" 


NNI ENRIRRRS OH 


NO'T LN 


d 


] 


z 
fem 


1 
AURA 


LECIORI BENEVOLO . 


$. &O. 


. D. CHRISTOPHORVS JACOBVS 
11 TREVV. 


NOU a teneris fumma voluptate animum affecit mcum plantarum cogni- 
jW| tio, eam pro virium & temporis ratione nunquam non augere ftudui , eademque poftea me offi- 
cii publici curis defatigatum fxpius recreavit & adhuc dum recreat,.. Quamdiu yitze generis con- 
ditio id permittebat, itineraque praecipue favebant, nullam praetermifi occafionem, ex campis & 
hortisinnumerabilis ferme horum natura produCtorum copize tantam acquirendi notitiam , quan- 
tam circumflantize offerebant, Pedem denique. Norimberge figens, cura cgrotorum demandata, impeditus 


Em NUN 
ANSA IIIS TET 
NATURE IUSEUNN. 
n. 


LL 
SA [P1 £U ; 


j 


j 


ide N 3 


quidem fui, quo minus fertiliffli agri noflri divitias ulterius Ícrutari poflem; fed exoptata mihi con- 


tigit occafio varias multasque raras in hortulo domeftico quotannis plantas alendi. Et quemadmodum femper 
curam geffi, plantarum acquifitarum memoriam exemplaribus naturze ficcatis confervare: ita etiam poftmodum 
conceffis a DEO propitio viribus, ad earundem vivam faciem, quae alias faQa exficcatione evanefcit, pi&turis 
idoneis fupplendam animum applicui. Peropportune primum ad manus mihi fuit piCor ex Bohemia ortus & 
hiclocoruni per plures annos commoratus, D. ANDREAS IGNATIVS MAIERVS, qui mira facilitate &c promti- 
tudine plantarum imagines adeo faltem naturze fimiles effingendi artem callebat, ut citra errorem cognofci & a 
congeneribus diftingui poffent. — Paullo poft occafio mihi nata eft commercium, ejusdem copi obtinendi caufla , 


xum D. GEORGIO DIONYSIO EHRET ineundi. Hic a patre, Sereniff, Ele&oris & Comitis Palatini 


Rheni hortulano aulico, topiariz arti pariter deftinatus & informationi D. AVGVSTI GVILI ELMI SIE- 


VERTIT, celeberrimi horti principalis Carlsruhenfis olim praepofiti, traditus ab hoc fimul plantas pingere in par- 
ergum a Ícopo primario non alienum didicit ,hocque ftudium poftea omni induftria excoluit , occafione pradfer- 


tim fingulari favente, dum forte fortuna a, 1730. Ratisbonam venit. Hic namque locorum a D. WEIN MAN- 
NO, tunc temporis iconum pro edendo opere fuo botanico colligendarum ftudiofiffimo, mercede conducebà- 
tur, ut per integrum annum his pingendis folummodo animum adjungeret; ibidemque deinde easdem Occupa- 
tiones per fesquiannum adhuc coritinuabat, D. LOESCHENKOH L1O, mercatori & horti florentiffimi pof- 
feilori, eadem officia praeflans. — Interea temporis & horis fuccifivis fibi ipfi quoque confecit plures plantarum, 
tum indigenarum tum horteníium, imagines vivas & ,quum earum collectio ad numerum 600. iam accederet, 
eam amicorum cuidam meorum zeftumatiffimo vendidit, cujus benevola conceffione obtenta, eandem ut fupra 
inemóratus MAIER VS imitaretur, curavi; qua facta acceflione numerus picturarum Maierianarum mihi com- 
paratarum ad 1700. excrevit. Sed de praítantia laudati EHRETI certior £iQus , pear infuper ab eo, ut 
meum etiam in ufum rariores plantas fibi obviam fatas ad ipfa naturae. exemplaria füper charta majore & niti- 
diore pingeret: cui defiderio quum per tres ferme annos fatisfeciffet , atque praterea, itinere per Helvetiam , 
Provinciam Galliamque inftituto, fübinde aliquas icones, plurimas autem, Londini denique pedem figens , quot- 
annis mittere continuaret & adhuc continuat, numerus earum 300. iam,excedit. Quilibet autem facile prae- 
videt, pofteriores Londino acceptas, & indicati numeri duas tertias ferme partes conftituentes, reliquis longe 
efle praeferendas, tum ob plantarum, quas repraefentant, raritatem , tum ob artificis, qui perpetua & indefet: 
fa induftria per tot annos huic exercitio foli fe denique confecravit, perfe&tionem. Ad eam porro haud exiguum 
contulit, quod celeberrimo LIN N AEO interea familiaris fa&us fuit ab eodemque charaCteres plantarum genui- 
nos ad normam Botanicorum fyftematicorum repraefentare didicit: id quod ipfe delicatifime HORTI CLIF- 
FORTIANI figurz plurimze, ut & omnes hujus generis, qua utrique tomo fplendidiffimi itinerarii RICH A R- 
DI POCOCKE addite funt, EHRETI nomine fubfcripto abunde iam tellatum fecerunt; omnium autem 
maxime ille, quas ipfemet aeri incidere (nam artem hanc pari fucceffu felici fimul tam diu exercet) & vivis co- 
loribus illuftrare ab aliquot iam annis coepit, nunc autem continuare atque preterea junctis concinna copula in 
una eademque tabula pluribus plantis additisque papilionibus rarioribus exornare denuo agreflus ell; ceu earum 
tabularum octo ad meas iam pervenerunt manus. Ne autem viva facies earum quoque rariorum plantarum, 
quas ex feminibus ab amicis benevole mecum communicatis in horto domeftico educare contigit, memoria ex- 
cideret, pi&torem hujus loci, D. NICOLAVM FRIDERICVM EISENBERGERVM excitavi , ut vires 
in hoc pictura genere pariter exerceret, id quod eo ufque feliciter ceffit ut nunc in eo folo occupatus meam col- 
leCtionem ad 150. icones adaugeret, non computatis floribus ita dictis coronariis, tulipis nempe, hyacinthis , 
narciffis, ranunculis ,anemonis fimilibusque anthophilorum potiffimum deliciis , quorum imagines figillatim ul- 
tra numerum 200. afcendunt , ex quibus plurimz fünt imitationes earum , quas fupra laudatus SIEVERT VS 
ad naturae normam in horto Carlsruhenfi, ejusmodi quoque plantarum generibus inftrructifimo, olim elabo- 
ravit & amicus quidam, pofleffor illarum faQ&us, mecum communicavit, nonnulle etiam fate funt ad exem- 


plaria, qua iam fatis ubique celebris Virgo noftras, BARBARA REGINA DIEZSC HIA, pinxit. Quum 


X à autem 


autem EISENBERGERVS. in imitando & amplificando opere Blackvvelliano nunc em e nd & 
propterea non femper ipfi otium fit, meis ultra curis fatisfaciendi, excitavi porro S DEA nS e 
mirüim D. MAGNVM MELCHIOREM PAYERLEIN & D.GEORGIVM G eed rr: 
RENFBEIND, adeo felici fucceffu, ut hi quoque eidem ftudio fe nunc dicarent & Ko as p eos u es 
nes pro mea colle&tione augenda iam pararent, fpes vero haud vana ex fpeciminibus plus S D, e o- 
ratis nafceretur, ambos egregios futuros effe in hoc picturae genere artifices, cumprimis quia fatis nm WE 
barunt , fe non tam panis lucrandi quam laudis obtinenda gratia vires fuas intendere, s etiam We qe eo- 
rum conditio permittit. "Tahdem duplici ex capite filentio pra:terire nequeo alium adhuc ex noftrau e 
dem ftudio praecipue deditum pi&torem, nempe D. NICOLAVM GABLERVM, due prd U- 
jus dotes fingularem attentionem merentur non folum propterea, quod omnino totum p mme S E i 
que, ac characteres partium fruGtificationis , accurate repraefentare valet, verum etiam 1deo, due uic oc 
cupationi reliquum ejus vitae genus plane contrarium videtur, dum coriarii filius unicus eidem i Clo n 
primario Ícopo exercendo addictus eft; deinde cum hoc quoque nunc commercium ineundi now mihi facta 
eft, adeoque fpes affulget, colle&tionis hactenus indicate? augmentum hujus adminiculo, Deo volente , pariter 
futurum efle. . i i: S S 
Haec omnia, Le&or benevole, non vanc oftentationis gratia, fed eum tàntum in finem paullo prolixius 
expofui, ut de propofito mox indicando «quum ferre poffis judicium. Hanc enint oculorum mentisque ob- 


le&tationem, aeque jucundam ac utilem, mihi foli comparare vel refervare nunquam cogitavi; in votis potius | 
; €que] , p 


femper habui, . ut aliquando communis fieret. | Jam dudum ergo plurimas harum imaginum, easque precipue , 
quee telluris noftra vel etiam hortorum vulgares alumnas repraefentant , illis deftinavi, quibus operi WEIN- 
MANNIANO fupplementum haud füpervacaneum addere forfan placeret; reliquas vero atque illas imagines, 
quae plantas rariores atque ex his multas haud pridem ex remotiffimis orbis terrarum regionibus in Europam 
translatas, fingulari praeterea artificio pias fiftunt, condendo opere peculiari dignas cenfui. Accidit igitur a. 
1748., ut celebrisAuguftanorum pi&or atque chalcographus, D.J OANNES JACOBVS HAI D, ex voto 
Norimbergam veniret & harum imaginum colleQtionem attentus perluftraret, tandemque de pulchritudine ea- 
rum. certior fatus confilium caperet, ex iisdem illas, quae vel raritate vel formofa fpecie pre reliquis fefe com- 
mendant, omnes vero laudati EHRE'TI manu artificiofiffime piCte fünt, omni ftudio & accuratione in aes 
incidendi, vivis coloribus fuper charta maxima nitidiffimaque repra-fentandi & fingulis femeftribus intervallis 
decuriam in publicum edendi, hacque ratione fi Deus vitam ac vires conceflerit, tamdiu continuandi, quam 
id ipfi ex emtorum. numero commodum erit. ST hos c 

. Ne autem füfpicio oriatur, hoc opus cum illo, quod D. EHRETVS ipfe modo füpra indicato evulgare 
ccepit , effe unum idemque, monendum duxi, fi vel etiam quaedam plante in utroque compariturze fint, non 
una tamen eademque ratione id futurum efle, de quo tabulze ejus iam edite fatis teftantur ;. 1d quod pariter va- 
let.de nonnullis, quarum fimiles iam proftant in fplendidis operibus IOANNIS MARTYN, MARCI CA- 
TESBY Societatis Hortulanorum Londinenfium: «omnes. enim, qui haecce opera cum noftro collaturi 
fint, facile deprehendent, illas etiam imagines, quas denuo & plerumque magis completas publicamus, haud 
efle füpervacaneas j ut taceam, multa opera per Angliam publicata noflris in regionibus ignota manere, vel fal- 
tem pretio multo majori redimenda efle. PM Er E ; 
-.,. Hifce praemiffis iungendee nunc porro fünt rationes, quibus hujus operis editionem, divino afpirante au- 
xilio, profequi conftitutum eft. | « 


^ 


I. Quum forma & magnitudo naturalis in plantarum imaginibus fervata notionem perfeGtiorem reddat: 


ea in noflris femper confpicienda erit vel circa integram plantam, fi charte normam non excedat, vel circa e- 
jus partes, f1 contrarium obftet. : : : 


IL. Ordinem certum, five alphabethicum five fyftematicum, nemo expeabit, utpote in ejusmodi colle- 
&ionibus nec neceflàrium, nec jucundum, nec poffibilem , nec denique commodum. Non neceflàrius quip- 
pe eft, quoniam, fi per Dei gratiam noftra .colleQio ad eam molem pervenerit, ut' juvande memori cauf- 
fa alphabeti ordinem expofcat, hic indicis adminiculo facile fuppeditari poteft, fyftematicus vero ordo ab aliis ad 
cujusvis lubitum jam concinnatus proflat; non jucundus, qui 
ga ferie jungendae effent minus formofx; non poffibilis, 
rum evulgationem paratis locus praecluderetur; non commodus denique eft, quia auctores à 
bus adftringit forti & voluntati humanae mutabili contrariis. | Quamvis autem omnem ordi 
&turus fim, eum tamen obfervabo, ut rariores & haud ita pridem noftris 
tem examinata, reliquas pfaecedant, magisjam notae veró, ceterum tamen fingulari formofitate fefe commen- 
dantes, non nifi parcius & quafi ornamenti vel oble&tationis tantum gratia compareant. 

-. . III. CharaGeres partium fru&ificationis genericos omni 


j | | bus jungere plantis, Ícopus pracfixus haud. magis 
requirit. Hic namque in eo tantum verfàtur, ut plantarum, quas repraefentare contigit, facies habitusque fi- 


flatur naturali adeo fimilis, ut non folum iis, qui miris & infinitis ferme natur in hifce produ&is variationi- 
bus fe dele&are amant, verum etiam illis, qui de fpeciebus generi cuidam vel iam adícriptis vel adhuc adícri- 
bendis certiores fieri cupiunt, fufficere queat. Ceterum, mea quidem fententia, labor fupervacaneus Hand elt 
fingulis fpeciebus chara£teres, ex quibus de genere earum judicium ferri folet, appingere: fed quamvis lubelter 
ifta, majoris-utilitatis gratia, in opere hoc femper pracftitiffem; obftat tamen, quod non PNE alienigenz plan- 
tz fingulas fru&tificationis partes ubique ad perfe&tionem perducunt, & quod praterea earum re lente in 
his, quas nunc producimus,. ab artificis voluntate dependet. Nihilominus tamen ejusmodi ds Lien t D 
reperientur, quarum delineatio ab aliis hucusque nondum facta eft. : Td P 


IV, Hiftoria 


tque emtores legi- 

^ . r 
mn nem [ftudio negle- 
1n regionibus vife, aut accuratius fal- 


. 


quia & generum & fpecierum imagines fiepiffime lon- 
quia ejusdem generis fpecierum imaginibus poft prio- 


pU uu o m 


IV. Hiftoria fingulis plantis commentarii inftaraddenda eandem ob rationem poriter in opere noftro ab- 
folute neceffaria non eft: & f1 etiam talem conficere voluillem, una tamen ex parte graviores inftantioresqueoc- 
cupationes impedimento funt, quo minus illi debitas curas impendere valeam, & altera ex parte ad ejusmodi 
laborem füfcipiendum is tantum idoneus eft, cui ipfas plantas vivas obfervandi & examinandi occafio contigit, 
qua careo circa plerasque in opere hoc comparituras, utpote quas noflra tellus nondum aluit. 5 


LI " E. 4 
. V. Omne ergo, quod me fingulis imaginibus additurum, divina fretus gratia, fpondere poffum, eft no- 
minis adfcriptio. Quum vero plantas, quas repraefentant, claffici au&ores vel jam recenfeant, veladhuc taceant, 
haec etiam nomina vel iam approbata vel. ulteriori fcrutinio demum approbanda aut corrigenda funt. Ex illis, 
quae pluribus clafficis au&oribus jam in ufu funt, elegi brevitatis caufla ea tantum, qua fufficere videbantur ad 
indicandos au&ores reliqua fynonyma jam recenfentes, vel integram plante hiftoriam, vel chara&teres faltem e- 
jus generis exponentes, ut fimul illis, qui plura fcire defiderant, fontes, unde ea haurire queant, indicarem. 
Quod ad nomina mihi ipfi nondum fatis probata attinet, iistamdiu uti liceat, usque dum accuratius plantae exa- 
men meliora & aptiora doceat. Huc pertinent illa, quibus indicantur plant quadam, quarum charaCteres ge- 
nericia nemine, quantum mihi faltem conflat, hucufque fatis examinati funt, itemque ille, de quibus dubius 
adhuc hareo , num ullo nomine Jam indicate fint: de omnibus enim quo. minus certior fieri queam, obftant 
otii huic ftudio dicati limites perquam angufti, licet fontes forfan ad manus eflent. Ceterum ex nominibus ge- 
nericis approbatis illud femper primo loco pofui, quod mihi aptiffimum videtur. Vtautem hujus dele&us ra- 
tionem reddam, meam opinionem de nominibus plantarum in genere brevibus declarare liceat. Singula gene- 
ra; fecundum regulas cujusvis ftyftematis formanda, peculiari nomine diftinguenda, & omnes plantas iisdem 
chara&teribus gaudentes ejusdem generis nomine appellandas effe, nemo de commodis ejusmodi fyftematis infor- 
matus amplius dubitat, neque eorum conatum reprobat, qui nomina a veteribus, imo etiam recentioribus, bota- 
nicis ufurpata in alia novaque mutant, quoties ipforum regulis contraria funt. Id unicum tamen nihi perfua- 
dere nequeo, difcentium commodo fieri, ut more nunc invalefcente plura genera, quibusdam frué&tificationis 
partium notis fatis diftin&a, ob reliquarum fimilitudinem indeque derivandam naturalem affinitatem ad unum 
idemque genus reducantur, unico propterea nomine generico comprehendantur, tanquam fpeciés vero notis 
ab iisdem partibus derivatis diftinguantur. | Eft namque hzcce affinitatis inquifitio quidem laudanda & ad metho- 
dum quandam naturalem ftruendam neceffaria; fed ejusmodi methodum non nifi fummos & exercitatiffimos: 
viros ex crebra attentaque generum comparatione aflequi, re&tejam monuit cl. LVD WIGIVS. Methodi er- 
go artificiales, quas vocant & quales funt omnes hucusque expofitz difcentiumque praecipue cauffa excogitata , a 
naturali diftinguendae fünt; propterea vero in illis minus opportune formantur regula in hac tantummodo obfer- 
.vanda. Quum autem in methodis artificialibus, precipue illis noflro aevo approbatis, iisque ipfifimis, quae 
- fiepius memoratam affinitatem commendant obfervandam, pracipiatur, generum notas a folis fru&tificationis 
partibus defumendas, ab iisdem vero reliqui habitus notas excludendas hasque folummodo ad fpecierum diftin- 
Cionem adhibendas efle: fequitur, metuendam efle tyronum confufionem,,. nifi a notis fpecificis viciilim exclu- 
dantur omnes illa, a quibus genericze deduci folent. Porro, fi hzcce affinitatis norma circa omnia genera ob- 
fervanda eflet, nonnulla claíies ampliffimze, e. gr. plantarum umbelliferarum ; florecruciato, papilionaceo, li- 
liaceo &c. ad. perpauca eflent reducenda genera ; fed multa nomiria accurate definita diftin&tae & perfe&tz notioni 
formandae minus obftant, quam pauca amplioris fignificationis, ut propterea hic quoque valeat antiquus canon: 
qui bene diftinguit, bene docet. Quoniam ergo cujuslibet methodi ufüs primarius ille eft, ut difcentes ad fa- 
cilem plantarum .nondum cognitarum .notitiam manu. ducantur, illa fane. difficilis redditur, que in defini- 
tione notarum genericarum exceptiones &  limitationes  refpe&u — fru&tificationis partium - obfervandas 
injungit, ut taceam . injuriam quae nominibus accurate jam definitis eorum deletione fine . cauffa urgente 
fufcepta infertur. Puto autem, nullam cauflàm urgere, ut plante nominibus genericis jam diftin- 
&e fru&tificationis partibus differentes propterea uno nomine generico jungantur & reliqua nomina recepta de- 
leantur, quia nonnullae harum partium inter fe conveniunt, ideoque mutuam affinitatem indicant: quum, licet 
nominibus diftinguantur, nihilominus, manuduGionis ad methodum naturalem cauffa, maior minorve earum 
affinitas indicari queat, quando in fyftematico ordine unum genus affine proxime fequitur alterum fimulque af- 
finitatis nota additur, vel claffes fecundum hanc affinitatem in ordines, hi autem denique in genera dividuntur. 
Quod ad nova nomina generica formanda' attinet, ea tanto. majori pretio habenda efle , quanto magis 
fimplicia & linguae eruditorum. accommodata. funt, ómni dubio caret; fed nomen alicujus generis difün- 
&um d a claffico quodam auctore jam receptum, praeterea. latine linguze flexioni non penitus contra- 
rium, propterea tantum efle mutandum, quia compofitum fit, vel linguae hujus puritati non refpondeat 
aut etymon ejus lateat, pariter nondum convi&tus fum : nomina namque barbara notioni formanda 
non magis obítant, quam illa, quz a nomine proprio celebrium botanicorum ufu approbato derivantur, 
vel quorum, ut ut puriffimorum, etymon aliis commune eft. Vt taceam latinam linguam etiam in- 
declinabilia non penitus abhorrere. Nomina denique compofita, quandoque etiam hybrida, precipue fi 
cognationem cum alio genere affini indicant, potius confervanda quam reprobanda efle, autumo : quia 
omnium nominum primarius ufus confifüt in fublevanda memoria, omnes autem eorum innovationes, 
precipue eo in cafu, ubipriftina nomina hiftorie cauflà nihilominus confervari necefTüm eft, eandem ag- 
gravant. — lisdem ex rationibus eandem quoque fententiam teneo de nominibus Ípecificis. Si novae occurrunt 
cujusdam generis fpecies, vel etiam jam cognitz alii generi adfcribendze, fpecifica nomina re&tius omnino a pro- 
pria qualitate vel forma, quam comparatione cum aliis, aut circumflantiis accidentalibus, defuümuntur; cete- 
rum vero, ut memoriz parcamus, recepta jam nomina, nifi omni ex parte imperfecta fint, haud excludenda 
multoque minus ob levem tantum notam corrigenda aut mutanda efle, puto: alias namque nominum horum 
formatio perpetuz ferme obnoxia effet mutationi. Species, qua coloreaut magnitudine partium folummodo 


x2 differunt, 


licet mutatam retineant, imo interdum pro- 
habitus partibus inter fe conveniunt, uno eo- 
precipue 1is in generibus , quae fpecierüm 


differunt, vel ordinariam faciem ex cauffis occafionalibus mutant, 
pagent, varietates omnino funt: &, fiÍpecies, quae multis totius 
demque nomine fpecifico conjunguntur, memoria multum levatur, pi 
copiam babent; fr'vero differentia unius vel alterius partis in fingulis his pase. ime be npoitio de iub 
minibus figillatim addatur, fed omnes folo varietatis nomine indicentur, coniuiio fac dift d uan 

&um nomen varietatis citandae deficit, ut taceam, normam, ad fpecies a ed dr Qs RE a: 
demque, omnibus vix applicabilem & proinde incertam effe. Nomina veteribus me icis. is ie E PE 
macopolis ufitata efle confervanda, illis quidem concedo, qui hoc non fine ratione misa p P UE colit 
gulas fyftematicorum botanicorum communes negligere, neceílarium mihi faltem non videtur: à d 
yato etiam nomine medicis & pharmacopolis noto, nondum tamen notio plante [ :( dla "medic 
Íervatur, nec error omnis evitatur illis in generibus, quae plures hodie comprehendunt Ípecies, e 1e oh e 
nalis hac nota figillatim diftinguatur. — Quis e. gr. inter tot Veromicae fpecies cognofcet illam a pharmacopo'is at- 
* fervari folitam propterea, quod toti generi nomen hoc confervatum eit Omnibus us 
fi plantze iisdem fruGificationis partibus gaudentes eodem quidem nomine generico appellarentur, me icu is 
vero fimul a reliquis nomine fuo antiquo & fimplici diftingueretur : referantur ergo a botanicis omnes e. gr e- 
ronicae & Becabungz fpecies ad unum Veronicegenus, diftinguantur etam fpecies medicinales eeque ac reliquae, 


notis fuis fpecificis , v. gr, fecundum LINNN AE V M H. Clif. p. 8. ita, ut altera nominetur. Veronica caule 


repente, fcapis fpicatis, foliis ovatis ferratis ftrigofiss «lera Veronica folus oppo- 


fitis lavibus crenatis, floribus laxe fpicatis ex alis: addatur tantum bis notis fimul, quod 


prior fit Veronica, poflerior vero Becabunga Officinarum, | Hoc eodem facili & nulli fyftemati 
contrario modo confervari etiam poffünt alia nomina. plantarum celebria: recenfentur quidem illa inter Ífynony- 


maab iis, quieadem novis fuis nominibus delent; fed hac methodo lorige difficilius memorize mandantur , prz- 


fertim ab iftis, quinon, ut ajunt, ex profeflo rei herbariae operam navant. LHaecautem ad norme, quam in'hif- 
ce elegi, rationem reddendam fufficiant, id t 


/.... VI. In fele&ione terminorum, aprobatis auctoribus receptorum & a vaga fignificatione liberatorum , mi-... 


nus fcrupolofus fui, quum accuratam diftin&tionem fyftemata tantum requirant. Neminem ergo offendat, rogo, 
quod floris mafculini & ftaminei, feminini & piftillati , hermaphroditi-feu androgyni & perfeé&ti feu completi i.e 
ilaminibus & piftillo fimul inflruGi, piftilli & ftyli, calycis & perianthii, coroll & petali, fru&tus & pericar- 
pii &c. nominibus, ceu omnibus rite definitis , promifce ufus fuerim... Vt calycis & corollae diftin&tio fzepius du- 
bia evitetur,. lubens quidem utrumque fimplici perianthii nomine falutaffem fecundum normam & rationes, quas 


in Commercio litterar. phyfico- thechnico medico Norimb. a 1744. p. 358. feqq. fufius expofui , praecipue quum ' 


poftea cognovi,cl. WACHENDORFFIVM in horti Ultraje&ini indice a 1747. publicato eosdem terminos ad 
condendum movum fyftema fuum in ufum vocafle: fed quum omnes innovationes abfolute haud neceffarias, tan- 
quam a fcopo praefixo alienas, ftudio praterii, hane quoque neglexi. Ubi neceffitas urgebat, novas fpecierum 
definitiones proponere, cl. LINNAEVM preffius fzquutus fum, precipue in foliorum figuris nominandis , vel 
faltem propterea, quod nomen ab omni dubio liberant &gurz ab ipfo additze. ; , 


—. VII. Que fub nominum colle&ione quandoque figillatim monenda in mentem venerunt, quaque de 
nonnullis plantis fingularia accepi relata, aut ipfemet obfervavi, ea notis adjeCtis indicare haud fupervacaneum 
duxi. Ubi & in his reliquis abaliorum fententia diflentio, id neutiquam contradicendi pruritu omnibus merito ex- 
ofo, fed folummodo cogitationes libere exponendi animo nemini infenfo fa&tum, omniaque proinde reCtius fen- 


tientium judicio fubjeCta effe, moneo. 


: VIIL. Ubi denique mentionem feci au&orum noftro zevo meritis fuis celebrium, nuda tantum eorum no- 
mina fufficere propterea ratus fum, quod illa ipfa omnibus encomiis fuperiora habeam. 


Jam vero nil reliquum eft, quam ut huncce conatum de publica utilitate merendi cupidum fincero voto co- 


miter. Faxit DEVS T. OO. M. ut ille in ipfius gloriam amplificandam cedat, hujus ftudii cultoribus gratus uti- 
lisque exiftat, eorumque applaufu ulterius provehatur. 


Dabam Norimbergz pridie Nonas Martii A, R. S, abIocel 


(imul notetur & reliquisno-: 


hoc homine intelligendze con- 


hinc fatis eri. pofle , puto, 


PLANTARVM HVIVS OPERIS 
BREVIS RECENSIO. 


| TABVLAI. 
CEDRVS folis rigidis acuminatis non decidu- 


is, conis fübrotundis erectis. 
Cedrus magna five Libani conifera 1. B«ub. Hifl. 1, Libr, 1X. p.277. 
Cedrus conifera foliis Laricis C BawWb. pim, p. 490. 
Larix Orientalis, fru&u rotundiori obtufo Towwef. 1». p. 586- 
Abies folis fafciculatis acuminatis Zim. Hort. G)fA p. 449. 
VVacbend. H.. Ultraj. p. 279. 


Nota, Cedrus & Larix iisdem characteribus gaudent, quos 
vide apud LVDWIGIVM defi. seu. planr. emend. n. 884. 
ergo uno eodemque nomine appellantur; fed Cedrus 
eft nomen antiquifimum & celeberrimum: re&ius ergo 
Larix adfcribitur fpeciebus Cedri; Cedrus TOVRNE- 
FORTII autem hoc nomine preter meritum exaltata 
eft & Iuniperi fpeciebus recte adnumeratur a LINNJEO 
Gen. plas. Ed. l mo. 764. Ed. J. me. 917, van ROYEN 
Flor. Leyd. Prodr. p, 89. LVDWIGIO 4. c. wo. 919. Vya- 
chend. Hort. Ultraj. p. 2985. 

* 


'Tl'AB. Il. 
ANANAS aculeatus, fru&uovato, carne albi- 


da Plumeri zowsef. ifl. p. 650. Plum. Car. Jpec. p. 20. 

Bromelia foliis fpinofis, fru&ibus coalitis caulem cingenti- 
bus Limz. Hoyt. Cif. p. 129. vam Royen Pr. H. Leyd. p. 24. 
Vyachend. H. Ultraj. p. 310. 

Aota. Corone fructuum foliofe maiores minoresve non funt 
conftantes , fed pro varia cildarii temperatura calida 
bumidaque variant: eas apud nos latius, quam in In- 
diis, excrefcere, annotavit DILLENIVS korr, Elih. p. 26. 
fed noftris quoque in regionibus easdem fipius parvas 
manere, in maioribus precipue fructibus, ipfimet ob- 


TU TAB. HE 


ANANAS folio vix ferrato Beh. md. al. P. 1. p. 


83. And. Hort. Chelf. p. 16. Mil. Gard. Dicl. 

Net« Ananas lucide virens, folio vix ferrato 
Dill, Horr. Elh. p. 25. tab. 21. & 32. fecundum deferi- 
ptionem multum convenit cum noftra; fed RANDIVS 
& MILLERVS utramque figillatim recenfent. Colorem 
cinnabarinum fructu augmentum capiente in viridem , 
& tandem eodem maturefcente in aureum mutatum fuiffe, 
de fua planta annotavit DILLENIVS. Ex MARG- 
GRAVIO Hifl. ver. nat. Brafil. L. 1. cap. XVI. p. 33- & PI- 
SONE de re India uty iusque natural. €? med. L. IV, cap. XXXVII. 
p. 195. difcimus, colorem hunc primo cinnabarinum , 
tandem flavefcentem, pluribus fpeciebus effe communem: 
unde colligere licet, illum accidentalem tantum effe. 


. 'T AB. IV. 
BOCCONIA racemofa Sphondylii folio to- 


mentoío Plum, N. Gen, p. 35. tab. 25. 

Boeconta. Linn, Gv. Ed, 1, n. 88. Ed. Il, n, o0, Hort. Cliff. p. 202. 
Ipschend. H. Ultraj. p. 102. 

Chelidonium idaius arboreum foliis quercinis Sloan. Cat, Iamaic. 
P. 82. dz Lo» 196. 14b. 125. fed absque fructu, 

Cocoxihuitl £&u Herba acris Hermerd, Mexic. p. 158. 


Charalier, a. totus flos nondum apertus, £. £, calycis duo folia caduca , c. c, ftami- 
na, qu& calyce delapfo fponte fua deorfum infle&untur, d. ovarium , e, 
ftylus, f. ftigma duplex, g. capfula feminalis , qua, maturo femine, in 
duas valvas ovales conca*as 2. refolvitur & annulum ovalém i, relinquit 
cum ftvlo perfiftente &, continuum, qui continet unicum femen nigrum 
fplendens /, fubftantie molli fucculentz rubre :z. innixum, &, folutis 
valvis, ex annulo propendens z. 


Nota. PLVMERII figure citate noftris non dccurate refpondent. 
Secundum illas indicavit characteres LINNZEVS Ger, PI. 
Edit.1,e0sdem quoad floris partes correxit rdir. 11; fed 
inter hos numerat petala quatuor anguftiffima, quorum in 
noftris figuris veftigium nullum reperitur, & ftamina plu- 
rima (circiter duodecim) quorum hic fex tantum indi- 
cantur; an error obíervatoris, an varietas natura? 


TAB. V. 


ANONA £fru&u lutefcente levi Ícrotum arie- 


tis referente Ces. T, 11 tab. 85. " 
Nota. Alium , preter citatum auctorem, huius fpeciei mentio- 
* — mem feciffe, nos latet. Imaginem hanc non ad vivum 
exemplar, fed ad illud, quod in fpiritu vini affervatum 
D. CATESBY ex America Londinum fecum attulit ,- fe 
pinxiffe, D. EHRETVS ipfe monuit; Catesbyanam 
vero figuram ad eundem quoque ductum factam effe, ex 
forme fimilitudine facile patet: differt tamen hac petiolo 
florigero & fru&tifero ex uno eodemque ramo fimul pro- 
deunte, floribus paullo minoribus, fructibus e contrario 
longioribus , fuperius craffioribus , inferius anguftioribus, 
itemque colore eorum paullo viridiori (quem ante ple- 
nam maturitatem , tefte defcriptione, oftendunt) nec 
. non feminis figura. Ceterum interna quoque fructus fa- 
cies feminumque difpofitio noftre imagini adpicta eft. 


TAB. VI. 


FigL ARALTASTRV M folis ternis quinque- 


partitis , Giníeng & Ninzin officina- 
rum, ; 

Araliaftrum Quinquefolii folio maius, Ninzin vocatum, D. 
Sarrafin. Vaill, serm. de flruct. flor. p. 43. no. 1..— . 

Aureliana Canadenfis R. P. Lafiteau , Ginfeng Chinenfium 
Catesb. App. p. 16. 

Panax foliis ternis quinatis Gremoy. Flor. Virginic, Clayt, P, II, p. 147. 
VVachend, H. Ultraj. p. 14, ; 

Character, a, flos cum calyce nondumapertus , 7. flos pentapetalus expanfus a facie 
anteriori, c, idem afacie pofteriori cum calyce, 4. piftillum cum ovario, 
e.fru&us immaturus, f, Miei maturus ex C. TÉSB opere mutuatus, £g, 


radix recens effoffa, 1, bina femina unius bacc matura, k, unum a late- 
re cum altero contiguo, 


Nota, Panax nominatum eft'hoc genus a LINNJEO Pi, Ges. 
Edit. II, no. 246., unde GRONOVIVS nominis novi ra- 
tionem petiit. Radix huius fpeciei, ob vfrtutem medi- 
cam in Europa quoque noftro evo celebratiffima, Gin- 
feng & Ninzin vel Nify nomine in officinis phar- 
macopolarum proftat ^ Quemadmodum autem Gin- 
Seng eft nomen Chinenfe, INinzin. feu. Nindíin 
& Nis]l vero Taponicum: ita etiam plante, que hoc 
nomine in China & Japonia note funt, penitus inter fe 
differunt. Radicis Chinenfis feu Coreane & Japonice diffe- 
rentiam folide iam expofuit BREYNIVS 4if. de radice Gin« 
fem. feu. Nifi etc, ipfas autem plantas porro etiam ut fpecies 

.non folum unius, verum etiam diverfi generis, diftin- 
guendas effe, tunc demum innotuit, quum P. ITARTOUX 
plante Chinenfis (Zettres édifiantes &* curienfes etc... X, Recueil 
P. 159. C9 dans la defeription de Empire de la Chine etc. par 
le P. du HALDE p. 150.) Japonice vero KJKKMPFERVS 
Qatmenit. exoticar. fafc. V. p. 818.) exactam defcriptionem 
& figuram cum publico communicarunt: conf. cum his , 
quz leguntur in commerc. lir. Norimb. A. 1742. p. 388. 
& locis ibidem citatis. His demonftratis, ulteriori pro- 
batione haud opus eft, Gin-feng Chinenfium & Nind- 
fin Japonenfium virtute quoque differre, adeoque con- 
fultum effe, utriusque radicem , in oflicinis promifcue 
haud raro occurrentem , fecundum characterem , citatis 
locis fufficienter expofitum , follicite explorare. ^ No- 

. ftra effigies eft illa planta Chinenfis, fed fecundum plan- 
tam ex Peníylvania Londinum in hortum celeberrimum 
PETRI COLLINSON delatam ibique cultam facta, de 
qua iterum conf. Copmerc, litr. Norimb. l. c. p. 391. GRO- 
NOVII or. Vireinic. CLAYTON P. ll. p. 147. & CATES- 
BY-l.c. . 


FigIL ARALIASTRVM foliis ternis tripartitis & quadripartitis. 


Araliaftrum Fragarie folio minusVaill, Serm, de fhrud. flor. p.43.no.3. 
Aralia foliis ternis ternatis. Gronov, Hor. Virginic. Clayt, P, 1, p. 35. 
Panax foliis ternis ternatis Ejusd. P,ZL p. 147.VVachend, H. Ultraj.p. 14, 
&, flos eius in magnitudine auda, 

PA- 


TAB. VII. 


PADPAYA fru&u oblongo Mcelonis effigie 
Touvnef. 1n[lit. p. 659. Plum. Cat. fpec, p.20. 


Charaller, a, flos androgynus, £, flos femininus, c, frudus rudimentum difciffum, 
, calyx exiguus, e. femen pelliculz fuz candide adhuc inclufum, 

Nota. Hoc plantarum genus a LINNJEO vocatur Carica 
Gen, Pl. Ed, 1, no. 719. Ed. II. no, 913., Cuius fpeciem recen- 
fet in Horto Cliffert. p. 461. illam, qua, ut ipfemet inter fy- 
nonyma indicat, eft Papaya fructu Melopeponis 


effigie Plum. & Tourmef, |. c., & reliquorum confenfu 
eadem, quam figuris reprefentarunt CLV SIVS cur.pofi.p.42. 
MARGGRAVIVS Hl. ver. nat. Braj. p. 103. PISO de 

* India utriusque ve nat, p, 1359, BONN TIVS bifl, nat. € med. 
utriusque Indie p. 96. BOYM FL, Sinesf, lit. 4. PLVKENET 
Phytogr. tab, ccLxxvir. fe. 4: HORT. MALABARICVS 
T, L tab, 15. MERIAN fet, Surin. tab, 40. 62. 64. & 
RVMPHIVS Herb. Zmboin, T; 1. tab, so. y1, Quemadmo- 
dum autem horum omnium figure earumque defcriptiones 
in eo conveniunt, quod fint huius fpeciei.) folia frequen- 

. tius & profundius divifa, eorumque finguli lobi multo 
anguítiores atque praterea per totum ambitum infigniter 
ferre in modum incifi, 2.) fructus rotundiores,feu ova- 
ti atque preterea coloris flavi vel ex flavo virentis, 
5.) floris figura quidem eadem , fed color flavus notan- 
te MARGGRAVIO & PISONE, imo prorfus albus, 
monente BOYM & H. Malab. Auctore: ita ex hifce no- 
ftr; fpeciei differentia fatis fuperque patet, cum qua fola 
PLVKENETI fr. 2. rab. cir. aliquam (imilitudinem , 
quoad foliorum faltem figuram , habet. ^ Ceterum flos 


eius androgynus lit. a.,hoc in plantarum genere a nemi- 
ne hucusque obfervatus, peculiarem adhuc meretur 
attentionem. 


TAB. VIII. 


. CORALLODENDRON triphyllum A- 


mericanum non fpinofum, folis magis acu- 
cuminatis, flore pallide rubente Houftoun 
Cat. MSS'T. ail. Gad, Dia, 

An Corallodendron Americanum, foliis acutioribus Hou- 
ftoun Cat. MSST. Raud, Hort, Chelf, p. $9. 1o. 8? 

Nota. Hoc plantarum genus a. DILLENIO appellatur Coral 
Hort, Elth.p. 20., LINNJZEO vero Erythrina Gen. plant, | 
Ed, L. no. $71. Ed. ll. no. 688. cuius plures fpecies, non 
autem noftram, recenfet Her Cf.p.3y4. 


TAB. IX. 


MAGNO LIA o fus albicante 


Catesb. T. I. p. 39. Dill, H, Elth. p. 207. Mill. Gard, Dit, 


Magnolia foliis ovato-lanceolatis Zims, Hort. Cliff. p. 222. Gronov, 
Flor, V irg, Clayr. P. I. p, 61. van Roy, Pr, Fl. Leyd, p. 493. VVacheud. 
H. Ultraj, p. 110, ; 


TAB. X. 
LIRIODENDRVM folis angulatis 


truncatis, 


Liriodendrum zi. Her. cif. p. 223. Gen, Plam, Ed, 1. Corollar. 
no. 960. Ed. ll. no, $45, Gronov. Flor. Virg, Clayt. P. 1, p. 6o. 

L2. vat: Rof, Pr. F, Leyd. p. 494« Wachend, H, Ultráj, p. 110, ; 

Tulipifera arbor Virginiana Herm. Ind. Hort, Lugd. Bu. p.612. 

Tlipifera Virginiana, tripartito Acerís folio, media lacinia- 
ta, velut abfeiffa, Pluck. Alnag, p. 379« Phytogr, tab, CXVII, 
fig. 9. CCXLVAIL, fig. 7. Catesb, T. L, p, 48. 


oT AB. XI 
LILIV M folis fparfis, multiflorum , floribus 


reflexis, fundo aüreo, limbo aurantio , pun- 


Cus nigricantibus, pedunculis fingulis unico fo- 
lio inftru&is, 


Lilium folis fparfis, floribus reflexis, pedunculo floris uno 
folio notato Grogov. 


Nota. Convenit hec fpecies floris magnitudine, figura & colore 


cum illa, cuius effigies ad manus quoque iam eft & pe 
Lilium-Martagon Canadenfe maius macu'a- 
tum, foliis longioribus a4ll. Sed illius. pedunculi 
binis foliis gaudent , atque hanc praterea florum rud 
rus, fcapi altitudo , pedunculi in pyramidem dige z pe- 
ciofiffimam reddunt. Pro ulteriori explicatione EHRE- 


TVS ipfe fequentia retulit : Hoc Lilium primum floruit 


. 1738. in horto inftructiffimo PETRI 
S RO Bod ubi ipfum delineavi. 


COLLINSON, Botanophili egregii, fum c 
Excreverat in altitudinem 6. pedum cum dimidio , caule 
pereleganti purpureo coniformi, a bafi ima ad verticem 
usque circumcirca folia emittente. Planta hec, quantum 
fcio, necdum defcripta, nec delineata eft. Natale eius 
folum eft Penfylvania, ut mihi indicavit celeberrimus 
GRONOVIVS , qui & rogatus datam defcriptionem 


TAB. XII. 


MEAD IA foliis oblongis ferratis , floribus re- 


flexis purpureis. 
Meadia Catesb, App. p. 3. tab. 1. 


Gharatler, 4. flos integer, £, unum fegme 
4. locus, cui fegmenta coroll 


ntorum feparatum , c, tubus cylindraceus, 
adharent, e. ftamina conniventia, f. ea- 
* dem diduda cum tubo concreta , g,filamentum breve; b. anthera lanceo- 
lata, i, ovarium e tubo protra&um, A. ftylus cum fligmate fimplici , [A 
ftaminibus longior, s, perfiftens & augmentum caplens » 7. calyx femi- 
quinquefidus perfiftens , o. capfula ovata unilocularis , p. en ER 
£ M UE diffe&a, r. placenta libera cum feminibus adherentibus , 5. 
Nota. Elegans hec planta pariter floruit in laudato horto Collin- 
foniano a. 1744. menfe Septembri, nata ex feminibus ex 
Virginia acceptis. CATESBY L. c. iam eius effigiem. de- 
fcriptionemque fuppeditavit, novam inde genus conftituit 
& a RICHARDO MEAD , Archistro Regio & Viro de 
orbe litterato dudum iam optime merito, Meadiam 
. falutavit, fimulque anonymus characteres eiusdem , fed 
ex ficco tantum exemplari defumtos, & absque figuris , 
fufius expofuit. Secundum hos anthere funt didyme, 
ftylus ftaminum longitudine , capfula bivalvis apice de- 
hifcens; num autem tubus fit ftaminum coalitus, an ad 
corollam pertineat, in dubio relinquitur propterea, quod 
in aliis deprehenfa eft corolla a tubo feparata & diverfa, 
in aliis cum illo ar&te connexa. "Secundum noftras figu- 
ras antherarum quidem ftru&tura fatis diftingui nequit , 
ftylus autem ítaminibus longior eft, & capfula in ipfa, 
CATESBY defcriptione dicitur membranacea quadrifa- 
riam in apice dehifcens, cui etiam noftra figura refpon- 
det. Quod ad tubum attinet, is omnino ex ftaminum 
coalitu producitur & corolle fegmentis fulcrum prebet. 
Cum hac planta penitus convenit Auricula Vrfi Vir- 
giniana, floribus albis, Borraginis inflar ro- 
Ítratis, Cyclaminum more reflexis D. Ban- 
nifteri Pluck. Almageft. p. 62, Pbytograph, tab, xxix. fig. 6. 
quum vero flores dicuntur,albi & folium figurz additum 
delineatur integrum : fi non pro fpecie diftincta, pro 
varietate faltem agnofcenda erit. Ceterum cum his con- 
ferri quoque meretur Auricula Vrfi Myconi feu 
Verbafcum humile Alpinum villofum Bor- 
raginis flore & folio Tewwef. inf. p. 147. H. L. Bat p. 
* — 619. Boerb, Ind, alt, 1,228. 1. 10., Cujus hiftoria atque effi- 
gies, fed imperfecta , proftat apud LV GDVNENSES 
P. 837. 1. B, IIl. p. 869... & cujus mentionem, fed pariter im- 
perfectam, etiam fecit C L V SIV S. 445p, air, Aut, p, 7., ut & 
HALLERVS rir. Helv, p, 12. 5. 6. nec non HIST. OX. 
AlL.p. 558. ubivero/fed. V. tab, 24, falfa plane fubftituitur icon; 
nature propius accedit effigies MV IN TIN GII Befibr, der 
ardgey.p, 382, Phytogr, fig, 113. & bona reperiturin PARKIN- 
y Paradif, terrefir. p. 237, fig. 3.; melior in PIERRE 
t t jardin du Rey ec, fol, 14, cujus viliores imita- 
ones funt ille SWERTII Rorilez. P, HI. t4), 4., de BRY 
eid feu Florileg, & MERIAN Forileg. renov, tab, 38. ) 
ptima & , fi floris fructusque analyfin omiffam excipi- 
as, perfe&a nomine Saniculae Alpinaefoliis Bor- 
raginis villoze inter icones egregias, quas NIC. RO- 
BERTVS & LVD. CHATILLON pararunt ( de quibus 
vid.SEGV IERII Biblioth, bot, p. 167.) uarum aliquot fpe. 
cimina ad noftras pervenerunt mais. & citata toto ha. 
" Ianus, & citata toto ha. 


bitu, flore fru&tuque Meadize characteres. externa fa- 


cie adprime reprefentat, 
T AB. XH 


TAB. XIII. 


LILIO-NARCISSV'S Africanus. Scilla: 
foliis, flore niveo linea purpurea ftriato Milleri 
Ebret. tab. V. fig. 2. 

An Lilio- Narciffüs Zeylanicus latifolius, flore niveo ex- 
terne linea purpurea ftriato Commel. H. zfmf?. I. p. 70. tab. 
37. Thurnef, Inf, p. 386. Beerb, Ind. alt. I1. p, 147. Burm. 
The. Zeyl.p. 142. Mill. Gard. Dif. feu Amaryllis 
Ífpatha multiflorá, corollis campanulatis cqualibus , 
fcapo tereti ancipiti; van Royen Prodr, Flor. Leyd. p. 36. 
van IWacbend. H. Ultraj. Ind. p. 321. 

Nota. Lilio- Narciffüs nominatur Amaryllis a LINN/EO 
Plant. Gen. Ed. I. no. 989. IL. n. 321. In quibus plante 
indicate, nempe EHRETI Africana & COMME- 
LINI Ceylanica, quoad imagines valde fibi fimiles, 
conftanter conveniant an differant, iudicent illi, qui- 
bus utramque vivam  examinandi occafio fuppetit. 
EHRETI tabula foliis caret noftra adpictis fed magni- 
tudine imminuta, ex qua iudicanda etiam eft proportio 
craffitudinis fcapi flores fuftinentis, eiusque partis pro- 
pe foliorum ortum prodeuntis, qui preterea ex angu- 
fta & compreffa bafi mox valde craffefcit & teres fit. 
Ceterum monemus, unum ex bulbis, quos hoc nomi- 
ne ipfe EHRETVS communicavit cum D, IOAN. 
GVSTAVO SILBERRAD, J. V. D. Reip. No- 
rimb. Advocato & curiofo Botanophilo, anno fuperiori 
protuliffe fcapum florigerum , nosque hac occafione 
obfervaffe, floris ftructuram plane recedere a Lilio- 
Narciffi charactere, dum ex ovario, fpathe fundo im- 
mediate adherente, provenit tübus longiffimus (quem 
manifefte etiam delineat COMMELINI figura citata) 
ftylum folum continens & in amplam corollam demum 
fe explicans, cuius fegmentorum bafi, non autem ova- 
rii receptaculo, implantantur ftamina, quo ordine fane 
hic flos convenit cum Crino Linnaei, cuius floris 
ftructuram. delineatam dedimus in Commercio Litterar, 
Norimb. a. 1744. tab. V, fig. 1. 2. Sed de his alia 
forfan occafione plura, : , 


TAB. XIV. 


CER EVS altüiffimus gracilior, fru&u extus| 


luteo intus niveo, feminibus nigris. pleno 
Sloan. Cat. Iamaic. p. 197. Itiner. II. p. 158. Rai Hifl, I1, 
dendrol. p. 22. Mill. Gard. Di£t, 


4. femen maturum, P, in magnitudine auda, 


Note. MelocaG&ti, Cerei & Opuntize fpecies folo CaCti 
) nomine comprehendit LUN NZEV S. Ge... Edit. I. no. 
390. II, n. 466, H. Cliff. p. 181. H. Upf, p. 119.; fed 
non omnium applaufuü. Planta, quam in horto dome- 
ftico per aliquot annos colimus, quatuor pollices alta 
pariter oftendit articulum, deinde ad fesquipedem 
reCta afcendit, cafu autem in vertice lefa tum ibidem, 
tum ex angulis infra articulum, plures emifit ramos feu 
ftolones re&a itidem afcendentes. ^ Diameter trunci 
craffiffimi fesquipollicem vix fuperat; angulorum nume- 
rantur feptem, octo & novem, fuüntque depreffi & a 
recta via haud parum plerumque defle&unt ; lanugo 
fpineque funt flave, qua fatis rigide state nigrefcunt; 
pellicula glauco illo pulvere, quo plures alie fpecies 
adhuc tenere teguntur, caret hincque falignea viridi. 
tate femper nite. — Nondum noftra planta florem ex- 


"TAB. XV. 


PAVIA orb. Ind:ali. P. II.5. 260. Linn, H. Cliff. p. 43. 


Nota. Elegantem huius ftirpis iconem & chara&teris. definitio- 
nem primus exhibuit BOERHAAVIVS L c. Effigies 
picta, fed vilior & absque fru&u, proftat etiam in Ca- 
talogo plantarum, quem Hortulanorum Societas Lon- 
dini vernacula lingua a. 1730. edidit tab. r 9, An 
Arbor pentaphyllos Virginiana floribus fpica- 
tis monopetalis Rai Hjfl. II.p. 1800. & Saamo - 
una Pif. Ind. utriusque Hifl. p. Y75. Pluck. Pbytogr. tab. 


LI fig. 4. fit eadem planta, omni dubio.nondum caret. 


- 


TAB XVI 4^ 


FigI. VERBASCV M caule ramofo, fpica laxa, 


foliis inferioribus petiolatis oblongo - acutis 
denticulatis glabris, flore obfolete fufco. 
Blattaria folio lato vix laciniato; flore obfolete fufco, apice 
piftilli purpureo Zoerb. Ind. alt. I. p. 226. 
Blattaria flore ferrugineo H. R. Parif. 72» epus 


Fig.].V ERBASCV M caule ramofo, fpica laxa, foliis infe- 


rioribus petiolatis oblongo- acutis dentatis glabris, flore 
obfolete flavo venis purpureis variegato. 
Blattaría folio lato vix laciniato, flore obfolete flavo, apice 
piftilli purpureo Pvoerb. Ind. alt. I. p. 226. - 
Blattaria obfolete flavefcente colore FH. L. Bat. p. 9o. 


Nota, Blattaria differt quidem a. Verbafco preter habi- 
tum peculiarem frucu rotundiori; nihilominus tamen, 
ob reliquam fructus & floris conformationem penitus 
eandem, recentioribus ad Verbafci genus recte refertur. 
Figuram fecundam nomine Blattarie flore ferrugineo 
mifit EHR ET VS; fed floris pi&i color cum nominato 
non conveniebat, & huius nominis genuine plante 
imaginem nobifcum benevole communicavit HEI. 
STERVS abEhretiana non nifi florum colore differen- 
tem, quare eius fpicam florentem illuftrationis gratia 
fig. l. addimus, Utraque ergo planta eft varietas tan- 
tum unius fpeciei, quz foliis etiam propius ad Verbafci 
quam ad Blattaric fpecies accedit, adeoque externo iam 
habitu fuo harum limites excedit, 


TAB. XVII. 


. MESPILVS Caroliniana Apii folio, vulgari 


fimilis , maior, fru&u luteo Miler. 


Nota, Europee vulgaris ftirpis varietas fru&u luteo videtur 


hec Caroliniana, quam neque inter Carolinas CA TE- 
SBY plantas, neque alibi, indicatam reperimus, fi ex- 
cipias ramuli imaginem ad hanc EHRETI ipfam factam, 
quam eodem nomine propofitam fiftit opus illud precio- 
fiffimum, quod variorum curis papiliones Anglicos col- 
lectos ftirpiumque iconibus decoratos exponit & a picto- 
re BENI. WILKES editum proftat Londini hoc titu- 
lo: tbe English Motbs and Butterfües 4. Tb. D. 4O. tit. 
FI. iab. 83. feu L, I. cap. I1, Cla[f, 1.-[e&k. b. tab. 7. 


TAB. XVIII. 


MVSA. caudice viridi, fru&u longiore falcato 
angulofo Slo. Cat. pl lemaic, p. 189. lümerar. Il. 
f. 141. : 

Mufa fru&u cucumerino longiori Plum. Nov. Gen. b. 24. 

Mufa racemo fimplicifimo Lim». H. Cliff. p. 467. van. Roy. 
Pr. Fl. Leyd. p. 10. van Wacbend. H. Ultraj. p. 322. 

Mufa Serapionis Lob. Hifl. p. 639. Mufa Seraphionis feu 
Ficus Indica Herm. Mw. Zeyl. p. 7o. Burm. The. 
Zeyl. p. 164, ' 

Dudaim Zudopb Hifl, Aetbinp. L. L.cap. 9. G. a1. eiusd. com- 
mentar. p. 39. S. 72. Scbeuchz. Pbyf, facr. T. I. p. 108. 
tab. 89 --- 91, 

Pifang & Pyfàn Meiffers oriental. Gürtn. p. 8o. Piffang, 
Rumpb. Herb. Amboin. Part. V. L. VIL cap. I. eqq. quz om- 
nino conferri merentur. s 


TAB. XIX. 


MVSJE fu&u longiori fpadicis feu racemi 


— "fruGüiferi verticillus primus & ex parte fe- 
cundus tertiusque in naturali magnitudine. 


TAB. XX. 


|» MVSJE fru&u longiori flores & fru&us in 


magnitudine naturali. 


Explic. a, flos fecundus, r. petalum exterius ab ovario feparatum , ut ftamina ad 
receptaculum usque appareant, 2, petalum interius feu ne&arium, 5, 
flos fterilis a facie exteriori, c, idem a fàcie interiori feu fpadicem ver- 

A2 fus 


nili , i i inatis petalis & 
" Bh d bos recu iil, Vet clos Haraor frei repe- 
riebantur, f, fru&u$ ex verticillis fterilium forum decerptus,, quales ad 
perfe&ionem non perveniunt, £, fru&us perfedi & maturi transver fe 
diffe&i pars inferior, A, pars fuperior, 7, dimidium fru&us per longitudi 

nem diffe, K, ftylus perfiftens, 

Nota. Planta, ad cuius exemplar naturale he effigies facte 
funt, flotuit a. 1736. Londini in caldario Domini Ba- 
roneti ITOSEPHI AYLOFFE, ubi ad fummam per- 
fe&tionem .pervenit fructusque LXI. maturos protulit. 
Eodem anno Hartecampi prope Harlemum floruit eadem 
fpecies, quam LIN N/EV S fub nomine Muf Cliffor- 
tiane in peculiari libello delineatam & defcriptam in 
publicum edidit, fimulque accuratam huius vegetabilis 
hiftoriam exhibuit, quam poftea in Horto Cliffortiano 
p. 467. fupplevit. . Que nos ipfi obfervavimus, cum- 
primis circa floris ftructuram variam, in Commerc. Lit- 
terar.. Norimbergenfi a. 1739. p. 42. 49. 106, & a. 
1741, pag. 385. 393. expofuimus & figuris illuftravi- 
mus. Hucusque annotata ad examen revocavit BR E Y- 
NIVS A&. Ac. Caf: N. C. Vol. VIII, app. p. 180. 


TAB. XXI. 


. MVSA caudice maculato, fru&u recto rotundo 
breviore odorato Sloan. Cat. pl. lam. p. 192. Itinc- 
var. 1l. p. 147. : 

Mufa fru&u cucumerino breviori Plum. .N. G. p. 24. 

Cenorins Lufitanorum Zfcfl. cap. IX. p. $7. Cluf. exot. L. IX. 
cap. XLIT. p. 283. Rumpb, Herb. zmboin. Part. V. L. VII. 
cap. 11. p. 130. 


TORBOXXIT 
MVSJE fru&u breviori fpadix floriger in magni 
* tudine naturali, 
Expof, a, «, pedunculus folii , Z,fpadix, e. e, involucrum fpathas una cum fo- 
ribus coércens vi illorum disruptum & decidens, d, d, 4, fpathe revo- 


" lut a facie interiori , e. e, fpatha flores involventes a facie exteriori, 
f. f. f. florum verticilli, 


MVSJE fru&u breviori fpadicis fruiferi verti- 

cilli tres priores in. magnitudine naturali, 
cum fructibus nonnullis ex maturitate de- 
hifcentibus. : 

INota. Hc fpecies a. 1739. primum in Anglia floruit in calda- 
rio Ducis de RICHMOND, ut & in horto Chelfeano 


eodemanno. Flores fteriles feu mafculini, qui inaltera 
fpecie perftiterunt, in hac deciderunt. 


— TAB. XXIV. 


Fig. LLYCIVM folis linearibus, flore fru&uque 


minore, 
' Lycium foliis linearibus Linn. H. Cf. p. 57. 
Haufegi anguftiflimo folio, flore purpureo 7aill. Cat. H, R. 
in Parif. MSt. : 
Rhamnus fecundus JZmm. p. 216. tab. 864. b. 
Rhamnus alter foliis falfis, florepurpureo C. B. fiv. f. 477. 
. Rhamni I. ipecies altera. Cluf. Hif. 5. 66. 68. Hiff. p. 109. 
» nio. 4. B. L ps39. i 
An lasminoides Africanum lasmini aculeati foliis & facie 
Niffile zc. Reg. Sc. Parif. a. Yz11. p. m. 317. tab. 19. 
fi. I. Dill. nv. pl. gen. p. 159. Mill. Gard. Di&. , Mich. 
v smt. pl. gen. p. 224. fi. 3. i 
Aus obdun QUA ares imuine, c» quinque 
à ' integer cum umbilico depreffo & bàccam quafi duplicem referente , 
£. bàcca a facie fuperiori cum umbilico integro ^. in magnitudine aucta, 
i, eadem transverfe diffe&a, &. femen magnitudine auctum, 
Note. Hunc fruticem primus defcripfit eiusque iconem exhi- 
buit CLVSIVS 1. c.; fed fruétus nullam mentionem 
fecit. Que LOBELIVS obf $. s98. i. 180. 
DODONZEVS p. 754. LVGDVNENSES pag. 
141. & IO. BAV HINVS 1. c. de hoc frutice pro- 
tulerunt, ea a CLVSIO mutuati funt, COLVM- 


"NA ix» f. 38. eundem Spina fanCta nomine de- 


fcribens fructum rotundum parvum pifo parem definit, 
Efüigiem noftram ab EHRETO iam 1732. Ratisbona 
accepimus, fed absque fructu, quem nos in femina- 
rio affervatum adpingi curavimus COLVMN/E de- 
fcriptioni omnino refpondentem. — Icon fruticis eius- 

: que floris, quam NISSOLEL. c. accurate delineatam 
exhibuit, . cum noftra fatis convenit, fi excipias fructus 
feminisque magnitudinem maiorem, conf. JDillem. Joc. 
tab. 19.; fed ipfe non nifi dubius affirmat, fuam fpeciem 
effe Rhamni prioris alteram Clufii. ^ Ceterum tam exi- 
guam magnitudinis differentiam clima folummodo vel 
fruticis vigor producere poteft. 


FigJI.L'Y CIVM fotis linearibus, flore fru&uque maiore, 


Rhamnus Afer fpinis longis, cortice albo, fructu coruleo 
- Boerb. Ind. p. 946. Ind. alt. I1. p. 212. 

Rhamnus primus JZtinm. p. 216. tab. 864. a. 

Expof. 4, corollz diffe&z & explanata interiora cum quinque ftaminibus tubo adha- 
rentibus, 2. famen feparatum , c, ovarium cum ftylo filiformi ejusque 
ftigmate bifido, 4, fru&us cum umbilico prominente, e, idem trans- 
verfe diffetus, f, idem maturus & exficcatus cum calyce perfiftente , 
£. axis feu placenta , cui femina adharent, £, femen maturum, ;, idem in 

: magnitudine aucta, : : 

Nota. Hanc effigiem EHRETVS Londini paravit adfcripto 
nomine BOERHAVIII iam allegato. | Ex colore fru- 
Cus adpicti primum quidem fufpicio nobis orta eft, 
num fit potius lasminoides aculeatum, humile, 
Halimi minoris folio, flore maiori viola- 
ceo, fruCtu craffiori per maturitatem fla- 
veícente Micb. p. 224. tab. 108.fig. 2.; fed mon 
folum huius corolle tubus adhuc amplior & magis fle- 
xus, verum etiam fructus pentagonus eiusque umbili- 
cus depreffus pingitur. Omne preterea dubium movit 
fructus maturus a laudato EHRETO communicatus , 
quem omnino ex ceruleo purpurafcentem & poft mace- 
rationem in aqua fufcum (fig. f. g. quas nos addidimus?) 
deprehendimus , indeque concludimus , eius picturam 
effe factam ante plenam maturitatem, coloris differen- 
tis cauffam. . Ceterum ipe BOERHAAVIV S dubius 
fuiffe videtur, num hec ut fpecies, an faltemut varietas, 
a priori diftinguenda fit.. Poftquam enim 1, c. no. 9: 
Rhamni primi alteram fpeciem CL VSII recenfuit & 
addidit, huic eundem vel fane quam fimillimum adeffe, 
qui in Africa crefcit: no. 8. figillatim indicat eundem 
Afrum, eidemque idem CLV SII, nomen allegatum, 


ut fynonymum, iungit monens tamen, huic fólia lon- - 
giora floremque atro-purpureum effe, WEIN MAN- 


NI figure noftris apprime fimiles funt, 


TAB. XXV. 


EL RETIA foliis alternis oblongis acuminatis, 
fpica florum fparfa, petalis reflexis albis. 

Calaba folio Citri fptendente Plumerii Zanz, IT. Chelf- p. 38. 
Mill. Gard. , Di&t. , van Royen Prodr. Fl. Leyd. -476 
JFachend. Ind. H. Ultraj. p. 103. TN E 

Expof; a, flos adhuc claufus ^ £, idem expanfüs a facie laterali c, pof'eriori 4. fupe- 


riori e, quinque in illu 
dubie qe iumina & pifüillum, f, calyx, g, fru&us 5. transverfe 


ANota. Elegantis huius ftirpis effigiem a. 
-. Calabz nomine fupra indicato; fed character eius adpi- 
Cus & cum illo Calabe Plug. gov. gen. p. 39. &? tab. 
18. expofito collatus ftatim declarabat huius nominis 
ermorem. PLVMTER namque, qui non nífi unicam 
novit huius generis fpeciem, citato nomine fpecifico 
indicatam, characteris delineatione represfentat caly- 
cem quadrifidum 5. petala quatuor , duo maiora €? duo mi- 
mora. alternatim pofita, ex angufta bafi fabrotunda €. ob re- 
flexos margines excavata ; flamina plurimas fru&um polli- 
cem era[um, [Dbericum cargo tm, officulum unicum cum Jim- 
plici nucleo. includentem. VAILLANT rad. R. Sr. 
2j. 4, 1722. f... 907. idem genus, fed novo 
Kalophyllodendri nomine, defcribens eundem cha- 
racterem confirmat atque preterea addit, ex servo, 
Y in. duas partes per. longitudinis medium. dividente , ad 
atera exctirrere nervos Jimplices pinnis fimiles, ex qua ele- 
.Banti compage nominis rationem petiit ,. quam etiam, 
d 2 filia ex adverfo bina. feu oppofita, omnino 
yis nt omnes figure, quas ut fpecies huius gene- 

. c» Quarum tres recenfet: prima ipfi audit 
Kalo- 


1746. accepimus | 


po »— J— H-— Hr MET e ODSUUET TRHSRDTN E VO 


p— 


Kalophyllodendron Americanum folio oblongo, 
cui, tanquam fynonymum, iungit non folum Calabam folio 
Citri fplendente Plum. 1. c. ( quam plantam fine dubio ex 
plantis Plumerianis ficcis recognovit) fed etiam Anonam 
Americanamfoliis oblongis ex adverfo binis,plurimis 
conípicuis venis in parallelos fecundum latitudinem 
venufle difcurrentibus Piu. Phytogr. tab. CXXXF. fig. 3. 
Secundam fpeciem nominat Kalophyllodendron Indicum 
folio fubrotundo , cuius fynonymum facit Punnam 
H. Malab. T. IF. fig. 58. & tertiam appellat Kalophylloden- 
drum Indicum folio & fru&u minori, quodipfi idem 
eft cum Tsjerou- Punna Z. Malab. T. IF. fig. 39. Hunc 
foliorum textum peculiarem, tanquam characterem hujus gene- 


ris eque, ac fructificationis partium reliquos, communem etiam 
confideravit BVRMANNV S Tief. Zeyl. p. 130. dum a fimi- 


litudine cum fibris cuiusdam mufculi per longitudinem diffecti | 


idem genus Inophyllum falutavit: cuius duas recenfet fpecies: 
prima eft Inophyllum flore quadrifido, quam eleganter 
delineat, & non folum cum tertia Vaillantii fpecie & 
'Tsjeru- Punna H. Melab,, verum etiam. cum. Calaba 
Plumerii eandem declarat, licet eius figure tum folia. ab illis 


figure PLVKENETII a VAILLANT citate, tum floris 
magnitudo & ab hac H. Malabarici & ab illa PL VMERII 


longe recedant, ut taceam calycem, quem hic exacte delineat | 


BVRMANNV S vero in defcriptione expreffis verbis negat, 
Altera fpecies eft Inophyllum flore octifido, quam Vail. 


lantii fecundam fpeciem, Punnam H. Malab. (ubi 


etiam octo petala & depingunitur & in defcriptione numerantur) 


itemque Arborem indicam Mali medica amplioribus 


folus Maderafpatanam Piu. Phy. tb. CXLVII. fÉs& 


Bintangor maritimam Rumpb, Herb. Amb. P. II. L. III. 
&. XXPT. (ubi elegans eius icon tab. 71. reperitur, fed, ut: 
docet defcriptio, & florum & foliorum magnitudine imminuta, ' 
fola fructus figillatim adpicti magnitudine naturali fervata) effe 
LINNAEVS Pl. Gen. Edit. I. m. 436« Ino. STI. 
huius generis nomen, a. VAILLANTIO excogitatum , in: 


afferit. 


Calophyllum mutavit & eius characterem exponens definit; 
calycem. quadripartitum deciduum , petala quatuor , [lamina plurima; 
fiylum fimplicem cum J'igmate capitato €? fru&um unilocularem, cuius 
' unicam fpeciem, nomine Calophylli foliis ovatis obtufis, 


ftris parallelis transverfalibus ZH. Clif. 206. recenfet, 


& cum fpecie tertia Vaillantii, prima Burmanni 
& ab his citata figura H. Malab. coniungit, in Flora eius 
Zeylanica vero no. 202. Calabam Plumerii etiam ut fyn- 


onymum addit , ibidemque no. 2or. fpeciem fecundam Vail-. 


lantii & Burmanni feu Punnam H, Malab. nomine 
Calophylli foliis ovalibus recenfens, huíus quoque florem 
tetrapetalum, calycem vero magnitudine petalorum effe monet: 
conf. RVMPHIVS I. c,, qui p. 211. feq. fires nón folum 
illis malorum. .Europearum maiores, verum etiam ita defcribit , 
quod compofiti fint ex 9. vel Yo. albis, fübrotundis , femicavatis &? 
integris petalis, formam minoris rofee retinentibus , quorum bina exter- 
na maxima [int, bis vero oppofita bina aliacruciata. inque borum medio 
quinque "vel. fex alia minora extrorfumflexa (ex. quibus octo procul 
dubio funt ordinaria, reliqua vero extraordinaria, qualia plures 
ftirpes luxuriofe excludunt) quorum cavitas iterum erigatur &. 
que de ftaminibus, piftillo & fructu addit a communi Calabe 
defcriptione non recedunt. Calophylli generis definitionem 
retinet porro VAN ROYEN hr. Leyd. Prodr. p. 476. 
VAN WACHENDORFF Z. Ultraj. Ind. XIII 103. & 
LVDWIGIVS Def. G. Pl. emend. mo. 4SS. qui vero 
Calabae nomen revocavit. 


Ut ut autem recentiores hi auctores fyftematici in defi- 
niendo huius generis charactere & diftinguendis eius fpeciebus 
non omnes penitus confentiant: nihilominus tamen ex iisdem 
fatis intelligitur, noftram effigiem & toto fuo habitu & charactere 
generico ab omnibus indicatis & hucusque notis penitus differre, 
quo excitai ex EHRETO quzfivimus, annon ín nomine 
adfcripto error commiffus fuerit? Sed refpondit, hoc ipfo no- 
mine eam, non aliam, ftirpem in horto Chelfeano coli: unde 
certiores etiam fa&i fumus, nec illam, quam RANDIVS 
Hort. Cbel-. Ind. & MILLERVS in Gardeners JDi&ionary eo- 
dem nomine recenfent , aliam effe, licet hic characteris defini- 


Ld 


5 
tionem ex PLVMERIO addiderit, procul dubio antequam 
illum ipfe obfervare potuerit: quare & reliqua, que idem de 
eius propagatione per nucés ex Americe partibus calidioribus 
venientes, de cultura in caldariis uti arboris Coffee perpetua, 
& de gummi maftichis fimili (unde Anglorum vernacula Maftick- 
iree appellatur) ex hac ftirpe colligendo monet, de genuina 
Plumerii Calaba intelligenda effe, conftat. Effe autem noftram 
ftirpem omnino aliam, obfervarunt iam VAN ROYEN & 
VAN WACHENDOREFE, utpote qui, licet Calophylli 
Ípeciem H, Cliff, locis citatis. indicaverint,. nihilominus 
Calabam Citri folio fplendente Plumerii figillatim 
.recenfent, & quidem hic p. 387. inter plantas nondum defini- 
tas, ille p. 534. inter flirpes vagas, claro teftimonio, eandem 
hanc ftirpem eodem nomine falfo ipfis quoque oblatam elfe. 
Quum ergo huius füirpis character nec cum illo Calaba 
PLVMERII & LVDWIGII, feu Kalophyllodendri 
VAILLANTI, aut Calophylli LINNAEI & Ino- 
phylli BVRMANNI, neque cum alio, quantum ego quis 
dem reperire potui, conveniat: illa novum genus novo nomi- 
ne diftinguendum conftituit. Et quum laudatus EHRETVS 
eius non folum effigiem, verum etiam characterem primus in 
publicum produxerit, atque preterea fingulari fua induftria at- 
que virtute botanicorum fchole fe diu iam commendaverit: ab 
eius nomine generis huius appellationem derivare minus dubi- 
tavimus. Sit ergo eius nomen EHRETIA, hoc charactere 
ab aliis ftirpibus diftinguenda: ; 


CALIX : Perianthium regulare, monophyllum, femifexfidum, 


fegmentis acutis e. f. perfiftens g. b. 


COROLLA regularis , hexapetala; petala oblongo-lanceolata 


4. reflexa P. c. 


STAMINA : filamenta fex, petalorum longitudine, antherae 
- oblonge 7. c. d, e. j 


PISTILLVM : Ovarium globofum 4. e. flylus fimplex ?. 


c. d. e. perfiftens g., ftigma bifidum, 4. e. 


RECEPTACV L V M: ad bafin ovarii, d. e. j 
PERICARPIVM: bacca globofa g. carnofa, tetrapyrena £. 
SEMINA: quatüor exigua, oblonga £. 

Ut autem) plenior huius ftirpis hiftoria exítet & chara&teris nonnulla 


ab omni dubio liberentur, fequentia ilem EHRETVS, a 
nobis interrogatus, fuppeditavit. Flos eft vere hexapetalus, 
Styli extremum feu ftigma, microfcopio precipue confideratum, 
eft duplex. Fructus deprehenditur carnofüs, talis etiam perma- 
net & non dehifcit: ille, quem delineavi; ad plenam maturita- 
tem fon perveni, — De numero feminum femper quaterno e 
multiplici examine certus fum. ^ Lineam, quam per medium 
ductam indicat imago P. talem etiam fiftunt nature exemplaria. 
Stirps ipfa in fruticem excrefcit 4. ad 7. pedes altum, cuius 
habitum imminutum figura adiecta declarat; viret femper, & 
folia iunioris rami talem obtinent magnitudinem, ftru&uram & 
colorem , qualem a facie eorum füperiori & inferiori adpinxi. 
Per eftatem libero aeri exponitur & menfe Maio floret; quan- 
doque vero iam Martio menfe in caldario, in-quod brumali tem- 
pore tránsfertur, ibidemque fovetur eo caloris gradu, quo 
Aloés fpecies confervantur. Educatus eft hic frutex ex fructu, 
quem beatus nunc MILLAR, Chirurgus, Carthagine nova 
mifit nomine Calabz indicato, quo hucusque hic locorum gau- . 
det, Ceterum frutex hic nullum fundit gummi, neque etiam 
cortex eius foliaque maíticata ullum produnt peculiarem 
faporem vel odorem, quo pariter flores, quantum memini, 


—. TAB XXVI 


PALMIFOLIA femina, 


Palmze folio planta acavios, fru&u clavato polypyreno Houfl. 


Expof, 4, claya feu fpica femine id axis longitudinem diffe&a, ubi divifio & infertio fru- 
e 


Nota. 


minearum confpicitur; 4, eiusmodi pars feparata, cuius 


Gificationis pártium S [ 
& (ut videtur) fungofo, utrinque 


petiolus tegitur capitulo oblongo - quadrato & (ut vide x 3 
granó feminifero feto , introrfum feu interiori eius fui erficie adriato; 
t. clava feu fpica maris pariter per axis longitudinem diffe&a, ubi divifio & infertio 
fru&ificationis partium mafculinarum apparet; d, una ex his partibus feparata in 
fragnitudite naturali e, au&a , ubi eápitulo fungofo, pyramidali inverfo utrinque 
adharent plures fquamule, procul dubio maículino polline referta ; f. eiusmodi 
fquamula feparata, : 


Rariffimam hanc & novi genetis plantam alibi iarn defcriptam 
vel depictam effe, nondum reperire licuit, ^ Mas & femina, 
feparatam conftituit plantam, quz utraque educata & ad fructi- 
ficátionis partium perfectionem perducta eft Londini in Domini 

B Baronis 


Baronis PETRI! (Lord PETERS? horto; fed quum híe 
peregrinis plantis refertifimus & ad easdem alendas inftructiffi- 
inus, poft obitum Perilluftris huius Viri praematurum, trifte 
ulterioris cultura fatum expertus fit, hec quoque planta periit, 
nec amplius nunc Londini reperitur, quare ex D. EHRETO 
momenta characteris plura, quam que figurarum harum ope 
nobiscum communicavit, expifcari haud potuimus, 


TAB. XXVIL : 


PANCRATIV M foliis enfiformibus, fpatha mul- 
tiflora, floribus magnis candidis fragrantibus. 
Pancratium  Americanum floribus albis, odore balfami Gileadenfis 

Rand, H. Chef. p. iso. 

Nota, Huius plante effügies valde fimilis eft illi, que vocatur 
Narciflus totus albus , latifolius, polyanthos maior, 
odoratus,ftaminibus fex e tubi ampli margine extanti- 

e bus Sloan. Cat. pl. Stamaic. p. x 15-Itinerar. I. p. 244. feu NarcifTus 
Americanus, flore albo multiplici, odore balfami 
Peruviani Turnef. Iuflit. p. 358. & Pancratium: Ame- 
ricanum floribus niveis odore balfami Peruviani 


Mill. Gard. Dict. cuius imago proftat apud Martyn. Plant. rar. 


bifl. p. 27. fed foliorum florumque figura & magnitudine 
multum differt, 


TAB. XXVIII. 


PANCRATIVM foliis amplis ovatis acutis petio- 
latis, fpatha multiflora floribus minoribus candidis 
fragrantibus. : 

Pancratium Americanum, folio latiffomo, floribus albis odoratis 
Rand. Hort. Chef. p. 150. 

An Narciffüs Amboinenfis folio latiffmo rotundo, floribus niveis 
inodoris JJ. zfmfle. L p. 77. ? r 

Nota. HortiAmftelodamenfisiconfoliis multum convenit cum noftra,flo- 
risautem figura & odoris abfentia minus: forfan in nature exempla- 
ribus differentia tanta non occurrit. Recenfetura MILLERO 
L c Pancratum Americanum folis latiffimis , 
floribus niveis maioribus, odore balfami Peruviani, 
quod idem cum noftro erit, (i nulla differentia in floris magni- 
tudine reperiatur, 


TAB. XXIX. 


PODOPHYLLVM lobis foliorum truncatis & 
laciniatis, flore expanfo polypetalo, 
Anapodophyllum Canadenfe Cares. T. I. p. 24. 
An Podophyllum Zw. H. Cf. p. »o2. Gremw. Fw. Vg. 
Clayt. L p. 57. ; 
Anapodophyllum Canadenfe Morini Turm. Jof. p. 39. Barb. 
- Ind. alt. 11. p. 72. Rand. H. Chef. p. 16. Mill. Gard. dift. 
Dentaria monophyllos, Anapodophyllon Parifienfibus Mori. H, R. 
Dl. au&t. p. 258. : 
Aconitum humile bifolium , five Aconitifolia flore albo unico 
Levcoii campanulato, fructu Cynosbati Mere. pugil. pl. rar. 
Aconitifolia humilis flore albo unico campanulato, fructu Cynos- 
bati Ziusd, tab. 11, 
Herbae Paris affinis bifolia, Pomum maiale Londinenfibus Raj 
Hift. I. p, 671. 
Papaveri affinis montana Aconitifolia, Ranunculi nemorenfis radice 
H. L. Bat. p. 478. 
Ranunculi facie planta peregrina H. R. Parif. p. 183. 
Nymphae congener Alpina, Anapodophyllum Canadenfe Mo- 
rni Pluk. Zlmag, b. 267. 
Solanum pomiferum monophyllon umbilicifolium in fex plus minus 
profundas lacinias divifum Banifteri Cat. MSt. Pluk. ]. c. 


Solano. congener di iti foli 
onophyllum aut diphyllum, Aconiti folio 

flore albo £2f?. Ox, IIT. 2125331 : : 

Expof, ps integer a facie pofteriori, &. frudus iyieger maturitati po €, transverfe 


fecundum longitudinem diffe&us c i i ; 
» : um placenta, cui adherent feminum rudi- 
menia e. femen maturum a facie laterali Ff &. 4 facic utraque lata, 
. 


N in libello, cui títulus: Remarques tieceffzires pour 
Nd peu s Fleurs eu. à Paris 1667.. 12. huius plante non 
nifi nudo Anapodophylli nomine mentionem facit P. 33: 
&? 52. Num eius patriam alio in opere idem indicaverit vel 
defcriptionem eiusdem dederit, nos latet. Primam eius, fed 
adhuc mancam, defcriptionem invenimus in MORISONI 
H. R. Blq. L c, accuratiorem vero poftea, unacum integrae 
plante primi, fecundi & tertii anni (ubi demum florere incipit) 
omniumque fruéificationis parüum effigie exhibuit MENZK. 
LIVS 1. c. fecundum quem flos pendulus feu nutans eft, cam. 
panulatus & hexapetalus (quem numerum nec reliquorum au- 
€torum defcriptio fuperat) duodecim ftaminibus proditus, ftu- 
&us vero per maturitatem flavefcit parumque rübefcit ^ Ab 
hoc hiftoriam eiusdem plante mutuati funt RAIVS & BO. 
BARTVS, Partis IIL. Hift. Ox. auctor, quibus adhuc accedit 
brevis BANISTERI defcriptio a PLV KENET 1. c. evul- 
gata. Figure floris fru&tusque, quas TOVRNEFORT 7jf. 
fab. 122. deinde produxit, cum Menzelianis proxime conve- 
niunt, ceterum autem maiori induftria elaborate funt. Demum 
iterum comparuit huius plante efligies in opere Catesbiano cum 
Dbreviffima & mutila eius defcriptione, cui figure, bina tantum 
folia cum flore a facie anteriori ex finu eorum prodeunte repre 
fentanti, prorfus fimilis eft noftra; differt autem a Menzeliana 
& Tournefortiana foliorum lobis non bifidis, fructu maiori , 
flore pariter maiori expanfo & polypetalo, itemque ftaminum 
numero, quorum 20. fepe numeravit LINNAEVS Ger. PI, 
Kd. 1. m. 426, IL s. 498. Ceterum aliam fpeciem recenfet 
TOVRNEFORT l1. c. p. 66s. nomine Anapodophylli 
Canadenfis Ricini folio Saraceni; fed hac cum altera 
eadem eft, tefte V AILLAN T a BOERHAV IO I. c. alle- 
gato. Quum ergo flos, fructus & folia Catesbiane & noftre 
figure nonnihil differant ab illa Menzeliana & Tournefortiana , 
dubii fumus, numne conftans varietas huius plante reperiunda, 
& fecundum illam fynonyma fupra indicata diftinguendafint. Id 
unicum adhuc monendum eft, florem ante expanfionem invo- 
lutum effe calyce fpathiformi caduco, monente LINNAEO 
.lc., quem etiam, imperfecte tamen, iam adumbravit MEN- 
ZELIVS tab. cit. in flore nondum aperto: huius involucri 
delapfi veftigium reprafentare videtur noflra fig. . pone peta- 
lorum infertionem, 


TAB. XXX. 


| CEREVS teres multangularis fpinofiffimus articula- 


tus ramofus ferpens, flore purpurafcente diu no- 
&uque aperto, fru&u exiguo rubente. 


| Cereus minimus fcandens polygonus, fpinofiffimus flore purpureo 


Milleri Ebrer. tab. IL frg. 3. 
CereUs minimus, articulatus, polygonus, fpinofus Jwerb. Ind. A4. 
l. p.294. m. 12, H. Carlsrub. a. 1747. edit, p. 15. no. x73. 


| Expof. a. flos integer, 5, idem per Jongitdinem diffe&us, c, c. ovarium , d, d, perianthii 
25 


feu calycis fegmenta ima pilofa , e, ftylus ftaminibus multo brevior, f, cius capi- 
tulumin magnitudine au&a antherarum pulvere obfitum , f*. idem ab hoc pulvere 
purgatum in naturali & au&ta magnitudine , g, 4. idem alius conformationis iri natu- 
rali & aucta magnitudine, i, i, aliquot flamina eorumque nexus cum corolla, £&,fta- 
minis apex feu anthera in magnitudine auc , /. caulis craffitudo, :2, novus caulis 
propullulans, z, fru&us immaturus, o. maturus in magnitudine naturali , p, trans- 
verfe fe&us cum feminum ordine, 4. femen feparatum , z, in magnitudine aucta, 


Nota. Quamprimum hanc Cerei fpeciem pinxit EHRETVS, illam 


etiam ipfe eri incidit & vivis coloribus illuftratam publicavit, - 


a tribus vero annis eandem tabulam, additis aliis more poftea 
coepto plantis, operi füo continuando no. IL inferuit hac füb- 
iuncta hiftoria ex Anglico idiomate tradu&a: curiofis digna bac 
planta ex borto regio Parifienfi cum. borto medico Chelfeano a. 1740. 
communicata. elegantiffimum [uum florem produxit menfe Aprili a. 
1745. Perianthium compofitum eff ex fegmentis aris ac irregulari- 
bus, fls autem conflat ex duodecim pelalis. regularibus. exterte 
e interne egregii coloris purpurei. —.Ex centro horis fargit. fIylus 
panier purpureus, copiofiffimis flaminibus circumdatus , quorum 
fla iterum purpurea, apices ero lutei funt. 
Je explicat &? per tres quatuorve dies apertus manet, quo a reliquis 
buius generis [peciebus f diflinguit, quarum omnium flores. mon nifi 
mo&fu fe aperiunt & nunquam ultra olo «el decem boras vigorem 
fuum confervant. Klactenus ille. Ceterum quum idem fingulis 
tribus operis fui tabulis addat aliam, qua floris fructusque partes 
characterifticas reprafentat, harum loco tab. IV. tres tantum 
huius ftirpis alabaftros feu floris nondum explicati globos etatis 
magnitudine & figura differentes fitit. Efüigies, quam nos pro- 
ducimus, facta eft ad exemplar authenticum , ut loquuntur ; 
feu primum picture, quam laudatus Au&or fuper membrana 
nitidiffime reprafentavit & paullo poft nobiscum communicavit, 
cui deinde, occafione favente nmanuPAYERLINI addendas 

cura- 


Hic flos interdiu 


SU uu p ue E iE iai dc ria 


s 
p 


per en 


curavimus reliquas figuras fuperius explicatas, Ehretianam , 
characteris precipue intuitu, illuftrantes. 
D. SILBERRAD, in expofitione Tab, XIII. iam laudatus, 
Cerei fpeciem, ex horto Carolsruhano acceptam , tam optato 
fucceffu, ut iteratis iam vicibus non folum flores excluferit, 
fed etiam fructus maturos produxerit. Hanc ftirpem eiusque 
florem non folum cum pictura EHRETI, verum etiam cum 
viva planta ( cuius fobolem ipfe unacum effigie transmifit, 
quamque hucusque vegetam confervavimus ) conferentes de- 
prehendimus, utramque in effentialibus penitus inter fe conve- 
nire, in accidentalibus vero paullulum differre. Stirps namque 
Londino accepta fibique relicta ex uno quafi caudice plurimos 
interea produxit caules cylindraceos infirmos, quorum longiffi- 
mi pedem nondum füperarunt, ita preterea quafi articulatos , 
ut ad palme circiter diftantiam, fingulis annis productam, di- 
gii minimi craffiudinem acquirerent, deinde vero ad breve 
fpatium calamum ftramineum vix fuperarent, atque preterea ex 
ipfis his intervallis haud raro ramos laterales emitterent. Color 
illorum fplendens, feu nullo polline obfufcatus, & nunc inten- 
fius viridis nunc magis flavus eft. Superficies inequalis red- 
ditur a plurimis (9 -- 12) angulis recta excurrentibus, fed levif- 
: fime tantum elevatis, qui finguli, alterno tamen ordine, ad 
minima intervalla exafperati funt exiguis fpinarum ex flavo ru- 
bentium & flexibilium fafciculis feu ftellulis ita, ut tota ftirps 
iisdem obfita quafi appareat. Ceterum nullum huc usque ex- 
clüfit lorem, — Huic ftirpi in omnibus annotatis refpondet illa 
Carolsruhana,fi excipias fpinas magis flaventes, caulis craffitudi- 
nem /. &longitudinem: haec namque quinque pedibus iam maior 
eft, illa pollicem facile equat. Notandum autem, cultorem 
ramos eius omnes radicales & laterales, ad floris exclufionem 
juvandam, follicite femper removiffe, hocque modo etiam voti 
fui compotem factum fuiffe adeo, ut una ftirps 10. & plures 
flores pedetentim verno tempore, imo eftate vergente novos 
adhuc, produceret, fructusque altero anno perficeret. — His 
exploratis & cum Ehretiana effigie collatis, obfervavimus fe- 
quentia: 1) flores hi omnes illis Ehretiang efüigiei paullo mi- 
nores erant; 2) color eorundem, tum in caldario tum füb. dio 
provenientium , deprebendebatur magis dilutus, ceterum ex 
czrulefcente tam amoene purpurafcens nitensque, ut omni arti. 
impoffibile fuerit, eundem perfecte reprefentare; 3) color, 
fitus & figura fegmentorum corolle & perianthii egre a fe invi- 
cem diftingui poterant, ut taceamus huius infima fegmenta pi- 
lofa in figura Ehretiana non obfervanda; 4) ftaminum filamen- 
ta i. i. non purpurea fed pallida apparebant; 5) ftylus e. ftami- 
nibus brevior erat; 6) eius extremum longe aliter deprehende- 
batur conformatum, quam in reliquis huius generis fpeciebus ; 
quarum flores hucusque depicti reperiuntur: in illis namque 
multifidum & radiorum inftar expanfuüm eft ( conf. tab. noftra 
XIV, XXXI. & XXXIL) in hac format capitulum fimplex 


oblongum & obfcure triponum f. f,, cuius veftigium in, 


Ehretiana quoque figura apparet, ut taceamus, idem capitu- 
lum in nonnullis floribus folummodo oblongum g. P. repertum 
fuiffe; 7) ovarium c. magis pallebat; 8) flores quoque diu 
noctuque per aliquot dies explicati perfiftebant, tandemque 
cadentes, ad unum omnes, relinquebant ovarium vegetum viri- 
diorem colorem s. induens, quod altero demum vere, mole 
interea parum auctum, nova coloris viridis in flavo- rubellum 
v. mutatione maturitatem indicabat & difTectum p. femina per- 
fe&a q. r. exhibebat fufca, Leves hz differentie, dummodo 
velipfe fub circumítantiis variis conftantes fint, monent, 
ambas has ftirpes non ut fpecies, fed ut varietates maxime affi- 
nes, effe confiderandas: licet namque Berhaviana fpecies in 
RANDII Horti Chelfeani indice atque MILLERI dictiona- 
rio iam recenfita reperiatur, antequam altera Parifienfis ut nova 
ibidem recipiebatur & fpecifico nomine diftinguebatur; noftra 
tamen opinio confirmatur ex eo, quod in nova Horti Carols- 
ruhani catalogi editione fupra indicata citato nomini Boeerhaviano 
ut fynonymum iungitur Cereus Ícandens minimus 
polygonus fpinofus ex H. R, Parifienfi. 
autem dubium tandem fuftulit obfervatio fuperiori anno 1751. 
contingens, Coluit namque interea temporis laudatus D. D. 
SILBERRAD fobolem ftirpis Londino accepte eodem modo, 
quo antea illam ex Horto Carolsruhano miffam tractavit, qua 
ratione non folum illa huic & longitudine & craffitudine immo 
toto habitu caulium valde fimilis reddebatur, verum etiam 
flores protrudebat omnibus notis fupra fufius defcriptis refpon- 
dentes adeo , ut utramque ftirpem fimul floribus ornatam folli- 
cite examinantes ne minimam quidem differentiam in omnibus 
eius partibus deprehendere potuerimus, ex quo liquido conftat, 
differentias feu varietates inter utramque ftirpem , fi quz con- 
Ungant, nonnifi ab setate, vel cultura, vel etiam tempeftate 
varia produci, : 


Coluit namque D.. 


Omne 


» 


TAB. XXXI. 


CEREVS gracilis ícandens ramofus plerumque 


Cereus fcandens minor polygonus articulatus, 


fexangularis, flore ingenti atque fragranti, ca- 
lice aureo, corolla argentea, fru&u ex carneo 
flaveícente. 

Herm. | Parad, 
Bat. p. 120. Beerb. Ind. p. 181. mo. 8. Ind. ali. L p. 393. 


n, Yr, Til H. Pi. p. 37. Rand, H. Cell p. 84. mo. io. 
Mill. Dig. ; 


Cereus Amerieanus maior articulatus, flore maximo noctu fe ape- 


riente & fuaviflimum odorem fpirante Zolck, Hof). I. edit. Germ, 
€ Lat. p. 233. tab. 234. 


CaGus candens, angulis quinque Linz. H. Ubf. p. xo1. mo. 11. 


pluribusve obtufis .H. Cliff p. 182. m. to.. 


TAB. XXXII. 


CEREI gracilis fcandentis &c, flos &&' maturus 


fructus. 


Expof, Fig. I. flos penitus expanfus a facie anteriori 2, idem iam  marcefcens per 


Nota. 


longitudinis medium diffe&us, a. ovarium feu fru&us rudimentum, 5, 5, 
receptaculum feu locus, ubi ovarium cum flore iungitur, c, c, ovarii tubercula 
pilofa & foliofa, d. eius cavum, e, e, e, e. tubi calycis foliola, f. f, eius 
fegmenta abfciffa, g. g. corolla petala, 4. 2, i, i, ftamina, quorum maxima pars 
&. b. ex tubi lateribus oritur, reliqua i, i, eius faucibus adnata eft, .&, ftylus ex 
ovarii vertice proveniens & inclinato fitu ad coroll oras ferme pertingens, 7. eius 
extremum jn plures fimbrias feu fligmata divifum, fig, 3. eiusdem extremi 
fimbriz expanf cum ftyli cavitatis orificio , 4, fru&us maturus integer cum floris 
tubi aridi reliquiis, 5, idem fru&us per longitudinis medium diffe&us, ubi 
femina matura plurima in gelatina albicante & vifcofifima nidulantia appa- 
vent, 6. 7, femina matura, $. 9, quoddam eorum iam DUE II, Cjus- 
modi germinis plantula cum duobus cotyledonibus feu foliis feminalibus, fin- 
gula in magnitudine naturali & auda, 


Viliffimze huius ftirpis flos ex eo tempore, quo primum in 
Europa fe confpiciendum prebuit, non folum ob fingularem 
fuum fpléndorem & fragrantiffimum odorem, verum etiam ob 
plures alias rationes omnibus femper admirationi fuit. Nec 
defuerunt, qui eundem & defcripferunt & depinxerunt. Uni- 
ca adhuc huius ftirpis pars ad perfe&tionem perducta pro abfol- 
venda eius hiftoria defiderabatur, fructus nimirum maturus. 
Felici tandem fidere contigit, ut Gedani in horto. D. D. IO. 
PHIL. BREYNII talis enafceretur. — Is namque per 25. 
annos coluit eiusmodi ftirpem quotannis ferme flores excluden- 
tem, fed omnes poft octiduum unacum fru&us rudimento ca- 
dentes; anno vero 1748. d. 27. Julii horum quidam prodiit , 
qui marcefcens fingulari fato reliquit fructum integro poft anno 
plenam demum maturitatem confequutum.  Quamprimum lau- 
datus Vir pro amicitia ultra duo iam luftra humaniffime confer- 
vata de eodem nos certiores reddidit, accuratam eius defcri- 
ptionem & imaginem ut nobiscum benevole communicet, peti- 
vimus, quarum etiam paullo poft nos participes fecit, quare 
imagines vivis coloribus reprefentatas ipfo annuente huius ta- 
bule XXXIL fig. 4--11. in publicum producimus. Imago, 
quam tab. XXXI. fiftit, a D. EHRETO Londini anno 1746. 
facta eft atque reprefentat tres huius ftirpis caules unacum 
radicibus vel claviculis in libero aére prorumpentibus: unus ho- 
rum caulium florem perfecte explicatum, fecundus expanfioni 
proximum, tertius alium adhuc imperfectiorem füftinet. Acce- 
pimus autem ab eodem iam a. 1734. menfe Septembri, dum 
Parifiis adhuc degebat, aliam huius ftirpis florentis imaginem, 
fuper charta huius norma ampliore reprafentatam, cum fructu 
fimul adpicto, cuius imaginem Londinenfi imagini adpingendam 
curavimus. Reliquit autem nos incertos, num hecce imago 
fecundum fructum maturum facta fuerit( quia neque litteris hoc 
teftatum fecit, neque interioris ftru&ure imaginem addidit ) 
vsque dum ex collatione cum Breynianis imaginibus hec cogno- 
fcereliceret. Quoniam ergo he Breyniane imagines non folum 
externam faciem, verum etiam internam compagem feminum- 
que maturorum & ex parte iam vegetantium figuram fimul 
exhibent: huic laudato viro plenam nunc omnium Cerei gene- 
ris characterum cognitionem debemus, Vt autem floris huius 
venuftiffimi interior etiam ftructura magis cognofci queat, tabu- 
lg XXXIL iunximus figuras 1. 2. 3. quas ad nature exemplaria 
depingendas curavimus: coluimus namque pariter in horto 
domeftico eiusmodi ftirpem & plures eius foboles per 20. iam 
annos, unde nobis harum parandarum occafio enata eft. Qui 
plura de hac ftirpe fcire avet, adeat Academie Cefaree N. C. 
Actorum Vol. IX. Append. p. 175. feqqu, ubi non folum fiepius 
laudatus BREY NIVS fructus maturi, verum etiam nos totius 

B 2 ftirpis 


füirpis eiusque floris hiftoriam &- defcriptionem variis 
obfervationibus & neceffariis figuris illuftratam, item- 
que huius generis characteres, fufius expofuimus. 


T AB. XXXIII. 


MAGNOLIA foliis oblongis fubtus ferrugi- 
neis, flore ampliffimo candido, baccis 
rubellis. 

Magnolia maximo flore, foliis fubtus ferrugineis Rand. Fort. 
Cbel. p. 123. 

Magnolia altiffima Lauro- Cerafi folio flore ingenti candido 
Catesb. Tom. I1, p. 61. 


TAB. XXXIV. 
HVRA in. H. Cif. p. 486. tab. 34. van. Roy Prodr. 
. Fl. Leyd. p. 232. Van Wacbend. Ind. H.. Ultrai. p. 3983. 


Hura, the Sand-box tree, Hughes natural biffory of 


Barbados p. 114. 

Hura, the Sand- box tree, lamaica Walnuts ,, 
Warnelia, Havelia Mill. Gard. Diét. app. [écund.edit. 
Germ. edit. p. 410i i 

Hura Americana Abutili Indici folio Cornel. FH. zfmfT. I.p. 131. 
tab. 66. Rand. H. Clf. p. 98. 

Baruce ex Hura celfa arbore Cluf. exot. p. 47. 

Baruce fruétus ex pluribus nucibus arboris Hure 7. Beub. 


Hifl. T. I. p. 333. Sloan. Cat. Pi. lamaic. p. 214. Binerar.. 
Vol. H. p.186, n. Vill. : 


Qvavhtlatlatzin feu arbor crepitans Heras. Hif. 
Mex. p. 88. 


der dique $6 Qd 


Fig] HVRAE Tab, XXXIV. floris fru&usque 


y 


partes. 


Expof, &, floris mafculi feu ftaminei iulus coniformis & fquamofus eum fuo petio- 
lo in naturali magnitudine & forma, qua primurd prope florem femi- 
neum in confpe&um venit; 5, idem iulus adultior cum Íquamis magis 
jam diftin&is atque cum velligiis coccineorum corpufculorum prorum- 
pentium ; c, idem iulus intezer, ex cuius parte fuperiori füb fquamis ma- 


gis evolutis iam prodierunt hzc corpufcula; d, idem iulus per longitudi- | 


nis medium diffe&us, ubi fquamarum & corpufculorum nexus cum pe- 
tiolo, feu potius receptaculo , apparet; e. fquama cum adhzrente cor- 
pufculo feparata in. magnitudine naturali; f. eadem lentis ope aucta , ut 
clarius appareat fabrica corpufculi ex fingulis fquamis orientis cylindracei 
feu potius ovalis , duobus apicum feuantherarum ordinibus onufti & in 
extremo bifurcati; g, fquama reflexa auct magnitudinis interius coneava; 
b. eadem ab exteriori facie vifa cum fitu apicum in magnitudine aucta i, 
naturali; &. eadem ab interiori facie vifa; 4, flos femininus integer a 
facie fuperiori m, laterali z, per longitudinem diffe&us; o, pedunculus 
cum calyce; p. ovarium a calyce denudatum, 4, pedunculus & calyx, 
remoto ovario, per longitudinem diffe&us , *, locus, ubi ovarium ad- 


haret, r, ovarium transverfe s, longitudinaliter diffe&um , ?, frudus | 


maturus ex multis capfülis compofitus a facie fuperiori cum eius umbone 
perforato , 2, capfula feparata a facie interiori in duas valvas dehifcens , 
z, una valva afacieinterna, 2. altera a facie externa, 3, huius fuperficies plana 
vicinz capfüle contigua, 4. margo elevatus, $, pars libera quadantenus 
convexa & involucro membranaceo adhuc tea, 6. foramen, x, eadem 
valva feparata, 7. eius pars convexa dehudata, 8, involucrum membra- 
naceum feparatum, 9,incifura pro formando foramine fuperiori, y, eadem 
valva a facie interna, ro. incifura, rr, margo planus, qui cum altera 
valva committitur, 12, nucleus in fitu, 2. utraque valva adhuc coniuncta 
transverfe diffe&a, r5, craffitudo partis convexe, 14. margo elevatus, 
I5. latera contingentia, 16. foramen fupremum, c, vafa feu infignes 
fibre involucri externi ad vàlvarum commiffuras,, £. fulcrum capfularum, 
1. eius corona fuperior foramina obtegens, 2, axis ; cui capfule adha- 
rent, 5, corona inferior capfulis fubie&a, 4. pedunculus, Y. nucleus 


feparatus, y. eius corticis margo compreffus, 3. nucleus transverfe 
diffe&us, 


Not 2. Stirpis huius rariffime fru&us Baruce nomine diu iam 
Europaeis notus & a CLVSIO atque ex hoc a IO. 
BAV HINO fatis apte defcriptus atque delincatus eft ; 
ipfius autem ftirpis primam defcriptionem , fed imper- 
fectam, fuppeditavit, & rami (imul figuram, fed valde 
imminutam , exhibuit HER NAN DEZ absque tamen 
flore & fru&u: hunc quidem fatis clare defcripfit, illius 
vero ne quidem mentionem fecit, gemmas tamen in 
icone leviter indicavit. In Europa ex nucleo enatam 
ftirpem vidit, defcripfit & delineavit CASP. COM. 
MELINVS, ubi etiam fructus integri , utriusque pu- 
taminis capfulz & nuclei fatis laudabilem figuram & ex- 


a&am defcriptionem addidit. « Poftea huius arboris ciusdemque 
fru&us mentionem etiam fecit SL OA N E, fed fine defcriptio- 
ne & icone. PHIL. MILLERV S unicam vidit ftirpem 
florentem in horto D. Baron PETERS alibi iam laudato , ex 
qua procul dubio defumfit floris feminini defcriptionem in cha- 
ra&teris explicatione ; fed mafculini nullam adhuc fecit mentio- 
nem, Addit porro in defcriptione, arborem adfurgere ad r4, 
16. pedurfi altitudinem, folia eque ac iuniores ramos fucco la- 
&eo turgere, patriam eius novam Hifpaniam, inde femina in 
infulam Barbados delata, & ex his arbores prognatas in curiofo- 
rum hortis poftea cultas effe, Anno 1737. accurata eius deli- 
neatio comparuit curante LIN NAEO in H. Cliffortiano, ubi 
etiam delineati funt flores feminini eodem anno in arbore 6, 
pedum menfe Octobri primum obfervati: additur, hanc ftir- 
pem etatis provectioris aculeos affumere, quos etiam icon in- 
dicat. Secundum hos flores generis huius characteres definivit 
idem Gen. Pl. Ed. I. n. 933. II. n. 1013.ex hoc van. Royen. Pr. 
Fl. Leyd. p. 232. Ludov. m. 1045. fed adhuc imperfeGtos. 
Anno fequente Londini in horto Chelfeano idem flos menfe 
Novembri provenit, quo ipfo anno noftram imaginem EH- 
RETVS paravit & nobiscum communicavit. — Quum hae, 
preter flores hos. nullis ftaminibus nulloque ftylo przditos , 
peculiarem adhuc iulum indicaret, ftatim nos fufpicati fumus, 
flores hactenus obfervatos femininis acceffüros, iulum autem 
mafculinos producturum effe, id quod etiam D, EHRETO 
fignificavimus, eumque fimul excitavimus, ut in hos eque, 
ac illorum ftylum, ulterius follicite inquireret. Feliciter acci- 
dit, ut eadem horti Chelfeani ftirps anno 1745. jam menfe Au- 


- gufto flores excluferit, propterea facilius perfecerit & expecta- 


tioni fatisfecerit eousque, ut iuli flores omnino. mafculinos ad 


perfectionem quoque perduxerit, quos pariter ab eodem depi- 


os: paullo poft accepimus, utrosque ipfe vero fimul in tabula 
Operis fui XII, publico iam expofuit.. "Tandem huius ftirpis 
icon & defcriptio inferta reperitur operi illi, quod. fuperiori 


;demum anno Londini in folio maiori prodiit hoc titulo: /he 


natural biflory of. Barbados.by M. GRIFFIT HVGHES, 5. 


. 114. fdb.:5., qua continet iconem rami cum unico flore femi- 


nino & iulo mafculino, ut & fructus integri pariter a. noftro 


, EHRETO, ut fubfcriptio docet, delineatam & fculptam, 


quid? quod fecundum. exemplar ab ipfo publicatum factam, 
omiffa analyfi fructus & utriusque floris; cuius defcriptio bre- 
vis pariter ex EHRETI potius quam propria obfervatione 
defamta videtur. Singulare autem eft, quod colorem floris 
mafculini rubeolum (reddisb) feminini vero rubrum (red) defi- 
niat.. Memorabile porro eft, quod idem de celeri & ingenti 
augmento craflitudinis & altitudinis huius arboris, precipue 
ad locum umbrofum & udofum plantate , refert & tribus ex- 
emplis illuftrat, ceterum etiam brevium, attamen crafforum 
aculeorum , quibus truncus copiofe obfitus eft, meminit. 
Quod porro ad noftram imaginem attinet, folia eius teneriora 
& in ambitu minus crifpa apparent, quam in tabula Ehretiana 
citata, procul dubio ob etatem iuniorem, quare etiam totus 
caulis viridis adhuc eft, cuius maxima pars ibidem fufco iam 
cortice obducta & a reliqua herbacea parte diftincta confpicitur: 
aculei autem in neutro exemplari apparent, quos tamen Com- 
meliniana figura ftirpis unius anni iam depinxit, precipue ad 


fingulos petiolos foliorum, quz in ifta figura laciniata potius. 


quam incifà reprefentantur. An corpufculum, cui adherent 
anthere , primum viride fit, ut monftrat fig. b. k. deinde 
vero rubrum evadat fecundum imaginem &.f.,ab EHRETO 
explicatum haud accepimus. Tres antherarum ordines indicat 
EHRETVS in defcriptione, duos tantum in ipfa imagine, 
quot etiam numerat HTV GH ES, qui addit, has antheras con- 
tinere farinam albidam. — Femininus flos, referente EH RETO, 
folitarius provenit ex rami vertice, & prope hunc iulus, ambo 
absque involucro, capituli aciculz magnitudine 5 gemma vero 
foliorum obducte funt ftipulis dilute ferrugineis, quarum duas 
prope pedunculum floris feminini provenientes indicat tab, 
XXXIV. Femininum florem omnes pro corolla monapetala de- 


.. Clarant; quum vero is nullo plane ftylo inftru&us fit, ut certio- 


res nos reddidit EHRETVS iterum iterumque. interrogatus: 


tubus hic infundibuliformis , feu potius fecundum TOV R- 


NEFORTIVM hypocrateriformis , nil aliud eft quam ipfe 
ftylus, ': deoque femininus hic flos apctalus. Oras eius in 12. 
fegmenta divifas definit LINNAEVS;:13. indicant figurg 
Ehretiàne & 15. vel 16. numerat H V GHEES in defcriptione. 
Fructus capfularum numerus pariter varius videtur: MILLE- 
RVS & LINNAEVS reo. defcribunt, i2. & plures HER- 
NANDEZ, 13. COMMELINVS , i4. EHRETVS, 
cuius imago a facie füperiori, demta receptaculi corona fuperio- 
ri, Commeliniana vero cum hac corona repraefentata eft. Quum 


nobis . 


em P | c Ee MM 


p 


nobis ad manus fit eiusmodi fructus capíulis füis tamen iam 
folutis, complementi gratia adpingendam curavimus fig. z. 
utramque valvam transverfe diffeétam , nec non petiolum 
8 unacum axi huiusque corona fuperiori & inferiori, 
quibus comprehenduntur & firmantur capfüle. Harum 
putamina craffa & vere lignea fig. z. 13. 13. colligantur 
mebranaceo involucro eadem obducente fig.t,u. 5,x.8, 
que, ubi contigue inter fe funt capfule, fibris nervofis 
& craffioribus gaudent, quarum unam pariter depictam, 
fig, «, addidimus. 

Secundum omnes fructificationis partes nunc obfervatas 
characterem huius plantarum generis integrum hifce 
definimus: 


Flos maículinus & femininus in eadem ftirpe prope fe 
invicem proveniens. 


Flos ftamineus feu mafculinus, 


CALYX: Sulus conicusfquamatus, fquameimbricate concave 
fübrotundze , uniflore. 

COROLLA nulla. 

STAM, Sub fingulis fquamis prodit corpufiuum ovatum in 
extremo bifidum coloratum, duobus vel tribus anthe- 
rarum ordinibus ornatum: Zibere minutiffime, 


Flos piftillatus feu femininus. 


CALYX: Periantbium breve monophyllum canaliculatum 
truncatum integerrimum, 

COROL, nulla, nifi ftylum pro corolla agnofcas. 

PIST. Ocarium fübrotundum fülcatum, /7ylus magnus infundi- 
buli-feu hypocrateriformis coloratus, corollam referens: 
Tubus oblongus cylindraceus, ftigmata plura (12- 16) 
foliacea obtufa &qualia brevia plano - convexa, in lim- 
bum orbiculatum collecta, 

PERIC. ANzx globofa depreffa angulofa, compofita ex multis 
capfulis (12 - 14,) communi involucro membranaceo 
colligatis & ad utrumque apicem coronatis; caffe tote 
lignee, lunulate, extrorfum convexo- obtuíe, intror- 
fum comprefte uniloculares, fuperius foramine pertufze, ' 
inferius elaftice diffilientes in duas valvas. 


SEMEN: Nucleus folitarius, fere orbicularis magnuscompres- 
fus marginatus, 


Figl|MAGNOLIAE "TAB. XXXIII foris 


fru&tusque partes. 


Kxpof. 1. Floris gemma, 2. involucrum commune totam gemmam involvens 
cum pecuiiari lingula, 5, alabaftrus poft incrementum captum fpatha fua 
adhuc te&us ,. 4, idem expanfioni proximus cum fpatha iam fiiYa, 2, rami 
extremuri,quod terminat flóris pedunculus, 4, foliorum petioli abfciffi, 
5. eadem fpatna feparata a facie interna, 6. alabaftrus penitus denudatus, 
4. b. b, eadem indicant ac in 4. figura, 7. ovarium feu fiu&us rudimentum 
cum ftylis fingulorum loculorum & ftaminum 2xe d, feu receptaculo , 
9. ftamen feparatum a facie interna cum duobus loculis farinaceis luteis, 
antherarum vices praftantibus, 9, idem a facie externa, ro. fru&us 
maturus feu ftrobilus multilocularis cum aliquot baccis maturis adha- 
rentibus & ftylis c, perfiftentibus d receptaculo ftaminum & e, petalorum 
ac perianthii, 1r, loculus feparatus & iam hiuleus fimplicem baccam 
contineas, 12. alius loculus eum bacca ex filo fuo pendente, c, ftylus 

erfiftens , f, eiusinfertio ad bafin loculi , g, cavitatis pellicula, 13. bácca 
emen ab utraque facie, 


Note. KElegantem imaginem fpeciofiffimi huius floris unacum 
defcriptione exhibuit CATESBY l1, c., fed absque 
partium anatome, hac vero auctiorem & totam emen- 
datam &rique pariter incifam & vivis coloribus illu(tra- 
tam anno 1737. publicavit ipfe nofter EHRETVS, 
vid. Commerc. litterar. Norimb.a. 1738. f. 225. que ob 
magnitudinem inter tabulas fuas colle&as non extat. 
Noftram imaginem propterea tamen non effe fuperva- 
caneam ex collatione fatis patebit, — Facta autem eft 
ad naturale exemplar, quod D. CAROLI WAGERI 
hortus in Perfons Green prope Filbam anno 1737. 
aluit & cuius mentionem etiam fecit MILLERVS I, c, 
Floris diametri amplitudinem EHR ETVS comparavit 
undecim pollicibus, & petalorum numeravit decem : 
CATESB Y reperit quandoque undecim & duodecim. 
Ceterum filentio praeterire haud poffumus, in illa fpecie, 
quam nos tab. IX. iam reprefentavimus,, DILLENIVM 
H. Elib. p. 207. tab. CL XVIII accurate depinxiffe & 
defcripfiffe prater petala (octo plerumque) calycem 
trifolium a petalis hoc potiffimum differentem , quod 
eius partes pallide virides fint & poft fecundam floris 
expanfionem cadant, dum petala perfiftunt & arefcunt 
LINNAEVS Gen. Pl. Ed. 11. n. $46. huic refpondet, 
excepto petalorum numero, quorum novem definit, 


9 
CATESBY 7. pag. €? tab. 39. eiusmodi caiycem pariter, ipía 


vero petala claufa depingit & in defcriptione eorum caducorum 
fex numerat, calycis vero nullam mentionem facit, Ilecergo 
calycis tria folia in noftra citata imagine iam ante delineationem 

. delapfa & propterea non indicata, eorum tamen , feu potius 
receptaculi, veftigia infra petala confpicienda funt, Preterea 
CATESDBY 7. LI. pag. € tab. 8. fiftit aliam fpeciem nomine 
Magnoliz ampliffimo flore albo, fruc&tucoccineo, 
cui petala decem vel undecim tribuit, ex his vero tria exteriora 
ita diftinguit, quod fint pallide viridia & reliqua ante floris 
expanfionem tegant, poft eam vero ultra longitudinis dimidium 
fe reflectant atque deorfum pendeant, Num ergo huius tabula 
XXXIII, fpecies petalorum parem ex colore, fitu, magnitudine, 
& duratione cognofcendam diítin&tionem expofcat, affirmare 
haud poffumus, quum neque ex hac neque ex Catesbyana 
figura, utraque ab anteriori tantum facie reprefentata, id 
cognofci queat, hic etiam eiusmodi differentiam in defcriptione 
haud indicet. Manifeftat autem. noftra imago e contrario 
quasdam partes, involucrum nempe illud gemmse commune 
fig. r. 2, & fpatham floris propriam 3. 4. 5., quas auctores 
citati filentio pretereunt, nifi quod DILLENIV SL c,thece 
membranacez mentionem faciat, qu: ab initio albicans, dein 
ubi abfcedit fufca, tam folia quam flores, ubi primum prodeunt, 
obvolvit, quacum comparanda erit noftra fig, 1. 2. atque etiam 
gemma ferruginea fuprema tabulae antecedentis XXXIII. folia 
tantum, utividetur, includens. Quid fit fibra ifta ex loculo 
fig. 1r, 12. c. furfum porre&a atque etiam ad fingulos loculos 
fig. 10. confpicienda , dubii fumus: fi ftylus perfiftens fit, uti 
primo afpectu videtur, figure he docent, eam imo loculi 
fundo f. inplantatam effe & cum fructu, qui peculiari filo 
alligatus ex loculo fuo, relicta hac fibra, tandem cadit, non 
cobsrere, —liuftrationis cauffa examinavimus duos ftrobilos 
ficcos, quos ad manus habemus, atque invenimus non folum 
has fibras pari modo in omnibus loculis prafentes, verum 
etiam easdem duras rigidas & omninoligneas, paullulum tamen 
flexiles , ceterum autem ln tam ex loculis, quam ex ipfo 
eorum receptaculo feu axe provenientes & hinc vere continuas, 
id quod ftyli officio neutiquam refpondet: an ergo potius pro 
loculi valvàrum fibula habende? Dolendum fane, D. EHR E- 
TVM non examinaffe & depinxiffe ftylorum loculorumque 
adhuc tenerorum conditionem, quam ab externa tantum facie 
& in nexu inter fe fig. 7. reprefentavit. Addimus his, examen 
hoc preterea nos edocuiffe, oculorum fübftantiam duram 
quidem, fed potius fungofam & füberis cortici fimilem , quam 
ligneam, ipfam vero eorum cavitatem pellicula dura polita 
fplendente & facile feparabili veftitam effe, quam fig. 11, 19, g, 
indicat. Baccam ficcam pariter examinantes reperimus in illa 
contentum femen unicum durum & cortice polita atque fplen- 
dente veftitum ea magnitudine & forma, quam fig. 13, 14. ab 
utraque facie fiftit. Tandem ex CATESBY huius (tirpis 
defcriptione monemus, folia adultiora tantum fubtus ferrugi- 
nea reddi, iuniora vero ab utraque facie viridia effe, 


TAB. XXXVI. 


ACACIA non fpinofa, flore albo, foliorumpinnis 
latiufculis glabris, filiquis longis glabris Houft. Cat. 
Mfcript, Hort. Cbelf. p. 3. n, 11; Mill. Gard, dict. 

Nota. Ab aliis iam depictam aut defcriptam effe hanc flirpem, nos 


TAB. XXXVII. 


YVCCA folii lanceolatis acuminatis integerrimis 
margine filamentofis Gron. Flor. Firg. P. IL p. 152. 

Yucca flore albo, foliorum marginibus filamentofis. Silkgrafs 
Clayt. ibid. 

Yucca foliis ferrato- filamentofis Lim. Spec. plant. p. 319. n. 4. 

Yucca Virginiana foliis per ambitum apprime filatis PIuk. Zflmag. p. 396. 


Yuca foliis filamentofis Morif- Lift, Ox. T. 1. p. A19. e&t. IV. tab. 23. 
Mill. Gard. di&. 


Yuca Americana filamentofa Munt. Pefcbr. der Alardgevv. p. 663. 


Nota. Scapum florigerum quinaue ferme pedes altum produxit hee 
ftirps in fiepius celebrato horto Collinfoniano. ^ Flos decerptus 

& figillatim in magnitudine naturali depictus ftudio expanfus, 

- alias, ut in reliquis fpeciebus , cymbali inftar femi-apertus eft. b 

C ab. 


^ — TAB. XXXVII 


LEDVM foribus bullatis confertim in fümmus 
caulibusnafcentibus , foliis ex oblongo lanceolatis 
integerrimis glabris. 

Chamzedaphne folis Tini, floribus bullatis umbellatis Cazesb. 
1I.98. 

Ciftus femper virens laurifolia, floribus eleganter bullatis D. Banift. 
Pluk ilm. p. 106. Pbytogr. T. CLXI. fig. 3. 


Ciftus- Ledon feu Andromeda laurifolia femper virens, floribus 
dilute carneis, purpureis maculis notatis, extra eleganter 
bullatis ad infundibuli formam proxime accedentibus, inodoris, 
confertim nafcentibus, capfula ficca quinquefariam divifa 

: Clayt. Flor. Firg, I. 21. 

Azalea foliis lanceolatis integerrimis non nervofis glabris, corymbis 
terminatricibus Gronov. ibid. 

Kxpof, a. Corolla a facie pofteriore; 4. calyx profunde quinquepartitus fegmentis acutis 
erectis ; c, c, ftamina longitudine ferme coroll decem, ex bafi. ovarii orientia 
eo in fitu, quo coroliz latera occupant, duplicis ordinis, quinque longiora, 
totidem breviora ; 4. ftylus ftaminibus longior oblique flexus, cum ftigmate 
obtufo; e.idem cum ovario ; f. idem & calyx perfiftens cum ovarioiam adau&o ; 
£. pericarpium ex quinque capfulis membrana communi. obvolutis compofitum a 
facie fuperiori 2, inferiori i. laterali cum calyce K. transverfe fecum ; /, capfula 
feparata a facieinteriori, ubi dehifcit, feminibus adhuc plena; st. eadem vacua; 
z. involucrum feminum proprium , in ficco exemplari a capfulz lateribus fponte 
fua fecedens & rugofum a facie interiori feu capfüize rima refpondente o laterali 
& exteriori; p, unum ex feminibus perexiguis ; 4. *. 5, exdem partes in magnitu- 
dine aucta, 

Nota. Sürpis huiusramulum florentem eleganter quidem iam delineavit 
PLVKENET; fed eius imago & foliorum petiolos & florum 
pedunculos, immo flores ipfos reprafentat villofos: fructus 
deficit. — Speciofiorem eius imaginem exhibuit CATESBY, 
que pariter, ac defcriptio, uti noftra quoque pictura, horum 
villorum nullum veftigium manifeftat. ^ Addidit hic quoque 
ramulum fructiferum ; fed fructus & floris partes figillatim non 
indicavit, unde character huius ftirpisimperfectus relinquebatur. 
Florisftru&uramadiunxicEH RET VS, &quum eftumatiffimus 
COLLINSONIVS aliquando nobiscum communicavit 
capfulas maturas, curavimus, ut he earumque partes manu 
BAVRNFEINDII exacte fimul reprefententur.. Quodad 
nomen genericum attinet, notum eft, Ledum AMicbdli nov. 

plant. gen, p. 224. tab. 106., Chamaedaphnen DBuxbaumii 
Commentar. zc. Petrop. T. I. p. 241, tab. g. fig. I. Poliifoliun 
Kiusd. ibid. T. 11. p. 345. tab. 21. Chamaerhododendron 


Tournef. inl. p. 604. tab. 373. ut & quasdam Ericze fpecies 
Kiusd. à LUNN AEO PI. Gen. Ed. IT. tt, 426. ad unum genus 
Andromedz nomine reduci, procul dubio quia numerus 
ftaminum & ftylorum ut & fructus partium conformatio non 
differt, licet, ut ipfe monet, coroll figura varia fit. Atque 
omnino Ledum, notanteL V DWIGIO Def. gen. pl, n. 139. 
preter calycem pentaphyllum ( dummodo vere pentaphyllus 
eft, quia icon Micheliana duas capfulas cum calyce perfiftente 
reprefentat) & ftigma emarginatum, obtinet corollam rotatam 
profunde quinquefidam , Chanyedaphne globofam oris 

. conniventibus , Poliifolia campanulatam fegmentis leviter 
reflexis, & Chamerhododendron Tournefortii feu 
Ledum Halleri Srrp. Helv. p. 417. tubulatam fegmentis 
profundis patentibus, a quibus figuris omnibus differt noftre 
ftirpis corolla, utpote que non folum ex anguíto tubo fubito 
in amplam campanam fegmentis erectis definit, verum etiam, 
docente CATESBY defcriptione, tubum interius in decem 
fulcos, fingulos ftamipa fingula recondentes, excavatum atque 
preterea exterius totidem tuberculis feu bullulis, in noftra 
etiam imagine confpicuis , a limbo diftin&um offert: quz nota- 
bilis differentia iis certe, qui corolle figuram in definiendis 
generibus non negligunt, pro peculiari genere conítituendo 
fufficere valet, id quod tamen aliis committimus. Nos interea 
cum fpeciebus Led Halleri (quod genusab Andromeda 
Linnzei feparavit eique antiquum Ledi nomen reftituit) 
coniunximus hanc ftirpem , quia inter huius & illius corollam 
minor differentia intercedit. — Ceterum monemus, fpecierum 
Andromede omnium a LININAEO tum in /Jora Lapponica 
f. 163 - 166. tum in HH. Clif. p. 162. fequ. recenfitarum, 
corollam vel cum Chamedaphnes Buxbaumii vel cum Chamerho- 
dodendri Tournefortii corolla convenire, quantum quidem 
ex (ynonymis citatis colligi poteft; Azaleae vero genus tum 
LINNAI Gen. PI. ed. I. s. 151. IT. n. 184. Flor. Lapp. n. 89. 
9o. H. Cliff. p. 69. tum HALLERLT 7. c. . 416. ob ftaminum 
numerum altero tanto minorem differre. 


FigIIf,EDVM foribus bullatis fafciculatim ex alis 
foliorum oppofitis nafcentibus, folis lan- 
ceolatis integerrimis glabris. 

Chamuzedaphne femper virens, foliis oblongis anguftis, 
florum fafciculis oppofitis e foliorum alis Cafesby pp. 
pog. & tab. 17. 


Nota. Hac füirps cum precedenti penitus convenit floris ftru- 

&ura; differt autem florum foliorumque magnitudine, 
& fitu. — Imago hac facta eft ad exemplar arbufeule 
fesquipedes alte, quc in horto Collinfoniano anno 1744. 
flores produxit , cuius imaginis Catesbyana quoque imi- 
tatio eft. 
His iam confignatis & prelo commiffis ad manus noftras 
pervenit 7l. J. Specier. Plant. LINNAEI, ubi. 391. 
& Gen. nv. m. 1079. he ambe Íftirpes novum genus 
conftituunt, quod huic celeberrimo auctori KALMIA 
audit ,eftque prior:Kalmia foliis ovatis, corymbis 
terminalibus,pofterior:Kalmia foliis lanceolatis 
corymbis lateralibus, Inter Synonymautriusquefpe- 
cieiadducit nomen Catesbyanumanobis citatum , inreli- 
quis diffentit: nomen fcilicet Gronovianum & Plukenetia- 
num ipfi fynonyma funt pofterioris fpeciei, prioris vero 
hec, Andromeda foliis ovatis obtufis, corollis 
corymbofis infundibuliformibus, genitalibus 
declinatis Gromv. Fl. Firg. II. p. 160. & Cyftus 
chamaerhododendros Mariana laurifolia , 
floribus expanfis,füummoramulo in umbellam 
plurimis Pluk. Maxtif. p. 49. Pbytogr. t. CCCLXXIX. 
5,6. His denuo interíe collatis reperimus, hanc modo 
citatam figuram Plukenetianam valde eífe imperfectam, 
alteram vero omnino florum fafciculum ex ala cuiusdam 
folii potius prodeuntem, quam caulem terminantem fifte- 
readeoque hacfaltem nota adpofteriorem fpeciem propius 
accedere, ceterum vero nec huius habitum, fecundum 
noftram &Catesbianam imaginem,effe villofum. SiGro- 
novianum nomen huc pertinet, genitalia potiusinclinata, 
quam declinata, dicendaerunt, fiquidem ftamina utrius- 
que fpeciei corolle ambitum internum regulari fitu occu- 
pantia & non declinata, fed folummodo ftylum verfus 
inclinata, reprefentantur. 


- TAB XXXIX. 


LILIO- GLADIOL VS bifolius & biflo- 
rus , foliis quadrangulis. 


Expof. a, Corolla diffe&a & explanata a facie interna, J£. eius fegmentum fupre- 
: mum maximum, c, c, duo fegmenta lateralia, d, d, d. tria inferiora, e, tria 
ftamina , f, ftylus fimplex, g, ftigmatatria foliacea , P. P. fpatha herbacea 
duplex, 7, pericarpium obfcurehexagonum, Kk, idem maturum in tres 


valvas refolutum, /, femen planum & alatum , sz, folii quatuoraunguli, 


7, bulbus valde prolifer, | » 


Jota. Elegans hec planta, naturali magnitudine depi&a, 
patriam agnofcit Caputbonz fpei & floruit anno 1745. 
& 1750. in horto Chelfeano. — Mira deprehendebatur 
bulborum multiplicatio ; duo tantum protrudebat folia 
longiffima, anguftiffima & fingularis ftru&ture quadran- 
gule; caulis teres & pariter preclongus itidem duos tan- 
tum proferebat flores intervallo fatis magno &, ut 
videtur, ex geniculi. — Absquenomineaccepimus hanc 
imaginem: num planta ab aliis iam defcripta vel delineata 
proftet, noslatet: characteribus peculiaris generis eam 
gaudere , fequentia indicant : 
CATY/X: Ípatha herbacea, engufta, lanceolata, perfiftens 
duplex ad fingulos flores. : 
COROLLA monopetala, liliacea, irregularis; tubus 
inequalis, inflexus, ad dimidium inferius angultus , 
deinde multo amplior & ventricofus ; limbus patens, 
in fex fegmenta inzequalia ex oblongo acuminata divifus : 
füpremum latiffmum, profundius incifum & repandum; 
duo lateralia anguftiora, omnia macula fafciali purpurea 
fuper medio interne fuperficiei diftin&a ; reliqua tria 
inferiora minus profunde incifa minusque repanda, 
infimum minimum , omnia fafcia viridefcente notata. 
STAMINA tria, corolle fauces parum fuperantia ; a- 
menta craffa ampliato tubi ventri accreta; Antherae 
longe, erecte, biloculares, 
PISTIL- 


PISTILLVM : flylus fimplex ftaminum longitudine; ftigma 
triplexfoliaceum3 ovarium oblongum, obfcure hexagonum. 
RECEPTAC. floris ad verticem ovarii, 
PERICARP. Capfíula trivalvis , ad fingulas valvas duplex feminum 
feries. 
SEMINA oblonga plana, alata. 
Patet ex his, cum Gladiolo convenire huius plante floris 
coroliam numero & inzequali magnitudine fegmentorum , ut 
& horum maculis, ita tamen, ut fegmenta peculiari macula 
fignata in Gladiolo inferius, in hac planta fuperius limbi dimi- 
» dium conftituant; in hac fegmenta maiora in illo minora hanc 
, - maculam exhibeant: conveniunt porro ambo ftamipum, ftyli 
ftigmatum, & fpathe foliorum numero & conformatione, item- 
que radicis figura ; differunt vero inter fe non folum totius plante 
habitu, verum etiam corolle tali ftructura liliaceam formam 
referente, unde nominis generici compofitionem petivimus. 
Quibus eiusmodi nomina compofita non arrident, illis aliud 
excogitandum relinquitur: & quibus nec totius plante habitus 
nec corolle facies differens pro generis peculiaris charactere 
fufficit, illis hec planta ipfius Gladioli fpecies & forfan Gla- 
diolus biflorus & bifolius , flore tubulato, foliis 


quadrangulis dicendus veniet, 


TAB. XL. 


MERIANA flore rubello. 


Expof. acorolls diffe&a ab interiore facie, 7, P. eius fex fegmenta ferme equalia, c. c. c.tria 
ftamina, d, ovarium, e, flylus, f. f. eius extremum trifidum, g. ftigrma fingula- 
rum divifionum bifidum rcflexum , 4. fpatha, i, k, /, m. z, ezdem partesin magni- 
tudine aucta, o. ovarium transverfe fe&um cum tribus loculis, p, bulbus , 4, iunior 
bulbus ex caule propullulans, 


Nota. Hiec planta elegantiffima ex femine pariter a Capite bone fpei 

miffo educata eft in horto Chelfeano & flores primum fpectan- 

dos exhibuit anno 1750. fed fructum maturum non perfecit. 

Bulbus & folia iterum Gladiolo funt fimilia, caulis firmus ra- 

mofüs, ex quo alterno ordine proveniunt flores copiofi. Et 

hec planta recedit a generibus, nobis faltem notis, characteribus 

fequentibus. 

CALYX: Spatha herbacea oblonga duplex ad fingulos flores. 

COROLL. monopetala tubulata regularis: tubus inequalis, leviter 
flexus, ad dimidium inferius anguítus, deinde paullo amplior; 
limbus patens, infex fegmenta fatis equalia & obtufa divifus, 

" STAMIN. tria longitudine corolle: filamenta longa, parum in- 
flexa, ex inferiori tubi parte enafcentia: Antherz longe; 
"verfatiles, biloculares, bicornes. 

PISTILL. ovarium. fubrotundum, hexagonum: ftylus infexus, 
ftaminibus longior, ad extremum trifidus Ítigma ad fingulas 
divifiones duplex, redexum. 

RECEPT., Corolle ad bafin ovarii. 

PERICARP. capfula trilocularis- - - - - 

SEMINA-- L5 8 

Bulbus ex caule proveniens forte ne ad characterem quidem fpecifi- 
cum pertinet, fed extraordinarie productus eft, quemadmo- 
dum id in pluribus plantis bulbofis quandoque contingit, cuius 
.exempla in Tulipa & Lilio albo obfervata, defcripta & depicta 
reperiuntur in Commerc. litter. Norimb. a 1735. f. 212. €? 410. 
à. 1741. f. 347. Hecquoque planta nondum, quantum fcimus, 
depicta vel defcripta, immo ne quidem nominata eft: nos 
propterea z:quum duximus, ea confervare memoriam M A. 
RIAE SIBYLLAE MERIAN, que ob picturas in lucem 
evulgatas non folum infeétorum, verum etiam plantarum, 
fatis celebris eft. 


TAB. XLI. 


PLVMERIA fore rofeo odoratiffimo Tore. inf. 
. 659. Plum. cat. pl. ztmer. p. 20. Mill. Gard. di&. Rand. H. 

Chef; 160. Hort. Carlsrub. 48. Berb. Ind. alt. I. 315. Ebret. 
tab. XI. 

Plumeria foliis ovato oblongis Lim». H. Clif. 76. van Roy. 412. 
Wacbend. 51. 

Nerium arboreum, folio maximo obtufiore, flore incarnato Sloane 
Cat. pl. Iam. 154. Itiner. II. 61. t. 185. €? 1896. JeuL ux. Doc 
Raj. Hift. LIT. dendr. 114. 


II 


Nerio affinis Barbadenfis arbor latifolia,. flore.purpureo, Tafmini 
odore Pluck. Pbytol. t. 207. f. 2. 


Clematis arborea Americana laurinis ampliffimis foliis, flore lace 
colore odoratiffimo Pluck. zilmag. vog. MantifJ. 5o. 


Iasminum indicum Merian Surin. p. & t. 8. 
Quauthlepatli Herm. Mex, 67. 
"Tree leflàmin Hughes Hift. Barbad. 189. 


Expof. a.flcs adhuc claufus, Z, explicatus, c c, calyx, d, filiqua matura externo in latere 
dehifcens, e. e, axis, feu receptaculum feminum, f, f. f. f. femina, g.£. £. g. eo- 
rundem alz, : 


Huius fpeciofiffime ftirpis defcriptionem & iconem primus, 
procul dubio, exhibuit HER NN AN DEZ, fed valde ieiunam. 
PLVKENET delineavit folium artificiofe fculptum , ut & 
unicum florem & femen; fed omnia noftris figuris multo mi- 
nora funt & floris figura infuperalia eft. Imago, quam publi- 
cavit SLOANE, fiftit in naturali magnitudine ramum floren- 
tem & filiquam duplicem adhuc in connexione, fed absque 
manifefto geniculo, nec etiam apertam, cuius magnitudo 
duplo fere maior eft noítra. — Addit etiam priori tabule exi- 

" guam, quafi pinnatam, figuram ; fed fine explicatione: forfan 
feminis ala eft. — Huius relatione conftat, ftirpem hanc malo 

. arbori magnitudine parem effe. Ipfi olim vidimus eam floren- 
tem Parifiis in horto regio in vafe & caldario cultam , que 
vcro exiguam fruticem magnitudine vix equabat , an ex eatis 
vel potius culture differentia, —Elegantior imago eft illa SIB. 
MERIANAE., fed absque fru&us reprefentatione. In de- 
fcriptione floris coloris equidem nulla fit mentio; noftrum vero 
exemplar eius manu pictum omnino rofeum , infuper lutearum 
macularum veftigia indicat. — TOVRNEFORT tab. 439. 
exactam fructus imaginem addidit, cuius ambe filique articulo 
quafi coniuncte & pedunculo fuffulte , ceterum vero una tertia 
parte breviores funt noftra; flos etiam paullo minor apparet; 
unde concluderelicet, omnespartes minutas efle.  Catesbyana 
imago noftre proxime accedit, que eadem eft, quam ipfe 
EHRETVS in tabulis fuis iam publicavit; cuius etiam imita- 
tio eft illa Hughefiana, EHRETI manu pariter, ut fubfcri- 
ptiodocet, delineata, fedad charte fpatium multum imminuta: 
huic addidit filique imaginem, cum ea, quam nobiscum roga- 
tus communicavit, penitus convenientem, fed adhuc claufam, 
quum noftre & axem & femina adpinxit, fimul vero monuit, 
exemplar huius filiquz iam diu fuiffe colleétum & lefum :. hinc 
forfan eiusnexum cum pedunculo exingenio fupplevit. Propter- 
ea etiam haud conftat, num ad hanc an ad aliam fpeciem, aut 
fi mavis varietatem , pertineat: plures namque dantur, qua- 
rum RANDIVS quatuor & MILLERVS fex iam recen- 
fuit, inter quas ab hoc fecunda nominatur Plumeria flore 
maiore , odorato & incarnato, quam praterea in de- 
fcriptioneab altera, cuius fynonyma collegimus, diftingüit flo- 
rum colore dilutiori & copia in maioresfafciculos collecta, que 
procul dubio eadem eft cum teria RANDII, feu Plumeria 
latiffimo folio, flore maiore incarnato. | Quum 
ergo Ehretiana imago huic defcriptioni magis quam reliquis 
iconibus refpondet, forfan hanc ipfam varietatem fiftit: quod 

' vero ille tantum, cui utriusque collatio contingit, ab omni 
dubio liberare poteft. 


TAB. XLII. 


PVLMONARIA foliisradicalibus fubovatis cauli- 
nis oblongis glabris, Ícapo laxo , calycibus bre- 
viffimis, : 


Nota. 


| Pulmonaria calyce tubo corolle breviore, perianthiis quinque par- 


titis Gron. Virg. 20. Mill, Gard. diti. edit, mif. a. 1752. ap- 
gend. p. ult. 

Pulmonaria non maculofa, floribus tubulofis longis pulcherrimis 
ceruleis, in panicula pendula congeftis, foliis teneris glabris 
latis obtufis ad margines equalibus, pediculis dilute purpureis 
infidentibus, radice craffa inftar Symphyi, Mountain 
Covvslip Cla. iid. 

Symphytum feu. Pulmonaria non maculofa, foliis glabris, Ameri- 
cana, flore patulo ceruleo PIuk. Pbyt. tab. CCX XFIT. fg. 6. 
Marif. H. Ox. HII. p. 444. t. 6, Rai, H. Ill. 266. n.3. Raud. 
H. Chef. 164. 


C 2 Expof, 


IZ 


Expof, a, Corolle tubus a facielaterali , 7, cum limbo 


rolla diffe&a ab interna facie cum quinque ftaminibus ad tubi ampliati fauces 


adcretis, e. tylus filiformis cum fligmate(an, ut in aliis fpeciebus , emarginato, | 


vut annotavit LIN EVS) f calyx quinquedentatus, g,quatuor ovula, 7, 
ftylus & i, ovulain magnitudine auda, Kk, ftylus /, calyx perfiftens, &. quatuor 
femina fovens , zt, quatuor femina aftylo & calyce denudata, z, unum ex his in 
nexu cum ftylo., 


iNota. Perelegantis huius plante delineationem reperire potui haud 
aliam, quam illam PLVKENETII c.  Habitu externo 
recedit quidem illa paullulum a noftra, nihilominus ambas 
referre unam eandemque plantam, relique note nobis perfua- 
dent. Ceterum de genere eiusdem valde dubius fuit hic 
au&or: nam in Almagefto fuo p. 359. nomini indicato addit: an 
Digitali congener, in Amaltheo vero p. 198. hac fübiun- 
xit: an forfan Symphytum feu Pulmonaria Alpina 
folis mollibus  fubrotundis flore  ceruleo 
H. R. P. fibol. bot. 107. quo loco, ut & in. Zournef.. Inflitut. 
136. 1. 3. & Mill. Gard. di&. edit. prior. nomen hoc folum 
occurrit; RAIVS vero l. c. utrumque figillatim recenfet, 
immo ab hac planta noftram calyce brevi diftinguit. Satis 
accuratam eiusdem defcriptionem iam exhibuit MO R IS O N VS 
1. c. fed iconem nullam addidit. Idem nos quoque docet, 
eam tunctemporis iam in horto Chelfeano cultam & ex Virgi- 
niaallatam fuiffe, quam patriam poftea confirmavit CL A Y TO N 
L.c., qui nomine Anglico idiomate addito fimul indicat,montium 
incolam effe eam ; reperiri etiam eandem in extremis Siberiz 
oris, annotatum legimusin LUNN AELZmcenit. Zlcad.Fol.TI-p. 337. 
utramque vero ut fpecies diftinctas differre, docet IDEM Spec.plant. 
p. 135-7. 3. 4. ubi Plukenetiana & Gronoviana planta fupra citata 
vocaturPulmonaria calycibusabbreviatisfoliis lanceo- 
latis obtufiufculis , Sibirica vero Pulmonaria calycibus 
abbreviatis foliis radicalibus fubcordatis, caulinis 
ovatis, ut addit defcriptio p. 136. fubnexa. —Plukenecdana, 
Morifoniana, Gronoviana & noftra planta certo certius eft 
una eademque Virginie incola, cuius folia lanceolata non 
funt, adeoque definitioni prime fpeciei LIN INN AEI minus 
refpondent. —Examinavimus preterea ficcatum huius plante 
exemplar, quod fiepius iam laudatus BEV RERVS | noftras 
iamdudum a munifico COLLINS ONIO accepit & nobiscum 
communicavit, cuius folia caulina ( radicalia deficiunt) latitu- 
dine pollicem Rhenanum & longitudine pollices duos cum dimi- 
dio circiter equant & ex angufta bafi latefcunt & deinde in 
obtufüm mucronem abeunt, adeoque oblonga & Plukenetianze 
paricer ac noftre, imagini fimilia funt. ^ Radicalis folii figuram 
MORISONVS ita defcribit, uta noftra non differat, Quo 
usque ergo folia radicalia fübcordata & fübovata, itemque 
caulina ovata & oblonga vel lanceolata inter fe perpetuo dif- 
ferant, ulteriori examine adhuc opus habet. Tungimus his, 
EHRETVM hane imaginem ante aliquot iam annos nobis- 
cum communicaffe, fed absque charactere perfecto: rogatus 
* & excitatus ergo hoc anno demum defectus fupplevit, favente 
amiciffimo noftro COLLINSONO, cuius hortus inftructis- 
fimus & hanc ftirpem colit. — Differentia floris figure, que 
occurrit in icone integre plante & eius partium ,. fecundum 
citatum exemplar ficcatum examinata, huius flores, exficcatione 
non obftante, paullo maiores & circa eius limbum paullo ma- 
gis expanfos, nec in tam profunda & rotunda fegmenta inci- 
fos, quam figura a. b. oftendit, fe fiftebant: forte recens & 
diu iam expanfi floris figura variat. 


TAB. XLIII. 


CVIAVVS fíurculis & ramis iunioribus quadran- 
e" Mts, : 
Cunavus agreftis Rumpb. Herbarü .4mboin. I. P- 142. fab. 48. 
: figura bona, fed naturali minor. 
Cuiavus domeftica i. D- 140. f. 47. eiusdem praflantia, 
Guaiaba Marggr. Hif. nat. Braf. 104. Pif. Hift. nat. Braf. 75. India 
utriusque 159. cumfig, vudi, de Let. Ind. occid. p. 1. 


Guyabo COviedi) pomifera indica C. P. pim. 437. lonfl. dendrol. 30. 


O8 38e XIX. ex Clufio. 
Guaiabum Aldrov.. dendrol. edit. Bon. 586. Frantóf. 419. 
Guaiava Claf. bif. app. p. CCLIF. cumfig. viti, Dalecb. bifl.. Lugd. II. 


1836. Tournef. Infl. p. 660. tab. A43. fig. emendanda, -Boerb. Ind. 


alt. II. 250. Merian Surinam p. €& t. 19. ut &? p. €? t. S7. edit, 
Lat. fig. imperfe&a, magis artificiofa, quam naturalis, — Hughes nat. iff. 
. €f Barbad. 132. : 
Guaiava indica Jin. T: III. p. 94. t. 561. figura fecundum Tournefortia- 
nain cfia, addito ramulo foliofo. 


gnum c, e, calyx, d, co. ! 


Guaiava alba dulcis Commel, H. Amff. 1. p, 121. 1. 63. figura fatis bond 
| Mill. Gard. diél. Rand, H. Chelf. 91. 
' Guaiava alba dulcis, Pyra indica feu Granadenfia vulgo H. L. 
| Dat. 305. 
Guaiava alba dulcis, fru&u longiori C. Commel. FI. Malab. 34.b. 
Guaiava alba acida fru&u rotundiori Pluk. zflmag. 181, Pbytogr, 
t. CXCIII. f. 4, fatis bona fed imminuta C incompleta, : 
Guaiava rubra acida H. L. Bat. 305. H. Zfmff. I 121. Berb, Iud. 
alt. IT. 250. 

Guaiava rübra acida fru&u rotundiori C. Comme. Fl. Malab. 34.b, 
Mill, Gard. di£, Rand. H. Chelf, 91. 

Guaiaves Merien, Sur. p. €? t. 19. itemque p. € t, S7. edit, Ban, 
figura eadem ac in. Latina 

Guajavas fru&u pallido dulci Muf, Zeyl, 3. Burm. Thef. Zeyl. 112, 

Guayava Ger, emat. app. 1612. Parkinf, theatr. 1634, urinsquefig. ex Qu 
Rai. Hifl. II. X455. de Let, Ind, Occid. 357. 

Guayava indica fru&u mali facie 7. B, I, p, 108. cum fi. ex Clu. & 


ámmintta, 
Guayavas CMonardi & Gomare) Cluf. exot, 346. Dalecb. Hift. Lugd, 
app. 17. 


Malo Punicee affinis pornifera , flore pentapetalo albo, fru&u 
nullis difepimentis inftru&o , ex toto efculento rubro maiori 
Sloan, Cat. PI. Jamaic, 198. Büinerar. 1l. 161, 

Malo punica affinis &c. fructu &c. minore albo ZZusd, Catal. 
200, lin. Il, 163... 
Pfidium zi. Spec, pl. p. 470. 
Pfidium caule quadrangulo Zim. H, Cf. 184. Fl Zeyl m. 192. 

van Roy Fl. Lugd. Prodr. 268, van IFacbend. H.Vltraj, Ind.96. 
Pfidium ramis tetragonis Linn. H, Vp. p. 122, 
Pfidium ramis quadrangulis Hill Hifl, of. Plants p. 450« f. 11. fgeá 
floris a tergo ex Tournefortio, : 
Xalkochotl i; e, Pomum arenofum .Hernand, 84- fg viliffima. 
Xalcocotl feu Guyabo Ximenis Marggr. Hj. Braf. 105. de Lat, 
Jnd. occid, 227. cum fig. a veliquis differente, fed. pariter vili. 
Cievko feu Goyava fructus Boym. Flor. Sin, lit. E. cum fg. vudi 


Jonfl. dendrol. manti]. 475, no. V1.1. CXXXF1. ex Boym, fed multum 
imminuta, 
Pelafeu Guayabor «am Rede H. Malab. T. IIl, p. 31. t. 34. 


figura magnitudine naturali. C* fatis bona. 
Malacka- Pela ipid: p. 33. f. 35. pari laude digna, 


Expof. Fig. I, ramus cum flore a facieanteriori, a, flos a tergo, 

Fig, LI, ramus adultior cum fru&u,, 5, fru&us transverfe fe&us , c, femina. 
Nota. Stitpem hanc, ob frucum quem progenerat fuavifimum, 
Europzis dudum iam commendarunt hiftoric naturalis fcriptores, 
ex quibus procul dubio primi fuerunt Hifpani, nimirum LV- 
DOV,OVIEDVS, NIC. MONARDES,FRANCISC. 
LOPEZ de GOMARA & FRANCISC. XIMENES, 
quorum relata referunt CLVSIVS, DALECHAMPIVS, 
IO, BAVHINVS, MARGGRAVIVS, IO. de LAET 
& IONSTONVS. Primis auctoribus accenfendus quoque 
eft FRANCISCVS HERNANDEXZZ , licet eius hiftoria 
fingulari fato multo ferius in publicum prodierit: XIMENIS 
certe defcriptio huius ftirpis eadem eft cum illa HERNAN- 
DESIL. Pofthosce Auctores , preter reliquos fupra citatos, 
plures peregrinantes huius ftirpis, vel faltem eius fructus, 
mentionem quoque fecerunt, quorum praecipuos nominat I. 
BAVHINVS & SLOANE.  Pretereahuc etiam pertinere 
Igbucamici 4e Lat, 560. ut & Agouti-treva & Caoup 
Kiusd, 611. 612, fufpicatus et PLVKENET Mantif, 91. 5 
fed ex leviffima horum defcriprione comparationem inftituere 
vixlice. Araca Iba autem, cuius iconem & defcriptionem 
exhibet MARGGRAVIVS ijf. Braf, 10s. & PISO £iff. 
Ind. 152. verofimilius pro Pela FH. Malab. habetur à RAIO 
& PLVKENETO; cum qua ftirpe, icone & defcriptione 
valde etiam convenit Araca- iba PISONIS Zi. Brdf. 
74. feu Araca- miri EIVSDEM Hifl. Ind. 1gr cuius 
mentionem quoque facit MAR GGRA VIVS 1. c, 62., licet 
uterque ambas has ftirpes a Guaiaba diftinguat, Prioris figu- 
ram etiam fifit ITONSTONVS /ab XIX, fed lepido aufu 
ex parte eius fuperiori ab illo fingitur Guaiaba Ximenis, & 
ex parte inferiori Araca- Iba. Eft autem ipfius Cuiavi hiftoria 
: nondum eo usqueabfoluta, ut omnes de eadem relationes atque 
ima 


imagines fuppeditatee tam facile inter fe comparari vel ex iisdem 
chara&ter genericus , & multo minus fpecierum indubius, for- 
mari queat. Floris petala omnes defcribunt alba immo 
candida: folus HILL.l. c. in meo exemplari picto eadem 
reprafentat faturate violacea, licet ea, eque ac alii, alba de- 
fcriba.  Affirmant porro florem effe fragrantem, fi excipias 
Horti Malabarici & Amftelodamenfis nec non Herbarii Amboi- 
nenfisauctorem, a quibus inodorus deprehendebatur: omnes 
etiam numerant eius petala quinque, COMMELINV S vero 
& HV GHES quatuor, quot etiam noftra imago fiftit; van 
REEDE in Pele defcriptione quatuor vel quinque ( in Ma- 
lacka -Pele defcriptióne flos huius fimilis fed maior dicitur, 
icon vero prioris quatuor, pofterioris quinque reprafentat ) 
& MILLERVS in characteris definitione plerumque quinque 
annotat, ex quibus concludimus, ordinarie eorum quinque, 
haud raro tamen quatuor tantum deprehendi. Calycis 
fegmenta pariter quinque depingunt & defcribunt omnes fere; 
Pele tamen imaginis pedunculus quidam quatuor tantum fiftit, 
& HV GHES totidem extus viridiaintusalba numerat, R V M- 
PHIVS vero calycem tetra- vel pentaphyllum, atque pre- 
terea craffum & deorfum reflexum definit; EHRETVS me 
monuit, calycis fegmentorum numerum haud effe conftan- 
tem, fedeum vario modo dehifcere, pretereaque fegmento- 
rum unum vel alterum tantum perfiftere, id quod etiam fig, a. 
oftendit, & pedunculorum altera Pele indigitare videtur. Ca- 
lycem porro perfiftentem & fructummaturumzeque, acimmatu- 
rum, coronantem reprefentant plurime figure citate; fed ex 
OVIEDO iam annottt MARGGRAVIV S & Auctor com- 


mentari in HERNANDESII relationem, corone huius 


folia facile decidere, quemadmodum etiam coronz loco lacu- 
nam tantum exhibet figura PISO NIS illaque maturi fructus 
& Pele & Malacka- Pele van REE DE, itemque noftra, nec 
non Cuiavi domeftice RV MPHII, ubi verolacuna hec mul- 
tifida mefpilorum ferme modo reprefentatur ; Cuiavi agreftis 
vero fructus maturus perfecte adhuc coronatus ab eo pingitur. 
Externam | fructus füperficiem plurimi leuem atque 
politam defcribunt; RV MP HIVS contra tuberculis inzqua- 
iem, qui tamen addita figura haud notat, noflra vero indicat. 
Fructus odor laudatur quidem fuavis & aromaticus: nihi- 
lominus tamen non folum HERNANDEZ, verum etiam 
SLOANE affrmat, eundem cimices quodammodo olere & 
guftantibus primis ingratum effe: RVMPHIVS illum cum 
foeni odore comparat, eumque gravem & ori comedentis diu 
inherentem declara. — Colorem eius viridem vel luteum 
nominat C. B AV HINVS, ex viridiflavefcentenm MARGGRA- 
VIVS,ex viridi albicantem vanR EEDE,lIuteumO VIEDV SS, 
(qualem etiam pi&um fiftittabulaWeinmanniana & Meriana 19.) 
diluteluteum SLO A NE, faturate luteun COMM ELINVS, 
aureum GOMARA &MON ARDES,croceumnitentem PISO, 
exluteo rubentem oftendit figura BO Y MI, rubellum (reddifp ) 
nominat HILL fubfufcum defcribit de LAET & fimilem (uf/et ) 
cum maculis rubris HV GHES, que differentie vel fecundum 
clima, velmaturitatis gradum differrepoffunt. Notatu dignum 
tamen eft, quod RV MPHIVS annotat, nimirum Cuiavi do- 
mefticz fructum effe primo viridem gramineum, dein ficci inftar 
graminis vel pallide citreum, Cuiavi filveftris vero intenfe viri- 
dem gramineum & fere nigricantem, quem etiam fervat. - [n- 
ternam fubítantiam in quatuor cameras divifam defcribit 


GOMARA, OVIEDVS & MONARDES, quibus con-. 


tradicit SLOAN E additque, ne membranis quidem, uti 
in Granato, feparata effe femina, fed nuda pulpzs immerfa. 
Axem feu feminum receptaculum quinquifidum reprefentat 
noftra figura b. , cuius feparationis veftigium, fed obfcurius, 
exhibet quoque figura RVMPHII, PLVKENETI ut & 
utraque van REEDE, unde forfan camere derivate funt. 
Omnium difücillime diftingui poffunt, que de fructus figura, 


eiusque carnis colore atque fapore traduntur. Secun- 
dum OVIEDVM, MONARDEM & LOPEZ de GO- 
MARA figura aliis eft longiuscula feu piriformis, aliis rotun- 
dior feu maliformis; pulpa aliis rubra vel punicea, aliis alba 
vel candida, vid. C. & L BAVHINVS, DALECHAM- 
PIVS & CLVSIVS. — Eodem pene modo has differentias 
indicant PARKINSONVS, RAIVS, de LAET, & 
HVGHES, quifolus addit, eas valde leves effe: cuinam au- 
tem fpeciei vel, fi mavis, varietati hzc 'vel illa nota conftans 
aut accidentalis fit, ex his auctoribus haud patet, ^ Neque 
etiam reliqui , qui diftinctas Guaiave fpecies propofuerunt, ita 
inter fe conveniunt, ut nullum confufionis dubium füperfit. 
Quantum ex nominibus fpecificis, iconibus, & defcriptionibus 


13 
colligi poteft, fru&us forma piro medie magnitudinis fimilis eft 
fecundum HILL; carne quandoque rubra, quandoque alba, 
gaudet fpecies prima SLOANE; fructu paullo maiori, intus 
albo, admodum fucculento, non tamen adeo fapido eiusdem 
fecunda; fructu oblongo, carne rubra & dulci eft illa MARG- 
GRAVII, PISONIS & BOYMI, .alba & dulci Pela van 


 REEDE, COMMELINI 7I. Malab., fecunda fpecies H. 


"hnfiel. HERM ANNI H. L. D., prima fpecies BOERHA- 
VII, MILLERI, RANDIIE; fructu primo rotundo deinde 
oblongo, carne pallide albicante cydoniorum inftar, dulci fed 
in perfecte maturis minus grata, prima fpecies RVMPHII; 
fructu rotundo, carne alba acida PLVKENETI, fructu ro- 
tundo, carne rubra acida CL V SII, Malaka- Pela van REE- 
DE,COMMELINI FI. ,Malab. prima fpecies eiusd..H. mfi.) 
HERMANNI  H. L. P., fecanda BOERHAAVII, 
MILLERI, RANDII ) fructu multo minor & 
prunum maiorem vix fuperante, perfecte rotundo, carne du- 
riori, fed dulciori, coloris ad margines albi ac plerumque 
porro lete rubentis, fedin plene maturis iterum evanefcentis, 
fecunda fpecies RV MPHII: fructum & oblongum & totun- 
dum uni ramo adherentem carnemque rubram indicat noftra 
figura. Ob hanc nondum accurate definitam differentiam fyno- 
nyma quoque confundunt plerique, quie nos eadem ex ratio- 
ne coniunximus : quomodo autem a nonnullis diftinguantur , 
vid. SDLOANE, LINNJEVS & BVURMANNVS Tyr. 
Zeyl. 112. Herb. Zfmboin. 44. Sunt preterea , qui plurium 
adhuc fpecierum mentionem faciun.  HERNANDEZ 
iam tres indicat, fed tertiam non defcribit & fecundam folam 
depingit; a SLOANE additur tertia fpecies fructu maiori 
albo; RV MPHIVS ut varietatem non folum p. 141. recen- 
fet aliam domefticam & p. 144, aliam filveftrem, verumedam 
P. 145. addit iconem & defcriptionem alius fpeciei, quam 
Cuiavillum nominat ; MILLERVS denique in 
novifima Dictionari fui editione tertiam fpeciem nominat 
Guaiavam albam fructu parvo odorato. ^ Accura- 
tiori ergo difquifinone adhuc opus eft, quenam differentie 
conítantes fint, queve a cultura vel tempeftatis aut maturita- 
tis gradu dependean, HERNANDEZ fecundam fpeciem 
a prima diftinguit fola tantum fructus magnitudine & horridi 
illiusgravisque odoris magria ex parte abfentia; MAR GGR A- 
VIVS & PISO nos docent, faporem fructus maturi, fed 
nondum flavi, effe aufteriusculum & adítringentem , deinde 
gratum & medie nature, denique dulcem; SLO ANE in tri- 
bus fpeciebus recenfitis nullam aliam differentiam invenit , 
quam fructus magnitudinem eiusque carnem magis vel minus 
fucculentam gratamque; R V MPHIVS annotat, Cuiavi do- 
meftice alteram fpeciem differre fructu paullo minori ac magis 
albenti, glabriori quoque & rotundiori, fed multo fuccofiori 
delicatiorique & filveftrem cum altera eius fpecie convenire 
fructus carne, odore & fapore, fed hunc raro maturefcere 
atque minorem effe: filveftrem preterea producere fructum 
odoris non adeo gravis, eamque fruticis modo crefcere , cul- 
tura in hortis vero accedente arborefcere & tunc maiores fructus 
ferre delicatiores mollioresque ; ceterum filveftrem cum Ame- 
ricana eandem effe, ex collatione aliorum auctorum, praecipue 
IOSEPHI ACOSTZE, concludit idem p. 143. MILLE- 
RVS denique 1. c. in expofitione addita inter alia haec, lati- 
ne reddita, adiungit: ,, duc fpecies priores proferunt fructus, 
» illi Mefpili & magnitudine & figura fimiles, ^ Caro prime 
» fpeciei rubra eft, fecunde alba: pofterior dulcior eft priore, 
» que auftera & adítringens deprehenditur quodammodo Gra- 
» nati fructui fimilis: num vero he ftirpes fpecifice differant, 
, determinare haud valeo. Tertia. fpecies fponte crefcens 
» reperitur in omnibus infülis Americe, ubi frequenter inter 
,, duas priores occurrit. Huius fructus eft ferme ovalis & 
» Groffularie maiori magnitudine par, coloris obfcure albidi, 
» Iaturus vero fpirat odorem maxime fragrantem : fiquidem 
» unicus fructus odore fuo amplum conclave replet, id quod 
, nunquam obfervavi in ulla reliquarum fpecierum , quarum 
, fructus in Anglia fiepius ad perfectionem pervenerunt. ,, 
Quousque hac conveniat cum Cuiavillo Rumphii, in cuius de-9 
fcriptione odoris preftantioris nulla fit mentio, iudicent alii. 
Vtut autem hactenus recenfite differentie ex cauffis acciden- 
talibus variare queant: annotate tamen reperiuntur & alie, 
que confítantem & omnino fpecificam differentiam indicare 
videntur. "Tales funt Cuiavi filveftris rami quadranguli , quos 
non folum LINN/EVS pro charactere fpecifico agnovit 
(attamen in Spec. Plant. iterum dimittit) verum etiam van 
KEEDE zque ac RVMPHIV S figillatim indicavit, neuter 
vero in additis figuris, uti EHRETVS, reprafentavit, 

D Addit 


14 


HAEMANTHYVS Colchici foliis , 


Addit porro RVMPHIVS, filveftris flores onuftos effe fta- 
minibus pluribus & magis extenfis, florum tres plerumque 
coniunctos ex uno petiolo prodire; fed huic ultima note nec 
noftra nec H, Malabarici figura refpondet: an propterea illa 
RVMPHII iterum diftinguenda? Tandem monemus , fecun- 
dum OVIEDVM, tefte DALECHAMPIO & utroque 
BAVHINO, Guaiabo effe nomen arboris, Guaiaba 
vero fructus: ceterum Guaiave infule mentionem facit de 
LZET Lc.9341.  —Obfcurum eft igitur etymon huius vocis, 
ex qua relique derivate videntur: hinc lubenter LIN N JEI 
nomen fübítitutum , Pfidium nempe, pretuliffemus, nifi ob- 
ftitiffet homonymum, 4e enim Nicandri, Firgilii & Columelle 
feu Pfithium PZnij, vitis & uve paffee, nimis fane ab hac ftirpe 
differentis, fpeciem fignificant. 


1 AB. XLIV. 


periantheo 


herbaceo, Jill H. Eltb. p. 167. t. 140. Mill. Gard. Di8. 
Rand. H. Cbelf. p. 92. 


Haemanthus Zeylanicus polyphyllos caule maculato Commelini 


Tilli H. Pif. p. 79. 


Hoernanthus foliis lanceolatis Linn. H. Cif. p.127. Roy.p, 42.  IFa- 


cbend p, 309. .H ill. Hiff. of plants p. 384. 


Haemanthus foliis lanceolatis undulatis Linz. Spec. pl. p. 325, tt, 9. 
Dracunculoides Zerb. I4. alt. II, p. 266, 


Expof, a. flos integer, &, ovarium infra florem , c, corolla diffeda & explanata a facie 


Not a. 


interna cum fex ftaminibus tubo adcretis , d. ovarium denudatum , e, ftylus cum 
füigmate obtufo, f, bacca integra, g, transverfe fecta, &, femen, i - - - p, idem 
jam vegetans, 


Plantam hanc accuratiffime iam delineavit & defcripfit DIL- 
LENIVS, cuius cum defcriptione conferri poteft illa MIL- 
LERIatque BOERHAAVII. Pofterior baccam declarat 
monopyrenam, & talem etiam reprefentat noftra figura g. P. 
Sed DILLENIVS, monuit, baccam efle tricapfularem & 
trifpermam (cum quo confentiunt MILLERVS atque LIN- 


AN JE V S Pl. Gen. 110, 347.) in imperfectis manifefte confpicien- 


dam (quam etiam delineat) unum vero vel alterum tantum 
femen ad perfectionem pervenire. Eft autem hoc nil infoliti 
in pluribus aliis ftirpibus ipfisque Europsis bacciferis, in quo- 
rum feminum numero definiendo haud raro hallucinati funt 
auctores non infimi fubfellii, maturam tantum baccam exami- 
nantes: idem fepius quoque contingere in plantis fic dictis 
verticillatiS & afperifoliis, notum eft. ^ Ceterum figura no- 
ftra f, angulis fuis plura loculamenta vacua indicare videtur, 
Saepius laudatus MILL E& VS preterita zftate cum pluribus 
fructibus rariffimis, fingulari favore publice depraedicando, 
mifit etiam huius ftirpis aliquot baccas ficcas , omnes monopy- 
rends, quarum aliquae chartis adhuc inclufi» vegetare coepe- 
runt, quod iucundum fpectaculum depictum confervare haud 
füpervacaneum duximus, fiftit ergo 7. baccam ficcam merh- 
branaceam , K. eius petiolum, /. umbilicum, cum quo adhuc 
coherent feminis exuvie corrugate m,, ex quarum ima parte 
prodiit radicula 7. bulbum novum o. alens, in quo pro exclu- 
dendo fcapo vefligia p. fatis manifefte iam difcerni poffunt. 
Num hec ftirps & Satyrium e Guinea delatum Robini 
fit una eademque planta, follicite etiam inquifivit idem DIL- 
LENIVS. 
Jardin du Roy tres Cbretien. Henry IF. &. par PIERRE 
VALLET, brodeur ordinaire du Roy, | 1608. ab. 41. cuius 
cura, confentiente IO. ROBINO, Botanico Regio & latrici 
horti curatore ( qui etiam brevem aliquot rariorum plantarum, 
& inter eas huius quoque Satyri, defcriptionem addidit ) 
he effigies in publicum prodierunt. ^ Eandem ipfam effigiem 
citatam paullo poft , nempe 1612. reprefentavit SWERTIVS 
Florileg. P. I. 1, 62. absque auctoris nomine, imo in nominum 
indice addidit, hanc plantam nondum effe defcriptam, quum 
tamen certo certius eius figura nullatenus fit alia, fi excipias 
tuberis fibras, nefcio quo confilio, exiguis globulis terminatas, 
Swertiane imaginis imitationem A. 1626. iterum publicavit 
4tntbologia feu. Florilegium in. officina. Bryana excufum t, 44. (ubi 
turpiplagio, preter icones, defcriptiones quoque ROBINI 
fine auctoris nomine reperiuntur) ut&MATTH.MERIAN 
Florilegium renov. € auctum 24. 641. fequutum z. 44. nec non 
A. 1719, VALENTINI iridarium reformatum t. 198. , que 
cumilla Meriana & Bryanatabulaunaeademqueeft. Intereaetiam 


Reperitur hec figura in libro, cui titulus : /2| 


hec ipfa effigies iterum comparuit A. 1701. in OL, RVp. 
BECKII Comp. Ely. .L. II. p. 210. t. IIT. qui pedunculum 
cum tubere coniunxit, fed figuram , uti omnes rariffimi huius 
libri, ligno tantum incifam exhibuit, folus vero ingenue faffus 
eft, fe plantam non vidiffe. Poftquam huius plante effigiem 
cum füa planta curatius comparavit DILLENIVS & differen. 
tias haud leves annotavit, tandem concludit:  ,, fi figura fit 
, accurata, non poteft effe noftra planta; accuratam vero 
,» effe vix crediderim & eandem cum noftra plantam figurari 
» fufpicor. », Quanquam autem in reliquis figuris tot tantos. 
que errores haud commiferit VALLET, id quod affertionem 
hane dubiam facere poffet, eandem tamen firmare videtur 
icon poftea ab ALB. SEBA Thef. 1. t, XII. exhibita & 5. 20, 
nominata Hyacintho affinis Africana, tuberofa caule 
elegantiffime maculato, foliis Colchici latiffimis, 


floribus  coccineis , — hexapetalis , ^ umbellatis 
Hort. Beau. quo. nomine indicatam plantam pro fua agnovit 
DILLENIVS, Hzc imago differt a Robiniana & conve. 
nit cum Dilleniana & noftra pedunculo florido non ex folio. 
rum gremio, fed ad eorum latus, prodeunte; florum pedicu. 
lis non nodofis aut articulatis , fed integris; corolle fubie&to 


ovario non adeo tumido ; foliorum marginibus undulatis, & - 


radicis tubere magis conico. ^ Differt autem eadem a Dille. 
niana & noftra, propius vero convenit cum Robiniana, florum 
copia multo magis difpería, eorum tubo angufto & cylindrico, 
limbo in fegmenta anguftiora, acutiora & ampliffime explanata 
divifo, ftaminum filamentis longioribus & magis expanfis: in- 
fuper radicis tuberi non infidet novum tuber pro pedunculo 
florigero excludendo, illius vero fibre multo tenuiores funt, 
quam in Dilleniana & noftra figura. — Ceterum magnitudo to- 
tius iconis multum excedit Robinianam & fpatha penitus omiffa 
eft, quam tamen, licet in anguftiora & reflexa fegmenta divi- 
fam, illa indicat. ^ Defcriptio addita brevis pariter, ac illa 
Robiniana, ad hec declaranda minus fufficit. Ex his omnibus 
probe ponderatis omnino plusquam probabile videtur, & 
SEBJE & ROBINI efüigiem potius haud omni accuratione, 
immo Robinianam nonnifi ad ficcatum exemplar effi&am effe, 
quam aliam fpeciem indicare. ^ Quod ad reliquas a laudato 
DILLENIO citatas PETIVERII & LOBELII figuras 
attinet, ille tam viles & imperfecte funt, ut earum compara- 
tio difficillima femper futura fit. ^ lis fubiungimus, perian- 
theum equidem in noftra imagine herbaceum non effe; colo- 
ris vero differentiam a foli folisque benignitate dependere , 
vidimus in planta hic locorum culta, cuius: periantheum 
parum tin&um atque etiam [lores coloris multo dilutioris 
apparebant. 


TAB XLV. 


HELIOCARPVS zw. H. Cif. a1. t. XL. Roy. F. 


Leyd. Prodr, 477. Wachend. 91. Hill. Hifl. of. Pl. 481. 


Montia arborefcens, Abutili folio ferrato , fructu racemofo Houft. 


Mill. Gard. Did, 


Expo. a. flos feparatus a facie antica ; &. poftica, c. racemus cum capfulis maturis , d. 


capfula feparata cum radiisfüis, e, eadem aperta bilocularis, f, femina, g.À. 
eedem partes in magnitudine aucta, 


Nota. LINNAEVS H. Cl. l. c. propterea. mutavit nomen huius 


ftrpis b HOVSTONO ipfi adfcriptum , quia ante hunc 
Montize nomine aliud plantarum genus iam indigitavit MI- 
CHELIVS,  MILLERVS non folum Montie nomen 
retinuit, verum etiam corolle ftructuram definit monopetalam 


infundibuliformem, cuius pars ima tubulofa, fuperior expanfà . 


& in quinque partes fe&a eft, que inZLim. Gen. Pl. edit. I. 
?. 444. IT, n. 530, tetrapetala pronunciatur & in Horto Clif- 
fortiano talis etiam depingitur. ^ Quoniam EHRETVS in 
noftra imagine floris analyfin omifit, hec plura non declarat, 
quam quatuor fegmenta; forfan autem quinarius eorum nume- 
rus haud rarior eft. — Staminum numerum LINNAEVS in 
generis definitione citata ad 14. extendit, proptereaque 'hanc 
ftirpem polyandriis adfcribit, in fpeciebus Plantar. vero p. 448. 
dodecandriis adnumerat — HILLIVS characteris definitioni 
Linneiane, Anglice tantum redditz, nihil addidit. — Race- 
mum cum capfulis depingendum nobiscum communicavit ite- 
rum laudandus BEVRER VS, qui eius exemplar inter plan- 
tas ficcas affervat. — Alter loculorum difpermos obfervabatur; 


ex quibus binis feminibus vero alterum , in fede fua relictum, 


ad perfectionem non pervenit. 
TAB. 


D MET 


7 4 


,4 


"TAB. XL VE 


POPVLVS folis longe petiolatis , oblongo lan- 


ceolatis, ferratis, fubtus albicantibus, mas. 


'lTacamahaca foliis crenatis, Sadelhout, feu lignum ad ephippia 


Expof. a. 


conficienda aptum Pared. Bat. Prodr. 379. Pluck. Pbytogr, 
; 228. f. 2. Zdlmag, 360. Miller, Gard, Di&i. app. 


Iulus feu amentum mafculinum; 5, fquama feparatag €. eadem a facie interna, 
magnitudine aucta. 


Nota, Huic effigiei EHRETVS fubfcripfit hec: » "l'acamahaca 


» vulgo, Populusgemmis balfamum fundentibus. Tulusappa- 
,, rebat hoc anno 1748. fine foliis, & deinde iterum cum foliis, 
,, uti hic repraefentatur,, M ILLERVSIc. nomine Tacama- 
hacae fupra indicato defcribit arborem,que fponte crefcit in terris 
continentibus Americe, ubi incole verno tempore vulnerant 
eius truncum, ad eliciendum balfamum a medicis illius regio- 
nis maxime celebratum atque etiam catalogo fimplicium infer- 
tum, cuius vero ufus nunc in Anglia exiguus eft. Aliquot 
huius arboris foboles ante paucos annos ex Canada in Gal- 
liam apportabantur, unde nonnulli curiofi eas in infulam S'erfey 
introducebant, in hortis propagabant, indeque Anglie reginae 
poftreme nomine Arbre dela Reine dono mittebant. 
Arbor hec fatis refiftere valet hiemali climatis noftri frigori 
libero fub aere &c. Flagelia eius, pariter ac folia, penitus 
fimilia funt illis populi nigrz , & gemme, anno renafcente, 
antequam folia excludunt, tete funt balfamo glutinofo obfcuri 
coloris, quod tactum digitis adheret gravemque fpirat odorem. 
Folia circa feftum Michaelis cadunt, & nova prodeunt fub 
finem Februarii aut initium Maii? eft namque ex arboribus, 
que verno tempore primz regerminant. Earum plures nunc 
coluntur in horto Chelfeano, quz produxerunt flores fuos 
mafculinos feu iulos, qui valde fimiles funt illis nucis iuglandis 
aut populi, hincque probabile eft, eam effe fpeciem pofterio- 
ris generis; quoniam vero fructus conditio ignota elt; & in 
hortis Anglise nulla harum arborum eum hucusque produxit, 
genuinum genus definiri nequit. ^ Arbor vaftis difpanfa ramis 
haud videtur, quantum ex iis in Anglia crefcentibus colligi 
poteít, ubi nec ultra 14. vel 16. pedum altitudinem nec in 
amplos caudices excrefcunt, ex fundo autem furfum plures 
protrudunt ramos laterales feu ftolones. ^ Ha&enusille. Si 
hac cum defcriptione comparatur noftra imago nomenque ab 
EHRETO adfcriptum: nullum fupereft dubium, quin unam 
eandemque declarent ftirpem; populi autem eam efie fpeciem 
genuinam, eo minus dubitamus , quo magis non folum huius 
arboris totus habitus atque balfami ex gemmis profufio, aliis 
populi fpeciebus communis, refpondet, verum etiam in eo 
convenit, quod folos mafculinos flores ferat, uti populus, 
quum in  iuglande &  maículini & feminini flores in 
una eademque arbore reperiantur, &naturzlegibus, praefertim 
in ftirpibus fücculentis ad vires fuas perfectas absque impedi- 
mento pervenientibus, non refpondeat, ut poft aliquot demum 
annos feminini flores hosque fübfequuturi fructus cum mafcu- 
linis prodeant: anno nempe t748. EHRETVS depinxit 
flores mafculinos & A. 1752. MILLER V S evulgavit nuper- 
rimam Dictionarii fui editionem, quo tempore feminini non- 
dum comparuerunt. — Perfuafi ergo fumus, hanc ftirpem nun- 


quam fructum prolaturam, fed eius femellam propriam accer- ; 


fendam effe pro notis floris feminei definiendis. Populum 
nigram folio maximo gemmis balfamum odora- 
tiffimum fundentbus defcribit & delineat CATESBY 
natural biflory of. Carolina &. 4T. I. tab. 34. & Seligmanniana 
im editione tab. 68. que eft. Populus foliis fubcordatis 
oblongis crenatis Linz. H. Cliff. 460. Spe. 1034. f. 4. 
cuius note fpecificz ab illis noftre valde differunt. — An cum 
noftra imagine magis conveniant ille note Populi foliis 
ovátis, acutis , ferratis Gmel. Flor. Sibir. 1, p. 152. f. 
33. quam & Catesbyanam pro una eademque habet LIN- 
NAEVS l.c. aliis diiudicandum relinquimus : huius certe 
foliorum figura & totius ftirpis altitudo magis refpondet no- 
ftre ftirpis defcriptioni atque imagini, quam  Catesbyane. 
Hanc noftram ftirpem & acamahacam P. B. Pr. & 
PLVKENET!I eife unam eandemque, maioribus adhuc pre- 
mitur difficultatibus. ^— Auctor paradifi Batavi prodromi dubius 


* proindeque ficta potius videtur. 


I5 
quidem addit: an 'ecomahaca Hernandez rer. med. mve 
Hifp. Thef. p. 55. &PLVKENE (cuius icon Hernandefianse 
quoad foliorum figuram & coniugationes valde fimilis eft; flos 
vero & fructus neque delineantur, neque defcribuntur)absque 
ulla hefitatione illam pro fynonymo agnofcit; fed HER- 
NANDESII figura eque ac eius defcriptio fiftit fru&um in 
poftremis ramorum flagellis crefcentem, parvum, obrotundum, 
fulvum ac femine nucleo perfici haud abfimili refertum ;. folia 
preterea obrotunda (feu potius, fecundum figuram, ex ro- 
tunda bafi oblonga & acuminata) mediocria, ferrata, &, quod 
precipue notandum, non alterno, ut in noftraimagine, verum 
coniugato ordine, & quidem ad modum compofitorum fine 
impari. Arboris Tacamahace defcriptiones NIC. MONAR- 
DIS /impl. bif], p. 5. & ex hoc CLVSSII exozic. f. 298, & 
IO. FRAGOSI aromat. bifl. p. 97, b. magis adhuc mutile & 
imperfecte fünt, nec plura referunt, quam quod arbor magna 
fit, ut populus, admodum odorata, & fructus ruber, peonie 
feminis modo. LINSCHOTVS ZJrd. Or. P. IV. c. VII. p. 
1IO. hanc arborem defcribit altam, eius folia longa angufta- 
que, fructus prunis noftratibus magnitudine fimiles: que 
defcriptio a noftra imagine iterum quam maxime differt. Que 
recentiores auctores, C. BAVHINVS Pin. p. 430. n. I. II. 
LBAVHINVS Hj. I. Libr. IX. c. 60. p. 346. PARKIN- 
SONVS Theatr. bot. 1608. & RAIVS Hifi. II. 1846. n. x1. 
de arbore hac protulerunt , ex auctoribus hactenus ciratis mu- 
tuatafun — POMET Zraité gen. des drogues 263. aliam qui- 
dem affert defcriptionem & iconem, fecundum quam arbor 
populo pariter quidem fimilis dicitur; fed folia viridia cum 
ilis buxi comparantur, & fructus rubri nucis noftratis magni- 
tudine defcribuntur, quibus tamen icon minime refpondet 
Que IAC. SAVARY 
DitHion. unio. de Commerce p. 91x. refert, ex POMETO de- 
fumta fun. WEINMANNYVS Pbytantboz, t. 960. fig. «. 
folia reprefentat parva, crenata, & pruno filveftri perfimilia, 
fructum colore fanguineo & magnitudine prunis damafcenis 
haud inferiorem : fed füfpicionem de hac quoque imagine non 
genuina habenda auget defcriptio 5, 395. féqu. (ubi laco- 
maree Braf. ut fynonymunr perperam additur, que arundo 
faccharifera eft, vid. Marggr. Hifl. Drae[, 89. & Pifó 108.) 
ex auctoribus iam citatis tantum defümta. Si autem veri quid 
contineant he defcriptiones, id tantum probant, hanc arbo- 
rem nil commune habere cum noftra, & comparationem cum 
populo ad folam magnitudinem , vel ad fummum etiam ad 
faciem externam eius,effe referendam, Neque tamen recentiffimi 
& praeftantiffimiauctores, e.c. DAL E Pbarmacol,edit, Lugd, Bat. 
1739. 4. P. 330. f. 4. IO. BOECKLERVS Comment. ad P. 
Herm. Cynof. mat, med. p. 657. NEVMANNVS Obymie med. 
T. II. P, III. « Kefelio edit. p. 72. & GEOFFROY Z7raiid de 
la matiere tmedicale T. IV. Se. I. p. 104. alia, quam hactenus 
allata funt, nos edocere potuerunt, unde palam eft, arbo- 
rem, gummi tacamahacam iam dudum notiffimum & ufü pro- 
batiffimum fundentem , fecundum proprios characteres fuos 
omnino adhuc incognitam effe. IAC. BREY NIV S Epp. N. 
C. Dec. I. à. III. p. 516. defcribit "acamahacam | liqui- 
dam, Guiana ex provincia allatam, fed arboris, ex qua col- 
ligitur, nullam prorfus mentionem facit. 


TAB. XLVII. 


CROTALARIA folii folitariis lanceolatis, lanugi- 


nofis, petiolis feffilibus , caule ramofo ftriato, flore 
magno aureo. | 


Expof, à, Vexillum; ££, dux ale; c, carina; d, flamina & piftillum in nexu naturali; e, 


ftamina decem connata & explanata, ex quinque filamentis brevibus & antheris 
longis, & ex quinque filamentis longis & antheris brevibus fpharicis compofita ; 
f. piftillum feu ovarium. cum ftylo recurvo eiusque fligmate laterali; g. calyx 
eiusque labium fuperius bipartitum a vexillo repando depreffum , inferius tripar- 
titum connivens , carinam excipiens; Z, fru&tus feu legumen, 


Nota. Noftre imaginis absque nomine accepte planta, referente 


EHRETO, Orientem agnofcit pro patria, & fex ferme 
pedum alta atque in tres vel quatuor ramos explicata, A. 
1744. in horto Chelfeano floruit. ^ Ex Crotalarie fpeciebus 
hucusque depictis & defcriptis nulla propius ad noftram accedit, 
quam Crotalaria foliis lanceolatis, petiolis feffili- 
bus, caule flriato Lim. H. Cliff. 357. t. 92. ubi fimul 


exacte defcripta reperitur; vexillum tamen noftre non flavum 
D$ fcd 


16 


fed aureum, & ítaminum conformatio peculiaris eft, quam 
EHRETVS non folum depinxit, verum etiam in nota addita, 
folicito examine repetito, admiratus eft, LINNAEVS 
vero non annotavit, qui etiam leguminis figuram non defcri- 
pfit. Quod ad figuras attinet, quas laudatus auctor in fyno- 
nymis l. c. additis citat, ille omnes parum refpondent noftre, 
quam procul dubio ob rationem ipfe Spec. Plant. p. 714. n. 3. 
unicum tantum fynonymum fervavit, fcilicet Crotalariam 
Bengalenfem, folis Genifte hirfutis Plu. — Zfmag. 
125. Pbyfogr. 1. 169. f. 5. fed huius quoque figura cum noftra 
vix comparari poteft. 


TAB. XLVIII. 


A'LALEA fcapo nudo, floribus confertis termina- 


tricibus, ftaminibus declinatis Li. H. Cli. 69. Mill, 
Gard. dict. edit.movi[]. app. s. 


Azalea folis ovatis, corollis pilofis , ftaminibus longiffimis Liz. 


Spec. Pl. I. 150. t. 3. 


Azalea ramis infra flores nudis Gronov. Fl. Firg. I. 21. 


Ciítus-Ledon fiore monopetalo rubente, caprifolio fimili, odorato» 


capfula ficca longa angufta, per maturitatem quinquefariam 
dehifcente Clayt. ibid. 


Ciftus Virginiana, flore & odore Periclymeni D. Bannifteri Plu. 4l- 


mag. 106. Pbytogr. t. CL XI. f. 4. Catesb. I p. & t. 57. 


Expof, a, Flos integer; 5. calyx breviffimus; c. ftamina declinata, feu deorfum flexa lon- 


Ata, 


giffima; 4, fhilus cum ftigmate globofo;' e, corolla diffe&ta & explanata; f. ovarium, 
cui ftilus infidet & ftamina adftant; e, (capus cum fructu maturo; /, 4. gemmae 
foliorum florumque anni fubfequuturi & per totam hiemem iam confpicuae; 7, 
fru&us quinquelocularis & corona quinquifida ornatus; Kk, idem, maturus in 
quinque loculos facile a feminum axi fecedentes dehifcens; 7, calyx perfiftens ; sm. 
loculi tegumentum fecedens; y, idem feparatum, o. transverfe diffe&um quafi 
trigonum; p, feu&us transverfe fecus cum quinque loculis contiguis; 4. 4. 4. flyli 
pars perfiltens ; r. r, axis cum flylo continuus, cui quinquepartitim adhaerent 
Copiofa femina foliacea ; s, s, femen in naturali 7, aucta magnitudine, g, diffctum 
tenuitatem indicans, 


Eleganter delineatam hanc ftirpem iam exhibuit PL V KEN E- 
TVS, qui efigiem, ab ipfo BANNISTERO factam , ac- 
cepit communicatam ; differt autem anoftra imagine florum fuper- 
ficie pilofa & foliorum fitu ex adverfo bino: coloris in flore 
mentionem nullam facit. — Num pilofitas (quam etiam fupra 
tab. XXXVIII. p. 1o. a. annotavimus ) ubique conftans , an 
climatis tantum productum fit, aliis diiudicandum commenda- 
mus; certe nec noftra, nec Catesbiana imago horum veftigium 
manifeftat. Et autem hoc Catesbianum exemplar minori 
cura elaboratum tum floris tum feminis capfularum figurae in- 
tuitu, cuius infuper explicatio imperfecta eft. ^ Ceterum hic 
atque etiam MILLER VS floris colorem varium indicat ita, 
ut in aliis albus, in aliis ruber, iterumque in aliis purpureus 
compareat: Catesbiana imago in exemplari noftro picto cum 
noftra penitus colore conveni. GRONOVIVS fimplicem 
varietatem hanc tacet; recenfet vero ]. c. Azaleam ramis 
infra flores foliofis & ex obfervationo CLAYTONI 


addit, effe hanc fpeciem florealbo glutinofo odoratiori. 
Num haec, foliorum fitu vere differens fpecies, quae eft 
Azaleafoliismarginelcabris,corollis pilofo-glutinofis 


"Linn. Spec. Pl. 1S1. m. 4., alia fit, quam illa, floris tantum 


colore varian*e, modo indicata, doceantàli. -LINNAEVS 
in plantar. fpeciebus omnia immutat. . Nomen, in horto 
Cliffortiano indicatum & noftram imaginem fatis apte definiens, 
hienonfolummutat, atque ab eo feparat nomen Plukenetianum 
& Catesbianum fupra citatum antea cum hac fpecie coniunctum, 
nunc autem ad n. 4. demandatum ; verum etiam ei iungit 
Ciftum Virginianam Periclymeni flore ampliori 
minus odorato Pluk, Mant. 49. & Azaleam erectam, 
folis ovatis integris alternis, flore luteo pilofo prae- 
COCI Cold. 25. Quo iure hoc fecerit, noftrum non eft disqui- 
rere: Catesbiana & noftra ftirps certe eft eadem, & Lon- 
dini Bannifteriano fub nomine colitur, neque vero colorem 
floris luteum neque ramos infra fiores foliofos habet. Noftram 
imaginem iam ante aliquot annos ad nos transmifit EHR E- 
T VS, fed absque fructus repraefentatione, quam anno 1753. 
demum ad exemplar in horto Domini IO. EL LIS maturitatem 
confequutum elaboravit & nobiscum communicavit ^ Chara- 


&erem huius generis iam expofuit LININ AEVS Gener. eg. T. 
1. 15 1.& pauciflimis mutatis ed. JT. s. 154. edit. P. n. 195.quem 
iterum fola interpretatione fequutus eft HI LL $- 268. Ab 
hoc charactere recedit noftra fpecies germinis, capfulae & fe. 
minum figura; —Preter hanc fpeciem plures adhuc recenfet 
LINNAEVS Flor. Lappon. n. 89. 9o. Fl. Svec. n. 170. 171. 
Spec, Plant, T, p. 150. t. 1 ---6. 


TAB. XLIX 


ANONA foliis ovatis acutis, flore albido ungue pur- 


pureo, fru&u coniformi tuberofo nigricante. 


AnGuanabanus Perfeae folio, flore intus albo. exterius virefcente, 


fru&bu nigicante fquamato, vulgo Cherimolia Ris 
GSfourn. des obf. plyf Cc. p. 24. t. 17? 


Expof, a, Calyx exiguus triphyllus; P. flos ab anteriori facie cum flaminum breviffimorum 


Nota. 


feu potius antherarum fafciculo & pifülli fügmate triquetro; c. petalum trans- 
verfe fe&um, ubi apparet eius unguis excavatus , & compages eraffa triquetras 
d, fru&us ex J'bvuillée ; e. idem a facie laterali alia, f. a facie pofticas g, idem. 
transverfe fe&us; 5, femen 5 i, nucleus denudatus, 


Anon, Anonae & Guanabani nomine dudum iam notae 


fuerunt nonnullae ftirpes, tefte C. B. pin. p. 434. 4. q. 8, 9. 
10, p. 439. D. 1. 3. ad quas ab aliis etiam referuntur Quautza- 
potl Herm. p. go. & Ate vel Ahate de panucho (quae 
omnino huc pertinet) eiusd, p. 348. & 454. nec nonex BOYM 
Flor. Sin, tab, D. E, M. & .N. (absque dubio huc pertinet ultima 
Ya-ta dicta) a quibus omnibus autem non nifi obfcura incer- 
taque tradebantur. Immortalis memoriae van REEDE 77. 
Malab. T. III. t. 29. 30. 31. duas fpecies defcribendas & depin- 
gendas curavit tam accurate, ut ex his iam floris fructusque 
character cognofci poffit: harum fynonyma curatius adhuc 
conquifivit C. COMM ELINVS lor. Malab. p. s.a. Hunc 
fequutus et PLVKENETVS, qui ZImagefl. p. 91, feqq, 
(conf. Mantiff. p. 14.) praeter unam varietatem feptem fpecies 
nominat totidemque figuris delineat, quibus tamen nonnifi 
folia & femina ftudiofe repraefentavit. — Eodem tempore pro- 
dit SLOANE Catal. pl, Sfamaic. ubi p. 203. feqq. o&to fpecies 
producuntur & fynonymis fuis illuftrantur, quae iterum novis 
curis recenfentur J/imerar. Pol. Il. p, 166. egg. earumque fex 
figuris feptem quoad ramum foliofum fru&umque in magnitu- 
dine naturali , nullius vero tum floris figura tum fructus ítru- 
Cura interna delineantur, petala tamen fructusque facies externa 
ac color fubinde deftribuntur. Figura atque defcriptio, quam 
deinde I, COMMELINVS .H. zfmfl. I. t. 69. p. 133. public vit, 
imperfe&a eft & in notis adiectis quatuor deferibuntur fru&tuum 
tantum differentiae. Paullo poft PLV MIER JI. Zmer. Gen. 


p. 43. & ul... Guanabani. nomine fex recenfet fpecies inter 
SLOANE fynonyma in Itinerario addita reperiundas,R AI VS 
vero Hif. T. II. p. 1650. egg. novem collegit fpecies,& 7. III. 
Dendrol, p. 77. féqqu. quasdam earum notis illuftrat novemque 
alias potiffimum ex SLOANElI recenfione fuperaddit, qua- 
rum tamen aliae charactere huius generis non gaudent, aliae 
etiam bis alio nomine occurrunt, Haud ita pridem in R V M- 
PHII Herb, Zimb. T. I. t. 45, &? 46. iterum comparuerunt 
Quae illae fpecies ex H, Malab. citatae, (figuris tamen non omni 
ex parte fimilibus, ut ipfe iam annotavit BVRMANNVS 
ibid. p. 138.) addita pariter floris & fructus ftru&tura, in de- 
fcriptione paullo uberius expofita, His denique accefferunt 
quinque fpecierum figurae vivis coloribus a CATESBY /Al. 
Il. p. & t. 64. 67. 85. 86. 87, repraefentatae, ex quibus 85. eft 
ila, cuius imaginem accuratiorem tab, V. iam exhibuimus, 
87. autem huc non pertinet ; neque dubium eft, quin plures 
harum ftirpium, Anonae vel Guanabani nomine hucusque 
recenfitarum, partim cum huius generis characteribus non con- 
veniant, partim praeter naturam multiplicatce fint, de quibus 
mox plura. Eft enim hiftoria huius ftirpis eiusque fpecierum 
adhuc valde obfcura potiffimum ex eo, quod vix una vel altera 
earum in Europa educata, & nulla adhuc ad fructum perficien- 
dum perducta eft, au&ores vero, qui eandem in patria fua 
obfervarunt, vel in omnibus notis genericis & fpecificis anno- 
tandis aut delineandis minus accurati, vel faltem occafione, 
omnes fpecies hucusque recenfitas inter fe conferendi, defti- 
tutifuerunt, Accuratus ergo omnium fpecierum fynonymorum 
index nunquam forte exfpectandus eft, quod conamina PL V- 
KENETI Znagefl. & Mantif];, C. COMELINTI-Hr. Malab. 


RAIL Hifi, T, I1. & III. Dendro. SLOANE Cat. Pl. Sam, 
& 


v 55 


& Inzer. BVRMANNI Thef. Zeyl. & Commert.in H. Zmboin. | 
fütis iam probant; ex iis tamen fpeeiebus , quarum flores fru- 
étusque paullo accuratius defcripti vel depicti funt, id certum 
colligi poteft, florem conftare ex calyce triphyllo & corolla 
tripetala, fructum, vero effe multilocularem , fingulosque locu- 
los unicum continere nucleum, eatamen differentia, ut, quod 
adflorem pertinet, duos conftituant ordines. Nimirum ordinis 
L calycis folia funt craffa, cordiformia, petalisque maiora, 
ipfaque petala fatis etiam firma, oblonga & excavata. [ta fane 
fifitur 1.) Araticu ponhe Marggr. Hifl. Bra. pz 93. & 
Pifon. Hifl. Ind. p. 142. ubi male quidem depingitur, fed a| 
MARGGRAVIO follicite hifce defcribitur :  ,, Zinc inde 
^y, provenit fos magnus , egregius , magnitudine füperans f'orem Fri- 
» Hillariae, totus flaous, exterius compofitus e tribus fols. cordi- 
oy formibus , fesquidigitum longis ; €? cra[fis inflar. corticis aurantii 
, mali, eretlis, quae in fui medio continent. alia. tria. minora e 
» dimidiae cra[fitiei , quorum quodlibet femiglobum excavatum refert , 


^3, tria autem baec ita compofita € extremitatibus fibi impofita. [unis V. 


» ut globum integrum interius cavum €? magnitudine iuglandis refe- 
» rant &&. ,, quae brevius repetit PISO, — Eadem MAR G- 
GRAV II defcriptio exftat quoque in R AIT 7f". T. I1. . 1651. 
. m. S. ubi comparatur cum Áraticu prima feu fimpliciter 
dicta Franc. Redi Exper. nat. (edit. lat. "Imflel. 1675. 12. p. 
70. &? 75. edit. Ital. Venet. 1712, 8. mai, T. 1I. p. 45. feqq. uzrim- 
que cum figura in nat. magnitudine; fed tantum quoad externam 
faciem) & cum una eademque MARGGR AVII icone oc- 
currit ià WORMII Mf. f. 186, cuiSLOANE iungit fuam 
Anonam maximam, folis latis fplendentibus, 
fru&u maximo viridi conoide, tuberculis feu 
Ípinulis innocentibus afpero Car. p. 203. lriner, T. II. p. 
166, n, XXIX, 1. 225. ubi vero floris delineatio nulla & de- 
fcriptio non eadem, fiquidem trium foliorum viridium & trium 
petalorum crafforum ex luteo viridefcentium mentionem tantum 
facit. Haec autem et Annona foliis ovali-lanceolatis 
glabris nitidis planis, pomis muricatis Lim. H. CI. 
222. Sp. Pl. 536. 5. I. 2) Àraticu pana Marggr. ibid. p. 94. 
€? Pifon l. c. p. 142. biMARGGRAVII defcriptio decla- 
rat hunc florem eiusdem figurae ac ftructurae, fed minorem, 
pariter totum luteum, cum unguibus tamen omnium fex folio- 
rum ad internam partem fanguineis, P ISO vero, fed uti vide- 
tur ofcitanter,eum defcribit intus luteum, extus fanguineum, 
qui porro f. 306. figuram addit, cuius flos ruditer delineatus 
defcriptioni fatis refpondet, fructus vero fübrotundus & laevis 
penitus differt a priori conico & fpinofo, cui tamen , praeter 
magnitudinem itidem minorem, fimilis declaratur a MARG- 
GRAVIO & PISONE in defcriptione. Haec Araticu pana 
ut fynonymum iungitur a SLOANE fuae Anonae aqua- 
ticae foliis laurinis atrovirentibus, fructu minore 
conoide luteo, cortice glabro in areolas diftin&o 
Cat. Jam. 205. Itin. II. 169. n. XXXII. t. 228. ubi vero femina 
tantum delineantur, ceterum floris quoque defcriptio omittitur. 
corf. Rai. III. Dendr, p, 78. n. 1. 3) Zuurfak Merian. Infi&f. 
Sur, 1. XIF. cuius floris defcriptio & icon parum recedita n. ;.' 
» &in exemplari noftro pi&o totus dilute luteus apparet, fructus 


vero magis differt ab illius figura & defcriptione, quam MARG- |: 
GR AVIVS praecipue dedit, qui in exemplari picto obfolete |' 


viridiseft. 4) Anona fru&u viridi laevi pyri inverfi 
orma Cafesb. T. II. 1. 67. quae cum icone Meriana modo 
citata etiam valde convenit, differt tamen flore minori, caly- 
cis colore viridi, petalis candidis & fructus fuperficie faturate 
viridi & penitus glabra, quae in Meriana fpinofa eft. 5) Cum 
hac floris compage & figura exacte quoque conveniunt PL V- 
MERII figurae PI., Zmér. Gen. tab. 10, Ordo II. e con- 
trario manifeftat calycis folia tria, pariter quidem triangularia , 
fed tam exigua, ut cum trium petalorum magnitudine vix 
comparari queant,utpote quae füntangufta quidem,fed fatis longa, 
coriacea,triquetra & obtufe mucronata. Ita eadem non folum 


repraefentat tabula noftra fig. a. a. b. b.c. verum etiam | 


6) Guanabani ex FEVILLEE citati defcriptio fatis exacta, 
licet eiusicon, quam noftrae tab. fig. k, repraefentat, absque 
cura fata fi. 7) Attamaram H. Malab. P. Ill. p. 21. f. 
29. ubi floris partes fatis apte defcribuntur & delineantur. Eft 
haec Anona indica pomo viridi Par. Bat. 
Commel, Fl. Mal. ». s. a. & Pomifera indica fructu co- 
noide fquamofo viridi Rai Hj. II. p. 1650. n. 1. T; Ill. | 


17 
JDDedrol. p. 77.,9,.1, ibique tanquam ífynonymum additur 
Anona foliis odoratis minoribus, fructu conoide 
fquamofo parvo dulci Shan. Car. p. 205. Itin. p. 168. n. 
XXXI. 1. 227. ubi floris icon nulla, defcriptio vero fufficiens. 
Eque ÀÁnona tuberofa Rumpb. Herb. /Amboin. P. I. p, 138. 
1. 46. ubi floris analyfis iisdem HI, Mal. figuris fiftitur. Eft etiam 
Annonafoliisoblongis,fru&tibus obtufe fubfquamatis 
Linn. Sp. pl. $37.5.2. 8) Anona maram H. Mdl, T. IIj. 
9. 23. 7. 30. 31. ubi iterum t, 30. floris partes, & quidem ad- 
huccuratius, delineantur, in defcriptione vero, eas a priori 
vix differre, tantum annotatur, Habetur haec pro Anona 
Indica fru&u parvo violaceo Herm, Cat. app. 648. Commel. 
Fl. Malab.p.5.a, & Rai. H, IL.p.1650, t. 2. ITI. Dendr.p.77.5.2.cum 
qua tamen definitione nullatenus conveniunt fructus figurae nec 
etiam defcriptio H, Malabarici. R AIO JDendr. l. c. fynony- 
mum eius et ÁAnona maxima, foliisoblongis anguftis, 
fru&u maximo luteo conoide, cortice glabro in 
areolas diftin&to. Sloan. Cat, p. 204. cui etiam fübfcribit ipfe 
SLOAN E fin, II. p. 167. n. XXX. 1, 226, nihilominus tamen 
figura propius quam defcriptio cum H, Mal. figuris convenit, 


minime vero HERMANNI definitioni refpondet: floris 


defcriptio imperfe&a eft, 9) Anona Rumpb. H. Zfnb. p. 136. 
1. 45. cuius floris defcriptio & delineatio, licet manca, huc re- 
ferendaeft. Inobfervationea BVRMANNO p. 138, füb- 
iuncta declaratur pro fpecie fecunda H. Malab. fed nee floris, 
nec fructus, neque etiam foliorum imagini refpondet, 10) 
Anona maxima, folis oblongis anguítis, fructu 
maximo luteo conoide, cortice glabro in areo- 
las angulares diftinCto Caresb, 7. I7, p. &? t. 86. cuius flos 
exiguus in noftro exemplari totus viridis pingitur. — Eft haec 
Anona foliis lanceolatis, fruCtibus ovatis reticula- 


to-areolatis Lim. fp. pl. $37. t. 3. Quod ad interiores feu 
effentiales floris partes i. e. ftamina & piftillum attinet, horum 
ftru&uram pauci attigerun.. MARGGRAVIVS 7. c, & ex hoc 
RAIVS If. p. 165i. m. s. defcribit ftamen globofüm ma- 
gnitudine avellanae luteum & in ftamine apicem parvulum ro- 
tundum, additque, utrumque praeditum effe tuberculis exiguis 
luteis, eaque videri ut poros in cute hominis algentis: | SLO A- 
NE mentionem tantum facit capituli rotundi villofi (rougb) in 
defcriptione Anonae XXIX. p. 167. & XXXI. p, 168. HENR. 
vanREEDE, H. Malab. Auctor, in defcriptione utriusque 
fpeciei has partes quidem praeterit, tab, vero 30, quatuor figu- 
ris delineat: quum vero nullam explicationem addidit, neque 
etiam ullum ftaminum veftigium expreffit, fed duos tantum or- 
biculos, minorem maiori impofitum, repraefentavit, tam per- 
fpicuum haud eft, quaenam fingula figillatim fignificent : infe- 
rior maior orbiculus ubique aequalis, videtur ovarium, fupe- 
rior minor vero undique punctatus, eius capitulum ftaminibus 
forte breviffimis circumdatum, Ex PLVMERYII defcriptione 
p. 42. & tab. 10. figura a, cum d. collata certiora cognofci 
nequeunt: apparet fig. d. idem orbiculus maior eadem fub facie, 
minor vero coronam refert ex aliquot ftaminibus erectis quafi 
compofitam, ex quibus unum cum filamento fatis longo & an- 
thera globofa feparatim, plurima vero in globum collecta fig. a, 
apparent, CATESBY t, 67. pingit capitulum. rotundum 
quafi fungofum aurantii coloris & circa hoc corollam feu cir- 
culum largum luteum , quibus in defcriptione addit, ftamina 
effe lutea pappofa, Solus LINNAEVS Gen, Pl, ed. 1I, n. 
547. Edit. P, n, 613. conf. .H. Cliff. p. 222, certiora adftruxit, 
dum in ftaminum definitione annotat f/lamenta vix ulla, antberas 
numerofiffimas , germinis (feu ovarii) lateri infidentes, & in piftilli 
definitione germen receptaculo. fübrotundo. infidens,  fubrotundum , 
ffylos nullos, fHgmata obtufz, Vtinam EHRETVS in noftra 
figura haec omnia clarius indicaffet! Interea ex fig. 7. hoc 
elucefcit, ftamina copiofiffima circa ovarii capitulum collecta 
effe breviffima atque ex antheris folummodo ftructa, ipfum 
capitulum vero, multisporisinftructum, effe triangulare, quod 
deinde forfan in rotundum mutatur, quemadmodum ex H. 
Malab, figuris citatis una fuperiorem orbiculum pariter angu- 
lofum repraefentat: nonne LIN NZEVS Gen, PI. Ed, [. m, 
446. hanc triangularem figuram iam obfervavit, dum ftylos 
tres breves annotavit? Que denique fructus ftructuram decla- 
rant, ex auctorum defcriptionibus & magis adhuc ex eorum 
figuris fatis cognofci poffunt, Plura femina illum continere hinc 
inde difperfa, omnes confentiunt; haec fingula utriculis inclufa 
effe, monet. H, Malab. pa eadem vero a centro ad circum- 

fe- 


IS 


ferentiam fructus locari , addit SLO ANE p. 169. n. XXXII, 
eaque porro circum circa centrum copiofa reperiri , clarius adhuc 
docet fru&us transverfe diffe&us PLVMERTII figura f I 
Malab. t. 29, & 31. RVMPHlIItab. 46. GE, MEISTERS 
Oriental, Indianifeber. Kunfl-und. Luff-Gürtner p, 85. quam difpo- 
fitionem noftra quoque figura g. manifeftat, ut ut fecundum 
frucum adhuc imperfectum facta, Hos autem loculos non 
fimplici fed multiplici ferie feu ordine per totam fructus longitu- 
dinem occurrere, apparet ex fructu per longitudinem diffecto 
MARGGRAVII p. 93. H, Malab. t, 311 MERIANAE 
t, III, & XIV. nec non CATESBY t. 67. ubi ad minimum 
s. vel 7. eiusmodi ordines diftinguuntur. Ex his probe pon- 
deratis fatis nunc liquet, ad Anonae charaCterem gene- 
ricum pertinere calycis folia tria totidemque petala & fructum 
multilocularem, loculos fcilicet plures circa centrum radiatim 
transverfe collectos & aliquot feriebus per fructus longitudinem 
locatos; Num plures ANONAE feu Guanabani fpecies hu- 
cusque recenfitae, praeter illas decem, quas annotavimus, 
ut & Anona 4. (quam imperfecte depingit & defcribit CA- 
TESBY II, t. 64.) Ó. 7. Lim. Sp. pl. p. 537. ad hoc genus 
pertineant, ex earum defcriptione, quae, quantum fcimus, 
nondum proftat, demum iudicari poterit, Hoc autem vel ex 
floris vel ex fructus defcriptione aut delineatione fufficienti 
certo iam compertum eft, quod huc neutiquam referri poffit 
1) ob unicum fructus officulum Anona fructu Íquamofo 
pyriformi monopyreno Rai, I], 1653. v. 8. feu Daly 
infulae fructus afpero cortice Clef. exot, L.. Il c. 4. f. 
25. feq. & 1, B. Hift. I. .L. Ili. c. 209. p. 401. cui per omnia 
fimilis eft Guyanae fructus forma trochi, quemadmo. 
dum orbiculari Cluf. & I, B. figurae ibid. additae, Guyanae 
fruCtus fquamofus rotundus BAS. BESLERI Fa(i, 
rarior, &c. a. Y616, in 4. obl.editor.pofteaaTO. HE NR, LOCH- 
INNER O commentario illuflrator.&? ab eius parente MICH. F RID. 
LOCHNERO z. 1716, in fol, edito tab. 1, p. 4. 5, ubi Anonae 
fpeciebus etiam adfcribuntur, — 2) ob femina tantum duo 
Araticu do mato Morggr. p. 94. Pif. p. 142. Rai, II. 1653. 
$9, 3) Anona folis fubtus ferrugineis , fructu 
rotundo maiori laevt purpureo , Íemine nigro 


partim rugofo partim glabro Slem, Cat, p. 206. Iria. |. 


II. p. 170. 1, XXXIF.t, 229, Rai 11I, Dendr. p. 78. n, 2. quae ett 
Chrylophyllum Lim, Sp. pl, 5. 192. Chryfophyllum 
foliis ovatis fuperne glabris parallele ftriatis fubtus 
tomentofis nitidis Eiusd. H. Clf.p.491. 4) obcalycem 


hexophyllum, corollam monopetalam rotundam campanifor- |. 


mem &c. Anona foliis laurinis glabris viridi fufcis, 


fru&tu minori rotundo viridi flavo fcabro , femi- |: 


nibus fufcis fplendentibus fiflüra alba notatis 
Sloan. Cat. p, 206. Itin. II. p. 171. n, XXXF. t. 230, Rai, III. 
Dendr, p. 78. sw. 3. $) ob fructificationis partes fimiles 
Anona maxima foliis laurinis glabris viridi fufcis, 
fru&u minimo rotundo viridi flavo, feminibus 
fufcis fplendentibus fiflura alba notatis Sloan, Car 5. 
206, Itin, II, p. vz2. n, XXXVT, t, 169, f. 2. Rai, III. Dendr. 
p. 79.1.4. 6) 0b petala fex craffa cum ftylo in medio nigricante, 
calycem hexaphyllum & fructum mefpilum referentem Ánona 


Curaflavica fru&tu dulci &c. D, Bat.Pr.312, Rai. I1T, Dendr, 


p. 79. n. 6. 7) ob calycem tetraphyllum & corollam tetrape- 
talam, vel corollam tetrapetalam duplicis ordinis, ftamina plu- 


rima longifima Anona trifolia, flore ftamineo, fructu 
fphaerico ferrugineo fcabro minore, Allii odore 


Sloan. Cat. p. 20$. Itin. II. p. 169. n, XXXIII, Rai, III, Dendr.. 


p. 79. n. 7. lapia Marggr. p. 98. Pif, 149. Plum. .Pl, m, 
p. 22. 1. 21, Nürvala H. Mal, T. HI. p. 49. z, 42. Arbor 


' Americana tryphylla &c.. Plut. Pbyfogr. t, CXLVII. f. 6. 


ubifiguae. 8) Anonafoliislaurinis in fummitate in- 
cifis, fru&u compreflo fcabro fufco, in medioacu- 
mine longo Catesb, IT. p. €? 1,87. quae eft Sloanea foliis 
oblongis integerrimis emarginatis Lin, Sp. pl. p. S12. 
*. 2. Praeterea excludenda etiam eft. 9) Annonafoliis 
lanceolatisfruGübus trifidis Lin», S», PI, .537.f.5.quae eft 
Anona fruCtu lutefcente laevi, fcrotum arietis refe- 


rente Catesb. IL.p, €? t, 8s. ut & nofirae t, V. ad. cuius fpeciei | 


du&uin Anonae characterem compofuiffe videtur LIN N /EV $, 
qui calycem triphyllum, petala fex, quorum tria, alterna, in- 
teriora minora, & fructum unilocularem definit, Ipfe CA. 
TESBY p. 85. hanc, mancam tamen, fuppeditat delcriptio. 
nem, quoad huc pertinet, latine. sedditam : , finguli flores 
,, confiftunt ex fex petalis ex viridi albentibus, fructus crefcunt 
» copulati tres & quandoque quatuor, quorum pulpae medium 
,, continet duobus ordinibus duodecim femina, fingula tenui 
, membrana divifa ,, , Si autem floris icon addita accurate 
examinatur, adpingitur quidem non folum calyx exiguus triphyl- 
lus, verum etiam ordo petalorum exterior nonnifi ex tribus 
maioribus conftat, fed interior ordo minora eorum plura, non 
tamen füfficiente accuratione diftinéta, repraefentat. Si cum 
hac figura noftra tab. V. confertur, praeter calycem tri- 
pbyllum in exteriori petalorum ordine iam quinque, in interiori 
vero ad minimum fex, inaequalis tamen magnitudinis diftin- 
guuntur. Fructus interiorem ftrucuram & feminum ordi- 
nem noftra figura addita accuratius declarat, que omnino duos 
feminum ordines, utrumque ex fex feminibus fecundum longi- 
tudinem difpofitis compofitum repraefentat. Si denique ea 
conferantur, quae in explicatione huius tabulae ex EHRETI 
relatione f. 1, P, fubiunximus, facile patet, floris delineationem 
debita accuratione repraefentari haud potuiffe, Hoc tamen 
utraque icon fatis declarare videtur, hanc ftirpem floris fru- 
&usque charactere ab illo reliquarum Anonaefpecierum nimium 
differre, adeoque füb uno eodemque genere comprehendi haud 
poffe. Et quum reliquis antiquum ÀÁnonae nomen merito 
confervatur, haec recens inventa fpecies, alio nomine, forte 
Guanabani vel Cherimoliae iam ufitato, | diftinguenda 
erit. Ceterum, cum huius & illius familia nil plane commune 
habere Guanabanum lavenfem BONTII & Africa- 
num feu Guineenfem PISONIS Jontii bift, nat, &? med, 
ind. oriental. p, 155. €? 156. (cuius pofterioris figuram eandem 
nomine Guanabani folio ficulneo etiam fiftit MVNTING, 
Fefibr. der. Aardgevo. p. 129. Pbytogr. 1, 24.) probatione haud 
indiget, Stirpem noftrae tabulae XLIX, ad genuinas Anonae 
fpecies referendam effe, omni dubio caret; num vero iam 
defcripta vel depicta, an nova fit, ex fequentibus patebit, 
Accepimus hanc effigiem hoc fuübfcripto nomine: Guanaba- 
nusPerfeae folio, flore intus albo exterius vire- 
Ícente, fru&u nigricante, fquamato, vulgo Che- 
rimolia Fevillée Journal des obfervat, phifiques , matbematiques &? 
botaniques &c. a. Paris 1725. 4. p. 24. t, XF1l,  Reperimus 
etiam in MILLERI Di&ionarii Vol, II. a, 1740, edito, tunc - 
iam ftirpem eodem nomine Londini coli, quare idem nomen 
tabulae noftrae adículpendum curavimus; collata autem poftea 
hac effigie cum illa Fevilliana, in foliorum figura & ftructura 
deprehendimus notabilem inter utramque differentiam, .& quum 
fructus figura atque ftructura in noftra imagine defuit, petivi- 
mus ex celeberrimo MILLERO, ut in his quoque cogno- 
fcendis benevole nobis focurrat, Huic ergo humaniffimo Viro 
referenda habemus, quae huius ftirpis fufficientem cognitionem 
nunc declarant.. Mifit namque paullo poft ad nos non folum 
novam Dictionarii fui a. 1759. editionem, verum etiam fructum 
ipfum & in additis litteris omne folvit dubium, — Citato Di&tio- 
narii loco hanc invenimus huius ftirpis defcriptionem latine red- 
ditam, —Copiofe colitur in Peru fru&tus gratia, €? inde in "Angliam 
translata junt femina, ex quibus aliquot Joboles progertinarunt. 
Excrefcit in patrio flo in amplam arborem ramisque fatis inflructa efl, 
qui ornantur foliis viridis fplendentis coloris, illisque omnium reliquarum 
Jpecierum multo amplioribus, — Fructus figura. cordi fimilis ,, exterior. 
Juperficies [quamofa &? matura obfcure. purpurea ef! ,. carnem alil 
nollem & dulcem. multis feminibus brunis mixtam, — Hunc fru&um 
Perwoiaui accenfent delicatilfimis. Haec [lirps in Zfnglia iam produxit 
forem, nondum vero frufium, Haec in litteris d, 25. Ian, 1753. 
datis illuftravit fequentibus, Haec Guanabani [Decies, cujus imagi- 
rem paravit EHRETVS , ante paucos annos. in no[iris bortis 
varum won de Min qum imi 
Jeinibus, difrt autem baec [ees db ila, cuum fta um 
S cte utem. baoc Jpecies ab illa, cuius fieura proflat in 
runt ad plurimas E UR damen Cherimoliae Hif ani rtft- 
uEfinperfesH. de e generis Jpecies. Huius fru&us accepti, ut- 
nc flratis adpitigendam.& Brad s pon SABLE 
naturali, Vt autem hugs & FE fit. t. f. g. D. i, in magnitudine 
guise ias PUR TUS m : M DUE flirpis differentia ii 
i de videa auctoris liber ad manus non eft, eo faci- . 
idle. n ant, iunximus fimul tum fructum fgg. d, tum 
Fa acie ^uperiori & inferiori fig, k. ex eodem, magnitu- 
neeidem, delineatum,, & ex defcriptione addimus , folia effe 
ovalis 


^ figurae c.f. g. manifeftant; femina 8. lin. longa, 4. lata & », craffa, 


FICVS foliis ovatis integerrimis obtufis, caule in- 


Ficus 


-Ficus 
T 


Ficus 


Per-Alu R4 H, Malab. 1, 49. t. 28. 


Expof. a,a, fructus a facie laterali ; L.anteriori; c, umbilicuss d, faciesima cum eminentia 


Nota, 


non folum folia in mucronem abeant multo acutiorem, verum 


ovalis figurae apice obtufo C empu[fée ) in utroque extremo, eaque 
"mediae magnitudinis effe 51. pollicislonga & 32. lata,brevius petio- 
lata 4. vel 5. linearum &c; floris defcriptio cum noftro in omnibus 
convenit, exceptis unguibus purpureis, quorum nulla fit men- 
tio; fru&us pariter cordiformis, (cuius maturi magnitudo non 
indicatur) dicitur fquamofus, fed cum depreffionibus , Cenfon- 
cemens), unde potius tuberculorum idea oritur, qualia noftrae 


coloris Coffec fimilis iterum a noftris non differunt; maior ergo 
differentia inter utramque fpeciem derivanda eft ex figura, quam 
ex defcriptione. . Ceterum cum noftre ftirpis foliorum magnitu- 
dine & figura conferri poffunt Merian, t. III, Catesby, t, 64. 
Denique monemus, Anonam, nomen barbarum , aLINN/EO 
H.Clif- p.222. mutatum effein lainumAnnonam alius & ampliffime 
figniticationis: idem non obfervavit ille in generum definitione, 
iterum tamenin fpeciebus & Vta generum editione. 


TAR.L 


ferneradicato Lim H. Clff. 471. tt. 4. men, rhcad,. T. 
29.1, IO. Spec, plant. 1059. fl 4. dn Roy. Prodr. Fl, Leyd. ve 
8, 4. 

arborefcens Bengalenfis folio fübrotundo , fru&tu orbiculato, 
Pipal Bengalenfibus Car, H. Beaumont. 17. Io. Commel. H, Amft. 
1]. 119. 1. 62, Raii Hifl. I1, Dendrol, 15.0.2. Boerb, Ind, alt, H. 
Lusd, Bat, P.1.558,5.8. T heroundif h-leaved Bengal Fig 
whitorbicular fruit £ill Hiflory f Plants 134. n, 4. fine dejcriptione 
€? icone. p 
Americana latiori folio venofo ex Curacao, an Ficus Barbaden- 
fium Ligonis 69. Tfjakela (forte) H. Malab. III, 87. t. 64. 
Plukenet Pbytogr, t. CLXXF1II, f. 1. Peralu (forte) H. Malab. I, 
49. f. 28. FEiusd. /Almagefl, 144. Miller Gard. Di&. edit, III, ].17. 
edit. F1. n. 22. ubi etiam vocatur the broad leavd Ame- 
rican Fig. & in defcriptione the Danyan- tree ut & 
the bearded Fig- tree. 

Malabarienfis folio craffiufeulo maiori, fructu gemino intenfe 
rubente Syen im notis ad H, Malab, I. 5o, Cafp. Commel. Flor, 
Malab, 28. b. 


e. pediculi vices gerente & tribus fotiol:s cincta; f. compages in-erna; g. fsmen 
cum petiolo fuo. ; 

Eodem nomine, quo ftirpem hanc inignivit IO. COMMELI- 
INVS, accepimus a, 1745. a D. EHRETO hanc effigiem, 
que Commeliniane quoad folia fecundum delineationem , & 
quoad fru&um (cuius delineatio ibi deficit) fecundum deferi- 
püonem,exacterefpondet. Synonymaex LINNJE o locis cit. 
collegimus, quorum tamen tria ultima ipfe dubius adiecit, In 
PLVKENET!I figura folia apicem verfus omnino funt paullo 

t : D 

anguítiora, atque illis, qua I'fjakela habet, fimiliora; fed 
quum hec (tirps fructus proferat perexiguos & plures coagmen- 
tatos, eadem cum noflra effe nequit; fructus autem a PLV- 
KENETO nec defcribuntur, nec delineantur, Per- Alu 
e contrario a noftra ftirpe non differt, nifi foliorum cofta non 
fimplici, fed triplici, que nota procul dubio variat, quemad- 
modum id quoque oftendit figura Commeliniana; fru&us vero 
nota; difpofitio feilicet plerumque gemina raro fimplex, magni- 
tudo, figura globofa, color intenfe rubefcens feuincarnatus fatu- 
rus, & foliola bafi fubftrata, noftre imagini optime refpondent, 
RVMPHIVS Herbar. Zimbotnenf, P. II. 45. feqq. defcribit 
& 7, XCIII, delineat Caprificum Amboinenfem, quam 
BVRMANNVS in nota p, 148. declarat pro eadem a LIN- 
NJEO definita & fupra indicata ficus fpecie; fed quum illius 


etiam fructus copiófi (in figura ab una facie 17, numerari poffunt) 
petiolo communi, racemiinftar, adhereant; infignis hec diffe- 
rentia fpecifica primo ftatim intuitu manifefta eft, Ceterum au- 
&ores nondum confentiunt, an, & quousque, hec flirps diffe- 
rat ab illa, quam fuperiori feculo Ficus indicae nomine & 
defcripferunt & delinearunt botanici, quos collegit LINNJEVS 
"menit. Adr, T. p, 27, n. 6. & fecundum hos fequentia huic ftirpi 
tribuit fynonyma : Ficus indica I. B, 1, p. 148. Hldr, dendr.. 
434- lonfl. dendr.4. Cluf.exot. L. p. 1.fig, p. 2. Dalecb,biff, Lugd. LI. 


I9 
1855. Ficus indica T heophrafti Dal. pharm, 312. Conn, 
Mal, o8. Tubern, bifl, 1370. Ficus indica arcuata Park. 
tbeatr, 1499. Ficus indica, Arbor radicum Indiae Chair, 
Jüiagr. 9. Ficus Indica, foliis mali cotoniez fimilibus, 
fru&u ficubus fimili in Goa C, 7. pin, p. 437. &. VII. 
Tiurnef. inft, 663, T he arched IndianFig-tree, Arbor 
ex Goafeu indica Ger, bif. 1331, emac. 15314. Katou-Alou 
Rbeed, Mal, I1]. D. 73. f. 57. Rai bifl. 1437. quibus addenda 
Ficus indica Bod, a Stapel. comment, in Theophr, Eref. bifH plants 
p. 350. b; Ficus Indica folio mali Cotonez, fructu fi- 
cubus fimili Zen. rar, Tir. bif. p. 111. Fico dell Indie 
Orientali Z. ibid, :. 77. Indiaanfche — Vygeboom 
Nieubof. P, alt. p. 141, fig. ibid, Ficus Malabarenfis, folio 
cufpidato, fru&tu rotundo parvo gemino D. Syen 
Pluk, Zflmag. p. 44. n. 8. Mill. Gard. di&&, ubi etiam the Ma- 
labar. Fig-or Indian God- tree(i e. arbor deorum indica) 
appellatur, CLVSIVS /. c. eam primus defcripfit & delinea- 
Vit, verum non ex propria obfervatione, fed ex relatione, quam 
aFABRICIO MORDENTE, Salernitano, accepit, ad 
quametiamipfà figura tantum efictaeft, Secundum hanc defcri- 
ptionemarbor evaditaltifima, & truncum adquirit craffiffimum, 
quem trium virorum ulne vix apprehendere poffent; ramos cir- 
cumquaque expandit, fibras quasdam tenues deorfum mittentes, 
quz, ubi terram attingunt, firmantur & veluti in novos arborum 
caudicestranfeunt, pari modo & quafi in infinitum fe ita propa- 
gantes, ut unica arbor interdum mille paffus in ambitu occupet 
denfiffimamque filvam efficiat, fub qua incole, refciffis nonnullis 
truncis tenuioribus, concamerationes & umbracula facere folent, 
quorum umbram $60, aut: Ioco. viros texiffe, auctor relationis 
ipfe vidit, immo terna etiam hominum millia fub tali arbore latere 
poffe adfirmavit. Folia, fuüperne viridia inferne candicantia & 
lanugine pubefcentia, comparantur illis mali Cotonez (quibus 
eriam fübrotundis & ad apicem mucronatis fecundum delineatio- 
nem refpondet figura & magnitudo) & fructus dicuntur extremi 
pollicis articuli magnitudine, colore foris & intus fanguineo, 
granisque pleni, uti vulgaáres ficus, dulces quidem & edules, 
minus tamen grati faporis, qui nafcuntur in novellis rámis, qua 
parte illis adherent folia, quemadmodum vulgaresficus,  CLV- 
SIVS porro ibidem follicite inquifivit, num hec ftirps fit illa 
ipfa, cuius Q. CVRTIVS, PLINIVS, STRABO & 
THEOPHRASTVS mentionem fecerurit, de quo non du- 
bitat; fed PLINIVS annotat, foliorum latitudinem pelte 
Macedonice effigiem habere & fru&um rarum effe, nec fab 
magnitudinem excedere; STR ABO itemque affirmat, folia 
eíTe clypeo non minora, & fecundum THEOPIHRASTVM 
folium peltanon minus eft, fructus vero valde parvus magnitu- 
dine ciceris, ficui fimilis, ceterum rarus ; CVRTIVS vero 
nullum alium chara&terem indicat, quam caudicum multiplica- 
tionem, id quod etiam de FERD.L OPEZ Magiu & PHIL. 
PIGAFETA Enzandaa CLVSIO pariter citatis notandum 
eft; ex quibus facile cognofci poteft, in conciliatione horum 
auctorum magna adhuc fupereffe dubia, licet vegetandi modo 
omnino inter fe conveniant. Que IO. BAV HINVVS profert, 
iis a CLVSIO prolatis refpondent, cum aliqua tamen eius 
cenfura. Ilic figuram ex alio quidem auctore defumfit, fed a 
Clufiana parum vel nihil differentem, | 1O. BODDAEVS a 
& T APEL primo occupatus fuittin THEOPHRASTI, PLI. 
NH, STRABONIS &c, defcriptione rite interpretanda , 
deinde difputavit contra eos, qui afferunt, hanc ficum fuiffe 
arborem illam primis noftris parentibus vetitam , denique CLV- 
SII defcriptionem & iconem, ceterum vero nil notatu dignum 
addt, 1ONSTON, DALECHAMPIVS, TABER- 
NJEMONTANVS, GERARDVS, PARKINSON & 
CHABR/EUS tum quoad figuram, tum quoad defcriptionem, 
CLVSIVM tantum fequuti funt, fi excipias ultimum, qui 
ex THEOPIIRASTO fructus magnitudinem cum cicere 
comparat, & folia ampliffima clypeo non minora fecundum 


STRABONEM defcribit; ALDROVANDVS quidem 
. THEOPHRASTI defcriptionem adfert," fed Opuntiae 


feu 'Tunze. (que pariter Fitus indica vulgo appellatur) fpeciei 
maioris iconem addit, monens, huic defcriptionem "TH E O- 
PHRASTI non convenire. A DALE Í.c, edi; Lugd. Bat, 
1739. 4. i. 3. vocatur Ficusindica Offic. cui omnia. fere 
fynonyma, que LIN N/EVS indicavit, tribuit; C. COM. 
MELINO Fl, Malab. p, áit, et Ficus indica Clufii, 


E 2 cui, 


20 


eui, prater Ficum Indicam 5, & Cafj. Baub, ut & Katou 
Alou H. Mal. fynonymon facit Ficum ind. Nieuh, & 
Arborem de Raiz Linfchoti (de quibus mox plura) & 
dubius addit, an fit Ficus arbor americana arbuti foliis 
non ferrata, fructu pifi magnitudine , funiculis e 
ramis ad terram demiffis prolifera Pluk.Pbytogr.t. 178. 
9i. 4. fed non folum huius figura monftratfolia a batj ad mucronem 
acutum usque equalis ferme expanfionis & figuris hactenus citatis 
angufliora, verum etiam defcriptio in zf/mageff. p. 144.1. 6. ad- 
dit, ea omnino efle glabra, inferne quidem albicantia, non lanu- 
ginofa; ob fructum porro pifo haud maiorem potius cum T sja- 
kela (de qua fupra iam egimus, queque eft Ficus Malabarica 
femelanno fruCtifera,fru&tu niinimo , T'sjakela dicta 
Rai. H, Il, 438, n. 4. C, Commel. Fl, Mal, 29. a, Linn. zimon, I. 
30. ?. 13.) quam cum Katou- Alou (de qua mox plura) 
coniungendam effe ftatuit. Nomen a CASP. BAVHINÓO 
propofitum procul dubio ad CL V SII (quem ut & reliquos au- 
tores ab hoc aliegatos citat) defcriptionem formatum eft, & 
TOVRNEFORTIVS alia non addit, quam quod PLV- 
MERIVS ipfi adfirmaverit, eam ficus efie fpeciem veram. 
Katou-Alou & Per-Alou H. Mal, fecundum figuram parum 
ab invicem differunt: in utraque namque fructus plerumquebini 
fine petiolis coniugati crefcunt, & figura magnitudineque fibi & 


omnino articulo pollicis extremo pares funt, foliola tamen tria 


fructui huius fubftrata in illa deficiunt, & folia prioris ovata in 
mucronem productiorem & acutiorem abeunt, qux fecundum 
defcriptionem fuperne glabra, atro - viridia, fplendentia, in- 
ferne albicantia & lanuginofa &c. funt,quum in pofterioriutraque 
fuperficies comentofa lanugine, averfa tamen denfiori , obducta 
fi; RAIVS in Katou- Alou deferiptione van REEDE 
fequutus eft, in fynonymis colligendis a LUN N /E O non differt. 
Ficus Indica tiliae folio, fubtus albo & villofo po- 
lyrhizos feu filamentis e fummis ramis ad terram 
muffis radicofa, a Plinio 'Theophrafto & Strabone 
defcripta Pluck. Phytogr, t, 178. f. 3. llmag, p. 344-0. S. huc 
etiam referenda effec (reliqua enim fynonyma CLV SII & C. B. 
illi tribuit) nifi Manil. p. 74. fe ipfum correxerit & figuram cita- 


tam ad malvacearum plantarum claffem amandaverit, quibus|: 


tamen non obílantibus, eandem cum Ficu foliis cordatis 
fubrotundis integerrimis conferendam effe, indicat LIN- 
INNJEV S Spec, p. 1059. 2, 2. Qus apud ZANONVM in 


altera eius pofthuma editione (quam CAIET. MONTIVSI 


digeffit, latine reddidit (upplevitque) reperitur. Ficus Indica, 
eius.& complurium aliarum exoticarum ftirpium defcriptionem 
&iconem cum ZANONO communicavit MATTHJ/EVS 
a S, IOSEPIIO, illeipfe, quem egregie laudat van REEDE 
in prafatione ad H. Mal, T, 111. Cuius defcriptio brevis hac eft: 
» Pare fu Kivil arbor procera , maxima colitur. veneratione 
» 4 gentilibus idolorum cultoribus. — Hec in ramis radices ad inftar 
» Cnme irt utrinque, qua, ubi terram tetigere , eam penetrant Q 
» €x pluribus radicibus xveluti in unam colle&is plantam novo caudice 
» ditant, Rami quandoque maiores funt in medio, quatn in extremi- 
» lateaut initio, — Vbi folia erumpunt , fru&tus etiam exortum trabunt 
, Malul 4igi: figura. funt. fimiles malis minoribus , folia vero Jatis 
» [inguiora funt , quam in Lauro regia, €? in parte inferiori lanugine 
» vefriuntur , quod etiam fru&libus accidit : interior tamen pars ficui 
» perfimilis, colorisque flavi, fe&foque folio lac emanat. ,, cui de- 
fcriptioni etiam refpondet figura, ubi vero 2. 4. & 5. fructus 
coagmentati confpiciuntur. Commentator dübius quidem eft, 
an fit eadem CLVSII & THEOPHRASTI ficus; addit 
tamen, Katou-Alou JMalab.fatis congruere Clufiane defcri- 
ptioni & eandem videri, quam laudatus MATTHJEVS de- 
fcripfit, NIEV HOF Gezantfibap aan den Grooten Türiarifchen 
Cham Cc. detcriptionem fuam a CLVSIO mutuavit j neque 
figura, quee quidemalia eft, quam hactenus citate, ad naturam, 
fed ad defcriptionem facta videtur, nec debita accuratione, 
quam negligentiam plerumque peregrinatores botanica fcientia 
haud inftructi committere folent. Ne autem in his compilandis 
nimium prolixi fimus, bcc fufficiant, que fatis iam. docent, 
plures ficus fpecies diftinctas auctores confudiffe ob folam illam 
per ramorum plurimos ftolones mirificam propagationem multi- 
plicationemque, quum tamen hac qualitas permultis communis 
fit, atque hinc neutiquam füfficiat ad deignandas plures varie- 
tates unius fpeciei, quam tamen fententiam fovere quoque vide- 
tur LINN EV S Spec. Pl.p, 1060.5, 5.2.0,  Probatautem hunc 


io POTIS Folia votug, 


communem crefcendi modum preprimis van REEDE variis 
exemplis, nempe HZ. Malab. T. 1. 2. 4$. !. 26. de Itty-Alu , 
5.49. f. 28. de Per-Alu (que eft Ficus noftra Bengalenfis) & 
T. III. p. 69. t. ss. de Itti-Arealou, p, 71.7. 56.de l'sjerou- 
Meer-Alou, p. 73. 7.57. de Katou-Alou(que 210, COM. 
MELINO in nota addita pro ficu indica Clufii declaratur, 
& a LINNJEO Spe. p. 1060, n, $. Ficus foliis lanceola- 
tis petiolatis, pedunculis aggregatis, ramis radican- 
tibus appellatur) & 5. 75. /. $8. de Atti-Meer-Alou, 
Addimus, laudatum COMMELINVM. in notis ad Itti-Area. 
lou monuiffe, reliquas quoque Alou fpecies, nempe T. I. p, 43. 
t.25. Atty-Alu (que eft Ficus foliis ovatisacutis inte. 
gerrimis, caule arboreo , fru&tu racemofo rij, 
zhmon, Ac. T. 39. 1. 17.) & p. 47. t. 27, Arealou (quam pa. 
gani deo VIS 'T VM facratam adorant, Chriftiani vero arborem 
diaboli appellant, queque eft Ficus folus cordatis inte- 
gerrimis acuminatis Lim. H. Clif. 471. Fl, Zeyl. 177. ubi 
etiam eadem dicitur Doghas, Budughaha, Budughas & 
Arbor Zeylanica religiofa, foliis perpetuo mobili- 
bus Herm, Muf. Zeyl. 42. Burm.? Thef. Zeyl. 29.) eodem modo 
e ramis undique diffufis tenuia quedam filamenta deorfum mit- 
tere & veluti in novos arborum caudices tranfire, id vero SYEN 
in commentario ad hunc tomum non notaffe, Eorundem funi- 
culorum ex ramis progeniem teftatur etiam PL V CK EN ET de 
fua Ficu Arbuti folio (que fupra iam citata-eft) & SL O A- 
NE deFicu Indica maxima, cortice nigricante, folio 
oblongo funiculis e fummis ramis demiffis & 
radices agentibus fe propagante, fru&u caprifico 
liner, I. p. 138. n, 1, Rai. III. Dendr, p. 1g. n. 3. Linn. hmc. 
l.p.29.2.8.& de Ficu Indica. maxima folio oblon- 
£o, funiculis e fummis ramis demiffis, radices a- 
gentibus, fe propagante, fru&tu minori fpharico 
fanguineo Slvane!. c, P. 140. n, 3, Rai, l.c. p. 16.0. s. Linn, l.c, 
p. 28. n, 7. que eft Ficus foliis lanceolatis integerrimis 
Linn, Spec. p. 1060. n. s. 8, & fecundum eundem. Ficus ame- 
ricana arbuti foliis &c.. Pluck. iamiam citata, Ficus citri 
tolio Íru&tu parvo purpureo Cafesb, Carolin, pp, p..& 
418. Tela. Rhe, H. Mal, III. p. 85. t. 635 fed in figura 
Catesbyana non folum folia ad bafin valde anguíta &, ratione 


longitudinis , fupra medium precipue multo latiora, verum etiam - 


fructus tres quatuorve coniun&i , petiolis fatis longis inftructi, 
maiores & perfecte piriformes funt, quum Tfíiela exiguos, 
pififormes, feffiles & folitarios, raro binos, per ramos difper 
fos monftret. Neque etiam de hac utraque legitur, quod ex 
ramis filamenta demittant; quum vero CAT ESB Y füam fpe- 
ciem & illam Theophrafti, Strabonis &c, pro una habeat, hoc 
facere haud potuiffet, nifi ad notiffimum illum multiplicationis 
modum peculiarem refpexiffet. Ceterum, quamvis van R EE- 
DE non de (ingulis fupra indicatis fpeciebus, fed de fola Itti- 
Arealou annotaverit 
eaudices & hinc unica arbor vaftam filvam forment, & de 
Tíjerou-Meer-Alou, itemque de Katou-Alou, tantum 
notet, quod eodem modo;ac Itti-Areolou crefcant, de reliquis 
Vero copiofas tantum fibras ex ramis defcendentes defcribat: 
vix us ullum iuperei dubium, quin hec demum in novos 
Caudices pariter transformentur: FABRICIVS certe a ud 
CLVSIVM affirmat (quod füpra indicavimus) caudices Mo 
omnes multiplicatos originem fuam trahere ex übris eiusmodi 
tenuibus ramorum ad terram defcendentibus; has vero fibrasnon 
prius, quam poftquam arbor 40. vel $0. annos vixit, prodire, 
monuit idem van REEDE occafione Itti-Areolou: hinc 
facile conüngerepoteft;utunum obfervatorum effugiant,qua alter 
aunotavit, vel aliis obfervanda reliquit. DePer- 
Ficu noftra. Bengalenfi , MILLERVS ides ied id 
no ud. de fua fpecie & van REEDE de [tti- Arcalou, 
RO Jerou-Meer-Alou & de Katou- Alou annotavit, 
ghi Amen, p, 28. n. 6, producitur Ficus Mala- 
nLHERM u rotundo rubro, quam füb hoc nomine deli- 
ANNVS M,f.f Zeylanico & ita defcribit: ,, eff 
» 4rbor preerandis, lati plena, ramofa, lieno fBongiofo ,cortice qi- 
»traja, viridia, slalra, everja parte ex 
»»viridi 


» quod fibre ex ramis demiffe novos 


eiridi citerafentia, ad taBtum mollia f; lanugino[z , nerotfa, petio- 
lis uncialibus. — Fru&us immediate ex ramis , ut in oulgari [pecie , 
rotundi , cerafi maioris magnitudine , rubicundi, fummo circumferrati 
umbilicati, Jeminibus parvis referti, — Truncus arboris fpatio bra- 
chiorum duorum bominum «oix poteft includi , oideturque ex innumeris 
radicibus fatis era[fis conflatus , demittit etiam ex. fuis ramis alias 
radices [, ramos fine foliis & intra cra[fos re&a terre fundum peten- 
fes. — Éleec arbor latiffime ramos fuos. difpergit , ut Jub. eius umbra 
plura bominum millia po[fent tegi. — F^ idi repe fub bac arbore gentiles 
muacella celébrare, ibique omnium generum fru&kus vendere & eme- 
»6, Hi LINNAZEVS addit: f figura eff perfe&te fpeciei 
10, (que eft Ficus Bengalenfis) an itaque be bine diflincta? Nos 
ex his id tantum colligimus: fi eadem eft, confirmat hiec defcri- 
ptio illam MILLERI, quatenus hic Bengalenfi ficui eandem 
truncorum multiplicationem tribuit; finalia, novum exemplum 
prebet huius vegetationis modi pluribus fpeciebus communis. 
HVGHES tandem satural oiflory of. Barbados p. 174. the 
bearded Fig- tree (i, e.ficus barbata a plurimis filis ex ramis 
defcendentibus ita dicta) ficum Bengalenfem defcribens, 
ab initio ftatim. monet, varios auctores in defcriptione huius 
ftirpiserraffe. Secundum fuam defcriptionem truncus veteranus 
ex multis fibi invicem coniunctis potius compofitus, quam fim- 
plex & individuus eft, rami inzquali diftantia emittunt plura 
filamenta chordis pandurz maioris fubftantia , forma & craffitu- 
dine paria, qua perpendiculari fitu ad terram defcendunt, &, 
quando aliquot pedum longitudinem adepta funt, pars ramo pro- 
xima in folidum lignum abit, dum interea inferior vaga, funicu- 
lorum feu filamentorum laxe contortorum inftar, deorfum pen- 
- det&, quandoterramattingit, radicesagitfolidumquein lignum 
pariter mutatur, brevique tempore in molem crefcit infignem 
fuisque cum fociis ramo, ex quo provenit, magnum incremen- 
tum affert, unde hic amplior redditur & alios ulterius tum late- 
raliter progredientes tum furfum erectos ramos excludit, qui, 
prefertim laterales, fuis filamentis defcendentibus novos trun- 
cos formant, & fic porro ordine fucceffivo, Quando filamenta 
liec ex ramis prope truncum proveniunt & in parva diftantia ab 
eo radices agunt, aliqua eorum in füo incremento vegeto fe 
cofiiungunt cum illo nunc ex parte, nunc ex toto, & fic enor- 
mem truncum formant irregularem, -Folia dicuntur polita & 
virore fplendentia ; quinque circiter pollices longà & duos lata, 


margine equali & apice valdeacuto. Fructui adícribitur brevis: 


petiolus & magnitudo parvorum ceraforum. Vtinam auctor 
figaram addidiffet accuratam, que fiepius in hoc opere, ubipre 
multis aliis infertis maxime utiles effent, defiderantür, Nihilo- 
minus ex hac déferiptione fufiori fatis patet, & fructus & folia 
cum illis ficus Bengalenfis non convenire, & quum preterea huius 
fpeciei: truncus primarius ex collectione plurium coagmentatus 
deferibitur, propius hoc fpecies convenit cum illa, quam LIN- 
SCHOTV S frinerario p. 82. & Orientalifrkb Indien P. IF. c. IF, p. 
34. nomine Arvore de rays i.e. Wortelboorn, defcribit 
& delineat, cuius etiam fru&us, qui in defcriptione olivis fimi- 
les dicuntur, horumque petioli &foliaHughefiane defcriptioni, 
quantum ex figura colligi poteft, fatis conformiafünt: an Atti- 
Meer-Alou ven Rede H. Malab. III. 5. 75. f. $8? que in de- 
fcriptione pariter Arvore de rajisladranóÓ a Lufitanis, & 
Woortel-vygh a Belgis, a R AIO vero i7, I7, 1438, Ficus 
Indica fibris ex ipfo trànco exeuntibus eique accre- 


Ícentibus augefcens, appellatur, atque etiam foliorum & 
fructuum horumque petiolorum figurá & magnitudine, fecun- 
dumiconem, & trunci compofitione fecundum defcriptionem 
: hisfatis refpondet. Quoniam vero HERMANNUVS in fua 
: defcriptione fupra ex LIN N /EO allata de caudicis compofi- 
tione eadem refert, quum tamen illa ftirps, foliorum & fru- 
&uum immediate ex ramis provenientium ratione longe aliam 
fpeciem declaret: probabile videtur, caudicis ftructuram tum 
regularem ex fimplici trunco enatam, tum irregularem ex pluri- 
bus trurícis compofitam, caullis accidentalibus tantum adfcriben- 
. dam effe proptereaque pro nota fpecifica haberi haud poffe? 

Aliam praterea variationem indicat IO, COMMELINVVS in 
nota ad Handir-Alou H. Malab. III. p. 77. t, 59. dum affr- 
mat, hanc fpeciem filamenta non e ramis, fed ecaudice, deor- 
fum mittere, quz ipfi caudici adherentia craffiffimum eum red- 
dunt; num vero hec fibrarum origo in aliis quoque fpeciebus 
occurrat, annotatum haudlegimus, Ex his fufiushactenus ex- 
pofius fatis, opinamur, patet, quam plurima adhuc fupereffe 
obfcura pro fpeciebus his perfecte diftinguendis dilucidanda, at- 
^que hoc tantum a plurimis extra dubium pofitum effe, multas, 


Not a. 


BROMELIA folis aculeatis , sabio laxo 


 natrici Linn. H. Cliff. p. 129. Roy. a5. 


2I 
fi non omnes, fpecies recenfitas peculiarem hunc per fibras feu 
funiculos fe multiplicandi modum inter fe habere communem. 
Neque tamen illum huic tantum ftirpium generi proprium effe, 
docent alia exempla: Mang € enim arboris vegetandi modus, 
quem ex OVIEDO defcribit CLVSIV'S Joco feepius citato, 
idem eft, que tamen filiquas fert & proinde iam a IO. BAV- 
HINO I1. c. 5, 147. 4. re&e ab: hoc genere feparata & ibid. L. 
XII. p. 415. ad Caffiae genus relata eft. Uviferam arbo- 
rem Americanam per funiculos a fummis ramis ad 


terram usque demiffis proliferam |. Plue, Pbytogr.1.237. 
J- s. Zdllmag. p. 394. ad aliud quam ficus genus referendam effe, 
ex figura quidem fufpicari liceret, & ex fynonymis citatis omni- 
no probari poffet; quum vero hecfynonyma dubitanter tantum 
addita fint, atqueeorum agétoreshunc vegetandi modum taceant, 
eius genus incertum adhuc manet, uti etiam illius arboris, cuius 
IO. de LAET Defer. Ind. Occid. L. XV H. p. 664. mentionem 
facit, eiusque folii fructusque iconem addit, & in defcriptione 
refert , e ramis eius pariter defcendere certa filamenta, quz, poft- 
quam terram attigerint, radices agunt & ramos veluti füftentant. 
Sed, ne ulterior difquifitio tedium pariat, hic filum abrum- 


TABLE 


termi- 


Bromelia foiiis ciliato-fpinofis mucronatis, racemo terminali Lin 


Sp. Pl. p. 285. f. 2. 


Pinguin. Dill, H. Eltb, p, 320. t. CCXL. fig. 311. 


Karatas foliis altiffimis, anguftiflimis & aculeatis Plum. Nov, Gen. 


Mill. Gard. Dic. Fol. IH. a. 1740. € twvi[], edit, 1752. Houff.' 
MSt. à : 


Karatas foliis altiffimis, anguftioribus & aculeatis Rand. H. Chdf. p, 


106. ". 387. 


Expof, a, flos integer cum foliolo £, ovarium, c, involvente;. d, calyx trifolius non deci- 


duus; e. corolla tripetala tubulatam mentiens; f. ftaminatubi longitudine, a corolla 
& g. accalyce feparata; /. calycis feementa feu folia tria ab ^ovarii vertice abfciffa 
&a reliquis partibus feparatà ; , petalum ad ovarii verticem feu receptaculum ab- 
fciflum ; &, ftamen feu filamentum fubulatum & anthera erecta fagittata filamento: 
longior; /, ftylus brevis cum capitulo maiori trigono feu tribus ftigmatibus ; we, 
capitulum transverfe fecum ; s. fru&us maturus ficcus; o, idem ex: maceratione : 
tumidior; p, eius transverfe fedi amplitudo , ubi corticis cráffitudo & pulpa trifa- 


riam diviía; 4, femina matura , r, in magnitudine aucta. 


Autores citatos diverfis his nominibus indicare unam eandem- 
queplantam, dubio caret, quia alia fpecies Londini hucusque 
non culta eft, & plusquam probabile videtur; LINN/EVM 
füum characterem ad DILLENITI ductum formaffe, : Nomine 
aLINNZEO ZI. Cliff. huic ftirpi adfcripto accepimus.noftram 
imaginem. Dilleniana imago differt a. noftra fcapo in ramos 
iam explicato, itemque floribus claufis feu minus explicatis, 
ftaminibus paullo minoribus & antheris albidis. Ille porro an- 
notat, folia effe 2. 3, pedes & ampliuslonga; 1.12. vel o. uncias 
lata, MILLERV S folia 3. vel 4. pedes longa deorfum flexa 
definit) & fumma coloris obfcure rubri; petala non cadere, fta- 
mina petalis inferiusconnafci. Fructum(quimanu BA V REN- 
FEINDII noftratis adpictus eft &inon ad hanc, fed aliam fpe- 
ciem pertinet) celeberrimus COLLINSONVS benevole 
nobiscum communicavit hac informatione: aliem Pinguin pro- 
ducere fru&um conicum multo minorem & breviorem (qualem DIL- 
LENII figura reprefentat ) aliam maiorem €? longiorem, cuius 
patriam vero non addidit. Apud PLVMERIVM 
Karatas & Bromelia duo diftin&a conftituunt generat 
Priori 5. 10. adfcribitur flos monopetalus infundibiliformis & 
trifidus , qualis etiam ab illo £P. 33. fig. 4. 4. pingitur, calyci 
infidens, qui fig. P. methodo Tournefortiana ovarium repre:fen- 
tat cum vertice vix divifo, in fructu vero. maturo zz, c. fatis 
confpicuus & ad bafin usque ter fectus & perfiftens delineatur; 
fructus dicitur conicus carnofus in tria veluti loculamenta divifüs 
& talis etiam fig. c. e. pingitur, ut & frg. f. femen oblongum. 
Additur denique, fructum conte&tum effe membrana in quatuor 
partes feffili (forte fiffili?) qualem f/z. 4. fec fimul fructus figuram 
nullo modo cum fig, c. e. comparandam repreféntát. : Staminum 
& ftyli conformatio in defcriptione & figuris.omittitur. Pofte- 
riori, feu Bromelie, $9. 46. tribuitur flos. rofaceus ex tribus 

EF pe- 


22. 


petalis conftans in orbem pofitis, quorum totidem, fed erecta, 
tab. 8. fig. 4. 4. & unicum frg. D. feparatum fiftit, calyci infidens, 
qui fig. a. a. reprafentat ovarium tribus coronatum foliolis, qua 
fecundum fig. d, totum fructusambitum quafi inveftiunt; fructum 
defcribit ovatum , in tria loculamenta divifum, cui vero defcri- 
ptioni fig. e. e. minime refpondet, femina potius longiufcula & 
fere cylindracea, uti defcribuntur & frg. e. e, f. delineantur, cir- 
ca axin denfiffime in orbem collecta & neque per longitudinem 
neque per latitudinem fructus ullo modo divifa reprefentat; fty- 
Ium fimplicem erectum, corolle ferme longitudinis, cum ftig- 
mate globofo delineat fig. c. — Ex his facile patet, quam difüicul- 
ter huius utriusque generis characteres & inter fe & cum noftra 
ftirpe comparari poffunt, nifi Bromeliz fru&us & Karate floris 
ftructura vitiofe delineata fit. Eadem procul dubio moverunt 
MILLER V M atque HO V $TON V M (fecundum huius au- 
tographum, quod a MILLERO accepit, & transfcriptum ad 
nos mifit EHR ET VS?) ut eam opinionem alant, PLV ME- 
RIVM Caraguatz fue florem eadem tabula, qua Karatas 
depingitur, delineatum , huius flori fübftituiffe & vice verfa; 
fed pofito hoc, hie Caraguate flos, ob ovarium intra corollam 
& calycem reconditum, & ftylum longiffimi- ftaminibus adhuc 
longiorem, minus adhuc fimilis eft illi noftre ftirpis. Ceterum, 
quod ex codem HOVSTONI MSto refcivimus, huic auctori fy- 
nonyma funt Karatas foliis altiffimis anguftiffimis & 
aculeatis Plum. Caraguata acango Pj, & Aloe amari- 


cana fru&u dulci &acido pruno fimili Mri. DILLE- 
NIVS indefeflus ftirpium indagator, fuam plantam cum tribus 
Bromelic fpeciebus à PLV MERIO delineatis conferens, in 
nullà earum fimilitudinem invenit, quam in illa, que ab ipfo 
vocatur Dromelia pyramidata, aculeis nigris; 
fed fimul monet, quibus notis infignibus e contrario differat: 
neque etiam in Karate eiusdem (cuius figura, quod fimul notat, 
inter eius delineationes defideratur) foliorum definitione & floris 
fructusque charactere eandem plane conformationem invenire 
potuit, tandemque addit, hoc tantum fibi conftare, fuam 
plantam & Ananam Americanam fylveftrem alteram 
minorem, Barbados & infula Iamaice noftratibus 
colonis Pinguin dictam Pluk. Zlwag. p. 29. Pbytogr. 1. 
CCLFIIIL f. 4. effe eandem, hanc vero ad iuniorem plantam 
minore quantitate & fine floribus factam efle, mec fe 
meminiffe, eius aliam vel cum vel fine floribusiconem proftare, 
Jd nobis etiam contigit auctores varios evolventibus. 1.) 
Mexocotl ieu Maguei. Prunorum  Hergand. L. VIII. 
t. XV. f. 275 , fecundum defcriptionem & iconem inter fe col- 
latas, habet fuper caule tereti feu rotundo, brevi & craffo folia 
Ananafz fimilia fulva ac veluti marcida, non admodum longa, 
fatis camen lata & répanda; eorum medium occupant numerofi 


fructus in amplum corymbum, quafi hemifphericum, denfiffime 


collecti, finguli prunis vel glandibus fimiles, oblongi utroque 
extremo anguíto & fuperiori bifido vel trifido, ex candido pal- 
lefcentes, dulces & acidi, edules & fucco pleni grati faporis; 
femina fünt principio candida, poftea nigra obrotunda & durius- 


cula; radix fibrata craffaque eft. Eadem defcriptio proftat apud |: 


R AIVM Tfl. T. II. p. 1200.5. 35. & NIEREMBERGIVM 
Hifl. nature p. 301. c. XP. fed figura omiffa eft: eandem defcri- 
ptionem repetit quoque de LAET ex Fr. XIMENE in anno- 
tationibus ad MARGGRAVII Hifl. Praf. 5. 88. ut & MO- 
RISO Z. O. II. p. 418. 2, 8. €? S. IV. 22, f. 7, ubi nil novum, 
preter nomen ; male autem ab ipfo nominatur Aloe Ameri- 
ca fru&u dulci & acido multiplici prunis fimili. 
e Karouata de LAET nov.orb, feu defer. Ind. occid. L. XVI. 
c. XII. p. 614. folia habet ulnam ferelonga & duos pollices trans- 
verfoslata, Ananafiecraffiora, & fcapum e medio erumpentem, 
cui circiter 2. palmas fupra folum confertim adnafcuntur 5o. & 
interdum longe plures fructus digitalis longitudinis , pyramidis 
triangularis in modum, intus atque extus flavefcenres, quorum 
fatis recentium ex infula 'l'abago acceptorum unum integrum, 


alterum per longitudinis medium (fed non transverfe) fectum, | 


pingendum curavit, (qui defcriptioni refpondet) cuius interior 
fubftantia dicitur fpongiofa plurimis feminibus minutis plena, 
optimi faporis & palato grati. Floris & fructus interioris con- 
formationis nulla fit mentio. 3.) Caraguata. eiusdem L. XF, 
€. X. f, 565. dicitur carduorum fpecies , fru&tum ferens flavum, 
qui digitum longus eft & crudusori obiectus labia excoriat, — 4.) 
Caraguata acanga PISONIS Hf. Bra p. iri. folia 
habet in fpeciem gladii mucronata prelonga, utrimque ferrata 


aculeisque atrocibus munita ; fructus intimo gremio occultat 
digitum longitudine & craffitudine adequantes, coloris intus & 
extus albi ad flavum incliuantis, femina rotunda & nigricantia 
in carne fpongiofa fucculenta aciduli faporis foventes &,fi uberius 
fumuntur,faucesexcoriantes. Figura, quie additur,eft vilis copu- 
lam tantum exhibens foliorum, qua, ratione magnitudinis im- 
minute, fatis longa & anguíta funt, Additur fruétus integri & 
diffe&i, naturalis magnitudinis, figura, qud illa ipfa eft de 
LAET n. 2. qui notas in hunc librum addidit. Huius plante 
eandem defcriptionem easdemque figuras exhibet PISO 4e Ind. 
utriusque re med. & nat. p. 191. ubi vero addit, proxime ad ter- 
ram provenire multos flores iuxta fe in orbem pofitos, ex ca. 
ruleo purpureos & in medio alba ftamina habentes, quemlibet. 
que florem, digitum longum,conftare tribus folis.  Haccum de. 
fcriptione convenit quoque Caraguata acanga MARG- 
GRA VII ibid. p, 88. & RAIL Hifl. II. p. 1200. ti. 12. ubi fo- 
lia dicuntur 7, aut 9. pedes longa, fesquidigitum lata & fructus 
s.digitos longus. Eandem recenfet porro SLOANE Cat. p. 
118. Jtin. I, p. 248. ubi nullam defcriptionem iungit , fed, ad- 
dito nomine Penguins, tantum monet, fe aliorum defcriptioni 
nil notabile addere potuiffe. . Ceterum PISONIS figuram ma- 
lam declarat pariter ac illam HERNAN DESII, fieadem eft, 
quam ille intelligit, ut putat de LAET , quibus fubiungit, de- 
fcriptionem in omnibus convenire, excepta caulis brevitate. 
Ab eodem Jin. T, Ii. p. 379. huic ,' ut fynonymum, additur 
Karatas foliis altiffimis , anguftiffimis : &  aculeatis 
Plum, p. xo. Eiusdem PISO NIS figure foliorum (omiffa illa 
fru&us) in Muf. JVormien. p. 193. male iungitur Caraguatee 
defcriptio, quie cum Aloes Americanz mucronato folio propius 
convenit, & nihilominus ibid. p, 20s. feq. declaratur pro 
Karouata de LAET fuperius n. 2. indicata, cuius auctoris 
vero nomen tacet, licet hocloco, iisdem verbis eius defcri- 
ptonem, a priori plane alienam, transfcripferit. 5.) Pen- 
gvvyn, LatinisKaratas. HV GHES aat. jpiflory of. Bar- 
bados p. 232. foliis gaudet 9. pedes longis & 2. pollices latis in- 
ftructisque ad latera acutis & uncipatis fpinis fesqui pollicem 
diftantibus. Hec denfiffime prcpe terram collecta'ambiunt 
coronam circularem ad pedis diametrum amplam; inde excre- 
fcit corymbus fructuum ar&tiffime coniunctorum, qui finguli 4. 
circiter digitos longi & 1, lati, utroque extremo acuti, in medio 
quadrangule figure & exterius ex albido luteoque virefcentes 
funt; femina continent innumerabilia parva plana, & pulpse 
albe faporacriseft. Floris nulla fit mentio & figura, utiinple- 
risque aliis ftirpibus defcriptis, ubi utiliffimz fuiffent, defidera- 
tur, 6.) Supereftalia Caraguata MARGGRAVII f. 86. 
quz eádem foliorum figurá PISONIS fupra n. 4. citat re- 
prefentatur, licet alia plane defcriptio ei iungatur, fecundum 
quam eaulis 2, circiter pedes longus eft, ad quem bina & bina 
capitula pofita funt, in fummitate autem plerumque quinque, 
figurà ut Cinare, magnitudine nucis iuglandis, ex craffis atque 
aculeatis foliolis conftantia, elegantis coloris incarnati , . quae iis- 
dem verbis leguntur apud RAIVM ifl. II. p. 1199. . 10. 
Eadem defcribi videtur a PIS ON E. Hifl, Braf. p. 112. conf, 
idem ibid. p. 88. ut & Hifl lud. p. 196. ubique 
fine figuris. Sed hac ftirps, ob fructus fingularem & plane 
aliam conformationem, hic prorfus excludenda eft, & conve- 
nire videturcumilla, quz ab aliis vocatur Ananas Íylv eltris, 
de qua conf. PISO J. c. fub finem cap. XXXVII. p. 196. Caragua- 
te altera fpecies de LAET 5. 565. Nana brava MARGGR. 
p.35. Anana fylveflris Park. Tb. 1626, Ananasfylveftris 
Munt. Pbyt. p. 28. f. 13s. Ananas fylveftris. Acofte 
3f. Lugd. IL. 1871, Ananas. fylveftris folio Aloes, 
Iru&u cupreflino 7. 2, 111. 96. Rai. Il. 1333. Ananas 
iylveftris Brafiliana Kerbita vulgo P. B. P. 


— Ph^. Alm. 29. Phytosr. t. CCLFIIL. f. 3. Kaidà H.Mal.T.II. 


1. V Rai. IH, 1442. , Hisomnibus hactenus citatis;utut debita accu- 
ratibnetm d defcriptis vel delineatis, rite ponderatis, falva aliorum 
DE concludimus fequentia: 1.) Si Plumeriane Dro- 
me e. fru&us delineatio fecundum cius defcriptionem inter- 
DE a vel emendanda eft (quod omnino verofimile videtur) 
i D & noftra planta eft buius fpecies, fed alia, quam 
quas PLV MERII delineaziones à DILLENIO examinat 
exhibent; nihilominus tamen LIN N X£I fpecifico notnine in- 
dicato recte falutatur. 9.) Si Plumeriane Karatze flos mono- 
petalus (qualis euamin noftra figura e. primo intuitu apparet ob 
tubi 


LI 


ttbi fegmentorum ar&iffimam unionem) non eft, fed tripetalus: 
haec & Bromelia, docente LIN N /EO,, unumidemque genus 
omnino conftituunt, nec dubium movet huius fructus figura d. 
cum quatuor tegumenti partibus repraefentata, quia, ut füpra 
iam monuimus, haec figura fufpe&a eft & reliquis c. e. minime 
refpondet. — 3.) Quia non folum Caraguatae acangae 
füpra n, 4. citatae flos defcribitur tripetalus, verum etiam 
huius & Karouatae (n. 2.) fructus delineatio, eiusque 


fecundum longitudinem , craffitudinem figuramque defcriptio f. 
(in quibus etiam refpondet fru&us Pen-gvvyn n. 5.fi excipias | 


figuram quadrangulam forte non fatis accurate obfervatam ) 
cum noftro fru&u fig. n. o. depicto penitus convenit, adeoque 
bic pro uno eodemque cenfendus venit; huius autem pulpa 
trifariam fig. p. divifa eft, hae ftirpes ad Bromeliae genus 
referendae funt. — 4.) Quia harum flirpium n. 4. 5. fructus 
plurimi ad caudicis fummitatem in foliorum gremio, fine fcapo 
notabili, corymbi hemifphaerici ampli in modum arciffime 
inter fe colliguntur: oritur inde nota fpecifica, quae eas a 
noftraflüirpe diftnguit. 5.) Quia. Mexocotl n. 1, hac nota 
quidem convenit, fed fructu & foliis multo brevioribus latiori- 
busque differt: haec iterum ut alia fpecies, vel faltem ut 
antecedentis varietas, diftinguenda videtur. ^ Ceterum num 
hucusque fic di&ae Karatae fpecies omnes floribus indeque 
prognatis fru&ibus in corymbum collectis fpecifice fe diftin- 
guant ab illis Bromeliae, aliis , quibus occafio favet, difqui- 
rendum commendamus, & hoc unicum adhuc monemus, 
Plumerianae Karatae foliis altiffimis & anguftiflimis optime 


refpondere Caraguatam n. 4. & Pen-gvvyn n. s. foliis 
7. vel 9. pedes longis & 1, vel 2. pollices latis; valde vero 
differre fru&us figura, quae in his propter longitudinem & 
utrumque extremum anguftum quafi fufiformis eft, quum illa, 
propter longitudinem minorem & extremum inferius anguftum 
fuperius vero amplum. rotundumque, conica recte dicitur. 


Mantiffa. ^ Hactenus defcriptio atque Hiftoria haec 
calamo exarata & typis excula iam eft, quum a. 1751. decuria 
quinta in publicum prodiit, id quod philyra antecedens p. 22, 
monítrat: nunc adhuc iungimus haec pauca, 1) DILLENIVS 
in fua huius plantae defcriptione affirmat ,, eam. & illam, quae 
a PLVKNETIO vocatur ,, Ánanas americana 
filveftris altera minor Barbados, & infulae Iamaicae 
noftratibus colonis Pinguin dicitur Z4lmag. Pot. p, 29. effe 
eandem ; eius figuram vero Pbytogr. fab. 258. f. 4. ad 
iuniorem plantam minore quantitate factam efle fine floribus, 
nec aliam eius vel cum vel fine floribus iconem proftare 
» fememiniffe. , 2) Anno 1756. prodiit cel. BVRMANNI 
Plantarum Americanarum fafciculus tertius, continens plantas , 
quas olim CAR, PLVMIERIVS detexit eruitque, atque 
in infulis Antillis ipfe delineavit, ubi tab. LXII. LXIII. LXIV. 
tres Bromeliae figurae fiftuntur, ex quibus nulla omnino ( ut 
DILLENIVS ex Architypi infpectione iam monuit ) cum 
noftra figura convenit , neque etiam in reliquis tabulis Karatae 
eiusdem icon occurrit. 3) À.1759. evulgata eft cl. MILLERI 
Dictionari hortulanorum feptima editio, ubi, ut antea, 
Bromelia & Karatas tanquam genera diftinguuntur, & 
huius unica, illius vero duae fpecies recenfentur, ex quibus 
nulla noftrae refpondet. Coepit quidem laudatus vir, memora- 
tum dictionarium fuum defcriptionibus atque figuris plantarum 
ad illud pertinentium (titulo: JDefeription of tbe figures of. Plants 
adapted to tbe Gardeners Dittionary ) egregie illuftrare ; fed inter 
ilas, quae ad noftras hucusque pervenerunt manus, plantae, 
de quibus nobis fermo eft, non occurrunt. 


,» 
Ll 
»5 
e) 


$ 


Atque haec fufficiant ad declarandum, quam difficile 
ft, imperfectas defcriptiones aeque ac figuras citatas inter fe 
comparare. 


Ceterum. monemus, nos quidem aliquot huius colle- 
Cionis plantas paullo fufius expofuiffe otio & animi alacritate 
gaudentes; poftquam autem officiorum publicorum functiones 
in dies fe cumularunt & aetas ingravefcere coepit, occupationes 
has fuccifivas per VII, Annos mittere coacti fumus, licet decu- 
riae fextae tabulae omnes iam pridem paratae fuerint. — Vt 
autem earum continuationem defiderantibus noftram propen- 
fionem declaremus, iisdem nunc denuo nos accingimus, ea 


I 
'Ixia 


Expof. 


Nota. 


23 
tamen differentia, ut tabularum fequentium expofitiones 
snaximam partem ea ratione, quam primum obíervavimus, 
profequamur, cumprimis quia comperimus , nec illam reftrictam 
expofitionem difplicuiffe illis, qui hoc opus fibi compararunt. 
Eadem ratione nunc pergentibus nobis fpes infuper affulget, 
reliquas decurias , Deo iuvante , citius abfolvi poffe, usque 
dum harum plantarum felectarum Centuria completa fit, 
quarum tantus numerus iam paratus ad manus eft. 


TAB. LIE 


IXIA foliis enfiformibus, floribus remotis Lim. !££ 


Ppjal, 16. fpec. 36. n. 2. Pb. Mill. diclion. edit. 1L, 


Chinenfis (nomen triviale Linn. fpec. l c. ) Je. Gotrbif 
Mülleri fpec, plantar. t. 5, 


Bermudiana iridis folio maiori, flore croceo eleganter punctato 


Krauf. Ind. plantar. p. 95. cum icone Ejusd. Catal arbor. frut. 
& berbar. p. 7. 9. 194. 


Balemcanda- Schularmandi Abe. H. Malab. X L p. 73.1. 37- 


Gladioli affinis. Malabarica, flore flavo, maculis rubris interfperfo 


Commel. in not. ad H. Malab. 1. c. p. 74. Eiusd, Flor. Malabar. 
D: 99:5. 


4, a, &. N. l. fpathe, b. P, L, 1l, flos apertus a facie interiore feu fuperiore, 


£. €, c. L. LL, tria petala interiora, exterioribus paullo longiora, latiora & teneriora 
(uti in omnibus fic di&is floribus liliaceis, quod iam in Commercio litter, Norimb. 
4 1743, P. 286. indicavimus & ill, HALLER VS in fuo tra&atu de ilii genere 
maturali p. 5. & 17. nota 4, confirmavit ) cur maculis faturate purpureis ad 
unguem latioribus, d, 11, flos apertus a facie exteriore feu inferiore, e, e, e. I. II, 
tria petala exteriora, interne fimilibus maculis, externe vero nervo herbaceo 
notata , f. /, /1, ovarium feu germen trigonum , £. idem transverfe fetum , 2, 7, 
1I, veftigia petalorum abfcifforum , i, i, 4. 44, tria ftamina, Kk, 1I, ftamen feparatum, 
nempe filamentum fübulare cum anthera biloculari lateraliter dehifcente a facie 
interiore , 7, 14. a facie exteriore, m, », 11, eadem in magnitudine aucta, o. ^. II, 
anthera transverfe diffe&a, ut bini eius loculi filamento adhaerentes compareant , 
p. 1. LI, ftylus eum tribus ftaminibus ovario infidens , 4. JJ. idem in magnitudine 
au&a, r. 1, ftyli ftigmata quatuor, r, |J, ftyli cornicula tria, s, IJ, eadem in 
magnitudine aua, 7, JI, eadem afaciefüperiore re&ta, u, Il, pericarpiumtrigonum 
maturitati proximuro cum reliquiis floris marcidi, x, IJ. idem transverfe fectum 
eiusque tria loculamenta cum feminibus nondum maturis , 5. . ). /. 1l, pericar- 
pium maturum trifariam dehifcens, 2. axis, cui femina adhaerent, , //, femen 
feparatum cum filamento axi adhaerente, 


Hanc picturam Dn. EHRETVS a. 1745. ad nos mifit & 
nominavit Sifyrinchium africanum lridis folio flore 
aurantio maculis purpureis adfperío petalis aequa- 
libus Mille. | Sed MILLERVS in fexta fui dictionarii 
editione recenfet quidem Sifyringii quinque fpecies, noftra vero 
inter illas non occurrit, & in feptima editione folummoco no- 
ftram fpeciem Linnaeano Ixiae nomine adducit, a Sifyringio 
diftinguit & utrique generi peculiarem characterem tribuit; 
addit quidem, hanc Ixiam effe Sifyrinchium — Comm.Hurt. 
aimfil.5 fed. IO. COMMELINVS in prima citati horti parte 
tres quidem defcripfit & delineavit Sifyrinchii fpecies, quarum 
vero nuila cum Ixia noftra convenit: CASP. COMMELINVS 
autem neque in altera huius horti parte, neque in fuis Praeludiis 
botanicis, neque etiam in horti medici Amftel. plant. rarior. & 
exot. Sifyringii ullam mentionem facit. 


Quum poft obtentam E H R E TI picturam XN. L occafio 
nobis data eft, hancipfam plantam colendi, nonnullas obfer- 
vavimus differentias, quas figuris JV. ]/. addidimus; ftyli nam- 
que ftigmatum quatuor rz. 7 loco, cornicula tria r. /7; floris colo- 
rem multo rubicundiorem , qui flavus in H. Malabarico defcri- 
bitur, & in imagine Ehretiana pingitur; itemque feminum colo- 
rem non pallidum fed plane ex atro fplendentem. An hec indi- 
cene differentiam conftantem? an maiorem vel minorem maturi- 
tatem ? an varietatem ex climate aut cultura mutabilem? expe- 
rientia confirmandum eft, 


Haec ipfa planta egregie iam delineata & defcripta eft 
in H. Malabarico , fed fecundum defcriptionem magnitudine 
(quas hominis ad altitudinem , procul dubio ex climatis benigni- 
tate, afcendens dicitur ) noftram multum füperat, floresetiam 
in delineatione, probabiliter fecundum omnes ftirpis partes 
imminuta, maiores apparent: ceterum in omnibus convenit 
cum noftra. so EE autem laudanda eft figura nativis colo- 

í ribus 


24 


ribus illatrata, quam P. G. MVLLERVS in fua plantarum 
Decade prima , (num plures atque etiam huius Decadis defcriptio- 
nes accefferint, nos haud comperimus ) Berolini 1757. in fol. 
veg.edita, exhibuit, quaeque noftris obfervationibus ratione 
floris feminumque coloris & ftigmatum numero divifioneque re- 
fpondet. Neque KR AVSII icon a natura recedit, etfi pro 
libri norma multo imminuta fit: in qua pariter tria tantum 
ftigmata divifa delineantur, ut ideo vero fimile fit, hanc par- 
tem exemplaris Ehretiani monftrofe conformatam fuiffe. 


TAB. LIII. 


INDIGOFERA fcapo recto, foliorum pinnis ob- 


longis, ad apicem obícure acutis incanis, florum 
Ípicis ereCtis, floribus confertis , leguminibus tereti- 
bus erectis glabris. 

Expof. a, los in magnitudine naturali a facie anteriore, £, pofteriore, c, 4, in magnitu- 
dine aucta , e, calyx, f. vexillum, g, g. alae, A, carina, i, flamen folitarium, &, 
reliquorum ftaminum diadelphiorum vagina communis, ex qua eorum antherae 
prominent, / flylus brevis, feu germinis apex cum fuo ftigmate, s, legumen 


re&um, 7, aliud' paullulum incurvum, o, legumen ablata valva altera cum femi- 
nibus in fitu fuo , p, femen exemtum, 4. valva feparata a facie interiore, 


AEABALIV. 


INDIGOFERA fcapo re&o, foliorum pinnis ova- 


tis, ad apicem obtufis glabris laete virentibus, flo- 
rum picis.ereQtis, floribus fparfis; leguminibus te- 
retibus pendulis incurvis fubhirfutis. 
BRxpef. a, flos a facie anteriore, &, vexillum, c, c, alae, d, carina, e, calyx cum ftamine 
folitario & reliquis diadelphiis, f. germen cum ftylo brevi & ftigmate obtufo, 


£g. 8. iegumen pendulum, 4, idem ablata valva altera cum feminibus denudatis, 
$, valva feparata a facie interiore , , k, femina feparata, 


TAB TV 


INDIGOFERA fcapo infirmo, pinnis oblongis 


pallide virentibus glabris , pedunculis fpicae longit- 
fimis, floribus laxe difpofitis; leguminibus com- 
preffis brevibusgibbofis fubafperis difpermis. 


Expof. a. flos a facie anteriore, 5, vexillum, c, c. alae, d, carina, 2, f. ftamina diadelphta 

folitarium , £g. g. g. £. legumen compreffum gibbofum, 5. idem altera valva 

i ablata cum binis feminibus denudatis, i, altera valva feparata a facie interiore, 
Kk, k, femina exemta, 


Nota, Harum trium tabularum LIII. LIV. & LV, picturas iam a. 1748. 
a Dn. EHRETO obtinuimus, fed fine leguminum figuris. 
Primae LIII. fubfcripfit nomen Providence Indigo, 
foliis argentei coloris, cui hoc peculiare phoenomenon 
addidit, quod in floribus maturis , fi alarum vel carinae extre- 
mitates tanguntur, he illico a fe invicem diffiliant ftaminumque 
vagina fimul fe erigat, quod iucundum fpectaculum ipfe faepius 
repetit. Secundam picturam LIV. fignavit QOQuatimalo 
Indigo folis fàturate viridibus. Tertiam 
LV. Indigo Carolinienfe — filveftre — perenne. 
Legumina deinde nobiscum benevole communicavit Dn. 
MILLERVS, quae fingulis his tabulis adpingenda curavi- 
mus, fed tantum coniecturantes, quia eadem alio nomine fpe- 


cifico fignata erant. Primum fcilicet infcribebatur Indigo- 
fera caule fruticofo perenni, foliolis ovato acutis 
incanis, floribus fpicatis, leguminibus teretibus ere- 
Cis; fecundum Indigofera caule fruticofo, foliis 
ovatis incanis, pedunculis multifloris, legumini- 
bus pendulis incurvis falcatis; terium Indigofera 
radice reftibili, caule ramofo , pedunculis mult- 
floris, foliolis fubrotundis glabris , leguminibus ar- 


ticulatis. — Ex primae fpeciei feminibus fatis prodiit planta 
toto habitu tabulae LIII, refpondens, fed ad filiquas producen- 
das non perveniens: reliquarum femina non germinarunt. 


.reis, filiquis falcatis. 


Laudatus MILLERVS in fexta Di&tionarii fui editione tres 
indicavit fpecies, 1) Anil five Indigo Americana, fili- 
quis in falculas modum contortis Merchant. Mem. 4t. Reg, 
$1718. the true Indigo &c. cuius figura colorata eodem 
nomine occurrit inter figuras fuas publicatas ( quarum titulum 
generalem vid, fupra, in Mantiffa note ad tab. LI.) ubi pro. fy. 
nonymo eius iungitur Emerus americanus filiqua incurva 
Tourn. I. R. H.p. 650. 1. 418. 2) AnilfiveIndigo ame- 
ricana fruticofa argentea, floribus e viridi purpu. 
"The vvild Indigo , or Gua. 
timalo Indigo. — Colutez affinis fruticofa, argen- 
tea Bloribus fpicatis e viridi purpureis filiquis falca- 
tis Sloane Cat. lam. p. 142. Itinerar. IH.p. 37. 1. 176. f.2.ubiinter . 
fynonyma queritur: an Colinil H. Mal.1. 103? & anIndigo 
folio rotundo, five Indigofera rotundifolia Mur. 
Hardgew.p. 2.28. Phytogr.p.13.1. 58? s) Anil five Indigo fi- 
liquis latis aliquantulum incurvis. Emerus indicus 
filiqua aliquantulum incurva, ex quo Indigo 
Breyn. ( hoc nomen neque in prodromis , nequein centuria, ne- 
que etiam inter iconesplantarum rariorum inveni: ) in prodr. II. 
vero occurrit Sesban. aniliferum Indicum, Coronille 
foliis, vel Indigo indica nobis,cui ut fynonyma iunguntur 
Coluteaindicaherbacea, ex qua Indigo Herm.Car.bort.& 
Nil, Anil five IndigoIndica Mori Hif. Ox.P.2. Idem 
MILLERVS in feptima operis citati editione quinque recen- 
fet fpecies his nominibus: 1r) Anil leguminibus arcuatis 
incanis, racemis folio brevioribus, caule fruticofo 
perenni, the lamaica vvild Indigo, que ipfi et Co- 
lutea affinis fruticofa argentea, floribus fpicatis e 
viridi purpureis , filiquis falcatis Sloane Car. Jamaic. 142. 
Ttinerar. II. p. 37. t. 176. fig. 3... 2) Anil leguminibus fef- 
filibus arcuatis glabris foliis impari-pinnatis, | folio- 
lis ovatis obtufis, the Guatimala-Indigo , que ipfi ett 
Indigo americana filiquis in falculae modum contor- 
tis Marcbant.l. c... s. Anil leguminibus teretibus bre- 
vibus, foliis pinnatis quinisve, fpicis florum lon- 
giffimislaxis, radice perenni, the Carolina vvild 
Indigo. 4) Anilleguminibus pendulis lanatis com- 
preífis, foliis pinnatis, | &) Anil leguminibus hori- 
zontalibus teretibus , folis pinnatis ternisque. 
A LINNAEO foenit. zicad. l.p. 408. & fpec. II. p. 781. 
tres indicantur fpecies: 1) Indigofera leguminibus ar- 
cuatisincanis, racemisfolio brevioribus. —Colutez 
affinis fruticofa, floribus fpicatis, purpurafcenti- 
bus, filiquis incurvis, e cuius tin&tura Indigo con- 
ficitur — Sloan. Flor. (Catal. lamaic-) 142. Itiner. II. p. 34. t. 
VIIL:.179. fg. 2.) Anil feu Nil Indorum Color 
Baub. Hif. 2. P. 94s. Ameri Rbeed. Mal. I. p. 101. f. $4. 
2) Indigofera leguminibus pendulis lanatis tetrago- 
nis. Aítragalus fpicatus, filiquis pendulis, hirfu- 
tis, folis fericeis Burm. Zeyl. 37. t. 4s. Katutagera. 
Rbeed. Mal. IX. p. 55. 1, 3o. 3) Indigofera legumini- 
bus horizontalibus teretibus, foliis pinnatis terna- 
tisque, Colutea filiquofa glabra, ternis quinisve 
folus madrafpatana, femine rubello, — Pluck, mag. 


110. A. 166. f, 1, Nir-pullari Aeed. Mal. IX. . 67. 
t. 56. mala. 


Ha: recenfitas Indigofers fpecies ab auctoribus cum 
earum fynonymis annotatas indicaffe, fufficiat ; omnium vero 
ut & cuiusvis fynonymorum( que fubinde variant ) inter fe com- 
parationem aliis relinquimus & figurarum citatarum tantum cum 
noftris tabulis convenientiam aut differentiam indicamus, ut 
eo facilius comparatio inftitui , atqueetiam perfpici queat, qu&- 
nam recte aut finiftre ut fynonyma producantur. 

1.Figura 


3;) Figura colorata, qaam MILLERVS Anil 
nomine exhibuit, toto habitu cum noftra tabula LIII. convenit, 
fi excipias florum colorem faturate fanguineum ) leguminis 
etiam) licet primis tantum lineis in latere additi; fitus erectus 
definitioninoftre refpondet. 2.) MARCHANTI figura pariter 
quidem non abfimilis eft, fed legumina delineat articulata & 
pendentia. ^ Ceterum hic A./.c. £rdit. Parif. p. 92. feqq. omnium 
huius plante (( quam ipfe coluit, & Indigotier nominavit ) 
partium defcriptionem dedit eiusque ab Eimero Teournefortii 
differentiam genericam & fpecificam fufius expofuit, minus 
tamen adcurate florem 4rofaceum ex quinque petalis con- 
ftantem , & filiquam articulatam defcripfit delineavitque. 
5.) Emeri Zw. L R. H. p. 690. f. 418. legumen 
delineatur articulatum vel faltem ad fingda feminum locula- 
menta torofum hinc vel TOVRNEFORTIVS /. c. Coluteze 
folus Anil nominatum 1 2. H. L:. XI. p. 384. 
(cuius nec flores nec legumina delineantur ) male ad Emeri 
fui genus retulit & Emerum americanum filiqua in- 
curva nominavit; vel, fi Emeri fpecies et, Indigoferze 
fpecieseffenequit. 4.)C0luteze affinisargentea &c.Slcan. 
Itin. 17. 1. 176. f.3.foliorum pinnz & florum fpice fecundum de- 
lineationem & defcriptionem fatis etiam cum tabula noftra LIII. 
conveniunt; fed legumina (que non delineantur ) defcribun- 
tur pariter deorfum pendentia, foliorum pinne quoque angu- 
flores funt — 5.) Colutew affinis fpeciei alterius 
lan. ln. IL p. 34. £..179.f. 9.. (que a LINNEO 
in Amonit, Acad, l. c, no. IL. citatur) delineantur folio- 
rum pinne adhuc anguítiores, florum .fpice longiores 
remofeque, & legumina, que his adduntur, incurva 
feu falcata, nodofa vel quafi articulata, alia penden- 
tia alia magis eere&a. — 6.) Anil feu. Nil Indorum 
Color Bewb. Hifl. IL p. 945. ubi figura iterum deficit. 
7.) Colinil .H, Malab. I. fis. $$. toto habitu equidem non 
, multum quoque a tab. LIII. recedit; fed. defcriptio atque inpri- 
mis leguminum delineatio non convenit, foliorum pinne etiam 
angufliores funt. — 8.) Indigoferae Mim. tres delineantur 
fpecies in una tabula: prima vocatur. Indigofera colute- 
oides, & Indigo folio cordato; fecund« rotundi- 
folia; teria longifolia, Secundam foliis rotundioribus 
ac minoribustantum a prima differre, additur; fed neutra recte 
vocaturrotundifolia: funt eaim folia potius pinnata ex folidis 
binis coniugatis cum impari in fummitate compofita, fingulis 
oblongis & ad apicem bifidis, ( unde (ine dubio illa ab A. cor- 
data vocantur) qua nota, dummodo figure genuine funt, ab 
omnibus fpeciebus, quas alii recenfent, adeoque etiam ab illis, 
quas KIGGELAIR in Phytogr. pro fynonymis indicavit, 
differunt; Legumina nec defcribuntur nec delineantur, & 
florum fpica laxa fecundi tantum fpeciei adpingitur, fed tam 
imperfecte, ut nemo inde generis characterem cognofcere 
. poflit. — Tertia valde fimilis fi non eadem eft cum. Xiuh 
Quilitl Pizahac feu. Anir tenuifolia Recbi apud. Hernand. 
plantar. Mexicatar. |. IF. p. 1o8. 9.) Sesban Zreynii 


figura quidem caret; in altera vero Prodr. II. editione a Filio |. 


adornata in nota fübiecta non folum Anil Marcbantii pro 
huius plante fynonymo declaratur, verum etiam floris fructus- 
que character ex propria obfervatione additus ( ubi ille 
MARCHANTII rece corrigitur) fatis declarat, eam effe 
genuinam Indigofere fpeciem ; quaenam autem fit, haud clare 
past, licet eius differentia & convenientia cum illa, quam 
10, BAVHINVS Hift. L t. XI. p. 586. nomineSesban 
folus Hedyfari defcripfit & delineavit (que figura verc 
typographico errore, in antecedente pagina nomini 'l'axoco- 
quamoclit addita eft) follicite indicetur, & ex quibus tantum 
adparet, Sesban Breyni folia effe breviora foliolorumque 
in cofta coniugationes pauciores; flofeulos exiles admodum 
Meliloti fimiles; filiquas multo breviores, membranis interge- 
rinis tenuioribus & paucioribus fed ar&tioribus diftin&tas ; femina 
pauciora ex tereti quadrata vel apicibus magis compre(fis & 
quafi abfcifis 10.) Colutea Indica herbacea &c. ZJerm. Car. 
Jnd. plant. H. Z4cad. Lugd. Bat.) fügura pariter caret. I1.) 
INil vel potius INir (quod Arabibus color ceruleus eft) 


25 


Lufitanis  Anir, Indigo five Indica Mori. Hifl. Ox. 
T. II. P. II. p. 202. delineatur. z4ppend. Set. 1l. t. 24, f. 1. 
qua figura, more huic Á. confueto, parva eft, & fiftit folio- 
rum pinnas ovatas cum apice acuto & flores teretesque filiquas 
ex.fpica laxa pendentes paullulumque incurvas, adeoque 
noftre tab, LIV. quodammodo fimiles. 12.) Amer 
H. Malab. I. f. 54, foliorum pinnis ovatis & floribus in fpicis 
fparfis .leguminibusque pendulis eiusdem tabule figure etiam ' 
accedit; ftipitis vero altitudo unius hominis & craffitudo lignea- 
que durities enormiter differt, legumina item recta, non falcata 
vel incurva, delineantur & defcribuntur: his non obftantibus 
hanc ftirpem ad Indigofere fpecies pertinere videtur, & fuccum 
quoque Indigo di&um ex foliis parari additur. 13.) Altra- 
galus Purmatmi Thef. "Zeyl, p. 37. t. 45. feu Katu tagera 
Hort. Mal. IX. fig. 30. nulli noftrarum tabularum fimilis eft ob 
legumina valde lanata & quadrata. — 14.) Nir Pullari 
-H. Mal. IX. f. 36. eft planta trifoliata; flores delineantur in 
.brevibus fpicis fparfi, legumina nec delineantur nec defcribun- 
tu. — 15.) Ervum Zreynii Prodr. II. edit. II. p. 61, cuius 
Íynonymum Burmanno (Tbe. Zel. p. 77. voce Corontllz) 
eft Colutea zeylanica argentea tota H.L. B. p. 169. 
táb. p, 171. fecundum hanc iconem habet filiquas feu legumina 
articulata, feu intermediis torofis predita, & ut frutex defcri- 
bitur humane altitudinis, — 16.) Coluteae filiquofe glabrae 
Pluckneti i. 166. figura 1, delineat foliainferiora ternata fuperiora 
quinata, omnia ovata; legumina magis minusve erecta, longo. 
petiolo nunc folitaria nunc bina brevi pediculo adhzrentia; 
florum fpice omiffs funt..— 17.) Yztacpatli figura, quam 
hic A. ex Abeccbo apud Hernand p. 451. 2. IX. citat, foliorum 
omnium pinnas quinatas & flores, qui dicuntur ex viridi lutei, 
in fpicislongis,longiores petiolos terminantibus, denfe congeftos 
monfítrat, legumina vero omiífa funt. 


Merxilla, Indigo di&a, & hodienum celebris, pri- 
ftino evo iam nota fuit, praefertim Arabibus, qui INil (vel 
rectius Nir).& Anil illam vocarunt, eamque non folum 
ad ufum tincorium, verum etiam medicum adhibuerunt (vid. 
e. gr. R ALS TS Continens. interprete SVRIANO eset. 1509. 
Jfol., mai. L. ult. C... 506. p. 71. col. b. & AFICENN. A 
interprete MONGIO C? COST AEO ibid. 1564. fol, C. 513. 
D. 439.) qui ufus medicus etiam. Malabaris ( vid. E. Aalob. 
.f. 102. 104.) Brasilienibus & omnibus pene Americe popu- 
lis ( Marggrav. bifl. nat. Brafllie p. 58. Pifo de Indie utriusque 
ve nat. CP? med. p. x99. Philo. Transatf. vzo1. t. 276. p. 1056.) 
notus, immo a praclicis Europeis probatus eft ( vid. Ephem. 
AN. C. Dec. HH. A. I. p. 282. Morifon H. Ox. I1. p. 202. R ATI Eft. 
J. p. 927. ) raro tamen adhibetur, quia nonnulli hoc pharma- 
cum eorrofive & nimium adftringentis qualitatis arguunt ( vid. 
DALE Pharmacol. 44. BOECLERI Oynofur. mat. ied. 
Contin. 1l. p. So4. & confer. auctores ab his citati) quam ma- 
lignam qualitatem forfan contrahit ex vafis cupreis, in quibus 
excoquitur, praecipue non debite purgatis. Arabum interpre- 
tes latini nomen. Ánil verterunt Indicum (conf, M ATT H. 
STLEFATICI Pande&ie Venet. 1493. fol. p.. 19. b. voce 
Anil, & S] M. LA4NV ENSIS Clavis fanationis , voce. Nil) 
unde procul dubio Indigo, vox sque barbara, orta eft. 
Pluzibus prifei evi fcriptoribus non minus notam fuiffe hanc 
mercem, fufius expofitum legitur in Diario illo batava lingua 
hoc titulo edito: Aebinet der natuurlike Hiflorien, Wetenfcbappen, 
Konflen en. Handovercken, Y2mo  zmflel. 1722. menf. Fibr, p, 
64.[egd. ^ Vt ut autem planta, ex qua h&c merx paratur, 
veteribus notiffima fuerit, eam tamen tam negligenter defcrip- 
ferunt, ut hodie nondum certo demonítratum fit, quamnam 
intellexerint. 

Maffa tinctoria fzpius memorata paratur quidem pre. 
cipue ex fingulis Indigofera recenfitis fpeciebus, quod auctores 
citati teftantur; ex una tamen pre altera preftantiorem produci, 
indicant iidem , quod non folum a diverfarum fpecierum quali- 
tatibus propriis differentibus, verum etiam a folo natali, cultura 
& parandi modo vario procul dubio derivandum eft. Neque 
tamen huius generis fpecies fole: eiusmodi fucco tin&torio przdi- 
te funt, aliorum quippe generum etiam plante funt detecte 
fimili qualitate gaudentes. HERNANDEZ iamlLc. L.IV. 

G. : p.108. 


26 


p. rog, feqq. duarum plantarum Mexicanarum (que Xiuh 


Quilidl Pizahac nominantur) mentionem facit, quarum 
fuccus ceruleo tingit colore, figure vero ab Indigofera multum 
recedunt, MARGGRA VIVS & PISOL I. c. c. duas pariter 
producunt plantas, ex quibus fit Anil, que ab utroque iis- 
dem pene verbis defcribuntur iisdemque figuris delineantur & 
a priore Herva d'Anir, a pofteriori Caachira nominan- 
tur. Primz fpeciei figure totus habitus Coronille no(trati quidem 
fimilis eft (unde etiam a VOLKAMERO /r. Norimb. 
vocatur Coronilla indica ex qua Anil) florum vero 
fpicis differt & ob caules infirmos humique proftratos ad figu- 
ram tabula noftre LV. magis accedit, eius flores vero in de- 
fcriptione male comparantur cum caffide aperta, ut in Hedera 
terreftri vel Vrtica mortua: altera fpecies foliis fimplicibus , 
lanceólatis, ex adverfo binis, penitus differt & propius con- 


venit cam Xiuh Quilitl. Pizahac I, Hernand. ( alterius 


fpeciei iconem hic non addidit ) eftque forfan Ifatis indica 
folio Rorismarini, Glafto affinis, C. B. pin. 113, v. 
i11. Olim in America ex quadam Ononidis fpecie prepa- 
ratam effe eiusmodi maffam tinctoriam, annotat MILLERV S 
in explicatione tab. XXXIV. iconum fuarum fuperius citatarum. 
De illa ftirpe, cuius imaginem fequens tabula LIX. exhibet , 
BROWNE non dubitat, quin ex eius foliis pariter fimilis 
maffa parari poffit. In Decade VII. D. V. fequutura produ- 
cemus Cytifi fpeciem, ex qua Barbadenfes pariter Anil ex- 
coquunt. 


Ex his liquet, plures plantas, potiffimum flores fic 
dictos papilionaceos producentes, ad eandem mercem, licet 
non eiusdem preítantie, przparandam idoneas effe. — Pre 
reliquis autem filentio non praetereunda eft notiífima illa planta 
Europea, que líatis & Glaftum vocatur, quam ob de- 
cantatam inde dudum paratam maffam, (Paflel vocatam) 
cum Anil plures veterum confuderunt, & de qua D. D. DAN. 
GOTTFR. SCHREBER peculiarem tractatum edidit hoc 
titulo:  Hifferiche , phyfifche und oeconomifibe .Befcbreibung. des 
IVaidtés, &c. Halle 1752. 4to cum accuratiifimis plante eiusque 
characteris iconibus, ubi p, 98. comparatio iilius maffe, que 
inde paratur, cum illa, que Indigo vocatur, inftituitus, immo 
fub finem praefationis alii excitantür, ad experiundum, numne 
ex Ifatide melius adhuc pigmentum vel tinctura parari poflet, 
quam ex ipfo Anil, dummodo debita cura achibeatur. 


Modum, quo pigmentum Indigo dictum ex Indigofera 
feu Anil parandum fit, omnes fere auctores hactenus citati 
docent, omniuni vero accuratifime & prolixiffime Pater 
LABAT ( Poyage aux Isles de lzfmerique Vol. I. à la Haye 
1724. 410 f. 90. fegq.) quam relationem in Anglicam linguam 
verfam fuo Hortulanor, Dictionario Edit. VII. inferuit multisque 
annotationibus illuftravit MIL LER V 5. 


Qui plura de huius mercis preparatione & bonitatis 
fignis , eiusque plante cum lfatide feu Glafto comparatione 
confufioneque, differentia, loco natali, cultura &c.fcire defi- 
derat, evolvat, prater auctores iam citatos, IO. EVSEB. 
NIEREMBERGII bifloriam nature &. p. 339. C. XI. 
PARKINSON Zhbeatrum bot. p. 600. IO. BAVHINI 
Hifi. pl. HI. 945. DOMIN. CHABRUEI flrpium icones 82. 
5. Du TERTRE flore generale des. ntiles T. IL. Y07. 
De ROCHEFORT JZifloire naturelle des. Isles Z4ntillcs de P A- 
merique T. Ll 237. — Mifcellan. &y Ephem. N. C. 
Dec. IL Zl. IL. ex obf. YO. HERB. de *JEGER p, s. 
Philofophical T'ransa&ion Fa XXI A. 1700. 1701. 
9. 267. f. 103. C? n. 276. p. 1016, PIERRE POMET 
Hiflire gen. des Drogues P. I. L. V. p. vg1. Memoires 
de lrevoux 1732. 7. 1278. Die heutige Hiftorie 
oder der gegenvvzrtige Staat von Indoftan und 
Ceilon &c. nach dem Engl. und Hollendifchen 
SALMONS und van GOCH p. 199. Di- 
Cionaire univerf. de Commerce par JAQ. SA- 
VARY p. 878. The Gentleman's Magazyne &c. 
Fo. XXF. a, 1755. p. 201. que relatio germanice reddita 
& annotationibus aucta exftat in colle&ione; Oeconomifch 


phyficalifche Abhandlungen IX. Theil f. 171. fegg, & 
conferat SCHRERI tractatum füperius citatum. 


TAB. LVI. 


ARV M venis albis Italicum maximum Z. R. P. s4, 
Tourmef. I, R. H. 158. Tilli H. Pi. 16. Rand. H. Chef. a3. 


An Arum venis albis C. D. pir. 195. n. 1. Pbytopin. 365. fi. 1. Raj. If, 
1209. Segu. pl. Veron. I. 252. 


Arum . acaule, foliis haftatis integérrrimis, fpadice clavato, varietas 
3 &? € Linn. H. Clif. 435. 


Expof, a, fpadix clavatusinteger, &, longitudinaliter diffe&us , e, ne&aria feu cirrhi aut fita. 
pof. edits primi ordinis, 4, foci ordinis, e, antherz feffiles duplici ordini cirrho- 
rum interie&z , f. ovula, 


Nota, Num Arum hoc maximum illudque venis albis C. B. non nifi 
vario atque mutabili, an perpetuo & conftanti charactere inter 
fe differant, ex utriusque hiftoria non fatis liquet. — Si priue 
a pofteriori, five ut fpecies five ut varietas, diftinguendum 
eft, eius defcriptionem & figuram nemo, quantum fcimus, ad- 
huc publicavi — Vnum ab altero diftinguit Auctor H. R. P, 
& TOVRNEFORTIVS nec non LINNEVS,attamenhic 
tantum ut varietatem; neque TILLI, prius recenfens, pofte. 
rioris mentionem facit, neque SEGVIERIVS prioris nomen 
pofteriori adiungit, — Vtrumque nomen ut fynonyma coniun- 
git MORISON VS feu potius BOBARTVS Zifl. Ox. III. 

: 143., cui MILLERVS Gard. dic. ut & ipfe BAV HUNVS 
in Pbytepin. refpondere videntur. ^ Qui pofterioris defcriptio- 
nes apud auctores hic & a C. B. citatos evolvit, inveniet, 
huic quoque folia maiora, quam vulgari, adícribi; fed inveniet 
etiam, eorum paucos venarum, plures macularum tantum al- 
bentium mentionem facere: unde novum oritur dubium, num 
fcilicet hec fpecies ab illa, que vocatur Arum maculatum, 
maculis candidis vel nigris C. P. pir. 195. n. r 1. ulterius 
diftinguenda fit, quam fola magnitudine, numque hec diffe- 
rentia conftans fit, an clima aut folum varium illam producere 
valeat. Haud inanis, licet difficilis, labor effet, (i omnes 
note peculiares ( preter illas in fructificationis partibus pro ge- 
nerico charactere conftituendo obvias ) ita fimul obferventur & 
annotentur ,, ut compertum fit, qua ex fe ipfo, vel faltem cul- 
ture aut climatis ope, mutabiles, quaeve femper conítantes 
funt; unde demum certo concludere liceret, que ex his vel 
fpecierum vel varietatum, harumque vel conftantium vel mu- 
tabilium, notis adfcribenda effent, — Hucusque fcilicet nondum 

fatis declaratum eft, qua note ad fpecies queve ad varietates 
definiendas perpetuo vel admittende vel excludende fint. — 


TAB. LVII. 


VERBASCVM folis lanatis radicalibus, fcapo 


nudo Lim». fpe. 179. m. 9. 


Verbascum humile Alpinum, villofum, Borraginis flore & folio, 


Tournef. 1. iR. H. Vg. n. 14. Ind. plant. H. L. Bat. 619. Boer. 
Ind. zit. L 228. s. 10. 


Auricula Urfi Myconi Daleb. Hifl. Lugd. I. 837. ctm fis. 


Auricula Urfi Myconi villofa czrulea 7. B. III. app. 869. cum cade 
figura. 


Auricula Urfi Myconi Lugd. Cortufa Matth. Cluf. Hift. Mori. H. 
O. II. Se&. V. t. 24, f. s. cum falfa icone. 


Auricula Urfi flore ceruleo folio Borraginis Parck. Parad. terr. IT. 
236. folio & flore Borraginis Eiusd. ib. p. 237. f. 3. 


Auricula Urfi Borraginoides feu folio & flore Borraginis Munt. 
lardgew. p. 382. c, fig. Phytogr. p. 23. fig. 113. 


Auricula Urfi folio & flore Borraginis MyconiR, aller S'ardindu Ry 


Gc. fol, Y4. f. 3. Sweert, Florileg. P. I1, t. 4, de Bry zdnibol. t. 38« 
AMerian, Floril, reno. €? auti. t, 58, figura: cadem, 
Sanicule 


— A n ED 


- —E" .uNED- "EEU- JEEP" uc GNMC- Er. E Cu 


e. 


Sanicula Alpina foliis Borraginis villofa C, B, pin. p, 243. 6, IX. H, 
R. Parif. Ic, plantar. Morif, H, O, Il, 558. 


E»pof. a,Calyx & corolla a facie pofteriore; 5, corolla, cum foramine pro ftyli tranfitu 
refnotis (taminibus & ílylo, a facie anteriore, e. corolla diffe&a & explanata 
cum adherentibus flaminibus, d, ftamen feparatum cum filamento & anthera a 
facie pofteriore, e a facielaterali, ut filameati infertio pateat, £.. a facie pofte- 
riorein magnitudine aucta, g. calyx cum ovario & ftylo, ^. ovarium transverfe 
diffe&um cum binorum loculamentorum cavitatibus , i. ilem eodem modo in 
maoenitudine aucta, A, pericarpium maturum duplex feu in duo loculamenta a fe 
invicem fecedentia divifum a facie laterali cum calyce perfiftente & ftylo horum 
Joculamentorum uni adherente & fimul perfiftente, 7. ciusdem pericarpii duo lo- 
cuiamenta diduda a facie interiore fcu contigua, m. unum loculamentum a facie 
interiore, ubi dehifcit, z. a facie exteriore, e, idem transverfe diffe&um cum 
eius cavo femina, eius lateribus adhzrentia, continente, p. idem in magnitu- 
dine aucta, 4, femina in magnitudine naturali, r, aucta, 


Huius plante mentionem iam fecimus in explicatione tab, XII, 
fuperiore, ubi eadem Meadize congener nobis vifa eft pro- 
pterea, quia ex citatis figuris (que omnes viles fünt, fi exci- 
pias illam Muntingii, Parkinfoni, Valleti & imprimis H. R. P. 
a NIC. ROBERTO & CHATILLON reprefentatam. ) 
nulla huius ipfius plante floris partium omnium , & multo mi- 
nus pericarpii ftructuram delineavit, neque Dn, EHRETVS 
easdem imagini totius plante figillatim tunc adpofuit, plante 
habitus vero illi Meadiae valde fimilis. eft & a Verbafci 
reliquis fpeciebus hac nota longiffime recedit. ^ Poftquam au- 
tem laudatus EHRETVS rogatus fingularum fructi&cationis 
partium figuras nobiscum ccmmunicavit, errorem facile cog- 
novimus, & vi characteris earundem partium perfuafi nunc fu- 
mus, hanc plantam, antea nobis nunquam vifam, omnino 
Verbafci generi adfcribendam effe. 


lAB. LVIIL 


CORALLODENDRON folis ternatis caule 


fimpliciffimo inermi, floribus claufis, leguminibus 
nodofis. 


It a. 


Corallodendron humile, fpica florum longiffima, radice craffiffima 
Catesby Carol, p, & t, 49, 


Corallodendron Carolinianum floribus fpicatis coccineis , radice 
craffifüima Miller, Gard, Dict, edit, FT. 


Coral Carolinienfis, haftato folio Petiverii C. Hort, ficc. n. 82, qui 
proftat in Raii Hifl. Pl, T, ILI, append. p, 241. fegq. ) Dill. H, Eltb. 
p. 107. f. 90. f. 106. 


Erythrina foliis ternatis, caule fimplicifümo inermi Zim.  H. 
Cliff. 354. Spec. p. 706, n. 1. Roy, Prodr, H. Lugd. 373. Miller. 
Gard, Dict. Edit. V II. 


Expof. a. Floris calyx monophyllus ad oras leviffime dentatus, P, corolla penitus adhuc 
claufa, c, eadem in infimo latere dehifcens, d, ftaminaex hiatu prominentia, e, le- 
guminis petiolus, f. legumen maturum ad fingula feminum loculamenta tumidum, 

. idem uno in latere dehifcens & femina manifeítans, /, femen exemtum , i, eius 
Eo k. femen transverfe feum , ut fubftantia eius patefcat, 


NNota. Floris ftru&uram internam eiusque partes feparatas Dn. EHR E- 


TVS huic imagini non addidit, nec nos talem florem in na-| 


. tura obtinere potuimus ad hunc defectum fupplendum; legu- 
minis maturi vero exemplar laudatus Dn. MILLER VS pariter 
nobiscum communicavit, ^ Si figuras citatas cum noftra con- 
ferimus, levis quedam differentia notanda venit. ^ In noftra 
namque foliorum partes ovate in mucronem extenuatumi ab- 
eunt; in Dilleniana & Catesbyana vero apicem verfus, & in 
hac ad bafin etiam, magis finuata delineantur, adeoque hafte 
omnino fimiles funt: ceterum he figure inter fe conveniunt. 
DILLENIVS fuz figure addidit floris partes internas fingu- 
las figillatim delineatas, quas complementi gratia noftra adfcul- 
pendas curavimus: 1.1.indicant ambas alas, parvasad vexilli 
bafin reconditas, ftylum atque ftamina obvolventes, convolu- 
tas teneras, coloris purpurafcentis, 2. 2, funt carine partes due 
eiusdem coloris, ftamina & piftillum pariter cingentes, tam ad 
bafin quam in apice incifze & facile a fe invicem fecedentes, 3. 
3. eedem partes divifie, 4. ftamina decem, quinque longiora & 
totidem breviora, medium verfus a fummitate coeuntia &, va- 
ginz 5. inftar , piftillum ambientia, apicibus feu antheris parvis 
oblongis flaventibus terminata, 6. piftilli ftylus fimplex oblon- 
gus acuminatus purpureus, medium verfus craffior & virefcens, 
qui deinde fit leguminis petiolus, 7, piftilli germen feu legumi- 


27 
nis rudimentum ftylo infidens, ^ Quia A. citatus harum 
partium colorem tantum defcripfit, noseasdem etiam tales, qua- 
lesinvenimus, exhibemus. — Exteriores floris partes, nempe calyx 
& corolla tubulofa cum vexillo reflexo, litteris z, & P. iam indi- 
cate funt, Dilleniana huius ftirpis imago caret leguminis femi- 
nisque figura, Catesbiane vero imagini illa addita eft tum adhuc 
claufa, tum hians cum feminibus in fitu fuo, que ambe figure 
a noftris non differunt; hec praterea radicem integram napifor- 
mem coloris flavefcentis , depingit, cuius caput cum plurium cau- 
lium ex eo provenientium primordiis Dilleniana quoque indicat. 
Ceterum fructificationis partium omnium characterem exhibet 
LIN NJEV S Gen. Plant. Edit. V. n,762, cum quo conferri po- 
teft ille a MILLERO I. c. defignatus, 


JA DIM 


SODPHORA arborefcens, foliis pinnatis, pinnis nu- 
merofiffimis ovatis pilofis, caule fimplici, legumi- 
num nodis valde diftin&is. 


Arbori Coral affinis non fpinofa, fraxini folio rotundiore, 
foliis & ramulis pubefcentibus Sloan, Cat, Stamaic, p. 144. Iti- 
ner. f. Hift. Vol, 1H, p. 40, n, XIIL tab, 187. fig. 3. Raii Hifl, 
Dendrol, p. 108. n. 5. 

Md ooa Me om e s esr 
denudita, &, k, ftamen brevius longiusque feparatum, 7, germen cum ftylo brevi 


& ítigmate obtufo, m, legumen maturum, s, idem valva altera ablata cum 
feminibus denudatis, o, valva ablata a facie interiore , p. femen exemtum, 


JNota, Y. Figura, qua hanc arbufculam reprefentavit SLOANE, 
noftre imagini per omnia fimilis eft; fed floris analyfis in partes 
& leguminis (quod A. ut ipfe fatetur non vidit) figura defi- 
cit.  Iptius arboris brevem defcriptionem, a R AIO 1. c, 
latine redditam, SLOANE ita concinnavit: ,,. Huius arboris 
» Virge cortice lanuginofo albicanteinteguntur; ligno eft molli, 
» medulla ampla, folia furculos undique cingunt 7, gve un- 
» Cias longa, pinnata, pinnis rhachi mediw petiolo J, uncis 
» longo intercedente adnexis, rotundis feu ovatis, fingulis in 
» transverfum feu diametraliter , uncie partem extenfis , 
» utrimque lanuginofis & albicantibus, impari coftam termi- 
» nante. . Virgarum fummitates ad 4. vel s, dig, fpatium in 
» florum papilionaceorum fpicas exeunt, ut in aliis congeneri- 
» bus, quorum finguli calyce albo fuftinentur, ^ Semina eo- 
rumque receptacula non obfervavi, adeoque, quid de iis 
» dicam, non habeo. In mediterraneis infulz lamaice obfer- 
, vavi ,, — II. Galega? fruticofa foliis fübrotundis 
pinnatis, [picis fimplicibus terminalibus Browne 
civil and natural biflory of Jamaica b, 289. n, S. t. 31. f. 1. 
(qui A, idem SLOANE nomen pro fynonymo agnofcit) 


folium tantum unicum feparatum, floris autem partes fingulas 
figillatim delineat & filique etiam figuram addit. ^^ Huius ftir- 
pis flos eiusque partes cum noftra figura fatis conveniunt, ut & 
folii pinnz, filiqua autem per totam longitudinem fignata eft 
fafcia eminente, ad feminum loculamenta minus tumet, femina 
feparata non globofa, oblonga porius, apparent: eorum floris- 
que coloris nulla fit mentio in defcriptione. ^ Characterem hu- 
ius ftirpis hic A, his verbis definit: —,, 1I. Perianthium 
» campanulatum , leviffime dentatum, fere truncatum; 2. Corolla 
» quafi legumino[a, pentapetala irregularis 5. fuperius. fubovata,, 
» lateralia oblonga equalia, unguibus tenuibus incidentia, infima-ad 
» 4pices agglutinata; 3. ftamina: filamenta decem, bafi leviffime 
» aduata, inde libera, antherae — cordate; | 4. Piftillum ; 
» füftentaculum 7reve, germen oblongum, ftylus brevis, ftigma 
», obtufiifieulum; S. Pericarpium: legumen longum. torofam ; 
» 6. Semina plurima oblengo- ovata. ,,. Ex ftaminibus liberis 
fatis apparet, hanc ftirpem non ad Galegae (ut BROWNE 


interrogando fufpicatus eft) fed ad Sophorae genus pertine- 
re: Galega namque habet filamenta decem ultra medietatem 
coalita (vid. Limm. Gen, pl. Ed. F, n, 770. Sophora vero, ex 
obf. LIN NET ]. c. n, 41, in omnibus cum papilionaceis & 
diadelphiis convenit, preterquam quod filamentis diftinctis & 
feparatis gaudeat, ^ Stirpis defcriptio hec eft latine vería: 
Hec fruticofa planta crefcit precipue in locis humilibus prope 
mare & afcendit plerumque ad 6, vel 7, pedum altitudinem. 


Coloris eft profunde cinerei, profert plures filiquas longas 
uu forma 


28 


forms rotundo - cylindriee, fed. circa femina intumefcentes. 
Sufpicor, annon folia huius plante prebeant bone note In- 
digo. ^ Quum huius ftirpis legumina feminaque (dummodo 
matura fuerint) pinnarum quoque color profunde cinereus a 
noftris figuris haud leviter differunt; noftra preterea ftirps ar- 
bor eft, hac ut frutex defcribitur: queritur, an una eademque 
fit fpecies, an alia, an faltem varietas? Hl, Coralloden- 
dron folio Pfeudo- Acaciae fübtus tomentolo flore 
luteo Plum. Cat, ad calcem eiusd, Novor. Plantar, americanar, 
gener, p, 21. Inter icones huius auctoris a BVRMANNO 
Plantar, Zmericanar, (.Plumeri ) fafcic, V, p. 91. 1, 101. publi- 
catas, lineis tantum periphericis, ut omnes, delineatur & a 
BVRMANNO rette vocatur Sophora foliis pinnatis, 


foliolis cordatis fubtus tomentofis, fpica fimplici. 
Hac figura reprefentat pinnarum foliola ad apicem magis acu- 
ta & in bafi valde incifa, adeoque omnino cordata; flores non 
fatis diftinctos nec eorum partes feparatas, & legumina ad fe- 
minum intercapedines minus contracta, Eti ergo in reliquis 
noftre imagini fatis fimilis fit, ipfique SLOANEI eque ac 
BROWNEI nomen ut fynonymum iungatur; dubium tamen 
füpereft, annon pariter rectius, fi non pro diítincta fpecie, pro 
varietate faltem agnofcenda fit. IV. Phafeolo affinis ar Or 
indica Coral di&a polyphyllos non fpinofa, foliis 
mollibus fübhirfutis Pluk. imag. p. 293. Pbytogr. t, 104, 
f.3. Hzc arbor BVRMA NNO fynonymum eft fue Sophore; 
fed ipfe iam annotavit, folia quinque tantum monftrare pinnas. 
'Tota etiam figura eft imperfecta: neque enim ex floribus vera 
eorum ftru&ura cognofci poteft, neque leguminis figura addita 
eft, V. Yztacpatli VIII. Hers. 5». 451. (quod nomen fue 
plane iungit PL VK NET ) figura minus adhuc completa 
reprefentata eft: caret namque & fpica florigera & legumine ; 
radicem vero napiformem & folia fingula cum pinnis quinque 
delineat & defcribit, unica infuper pinna in latere, ut videtur 
in magnitudine naturali addita, vere cordata eft, 


Exemplar leguminis maturi, cuius figuram imagini Eh- 


retiange adpingendam curavimus, iterum benevole communica- 
tioni Dn, MILLERI debemus, 


TAB. LX. & LXI. 


CEDRVS foliis rigidis acutis perennantibus, conis 


fübrotundis erectis. 


Cedrus foliis rigidis acuminatis, non deciduis, conis (ubrotundis 


E xpof. 


Expof. 


Nota, 


ere&tis Plant, fel, Tab, I, 


"Tab, LX, a, iuli gemma, £, iulus cum calyce pronafcens, c, idem perlongitudinis 
medium diffe&us, d, in magnitudine auda; e, iulus perfectus, f cius calyx perfi- 
ftens, g. calyx feparatus a facie interiorefeu fuperiore, 5. iulus feparatüs & per 
longitudinis mediurn diffedus, i, eius axis; Kk ftamina aliquot feparata, /, fta- 
men in magnitudine aua ; cum filamento s, perbrevi, anthera z, magna, & o, 
eius extremitatis fquama operculi loco inferviente, p. anthera transverfe diffeda, 
, iulus aridus, r, huius ftamen a fàcie fuperiore, s, in magnitudine auda, 7, a 
i laterali , v, inferiore, x. in magnitudine au&a, y, pars pollinis, quem con- 
tinet, r. conus iunior, 2. eius calyx, 2. calyx feparatus a facie externa feu late- 
rali, 4. interna feu faperiore, 5. eiusmodi conus perlongitudinis medium diffe- 
&us , 6, eius axis, 7. coni pars inferior, 9. eius axis pars denudata; 9, fquamula 
feparata a facieinferiore; 10, uus cum binis feminum rudimentis, 11, conus 
paullo adultior cum calyce reflexo adhuc perfiftente , pedunculo cum ramo 
continuo & duobus foliorum fafciculis, 12, coni maturi pars inferior, 
cuius fquamis fingulis femina duo incumbunt, 13, eius axis a fquamis denudatus, 
14. fquamarum una feparata cum binis feminibus, rj, bina unius fquamz femina 
feparata, 16, 16, feminis granum , 17. I7, cius ala ampliffima, 


"Tab, LXI. «, foliorum fafciculus, thece& communi inclufus , &, folium a theca 
feparatum, €, idem transverfe diffettum , 4, e, conus ex monte Libano per me- 
dium longitudinis divifus a facie interna & externa d femina fquamis interiecta, 
. fg. eius pedunculus ab arboris ramo avulfus , 2, i, talis conus in Anglia natus, 
pari modo divifus, ab utraque facie, K, &, femina, /, pedunculus,* baculus vertici 
alligatus, s, 7, 0. P. d. fquama cum feminibus minus perfe&is coni in Anglia nati, 


Huius arboris celeberrime ramum, cum cono maturo & ramo- 
rum turionibus in magnitudine naturali in tabula I. iam repre- 
fentavimus & in explicatione* huius tabule aliquot fynonyma 
indicavimus, quibus fequentia adhuc iungi poffunt : 


Cedrus Rawwolf. itin, P, II, p, 280. f. 33. Bellon, 
obfer, LL, 11, C, CX, cum fig, Mattb, Comment, in Diofc, edit, Vn, 
1570. f. 108. cum fig, Epitom, p, 44. c. fig. Cammer. Epit, 57, c, 
fig. Tubern, Edit, Bal; 1664. p, 1352. c, fig, Cedrus Phaeni- 


cea Renealm, Spec, Hift, Pl, 27. Cedrus Phonicia noftra & 
Matthioli Lugd, 36, c, fi. Cedrus Libani Ger, 1352. Ca. 
mer, Herb, ( Kreaterb,) 336. c, fig. Barrel, ic, 499. Edwart, 
Ornitbol, C Nat, Hiflory of Birds) P. IF. p. & 1. 188. Cedrus 
magna Dod. 867. c. fg. Porte Phytognom, L,. IV, c, VI], 
Cedrus magna conifera Libani Park, 1532. c, fiz, Cedrus 
maior montis Libani Maztb, comment. in. Diofc, Edit, Fenet, 156 S 
p. 126.. c, fig. Cedrus Libani & Paleftine excelía Zo, obf. 
630, c, fig. zidverf, 448. c. frg. Cedrelate Piin, H, N, Libr, 
IJ. k. 58. & Lir, XXIV, c s. — Cedre du Liban 7 
la Roque Foyage de Syrie & du mont. Liban p. 68. feqq. c, fig, 
Cedro dagli Hebrei & nelle facre Lettere Zfmguil, 43. 
Aeres S, Script Hülleri Hieroplyt. P, Il. C. XLl, p, 877, 
Jeqq. aliorumque. Berofch & Beroth s. Script, Ol, Cdi 
Hierobot, p, 74. féqq. Arz, Arzara Arabum Sim, S'anuenf, 
Clav, fonat, Mattb, Silvat. Pande&, Scerbin idem ibid, Ol, 
Celfii A8 lit &? Sc, Suecia Vl. 114.1733. p.53. Scherbin. id, ibid, 
€? eiusd, Hierobot, p.74. Scerbin, Alícerbin tvi. Canon, 
I, Libr, II, tra&, 1I, cap, 164, Pinus foliis fafciolatis acutis 
Linn, Spec, p. 1001, 1, 6, Larix foliis acutis perennantibus 
conis obtufis Mill, Gard, Di&, edit, V LI, 


Omnes hi citati auctores, qui huius arboris figuram. 
exhibuerunt, eius ramum tantum cum uno vel altero cono re. 
prefentarunt, nemo vero totiusarboris habitum, multo minus 
eas partes, que characterem declarant, defcripfit vel delinea- 
vit, LOBELIVS quidem & de la ROQVE trunci par- 
tem addiderunt, fed valde imperfecte, & plurimi conos pen- 
dentes ipfi adfinxerunt. | Quum ergo compertum habuimus 
eandem arborem, primum ex feminibus ex ipfo Libano monte 
petitis educatam & nunc copiofe propagatam effe in Anglia, 
Dn. EHRETVM rogavimus, ut omnibus his noftre curiofita- 
ti fatisfaciàt, quibus, (iis fcilicet, quas tabula LX, fiftit) ob. 
tentis, ad ductum harum figurarum hiftoriam Cedrorum Libani 
compofuimus, & ovorum zf&or, zcad, Caf; IN. C, Tomo prima 
Obf. C, 1, p. 409. feqq. inferuimus, quam iisdem verbis & ico- 
nibus bibliopola feorfim excufam ulterius evulgavit hoc titulo: 
D.CHRISTOP H, LAC, TREIF Cedrorum Libani. bifloria 
earumque cbara&fer botanicus cum illo Laricis, 4bietis Pimigue 
comparatus, .— 2fccedit brevis difquifitio, am bec arbor. fit illa ipfa 
in [acro Codice pr omnibus. celebrata & vel Aeres vel Deroích 
di&a: itemque en. Grecis botanicis fuerit cognita, — Cum tabb, «mn, 
IL, Norimb, impenfis Wolfa, Schwarzkopfi, 757. 4o, — |n hac 
hiftoria fimul. contra celeber OL, CELSIVM fuftinuimus, 
Cedrum Libani effe omnino. Aeres S, S, Hic namque 
auctor multis argumentis Z/&or, litt. & fient, Suec, 1. c. p 


^. 


So. & Hierobot, b. 106, demonítrare conatus eft, Aeres 


$, S. & Ers Arabum (que ipfi una eademque e(t Arbor) 
non poffe effe Cedrum Libani, potiffimum propterea, quia 1) 
teftimonio omnium eorum, quibus eam obfervandi occafio fuit, 
omnes in Libano hinc inde adhuc füperftites caudicem tam 
brevem & ramosmox fupra humum tam longos & cra/Ios often- 
dant, ut earum trunci neque ad navium malos fabricandos, 
neque ad tanta edificia (qualia, preter templum Hierofoly- 
mitanum, palatia regia aliaque fuerunt) ftruenda neutiquam 
idonei fuiffent, ad qua tamen, teftantibus innumeris S, S, 
locis, AÁeres infervit; 2) quia Ers Arabum eft Pinus, 
Reliqua argumenta (quz in noftra Cedrorum Libani hiftoria 
p. 18. feqq, recenfuimus) hic omittimus, quia hanc controver- 
fiam hic repetendi & ulterius ventilandi nec animus nec locus 
eft, — Binis tamen argumentis memoratis, fimulque Cenfurz 
Gottingenfi ( Gerringifrbe gelebrte Zeitung 1757, fi. 123, p. 1169. 
Jéq4.) quedam harum tabularum explicationi adponere non in- 
congruum erit, Quod adargumentum I, attinet, in hiftoria no- 
ftra iam afferuimus atque etiam ex auctoribus P. 15, feqq. citatis 
probavimus, Cedrum Libani tam brevem & a ramis tam enor- 
mibus mox ab humo difformem redditum caudicem íüa natura 
nonobtinere, fed eum pariter, ac in aliisarboribus coniferis,recta 
ac precelfa metaafcendere, nifi caufie accidentales id impediant, 
licet ille quoque Cedri, que tete MILLERI Dictionario a, 
1683. tres tantum pedes alte circa alveum horti Chelfeani hinc 
inde plantate (ex quibus unius maiorishabitum, quo a. 1748, 
' gaudebat, tab, LX, monítrat) eandem monítrofitatem exhibeant, 
iNoto 


Noto notius namque eft,| Pinum e. gr. noftratem (que. eft 
Pinus filveftris vulgaris Getevenfis 5, 2.1. f. 253.6? 
Turnef, 1, R. H. $86.) fi in filvis denfis, noftra regionis fre- 
quentibus, fenefcit, caudice gaudere recto atque tam alto, ut 
Batavi feepius tales pro navium malis edificiorumque fudibus feu 
pedamentis inde petierint; eandem vero, fi folitarie procrefcit, 
quales pariter apud nos ad vias & filvarum margines haud raro 
occurrunt, in caudicem irreguiarem, ramis craffis & longis ab imo 
ad cacumen usque cinctum, abire Cedris monítrofis, pari modo 
crefcentibus, omnino fimilem. Ratio etiam eft in promptu: 
fi enim eiusmodi arbores confertim nafeuntur, denfitas illarum 
impedit, quo minus rami inferiores incrementum capere queant: 
in cauffa potius eft, ut hi rami fponte fua, tefte experientia, 
arefcant & omne ftirpis nutrimentum in caudicis augmentum 
impendatur; neque vero idem contingit, fi harum arborum 
folitariarum rami inferiores ftudio amputentur, (quod MIL- 
LER VS de Cedris duabus Chelfeanis adducit, quz poft talem 
purgationem vix dimidiam magnitudinem reliquarum adepte 
funt), quia vulneratus caudex multum nutrimen:. fui perdit, 
potiffimum vero ob cicatrices vulnerum in cortice (per quem 
folummodo augmentum arboris fuccedit) fucci nutriti progref- 
fusturbatur. ^ Quis autem probare poterit CELSII Hierobot. 
P. 125. fententiam , hodie Cedros in Libano non reperiri nifi 
paucas rarasque, ergo nec illas, a mundo condito pronatas, ante 
SALOMONIS temporg & Saracenorum devaftationes ibidem 
creviffe copiofiores denfiusque confitas? Vt autem omne du- 
bium tollatur, numne Cedrorum iuniorum caudex aliter iam 
dispofitus fit, quam in Pinu; denuo rogavimus Dn. EHRE- 
TVM, ut nobiscum etiam communicet delineationes aliquot 
earum varie etatis, id quod pro humanitate fua etiam a, 1759. 
praftitit, ex quibus adultiorem tab. LXI. fiftit, cuius habitum 
ad du&um duarum Cedrorum oo. circiter pedes altarum ( quas 


in predio Bulsdrode Ducis Vindelis Portland invenit ) repre- |. 


fentavit. — Qui ergo huius Cedri habitum absque praeiudicio 
confiderat, inveniet, eius caudicem ab illo Pini nullatenus dif- 
ferre, &, fi mutatur, id ex caufis tantum accidentalibus indi- 
catis, forfan etiam ex aliis in libero üere iniuriis, contingere 
poffe. ^ Quod ad alterum argumentum attinet, certum eft, 
Aeres Hebreorum, & Ers Arabum fignificare Pinum ; 
non minus autem certum eft, iisdem vocibus etiam indicari 
Cedrum, quia non folum Arabum interpretes barbari fupra 
cdiati, SILVATICVS&JANVENSIS, Arz interpretati | 
funt Cedrum, verum etiam P. a, S. T, C Pater a S. Trinitate 
Orientalifebe Reifebefibreibung Francof. 1671. 8vo L, II, c. 9. p. 
168. ut & GABR. BREMOND ( J'iaggi fatti nel. Egitto fu- 
periore & inferiore &c, — Opera del Sign. GABRIELLE BRE- 
MOND, Parifiefe, da lui ferita in francefe Gc. in Bologna 1680. 
$vo min. lib. II. c, XXIII, p.317.) teítantur, incolas hodie 
adhuc Cedrum vocare Ars, id quod etiam de voce 


Aeres, iisdem incolis non ignota, teftatun SCHVLZIVS[|: 


in Hiftoria noftra p, 19, fub finem citatus. — Infuper amicus 
quidam Dn, G, W, BAVRENFEIND,  Norimbergenfis 
(focius itineris litterarii, quod MONARCHA DANLE 
munificentia vere regia in orientales regiones, ad inve(tigandas 
res quoque naturales, easque precipue, que nonnullis S. S. 
locis dubiis lucem quandam afferre queant, inftitui haud ita 
pridem juffit) in litteris Cairo d. 8. Julii 1762. datis ex ore 
Dn, Profefforis FORSSCAAL laudati itineris pariter Socii 
& Botanici, nos certiores fecit, extra dubium pofitum effe, 
Ers vel Arz, quod fecundum Arabes Auctores uni tantum 
arborumgeneri proprium eft, veram effe Salomonis Cedrum, 
quia huius nomen Hebraicum idem eft, & affinitas lingue He- 
braice atque Arabice probat, hanc affinitatem haud effe ac- 
cidentalem. ^ Ex his patet, vocem Ers & Ars vel Árz 
minime effe nomen fpecificum fed genericum plurium arborum 
refiniferarum feu coniferarum; hinc etiam CELSIVS iero- 
bot. p, 107. concedit, ?& Ers Arabibus effe nomen generale, 
Neque abfonum erit, fi vocem Germanicam Hartz, & 
Hartzbaeume ( qua pariter plures arbores refiniferas com- 
prehendunt) ab eadem voce Arz deducamus, & forfan re- 
&ius, quam a voce Germanica Hart ( qua filvam altam figni- 
ficat) vel Greca £j», ut docet 10, LEONH. FRISCH 
Teutfob - Latein. Werterbucb , — Berolin. 1741, 4tO . Voce 


Hartz : notum namque eft, feculo precipue XIII, 


29 


ftirpium nomina arabica in Germania quoque fa&a fuffei 
notiora. * 


Variam vocis Aeres fignificationem ipfe CELSIV S 
Hierobot. p. 126. docet, dum ex BVXTORFIO adducit, 
Rabinos 2o, Talmudicos vero 10. duntaxat numeraffe Avafin 
fpecies, cum quo conferatur HILLER VS /. c. 5. 379. ubi 
refert, Rabinos feptem earum fingere fpecies, additque, eos 
ilis Pinum, Piceam, Abietem  &  Cupreífüm 
adnumerare, qui praterea p. 378. nomen Hebraicum. Aeres 
& Arabicum Araza, vel Azara aut Arzon ab uno 
eodemque etymo derivat & docet, hoc nomen quamlibet deno- 
tare arborem coniferam. Nemini hinc mirum videbitur, S. 
Codicis interpretes LXX, nomen i Aeres eque ac. De- 
roích,  reddidife nunc Cupreffüm, nune Pinum, 
Abietem, Juniperum, nunc folummodo lignum Li- 
bani, que loca fingula indicavimus in noftra hiftoria fzepius 
Citata p. 19, 


Tn genere notamus, veteres omnium nationum in de- 
terminanda vocum, praecipue rerum naturalium, certa fignifi- 
catione, maxime fuiffe incurios, unde etiam 1, c, p. 29. affe- 
ruimus: ftirpium hiftoriam ex veterum monumentis ad noftra 
usque tempora confervatis petendam tam ieiunam & den(iffima 
caligine involutam effe, ut verus nominum ufus atque fignifiea- 
tus adhucdum incognitus fit, fi paucailla excipias, quibus ali- 
qua faltem vel ipfius ftirpis vel eius conítantis characteris de- 
fcriptio addita eft. Quare etiam I, c, p. 20. monuimus: ,, fi 


^» ullibi Aeres de alia arbore, quam de Libani Cedro, ex- 


» plicari poteft, id certe de illa EZECH. c. XXXI, nequit. 
» Ibi enim Propheta, Pharaonis majeftatem adumbrans, eam 
» arboris cuiusdam (quam Aeres montis Libani v, 5, 8. vocat 
» pre reliquis excellentis imagine reprsefentat, quacum nulla 
» 8liaarbor, certe ex coniferis hucusque cognitis, ramorum 
» Copia, craffitudine & inprimis longitudine, ut & frondium 
» denfitate pulchritudineque, nec non umbra amoniffima eque 
» àc ampliffima convenit, quam Libani Cedrus, que omnibus 
» ilis attributis]. c, v. 3- 8. decantatis uberrime refpondet, 
» Cuius habitus recenfitus tam peculiaris eft, ut ab omnibus 
» ftirpibus, ipfisque aliis coniferis, & figillatim a Berofch 
» (cuius rami illis ^» Aeres haud comparati poffe l. c. v. 8, 
» expreffs verbis additur ) absque ulla hefitatione diftingui 
» queat. ,, Si quis producere poterit Abietem vel Pinum cum 
illa defcriptione in omnibus convenientem, fententiam noftram 
mutabimus. Licet ergo AVICENNA aliique Arabes 
Cedrum vocarint Serbin vel Scerbin , hoc nomen 
confiderandum tantum eft ut fpecificum, quo illam ab aliis 167 
Ers vel Aeres fpeciebus diftinxerunt: illo enim evo haud 
infolitum fuit, tum diverías fpecies diverfo charactere preditas 
uno comprehendere'nomine generico, tum veras fpecies unius 
generis diverfis fignare nominibus, Ipfe ABVL FADLI 
( cuius hiftorie Pini CELSIVS totam fuam fententiam novam 
& omnibus contradicentem fuperftruxit ) interprete CELSIO 
Hierobot. p. 107, fégq. non folum docet, Arían effe arborem 
Zanavbar eiusque tres effe fpecies, marem nempe & feminam 
maiorem minoremque (ex quibus, fecundum CELSIVM, 
mas eft Pinus vulgaris feu Genevenfis; femina maior 
Pinus fativa feu ltalica & femina minor Cembro 
Italorum ) verumetiamaddit, feminam minorem vocari quoque 
lannub; cur ergo per Sherbin & Seerbin non etiam - 
intelligi poteft alia &, Aríon fpecies? Neque Hebrewi & 
Arabes tantum hoc vitio obfcuritatis laborabant, ut unum idem- 
que genus diverfo nomine, verum etiam fpecies unius generis 
diverfis nominibus genericis defignaverint, fedetiam alii populi, 
imo ex his pariter illi, qui ftirpium recenfioni ex profeffo, ut 
aiunt, operam dederunt. ^ Qui de his certior fieri cupit, vel 
faltem confulat CASP. BAVHINI Pinacem, ubi in om- 
H 


nibus 


—— 


* Ceterum de cognatione plurium 4d diverfiffimarum linguarum conferri 
D 


meretur OLAVI RVDBECKII fil, fpecimen. ufus lingue Gothica 
im eruendis atque illuftrendis obfcuriffmis. quibusdam S. S. locis, addita analogia 
lingu£ Gothic& cum Simia , me& nom Finuonic& «um Fhgarica, — Fpfalü 
1717. i4 4fo. 


30 


" 


«ibus fere paginis huius affertionis exempla inveniet & figillatim 
obfervabit, non folum p. 490. Cedro coniferae feu Libani 
hoc nomen datum effe, fed etiam p. 488. l'huyae feu Arbori 
vitae, ftirpi peculiaris plane generis, & p. 487. ftirpibus bac- 
ciferis , quas alii Oxycedri, aliique re&ius Juniperi 
nomine diftinxerunt ; fic etiam alia Pini fpecies dicebatur 
Pinafler, alia Picea, alia Mugo, aliaque "T 'aeda iba. 
Vt fpecies eiusdem nominis generici diftinguerent, fepe eas 
fine fufficiente ratione in mares & feminas diviferunt, frequen- 
tius aurem notam a patria vel loco natali defumtam petierunt. 
Hinc Cedrus conifera appellebatur quoque Cedrus Libani, Pa- 
leftine, Syrie; Cedrus baccifera vero Phemnicea & Lycia, quo 
epiheto LOBELIVS 'l'huyam quoque falutavit. — De 
Pinu l. c. p. 491. pariter conftat, eius fpecies diftin&tas fuiffe 
in urbanam, fativam, domefticam, Italicam, filveftrem, Ge- 
nevenfem, montanam , maritimam, ldeam &c. unde patet, 
fiepius laudati SCHV L ZII diftin&tionem noftre Hift. p. 23. in 
Aeres fimpliciter ita ditam & Aeres Libani fatis fuperque 
fundatam effe: videturque 4. XXIX. v. 5. idem indicare, dum 
ibilegitur: vox Domini confringit Cedros, immo Dominus con- 
tfringit Cedros Libani. ^ Nemo fane ante CONR. GESNE- 
RVM & ANDREAM CAESALPINVM ( qui feculo 
XVI. vixerunt ) de certis atque naturalibus generum sque ac 
fpecierum notis propriis cogitavit, & ne hos quidem mox alii 
fecuti funt, immo hoc fteculo demum ftatutum eft: quemadmo- 
dum non convenit, ftirpes, iisdem characteribus gaudentes, 
diverfis fignare nominibus genericis, ita etiam non convenire, 


ftirpes characteribus differentes uno comprehendere nomine ge- 
nerico, quibus addendum, pro nominibus fpecies diftinguenti- | 


bus nunc etiam certas regulas prefcriptas effe, 


Ceterum in hae controverfia haud queritur, an Vires 
Libani vocari pofiit Abies vel Pinus, fed quaenam ea 
fit huius vel illius fpecies, illaipfaarbor, que a SALOMONE 
ad templi aliorumque palatiorum conftru&tionem ex Libano 
petita fuerit? Eam effe Cedrum vulgo fic dictam, absque 
ambagibus probari nobis faltem videtur ex eo, quod?» Ares 


Libani SAL OMO e regione alius territorii petierit & magnis 


fumtibus e longinquo afferri curaverit, quum tamen t» Aeres 
fimpliciter fic di&um, feu Pinum, e proprio territorio vel 
faltem longe propius reperire potuiffet: teíte namque ipfo 
CELSIO 1. c. p. 125. 126. 127. & 132, non folum ubique, 
verum etiam in ipfa Tudza p. 127, 133. proftant pineta. Ad 
hoc argumentum fententiam novam tenentes refpondere quidem 
poffent, in monte Libano vetuftiores & hinc grandiores tunc 
temporis reperiundas fuiffe, quam in aliis regionibus: fed an 
hoc probari & ad hanc controverfiam tollendam fufficere poffit, 
aliis diiudicandum relinquimus. ^ Speseft, peregrinatores illos 
Danice focieratis fupra laudate, aliquando hanc quoque con- 
troverfiam obfervationibus fuis foluturos effe, 


Confiderato fru&ificationis partium chara&tere, nemo 
negabit, Cedrum & Pinum (ad quam LINNJ/EVS 
Gen. Plant. edit. V. sm. 956. & Syfl. Nat. edit. X. p. 1374. 
Laricem & Abietem quoque retulit ) iulorum 4eu florum 
ftamineorum charactere omnino inter fe penitus convenire; fed 
negandum eft, in reliquis partibus nullam patere differentiam. 
Vt enim taceamus, foliorum difpofitionem & coni figuram effe 
plane aliam, coni quoque ftructura notabiliter differt; in 
Cedro & Larice coni fquame funt tenues, fimplices & 
plane vel faltem parum excavate; in Pinu equidem etiam 
funt fimplices, fed craffe & angulares; in Abiete alba & 
rubra vero funt eziterum quidem tenues & planc vel leviter exca- 
vate, fedduplices, quas differentias in /48fis 4c, Caf, & mftra 
Cedrorum bifloria figuris illuftravimus. ^. Solum ergo modo 
Cedrus & Larix foliorum difpofitione & coni figura atque 
ftru&tura eadem gaudet. Hinc TOVRNEFORTIVS 
Cedrum Laricis generi adícripfit, nos vero putamus; fi coniun- 
gande íint, Laricem rectius vocandam effe Cedrum, 
quia nomen hoc antiquius & magis celebratum eft, 


Qus ad probandam noftram fententizm allatis fuper- 
addere poffemus, refervamus auctiori D. V. roftrz Cedrorum 


Nota, 


Libani hiftorie editioni vel füpplemento , ubi etiam affertum 
noftrum de Pini vulgaris, vel confertim vel folitarie crefcentis, 
habitu vario, figuris iam paratis illuftrabimus, fimulque demon- 
ftrabimus, & pariter figuris ad ipfam naturam factis probabimus, 
DAPPERI relationem (Syri defer. edit. Bat. lingu. zdmffel. 1 678.5. 
48. b. & Germ. lingu. ibid. 1681. p. 38. b) de Cedri Libani radi 
cibus debilibus per terme fuperficiem difperfis & plerumque 
nudis, intelligendam effe tantum de radicibus fummis & late. 
ralibus, non autem de inferioribus in profundum defcendenti. 
bus (quas obfervare haud potuit ) eodem plane modo, acin 
Pinu & Abiete formatis, unde illud quoque CELSII argumen- 


tum, quod ex comparatione radicum harum arborum p. 116, & 


p. 118. formavit, robur fuum amittit. 


TAB. LXIIL & LXIII. 


MAGNOLIA folis i uda -oblongis, ad. bafin & 


apicem anguflis , utrimque virentibus. 


Magnolia ampliffimo flore albo, fructu coccineo Catesb. Car. If, 
p. € t. 8o. 


Magnolia foliis ovato- lanceolatis Lim JH. Clif. 22. Spec. 536. 


varias. 3. 


Magnolia folis lanceolatis, petalis exterioribus dependentibus 


Linn. Syfl. edit. X. T. II. p. 1082. 


Expof, Tab, LXII, &, &. *, petalà tria exteriora, B, B, B, plura interiora, y. fro- 


&ificationis partes in fitu. 


Expof Tab, LXIII. 1. 1. 1. 2. 2. Gemma involucrum, 5, 3, polt huius involucri cafum. 


fe manifeftantia duo punda elevata feu glandule petioli folii, 4. his punis ad- 
"huc adherens gemma involucrum, afoli petiolo folutum, 5, idem involucrum 
a petiolo feparatum, 6, gemma nondum aperta, 7. floris alabafirus denudatus, 
9.8. loris fpatha, 9. fpathz adhafionis veftigium, 10.10. puncta alba pedunculi floris, 
1I, floris alabaftrus expanfioni proximus, 12. 12. 12. floris petala tria exteriora 
calycem mentientia, 4, ovarium feu pericarpium ovate figure cum 5, 2. flamini- 
bus & c, c. piftillis, 4d. ftamen feparatum a facie externa, c, a facie interna cum 
duabus antheris f, lateraliter adharentibus , g. ovarium verticaliter diffe&um , 
5, pillillorum axis, 4, /, puncta feu veftigia ftaminum delapforum, &, &, duo pi- 
ftilla feparata , /. /, eorum ftyli , s, germen transverfe , z. verticahter diffe&um, 
9. p. 4. e&dem partes, ut &, ]. e, 7. lente optica aucta, v. feminum feu bacca- 
rum rudimenta, s, fru&us feu ftrobilus maturus cum baccis, — Huius tabule ex- 
pofitio conferenda eft cum ipfius D, R ET defcriptione note fequenti 
inferta, in qua tamen quadam, ad floris feu eiusgemma involucrum pertinentia, 
nobis videntur obfcura, quz aliter exponere non aufi fumus, 


Arborem hane, quz fpeciofiffimo flore fuperbit, floresque fuos 
in Anglia d. 31. Maji 1760. primum curioforum fpectaculo ex- 
hibuit, Dn. EHRETVS invenit in Dn. IAC, GORDON, 
hortulani curiofiffimi, horto in Mile End haud procul a Lon- 
dino fito, cuius defcriptionem cum floris fructusque partium 
expofitione nobiscum communicavit hisce verbis latine reddi- 
tis: Hzc arbor habitu fuo ovatam figuram referens, inter 7. 
8ve pedes alta, in immo 6. circiter digitos circumferentie craf- 
fa, totaqué ab humo ad cacumen usque ramis inftru&ta eft, 
quorum 13,florigerierant. ^ Primus ramus, ad pedem fupra 
humum egreffus, unum proferebat florem, fecundus feptem, 
tertius tres, quartus iterum tres, quintus quatuor, fextus, fe- 
ptimus, octavus, nonus, decimus & undecimus, finguli unum, 
duodecimus duos, decimus tertius feu ultimus, ex letere cacu- 
minis ortus, iterum unum, in fumma 27. flores, omnes ramum 
terminantes, — Rami veftiti funt cortice ex bruno ruffefcente, 
hinc inde albis pun&is confpurcato. Lignum in ramis abfcif- 
fis aromaticum, fpirat cdorem faporemque habet Myrto non 
abfimilem, & medulla gaudet magna albaque. ^ Folia, que 
hieme cadunt, omnia ex ramorum proveniunt extremitate , 
varie magnitudinis; maximorum quorundam longitudo quindecim 
& latitudo feptem ferme fuperabat digitos. ^ Eorum figura 
ex oblongo ovalis & petiolum verfus anguftior eft ; medium per- 
currit cofta infignis, ex qua mult egrediuntur venze laterales, 
quarum in uno latere a petiolo usque ad apicem viginti fex nu- 
meravi: omniafoliahieme cadunt, ^ Vt floris omniumque eius 
partium characterem obfervare & accuratis fiftere potuiffem fi- 
guris, bis intravi hunchortum. Prima vice die »7. Maii 1760, 
quo tempore florum globi tantum apparebant. ^ Sciendi cu- 
pidus, quomodo hi globi membrana exteriori feu gemmse invo- 
lucro veftiti fint, omnia hec gemme involucra iam delapfa in- 
veni, unico globo excepto, cuius gemma hoc tegmine adhuc 
tecta erat, quem fig. 1. reprafentat, Omnes reliqui rami, 
nullis florum globis praditi, tales offerebant. gemmas, quales 


fia. 


fir. 2. oftendit. — He, quando dehifeunt, primum a petiofo 
tantum fe feparant, & quando cadunt, in petiolo relinquunt duo 
pun&a fig. 3. glandulis ferme fimilia. — Figura 4. reprefen- 
tat eiusmodi gemmam a petiolo folutam, fed punctis adhuc 
adherentem. —— Figura S. oftendit delapfam & fig. 6. nondum 
apertam gemmam. —— Hac gemma delapfa demum adparet ipfe 
floris alabaftrus f/gg. 7. quem ambit involucrum feu fpatha, que 
oblongo- ovatum folium refert, alabaítro tumente fe folvit, 
cadit & ferme gémme formam habet, uti f/g. 8. docet. Hoc 
involucro delapfo , eius veftigium fig. 9. reliquum manet. 
Omnes florum pedunculi albis punctis fig. 10. denfe congeftis 
obfitifunt. —— Figura 11. reprefentat floris alaba(trum perfe- 
€&um & paullulum iam explicatum, — Hi alabaftri tribus gaudent 
petalis externis, que tripartitum quafi conftituunt calycem co- 
loris ex rubente viridique mixto amceni: hec petala non, ut 
docet D. LINNAEVS Pj. Gen. n. 610. ( quam notam vero 
in Syf. Nat. ed. X. p. 1082. omifit) cadunt. —— His meas 
abrumpebam obfervationes & difquifiriones ulteriores usque ad 
d.51.Maii, quo tempore hancarborem denuo adii & duodecim 
penitus explicatos flores fimul reperi, quorum unius imaginem 
mitto. ( vid. ab. LXII.) In his floribus novem - duodecim 
& plura numeravi petala, aquibus calyx colore facile diftingui 
poteft (vid. tab. LXIIL 12. ) Diameter perfecte expanfi flo- 
ris novem, immo in nonnullis decem & undecim digitis re- 
fpondet. ^ Propius adítanti interdiu afflant hi flores odorem 
gratum, qui vefpere fuperveniente pedetentim augeturita, ut 
ad viginti pedum diftantiam fortiter perfentiretur: tunc tem- 
poris aura erat tranquilla, alias ulterius adhuc percipi potuiffet. 
Odor fimilis eft magne copie Liliorum alborum. 


Vt plenum huius floris characterem examinare potuif- 
fem, Dn. GORDON ramum florigerum abfcindebat, quem 
letus domum portabam & fequentia obfervabam. — Zab. LXIIT. 
4. reprefentat ovarium feu pericarpium ovale, floris medium 
occupans (conf. tab. LXII. c.) in quo octoginta ftamina 7.7. 
& quinquaginta piftilla feu capfularum feminalium germina c.c. 
numerabam. ^ Duo ftamina feparata, unum d. a facie exter- 
na, alterum e. a facie interna, oftendünt, &in hoc, anthera- 
rum loco, duos longos tractus laterales f. f. qui farinam feu 
pollinem continent. . Ovario feu pericarpio g. a vertice ad 
bafin difciffo, omnia confundebantur ita, ut nihil diftincte ob- 
tulerine, quare fingula piftilla feparabam ab axe P. qui axis 
coniformis eft, fuperius paullulum acuminatus. ^ Inferiori eius 
parti, punctis 7. i. fignate, inferta erant ftamina, que omnia 
flore accrefcente cadunt; k. b. funt duo capfülarum rudimenta 
feu piftilla cum fuis ftylis . |. & germinibus m. m. feparata ; 
unum horum germinum z. fuperius ad capfulz initium transver- 
fe, unumque e. perpendiculariter diffe&um depingitur. Sunt 
hzc germina non carnofa, fed interius cava, feminumque pri- 
mordia f, adherent eius parti fuperiori, quorum quatuor diftin- 
€a reperi. — Multas pari modo examinavi eiusmodi capfulas , 
ut de feminum numero certus fierem, & femper inveni eun- 
dem. Has ipfas partes lente optica autas fiftunt q. r. s. z. v. 
x. quibus antea expofitz clarius reprafentantur, uti etiam ftylus 
affurgens & lateraliterreflexus, multis punctis feu globulis fplen- 
dentibus & cryftalli quafi in modum pellucidis obfitus. His 
iungo, quando he capfulee feminifere in latere ftyli per capfule 
dorfum 7. leniter deorfum diffecantur, tegumentum earum 
facile extendi poffe & quatuor feminum rudimenta perfpicue 
adparere. —— Fructum maturum feu ftrobilum obtinere haud 
potui; reprafentat autem illum Dn. CA TESBY in fua hiftoria, 
cui titulus: zbe natural Hiflory of Carolina , Florida and tbe Babama 
lslands Fol. 11.1. 80... — Hactenus Dn. EHR ETV S. 


Haud incongruum erit, ex citato Dni CATESB Y 
opere iungere hiftoriam eiusdem ftirpis, quam in eius patria feu 
loco natali f, 8o. annotavit his verbis latine redditis: 


Hzc arbor ( Anglice Umbella "Tree nominata ) 
altitudine afcendit ad fedecim vel viginti pedes, cuius truncus 
TaIO 5. digitos craffitudinis fue diametro excedit; cortex albus 
eft, lignum molle & fpongiofum, folia plerumque triginta digi- 
tos longitudine & quinque circiter digitos in latitudinis medio 
zquant, circuli in modum ita difpofita, ut umbellam quandam 
reprafentent. — Ex medio eiusmodi foliorum circuli provenit 
flos, qui eft albus ex decem vel undecim petalis compofitus , 
ex quibus tria exteriora funt pallide viridia, &, antequam 
flos explicatur, reliqua petala includunt; flore autem penitus 


Nota, 


31 
explicato dependent modo, hic (zb. mffre ILXIII fis. y.) 
reprefentato unde LINNAEVS huius fpeciei nomen for- 
mavit. Structura ovarii, capfularum feminalium &c. adeo 
conveniunt cum iisdem partibus Magnolia altiffimae , 
C vid. noftram tabulan. XXXIII. ) ut mihi videantur figure tali- 
ter, qualiter hic (eb. moflre LXI. fig. s.) fiftuntur, fine 
prolixiori defcriptione füfficere, ad ideam inde formandam. 
In Virginia nullibi vidi plures, quam duas vel tres harum arbo- 
rum in uno loco crefcentes; in Carolina autem frequentiores re- 
periuntur, in folo pinguiori (im ricb Lend) provenientes: ad- 
propinquante hieme folia deiiciunt. 


Qui Dn, EHRETI & CATESBY defcriptiones & 
figuras inter fe confert, deprehendit notabiles differentias in 
corticis colore, foliorum magnitudine, & floris petalorum trium 
exteriorum colore fituque. 


Vt hec magis perfpicua fiant, Ehretiane tabule LXIII, 
addimus figuram Catesbianam tum floris, tum fru&us maturi feu 
firobili: illius £g. y., huius fig. z. cum baccis partim. cellulis 
adhuc inclufis, partim ab illis folutis & ex filis fuis pendentibus, 
de quo conferatur noftre tabule XXXV, fig. 2. & defcriptio f. 9. 
illius fpeciei, quam CATESBY fuperius citat in fua hiftoria. 
Ehretiana floris figura z2b, LXII, multum recedit a Catesbyana, 
fecundum quam hec ftirps a LIN N7EO Syfl. Nat. edit, X. P. 
182. D. vocatur Magnolia foliis ovato - lanceolatis , 
petalis exterioribus dependentibus, & nomine triviali 
tripetala, quo nomine eam iam antea Plan. Spec, f. 536, inter 
Magnolie foliis ovato-lanceolatis varietates 3 recenfuit. 


Tertia hec eft Magnolic folio ovato lanceolato fecundum 
LINN.EV M varietas. (conf. tab. fuper. 1X. & XXXIII ) dum- 
modo ftirpes conftantis characteris fpecifici appellare decet 
varietates. Huius preterea folia oblongo-ovata & in utroque ex- 
tremo paullulum tantum acuta funt. 


TAB. LXIV. 


MONARDA foribus capitatis & verticillatis, caule 


acute angulato, foliis lanceolato- ferratis 


» Blabris 
Bütin. Enumer. Plantar. Horti Cun. p. 226. 


Monarda foribus capitatis fübdidynamis caule acutangulo Linz. ffec. 


5. 22. n. 2. Mill. G. Di&. Ed. VII 


Monarda caule acutangulo capitulis terminalibus ins, HL Cif. 


493. 


Expof, a, Vlos feparatus, &, eius calyx, c, cerollz tubus, 4, limbus dede. e, labium 


fuperius integrum , anguftatum, erecum, ftamina & ftylum o tegens, f. duo 
ftamina, zqualia, corolle tubo longiora, £. ftylus longitudine ftamina fuperans, 
&. cius ftigma bifurcatum, i, labium inferius reflexum , &, labium fuperius fepa- 
ratum,a Fuss interiore, ob latera revoluta concavum , in apice emar, inatum, /, 
labium inferius feparatum & explanatum a facie interiore , bilium edat me- 
dia longiore, anguíliore in apice emarginata, laciniis lateralibus brevioribus 
latioribus & Noms ; cum binis ftaminibus tubo adherentibus, m, ambo ftamina 
atubo feparata, cum antheris fubdidymis fibi invicem contiguis in magnitudine na- 
turali, », auda, o. unum ftamen cum antheris fübdidymis, p, in magnitudine 
auda, 4, cum antheris iam hiantibus & Mam feu femen explodentibus, r, 
calyx. fcparatus cum ftylo ovario adhuc in iftente, 5s, idem calyx verticiliter diífe- 
Qus & explanatus, cum quinque denticulis fuis, uno fuperiori maiori, quatuor 
lateralibus minoribus , £, ovarium fundo calycis adhaerens, v, Ítylus feparatus ab 
ovario, x, ovarium a calyce feparatum » y. quatvor ovarii femina, duo perfecta 
totidemque abortiva in magnitudine naturali, z. auda, r, transverfe diffeia. 
2. femen perfedum & maturum a facie exteriore, 3. interiore, 4, verticillus 
calycum perfiftentium , 5, eiusmodi calyx feparatus, 


Elegantifima hzc planta Virginie feu Americe feptentrionalis 
indigena eft, ubi incola foliis, que trita gratum reficientemque 
fpirant odorem) utunturloco Thee, quam Osvvego Tea 
appellant, quo nomine vero etiam falutantur folia alterius fpe. 
ciei, Origani Canadenfis nomine nota. ^ Radix eft per- 
ennis caulis annuus, ut MILLERVS/.c.docet. ^ Laudatus 
BUTTNERVS in Catalogo citato indicat, cl. GRONO. 
VIVM hanc plantam, ex Penfilvania acceptam, Europe 
alumnam reddidiffe, eamque in eius horto 1739. primum flo- 
ruiffe: quibus addit eundem Auctorem illam aliasque plurimas, 
quas nondum vidit curiofa Europa, in nova Flore fuz editione 
defcripturum effe; fed altera Flore Virginiane editio Lugd. Bat. 
1762. in 4to recufa, noncontinet memorata, immo ne quidem 
inter Monardas huius .& prioris editionis a. 1743. in 8vo 

H 3 excufae 


32 


excufie occurrit nomen fpecificum noftre conveniens, ^ Poft 
acceptam EHRETI picturam n. I. hanc ipfam plantam ex 
femine in libero áere educavimus , quz autem floris colore in- 
figniter differrebat, quare huius partem adpingendam, fimul- 
que fru&tificationis partium ftructuram addendam curavimus, 
Num color floris notabiliter diftinctus climati an culture tan- 
tum adícribendus, an conftantis varietatis character fit, aliis 
diiudicandum relinquimus. — MILLERVS defcribit flores 
coloris intenfe rubri, BV TT NERVS vero plantam fplendi- 
diffima fua purpura elegantem dicit, qui etiam Monardam 


"flore albo, bracteis ex albo & viridi variis 


TAB. LXV. 


SOPHORA folii ternatis feffilibus : foliolis fubro- 


tundis glabris — Lim. fec. 373. 2. 5. Mill. Gard. D. ed. VII. 
Gronov. Flore Virg. edit. alt. p. 64. 


Cytifus foliis fere feffilibus, calycibus fquamula triplici auctis Linn. 
H. Cliff. p. 35$. n. 4. Clayt. &? Gronov, Fl, Firg. Edit, I. p. 82. 
Miller. Gard, Di&, Ed, VI. n. 23. 


Cytifus procumbens Americanus, flore luteo, ramofiffimus, qui 
Anil tuppeditac Pluk, Zflmag. 129, Pbytogr. t, 86, fig. o. Ebret. 
tab. I, €? Ill, fig, 3. 


xp of. 4. Flos integer feparatus cum calyce , &, vexillum, c. e. alz, d, d, carinz partes, 

Enter e. calyx md germine & ftaminibus figillatim receptaculo infertis, f. ftamen fepa- 

ratum , g. calyx cum germine auto, ubi, uti in fig, a, & e, ad calycis fundum eius 
fquamula triplex 4. quodammodo indicatur, 


Nota. Hac eft illa Cytifi feu rectius Sophorae (conf. tab. LIX.) 
in explicatione fpecies,cuius füpra t. LV.p.26.mentionem fecimus. 
Brevem eius de'criptionem dat laudatus MILL ERV'S 7. c, his 
verbis latine redditis: Huius plante natale folum eft Virginia & 
Penfilvania: ex utraque hac regione accepi eius femina, — Ex 
eadem planta aliisque olim in America pararunt mercis illius , 
Indigo dicte, fpeciem vilem, antequam vera Indigofera planta 
ibidem introducta fuit. — Radix eft perennis, varios excludens 
caules pedem circiter altos, qui ramorum tenuium magnum nu- 
merum fpargunt, quos inveftiunt folia ex tribus lobis ovalibus 
glabrisque compofita, petiolo coniuncta, uti aliatrifoliata, arcte 
ramis adherentia. ^ Flores menfe Julio proveniunt in ramorum 
extremitatibus in brevi fpica, (fecundum EH R ETI citatam & 
noftram figuram potius laxe feu fparfim difpofiti) ex genere 
papilionaceorum lutei, quibus fepe fuccedunt filique breves 
tumide, que eftate fervida maturitatem adipifcuntur in Anglia: 
rami ad radicem usque pereuntautumno.  Plantam hanc ge- 
nuinam Sophorz effe fpeciem, non folum teftantur L 1 N- 
NJEVS atque MILLERVS itemque GRONOVIVS 
locis citatis, verum etiam noftra tabule figura e. id probat, cui 
EHRETV SS illuftrationis gratia hec fübferipfit: ,, diftinguunt 
,» hanc plantam acongeneribusftamina, qua omnia ad recepta- | 
» culum libera funt.,, De hoc charactere generico peculiari conf. 


ftrem & Zizaniami) quam vero non defcribit nec delineat, cuius 
rationem dat his propemodum verbis: in huius infulee mercatu- 
re infantia merx indigo, ex hac herba parata , ufu venibat;. fed 
poftquam facchari mercatura reddebatur quaftuofior & vicini 
noftri Galli; mercem Indigo viliori pretio aivendebant, hec 
mercature pars abolita fuit, quare e quadraginta circiter retro 
annis indigo hic locorum non amplius preparabatur , hinc ne. 
ceffum haud duxi, hanc plantam & mercis indeparande metho. 
dum defcribere. Hoc confirmat CLAYTON. ]. c. hac 
nota: ,, tentarunt, ex hac planta fmegma Indigo dictum confice- 
3; 165 venum fucceffus minime refpondebat, ;, : Addit preterea 
hoc fynonymum: ,, Spartio affinis trifoliata ramofa, 
» foliis parvis fübrotundis glaucis: flore flavo; 
» caulibus glabris lentis flavefcentibus, ad tinem 
» foliis deflitutis; filiqua brevi tumida, duo vel 
» tria femina reniformia continente; radice 
» perenni, vere turiones AÍparagi inflar emit- 
scent 


TAB- EXVI 


RHODODENDRVM folis nitidis ovalibus , 


margine acuto reflexo Lim, Spec. 392. ti. 3. 
Ledum  lauro- cerafi folio Eiusd. zfmonit, Zcad. 11. 200. 


Chamserhododendron, Lauri folio, fempervirens, floribus bul- 
latisscorymbofis Cazesb, Car, 111, p.17. t, 17, f, 2. 


Expof. a, Perianthium qu'nquepartitum , . quod in hac imagine non , nifi aliqua ex parte 
in alabaftris feu floribus nondum apertis, in confpecum venit, figillitim vero 
non reprafentatum e(t, £4, floris corolla, penitus expanfa monopctala limbo 
patente, in quinque fegmenta rotundata divifa, c. c. c, c. c, flamina decem corol- 
le fegmentis breviora , ad fingula corolle fee menta bina, cum filamentis fili- 
formibus lateraliter inflexis & antheris ovalibus filamentis infiftentibus, d. piftilli 
germen orbiculatum retufum cum flylo fili£ormi , pariter inflexo ,. ftaminibus 
paultulum breviore & ftigmate e, globofo obtufo, f.capfula feminalis ovata , füb- 
angulata cum ftylo & perianthio perfiftentibus, , eadem transverfe feda, quin- 
quelocularis, 4, femina numerofà minima, j 
Nota. Elegantem & ferme eandem huius ftirpis florentis imaginem iam 
exhibuit C ATES BY /, c, in noftra tamen omnes partes, pre- 
cipue capfule feminalis, maiori cura reprefentate funt. —De- 
fcriptionem huius ftirpis ille addidit fequentibus verbis latine red- 
ditis : Arbor hecadfedecim circiter pedes afcendit,folia producens 
femper virentia, figura illis Lauro-cerafi fimilia profunde viridia 
atquefplendentia. Flores proveniuntin corymbos feu fafciculos. 
collecti, quorumnodi feu gemme, autumno comparentes, te- 
guntur perianthio (potiusinvolucro) fquamofo-conico, mate- 
ria repleto vifcofa, que illud defendit contra feverum hiemis 
frigus. — Verno tempore ampliate he gemm«e dehifcunt & ex- 
cludunt viginti pluresque flores monopetalos in quinque feg- 
menta divifos, fingulos pediculo dimidium pollicem longo infi- 
ftentes. — Hi flores explicati apparent albi, propius autem 
confiderati pallide rubent, qui color in floribus cadentibus ma- 
gis adhuc pallet, —— Vnum ex quinque his fegmentis feu peta- 


explicatio t. LIX.p.fupe.27.LINNJEVS H.CIlif£.l.c.hanc plantam 
inter Cytif1 fpecies recenfens plura collegit & exhibuit eius 
fynonyma, quz hic repetita forent fupervacanea, idque adhuc 
magis, quoniam A. ipfe poftea Spec. 5, 739. . 3. horum fyno- 
nymorum plantas feparavit & ad Cytifi fpecies remifit, noftram 
vero f. 373, ^. 5. Sophorz fpeciebus adfcripfit & nomina 
tantum ex PLVKNETIO, GRONOVIO atque EH- 
RETO citata ut fynonyma retinuit. — His adhuc addimus, 
neminem ex his quoque citatis auctoribus defcribere vel deli- 
neare filiquam per intercapedines tumidam, feu ad femina no- 
dofam, qualem tamen LIN N /EV S Ger, Plant, p, 175.9, 456, 
inter Sophora characteres indicat & noftra quoque tabula 
LIX. fig. m. n. o. reprefentat, PLVKNNET ipfe filiquam, 
quam fug figure iunxit, eadem figura & eadem tantum magnitudine 
delineat, quz in noftra apparet: fed hoc fructus difcrimen in 
fyftemate Linneano, foli flori fuperftru&to, genus non mutat, 
D. GRIFFIT HV GHES in fua hiftoria naturali infule Bar- 
bade ( Natural Hiflory of. Barbados Lond, 1750, fol.) huius 
plante nullam facit mentionem, fed f. 903. tantum indicat 


lis longius & magis concavum eft reliquis & ex maculis flaventi- 
bus, viridifcenubus & purpurafcentibus mixtis varium, quae 
macule formantur a materia quadam vifcofa fuper extremitati- 
bus tenuiffimorum pilorum expanfa, ^ Convexa facies eorun- 
dem petalorum etiam mixta eft coloreex viridiflavefcente.  Pi- 
ftillum furgit ex floris centro, capitulo fcarlatino ornatum & 
decem ftaminibus circumdatum, quorum tria longiora, feptem 
breviora funt, quorumque farina exit ex apertura parva rotun- 
daineorumfummitate. ^ Elegans hec arbor ornamentum eft 
regionum maxime occidentalium & a Penfilvania remotiffimarum, 
& crefcit in folo valde fterili , vel in declivitatibus rupium mon- 
tiumque ut & ad rivorum littora, in locis maxime umbrofis. 
Plures eiusmodi arbores iuniores ex Penfilvania miffe funt a D, 
BARTRAM, quiillas primus detexit; fed nulla earum flores 
produxit, &, licet ab aliquot iam annis plantatefuerint, exi- 
guum tamen ceperunt augmentum, videnturque fole ex 


ftirpibus Americanis, que noflro folo climatique adfuefcere 
recufant, : 


. . Hinc procul dubio MILLER V S hanc fpeciem in Di- 
€ionarii fui editione VII. penitus omifit. In fexta quidem n. 5. 


the Indigo- Weed (Weed denotat Anglis plantam filve- 


recenfet Chameerhododendron Americanum femper 
virens, 


mo 


virens, floribus dilute carfeis,purpureis maculis notatis: fed plura 
non addit, quam quod huius fpeciei aliquot plantz nunc crefcant 
in horto Ducis ARGYLL in /ZLitton prope Hounslow. 


TAB. LXVII 


PETIVERIA Zw. H. Cliff. 141. H. Pp. 91. Atttor, 


Petiveria foliis oblongo-ovatis, 


Stockbolm, 1744. p. 287. t. 7. Mill. G, D. Ed. FI.€? F1 Bur- 
mann in expof, icon, Plumenianar. p, 213. Hill Hiffory of Plants 


P. 395. 


fpicis longioribus terminalibus 
Browne civil and natural Hiflory of. S'amaica p. 274. 


Petiveria Solani foliis, loculis fpinofis Plum. gem. so. Icon. a Burm, 


edit. p. 213. 


Verbenz aut Scorodonie affinis anomala , flore albido, 


calyce afpero, Allii odore Sloam, Cat. J'amaic, 64. ler. l. p, 


' 172, Raài. Suppl, 287. 


Exp oJ. 


Nota. 


4, Flos perianthio adhuc inclufus , f, explicatus, uterque in magnitudine naturali, 
c, in magnitudine au&a a facie interiore, d, exteriore & laterali e. e, e, calyx feu 
perianthium, f. f. f. f. f. f. f. f. petala non caduca fed perfiftentia, g. g.. g. Ttami- 
na fex cum (uis antheris fimplicibus, A, petalum feparatum cum duobus ftami- 
nibus adhzrentibus , i, piftillum feu potius cius germen , &, fru&us a corolla fepa- 
ratus in flatu mox poft loris explicationem, /, tru&us maturior, s, z, maturus 
uterque in magnitudine naturali , o, auta cum capfulz feu involucri cornibus ha- 
matis, o.fru&us maturus, unicum continens femen, p, femen denudatum com- 
preffum in fummitate emarginatum ; 4, feminis nucleus denudatus, 


Planta hec vilis, neque ob venuftatem neque ob ufum fingu- 
larem commendata, locum in hac collectione tantum obtinuit 
ob raritatem fuam & characterem peculiarem. ^ In India occi- 
dentali quidem, precipue in lamaice & Barbate infularum 
regionibus, valde. communis, immo zizanie inftar molefta eft; 
in Europa vero non, nifi in curioforum botanophilorum hortis 
culta reperitur. Totius plante defcriptionem dedit SLOANE 


- Hift, feu. Itin. 1, p. 172. quam R AIVS latine redditam fue 


plaritar. biflorie Supplemento feu tomo IIT. inferuit, LINNAEVS 
vero hinc inde emendavit in Hort. Cliff, & V pfal, item in ACtis 
Stockh. de quibus Actis notamus, eadem ex Suecica lingua in 
Germanicam àb ABRAH. GOTTH. KAESTNERO verfa 
proftare hoc titulo : der Kemiglicb. Schwedifib. icademie der 
Wiffenfibaften Handlungen &c.. ubi Vol. VI, p. 289. feqq. & 
t. IX, reperiuntur, qua de hac planta agunt, ^ Cum horum 
au&orum deftriptione conferri poffunt MILLER VS, BVR- 
MANNVS, BROWNE, HILL. locis citatis | Docent 
hi, omnes huius plante partes validum & ingratum Allii odo- 
rem fpirare, ipfam plantam perennare & femper virere, immo 
tempeftatum ficcitati adeo refiftere, ut, quando alie plante 
a folis fervore comburuntur, hec vegeta perfiftat, unde be- 
ftie, alio pabulo deficiente, ea vefci coguntur, qus vero il- 
jarum carnes, & vaccarum lac, tam ingrato feetenteque odore 
inficit, ut ad ufum culinarem plane infervire nequeant, Hinc, 
quia eius qualitates ad intimas animantium partes penetrant, 
LINNAEVS füfpicatur, ex hac planta parari poffe remedium 
penetrantifflum ;. fed BROW NE óbfervatio monet, cau- 
tifime eius ufu procedendum effe: annotat enim 1. c. omnium 
eius partium minimam particulam mafticatam, os tanto ardore 
afficere, ut lingua inde nigra, arida afperaque reddatur eodem 
modo, quo in febribus malignis adparet. ^ Figuram foliorum 
atque ramorum, tum florigerorum tum feminiferorum, publi- 
cavit BVRMANNVVS inter icones Plumerianas tab. CCXIX. 
eedem vero partes maiori cura delineate fiftuntur in Z&or. 
Stockb. tabula IX, citata, nemo autem, quantum fcimus, eas- 
dem vivis coloribus illuftratas reprefentavit. ^ Characterem 
primus notavit & nomen genericum adítruxit PLV MIER 
movor. generum plantar, ZAmericanar. p. 50. t. 39, fed imperfecte; 
accuratius autem illum definivit LINNAEVS Ger. pl. m. 
417. & emendatum i7 Z4&is Srockb. |. c. ubi etiam fingulas 
partes, characterem formantes, exhibuit delineatas, ex quibus 
figurar. noftras i. k. ]. n.o. mutuavimus, ab ipfo EHRETO 
(ut in earum explicatione ibidem notatur ) delineatas, in no- 
ftra vero imagine omiffas: conferri meretur characteris defini- 
tio MILLERI,atque BVRMANNI.Characteren BR O W- 
INE l c. his verbis (, que , quum hoc opüs non omnium 
verfatur in manibus, transfcriberé haud fupervacaneum duxi- 


33 


mus) indicavit: ,, Perianthium: Perianthii feffilis vicem 
füpplent fquamze'tres, lineares, erectopatentes, laterales, 
Corolla: fquamas inter & fpicam emergit flos tetrapeta- 
lus, perfiftens: petalis lanceolatis, anguftis, iuventute albi- 
dis, erecto - patentibus, fenectute erectis , — virentibus. 
Stamina: filamenta fex ,, quorum duo ceteris breviora funt 
& oppofita; 4nbere fübrotunde. Pifüllum:  germez 
fubhirfütum, breve, obtufum; /7y/j quatuor, tenues, fetacei, 
reflexi, f7igmata acutiffima. Pericarpium: capfila coria- 
cea, oblonga, obtufa, compreffa, unilocularis, bicornis; 
fingulis fetis binis, rigidis, reflexis, munitis, Semen: 
unicum oblongum, ad apicem appendicula ligulata reflexa 
» inftructum. ,, — Ceterum nec harum partium, nec ipfius 
plante iconem addidit. Prater fructificationis partes depictas 
& defcriptas citati au&ores indicant quoque germinis ftylos 
quatuor. LINNAEVS Ger, 5l, 1. c. defcribit illos fubulatos; 
in linea recta pofitos, ftigmatibus perfiftentibus praeditos ; & 
in Sf. N, ed, X. n. 417. recenfet Petiveriam inter hexandrias 
tetragynias,femine uncio apice aculeis reflexis, & in Z8. Srockb.]. c... 
ex propria obfervatione definit piftilli germen rotundum pilo- 
fum quatuor ftylis inftru&um, & pericarpium appellat capfülam 
inferius anguftiorem oblongam, ad latera burfe paítoris inftar 
compreffam, intus cavam & in fummitate quatuor uncos refle- 
xos exhibentem; hi autem ftyli uncique, quoad differentiam 
& figuram accuratiore diftinctione, defcriptione delineationeque 
adhuc egent, ( dicuntur namque apices, & perianthii & (tylorum, 
reflexi, .pilofi preterea germinis atque ftylorum exigüorum deli- 
neatioin magnitudine aucta multum lucis adfufura effet )quod nos 
praftare haud poffümus,quia floris vivi examinandi occafio nobis 
nondum contigi.  JACQVINin fuanuperrime edita fele&arum 
Jlirpium AAmericanar. bifIoria p. 101, his verbis indicat. ,,Petive- 
riam (oCtondram) floribus oCtandris: Planta fru- 
ticofa, tripedalis, odoris alliacei, Petiverie alliacee, nunc in 
hortis botanicis fatis vulgari, adeo fimilis, ut nihil, quod ad- 
dam, habeam ; finon, effe flores ocandros omnes ftaminibus 
inequalibus; & corpus penicilliforme, quod germini adfidet, 
in hac effe rubrumyin alia album. — Habitat frequensin Marti- 
» nicaalisque Caribeis, Floret fere integrum annum.,, Figu- 
ram non exhibuit, 


TAB. LXVIII. 


» 


25 


» 
55 
» 


LYCIVMN.foliis oblongo-lanceolatis,fine ordine,floribus 


folitariis petentibus alaribusramorum fpmis rarioribus. 


IN ota. 


| Expof, a, 4.4. corolla explicata patens , 5, calyx bifidus fe 


paratus cum quinque denticulis, 
cui inhaeret ftylus, c. corolla a ca- 


uno maiore , & quatuor lateralibus minoribus, 
ffecta, d. d, d, coroll tubus brevis, 


lyce feparata a facie interna longitudinaliter di 
€, e, e e, e, quinque corollz feementa, fingula ungue albo notata , f, f. f... f. quin- 
que ftamina cum fuis filamentis tubo adnatis atque antheris, g, germen in fundo 
tubi fitum , 4. ftylus fimplex corolla longior cum ftigmate globofo, i, corolla a 
facie externa, k. ftamen cum fua anthera didyma in magnitudine auda, 7, idem 
ftamen cum anthera biloculari transverfe difle&a, sz, germen, z, ftylus & o. 
ftigma in magnitudine àu&a, p, germen maturius transverfe, 4, longitudinaliter 
diile&um, r, feminis reniformis rudimentum, fingula in magnitudine aucta, 


Duas Lycii fpecies iam tabula XXIV. fuperiore expofuimus, 
quarum character conferri poteft. ^ Huius fpeciei imagini 
EHRETV SS fübfcripfit: Liycium. Zim. Gen. lasminoides 
Sinenfe Halimi folio & facie 4&, Parif, & equentem 
iunxit defcriptionem. — Inveni apud DV HAMEL . fri. 5. 
306, figuram, qui cum hac valde convenit, & Dn. MIL- 
LERVS defcribit etiam in feptima fui Dictionarii editione quan- 
dam fpeciem, quam. Lycium foliis ovato-lanceolatis, 
ramis diffufis, floribus folitariis patentibus alari- 
bus,ftylolongiore vocat. ^ Defcriptio fua de huius flirpis 
crefcendi modo bona eft: id tantum adnoto, hanc, quam 
ego fifto, in ramis hinc inde, rarius tamen, aculeis munitam 
& folia mez fpeciei, in ftirpe adhuc tenera, altero tanto maiora 
effe, quam ea, qua mea imago reprefentat: folia namque 
tunc, quando ramiflores producunt, minora evadunt;  Fio- 
res huius ftirpis amcniffimo colore purpureo füperbiunt, & in 
eorum centro adparet ftella candida pentagona; fm. a. c,a 
facie externa vero fg, i. corolla pallide rubet & fplendet. 
Calyx monophyllus & bifidus eft, ad oras in unum fegmentum 
maius & duo minora divifus id, frg. b. Figura. c. monftrat co- 
rollam ADAMS & expanfam, cum quinque ftaminibus tubi 

late- 


34 


lateribus adcretis. Staminum filamenta omnia ad bafin 
fuam villis denfe obfita funt, «i4. fig. k. I. in magnitudine au&la. 
Germen feu Pericarpium fig. tm, p. q. in magnitudine aucta re- 
prefentatum, fubrotundum & biloculare /;g. 5. eft, multaque 
continet femina reniformia r, 


Recenfetur a DV HAMETL 1. c. (7raité des arbres 
& arbufler Tune. 1. p. 306. s. 3. lasminoides Sinenfe 
Halimi folio & facie A48, z4cad. R. Parif. & n. 4. [as- 
minoides Sinenfe Halimi folio longiore & angu- 
flore, & zal. 121, utriusque addit figuram ligno excifam; 
quarum prior eadem eft, que in AG. Parif. ]. c. occurrit, 
floris fru&usque vero partes delineate funt a finiftris peculiaris 
tabule enece parve, fronti huius generis prefixe,, quas 
fuo Lycio Sinenfi m. 39. (ut explicatio huius: tabule 
p- $05. docet ) tribuit, cuius nomen in Actis Parif. citatis , 
àd annum usque 1757. evolutis, invenire haud potuimus. 
Num buius A. quarte fpeciei nomen & icon alibi proftet, nos 
pariter latet: eius figura, quam citata t. 121. a finiftris eius- 
demque floris & fructus partes in frontifpicii tabula senea a 


dextris figillatim delineat, multum a priori differt, neque vero | 


cum illis noftre tabule convenit: folia namque multo angu- 
fliora & vere lanceolata funt; corolle limbus quidem patet, 
fed tubus multo longior eft, precipue autem calyx delineatur 
& defcribitur tantum bifidus, fructus itemque delineatur cylin- 
drico - conieus & femina rotundiora. In Actis Parif. 
CHifloire de I dcad. Roy. des Sc.) année F/ III. edit, Parif. 2. 318. 
indicatur lasminoides Africanum lasmini aculeati 
folis & facie, quibus additur: an. Rhamnus alter fol. 
falfis flore purpureo C. B. Pis, 47;7. Rhamni prio- 
ris altera fpecies Cluf. cuius figuram fiftit tabula r2, cum 
omnibus floris fructusque partibus feparatis & figillatim repre- 
fentatis in magnitudine maiori, quarum explicatio reperitur p 
317. He icones omnes ab illis noftra tabule multum differunt 
& (imiliores funt iftis, quas noftra tabula XXI, frg. . repre- 
fentat, fi excipias baccam, que in noftris tabulis fimplex, in 
Atis citatis gemina adparet. — Eam Lycii fpeciem, fupra ex 


MILLERI Di&ionario citatam, laudatus A. Ed, VII, n. s. |: 


indicat & his defcribit verbis latine. redditis : hec fpecies fponte 
fua crefcit in China, unde eius femina haud pridem in Angliam 
venerunt, plante vero ex illis educate nunc in variis hortis 
coluntur, quas nonnulli agnoverunt pro Thea. . Crefcit ad 
magnam altitudinem infirmis, irregularibus, diffufisque ramis, 
qui fuleimento opus habent, fine quo fuper humo repunt; 
menfuravi aliquot horum ramorum, qui uno anno ad duodecim 
circiter pedes longitudine pervenerunt. Infima folia longitu- 
dine quatuor digitos fuperant & in medio tres digitos lata funt, 
lete viridia & tenere confiftentiz, fituata fine ordine ubique 
in ramis; dum furculi longitudine augentur, magnitudo folio- 
rum diminuitur & fuperiorem partem verfus unum digitum 
longitudine & quartam eius partem latitudine non excedunt, 
ramisque ubique arcte adhaerent, ^ Flores proveniunt folita- 
ri ex omnibus iuncturis in fuperioribus ramorum partibus, 
exilibus brevibusque pedunculis infiftentes; funt coloris fatu- 
rate purpurei & brevi gaudent tubo, limbus patens latius fe 
expandit, quam in omnibus antecedentibus (ícilicet quas A, 
recenfet) fpeciebus, & ftylus multo longior eft floris tubo. 
Floret hec fpecies menfe Augufto, Septembri & Octobri. 
Durabilis eft hzc ftirps & folia fua retinet usque in menfem 
Novembrem. Facile propagatur radicibus fuis ferpentibus, 
qui in magna diftantia fpargunt turiones & refecte ftirpis 
partes fub terra tam facile emittunt radices, quam ille Salicis. 
In hac defcriptione fpinarum feu aculeorum nulla fit 
mentio. 


Ex his inter fe collatis liquet, noftram plantam, fi non 
pro fpecie, peculiari pro varietate tamen agnofcendam effe: 


. nam a Milleriana differt fpinis, & a Parifina foliis,: que in 


illa fecundum Aétor. Gallic. &€ du HAMEL figuram funt val- 
de anguíta, qualia pariter fe fiftunt in utraque figura noftre 
tabule XXIV, Ceterum, quum nullam defcriptionem ieonemve 
cum hac noftra ftirpe accurate convenientem invenimus, fy- 
nonyma addere haud potuimus. 


TAB. LXIX. & LXX. 


LAVRVS foliis integris trilobisque Lim, H. Clif, 154. 
n. 1. Mat. med. 65. n, 193. Spec. I. 371, n. 1o. Sf, N. eg. X, 
p. 1010, 9. 10. Gron. FI. Firg. 46. Ed. II, 62. Roy. Lugd. B. 
227. t. 6. Iacbend. 959. ti. 7. Colden. Noveb. feu A8. V pa, 
1743. p. 119. 4. 94. Mill. Gard. Dici. ed. VI. n. 11. ed. If, 
5. 10. du Hamel zdrb. 1. 350. 


Laurus.flore a fru&u remoto in eadem planta, folis integris & 
trilobis Kram. 141. 


Cornus odorata folio trifido, margine plano, Saffafras di&a Pluy, 
Almag. 120. Catesb. Car. 1, p. & t, 55. Mill. C, Di&t.ed, III -- 


Saflàfras Menard. fünpl. med, p. m. 355. Rai. Hifl. II. 1868. Ger, 


1525, Park. 1607. Cajelp. p.59. Herm. H, IL. B, S37. 


Saflafras arbor Monardi Delech, H. Lugd, 178. b. Pluk, Phytogr, i. 
222, fig. 6. 


Saflafras arbor ex Florida ficulneo folio Daub. Pin, 431, b. Munt, 
Aardgew. p. 110. fig. 110. 


Saflafras five lignum. Pavanum Baub. Hift, I. 483. 
Saflafras, Saffepes Gc Saffifragia nfl. Dendr. p. 218. 
Saxafras Pomer. Hifl. gen, des drogu. 110, 
Xylomarathrum Zorn. Botamlog. . 608. 


Pavame Indorum Saflafras Gallorum Menard. 1. c..356, & 
Palameh Floridanorum Cile. Hinerum edit. Germ. Vil, 
AF. p. 2t. 


Palame Floridanorum Charlevoix Hif. de le Noo, Prato T. 1. 
p. 29. d duc adiit s i 
Anhuypitanga &' Anhuiba feu Saffafras maior. Pi, 146, 


Winauk C. JB. pim. 431. & Winauk — Virginienfibus 
Snfl, 218. & Winanke- Parkiof. 1606.- 


Expof. 'Tab, LXIX. reprafentat arbufcule vel fruticis huius: habitum omnem, & a - 


latere in magnitudine naturali «, folium integrum 4, bilobatum & c, trilo- 
batum, 


"Tab. LXX, fiftit in magnitudine naturali ramulum florentem, flores & 
fru&us, 2, 2, 4. eft folium integrum a facie fuperiore, 4. d, inferiore, c. e, e, 
folium trifidum a facie fuperiore, 4, d, inferiore, e, e e, e, fquamz feu flipule 
gemme floriferz, f, f. f. foliolum lineare, g. flos mafculinus feu ftamineus 
cum fex petalis feu potius corollz feementis & novem ftaminibus, A, eiusmodi 
flos cum totidem fegmentis atque flaminibus & praterea cum flylo i, & ftig- 
mate vario fed fine germine, &, idem flylus (an potius flamen monítrofum ) 
a flore feparatus , /,^novem flamina a corolla feparata , s;, duo ftamina feparata 
cum fuis antheris ab utraque facie, z. z. o. glandulz filamentis flaminum adna- 
tz, p, ejusmodi glandula feparata, 4. alia glandula cum brevi filamento proprio, 
v, flos femininus feu piftillatus a tergo, cum. pedunculo fuo proprio , 5, idem a 
facie anteriore cum quinque fegmentis, totidem ftaminibus & piftillo perfe- 

o, f. eiusmodi flos cum fex fegmentis, totidem ftaminibus, glandulis & pi- 
ftillo perfe&o, v, piflillum feparatum cum germine, ftylo & ftigmate, x, olan- 
dula feparata cum brevi filamento proprio, y. racemus pedunculorum cum fru- 
Gibus maturis recentibus, 2, cum fru&tibus ficcatis, 1. r. bacca Yecens, 2. 2, 
eius calyx feu cupula, 3, cupula ficcata , 4. talis a bacca feparata a facie laterali , 
5. a facie interna cava baccam excipiente, 6, bacca ficcata feparata, 7. eius. nux, 
$. nucis putamen dimidium a facie interna cum nucleo » 9. à nucleo liberatum , 
Io, nucleus feparatus, 


Nota, Obfervatio de arboribus Saffafras di&tis Londini cultis earum- 
que floris charactere, quam Dn. EHR ET VS cum Academia 
Cefarea N. C, communicavit, quamque hac in Novor. A&or, 
fuorum Tomo II. Nro LXXXII, p. 326. publicàvit, occafio- 
nem nobis dedit, non folum in fcholio ibid, p, 327. addito 
illa iungendi, quae in ficis foliis novellis floribusque huius 
ftirpis ex patria fua allatis ipfi notavimus, verum etiam con- 
fcribendi eiusdem ftirpis preftantiflime eque, ac in Europa 
rariffimz, hiftoriam generalem, ex obfervationibus plurimorum 
auctorum difperfis colle&am ,. que eiusdem Tomi appendici 


« 281 -- 317, eiusque epitome p, 318, inferte funt; ex qui- 
bus 


€ 


..bus potiora iisdem pene verbis hic repetimus,, & figuris colo- 


tatis illuftramus; ceterum illos, qui plura fcire defiderant, ad 


Acta citata ablegamus. 


E 


' transferre coeperunt. 


Stirps hec indigena eft plerarumque Americz meridiona- 
lis eque:ac feptentrionalis regionum; e. gr. Floride, ( ubi in- 
tegre eius filve ) Bra(ilie, Canade, Caroline, Virginie, & 
valde copiofe Nove Francie, Luifiane, Penfilvanie, Nove 
Jerfey, Nove Georgie: & Coldenhamise in provincia Nove- 
baracenfi. ^ Crefcit in locis maritimis & folum amat macrum 
fabulofumque, parum humidum, 


Europzis illam primus circá annum 1569. notam fecit | 


MONARDVS, Hifpalenfis medicus, cuius fimplicium me- 


. dicamentorum ex novo.orbe delatorum, quorum in medicina 


ufus eft, hiftoriam ex Hifpanico fermone in latinum transtulit 
CAROLVS CLVSIVS, Antvverpie variis annis & formis 
editam ( vid. ZG. cit. pb, 281. fequ.) MONARDVS etiam 
huius ftirpis defcriptionem & iconem, fed utramque imperfe- 
Cam, publicavit & docuit, Floride Infule incolis antiquitus 
notum fuiffe huius arboris ligni ufum medicum , ab iisdem 
eundem etiam didicifle Gallos & poftea ab his Hifpanos, qui 
deinde idem lignum, ut mercem quaftuofam, in Europam 
Curiofitatis gratia hanc ipfam ftirpem 
in Europa Greninge 1655, primus, quantum fcimus, colüit 
fed mox iterum perdidit MVNNTINGVS, nunc autem in 
variis hortis Anglie ad floris usque perfectionem colitur, & 
quidem tam copiofe, ut Dn. EHRETV'S in folo horto Dn. 
GORDONI, hortulani curiofiffimi do&tique, ultra quinqua- 
ginta invenerit; nulla autem harum arborum in Anglia cultarum 
hucusque fru&um perfecit. 


Defcriptionem & figuram, quam MONARDVS tra- 
didit, folummodo repetierunt auctores, qui poft eum huius 
arboris mentionem fecerunt, quare eius, per fesquifeculum 
ferme ob ufus egregios iam celebrate, hiftoria parum emen- 
data fuit, fi excipias C, BAVHINVM, de LAET, PAR- 
KINSONVM, P. HERMANNVM, IONSTONVM 
& PLVKENETV M, qui finguli vel quedam de floris fi- 
gura atque ftructura indicarunt, vel foliorum figuram accura- 
tius delinearunt, qua additamenta fingula in Actis fiepius cita- 
tis app. p. 300. figillatim indicavimus. — Tandema, 1737. Dn. 
HENR. CATESBY I. c. perfectiores omnium huius ftirpis 
partium defcriptiones & figure, vivis coloribus illuftrate, in 
publicum prodierunt. 


In variam magnitudinem crefcit hec ftirps, fine dubio 
pro climatis folique diverfitare. Magna fit arbor in Florida, 
Virginia & Canada, unico trunco nudo Pini mediocris forma 
afcendens ramosque in cacumine expandens. ^ Reperiuntur 
tamen in ipfa Florida etiam minores, ut MONARDVS ipfe 
monuit, quid? quod MILLERVS affirmavit, eam fruticibus 
potius effe accenfendam, quo parimodo EHRETI figura 
(fab. LXIX, ) eam, & quidem duplici eaudice atque praterea 
ab imo ad fummitatem ferme ramis inftructo, delineat, quo- 
rum uterque duodecim tantum pedes altus erat & craffior duo- 
decim digitos circumferentia fua explebat (vid, eius ol/, cit, p. 
326.) Ne quis autem cogitet, hanc ftirpem extra patriam tan- 
tum manere nanam, CHARLEV OIX ( Hiflore de la nou- 
velle France T. Il, P, 2, p, 9.) afferit, hanc flirpem non valde 
altam effe, eamque nunquam fupra radicem diametro pedem 
fuperare, fruticem potius tantum manere, feque ad littora flu- 
vii S. Jofephi vidiffe plenos agros iisdem obfitos: addit tamen, 
easdem forte fuiffe ftolones arborum cefarum. ^ Radices lon- 
ge lateque fe extendunt & folum haud profunde penetrant, 
Sunt ille pro ftirpium magnitudine nunc tenues , nunc craffze bra- 
chiateque, paucis fibris donate , & permultos protrudunt ftolo- 
nes, Radix trunco praftantior eft virtute medica, & cortex 
preftantior ligno, ^ Folia femper virent, fecundum nonnul- 
los vero auctumno cadunt, füntque odora, praefertim ficca, 
Color illorum eft viridis obfcurior 74). LXX. fig. 2, c. quem 
alii lucidum dicunt; inferior fuperficies albicat fig. b. d, Suf- 
fula funt petiolis longis & ordine alterno ramis adhzrent, 
Novella funt integra, ovalia, in extremitate obtufe mucronata 
feu elliptica 7a. LXIX. fi. 4. illa ligni veterioris bilobata P. 
& trilobata c, omnia glabra ad margines integerrima & tribus 
nervis feu coftis plurimisque venis lateralibus inftructa. 


35 
Ad ramorum extremitates verno tempore proveniunt 
florum gemme , quarum involucri partes feu ftipule frg. e, e, e. - 
cadunt, quod involucrum nonnulli commune floris involucrum 
tetraphyllum perperam appellant. ^ Ex alis foliorum novello- 
rum ut & infra illa oriuntur florum pedunculi longi ramofique, 
qui racemum conftituunt, ^ Cuilibet horum ramulorum adhz- 
ret foliolum lineare anguftum fig. f. f. f. & ramulis infident 
flores parvi lutei exigui pentapetali nec raro hexapetali, vel 
potius monopetali quinquies vel fexies profunde fifi s. jb. 
r. 5. f, in fundo tamen integri, id quod non folum monftrat 
figs. r. verum etiam experientia probavit, dum in his floribus 
ficcatis & in aqua maceratis fegmenta nullatenus folvebantur, 
nec fine laceratione feparari poterant. 


De Plantarum genere, cui adícribenda fit hac ftirps, 
primus cogitavt PLVKENET, qui. illam appellavit 
Cornum: fed LINNJZEVS, floribus accuratius examina- 
tis declaravit, eam Lauri fpeciebus adnumerandam effe, 
idque omni iure eum feciffe, nos demonftravimus AE, cir. f. 
339. Vt autem minus aberremus, non folum, oblata occa- 


. fione optata, Lauri vulgaris feu ita dicte regie characteres 


omni accuratione poffibili examinavimus & Z4, 5, 331--338. 


' expofuimus figurisque illuftravimus, verum etiam ( quum, ut 


fupra indicavimus, in Anglia fructus haud perficitur ) a cele- 
berr, COLLINSONO tales in ftirpis huius patria collectos, 
expetivimus atque etiam obtinuimus, eosque in 7b. LXX. fig.r. 
3--9. * delineandos curavimus, & infuper, quia hi fructus 
exficcatione quoad figuram & colorem valde mutati fuerunt, 
eorundem ftatum naturalem ex CATESBY opere fig. y, r. 
2. depictam addidimus, & denique Z4. app. p. 344-406. recen- 
fuimus quindecim Lauri fpecies genuinas, quas ab aliis indi- 
catas invenimus. Lauri vulgaris ftirpem effe dicciam (id eft 
cuius individuum alterum flores tantum mafcülinos feu ftami- 
neos, alterum tantum femininos feu piftillatos, vel potius hcr- 
maphroditos i. e, piftillo & ftaminibus inftructos, profert) alii 
quidem annotarunt, fed noftris obfervationibus & figuris id 
demonftravimus Z4. app. p. 332 - 338. Quod autem Satfafras 
arbor pariter ad hanc ítirpium claffem pertineat , Dn, 
EHRETVS demum invenit, figurisque demonftravit Z4, 
citat. obf. b. 326 , atque MILLERVS  Di&, edi VII, 
confirmavit, 


Eiusmodi Saffafras florem ftamineum reprefentat Tab. 
LXX. fig. g. b. & piftillatum r. s. £. v. Vterque inftructus 
eft ftaminibus, quorum filamentis in fundo interferte iisque bre- 
viffimo filamento affixe funt glandule z. o. incerti numeri, qua- 
rum unam feparatam fiftit fjg, 5. & cum breviffimo filamento 
fuo q. x. In mafculinis ftamina plerumque novem ig. /. (ubi a 
corolla feparata) in femininis vero femper fex reperit Dn. EH- 
RETV'S (ovid. eius obf. cit. p. 326. €? 327.) &in femininis 
fimul piftillum f/g. ». 7. quod feparatum cum ftylo, ftigmate 
& germine oftendit f/jg. v. In mafculinis equidem pariter inve- 
nit ftylum, fed fine germine & cum ftigmate vario . &; qui 
vero ftylus ftamini monítrofo fimilior nobis videtur. 


Floribus marcefcentibus foliola angufta f. f. cadunt & 
fructus feu bacce fuccedunt. — Tunc peduneuli horumque ra- 
muli valde elongantur rubrumque feu miniatum colorem induunt 
f.y, quorum extremitas, cum fundo floris concreta, am- 
pliatur fig. 2. 3. & pro excipienda bacca excavatur fig, s. 
adeoque cupulam format, fimulque rubra fit fig. 2, Bacce pri- 
mum virides funt, deinde vero cerulefcunt f;ig, 1, & continent 
nucem fimplicem ovato acuminatam & leviter compre(fam fig, 
7. nucleo albo bilobato & amaro eiusdem figura //g, 8,* feetam. 


Sunt, qui aliquot Saffafras fpecies vel varietates indica- 
runt, nempe 1. foliis crenatis feu potius dentatis, & in tres par- 
tes profunde ad petiolum usque divifis; 2.) foliis parvis anguftis 
& tenuibus; 3.) folio Lauri feu minori ; 4. ) plures ratione fa- 
poris, odoris textureque ligni tantum differentes, de quibus 
varietatibus videantur HERN AN D VS ( Rerum medicar. Nov 
Hifpanie tbefaurus p. 58.) PISO (4e Medicina. Brafilienfi trag. 
IF. p. 98.) 1O. BAVHINVS (Hifl, plantar. T. 1, p. 483. ) 
MVNTINGIVS ( JFaare Odering der. Planten p. 21. Befibr. 
der Jardgew. p. 110, . Phytbograph, fig. 39. PAVL, HER- 
MANNVS (Onof. mat. med. ed, Henning, p. ios. edit. 
Beer. p. 222,) MICH. BERNH. VALENTINI (AMz- 

I2 Jeum 


36 


; feum. mufeor. p. 364.) PETIVER (Gezopbyl. nat. & artis 
Dec. V; p. 95.) & conferantur, qua füper iisdem annota- 
vimus ANovor. Z4&or. citator, T. IL. 24ppend. p. 323. Quum 
vero harum ftirpium omnium defcriptiones nimis imperfecte 
& obfcure, nec illis figure, & precipue nul'i generis cha- 
racteres additi funt, de illis plura commemorare fuperfedemus. 
Preter has citatas ftirpes a CATESBY T. II. t, & p. 28. de- 
fcribitur & depingitur Cornus foliis Salicis Laureae acu- 


minatis, floribus albis,fructu Saflafras, queftirps, fi 
foliorum figuram & floris colorem excipias, non folum baccis 
earumque cupulis & petiolis, verum etiam floris figura penitus 
convenit cum Saffafras. Floris fexum non indicat A. procul 
dubio ipfi haud cognitum, & baceas defcribit depingitque viri- 
des, forfan nondum maturas: ceterum ligni qualitates tacet & 
- folummodo addit, hanc arborem ordinarie ultra 26. pedes non 
afcendere , folia effe alterna, eorumque petiolos pollicem 


TAB. LXXI. 


I, PVNICA foliis lineari-lanceolatis, caule arbore- 
' Ícente, flore maiore. Mil. Gerd. Did. s 
Punica Lim. H, Cif. 184. Pf. 122. Mat. med, 37. t. 223. Spec. 

472. 1, 1. Sfl, N, 1056. n, 544. Roy. Lgdb, 267. Hill, Hii. 
451. 
Punica, que malum granatum fert, Caefalp. 141. Tournef, I. R, H. 
636. Boerb, Ind. II, ago. Till. Hort, Pif, 140..— 
Punica fylveftris Cor2, Hift. 134. a. Carid. Pl, 2 ix, 383. Mich. Cat. 
PL. H. Caf. Flor. 77, Segu.. Plant, Feronenf. Ij, 319. — 
Punica five Granata malus flore fimplici Heifz, Ind. 11, 24. 
Punica mala Blackwell Herbal. t. 145. 


Punica malus Dalecb. H. Lugd. 303.& Punica mala Cor. Hif. 
83. b. Rutll. 239. t 


Malus Punica Gesm. Hort. 267, a. Mattb, 193. Dod, Penpt. 794. 
Cam, Epit. 330, 131. I. B. Hifl. 76. à, Magn. Char, 325. 


Malus Punica flore fimplici H. Ef. effiv, arb, € frut.. Fil. 7. f. 1. 


Malus Punica fativa C. Z. pin, 438. Parck. Tb. 1510. Parad, 428. 
n, 1, Magn. H. R. Monfh, 130. 

Malus Punica fylveftris C, £, pm. 438. Gerard, 1450. Magn. Botan. 
Monfp. 173. 

Malus Punica fpinofior agreftis I, P. Hifl, 1. 78. P. 


Malus Punica five Granata Park, Parad, 428. 

Malus Granata five Punica Gerará, 1450. Tabern. ic, 1033, 
Malus Granata Sed in Theophr. 393. Parck. Tb, p, 1511. 
Malus granatus Dorf? 141. (implici flore Parck. Parad, p. 429. fit. 4. 
Malum Granatum, Delima Rumpb, Amb, II, ("A f, 24. 
Malum Punicum Lol. Hif!, 563, adverf. 419, icon. 11, 130, 
Granada Hifi, Sf. 15. Rupp. 165. 
Granata, Punica mala. Ziackwell Herbal. t, 14$. 
Granatus flore fimplici Zfeup, Ip4, »1. 


IL PV NICA fore pleno maiore Twmf. L R. H, 
636, Boerb, Ind. II, «so, Garidd Pl. £^ ix. 383. Micb. Cat. 


PL.H. Cef.. Flor, 1, c, Linn. H, Cliff, X84. var, B, Hall, H, Goett. 


112 Zim, H. Goett, 44. 
Punica Balawftifera 5, B, Hif. ], 8o. 2, - 


Punica fterilis, fed peregrina in Italia Cafalp, t41. 


Punica five Granada malusflore pleno Fel. Ind. H. A, J'ul, 1. 26, 


Malus Punica fiore pleno R, R, P. H. L. Bat. 404, 8 


Malus Punica fylveftris maior, five Balauftium maius Park, T), 


1511. Adi, II. 1463, 


Malus Punica fylveftris ac fterilis, cuiüs flos BeXes "Rofinatur 
Dod. 794. 


Balauftia Tabern, ic, 1033. H. Exfl. Zfeflio, arb. € frut, Fl. 8, f, x, 
Balauflia, five pleniflores Granati fylveftris Ger, 1450. 

Balauftia Hifpanica 7. P. Hif, 1, 82. 

Balauftia flore pleno maiore C. Z. pim. 438. Barb. Ind. IH. 250, 
Balauftium: Zob. ic. Il, 130. H. Ef, 1, c. defiript, 

Balauftium maius five Cyprinum Park, (Ar. 429. fig. 6, 


Balauftio orientale Cof, Dur, edit, Rom, 1585, €? Fen, 1617. p. $9, 


ibid, 1684. p, 6o. 
Granatus flore pleno Heucb. Ind. 21, 


Granata, Punica mala Blacew. Herbal, t, 97. 


Ill. PVNICA foliis linearibus, caule frutefcente, 


flore minore Mill, Gard, Dict, n, 2, 


Punica Americana, nanafeu humillima Lign, Züurnef. I, R, H, 656. 


Expof, 4. 4. Cytinus feu flos adhuc claufus , 2, , Perianthium feu calyx femiquinquefidus 
. a facie externa, c, corolla a facie externa, d, a facie interna, e, f, calyx verticali 

ter diffe&us , g. g. corolle petala quatuor calycis fegmentis adhuc inferta, a facie 

interna, P. petalum quintum feparatum a facie externa, i, eius dorfum elevatum, 

k, k. ftaminum inzqualis longitudinis fafciculus extra calycem ex parte prominens, 

. 1, idem fafciculus parietibus calycis adnatus, wr ftamen feparatum in magnitu- 

éine naturali, z, auda, ubi filamentum & anthera didymà, o, ovarium, calycis 

ima parte comprehenfum, p. feminum feu granorum Tudimenta g, ovarium ver- 


' ticaliter diffe&um, r, r. ovarii operculum orbiculare féu germinis vertex conve- 
xus , s, ftylus brevis fimplex cum ftigmate capitato, f, £, ovarium calycis feg- 


mentis coronatum in fru&um feu malum fenfim. fenfimque magnitudine au&um 
excrefcens , 4, u, duo tales fru&us maiorem perfe&ionem confequuti , x, malum. 
perfedum feu frudus maturus , y, talis ex fumma maturitate fponte fua erepatus, 
2. & (9 talis verticaliter diffe&us » ubi 1, calycis fegmentorum feu coronz facies 
interior cum ftaminum reliquiis aridis, 2. 2, piftilli ftilus feu tuba perfiftens, cius 
pars inferior feu germinis vertex , ovarii operculum otbiculare & fuperius con- 
vexum formans, 4, 4. eiusdem ifülli per fru&us medium ad petiolum usque 
contihuatio, quz in varias lamellas feu pelliculas dividitur, s, eiusmodi lamella 
femipellucida, faper granorum loculos expanfa, horum loculorum fingulos in- 
veftiens ipfisque granis fe. intergerens, 6. lateris oppofiti loculi cum fuis oranis 
denudatis, y talis fru&us horizontaliter diffe&us, 7, 7. loculi novem vel decem 
& in fingulis duplex granorum feries, d' iidem loculi evacuati, 8, feparatum 
"anum involucro fuo fucci pleno adhuc involutum, o. grani femen feu acinus 
cprat eia 9 flos punice feu Balauftiz maioris plenus feu petalis multiplicatis, 
AX talis verticaliter diffe&us, ro. petala multiplicata ex ftaminum transformotione 


orta, r1. Piftillum cum ftylo, fügmate & germine feu ovario, 9 Pubice nans 


fios a facie laterali & fuperiore, uterque in mignitudine naturali, 

Nota, Hanc imaginem Dn. EHRETVS pinxit , Monte Peffulano, 
ubi.uti in pluribus Galizee Narbonenfis atque Italie regionibus 
bi frutices arboresve ad vias in fepibus arvisque freqüentes 
inveniuntur, id quod etiam. PETR. MAGNOLVS Jpr. 
Mon[pel, 1. c, (ubi de Punica fylveftri agit) teftatur his verbis: 
, recte I. B, Monfpelii in fepibus provenire dicit; ea fiquidem 
utimur etiam pro vinearum fepimentis. ,, & GARIDEL 
plantas regionis Aquarum Sextiarum recenfens, de Punica 
rariter fylveftri agens hec addit latine reddita: |, reperitur 
, Ubique in via 7Zonmet verfus ad quartam milliaris partem 
» üburbe, adarvorum margines, quos Ri/os appellant, atque 
» aliam infra arva de Monte, au Devens, Milieres pluribusque 
, in aliislocis; plantatur etiam pro fepibus (truendis ut & in 
hors pariter ac prope predia. SEGVIERIVS 1, c. de 
eadem Punica refert: ,; in fepibus omnibus frequens eft, cum 
» in urbis vicinis, tum in aliis locis ab illa diffitis,, & Mer- 
cator per Galliam Narbonenfem negotium gerens mihi afürma- 
vit, easdem etiam fatis frequentes effe Dudife. in Lufatia fu- 
periore tum in hortis , tum horum fepibus. Dum hanc fimplici 
flore arborem in horto quodam noftratium florentem inveni ; 
floris partes figillatim delineandas euravi; &, ut fru&us quo- 
que ftructura pateat, tales maturos a mercatore füpra memo- 
rato procurandos petii & inter illos unum fponte fua iam hian- 
tem, quaoccafione ab illo didici, eos ab arbore iam feparatos 
non amplius .dehifcere, fed cum arbore adhuc iun&os ex fum-- 
ma. maturitate indeque granorum fücci turgefcentia, : Partes 
quedam floris fructusque olim propriis in(ignite funt nominibus. 
Cytinum iam produxi, quo tum flores adhuc claufi, cum 
eius calyces notabantur; flores Punicm fylveftris a botanicis 
«que ac medicis vocabantur Dalauítia vel Balauftie, 


quo 


quo nomine adhuc in officinis pharmacevticis veneunt, fed 
ibi ordinarie colliguntur flores Punice pleno flore &, queftus 
largioris cauffa, petala una cum cytino ficcantur, que pares 
vires obtinent. —Fru&us cortex nomine Malicorii, aliis 
cum DIOSCORIDE Sidii, (xo) aliis, corrupto Greco 
nomine Píidic (i4, I. B. p. 78. b.) veniebat, vel quia 
olim, uti Rhus coriariorum, ad coria perficienda adhibeba- 
tur (I. B. ibid,) vel, quod probabilius, quia eius fubftantia 
corio fimilis eft. ^ Pellicula loculos granaque inveftiens a 
VARRONE di&a eft Cicus & Cicum,notante IO. BAV- 
HINO 7/.c.p. 78.5. Diftinguuntur vulgo mali Punice in fyl- 
veítres feu agreftcs, & fativas feu hortenfes, quarui prio- 
res aíperiores dicuntur & fpinofigres, ^ Quemadmodum au- 
tem he arbores illis in regionibus calidis, ubi filveftres funt, 
in hortis quoque, procul dubio venuftatis & utilitatis cauffa 
plantantur ( quod auctores citai & MAGNOL ort, Reg. 
Mone. p. 130. docent), ita in regionibus rigidioribus ne- 
ceffitatis cauffa, ne ex frigore pereant, hoc obfervátur: fi 
vero inde habitus earum paullulum mutetur, & mitior redda- 
tur, hoc ad fpeciem defignandam non futficit, quare etiam 
LINNJ/EVS l.c. utramque pro una eademque fpecie merito 
declarat. Notabile eft, quod RVMPHIVS L1. c. de hac ar- 
bore his verbis a BVRMANNO translatis indicat: ,, Gra- 
» nate arbores in India tantum frutefcunt, immo plerumque 
» breviores funt quam in Europa, fefe in varios tenues di- 
» fpergentes truncos, ac vix ita dirigi poffunt, ut unam tan- 
» tum gerant ftipitem: Ceterum tam forma quam fructibus 
» conveniunt cum Europea,, heu quanta climatis vis! Puni- 
cam flore pleno feu Balauftiam culture productum & fyl- 
veftris fobolem pariter tantum quidem effe, nemo negabit, 
cui notum eft, in floribus fic dictis plenis ftamina tantum in 
petala mutari, viZ. fig, 31, id quod VALLIANT Serm. de 
Jiru&k. flor. p. v2. fequ. iocofo explicat ftylo ; quia vero hec 
transmutatio perpetua manet, merito varietatibus conftantibus 
annumeratur. Ceterum , quia hac mutatione ftaminum 
filamenta transformantur, hec vero antheras feu íeminis 
prolifici loculos abiiciunt, eiusmodi flores inde redduntur fte. 
riles, fi excipias quosdam, e. gr, Papaveris, qui nihilominus 
fructum femenqué perfe&um. relinquunt, quia horum ftami- 
num degeneratorum haud pauca antheras fuas fervant. Dif 
ferunt autem Balauftie flores infigniter ratione magnitudinis. 
Valde fpeciofe omnesque eedem funt eorum imagines, quas 
fitunt LOBELIVS, PARKINSONIVS, GERAR. 
DVS, TABERNAEMONTANVS, IO. BAVHI- 
NVS, quas equant, fi non füperant ille Horti Eyftettenfis, 
imo CAESALPINVS l.c. hos flores comparat cum Rofis 
centifolis. — Noftra imago fig. d. 5. multo minor eft (ean- 
dem magnitudinem enim non omnes flores confequuntur ) 
neque tamen propterea confundendus eft cum Balauftio 
flore minori Romano H. Efl. 1c. fül. 9. fig.2. feu 
Balauftia flore pleno minore C. B. p. 438. n. IV. & 
Balauftio Romano figs. minori Park, Parad, 429. feu 
430. 1. 3. utpote qui frutex fecundum additam H, Eyít. de- 
fcriptionem differt foliis atrovirentibus & calycibus craffiori- 
bus durioribusque, florum minorum triftiore faturata purpura 
punicantium magis fylveftrem genium referens, & PARKIN- 
SONII frutex defcribitur maiori humilior, foliis faturatius 
virentibus, ramis minus purpurafcentibus & non fpinofis, flo- 
ribus minoribus, non,adeo plenis feu multiplicatis, ex auran- 
tio faturatius rubentibus, feu coloris ravi (anglis Iavvny, 
germanis £obzSatb) calycibusque eiusdem coloris, nihilominus 
tamen a LIN NZEO varietati 8, tantum adfícribitur. Aliter 
fentiendum eft de Punica nana, (cuius florem figura 3, 
fitit), quam ipfemet per aliquot annos in tefta horti mei co. 
lui & eosdem charaéteres fpecificos obfervavi, quos MIL- 
LERVS Lc. annotavit. Diftinguuntur porro Punica mala 
ratione faporis, qui in aliis acidus, in aliis dulcis eft: addunt 
nonnulli faporem vinofum feu ex acido & dulci mixtum aut 
medium, quem nonnulli, grecam vocem ueeey corrumpentes, 
lepide dicunt muzum ( I. B. p. 78. b. ), quales fructus Mon- 
fpelienfes, Mufféngues nominant tefte MAGNOLIO, qua- 
lesque RVMPHIVS 7/.c. defcribit Amboinenfes Ex relatio- 
ne memorati mercàtoris certior factus fum, Granata mala, 
dulciffima provenire ad lacum Benacum (Lago di Garda) agri 
Veronenfis, circa Budiffam vero colligi maximam partem 


37 
acida, cuius indolis tete MAGNOLIO quoque funt Mon- 
fpelienfia filveftria; propterea vero ex his fpecies diftin&tas 

" formare, fundamento carere & potius hanc differentiam a foli 
folisque benignitate produci mihi quidem videtur, precipue 
quia C/ZESALPINVS / c, p. 142. iam annotavit, ácida in 
Aegypto converti in dulcia, & I, B. p. 76, b. affirmat, ex 
dulcibus acinis prodire viles, & ex enucleatis, dura & ple. 
rumque acida fcilicet mala. Punica Aegypti & Cilicie, mu- 
tato folo, meliora redduntur. Quod ad nominis etymon at- 
tinet, nullum quidem eft dubium; illud a colore puniceo, 
feu pheniceo, quo flos & fru&us grana fuperbiunt, derivari 
poffe; num autem nomen coloris puniceum e contrario ab 
hac arbore derivandum fit, quia fecundum PLINIVM ta. 
les arbores laudatiffime olim copiofe crefcebant in vicinia 
famofie urbis Carthaginis, ( Aldrov. dendrol. Ed. Bon. $91. Fran- 
cof. 423.) wque perfpicuum non eft; fic etiam Malum gra- 
natum quidam a Granada feu Granata urbe vel Hifpaniz re- 
gione ex pari ratione derivare amant, quod vero alii cum 
LACVNA rident, quia malum granatum hoc nomine CA- 
TONIS & VARRONIS tempore notum iam fuit (7. Z, 
5. 77. b.) & potius etymon querunt in plurimis granis, qui- 
bus hec mala fcatent. . Qui plura ad Mali granati hiftoriam 
pertinentia, ex veterum Monumentis petenda, fcire amat, 
evolvat collectanea uberrima VLYSSIS ALDROVAN- 
DI Dendrol, edit. 5 ono. p. 586. feqq. Francof, p. 419. féqqu. 
€ LB, Lc, 


TAB.LXXII & LXXIV. 


FICVS foliis palmatis Lim, H.Clif47 1. Vj 30s. Mat, Mod. 
s. 478. Zhmen. Acad. T. 215. Spec. pl. 1s13. cognomine Ca- 
rice. Roy, Lugdb. o11. Gouen. Monfp. «1. 


Ficus foliis palmatis fru&u maiori Brovws, Sam, 109. 


Ficus Trag. Hifl. voso. Cord. Hifl. 184. Mattb. Diofc. 207. fiz. 11. 
Cam. Mattb. 101. ic. b. Epit. 182. Lobel. Obf, 612. Adv. 442. 
lc. 197. Cajalp. plant. 87. Dod, Pempt. 811. f. 812, Dalecb. 
Hift. 335. f. 336. Tabern. IC, 975. Gerard. Hifl. 1327. emac. 
1510. J. B. Hif. I. 128. Chabr. Sciagr. 9. dldr. Dendr. 427. 
Rai. Hifl. 1431. 


Ficus communis C. aub. Pin. 457. Magni. Monfp. 97. Boerb, 
Lugdb. II. 258. 


Ficus fativa Fu. Hifl, 754. f. 755. S'onfl. Dendr. 46. t. 24. 


^ Ficus fativa fru&u maiori violaceo oblongo, cute 
lacera Tn. LIN N.. men. acad. I, p. m; 215. 


Nota. Ficum ex antiquiffimis effe arboribus, que femper in ufu 
fuerunt , maximique zítimate , ex facri Codicis variis locis, 
veterum rei ruftice fcientieque naturalis Scriptis, &: Poeta- 
rum figmentis fatis fuperque patet; hinc non mirum , quod 
tam follicite femper fuerit culta, & in alias regiones, ea 
deftitutas, translata. Interim tamen eius fru&tificatio, quam- 
vis in omnium oculis & manibus effet, Hiftorie naturalis 
cultorum & curioforum oculos, intra receptacula recondita, 
calide fubter fugit, Neque enim, qui in COLVMELLA 
de re ruflica l. P, C. X. ed, Gefner. 558, ubi varias recenfet 
ficus, occurrunt flofculi, pro veris flofculis funt habendi; fed 
potius fecundum Notarum Autoris fententiam , pro * prima 
ficus. erumpentis cyma. — Tandem vero CORDVS, in Bo- 
tanices emolumentum natus in Grofforum cavitate primus 
flofrulos piftillatos derexit, uti ;pfe in Hift. III, 124, 8 
his verbis teftatur. Flores ut "omnes ba&enus tradiderunt non 
Fert, fed latim parva fru&uum rudimenta, quos gro[fulos aut grof- 
Js latini vocant , pio aut fabe aequalia, ea paulatim incre[cunt , 
donec piri mediocris figuram ac quantitatem. confequantur , cum ad 
mediam. magnitudinem. pervenerint , intra fe fores ( quod fortaffe 
mrreris ) concipit figura. confertis flaminibus fimiles, colore: in con- 
dido purpuralcentes undique e carme exeuntes, atque ad mediam 
fru&tus cavitatem fe dirigentes, quibus fingula minutaque füccedunt 
Jemina, colore flava, quodammodo compre[Ja , milioque fimilia, unde 
etiam cencbramides a graecis dicuntur. Hactenus Cordus. Ex his 
fatis liquere puto, Cordum vere flores piftillatos in ficubus 


domefticis confpexiffe, nec immerito pro vero eorum dete&tore 
K femper 


38 


. cens primo expofuit. 


EA 


femper, fuiffe habitum; prefertim, cum Botanicorum fcripta, 
eius etate fuperiora, flofculorum memoratorum nullam faciant 
mentionem. . Quapropter IOH. BAVHINVS in Hir. T^ 
p.129, & RAIVS itidem in Hjf/, P- 1432. nulli dubitave- 
runt, quin ipfiffima Cordi verba in fcripta fua locis citatis trans- 
ferrent & propria experientia, quod in primis de. IOH. 
BAVHINO valet, confirmarent. lisdem veftigiis TO V R- 
NEFORTIVS quoque Botanicorum fua etate Corypheus 
inflitir, cum in nit. Rei. berb. p. 662. characterem genericum 
inde efformaret, & in tab. 420, receptacula & integra & dif- 
fecta, matura & immatura, uti videtur, calyces pulpofos in 
finu obliquo femina continentes ab utraque parte, & femen 
ipfum exhiberet, — Sic eam MALPIGHIVS in frat. PI. 
p.15. t-27. f. 156. Ficus femine receptaculum immaturum 
diffe&tumque cum flofculis feemineis & foliolis umbilicalibus, 
altero exteriori, altero interiori, reprefentavit. ^ Poft de Iz 
HIRE :;wor in Ficus domeftice receptacula incidens, que 
infra floribus feemineis, fupra circa umbilicum mafculis refer- 
ta effent, talis receptaculi, florum utrorumque, quin etiam 
eorum partium in Zf£fis Parifinis 1712. accuratam dedit p. 275- 
278. defcriptionem & t. 15. delineationem, Tum PON- 
TEDERA in libro, qui AÁbologia infcribitur, itidem in fru- 
étificatione Ficus extricanda defudavit, & quum veterum de 
caprificatione Ficus fibi fumeret explicandum snigma, non 
folum quecunque hic inde difperfe occurrunt loca undique 
corrafit, fod etiam eadem mente in ficubus domefticis & fyl- 
veftribus accuratas inftituit obfervationes, quibus edo&tus tria 
Ficus conftituit genera, fuum cuique attribuens nomen & 
proprium de receptaculis fructificationis, varie confhitutis, 
defumtum characterem. Idem pari ex ratione infectorum fica- 
riorum ( Pfoun Veterum ) & amplam defcriptionem , (& in 
tab. XI. f. 2, quantum videre eft, fat accuratam delineationem, 


iccnibus grofforum Ficus & Caprifici, eorumque partium, feor- | 


fim delineatarum , interfertam exhibuit. . Demum LIN- 


NJEVS Botanicorum facile Princeps, quecunque de Ficu | 
eiusque fructificatione conftabant, collegit, & per HEGARD-- 


TVM in differtatione de Ficu, que Eiusdem z4moen. zfcad. Fol, I. 
inferta eft & a pag. 213. ad 243. pertingit, ordine concinno 
difpofita promulgavit. Ibidem enigma de caprificatione Ficus, 
veterum reliquias & TOVRNEFORTII obfervationes, 
noviter in infulis ZEgeis & PONTEDERLAE in Z/alia factas, 
comparans digerensque haud invita Minerva explicare ten- 
tavit, ldem ex diverfis Ficus femine partibus, fibi aliisque 
in priinis HIREO vifis, characterem genericum , fuo more 
concinnatum, in generibus Plenterum, claffi Cryptogamie addi- 


gnavit. . Pari modo & noviffime Jesus TREWIVS imagine 
de Ficu femina eiusque fruclificatione fibi ab EHRETO 
miffa, quam idem in monte Peffulano, ubi indigena eft, de- 


lineavit, cogitare cepit, qua ratione & icones & obfervatio- 


nes de Ficus domeftice, receptaculis, maturis immaturisque, 
eorumque floribus, cum noftre regiones deftituantur Ficu fylve- 
ftri feu Caprifico, adaugere poffet. — Ea igitur mente beatum 
LEDERMüLLERVM, dum Norinbergz adhuc viveret, 
adiit, ut microfcopio, quod illi erat /Zilonianum feu Milcb- 
meyerianum , adiutus, Ficus freminz receptacula a primis rudi- 
mentis ad eorum maturitatem perquireret inveftigaretque, 
ille, comite ubique TR EWIO, negotium in fe fufceptum, plu- 
ra centena eum in finem diffecans flofculosque inprimis circa 
"umbilicum perdiligenter perquirens, mafcule explere tentavit: 
fed in caffum, quamvis enim nec ficubus nec opere parce- 
retur, nihilominus tamen nullus talis flofculus in confpectum 
venit, hinc & TREWIO & LEDERMVLLERO in 
animum venit, an forte de |; HIRE effet deceptus, pre- 
fertim cum nec antea nec poftea alius quisquam, propriam 
afferens experientiam eorum mentionem fecerit, & preter 
hec in ficulis, quorum flofculi adhuc claufi erant, animad- 
verterent, quod flofculorum illorum facies fpeciem Staminum, 
adela HIRE depictorum, perfecte referret, iidemque adhuc 
tenelli fucco glutinofo, in cavitate receptaculi exuberante, pe- 
diculis compingerentur conglutinarenturque, (uti in figuris 55 
& $6. T. LXXIV. videre eft) ita ut vifui fe obtruderent, 
quafi ex unico pediculo effent enati, & in plures difpefceren- 
' tur flofculos, feu.potius flos effent duobus, tribus feu pluri- 
bus compofitus ftaminibus, accuratius vero explorati invefti- 
,gatique, absque negotio, aqua inprimis intin&i, feparari po- 


Dein paucis mutatis in differtationem | 
- fupra citatam, indeque in noviora plantarum genera transtulit, | 
& in his tandem, loco Cryptogamie , -.Polygamie friecie adfi- 


——À 


" matus. 


' hibitum, 


, vel infe&is, vel fibris reta 


terant, patienterque microfcopio infpe&i, fenfim fenfimque 
fegmentis calycis dehifcere confpiciebantur. His denique non 
contentus b. TREWIVS L. B. de GLEICHEN petiit, 
ut & ille ficus microfcopio, ipfi unicer]ali dicto, florum mafcu. 
lorum gratia inveftigaret; verum & eiusdem irriti fuerunt co- 
Hac fraudatus fpe, fibi potiffimum cure cordique effe 
fivit, ut, quecunque in ficubus ab earum infantia ad matu. 
ritatem confpicienda effent, accuratiffime delinearentur, Hinc 
in T. LXXIV. ficulos pufillos, 1-4. in magnitudine naturali & 
6. aucta, fitu & magnitudine varios una cum involucro exte. 
riori, feu fi mavis caliculo, fquamarum femiovatarum ferie du. 
plici, fingula ex tribus compofita, conftante ut & pedunculo, 
vel absque utroque 11, umbilico s. eiusque foliolo exteriori 
7, nec non involucro cum pedunculo 8. 9. rurfus feorfim 
& a diverfis plagis exhibito, depingi curavit. — Quo minus 
vero exterior tantum füperficies, fed & interior cum conten- 
tis in confpe&um caderet, inde & ficulos transverfe diffe. 
ctos, & naturali 12, a. b. & aucta magnitudine 15. 15, in- 
terna fuperficie adverfa, fifti iuf. Neque id fibi füfficiebat, 
fed ut'foliola quoque fuperiorem f. umbilicalem regionem un- 
dique obtegentia, & flofculi feeminei inferiorem f. peduncu- 
larem ubique occupantes, folitarie confpicerentur, inprimis 
meditabatur; hinc & foliolum tale 14. & flofculos tenellos, - 
alios adhue claufos 16. 17, alios hiantes 18- 20, alios iam 
plane apertos 21-94, fingulos & naturali & valde adau&ta 
magnitudine, delineari curavit. — Sic idem portiunculam pla- 
centule ficuli naturali 27. & aucta magnitudine 28, flofculis 
tenellis & fquamis foliaceis, prioribus interftratis ,. fetam, 
nec non receptacula duo adultiora 28.-29. verticaliter diffe. 
Ca, ab interiori facie exhibita, uná cum particula ficus ma- 
turefcentis fecundum longitudinem exfecta, uti nudo 3o. & 
armato 51. confpicitur oculo, reprefentari voluit. Eidem 
pariex ratione 25.26.32 foliola illa calycina umbilicum occupan- 
tia, & fquamas floribus interftratas, nec non flores etate & ma- 
gnitudine differentes, una cum piftillo 34. 35, a. 8. velabs- 
que e033, piftillum adultum rurfus feorfim 56, quemadmodum 
& femen ipfum absque 38 & cum involucro 37, fingula in magni- 
tudine admodum adaucta partim & naturali, defignari placuit, 
Quo minus vero quicquam fructificationi inferviens , hic ter- 
rarum non obvium, pretermiffum videatur, hinc omnem de- 
fectum, ex aliorum delineationibus hic & illic difperfis, trans- 
ferendo in Tabulam noftram LXXIV. de fru&ificatione Ficus, 
fupplere tentavit. Quo fa&um eft, ut, ficum dimidiatam 4I, 
a dela HIRE in Z&is Parifinis (V Hiftoire de l' AAcademie Royale 
des Sciences ) a. 1712. p. 275-278. defcriptam & t, 16. :depi- 
Cam, eiusque flores mafeulos, unum nondum. expanfum 42, 
alterum explicatum 43, nec non ftamina 44 eorumque pollen 45 
feorfim , quemadmodum ab Autore in citata tabula defignan- 
tur, accuratiffime denuo in es incidi & Tabulae noftre LXXIV, 
inprimi , fuerit folicitus. Eadem mente ab interiori ' facie 
groffum caprifici 46 fere difTe&um, fupra in aaaa floribus ma- 
Ículis, infra in bbbb femineis, ab infectis ficariis corruptis, 
feracen, & a PONTEDERA in Zntbologia t. Xl. f. 2. ex- 
cum flore mafculo 48, ex ftaminibus quinque com- 
pofito, ftamine folitario « , embryone 49, ab infectis depra- 
vato, infectis ficariis f. pfenibus go, fitu variis a, B y, &ficus | 
domeftice fquamis umbilicalibus 47, altera exteriore «, alte- 
ra interiore 8, eidem Tabule inferendum mandavit. Preterea 
de fuis infuper lac Ficus ex omni eius parte fauciata manans, 
ut nudo 39 & armato 4o confpicitur oculo, femina 57 invo- 
lucro uno poft alterum remoto ab cd; in Tabula LXXIII, ta- - 
le plane denudatum 58, ab utraque facie «2, idem $9 in 
fuas duas cotyledones fiffüm ab linteriori facie; dein in ea- 
dem tabula ficus exficcatas f. paffas, integras C, D. E. & dif- 
fectas N. O., earumque femina naturali 1. 3. & aucta magnitu- 
dine 2. 4. 6,, facie infuper in 4. & 5. mutata, & unico 6. dif- 
fe&o, tandem & feminum receptacula ipfa r.r. 1. quibus inhe- 
rent, iterumque feorfim femina addenda fibi vifum eft. Quem 
vero in finem fig, 51 & s». Tab. LXXIV. adiecerit hactenus 
definire vix aufus füm, quum ne verbulo quidem nec TR E- 
WIVS nec LEDERMVLLERVS aut in pictura originali, 
ut dicitur, aut alibi fuam exprefferint mentem, nec ego fci- 
fcitando quicquam comperire potuerim. — Quo minus vero 
easdem plane preteriiffe videar, hinc paucis tantummodo me- 
morabo, me figuram $2 pro monftro, & 53 pro eiusdem fu- 
periori dimidio habere, pretereaque ficuli $2, amplum hiatum 
a j ibus, rigi- 
da es DIE. d umbilicum tendentibus, rigi 


Hi 


His igitur premiffis, iam inftituti noftri ratio requirit, 
ut fru&tificationis negotium, quoad eius in przfentiarum fieri 
poterit, dilucidemus, Veteribus fru&tificationem Ficus pla- 
ne incognitam fuiffe, fupra jam eft monitum, quamvis nego- 
tium, quod fub titulo Caprificationis defcripferunt, non igno- 
rarent; qui de re PLINIVS, THEOPHRASTVS, 
ÁRISTOTELES & PLVTARCHVS evolvi merentur. 
Sic Züdem. varia. ficus individua diítinxerunt, dum fuum cuique 
addicerenc nomem, & icum [ativam feu foeminam proprie 
Ficum, fyloeffrem vero. ( Grecorum Eavoc ) nuncuparent Capri- 
fium ; quibus Pontedera tertiam inter fativam & fylveftrem 
mediam, Arinofycen dictam, addidit. — At quod eiusdem fpe- 
ciei fint invidua, & quid unaqueque- ad fructificationem ficus 
conferret, & eosdem & Ponrederam fugiebat. — Quamvis cete- 
roquin non nefcii effent, Ficum fylveftrem ad ficuum maturi- 
tatem promovendam quam plurimum valere, interim tamen 
modum ignorabant, quum fibi in animum inducerent , quod 
groffus, prius defluens, quam maturuerit,. putrefcere incipiat, 
putrefcendoque gignat infe&a, que, cum Ficus femine grof- 
fos petant, & crebriori morfu hic & illic perforent, intro- 
mittant aerem & radios folares, qui abfümendo fuccum la- 
C(Gteum abundantem, promoveant eorum maturitatem. — In 
quam fententiam precipue venere, quum Ficos domefticas, 
vel in folo macro aquiloniove pofitas, vel ad vias frequen- 
tes plantatas, fructus fuos absque pregreffa caprificatione 
maturare animadverterent. Huius affertions. PLINIVS 
potiffimum eft Autor, qui in £2], Nat, L. XV. C. 19. expla- 
pate ea de re egit, & idcirco pre aliis legi meretur. — Cui 
fententig & PONTEDERA in Znjibol. Lib.M. C. XXXV. 
fuffragatus eft. Nec TOVRNEFORTIVS in Aelatione 
itineris in Orientem, V ol. IL, epift. go, p. m. 23- 26. negotium 
caprificationis defcribens, cuius ;fe fuit fpectator, ab eadem 
nimis longe receffit: dum caprificationis neceffitatem in fucci 
nutriti feu potius lactei abundantiam transferret, & (ibi per- 
fuaderet, infecta vulnerando Ficus groffos, vafa nutritia non- 
nulla incidere, que, plorando fuccum lacteum fuperfluum, 
medeantur plethore. ^ Quamvis aliam adhuc fübeffe cauffam 
fufpicaretur, putans infe&a, cum ovula fua intra ficus fub- 
ftantiam recondunt, una cum iisdem emittere fuccum pecu- 
liarem, qui ficus fucco admixtus, provocet leniffimam fermen- 
tationem , qua caro eius tenerafcere & mitefcere incipiat. 
Quam in opinionem potiffimum addu&us eft, cum ficus, in 
Gallia provenientes, pertufas feftucis oleo olivarum imbutis, 
nec non fructus alios ( e. g. pyra, pruna) ab infectis pun- 
€tos, & citius maturefcere & meliorefcere cum animo cogita- 
ret, At LINNZEVS, cum cun&a hec probe penfitaret, 
& tot tantisque periculis vegetabilium fructificationis certus 
effet, precipue vero cum ex PONTEDERTZJE nibologia co- 
gnofceret, quod Caprifiei groffi meris fere floribus mafculis 
conítent, quum feminini, infra occurrentes, & ab infecto- 
rum ficariorum ovulis inhabirati, indeque corrupti, pro veris 
floribus fremininis Haberi non poffint, pretereaque cum fua 
aliorumque multiplici experientia effet edoctus, quod Ficus 
fativa receptacula meris flofculis feemineis gaudeant, cum Ficus 
ade la HIRE delineata, una & mafculis. & feemininis flori- 


bus intus referta, per raro reperiatur, potius aliam füfpica- - 


tus eft caufam & icum fylveffrem f. caprificum , marem, | Fi- 
eum [ativam , feminam effe, ftatuit. ^ Preter hec vero Pm 
cupidinis vices iniunxit, cum nulla effet via, qua pollen ad 
'pifüilla, intra calycem communem, fquamis claufum, delite- 
fcentia, pervenire poffet, & ex Pteribus & Neotericis, inprimis 
Tburnefortio & Pontedera intelligeret, infectum ficarium Fico tan- 
tum, ut alia aliis, effe dicatum, inhabitareque Ficum fyl- 
veftrem neque prius avolare, nifi groffus fit pulvere mafculo 
ubivis referta : Porro cum fecum reputaret, idem pulvere 
undique obduétum evolare, petere & penetrare fructum 
femine, ubi piftilla, undique exftantia, non poffit non con- 
tingere, & abfterfo pulvere impregnare. Nec fibi obítaculo 
erat, quod Ficus fativz absque fylveftris groffis & cupidine 
haud raro maturarent fructus, revocans in animum ,  Fraga- 
riam, Morum & Blitum itidem fepius fructum ferre, etiamfi 
femina non maturent. 


Interea tamen non fruftra eandem peragi ex TOVR- 
NEFORTIO colligebat, utpote qui-in Züsere orientali l. c. 
expreflis verbis referebat, Ficus caprificatas non caprificatas, 
quales in Gallo-provincia effe folent, fructu decemplici & 


quod excedit, exfuperare, — Sic idem fententie fue enun- 


39 
citum CAMERARII, qui ex Ficus femine nihil: produci 
ftatuit, non repugnare perhibuit,; quum CAMERARII 
fententia non in univerfum, fed tantum de ficubus non capri- 
ficatis valeat, quales in Germania, Gallo- Provincia & alibi, 
ubi caprificus non exiftit, effe folent. Longe aliter vero 
rem fe habere cum ficubus, ex Oriente & Italia allatis, ubi 
caprificus indigena eft, ex Eiusdem propriis periculis fatis fu- 
perque patet: quippe qui ex dictarum feminibus, terre & 
caldario mandatis, plantulas produxit, Ficum caricam in to- 
tum. referentes. Nec legibus Nature adverfari ipfe puto, 
organa & media, fructificationi dicata, a reliquarum vegeta- 
bilium hic plane abludere, quum Deus rerum omnium con- 
ditor non unico, fed pluribus & variis mediis & organis, ad 
eundem obtinendum finem, fit ufns, & fepiffime, qua nobis 
ante oculos & ad manus funt, quam maxime condiderit, quo 
homo rerum abíconditarum curiofiffimus ad idem accuratius 
inveftigandum perpellatur, &, re dete&a, Creatoris fa. 
pientiam celebret admireturque, ^ Quibus enim longior cum 
Natura interceffit confuetudo , haud ignotum effe poteft, 
Deum & multiplicando & variando individua & variaffe & 
multiplicaffe tam organa quam media, in plantis inprimis, fru- 
ificationi fervientia, Nec mirabitur infectis hic uti, cum in- 
fecta plurium plantarum fructificationi, pollen autherarüm fti- 
gmatibus applicando, miniftrent, & Idem voluerit, ut, 
quod ab altero fru&um capit, eidem rurfus revergat in com- 
modum, Sic quedam Animalia, dum vegetabilium femini- 
bus & pericarpiis vefcuntur, eadem diffeminare, vel ftercore 
impinquando terram fodiendove, eorum letiori incremento 
& largiori proventui anfam prebere, eft res expertiffima. 
Ceterum Linneana fententie inprimis favere puto, quod Deus 
Ens omnium fapientiffimum Pfeni affignaverit habitaculo Capri- 
fici groffum, nec itidem Ficus feeminz receptaculum, aut alium 
folliculum quempiam ; tum , quod embryones in receptaculo 
Ficus agreftis prefentes, & nidum Ichmevoni prebentes, in- 
fimam partem teneant, mafculi vero flores fuperiorem occu- 
pent, umbilico proximam; dein quod Pfen non prius exitum 
paret, nifi receptaculum fit pulvere mafculo, ab antheris ex- 
plofo, ubique obductum ; poft quod potiflimum id temporis 
€ domicilio fuo egrediatur, cum groffi Ficus fativa in flore fint 
conftitute; denique quod Deus non aliis infectis idem com- 
mifferit negotium: infectum enim, in Stolymo Chryfantbemo C, 
B. habitans, quodammodo tantum in locum culicis,. groffo- 
rum Caprifici incole , fübftitui poffe, pretereaque adhuc effe 
incertum, an non idem fit Pfen, ex TOVRNEFORTIO 
precipue liquet. 


Etfi hzc recenfita argumenta impregnationi, que fit ope 
culicis ficarii, cumprimis faveant; attamen dubitari poffet, an 
infe&a ficaria polline, fibi inhzrente, piftilla, in receptaculis 
ficus fative habitantia, vere impregnent, quum eadem intra- 
re baud poffint, nifi morfu crebriori fibi paraverint viam, 
corpufculo forían anguftiorem, indeque permeantibus fieri non 
poffit, quin pollinem fibi adherentem abftergant: prefertim 
cum füccus lacteus ex vafculis fauciatis undique affluens eun- 
dem abluat, infuperque in fummitate ficus fint piftillis foliola 
calycina, & in lateribus fibi ipfa piftilla inferiori fua parte, 
impregnationi minus accommodata, previa. Quare ab infe- 
Cis, in receptacula primo penetrantibus, impregnationem 
vix expectandam effe, credo. ^ An vero idem ab iisdem, 
denuo groffos F'icus fylveftris repetentibus, indeque ad fative 
remeantibus, aut ab aliis, relictis modo receptaculis Caprifici, 
noviter appetentibus, & foramina, ab aére & fole iam ficca- 
ta, indeque dilatata, intrantibus perhiberi non poffit, minus 
dubito. Preter hec vero ad florum piftilliferorum impra- 
gnationem, non nihil arem, polline gravidum, conferre au- 
tumo, Quapropter & ficubus fativis, in folo macro pofitis, 
caprificatione non effe opus, potiffimum auguror, cum re. 
ceptacula earum, hic & illic fua fponte iuxta Plinium hiantia, 
aéri, polline feto, non denegent ad interiora aditum. 


Pari modo & in dubium vocari poffet, an Carice ca. 
prificate, que ex Oriente afferuntur, fi comminuuntur & ter- 
re mandantur, poflint fuz fpeciei proferre iuvenes plantas, 
cum ex TOVRNEFORTII relatu liqueat, incolas infula- 
rum /Égearum easdem prius aére, inde furno ficcare, quo 
diutius durent, nec fitu nec vermibus corrumpantur, unde 
vero prafumi poffet, feminum corcula calore furni deftru- 


K 2 &um . 


40 
Gum iri; nifi forfan furni calor fit temperatior, quam qui 
eadem deftruere poffit, Verum idem de ficubus absque igne 
ficcefcentibus, quales ex Italia & Orientis forfan aliis regioni- 
bus apportantur, ubi Caprificus eque exiftit, valere nequit, 
quod pericula Linneana abunde evincunt, 


TAB - LXXV. 


LAMIVM (garganicum) foliis cordatis pubefcen- 
tibus, corollis fauce inflata, tubo re&o, dente 
utrinque gemino. Zip. Spec. p. 808. 


Lamium garganicum fubincanum, flore purpurafcente: 
labio fuperiori crenulato. Zu. Pj/95.:. 34. f. 2, 


Lamium villofum, catarie folio, flore dilute purpura- 
Ícente. lsnard, AG. Parif, a. 1717. p. 272. t. 9. 


Nota, Plante imaginem, ab EHRETO delineatam & transmiffam, 
in tabula LXXV redditam, b, TREWIVS ideo dignam cen- 
fuit, que reliquis fuis plantarum felectarum iconibus inferere- 
tur; quum iconibus, inde hactenus evulgatis, & nitiditate & 
accurata expreffione, uti vel ex Linnzana infra fubiungenda 
defcriptione colligere eft, preftet, infuperque fit coloribus 
vivis quam accuratiffime dilucidata, & ad naturalem magnitu- 
dinem, quantum fieri potuit, exequata. 


MICHAELEM feu potius MICHELIVM, hanc 
noftram in monte Gargano prope Caftrum S. Angeli, fponte 
crefcentem, nec alibi inveniendam, primum detexiffe, & in 
ZA&is Parifiis, & in TILLI Catalogo borzi Piani, W, fupra 
c. c. perhibetur. Eius vero ipfius fpeciatimque fructi- 
ficationis partium cum primam deícriptionem tum accuratam 
delineationem, utramque ad exemplar, in horto Regio Parifi- 
no altum, confectam, exhibuit ISNARDVS in Zis, a 
Regia Scientiarum Academia, qua Parifiis floret, publicatis, 
3. 1717, p. 272-274. t 4. Eundem fequutus et TILLI, 
qui eandem in Catalogo plantarum borti Pifani, qui Florentie in 
£)lio minori a. 1722 prodiit, una cum alia lamii fpecie, LIN- 
INNJEO Or«vala dicta, in Act. Pari. pariter & defcripta & de- 
lineata, tabula 34, hanc modo recenfitam figura, illam noftram 
2, defignans, reprefentavit, & nomen eius fpecificum, a. MI. 
CHELIO inditum, fupra iam recenfitum, cum ISNARDI 
Synonymo & loco natali p, 93 exhibuit, — Tum LIN- 
NJEVS eandem fpeciebus fuis plantarum, fecundum editis, 
p.808. generi Lamio, nomine & charactere fpecifico fupra enu- 
merato, accenfens inferuit, &, adie&is fynonymis, defcriptione 
brevi & preffa illuftravit, que cum ad noftram imaginem in 
totum quadrct, hinc mihi temperare non potui, quin eandem 
coronidis loco'ponam : Caules funt pubefcentes.. Folia obtufiulcula,, 
Jüblobato- ferrata, pubefentia, won fcabra.. Ferticilli multifri. Co- 
relie tubi re&i , nec ad bafin ut in reliquis curvati. — Linbi faux 
inferne albida, fhris purpureis intermixuis, pradita utrinque 
duobus dentibus, qui buic [unt proprii, 


TAB. LXXVI. 


THEOBROMA folis ferratis, Lo. H. G. 379. 


Roy. Lugdb, 47. 


Theobroma foliis oblongo cordatis, ferratis, ab altero 
latere maioribus ; fru&tu minore fcabro. 
Jam. 306, 


JDirovon. 


Guazuma arbor ulmifolia, fru&u ex purpura nigro. 
Plum. Gen. 36. t. 18, a, Burm. Plum. merit. 134. t. 144. £. 1. 


Cenchramidea jamaicenfis, morifolia, fru&u ovali in- 
tegro, verrucofo, intus in quinque cellulas, gra- 
nula ficulneis fimilia includentes, difpertito, Bal. 
famum olente. Piu. "mag. p, 92. Pbyt. t. 77. £. o. 


Alni fru&tu; morifolia arbor, flore pentapetalo flavo. 
Sloan. Tam, Cat. 135. Hifl. I, 18. Rai. denar. 11. 


Nota, Plantam, cuius imaginem T. LXXVI ftitimus, in infula Jamai- 
ca, ubi in campefltribus locis fponte provenire folet, in ar. 
borem haud exiguge magnitudinis excrefcere SLOANE in 
Hiftoria naturali Jamaice, infra recenfenda, inprimis autor eft, 
Eius PLVKENETIVS in Zf/mage]o fuo p. 92. nomine 
fupra expofito, mentionem fecit, & in Pbyregrapbia t. 77. f.5. 
delineationem exhibuit. "Tum 7"; SLOANE fibi in folo 
natali crefcentem vifam, in Ca/alego plantarum Jamaicenfium, 
Hiftorie premiffo, tantifper nomineténus tantum p. 135 recen- 
fuit; dum eius confüummatam defcriptionem in Hiftoria, infra 
citanda, adornandam tradere potuerit, Hunc fequutus eft ; 
RAIVS, qui noftram in JDendrologiam fuam p. II, nomen 
a SLOANE impofitum retinens transtulit. Non longe poft 
PLVMIERVS in mois plantarum zfmericanarum generibus, 
afe conftitutis, eius fructifieationis partes t, 18. feorfim 
delineatas & p. 36 defcriptas, nominibus , generico & fpe. 
ciali, fupra enumeratis, exhibuit, Rurfus Hans SLOANE 
in Hifloria naturali amaice, que 172$ Londini in folio pro- 
diit conftans duobus Voluminibus, Vol. IL. p. 18 & 19. eius 
propofuit fynonyma, concinnavit defcriptionem fat accuratam, 
indicavit folum natalem & ufum, incolis Jamaicz haud par- 
vi ducendum, Dein Eques Ze LINNNE Hort. Cliff. p. 379. 
eius non tantum immutavit nomen, verum etiam a "ect de. 
fcriptionem, plante quam optime congruentem, unde inpri- 
mit claret, fructificationis partes Cacao, Theobrome generi 
adfcripto, effe congeneres, quare & eandem generi Theobro- 
me, a Cacao foliis ferratis, eidem integerrimis diftinguens, 
adfgnavit, & poft dicto füb nomine generico, differentia 
fpecifica pariter indicata, nec non nomine fpeciali Guazuma 
noviter fuperaddito, tam in Syftemate nature, quam in Specie- 
bus plantarum pluries iam editis expofuit. ; 


BROW NIVS itidem Hiftorie naturalis ergo infulam 
Jamaicam ipfe aggreffus, in Hjfforia civili €? naturali S'amaite, 
Londini 1756. in folio publicata, nomine füpra indicato, Linnza- 
no quoad differentiam fpecificam non admodum diffimili, addit 
aufus compendiaria defcriptione, eius mentionem fecit. Sicetiam 
BVRMANNNVS hanc noftram cum fructificatione in Jconibus 
Plumerianis, a fe publicatis, quas AVBRIET Pictor Regius a 
PLVMIERI originalibus, que in Bibliotheca Regia Pari(ina 
fervantur, depinxit; BOERHAAVIVS olim poffeffit, ipfe 
auctione publica haud exiguo pretio nactus eft, & Publico in 
es accuratiffime incifas, defcriptione brevi & Synonymis inde 
cognitis ornatas, & in fafciculos collectas 1755. fenfim come 
municare cepit, fafciculo VI, qui 1757 prodiit, Tab, 144, 
f. r. reprefentavit & p. 135, enumeratis fynonymis, defcriptio- 
ne & obfervatione illuftravit. Preterea quoque aHO VSTO- 
NO character eius fructificationis nitide delineatus eft, quem 
EHRETVS etabula eius erea fedulo depinxit & noftre ima- 
gini, mox memorande, inferuit, Tandem TREWIO, ima- 
ginem Guazume, ab EHRETO pi&am & communicatam , 
edere & iconibus fuis felectis adiungere placuit; prefertim cum 
ex collatione iconum inde ha&tenus evulgatarum perficeret, nul- 
lam adhuc exítare iconem, que noftre equiparari poffit. 
Nam & PLVMIERI delineationes , quamvis reliquis prg- 
cellant, cum & plante ipfius ramum floribus & fructibus fe- 
tum, ad hec & feorfim fru&tificationis partes reprefentent, 
noftris tamen effe longe inferiores, ex primo intuitu iam pa- 
tet. Nec enim ramulus fru&um & florem ferens, nec organa 

 fructificationi dicata, naturam exacte referunt, precipue ve- 
ro flos, cuius vel petala feta bicorni infignia, vel fete tantum 
una cum foliolis nectarii plane pretergreffa effe videntur, 
Idem vero de noftra icone perhibeti haud poteft, cum & ra- 
mulus florens, & character fructificationis feorfim exhibitus, 
auctus Houfloniamo, qui itidem naturam non peffime exprimit, 
& deficientem fructus interiorem ftru&uram fupplet, naturam, - 
quantum ex LINN/EI & BVRMANNI defcriptionibus 
colligi poteft, perbelle referant. Quamvis viciffim negari non 
poffit, quod ftamina non omnino dictis defcriptionibus refpon- 
deant, cum non in 5, fed in 5». tantum, totidem antheris or- 
natos, findantur radios, Hzc in prefentiarum fufficiant, Qui 
plura fcire cupit, adeat recenfitos Scriptores, qui L1. c.c. 
eius defcriptionem & ufum avtopfia edocti tradiderunt; qui- 
bus & MILLERVS, qui in Di&ionario, dum plantam de- 
fcriberet, eius cultum quoque enarravit, addi meretur. 


TAB. 


(TAB. LXXVII 


VERATRVM .(fcapo fiftulofo fquamofo, fpica 


ftri&a. Ebret, 


"eratrum racemo fimpliciffimo, corollis patentibus, 


Nota. 


ftaminibus longioribus. Mill. Dichiom. m. 4. kc. 18. tab. 


"CCLXXII. 


Veratrum, cuius imaginem tab. LXXVI. delineandam curavi- 
mus, cum b, TREWIO ab EHRETO, qui idem depin- 
xit, nomine proprio iconi fübiuncto , fit miffum , & ipfe 
in litteris, 1759. d, 4. April. adb, TREWIVM datis, figniü- 
caret, fibi non ingratum fore, fi icon nomine, ipfi indito, re- 
tento evulgaretur, hinc in planta adhuc dubia morem gerere 
haud dubitavimus, 


Quantum ex citatis EHRETI litteris hac de recon- 
fultis perfpicere, & iam ante coniecturis affequi potui, Ve- 
ratrum. noftrum eft quartum MILLERI, in Diionario 
bortulanrum nomine fupra expofito recenfitum & de- 
fcriptum, atque in iconibus rarioribus, per plagulas editis, 
tabula CCLXXII. a. 1758. d. 22. Dec. publicata delineatum. 
Qua in fententia adhuc magis confirmatus fum, cum ex EH- 


RETI expofitione iconi addita, & ex MILLERI defcri- ; 


ptione iconi pariter adiuncta, perfpicerem, utramque plantam 
in Penfylvania fponte provenire & Utrumque eandem a CO L- 
LINSONIO, in cuius horto botanico floruit, obtinuiffe; 
quamvis & MILLER O eadem preter COLLINSONIVM 
a BENSELIO, precipue vero a BARTRAMIO iuniori, 
qui hanc noftram circa Philadelphiam Penfylvanie urbem primus 
detexiffe fertur, cum eius icone ab Eodem in folo natali exa- 
rata communicata eft. Nec impedit, quo minus easdem pro 
una eadem declaremus planta, quod Milleriana a noftra racemo 
breviori, denfiori, magis ovato, floribus rubicundioribus, 
ftaminibus longioribus, antheris ceruleo - purpureis, (noftre 
ceruleo- flavis, ) foliis colore minus lucido tinctis, nervis mi- 
nus confpicuis, foliolis caulem ambientibus maioribus recedat; 
cum fint in foliis, repugnante propria defcriptione, color vi- 
ridis male, nervi vero plane non expreffi, & ego reliquam 
iconis utriusque differentem fpeciem fic conciliari poffe arbi- 
trer. Dum, pretergreffis Chalcographis & Pictoribus, qui for- 
fan ex parte culpari poffent, racemi diverfam faciem tempori, 
quod eundem iuniorem contracum, adultiorem vero elonga- 
tum fiftit, tribuo; florum diffimilem colorem, vel e folo natali, 
vel eclimate, vel e diverfa floris aate, vel ex aliis cognitis caufis 
eundem vel diluentibus vel intendentibus , quinimo fepius 
immutantibus, explico; ftaminum diverfam longitudinem e co- 
rolla, durante flore & incipiente iam fructu, adhuc increfcente, 
& ftaminibus eiaculato polline, non folum non increfcentibus, 
fed & decrefcentibus, unde ab initio corolla longiora, dein ei- 
dem equalia, tandem & ipfa breviora videntur, ortum ducere 
füfpicor; & antherarum denique differentem colorem, ex anthe- 
ris ipfis purpureo- ceruleo colore tinctis, intus polline flavo 
fartis, vel claufis vel apertis, derivandum effe ftatuo. 


His premiffis iam alius eft difcutiendus fcrupulus, an 
fofan Veratrum racemo fimpliciffimo, foliis fef- 


fibus Limmei, in fpeciebus plantarum ed. alt. tanquam ter- 
tium recenfitum, ibidemque luteum cognominatum, fit idem, 
an plane a noftro diftinétum. Quem in fcrupulum potiffimum 
incidi, cum. Linnzanam defcriptionem in dictis fpeciebus plan- 
tarum pariter occurrentem nec non eiusdem characterem fpe- 
cificum cum noftra icone conferrem, preterea & GRONO- 
VII Florum virginicam noviffime editam evolverem, & tam 
Synonyma ab ipfo & aliis exhibita quam defcriptionem Clay- 
tonianam fubiunctam itidem compararem, unde nibil LIN- 
TN JEI Iuteo appropriatum noftro, non congruum, preter floris 
diver(am colorem animadvertere potui. Accedit ad hec, quod 
Milleriane defcriptiones ab utraque in Difienarlo publicate, 
mihi non fatis diftin&cte vidererentur, plurima enim eius potio- 
ra figna, que in rubedine floris, longitudine ftaminum, radicis 
bulbo, & nervis foliorum minus confpicuis, ponuntur, ab 
icone noftra maxima ex parte infirmantur, quod & TRE- 
WIVM fortaffe ad hanc noftram edendam exítimulavit, 


— 


4T 
Dein & mirum mihi videbatur, quare LIN N ZEVS 
Milleri iconum alioquin pernofcens, & plantarum ignotarum 
curiofiffimus & attentiffimus, iconis Veratrum noftrum exhi- 
bentis, comitate eius defcriptione, nec in Jpeciebus plantarum 
nec in Syflemate Nature meminerit, cum eandem ipfi animad- 
verfam non fuiffe, fit vix credendum ; fed potius auguran- 
dum, eundem dubium, quid de eadem fit ftatuendum, eam 
filentio plane preteriiffe, Hec dum mecum reputem, vix in 
Cogitationem incidere non potui, quin noftrum /u£eum habe- 
rem, nifi me MILLERI autoritas non omnino fpernenda, 
diverfa patria attentione aliqua itidem digna, dein /ufei facies 
nec ex planta ipfa vel viva vel ficca, nec ex icone no- 
ta, & ad utramque plantam vel disiungendam vel coniun- 
gendam inprimis neceffaria, eandem amplecti fententiam reti- 
nerent. Preterea & cogitatio apud me invaleret, num forte 
Veratri americanarum fpecierum par fit ratio, quam europza- 
rum, quz fibi funt perfimiles, ab amcricana vero fpecie, ter- 
tia Linnzi, toto fere habitu aberrare videntur, Et hwc eft 
precipua caufa, quare hac in re vix certi quicquam ftatuere 
audeam, fed potius alios exhortari cogar, ut velint, fi ipfis 
luteum ad manus, comparando utrumque inquirere, an pro di- 
ftinctis fpeciebus, an pro varietatibus tantum, fint cenfenda. 


Ceterum adhuc monendum putavi, mafculos flores in 
MILLERI icone feorfim delineatos, hic pretermiffos, ne- 
quaquam, quod in hac fpecie deficiant, depiétos non fuifTe: 
fed potius quod Ehretus, dum delinearet plantam, obiter tan- 
tum in eosdem inquirens, ipfos non animadverterit: Characte- 
rem vero Peratri flore fuboiridi Tournef, albi Linn., idcirco fub- 
iuncum effe, quo L. B, conferendo utrumque perfpicere 
poflit, in quo conveniant vcl difcrepent. : 


TAB. LXXVIII. 


URTICA foliis alternis, cordato - ovatis, ferratis; 


cymis dichotomis: maículis inferioribus, nudis. 


Nota. Urtica, cuius iconem Tabula LXXVIII exhibuimus, quan- 


tum tum ex EHRETI relatione & litteris, ad b. TRE- 
WIVM miffis, tum ex libris botanicis noviffimis, plantas 


. Americanas & in folo natali crefcentes & in Anglicis hor- 


tis cultas recenfentibus, precipue vero ex Pinace Linneana 
hucusque colligere potui, a' nemine nec indigitata nec deli- 
neata eft, — Unde b, TREWIVS forfan permotus eft, ut 
eandem zri incidendam curaverit, quo Decadi fue octave 
infereretur. — Idem vero & me, generis eiusque nominis, 
ex charactere fructificationis, in tabula citata & delineato & 
defcripto, certum, incitavit, qui plante proprium adcommo- 
darem characterem fpecificum , noftram a reliquis iam cogni- 
tis fpeciebus diffinguentem, ^ Quo aptiorem vero conftitue- 
rem, hinc tan EHRETI ad TREWIVM tranfcriptam 
brevem relationem & explicationem, quam imaginem ipfam 


ad nativam effigiem expreffam, fedulo confului, 


Prius vero, quam ipías fignificem caufas, que me 
potiffimum permoverunt, ut talem ipfi adornarem differen- 
tiam fpecificam , qualem iam füpra exhibuimus, & in icone 
fere fübiunximus, neceffüm duxi EHRETI de planta rela- 
tus, 1760 communicatos, premittere. Qui fic fe prope- 
modum habent, 


:Hec planta, que eft Urtice frutefcens fpecies, pau- 
cis abhinc annis ab Equite WILLET, ex Infula St. Chri- 
ftophori, ubi fponte crefcere folet, in Angliam translata, & 
ab Eodem in ZDorfetcbire, ubi ipfi eft hortus rarioribus plantis 
BM. & cuius in Caldario eandem reperi florentem, cul- 
ta eft. 


Eadem in fruticem 5 pedum altitudine excrefcit, dis- 
partiturque ad modum figure minoris, totam plantam fiften- 
tis, in ramos plures, cinereos, tetragonos. Ubi folia deflu- 
xerunt, prodeunt flores, vel mafculi vel feminei: floribus 

feemi- 


42 


femineis ramorum fuperiorem, mafculis inferiorem occupan- 
tibus locum. — Ceteroquin pedunculi flores fuftinentes funt 
dichotomi , folia obfcure viridia, permultis tenuibus pun- 
gentibus aculeis obfita; etiamfi eadem attacta levem tantum 
excitant dolorem: Hec EHRET. 

Cum iam ex multoties citati EHRETI defcriptione & 
delineatione animadverfu non fit difficile, plantam noftram are- 
liquis cognitis eius congeneribus fpeciebus potiffimum differre: 
quod pedunculi, fepius fe difpefcendo in duos minores divari- 
catos, qui in fummitate tandem absque ordine folvantur in mini- 
mos, fuftentantes flores fuperficie fere equali, efforment cymas, 
flofculorum vel mafculorum tantum, vel feemineorum feraces: 
que, quum fint mafcule, teneant inferiorem ramorum locum 
foliorum plane expertem, feminine vero fuperiorem, foliis: 
iisdem interfertis, quodammodo tectum : | Hinc & characte- 
rem fpecificum defümere, nullus dubitavi, infuper addens 
foliorum figuram & fitum mutuum , nec non ferratam margi- 
nem, quo inter congeneres fpecies fuo in loco locari poflit. 


TAB. LXXIX. 


C RO X ER WP an A RIA foliis ternatis lanceolato'- ova- 


tis, caule levi herbaceo, racemo terminali, 
LINN. H, Clif. 499. Spec. 1006. Roy. Lugdb. 375. 


ANONIS caroliniana perennis non fpinofa, folio- 


rum marginibus integris, floribus 1n thyrfo can- 
didis: Mart. rar. 44. 


Nota. Crotalaria noftra caroline eft incola, cuius delineationem 


& quidem coloribus vivis ornatam, plante perbelle refpon- 
dentem, exhibut MARTYN in Hifloria Plantarum rariorum 
(que prodit Londini 1728 ) p. 44. in tabula proxime ad- 
ftante, quum p. c. eius nomen iam fupra recenfitum,, & de- 
fcriptionem tam plante ipfius, quam culture, fifteret. 


Eques de LIN NE eius in Porto Cliffortiano, dein in 
fpeciebus plantarum ed. alt, Clafli Ziadel/bie, Ordini Decan- 
drie & Generi Crotalarie adícripte, differentia fpecifica fupra 
expofita, cognomento zlz, mentionem fecit. Eandem & 
ROYVEN in Prodromo borti Lugdunobataui , nomen generi- 
cum & fpecificum, a LINNZEO inditum, retinens & legu- 
minofis fuis irregularibus accenfens , recenfuit. : 


Cum iam a MARTYNO eius imago & quidem ad 
nativam efüigiem fuerit defignata, noftre certe ab EHRE- 
TO ante plures iam annos communicate non fuiffet adornata 
publicatio, nifi noftra icon Martinianam adhuc precelleret, 
& character fructificationis illic, fi filiquam & femina excipias, 
omiffus, fuiffec hic exacte & feorfim reprefentatus; ecfiamfi 
in noftro adhuc de(iderari poffit, quod petala corolle non 
fuerint folitarie exhibita, prefertim cum iuxa MARTI.- 
NVM in Vexillo corolle ad unguem flavicantem fint pun- 
&ula purpurafcentia confpicienda, preterea & carinam dipe- 
talam effe oporteat, quum Corolla a dito MARTYNO 
defcribatur pentapetala. ^ Quod Martiniana vero noftra fit 
inferior, non folum ex charactere fructificationis, maxima ex 
parte deficiente, fed etiam ex coloribus, vivam plante fa- 
ciem referentibus, colligi inprimis poteft, Nam tum perianthium 
ex viridi albo & rubro variegatum, tum folia fupra lzte viri- 
dia, infra glauca, tum legumen extus cerulefcens, intus ro- 
feum eiusque femina flavicantia minus accurate in eadem expri- 
mi, eft facile vifu; quamvis & infuper ex ipfius infpectione & 

comparatione cum noftra pateat, in plante imaginem ipfam 
eiusque partes nitide exprimendas, tantum opere & cure, 
quantum in noftram, non fuiffe infumtum. 


Ceteroquin nec reticendum puto, quod ftamina in no- 
ftra fint filamentis nequaquam , uti in claffe & genere alias 
fieri folet, coalita, fed potius fecundum EHRETI obferva- 
tionem & delineationem ab exortu difereta; tum quod calix 
non fit trifidus fed quadrifidus, uti a MARTYNO & EH- 
RETO tam defcriptus quam delineatus eft; dein quod ve- 


xillum corolle fit profunde-incifum, quod Martiniane defcri. 
ptioni & delineationi eft itidem conforme ; tandem quod & 
legumen fit longiufculum & ad rhombeam figuram non nihil 
accedat, — Unde generis Crotalarie cum Ononide, ab eodem. 
perianthio quinquepartito, filamentis in cylindrum integrum 
connatis, legumine rhombeo, villofo, feffili, feminibus re. 
niformibus recedente, perfpicitur affinitas & Naturz ad Vas 
riandum proclivitas. 


TABcCEXXX. 290 


BYTINERIA Ícabra?  Lef. IH 313. Linn. Spec. 284. 


Sacq. Hifl. zmer. 76. 


Nota. Planta, cuius delineationem ab EHRETO defignatam ta- 


bula LXXX. exhibuimus, eft Americe incola, cuius vero. 
regionis me fugit, cum ab EHRETO in icone originali non 
fuerit indicatum, & littere Eius huc pertinentes fuerint amiffz, 


Quantum ex brevi relaticne, imagini adfcripta, intel- 
ligere potui, eadem florens a dito EHRETO, plantarum 
rariorum caufa fingulos celebres perquirente hortos, in Cal. 
dario horti lib. Bar. de PETER, plantarum rariorum, inpri- 
mis americanarum , quarum erat amantiffimus , inftructiffimi, 
reperta, ibidemque depicta eft. 


Quamvis in plante huius icone examinanda, cum in 
eruendo eius ftructuram & characteres inde petendos, tum 
in conferendo cum aliis iam cognitis plantis haud vulgarem 
locavimus operam, nullam tamen offendimus, quz noftram ex- 
acte referret: Nec mirum, cum ex litteris ab, TREWIO 
conceptis ad EHR ET V M datis, & ex aliis fchedulis ab ipfo 
relictis haud difficile fuerit intelle&u, quod ipfe ignorarit, an 
cognitis iam, an incognitis fit accenfenda ; qui tamen haud 
vulgari plantarum cognitione przeditus effet, & ceteroquin li- 
bris botanicis omnis generis, quorum erat pergnarus, circum- 
flueret. 


Interim tamen, quum de hac planta, ad femitas for- 
fan, aliarum farmentacearum more, pofita, nec adeo parva, 
fit vix credendum, quod a Botanicis neotericis, plantas ame- 
ricanas in folo natali conquirentibus, fuerit pratervifa, & An- 
gliv alumna fa&a, a Botanicis eiusdem ;non animadverfa: 
hinc incidi in opinionem an forte Pyzimeria frabra effec? 
Quam LOEFLINGIVS primo per Regis Hifpanie ame- 
ricanas ditiones iter faciens detexit, & nomine füpra recen(ito 
defcripfit, defcriptione eius lmeri bifpanio, a LININ EO 
poft mortem ipfius edito, app. ult, p. 313. inferta. Quam 
dein IACQVIN 1760. in Enumeratione fyftematica, fiíten- 
te plantas americanas vel plane novas vel non fatis cognitas, 
in Infulis Caribeis vel Americe continente vifas, Cberez acu- 
latae nomine, p. 17. exhibuit, in ZZfforia vero, quam polt- 
hinc edidit, cum prius refciret, quod LOEFLINGII 2ytt- 
neria [cabra effet, cuius antea fuerit nefcius, nomine eius ad- 
optato, fuo miffo, denuo accuratiffime defcripfit una chara- 
erem fru&tificationis accuratius, quam a LOEFLINGIO 
factum eft, extricans, Unde & LIN NJEV S 'chara&terem 
genericum in genera plantarum noviffima transfumfit, nomen 
genericum & fpecificum a LOEFLIN GIO inditum tum in 
dicus gemeribus, ubi genus exhiberet, tum in Jpeciebus , ubi 
fpeciem indicaret, tum in /sffemate Nature noviflime edito, 
ubi utrumque fifteret, retinens. 


Ideo vero in hanc potiffimum adductus fum opinionem, 


, cum ex memoratis fcriptoribus perfpicerem, quod noftra ab 


ipfius habitu, magnitudine & fru&ificatione non multum ab- 
luderet. Nam ad trium. pedum & aliquot unciarum altitudi- 
nem, in Caldario alta exfürgit. ^ Sarmentofarum more caule 
& ramis gaudet angulatis, fulcatis, aculeis brevibus, recurvis, 
undique muricatis, "Rami prodeunt alternatim foliis laterales. 
Folia funt glabra, ovata, acuta, ad apicem fübferrata, petiolata: 
petiolis & foliorum cofta media dorfuali aculeatis. Axille ful- 
ciuntur aculeis ( vel ftipulis) duobus furfumarcuatis. Pedunculi 
unus, duo, forfan & plures ex axillisfoliorum feu ad eorum latera, 

& uti 


: - depingi. 


&, uti videtur, ex ramorum fummitatibus proveniunt, divifi in 


plures minores, qui bafi cinguntur foliolis inftar umbellularum, | 
' & qui gerunt flores, quorum Character fructificationis iuxta | 


EHRETI delineationem & defcriptionem fic fe habet, 
fub- 


CAL. periasbium  quinquepartitum , 


coloratum: laciniis patentibus, lan- | 


ceolatis. 


COROLL. vel nulla, vel coalita cum fila- | 


mentis. 


S'TAMIN. fiamenta lata, brevia, conniven- | 
tia, apice obtufa; rerorfum terminata | 
in feas purpurafcentes fubcraffulas, | 


ereGo patentes, calyce fere lon- 
glOres; antrorfum X antberas duas f. qua- 
tuor, bifidas, purpureas. 


NECTAR. monophyllum quinqueparti- 
tum: lacinüs fagittatis. 


PISTILL. Gemes fubrotundum, pentago- 
num. Siu: brevis. Sigma acutum. 


Unde potiffimum cuique, noftram cum füpra citatis 
LOEFLINGII & IACQVINII defcriptionibus confe- 
renti, liquebit, noftram imaginem ab Eorundem defcriptioni- 
bus potiffimum differre : quod aculei illi maiores, axillis 
adítantes , tantum in oltra adfint, petala  defint, 
ftamina, prefertim eorum antliere, & nectaria, horum defcriptis 
minus refpondeant, loco pedunculorum plurium & aegrega- 
torum animadvertantur unicus, ad fummum duo, & hi non 
racemorum,urt IA CQV INN afferit, fedut LOEFLINGIVS 
putat, umbeljarum more fubdivifi ; & que funt reliqua difcrimina, 


* "Unde propemodum, & in genera diftingui debere, videri poffet. 


At vero hec memorata difcrimina etiamfi noftram a dicta 
dirimere videantur, tamen eius deícriptionibus aliquatenus 
conciliari poffe & debere autumno: & quidem debere, cum 
nulla huic propinquior adhuc fit cognita, praeterea & totus 
habitus nec non floris ftructura, fingulari Byttnerie analoga, 
id fuadeant; itemque poffe, cum plurima & maximi momenti 
difcrimina in floris minoribus partibus obveniant, & he dicte 
partes ob floris intricatam ftructuram eiusque parvitatem. & 
nexum difficile iam poffint difplicari, difficilius vero adhuc 
Nam prefertim petala, nectaria & ftamina, que 
fingula perparva funt, fic inter fe coherent, uL LOEFLIN- 
GIVS, ad id probe inítitutus, in iisdem defcribendis halluci- 
natus effe videatur, quid inde mirum, fi EHRETV'S in 
iisdem depingendis offendiflet, ut petala & ftamina pro ftami- 
nibus tantum delineaffet? Nec ideo difcrimen, quod ab an- 
therarum numero, ut videtur, multiplicato defumi poffet, 
attendendum effe cenfeo, quum dicte anthere cum aliis par- 
tibus, quibus cohzrent, ut per lentem vitream confpiciuntur, 
fint delineate indeque magnitudine adaucte, & propterea, 
quamvis harum bine tantum fingulo infideant filamento , tamen, 
quum he rurfus ex defcriptione TACQ VINII fint bifide, & 
accedat, quod fint rotunde, quatuor quin plures, cum par- 
tes rurfus in plures forte loculos difpescantur, videri poffent. 
Et hinc pariter illud forte difcrimen, quod a ne&arii diverfa 
figura peti poffet, ortum duxiffe putandum eft, quod itidem 
uc microfcopio confpicitur, fit delineatum , unde aliam prorfus 
induere potuit figuram, oculis nudis ob parvitatem non agno- 
fcendam. . Quanquam id, quod facile fateor, nondum intro- 
fpicere potui, quomodo a ftaminibus feparàri potuit, ut fta- 
mina petalis incumbentia permanerent, cum eius lacinie funt 
his mediantibus ad dimidium usque concrete —— Adeftne hinc 
forfan preter vulgare defcriptum adhuc aliud minus figura no- 
ftrum referens: an differt hec noftra planta ab altera defcripta, 
quod abnuere plane non vellem , fpecie? Idcirco vero fetulas 
illas duas, maioribus in fummitate adnatas, que in noftra 
icone deeífe videntur, & unde itaque itidem differt, plane 
omitto, quod facile potuerint, propterea quod fint reflexe 
& forfan maioribus appreffe, pretervidi, aut ob varias caufas 
nondum adeffe, vel plane deeffe, unde & a LOEFLINGIO, 


Nota. 


ut opinor, memorate non funt. Nec hereo de iftis duobus 


43. 


aculeis, foliorum axillis adftantibus fürfumque flexis, quorum 
apud IACQVINIVM & LOEFLINGIV M nulla fit 
mentio : Quod poffint forfan, cum tota planta minoribus 
horreat, & ipfi in iunioribus plantis fint minores, demum etate 
ad hanc magnitudinem adcrefcentes, minus incurrere oculos, 
vel idcirco omitti, quum fuerint ftipule lineares, ere&te, pa- 
tentes, quales in Rub» Cefio .L. confpiciuntur. Quod pofterius 
mihi porro exinde probatur, cum his analoga foliola flores ad. 
huc tenellos nondumque. evolutos, quales. in fuümmitatibus 
ramulorum confpiciuntur, fepiant , qug,iisdem evolutis,defluere 
videntur, Multo minus adhuc angor de reliquis difcriminibus, 
que ex DByttnerie deferiptionibus & noftra figura inter fe col- 
latis advertuntur,, ob id, quod maxima ex parte referri poffint 
vel ad eratem, que plantam, ut ex foliis. patet, mirifice mu- 
tare videtur, vel ad cufruram , cum noftra in folo. alieno 
a patrio, ut facile perfpicitur, toto colo differente alta & 
calore ignis intra Caldarium fota, adoleverit, & tandem Mw: 
age in florem; unde itidem fuam nonnihil mutare potuit 
aciem. 


TAB. LX 


MELANTHIVM (CVIRGINICVM ) 


petalisunguiculatis. L1NN. Spe. 482. n. 1. 


MELANTHIVM folüs linearibus integerrimis , 


longiffimis ; floribus paniculatis. GRONOZ. Virg. 59. 


ASPHODELO affinis floridana, ramofo. caule, flo- 


ribus ornithogali obfoletis. PLZX. Alatb. qo. 1. 434. 


LA 


Planta, cuius imaginem, ab EHR ETO delineatam, & ab eo. 
dem b, TRE W IO transmiffam, in tabula LXXXI. exhibuimus, 
haut dubie MELANTHIVM Virginicum — ef, 
quamvis nomen, ab EHRETO imagini adfcriptum , hue re- 
ferri non poffit; nam pro Ornithogali fpecie habuit: Ve- 
rum quod ditum MELANTHIVN f: PLVKNETI 
icon, nomina, defcriptiones & alie circumftantiz, infra uberius 
explicanda, fatis fuperque probant. 


Huius haud fpernendam delineationem PLVK NE- 
TIVS in Pbyograpbia t. 434. fig. 8. nomine fupra indicato, 
primus dedit, exhibens caulem floridum ; aliquantum fupra 
radicem abruptum, noftri, quantum videre eft, non diffimilem. 
Terminatur enim in plures racemos unum maximum termi- 
nalem, & alios laterales minores, quorum pedioli funt rea- 
angulares proportionaliter magni, di(tantes, fulti bracteis 
parvis, lanceolatis, acuminatis. — Flores, qui his folitarie 
infiftunt, funt patentes ; Petala lanceolata; & horum 
ungues attenuati : Sed foliola caulina, quorum aliquot tan- 
tum ob parvitatem caulis delineantur, que funt verfus bafin 
& in medio hinc inde contractiora, quemadmodum & caulis, qui 
modo craflefcit , modo gracilefcit, ea noftrz figure minus fimulant. 
Hanc dein GR ON OV IVS ex Z'irginia ipfa a Claytonio nomine: 
Nigella flore objolete flavo, femine alato, folis gramineis acceptam]. c. 
nomine fupra propofito, tanquam eius regionis incolam indi- 
cavit Inde LINNAEVS eandem in feecebus plantarum, 
differentia fpecifica & nomine triviali fupra nominatis, exhi- 
buit. Cuius modo dicam differentiam fpecificam etiam 
GRONOVIVS, in Flore fue virginice editione fecunda , que 
prodiit per filium ( Laurent, Theodor.) 1762. proprium feponens 
nomen ufurpavit. ; 


At vero cum horum nullus hactenus nec alius quisquam, 
quantum novi, eius accuratam dedit veldefcriptionem, | vel 
delineationem ; hinc non erit, quod excufem, cur iconem 
hanc noftram non peffime, ut videtur, delineatam, publici 
iuris facere decreverim; quinimo fperare poffim, me eo apud ' 
MES EM d gratiam, 


E Cum 


44: 


Cum fuprá ism promifimue, mos rauones amplius ex- 


planaturos effe, quare Melanthium Virginicum effe [ 
Prius vero quam [ 


proferam rationes, quse me perpulerunt , ut Melanthium | 
Virginicum putaverim, dicenda eft ratio, quare Melan- [ 
Cui in totum quidem füperfedere poffem, |. 
nii LINNAEVS nectarium, quod fingulis petalis ineffe |. 
folet, cuius alioqui fedulus füit indagator & accuratus defcri- i: 


autumemus: iam noftrum erit hoc exequi. 


thium. habuerim. 


ptor, & unde Jic ife fepius characterem effentialem defümfit, 


tam in charactere generico, quam extra eundem. puta in ob- [ 
fervatione, quamr in id fiepius annexit, ut fuppleret, quz in [ 
charactere ipfo pretermittenda erant, omnino reticuiffet , & | 
nii EHRETVS in icone füa tale indicaffet nomen, unde in | 


verum eius concludere non liceret, ^ Ideo vero pro Melan- 
thio habui, cum nullum aliud reperire potui genus, cuius 
Character melius in noftrum quadret, & accedat ad hoc, quod 
quamvis in generibus plantarum di&i nectarii ne. verbo 
quidem iniiciatur mentio, tamen idem tale, quale fere in 


noftra eft, in deferiptione & delineatione M. Sibirici, | 
quarum utraque in- Zfmenit, Acad. Volum. IT. b. 320. m. 11, 1. | 
4. f. 11. 4. exftat, ab eodem exhibeatur, & taliter etiam in | : 


P E RIPLOCA Monspeliaca, foliis acutioribus. TO P R- 


ipfo Virginico ab HILLIO, quieius characterem gene- 
ricum in Hifforia plantar, unrver[al. p. 391. Ítetit, defcribatur. 
At nunc itidem mihi exponende veniunt rationes, quare 
Virginicum. putem, etfi & huic füperfedere poffem labori, 
dummodo ungues petalorum, quibus a Sibirico diftinguitur, 
€larius in oculos incutrerent, 


Rationes vero, que mihi hoc probant, precipue funt: 
primum , quod ungues, etiamfi minus elongati & attenuati 


-delineari videantur, tamen non defint; ut ex icone noftra 


attentius infpecta iam conftat, & ex ftaminibus & necariis, 


' mon bafi petalorum, fed laminarum, feu fupra ungues infertis, 


porro patet. — Dein, quod PLVKNETII figura cum noftra 
non peffime congruat; unde eandem iam [upra ample defcri- 


. pfimus. Tum quod character genericus, ab HILLIO de hac 


planta exhibitus, a noftro, exceptis unguibus, minus abludat: 
precipue vero GRONOVII defcriptio brevis, quam in 


"Flora Virginica dedit, optime cum noftra icone, conve- 


niat: nam noftre quoque funt Folia perlonga, graminea 
figura tritici vel hordei; preterea tenuia, debilia, integerrima 
firi&a. Caulis culmo analogus, pedalis. Flores paniculati 
five potius, quantum ex noftra icone & illa PLVKENE- 
TIANA perfpicere puto, compofite racemofi. At quod 
Flores fint fexu diftinci, ut ab eodem perhibentur, noftre 
iconi minus refpondet, ubi omnes pinguntur hermaphroditi, 
nifi hi- fint pro femininis habendi, quod ex HILLIO I. c. 
precipue colligo, qui titulo feemineorum nullos alios defcri- 
pfit, quam noftros hermaphroditos, inde vero, alia planta mere 
mafculos ferens ut exftet, neceffe eft, 


Jam fübiungere placet defcriptionem plante totius, 
quam ad iconem noftram delineavimus, ut ulterius conftet,quibus 
notis a Sibirico , ipfi valde affini, diflinguatur. 


RADIX? Herba gramine, CAVLIS ftri&us ,. pe- 
dalis, nonnumquam bipedalis, fimplex, gracilis, cylindraceus 
levis. FOLIA graminea, linearia, enfiformia, feffilia, carinata, 
ftri&a, in acumen fubulatum definenia, —Radicalia 
conferta, ut plurimum decumbentia, fere longitudine caulis. 
Caulina rara, alterna, fluitantia, amplexicaulia , quo altiora, 
eo minora, Modus florendi compofite racemofus. RA- 
CEMI plures: unus terminalis maximus: alii laterales, 
patentes, breviores, Pedioli parvi, patentes, magnitudine, 
& diftantia proportionata, uniformi ^ DraCteae parve tan. 
ceolatz, lineares,acuminate , colorate, pediolis fingulis fübie&tg. 
FLOS egrege liliacearum coronariarum. COROLLA hexa- 
petala, nivea, ere&te parens: Petalis obovatis, unguiculatis. 
INe&arium unicum in fingulo petalo a tergo ftaminis, cor- 
datum, humido luteo fplendicantemadidum. | STAMINA 
fex,petalis fupra ungues inferta, arcuatim erecta, (perfiftentia ) 
petalorum magnitudine, Filamenta fübulara , Antherae 


| fate fübrotunde. 


iISCAMMONII monspeliaci. varietas. 


PISTILLI Germen trigono-ova. 
um. Styli tres, recurvi. — Stigmata. fimplicia. PE. 


RICARPIVM? SEMINA* 


Unde iam clarum erit, noftrum precipue a Sibirico. 
foliis feffilibus , longioribus, confertioribus , decumbentibus, 
Caulinis pluribus, Floribus compofite racemofis,. Petalis. 
unguiculatis, Staminibus perfiftentibus (autore LINNAEO, 
in obfervatione Sibirico fübiun&a) & ut ex HILLIO & 
GRO NOVIO colligo, Floribus polygamis differre. 


TAB. LXXXII. 


PERIPLOCA (Cynanchum) foliis cordato- 


oblongis. 


CYNANCHVM (acutum) caule — volubili, fo- 
liis cordato-oblongis glabris. LEN N. Hort. Cliff. 79. Upf. 
54. ROTEN Lugdbat. 409. H1L L. Hifl. 310. 


NEF. lifl. 95. BOERH. Lugdb. I. 315. 
PERIPLOCA prior DODON. Peer, p. 408. 


ASCLEPIAS (APOCYNVM) fcandens, foliis con- 
volvuli , purpurascente flore Hort, Carlsrub. FABRIC. 
Helnff. p. 255. 


APOCYNVM Hl. laifolium CLES. Hif. Ep. x25. 


APOCY NVM latifolium' amplexicaáule BAYH. Hifl, 
WD ISS. : 


VINCETOXICVM volubile, foliis acutioribus. 
RFPP. len. 28. 


SCAMMONIAE, monspeliace affinis , folus acutio- 
ribus B A7 H. Pin. 394. Kn 


LOB, Hf. 
341; 


Nota. Huiusplante prima, ut puto, icon apud DODONAEVM 
in Hifloria five. Pemptatibus. Stirpiun. nomine Periploce 
prioris exftat, que cum noftra convenit, nifi quod eius 
floribus fit foliolum adpictum, quod neque in planta ipfa nec 
in icone noftra confpicitur; ceterum radices, caulis, folia, 

/ fed nondum aperti, vel denuo claufi, non male exprimunturl 
Tum di&a icon a LOBELIO in Zifjria Plantarum vel 
Stirpium (pag. fupra citat.) exhibita eft. — Dein a CLVSIO,. 
l c., qui ipfi nomen indidit Apocynum |I latifolium 
& accomodavit defcriptionem haud inconcinnam, primam de 
hac planta hoc titulo dignam. ^ Unde tranfiit cum defcri- 
ptione in IOH. BAV HINI Hiflorie Plant. univerf, 'Tom. Tl. 
pag.135 nomine füpra indicato. Plante porro HERMAN- 
NVS, TOVRNEFORTIVS & BOERHAAVIVS1,I. 
füpra cc. & no minibus ibidem enumeratis , meminerunt, 
Pot LINNAEVS eandem in Horto Cliffortiano p. c. memo. 
ravit nomen proprium, & genericum, & fpecificum illi 
indens, quod utrumque in Horto Upfalienfi & in fpeciebus. Plan- 
tarum retinuit. — Utrumque etiam ROYENVS, dum in Pro- 
dromo Flore Leydenfis dictam plantam enumeraret, tum HILL. 
& MILLER, , dum uterque, prior in Hifforia Plantarum univer» 
Jali, alter in Di&honario boriulanorum, chara&teri generico pre- 
miffo ipfius defcriptionem adne&terent, adoptaverunt. Eam 
infuper in Ca/alogis fuis SIEV ER T & FABRICIVS, prior 
füb nomine generico Apocyni, alter Asclepiadis, uterque 

eodem fpecifico narrarunt, cui poflerior partium fructificationis 


amplam fubiunxit defcriptionem. 
Verum 


[CHACO OO WX um OY ERO *n— m ——. 


E 


/— STerum enim vero cum ex his premiffis conftet,quod'eius [| 
1üllee ali: adhuc extenticones,preterquam ille,quas publicarunt |: 
DODONJEVS,LOBELIVS,CLVSIVS & IOH. BAVHINVS; | 
&. he omnes pro una tantum fint habendz, cum. trium illorum, |. 


quos prius nominavimus, icones exiverint ex Typographia Plazfi- 


siana.ad eandemfculptam imaginem fivearchetypum facte, & illa : 
BAVHINI, quem ultimo memoravimus, fit ad ectypum, [ 
quod Clufius fiftit, imitatione expreffa, unde penitus inter fe F 
converriunt ; preterea vero & he, quamvis fperni non poflint : 
dum: habitum: plante: belle referant, tamen: cum breviores & : 
rudiores fint, quam ut plante partes, precipue minores, rite | 
inde cognofzi poffint, preter hec nec coloribus vivis. picta, 
nec character fructificationis feorfim exhibitus :. hinc nec inutile | 
nec fuperfluum: putavi, noftram. promulgare imaginem, que 

etiamfi totam non fiftat plantam, fed tantumramulum, tamen |. 


prater eum & feorfim exhibeat pedunculum., flores explicatos 
ferentem, itemque folia folitaria, utraque nifi in nragnitudine 


adaucta, tamen e planta vulgari maiori, ( forfan e tali, que | 
quatuordecim pedum: altitudimem attigit, quod im ea-| 
dem planta nonnumquam fieri,EH R E T refert;) quibus porro, | 


quod omnium caput eft & attentione preprimis dignum, fru- 
étificationis character, preter fructum, fecundum omnes fuas 
partes nitidiffme & veriffime, uti florem plante vivi exami- 


nando didici, delineatus acceffit, & id quidem, ut pártium |. 
floris intricata compages earumque vera ftructura non folum [ 


clare infpici poffint, quapropter etiam partes minime oculo 


fere fübterfugientes, per microfcopium aucte, exhibite funt, [ 
fed etiam ut preconceptam de eodem ideam corrigat ac emen- | 
'det, cum non illum Cynanchi , fedalius, &, ut ego puto, | 
Nam EH- [ 
RET iam probe perfpexit, quod flores noftre plante, pro [ 
Cynanchi fpecie" habite, cum eius charactere generico, a | 


Periploca vel eius valde affinem reprafentet. 


LINNJ/EO- in generibus plantarum dato, minus congruant, 
quare etiam hanc totam pinxit imaginem, & in delineandis & 
extricandis floris' partibus tantam adhibuit diligentiam & accu- 
rationem.  lpfum vero, ut ftatueret quod .Cynanchi 
generis non fit, potiffimum permovere glandule ille. quinque, 
Stigmati infidentes, pro antheris ob fimilitudinem, & quod 
veras caffas putaret, ipfi habite, unde eandem LIN NEI 
Gynandris potius quam Pentandris accenfendam exi- 
ftimavit, &indeitidem dignam, 'que novum conftitueretgenus ; 
praferim cum plurime relique floris partes iisdem Cynanchi 
non refpondeant. — Et hec varians floris ftru&ura iam b. 
TREWIVM, utputo, perduxit, ut iconem feponeret, nos 
vero, ut pre aliis feligeremus, quo his felectis iconibus inter- 
mifceretur; equidem non ea mente, qua(i novum conftituere 


genus putaremus, fed potius quod eius Characterem fructifica- | 


. tionis. non Cynanchi fed Periploce afüinem intelligeremus. 
* Quo noftram vero ea de re magis diludicare poffimus fenten- 
tiam, hine Chara&erem ftu&ificationis feu potius floris, cum 
frü&tus defit, qualem noftra icon exhibet, & qualem ex plante 
viva floribus cognovimus, nunc delineabimus. 


CALYKX feu Perianthium parvum, planum, 
quinquepartitum: laciniis linearibus, 
fubacutis. 


COROLLA monopetala, rotata, plana, 
quinquepartita : laciniis lanceolato- 
linearibus, fubacutis 


Ne&arium parvum , bafi Corolle circumma- 
tum fubcylindraceum, quinqueden- 
tatum: dentibus utrinque uno mi- 
nori, & ex adverfo & ab intus alio 
cuspidato praeditis. 


STAMINA ex bafi neGarii quinque. 
Filamenta Craffiuscula, arcuata, Stig- 
mati appreíla. mper dua, mem- 
branaceze (laterales, ut puto): apici- 
bus inflexis, fummitatem Stigmatis 
fere obtegentibus. 


PISTILLI Géwii duo, oblonga: Ber 
vixullus. Sigma unicum,capitatum,,. 
quinquangulare ;. in. ambi. ne&ariolis: 
quinque coloratis ,, antherarum ana- 
Ingis, oblongulis, bifidis 5. is mei: 
apiéuis duobus, (qui funt, utopinor;. 
vera. Stigmata praeditum. 


Yam vero ex chara&ere floris, quem modo dedimus;. 
patere puto,. quod omnino. eius fructificationis Character pro- 
pius ad illum, a. LINN/EO. de Periploca. datum, quam: 
ad hunc, ab Eodem de: Cynancho exhibitum,accedat; cum., 
nec calyx nec corolla admodum abludant ,. nectarium fit perfi-. 
mile, ftamina non diffimilia, & piftilla analoga, precipue vero: 
ftigma, in hoc genere fingulare, mihi loco. chara&teris effen- 
tialis, admodum: refpondens:- puta orbiculato-quinquangulare,. 
glandulis quinque fübpetiolatis;, oblongulis obfeffum; preterea. 

. nec penitus de(int filamenta illa quinqne incurva, intra ne&ta- 
rium: locata, a ftaminum filamentis: diftin&ta & laciniis Corolle- 
alterna, quum vicem gerant cornicula illa. 5, e bafi neCtarii: 
exferta ,. fitu dictis refpondentia, forfan in eiusdem generis aliis. 
pluribus fpeciebus itidem taliter conftituta. ^ Unde nunc porro: 
rationem liquere puto, quare eiusdem nomen genericum, a: 

"LINNJEO ipfi inditum, fed definitioni. eiusdem minus re- 
fpondens, cum di&o, cuius character propius ad noftrum ac- 
cedit, permutare coacti fimus; Disce 


Hi. FABRICIVS, quem olim Preceptorem venera- 
bamur, nunc Fautorem ac Amicum, iam itidem perfpexit, 
quod. planta, cuius imaginem ftetimus , neutiquam ad: genus: 
Cynanchi, fed ad aliud pertineat, unde eidem in. Enumera- 
fione Stirp. Hort. Helufl. p. c. aliud nomen  genericum: impo-. 
fuit, & amplum floris fübiunxit defcriptionem: Verum nom. 
generi Periplocae fed Asclepiadi adnumeravit; ob id 
potiffimum ut puto, quod antherarum inflexos & inter fe fere- 
contingentes apices pro corpufculo truncato, antheras dupli- 
ces membranaceas arcte ftigmati incumbentes profquamis rimis 
fatifcentibus, nectariola fpatiolis, iisdem interie&is, non num-- 
exferta pro veris antheris, & nectarium corolle, ob parvita- 
tem difficile extricatu, & ob apiculos illos multum cum cor-. 
pufculis illis auritis, corniculum exerentibus, affinitatis alenti-. 
bus pro iisdem haberet, ^ Unde perfacile fuit di&o genere 
confundere, & propemodum autoritate VIRI exa&iffimi per- 
motus, meam abieciffem fententiam, & ad Eiusdem abiiffem,, 
praefertim, cum ficcata planta cius affertioni mire verificaretur, 
nifi ex plante vive flore adhuc pernoviffem, quod fru&ifica- 
tionis Character ita fe haberet, quemadmodum in icone noftra 
depi&a eft. 


TAB. LXXXIIT. 


PONTEDERIA foliis cordatis, floribus fpicatis. 


LINN. Spec, 412. MILL. Dit. — - 


Pontederia floribus fpicatis. LINN. Hw. Cif. 133, 


GRONOF. Virg. 37. ROTEN Lugdl. 57. COLD. iNo- 
veb. 69. " 


GLADIOLVS lacuftris virginianus cceruleus, Sagitta- 
riz folio. PAT1F. Gazopb. I, p, 4. ti. 12. f. 1. f, 12. 


SAGITTARLAE fimilis planta paluftris virginiana, 
fpica florum carulea. Bas. MO RISO N. Hjfl.5. 
D. 618. f. 15. 1. 4. f. 8. 


PLANTAGINI aquatice quodammodo accedens, 
foliorum auriculis amplioribus retufis, floribus 
ceruleis hyacinthi fpicatis. P LK. Mant. 152, t. 349. 
— [ | INora, 


[] 
Nota. Botanici, qui huiüs Plante imaginem in feriptis fuis exhibue- | ' 


' &pronovo haberet genere, proprium ipfiindidit nomen: Phry- 


-cordatam indicet, ipfi hoc & alio quovis nomine ignoratam. 


. que refpondent.& extra tubum corolle eminent nam illa tria, 


Desa 


. exemplar fit confe&a; nam eft dictis maior nitidiorque, ad hec 


. erefcunt nonnumquam unus, fubinde duo vel tres Caules, 


.dum in- Ttinere -bifpanico Americanas Regis Hifpanim ditiones 


'tria tantum. in quovis flore animadverteret ftaminz, nimirum 


TONVS esndem dignam cenfuit, que novum conftitueret 
. genus, cui nomen MICHELII, Botanici eximii, imponere, 


LERO haétenus fere inedita fervata funt, ab altero interim no- 


runt, fuerunt PLVKNETVS, MORISONVS, & PE- 
TIVERIVS, quí omnes eandem 1l. fupra cc. non peffime 
exprefferunt; fi excipias quod fingule icones fint iufto mino- 
res, & illarum, quas PLVKNETVS & PETIVERIVS 
adornarunt, folia anguítiora floresque ad totam figuram gran- 
diores. 
eius in libris fuis mentionem fecerunt, dum vel regionis ali- 


cuius incolam, vel horti alicuius alumnam fifterent, aut in cha- | 
.ra&ere nominibusque condendis effent occupati. Inter quos | 
pofteriores precipue eminet Illut. LIN NZEVS, qui in ge- | 


neribus plantarum eius characterem genericum exhibuit ipfi- 


oue proprium & novum adaptavit nomen a Pontedera | 


Botanico, tum ob plura laude digna qua ediderat fcripta, tum 
quod in Gymnafio Patavino multo cum applaufu Botanicam 


Inde nullus eius publicavit imaginem, fed plures | 


ipfam profitebatur, de Botanica bene merito, defumtum. 
Preterea vero & eidem in Hort. Cliff. p. c. nomen fpecificum 
a florefcendi modo petitum, quo a congeneribus fpeciebus 
diftingueretur, impofuit, quod dein in fpeciebus plantarum addi- 
ta foliorum figura, in diverfis eius fpeciebus alia ampliatum 
. — Singuli fere, qui eundem infecuti funt, Botanici, dum in 
libris.fuis.huius plante meminerunt, utroque eius nomine, 
tum generico, tum fpecifico, funt ufi! AL LOEFLINGIVS 


vifens, Barcellone in paludibus eandem crefcentem inveniret, 


niUm , cui adiecit amplam defcriptionem, unde mihi cum 
LINNJEO conftat, quod Phrynio fuo Pondeteriam 


Quem in errorem ut incideret, ipfi fuit fere inevitabile, cum 
hec, que trium. inferiorum laciniarum bafi inferta funt, iis- 
qua intra tubum latent eiusque bafi funt inferta, vel ut pra- 


terviderit,vel ut ipfa abfuerint,fuit neceffe, cum nullam eorum 
faciat mentionem. — Item iam ante LINNZEVM HOVS- 


indeque MICHELIA M dicere, in animo habuit: Sed quum 
phtifi confumtus, premature, quod vehementer dolendum! 
morti occumberet, unde propria inventa adnotamentaque 
Publico communicare non potuit, eiusque manufcripta a MIL- 


men accepit, ipfius ad aliam plantam translato. 


ae "e Cum ex premiffis iam pateat de planta ipfa nullas ad- | 
: hue. exftare icones, quam quas MORISONVS, PLVKE- 


NETVS & PETIVERIVS exhibuerunt, quum. reliqui 
Scriptores botanici, quos memoravimus, vel plantam tantum 
nominarint, vel defcripferint, vel definiverint, nequaquam 
vero delineaverint; & eedem icones, quamvis fperni non pof- 
fint, fint tamen perparve, preterea nec coloribus vivis picte, 
nec charactere fructificationis ornate: inde actum agere nequa- 
quam putavimus, dum noftram publicaremus, a b. TREWIO 
in id iam fepofitam, quamvis nonad vivam plantam, que tunc 
temporis in Anglia obtineri non potuit, fedad ficcum at bonum 


coloribus vivis decorata. Nec defideramus ur in reliquis cita- 
tatis figuris Characterem fru&tifieationis, qui hic, excepto fru- 
&u, quem EHRET, omni data opera, obtinere non potuit, 
accuratiffime & inagnitudine tam naturali quam aucta adpictus 


Planta vero ipfa, cuius delineationem dedimus, quan- 
tum éx defcriptionibus, quz inde exftant, & ex icone noftra 
colligere eft, fequentem in modum fe habet: Nimirum eft 
pedis fere longitudine, Radix perennis fibrofa, unde füc- 


fübrotundi, crafütie digiti. — Horum unicuique et. folium 
unicum, fagittato- cordatum: angulis f. auriculis fubrotundis 
dimidia fere totius plantz longitudine eiusque pene latitudine, 
carnofum, ftriatum feu nervofum; nervis e bafi undique ex- 
currentibus; alioqui intcgrum, nifi in bafi ut memorat 
MILLERVS profunde ferratum, villofüm, fübacutum, in- 
fiftens petiolo, fübrotundo, rubente, fibrofo, bafi caulem 


Nota: 


vagine inftar obvolvente, fupra, ubi a caule abícedit, dehi. 


. «a meridionali, ut PETIV ERTIVS afferit. 


' fubtus incanis , 


- feente: unde exic- Pedunculus. rotundus, longus, rubicundus, 


bi-vel tri-uncialem füftinens Spicam cylindraceam, denfam, 
que antequam efflorefcit, intra fpatham longitudinaliter de. 
hifcentem, ftrictam, luteam, latet, Flores qui ipfi infident, 
funt nudi, neque bractea fuffulii, neque Perianthio cin&i, 
fublabiati, geminati ut aflerit BROW NE, corulei vel 
rubicundo - cerulei. Corolla monopetala , imperforata: 
'[ubus angulatus, ftriatus, fübcylindraceus, parum incurvatus 
Limbus bipartius, cuius labium fuperius eftere&um, 
tripartitum: laciniis fübequalibus, media macula lutea infignita; 
inferius itidem tripartitum,equale,reflexum. — Staminum 
numerantur in fingulo flore fex, quorum tria extra tubum 
Corollz eminent z: filamentis bafi trium laciniarum inferiorum 
infertis iisque fiturefpondentibus; tria vero reliqua intra tubum 
Jatitant, bafi eiusdem inequaliter inferta; & hec bis tria an- 
theris gaudent oblongis, incumbentibus. Piftillum 
corollam longe fupereminet, & eius germen eft oblongum; 
Stylus fimplex, apice incurvatus; Stigma craffiufgulum: . 
ünde fc Fructus feu Capfula carnofa, conica, 
triangularis, trilocularis, cuius loculis infunt Semina plura, 


fubrotunda. 


: Hec, quam modo defcripfimus, planta paludibus 
& vadis Americae inhabitat, nec adeo raro occurrit, cum 
in. pluribus eius regiuibus , precipue borealibus, reperiatur.. — Sie 
enim reperitur in Zirginia, ut GRONOVIVS, MILLE. 
RVS & PETIVERIVS teflantur. — In Marilandia, Cartli- 
In vera Crue, 
ubi collgit HOVSTONVS, autore MILLERO. In 
Sfamaica , quemadmodum ex BR OWNII Flora Jamaicenfi 
patet, ubi proprium ipfi adaptavit differentiam fpecificam, & 
ample expofuit eius characterem fructificationis, noftre non 
male refpondentes, nifi quod folia Iamaicenfis .defcribantur 
fubrotunda. que noftre funt cordata, quod difcrimen ex figura 
eorum maleintelle&ta ortum fuiffe autumo, — Porro reperitur in 
Barcellona , ubi detexit LOEFLINGIVS. — Rurfus in Provincia 
Noveberatenfi , ubi legit COLDEN. — Itém in Nevo- Tork, 
vundeaccepit ELLIS, ex quo obtinuit EH RET, & fecundum, 
quam noftram pinxit iconem. 


TAB. LXXXIV. 


PHYLLANTHVS C grandifülia ) caule ebore 


folis ovatis obtufis integerrimis LIN. Hot. 
Cliff. 440. Spec. 1392. MILLER Dittin. T 


NIRVRI arborefcens, foliis latis fübrotundis & fubtus 


incanis , fru&u maximo HOVSTORN. MSS. 


Plante imago, quam 'l'ab. LXXXIV. exhibuimus, ab EHRE- 
T O, qui eandem delineavit, b. TREWIO nomine: Tele- 
phioides arborefcens folis latis, fubrotundis & 
fru&u maximo Randi miffa eft. 
Quam vero idcirco potiffimum publicavimus, quod nulla adhuc, 
quantum fcio, alia exftet icon, nec planta ipfa perquam fre- 
quenter hortos Europeos incolere poffit, cum nemo, quan- 
tum mihi conftat, preter LINN/EVM & MILLERVM, 
eius mentionem fecit, nam Randium, ob id quod plantam 
tantum nominetus indicaverit, ftudio omitto, quin & hi, dum 
eandem in Libris fuis, prior primum in Porto Cliffortiano, inde 
in fpeeiebus plantarum, alter im di&hionarii bortulámorum variis 
editionibus, & in eius abbreviationibus, memorarunt, eius talem 
non dederunt defcriptionem, que plantam fecundum omnes 


' fuas partes cognitam redderet: nam. ille, cui ficcum tantum 


exemplar fuit, à MILLERO communicatum, in rite deno- 


' minanda planta fuam precipue collocavit operam, paucatan- 


tum de foliis adnotatamenta fübiungens; & alter quamvis in 
nomine eius, cuius proprium primo condidit, dicens AN- 
DRACHNEN folis ovatis obtufis fubtus incanis, 
caule arboreo, quod expoft cum LINNJEANO per. 


mum. 


^7 hutavit, non fubftitit, tamen eius imperfectam exhibuit de- 
'- oferiptionem. 


Unde tantum colligere eft: eíTe arborem medie 
jflature,; eandem . in folo natali ad viginti pedum altitu- 
diném excrefcere ; "Lruncum effe craffum, lignofum, di- 
fpeii in plures ràmos ;. his alternatim infidere folia ovata, 
integra, fupra fpleadide viridiainfra incana (eu potius glauca; 
ex horum axillis prodire flores fexu diftin&ctos, brevibus pe- 
dicellis iaidentes ac infra folia dependentes ; Fructum, 
qui ex his nafcitur, eíle nucis bafilice magnitudine, intu- 
mefcere in tres loculos, quibus infunt femina fingularia; 
horum duo fepius effe marcida, quin etiam dum fpecie fecun- 
data referunt, tamen detracto cortice, reperiri absque gerni- 
ne feu potius corculo. — Sed hec non folum verum etiam & 
alia plura ex icone noftra patent, que nunc fuübiungere placet: 
nimirum quod ex ramulis quovis anno noviter protrufis nafci 
videantur | folia, que funt, ut LINN/J£VS in borío 
Clfort. ism annotat, palmaria, fed non ovata & 
Obtufa, ut idem afferit, potius fubrotunda & breviter 
acuminata; quod his foliis fint petioli parvuli, fübro- 
tundicraffiufculi; quod fübter illos in iunioribus collocentur 
ftipulae lanceolato-lineares, acute; quod ex axillis 
foliorum non unicus fed plures prodeant flores nu- 
tantes,campanulati, flavicantes, parvuli, pedicellis 
fimplicibus vel diftinCtis adfixi, & quod denique flores 
feminini, dum mafculi non (int adpicti, adhec & fructus fe- 
.quentem in modum fe habeant. . 


"PERIANTHIVM hexaphyllum , 
f. fexpartitum: — fois  l. lacinüs 
erectis, coloratis, lanceolatis, fuba- 
cutis. 


PISTILLI genes fübrotundo-tzigonum, 


bafi margine polygono cinctum. Sli 
trcs recurvato-petentesjin fummitate 
bifidi , Stigmata obtufa. 


PERICARPIVM feu cojus fübrotunda 
ER trilocularis : loculis bival- 
vibus, ; 


.SEMINA ovata hinc convexa, inde an- 
gulata, vertice obtufo ut videtur hilo 
predita. | . Il 


Hec cuncta igitur ultra ex icone noftra. perfpiciuntur, 
quorum aliqua EHRETVS propriis fuis adfcriptis adnotatio- 
nibus confirmavi. ^ Unde iam fatis füperque clarebit, quare 
MILLERLI defcriptionem imperfectam dicere, coacti fimus, 
fed exinde itidem patebit, quare huic iconi prz aliis inter has 
fele&tas icones locum affignaverimus; nempe quod nonfolum 
raritate & elegantia, fed etiam accuratione aliis preftet.. Que 
noftra pofterior affertio quamvis per fe iam liqueat, tamen ad- 
huc magis clara fiet, dum L. B. vel iconem ipfam vel eius, 
quam dedimus, defcriptionem, cum iis, que dictorum virorum 
opera de planta  innotuere, precipue vero fru&i- 
ficationis characterem in quantum delineatus eft, & in quantum 
hinc itidem defcribi potuit," cum LINN /EANO, in. gene- 
ribus dàto, comparare non gravabitur. Et optandum tantum 
effet; ut, quemadmodum flos fremineus explicatus & magni- 
tudine auctus fuit feor(im exhibitus ,. fic & mafculus effet 
delineatus, preterea planta proportionaliter- diminorata ad- 
picta, quo icon omnibus numeris fuiffet perfecta. 


Tam vero mihi adhuc in caufas inquirere incumbit , quare 
in icone noftra foliorum figura illia LINNZEO & MILLE- 
RO deftripte non refpondeat, inde enim perfacile quisquam 
incogitationem adducipoflet, quafi non effet accurate delineata, 
aut planta, quamrdiximus, non effet; .. At quod fit non tan- 
tum fru&tificaionis character fatis fuperque declarat, verum 


euam nomen ab EHRETO iconi adícriptum, hinc cum zfr-, 


| 


. dracbne. arbores MILLERI, olimi quarta nune tertia fpécie, 
confundi nequit, etfiamfi huic fit valde adfinis, eiusdem con- 
terranea, & quantum ex HOVSTONI nomine fpecifico , 
olim a MILLERO memorato, colligo: foliis latioribus, 
Inter caufas vero praecipuas, que foliorum huius arboris figu- 
ram immutare potuerunt, refero etatem, unde mirifice fiepius 
transfigurantur, fic, ut fibi fint plane diffimilia, quaeprius enata 
funt, & que poft enafcuntur, quorum plura infignia exempla 
proferre poffem, nifi talia plura unicuique Boranico incognita 
effe non poffint, huic addo culturam, que mirum quantum 
omnes plante partes, precipue folia variare poteft, ut taceam 
alias, que minus forfan hie locum habent. 


Caeterum hzc planta, uti ex MILL 
Campechia fponte crefcit, ubi HOVST 
Andrachnen arboream MILLERI 
quoque Capfulas feminales Angliam 
nibus, quamvis maxima ex 
enate funt plantae. 


LAB. EXXXMV 


AC ER foliis quinquelobis fübdentatis fübtus glancis,. 
Ru. pedunculaus fimpliciffimis rare agercgatis 
ioicis.. | 


ERO conftat, in 
ONVS eandem & 
primum detexit, & unde 
| mifit. quorum ex femi. 
parte fuerint caffa, tamen aliquot 


ACER (rubrum) foliis quinquelobis fubdentatis uc. 


giaucis, peduncuiis fimpiiciffimis aggregatis 
Spec, 1496. GRO NOF. Virg. 161. B'SBRS LENIN, 


ACER folio palmato-angulato, flore fere apetalo feffili, 


fru&u pedunculato corymbofo. FI. rg. 41. COLD 
ANovelar. 85. ; : f 


ACER virginianum folio fubtus incano, flofculis viri 
di-rubentibus.  HERM. Parad, p. 1. t. 1. 


ACER virginianum, folio maiore fübtus argenteo fu- 
pra viridi fplendente. PLFCK, 4m. 7. t 2. f. 5. 
CATESB. Carol. Lp.60,1,62. MIL L. Icon. p. 6. £. 8. f. 1. du 
HAMME L. Arb. p. 28, : | 


ACER occidentale, folio minore fubtus incano fupra 
,atrovirente R AI. Hifl. 1701, 


ACER floribus rubris, folio maiori 
argenteo fplendente Clay, 


2, ACER rübeam 
OH. 6o. - 


TAB LXXXV 


ACER fli tri- vel quinquelobis ferratis fubtus glau- 
cis, floribus diftin&tis. confertim. aggregatis mo- 
noicis. 


fupra viridi fubtus 


floribus hermaphroditis 4, Ror 


ACER americanum, folio maiore fubtus argenteo, 
fupra viridi fplendente, floribus multis: coccineis 
MILLE NR. Dict. i 


ACER floribus rubris, folio maiori fuperne viridi, 


fubtus argenteo Ííplendente Clayt. 2 HAMEL. 
4trb. 28. ad 


Nota. Plante he dus, quas tabulis LXXXV. & LXXXVI. exhibui- 


tnus, funt Aceris valde affines fpecies, ita ut a MILLERO, 
qui utriusque. planue "in. Dicrioperio  boríularmm | noviffimis 
: M.» x editio- 


editiombus, & in. Iconibus mentionem fecit, tantum. pro 
varietatibus eiusdem fpeciei, LINNN/EO A. rubrum 
di&e, fint habite; licet in prioribus.huius dictionarii editio- 
nibus easdem in veras diftinxerit fpecies, proprias ipfis aptans 
differentias fpecificas, quarum alteram fua fub fpecie indicavi- 
mus.  Sedin eo, quod hanc priorem fuam miferit fententiam, 
& alteram amplexus fit, hactenus fuffragari non potui, cum 
in his duabus plantis, ex iconibus noftris iudicans notas haud 
paucas nec viles animadvertam , quibus in duas veras diftingui 
poffint fpecies: fcilicet, quod prior fit planta dioica, altera 
monoica; dein quod prior gerat folia quinqueloba dentata, 
altera triloba? ferrata; tum quod gemma in priore fint minores 
imbricate, quales etiam vel facta effloreícentia perfittere viden- 
tur, in altera maiores, pro more generis compofitze ex duabus 
fquamarum paribus, adaucte ad bafin aliquot minoribus,quorum 
maiores, dum expanduntur,funt fibi fere quales, cruciatim re- 
cedunt, apicibus & marginibus retractis, ita ut calycem tetra- 
phyllum patentem referant, unde florum fafciculi prodeunt. 
Porro quod fafciculi florum in priori fint pauciores & rariores, 
in pofteriori copiofiores denfiores , ita ut nonnunquam de ra- 
mulis ipfis, quibus füpercrefeunt, pre eorum frequentia & 
denfitate vix quicquam confpici poffit. — His adde quod pe- 
dunculi in priore fint longiores fubnutantes, in altera minores 
& magis erecti; dein quod prioris feminei flores poffideant 
calycem feu Perianthium monophyllum, perfiftens, iidem vero 
alterius polyphyllum, deciduum; tandem quod ale in priore 
fint maiores & magis arcuate, in altera breviores, rectiores. 


Hec cun&a, que modo adduximus difcrimina fiunt 
maxima ex parte ex iconibus noftris clara & perfpicua, &, que 
ex iisdem minus clare cognofci poffunt, aliorum de Ácere 
rubro iconibus & effatis fupplentur. Quem pofterior noftra 
affertio potiffimum de illo primo difcrimine valet, quod inter 
utramque plantam intercedere diximus: puta quod prior fit 
dioica vel diphyta, altera monoica vel monophyta. ^ Exiamfíi 
enim id, quod de altera afferuimus, ex icone fua fatis fuper- 
que clateat, tamen idem, quod de priori perhibuimus eque 
clare ex fua non cernitur, cum in eadem ramus florum mere 
hermaphroditorum ferax, fed non alius mafceulorum tantum 
fetus, exhibeatur. ^ Unde ambigimus an huic fint prater her- 
maphroditos alii mafculi, & dum finc, an eundem cum iisdex 
inhabitent truncum proprios tantum fegregati in ramos, an ha- 
beant diverfum truncum? Rurfus, num forfan hi mafculi iam 
defloruerint cum icon effet confecta, an nondum eflloruerint? 
At cum in LINNJEI ffeciebus plantarum, ubi noftra fuo in 
erdine enumerata eft, in fine annotatum legimus, quod fit 
planta dioica, idemque à DV HAMELIO, Zrachatu de Zfr- 
boribus, ubi lcco citato noftram plantam memoravit, & qui 
ipfe propriam arborem mafculorum tantum fcracem aluit, unde 
& flores delineandos curavit, affirmari advertimus, preterea 
& Catesbyo & ramulum hermaphrodicorum florum feu potius 
fru&uum, & alium mafculorum fetum, delineatum confpicimus, 
& id denique noviffime ab Amico, in paucis caro, D. du ROT 
in. differtatione inaugurali obfervationes botamicas fiflente, habita 
Helmítadi MDCCLXXL d. XXXI. O&obr ulterius corrobo- 
rari legimus, tum amplius ambigere non poffumus, fed tantum 
dolemus, quod non ramus maículus perinde ac alius andro- 
gynus fuit exhibitus. 


Quo pauciores funt botanici, qui huius alterius noftre 
plante meminerunt, preter enim MILLERVM, qui varie- 
tatis loco habuit, & preter DU HAM ELIV M, qui pro 
vera & diftin&a habuit fpecie, neminem novi; eo numerofio- 
res vero funtii, qui prioris mentionem fecerunt, & haud pauci, 
qui eius delineationem adornarunt. ^ Primus, qui huius men- 
tionem fecit, fuit fine dubio PLVKENETVS, quil c. no- 
mine füpra exhibito hanc primum indicavit, & eius aliqualem, 
fed tantum ramuli absque floribus & fructibus, dedit delineatio- 
nem. Hunc fubfecutus et HERMANNVS, qui femine 
haud fpernendam exhibuit figuram, & plante huius amplam & 
baud inconcinnam defcriptionem; unde tantum colligere eft, 
ipfi fuiffe individuum rudimenta fructus non in duo fed tria 
vel quatuor ftigmata definentis gerens, & arborem fuam, licet 
quovis anno lete floruerit, numquam tamen matura(fe fru&us : 
Quod fine dubio duritie climatis vribui nequit, cum in Anglia 
hac & altera fpecies fuos ad maturitatem perduxerint fructus, 
Proin ut alia fubfuerit caufa neceffe eft, & hanc fufpicor 


fuiffe abfentiam maris. í 
NO fuit CATESBY, qui eius tam ramum fructiferum 
quam alium parvulum mafculorum florum feracem, nomine a 
PLVKENETO indito, ftetit, addens pauca hiftoriam plante 
concernentia. Hic igitur fuit primus, qui preter ramulum, 
a trunco florum hermaphroditorum defumtum, alium, ab al. 
tero mafculorum petitum, delineavit & unde affertio, quod 
flores fructificationi dicati, qui funt vel mafeuli, vel feminei 
feu potius hermaphroditi, proprios fegregentur in truncos, ali- 
qua ex parte verificatur. 


Ab hoc exftitit GRONOVIVS, qui lI. c. eius men- 
tionem feci. Non multo poft COLDEN eandem, cum 
plantas Coldinghamias ex Provincia Noveboracenfi proprio 
in Catalogo fifteret, qui A&tis Upfalienfibus A. 1742, infertus 
eft, nomine GRONO VII memoravit, propriam ipfi, me- 
thodo LINNZEANA concinnatam, fübiungens defcriptionem. 
Ex qua elucet, fibi fuiffe arborem feemineam , cuius flores caly- 
cem non monophyllum fed polyphyllum habuerant, fi fides 
habenda eft eius defcriptioni, unde, fi mafculorum inieciffet 
mentionem, colligendum fuiffet, fuam defcriptionem pertinere 
ad banc noftram alteram. — Poft MILLERVS in Jconibusl.c. 
feminz ftetit iconem, fed reliquis hactenus publicatis non me- 
liorem. — Cui adiunxit hiftoriolam plante, ubi alterius noftre 
nomine Áceris Caroli WAGERI mentio fit, & que in 
variis JDi&onarii borf. editionibus itidem exftat. — Hi dicti 
fcriptores hactenus arboris feemine tantum, non eque maris 
meminerunt: fed DV HAMEL, qui poft ipfos 7ra&atum 
de zfrboribus fcripfit, & LIN N JEV S in mviore Plantarum Indice, 
atque novifime & quam maxime expreffe 44 ROT l c, 
& trunci mas dicendi, & alterius femina nuncupandi, 
meminerunt. . Inter quos DV HAMMEL, quem primum 
nominavimus, propriam coluit arborem maret , cuius flores 
adhuc tenellos & iam adultos, ut intra gemmas continentur, 
aut ut folitarie cenfpiciuntur, delineandos curavit. ^ Preter 
dictam vero, alteram adhuc coluit, que ex ipfius fententia fuit 
femina, quamvis dum hec fcriberet nondum floruerit, quod 
vero exinde fufpicatus eft, quum a Canadenfibus Botanicis 
fuit edoctus dari huius fpeciei duo individua, quorum alterum 
flores foomineos, alterum mafculos ferat, ficetiam D. 2; ROI, 
quem ultimo nuncupavimus, quum JZarbecce ( Harbke), pagi 
He!mftadio vicinijin Perill.a VELTHEIM arbores & frutices ame- 
ricanas, quarum perplures & rariores colebat, inquireret, 
utramque arborem, puta marem & foeminam, & quidem 
in flore, videre & obfervare obtigit. — Unde vero LIN- 
NJEVS idem perhibuerit, an propriis edoctus fuerit obfer- 
vationibus, an aliorum avtoptarum Americe provincias 
peragrantium, an idem cum nobis ex CATESBEI figuris & 
DV HAMELII effais & figuris collegerit, nefcire me 
facile fateor. —— Ceterum hic idem in concinne denominan- 
da & definienda planta nec non in colligendis fynonymis fuam 
precipue commodavit operam, quare & ipfi iam in horto Up- 
falien(i propriam adaptavit differentiam fpecificam, quam dein 
in fpeciebus plantarum novioribus immutavit, inflorefcendi 
modo in auxilium vocato: fed eandem rurfus ampliare coacti 
fumus, ut alteram noftram fpeciem ab eadem diítinguere po- 
tuerimus, cum ipfi fit idem inflorefcendi modus, talis foliorum 
divifio & idem color quoad folia & flores,( unde potiffimum 
LINNJEAN X petite funt note fpecifice)nec cetera admo- 
dum differant, attamen fit diftincta uti, ex difcriminibus fupra 
enumeratis patere puto. 


; Addendum denique adhuc putavi has plantas, precipue 
dioicam, in Americe Provinciis, ubi fponte crefcunt, ab in- 
colis ad varios ufus converti: ex fucco enim ex arboribus, 
primo vere ad lignum usque inforatis, deftillante, confici fac- 
charum, Syrupum, ut obiter COLDEN &KALM, & accu- 
ratius & plenius DV HAMEL indicarunt ; preterea, ut 
KALM in itirere. /fmericano ultro. memorat, ex ligno tornari 
& fabricari varia utenfilia, qna funt coli rotatiles, orbes, fca- 
pi, pedes, quibus le&i , fedilia infiftunt, precipue vero ex illo 
marmorato fieri varia fcriniariorum opera, carius quam e vul- 
gari venientia; excortice porro aqua incocto, addito Chalcantho 
parari colorem obfcure ceruleum ; quo tinguntur lana & 
Linteamina, & €x eodem tandem Atramentum. 


Proximus a memorato HERMAN- 


^ ":»EU 


PUTXECSEXXXVIES A 


VIBVRNVM foliis cordato-orbiculatis glabris fer- 
ratis plicatis. GRO NO. Firg. ( ed. alt.) p. 46. 


VIBVRNVM folis ovatis dentato-ferratis plicatis. 
LINN. Spec. 384. f. 4- 


VIBVRNVM foliis ovato- orbiculatis profunde ferra- 
. tisvenofi. MILL. Did. 


Viburnum, cuius imaginem, ab EHRETO delineatam, 
tabula LXXXVIL. ftetinus , eít idem, quod: GRONOVIVS 
&CLATTON O e Virginia nomine VIBVRNI flori- 
bus in umbella candidis, foliis articulatis profunde 
& eleganter ferratis accepit, & in Florae virginicee 
altera editione p. 46. nomine premifo indicavit. ^ Huius porro 
LINNJ/EVM I. c. mentionem feciffe, vero non ab(imile eft, 
cum eius nomen fpecificum, quod fupra enumeravimus, ab illo 
Gronoviano perparum differat, nec referat. neutrum alterius 
nomen indicaffe, quod alioqui fedulo factum eft, quum utri- 


Nota. 


que alterius nondum innotefcere potuit, ob id, quod in| 


nova demum librorum fuorum editione publicarent, & hi libri, 
denuo editi, finc fibi mox infecuti, unde pofterior prioris, 
cum fuum edendum pararet, nondum habere potuit. —Sed 
quod horum virorum nomina unam eandemque indicent fpe- 
ciem indeque pro fynonymis fint habenda, hinc precipue col- 
ligo: quod utraque Virginiam inhabitare perhibeatur;. porro 
quod altera cum altera foliis plicatis, id quod huic fpeciei pro- 
prium videtur, & marginibus ferrato-dentatis conveniat, nec al- 
tera ab altera difcrepet nififigura, que variare potuit; prefer- 
tim, cum inter ovatam & cordatam perparum fit difcrepantiz, 
& uaa fepius in alteram transmutetur, aut eadem etiam talis 
fepe numero fit, ut nec perfecte ovata nec cordata dici poffit. 
De eo vero, quod alter folia non timpliciter cordata fed cor- 

. dato- orbiculata, altez vero tantum fimpliciter oveta dixerit, 
non admodum angor, quum & hoc fibi non conftare potuit, 
& re vera fic ed», hinc precipue coliiro, quod GRONO- 
VIVS preter fuam fpeciem: foliis cordato-orbiculatis , 
& varietatem indicaverit: foliis fuperioribus tantum cordatis, 
Preterea X MILL ERI nomen fupra indieacum | huc. quoque 
'pertinere fentio, cum nec nomen nec defcriptio, huic fubiun- 
cta, abludant, nec id, quod folia gervofa non plicata defcripfe- 
rit impedimento eífe poffit, cum füb nervofis haud dubie 
plicata intellexerit. : 


Quod ad plantam denique attinet, ea ex icone noftra 
propemodum fequentem in modum fe habet: nimirum Caulis 
& Rami rotundi, cortice cinereo,levi,gemmulis parum exafpe- 
rato te&i. Surcwlitetragonivirides, Folia orbiculato-cordata, 


glabra, plicata, ferrato-dentata, oppofita, rectangularia f. hori- 
zontalia, petiolata, — Pefioli breves, foliis quinquies minores, 


canaliculati, craffufculi. Flores in umbella fupra decompo- 
fita absque ínvolucro. Eorum Calyx f. Perianthium breviffi- 
mum, quinquedentatum. Corolla monopetala,rotata, quin- 
quepartita. Staminaquinque,Corollz inferta&eadem maiora. 
Filamen'a fübulata, erecto-patentia, ^ zfntberz fübrotundae. 
Pifülli germen fübrotundum. | Stigmata tria?- Fructus bacca- 


tus: Zaca fuücculenta, monofperma, umbilicatà, Semen 
fübrotundum, 


TAB. LXXXVIIL- 


"«CHELONE koi petiolatis lanceolatis ferratis: 


fummis oppofitis. — LINN. Hirt. Cliff. 492. Syff. 408, 
GRONOYF. virg. 93. FABRIC. belmfl. 411. 


| 


|CH 


: 49 
ELO NE acadienfis, flore albo TOVRNEE,— 45. 
Gall, 1756. BOER H.- Lugdb. 1. p. 240. 


CHELONE flore albo, in fummo caule difpofito 
foliis longis in acumen. definentibus, ex adverfo 
absque pediculis binis, | Claytor. 


Nota, Primam huius plante mentionem fecit TO VRNEFORTIVS 
l. c. nomine fupra indicato , cum fructificationis partium defcri- 
ptionem & delineationem daret, quarum utraque non peffime 
fa&ta eft. Inde BOERHAAVIVS eandem, nomine Tournefor- 
tiano ufus,l. c. memoravit.Hanc dein LINNEVS inorto Cliffor- 
figno, Claffi Didynamie & ordini Gymmnolpermie addens, no- 
men genericum a TOVRNEFORTIO inditum retinens, 
& novum fpecificum ex legibus prefcriptis aptans, primum in- 
dicavit. Tum vero & in Indicis Plantarum univerfalis variis 
editionibus .& in iisdem Syftematis Nature, fuo in ordine, no- 
mine fpecifico cum editionibus tantum nonnihil immutato, me- 
moravi. ^ Unde denique varii Boranici, dum eius in libris 
fuis meminerunt, nomina mutuarunt. . Talis eft amiciffimus 
FABRICIVS, qui, dum plantam hanc in Zyumeratione metbo- 
dica Plantarum borti medici .Helmfladienfis indicaret, dicti viri 
nomen fpecificum tunc temporis noviffimum ufurpavit, & quem 
ob id potiffinum nomino, quod floris partium accuratam & 
nitidam dedit defcriptionem , iis noílre non male con- 
gruentem. Unde potiffimum notari meretur, quod perianthium 
non fit pentaphyllum, fed octophyllum, & eius foliola quafi 
imbricatim fibi incumbant, quale in noftre iconis prima figura 
confpiciendum fe prebet &a TOVRNEFORTIO iam l. c. 
exhibitum eft. — Ipfum enim quafi ex duplici calyce conftare 
videtur, quorum alter exterior eft triphyllus, alter interior 
pentaphyllus. — Praterea & fingulare illud, ab ipfo itidem an- 
notatum, puta quod ftámen quintum mutilatum fit foliaceum, 
memoratu adhuc dignum effe cenfeo: fed qui de Corolla, de 
Staminum curvatura & pubefcentia, nec non de Piftillo funt ab 
eodem dicta, cum characteri Linneano fint maxima ex parte 


conformia, reticenda putavi. 


Alios Botanicos, qui plante nominetenus tantum me- 
minerunt, & ad eandem dilucidandam nil contulerunt, ftudio 
omitto.  Suffecerit ex iisdem tantum nominaffe GRONO- 
VIVM, ex cuius Flora virginica liquet, eandem effe Virginie 
incolam, & ex Claytoni nomine ibidem relato, eandem 'inhabi- 
tare paludes: preterea & MILLERV M, qui in Dictionario 
hortul, eius defcriptionem dedit, loca natalia & culturam in- 
dicavit, & eandem ab altera fpecie, LIN N 7EO in fpeciebus 

. Plantarum pro huius varietate putatam, diftinxit. 


TAB. LXXXIX. 


SIDA foliis fubrotundo -cordatis fublobatis, pedun- 


culis umbellatis, capfulis multilocularibus, 


Nota. Plante imaginem, cui nomen modo indicatum indidimus, id- 
circo potiffimum digaam cenfuimus quz his iconibus felectis 
inferatur, cum Sidam, quam fiftit, non male exprimere videa- 
tur, & hec ipfa nifi fit inter Botanicos plane incognita, fit 
certe minus cognita, ^ Quoditidem EHR ETO fic vifum eft, 
unde iconi originali, ab ipfo depicte, fubdidit fe ignorare, an 
hec Abutili fpecies iam. fit cognita an incognita? Unde vero 
nos hanc Sidam, eamque incognitam habuimus, iam noftrum 
erit indicare. — Quo melius vero id fieri poffit, placet defcri- 
prionem plante, ad iconem noftram factam, premittere. Que 
nunc fequitur. 


CAVLIS angulatus, ramofus, ere&us. 
FOLIA alterna, fubrotundo-cordata, fub. 


lobata, obtufiufcula , ferrata; pal- 
maria, venofa, villofa, petiolata: 
Petiolis angulatis, foliis dimidio brevio- 
ribus , dependentibus. 

Sripue 


$0 
Supue laterales ; magnae,  lineari- 
lanceolata, acuminata, patentes. 


PEDVNCWVLI petiolis laterales iisdemque 
maiores, fingulares,  unibelliferi : 
Pedicelli parvi, faepius 5, uni - flori, 


PERIANTHIVM monophyllum, femi- 


quinquefidum,angulatum,perfiftens. 


COROLLA pentapetala: peialis bafi coalitis, 
obcordatis, oblique  praemorfis, 
patentibus. 


STAMINVM fianeita numerofa, unguibus 
corolla inferta, inferne in cylindrum 
coalita, fuperne foluta. ^ 4mbez 
fubrotunda. 


PISTILLVM intra vaginam ftaminum. 
Germen. fubrotundum , -orbiculatum. 
Solus — cylindraceus , 
Shigmata Capitata. 


'"PERICARPIVM fübrotundum, turbina- 


fum acuminatos, introrfum uncia- 
tos & dehifcentes,polyfpermos íolu- 
bile. : 


SEMINA plura, fübrotunda, pedicellata. 


oo. o Ex defcriptione modo exhibita nunc rationes non tan- 
 -: "tum perfpici poffe autumo, 
generi Side, & quidem ordini multicapfularium, alioqui Abu- 
E: tilon dicto, adcenfuimus, videlicet quod ipfi fit calyx 
. ^ fimplex, angulatus, & ítylus multipartitus, preterea. fructus 
multi-capfularis, numerum capfularum 5. excedens, cuius ca- 
pfulis: infünt femina non fingularia, fed plura: Verum etiam ex 
...., eadem iam rurfus liquere arbitror, quare eandem pro incognita 
: « -.Wel minus cognita habuimus, nimirum quum pedunculos fingu- 
 .gulares, umbellatosgerat & folia fübrotundo-cordata; quibus 
coniunctim fuümtis a fingulis LINNZEANIS Side fpeciebus 
€x ordine multicapfularium, preterea vero & ab aliis,a MIL- 
LERO aut aliis Botanicis indicatis , differre videtur. 


JUTAB. XC. 


MALACHE ju 


ABVTILON foliis ovato-cordatis acuminatis rugofis, 
floribus in chyrfo terminalibus. MILL. 4tbridg.(ed. 5-) 


'ABVTILON americanum paluftre,fpica florum pyrami- 
data, flore parvo exalbido. PLZ/WM. Spe. 2? 


ALCEA. fruticofa, aquatica, folio cordato fcabro, 
*'^* flore pallide luteo SLO AN. Catal. 97. Hifl. I. 221. 
d (Ot, 139. fa. 


" Nota, Planta, quam tàb. XC. iuxta EHRETI imaginem, ad ficcum 
exemplar fa&am, delineandam curavimus, ob. id publici 
iuris facere decrevimus,. cum eius nulla adhue exftet icon, 
unde-planta vere cognofei poffit, & tamen fit planta cognitu 
preprimis digna, cum fub generibus, quibus hactenus accenfa 

T : 'eft, loccm fuum tueri non poffit, nam proprium genus confti- 
tuere videtur, uti poftea perfpicuum facere annitar. 


Hans SLOANE fuit haut dubie primus, qui in Cata- 
logo Plantarum Stamaicenfium p. c. eius mentionem fecit, idem- 
que fuit itidem primus, qui dicte plante propriam eamque 


multifidus. | 


tum, hirtum, multiloculare,in locu- | 
los triquetros, compreflos, retror- ! 


quare eandem LINN EI| 


nitidam in Djforia, quam poft Catalogum promulgavit, 1. f c. 
concinnavit defcriptionem, unde noftram poftea addendam ma- 
xima ex parte decerpfimus , idque inprimis, dum melior 
nondum exftet, ceterumque fit admodum adcurata. Prete- 
rea vero & in dicta Hiftoria eius iconem, racemum floridum 
terminalem & alium lateralem huic infertum fiftentem , dedit, 
quamvis non optimam & perfectam, tamen a noftra non ab- 
ludentem. Ab hoc MILLERVS eandem in Epitome Di&fionarii 
Hortul.nomine fupra indicato, enumeravit pariterque eius, fed 
brevem, fubiunxit defcriptionem. Preter hos vero, qui eius 
meminerit, neminem novi. 


Iam vero Plante ipfius defcriptionem, iuxta iftam 
SLOANI fa&am, fübiungere placet, ut primum clarum fiat, 
quomodo ipfa fit comparata, dein, quare eandem nec Sidis vel 
Abutilis, nec Alceis, nec Altheis adnumerari poffe autumem, 
Partes vero ipii plante iàm defcribende: quz eft frutex &e 
grege Malvacearum, quod premonendum duxi, fequentem in 
modum fe haben. Radix filamentofa. Caules plures, 
s pedes alti, digitum craffi, ftriéti, albicantes, leves. 
Rami plures fupra foliofi. Folia cordata, bafi rotundata, 
acuminata, ferrata, hirta, quarta parte longiora quam latiora, 

'Juteo-viridia, venofa: venis radiatis; petiolata: petiolis foliis 
quarta parte brevioribus. 


Flores racemofi, terminales. Calyx fivePerian- 

'atbium duplex, perfiftens, quale, corolla brevius: exterius de- 

. caphyllum ; foliolis linearibus patentibus: imerius quinquepar- 

.  titum campanulatum ; laciniis ovatis acutis, Corolla 

. , pentapetala: petalis calyce duplo longioribus, erecto-patulis, 

.; oblongis, fübintegris: unguibus ut videtur longis & infra forfan 

coalitis. — Stamina coalita? Piftillum, ut memorat SLO. 

ANE, piftillo analogum: hinc Germen fübrotundum , Stylus 

cylindraceus , Stigma  capitatum, Perianthium 1. 

Capfula fubrotundo- quinquangularis, turbinata, obtufe quin- 

quecornuta , quinquelocularis , folubilis in Jocwos claufos, 
Semina fingularia obovata. 


His premiffis, iam noftrum erit rationes reddere, qua- 
re ex hac noftra planta novum condere genus non addubita- 
vimus.  Incitavit inprimis Calyx, qui hic eft duplex & quo- 
rum ex/erior eft decepbyllus , alter vero interior mmonepbyllus , 
femiquinquefidus ; praeterea vero & capfula, que diffolvi videtue 
in. $ Joculos claufos, cui unicuique ineft femen unicum. Urde nul- 
li hucusque cognito colummiferarum generi adnumerari poffe 
autumo, Ob calycem equidem variis generibus, puta Zfl/hee, 
"Alcee , priecipue vero Zibifro, accenferi poffet, nifi impedimen- 
to effet fructus fingulariter conftitutus. — Forfan vero & impe- 
dit Piftillum, cuius ftylus, ut füfpicor, non dirimitur in laci- 
nias, fed eft fimplex. — Rurfus, dum ob hunc & fructum S/e- 
"vvartie addere volumus,prepedimur duplici calyce. Undeneceffe 
videtur proprium indc condere genus, cui antiquum nomen 
Malacbe, olim plante e tribu Malvarum iam inditum, impo- 
nere placet, 


ACER (Platanoides) folis quinquelobis acu- 
minatis acute dentatis glabris, floribus corymbo- 
Hs LINN. Fl fue. 303. 924, Spec, 1496. MILL, 

(1 29 ; ^ B 
ACER folis palmatis acute dentatis, floribus corolla 


Ípeciofis corymbofis. — LIN. Hort. Cf. 143. ROT. 
Lugdb. 459. 


ACER foliis quinquangulis , acutiffimis , raro dentatis. 
HALL. Heo. 422. 


ACER platanoides M7NT, Phytogr, f. 11, TOV RN. f. 
6:15. P AILL. Parif, a. RVPP. Sen. 148. WEINM. 


t. 15. & 17. ACER 


ACER montanum, orientalis platani foliis atrovirenti- 


bus. PLVK, 4m. p. 7. t. 252. f. 1. 


ACER acutioribus folis | R 41 Syll. ext. 49. 


ACER montanum tenuiffimis & acutiffimis foliis C. B. 


Pin. 431. 


ACERIS maioris multis falfo platan: altera varietas. 


LBAVFH. Hif. T. I. P.ll. p. 168. 


ACER maior. CAM. Epir.63.(us) germanicum. Z/ZING, 


Theat. 189. 


A CERI congener altera in frequentior. LO B. Adv. 443. 


To. I. p.199. f. T. 


ACERIS genus: oxyphyllum, Lynbaum GESNER. 


Fufc. (edente Scbmidelio) p. 15. t. 7. ti. 17. 


ACERIS fpecies montana, vulgo Lynbaum. GESN. 
. Hort. 289. b. 


LEYTNE CRAMER T, 7. 


Nota. 


. apparere foleant. 


Primus, qui huius plante dedit iconem, nec peffimam, fuit 
fine dubio CKM ER ARIVS, tum in MATTH/EOLI Epi- 
si, tum in eiusdem libro, qui infcribitur Kreuterbucb , utro- 
que ab ipfo accurato, & Gesnerianis maxime & propriis plan- 
tarum nitidis iconibus au&o. ^ Icon vero ipfa, quam C. GES- 
NERO debemus, & quz ramulum foliis aliquot preditum, 
preterea & fructum utrimque alatum fiftit, non peffime, ut 
iam diximus, delineataeft. — Eamdem & ZWINGERVM in 
Hifloia faa, e MATTHIOLI Zpitome maxima ex parte 
concinnata, exhibuiffe , eandemque pariter & I. BAV HI- 
NVM in iloria iconi Lobeliane adpofuiffe, unicuique utrius- 
que cum ifta Camerarii conferenti patebit. — Plantam rurfus 
delineavit LOBELIVS, fed peius, tum in ZfdverJzriis p. 443. 
tum in renibus (1l. p. 199. f. 2.) —Delineavit eam porro 
MVNTINGIVS 1. c. fatis niide; nifi id forfan fit repre- 
hendendum quod ramum florigerum & foliis, & fructu, me- 
dio corymbi florum pedicello innato, iam maturo ornatum, 
depictum dederit, cum & fructus & folia poft flores demum 
PLVKNETVS IL. c. aliam eius denuo, 
fed pro more parvam, accuravit iconem, quz fiftit ramulum 
floridum, folia fatisbene, (nifi quod fintiuniora, & hinc quoad 
lobos nondum excreta,) & flores ceteris dictis melius & accu- 
ratius exprimentem.. . Eam rurfus depictam dedit W EIN- 
MANNVS, & quidem, ut videtur, in diverfis tabulis, 
nempe 15 & 17, & fub diverfis nominibus , cum utramque 
aliam Aceris fpeciem putaret: ob id potiffimum lapfus, ut fufpi- 
cor, quod icones fuas non iuxta plantam ipfam, fed alteram 
faltem ad illam Muntingii delineaverit, ^ Aliam denuo ico- 


. nem dedit MILLER VS in Jcoribus tab. 8, pro more colo- 


ribus vivis ornatam, fed nec comtam nec accuratam, | No- 
viorem, licet antiquifflmam, que adhuc exítat, accuravit Ill. 
SCHMIDELIVS, Fautor & Amicus nofter perbenevolus, 
dum Gesnerianarum iconum vivis fuis coloribus pictarum, quas 
b. TREWIVS fervabat & conmunicabat, primum , ederet 
fafciculum , hinc noviorem dicere potui, etfi antiquiffima fit, 
cum fecundum prototypum C. GESNERLI, Principis Bota- 
nicorum fui temporis, fit fatum, unde CAMERARIVS 
iam, qui olim eam cum reliquis Gesnerianis poffidebat, fi:am 


diminoratam, in MATTHIOLLI Zpirome exhibitam, defum- | 


fi, Noviffimam denique, quam novi, publicavit CRAMER 
in libro, 'cui titulus eft: Zuleitung zum ForfTwefon, tab. 7; 
quam vero videre nondum obtigit. 

Reliqui, quos citavimus vel citabimus, ^ Botanici, 
di&am plantam vel tantum tanquam Flor: fuz civem indicarunt, 
vel in nominibus eius ponendis, vel in defcribenda eadem,fuam 
potiffimum commodarunt operam. Inter quos precellunt LIN- 
NJEVS, HALLERVS, &, quem iam nominavimus, 
SCHMIDELIVS, sec non novifime Amicus nofter Ds 
ROI: LINNZEVS, cum in Jorio Cliff. ex propriis legibus 
huic aptaret nomen, quod in Z7ora/uecica, ubi incolam eius 


I 
regionis fifteret, | abbreviavit, cum ffecierum plantarum kd 
altera editione immutavit & melioravit, tale transférens in dictse 
Flore alieram editionem, ubi eius ufüm oeconomicum copio- 
fe, fed breviter, quem aliquando amplius in 7Jora oeconomica 
n. 303. expofuerat, adnexit: HALLERVS, cum in Exe 
meratione. [lirpium belceticarum eius iam proprium exhiberet no- 
men, quod in ZZjf/eria dictarum ftirpium plane immutatum & 
correctum reddidit dum plantam noftram nuncuparet; ACER 
folis quinquelobis, dentibus acutis, intervallis 


lunatis, racemisereCtis; ubi & foliorum & floris amplam 
& accuratam, in Caralogo Gettingenfiex parteiam datam, exbibuit 
defcriptionem : SCHMIDELLVS , quem idcirco repetimus, 
quod n. 17, ubi commentatus in GESNERI figuram de hac 
planta, &in eam ipfam, dederit floris bonam defcriptionem & 
n.18, ubi aliam Aceris fpeciem illuftravit, iuxta Gesneri ima- 
ginem itidem delineatam, eam foliorum, quo hec ab iisdem 
alterius comparando diftingueret: tandem du ROJ, cum in 
libro, qui infcribirur: Jarbfifdbe totlbe S3aumsucbt p. 11, 
nomine noviori Halleri, nonfolum flores & folia, fed etiam 
femina, fürculos, gemmas durante hieme quoad colorem, 
eiusque indolem, cultum & ufum oeconomicum cum folo, cui 
fupercrefcere cernitur, deícriberet. 


Iam vero ex his, que memoravi, tantum fequi puto, 
huius plante iam plures exítare icones & defcriptiones , ut 
unam vel alteram denuo dare fuperfluum fere videatur: fed ex 
priorum comparatione inter fe, has plures propterea in paucio- 
res reduci poffe, cum haud pauce ad eandem imaginem (int fa- 
Ce, &,dum fpectes accurationem & plenitudinem, velhacvel 


illa deficere, ita.ut ipfa Muntingii, que reliquis fpeciofior eft, 


accurate delineata non fit, cum in ramo florido folia, iam ex- 
creta, & in medio racemi fructum, iam adultum, exhibeat, - 
Nec meliorem Cramerianam effe, licet eamdem nondum con- 
fpexerim, ex eo precipue colligo, quod du ROI icones cita- 
tas ex dignitate locare pollicitus, hanc Milleriane poftpo- 
fuerit. ^ Unde füpervacaneum videri omnino non poffit eius 
novam dare, prefertim fi, qux defiderantur in prioribus, 
per eandem fuppleantur corriganturqué. ^ Et inde precipue 
eft, quod noftram publicaverim, que fiftit ramulum floridum 
fed absque foliis, ut nature confentaneum eft, & alium folio- 
fum fructiferum, nec non feorfim fructum, fed non itidera 
fingulatim flores, in partes fuas folutos, quos fupplere ftudui- 
fem, fi pictor ad manus fuiffet, & nifi racemi flores fic ex par- 
te fuiffent depici, ut tota eorum flructura fed ftatninibus 
& petalis parum luxuriantium, perfpectu iam facilis efTet; pra- 
terea nifi totus fructificationis character a 4; HA2MELIO 
TraBlatu de ZAtrboribus T. 1. p. 27. in tabella, generi przemiffa, fuif- 
fet accuratiffime delineatus, isque fic, ut illum noftre fpeciei 
quam proxime referat. INec dubito propriam eius daré defcri- 
ptionem, etiamfi eius itidem plures iam a^ Celeberrimis Bota- 
nicis fint dai», quod totam plantam fibi non. fumferint: deferi- 
bendam, fed eius tantum nobiliores partes, quin & ipfe 4s 
ROI, qui plenius eam defcripfit, propria annotata in pluri- 
mas plantie partes communicans, aliqua adhuc reliquerit mo- 
nenda. Hinc meam nunc fubiuagau, in eam collecturus 

quz a dictis celeberrimis Viris iam funt de cadem annotata. 


Noftrum Ácer, ut plurimum in mediocrem arborem, 


quantum ego & alii animadverterunt, excrefcit. "lruncus 
eius eft fimplex, fuübtotundus, ftri&us, albicans, lovis, licet 
parum rimofus, Eius ligmum albidum, leve, compactum 
tenerum, fed minus quam A, Pfeudo-Platani, & eodem magis 
tenax & fibrofum. ^ Hic idem Truncus fupra in raj; difpe- 
fcitur virgulatos , ramulofos, leves, albicantes , undique propor- 
tionate ie fpargentes, afcendentes: ramis & ramulis gemmis 
per hiemem rubicundis, terminatis. ^ funt foliifere & 
florigere, &, dum vere expanduntur, dehifcunt in. 5 ut plu. 
rimum fquamarum paria, florefcentia peracta vel iam ante de- 
flua. — Quorum intima duo funt reliquis maiora , oblonga 
rubicunda & externe fericea, lente vitrea infpecta ceu pel- 
licea, (qualiter & fequens nonnumquam effe folet, ) &dum 
decuffatim locentur & reclinentur, referunt fere calycem tetra. 
phyllum, cuius bafin circumfident ficcarum, corjacearum, füb- 
rotundarum fquammarum alia tría paria, calyculum eiusdem 
conftituentia & ipfum ar&kantia, que. funt reliqua. paria, 
Ex his gemmis primo vere enafcuntur Flor €$ .racema. pluries 
N 


,*2 parü- 


$52 


partito & ftri&to fupernad, — Flores ipti (üntexHA LLE- 
RI, SCHMIDELII, propriague animadverfione fequentes. 


Calyx monophyllus, exluteo viridis, quinquepartitus, patens, | 


perüftens. ^ Eiusbef/;plana, ampla ^ .Lacinie oblongz, ob- 
tufz 1. rotundate , fubintegre, fubvenofz. 
luxurians hexadpetala 
unguiculata, patentia, parum calyce longiora, venofa, rece- 
ptaculo inferta. — Receptaculum magnum, orbiculatum, medio 
perforatum, balfamiferum, flavum, fplendicans, gerens Sta- 
mina ut plurimum 8, nonnumquam & tro, circa fingula, ipüi 
immería, intumefcens, 
lata. — Z4utbere fübrorunde, didymwe, incumbentes. — Pili 
germeg compreflum, fere cordatum, utrinque extuberans, in 
fcrobem receptaculi demerfum. 
pore demum excrefcens, i 
Flores mafculos nec ego ha&enus cum HALLERO ani- 
madverti, fed LIN N JE VS eosdem in fpecierum altera edi- 
tione annotavit.  Florefcentia maxima ex parte peracta 
excrefeunt confertim Folia ex iisdem gemmis, & funt ex 
Botanicorum noviorum meaque obfervatione ut plurimum 
quinqueloba, rarius feptilobata, palmeta, acuminata, raro 
dentata: fpatiis intermediis lunatis; fupra glabra & fere fplen- 
dida, infra glabra &  venofa; petiolata, Fruétus, 
qui flores confequuntur, funt magni, utrinque alati: alis 
membranaceis, rigidis; infra gravidi, cum ibidem ipfis infint 
Semina folitaria, fubrotunda, 


Ex libris fupra citatis ex parte iam clarum effe, idem- 
que ex aliis citandis ulterius corroborari puto, hanc arborem 
Europe plurimas frigidas & temperatas regiones inhabitare, 
In Suecie multis locis reperiri ex LIN N ZE1 ora Suecica con- 
ftat. In/ngriaex GOR TERI Flora Jugrícas forfan in aliis ad- 
iacentibus Ruf(fie Provinciis? In Poloniaex GLEDITSCHII Manu- 
Jeripto ex citatione duR OT, Circa Dantifrumex REYGERI Flora 


Gedanenf. — Circa Francofurtum ad Oderamex BERGERI Flora 
Francofurtana — Prope Halam Saxonum ex BV XBAV MILI & LEY- 


.SERI Joris. In Ducatus Magdeburgeufts & Prunfuicenfis Sylvis 
ex du ROI lib. cit, & fpeciatim circa HelinfTadium ex FABRICII 
Jnumeratione. [lirp. belmfl, Prope Gotüigam ex HALLERI 
ZINNII &MVRRAY Caralogis, plantas eius loci & hortenfes & 
ex parte fylveftres indicantibus. — Circa Gie[lam ex DILLENII 
Catalogo Gieffenfi. Circa lenam ex RVPPII Flora Jenenfi, ln 
Agro JVorico prope Graevenberg in filveflrribus montibus, ex 
relatione lll. OELFIAFEN deSchaillenbach,Sylve Norice a Se- 
baldo nominate Prepofiti,&ex M HOFM ANNIEFlora Zllrorfina ; 
modo eius eft 24er folüs acutioribus Gesner. | Yn. Zfuffria ex 
KRAMERL Zlenco Pegetabilium Cc. & VA CQV INT Enumeratione 


. inp. fpontanear. Fiennenf,.— 1n Stiria monribusex R ALI Catalogo 
' plantarumex'erartm.Cicca Tubinzamnovitime ex IL.F. GMELINI, 


Amici, Enumeratione /Hrp. Zub/ugenf Ípontan. plantis etiam 
ratioribus ditiffima, ubi & eius ufum oeconomicum pleniílime 
collegit. In vicinia Zrgentorati ex MAPPI horto Zl/a:ice.. — In 
Helvetia ex HALLERI iam Enumera:ione Stirp Pelvet, nunc co- 
«piofius ex Eiusdem Hifloria, 


pibus ex RAII Zr. cif. — In Galliz porro: fingulatim circa 


Parifios ex TOVRNEFORTII Enumeratione plantarum circa | 


Parifis nafcentium & DALIBARDI Prodromo Florez Parifzenfis,in 
propinguo Montis Pefjulani ex SAVV AGESII & GOV ANI Flo- 
"risMonspeliacis. Paricerin nglia;ubi hofpes potius,quam civis ha- 
bendaex fententiaBARRINGTONI, Zransatt. Pbhilo/, Vol, LIX. 
'Nec dubito, quin in aliis locis indigena fit, quorum Flore mihi 
"ad manus non funt, vel nondum exftant. — Preterea ex fingu- 
lis fere patet montofas fylvas incolere, & ex SCHREBERO 
folum arenofo- argillofum precipue amare, nonnumquam 
vero & hofpitari locis humilioribus paludofis; praefertim in 
Pelota, ut teftatur GLEDITSH 1, c, 


Quibus denique adhuc fubiungimus ufum Aceris noftri 
oecoriomicum, ex EHRHARTO,GLEDITSHIO, SHRE- 
BERO, LINN/E£O aliique fupra citatis, mutuatum, fed 
breviatum. — Cuius /o£ius & vivi: eft ex dictorum Virorum 


' teftimoniis ad ambulacra & ad fepes vivas, quibus pofteriori- 


bus ob id, quod non facile fruticet, ineptius duco, Tum ad 
fwoulas, qua. in id ipfo conferuntur, ut, dum  fruticet, fit 
pro Jigno Jecundario, dum arborefcat, pro primari», Quem- 
admodum & alius partium eít: ut ligni (pius variegati & ne- 


Corolla peatapecala, | 
Petala fuübcolorara, ovato-oblonga, | 


Horum fllamenta a(cendentia, fubu- | 


Stylus primum nullus , tem- | 
Stigmata duo, tenuia, reflexa, | 


Itemin /talianempe in Sabaudie Al- |. 


HELICTERES cC(lIfora ). 


dorum. & radicum crispatarum ob pulchritudinem & alias fupra 
di&as dotes ad Striniariorum varia opera, & ad alia formando paz 
randa; foliortm tenerorum pro. acetariis,  adudtiorum pro febulo; 
faci ex ipfis hieme l. primo vere fauciatis ftillantis pro Jac. 
charo conficiendo, & florum receptaculi balfamiferi 1. mellifiui 
apibus pro melie. 


TAB. XCII 


decandra, foliis 


cordatis ferratis, fruct4 toto contorto. LINN. 
Sy. XH, T. 2. p. 601. n. 2. 


HELIC TERES (Tamaicenfis) foliis cordatis, ferratis; 


floribus decandris; fructu compofito, integre 
contorto L4CQ. zímerit p. 235. t. 179. f. 99. — 


HELICTERES villofa & fruticofa ; foliis cordato- 


acuminatis, ferratis. — P RO/Z'N, Iam, 330. 


HELICTERES (arborefcens) caule arboreo villofo, 


foliis cordatis crenatis nervofis fübtus tomentofis, 
fru&u ovato contorto villofiffimo. Mil Di&, VH. 
e. 3? 


HELICTERES arbor indie occidentalis , — fru&u 


malore. PLVKN. zn. 182. t, 245. f. 3. 


ISORA alt fols; fru&u breviori. & craffiori , 


PLVM. Gen. 24. t. 37. f. 8. ; 


ABVTILO affinis arbor althez folio, cuius fructus 


Not a. 


eft ftyli apex auctus, quatuor vel quinque fili- 


quis hirfutis, funis adinflar in fpiram convolutis. 
SLOAN, Cat: 97. Hifl, .I. p. 220. 


Heli&teris Tamaicenfis, cum nulla adhuc, quantum fcio, 
exítet icon, preter unicam florum, noftris pcer(milium, & 
PLVMTIERO, & aliquas fruéttas ab EODEM & PLV- 
KENETO & IACQVINIO L l. fupra c, c, datas: hinc 
noftram füperfluam non fore exiftimo; prefertim cum L1N- 
N EI memorate fpeciei. prima varietas, in fpeciebus plantarum lit, 
« indicata, quemadmodum cum aliis fufpicor, non (i varie- 
tes , Ííocd vera & diftincta fpecies, ^ Nam. que in Hort 
Malabarici Tum. VI. tab. 30." & in RVMPFII Herberü Zfmboi- 
nenfis Tom. 1I. vel ZíuGituario potius, tab. X 7/17, fig. 2. de- 
linearur & in illo peg. 55, & in hoc f. 52. defcribitur, a je- 
maicenfi mulum differre videtur; ^ cum hac quidem foliis, 
fed non penitus, caule, petiolis villofis, (quales & rami iuniores. 
innóftra effe folent,) rurfus fructibus in totum contortis, con- 
gruere anim»dvertítur: at non itidem floribus, iam brevius & 
difcrete pedunculatis, maioribus duas uncias longis, latioribus 
unciam unam latis; ipforumcalyce, ue RVM PII VS memo- 
rat, alio minori triphyllo cinéto; petalis fitu & proportione 
aliis, nec albis fed luteis, & nigricantibus maculis confperíis; 
item ne fructu quidem, licet toto contorto, tamen maiori, 
uncias duas & dimidiam longo, graciliori, marurato pediculo 


. non recte infiftente fed transverfe incumbente; & que funt 


alia difcrimina, quibus hanc a jamaicenfi fpecie diverfam puto. 
Sed iam mihi incumbit rationes exponere, quareplantam, in 
icone noftra depictam, pro jameicenfi habeam. — ld quod eo 
magis neceffarium duco, quod imagini noftre originali preter 
nomen Plumerianum mil fit adfcriptum ; quod dicte plante 
nulla adhuc extet figura, nec talis defcriptio unde in eius ve- 
ram concludere liceat faciem; quod plures eius analoge fpe- 
cies per noviora tempora innotuerint; tandem, quod propter 
duplicem fru&um, a diverfis fpeciebus iconi noftre appictum, 
fit dubium, ad quem ramus floridus referti debeat, ^ Atvero 
quod dica fit, ex eo potiffimum colligendum effe cenfeo, 
quod cum duplicis generis vel fructus jamaicen(ém vel bravenfam 
indicare oporteat, (nam alter 4. de quo dubitare poffis, iam 
ob füam brevitatem & craffitiem LIN N EI dite fpeciei "varie- 
tetem primam, & ob faciem plane diverfam eius /ecundem, puta 

jana* 


"Sramaitenfem JACQV INILitde & ob fructum contortum & api- 
ces hiantes, licet.magis curvos, aliam quam fofJeriorem, nem- 
pe bravením, indicare nequit,) inde vel bec vel- ila iit 
neceffe fit, hec vero ex defcriptione & figura JACQVINII 
jam ob florem effe non poflit, hinc ill fit oporteat. 
Quod noftrum porro affertum SLOANI defcriptio cum no- 
fira icone, in quantum fieri potuit, collata, ex parte confir- 
suat, que huic quoad folia, in noftratantum maiora, calycem 
viridem hirtum, petala alba conformiseft. Ideinqueex PLV- 
MIERI figura liquet, floribus & fru&u, ob quem jamaicen- 
fex iudico, noftre perfümili. — Neo aliam effe MILLERI 
atboreftentem, ip( vertiam, arbitror; licet fuam Preuorem, or- 
dine fecundam ex S'zmaia ab HOVSTONO obtinuiffe re- 
ferar, illam vero arborefcentem ex Certbagena, unde brevior 
potius hec, arborefcens vero alia effe videatur. — Potiffimum 
vero ea de caufa jemaicenfem habeo, quod huius non illius fru- 
&us fmt villo denfe obte&i, jamaicenfis proprium, praterea 
& reliqua defcriptio fere in totum, excepto quod folia an ve- 
Te? deferibantur crenata non ferrata, cum noftra icone conve- 
niet, Sed quod in arborefcenti pro loco natali Carthagenam, 
in altera vero breviori Iamaicam indigitaverit, puto fuiffe in 
cauffa, quod vel jamaicenfis itidem in Carthagena & brevior 
iuxta hanc jamaicenfem in Jamaica crefcat, vel quod femina 
aut fructus utriusque plante, que de utraque forfan eodem 
tempore ab HOVSTORNO acceperit, fuerint five ab hoc 
five ab ipfo permutata, vel quod arborefcentis fuz defcriptio- 
nem ex ficco exemplari ipfi cum fructibus ex Carthagena trans- 
miífo, & brevioris ex recenti planta, in Anglia educata, ob 
clima minus perfecta, confecerit. Verum quum hoc ultimum, 
ceteris veri diffimilius, fuiffet, & hoc inde colligi poffet qued 
fru&us nofter A. quem bravenfis effe diximus, fit forfan idem 
jamaicenfis minus perfe&us ; cui vero coniecture ob fupra 
enumeratas caufas affentiri nequec: potius credens hunc effe 
a di&a bravenfi, & breviorem MILLERI cum hac unam 
eandemque, 


Ex di&is igitar nunc tantum patebit sof?ram iconem re- 
ferre HL. jamaicenjon, & iam arborefcentem MILLERI effe 
eandem , huius breviorem vero pro utia eademque cum. bravenfr | 
habendam, & fru&um A, iconis noffre ad banc iterum | referen- 
dum. De jemaicenfi vero ipfa nullam hactenus exítare ieonem 
plante ramum, vel totas;, exhibentem, quam eam, quam modo 
dedimus; nec dicte plante eiusmodi de/riptienemn, unde in vc- 
ram eius faciem concludere licest, Nana PLVKNETO, 
PLVMIERO, BROWNIO, LINNJEO nulla, a JAC- 
QVINIO, qui arborem eius tantum fructibus gravidam, flo- 
ribus vero quin & foliis iam orbam, vidit, quoad vifas partes 
aliqua, & aSLOANO & MILLERO, qui eius pleniorem, 
(precipue pofterior,dummodo de eadem ut (ufpicor eft) dederunt, : 
non perfecta data eft. . Unde iuxta iconem noftram,nonnulla ex ; 
, iis precedentiummutuans,propriam,itidem non completam, fed 
tamen dictis perfectiorem, accurare decrevimus: iam fequuturam, 


Planta arbores, pedum circiter 12 l, 14 altitudine, 
fübere&a: caulereclinato. Caulis rotundus , craffütie fe- 
moris,cortice bruno tectus,mox fubramofus, . Rami cauli fimiles, 
terminatiin alios minores, iuniores, virides & pubefcentes, (pu- 
beforteglandulofa) velpotius fpecie hirtos,quibus infident folia 
cordata, fupra glabra infra tomentofa, ferrata, acuta, nervo- 
fa, petiolata: pe/iolis parvis, itidem incanis; ftipularia: Sfipu- 
lisfubulatis. — Flores axillares, longe pedunculati. Peduns- 
culi folitari, fübumbellati, itidem hirti, afcendentes, divifi 
in tres, quatuor minores, inzquales, fzepius incurvatos, alioqui 
maioribus fimiles, & in bafi aliquot füubrotundis depreffis glandu- 
Hs preditos , nifi fuerint Pracfeolarum delapfarum cicatrices. 
His infiftunt fores adhuc immaturi intra calycem fuum globati, 
maturefcentes & expanfi cernui, infra hiantes & fequentes. 
. Calyx campaniformis, hirtus, coriaceus; ore obliquo, inequa- 

liter quinquedentato. — Corolla pentapetala. ^ Pe/ala recepta- 
culo inferta, calyce longiora, oblonga, fere zqualia.  .Re- 
ceptaculum genitalia fuftollens filiforme, permagnum, e rima 
floris afcendens, incurvatum. Cuius in fummitate .Germen, 
definens in Síylum fubulatum, & Stigma  quinquedentatum? 
Circa idem Zfsibere circiter 10, fere feffiles. Fructus qui 
fiorem confequitur, eft magnus 4 l, 5 capfularis, fübovatus, 


TAB. XCIII. 


ARCTOTIS (acaulis ) pedunculis radicalibus, 


e lyratis. LIN, Spe, 1306, MILL, Dit, VIL 
4i. O. í 


ANEMONOSPERMOS africana, folio plan: 


taginis, flore fülphureo. CO M M. rar, 35 t. 3s. 


JVota, Planta, cuius imsginem ab EHRETO pi&am tab. XCIII, 
exhibuimus, ifta eft, quam COMMELINVS in Jcoribur 
plantarum rariorum primus t. c. delineavit & p. c, defcripfit, 
& quam dein LIN N7EVS 1. c. nomine fupra memorato & 
congeneribus fpeciebus diflinxit, & quam itidem MILLERVS 
in Ditionari bortulamorwm offava editione nomine LIN N JE A- 
NO indicavit, ubi & ipfi defcriptionem aliquam & culturam 
fubiunxit. — Ipfa vero, dum ex icone noftra iudicamus eam- 
que cun COMMELINII deferiptione & delineatione com- 
ponimus , fequentem in modum eít comparata. 


1 Radix brevis, difformis, craffa, filamentofz, Folia 
radicalia, lyrata, profrata, iuxta COMMELINVM lon. 
gius petiolata, füpra pubefcentia, infra tomentofo-incana. 
Pedunculi radicales, plures, erecti, uniflori, fübrotundi 
glabri ex icone noftra, at fübhirti ut COMMELINVS re. 
fert. & delineat, ante anthefin nutantes. — Flores efüore. 
refcentes ere&i, compofiti, magnu — Calyx communis pa- 
tenti-imbricatus , fübrotundus; fquame inferiores appendicu- 
late: appendiculis reflexis; relique ovate; fingule fubcolo- 
ram. — Corolla compofita, radiata: radio expanfo, maximo, 
chryfomeliano, fübtus atro - purpurafcente: umbone 
f. diíco convexo, nigricante, — Flores radiati feminei, 
ligulati, lanceolati, tridentati; difci tubulofi: limbo quinque- 
fio. Antherae connaue, fulphuree. Semina, teftante 
COMMELINO, oblonga, tomento obvoluta. 


TAB. XCIV. 


CEANOTHYVS C(aimericanus) foliis triner- 
Vus LINN, Spec, p. 284. MILLER, Dil. T. 96, du HAM. 


Zhrb, b. 138. f. 51, GRO NOF, virg, Il. p. 32. FAB R. 
Aielm. 233. du ROI Harb, 1. 135. g& £p BR 


puedas corymbis folio longioribus ZL, Hwz. 
bf. si. 


CEANOTHYVS Z. 49. Up. 3741. 9. 97. 


CELASTRVS inermis, foliis ovatis ferratis triner- * 
viis, racemis ex fummis alis longiffimis, I, Hurt, 
Cif. 73. CKRONOF, Firg, l. 25. ROT. Lugdbat. 435* 


EVONYMVS novi Belgii, corni feeminz foliis. 
COMM, Hort. I. p, 167. 1. 86. RAL Dendr. 69. 


EVONYMVS iuiubinis foliis, carolinienfis, fru&w 


PUN fere umbellato. | PLPEK. 4m. :39. t. 28. 
EVONYMOIDES carolinienfis zizipbi foliis. — rs. 


NAR D, 4A, 1716. p, 369. 


Nota. PLVKENETVM iam in JPbytgraphia t. 298. f. G, 
Ceanothi huius dediffe iconem, eamque in Zmagoflo p. 
c, nomine fupra enumerato indicaffe, ex icone conftat. "Ipfe 
vero ramum delineavit, foliis fuis veftitum , & ex horum 
axillis pedunculos fingulares, alios florigeros, alios fructiferos 
emittentem, cui fru&tus dehifcens, naturali,ut videtur, maíor, 


penitus contortus, acutus, villofiffnmus, ^| Semina parva, 


& femina feorfim adpicta funt, | Eundem dein COMME- 
OQ LI- 


54 
MELINV'S t. c. nitide depi&ctum dedit, ipfi accomodans 
defcriptionem, nifi optimam, tamen non plane fpernendam, 
Pott MILLERVS & du HAMEL, ll. cc. eius adornarunt 
iconem (ed dicta COMMELINI non meliorem,potius viliorem, 
dum fpectes nitiditatem , id tamen MILLERIANA pre 
COMELIANA precipuum habet, ut fit coloribus vivis de- 
corata, & i/a du HA MELIT, ut in tabella, defcriptioni & 
iconi totius plante pramiffa, fructificationis partes maxima ex 
parte nitide exprimantur. ^ Hactenus nullus alius, quantum 
novi, preterquam dicti, eius aliam dediticonem. — Quare per- 
moti fumus hanc noftram, eb EHRETO delineatam, publi- 
care; profertim cam non tantum fiftat ramum floridum, fed 
etiam alium fruGiferum, & utrumque coloribus fuis nativis pi- 
&um, quin edam taliter fru&tificationem feorfum, fecundum 
omnes fuas partes, nitidiffime & accuratiffime, & in naturali 
& aucta magnitudine, delineatam, ita, ut melior, nitidior & 
plenior eius vix dari potuiffet icon; his accedat ut planta fit 
cognitu prc aliis digna, quum ut raritate, fic & pracipue fe 
commendet utilitate: deco&fo radicum Canadenfibus, tefte KAL- 
MIO ( ZG. Suec. 1750. p. 296.) quafi fpecifico contra fwe- 
dam illam Syphilidem , — & folis Jiccatis loco T'bee, in ufu. 
Reftat ut memorem , eius & fru&ificationis varias iam exftare 
deferiptiones. — Talem fed adhuc incompletam dediffe CO M- 
MELINVM; aliam & MILLERVM & d; HAME- 
LIVM, fed pariter nondum perfectam; rurfus aliam du RO; 
& bunc & proxime precedentes fru&ificationis infuper plenam. 
Huius vero primam, concifa auctoris plenitudine cemmenda- 
bilem, accuraffe LINNN ZEV M in. Aris Upfalienfibus 1, c. ubi 
: proprio primum dignam cenfuit nomine generico nuncupans 
Ceanothum, quod ipfi hodiedum eft: poft in Geserum plan- 
tarum diverfis editionibus; in reliquis vero fuis fcriptis, ubi eun- 
dem memoravit, in ponenda eius differentia fpecifica & nomi- 
ne triviali tantum fuiffe occupatum. — Sed ex his denique & 
partim icone noftra liquere, plantam hanc in zfmerice fcptentrio- 
ralis regionibus plurimis effe dome/Ticem & valde crebram, fru- 
lificari & ex radice ftatim, multiplici, longa, craffa & rubicun- 
da plures edere cawlizuos teneros, frigoris intenfioris impa- 
tientes, tres ad quatuor pedes, altos, perramofos &, quem- 
admodum ex ficcata planta colligo, fubrotundos, villofos. 
His effe folia ut plurimum alterna, ovata,trinervia,levia, luteo 
viridia, infra fübincana, ferrata, acuta, petiolata: petiolis 
parvis, pilofis; — Denique ex borum Juperiorum axillis prodire 
pedunculos longos, reos, ipfis longiores, rubentes, graciles, 
rotundos, f/»res perpufillos, niveos, fübrubentes, conferim 
& faftiatim Corymbi compofiti in modum gerentes, qui funt 
cum fru&iibus fübfequis, ut delineantur in icone nofira &. deferi- 
. buntur in LIN NZEI cbara&ere generico. 


TAB. XCV. 


MIMOSA (fenfitiva) aculeata, foliis coniugatis 


ho pinnatis: partialibus biugis: intimis minimis 
LINN. Spe. p. 1501. n. 13, : 


MIM OSA caule aculeato, foliis 'geminatis: partiali- 
bus tetraphyllis, foliolis intimis minimis. 
ROT, Lugdb. 471. 


MIMOSA altera fpinis bos dufeols & fÍenfitiva 
magis H. R. P. TOF RN. Inf. 6o6. 


AESCHY NOMENE fpinofa prima, f. brafiliana la- 
tifolia filiquis radiatis BRETN. Cm, 41. c. 16, 


Nota, Planta, quam tab. XCV. depictam dedimus, a BREYNIO 
iam l. c. fatis accurate delineata eft, qui eius exhibet ramum, 
fatis magnum, at parum diminoratum, quoad partium propor- 
tionem, figuram, fitum & armaturam fere in totum iconi no. 
ftre & ipfius defcriptioni refpondentem, & prater peduncu. 
los florigeros etiam unum fructiferum producentem, ut haze 
BREYNIANA icon bonis idcirco accenferiiam mereatur $ prae- 


futuris nexa, eodem foluto dehifcentia in valv 


PIPER Cobtufifoliu 


SAVRVRVS alius humi 


Nota. Plantam, cuius iconem Tab. XCV. 


terea etiam ob id fit magni facienda, quod fit prima, &, 
quantum novi, hactenus unica de hac planta, — Nec prope- 
modum noftram ideo publicaffemus, nifi, ut hanc plenitudine 
& accuratione equat, fic rurfus partium naturali magnitudine, 
facie nitidiori & vividiori, quum fit coloribus fuis vivis pi&a, 
preftet, Quemadmodum & propriam non addidiffemus defcri- 
puüonem, propterea, quod BREYNIVS iam eius iidem 
amplam & plenam, & MILLERVS in Dit?ienario bortulag.. 
rum non malam, dedit, nifi illius concifiorem & genio prefenti 
magis accommodatam, & huius auctam obfervatis, collatam 
cum utraque icone, nofira & füa, reddereanimus fuiflet, Quare 
non difplicituram fpero. 


Planta vero ipfa ex di&orum defcriptione eft Frutex, 
pedem feptem l c&o altitudine. — Eius Caulis & Rami 
pallidi, quadrangulares, fragiles, medulla nivea referti, angu. 
lis aculeati: aculeis parvis, recurvis, luteis. Folia coniu- 
gato-biiugia, fupra glabra & nitida, infra tomentoía & glauca: 
partialium intim) minimo , ovalis religris magnis, oblongis , 
margine interiore arcuatim cavatis, füperius latefcentibus, 
Petioli magni, protenfi, agitati fe fponte demittentes, itidem 
angulares, aculeati, füpra bifidi, foliferi, terminati fpina, 
puto, inermi. Flores aggregati & denfati in capitula glo- 
bofa, pedunculata: Pedunculi: fübhirtis, in bafi utrinque:/r. 
&eola preditis, vel axillaribus vel terminalibus, communi, f. 
pius pedali, alternatim infidentibus, nec folitariis, fed pluri- 
bus, tribus, quatuor ut plurimum, iun&is, ^ Flores porro 
rubicundi, interftin&ti Pra&eolis f. fquamulis pallidis, fpinofu- 
lis; ex obfervatione LIN NJEI -apetali & pentandri; infra 
& circa circum masculi, plurimi ; fupra vero & in medio, ut 
fufpicor, feminei l bermapbroditi, pauciores. — Fructus 
legumina pluria, in eodem pedunculo octo ]. decem, radio- 
rum inftar expanfa, oblonga, membranacea, compreffa, no- 
dofa-articulata, recentia (dum ficca huiusmodi non effe vi- 
deantur & MILLERVS eorum talium non iniiciat mentio- 
nem) hirta, & in ambitu a ftimulis fpinofula, filo vinciente 


f ulas duas ut an- 
notat MILLERVS, & he iterum transverfim, ut refert 


BREYNIVS , in 4. 1. s. paralellogramma , intus interftin&ta 
diffepimentis transverfis, parallelis, in noftris plurimis, in 
BREYNII paucioribus. . An noftra ideo a vera planta, an 
errore ab alia planta? aut differunt forfan legumina huius 
noftre plante in /'?ra Cruce, ut ex HOVSTONI ima- 
gini originali ab EHRETO adícripto nomine & MILLERI 
eidem iconi analoga deferiptione collizo, fpontanez, ab iis- 
dem plante in Zrzflia domeftice? an mujtiplicantur loculi? 
Semina in his lcguminibus iuxta MILLERVM fepius uni- 
cum, nonnumquam duo & tria: fecundum BR EYNIVM 
in fingulo loculo fingulum ; ex huius defcriptione ovatum, 


compreffum,cinctum annulo, olivaceum ; ex illius fübrotundum, 
compreflum. j 


TAB. XCVI 


ID) foliis ovatis enerviis, 
LINN. Syf. XII. T. II. P. 68, n, 1». 


lis, folio carnofo , fübrotund 
PLVM. neri, 55, t. 7o. ; lubrotundo 


EA : L ftetimus in merica ca- 
lidieri nafci , ex PLVMIERO fcimus, qui totius 1l, c. fat 


accuratam dedit figuram, fed pro more tantum linear at 
primam & unicam de hac M Quare noftram b EHRETO 
Diide & accurate delineatam & coloribus fuis vivis ornatam 
edere permotus füm, tantummodo dolens, quod fru&ifica- 
tionis character omnino non fuerit adpi&us: fed non mirum 
quum fit difficillime depingendus tam ob parvitatem floris, 
oculo nudo vix confpiciendi, quam ob id, quod fructus in 
Anglia plane Don, vel rariffime, Taturefcant. ^ Planta vero 
ipfa ex noílra icone & PLVMIERI & MILLERI defcri- 


ptione 


ptone huiusmodi eft: Parefitica,-putridis innafcens trancis. 
Radices fibrofie, repentes,parve. — Caules plures primum 
repentes, poft ere&i, carnofi, rotundi, pedales, geniculati, 


e geniculis fubinde ramofi & foliiferi, infra radicantes; leves, | 
maculofi,(quod nec in PLV MIERI delineatione nec in eius 
* defcriptione indicatum animadverto: ) maculis rubris. .Folia : 


alterna, petiolata: peziolis craffis, maculatis; ovata, .carnofa, 
glaberrima, fere enervia, SpiCae ere&e, tenues, veltermi- 


pales vdi foliis oppofite, pedunculate: pedunculis parvis, in-. 


craffatis, conítantes receptaculo [lyliformi infranudo & fhosculis 
parvulis, oculo nudo vix confpiciendis, per huius maximam 
& fuperiorem partem diffeminatis. 


TAB. XCVIL 


- lis mucronatis fubtus villofis. 
P. 403. Spe. 1062. n. 2? 


LINN. mon, S, 

GALEGA herbacea, fubcinerea, villofa, foliis oblon- 
gis pinnatis, fpicis laxioribus ad alas. | BROJZN. 
Qfram. .289.? 

VICIA foliis pinnatis abruptis. GRONOFirg.a. p.106? 


ON OGBRYCHIS folis hirfutis, floribus in fpica pen- 
'.. «ula denfe ftipatis, vexillo luteo & carina rubra, 
filiquis compreffis erectis hirfutis, feminum uni- 

cam Ííeriem continentibus, CLATT. Herb. n. 58? 

(014, 
fupra indicavimus, fub figno interrogationis proponere coacti 
fumus. Hanc Galege fpeciem effe ex facie externa pre- 


cipue collizo, cum character floris prorfus non, & fructus non | 


plene & accurate, fit delineatus, necab EHRETO, qui ima- 
ginem pinxit, fit tale nomen adfcriptum, unde in veram plan- 
tam concludere liceat; fed hic tantum iconi fubdiderit; fe hoc 
fpecimen ex JVeu-Tork obtinuiffe, fibique ex feminibus & legu- 
minibus iudicanti videri Cyzjfi fpecies & precipue notatu dignum, 
quod in thyrfo, ut loqui amat, pedicelli per paria collocentur, 


puetereafefufpicari plantam non altiorem fieri,quam hic depicta fit 


obcaulisinfimam partem,iam aliam.  Seddum Galegee generi 


adfcribimus, ali; eius fpeciei, quam Cineree LINNNJEI adnume- - 


3 [3 ete n : . 
Tarenequimus; cum qua caule, folis im totum, nifi quod in 


noftra plura paria delineentur, ac in defcriptione LIN N JE A- | 


N A, in ZImenitatibus zlcadem. 1. c, data, indicentur, quod va- 
riare potuit, praterea ftipulis, floribus & leguminibus 
snaximaex parte, excepto, quod parum arcuata depingantur, 
defcribantur vero ftricta, convenire videtur. Cuifententie & 
amicifimuss SCHMIDELIVS (íübícribere non dubDitavit. 
BROWNII fynonymum ex auctoritate LLIN N /EI addidi- 
mus. At reliqua fynonyma, que fübiecimus, idcirco adpo- 
fuimus, quod CLAYTONI nomen eemdem quam nofítra 
icon indicare videatur plantam; licec GRON O VII nomen 
id disfuadere videatur, cum noftra planta nec Viciae generis 
effe poffit, nec fit foliis pinnatis abruptis, fed pinnatis 
cum imparl: unde & his fignum questionis addidimus. 
Planta ipfa ex nofítra icone eft huiusmodi: fruticofa. 


Caules debiles, fübrotundi, ut videtur ere&ti, fupra pube. | 


fcentes & rofei, quemadmodum pedunculi & pedicelli hos ter- 
minantes, — Folia pinnata cum impari, 7 --- rr iuga, lan- 
ceolato-linearia, fubtus inprimis cinerea & villofa, mucronata, 
ad angulum acutum ftriata. Stipulae fubulate rubicunda. 
Folio fupremo Racemus oppofitus, re&us, Flores pedicel- 
lafos per paria colligens. — Horum Calyx fubquinquefidus, 
villofus. Vexillum fubrotundum, magnum, emarginatum, 
re(lexum , fülphureum. Alae vexillo paulo breviores, rofea, 


Planta, cuius iconem dedimus, cui cognite adhuc adnume- | 
randa fit, minus certo mihi conítat; unde fynonyma, qus | 


ud ^ - ; Í 55 

Carina dlis brevior, furfas "pallide fülphurea. Legumina 

« erecto-patentia, parum arcuata,cinerea, pubefcentia, compteffa, 
bivalvia. Semuna plura, fübrotunds. 


TAB. XCVIIL 


ITEA Virginica €RONOGF. Fig. x4. 1f. b. We 


LINN. Spe. p. 199. Il, p. 289. du HAM, rh, HL p 
319. 4. 126, du ROI Harber, I. 320, 


|DICONANGIA MITCH. Gw, s. 


: ] Nota. Planta, cuius iconem t, XCIIL, exhibuimus, eft GRONOVII 
GALEGA (cinerea) leguminibus flri&is paten- | 


tibus pedunculatis, racemis oppofitifolus, folio- | 


Itea, ab ipfo in Flora VITglD1Cà hoc nomifie, tanquam eius 
Tegionis, cuius catalogum plantarum fifteret, incola, indicata: 
charactere cius generico ab Eodem im QL,INONZZEJ Gegerum 
Plantarum altera editione dicto fub nomine publicato. ^ Cuius 
& nomen & characterem gcnericum dum LINNJEVS 1. cado. 
ptaret, in priori & in alterz fua Specierum plantarum editione 
pentandris mouogynis accenfens & locans pott BR V. NIJE fpe- 
€ies, hoc nomine & cognomine VITglDiC2e, enuteravit, 
Quod nomen:.& cognomen 4; &OI pariter, dum eam inter 
Arbores .& frutices , — JHarbecce | folum — & colum ferre 
fuetas, p. c. enumeraret eiusque defcriptionem bonam & ple- 
nam daret, recepit. Delineationem vero plante ipfius, qua 
adhuc exítat, primam & unicam, dedit du H 4MEL, in 
Jomo primo Tratkatus arborum ,ubi tab. 126. eius fiftitur ramu- 
. lus, fed absque floribus, nec alioqui facie pulcher nec admo- 
dum accuratus, dum dictam p. 289. eodem nomine nuncupa- 
ret, & in tabella floris characterem, itidem minus accurate 
& pulchre delineatam, premitteret. Paulo poft GRONOVIVM 
MITCHERL L in Generibus fuis mvis. Folumini YIII, Atfor. 
adcad. Nat. Curiof. infertis & feorfim MNorimberge 1769. edidt, 
T. 5. huius proprium nomen genericum cum chara&ere 
publicavit, nominans Diconangiam, non reprobandum & 
al quibusdam receptum. ^ jam vero cum nul!a adhuc alia eius 
exítet icon, ac illa, quam dedit Zu H1A4 EL, nec hec fit 
bona, noftram fecundum EH RETI imaginem nitide pictam 
accurate factam publicaturus, actum agere non arbitror; pra- 
fertim cum ramulum floridum, nitide & accurate depictum 
'adblandientem coloribus fuis vivis, & characterem floris talem, 
fed non fructus, (planta in zfrglia, tete MILLERO, ad. 
huc perrara,) exhibeat. j 


Hanc cum infpicimus, facile animadvertere eft plan- 
tam effe e frutefcentium larborefceniium genere. — Cuius rei 
adhuc certiores fimus, dum LINNJZEVM in brevi defcri- 
ptione, eius nomini in Syffematis Nature movilloma. editione 
fubnexa, MILLERVM in 2i&onario bortulanorum & du ROI 
Lc confulimus , unde porro & ex icone noftra conftat 
fruticem effe altitudinis humane, vel potius fex aut oto cir. 
citer, & in patria iuxta MILLER V M quatuor aut quinque 
ipedum , ramofifimum , erecum ; ramos fubrotundos 
fupra fübincanos, foliofos; Folia larceclató-vata, alterna 
ferrata, rubro-marginata, acuta, füpra glabra, fubtus venofa, 
pallida;petiolata: petiolis parvis Tübentibus;Floresconiunctim 
terminales racemofos; Racemis erectis, longis, fübverticillatis 
an ut refer GRONOVIVS fecundis? (ingulatim par- 
vos, albos, primum cylindraceos , dein patentes ; Calycem 
monophyllum, fundo ampliatum, parvum, perfiftentem, quin- 
quedentatum :. denticulis acutis, rubicundis ; Corollam 
pentapetalam, albam, primum erectam, dein patentem 
calyce multo maiorem: petalis lanceolato-linearibus, Pii 
tis, canaliculatis, ealyci inferjs ; Stamina quinque,calyce 
maiora, corolla minora ; Filamenta erecta, fübulata: 
Antheras incumbentes; Piflillum ftaminibus longi. 
tamen corolla brevius; Germen ovatum; Stylum Beg 
draceum , perfiftentem; Stigma iuxta iconem noftram & 
LINN EI didici genericum obtufum, ex defcriptione 

2 du 


56 


ELLISIA NyGelea LINN. Spe, app. p. 1662. t& 271. 


No:as, Plantam, cuius imaginem tab. XCIX. exhibuimus, LIN- 


acutis, Jubdentatis. 


de ROI & exdem & delinestione Z7 4 ME LITbiüidum: an | 
flori adultiori demum tale? Ex LINN/EO denique & dv 
ROI addo fructum ovatum, calyce perfiftente multo 
maiorem , flylo perfiftente terminatum,  unilocularem , 
bivalvem, apice dehifcentem ; Semina plura, parva. 


IAB. XCIX.. 


Mant. 1l, p. 336, 


NJEVS primum in Specierum plantarum prima editione Ipo- 
moea, cognomine NyGelez, adnumeravit, in  4lfera 
earum editione Polemonio cum figno interrogationis eo- 
dem cognomine adferipfit & in appendice eiusdem editionis p. 
c. novum inde confecit genus, Ellifiam nuncupans in 
honorem percelebris Botanici, nomine ELLIS: cuius characterem 
genericumin tivvoi[[tma Generum plantarum edicione pro more ple- |. 
niffime & concinne defcriptum dedit; totius vero plante iam ali- 
quam, fed quoad florem & fru&umminus perfe&am, exhibuitin | 
Speciebus plantarum, fecundo editis, p. 231, ubi eius adhuc füb 
Polemonil genere fit mentio, defcriptionem, ^ Hanc ple- 
niorem & perfectiorem fecundum omnes partes, etiam chara- 
&ere generico nonnihil immutato & correcto, reddidit in aj- 
fera plantarum AManH/z p.füpra c, Qua cum noítram dum 
conferimus iconem per fingula defcriptioni LIN IN JEAN 7E 

conformemreperimus, Nam&caulis plante, in noftra ico. | 
ne depicte , dichotomus, diffufus, ramofiffimus ( ramis in 
noftra maxima ex parte amputatis) proftratus, fübteres, 
(praterea pubefens , circa axillas violaceus, ) Folia Hydro- 
phylli, alterna, petiolata, (imequaliter ) pinnatifida: laciniis 
Pedunculi oppofiifolii, uniflori, pa- 
tentes, (uf caulis) pubefcentes, Flores cemui, Calyx 
monophyllus, quinquepartitus , acutus, corolla fere maior, 
(fempore) dehifcens. Corolla monopetala, infundibulifor- 
mis, alba: Limbo quinquefido; lacis fübrotundis, intus pun- |. 
&ulis purpureis, Capfüla fcortiformis, exafperata, bilocu- |. 
laris, calyci tum maximo, plano, ftellari, innats, Semina 
in fingulo loculo 2, globofa, punctata: at eadem non iuxta 
fe, fcd unum fupra alterum locata, nec diftincta diffepimento 
transverfali, lis addimus ex Geseribus plantarum, quum in 
citata Mantif|z fuerint omiffa, noftre vero iconi fint itidem 
congrüa;. nimirum, quod Staminum fint quinque, tubo 
adnata eoque breviora; Antherae fuübrotunde ; Piftilli 
Germenfübrotundum; Stylus brevis ; Stigma bifurcum, 


Dum Manufcriptum illuftrationi Decadis decime & 
"ultime harum imaginum felectarum dicatum typis tradere vole- 
bam, enex inopinato & egre animadverti, hanc noftram ico- 
nem ab EHR ETO iam ipfo per b. TREWIVM in gis 
novis 4dcad. Nat. Cur. 1761. T, II. c. VII, £, 1. cum chara- 
Gere fructificationis f. * --- 11, nomine flame Litbofpermo 
affinis , accurate & nitide fculptam & coloratam publicatam & 
p. 330 - 332. ab Eodem defcriptionem plante totius aliquam, 
& characteris generici fecundum propriam delineationem fa- 
.&am, ubi & in fingulo loculo feminum binorum non iuxta 
fe, fed unum füpra alterum pofitorum, fit mentio, datam 
effe, propriisa b. TREWIO fubnexis cogitatis, plante no- 
mina, & genericum &  [Pecificum, concernentibus, Juxta que, 
dum calycem & fructum negligimus, generi Litbofjermi ad- 
numerari poffet, dicendi foJiis pinnatifidis pericarpio carnofóy dum 
vero ob calycem fru&tu increfcentem & latefcentem & fru&um 
peculiariter conftitutum novum inde conderetur genus, dici 
poffet Macrocalyx 1, Colpopbyllos. 


TAB. C. 


IRIS (ochrolevca) corollis imberbibus, germ. 


nibus fexangularibus, caule fubteteti, foliis enfi- 
formibus firi&is LINN. Mant. H. p. 175. 


Nota. Planta, quam tab. C. depictam dedimus, a nemine ha&enus, 


quantum novi, preter LIN N ZEV M, qui nomine füpra in- 
dicato eius in Mariffa altera p. c. mentionem fecit, ubi & 
eiusdem concinnam defcriptionem dedit, memorata eft; nifi 
forte illa [ris MILLERIeft, quam dixit ( orientalem ) 
corollis barbatis, germinibus trigonis, foliis en- 
fiformibus, longiffimis, caule folus longiore bi- 
floro, & cuius delineationem dedit in Jconibus tab. 154, que 
a noftra parum differt, nifi quod huius floribus fit barba ad. 
picta, que noftre non eft, preterea in differentia fpecifica ger- 
mina dicanturtrigonanon fexangularia. Annevariathincforfan 
barba, quod modo ipfi fit.modo defit? exemplo quidem hate- 
nusnondumobfervato. Eteftne forfan nota germinum trigono- 
rum, differentiz fpecifice addita, nontamagerminibus, quam 
a capfüulis f. fructibus maturefcentibus trigonis, angulis tantum 
duplici criftaf. carinapraditis, defumta? Quam in cogitationem - 
non tantum ob fimilitudinem figure plante totius & fructus 
veni, fed etiam propterea, quod EHRETVS in mar- 
gine extimo imaginis fü; annotaverit, femina huius Iridis, 
quam cum MILLERO novam putaret fpeciem, MILLE. 
RVM a Doctore POCOCKE obtinuiffe: quod MILLE. 
RVS itidem de hac fua fpecie, dum prefatur ipfius defcri- 
ptioni, indicat, addens locum ubi dictus POCOCKE ean. 
dem fponte crefcentem invenerit & unde femina fecum ave. 
xerit, fcilicet Carniolam.  lris vero hec ipfa, quemadmodum 
ex LIN N EI defcriptione & planta ipfa, quam per pluree 
iam annos in bor/o zícademico noftro colimus, nobis conftat, 
fequentem in modum fe habet, Radix horizontalis, craffa, 
compreffa ,tortuofa, annulata intus compacta & multum fibrofa, 
perpendiculariter demittens multas radiculas , carnofas, cylindra- 
ceas, villofas, Caulis 1 --2, pedalis, fere teres, fübcom- 
preffus, parum flexuofus, undique foliis veftitus, .. Folia 
radicalia fere longitudine caulis, erecta, fecunda, enfiformia, 
ftriata,angu(íta. — Caulina fere talia fed quo altiora eo minora bafi 
caulem zb uno ad alterum vaginantia, Flores terminales, 
pedicellati, fpatbis fuis bivalvibus inclufi, in quovis caule ut 
plurimum duo vel tres, tam preffe fibi adítantes, ut alter al- 
rerum e loco fuo emovere videantur, nec ultra Corollam e 
fpatha fua eminentes, Corolla luteo-nivea, a venis flavis 
ftriata, hexapetala: petalis tribus ex£erioribus, infra perangu- 
ftis, medio & bafi flavis, alioqui niveis, reflexis; inferioribus 
his parum anguftioribus, eque longis, erecto patentibus, in- 
ferne & in medio pallide flavis,marginibus niveis. Stamina 
pro more generis tria. — Filamenra (ubulata. —Zfmtherg ere&m 

oblonge, bilocularés, ochrolevce , introrfum dehifcentes, 
Piftlli germen inferum , tubo corolle longo, e unguibus 
connato, fübie&tum, fexangulare. — Stu; longus, —Shigmata 
tria petaliformia, alba, petalis interioribus minora, carinata - 
fupra bifida. Pericarpium ( quod & integrum, fed 
fpatha fua denudatum & a duabus partibus fibi oppofitis 

adhoc & dehifcens & transverfe diffe&um , fed & hoc pro- 
pter maturitatem diffepimentis iam hians cum aliquot fe- 
minibus a noflra planta adpingendum curavimus,) latet intra 
fpatham fuam, & eft fexangulari - trigonum: angulis per paria: 
fibi approximatis, hinc facie tantum tribus, bis carinatis: 
fulco profundo intermedio; alioqui ovato-oblongum, trilo- 
culare, trivalve, tricorne, a ítylo ex Parte remanente , 


in lacinias tres, valvulas terminantes, reCcurvas, fatiscente, 
Semina compreífa, angulata, : 


Ed dr m 


p. d 


MONITUM. 


um centenarius numerus zmagimum plantarum [ele&arum ab 
EHRETO ad Exemplaria naturalia, inanglicis Curioforum 

hortis nutrita, nitidiffime pictarum, quasb,T REEW IVSex 

propria collectione harum iconum maxima ex parte felegerat, 

& exfculpendas, vivisque fuis coloribus ornandas utrique 
HLAIDIO, Patriprimo indeque /iliojmandaverat,atque nominibusidone- 
is,charaéteris explicatione,collectis fynonymis &adiectisnotisilluftrandas 
fibi fumferat, cuius partes poft ipfius fubitam mortem ex pietate in 
beatum Virum mihi; dum viveret, amicifüimum, & in id exoratus 
fuftinere tentaram, iam fit expletus, meum nunc effe cenfui, paucis 
indicare: S'obammem Eliam H 41D IF M, qui poft mortem b, Patris, 
qui huius erant, ut jam dixi, in fe fufcepit & dexterrime curavit, 
iam, cum b, ZR EJZ I7 voluntas paternaque fitimpleta, operi huic 
finem imponi velle. — .Quod ipfi propterea disfuadere nolui, quod 
apte nunc fieri poffet, & EbreWiamzrum iconum publicatu prz aliis 
dignarum tantus numerus non amplius effet, ut metam prefixam 
transfilire commodum putaremus, Etfi enim .Ebretigna icones, que 
adhuc fervantur in collectione plantarum imaginum Z7evvianarum, 
centenum & quinquagenum fere fupergrediantur numerum, tamen 
cum maxima earum pars ab aliis iam & crebrius, nec multo deterius, 
depicta fit, has denuo depi&urus iniuftius facere mihi ipfi viderer, 
cum & contra noftrum inftitutum effet, nec ego hanc Scientiam, 
iam iufto pretiofiorem , mea culpa adhuc cariorem fieri, facile 
paterer: iam vegre ferens, quod in ultima Decade icon Elljfje, in 
-AGis nvvis N, C. publicata, fit reco&a, qui plures pulchras ico- 
nes in id iam fepofitas reiecerim, cum eas iam. publicatas nollem 
denuo venditare Publico: Et eas, qusadhuc fuperfünt, obraritatem, 
& alias precipuas dotes inprimis dignas, que communicentur 
Publico, data alia occafione interferere non omiffurus fim; id tantum 
dolens, quod alie fint imperfe&tius depicte, nec character fru&ifi- 
cationis additus, quo poffint accurate determinari, nec nobis fit 
cognita via, qua ea, que deficiunt, fuppleri queant: alie vero, 
quum fipt parve nec natura fpeciofe, ob id iam ex parte ab 
HAIDIO reie&e, convenientiorem alibi invenient locum. —. Mo- 
nendum porro putavi, melete quedam in altera L1.N N EI Mantifja 
annotata legere, que ante eam vifam iam annotaveram, vel anno- 
tanda refervaveram ; & invenire inter novas Zius fpecies lridem 
noftram ocbrolevcz nomine defcriptam; quam talem habens fecundum 
EHRETIoriginalem iconemdepingendam curaveram. Contra nec 
reticendum putavi, me de Pera/ro noftro, quod tab. 77. exhibuimus, 
nunc füfpicari, id effe Heloniadem bullatam .LIN IN ZZ I, cum huius 
defcriptio & delineatio, in zfmaeuzatum zdcademicarum. Volumine tertio 
p. 12. t. . £. r, data, huic noftre conveniat, nec difcrepet loco 
natali, noftre & Linneane plante patria Penfyloania. & finitimis locis; 
quin etiam fciamus utramque folo fere eidem fupercrefcere, propterea 
quod L INN EF S defua,eam locismcfcofis, MILLERJFS vero 
de noftra, eam umbrofis inhabitare perhibeat ; fuper hoc & fit ex 
MILLEKRIrelatione valde crebra, ut Botanici, in plantis eiusdem 
regionis attenti, oculos fubterfugere non facile potuerit. Sed MO- 
RISONI & PLFENETI figuras, quas citavit LZNNZEFS 
in Speciebus plantarum, a noftra diverfas cenfeo. Sic rurfus de Melan- 


tbio, quod dixi virgiuicum & delineandum curavi t. 81 me dubium, 


fere factum, an dictum fit, quum ungues petalorum ipfis bra&eis 


maiores &in charactere LINANZEI generico &ab HIL LIO f, c. dican-| 


tur & fint fecundum Eosdem lineares: fed ponderatis denuo fupra 
memoratis rationibus decidentibus priftinam fententiam deferere 
nolui; licet ungues latius & brevius delineati videantur, & hoc vitio 
adhuc magis laborent fculpti, fed tamen non defint, & hi in iconis 
originalis, attentius infpecte, quibusdam floribus, fitum lateralem 
magis tenentibus, clarius confpiciantur,nec maiores a P LZKN ETO, 
quem citavit LZN NZE S, delineentur. Item &hoc annotandum; 


me fübdubitaffe, an Side, tab. 89, depi&a, quam pro nova declaravi 
fpecie, re vera talis fit, cum Side Zibutilon dicta cum hac quam 
plurimum habeat convenientie & ipfa hoc anno in horto Academico 
noftro pulvino ex letamine, terra fuperftrato, facto infata ibidemque 
adolefcere liécta, tulerit pedunculos vulgaribus maiores, flores non 
fingulares, fed confertos producentes: Verum, his propius infpectis 
examinatisque, tales quidem videri, fedre vera non effe , cum in 
fummitate tantum huiusmodi confpiciantur,& hi propterea tales videan- 
tur, quod ob flores in fummitate confertius provenientes & folia ipfos 
diftinguentia breviffima, prima fpecie ramulus pro pedunculo & pe- 
dunculi pro pedicellis haberi poffint, fed cum iisdem femper interna- 
fcuntur foliola, nec umbelle veram faciem unquam induant, illis 
noftre, pro nove habite, comparari nequeunt. Nec illud filentio 
pretereundum puto, me de Jeli&ere, tab. 92, publicata, quam dixi 
LINNLZEI loran, Y ACQFVINII Tamaicenfem, fere. ambigeris, 
an dida fit, cum J4CQFINIFS in fua Enumeratione vy[fe- 
matica plantarum. americanarum vel nyoarum vel minus cognitarum , in fine 
P. 38. ex berbario Frandfi a MYGIND defcripferit Helifferem, 
cognominatam Paerbadenfem, qui cum noftra fere in totum convenire 
videtur, fi exceperis foliain utraque pagina tomentofa, qualia fuprema 
forfan &iuniorafunt; fed dum fructus defcriptio adhuc deficiatincertum 
adhuc eft, verene fit a J'amaicenfi diftincta, an eadem ac illa. Rurfus 
de Pipere, quod tab. 96. depicótum dedimus cognomento obzufffülii ,. re- 
ferreplacet me addubitare, an memoratum fit; licet aliam non noverim 
Piperis fpeciem, qui noftram depictam magis referat, & eius imagoab 
EHRETO ad naturam fa&a, cuius ad fimilitudinem noftra eft ex. 
preffa,fit ab Hoc,nomine P.L /MIE R 1,di&umindicante, ZR EIZ.IO 
miffa. Sciendum vero eft, me idcirco addubitare, quod nec a PLP- 
MIERO nec a LINNZEO caulis maculati & foliorum fübnervofa- 
rum fiat mentio; quod in aliis ab iisdem fedulo fuiffe factum animad- 
vertimus, | Sed, dum hec fcribo, incido in FZfforiam S.LO ANT Sra- 
tmaicenfem , quam in id evolvi, ut perveftigarem, an ipfi Piperís fpecies 
non fit noftre analoga, cum fruftra alios idcirco perquifiverim: & en, 
quod feliciffime cecidit, mihi primo obtutu occurrit Ipfius Piper longuns 
bumilius, fru&u e fummitate caulis prodeunte, cuius defcriptionem cum. 
noftra dum comparo examuffim refpondere, quin & nervos, ut funt, 
& certe in pedunculo ruborem indicari,intelligo. Juxtaeamdem enim 
caulis pedalis, rotundus, geniculatus, viridis ( fed non maculatus). 
Folia alterna, obovata, ipfi feffilia, (melius fubpetiolata,) decepto fo- 
Jiorum fubftantia ad petiolos fe extendente, glabra, atro-viridia, fuc- 
culenta , nonnunquam emarginata , fubnervofa ut Plantagini 
aquatice,quatuor pollices anglicos ( nimirum cumbrevi petiolo ) longa, 
duoslata. Spice terminales,(fed non femper, ) quatuor pollices longe, 
graciles, -Piperi longo fimiles, pedunculis rubris ( unde & caulis fic co- 
loratus aut potius tali colore variegatus fubinde effe poteft ) infiftentes. 
his odor fuaveolens & fapor acer. Ex quo nunc colligere eft hoc effe 
dictum L INN ZEI& PLUVMIERII:& rurfus idem quod noftrum 
depi&um. De eo vero, fi forte acciderit, quod unam vel alteram 
plantam non fatis extricaverim, quin & nomine novo dignam, aut 
noviori mihi non fatis cognito iam publicatam, alio adhuc indicaverim, 
neminem equum iniquius iudicaturum fpero; propterea quod in fimili- 
bus vivis plantis Viris artis peritiflimis id quotidie ufu venire foleat, & 
difficillimum fit ex icone tantum plantam determinare, nec liceat ex 
una velaltera nota in icone obvia, in defcriptione vero plantz hactenus 
defiderata, & cuius exemplar vivum ob oculosnon eft, inaliam,pre: - 
fertim innovam,concludere: fiquidem inimagine vel bona fzpe lucidius 
quedam exprimantur, in ipfa planta obfcurius confpicienda ; ad hoc & 
planta ipfa pro etate & anni temporibus faciem valde mutare, eamdem- 
que culta & pro diverfo folo, cuiinnafcitur, plane aliam induere poffit. 
Nec harumicones,modo fint bonz, inutiles putanda, potius aliis dignio- 
res, que publicentur, dum pofünt plantam hactenus neglectam vel 

dete- 


detegere, precipue iis, qui plantam , pro qua habetur, poífident ut 
componere poffint, vel aliorum attentionem magis excitare, ut data 
occafione ulterius in eam inquirant eamque extricent. Et optandum 
fane effet, ut LL INN ZE Y/S Catalogum plantarum, quas ob ignoratas 
notas fuo /pecierum Indici inferere nondum potuit, velit titulo fibi 4z- 
biarum proponere, quo aliiipfis magis invigilent & fuam in ipfis extri- 
candis collocent operam,velfibi ipfis non fidentes aut ipfi conimunicare, 


aut easdem depingere,exítipulentur. Nam horum perptures adhuc ia 
europeis hortis cultas, (ut taceam feras,) vel nomine alieno, vel plane 
neglcctas,latere,non eft quod probem, cum idex LINN. 4El1 Man- 
tiffis & aliorum Botanicorum recentiorum Scriptis fufficienter pateat, & unus- 
quisque,qui in plantas fibi eommiffas inquirere velit, id propriis obfer- 
vatis confirmare poffit, quorum aliqua in Catalogo horti noftri Acade. 
mici fiftere mihi eft animus. 


INDEX. 


ER vid. Malache. 


Acacia ( Mimofa glauca Linn.) "Tab, XXXVI, pag, 9. 

Acer Cic Lo) LXXXV , ffeciofum LXXXVI, 47. ( Platatoides L.) 
» 59 

Ananas. ( Promelia zfnanas L, ») 1s, 4 

Annona (?riloba L.) V , t. (africana L,) XLIX, 16, 

Araliaftrum ( Panax quinquefolium L. VY, f£. 1 , CirifliumL,)f, 2 p. 1, 

Ar&otis ( acaulis L.) XCIWI, 53. 

Arm (maculatum L. H, Cljf. 7.) LVI, 26, 

Azalea. (nudifora L.) XLVIIL, 16, 

Blattaria vid. Verbascum, 

Pocconia (frutefrens L,) IV, 1. 

Bromelia (Pinguin L,) LT, 21. 

Byttneria (.f/abra L?) LXXX, 42, 

Ceanothus ( americanus.L.) XCIV, $3. 

Cedrus (Pinus Cedrus L.) Y, LX & LXI, 1 & og, 


Cereus ( Ca&us repandus IL.) XIV, 3.. (| flagelliformis L.). XXX 
6. (grandiforus L) XXXI & XXXIl, 7,—— ) : 


Chelone (glébra L.) LXXXVIII, 49. 


Corallodendron (Eryrbrina americana Mill, 8 ) VW, 2, ( Erytbrina 
berbacea L.) LVHUI, »7, 


:Crotalaria (june LL.) XLVII, rs, (olim Crotalaria alba nunc So- 
plora alba LL.) LXXIX, 42, 


Cuiavus vid. Guaiaba, d 
Ehretia (Zinifolia L.) XXV, 4. 
Elifiaa (ANy&elea L.) XCIX, 56, 
Ficus (bengbalenfis L.) L., 19. (Carica L. ) LXXIII & LXXIV, 37, 
Galega (cinerea IL? )XCVII, s5, 
Guajaba (. Pfidium pyriferum L.) XLUI, 12. 
"Guanabanus vid, Annona africana, i 
Hemanthus (puniceus L,) XLIV, 14. 
Heli&eres (Jora L.) XCH, $2. 
Heliocarpus (americana L2) XLV, 14, 
Hura ( crepitans L,) XXXIV. & XXXV, fig. 1, p. 8, 
Indigofera (rinfforia L.) LIII, an & LIV? (diperma L. ) LV , 24, 
Tris Cocbrolevta L,) C, 56. 
tea (virginica L,) XCVIII, 55, 
. Ixia (chinenfis L,) LIL, 25. 
Lamium (gargaticum IL.) LXXV ,' 40, 
Laurus ( Saffafras L.) LXIX & LXX, 34: 
Ledun( Kahnialatifolia L.) XXXVII, fig. 1, Cangufifilia L,) f. », p, 10. 


Lilio-Gladiolus ( Gladiolus triftis L,) XXXIX, 10, 
Lilio-Narciffus ( Crinum Zeylanicum .L, ) XIII, 3. 
Lilium (Juperbum IL.) Xl, 2. 

Liriodendrum ( 7ulipfera L.) X, 9. 


Lycium (um L.) XXIV, f£, 1 & 2, p. 4. (barbarum L,) 
LXVIII, 53. , 


Magnolia (glauca .L. ) IX, 2. (graudifora L.) XXXIII & XXXV, 
: f£. 2, p. 8 & 9. (/riperala L, ) LXII-& LXIII, 30, 


Malache fcabra, XC, 5e, 

Meadia ( Dodecatbeon. Meadia .L, ) XII, 2. 

Melanthium (virgiticum L,) LXXXI, 43. 

Meriana (Zntbolyza. Meriana .L;) XL, 1x. 

Mespilus ( Crategus tomentofa L.) XVII, 3, 

Mimofa ( fenfitiva L,) XCV , 54, 

Monarda (didyma .L,) LXIV, 51. 

"Mufa, (paradifiara L,). XVIII - XX, 5.. 
XXXIII, 4, 

Palmifolia (Zemia pumila-L,) XXVI, S. 

Pancratium (illyrium L.) XXVII, (amboinenfé L, 8^) XXVIII, 6, 

Papaya (Carica Papaya L,) VII, 2, 

Pavia ( Zfculus Pavia L.) XV , 3. 

Periploca Cynanchum (/ Oyzancbum acutum IL, ) LXXXIL, 44. 

Petiveria (alliacea IL.) LXVII, 53. 

Phyllanthus (grandifolia L.) LXXXIV, 46. 

Piper (obufffolium L,) XCVI, s4, 

Plumeria ( ribra L.) XLI, 1r. - 

Podophyllum (peltatun L.) XXIX, 6, 

Pontederia (cordata L,) LXXXIII, 45, - 

Populus (Ial/emifera L;) XLVI, 15. 

Pulmonaria (virginica .L.) XLII, 11. 

Punica (Granatum L,) LXXI, f£, 1 &o, 
LXXI, £5, p. 36. 

Rhododendron (maximum L.) LXVI, 35, 

Sida abutiloides, LXXXIX, 49. 

Sophora (occidentalis L,) LIX, 27, (udin&oria L,) LXV, 35. 

Tacamahaca vid. Populus, 

Theobroma (Guazuma .L.) LXXVI, 40. 

Veratrum ( Helonias. bullata L,) LXXVII, 41, 

Verbascum - - - - XVI, 5, CMycni) LVII, 26, 

Viburnum (Zentatum L?) LXXXVII, 49. 

Urtica nudula LXXVIII, AT. 


Yucca. (filementfa L,) XXXVII, 9. 


CJapienium I XXI. 


& LXXII, (nana L.) 


FINIS. 


d NM CY p eth PCT ct 
IOANNES IACOBVS HAIDIV.S 
PICTOR E/T CHALCOGRAPHVS 
DICAS'TERII IN S. E. L L. CIVIT. AVG. VINDEL. ASSESSOR 
VIR. INCO RABILI VTRIVSQVE ARTLS IN EE'FINOENDIS EFFIOIPFBVSS 
PRINCIPVM SVM MORVMQVE IN VTRAQVE REPVP. VIRORVM 
FELICILTATE, NOMINIS IMMORTALITA'T'EEM CONSECVTVS 
NAT. D. X. CAL. FEBR. AN. Cl»pIocCIV. IN EISLINGA MIN. AGRI WIRT'TEMP. 
DENATVS AVGVSTTAE D. IX. CAL. DEC. AN. Clo» ccrxvit. 
PAREN'TIS OPTIMI MEMORIAE 
PIETATLS "TESTIMONIO AERE EXPRESSIT FILIVS 
I. ELIAS H AIDIV3. 


PLANIAE | 
SELECTAE 


QVARVM IMAGINES | 
AD EXEMPLARIA NATVRALIA 
LONDINI IN HORTIS CVRIOSORVM. NVTRITA 
MANV ARTIFICIOSA DOCTAQVE. PINXIT 


GEORGIVS DIONYSIVS EHRET 


GERMANVS . | 
. OCCASIONE HAVD VVLGARI COLLEGIT 
NOMINIBVS PROPRIIS NOTISQVE. SVBINDE ILLVSTRAVIT 
ET PVBLICO VSVI DICAVIT 


D.CHRISTOPHORVS IACOBVS TREVV 


MEDICVS NORIMBERGENSIS- 
IN AES INCIDIT | 
ET VIVIS COLORIBVS REPRAEÉSENTAVIT 


IOANNES IACOBVS HAID 
PICTOR ET CHALCOGRAFHVS AVGVSTANVS 


* * 


DECVBRIA I 
ARS MDCOD 


d 


CEDRFS fos rugtots coumenatus nom. aec«duus, cones 
: 7 


A 7 3i ; 
 J'tbrotu nouns erectts. 


Jab. IH. 


ANANAS acutcatus, 
2 ; 
feet OUQG(O, care at att 
(7 Mei 
Q7 Amer , - Áoternefe eet. p 650. 


9» 
[4 ttm Cat- efpec. p. 2o. 


: - : 2 : c Ys Um ; 
-ANALINAS fe 9 777, Xx " O6), m rd ua. att. o E p 4$5.C Q and . Pere. C Aet. p. 2& AM, Care. cet. 
e e 


M M A 


mE a. to&er flr narum. agrerttcr, & &. cadtyecr dio fetta. edu. - 
j A^ eu, C. e. fxeruirua, , guuen, codage Deluge, morte E772 deoram. 
24 a ctun, d. ovartem., e f lptar, fe nteger, Our eoe, g. 
b P ferresuadeg, quae , rrautturo vue, Ut Qna. tal nr owa- 
J (&r corwcacver 4, refertur et arit. evadem. £. releng uit eu) 
4f tue K. &; ) que écrte 4 ferrent. 
: Ese Qerur. L. ful erets motle [en erus voe 
PU. Uwe ee, flecti vadutr, ex astuto properiderar Tt. 


DBOCCONLÁA racemof. dphonovtac fto tomerntofo on. IN? G. p ag. tal. 25. 


a6. F7 


A ANONA fructu (tefeente., Let, &crotum. artetus referente Caef S 2E bab di 


JA IT 


Qu. ko ouem. cadeyoo mone qyoertus, 2 fe genitos 
Jpetadar enger a fece artertorc, e. vider. av faece po 
encore cum caccce , d, purtelPleur, cum. obarto, e. fecto 
tPLodpurtar , VER Zen. mcer ec Gute fen, opere mauteuazuu, 
.9. rate recen fet 2 fer tragen djneto. cm. mage 
zettOu1e cech, E. fua. Yerrunua. zentep Pacem mutent, 


AC. urverre as Facere cur. altero contugico , 


x. AR ALLASTREM, [a ternis A. n 
z: : : CK OM 


et omm o LCULAPUPm.. . 


2 AR ALLASTTREZH. [ofivs. terris. tripartetis et quádripartiks 


Zac FA 


v UA Forero Dear, 4 Ze fertnr, c. Ln rtt QUmerntuenm. 
aire urn, a. cad ipac doctr, e. Jemen get eee L— canda, «2^ 


Áuec roller. 


PAP 4YA 
"7271272 o tono 


OMe(ones P722 


e^o. Eur c «AE, LZ 65g. or 
PA 


Caz f M D 
[e cJpeeter- s . 29. 


a6. FL. 


CORALLODENDRON (repay. c/Inerseamnum. non Jptnosum, 
olus magts QUOUATRCS , ff feo, rutente . cMouftoun. Gu. ME 


ad LX 


4M.AGNOLI A Laut | Jo "2 [22 fetus ate CGU, Ciefb ILL psg. [2A 
oA OIM. o. 2o. TA He ^9 dct. 


o 


d uk 


LIRIODENDRE7M fetis anquéctis roo 


PLANTAE 
SELECTAE 


QVARVM IMAGINES | 
AD EXEMPLARIA NATVRALIA 
LONDINI IN HORTIS. CVRIOSORVM. NVTRITA 
MANV ARTIFICIOSA DOCTAQVE, PINXIT 


 GEORGIVS DIONYSIVS EHRET 
GERMANVS 
OCCASIONE HAVD VVLGARI COLLEGIT 
NOMINIBVS PROPRIIS NOTISQVE. SVBINDE. ILLVSTRAVIT 
| ET PVBLICO VSVI DICAVIT 
D.CHRISTOPHORVS IACOBVS TREVV 


. MEDICVS NORIMBERGENSIS 
— IN AES INCIDIT. 
ET VIVIS COLORIBVS. REPRESENTAVIT 


IOANNES IACOBVS HAID 
PICTOR ET CHALCOCRAPHVS AVGVSTANVS 


* * 


DECVRIA II 
AR: SSMBECPI 


LILIVAM fotu: 


aureo, (móo auran- 


d 


, 


t, 


, 


e vultifíorum, 
SN LO, unctus 


Bt n / 


nagrecanttbus i 


unte ; (to v I tru CC : 


Ja6. X II 


JIEADLA 


a. ffo nteger, 4, unam. fegmentoraum , c. tufur, t 4. locar cud. armado fepmente, adorent, e. rtamena concerti , fF eadem. deducto , o. femen, ,4. antena, r. oratum, &, fert, 
/ z Pe ^ « P. 
" 


Lo gueneubur dngror, m. pen enter, r . nd peoffene, 2. caprtaten,, ,»- braune fe, P2 zerttcadeters fecta yy te ertt. com. derit ad ee revttilas y, fene 


bns: oblong. 


Jerratts foris reflevtr purpureus. 
M 7 


m, 
Ub 
, 


S 
Y 
SEES. 
ESSEN 
ES 


O- NARCISSVS frtva nus elite. fett ; | T fore. ntveo. lonea pur c 


urea. "ruato Jiu. 


1:9 
5 

G. cfemven. ratururne, 5. in magra tud auct , 
CEREHFS alii fumus graetttor, Auct ex- 
tus (teo untus veo, feminas nur pe- 


AO da. Jam. p. zgZz Lnerar D y Z5. d uU Jp. 
E- 7I. Qerírot. p. 22.« Hur. ara. Qc. 


Za6. XIV. 


9t 


2b qn 


£77 


€ 


« 


E 
|o 00 


x 
LUN 


nA 


ae 


PAVLA 


BLA'IUTARIA 


erruguveo GACU  erp Lo E 
(o 


E^. XVI. 


DONNEES 


226. XVI. | 


JMESPILVFS (Carottncana, au fete vulgart femetts, mator, feuctie Óuteo Me | 


Zaé. XVII | 


E 


Lg tore 
JI 5.24142. 


qu 


i 


Vterierar. 


(P 


c, 


cfi an. Ge. pant. amate. p. adig. x 


cce viri 


AMVS.A cate 


/ 


M 
j 
Wi 


NS 


a, 


v 


7 
T, 


E : : EE 
: — /3J/ 2 E T SE 
: / A 


77 


mL 


NS 
ND 


N 
N 


N 


S L-—— ? 7 / Eu 
: z 7 7, : MEE z 


z 


N 


N 


: 
z 


T 

P 

T rr. 
A 
m, 


DU E TEMA 


EU o 2 f£ ptr — | 
e. p— ^ | e dt m 


E: 


LE 


T 
o LA 
7 


LLL 
E 


Y.— 


, 


UL Wd 
gquutuoune. 


" 


T 


o 
T 


T 


zc 


7 


SS 
SS 
T, 


7 
77 


$i 


Z ] 
T p a, 
| z 7 T 7 


p 7 


$ 
COC 
"" 
PL 


7 
E 7 
p A 


E A T 


Rr 
E ———ÓMÀM 
pL 


€ : z z E T 


CCUÓO 


UU E 


P 


VULG CC 
abt 


ce Ut natlu« 


2, 
1, 
7, 


j 


Es zz 7 
€ 7 27 RANA 


y j TUSSPIMene s 


ngtort 
7 L2 


Ceu (à 
CUL 


PI) 
7 
7 
77 
7// 


A 


s 


T 
ZEE E 
LLL LU LET 
: ZEE 


GE EUEEE 


f 


2 


2 
"LL 
"C t 
á tertttasgt 


T 


lllIl2cET—— 


p cseccdeueneuuoo d 


Er 


T e fe HAN (s. 


C(ZPRR 
fe fen [fo decer. verfes, el «er pr B rA 
, Toe ec verte er V UTE dier 
nentur, g. EC e€ matur 


V um. 9e Var ao fPerfectonem. nor. merve 
CL OU fece pan enferior, A. pae f mener, LE P 7E 
On rect, E (cepta refert. 


PLANIALE 
SILLECTAL 


QVARVM IMAGINES | 
AD EXEMPLARIA NATVRALIA 
LONDINI IN HORTIS CVRIOSORVM NVTRITA 
— . MANV ARTIFICIOSA DOCTAQVE. PINXIT 


GEORGIV S DIONYSIVS EHRET 


GERMANVS 
OCCASIONE. HAVD VVLGARI COLLEGIT 
NOMINIBVS PROPRIIS NOTISQVE. SVBINDE. ILLVSTRAVIT 
ET PVBLICO VSVI DICAVIT 


D. CHRISTOPHORVS IACOBVS TREVV 


MEDICVS NORIMBERGENSIS 
- IN AES INCIDIT 
ET VIVIS COLORIBVS. REPRJESENTAVIT 


IOANNES IACOBVS HAID - 
PICTOR FT CHALCOGRAPHVS AVGVSTANVS 
DECVRIA Il 
AR.S.MDCUCLIE 


Jab, X XI. 


Zaó. X XIL 


AME. 4 fPuctu brevior "€ ;fpiaórxe fhrgger: i 7 vos dn. 


a.a ,pedunctder /ete, B pato, ee. vawolueram. gpatkar unacum. ford coercere 2f, pé, E diu pata reratute a. facte er rU, 0.0, /f eher 
fforar vao reriter a fete eocter ear, fff ferum UA RENE c uqgcIc 2 II cc o 4- * ^. . (vL. 


4, JATIT, 


ca 


— 


Z 


Lg 
es 


MÀ 


pes. 


vllt. 


UO. UH 


rar / 
adf 


"fic lie 


LU 


/ (fer 


rex mathurezeate 


(/ 


TEXGS 
Sx 


AO 


KR 
wd 
M 


(ot 


/p 
ctth 


"ctu. Ürertont 
Le eum. fri 


 * Z2" / 
26 natura 


c» 


v 2S 
Bes 
maj c 
^N S 


Jab XXIV. 


c. ,.ALYCIV fetis lineartihur, florc fritetugue Imt ort. 


2. TL À. tame, 3 queque fFamena. veparata. 77 d. orant. cum. rteto, e, cale *. ya dean eutnern Uter, Q. a fee vugencort ^ 


2 for nteger, & coral p 


A. in magnetuotne a«cta , C. tnamrrenfe Qeffectiae, Jc. venen. UL magnitudine aucta. 
[A 7 


i s ,.LYCIF Zl foltir Áhnearcdhus, flore fructugue major. 


: Y s P uis p 2 7 VIEV/ A 2 

[74 coradiee Quffectee a: exelenatr uera, cum. gueamgue tamen, 4 JFimen. Jeparatenm. 4€. Oranuum, em. Jer, A fetten, e. zer dranmrrerde Offeccter, 7 iem. rnatunte et exco 
eZ c é e Y 

teccltep, Q. plocentit e«t nem. ad ferent, A remen. matrum, v. utem. ut magnetadue auct 


EHRFEF TT. 4 27 alters oblongis QUU, ; [pua forum [parfe, petatur 7ü fir all 


(72H Ko. h^ adc eteeftar, KE eonpellen 2722 2p a facte Jugeraent, c. & feng 70, PA eg A e. ytamtta i2 niente, cacuoe, p fieclter, A. erai fter e P gens, c z. f nen 


Jab, X YF. 


Attn 


[9 


P AL MIU r4 OLI 4 fFictu. clarato polipnyren : 


a. carm Je 22 femen pee aur donetttDerem. affert 2 4 fer fter fgparatur uum. reme rtp ud eerevtte, c. elut, pent fea HUUPLE. Jur "nodo artt, d. Kr ma 
p 4 / 
2 DE atra. ,€ auct, f feme. Oparten, , 


Petar cun guaeer trrmgue hunc aut ere rnteooer tot. mU, 


Za4 XXVII 


PAN CRAT 1E folic NN 
9 enyio ritur, Jh» pata muto .. N | 
- flordhus magna cadat ffagrantdus I 


Jab X AVIL 


PEST p P7 ; Aw 
PANCRATTE Jl fette ampli ovatty acamauieatie petiote 
sr mami E "ue : , z eo VU WR Cz x4 $4 
br, fpatka gucltiffora f oribus mauri canoe fragt vor thon 
[A 


Jab. X X TX. 


Pp. : J ^ 


értteatis et lacumattr fore exunfo » polupetito. 


a. fos vateger a fee L erar, 4 frctter enteger, "E. terr trnarrerfe dL. recenti dogetdcnert. dffecttsr up 
fete. laterale, fF. eotereare, q. tetertorc . 


D zo ; 
phcente y €«t adfert femenm. pattmenét 4 4. emen. DB, OL 


eum 
"s 


c C) Dac S , 
C TRE 14 "9 FAULUBUA Ca HOCH polygon 4ptrio ftmt, forc Jntrpareo caos Cree L2 IL fg 5. 
[orc dae qm ( om 


a. ffr iutteoer, 4 iem per bonottudttem erffectar, c.c orartam, d.d, caluccr reqmenta prima piofa pre. Jenler, JA eger captae. (n magnetudee acctt, q, oem alter con - 
? e h 4 ; oig. 5 J 2 2. 425 TUR ^ " 2 
/[9?^ma£co ner ^ A. [74 magoutuduie aucta, 2 rs Jüuimena, x. Kiumetur aeo ut maqgnetudtte aucto, 7 caet le. eraffetoo, Ae "HOLD caula propitia, La feet UmTUmetrurntur 
n 7 € A x 


: xA - ; nr 
e. terr muécunter, PF trarrvenfe 4 E g. emen, r. tem tet maqgnetuotee auc, . 
Z 7 e. 


PLANTAE 
SELECTAE 


QVARVM IMAGINES | 
AD EXEMPLARIA NATVRALIA 
LONDINI IN HORTIS CVRIOSORVM NVTRITA 
MANV ARTIFICIOSA DOCTAQVE. PINXIT 


-. GEORGIVS DIONYSIVS EHRET | 
GERMANVS 

I OCCASIONE HAVD VVLGARI COLLEGIT 

| NOMINIBVS PROPRIIS NOTISQVE, SVBINDE. ILEVSTRAVIT 

1 ET PVBLICO VSVI DICAVIT 

D CHRISTOPHORVS IACOBVS TREVV 

!* MEDICVS NORIMBERCENSIS 


| IN AES INCIDIT 
ET VIVIS COLORIBVS REPRESENTAVIT - 


JOANNES IACOPVS HAID 
PICTOR ET CHALCOGRAPHVS AVGVSTANVS 

DECVRIA IN 

AR.S. MDCCLIV. 


JRRGCAES 


Eee di d n | Or€ UL- 
| fa argentea, m € ms tir f 


CERES craciis 


(gente ao ffagrant, cadeyce aureo corot- í 
7 T [2 : i 1 PUn » iA ] us / MI 


H 
l. 


| 
l 
Il 


I" 


ep: J2& XXXI 


vA 
a7 4. fer enttu.n expanftar aL facte cuttortor , Je. 2. er gar. marcefeonn d fecto, 
a. zur, 4 b L c.e, avare. Gberctlu, d. egtur caztum, ee e. e. tle freien P 
ff, cadet reg menti. abeft, qq. corollte petat, 2p 2A remm, &. rtu ler, A Ld 
7 ái brut, P ag. 5. eager. xp ntf, ug ag. fFiacter materter Utteger, Je. LE def ectttr, 
: MN 2 n ferrum reatu, Ft. d. g. fermer germ. german, Fo, 40. 41, germen itle, 
A AA Qu EB uoc E A P 
rtrgeta. Da maquette patr et ant. 


^E 
uw wu : 
CEREF Ww : graciles / ccu oentar e flos et fret maturus. 


dab. X X XIII. 


Ze XXXIV. 


HVRA ze 17 p.446 ab. ag. 


Jaá XXXF. 
/ 


Su L HIER LE cu xxxi fora fricterque. parter. 


a. fürur maf epe nulean, b, uar atur, c. ttr. cur. rturrrum. corp] tear, d uter. dort eret JM eetter, e, 'gtuaurta, wegarata, cum. adfeeerente org f ede p "une, vuxturade, 5 LC, CUT tribe 
andlerarum. órdumfunr, g. guam. unterter concaze,, f, exterizr vifi cum. qutt. antfieraram. e FULTU. etant, C, pK, eade iuterttur va, Lar femme érteqer a. fete Fugpertort, T. te 
uu. & ruit / A JL 7 eat 7 ae. 4. e te ts / y £. 7 reto afe d 
PL, T. UU o retten, 2, peau o ec LUC, EF, OPGPUC, Qr Vutcuaer eC CUT LOI. Cd f fectaan, recep uctor orare, 7. OUGDUUTL rare fe, 4 2 227 

UL, LATTE, UL. apunte, Lou vaéa c n vITUL, M. aber abra e f acte eetervua 7 $- Jagger fatis phare, )4. Taro eerte, A. FAR COREL verotleero aaffuc tt, 6. fermer, x. eandem vata 
vus ax yet. esetoret. rgparuás, t quare consen. nut, d uestrum. detrahere, q. tredtru, o eactre quta. ex facte. autera, a0, ucdltara, zu, margo plenus, 42, tutcleanr Ue. rttte, to, utra vadia, trarumer- 
ve difectn, 13. raf atate BATA COAPANUE, Rp. utro eberntten, 15. Letra covattbpertten, 16 Jeramen JAM U. L. zaroduni ad coFf erar al rr, pa ferar eaparlearurm, £L. efte GITE, Uer 


gr, 2. aum, 3. Qürürtz. Uerum, P pedlascutlar, 07 pudet qupanzuur, n. ien marge, d utet LFU a ete 


Jt. 2. JLAGNOLLA, 7s xxxui flora uctumue parter . 
o eere. pet, 2. uaolucrum aout, 5. aded fere. aaluorar 1gpatha,, a. abeo af ereer. exco ue (proa cum. agat. fet, oy, pata, veparatz a. ftcte entera, & abuabaereer dorteclatiar, 


ferar. cur. staple vngulorum. Gocutorum., d. recep 4 artum a. acto tera, q, OUTIL, L0, tracer. curo aput Zaccir muzéturts, 42. oculi separatur cum. facea 
zv fra pereute , a2. loculter Caccam. COT, C. UL rtlear prerfertenes, f£ apta vert a. carttatur pellicula, 13. faoc. nemen. a4 utrags fece. à ; 


cal. X X XFI. 


, U 2, 2 , , , : VAN 27. ; , T 
P 4C AC I4 non. [ptnosa, flore albo, foltorum. ptnnus lteusettlur eplabrir, felipuns bonqur plunta 


cou . (at. cart. Ore. Chelf. o6. DE 


Ja6, A X XV TI. 


Yl CCA fotr lanceolatir acumimuatur uiteqer TUE 


marque f damentofcr ; Crronor. For. Zr. DEM n VATQAAS. 
* P [y C f - 


Jab. XX XV ILL 


e m zLEDIEI fé for die ue Pallet confertim et sumite cauleluur naf Cert lette c 


eac ob e go Áanecolater Due, egentes r gter Árer. 


es qteriua deer Dupárie ordtnte, d. tote Dur cum rtt trate obano, e. dem cum Our, ra £Hevt ef caé e. x menmrien.r cum. orans 


dean FOCHITL, t «ay fcn Jegarati «, acto D^ 


er compartir. Lupo ndo A. nféruoray 4. lnterade carm. elucet 


mo moda erum. fera num prapraum. a ficte wyresre, 0. cnt eade et "n, p ume ean .sermrUPu. perexuputo, q. n. 4. emo 


7. . LEDI JM fors MEC TTA r faj V eteiletttmt cx adt. rfe lari UL OL PO 4 7 nafcentt- 


bu. fot fanceolatár nteger p "UTE atatre. eC f 


3 Ja6 XXXIX. 


| LILIO-GLADIOLE'S Malis e forie flr guiar 


a. Conoce 9. egeta. nup ; 
mun, fF ptr 7 Lrgrlee, LZ uda A A. K. dpatfa. derfaacea. Qupiee, 2. odere eecag x uen. mutentur. Un rer nate 


Pa Lu asfasiit o Lucte. VIPITUL, Á eur arem. Tua ocium , deos Duo laterale, i rom ME e. trt. fes 


vaer petatur, 0. emen panum. et adt, m. felt quatuor ue, n. Fullur rale protifer. 
e 


224 XL. 


J 3 B | Y 3) - 
JIERLANA — M ore rubetto. 
a. Grotta. recta ad dterru. fete, & E. eger pem Igeseztta, c. e, c. rta, rtm, d. orant, e. rale, v etr coctretecum. Gratum, 2. aga. 


vengudrtum. Daft. eure et rofleacarn. í KL. pata. anOupcxe, E. c. Lom. n. eadem parte wv. magnitudine auct, 0. ovatum. Ouaverpe fectum. 
CUL DIU doctae, ZA bor, 4 TEC Kllenr ent onte pragelatara 


ES ) 


PLANTAE 
SELECTAE, 


QVARVM IMAGINES 
AD EXEMPLARIA NATVRALIA 
LONDINI IN HORTIS CVRIOSORVM NVTRITA 
MANV ARTIFICIOSA DOCTAQVE. PINXIT 


- GEORGIVS DIONYSIVS EHRET 

s GERMANVS 
i OCCASIONE. HAVD VVLGARI COLLEGIT 
'NOMINIBVS PROPRIIS NOTISQVE. SVBINDE ILLVSTR AVIT 
| ET PVBLICO VSVI DICAVIT 
n CHRISTOPHORVS IACOBVS TREVV 
| MEDICVS NORIMBERGENSIS 


IN AES INCIDIT - 
ET VIVIS COLORIBVS REPRAESENTAVIT 


- JOANNES IACOBVS HAID 
PICTOR ET CHALCOGRAFHV. S AVGVSTANVS 


* * 


* 


DECVRIA Y 
AR.S. MDCCIV 


A 


KK KK femina, o.0.0.9. eorunde ak 


pag. 659g. 


/ 


«/ournef. unt. 


^, a9c6r feu recep cultum femur, 


fino 


Jorat 


Qu OC 
latere DeÁfcen, 


rof 


f lor v 


í 
d. fi btgua zmuatura externo Ut 


A 


"T, 


» 


1A 
) 4d 
4. 


cala, 


"C 


r 


PLI 


elsi, f. explicatur, 


a. fle aftu 


Za£. XLII. 


PFL ARLA fo-ii Uu ovatir glabra, (capo laxo, 
iispepam zh i Yo WE coro(te. 


p x LP 5 
bo camparufor-mi quinquepartito 
à. coroll tubur a. facte lateral, & uer. eunt hono quinguepartt, c.c. caduoe, d. corolla Qufecta ab Quer. facte carm guingue fGunrubt.e 
; : pis Meus x CN ; RNC y 
a2crettr,. e.e y277 Horns CUm Jo mate gbobofe, f cada quunquedentatt.r 9. quatuor. ovula, f£ .c. cadem. tt magnatudeie aucta, &. JI 


4 y 72727 uut. E Qa£a, m.umur un Uu, Cum. ao 
Luar 4. cada perfcrter cL. quatur. Jenni, m. femur. Jen. 22 / 


Jab. XLIII. 


GVALADB A foliorum. rami quadranguftr, fructu. oblongo, carne. rubente . 


: e ; m 
tg. 1. ramuer cum. flore a, facte anteriorb, a. flor a. ergo E: on 
Jg. 2.. ram adultior cum. fructu. ^ & fPucter trarcerterfe fectter, c. femina 


Zaé. XLIF- 


HAEMANTHVS Colchia folis periantheo herfaceo Du c ett pap eae 


a. flor cute D LA fs. dij e owner 
; eum. ft B T7 "e b c cufra. D ATEUTEET I cora qa. dufecta et eacplazuata. a. facte 1tterruz) cur. wea tamuubter 6ubo aderetie , d. ovarium. Qenudatu 4 
: . P A) $ A $ i 2 . Qenuec atur, 
Gormate ob t Je, X facca. tru £egra, g. traneverfe ya 2. Á. Jemen xu c Qe Jam. regetutr . 24 €..Uyer 
zi 4 Z * 


Jaé XLV. 


HELIOCARPV'S 5 cipue xr 


4. Jar a face antca., " poftca, c; racemuuer cur cag Audi maturü, d. cag fala integra cum. rau fcn, c. aperta. &ilocu - 
fari, JE yemuna, 9. Á.i.partar eadem. vu magnitudine aucta. . 


Jab. XLVI. 


Ih 


j TACAMAH.ACA fole crena. - 


tis, Sadeliout] p P... oc Pluck. Phrtogr. ti zai. [/2. lnag, ét. Mill Qur?, dict. app. 


z " ? 1o 7 f ; 
a. Jules feu armentum. marci, Á. f/guama, c. eadem. a facte uuerrna. UU magnitudine aucta. 
AM p : 


LO C. 


a. vexillum, [bb diu az, c. cartut, d. ferma. et palum. v nexu. ratural, e. femina. decem. exprlarata., JF " 
et füyltar TeCuPI UL eum. feme Latera, g. catt, A. fFuetter Truxturuan. cum. calyce gerfifent. 


Jab. XLVITII. 


AZALE.A /faipo. n 


(a, ftortz|| bus conferttr. terminatrtcibus, fta. : 
untbur Qecht | nati neo Cf» d. 

. Ptr integer; b. cat, bref emrutr, c. ftarnerua. Qechrata, ( 9 T4. rtyluer Cum. Jarnate alobat e. corolla. 2ifecta. et explanata. a 
E. i Pii f - e s Laur VUE ed JfFamurat ag/tant, g. caper cum. Facta. ze, Á. A. gemma e foleorum. florurmgue, 
7 v, K, Idem. ratur. eff cerun, " caluac perfe terr, zt. locult tegumenturt CceDerur, n. ter. Jfeparatum DS 
trarsverfe Qifectum, gu fFuctter trarrrerfe Jfecter, 9.9.3. eje par perf ener, 

& fou. Ut aucta. magnitu . 


, d ] : 
pFLPüGDCUfe CUIU eto CORIAU, ws. Fem UL ratura- 


(n fPcttur quirguetz 


Jab XLIX. 


S 


( I" /) 


GLANADBANVS P "erfea foto, flore intus albo, excteratr ru cente, fracti ntgrc 
cante, [quamuto, vulgo Cherümolia. Jut Vat. Ht. paa. t XVII 


a. cala DC ULL p triphuyllanr 2 flos ab antertorc facte cum. furnum Bree ifarorum. fafcteuto ec po adit agre triyuetro, c. petatur. tranquerfe 
eum. ,ubt apparet etr ungute emcavatur et caompager cra/fa. driguetra,, m fFectier, e. ter. a facte Lateral. atta, : Ka. facte pofaca., 39. iem. trarc- 
verfe feetir, Á. Jemen , Legurgdenm. nucleo Qenugatir, F. falium. ab utraque facte ex JVertllec 


E dm 


E X 
FICF.S otis OUALLF utegerrum 5 obtufts, caule U terne radicato. fi. JA Ch 


fcter una. cum eminent, e.c.e. petiok vaer gerente et trébtos fe lroles cutcta., A compages 


; a.a. ffuchur a. facte laterale, £ antertort, e.c. unicus, d. 
unterna., g. femer Cun petiolo fao . 


PLANTAE 
SELECTAE 


QVARVM IMAGINES | 
AD EXEMPLARIA NATVRALIA 
LONDINI IN HORTIS. CVRIOSORVM. NVTRITA 
MANV ARTIFICIOSA DOCTAQVE. PINXIT 


GEONRGIV8 DIONYSIVS EHRET 
GERMANVS 
| OCCASIONE. HAVD VVLGARI COLLECIT 
NOMINIBVS PROPRIIS NOTISQVIE, SVBINDE, IELVSTRAVIT- 
| | ET PVBLICO VSVI DICAVIT 
D.CHRISTOPHORVS IACOBVS TRENV- 
MEDICVS NORIMBERGENSIS 
IN AES INCIDIT 
ET VIVIS COLORIBVS REPRESENTAVIT 
IOANNES IACODVS HAID 
PICTOR ET CHALCOCRAPHVS AVGVSTANVS 


* * 


DECVRIA VI. 
A.S MDGOLA. 


Zub T 


BROZAILELLA fot acd. eatir, caule racemo laco terminatrict Jin. A Cf p. 12g. 
a. f Mor tuteger sd foto Á Lorum e. curolvente, d. calo trofeo lur, e. corolla, trepetata,, JF féamena a coroda et a calyce feparata, A. cadgac. 


JIeparater , Zi petatunt 7i K. famen. Lj, Z fy. CUL agmate Cugono, m. Jf pma. trascrrer f Jeetum DT. fFcter "muluru. Jer, 0. adem ex macera&one tumu- 
1 á a / E j Z TR di Ía. sce . 5 : 4 
r, p.p draz.seerfe fectt — tudo eum feminas tpe erue, g. femuna mafura, nut magnitudine aucta 

- y. ro 


Jab LII. 


JXLAÀ foliis enfiformihus, floribus VOIROULS. Fun. 2 ToC MA Spec o n.a. 


a. patr, zu fos a faac terr, f "fuper. Za dra petala. unertara d. LL a fece exctertert. f, j vafertort. "EE drain petada. EET y 2E RTUTL, 
E VAI eIJE ifectum.; Á. zefltata petalorum. ; 2 dria. f lara. 2 4. déamen. fegrarattum. a fete utertart ^ £L eetertori, m.s. eager. UL mag- 
mutui auct, c. LI MEAE enfe mecfa; png. lay laur ^ PUR f Egmata, tria 4 scfaDemt Ux magnitudine acr; Lonhgmat. a. facte fgne- 
TwL recta Un renean. cum. nemuritb tas, 2c. Lern. drapusverfe secum, qw. Idem. munerum. L, £.aXL eM, *. femen. separatur. 


» 


JNDIGOF RA | feaga recto, foltarum. pines oblongis ad a- 
puem. obfcure. acutis Cueamts; florum. [puts encetre, flortbus confer — 


Z5, leguminibus Peretibtas erectis. glabris ; 
p fear UL maar dene, naturale a facie antertart., $? Z. poftnaore, z. d. ut mg nitur auch e. cade, p. v Peta n 
oam, A. carita 2: famen. folate. r &, funinum. iade fpheorur. Paga; D apex. Jy AL. degurrer. PECIUITL, , 
7D: pendtalan. uucurum, o. eguamen iA abiua ralea. p CUm | fmtrdra.e Ut p fuo; j2 femur. exemctum., z rabea ab- 
AL ue muerta. 


«m. 


| WEZ a facte anteroré, brexdlum,; c. 
i" d. aant; € uu Died. 

cur, farne. | fobtarun, ffe germen cu ft 
bo brat zt f&amate 2 A ra 
dur Denudatzs,; s Lo pala. ablata, an jp 


UUeDATU, &. fe mna. exem. 


NY i 


: P ty x4j Su eo E. 
JNDIGOL ERA [jS 7 recta, m ULLS p ad apicem. ob- 
L fts Áete virentibus, flo forum 7 erectts, oia f 


[parfcs, leguminthu.s 
Lerelibutr perta 77/7 ULCUFULS, Mo 


NT 


S 


; x "K 
LE »*; 


zx E on; "E. : 
m. a : || JNDIGOFER .4 Capo cifirma, 
LI "0. foltorum. J penes obtongts pat Je. vtrenttbir 
glabris, peduncules fpica, lonqi, stre, fflartfus laa. à 


pr. Q.FLÉLS éegu. - 
: ! / CC. j ? ? , E ; 
HUIUS apre, AU AS brevths qibbofis fabafperzs i erm. 
c, ffes p facte anterczart; 2 veactlla rr eor ar, 71 d. scout. e. imna. DXadelr ha. e£ cobtarmum ; I degumen. 72 .A.id& 
adtera. vatra. abáua. cum. fune seminibus Penudatio; |t. ratra. ablata. a facte verior, A. femen. 


Zab& LVI. 


4 WT, x » ? : : y d ut 
ARV LOnuf albür ua itcum. IRQOCURUPL JC. feg. Lari p. 24 
a. .rpagdeac clavatt.r Uuteger, 4. bongttudtnaktter Qufectur , coc. err Je lamenta. print ordtrur, d.d. y ordine, e.e. ardÁera. Jefe, s Kf ovula.. 


Jab, LVIL 


FVERBASCUM folus lanatis radicalibus feapo nudo ha. 


pec. 179. m... 
a. calyx et commota a. facie poftrcrt., Áantertore; c. corolta. afecta. e£ exprlanatt eur. ffaminilus ; dL ffarnerz- 
 Jgparatum. a faece pafterterc, e. laterale, "e UL magnitudine auc calyac cum. orario e feto; Á. ovartum. 
drarLsperfe Dufestunt ZLidem. dt magnitudine aucta, &. pertcargium. Zupleac maduram. a fce Aaterade. eur cabe, - 
ce perfiftente ; L ier. Qiducturr. a. fétere tlertort, me. umero. grertcarguum. a. feet. daterrut. ubt dub n.a fa- 
cx axtemua, c. f]eme drazePrer] 2j vum, pm uve auct, rfe ut magrituctte zuxturadt. et aucta, 


" JA LFHI. 


T ^ j 1m 217 n , , 22 Rol aa ^ 
COR ALLODENDR QN folis be, vus, CaL b fünpli cufsima Pn 
erm, foribus clLaufts, Legum, no- DOS. 
c. lorcr cae, & corolla chaufa, c. eadern. znfimo vu Latere Deu Cens, d. Jf famina ev raten prominentüa, e. Leg ura pe- 
Bo res, fe Leg umen. PUlgum, " fer uno UL Latere DeuiJCe rs Á eHLCOIL COCEPMÁELUTL, (2 epu.p Jur, & , .sernen. uveeper, € vecéur, 


La. force aL, 2.2. 95.4z:rULuL,  ".gtarumut,  D5.JAMTUAUPL VGOGUML, 5 nbn, T. germen . 
LI 


J25 MEX. 


Aa 
"i , 


) 
/ NONU", 
N 


Í À "^ 


Y 


/) 


| | 
SOPHOR 4A a ref eee, folr puinnatrs, pinntes numeroftsamzs ovatis vál.- 


Lafts, caule snp, [egumanum. "09r valde Qufttnett.s E 
"i. ftr utzger, F cada puo. vextllaum. 7 Z4. ambe alm; c. amo carm : fegmenta D Po tarnen. e WO calyce Á afe cbe o; 
4. Decem me et E. germen a calyce Quam, 4. £ famen. rut, drertteega : fegaratum ; : d germen cu plo brer et fergrnate chtufe 2: Aga 
mu. maturum, nd vata abtera. ablata, eu Rente, JenuDae, a. aba ablata. a faece dueruL; qn femen. 


i 


N 
NN 
N 
N 
x 
$ 
N 


M 
D 


7t. 9) ^r, 
CEDRV' S felis sia ; 
g. ema; hyulhae cum wur cotum. er bougutudinzr medium. 2rffectur, D SOM rode ird A ij 
p" : js JR UL Po qe od Á. 7 7 Mapacin e per Loro itudtner zneeturm. defectu , Leur AX, 4. frena. acguot. fgparata,,, Z free 
Un (EHE id zur. füumnente m. ux SEL. er. magmt et 2. eft.r enctrernitalir gta, , pantera. tray "efe difetto. 9. julian ardt, rfe 
e acre fagertgre, xa muuputudume nuca, ta face duraL, u.rmfénwere, a. zr magnetudue auci, gy gnane gollnar quem. cumnánct; 4, Comer emis 4g 
Cabra; 5. cab P DUUME E fece QUT UEM E DID VANUS qurmadc conu per borgutzdinats meum. dfectiar, 6 euer ax, A eger pare feno, d axLe deu 
dus, 27 EETMA 7 4 2 facte VELUM, p Jfüpertare; 4L Conor p Cy 42.0. mature pare Jafereor, CUL r fuam feu. vuumbunt, i5.z- 

r7 - DU AT uL 5 id A ons Jem AL Bua. unte guam ; fernuna. | fepuarata , 46.16..fe7teL, Xf.17. CLLy ada . 
L 4 L » ^" 


PA GXL$; 19, /2u um. ura. fap 


^ , ^ ») Vn. ; 
rtgtdts acumtinatts non Qectouts, cones fubrotunots erCCLos Pont, fil. tal 1. 
e. guber penféctun, fFegtur calyx perrt — 


PLANTAE 
eELECTALE 

: QVARVM IMAGINES | 

AD EAEMPLARIA NATVRALIA 


LONDINI IN HORTIS CVRIOSORVM NVTRITA 
MANV AKTIFICIOSA. DOCTAQVE. PINXIT 


GIEORGIV3S DIONYSIVNS EHRE/T 
GERMANVS P 

| OCCASIONE, HAVD VVLGARI COLLEGIT 

-. NOMINIBVs PROPRIIS NOTISQVE SVBINDE ILLVSTRAVIT 

LI PVBLICO VSVI DICAVIT 

D CHRNISTOPHORVS IACOPNSN TRENVV 


MEDICVS NORIMBERGENSIS 
IN AES INCIDIT 
ET VIVIS COLORIBVS. REPRESENTAVIT 


IOANNES IACODVS HAID 
PICTOR ET CHALC COGRAPT VS AVOVSTANVS | 


* 


DECVRIAVII | 
AR.S: MDCCLXV. 


d 4 ab, LAI, 


CF. 1D re d i M ) 5 : $ , " : 

E, J/ E , J , 7 ^"? y7 7 d »J0 9 x LS 

IDRES folis rigices acutos pere nnantbis cont subrotunecs erectas, 

m fe UTE. fafeculiaur tete iE vueltftar. £ feli ze faz. fegreeratturn . e. tern drattePer]e 2ufectur Ze 7; / pud 

4L x fetcte exterrut, et Unterrna FK emt. : Az. Luder comer UL. drug ttn utltae, pare moeso gue / 
» 


"uper / AP 
tct X acuden peret alga. m 


c pem FPLECQUUTL (OEC 277227. "2. 


gg. Cornu peduractulaa, 2 
CUL renuttlt.e COM (Lo. [7222/7 7uz(t " 


^u. 0, p. 7 FULLY 


Jab, TATE, 


E Mr, UU or ; 2m : : $ 
4 ILAGN OLL4 folis orato oblongis ag bafi, et apicem anqufts, LLrnqa ru entiL.. 


4.0.2. trta Pet Á j " ; : 1 
Petala exteriora, 5 b f. petala iunéereora,  c.otanum . 


Zab LXI, 


j| AH AGNOLLIA 6i orato 


NO 
NS oblongis a bafi et aptcem. 
x | anguftis, utrinque virentib, . 


1.4.2. gemmae mol fecerum , 3.2.3,2.8. duo puncta. ez. gan, 

2u£z, EA gena znzofacrur adferre, 5 Dern sofuttun. et- 
Belapfürm,, 6 gemma nondum aperta b x atabaftrus, Tr 
spat&a 7; 92 P ad mfi nir refe trum. v E^A zo. puncti. affa 
pedunculi P uf. alabraferir exp 127721 roam, A2.12.42. 
fria petafa exfenora, a. earum, £&&44 JÜTMAA,  cunk. 
c.c. Puella , d. stumen a fcre exero, e. amferra., us JW. ants ,, 
DT, gor "artum. verttcattter dUfecturm, AA. pü&tlorz axo Li. 
FÉGIPHPUWAIAR refegia, &. E. duo zeli separati, [. L eorum. stt, 
UI.PUM. permma. íL U.germem (aum. rveríe 2. vrer&cakter Quffectarm. z 


p.m rude; VEIEL, GTP Es EL. p, eadern. partes zt magni, 


y dine auct, op. ffo £. nero biles, 


? 


e cfisracteri expácatta confererda. ef€ curn. tla. p, 81. cel, sa, et- 
Jecunurm. Aane Du obi ha. expoftto FP. o2, £. 


Jab, LXIF 


J"HONAR DA floribus captitatts et verticillatis, caule acute angt ato, folüs 


Lau t ceo Lat LS erratus glabris JDutta. enumur. plant. "ert. Cun. 226. 


Jab. LXF. 


SOPHOE A folus ter natis sefftltbus: foliolis subrotii, 
ÓL* gla rU unn. Bec. 9*3. 7.. 5. 
c, 6. pezcvldearn, pO. aLe) uj. dL. cartrur paréee c. cabgoc aum germ£ne e | fam, 


a. flo. integer ett cad, 
nibus f tamem Jéparattm. om calugoc cLUL aermune autc], A. h. caltgatr sguamula. trgpleoc , 


Jab. LXFT. 


R HODODF/NDR VM ; folus nitidis ovalibus, muarguie acuto re, 


flexco Ann. Spec. 522. 7L. 5. 
tunvun, dd.pifük germiem cum y e. e. f&h Jfegma , f eapfala. cum. fao et pere - 


; , , / » ; y 
EL o AL. periantiuum,, 5. b. ffarzr cODEdAL, (n rae ie (c í 
antÁuo eur perféctenttbus, p cap] la trarererfe ECL, (2 Jfernina. . 


Jat, L XVII. 


( ii iM 
TY 


E. cL. c» 
PE'FIVERLA : 
T Uu ns. Chff. 441. 
a. feo. partantfua adhuc [77/7 es, L Lr UL Lg uude na£uratt, c. anu c rci tnterioro, d. urb terae, mro pertantÁc, 
un, £fK IUE FF f f. petala perrtifteruta, 2 d 2 y 2 Á. petaum. Jfeparaturm eum Duo bte ffamiratla, z Pifedlurn, &. frucitos mu akur,. 
b muektur a cordia feparatur, UL. TL IAAUL paulo 270072222. 220 22 & naturae, o. aucta. cum. vtzolucre corntéite ARamaaiee —p.g4emtem 


d'entudatum ^ dg eus zuteletcr. 


Jab. LXPOHE 


LYCIVM folis oblongo-larceolatis fine ordine, ramorum. 
spuus rariorius . 


a.a. corolla. explicata, b calyac £ifus, c. corolla. a. facte interna. Dufecta,, d.d. coroll tubus, e. e coroll 
segmenta, Jf tama, g. Á. germen. et feyher um. fagruite atobafo,, z.coro lla. a. facie eeferran,  k.stnrmen. curn. ar, 
fera. dudsyma. vr. magnitudine aucta, L ior stamen. curn. antÁera. Bbilocularc frarteverfe peckL, TM. gurTRemL, n. fap e p. 
agna. Ur magnitudene aucta, p.germen. mature frareverfe A borgttudtralter fectum, n feminzir rudtrmrerttur , evgto p 
da. in magnitudine aucta. . 


Y 
N 


N 


x F& dujocu. : 
LAVRVS folis 
n folium uegrum., b. bilobatum, | «. trilobatum . 


uteg ris 1o bisque - 


" 


B 7 
MIN 


Ju LXIX. 


Jab LXX. 


/ 


$9) ; 

B UA 4 NV 
e, Ew A DES A q 
ox 


AS or 22$ 


We ? 


|! LAVRV'S folis integris trio, 


bisque -inn. JE Cf. isa na 


4.a.a:a. folzum. zntegrurm. a. facte füpercore, 5. e. znfertere, 


e. c. c. fo Turn. UL 


Chur. a, facte eupertore, d.d.infertere, e.e.e. e. quam rez fran gemmae 
Jertgera, Y EFE Ff tolaum. Éneare, g. flos mafeultruce cur. ex -egmentie eno, 


vem. Carntnib us, Á. ega.rro d 
"1 novem. féarnira. a. flare Jeparnata., ZL.TUL. 2uo ffarnina. xeparata . 


re feparatus, 


V eum. Jfülo L.Fne germine, . iem. y a fa, 


72.7L. 7L. D. glandule, y glandula. Jfeparata i alta. cum. brert Jlamento proprie, Tec 


for, fertur a fergo, 


egent, z.p Uf elarn. i fep aram, 
uelne mauri recente,  .teeatt, 
ES taler  feparata. a fete Lateral po 5 D facete znferz cava, 6, 


pra, wy. 
3. cup ula Jfetcata., 
bacca. féccata Jparata., 
2.4 DIES Lberata, 


idem a fete anteriore cur. quinque fegrnentr, ct emo 
ge. ghan2ula separata. cur. brevi fAamento pro, 


i.i.Bbaccea recte, 242 epp cupula 


4 eur use, 6. Bupur putamen. a fete mterrua. cit nucleo , 


* nucleus fep arat . 


DI r P 
PLANTAE 
SELECTAE 
QVARVM IMAGINES 
AD EXEMPLARIA NATVRALIA. 
LONDINI IN HORTIS CVRIOSORVM NVTRITA 
MANV ARTIFICIOSA DOCTAQVE PINXIT 
GEORGIVS DIONYSINS EHRETT 


GERMANVS 
COLLEGIT | 
ET PVBLICO VSVEDICAVIT 


D.CHRISTOPHORVS IACODVS TREVV 
AMEDICVS NORIMDBERGENSIS | 
POST IPSIVS MORTEM 
NOMINIBVS ET NOTIS ILEVSTRAVIT 
D. DENEDICTVS CHRISTIANVS VOGEL | 
PROFESSOR MEDICINAE EI DOTANICES 


IN ACADEMIA AL TORF INA 
IN AES INCIDIT ! 
ET VIVIS COLORIBVS REPRAESENTAVIT: 


IOANNES IACODVS HAID 
PICTOR ET CHALCOGRAPHVS ANCGVSTAN VS 


* * 


DECVRIA VIII 
A.R-S,. MDCCLXXI. 


/ J26, LOKAL 


L P F. "NIC "d fo 17 linearc- lanceolatis, caule "7 Vorcfcer. Le flore majore. cAlul. Gard. Dice. n.a. 
IL. PFNICA PIU pleno majore. Dt RU er. t. 
TIL. P p "NIC. 4 fel Iu nea "Lotes, caute ft 74 "UM Lercerue, feo t HWLOTC. Ml. Gara. Diet. n. a. 


c.a. Lx eae, 4L, penas 0 osa UA que eguatdhum, c dL. eor olo, e fFeatuae n verleea later oufec. Ln, 4 oro lg pete e quatuor c tet. ui vufent et, Hi quen. Haprt 6 
Paratum , 5 &. 7772777222 eat, 2 b» Ma, HL. Lue OE a m zer. TA 4L ttt AU fL, OU DS 2, ORLFUun. um, f. 7 ML C adrpee rece Heo Um, q. p pe 
THIRD fer duri, Fortune ri con "I, nnopen utn gerepenee. 2) n rta fuum cum 9? poa press 2.5.2 ca feet 2 ufa mua. puse x 
Eun QA IMLU meer fe y» p pene Later, DASS tetro M itf 9. Mace, 3. PLU nana «feo rAr tU Y dup zai - 
[2777 Le M. puttterees 


Jab, LXXIIL 


Pr N TCA n2L Sw ROCXIL ma. Jen 77727772 mala 


22 , p 4 ^ 
UL, CI 2p metarefcontua nomeo mfientta j 2c. fFectien materu. 


d, nde ger. y. fponte rupfter, £. O. perticaditer efectuar: ubi: nobts d cadet eade 
; re ? ; : 24 d Vue m, 5. : us E 
dl 2L Cup. batteur eri, 2 D Lr e 4m J 86.8. Zpers ut CELERE 25 2 tpe Vot 7ue. Basic f Le un ete »e s Mic Lo prt. "^ à 
"a e ramum tur Utergerma É. "eadem Dm T, p ctt eb qnanmer genudatcn, . Comum. haría dd rM aeter, «7 o venenteueun rneprlehe, cá, ao trae, 
, nag Are ?" H 
PrRtuMo, A, arae, talea ; ]27 amd tur, 4. re uaa. 


167/20 B5, &5, C i117 


19 folus palmat. 
— A» four paumaur $ 
7 "tb uolace blo. T0: CULC 

IM CPIUSR atu fracti magort violaceo obonge: c 

T. lacera. Jour. Kann. cádbmoern. « 4:22. Tel Lp. pu TUE n 
jeam ul, eue Arad A. Lua, fo zuo rEutmn. tM, genet e gros dicte, et Zafir Z TAMTA, IO ded 7 Duo e eis e d , E». 

ji ret ZG ^5 LngttudtineMiter P edo, LL Pecep Lactelerr fretifeeatta mer neto ca qoc Commen, e. (e ramen (rulgo tu i. ec 9) eguarmir n 
E 4 Grae fe em eL, gu m uper ecep tele. undis, ener, a. fer Z2. pe nturateo, í pu je. d. ftra n £ 3 
Anctz,, ep lecati, pertanto. Lacan. 27 ua. reffenca., gua pertilla. melune conguet pozfnt: Ae rs ri "n í Mule , (ó 2) / o? ; um, pp, | 
5 2 L ^ ^ , e 7L eL frarurituctrt.n, f. germen. rnedio. curcumcvefurm, reitetez, mier , 
20 4 or rtm c | germen, zz I, Jen cum nba j, $ emer forie d. m germane z reconda 7 ; : Ln . 


La 7 L 
" ó D : | 
á 7) E vA P atas IuPEPLTTU, Uu LHLCO Verte "ub D [p ecttarrt vetat, dg Lem. magnitude auct, A ETC, FL 2e denudatum. e£ LC LIT, Loa LA 
fe 7 o) 7 g M Va / 55 7 7 5 4 ancien 
Ley rre "E cabe ua pL 7 " dor mittas v E 

J. T 


unn nar verttea,, 


e tebrtur fata : acum /f If fo aolee ob turatum.. c cn eoo separada zeLo 2A ob eto ac necomOenao emen 
vLa CÓ PULL UAR fà / / : fur € ca , ; : A 
"um, ab antea 4c, & 7 7 p pg " ise ablato d emupna Cump rece, réacteur LL Ut eon] tetur. uM IM Á A da^ PEDIS pow e ee Tb d 

; ; ; ji : ; e $À 7 , 4 * " ^ ^ nu "1 " 2 " UE 3 - ^ » » » 
Car£ce y. Ay mar 7 S woe To. 7 sis e rus a C vd D dvnidutz partea, emt, roferfa, 1 0g Fermer, ttt, 2p aucun Ntagnettedune. 2 Carte dc b mgl US 7E 

n m. 9 pea.rfa., 5 7 o 2n. Car i z ue, ; p 2 den : e d 

- di, iut po e mer T ; dere dar par pudo auct. ab arerfa parte, 6 uem. Quefectur. ab srterteri fene, 5& Ide. phan; 

Z, EPI ILE L 4. uutchn mmagnadueiue , ^ pur r 27 , ; 

7 o D FLY Jfegiaratum. , quarum. altera. v carelo qamnoe n ru. [f 29 apo» 7. sanie 
Z 1 : 


Zur, 


5 


irpo fragnanae. 5 emer natural, 

Pu Palins 

T s » Au í SURE 

t ad opo durn. ucl, ec a. corel parte, f ab averfa. fetete 5g um in Dua ento 
7 1 


l"ruetificatra P Ilur cales ens: 


Ja, LX XIF., 


2. 
mer "Opt etl 
qudugr curie 


ETE 44. Ln. "a cm, ZOLL, 41 2 
or mediehtry 15 epueddur. up ertar phe lero pttrea. v 
fere eps LITT. c. "» 


7 á "za 
Lr perrito nt dupy referta. . A6 ar. t. 2g. 
à una TUER, Du. ue WucÀ, DE 
7, Cort, rrt uri eofpietaatetur, 4^ per. 


"Let, 
MA 92 ance mupatuDemneia fug, 
we 5 


7 
Ur, ptm. / 12224, Po zm a MPAAUTU, ^ ? 
(o veÍaero (rm poe e Denudatum. vales suerte tie, uma, er P A) Jf gantorc 22. Galeetr 4Tia. T. us. multu hr. » * 
E. " Char: acer (f inc duse ks von ; 7 ae, TUM LUPA ttp arenr, A5 iere repetere a pe2ouneu, 
T e, ratur, vertteeitur. Difeeto, ab TütercarE fes : ubt regtonern. bie Quen a perta. gare z vL Der, 4.27 adir tare ped rtr, M8 petten.. 
LO Á P, ut, d rudumentum, conta rtr 4. oc (Lf. atutaerem Dus VES IU e 
7 e erofatbate, eoe rtmtema. dria, d vudume cd t augur e d utto 1 uv e er ead 2x Lec 2 feram umb iar, fe 271 
p D ^ Á L Par 74 £, zafe 1 fmt ab trjeettr fari zorrupit, etg au Lai fuam um cam ertt ae f rape t o Zefitu; 
"A Capriffes L2 bortgitu deter aperto, epa fervorem parten. $7: Do fr ru. ng far frnes ab nafeeto fecarto earragta. se ga 727 "neck, feearia, 4 a Jpertarz, ff. ad ferra, » 27 pA acte 
fu jn A *- e Z metere, e, tamm. que 5 e 22 IAEA verum. umbicm Za. patente Y su ar eee Ln dioi Ur : : * 
Mo dion d n et tffe. amy t aur CAU S » "s cra MEET echt. baden. es QenaPedum. c uten abra e piro ci 
7 Rapp tror & f sf. t. AzruLe S5. 46 frenfubL d aic rt EUROS y gl em parte remod4 o, 3; : . 
Verbte Dupirpet prepa 2 rim puvolucra Mica e WxVer ua QUO TEREUT LUCEOBIATATH TUS ad 


LAM IV | Cjrganiceum. " fel cordater pubescentibus corel 


d [^ ( 
fauce viflata, tubo recta, dente. Ubr Uis QeImalo inn. pee. PL p sos ed. 2. 


A for nteger 22 caligo profunde gquiue- x deutet, PT ut dorgstud nom. fles c oma A. cuis 
2 7 ^ ; d : ] , e x A. 

dep. aperta 4 «.«. 1274727 A. JA fauc o2, qu labium. Jfenpertaa, dt 2 zuferuts, «50. A ab utraque pote fauce ut 

videnter, e. rfetemteta UL Je naturale, e zaDbn. eum. cora fn eoep lecesta 25. leg linr eum. KL hepate , t. germen gua D 2/7 i 


L ^ 6 ] ; ut 
caduco £ codem 2: &. cede poe UL PAG fIUUSC OmU. geatuor malus, L remi ee rfr eac b rh. ; 
d z 


"U'HEADR QTLAÁA jolis Jer TOt Lim. Hort. Cf. avg. 


D 4 / ferme zuo PA 77 Pic; o et magnet duae 2d reprafentat, -B. C. 2m. magnhcdine auct, petaltr remo fy; tteco tt LB. relecto, 2i, cid. 
Je ; 


2 
P 


PA bra lato Judtre Taturdo, c. ct. attenta, d. d. sorella. canftan.r petalcr gueiue, e. c. petala Due feorfaun EY 


n d trerfo nnb fru. [2 petalun. parum. /$. 4 pueedem. reta daorntz f idem n AS cum fere, [224 AH darsi quet £E) D ors feet 5 
quutque com.rtamta.. AL. be. taret pe para, uli videte; coadutz, t, puer utctum egre mente e mtettm. t. püctellaur ^ UD enema 
matum, 

Character fPuetiféca lt ner aL c p rltatb]uur 
LA A Uter o  peduncaln, zc. calupae drephup lar, Á petita coreite, 2. petaan apart. 7 ris calipete du fete, gachur. Jeaemema [P vafelonnt, Á ta 


mer. TP E 7/ PALO Unger, E. eet) um dort dusenr 7, TA draeererfin Diffector. «. d. A ; /f Vf VETT, 


Jub LXXVIL 


[/ ERAÁA'R yn fcapo fe 
D. Fermaphrsoits qubger a. fete zntertort, 1 brrali;e pon DA corolla, d tdem. pedunculo erro Tuna des, tamtradanrqy tp hezaer: ae c a te pedunculo, (F4 aora I davapetals, y 
9r ntarminas, d d parfilla y a germ, fea. vo. unzeto tab, qu, Platin Teu T p, gre d ad braneverfer. Defectum. vu e Un ice radenenttr i vento profer, matta, * 
cbe. magrutad re n2 eremaphreditar, maturejeente germarpio: o paucula, ^f, petala pafententa, v rtamtma. part 222 reflenta, df perucarptum. maturdeertn, maturum. Qiéreederue— 
^ Et fuae eap ear LT ap. rule, vabrorfatrr. rngtt donatur Duirnern m. emma zongunckrr. nhe, 2 2uz veparata, 
Üharacter fFuetifica loma Ziratri flare. abrite rur . D 
o maf ar hoo, tantae oro t dncap etl. e, eL artan ruta 07 £3 dormmaphre iba compofehar atom em cere uS : vA d uH £z j e TT. 


hudofe e£ vquamafa 4puca. ferieta.. erat. 


zd /4 
A. LU e, gen Pe 49) 76. i5 A ndis 227 2f 2721 pereant. MILAMUPHMUTL ut2e exem drain erar, E a Darfur no f euoiL, 
(uui A ^ & 
Hc umaktu, 


Jab. L.X XVIII. 


xA "sd 
E E ipe ZZS Xue | bl S ANN e 


/ ^ A e j ? ^ , 
/ term, cordato- ovratur, Jerratas; floribus p » 
f 7naofus - mafe. uifertor Dus, uc. 

d ma mafet Ita. a. fParer mafcule / umLr ec ab cnfertort eb eocbertort, alter /f ab. cntertort eb yupertort facte 2. pertantlacen fe — 
drap Tuplloyn. ectu.r vllo feum. 7 Uta gh /, T, 
-A Crymo. fmenea nA. faf eeetulanr f 


/ : / j 
canpuem. mentem, M. tma p 
E 


/? ir C. "LUGUL. 
drum, m.m. réamuna quatur, o. nectare. s i3 : 
oru ffemmnearum. 7A 7 cae ntt velati auccta maggutudéne (x caduoo Duaihe pero — 
, o^ ^ v/ ^ d Fr ^ f*hye ^ 
y ? 272 L. Orcfecdumo, Uc euge meouo comnénetur emen. &. 
pf 7 d. perueanp uem. Jpteniarre Zr. rterften p Jt 4 ,UL ug zc 


"ab. LX XF TIL 


b 
Jm 


CRO'L AL AR LA folter terat lanceolata orvatit, caue bw bor- 


aco, TQCUTUO termén ale JF. Rare. CUf pagg. 


x. fer mEegtr. c. pedunteulu.e £ cala ptffftenn e. peadlum iu j ah 2,4. Bara "s eb. ab erue Birneta. EA puetileun. 
Tre J« / 2o 7 2; 7, A afe 7 

b. tese dere pectealla.e Ds leguemen. fregomm dravt.eo erftrrt a2 fiber eque Mffechrm, zaféden. pe cedo ex ab oftetert.e rt 
acumen. (o, i, nemen Jrtearin Lo mediantibur receptacle, cohamrentta. . 


Jah. LXXX. 


BY T'TNERLA sadi (UL nm. nnb. R. E. ues 


2 " , —5 , /Pj , , 7. , AT d St 
a AT, umb elle, " 4 L2 nteger, c ern, J genmune d eu near e fFamentze toranaqtth i.n — ecjeo ud ab unfer. eb Impr parte 
eu onn neue b mp Lea fe Vara meergf opta ufa 2» yo Eam. wollxrat pan a duet, AT 


agpaeuao, e oteunia Hudaruum e germ. 
men. rtataralt meupntedure 2 adl un. neetarto quaa radur 
z 3 


uetus, c p Dm Miror munde vie auctum. . 
Z 


raguttatir conftac , Z guarde neccart raduer agitatur pen p ubeecm 
z 


PLANTAE 
SELECTAE 


| QVARVM IMAGINES 
AD EXEMPLARIA NATVRALIA 
LONDINI IN HORTIS CVRIOSORVM NVTRITA 
MANV ARTIFICIOSA DOCTAQVE, PINXIT 


GECORGIVS DIONYSIVS EHREZTE 
GERMANVS 
COLLEGIT 
| ET PVBLICO VSVI DICAVIT 
.D.CHRISTOPHORVS IACODBVS TREVV 
|!  .  AMEDICVS NORLMBERGENSIS 
POST IPSIVS MORTEM 
NOMINIBVS ET NOTIS ILLVSTRAVIT 


D. BENEDICT VS CHRISTIANVS VOGEL. 
PROFESSOR MEDICINAE ET BOTANICES | 
- IN ACADEMIA ALTORFINA | 
| IN AES INCIDIT 
ISI MIVES COLORIPV. S REPRAESENTAVIT | 
IOANNES IACOBPNS HAID 
PICTOR ET CHALCOGRAPHVS AVGVSTANVS 
DECVRIA VIII. 
A.R. S. MDCCLXXII. 


Jab, LX X XT. 


A«ME ! » N , ! 'HI pL 7] petala 2L b outcedattr hut. pec. 485] 
DÀ bos? ; Dd ; das S 3 eau p peto uco,  riuptte ct zeetarto Z0. getan. teguecent afe. P 
zh p.n Jet eter al arterart ct EAT UT tope hutpr, umorem dutesern. feiert 4. putida cermtme fry 
inr 27 "2 fegnra. unge ferta; o. nectartum., a. tergo nón : 2 Z Mv. oque 

Z, Hm " e 45 "L xe ^ z/oC (e $C 
qune et. ateleae deber reetirpte 1m ntamata. Jrrngleeein Termartte.r, COTIFAUM eS. ao, REED, smetie edo (92. 


JA IOCXOUM 


22 vM lat P rore, "m 
127227277272 


emn. owiueeLTM 
fa 3 
f cmi 


vade auqgentem, eonfpect E pute meaubn ze moguee aucti, 
atur, ftt moto I - um » aperemenentéleo, P VE 


Jab, LX X XIIL 


. PON ''EDERLAÁA [olas cordatis, florabus pc- 
catas Ln. [072 235, ffpez. 412. 


Rr dpa D torio e£ Doragétud scluter Jane. ae. florae mageetedéne natur ah y I-IF 


aucti x. . flor Zertel eene nort. P A zer 22 ult. gum e0EP Le ILI, |. Fatere. eochabo t — 


y "m ^ P. ^ ^ Ü b dt 2 n 
É 5 TUE fuer a Jeetn cuferrort, wt. JI ie. Dé rfeelatr et tapevurÁ no ax /f v.corefhe: xd 
bur, AR debtutr fpes erf Lum, v otifenwer drignaerlefeturt 5 m vBUunmotb;  m.6mum Jfeperiora a 
apicem. dub. perit e atten fabu vferto rir E77 ranpondentan, £. trái Inferior aft fubt eegtucltter 
^ D e 


tferte. D putida x RAS) anddA. offa. d. 


Jab, IDXAXCXTET 


PHYL.L AN'UHVS caule arboreo, folu Ort obtufcr. uite - 
; : g enam x. $9. Cuff Z0, E ; 
. i Moletariar UL magnitudute gt Zz feemneter ! ep Lahr per m vero feo priam. tonfpecenr: 2. clesie Lote; 


en Mero ten Dur z coronatum repli zou TÉ a ut fumum egi 


€ germ E CRY í i 
VE Qua , UL qune py JU rg erg, p 7 ferta aeo 


7 zeectariurr polgganum : germen LA MT 21 

Jes pie 6 ap fale nutu, Jnnt ,fugena s xu re 
2 ; ] à - RS 

. /^ 1 : e/o. Hr 

UV. 22 zonrarm, p ape, co bafi Lf 4 fufa adr 76 «S efaet 3. aceto odit dup 


c 


ACER. folter quiquel ds 7/3 » bdesctatt "5 fubtus g G lauctie; 


7 
é ortus pedi unculate j um LCLOLUS, TU" dg preatid. o duo. 
ZA petede pr iod 2, z£f confp2 /2. 7222 vnm. rea páüt -— 


a, oo ormarge fre Do 2 Zn eger. á / ; 
ferr. curet rteaumttin nt P bleeopt uum, gemine comme uo 2 "y "fep vutlebeze.e Denbzen d xd 6 Zn cenfeo. f. 
7, ac. P AED, caeci oo. L2 


P. ue uL. ^05 2 due jd 


Ji LAXE 


ACER folis trilolus, errat, fubtus laus; foribus 


D "/ 4 cudatee UmTup tC LS, COIT] € T1770. Go gregatur. 
ve. o n max eett]aer aep fao 2. frr agelero Detur eh 8. freeceer 2e Dundee cap fen ler o tlalatur, Herten fe oce 
membranacea. Bofemente z. apfel Jeltbarta y ur ater gemelta. Jp arat, do ette rnb, notrtep. truehaoheote. P. 
aperto. 5 ceamen. . 4 ae Laid, cce. oai. $55 

: 2 


| 725 LXXXV'IIL 


-- 51921 ( , / / ^ 

[4 IDF RN. FM folus cordato-orbreulates alabris 
g- C 4 * ^ $4: 3 

, e 92, 2 

Jferr'atts plicat ronor. Zio. ab. 
25 E. Jeter a fee 2 io. e aetereort 2 idest a tergo P om. talem ze parer Jfeprerats, ut fg- 
tere confprtciamtur a. core. 72772 bz urttrtabet.n L2 £. perianthaun cuTL pu . A&bacem mae, 
Jta uta, p, caduyee petfestente coronat, mfeertorta v drcedit pedunculo tefle, 5. facea rater enfer 
derfecta 7 fene unco fecta. i remen veerftrr chulo. . . 


» ii 37 d [4 » 
di o. e 2/02) u 1» ofr. 22 
B 


84. LXXXVIII 


CHEL ( NE bs lance $5 etr Je "pattes: Jumes Op- 
P2, MAL / mm. pec. 849. 


[4 D r7 fol freto f p» 7 neun, fecta. z qM cum p 22/3. 


ovp padteratt , pu 
Zu, EP, magnetudine et praporte «A eSao. c Laao) emn). e 4 Ao d 25) 


8. florü5r htm gaeateor $t — 
» 


Z5 LXXXIX. 


* E Ar fA L e ? y, : , q ; /T4 
SIDA Jottes subrolunco-cordatts eublobates pecumeulas f um. - 
helladus, ca; paruus nucdtiloculartbi : 


E72 Jota zu Je vererfe 2 petatum LULA. CEUTL tument, wiferne Le uberem. corte. 9 d AME Lf 

A 2 E VAS o L " , : 2777 

j ? E De AV e AS 5 iei 
fet 


z A up ? 
: : b DP cadat t m d D 
orm. ax eeduiur, — 6, TEE Tenn at vw dub osudpr cacduat- "Er laaprt. a, pdrez up. b. ectetur curmene PERI ER 
- 5 4 ii : ; /— ^ Pape 4, 
e Z^ L , ? Pur A VICES 7 " m 24. L » ze 5 E 
VULT, tpe made ro e Vt pne tatnen concur (OmLIMES, b, porre. j £e Ts 4 Z4U0L ramrrenfa Df Actuum : Xx 772 v2 £p 
4 LLNML) UL COME IPIE, oi c, dtr o .—«.zzÜu factom Magen 242'£2-- 


Prep rant mutuum, p hurt stan dne. 


e » d cA ^ 7. ? ^ ^ 
n rpuduie Perfenttar, Jenni ae pluribus s ntn zeros agar, YOa uu opp. UA 
; t 


dyhr. P b rud wueprr. d ^ h y 
42. poe Tucta per. fPeec fu ^. goes. mom Q 
2 o ao, e micneed e 


4 a . 
menn Ono cum veetgyhectebe: e ug. bd ure tret, /T auch 


PQunzrriuA, o y — " 2L. 
,4DJ T TION : Irutecosurm., cugueateeum, folo 
E fes / f : ure T C20? 

—. cordato, flore paltede luteo Ueouctn. : 
I JXacemier fapra Morton; foie ati tir ornatur . z feo: je pereantdutttur exhertebe, — E pocta, 
fe core fta. 2. fritelten zubra cad ctun. ug tecent petfertenten., 5 V Cg cote ed e£ feorftm eoe] alto. 


£, ruer Loctileen, da, remet. 


One. «CAO, emori etes. Lira 


PLANTAE 
SELECTAE. 
QVARVAM IMAGINES 
AD EXEMPLARIA NATVRALIA 
LONDINI IN HORTIS CVRIOSORVM NVTRITA 
MANV ARTIFICIOSA DOCTAQVE PINXIT 
. GECORGIVS DIONYSIVS EHRETT 
GERMANWVS 
COLLEGIT 
ET PVBLICO VSVI DICAVIT 
D.CHRISTOPHORVS IACOBVS TREVV 
MEDICVS NORIMBERGENSIS 
POST IPSIVS MORTEM 
NOMINIBVS ET NOTIS ILLVSTRAVIT 


D.BENEDICTVS CHRISTIANVS VOGEL 
PROFESSOR MEDICINAE, ET DOTANICES 
IN ACADEMIA ALTORETNA 
IN AES INCIDIT 

—. ET VIVIS COLORIBVS REPRAESENTAVIT 


IOANNES IACOBVS HAID 
PICTOR ET CHALCO GRAPHV5 AVOVSTANVS 


* * 


DECVRIA X. 
A.R.S8. MBCCLXXIH. — 


ACER / OO Luersatiden fe TAS qunguelobis acumiates acte. dentatis aluhras 
ftn dus COTUImDO/TIS . Dini. pes. 1400 
Q Sat o 


: - AM e : e a 
pr 5 // 7j B. JI £^rfeehus p TLGT 
CA amulus cur adnatus. racerus floris « / 
c 


[d 2 » y 
AC infostenes gemmae eph "arae. 
- r4 ^ 

EE 


Cz. XCIE 


IER E 7 (em (O1 see 2» D 
t j ! . f y s LI »y» »* — T 
HELIC TERE ^ NE fora Uu decandra, fo ns cordatis ferratis, fructu 
em ineM & - m c. Ü : 
Toto contoríto 2 d ds . ust 2. PF 6o0L. 
eL CFruchus eum. peoiolo £, cur cuntur , et calice perfistente qs wma vartetate oc Be gracihonc, CE JC. braven p e o 
e 2 od. or à MES "lenna.& emterna.. 2:2. Senuna ; ub run elut , cree D ab aucta. magni ue. 
M ies TA cda did e des et " z,ab altera. varielate frucl crafsurre et vdlofo. 2 Cus capfüla. [olctarta x 


B EFruaetus cum. fio prelonge et- incurvato pee 
6A. ao PL aro, emeuda fug. L 


Gab. X CHÍ 


ARCTOTIS J| acaults 7. pedunculis radticalhuss, fol lrrrafts 


/tfttL. pee . 4300. 


Uzb. XCIE 


CEANOTHUS / am ert ts d E folus Árnertus 


COE WEREIMESS epec . 26 


s 2 3 j 2728 ns zumb empan[as , pe als cum staniubus , ura. 
a. Clos patas eacplucadus m. madgnuueie, natural XP lus nun expar jus, pet ds aen ndr: 
Z ] » Ln archi, (uto exerhs. c "Sem Dente, vitrea. auctus . « acia cales J- 
B J 2 à - D DuC Y x 
5 Mur Mec e : Cà, [2712227277274 hu 4s dienaqpui cu baft uierto 5 x CA icellus cum. 
? X » cu e. edd c a, LE € € " 
erianthu. foórnicato -. coniu . e « Jo taluri e cum. S5 f : , : : i 
F -gkyel j^ vq D Den ? du.» 2 jv. d. CFructtts /f- Teescnei ficca [dricocca . t CFals drans - 
piso, CUtus stilus /$ trijidus , stigmata Miu; d » * 4 


hom 2 
"E : 
s i S JiDerm Je onleo ilf ; 
UA D M E ED dri, fuis. totidet E id 
verfe Desfecta 2 confpictantur,, ferina 5l 
LE t2 Lud — 


zi 
mulus fPnctifer . 
U 


: "SIE 
ü Semen. [olitaraim. . o€ (2a - 


x 2/207 $2 ^ 
«S64. ac. oU aid, emeito. « fas. K 
c 


gMIMOSA / venjfilut 228 7. 


partu Mus DUUaS: 


PA ? 3. ; 
2 d umet fe 4UUUUm untegquum : 
eun. rent 


"LC. : S 2*4. E 
Jr nud posfmt 2. (9 OTTLETL Jo hetarium. . 
« 


ab XCE 


c. fo "s conugates puunates ; 
AME HRUIMUTUS «Lines Spes aos. 


A 2 Lieu : : 
LH. Desfepiienta lransverfa d femiribus inergqerean L,.CoTt- 
t c 


I DE vertcalder dis eet ; 


B. 


Sod eae AEQ, oda eo 100. 


Jab XCVI. 


PIPER Jobtuhifolum ; Y folus obovatis enervus 


domm. Spec. 42. 


eol ae DD, emet. p 1802. 


a5. XCVIL 


GALE GA / cznerea.i fegumintbus stricfes patentibus 
pedunculatis, LDRcemis oppofisfolas. Jfoltohs mucronates. "n 
| TUS vilofts ; S dione. Spec.-1062 d : 


: 3t m 2) s 
A LAUS AZamulus frectifer M -begqumen Íxans . 
Q. ets 


vd " 
«oh. acob É Jio, exea: ofug. T2 
c 


Do. XCVIL. 


ITEA UID Huuca ONE Spec. 28g. 


- : S 945. Deo xc 
252 1m x os absqi petalts x ») Flamen. [o|harium. UO OO edellaern SE é abra: parvus, 


Ur 29) Jj : Joss 
a. Sos uiUueger. £ C. ta Lino unicur.n üuuceo 
e c 


quinque ados fatus B 


- €. p D 
fo. acd CEDE E eo) 
": 


ELLISIA Neretelea n n. (pec. 2662. 


a CF os iuueger nuner, 7 eu calycts adhuc anqgustot dus 7 magus iem b «7a adults idi 7L onam Letior L 
ao 5 js Lilus * d 6.9 Cor uuegra,per microfcopiuni confpecta.. 
bus TA qusq patulis . c Calyx quanquepar fibus x cium pesto f 2 Cor pia uu -4 a di : vis p: t i - 
ic d : E i ( qa: Cy afa.,uwcurrant ut oculos. 
uo Den per longttudinem fesfa- els. explanata ULL: uuteetrt arc. quinq VS fan "e aa 7a UL, , a / cuLo 7, 
Samen féparatum g Cs llli germane, abrotundo muiricato o, stilo jp /9 et stqiate "rfurco "SEE L 
em in j ? : vdd d ob stg gnua hic iier verf csteilu , fermenato. v «Percarpeaum 
Cala: perfestens VN pericarpto. fcortzferint ^ua stilun eb stpgia , fuc pe 7 
transver Vi (2 


SN 


1 à 2 js 
s "/ s e, e rnhcalo iersteich, femina. ec continentes, confpucantur. VALOUS, 
sectumv, ut- docdü 2uo. difsepunento verücalt in ; : Á : S "fr rs 


» ital DajecasercdRd d dM 
, , : 2 4 iicet 3 » o L. uice nb. cU longttudtinenu facta, idcirco ablata. est 
cunt pericarpio, cutus posterwurris Dimidua: pars, feettonz eis 2 


NUS : r J dug d (ENS 
: 4 e a osb, cn oc ectuim venant. L femen. [oliturcum . 
quo Semina. it utroqa loculo. bma., utc alterum altere. faperunpofitum estu confp ttt c feme ; jou 


oh. 0o orto. oct elo 1C 


D 


acd Sügmate ex parte, per tente. ous 
4. Ürucius infeger. maturescens , dufistens portour (ue un cult, a vi] r perí m HE 
2 
rabo, drifertanm fts cente , dricornis : a. U. ab utra puc ] 
cornibus, valvulas. terminant 


2. "llus da 6 r Qeliscens cum. usen. 
thus, et- peduncule portione. . 3. lius transv erje e US ectus, cutus valvula. adhuc 
lover febi fit Tex, Je 2) dijs epimenta. Lam. e parte [foluta . 4. Semina 


IRIS | ochr ofleuca jJ corofits unberbibus, qermiubus 
Jevangularthbus, caule Jubterete, folus eniformtbus, ftrtates. 


2 EHI: o/IMant- 475. 


CO zd 
ALLoNuUl VA ceti eut NR