe idem cum planta in hac tabula а me propofita. бі itaque non differt Cadelium illud a Phafeolo Мах Linnei, erit mea planta diverfa a Linnzana, novaque. | Semina ex India Orientali miffa fucrunt. TABULA CENTESIMA. PHASEOLUS BIPUNCTATUS, x promontorio Bong бре in Africa fuerunt adlata femina, que in caldario horti noftri E ita novam hanc Phafcoli fpeciem produxerune. Planta volubilis primo anno a menfe Augufto ad Decembrim floruit, fru&usque tolit maturos. Nunc altero primo vere ex ca le ramisque numerofos novos ramulos foliofos Кейййтедпе vegetantes producit. Magnam linem haber cum Phafeolo rufo, cui flore с > nif quod vexillum mi. nus virefcat. Caules, folia & racemi funt hirfuula. Legumen leviffime villofum figura & volumine congruit cum Phafeolo inamceno, magis tamen turgidum propter feminum ma- jorem crafiitiem, quis pauca includit alba, fubreniformia, & fupra hilum utrinque pundo ferruginco inúiguita. Foliola fant ex ovato acuminata; laceralium lobo interiore duplo Stipule, ad foliola & caules ezdem, funt exigua: & fubovate "oH ШҮТЭН» Айез ORTA pupa | | +. ` | 7-44. ife — ونس ШИ ШИЛ MIA Л 11 2 с N N N М AHL NS 2 SS 3 SRY ) Хоа NS N N N N NN N N NN М ХАК NN #77 2120 RI M M N N 27 77 الا МАМ‏ А AN МҸ uy»‏ NN ANOS‏ WSs үч NN NA SS = bo RN RS پا 2 2 2 2 2222 2227 GL 2227 222 222 \ S Бъ SS EL PL ТЯ ти 22 72 2 772 PEE 22222222, - SS қ SS Ў \ N SNS N v. 27. ғ ай. SMA 5 £N DA ai ai i а 4. 26. M eO === SES === — я < мъ Et 3 : 0 0 N AS ur RAU SU | ХАМ! ЎЎ BN 7. 33. T 26. аеры”. ашасы е > Ч | v. 4. 22 a 41. r 745. и E y is заць €: A „2 A с аа کہ اد کی‎ ааа Mir E 14.1 4991 ہی مر ہے‎ ХҮЧ کے یش‎ a ae T 49. Ет NED, UIID ът" «ОМ, N s ۱ ЖС ۱ WY di Я Т 56. Wy х” N o wt . DO Ur |, 114 85.. F- 22532292» == پچ‎ ЕЕ аа #5 5-2 “i 2 mm 7.71. Y au» wu er — Е L с г ГЕ CH FE = == = ЖУ сш = FFE YM و 1444244 > ہے‎ Ak DPS SSS AS Я LOU T ^ ка N Y n г, ї мо ٠410 A! А 3 A АМ ¡e 5% > > + ся N: я Н 2% при. t- ھ7‎ ES 3 i + i A 2