MONOGHAPHIA ecEXERIS RHAPHIDIAE viNNALI. CONTINENS ET NOVAS DE HUIUS GENERIS SINGULIS SPECIEBUS INSTITUTAS OBSERVATIONES, ET INTEGRAM. OMNIUM, QUAE HUCUSQUE INVENTAE SUNT, SPECIERUM DESCRIPTIONEM. | ADIECTIS TABULIS VII. LAPIDI INCISIS. AUCTORE GUILELMO THEAENO SCHNEIDER, PHILOSOPH. DOCT. — a VRATISLAVIAE. TYPIS OFFICINAE GRASSII, BARTHH ET SOCII. 294225. . A adl 4.310970. axizzia OUI NUT ummzas Á ' p—————— B PbàrocP'uue di 5 | ^ o BAUZITZOD eJudryaua axiozia eisssd2 MEER Gd — "a $ /— AUTOFFAVSua40 BATUTITRZE TX LI (000 007 sEmpirici, formicae more, congerunt tantum et utuntur: rationales, «renearum more telas ex se conficiunt: apis vero ratio media est, quae materiam ex floribus horti et agri elicit; sed tamen eam propria facultate vertit et digerit. — —.——— Bacon. Nov. Org. lib. T. aph. 95. L4 amada. | .BIEIOHEIT DOÍCA4 ary ex ucam t | Au JIGGEZROS OZ RE ONJÉKRITJO SDOOd .H'DOSQOLQHH"I * * OERTU £URVE £808 E : E YR HHTAITHE .lHi90AnoO J]RKEMTMO &UITT LJ ^ - JdoCL LT i i EJ LI X9 , ILLUSTRISSIMO, AMPLISSIMO, EXPERIENTISSIMO " I0ANNI LUDOV. CHRIST. GRAVEMIORST PHILOSOPHIAE DOCTORI, ARTIUM LIBERALIUM MAGISTRO, HISTORIAE NATURALIS PROFESSORI PUBLICO ORDINARIO, MUSEI ZOOLOGICI DIRECTORI, AULAE REGIAE BORUSSICAE A CONSILIIS SECRETIS, SOCIETATIS AD PATR. CULTUR. SILESIACAE SECRETARIO, ACADEMIAE CAESAREAE REG. LEOPOLD. CAROL. NATURAE INVESTIGATORUM ET COMPLURIUM SOCIETATUM LITTERARIUM SODALI, PRAECEPTORI ATQUE FAUTORI CARISSIMO HASCE STUDIORUM ENTOMOLOGICORUM PRIMITIAS PIO GRATOQJUE ANIMO SACRAS ESSE VOLUIT AUCTOR. "Em p Ed WM 6s I NS €" - " PROOENMIUM. Ie: omnes constat, qui quidem huius rei periti sunt, faunam Silesiae entomologicam tot offerre quaestiones diligenti investigatori, ut facile totam huic rei vitam impendere quis possit. Nam quamquam exsti- terunt viri haud pauci excellentis ingenii, qui huic rei operam nava- runt, restant tamen permulta, quae diligentiorem investigationem desi- derent, quod imprimis de ordine Neuropterorum Linnaei valet. Duo quidem viri de entomologia patriae nostrae optime meriti, de Char- pentier atque Schummel, hanc scientiae partem opusculis illustrare sunt conati, alter Libellulinarum familiam diu neglectam, alter generis Rhaphidiae species in Silesia inventas diligenter exponens. Quod vero ad reliquas attinet Neuropterorum familias atque ge- nera, ne recentiora quidem Helveticorum, Francogallicorum, Anglo- rum opera entomologica, quamvis ampla et sumtuosa, omni ex parte sufficiunt. Itaque quum adhuc desideremus librum, omnes Neuropterorum quae in Silesia inveniuntur, species complectentem, haud abs re fore putavi,si quis, accurata quaestione instituta, integram Neuropterorum Silesiacorum aggrederetur descriptionem. Quae res quanta sit, quamque impedita, haud me fugit. Sed id ipsum fecit, ut omne studium omnemque operam hac in quaestione 1 u-— NOD CUCARJ JUURUN ONVECUEUO CNEPSES TOR HAEHOREA OERSERU ISP TNRCRS STO OTT 9 E collocarem, atque pro virili parte ad faunam Silesiae entomologicam melius cognoscendam et mea conferre conarer. Statui vero primum de genere Rhaphidia Linnaei diligentius hic exponere, quum singulae huius generis species parum accurate sint cognitae parumque distincte descriptae, ita ut in museis zoologicis sae- pissime permutentur inter se atque confundantur, quumque mihi con- tigerit multis iisque diuturnis observationibus non solum haud paucos errores priorum scriptorum refellere, atque nova conferre, quae ad naturam Rhaphidiarum magis illustrandam facerent, sed etiam novam. speciem, JAhaphidiam affinem, constituere, nolis sat certis distinctam. , Multis enim exemplaribus, quae e diversis patriae nostrae regio- nibus essent ad me perlata, observandis cognovi, eam Rhaphidiae ophiopsis formam, quam Schumm mel nil nisi varietatem esse vult, a ipsam pro peculiari specie esse habendam. Quam vero speciem Schummel in opusculo laudato sub nomine Rhaphidiae crassicornis Hartl. commemorat, ea tam apertis distinctis- - que notis seiungitur a ceteris eiusdem generis speciebus, ut iure pro subgenere *) censeri posse videatur, quamvis hucusque sola atque sin- gula exstet, atque nova tantum specie, illi cognata, invenienda, ad ge- nuini verique generis auctoritatem possit extolli. Quaestionibus meis etiam eo adductus sum, ut Durmeisteri familiam Rhaphidiodeorum, genus Mantispae quoque complectentem, dividendam, atque tam ARhaphidiodea quam Mantispiodea pro fami- liis peculiaribus exhibenda esse censerem, quippe quum utraque haec familia alteri analogico quidem, non vero generico, charactere sit co- enata, eamque ob causam altera ab altera seiungenda. *) Quod nomine Znocelliae designo. 3 Praeter quatuor illas Aa... a-Schummelio iam: descriptas, Burmeister duas quidem proposuit novas; sed has omnes tam bre- viter descripsit aut adumbravit potius, ut accuratiore et diagnosi et de- scriptione, accurateque pictis imaginibus opus esse existimarem. . ^ Nunc temporis igitur sex Rhaphidiarum species: peculiares sunt cognitae, quum quae septima esset, eam: sübgeneris loco esse nume- randam demonstrasse mihi videar. Quod ad larvas generis nostri attinet, usque ad nostrum tempus non plures, quam trium specierum innotuerunt, quibus trium nova- rum addere s descriptionem, ex observationibus nonnullo- rum annorum haustam, ita ut nunc quinque larvas generis Rhaphidiae, et unam subgeneris ZInocelliae, habeamus cognitas. Synonymiam iustam perfectamque in singularum specierum de- .scriptione addere mihi non licuisse valde doleo. Ea vero perfici non potest, nisi ipsis illis exemplaribus conspiciendis, quibus auctores usi sunt, quae vero comparare mihi non potui. - Sed priusquam rem ipsam aggrediar, omnes rogo scientiae fauto- res atque amicos, ut hanc qualemcunque opellam meam benevolo ani- mo accipiant, neque quid effecerim, sed quid efficere studuerim respi- ciant Imprimis vero non possum non maximas omnibus fautoribus amicisque dicere gratias, qui humanissime atque amicissime omnia mecum communicare voluerint, quae ad accuratiorem rei cognitio- nem facerent. Summas vero, necesse est, agam gratias fautori celeberrimo Prof. Dr. Gravenhorst, cuius eximia benignitate et liberalitate mihi adi- tus ad musei zoologici Vratislaviensis opes patefactus, et bibliothecae viri celeberrimi ipsius usus concessus est. — Pariter adiutus sum Bur- meisteri Prof. celeberrimi liberalitate, qui novas duas Rhaphidiarum species, in celebrato ipsius opere ,JHandbuch der Entomologie. p* imos. UN v -. Fol. II. Pars 2 defir mihi contigit, ut integram. rei cognitionem nanciscerer. Praeterea multa debeo amici carissimi Wockii studio, "d e entomologiae deditissimus, larvis undique congestis effecit, ut cogni- tionem evolutionis atque totius vitae et naturae Rhaphidiarum com- parare mihi possem accuratiorem. . I | nitas, "ees — qua re gea T ' 4 o ^ F 2 c E | * X e » t k h Ww M PWECUUMMAXO MUT T NRURMNEERIWNOR S S IS MEC. WU IC T VAN E TTS NOCPPCERNTPORTRRTNT RI DONT VIDUPTGIPPCPLERORROS TI TREE Wie SP TPUT. MHIL ESTER I NES RS INDEX LIBRORUM CITATORUM, SECUNDUM ORDINEM ALPHABETICUM AUCTORUM. Acta. Upsal. — k. A Societatis scientiarum "Üpsaliensis. 9 Vol. in 4. Upsaliae 1773— 1827. Brünnichii, Entomol. — M. T. Brünnichii, Entomologia, sistens insectorum tabulas syste- maticas cum introductione et iconibus. Kiobenhavn. 1764. 8. c. tab. aenea 1. Burmeister, Handbuch d. Ent. — Handbuch der Entomologie, von Herrm. Burmeister. 2 Vol. 8. Berlin 1832—39. d — Handb. d. Nat. — Handbuch der Naturgeschichte. Zum Gebrauch bei Vorlesungen à; entworfen von Dr. H. Burmeister. Berlin 1837. 8. — Zool. Atlas. — Zoologischer Hand-Atlas, von Dr. H. Burmeister. Lief. 6. fol. min. Berlin 1839. he Bulletin de la soc. phil. — Bulletin des sciences par la Société philomatique. "Tom. 1. 1798. 4. Paris. Cederhielm, Fn. ingr. — Fauna Ingricae Prodromus, exhibens methodicam descriptionem Insectorum agri Petropolensis etc. Auctore Ll. Cederhielm. Cum tab. III. pict. Lipsiae 1798. 8. Curtis, Brit. Entom. — British Entomology; being illustrations and descriptions of the ge- nera of insects found in Great-Britain and Ireland: containing coloured figures from nature of the most rare and beautiful species, and in many instances of the plants, upon which they are found; by John Curtis. Vol.l. London 1824. 8. — A Guide to an arr. — A Guide to an arrangement of British insects; being a ca- talogue of all the named species hitherto discovered in Great-Britain and Ireland, by John Curtis. Second Edition. London 1837. 8. Cuvier, Regne anim. — Le régne animal, distribué d'aprés son organisation, pour servir de base à l'histoire naturelle des animaux etc., par M. le baron G. Cuvier. 'Troisiéme Edition. Tome Ill. avec figur. Bruxelles 1836. ^id niedil cedi Mi "ICCARMGERM QE. «wen COUR MY 2OMje NUUS n UP EROS rne IQ OUI LPCS BT o RO, hd 6 De Geer, Abhandl. z. G. d. Insect. — Des Herrn Baron Karl De Geer etc. Abhandlungen zur Geschichte der Insekten, aus d. Franzósischen übersetzt u. mit Anmerkungen herausgegeben von J. A. E. Gótze. Theil 1—7. Mit Kupfertafeln. Nürnberg 1778— 1788. 4. Dumeril, Anal. Zool. — C. Dumeril's Analytische Zoslagies aus dem Franz. m. Zusátzen von Froriep. Weimar 1806. 8. : Eberhard, Versuch e. n. Entw. — Dr. J. P. Eberhard's Versuch eines neuen Entwurfs der Thiergeschichte. Nebst einem Anhang von einigen. seltenen und noch wenig beschriebenen 'Thieren. Mit Kupfern. Halle 1768. 8. Encyclopédie method. — Encyclopédie methodique. Histoire naturelle. Entomologie, ou histoire naturelle des Crustacées, des Arachnides et des Insectes, par M. La- treille. Tome X?me; par Latreille, Le Peletie St. Fargeau, Ser- ville et Guérin. Paris MDCCCXXV. 4. Chr. Fabricii, Entom. syst. — Yoh. Chr. Fabricii, Entomologia systematica, emendata et aucta; secundum Classes, Ordines, Genera, Species, adiectis Synonymis,. locis, observationibus, descriptionibus. "Tom. II. Hafniae MDCCXCIII. 8. — Genera insect. — Y. Chr. Fabricii, Genera insectorum etc., adiecta mantissa spe- cierum nuper detectarum. Chilonii 1777. 8. —. dMantissa ins. — Y. Chr. Fabricii, Mantissa insectorum sistens eorunt species nuper detectas adiectis characteribus genericis, differentiis specificis, emendationi- bus, observationibus. 'lom. I. Hafniae 1787. 8. — Species insect, — Y. Chr. Fabricii, Species insectorum, exhibentes eorum diffe- rentias specificas, synonyma auctorum, loca natalia, metamorphosin, adiectis obser- vationibus, descriptionibus. "Tom. I. II. Hamburgi et Kiloni MDCCLXXXI. 8. A Syslem. entom. — Y. Chr. Fabricii, Systema Entomologiae, sistens Insectorum Classes, Ordines, Genera, Species, adiectis Synonymis, locis, descriptionibus, obser- vationibus. Flensburgi et Lipsiae 1775. 8. Ph. C. Fabricii, Anim. Wett, — Phil. Conr. Fabricii etc., Commentatio historico-phy- sico-medica de animalibus qnadrupedibus, avibus, amphibiis, piscibus et insectis Wetteraviae indigenis. Helmstadi 1749. 8. Füsslin, Verz. schw. Ins. — J. C. Füsslin's Verzeicliniss der ihm bekannten schweizeri- schen Insecten. Mit 1 ausgemalten Kupfertafel. Zürich u. Winterthur. 1775. 4. Geoffroy, Hist. abr. — Histoire abréegée des insectes, qui se trouvent aux environs de Paris; dans laquelle ces animaux sont rangés suivant un ordre méthodique, par Geoffroy. Tome I Paris MDCCLXIE. Avec planches. 4. Germar, Zeitschr. — Zeitschrift für die Entomologie, herausgeg. von E. Fr. Germar. I. Bd. | I. Heft. Leipz. 1839. 8. (p.147. Erichson, Beitr. zu einer Monogr. von Montispa etc.) Goldfuss, Zool. — Handbuch der Zoologie von G. A. Goldfuss. (3. Theil l. Abtheilung .— des Handbuchs der Naturgeschichte zum Gebrauch bei Vorlesungen von Dr. Schu- bert. Nürnberg 1820. 8. Gronovius zoophyl. — 'Zoophylacii Gronoviani fasciculus secundus; exhibens enumerationem Insectorum, quae in Museo suo adservat, examini subjecit, systematice dispo- suit adque descripsit L. T. Gronovius. Lugduni Batavorum MDCCLXIV. Fol. Guérin, Mag. de Zool. — Magasin de Zoologie, Journal destiné à établir une correspon- dance entre les Zoologistes de tous les pays, et à leur faciliter les moyens de publier les espéces nouvelles ou peu connues, qu'ils possédent; publié par F. E. Guérin. Classe IX. Troisiéme Année. Paris 1833. 8. Kirby and Spence, An Introduction to Entomology: or Elements of the natural history of In with plates. By Will. Kirby and Will. Spence; the second edition. Vol. L London 1816. 8. : Lage ce Hist. nat. — Histoire naturelle des animaux sans vertébres, par M. le chevalier de Lamarck. Tome IV. Paris 1817. 8. Latreille, Consid. — Considérations générales sur l'ordre naturel des animaux, composant des classes des Crustacées, des Arachnides et des Insectes; avec un tableau mé- thodique de leurs genres, disposés en familles. Par P. A. Latreille. Paris 1810. 8. — Gen. Crust. et Ins, — P. A. Latreille, Genera Crustaceorum et Insectorum se- cundum ordinem naturalem in familias disposita, iconibus exemplisque plurimis ex- plicata. "Tom IIL. Parisiis et Argiioran 1807. 8. — Hist. nat. d. Cr. et. Ins. — Histoire naturelle, générale et particuliére des Crusta- cées et des Insectes. Par Latreille. Tome III, XII u. XIII. Paris An. X—XI. 8. — Préc. d. car. — Précis des caractéres génériques des insectes, disposés dans un ordre naturel. Par le citoyen Latreille. Brive an 5. 8. Linné, Fauna suecica — Caroli Linnaei Fauna suecica, sistens animalia Sueciae regni: quadrupedia, aves, amphibia, pisces, insecta, vermes, distributa per classes et ordines, genera et species. Editio altera auctior. Stockholmiae 1761. 8. — Syst. nat. Ed. I. — Caroli Linnaei etc. Systema naturae, sive Regna tria naturae, systematice proposita, per Classes, Ordines, genera et species. Lugduni Batavorum MDCCXXXV. Fol. — Syst. nat. Ed. IL. — Caroli Linnaei Naturae curiosorum Dioscoridis secundi Systema naturae, in quo naturae regna tria secundum Classes, Ordines, Genera, Species, systematice proponuntur. Editio secunda, auctior. Stockholmiae 1740. 8. — Syst. nat. Ed. XII. — Caroli a Linné, Systema naturae Editio duodecima refor- mata. 'Tom I. Pars ll. Holmiae 1767. 8. 8 O. Fr. Müller, Fauna Frid. — Fauna Insectorum Fridrichsdalina; sive methodica descriptio insectoruil fagi Fridrichsdalensis etc. Auctore Otto Fridr. Müller. Hafniae et Lipsiae CIOIOCCLXIV. 8. — Zool Dan. pr. — '"Zoologiae Danicae prodromus, seu Animalium Daniae et Norve- indigenorum characteres, nomina et synonyma imprimis popularium. Auctore Otto Frid. Müller. Havniae CIODCCLXXVI. 8. | P. L. St. Müller, Lin. Syst. n. — Des Ritter C. von Linné vollstándiges Natursystem, nach der 12. lateinischen Ausgabe und nach Anleitung des hollándischen Houttuy- nischen Werks; mit einer ausführlichen Erklárung ausgefertigt von Phil. Ludvw. Stat. Müller. V. T.: Von den Insecten. 2. Bd. n. 14 Kupfert. Nürnb. 1775. 8. Oken, Abbild. z. Naturg. — Abbildung zu Oken's Naturgeschichte., Thierreich. Liefer. y' bis 12. Stuttgart 1835 — 39. Fol. — Allg. Naturg. — Allgemeine Naturgeschichte für alle Stánde von Profess. Oken. V. B. 3. Abth., oder: Thierreich, II. Bandes letzte Abtheilung. Stuttg. 1836. 8. Onomatologia, Hist. nat. — Onomatologia historiae naturalis completa, oder vollstándiges Lexicon, das alle Benennungen der Kunstwürter der Naturgeschichte nach ihrem ganzen Umfange enthált, von einer Gesellschaft naturforschender Aerzte. 6. Bd. Ulm, Frankfurt und Leipzig 1775. 8. Panzer, Faun. ins. Germ. — Faunae insectorum Germaniae initia. oder: Deutschlands In- secten, herausgegeben von Dr. G. W. F. Panzer. 50. Heft. Nürnberg. Prosl, Krok — Krok. Wefegny spis wsenaueny pro Wzdélance Národu Cesco-Slowans- kého. Wydá wán prispjwánjen -— — chlolastenc. od Jan. Swat. Presla. Djl druhí w Praze 1831. 8. Roesel, Insektenbelustigung. — Der monatlich herausgegebenen Insekten-Belustigung 3. 'T'hl., worinnen, ausser verschiedenen, zu den, in den beiden ersten Theilen enthaltenen Classen gehórigen Insekten, auch mancherlei Arten von S:.neuen Classen nach ihrem Ursprung, Verwandlung und andern wunderbaren Eigenschaften aus eigner Erfahrung beschrieben und in sauber illuminirten Kupfern, nach dem Leben ab- gebildet, vorgestellt werden v. A. I. Roesel v. Rosenhof. Nürnb. 1755. 4. Rossi, Fauna Elrusc. — Fauna Etrusca, sistens Insecta, quae in provinciis Florentina .et pisana praesertim collegit Petrus Rossius. Iterum edita et annotatis perpetuis .aucta a. D. Car. Illiger. "Tomus secundus. Helmstadii MDCCCVII. 8. Schuga, Prim. lin. — Yoan. Bapt. Schluga, medic. Doct. Vindob., primae lineae co- gnitionis insectorum. Cum fig. aen. MDCCLXVII. Schrank, En. Ins. Aust, — Francisci de Paula Schrank etc. Enumeratio insectorum Austriae indigenorum. Cum fig. Augustae-Vindeliciorum. MDCCLXXXI. 8$. 9 . — Fauna -boica. — Fauna Boica.." Durchgedachte Geschichte Baiern einheimi- - schen u. zahmen 'Thiere v. Franz v. Paula Schrank. B Ingolst.. 1802. 8. Schnne Vers. — Versuch einer genauen Beschreibung der in Schlesien einheim. Arten der - Gattung Raphidia Linné v. T. E. Schummel. Mit 1 illum. Kpfrt. Breslau 1832. 8. "ow Entom. carn. — Joan. Ant. Scopoli, Entomologia carniolica, "exhibens insecta Carnioliae indigena et distributa in ordines, genera, species, varietates, methodo - Linnaeana. "Vindobonae MDCCLXIIL 8. — Introd. ad h. nat. — Yoan. Ant. Scopoli, Introductio ad historiam naturalem, sistens genera lapidum, plantarum et animalium hactenus detecta, characteribus essentialibus donata, in tribus divisa, subinde ad leges naturae. Pragae 1777. 8. Stephens, Illustr. of Ent. — Yllustrations of British Entomology, or a Synopsis of indigenous s: containing their generic and specific distinctions; with an account of their metamorphoses, times of appearance, localities, food and eco- nomy, as far is practicable ; by Iam. Fr. Stephens, P EY M » and embelli- shed with coloured Figures of the rare and more interesting species. Mandibu- lata Vol. VI. London 1835. 8. á — ANomencl. of Br. Ins. — 'The Nomenclature of British insects, being a compendious List of such species as are contained in the systematic catalogue of British insects and forming a guide to their classificat. etc. by I. Fr. Stephens. Lond. 1829. 8. — INomencl. IL. Edit. — 'The Nomenclature of British insects; together with their . synonymes ete. by I. Fr. Stephens. Second Edition. London 1833. 8. — System. catal. — A systematic M. of British insects: being an attempt to arrange all the hitherto discovered indigenous insects in acordance with their natural affinities. Containing also the references to every english writer on entomology, and to the principal foreign authors. With all the published British genera to the present time; by Il. Fr. Stephens. London 1829. 8. Sulzer , abgek. Gesch. — Dr. Sulzer's abgekürzte Geschichte der Insecten nach dem Linnaeischen System. 1. u. 2. Band. Winterthur 1776. 4. de Tigny, Hist. nat. — Histoire naturelle des Insectes, composée d'aprés Réaumur, Geof- froy, de Geer, Roesel, Linné, Fabricius, et les meilleurs ouvrages qui ont paru sur cette partie. Rédigée suivant la méthode d'Olivier; avec des notes, plusieurs observations nouvelles et des figures dessinées d'aprés nature. Par F. M. G. T. ' de Tigni etc. Paris An. X. 12. * Tórner, Peric. ent. — Periculum entomologicum, quo characteres generum insectorum, consensu exper. fac. med. upsal. praeside C. P. Thunberg, publicae censurae pro- ponit Samuel Tórner. MDCCLXXXIX. Upsaliae. 8. 2 10 Transactions, of g Soc. — "The transactions of the Entomological Society of Lon- o don. V . Part the first. with seven Plates. London 1834. 8. (Water- à; house on Larva and Pupa of Rhaphidia Oph.) | x. Valmont- Bomare , Dict. — Dictionnaire. raisonné universel d'histoire naturelle , contenant l'histoire des animaux, des végétaux, et des minéraux, et celles des corps célestes etc., avec l'histoire des trois regnes et le détail des usages de leurs produc- tions etc. par M. Valmont-Bomare. Quatriéme Edition. 'lome XII. Lyon MDCCXCI. 8. de Villers, Entom. Linn. — Corgi Linnaei Entomologiae faunae sueci cae descriptionibus aucta; D. D. Scopoli, Geoffroy , de Geer, Fabricii, Schrank etc. speciebus vel in Systemate non enumeratis, vel nuperrime detectis, vel speciebus Galliae australis ocupletata , generum specierumque rariorum iconibus die curante et augente Carolo de Villers. Tomus III. Lugduni 1789. Voigt, Lehrbuch d. Zool. — Lehrbuch der Zoologie, von Fr. Sigm. Voigt. V. Band. Stuttgart 1839. (Oder: Naturgeschichte der drei Reiche. Zur allgemeinen Be- lehrung bearbeitet von Bischof, Blum, Bronn, von Leonhard, Leuckart und Voigt. 46. u. 47. Lieferung,) Walckenaer, Fn. Paris. — Faune Parisienne, Insectes, ou histoire abrégée des Insectes des environs de Paris, classés d'aprés le systéme de Fabricius; par C. A. Wal- kenaer. Tome IIl. Paris An. XI. 8. Westwood, Introd. — ntroduction to the modern classification of insects; founded on their natural habits and corteo organisation ; with observations on the economy and transformations of the different families. "To wich is added a de- scriptive synopsis of all the British genera and notices of the more remarkable foreign genera. By I. O. Westwood. Part IX. Ianuary. London 1839. 8. Wiedemann, Arch. f. Zool. — Archiv für Zoologie und Zootomie, herausgegeben von C. R. W. Wiedemann. Ersten Bandes zweites und letztes Stück. Braunschweig 1800. 8. (X zool. Arb. gelehrter Gesellschaften. A. Bullet. de la soc. philomat.) Wiegmann, Arch. f. INatg. — Archiv für Naturgeschichte. In Verbindung mit mehreren Gelehrten herausgegeben von Dr. A. F. A. Wiegmann. ]V. Jahrg. |. Band. Mit 9 Kupfertafeln. Berlin 1838. 8. Wood Illustr. of the Lin. g. — WMlustrations of the Linnaean genera of insects, by W. Wood. Vol. II. London 1821. $8. min. Zetterstedt, Ins. Lap. — Insecta Laponica descripta a Joh. Wilh. Zetterstedt. Lipsiae MDCCCXL. 4. maj. DE HIS QUAE HUCUSQUE DE RHAPHIDIARUM NA- TURA, VETA VICTUQUE EXPOSITA SUNT. N omine Rhaphidia illud Neuropterorum (Linn.) vel Gymnognathorum (Bur- meist.) genus significatur, quod prothorace elongato cylindrico, prosiürno di- stncto insigne est, cuius feminae vagina instructae sunt, cuius larvae et nymphae in corticis arborum fissuris vitam degunt, cujusque nymphae breve tempus ante ultimam evolutionem ambulant. Linnaeus huic insectorum generi hoc nomen dedit, ob feminarum vagi- nam subuliformem, derivatum a nomine graeco ..óegic^, quod subula seu acus valet. | Nomina huius insecti apud nonnullas gentes vulgata haec sunt: apud Germanos: ^ Kameelhalsfliege, apud Batavos: ^^ Kemelshalsjes, apud Bohemicos: JDlauhossjgka, apud Gallos: Rhaphidie, apud Anglos: ^ Crane-Fly. Iam primum quod attinet ad ea, quae hucusque de Rhaphidiarum natura, vita vietuque exposita sunt, ante Linnaeum nihil omnino invenitur. Primus Linnaeus in celebratissimo opere ,systema naturae* (edit. prima a. 1735.) hoc insectorum genus commemoravit, et ordini secundo, An- giopteris, adnumeravit, hisce usus notis: ,,cauda spinose setacea, alis qua- tuor, capite corneo.* | In altera ejusdem libri editione, a. 1740 edita, Linnaeus his notis addidit aliam, scilicet: ,,caput depressum.* PES 1795 1740 1749 1755 1761 12 Proximo ve pes »systematis naturae* conditorem semisaeculo auctores historiae naturalis non multum contulerunt ad diligentiorem atque i Rhaphidiarum generis cognitionem, quum in eo fere acquiescerent, quae Lin- naeus protuleraí, omnes, quae tum cognitae erant, Rhaphidiarum formas uni . E . s » , , n E L LJ . E eidemque speciei adnumerantes, eodemque nomine significantes. "E Sed ut ea, quae, post eonstitutum a Linnaeo genus, et ab aliis et ab ipso Linnaeo ad accuratiorem rei cognitionem collata sint, facilius clariusque perspictamus , enumerationem hic instituemus eorum, quorum ad nostrum usque tempus hac de re scripta innotuerunt, servato temporis ordine. Proximus Linnaeo successit Phil. Conr. F abricina; qui in commen- tatione. de animalibus Wetteraviae indigenis, (edita a. 1749.) pag. 306. Rhaphidiarum quoque mentionem facit, quarum duas species in ordine tertio Neuropterorum his notis describit: altera est ,vespaeformis, longa, nigra, abdominis medio rubro, altera vero ,brunnea^, quae tamen notae sufficere nullo modo possunt. | Deinde Roesel ab Rosenhof 1755 in operis celeberrimi ,deliciae entomo- logicae* (Insecktenbelustigung) tomo tertio (pag. 130.) Rhaphidiam Ophiopsin sub nomine ,,Libellulae minutae terrestris longicollis*& descripsit, eamque in tabula XXI. fig. 6 et 7, depinxit. Hie vero Rhaphidiam eum Mantide com- parat, ob prothoracem elongatum; quumque eam Libellulis adnumeret, Libel- lulae vero alüs insectis vescantur, et Rhaphidiam eadem esca frui opinatur. Larvae notitiam nullam habuit, coniecit tamen eam esse aphidivoram. Kleemann vero, diligens operis Roeseliani continuator, in annotatione dubitat, num Rhaphidia oriatur e larva terrestri aphidivora, censetque eam oriri e larva aquatica, eamque esse potius Libellulis aquaticis quam terrestri- bus adnumerandam, quum Libellula longicollis sicuti Libellulae aquaticae ocel- lis tribus in fronte sit instructa, et tarsis anterioribus tri- vel quadri - articula- tis. Denique adiungit Linnaei notam de nympha, statim commemorandam, et de Rhaphidiarum vagina recurva. Post editum Boeselii ipsius opus Linnaeus in altera faunae Suecicae editione (a. 1761.) pag. 385, Rhaphidiae Ophiopsis notam exhibet: ,aeuleum reeurvum*, dein vero adiicit eam: ,,antennis albidis, et puncto oblongo fuseo 18 | alarum exteriorem* esse insignem. Quum sem in Suecia duae Mn species, scilicet Rhaphidia Ophiopsis, (teste eerio) et. Rha- aía Fabricii, (teste Zetterstedt) cui utrique notae illae conveniunt, p non liquet utram intelligi voluerit. Denique primus hic brevem observationem de nympha addidit, quam ambulatoriam esse tradit; ex quo apparet, eam brevi tantum tempore ante ultimam evolutionem ab eo observatam esse. Haud multum profecit Geoffroy in opere suo: histoire abrégée des insectes (1762 edit.), qui in systemate, secundum alarum tarsorfflique et numerum et formas disposito, genus Rhaphidiae his notis describit: ,,antennae filiformes, alae incumbentes, os tentaculis quatuor ^o cauda nuda, ocelli tres. Sed neque haec, neque quam. deinde dedit latiorem. descriptio nem (pag. 233 — 34, cum pictura mediocri in tab. XIII. fig. 3.) sufficere pos- sunt. Apparet enim auctorem nostrum nec feminam insecti vidisse, nec lar- vam cognitam habuisse, quum marem tantum nota illa ,,cauda nuda« designa- verit. Quam vero speciem sub nomine Rhaphidiae Ophiopsis revera descri- pserií, certo definiri non potest; videtur tamen Rhaphidiam Xanthostigma, in Gallia indigenam, ob oculos habuisse. Neque Scopoli in ,,entomologia carniolica* (a. 1763 edita) rei profuit. Nam in exponendis generum characteribus Linnaeum e vestigio sequens ge- neris Rhaphidiae notas ita constituit: ,, collum longum, antennae breves*. Species quidem duas distinguit, Rhaphidiam Ophiopsin et Rhaphidiam Man- fispam; sed prior illa est Rhaphidia notata Fabr., quod ex descriptione elucet, in qua alarum stigma fuscum et femora nigra designantur, altera vero Man- fispa pagana. i Wipt Idem fere valet de Gronovio, qui in zoophylacii sui (a. e fascieulo altero, pag. 215, n. 929, generis nostri mentionem facit, sed it accuratiorem eius notitiam habuisse non videatur. »" » " . x . * . 3c T Brünnichius vero in entomologia sua (a. 1764 ed.) omnino nihil ad - rem contulit, praeterquam quod pag. 62. Rhaphidiae notas has statueret: »thorace elongato, alis deflexis*. " - At paullo diligentius rem tractavit O. Fr. Müller, in ,,fauna insectorum Fridrichsdalina* (a. 1764 ed.), in qua pag. 66. characterem Rhaphidiarum 1762 1764 . 1775 2YD6 mm £ 1775 1777 14 genericum prop - atque Linnaei notas cum iis quas Geoffroy constitu comparat. Ned tantum species a Muellero nominata est, scilicet a dia Ophiopsis, quam vero, ablegato ad Roeselii opus Hiring sine e- scriptione missam facit. Schluga contra in primis lineis cognitionis insectorum* (a. 1767 ed.) nil nisi Geoffroyi notas repetit, similiterque Eberhard in ,,perieulo commen- tationis novae ete.* (a. 1768 ed.) genus nostrum iuxta Locustam collocatum, leviter (àntum adtingit. Uberius de Rhaphidiarum genere expositum est in ,,onomatologia historiae natura a societate medicorum per naturales scrutantium a. 1775 edita, a pag. an | Linnaeique ibácfvdtiontlh de nympha repetunt, quem et in exponendis — innulla enim de victu et habitatione auctores afferunt, notis sequuntur. In specierum descriptione multum a vero aberrant, quum praeter Rhaphidiam Ophiopsin Corydalin quoque cornutam et Mantispam paga- nam ccc inp species proferant. « Nullius momenti sunt, quae commemorant F'ues —— in ,catalogo in- seetorum Helvetiae* " 19 edit.), Mueller in translatione systematis naturae Linnaei, part. V. tom. 2. (1775 ed.), Sulzer in historia abbreviata insecto- rum (1776 ed., pag. 11, 18.), Otto Fr. Mueller in libro de animalibus Daniae (1716 ed.), pag. 147. Hos vero quos nominavimus omnes, longe superat celeberrimus ille Lin- naei discipulus, J. Chr. Fabricius, qui in primo suo opere ,systema en- tomologiae* (1775 ed.), reiecto Linnaei systemate, novum proposuit, in quo ?ta secundum oris partes distribuuntur. Rhaphidiae genus ab eo in Syni- stat orum ordine collocatum atque his notis descriptum est: »palpi subaequales filiformes; maxilla cornea subintegra; labium breve, corneum; antennae fili- formes*. Quae quidem descriptio, licet multo quam priores sit diligentior et aecuratior, in multis tamen manca atque in eo etiam falsa est, quod maxillam corneam esse statuit, quum sit crustacea. In alio opere: ,,genera insectorum* (a. 1777 edito), Fabricius errorem illum de maxilla cornea repetit quidem, sed totum genus uberius describit, lar- 15 vamque paucis commemorat, quam de aliis insectis viv . Nymphae habuisse censendus est. —— | ZB uu - " | T"— notis Scopoli genus Bhephidised in siente a ad historiam naturalem pag. 411, designavit, scilicet: ,thorace elongato, antennis brevissimis, cauda feminae uniseta**; ubi etiam in eo falsus est, quod generi Rhaphidiae .Mantispam adnumerat. — , . Genuinae veraeque Rhaphidiae Ophiopsis coca deseriptiouem praebuit opus clarissimum de Geeri, a Goetzio in germauicam linguam conversum, atque 1778 editum. Nam quamquam de Geer neque de vitae 1778 laude digna dedit et formae et externarum corporis pa tium descriptionem ét picturam (cf. pag. 92— 96, tab. 25, Fig. 5— 9). quidem quatuor tantum numeravit tarsorum articulos, sed viris de vagina jua in descriptione falso feminea accuratius exposuit. Post hos iterum Fabricius in opere suo: ,,species insectorum* (a. 1781 edito), tribus generis Rhaphidiae speciebus enumerandis, quibus vero Rhaphi- diam Mantispam adnumeravit, rei cognitionem aliquanto auxit. Nam a Rha- phidia Ophiopsi, cuius diagnosin constituit hanc: thorace cylindrieo, alis immaculatis alam distinguit, Rhaphidiam .notatam, hisce insignem notis: thorace cylindrico, alis macula marginali fusca, pedibus testaceis, fe nigris. Errorem vero illum de Mantispa Rhaphidiis adnumeranda emendgstil in ,,mantissa insectorum* (a. 1787 ed.) ubi de duabus illis a se descriptis spe- 1787 ciebus idem atque in superiore opere tradens, iterum in eo erravit quod Man- tispam ad Mantes relegaret. Vix digni sunt qui hie memorentur lib Schrankii (enume seetorum Austriae edit. 1781.) et TToerneri (periculum. entomolog 1789 praeside 'Thunberg scriptum), quippe qui in repetendis Linnaei 1781 1789 atque characteribus acquieverint. "lToernerus Rhaphidiae has notas adscri- bit: ,,antennae setaceae, caput triangulare, thorax elongatus.* " Neque de Villers (in translatione franco-gallica ,faunae MA Linnaei* 1789 ed.) quidquam ad rei cognitionem wA contulit, sed lau- dabili diligentia Linnaei, de Geeri, Geoffroyi, Fabrici scriptiones c E U—M—M— M m Lg. 4. CUOTTEYIME T AN EROR CC CA REM TC C MN ravit, suasque 1 nonnullas observationes addidit. — Quarum duarum pro- tulit specierum descriptionem, Rhaphidiae Ophiopsis et. iic M cto- alteram ex Linnaei ,,fauna sueciae*, alteram ex Fabricii vei rum*€^ ad verbum repetiit. - EUR | - Quae Linnaeus protulerat in ,,actis Upsaliensibusc, ea, enum cum mem observationibus repetita sunt in Valmont-Bomarii ,thesauro vo- 1791 cabulorum ad historiam naturalem spectantium (edit. quarta a. 1791. tom. XII. pag. 191.) - yin. | igo Supra memoravimus, Blass primum atque solum duas nostri gene- ris species notis. lis Sed hane distinctionem ipse auctor in ,,entomologia systematica emendata« . 1793 (a. 1793 edit. tom. II. pag. 99.) abiecit atque omisit, ita ut. Rhaphidiam nota- ! tam iterum sine ulla distinctione Rhaphidiae pope draiqgone Quod qua de causa factum sit, et quo iure, vix intelligitur. ; . Paucis hie memorandus Cederhielm, qui in fauna Ingrica*^ (1798 edita), insecta agri Petropolensis ad methodum Fabricii exponens, pag. 142, 43, in ordine Synistatorum Rhaphidiam Ophiopsin quoque commemorat, sed inxisse, Rhaphidiam Ophiopsin et Rhaphidiam notatam. n aliis quam Fabricii notis usus | , pue iis quae hucusque exposita sunt, satis apparet, quo iure ab initio | us, à Linnaeo usque ad saeculi finem nihil fere allatum esse, quod ad / aéeuratiorem generis Rhaphidiae notitiam viam muniret. Nam si ab uno —- Fabricio recesseris, vix quemquam invenies, qui supra Linnaeum sapere ausus sit. vero ineunte. saeculo nostro nova quaedam lux oborta est entomo- Nam quam methodum Cuvierus, summus ille naturae indagator, ehoaverat, ea felicissimo successu etiam ad entomologiam a clarissimo Latreille est translata, ita ut Linnaei et. Fabricii methodis artificiosis atque arbitraris reiectis, etiam insecta ratione legibus naturae magis consentanea ibuerentur atque accuratius describerentur. | — Fuerunt quidem et post Latreillium qui Linnaei aut Fabricii methodum ut Schrank et Walckenaer, atque alii nonnulli; sed mox aliquamdiu retinere u^ tn 1 NE A0 rA T MAL, TTA -—T9 iL ——————É —-—-"-Msum 1T — Schrank in ,faunae Boicae*, 1802 editae tomo II^, genus Rhaphidia- 1802 rum i Neuropterorum his notis affert: ,thorace antice in collum retuso- & Me cn cuius generis vero unicam fantum speciem, Rhaphidiam Ophiopsin, brevissima Linnaeana diagnosi exhibet. Larvam sibi sicuti Lin- naeo ignotam fuisse fatetur. — 'Tradit quidem se invenisse aliquoties in Austria insectía Rhaphidis similia, sed alis destituta, solitaria, im villis desertis et aedium interiore parte habitantia, ubi sub tabulato et in contignatione laterent; commemoratque auctor haec insecta optime respondere Linnaei descriptioni, sed educari a se ea non potuisse, quum quem victum sumerent nesciret. Qua nullo huius observa- n diu non amplius ob- in re profecto illud mirandum, quod sequentes auctores tionis respectu habito, Mass larvarum habitationem servaruní. Waleckenaer in fauna insectorum circa Lutetiam Parisiorum occurren- tium (a. 1802 edita), in qua Fabricii viam insequitur, Rhaphidiam quoque ex- hibet, cuius notas tom. IE. pag. 2. has statuit: ,,máchoires à dent intérieure e. arquée, ciliée, lévre courte* (maxillis dente interiore arcuato ciliato, labro qu brevi) Latius eam pag. 24. describit, sed ut multi ante eum in eo errans, 9 quod tarsis insecti quaternos tantum attribuit articulos. | Praeterea et larvae ab nymphae mentionem facit, quarum illam alis prorsus carere, hanc —— T mentis instructam esse dicit. — Denique etiam larvas sub arborum —— 93 tàre, larvam uti imaginem de aliis insectis vivere recte commemorat. " " ec Quae vero fuerit unica illa species, cuius sub nomine Rhaphidiae Ophio- psis mentionem facit, haud liquet. 1 Breviter hie loci Panzeri quoque icones commemorandae, in quarum - fascieulo 50, tab. 11. pietura Rhaphidiae Ophiopsis exstat, quam vero staturam, capitis formam, alarumque — colorem, Rhaphidiam no tatam Fabricii esse coniicio. His fere de Tigny adnumerandus, qui ea, quae in prioribus operibus entomologieis exstarent, secundum methodum et systema Olivieri disposuit, * suisque notis ét observationibus auxit, Hic enim in ordinis Neuropterorum sectione seeunda, quae Neuroptera tarsis quadriarticulatis instructa Wer 3 tur, hune Rhaphiae statuit characterem: antennae filiformes , longit 3 1796 1798 IS medioeri, articuli aequales, parum distincti, quorum primus ceteris paullo longior; palpi quatuor breves, subaequales, filiformes, anteriores quadri- articulati, posteriores tri-articulati; feminae abdomen appendice setacea longa terminatum; ocelli tres. — Species generis duas esse dicit, quarum unam, Rhaphidiam Ophiopsin, describit. Quum autem teste Percheron illa species (quam Schummel sub eo nomine exhibet) in Gallia vix inveniatur, e£ de Tignyi in descriptione haec species ,,ala puncto marginali brunneo nervisque atris in- structa esse dicatur, ego quidem non dubito quin Rhaphidiam notatam Fabr. ante oculos habuerit. Sed iam ea sunt exponenda, quibus Latreille, celeberrimus ille ento- mologorum Francogallicorum antesignanus, Rhaphidiarum cognitionem auxit atque emendavit. Fuerat quidem secundum temporis ordinem eius iam prius mentio facienda, sed ut uno quasi obtutu omnia, quae de Rhaphidiis hic vir protulit, lectores conspicerent, etiam priores illius libros huie loco reser- vavimus. . In primo opere suo, ,,précis des caracteres génériques etc.** (a. 1796 ed.) in quo sententiam de insectis methodo naturali distribuendis proponit, Rhaphi- diarum quoque mentionem facit, idque in ordinis Neuropterorum familia unde- ; , his notis insignita: ,,antennis filiformibus, articulis distinctis; palpis qua- hitsiilstómibus; maxillarum parte interna arcuata, ciliata; tarsis (quod falsum est) quadri-artieulatis*. Generis vero characterem hune dedit: ,ocellis tri- bus, thorace cylindrico elongato, alis deflexis, abdomine in feminis in caudam longam recurvatam terminato**. ... 1n commentatione de Rhaphidia Ophiopsi eiusque larva (1798 m actis societatis philomaticae diurnis edita), instrumenta cibaria fusius describens, errorem Fabricii de natura maxillae emendavit, sed falsa de partium genita- lium maseularum structura protulit, quum ipse eas non satis cognitas ha- beret. In vita imaginis Rhaphidiarum explicanda tradit, eam de aliis in- sectis vivere. Larvam in universum satis accurate describit, sed neglectis oris partibus, et ifa, ut neque ex descriptione neque ex pictura apposita appareat, cuius speciei larvam observaverit. —Verisimile est eum Rhaphi- diae Xanthostügmatis larvam descripsisse, quum eius pedes pallidos uni- tab cu 19 colores esse dicat. De degit habitatione pauca tradita sunt, de eius victu nihil invenimus. | u l . Accuratiorem iterum proposuit Rhaphidiarum ilieciposnini in celeberrima illa. ,,historia naturali erustaceorum et insectorum* tomo tertio; ubi Neuropte- rorum familiae quartae, Megalopteris, horumque sectioni alteri, ,,tarsis qua- driarüculatis, articulo penultimo bifido** insignitae, genus Rhaphidiarum subii- cit, et hisce notis designat: ,,antennae filiformes, inter oculos insertae, arti- culis granulatiss mandibulae multidentatae; articulus palporum ultimus tenuis, cylindrico truncatus; ocelli duo vel tres, abdomen feminarum seta vel filo ter- minatam*. — Deinde in eiusdem operis tomo XIII", auctor Rhaphidias solam Europam incolere, atque quibusdam annis in agro Parisiensi frequentissimas esse tradit. Larvam carnivoram esse opinatur, de nympha vero ea quae Lin- naeus observaverat, repetit, eamque per totum nymphae statum ambulatoriam agilemque esse existimat. Specierum notitiam in hoc libro proposuit mancam, quum unam tantum, Rhaphidiam Ophiopsin describeret, quae vero secundum notam allatam, in qua alae immaculatae nominantur, Rhaphidia Xanthostigma habenda esse videtur. | Anno 1807 operis praeclarissimi ,,Genera crustaceorum et insectorum* tomum tertium edidit, in quo generum characteres summa cura atque subtilitate expositi sunt. Reiecto enim prioris distributionis principio, ordinem Neuropte- rorum secundum antennarum Formam in duas Tribus, Subulicornia et Filicor- nia dividit, Tribum secundum iterum in duas sectiones, prout mandibulae vel adsunt vel desunt. Sectio prima vero in divisiones disposita est, secundum tarsi artculorum numerum, quibus divisionibus familiae subiiciuntur. Harum divisionum secunda complectitur Neuroptera filicornia mandibulata, tarsis qua- driarticulatis instructa, quae iterum secundum antennarum labiique formam, ES duas familias segregantur, quarum denique altera Rhaphidiarum genus his uotis designatum continet: ,antennae inter oculos insertae, non moniliformes, articulis circiter triginta septem, labium integrum*. Deinde fusiorem exponit Rhaphidiae characterem, simul generi familiaeque convenientem hunc: ,,caput obovatum, postice elongato- attenuatum; thorax segmento antico valde elon- gato; alae distimcte reticulatae, deflexae; tarsi elongati, articulo penultimo 3 zt 1807 Ye 1810 1806 1807 20 distincte bilobato*. Singulas corporis partes diligenter describit, sed in eo iterum fallitur, quod tarsis quaternos articulos adscribit. Larvam in universum etiam hoc in opere bene adumbrat, eiusque duodecim corporis segmenta esse exhibet, capite, ut opinor, non adnumerato. Falso autem existimat eam e rapina minimorum tantum insectorum victum sumere, quum ef maiora in- secta capiat. | Nympham, quam ipse non observavit, falsa Linnaei obser- vatione inductus, in universum ambulatoriam esse credidit. Mutato rursus aliquantulum systemate Latreille in opere ,,de insecto- rum dispositione naturali (a. 1810 ed.) insecta in familias distribuit, tabu- lasque methodicas generum proposui, ubi Neuroptera in duas sectiones, Subulicornia et Filicornia, segregata, hae vero sectiones in duas divisio- nes disiunctae sunt, secundum caput antice in rostrum elongatum vel non elongatum. — Subdivisiones ex alarum inter se comparata magnitudine, et prothoracis longitudine constitutae, iisque singulae. familiae subiectae sunt. Eius subdivisionis, quae ,,alis magnitudine aequalibus, palpis sex vel qua- tuor distinctis insignita est, exhibet subsectionem ,jprothorace magno, qua- drato vel cylindrico, partem thoracis principalem effieiente*, cuius sub- sectionis septima familia Rhaphidinarum nomen habet. Hic igitur primum Rhaphidiae ad familie auctoritate elatae, familiarique nomine exhibitae apparent. Rhaphidinarum characterem hunc statuit: tarsis quadri-artieula- tis, articulo penulümo bilobo; antennis subsetaceis, arüculis numero. triginta et ultra; alarum reticulatione cellulis distinctis maioribus minoribusve for- mata^. Deinde genus quoque Rhaphidiae ita designat: ,,caput ovale elon- gatum, postice attenuatum, antennae inter oculos insertae; ocell tres in triangulum dispositi; prothorax rectus, elongatus, cylindrieus; fila duo in unum coniuncta abdomen feminarum terminantia**. Omnino nihil ad Rhaphidiarum cognitionem augendam fecit Dumerilii ,z00logia analytica*, a Froriepio 1806 in linguam germanicam translata. Nam de Rhaphidiarum forma structuraque nihil fere, de earum habitu deque larva perpauca, eaque nullius momenti protulit. Idem dicendum est de Rossio, qui in ,,faunae Etruscae* editione altera (1807 ed.) insecta, in agro Florentino et Pisano inventa, ad systema Fabricia- pl um disposuit, et in Synistatorum classe tertia, Rhaphidiae Ophiopsis quoque mentionem facit, sed ita, ut Rhaphidiam Ophiopsin et Rhaphidiam notatam eum confudisse appareat, quod Hliger in adnotatione quadam huic operi addita satis dilucide exposuit. - Similem errorem admisit Kirbyi et Spencei iiimdagéo ad etis giam, 1816 edita, in cuius tabula tertia fig. 6, elegans pictura Rhaphidiae notatae Fabr. exstat, ea vero erroribus non destituta; cuius omnino mentionem non fecissemus, nisi auctores Anglici eam saepius pro Rhaphidiae Ophiopsis | icone habuissent atque commemorassent. Minus quam pro nominis celebritate exspectes ad rem contulit Lamarckii historia naturalis animalium evertebratorum', cuius tomus quartus insecta con- tinet, et p. 179-229, Neuroptera describit. Genus Rhaphidiae ab eo in fami- liae terae Hemerobinorum subdivisione: ,,antennis filiformibus, tarsis quadri- vel quinque -articulatis^ insignita, collocatum. est. Characterem familiarem hune exhibuit: ,antennis filiformibus vel setaceis; metamorphosi variabili; eui familiae recte affine illud quoque Mantispae genus adnumerat. Genus vero ita describit: ,,antennae filiformes, distantes, inter oculos insertae, thoraci lon- gitudine pares; labrum exsertum; mandibulae corneae, angustae, exsertiuscu- lae, acumine arcuato instructae; palpi filiformes, maxillae breves*. In descri- bendo habitu inveteratum illum errorem de tarsis quaternis articulis instructis repetit, et nympham in universum ambulatoriam esse tradit, hac in re errans, uti omnes ante eum. Speciem unicam nominavit, Rhaphidiam Ophiopsin, eam- que sine ulla descriptione. Descriptionem accuratam quidem, neque tamen prorsus ab erroribus libe- ram dedit celeberrimus Goldfuss in ,,enchiridio zoologico* a. 1820 edito, ubi Rhaphidiae genus in Termitinorum familia invenimus, cuius familiae characte- rem hune profert: ,,antennis filiformibus, moniliformibus vel setaceis; maudibu- lis fortibus corneis; alis inferioribus longitudine superiores aequantibus vel bre- vioribus; abdomine in quibusdam appendicibus terminato; farsis duo- vel qua- dri-articulatis*. Generis notas has dedit: ,antennae subsetaceae, arüculis triginta et ultra; caput elongatum, ocellis tribus; thorax elongatus, tenuis, cy- lindricus; alae deflexae; abdomen feminae vagina arcuata, e setis duabus com- 1816 1821 1824 1825 22 posita, instruetum*. De larva et nympha repetit, quàe iam scriptores priores, - praecipue Latreille et Lamarck brevibus communicaverant. .. Unam tantum ge- neris speciem brevissime descripsit, Rhaphidiam Ophiopsin,. sed ita, ut descri- ptio et in Rhaphidiam Ophiopsin et in Rhaphidiam notatam quadret,. im alae versus apicem macula fusca instructa dicantur. ) t5 Paucis praetermittendus Woo d, qui genera insectorum Linnaei secundum illius methodum descriptionibus iconibusque mediocribus a. 1821 illustravit. lu tomo IL, pag. 36, 37, in ordine Neuropterorum Rhaphidiae genus nominatur, solo Linnaeano addito charactere, brevibusque Linnaei et Latreillii notis de larva nymphaque adiunctis. Species una tantum, Rhaphidia Ophiopsis, cum Linnaeana diagnosi allata est, cum icone quae ex Panzeri opere repetita esse videtur. Magna vero cum laude nominandum ielblimnini Curtisii opus, genera inseetorum Britanniae Hiberniaeque indigenorum exponens, a. 1824 editum, quod et expositione et iconibus accuratissimis ornatum, in voluminis primi tabula 37, omnes externas Rhaphidiae partes accurate iusteque descriptas et delineatas continet. ^ Erravit tamen auctor, tarsos quaternis articulis instructos esse dicens. Quam unicam speciem descripsit, Rhaphidiam Ophiopsin, eam non satis diligenter eum definivisse dolendum est. Ex pictura vero apparet, eum Rhaphidiam notatam depinxisse, quod ex statura, capitis forma, alarum reticulatione, pterostgmate fusco, triareolato, facile diidicatur. Sed solito entomologorum Britanniae errore Rhaphidiam notatam pro Rhaphidia Ophiopsi habuit. Ceterum in adnotatione tradit, D. Leachium quinque. Rhaphidiarum species distinxisse, sed nimis leviter et ambigue. Plurima ad accuratiorem Rhaphidiarum cognitionem contulit diligentia viro- rum celeberrimorum de St. Fargeau et Seville, qui in operis illius prae- stantissimi ,,Encyclopédie méthodique** tomo: decimo sectionis entomologicae, (a. 1825 ed.) de Rhaphidiis uberius exposuere. Methodum Latreillii secuti, familiam Planipennium in sex íribus segregant, quarum sexta Rhaphidinarüm genera, Rhaphidiam et Mantispam complectitur, hisce notis: ,,antennae seta- ceae, multiartculatae; caput postice attenuatums; thorax elongatus, porrectus, subcylindrieus; alae magnae, quiescentes deflexae; tar»i quinque - articulati**. 23 Deinde pag. 268-269 omnes externae corporis Rhaphidiae partes tam copiose accurateque exponuntur, ut vix quidquam desideres. Inveteratus igitur ille de numero articulorum in tarsis observatorum error, horum virorum diligentia tan- dem aliquando sublatus est, quum satis ab iis explicitum en tarsos esse quin- que - articulatos. Duae enumerantur Rhaphidiae species, scilicet Rhaphidia Ophiopsis et Rhaphidia notata Fabr., satis accurate definitae, sed non recte appellatae. Nam quam speciem Rh. Ophiopsis nomine insigniverunt, eam pro Rh. Xantho- stigmate (Schummeli) habendam esse, ex descriptionis notis apparet, ubi capi- tis ea, quae post oculos posita est, pars subtriangularis, alae autem puncto "marginali subpellucido instructae esse dieuntur. Altera species, Rhaphidia notata Fabr. notis sequentibus recte distincta est: , capite subquadrato, in parte posteriore subito coarctato, alarum puncto marginah fusciore* ^ Larvae descriptionem eam, quam Latreille in acüs societatis philomaticae communica- verat, repetierunt, additis peculiaribus quibusdam observationibus, quae tamen et ipsae minime sufficiunt, quum ex descriptione larvae vera species diiudicari nequeat. De nympha Linnaei observationem falsam addiderunt. Celeberrimus ille Anglorum entomologus Stephens, in catalogo syste- mafico insectorum Britanniae indigenorum (quem ad explicandum praeclarum illud opus: ,,lllustrations of British Entomology* a. 1829 edidit), sex Rhaphi- diarum species enumerat, sed non satis diligenter distinctas, quas infra com- memorabimus. Mirandum est, Preslium in enumeratione insectorum Bohemiae, ad La- treillii systema adornatum (in commentariorum ad historiae naturalis Bohemiae cognitionem 1831 editorum volum. secundo), tam negligenter de Rhaphidiis egisse, quum iam ex Encyclopaedia Francogallorum methodica, supra memo- rata, meliora atque accuratiora petere potuisset. Felicissimo successu rem aggressus est Schummel, qui in commenta- tione de Rhaphidiarum genere a. 1832 edita, diligentissime omnes huius generis species, quae quidem in Silesia inveniuntur, descripsit, earumque characteres a Latreillio constitutas suis ipsius observationibus emendavit atque auxit. Sed quantumvis accurata atque diligens sit eius descriptio, erravit tamen vir sagax. 1829 1831 1832 1833 1834 24 quod mireris, in eo, quod tarsos quadri-artieulatos esse opinatur, sicuti et unius tantum speciei alas costis pilosis insignem esse tradit, quum de omnibus Rha- phidiae speciebus haec nota valeat, sola subgeneris Inocelliae (mihi) specie excepta, euius alarum costae glabrae sunt. — De larva et nympha nihil protu- lit praeter ea, quae iam a Linnaeo et Latreillio observata sunt. Primus vero quatuor Rhaphidiarum species accurate distinxit, Rhaphidiam Ophiopsin, Xan- thoslig ma, notatam et crassicornem, et diagnosibus, descriptionibus iconibusque accuratis illustravit. Non praetermittendum tamen, hic nonnullas species, no- tis sat certis distinctas, varietatum nomine eum complecti. Optime quoque de re meritus est Percheron, cuius commentatio de Rha- phidiis (in promtuario Zoologico a Guérin 1833 edita), omni laude est dignis- sima. Praemissa enim brevi expositione eorum, quae de Rhaphidiis memoria digna scripta sunt, et generis Rhaphidiae notas fusius exponit, et omnes corpo- ris externas partes accurate describit, tarsosque recte quinque-articulatos esse commemorat. Falso autem auctor vaginam femineam productione laminarum ventralium segmenti abdominis penultimi et antepenultimi esse formatam opi- natur. In larva Rhaphidiae notatae describenda fallitur iu eo, quod larvae pro- thoracem totum efficere thoracem censet, eamque Arachnidis, Scolopeudris, vel insectorum larvis minutis vesci autumat. | De formatione vero larvae in nympham accurate egit, de nympha ipsa veriora quidem quam Linnaeus neque tamen omni ex parte sufficientia exponens, quum, accuratüiore definitione non addita, in universum commemoret, nympham esse agilem atque ambulatoriam. Species exhibuit quatuor a Schummelio descriptas, idque diaguosibus ab eo propositis ad verbum repetitis. De larva atque nympha uberiora protuht Waterhouse in ,, Transactions of the entomological society of London** 18384. Vol. I. Sed cuius speciei lar- vam descripserit, certo definiri nequit, quum auctor de specie ipse dubius sit, eiusque descriptio cum icone addita nulli earum specierum respondeat, quas ego observavi. Ceterum in omnibus iis quae auctor observavit, multa sunt de quibus iure quis dubitet, praecipue ea quae de larvarum victu tradit, quas ligni- voras esse non alia de causa putat, quam quod in cavis corticum a larvis inha- bitatis scobes vidisset, quae decoctarum speciem praberent, quodque insecta 25 iis apposita non attigissent, sed repudiassent, quae tamen res minime cum meis observationibus congruit. Vero simile est larvas ab eo breve tempus ante ulti- mam evolutionem esse observatas. Accuratiora sunt, quae de nympha protulit, quam, excitatam movere se, brevi ante ultimam evolutionem currere dicit. In describendis oris partibus antennisque, numerus articulorum antennarum et pal- porum ab eo constitutus, differt ab eo numero quem praecedentes scriptores proposuerunt, quum articulos basales minutos reliquis adnumeret, qua in re ex parte ipse eum sequar. Labii partem superiorem triangularem inter stipites palpigeros sitam, nomine peculiari ,,palpigerum* (Newmano auctore) vocat. Quas arbores larva ab eo observata inhabitet, commemoratum non est. Celeberrimus ille atque illustrissimus naturae indagator Ok en, in opere 1835 notissimo ,,historia naturalis*^, (in tomi quinti sectione tertia a pag. 1456-58.) Rhaphidiarum mentionem facit, de quibus quamquam novas observationes non profert, tamen quae a prioribus scriptoribus observata sunt, ita complectitur, ut uno in conspectu videri possint. Falso autem Rhaphidiis tarsos quadri-articu- latos et abdomen e decem segmentis compositum adscribit. Ceterum sub no- miue Rhaphidiae Ophiopsis, Rh. notatam Fabr. descripsisse videtur, quum eius caput latum, et alarum stigma nigrum designet. Quod ad larvam nymphamque atünet, breviter quae Linnaeus, Schranck et Latreille protulerunt, commemorat. Iconem Rhaph. Ophiopsis ex Panzeri iconibus desumsisse videtur, quum larvae et partium mascularum genitalium pictura ex actis societatis philomaticae re- etita sit. Utraque vero non libera est ab erroribus. E Copiosus in speciebus enumerandis fuit Stephens in opere ornatissimo »Species insectorum Britanniae indigenorum*, (1835 edito) ubi tomo VI pag. 1835 129, auctor plures (6) enumeravit species, quam hucusque essent enumeratae, sed diagnosibus valde ambiguis et imperfectis, ita ut varietates saepius quam par erat, pro speciebus habuisse videatur. Neque icon, in tab. XXXI. sub nomine Rhaph. Ophiopsis proposita, sufficit, quum ex statura et alarum sti- gmate facile diiudicetur, eam esse Rhaph. notatae Fabr. Sed priores omnes longe diligentia atque acumine superavit Burmeister, qui in duobus operibus de Rhaphidiarum quoque cognitione augenda optime meritus est, in ,,enchiridio historiae naturalis a. 1837, et ,,enchiridio entomo- 1837 4 1839 26 logiae a. 1832 — 1843 edit: — In priori libro insecta ex novo principio syste- matce disposuit, sed ordinum nominibus Fabricianis restitutis; Neuroptera Linnaei ibi ordinem Synistatorum efficiunt, ordines Dictyopterorum et Neuro- pterorum nune coniunctos continentem, quos antea Burmeister (in prima en- chiridii entomologiae parte, a. 1832 ed. pag. 4) seiunctos enumeraverat. — Ordo Synistatorum secundum metamorphoseos rationem in sectiones duas divisus est, quae iterum ex partium insecti exteriorum rationibus in "Tribus quinque segre- gantur, in quarum quinta, Planipennibus (Latreill.), pag. 607, familia Rhaphi- diodeorum hoc charactere naturali insignita est: , caput planum, horizontale; prothorax elongatus; alae aequales; feminae vagina producta.* — Huius fami- liae genera exhibet duo, Rhaphidiam et Mantispam, quibus vero ambobus huius familiaris characteris notae non satis respondent. Genericum Rhaphidiae cha- racterem hunc exhibuit: ,,ocellis tribus; pedibus gressorüs; tarsorum articulo penultimo cordato.4 — Sed Burmeister quoque errorem illum de tarsorum qua- ternis arüculis repetiit. Speciem unam tantum, Rhaphidiam Ophiopsin descri- psit, perspicue quidem, sed non satis accurate, quum pterostigmatis color non sit memoratus. | | —— Quae hoc libro primis quasi lineis adumbravit vir excellentissimus, ea fu- sius et accuratius exposuit in ,,enchiridii entomologici Vol. II. tomo secundo, 1839 ed.*, virorum doctorum votis diu multumque efflagitato. Hoc in opere or- dinem Neuropterorum cum Orthopteris in ordinem generalem Gymnognathorum congregrat, quum in ambobus illis ordinibus insectorum metamorphosis imperfe- eta sit, neque multum altera ab altera differat, ob eamque rem transitum quasi praebeat ad eam metamorphosin, quae perfecta nominanda est. lta fit, ut Cor- rodentium, Subulicornium et Semblodeorum "Tribus magis spectent ad Linnaei Orthoptera, "Trichopterorum et Planipennium "Tribus contra ad insecta vere holometabola, quum horum pupa quiescat, cibum non sumat, imaginisque alae homonomae sint. Harum "Fribuum ultimam, Planipennium, quorum larvae pu- paeque terrestres et quiescentes sunt, ita describit: alis quatuor planis; man- dibulis corneis; maxillarum mandone membranacea, lobiformi ciliata; palpis maxillaribus quinque-articulatis, labialibus bi- vel tri-articulatis; tarsis quinque- articulatis*, eiusque familiam tertiam, Rhaphidiodea, exhibet, in qua definienda, 21 ut in reliquis, praecipue costarum alae ramificationem respicit. Hac de causa et familiae Rhaphidiodeorum non solum eas notas exhibet, quibus a Panorpinis discernuntur: ,,ore erostri, palpis labialibus tri-articulatis*, sed etiam has, quae sequuntur: ,alis aequalibus, subcosta in costam abeunte; alae venis radialibus, paucioribus transversis, paucissimis inter se coniunctis. Quae duo in hac familia complectitur genera, Rhaphidiam, ,,pedibus homonomis*, et Mantispam, pedibus anticis raptoriis* insignes, ea pro pedum structura, ut cetera tacea- mus, valde diversa sunt, et habitu tantum aliquantulum congruunt. à Deinde Rhaphidias accuratius notis describit, brevibusque et larvam et nympham earumque vitae rationem. secundum coniunctas Percheroni, Water- housii, Steinii observationes exponit, commemoratque se Rhaphidiae imaginem in floribus plantarum umbelliferarum invenisse, qua ex re eam victum e rapina aliorum insectorum non quaerere coniicit, quod cum observationibus meis sae- pius illis repetitis non congruit. — Species enumeravit sex, quarum duae sunt novae, Rhaph. media et Rh. maior, quas omnes in duas segregavit sectiones, prout ocelli vel adsunt vel desunt, ita ut Rh. erassicornis Hartl., ocellis desti- tuta, praeterea aliis notis a reliquis speciebus sat distincta, locum in sectione altera habeat. Species vero etiamsi brevibus tantum descriptae, facile tamen dignosci possunt. — In fasciculo sexto iconum Zoologiam illustrantium (a. 1839 ed.) tab. 28. fig. 3. icon exstat Rhaph. notatae Fabr. genuina, in qua alarum costae tantum minus accurate et pterostigma sine cellulis delineata sunt. Iam vero restat, ut commemoremus commentationem eximiam omnique laude nissimam, quam Stein de tota Rhaphidiarum metamorphosi perscripsit, et . n commentariorum ad historiam naturalém spectantium, a Wiegmanno edito- rum tomo IV. a. 1838, divulgavit. Nam maximi aestimandas huic viro debe- mus observationes et de ovis, et de larvarum nympharumque vita, de omnium externarum corporis partium forma atque natura. — Praecipue ad Rhaph. cras- sicornis larvam animum advertit, sed larvis aliarum specierum non neglectis, quas vero educasse non videtur; quare neque certo affirmare potuit magisque divinavit, cui speciei quaeque larva sit attribuenda. Quo iure auctor larvae mesothoracem et metathoracem prothorace longio- res esse dicat, equidem non intelligo, quippe quod nullam in larvarum speciem 4 1838 1835 etc. 1839 1840 28 quadret, minime vero in larvam Rh. crassicornis. Sed omnino nullo iure vagi- nam feminis supra anum insertam esse autumat, quae et in nympha et in per- fecta insecti imagine infra anum est affixa. Quae vero de singulis quibusque exposuerit, ea in commentationis nostrae locis idoneis latius fusiusque commemorabuntur. Laudanda quoque clarissimi optimeque de naturae indagatione meriti V oigtii ,,Zoologia**, a. 1825— 1840 edita, in cuius tomo quinto pag. 294—299 ingeniose de Neuropteris et Dictyopteris in universum, pag. 304 de Rha- phidiarum genere brevissime quidem exponitur, et una tantum species, Rh. Ophiopsis non satis accurate descripta exhibetur, sed larva nymphaque brevi- bus bene adumbratae sunt. Überius de re egit sed nova non protulit Westwood in fasciculo nono operis clarissimi, ,jintroduction of the modern classification of insects* (a. 1839 ed.) ubi naturales insectorum familiae systematice accurateque exponuntur. Ordinis Neuropterorum subordines, ex principiis a Pictet et Newman propo- sitis, secundum metamorphoseos rationem constituuntur, quorum subordinum alter, ,,pupa activa agili, * (metamorphosi sub semicompleta Mac Leay) alter, » pupa incompleta quiescente* (subnecromorphotica) insignis est, et Myrmeleo- nidarum, Hermerobiidarum, Sialidarum, Panorpidarum, Rhaphidiidarum et Man- tispidarum familias complecütur. Rhaphidiidarum (auct. Leach) familiam auctor omni iure a Manüspidis seiungit, eamque, pro habitu suo medium inter Sialidas et Mantispidas locum tenere, sed pro larvae natura,habitatione victuque magis ad Panorpidas accedere recte existimat. In larva et nympha cuiusdam speciei describenda usus est iis quae Percheron, Waterhouse et Stein explicaverunt, sed cuius speciei larvam deseripserit, omnino non liquet. Denique commemoranda Zetterstedtii ,,fauna insectorum Lapponiae* (a. 1840 edita) quae maximam partem Latreillii et methodum et systema secta, Rhaphidiarum quoque descriptionem continet, eam vero valde mancam et multis erroribus non destitutam. | Nam ut aliqua ex multis commonefaciamus, omnino falso tarsi Rhaphidiarum quaternis articulis, marisque abdomen duabus appen- diculis caudalibus instructa esse traduntur. Recentiores de larvis nymphisque observationes cognitas habuisse non censendus est, atque quas descripsit duas 29 Lapponiae indigenas species, sub nominibus Rh. Ophiopsis et Rh. Xantostig- matis, eas falsis nominibus insignivit, quum earum propositae descriptiones in alias, non vero in illas species quadrent. Ex his omnibus igitur, quae de Rhaphidiarum cognitione hueusque expo- sita sunt, colligitur, nostro demum saeculo diligentiori cura et Rhaphidiarum species et specierum metamorphosin accuratius indagari coeptas esse, omine accuratiorem harum rerum cognitionem adhuc desiderari. Sed perlustratis omnibus aliorum auctorum sententiis , nunc meam expos nere liceat. Iam primum quod attinet ad locum in systemate Raphidis assignandum, mihi quidem hac de re Burmeister optime iudicasse videtur, qui Rhaphidio- deorum familiam mediam. inter Panorpina et Hemerobida collocat, propterea quod illis metamorphosi sicuti larvae mymphaeque terrestri natura aliquatenus affinis est, licet earum habitatio valde diversa sit inter se. Quod vero mantisparum genus Raphidiodeorum familiae adnumerat Bur- meister, in eo non possum non dissentire a viro doctissimo, quum multis iisque magni momenti notis Rhaphidiae et Mantispae inter se differant, ita ut Man- tispae genus ab illa familia segregandum, et pro familia peculiari habendum esse mihi videatur, qua in re et Westwoodium et Erichsonium (conf. Wieg- manni Archiv für Naturg. VE, 2, pag. 222.) assentientes habeo. Differt enim Mantspa a Rhaphidiis capitis insertione statuque; antennarum forma; instrumen- toram cibariorum structura; (quae teste Erichsonio in Mantispa magis generis. Osnyli, e familia Hemerobidorum, similis est, sed valde a Rhaphidiarum stru- ctura discrepat,) forma structura et insertione pedum anteriorum, qui sunt ra- ptori; alarum stigmate, qnod in Rhaphidiis, venis transversalibus descriptum, certam distnctamque praebeat formam, in Mantispa in universum id spatium occupet, quod est reliquum a radio prope eum locum praetereunte, ubi subcosta cum costa coniungitur. Praeterea areolae discoidales in Rhaphidiis sunt irre- gulares, radio parallelae, in Mantispa plerumque regulares, transversae, certo quodam ordine collocatae, qua re propius ad familiam Hemerobidorum accedunt, quod praecipue in quibusdam Mantispae speciebus perspicuum est, ut in Man- tispa grandi Guérin, et clarius etiam in Mantispa notha Erichs. — Neque deest a : E 30 differentia structurae in partibus genitalibus obvia. Quae omnia si complectimur, faciunt, ut Mantispiodeorum peculiarem familiam constituere possimus, medium inter Rhaphidiodea et Hemerobida locum tenentem. Forsitan et larvae nym- phaeque cognitione haec familiarum disjunctio fulcietur magisque probabitur. | .Ex ea quae hucusque valuit sententia, Rhaphidiodeorum familia unum tantum genus continet, scilicet Rhaphidiae, cujus species Burmeister in duas distribuit sectiones, in quarum altera sola Rh. crassicornis Hartl. exstat; sed haec species compluribus notis gravibus a reliquis Rhaphidiarum speciebus dis- crepat, ut jure ad. generis auctoritatem evehi posse videatur. Nam Rh. eras- sicornis a ceteris differt: capite quadrato depresso; defectu ocellorum; pro- sterno libero; pedibus dimidio fere brevioribus; alarum costis non pilosis; insertione partium genitalium in ultimo corporis segmento collocatarum, diversa genitalium masculorum structura, denique toto habitu. Larva quoque et nympha aliquatenus discrepant. Sed quum una íantum illa Rh. cerassicornis species sit cognita, ideoque character genericus definiri nequeat, interim, dum aliae species inveniantur, acquiescamus in eo, ut propter ea, quae supra exposui, quaeque infra uberius persequar, illam speciem ad ,,sub generis* auctoritatem evehamus, cui ego subgeneri propter ocellorum defectum ,,Inocelliae** nomen tribuo. Ceterum quae scita est Burmeisteri observatio, quod attinet ad ocellorum vel praesentiam vel defectum, singularis inter Rhaphidias et Mantispas inter- .. cedit ratio, hac figura conspicua: ocellis : ocellis O: Rhaphidia Mantispa ocellis O: eu ocellis : Inocella — Mantispa notha Erichs. In indicandis singularum specierum notis magna cautio adhibenda est, quum in magna specierum inter se similitudine, facile ea, quibus revera discernuntur, negligantur. Sed notae constantes habendae sunt pterostigmatis forma color- que, numerus areolarum pterostigmatis, capitis forma, (cuius tamen notae ambiguitate non plane destitutae sunt) interdum ocellorum inter se ratio, inter- EMT. : -" 31 dum, quamquam rarius, alae costarum colores. Reliquae notae, e costarum ramificatione, e coloribus signaturisque corporis eiusque partibus deductae, omnino ambiguae sunt, facileque fallunt. Nam ramulorum radialium et cubita- - lium marginalium diviso valde variatur, atque saepissime ne in unius quidem - eiusdemque speciminis utraque ala sibi constat. Colores corporis partium quem- admodum signaturae corporis ipsius, licet minus varientur, tamen post insecti mortem incerüissimi, fluxique sunt, ita ut in definiendis speciebus in usum vocari saepissime nequeant. Tali principio inani nituntur diagnoses Rhaphidiarum a Stephens propositae. Comprehensis igitur iis quae hucusque exposui, respectuque habito eius loci quem Burmeister his familiüs assignavit, meam sententiam de Mantispi- odeis a Rhaphidiodeis disiungendis in tabula apposita ob oculos ponam: Tribus XVI. PLANIPENNIA. a Divisio ll. Alae posücae vel anticis aequales vel angustiores, omnes sine area postca. (Burmeister.) à " a A. Ore rostrato etc. (Burm.) ..... Fam. Panorpina Burm. B. Ore erostri (maxillis liberis; pal- pis labialibus triarticulatis), ala- - rum subcosta in costam abeunte; rami radiales venis paucioribus transversis coniuncti... ...... Fam. Rhaphidiodea Burm. ex parte. Fam. Mantispiodea Westw. C. Ore erostri etc., alarum subcosta radio parallela, in apice cum eo coniuncta etc. Burm. ........ Megaloptera. Addam nunc familiarum et generum, quae ad meum propositum pertinent, characteres eos, quibus primo statim obtutu distinguuntur, simili tabula de- scripta: v 92 CM AT ra * m A Prothorace elongato; prosterno po- stico, pedibus omnibus homonomis; Fam. Rhaphidiodea. tarsorum articulo antepenultimo bilobo; alarum areolis discoidalibus irregulari- bus, radio parallelis. * T Fam. Mantispiodea. Prothorace elongato; prosterno an- fico; pedibus anterioribus raptoriis; tar- sorum articulis integris; alarum areolis discoidalibus regularibus transversis. li^ *) Annot. Capite obovato, ocellis tribus, pro- sterno triangulari, alarum costis (pilo- sis) radialibus cubitalibusque in ramu- los dichotomos exeuntes. Gen. Rhaphidia Linn. Capite quadrato; ocellis nullis; pro- sterno libero oblongo; alarum ramulo unico radiali in furcam exeunte; pedi- bus abbreviatis. Subgen. Inocellia-mihi. Ocellis nullis; prothorace elongato; alarum aequalium subcosta in mediam costam abeunte. | Gen. Mantispa. Vertice ocellis instructo ; prothorace abbreviato; pedibus brevioribus; ala- rum inaequalium subcosta ultra medium in costam abeunte. Subgen. Anisoptera, mihi,*) seu Mantispa notha Erichs. Eodem iure, quo Rhaphidiam crassicornem tanquam subgenus a reliquis Rhaphidiis seiunxi, et Mantispam notham Erichs. subgeneris loco collocare, eamque ,,Anisopterae* nomine insignire liceat. WTP C CXxe 4M 9 33 Jam vero quod speciem attinet, quae typica habenda sit, paucis hic de ea exponendum. Primus quidem Linnaeus Rhaphidiam Ophiopsin protulit, s parum apte descripsit, ita ut nulli earum specierum, quas cognitas plane respondeat. Linnaei descriptionem fere omnes qui post eum scripserui vel secuti sunt, vel ad diversas Rhaphidiae species Rh. Ophiopsis nomen f: transtulerunt, uno excepto Schummelio, qui E ow solus eem : oposuit distinctionem. — ^ gl | m —— n ummel Rhaphidiae Ophiopsis nomine designavit, nihil curantes, ü e... etiam recentiores auctores hanc auctoritatem tribuerint. — " " - A a. E e €". * € - Bi" & QULA diu M -! t * 9 AT TTPUTRSRWT|PPRMEUSECRUCDMMMOS C UÁÀCh E s . CHARACTEREM —— à : Rhaphi iodeorum faniliae "-— constituimus: J Capite plano horizon pro- race elongato subcylindrico; pedibus homonomis, gressoriüs, anteriori- areolis discoidalibus plerumque irregularibus, radio parallelis, in series vel quatuor dispositis. Nympha nagini similis, mollis; alarum rudimentis instructa; omnes ima- ginis externas partes distünctas, membrana tenui involutas praebens; sine involucro , sub arborum GU quiescens, haud diu ante ambulans. Laran elongata, sublinearis, depressa; capite atque prothorace corneis; oculis. utrinque quatuor, non aequalibus, vel septem aequalibus simplicibus; pedibus sex thoracicis corneis; abdomine medio latiore; sub arborum cortice bus M prothoracis affixis; tarsorum articulo tertio bilobo; alis "- * LI tfi, e rapina aliorum insectorum vietum quaerens; vitam and undecim, vel eliam ad viginti duo menses degens. " Ovum cylindricum, utrinque ovato-acuminatum; procul duin rimis arborum corticis conditum. 9 € (à * e € MEET ETE ET 2 "EL No TH" 4 eso av geste ; ] 1 prit amm (— t * i TZ . "» DESCRIPTIO - E RHAPHIDIARUM DIAGINIS. —— — á mE iw T. Y . T -T— us elongatum, nudum, thoracis abdominisque lateribus pedibusque tantum pilis brevibus suberectis sparsis instructum; vagina feminarum utrinque Wem setis vix conspicuis, et tarsi tomento brevi tecti. at et pro Omnes fere corporis partes punctatae, cap TE rimoso - puncíata. - á P3 : E Colores obscuri, fusco-nigri vel nigri in omnibus Rhaphidiarum spe . ciebus, in nonnullis obscure aeneo micantes. Picturae abdominis, ae- .pius etiam meso- et metathoracis flavae; in abdomine post mortem ple rumque obliteratae. Partes oris et antennarum plerisque speciebus la^ fuscae, apicem versus obscuriores. Pedes unicolores testacei, vel ol seuriores, coxis femoribusque saepius fuscis vel nigris. b AX i Caput | e exsertum, planum, depressum ' foBontal | vel subverti- caliter inflexum, obovatum, postice (— ipei. a dratum, vel quadratum, directo porrectui , occipite R dne collum | &* | angustato. ta T 3 A Bel * Oculi mediocres, vel minores, prominentes, ovati, el seniglobosi, deer. *. capitis inserti. Ocelli vel tres iu syncipite in triangulum dispositi, vel nulli. à " Antennae. frontales, distantes, thorace vix longiores, filiformes, multarticu- DS) aiüculis circiter trigintiiteems vel. Ruadragiil -— subcylindrieis, articulo - secundo reliquis longioribus et erassio- ribus, torulo minuto globoso. TIR diboweese 1 s | p ÁF. 36 Clypeus coriaceus brevis, subtrapezoideus, vel proprie irregulariter hexago- nus, labro latior. X Labrum clypeo affixum, membranaceo-coriaceum, subquadratum, integrum, |». paulo latius quam longius, angulis anticis paulo rotundatis. Á» Parties oris exsertiusculae, minutae, e partibus sequentibus constitutae. Mandibulae validae, corneae, arcuatae, ultra labrum paulo vel non productae, trigonae, apice acuminatae, in latere interno acute dentatae. T "Maxillae sub mandibulis absconditae, breves latae crustaceae; pars basalis transversa, inaequalis, extus latior et crassior; stipes brevis, extus in- " URS x crassatus, parte superiore lobis duobus, intus membranaceis ciliatis, extus. corneis instructa; lobo interiore breviore, latiore. | Palpi mazillares duo setacei, breves, tenues, quinque-articulati, articulo primo minimo, reliquis subaequalibus, ultimo longiore, graciliore, sub- acuminato. t " Labium breve, quadratum, coriaceum, in angulis anticis stipitibus palpos labiales gerentibus, immobilibus instructum. Palpi labiales duo; quisque eorum süpiü quasi artculiformi in margine labii .— insertus; inter hos süpites pars parva triangularis (palpiger Newmani); palpis maxillaribus dimidio breviores, setacei, tri-articulati, articulo tertio longiore subovato, apice subacuminato, truncato. Thorax e iribus partibus compositus, quarum prima sive anterior, prothoraz , singulari modo in haece familia, sicuti in Mantispiodeis; elongatus, cylindricus; pronotum pars prothoracis praevalens; prosternum oblon- gum; marginibus pronoti lateralibus inflexis, vel subtus etiam partim alternis marginibus impositis, ita ut triangularis tantum pars. prosterni conspicua sit; vel marginibus pronoti parum inflexis, prosterno toto conspicuo. ! Mesothorax prothorace duplo latior, sed multo brevior, quadratus, prophra- gmate declivi, recta truncato; scapulis anterioribus maguis triangulari- bus, scapulis posterioribus irigouis; mesonoto minuto, scultello parvo; mesosterno iransverso, irregulariter hexagono. * 3T Metathoraz eadem forma et magnitudine qua mesothorax, metanoto et fossa triangularibus, sicuti. par. et pleura; melaphragma transversum, medium canalicula divisum; | rnum eadem forma, qua mesostern Alae quatuor membranaceae, hyalinae, quum quiescunt, deflexae; posticae magnitudine anticis subaequales; longitudine circiter corporis, vel ultra, ustae, in apice rotundatae, venis tantum, et margine exteriore pilis bus plerümque vestis. 'Venarum dispositio in alis superioribus haec est: Costa extrorsum flexa , versus apicem pterostigmatis marginem sup riorem constituit; subcosta illi — recta ?/ longitudinis alae percurrit, . deinde vero eum costa se coniungit, venas transversales plures includens: radius à basi alae oriundus, subcostae parallelus, ad apicem conversus marginem pterostigmatis inferiorem itüit; riaceum, irregulariter trapezoideum vel oblongum, co ex areolis duabus vel etiam quatuor , rari L3 unica co cubitus prope basin ortus, marginem alae interiorem versus abiens, serie areolarum format, plerumque in ramulos furcatos abeunti: alae inferioris magis recta; omnes alarum areolae discoidales dinem collocatae, magis minusve irregulares, pentaoctogonae. Pedes gressorii plus nous graciles, longiores vel brevi No su ae uala, pari modo inter se distantes, anteriores E )rosterni nm Coxrae crassae, subconi paulo elon atz coxi bre. buie, , eylindrici; femora i "siora; libiae subc Pei paulo compressae, femori - " longiores, vel aequales. Tarsi tibiis paulo ve T F. ÉE quinque - P" ^ midio brevior; terti tum omnium minutissimum in articulus primus reliquis bg subaequalis, bilobus, sb ird wá D ] € e uabus acutis, interius fic us unidentatis instructus. o v. p Abdo cylindricum, paulo dep postice attenuatum, e segu novem x wd à Mum wx vel ultimo partes M ^ in- us Pes ens; ultimus elongatus, cluduntur. E ^ - nem in tabulo interno collocatum co arte. ... illa unguiculis. dinis instructa, : sihin omnino uiti lex, neque vero patens L apparet. Satpolw oenihee Vv esent prey APA Eng y? EL ee iin" Joninam vaginam, serian ingiudue ése aequalem Biv vaginae senitabuli paralleli, iim kesscaoge coriac idi ec tüü " EM basi e etin. apice A gpHiten ibique appendiculis. duobus. nyati su - A x sineliuo ^m m - Mhiiftali i iine abdominis segmento supra vengneceni ma- am feminarum. TUNIS " —P Pn Li . DE — RHAPHIDIARUM.- ET HABITATIONE ET — n | VITAE RATIONE. — » -— PARIEE 7 " ow nd " 1 v " 2 " « » Rhaphidiae in universum segnes, lenteque volitantes, saepissime m truncis, vel in fruticibus, vel etiam in aedium rusticarum parietibus con- , sidunt, ubi, quum neque pavidae neque cautiores sint, celeritate quadam facile capiuntur. Quovis modo lacessitae, ut hostem imminentem Lem c ab eo loco, quem occupaverant, se deiiciunt; captae ve fendere student. A - Loca umbrosa amantes, im sylvis, praecipueque in quercetis, pinetis e fructicetis ha nt, sicuti, quod iam commemoravimus, in aedibus Rarius in pratis, rariusque etiam in urbium aedificiis inv vero Rhaphidias in Umbelliferarum floribus conspicere mi inventas esse Burmeisterus memoriae prodidit. At Rhaphidiae non solum planas terrarum 1 incolunt, et in Sudetis usque ad altitudinem 1,5€ larva rarioris speciei, ab amic ckio sub cortice Kochel, inventa apparet. — De Rhaphidiarum geographica r— ne lta suni tar, sed id pro certo affirmari - "cen eas que inveniri in aliis nia, in ^vaiimia Tyrolis, in [Italiae parte s - Suecia, Lapponia, Dania, "-— s » media p: rie. - "h wie "3M inet ad subgenus [noce (m i, vi iletür id Germaniae fines non 'e, atque ipsa in German istis. finibus circulliBeriptum esse. De speci geographica disseminatione mon multa certo affirmaveris, propterea quod sub uno eodemque nomine saepissime diversae species a scri- & .7 COPSSEN NOS RR , ES uenti es y " L — Lal agi "EC Jd É -— » fe " ids T . i " ' ^N 40 ptoribus entomologicis comprehensae sunt. Sed quae hucusque innotuere, quaeque aliquo modo fuleita esse vidente breviter hie exponere mihi liceat, speranti, fore ut posteriore fortasse tempore meliora atque. accuratiora pro- ferre possim. Rhaphidia notata Fabr. et Xanthostigma S chum. omnium specierum latissime diffusae per Europam videntur, et e septentrionalibus usque ad meri- dionales, ab orientalibus ad occidentales usque regiones habitant. RA. notata án Lapponia et per totam Scandinaviam haud raro invenitur (Rh. Ophiopsis Zetterstedt):; praeterea in Britaunia (RA. Ophiopsis, Steph., Curtis), et in Gallia (Percheron). 1n Germaniae plerisque regionibus haee species. vulgata est, frequentissimeque in Silesia occurit, praecipue in planitiebus,. rarius in regionibus montanis. Neque abest in terra Florentina et Pisana (Jllig. ed. Ross. Fn. Etr.) sicuti in Carniolia (Scopoli). — Rh. Xanthostigma, plerumque socia Rh. notatae, aeque fere atque illa per regiones Europae magis septentrionales diffusa est, in Lapponia vero ef in Suecia. vivere non videtur; *) Britanniae vero (Rh. Londinensis Leach, Steph.) et Galliae indigena est, videturque Gallia hasce tantum species (Rh. notatam et Xanthostigma) alere, teste Percheron in ,Guérin, ma- gasin de zoologic*. — Praeterea Rh. Xanthostigma in pluribus Germaniae regionibus et locis frequens est, ex. gr. in agro Berolinensi et Halensi (Bur- meister); in aliis regionibus ex. gr. in Silesia rarius reperitur. Procul dubio in terra quoque Florentina et Pisana haec species comparet (Rossi, Fn. Etr.) et praeterea quoque in Russia, ubi Rhaphidiae orientem. versus terminantur (Cederhielm, Faun. Ingr.). — Latissime post illas species diffusa esse videtur RA. Ophiopsis Schumm., quae ubique in Europa septentrionali vivit, et in Norvegia, Suecia, Lapponia, in Germaniae diversis regionibus, sicuti in Helvetia; saepissime vero in Silesia invenitur, ubi non solum planities atque regiones montanas, sed ipsas urbes inhabitat. *) Annot. Zetterstedt in opere suo: ,,Insecta Lapponica// speciem quidem aliquam enumerat sub nomine A. Xanthostigmatis; sed e descriptione satis constat, aliam speciem eum hoc nomine designare, et quidem procul dubio Rh. Ophiopsin Schumm. Al Rh. affinis mihi, quam late sit diffusa, definiri nequit, quia plerumque confusa est eum Rh. Ophiopsi et Xanthostigmate, quibus speciebus persimi- lis est. Germaniae nonnullas tantum regiones incolere videtur; in Bavaria ex. gr. haud raro comparet, rarius vero in Silesia. De speciebus duabus novis, ab Illustr. Burmeister designatis, RA. media et Rh. maiore, haud multum dici potest. RA. media angustis inclusa finibus videtur, et nonnullarum Germaniae praesertim regionum tantum incola. Haud frequenter reperta est hucusque in agro Lueneburgensi, Berolinensi, Halensi, Vratislaviensi et Ratisbonensi. . 6 . . Altera species, Rh. major, quae procul dubio pro RA. notata Fabr., illi simillima, habita est, easdem atque Rh. media regiones tenere videtur. In Germaniae regione septentrionali non desideratur, atque inventa est a Burmei- stero in agro Sundensi, sicuti et in Silesiae regionibus montanis interdum reperitur. Le "T Quod victum attinet, et rationem, qua escam sumunt Rhaphidiae, hic communicabo, quae in exemplaribus e larvis educatüis, inque iis quas vivas cepi asservavique observare nihi licuit, quum Rhaphidias in statu libero victum sumentes nunquam viderim. Tam complures auctorum praecedentium confir- mant, Rhaphidias e rapina aliorum insectorum victum sumere, quod ex mea ipsius observatione affirmare possum. — Burmeister coniicit quidem, quum Rha- phidias in floribus Umbelliferarum invenisset, eas etiam victum e vegetabilibus sumere; sed equidem existimo, Rhaphidias i in floribus nil nisi insecta quaerere, quae in Ümbelliferis praecipue saepissime considunt. "dk Structura prothoracis eiusque sicuti capitis agilitas Rhaphidias in rapina capienda sublevat, quum caput et prothoracem quoquoversus flectere possint. Insecta parva, mollia, imprimis Diptera, devorant; captae neque larvas iis obieetas mortuas repudiant. Mollibus internis insectorum partibus delectantur, ita ut nihil praeter eutem relinquere soleant. Ea quae in speciminibus vivis captis observavi , nunc addam. | v quum vivum insectum prope se conspicit, prothorace sursum flexo, capite deflexo, statim mandibulis impetum facit. Quum insectum se movet, subito Rhaphidia regreditur; insecto autem debili vel iam mortuo, rapide mandibulas corpori immittit, idque perforat, 6 42 avide partium mollium humorem sugens. Interea Rhaphidia saepius mandibulas educit, celeriterque movet, eas quasi acuens ad rapinam capiendam. Rhaphi- dias captas per aliquot hebdomades tum Dipteris, tam larvis praecipue Lepido- pterorum antea vulneratis et necatis sustentavi. Duo Rhaphidiae alicuius spe- cimina eadem in arculaà inclusa primo quidem invicem se fugiunt, deinde morsi- bus se invadunt, denique vero penuria aliorum alimentorum pressa, dimicant, usque dum debilius individuum in praedam fortioris cedat, atque devoretur. Sed et famem per unam et alteram hebdomadem tolerare possunt. — Rhaphi- diarum vitae spatium tres vix egreditur hebdomades. . Inveniuntur Rhaphidiae inde a mense Maio, interdum aliquantulum prius, per maiorem aestatis partem. Primae apparent Rhaphidia Ophiopsis et Rh. notata, quarum altera in prae- montoriis nostris mense Iunio, in regione montana autem mense lulio et Augusto invenitur, quibus tamen mensibus RA. Ophiopsis neque in planitiebus prorsus evanuit, sed rarius comparet. Eodem fere tempore reliquae apparent species; Inocellia crassicornis quoque inde a medio mense Maio usque ad finem mensis Iunii reperitur. a De coitu Rhaphidiarum neque prioribus scriptoribus, neque mihi accuratas observationes instituere contigit. Solus Zietterstedt in opere suo: Insecta Lapponica/* commemorat, saepius se specimina RA. Xanthostigmatis in coitu vidisse, nihil autem de eius modo et temporis spatio profert. Frustra equidem operam consumsi, ut coitum observarem in speciminibus duobus Rh. Ophiopsis, e larvis educatis, quae diu in capsula inclusa asservavi; sed femina coitu omnino repudiato, marem, iam debilem factum, denique devoravit. - DE OVIS RHAPHIDIARUM. De ovis parum tantum ex meis observationibus proferre possum; sed liceat, ea interim hic exponere, quae Stein, quamquam nondum satis accurate observata, in ,, Wiegmaun's Archiv** nobiscum communicavit. In loco natali Stein ova Rhaphidiarum nunquam reperüt; sed feminam Rh. Ophiopsis, quam captam ad acum affigerat, ova aliquot posuisse observa- vit. Nonnullos enim post vaginae flexus. apertis appendieulis illis ovatis ex apice vaginae ovum parvulum procidit, longitudine lineae unius et dimidiae, | -» mde «-a JJ -— T NB NN Ww -q* hé | LA 43 forma cylindrica, utrinque ovato - acuminatum, latitudine duplo longiore, colore lacteo. — Haud dubie femina ova in rimis arborum corticis vagina sua deponit atque affigit, quum hisce in locis larvae pullae inveniantur. Quot ova ponant Rhaphidiae et quanto ea spatio ad evolutionem initican, ea de re Stein nihil protulit, sed verosimile est, larvas intra quatuordecim dies ex ovis prodire. | Equidem frustra speravi fore, ut eca quaedam RA. Ophaipsit cuius abdomen post coitum ovorum incremento iam turgidum erat, quamque acui affi- geram, ova poneret. Quod quum non eveniret, equidem insecti abdomen forü- ter compressi, qua re factum est, ut membrana tubulas vaginae coniungens in- flaretur atque massa ovorum per locum pressu perforatum in apice abdominis infra vaginam prodiret. Ova albida, longitudine vix lineae, tenuia, cylindrica, utrinque acuminata, in massam subcylindricam aggregata, numero circiter 40-50 fuerunt. " DE LARVA RHAPHIDIARUM. ^os ? EPUM statura elongata sublineari, medium abdomen versus latior, hexa- poda; corpus e tredecim segmentis compositum, quorum primum caput, secun- dum prothoracem, tertium et quartum mesothoracem et metathoracem, reliqua autem abdomen formant; capite et prothorace duris corneis, reliquis segmen- tis mollibus, supra tantum coriaceis; corporis lateribus pilis rigidis setosis - vestitis. , ; Caput corneum, quadratum, planum, in medio paululum elevatum, angulis posti- Tab. 1. sicci cis paululum rotundatis; supra glabrum, subtus glaberrimum, in lateribus Tsb- 6.) E ^^ pilis setosis sparsis vestitum; gula antica fovea plana, antice ; "m ver- sus linea recta determinata. Labrum mobile, sutura tenui a clypeo distinetum, parvum, trapezoideum, mar- ginibus anticam partem versus angusíaüs, angulis anticis paulo rotundatis. Mandibulae corneae, basi subquadrangulares, apicem versus valde attenuatae, Tab. 1. Fie, 97 dente valido acuto inflexo acuminatae; in margine exteriore crassiores, bs MT interiore tenuatae acutae, dentibus tribus acutis instructae. Mazaillae crustaceae, mandibulis minores, tenuiores, e partibus tribus composi- Tab. 1.) . tae; parte basali crassiore, quadrangulari, latiore, altera angustiore qua- T*b- 6. ' uw 6* E m ngulari, tertia apicali obtusa oolion; prominegligp cuidam partis basa- lis (squamulae) palpi maxillares insertae. iube til Tab. 6. Fig. 99. Palpi mazillares filiformes, quinque-articulati, articulo basali brevissimo cras- siore, ultimo praecedentibus logsiones vel aequali, iauginoto, omnibus pilosis. | Tab. &| Fig.30. Labium parvum, quadratum, lateribus paululum inflexis, angulis anticis paulo rotundatis, in parte anteriore cum appendice palpigero, qui sutura quadam punctata a labio distinctus est. vem 6. | Fig. 31. Palpi labiales breves, filiformes, tri-articulati, articulo ultimo attenuato acumi- nato; appendice palpigero inter palpos spatium triangulare includente (palpiger Newmani). Tab. 1. , Tab. " j Fig. 96. .4ntennae breves, setaceae, conicae, tuberculo elevato in capitis lateribus - supra oculos insertae, quadri- articulatae, articulo basali minimo, reliquis cylindricis, secundo crassiore, reliquis gradatim tenuioribus, ultimo bre- viore, tenuiore, apice oblique obtusato. Fg E Fig. 95. Oculi minuti, lateribus capitis inserti, oblongi, granuliformes, numero in utroque genere diverso; nam subgeneri Inocelliae quatuor inaequales, generi.Rha- phidiae septem oculi subaequales attribuendi sunt. Thorax e tribus partibus compositus est, facile distinguendis. | is I | Fig. 32. Prothorax corneus, subquadratus, planus, medius paulo elevatus, postice pau- lulum angustatus, angulis anticis et posticis rotundatis, marginibus latera- libus tumidulis; capite aliquantulum vel longior, vel brevior, sed latitudine illi par est; supra glaber, nitens, lateribus pilis setosis sparsis vestitis. Prosternum quadratum, in medio elevatum tumidulum. Tab. 1. j Fig. 33. Mesothorax et metathorax forma et magnitudine aequales, prothoraee angustio- TNI res, rotundati, vel elongati subquadrati, supra coriacei, paulo elevati, late- ribus pilis setosis sparsis vestiti. Mesosternum et melasternum íransversum vel elongatum, oblongum, in medio paulo elevatum. E d Fig.35. Pedes sex aequales persimplices, triarticulati, articulis compressis, primo la- tiore et longiore; reliquis paulo angustioribus et brevioribus, ultimo ungui- culis duabus parvis praedito. 45 Abdomen e novem segmentis distinctis compositum; marginibus Mtexalilgaqo- ' tundatis prominentibus. Segmenta mollia, superne quasi scutellis coriaceis - subquadratis obtecta; segmentum primum metathorace vix, vel plus duplo . latius, reliquis usque ad quintum latitudinis incrementum capientibus, ita ut segmentum quartum et quintum latissima sint. Posteriora quatuor segmenta sensim decrescunt, ita ut segmentum anale omnium sit minimum, sed elon- gatum, apice attenuatum, immarginatum, paulo deflexum, pedem abdomina- lem quasi septimum sistens, quum larva eo pro fulero ad motum adiuvan- dum utatur. à; ; ^ LARVARUM HABITATIO, VICTUS VITAEQUE RATIO. Larvae in fissuris corticis arborum saepius etiam sub cortice vetusta, atque inter truncum ipsum et corticem habitant, praesertim quercuum, pinorum, abie- tum, ulmorum, et teste Stein etiam Cetularum, rarius populorum. et pyrorum, Plerumque in altitudinem quatuor vel quinque pedum in truncis arborum ascen- dunt, raro autem teste Stein sub cortice radicum vetustarum terra denudata- rum latitant. Quae mihi observare conügit de habitatione larvarum diversarum specie- rum, hic proferam. | Larvae Rh. Ophiopsis praecipue in rimis corticis Pini sylvestris vetustae inveniuntur, rarius in cortice Ulmorum vetustarum, vel Populorum, vel etiam Pyri Larvae RA. notatae potissimum Quercus vetustas adamant, quarum cor- tex valde rimosus, et muscis lichenibusque tectus est. Rarius Ulmos vetustas inhabitant, nunquam vero Pinos. Duae larvarum species, altera Rh. Xan- thostigmatis, altera Rh. mediae Burm. corticem Pyri communis praecipue inha- bitare videntur, et tertia Rh. affinis mihi in montium Sudetoram abietibus inve- nitur, unde amicus Wocke aliquam mihi adtulit. A larvis Inocelliae crassi- cornis Pinus sylvestris inhabitatur. Larvae plerumque singulae singulos arborum truncos incolunt, interdum vero et tres in trunco unico, sed segregatae vivunt, quum ubi sociatae sunt, sta- tim altera in alteram impetum faciat, eamque devorare studeat. Tab. 1. t . Tab. 6. Fig. 36. 46 /.. Quod vitae rationes victumque larvarum attinet,iam P ercheron in ,,Gué- rin, Mag. de Ziool.*, et uberius Stein hac de re quaestiones instituerunt, qui- bus contigit, ut larvas in loco natali optime observarent. Horum virorum obser- vationibus nihil addere possum, nisi pauca quaedam, quae in speciminibus qui- busdam in capsulis asservatis animadverti. .. Rhaphidiarum larvae versatiles, agiles, atque veloces sunt, corpus quo- quoversus flectentes, cursu autem minus veloces. Sed tam facile retrorsum, quam prorsum ingredi possunt. Cui ingressui abdominis illud segmentum ulti- mum sive anale, tamquam fulcrum et pes inservit. Hoc modo non solum in quamcunque direetionem se erigunt atque demittunt, sed etiam ad anguinum modum torquent, quin etiam saliunt, pedis analis illius auxilio alte se extollen- tes; quos motus praecipue perturbatae et exagitatae efficiunt. Hae autem vi recellendi tantum gaudent, quamdiu non sunt adultae, corpusque gracile est. Singulari quadam facultate larvae praeditae sunt, periculo imminente corpus in fissuris corticis, quamvis minutissimis angustissimisque abscondendi, corpus per se iam saüis gracile magis etiam comprimentes, ita uf vix integrae a latibulis retrahi possint. | "Totam per aestatem et initio auctumni in corticis arborum fissuris ambu- lantes adscendunt et descendunt, ut victum quaerant, idque praecipue, quod Stein observavit, hora meridiana, coeloque sereno. Hora vespertina coeloque nubilo in fissuris corticis profundis, vel etiam in latebris ovalibus a larvis ipsis paratis, et orificio minuto instructis, latitant capite tantum exserto. Mordaces sunt larvae et iracundae, quumque in via obstaculum iis obiici- tur, primo minaces mandibulas expandunt, deinde summa vi mordicus rem pre- munt. Ubi autem hostis potens minatur, velociter se recipiunt in latibula. Quantam vim habeant larvae mandibularum,. Stein exemplo allato probat. Larva enim, cuius abdomen iam elisum erat, tam mordicus lignum molle ipsi oblatum premebat, ut e corticis fissura, in qua compressa erat, facile extrahi posset. In larvis captis, in arculis asservatis, idem fere observavi. Larvae nondum adultae summa agilitate se movent, regredientes motus anguineos faciunt, interdum vero etiam saliunt, aliquot pollices in altitudinem ——'IRYP LLL. c d". MAS un "2. AT se extollentes; ubi autem quiescunt, sub fragmine corticis vel in caespitulo musei, ex. gr. Hypnorum vel Leskeae, in capsulo deposito, latitant. : Rhaphidiarum larvae e rapina aliorum insectorum victum sumunt, non vero minimorum, neque Oniscorum et Arachnidorum, quod Latreille et plures alii scriptores tradiderunt, sed insecta ex ordine Dipterorum reliquis praeferre vi- dentur, ob maiorem corporis mollitiem. Diptera maiora quoque, ut 'Tipulas, non repudiant; sed fortasse etiam e larvis minoribus, mollibus aliorum insectorum iu loco natali victum sumere existimandi sunt. e Stein larvas Rhaphidiarum voraces esse et per unius horae tempus qua- tuor vel quinque specimina Tipulae pratensis, vel Tip. hortensis, devorasse eas perhibet; quod meis cum observationibus non plane congruit, quum larvae, quas captas asservavi, pabulo copioso apposito, plerumque longius horae spatio Mu- scae domesticae vel M. carnariae unico specimine contentae essent. Pericu- lum quoque feci, victum illis e larvis aliorum insectorum praebendi, ex ordine Hymenopterorum, ex. gr. generis Cimbicis, vel Lepidopterorum, vel etiam Co- leopterorum, ex. gr. Tenebrionis molitoris, quas larvas persectas iis obtuli. Avide harum partes interiores humectas exsugebant, qua re commotus eam quam supra memoravi, coniecturam proposui, neque in loco natali Rhaphidia- rum larvas talem escam repudiare. Quantum in larvis captis observare mihi licuit, eae vix unquam impetum in insectum, dum vivit, facere conantur, sed plerumque, accedente eo, pavidae recedunt. Debili autem illo vel fere mortuo, obrepentes mandibulis incursum faciunt atque si insectum immotum iacet, eius thoracem mandibulis acutis perforant, cupideque internam eius partem exsu- gunt. Interdum mandibulas retrahunt et celeriter agitant, procul dubio, ut pur- gent eas a particulis adhaerentibus, mox tamen impetum iterant, neque prius sistunt, quam, omnibus mollioribus insecti partibus devoratis et corrosis, nihil praeter cutem, caput, alas et pedes superest. Duae vel plures larvae in unam capsulam conclusae, (num aetate aequales sint, vel non aequales, nihil refert), mox invicem se aggrediuntur, acriterque dimicant, usque dum altera alteram devoraverit. E contrario et Stein et ego observavimus, quamdiu larvae inediam tolerare possint. lle quidem larvae cuidam per decem menses escam non praebuit, quare denique corporis macie "af, l. Fig. 44. 4S confecta obiit, quod mihi affirmare licet. Nam pulla Inocelliae crassicornis larva, quae erat longitudine trium linearum, quaeque omnem victum oblatum repudiavit, vix unius lineae inerementum per sex menses cepit, et hoc temporis spatio exacto inedia obiit. Ceteroquin larvae pullae haud facile educantur. De exuviis larvarum abjiciendis mutandisque nemo hucusque dixit. In unica larva bis exuvias observavi, in duabus aliis semel tantum. Quoties autem in universum larvae cutem exuant, nondum deprehendi, sed censeo, eas ter vel quater eutem mutare. In larva quadam Rhaph. affinis, has exuvias obser- vavi mense Augusto, quo tempore larva illa erat subadulta; denuo cutem mu- tavit mense Octobri, antequam ad hiemationem se pararet; qua praeterita larvae, usque ad evolutionem in nympham, cutem, quod pro certo affirmare possum, non amplius mutant. Appropinquante eo tempore, quo larvae cutem exuunt, colores corporis pallescunt et evanesceunt, atque quum aliquot diebus post cutis prior a recente dissolvitur, illa in angulis capitis posticis, prothoracis, sicuti meso- et meta- thoracis, et in abdominis lateribus flavescens apparet. Hoc temporis spatio larva compluribus motibus anguineis studet priorem cutem abiicere, qua in re interdum ad vires redintegrandas quiescit, quodque ei obviam fit, veluti lignum vel simile quid mordaciter tenet, corpus quoquoversum iactans et tam diu la- borans, iterumque quiescens, usque tandem cutem antiquam abiecerit. Cutis in gula media longitudinaliter ita dirumpitur, ut scidula linearis tantum gulae marginem postieum cum labio coniungens maneat. Simulatque capitis cutis superne in duas partes disrupta est, ita ut capitis et prothoracis cutis margine clypei antico tantam cohaereant; larva caput inflectit, idque ex involucro ex- trahere studet, cui proposito scidula illa, quae in gula remansit, tanquam ful- crum inservit. Simul pedes quoque, meso- et metathoracis cute superne divisa, ex involueris exsolvuntur, sicuti abdomen motibus vermiformibus et corporis contractionibus eute levatur. Post horae spatium vix quarta pars exuviarum perfecta est. Post absolutas demum exuvias larvae coloribus magis vividis ornantur, et alacriores vividioresque apparent. Interdum in exuviis corporis laesae partes restituuntur; sic larvam, cuius pes anterior et antenna morsu alius larvae, in una eademque arcula asservatae diia d; 9 aal dab. ole YT a NN |f JA. Badil'oetrceefiru du. 1M 5s ad MM EL a2 7" w*" Y "] - 49 articulo ultimo spoliata erant, ante ultimas exuvias, has partes recipere vidi. Laesiones vero post ultimas exuvias, praesertim graves, et quae breve tempus ante evolutionem in nympham accipiuntur, plerumque mortiferae sunt, et unicum tantum animadverti casum, in quo larva, licet amissa post ultimas exuvias dimidia antenna in nymphae: et imaginis statum transiit; sed antenna illa laesa dimidiata permansit et in nympha et in imagine. . Inde a tempore, quo larvae postremam cutem exuerunt, vix corporis in- crementum capiunt. Auctumno, quum ad hiemationem se parant, larvae adultae sunt, et vere demum sequente post hiemationem segmenta tria abdominis priora paululum in latitudinem crescunt, locumque dant vaginis alarum, quibus nympha postea instruitur. | ; Ex observationibus Steinii larvae, quum hiematurae sunt, in arborum cortice cava ovata erodunt, plerumque in locis caespitibus muscorum densis vestitis, ita ut cava illa ab exteriore part muscis sint obtecta, quem in finem scobibus quoque corticis vel ligni corrosis optime uttuntur. Procul dubio hac re in errorem inductus Waterhouse (Trausact. of the entomol. soc. Vol. I. Pars L.) larvam xylophagam esse opinatus est, scobes ligni cohaerentes vel conglutinatas, ut supra memoravimus, pro excrementis habens, quae vero, quod satis expertus sum, speciem habent granularum minutarum, forma oblonga, colore nigro. Larvae captae secundum observationes Steinii eodem tempore ac liberae cava hiemandi causa sibi parare student; quod vero in speciminibus larvarum —a me observatis haud animadverti, quae satis habuerunt, sub particula corticis, vel cespitulo musei quiescere. Quo in statu tamdiu permanent, usque dum soles verni redeant. Plerumque exeunte mense Martio et initio mensis Aprilis larvae expergiscuntur, et ad solitas occupationes priores, ambulationes vel venationes aliorum insectorum redeunt. Exeunte jam mense Aprili vel ineunte et medio mense Maio ex iis specie- bus, quae generi Rhaphidiae a me adnumerantur, larvae Rh. Ophiopsis, affi- nis, Xanthostigmatis, mediae, maioris et notatae ad transformationem in nymphae statum se parant, quum larva Inocelliae crassicornis, quod ex observationibus, in duobus exemplaribus a me institutis coniecerim, post secun- - r Tab. 1. Fig. 44. Tab. 1.] g; Tab. 6. | Fig. 37. Tab. 1. ) Tab. 6. | 'Tab. 1. , 90 dam demum hiemationem metamorphosin in nympham ineat, idque mense Maio, ita ut larva illa per menses viginti duo in statu suo maneat, quum reliquarum specierum generis Rhaphidiae larvae vix ultra undecim menses vitam degant. Transformatio larvarum in nymphae statum eodem modo procedit, atque exuviae, de quibus supra exposui. Aliquot dies ante metamorphosin colores corporis evanescunt, praecipue meso- et metathoracis sicuti abdominis. Cutis, quam larva exuit, flavescens apparet, et post multas corporis agitationes et iactationes denique deiicitur. Quae omnia Percheron (Guérin, Mag. de Zool. An. 1833) primus observavit et picturis illustravit. Restat, ut pauca quaedam, quae in exuviis non eveniunt, oid nique propria sunt, addam. Spatio trium vel quatuor dierum, intra quod larva, in nymphae statum transitura, cutem exuere studet, sita est in corporis latere, corpore paulo incurvato, pedibusque attractis, interdum movens se atque vol-- vens, ut cutem deiiciat, usque dum exuviis feliciter superatis nympha prodeat, alarum rudimentis instructa. — "Cutis larvarum deiecta tenuis membranacea flavescens apparet, cephalotheca vero et prothoracotheca magis corneae, rufo eoloratae diaphanae; intrinsecus ad pro-meso- et metathoracem utrinque in- veniuntur duo fila tenuia affixa, quibus cutis abiecta — modo cum nympha nondum evoluta cohaerebat. ! DESCRIPTIO NYMPHAE RHAPHIDIARUM. Nympha omnino speciem babet imaginis; sed in eo differt, quod alarum rudimentis tantum instructa et vagina feminarum brevior in dorsum abdominis reflexa est. Corpus in lateribus praecipue pilis setosis brevibus vestitum. Capitis forma eadem prorsus, quae imaginis. Clypeus distinctus, membrana tenui cum labro coniunctus, irregulariter hexa- gonus, postice sutura arcuata punctata a fronte seiunctus. | ! Labrum mobile, quadrangulare, angulis anticis paulo rotundatis. Fig. 38. Mandibulae arcuatae, acuminatae, in latere interiore acutae, dentibus tribus inaequalibus vel quatuor acutis latis instructae. Tab. 6. | Fig. 39. Maxillae crustaceae, subcylindricae, forma irregulari, e partibus tribus com- positae; stipes elongatus, linearis, cum parte basali ex parte connatus ; 51 pars basalis irregularis, incrassata, antice lineis curvis determinata, postice dilatata; pars altera palpigera subcylindrica, priori longior atque angustior, in latere exteriore incisura profunda arcuata subito coarctata; prominentiae incisurae inferioris palpi maxillaris inserti; mando, vel pars maxillae superior minuta, subsemiglobosa, apice subconica. Palpi maxillares quinque- articulati, articulus basalis minutus, secundus, 4. Leg 6. | Fig. 40. tertius et quartus longitudine subaequales, ultimus reliquis longior, acu- minatus. j Labium oblongum, subquadrangulare, in lateribus utrinque incisura arcuata 2 &l Fig. 41. praeditum, antice subarcuate determinata; marginibus setosis. Palpi labiales angulis abii anticis inserti, triarticulati, articulo ultümo acumi- Lo i | Fig. 42. nato; setosi. : Anlennae setaceae, capite dimidio longiores, frontis protuberantiae cuidam minutae, semicirculari, insertae, arüculis numerosis cylindricis, magis confertis, quam in imagine, minus distinctis; articuli tres basales reliquis sunt longiores crassioresque. Praeterea antennae reflexae sunt ad occiput, atque curvatae. Oculi omnino imaginis similes. Ocelli etiam in nymphae syncipite perspicui, tantum Inocelliae crassi- corni plane desunt. *) Prothorax semicylindricus, marginibus pronoti subtus haud conniventibus; pro- sternum oblongum. Mesothorax et metathorax prothorace latiores, tet quibus vaginae ala- rum affixae. 2 Vaginae, alarum rudimenta includentes, corporis lateribus incumbentes, aequales glabrae. Pedes omnino imaginis pédibus similes, sed articulis tarsorum minus distinctis; corpori attracti, posteriores partim sub alarum vaginis absconditi. *) Annot. Itaque, quae profert Stein (l. c. p. 227): ,,Ocelli etiam in nympha nondum extant, omnino tantum ad Znocelliam crassicornem referenda, nullo modo vero in universum ad reliquas Rhaphidiarum species. 1* 92 Abdomen e segmentis novem compositum, subcylindricum, M attenuatum ; lateribus valde setosis. Partes maris sexuales in nympha nondum conspicuae. Partes sexuales feminae, vel proprie vagina feminea, in nympha distincta apparet, et e segmento ultimo (in subg. Inocellia m.), vel penultimo oritur. In abdominis dorsum reflexa, structura vaginae imaginis prorsus similis, sed abdomine dimidio fere brevior est, atque appendiculis duabus apica- libus obovatis instructa. DE NYMPHARUM HABITATIONE, VITAEQUE RATIONE. lisdem in locis, quos larvae hiemantes habitabant, scilicet i corticis ar- borei fissuris cavisque parvulis etiam nymphae quieseunt, sine involucro vel folliculo texto in corporis latere cubantes, prothorace et praesertim capite in- flexis; nymphae vero Inocelliae crassicornis prothorace capiteque recto pro- tensis. — Quod ad colores attinet, nymphae modo e larva evolutae unicolores sunt, pallide cereae, sed diebus fere duobus post quibusdam in locis obscu- riores, infuscatae, quod imprimis de oculis, de capitis supernis et de oris par- tibus valet. Ocelli tanquam puncta obscuriora apparent. Deinde pronotum infuscatur, marginibus tantum pallidis, posteaque abdomen; denique vero et meso - et metathorax fuscata conspiciuntur. Colores autem in dies magis ma- gisque fuscantur, usque dum nympha novam aetatis periodum ineat, quae a die vel decima vel duodecima post nympham e larva evolutam incipit. Hoc enim tempore nymphae perfecte hoc modo coloratae sunt: caput nigro-fuscum, vel nigrum, in RA. notata signaturis obsoletis pallidioribus, partes oris rufescen- tes; apex antennarum obscurior; thorax totus fuscus vel nigricans; alarum vaginae brunnescentes, venis pterostigmateque fuscioribus; pedes testacei; abdomen fuscum vel nigricans, signaturis flavis distinctis pictum; vagina feminae tantum colorem pallidum retinens. Usque ad hanc aetatis periodum nympha pedibus immobilibus cubans et vexata tantum corpus agitans et mordens quiescit, sed inde a die undecima vel tertia decima eius pedes, hactenus immobiles cor- porique attracti, mobiles fiunt atque agiles, ita ut nympha denique surgat atque 93 ambulet. Hoc tantum aetatis momento Linnaeus nympham observasse censeu- dus est, quum eam currentem designaverit. | ! toj Nymphae quae in loco suo natali vivunt, tum e latebris, in quibus ad- hue quiescebant, ad arboris tràncos prorepunt, et ambulantes circiter diem unam et dimidiam degunt, quo tempore vagimae alarum quoque a corpore iam distant. Deinde ultimam transformationem in imaginis statum subeunt. Hunc ad finem nympha statum directum occupans, ita ut eius abdomen deorsum depen- deat, pedibus tantum firmiter arboris truuco adhaeret; quo in statu complures per horas (circiter 6 vel S) permanet. "Tum vero abdomine et alarum vaginis arboris trunco vel capsulae, in qua capta tenetur, parieti adpressis, capitis prothoracisque agitationibus, sicuti morsibus nympha cutem abjicere studet. Primum capitis cutis superne disrumpitur, inde a collo usque ad clypeum; quare facta insectum statim caput cum antennis ex involucro extrahit. Deinde illico totius thoracis cutis superne scinditur, ita ut mox et alae et pedes solvantur; denique vero abdomen agitationibus, in quibus corpus tum contrahitur, tum ex- tenditur, reliquam cutem replicatam penitus destringit atque abjicit. Alae e vaginis vix solutae celeriter incrementum capiunt, atque explicantur. In feminis vagina, omnibus alis corporis partibus ex involuero iam liberatis, postrema exsolvitur, idque ita, ut a dorso sursum et inde retrorsum flectatur. Quum autem extricata est, recto protenditur, sensimque indurescit. Insectum modo explicatum pallidius est coloratum; pronotum late pallido- marginatum; meso- et metathorax laete brunnei; alae languide hyalinae, vio- laceo-micantes; harum venae atque pterostigma albida, pedes pallidi; abdo- minis signaturae languidae; vagina obscure cinerea. Corpus omnium generis Rhaphidiae specierum. glaucopruinosum apparet. Pronoti margines laterales iu speciebus gen. Rhaphidiae deorsum flexi, et limbo antico conniventes sunt; at in subgenere Inocelliae pronotum semicylindricum non mutatur. Paucis horis post ultimam. evolutionem, insectum perfecte est coloratum, coloribusque suis peculiaribus ornatum. — His omnibus peractis insecti imago victum e rapina aliorum insectorum sibi quaerere incipit. 94 Cutis deiecta membrana tenuis est, cuius color cereus vel pallide testa- ceus. Partum oris tantum involucrum paulo durius, fulvumque apparet. n prothoracis, meso- et metathoracis abiecto involucro , intrinsecus, ab utraque parte, filum tenue conspicitur, quo illud nymphae involucrum insecti imagini inclusae adiunctum esse videtur. 95 Genus RHAPHIDIA Linn. et auct. Caput subverticaliter inflexum, obovatum, vel subquadratum; antennae filiformes, articulis distinctis, capite prothoraceque breviores; ocelli tres in syncipite; pronotum subcylindricum, marginibus lateralibus subtus partim con- niventibus; prosternum minutum triangulare; pedes graciles elongati; partes sexuales segmento octavo immersae. Larvae corpus convexiusculum; oculi septem, in gyro dispositi; meso- thorax et metathorazx longitudine latiores. Nympha capite prothoraceque inflexis quiescit. DESCRIPTIO GENERIS. Caput horizontale, planum, convexiusculum, obovatum, antice latum, ad Tab.1. Fig.1. infra et antice proclive, postice cuneato-angustatum, vel angulis promi- nulis rotundatis, speciem capitis subquadratam referens; occiput in col- lum angustatum. Supra et subtus punctatum vel rimoso - punctatum, inde a vertice usque ad collum postice vitta, interdum colorata, tenuis, po- lita longitudinalis. Oculi in lateribus capitüs, antice in angulis eius inferioribus collocati, magni- Tab.1l. Fig.2. tudine medioeri, ovales, prominuti. Ocelli tres, in triangulum dispositi, in syneipite collocati; interdum unus eorum, vel omnes subobsoleti. Anlennae ante oculos fronti, et quidem prominentiae minutae annuliformi in- Tab.l. Fig.3. sertae, distantes, filiformes, capite prothoraceque coniunctis paulo bre- viores; articulis triginta septem vel quadraginta, minutis, brevibus, sub- nodosis, disünetis instructae; articulus primus reliquis omnibus longior 56 crassior, secundus primo paulo brevior; articuli vigesimus nonus, trice- simus et tricesimus primus antennae marium paullulum angustati; articu- lus ultimus subovatus, omnes, praesertim in apice, pilis brevibus setosis vestiti. Tab.l. Fig.4. Clypeus transversus, angustus, latitudine mdi» circiter longior, irregu- lariter subhexagonus, postice callo paullulum curvo a fronte distinctus. Tab.l. Fig.5. Labrum corneum, mobile, clypeo antico affixum, minutum subquadratum, angulis anticis rotundatis; antice pilis setosis cinctum. Tab.1. Fig.6. Mandibulae exsertiusculae, corneae, validae, basi trigonae, in apice cur- vatae; acuminatae, acutae; margine interiore acuto; dentibus duobus conicis acutis, postico anteriore aliquantulum minore. » ; Tab.1. Fig.7. Mazxillae crustaceae, breves, latae; pars basalis transversa, angusta, ex- trorsum latior atque crassior; stipes maxillaris latus, brevis, extus in- crassatus; squama palpigera triangularis; stipitis pars superior lobis duo- bus maxillaribus membranaceis, extus corneis; lobo externo ovato mi- nore, in margine ubique pilis brevissimis cihato; lobo interno, seu man- done, breviore latiore, in margine interno dense pilis setosis ciliato. Tab.l. Fig.8. Palpi maxillares setacei, longitudine mediocri, tenues, articulis quinque, basali (torulo) minuto, squamae palpigerae inserto, secundo brevi, reli- quis duplo longioribus, subaequalibus, ultimo graciliore, in apice sub- acuminato, recte truncato. Tab.l. Fig.9. Labium quadratum, antice stipitibus duobus palpigeris brevibus, crassis, im- mobilibus, ad basin conniventibus; spatium inter stipites palpigeros trian- gulare breve, antice rotundatum. Tab.l. Fig.10. Palpi labiales maxillaribus plus dimidio breviores, tenues, tri-articulati; articulus secundus. primo paulo longior, ultimus praecedente vix duplo longior, paulo gracilior, apice subacuminatus, recta truncatus. Thorax longitudine fere corporis dimidii, e tribus partibus compositus est, sci- licet ex prothorace, meso- et metathorace.. TTab.1. Fig. 11. Prothorax tenuis, elongatus, longiorem thoracis efficit partem. | Pronotum, prothoracis partem praevalentem constituens, cylindricum, postice paulo dilatatum, marginibus lateralibus inflexis, antice subtus inter se conni- L4 5T ventibus vel marginibus alternis impositis. .Prosternum oblongum, a mar- ginibus pronoti vero in antica parte subtus conniventibus aliquatenus ob- — tectum, ita ut triangularis tantum prosterni pars sit conspicua; in basi pedes anteriores inserti. Mesothorax, prothorace plus dimidio brevior, et duplo vel e! duplo Tab.1. Fig. 19. A. latior, quadratus. — Prophragma declivum seu subverticale, trigonum; scapulae anteriores magnae, irregulariter trigonae; scapulae posteriores e partibus duabus non aequalibus constitutae, quarum partium anterior maior irregulariter trigona, quarum posterior longior angustior, et inter utramque sutura transversa, scilicet apophysis alifera sive alitendo. |. Mesonotum minutum, triangulare; scutellum parvum, trigonum, ad basin callo lineari (praescutello) cum prophragmate coniunctum. | .Mesophragma. transver- sum, callum perangustum consütuens. Mesosternum transversum, lon- gitudine multo latius, posticam partem versus elatum, medium canalicu- latum, antice irregulariter subhexagonum, postice excisuris acetabula coxarum cingentibus. Fig.12. B. a. Fig.12. A.'a. Fig.12.4.5. Fig.12.B.b.c. Fig. 12. A. c. Fig.12. A. d. Fig.12. A. f. Fig.12. A. 9. Metathorax eadem magnitudine et forma, qua mesothorax; metanotum e par- Tab.1. Fig.13.4. tibus duabus maioribus lateralibus, irregulariter trapezoideis, (angulis mediis rotundatis conniventibus, scapulis mesothoracis anterioribus re- spondentibus) constitutum, quae partem posticam metanoti triangularem (fossam) formant. .Metaphragma transversum, callum angustum, medio - eanaliculatum efficiens. — Pleura triangularis, parapleura latior, et a pa- rapeura per alitendinem disüncta; parapleura longior quoque, angustior, irregulariter subtrapezoidea. ^ Melasternum horizontale, transversum, angustum, oblongum, angulis tantum pleuram et parapleuram attingenti- bus prominulis; postice excisuris coxarum acetabula cingentibus, medio canalieulatum. Alae membranaceae, hyalimae, anteriores posterioribus paulo longiores et latiores, longitudine corpus totam aliquantulum superantes; quum insectum quiescit, deflexae; angustae, in apice rotundatae, ad basin parum angu- statae. Venae alarum plus minusve pilis brevibus setosis sparsis, per oculare tantum claro conspicuis vestitae. Ramificatio venarum haec est: S Fig.13. A. b. Fig. 13. A. c. Fig.13. B. d. Fig.13. B. e. Fig. 13. 4. e. Tab.1.Fig. 14.4.8 Fig. 14. A. a. Fig.14. 4.5. Fig. 14. A. cc. Fig. 14. A.d. Fig.14. 4.5.95. Fig.14. 4.9'g'g'. Fig.14. A. e". 98 Costa. alae superioris iam a basi extrorsus flexa, usque ad duas e tri-- bus longitudinis alae parübus, versus apicem, tertio cireiter alae longi- tudinis quadrante, magis recta percurrens, marginem pterostigmatis ex- teriorem constitui. Prope costam a basi ipsa oritur subcosta, quae in secunda e tribus longitudinis alae partibus cum costa coniungitur. Inter costam et subcostam octo vel plures ultra exsistunt venulae transversales in utramque verticales. Proximus subcostae a basi alae radius proficisci- tur, quasi maxima alae vena. Hic autem mox aliquantulum à subcosta recedens, primum ipsi huic subeostae, deinde vero costae fere parallelus subrécte ad alae apicem percurrit. ' In prima fere e tribus eius longitudi- nis partibus radius per brevem venulam transversalem eum subeosta con- iunctus est, et versus alae apicem marginem pterostügmatis inferiorem | constituit: nune subito ad pterostigma paululum deflectitur atque venam brevem ad marginem alae emittit, tam simpliciter, tum pluries (bi- vel tri-) furcatam, quae prima est venularum marginalium infra describendarum. Pterostigma cellula sive areola est membranea trapezoidea, vel rarius oblonga, versus apicem alae inter costam et radium sita, plerumque livido vel obscure colorata. Sed in alis Rhaphidiarum speciebus pterostigma alio modo venulis transversalibus obliquis in areolas vel duas, vel tres, vel etiam interdum quatuor divisum. Inde a radio tres proxime gignuntur venulae transversales, et prima quidem e radio medio, altera brevi ante pterostigma, tertia a fine radii, quà ratione duae constituuntur. areolae - plerumque irregulariter hexa-. vel heptagonae, quarum cum ea, quae sub pterostigmate est, tertia quaedam infra. illam sita areola cohaeret, ple- rumque irregulariter tetra- vel pentagona. ^ Hasce tres areolas nomine: seriei primae areolarum discoidalium, seu radiali-discoidalium designo. Deinde per tres venulas transversales inde ab illarum. rium. areolarum angulis prominulis oriundas, aliae duae formantur areolae infra tres illas iam descriptas positae, atque tertia quaedam postiea, postice acuta; quibus tribus irregularibus, plerumque penta- vel hexagonis, nomen: seriei secundae areolarum discoidalium attribuere liceat. — Proximus radio ab alae basi cubitus oritur, qui ab initio per breve spatium cum 59 radio coniunctus, mox vero ab illo ad marginem alae interiorem deflexus, prope ad eum locum ubi alter ab altero recedit, sectorem emittt. Hic sector mediam alam percurrens, et ab altera parte margines areolarum seriei secundae inferiores constituens, ab altera quinque venulis transver- salibus emissis aliam novam areolarum seriem format, quam tertiam areo- Fig.14. A.g!!g"'ete. larum discoidalium, vel cubitalium exhibeo, cuius tres vel quatuor areo- lae irregulariter penta-, hexa- vel heptagonae sunt. Denique a basi alae postcosta abit, brevis, curvata, marginem alae interiorem versus Fig.14. A.e". deflexa. | Brevi spatio cum illa coniuncta, deinde ei parallela ante post- costam vena tenuis percurrií, qnae per venulas duas transversas, areo- lam irregulariter quadratam includentes, cum cubito, atque venula per- brevi eum posteosta coniungitur, quae praeterea venulis duabus transver- salibus, per tertiam quandam longitudinalem brevem a basi alae orientem, inter se coniunctis, eum margine alae interiore cohaeret. — Ad alae marginem interiorem denique, ab apice usque ad basin, series areolarum invenitur, quas nomine: margiualium designo. Hae vero per venulas, Fig.14. A.f!-/"etc. ab extremis areolis discoidalibus orientes constituuntur, quae venulae marginales in plerisque speciebus fere omnes dichotomae, vel etiam, quod praesertim de prima et secunda valet, ad apicem alae in ramulos tres vel quatuor (bidichotomicae) divisae sunt. Alae inferioris venarum ramificatio in universum non multum ab alae superioris Fig.14. £. structura differt, praeter areolarum discoidalium dispositionem. — Cos!« Fig.14. B. a. subrecta, paululum tantum ad externam partem flexa. ^ Subcosta recta, Fig.14. B. 6. in secunda fere e tribus alae longitudinis partibus cum costa. coniungitur, angustam includens areolam costalem, venulis transversis in septem vel octo areolas divisam. — Radius, qui subcostae proximus, costae paralle- Fig. 14. B. c. lus percurrit, simulque pterostigmatis marginem inferiorem constituit. Pterostig ma. ipsum ab alarum superiorum pterostigmate plane non differt. Fig.14. B. a. Non longe a basi e radio duo simul oriuntur sectores, mediam alam per- currentes, quorum prior, quatuor venulis transversalibus eum radio iunctus, seriem primam areolarum discoidalium radialium includit, quae areolae, Fig.14.B.9.9.g.etc quinque numero, irregulares, tum tetragonae, tum penta- vel heptagonae S* Fig. 14. B. e. Fig.14. B.e". Fig.14.B.f1-f"etc. Tab.l. Fig. 15. Tab.l. Fig.16. Tab.l. Fig.17. Tab.1. Fig. 18. Tab.l. Fig.19. Tab.l. Fig.90. 60 sunt. — Sector alter, alteri parallelus, mox bifürcatus, ramulo superiore venulisque duabus transversis duas includit areolas discoidales, elonga- tas, forma irregulari, quae seriem secundam areolarum discoidalium ra- dialium constituunt. Inferior sectoris alterius ramulus, venulis duabus transversis eodem modo duas areolas discoidales, breviores, irregulares includens, alteram forma triangulari, alteram pentagonam, seriem tertiam areolarum discoidalium format. ^Cubitus a radio distans oritur, et statim ab alae basi, paullulum ad marginem interiorem flexus, et duabus venulis transversis brevibus cum sectore radii altero iunctus, areolam elongatam irregularem includit. ^ Postcosta a cubito distans, eique fere parallela, paullulum ad marginem alae interiorem adit, atque plerumque duabus ve- nulis transversis eum cubito iuncta, tres plerumque venulas ad alae mar- ginem emittit. 4reolae marginales cum iis fere congruunt, quae in alis superioribus conspiciuntur. Pedes gressoriü, graciles, longitudine subaequales, posteriores reliquis paul- lulum longiores; duo anteriores in anticam partem direct, quatuor poste- riores vero ad posticam; inter se aeque distantes. Coxae paullulum elongatae, crassae, subconico -attenuatae. Trochanteres coxis multo breviores, tenuiores, cylindrici. Femora subeylindrica, compressa, apicem versus sensim paullulum crassiora. — Tibiae femoribus paulo breviores, tenuiores, postieae lon- giores, cylindricae, compressiusculae. Tarsus tibiae paullulum brevior, ex articulis quinque, tenuiter tomentosis, longitudine inaequalibus, com- positus. Artieulus primus, omnium longissimus, dimidium tarsum con- sttuens, cylindrieus; secundus. perbrevis, longitudine vix tertiam arti- culi primi partem aequans; tertius forma singulari, secundo paulo brevior, in antica parte profunde bilobus, ita ut cordis formam quasi referat. Quartus articulus minutissimus, inter tertii lobos ita absconditus est, ut non nisi opera aliqua data distinguatur. — Quintus articulus, longitudine fere primo par, ad basin tenuis, sed apicem versus paululum latior, et aliquantulum curvatus est. Hic duabus quoque unguiculis curvis acutis, 61 longitudine articuli quinti vix dimidia armatus, qparum quaeque in interiore parte dente obtuso instructa conspicitur. Abdomen, longitudine fere capiti. prothoracique computatis par, cylindricum, paululum depressum, postice aliquantulum attenuatum; segmentum octa- vum, partes sexuales, tam maris, quam feminae continens, praecedentibus angustius est. . Partes sexuales maris externae subter segmento — tumorem, in longitudi- nem fissum, formant, cuius fissura patens ad tubulum absconditum perdu- cit, in quo penis inclusus est. Posterior huius turgescentiae pars ungui- eulis duabus corneis validis, curvis, in fissurae patentis fine instructa est, quae unguieulae ad feminam in coitu quasi vinculo tenendam aptae esse videntur. Partes sexuales femineae externae vaginam. formant abdomine aliquantulum longiorem, ex apice segmenti octavi sub ano, e fissura vulvae orientem, paulo curvatam, in apice appendiculis duobus minutis subcorneis ellipticis instructam. Segmentam abdominis ultimum reliquorum minimum, obtuso - ógpicum, anum continet. DESCRIPTIO LARVAE. Corpus pro speciebus plus minus gracile, clongatum, convexiusculum. Caput latitudine plus minus longius, paulo convexum, marginibus lateralibus in lateribus latiusculis. Oculi semiglobosi minuti septem, in lateribus capitis sub antennis in gyro ita dispositi, ut tres magis in parte marginis capitis superiore sint positi, reli- qui quatuor vero in parte inferiore. Septimus extra gyrum prope oculum primum partis inferioris locum tenet. Antennae breves setaceae, quadri-articulatae; articulo basali minimo, reliquis cylindricis,in apice obtusatis; secundo crassiore, reliquis gradatim tenuio- ribus, ultimo breviore, in apice oblique obtuso. Mandibulae corneae, valde arcuatae, acuminatae, acutae; in margine interiore denies tres, quorum prior maior, acutus, quorum duo alii minuti, connati, obtusi. Tab.1. Fig.21. Tab.1. Fig.22. Tab. 1. Fig.93. Tab.1. Fig.24. Tab.l. Fig.25. Tab.1. Fig.96. Tab.1. Fig.27. Tab.l. Fig.28. Tab.1l. Fig.99. Tab.1. Fig.30. Tab.1l. Fig.31. Tab.1. Fig.39. 'l'ab. 1. Fig.33.94. 'Tab.l. Fig.35. 'T'ab. 1. Fig.36.etc. Tab.l. Fig.37. 62 Maxillae crustaceae, parte basali latiore, irregulariter quadrangulari, margine exteriore crassiore; parte altera angustiore, sobiptntipistguind: parte ter- tia apicali breviore, obtuse conica. , 1 Patpi mazillares filiformes, quinque-artieulati; articulus basalis minutus con- ditus; secundus brevis, reliqui sensim aliquantulum longiores; ultimus gracilior, acuminatus. Labium transversum, quadrangulare, angulis. anticis rotundatis. Palpi labiales breves, tri-articulati, articulo primo brevissimo, reliquis aliquan- tulum longioribus, ultimo acuminato. Prothoraz subquadratus, postice vix angustior, angulis aliquantulum rotunda- ' üis, latitudine paululum longior, in media parte paulo elevatus. Mesothorax et metathorax prothorace fere terüa parte angustiores, subqua- drati, longitudine dimidio fere làtiores, supra convexiusculi. Pedes iri-articulati, compressi; femur et tibia longitudine aequales; tibia fe- more gracilior; tarsus tibia brevior, gracilior, unguiculis duabus minutis curvis instructus. Abdominis segmenta, in supera media parte paululum convéxa; quorum primum meítathorace dimidio latius. Larvae, mense lunio ex ovis prodeuntes, appropinquante eiusdem anni hie- me, adultae sunt, et post hibernacula demum, anni sequentis mense Aprili vel Maio in nymphae statum transeunt, ita ut larva atque nympha per decem vel undecim mensium spatium vivat, usque dum ultimam metamorphosin in imagi- nem ineant. DESCRIPTIO NYMPHAE. Caput obovatum, pro diversis speciebus vel obconico -angustatum, vel subqua- dratum; medium convexiusculum; punctulatum. . In universum nymphae eandem capiüs formam habent, qua cuiusvis speciei imago insignis est. Ocelli tres obliterati in syncipite in trianguli formam dispositi. Antennae eis imaginis paulo breviores filiformes, articulis vix conspicuis. PA TPNCTTPUREPT n ee PHIETPSTNRRETTDNUEM Y 63 Mandibulae corneae, valde arcuatae, acuminatae, acutae; in margine interiore dentes, quorum prior reliquis maior dpi | quorum duo reliqui: minuti obtusi, in basi connati. ib »ddthr Mazillae crustaceae, in margine exteriore crassiores; pars basalis latior, sub- | quadrangularis ; altera. angustior, brevior, quadrangularis; tertia apicalis minor, obtuse conica. Palpi mazillares filiformes, dip qii acidi articulo basali uad abscon- dito; secundo brevi, reliquis ex ordine longioribus, ultimo graciliore, sub- acuminato. Labium transversum breve, quadrangulare. Palpi labiales perbreves, tri-articulati, articulis longitudine aequalibus, ultimo obtuse conico. à; Pronotum semicylindricum, marginibus lateralibus nondum conniventibus, ita ut prosternum oblongum omnino sit conspicuum. Meso- et metathorax omnino eadem forma et structura sunt, ac in imagine. Alarum vaginae lateribus corporis adiacentes, longitudine dimidium abdomen vix superant. 1 Pedes mediocres, pedibus i imaginis paululum breviores, in nympha quiescente corpori adiacentes. "bdomen feminarum vagina in dorsum reflexa, et imaginis vagina dimidia bre- viore instructum. Nympha per dies undecim, duodecim vel tredecim in latere corporis cubans, capite valde inflexo, quiescit; ab initio pallida, sensim autem coloribus ornata, qui imaginis picturis omnino similes sunt. Denique circiter dies duo ante ulü- mam metamorphosin pedum agilitate et ambulandi facultate instruitur. Quod species atünet, generi Rhaphidiae adscriptas, tabula adiecta ad notas subtiles melius cognoscendas, quae ex descriptione vix recte intellige- rentur, faciet, simulque nonnullarum larvarum differentias subtiles, in partium magnitudine obvias, exhibebit. Cuius tabulae auxilio, comparatione inter sin- Tab.1. Fig.38. Tab.1l. Fig.39. Tab.1. Fig.40. Tab.1. Fig.41. Tab.1. Fig.42. Tab.l. Fig.43. 64 gulas corporis partes instituta, facile, ut mihi quidem videtur, specierum reli- quarum imagines et larvae a subgeneris Inocelliae (a me constituti) larvis et imaginibus discerni poterunt. I [d Sed quamquam paucae tantum generis Rhaphidiae species sunt, haud inu- tile tamen mihi videtur, quo facilius singulae species dignoscantur, specierum distributionem quandam, instituere, praecipue quum facile et ex imaginis et ex ^ larvarum forma, notae designantes peti possint. 65 4 TABULA dimensionum in singulis generis Rhaphidiae, sicuti subgeneris Inocelliae spe- ciebus larvisque earum nonnullis obviarum, in qua corporum partes et inter se et cum capitis speciei typicae magnitudine sunt comparatae. Annot, Dimensiones partium a speciminibus desiccatis ductae sunt. S x E P * & Dimensiones omnium corporis partium, in diversis 1 E E B E. E generis Rhaphidiae speciebus, pro capitis RAhaphi- E: e - s Z diae Ophiopsis longitudine indicatae sunt; dimen- " Ey Re 2lza E E siones in subgenere Jnocellia notandae ex capitis | "z E 3 E Ex- Silo. Inocelliue crassicornis longitudine; omnium lar- | |. L- E s [- $TIs.|s[le$3 varum partes cum dimensionibus larvae HHAayh. "a 5 iz Ed E Ssie|ms- png Ophiopsis comparatae exstant, e » * [s & $ s a s s * malurpsrgreTqs3l€923) s [8s el $|&$|5,|9|587]43M, 3 [45 ra Longitudo capitis a clypeo usque ad collum ... | 1,0 | 1,0 | 1,0 | 1,00 | 12 | 1,0 | L0 | 1,5 $6 | 10 [ 10 | 1o | i2 | zo | 10 ] 15 | 16. L6 Latitudo capitis inter oculos ...... eee | 0,4 4 [ o5 | «6 | o6 | ess | oo | zs| 12 | x 0,5 | 0,6 | 0,6 | ens] os. 0,75| 1,2 | 11 Latitudo capitis post verticem .......eeeeeeee | 0,3 | 0,35, 0,4 | 0,5 | 0,7 | 0,6 | | | bontibkesd die T ir diee: | 044| 02 | 63 | 02 | 2 | 0;5| | | Rm cNNEZAM. a .9 0 4o COMPMS CLNI 0 CNMIEIAUIERU INENR PEE URSEM TENCLCNC ITUR. Vsttifiiscalh-- er qoem | 02 | 025| 03 | 035] 0,4 | 03 | | | Longiludo antennarum-—... ci ect | 13 | 13 | 15 | 145| 16 | 2,0 | 5| 0,5 | 0,55 [o5 Eee DNI, Mia adi Ilia bec ditud | 0,8 | 0,8 | 0,9 | 0,8 | 0,9 | «| 0,5 13 | 13 Latitudo pronoti in anteriore parte ............ | 0,2 | 5| 0,2 | 035. 0,4 | 4| 0,65] 1,0 | 0,85 Latitudo pronoti in posteriore parte ........... | 025, 0,3 | 035. 045] 0,5 | o«5| 0,65. 1,0 | 0,75 Longifadn séso- & metslicrácis 1,2... ..... | 045] 0,45. 0,4 | 0,5 | o;s| 5| 0.45] o;ss| 0,75 Latitndo meso- et metathoracis ............... | 0,05| 0,7 | 60,8 " 0,9 | d 0,9 | 5] o,65| 0,85 Longitudo alae superioris ...........e eere [io is | 9o | | ,ü : "ag T, 1 Lc i Latitudo alae Süperieris. «iv. cere nere noe p5 v5 L8 5 E 1,7 | | | Longitudo alae inferioris .............usleuss. | à 94 | 3.55 15 :0— 4 dx 4,44 | | | Dimensiones omnium corporis partium, in diversis generis Rhaphidiae speciebus, pro capitis RAaphi- diae Ophiopsis longitudine indicatae sunt; dimen- [ siones in subgenere Inocellia notandae ex capitis omnium lar- varum partes cum diménsionibus larvae JRAhaph. Ophiopsis comparatae exstant. Inocelliae crassicornis longitudine; Latitudo alae inferioris .......... eee "TES 4 L2 Hn di É^ 4 1L95 [L8 Longitudo pterostigmatis ........ eee lros| 10 [o5 ]os Jos los |. | 1L | 1,0 nw WHTTI LI 0,8 lo Latitudo pterostigmatis . A. Wepeeesdéecepeett | ox oa[osm[os mL [| 0,2 | 35] 03 9 Longitudo coxae. ;.... eese esee aa mh pA | 0,2 | | | Longitudo trochanteris ............ eee | 0,1 | opm fae er mn edes cn | Longitudo femoris ........ een 09 ; | Longitudo tibiae aia anterioris |. .......- | 0,6 | » | Longitudo tibiae pedis posterioris ........... Tc lio | | Longitudo pedis larvae thtins. AA sms eo Ee ze S | -M- dT ms E | Longitudo tarsi ja irse, Scil aod iis | 0,6 | 0,6 eL L9 51 LL ENT TIME ILA Longitudo articuli primi tarsorum ......... | omom| | ]ese | | 022) | Longitudo abdominis .......... esee | 2,5 5 | 25 [ 26. 28 [ 3o | s | 4s | so | 5 2,5 | 26.| 28 Latitudo abdominis .... 5... sd... lle Llzul m 0,5 o8 | 0,8 Longitudo vaginae feminarum ............ | 2,0 | 2,0 | 2,5 | 2,2 Longitudo corporis totius ........leuu.se. | 5,2 | 5,2 | 5,9 | 5,6 66 Rh. Ophiopsis. Rh. Xanthostigma. affinis. Rh. media. - 2] 94 9I 3-1. | 0,85 LI ld i| à E — S — [- E 5-4 ^ u : E [3 -1 x [-] eo - o [- 91zzc c 2|22| 31s - u zz -M pv?T99 [Is55 SUE Et. zi e i-i — SE E £z m [- EE Ld »- *|s|gzs| E [25 : [edi- [s RE - 3 ecl «x es z -u mr a [2 id des ns 6| | D L8 0,8 025- 0,25- 0,3 0,3 ant. 0,53 os post. q'e-—ÉÁ 0,9 | 0,6 | 16 rd—bobBopegp]-|[-]-- 12 | darme p [5 15 | 15 | 0,8—]0,7— | | imos morlem | ^ | | | | 0,9— : 0,9 m | 10 | 1,95 23) | 2,8 | | 6,2 | s; 745| 8,9 | 9,65 P 67 DISTRIBUTIO, QUAM PROPONO, HAEC EST: Sectio A.. Capite obovato, postice obconico - angustato. Subsectio a. Pterostigmate biareolato. Larvae corpore gracili angusto. ..Rh. Ophiopsis Schumm. . Rh. antweligma Schumm. Rh. affinis mihi. Subsectio 5. Pterostigmate triareolato. Larvae corpore paululum latiore, minus gracili; (media inter eas Sectionum A. et B.). Rh. media Burm. Sectio B. Capite lato subquadrato; (pterostigmate triareolato). Larvae corpore latiore solidiore. Rh. maior Burm. | R. notata Fabr. 9* 68 | SECTIO A. CAPITE 0BOVATO, POSTICE 0BCONICO - ANGUSTATO. a. PTEROSTIGMATE BIAREOLATO. Tab.2. Fig.a.5.o.f. 1. Rhaphidia Ophiopsis Schummel. Capite obovato, subtrigono, postice sensim obconico - angustato; pterosti- gmate brevi trapozoideo fusco. Longitudo corpor. mar. 4'/"/; femin. 5/", Rhaphidia Ophiopsis De Geer, Abhandl. lI. p.93. tab. XXV. fig.4-9. Schummel, Vers. e. Besch. p. 10. n.1. tab. fig.1.a.5. c. d. Percheron in: Guérin, Mag..de Zool. Année 1833. Cl. IX. n.3. pl. 66. fi.9.a. b.c. — ! Burmeist. Handb. d. Ent. 11.2. p.963. n.2. Rhaphidia Xanthostigma "etterstedt, Ins. lapp. p. 1055. n.2. Tab.2. Fig.g.3. Variat. 1. Pterostigmatis colore plus minus fusco. 2. Venula pterostigmatis transversal areolas formante im media parte furcata. 9. Abdomine fusco unicolore. Habitat in Germania praesertim, et in Suecia, Lapponia; in Germaniae pleris- que regionibus vulgatissima species in Silesia ubique invenitur, tum in pla- nitiebus, tum in regionibus montanis, prata, fruticeta, pagos quoque et ur- bes frequentans. —Variet. 2. rarius invenitur; variet.9, quam supra memo- ravi, Schummel inveuit in Silesia. 69 came DESCRIPTIO. Copt obovatum, posticam partem versus sensim euneato - angustatum, deinde forma triangulari, lateribus subrectis; fusco-nigrum, aeneo micans, subti- liter punctatum. Clypeus brunneus vel fülvo-brunneus; /abrum fulvo- brunneum, pallido marginatum; mandibulae fulvae, in apice brunneae; palpi mazillares pallide fulvi, articulo ultimo fusco; labium. fuscum; palpi labiales flavi. . Antennae tenues, articuli duo basales fulvi, reliqui testacel, apicem. versus aliquantulum fusci; ocelli inter se distantes, di- stinet;; verter et occiput superne sulcula vittaque longitadinali, polita, rufa, instructa. Prothorax angustus, in posticam partem paululum dilatatus, capite paulo bre- vior; pronotum marginibus in antica parte subtus conniventibus, fusco- nigrum nitidum, limbo antico anguste, laterali latius pallido; prosternum atrum, pruinosum. Mesothoraz totus fusco-niger, prophragmate, mesonoto, sculelloque fulvis. Metathorax fusco-niger, unicolor. d hyalinae, venis fuscis; costa radioque dimidiis pallidis, sicuti. ramulis . postcostae totis pallidis; venulae circiter 5- 6, areolas marginales forman- tes, simpliciter furcatae; in ala superiore harum venularum secunda infra furcam ramulum iterum fürcatum habet; in ala inferiore furcae ramulus inferior iterum furcatus est. Interdum vel venula secunda simpliciter fur- cata, vel quoque ramulum tertium sub faürca demittit, Prerostigma irregu- lariter trapezoideum, latitudine circiter duplo longius et ultra, marium bre- vius, plus minus saturate fuscum; venula pterostigmatis unica transversa valde obliqua, raro furcata. Pedes anteriores toti testacei; corae et trochanleres pedum quatuor reliquo- rüm, sicuti femora posteriorum, fere usque ad apicem nigra; femora medii pedum paris plerumque, praesertim in maribus, supra infuscata, subtus testacea; tibiae farsique testacéii 'rtieuli tarsorum ultimi tres fusci. Abdomen nigro-fuscum, nitidum; supid^ utrinque serie linearum verticalium flavarum, margines segmentorum laterales cingentium distinetum; deinde utrinque serie alia macularum flavarum horizontalium ad marginem seg- Tab. 2. Fig. f. Tab.2. Fig. g. 1.2. 10 mentorum posticum, saepius cum lineis lateralibus confluentium insigni- tum; his duabus seriebus aecedit tertia macularum triangularium series, inter illas media. — Subter lateribus utrinque serie linearum flavarum, in segmentis postice macula transversa oblonga flava insigne. Vagina abdo- mine paululum longior, fusco - nigra. Tab.2. Fig.c.d. Larva: capite et pronoto rufo -brunneis; meso- et metathorace abdomineque fusco - brunneis, signaturis flavis; pedibus pallidis, articulis fasciis brunneis. Longit. 57, ". Habitat praesertim sub cortice Pini sylvestris, rarius Ulmi et Pyri communis, vel etiam Populi. . Circa Vratislaviam in sylva prope pagum Kosel, sicuti in pineto prope pagum Pasckkerwitz, vere ineunte a. 1839 et 1840 in- venta est. | DESCRIPTIO. Statura pergracilis, sublinearis... Caput quadratum, oblongum, tertia laüi- iudinis parte longius, convexiusculum, nitidum, rufo-brünneum; antennae rufae, partes oris fuscae. — Prothoraz capiti forma et magnitudine subaequalis, posti- cam partem versus paululum angustatus; pronotum rufo-brunneum, convexiu- . sculum, nitidum; prosternum rufum. —Meso- et metathorax prothorace angu- stiores, quadrati, fusco -brunnei, lateribus flavis cincti, in media parte linea duplici pallida; meso- et metasternum. pallide rufa, media striga pallidiore. Pedes flavi, articuli fascia media brunnea. | 4bdomen fusco-brunneum; supra utrinque serie macularum angustarum, arcuatarum flavarum, et serie media ma- cularum flavarum ítriangularium, segmenta postce cingentium notatum; abdo- men subtus brunneum, segmenta eius in lateribus utrinque maculis arcuatis flavis cincta, media macula minore ad basin, maiore postice. Mense Aprili larva post hiemationem transactam metamorphosin in nym- pham subit, atque ineunte mense Maio imago. prodit. In regionibus montanis evolutio serius perficitur, ita ut imagines mense luni appareant. 11 . 2. Hhaphidia Xanthostigma $Schummel. Tab. 3. fig. a. c. Capite pone sensim obeonico-angustato; ocellis obsoletis; pterostigmate oblongo elongato, pallide-ochraeeo. . | Longitudo corp. 5^". (mar. 4^"-4/,"^/; fem. 47,/"-5'". Rhaphidia Xanthostigma, Schummel, Vers. e Besch. p. 12. tab. fig. 2. a. b. Burmeist., Handb. d. Ent. II. 2. p. 963. n. 1. Rhaphidia Ophiopsis Fabric. spec. ins. I. 402. 2. Fabric. mant. ins. 251. 2. Fabric. entom. syst. II. 99. 1. Rossi, faun. Etr. ed. II. Vol. II. p. 23. 696. Latreille, hist. nat. d. crust. et d. Ins. tom. 13. p. 435. Encyclopéd. méth., Entom. T. IX. p. 268-69. Percheron in Guérin. Mag. d. Zool. A. 1833. CI. IX. n. 1. pl. 66. fig. 1. a. b. c. d. ^ ai. Rhaphidia Londinensis Leach. Stephens, syst. Catal. p. 314. n. 3529. Stephens, Illustr. of Br. Ent., Mandib. vol. VI. p. 130. n. 3. Variat. 1. Magnitudine fere dimidio minore. 2. Pterostigmate triareolato (secunduni Percheron, 1. c). Tab. 3. fig. e. Habitat in plerisque Europae regionibus, im Britannia, Gallia, Germania, Italia superiore, Russia; species valde diffusa, hinc illine plus minüs frequens; in Silesia rarior; circa Vratislaviam prope pagos Kosel, Schwoitsch et 'T'reschen capta; specimen unicum femineum e larva, in vicinia Vratislaviae inventa, educavi. — Var. 2. Percheron in Gallia legit. DESCRIPTIO. Caput obovatum , cuneato - angustatum , lateribus vix rotundatis; subtiliter pun- Tab. 3. fig. 4. ctatum, fusco - nigrum, micans; clypeus atro-cimereus, margine cinereo- albido; labrum fuscum, limbo pallido cinctum; mandibulae fulvae, in apice füscae; palpi brunnei, articulis in apice pallidioribus; /abium pal- lidum. 4ntennae in basi fulvae, articulus primus annulo. albido cinctus; articuli secundus et tertius fülvi, reliqui apicem versus fusci, pallide an- nulati; ocelli breviore spatio seiuncti, obsoleti, posteriores duo foveolae immersi ; vertex et occiput sulcula longitudinali vittaque pe rufo - picea insignia. 12 Pronotum fusco -nigrum, in totius marginis antica et postica parte aliquaiqqus pallidum, in lateribus latius pallidum; prosternum nigrum. Mesothorax totus fusco - niger, prophragmate fulvo. Metathorax fusco-niger, unicolor. | | Alae hyalinae, flavescentes, venis omnibus fuscis, ineulid marginalibus paucis, Tab. 3. fig. e. (6 circiter) venis simpliciter furcatis; pterostigma elongatum; oblongum, angustum, bi-, vel rarissime triareolatum, iy minus ne partte ochraceum vel fulvum. i Pedes testacei; coxae atrae, femora paris medii in latere interiore striga atro- cinerea notata; femora posteriora tota atro-cinereas; 4arsorum articuli penultimus et antepenultimus brunnei, ultimus fuscus. : Abdomen supra fusco-nigrum, in dorso segmentorum omnium maculis flavis, marginem posticum cingentibus, et in lateribus utrinque serie macularum flavarum angustarum pone introrsus flexarum notatum; segmentum primum macula flava maiore insignitum; subtus nigrum, subpruinosum, in lateribus utrinque serie duplici linearum tenuium flavarum usque ad segmentum sep- timum designatum ; segmentum primum ad basin maculis duabus maioribus, postice flavo - cinctum; segmentum quartum, quintum et sextum margine flavo cinctum, septimum ad basin maculis duabus, octavum et ultimum totum flavum. — J'agina abdomine vix longior, atra. Tab.3.fig.b.c.g.«. Larva. tota fusco - brunnea, pedibus pallide testaceis, unicoloribus; in abdomine picturis flavis. — Longit. 97^. Latreille in Bulletin d. scienc. d. la soc. philom. 1799. n. 20. (Rhaphidia Ophiopsis.) *) ! .. Encyclopédie méthod.. Entom. T. X. p.269. (R. Ophiopsis). Habitat in corticis Pyri communis fissuris. . Hieme a 1840. in sylva prope pagum Kosel in agro Vratislaviensi, specimen unicum adultum ab amico Wocke inventum et mecum communicatum est. *) Annot. Descriptio haud sufficiens quidem, optime tamen ad larvam RA. Xanthostigmatis accedit. ^ TNT RNC Tr SRPPPISURTIRCUT QC THPPIRPIU DEMTnonetTNUSC.T T 18 DESCRIPTIO. Statura omnino ea, quae larvae Rh. Ophiopsis. Caput et prothoraz vix aliquantulum latiora. | Larva supra obscura, fuscescenti-brunnea, unicolor. Meso- et melathorax obsolete pallido - eincti. Pedes pallide ochracei unico- lores hanc larvae speciem optime designant. —4bdominis segmenta pone ma- eula parva flavida insignia, latera maculis linearibus arcuatis flavidis notata, subtus pallidiora; abdomen subtus flavescens; eius segmenta lineis transversis brunneis notata. Initio mensis Maji vel etiam medio Maio larva in nymphae statum transit, et medio vel exeunte mense Maio insectum perfectum prodit. Saepius larvae captae praemature in imaginem evolvuntur, quum sub coelo serius imagines appa- reant. — Maguitudinem larvae ad specimen parvum, quod ante oculos habui, indicavi. 3. Bhaphidia affinis (mihi.) *) | Tab.3. fg.f.g. 9.5. 3 Capite paulo latiore, cuneato - angustato, lateribus rotundatis; ocelhs ob- soletis; pterostigmate breviore, latiore, trapezoideo, pallide testaceo, ad basin brunneo; pedibus ochraceis unicoloribus. Longit. corp. mar. 5/7, femin. 57/4 Rhaphidiae ophiopsis var. C. Schummel Vers. e. B. p. 11. Variat: Venula transversali, areolas pterostigmatis formante, in media parte Tab. 3. fig. /. furcata. Habitat: imprimis in Germania, sed sine dubio non in omnibus eius partibus. In Silesia rarior haec species, tam in planitiebus, quam in regionibus mon- fanis; circa oppidum Ratibor amic. K elch invenit; in museo zoolog. Vra- tislaviensi specimina duo vidi inSilesia capta; specimina mihi quoque misit Dr. Herrich-Schaeffer ex agro Ratisbonensi, sub nomine Rh. Xaa- thostigmatis. — Varietas in Silesiae regione montana capta. *) Annot. Stephens in Catalogo suo p. 314. n. 3331 et 3532, sicuti in opere: Illustrat. of Brit. Ent. Mand. Vol. VI. p. 131. duas describit species, titulo:. AA. maculicollis et Rh. confinis Leach, quae quidem compluribus notis cum hac conveniunt, de quibus vero ob mancam earum descriptionem certi quid proponi non potest. 10 14 Observatio. Species proposita pterostigmate bicolore a reliquis huius subsec- tionis satis distinéta, sicuti capite aliquantulum latiore, pedibusque ochra- ceis unicoloribus; media est inter Rh. Xantostigma et Rh. Ophiopsin, ' ad illam statura, capitis forma, ocellis obsoletis, et pterostigmatis colore pallido accedens, huie vero forma pterostigmatis, alis hyalinis, et costae radiique alarum colore pallido cognatior. Longitudo pterostigmatis media - inter ambarum illarum specierum longitudinem. DESCRIPTIO. Tab. 3. fig. 4. Caput obovatum, pone obconico-angustatum; vertice latiore; lateribus paulo Tab. 3. fig. /. rotundatis; occiput subito in collum quintae partis capitis longitudine an- gustatum; nigro-füscum, punctatum, aeneo-micans. Clypeus fulvus; labrum brunneum, limbo fulvo; mandibulae fulvae, in apice brunneae. Palpi mazillares pallidi, articulo ultimo fusco; labium brunneum; palpi labiales pallidi. 4ntennae reliquarum huius subsectionis specierum anten- nis longiores, a basi ad dimidium fülvae, apicem versus fuscae; ocelli obsoleti; vertex et occiput sulcula polita instructa. Prothorax angustus, reliquarum huius subsectionis specierum prothoracibus paululum longior; in postica parte dilatatus; pronotum nigro-fuscum, pun- ctatum, micans, in antica parte atque in laéeribus limbo | pallido lato cin- ctum ; prosternum parvum fuscum. Mesothorax niger, prophragmate, praescutello et scutello fulvis. Metathorax totus niger. Alae hyalinae; venis fuscis vel mgro - fuscis; costa usque ad apicem pterostig- maíis , radio dimidio, cubito et ramulis postcostae omnibus pallidis; ptero- stigma, irregulariter trapezoideum, apicem versus latius, quam in antica parte; pallide testaceum, ad basin brunneum. Pterostigmatis venula transversalis valde obliqua, interdum furcata. Pedes ochracei unicolores; corae paris anterioris ochraceae, paris medii po- sterioris nigrae, sicuti trochanteres pedum posteriorum in latere anteriore nigrescentes; farsorum articuli ultimi tres brunnei. T9 Abdomen nigrum, cum segmentis supra latera utrinque serie macularum linea- rium arcuatarum, et serie media macularum flavarum insignitis; omnibus subtus flavo-marginatis; segmentum octavum margine flavo latiore; in lateribus linea tenuis flava. Vagina abdomine paulo longior, nigro - fusca. Larva: Capite prothoraceque rufis; pronotum linea media pallida; meso- et Tab.3.Fig./. i.i... melathorax atque abdomen obscure-brunnea, cum signaturis flavis. — Longitudo 5". Habitat sub cortice Abietis. Specimen unicum semi- adultum amicus Wocke mense lulio exeunte a. 1839 in Sudetis prope torrentem Kochel invenit atque mecum communicavit. DESCRIPTIO. Statura elongata, gracilis, sublinearis. | Caput quadrangulare, latitudine aliquantulum longius, rufum, nitidum; «ntennae rufae; partes oris fuscae. Prothorax quadrangularis, eadem fere qua caput magnitudine, postice paulo angustatuss pronotum rufum nitidum, linea media longitudinali pallida; pro- sternum rufo-fulvum. | Meso- et metathorax brunnei, in lateribus flavo - cincti, linea media longitudinali flava; subtus dilute brunnei. Pedes pallide testacei, anteriores unicolores, reliqui quatuor articulis in media parte fascia brunnea cinctis. 4bdomen supra brunneum, in lateribus segmentorum utrinque serie macularum arcuatarum flavarum, interque eas serie media macularum tri- angularium flavarum; subtus pallide brunneum, in lateribus segmentorum serie linearum flavarum, et macula oblonga flava ad marginem posticum segmentorum. Exeunte mense Aprili larva in nympham transformatur; et medio mense Maio imago prodit. dd 10* 5. PTEROSTIGMATE TRIAREOLATO. 4. Hhaphidia media Burmeister. Tab.4. Fig. a.5.o.. Capite obovato, lateribus rotundatis; pterostigmate oblongo trapezoideo, brunneo vel fusco; venis alarum omnibus fuscis ; areolarum marginalium omnium venulis furcatis. Longitudo corp. mar. 5//^^ fem. 6/". Rhaphidia media Burmeist. Handb. d. Ent. Vol. II p. 2. p. 964. n. 3. Tab.4. Fig.f.3. Variat. l. Saepius venula altera pterostgmatis furcata. Fig.f.2. 2. Rarius pterostigmate quadriareolato. 9. Rarissime pterostigmate biareolato, venula transversali furcata. Habitat in Germania, in paucis vero locis hucusque observata; specimina mihi misit Dr. Herrich-Schaeffer ex agro Ratisbonensi; vidi quoque spe- cimina duo authentica e museo zoolog. Halensi, a clar. Direct. Burmei- ster benevole'mecum communicata, in agro Berolinensi et Halensi capta. In Silesia raro occurrit. Specimen unieum circa Vratislaviam prope pa- . gum Kosel exeunte mense Maio a. 1839 ab amico. Rotermund captum vidi in museo zoolog. Vratislaviensi; alterum -specimen Zeller invenit prope oppidulum Reinerz exeunte mense Iunio a. 1840, et Hey er in agro Luenebergensi; specimen unicum quoque equidem e larva educavi. Observatio. Species haec a Burmeistero condita, quod ad staturam et capitis formam atünet, reliquis huius sectionis speciebus similis, altera ex parte , p , pterostigmate triareolato cum .Rh. maiore Burm. et RA. notata Fabr. conveniens, media est inter species primae et secundae sectionis. Optime istinguitur a reliquis sectionis prioris speciebus, capi ue imprimis distinguit liq t p peciebus, capite, atque vertice latiore; pterostigmate triareolato, et a sectionis alterius speciebus praeter capitis formam, statura minore et venulis areolarum marginalium omnibus furcatis. Ti DESCRIPTIO. Caput obovatum, latius, convexius, lateribus rotundatis; collum paullulum -brevius; dense punctulatum, fusco-nigrum, micans. Clypeus pallidus; labrum fusco- brunneum ; mandibulae pallide fulvae, in apice brunneae; palpi mazillares , labium et palpi labiales fusca. | 4ntennarum articuli duo priores, in mare, et unus basalis, in femina, fulvi, reliqui brunnei, apicem versus füsci; ocelli distincti, inter se approximati; vertex et occiput vitta polita longitudinali rufa. Pronotum .posüce paullulum dilatatum, fusco-nigrum unicolor; prosternum atrum. | Mesothorax et metathorax totus niger. Alae flavescentes, venis omnibus fuscis; venulae areolarum marginalium omnes furcatae; pterostigma oblongum trapezoideum, brunneum vel di- lute fuscum, in apice interdum hyalinum, venulis duabus transversis no- tatum, quarum altera saepius furcata. Rarius vel venulae tres, vel ve- nula unica tantum , furcata, adsunt. Pedes testacei; coxae et trochanteres fusca; femora quatuor anteriora supra in maribus dilute, in feminis saturatius, fusca; femora posteriora tota fusca; tibiae testaceae, in apice tantum brunneae; :arsi obscure testacei, articuli tres ultimi fuscescentes. | Abdomen fusco -nigrum, supra in lateribus tantum utrinque serie linearum lon- s gitudinalium flavarum; subtus lineis lateralibus et mediis transversis flavis notatum. J'agina abdomine vix longior, nigro - fusca. [1 Larva: Statura. aliquantulum latiore, convexiore; capite et prothorace rufo- brunneis; pronoto linea longitudinali et alia transversali flava, invicem se decussantibus; meso- et metathorax atque abdomen fusco - brumnea, cum picturis flavis. — Longit. 6". Habitat: sub cortice Pyri communis; specimina aliquot invenit amicus Wocke vere ineunte anni 1839 in sylva prope pagum Kosel. Tab.4. Fig. e. Tab.4. Fig. f.1. Tab.4. Fig.c.d.8. 18 DESCRIPTIO. "Larva statura sua a reliquis subsectionis prioris larvis aliquantulum dis- cedit. Corpus minus gracile, paulo magis convexum. Caput subquadratum, rufo - brunneum; antennae brunneae; partes oris fuscae. — Prothorax quadran- gularis, angulis posterioribus rotundatis; rufo-hbrunneus, in medio pronoto linea longitudinali et alia transversali flava, invicem se decussantibus.: .Meso- et metathorax fusco - brunnei, lateribus flavo- cinetis. Pedes testacei, in arti- eulis fascia brunnea notati. .4bdomen aliquantulum latius, quam larvarum sub- sectionis «a; füsco-brunneum, in lateribus serie macularum longitudinalium arcuatarum flavarum, et serie media macularum ítriangularium ad marginem segmentorum posticum. Subtus abdomen est livido - brunneum, signaturis late- ralibus et mediis flavis. | Initio mensis Maji larva metamorphosin in nympham subit, et medio vel exeunte mense Maio insectum perfectum prodit. ! 79 SECTIO B. CAPITE LATO, SUBQUADRATO. - ^ 5. RHRhaphidia maior Burmeister. Tab.4. Fig.9.5./.1.9,3. Capite convexiore; vertice vitta lata rufa; pronoti limbo toto pallido; pterostigmate dilute brunneo, tri- vel quadri- areolato. Longit. corp. 6^/ — 67^". Rhaphidia maior Burmeist. Handb. d. Ent. Vol. Il. p. 2. p. 964. n. 4. Rhaph. megacephala Leach. Stephens: lllustr. of Brit. Ent. Mand. Vol. VI. ,.p. 130. n. 2? Habitat sparsim in nonnullis Germaniae regionibus;. vidi specimina duo, in museo zoolog. Halensi asservata, ab illustr. Burmeister prope urbem Stralsund capta; praeterea specimina vidi in museo zool. Vratislaviensi, in Silesia capta; in Silesiae regionibus montanis haec species aestate raro invenitur. Observatio. MHaec species primo intuitu maxime accedit ad sequentem statim describendam, ita ut pro varietate illus facile haberi possit. Differt autem: capite paullulo minus convexiore, postice vitta lata rufa instructo ; — Jateribus pronoti latius pallide marginatis; venis alarum pallidioribus; pterostigmate pallido. DESCRIPTIO. Caput latum, subquadratum, angulis posticis rotundatis; convexius, fere gib- Tab.4. Fig.A. bosum; collum latius, rimoso-punctatum, fusco - nigrum, micans. Clypeus obscure fulvus; labrum brunneum; mandibulae fulvae, in apice brunneae; palpi maxillares et labiales brunnci; labium testaceum. |. 4ntennae brun- neae, apicem versus fuscae, articuli duo primi fulvi; oculi specierum praecedentium oculis aliquantulum maiores; ocelli distincti; vertex et occiput suleula tenui vittaque lata polita rufa. Tab.4. Fig. i. 1. 'Tab.5. Fig.a.o.5.8. 80 Prothorax praecedentium specierum prothorace paullulum latior; pronotum posticam partem versus sensim dilatatum, fusco-nigrum, rugoso -punctu- latum, in limbo antico et laterali late-, sicuti in postico anguste - pallide testaceum; prosternum atrum pruinosum. Mesothorax niger; prophragma, praescutellum et scutellum fulva. Metathorax totus niger, fossa cum postscutello fulva. Alae hyalinae, paullulum fuscescentes; venis ommibus pallide brunneis vel testaceis; pterostigma regulariter trapezoideum, plus minus pallide brun- neum, venulis duabus, rarius tribus transversalibus. Pedes testacei; coxae fusco-nigrae; femora paris anterioris in latere inte- riore, e£ medii paris paullulum picea, posteriora vero, excepto apice, eodem colore tincta; tibiae tarsique testacea; tarsorum. articuli penulti- mus et ultimus brunnei. Abdomen supra nigrum, segmentis utrinque serie laterali linearum. tenuium flavarum, et in media parte macularum ad margines posticos, subtus fus- cum; segmentorum margines postici anguste flavo-cineti. Pagina feminae abdomine aliquantulum longior, nigro - fusca. ' Larvam huius speciei adhuc nondum novi. 6. Hhaphidia notata Fabricius. Capite convexiusculo, gibboso; ocellis obsoletis; pronoti limbo laterali pallido; venis alarum fuscis vel fusco-nigris; pterostigmate elongata trape- zoideo, tri-, rarius quadri- areolato fusco. | Longitud. corp. mar. 67/^/; femin. 1^". — Rhaphidia notata Fabr. Spec. insect. t. I. p. 402. n. 1. Fabr. Mant. insect. t. I. p. 251. n. 1. Encycl. méthod. Ent. T. IX. p. 269. n. 2. Schummel, Vers. e. B. p. 13. n. 3. tab. fig. 3. a.b.c. Perchéron in Guér. Mag. d. Zool. Cl. IX. An. 1833. n. 3. pl. 66. fig. 2. a—p. Burmeist. Handb. d. Ent. Vol. JI. p. 2. p. 964. n. 5. Rhaphidia: Ophiopsis. Curtis, Brit. Ent. tom. I. pl. 37. Stephens, syst. Catal. p. 314. n. 3527. Stephens, Illustr. of Br. Ent. Mand. Vol. VI. p. 130. n.1. Plate XXXT. fig. 1. Zetterstedt, ins. Lappon. p. 1054. n. 1. ^ M Mdoued (an MAMMA wa 81 Variatur: in pterostigmate quadri-areolato, atque venula una vel altéra fur- Tab.5.Fig./., 1-8,2.;. . cata, vel ambabus furcatis. . Habitat haec species hic illic in plerisque Europae Sé giónitid diffusa, à me- ridie ad usque septentrionem; in Lapponia, Suecia, Britannia, Gallia, in Italia superiore; in Germania ubique haud infrequens. Specimina misit : ex agro Ratisbonensi Dr. Herrich-Schaeffer; ex agro Luenebur- gensi Heyer; in Silesia fere ubique in fruticetis sylvisque planitiei sicuti regionis montanae inde a mense Maio invenitur. DESCRIPTIO. Caput latum, subquadratum, angulis posticis rotundatis; convexiusculum gib- Tab.5. Fig. j. bosum; subtiliter rimoso- punctatum, nigrum, subaeneo micans. JPFertex postice magis convexus, et sicuti occiput suleula vittaque polita interdum picea vel rufo- picea; collum ut in specie praecedente; Clypeus fusco- niger, limbo pallidiore; labrum fusco-nigrum, limbo antico anguste albido; mandibulae fulvae, in apice fuscae; palpi maxillares et labia- les fusci; labium fusco - nigrum, antice albidum. — 4ntennae fuscae; ar- ticulorum primus subtus et in apice, secundus totus, tertius ad basin tan- tum fulvi; cingulum insertionis antennarum albidum; oculi ut in specie praecedente; ocelli obsoleti, praesertim anterior eorum; aeque inter se dispositi. Prothorax magnitudine et forma omnino ut in specie praecedente; pronotum postice sensim. paullulum dilatatum, fusco-nigrum, rugoso-punctatum: limbo laterali late-, antico angustissime- pallido; prosternum | atrum, pruinosum. Mesothoraz totus niger, prophragma et scutellum ochraceo - fulva. Metathorax totus niger; fossa et postscutello fulvis. Alae hyalinae, paullulum infuscatae, ad. basin fulvescentes; venae fuscae, vel etiam fusco-nigrae; costae quarta tantum pars a basi, venulae ali- quot inter costam et subcostam iransversae, sicuti postcosta cum ramulis, omnes testaceae. Venulae novem ex areolis discoidalibus orientes, areo- 11 $82 las marginales formantes, plerumque simpliciter dichotomae , secunda et quarta tantum plerumque quater furcatae. ^ Pterostigma fere regulariter irapezoideum, speciei praecedentis pfterostigmate aliquantulum longius; fuscum, interdum dilutius. Quod numerum attinet atque rationem venu- larum pterostigmatis transversalium, haud parva in is cernitur varietas, idque haud raro in specimine uno eodemque. — Plerumque duae adsunt venulae transversales obliquae, rarius tres; interdum una alterave venu- larum est furcata. — Ita in specimine quodam, quod ipse ex larva edu- cavi, alae siuistrae superioris pferostigma tribus erat instructum venulis, inferioris unica furcata; dextrae superioris duabus, quarum prior furcata, inferioris item duabus, quarum altera exterior furcata. Similes alias va- riationes saepe in hae specie observavi. Pedes testacei; coxae fusco-nigrae; femora quatuor anteriora supra linea vel plaga fusca, postica omnino nigro -fusca. Tarsorum arüculi, tertius |- inapice, penultimus et ultimus toti fusci. Abdomen supra nigrum, serie duplici laterali macularum flavarum, atque me- dia macularum transversalium ad marginem segmentorum posticum; sub- tus fuscum, margine segmentorum postico anguste flavo. agina feminae abdomine vix longior, nigra. Tab.5. Fig.c.d.4. Larva: Statura latiore; nigro-fusca; pedibus testaceis; posterioribus quatuor brunneo-fasciatis; meso- et metanoto lateribus flavo - cinctis; abdominis segmentis serie laterali et media macularum flavarum. Longitudo 67". — Percheron, in Guérin, Mag. de Zool. CI. IX. Année 1833. n. 2. pl. 66. fig. 2. q—»v. Habitat: sub cortice praesertim Quercus, vel etiam Populi. Haud infrequens, in agro Vratislaviensi, prope pagos Scheitnig, Marienau, Poepelwitz, Kosel, Oswitz etc. S3 DESCRIPTIO. Larvae corpus statura latiore, solidiore, convexiore, quam in reliquis huius generis speciebus. Caput et prothorax nigro-fusca, oris partes fulvo- brunneae, meso- et melanotum nigro-fusca, in lateribus utrinque macula arcuata flava; meso- et metasternum flavescentia. — Pedes testacei; articuli quatuor posteriorum fasciis brunneis vel piceis. 4bdomen supra nigro - fuscum, segmentis utrinque macula arcuata flava, et serie media macularum flavarum transversalium, ad marginem posticum segmentorum, cum maculis lateralibus partim confluentium. Margo abdominis exterior utrinque serie linearum flava- rum cinctus. enter in lateribus brunneus, medius flavescens; segmenta po- stice linea fusca cincta, et altera tenuiore supra illam; praeterea duae late- rales lineae longitudinales fuscae per margines ventris brunneos currunt. Nympha in tabula adiecta breve tempus ante ultimam evolutionem depicta, qua de causa colores pallidiores quidem sunt, sed proxime accedunt ad ima- ginis colores. Larva exeunte mense Aprili in nympham transformatur; tempus evolutio- uis in imaginis statum est medio mense Maio.. n» Tab.5. Fig.e.f.9. S4 Subgenus INOCELLIA mihi. (RHAPHIDIA auctt.) Caput horizontale, directo porrectum, depressum, quadratum; antennae filiformes, capite et prothorace computatis longiores, articulis vix distinctis; ocelli nulli; prothorax longitudine capitis, semicylindrieus, pronoto aliquantu- lum depresso; prosterno oblongo; pedes graciles breviores; partes sexuales segmento abdominis ultimo immersae. Larvae corpus depressiusculum; oculi quatuor, duo superiores minores; meso- et melathorazx latitudine longiores. : Nympha capite prothoraceque directo quiescit. DESCRIPTIO GENERIS. 'Tab.6. Fig.1l. Caput horizontale, planum, depressum, quadratum, angulis posticis paululum J rotundatis; occiput in collum breve angustatum; supra dense rimoso- punetatum, loco ocellorum toris duobus rotundis mediocribus subelevatis; fossa verticis transversa languida, et vitta oblonga longitudinali angusta polita a vertice ad collum usque postieum currente, et suleula media in- structa; subtus subtilius rimoso - punctatum, cum fossa media longitudinali tenuj, quae praesertm in feminis distinctius conspicua est; in lateribus huius fossae utrinque ab oculis usque ad collum cum copia planorum minu- torum glabrorum, irregulariter quadrangularium, inter se suturis punctatis distinctorum, numero utrinque circiter tredecim. Tab.6. Fig.2. Oculi in lateribus capitis, in augulis eius anticis, minores, semiglobosi, pro- minuli. Ocelli nulh. Tab.6. Fig.3. Antennae et ante et inter oculos, fronti, et quidem prominentiae eius annuliformi insertae, distantes; filiformes, longitudine capitis duplici; articulis nume- rosis, quadraginta et uno, cylindricis, brevibus, vix disünetis; articulus S5 basalis (torulus) minutus, vix conspiciendus; articulus secundus reliquis crassior, tertius vix tenuior; reliqui sensim aliquantulum. decrescentes. Arüculi trigesimus tertius et quartus et partm etiam secundus antennae marium valde angustati, reliqui ad apicem latitudine praecedentium; arti- culus ultimus acuminatus; omnes antennae articuli in apice utrinque seta brevi, praeterea vero pilis brevissimis instructi. Clypeus transversus, trapezoideus, postice incisurae frontis insertus. Labrum corneum, mobile, clypeo antico affixum, minutam, quadratum, angulis anticis paululum rotundatis; antice pilis setosis brevissimis cinctum. Mandibulae exsertiusculae, corneae, validae, in basi trigonae, in apice curva- tae, sed minus, quam in Rhaphidiis; acuminatae, acutae; margine interno acuto, dentibus tribus, superiore maiore, obtusiusculo, reliquis mnlto mino- . ribus, obtusiusculis, inter se aequalibus. Maxillae cerustaceae, breves; latae; pars basalis transversa, angusta; stipes brevis, latus, extus incrassatus, irregulariter quadrangularis; mando, sive lobus maxillae, inferior oblique trapezoideus, in margine interno densis ciliatus pilis setosis; lobus maxillae superior minor, ovatus, in margine externo pilis brevissimis, in interno longioribus ciliatus. Palpi mazxillares setacei, mediocres, graciles, articulis quinque; secundo brevi, reliquis multo longioribus, inter se aequalibus, ultimo aliquantulum graci- liore, apice acaminato. Labium breve, quadratum, stipitibus antice duobus brevibus palpigeris, crassis immobilibus. | Palpi labiales maxillaribus dimidio circiter breviores, tenues, articulis tribus, primo brevi, reliquis duplo fere longioribus, ultimo graciliore subacuminato. Prothoraz capite vix brevior, semicylindricus, latitudine vix duplo longior, an- tice posticeque aeque latus. | Pronotum semicylindrieum, in marginis locis duobus tantum utrinque acute inflexum, ibique Jaminas minutas, prosternum partim paullulum tegentes constituens. Prosternum oblongum, pone lamina cornea longitudinali media rhomboidea elongata. Mesothorax prothorace dimidio circiter brevior, et latitudine prothoracem duplo superans, quadratus. Prophragma declivum oblongum; scapulae ante- Tab.6. Fig.4. Fig.5. Fig.6. Fig.7. Fig.8. Fig.9. Fig.10. Fig.11. Fig.11.a. Fig. 11.5. Fig.12.A. Fig.12.B.a. Fig.12. A.a. Tab. 6. Fig.12.B.b.c. Fig.12. A.b.c. Fig. 19. A.d. 86 riores irregulariter quadrangulares, magnae; scapulae posteriores e par- tibus duabus, magnitudine non aequalibus, sutura transversa (alitendine) disiunctis, constitutae, quarum antica minor, irregulariter trapezoidea, po- stica vero duplo maior, irregulariter trapezoidea; mesonotum minutum, triangulare; scutellum (fig. c.) parvum, transversum, oblongum, in media parte callo lineari. (praescutello) cum prophragmate coniunctum; meso- phragma transversum, callum perangustum constituens. . . Mesoslernum convexiusculum, irregulariter hexagonum, transversum. . Fig.13.4. — Metathorax eadem magnitudine et forma, qua mesothorax ; metanotum e par- Fig. 13. B. Fig. 13. B.d. Fig.13. B. e. Fig.13. A. e. tibus duabus maioribus lateralibus irregulariter quadrangularibus, scapulis mesothoraeis anterioribus respondentibus, constitutum, quae fossam inter se subtriangularem formant; postscutellum oblongum, transversum; meta- phragma callum transversum angustum consütuens. — Pleura irregulariter triangularis, sutura seu alitendine- a parapleura distincta ; parapleura dimidio fere minor, irregulariter triangularis; metasternum vix de forma mesosterni decedit. Fig.14. 4. B. 4lae membranaceae, hyalinae, anteriores posterioribus paululum longiores atque Fig.14. A. latiores, longitudine corpus totum aliquantulum superantes; deflexae, an- gusíae, in apice rotundatae, ad basin angustatae. Venae alarum omnino glabrae; ramificatio venarum paucis tantum a ratione ramificationis cete- rarum Rhaphidiarum diversa; spatium inter costam (fig. a.) et subcostam fig.b.) pauciores continetvenulas transversas, 7-10; in eo loco, quo subcosta cum costa. concurrit, venula transversa prodit radium iungens cum costa. Radius (fig. c.) subcostae atque costae omnino parallelus; pterostigma (fig. d.) regulariter trapezoideum, venulis transversalibus in areolas haud divisum. | 4reolae discoidales (fig. g. s. g. etc.) alae superioris penta- vel heptagonae, in series quatuor dispositae, quarum prior quatuor com- plectitur areolas, altera et tertia tres, quarta vero duas. —Cubitus (fig. e.) et posicosta vix differunt a cubito postcostaque alae Rhaphidiarum genui- narum. . Venulae areolas marginales constituentes omnino simplices, se- cunda (fig. f.) excepta, semper furcata, vel rarius bifurcata. ST Ramificatio venarum alae inferioris paucis tantum discedit a ramifica- Tab.6. Fig.14. 5. tione Rhaphidiarum; cos!ía (fig. a.) et radius (fig. c.) in eo loco, quo sub- costa (fig. b.) cum costa concurrit, venula transversa sunt coniuncta; pte- rostigma (fig. d.) plane simile est pterostigmati alae superioris; areolae . discoidales (fig.g. g. g. etc.) in seriebus tribus collocatae; venulae margi- nales simplices, secunda (fig. f.) furcata vel rarius bifurcata. Pedes gressori, parum graciles, pedibus Rhaphidiarum paululum breviores; longitudine subaequales; posteriores reliquis aliquantulum longiores, ma- gis ad anticam partem directi; paria inter se aeque distantia. Femora longitudine mediocria, subeylindrica, compressa. Tibiae femoribus longi- tudine fere aequales, posticae longiores, subeylindricae, compressae. Tarsus übiae multo brevior, quinque-articulatus; articulis minutis debili- bus; primus omnium longissimus, maximus; secundus dimidio brevior, tenuior; tertius bilobus, secundo fere duplo longior; inter lobos articulus quartus valde minutus conditus; quintus, longitudine circiter tertü, in basi tenuis, apicem versus latior, unguiculis duabus curvis perbrevibus instructus. ] Abdomen longitudine circiter capitis cum pro- et mesothorace, cylindricum, depressum, apicem versus paulo attenuatum; segmentum ultimum anale, praecedentibus magnitudine subaequale, partes continet sexuales maris, sicuti feminae. Partes sexuales maris externae simplices, lamellas duas mediocres semi- cir- eulares, sub ano ipso cylindrico, formant. Partes externae genitalium feminarum vaginam efficiunt omnino ut in Rha- phidiüs formatam, sub ano ipso quoque immersam, longitudine abdomen aequantem. Differentia sexus in unica huius subgeneris specie hucusque coguita praeter discrepantem partium sexualium formam, magnitudine quoque valde varia digno- scitur, quum mares plus duplo feminis sint minores. Fig.15-20. Fig.18. Fig.19. Fig.20. Fig.21. Fig.22. Fig.23. e TTab.6. Fig. 94. Fig. 25. Fig.26. Fig.27. Fig.28. Fig.29. Fig. 930. Fig.31. Fig.32. Fig.33.94. Fig.35. Fig.36. 88 DESCRIPTIO LARVAE. Corpus gracile, sublineare, elongatum, depressum. Caput corneum, quadratum, depressum, latitudine aliquantulum longius, margi- nibus lateralibus valde angustis. | Oculi semiglobosi, minuti, quatuor, in lateribus capitis sub autennis, in seriem duplicem dispositi; superiores duo inferioribus duobus dimidio fere minores. Antennae omnino eaedem, quae in larvis Rhaphidiarum. Mandibulae. corneae, arcuatae, acuminatae, in margine interiore desinis tri- bus, primo maiore, altero minore, tertio minuto, omnibus acuminatis. Mazillae crustaceae; parte basal quadrangulari, crassiore, latiore; altera parte irregulariter quadrangulari, angustiore; tertia apicali. praecedente parte aliquantulum breviore, obtusa, conica, margine interiore curvo. Palpi maxillares breves, filiformes, quinque-articulati; articulo basali (torulo) vix conspicuo; reliqui magnitudine subaequales, penultimus praecedenti- bus paululum longior; ultimus tenuior, acuminatus. Labium quadratum, angustum, transversum, e stipitibus palpigeris et parte me- dia triangulari constitutum. . Palpi labiales tn - ar ficulati, articulo primo minore, altero longiore, tertio pau- lulum breviore, acuminato. Prothorax comrneus, longitudine circiter capitis; quadratus, postice paululum angustatus, angulis posticis rotundatis. Meso- et metathorax prothorace multo angustiores, latitudine fere duplo longiores. Pedes omnino, ut larvarum generis Rhaphidiae pedes constituti. Abdomen ad basin metathorace plus duplo latius; medium versus segmenta incrementum capiunt, apicem versus vero decrescunt. Larvae marium huius subgeneris speciei minores sunt larvis feminarum. Victus vitaeque ratio omnino congruunt eum Rhaphidiarum victu vitaeque ra- tiones habitant praecipue in rimis corticis Pini sylvestris; fortasse alias quoque Pini species incolunt, qua de re nihil a me observatum esse doleo. 89 Vivit larva secundum observationes meas per menses viginti vel viginti duo, antequam in nymphae statum transit; mense Maio ineunte larva cutem exuit, et in nympham transformata prodit. DESCRIPTIO NYMPHAE. Caput, oculi et antennae omnino ut eaedem partes in imagine; ocelli nulli. Mandibulae corneae, arcuatae, acuminatae; in margine interiore dentibus qua- tuor acutis; primo maiore, reliquis maguitudine decrescenübus, quarto minuto. Mazillae crustaceae; pars basalis lata, exterius crassior; pars altera qua- drata, illa angustior; pars tertia apicalis conica. Palpi mazillares filiformes, quinque-articulati; articulo basali valde minuto; altero brevi; reliquis sensim longitudine crescentibus, ultimo acuminato. "Labium breve, transversum, quadrangulare.- Palpi labiales perbreves, tri- articulati, articulis aequalibus, ultimo acuminato. Prothorax, meso- et metathorax omnino ut in imagine formati. Alarum vaginae lateribus corporis adpressae, longitudine circiter dimidia abdominis. Pedes mediocres, aliquantulum pedibus imaginis breviores, corpori adiacentes. Abdomen feminarum vagina, e segmento ultimo sub ano ipso, oriente, in dorsum abdominis reflexa, duplo quam hoc breviore instructum. Nympha in situ directo, capite porrecto, quiescit dies undecim vel trede- cim, in corporis latere cubans; ab initio pallida, paulo post vero sensim colori- bus imaginis ornata; deinde duo dies ante metamorphosin in imaginis statum ambulat; mense Maio exeunte et Iunio ineunte imagines prodeunt. Species unica tantum Znocelliae subgeneris hucusque cognita est: Anocellia crassicornis. Tab. 6. Fig. 37. Fig.38. Fig.39. Fig.40. Fig.41. Fig. 42. Fig.43. Corpore toto nigro; antennis brunneis; alis flavescenti-hyalimis, venis Tab. 7. nigro-fuscis; pterostigmate elongato trapezoideo, fusco-brunneo; pedibus obscure testaceis totis; abdomine flavo - picto. 12 Fig. a. b. c.g. Tab. 7. Fig. g. 90 Longit. corp. maris 4^^-4//^^, feminae 7'" - 8", Khaphidia crassicornis Hartl., Schummel, Vers. e. Beschr. p. 15. no. 4. tab. fig. 4. Percheron in: Guérin, Mag. de Zool. Année 1833. CI.IX. pl.66. fig.4. 5. c. Burm. Handb. d. Ent. Vol.Il. p.2. p.964. n.6. Habitat in perpaucis tantum Germaniae regionibus, raroque invenitur. In agro Halensi, in Silesiae aliquot locis, ex. gr. in pinetis prope oppidulum Lissa; etiam prope Vratislaviam in area, ubi ligna conduntur, in trunco Pini ex Silesia superiore advecto, exemplaria inventa sunt. DESCRIPTIO. Caput quadratum, supra granulato-punctatum, nigrum, a vertice ad collum vitta longitudinali polita. Clypeus, labrum, mandibulae et palpi maxillares, omnia brunnea; labium et palpi labiales fusca. |.4ntennae brunneae; oculi nigri. 2 Pronotum rimoso-punctatum, nigrum, limbo angustissimo brunneo; prosternum brunneum. Meso- et metathoraz cum prophragmate tota nigra, exceptis praescutello, scutello, mesophragmate, fossa et parie media metaphragmatis, quae fulva sunt. Alae fuscescenti-hyalinae, venis fuscis vel nigro-fuscis; costa, subcosta, ra- dius, cubitus et postcosta basi fulva. — Prerostigma elongatum, regulariter trapezoideum, fusco-brunneum. Pedes toti obscure testacei. Abdomen mgrum; supra segmenta utrinque serie laterali macularum minutarum, curvarum, flavarum, et serie media macularum transversarum ad marginem segmentorum: posticum, longarum flavarum. Subtus nigrum, segmento penulümo et ultimo brunneo; segmenta omnia postice flavo - marginata. Vagina feminae longitudine abdominis, nigra. Tab. 7. Fig.c.d.à. Larva: Capite fusco-brunneo; prothorace rufo; meso- et metathorace fuscis, flavo-cinctis, superne signaturis tenuibus flavis; pedibus pallidis, articulis fusco-annulatis; abdomen fuscum, signaturis flavis. 91 Longit. larv. maris 67," —7^/, femin. 7 ^^ - S/^. Stein in: Wiegmann's Archiv für Naturgesch. Jahrg.VI. p. I. pag. 316 - 330. tab. VII. fig. 1-9. (Icones ex parte nimis leves; haud accuratae.) Habitat in corticis Pini sylvestris rimis. Specimina quaedam amicus Wocke in pinetis prope oppidulum Lissa invenit et mecum communicavit. DESCRIPTIO. Caput nitidum, fusco-brunneum; partes oris fuscae; oculi quatuor nigri; antennae pallidae, articulis in apice late fuscis. —.Prothorax rufus totus, niti- dus; mesothorazx supra fuscus, anguste flavo - cinctus, linea media longitudinali flava, ramulos utrinque tres tenues breves flavos emittente; subtus obscure brun- neus; melathorax supra fuscus, anguste flavo-cinctus, linea media longitudi- nali brevi flava, a basi, in apice ramulo utrinque tenui et puncto in utraque parte iuxta lineam flavo; linea altera longitudinali brevi a margine posteriore ascen- dente flava, ramulis utrinque duabus brevibus flavis; subtus obscure brunneus. Pedes pallidi, articulis ad basin, in media parte et in apice brunneo- vel fusco- cingulatis. | 4bdomen supra fuscum, segmentis lateribus macula arcuata flava cinctis, deinde serie utrinque macularum tenuium curvarum flavarum, et serie media macularum transversarum oblongarum angustarum flavarum ad marginem segmentorum posticum; segmentum ultimum signaturis compluribus minutis fla- vis. Subtus segmenta in margine laterali brunnea, deinde vitta longitudinali utrinque testacea; margines postici macula testacea cincti, reliqua pars fusca, coerule - opruinosa. DESCRIPTIO NYMPHAE. Nympha omnino speciem habet imaginis, atque eiusdem colores, sed par- tim paululum pallidiores; pedes, alarum vaginae, et feminae vagina recurva colore sunt cereo. Nympha in tabula citata breve tempus ante ultimam evolutionem depicta, colore proxime ad imaginis colores accedente ornata est. 12* Tab.7. Fig.e.f.g. 92 TABULARUM EXPLICATIO. Tabula 1. . Caput. Ehaphidiae notatae Fabr. supra et subtus,. magnitudine auctam 1 2. Oculi eiusdem. : . 9. Antenna eiusdem, et quidem maris, magnitud. valde aucta. 4. Clypeus eiusdem, magnit. valde auct. - 5. Labrum eiusdem, item 6. Mandibula dextra, item | "7 7. Maxilla sinistra, item 8. Palpus maxillaris , ^ item 9. Labium, item 10. Palpi labiales, à item 11. Prothorax, supra et subtus. - t2 13. 14. 14. . A. B. Mesothorax supra et subtus, A. a. prophragma; b. scapulae anteriores; c. praescutellum; 4. scutellum ; f. mesophragma; g. mesosternum. B. a. prophragma a latere visum; 6. et c. scapulae posteriores. A. B. Methathorax supra et subtus. A. a. et c. fossa; b. metanotum; d. metaphragma; e. metasternum. B. conspectus a latere; d. pleura; e. parapleura. A. Ala superior; a. costa; 6. subcosta; c. radius; d. pterostigma; e'. cubitus; e." postcosta; f.1-f.7 etc. venulae areolas marginales constituentes. B. Ala inferior; a. costa; 5. subcosta; c. radius; d. pterostigma; e. cubitus; €, postcosta; f.1-f.? etc. venulae marginales; g. g. g. etc. areolae discoidales. . Pes posterior totus; f. 16. coxa; f. l7. trochanter; f. l8. femur; f. 19. tibia; f. 20. tarsus. CEMEEPANDRRNCHQAE I e OMAHA REA HORT AUAFUNREA NUR TETESCHRHENTES. d 93 Fig. 21. Pars posterior abdominis, cum partibus sexualibus exterioribus. f. 22. partes maris sexuales et anus. f. 23. partes feminae sexuales, vagina, et anus. » 24. Caput larvae Rhaphidiae notatae, supra et subtus. » 25. Oculi larvae in latere capitis, 7 in gyro dispositi. » 26. Antenna larvae, : l » 27. Mandibula sinistra, $ » 28. Maxilla dextra, » 29. Palpus maxillaris, » 90. Labium » 9l. Palpi labiales, - » 392. Prothorax, supra et subtus. omnes hae partes magnitudine valde auctae. » 399. Mesothorax supra et subtus. » 94. Metathorax supra et subtus. , 99. Peslarvae totus. » 96. Abdominis segmentum primum. » 97. Caput nymphae Zhaphidiae notatae. » 98. Mandibula nymphae sinistra, » 99. Maxilla dextra, ' ., 40. Palpus maxillaris, magnitudine valde aucta. » 4l. Labium, ! ». 42. Palpi labiales, » 43. Nympha, magnitudine naturali, situ quiescente, in latere cubans. » 44. Exuviae larvae capitis et prothoracis. - Hs * Tabula 2. Fig. ES Rhaphidia Ophiopsis Schummel, magnit. ter aucta, c. f. magn. natur. c. p. d c. Larva Rh. Ophiopsis, magnit. ter aucta. d. Abdomen larvae subtus. e. Nympha, situ quiescente; nonnullos dies post exuvias depicta; magnit. ter aucta. f. Caput imaginis, magnit. valde auctum. 9. l. 2. Pterostigmata alae superioris et inferioris, magn. valde aucta. 3. Ptexo- stigmatis varietas. Fig. )* Fig. , * bh] 94 Tabula 3. a. Rhaphidia Xanthostigma Schummel, femin. magn. ter aucta. «. magnit. natur. b. Larvae eiusdem, supra; c. larva subtus; magn. ter aucta. B. *. magnit. natur. - | d. Caput imaginis, magnit. valde auctum. e. Pterostigma alarum; e.* pterostigmatis varietas; magn. valde auct. f. g. Rhaphidia affinis mihi, masc. et fem., magnit. ter aucta. g. y. magnit. natur. À. Larva eiusdem, supra; i, larva subtus; magn. ter aucta. 4. «, magnit. natur. Kk. Caput imaginis, magn. valde auctum. l. Pterostigma alarum; /.*, pterostigmatis varietas; magn. valde auct. Tabula 4. a. 6. Rhaphidia media Burmeister, mas et fem. magn. ter auct. «. G. magnit. natur. c. Larva eiusdem, supra; d. larva subtus; magnit. ter auct., à. magnit. natur. e. Caput imaginis, magnit valde auct. f. l. Pterostigma alarum; f. 2. 9. pterostigmatis varietates; magnit. valde auct. g. Rhaphidia maior Burmeister, fem., magn. ter auct. y. magnit. natur. h. Caput imaginis, magnit. valde auct. i. l. Pterostigma alarum, i. 2. 9. pterostigmatis varietates; magnit. valde auct. Tabula 3. a. b. Rhaphidia notata Fabricius, mas et fem.; magn. ter auct. e. B. magnit. nat. c. Larva eiusdem, supra; d. larva, subtus; magn. ter auct. 9. magnit. natur. e. Nympha supra; f. nympha subtus; magnit. auct. g. magnit. natur. DR P IRR AA, a RA I IRSEn IORCVUP MISERUM E Tr LC TAN DIS EX — AL a .95 Fig. g. Caput imaginis, magnit. valde auct. À. 1. 4. Pterostigmata alarum; A. 2. 9. 5. 0. 7. 8. pterostigmatis varietates; magnit. valde aucta. i ; i.i. Venularum marginalium alarum unius eiusdemque speciminis varietates. » A. Oculi larvae in latere capitis. | ^ | Nympha, situ quiescente; magnit. natur. Tabula 6. . Caput /nocelliae crassicornis mihi, supra et subtus; magnitud. valde auct. . Oculi eiusdem. . Antenna maris, magnitut. valde auct. . Clypeus, magnit. valde auct. C ROT Labrum, magnit. valde auct. ., 6. Mandibula dextra, magn. valde auct. » 4. Maxilla sinistra, item » S. Palpus maxillaris, item », 9. Labium, item . 10. Palpi labiales . item » 1l. Prothorax, supra et subtus. a, pronotum; 6, prosternum. » 12. A. B. Mesothorax, supra et subtus. A. a. scapulae anteriores; b. praescutellum; c. scutellum; d. mesosternum. B. a. propteragma; 5 et c. scapulae posteriores. , 13. A. B. Metathorax, supra et subtus. A. a. metanotum; b. fossa; c. metasternum. B. d. pleura; e. parapleura. » 14. A. Ala superior; a. costa; b. subcosta; c. radius; d. pterostigma; e. cubitus; e'. postcosta; f. etc. venulae marginales; gg. etc. areolae discoidales. » 14. B. Ala inferior; a. costa; b. subcosta; c. radius; d. pterostigma; f. etc. ve- nulae marginales; ggg. etc. areolae discoidales. » 19. Pes posterior totus; f. 16. coxa; /. 17. trochanter; /. 18. femur; f. 19. tibia; f. 20. tarsus. Fig. 21. Pars posterior abdominis, cum partibus sexualibus exterioribus; f. 22. partes sexuales maris, et anus; f. 29. partes sex. feminae, vagina, et anus. 24. Caput larvae [nocelliae crassicornis, supra et subtus. ^5 » 29. Oculi larvae in latere capitis, 4, in serie duplici. Lao: L20—1.— ^ - ys übhav diim T? hnant* ) x: 26. Antennae larvae, Dunpenlhs hr üysmmo uy j5*? a y^l : rings 97. Mandibula sinistra] — AUG IE mmi anite) [b d ud ^ * » 28. Maxilla dextra, - o0 wid sbigr i 4 20 "Pio ^n Mii mpeniipdiue elde BUE, quitenprümi wandieas 73 » 390. Labium, | dps s el (M smeynl ino0 » 9l. Palpi labiales, Amr - aget ioMusos p. ol , alg, » 92. Prothorax, supra et subtus. ^| . 99. Mesothorax, supra et subtus. », 94. Metathorax, item ,» 99. Pes larvae totus. ; ái 36. Abdominis segmentum primum. iini aereis amor duqat) » 91. Caput nymphae lnocelliae crassicornis. ind lant) ,. 98. Mandibula nymphae sinistra, magnit. valde auct. — * sumus. d , 399. Maxilla dextra, A » Ax ! : " "i BELTS magnit. valde auct. , bt | ; P » 492. Palpi labiales, i », 43. Nympha, magnit. natur; situ quiescente, in latere cu à "TTE Tabula 2. th 24 Fig. a. b. Inocellia crassicornis mihi, mas et fem., magn. ter auct. j —— — «, f. magnit. natur. | » € Larva eiusdem, supra; d. larva subtus; magn. ter auct. 9. magnit. natur. » €. Nympha eiusdem, supra; f. nympha subtus; magn. ter auct. ! g. magnit. natur. » » $9. Caput imaginis, magn. valde auct. - [1 E Lp c0 2 gf as P onn ttem 277272277 2 4— FO, rmeqenis, 9b Ls M6, Ferme LT LI, pp 1 / P * - [4 4 N P " . Z. vis tiracanr aai et Ds ; TANS p, ! TR : uU / » jJ e Mate Mepni JU Adae "et » 2 | EN. * ; Y E zt, tts. maqguetum. veeettet. t, neetgn neeteeritl us, do Jem. tton. (tutti D agp. maet. e, bett e, bern. belua sttlbltus, e php "A CHI. 2 ^^. pheroste qune , J pherestegnee Dur. 4 uismoan» UA. ! f VS. NTC EM T TRE d : WA SL É v [] E Ds) eT c oth rer A p A—H N 4M e etn E. Ae. JI MA, ellus. m. e ; ae, meus, yz P ZA m / «a, Jem ILLU UC M, HIER UT, a C. TUI HEC EUM , IUIS s MI TLEHM TUE, T DIUI. Mens. Jf cs. ptg ttt o Mu) et qq feo. Mugs ttt, p mne. Jeu Elrt n ntes e m nnt up. Io Lento. nr A ,dsemanm, ead mat. duthen T | 6 t PI rnt Meet een RF MIS enne q.d. €, CU). Itt. fd MEPUSE E, eg 2 , ? 46, HUS HIGH LC qu IHRE ntt 4m. uetqut etutt. du, peeegnt. tet. 6 beer, at. erm seed. tq hatch. s meas meat UE mamqu aue y, meqgn ent 5, 0aph Ttt. v T, Merle. 2,3, pert wer doe vida trt, Gax TX. (v) hj —— — 23); d n» » $e NS 3 SSNS Nu nnne ( (ii n» Ll iiie eine ides niti er qn, Buts, veeteget. tte, o VOULU T€. 6, Em mter qa tret A meen. 7e. 6, ewm. z, eom Tt FIUS TIL TU. ttn e meregn Tett PH f pügn step mag tuy. g, pheugqu nen. gu gp eneezguee. p, 7, plerestegener, 2 — 8, Der 2 mer uar. HK, Ferme Cem. P, nagpmpA pesreer. AL dssmazun aa net dee ot unm 1 MEX WRTMS UM TERT NE SY * t $5 C CC deo velt. rt eade ntl ty " / z dornttune Intt GIENCHI y; *: IIS Z D A " A ÁI S, megens , M uu 97A eurmpC, i M en 23 zy mtere / 7 /; 5 db i m l wm s P Lad m. i d PRG the AA s " "A / A . / " j CE P ag €f PA eee fent CI vou) abis : ets netegse emteevem. on, tenero soe: uy fn verepro eme, d peemqgro sont; € lema t, laor reli pte, $7 ^ : THE 7 (gu quecter. 0j pego ett. e, pupe . p, pague editt peetqgreeteeal. atteetuy, Qu, psmqre at. Pag trem. JA Besrrtnvere,, ant! ont. UTE TM) 02 49 090m em, "Cod ID Tr Sn 1 3^4 e! - " " B Yo iot LIT AN Sor «x "T ^ » 2! - - j , ] MES a OL. ' p" N - * 6s Jw r d 4 liso 5e E TE ANN UE WENN EXT drgri Mee in ! LI * E D. Ó : , "I e "jm ; kS Ms ! ) p ] E. ] : E os M M CALIF ACAD OF SCIENCES LIBRARY LL UT 3 1853 00034 9469