an 


nn ee 


_ . 
a .. - er 
dar > | +. 


a Si & 1 0 MS ana 2’ 00 > A 
- - Az I ie 3 
| Be Be — 


tan Bu, 


2: ger un den Jahn 1827 2 1830 Allen . 


ds 


1522. 


Be 
ef > 
Y 


La determination precise des &speces et de leurs caracteres distinctifs, fait la premiere 
base sur laquelle toutes les recherches de l’histoire naturelle doivent @tre fonddes, Les observa- 
tions les plus curieuses, les vues les plus nouvelles, perdent presque tout leur merite quand 
elles sont depourvues de cet appui; et malgre l’aridit& de ce genre de travail, c’est par lü que 
doivent commencer tous ceux qui se proposent d’arriver ü des resultats solides. 


Cuvier Rech, sur les oss. foss. Y. Part. V, p. 2. 


Vo Two Tt. 


Bi, Monographie der Papagaien hat der trefliche, uns in der Blü- 
the seines Lebens leider durch den Tod entrissene, neben meinem 
unvergesslichen Freunde Zeinrich Boie aus Kiel, auf Java schlum- 
mernde 7. Ruhl *) in der ersten Abtheilung des zweiten Bandes 
der Verhandlungen der Raiserl. Leopoldinisch-Carolinischen Aka- 
demie der Naturforscher zu Bonn vom Jahre 1820 mitgetheilt. Diese 
Arbeit, gleichsam aus dem Gröbsten hervorgeschöpft, hat viel Verdienst- 
liches, ist aber nicht kritisch genug, und muss bei dem raschen Fortschrei- 
ten der Entdeckungen in der Ornithologie seit ihrer Entstehung bis 
jetzt lückenhaft seyn. — Huhls Arbeit schien mir jedoch einer 
neuen, dabei gänzlichen und sorgfältigen Ueberarbeitung würdig und 
um so mehr bedürftig, als sie die specielle Kenntniss von Vögeln be- 
ahsichtiget, welche unstreitig zu den merkwürdigsten gehören, und 


°) Kuhl starb in einem Alter von vier und zwanzig Jahren, am 14, September 1821. — 
Ihm folgten bald der thätige var Hasselt und diesem HeinrichBoie, dessen letzter 
Brief an mich mit der Ueberschrift ‚‚Tapos am Fuss des Berges Pangerango auf Java“ 
aber ohne Angabe der Zeit, in welcher er ihn schrieb, gerichtet war, und mir von sei- 
nen ihm so theuern Reisegefährten, meinen herzlichen Freunden, Herrn H, Macklot 
und Müller zugeschickt wurde. Boie starb am 4ten Sept. 1827. 


9 


wegen der grossen Anzahl ihrer Sippen und Gattungen ganz vorzüg- 
lich monographisch behandelt werden müssen. 


Während meines Aufenthaltes in Frankreich, England, Holland 
und in Berlin beschrieb ich daher mit der grössten Sorgfalt alle in 
den dortigen grösseren oder kleineren (von mir am Schlusse der Be- 
schreibung der einzelnen Gattungen immer angeführlen) ornithologi- 
schen Sammlungen des Staates, gewisser Gesellschaften oder Privat- 
personen befindlichen Papagaien, so wie die unseres hiesigen Museums. 
So kommt es, dass in dieser Monographie nur wenige Gattungen sich 
vorfinden, welche ich nicht selbst gesehen und nach der Natur be- 
schrieben habe. — Das Glück war mir günstig, gegen zwei Drit- 
theile der in dieser Monographie aufgeführten Papagaien lebend be- 
obachten zu können, wodurch ich in den Stand gesetzt worden bin, 
die Färbung ihrer Augen, ihres Schnabels, der häutigen Theile dieses 
und der nackten des Gesichtes, ihrer Füsse, so wie den Bau ihrer 
Zunge mit Bestimmtheit angeben, und so eine ziemlich vollständige 
Beschreibung ihrer en Körpertheile den Ornithologen vorle- 
gen zu können. 


Aus der ausgezeichneten Sammlung lebender Papagaien Seiner 
Majestät unseres unsterblichen Königes Maximilian Joseph, ka- 
men unserem zoologischen Museum die seltensten Gattungen zu 
(so z. B. Forsters Psittacus hysginus aus der Insel Zaoowe, 
Psittacus indieus u. s. w.), welche ich grösstentheils auch ana- 
tomisch zu untersuchen, und so Gelegenheit hatte, mit grösserer 
Sicherheit die Sippen und die zahlreichen Gattungen in ihren ver- 
schiedenen Gruppen einander natürlich anzureihen, die Geschlech- 
ter zu bestimmen u. s. w. Specielle anatomische Bemerkungen, 
die ich hieraus ferner gezogen habe, werde ich, da sie nicht 
in den Kreis einer solchen AERO BEER gehören, einstens an einer 
andern Age mittheilen. 


Erst nach‘ diesen praktischen Beschäftigungen und nach Vollen- 


dung der während derselben festgesetzten Classification der. Sippen 
und Gattungen, wodurch ich mir diese sämmtlich so fest eingeprägt 
halte, dass sie mir, selbst vom ihrem Aufbewahrungsorte entfernt, 
gleichsam in Reihe und Glied vor Augen zu stehen schienen, begann 
ich ihre oft so höchst verworrene Synonymie zuerst auf dem Papiere 
ins Reine zu bringen, und dann mit Hülfe meiner an Ort und Stelle nach 
der Natur entworfenen Beschreibungen, et mit dem einschlägigen Vo- 
gel selbst in der Hand, festzusetzen, und so bin ich sicher, dass auch 
der schärfste Critiker in Bezug auf diesen Theil der vorliegenden Ar- 
beit meine angestrengteste Sorgfalt nicht verkennen werde, und mich 
nicht leicht wesentlicher Irrthüämer möchte zeihen können. 


Ungerne habe ich mich auf Le Yaillants Aussagen über ge- 
wisse Gattungen allein verlassen, theils weil ich aus den Beschrei- 
bungen mancher derselben, theils aus ihren Abbildungen mit aller 
Bestimmtheit ersehen konnte, dass er sie aus Buf fon, vorzüglich 
aber aus Edwards stillschweigend und mit gewissen, absichtlichen 
Veränderungen, die die That unkenntlich machen sollten, gezogen 
hatte, — Solche Vögel will dann Le Yaillant in .der ‚Regel zu 
Lissabon, oder am Cap, oder an irgend einem anderen entfernten Orte 
lebend gesehen haben. — Dadurch bin ich in mancher Beziehung 
misstrauischer gegen diesen sonst so ausgezeichneten, höchst scharf- 
sinnigen und scharfsichtigen Ornithologen geworden, als ich es früher 
war. Wo ich, bei Ermangelung des natürlichen Gegenstandes, auf 
solche Weise mehr durch seine als meine Schuld fehlte, möge man 
es mir verzeihen. 


Ueber einen brasilianischen Papagai haben mir Seine Durch- 
laucht, der hochgefeierte, um die Landes- und Thierkunde Brasiliens, 
und dadurch um die Wissenschaft hochverdiente [Maximilian Prinz zu 
FVied Bemerkungen, und über einige mir dunkel gebliebene Gattun- 
gen des alten, thätigen /Z/aregrave, Herr Geheimerath Prof. Dr. 
Lichtenstein nähere Aufschlüsse, und von zweien derselben (7’sıt- 


59* 


tacus Paragua *) und Psi. Tarabe) Abbildungen nach Marc- 
graves ÖOriginalgemälden, so wie ferner Abbildungen der Sittace 
glauca und des Pionus vulturinus gütigst mitgetheilt. — Diese Hülfe 
ist mir bei vorstehender Arbeit von beiden Gelehrten geworden; aus- 
serdem hat an derselben Niemand Antheil. 


Schmerzlich habe ich wie bei der Ausarbeitung meines Systema 
avlum, so auch hier die zweite Auflage von Lathams Synopsis 
avium vermisst. Die Papagaien, welche dort beschrieben sind, be- 
dürfen demnach noch ihrer besondern Betrachtung. 


Bei Ausmessungen der Papagaien habe ich mich durchgehends 
des Pariser Maassstabes bedient. 


Geschrieben am Christtage 18350. 


*) Wie schon Buffon, und nach diesem Lichtensteinin seiner schätzenswerthen und 
nützlichen Abhandlung: Die Werke von Marcgrave und Piso über Naturgeschichte Bras 
siliens, erläutert aus den wieder aufgefundenen Original - Abbildungen (Abhandl, der 
Königl. Akademie der ’Wissensch. in Berlin 1815 —17. S. 201.) S. 168. ganz richtig 
vermuthet hatten, dass dieser Vogel kein Americaner seyn möchte, so hat es sich neu- 
erlichst gezeigt, dass er in der That kein solcher, sondern ein Bewohner Australiens ist. 
Er muss daher in Marcgraves Hände über Asien durch Handelsgelegenheit gekom- 
menseyn.— Welcher Landsmann sein Ps. Tarabeist, wird die Zeit lehren. Eine ähnliche 
Zusammenstellung von brennendem Roth und von Olivengrün, wie an diesem Vogel, be- 
merktman am Psittacus (?) Fieldii aus Neuholland. Wenn anders man nach dieser Analo- 
gie in der Färbung beider Vögel, so wie nach der allgemeinen Körpergestalt, als worin 
der Tarabe mit den übrigen indischen Papagaien seiner Sippe Uebereinstimmung 
zeigt, schliessen darf, möchte man versucht werden, ihn für einen Bewohner Neu- 
Guineas oder Indiens zu halten. Gewiss aber ist er eben so wenig ein Brasilianer 
als der Paragua! 


MONOGRAPHIA 


PSrTrrtror rt DM. 


Gedrängter Ueberblick der Geschichte der Papagaien. 


D:. Papagaien sind so eigenthümlich gebildete Vögel, ihre Sitten 
von so besonderer Art, und ihr Name, so wie ihre Geschichte, kommt 
so oft in der menschlichen Gesellschaft zur Sprache, dass selbst der- 
jenige, welcher zum Erstenmale einen dieser Vögel im Leben erblickt, 
mit Bestimmtheit sagen wird: das ist ein Papagai! Dies setzt einen 
allen Gattungen der zahlreichen Sippen eigenen Typus in ihrer Ge- 
stalt uud Lebensweise voraus, der auch auf keine Weise zu verken- 
nen ist. — Wir nehmen bei allen Papagaien einen dicken, hacken- 
förmig abwärts gebogenen, stark aufwärts biegbaren Oberkiefer, ei- 
nen bauchigen, vorn zugeschärften Unterkiefer, sogenannte Rletter- 
füsse, welche zwei Zehen vorn, und eben so viele hinten haben, so 
wre die Gewohnheit wahr, die Nahrung mittelst eines Fusses zum 
Schnabel zu bringen, und diese mit der Schneide der Unterkiefer- 


470 


spitze zu zernagen. Nicht weniger fällt dem Betrachtenden ausser- 
dem ihre Sitte auf, sich mit Hülfe des Schnabels im Steigen 
von einem Orte zum andern fortzubewegen, und vorzüglich sich da- 
mit in die Höhe zu heben. — Die Pracht ihres Gefieders, die schöne 
und edle Haltung ihres Körpers, eine gewisse Grazie in vielen ihrer 
Bewegungen, das Zutrauen, welches sie in der Gefangenschaft zu 
ihrem Wärter und zu allen Bekannten des Hauses zeigen, die grosse 
Fertigkeit, welche sie in der Nachahmung menschlicher Worte er- 
langen, die Possierlichkeit, Munterkeit und das äflische Betragen die- 
ser, das ruhige und ernste, von einer gewissen Klugheit gelenkte 
Verhalten jener, dies alles hat die Papagaien seit den ältesten Zeiten 
schon, theils zum Gegenstande ‘des Luxus der Reichern, theils des 
häuslichen Vergnügens oder ernster Forschungen gemacht, und sie, 
besonders seit Indien durch die Umschiffung des Vorgebirgs der gu- 
ten Hoffnung dem europäischen Handel zugänglicher geworden, und 
America entdeckt wurde, gleichsam als lucrative Handelsartikel, un- 


unterbrochen bis diesen Augenblick in ungeheurer Anzahl nach Eu- 


ropa gebracht. 


Die Papagaien der Alten. 


Die älteste Nachricht, welche wir von diesen Vögeln haben, geht 
bis auf Alexander den Grossen zurück. Dreihundert und dreissig 
Jahre vor Christus wurde aus Indien durch den Onesikrit, den Be- 
fehlshaber über Alexanders Flotte, eine. Gattung mit rothem Hals- 
hande gebracht, welche unstreitig. unser Palaeornis Alexandri ist. 
Aristoteles (Lib. VIII: cap. 12.) scheint diesen Vogel nicht selbst ge- 
sehen, und nur aus Erzählungen gekanst zu haben, indem er sagt: 
Kairo ’Ivdınov Opveov 7) syırrann) TO. Asyovusvov avIporoyAurrov. — 
Zwar. wollen einige: im ersten und zweiten Buche der Hönige (I. 10. 
22. II. 9.21.) in dem Worte AI thoueijim, oder AVYIYM thuecijün 
einen Papagai erkennen, allein der grundgelehrte Bochart (Hiero- 


471 
zoicon P. II. p. 135.) weist mit dem ihm eigenen Schärfsinne nach, 
dass darunter keın anderes Thier verstanden werden könne‘, 'als der 
Pfau. Auch sind Hiobs I) renanim (Cap. 30.) weder Pfauen 
noch Papagaien, sondern, wie sich das aus der Erzählung von den 
Sitten dieser Vögel deutlich ergiebt, Strausse. Der Vogel TalN 
ancphä der Hebräer, abgeleitet von ay anaph, Ast, weil er sein, 
Nest an den äussersten‘ Aesten der Bäume schwebend aufhängt, 
von Bochart für einen, mit dem Vogel Eh zumag der Araber 
vielleicht identischen Adler, von andern bald für eine Eule, Trappe; 
einen Regenpfeifer oder Specht, sowie auch für einen Papagai gehal- 
ten, ist doch sicher kein anderer, ‚als; unser Pirol, Oriolus Galbula, 
welcher wohl im Herbste von Europa auch in das gelobte Land der 
Hebräer, nach Syrien, wandert, 


Etwa fünfzig Jahre v. Chr. spricht Diodorus Siculus atich von 
Papagaien, welche im äussersten Syrien wohnen (Lib. I1.), mit den 
Worten: „„„Jıde 7ng Zvpıag Eoxarlal wırranks, nal roppvpiavg, Kal 
ueltaypıdas (Ertpepovsı)“ und etliche fünfzig Jahre n. Chr. wurden, 
wie Plinius berichtet (Lib. VI. cap. 29.) von den Abgeordneten des 
Raisers /Vero auf der äthiopischen Insel Gaugades Papagaien, und 
weiterhin auch Affen entdeckt. — Diodors Papagaien, welche ohne 
Zweifel aus Africa nach Syrien gekommen waren, so wie die der 
Insel Gaugades, müssen gewiss mit dem Papagaie verbunden werden, 
von welchem Hasselguist in seiner Reise sagt, dass er aus Aethiopien 
in grösser Anzahl nach Cairo zum Verkauf gebracht werde (wie noch 
heutiges Tages dies der Fall ist), ‘und welchen er Psittacus eubicu- 
laris nennt. Ich glaube auch, dass man zu demselben Vogel, und 
nicht zu dem oben angeführten Palaeorhis Alexandri (wovon Al- 
drovand zuerst eine Abbildung gegeben hat, ÖOrnith. p. 679.) den 
andern Psittacus des Plinius hinzuziehen müsse, von welchem 
dieser sagt: „India hane dvem mittit (Psittacum), viridem tolo corpore, 
torque tanlum miniato in cervice distinctäm (Lib. 10. c. 58.)‘‘, denn 


412 


die Worte: „viridem toto corpore‘“ machen die Hypothese, dass Pli- 
nius‘den sowohl dem jungen als alten Palaeornis Alexandri eigen- 
thümlichen rothen und sehr augenfälligen Schulterfleck unberücksich- 
tiget gelassen habe, durchaus verwerflich. Es ist aber möglich, dass 
man diesen Papagai mit dem sehr ähnlichen Palaeornis Alexandri 
verwechselte (wie dies bis zur neuesten Zeit noch geschah), und 
somit auch Indien als sein Vaterland angab. 


Apulejus, welcher gegen das Ende der Regierung Hadrians ge- 
boren wurde, beschreibt diesen Papagai (?. eubicul.) durchaus über- 
einstimmend mit Pänius, und giebt gleichfalls, aber dabei wahr- 
scheinlich auf Plnius Autorität gestützt, Indien als sein Vaterland 
an (Lib. II. num. 12.). Den jungen Vogel dieser Gattung, welcher 
noch kein Halsband hat, beschreibt zuerst Kiranides. 


Von Alexander bis [Nero hatte man also zwei verschiedene 
Gattungen von Papagaien aus zwei Welttheilen kennen gelernt. — 
Bald nach ihrer Entdeckung wurden sie wegen ihrer Schönheit, aber 
vorzüglich wegen ihrer Gabe, menschliche Worte auszusprechen, in 
der Art ein Gegenstand des Luxus bei den: Römern, dass einst der 
strenge Censor Marcus Porlius Cato im versammelten Rathe ausrief: 
„O ihr Senatoren! o unglückliches Rom! welche Vorbedeutung für 
dich! In ‘welche Zeiten sind wir verfallen, da wir Weiber Hunde 
auf ihrem Schoose ernähren, und die Männer Papagaien auf der Hand 
tragen sehen!“ — Man setzte diese Vögel in Käfige von Silber, 
Schildpat und Elfenbein (Statius in psit.), und der Preiss eines ein- 
zigen derselben überstieg. nicht selten den ‚von einem Sclaven. Ein 
eisernes Stäbchen war das Werkzeug ihres Lehrers, womit er sie 
auf den Kopf schlug, wenn er sie für Aufmerksamkeit während des 
Unterrichtes empfänglicher machen wollte. Zu solchen Zöglingen 
wurden nur junge und zweijährige Vögel gewählt, da die Ueberzeu- 
gung lehrte, dass die alten ungelehrig und vergesslich seyen (4Ipul. 
Lib. II. num. 12.). — Man lehrte sie vorzüglich den Namen Caesar 


473 


aussprechen (/Zartial Epig. L.). Dass sie in grösster Anzahl nach 
Rom gebracht wurden, geht daraus hervor, dass der schwelgerische 
Kaiser Heliogabal seine Gäste ausser mit Gehirnen von Flamingos 
und Drosseln, mit Zungen von Nachtigallen und Pfauen, auch mit Rö- 
pfen von Papagaien bewirthete, und Papagaien selbst seinen Löwen zur 
Nahrung vorwerfen liess ”). — In Indien hielt man, nach Selian, die 
Papagaien, wo sie nach der Versicherung des Plinius den Namen Sütace 
führten (daher der griechische Name wırranroz und der lateinische psit- 
tacus), für heilig, und die Könige hatten sie zur Zierde in ihren 
Gärten und in ihrer nächsten Umgebung. — Sie waren Lieblinge der 
Dichter, und wurden von diesen besungen. Ergreifend ist Qvids Ele- 


gie auf den Tod von Corinna’s Papagai "” 


*) Comedit saepius ad imitationem Apieii caleanea Camelorum, et cristas vivis gallinaceis 
demptas, linguas pavonum et lusciniarum; quod qui ederet ab epilepsia tutus dicere- 
tur. Exhibuit et palatinis ingentes dapes extis mullorum refertas, et cerebellis phoe- 
nicopterum, et perdicum ovis, et cerebellis turdorum, et capitibus psittacorum, et fasia= 
norum, et pavonum, Jecit et uvas apamenas in praesepia equis suis: et psitlacis atque 
fasianis leones pavit et alia animalia. del. Lamprid, vit. Heliog. Script. Hist. 
Rom. Tom, III, p. 965. Ed, Hen, Steph, 1568. 


#*) Psittacus, Eois imitatrix ales ab Indis, Quid vox mutandis ingeniosa sonis? 


Oceidit. Exsequias ite frequenter, aves. 
Ite, piae volucres, et plangite pectora pennis; 
Et rigido teneras ungue nolate genas, 


* 
* * 


Pro longa resonent carmina vestra tuba, 


* 5 * 
Omnes, quae liquido libratis in aöre cursus, 
Tu tamen ante alias, turtur amice, dole, 
Plena fuit vobis omni concordia vita, 
Et stetit ad finem longa tenaxque fides. 
Quod fuit Argolico juvenis Phoceus Orestae; 
Hoc tibi, dum licuit, Psiltace, turtur erat, 
Quid tamen ista fides? quid rari forma coloris? 


Quid juvat, ut datus es, nostrae placuisse 
puellae % 

Infelix avium gloria, nempe jaces. 

Tu poteras virides pennis hebetare smaragdos, 

Tincta gerens rubro Punica rostro croco, 

Non fuit in terris vocum simulantior ales: 

Reddebas blaeso tam bene verba sono. 

Raptus es invidia. Non tu fera bella movebas 

Garrulus, et placidae pacis amator eras, 


- 
* * 


Plenus eras minimo; nec prae sermonis amore 
In multos poteras ora vacare cibos. 


* a * 


60 


474 


Nicht. weniger schimmert unter den übrigen Dichtungen auf Pa- 
pagaien die des Ärinagoras (Anthologia graeca. Cur. Jacobs. 
II: p- 199. n. 562.) hervor *): 


Einige Decennien nach Ovid besang auch Siatius seinen gelieb- 
ten Papagai, und beginnt sein Epicedion mit den Worten "*): 


Nach 4Apulejus, welcher um die Mitte des zweiten Jahrhunderts 
n. Chr. blühte, verschwinden die Papagaien bis zum Anfang des 
fünfzehnten Jahrhunderts aus der Geschichte; wenigstens lehrt diese 
uns in diesem langen Zeitraume nicht eine einzige neue Gattung je- 
ner kennen, — 


Die Papagaien Asiens. 


Bis zu Ende des 15ten Jahrhunderts erhielt Europa alle köstli- 
chen Waaren Indiens, und so auch dessen Papagaien, nur aus der 
zweiten Hand, entweder über Aegypten, wohin sie auf dem arabi- 
schen Meerbusen kamen, oder auf einem langen Karavanenwege durch 
das innere Asien. Diese Vögel waren daher damals in Europa, vor- 
züglich in dessen nicht südlich gelegenen Ländern, noch immer eine 


ziemlich seltene Erscheinung, um so mehr, als die Venetianer und 


Quid referam timidae pro te pia vota puellae; 
Vota, procelloso per mare rapta Noto? 


Et stabat vacua jam tibi Parca colo. 
Nec tamen ignavo stupuerunt verba palato, 


Septima lux aderat, non exhibitura sequentem: 


+) Pırvaros 6 Bporöynpus, agpeis Avyorsvxta 
kupror, 
yAuSdev 5 Öpuuovs avdopver arepyyı. 
aisi Ölnuskerwv aorasuagı, Kaisapa xAuvor, 
oVd av’ opy Aydnv Yyayev ovröuazos. 


”) Psittace, lux volucrum , domini facunda 
voluptas, 


Clamavit moriens lingua, Corinna, vale, 


2öpcue Ö’'wrvöldanros aras olwuvos, Epicwv 

zis pIHvaı Öuvaraı daluovı Kap’ dvinemv. 

’Opgevs Inpas Ixeıoev tv ovpeow* eis de 68, 
Kaisap, 


vov Anelevoros aras Opvıs dvarpiktraı. 


Occidit aeriae celeberrimae gloria gentis. 


475 


Genueser den indischen Handel allein in Händen hatten. Dem höhe- 
ren Norden waren sie bis jetzt noch’ ganz fremd geblieben, oder man 
kannte sie dort nur aus, Erzählungen und Gemälden. 


Die Umschiffiung des Vorgebirgs der guten Hoffnung, welches 
Barth. Diaz 1486 entdeckt hatte, durch Fasco de Gama im Jahre 
1498, ‘die den Seeweg zu Indiens Reichthümern zeigte, brachte die 
Portugiesen in den Besitz eines Reiches in Asien. Von nun an wur- 
den häufiger Papagaien aus Indien nach Europa gebracht, und schon 
ist es kaum mehr möglich, dem geschichtlichen Gange in der Ent- 
deckung ‘der einzelnen Gattungen dieses Landes zu folgen. Franz 
von Almeida, der erste portugiesische Vicekönig in Indien (von 
1505 —09.) gründete überall, wo seine Schiffe landeten, Handelsnie- 
derlassungen, und nahm 1506 Ceylon in Besitz. Dadurch, und dass 
sein Nachfolger in der Verwaltung, Alfons von Albuquergue (von 
1510 — 15), Malakka eroberte, wo sich die Handelsschiffe von Japan, 
Sina, den Molukken, van Bengalen, Persien, Arabien und Africa sam- 
melten, wurden jetzt sowohl indische als africanische Papagaien in 
Europa ziemlich gemein, und Loris.und Kakatue bereits in den eu- 
ropäischen Seestädten zum Verkaufe ausgeboten. Diese führten nach 
Scealiger (Exereitation. exotic. lib. XV. de subtilitate ad Car- 
danum. Par. 1557.} auf Badan, einer Java nahe gelegenen Insel, den 
Namen Cachi, d. h. kostbar, jene dagegen den Namen /Vor (woraus, 
wie es scheint, ihr anderer, Lori, entstand), welcher glänzend 
bedeutet. 


Im Jahre 1599 beschrieb Aldrovande (Ornith. I. p. 667.) 
unter der Aufschrift: „de psittaco albo eristato‘“ ausführlich und 
auf bestimmte Weise zuerst einen Kakatu, welcher im Besitze des 
Fürsten Alexander Farnese war. Auch gab er eine Abbildung von die- 
sern Vogel. Obgleich dieselbe mittelmässig ist, so erkennt man doch in 
ihr, mit Hülfe der Beschreibung, unsere Cacatua cristata. Als psittacus 


00° 


470 


erythrochlorus macrouros wird von demselben Autor (p. 681:) unsere 
Charmosyna papuensis beschrieben, für welche ihn aber bisjetzt noch 
Niemand erklärt hatte. Auch bringt Aldrovande im dritten Bande sei-. 
ner Ornithologie (pag. 500.) eine avicula ex Malacca zu unserer Kennt- 
niss, in deren Beschreibung und Abbildung man mit Bestimmtheit die 
weibliche Psittacula Galgulus erkennt. — Im’Jahre 1605 machte 
Clusius (Exoticor. lbri X. Fol. p. 364.) unter dem Namen „’Voy- 
ras“ Linnes Psittacus garrulus (von welchem er sagt, dass einer, 
der von Java nach Amsterdam gebracht wurde, 170 holländische Gul- 
den kostete), und einen „psiltacus minimus“ p. 365. bekannt, wel- 
cher, wie dies auch die beigefügte Abbildung lehrt, die allerliebste 
Psittacula pullaria ist. — Gross ist die Anzahl von indischen Papa- 
gaien, die darauf im achtzehnten Jahrhundert durch Albin, Ed- 
wards, Brisson, Sonnerat, Buffon u. a., so wie mit dem 
Beginnen des neunzehnten durch Le Yaillant, nachher durch 
Kuhl, Temminck u. a. bekannt gemacht, und grösstentheils auch 
abgebildet wurden. ; 


Die Papagaien Africa’s. 


Es war im Jahre 1455, als Aloyssius Cada Mosto aus Venedig, 
ein junger Mann voll Unternehmungsgeist, in den seit fünf . Jahren 
entdeckten Senegal einlief, und darauf, nachdem er seinen Lauf nach dem 
grünen Vorgebirge gerichtet hatte, auch an die Mündungen des Gam- 
bia kam. Nach seiner Erzählung (Prima navigazione per Oceano 
alle terre de' Negri dellabassa Etiopia diCada Mosto. Ficenza 
1507.) wimmelt es am Senegal von einem grünen Papagaie mit gel- 
bem Bauche und grauem HKopfe. Niemand verkennt in dieser Be- 
schreibung den Pionus senegalus, welcher im Jahre 1695 von Le- 
maire gleichfalls am Senegal angetroffen und beschrieben wurde, 
Auch gedenkt Cada Mosto des seit Plinius bekannten Palaeornis 
eubieularis, 


477 


Die dritte Gattung aus diesem Welttheile, Psittacus Erithacus, 
wird im Jahre 1550 durch Deutschlands Plinius, durch Gesner, 
diesen Wiedererwecker der seit Jahrhunderten schlummernden Na- 
turgeschichte, mit den Worten: „einereum quogue (psittacum) vel 
subcoeruleum toto corpore, pictum habeo, in cauda tantum ruben- 
tibus pennis, parte circa oculos candida‘“ bekannt gemacht. Im 
Jahre 1646 beschrieb Aldrovande denselben Vogel als psitacus 
cinereus (Ornithol. I. p. 675), so wie eine rothschäckige Abart hie- 
von, die er mit dem Namen psittacus erythroleucus belegt, und die 
sich bis auf’ den heutigen Tag in den Systemen der Compilatoren er- 
halten hat. Von beiden Vögeln giebt Aldrovande sehr erkennt- 
liche Abbildungen. — Diese Gattung war nach Zldrovande in 
Europa allgemein, und wegen ihrer besondern Gelehrigkeit eine 
der gesuchtesten und beliebtesten, wie dies selbst jetzt noch der Fall 
ist. — Um die Mitte des siebenzehnten Jahrhunderts entdeckte man 
auf Madagascar einen ganz schwarzen Papagai (Fr. Cauche, Voy. 
ä Madagasc. Par. 1651., Flaccourt Voy. ä Madagasc. Par. 1661.), 
unsere Coracopsis atra, und im Jahre 1760 wurde von Brisson 
(Ornith. 4. p. 315.) eine damit verwandte Gattung von eben daher, 
Coracopsis mascarina, so wie eine sehr kleine Species, Psittacula 
cana, auf Madagascar, St. Mauritius und St. Franciscus heimisch, be- 
schrieben. Darauf lernte man nach der Mitte des achtzehnten Jahr- 
hunderts Psiltacula roseicollis vom Vorgebirge der guten Hoffnung, 
und Pionus Le Yaillantii vom Kaffernlande kennen. — Dem uner- 
müdlichen Rüppel war es bis jetzt allein vorbehalten, auch in die- 
sem Jahrhunderte im nördlichen Africa eine mit dem Pionus sene- 
galus zunächst verwandte Species zu entdecken (Pion. Meyeri). — 
So lernten wir also aus dem ungeheueren Africa seit Nero bis auf 
den heutigen Tag, mithin in einem Zeitraume von etwa 1800 Jahren, 
nur Q Gattungen von Papagaien kennen *)! — 


’) Im Falle nicht auch Pionus guineensis und Psittacula Swindereniana Africaner sind. 


478 h 


Die Papagaien America’s, 


Kaum hatte Christoph Columbus im Jahre 1492 America ent- 
deckt, als auch schon einige Jahre darauf Araren, Sittiche und soge- 
nannte Amazonenpapagaien aus diesem paradiesischen Lande in gros- 
ser Anzahl nach Europa verführt wurden. Hier erregten sie durch 
die Pracht ihres Gefieders die Bewunderung aller, die sie sahen, und 
am Glanze und an-der schönen Gestalt der Sittace Ararauna, oder 
$. Aracanga vor dem Pallaste oder im Lustgarten eines Fürsten, 
konnte sich die gaffende Menge nicht satt sehen. — Papagaien waren 
die ersten Thiere, welche Columbus im neuen Welttheile aufstiessen, 
und Gegenstände des ersten Tauschhandels mit den Eingebornen. Als 
dieser unerschrockene Seefahrer auf seiner zweiten Reise im Jahre 
1495 nach Guadeloupe kam, sah er daselbst Araren, die man Gua- 
camay'0s ”) nannte (ZZerrera Lib. II. cap. 10.). Die erste Nachricht 
von der hiehergehörigen, ehemals auf den Antillen gemeinen Sittace 
Aracanga fällt mithin in das Jahr 1495, doch erhalten wir eine ge- 
nauere Beschreibung und Abbildung von diesem Vogel erst gegen die 
Mitte des sechzehnten Jahrhunderts durch Gesner, welcher ihn 
Psittacus erythroxanthus nennt (Ornith. p. 720.) Genau unterschei- 
det davon der unsterbliche Naturforscher die mit ihm nahe verwandte 
brasilianische Siltace Macao als Psittacus eryıihrocyanus (p. 
721.).. Die köstliche, lasurblaue Sitiace Ararauna wurde um das 
Jahr 1550 von dem Franciscanermönche. Andre Thevet (Singu- 
larites de la France antarctique. Paris 1558. p. 92. Carinde Ges. 
l. c. p. 208.) in Brasilien entdeckt, und von ihm, so wie im Jahre 
1578 von Lery (Voy. au Bresil. Paris 1578. p. 171.), nachher auch 


*) Dieser Name wird, nach Azaras Zeugniss, noch heutiges Tages in Paraguay von 


den Guaranis den dortigen Araren gegeben. " 


479 


von Aldrovande als Psiltacus maximus: eysanocroceusbeschrie- 
ben (Ornith. I. p. 663, c. fig.). Die Wilden nannten nach ZT'hevet 
diesen Vogel Caninde, ein Name, welcher gegenwärtig noch in Pa- 
raguay einer der. 4Jrarauna sehr nahe stehenden !Gattung 'bei- * 
gelegt wird. 


Gegen Ende des siebenzehnten Jahrhunderts wurde von dem See- 
fahrer Georg Spielberg in der hohen Breite des Portfamine in 
der magellanischen Strasse (unter 55° 44’ südlicher Breite) ein Pa- 
pagai (SU. smaragdina?) und eben daselbst derselbe Vogel auch, 
von Dampier (1687) beobachtet. 


Die sogenannten Amazonenpapagaien lernte man erst gegen Aus- 
“ gang des siebenzehnten Jahrhunderts durch Zldrovande kennen, 
welcher hievon drei Gattungen, nämlich den Psiltaeus poecilorhynchus, 
Psit. ochrocephalus, und Psit. leucocephalus beschreibt. Eine vierte 
von ihm angeführte und abgebildete Gattung ist vielleicht auf eine 
Abart des Pionus menstruus zu beziehen. ImJahre 1605 beschreibt 
Clusius (Exotic. p. 365.) den prachtvollen Deroptyus aceipürinus 
als Psittacus elegans, und fügt seiner Beschreibung eine sehr ar- 
tige Abbildung des Vogels hinzu, so wie /nca Garcilasso de 
la Vega aus Cusco in America (geb. 1540, gest. 1620) in’ seiner 
Historia de las antiguedades y conguista del Peru (die zu Lissa- 
bon im Jahre 1609 in Fol. erschien) von einem Sittich in Peru eine 
Beschreibung giebt, in der man augenblicklich die dortselbst noch 
höchst gemeine Sitiace militaris erkennt, welche, nach Angabe der 
Historiker, den alten Incas von Peru von den Unterthanen zum Ge- 
schenk gebracht wurde, um damit die königlichen Palläste zu 
zieren. | 


Franz Hernandez bearbeitete ‘auf Befehl Philipps’ des Zwei- 
ten, dessen erster Leibarzt er war, eine Natargeschichte der Thiere 
und Pflanzen Mexicos, welche in der Stadt ‘Mexico in einem ‘Aurzuge 


480 


von Xzmenes im Jahre 1615 erschien, und, wenn sie so, wie sie 
Hernandez ausgeführt hatte, auf uns gekommen wäre, der Wis- 
senschaft von grossem Interesse und Nutzen gewesen seyn würde. 
So aber besitzen wir in einem von Nardo Antonio Jecchi 
veranstalteten, durch peinigende Scholien von T'errentius, Fa- 
ber und Fab. Columna verunstalteten Auszuge, welcher 1651 
in Rom unter dem Titel: „Aerum medicarum NovaeHispaniae the- 
saurus“ erschien, leider nur einen kleinen Theil vom Werke Zer- 
nandez’s, welches nicht weniger als sechzig tausend Ducaten ge- 
kostet zu haben scheint. — Hernandez beschrieb in diesem Werke 
mehrere Papagaien Mexicos, wovon aber bis jetzt nur zwei mit Ge- 
wissheit erkannt wurden, nämlich Sparrmanns Psitlacus albi- 
frons, und Temmincks Psittacus Pretrei; — Bekannt sind die 
Kunstwerke der Mexicaner, welche sie von Vogel-, und namentlich 
von Papagaienfedern verfertigten. Zernandez erzählt, dass die 
Mexicaner, da sie unter sich einen Handel mit Papagaienfedern trie- 
ben, sich eine gewisse Anzahl von Bäumen zueigneten, in welchen 
diese Vögel nisteten, und dass diese Papagaienbäume von Einem auf 
den Andern fortgeerbt wurden (Zernand. Thes. p. 48. cap. 117.). 


Im Jahre 1636 wurde der Graf Johann Moritz nachmals Fürst 
von Nassau-Siegen in Staatsangelegenheiten als Befehlshaber einer 
bedeutenden holländischen Macht nach Brasilien gesandt. Dieser, ein 
Freund der Naturgeschichte, liess von seinen gelehrten Begleitern, 
seinem Leibarzte //ilhelm Piso und dem Astronomen Georg 
Marcgrave von Liebstädt bei Meissen, die Pflanzen und Thiere 
des Landes sammeln, beschreiben und abbilden. 1648 erschienen 
Marcgrave’s naturhistorische Abhandlungen in der bekannten Zi- 
storia naturalis Brasiliae. In ihr wurden Sit. aurea, Sit. Jendaya, 
Sit. versicolor, Sit. Tui, Sit. Tuipara, Sit. severa, Sit. lutea, Sit. 
Makavuanna, Psittacus amazonicus, Psit. Tarabe und die liebliche 
Psittacula passerina zum Erstenmale beschrieben. Zwei andere von 


481 


Maregrave angeführte Gattungen ‚kannte man.vor ihm,schon durch 
Gesner (Sit. Macao), und Aldrovande, (‚Psit. ochrocephalus). 


Ein Papagai, welcher aus südlicher gelegenen Gegenden im 
Herbste schäarenweise nach Carolina wandert, und bis nach Virgınien 
vordringt, Sit. Iudoviciana, wurde von Catesby (Natural. Hi- 
story of Carolina caet: Lond. 1731. u. 1747.) in den ersten Decen- 
nien des verwichenen Jahrhunderts entdeckt, beschrieben und abge- 
bildet. Charlevoix beobachtete denselben Vogel nach Catesby 
in Luisiana (Zist. de la nouv. France. Par. 1744 III. p. 384.). — 
Nun folgen wieder in der Bekanntmachung neuer Gattungen aus Ame- 
rica Edwards, Brisson, Buffon, Azara, Le Vaillant 
u. a., und in der neuesten Zeit Zieillot, RKuhl, der Prinz Ma- 
zimilian zu Wied, v. Spix und einige andere. 


Die Papagaien Australiens. 


Marcgrave scheint der erste zu seyn, welcher im Paragua, 
und wahrscheinlich auch in seinem Tarabe, australische Papagaien 
(beide Vögel aber angeblich als brasilianische); beschreibt. — Die Be- 
känntwerdung des durch seinen sonderbaren Zungenbau sich vor 
allen übrigen Papagaien so sehr auszeichnenden /Mieroglossus ater- 
rimus fällt in das Jahr 1707, zu welcher Zeit, nach Edwards 
Bericht, in Amsterdam ein gewisser van Meulen eine Abbildung die- 
ses Vogels herausgab, der die Edwards’sche nachfolgte, Diesen folgt 
Brisson, durch welchen wir den Platycercus amboinensis 
aus Neuguinea, und den durch Farbenpracht ausgezeichneten 
Trich. multicolor aus Neuholland kennen lernen, Im Jahre. 1768 
beobachtete Bougainville kleine blaue und rothe Papagaien auf 
O-Tahiti, PEntrecasteaux (Voy. ll. p. 47. t. x.) den stattlichen 
Pezoporus formosus in Neuholland, Parkinson (Hawkesw. 
Voy. Vol. II. p. 18.) eben daselbst einen grossen, langschwänzigen, 


482 


schwarzen Kakatu (Calyptorhynchus), welchen Latham späterhin 
mit Banks Namen belegte. — Mehrere Gattungen wurden in Neu- 
holland von Banks und Solander während Cooks erster (1769), 
und während dessen zweiter Reise um die Welt (1772) von den. bei- 
den Z'orstern auf den Inseln der Südsee beobachtet. . Die. Letzte- 
ren entdeckten auf Neuseeland den einzig in seiner Sippe. dastehenden 
Nestor hy'popolius und den Platycercus Novue-Seelandiae, auf Neu- 
caledonien den schmucken /Nymphieus bisetis, auf O-Tahiti, Oriadea 
und ‚andern in der Nähe liegenden Inseln  Platycercus paeificus und 
den, prachtyollen Coriphilus euchlorus,, auf Tanna Trichogl. palma- 
rum, und. auf Eaoowe Platycercus hysginus. Im_.Jahre 1781 und 
in den. ‚darauf folgenden ‚Jahren ‘erschien Lathams General-Sy- 
nopsis of Birds, in welcher viele Papagaien Australiens zu unserer 
Kenntniss gebracht werden. Auch Phillips Voyage to Botany- 
Bay (1789), //hites Journal of a Voyage to New-Southwales. 
(1790), und Shaws Naturalists Miscellany (1789), so wie dessen 
Zoology of New-Holland (179!) enthalten mehrere neue Papagaien 
aus Australien. Durch die Bemühungen‘ der Engländer kommen 
noch immer prachtvolle Gattungen aus diesem merkwürdigen, nur 
längs 'seines Randes untersuchten Welttheile zu unserer Kenntniss. 


Europa ist der einzige Welttheil, welcher keine Papagaien be- 
sitzt. Mit Ausnahme weniger sind diese auf die Tröpenländer beschränkt. 
America besitzt die meisten Gattungen Ja, denn es zählt deren ge- 
genwärtig mit Bestimmtheit 83. Darauf folgt Australien, von wo 66, 
und dann Asien, von wo 43 Gattungen ‚bekannt sind, Etwa sechs 


o 


> y 


*) Ich zähle hier nur, die genau gekannten. | Die ‚Zahl der übrigen.mir unbekannt geblie- 
benen Papagaien ist aus dem Anhange zu ersehen, ‚den ich den Beschreibungen der 
ersteren nachgesetzt habe. 1. 1 ee 


ns 


483 


Gattungen (Platy‘e.Novae-Guineae, Domie.punicea, Domie. atricapil. 
la, Psittacodis magna, Psittacula batavensis, Cac. sulphurea) scheint 
Asien mit Australien „gemeinschaftlich ‚zu besitzen. In Africa hat.man 
bis jetzt Dur zehn Gattungen entdeckt, ‚unter welchen sich nur eine 
einzige keilschwänzige. (Pal. cubicul.) befindet, und deren eine 
(Psit. Swinder.) einem andern Welttheile angehören dürfte. Das 
Vaterland einiger anderer Papagaien ist noch nicht ausgemittelt. 


Nördlich geht eine Gattung dieser Vögel (Si. Iudovie.) zwei 
bis drei Grade über Pensylvanien hinaus, südlich sind /Vestor hypo- 
polius und Platycereus Novae-Seelandiae von F'orster noch un- 
ter einer Polhöhe von 46° in einem höchst 'unfreundlichen Clima, 
nämlich in der Dusky-Bay auf Neuseeland, in Patagonien Sittace 
patagonica von Lesson, eine andere (Sit. smaragd.?) von Spiel- 
berg, Dampier, und in der neuesten Zeit auch von King in der 
Magellansstrasse, welche unter 53° 30‘, und Platycercus erythrolis 
auf der Insel Macquarie, die unter 54°, 45’ südlicher Breite liegt, be- 
obachtet worden. Hierdurch wird also die frühere, von Buffon 
ausgehende Annahme, dass die. Papagaien nur eine Zone von fünf 
und zwanzig Graden auf jeder Seite des Aequators bewohnen, voll- 
kommen widerlegt. In den Anden lebt Sittace militaris noch in ei- 
ner Höhe von 3000’. 


Gedrängter Vergleich der Papagaien mit den Nagern 
und Einiges über ihre Stellung im natürlichen 
Systeme. 


Ich führe hier zum Theil Einiges von dem an, was ich hierüber in 
meinem Buche: „/Vatürliches System der Amphibien mit voran- 
gehender Classification der Säugthiere und HVögel“ (München, 
Stuttgart und Tübingen. Cotta 1830.) S. 110. kürzlich er ae habe. 

1 


484 

‘Man sagt, die Papagaien entsprächen den Affen und seyen diese 
unter den Vögeln: allein’ diese Ansicht oder Behauptung ist, wie ich 
sogleich zeigen werde, unrichtig *). Die Papagaien entsprechen viel- 
mehr den /Vagern, und stellen diese unter den Vögeln vor. Dies be- 
weist der Baw’ihres Kopfes und ihre Lebensweise. 


Der Gelenkfortsatz des Unterkiefers ist nicht, wie bei allen übri- 
gen bis jetzt bekannten Vögeln, der Quere, sondern, wie bei den 
Nagern, ‚der Länge nach mit dem Schädel eingelenkt, und der 
obere liegt viel höher als die. Gaumenbögen (bei den Nagern höher 
als die Zahnkrone), wodurch, wie bei den Nagern, seine Bewegung 
nach hinten 'und. vorn frei, nach den Seiten gänzlich beschränkt, 
und) die Möglichkeit zu nagen bezweckt wird. 


Weder, wie schon bemerkt, bei einem anderen Vogel, noch bei 
einem anderen Säugethiere findet eine ähnliche Einlenkung des Un- 
terkiefers in den Schädel statt. 


Die Kieferüberzüge der Papagaien entsprechen nach ihrer Ver- 
richtung **"), Gestalt, so wie durch ihr Reproductionsvermögen den 
Schneidezähnen der Nager. Mit der Schneide der Unterkieferspitze 


D 


*) Die Papagaien haben mit den Affen nichts anderes gemein, als ihre Possierlichkeit; 
allein diese ist den Eichhörnchen und einigen anderen Nagern nicht weniger eigen, 
als den Affen, 


*) Finken, Kernbeisser u.'s. w. ‘zersprengen wohl auch die Samenhülsen, allein nur 
mittelst des seitlichen Randes der Ladenscheiden, was mit dem Zerkleinern der Nah- 
rungsstoffe der Säugethiere mittelst ihrer Backenzähne vergleichbar ist. Eulen und 
Hachte bedienen sich beim Fressen, wie die Papagaien, gleichfalls nur der Kiefer- 
spitze (und der Schnabel dieser Vögel ist desshalb auch nach seiner allgemeinen 
Gestalt dem Schnabel eines Papagais nicht unähnlich); allein sie zermalmen damit 
‚nicht den Frass. Auch tritt hier\noch ein anderer, ‘wesentlicher Fall ein. Bei den 

„.'., Papagaien ist es nämlich der Unterkiefer, bei den Hachten dagegen der Oberkiefer, 
_ welcher die Nahrung zerstückt. Die übrigen Vögel verschlucken ihre Nahrung ganz, 
oder zerdrücken sie vorher, indem sie sie quer zwischen die Kiefer legen. 


485 
zerfeilen die Papagaien, wie die Nager mit dem Meissel ihrer untern 
Schneidezähne, die Nahrungsstoffe *). Die Spitze des Oberkiefers 


*) Von lebenden Papagaien, welche vor mir stehen (Psit. leucoceph., Pionus senegalus, 
und Sittace Tirica), habe ich nachfolgende Beobachtungen. — Dass bei den Papagaien 
der Oberkiefer mit der Stirne in einem so hohen Grade beweglich eingelenkt sey, 
wie bei keinem anderen Vogel, und dieser dadurch hoch emporgerichtet und wieder 
senkrecht herabgezogen werden könne, ist eine bekannte Sache. Ich war anfänglich 
der Meinung, dass diese Vorkehrung am Schnabel allein nur dazu diene, damit der 
Vogel in die Mundöffnung, welche, so lange nicht der Oberkiefer in die Höhe gezo- 
gen ist, durch die Krümmungen der beiden Kieferspitzen sehr verengert wird, noch 
Früchte von ziemlichem Umfange aufnehmen könne: allein später überzeugte ich 
mich, dass mit dieser Beweglichkeit des Oberkiefers auch noch ein anderer, und 
zwar ein sehr merkwürdiger Endzweck verbunden sey. Sobald nämlich meine Pa- 
pagaien irgend einen harten Nahrungsstoff zernagt haben, drücken sie den Oberkie- 
fer senkrecht gegen die Spitzenschneide des Unterkiefers herab, der nun bald zu- 
rückgezogen wird (ein Vermögen, welches allein durch den länglichen Gelenkfortsatz 
des Unterkiefers bewirkt werden konnte), bald sich mit seiner Spitzenschneide ge- 
gen die Innenseite der Oberkieferspitze so stark vorwärts schiebt und stemmt, dass 
dadurch ein Ton entsteht, der dem von einer Raspel hervorgebrachten gleicht, mit 
welcher man über die scharfe Kante einer Hornplatte hinfuhr. — Ich gab nun auch 
genau auf die Zeit Acht, in welcher diese Reibungen der Unterkieferspitze gegen die _ 
Innenseite der Oberkieferspitze statt fanden, und überzeugte mich, dass sie von dem 
Vogel- immer nur dann ausgeführt wurden, wenn derselbe, wie schon oben be- 
merkt, einen harten Körper benagt, und dadurch die Schneide der Unterkieferspitze 
abgestumpft hatte. — Ich untersuchte daher von Neuem die Structur der Kieferschei- 
den, und es wurde mir dabei mit Einemmale der Nutzen der, in dieser Art: 


auf der Innenseite der Oberkieferspitze hintereinander gestellten emporspringenden, am 
vorderen Rande scharfen Leistchen erklärlich. Diese bilden im Schnabel der Pa- 
pagaien eine eigentliche Feile, an welcher die Unterkieferschneide nach Bedürfniss 
auf die angeführte Weise geschärft wird! — 

So darf man nun mit ziemlicher Gewissheit annehmen, dass diejenigen Papagaien, 
deren Schnabelfeile sehr entwickelt ist, sich von harten Früchten, wenigstens zum 
Theil auch von solchen, ernähren, dagegen diejenigen weiche geniessen, deren Feile 
wenig entwickelt ist, oder denen eine solche gänzlich fehlt. 

Bei allen Papagaien, deren Unterkiefer auf seiner Dille sehr erweitert, und da- 
selbst seitlich mehr oder weniger kantig ist, und welcher eine wagrechte Spitzen- 
schneide hat, mithin bei allen americanischen Papagaien, eben so auch bei den Papa- 
gaien Indiens mit ähnlicher Unterkieferbildung (die beiden rothen Gattungen Eclect, 


486 


dient, gleich den obern Schneidezähnen jener Säugthiere, nur als An- 
stemmungspunkt des zu benagenden Gegenstandes, und besitzt dess- 
halb auf ihrer Innenseite einen Quervorsprung, der eben daselbst 
auch den obern Schneidezähnen der Nager eigen ist *). Diesem Vor- 
sprunge steht bei den Papagaien die Schneide des Unterkiefers, bei 
den Nagern der Meissel der untern Schneidezähne gegenüber. — Die 
beiden Kieferscheiden bilden bei den Papagaien, wie die obern und 
untern Schneidezähne bei den Nagern, Behufs des Nagens einen Halb- 
kreis. — 

Die Schneidezähne der Nager haben (wie -alle hohlwurzeligen 


grandis und Linnaei sind hievon nicht ausgenommen), und bei allen africanischen 
habe ich diese Feile beobachtet. 

Ich fand ferner, dass dieselbe allen denjenigen Papagaien Asiens und Australiens 
fehlt, deren Unterkieferdille seitlich sehr zusammengedrückt,'dabei sehr schmal, auf 
ihrer vordern Seite gerundet, und am‘'Ende etwas zugespitzt ist, und welche eine 
bewimperte Zunge haben. Es lässt sich daher annehmen (der Bau ihrer Zunge al- 
lein schon berechtiget hiezu), dass diese Gattungen weiche und saftige Früchte fres- 
sen. — Die lanzschwänzigen, schwarzen Kakatue Neuhollands, deren Unterkiefer 
sehr massiv ist, haben gleichfalls keine Feile am Schnabel. Leider wissen wir nur 
wenig von den Sitten dieser sehr.sonderbar gebildeten Papagaien. 

Noch muss ich auch der sonderbaren,'vertical-mauerförmig herabgezogenen Gaumen- 
beine der Papagaien gedenken, welche zusammen eine gegen die Zungenoberfläche 
sich herabziehende Art von Rinne’ bilden, und so gleichsam die Bewegungen der 
Zunge leiten. Dadurch aber eben ist diese im Stande, das kleinste vom Vogel ergrif- 
fene Samenkorn plötzlich und sicher unter die schmale Oberkieferspitze hin zur Zer- 
malmung zu schieben, was ohne diese besondere Vorkehrung wohl oft missglücken 
würde, Bei den indischen und australischen Papagaien mit bewimperter Zunge, 
welche wohl nie kleine Samenkörner fressen, schienen mir diese Gaumenbeine viel 
niederer und weniger herabgezogen zu seyn, als bei den americanischen, africanischen 
und den übrigen asiatischen, In meinem oben angeführten Systeme habe ich auf die 
Analogie aufmerksam gemacht ($. 257.), welche in Beziehung auf die Gestalt und Stel- 
lung der Gaumenbeine und den damit bedingten Nutzen zwischen den Papagaien und 
Chamäleonen statt findet. 

"  *) Bei mehreren Papagaien, welche sich von sehr weichen Früchten zu ernähren schei- 
nen, ist indessen dieser Vorsprung ziemlich verwischt: so z.B. bei den wimperzüng- 
igen Gattungen Neuhollands; am zahnlosen Schnabel der Sittace hyazinthina, aber, 
meines Wissens, keines andern americanischen Papagaies, fehlt er gänzlich, 


487 


« 


Zähne) das Eigene, dass sie sich in demselben Grade wieder ergän- 
zen, in welchem sie sich durch den Gebrauch abnützen. Eben so 
verhält es sich mit den Kieferscheiden der Papagaien *). 


Die Papagaien sind auch in ihren Sitten den Nagern, namentlich 
denjenigen ähnlich, welche auf Bäumen leben. Sie sind flink, unru- 
hig, possierlich, und bringen gleichfalls ihre Nahrung mit den Füs- 
sen zum Munde, was unter den Vögeln nimmermehr zum Vorschein 
kommt. Sie haben das heflige, leicht reitzbare Temperament der 
Nager, und sind eben so tückisch, eben so fruchtbar und so zahlreich 
an Gattungen und Individuen als diese, ernähren sich von vegetabi- 
lischen Stoffen, nisten in hohlen Bäumen, oder bauen nur selten ein 
Nest, wie z. B. Sültace murina, KAR, 

Diejenigen Papagaien, welche fast immer auf dem Boden umher- 
laufen, schliessen sich durch diese Sitte, so wie durch ihre Schnabel, 
Flügel- und Fussbildung, den 'Anu’s der siebenten Ordnung der 
Vögel meines Systems innig an, Sie hüpfen oft, wie Erdnager, in 
die Höhe, allein sie gehen schrittweise. Die andern’ Gattungen, wel- 
che fast ausschliesslich aufBäumen leben, haben häufig, wie die Baum- 
nager, einen langen Schwanz, der zur Herstellung eines gewissen 
Gleichgewichtes im Körper dient, wenn sie steigen, und immer das 
Vermögen, die Zehen beim Abwärtssteigen von einem Aste zum an- 
dern sehr weit rückwärts zu biegen, worin sie vorzüglich mit den 
Eichhörnchen und Fledermäusen übereinstimmen, welche die Zehen 
der Hinterfüsse, gleich Eidechsen, ganz zurücklegen können. — Es 


*) Das Wachsthum dieser Kieferscheiden ist nicht weniger stark, als das der Schnei- 
dezähne der Nager. Ein philippinischer Kakatu, welchen ich lange Zeit zu beob- 
achten Gelegenheit hatte, verlor durch Zufall die ganze Spitze der Oberkiefer- 
scheide. Die Unterkieferspitze, deren Ausdehnung jetzt nichts mehr im Wege stand, 
wuchs, wie dies unter ähnlichen Umständen mit den Schneidezähnen der Nager der- 
selbe Fall ist, zu einer solchen Länge heran, dass der Vogel ausser Stand gesetzt 
wurde, seine Nahrung mit dem Schnabel zu ergreifen und zu zernagen, und nur mit 
vieler Mühe, mittelst Aetzung, am Leben erhalten werden konnte, 


488 


giebt viele Nager, die ihre Nahrungsmittel in besondere Taschen des 
Kopfes einsammeln. Ich habe beobachtet, dass sich hiezu Psütacus 
leucocephalus und einige andere Papagaien der ziemlich weiten Höh- 
lung ihres Unterkiefers bedienen, und aus derselben die Hanfkörner 
mittelst der Zunge zwischen die Rieferspitzen bringen. 

An der Spitze der den Papagaien nachfolgenden Ordnung der 
Sperlinge steht der durch sein glänzend grünes Gefieder, so wie 
durch die Gestalt seines Schnabels einem Papagaie ähnliche Finksit- 
tich (Psittacopsis). Ihm folgen die Kreuzschnäbel (Loxiae /llig.) 
nach, die in ihren Sitten vieles mit den Papagaien gemein haben. 
Dadurch stehen diesen Vögeln die Sperlinge überhaupt noch nahe, 
dass diese, wie jene, die Sämereien, von welchen sie sich ernähren, 
von der Schaale entblössen *) u. s. w. 


*) Nach diesen höchst gedrängten historischen und naturhistorischen Bemerkungen 
über die Papagaien im Allgemeinen, hätte ich gerne noch ein allgemeines Bild von 
ihrer Lebensweise entworfen, und hier mitgetheilt; allein die mir vorgeschriebenen 
Gränzen in Bezug auf den Raum in diesem Bande der Denkschriften nöthigen 
mich, von meinem Vorsatze abzustehen, und so kann ich in diesem Betrachte bloss 
noch auf Le Vaillant’s oft angeführtes Papagaienwerk , und auf die Nach- 
richten verweisen, welche Azara a. a. 0O., Virey und Veillot im 25ten Bande 
des Nouveau Dictionnaire d’histoire naturelle (Artikel „Perroquet“ p. 292.) im 
Allgemeinen über die Papagaien gegeben haben, und Prinz Maximilian zu 
Wied indem demnächst erscheinenden 3ten Bande der VögelBrasiliens mittheilen wird. 


Conspectus systematicus 


generum et specierum ex ordine Psittacorum, 


adjectis generum characteribus. 


Genus I. Palaeornis ”) Vig. Edelsittich. 


Myza ventricosa, apice lata; Zngua simplex, glabra; pedes 
breves, validi; ungues breves, admodum arcuati; cauda elongata, 
gradata, rectricibus duabus intermediis longissimis, attenuatis, apice 
rotundatis; piilosis mollis; collare sive taenia ad caput plerumque 
adultis. . 


Asiae et Africae incolae. Vitae ratio ignota. In Asia et Africa 
locum Silttacarum tenent. 


Species: 1. P. Alexandri. — 2. P. cubicularis. — 3. P. 
borneus. — h. P. melanorhynchus. — 5. P. pondicerianus. — 
6. P. barbatus. — 7. P. malaccensis. — %. P. bengalensis. — 
9. P. incarnatus. — 10. P. cyanocephalus. — 11. P. columboides. 


x 


Genus II. Polytelis”) Wagl. Prachtsittich. 


Character generis praecedentis; pedes elevati, graciles, tarso tereti. 


*) Halaıös antiquus, dpyıs avis. Vigors, Transact. of the Linn. Soc. XV, p. 286. 


*) HoAvreAns exquisitus, Avis generis ob pedes altos et graciles genus sequens cum 
praecedente connectens, 6 
j 2 


490 
Genus Australiae proprium. Vitae ratio latet. 


Species: 1. P. Barrabandi. 


Genus II. Pezoporus*) Jllig. Erdsittich. 


Myxa lata, medio subcarinata, apice subemarginata; mazılla 
sine dente, parva sicut mandibula; Zngua simplex, glabra; pedes 
graciles, tarso tereti digitisque elongatis, reticulato-asperulis; ungues 
longi, rectiusculi; cauda elongata, lanceolata, rectrieibus angustis, 
acutis; ptllosis mollior, varia. 


Species generis Australiae incola, in humo obambulans vietum 
quaerit. 


Species: 1. P. formosus. 


Genus IV. Nymphicus ”) Wagl. Schmucksittich. 


Character generis praecedentis, exclusis unguibus brevioribus, 
arcuatioribus; mazxilla dentata; latera oris anguli lobo membranaceo 
aucta (an omnibus?). 


Australiae incolae, in humo ambulantes locis cultis victum 


- 


legunt. 
Species: 1. N. bisetis. — 2. IN. Novae- Hollandiae. 


Genus V. Prieniturus *“) Wagl. Momotsittich. 


Character generis praetedentis; rostrum validum; rectrices duae 
intermediae ante apicem nudae. . 


*) IleSoxöpos pedester. Illiger, Prodr. Syst. Mamm. et Ar. p, 201, 


*) Nuugırös sponsalis, — Nomen genericum a diademate, quo species duae generis 
ornatae sunt, BET TEL FERN ı&37 


***) Sie dietus ob caudae structuram ut in Prienite Momoto. Prionites (avis) et dpa cauda. 


491 
Species Asiae incola. Vitae ratio ignota. 


Species: ı. P. platurus. 


Genus VI. Platycereus*) Fig. Plattschweifsittich. 


Maxilla paratonis inflata sine culmine distincto, tomiis dente 
aucta; mandibula ad tomia sinuata; my.xwa biangulosa, aequalis, la- 
tiuscula; Zingua simplex, glabra; pedes graciles, tarso tereti, altius- 
culo; ungues maiusculi, arcuati; cauda elongata, lata, gradata, rec- 
tricibus versus apicem plus minusve angustatum rotundatis sive ro- 
tundato-truncatis; plumae compactae, capitis subdiscretae. 


Australiae incolae. Degunt gregibus maioribus sive minoribus 
locis cultis, cerealibus et baccis (Pl. Novae-Seel.), praecipue Coc- 
colobae australis et Phytolaccae completae infesti. Nidificant in 
arboribus cavis et ova 4—6 in nidum e plumis, sive e gramine 
structum, et intus plumis stratum, aut in lignum putridum deponunt. 
Ova Platycercorum divisionis A@ tota alba, divisionis Bß. alba, 
nigro-maculata. — In Australia quodammodo locum Deroptyi ex 
America et Coracopsium ex Africa tenent. 


Species: A: Recfrieibus admodum gradatis: ı. P. 
auriceps. — 2. P. pacifieus. — 3. P. Novae-Seelandiae. — ı. P. 
erythrotis. — 5. P. ulieteanus. — B. Rectriceibus gradatis 
sive subgradatis: a cauda pieta:6. P. multicolor. — 
7. P. Barnardi. — 8. P. pleatus. — 9. P. venustus. — 10. P. 
ieterotis. — 11. P. eximius. — 12. P. caledonieus. — 13. P. jon- 
quillaceus. — 14. P. vulneratus. — 15. P. zonarıus. — 16. P. 
Novae-Guineae. — 17. P. Pennantü. — ß. cauda obscu- 


—a 
*) IMaris planus, xipxos cauda, Vigorset Horsfieldl,c. p. 278, — Species di- 
visionum A, et.B. ß. forsan genus peculiare formant, 6 
Dir 


492 


ra: 18. P. erythropterus. — 19. P. scapulatus. — 20. P. am- 
boinensis. — 21. P. hysginus. 


Genus VI. Deroptyus*), Wagl. Fächersittich. 


Character Platycercorum divisionis Bß; mazillae culmen di- 
stinctum ; tarsus brevior, validior, depressiusculus; digiti elongati; 
nuchae plumae elongatae ventilabri in morem erigendae, capitis lon- 
gae, strictae. 


Species Americae incola, ibi Cacatuas Asiae et Australiae 
sicut huius Platycercos divisionis B/ repraesentans. Vitae ratio 
ignota. 


Species: 1. D. accipürinus. 


Genus VII. Euphema **) WWagl. Zartsittich.: 


Rostrum minutum, breve, altum; mazilla Platy.cercorum, pone 
dertrum sinualtum; mandibula ventricosa, apice abrupte compressius- 
cula, tomiis sinuata; lingua et pedes Pezopori; ungues longuli, 
subarcuati; cauda elongata, cuneata, angustiuscula, rectricibus angu- 
stato -lanceolatis; plumae compactae, frontis ac buccarum rigidiusculae. 


Australiae incolae; ambulant in humo et victitant seminibus 
graminum; nidificant (Z. pulch.) supra apicem arborum truncatarum 
et pariunt ova 8 alba; nidum non struunt. In Zustralia tenent cum 
Trichoglossis locum Sittacarum ex America. 


*) dipn cervix, zröov ventilabrum. Nomen derivatum a crista cervicis praelonga, quam 
avis in morem ventilabri expandit et complicat. 


**) Eupnuos bonae famae. Gen. Nanodes Pig, et Horsf.1. c., quod vero nomen ob 
Curculionum genus consonum a cl. Schönherr prius conditum mutandum erat. 


493 


Species: 1. E. pulchella. — 2. E. chrysostoma.‘— 3. E. 
undulata. — 4. E. discolor. 


Genus IX. Trichoglossus *) Fig. Horsf. Tastsittich. 


Rostrum compressum; maxila sinuoso-dentata;, mandibulae 
longulae myxa compressa, angustissima ; apex subproductus, compresso- 
attenuatus, intus longitudinaliter substriatus; dertrum intus laeve; 
lingua supra apicem penicillato -papillosa; cauda brevior et ptilosis 
praecedentium; tarsus brevis; digiüi et ungues validi, hi arcuati, 
aculissimi. 


Asiae et Australiae incolae, Palmas et Eucalyptos frequentan- 
tes, fructubus harum arborum victitantes. Ova, quantum hucusque 
patet (7. australis), viridia, sive alba (7. pusillus), immaculata 2—}. 


Species: a. Rostro pedibusque rubris fla- 


visve: 1. T. palmarum.— 2. T. pyrrhopterus’”). — 3. T. auri- 
frons. — ß. Rostro pedibusque obseuris: 4T. 
pusillus. — 5. T. australis. — y. Rostro aurantio,pe- 
dibus obscuris: 6. T. chlorolepidotus. — 7. T. haemato- 


dus. — 8. T. rubrüorguis. — 9. T. multieolor. — 10. T. cyano- 
grammus. 


Rostrum, lingua et pedes Trichoglossorum; cauda longula, 
cuneata, rectricibus duabus intermediis longissimis. 


*) OpiZ, zpıxos pilus, yAuosa lingua. Vigorset Horsf.l.c. 

”*) Typus generis „Brotogeris“ Vigorsii, Zoolog. Journ, 4. p. 400. — Vidi linguam 
nec hujus avis, nec praecedentis, sed ex analogia forınae universalis ad hoc genus 
pertinent, 

*") Xapuöguvos amoenus, — Avis generis naturaliter connectit psitlacos praecedentes 
longicaudatos cum sequentibus, qui rubri sunt et caudam. conico-acuminatam habent, 


494 


Australiae incola. Vitae ratio ignota. 


Species: 1. Ch. papuensis. 


Genus XI. Eos*) Wagl. Lori. 


Rostrum, lingua etpedes Trichoglossorum; cauda elongata, 
apice conico-acuminata, latiuscula; color praedominans ruber, rarius 
viridis. BR 


Asiae et Australiae incolae. Vitae ratio ignota. 


Species: a. Ptilosi rubra: 1. E. indica — 2. E. 
rubra. — 3. E. guebiensis. — 4. E. cochinchinensis. — 5. E. 
variegata. — ? E. Isidorü. — ß. Ptilosi viridi: 6 E. 
cervicalis. — 7. E. ornata. r 


Genus XII. Coriphilus ”) Wagl. Maidlori. 


Rostrum breve, lingua et pedes Trichoglossorum ; cauda lon- 
gula, latiuscula, apice conico-subrotundata; verticis plumae longulae, 
strictae, in cristam erigendae; alae longae, caudae finem fere at- 
tingentes. 


Australiae (et Indiae?) incolae. In palmetis vivunt et plerum- 
que in altissimis palmis (Coe. nucifer.) nidificant; vietitant fructu- 
bus, imprimis /Musae paradisiacae; sibilando fistulandoque garriunt; 
irritatae sive terrefactae verticis plumas erigunt; amor consocii in- 
signis. In Australia tenent locum Psütaculorum ex America, Asia 
et Africa. ae 


«*) Psittacus, Eois imitatrix. Ovid. — Species divisionis ß. forsan generi distineto in- 
serendae; earum linguam non vidi. Praeterea maxilla P. cervicalis dente valido 
aucta est. Ex avibus huius generis, sicut generum 13 et 14 constituerunt auctores 
recentiores genus „Lorius,‘ 


#») Köpn puella, piAos amicus, 


2: 


495 


Species: 1. C. saphirinus. — 2. C. cyaneus. — 3. 2 eu- 
chlorus. — 4. ©. solitarius. — 5. C. Ruhlü. 


Genus XII. Domicella. Wagl. Frauenlori. 


Rostrum et pedes Tri ich oglossorum; lingua simplex, glabra; 
cauda modice longa, lata, apice subrotundata; color praedominans ruber. 


Asiae incolae. Vitae ratio ignota, 


Species: 1. D. atricapilla. — 2: D. Lory. — 3..D. Yenir 
cea. — I. D. coeruleata.-— 5, D. garrula. 


Genus XIV. Eclectus”y Wagl; Edellori. 


Rostrum validum, maxilae apice infra elevato-striato; mazılla 


inflata, culmine acutiusculo, dente validö aucta; zmandibula plano-com- 
pressiuscula, tomiis sinuata, myxa biangulosa, apice parüm angustior; 
lingua simplex, glabra; cauda breyis, aequalis, lata; pedes validi, 
tarso brevi, valido, depressiusculo; plumae capitis collique discretae, 
subsericeae; cera vix ulla; nares parvae, supra maxillae basin, plu- 
mis tectae. 


 Asiae incolae; vitae ratio ignota. 


Species: 1. E. Linnaei. — 2. E. grandis. 


Genus XV. Paittucndre * “) Wagl., Papagailori. 


Character Zelectorum, maxilla sine .dente. : 


Australiam et Asiam inhabitant, ubi locum Psittacorum ex 


°) Erkerrös electus, 


+) Wırranös et Zıöos forma, (Psit. sumatr,, Ps. Tarabe ei: Ps, gramineum non. vidi), 


496 


Africa et America occupant, ad quos sensim colore et forma uni- 
versali accedunt. 


Species: a. Ptilosi nigro-rubra: ı. Ps. Para- 
gua. — ß. Ptilosi viridi: 2. Ps. magnus. — 3. Ps. suma- 
tranus. — 4. Ps. gramineus. — y. Ptilosi viridi-rubra: 
5? Ps. Tarabe. 


> Genus AIR 


Rostrum (pro avis mole) magnum, maxillae culmine exaratum; 
mandibula longior quam alta, gonyde ascendente, apice lata, myxa 
angulosa; cera tota nuda; narium apertura lata, rotunda; cauda me- 
diocris, apice rotundata, rectricum apice ovato-acuminato. 


Species Australiae incola, quam nondum vidi, quae vero cau- 
dae forma ac rostri magnitudine a Psittacis subsequentibus, narıbus 
magnis, patulis a praecedentibus differre videtur. 


Species: 1. Psütacus Fieldi Swains. 


Genus XVI. Psittacus”) Wagl, Papagai. 


Rostrum proportionatum , lngua, pedes et cauda Eclecto- 
rum, illud subcompressum; cera lata, ad paratona oblique trun- 
cata; nares magnae, orbiculares, ante basin maxillae et pone initium 
cerae; plumae compactae, colli latae, truncatae,, imbricatim - positae. 


Africae et Americae incolae. Gregatim, libenter juxta ostia 
et ripas fluviorum, in fructicetis, quoque locis desertis degunt, vespere 
in sylvas migrantes; nidificant in arboribus cavis; pariunt ova alba, 
quibus mas et foemina alternatim incubant. Psittacorum docillimi. 


*) Genus Androglossa Pigors.l, c. 


497 


Sexus colore non aut vix variant; pulli adultis pictura differunt. Vi- 
tae ratio avis ferae hoc tempore parum nota. 


Species: a. Pilei plumis brevissimis, adpres- 
sis: 1. Ps. Erithacus. — ß. Pilei plumis latiuseulis, la- 
zioribus, nuchae compactis, squamoso-positis: 2. Ps. 


Festivus. — 3. Ps. poecllorhynchus. — 4. Ps. pulverulentus. — 
5. Ps. zanthops. — 6. Ps. ochrocephalus. — 7. Ps. amazonicus. — 
$. Ps. hypochondriacus. — 9. Ps. autumnalis. — ı\). Ps. brasi- 
liensis. — ı1. Ps. Bouqueti. — 12. Ps. erythrurus. — 13. Ps. 
Dufresneanus. — 14. Ps. vinaceus. — 15. Ps. havannensis. — 
16. Ps. agılis. — 17. Ps. dominicensis. — 18. Ps. leucocephalus. — 


19. Ps. albifrons. — 20. Ps. Pretrei. 


Genus XVII. Pionus”) Wagl. Maitaca. 


Rostrum subintumidum ; nares, lingua et pedes Psittacorum 5 
cauda abbreviata, aequalis, alis magnis fere tecta; caput magnum ; 
corpus breve, crassum. Sexus colore non variant. 


Asiae, Africae et Americae incolae; gregibus magnis degunt. 
Reliqua vitae ratio ignota. 


Species: A. Rostro subparvo, compressiusculo: 
a. crisso rubro: 1. P. menstruus. — 2. P. Maximilianıi, — 


3. P. senilis. — 4. P. purpureus. — 5. P. sordidus. — ß. ca- 
pite obscuro: 6. P. melanocephalus. — 7. P. Caica. -— 2. P. 
Barrabandi. — 9. P. vulturinus., — 10. P. fuseicapillus. — y. 
cauda fasciata: ı1. P. guineensis. — B..Rostro magno 


paratonis convezo: a. regione ophthalmica nu- 
diuscula: ı2. P. senegalus, — 15. P. Meyeri. — 14. P. bra- 


’) Ivy obesus. — Maitaca audiunt hae aves apud indigenas Brasiliae. 


498 Yo 


chyurus. — ß. regione ophthalmica plumosa: 15. 
P. Le Yaillantü. 


Genus XVII. Psittacula ®) Kuhl. Tui. 


Rostrum Psittacorum, ut in /ionis compressiusculum sive ad 
paratona subintumidum (dens maxillae americanis distinctus, africanis 
subdistinctus, asiaticis obsoletus); cauda brevis, alis plus minusve 
tecta, in statu complicato subconica; lingua glabra, simplex (saltem 
americanorum, africanorum et plurium asiaticorum); ptilosis mollior, 


sexus alius interdum diversa; statura omnium parva. 


Asiae, Justraliae, Africae et Americae incolae. Gregariae in- 
cidunt in arhores et frutices.: Fructabus et seminibus victitant. Amor 


consocii insignis. 7 


Species: a. Rectricibus lanceolato - acuminaltis: 


1. Ps. püeata. — 2. Ps. passerina. — ß. Rectricibus apice 
subtrigonis: 3. Ps. purpurata. — h. Ps. Hueti. — 5. Ps. 
melanoptera. — 6. Ps. melanota. — y. Rectrieibus apice 
recto-truncalis: 7. Ps. surda — 6. Rectrieibus apice 
obtusis: 8. Ps. Swindereniana. — 9. Ps. pullaria. — 10. Ps. 
roseicollis. — 11. Ps. batavensis. — 12. Ps. Tovi. — 13. Ps. 
canus. — 14. Ps. Galgulus. — 15. Ps. Culacissi. — 16. Ps. mi- 
nor. — 17. Ps. Desmarestü. — 18. Ps. malaccensis. — 19. Ps. 
torquala. 


Genus XIX. Nasiterna Wagl. Nasentui. 


Habitus universalis Psiütaculae; rostrum altum, subbreve; ma- 


*) Divisio Psittacula, Kuhl in Monogr. Psitt. Genus Psittacula Spizii,, Vigorsii 
et auctorum recentiorum, — Interna organisatio sicut vitae ratio psittacnlarum di- 
versarum, quas inter has constitui, divisionum, prorsus fere ignotae, itaque dubius 
haereo, an non hae divisiones, illis melius notis, genera disfincta forment, 


+ 


& 499 


xillae apex' supra hunc mandibulae multum porrectus, attenuatus, acu- 
tissimus, parum curvatus, jncisura profunda, rectangula ad latera to- 
miorum formatus, culmine distincto, compresso, ad frontem desinente 
aucta; mandibula majuscula utrinque ante apicem profunde sinuata; 
ejus apex angulo incisurae illius in maxilla recte oppositus; cauda 
brevis, rotundata, alıs fere tecta; rhachis rectricum apice rotundata- 
rum in cirrum brevem excurrens. 


Species Justraliae incola. 5 


Species: 1. N. pygmaea. 


Genus XX. Trielaria*) Wagl. Halbsittich. 


Character Psittacorum; cauda longula, lata, subaequalis ; 
plumae colli pogonio subdiscreto, non imbricato-positae. — Sexus 
colore variant. 


Species Americae incola transitum a Psittaculis ad Sütacas 
formans. — Vitae ratio hucusque ignota. 


Species: ı. T. cyanogastra. 


Rostrum, lingua et pedes Psittacorum; maxillae uncus 
praelongus, praeacutus, praearcuatus; myza utplurimum distincte 
” 


*) Cognomen Dianae, 


»*) Sittace, nomen Psittaci longicaudati apud Asianos, fide Plin.— Sunt qui nuperrime 
genus hoc natnrale in diversa genera secreverunt, quorum vero characteres tam fu- 
gaces, tam parum stabiles sunt, et saepe tam minutiosi, ut vix verbis exprimi pos- 
sint. Quoad formam universalem corporis, singulas capitis partes, ptiloseos struc- 
turam, imo quoad huius colorem, Sittacae paryae in maiores, hae in magnas, hae 


08° 


500 


interdum obsolete angulosa, rarius ventricoso-rotundata; «cies palati 
pone dertrum transversa pro recipiendo apice mandibulae plurimis 
distincta, nonnullis humilis, paucis obsoleta; maxillae apex omnibus 
infra elevato-striatus; dens maxillae plus minusve distinctus; cauda 
elongata gradata, lanceolata; Zarsus brevissimus, depressiusculus, va- 
lidus; plumae colli longulae, subdiscretae , apice obtusae. 


Americae incolae. Sexus colore parum, vix aut non variant. 
Avis juvenilis adultae plus minusve aut prorsus similis. Nidificant 
utplurimum in arboribus cavis, raro in fissuris riparum altarum flu- 
minum, rupium, murorum aediumve, in cumulis a formieis in arbo- 
ribus structis et relictis; nonnullae nidum struunt in arboribus. Plu- 
rimae gregibus plus minusye magnis, interdum ingentibus, migrant, 
fruetubus quibusdam, quibus victitant, maturescentibus. Aves minus 
dociles quam /’sittaci, utplurimum indociles, Habitant gregariae aut 
per familias locis apertis, vel in fructicetis sylvisque, utplurimum ad ha- 


rum marginem.* Mas et foemina ovis 2—4 albis alternatim incubant. 


Species: 1. S. Tuipara. — 2. S. Tui. — 3. S. wanthoptera. — 
h. S. vwirescens. — 5. S. Tirica.— 6. S.euops. — 7. S. murina.— 
8. S. leucotis. — 9. S. viltata. — 10. S. lepida. — 11. $. chloro- 
genys. — 12. S. Chiripepe. — 13. $. melanura. — 14. S. Nen- 
day. — 15. S. leptorhyncha. — 16. S. Anaca. — 17. $. cruen- 


iterum in maximas, quas IMacrocercos vocant, sine distinetis ac constantibus signis 
sensim transeunt, Interna quoque structura corp@ris, ad eas in genera distincta se- 
cernendas, nil certi mihi praebuit, ac tali modo species habitu universali ac pietura 
inter se plus minusve similes cumulare solummodo potui. — Species 1—26 incl. 
pertinerent ad Spixii genus „Aratinga‘“ (Av. Bras. I. p. 29,), species 27— 31 
inel. ad ejus genus „Arara“ (l. c.p. 25.), etad Figorsii genus „Psittacara“ (Zool. 
Journ. p. 387.). Ex speciebus 32— 42, incl. constituit cl.“ Vieillot genus „Macro- 
cercus“ (Nouv. Diet. d’hist. nat. 2.) eteLathamii Psittaco hyazinthino cl, Spix 
genus „Aodorhynchus“ (l. c.p. 1.) 


501 


tata. — 18. S. aured. — 19."S. Petzii. — 20. S. cdctorum. — 
21. S. pertinax. — 22. $S. Jendaya. — 23. S. solstitialis. — 24. 
—$. Iudoviciana. — 25. S. lIutea. — .26. S. flaviventris. — 27. S. 
patagonica. — 23. S. guianensis. — 29. S.nobilis. — 30. S. acu- 
ticaudata. — 31. S. Jligeri. — 32. S. Macavuanna. — 33. S. se- 
vera. — 34. S. pachyrhyncha. — 35. S. militaris. — 36. S. tri- 
color. — 37. S. Macao. — 38. S. Aracanga. — 39. S. Ara- 
rauna. — 40. S. Caninde. — 41. S. Spixi. — 42. S. glauca. — 
43. S. hyazinthina. 


Genus XXI. Tanygnathus”) /Vagl. Schnabelsittich. 


Rostrum Sittaces, maxilla maxima, admodum arcuata, acutis- 
sima; cauda longa, latiuscula, cuneata (oculi perquam parvi). Reli- 
qua Sittaces. 


Äustraliae (an quoque Asiae?) incolae; vitae ratio ignota. 


Species:-1. T. macrorhynchus. — 2. T. marginatus. 


Genus XXIII. Coracopsis’”) Wagl. Krähensittich. 


Rostrum basi cera lata, nuda ceinctum; mazxilla intumido-compres- 
siuscula, tomiis ad basin subintractis, sicut mandibula longa; haec versus 
apicem oblique ascendens, apice subattenuato-compressa; nares maximae, 
patulae; cauda longa, lata, plana, subaequalis; lingua et pedes Psit- 
tacorum. FPlumae corvinae sed sine nitore metallico; pili in loris 
et prope nares. 


Africae incolae, ubi locum Platycercorum divisionis ß. tenent. 
Vitae ratio ignota. 


°) Taviw extendo, yva9os maxilla. 


") Köpad corvus et obs vultus, 


502 


Species: 1. C. mascarina. u ©: nigra. 


Genus XXIV.: Dasyptilus*) Haarlori. 


Rostrum longius quam latum, curvatum, parum crassum, com- 
pressum. /Maxilla quam mandibula multo longior, convexa, admo- 
dum curvata, in apicem recurvatum, acutum terminata, ad tomia limbo 
aucta; mandibula brevis, convexa, subtus carinata, apice tenui, et 
utringue ante hunc profunde emarginata; gnathidia mandibulae per 
interstitium ovale, nudum separata; nares circulares, nudae, in cute 
eirrosa sitae; caput et collum supremum ex parte nuda; cutis circa 
oculos et infra genas plumis piliformibus obsita; tarsi breves, validi, 
reticulati; hypodactyla limbata; ungues robusti; cauda mediocris, 
ampla, valde tectiformis, apice rotundata, e rectricibus 10 rigidis com- 
posita; harum pogonium inlerdum latum, externum angustum; alae 
longae, robustae, acuminatae, cum apice caudae medium transceden- 
tes; remiges validae, rigidae, angustae, pogoniis compaclis, extus angu- 
stis, intus latioribus sed ante apicem emarginatis; remix prima brevis, 
secunda quam prima longior, tertia quam quarta brevior, haec om- 
nium.longissima; quinta longitudine remigis tertiae; remiges secun- 
dariae rigidae, latae, apice amplae et rotundatae; ptilosis rigida, sicca, 
plumis. subtilissime barbulatis; _plumae oceipitis et colli rigidae, 
strictae, adplicatae, crissi longae, amplae, juguli latae, apice ro- 
tundatae. 


Species generis unica „Smericae (an /Vovae-Guineae?) incola, 
tam Sittacis quam AMicroglossis vicina (fide Lesson.) Vitae ratio 
ignota. ; 


Species: 1. D. Pecquetü. 


*) Zaovs pilosus, hirsutus, zriAoy pluma. — Genus Psittrichas (an a ıbırrands et Ipiä?) 
Lesson. Bullet. wniv. 1831, p. 241. 


PJ 
= 


903 


Genus XXV. Microglossus ") Geoffr: Zungenkakatu. 


Rostrum percompressum, hians; mazilla ingens, tomiis bidenta- 
tis, apice elongato, acultissimo; mandibula parva, uni-emarginata; 
lingua cylindracea in apice glande parva, fissa, cornea exstructa, emis- 
silis; Zibiae supra tarsum nudiusculae; Zarsus brevis, planus;- cauda 


sublonga, aequalis; plumae capitis longissimae, lineares: 
Species Australiae incola. Vitae ratio ignota. 


Species: 1. M. aterrimus. 


Genus XXVI. Calyptorhynchus'") Fig. Horsf. Helmkakatu. 


Mazxila admodum arcuata (eirculi partem quarfam referens), 
versus apicem perguam compressa, basi alta, apice acuto, breviusculo, 
sine dente, sed pone apicem sinuata,. quam mandibula altior; mandi- 
bula lata, maxillae tomia includens, apicis lati medio execisa et ibidem 
utrinque ad latera sinuata; nares magnae, laterales; lingua simplex, 
glabra; cauda praelonga, latissima, plana, apice rotundata; pedes 
(pro avis mole) admodum parvi, verruculoso-scabri, tarso modice 
alto; alae admodum longae et latae; plumae compactae, corvinae, 
pilei elongatae in morem cristae‘ erigendae, genarum inferiores lon- 
gae, latae, apice oblusae, versus oris rictum (ad hunc tegendum) ver- 
gendae. Sexus colore non variant. a. praedominans niger. 


Australiae incolae. Aves feroces, timidae; degunt gregibus par- 
vis in sylvis montium; victitant radicibus bulbosis et fructubus; pa- 
riunt ova 2 — 5. 


*) Mixpoös parvus, yAvosa lingua. Geoff. St. Hil., Vieill. Gal. des Ois. Less. 
Man. d’Ornith. II. p. 144. Seetios Probosciger Kuhl, Aras & trompe Vaill, 
Perroquet & trompe Cuv, R, an, I, p. 465. 


*) Kalurrw tego, Püyxos rostrum, Pigorset Horsfieldl.c. p. 269. 


504 


Species: 1. C. Leachü. — 2. C. Temminckiü. — 3. 0. stel- 
latus. — 4. C. Banksü. — 5. C. funereus. 


Genus XXVU. Corydon JVagl. Corydon. 


Rostrum breve, validum; mandibula quam maxilla robustior, 
validissima, myxa latissima, angulosa, in medio apicis profunde si- 
nuata; mazilla sicut pedes parvi Calyptorhynchi; cauda medi- 
ocris, aequalis; plumae compactae, capitis, colli ac trunci latae, apice 
truncato -rotundatae; pileus cristatus; remiges maculatae. Ptilosis 
varia. Sexus colore variant (?). y 


Species dustraliae incola. Vitae ratio ignota. 


Species: 1. C. galeatus. 


Genus XXVII. Cacatua”) Viell. Kakatu. 


Rostrum et lngua Calyptorhynchi, mandibula angustiore; 
pedes robusti, reticulati, tarso brevi, depressiusculo; cauda medio- 
eris, aequalis; plumae compactae, longae, latae, recto-truncatae, pul- 
verulentae; caput crista magna, plicatili auctum; plumae in genis 
Calyptorhynchi. Ptilosis pallida. Sexus colore non variant. 


Asiae et Australiae incolae. Vitae ratio avis ferae ignota. 


Species: 1. C. roseicapilla. — 2. C. Philippinarum. — 3. C. 
Leadbeateri. — 4. C. moluccensis. — 5. C. cristata. — 6. C. ga- 
lerita. — 7. C. sulphurea. 


») Vieillot, Diet. Nouv, d’hist. nat, XVII. Id. Encycl. meth. Lesson, Man. d’Ornith, 
2. p. 145. Hakadod Lace&p, Cuv, 1. c. Gen. Plyctolophus Fig. st Horsf. 1. c. 
p- 269. — Nomen Cacatua a voce harum avium iis prae caeteris psittacis peculiari, 
derivatum, unde omni jure retinendum. Veterum Cuculus aequo modo ab avis voce 
derivatus, 


505 
Genus XXIX. Licmetis”) Wagl., Fächler. 


Character principalis Cacatuae, maxila admodum producta, a 
sinu laterali ad apicem parum curvatum angustata; mandibula bre- 
vis, rotundata (frons cristata). 


Species Australiae incola. Vitae ratio ignota. 


Species: ı. L. tenuirostris. 


Genus XXX. Nestor Wagl., Nestor. 


Mazxilla prolongata, attenuata sine dente vero, sensim curvyata, 
compressa (maxillam Loxiae curvirostrae quoad formam universa- 
lem aemulans); mandibula versus apicem attenuato-compressum sen- 
sim subascendens, parva; acies infra apicem maxillae (pro recipiendo 
apice mandibulae) perquam distincta, arcuata, latere postico longitu- 
dinaliter striato-sulcata, contra apex maxillae subtus profunde excavatus 
etlaevis; cauda mediocris, aequalis ; ptilosis varia (remiges et rectri- 
ces fasciatae, harum rhachis in cirrum brevem desinens). 


Species Australiae incola; vitae ratio ignota. 


Species: 1. N. hypopolus. 


‘) Aıxunrps, ö, ventilator. Nomen derivatum a crista frontis, quam avis in morem ven- 
tilabri motitat. 


04 


506 : 


Expositio specierum. 


I. Genus: PALAEORNIS (Conf. pag. 489). 


1. P. Alexandri. Eleganter viridis; gastraeum nonnihil ad fla- 
vum inclinans; fascia cervicis lata, laete rosea; vitta menti supra gu- 
lam ducta, lata, 'aterrima, in utroque latere apieis inferioris in lineam 
excurrens, cum cervicis fascia se jungentem; alarum tectrices superio- 
res humerales purpureae, maculam longitudinalem magnam efficien- 
tes, tectrices inferiores minores ‚virides, majores cinereae; remi- 
ges subtus et intus nigricantes, supra pogonio externo virides, 
nonnihil in coeruleum vergentes; rectrices omnes supra virides, sub- 
tus flavidae, intermediae versus apicem viridi-coerulescentes; rostrum 
validum, sanguineo-coccineum, sed maxillae apex extimus flavidus. 
Mas et Foem. adult. 


Psittacus torgue miniaceo Aldrov. 1. p. 679. The Ring- 
Parrakeet Edw. 2. t. 202. (fig. mediocr. Psittacus Alexandri 
Linn. et Gmel.insynonymia). /sittacus Alexandri Lath. (exclu- 
sis omnibus indicatis varietatibus), B echst., Fieill., Kuhl Con- 
spect. Psitt. p. 30. (Verhandl. der Leop. Carol. Akad. d. Naturf. zu 
Bonn 1820). — Perruche ä collier de lisle de Lugon Sonner. 
Voy. & la Nouv. Guinee. p. 80. t. 43. Psittacus Sonnerati Auc- 
tor. et Kuhlüi. Perruche & collier des iles Maldives Buff. Pl. 
enl. 642. (fg. accur.) La grande Perruche & collier Le Vaiill. 
Perroq. t. 30. (fig. accur.) f 


Avis hornotina et junior. Macula alarum supra humeros pur- 
purea; collum, mentum ac gula tota viridia; ptilosis reliqua avis 


» 


507 


adultae; caput ad latera nonnihil ad canum vergens; rostrum palli- 
dius coccineum; irides albae, circa pupillam vix obscuriores. 


Psittacus minor viridis. Aldrov. 1. p. 680. Psittaca gingi- 
niana Briss. 4. p. 543. t. 29. f. 1. Perruche de Gingi. Buff. 
Pl. enl. 239. (ig. mediocr.) Psittacus Eupatria Auctor. La Per- 
ruche ü epaulettes rouges Le Vaill.1. e. t. 73. (fig. opt.) 


Regio ophthalmica tota plumosa; irides albae, vix conspicue in 
isabellinum vergentes, circa pupillam griseo-virescentes (in specimini- 
bus aliis hie color circa pupillam griseo-virescens vix conspicuus); 
palpebrarum margo tam juvenilis quam adultae avis isabellino-incar- 
natus; pedes incarnato-albidi; cauda perquam gradata, rectricibus dua- 
bus intermediis longissimis, gracilibus. Longitudo a rostri apice ad 
caudae basin 6'4’”, rectricum duarum intermediarum 13’ (interdum 
ultra), extimarum 4”. Habitat in India orienlali, praesertim in in- 
sula Ceylon (Mus. Paris., Berol.; multos vivos vidi). 


Expositio synonymiae Psittaci Alexandri auctorum. — 
Gmelini Psiütacus Alexandri eadem species ac hujus auctoris 
et Lathamii Ps. Alex. var. y, noster Palaeornis borneus, sed 
synonymia falsa est..— Gmelini ac Lathamii Ps. Alex. var. ß. 
spectat ad hornotinum, Ps. Alex. var. Ö. ad adultum ‚Palaeorn. 
eubicularem. — Gmelini Ps. Alex. var. e, Edwardsiana tabula 
non salis accurata innitens (Lathamii aliorumque auctorum Psit- 
tacus indicus) ad Palaeorn. cyanocephalum referri debet. Psit. 
Alex. var. y. Gmelini (Lathamii Psittacus Osbeckü) est Pa- 
laeornis pondicerianus. 


2. P. eubicularis. Ptilosis eleganter virens, subsericea ; gastrae- 
um notaeo dilutius; occiput et cervix subtiliter amethystino-lavata; 
fascia cervicis rosea supra colli latera transversim extensa, ibique 
procedendo paullo latior, attamen plumis superimpositis subohtecta; 


04° 


508 


linea a naribus ad oculos utrinque ducta et taenia latiuscula menti 
supra gulam expansa longitudinalis, utrinque in lineam concolorem 
horizontalem excurrens, cum nuchae fasciola utrinque connexa, ni- 
gra; plumae taeniae basi flavae; remiges pteromataque saturate viri- 
dia, illae intus margine et subtus nigricantes, pogonii margine externo 
stricte flavidae; tectrices alarum inferiores flavae, in viride nonnihil 
vergentes, superiores omnes virescentes; rectrices extus virides, intus 
et subtus flavae, duae intermediae (subtus versus apicem viridi-nigri- 
cantes), supra fere totae coerulescentes, sequens utrinque extus paullo 
coerulescens; rostrum purpureum; mandibula ac maxillae apex nigri- 


cantia; pedes grisei, inter squamulas albidi. /Mas triennis. 


Psittacus eubicularis Hasselg. Reise nach Palaest. p. 202. 
(Descript. opt). Psütaca torquata Briss. 4. p. 523. (Descript. opt. 
a Gmel. ad Psit.. Alexandri Linnaei false relata). /d 
Psittaca borbonica torquata 1. c, p. 328. t. 27. f. 1. Perruche ü. 
collier de Tisle de Bourbon Buff. Pl. enl. 215 (fig. mala.). Psit- 
tacus Alexzandri var. 6. Gmel., Lath. Perruche a double collier 
Le Vaill. 1.c.t.30 (certo tabula Buffoniana!). Psittacus bicollaris 
Yieill. Nouv. Diet. d’histoire nat. 25. Psittacus bitorquatus Kuhl 
l.c. La Perruche & collier Buff. Pl. enl. t. 551 (fig. medioer.). 
Psittacus Alexandr. var. ß. Gmel., Lath. Psittacus semirostris _ 
Herm. Observ. zool. p. 125. Perruche ü collier rose Le Vaill. 
l.c. t. 25 (fig. sat. accur.). Psittacus manillensis Bechst. in 
Lath. deutsch. Uebers. der Vögel. Psittacus fraenatus Illig. in 
Mus. Berol. Psiütacus docilis Vieill. N. D. et Encyel. meth. Psi- 
tacus torquatus Kuhl|. ce. p. 50. n. 34. 


Mas biennis. Mari trienni similis; fascia nuchae subobsoleta; 
mentum et gula viridia; rostrum basi subcoccineum. 


Av. hornot. (et Foem.?). Ptilosis pallide viridis sine rubedine 
et nigredine; rectrices supra versus apicem coerulescentes; rostrum 


509 


obscure rubicundum; mandibula et apex maxillae subobscura; irides 
albae, annulo circa pupillam obscuriore vix conspicuo; pedes incar- 
nato - albidi. 


The long-taied green Parakeet Edw. t. 175. (le. et descr. 
satis accur.). Psittacus rufirostris Auctor., RKuhl (synonymia 
prorsus confusa). Psitaca Briss. ]. c. p. 319 (synonymia falsa, 
descriptio accurata). La Perruche Buff. Pl. enl. 550 (ig. sa- 
tis accur.). Psittacus Firameri Scop. Ann. 1. p. 531. — La Per- 
ruche Sincialo Le Faill.]. c. t. 42 (certo Edwardsiana icon mu- 
tatal. Le jeune äge de la Perruche ü collier rose Le Faill. 
l. c. t. 23. (fig. nimis magna). 


" „Var. a. Ptilosis tota sulphurea. 
Le Vaill.. c. t. 43. 


Var. ß. Femiges singulae flavae._ 


Rostrum breve, altum, unco brevi; regio ophthalmica plumosa, 
solum palpebrarum regio nudiuscula, albida; irides duobus annulis 
constructae, exteriore angustliusculo albo, interiore (in his specimini- 
bus lato, in illis angustiore) griseo; ungues corneo-cinerei; cauda 
rectricibus perquam gradatis, duabus intermediis angustis, longissimis. 
Longitudo a rostri apice ad caudae basin 61/4”, rectricum duarum 
intermediarum 10°/,”, extimarum 2° 10’, alae 55/4”, maxillae 9 14, 
tarsi 5. Habitat satis frequens in Senegambia, Aelhiopia (unde 
Cairum lucri causa ab Aethiopibus transfertur) ac in insula Bourbon; 
facile adsuescit; sonum edit clangentem, fastidiosum. (Mus. Paris., 
Berol., Monaec.; multos vivos vidi, tam adultos quam juveniles et pullos). 


Observationes. Linnaei Psittacus Alexandri (Amoen. 
acad. 4. p- 236. et Mus. Ad. Frid. 2. p. 14.) species distincta, indica, 
ab hac toto coelo diversa, noster Pal. borneus. Varietas B (Ps. 


510 


guianensis) Psittaei rufirostris Gmelini, maxime Marc gravei 
Aiura-catinga (Psittacus Macao, Briss. 1. c. p. 550.) ac, quoad 
descriptionem coloris rostri ac pedum psittaco quodam ignoto La- 
batii, nixa, e foro ornithologico prorsus releganda est. — Obser- 
vayi Palaeorn. cubieularem vivum per tres quatuorve annos, avi ju- 
niori per totum hoc tempus in omni puncto similem, si excipias 
rostrum obscurius tinctum. Demum post annum, ut suspicor, quar- 
tum, avi fasciola nuchae rosea increvit-. Avem, ni fallor, talem cum 
rostro nigrescente nuperrime descripsit pro distincta specie cl. Fi- 
gors sub nomine: Palaeornis inornatus. (Zool. Journ. 1850. p. 
.274.) Rostrum avium juvenilium in loco natali occisarum semper 
plus minusye obscure coccineum. — An foemına sine nuchae fasciola 
et sine gulae macula nigra? 


3. P. borneus. Maxilla rubra, mandibula nigra; caput totum 
coeruleo-purpurascens; sinciput viridi -indutum; linea frontis cum 
utroque apice ad oculum ducta nigra; macula pone oris angulum ob- 
liqua nigra; collum posticum, dorsum, tergum, uropygium alaeque 
supra dilute viridia, harum tectrices superiores mediae ad flavum 
inclinantes; mentum, collum anticum, pectus ac epigastrium medium 
rubicundo - purpurascentia, in castaneum vergentia; venter, abdomen 
erissumque viridia; rectrices omnes virides, exceptis duabus interme- 
diis ad coeruleum inclinantibus; omnium rhachis alba. 


Bracelat Parrakeet from the East-Indies Alb. Birds 2. t. 18. 
Psittacus Alexandri Linn. Mus. Ad. Frid. 2. p. 14. Amoen. acad. 
h. p: 230. 2. Gmel. (exclusis variet. ß, d, & et Brissonii Psü- 
taca torquata). ]d. Psittacus erythrocephalus, borneus var. y. 


Psitacus Alexandri var. y. Lath. Id. Psittacus ginginianus 
var. Y- 


Cera, orbitae ac pedes cinerea; irides flavae; rectrices duae in- 
termediae longissimae, angustae, reliquis multo longiores. Longitudo 


511 


12“ Habitus Palaeorn. bengalensis. Habitat in Borneo. Vi- 
vum vidi. 


Observatio. Hanc speciem ornithologi recentiores plane neg- 
lexerunt, unde horum falsa expositio synonymiae Psiütaci Alexan- 
dri Linnaeani.. Nomen huic avi a Linnaeo inditum, propterea 
non adoptavimus, cum non ille sit psittacus, qui sub Alexandri ex- 
peditione innotuit, 


4. P. melanorhynchus. Rostrum validum, totum nigrum, man- 
dibulae basi excepta corneo-fuscescente; caput canum; pileus totus 
et occiput nec non regio parotica pro vario ad lucem objectu sub- 
tiliter lilacino-reflectentia; regio ante et supra oculos subtilissime 
virescenti-lavata; lineola frontis cum utroque apice ad oculum ducta 
ac macula utringue pone mandibulae basin lata, subtrigona, deorsum 
ducta aterrimae; colli pagina anterior et lateralis pars reliqua, pectus 
ac epigastrium rosea, plumis basi virescentibus; rubedo versus occi- 
pitis latera extensa ibique strictissima, attamen occiput non cingens; 
tibiae, latera, erissum et abdomen viridia, hoc in medio et crissum 
nonnihil ad turcino-coeruleum vergentia; collum posticum, dorsum, 
tergum, uropygium, caudae tectrices superiores, pennae scapulares, 
pogonium externum et apex omnium remigum ac pennarum alulae 
spuriae laete gramineo-viridia; remiges subtus et intus nigricantes, 
prima tota nigra; alarum tectrices superiores mediae ac maiores fla- 
vidae, magnae virescentes, flavido-marginatae, minores prope flexu- 
ram alaeque margo viridia, inferiores minores virescentes, maiores 
cinereae; rectrices omnes supra virides, versus apicem et per totam 
longitudinem juxta rhachin turcino-coerulescentes, subtus aureo-vi- 
rescentes. Av. adult. 


Psittacus pondicerianus var, b. Bechst. Uebersetz. der Vög. 
Lath. S. 203. n. 38. 


Macula ante et pone oculos pusilla nuda; irides flavidae; pedes 


512 


plumbei; cauda Pal. pondiceriani. Longitudo a rostri apice ad cau- 
dae basin 8”, rectricis (intermediae rectrici proximae) 434", alae 61”, 
tarsi 7’, digiti antici externi, excluso ungue 11!4”', rostri ad fron- 
tem 1514", eiusdem ambitus basalis 2%, ’; latitudo inferior maculae 
pone mandibulae basin nigrae 1“. Habitat in /ndia orientali (Mus. 


Monae.). 


Observatio. Pal. pondiceriano quoad ptiloseos picturam 
prorsus similis, ab eo certo diversus corporis partibus omnibus vali- 
dioribus ac rostro nigro, minus intumido. Specimen descriptum, rec- 
tricibus intermediis paullo laesum, vivum observavi apud regem 
nostrum clementiss. Maximilianum Josephum. 


5. P. pondicerianus. Maxilla corallino-rubra, apice flavida; 
mandibula concolor paullo dilutior; caput canum, pro vario ad lucem 
objectu lilacino subreflectens, plumis basi flavescenlibus; lora subtili- 
ter virescenti-lavata; stria frontis angustissima cum utroque apice 
ad oculum ducta ac macula a mandibulae basi deorsum ducta magna, 
apice inferiore dilatata, aterrimae; collum anticum, pectus ac epiga- 
strium rosea, paullo lilacino-reflectentia; rubedo versus colli latera 
suprema ducta, ibi striclissima, utplurimum supra nucham extensa; 
abdomen, hypochondria, tibiae, crissum et alarum tectrices inferiores 
laete virescentes; abdomen medium coerulescenti-reflectens; collum 
posticum, dorsum, tergum, uropygium, caudae tectrices superiores, 
pennae scapulares, remiges omnes, alulae pennae extus, alarum fle- 
xura ac margo saturate viridia; remix prima tota nigra, margine 
extimo vix conspicue flavida; remiges reliquae intus nigrae, extus 
subtiliter flavo-marginatae; tectrices alarum superiores minores ex 
parte ac mediae flavae, majores flavido -virescentes; rectrices omnes 
supra dorso concolores, duae intermediae juxta rhachin et apice (ex- 
timo dilutiores) coerulescentes, reliquae pro vario ad lucem objectu 


nonnihil coerulescenti-reflectentes, omnes subtus olivaceo-flavae. /Mas 
et Foem. adult. 


513 


Perruche de Pondichery Buff. Pl. enl. 517 (fig. bona). 
Psittacus pondicerianus Juctor. (exclusa var. ß.). Psittacus my- 
staceus Shaw Gen. Zool., Psittacus javanieus Osb., Psittacus 
Alexandri var. ©. Gmel., Rose-ringed Parrakeet var. e. Lath.- 
Synops. 1. p. 257. /d. Psittacus Osbeckü Ind. ornith. p. 87. n. 
16., Horsf. Perruche a poürine rose Le Faill. 1. c. t. 31 
(fig. medioecr.). 


Avis hornot. Frons sine striola; pileus totus capitisque latera 
grisea; oceiput virescens, vinaceo-variegatum; macula pone mandi- 
bulae basin fuliginoso-varia; jugulum et reliquae gastraei partes 
dilute virescentia; alarum macula virescenti-flava; remiges omnes ex- 
tus et intus flavo-marginalae; cauda (brevior) ac reliquae corporis 
partes avis adultae, solum rectrices subtiliter flavido - marginatae; 
rostrum testaceo-fuscum, paratonis pallide corallino-rubrum, apice 
maxillae et mandibulae albidum; ungues corneo- fusci. 


Avis junior adultae ptilosi se induens. Avi hornotinae similis, 
frontis fasciola plus minusve conspicua, caput plumis canis, collum 


roseis variegata. 


Varietas avis juvenilis. Avi hornotinae similis, sed frons, gula, 
jugulum 5 capilis latera et colli subaurantia, rostrum pallide san- 


guineum. 


Psittacus bimaculatus Sparrm. Mus. Carlson. Fasc. 2. t. 30. 
Lath. 


Fregio ophthalmica strietissime nuda; irides strietissimae, pallide 
isabellinae; pedes plumbei, unguibus flavidis, apice nigricantibus (in 
speciminibus domefactis toto corneo-fuscis); cauda elongata, perquam 
gradata; rectrices duae intermediae reliquis dimidio. longiores, angu-, 
stae, praeserlim versus apicem. ' Longitudo 1214”, rectricum duarum 
intermediarum 6” 3, recotricis proximae 4’, alae 534, tarsi 514, 


514 

digiti antici externi, excluso ungue, Q‘', rostri ad frontem 13‘, ejus- 
dem ambitus basalis 2” 3‘; latitudo inferior maculae pone mandi- 
bulae basin nigrae 6— 7. — Habitat satis frequens in Pondichery 


et Java, Javanis Batet sive Bettet dietus. (Mus. Paris., Berol., 
Monac.; multos vivos vidi.) 


Observatio. Auctorum varietas ß spectat Palaeornith. barba- 
tum, Bechsteinii varietas b Palaeorn. melanorhynchum. 


6. P. barbatus. Maxilla rubra, mandibula pallidior; caput supra 
viride; regio mazxillae basin inter et oculum castanea, linea inter- 
media nigra dissecta; macula pone mandibulae basin nigra, deor- 
sum ducta 6°’ lata; nucha purpurascens; reliqua corporis ptilosis vi- 
ridis, trunei inferioris- pallidior ; remiges obscurae, extus coeruleae. 


Mastachoe Parrakeet Var. A. Lath. Synops. 1. p. 238. Psit- 
lacus pondicerianus var. . barbatus Gmel., var. ß. Lath. 


Habitus Palaeornithos my'stacei; pedes obscuri. Longitudo a 
rostri apıce ad caudae basin 7’ (mens. angl.). — Habitat, ut dicitur, 
in /ndia orientali. (Mus. Hunterianum Londini.) 


Observatio. Species a P. pondiceriano toto coelo diversa, 
potius P. malaccensi aftınis, de quo signis notatis satis discedit. 


7. P. malaccensis. Maxilla rubra, apice pallida, mandibula 
rubro -nigricans; pileus saturate viridis; capitis latera ac nucha laete 
roseo-rubra, haec paullo lilacino-reflectens; vitta pone mandibulae 
basin oblique versus colli latera ducta, pone attenuata, nigra; collum 
posticum et dorsum supremum, tergum uropygiumque coerulescenti- 
virescentia;5 dorsum, alae supra, crissum ac omnes rectrices supra 
saturate viridia, reetricibus duabus intermediis exceptis laete coeru- 
leis, apice extimo viridibus; cauda subtus flavida; jugulum, pectus ae 
reliquae gastraei partes flavo-virescentia; remiges subtus et intus 


0 


Br 515 


nigricantes; teetrices alarum inferiores flavo-virescentes. /Mas et 
Foem. adult. 


La Perruche a nuque et joues rouges Le Vaill. Le p: 4: 
t. 72 (fig. opt.). Psittacus barbatulatus Bechst. in Lath. Ue- 
bers. der Vög. S. 77. n. 57., Kuhll..c. p. 32. n. 58. 


x 


Avis junior. Avi adultae similis, vitta pone mandibulae basin 
atra, viridi-varia; mandibula flavido -fusca, maxilla rubra. 


Perruche de Malac. Buff. Pl. enl. 837. Psittacus erythro- 
cephalus var. ö, malaccensis Gmeh, Psittacus ginginianus var, Ö 
Lath., Psittacus erubescens Shaw, Gen. Zool. $. p 437. 


Pedes grisei; caudae longissimae forma et habitus totius corpo- 
ris Pal. bengalensis; rectrices duae intermediae angustissimae; ma- 
cula alarım rubra nulla. Longitudo a rostri apice ad finem rectri- 
cum duarum intermediarum 14147”, rectricis intermediae $”, extimae 
2", alae 5‘, rostri. ad frontem 15142‘. Habitat in /Yalacca (Maus. 
Paris., Berol.). 


8. P. bengalensis. Maxilla flavida, mandibula corneo-fuscescens; 
caput et nucha roseo-rubra; genae, regionis parolicae pars inferior, 
nucha et occiput lilacina; linea prope oris angulum incipiens, ‚supra 
gulae latera ducta, latiuscula, dein angulosa strietior et introrsum 
flexa, capitis inferioris latera et nucham. cingens, aterfima; cervix, 
tergum ac uropygium turcino-virescentia; dorsum, pennae scapula- 
res, remiges ultimae ac caudae tectrices superiores flavido - virentes; 
alarum tectrices superiores ac inferiores coerulescenti-virides; supe- 


‚riorum in humeris nonnullae obscure purpureae; jugulum , crissum, 


tibiae ac reliquae gastraei partes flavo-virescentia, excluso collo 
anlico Supremo paullo nigricanti -varioloso ; remiges extus et apice 
(intus paullo juxta rhachin) intense virides, intus et subtus nigrican- 
tes, secundariarum apex subtrigonus; rectrices duae intermediae an- 


65% 


510 


gustae, longissimae, supra coeruleae, subtus nigricantes, apice-supra 
et subtus albae, reliquae extus viridi-coerulescentes, apice et interno 
pogonio flavidae, intus versus apicem virescentes, subtus toto flavi- 
dae. Mas et Foem. adult. 


The rose headed Ring-Parrakeet Edw. 1. t. 235 (figura 
mediocris, fide Edwards e specimine in cauda perguam laeso). 
La Perruche de Visle de Lugon Sonner. Voy. & la Nouv. Guin. 
p: 79. t. 42. Perruche de Mahe Buff. Pl. enl. 888 (fig. mala). 
Psitiacus bengalensis Linn., Kuhl \. e. Psittacus erythroce- 
phalus Gmel. var. 8 bengalensis, Psittacus ginginianus var. ß. 
Lath., Psitacus rhodocephalus Shaw Mus. Lever. p. 185. tab. 
45 (fig. pessima). La Perruche ü collier noir Le Vaill.. c. 
t. 45 (certo icon Edwardsiana mutuata!), Psittacus erythroce- 
phalus HKuhl (exclusa sy'nonymia). La Perruche Fridytutah 
Le Vaill.]. c. t. 7a (ig. bona). 


Avis junior. Avi adultae similis, diversa: rostro toto rubicundo, 
rectricibus duabus intermediis (brevioribus) toto viridibus, reliquis 
pogonio interno flavis, externo viridibus. 


Psittaca ginginiana erythrocephalos Briss. IV. p. 346. t. 20. 
f. 2. (Descript. opt.). Perruche ü tete rouge de Gingi Buff. 
Pl. enl. 264. Psittacus erythrocephalus Gmel. (exclus. variet.). 
Psittacus ginginianus Lath. (exclus. variet.). 


Varietas. Corpus totum flavum, caput et macula alarum rubra. 


Psittacus Narcissus Lath. Synops. 8. t. 123 (deser. et ic. e 
specimine domefacto). 


Facies tota plumosa;. irides angustiusculae, fayae; pedes plumbei 
inter squamulas albo-pulverulenti;. ungues cinerei;  cauda longissima, 
perquam. gradata; rectrices duae intermediae reliquis triplo et ultra 


? 517 


longiores. Longitudo a rostri apice ad caudae basin 6”, rectricum 
2 intermediarum 834”, extimarum 2 4, alae 4” 11°, rostri ad 
frontem 10, tarsi 41%’, digiti externi cum ungue 11°. Habitat 
in Bengala, Pondichery et Lugon. (Mus. Paris., Berol., Monae.; 
vivum vidi apad regem nostrum clement. Maximilianum Je- 


sephum). 


9. P. incarnatus. Macula menti parya coccinea; alarum tectri- 
ces superiores omnes rubicundae; ptilosis capitis tolius, colli superio- 
ris, dorsi, tergi, uropygii, caudae tectrices superiores, pennae scapu- 
lares remigesque omnes extus saturate virides; jugulum, omnes gas- 
traei partes ac alarum margo flavido-virescentia; rectrices supra et 
subtus saturate virides. 4Jv. adult. 


The little red-winged Parrakeet Edw. 1. t. 236 (fig. opt.). 
Psittacus incarnatus Auclor. La Perruche ü gorge rouge Le 
F aill. 1. c. p- 94. t. 46 (certe mutuata tabula Edwardsiana)). 


Rostrum incarnatum; cera pallide incarnata; regio ophthalmica 
nudiuscula, albida; irides fusco-atrae; pedes incarnati; cauda elon- 
gata, perquam gradata. Habitus et fere magnitudo Sütaces Tirica, 
eadem gracilior. Habitat ......?(Zdwards). 


Observatio. Haec species, mihi nusquam obvia, forsan ad Sit- 


tacas ponenda. 


10. P. eyanocephalus. Caput totum ac collum supremum coe- 
ruleo -violacea; sinciput nonnihil ad rubicundum inclinans; mentum 
gulaque cinereo-violacea; nucha torque luteo terminata, in gutture 
in colorem luteo-viridem excurrente; collum posticum infimum, dor- 
sum supremum, tectrices alarum superiores omnes ac pennae scapu- 
lares olivaceo-viridia; tectrices humeris confines reliquis lucidiores, 
ad flavum inclinantes; tergum, uropygium caudaeque tectrices supe- 
riores laete virides; pectus, venter, abdomen erissumque luteo -viri- 


518 


dia; alarum tectrices inferiores minores beryllino-virides, majores 
cinereae; remiges omnes supra et apice virides, pogonii margine ex- 
terno stricte flavidae, interno nigrae; omnium rhachis nigra; rectrices 
subtus cinereo-luteae, duae intermediae basi virides, versus apicem 
magis magisque ad coeruleum vergentes, apice flavido-albae; rectrix 
proxima utrinque extus intermediis concolor, intus lutea, sed versus 
apicem ad viride vergens; rectrices quatuor utrinque extimae extus 
virides, intus luteae, apice nonnihil ad viride inclinantes, laterales 
flavo-terminatae; omnium rhachis supra nigra, subtus alba. Mas 
adult. 


The bleue-headed Parrakeet Edw. 2. t. 292 (fig. non satis 
accur.). Psittacus Alexandri, var. . Gmel., Psittacus indicus 
Lath. et auctor. recentior. Psit«ca Cyanocephalos Briss.. Av. 
p. 3559. t. 19. f. 2 (descriptio optima). Perruche ü tete bleue 
des Indes orientales Buff. Pl. enl. 192 (fig. mala.). Psittacus 
cyanocephalus Gmel., Lath., Bechst., Vieill. Perruche ü 
tete bleue dans son jeune äge Le Vaill.. ec. t. 26 (fig. mala, 
certe mutata icon Buffoniana!). Id. Perruche a collier jaune 
1. c. p. 8. t. 75 (fg. bona). Psütacus annulatus Bechst. Uebers. 
der Vög. Lath. S. 77. n. 58., Kuhll. c. p. 31. n. 36. Psittacus 
flavitorquis Shaw. Gen. Zool. 8. P. 2. p. 459. P’sittacus flavicol- 
ls Vieill. N. D. 25. p. 345. La Perruche ä Epauletie jaune. 
Le Vaill.. c. t. 61 (certe male mutuata figura Edwardsiana, 
in qua colli annulus flavus deest, sed alarum matula nimis flava 
merito omissa est!). Psittacus xanthosomus Bechst. in Lath. 
Uebers. der Vög. S. 74. n. 48, Auhll. c. p. 34. n. 42. Psütacus 
ternatensis. Fieill. N. D., Encycl. method. - 


Avis junior. Caput dilutius violaceum nonnihil ad griseum ver- 
gens, torque nuchali minus distincto, pallidiore; reliqua ptiloseos 
pictura avis adultae; rostrum totum albidum. 


. 


519 


Le Kaill. 1. e. t. 76 (fig. bona.). Palaeornis flavieollaris 
Wigors, Philos. Mag. and Ann. of Philos. 1830. p. 455- 


Regio ophthalmica tota plumosa; irides aurantiae; maxilla lutea 
apice cinerascens, mandibula tota cinerea ; pedes cinereo- coerulescen- 
tes, unguibus griseis; cauda longissima, gradata, lanceolata. Habitus 
Pal. cubicularis. Longitudo 1214”, caudae 65%/,'”, tarsi 4’, alae 
4" 10°, vostri ad frontem fere 9‘. Habitat in /ndia orientali ad 
flumen Ganges, satis frequens in Pondichery (Mus. Paris, Berol.). 


_ 


Observatio. Pal. cyanocephalus a Brissonio optime descrip- 
tus, satis accurate depictus, primum a Le Faillantio, dein a 
Bechsteinio aliisque post hunc ornithologis pro juvenili Tricho- 
glosso haematodo habebatur. Nixi sunt auctores praeserlim icone 
Buffoniana mala, quam, quod mihi certe videtur, Le Yaillantius 
depinxit, Caveas velim, ne auctorum recentiorum Psitlacum annu- 
latum temere recipias, qui P, eyanocephalum optime praebet; idem 
monendum de Bechsteinii- Psittaco xanthosomo, et Figor- 
sii Pal. flavicollari. 


11. P. columboides. Bitorquatus; dorsum et abdomen imum, 
alae caudaque supra viridia; caput, pectus, dorsym et abdomen summa 
plumbescenti-cana; torques colli superior gracilis gulaque nigra, tor- 
ques inferior latus; frons ac regio periophthalmica cderulescenti - vi- 
rides (Figors). 


Palaeornis columboides Yig. Zool. Journ. 1850. p. 274. Mag- 
nitudo Palaeornithos Alexandri. Patria....?.— (Non vıdi.) 


II. Genus. Polytelis. Pag. 480. 


1. P. Barrabandi. Rostrum totum rubrum; frons, sinciput, 
mentum, gula suprema genaeque ex parte dilute aurantia; gula 


520 


fascia angusta, semicirculari, aurantio-coceinea terminata; lora, regio 
ophthalmica ac parotica, occiput, collum totum, truncus supra ac 
subtus, caudae alarumque tectrices superiores ac inferiores viridia; 
occiput nonnihil in coeruleum, pennae scapulares ac dorsum in oli- 
vaceo-fuscum vergentia; gastraei partes pallidiores; femora coccineo- 
variegata; alulae pennae coeruleae, reflexu viridi; remiges obscure 
virides, supra nonnihil in coeruleum vergentes, intus ac subtus ob- 
scure nigricantes; rectrices omnes subtus nigricantes, apice paullo 


dilutiores, supra virides, intermediae coerulescenti-tinctae. Av. adult. 


Psittacus Barrabandi. Swains. Zoologic. Illustr. n. 11. t. 59 
(fig. bona.). Palaeornis Barrabandi FigorsetHor sf. Transact. 
of the Linn. Soc. 1826. T. 15. p. 287. 


Cauda longissima, perquam gradata, rectricibus duabus interme- 
diis apice rotundatis, reliquis apice lanceolatis; pedes unguesque 
nigri graciles, caeterum habitus Palaeorn. eubiceularis. Longitudo 
15”, caudae 85,4”. Habitat in /Vova-Hollandia. (Collect. Societ. 
Linn. Londin., dom. Leadbeater). 


III. Genus. PRezoporus. Pag. 400. 


- - 

1. P. formosus. Laete ac saturate viridis; gastraei partes in 
flavum vergentes; frons prope maxillae basin fasciola strietissima 
rubra notata; plumae totius capitis stria longitudinali in medio nigra, 
dorsi, tergi ac alarum tectrices superiores macula intermedia magna, 
nigra, oblonga, in medio irregulariter flavo-fasciolata notatae; cau- 
dae tectrices superieres longae, inferiores, abdominis plumae, ventris 
ac laterum in medio fasciolis subnumerosis, angulosis, nigris ac fla- 
vis, pectoris maculis nonnullis parvis, subtrigonis, nigricantibus sig- 
natae; rectrices duae intermediae supra virides, subtus nigrae, crebro 
flavo-fagciolatae, sequentes intus laete flavae, fasciolis numerosis, ob- 


2 cr tn He 


521 


liquis nigris, extus alternatim viridi- et flavo-fasciolatae; remiges in- 
tus nigricantes, macula in medio pallide flava trigona ad pogonii mar- 
ginem notatae (unde in alarum pagina inferiore taenia obliqua flava), 
extus virides cum macula in medio marginis flava, in tribus primis 
non conspicua; harum prima absque viredine; margo älarum viridis; 
harum tectrices inferiores cineraceae, virescenti-lavatae, superiores 


majores intus nigricantes extus virescentes. /Mas et Foem. adult. 


Psittacus formosus Lath. Ind. ornith. 1. p. 105. 2.60. Kuhl 
l. c. p. 43. n. 64. Psittacus terrestris Shaw. Zool. of New-Holl. 
1. p- 9: t. 5. Zd. Mus. Levyer.t. 55 fie. bona). /d. Nat. Miscell. 
228. Perruche ingambe Le Vaill.. ce. t. 32 (fig. bona). Pezo- 
porus formosus Illig. Prodrom. Syst, Mammal. et Av. p. 201. 
Vig. et Horsf. 1. c. p. 285. 


Avis junior. Frons sine fasciola, sive haec strietissima, aurantia. 


Regio ophthalmica tota plumosa; rostrum breve, crassiusculum, 
intumidum; maxilla quam mandibula minus alta, absque dente, cul- 
mine bianguloso-rotundata, corneo-fuscescens, tomiis pallida; myxa 
lata, acie intermedia prominula, apice in medio subemarginata, cor- 
neo-albescens; cera obscura, prominula; pedes pallide avellanei, 
tarso tereli elongato; digiti longi, graciles, lateraliter membranaceo- 
sublimbati; podotheca reticulata, squamulis hexagonis; ungues elon- 
gatı, graciles, parum curvi, nigricantes, apice pallidi; cauda longis- 
sima perquam gradata, lanceolata; rectrices angustae, acutae, extus 
pogonio strictissimo praeditae; alae breviusculae, obtusiusculae; re- 
miges primariae in medio pogonii externi subsinuatae. Longitudo 
1154”, rectricum 2 intermediarum 714", extimarum 2%,", alae 4” 
7’, tarsi 11°, unguis digiti antici externi, omnium longissimi 41%", 
rostri ad frontem 7’’. Habitat frequens in /Vova- Hollandia ac in 
Terra van Diemen. Avis speciosa utplurimum in humo obambulans. 
(Mus. Paris., Berol,, Societ. Linn. Londin., collect. Sturm. caet.). 


522 


IV. Genuss. Nymp.hieus. Pag. 400. 


1. IN. bisetis. Viridis; frons et vertex sanguineo - coccinea; 
pennae duae e medio pilei assurgentes lineares, elongatae, atrae, 
apice coccineae (eirciter longitudine capitis); genarum plumae ad 
mandibulae inferioris latera reversae atrae, nitentes; nucha ac aurium 
regio flavae; notaeum viride, gastraeum ac uropygium prasina; re- 
miges primariae (10) earumque tectrices margine extimo cyaneae, 
interno apiceque nigrae, reliquae extus virides, intus et apice nigrae; 
rectrices (12) extus basi virides, a medio ad apicem cyaneae; alae 
caudaque subtus fuliginosae (A. Forst.). 


Psittacus bisetis R. Forster in Manuser,, /d.Icon. inedit, tab. 
43, Lath. Ind. ornith., /d. Horned Parrot. Synops. 1. p. 248. t. 8 
(icon Forster.). Psittacus cornutus Gmel., Kuhl |. ce. p. 45. n. 68. 


Platycerco eximio parum major; rostrum aduncum coerulescens, 
apice nigro (in quibusdam flavido); maxilla in medio utrinque dentata, 
basi lobo membranaceo palati ad angulum faucis instructa; lingua ob- 
tusa , integra; cera nigra; irides aureae; pedes unguesque nigri, illi 
cute granulosa tecti; alae complicatae uropygium paullo transcenden- 
tes. Habitat in locis cultis /Vovae- Caledoniae; ab incolis appella- 
tur Fere vel Reghe. Reinh. Forster. (Mus. Lugd.; specimen 
splendidissimum vidi Londini apud cl. Ayals). 


Observatio. Specimen a cl. Forster Septembri in Vova-Ca- 
ledonia occisum monstrat in pileo rubro plumulas longitudinaliter 


nigro - undulatas. 


2. N. Novae-Hollandiae. Caput supra, ad latera gulaque lutea; 
macula pone oculum coccinea, pone flavida; pennae ex verticis medio- 
assurgentes sex graciles, longissimae; eorporis partes superiores fusco- 
olivaceae, inferiores ejusdem coloris, pallidiores; remiges secundariae 


apice albae, unde in alis fascia. Av. adult. 


525 


Crested Parrakeet Lath. Synops. 1. p. 250. Psittacus No- 
vae-Hollandiae Gmel., Lath. et reliquor. auctor. 


Foemina? Praecedenti forma ac colore similis, sed caput (pari 
modo cristatum) trunco concolor, lateribus paullvo dilutius, pone ocu- 
lum macula coccinea notatum; caput ac truncus ad castaneum vergen- 
tia; uropygium ac cauda lineis strietis transversis griseis notata; 
rectrix extima extus tota alba; remiges secundariae albo -terminatae. 
(An potius avis junior ?). 


Rostrum pallidum; cauda elongata, lanceolata; pedes obscuri, 
Longitudo 12” (mens. angl.). Habitatin /Vova-Hollandia. Latham. 
(Non vidi). 


. 


V. Genus. Prioniturus. Pag. 400. 


1. P. platurus. Macula ocecipitis magna griseo -coerulea, in ver- 
tice inter oculos fascia angusta cinereo-rubra terminata; sinciput, 
frons, capitis latera, collum posticum, dorsum, tergum, uropygium, 
caudae tectrices superiores, pennae scapulares remigesque extus sa- 
turate viridia; dorsum ad griseum inclinans; caput ac collum splen- 
dentia;- fascia cervicis flavo-aurantia; tectrices alarum superiores mi- 
nores cinereo-coeruleae, majores sensim in colorem cinereo - virescen- 
tem vergentes; jugulum ac reliquae gastraei partes laete prasina; 
rectrices supra saturate virides, parte apicali coeruleae, subtus dilute 
coeruleae, aequales, exceptis duabus intermediis, reliquas longitudine 
(2) multo superantibus; harum rhachis ante apicem in utroque la- 
tere nuda; remiges subtus coerulescentes. Av. adult. 


Psittacus platurus Vieill. Nouv. Diet. 25. p. 314, /d. Encyel. 
meth. Livr. 03. p- 1367. Kuhl].c. p. 43. n. 65. Psütacus se- 
tarius Temm. Pl. col. 15 (fig. bona). \ 


Rostrum corneo-fuscum; pedes graciles, fusci. Habitus /V\ym- 


00* 


524 


phici bisetis. Longitudo a rostri apice ad finem rectricum latera- 
lium 81%”, intermediarum 11”. Habitat in insulis Archipelagi in- 
dicı. Temm. (Mus. Lugd.). Non vidi. 


.... Observatio. An Psittacus discosurus KVieill.. (Eneycl. 
meth. Livr. 93. p- 1369. et: Gall. des Ois: du Jard..du Roi 1. p. 7. 
t. 24) specie an sexu sive aetate ab hac ave diversus? Habet, ut 
haec, reetrices duas intermedias ante apicem in utroque rhacheos la- 
tere nudas et pieturam corporis universalem, rostrum autem 'albidum 
et color coeruleus in capite magis extensus est, vertex caret vitta 
rubra, cervix fasciola flava. Statura minor. Specimen a el: Vieil- 


lot descriptum ac depictum adest in Museo Parisiensi. 


VI. Genus. Platycercus. Pag. 491. 
4A. Rectricibus admodum gradatis. 


1. P. auriceps. Laete viridis; frontis fascia angusta utrinque 
ad oculos ducta ac crissum purpurea; caput supra flavescenti-aureum; 
regio superciliaris ac reliquae gastraei partes viridi-flavidae; cauda 
viridis, flavo-marginata; remiges nigricantes extus magna ex parte 
coeruleae, stricte viridi-limbatae. 


Psittacus pacificus var. 6. Gmel., Lath. — Psütacus auri- 
ceps Kuhll. e. p. 46. n. 69. Platycercus auriceps Wig. Zool. 
Journ. 1825. n. 4. Suppl. Plates to the Zoologie. Journ. tab. II. — 
Perruche ... Less. Voy. de la Cog. p. 417. 


Rostrum fuscescens, basi plumbeum; pedes graciles, altiusculi, 
obscuri. Longitudo 6%”. Habitat in /Vova-Caledonia et NWova-See- 
landia (Mus. Londin.). 


2. P. pacificus. Striola utringue a maxillae basi per et ultra 
oculos ducta angustia et uropygium coccinea; frons et sinciput 
atro-coccinea; capitis latera prasina; partes superiores, nucha, dor- 
sum, tergum, caudae ac alarum tectrices superiores omnes nec non 


925 


alarım margo luride viridia;  gastraeum. pallidius' viride; remiges ni- 
gricantes, primariae et pennae alulae spuriae pogonio externo: coeru- 
leae; remiges secundariae extus virides; rectrices cyaneae Imargine 
virides, subtus fuscae, rhachi nigra; alae subtus earumique. teetrices 
inferiores nigricantes. . Mas adult. Ver ken 


. Psittacus pacifieus Reinh. Rare in Manuser. /d. Ic. ined. 
t. 47 (deseriptio et icon optimae). Psittacus Novae-Seelandia. 
var. 1 Kuhl. ld. Psütacus erythronotus p- 45. n. 67 (deseriptie 
quoad capitis picluram imper "fecta). 


Foem. Uropygii latera solummodo coccinea, rectrices supra,toto, 
virides, excepta rhachi nigra. 


Avis hornot. Avi adultae similis; vertex fuscescens; cervix 
pallide flavo-nebulosa; dorsum medium ex pallide ferrugineo fuscum; 
abdomen cinereo-viride; remiges primariae fuscae , margine: coerules- 
centes, secundariae alulaeque pennae obscurae, margine visideg et 
apice pallide ferrugineae, rhachi castanea. 


Psittacus Novae-Seelandiae Gmel. Psittacus zealandicus 
Lath. 


Rostrum breve, crassum, intumidum, culmine lato, rotundato, 
pallide coeruleum, apice nigrum; cera atra; lingua obtusa ; irides au- 
reae; palpebrae nigricantes; cauda elongata, gradata, subaequalis; 
pedes atri unguibus compressis, tenuibus, incuryis, acutis, fere lon- 
gitudine digiti postiei interioris. Longitudo 121,2”, alae 514’, cau- 
dae 6’, tarsi 11°, rostri ad frontem fere 11‘. Habitat in O-Ta- 
hiti et Oriadea; ab incolis appellatur 4a. Reinh. Forst. (Mus. 
Berol., Londin., Societ. Linn.). | 


Observatio., Pedes speciminis foeminini Berolinensis incarnato- 
cinerascentes; ex eodem hausi mensuram. 


526 


3. P«Novae-Seelandiae. Laete virens ; frons, sinciput et macula pone 
oculos sanguinea; dorsum viride; pectus, abdomen et crissum viridi- 
flavescentia; 'remiges (18) fuscae, extimae 2—8 margine extimo 
coeruleae, apice fuscae; alula et tectrices quinque extimae coeruleae, 
apice fuscae; alae sublus fuscae per remigum marginem interio- 
rem fascia ex maculis flavis, et alia concolore per.marginem in- 
teriorem tectricum secundariarum inferiorum notatae; rectrices 
supra fusco-virides, sublus fuscae, utrinque tertia et secunda 
apice flavae. 


Psittacus pacificu. Var. ? R. Forster in manuser. /d. 
Ic. ined. tab. 45., A6 (fig. opt). Psiütacus Novae - Seelandiae 
Sparrm. Mus. Carlson. t. 28 (fig. bona), sed non Gmel. Psüta- 
cus pacificus Gmel. var. ß, Lath. var. ß et & 


Corpus magnitudine Turdi; lingua obtusa; oculi iride rubicundo- 
flava; rosterum atrum (maxillae basi plumbeum, sec. F'orsteri ico- 
nem); cera pallide coerulea; pedes fusci; cauda subcuneata. Lon- 
gitudo 9, caudae 41%”. Habitat in tota insula australi /Vovae-See- 
landiae ; victitat baccis, nam in arboribus et fruticibus bacciferis ob- 
vius, praecipue in Coccoloba australi et Phytolacca completa ; in- 
quilinis Aaghaareeku audit. Reinh. Forster. 


Observatio. Uropygium in utroque latere coccineum, fide 
Sparrmann. 


4. P. erythrotis. Notaeum et gastraeum laete viridia, hoc quam 
illud pallidius; alula, pteromata remigesque primariae extus coerulea, 
intus fusca, secundariae extus virides, intus fuscae; sinciput, macula 
pone oculos, uropygium eiusque latera coccinea; rectrices quatuor 
intermediae virides, externae flavo-virescentes, subtus flavo-fuscae. /Mas. 


Psittacus pacificus Gmel., Lath. var. y. Platycercus pa- 
eificus Figors Zool. Journ. 4. p. 526. sp. 1. Suppl. Plates to the 
Zoolog. Journ. Tab. 1. Br 


Ai 


527 


Foem. Mari similis; uropygü latera solummodo coccinea. 


Psittacus paeificus Gmel, Lath. (exclusis varietatib.). Psit- 
tacus Novae-Seelandiae FKuhl. c. p. 44. n. 65 (exclusis va- 
riett.). 


Rostrum crassiusculum, plumbeum, apice nigrum; irides brun- 
neae; pedes pallidiores, tarsis elevatis, digitorum longitudine ; ungues 
teretiusculi; cauda lata, depressa, subrotundata, gradata, rectricibus 
apice rotundatis. Longitudo 1014— 1114”. Habitat in insula /Maec- 
quariana. (Mus. Brit., Societ. Linn. Londin.; specimen vivum vidi 
apud dom. Figors Londini). 


Observatio. Cum simili Platycerco Novae-Seelandiae non 


confundendus. Foeminam non ipse vidi. 


5. ?P. ulieteanus. Caput totum, inclusa gula, fuliginosum; ala 
rum caudaeque tectrices superiores omnes, nucha ac dorsum nec non 
tergum obscure olivacea, pluma quavis obscurius limbata; uropygium 
obscure coccineum; remiges caudaque nigrescenti-fuscae; gastraei 
partes omnes, exclusis tibiis nigrescentibus, flavae, plumis obscurius 
limbatis. 4fv. adult. 


Psittacus ulieteanus Lath., Gmel., Kuhl. Platycercus uli- 
eteanus Figors Zoolog. Journ. 1825. n. 4. Supplement. Plates to 
the Zoolog. Journ. Tab. III. 


Habitus universalis, forma rostri et pedum gracilium, longiuscu- 
lorum, alae ac caudae Platycerci praecedentis; rostrum parvum ätro- 
coeruleum, apice nigrum; pedes nigricantes; cauda elongata, gradato- 
lanceolata. Longitudo fere 10” Habitat in maris pacifici insula 
Tanna (in Ulietea secundum Latham). Mus. Löndin. 


528 


«.B: Rectrieibus gradatis sive, subgradatis. 


’ 


a. Cauda picta. 


6. P: multicolor. ‚Frons large flava; sinciput viride, pone in rubi- 
cundum vergens; vertex brunneo - purpureus; ptilosis capitis reliqua, 
colli, pectoris, dorsi remigesque ultimae splendide virides; uropygium 
fasciis quasi tribus notatum, quarum prima virescens, sequens obscure 
viridis, tertia rubicunda; alarum margo, harum tectrices inferiores, pte- 
romata remigesque extus azurea, harum pogonium internum nigrum; 
humeri aurantii; venter.ac tibiae laete flava, in aurantio-rubrum ver- 
gentia; abdomen infimum crissumque dilute flava; rectrices duae in- 
termediae coeruleae, reljquae dilute coeruleae, basi virides, medio ni- 
grae. „Av.vadult. 


Psittacus multicolor (non Gmel) Rob. Brown, Kuhl\. e. 

p- 55. m. 88. Zlemminck Transact. of the Linn. Soc. 13. p. 119 

_(deseriptio opt.) Platycercus multieolor Vig. et Hors'f. Trans- 
act. of the Linn. Soc. 15. p. 283. 


Rostrum griseo-corneum; pedes graciles, longiusculi, fusci; cauda 
elongata, subgradata, larga, apice rotundata. Habitus Platycerei 
eximü, 101%’ longus. Habitat in /Vova- Hollandia. (Mus. Societ. 
Linn. Londin.) 


2. P. Barnardi. Laete viridis; frons coccinea; fascia occipitis 
brunnescenti-fusca; dorsum coerulescenti-nigrum; torques nuchae 
interrupte flavus; genae, pteromatum rectricumque apex azureae; hu- 


meri, remigum margo 'rectricumque lateralium basis azurea. 
Platycercus Barnardi Vig. et Horsf.\. c. p. 283. n. 6. 


Habitus. speciei praecedentis. Habitat in /Vova-Hollandia. Yig. 
Horsf. (Mus. Soc. Linn. Londin.) 


8. Pl. pieatus. Pileus totus castaneo-purpureus; abdomen, 


529 


erissum ac tibiae coccinea; lora obscure purpurea; capitis latera, 
tectrices alarum superiores omnes ac uropygium laete flavo -viridia ; 
tectrices alarum inferiores, jugulum totum, pectus et epigastrium cya- 
nea; hypochondria, collum posticum, pennae scapulares, dorsum et 
rectrices duae intermediae saturate viridia, harum rhachis nigra; 
rectrices ceterae basi virides, reliqua parte in pogonio externo cya- 
neae, interno, quarta et quinta quoque in apice albae, quatuor exti- 
mae in parte baseos viridi extus macula oblonga nigricante notatae; 
alarum margo, alulae pennae nigro-terminatae, ac remiges intense 
eyanea, hae extus subtiliter nigro-marginatae. /Mas adult. 


Platycercus pieatus Yig. Zool. Journ. 1830. p. 274. Perruche 
ü tete pourpree Quoy et Gaim. Voy.de la Corv.l’Astrolabe, sous 
le command. de d’Urville. Pl. 22 (fig opt.). 


Habitus et magnitudo Platycerci Pennantü'; rostrum albescens, 
basi coerulescens; pedes fusci unguibus nigrescentibus. Habitat in 
Nova- Hollandia (in portu regis Georgi). (/Mus. Paris.) 


9. P. venustus. Caput et nucha intense nigra; nuchae plumae 
apice rubro-punctulatae; genae pure albae, attamen infra oculos non- 
nihil in azureurm vergentes; plumae colli antici totius, pectoris, ven- 
tris, abdominis uropygiique stramineae, omnes subtiliter nigro -margi- 
natae; crissum rubrum; alarum tectrices superiores ac inferiores om- 
nes eleganter azureae; dorsi plumae scapularumque laete flavae, in 
medio nigrae; pteromata remigumque pogonium externum laete azu- 
rea; rectrices quatuor intermediae toto azureae, quatuor utrinque 
laterales ejusdem coloris sed largissime albo-lilacino terminatae. Av. 
adult. 


Psittacus venustus Rob. Brown, Kuhl|. c. p. 52. n. 83. 
Psittacus Brownii Temm. Transact. of the Linn. Soc. 13. p- 119. 


Platycercus Brownü Vig. et Horsf.1. c. p. 282. 
67 


530 


Rostrum plumbeo-griseum; pedes nigri; cauda elongata, gradata, 
apice rotundata, lata. Habitus Platycerei eximü; 11° longus. Ha- 
bitat in /Vova - Hollandia. (Mus. Societ. Linn. Londin.) ; 


10. P. icterotis. Macula a mandibulae basi ad tempora ducta 
laete flava; capitis partes superiores omnes, nucha tota ac jugulum 
nec non Omnes corporis partes inferiores pallide coccinea; latera ad 
flavo-viride inclinantia; plumae dorsi alarumque tectrices superiores 
fuscae, largissime virescenti-limbatae; margo alarum remigumque ba- 
sis dilute at eleganter coerulea; rectrices belle coeruleae, apice al- 
bae, basi, sicut quatuor intermediae totae virescentes; remigum pars 


reliqua externa dilute viridis. Jo. adult. 


Psiltacus ieterotis Temm., RKuhll.c. p. 54. n. 80., T’emm. 
Transact. of the Linn. Soc. 13. p. 120. Platycercus Stanleyü Fig. 
Zool. Journ, 1850. p. 274 


Habitus gracilis Plat. eximü; rostrum quam in hoc dimidia fere 
parte minus, cinereum; pedes graciles, praesertim tarsi elongati; 
cauda elongata, gradata, larga, ut in Pl. eximio formata. Longitudo 
10:4". Habitat in /Vova- Hollandia. (Mus. Paris., Lugd.) 


11. P. eximius. Caput, totum jugulum, pectus supremum cris- 
sumque sanguineo -coccinea; macula utringue pone mandibulae basin 
magna, horizontalis, candida; plumae nuchae, dorsi pennaeque Scapu- 
lares aterrimae, in utroque latere citrino-favo limbatae; tergum, uro- 
pygium caudaeque tectrices superiores cilrino - viridia; plumarum 
margo apicalis nigricans vix conspicuus; tectrices alarum superiores 
minores velulino-nigrae, harum marginales cyaneo-limbatae, mediae, 
inferiores (exceptis magnis nigricantibus) ac margo alarum dilute vio- 
lacea, majores extus ejusdem coloris, intus ceyaneae; remix prima 
tota nigricans, sequentes supra et sublus nigrae, unicolores, supra 
externo pogonio a basi ad medium cyaneae, secundariae extus toto 
cyaneae, intus et margine apicali nigrae; reclrices duae intermediae 


ER EE 


531 


subtus nigrae, supra virides, versus apicem reflexu nonnullo violaceo; 
reetrix sequens utrinque subtus nigra, supra versus basin virescens, 
versus apicem violascens, apice fasciola stricetissima alba, pogonio in- 
terno limbo nigricante signata; reliquae trinae 'extimae basi cyaneae 
et ibidem intus paullo nigrae, reliqua parte lilacino-albae, apice et 
margine interno albidae, subtus eadem pictura, pallidiore; venter, 
pectus et epigastrium aureo-flava, hoc in medio paullo rubro-irroratum, 
reliquis plumis vix conspicue nigricänti-marginatis; abdomen tibiaeque 
uropygio concolores; suflrago et ani regio lilaeino-reflectentes. Mas 


et Foem. adult. 


Psitacus eximius Shaw Nat. Misc. t. 96. /d. Zool. of New- 
Holl. t. 1. ZLath. Suppl,, Kuhl. Lori-Perruche de la mer du Sud. 
Buff. Edit. de Sonnini (Deseriptio manca). Psittacus capi- 
tatus Shaw. Gen. Zool, Kuhl l. ec. n. 202. Perruche omnicolore 
Le Vaill. 1. c. p. 59. t. 28. (fig. bona). Psittacus : omnicolor 
Bechst. in Lath. Uebers. der Vög. p. 68. n.18. Psittacus Pen- 
nanti @ Wolf. Abbild. merkw. naturgesch. Gegenst: H. 4. t. 17. 
Platycercus eximius Fig. et Horsf.]. c. 


Avis junior. Avi adultae similis; tota ptiloseos pietura minus 
nitida; remigum pars externa coerulea albo-marginata; remiges om- 
nes intus in medio macula majuscula, item tectrices inferiores majo- 
res tali minore, concolore notatae; oceiput virescens; capilis, juguli 
ac crissi rubedo paullo in testaceum vergens; macula pone mandibu- 
lam luride alba, reflexu nonnullo lilacino; rostrum pedesque avis 
adultae. 


Var. «. Plumae gastraei flavae, rubro-marginatae; capitis ru- 
bedo versus medium colli poslici extensa. 


Le Vaill.1.c.t. 20. 


Rostrum medioere Pezopori formosi, basi corneo -coerulescens, 
apice albidum; maxilla culmine rotundata, latiuscula; mandibulae latus 


67* 


532 


anterius latiusculum, biangulosum; regio ophthalmica parum nuda; 
irides obscure fuscae; pedes graciles Pez. formosi, nigricantes, ungui- 
bus gracilioribus, arcuatis, corneo-nigris; cauda elongata, lata, gra- 
data, lanceolata, rectricibus omnibus apice rotundatis; harum pogo- 
nium 'externum angustum. Longitudo 1314", caudae 634”, alae 6 
4", vostri ad frontem fere 9”, tarsi 714’. Habitat gregibus parvis 
locis cultis in /Vova- Hollandia (inquilinis Dundullock dictus), 
migratorius in Terra van Diemen; nidificat in arboribus cavis, nidum 
ibi praecipue e plumis struens, ova sex immaculata, alba pariens. 
(Mus. Paris., Berol., Monac. caet.; multos vivos vidi.) 


12. P. caledonicus. Frons large coccineo-rubra; vertex, nucha 
et gastraeum totum citrino-flava, immaculata; macula pone mandibu- 
lae basin magna, horizontalis, eleganter coerulea; cervix, dorsum 
alaeque supra fusco-nigricantia, subtiliter virescenti -lavata; plumae 
harum partium stricte viridi-limbatae; uropygium caudaeque tectrices 
superiores viridi - flavidae; rectrices intermediae olivaceo-virides, la- 
terales basi intense cyaneae, dein albo-lilacinae (alteri luci oppositae 
pure coeruleae) apice albae; alarum margo ac harum tectrices majo- 


res coeruleae; remiges nigricantes, extus versus basin coeruleae. 


Mas adult. 


La Perruche a large queue, 1&re variete. Le Faill.]. e. t. 
80 (fig. bona). Psittacus Brownü Kuhl |]. ce. p. 56. n. 9). Psit- 
tacus flavigaster Temm. Transact. of the Linn. Soc. 13. p. 116. 
Psittacus flaviventris Vig. et Horsf.]..c. p. 281. n. 2. 


Foemina. Mari similis,. ptilosi minus nitida, 


Avis hornot. Ptulosis viridi-flayescens, ubi in ave adulta flava: 
plumae omnes dorsi alarumque fuscescentes, large viridi-limbatae:; 
frons rubra. 


Psitacus caledonicus Lath., Gmel., Kuhl. 


935 


Avis juvenilis adultae ptilosi se induens. Avi hornotinae simi- 
lis, vertex ac gastraeum plumis flavis variegata. 


Habitus rostri, alarum, caudae et pedum lat. eximü; rostrum 
flavo-albidum; pedes fusci. Longitudo 13%4”. Habitat satis frequens 
in /Nova- Hollandia ac in Terra van Diemen. (Mus. Paris., col. 
lectio Soc. Linn. Londin.). 


Observatio. Avis hornotina differt a simili hornotino Platy- 
cerco Pennantü corporis parlibus inferioribus virescentibus magis in 
flavum vergentibus, dilutioribus, statura paullo minore, caet. 


13. P. jonquillaceus. Caput, collum totum, pectus ac reliquae ga- 
straei partes eleganter jonquillacea; dorsum supremum, pennae sca- 
pulares et alarum tectrices superiores obscure viridia; remiges et 
rectrices dorso dilutius virides, hae macula magna flava terminatae; 
margo alarum plumis rubris subvarius; tergum et uropygium coerulea. 


Psittacus jonquillaceus Yieill. Nouv. Diet. 25. p. 352., En- 
‘ eyel. meth. Vol. 5. p. 13090. 


Maxilla rubra; pedes grisei. Longitudo circiter 14”. Habitat in 
Nova- Hollandia. (Mus. Paris.) 


Observatio. Species sane distineta, a cels. viris Ouoy, 
Gaim. et Kuhl cum Platycerco vulnerato et Pl. erythroptero 
false unita. 


14. P. vulneratus. Caput et collum dilute viridia; pectus, ven- 
ter caudaeque tectrices superiores ac inferiores flavo-virescentia; dor- 
sum et alae supra saturate viridia, exceptis tectricibus superioribus 
alarum majoribus et minoribus coccineis; uropygium cyaneum; re- 
ıniges primariae laete virides, intus nigrae, margine flavido; alae sub- 
tus nigrae, -flexura cyanea; cauda supra velutino-viridis, rectricum 
margine flavo-reflectente, apice luteae, rhachi nigra, subtus nigrae, 
al marginem sordide flavae. 


554 


Psittacus erythropterus Kuhl.. c. p. 55. Quoy et Gaim. 
Voy. aut. du monde. Zoolog. t. 27. 


Cauda subgradata, rectricum apice rotundato; rostrum breve, 
rubrum, apice älbidum; ‚pedes nigricantes. Longitudo 141%”, caudae 
ultra 6“. Habitat in insula ZTimor. (Mus. Paris.) 


Observatio. Psittacus eryihropterus Lathamii differt 
toto coelo statura minore, rectricibus unicoloribus, apice aequalibus. 
Vide Platye. erythropt. 1 


15. P. zonarius. Caput et nucha nigra, haec fascia lata citrino- 
flava, utrinque ad aures extemsa terminata; macula utrinque pone 
mandibulae basin supra genas ducta intense coerulea; venter medius 
flavus; hujus latera crissumque dilute viridia; jugulum totum, pectus 
ac epigastrium, nec non omnes notaei partes öbscure viridia; alarum 
flexura viridi-flavida; remigum pogonium externum pteromataque 
intense cyanea; remigum apex niger; rectrices duae intermediae in- 
tense virides, laterales intense cyaneae, large coerulescenti-terminatae. . 


Av. adult. 


Psittacus zonarius Shaw. Miscell. 657. Kuhll. ce. Psittacus 
viridis Shaw Gen. Zool. Psittacus cyanomelas Kuhl. c. p. 53. 
n. 84. Psittacus Baueri Temm. Transact. of the Linn. Soc. 13. p. 
118., Donav. Naturalists Repository t. 64. Platycercus Bauerı 
Vig. et Horsf.]. c. p. 283. 


Rostrum subparvum einereo-flavidum; pedes fusei, graciles, tar- 
sis digitisque longiusculis; cauda elongata, gradata, lata. Longitudo 
13” Habitus Plat. eximü. Habitat in Vova- Hollandia. (Mus. 
Soc. Linn.). 


16. P. Novae-Guineae. Rectrices subtus dilute coccineae, apice 
flavae; cauda supra, alae, caput, collum ac tota trunci ptilosis’ brun- _ 


nescenti-nigricantia, pro vario ad lucem objectu violaceo -reflectentia} 
rostrum totum nigrum, Av. adult. 


535 


Lory noir de la nowvelle Guinee. Sonner. Voy. & la Nour. 
Guin. p. 175. t. 110. Psittacus Novae-Guineae Auctor. -Le 
Lori noir Le Vaill.]. c. p. 101. t. 49 (ig. bona.). 


Regio ophthalmica nuda, fusca; irides e circulis duobus compo- 
sitae, quorum unus coeruleus, alter minor rubro-fuscus; pedes un- 
guesque nigricantes; cauda elongata, gradato-lanceolata, ut in Pla- 
tyeerco Pennantü formata. Longitudo 11 Habitat in MNove- 
Guinea ac in Amboina. (Mus. Paris.) 


17. P. Pennanti. WMacula pone mandibulae basin magna hori- 
zontalis, alarum margo, harum tectrices inferiores minores ac omnes 
superiores marginales eleganter azureo-violacea; capilis partes reli- 
quae, collum laterale, anticum, totum gastraeum cum crisso, caudae 
tectrices superiores ac uropygium intense sanguineo-coccinea; suffrago 
paullo lilacino-tincta; plumae omnes basi nigrae, cervicis, tergi, et 
pennae scapulares aterrimae, margine lato sanguineo-coccineo; tectri- 
ees alarum superiores minores reliquae aterrimae, unicolores; remiges 
ultimae nigrae, rubro-marginatae, secundariae extus cyaneae et paullo 
albo- marginatae, intus et apice nigrae, prima tota nigra, extus’ stric- 
tissime cyaneo -marginata, reliquae et alulae pennae extus cyaneae, 
omnes subtus nigrae; rectrices duae intermediae subtus nigrae, supra 
toto cyancae, sequentes utrinque intus et subtus nigrae, supra externo 
pogonio cyaneae, apice extimo, supra ac subtus, albo - lilacinae, reli- 
quae intus ab extima ad ıntimam per lineam obligquam magis magis- 
que nigrae, ibidem extus -cyaneae, reliqua parte albo-lilacinae, reflexu 
coeruleo, apice extimo albae. /Mas et Foem. adult. 


Pennantian Parrot Phil. Botany-Bay cum tab. p. 154. Psit- 
tacus Pennantü Lath. var. ß. Wolf Abbild. merkw. naturg. Ge- 
genst. H. 4. t. 16. Psittacus gloriosus Shaw. Nat. Mise. 1. t. 53. 
Id. Psitt. splendidus. Mus. Lever. t. 7. (fig. pessim.). La Perruche 
a large queue Le WVaill. 1, e. t. 78 (fig. mala). Psitacus ele- 


556 


gans Kuhl 1. ce. Platycercus Pennantü Fig. et Horsf. \. e. 
p- 280. 


Avis junior adultae ptilosi se induens. Gastraei partes omnes 
obscure virescentes, interdum maculis rubris variae; macula genarum 
pallidius coerulea; frons ac sineiput, uropygium caudaeque teclrices 
superiores rubra; rectrices duae intermediae virides; dorsi plumae 
ac scapularum fusco-nigricantes, dilutius rubro-marginatae; rectrices 
intus macula alba notatae; reliqua ptilosis avis adultae. 


Psittacus Pennantü & et Q Lath. Psitacus elegans 
Gmel., Lath. La Perruche ü large queue, jeune äge. Le 
Vaill. 1. c. t. 79. (fig. bona). 


Avis hornot. Avi juniori similis, plumae dorsi, colli postici, 
pennae scapulares rectricesque nigro-fuscescentes, large viridi-rubro 
limbatae; frons et sinciput rubra. 


Psittacus elegans var. ß. Lath., Gmel. 


Habitus Platycerci eximü; maxilla corneo-coerulescens, apice 
albo-flavida, mandibula tota corneo-cinerascens; irides saturate avel- 
laneae ; pedes fuscescenti-nigricantes, junioris avis fuscescenli-incar- 
nati; ungues corneo -fusci. 


Longitudo 1514’, caudae 81,”, alae 7”, tarsi 8”, rostri ad 
frontem 11°. Habitat satis frequens in [Vova- Hollandia, inquilinis 
Dulang et Jalang nominatus; gregarius in campis Zeae; nidificat 
in cavis truncis Zucalypti piperitae, ova quatuor alba in ligno ipso 
deponens. (Mus. Paris., Berol., Monac.; multos vivos vidi). z 


18. P. erythropterus. Notaeum saturate viride, gastraeum fla- 
vescenti-viride; dorsum supremum ac pennae scapulares nigrae; 
fascia tergi azurea; tectrices alarum superiores omnes coccineae; 
pennae alulae spuriae ac rectrices intense virides. 


937 


Psittacus erythropterus Lat h.Synops. Av. 1. p. 293. Suppl. 
II. p. 60. Ind. p. 126. n. 130, Gmel. Psittacus melanonotus Shaw 
Nat. Misc, t. 653. Platycercus erythropterus Fig. et Horsf. 


l. c. p. 284. 


Rostrum rubrum apice pallidum; cera obscura; regio circa ocu- 
los nigrescens; pedes obscuri; rectricum apex aequalis. Longitudo 
eirciter 14°. Habitat ın Nova-Hollandia. (Mus. Soc. Linn. Londin.) 


Observatio. Species distincta, a els. Fig. et Horsfield cum 
nostro Platycerco vulnerato false unita. F'oemina a cel. Latham 
hoc modo describitur: Mari similis, dorsum supremum viride, tectri- 
ces alarum superiores virides, exceptis intermediis majoribus rubris. 


ß. Cauda obscura. 


19. P. seapulatus. Maxilla miniata, tomiis et apice stricte ni- 
gricans; mandibula corneo-fusca; caput, collum totum, nec non om- 
nes gastraei partes miniato-sanguinea; abdominis crissique plumae 
versus »basin nigrae; fascia infra cervicem, tergum uropygium- 
que intense coerulea ; dorsum, tergum supremum, pennae scapulares, 
margo alarum, harum tectrices superiores ac inferiores, alulae pennae 
remigesque omnes extus intense viridia, attamen stria supra- tectrices 
superiores minores a flexura alae usque ad basin remigum ultimarum 
ducta latiuscula, flavo-viridis; tectrices inferiores internae nonnihil 
in coeruleum vergentes, majores nigrae; remigum rhachis, pogonium - 
internum ac tota pagina inferior nigra; rectrices omnes supra et sub- 
tus nigrae, supra reflexu aeneo; caudae tectrices superiores olivaceae. 
Mas adult. 


Tabuan Parrot P hill. Bot. Bay. ce. tab. p. 153. //hite Journ. 
p- 108%. ce. tab. Psütacus tabuensis var. ß. Lath., Shaw, Vieill. 
La grande Perruche a collier et croupion bleues. Le Vaill 


l. ec. p. 113. t. 55 (fg- opt). Psittacus scapulatus En Lo 
8 


558 


Ruhl 1. c. p. 56. n. 91. Psittacus eyanopygius Wieill. N. D. 
25. p- 559. /d. Gal. des Ois. Suppl. Platycercus scapulatus Vig. 
et Horsf.]. ce. 


Foem. adult. Mari similis, exceptis capite et collo postico viri- 
dibus, collo toto antico, pectore et epigastrio sordide virescentibus, 
rostro cinereo-nigricante; maxilla et mandibula medio fuscescente. 


White, .c. c.tab. Le Faill. l.c.t. 56 (fig. opt.). 


Avis hornot. Rostrum ut in ave adulta pictum, parum palli- 
dius, aut obscure nubilatum ; caput ad latera, collum totum laterale 
ac anticum, pectus epigastriumque olivascenli-virescentia; frons, caput 
supra, nucha et dorsum viridia; alarum pictura avis adultae; tergi 
plumae uropygiique virides, large cyaneo -terminatae; abdomen, tibiae 
ac erissum rubra; crissi plumae versus basin virides; rectrices omnes 
subtus nigrae, supra olivaceo-nigricantes, longitudinaliter per medium 
viridi-reflectentes; duae intermediae supra toto obscure virides, alteri 
luci oppositae eleganter virides, laterales omnes in medio apicis ex- 
timi macula pusilla testacea notatae. 


Avis junior adultae ptilosi se induens. Avi hornotinae similis; 
caput, jugulum, pectus et epigastrium maculis rubris variegalta. 


Var. a. Uropygium coeruleum, plumis intermixtis rubris. 


Far. ß. Caput supra, alae caudaque virescenti-flava; uropy- 
gium coerulescens; pectus flavescenti-rubrum; abdomen rubrum. 
Kuhl. (Non vidi.) 


Far. y. Flavus; caput et venter rubra; fascia cervicis coerulea. 
(Avis domefacta.) 


Postrum mediocre; maxilla intumida, culmine rotundata, ante 
apicem profunde emarginata; mandibula brevis, latere antico lata, 


950 


biangulosa, medio acie parum emergente aucta; regio ophthalmica 
tota plumosa; irides e circulis duobus compositae, externo flavo,, in- 
terno latiore obscure fusco; pedes graciliores unguesque obscurissime 
incarnati; cauda elongata, gradata, apice rotundata, latissima. Longi- 
tudo 16”, caudae 814", alae 814”, tarsi 7’, rostri ad frontem 1”, 
eiusdem ambitus ad basin 21/4”. Habitat frequens in Nova - Hollan- 
dia, in campis, Zea malurescente, gregarius incidens; nidificat in Eu- 
ealyptis, nidum e gramine, intus plumis stratum, struens, ova sordide 
alba nigro-maculata pariens. (Aus. Paris., Berol., Monac.; multos 
vivos vidi). 


Observalio. Ad hanc speciem refert cl. Auhl Platycercum 
amboinensem toto coelo diversum. N 


, 20. P. amboinensis. Notaeum totum, tectrices alarıum inferiores, 
exclusis majoribus nigris, ac margo alae totus splendide cyanea; alae 
supra toto virides; remiges latere toto inferiore et pogonio interno 
nigrae; caput, collum et totum gastraeum splendide coccinea, exclu- 
sis crissi plumis saturate viridibus, rubro-cinclis; rectrices omnes 
subtus toto nigrae, duae intermediae supra saturate violaceae, omnes . 
reliquae pogonio interno nigrae, externo violaceae; rostrum nigrum; 
maxilla rubra, apice et tomiis nigra. Mas adult. 


Psittaca amboinensis coccinea Briss. IV. p. 378. t. 28. f. 2. 
(Deseriptio opt). Perruche rouge d’4mboine Buff. Pl. enl. 
240. FPsittacus amboinensis ductor. FPerruche ü dos bleue, 
Maäle, Ouoy et Gaim. D’Urville Voy. de la Corv. l’Astrol. 
trois. Div. Zool. Ois. Pl. 21. f. 1 (fig: opt.). 


Regio ophthalmica tota plumosa; cauda elongata ut in P. sca- 
pulato formata, reetricibus gradatioribus, apice rotundatis; pedes ci- 
nerascentes (non rubri, ut Brisson habet), unguibus nigricantibus. 
Longitudo 15'%”, caudae 914”. Habitat in /Vova- Guinea (et in 


08% 


540 z 


Amboina sec. Briss). Specimen niidum descripsi Liondini apud 
dom. Ayals (?). 


Observatio. Rectrices duae ulrinque extimae pogonio in- 
terno nigricantes, rubro - marginatae (fide Brisson). Speciem hanc 
el. RKuhl. ad Plat. scapulatum false retulit. 


21. P. hysginus. Fostrum plumbeo -nigricans, cera nigra; ca- 
put, collum, gastraeum totum, incluso crisso, intense purpurea; plumae 
tibiarum, crissi ac tolius gastraei in medio virides, in capistro basi 
nigricantes, unde facies nonnihil in nigrum vergens; cervicis pars in- 
fima fasciola cyanea terminata; dorsum, tergum, uropygium, caudae 
ac alarum tectrices superiores pennaeque scapulares eleganter virides, 
micantes; remiges ultimae dorso concolores, intus coerulescentes ibi- 
que nigricantes, primariae subtus toto nigrae, supra extus et intus 
nitide ac intense cyaneae, limbo intimo ac scapo nigrae; alulae pen- 
nae.ejusdem coloris, extus (pro vario ad lucem objectu) dilutius cya- 
neo-limbatae; pteromata coerulea; tectrices alarum inferiores nigrae, 
apice virides; rectrices duae intermediae supra toto virides, rhachi 
nigra, sequentes egregie cyaneae, margine inlimo rhachique nigrae, 
extus basi subtiliter viridi-lavatae, omnes sublus toto nigrae. /Mas 
adult. . 


Psittacus hysginus Forster in manuser. /d. Ic. ined. tab. 
42 (fig. opt). The tabuan Parrot Lath. Synops. 1. p. 214. n. 16. 
t. 7 Cabula Forsteriana). Psittacus tabuensis Gmel., Lath. 
(exclus. variet). Psittacus atropurpureus Shaw Mus. Lever. p. 
142. cum fig. pessima. Id. Gen. Zool. 8. p. 400. 


Regio tota ophthalmica plumosa; plumae capistri ac totius capi- 
tis lateralis breves, rigidiusculae, prope. oris angulum subpilosae; 
rostrum quam in Platycerco scapulato multo validius; mandibula 
compressa, biangulosa, maxilla lateribus convexa, ante apicem suban- 


guloso -emarginata; lingua apice integra, glabra; irides avellaneae ; 


ee 


- 541 


tarsı digitique graciles, nigricantes, squamularum interstitiis grisescen- 
tibus; regio supra suffraginem nudiuscula; ungues graciles, nigri; 
cauda elongata, latissima, gradata, apice rotundata; alae longissimae, 
acutissimae. Habitus 72. scapilati. Longitudo 1614”, caudae 714", 
alae 9” 2°, tarsi Q°’, rostri ad frontem 11%”; eiusdem ambitus in 
basi 35/4". Habitat, fide el. Forster, in maris pacifici insula Z«- 
oowe, incolis Kaghäka dietus. (Specimen nitidum adest in museo 
Monacensi.) 


VI. Genus. Deroptyus. Pag. 402. 


1. D. accipitrinus. Cervicis plumae longissimae, latae, apice 
rotundaltae, purpureae, fasciola laete coerulea terminatae:; his plumae 
pectoris, epigasirii, ventris abdominisque concolores breviores, pilei, 
capitis totius lateralis ac colli supremi lateralis longiusculae, angustius- 
culae, rhachi fuscescenti-alba variae; lora fuliginosa; jugulum totum 
ac pectus supremum fusca; hypochondria, tibiarum plumae plurimae, 
erissum, dorsum, tergum, uropygium, caudae alarumque tectrices su- 
periores omnes, pennae scapulares remigesque ultimae intense grami- 
neo -virides; rectrices omnes subtus aterrimae, micantes, supra pogo- 
nio externo virides, versus apicem obscure ccerulescentes, intus nig- 
rae; rectrix exlima fere toto pogonio externo in obscure coe- 
ruleum vergens; remiges omnes nigrae, primariae extus paullo cya- 
neo-reflectentes. /Mas et Foem. adult. 


Psittacus elegans Clus. Exotic. p. 365 (e. fig: opt.). The 
hawk-headed Parrot Edw. 4. t. 1698 (fig. satis aceur.). Psit- 
tacus varius indicus Briss. Av. 4. p. 300 (descript. opt.). Le 
Perroquet maille de Caj. Buff. Pl. enl. 526 (ig. medioer.). Psit- 
tacus accipürinus ductor. cum var. ß-Spix Av. Brasil. 1. t. 32 a 
(Sig. opt.). Psiütacus coronatus (descriptio imperfecta) et 
Psittacus violaceus Auctor. Psittacus Clusü Shaw]. e. 


Postrum mediocre totum corneo-fuscum, apice vix pallidius, cul- 


542 


mine biangulosum; mandibula pagina antica acie longitudinali inter- 
media emergente; regio ophthalmica nuda ac maxillae cera nigrican- 
tes, interdum ex cinereo-albido incarnatae; oculi iride cinereo-oliva- 
cea, extus annulo flavido cincta; pedes graciliores, nigricantes, digitis 
elongatis, unguibus obscure corneo-fuseis; cauda lata, longiuscula, 
apice rotundata. Longitudo 1212”, alae 714", caudae 5” 5, rostri 
ad frontem 16’, tarsi $“. Habitat in Cajenna, Guiana, Surinamo, 
in Brasilia versus fumen Amazonum (ac in Antillarum insula Gua- 
deloupe, fide du T'ertre). Avis pulcherrima, irritata aut terrefacta 
colli plumas longas ventilabri in morem expandens. (Mus. Paris., 
Monaec.; plures vivos vidi.) 


Observatio. Auctorum Psittacus violaceus certo huc ponendus, 
Innititur descriptione du T’ertrei (Hist. des Antilles T. 2. p. 250)- 
satis accurata, sed e specimine domefacto hausta. Verba illius: „U «a 
lebec et les yeux bordes dincarnat“, compilatores verbis: „rostrum 
et orbitae incarnata“ , male explicaverunt. 


VII. Genus. Euphema. Pag. 492. 


1. E. pulchella. Frons, sinciput, facies tota genaeque, tectrices 
alarum superiores minores ac mediae, alarum flexura ac margo nitide., 
coerulea, harum tectrices inferiores intense viglaceae, apice coeruleae, 
posticae majores nigrae, superiores, pennis scapularibus confines, cu- 
preo-cocceineae; remiges primariae ac secundariae extus nec non alu- 
lae pennae intense violaceae; limbus remigum extimus primariarum 
reflexu viridi, omnes pogonio interno et subtus nigrae, ultimae supra 
dorso concolores; oceiput, hujus collique latera, cervix, dorsum, ter- 
gum,. uropygium -caudae tectrices superiores et pennae scapulares 
laete olivaceo -viridia; jugulum totum, crissum, tibiae ac reliquae 
gästraei partes intense at luride lutea; pectoris ventrisque latera oli- 
vascenti-virescentia; rectrices duae intermediae toto virides, supra 
versus basin coerulescentes, subtus cum rhachi nigrae, sequens utrin- 


945 


que intermediis concolor, attamen intus nigro-limbata, proxima dein 
supra viridis, intus extra medium paullo nigra, apice large lu- 
tea, subtus a basi usque ultra medium nigra, nunc sequens simili 
modo picta, attamen toto fere pogonio externo lutea, duae extimae 
. luteae, basi extus virides, intus nigrae; rostrum parvum, corneo- 


nigrum; pedes fusei; ungues corneo-fusci. Jo. adult. 


Psütacus pulchellus Shaw Misc. t. 96 (fig. bona) et Auc- 
tor., Swains. Zoologie. Illustr. n. 15. t. 73 (fig. opt.). Nanodes 
pulchellus Yigors et Horsf. Transact. of‘ the Linn. Soc. 1826. 
15. p- 277. | 


lvis hornot. Capitis, alarum ac totius tranei ptilosis sordide 
olivascenti-viridis, ventris ac abdominis dilutior, unicolor, exclusa 
macula inter femora pallide testacea; rectrices duae intermediae toto 
virides, sequentes intus flavae, extimae flavae, intus versus basin ob- 
scurae; alulae pennae cyaneae; pogonium remigum primarium exter- 
num pallide cyaneum, margine strietissimo flavido; rostrum cinereo - 
fuscum; pedes unguesque pallide fusci. 


Psittacus chrysogaster Lath. (descriptio, ut videtur, ex 
Icone). 


Mas junior. Humeri absque tegminibus purpureis; frons ac 
genae plus minusve coeruleae, parum nitidae; gastraei partes viridi- 
flavae excluso abdomine sordide aurantio -rubescente. 

‘ 


La Perruche Edwards Le Vaill. 1. ec. t. 68 (fig. accur.). 
Psittacus Edwardsi Bechst. in Lath. Uebers. der Vög. S. 74. 
n. 46. 


Regio ophthalmica tota plumosa; tarsi, digiti unguesque gracil. 
limi; cauda gradato-lanceolata, elongata. Longitudo 814”, caudae 
4" 4", alae 4', rostri ad frontem 6‘, tarsi 4'4'". Habitat satis 


544 


frequens in /Vova- Hollandia ; in.humo obambulans victum, graminum 
semina, quaerit; nidihicat in arboribus truncatis, in quibus, sine nido 
vero, ova octo toto alba ponit (/Mus. Paris., Berol., Menac , col. 
lect. Soc. Linn. Londin., caet.). 


2. E. chrysostoma. Regio rostrum inter et oculos et circa hos 
eleganter flava ; frontis fasciola strieta, utrinque olivaceo-viridi marginata, 
tectrices alarum superiores ac inferiores alulaeque pennae laete ac in- 
tense azureae; capitis pars reliqua, cervix, dorsum, tergum uropy- 
giumque, caudae tectrices superiores, pennae scapulares remigesque 
ultimae olivaceo-virides; genarum pars reliqua, jugulum totum et 
pectus eleganter viridia; venter, abdomen, horum latera et crissum 
laete flava; remiges nigrae, virescenti-marginalae; rectrices basi di- 
lute coeruleae, duae intermediae toto azureae, ıeliquae his concolo- 
res, attamen large flavo-terminatae, extimae extus flavo-limbatae; 


cauda subtus nigra, flavo-cincta. Adult. 


Psittacus chrysostomus Kuhl|. c. p. 50. n. 78 t. ı (fig. ac- 
cur.). Psütacus venustus Tem m. Transact. of the Linn. Soc. 13. 
p- 121. Nanodes venustus Fig. et Horsf. 1. c. p. 27%. n. 4. 


Avis hornot. Regio rostrum inter et oculos viridi-flavida; fron- 
tis vilta coeruleo-plumbea; jugulum et pectus sordidius viridig; re- 
liquae partes gastraei impure flavae; tectrices alarum superiores ob- 
scure fuscae large virescenti-limbalae; dorsum, tergum, cervix cauda- 
que avis adultae, quam in hac minus nitida (/oemina secundum 


auctores). 


Habitus et fere magnitudo Zuphemae pulchellae, 81%‘ longa; 
rostrum pedesque obscure grisea; regio ophthalmica tota plumosa; 
irides flavae; cauda elongata, gradata, lanceolata. Habitat in /Vove- 
Hollandia ac in Terra van Diemen, Euphemae pulchellae in mo- 
rem in humo ambulans (Mus. Paris., Soc. Linn. Londin.). 


545 


3. E. undulata. Caput ac nucha virescenti -flava, fasciolis stric- 
tissimis, fuscescentibus (coerulescenti-nigris sec. Ruhl) undulata; 
macula genarum azurea; gula flavicans; rectrices viridi-coeruleae, la- 
terales fascia in medio flava signatae; cervix ac reliquae corporis 
partes superiores obscure fuscae, fasciolis brunnescentibus variegatae, 
inferiores omnes laete virescentes, unicolores; remiges virescentes. 
Av. adult. 


Psittacus undulatus Shaw Nat. Misc. 16. t. 673 (fig: me- 
diocr.). Gen. Zool. 8. p. 469. cum variet., Auhll.c. p. 49 n. 76. 
Nanodes undulatus Vig. et Horsf. 1. ce. p. 277 n. 2. 


Rostrum pedesque fuscescentia; cauda elongata, gradata, acuta. 
Longitudo vix 7”. Habitat in Nova- Hollandia. (Specimen unicum 
in Museo Societatis Linn. Londin. vidi). 


4. E. discolor. Frontis fasciola ac mentum coccinea; regio ante 
oculos flava; sinciput et vertex sapphirino-violacea; reliquae capitis 
partes, cervix, dorsum, tergum, uropygiam, caudae alarumque tectri- 
ces superiores, pennae scapulares remigesque ultimae laete viridia; 
colli capitisque latera nonnihil in colorem coerulescentem vergentia; 
gastraeum totum eleganter virescens, attamen collum anticum ventris- 
que latera pallide sanguineo-irrorata; crissum pallide coccineum, plu- 
mis virescenti-terminatis; tectrices alarum inferiores laete coccineae, 
superiores minores purpureae; alula pteromataque cyanea, obscurius 
coeruleo-limbata; remiges nigrae, violaceo-micantes, extus ac intus 
flavo-marginatae; rectrices duae intermediae maxima parte cupreo- 


purpurinae, apice cyaneae, intus versus basin cupreo-purpurinae. 
Avis adult. 


Psittacus discolor Shaw in White’s Voy. p. 263. c. tab., 
Lath. Suppl. Swains. Zool. Ilustr. n. 12. t. 62 (fig. bona), 
YVieill. La perruche Banks Le Vaill. 1. c. p. 104. t. 50 
(figura accurata, exceptis alarum tectricibus toto coeruleis ac 


69 


540 


caude nimis brevi). Psittacus humeralis Bechst. in Lath. Ue- 
bers. der Vög. S. 85. n. 100, Kuhll. c. p. 47. n. 72. Psittacus 
Banksianus Vieill. N. D. 25. p. 342. Psütacus australis Kuhl 
l.c. p. 48. n. 74 (descriptio bona, synonymia prorsus falsa). 
Nanodes discolor Fig. et Horsf. 1. c. p. 276. 


dvis junior. Macula ante oculos flava nulla; vertex nonnihil in 
coeruleum vergens; tectrices alarum inferiores viridi-flavae; gastraeum 
totunr pallide viride, unicoler; crissi plumae laterales et. tectrices in 
alae flexura rubrae, hae coeruleo-marginatae; remiges primariae vi- 
rides, subtiliter flavo-marginatae; cauda subtus fusco-olivacea, supra 
viridis, rectricibus lateralibus versus basin multum rubicundis. 


La Perruche Latham Le Faill. 1. c. p. 123. t. 62. Psitta- 
cus Lathamü Bechst. Uebers. d. Vög. Lath. S. 81. n. 81. Psit- 
tacus discolor Ruhl. 1. c. p. 48. n. 75. 


Rostrum parvum corneo-fuscescens; pedes graciles, pallidi, un- 
guibus corneo-fuscis; cauda elongata, gradato-lanceolata, rectricibus 
angustissimis; regio ophthalmica tota plumosa. 


Habitus Zuphemae pulchellae. Longitudo 934”, caudae 5”, 
alae 4" 7’, rostri ad frontem 7’, tarsi 6”. Habitat in /Vova- 
Hollandia (Mus. Paris., Soc. Linn. Londin., Berol., collect. dom. 
Sturm.). 


IX. Genus. Triehoglossus. Pag. 403. 


a. Rostro pedibusque rubris sive flavis. 


1. T. palmarum. Rostrum pedesque rubra; caput, -collum to- 
tum, dorsum, uropygium, alae supra rectricesque intermediae elegan- 
ter viridia; pectus et omnes reliquae gastraei partes nec non rectri- 


ces laterales flavescentia; remiges nigro -terminatae. 


947 


Psittacus palmarım R. Forster Id. Icon inedit. tab. 48 et 
Auctor. 


Cauda elongata, cuneata; irides coceineae; magnitudo Siltaces 
virescentis, cauda quam in hac parum brevior. Habitat in maris pa- 
cifici insula Tarna, palmas frequentans. AR. Forster. 


Observatio. Psütacus peregrinus Lathamii ac aliorum auc- 
torum cum T. palmarum in omni puncto conyvenit, si alarum tec- 
trices superiores in medio pallide fuscas excipias. An hornotinus 
-Trichoglossus palmarum? 


2. T. pyrrhopterus. Laete viridis; tectrices alarum inferiores 
omnes saturate aurantiae; vertex ac regio parotica coerulea; frons, 
guttur ac nuchae torques cinerascentia; remiges obscurae. 


Psittacus pyrriopterus Lath. Suppl. (descript. imperf.) 
Yigors Zool. Journ. n. 4. 1825. et n. 7. p. 400. Supplement, Plat. 
to the Zoologic. Journ. Tab. IV. Bullet. univers. des scienc. 1826. 
T. 1. p. 104. 


Rostrum pallidum, attenuatum, compressum ; mandibula elongata, 
vix emarginata; pedes mediocres rubri; cauda longula. Longitudo 
7a". Habitat in maris australis insulis Sandwich. Yigors. Non’vidi. 


Observatio. Fx hac ave format Figorsl.c. genus „Bro- 
togeris“ 


3. T. aurifrons. Fascia frontis, facies, genae, jugulum et reli- 
qua gastraei pars aureo-flava; ventris latera et crissum virenti-in- 
duta; ptilosis reliqua laete viridis; remiges azureae, apice nigrae. 


Psittacus (Lathamus) aurifrons Less. Centurie zoolog. p. 
63. t. 18. 


Rostrum flayido-album; pedes flavidi. Longitudo 7” 4’, cau- 


69* 


548 


dae 3°. Habitat in NVova-Seelandia. Less. Non vidi. An ad ge- 
nus praecedens referendus? 


ß. Rostro pedibusque obscuris. 


4. T. pusillus. Fascia totam rostri basin ambiens pallide cocci- 
nea; rectrices extus toto virides, intus virescenti-flavidae et a basi 
usque ad medium sanguineo-rubrae, duae intermediae toto virides; 
cervix ac dorsum supremum olivaceo-fuscescentia; regio parotica, 
genarum pars postica et regio superciliaris laete virescentes; tergum, 
uropygium, caudae ac alarum tectrices superiores omnes, remiges 
extus alulaeque pennae viridia; regio parotica‘minus lucida; jugulum, 
pectus nec non tectrices alarum inferiores virescentia; plumae crissi, 
tibiarum et reliquae partes gastraei pectori concolores, hoc tamen 
paullo dilutiores ac nonnihil in flavidum vergentes; remiges omnes 
subtus cinerascentes, apice et intus nigricantes, margine externo vi- 
ridi strictissime flavo -limbatae; alarum margo infimus paullo flavidus. 
Mas et Foem. aduli. 


Psittacus pusillus Shaw, /Vhite Journ. of a Voy. p. 262, 
e. fig. ZLath., RKuhll. « p. 47. n. 71. Perruche ü face rouge 
Le Vaill.]. c. p. 124 (fig. bona). 


Rostrum gracilius corneo-nigricans; mandibula corneo-favida; 
regio ophthalmica plumosa, solum ante oculum parva macula nuda; 
lingua supra apicem papilloso-penicillata; pedes validi, breves, coe- 
rulescenti-fuscescentes, unguibus corneo-fuscescentibus; cauda bre- 
viuscula, conico-lanceolata, rectricibus omnibus apice lanceolato- 
acuminatis; alae angustae, acutae. Longitudo 614”, caudae 2” 2%, 
alae 3° 7'', rostri ad frontem 5'174’, tarsi 4’. Habitus speciei se- 
quentis. Habitat gregarius in /Vova- Hollandia, inter Zucalyptos 
vulgatissimus; parit, absque nido vero, quatuor ova alba, immao- 
lata ; inquilinis Jerryang (Mus. Paris., Berol., Monac., caet ). 


549 


5. T. australis. Frontis taenia lata ad oculorum canthum ante- 
riorem ducta ac macula immediate pone oculum incipiens, magna, 
_ aures obtegens, oblonga, coccineo-sanguineae; vertex ac nucha coe- 
rulescentia, plumis medio viridulis; nucha viridi- terminata; collum 
infimum posticum ac dorsum supremum dilute fuscescenti-olivacea; 
genae, jugulum, erissum, tibiae, tectrices alarum inferiores ac reli- 
quae gastraei partes laete viridia, excepta macula juxta utrumque 
epigastrii latus aureo-flava; alarum margo et tectrices superiores 
omnes, alulae pennae, remiges omnes extus, pennae scapulares, dor- 
sum, tergum, uropygium caudaeque tectrices superiores laete viridia, 
abdomine paullo obscuriora; remiges intus ac subtus nigricantes; 
rectrices duae intermediae toto virides, reliquae intus virescenti-fla- 
vidae ac a medio fere usque ad basin coccineae, extus virides, omnes 
subtus virescenti-flavidae. /Mas et Foem. adult. 


Psittacus australis Lath.n. 66 (descriptio manca), non Gmel. 
Psittacus concinnus Shaw Nat. Misc. t. 87, Ruhlll. ce. p. 46. n. 
70 La Perruche ü bandeau rouge Le Vaill.]. ce. p. 09. t. 48 
(fig: bona). Psittacus rubrifrons Bechst. Uekers. d. Vög. Lath. 
S. 84. n. 099. Psittacus pacificus Shaw. Gen. Zool. 8. p. 419 
(diagnosis spectat ad Platyc pacificum). Trichoglossus con- 
cinnus Fig. et Horsf. l. c. p. 292. n. 5. Psuttacus velatus 
Vieill. N. D. 25. p. 373. /d. Encycl. meth. 


"Rostrum corneo-nigricans; maxillae apex in rufulo-albidum ver- 
gens; cera nigricans; macula parva ante oculum nuda, reliqua ejus 
regio plumosa; lingua supra apicem papilloso-penicillata; pedes bre- 
ves, validiusculi, fuscescentes, unguibus corneo-fuscis; cauda elongata, 
gradata, sonico-lanceolata; alae acutae. Longitudo 8”, caudae 4”, 
alae 5”, rostri ad frontem 814", tarsi 5°. Habitat frequentissimus 
in NVova- Hollandia, praesertim in Botany-Bay, inquilinis Coolieh 
dietus, gregarius inter Zucalyptos degens; parit ova duo viridia, im- 
maculata. (Mus. Paris., /Monaec., caet.). 


550 


y. Rostro aurantio. 


6. T. chlorolepidotus. Viridis; caput totum supra viride, coe- 
ruleo-micans;, gula ac genae viridi-coerulescentes; plumae nu- 
chae, pectoris epigastrügque flavae, paullulum coccineo-variae, 
fascia lata viridi in apice limbatae, unde hae partes quasi squamo- 
sae; remiges pogonio interno fuscae, omnes ibi, remige prima 
excepta, macula in medio aurantio-coccinea insignes, unde alarum 
pagina inferior fasciala; tectrices alarum inferiores coceineae reetr!- 
ces supra virides, subtus fuscescentes, omnium lateralium pogo- 
nium internum basi aurantio-coccineum. Av. adult. 


Psittacus chlorolepidotus Kuhl 1. c. p. 48. n. 75 (descriptio 
manca). Trichoglossus Matoni Vig. et Horsf. 1. c. pı 292. n.4 
(deseriptio bona). 


‚Rostrum aurantio-rubrum; pedes validiusculi unguesque nigri; 
cauda elongata, gradata, lanceolata. Habitus Trıchoglossi haematodı. 
Longitudo 813”. Habitat in /Vova-Hollandia. A Trichoglosso hae- 
matodo signis supra exhibitis facile distinguitur. (/Mus. Soc. Linn. 
Londin.) ’ 


7. T. haematodus. Ventris macula ad tibias extensa indistincte 
marginata intense gramineo-viridis; tibiae flavae, ad sufiraginem 
virescentes; pectus totum ac epigastrium in fundo vitellino- flavo 
aurantio-rubra, plumarum margine apicali vix conspicue viridi; 
plumae epigastrii laterales aurantio-rubrae, viridi-terminatae; hypo- 
chondria crissumque flava, maculis magnis gramineo-viridibus varie- 
gata; torques nuchae latus ultra colli latera extensus pure aureo- 
flavus; facies tota, genae, frons et sinciput violacea, plumis rigidius- 
culis, subulatis; gulae ac genarum ambitus, regio superciliaris po- 
stica et occiput, cervix, dorsum, tergum, uropygium, caudae tectri- 
ces superiores ac alarum omnes, harum margo, alulae pennae, remi- 
gesque omnes extus intense prasino -viridia, solum plumae colli po- 


551 


stici versus basin macula flava, in utroque latere rubro-notata sig- 
natae; remiges intus ac subtus nigrae, exclusa macula intermedia 
subelliptica eitrino-flava, in remigibus penultimis rubra; rectrices 
(exclusis duabus intermediis) intus margine large flavo-limbatae , sub- 
tus olivaceo-flavidae, apice reflexu nonnullo viridi; alarum tectrices 
inferiores cinnabarino coccineae. /Mas et Foem. adult. 


The red-breasted Parrakeet Edw. ı. t. 232. Psittacus hae- 
matodus Linn., Gmel., Lath. (exclus. varietat. ß, y, d). La 
Perruche a face bleue Le Vaill. 1. c. p. 96. t. 47 (fig. valde 
medioeris). Psittacus capistratus Bechst. in Lath. Uebers. der 
Vög. S. 68. n. 17. Kuhl l. c. p. 35. n. 44. 


Avis junior. Avi adultae simillima; fascia nuchae flava subtilis- 
sime virescenli-lavata; pectus totum pure flavum, plumarum nonnulla- 
rum margine apicali vix conspicue viridi; tectrices alarum inferiores 
flavae, paullo rubro-variegatae:; remiges penultimae intus toto nigrae; 
plumae colli postici toto virides. 


Avis junior adultae ptilosi se induens. Avi juniori similis; 
pectus flavum versus epigastrii latera plus minusve rubens; tectrices 
alarum inferiores aurantio-coccineae; nuchae torques flavidus; plu- 
mae cervicis in medio paullo flavidae maculaque obsoleta rubra no- 
tatae; remix prima tota nigra, intus margine macula pusilla, trigona, 


flava notata. 


Rostrum cerato-rubrum; lora et regio ophthalmica fere tota plu- 
mosa; irides ex annulis duobus composita, quorum externus croceo- 
ruber, internus griseus; lingua supra apicem papilloso-penicillata ; 
pedes nigricanti-plumbei, unguibus nigris; cauda elongata, gradata, 
lanceolata. Longitudo 11”, caudae 4” 10’, alae 5” 4’, rostri ad 
frontem 10 14,", tarsi 6“ Habitat satis frequens in insulis /Moluc- 
cis. (Mus. Paris, Monaec., caet.; multos vivos vidi.) 


552 


Observationes. Auctorum vetustiorrum ac recentiorum synony- 
mia hujus avis erroribus scatet. Citatur ab iis Psittaca amboinen- 
sis varia Briss. Av. 4. p. 564. n. 72 (Buff. Pl. enl. 61), quae 
species distincta, noster Trichogloss. cyanogrammus est, non di- 
versus a Le YVaillantii „Femelle de la Perruche ü face bleue 
tab. 25“, a recentioribus auctoribus cum P’latycerco multieolore 
confusa. Varietates y et ö ad_Trichoglossum multicolorem veferri 
debent. Receperunt praeterea Le Vaillantius et Ruhlius in 
hujus avis synonymiam praeter Trichoglossum nunc dietum Psitta- 
cum eyanocephalum auctorum, ab illo toto .coelo diversum (Pal. 
eyanoceph.). — A Trichoglosso multicolore sane simili differt 7. 
haematodus, praeter staturam minorem signis supra exhibitis. In 
exuviis rostrum mox albescit, in 7. eyanogastro vero vergit in co- 
lorem vitellino-rubicundum. 


8. T. rubritorguis. Viridis; caput totum ac gula coeruleo-splen- 
dentia; torques nuchae e plumis aurantio-coccineis, apice azureo- 
marginatis compositus; pectus alarumque tectrices inferiores aurantio- 
coccinea; abdomen macula azureo-viridi notatum, infimum flavum; 
remigum pogonium internum fuscum, macula longitudinali margina- 
tum; tibiarum plumae et caudae tectrices flavae, viridi-variae; rectri- 
ces virides, subtus in flavidum vergentes, ad basin pogonii interni, 
mediis exceptis, flavo-marginatae. 


Trichoglossus rubritorquis Vig. et Horsf. Transact. of the 
Linn. Soc. 15. p. 291. n. 3. 


Habitus Trichoglossi haematodi. Longitudo 9%0”, mandibulae 
1170", maxillae %,", alae 5%0”, tarsi 114,, digiti antici externi, 
ungue incluso, 116°. Habitat in /Vova-Hollandia. Yig.et Horsf. 
(Collect. Soc. Linn. Londin.) 


Observatio. Avem hanc, quam nondum vidi, auctoritate aucto- 
rum supra dietorum pro specie distincta pono. Trichoglossus capi- 


953 


stratus ab iisdem pro specie distincta indicatus (l. c. p. 200), sane 
junior 7. haematodus est. 


9. T. multicolor. Capitis totius mentique plumae rigidiusculae, 
subulatae, laete lilacino-coerulescentes, basi nigricantes, gulae non 
subulatae magis cyaneae; fascia oceiput terminans viridi- flava ; 
ventris plumae egregie cyaneae, in medio plus minusve cinnaba- 
rinae, ventris laterales cinnabarino-coccineae, limbo apicali interno 
viridi, exierno cyaneo; jugulum et pectus laetissime cinnabarino- 
coccinea, hoc ad latera luteum; tibiae cinnabarinae; hypochondri- 
orum plumae virides, macula intermedia flava, in utroque latere 
rubro-notatae, crissi flavae, apice virides, basi paullo rubentes; tectri- 
ces inferiores alarum intense coccineae; harum flexura, tectrices su- 
periores omnes, alulae pennae remigesque extus, cervix, dorsum, ter- 
gum, uropygium caudaeque tectrices superiores laete prasina; cervicia 
plumae medio fascia rubra, in utroque apice flavo-limbata, notatae; 
rectrices supra dorso concolores, margine pogonii interni (exclusis 
duabus intermediis) flavo -limbatae, subtus olivaceo-flavae, margine 
pogonii interni flavae; remigum pogonium internum nigrum in me- 
dio macula subelliptica, fJava (quoque in remigibus penultimis flava) 
notatae. Was et Foem. adult. 


Perruche des Moluques Buff. Pl. enl. 743 (fig. accur.). 
Psittacus haematodus var. ß. (Ps. moluccanus) et var.y. (Ps. No- 
vae-Hollandiae) Gmel., var. ß, y, 6, Lath. Psittacus multicolor 
Gmel., Psütacus semicollaris Lath. (descriptio vitiosa). Blue- 
bellied Parrot Brown lllustr. p. 14. t.7., Phil. Bot. Bay. c.tab. p. 
152. /F/hite Journ. p. 140. ce. tab. Perruche ü tete bleue, mäle. 
Le Paill. 1. c. p. 51.t. 24 (fig. opt). Psittacus ceyanogaster 
Shaw. Gen. Zool. 8. P. 2. p. 413. t. 59 (fabula Le Yaillantiana). 
Psittacus haematodus Kuhl 1. c. p. 34. n. 43 (solum descriptio 
avis adultae; synonymia maxime falsa). Trichoglossus haemato- 
dus Vig. et Horsf. Transact. of the Linn. Soc. 15. p. 289. 

70 


554 


n 


Avis junior. Pectus ac collum infimum lutea, in medio macu- 
lis coccineis variegata; abdominis macula cyanea distinctius coccineo- 
variegata. 


Rostrum totum cerato-rubrum; stria in loris nudiuscula, subpi- 
losa; regio ophthalmica parum nuda; oculi circulis tribus, primo cro- 
ceo, secundo griseo, tertio strictissimo flavido; lingua supra apisem 
papilloso -penicillata; pedes validiusculi, plumbeo-nigricantes, ungui- 
bus corneo-fuscis; cauda elongata, perquam gradata, lanceolata. Lon- 
gitudo 1214”, caudae 6”, alae 534, rostri ad frontem 10:4 '", tarsi 
5‘, Habitat in /NNova-Hollandia, frequentissimus in Port Jackson 
ac in Botany-bay, gregarius Eucalyptis incidens, inquilinis /Yar'- 
rin dietus. (Aus. Paris., Berol.) Monae., Societ. Linn. Londin.; 
multos vivos vidi.) 


Observationes. Species haec a Trichoglosso haematodo, quo- 
cum ab auctoribus semper unitur, characteribus supra notatis disce- 
dere videtur. Figorsii Trich. capistratus (l. c. p. 290.) „viridis, 
pileo gulaque purpurascenti-azureis, pectore coccineo-aurantio, tec- 
trieibus alarum inferioribus coccineis, torque nuchali fasciaque in re- 
migum latere inferiori flavis“ forsan hornotinus 7’r. multicolor, quem 
nondum vidi. Id minime certum est, Dechsteinii Psittacum 
capistratum a cl. Yigors citatum, tabula Vaillantiana 47 ac Ed- 
wardsiana 232 innitentem, ad adultum Trichoglossum haematodum 
spectare. Nescio num hic Trichoglossus in insulis Moluccis reperiatur. 
Cel. Kaffles captum observavit in Sumatra, ex insulis adjacentibus 
australioribus allatum (Trans. of the Linn. Soc. 13. 2. p. 282). — 
Plumas rubras pectoris in adultis Trichoglossis multicoloribus non 
raro cyaneo-marginatas vidi. An Trich. haematodi foemina, Vig. 
et Horsf.1.c. ? — Trichoglossi 6—10 ulteriori examine in eorum 
loco natali indigent. 


10. 7. cyanogrammus. Plumae colli antici inferioris pecto- 


595 


risqgue eleganter aurantio-coccineae, saturate coeruleo -margina- 
tae; venter ejusque latera gramineo-vıridia; plumae abdominis, 
tibiarum, caudaeque tectrices inferiores viridi-luteae, maculis gramineo- 
viridibus variegatae; frons, sinciput, facies tota et guttur saturate 
coerulea; capitis partes reliquae, dorsum, tergum, uropygium, caudae 
alarumque tectrices superiores omnes laete ac saturate viridia; nuchae 
torques laete flavus; tectrices inferiores alarum coccineo-rubrae; 
harum margo flavus; remiges supra dorso concolores, subtus fuscae, 
intusmedio macula oblonga, flava, duae sive tres ultimae intus medio 
macula rubra signatae; rectrices supra dorso concolores, subtus 
flavido- olivascentes. Av. adult. 


Psittaca amboinensis varia Briss. Av. 4. p. 504. n., 72 (de- 
scriptio optima, synonymia falsa). Perruche d_Amboine Buff. 
Pl. enl. 61 (ig. valde mediocris). Perruche ä tete bleue, femelle 
Le Vaill. t. 25 (Psütacus haematodus Gmel., Lath., Vieill., 
Kuhl in synonymia). 


Yar. a. Caput coeruleum, supra rubro-maculatum; dorsum 
alarumque tectrices superiores, abdomen crissumque, flavo-variegata; 
pectoris plumae ut in antecedente. 


Variete de la Perruche äü tete bleue. Le Vaill.). c. t. 27. 


Rostrum flavicans; pedes unguesque nigricantes; cauda elongata, 
gradata. Habitus Trichoglossi haematodi. Longitudo 11”, caudae 
3%,", rostri ad oris angulum 3/4”, tarsı 5“. Habitat in Amboina. 
Brisson. 


X. Genus. Charmosyna. Pag. 403. 


1. Ch. papuensis. Caput, collum et gastraeum totum sanguineo- 
coceinea; vertex fascia subirregulari azurea, margine postico in vio- 
laceo-nigrum vergente, nucha altera violaceo -nigra signata; pectus ad 
latera et hypochondria lutea; abdomen infimum violascenti-nigrum; 


70* 


550 


interscapulia, margo et tectrices superiores alarum et pogonium ex- 
ternum remigum obscure viridia, hae intus et subtus nigrae; ter- 
gum uropygiumque sanguineo-cocceinea, medio intense violacea; 
rectrices obscure virides, apice rubicundo -flavae, duae intermediae a 
medio ad apicem rubro-flavidae, omnes subtus flavae. /Mas et 
Foem. adult. 


Psittacus erythrochlorus macrouros Aldrov. ı. p. 681. 
Psittacus japonicus Auctor. Le petit Lory Papou Sonner. 
Voy. & la Nouv. Guin. p. 175. t. 111 (icon e specimine remigibus 
primarüs privato). Psitacus papuensis Gmel., Lath. (inclusis 
vartetatibus), Bechst., Huhl. Psiütacus Bontü Lath. (Bontii 
icon e specimine exsiceato, manco, descriptio confusa). Psittacus 
jJavaniecus Gmel. Psütacus omnicolor Lichtenst. Catal. rer. 
nat. rariss. Hamburg. 1795 p- 5. n. 48 (descriptio e specimine 
edulterato), Meyer Zool. Annal. 1. p. 140. Psütacus Lich- 
tensteinü Bechst. in Lath. Uebers. d. Vög. S. 83. n. 89., Kuhl 
l. c. p. 56 (desceriptio quoad alarıum picturam vitiosa). La Per- 
ruche Lory Papou Le Vaill.. c. p. 9. t. 77 (fig. opt.). 


Rostrum rubrum; maxilla quam mandibula multo longior, per- 
quam deflexa; regio opthalmica tota plumosa; pedes rubicundi; alae 
magnae, acutae; rectrices duae intermediae longissimae, extimis gra- 
datis fere triplo longiores, versus apicem perquam attenuatae. Ha- 
bitus Palaeornithos bengalensis. Longitudo a rostri apice ad finem 
rectricum duarum intermediarum 17”, harum 11°”, lateralium 43, °, 
extimarum 31”. Habitat in /Vova-Guinea. (Mus. Paris.; vidi Lon- 
dini multas mutilatas in tabernis mercatoriis.) 


Observatio. Avis haec pulcherrima utplurimum more Paradi- 
searum in pedibus, alis et in cauda mutilata ad nos pervenit , unde 
auctorum descriptiones a vero non raro aberrantes. 


557 


XI. Genus. Eos. Pag. 194. 
a. Ptilosi rubra. 


1. E. indica. Fascia verticis latissima, pone oculos attenuata, 
supra aures ad cervicem ducta, haec, dorsum, tibiae, hypochondria 
ac fascia pectoris latissima eleganter coerulea; suffrago, macula oceci- 
pitis latissima quadrata, frons, genae, collum anticum ac laterale, 
venter, alarum margo totus, tectrices superiores ac inferiores, remiges 
secundariae extus et intus coccineo -cinnabarina; remiges secundariae 
fasciola nigra terminatae; tectrices humerales nigro-, venter in medio 
coeruleo - variolosa; pennae scapulares nigrae, reflexu coeruleo; remix 
ultima tota, remiges penultimae duae intus magna ex parte nigrae; 
alulae margo paullo cyaneo-terminatus; tergum, uropygium caudae- 
que tectrices superiores purpurea; crissum rubrum, lilacino-subvarie- 
gatum; rectrices intus cinnabarinae, extus tolo nigrae, nonnihil vio- 
laceo-reflectentes. Jv. adult. 


Avis junior. Avi adultae similis; pennae scapulares et dorsum 
supremum fusca, parce rubra; colli pars inferior pallide rubra, parum 
fusco- et violaceo-, venter, hujus latera, tibiae crissumque rubra, fusco 
et violaceo-, tectrices alarum superiores rubro - et fusco-varia; remi- 
ges tres primariae extus et apice fusco-lutescentes, intus rubrae, re- 
liquae omnes in utroque pogonio rubrae, majores tamen dilute fusco-, 
minores vero fusco-violaceo terminatae; rectrices duae intermediae 
fusco-violaceae, laterales omnes extus his concolores, intus rubrae; 
rostrum avis adultae (Brisson). x 


Psittaca indica coccinea Briss. ]. c. p. 376. n. 78. t. 25. 2. 
Perruche des Indes orientales Buff. Pl. enl. 145 (fig. mala). 
Psittacus indicus Gmel. Psitacus coccineus Lath., Kuhl. 
Perruche violet et rouge Le Vaill. 1. ce. t. 55 (an icon e spe- 
cimine naturali?). 


Rostrum totum aurantium; regio ophthalmica nudiuscula ac cera 


558 


cinerascentes; irides ex annulis duobus compositae, externo angusto ful- 
vescente, interno, pupillam cingente, cinerascente; lingua supra apicem 
papillis conicis, longis aucta; plumae coeruleae, aures obtegentes, 
longae, strictissimae; pedes cinerei unguibus corneo-nigricantibus, 
culmine pallidioribus; caude longiuscula, cuneata. Longitudo 11”, 
rectrieis mediae 434°, extimae 3”, rostri ad frontem 11°, tarsi 7‘, 
digiti externi, exceluso ungue, 10°‘ Habitat in insulis [Molueeis. 
(Mus. Monac.) 


Observatio. Specimen adultum supra descriptum, remigibus, 
primariis carens, vivum vidi apud regem nostrum clement. Maxi- 
milianum Josephum. Plumae avis juvenilis margine solum 
obscurae. 


2. E. rubra. Rostrum totum aurantium; macula regionis oph- 
thalmicae subelliptica, nuda, nigra; ptilosis capitis ac colli, notaei ac 
gastraei, tectrices alarum superiores ac inferiores eleganter coccineo- 
einnabarina; plumae crissi, pennae scapulares posticae remigesque 
ultimae amethystino-violaceae; tectrices maiores margine apicali 
nigrae, ibidem nonnihil violaceo-reflectentes; remiges primariae extus 
nigrae, intus rubrae, secundariae toto cinnabarino-rubrae, rhachi et 
apice nigrae; alulae pennae nigricantes; rectrices rubrae, rhachi alba, 
laterales versus basin paullo obscuriores. /Mas et Foem. adult. 


Lory de la Chine Buff. Pl. enl. 519 (fig- satis accur.). 
Psütacus ruber (inclusa var.) Gmel., Lath., Vieill., Kuhl 
Psittacus coeruleatus Shaw. Nat. Misc. 22. t. 057. J/d. Gen. 
Zool. 8. p. 5359. Lori a franges bleues Le Vaill. 1. c. t. 93 
(pietura avis nimis obscure coccinea). Psittacus cyanonotus 
Vieill. N. D. 25. p. 354- J/d. Encycl. meth. Livr. 93. p. 1378. 


Avis junior. Ptilosis cinnabarina, plumis, praesertim juguli ac 
religuarum partium gastraei, medio flavidis; rectriees purpurinae, la- 
terales extus et apice sordide virescentes; pennae scapulares posterio- 


550 


res apice coerulescentes; tectrices alarum superiores majores, remiges 
secundariae apice, ac remiges primariae extus sordide virescentes; 
alarum flexura plumulis sordide virescentibus tecta; rostrum auran- 
tium; pedes nigri. 


The long-tailed Lory Edw. t. 173 (fig. opt). Psittacus 
borneus Auctor, Kuhl. Perruche ecarlate Le Faill.. e. t. 


44 (fig. bona). 


Irides flavo-rubrae; pedes et ungues nigri; cauda elongata, 
gradato-cuneata; alae elongatae, acutae. Longitudo. 1114", caudae 
5”, rostri ad frontem 13°’, tarsi 714". Habitat in ınsulis [Moluc- 
cis. (Mus. Paris., Monac.) 


Observatio. An icon Sonreraiii in operis sui tabula 112 
conspicua (Foyage a la Nouvelle-Guinee), caudam taenia castaneo- 
-fusco terminatam monstrans, huc referenda? 


'3. E. guebiensis. Ptilosis rubra, plumis pilei, colli postici ac 
lateralis, pectoris laterumque trunci margine obscure viridibus, nigro 
reflectentibus; tectrices alarum superiores mediae ac majores apice 
nigro largo, quare supra alam fasciae duae; dorsum rubrum nigri- 
canti -viridi varium; cauda tota ac remiges obscure rubrae; harum 
primariae extus, omnes apice nigräe. Avis junior (?). 


Lory de Gueby Buff. Pl. enl. 684 (fig. mala). Psittacus 
guebiensis Auctor. Le Lori ecaille Le Vaill. 1. e. t. 51 (fig. 
bona). Psitacus squameus Shaw. Gen. Zool. 


Rostrum compressum, aurantium; irides igneae; pedes nigrican- 
tes; cauda elongata, gradata. Habitus et magnitudo Zois indicae. 
Habitat in insula Gueby, Bouron et in NNova-Guinea. (Mus. Paris.) 


Observatio. Specimen nune descriptum Musei Parisiensis, uni- 
cum quod vidi, juvenile, hoc a cel, Sonnerat male (?) delinea- 


5060 


tum (Joy. ü la Nouv. Guin. p. 174. t. 109.) absque plumarum rubra- 
rum marginibus nigricanti-viridibus adultum credo. — Lathami 
var. ß. (Gmelini Psütacus janthinus) spectat ad Zelectum 
grandem. 


4. E. cochinsinensis. Vertex, occiput ac totum collum eleganter 
coerulea; frons , facies tota gulaque coccineae; gastraeum totum COc- 
cineum, excepta macula pectoris maxima, supra ventrem extensa, 
scutiformi, coerulea; plumae nonnullae laterum, ventris et abdominis 
infimi coeruleo-limbatae; pennae scapulares, dorsum, tergum, uropy- 
gium, caudae alarumque tectrices superiores nec non alarum tectrices 
inferiores coccinea; remiges supra nigricantes pro vario ad lucem 
objectu in obscure viride et nonnihil in violaceum vergentes, intus 
magna ex parte rubrae; tectrices alarum superiores majores nigricanti- 
virides, rubro-terminatae, unde in alis fascia; cauda supra tota ob- 
scure testaceo-rubra, subtus dilute rubra. 4v. adult. 


Psütacus cochinsinensis Lath. (descriptio manca ex icone), 
Kuhl. La Perruche Lory ü chaperon bleu Le Vaill.l.c. p. 
111. t. 54.  Psittacus riciniatus Bechst. in Lath. Vebers. der 
Vög. S. 69. n. 24, Kuhll. c. p. 42. n. 61. Psütacus cucullatus 
Shaw. Gen. Zool. $. p. 461. 


Habitus et magnitudo Eois indicae; cauda elongata, gradato - 
lanceolata; rostrum parvum, aurantium; pedes fusci. Habitat in in- 
sulis Moluccis. Le Vaill. (Olim in Museo Rayan. Amsteloda- 
mi.) Non vidi. 


5. E. variegata. Ptilosis intense sanguinea; collum inferius, 
dorsum supremum, pectoris peripheria, abdomen et crissum eleganter 
purpurino-coerulea; abdominis partes posteriores reflexu nonnullo 
virescenti-nigro; alae supra toto rubrae; remigum pogonium inter- 
num flavum, apice obscuro; tectrices alarum inferiores rubro- et 


561 


flavo-variegatae; recetrices virides, intus versus basin rubicundae, ex- 


tus versus apicem coeruleae. 
Psittacus variegatus Gmel., Lath., RKuhl. 


Rostrum obscurum; cauda longula, parum cuneata. Longitudo 
(mens. angl.) 11%. Habitat in /ndia orientali. A Lathamio ad 
specimen Musei Leveriani descripta. (Non vidi.) 


Observatio. Ad: hanc, divisionem generis Zois pertinet: 


Lorius Isidorü, 


quem Swainson in opere suo: „Zoolog. Jllustr. Sec. serie. N, I. 
a III. (Londres et Paris 1329) descripsit. Opere illo carens, avis 
descripliionem dare non possum. (Vid. Bullet. univ. des sc. nat. 
1830. Fevr.) } n 


ß. Ptilosi viridi. 

0. E. cervicalis. Frons, alarum flexura, suffrago et macula ar- 
cuata pectoris supremi eleganter rubrae, haec in cervice acumi- 
nata; dapitis ac colli latus superius ac reliqua pars notaei obscure 
viridia, plumae omnes rhachi nigra insignes; remiges nigro -virides, 
extus coeruleo-virides; rectrices supra ac tectrices alarum superiores 
versus finem olivaceo-virides; corporis partes inferiores dilute viri- 
des, pectus in rubicundum vergens; alae caudaque subtus olivaceo- 
aureae, 


Psittacus cervicalis Lath., Kuhl. Le Perroguet Langlois 
Le Vaill. 1. c. p. 105. t. 136. Psittacus nuchalis Shaw Misc. 
21.t. 913 (figura Le Vaill). Psittacus Langloisi Vieill. N.D. 
et Encycl. meth, Psittacus lunatus Bechst. Abbild. Naturhist. Ge- 
genst. 8. t. 04. Jd. Kurze Uebers. d. Vög. S. 82. n. 88. Auhlı. 
c. p. 30. | 
7 


[2 


562 


Rostrum perquam arcuatum, dente valido munitum, albidum, 
apice corneo-griseum, mandibula valde obtusata; regio ophthalmica 
parum nuda, griseo-incarnata; irides laete flavo-rubrae; pedes ob- 
scure cinerei; cauda elongata, cuneata. Longitudo 111%”, caudae 
6’, rostri 1”. Habitat, ut dicitur, in /ndia orientali. Bechst. 


Observatio. Species haec, a me nusquam visa, alium forsan lo- 
cum in systemate psittacorum obtinere debet. An lingua supra api- 
cem papilloso-penicillata, ut in aliis speciebus hujus divisionis? 


7. E. ornata. Viridis; frons et vertex nec non aurium macula 
ad oculum extensa cyaneo -violacea; lunula in occipite cum utroque 
apice ad oculum extensa, genae, mentum, gula et jugulum sanguineo- 
rubra ; juguli plumae viridi-nigrae, lunulae occipitalis cyaneo -mar- 
ginatae; macula colli lateralis longitudinalis, ac tectrices alarum in- 
feriores luteae; pectoris latera, abdomen tibiaeque flava, plumis large 
viridi-limbatis; crissum virescens; dorsi plumae macula intermedia 
trigona, lutea notatae; rectrices virides, intus a basi ultra medium rubrae, 
dein in toto apice flavidae, duae intermediae prorsus virides; remiges 
extus virides, intus et subtus nigrae. /Mas et Foem. adult.» 


The Lory- Parrakeet Edw. 4. t. 174 (fig. bona). Perruche 
voriee des Indes orientales Buff. Pl. enl. 552 (fig. bona). Psit- 
tacus ornatus Juctor. 


Var. a. Aurium macula coerulea nulla. (An avis junior?) 
Var. ß. Corporis partes inferiores flavae. (Specim. domefact.) 


Var. y. Viridis, flavo-variegata. (Specim. domefact.) 


Rostrum pallide aurantium; cera obscura; regio ophthalmica 
nudiuscula, cinerea; irides flavo-rubrae; pedes unguesque cinereo- 
nigricantes; cauda elongata, gradato-cuneata. Longitudo 914”, cau- 
dae 3”, alae 417", rostri ad frontem 11°, tarsi 6°. Habitat in 


. 5063 


insulis Bourou, Amboina, Sumatra et Java. (Mus. Paris., Berol.; 
vidi duas vivas.) 


Observatio. Credo auctorum Psittacum atricapillum huc per- 
tinere. Sebae icon nec non illius descriptio pessima derivantem 
prörsus destituunt. 


XII. Genus. Coriphilus. Pag. 494. 


1. ©. sapphirinus. Caput, eervix, dorsum, uropygium, abdomen 
et crissum nitide cyaneo-sapphirina; jugulum et pectus candida; alae 
coerulescenti-nigrae; remiges margine sapphirinae; rectrices fuscae 
limbo sapphirino. /Mas adult. 


Psittacus sapphirinus R. Forster in Manuser. /d. Icon. in- 
edit. t. 49. Petite Perruche de l’isle de Taiti. Buff. Pl. enl. 
455. f. 2. (fig. mala.) Psitacus taitianus ductor. Psitacus 
porphyrio Shaw. Nat. Misc. t. 7. (fig. bona). Gen. Zool. 8. p.473. 
La Perruche Arimanon Le Vaill. 1. c. p. 127. t. 65 (fig. opt.). 


Foemina. Mari similis, gula tantum candida, jugulum cinereum. 


Rostrum crassum, breve, sanguineum; cera sanguinea, nuda; 
lingua supra apicem papillis filiformibus, numerosis tecta; oculi parvi, 
iride sanguinea; pedes sanguinei, unguibus atris, tarsis brevissimis; 
pilei plumae elongatae, strictae, subulatae; alae longae, complicatae 
fere extrema caudae exaequant; cauda rotundata, longitudine truncum 
aequans, rectrieibus 12. Longitudo fere 7”, caudae 2”. Habitat so- 
cialis in insula O-Tahiti, et adjacentibus; ab incolis appellatur FYin- 
nee; in altissimis palmis Coccos nuciferae plerumque nidificat; 
sibilando fistulandoque garrit; vietitat inprimis fructu /Musae para- 
disiacae. Reinh. Forster. (Mus. Paris.) 


Observatio. Specimina duo aequali longitudine emessus sum 
ipse Parisiis apud dom. Fl. Prevost. Ad avem hornotinam spectat, 


uL, 


564 . 


ni fallor, Gmelini Psittacus varius, hoc modo descriptus: Zx 
fusco et cyaneo varius; genae, gula jugulumgue albicantia ; 
rectrices remigesque obscure fuscae, latere exteriori cyaneae; 
rosirum pedesque flavescentia, ungues nigri. — Eandem avem 
(olim in Museo Bullockiano obviam) describit pro nova specie_ cel. 
Kuhl dl.c.p. 49.) sub nomine „Psittacus ultramarinus‘“ hoc modo: 
Frons, nucha, dorsum, alae caudaque ultramarina; pars capitis supe- 
rior, pecetus, corpus tibiaeque coerulea; jugulum et abdomen albo- 
brunneoque varia; maxilla flava, mandibula cornea; alae longae; 
cauda rotundata. 


2. C. cyaneus. Ptilosis tota intense coerulea, unicolor; cauda 
remigesque subtus nigrae; pilei plumae strictae, subulatae; rostrum 
et pedes rubra. | 


Psittacus cyaneus Sparrm. Mus. Carlson. t. 27. La Perru- 
che Sparrmann Le Yaill.. c. p- 128. t. 66 (fig. opt.). Psitta- 
cus Sparrmanni Bechst. Uebers. d. Vög. Lath. $. 80. n. 79. 
Kuhlı. c. n. 68. 

S 


Av. juov. Cyaneus; gutture pallide nigro. 

Cauda longiuscula, corpore tamen brevior, cuneata; lingua supra 
- apicem papilloso-penicillata. Habitus Coriphili sapphirini. Habitat 
in insula O- Tahiti. 


Observatio. Speciei praecedenti paullo majori admodum affınis. 
An ab ea sane diversa? Specimen nitidum a cel. Forster in Eu- 
ropam allatum vidi in Museo Londinensi. 


3. ©. euchlorus. Frons viridis; vertex sapphirinus; genae et ju- 
gulum sanguinea; dorsum, uropygium, pectus, abdomen, crissum, 
alarum tectrices superiores et remiges secundariae eleganter viridia; 
abdomen macula antice sanguinea, postice amethystina notatum; ti- 
biae virides, intus violaceae; remiges 18 supra virides, margine inte- 
riore fuscae; rectrices (12) margine exteriore virides, interiore et 
subtus flavae. Av. adult. ; 


565 


Psittacus euchlorus R. Forster in Manuser. Psittacus pi- 
plans Lath., Shaw. Gen. Zool. 8. p. 472. t. 69 (ig. pessima). 
Psittacus fringülaceus Gmel. p. 337., Lath., Kuhl. Psittacus 
australis Gmel. p. 329. n. 90 (sed non Lath.). Psittacus por- 
phyrocephalus Shaw. Nat. Misc. t. 1 (fig. mala). La Perruche 
fringülaire Le Vaill.]. c. p. 134. t. Ti (fig. opt.). 


Avis junior. Abdomen viride; ventris macula quam in ave 
adulta minor. 


Habitus et magnitudo Coriphili Ruhlü; pilei plumae elongatae, 
angustae, subulatae; rostrum rubrum; cera ad basin rostri rubra, 
medio emarginata; irides igneae; lingua obtusa, antice papillosa; pe- 
des rubri. Habitat (ide A. Forster) in maris pacifici insula Tonga- 
Tabu, praesertim in Coccos nucifera, ab incolis Kohaenga vocatus. 
Avis pulcherrima! (/Mus. Paris.) 


Observatio. Sunt specimina (fide Latham) in pectore fusca. 
An juv., an foem,? 


4. C. solitarius. Vertex non vere cristatus, attamen plumae 
frontis totiusque pilei longae, strictae; hae, tibiae, hypochondriaque 
intense violacea; capitis latera, collum totum laterale et jugulum, 
humerorum regio ac gastraei pars reliqua intense sanguineo-coccinea; 
cervix nigro-coerulescens; alae ac cauda supra, dorsum, uropygium 
ac crissum, nec non colli pars postica superior viridia; cauda subtus 
flavida. Av. adult. h 


Psittacus solitarius Lath. Suppl. (Descript. optima.) Fieill., 
Kuhl. La Perruche. Phigy. Le Vaill.. c. p- 125. t. 64, (fig: 
opt.). Psittacus Phigy. Bechst. in Lath. Uebers. d. Vög. S. 81. 
n. 83, Kuhl . c. p. 69. n. 119. Psittacus Le Vaillanti Shaw. 
Misc. t. 109 (tabula Yaillantiana). Id. Psitacus coccineus Gen. 
Zoolog. 8. p. 472. Zieill. N. D. 25. p. 355. 


506 


Facies tota plumosa; lingua apice papilloso-pennicillata; irides 
fulvae; rostrum et pedes flavescentia; cauda longula, gradato -rotun- 
data. Longitudo 714”. Habitat in maris pacifici insulis Societatis, 
praesertim in Dorabora ac (fide Lesson Yoy. de la Cog.) in in- 
sulis Moluccis. (Mus. Paris.) 


5. C. Kuhlii. Capitis crista duplex, frontis verticisque elegan- 
ter prasino-viridis, oceipitis intense violacea, utraque e plumis elon- 
gatıs, strictis, aequalibus composita; capitis latera et gastraeum totum 
sanguineo-rubra, exceptis tibiis et abdomine amethystino - violaceis, 
hypochondriis, crisso, uropygio et caudae tectricibus superioribus sul- 
phureo-virescentibus; dorsum alarumque tectrices omnes saturate et 
laete viridia; remiges toto nigrae, extus coerulescenti- virescentes; 
rectrices sanguineo-rubrae, apice extimo virescentes, extus magna ex 
parte nigro-cyaneae. /Mas et Foem. adult. 


Psittacula Huhlii. Figors Zoolog. Journ. 1824. N. 3. tab. 16. 


Habitus simillimi Coriphii solitarü; rostrum parvum, miniato- 
rubicundum; pedes miniati, unguibus nigrescentibus; digiti bre- 
ves, robusti; facies tota plumosa, solum orbitarum regio stric- 
tissime nuda, alba; oculi admodum parvi; irides e tribus circulis 
compositae, primo externo miniato, secundo cinereo, tertio, pupillam 
ambiente, flavido; lingua supra apicem papilloso-penicillata; cauda 
longula, latiuscula, apice conico-subrotundata. Longitudo 7” 5%, 
caudae fere 3”, tarsi 6°, alae 5‘, rostri ad frontem 514‘. Habitat 
in maris pacifici insulis Sandwichil; avis pipilans, moribus Psitta- 
culae pullariae simillima. Avicula mirae pulchritudinis, irritata aut 
terrefacta verticis occipitisque plumas erigens. 


Observationes. Specimen ab ipso rege insularum Sandwichii 
in Angliam allatum, a cel. Jigors descriptum, emi Londini; condo- 
navi idem dom. Sturm Norimbergae, in cuius collectione nunc ex- 
stat. Duo exemplaria viva observavi per longum tempus in eollectione 


507 


magnifica regis nostri clementiss. Maximiliani Josephi. Cori- 
philus solitarius, quocum a cl. Lesson (Bullet. univers. des scienc. 
nat. 1825. n. 11. pag. 409.) ©. Kuhlii unitur, species distincta, toto 
coelo diversa. 


XII. Genus. Domicella. Pag. 405. 


1. D. atricapilla. Pileus totus niger; occiput obscure lilacinum ; 
capitis latera, jugulum ejusque latera, crissum et reliquae gastraei 
partes coccinea, exceptis plumis in parte infima juguli basi luteis 
(unde colli fascia lutea occulta), et tibiarum azureis, basi viridibus; 
tectrices alarum-inferiores minores, ac totus alarum margo azureo- 
violacea; collum posticum, dorsum, tergum, uropygium, caudae tectri- 
ces superiores ac pennae scapulares coccineo-purpurea; plumae ha- 
rum partium in basi obscure virescentes; alae supra obscure 
virides, unicolores; remiges intus a basi ultra medium luteae, dein 
paullo nigrae, secundariae apice virides; rectrices omnes subtus coc- 
cineae, supra coccineo-purpureae, large obscure lilacino -terminatae. 
Mas et Foem. adult. 


The second black-capped Lory Edw. 4. t. 171 (fig. bona). 
Lory mäle des Indes orientales Buff. Pl. enl. 119 (fig. mala). 
Psittacus Domicella (inclusa varietate ß) Auctor. Le Perro- 
quet Lory ü collier jaune. Le Yaill.l. ec. t. 95 (fig. bona). 


Avis junior. Plumae flavae fasciae inferioris juguli magis oc- 
eultatae (aut nullae?); tibiae fere toto virides. 


Lory des Indes orientales Buff. Pl. enl. 84 (ig. medioer.). 
Variete du Lori ä collier Le Vaill.. c. t. 095 (fig: bona). 2 


Var.a. Alae, tibiae ac colli fascia prorsus flavae; caput dilute ru- 
fescens; hoc alarumque margo nitide azurea. 


Le Perroquet Lori Radhia Le Vaill. 1. c. t. 94. Psütacus 


508 


x 


Raja Shaw. Gen. Zool. 8. p. 537. t. 82 @con. Yaill., Psittacus 
Rex Bechst. in Lath. Uebers. der Vög. $.92. n. 135. Psittacus 
Radhea Vieill. N. D. 25. p. 357. /d. Encycl. meth. p. 1380. 


Rostrum flavo-aurantium, apieis lateribus vix emarginatum; regio 
ophthalmica et stria in loris nudiusculis, subpilosis cinereae; cera 
cinerea; lingua crassa, apice integra, nigricans; irides aurantio - ru- 
bicundae; pedes intense cinereo-nigricantes, unguibus nigris; cauda 
mediocris, fere aequalis. Longitudo 1114”, caudae 4”; alae 617°, 
rostri ad frontem 1° 21%’, tarsi AU digiti antici externi, excluso 
ungue, 11’. Habitat in insulis [Moluccis, et satis frequens in /Vova- 
Guinea. (Mus. Paris, Monac.; multas vivas vidi.) 


Observatio. Auctorum Psittacus atricapilus a cl. Kuhl cum 
hac specie unitus, non solum ptiloseos pictura sed cauda quoque 
gradata, longiore diversus, spectat verisimile ad Zoem ornatam. — 
‚Avis a Le Vaillant in operis sui tabula 95 exhibita, mera huius 
speciei varietas, in Museo Lugdunensi Batav. obvia. 


2. D. Lory. Pileus totus ater; occiput nonnihil in coeruleum ver- 
gens; capitis latera, totum collum, pectoris ac ventris latera, tibiae 
basi, tergum, uropygium, tectrices caudae superiores et alarum infe- 
riores coccinea, harum superiores, pennae scapulares remigesque 
omnes extus saturate virides, solum remigis primae pogonium exter- 
num nigrum, internum.a basi usque ultra medium laete flavum, re- 
liqua parte nigrum; remiges sequentes maxima parte flavae, apice 
nigrae, quindecima intus nigra, macula rotunda, flava notata, omnes 
subtus nigrae; suffrago violacea; cervix, dorsum supremum, pectus 
in medio, venter, abdomen et crissum elegantnr violacea; rectrices 
duae intermediae coeruleo -virescentes, reliquae coeruleae, intus flavi- 
dae; alarum margo flavescens. /Mas et Foem. adult. 


The first black-capped Lory Edw. 4. p. 170. t. 170 (fig. 
et descript. opt.). Lorius philppensis Driss. 4. p. 225 (descrip- 


569 


tio e specimine adulterato). Lory des Philippines Duff. Pl. enl. 
168 (icon e specimine Brissoniano). Psittacus Lory Auctor. 
(Deseript. guoad caudae picturam falsa). Le Perroguet Lori ä 
scapulaire bleu Le WVaill. 1. c. t. 123 (fig. inaccurata (?) ga- 


straeum coeruleum monstrans) et t. 124 (fig: opt.). 


Rostrum aurantium; lingua integra, nigra; regio ophthalmica lar- 
giuscule nuda et cera obscure incarnatae; irides aurantiae, circa pupil- 
lam paullo pallidiores; pedes unguesque nigri; cauda mediocris, sub- 
aequalis. Longitudo 111%”. Habitat satis frequens in /Vova-Guinea. 
(Mus. Paris. ; multas vivas vidi.) 


Observatio. Specimini a Brissonio descripto caudam Domi- 
cellae garrulae insertam fuisse, mihi persuasum est. Ornithologi 
recentiores hanc adulterationem praetervidebant. 


3. D. punicea. Ohne) jugulum, collum, dorsum totum, uropy- 
gium, caudae alarumque tectrices superiores omnes, pennae scapula- 
res, remiges ultimae supra ac reliquae extus saturate coccinea, hae 
intus nigrae; pectus, venter, latera, tibiae, crissum alarumque tectrices 
inferiores minores obscure violacea, harum majores nigricantes; rec- 
trices saturate coccineae, apice sordide rubicundae. 


Lorius amboinensis Briss. Ornith. 4. p. 231. n. 19. Psitta- 
eus puniceus Juctor. 


Rostrum obscure rubrum; regio ophthalmica nudiuscula, nigri- 
cans; irides aurantiae; pedes fusci, unguibus nigris. Longitudo 11%”, 
caudae 4”, rostri ad oris angulum 111%)”, tarsi 10°, digiti antici 
externi, incluso. ungue, 16‘ Habitat in /Vova-Guinea (inquilinis 
Manambieffe dicta (in Amboina, Ceram. Brisson). (Non vidi). 


Observatio. ‚Tabula Browniana ab auctoribus eitata ad Zelee- 
tum grandem veferri et icon Buffonii vitari debet, cum speci- 


12 


570 


mine alis avis alius exstructo innitatur. — Species certo distincta, 
cum Zclecto grandi a cl. Kuhl false unita. 


4. D. coeruleata. Ptilosis totius corporis coccineo-rubra, ex- 
ceptis pennis scapularibus, cauda tota, remigibus duabus ultimis et 
abdomine infimo eleganter coeruleis; tectrices alarum superiores ma- 
jores coccineae, coeruleo-limbatae; remiges brunnescenti-nigrae; mar- 
gine extimo paullo coeruleo -reflectentes; rostrum aurantium. 


Le Perroquet Lori ü queue bleue Le Vaill.]. c. p. 45. t. 
97. Psittacus coeruleatus Bechst. in Lath. Uebers. der Vög. 
S. 95. n. 141. Psütacus cyanurus Shaw Gen. Zool., Fieill. N. 
D., Ruhlll. c. p. 41. n. 50. - 


Pedes .unguesque nigri; cauda apice subrotundata. Habitus et 
fere magnitudo Domicellae garrulae. Habitat in Dorneo. Le 
Paill. (Olim in museo Rayano Amstelodamp). (Non vidi.) 


5. D. garrula. Rostrum totum aurantium; lora plumosa; caput 
ac collum totum, crissum ac omnes gastraei partes coccinea, exceptis 
tibiis toto flavis; dorsum, tergum, uropygium caudaeque tectrices su- 
periores capite obscurius coccinea; dorsum supremum plumis nonnul- 
lis apice flavis variegatum; rectrices omnes supra a basi ultra medium 
coccineae, dein obscure olivaceo-virides, ıbi extus nonnihil violaceo - 
reflectentes, intermediae duae reliquis dilutius rubrae, ad baseos latera 
virescentes, omnes subtus a basi usque ad medium coccineae, dein 
. obscure virescentes, reflexu nonnullo coccineo; alarum flexura flava; 
tectrices alarum superiores omnes remigumque omnium pogonium 
externum viridia, primariarum pogonium internum a basi ultra me- 
dium roseo-rubrum, apice, sicut secundariarum, toto nigrum, tectrices 
inferiores virescenti-olivaceae, flavo variegatäe, [Mas et Foem. adult. 


The scarlet Lory Edw. Av. 4. t. 172. Psittacus humeris 
luteo-variegatis. Briss. Av. 4. p. 219. n. 14. t. 23. fig. 1 (deser. 


571 


opt.). Lory des Moluques Buff. Pl. enl. 216 (Ag. mala). Psi- 
tacus garrulus (inclusis varietatibus, descriptionibus mancis nixis) 
et Psittacus mexicanus Auctor. Le Perroquet-Lori Nouara. 


Le Vaill.]. ce. t. 96 (fig. bona). 


War. a. Tectrices alarum superiores coeruleo - maculatae. 


Regio ophthalmica nudiuscula et cera albo-cinereae; irides an- 
nulis duobus, externo aurantio, interno strictissimo flavo; lingua 
erassa, apice integra; rostri apex ad latera parum angulatus; cauda 
mediocris, subgradato-rotundata; pedes cinereo-nigricantes, unguibus 
nigris. Longitudo 1114", caudae 41, , alae 634, tarsi 7, digiti 
externi, excluso ungue, 1”. Habitat in znsulis Moluccis, frequens 
in Java; avis garrula, irritata castoris ad instar stridens ac voce 
concrepante clamans, gulam eodem tempore inflans; simiae in modum 
humo assidue exsilit (us. Paris., Monae.; multas vivas vidi; sexus 
dissectione speciminum nonnullorum constitui.) 


Observatio. Sebae icon ac descriptio satis clara Domicellam 
garrulam manifeste exhibent. 


XIV. Genus. Eclectus. Pag. 495. 


1. E. Linnaei. Tab. XXII. Caput ac collum totum, peetus, epi- 
gastrium, crissumque pure coccinea; circulus palpebrarum plumu- 
losus, strietissimus cyaneus; fascia ventris lata, abdomen medium, 
tectrices alarum inferiores, alarum margo totus ac fascia colli supremi 
ante dorsum angustiuscula, laete et pure cyanea; tectrices alarum su- 
periores omnes, remiges secundariae extus (intus coeruleae limbo ob- 
scure virescente) ac ultimae supra, pennae scapulares, dorsum, ter- 
gum, uropygium caudaeque tectrices superiores purpurea; alulae 
pennae intense coeruleae, limbo externo coerulescentes; remiges pri- 
mariae ac anteriores secundariae maxima ‘ex parte intense cyaneae, 
limbo interno nigro, externo angustiore virescente, omnes subtus 


12 * 


572 


toto nigrae; rectrices a basi usque ultra medium purpureae (dorso 
paullo pallidiores), versus apicem sensim, subtus toto cinnabarino- 


roseae, juxta rhachin (non in apice) paullo flavido reflectentes; 
rostrum totum atrum. Jo. adult. 


Habitus Zelecti grandis, primo intuitu simillimi, eodem tamen 
validior; rostrum quam in hac ave robustius, culmine acutius com- 
pressum, apice profundius emarginatum; regio ophthalmica tota plu- 
mosa; irides flavae; cauda mediocris aequalis, quam in Zeclecto 
grandi brevior; pedes unguesque nigri. Longitudo fere 15, rostri 
ad frontem 134°, caudae 4 8’, alae 834", tarsi 8%, digiti antici 
externi, exeluso ungue, 114”. Habitat in /ndia orientali. (Mus. 
Monae). 


Observatio. Vivam avem vidi apud regem nostrum clement. 
Maximilianum Josephum. In hac ave, sicut in sequente colli 
pectorisque plumae laxae sunt, rigidiusculae et fere ut in Aam- 
phastis formatae. 


2. E. grandis. Palpebrae plumosae, caput ac collum superius 
pure coccinea; colum totum inferius, pectus, epigastrium, venter, 
hujus-latera, abdomen_medium ac tibiae ad basin violascenti -Lila- 
cina; pectoris plumae versus basin rubentes‘; alarum margo cyaneus, 
flexurae inferior alarumque tectrices inferiores ventri concolores; 
harum superiores omnes, pennae scapulares, dorsum, tergum, uropy- 
gium, caudae tectrices superiores, remiges ultimae supra ac secunda- 
riae extus Coccineo-purpurea; rectricum taenia apicalıs latiuscula 
erissique plumae luteae, hae basi rubentes, illae reliqua parte dorso 
concolores, subtus paullo dilutiores; hypochondriorum plumae dorso 
concolores, nonnihil viridi-terminatae; remiges penultimae. intus ob- 
scure virescentes, secumdariae ibidem juxta rhachin et in apice ob- 
scure coeruleae, in parte religua obscure virescentes, primariae cya- 


573 


neae, intus ad marginem et subtus nigrae. /Mas et Foem. 
adult. a 


Brown Illustr. t. 6. Perroquet grand Lori, möäle Le 
Vaill.l. ce. t. 126 (fig. sat. accurat.). Psittacus grandis, Kuhl, 
l. c. p. 38. n. 50. Psittaeus janthinus Gmel. Psittacus quebien- 
sis var. ß. Lath. 


Avis junior. Avi adultae similis; plumae pectoris, epigastrii, 
ventris abdominisque coccineae nitore lilacino, viridi-limbatae. 


Lory de la Nouvelle Guinee Buff. Pl. enl. 083 (ig. valde 
medioer.). Psittacus grandis Gmel., Lath.— LeMVaill.. ce. 
t: ‚127: 


Avis juvenilis. Praecedenti similis; pectus viride, paullo lilacino- 
variegatum; reliquae gastraei partes rubro- et viridi- variae. 


Le Vaill.]. c. t. 128. 


Rostrum totum nigrum; culminis acies rotundata; regio ophthal- 
mica tota plumosa; irides flavae; cauda mediocris, aequalis, pedes 
unguesque nigri. Longitudo 13° 11°”, caudae 5”, alae 8, rostri 
ad frontem 1" 8’, tarsi 714’, digiti antici externi, excluso ungue, 
1”. Habitat in insulis Moluccis. (Mus. Paris., /Monac.; multos 
vivos vidi.) 


Observationes. Quae sit Lathamii sic dicta varietas hujus 
avis, prorsus ignoro. Hoc modo describitur: Caput, oollum pectusque 
eleganter rubra; corpus supra fuscum, viridi-coeruleoque varium; 
epigastrium venterque coerulea; crissum coeruleum virescenti- mix- 
tum; tibiae intense castaneae, plumis viridi-marginatis; alarum margo 
ac tectrices inferiores coerulea; remiges obscurae, intense coeruleo- 
marginatae, cauda castanea, apice dilutior; rostrum nigrum; cera et 
pedes obscura. Magnitudo &. grandlis. 


5724 


A cl. Latham ad specimen Musei Hunteriani descriptus. An 
hornotinus Zel. grandis? " 


Ad Eelectum grandem referendus est auctorum P’sittacus jan- 
thinus (Psütacus guebiensis var. ß. Lath.) a Fermin satis accurate 
sed false pro 4Jmericae incola descriptus. — Dedit idem auctor 
nostrum Picum viridem pro Americae incola! Auctorum Psittacus 
puniceus a cel. Ruhl. cum Eclecto grandi unitus, species distincta 
est, nostra Domic. punicea. 


XV. Genus. Psittacodis. Pag. 495. 
a. Ptilosi nigro-rubra. 


1.28, Parugua. Tab. XXIII. Cauda hujusque tectrices, alae to- 
tae, caputac totum collum nilide nigra; tergum, gastraei pars reliqua 
et annulus periophthalmicus (an hic nudus?) coccinea. 


Paragua Marcgr. Hist. rer. natur. Brasil. Lib. IX. p- 207. 
(Liehtenst. Abhandl. der Berlin. Akad. d. W. 1816 — 17. p. 167.) 
Psittacus paraguanus Auctor. Psitacus Stavorini. Less. Voy. 
de la Cogq. aut. du monde. p. 628. Desm. Dict. des sc, nat. 30. 


Rostrum cinereo - nigricans; irides cinereo - fuscescentes (non 
rubrae); pedes albido -grisei; cauda aequalis. Habitus et fere magni- 
tudo Zelecti grandis. Longitudo eirciter 1212, maxillae ad fron- 
tem 9, alae 6” 5°, tarsi circiter 6°. Alae complicatae caudae 
basin transcedunt. Habitat in insula /Yaigiou (ide Less.), non in 
Brasilia. 


Observatio. Marcgrave hanc avem isto modo describit: 
"„Psittacus est niger magnitudine Airu-curau (Psüt. ochroceph.) 
pectore, dorso et ventre medietate anteriore insigniter rubro. Oculis 
nigris, circello rubro. Rostro fusco seu obscure cinereo; cruribus 
et pedibus obscure cinereis.“ Descriptionem ac mensuram hausi ex 


575 


Marcgravei icone, quam acturate depictam mecum communicavit 
Lichtenstein. Eadem icon monstrat plumas virides in femoribus. 
Cel. Lesson tergum rubrum, tectrieibus scapularibus superincum- 
bentibus in ave viva sine dubio tectum, describere omisit. 


ß. Ptilosi viridi. 


2. Ps. magnus. Maxilla roseo-rubra, apice flava; mandibula 
tota nigra; caput, collum, totus truncus supra ac subtus, nec non 
alae supra saturate gramineo-viridia, splendentia; macula epigastrii 
lateralis maxima tectricesque alarum inferiores omnes minores satu- 
rate coccineae, harum majores ac remigum pagina inferior aterrima; 
alarum margo totus cyaneus; rectrices duae intermediae dorso con- 
colores, in apicis medio cyaneae, sequens utrinque concolor,, sed ma- 
gis coerulea, proximae utrinque duae cyaneae, extus large viridi-, in- 
tus nigricanti- viridi-limbatae, extima tota cyanea, excluso margine 
pogonii interni nigro, omnes subtus aterrimae, apice extimo obsolete‘ 
flavidae; remiges primariae supra intense-coeruleae, margine pogonii 
interni nigrae, secundariae extus basin versus virides, versus apicem 
cyaneae, intus juxta rhachin intense cyaneae, dein nigrae. /Mas et 


Foem adult, 


The green and red Parrot from China Edw. 1. t.231 (fig. 
bona). Psittacus sinensis Briss. 4. p. 291 (descript. opt.). Per- 
roquet de la Chine Buff. Pl. enl. 514 (fig. pessima), Le grand 
Perroquet verd de la Nowelle Guinee. Sonner. Voy. & la Nouv. 
Guin. p. 174. t. 108. Psittacus sinensis. Auctor. Psiütacus 
magnus Gmel., Psittacus viridis Lath. Perroquet a flancs rou- 


ges Le Vaill. 1. c. t. 132 (fig. mala). Psitacus lateralis Shaw. 
Gen. Zool. 


Maxilla valida, intumida, tomiis integerrima; regio ophthalmica 


576 


prorsus plumosa; cera vix conspicua; palpebrae cinerascentes; pupilla 
maxima; iris stricetissima, crocea, margine inferiore flava; pedes ni- 
gricantes, squamularum interstitiis albo-pulverulentis; ungues nigri; 
cauda longula, aequalis, lata. Longitudo 1534”, caudae 6, alae 
10 14”, rostri ad frontem 1” 10°, digiti antici externi, excluso un- 
gue, 1” 5”. Habitat in /nsulis moluccis, frequens in /Vova-Guinea 
et in JYaigiou; iridem pro lubitu avis dilatare ac contrahere valet. 
(Mus. Paris., Monaec.; multos vivos vidi; marem et foeminam disse- 
cavyi ipse). Foemina, mare paullo minor, est 15° longa. 


Observatio. Psittacus Sonneratü a cel. Kuhl cum hac ave 
unita, species diversa, cauda longa insignis, noster /alaeornis Ale- 
zandrt. 


35. Ps. sumatranus. Ptilosis tota viridis, colli plumis in flavi- 
dum vergentibus, uropygü coerulescentibus; remiges intus nigrae; 
regio ophthalmica nudiuscula, nigricans; rostrum dilute incarnatum. 


Psittacus sumatranus Raffles Transact. of the Linn. Soc. 13. 
pP: 281. n. 5. 


Irides albae; cauda mediocris, aequalis; pedes plumbeo - coeru- 
lescentes; caput reliquis corporis partibus dilutius viride, Longitudo 
12 sive 14“ (mens. angl.). Habitat in Sumatra, inquilinis Aeke 
dietus (Zaffles). Non vidi. 


4. Ps. gramineus. Frons, vertex, occiput supremum ac capi- 
strum coerulea, hoc in medio lineola atra notatum; collum posticum, 
dorsum, tergum ac alae supra saturate gramineo-viridia; remiges 
extus coeruleae, intus nigricantes; genae, gula, collum anticum ac 
reliquae gastraei partes viridi-flavida, nonnihil in olivaceum vergen- 
tia; rectrices mediae virides, laterales coeruleae, omnes subtus flavo- 
fuscescentes. 


Perroguet d_Amboine Buff. Pl. enl, 862. Psütacus grami- 


577 


neus Auctor. Perroguet ü calotte bleue. Le Faill. 1. c. p. 
80. t. 121 (fig. cum descriptione non satis congruens). 


Habitus et magnitudo Psittaci pulverulenti; cauda apice subro- 
tunda; rostrum rubicundum; pedes plumbei. Habitat in Amboina 
(olim in Museo Parisiensi). Non vidi. 


. y. Ptilosi viridi-rubra. 
5. Ps. Tarabe. Olivaceo-viridis; caput, collum totum, pectoris 


pars suprema et cauda fere a medio ad finem coccinea; rostrum 
fuscum; pedes pallidi. 


Tarabe Maregr. Hist. rer. natur. Brasil. Lib. t. IX. p. 207. 
Lichtenst.]. c. p. 168. Psittacus Tarabe Auctor. 


Cauda aequalis; alae caudae basin paullo transcedentes; circulus 
periophthalmicus (an nudus?) ochraceus; irides cinereo - fuscescentes. 
Magnitudo /sittaci aestivi. Longitudo 12” 5’, maxillae ad frontem 
114", alae 53/,". Certe non Drasiliae, sed, ut videtur, /ndiae sive 
Novae - Guineae incola! x 


Observationes. Marcegravei descriptio huius avis haec est: 
„Tarabe Brasiliensibus, psittacus est viridis, major quam Paragua, 
capite rubro et pectore atque initio alarum. Rostro et pedibus ob- 
scure cinereis.““ Descriptio et mensura ex Marcgravei icone, 
quam depicetam cel. Liechtenstein mecum communicavit. In ea- 
dem alarum initium rubrum non observo. Psittacus Fieldii species 
admodum aflınis an sane diversa®? — Psittacoidis Tarabe forsan ad 
genus diversum pertinet. 


? Genus......,Pag. 406. 


1. Ps. Fieldi, Caput totum intense castaneo-rubrum, mento 
genisque paullo dilutioribus, paullo virentibus; notaeum totum eleganter 


73 


578 


gramineum, pro vario ad lucem objectu aureo-flavo-, sive fusco- 
varians; gastraeum concolor, ad flavum nonnihil vergens; alae basi, 
prope pennas scapulares, macula parya rubicunda notatae; remiges 
intense virides intus obscure nigrae; tectrices alarum inferiores nitide 
coeruleae; rectrices supra virides, intus et subtus flavidae. 


Psittacus Fieldi Swains. Quarterly Journal of science, lite- 
rat. and the arts XIX. 1825. p. 109. . 


Quam Ceram Lory (?) validior; rostrum pro avis mole cras- 
sum et validum; maxillae culmen lineari -exaratum; mandibula lon- 
gior quam alta, gonyde ascendente, apice lato et obtuso (ut in Psit- 
tacis), parte inferiore obsolete triangulari; cera tota nuda; narium 
apertura lata, rotundata; cauda modice longa, apice rotundata, rectri- 
cum apice ovato-acuminato; pedes breves, nigri. Habitat in Vova- 
Hollandia. Swainson. 


4A Psitt. Tarabe perquam aflini praesertim inopia fasciae rubrae in 
apice caudae pedibusque nigris differre videtur. Nec hanc avem vidi, nec 
Psitt. Tarabe, eujuscauda, ut in congeneribus, apicem aequalem habet. 


XVI. Genus. Psittacus. Pag. 496. 


a. Pilei plumis brevissimis, adpressis. 


1. Ps. Erithacus. Frontis latera, capistrum ac tota facies nuda, 
subpapillosa, quasi albo-pulverulenta; plumae capitis, colli ac totius 
gastraei canescenti-ardesiacae, omnium margo apicalis canescens; 
abdomen infimum, tibiae crissumque collo paullo dilutiora, plumarum 
margine lilacino -reflectente; dorsum supremum, pennae scapulares 
alaeque supra toto ardesiaca, plumarum margine vix obscuriore; 
cauda tota ejusque tectrices superiores puniceae; tergum uropygium- 
que perlaceo-canescentia, plumarum margine obscuriore, lilacino- 
reflectente; remiges omnes toto ardesiaco-nigrae; tectrices alarum 
inferiores pectori concolores. Mas et Foem. adult. 


579 


Gesn. Ornith. I. p. 722. Psittacus cinereus Aldrov. 1. p. 
676. Psittacus guineensis cinereus Briss. 4. p. 310. n. 49. Per- 
roguet cendre de Guinee. Buff. Pl. enl. 311 (ig. medioer.). 
Psittacus Eriüthacus ductor. 


Var. «. Ptilosis plus minusve puniceo - variegata. 


Psittacus erythroleucus Aldrov. p. 677 et Auctor. The 
asheolour’d and red Parrot Edw. }. t. 165. Psütacus Erithacus 
var. ß, y, 6. Psittacus ruber Scop. Ann. 1. p.52. Le Perroquet 
cendre tapire Le Faill.l. c t. 101. 


Var. ß. Ptilosis tota cana, excepta cauda cum tectricibus supe- 
rioribus punicea. ; 


Le Vaill\. ec. t. 100. 


Yar. y. Ptilosis tota in nigrum vergens; cauda rubicundo -ar- 
desiaca. 


Le YElL). et. 102. (Hanc varietatem raram in mus. Pa- 
ris. vidi.) 


Rostrum nigrum mediocre, maxillae apice multum producto, si- 
nuato; maxillae culmen apicem versus in dilute corneum vergens; 
irides flavo-albae; lora singulis pilis brevibus albidis obsita, pedes 
nigri albo-pulverulenti; ungues corneo-nigricantes; cauda brevis, 
apice recto-truncata; alae longae caudae apicem fere excedentes. 
Longitudo 14,”, rostri ad frontem fere 134”, caudae 53,”, alae 934", 
tarsi 9’, digiti antici externi, excluso ungue, 1 4. Habitat fre- 
quentissimus in Africa occidentali; ova parit, columbinis paullo 
minora, toto alba; avis egregie loquax varias modulatur gutture vo- 
ces, scurrili strepitu, quicquid et audit, ait, cantat. (Mus. Paris., 
Berol., Monac.; multos vivos vidi.) 


713% 


580 


ß. Pilei plumis latiusculis, laxioribus, nuchae compac- 
tis, squamoso-positis. 


2. Ps. festivus.  Tergi infimi uropygiique plumae coccineo- 
sanguineae, basi flavae; fascia frontis strietissima cum utroque apice 
ad oculum ducta ibique dilatata castaneo-purpurina; vitta supra ocu- 
los versus verticis et occipitis latera ducta et mäcula menti longitu- 
dinalis indistinete marginata, turcino-cyanea; capitis partes superio- 
res omnes virides, pro vario ad lucem objectu nonnihil in coeruleum 
vergentes; alarum margd totus, tectrices superiores ac inferiores, 
eollum, capitis partes reliquae ac totius trunci partes superiores et 
inferiores viridia; notaeum gastraeo’ obscurius; alulae pennae tectri- 
cesque alarum majores pone illas sitae, remiges primariae ac secun- 
dariae pogonio externo intense cyaneae, hae apice et interno pogonio 
nigrae, pagina inferiore nigrae, limbo interno magna ex parte mala- 
chitaceo; rectrix extima viridis, externo latere limbo dilute cyaneo, 
secunda tota viridis, rectrices reliquae, exceptis duabus intermediis 
toto viridibus, ejusdem coloris, versus basin flavam mMacula pallide 
coccinea notatae, omnes subtus malachitaceo - virescentes, tectrices 
superiores virides. /Mas et Foem. adult. 


Le Perroguet Tahua de Caj. Buff. Pl. enl. 480 (ig. mala). 
Psittacus festivus Auctor. Perroquet Tavoua Le Faill. c. 
t. 129 (fig. opt.). 


Far. a. Ptiloseos pars viridis rubro -maculata. 
L’Amazone tapire en rouge Le Vaill.. c. t. 83 (fig. opt.). 
Var. ß. Verticis plumae fuscescenti-marginatae. 


Rostrum pallide corneo-nigricans, culmine bianguloso, medio 
exarato, oculi iride aureo-flava (fide Ze Yaill.), pedes plumbeo- 
nigri, unguibus nigris, cauda aequalis. Longitudo 1514”, caudae 


581 


4" 4'", alae 8”, tarsi fere 8”, rostri ad frontem 1” 7. Habitat 
in Guiana, satis frequens in Drasilia versus flumen Amazonum, ac, 
ut dicitur, in Cajenna ; docilis. (Mus. Parıs., Berol., Monae.) 


3. Ps. poecilorhynchus. Rostrum corneo-nigricans, macula in ma- 
xillae basi testaceo-rubicunda magna notatum; mändibula circa basin 
rufescenti-flavida; macula sincipitis majuscula lutea; alarum flexura 
coccinea; capilis partes superiores reliquae, laterales, colli antiei et 
lateralis ac totum gastraeum viridia, in malachitaceo-viride vergen- 
tia; tectrices alarum superiores, remiges ultimae extus, pennae sca- 
pulares, collum posticum, dorsum, tergum et uropygium saturate vi- 
ridia; alulae pennae ejusdem coloris, intus versus basin nigrae; remi- 
ges extusintense cyaneae, intus nigrae, penultimae extus a basi ultra 
medium virides, dein cyaneae, intus nigrae, omnes subtus latere ex- 
terno nigrae, interno malachitaceae; tectrices alarum inferiores ac 
caudae superiores virescentes; rectrices extus a basi ultra medium vi- 
rides, dein virescenti-flavae, intus luteae, medio macula rotunda ob- 
scure viridi, versus basin altera oblonga coccinea notatae; rectrices 
quatuor intermediae absque rubore, a basi ultra medium virides, dein 
viridi-flavae. /Mas et Foem. adulk. 


Psittacus viridis, alarum costa superne rubente. Aldrov. 1. 
p- 669. /d. Psittacus poecilorhynchos. p. 670., Shaw Gen, Zool. 
8. p- 491. Psittacus amazenicus poecilorhynchos Briss. 4. p. 
270. Psittacus ochrocephalus var. y. Gmel. Psittacus amazonı- 
cus var. y. Lath. — Psittacus flavifrons Herm. Observ. Zool. 
p: 126. 


Avis junior. Viredo minus pura; tectrices alarum superiores 
majores ae remiges penultimae flavido-marginatae (praesertim latere 
interno); sincipitis macula minus extensa; flexura alae parum aut vix 
coccinea. 


Rostrum mediocre, culminis biangulosi medio subcanaliculatum ; 


582 


lingua nigricans; regio ophthalmica (quam in /?’s. pulverulento mi- 
nus large nuda) nudiuscula, alba; iris circulis tribus, quorum primus 
igneo-isabellinus, secundus flavus, tertius, pupillam ambiens, pallide 
olivaceus; pedes albido-plumbei, unguibus cinereo -nigricantibus. 
Psittaco ochrocephalo paullo major, ejusdem habitu. Cauda medio- 
eris, aequalis. Longitudo fere 15”, caudae 414”, rostri ad frontem 
19", tarsi 10. Habitat in Drasilia versus flumen Amazonum. 
(Mus. Paris., Monaec.; tres vivos vidi.) 


Observatio. Haec species distinctissima facile disiinguitur a 
simili varietate Psittaci pulverulenti humeris coccineis, rostri mino- 
ris rectricumque piclura, statura minore caet. 


+4. Ps. pulverulentus. Cauda absque rubedine; rectrices duae 
intermediae toto virides, caeterae a basi ad medium virides, reliqua 
parte, praesertim interna, flavidae, pro vario ad lucem objectu viridi- 
reflectentes, omnes subtus ejusdem coloris; plumae colli postiei lon- 
giusculae, ac totius capitis superioris latiusculae, rectiusculo -trunca- 
tae, apice nigricanti-limbatae; carpi plumae obsolete coccineae; lim- 
bus plumarum in capite in coeruleum vergens; plumae humeri ac 
flexurae alae, dorsi, tergi, uropygii, pennae scapulares alarumque 
tectrices superiores virides, quasi albo - pulverulentae; capitis ac coll: 
totius ptilosis religua, nec non totius gastraei alarumque tectrices 
inferiores ejusdem picturae, paullo minus pulverulenta; alulae pennae 
tectricesque pone has sitae virides, pogonio interno versus basin 
nigrae; remix prima supra toto nigra; remiges sequentes octo intus 
nigrae, extus a basi ultra medium virides, religua parte cyaneae, 
sequentes 5 extus basi virides, dein ultra medium roseo-coccineae, 
tum paullo viridi-tinctae, reliqua parte cyaneae, intus 'nigrae; remi- 
ges reliquae ejusdem pieturae, absque rubedine, omnes subtus pogonio 
interno maxima parte malachitaceo -virides; rostrum nigrum, ma- 
xilla basi macula flavida, mandibula tali flavido-nigricante notatae. 
Mas et Foem. adult. 


583 


Le Perroquet Meunier de Caj. Buff. Pl. enl. 861 (fig. satis 
accurat.). 


Var. a. (Avis domefacta.) Ptiloseos pictura ordinaria, excepta 
sincipitis macula magna, aureo- flava. 


= 
Psittacus pulverulentus Auctor., Kuhl, L’A#Amazone, fe- 
melle. Le Vaill. I. c. t. 85 (fig. opt. falso pro foemina Ps. 
ochrocephaliindicata). Jd. Perroguet Meunier.t. 92 (fig. opt.). 


Var. ß. (Avis domef.) Sineiput macula flava, ecceineo- varie- 
gata notatum. 


Spix Av. Brasil. 1. p. 43. 


Habitus Ps. ochrocephali, eodem multo robustior; rostrum cul- 
mine biangulosum, robustum; regio ophthalmica largiuscule nuda ac 
cera alba; irides circulis duobus, primo angustissimo, eroceo, altero 
lato, fusco; pedes albidi, unguibus nigris; cauda subaequalis, mediocris. 
Longitudo 1514’, rostri ad frontem 134”, alae 91%”, caudae 514", 
tarsi 9’ Habitat in Cajenna et in Brasilia, versus flumen 
Amazenum; docilis. (/Mus. Paris., Berol., Monac.; multos vivos 
vidi.) 


Observatio. Species sequens similis differt constanter statura 
minore, rostro minus valido, alio modo colorato, et oculorum pictura. 


5. Ps. xanthops. Fostrum totum album, subincarnatum, vali- 
dum; frons, vertex, capitis latera ac tibiae ranuınculaceo-flava; alarum 
flexura coccinea, margo infimus flavidus; remiges mediae basi cocci- 
neae, reliqua parte nec non primariae virides, exclusa omnium 
parte apicali cyanea; rectrices supra laete virides, apice lato 
flavido - virescente, omnes, exceplis intermedis, intus magna ex 
parte rubrae, interstitio viridi; extimae latere externo paullo 
coerulescentes; genarum pars inferior, collum ac reliquae trunci et 


584 


alarum partes viridia, plumae notaei paullo nigricanti-marginatae ; 
pedes et ungues albidi. /Was et Foem. adult. 


L’Amazone ü tete jaune Le Vaill. 1. c. t. 86 (fig. accurat., 
exceptis tibüs viridibus). 


"Var. a. Caput, gula humerique toto ranunculaceo-flava; frons 
einereo-alba; humerorum gulaeque plumae basi rubrae; rostrum pe- 
desque alba. 13 1. 


Psittacus amazonicus gutiure luteo Briss. hı. p. 287. Psit- 
tacus ochropterus Auctor. Le Perroguet a epaulettes jaunes, 
mäle. Le Vaill. 1. ec. t. 98 (bdis.). Psittacus poeclorhynchus 
Shaw. 


Var. ß. Simillimus praecedenti, pileo toto flavo. 
Le Vaill.. c. t. 08. 


Magnitudo fere et habitus Psittaci pulverulenti; regio ophthal- 
mica nudiuscula ac cera albae; oculorum iris eirculis tribus, primo 
eroceo, secundo flavo, tertio, pupillam ambiente, pallide olivaceo, sub- 
obsoleto;-lingua alba. Habitat-in America meridionali. (Mus. Be- 
rol.; quatuor vivos vidj.) 


Observatio. Species distinctissima, praeter capitis tibiarumque 
pieturam a Psittaco ochrocephalo non solum corpore majori, sed 
rostro quoque validiori, albo et linguae colore prorsas diversa. An 
varietates, a me non-visae, distinctae species? 


+ 6. Ps. ochrocephalus. Frons ac sinciput ex parte turcino- 
coerulescentia; verticis pars, regio tota rostrum inter et oculos ac 
infra hos, gulaeque latera laete flavo-ochracea; recirix prima= 
extus basi viridis, medio pallide cyanea, reliqua parte flavida , 
nonnihil coeruleo-reflectens, intus basi flava, dein macula roseo- 


585 


eoccinea, altera macula subsequente connata viridi minore no- 
tata, religua parte virescenti- flava; rectrices sequentes concolores 
„pogonio externo sine nilore cyaneo“, macula rubra, versus rec- 
trices intermedias sensim minore, alterius pogonil marginem quo- 
que juxta fascia attingente; rectrices qualtuor intermediae viri- 
des, laterales large flavido-, duae intermediae vix flavido-Lmbatae ; 
humerorum ac flexurae margo coccineo-ruber; margo ac tectrices 
alarum inferiores incluso carpi margine virescentes, tibiae interne la- 
tere, extus basi ochraceo-flavae; plumae capitis supremi reliquae, 
colli postici, lateralis ac dorsi supremi limbo apice nigro -limbatae; 
pennae scapulares, caudae et alarum tectrices superiores omnes, tergum, 
uropygium remigesque ultimae intense viridia; erissum ac reliquae cor- 
poris partes inferiores virides, flavido-reflectentes, margo apicalis plu- 
marum latarum rectisculo-truncatarum nigricans, subobsoletus; remix 
prima nigra, limbo externo eyaneo-zglucente;, remiges 2— 10 extus 
a basi ad pogonii subsinuati medium virides, reliqua parte coeruleae, 
intus toto nigrae, 10—15 extus basi infima virides, dein ultra me- 
dium coccineo-sanguineae, reliqua parte cyaneae, intus nigrae; 15 
macula obsoleta rubra notata; reliquae extus fere toto virides, apice 
nonnihil cyaneo-reflectentes, limbo interno nigricante; omnes subtus 
maxima ex parte in limbo interno malachitaceae; tectrices inferiores 
majores ejusdem coloris; alulae pennae tectricesque pone has sitae 
virides; rostrum toto nigrum. /Mas adult. 


Psittacus viridis melanorhynchos Aldrov. ı. p. 672. Psit- 
tacus amazonicus jamaicensis Briss. Av. 4. p. 276. (Psitt. aestiv. 
ver. y. Gmel., Lath.) — Aiuru-curau Marcgr. Hist. rer. nat. 
Brasil. lib. IX. p. 205 (Lichtenst. 1. c. p. 166.) Psittacus bar- 
badensis Gmel., Lath. (desceriptio ex Albini icone pessima). 
Psittacus decorus Herm. Observ. Zool. p. 126. Psittacus ama- 
zonicus Kuhll. c. p. 74. L’Amazone mäle Le Vaill. 1. c. p. 
25. t. 84. (fig: opt.). Jd. L’dmazone & callotte bleue t. 37 (fig: 


74 


586 


x 


opt.). Le Perroquet äü tete jaune Azar. Voy. n. 285. Psitt. 
aestiv. cum var. 1. Spix Av. Bras. p. 44. 


Foemina. Mari simillima, capitis flavedine solum minus extensa. 


Juvenis. Avi adultae similis minus laete viridis, plumarum‘mar- 
gine parum aut vix conspicuo; caput tibiaeque viridia, absque flave- 
dine aut hic et illic plumula flava variegata; frons ac sinciput tur- 
eino-coerulescentia; humeri virides, plumulis rubris singulis varii; 
reliqua alae rectricumque pictura adulti, rostrum plumbeo - nigricans 
fuscescenti-nubilatum. (Abdominis plumae interdum basi subtilissime 
vinaceo-lavatae). 


Perroquet vert et rouge de Cajenne Buff. Pl. enl.312 (fig., 
excepto rostro rubro, salis accurata, a nemine recte dijudicata). 
Psitt. ochroceph. var. ß. Gmel. Psitt. amaz. var. ß. Lath. Psitt. 
aestivus var. 4. Spix Av. Bi. p. 44. 


Var. a. Ptilosis viridis, plus minusve flavo-variegata; humeri 
rubri; frons turcino - coerulescens. 


Edw. t. 162. Psitt. amazon. varius Briss. 1. c. p- 281. n.. 37. 
t. 26. fig. 2. Perroquet Amazone varie du Bresil Buff. Pl. enl. 
120. ZL’Amazone tapire en jaune Le Yaill. \.c. t.89 (fig. opt.). 


Var. ß. Ptilosis tota flava, exceptis humeris remigumque po- 
gonio interno versus basin coccineis. 


Perroquet jaune Buff. Pl. enl. 13. Psüt. Aurora ductor. 


Yar. y. Ptilosis ordinaria, pro vario ad lucem objectu in au- 
reo-flavum vergens. 3 


Azarı.c.p. 7 


Var. 6. Rostrum ac cera, 08, lingua, pedes remigesque alba, 


587 


harum intermediae et omnes rectrices rubro-flavoque maculatae; 
alarum tectrices, dorsum supremum ac pennae scapulares albo -flavi- 
dae; tectrices inferiores laete flavae; ptilosis reliqua straminea; ocu- 
lorum iris aurantia, pupilla annulo viridi eineta. Azarl. c. 


Var. e.. Ptiloseos pietura ordinaria; sincipite albo. (Descriptio 
haec mea e specimine vivo senil.) 


Adiuru-curau, secunda species /Maregr.|]. c. p. 205. 


Rostrum culmine subbiangulosum; cera subsetulosa nigricans; 
regio ophthalmica parum nuda, albida; oculorum iris circulis tribus, 
primo croceo, sequente flavo, tertio, pupillam cingente pallide oliva- 
ceo, subobsoleto; pedes albidi; ungues plumbeo -nigricantes; cauda 
fere aequalis, mediocris. Longitudo 1414”, caudae 5%,”, alae 9", 
maxillae 10°’, tarsi 9“. Habitat congenerum vulgatissimus in Su- 
rinamo, Guiana, Brasilia et Paraguay usque ad flumen /a Plata, 
gregarius, perquam clamosus, vespere in sylvas rediens, plantationi- 
bus eitrorum infestissimus, ova tria alba pariens; specierum fere om- 
nium docillima, quam ob rem in Europam tam frequenter allata. 
Iridis circulos prolubitu dilatare tali modo valet, ut circulus secundus 
flavus primo externo croceo prorsus obtegatur. (Mus. Paris., Berol. 
et /Monac. habent specimina fera). 


Observationes. Species haec domefacta variat miro modo, sed 
fere omnes varietates prope suffraginem aut in tota tibia flavae, in 
humeris sive in carpo plus minusve coccineae sunt. Frontis plumu- 
lis rigidiusculis, rectricum pictura, tibiis viridibus, rostro toto nigro 
species haec a praecedente, humeris coccineis, rostri ac oculorum 
pictura a sequente distingui potest. Marcgravei Aiuru-apara 
est varietas Psittaci ochrocephali (Lichtenst. 1. c. p. 168). — 
Varietates 2, 3 a cel. Spix 1. c. indicatae spectant ad juniorem 
Psittacum amazonicum. 


74* 


588 


+7. Ps. amazonicus. Rectrices quatuor laterales extus medio 
virides, basi et apice flavicantes, intus flavae, macula intermedia 
maxima pallide coccinea, in medio macula altera transversa vi- 
ridi, versus rectrices intermedias sensim latiore, dissecta; rectrix 
quinta et sexta extus a basi ad medium virides, dein flavidae; intus 
basi et apice flavae, medio virides; rectrix subsequens macula pallide 
rosea notata; rectrices reliquae a basi subflavescente ultra medium 
virides, reliqua parte flavidae, subtus pallidiores; regio prope oris 
angulum, genarum pars anterior mentique latera ochraceo-lutea; fron- 
tis plumae ac sincipitis, nec ron vitiae supra et ultra oculos 
ductae laete amethysstino-coerulescentes, basi flavae; plumae oc- 
eipitis, colli totius postici et lateralis dilatatae limpo apicali subni- 
gricante notatae, dorsi, tergi, uropygii ac totius corporis inferioris, 
erissi ac libiarum, pennae scapulares, humerorum margo et flexura 
alae, tectrices alarum superiores ac inferiores laete viridia; corporis 
partes inferiores non in flavidum vergentes; carpi margo non- 
nihil aurantio-rubicundus; remix prima supra toto nigra, subtus 
limbo interno subbasali malachitacea; remiges 2, 3, 4 supra latere 
externo a basi ad medium subcyaneum pogonii subsinuati virides, 
intus et reliqua parte nigrae absque pictura coerulea; 5, 6, 7, 8 
extus a basi ad medium virides, dein intense coeruleae, intus nigrae; 
9, 10, 11 et 12 extus basi paullo virescentes, dein ultra medium 
laete testaceo-sanguincae, reliqua parte intense coeruleae, intus 
nigrae (duodecima macula rubra obsoleta insignis); reliquae ejusdem 
picturae absque rubore, omnes subtus magna parte pogonii interni 
malachitaceae. Mas et Foem. adult. 


Acuru-curuca Marcgr. Hist. rer. natur. Brasil. lib.. IX. p. 
205. Lichtenstein]. c. p. 166. Psittacus amazonicus Briss. 
Av. ı. p. 256 (descript. opt). Le Perroquet dmazone Buff. Pl. 
enl. 547 (fig. admod. mediocr.) Id. Perroquet Crigq. de Caj. (fig. 
medioer. ab auctoribus ad Psiüt. agü. falso relata). Femelle du 


589 


Perroguet Acourou Couracou Le Faill.}.c. t. 110 bis (fig. bono). 
Psittacus Aourou Shaw. Gen. Zool. Psütacus aestivus Kuhl 
(synonymiae exposiio non satis accurat.). Psitacus amazonicus 
Spix Av. Brasil. p. 45. 


4o. junior. Avi adultae simillima, verticis plumae flavae magis 
extensae, coeruleae potius supra et ultra oculos ductae. 


- Psittacus _ amazonicus fronte lutea Briss. Av. 4. p. 261. n, 
32 (desceript. opt.). Psittacus amazonicus, Gmel., Psittacus 
aestivus var. &. Lath. — Le Perroguet Acourou Couracou Le 
Yaill.].c.t. 110 (fg. bona). Psiüt. aestiv. var. 2, 3. Spix Av. 
Bras. p. 44. 


Pullas. Frons, sinciput ac vertex, regio ante et pone oculos, 
genae ac regio parotica toto flava; plumae oceipitis, colli ac to- 
tius corporis inferioris flavido-virescentes, limbo apicali latiusculo 
obscurius viridi; remiges omnes extus malachitaceo -virides, in- 
tus nigrae, versus apicem fuscescenti-albido-marginatum virescen- 
tes, subtus maxima parte malachitaceae; alarum margo viridis, paullo 
flavido-lavatus; tectrices alarum superiores ac inferiores omnes, pen- 
nae scapulares, remiges ultimae margine flavo-terminatae; dorsum, 
tergum, uropygium caudaeque tectrices superiores intense viridia, hae 
in flavidum vergentes; rectrices duae intermediae virides, basi flavae, 
reliquae virescenti-flavae, macula subbasali magna pallide sanguineo- 
rubra notatae, pogonio externo versus basin virescenti-lavatae; man- 
dibula cum cera albida, maxilla in utroque baseos latere citrino-flava, 
apice albida, reliqua parte corneo-nigricans; irides aurantiae. 


Psitt. luteus Gmel. 114. FPsiütac. luteolus Lath. Psitt. xan- 
thops Spix Av. Bras. 1. c. t. 26 (fig. accur.). 


Rostrum basi citrino - flavum, versus apicem corneo-albescens 
aut fuscescens, quam in Ps. ochroceph. minus validum; regio oph- 


590 


thalmica et cera albidae, oculorum iris eirculis duobus, primo eroceo- 
einnabarino angusto, altero, pupillam ambiente, fusco lato; lingua 
supra nigricans; pedes robusti plumbeo-albidi, unguibus corneo- 
fuscescentibus; cauda mediocris, subaequalis. Longitudo 12” 8’, 
alae 71", caudae 4” 1”, tarsı 614”. Habitat in Guiana, satis 
frequens in Drasılia, praesertim versus flumen Amazonum, gregarius 
juxta ripas et ostia fluviorum in fruticibus Ahizophorae Mangle de- 
gens, in truncis cavis harum arborum nidificans; eitrorum plantatio- 
nibus infestus, docilis; Brasiliensibus Curica; nuchae plumas saepius 


in altum erigit. 


Observationes. Ad hanc speciem spectat pars synonymiae Psi- 
taci aestivi, Ps. amazonici et Ps. ochrosephali auctorum. Hae 
auctorum aves ob earum synonymiam perturbatam vix solubilem 
ex systemate prorsus rejiciendae.e Drissonii descriptiones optimae 
solummodo citandae, reliquorum auctorum, e speciminibus domefactis, 
colore mire variantibus, hanc ob rem fugiendae sunt. 


Psitacus agılis a cel. Kuhl. in_synonymiam /sittaci amazo- 
nici receptus differt ab hoc toto coelo, sed tabula ZAuffoniana 
huc pertinet. — Marcgravei Acuru-curuca varietatibus hujus 
avis adnumerandus est. 


8. Ps. hypochondriacus. Viridis; abdominis fascia lata, ranun- 
eulaceo -.flava in utroque latere macula sanguineo-rubra terminata, 
caput brachiique margo lutea; rectrices duae intermediae toto viri- 
des, reliquae virescenti-flavae, macula ante medium rubra notatae; 
remiges nigrae, extus virides; rostrum citrino-flavum , culmine ma- 
xillae ad latera nigrescente. 


Psittacus hypochondriacus Liehtenst. in Mus. Berol. 


Regio ophthalmica nudiuscula; cauda recto- truncata; pedes fla- 
vidi, unguibus flavis. Habitus et magnitudo Psittaci ochrocephali. 


501 


Longitudo 12, caudae 31%”, alae 7” 8‘, rostri ad frontem 117”, 
tarsi 6”. Habitat in Drasilia. (Mus. Berol.). 


+09. Ps. autumnalis. Vitta ex oris angulo infra oculos et aures 
ducta aureo-flava, prope orem.paullo rubro-irrorata; macula in loris 
et altera in fronte magna coccinea; stria supra oculos stricta flavo- 
rubroque variolosa; plumae sineipitis, verticis occipitisque turcino - 
eoerulescentes, basi virescentes; plumae colli postici elongatae, latae, 
recto -truncatae, virides, fasciola apicali amethystina nigricanti-ter- 
minalta notatae; genae, gastraeum totum, alarum margo totus ac tec- 
trices inferiores omnes laete viridia; carpi margo flavescens; caudae 
alarumque tectrices superiores omnes, pennae scapulares ac reliquae 
partes notaei virides; alulae pennae virides, apice paullo cyaneae; 
remix prima supra toto nigra; remiges sequentes O0 extus a basi ad 
medium cyaneum virides, reliqua parte nigrae; sequentes quatuor 
extus basi virides, dein ultra medium sanguineo-rubrae, in hoc viri- 
des, reliqua parte cyaneae, intus nigrae; penultimae extus virides, 
-apice toto cyaneae, intus nigricantes, omnes latere inferiore fere a 
medio ad apicem nigrae, reliqua parte malachitaceae; rectrices supra 
a basi ultra medium virides, reliqua parte dilute virescenti-flavae ; 
extimae intus juxta rhacheos basin paullo rubro-lavatae. Adult. 


The lesser green Parrot Edw. 4. t. 164 (fig. sat. accurat.), 
Psittacus autumnalis Linn., Gmel., Lath. (exclusis varietatt.), 
Kuhl. Le Perroquet a joues oranges Le Vaill. .c. t. ı1 
(an mutuata tabula Edwardsiana?) Psitacus aurantius 
KWieillL. N.D. 


Av. junior. Avi adultae similis; verticis plumae minus coeru_ 
lescentes, versus basin flavido-virescentes, colli postici virides brevio- 
res, hic et illic plumis intermixtis flavis. 


Psittacus Diadema Spix. Av. Brasil. 1. t. 32. 


592 


Regio ophthalmica nudiuscula alba; irides laete flavo - aurantiae; 
pedes unguesque , obscuri; rostrum luteum, circa tomia obscurum. 
Habitus et magnitudo Psittaci vinacei, ei subsimilis. Longitudo 
1434", alae 8” 1", caudae aequalis 434°, rostri ad frontem 1354", 
tarsi fere 9”. Habitat in Zrasilia et Mexico. (Mus. Berol., Monac.) 


Observationes. Spixii icon et descriptio e specimine dome- 
facto mutilo. Auctorum varietas ß. spectat speciem distinctam, Psit- 
tacum Bouqueti, Lathamii varietas ö. Psütacum brasiliensem; 
var. y (var. ö. Gmelini) vix determinari potest. 


10. Ps. brasiliensis. Frons ac capistrum coccinea; aurium ma- 
cula magna supra genas ducta subrotunda coerulea; vertex viridi- 
flavidus; occiput et nucha saturate viridia; gastraeum a margine in- 
feriore menti rubri ad crissi subflavidi finem viride, nonnihil ad fla- 
vidum inclinans; alarum flexura flava; carpi margo ruber; remiges 
primae obscurae, sequentes pogonio externo coeruleae, ultimae viri- 
des, extus flavo-limbatae; tectrices alarum superiores mediae et mag- 
nae saturate virides, flavo-marginatae, parvae pallidius virides; plu- 
mae colli postici ac dorsi supremi virides, obscure purpurino -limba- 
tae; dorsi, uropygii, caudae tectrices superiores ac pennae scapulares 
virides; rectrix extima pogonio externo coerulea, sequens coccinea; 
rectrices duae intermediae virides, reliquae interno pogonio coccineae; 
‚externo virides, omnes fascia flava terminatae. 


The brasilian green Parrot Edw. Av. 4. t. 161. Psütacus 
brasiliensis Linn., Gmel. Psittacus autumnalis, var. 6. Lath. 
Le Perroguet & joues bleues Le Vaill.. c. p.,57. t. 106. Psit- 
tacus cyanotis Kuhll. ce. n. 133. 


Habitus et magnitudo Psittaci Dufresneani; rostrum dente 
subobsoleto munitum, incarnatum; cera obscura; regio ophthalmica 
nudiuscula dilute cinerea; irides intense fusco-atrae; cauda subaequa- 


903 


lis, pedes fuscescenti-cinerei.., Habitat iin Drasilia' versus Peru (Ed- 
wards). Non vidi. ie nor Ahu x AT, 


+ 11. Ps.: Bouqueti. Rostrum corneo-cinereum; maxilla in medio 
macula oblonga isabellino - aurantia notata; frons, mentum, facies ae 
regio circa oculum violaceo-coerulea; gula collumque supremum in me- 
dio coccinea, rubedine in acumen terminata; ‚remiges primariae an- 
teriores toto coeruleae; mediae concolores, attamen a basi.ad medium 


coccineae; ultimae, occeiput ac totum notaeum nec non alarum margo 


viridia; collum laterale anticum ac reliquae trunci partes inferiores 
viridia, dorso pallidiora; tectrices alarum inferiores flavido- virides; 
rectrices supra virides, fascia lata flavescente terminatae, subtus vi- 
rescenti-favidae, laterales pogonio interno versus basin paullo coc- 
cineae. Sv. adult. 


The blue-faced green Parrot Edw. Av. 1. t. 230 ( fig. 
bona). Psütacus autumnalis var. ß. Gmel., Lath. Le Perro- 
quet Bouquet Le Vaill. 1. ec. t. 104. t. 135 (ig. bona). Psitta- 
eus Bouqueti Bechstein in Lath. Uebers. d. Vög. p. 00. n. 167. 
FEuhll.c. Psittacus coerulifrons Shaw. Gen. Zool. 8. p. 515. 


"Psittacus eyaneocapillus Yieill. Encyel. meth. Livr. 03. p. 137. 3. 


Regio ophthalmica nudiuscula pallide incarnata; irides laete au- 
rantiae; cauda aequalis. Habitus et magnitudo Psittaci autumnalis. 
Habitat in DZrastlia. (Vivum vidi in Portu Gratiae.) 


12. Ps. erythrurus. Viridis; plumae dorsi ac corporis inferio- 
ris basi flavae, margine nigrae; cauda alarumque margo internus 
coccinea, illa apice fascia flava notata; sinciput et regio inter rostrum 
et oculum rubro-purpurea; facies ac gula coerulea, plumarum basi 
rubra; occipitis plumae coeruleo - marginatae. 


Psütacus erythrurus Kuhl. }, c. p. 77. n. 134. 
73 


594 
Magnitudo et habitus Psittaci autumnalis. Habitat in Brasilia, 
(Mus. Paris., fide Kuhl.) Non vidi. 


15. Ps. Dufresneanus. Rostrum coccineum apice albidum; 
frons, sinciput verticisque pars anterior coccinea; regio inter oris 
angulum et oculum aureo-flava, paullo rubro-variegata; genae et 
gula coeruleae, plumularum limbo in turcinum vergente; regio paro- 
tica viridis; capitis plumae reliquae, colli postici, dorsi supremi et 
pennae scapulares intense virides, margine apicali nigricante; gastraeum 
a gulae parte infima ad crissi finem viride, ventris abdominisque plu- 
mis basi pallide cineraceo-rubicundis; rectrices supra a basi ad me- 
dium virides, ibi macula magna sanguineo -rubicunda (in prima rec- 
trice solum interno latere conspicua) et interno pogonio versus basin al- 
tera concolore, pallidiore, minore notatae, omnes flavido-terminatae, 
subtus ejusdem picturae, sed pallidioris; tergum, uropygium, caudae ala- 
rumque tectrices superiores ac inferiores nec non remiges ultimae 
virides; alarum margo viridis, eo carpi paullo obscurior; remix prima 
tota nigra; remiges sequentes octo extus virides, apice cyaneae, intus 
nigrae; sequentes tres extus basi virides, medio macula magna cocci- 
nea notatae, dein virides, apice cyaneae, intus nigrae; sequentes ejus- 
dem picturae absque rubedine. /Mas et Foem. adult. 


Psittacus Dufresneanus Kuhl 1. c. p. 78. n. 156 (descript. 
opt.). 


Avis junior. Avi adultae similis; frons aurantio-rubra, sinciput 
magis aurantium; genae, gula ac colli supremi Jlatera dilutius coeru- 
lea; alarum speculum rubrum, in aurantium vergens; maxilla flavo- 
fusca, versus basin rubicunda, mandibula fuscescens. 


Le Perroquet Dufresne Le Vaill. I. c. p. 34. t..91 (fg: 
accur.). Psittacus Dufresneanus Shaw. Gen. Zool. 


Regio ophthalmica parum nuda; irides eleganter aurantiae; pedes 


595 


favido-nigricantes, unguibus nigricantibus; cauda aequalis. Habitus 
Psittaci ochrocephali, hoc paullo robustior. Longitudo 1434", ro- 
stri ad frontem 1” 7’, alae 8” 5, caudae 4” 5%, tarsi 54, — 
Habitat in Cajenna et Brasilia. (Mus. Paris., Berol., Monac.) 


14. Ps. vinaceus. Rostrum parvum coccineum, apice albidum; 
macula ante oculos attenuata, supra frontis marginem ducta, coccinea; 
plumae colli postici elongatae, latissimae, recto-truncatae, virides, ante 
apicem fasciola nigra terminatum pallide sed laete cano-cyaneae, colli 
totius antici pectorisque supremi longiusculae, latiusculae, recto-trun- 
catae, vinaceae, limbo laterali subvirescente, apicali subconspieuo, 
strietissimo, nigricante; plumae in capitis partibus reliquis ad gulae 
latera rectiusculo-truncatae, dorsi supremi et pennae scapulares intense 
virides, apice nigro-limbatae; tergum, uropygium, caudae alarumque 
tectrices superiores ac inferiores omnes, flexura alae ac remiges ulti- 
ma€@ intense virides; margo antibrachii aurantio-flavus, rubro- varie- 
gatus; remiges intus toto nigrae, subtus malachitaceae, primariae ex- 
tus basi virides, reliqua parte coeruleae, 5, 6, 7 et $ extus virides, 
9, 10 et 11 extus virides, macula in_medio pogonii magna coceinea, 
in undecima in flavidum vergente notatae; rectrices virides, apice fla- 
vidae, tres extimae macula in basi magna coccinea signatae, intus 
largissime aureo-flavo-limbatae; pietura eadem in latere inferiore 
tectricum pallidior; tibiae, abdomen infimum crissumque flavido-vi- 
ridia; plumae reliquae partis gastraei plumis pectoris concolores, sed 
basi solum vinaceae. /Mas et Foem. adult. 


Le Perroquet a cou rouge Azar. Voy. n. 286 (Psittacus 
Tarabe RKuhl!. c. p. 321). Psittacus vinaceus Wied Reise nach 
Brasil. 2. S. 198., Kuhl Consp. Psitt. (descript. opt). Psittacus 
columbinus Spix Av. Brasil. 1. t. 27 (fig. bona). 


Regio ophthalmica parum nuda alba; mandibulae pagina antita 
lata, lateraliter angulosa; maxillae culmen biangulosum; irides auran- 


175* 


tiae; pedes cinerei, unguibus corneo-nigricantibus; cauda medioeris, 
aequalis. Habitus, vitae ratio et vox Psit. ochrocephali. Longitudo 
1214", caudae 4” 11, alae 7” 11, tarsi 7“, rostri ad frontem 
15“. — Habitat gregarius- in Drasila ac in Paraguay locis de- 
sertis, vesperi gregatim cum clamore sylvas petens. (Mus. Paris., 
Monac.; vivum vidi). 


+15. Ps. havanensis. Crissum viridi-luteum; capitis pars ante- 
rior et collum inferius cinereo-coerulea, ad violaceum vergentia; re- 
liquae capitis plumae, cervicis, dorsi totius ac uropygii virides, nee 
non pennae scapulares .virides, nigricanti-marginatae; caudae teetri- 
ces superiores viridi-flavicantes; plumae pectoris ventrisque virides, 
coerulescenti-, laterum nigro-marginatae; alarum tectrices superiores 
minores et inferiores remigesque ultimae virides; remix prima nigra; 
vemiges novem sequentes extus a basi ad medium saturate virides, 
dein intense violaceae, apice et interno latere nigrae; tres sequentes 
a basi ad medium rubrae, dein intense virides, apice et interno pogo- 
nio nigrae; remix sequens extus basi rubra, dehinc viridis, tandem 
saturate violaceo- et nigro-terminata; remiges reliquae intus nigrae, 
extus virides, apice Saturate violaceae, omnes subtus viridi-coeruleae; 
rectrices duae intermediae virides; viridi-luteo-terminatae, proximae 
extus virides, viridi-luteo-terminatae, intus basi nigricantes, dein vi- 
rides, reliqua parte viridi-luteae; rectrix quarta et quinta extus prae- 
cedentibus pietura similis, intus basi rubrae, dehine virides, apice 
viridi-luteae; extimae duae praecedentibus similes, lateris superioris 
viredine paullo in coeruleum vergente. 


Psittacus amazonieus gutture coeruleo Briss. Av. 4. p. 266. 
t- 25. f£ 1 (descript. compl). Perroguet de la Havane Buff. 
Pl. enl. 360. Psittacus havanensis Auctor. Le Perroquet ä 
face bleue Le Vaill, I, ec. t. 122. Psitacus cyanopis Vieill. 
N. D. 


597 


Rostrum albidum,, apice nigricans; pedes grisei unguibus nigris, 
regio ophthalmica nudiuscula et cera dilute cinerea. : Habitus Psit- 
taci vinacei, ei subsimilis. Longitudo 15, rostri ad oris angulum 
15“, caudae 514”, tarsi 10. Habitat in 4merica (Briss.). 
Non vidı. 0 


Observatio. An Huhlii Psittacus havanensis p. 79. n..136 
sane eadem, adulta avis? - 


“16. Ps. agillis. Viridis, gastraeum nonnihil in flavidum vergens; 
remigum pogonium externum coeruleum, internum nigrum; harum 
“ ultimae supra virides; pteromata coccinea; tectrices alarum inferiores 
ac superiores virides; rectrices duae intermediae toto, reliquae extus 
virides, exceptis duabus extimis pogonio externo coerulescentibus; la- 
terales intus a basi ultra medium coccineae, reliqua parte virides. 


The little green Parrot Edw. 4. t. 168 (descriptio optima; 
fig. a cel. Kuhl falso ad Psit. amazonicum relata). Psittacus agi- 
lis Gmel., Lath., Vieill., Shaw. (exclusa citata tabula Buf. 
foniana, Psit. amaz. spectante). Le petit Perroguet vert Le 
Faill. 1.e. p.55. t. 105. Psittacus virescens Bechst. in Lath. 
Uebers. der Vög. S. 09. n. 169 (sed non Lath. et Gmel.). Psit- 
tacus signatus Shaw. Gen. Zool. $. p. 510, Auhll c. p. TI. n. 
123. Psittacus minor Fieill. N. D. 25. p. 314. Jd. Encyel. 
meth. Livr. 05. p. 1307. 


Rostrum validiusculum dilute cinereum, apice paullo obscurius, 
versus basin albidum; regio ophthalmica largiuscula nuda et cera 
einerascenti-albae; oculi iride obscure avellanea; pedes cinerei; cauda 
mediocris apice rotundata. Piono menstruo parum major, Habitus 
Ps. amazonici. Habitat in America meridionali; avis agillima, cla- 
mosa (Edw.). Non vidi. 


* 17. Ps. dominicensis. Rostrum album, maxillae basi pallide 


598 


eitrino-flavidum; macula in utroque frontis latere coccinea, in fronte 
angustata; capitis pars reliqua, cauda, alae ac tota corporis ptilosis 
intense herbaceo-virides, pro vario ad lucem objectu in smaragdinum 
vergentes; remiges primariae extus, secundariae fere toto tureino- 
coeruleae; illae intus nigrae, omnes subtus malachitaceae, versus 
rhachin et in apice nigrae; crissi plumae flavescenti-virides, totius 
colli, pectoris, epigastrii, ventris, dorsi et pennae scäpulares latae, 
rectiusculo-truncatae, margine apicali nigro, in plumis colli postiei 
praesertim conspicuo; rectrices supra et subtus virides, extimae extus 
paullo turcino-lavatae, intus flavidae et juxta rhacheos basin macula 
parva, oblonga, rubra signatae. Mas adult. 


Perroquet de St. Domingue Buff. Pl. enl. 79% (fig. satis 
accurat.). Psittacus dominicensis Gmel., Lath. La femelle da 
Perroquet a face rouge Le Vaill.. e. t. 108 (fig. opt.). Psit- 
tacus leucocephalus foemina HKuhl. ec. 


Foemina. Mari similis, frontis macula minore. 
„ vis hornot. Avi adultae simillima, exclusa fronte sine rubore. 


Perroguet ä face rouge dans son premier äge Le Vaill. 
1. ct. 108 (fig. opt.). Psit. leucoceph. hornot. Kuhll. ce. 


Var. a. Ptilosis plumis intermixtis aurantio-flavis varia. 
Var... Gulae pectorisque plumis basi rubicundis. 


Habitus et magnitudo sit. leucocephali; pedes albicantes, un- 
guibus corneo-nigricantibus; oculorum iris angustiuscula, isabel- 
lina; regio ophthalmica largiuscule nuda, alba, subtilissime coeruleo- 
lavata; cauda aequalis, breviuscula; rostrum validum, laevissimum, 
subintumidum; lingua nigricans. Longitudo 1114”, rostri ad frontem 
1" 5, alae 634,,caudae 314°, tarsi 7’. Habitat in Dominicensi 
insula. (Mus. Paris., Monac. Specimina dua viva vidi Lutet. Pari- 
siorum , tertium foemineum dissecavi ipse). 


509 


Observationes. Species haec distinctissimaa cel. Le Yaillant 
primum, dein a cel. KuAhl aliisque ornithologis recentioribus pro 
foemina /'s. leucocephali habita, differt ab hoc non solum ptiloseos 
pictura universali, sed oculorum quoque colore, macula regionis oph- 
thalmicae nudae latiore, rostro multo validiori, cauda alisque multo 
brevioribus caet. Nec in Ps. leucocephalo, nec in hac specie irides 
rubicundae sunt, ut habet cel. Le Yaillant, sed in primo intense 
fusco -atrae, in altero isabellinae. 


z 
VARE Ps. leucocephalus. Frons cum parte sincipitis pure alba; 
genarum pars anterior, mentum ac gula laete coccineo-rosea, plumis 
apice subtilissime albido-marginatis; macula aurium intense cinerea; 
plumae verticis (interdum in coeruleum vergentes), occipitis, colli 
postici ac lateralis, dorsi, tergi, uropygü, colli antici inferioris, peo- 
toris, epigastrii, laterum et alarum tectrices superiores ac inferiores 
mediae ac minores, nec non pennae scapulares herbaceo-virides, limbo 
apicali distinctissimo nigro; reliquae tectrices alarum ac caudae tam 
superiores quam inferiores, nec non remiges ultimae virides; plumae 
ventris abdominisque medii laete lilacinae, limbo in apice virescente 
notatae; alulae pennae, tectrices marginales ante has remigumque 
primariarum ac secundariarum pogonium externum coerulea; harum 
pogonium internum nigrum; remiges subtus nigrae, pogonio interne 
a basi ultra medium malachitaceo -virides; alae flexura viridis; rectri- 
ces quatuor intermediae supra et subtus toto virides, reliquae pogo- 
nio externo virides, versus ejus apicem in coeruleum vergentes, po- 
gonio interno flavae, excepta macula magna a basi fere usque ad 
medium ducta, marginem non altingente, coccinea. Mas et Foem. 


adult. 


Psittacus leucocephalus Aldrov. I. p. 675. The white hea- 
ded Parrot Edw. 4. t. 166 (fig. mala). Psittacus martinicanus 
Briss. 4. p. 242. Id. Psit. martinie. gutture rubro p. 24h. 
Id. Psit. martinie. eyanocephalos p. 251. Perroquet a front 


600 


blanc du Senegal Buff. Pl. enl. 355 (fig. mediocris). Id. Per- 
roguet de la Martinique 1. c. t. 549 (fig. mala). Psittacus leuco- 
cephalus Linn., Gmel., Lath. (cum varietatib. ß, y, 8), Kuhl 
(exclusa descriptione foeminae et juv. av.) p. 50. FPsütacus col- 
larius Auctor. (descript. imperfecta),. Le Perroquet äa face 
rouge, mäle Le Vaill..l. ec. t. 107 ett. 107 bis (fig. optimae). 


Juv. avis. Adultae similis, frons solummodo alba; vertex vi- 
ridi-coeruleus; collum anticum viride, mento rubro-varioloso; rostrum 
totum albidum. 


„Le Vaill. 1. c. t. 100 (fig. opt.). 
Yar. a. Gulae plumae rubrae viridi-marginatae. 
Var. ß. Ptilosis trunci plus minusve rubro-variolosa, 


+ Var. y. Luteus; trunci plumae rubicundo-marginatae, gula, 
venter, rectricum basis et irides rubra; remiges primariae albae. 


Catesb. Carol. t. 10. Perroguet de Cuba Buff. Pl.enl. 336, 
Psittacus Paradisi Gmel., Lath. 


Yar. ö6. Caput ac collum supremum fere toto alba, ptilosis plus 
minusve varia. 


Psittacus Gerini Lath., Ruhl. 


Rostrum mediocre compressiusculum, culmine biangulosum, totum 
albicans; cera narium incarnato-alba; lora subplumosa , regio peri- 
ophthalmica nuda, coerulescenti-alba; iris avis junioris et adultae 
atro-fusca, pedes incarnato-subgrisei, unguibus nigris, cauda mediocris, 
apice subrotundata; alae acutae. Longitudo 12”, caudae 414, alae 
7", maxillae 114”, tarsı 8°. Habitat in insulis Martinique, Do- 
minique , Cuba, ac, ut dicitur, in Jamaica; avis docilis, crebro in 
Europam translata. (Mus, Paris., Berol., Monac.; multos vivos vidi.). 


N 


601 


Observatio. Psit. dominicensis a cel. Fuhl aliisque auctori- 
bus cum hac aye unitus, species distincta est. — Vidi specimen s. 
leucocephali cum iride albo-fusca, flavido-cincta, — 


+19. Ps. albifrons. Viridis; colli pectorisque plumae nec non 
pennae scapulares nigro-marginatae; frontis margo anterior, eirculus 
oculum ambiens, lora alulaeque pennae laete coccinea; frons alba; 
sinciput cyaneum; remix prima tota nigra; remiges sequentes quatuor 
extus a basi ad medium virides, dein nigrae, nitore cyaneo, reliquae 
extus cyaneae, intus nigrae, omnes subtus pogonio. interno virides; 
rectrices quatuor intermediae toto virides, reliquae a basi ad medium 
coccineae, dein virescentes; brachii margo ac tibiae toto virides; 
rostrum magnum luteum, apice aibidum, culmine rotundatum. /ZMas 


adult. 


Quiltoton Hernand. Thes. p. 38. cap. 117. Psitacus albı- 
frons Sparrm. Mus. Carlsr. Fasc. 3. t. 52. Lath., Kuhlı. c. 


Regio ophthalmica nudiuscula; oculi iride obscure fusca; pedes 
grisei unguibus nigricantibus; cauda rectiusculo-truncata. 


Habitus et magnitudo Ps. leucocephali. Longitudo 1134”, alae 
7", caudae 3%,”, maxillae 1” 4“. Habitat in /Mexico, inquilinis 
Cotoro dictus. (Mus. Berol.) 


Observatio. Lora non flava sunt, ut cel. Auhl habet, sed 
rubra. 


+20. Ps. Pretrei. Viridis; plumae capitis, colli, trunci: superio- 
ris ac inferioris alarumque tectrices nigro-marginatae; frons tota, 
lora ac circulus oculum cingens strietus ;, brachii margo tibiarumque 
pars infima coccinea; alulae pennae virides, extus coccineae; remix 
prima tota nigra, reliquae extus virides, apice versus ultimas magis 
magisque cyaneae, intus nigrae, omnes subtus pogonio interno virides; 


76 


602 


rectrices duae intermediae toto virides; reliquae a basi ad medium 
virides, dein flavescentes; rostrum parvum coccineum, culmine bian- 
guloso. (Av. adult.) 


De altero Cocho Hernand. Thes. p. 44. cap. 146. Psütacus 
Pretrei Temm. Pl. col, 492 (ig. non satis accur.). 


Regio ophthalmica nudiuscula; irides luteae; pedes grisei ungui- 
bus dilute cormeis; cauda apice rotundata. Habitus speciei praece- 
dentis. Longitudo 1412”, alae 734”, caudae 414”, maxillae 15%, 
Habitat in Mexico. (Mus. Berol) 


Observatio. Differt haec species a praecedente non solum fron- 
tis, alarum, pedum caudaeque pietura, sed imprimis quoque alis cau- 
daque longioribus, rostro in culmine bianguloso, minori, rubro. — 
Temminckii icon false exhibet rostrum album. 


XVII. Genus. Pionus. Pag. 497. 
A. Rostro subparvo, compressiusculo. 


a. Crisso rubro. 


+41. P. menstruus. Caput, collum ac pectus intense cyanea; au- 
rium plumae nigricantes, epigastrii, ventris, abdominis ac tibiarum 
virides, margine apicali latiusculo, plus minusve intense turcino-coe- 
rulescente,, crissi roseo-coccineae, macula in apicis medio coerulea 
notatae; rectrices duae utrinque laterales pogonio externo toto, se- 
quentes apice cyaneae, intus a basi ultra medium nigricanti -layatum 
roseo-coceineae, dein virescentes, reliqua parte cyaneae, intermediae 
quatuor toto virides; hypochondria, alarum tectrices inferiores, supe- 
riores majores ac mediae margine toto, remiges omnes extus ac in- 
tus juxta rhachin (excepta prima margine externo paullo cyanescenti- 
lavata), dorsum, tergum, uropygiüm, caudae tectrices superiores ac 

pennae scapulares intense viridia, nonnihil in olivaceum. vergentia; 


603 


tectrices alarum superiores reliquae ejusdem coloris, pro vario ad lu- 
cem objectu aureo-flavo- et olivaceo-reflectentes; remigum pogonium 
internum supra nigrum, subtus intense malachitaceo-viride; tectrices 
alarum inferiores hic et illice maculis turcino-coeruleis variae; rost- 
rum corneo-nigricans, mandibulae latere antico paullo dilutiori ; ma- 
xilla macula infra nares coccineo-rubra notata. „Lois adult. 


The blue-headed Parrot Edw. 3. t. 314 (fig. accur.). Psit- 
tacus gujanensis eyanocephalus Briss. Av. 4. p. 247. Perroguet 
a tete bleue de la Guiane Buff. Pl. enl. 584 (fig. accur.). Psit- 
tacus menstruus ductor. 


Avis junior. Rostrum quam in ave adulta dilutius; maxillae 
macula rubra latior, in testaceum vergens; caput, collum pectusque 
coerulea, plumis intermixtis virescentibus; plumae colli antici medii 
coeruleae, versus basin vinaceo-rubicundae; aurium nigricanti - vire- 
scentes; alarum tectrices superiores omnes ac plumae gastraei a pec- 
tore ad crissum dorso concolores, illae absque flavedine; crissi plu- 
mae rubrae, macula viridi in apice notatae; partes- reliquae avis 
adultae. 


‚Perroquet a camail bleu Le Vaill. . ec. t. 114 (fig. opt.). 


Rostrum mediocre; maxilla apice perquam emarginata, culmine 
biangulosa; mandibula ad latera admodum sinuata, pagina antica acie 
intermedia longitudinali insignis; oculi iride fusco-nigra; regio oph- 
thalmica nudiuscula, incarnata; cera nigra; maxilla rubicundo - nigri- 
cans; pedes cinerei unguibus nigricantibus; cauda brevis, aequalis, 
alas cum apice non excedens. Longitudo 10” 5, maxillae 1” 4, 
alae 614, caudae 314”, tarsi 7“. Habitat in Surinamo, Guiana 
ac Brasilia satis frequens, facile mansuescens, attamen parum docilis. 
(Mus. Paris., Berol., Monae.; multos vivos vidi.) 


2. P. Maximilian, Rostrum flavidum; maxilla versus basin 
76° 


604 


fuliginoso - fusca; plumae occipitis ac colli postici apice rotundatae, 
squamoso-positae, albidae, viridi-limbatae, in lateribus capitis et colli 
virides, limbo apicali coerulescente; plumae colli antici et pectoris 
olivascenti- virides limbo latiusculo cyaneo; vertex viridis, versus fron- 
tem nonnihil cinerascens; lora nigrescentia; gastraei pars reliqua oli- 
vascenti -viridis, excluso crisso coccineo; corporis partes superiores 
sordide et obscure virides; pennae scapulares limbo fuscescente; tec- 
trices alarum superiores magnae ac remiges laete virides, intus ni- 
grescentes, harum primariae extus subtiliter cyaneo-limbatae; rectri- 
ces quatuor utrinque laterales extus eleganter cyaneae, duae extimae 
intus macula rubra notatae; intermediae reliquae virides. /Mas et 
Foem. adult. 


Le Siy Azar. Voy. 4. n. 287. Psittacus Maximilian! Kuhl 
l. c. p. 72. Psiütacus flavirostris Spix Av. Brasil. 1. t. 31 (fig. . 
satis accur.). 


Juv. Plumae juguli fere sine reflexu coeruleo; ptilosis reliqua 
quam in ave adulta minus nilida; rectrices laterales plerumque sine 
rubedine. 


Habitu et colore speciei praecedenti, simillimus; irides intense 
fuscae ; pedes obscure cinerei, unguibus nigris. Longitudo 11” 2, 
rostri 1” 217”, caudae 9” 2— 3", alae 6 7”. Habitat gregarius 
in Brasilia. (Mus. Paris., Berol., Monac.). 


Observatio. In Azarae descriptione hujus avis legas „les 
couvertures inferieures de la queue‘“ pro: „les couvertures su- 


perieures caet.“ 
[4 


+3. P. senilis. Frons, sinciput, vertex (ex parte) ac maxillae basis 
pure alba; menti plumae albae, rhachi grisescente; plumae genarum 
ac regionis paroticae nec non eolli supremi lateralis breves, apice 
rotundatae, squamoso-positae, virescenti -coeruleae, limbo apicali 


k 605 


‘  intense coeruleo, occipitis ac colli postici ejusdem formae ac coloris, 
attamen pallidiores; plumae pectoris et epigastrii basi olivaceo- viri- 
des, limbo lato apicali violaceo -coeruleo ; dorsum, tergum, uropy- 
gium, caudae tectrices superiores, pennae scapulares ultimae et remi- 
ges laete olivaceo-viridia; pennae alulae superincumbentes toto, 
remiges primariae extus a basi ultra medium, intus juxta rha- 
chin egregie cyaneae, apice virides, limbo interno nigrae; secun- 
dariae virides, attamen supra in utroque latere rhacheos intense 
cyaneae, limbo interno nigrae; omnes subtus nigrae, pogonio interno 
malachitaceo-virides, nitentes; tectrices alarum inferiores omnes vi- 
ridi-coeruleae, superiores olivascenti-brunnescentes, apice pallide 
ochraceo-limbatae, majores dorso concolores; plumae reliquae partis 
gastraei virides, limbo apicali coerulescente, exceptis plumis crissi 
roseo-Coccineis ac hypochondriorum viridibus paullo roseo-rubro- 
mixtis; rectrices duae intermediae cyaneae, limbo utroque lateral 
viridi; rectrix sequens utringue medio versus apicem cyanea, in- 
tus versus basin rubescens, religua parte virescens ; proxima ejus- 
dem picturae, altamen rubedine intensiore extus quogue in medio 
pogonü conspicua insignis; rectrices religuae intus a basi ultra 
medium laete roseo-coccineae, dein cyaneae ac margine interno 
paullo virides, extus toto cyaneae; omnes subtus roseo-rubrae, 
margine externo et apice malachitaceo-virescentes Av. adult. 


Psittacus senilis, Spix Av. Brasil. t. 31. f. 1. Psittacus leu- 
corhynchus Swains. Philos. Magaz. 1827. p- 458. 


Rostrum, quam in ?P. menstruo majus, album, versus ba- 
sin flavum; cera ac regio ophthalmica nuda pallidae; pedes pallidi 
unguibus corneo-nigrescentibus; cauda brevis, aequalis, alarum api- 
cem non transcedens. Longitudo 10°, caudae 8, alae 6 7’, ma- 
xillae 114°, tarsi 7’. Habitat in [Mexico (Mus. Monae.). 


Observatio. A Piono purpureo alarum caudaeque pictura af- 


606 


fini differt rostri, capitis, dorsi abdominisque colore. Specimen mu- 
sei nostri, unicum quod hucusque vidi, vivum extitit in collectione 
rezis nostri clementissimi /Maximiliani Josephi. Oculorum iris, 
ni fallor, obscure fusca est. In alarum flexura plumulas nonnullas 
observo rubicundas. An eaedem in omnibus speciminibus conspicuae ? 


4. P. purpureus. Gastraeum a gula ad crissum cinereo -fuligi- 
nosum, pro vario ad lucem objectu violaceo-resplendens, plumis om- 
nibus margine apicali obscure purpurinis; caput totum obscure vio- 
laceum, exclusis striolis longitudinalibus in plumis laterum occipitis 
ac genarum fuscescenti-albis ac striola poöne nares horizontali rubra; 
rectrices supra remigesque primariae toto saturate violaceae, secunda- 
riae extus in obscure viride vergentes; rectrices intus a basi ad 
medium ac plumae crissi maxima ex parte purpurino -rubrae; tectri- 
ces alarum superiores, pone pennas scapulares sitae nigricantes; 
plumae colli postici, dorsi, tergi caudaeque tectrices superiores ab- 
domini concolores, hoc paullo obscuriores. /Mas et Foem. adult. 


The little dusky Parrot Edw. 3. tab. 315 (ig. bona). Per- 
roquet varie de Caj. Buff. Pl. enl. 408 (fig satis accurat.). Psit- 
tacus purpureus ductor, RKuhl. — Psittacus cyanocephalus 
Scop. Ann. 1. p. 33. 


Avis junior. Avi adultae subsimilis; fasciola pone nares plu- 
mulis nonnullis rubris indicata; genarum et pilei plumae cyanescen- 
tes, illarum albido-fuscescenti-marginatae, aurium fuscescentes, paullo 
cyaneo-variolosae, colli postici, dorsi, tergi, pennae scapulares et 
tectrices his aflines fuscae, limbeo apicali dilutiore; plumae uropygü 
ac caudae tectrices superiores fuscae, paullo purpurino -reflectentes; 
color alarum, caudae ac totius gastraei idem qui in ave adulta, ab-. 
dominis minus nitidus; maxilla et mandibula basi flavae, versus api- 
cem plumbeo-corneae. 


607 


Femelle du Perroquet & camail bleu. Le Vaill.. e. t. 115 
(fig. medioer.). 


“Habitus Pioni menstrui, hoc paullo minor; rostrum plumbeo- 
nigrum, maxilla apice macula aurantio-flava notata; irides atro- 
fuscae; regio ophthalmica largiuscule nuda, albido-caesia; pedes in- 
carnato-nigricantes, unguibus fuscis; cauda brevis, aequalis; alae ejus 
apicem attingentes. Longitudo fere 93/4”, alae 614", caudae 2” 8, 
maxillae 13 12“, tarsi 6°. Habitat in Surinamo, Guiana ac in Brasılia 
versus lumen Amazonum. (Mus. Paris., Berol., Monac.; vivum vidi.) 


Observatio. Haec species a cel. Lichtenstein (Ferz. der 
Doubl. des Berl. zool. Mus. S. 6.) falso pro juvenili Piono men- 
siruo habita, differt ab hoc non solum ptiloseos pictura, toto coelo 
diversa, sed statura quoque minore, cauda breviore, aequali caet. 


5. P. sordidus. Rostrum culmine nigrum; mentum gulaque 
eleganter coerulea; erissum coccineum; jugulum, tibiae ac reliquae 
corporis partes inferiores obscure fusca; frons et reliquae capitis par- 
tes superiores fusco-virescentes; nucha, genae collique latera viridia; 
dorsum medium, uropygium eaudaeque tectrices superiores viridi- 
brunnescentia, pro vario ad lucem objectu plus minusve viridi- sive 
brunneo-reflectentia; pennae scapulares vertici concolores; alae supra 
toto virides; remigum posteriorum limbus externus flavus; cauda 
supra viridis, subtus viridi-fusca, exceptis rectricibus utrinque binis 
extimis pogonio externo eleganter coeruleis. 


The dusky Parrot Edw. Av. 4. p. 167.t. 167. Psittacus sordi- 
dus Auctor. Le Perroguet brun Le Vaill.. c. p. 53. t. 104. 


Cera nigricans; regio ophthalmica nuda griseo-albicans; oculo- 
rum iris obscure avellanea; pedes ardesiaci unguibus nigris; cauda 
aequalis. Magnitudo Psittaci leucocephali. Habitat in /Vova- Hi- 
spania Edw. (Non vidi). 


608 


ß. Capite obscuro. 


6. P. melanocephalus. Pileus totus aterrimus, macula pone oris 
angulum plumosa malachitaceo-viridis; collum supremum laterale ac 
jugulum, tibiae, abdomen, crissum et hypochondria citrino-flava, haec 
paullo in aurantium 'vergentia; pectus ac reliquae partes gastraei 
sericeo-albida, lateribus pallide roseo-lavata; collum posticum pal- 
lide roseum; alarum tectrices inferiores, cauda, alae ac reliqua trunci 
ptilosis laete virides; rectrices intus versus basin, subtus a basi ad 
medium nigricantes, ibidem reliqua parte pro vario ad lucem objectu 
Slavido-micantes; remiges intus nigrae, extus cyaneae, margine stric- 
tissimo viridi, subtus toto cinereo-nigricantes. /Mas et Foem. adult. 


White breasted Parrot Edw. 4. 1. 169 (fig. mala). Petite 
Perruche Maipouri de Caj. Buff. Pl. enl. 527 (fig. mala), Psit- 
tacus melanocephalus Auctor., Mill. Cimel. physic. t. 4 (fig- 
mediocr.).. Hahn Ausl. Vög. Lief. 2. f. 1 (fig. accur., exceptis 
orbitis ac rostro). — Perroquet Maipouri Le Vaill.. c. p. 77. 


t. 119 (fig. opt.). 


Avis junior. Avi adultae subsimilis; pilei plumae nigro-fusces- 
centes, viridi-limbatae, colli postici sordide roseae et juguli ochraceo. 
flavae, nec non abdominis margine virescentes, pectoris ventrisque 
albidae, intus flavidae, isabellino-cinctae; corporis superioris color 
viridis magis in flavidum vergens; rostrum flavidum culmine fusco. 


Le Vaill.\., c. t. 120. 


Avis hornot. Caput et collum supra isabellina; lora, capitis 
collique latera, gula et crissum ochraceo-flava; pectus, epigastrium 
et venter alba; tibiae, dorsum, tergum et uropygium, caudae et ala- 
rum tectrices superiores rectricesque viridia; remiges avis adultae; 
rostrum, pedes et ungues alba. 


609 


Avis ptilosi junioris se induens. Avi hornotinae similis; ver- 
tex nigro- variegatus; ungues apice nigricantes. 


Psittacus leucogaster Ruhll. e. p. 70. n. 121. 


Rostrum cinereo-corneum, cera nigricante; pedes cinerascentes, 
unguibus corneo-einereis; iris miniato-rubra, pupilla annulo ob- 
scure fusco eincta; regio periophthalmica largiuscule nuda, nigricans; 
cauda brevis subaequalis; pectoris ventrisque plumae limbo apicali 
subsericeo. Longitudo 9%,”, maxillae 15’, alae 4” 2%, tarsi 6%, 
caudae 2 10. Habitat in Cajenna et Guiana satis frequens, rarior 
in Brasilia. (Mus. Paris., Berol., Monae. etc.; multos vivos vidi.) 


7. P. Caica. Caput totum, mentum ac jugulum magna ex 
parte atra; plumae omnes colli postici ochraceo-aurantiae, paullo 
fusco-marginatae; colli antici pars reliqua et pectus olivacea, non- 
nihil in ochraceum vergentia; ptilosis reliqua tota laetissime viridis, 
splendens, gastraei pro vario ad lucem objectu flavido-micans; rec- 
trices virides, exceptis duabus mediis apice cyaneis, intus latere in- 
feriori flavido.resplendentes; remiges coeruleo-nigrae, extus viridi- 
limbatae; pennae flexurae alae alulaeque cyaneae; regio periophthal- 
mica nuda, alba. Mas et Foem. adult. 


Perruche ä tete noire de Caj. Buff. Pl. enl. 744 (fig. mala). 
Psittacus plleatus Gmel., Kuhl, Psütacus Caica Lath., Vieill. 
Le Perroquet Caica Le Vaill.]. ce. t. 133 (fig. bona). 


— 


4v. junior. Collum posticum viride; caput viridi-nigricans. 


Rostrum rubicundum; pedes cinerascentes. Habitus et magnitudo 
Pioni melanocephali. Habitat in Cajenna. (Mus. Paris.) 


Observatio, Inter aves e Brasilia missas hanc speciem nondum 
offendi. 
17 


610 


- P. Barrabandi. Caput totum incluso mento aterrimum (abs- 
que nitore), exclusa genarum macula magna, versus gulae latera 
ducta, ovata, ochraceo-aurantia; jugulum ac pectus supremum flavido- 
olivacea; alarum tectrices inferiores omnes ac alarum margo sangui- 
nea; harum flexura ac tectrices minores superiores, nec non hume- 
rales tibiaeque laete aureo-aurantiae; remiges intus toto nigrae, sub- 
tus laete malachitaceo-virescentes, limbo externo latissimo nigricante, 
extus nigrae, pro varioad lucem objectu violaceo-resplendentes; rectrices 
quatuor intermediae virides, reliquae ejusdem coloris, intus flavae, 
omnes apice violaceae; reliqua ptilosis laete viridis, nitens. Av. 
adult. 


Le Caica Barraband. Le YVaill. 1. c. p. 102. t. 134 (fig. 
opt.). Psittacus Barrabandi Kuhl. Consp. p. 61. n. 101. Spix 
Av. Brasil. p. 45. 


Irides rubrae; pedes cinerei, unguibus corneo -fuscis; regio pe- 
riophthalmica largiuscule nuda ac cera rubicundae (?); rostrum 
nigricanli-corneum, plumbeo-lavatum; cauda brevis, aequalis; reetrix 
extima solammodo reliquis paullo brevior. Longitudo 10°, caudae 2 
3, alae 5” 10°, maxillae 13‘. Habitat in Zrasilia ad flumen 
Amazonum rarus. (Mus. Paris., Monae.) 


9. P. vulturinus. Tab. XXIV. Fig. 1. Caput totum nudum, nigrum, pi- 
lis singulis obsitum, fronte pallida; collum posticum nigrum, superius 
fascia lata cinctum ; pectus supremum olivaceum; partes gastraei reliquae 
virides; venter et abdomen in medio in turcino-coeruleum vergentia; 
suffraginis plumae coccineae; pennae scapulares, dorsum, tergum, 
uropygium, caudae alarumque tectrices superiores saturate viridia, 
harum inferiores ac carpi margo coccinea; humeri aurantii; "alula 
tectricumque majorum limbus externus cyanea; remiges nigrae, po- 
gonio externo obscure coeruleae, subtus malachitaceae; rectrices duae 
intermediae virides apice cyaneae, reliquae pogonio externo virides, 
interno luteae, apice cyaneae. Mas et Foem. adult. 


611 


Psittacus vulturinus Illig. in Mus. Berol., Kuhl Consp. p. 
62. n. 62. k > 


Habitus et magnitudo Pioni Barrabandi; cauda brevis recto- 
truncata; rostrum flavum, culmine et apice nigrum; pedes unguesque 
nigri. Longitudo 914”, caudae 234”, alae fere 6”, maxillae 1". 
Habitat in Drasiliae provincia Para. (Mus. Berol.) 


10. P. fuscicapilus. Viridis, partes gastraei nonnihil ad flavi- 
dum vergentes; caput totum et humerorum macula parva castanea; 
remiges primariae pogonio externo dilute coeruleae; tectrices alarum 
inferiores minores, supremae cyaneae; rectrices virides, intus ac sub- 
tus flavae. Adult. 


Psittacus fuscicapilus Yieill. N. D. 25. p. 316. /d. Eneyel. 
meth. Livr. 03. p. 1508. Psütacus spadiceocephalus Kuhl.. e. 
p- 84. n. 148. 


Rostrum rubicundum; pedes grisei; cauda brevis, aequalis; cor- 
pus crassum. Habitus et magnitudo Pioni melanocephali, 814" 
longus. Habitat in insula Java. (Mus. Paris.) 


y. Cauda fasciata. 


11. P. guineensis. Viridis; caput ac collum coccinea; fascia 
supra gulam infra oculos ducta alba; vitta superciliaris latiuscula 
fava; gastraeum cinerascenti-album, excluso pectore flavo; cauda 
albo-cinerascens, fascia rubra terminata; tectrices alarum superiores 
virides; remiges coeruleae, stricte flavido -marginatae. 


Psittacus guineensis Miller. Cimel. physic. t. 20. Gmel, 
Lath., Vieill., Ruhl. 


Rostrum nigrum; cera ac regio ophthalmica nudiuscula albae; 


711% 


612 


pedes obsouri, unguibus nigris; cauda brevis, aequalis. Habitus et 
magnitudo Pioni menstrui, 10” longus. Habitat in Guinea, fide 
Shaw. An potius Americae incola®? Non vidi. 


B. Rostro magno, paratonis convexo. 


a. Regione ophthalmica nudiuscula. 


12. P. senegalus. Caput totum ac collum cana; fascia ante 
pectus lata, laete viridis, in pectore in acumen trigonum desinens; 
collum posticum infimum, dorsum alarumque tectrices superiores 
omnes laete viridia; plumae tergi uropygii caudaeque tectrices supe- 
riores splendide virescentes; gastraei partes reliquae croceo-auran- 
tiae, exceptis tibiis viridibus ; tectrices alarum inferiores aurantiae; ma- 
jores remigesque supra ac subtus cinereo-nigricantes, hae stricte viridi- 
limbatae, ultimae extus toto virides; rectrices omnes subtus cinerascen- 
tes, pro vario ad lucem objectu subviridi-reflectentes, supra fuscescenti- 
cinereae, virescenti-lavatae, apice et limbo externo virescentes; irides 
latae, egregie croceo-flavae. /Mas et Foem. adult. 


Psittacus senegalensis Briss. h. p. 400. n. 92. t. 24. f. 2. 
Petite Perruche du Senegal Buff. Pl. enl. 288. Psitacus sene- 
galus Auctor. Le Perroguet ü tete grise, mäle Le Vaill.ı. 


e. t. 116 (fig. opt.). 


Avis hornot. et junior. Viredo pallidior, minus pura; caput ac 
collum obscurius cana, fere cinerea; corporis partes inferiores pallide 
flavae aut flavae; irides sordide flavidae, circa pupillam subgriseae. 


Le VYaill.ı. ce. t. 117. 
Far. a. Ptilosis tota flava, excepto alarum apice nigricante. 


Le Vaill.ı c. t. 118. 


War. ß. Caput et alae flavo -variegatae. 


613 


Rostrum validum, lateribus convexum, ad latera apicis acuti si- 
nuatum, nigricans; pedes nigricantes, incarnato-lavati; cera ac orbita- 
rum regio parum nuda cinereo-nigricantes; cauda brevis, aequalis; 
alae longae, caudae apicem attingentes. Longitudo 91%”, rostri ad 
frontem 13 1%"', alae 5’ 10°, caudae 234°”. Habitat gregibus par- 
vis in Senegambia; oculi iridem pro lubitu contrahere ac dilatare 
valet; dormit capite et trunco oblique demissis. (/Mus. Paris., Be- 
rol., Monae.; multos vivos vidi.) 


15. ?. Meyeri. Caput et collum murino-grisea; dorsum, pen- 
nae scapulares ac alae supra virescenti-cinereae, humeri ac tectrices 
inferiores alarum ranunculaceo -flava; tergum, uropygium, caudae 
tectrices superiores ac inferiores, nec non gastraeum totum coeruleo- 
viridia (aeruginosa); cauda remigesque dorso concolores. 


Psittacus Meyeri. Rüppel. Zoolog. Atl. p. 18. tab. 11 (fig. 
opt.). 


Far. a. Capite plumis flavis variegato. 


Rostrum plumbeo nigricans, cera obscura; pedes et regio oph- 
thalmica nudiuscula nigra; irides aurantio-flavae; ungues corneo- 
nigri; cauda brevis recto-truncata. Habitus et fere magnitudo Pioni 
senegali. Longitudo 81%”, caudae 3”, alae 514, maxillae 1” 1, 
tarsi 6°. Habitat in Nubia (Kordofan). (Specimen descripsi in 
Mus. Berol.). 


14. P. brachyurus. Lineola e pilis brevibus nigris formata a 
naribus versus oculos ducta; cauda brevis virescens, rectrices qua- 
tuor utrinque lateribus intus a basi subflavida fere usque ad medium 
vinaceo-rubicundae; brachii margo posticus obscure vinaceus; ptilo- 
sis capitis, colli, alarum ac totius trunei viridis, unicolor, in partibus 
eorporis inferioribus paullo pallidior quam in superioribus; remiges 
extus laete et intense virides, pogonio cxterno strictissime flavido - 


614 


marginatae, intus nigrae, subtus pogonio interno maxima ex parte 
malachitaceo-virides; alarum margo ac tectrices inferiores virides; 
rostrum flavum apice corneo-fuscum. 


Avis Junior, Avi adultae similis; brachii margo viridis; rostrum 
fuscescens. 


Psittecus brachyurus Kuhl. Consp. Psitt. p. 72. n. 125. Psit- 
tacus Pumilio Spix. Av. Bras. 1. t. 20. fig. 2 (fig. bona). Psit- 
tacus viridissimus Swains. Zool. Illustr. n. 52. t. 155 (fig. opt.). 


Habitus Pioni senegali; alae magnae, caudae brevis subaequalis 
apicem fere excedentes; rostrum robustum, intumidum, laeve; pedes 
nigricanti- fuscescentes, unguibus corneo-fuscescentibus; regio oph-_ 
thalmica nudiuscula. Longitudo 814, caudae 2 2, alae 514”, 
maxillae 13°, tarsi 6° Habitat rarus in Cajenna, in Drasilia 
versus flumen Amazonum (/Wus. Berol., Monae.). 


Observatio. In specimine a cel. Swainson. descripto ac de- 
picto supra lineolam in loris nigram altera flava adest; talem in 
speciminibus meis non observayi. 


ß. Regione ophthalmica plumosa. 


15. P. Le Vaillantü. Caput ac collum flavido-grisea, plumis 
basi olivaceis, in mento obsolete rufo-lavatis; lora nigricantia; ala- 
rum margo ac tibiarum pars interna ac infera aurantio-cinnabarina; 
tergum, uropygium, caudae tectrices superiores ac inferiores et reli- 
quae partes gastraei nitide viridia; plumae dorsi, tergi alarumque 
tectrices superiores ac inferiores nigricantes, limbo lato obscure vi- 
ridi; remiges rectricesque supra et subtus toto fusco-nigrae, absque 
nitore; rostrum permagnum albidum, apice gracili longe producto, 
culmine bianguloso. 


Psittacus robustus Gmel., Lath. (deseript. opt.), Kuhl,, 


615 


Vieill., Psitacus Le Vaillantü. Lath. Suppl.,, Kuhl p. 83, 
Vieill., Psittacus caffer Liehtenst. Catalog. rer. rariss. Hamb. 
1793. p. 6, Bechst. l.c. Perroquet a franges souci Le Valll. 
t. 130. 131 (fig. opt.). Psittacus flammipes. Bechst. in Lath. 
deutsch. Uebers. Psittacus infuscatus Shaw, 


Jois junior. Avi adultae similis, ptilosi quam in hac minus nitida; 
frons croceo-rubra (/Mus. Berol.). 


Psittacus fuscicollis RKuhll. ce. p. 93. n. 171. 


Regio ophthalmica tota plumosa; pedes grisei, unguibus corneis; 
eauda recto-truncata, rectricibus in apicis medio in acumen breve 
desinentibus; alae apicern caudae fere transcedentes. Longitudo 1234”, 
maxillae 1%,”, alae 8” 5", caudae 334”. Habitat in Terra Caf- 
rorum. (Mus. Paris., Berol.) 


XVII. Genus. Psittacula. Pag. 498. 


a. Rectricibus lanceolato-acuminatis. 


1. Ps. pleata. Pileus totus cum öccipite ejusque lateribus, lora 
ac oculorum märgo inferior rubro-coccinea; mäcula aurium obsolete 
purpurina; alarum margo, tectrices, flexurae alae ac alulae pennae 
intense coeruleae; remiges secundariae extus intense cyaneae, prima- 
riae ibidem dilutius coeruleae, limbo marginali viridi, intus nigrae, 
subtus toto malachitaceo-virescentes; rectrices laterales fere toto cya- 
neae, limbo externo strictissimo, interno latiore viridi, intermediae 
quatuor fere toto virides, apicem versus sensim cyaneae, omnes sub- 
tus malachitaceo- virescentes; tectrices alarum inferiores malachitaceo- 
virides, harum marginales extimae cyaneae; reliqua ptilosis herbaceo- 
viridis, unicolor, attamen pro vario äd lucem objectu nonnihil in 
flavum vergens. Mas adult. 


Psittacus pileatus Scopoli. Annus 1. Historico - naturalis 


616 


(Lipsiae 1769) p. 33. n. 32., Lath. Le Maracana äü tete rouge. 
Azar. Voy. n. 184. FPsittacus erythrocephalus. Fieill. N.D. 25. 
p. 372. Psittacus mitratus Wied. Reise nach Brasil. 1. 5. 263., 
Kuhl Consp. p. 70. n. 122., Temm. Pl. col. 207 (fig. opt.). 
Psittacus Maitaca Spix Av. Brasil. t. 29. f. 1 (fig. bona). 


Foemina adulta. Mari similis, diversa capite absque rubedine, 
fronte nonnihil cyaneo-induta, alis caudaque minus nitide cyaneis, 
rectricibus quatuor intermediis viridibus, solum apice prope rhachin 
paullo cyaneo-lavatis, reliquis largius viridi -limbatis, viredine ptilo- 
seos reliquae minus nitida; rostri pedumque pictura eadem quae 


maris. 
Spixl. c. t. 30 (fig. bona). 


Juvenis. Foeminae similis, ptiloseos color quam in hac minus 
intensus ac purus. j j 


Mas juv. adulti ptilosi se induens. Vertex, frons et occiput 
viridia, plumis rubris plus minusve variegata. 


Maxilla et mandibula albicantes, macula in basi corneo - plumbea 
majuscula notatae; irides fuscae; pedes viridi- nigricantes; ungues 
pallide cornei, margine inferiore albido; cauda brevis aequalis, rec- 
tricibus lanceolato -terminatis. — Longitudo maris 8' (foeminae 
715"), alae 5" 5", caudae 3” 1", tarsi 5, maxillae fere 11%. 
Habitat satis frequens et gregaria in Drasilia, inquilinis /Maitaca 
sive Tui Maitaca dicta; avis lentiginosa, parum docilis et garrula. 


Observatio. Mentum interdum plumis rubicundis varium. — 
Cel. Latham descriptionem Scopolii mutuatam reddit, nam autor 
hie neutiquam dicit alarum marginem et caudae apicem flavum, sed 


remiges et rectrices in hac ave coeruleo -limbatas esse aflırmat. 


+2. Ps. passerina. Tergum infimum, uropygium, caudae tectrices 


617 


superiores, alarum inferiores omnes, superiorum majores ac remiges 
secundariae eleganter cyanea; ptilosis reliqua viridis, gastraei quam 
notaei pallidior, unicolor, exceptis remigibus primariis extus intense 
viridibus, intus nigricantibus; remiges omnes subtus in malachitaceum 
vergentes; rectrices lanceolatae, acuminatae, supra ac subtus virides. 


Mas adult. 


Tui-ete Marcgr. Hist. rer. nat. Bras. lib. IX. p. 206 (Zich- 
tenst.. c. p. 169). Psittacus passerinus Auctor. (descrip- 
tio plurimorum auctorum spectat marem juniorem). 
Le Perroquet nain Azar. Voy. n. 288. Psütacus passerinus 
Spix Av. Brasil. 1. t. 33. f. 1 (fg. opt.). 


Foemina. Ptilosis sine pictura coerulea, tota viridis, quam in 
mare pallidior; uropygium, caudae tectrices superiores, alarum infe- 
riores subtiliter thalassino-induta; remiges intense nigricantes, sub- 
tus pogonii interni margine paullo malachitaceo-relucentes; rostrum 
quam in mare pallidius. 


Tui-Tirica Maregr. |]. c. p. 206 (Lichtenst. |]. c. p. 167). 
Psittaculus gregarius 9 Spix Av. Bras. 1. t. 34. f. 4 (fig. bona). 


Mas junior. Foeminae similis; remiges secundariae ac tectrices 
alarum superiores majores cyaneae, harum inferiores ac uropygium 
thalassino-viridia, plus minusve cyaneo- variegata. 


Petite Perruche du Cap Buff. Pl. enl. 455. f. 1 (fig. me- 
diocr.),. Psittacus capensis Gmel., Lath., Shaw (a Kuh- 
lio alisque autoribus falso pro foemina indicatus). Psittaculus 
passerinus 9 Spix|. ce. t. 33. f. 2. 


Adv. hornot. Foeminae similis; ptilosis quam in hac pallidior, 
rostrum intumidius, corneo -albidum ; frons, capitis latera ac jugulum 
plus minusve sordide flavido-lavata. 


78 


618 


Psittacus St. Thomae Kuhl 1. e. p. 58. n. 94. Psittacus 
gregariu 9 Spix.l. ce. t. 34. f. 2. 3. 
[4 


Rostrum corneo-rubicundum, apice dilutius; pedes griseo - vi- 
rescentes; irides fusco-atrae; cauda subaequalis, in statu complicato 
conica, rectricibus lanceolato-terminatis. Longitudo 5”, caudae 1 
8”, alae 3”, maxillae 6’, tarsı 4”. Habitat satis frequens in Pa- 
raguay ac Brasilia in arbustis, gregibus parvis (8 —20) utplurimum 
in humo ambulans, voce gridula, penetrante clamans, rapide volans, 
in nidis a Zurnarüs (e. gr. Turd. Figul. Licehtenst.) aliisque 
avibus congeneribus relictis nidificans, ac ova quatuor pariens, indo- 
eilis, in Europa difficillime hospitans. (Mus. Paris., Berol., Mo- 
nac. caet.). 


Observatio. Auctorum Psittacus Tirica species distincta, nostra 
Sittace Tirica. 


ß. Rectricibus apice subtrigonie. 


3. Ps. purpurata. PRectrices eleganter purpureae, apice virides, 
taeniola nigra limbatae, intermediae quatuor virides, apice nigrae; 
caput et collum supra fusco-cinerascentia; carpi margo, apex penna- 
rum alulae spuriae, tergum infimum uropygiumque eleganter coeru- 
lea; tectrices alarum, pennae scapulares remigesque brunnescenti - 
nigrae, hae extus viridi-limbatae; ptilosis dorsi medii et reliquarum 
partium corporis viridis; gastraeum notaeo paullo pallidius; hypo- 
shondria in flavidum vergentia. 4Fv. adult. 


Psittacus purpuratus Lath., Gmel., Ruhl (descript. opt.). 
Psittacus porphyrurus Shaw. Nat. Misc. Vol. 1. t. 16. 8. p. 547. 
/d. Gen. Zool. 


Rostrum flavescens; pedes cinerei unguibus flavidis; cauda aequa- 
his, brevis, supra tectricibus longis tecta. Longitudo 6” 5’. Habi- 
tat in Cajenna. (Mus. Paris.) 


619 


Observatio. A Psitacula melanota admodum afüni differt co- 
lore uropygii, abdominis et marginis alarum caet. — Specimen a cel. 
Latham descriptum discedit de Parisiensi solummodo capitis pileo 
einereo ac colli parte suprema pallide cinerea. An aetate an sexu 


diversum? 


4. Ps. Hueti. Caput, collum, notaeum, gastraeum rectricesque 
duae intermediae laete viridia; gastraeum in flavidum vergens; fascia 
in frontis parte antica ac alulae pennae atrae; pileus fere flavus; 
macula pone oris angulum et tectrices alarum superiores majores 
laete cyaneae; alarum flexura ac margo carpi coccinea; remiges nig- 
rae, limbo' externo virides; rectrices reliquae purpureo-lilacinae, fa- 
sciola in apice nigra, viridi-terminata signatae. 


Psittacus Hueti Temm. P\. col. 49. 


Habitus et magnitudo Psittaculae purpuratae,; rostrum flavum 
apice dilatiori; regio ophthalmica nudiuscula; pedes grisei. Habitat 
in America meridionali. (Mus. Lugd. Batav.) Non vidi. 


5. Ps. melanoptera. Capistrum flavidum; vertex, regio parotica 
collique latera laete viridia; jugulum et pectus cano-virescentia; re- 
liquae corporis partes inferiores flavido-virides; plumae colli postici 
squamoso-positae, flavidae, nigro-cinctae; dorsum, tergum, uropy- 
gium, pennae scapulares et remiges nigra; tectrices alarum superio- 
res majores flavae, amethystino-terminatae; alulae pennae nigrae, 
apice amethystinae; remiges primariae extus strictissime viridi - mar- 
ginatae , ultimae extus flavae et virides; carpi margo ruber; tectrices 
alarum inferiores amethystino -cyaneae; caudae tectrices superiores 
virides, duae intermediae longae,, nigrae ; rectrices lilacinae, egregie 
amethystino-relucentes, in pogonio interno fasciola nigra ante apicem 
notatae, quatuor intermediae non fasciolatae. Av. adult. 


Petite Perruche de Batavia Buff. Pl. enl. 791. f. ı (fg: 
18” 


620 


mala). La petite Perruche de Visle de Java Sonner. Voy. & la 
Nouy. Guin. p. 78. t. 41. Psittacus melanopterus Gmel., Lath., 
Kuhl, Shaw l. ce. t. 132 (fig. bona), Brown Illustr. t. 8 (ig. 
mala). La Perruche Javane Le Vaill.. c. p. 131. t. 69 (fig: 
opt... Psittacus micropterus Kuhll. c. p. 67. n. 113. 


Rostrum flavidum; regio ophthalmica nudiuscula; irides flavo- 
rubrae; pedes unguesque flavi; cauda recto-truncata, rectricibus fere 
trigono-terminatis. Habitus et magnitudo Psittaculae melanotae, 
ei similis. Longitudo 61%”, caudae 2”, alae 4”, maxillae 9. Ha- 
bitat (non in /ndia orientali) in America (Columbia). (Mus. Pa- 
ris., Berol.) 


6. Ps. melanota. Laete viridis; dorsum et pennae scapulares fuli- 
ginosa; brachii margo supremus, alulae pennae strictissime viridi- 
marginatae, remigum omnium apex ac pogonium internum nigra; 
truncus subtus virescens, lateribus canescens; tectrices alarum cau- 
daeque inferiores. ac superiores laete virides; rectrices duae interme- 
diae toto virides, reliquae rubro-lilacinae, apice extimo virides, fascia 
antecedente nigra latiuscula notatae; pro fascia in rectrice extima 
macula rotunda in pogonio interno. /Mas et Foem. adult. 


Psittacus melanotus Lichtenst. in Mus. Berol., Kuhl. ı. 
e. p. 59. n. 97. Psütacus erythrurus Wied. 


Cauda brevis, rectiusculo - truncata, rectricum apice trigono; 
rostrum albidum- basi, paullo obscurius; cera virenti-fuscescens; irides 
fuscescentes, angustae; palpebrarum margo et regio periophthalmica 
stricte nuda, lateritia; pedes et ungues pallidi. Longitudo 634”, 
alae 4” 4", caudae 1” 11°, maxillae 7’, tarsi 31%”. Habitat in 


Brasiliae provincia Bahia. (Mus. Berol.; vivam vidi Londini.) 


y. Rectricibus apice recto-truncatis. 


2. Ps. surda. Viridis; pilei collique postici plumae obscurius 


621 


limbatae; pennae scapulares fuliginoso-olivaceae; alulae pennae nigrae; 
eapistrum sordide flavidum;; jugulum ac reliquae corporis partes infe- 
riores virescentia; ventris latera ad flavum vergentia; rectrices duae 
intermediae virides, fascia nigra terminatae; reliquae aureo-ochraceae, 
linea in apice et strictiore ad marginem externum nigra limbatae; 
tectrices alarum inferiores virides. /Mas adult. 


Psittacus surdus Lichtenst. in Mus. Berol.,, ÄKuhll.c.p. 
59. n. 96. Psittacus chrysurus Swains. Zool. Illustr. n. 29. t. 
141 (fig. bona.). 


Foemina. Ptilosis quam in mare pallidior, facies pallidius fla- 
vido-fuscescens; rostrum virenli-corneum, subflavidum. 


Avis junior. Avi adultae similis, colli et pilei plumae margini- 
bus obsoletis; rectrices duae intermediae toto virides; rectrix utrinque 
sequens viridis, medio ex fulvo-viridis; religuae ex fulvo-virides apice 
virides, margine externo nigricantes. 


Rostrum maris adulti virescens, versus apicem sensim pallidiorem 
flavido-virens; cera sordide viridis; regio ophthalmica nudiuscula, 
obscure cinerea; pedes caesio-nigricantes unguibus pallide corneis ; 
irides ex annulis duobus fuscis compositae, quorum externus interno 
obscurior; cauda rectissimo -truncata, rectricibus omnibus apice recto- 
truncatis. Longitudo 7”, alae 414”, caudae 2”, maxillae 81%”, 
tarsi 3”. Habitat in Brasiliae provincia Para (Mus. Berol., Pa- 
ris.; duas vivas vidi). 


d. Rectricibus apice obtusis. n 


8. Ps. Swindereniana. Capitis pileus et nucha splendide viri- 
dia, haec fasciola nigra terminata; dorsum, tergum alaeque supra 
toto saturate viridia; pectus ac totum collum viridi-olivacea; uropy- 
gium caudaeque tectrices superiores azurea; facies, abdomen ac cris- 


622 


sum flavescenti-viridia; rectrices duae intermediae toto saturate viri- 
des; reliquae prima medietate cinnabarinae, reliqua parte saturate viri- 
des, exclusa fasciola obliqua rubrum colorem terminanie nigra; reectri- 
cum pars inferior apicalis coerulescens; ren.igum pogonium internum 
nigrum. Av. adult. 


Psittacus Swinderenienus Ruhl 1. c. p. 62. n. 104. tab. 2 
(fig. bona). 


Rostrum, pedes unguesque nigra; regio ophthalmica plumosa; 
eauda brevis, subaequalis; alae longae, cum apice caudae finem attin- 
gentes. Habitus et magnitudo Psittaculae pullariae. Longitudo 617”, 
caudae‘fere 114", alae 314”. Habitat, ut dicitur, in Sfrica meri- 
dionali. Kuhl. Non vidi. 


0. Ps. pullaria. Frons, sinciput, lora, gula hujusque latera roseo- 
coccinea; uropygium cyaneum; tectrices alarum inferiores velutino- 
nigrae; flexura alae nigra, paullo cyaneo-varia; carpi margo flavus, 
albo- et cyaneo-variolosus; remiges omnes subtus et intus nigrae, 
extus supra virides; reclrices quatuor intermediae toto virides, apice 
subflavidae; reliquae supra et subtus basi virescenti-flavidae, medio 
eleganter cinnabarinae, fascia subsequente, colorem rubrum termi- 
nante nigra subobliqua notatae, apice laete flavo-virescentes; cau- 
dae tectrices superiores laete flavido-virides; pennae scapulares, 
alarum tectrices superiores omnes, tergum, dorsum, collum posticum 
ac laterale, occiput et vertex laete viridia; capilis latera ac gastraeum 


totum virescentia. Adult. 


„ Psütacus minimus Clus. Exotic. p- 365. e. fig. The little 
red-headed Parrokeet Edw.|]. c.t. 237 (fig. medioer.). Psitta- 
cula guineensis Briss. 4. p- 387. Petite Perruche müle de 
Guince Buff. Pl. enl. 60 (fig. medier.). Psittacus pullarius 
A4uctor. 


623 


Juvenis (et Focmina?). Avi adultae similis, exceptis tectricibus 
alarum inferioribus ac margine carpi viridibus; capistrum solum ac 
mentum roseo-rubra, nonnihil in aurantio -rubrum vergentia. 


Rostrum roseo-rubrum; irides fusco-atrae; regio ophthalmica, 
imo palpebrarum margo plumosa; pedes pallide ex incarnato - plum- 
bei; ungues pallidi; cauda brevis, subaequalis; alae magnae, cum fine 
caudae apicem attingentes. Longitudo 5” 10°, alae 314", caudae 
1354”, maxilla 714", tarsi 4°. Habitat satis frequens in /ndia 
orientali, mare foeminaque semper consoeiatis. Mus. (Paris., Berol., 
Monae.; multos vivos vidi.) 


Observatio. Psittaculae roseicolli proxima, ab hac characteribus 
exhibitis satis diversa. 


10. Ps. roseicollis. Frons, sinciput ac superciliorum regio 
rubra; genae ac jugulum dilute rosea; uropygium.caudaeque tec- 
trices superiores laete azurea; rectrices duae intermediae, capitis 
pars reliqua, collum posticum, dorsum, tergum alaeque supra, pectus 
ac omnes corporis partes inferiores virescentia, hae superioribus di- 
Iutiores; tectrices alarum inferiores coerulescenti-virides ; rectrices 
reliquae a basi fere usque ad medium rubrae, fascia subsequente atra 
notatae, apice coeruleo-virescentes, pogonio externo virides. Mas 
adult. 


Psittacus pullarius var. ß Linn., Lichtenst. Catal. ver. 
nat. rariss. -Hamb. 1793. p. 7: n. 74, Meyer Zool. Annal. Bd. I. 
p- 141. 


Psittacus roseicollis Vieill. N. D. 25. p. 377. /d. Encycl, 
meth. Livr. 93. p. 1408, Kuhll. ce. p. 63. 


Habitus Psittaculae pullariae simillimae; rostrum validum pe- 
desque incarnata. Longitudo 6”. Habitat satis frequens ad Caput 
bonae spei (Mus. Paris.). 


624 


41. Ps. batavensis. Laete viridis ; frons ad latera, lora, genae 
et mentum cinnabarina; vertex et occiput violaceo-coerulea; alarum 
tectrices inferiores eleganter coeruleae; remiges intus nigrae; crissi 
plumae apice paullo coerulescentes; venter pro vario ad lucem ob- 
jectu nonnihil in coeruleum vergens; maxilla rubra, apice flavida; 
mandibula obscure rubicundo -fusca. Mas et Foem. adult. 


Psiüttacus batavensis Lath., Kuhl. Perroquet Geoffroy 
Le Vaill.1. c. p. 68. t. 112 (fig. opt.). Psittacus personatus 
Shaw. Gen. Zool. 8. $. 2. p. 544 FPsütacus Geoffroyanus 
Vieill. N. D. 25. p. 311. Psitacus Geofroyi Kuhl. c. p. 85. 
n. 151. - 


Juvenis. Ptilosis tota viridis, exceptis alarum tectricibus infe- 
rioribus coeruleis; rostrum nonnihil in fuscum vergens. 


Avis junior adultae ptilosi se induens. Ptilosis avis juvenilis, 
genae rubro- variolosae. 


ne Faıll.)) c-t 113. 


Cauda mediocris, subaequalis; pedes nigricantes; eorpus validum. 
Longitudo 1134’, caudae 4”. Habitat, ut dieitur, in insula Java 
et satis frequens in /Vova Hollandia australi (Mus. Paris.). 


Observatio. Lathamii descriptio Psittaci batavensis manca 
sine dubio ex icone, ad specimen junius, rostro adhuc obscuro ex- 
structum, elaborata. 


+12. Ps. Tovi. Pileus ac totum notaeum, inclusis caudae tectri- 
cibus superioribus pennisque scapularibus, eleganter viridia; jugulum 
viride, nonnihil in obscure flavum vergens, hujus pars inferior et 
pectus viridi-Jutea; gula macula exigua rotunda aurantia notata; 
alarum tectrices superiores minores jugulo concolores; harum mediae 
castaneo-aureae, nonnihil in viride vergentes, taeniam in ala latam 


625 


transversam eflicientes, majores a trunco remotiores prasinae, corpori 
proximae virides, paullum ad luteum inclinantes, inferiores eleganter 
luteae; venter, .latera, crura et crissum dilute viridia, nonnihil ad lu- 
teum inclinantia; remiges subtus dilute virides, juxta rhachin saturate 
cinereae, primariae supra prasinae, secundariae viridi-luteae, omnium 
rhachis nigra; rectrices virides, limbo interno subluteo. 


Psitiacula gutture luteo Briss. Ornith. 4. p. 396. t. 30. f. 3. 
Psittacus Tovi Gmel., Psittacus Toui Lath. 


Rostrum dilute griseum; pedes unguesque grisei; cauda brevis, 
subaequalis. Longitudo 634”, pedis 41,2", maxillae ad oris angu- 
lum 714", ejusdem crassities 8. Habitat. . . . (Brisson). 


Observatio. Species sane distineta, a Arissonio ad naturam 
descripta, a Auhlio non indicata; nam Psiütacus Tovi (v. Sit. 
Tuipara) quam citat, innititur solum icone Buffoniana (Pl. enl. n. 
190. f. 1), quae a Gmelino ac Lathamio huic avi falso annu- 


meraltur. 


13. Ps. cana. Caput ac collum totum pectusque albescenti-cana, 
pro vario ad lucem objectu violaceo-reflectentia; dorsum, tergum, 
uropygium, caudae et alarum tectrices superiores, nec non pennae 
scapulares viridia; epigastrium, venter, tibiae crissumque dilute viri- 
dia; tectrices alarum inferiores nigrae; remiges intus et subtus nigri- 
cantes, extus striclissime flavido - marginatae; rectrices virides, omnes 
ante apicem fascia lata nigra notatae, laterales pogonio interno ver- 
sus basin flavidae. /Mas adult. 


Psittacula madagascariensis Briss. 4. p. 394. t. 30. f 2. 
Petite Perruche de Madagascar Buff. Pl. enl. 791. fig. 2 (fig. 
valde medioer.). Psittacus canus Auctor., Shaw. Nat. Misc. t. 
425. Psittacus poliocar R. Forster Icon. inedit. tab. 51. 


79 


626 2 


Foemina adult. Mari similis; caput et collum viridia; caput 
collo dilutius. 


Avis hornot. Foeminae similis; ptiloseos pictura quam in hac 
minus pura. 


Avis junior adultae ptilosi se induens. Caput solum canescenti- 
album, viridi- variegatum. 


Rostrum pedesque canescentia, illud basi plumbeum; regio oph- 
thalmica tota plumosa; ungues diluti; irides perlaceo-albae; cauda 
longula subcuneata, rectricibus obtuse acuminatis. Habitus Psittacu- 
lae pullariae. Longitudo 5%,”, caudae fere 2”, alae 31%”, maxillae 
61,‘ Habitat in insula Madagascar, St. Mauritiü et St. Fran- 
cisci. (Mus. Berol., Paris.) 


141. Ps. Galgulus. Laete viridis,; verticis macula subrotunda 
eyanea; cervix fascia eleganter aurantia notata; tergum flavum, uro- 
pygium, caudae tectrices superiores (rectricum apicem attingentes) 
jugulique macula maxima coccinea; remiges apice obscurae, pogonio 
interno nigrae, subtus glaucae; alarum tectrices inferiores ac supe- 
riores omnes, remiges extus et caudae pagina superior virides, hujus 
latus inferius turcino-coeruleum; rostrum atrum; pedes nigricantes. 
Mas adultus. 


The sapphire-crowned Parrakeet Edw. 2. t. 177 (fig- opt.). 
Petite Perruche du Perou Buff. Pl. enl. 190. fig. 1 (fig. non 
satis accurat.), Sonner. Voy. a la Nouv. Guin. p. 76. t. 38 (fig: 
infer.). Psittacus Galgulus (exclusa varietate ß) Auctor., 
Kuhll. c. p. 64. a. 100. 


Foem. Viridis; vertex cyaneus; uropygium caudaeque tectrices 
superiores coccinea; rostrum et pedes rubicunda. 


Avicula ex Malacca insula Aldr ov. Av. T. Il. p. 560. Psit- 
tacula malaccensis Briss. IV. p. 386. 


627 


Mas junior. Viridis; uropygium caudaeque tectrices superiores 
eocceinea; juguli macula magna fulva; rostrum rubicundum, maxillae 
apice nigricans. (Mus. Berol.) 


Sapphire crowned Parrakeet Female (?) Lath. Synops. 1. 
p- 513- 


Juvenis. Viridis; gastraei viredo ad flavidum vergens; uropy- 
gium et caudae tectrices superiores elongatae, rectricum apicem at- 
tingentes, intense coccinea; rostrum rubicundum; pedes incarnati, 


unguibus pallidis. 


Psittacus vernälis Sparrm. Mus. Carls. t.29, Lath., Kuhl. 
I. c. p. 65. n. 108. 


Av. hornot. Pallide viridis; uropygii plumae pallide coccineae, 
basi virides; tectrices caudae superiores pallide coccineae, rectricum 
medium altingentes; hae stricte flavido-terminatae; rostrum pallide 


rubicundum. 


Rostrum pusillum, dente obsoleto auctum; regio ophthalmica nu- 
diuscula; alae fere caudae apicem attingentes; cauda brevis, fere 
aequalis. Longitudo 414”, alae2” 11, caudae 1” 5%, tarsi 314. 
Habitat satis frequens in insulis Java, Timor et Sumatra, Javanis 
Stlindit, sive Sılinditun, Sumatranis Serindit dicta. Pede altero 
suspensus dormit. (/Mus. Paris., Berol., Monae.). 


Observatio. Auctorum varietas ß. Psittaci Galguli spectat se- 


quentem speciem. 


15. Ps. Culacissi. Frontis macula magna, jugulum et pectus 
ex parte, uropygium caudaeque tectrices superiores coccinea; fascia 
nuchae aurantio-rubra; capitis partes reliquae flavido-virides; collum 
supra et ad latera, dorsum, tergum, pennae scapulares, tectrices ala- 
rum superiores omnes remigumque pogonium externum viridia; cris- 


19 * 


028. 


sum et reliquae corporis partes inferiores dorsi colore,, tamen paullo 
dilutiore, nonnihil ad flavidum vergentia; remigum pogonium inter- 
num coeruleo-beryllinum, nigro-limbatum; alarum tectrices inferio- 
res majores viridi -coeruleae; rectrices supra virides, subtus coeruleo- 
beryllinae. /Mas- adult. 


Psütacula philippensis Briss. 4. p. 592. t. 30. f. ı (descript. 
opt... FPerruche mäle des Philippines Buff. Pl. enl. 520. 
f. 1 (fig. sat. accurat.,. Sonnerat Voy. a la Nouv. Guin. p. 76. 
hieme &spece (solum descriptio foeminae) t. 40. fig. sup. Psüt- 
tacus Galgulus var. ß. Gmel., Lath. Psiütacus minor (solum 
Joeminae descriptio) Gmel., Lath., Fieill. N. D. et Encyecl. 
Livr. 03. Psitacus Coulacissi Vieill. 1. c. p. 1405. t. 130. fi 1. 
‚Psittacus phiüippensis Kuhll. c. p. 64. n. 107 (deseript. manca). 


Foemina adulta. Mari similis, frons solummodo, uropygium 
caudaeque tectrices superiores coccinea; jugulum virescens; nucha abs- 


que fascia, toto viridis; regio rostrum inter et oculos viridi-coerulea. 
Psittacula rubrifrons Figors. Philos. Mag. 1831. p. 147. 


Rostrum rubrum; regio ophthalmica parum nuda; irides flavae; 
‚pedes unguesque rubicundi; caudae tectrices superiores quam in prae- 
cedente specie multo breviores; cauda brevis, subaequalis. Longitudo 
4" 91%", caudae 1:14”, tarsi fere 5‘ Habitat in insulis P/ulippi- 
nis, inquilinis Culacissi dieta. 


16. Ps. minor. Caput et collum livide virescentia; illud supra 
totam rubrum; jugulum coeruleum; collum posticum, pennae scapu- 
lares, dorsum, alarum tectrices superiores omnes, remigum pogonium 
externum ac cauda supra obscure viridia; remiges et rectrices sub- 
tus coeruleo-beryllinae, illae supra interno pogonio nigrae ; corporis 
partes inferiores omnes laete flavescenti-virides; uropygium cau- 


daeque tectrices superiores, rectricum medium attingentes, pur- 


629 


pureo -rubra; rostrum totum nigrum; pedes fuscescentes. /Mas 
adult. 


The smallest green and red indian Paroquet Edw. 1. t. 6 
(fig. satis accurat,). Sonner.Voy. a la Nouv. Guin. p. 76. 4ieme 
espece (solum descriptio maris). Psittacus minor Gmel., Lath. 
Vieill. (exclusa descriplione foeminae), Encycel. meth. Livr. 
03. t. 230. f. 5. Psittacus indieus Gmel., Kuhl.. ce. p. 65.n. 
109.  Psittacus asiaticus Lath., Vieill. 


Foemina adulta. Mari similis; pileus coerulescenti-viridis. 


Regio ophthalmica nudiuscula, incarnata; irides flavae; rostrum 
rubrum absque dente; pedes unguesque pallide rubicundi; caudae 
tectrices superiores rectrices prima medietate tegentes; cauda brevis, 
subaequalis. Habitus et magnitado speciei praecedentis. Habitat in 
insula Zugon (Mus. Paris.). 


17. Ps. Desmarestü. Frons coccinea; pileus ac occiput flavo- 
aurantia ; fascia juguli lata inferius altera angustiore ferruginea termi- 
nata; macula infra oculos ac alarum flexura cyaneae; capitis pars re- 
liqua, collum anticum ac laterale, crissum caeteraeque gastraei partes 
flavo-virentia; alae supra, cauda, dorsum totum collumque posticum 
fusco -viridia; remiges subtus pogonio interno nigrae, externo viri- 
des, strictissime flavido-marginatae, secundariae latere interno nigrae, 
macula in margine flava, in tertiariis sensim in aurantium vergente 
notatae. 


Psittacula Desmarestü Lesson et Garnot Duppery 
Voy. aut. du monde. Part. Zool. t. 35. Less. Man. d’Ornith. IT. 
p- 149. 


Rostrum validum pedesque validiusculi nigra; facies tota plu- 
mosa; cauda in statu complicato conica; hujus tectrices superiores 


630 


rectricum primam medietatem longitudine aequantes. Longitudo 
814". Habitat in /Vova-Guinea, in sylvis densis- porlui Dorery 
confinibus. Lesson. (Non vidi.) 


18. Ps. malaccensis. Rostrum maximum, maxilla aurantio- 
rubra, mandibula lilacino - grisea; frons ac vertex, uropygium caudae- 
que tectrices superiores nitide coerulea; alarum tectrices inferiores 
et epigastrii latera coccinea; alulae pennae viridi-coeruleae; facies, 
collum laterale ac pectus cinerascenti-viridia; dorsum obscure viride, 
nigro-reflectens; reliquae corporis partes inferiores virides; tectrices 
alarum superiores saturate virides, flavo-marginatae; remiges nigrae, 
extus coeruleo virides; rectrices duae intermediae toto virides, reli- 
quae flavae, viridi-limbatae, subtus flavae, rhachi nigra. Av. adult. 


Petit Perroquet de Malacca Sonner. Voy. aux Ind. 2. p. 
2172. Psittacus malaccensis Lath., sed non Gmel., qui est Pal. 
malac. Kuhl. 1. c. p. 67. n. 114., Swains. Zoologie. Illustr. t. 154 
(fig. bona). Psittacus incertus Shaw. Nat. Misc. t. 700, Kuhl. 
l. c. p. 68. n. 115. Psittacus macropterus in Mus. Paris. 


Maxillae apex perquam longus ac deductus, lateraliter profunde 
emarginatus; regio ophthalmica plumosa; irides rubrae; alae maxi- 
mae, caudae apicem fere excedentes; pedes obscuri; cauda brevis, 
subaequalis. Longitudo 5” 9’, caudae 1’ 5“. Habitat in /Walac- 
ca. Habitus Psittaculae melanopterae. (Mus. Paris.) 


Observatio. Shawii tabulam a cl. Kuhl laudatam nondum 
vidi, Ruhlii vero descriptio Psitaci incerti ad avem hic exhibi- 
tam omnino quadrat. 


19. Ps. torguata. Ptilosis tota laete viridis; partes corporis su- 
periores gastraeo obscuriores; hoc nonnihil in flavidum vergens; 
collum posticum fascia e plumis dilute flavis, nigro-marginatis com- 
posita insigne. /Mas. 


631: 


Les petites Perruches a collier de Pisle de Lugon Sonner. 
Voy. ä la Nouy. Guin. p. 77. t. 39. Psittacus torquatus G mel., 
Lath., Kuhl. 


Foemina. Mari similis, exceptis plumis fasciae in collo coeru- 
leis, nigro-marginatis. 


Habitus et magnitudo Psittaculae passerinae; cauda brevis, 
subaequalis; rostrum pedesque griseo-nigricantia; irides nigricantes. 
Habitat in insula Lugon (Sonner.). Avis a me nusquam visa. 


XIX. Genus. Nasiterna. Pag. 408. 


1. N. pygmaea. Notaeum totum intense, gastraeum flavido- 
viride; capilis latera in flavidum vergentia; remiges nigrae, pogonio 
externo stricte viridi-flavo-marginatae; rectrices supra (an omnes?) 
viridi coeruleae, subtus nigrae, in apice pogonii interni macula viridi- 
flava notatae; rectricum rhachis in cirrum brevem nudum desinens; 
rostrum obscure incarnatum. /Mas. 


Perruche Pygmee Ouoy et Gaim. in D’Urville Voy. de 
la Corv. l’Astrol. Trois. div. Ois. t. 21. f. ı (f. 3—4. rostr.). 


Foemina. Mari similis, ptilosi pallidiore; rectrices cirrosae 


supra virides, duae (?) mediae coeruleae; rostrum pallidum, versus 
basin obscurum, 


Quoy et Gaim.|. ec. 1.2. 


Pedes incarnati, unguibus pallidis; digitus posticus externus prae- 
longus; regio periophthalmica tota plumosa; maxillae apex supra 
hunce mandibulae multum porrectus, attenuatus, acutissimus, parum 
eurvatus, incisura profunda rectangula ad latera tomiorum formatus 
et culmine distineto compresso ad frontem desinente insignis; man- 


dibula majuscula, subcompressa, utrinque ante apicem profunde si- 


632 


nuata; ejus apex ängulo incisurae illi in maxilla recto oppositus; 
eauna brevis, rotundata, alis fere tecta; rectrices apice rotundatae; 
harum rhachis in utroque sexu in cirrum brevem nudum excurrens. 
Habitus Psütaculae passerinae, eadem minor. P’sütacorum hoc 
tempore notorum minimus. Longitudo 3” 2. Habitat in /Vova- 
Guinea. 


Observatio. Descriptio mea hujus avis ex iconibus supra citalis. 


XX. Genus. Triclaria. Pag. 49). 


1. Tr. cyanogastra. Ptilosis intense ac laete herbaceo -viridis; 
macula a ventris medio usque ad crissum ducta (attamen hoc non 
obtegens) laete cyanea, pro vario ad lucem objectu nonnihil in lila- 
cinum vergens; rectrices et remiges latere inferiori malachitaceo - 
virides; remigum pogonium internum supra nigrum, versus rhachin 
virescens, externum viride; rectrix extima extus latere superiore, 
praesertim versus basin, rectrices reliquae apice cyaneae, intermediae 
fere toto virides; tectrices alarum inferiores dorso concolores; rost- 
rum album, versus basin vix conspicue fuscescenti-nebulatum. _ /Vas 
adult. . 


Psittacus cyanogaster Vieill. N. D. 25. p. 328. /d. En- 
eycl. meth. Livr.. 95. p. 1375., Max v. Wied Reise n. Bras. 1. 
p: 263., Kuhl. Consp. p. 71. £ 


Foemind. Mari simillima absque macula abdominis cyanea; 
abdomen totum reliquis trunci partibus concolor; rostrum totum album. 


Psittacus malachitaceus Spix Av. Bras. 1. t. 28 (fig. bona). 


Juv. viril. Foeminae similis, plumarum color minus intensus 


“ac nitidus. 


Rostri albicantis culmen angustum, angulosum; cera nigricans; 


035 


pedes cinerei, ungues nigricantes; cauda longiuscula, aequalis, exclusa 
rectrice extima reliquis rectricibus paullo breviore; regio perioph- 
thalmica parum nuda. Longitudo 1114”, alae 5” 10%, maxillae 
151%", caudae 4” 10°”, tarsi 6°. Habitat in Drasili@ non infre- 
quens (Mus. Paris., Berol., JMonae.). 


XXI. Genus. Sittace. Pag. 400. 


1. $8. Tuipara. Viridis; pileus coerulescens; frontis fasciola 
stricta, menti supremi macula pusilla alulaeque pennae toto isabel- 
lino-rubrae; remiges nigrae, longitudinaliter juxta rhachin cyaneae; 
margine externo virides, subtus nitide halichlorae; rectrices toto vi- 
rides, limbo interno vix flavidae, subtus pro vario ad lucem objeetu 
glauco -reflectentes; tectrices alarum inferiores virides; rostrum totum 


album, eulmine compresso acuto. Zv. adult. 


Tuipara Marcgr. Hist. rer. nat. Bras. Lib. IX. p- 206 (Lich- 
tenst. 1. c. p. 167.) /Psütacus Tuipara Linn., Gmel., Lath. 
The golden-winged Parrakeet Edw. 2. p. 177. t. 293. f. 2 eg. 
mala e specimine domefacto).‘ Psittacus chrysopierus Gmel., 
Lath. La Perruche a täche souci, mäle Le Faill..c. p. 117. 
t. 58 (fig.non satis accur.). Psittacus Sosove Bechst. in Lath. 
Uebers. p. 86. n. 105. Kuhll. c. p. 27. n. 28. variet. (sed non 
Gmel. et Lath.). Psütacus calthopticus Fieill. N. D. 25. p. 
509. FPsittacus cajennensis Swains. Zool. Ilustr. 1. t, 1 (fig: 
mediocr.). 


Avis junior. Avi adultae similis, alulae pennae virides aut isa- 
bellino-rubro-variae; macula menti sordide aurantia; frontis vitta 
fuscescens, strictissima, 


Petite Perruche a gorge jaune d’Ameriqgue Buff. Pl. enl. 
190. f. ı (fig. mala ab auctoribus false ad Psittacum Tovi 
relata), Le Faill. 1. ec. t..59. Psitacus Sosove Kuhl. 

| 80 


0634 


Regio ophthalmica parum nuda; cauda longula, conica; pedes 
pallide fusci, unguibus dilute corneis. Habitus Sit. virescentis. Lon- 
gitudo 7” 4", alae 434”, caudae 5”, maxillae 11’ Habitat in 
Brasilia, Guiana, Cajenna; nidificat, ide Marcegrave, in cumu- 
lis a formieis relictis, qui in arboribus reperiuntur. (/Yus. Paris., 
Berol.. 


Observationes. Auctorum Psittacus Sosove, speciei huiec si- 
milis, sed in crisso uropygioque flavus, ac sine frontis striola et ma- 
cula menti, mihi prorsus ignotus,. Zdwardsi icon Psittaci ehry- 
sopteri e specimine domefacto in quo remiges secundariae flavae; 
specimen vivum simili modo coloratum ipse vidi. 


2. 8. Tui. Frons et sinciput lutea; capitis pars reliqua, collum 
posticum ac laterale viridia, ad malachitaceum nonnihil vergentia ; 
jugulum cum reliqua gastraei parte, alarum tectrices inferiores, cau- 
dae superiores, uropygium ac tergum flavido-virescentia; dorsum, 
pennae scapulares et alarum tectrices superiores omnes intense viri- 
dia; alulae pennae et remiges supra intense viridia, vix coeruleo- 
nitentes; hae latere superiore interno nigricantes, ibidem latere infe- 
riori malachitaceae, externo nigricantes; rectrices omnes subtus fla- 
vido -virescentes, supra pogonio interno flavidae, limbo externo vi- 


rescente, versus intermedias rectrices toto virides sensim obscuriore. 
Mas. adult. 


Tui, quarla species. Marcgr. Hist. Rer. nat. Bras. Lib. IX. 
p- 206, Lichtenst. 1. c. p. 167. Petite Perruche de lisle de 
St. Thomas Buff. Pl. enl. 450. f. ı (fig. medioer.). Psütacus 
Tui Auctor. (descriptio plurimor. inaccurat.). La Perruche Tui 
Le Vaill.]. c. p. 133. t. 70 (fig. et descript. opt.). 


Foemina et avis junior. Mari similis; ptiloseos pietura quam 
in hoc minus intensa; caput et collum posticum dorsi colore; rost- 
rum totum corneo - fuscum. 


635 


Rostrum corneo-brunneum, apice paullo albidum; orbitarum re- 
gio parum nuda, flavida (?); rostri cera diluta; pedes incarnati, un- 
guibus fuscescentibus; cauda breviuscula conica. Longitudo 7”, alae 
4', maxillae 9’, caudae 2’ 5’, tarsi 41,’ Habitat in Cajenna, 
Brasilia, ac, ut dicitur, in insula St. Thomae. (Mus. Paris., Berol., 
Monae.). 


3. S. zanthoptera. Ptilosis viridis; gastraeum dilutius quam 
notaeum ; tectrices alarum superiores majores externae intense luteae; 
alulae pennae versus apicem cyaneae; remiges omnes intense viri- 
des, limbo interno nigrae, subtus limbo externo nigrae, interno ma- 
lachitaceae; margo remigis primae externus paullo in coeruleum ver- 
gens; rectrices subtus flavido-virescentes, pro vario ad lucem objectu 
malachitaceo - resplendentes; margo superior internus strictissimus 
flavidus; tectrices alarum inferiores abdominis colore. /Mas et Foem. 
adult. 


Aratinga xanthopterus Spix. Av. Bras. 1. t. 15. £ 2 (fig. 
bona). 


Avis pulla. Avi adultae simillima; ptiloseos viredo et tectricum 
flavedo minus intensae; cauda brevis, alas vix aut parum transcen- 
dens; rectrices in flavidum vergentes; remigum pogonium externum 
subtiliter flavo-marginatum; alulae pennae parum in coeruleum ver- 
gentes; rostrum culmine et apice albidum, reliqua parte corneo- 
fuscescens. “ 


Psittacus zanthopterygius 1 Spixl. e. t. 34. f. ı (fig. 
mediocr.). 


Habitus et magnitudo Si. virescentis; rostrum incarnato- fus- 
cescens; irides fusco -ätrae; regio circa oculos parum nuda ac cera 
albido-incarnatae; lora plumosa; pedes incarnati, unguibus corneo- 
fuscescentibus; cauda elongata, lanceolata, Longitudo 814, maxillae 


80% 


636 


N 


fere 9, alae 414", tarsı 5’ Habitat in Drasilia versus flumen 
Amazonum. (/Mus. MMonac.) 


Observationes. Spixii Psitaculus xanthopterygius foe- 


mina ad hornotinum Psütaculam passerinam referri 'debet. — A 
Sit. virescente primo adspectu simillima rostro validiori ac alarum 
pictura haec species satis discedit. ‘ 


h. S. virescens. Ptilosis viridis, in gastraeo quam‘ in notaeo 
dilatior; alarum tectrices superiores majores citrino-flavae, basi albae, 
inferiores pallide virescentes; remiges secundariae albae, margine 
apicali nigricanti-virescentes, extus subtiliter flavido-indutae; penul- 
timae extus flavae, intus albae, in medio longitudinaliter virescenti - 
tinctae; primariae intus nigrae, juxta rhachin vix virescenti -lavatae, 
extus coerulescenti-virides; remix quarla aut sexta intus maxima ex 
parte alba, versus apicem viridi-nigricans; alulae pennae in coeru- 
leum vergentes; alae subtus malachitaceo-relucentes ; cauda supra 
dorso concolor, subtus malachitaceo -virescens. /Mas et Foem. adult. 


Psiltaca cayennensis Briss. Av. h. p. 354. t. 27. f. 2 (de- 
script. opt.). Petite Perruche verte de Cajenne Buff. Pl. enl- 
359 (fig. pessim.). Psittacus virescens Auctor., Perruche ä 
alles varices Le Vaill.\. ec. t. 57 (fig. sat. accurat) Le Ma- 
racana aux alles jaunes Azar. Voy.n. 235. Psittacus Chiriri 
Vieill. N. D. 25. p. 350. 


Regio circa orbitas ac lora nudiuscula, albida; rorstrum per- 
quam compressum, totum albidum; cera albida; pedes pallide incar- 
nati, unguibus dilute corneis; irides fusco-atrae; cauda elongata, lan- 
ceolata. Longitudo 814”, caudae solius 314‘, rostri ad frontem 
g1r'", alae 414, tarsi vix 5 Habitat satis frequens in Cajenna 
ac Drasilia, rarior in Paraguay, in Europa facile hospitans man- 
suescit, (Mus. Paris, Berol., Monac.; multos vivos vidi). 


i Sl 


637 


Observatio. Auctorum Psittacus chrysopterus a cls. Le 
Vaillant et Ruhl cum Psiütaco virescente wnitus spectat Sir. 
Furpara. Species haec caveis inclusa circa rostri basin caneseit. 


5. 8. Tirica. Ptilesis viridis, in gastraeo dilutior quam in no- 
taeo; remiges primariae intus nigrae, extus juxta rhachin cyaneae, 
margine virescentes, secundariae extus ejusdem coloris, intus subeya- 
neae, apice virides; tectrices alarum superiores majores (pone‘alulam 


sitae) cyaneae, inferiores flavidae ; rectrices supra et subtus virides, 


paullo -malachitaceo-nitentes; remigum limbus inferior internus pal- 


lide malachitaceus; pedes pallide rosei; regio . ophthalmica parum 
nuda. las et Foem. adult. 


Psittacus rufirostris Illig., Lichtenst. Abh. d. Berl. Akad. 
1815 — 16. p. 167. Psittacus viridissimus -Ruhl. )]. c. p. 25. m 
24. Aratinga aeutirostris Spix Av. Bras. 1. t. 15: £.1 (fig. bona). 


Avis pulla. Avi adultae similis, ptiloseos viredo minus saturata, 
eauda plus minusve brevis; rostrum et pedes avis adultae. 


Petite Perruche apellee la petite Jaseuse Buff. Pl. enl. 
837 (fig. accur,). Psütacus Tirica Gmel., Lath. 


Fostrum incarnato - fuscescens; cera ac regio ophthalmica .nuda 
alba, vix coeruleo-lavatae; regio circa rosiri basin plumosa; ungues 
albido-fuscescentes; irides intense fuscae; cauda elongata, admodum 
gradata, lanceolata. Habitus et magnitudo Sit. virescentis. Longi- 
tudo 914”, caudae 43%,”, alae 5” 11°, rostri ad frontem 10’, 
tarsi 4'%2''. Habitat salis frequens in Drasilia; facile mansuescens 
sed indocilis. (Mus. Paris., Berol., Monac.; multos vivos vidi.) 


Observationes. Huc sane pertinere videtur Maregravei 
„Zul, prima species“ 1, c. p: 206.  Vide Ziehtenst. ]l. c. — Ci- 
tatur a cl. Huhl auctorum varietas Psittaci rufirostris, quae, quoad 


038 


desceriptionis partem maximam, ad Maregravei Aiuru-calinga 
(Sit. Macavuana) spectat (vide Sit. Macav.). Marcgravei Ti. 
rica spectat foeminam /sittaculae passerinae (vide Lichtenst. 
„Die Werke Maregr.“ in den Abh. d. Berl. Ak. d. Wiss. Jahrg. 
1815 —16. S. 107). 


7 6.9. euops. Tab. XXIV.Fig.2. Ptilosis laete viridis, in gastraeo 
‚paullo dilutior quam in notaeo; alarum margo totus ac earum tectrices 
inferiores minores omnes coccinea; remiges subtus nigrae, pogonio in- 
terno flavido-reflectentes, extus superiori latere saturate virides, ad 
coeruleum parum vergentes, intus nigrae ; suflrago vix conspicue ru- 
bicundus; cauda supra tota viridis, subtus flavescens.. Av. adult. 


Avis senilis. Avi descriplae simillima, vertex et nucha plumis 
singulis coccineis variegata. 


Rostrum totum incarnato -albidum, breve, crassum, intumidum, 
laevissimum; mandibula praesertim valida ac'rotundata; maxillae apex 
acutus, lateraliter sinualus, culmine ad basin subanguloso; regio pe- 
riophthalmica stricte nuda, ex griseo-alba; irides ex annulis duobus 
eompositae, quorum internus pupillamn eingens pallide, externus stric- 
tissimus salurate isabellinus; cera pallide rosea; pedes robusti, in- 
carnati, unguibus corneo-nigris; cauda elongata gradato - lanceolata. 
Habitus Sit. Tirica, eadem paullo major, robustior; sedens sive am- 
bulans avis haec agilis semper corpus deorsum mittit iterumque in 
altum extollit. Habitat in _/merica (quatuor vivas Monachii vidi, 
quarum unam depingi curavi.) 


Observatio. Cum Linnaeı Psittaco nobili non confundenda, 
qui, fide Zinnaeo, Turturis magnitudine, genas nudas habet. 


7. S. murina. Viridis; frons et vertex, lora, genarum pars an- 
terior, collum anticum, tolum pectus et epigastrium dilute grisea, 
margo plumarum in pectore pallide virens; alulae pennae et remiges 


a 


639 


cyaneae, hae extus strictissime virenti-marginatae, pogonio interno 
nigrae, subtus glauco -reflectentes; abdomen griseum, viridi-mdutum; 
crissum et alarum tectrices inferiores viridia; rectrices virides, juxta 
rhachin nonnihil in coeruleum vergentes , subtus glauco -reflectentes; 
rostrum supra culmen admodum dilatatum ac rotundatum, breve, al- 
bido-corneum. /Mas et F'oem. adult. 


Perruche a poitrine grise Buff. Pl. enl. 768 (ig. medioer.). 
Psittacus murinus AJuctor. La Perruche souris Le Vaill.. 
c. t. 38 (fig. pessima). La jeune veuve Azar. Voy. n. 282. 
- Psittacus Cotorra Fieill. N. D. 25. p. 502. 


Avis junior. Pileus viridis; genae ac collum supremum plus 
minusve grisea, hujus plumae albido -marginatae; rectrices pogonio 


interno flavidae. 


La Perruche a joues grises Le Faill. 1. c. p. 129. t. 67. 
Psittacus buccalis Bechst. in Lath. Uebers. d. Vög, Kuhll.e. 
Psittacus cinereicollis Fieill.]. c. 


Facies plumosa, macula pone oculos parva, nuda; oculi- minimi, 
iride fusco-nigra; pedes olivaceo -plumbei ; cauda longa admodum 
gradata, lanceolata. Longitudo 1014”, rostri ad frontem 9, alae 
554", caudae 434”. Habitat in Drasilia (Montevideo et Para- 
guay), quoque in Buenos Ayres. Struit nidum globosum in arbori- 
bus e ramulis spinosis 531,’ latum, intus herbis viridibus stratum, ad 
latera, ut nidus Picae, introitu instructum. Foeminae plures inter- 
dum, ut dicitur, in uno eodemgue nido ovis (3—4) incubant; nidi 
saltem in una arbore, aut in arboribus vicinis, magno numero et 
tam arcte sibi adpropinquati struuntur, ut se invicem attingant. 
Potandi causa Psittaci hi locos inundatos, praeterea campos ac plan- 
tationes petunt; reliquis congeneribus melius incedunt. Libidinosi 
sunt, agiles ac dociles, Foeminae captae non raro ova pariunt. Au- 


640 


dit Cotorra apud inquilinas in Buenos Ayres Azar. (Mus. Paris., 
Berol.; multas vivas adultas, sed nullas juveniles vidi). 


Observationes. Swainsonii Psittacus murinus (Zool. llustr. 
n. 18. t. 89) species distincta esse videtur, quae de Sit. murina 
nostra „loris, genis, regione parolica, mento ac toto collo antico 
coerulescenti-cinereis, fronte verticeque virenti-coeruleis, reetricum 
apice coerulescente et rostro -intense cinereo“ discedit. Avis haec 
„Sit. canicollis“ vocari possit. — Figorsii Psittacara nana 
(Zool. Journ. 1850. p- 272.), viridis fronte, collo antico pectoreque 
grisescens, 81‘ longa, ex Jamaica praeter staturam minorem nost- 
rae a Sit. murinae non differre videtur. Descriptio hujus avis com- 


pletior desideratur. 


8. 8. leucotis. Aurium macula albicans; frontis margo, lora ac 
macula in buccis, secunda in uropygio, tertia in medio abdominis 
castaneo-purpurina; plumae juguli, colli infimi lateralis pectorisque 
malachitaceo - virescentes, ih apice albido-notatae; pileus fuscus, paul- 
lulum malachitaceo - variegatus; lunula in cervice subconspicua coeru- 
lescens; humeri coccinei; erissum, tibiae et reliquae corporis partes 
inferiores, dorsum, tergum, uropygii latera, tectrices alarum inferio- 
res ac'superiores, pennae scapulares remigesque ultimae sordide viri- 
dia; remiges subtus olivaceo-reflectentes, primariae supra pogonio 
externo coerulescentes, interno olivaceo -nigricantes; cauda tota cu- 
preo-rubra; rectrices supra basi ac intermediae limbo versus basin 
virides. /Mas et Foem. adult. 


Psittacus leucotis Lichtenst. in Mus. Berol.,, Auhl. Consp. 
Psitt. p. 21. n. 15. 


dJvis junior. Avi adultae similis; alae ad humeros et in mar- 
gine virides, plumulis nonnullis sordide coccineis intermixtae; aurium 
macula alba minus extensa. 


641 
Aratinga Caixana Spix. Av. Bras. 1. t. 19. f. ı (fig: sat. 
accur.). Addas descriptionem Psittaci nini p. 34. 


Regio ophthalmica parum nuda; rostri basis plumosa; irides ex 
annulis duobus compositae, quorum internus, pupillam cingens, ob- 
scure fuscus, externus aurantius; rostrum corneo-fuscum; cauda elon- 
gata, admodum gradata, lanceolata; pedes nigricantes, unguibus fu- 
scescenti-nigricantibus. Longitudo 817”, caudae 5” 7’, alae 414", 
rostri ad frontem 71%", tarsi fere 4. Habitat in Brasilia satis 
frequens, cum Si. versicolore simili, majore, in pectore aliter picto 
non confundenda. (Mus. Paris., Berol., Monac.; vivas vidi). 


Observatio. Spixüi descriptio, Psittaci Caixana (l. c. p. 34.) 
spectat ad Sit. cactorum. 


9. S. viltata. Plumae totius colli antici ac lateralis medii, pec- 
toris epigastriique supremi ex cinereo olivaceo-flavidae, fasciola fla- 
vida, antice nigricanti-marginata, terminatae; aurium plumae discre- 
tae, longiusculae bruneo-albidae; frons fasciola stricta purpureo- 
castanea, margine anteriore coccinea, notata; plumwulae nonnullae 
prope maxillae basin fuliginosae; macula in buceis, sinciput, pilei 
pars reliqua, collum posticum, dorsum supremum, pennae scapulares, . 
remiges ullimae, alulae pennae, caudae alarumque tectrices superio- 
res ac inferiores omnes, margo alarum totus, abdomen, hypochondria 
ac tibiae viridia; macula in ventre magna, dilute purpurea; tergum 
et uropygium purpureo-irrorata; rectrices subtus toto sanguineo- 
cupreae, supra pogonio interno sanguineo-cupreae, externo maxima 
ex parte virides; remiges primariae extus coerulescentes, pogonio in- 
terno nigricantes, omnes apice virides, subtus ad olivaceum vergentes. 


Mas adult. 
Aralinga fasciatus Spix Av. Bras. 1. t.21. fig. 1 (fig. bona). 


Foemina. Mari similis; tergum non coccineo-irroratum, obso- 


81 


042 


lete purpureo-indutum, abdominis macula minor, pallide coceinea; 
pectoris ac colli pietura maris, magis ad olivaceum inclinans. 


Perruche Ara a bandeau rouge Le Vaill.l. e.t. ı7T ( fig: 
non sat. accur.). FPsittacus vütatus Shaw. Gen. Zool. Kuhl. 
Psittacus frontalis Fieill. N. D. Psitt. undulatus Illig. in 
Lichtenst. Berl. Dubl. Verz. S. 7. Spix l. c. f. 2 (fig. bona). 


Avis juvenilis. Avi adultae similis; venter absque macula rubra; 
genae undulatae. Auhl. (Non vidi). 


Regio ophthalmica nudiuscula ac cera albidae; rostrum corneo- 
fuscum apice dilutius, culmine subobsolete biangulosum ; mandibulae 
pagina antica acie in medio longitudinali subconspicua aucta; pedes 
unguesque nigricantes; cauda elongalta, admodum gradata. Longitudo 
10‘, caudae 51/,", alae 5”, rostri ad frontem 10, tarsi 4‘. Ha- 
bitat in Drasilia satis frequens. (Mus. Paris., Berol., Monac., 
Eichstaedt.). 


10. $. lepida. Caput, collum posticum ac laterale fusca; ma- 
cula genarum versus frontem et menti latera extensa, viridis, versus 
apicem inferiorem ac in fronte in malachitaceum vergens; cervix 
fasciola subdistincta pallide cyanea cincta; regio parotica grisea, plu- 
mae colli antiei pectorisque pallide malachitaceae, fasciola albida, an- 
terius paullo obscurius marginata, terminatae; crissum malachitaceo - 
coerulescens ; reliquae corporis partes inferiores laete virides, abdo- 
men in medio paullo coccineo-irroratum ; alarum margo ac tectrices 
inferiores sanguineo-coceinea; alulae pennae remigesque primariae 
et secundariae latere superiori maxima ex parte intense cyaneae, apice 
et margine interno striato, subtus toto fuliginoso-nigricantes; alarum 
tectrices superiores omnes, remiges tergo proximae, pennae scapula- 
res, dorsum, tergum, uropygium caudaeque tectrices superiores in- 
tense viridia; rectrices supra caslaneo-purpureae, sublus nigricanles, 


De a a 


643 


pro vario ad lucem objectu in vinaceum vergentes, omnes basi vi- 
rescentes, intermediae ibidem paullo ceyaneae. Av. adult. 


Psittacus lepidus Jllig. in Mus. Berol. (Psitt. versicolor Kuhl. 
Consp. psit. 22. sed solum_ deseriptio avis sie dictae junioris). 


 Aratinga perlatus Mas. Sp ix Av. Bras. 1. t.20. f. 1 (fig. mediocr.). 


Habitus et magnitudo Sit. versicoloris; cauda elongata admodum 
gradata; regio ophthalmica solum nuda; rostrum corneo - fuscescens; 
pedes admodum verruculosi unguesque nigri. Longitudo Q'%”, cau- 
dae 41%”, alae’4” 10°, tarsi 544”, digiti externi antiei et postiei, 
excluso ungue, 7’’. Habitat in. Drasilia versus fumen Amazonum. 
(Mus. Berol., Monac.). 


Observatio. Spixii descriptio non satis accurata est. Jugulo 
speciminis ab eo falso pro mare speciei sequentis descripto plumae 


virescenti- fuscae avis alienae insertae erant. 


11. S. chlorogenys. Macula utrinque ad mandibulae basin paullo 
infra oculos ducta flavido -virescens, fine halichlora; frons fasciola 
stricta obsoleta purpurino-castanea notata; sinciput ad halichlorum 
vergens; capilis plumae religuae ac lotius colli postiei murino-. 
Juscescentes, rhachi et apice albido - griseae ; plumae regionis pa- 
roticae longiusculae, angustiusculae, menti totius, colli antici ac 
pectoris supremi pallide griseae, pro vario ad lucem objectu non- 
nihil rubicundo-reflectentes, limbo apicali paullo obseuriore, se- 
riceo-nitente; pectoris latera inferiora, epigastrium ac venter vi- 
rescentia, hic rubro-conspersus; margo totus carpi antibrachiique 
nec non tectrices alarum inferiores coccinea; tectrices alarum infe- 
riores majores ac remiges subtus argenteo-nigrae, harum primariae 
supra pogonio externo cyaneae; secundariae ‘ac alulae pennae ma- 
lachitaceae, illae limbo interno nigricantes; cervicis lunula subdi- 
stincta; tibiae, hypochondria ac crissum pallide malachitaceae; tec- 


81* 


644 


trices alarum superiores omnes, remiges tergo proximae ac pennae 
scapulares, dorsum, tergum, uropygium caudaeque tectrices superiores 
olivaceo-virides; rectrices omnes supra purpurino-castaneae, limbo 
apicali stricto,, dilato, exceplis intermediis ante apicem iu halichlo- 
rum vergentibus , omnes basi cyaneo - virescentes, subtus nigricantes. 
Mas et Foem. adult. 


Aratinga perlatus, foemina, Spix Av. Bras. 1. t. 20. f. 2 
(fig. mediocr.). 


Rostrum mediocre albicans, nitore argenteo; rostri basis plu- 
mosa; regio ephthalmica nudiuscula , diluta; pedes graciliores fusces- 
centes, digitis admodum longis, unguibus aculissimis, nigris; cauda 
elongata, modice gradata, lata, rectricibus latis, apice obtusiusculis. 
Longitudo 734”, caudae 5” 7‘, alae 4”, digiti antici et postici ex- 
terni, excluso ungue, 8°, tarsi 5’, rostri ad frontem $&’.- Habitat 
in Brasilia ad flumen Amazonum. (Mus. Monae.). 


Observatio. Haec species differt a praecedente, sane simili, sta- 
tura multo minore, tarsis digitisque longioribus gracilibus, ac signis 


supra exhibitis. 


12. S. Chiripepe. Intense viridis; jugulum totum, colli, aurium 
regio ac abdomen carmelitino -fusca ; pectoris pars infima macula 
rubra notata; macula similis in ventre; cauda supra rubra, flavo- 
mixta, subtus fere rubra; frons fasciola brunnea signata; alae latere 
externo coeruleae; remiges subtus fuscae. /Was et Foem. adult. 


Le Chiripepe Azar. Voy. n. 281. Psütaeus. Chiripepe 
Vieill.1. c. p. 361. 


y 
Rostrum pedesque nigricantia; regio ophthalmica nuda, albida; 
orbitae fuscae; caput subparvum; oculi magni, iride rufa. Longitudo 
954", caudae 414", tarsi 8°”. Habitat in Paraguay, gregaria aut 


645 


per familias, rapidissime volans, ova tria, ut dicitur, in -arboribus ca- 
vis pariens; inquilinis Chiripepe ac Aribaga dieta. Adzara. (Non 
vidi). ; 


15. S. melanura. Rectrices supra et subtus fuliginoso -ni- 
grae, pro vario ad lucem objectu ad castaneo - purpurinum incl. 
nantes, intermediae limbo versus basin viridi-lavato; Zecirices ala- 
rum superiores majores (pone alulam sitae) aureo-auranliae, ver- 
sus basin rubrae, harum externae sanguineo-rubrae, -apice aureo- 
flavae, rhacht' alba; teetrices alarum reliquae mediae ac minores, 
inferiores omnes, alarum margo, remigum secundariarum pogonium 
externum, remiges ultimae toto, pennae scapulares, notaeum totum, 
erissum, abdomen, venter, latera, tibiae et epigastrium, capıtis la- 
tera ac pileus, nec non collum posticum viridia; remixc prima tota 
nigra; remiges sequentes extus viridi-coerulescentes, intus nigrican- 
‚tes, omnes subtus nigrae, nonnihil olivaceo -nitentes; frons fasciola 
minuta subobsoleta castaneo-purpurina notata; plumae colli antıci, 
lateralis inimi ac pectoris latiusculae, rectiusculo truncatae, virescen- 
tes, limbo apicali albido. /Mas et F'oem. adult. 


Aratinga melanurus Spix Av. Bras. 1. t. 22. f. 1.2 (fig. 
bonae). ; ; 


Avis junior. Tectrices alarum superiores majores internae solum 
aureo-flavae, basi rubescentes, externae virides; ptilosis reliqua ut in 
avi adulta. 


Regio circa rostri basin plumosa, regio ophthalmica large nuda, 
diluta; rostrum corneo-nigricans apice albido; mandibula in pagina 
antica acie longitudinali, stricta aucta; irides aurantiae; pedes et un- 
gues nigricantes; cauda elongata, admodum gradata; alae majusculae. 
Habitus Sit. fasciatae subsimilis. Longitudo 934”, caudae 4” 5%, 
alae 4°4', rostri ad frontem Q1,‘”, tarsi 514”. Habitat in Drasi- 
la, versus flumen Amazonum (Mus. Monac.). i 


646 


14. S. Nenday. Caput totum nigrum, vertex in medio dilutior, 
in rubrum vergens; caudae pagina inferior nigricans, superior parte 
anteriore viridi-flavida, posteriore coerulea; remiges supra virides, 
versus apicem nigricantem in coeruleum vergentes; tectrices supra in- 
cumbentes, laterales apicem versus coeruleae; alae sublus fuscae, mi- 
cantes, exceptis tectricibus mediis ac parvis viridi-flavidis; reliqua 
corporis ptilosis viridi-flavida, exceptis plumis ad latera inferiora 
colli pallide coeruleis ac suflraginis coccineis. /Mas et Foem. adult. 


Le Nenday JAzar. Voy. n. 279.. Psiütacus melanocephalus 
Fieill. N. D. 25. p. 366. 


Avis juvenilis. Avı adultae similis. 


Pedes in olivaceum vergentes; rostrum et regio ophthalmica 
nigra; irides fusco-atrae; cauda elongata, lanceolata. Longitudo 
1514", caudae 614", tarsi 9, rostri 10°. Habitat satis frequens 
in Paraguay‘, locis cultivatis ad sylvarum margines, gregibus per- 
quam numerosis zeae segelibus infesta, semper una ave e turba vi- 
gilante, reliquis in humo obambulantibus ac victitantibus voce altis- 
sima, penetrante, assidue clamantibus; inquilinis /Venday Azar. 
(Non vidi). 


Observatio. Aliud specimen cum descripto captum describit cl. 
4Jzara hoc modo:. habitus universalis ac magnitudo, nec non vox 
Sit. NNenday, sed ptilosis pure flava, exceptis armillis et capite rub- 
ris; rostrum, regio ophthalmica ac pedes dilute olivacea; oculi ut in 


sic dietis Albinos eolorati, rubri. Quae sit haec avis, prorsus ignoro. 


15. S. leptorhyncha. Viridis; frons, striga per oculos caudaque 
rufae, caput nigrum, abdomen imum rufum, variegata, maxilla elon- 
gata, gracillima. 


Psittacara leptorhyncha King. Philos. Mag. and Annals of 
Philos. 1831. p. 03. 


x. 647 


Statura Sit. eruentatae aequali. Habitat in insula Chiloe. Sit. 
[Nenday, ut videtur, proxima. Non vidi. 


16. S. Anaca. Macula in buceis majuscula et vilta circa regio- 
nem ophthalmicam ducta castaneo rubicundae, plumis stricte malachi- 
taceo-terminatis; plumae gulae, colli lateralis, medi, antiei pecto- 
risque fuscae, pectoris in viride vergentes, omnes limbo rufescen- 
tü-albido toto cinctae; aures macula majuscula albida notatae; col- 
lum posticum supremum ac pileus fusca; frons macula latiuscula ma- 
lachitacea notata; cervix fasciola subobsoleta pallide cyanea cincta; 
humeri sanguineo-rubri; tectrices alarum inferiores, superiores om- 
nes, pennae scapulares, remiges ultimae, dorsum supremum, caudae 
tectrices superiores ac inferiores, abdomen, tibiae ac hypochondria 
viridia; tergum ac uropygium purpurea; macula in ventre magna 
pallide coceinea; cauda tota cupreo-purpurina, subtus pro vario ad 
lucem objectu in sanguineum vergens; rectricum limbus versus basin 
viridis; remiges primariae extus cyäneae, nigro-terminatae; remix 
prima toto nigra, olivaceo*nitens, /Mas et Foem. adult. 


Anaca Marcgr. Hıst. rer. nat. Bras. Lib. IX. p. 207 (Lich- 
tenst. Abh d. Berl. Ak. d. W. 1815 — 16. p. 167). 


Psittacus Anaca Auctor. Perruche a gorge lachetee de 
Caj. Buff. Pl. enl. 144 (fig. pessima). Psittacus versicolor 
Auctor. Perruche Ara ü gorge variee Le Vaill., c. t. 16 


(fig. opt.). 


Rostrum intense corneo- fuscum, basi plumosum; regio ophthal- 
mica parum nuda, albida; pedes cinereo-nigricantes; ungues nigri- 
cantes; cauda elongata, admodum gradata, lanceolata. Longitudo 
9Y,", caudae solius 4” 7’, alae fere 4%,", rostri culmine biangu- 
losi, ad frontem 81,”, tarsi 5. Habitat satis frequens in Cajenna, 
Guiana ac Brasilia (Mus. Paris., Berol., Monac.). 


048 


Observatio. Kuhlii descriptio avis junioris spectat ad Sit. 
lepidam. 


17. S. cruentata. Taenia ex oris angulo infra oculos ad aures 
ducta, macula in tergo maxima et alltera in ventre purpurinae; col- 
lum anticum ac infimum, laterale ac fasciola in colli parte postica 
infima turcino-coerulescenlia; macula pone mandibulae basin versus 
gulae latera ducta virescens, altera pone aures isabellino-aurantia; 
plumae totius pilei occipitisque nigrae, versus nucham magis magis- 
que aurantio-limbatae; rectrices omnes supra olivaceo-aureae, apice 
extimo virentes, subtus toto cupreo-coccineae; humeri coccinei; cris- 
sum, tibiae, alarum tectrices superiores omnes, inferiores minores, 
caudae superiores, margo flexurae ac reliqua trunci ptilosis intense 
viridia; remix prima nigra, intus juxta rhachin cyaneo-reflectens, 
limbo flavido -virescente; remiges-sequentes tres primae similes, po- 
gonio externo cyaneae, margine virescentes, reliquae extus et intus 
juxta rhachin virides cum limbo praecedentium; apice nigricantes, 
omnes subtus nigricantes, intus maxima ex parte olivaceo-flavidae; 
tectrices inferiores majores ex olivaceo-flavidae; alulae pennae vi- 
rescenli-coerulescentes. Mas et Foem. adult. ‚ 


Psittacus eruentatus Max v. /Vied Reise n. Bras. 1. p. 72., 
Temm. Pl. col. t. 358 (fig. bona). Psitt. eryihrogaster Lich- 
tenst. Dubl. Verz. des Berl. zool. Mus. S. 7. Psittacus squamo- 
sus Kuhl Consp. Psitt. p. 20. n. 13 (sed non Psitt. sguamos. La- 
thamii). Aratinga cyanogularis Spix Av. Brasil. 1. t.17 (fig: 
bona). Psitacara Lichtensteinü Yigors Zool. Journ. 8. 1826. 


Avis juvenilis. Avi adultae similis, ptilosi minus nitida; humeri 
non aut parum rubri; macula pone oculos rufescens, taenia infra 
oculos dilutior; verticis plumae nigricantes, strictius aut vix rufes- 


centi - limbatae; collum anticum dilutius coeruleum; rostrum ob- 
scurius. 


649 


Habitus Sit. versicoloris; rostrum corneo-fuscum; irides auran- 
tiae; regio ophthalmica nudiuscula; cauda elongata, admodum gra- 
data, lanceolata; pedes fusco-nigricantes unguibus nigris. Longitudo 
10'142", caudae 514", alae 5" 4, rostri ad frontem 1014", tarsi 
fere 6°. Habitat in Prasilia, in sylvis prope Rio de Janeiro satis 
frequens. (Mus. Paris., Berol., Monac., Eichstaedt.). 


Observatio. Psittacus sguamosus Lathamii, quocum haec 
avis a cel. Kuhl unitur, differt toto coelo, 


18: S. aurea. Frons ac sinciput ex parte, nec non macula 
oculos ambiens stricta (interdum quoque regio circa suffraginem) laete 
isabellino-aurantia; lora ac vertex coerulescentia; genarum pars in- 
fima, mentum, gula,.. collum anticum ac laterale nec non pectus su- 
premum sordide virentia; epigastrium intensius viride; reliquae cor- 
poris partes inferiores flavo-virescentes; regio parotica, occiput, col- 
lum posticum ac totum notaeum viridia; remiges primariae extus vi- 
rides, apice solum in cyaneum vergentes; secundariae extus cyaneae, 
omnes pogonio interno et subtus flavido-relucentes; alulae pennae 
toto virides; tectrices alarum inferiores ac alarum margo laete vi- 
ridi-flava; crissum virescens; rectrices omnes supra virides, pogonio 
interno obsolete fulvescentes, subtus aureo-relucentes ; rostrum nigri- 
cans, apice interdum dilutius. Mas et Foem. adult. 


Tui Apute-juba Marcgr. Hist. rer. nat. Bras. Lib. IX. p. 206 
(Lichtenst. Abh. d. Berl. Akad, 1815—16. p. 169). Golden 
crowned Parrakeet Edw. 1. t. 255 (fig. mediocer.). Perruche ä 
front jaune de Caj. Buff. Pl. enl. 838 (fig. medioer.). Psitta- 
cus aureus Linn., Gmel., Ruhl., Donav. Natural. Repository 
t. 72. Psittacus braslliensis Lath. (sed non Gmel.). Psittacus 
regulus Shaw. La Perruche couronne dor Le Faill.ı. c. t. 
41 (fig. mala, nimis magna). Id. Seconde variete de la Perru- 


‚ 82 


650 


che & front jaune t. 37 (fig. nimis magna). Maracana ü front 
orange .lzar. Voy. n. 280. ’ 


Fegio ophthalmica parum nuda, aurantia, orbitae nigricantes; 
irides aurantio -flavae, pedes unguesque graciles; alae ac cauda elon- 
gatae, haec perquam gradata, lanceolata. Longitudo 1014”, caudae 
solius 55/,', alae 534", tarsi 5’, rostri ad frontem 9’. Habitat in 
Guiana, satis frequens in Drasilia ac in Paraguay‘, gregibus utplu- 
rimum magnis est locis cultivatis, zeae segetibus infesta; raro docilis. 
(Mus. Paris., Berol., Monac., Eichstaedt.; multos vivos yidi). 


Observatio. Huc referendus auctorum Psittacus canicularis 
(Edw. 4. t. 176. a Sit. aurea fronte rubra (?) solummodo diver- 
sus Buffonii ac Le Yaillantii icon (Pl. enl. 767 et Hist. des 
Perroq. 1. t. 40, certo Edwardsian«) licet cl. Ze Yaillant 
vivos Psittacos caniculares, in fronte coccineos, vidisse praetendat! 
Varietates hujus ayis nondum observavi; quoque ptilosin avis junio- 


ris ignoro. 


+19. S. Petzü,. Frons aurantia ; sineiput coeruleum; collum po- 
sticum ac nolaei pars reliqua prasina, exclusis remigibus secundariis 
extus cyaneis; remiges primariae extus coerulescenti -virides, intus 
nigrae, juxta rhachin nigram coerulescentes; genae, collum anticum 
ac pectus sordide virescenlia; gastraei pars reliqua et tectrices alarum 
inferiores flavo -virides; rectrices supra virides, versus apicem cyaneo - 
reflectentes, subtus pogonio interno flavae, externo grisescentes; ma- 
xilla tota flavido-alba, mandibula corneo-fusca, anlice versus apicem 
dilutior. 


Psütacus Petzü Leiblein in Museo Würceburg. 


Regio ophthalmica large nuda, pallida; pedes incarnato-grisei (?) 
unguibus nigrescenti-corneis. Habitus et magnitudo prorsus Sit. 


651 


aureae, diversa rostri colore, regione periophthalmica nuda, rectricum 
et remigum pietura. Habitat in /Mexico. (Mus. Würceburg). 


20. $. cactorum. Fostrum albidum; mandıbula circa basin 
fuscescenti nubilata; ptilosis laete: viridis; genarum pars antica, Jugu- 
lum totum et pectus cinereo-flavida, nonnihil in colorem fuscescen- 
tem vergentia; epigastrium, venter et abdomen laete aurantiaca; ala- 
rum tectrices inferiores, crissum nec non alarum margo flavo - vi- 
rescentia; rectrices subtus laete virides, apice in coeruleum vergen- 
tes; tectrices alarum inferiores majores ac remiges latere inferiore 
nigrae; harum primariae supra pogonio externo virides, apicem ver- 
sus coerulescentes, secundariae tote coerulescentes, margine apicali 
nigricantes. /Mas et Foem. adult. 


Psittacus cactorum Wied Reise n. Bras. 2. p. 168., Kuhl 
l. e. p. 82. n. 143. Jralinga flaviventer Spix Av. Bras. 1. t. 18. 
f. 1 (fig. bona). 


Avis juvenilis. Avi adultae similis, ptilosis tota dilutior, colli 
latus anlicum versus pectus in olivaceum vergens; frons et sinciput 
subtiliter coeruleo -lavata; rostri basis obscurius fusco-nubilata. 


The brown-throated Parrakeet Edw. ). t. 177. (Jcon 
medioer. e specimine domefacto). Psittacus aeruginosus 
Linn., Gmel., Huhl. Brown-fronted Parrakeet Var. a. Lath. 
Synops. 1. p. 243. P’sittacus plumbeus Gmel., Psitacus aerugi- 
nosus Lath. Var. ß. 


Far. a. Hemiges secundariae flavae. 


Aralinga minus Spix 1. c.t. 19. f. 2 (addas descriptionem 
Psittaci Caixana 'p. 34. /con e specimine manco, dome- 
facto). 


Regio circa oculos nudiuscula ac cera albidae; oculi parvi iride 


82% 


652 


strieta aurantia; pedes fuscescentes unguibus acutis, gracilioribus, 
corneo-fuscis; cauda elongata, admodum gradata. Longitudo 934, 
caudae 5‘, alae 5‘ 4”, maxillae, culminis medio subexaratae, 9 14, 
tarsi 5’. Habitat satis frequens in Drasiia ad sylvarum margines, 
gregaria in cactos altos ac ramosos, (Cact. hexagon., et Cact. 
Jamacarü.) incidens, horumque fructibus rubris avide victitans. (Zus. 
Paris., Berol., Monae.; specimen yivum vidi). 


Observationes. Species haec a cl. KuAl inter Psittacos bra- 
chyuros false recepta est. — Specimen ut Edwardsianum in sincipite 
intense coeruleum non vidi. Spixii descriptio Psütaci nini p. 34. 
spectat ad varietatem Sit. cactorum. 


+21. S. pertinax. Frontis margo anterior, regio supra et ante 
oculos nec non genae ochraceo-aurantia; sinciput in coeruleum ver- 
gens; jugulum ac pectus supremum ex griseo flavido-virescentia; 
epigastrium, crissum ac hypochondria virescentia; venter infimus ac 
abdomen aurantio-flavo-variegata; alarum margo totus, tectrices su- 
periores omnes (inferiores virescenti-flavae), pennae scapulares, ver- 
tex, occiput ac reliqua notaei pars laete viridia; remiges subtus toto 
nigrae, primariae et secundariae pogonio externo virides; hae versus 
apicem nigricantem in coeruleum vergentes, omnes intus nigricantes, 
juxta rhachin subtiliter coeruleo-tinctae ; rectrices omnes supra viri- 
des, intermediae versus apicem paullo coerulescentes, subtus virescenti- 
flavidae. Mas. adult. 


The yellow-faced Parrakeet Edw. 1. t. 234 (fig. bona ex- 
cepta cauda, nimis longa). Psittaca iliniaca Briss. Av. 4. p. 353 
(deseript. opt). La Perruche IJllinoise Buff. Pl. enl. 528 (fig. 
bona). Psittacus pertinax ductor. Perruche a front jaune 
mäle Le Vaill. }. ce. t. 34 (fig. non satis accur.), t. 35 (fig. 
melior). 


653 


Foem. adult. Mari simillima, exceptis capitis lateribus cinera- 
scenli - lavatis. 


Avis juvenilis. Avi adultae similis; frons et genae virescentes, 
plus minusve ochrescentes; rostrum dilutius corneo -fuscum, culmine 
subalbidum. 


Psittacus inornatus Kuhlll. ce. 167. 


Var. a. (dv. domefact.) Ptilosis ordinaria, gastraeum totum 
ochraceo-aurantium, plumae colli postici albido-limbatae. 


Le Vaill.. c. p. 75. t. 36. 


Yar. ß. (Av. domefact.) Caput totum aurantio - ochraceum, 
paullo viridi-varium, 


Rostrum totum obscure ceinereum, cera et regio ophthalmica nu- 
diuscula, pallide cinereae; irides e circulis duobus compositae, quorum 
externus angustissimus in ave adulta aurantio-ruber, in ave juniore 
pallide isabellinus, internus, pupillam ambiens, fusco-ater; pedes in- 
carnato-nigricantes, unguibus corneo-fuscis; cauda elongata adlmodum 
gradata. Longitudo 9!%”, caudae 412" (interdum ultra), alae 514% 
tarsi ERYALZ rostri ad frontem 11°”. Habitat in Surinam , Cajenna 
ac Brasilia,; avis perquam clamosa ac inquieta, parum docilis, (Mus. 
Paris., Berol., Monac.; multos vivos vidi). 


Observationes. WVidi specimina viva descriptis multo minora. 
Le Vaillantii sic dieta varietas secunda hujus ayis a Kuhlio 
citata, certo ad Sit. auream spectat. 


22. 8. Jendaya. Rostrum corneo-nigrum; mandibulae pagina 
antica paullo dilutior caput totum, collum et pectus lutea; frontis 
margo anterior, regio circa orbitas ac plumae colli antici pectorisque 
apice coccineo-lavatae, ventris latera, abdomen et alarum teclrices 


654 


inferiores minores coccinea, harum externae marginales virides, raa- 
jores nigricantes; tibiae virides ac epigastrium virescens coccineo- 
nubilata; abdomen infimum, crissum, dorsum, alarum tectrices supe- 
riores omnes et pennae scapulares intense viridia; tergum caudaeque 
tectrices superiores dilutius viridia, illud macula pallide coccinea no- 
tatum; alulae pennae et tectrices majores pone has sitae intense vio- 
laceae; remiges violaceae, primariae extus magna ex parte virides, 
omnes subtus nigrae; rectrices subtus nigrae, intus versus basin ac 
limbo olivaceo-aureae, supra ex flavo-olivaceo virides, versus apicem 
magna ex parte cyaneae; rectrix extima tota cyanea. /Mas et Foem. 


adult. 


Jendaya Marcgr. Hist. rer. nat. Bras. Lib. IX. p.206. Psit- 
tacus Jendaya Auctor. Aralinga chrysocephalus Spix Av. 
Bras. 1. t. 12 (ig. bona). 


Av. junior. Pictura alarum et caudae avis adultae, occiput, 
genae, collum, pectus, dorsum, tergum et caudae tectrices superiores 
obscure viridia, frons, vitta subconspicua superciliaris ae lora cocci- 
nea; pilei pars maxima aurantio-flava; regio parotica viridis plumis 
intermixtis aurantio-flavescentibus; epigastrium ac venter in fundo 
viridi plus minusve rubro-irrorata; abdomen ac uropygium pallide 
coccinea; hypochondria ac tibiae viridia pallide coccineo - maculata. 


Psiüttacus pyrrhocephalus Hahn Ausl. Vög. Läef. ı4. t.ı (fig. 
bona). Psittacus auricapilus Jllig. in Lichtenst. Verz. d. 
Doubl. des Berl. zool. Mus. S.6. Auhl Consp. Psittac. p. 20. n. 12. 


Aratinga aurifrons Qt Spix Av. Bras. 1. t. 16. fig. 1 (fig. me- 
dioer.). 


4Sv. hornot. Avi juvenili simillima; uropygium viride; regio 
parotica vix flavido -lavata; pictura pectoris, epigastrii ventris abdo- 
minisque dilutior, obsoletior. 


655 
Psitt. aurifr. 8 Spix. «. f. 2 (fig. bona). 


Orbitarum regio largiuscule nuda, albida; irides cinereae; pedes 
et ungues nigricantes; cauda elongata admodum gradata, lanceolata. 
Longitudo 12”, vaudae 6”, alae longae 6’ 2’, rostri ad frontem 
15‘, tarsi 554”. Habitat in Drasilia satis frequens. (Mus. Paris., 
Perol., Monae.). 


Observatio. Cl. Lichtenstein Sittacam Jendaya (Abh. d. 
Berl. Akad. d. W. 1815— 10. p. 167.) speciem credit, a Marcgra- 
vei tempore inde ad nostrum non amplius visam, sed certo spectat 
ad Spixii Psittacum chrysocephalam ventre rubro quidem insig- 
“nem, caeterum vero simillimum. Cel. Maregrave colorem abdo- 
minis in Jendaya non indicat. 


23. S. solstitialis. Caput,' collum ac totus truncus aureo-flava, 
undique plumis intense rubris variegata; pennae scapulares, alarum 
tectrices superiores ac inferiores minores citrino »flavae, rubro - varie- 
gatae; majores superiores virides, in apice macula larga eitrino -flava 
notatae, inferiores sulphureo-flavae; remiges supra cyaneae, pogonio 
externo a basi usque ultra medium virides subtus toto nigricantes; 
erissum citrino-Javum; rectrices intermediae a basi usque ultra me- 
dium virenti-aureae, reliqua parte cyaneae, caeterae inlermediis simi- 
les, parte eyanea extensiore, omnes subtus eitrino-olivaceae, limbo 
externo et apice nigricantes; rostrum corneo-nigricans; maxilla magna 
ex parte circa culminis basin fuscescens. /Mas adult. 


Psittacus solstitialis Miller, Cimel. Physie. t. 4 (fig: pes- 
sim) Linn., Gmel., Lath., Kuhl. Psittacus merulinus Seop. 
Ann. 1. p. 30. Psiütacus Guaruba, mexicanus ß. Gmel. Psit- 
tacus luteus Kieill. Perruche Ara Guarouba mäle Le Vaill. 
1. e. t. 18 (fig. bona). Aratinga luteus sive Guarouba Spix. 
Av. Bras. 1. t. 140 (fig. bona). 


656 


Foemina. Mari similis, ptilosis minus rubro-variegata; caudae 
tectrices superiores ac inferiores virescentes; alarum superiores mi- 
nores viridi-mixtae, majores virides, margine apicalı stricto flavo. 


Le Vaill.. c. t. 19 (fig. non satis accurata). 


Rostrum mediocre; regio ophthalmica parum nuda, ac orbitae 
albidae, lora plumosa; irides fuscae; cauda elongata, admodum gra- 
data, lanceolata ; pedes fuscescanti-nigrescentes; ungues nigri. Lon- 
gitudo 11°, caudae 5” 4, maxillae 1”. Habitat in Drasilia ver- 
sus flumen Amazorrum; caveis inclusa non raro ova 3, illis turturis 
magnitudine aequalia, alba parit, quibus vero parentes non incubant; 
mitis at parum docilis et agilis. (Mus. Paris., /Monac.; multos vivos 
vidi; dissecavi tam marem quam foeminam). 


+24. S. ludoviciana. Caput, nucha et jugulum laete sulphurea; 
frons ac genarum macula magna laete auranlio-rubra; collum posti- 
cum inferius, dorsum, tergum, uropygium, caudae alarımque tectrices 
superiores remiges dorso proximae ac pennae scapulares laete prasino- 
viridia; tectrices majores ex viridi nonnihil ad luteum vergentes, 
inferiores minores virides, ‚majores obscurae; trunci partes inferiores 
ac crissum laete virescentia, nonnihil ad flavum inclinantia; suffraginis 
plumae aurantiae; margo alarum macula oblonga luteo rubicunda 
notatus, remiges pogonio externo intense virides, primariae versus 
basin flavo-marginatae, versus apicem coerulescentes, omnes pogonio 
interno ac subtus nigrae; cauda tota viridis. Mas adult. 


Caroline Parrot Catesb. Carol. 1. t. 11. Psiltaca carolh- 
nensis Briss. Av. 4. p. 350 (deseript. opt.). Perruche de la Ca- 
roline Buff. Pl. enl. 499 (fig. medioer.). Psittacus ludovicianus 
Linn., Gmel. 126., Kuhll. c.n. 19. Psittacus carolinensis 


var. ß. Lath. (Gmel. inter synonyma). La Perruche ä tete 
Jaune Le Vaill. 1. c. t. 35 (fig. satis accurata). Psittacus ca- 


657 


rolinensis IWils. Americ. Ornith. 5. p. 89. t. 26. f. 1. (fig. opt.). 
Psittacus lutei-capilus Yieill. Encycl. meth. Liv. 03. p. 1402. 


Foemina. Mari similis, nuchae flavedo minus extensa; pogonium 
internum, remigum primarium fuscescens; alarum margo aurantio- 


flavus, strictior. 


Avis hornotina viril. et foem. Collum et caput viridia, fronte 


et genis exceptis aurantiis. 


Avis juvenilis adultae ptilosi se induens. Capitis partes viri- 


des plumis flavis intermixtlae. 


Rostrum sordide album, cera alba, subplumulosa; regio ophthalmica 
nudiuscula, alba; irides avellaneae; pedes albo-incarnati, unguibus 
griseo-albidis; cauda longa, gradato -lanceolata. Longitudo 13”, 
caudae 6”, tarsi 6”. Habitat satis frequens, ut dieitur, in Guiana 
autumno, moris malturantibus, gregibus maximis in civitates unitas 
Americae septentrionalis, attamen non usque in Carolinam septen- 
trionalem migrans, Bromeliae, Lyriodendri caet. seminibus victitans, 
fera, valde clamosa, mansuescens sed parum docilis. (/Wus. Paris. ; 


multos vivos vidi). 


Observationes. Nunquam vidi specimina ex A/merica meridio- 
nali allata. Avis junior cum Sit. Jendaya juvenili simili non con- 
fundenda, rostro nigro facile distinguenda. 


25. S. lutea. Cauda tota; alarum tectrices superiores ac infe- 
riores omnes, alulae pennae, collum, caput totum ac totus truncus 
intense lutea, immaculata; rectricum rhachis alba; remiges omnes 
pogonio interno versus basin olivasco-flavidae, versus apicem nigri- 
cantes, omnes subtus olivaceo-aureae; rhachi tota nigra; rostrum 
validissimum, flavido-albidum; pedes roseae. Mas et Foem. adult. 


Ouijuba-Tui Mare gr. Hist. rer. nat, Bras. Lib. IX. p. 207 (Lich- 
85 


658 


tenst. Abh. der Berl. Akad. 1815—16. p. 167). Psittaca brası- 
liensis lutea Briss. Av: 4. p. 369 (deser. accur.). Psütacus 
luteus Lath. (exclusa var. ß) non Gmel. Psittacus Guaruba 
Gmel. (exclusa var. ß), Ruhl. 1. c. n. 17, Hahn. Ausl. Vög. Lief. 
13. t. 4 (fg. opt). Aratinga Carolinae Augustae Spix. Av. 
Brasil. 1. t. 12 (ig. opt.). 


Avis juvenilis. Rectrices plus minusve virides, rhachi nigra; 
plumae scapularum ac dorsi, nec non alarum tectrices in medio viri- 
des; genae viridi-variae; rhachis plumarum in trunco subobscura; 
reliqua ptiloseos, rostri pedumque pictura eadem quae avis adultae. 


Perruche jaune de Caj. Buff. Pl. enl. 525 (fig. accur., sed 
desceript. spectat ad Guarubam). Perruche Ara Guaruba dans 
son jeune äge Le Vaill.l. ce. t. 20 (icon Buffoniana, fide T’emm.). 
Psitacus chloropterus Fieill. Encycl. meth. Liv. 03. P. 29. 
p. 1390. 


Mandibula validissima, latissima, antica pagina rotundata; maxil- 
lae culmen biangulosum, apex extimus strictissimus, acutissimus; 
irides nigro-fuscae; lora parum plumulosa; regio circa oculos nuda 
albido-incarnata; ungues corneo-fuscescentes; cauda et alae elongatae, 
illa admodum gradata, lanceolata. Longitudo 1414", alae 614", 
rostri ad frontem 19142”, caudae 61%", tarsi fere 7”. Habitat 
gregaria in Brasilia versus ffumen Amazonum. (Mus. Paris., Monac. ; 
duos vivos vidi). 


Observatio. Psittacus Guaruba Gmel., varietas ß (Latha- 
mii Psittacus luteus var. ß) spectat ad Sit. solstitialem. 


26. S. flaviventris. Viridis; venter flavus; frons ac sinciput, 
humerorum macula, tectrices alarum superiores minores, flexura ac 
margo laete rubra; suffraginis plumae rubre-aurantiae; tectrices ala- 
rum superiores reliquae ac inferiores omnes virides; remiges supra 
virides, magna ex parte violaceae, subtus malachitaceo - virescentes. 


659 


Le Maracana ü tete et pl de l’alle rouges dzar. Voy. 
n. 276. 


Habitus Sit. guianensis; corporis viredo paullo in colorem ni- 
gricantem vergit; rostrum basi sinuatum; regio periophthalmica albo- 
coerulescens; pedes perlaceo -grisei, irides pure flavae. Longitudo a 
rostri apice ad caudae basin 6”, tibiae 24’, tarsi ac rostri 11°. 
Habitat in Paraguay versus fines Brasiliae. Azara. Non vidi. 


27. S. patagonica. Caput et collum supra fuliginoso-virescentia; 
frons nonnihil ad fuscescenti-violaceum inclinans; jugulum et pectus 
cinerea, nitore viridi, torque albido; hypochondria et uropygium 
ceitrina; epigastrium rubrum; dorsum et alae flavo -viridia; tectrices 
alarum majores et remiges thalassino-coerulea; crissum viridi- flaves- 
cens; cauda sordide viridis (versus apicem coerulea, subtus nigricans, 
fide Azar.). 


Psittacus cyanolyseos ductor. (descr. pessima). Poep- 
pig in Frorieps Notizen aus dem Gebiete der Natur- und Heilk. 
1829. Nr. 529. Bd. XXV. S. 8. Le Patagon Azar. Voy.n. 276. 
Psittacus patagonus Vieill. 1. c. p. 567. Psittacara patagonica 
Less. in Dupper. Voy. aut. du monde, Part. zool. tab. 35. bis. 


Habitus speciei praecedentis. Irides croceae; rostrum plumbeum; 
pedes carnei; cauda elongata; cera rostri strictissima; regio ophthal- 
mica nuda, stricta, albida ; lora plumosa. Longitudo 1714”, caudae 
834°, tibiae 30, tarsi 13”, rostri 12’ (dzar.). Habitat per 
familias in Duenos- Ayres ac in Patagonia; nidificat et pernoctat 
in foraminibus fornacum laterariorum, quae ipsa fodit; victitat car- 
duorum ac zeae fructibus (4zar.). Species in Chili omnium yul- 
gatissima, totoque anno observanda. Aestivo tempore multae regio. 
nes montanas, nec non subalpinas petunt, ubi in cavitatibus rupium 
(v. g. ad los Loros, nec non ad Puente de Vizcachas in Andibus 


83* 


660 


Santae Rosae) innumeros nidos construunt et pullos progeniunt, cum 
iis iterum ad regiones minus elevatas recedentes, hieme incipiente. 
Pullae edules, seniores sapore parum grato. Continuo clamitans, 
gregibus maximis volans, hominem vix metuens, hortorum et vinearum 
inimicus, a venatoribus numero incredibili fere occiditur. Facillime 
mansuescit, voces humanas imitatur, sed ad hoc hebetiore ingenio 
praedıta, quam nonnullae congenerum e Guayaquil allatae,- et inter 
Chilenses valde aestimatae. Indigenis „Loro“ (Poeppig). Non 
vidi. 
, 

28. S. gujanensis. Regio circa rostri basin plumosa, caput, 
collum, alae supra ac tota trunci pars superior et inferior, tectrices 
alarum superiores et inferiores, caudae inclusis, viridia; partes cor- 
poris superiores saturate herbaceae, collum et caput plus minus ma- 
culis parvis rubris irregulariter dispositis Variegata; flexura ac margo 
alarum nec non harum Zectrices inferiores minores laterales san- 
guineo-rubrae, majores laete citrino-flavae ; tectrices infra ax. 
las sitae virides; remiges et rectrices supra olicaceo-virides, hae 
subtus virides, illae pogonio interno olivaceo-aureae, margine apicali 
stricto nigricante; plumae frontis sincipitisque latiusculae, apice ro- 
tundato-truncatae. /Mas et Foem. adult. 


Psittaca gujanensis Briss. 4. p. 331. t. 28. f. 1 (descript. 
opt.). Perruche de la Gwane Buff. Pl. enl. 167. (fig. satis 
accurata). Psütacus guajanensis Gmel., Lath. (sed non Kuh- 
lii, qui est Psit. nobilis. Perruche de la Guiana Buff. Pl. enl. 
407. (fig. mediecr.). La Perruche Ara pavouane Le Faill.ı. 
c. t. 14 (fig. mediocr., descript. opt.) t. 15. Marccana verd. 
Azar. p. 57. Psittacus ..... Poeppig in F'ror. Notiz. Bd. 
XXXI. p- 5. 


do. juv. Ptilosis viridis, sine maculis rubeis; tectrices alarum 
inferiores flavae apice rubrae. 


661 


Rostrum validiusculum ex pallidissime fusco incarnatum (in exu- 
viis flavido-album); maxillae culmen biangulosum; regio eirca rostri 
basin plumosa, circa oculos nuda, albido-carnea; irides aurantiae; 
pedes griseo-nigricantes unguibus nigris; alae longae; cauda elongata 
admodum gradata, lanceolata. Longitudo fere 13”, caudae 614”, 
alae 614”, maxillae ad frontem 13’, tarsi 6”. Habitat in Gujana, 
Brasilia, Paraguay, acin Peruvia, gregibus maximis in sylvis ac locis 
eultivatis degens; avis clamosa, vix mansuescens, quo ad loquelam 
humanam plane indocilis. Peruanis hispanicis est Lorito vel Lora 
bobo. (Mus. Paris., Monae., Eichstaedt.; vidi specimina viva). 


Observatio. Speeimini a cl. Spi.x. descripto (Av. Bras. 1. p. 
306) cauda Sit. nobilis artificialiter inserta erat. 


+20. S. nobilis. Rostrum validissimum; mazilla tota albida, ex- 
cepto ejus apice extimo strictissimo, acutissimo, nigricante; mandi- 
bula robusta fota corneo-nigra; regio pone nares, macula larga 
pone oris angulum, ac regio ophthalmica nudae, albidae, pilis 
brevissimis, vix conspicuis, parvo numero obsitae; frontis pars ma- 
juscula ac vitta superciliaris (indistincte terminata) coeruleae; collum, 
capitis totius pars reliqua, trunci superior ac inferior, caudae et ala- 
rum tectrices superiores intense viridia; carpi margo, alarum flexura 
ac harum tectrices inferiores minores externae coccineae, tectrices 
infra axillas silae virides, majores olivaceae, aureo-lucentes, alae 
ac cauda subtus olivaceo-aureae, supra dorso concolores; remiges 
“absque pietura coerulea, intus margine parva ex parte nigricantes et 
olivascentes; remix tertia (interdum quarta quoque et quinta) angu- 
loso-terminatae. /Mas adult. 


Psütacus nobilis Linn., Gmel., Lath. Psittacus guianen- 
sis Huhl. 1. c. p. 19. n. 11 (Synonymia falsa). Psittacus cuma- 
nensis Lichtenst. Verz. d. Doubl. des Berl. zool. Mus. $. 6. n. 8. 


662 


Arara macrognathus Spix Av. Bras. 1. t. 25. f. 1. et 2. (fig. 
opt.). Psittacara. frontata Vig. Zool. Journ. 8. 1826. 


Foemina. Mari simillima, hoc tamen paullo minor ; frons minus 
“A 
coerulea; rostrum debilius. 


| . 

Avis juvenilis. Avi adultae similis; frons vix coerulea; tectrices 
alarum inferiores virides, plumis rubris variegatae; alarum flexura 
et margo virides; cauda brevior, rostri pictura avis adultae; mandi. 
bula magis corneo- fuscescens, nonnihil ad fuliginosum vergens. 


Maxillae culmen obsolete biangulosum; mandibula latere antico 
rotundata, obsolete angulosa; irides angustae flavo-rubrae; cauda 
elongata, admodum gradata, lanceolata; frontis plumae rigidiusculae, 
discretae; pedes unguesque fusco-nigricantes. Longitudo 1414", 
caudae 614’, alae longae 7” 4’, maxillae ad frontem 114", tarsi 
6’. Habitat in Drasüia, versus flumen Amazonum satis frequens, 
et, ut videtur, in Surinamo. (Mus. Paris., Berol., Monae.; vi- 


vam vidi). 


Observationes. Species haece cum Sit. acuticaudata et Sit. 
gujanensi primo adspeotu simillimis non confundenda. Kuhlii sy- 
nonymia spectat ‚Sit. gujanensem. 


50. Sit. acuticaudata. Rostrum validiusculum, sordide albidum, 
versus basin corneo-fuscescens; maxillae apex parte exlima angusta cine- 
rascens; regio ponerostri basin tota plumosa, ophthalmica nudiuscula, 
alba; frons coerulescens; rectrices duae intermediae toto virides, reliquae 
extus et apice virides, intus supra ac subtus vinaceo-cupreae, omnium 
rhachis supra nigra; alarum flexura ac margo, lectrices alarum infe- 
riores minores omnes, crissum, collum anticum, laterale ac tota gastraei 
pars, virescentia; alae supra, capitis pars reliqua, tectrices caudae su- 
periores, ac tota trunci pars superior viridia, pro vario ad lucem ob- 
jectu nonnihil in flavidum vergentia; remiges (absque pictura coerulea) 


663 


apicis margine nigricantes, pogonio interno olivascenti-flavidae; re- 
migum rhachis nigra; alarum pagina inferior harumque tectrices ma- 
jores olivaceo-aureae. /Mas et F'oem. adult, 


Le Maracana ä tete bleue. Azar. Voy. n. 278 (descript. non 
satis accur.). Psittacus acuticaudatus Vieill. N. D. 25. p. 309. 
Aratinga haemorrhous Spi.x. Av. Bras. 1. t. 13. (fig. opt.). 


Avis juvenilis. Avi adultae similis; frons pallidius coeruleus, 
tectrices alarum inferiores minores plumulis obsolete rubicundis va- 


riegatae (an omnibus?). 


Habitus Sit. nobilis; rostrum quam in hac minus validum, cul- 
minis basi obsolete subsulcatum; pedes incarnati; ungues corneo- 
albidi (in avibus junioribus obscuriores); irides ex annulis duobus 
compositae, quorum externus laete et saturate isabellinus, interior 
pupillam ambiens fuscescens; cauda elongata, admodum gradata et 
acuta. Longitudo 14’, caudae 7”, alae 7’ 5’, maxillae ad frontem 
114", tarsi 7”. Habitat in Drasiüia ad flumen Amazonum et in 
Paraguay. (Mus. Monac.; vivum vidi Norimbergae in domo fra- 
tris mei). 


Observatio. Species distinecta, moribus Si. Adrarauna et S. 
Macao similis. A Sit. nobili ac a Sit. gujanensi differt satis rostri 
structura, alarum caudaeque pictura, caet. 


31. S. Zlligeri. Sordide viridis, pro vario ad lucem objectu in 
olivaceo-flavidum vergens; frons macula rubra signata; plumulae 
nonnullae juxta nares fuliginoso-nigricantes; pilei pars reliqua coe- 
rulescens; collum antice et supra ad latera virescenti-coerulescens; 
tergum macula magna rubra, abdomen inter femora macula simili 
notata; rectrices duae extimae apice et pogonio interno coeruleae, 
interno sordide virescentes, reliquae supra a basi fere usque ad me- 
dium castaneo-purpurascentes, in medio virescentes, reliqua parte 


604 


coeruleae; pagina inferior rectricum omnium ac alarum aureo-virens; 
alulae pennae ac remiges omnes in utroque pogonio juxta rhachin 
coeruleae; limbo interno nigricantes; tectrices alarum inferiores ab- 
domini concolores, marginales coerulescenti - virescentes; quarum pars 
suprema ac facies tota nudae, albae, pilis minutis, vix conspicuis, 
singulis obsitae; regio prope oris angulum ochraceo induta. /MYas 


et Foem. adult. 


La Maracana farde Azar. Voy. n. 274 (deser. opt.). Ma- 
erocercus Maracana Vieill. N. D. 2. p. 260. Psiütacus Jlligeri 
Kuhll.c.n. 10. Arara purpureo-dorsalis Spix.- Av. Bras. 1. t. 


24. (fig. opt.). 


Av. junior. _Avi adultae similis; ptiloseos rubedo pallidior, 


colli supremi latera virescentia. ö 


Rostrum corneo-nigrum apice dilutiore; irides ex annulis duo- 
bus compositae, quorum externus aurantius, internus pupillam am- 
biens fusco-ater; "pedes cerato-flavi, unguibus nigricantibus; cauda 
elongata, perquam gradata, lanceolata. Longitudo 1534”, caudae 8, 
alae 7Y,', maxillae ad frontem 19’, tarsi 8. Habitat in Drasılia 
versus ffumen Amazonum ac in Paraguay usque ad flumen Plata 
gregibus parvis, arboribus magnis ac fruticibus gratitans; Guaranis 
[Maracand, mansuescit facile. (/Mus. Berol,, Monac.; plures vivas 
mitissimas vidi). 


Observatio. Maculam tergi rubram cl. Auhl describere omisit. 


32. $. Macavuanna. Fostrum mediocre aterrimum, glaberri- 
mum, quasi politum, culmine subanguloso; capitis latera fere tota 
nuda, alba, absque lineolis plumosis ac pilis; capitis partes superiores 
reliquae laterales, collum ac totum gastraeum in fundo olivaceo viridi- 
glauca; crissum fere toto glaucum, hypochondria potius viridia; regio 
inter femora sordide coccinea; dorsum, pennae scapulares, remiges 


665 


tergo proximae, tergum, uropygium caudaeque tectrices superiores 
herbaceo-virides; plumae harum partium margine ac basi quam in 
reliqua parte dilutiores; alarum tectrices inferiores, pagina inferior 
alarum ac- caudae aureo-flavae, pro vario ad lucem objectu in oliva- 
ceum vergentes; caudae pagina superior tota dorso concolor; alarura 
tectrices superiores, alulae pennae et remigum pogonium externum 
coerulescentia, harum pogonium internum olivascens, juxta rhachin 
coerulescens. /Mas et Foem. adult. 


Aiuru-catinga Marcgr. Hist. rer. nat. Bras. Lib IX. p. 207. 
(Lichtenst. Abh. d. Berl. Ak. d. W. 1815— 16. p. 168.) (Psitta- 
eus rufirostris var. ß. Auctor.). Perruche Ara de Caj. Buff. 
Pl. enl. 864. (ig. accurat.). Psüttacus Macavuana Gmel., Lath. 
(descript. vitios), Huhl, Macrocercus Macavouana Vieill. 
l. ce. L’4ra Macavouana Le Vaill.\. ec. p. 17. t. 7. (fig. 
accurat.). 


Rostrum, tomiis maxillae et mandibulae profunde emarginatum ; 
mandibula latere anteriore applanato-biangulosa; pedes unguesque 
nigri; cauda elongata, admodum gradata, lanceolata. Longitudo 1634”, 
caudae 8”, alae 934”, rostri ad frontem 1” 5’, tarsi 34”. Habitat 
in Drasiia versus flumen Amazonum, in Gujana, Cajenna; Guja- 
nensibus /Macavuanna dicta. (Mus. Paris., Berol., Monac.). 


Observationes. Plumae trunci hujus psittaci margine ut pluri- 
mum detritae sunt. Calami lapsu, ut videtur, in Gmelini diagnosi 
dorsum Sit. /Macavuanae rubrum vocatur. — Huc pertinet quoque 
auctorum Psittacus cinereus, inter brachyuras species false recep- 
tus, sed citata avis „/Maracana‘“ Marcgravei, ad Sit. severam 
referri debet. Gmelini indicatio patriae falsa. Cum Brissonio legas 
Gujana pro Guinea. Icon Sit. [Macavuanna a cel. Marcgrave 
relicta, rostrum nigrum monstrat. (Vide Lichtenst. l.c. et quoad 
varietatem ß. Psittaci rufirostris a Gmelino ad Sit. MMacavuana 


84 


666 


relatam, observationem meam in fine descriptionis Pal. cubi- 
cularis). a 


33. $. severa. Sordide viridis; gastraeum quam notaeum paullo 
dilutius; pileus in colorem coerulescentem vergens; suffrago antice 
plumulis nonnullis rubris obsita; genarum pars suprema ac tota fere 
capitis Jatera nuda, alba (vix conspicue flavido-induta), pluribus li- 
neolis transversis, e plumulis piliformibus nigricantibus, compositis, 
tecta; frontis margo anterior latiusculus purpurino -castaneus, apice - 
plumularum nonnullarum anticarum coccineo; vitta angustiuscula pone 
mandibulae basin sordide castaneo - fusca; margo flexurae in alis et 
harum teetrices inferiores laterales coccinea, harum internae pallide 
olivaceae, majores purpurinae ad olivaceum inclinantes; remiges om- 
nes alulaeque pennae coerulescentes, rhachi et limbo interno nigri- 
cantes; remiges subtus vinaceo-purpurinae, rectrices subtus et supra 
cupreo-purpurinae, versus apicem coerulescentes; rectrix extima quo- 
que pogonio externo coerulescens; rectricum intermediae virenti- 


limbatae; tergum, uropygium caudaeque tectrices superiores abdomine 
intensius viridia. Mas et Foem. adult. 


Maracana Marcgrav. Hist. rer. nat. Bras. Lib. IX. p. 207 
(Lichtenst. Abh. d. Berl. Ak. d. W. 1815—16. p. 167). The 
brasilian green Maccaw. Edw. 1. t. 229. (fig. satis accurat.). 
Psittacus severus Linn., Gmel., Lath. cum var. ß. et auetor. 
recentior. Macrocere. sever. Fieill.l.c. L’Ara Maracana 
Le Vaill.. cc. p. 19. t. 8. (ig. opt.). 


Avis juvenilis. Avi adultae similis; ptilosis dilutior absque ru- 
bedine; frontis margo striete castaneus; rectrices supra virescentes, 
paullo in rubicundum vergentes. 


2? Poaıllh et 9. 


Varietas. Ptilosis ordinaria, plumis intermixtis rubris flavisque. 


667 


Le Vaill.ı. c.t. 16. 


Roostrum corneo-nigrum, apice cinereo-corneum; pedes fusces- 
centi-nigricantes, unguibus nigris; irides flavae, versus marginem 
externum laete aurantiae; cauda perquam gradata, elongata, lanceolata. 
Longitudo 18”, caudae 834, alae 8 7’, rostri ad frontem 13,4”, 
tarsi 34". Habitat in Brasilia, Gujana, ac in Cajenna; Brasiliensi- 
bus Anacan dicta. (Mus. Paris., Berol., Monac.; multas vivas 
vidi). 

Observatio. Huc sane referenda Buffonii icon in operis sui 
tabula 385. exhibita, a cl. Ruhl. ad Sit. militarem falso relata. 
Icone elarior est Auf foniüi descriptio p. 156. 


+34. $. pachyrhyncha. Laete viridis; frontis taenia lata versus 
lora deducta, vitta superciliaris lata utrinque cum frontis taenia con- 
nexa, humerorum margo, carpi plumulae nonnullae ac tibiae totae 
eoccinea; macula in loris parva fuliginosa, e plumulis rigidiusculis, 
laceris eomposita; tectrices alarum inferiores virides, majores luteae; 
remiges ac rectrices virides, harum rhachis et pagina inferior nigri- 
cantes; rostrum totum nigrum. Adult. 


Macrocercus pachyrhynchus Swains. Philos. Magaz. 1827. 
p- 439. 


Rostrum altum, admodum compressum, dente in maxilla magno 
auctum; margo tomiorum in mandibula profunde sinuatus; facies tota 
plumosa, excepta parte regionis ophthalmicae, stricta, nuda, incarnata; 
alae admodum elongatae, angustae; cauda longa, sublanceolata, rectri- 
eibus angustis, apice rotundato -acuminatis; pedes et ungues nigrican- 
tes, Longitudo 17”, caudae (rectricis mediae) 7’, rectrieis extimae 
5‘, alae 1014', tarsi 34”, digiti antici externi, ungue excluso 13, 
maxillae ad frontem 1” 10’, ejus altitudo prope basin 10. Ha- 
bitat in Mexico (Temiscaltipec). Specimen nitidum nunc descriptum 


84 * 


068 


misit ad Museum nostrum dom. Keerl.; eadem species extat in Mu- 
seo Berolinensi et JVürceburgensi. 


Observatio. Swainsonii descriptio mensuram nimis parvam 
exhibet; quoque rostrum non crassum (Taxv) potius admodum com- 
pressum, sed altum est. — Vide hujus monographiae psittacorum tab. 


+35. $. militaris. Capitis latera nuda, lineolis nonnullis in genis 
obliquis e plumulis brunneo -nigris compositis obsita; frons coccinea; 
plumae mentum cingentes brunneo-virides; capitis pars reliqua, col- 
lum ad latera, alarum margo ac latus superius nec non dorsum viri- 
dia, pro vario ad lucem objectu nonnihil in aureo-olivaceum vergen- 
tia; collum posticum thalassinum, ad coeruleum vergens; crissum, 
tergum, uropygium, caudae tectrices superiores ac alarum majores, 
alulae pennae remigesque turcino-coerulea, harum limbus internus 
nigricans, latus inferius virenti-aureum;  tectrices alarum inferiores 
virides; rectrices intermediae supra a basi multo ultra medium cu- 
preae, reliqua parte turcino -coeruleae, reliquae versus apicem magis 
magisque coeruleae. /Mas adult. 


The great green Maccaw. Edw. 3. t. 313. (fig. opt.). Psit- 
tacus miülitaris Auctor. L’Ara militaire Le Faill.. c. p. 11. 
t. 4. (fig. satis accurat.). /d. Le grand Ara militaire 1. c. p. 
15. t. 6. (fig. Dbona). Psiütacus ambiguus Bechst. in Lath. 
Uebers. d. Vög. S. 065. n.5. Auhl.l.c.n. 6. Psittacus‘..... 
Poeppig in Frorieps Notiz. Bd. XXXI p. 2. 


Foemina. Mari similis, nucha minus coerulescente. 


Rostrum proportionatum, corneo-nigricans, in culmine versus 
apicem paullo dilutius; maxilla ad tomia obsolete sinuata; cera strieta 
et reliqua pars nuda capitis carneae (in exuviüis obscura); capitis la- 
tera nuda incarnata; lingua teres, nigricans; irides ex annulis duobus 
compositae, quorum externus strietus fulvo-aureus, internus, pupillam 


669 


cingens, olivaceus (irides obscurae, fide Poeppig); pedes incarnato- 
cinerascentes, unguibus nigris; cauda longissima, perquam gradato- 
lanceolata. Longitudo 2° 41%”, alae 14”, caudae 1414", maxillae 
a4 Qi, tarsi 1°, digili antiei externi 1” 8”. Habitat in Mexico et 
in Peruvia, in regione magis temperata „/ndium orientali, ad pedum 
3,000 elevationis usgue. Avis, ob cladem, quam summavoracitate ac astu- 
tia Zeae segetibus infert, maxime perniciosa. Vox coracis, aspera, 
dissona. Victus e fructibus cultis cerealibusque, rarius e sylvestri- 
bus; aestatis tamen tempore floribus Zrytihrinae praecocibus valde 
appetitis. 7Aibaudiae cujusdam speciei multiflorae flores quoque 
aggredi solet. Agmine Zeae campos aggrediens, custodem sui numeri 
unum alterumve in arboribus altioribus relinquit, periculum clamore 
peculiari indicantem, ad fugam admonentem. , Caro nigra, vix edulis, 
nisi in junioribus. Aestate frequens, tempore pluviarum ineuntium 
(mense Octobri) regiones vel magis boreales, vel orientales, paucis- 
simis individuis remanentibus, petunt. Sub finem pluviarum, vel po- 
tius jam periodo, qua Zeae spicae maturescunt (Jan., Febr.), innu- 
mero exercitu reduces, unde incolae campos custodire coacti. Facile 
mansuescit, dificillime autem vocem humanam imitari docetur. Pe 
ruanis est Guacamayo, quo nomine jam a Garcllasso commemoratur 
hic psittacus, regionum paullo elevatarum sola species macrura. Re- 
“ gibus antiquis Peruanis (los /ncas) a civibus pro dono ad aedium 
regalium ornamentum allatum fuisse, narrant historici (Poeppig. 
e.). (Mus. Paris., Monac.; vivam vidı ac descripsi in vivario Regis 
nostri clement. Maximiliani Josephi). 


Observatio. Inter Psit. militarem et Psit. ambiguum auctorum 
distinctum discrimen observare mihi non licuit. Tabula Buffoniana 
383. a Le Vaillantio et Kuhlio citata manifeste ad hanc speciem 
spectat. 


v+ 30. S. tricolor. Capitis latera nuda, rugulosa, laete ochracea, 


670 


absque lineis plumosis, ante oculos singulis pilis brevibus nigris ob- 
sita; collum posticum ochraceo - stramineum; vertex sensim, dein sin- 
ciput ac frons, regio paullo pone nares, collum anticum ac laterale 
nec non reliquae corporis partes inferiores saturate rufo-rubra; frons, 
vertex, capitis latera inferiora ac collum laterale paullo ad coceineum 
inclinantia; tibiarum plumae abdomini concolores, stricte flavido -ter- 
minatae; crissi plumae anteriores rufae, limbo apicali coerulescenti - 
viridi; harum posteriores majores, hypochondria, caudae tectrices su- 
periores, tergum infimum et uropygium turcino-coerulea; dorsum 
supremum brunneo-purpureum, plumarum margo apicalis subflavidus; 
pennae scapulares, tectrices alarum superiores minores et tectrices 
juxta pennas scapulares sitae brunneo-purpureae, margine dilutiores, 
mediae brunneo-purpureae, virescenti-terminatae, magnae sicut remi- 
ges omnes supra pogonio tam externo quam interno turcino -coe- 
ruleae, hae subtus cupreo - purpurinae; tectrices alarum inferio- 
res minores purpureo - rufae, marginales basi striete coerulescen- 
tes, mediae flavidae, posteriores dilute virescenti-fuscae; rectri- 
ces omnes subtus cupreo-purpureae, supra .ejusdem coloris, extus 
versus apicem, duae intermediae maxima ex parte, turcino - coeruleae. 
Av. adult. 


Le petit Ara Buff. Pl. enl. 641. ( figura mala a Gmel. et 
Lath. ad Sit. Aracanga falso relata). L’Ara tricolor Le Vaill. 
l. c. p. 13. t. 5. (descriptio opt., figura accur., excepta faciei 
pietura). Psitacus tricolor Bechst., Kuhl. Macrocercus tri- 
eolor Vieill.. c. 


Rostrum totum nigrum, proportionatum, maxilla ad tomia parum, 
mandibula ante apicem profundius sinuata; cera vix conspicua; irides 
pallide isabellinae, circa pupillam pallidiores; lingua obtusissima, basi 
obscure incarnata, apice nigro longitudinaliter subsulcato-rugulosa; 
pedes obscure incarnati squamulis parvis, rotundis, prominulis obscu- 


671 


rioribus, tecti; ungues nigri. Sit. Aracanga dimidio fere minor. 
Longitudo 20”, caudae 11142”. Habitat in _/merica meridionali. 
(Mus. Paris.; specimen vivum nitidissimum, mitissimum descripsi 
Monachii). 


+37. $. Macao. Genae, mentum, lora ac tota capitis latera nuda, 
alba; haec lineis sex e plumis rubris compositis, a maxillae basi infra 
oculos versus aures ductis, notata; lora seriebus nonnullis plumarum 
rubrarum obsita; frons, capilis pars superior reliqua, collum totum, 
tibiae, gastraeum totum, alarum margo, harum tectrices superiores 
minores, ac inferiores omnes intense sanguineo-coccinea; dorsum san- 
guineo-purpureum, plumarum limbo apicali viridi; pennae scapulares san- 
guineo-purpureae, posteriores nee non tectrices mediae olivaceo-virides, 
immaculatae ; remigestres ultimae supra coeruleae, versus mediam partem 
olivaceo-virides; alarum tectrices superiores magnae, tergum, uropygium, 
caudae tectrices superiores ac inferiores turcino-coeruleae; plumae non- 
nullae hypochondriorum extus turcino-coerulescentes, intus coceineae ibi- 
demque versus apicem flavido-virescentes ; remiges supra intense coeru- 
leae, rhachi et .pogonii interni limbo interno nigrae, omnes subtus 
coccineae, pro vario ad lucem objectu ad cupreo-rubrum vergentes; 
rectrices duae intermediae a basi ultra medium purpurino-coccineae, 
reliqua parte turcino-coeruleae, rhachi nigricante, medio versus basin 
alba; rectrix utringue sequens turcino -coerulea, limbo in utroque 
pogonio versus basin purpurino; rectrices reliquae fere toto coeru- 
leae, solum interno pogonio versus ejus basin purpurinae. Mas et 
Foem. adult. j 


Psittacus erythroxanthus Gesn. 1. p. 721. drara-canga 
Marcgr. Hist. rer. nat. Bras. Lib. I\. p. 206. (Lichtenst. Abh. 
d. Berl. Ak. 1815 — 16. p. 167.). Psütacus Macao Auctor. (de- 
scriptio confusa; synonymiae pars maxima spectat ad sequentem 
speciem). L’Ara Macao Le YVaill. 1. c. 1. p. 3. t.1. (ig. valde 


x 


672 M 


mediocr.). Le Guacamaya rouge Azar. Voy. n. 280. (descrip- 
tio opt.). 


Avis juvenilis. Avi adultae similis, rubedine minus intensa, 
colli postici ac dorsi supremi impura; plumae harum partium sine 
margine viridi; tectrices alarum mediae obsolete rubicundo -limbatae; 


cauda brevior. 


Rostrum validum, mandibula tota nigra, maxilla sordide alba, 
macula oblonga marginali versus oris angulum, altera in apice extimo 
notata; narium cera alba; lingua, pedes unguesque nigra; irides albo- 
stramineae; cauda longissima, quam maxime gradato-lanceolata. Lon- 
gitudo 38°, caudae 221,”, rostri ad frontem 5” 8, alae 1534”, 
tarsi 1”. Habitat in Drasılia, praeserlim frequens ad flumen Amazo- 
num, rarior in Peruvia et in Paraguay usque«ad 28° latitudinis 
australis. In insulis /rtilks quoque, ut dicunt, reperitur. In sylvis 
gregaria; foemina parit ova 2 nitide alba, quae mas et foemina al- 
ternatim incubant; plumae hujus avis inquilinis pro corporis ac ar- 
morum ornamentis materies pretiosa. (/Mus. Paris., Berol., Mona. 
caet.; multas vivas vidi). 


Observationes. Species semper cum sequente commutata, a qua 
genis plumoso-striatis alarumque tectricibus mediis viridibus facile 
distinguitur. Omnia a me visa specimina e Brasilia allata .erant. 


+38. S. Aracanga. Capitis latera et mentum toto nuda, alba; 
tectrices alarum superiores mediae luteae, macula coerulea, ante 
apicem nonnihil in viride vergente, terminatae, magnae coeruleae, 
medio parce viridi-luteo tinctae, minores inferiores (basi nigrae) 
frons, capitis pars reliqua, collum, dorsum, pennae scapulares, tibiae 
ac totum gastraeum coccineo-sanguinea; crissum, tergum, uropygium 
caudaeque tectrices superiores laete turcino-coeruleae; pennae alulae 
spuriae, tectrices magnae his superincumbentes et remiges omnes 


673 


supra intense coeruleae, harum rhachis ac limbus pogonii interni in- 
timus nigra, latus inferius coccineo-cupreum, versus basin ad margi- 
nem in aureum vergens; rectrices quatuor intermediae sanguineo- 
rubrae, versus apicem in amethystinum vergentes, apice extimo paullo 
eoeruleae, rhachi corneo-nigricante, medio ad basin albicante; rectrix 
sequens supra maxima ex parte coerulea versus medium rectricibus 
illis pallidius rubra; rectrices reliquae supra toto coeruleae, omnes 
subtus obscurius rubrae. /Mas et Foem. adult. 


Psittacus erythroxanthus Gesn. 1. p. 720. The red and 
blue Maccaw Edw. h. t. 158. (fig. aceur.). Ara brasiliensis 
Briss. Av. 4. p. 184. t. 19. f. 1. (desceript. opt.). Ara rouge 
Buff. Pl. enl. 12. (ig. mala). Psittacus Aracanga Auctor. 
L’Ara canga Le Vaill. 1. c. t. 2. (fig. medioer.) et t. 2 bis. 


Avis juvenilis. Avi adultae similis, ptiloseos pictura quam in 
hac minus nitida ac pura, cauda brevior. 


Rostrum prorsus ut in specie praecedente coloratum; irides 
pallide sulphureae, circa pupillam indistincte ac vix conspicue vire- 
scenti-nubilatae; pedes nigri inter squamulas paullo albo-pulverulenti; 
ungues nigri; cauda longissima quam maxime gradato -lanceolata, 
Longıtudo 30— 39”, caudae 23%4”, rostri ad frontem 5”, alae 16”, 
tarsi fere 1”. Habitat in Gujana, Surinam, et, ut videtur, in Me- 
xico, in sylvis gregaria. (Mus. Paris., Berol., Monae., caet.; mul- 
tas vivas vidi). 


Observatio. Ad nostram avem HZernandezii ‚„Haitinihuaca- 
maja“ (Mexicanis „lo“ dicta) spectare videtur. Hernand. Thes. 
p- 38. cap. 117. lin. 13. 


+39. S. Ararauna. Fascia menti latiuscula, arcuata, -utrinque ad 
aures ducta, nigra, pone limbo virente aucta; capitis latera nuda, 
alba, striis tribus nigris plumosis a maxillae basi infra oculos versus 


85 


674 


aures ductis, aliisque minoribus concoloribus, oblique ascendentibus 
ante oculos obsita; pili pusilli singuli in loris; .frons ac regio super- 
ciliaris virescentes; vertex, occiput, collum posticum ac totum notaeum, 
alae ac cauda supra, hypochondria et crissum laete ac intense coeru- 
lea, pro vario ad lucem objectu nonnihil in malachitaceo-viride ver- 
gentia; remiges omnes supra violaceo-coeruleae, rhachi nigra, pogo- 
nii margine lutescente; alae et cauda subtus toto sulphureo-aureae; 
regio parotica, collum laterale, tectrices alarum inferiores ac totum 
gastraeum, hypochondriis et crisso exclusis, eleganter lutea. /Mas et 
Foem. adult. 


’ 


Psittacus maximus ceyanocroceus Aldrov. 1. p. 664. Ara- 
ra-Una Marcgr. Hist. rer. nat. Bras. Lib. IX. p. 206. (Liech- 
tenst. Abh. d. Berl. Ak. 1815 — 16. p. 167). Dlue and yellow 
Macaw. Edw. 1. t. 159. (fig. bona). Ara brasüiensis cyaneo- 
crocea Briss. Av. 4. p. 103. t. 20. (descript. opt.). Ara bleu et 
jaune Buff. Pl. enl. 36. (fg. mala). Psittacus Ararauna_ et 
Psitt. everuleus var. ß. Auctor. LAra rauna Le Vaill.]. ce. 
t. 3. (fig. mala). 


Avis juvenilis. Avi adultae similis, ptilosi minus nitida ac pura, 
cauda breviore. 

Rostrum totum nigrum; pedes unguesque nigri, illi inter squa- 
mulas albido-pulverulenti; irides albo-flavidae, circa pupillam limbo 
pallidissime griseo nubilatae; cauda longissima, perquam gradato- 
lanceolata. Longitudo 39”, caudae 24”, rostri ad frontem 31,,", 
alae 1414”, tarsi 1” Habitat frequens in Drasilia‘ versus flumen 
Amazonum, in Gujana, Surinam ac, ut dicitur, in Jamaica, gregaria 
in sylvis. (Mus. Paris., Berol., Monae. caet.; multas vivas vidi). 


40. Caninde. Fascia colli antiei supremi lata, turcino-coe- 


rulea; colli antiei pars reliqua, alarum tectrices inferiores ac reliquae 


675 


partes gastraei, abdomine excluso, laetissime aureo-flavae; alae et 
cauda subtus flavidae; caput supra viride; abdomen et reliqua pars 
ptiloseos laetissime coerulea. /Mas et Foem. adult. 


Le Caninde Azar. Voy. n. 202. 


Rostrum nigrum; irides halichlorae; facies (Araraunae) ac ca- 
put subtus nuda roseo-alba; vittae tres pone oris angulum incipien- 
tes, horizontales e plumulis nigris compositae, ac aliae plumularum 
striae verticales in tota reliqua parte ,nuda. Longitudo 26”, caudae 
1414", tibiae 44”, tarsi 18. Habitat in Paraguay, Guaranis 
Caninde dicta. Habitus et vitae ratio specierum praecedentium, 
Azara. Non vidi. 


Observatio. Secundum 4Jzarae descriptionem species sane 
distineta, a Si. Ararauna (quacum a Sonnini ac Fieillot jun- 
gitur) fascia menli coerulea, facie incarnata, abdomine coeruleo, iri- 
dibus halichloris ac statura multo minore satis diversa. 


41. S. Spixü.. Rostrum subparvum, corneo-nigrum; culmen 
mazillae totum, hujus et mandibulae apex extimus alba; basis 
frontis, tota regio ante oculos (pilis singulis subtilissimis obsita), 
pone et infra hos, mandibulae cera latiuscula ac mentum zuda, flava; 
capitis pars lateralis religua, superior ac jugulum dilute cano - coeru- 
lea; collum posticum et laterale nec non totum gastraeum, crisso in- 
eluso, cano-coerulea, halichloro-reflectentia; regio parotica canescens; 
notaeum totum, alae et cauda supra, alarum tectrices inferiores mi- 
nores omnes laete coerulea, pro vario ad lucem objectu in halichlo- 
rum vergentia, plumis quasi dilutius limbatis; remiges ac rectrices 
omnes intus nigricanti-limbatae, rhachi nigra, subtus cum tectricibus 
inferioribus majoribus fuliginoso-nigricantes, micantes. /Mas adult. 


Arara hyacinthinus Spix. Av. Bras. 1. t. 23. (ig. bona). 
85* 


0706 


Rostrum pro avis mole subparvum, laeve; maxillae culmen ro- 
tundatum, ante apicem subsinuatum; mandibula mediocris, pagina 
antica rotundata, ante apicem recto-truncatum subemarginata; irides 
albicantes; pedes unguesque nigri; cauda admodum elongata, lanceo- 
lata; alae amplae, longae. Longitudo 1814”, caudae 9” 10”, alae 
654”, rostri ad frontem 1” 5; tarsi 9”, digiti antici externi, ex- 
cluso ungue, 1514. Habitat gregaria in Drasilia versus flumen 
Amazonum. (Mus. Monac.). 


h2. 8. glauca. tab. XXVI Ptilosis tota halichlora, pro vario ad lu- 
cem objeetu in hyacinthinum vergens, remigibus rectricibusque excep- 
tis, latere inferiori nigris, nitentibus; rostrum totum nigrum; macula 
pone oculos nudiuscula, trigona et mandibulae basis nudae, albo-flavi- 
dae; reliqua capitis pars toto plumosa. /Mas adult. 


Guacamayo bleu Azar. Voy. n, 275. Macrocercus glaucus 
Fieill. N. D. 2. p. 259. 


Foemina. Mari similis, eodem paullo minor. 


Habitus Sit. hyacınthinae, hac tamen multo minor; diversa a 
Sit. Spixii statura multo rmajore, rostri pictura, caet. Lingua nigra, 
limbo-Nlavido; pedes unguesque nigri; palpebrarum margo colore 
floris rorismarini. Longitudo 2814”, caudae 14”, alae 13142”, vostri 
ad frontem 3” 1°, tarsi 1, digiti antici externi, sine ungue, 1” 8%, 
ambitus rostri circa basin 7’ 2’’, Habitat in Brasilia (Montevideo) 
ac in Paraguay, in arboribus cavis, ut dicitur, saepius in fissuris 
riparum perpendicularium ad Quvios Parana et Uruguay: nidificans. 


(Mus. Berol.). 
Observatio. Vide tabulam hujus monographiae psittacorum VI. 


+43. S. hyacinthina. Maxima; rostrum ingens, edentatum, corneo- 
nigrum; facies tota plumosa, excepta stricta parte trigona regionis 
parolicae ac baseos rostri, cum mento nuda flava; palpebrarum margo 


077 


niger; ptilosis tota laetissime hyacinthino-violacea, alteri luci oppo- 
sita, intense coerulea; alae ac cauda subtus nec non alarum tectrices 
inferiores majores (minores coeruleae) nigrae; limbus remigum in- 
ternus’nigricans, harum ac rectricum rhachis atra; tectrices alarum 
superiores minores limbo apicali nigro. Mas et Foem. adult. 


Psittacus augustus Shaw. Mus. Lever. p. 59. (fig. satis ac- 
eur.). Jd. Misc. t. 609. (fig. pessim.). Psütacus hyacinthinus 
Lath., Bechst., Ruhl. Macrocercus hyacinthinus Vieill. 
Gal. des Ois. Part. 2. p. 3. t. 24. Aodorhynchus Maximiliani 
Spix Av. Brasil. I. t. 1. (fig. opt.). 


Cera maxillae prope frontem solummodo conspicua, strielissima, 
mandibulae latissima, in medio 7’ lata; maxillae culmen compres- 
siusculum, obsolete biangulosum; hujus uncus longissimus, strictus, 
lateraliter non emarginatus; mandibula robustissima latere anteriori 
convexo-compressiuscula, lateribus subapplanata, ad tomiorum me- 
dium sinuata; irides fusco-atrae; lingua nigra; pedes nigri; un- 
gues corneo -fusci; unguis digiti anlici externi arcuatus longissimus; 
cauda longissima , admodum gradato-lanceolata; alae longiuscu- 
lae, acutae. Longitudo 3814”, caudae 21°, alae 160%4”, rostri ad 
frontem 434 (hujus ambitus prope basin 9”), tarsi 10, digiti an- 
tici externi, excluso ungue, 214°, unguis 134”. Habitat in Drasılia, 
in palmetis retro flumen St. Franeisci, in provinciis Minarum et Go- 
yazana, per paria, altamen gregaria in una eademque sylva nidificans. 
(Mus. Monae., collect. dom. Sturm.). 


XXI. Genus. Tanygnathus. Pag. 501. 


1. T. macrorhynchus. Postrum maximum, totum coccineum; 
caput ac collum totum, omnes corporis partes inferiores, dorsum, 
tergum supremum et pennae scapulares laete viridia, splendentia; 
tergum infimum ac uropygium turcino -coerulescentia; cauda viridis 


078 


subtus flavida, apice paullo dilutior; alae eleganter coerulescentes, 
pro vario ad lucem objectu viridi-reflectentes; remiges primariae 
laete coeruleae, margine coerulescentes, apice nigricantes; tectrices 
alarım superiores minores mediae' ac nonnullae majores velutino- 
nigrae, auranlio-marginatae. Jois adult. 


Perroquet de la Nouvelle-Guinee Buff. Pl. enl. 713. (fig- 
valde mediocr.). FPsittacus macrorhynchus Auctor., Kuhl. 
Grande Perruche de la Guinee Sonner. Voy. aux Indes I. p. 
212. Psittacus nasutus Lath., Kuhl. Psütacus . -.. Kuhl.ı. 
c. P: 08. n. 194. Le Perroquet ü bec couleur de sang. Le Vaill. 
l. c. p. 19. t. 83. (ig. opt.). 


Regio ophthalmica plumosa; cauda longa, apice gradato-rotun- 
data; pedes fusco-cinerei; corpus crassum. Longitudo fere 15”. 
Habitat in /Vova- Guinea, ac, ut dieitur, in insulis Moluecis. (Mus. 
Paris.). 


2. T. marginatus. Fascia verticis, inter oculos sita, ad occiput 
usque extensa, tergum ac uropygium coerulea; frons, sinciput, capitis 
latera, collum ad latera et supra, dorsum, pennae scapulares ac cau- 
dae tectrices superiores saturate virides; collum anticum ac reliquae 
corporis partes inferiores viridi-flavida; alulae pennae virides flavo- 
marginatae; tectrices alarum superiores omnes coeruleae aureo-flavo- 
marginatae; remiges supra saturate virides, extus paullo flavo - margi- 
natae, intus et subtus nigricantes, ultimae supra coeruleae, aureo- 
flavo-marginatae; rectrices omnes supra virides, subtus flavicantes. 
as Met Foem. adult. 


Perroquet de l’isite de Lugon Buff. Pl. enl. 287. Psiütacus 
olivaceus Auctor. La Perruche aux ailes chamarrees Le 
HVaill. 1. ce. t. 60. (fig. salis accur.). 


079 


Avis junior. Pileus capitis et uropygium coerulea, viridi-mixta; 
tectrices alarum viridi-coeruleae, dilute rufo-marginatae. 


Psittacus lucianensis Briss. 4. p. 205. t. 22. f. 2. et Au- 
etor. La Perruche de l’isle de Lucon Sonner. Voy.ä la Nouv. 
Guin. P. 80. t. 44. Psittacus marginatus Auctor. 


Rostrum maximum, coccineum apice albidum; oculi perquam 
parvi, iride alba; pedes nigricanti-cinerei, unguibus nigris; cauda 
elongata, gradato-lanceolata. Longitudo 1215”, caudae 45/4,, tarsi 
714", Habitat in /Vova-Guinea (et in insulis MMoluceis?) (Mus. 
Paris.). 


XXIII. Genus. Coraecopsis. Pag. 501. 


1. ©. mascarina. Taenia latiuscula totam rostri basin ambiens 
ac gula nigrae; gulae nigredo apice utrinque in taeniolam transversam 
excurrens; capitis partes reliquae et collum coerulescenti -cana, lila- 
cino-subreflectentia; alae ac totus truncus saturate brunnea, pro va- 
rio ad lucem objectu griseo-reflectentia; partes trunci inferiores su- 
perioribus paullo dilutiores; rectrices dorso concolores, omnes, dua- 
bus intermedis exceptis, basi albae; rostrum totum rubrum. . Av. 
adult. 


Psittacus mascarinus Briss. Av. 4. p.315. Mascarin Buff. 
Pl. enl. 35. (fig. bona). Psittacus mascarinus Auctor. 


Cera, orbitarum regio nudiuscula ac irides rubrae; pedes pallide 
incarnati, unguibus griseo-fuscis; cauda longa, lata, subgradata. 
Longitudo 1514”, caudae 414’, tarsi 11°. Habitus speciei subse- 
quentis. Habitat in insula Madagascar. (Mus. Paris ). 


Observatio. An Psitacus obscurus Hasselquistii (Reise 


nach Palaestina $. 293.) et auctorum est hornotina Coracopsis ma- 
scarina ? s 


080 


2. C. nigra. Ptilosis tota intense fuliginoso-nigricans, absque 
nitore; remiges ac reclrices pogonio externo, hi quoque versus basin 
in cano-ardesiacum vergentes, parum micantes; rectricum rhachis 
fusca, subtus alba; cauda subtus cinerea, albo-reflectens; crissi plu- 
mae fere cinereae; genarum plumae lacerae, rigidae, pilei oblongae, 
apice rotundatae; lora nuda, pilis rigidis obtecta; palpebrae subcilia- 
tae; rostrum totum incarnatum, paratonis paullo obscurioribus; men- 
tum nudum, flavidum. Mas et Foem. adult. 


The black Parrot from Madagascar Edw. 1. t. 5. (varietas 
guoad alarum pictur.). Psitlacus madagascariensis niger Briss. 
4. p. 517. Psittacus niger Auctor. Le petit Voza Le Vaill, 
l. ec. t. 82. (fig. guoad rostri pedumgue colorem non satis accur.). 
Id. Le grand Vaza 1. e. t. 81. (fig. guoad ped, et rostr. col. in- 
accur.). Psütacus obscurus Bechst. in Lath. Uebersetz. $. 80. 
n. 121. Psütacus VYaza Shaw. Gen. Zool,, Auhl. 1. c. p. 2. 


n, 82. 


Varietas. Ptilosis ordinaria, remigibus singulis albis (specim. 
domefact.). 


Cera latissima, nigra; irides atro-fuscae; rostrum proportiona- 
tum, maxillae apice longo acuto, large sed non profunde sinuato ; 
mandibula compressa, praesertim versus apicem subangustatum; regio 
ophthalmica nuda incarnato-cinerascens; pedes incarnati, unguibus 
nigris; cauda elongata, lata, subaequalis fere ut in Deroptyo acci- 
piütrino formata. Longitudo 21”, alae 1014”, caudae 814”, rostri 
ad frontem 2‘, ad oris angulum 2”, tarsi 13°, rostri ambitus basa- 
lis 4” 7. Habitat in Z/frica meridionali ac in insula /Madagas- 
car. (Mus. Paris., [Monac.; plures vivas vidi.). 


Observatıo. Variat magnitudine; sunt specimina 14, 16, 18 
D P > ’ ’ 
21° longa; Madagascariensia omnium maxima., — In exuviis rostrum 


dilute corneo-fuscum; pedes fusci. 


081 


XXIV. Genus. Dasyptilus. Pag. 502. 


1. D. Pecquetü. Nitide et intense niger; caput et colli pars 
suprema nuda, illud pilis circa oculos et infra genas singulis nigris 
obsitum; 'venter, latera, regio ad anum, crissum, alarum tectrices 
superiores (basi nigrae) ac remigum secundariarum pogonium externum 
splendidissime coccinea; hae latere interno, primariae et rectrices 
omnes toto nigrae; jugulum totum et pectus squamoso-fasciata, plu- 
mis harum partium fusco-nigris, apice fulvo-rufo-limbatis; caudae 
tectrices superiores nigro-sanguineae, basi nigricantes; plumae uro- 


. pygü fascia obscure purpurea terminatae; rostrum sordide nigrum; 


pedes ex purpureo-nigro violacei. Avis adulta. 
Psittacus Pecquetü Lesson Bullet. univers. 1831. p- 241. 


Avis junior. Femigum secundariarum pogonium externum nigrum 
J 5 5 D 
plus minusve rubescens. 


Rostrum longius quam altum, curvatum, parum crassum, com- 
pressum; maxilla multo longior quam mandibula, convexa, admodum 
curvata , in apicem recurvatum terminata, acuta, ad tomia limbo (fe- 
ston) aucta; nares rotundae, nudae, in cute cirrosa sitae; mandibula 
brevis, convexa, subtus carinata, apice emarginato tenuis, utrinque 
ante apicem profunde emarginata; gnathidia mandibulae per intersti- 
tium ovale nudum separata; caput et collum supremum ex parte 
nuda; cutis harum partium circa oculos et infra genas plumis pili- 
formibus rigidis tecta; plumae oceipitis et colli, rigidae, strictae, op- 
pressae. Alae longae, robustae, acuminatae, caudam ultra medium 
cum apice obtegentes, remigibus validis, rigidis, angustis exstructae ; 
harum pogonium compactum, internum externo angusto latius, ante 
apicem emarginatum; remix prima brevis, secunda quam prima lon- 
gior, terlia quam quarta, omnium longissima, brevior, quinta longitu- 
dine tertiae; remiges secundariae rigidae, amplae, apice latae et ro- 


86 


082 


tundatae. Cauda mediocris, ampla, valde tectiformis, apice rotundata, 
ex rectricibus 10 rigidis composita; rectricum pogonium internum 
latum, externum angustum. Tarsi breves, robusti, reticulati; hypo- 
dactyla ad latera cute emergente sublimbata; ungues robusti. Piülosis 
rigida, sicca; pogonia plumarum subtilissime carbulata; plumae crissi 
longae, amplae, juguli latae, apice rotundatae. Longitudo 20 — 21”. 
Habitat in Patagonia (an in Nova-Guinea?). Lesson. Non vidi. 
Avis admodum insignis fide Lesson tam Sittacis quam Mieroglossis 
proxima. Characteres generici praecipue e ptilosi, ut videtur, petendi. 
(Collectio dom. Lesson.; specimen mancum in Museo Parisiensi. 


XXV. Genus. Microglossus. Pag. 503. 


1. MM. aterrimus. Facies large nuda, incarnato-rubra; ptilosis 
tota aterrima (avis vivae albo-pulverulenta, unde grisea); capitis plu- 
mae superiores lineares, longissimae, arcuato-deflexae; rostrum in- 
gens, nigrum, quam maxime compressum; mandibula parva semel, 
maxilla bis emarginata. 


The great black Cockatoo Edw. 3. t. 316. (fig. bona). Psit- 
tacus aterrimus Gmel., Kuhl. Psittacus gigas Lath. L’Ara 
gris a trompe et Ara noir a trompe Le Vaill. l.c. p. 30 — 33. 
t. 11., 12., 15. Psütacus griseus Bechst. in Lath. Uebers. d. 
Vög. Psiüttacus Goliath Kuhl. 1. ce. p. 92. n. 166. Cacatua ater- 
rima Vieill. Nouy. Diet. 17. p. 13. /d. Microglossus Gal. des 
Ois. tab. 50. 


Rostrum ingens, majus quam in Sit. hyracınthina, maxillae apice 
longo, acutissimo; lingua nigra, cylindracea,- glande in apice parva, 
fissa, cornea exstructa, ultra rostri apicem emitti potest; tibiae supra 
tarsum nudiusculae; pedes et ungues nigri; cauda lata, longa, aequa- 
lis. Longitudo a naribus ad caudae apicem 1° 10 6’, maxillae 
supra culmen 4”, mandibulae supra myxam 2’, unci maxillae ab 


BERTR 


083 


apice ad tomiorum dentem 1” 2°, tarsi 11‘, digiti antici externi 
4‘ 7/4, interni 1”, digiti postici externi 1” 3’, interni 10° (ex- 
clusis unguibus), alae a flexura ad apicem remigis longissimae 1214”, 
caudae 10” 6’, plumarum subulatarum, longissimarum capitis 6 6%, 
altitudo maxillae ad basin 1” 6’, mandibulae a rictu ad medium 
elevationis anterioris 1”. Avis magnitudine admodum varians. Sunt 
specimina nunc emesso (in Museo Berolinensi) minora ac majora. 
Maxilla supra culmen interdum 214" —23%,", 412", 5” longa; tarsi 
breves, plani. Habitat in insulis Papuanis, in JYaigiou , in Nova- 
Guinea. (Mus. Paris., Berol.). 


XXVI. Genus. Calyptorhynchus. Pag. 503. 


1. €. Leachii. Rostrum intumidum, breve, atrum; maxilla per- 
quam arcuata, fere rotunda, culmine cestriformi-compressa, acumi- 
nata, apice brevi, mandibulae apicem parum transcendente, lateraliter 
paululum emarginato; mandibula crassa a basi ad apicem aequali 
latitudine; erista frontis supra verticem extensa e plumis elongatis, 
latiusculis, apice rotundatis composita ac reliqua capitis ptilosis, col- 
lum, totus truncus supra et subtus nec non alae coryino-nigra, om- 
nino immaculata; rectrices duae intermediae toto nigrae, quinque 
utrinque laterales basi et apice nigrae, reliqua parte immaculate coc- 
cineae. Av. adult. 


Psütacus Leachü Kuhl. ].c. p. 91. n. 164. tab. 3. (fig. bona), 
Psittacus Cooki! Temm. Transact. of the Linn. soc. 15. p. 111. 
Calyptorhynchus Cookü Fig. et Horsf.. ce. p. 273. 


Avis. junior. Avi adultae similis, ptilosis nigra magis in colo- 
rem cinereo-fuscescentem vergens, rostrum pallidius nigrum. 


Banksian Cokatoo Phhill, Bot. Bay. ce. tab. p. 166. Psittacus 
Banksü variet, y. Lath. 
86 


084 


Habitus Calyptorhynchi Temminckü; vegio ophthalmica nu- 
diuscula, rubicunda (?); pedes griseo - fuscescentes. Longitudo 
2’—2' 3, Habitat non infrequens in ova- Hollandia. (Mus. 
societ. Linn. Londin.). 


Observatio. In Temminckii descriptione rostrum falso plum- 


beo-tinctum vocatur. 


2. €. Temminckü. Rostrum pallide corneum, perquam intumi- 
dum, fere rotundum; culmen maxillae cestriformi -compressum; man- 
dibula a basi ad apicem aequali latitudine, maxillae tomia introrsum 
ducta recipiens; frons absque crista; vertex subecristatus; ptilosis ca- 
pitis tota, colli ac totius corporis inferioris terreo-fusca; alae ac 
truncus supra nigra, viridi-reflectentia; Ahae partes omnes immacu- 
latae, solummodo regio ophthalmica ac parotica, frons genaeque plus 
minusve flavido-induta, sed non maculata; rectrices duae intermediae 
toto nigrae, quinque utrinque laterales apice et basi nigrae, reliqua 
parte laetissime coccineae, sine flavedine, sed fasciis quinque angu- 
stis denticulato-undulatis, nigris dissectae. 


Banksian Cockatoo White Journ. p. 139. c. tab. Psittacus 
Banksü var. ß. Lath. Psütacus Temminckü Kuhl. 1. c. p. 89. 
n. 162. Psütacus Solandri Temminck. Transact. of the Linn. 
Soc. 13. p- 115. Calyptorhynchus Solandri Yig. et Horsf. |]. c. 
p- 27. 


Avis junior. Caput ac collum plus minusve olivaceo -fuscescen- 
tia; regio parotica, ophthalmica, mentum et frons plus minusve flava; 
rostrum pallide corneum. 


Cacatua viridis Fıeill. N. D. 17. p. 15. et Encycl. meth. Livr. 
95. Part. 29. p. 1415. (descriptio manca). 


Habitus Calyptorhynchi Leachü; pedes unguesque obscuri. 


085 


Longitudo 1° 8—9”. Habitat satis frequens in JVovae- Hollandia. 
(Mus. Paris., societ. Linn. Londin.). 


3. ©. stellatus. tab. XXVUI. Rostrum breve, altissimum, totum albi- 
dum excepto maxillae apice paullo corneo-fuscescente; culmen maxillae 
perquam elevatae semicirculare, a medio usque .ad apicem cestriformi- 
compressum, versus basin paullo obtusius compressum; maxilla ad 
basin perquam intumida, ad tomia introrsum inclinata, lateribus ver- 
sus apicem angustata attamen non compressa, apice brevi, mandibulae 
apicem parum excedente, lateraliter parum emarginato; mandibula 
latissima a basi usque ad apicem aequali latitudine, maxillae tomia 
includens, in medio lateris antici latissimi, biangulosi perquam con- 
vexa, integra, superius apice largissime lunulato, ante apicem multo 
minus profunde emarginata; verticis crista brevis, frontis nulla; pti- 
losis capitis totius, colli ac alarum, trunci superioris ac inferioris 
nigra, in alis et dorso nitore virescenti-purpurina, subtus paullo in 
fuliginosum vergens; ptilosis immaculata, exceptis capitis plumis 
lateralibus ac tectricibus alarum superioribus minoribus puncto 
ante apicem flavo notalis crissique plumis a basi usque ultra me- 
dium alternative flavo- et nigro-fasciatis; rectrices duae interme- 
diae toto nigrae; reliquae rectrices basi et apice large nigrae, reliqua 
parte, extus et intus, eleganter cinnabarinae, attamen margine in- 
terno limbo latiusculo flavo notatae, omnes fasciis 5, 6, 7 angustius- 
eulis, margine parum denticulatis, integris, aterrimis, paullo coeruleo- 
micantibus dissectae; pagina inferior rectricum eadem pictura solum 
dilutiore insignis, fasciis versus rhachin sensim strictioribus, subundu- 
latis; rhachis -rectricum omnium apice extimo trigono terminato in 
cirrum brevem subtilissimum excurrens, 


Avis junior. Ptiloseos nigredo minus intensa; pectoris plumae 
hic et illic margine punctato - fasciolatae. 


Banksian Cockatoo Lath. Synops. Suppl. 2. Fifhly var. p. 92. 


Pa 


680 


Habitus speciei praecedentis; pedes parvi, obscuri; ungues nigri. 
Longitudo 1’ 6”, caudae 9Y,”, alae 12”, maxillae ad frontem 2“ 
2’, ejusdem altitudo prope basin 1” 1“, latitudo ad basin culminis 
2, ante apicem 14", latitudo lateris anterioris mandibulae 10°”, 
ambitus rostri ad basin 5” Habitat in /Vova- Hollandia. 


Observatio. Species haec differt a simillimo Calyptorhyncho 
Temminckiüi tectricibus superioribus minoribus alarum et plumis ca- 
pitis flavo -punectatis nec non rectricum limbo interno flavo, a Calyp- 
torhyncho Cookü et C. Banksü statura multo minore, rostri forma, 
caet. (Specimen descriptum Londini mecum communicavit dom. Ayals, 
aliud, juvenilius, exstat in Museo Berolinensi). 


4. C. Banksü. Rostrum magnum, albo-flavidum; maxillae apex 
lateraliter subangustato-emarginatus, stricte corneo-fuscescens; ma- 
xilla alta, a basi usque ad medium intumida, dein abrupte compressa, 
culmine a basi usque ad extimum apicem aequali latitudine, depressa, 
biangulosa, in medio culminis ipsius longitudinaliter exarata; culminis 
latera paullo exarato-rugosa; mandibula robustissima versus latus an- 
terius distincte biangulosa, medio longitudinaliter obsolete exarata, 
sensim angustiore, apice bidentata; maxilla mandibulae apicem trans- 
cedens; crista a sincipite ad occiput extenss, compressa, majuscula, 
caput, collum laterale ac posticum, dorsum, tergum, uropygium, cau- 
dae alarumque tectrices superiores omnes, pennae scapulares ac om- 
nes remiges extus et intus corvino-nigrae; plumae frontis, sincipitis 
totius, capitis lateralis ac cristae ante apicem macula unica pusilla, 
cordiformi, flava, tectrices alarum superiores minores plumaeque fle- 
xurae macula majore, subtrigona, albida notatae; rectrices duae in- 
termediae toto nigrae; rectrix sequens utrinque nigra, in medio po- 
gonii externi fasciis circiter quatuor rubro-variolosis notata; tertia 
rectrix utrinque basi et apice per spatium largum nigra, in medio 
pogoniü externi rubra, ibidem raro nigro-punctata et fascis 6— 7 


687 


nigris, subobliquis dissecta, pogonio interno serie duplici macularum 
subquadrangularum notata, quarum internae rubrae, externae, ab in- 
ternis interstitio nigro diremtae, flavae; rectrices reliquae rectrici 
nunc descriptae similes, sed pars pogonii interni flava ab ejus parte 
rubra nullo interstitio nigro diremta; partes rubrae et flavae plus 
minusve nigro.variolosae; fasciae flavae in latere inferiori caudae 
pro vario ad lucem objectu rubro-reflectentes; rhachis rectricum 
omnium tota nigra; plumae colli antici ac totius trunci inferioris 
nigrae, omnes fasciolis duabus flavidis, in collo antico nitidioribus, 
notatae, quarum una ante apicem, altera in medio plumae; crissi plu- 
mae nigrae, fasciolis quatuor flavo-rubicundis, undulatis notatae; tec- 
trices alarum inferiores corvino-nigrae, fasciola ante apicem latiuscula 
flavida signatae; lora setoso-pilosa. /Mas et Foem. adult. 


Psittacus Banksü Lath. (exclus. varietat. 9. y). /d. Synops. 
Av. sup. p. 63. tab. 109., Auhl. 1. c. p. 90. n.163. Temm. Trans- 
act. of the Linn. Soc. 13. p- 112. Psittacus magnificus Shaw. 
Nat. Misc. t. 50. (ig. mala). Calyptorhynchus Banksü Vig. et 
Horsf. Transact. of the Linn. Soc, 15. p. 271. 


Avis junior. Ptilosis fuliginoso.nigra; cristae plumae vix ma- 
culatae; maculae in alarum tectricibus superioribus minores. 


Habitus speciei subsequentis; regio ophthalmica parum nuda; 
cera stricta, nigricans, setulis subobsita, pedes fuscescenti-nigricantes, 
squamularum interstitiis dilutioribus; ungues corneo-fusci; cauda lon- 
gissima, rectricibus lateralibus paullo gradatis. Longitudo 26 —27”, 
caudae 15” 2’, alae 1634”, tarsi 9’, digiti antici externi, excluso 
ungue, 1” 814", maxillae ad frontem 2”, ejusdem altitudo prope 
basin 1° 2’, ]atitudo ın basi culminis fere 4’, ejusdem in medio 
3’, latitudo lateris anterioris mandibulae 6°, ad basin 131%, 
ambitus rostri ad basin 5’ 4’". Habitat satis frequens in /Vova- 
Hollandia, inquilinis Geringora dictus, tria ova pariens, radicibus 


088 


bulbosis fructibusque victitans; avis timida in sylvis montium 


coerulearum inter Zucalyptos magnos &regibus parvis degens. (Mus. 
Paris., Societ. Linn. Londin., /Monae.). 


Observatio. Lathamii varietass B Psittaci Banksü spectat 
Calyptorhynchum Temminckü, varietas y. Calypt. Leachü, varietas 
C (first et fourthly variety, Synops. Suppl. 2. p. 91. 92.) Calypt. 
Junereum. E reliquis varietatibus auctorum sine autopsia exemplarium 
ab iis observatorum nihil certi colligere valeo, quare earum descrip- 
tiones ponere nolui. ; 


5. C. funereus. Rostrum altissimum, perquam compressum, toto 
flavido - album, solum in utriusque maxillae apice nigricans; maxilla 
ante apicem sinu semicirculari profunda insignis, culmine angusto 
bianguloso rotundata; mandibulae latus anterius angustiusculum, di- 
stincte biangulosum, in medio apicis lunulato-emarginata; tomia 
recta; macula parotica aurium majuscula pallide sulphurea, e plumis 
rigidiusculis, discretis composita; plumae latera mandibulae obtegentes 
antrorsum versae; capitis crista parva ex plumis longiusculis, latius- 
culis, apice rotundatis composita tota, collum posticum, dorsum, ter- 
gum, uropygium, caudae alarumque tectrices superiores omnes, pen- 
nae scapulares remigesque omnes extus et intus atra, pro vario ad 
lucem objectu nonnihil purpurino -viridi-reflectentia; plumarum lim- 
bus apicalis utplurimum dilutius micans; rectrices duae intermediae 
toto nigrae, parum micantes, reliquae basi et per spatium largum 
apice (rectrix extima extus quoque) nigrae, in reliqua parte, supra 
ac- subtus, pällide sulphureae, lineolis e punctis fuliginosis compositis, 
irregularibus, inter se cohaerentibus, conspersae numerosissimis; po- 
gonium externum rectricis secundae parum aut vix fuliginoso-con- 
spersum, flavum, margine extimo nigricans; pogonium externum rec- 
tricis tertiae raro punctulatum; rhachis rectricum omnium nigra; 
plumae colli antici, totius corporis inferioris, marginis alarum harum- 


089 


' 
que tectrices inferiores fuliginoso-nigrae, plus minusve distincte oli- 
vaceo-flavido-, tectrices inferiores laetius sulphureo - olivaceo -limbatae, 
Mas et Foem. adult. 


Psittacus funereus Shaw Nat. Misc. t. 186. (Ag. mala), 
Lath. Ind. Suppl., Auhl. 1. c. Banksian au Cackatoo Var. d. 
First et fourthly variety Lath. Synops. suppl. 2. p. 91. 92. 
Calyptorhynchus funereus Vig. et Horsf. Transact. of the Linn. 
Soc. 15. p- 271. 


Avis juvenilis. Ptilosis fuliginosa; limbus tectricum inferiorum 
alarum ac plumarum gastraei, praesertim laterum, distinclior, inten- 
sius flavus; crissi plumae fuliginosae margine apicali flavae, in medio 
flavo -irroratae; rectrix secunda et tertia in parte flava pogonii ex- 
terni, sicut in latere interno fuliginoso - conspersa. 


Regio ophthalmica nuda, rubra; lora plumosa; plumae totius 
capitis, colli ac trunci latae, apice recto- aut rotundato-truncatae; 
cauda longissima, lata, rectricibus lateralibus parum gradatis; alae 
longae, acutae; pedes hispido-squamulosi, einereo-fusci, unguibus 
validis, corneo-fuscescentibus. Longitudo 2’ 4”, caudae 13, alae 
1514", tarsi 11°, digiti antici externi, excluso ungue 1° 10°’, ma- 
xillae ad frontem 214°, ejusdem altitudo prope basin 1” 2’, lati- 
tudo in basi ac in medio culminis 3’, rostri ambitus ad basin 5 14”. 
Habitat satis frequens et gregibus parvis in /Vova-Hollandia, ova duo 
"pariens; inquilinis Wyla dictus. (Mus. Paris., Societ. Linn. Lon- 
din., collectio Sturm). 


Observatio. Suht specimina adulta, quorum mandibula alba, 
apice plumbea, maxilla pallide cornea, plumbeo -adumbrata. 


XXVII. Genus. Corydon. Pag. 504- 


1. C. galeatus. Caput ac pilei plumae elongatae, graciles, erec- 


690 


tae, lacerae, cristam apice antrorsum versam formantes, cöccinea; 
plumae colli postici, dorsi, tergi, uropygiü, caudae ac alarum tectrices 
superiores et pennae scapulares obscure cineraceae, ad viride vergen- 
tes; pluma quavis albido-limbata; mentum ac omnes reliquae gastraei 
partes pallide cineraceo -virentia, fasciolis rubicundis (praesertim ab- 
domen) ac viridulis variegata; remiges nigricanti-cineraceae , dilutius ° 
fasciolatae ; rostrum flavidum. Av. adult. 


Red-topped Parrot Lath. Synops. Suppl. 2. p. 369, t. 91. Z/d. 
Psittacus galeatus Ind. ornith. 2. Suppl. p. 23., Auhl. Caca- 
tua galeata Vieill. 1. c. Calyptorhynchus galeatus Fig. et 
Horsy.1..c 


Avis juvenilis. Frontis margo anterior obsolete rubicundus ; 
plumae frontis reliquae verticisque pallide ardesiacae, verticis lon- 
gissimae, apice sursum flexae, discretae, pogoniis undantibus; plumae 
genarum, colli postici, dorsi, tergi, uropygii, alarum caudaeque tectri- 
ces superiores nec non remiges ultimae nigricantes, fasciis cineras- 
centibus in utroque latere albido-sive virescenti-albido marginatis 
dissectae; omnium margo apicalis cinerascens; plumae colli anticı, 
pectoris, ventris, abdominis ac tibiarum cinerascentes, medio fasciolis 
pluribus flavido-albıs dissectae, apice fasciola rubicunda (in abdomi- 
nis plumis rubra) terminatae; alarum caudaeque tectrices inferiores 
cineraceae lineolis undulatis transversis albo-flavidis (in crissi plumis 
cineraceo -conspersis) variegatae; alarum tectrices inferiores majores 
cinerascentes, in utroque pogonio fasciolis brevibus albis notatae; re- 
miges nigricantes, extus et intus, excepto apice, canescentes, ibidem- 
que a basi usque ultra medium ad marginem maeulis notatae, in pO- 
gonio externo albido-canescentibus, numerosis, subquadratis, in po- 
gonio interno angustioribus, albis, cano-conspersis; remiges secunda- 
riae extus ejusdem picturae, attamen viridi-lavatae; remigum pagina 
inferior superiori concolor, pictura obsoletiore; rectrices omnes supra 
et subtus cineraceo-nigricantes, fasciolis numerosis, margine undula- 


091 


tis, canescentibus variegalae; rostrum sordide corneo-albidum, (Foem. 
Aductor.). 


Av. juv. adultae ptilosi se induens. Avi arg similis, crista 
plumis intermixtis rubris variegata. 


Rostrum breve, validum; maxilla compressa, culmine biangulosa 
ad latera apicis perquam sinuata, acuta; mandibula robustissima, la- 
tere anteriori latissima, biangulosa, in medio apicis sinu trigono in- 
signis, unde quasi bidentata; capitis latera plumosa; regio ophthal- 
mica subnuda; cauda mediocris, aequalis; pedes parvi, coerulescenti- 
fusci; ungues corneo-fuscescentes; plumae capitis, colli, notaei ac 
gastraei latae, apice recto-sive rotundato-truncatae. Longitudo 1414”, 
caudae 6’, alae 10”, rostri ad frontem 1° 614’, tarsi 4’, pluma- 
rum cristae 214”. Habitat in NNova- Hollandia australi. (Mus. Pa- 
ris., eollecliio Sturm., in qua avis juy.). 


Observatio. Praeter Hecalem hypopoliam inter psittacos hu- 
cusque notos unicus, qui remigum pogonium internum falconum ad 
instar maculatum habet. 


XXVII. Genus. Cacatua. Pag. 504. 


1. ©. roseicapilla. Verticis crista parva, caput ac collum, ga- 
straeum totum alarumque tectrices inferiores laetissime rosea; verti- 
eis crista nonnihil in album vergens; crissum, pennae scapulares, 
dorsum, tergum, uropygium, caudae alarumque tectrices superiores 
omnes, nec non remiges et rectrices pallide cineracea; cauda versus 
apicem et remiges intusg parum obscurius adumbratae. 4v. adult. 


Cacatua roseicapilla Fieill. Nouv. Diet. d’hist. nat. 17. p. 12. 
]d. Encyel. meth. Livr. 93. Part. 29. p- 1414. /d. Gal. des Ois. 
Part. I. t. 25. FPsittacus Eos Kuhl. 1. c. p. 88. n. 159. 


87% 


692 


Temm. Pl. col. t. 81. (fig. opt.). Plyctolophus Eos Vig. et 
Horsf. 1. c. p. 269. 


Rostrum parvum, flavidum; regio ophthalmica nuda, pallida; 
pedes fuscescenti-grisei, unguibus corneo-nigricantibus; cauda medio- 
cris, aequalis; verticis crista ob reliquas pilei plumas longulas apice 
rotundatas non distinctissima. Cacalua sulphurea parum minor, 12" 
longa. Habitat in /Vova- Hollandia. (Mus. Paris., collectio Societ. 
Linn. Londin.). 


2. C. Philippinarum. Pileus crista depressa, mediocri, e plumis 
latiusculis, apice rotundato-truncatis, occiput paullo transcendentibus, 
subarcuatis, integris composita 'rosea ornatus; plumae cristae anterio- 
res supremae albae, basi sulphureae ; regio parotica subtiliter roseo - 
induta; reliqua capitis ptilosis, notaeum ac gastraeum, caudae et alae 
cretaceo-alba; crissi plumae roseae, apice albae; caudae tectrices et 
pennae scapulares basi, remigum rectricumque pogonium internum 
maxima ex parte sulphurea. /Mas et F'oem. adult. 


Cacatua minor Briss. 4. p. 212. t. 22. f. 1. (descript. opt.) 
Petit Fakatoes des Philippines Buff. Pl. enl. 191. (fig. accur.). 
Psütacus Philippinarum Auctor. 


Magnitudo fere Cacataae sulphureae; cera cinereo-alba, rost- 
rum album, basi dilute cinereum; pedes et ungues albido-plumbei; 
cauda aequalis, mediocris. Longitudo 131%’, caudae 414”. Habitat 
rarior in insulis Philippinis (Plura specimina vidi in mus. Paris.). 


. 


Observatio. Brownii tabula ab auctoribus citata spectat ad 
Lycmetem tenuirostrem. 


3. C. Leadbeateri. Alba; genae, jugulum, pectus, tectrices ala- 
rum inferiores et abdomen medium roseo-induta; plumae cristae oc- 
cipitalis elongatae, basi roseae, apice albae, macula flava in medio 


\ 093 


notatae; pogonium internum remigum et rectricum roseum, illarum 
safuratius tinctum. 


Plyctolophus Leadbeateri Pig. Philos. Magaz. 1831. p. 55. 


Statura Cacatuae sulphureae. Habitat in /Vova - Hollandia. 
(Mus. dom. Leadbeateri Londin.). Non vidi. 


“ 4. ©. moluecensis. Pilei crista magna e plumis subarcuatis, la- 
tiusculis, cinnabarino-rubris, albo-pulverulentis, apice albis compo- 
sita; plumae cristae superioris, ala, cauda ac reliqua ptilosis albae, 
plumae omnes,-praeserlim versus basin, subtilissime roseo-, remiges 
et rectrices intus flavo-indutae; orbitae nudae, albae. Mas et Foem. 
adult. 


The greater Cackatoo Edw. 4. t. 160. (fig. opt.). Cacatua 
rubro-cristata Briss. 4. p. 209. Le Fiakatoes ü- huppe rouge 
Buff. Pl. enl. 498. (fig. mediocr.). Psittacus moluccensis Gmel., 
Euhl. Psitacus rosaceus Lath., Cacatua rosacea Fieill.)]. e. 


Rostrum, pedes unguesque nigra, tota ptilosis (avis vivae) albo- 
pulverulenta; cera einerascens, albo-pulverulenta; irides fusco-atrae; 
colli plumae laterales latae, longae, apice rotundato-truncatae. Avis 
irritata aut terrefacta non solum cristae plumas, quae musculo cuta- 
neo proprio erigi possunt sed colli imprimis ac totius trunci in altum 
extollit, voce rauca quam maxime penetrante clamans, ac truncum a 
latere ad latus motitans; lingua cinerea crassa, apice obtusa. Longi- 
tudo 2054”, digiti postiei externi 1 10°, alae 14,14, cristae pilei 
7'%". Habitat in insulis /Moluccis, satis frequens in Sumatra. 
(Mus. Paris., Berol., Monac.; multas vivas vidi). 


5. C. eristata. Pilei crista e plumis latis, rectis, apice rotun- 
dato-truncatis, longis composita, depressa, magna ac reliqua ptilosis 
totius avis eretaceo -albae; remigum et rectricum pogonium internum 
sulphureo-flavescens. Mas et Foem. adult. 


094 
Psittacus albus ceristatus Aldrov. 1. p. 667. Cacatua Briss. 
4. p- 204. t. 21. Hakatoes des Moluques Buff. Pl. enl. 263. 


(fig. medioer.). Psittacus ceristatus Gmel., Lath. (in synony- 
mia), Kuhl. Cacatua ceristata Vieill. 1. c. 


Rostrum mediocre, pedes unguesque nigra, albo-pulverulenta; 
regio ophthalmica nudiuscula alba, ad coeruleum parum inclinans; 
irides fusco-atrae; cauda mediocris, aequalis. Magnitudo fere Caca- 
tuae galeritae. Longitudo 18”, caudae 6”, tarsi 10‘, cristae 5%, 
Habitat satis frequens in insulis Moluceis, irritata canis in modum 
latrans. (Mus. Paris.; multas vivas vidi). 


Observatio. Auctorum diagnosis Psiltaci cristati spectat ad 
Cacatuam galeritam, sive ad Cacatuam sulphuream. 


6. C. galerita. Frontis crista exserta, longissima, ultra occiput 
extensa, angusta, cum apice antrorsum torta, sulphureo-flava, apice 
extimo vix conspicue alba, e plumis- integris, basi solum discretis, 
versus apicem subcylindraceo-convolutis, inde inferius canaliculatis 
composita; frontis plumae anteriores cristae basin obtegentes, capitis 
totius, notaei ac gastraei, alarum caudaeque ptilosis cretaceo- albae, 
pulverulentae; rectrices et remiges pogonio interno pallide sulphu- 
reae. Mas et Foem. adult. 


Crested Fiakatoe IV'hite Journ. p. 237. c.tab. Psütacus ga- 
leritus Lath., Kuhl.1. ce. Caeatua galerita Vieill. 


Rostrum nigricans pro avis mole mediocre, compressum; maxil- 
lae-culmen angulosum; tomia profunda sinuata; mandibula compressa, 
pagina antica angulosa; pedes unguesque nigri, illi albo-pulverulenti; 
regio ophthalmica parum nuda, alba, vix coerulescens; irides fusco - 
atrae; cauda mediocris, aequalis. Longitudo 2014”, caudae 712”, 
alae 12%, ”, tarsi %,, rostri ad frontem 1917”, cristae frontis 542”. 
Habitat frequens in /Vova-Hollandia et in Nova- Guinea, Papuanis 


695 


Mangarape dicta. Facile mansuescens et vocem humanam egregie 
aemulans. (Mus. Paris., collect. Sturm.; multas vivas vidi). 


7. ©. sulphurea. Crista pilei e plumis longissimis, compressis, 
infra canaliculatis, versus apicem sursum flexis, sulphureis, ad fron- 
tem brevioribus, latis, apice rotundatis albis, basi sulphureis compo- 
sita; regio parotica ochraceo-sulphurea; ptilosis capitis et colli reli- 
qua, notaei ac gastraei, alae caudaeque cretaceo-alba; plumae colli, 
capitis nec non pectoris lateralis basi sulphureae, reliquarum partium 
trunci pallidissime sulphureae; pogonium internum remigum et rectri- 
cum maxima ex parte sulphureum. /Mas et Foem. adult. 


x 


The lesser white Cackatoo with a yellow cerest Edw. 3. t. 
317. (fig. bona). Cacatua Iluteo-cristata Briss. 4. p. 206. Pe- 
tit Kakatoes a huppe jaune Buff. Pl. enl. 14. (fig. mala). Psit- 
tacus sulphureus Gmel., Lath. Cacatua sulphurea Fieill. 1. c. 


Rostrum plumbeo - nigricans; maxilla ad tomia profunde sinuata; 
regio ophthalmica nudiuscula, alba, irides fuscescenti-rubentes; pedes 
et ungues nigricantes, illi albo-pulverulenti; cauda mediocris aequalis. 
Longitudo 141%", caudae 414, alae 814”, rostri ad frontem 1” 
9'%"'. Habitat in insulis MMoluceis, praesertim frequens in /Nova- 
Guinea. (Mus. Paris. caet.; multas vivas vidi). 


XXIX. Genus. Licmetis. Pag. 505. 


1. L. tenuirostris. Frontis crista parva, ovata, depressa, e plu- 
mis latiusculis, apice rotundatis, albis, basi rosaceis composita; lora 
dilute aurantia; plumae totius capilis, colli, alarum ac totius trunci 
albae; capitis latera rosaceo-indulta; abdomen et crissum nonnihil in 
flavo-rubicundum vergentia, hoc interdum (in ave juniore) prorsus 
album; rectrices albae, subtus a basi fere usque ad apicem sulphu- 
reae; remiges omnes albae. Av. adult. 


600 

The red-vented Cackatoo Brown. Illustr. pag. 10. t.5. Der 
kleine rothbauchige Hakatu Otto in Buff. Uebers. d. Vög. Bd. 
XIX. S. 55. Psiütacus tenuirostris Ruhl. ]. c. p. 88. Psittacus 
nasicus Temm. Transaci. of the Linn. Soc. 13. p.115. /d. Pl. col. 
t. 351. (fig. opt.). 


Rostrum mediocre, albidum, apice flavidum, fere ut in Zecale 
hypopolia formatum; maxilla quam maxime producta, minus deducta, 
ab emarginatione usque ad apicem angustissima; mandibula brevis, 
rotundata; regio ophthalmica nudiuscula; cauda mediocris, aequalis; 
pedes cinerei, unguibus majusculis, nigris. Longitudo 15'1/,”. Ha- 
bitat in /Vova-Hollandia. (Mus. Paris.; aliud specimen nunc de- 
scripto simillimum vidi Londini, ni fallor, in avium collcctione pul- 
chra dom. Brookes.). 


Observatio. Avis haec ab auctoribus cum Cacatua Philip- 
pinarum false unita et a cls. Auhl et Temminck pro specie nova 
indicata est. 


r4 


XXX. Genus. Nestor. Pag. 505. 


1. IN. hypopolius. Puostrum magnum, plumbeo-nigricans, apice 
nigricans; maxilla perquam extensa, angusta; frons, sinciput ac ver- 
tex (non cristata) cana, subtilissime virescenti-induta; macula in re- 
gione parolica aureo-flaya ad rubicundum vergens; occiput, collum 
posticum, dorsum, tergum, alae ac cauda supra in fundo obscure ci- 
nereo cupreo-virescentia; plumae genarum, menti, juguli, totius colli 
lateralis, pectoris, ventris ac abdominis castaneo-rubicundae, viridi- 
fimbriatae; uropygium et crissum obscurius castaneo-rubra; margo 
plumarum omnium trunci obscurus; rectricum rhachis in cirrum sub- 
tilem, brevem excurrens; illae sicut alae latere inferiori alternatim 
fusco- ac rubicundo-fasciatae, apice fuscae; tectrices alarum inferio- 
res virescentes nigro-variae ac obscure coccineo-maculatae. Av. adult. 


097 


Psittacus hypopolius Reinh. Forst. in Manusc. /d. Icones 
inedit, 't. 50. (fig. opt.). Psittacus meridionalis Gmel. Psittacus 
Nestor Lath., Kuhl. Psitacus australis Shaw. Mus. Lever. p. 
87. (figura adjecta mediocris). 


Regio ophthalmica nudiuscula, albido-cinerascens; rostrum fere 
ut in Zycmete tenuirostri formatum ; maxilla prolongata, attenuata, 
sine dente vero, sensim curvata, compressa (maxillam Loxiae curvi- 
rostrae quoad formam universalem aemulans); mandibula versus api- 
cem attenuato-compressum sensim subadscendens, parva; acies infra 
apicem maxillae (pro recipiendo apice mandibulae) perquam distincta, 
arcuata, latere postico longitudinaliter striato - sulcata, contra pagina 
infera apicis maxillae profunde excavata et laevis; pedes coerulescen- 
tes, unguibus nigris; cauda mediocris, aequalis. Magnitudo Calyp- 
torhynchi Banksü, attamen cauda multo breviore, fere 16” longa. 
Habitat in [Vovae- Seelandiae portu obscuro (Dusky-- Bat) , inguili- 
nis Kaghaa dieta (A. Forster). (Mus. Paris.; aliud specimen 
nitidum vidi apud dom. Zigors Londini. 


83 


698 


Characteres specierum ex ordine Psittacorum *). 


I. Genus. Palaeornis. Pag. 506. 


1. P. Alexandri. Viridis; macula alarum supra humeros pur- 
purea; macula menli atra infra ex utroque apice in lineam concolo- 
rem excurrente, cum utroque apice fasciae cervicalis roseo -rubrae 
connexa, rostro sanguineo, maxillae apice extimo flavido. 1912”. Av. 
adult. ASsia. 


dv. hornot. et juv. Macula alarum avis adultae; ptilosi reliqua 
toto viridi; rostro pallidius rubro. 


2. P. eubicularis. Viridis; occipite cerviceque in amethystinum 
vergentibus; fascia cervicis rosea supra colli latera transversim ex- 
tensa, suboceulta; macula menti (ut in ave praecedente) cum cerviecis 
fascia connexa striolaque in loris atris; rectricibus duabus interme- 


diis coerulescentibus; rostro purpureo, apice nigricante. 17”. Av. 


adult. Africa. 


Mas biennis. Cervicis fascia subconspicua; mento viridi; rostro 
bası subcoceineo. 


Avis hornot. Pallide viridis, sine rubedine et nigredine; rectri- 
cum apice supra coerulescente; rostro obscure rubicundo, apice ob- 
scuriore. 


*) Characteres nonnullorum psittacorum mihi dubiorum exhibui post diagnosin Hecales 
hypopoliae. 


699 


3. P. borneus. Viridis; capite coeruleo-purpurascente; linea a 
fronte ad oculos ducta et macula genarum atris; jugulo ex rubicundo- 
purpurascente castaneo; rectricibus rhachi alba, intermediis coeru- 
lescentibus; maxilla rubra, mandibula nigra. 12 Av. adult. Asia. 


4. P. melanorhy'nchus. Viridis; capite cano; lineola frontis ad 
oculos ducta maculaque genarum atris; jugulo roseo; tectricibus ala- 
rum superioribus mediis flavidis; rectrieibus supra juxta rhachin coe- 
rulescentibus; rostro nigro. 12354”. Asia. 


5. P. pondicerianus. Ptilosi praecedentis; maxilla corallino - 
rubra, apice flavida, mandibula concolore pallidiore. 1214”. Av. 
adult. Asia. 


Av. hornot. Virescens; capite (sine lineola atra) griseo; occi- 
pite virescente, vinaceo -vario; genarum _macula fuliginoso - varia; 
remigibus et rectricibus flavo-marginatis; rostro testaceo -fusco, pa- 
ratonis rubescente, apice albido. 


6. P. barbatus. Viridis; loris castaneis linea intermedia atra; 
pileo viridi; cervice purpurascente; macula genarum nigra; remigibus 
extus coeruleis; rostro rubro. 7° (sine cauda). Asia. 


‚7. P. malaccensis. Notaeo viridi; gastraeo flavo-viridi; capite 
roseo-rubro, supra viridi; vitta genarum atra, pone attenuata; rectri- 
cibus 2 intermediis coeruleis, apice viridibus; uropygio ac dorso su- 
premo coerulescentibus; maxilla rubra; mandibula rubro -nigricante. 
1412". Av. adult. Asia. 


8- P. bengalensis. Notaeo viridi; gastraeo viridi-flavo; capite 
toto in fundo roseo-rubro-lilacino, inferius linea nigra eincto; cer- 
vice ac uropygio coerulescentibus; humeris stricte purpureis; rectri- 
cibus-2 intermediis supra coeruleis, apice albis, reliquis extus viridi - 
coerulescentibus, intus et apice flavidis; maxilla cerato-flavida, man- 
dibula corneo - fuscescente. 1434. Av. adult. Asia. 


88% 


700 


, . 
9. P. incarnatus. Viridis; macula menti coccinea; tectricibus 
alarum superioribus rubicundis, rostro incarnato, Magnitudine eirci- 
ter praecedentis. Habitat... . 


10. P. cyaanocephalus. Notaeo olivaceo-viridi; gastraeo viridi; 
capite violaceo; gula in cinereum vergente; fascia cervicis lutea; 
rectricibus subtus cinereo-luteis, 2 intermediis versus apicem coeru- 
leis, lateralibus flavo-terminatis; maxilla lutea, mandibula cinerea. 
121%". Av. adult. Asia. 


Av. junior. Capite dilutius violaceo ad griseum vergente; tor- 
que cervicali subdistincta; rostro albido. 


11. P. columboides. DBitorquatus; dorso abdominegque imis, alis 
caudaque supra viridibus; capit2, pectore, dorso abdomineque summis 
piumbeo-canis; torque collari superiore gracili', gulaque nigris; 
torque inferiore lata, fronte regioneque periophthalmica coerulescenti- 
viridibus. Magnitudo P. Alexandri. Patria ...? 

- 


II. Genus. Polytelis. Pag. 519. 


1. P. Barrabandi. Viridis; fronte, sinecipite, genis et gula au- 
rantio-flavis, hac linea semicirculari aurantio -coccinea terminata; 
tibiis coccineo-variegatis; alula coerulea; rectricibus intermediis coe- 
rulescentibus; rostro rubro. 15”. Av. adult. Nova- Hollandia. 


III. Genus. Pezoporus. Pag. 520. 


1. P. formosus. Saturate viridis, ptilosi striolis maculisque par- 
vis nigris irregulariter flavo-fasciolatis undique variegata; rectricibus 
crebro fasciolatis; remigibus intus nigricantibus macula medio pallide 
flava trigona notalis, extus viridibus macula intermedia marginali 
flava; frontis margine anteriore rubro; maxilla corneo - fuscescente, 
mandibula corneo-albicante. 11354". Av. adult. Nova - Hollandia. 


701 


- Av. junior. Frontis margine rubro nullo sive strictissimo, au- 
rantio. 


IV. Genus. Nymphicus: Pag. 522. 


1. N. bisetis. Viridis; fronte verticeque rubris, cum pennis 
duabus erectis, linearibus, atris apice coccineis; genis atris; nucha ac 
aurium regione flavis; remigibus primariis extus cyaneis; rectricibus 
extus basi viridibus, a medio ad apicem cyaneis; rostro coerulescente, 
apice nigro. Av. adult. Platy:cerco eximio paullo major. Nova- 
Caledonia. 


2. N. Novae-Hollandiae. Fusco-olivaceus; capite supra et ad 
latera gulaque luteis; macula pone oculum coccinea; vertice pennis 
6 erectis gracilibus, longissimis; remigibus secundariis apice albis; 
rostro pallido. 12”. Mas. /Vova - Hollandia. 


Foem. sive av. juv. Capite (ut in mare cristato) ac trunco 
fusco-olivaceis, ad castaneum vergentibus; macula pone oculos coc- 
einea; uropygio ac cauda lineis transversis griseis notatis; rectrige 
extima extus alba; remigibus secundariis albo - terminatis, 


V. Genus. Prioniturus. Pag. 523- 


1. P. platurus. Viridis; macula occipitis magna griseo - coerulea, 
fascia in vertice inter oculos angusta cinereo-rubra terminata; dorso 
subgriseo; fascia cervicis flavo-aurantia; tectricibus alarum superiori- 
bus minoribus coeruleo-cinereis; rectricibus supra parte apicali coe- 
ruleis; rostro corneo-fusco. 11”. /nsulae Archipelagi Indici. 


? Juv. sive Foem. Priori similis; vertice sine vitta rubra; cer- 
vice sine fascia flava; rostro albido; rectricibus 2 intermediis aequo 
modo ante apicem nudis. 


702 


VI. Genus. Platycercus. Pag. 524. 


A. Rectrieibus admodum gradatis. 


1. P. auriceps. Laete viridis; frontis fascia ad oculos ducta 
crissoque purpureis; verlice flavescenti-aureo; cauda viridi flavo- 
marginata; remigibus nigricantibus extus stricte viridi-limbatis, basi 
coeruleis; rostro basi plumbeo. Platycerco Novae-Seelandiae mi- 
nor. Vova- Caledonia, Nova- Seelandia. 


2. P. pacificus. Obscure viridis; striola a maxillae basi supra 
lora per et ultra oculos ducta uropygioque coccineis; fronte sincipite- 
que atro-coccineis; temporibus prasinis; remigibus nigricantibus, 
primariis alulaeque pennis extus coeruleis; rectricibus cyaneis, mar- 
gine viridibus; rostro plumbeo apice nigro. 1214”. Mas. O -Tahiti, 
Oriadea. 


Fovem. Uropygii lateribus coccineis; rectricibus supra viridibus. 


Juv. hornot. Avi adultae similis;  vertice fuscescente; cervice 
flavido- varıa; dorso medio pallide ferrugineo-fusco ; abdomine cinereo- 
viridi; remigibus primariis fuscis margine coerulescentibus, secunda- 
riis alulaeque pennis apice et rhachi rufis. 


3. P. Novae-Seelandiae. Virens; fronte et macula pone ocu- 
los sanguineis; remigibus primariis limbo externo, alula et tectricibus 
secundis extimis coeruleis; alis subtus fuscis per remigum marginem 
interiorem fascia ex maculis flavis et alia concolore per marginem 
interiorem tectricum secundariarum inferiorum notatis; rectrieibus 
supra fusco-viridibus, utrinque apice flavis; rosiro plumbeo apice 
nigro. 9”. Nova- Seelandia. 


4. P. erythrotis. Viridis; sincipite, macula pone oculos uropy- 
gioque coccineis; alula, pteromatibus remigibusque primariis „extus 
coeruleis, intus fuscis, secundariis extus viridibus, intus fuscis; rectri- 


703 


eibus 4 mediis viridibus, externis virentibus, rostro plumbeo apice 
nigro. 101, — 1114". /nsala Macquariana. 


5. P. ulieteanus. Notaeo ‚olivaceo, gastraeo flavo, plumis ob- 
scurius limbatis; capite toto fuliginoso; uropygio obscure coccineo; 
remigibus reetricibusque nigrescenti-fuscis; rostro atro-coeruleo, apice 
atro. 10% Tauna, Ulietea. 


B. Rectricibus gradatis sive subgradatis. 


a) Cauda picta. 


6. P. multicolor. Splendide viridis; fronte ac gastraeo flavis; 
verlice brunneo-purpureo; uropygio fasciis tribus subdistinetis, prima 
dilute, secunda obscure yiridi, tertia rubicunda; margine alarum, pte- 
romatibus tectricibusque inferioribus azureis; humeris aurantiis; rec- 
tricibus duabus mediis coeruleis, reliquis pallidioribus, basi viridibus, 
medio nigris; rostro griseo-corneo. 10%". NNova- Hollandia. 


7. P. Barnardi. Viridis; fronte coccinea; faseia occipitis brun- 
nea; torgque nuchae interrupto flavo; dorso coerulescenti-nigro; genis, 
pteromatum ac rectricum apice, humeris, remigum margine rectricum- 
que lateralium basi coeruleis. Habitu praecedentis. /Vova- Hollandia. 


8. P. pleatus. Pileo castaneo-purpureo; abdomine crissoque 
coccineis, capitis lateribus, tectrieibus alarum superioribus ac uropy- 
gio favo-viridibus; remigibus, jugulo pectoreque cyaneis; dorso 
reetricibusque duabus intermediis viridibus, lateralibus cyaneis et 
albis. Magnitudine P. Pennantü. Nova -Hollandia. 


9. P. venustus. Gastraeo et uropygio flavis, plumis nigro -mar- 
ginatis; crisso rubro; capite cerviceque nigris; genarum macula alba; 
alarum tectricibus superioribus ac inferioribus azureis; dorso flavo, 
plumarum medio nigro; rectricibus azureis, lateralibus apice albo- 
lilacinis; rostro plumbeo -griseo. 11”. /Vova- Hollandia. 


704 


10. P. icterotis. Capite, collo et gastraeo pallide coccineis, late- 
ribus flavo-viridibus; genis flavis; dorsi plumis alarumque tectricibus 
superioribus fuscis, virescenti-limbatis; alarum margine, remigum 
basi rectrieibusque coerulescentibus, his apice albis, quatuor interme- 


diis toto, reliquis basi virescentibus; rostro cinereo. 1014”. Nova- 


Hollandia. 


11. P. eximius. Capite, collo, pectore cerissoque coccineis; ma- 
cula genarum candida; gastraeo ac uropygio flavis, hoc in viride ver- 
gente; dorsi plumis .scapularumque atris, limbo eitrino; tectricibus 
alarum superioribus minoribus aterrimis, marginalibus coeruleo - lim- 
batis; alarum margine cyaneo; rectricibus 5 extimis lilacino - albis, 
apice albidis; rostro corneo-coerulescente. 13%,”. Av. adult. Nova- 


Hollandia. 


Av. juo. Capite colloque pallide et sordide coccineis; oceipite 
virescente. 


12. P. caledonicus. Fronte coccinea; vertice, nucha ac gastraeo 
citrinis; macula genarum coerulea; notaeo fusco -nigricante, plumis 
viridi-marginatis; uropygio viridi-flavido; rectricibus mediis virenti- 
bus, lateralibus albo-lilacinis, basi cyaneis; alarum margine ac tectri- 
cibus majoribus coeruleis; rostro flavo-albido. 1354”. Av. adult. 
Nova-Hollandia, Terra van Diemen. 


15. P. jonguillaceus. Eleganter jonquillaceus; dorso supremo, 
pennis scapularibus ac alis supra saturate viridibus; uropygio cyaneo; 
cauda dilute viridi apice lutea; maxilla rubra. Circiter 14”. Australia. 


14. P. vulneratus. Intense viridis, capite, collo ac gastraeo di- 
lutioribus; fascia‘ uropygii cyanea; tectricibus alarum superioribus 
coccineis; cauda supra viridi, flavo-terminata, subtus nigra; rostro 
rubro. 141%". Timor. 


705 


15. P. zonarius. Viridis; capite et nucha nigris, hac fascia flava 
terminata; macula genarum coerulea; ventre medio flavo; remigum 
pogonio externo, pteromalibus rectricibusque lateralibus cyaneis, harum 
apice coerulescente; rostro cinereo-flavido. 15”. /Vova- Hollandia. 


16. P. Novde-Guineae. Brunneo-nigricans, violaceo-reflectens; 
rectricibus subtus pallide coccineis, apice flavis; rostro nigro. 11”. 
Nova-Guinea, Amboina. 


17. P. Pennantü. Coccineus; macula genarum, alarum margine, 
tectricibus inferioribus minoribus omnibus, superioribus marginalibus 
rectricumque lateralium pogonio externo azureis; notaeo atro, plumis 
'sanguineo-marginalis; tectricibus reliquis atris; maxilla corneo - coe- 
rulescente, apice albo-flavido. 1512”. dv. adult. Nova- Hollandia. 


Av. juv. Gastraeo obscure virescente; notaeo rectricibusque 
nigro-fuscescentibus, illius plumis viridi-rubro -limbatis; fronte sinci- 


piteque rubris. 


18. P. erythropterus. Viridis; gastraeo flavescenti-viridi; dorso 
supremo pennisque scapularibus nigris; tectricibus alarum superiori- 
bus coccineis; fascia uropygii cyanea; rostro rubro. Circiter 14”. 


Mas. Nova- Hollandia. 


? Foem. A mare diversa dorso supremo viridi, tectricibus ala- 
rum superioribus viridibus, exceptis intermediis rubris. 


ß. Cauda obscura. 


19. P. scapulatus. Viridis; macula prope scapulas splendide 
virente; fascia cervicis et uropygio cyaneis; capile, collo ac gastraeo 
coccineis; alarum tectricibus inferioribus ac superioribus, flexura alae 
remigibusque viridibus; cauda nigra; maxilla rubra; mandibula cor- 
neo-fusca; pedibus atris. 16. Av. adult. Nova - Hollandia. 


89 


706 


Foem. Mari similis; capite et collo postico viridibus; jugulo, 
pectore epigastriogue sordide virentibus; rostro obscuro. 


Av. hornot. Capitis collique lateribus, pectore et epigastrio oli- 
vaceo -virescentibus; vertice, nucha et dorso viridibus; uropygii- plu- 


mis viridibus, cyaneo-limbatis; abdomine rubro; rectricibus 2 inter- 
mediis viridibus. 


20. P. amboinensis. Alis supra viridibus; notaeo toto, teetrici- 
bus alarum inferioribus ac alae margine cyaneis; capite, collo ac 
gastraeo toto coccineis; cauda subtus ac mandibula nigris; maxilla 
‚ rubra, apice nigrescente. 151%". JVova- Guinea (Amboina?). 


21. P. hysginus. Atro-purpureus; fasciola colli postici infimi, 
pteromatibus, rectricibus remigumque pogonio externo cyaneis; no- 
taeo toto et rectrieibus 2 intermediis viridibus; rostro plumbeo -ni- 
gricante,. 1614. Insula maris australis Zaoowe. 


VII. Genus. Deropty.us. Pag. 541. 


1. D. accipitrinus. Viridis; nuchae plumis elongatis ac gastraei 
purpureis, fasciola cyanea terminatis; jugulo fusco; capite fuscescente, 
albido-striolato; remigibus rectrieibusque nigris, his extus viridibus, 


versus apicem coerulescentibus; rostro fusco. 121%”. Cajenna, Gu- 
jana, Surinam. 


VIH. Genus. Euphema. Pag. 542. 


1. E. pulchella. Lutea, fronte, facie tota, genis, flexura et mar- 
gine alarum, harum tectricibus superioribus minoribus et mediis tur- 
cino-coeruleis; notaeo obscure virente, macula prope scapulas rubi- 
cunda; remigibus primariis extus cyaneis; rectricibus binis extimis 
luteis, intus nigris; rostro atro. 814". Av. adult. Nova- Hollandia. 


l 


Avis hornot. Olivaceo-virens, abdomine dilutiori; macula inter 


707 


femora pallide testacea; alula cyanea; remigibus primarüis extus 


pallide cyaneis, 


Av. jun. Facie coerulescente; gastraeo viridi-flavo; abdomine 
sordide rubicundo; alis sine macula rubicunda. 


2. E. chrysostoma. Viridis; abdomine, loris ac regione peri- 
ophthalmica flavis; frontis striola, tectricibus alarum superioribus in- 
ferioribusque, alula et rectricibus cyaneis, harum lateralibus flavo - 
terminatis; rostro griseo. 81%". Av. adult. Nova- Hollandia, Terra 


van Diemen. 


Av. hornot. Loris viridi-flavidis; frontis fasciola coeruleo-plum- 
bea; abdomine luride flavo; tectricibus alarum superioribus obscure 
fuscis, virenti-limbalis. | 


3. E. undulata. Notaeo obscure fusco, fasciolis brunnescentibus 
variegato ; gastraeo virescente; capite et nucha virescenti-flavis, fus- 
cescenti- fasciolatis; macula genarum azurea; rectricibus viridi - coeru- 
leis, lateralibus cum fascia in medio flavida; rostro fuscescente. 7". 
Nova- Hollandia. 


4. E. discolor. Viridis; fronte, mento tectricibusque alarum in- 
ferioribus coccineis, harum superioribus minoribus purpureis; macula 
ante oculos flava; vertice cyaneo; gastraeo virescente; jugulo, ventris 
lateribus crissoque rubro-irroratis; pteromatibus alulaque cyaneis; 
cauda cuprea et cyanea; rostro fuscescente. 954. /Vova- Hollandia. 


Av. jun. Macula ante oculos flava nulla; gastraeo sine rube- 
dine; tectrieibus alarum inferioribus viridi-flavis; verlice nonnihil in 
coeruleum vergente; rectricibus olivaceis, lateralibus versus basin ru- 
bieundis. 


89% 


708 


IX. Genus. Trichoglossus. Pag. 546. 


a. Fostro pedibusgue rubris sive flavis. 


1. T. palmarum. Laete viridis; gastraeo flavescente; remigibus 
nigro-terminatis; rostro pedibusque rubris. Magnitudo Sit. virescen- 
tis. Insula Tanna. 


Av. juv. Tectricibus alarum in medio pallide fascis. 


2. T. pyrrhopterus. Viridis; tectricibus alarum inferioribus au- 
rantiis; verlice ac regione parotica coeruleis; fronte, gutture ac nuchae 
torque pallide cinereis; remigibus obseuris; rostro pallido. 7142". 
Insulae Sandwichenses.. 


3. T. aurifrons. Laete viridis; fascia frontis, facie et gastraeo 
toto aureo-flavis; remigibus azureis apice nigris; rostro flavido-albo. 
714". MNova- Scelandia. 


ß. Rostro pedibusgue obscuris. 


4. T. pusillus. Viridis; capistro pallide coccineo; cervice ac 
dorso supremo olivaceo-cineraceis; rectricibus extus viridibus, intus 
flavidis et prima medietate rubris; rostro nigricante. 614". Nova- 


Hollandia. 


5. 7. australis. Viridis; verlice nuchaque coerulescentibus; fron- 
tis taenia ad oculos ducta auriumque macula pone oculos incipiente 
eoccineis; dorso supremo olivaceo-fuscescente; fascia ad epigastrii la- 
tera flava; rectricibus intus prima medietate rubris; rostro nigricante. 
8". Nova- Hollandia. 


z 


y. Rostro aurantio, 


6. T. chlorolepidotus. Viridis; gula genisque coerulescentibus; 
nucha, pectore epigastrioque flavis, eoccineo -variolosis, plumis viridi- 


709 


limbatis; remigibus intus fuscis cum macula in medio aurantio - coc- 
einea; tectricibus alarum inferioribus coceineis; reetricibus supra vi- 
ridibus, subtus fuscescentibus, /ateralibus intus basi aurantio- cocci- 


neis; rostro aurantio-rubro. 812”. Nova- Hollandia. 
J 


7. T. haematodus. Viridis; facie genisque violaceis; torque nu- 
char lata, aurea; ventre intense gramineo; tibiis flavis; pectore ac 
epigastrio vitellinis, aurantio-rubro-lavatis, hypochondriis et crisso 
Davis, viridi-variis; remigibus intus nigris cum macula in medio ob- 
longa flava, in penultimis rubra; tectricibus alarum inferioribus cin- 
nabarino-coccineis; rectricibus supra viridibus, subtus flavidis, intus 
flavo-limbalis; rostro cerato-rubro. 11”. Av. adult. Insulae Moluc- 


censes. . 


4Sv. jun. Fascia nuchae flava, in viride vergente; pectore pure 
flavo; tectricibus alarum inferioribus flavis, rubro-variegatis, remigibus 
penultimis intus tolo nigris. 


8. T. rubriorguis. Viridis; capite gulaque coeruleis; nuchae 
torque aurantio - coccineo, plumis azureo-marginatis; pectore teetrici- 
busque alarum inferioribus aurantio-coccjneis; abdomine azureo-vi- 
ridi, infimo flavo; remigibus intus fuscis, macula ad marginem nota- 
tis; rectricibus supra viridibus, subtus flavidis, intus basi flavo-mar- 
ginatis. 9%40”. Nova-Hollandia. 


9. T. multieolor. Viridis; capite lilacino - coerulescente; fascia 
oecipitis viridi-flava; ventre cyaneo, plumis intermediis et lateralibus 
einnabarinis, his viridi- et cyaneo-marginatis; tibiis, jugulo pectoreque 
_ coceineo-cinnabarinis, hoc lateribus luteo; hypochondriis viridibus, 
plumis cum macula in medio flava, rubro-marginata; tectricibus ala- 
rum inferioribus coccineis; rectrieibus intus flavo-marginalis; rostro 
cerato-rubro. 1214”. Nova - Hollandia. 


10. T. eyanogrammus. Viridis; jugulo pectoreque aurantio- 


710 


eoccineis, plumis coeruleo-marginatis; ventre lateribusque gramineis; 
fronte, facie gutlureque coeruleis; torque nuchae flavo; tectricibus 
alarum inferioribus coccineis; alarum margine flavo; remigibus intus 
in medio cum macula oblonga flava, in ultimis rubra; rostro flavi- 


cante. 11”. Amboina. 


X. Genus. Charmosyna. Pag. 555. 


1. Ch. papuensis. Coccinea; fascia verlicis azurea, altera nuchae 
abdomineque infimo violaceo-nigris; pectoris lateribus hypochondriis- 
que luteis; tergo uropygioque sanguineis, medio violaceis; notaeo ac 
rectricibus supra viridibus, lateralibus apice rubicundo-flavis; rostro 


rubro. 17”. Papua. 


XI. Genus. Eos. Pag. 557. 
a. Ptilosi rubra. =» 


1. E. indica. Coccinea; fascia verticis supra aures ad nucham 
ducta, nucha, dorso, tibiis, hypochondriis ac fascia pectoris coeruleis, 
erisso lilacino-variegato; pennis scapularibus, remige ultima rectricum- 
que pogonio externo nigris; rostro aurantio. 11”. Av. adult. Insulae 


Moluccenses. 
Av. jun. Colli parte inferiore pallide rubro-fusco- et violaceo - 
variegata; dorso supremo pennisque scapularibus fuscis; rectricum 


pogonio externo fusco -violaceo. 


2. E. rubra. Coccineo-cinnabarina; crissi plumis, pennis scapu- 
laribus posticis remigibusque ultimis amethystino-violaceis; remigum 
primariarum pogonio externo nigro; rectricum rhachi alba; rostro 
aurantio. 11'%'. Av. adult. Insulae [Moluccenses. 


Av. jun. Cinnabarina; rectricibus lateralibus extus et apice, 
tectricibus alarum superioribus majoribus, remigibus secundariis et 


primariis extus luride virentibus. 


711 


3. EZ. guebiensis. Fubra; plumis pilei, colli postici ac lateralis, 
pectoris laterumque obscure marginatis; alis nigro-bifasciatis; remi- 
gum primariarum pogonio externo nigro; dorso rubro- et viridi-nigro- 
vario; rostro aurantio. Magnitudo Zois indicae. Gueby, Bouron, 
Nova - Guinea. 


4. E. eochinchinensis. Coccinea; occipite ac nucha maculaque 
pectoris supra ventrem extensa coeruleis; remigibus supra tectricibus- 
que alarum superioribus majoribus virenti-nigris, his rubro -termina- 
tis; cauda testaceo -rubra; rostro aurantio. Magnitudo Zois indicae. 
Insulae /Moluccenses. ; 


5. E. variegata. Coccinea; collo inferiori, dorso supremo, pec- 
toris peripheria, abdomine crissoque purpurino-coeruleis; rectricibus 
viridibus, intus versus basin rubicundis, extus versus apicem coeru- 
leis; remigum pogonio interno flavo; rostro obscuro. 11”. India 
orientalis. 


ß. Ptilosi viridi. 

6. E. cervicalis. Viridis, plumarum rhachi nigra; fronte et ma- 
cula pectoris arcuata in cervice acuminata rubris; remigibus nigro- 
viridibus; alis caudaque subtus olivaceo -aureis; rostro albido. 1114”. 
India orientalis (2). 


7. E. ornata. Viridis; vertice ac’aurium macula cyaneis; lunula 
oceipitis, genis juguloque sanguineis, hujus plumis viridi-nigro-, lu- 
nulae cyaneo-marginatis; macula ad colli latera tectricibusque alarum 
inferioribus luteis, rectricibus intus prima medietate rubris; rostro 
aurantio. 914”. Sumatra, Java. 


XU. Genus. Coriphilus. Pag. 563: 


1. €. saphirinus. Cyaneo-saphirinus; jugulo pectoreque can- 
didis; remigibus coerulescenti -nigris; rectricibus fuscis, his et illis 


7112 
saphirino -limbatis; rostro sanguineo. 7’. /Mas. O-Tahiti insulaeque 
adjacentes. 


Foem. Jugulo cinereo; gula alba. 


2. C. eyaneus. Obscure coeruleus; cauda remigibusque subtus 
nigris; rostro pedibusque rubris. -Magnitudo praecedentis. O-Tahiti. 


3. ©. euchlorus. Viridis; fronte viridi; vertice saphirino; ge- 
nis juguloque sanguineis; abdomine macula antice sanguinea, postice 
amethystina; tibiis viridibus intus violaceis; rectricibus margine in- 


terno et subtus flavis; rostro rubro. Magnitudo Cor. Kuhlü. Av, 


adult. Insula maris pacifici Tonga - Tabu. 


Av. junior. Abdomine viridi; ventris macula minore. 


4. C. solitarius. Viridis; pileo toto, tibiis hypochondriisque vio- 
laceis; capitis lateribus ac gastraeo coccineis; cervice nigro-coeru- 
lescente; cauda subtus flavida; rostro flavescente. 712". Insulae so- 


cietätis (et Moluecenses?). 


5. ©. Kuhlü. Viridis; fronte verliceque prasinis, occipite viola- 
ceo; capitis lateribus, gastraeo ac cauda sanguineis, hujus apice vi- 
rescente; tibiis et abdomine amethystino - violaceis; hypochondriis 
uropygio crissoque sulphureo-virescentibus; rostro cerato -rubicundo, 
2’ 5’. Maris pacifici insula Towhoutitirouha. 


XII. Genus. Domicella. Pag. 567. 


1. D. atricapilla. Coccinea; pileo nigro, oceipite lilacino; no- 
taeo viridi; tibiis azureis et viridibus; juguli fascia subocculta et re- 
migibus intus prima medietate flavis; cauda rubra, apice obscure li- 
lacina; rostro aurantio. 1114”. Insulae /Moluccenses, Nova- Guinea. 


2. D. Lory. Coccinea; pileo nigro; occipite coerulescente; alis 
viridibus; cervice, dorso supremo, pectore medio, ventre, abdomine 


713 


crissoque violaceis; rectrieibus 2 intermediis coeruleo- virescentibus, 
reliquis coeruleis, intus flavis; rostro aurantio. 1112”. /Vova- Guinea. 


3. D. punicea. Coccinea; pectore, ventre, tibiis, crisso ac ala- 
rum tectricibus inferioribus minoribus obscure violaceis; rectricibus 
coccineis apice luride rubicundis; rostro obscure rubro. 111%”. Am- 
boina, Ceram, Nova- Guinea. 


x 


. D. coeruleata. Coccinea; pennis scapularibus, cauda, remi- 
ce; ’ 
gibus 2 ultimis et abdomine infimo coeruleis; tectricibus alarum su- 


perioribus majoribus coccineis, coeruleo -limbatis; remigibus nigri- 
cantibus; rostro aurantio. Magnitudo D. garrulae. Borneo. 


5. D. garrula. Coceinea; tibiis ac alarum flexura flavis; rectri- 
cibus ultima medietate olivaceis; alis toto viridibus; remigum prima- 
riarum pogonio interno prima medietate rubro, secundariarum toto 
nigro; rostro aurantio. 111%”. Insulae /Moluccenses, praesertim Java. 


XIV. Genus. Eclectus. Pag. 571. 


1. E. Linnaei. Coccineus; palpebrarum peripheria plumosa, 
fascia colli superioris infimi, altera ventris latissima, abdomine medio 
et tectricibus alarum inferioribus et harum margine 'cyaneis; notaeo 
purpureo ; alula coerulea; rectricibus prima medietate coccineis, re- 
liqua parte pallide cinnabarinis; rostro atrd. 15.. /ndia orientalis. 


2. E. grandis. Similis praecedenti, diversus: collo toto inferiori, 
pectore, epigastrio ac toto ventre violaceo-lilacinis, rectricum taenia 
apicali latiuscula crissique plumis luteis, palpebris non coeruleis. Lv. 
adult. 14". Insulae Moluccenses. 


Av. juv. Adultae similis; pectore viridi, lilacino -varioloso; 
gastraei parte reliqua rubro-'et viridi -varia. 


90 


714 


XV. Genus. Psittacodis. Pag. 574. 


a. Ptilosi nigro-rubra. 


1. Ps. Paragua. Coccineus; capite, collo, alis caudaque toto 
atris, annulo periophthalmico coccineo; rostro cinereo -nigricante. 
Magnitudo fere E. grandis. Maigiou. 


ß. Pulosi viridi. 

2. Ps. magnus. Viridis; macula in utroque epigastrii latere 
tectricibusque alarum inferioribus coccineis, harum margine coeruleo, 
latere inferiore aterrimo; rectricibus cyaneo -variegatis, subtus aterri- 
mis; maxilla rubra; mandibula atra. 1534”. Insulae /Moluccenses, 


IVaigiou, Nova- Guinea. 


3. Ps. sumatranus. Viridis; collo in flavidum, uropygio in coe- 
ruleum vergente;; remigibus intus nigris; regione opthalmica nudius- 
eula, nigricante, rostro dilute incarnato. 12 — 14”. Sumatra. 


h. Ps. gramineus. Gramineus; remigum pogonio externo, rec- 
trieibus lateralibus, pileo ac capistro coeruleis, hoc lineola atra no- 
tato; rostro rubicundo. Magnitudo Psiütaci pulverulenti. Amboina. 


y. Ptilosi viridi-rubra. 


5. Ps. Tarabe. Viridis; capite, collo caudaeque fascia apicali 
lata coccineis; rostro obscuro. Magnitudo Psitiaci aestivi. Patria . 


P_ Genus ...... «1. Pap.; St. 


1. Psittacus Fieldiü. Viridis; capite castaneo-rubro; alis infra 
nigris, supra basi macula parva rubicunda notatis; tectrieibus inferio- 
ribus alarum coeruleis. /Vova- Hollandia. 


XVI. Genus. Psittacus. Pag. 573. 


a. Piei plumis brevissimis, adpressissimis. 


1. Ps. Erithacus. Facie nuda alba; ptilosi obscure cana; ab- 
domine lilacino-reflectente; cauda tota coccinea; uropygio canescente; 
remigibus ardesiaco -nigris; rostro nigro. 14”. Africa occidentalis. 


ß. Püei plumis latiusculis, laxioribus, nuchae compac- 
lis, squamoso - posilis. 

2. Ps. festivus. Viridis; uropygio coccineo; fasciola frontis ad 
oculum ducta rubro-fusca; vitta superciliari eyanescente; alula, pte- 
romatibus. remigumque pogonio externo cyaneis; rectricibus extus 
cyaneo-limbatis, intus ex parte versus basin macula rubicunda nota- 
tis; rostro nigricante. 1514”. America meridionalis. 


3. Ps. poeclorhynchus. Viridis; macula sincipitis flava; alarum 
flexura coccinea; remigibus nigris, extus cyaneis, mediis extus prima 
medietate coccineis; rectricibus intus luteis, medio macula rotunda 
viridi, versus basin altera oblonga coccinea notatis, 4 intermediis 
sine rubedine; rostro nigricante, maxilla in basi testacea, mandibula 
circa basin rufescenti-flavida. 15”. America meridionalis. 


+ 4. Ps. pulverulentus. Viridis; rectricibus medietate ultima fla- 
vidis; remigibus 2—0 extus prima medietate viridibus, altera cya- 
. neis, sequentibus 3 basi viridibus, dein rubris, apice cyaneis, intus 
nigris;  maxilla nigra cum macula in basi Nlavida; mandibula flavo - 
nigricante. 151”. America meridionalis. 


5. Ps. zanthops. Viridis; fronte, vertice, capitis lateribus ac 
tibiis ranunculaceis; alarum flexura coccinea; remigibus viridibus, 
apice cyaneis, mediis basi coccineis; rectricibus viridibus, apice flavi- 
dis, intus rubro- et viridi-variis; rostro albo. America meridionalis. 


+6. Ps. ochrocephalus. Viridis; fronte turcino - coerulea; facie et 


90% 


116 


tibiis basi ochraceis; humerorum margine coccineo; remigibus extus 
viridibus et cyaneis, 10—15 in medio coccineis, prima nigra, limbo 
externo cyanescente; rectrieibus intus basi flavis, macula rubra cum 
minore viridi connata notalis; rostro atro. 1414". America, meri- 
dionalis. 


+7. Ps. amazonicus. Viridis; macula prope oris angulum menti- 
que lateribus ochraceis; vitta superciliari ac fronte amethystino - coe- 
rulescentibus; carpi margine, auranlio; remigibus 9— 12 extus basi 
virentibus, dein testaceo -sanguineis, reliqua parte cyaneis; rectricibus 
lateralibus extus flavicantibus, in medio virentibus, intus flavis cum 
macula in medio pallide coccinea, altera transversali viridi dissecta; 
rostro corneo-albescente, basi citrino-flavo. 12 8". „Imerica meri- 
dionalis. . 


Pull. Vertice, regione ante et pone oculos flavis; remigibus 
'omnibus extus viridibus, intus nigris; carpi margine flavido; rectrici- 
bus virenti-flavis cum macula subbasali pallide sanguinea; maxilla 
corneo-nigricante, basi flava, apice albida, mandibula albida. 


8. Ps. hypochondriacus. Viridis; fascia abdominis ranunculacea, 
in utroque latere macula sanguinea notata ; capite brachiique margine 
luteis; rectricibus virenti-flavis cum macula ante ‘medium rubra; re- 
migibus nigris extus viridibus; rostrd citrino, culminis lateribus ni- 
grescenle. 12”. Jmerica meridionalıs. 


+0. Ps. autumnalis. Viridis; vitta infra oculos aurea; stria supra 
hos flavo-rubra, variolosa; loris et fronte coccineis; pileo coerules- 
cente; colli plumis fasciola amethystino-nigra terminatis; remigibus 
2—0 extus viridibus, in medio cyaneis, apice nigris, 7 — 10 extus 
basi viridibus, dein sanguineis, versus apicem cyaneis; rectricibus 
prima medietate viridibus, altera virenti-flavis, extimis intus basi 
rubro -lavalis; rostro luteo. 1434". America meridionalis. 


: zı7 


Av. jav. Colli postici plumis viridibus; genis viridibus, inter- 
mixtis plumis flavis; verticis plumis dilutius coerulescentibus. 


10. Ps. brasiliensis. Viridis; fronte ac capistro coccineis; au- 
rim macula supra genas ducta coerulea; alarum flexura flava; carpi 
margine rubro; remigibus primis obscuris, sequentibus coeruleis, ul- 
timis viridibus; nuchae plumis purpurino-limbatis; rectrice extima 
extus coerulea, sequente coccinea, reliquis, intermediis 2 exceplis, vi- 
ridibus, intus coccineis cum fascia in apice flava; rostro incarnato. 
143,4". America meridionalıs. 


IT. BS Douqueti. Fronte, mento, facie ac regione periophthal- 
mica coeruleis; gutture coccineo; remigibus coeruleis, secundariis 
prima medielate sanguineis; reetricibus viridibus cum fascia in apice 
davida, lateralibus intus versus basin coecineis; rostro obscuro cum 
macula oblonga aurantia in maxilla. 1434”. America meridionalis. 


12. Ps. erythrurus. Viridis, plumis basi flavis, nigro-, occipitis 
coeruleo-marginatis; cauda ac alarum margine interno coccineis, illa 
fascia flaya terminata; sincipite et loris rubro - purpureis; facie gula- 
que coeruleis. 145,'. „America meridionalis. 


15. Ps. Dufresneanus. Viridis; ventris abdominisque plumis 
basi vinaceo-rubicundis; fronte, sineipite ac rostro coccineis; macula 
ante oculos aurea, rubro -variolosa; genis gulaque coeruleis;- rectrici- 
bus viridibus, flavido-terminatis, in medio macula sanguinea notatis; 
remigibus extus viridibus, apice cyaneis, mediis tribus extus cum ma- 
eula coccinea. 14,34". America meridionalis. 


Av. juv. Fronte aurantio-rubra; alarum speculo in aurantium 
vergente; maxilla flavo-fusca, versus basin rubicunda; mandibula fus- 
cescenle. 


14. Ps. vinaceus. Viridis, plumis nigro-marginatis, colli postiei 


718 


elongalis versus apicem nigro-marginatum cano-cyaneis, antiei pecto- 
risque vinaceis, margine apicali obscuro; macula ante oculos supra 
frontis marginem ducta ac rostro coccineis; antibrachii margine au- 
rantio; remigibus primariis extus cyaneis, bası viridibus, 5—8 extus 
viridibus, 9— 11 extus viridibus cum macula in medio coccinea; rec- 
tricibus viridibus apice flavidis, 3 extimis cum macula in basi cocci- 
nea, limbo interno aureis. 1214”. „/merica meridionalis. 


+15. Ps. havannensis. Facie et collo inferiore cyanescentibus; 
colli capitisque plumis reliquis ac notaei viridibus, nigricanti- margi- 
natis, gastraei viridibus coerulescenti-, laterum nigro -marginalis; re- 
migibus 2 — 0 extus prima medietate viridibus, altera violaceis, 3 se- 
quentibus a basi ad medium rubris; cauda supra viridi, viridi-luteo 
terminata; rectricibus 4 et 5 intus basi rubris; rostro candicante, 
apice nigricante. 151%”. America meridionalis. 


+16. Ps. agüis. Viridis; remigum pogonio externo coeruleo; 
pteromatibus coceineis; rectricibus duabus intermediis toto viridibus, 
religuis intus prima medietate coccineis; rostro cinerascente, ver- 
sus basin albido. Piono menstruo paullo major. „Zmerica meri- 


dionalis? 


17. Ps. dominicensis. Viridis, plumis nigro-marginatis; macula 
in utroque frontis latere parva coceinea; remigibus primariis extüs, 
secundariis fere toto coeruleis, rectricibus viridibus, intus flavidis, 
juxta rhacheos basin macula parva rubra notatis; rostro albo. 11!/2”. 
America meridionalis. 


Av. hornot. Fronte sine rubedine. 


+18. Ps. leucocephalus. Viridis, plumis nigro - marginatis; abdo- 
mine lilacino; genarum parte antica, mento gulaque roseo - coccineis; 
fronte alba; aurium macula einerea; alula remigumque pogonio ex- 
terno eoeruleis, interno nigro; rectricibus viridibus, versus apicem 


719 


eyanescentibus, intus flavis cum macula magna coccinea; rostro albo. 


12’. America meridionalis. 


Av. juv. Fronte alba; vertice viridi-coeruleo; collo antico vi- 


ridi; mento rubro - varioloso. 


+19. Ps. albifrons. Viridis, plumis nigro-marginatis; frontis mar- 
gine antico, annulo oculum ambiente, loris alulaeque pennis coccineis; 
fronte alba; sincipite eyaneo; remigibus 2—4 extus prima medietate 
viridibus, dein nigro-cyanescentibus, reliquis extus cyaneis; rectrici- 
bus quatuor intermediis viridibus, reliquis a basi ad medium cocei- 
neis; rostro luteo. 11 %4'. America meridionalıs. 


+ 20. Ps. Pretrei. Viridis, plumis nigro-marginatis; fronte, loris, 
annulo oculum cingente, brachii margine ac tibiarum parte infima 
coccineis; remigibus extus viridibus, posterioribus apicem versus cya- 
nescentibus, intus nigris; rectricibus duabus intermediis viridibus, re- 
liquis concoloribus, postica medietate flavidis; rostro coccineo. 14%". 


America meridionalıs. 


XV. Genus. Pionus. Page. 602. 


A. Rostro subparvo, compressiusculo. 


a. Crisso rubro. 


+1. P. menstruus. Notaeo viridi-olivaceo; capite, collo pectore- 
que coeruleis; gastraeo viridi-coerulescente; crisso coccineo; rectrici- 
bus 2 lateralibus extus, sequentibus versus apicem cyaneis, intus prima 
medietate rubris; remigibus viridibus; rostro nigricante, maxillae ma- 
eula infra nares rubra. 1034. America meridionalıs. 


2. P. Maxiniliani. Olivaceo -viridis; nuchae plumis albidis, vi- 
ridi-limbatis; facie viridi; jugulo peetoreque reflexu coeruleo; remi- 
gibus rectricibusque intermediis splendide viridibus, harum lateralibus 


720 


extus apice coeruleis, intus crissoque coccineis; rostro flavido, ma- 
xilla versus basin obscura. 11. „/merica meridionalis. 


+ 3. P. senilis. Olivaceo-viridis; plumis pectoris epigastriique coe- 
ruleo -limbatis; crisso rubro; capite colloque coeruleis; fronte, menti 
macula rostroque albis; remigibus magna ex parte rectricibusque cya- 
neis, harum lateralibus intus rubris. 10” _dmerica meridionalis. 


4: P. purpureus.‘ Notaeo nigricante; nucha;' tergo et gastraco 
fuliginoso - coerulescentibus, plumarum margine purpurino; capite vio- 
laceo albido-striolato; rectricibus supra remigibusque primariis viola- 
ceis, secundarjis extus virentibus, illis intus crissoque purpurinis; 
rostro nigricante, apice maxillae aurantio. 034”. America meri: 


dionalis. 


4Jo. juv. Notaei plumis fuscis, dilutius limbatis, pilei et gena- 
rum cyanescentibus, harum margine albidis. 


5. P. sordidus. Notaeo viridi; gastraeo fusco; gula coerulea; 
cerisso coccineo; pileo, dorso medio ac uropygio virenti-fuseis; rec- 
trieibus viridibus, 2 extimis extus coeruleis; rostro rubro, basi flavo, 
culmine nigro. Magnitudo sit. leucocephali. America meridionalis. 


£ ß. Capite obscuro. 


6. P. melanocephalus. Viridis; pileo atro; collo supremo late- , 
rali ac antico, tibiis, hypochondriis, abdomine crissoque eitrinis; reli- 
qua gastraei parte aiba, ad latera roseo -induta; macula genarum ma- 
‚lachitacea; remigibus extus cyaneis; rostro cinereo. 014”. America 


meridionalis. 


Av. juv. Plumis pilei fuliginosi, colli ochracei ac abdominis vi- 
renti-, pectoris ventrisque isabellino-limbatis; rostro flavido, culmine fusco. 


x 


Av. hornot. Capite et collo supra isabellinis; loris, capitis colli- 


721 


que lateribus, gula et crisso ochraceis;. pectore, epigastrio ventreque 
albis; tibiis, dorso, alis et cauda viridibus; rostro albo. 


7. P. Caica. Viridis; capite toto guttureque nigris; nucha ochra- 
ceo-aurantia; pectore et collo antico infimo olivaceis; rectricum apice 
alulaque cyaneis; remigibus coeruleo-nigris, viridi - imbatis; rostro 
subieundo. Magnitudo praecedentis. America meridionals. 


dv. junior. Collo postico viridi; capite viridi-nigricante. 


8. P. Barrabandi. Viridis; capite atro; macula genarum ovata, 
tibiis, alarum flexura et tectrieibus superioribus minoribus aurantüs, 
harum inferioribus sanguineis; jugulo pectoreque flavido - olivaceis; 
remigibus nigris, subtus malachitaceis; rostro nigricante. 11)”. /me- 


rica meridionalis. 


9. ?P. vulturings. Viridis; capite nudo, nigro, im fronte pallido, 
suberinito, nucha nigra, luteo-fasciata; pectore supremo olivacep; 
suffragine, alarum margine tectricibusque inferioribus coccineis; rostro 
fdavo, culmine et apice nigro. 014”. America meridionalis. 


10. P. fuscicapiülus. Viridis, subtus flavidus; capite ac hume- 
rorum macula parva castaneis; remigibus primariis extus coerulescen- 
tibus; tectricibus alarum inferioribus minoribus supremis cyaneis; 
rectricibus intus et subtus flavis. 814”. Java. 


y. Cauda fasciata, 

11. P. guineensis. Viridis; capite, collo caudaeque faseia apicali 
coccineis; fascia gulae infra oculos ducta alba, altera superciliorum 
flava; gastraeo et cauda cinerascentibus; pectore flavo; rostro nigro. 
10. Patria Africa? 


B. Rostro magno, paratones convexo. 
a. Regione ophthalmica nudiuscula. 


12. P. senegalus. Viridis; gastraeo aurantio ; peclore prasino; 


91 


722 


capite colloque cinereis; rostro remigibusque nigricantibus. 914". 
Senegambia. 


15. P. Meyeri. Cinereo-virescens; capite colloque murino- 
griseis; humeris tectricibusque alarum inferioribus ranunculaceis, ha- 
rum superioribus, uropygio ac gastraeo coeruleo-viridibus ; rostro 
nigricante. 81%”. Nubia. 


14. P. brachyurus. Viridis; lineola pilosa in loris; rectricibus 
quatuor extimis intus prima medietate et brachio margine postico 
vinaceis; remigibus intus nigris, subtus malachitaceis; rostro flavo, 
apice fusco. 814". America meridionalis. 


Av. juv. Brachii margine viridi; rostro fuscescente. 


ß. Regione ophthalmica plumosa. 


15. P. Le Vaillantii. Capite et collo griseo-flavidis; alarum 
margine, tibiis intus et infra aurantio-cinnabarinis; uropygio ac gas- 
traeo nilide viridibus; notaei parte reliqua nigricante, plumis obscure 
viridi-marginatis; rostro albido. 1234” Africa meridionalis. 


XVII Genus. Psittacula. Pag. 615. 


a. Rectricibus lanceolato-acuminatis. 


1. Ps. pleata. Viridis; pileo, loris ac oculorum margine infe- 
riore coccineis; macula aurium purpurascente; alarum margine, alula, 
remigum secundariarum pogonio externo rectricibusque lateralibus 
fere totis cyaneis; rostro albicante, basi plumbea. 8”. Mas. America 
meridionalis. 


Foem. et juv. Capite sine rubore, fronte cyanescente. 
Mas junior. _Pileo viridi, rubro-vario. 


+2. Ps. passerina. Viridis; uropygio, tectricibus alarum inferio- 


m. 


723 


ribus, superioribus majoribus remigibusque secundariis‘ coccineis; 
rostro corneo-rufescente. 5”. AZas. America meridionalıs. 


Foem. Püilosi sine colore coeruleo; uropygio alarumque tectri- 
cibus inferioribus thalassinis. 


Mas junior. Foeminae similis; remigibus secundariis ac tectri-- 
cibus alarum majoribus cyaneis, harum inferioribus thalassinis, plus 


minusve cyaneo-varüs. 


Av. hornot. Foeminae similis, ptilosi pallidiore; fronte, capitis 
lateribus ac jugulo sordide flavidis. 


ß. Rectricibus apice subtrigonis. 


3. Ps. purpurata. Viridis; carpi margine, alulae apice uropy- 
gioque cyaneis; capite nuchaque fusco - cinerascentibus; tectricibus 
alarum, pennis scapularibus remigibusque nigricantibus, his viridi- 
limbatis; rectricibus purpureis, taeniola in apice nigro- viridi termi- 
nata, 4 intermediis viridibus cum fasciola in apice nigra; rostro fla- 
vido. 613". America meridionalis. 


4. Ps. Hueti. Viridis; fronte atra; macula genarum et tectrici- 
bus alarum superioribus majoribus cyaneis; harum flexura coccinea; 
rectricibus purpuratis, fascia nigra viridi terminata; rostro flavo. 61”. 
America meridionalis. ar 


s 


5. Ps. melanoptera. Notaeo nigro; gastraeo flavido; regione 
parotica collique lateribus viridibus; jugulo pectoreque virenti-canis; 
nuchae plumis flavidis, nigro -cinclis; tectricibus alarum majoribus 
flavis, amethystino-terminatis, inferioribus cyaneis; carpo ruhro; rec- 
trieibus Iilacinis, Jateralibus intus cum fasciola in apice atra; rostro 
flavido. 614". America meridionalis. 


6. Ps. melanota. Viridis; dorso pennisque scapularibus fuligi- 


gı“ 


724 


nosis; brachii margine supremo atro; hypochondriis canescentibus; 
rectricibus rubro-hlacinis, fasciola apicali nigra, viridi-terminata; 
rostro albido. 634”. America meridionalis. 


y. Rectricibus apice recto-truncatis. 


7. Ps. surda. Viridis; pennis scapularibus fuliginoso- olivaceis; 
alula nigra; capistro flavido; rectricibus ochraceis, linea in apice et 
strictiore ad marginem externum nigra notatis, 2 intermediis viridibus 
cum fascia in apice nigra; rostro plumbeo, culmine albido. 7”. Ame- 
rica meridionalıs. 


Av. junior. Fectrieibus 2 intermediis toto viridibus, reliquis 
fulvo -viridibus, margine externo nigricanlibus. 


6. Rectricibus apice obtusis. 


8. Ps. Swindereniana. Viridis; nuchae fasciola nigra; uropygio 
caudaeque tectricibus superioribus azureis; rectricibus prima medietate 
einnabarinis, dein viridibus, fasciola antecedente obliqua nigra, 2 in- 
termediis viridibus; pectore colloque viridi-ochraceis; rostro nigro. 


614". Africa? 


9. Ps. pullaria. Viridis; facie rosea; uropygio cyaneo; tectrici- 
bus alarum inferioribus nigris; rectricibus 4 intermediis viridibus, re- 
liquis basi flavidis, dein rubris, cum fasciola ante apicem virentem 
nigra; rostro roseo. 5” 10”. Mas. India orientalis. 


Av. juv. (Foem?) Mari similis, tectricibus alarum inferioribus 
viridibus, capistro solum roseo. 


10. Ps. roseicolls. Similis praecedenti, sed facie ac super- 
ciliorum regione rubris, genis, gula ac collo antico dilute roseis, 
tectriecibus alarum inferioribus coerulescenti-viridibus, rectricum apice 
coeruleo-virescente, rostro incarnato diversa. 6”. Africa meridionalis, 


| 
125 
11. Ps. batavensis. Viridis; frontis lateribus, loris, genis mento- 
que cinnabarinis; pileo tectricibusque alarum inferioribus coeruleis; 


remigibus intus nigris; maxilla rubra, apice flavida; mandibula rubi- 
eundo-fusca. 11 34". Av. adult. Java, Nova- Hollandia australis. 


Av. jwv. Tota viridis, exceptis tectricibus alarum inferioribus 
coeruleis; rostro in fuscum vergente. 


Av. junior. Genis rubro - variolosis. 


+12. Ps. Tovi. Viridis; gastraeo flavido; macula menti aurantia; 
taenia in alis transversa castaneo-aurea; tectricibus alarum inferiori- 
bus luteis; rectrieibus viridibus intus flavidis; rostro dilute griseo. 
6% 9% Habitat... ı% N 


13. Ps. cana. Viridis; capite, collo pectoreque canis, nitore vio- 
laceo; tectrieibus alarum inferioribus atris; rectricibus fascia ante 
apicem nigra notatis; rostro cano. 5%)". Mas. Africa. 


Foem. Capite colloque viridibus. 
Av. hornot. Foeminae similis, ptilosi pallidiore. 


14. Ps. Galgulus. Viridis; vertice in medio coeruleo; cervicis 
fascia aurantia; tergo flavo; uropygio jugulique macula coccineis; 
cauda subtus coerulescente, rostro atro. 414". Mas. Java, Timor, 
Sumatra. 


Foem. Viridis; vertice cyaneo; uropygio cotcineo; rostro ru- 
bicundo, 


Mas junior. Viridis; uropygio coccineo; juguli macula fulva; 
rostro rubicundo, maxillae apice nigricante. 


Av. juv. Viridis, gastraeo flavo ; uropygio coccineo; rostro ru- 
bicundo. 


726 


Av. hornot. Pallide viridis; uropygii plumis pallide coccineis, 
basi viridibus; rostro pallide rubicundo. 


15. Ps. Culacissi. Viridis; fronte, jugulo ac uropygio coccineis; 
fascia nuchae aurantio-rubra; remigibus intus, rectricibus subtus be- 
ryllinis; rostro rubro. Fere 5”. Mas. Insulae Philippenses. 


Foem. Fronte ac uropygio coccineis; nucha absque fascia. 


16. Ps. minor. Viridis; pileo rubro; jugulo cveruleo; uropygio 
purpureo -rubro; rostro nigro. 5“. Mas. Lucon. 


Foem. Capite supra coerulescenti -viridi. 


17. Ps. Desmarestü. Fusco-viridis; gastraeo flavo-virente; 
fronte coccinea; pileo occipiteque flavo-aurantiis; fascia juguli infra 
ferrugineo-marginata; macula infra oculos alarumque flexura cyaneis; 
rostro nigro. 812". [Nova - Guinea. 


18. Ps. malaccensis. Notaeo obscure viridi; gastraeo viridi; 
fronte, vertice et uropygio coeruleis; epigastrii lateribus et tectrieibus 
alarum inferioribus coccineis, harum superioribus viridibus, flavido- 
marginatis; maxilla aurantio-rubra; mandibula grisea. 5” 9. Ma- 


lacca. 


19. Ps. torguata. Viridis, subtus dilutior ; fascia colli postici fla- 
vida, plumis nigro-marginatis. Magnitudo ?’s. passerinae. Mas. Lugon. 


Foemina. Plumis fasciae colli coeruleis, nigro-marginatis. 


XIX. Genus. Nasiterna. Pag. 631- 


1. N. pygmaea. Notaeo intense viridi, gastraeo viridi; rectri- 
cibus subtus nigris in apice pogonii externi macula viridi-flava nota- 
tis; harum rhachi apice in cirrum brevem, subtilem excurrente; rostro 
obscure incarnato. 3” 2. Mas. Nova - Guinea. 


at 


Foem. Mari similis, ptilosi rostroque pallidioribus, hoc versus 
basin obscuro. 


.XX. Genus. Triclaria. Pag. 632. 


1. T. cyanogastra. Herbaceo-viridis; macula abdominis cyanea; 
remigibus rectrieibusque subtus malachitaceis;_rectrice extima pogo- 
nio_externo versus basin, reliquis apice coeruleis; rostro albo. /Mas. 
11%4". America meridionalis. 


Foem. et Av. juv. Macula abdominis cyanea nulla. 


XXI. Genus. Sittace. Pag. 633. 


1. $. Tuipara. Viridis; frontis fasciola, macula menti pusilla 
alulaque isabellino-rubris; pileo coerulescente; remigibus juxta rha- 
chin cyaneis; rostro albo 71,''. America meridionalis. 


fv. juv. Alula viridi sive isabellino-varia; macula menti sor- 
dide aurantia; frontis fasciola strietissima, fuscescente. 


2. S. Tui. Viridis, fronte et sincipite luteis; remigibus pogonio 
externo viridibus, interno nigris, latere inferiore malachitaceis; cauda 
subtus flavido-virente, rostro corneo. 7“. America meridionalis. 


3. S. zanthoptera. Viridis, remigibus omnibus intense viridibus; 
pteromatibus luteis; alulae apice cyaneo; rostro incarnato -fuscescente. 
814". America meridionalıs. 


4. 8. virescens. Viridis; pteromatibus citrinis, basi albis; re- 
migibus secundariis albis, margine apicali nigricanti-virentibus, extus 
subtiliter flavo-marginatis, penultimis extus flavis, intus albis, in me- 
dio virentibus; rostro albido. 912". America meridionalis. 


5. 8. Tirica. Dilute viridis, exclusis remigibus primariis intus 
nigris, extus juxta rhachin cyaneis, margine virentibus, secundariis 


728 


extus ejusdem coloris, intus subeyaneis, apice viridibus; pteromatibus 
coeruleis; rostro incarnato-fuscescente. 014”. America meridionalis. 


+0. 8. euops. Laete viridis; alarum margine ac harum tectrici- 
bus inferioribus coccineis; rostro incarnato-albido. S. Tirica aliquanto 


major. America. 


7. 8. murina. Viridis; fronte, vertice, loris genarum collique 
parte anteriore, pectore epigastrioque diluto griseis; remigibus alula- 
que cyaneis; rostro albido-corneo. 1042’. Jmerica meridionalis. 


Av. juv. Pileo viridi, genis ac collo supremo plus minusve gri- 


seis, hujus plumis albido -marginatis, 


>? S. canicollis. Simillima .S. murinae, diversa (ut videtur) lo- 
ris, genis, regione parotica, mento ac toto collo antico coerulescenti - 
einereis, fronte verticeque virenti- coeruleis, rectricum apice coeru- 
lescente, rostro intense cinereo. 


8. S. lZeucotis. Viridis; aurium macula albida; fronlis margine, 
loris, macula buccarum, uropygii abdominisque purpurinis; plumis 
colli antici infimi lateralis peetorisque malachitaceis, fasciola nigricante, 
in apice albida terminatis; humeris coccineis; cauda cuprea, basi vi- 
ridi ; rostro fusco. 814". America meridionalis. 


Av. juv. Hureris viridibus, rubro-variis; aurium macula strictiore. 


9. S. vittata. Viridis; plumis juguli, pectoris epigastriique ex 
einereo olivaceo-flavidis, fasciola flavida, antice nigricanti- marginata 
terminalis; aurium plumis discretis, brunneo-albidis ; fasciola frontis, 
ventris macula, tergo ac uropygio purpurascentibus; rectricibus san- 
guineo-cupreis, supra pogonio externo viridibus. 10”. Mas. America 


meridionalis. 


Foem. Tergo obsolete purpurino ; ventris macula purpurea pal- 
lida; jugulo pectoreque magis ad olivaceum inclinantibus. 


729 


10. S. lepida. Viridis; capite ac collo postico fuscis; macula 
genarum viridi; aurium regione grisea;- cervicis fasciola ac crisso 
coerulescentibus; juguli pectorisque plumis malachitaceis, fasciola al- 
bida, anterius obscurius limbata, terminatis; abdomine coccineo -irro- 
rato; alarum margine ac harum tectricibus inferioribus sanguineis; 
rectricibus castaneo-purpureis; remigibus cyaneis; rostro fuscescente, 
912". America meridionalis. 


11. $. chlorogenys. Similis praecedenti, diversa: frontis fasciola 
stricta obsolete brunnea, plumis capitis reliquis ac totius nuchae mu- 
rino-fuscescentibus, rhachi et apice albido-griseis, menti ac totius 
juguli pallide griseis; remigibus secundariis alulaque malachitaceis. 
734". America meridionals. 


12. S. Chiripepe- Intense viridis; frontis fasciola stricta brunnea, 
jugulo, regione parotica abdomineque carmelitino - fuscis; macula pec- 
toris infimi alleraque ventris rubra; cauda rubro -flavida; alis extus 
coeruleis; rostro nigricante. 934”. America meridionalis. 


13. $. melanura. Viridis; frontis fasciola brunnea; reectricibus 
purpurino -nigricantibus; pteromatibus internis aurantiis, basi rubris, 
externis Sanguineis, apice aureis; jugulo pectoreque virentibus, plumis 
apice albido-limbatis; rostro obscuro. Q%,”. America meridionalis. 


Av. jun. Pteromatibus internis aureo-flavis, basi subrubris, ex- 
ternis viridibus. 


14, S. Nenday. Viridi-flavida; capite nigro; vertice in rubrum 
vergente ; jugulo coerulescente; suffragine coccinea; cauda viridi-fla- 
vida, versus apicem coerulea, subtus nigra; rostro nigro. 1314". 
America meridionalıs. 


15. S. leptorhyncha. Viridis; fronte, striga per oculos cauda- 
que rufis; capite nigro, abdomine imo rufo-variegatis; maxilla elon- 
gata gracillima. Statura Sit. cruentatae. America. 


92 


730 


16. S. Anaca. Viridis; macula buccali vittaque oculari castaneo- 
rubicundis; pileo, collo pectoreque fuscis, plumis juguli pectorisque 
limbo rufescenti-albido cinctis; macula aurium albida; fronte coerules- 
cente; cervicis fasciola cyanescente; humeris sanguineis; tergo uropygioque 
purpureis ; cauda cuprea ; rostro obscuro. 9 1/4". America meridionalis. 


17. S. cruentata. Viridis; vitta genarum supra aures ducta, 
tergi ventrisque macula maxima purpurinis; jugulo nuchaeque fasciola 
coerulescentibus; macula ad gulae latera virente, altera pone aures 
aurantia; pileo nigro, aurantio-vario; cauda subtus cuprea; humeris 
coccineis; rostro fusco. 1042”. Av. adult. America meridionalis. 


Adv. jav. Humeris non aut parum rubris; macula pone oculos 
rufescente; pilei plumis striete aut obsolete aurantio -limbatis. 


18. S. aurea. Viridis; gastraeo virenti-flavido; jugulo pectore- 
que luride virentibus; fronte maculaque oculos ambiente aurantio- 
isabellinis; loris verticeque coerulescentibus; rostro nigricante. 10 14”. 
Imerica meridionalis. 


+19. $. Petzü. Similis magnitudine et. colore praecedenti, di- 
versa: maxilla flavido-alba, mandibula obscura, regione periophthal- 
mica nuda. /merica meridionalis. 


20. S. cactorum. Viridis; ventre et abdomine aurantiis; gena- 
rum parte antica, collo antico et pectore cinereo-flavidis; rostro al- 
bido. 954”. America meridionalis. 


7 21. $. pertinax. Viridis; fronte, capistro genisque ochraceo - 
aurantiis; sincipite coerulescente; jugulo ex griseo virenti -flavido ; 
ventre abdomineque aurantio - variis; cauda viridi, subtus flavida; 
rostro obscure cinereo. Q1,”. America meridionalis. 


22. $. Jendaya. WViridis; capite, collo pectoreque luteis, plus 
minusve rubro-irroratis; tectricibus alarum inferioribus minoribus, 


731 


tergi' macula et abdomine rubris; alula remigibusque violaceis; cauda 
supra ex flavo olivaceo-viridi, spice cyanea; rostro nigro; 12. Mas 
et Foem. adult. America meridionalis. 


Av. junior. Oecipite, genis, collo et pectore viridibus; fronte, 
vitta supereiliari subconspicua ac loris coccineis; pileo aurantio -flavo; 
regione parotica flavida; abdomine ac uropygio pallide coccineis. 


Av. hornot. Similis avi juniori; uropygio viridi; regione paro- 
tica vix flavida. 


23. $. solstitialis. Lutea, undique aurantio-rubro-nubilata ; tec- 
tricibus alarum superioribus majoribus viridibus; remigibus cyaneis, 
extus virenti-marginatis, subtus nigris; cauda prima medietate virente, 
altera eyanea; rostro nigro. 11”, Mas. America meridionalis. 


Foem. Mari similis; caudae tectricibus superioribus ac inferio- 
ribus virentibus, alarum superioribus viridi-variis, majoribus viridibus, 
S 
limbo apicali stricto flavo. 


+24. $. ludoviciana. Laete virens; gastraeo virenti-flavido; ca- 
pite et collo antico sulphureis; fronte, genarum macula, alarum fle- 
xura ac suffragine aurantio-rubris; remigibus intus nigris, primariis 
versus apicem coerulescentibus; rostro albo. 13”. Mas. America 
septentrionalis. 


Foem. Mari similis, nuchae flavedine minus extensa, alarum 
margine aurantio strictiore. 


Av. hornot. Collo capiteque viridibus, fronte genisque aurantiis. 


25. S. lutea. Lutea; rectricum lutearum rhachi alba; remigibus 
gramineis, rhachi nigra, subtus virenti-aureis; rostro valido, flavido - 
albido. 141%". America meridionalıs. 


Av. juv. Avı adultae similis; reetricibus plus minusve viridibus, 


92 u 


132 


rhachi nigra; pennis scapularibus, dorsalibus, nec non alarum teetri- 
eibus in medio viridibus; genis viridi-variis. 


26. S. flaviventris. Obscure viridis; fronte, humerorum macula, 
tecetricibus alarum superioribus minoribus, flexura margineque rubris; 
ventre flavo; remigibus dimidio violaceis, rostro basi sinuato. 6”. 
America meridionalis. 


27. S..patagonica. Flavo-viridis; capite et collo supra fuligi- 
noso -virescentibus; collo antico pectoreque virenti-cinereis; fascia 
juguli albida; hypochondriis ac uropygio citrinis; epigastrio rubro; 
tectricibus alarum majoribus remigibusque coeruleis; rostro plumbeo. 
1714": America australis. 


28. $. gujanensis. Viridis; margine alarum et harum tectrici- 
bus inferioribus lateralibus coccineis, majoribus citrino-flavis; rostro 
flavido- albo. 15”. America meridionalıs. 


+20. S. nobilis. Viridis; fronte et vitta superciliari coeruleis; 
alarum flexura, carpi margine ac tectricibus alarum inferioribus mi- 
noribus externis coccineis, harum majoribus caudaeque latere inferiori 
virenti-aureis; maxilla alba, mandibula corneo-nigra. 1414". dme- 
riea meridionalis. 


Av. juv. Fronte vix coerulea (superciliis viridibus); tectricibus 
alarum inferioribus viridibus, minoribus plus minusve rubro-variolosis. 


30. S. acuticaudata. Virescens; fronte coerulescente; rectrici- 
bus viridibus pogonio interno, supra et subtus, vinaceo -cupreis; re- 
migibus (non coeruleo-tinctis) olivaceo-aureis; rostro albido. 14”. 
America meridionalis. 


31. S. Zlligeri. Sordide viridis; pileo coerulescente; frontis et 
tergi macula abdomineque inter femora rubris; cauda supra castaneo- 
vubra, viridi- et coeruleo-varia, subtus virenti-aurea; alula remigi- 


133 


busque juxta rhachin coeruleis; rostro nigro. 1534”. America meri- 
dionalis. 


Av. juv. Ptiloseos rubedine pallidiore. 


32. $. Macavuanna. Olivaceo - viridis, glauco-reflectens; notaeo 
herbaceo; regione inter femora lüride coccinea; tectricibus alarum 
inferioribus, alis et cauda subtus aureis, remigibus extus coerulescen- 
tibus; rostro parvo, aterrimo; facie nuda. 1634”. dmerica meri- 
dionalis. 


+ 33. $. severa.. Sordide viridis; frontis margine anteriore casta- 
neo-purpurino ; vitta genarum fusca; margine flexurae alarum et ha- 
rum tectrieibus inferioribus lateralibus coccineis; remigibus coerules- 
centibus ac cauda subtus purpurinis; capitis lateribus nudis, plumoso- 
striatis; rostro obscuro. 18”. America meridionalis. 


Av. juv. Ptilosis sine rubedine; frontis margine castaneo, stricto; 
cauda supra viridi-rubente. 


+34. $. pachyrhyncha. Laete viridis; frontis taenia versus lora 
ducta utringue cum altera superciliari recta coniluente, humerorum 
margine tibiisque coccineis; macula in loris parva fuliginosa; facie 
tota plumosa; rostro nigro. 17”. America meridionalis. 


+35. $. militaris. Luride viridis; nucha prasina; fronte coccinea; 
fascia menti brunneo-viridi; alula remigibusque turcino-coeruleis, his 
subtus aureo-virentibus; cauda cupreo-rubra et coerulea, subtus vi- 
renti-aurea; capitis lateribus nudis, strigoso -plumulosis; rostro ob- 
scuro. 2’ 412". America meridionalis. 


+36. S. trieolor. Rufo-rubra; nucha ochraceo -straminea, crisso, 
uropygio et tectricibus alarum superioribus magnis turcino-coeruleis, 
alis caudaque subtus cupreis; rectricibus 2 mediis maxima ex parte 
coeruleis; capitis lateribus nudis; rostro nigro. 20”. America merid. 


134 / 


» 


—+-37. $. Macao. Coceinea; dorsi plumis viridi-limbatis; alarum 
tectricibus superioribus mediis toto olivaeeo-viridibus, majoribus et 
uropygio 'turcino-coeruleis; capitis lateribus nudis, striolato-plumosis; 
mandibula nigra; maxilla alba cum macula nigra. 3’ 2”. America me- 
ridionalıs. 


“ 
x 


+38. S. Aracanga. -Simillima praecedenti, diversa: tectricibus ala- 
rum superioribus mediis luteis, coeruleo -terminatis; capitis lateribus 
toto nudis. 36 — 350”. America meridionalis. 


+39. S. Ararauna. Notaeo splendide eyaneo; gastraeo luteo; fas- 
cia menti nigra; capitis lateribus nudis, vittato-plumosis ; rostro nigro. 
3' 3", America meridionalis, 


40. $. Caninde. Similis praecedenti, diversa: statura minore, 
fascia menti lata, coerulea, capitis lateribus nudis, incarnatis. 2’ 2”, 
America meridionalis. 


41. S. Spixü. Glauca; cauda alisque subtus fuliginosis; rostro 
nigro, maxillae culmine ac mandibulae apice albis; capistro nudo. 
181%". America meridionalis. 


42. S. glauca. Halichlora, unicolor; rostro, alarum caudaeque 
latere inferiori nigris; capitis lateribus plumosis. 2812”. America 


meridionalis. 


+43. S. hyazinthina. Intense hyazinthina, unicolor; alis caudaque 
subtus nigris; rostro edentulo nigro; capitis lateribus plumosis. 3° 
21,'. America meridionalis. a 


XXI. Genus. Tanygnathus. Pag. 677. 


1. T. macrorhynchus. Viridis; uropygio turcino -coerulescente; 
cauda subtus flavida; alis virenfi - coerulescentibus; tectricibus alarum 
superioribus, nigris et aureo- et aurantio-marginatis; rostro coccineo. 
15”. Nova- Guinea (et insulae MMoluecenses?). 


135 


2. T. marginatus. Viridis, subtus viridi-favidus; fascia verticis 
inter oculos ad occiput extensa, uropygio ac alarum tectricibus superio- 
ribus coeruleis, harum limbo aureo; remigibus ultimis flavo-marginatis; 
rostro coccineo, apice albido. 1214. Jv. adult. Insulae MMoluccenses. 


Av. jun. Capite supra uropygioque coeruleis, viridi-mixtis; tec- 
trieibus alarum superioribus viridi-coeruleis, dilute rufo-marginatis. 


XXI Genus. Coracopsis. Pag. 679. 


1. C. mascarina. Brunnea, griseo-reflectens; capite colloque 
eoerulescenti-canis; capistro gulaque atris; rectricibus lateralibus basi 
albis; rostro rubro. 1514”. Madagascar. j 


2. ©. nigra. Fuliginoso-nigricans; rectricym rhachi fusca,- sub- 
tus alba; cauda subtus albo-reflectente; rostro incarnato. 21”. Africa 
meridionalis, Madagascar. 


XXIV. Genus. Dasyptilus. Pag. 681. 


1. D. Pecquetü. Nitide niger; capite nudo, raro piloso; ventre, 
erisso, tectricibus alarum superioribus remigumgque secundariarum po- 
gonio externo coceineis; jugulo pectoreque fulvo-rufo squamoso - 
fasciatis; rostro nigrescente. 20 —21”. America australis (2). 


XXV. Genus. Microglossus. Pag. 682. 


1. IM. aterrimus. Aterrimus, unicolor; capitis lateribus ‚large 
nudis, incarnato-rubris; rostro aterrimo. Insulae Papuanae, MVaigiou, 
Nova - Guinea. y 


XXVI. Genus. Calyptorhynchus: Pag. 685. 


1. ©. Leachü, Aterrimus, immaculatus; reetricibus quinque la- 
teralibus basi et apice nigris, reliqua parte immaculate coccineis; 
rostro atro. 2'—2' 3. MVova- Hollandia. 


736 


Av. jun. Ptilosi nonnihil in colorem cinereo - fuscescentem ver- 
gente; rostro pallidiori. 


DRAG. Temminckü. Niger; capite, collo ac gastraeo terreo-fus- 
cis; regione ophthalmica ac parotica, fronte genisque plus minusve 
flavido-tinctis; rectricibus quinque lateralibus apice et basi nigris, 
reliqua parte coccineis cum fasciis quinque nigris undulatis; rostro 
pallide corneo. 1° 8— 9”. Nova- Hollandia. 


Avis junior. Capite et collo plus minusve olivaceo -fuscescenti- 
bus; regione parotica, ophthalmica, mento fronteque plus minusve flavis. 


5. ©. stellatus. Niger; capitis plumis lateralibus ac tectricibus 
alarum superioribus minoribus puncto ante apicem flavo notatis; crissi 
plumis prima medietate- alternatim flavo-nigroque fasciatis; rectrici- 
bus quingque lateralibus basi et apice nigris, reliqua parte coccineis 
et nigro-fasciolatis, limbo interno flavo; rostro albido. 1° 6”. Nova- 
Hollandia. 


4. ©. Banksü. Aterrimus; plumis frontis, totius capitis lateralis 
ac cristae ante apicem macula cordiformi flava, tectricibus alarum su- 
perioribus minoribus macula subtrigona albida notatis; rectricibus 
quinque lateralibus in medio plus minusve rubro -fasciatis et undula- 
tis, sine flavedine, rostro albo-flavido. 26—27”. IVova- Hollandia. 


5. ©. funereus. Niger; gastraeo fuliginoso, plumis flavido - 
limbatis; macula aurium sulphurea; rectricibus lateralibus magna ex 
parte pallide sulphureis, lineolis irregularibus punctisque innumerabi- 
libus obscuris variolosis; rostro flavido-albo. 2’ 4”. Nova-Hollandia. 


Av. juv. Ptilosi fuliginosa ut in ave adulta, flavo- variegata. 


XXVIL Genus. Corydon. Pag. 689. 


1. C. galeatus. Capite coccineo; notaeo cineraceo, in viride 


737 


vergente; plumis albido »limbatis; gastraeo- dilutiori, fasciolis rubicun- 
dis ac viridulis variegato; remigibus fasciolatis; rostro favido. 1414”. 
Nova - Hollandia. | 


Av. jav. Capite ejusque crista ardesiacis; frontis margine luride 
rubicundo; genis ac notaeo nigricantibus fasciis cinerascentibus, utrin- 
que albido- sive virenti-marginalis, variis; gastraeo einerascente, fas- 
ciolato; abdomine rubro-varioloso; cauda cinereo -nigricante, fasciolis 


numerosis undulata; remigibus intus albido - mäculatis. 


XXVII. Genus. Cacatua. Pag. 691. 


1. C. roseicapilla. _Verticis crista parva, capite, collo ac gastraeo 
roseis; crisso, notaeo ac cauda cineraceis; rostro flavido. 12’. MNova- 


Hollandia. 


- 


2. C. Philippinarum. Cretacea; verticis crista depressa et crisso 
roseis; plumis cristae superineumbentibus basi, remigibus rectricibus- 
que intus sulphureis; regione parotica roseo -lavata; rostro albo, basi 
cinerascente. 1314". Insulae Philippinee. 


5. C. Leadbeateri. Alba; genis, collo antico, pectore, tectrici- 
bus alarum inferioribus abdomineque medio roseo-tinctis; plumis cris- 
tae elongatae oceipitalis basi roseis, apice albis, macula flava in me- 
dio notatis; pogonio remigum rectricumque interno roseo, illarum sa- 
turatiori. Statura ©. sulphureae, Nova - Hollandia. 


4 C. moluccensis. Cretaceo-alba; crista frontis magna cinna- 
barino-rubra, plumis superincumbentibus * cretaceo -albis; remigibus 
rectricibusque intus flavidis; rostro nigro. 2054”. Insulae /Moluc- 
censes. 


5. ©. ceristata. Capitis crista lata, depressa ac reliqua ptilosi 
cretaceo-albis, exceptis remigibus rectricibusque intus flavidis; rostro 
nigro. 18”. Insulae /Moluccenses. 

03 


738 


6b. ©. galerita. Üretaceo-alba; verticis crista exserta, elongata, 
stricta, sulphurea; remigibus rectricibusque intus flavidis; rostro ni- 
gricante. 2014”. /Vova- Hollandia, Nova- Guinea. 


7. C. sulphurea. Cretaceo-alba; crista capitis exserta elongata 
sulphurea, supra frontem brevi, cretaceo-alba, basi flava; regione 
parotica ochracea; plumis trunci basi, remigibus rectricibusque intus 
flavis; rostro nigricante. 141%. Insulae Moluccenses, Nova-Guinea. 


XXIX. Genus. Lycmetis. Pag. 605. 


1. L. tenuirostris. Cretaceo-alba; basi cristae frontalis parvae, 
ovatae, capitisque lateribus rosaceis; loris dilute aurantiis; abdomine 
erissoque in flavo-rubicundum vergentibus; cauda subtus flava; rostro 
albido. 15 14". Nova - Hollandia. 


XXX. Genus. Nestor. Pag. 606. 


1. N. hypopolius. Pileo virenti-cano; macula aurium aureo- 
rubescente; notaeo cinereo-cupreo, reflexu virente; jugulo ac gastraeo 
castaneo-rubicundis, plumis viridi-fimbriatis; cauda alisque subtus 
_ alternatim fusco- et rubicundo-fasciatis; rostro obscuro. 16”. Nova- 
Seelandia. 


139 


Psittaci mihi dubii. 


A. Cauda elongata. 


1. Ps. obseurus., Vertex cinereus, nigrescenli-variegatus; col- 
lum et alae supra nigra; abdomen et crura cinerea, cum lineis trans- 
versalibus canis; cauda tota cinerea; rostrum nigrum. 


Psiltacus obscurus Hasselg. (Reise nach Palaestina pag. 205) 
et ductor. 


Rostrum latum, crassum, obtusissimum, capite triplo brevius; 
maxilla subconvexa, ad basin intra nares sulco aucta ad apicem per- 
gente; mandibnla quam maxilla cerassior, convexior, brevior, apice 
sinuata; iris flava; area oculorum usque ab fine maxillae ad initium 
verlicis latitudine et a naribus fere usque ad basin verticis longitudine 
nuda, rugosa, pilis vix conspicuis obsita; cauda cuneiformis, pedes et 
ungues nigri. Magnitudo Corv. Graculi, Habitat in Africa GER 
trionali (?). Hasselquist. 


Observatio. An Coracodis species, sive potius nostra varietas 
y- Psittaci Erithaci? Sed cauda hujus recto-truncata est! 


2, Ps. fuscus. Ptilosis tota cinereo-fusca; regio ophthalmica 
nuda, fusca; rostrum, pedes unguesque griseo-fusca; oculorum iris 
grisea. 


Psütacus fuseus Briss. et reliquor. auctor. Longitudo 1314", 
caudae 515”. Patria...? Habitus Coracopseos nigrae. An ea- 
‚dem hornotina®? Flaceourt (Voy. a Madagascar, 1661), qui pri- 


95 


740 


mus Coracopsin nigram innotuit, dieit avem juniorem plumis fuscis 


vestitam esse. — Brissonii descriptio ex ave viva. \ 


3. Ps. smaragdinus. Viridis; plumarum margo nigricans; abdo- 
men fusco-purpurinum ad violaceum inclinans ; rectricestoto purpurino- 


fuscae, pro vario ad lucem objectu colore variantes; rostrum nigricans, 


Perruche des terres Magellaniques Buff. Pl. enl. 85. Psit- 
tacus smaragdinus Auctor. LaPerruche emeraude Le Vaill. 
Klo. pn 21: 


Fostri culmen planiusculum; facies plumosa; cauda longissima, 
gradata; pedes griseo-fuscescentes. Longitudo 13” (Le Yaill) 
Habitat‘. „.'? - 


Observatio. Species mihi prorsus obscura, ab auctoribus vario 
modo descripta. Icon Buffoniana ostendit caudam rufam, ad viride 
vergentem, ventrem rufum, rostrum nigrum. — Psittacis, quos cl. 
Ring nuperrime in freto Magellanico frequenter in sylvis vidit, 


nec ptilosis nitide viridis, nec uropygium rubrum erat (secundum 
auclores ferrugineum). 


4. Platye. unicolor. Totus viridis, unieolor; rostrum basi plum- 
beum, apice nigrum. 


Platycercus unicolor Fig. Philos. Mag. 1831. p. 505. 


Cauda gradata. Australia? 5 


5. Ps. spurius. Frontis pars anterior'rubella; notaeum oliyaceo- 
viride, plumis nigricanti- marginalis; uropygium flavum, plumis rubro- 
marginatis; facies tota viridis; pectus et abdomen vinacea, hoc reflexu 
coerulescente et viridi; crissum viridi-lavo- et’rubro-varium; plan- 
tarum basis viridi-fava; cauda supra obscure viridis, infra albo- 
coerulescens, fascia ımediana nigra; rectricis externae pogonio ex- 


741 


terno , caeterae ante. apicem album. coeruleae; remiges nigrae, pri- 
mariarum basis extus coerulea. 


. Psittacus spurius Kuhl Consp. Psitt, p. 52. n. 32. 


Magnitudo Plat. Pennanti. An hornotinus Platycereus pilea- 
tus? Habitat in [Nova - Hollandia. (Mus. Paris.). v 


6. Ps. murinus Swains. Viridis; lora, genae, regio parotica, men- 
tum ac totius colli latus anterius coerulescenti-cinerea; frons et vertex 
- virenti-coerulea ; rectricum apex coerulescens; rostrum et pedes in- 
tense cinerea; oculorum iris avellanea. 


Psittacus murinus Swains. Zool. Ilustr. n. 18. t. 89. 


Magnitudo Si. murinae Linn. Habitat, ut videtur, in /me- 
rica. Swains. Avis a Psütaco murino Linn. signis exhibitis dis- 
cedere videtur (Vide Si. murinam, pag. 640). 


7. Psittacara nana. Viridis; frons, collum anterius pectusque 
grisescentia. 


Psittacara nana Vig. Zool. Jour. 1850. p. 272. Longitudo 
814". Habitat in Jamaica. (Vide Sit. murinam, päg. 640). 


8. Palaeornis rosaceus. Viridis, supra dilutior; pectus medium, 
femorum tectrices rectricesque infra rosacea. 


Palaeornis? rosaceus Vig. Zool. Journ. 1830. p. 274. Habitus 
et magnitudo Pal. Alexandri. Patria . . . ? 


9. Palacornis inornatus. 


Palaeornis inornatus Vig. Zool. Journ. 1830. p. 274. (Vide 
Pal. cubicularem, pag- 510). 


10. Ps. verticalis. Ptilosis tota obscure viridis; gastraeum no- 
taco dilutius; vertex in medio coccineus; remiges intense coeruleae; 
cauda supra virescenti-fusca, subtus fusca. 


742 
Psittacus verticalis Lath.:Synops. Suppl. et Auector. 


Rostrum robustum, coeruleum, apice nigrum; pedes fusci; cauda 
longa, lanceolata. Longitudo 18°” (mens. angl.). Habitus Platycerci 
erythrotis. Habitat ia /ova- Hollandia (in portu Jackson). Lath. 


11. ?. Leverianus. Ptilosis pallide viridis; caput et collum 
flava; erissum coccineum; remiges rectricumque apex coerulea, 


Psütacus Leverianus Gmel., Psittacus erythropygius Lath., 
Ruhl. 


x 
- 


Rostrum, obscurum; eauda elongata, cuneata. Magnitudo fere 
Psittaci aestivi. Habitat, ut videtur, in /ndia orientali (Lath.). 


Observationes.. Lathamii descriptio e specimine naturali Mu- 
sei Leveriani. — An Sittace.Jendaya? Sed magnitudine nimis differt. 


12. Ps. pallidus: Flavus; alae albidae, leviter rosaceo-tinctae ac 
pro. vario ad lucem objectu viridi-reflectentes; rostrum PAAR pal- 
lida; cauda modice cunealta. 


Psittacus a Shaw Misc. t. 258. Zath. Suppl. 


Longitudo 8“. Habitat in Nova-Zollandia. Certo alius speciei 
varietas! Tabulam Shawii non vidi. 


13. Ps. squamosus; Caput, collum et pectus nigra, plumis od- 
scure auranlio-cinctis, unde quasi- sqguamosa; tergum infimum, uro- 
pygium ac abdomen medium sanguinea; humeri. coccinei; capitis 


pars anterior, venter, tibiae ac reliqua ptilosis intense viridia. 
Psittacus squamosus Lath. 


Rostrum, pedes et ungues obscura; orbitae nudae, pallidae, Lon- 
‚gitudo 81/2”. ‚Habitat in Cajenna; proximus Sit. versicolori. An 
eadem, junior avis? 


143 


14. Ps. nigrieollis. Viridis, collum anticum. pectusque. nigra; | 
sinciput orbitaeque sulphurea; lora lineaque ad latera colli alba; ab- 
domen obscure viride; remiges rectricesque nigrae, marginibus coe- 
ruleis. 


Psittacus nigricollis Lath.. Synops. Av. Suppl. 


Rostrum pedesque nigra. Magnitudo Palaeorneos Alexandri. 
Habitat in Drasilia (2). 


Observatio. Descriptio ex icone. 


+15. Ps. carolinensis. Supra saturate viridis, infra flavescenti- 
viridis; caput, collum anticum et facies ochraceo- aurantia, sine rube- 
dine; abdomen subaurantium; vemiges virescenti-coeruleae; regio 
periophthalmica nuda, tectrices alarum inferiores laete virides. 


Ps. carolinensis Linn., Gmel. ‚(synonymiae: pars maxima spec- 
tat ad Silk. Judovicianam), Lath. (exclus. var. ß), Kuhl.].c. p. 
25, n. 18» 


Habitus Sit. ludovieianae. Longitudo 9:4. Habitat in Caro- 
lina. (Mus. Lugd., fide Kuhl.). 


16. Ps. Jaguilma. Viridis; remiges apice fuscae; orbitae (an 
_ potius irides?) fulvae. 


Psittacus Jaguilma Molina Hist. nat. Chil. p. 228, Gmel. 


Turturis magnitudine; cauda longa, cuneata. Habitat in regno 
Chüensi, aestäte in montibus Cordüleras. 


Avis (ide Poeppig) in Chili mensibus Junii et Juli gregibus 
ingentibus adveniens (v. Z’rorieps Notiz. aus dem Geb. der Natur- 
und Heilk. Bd. XXIII. pag. 280). 


244 


17. Trichoglossus capistratus Fig. et Horsf. Transact. of the 
Linn. Soc. 15. p. 290. Vide Zrichogloss. multicolor, pag. 554). 


18. Ps. pygmaeus. Ptilosis tota eleganter viridis, plumarum 
omnium apex virescenti-flavus; remiges intus obscurae; rostrum al- 
bidum, cera obscura; pedes plumbei. 


Psittacus pygmaeus Gmel., Lath. et reliquor auctor. 


Cauda longula, cuneata. Longitudo 6° (mens. angl.). Habitat 
in insulis maris pacifiei (an in O-Tehiti?). A cel. Latham ad spe- 
‚ ecimen Musei Leveriani descriptus. 


19. Ps. lineatus. Viridis, remiges subtus fuscae, margine inte- 
riore pallidae. 


Psittacus lineatus Linn. Syst. III. App. p. 223, Gmel., Lath. 


Habitatio dubia. Magnitudo Turturis; remiges subtus fuscae, 
margine interiore pallidae, unde alae subtus lineis pallidis longitudi- 


nalibus, tenuissimis; cauda cuneata corpore paullo longior. 


20. Ps. peregrinus. Viridis, subtus ad flavum vergens; tectrices 
alarum superiores in medio pallide fuscae; unde in alis fascia lata; 
cauda brevis, cuneiformis; pedes pallide rubri. Longitudo 8”. Insu- 
lae maris pacifiei. 


x 


Psittacus peregrinus Lath. Vide Trichogl. palmarum. 


B. Cauda brevi, conica sive recto-truncata. 


21. Ps. dubius. Ptilosis viridis; collum totum rufescens; caput, 
.mentum et alae viridia; alula extus remigesque coeruleae; rectrices 
flavido-virides, quatuor intermediae apice coeruleae, utrinque exter- 
nae quatuor ibidem fuscae. ; ie, 


Psütacus dubius Lath., Kuhl\c. 


7145 


_ 


Rostrum pedesque pallide vornea; regio a rostri basi ad oculos 
et circa hos nuda, flavescens; cauda cuneata, brevis. Longitudo 9. 
Habitat... ? Aflinis, ut videtur, Piono fuscicapillo. 


Observatio. A cel. Lath. ad specimen Musei Britanici descriptus. 


22. Ps. Sosove. Viridis; macula alarum tectricumque flava; 
rostrum et pedes grisea. 


Petite Perruche de Caj. Buff. Pl. enl. 456. f. 2. (figura 
cum descriptione parum congruens). Psittacus Sosove Gmel., 
Lath. 


Habitat in Cajenna, Gujana. * 


Observatio. Buffonii icon monstrat uropygium et crissum 
flava. (Vide Sit. -Tuipara). f 


23. Ps. unicolor.  Ptilosis tota rubra; notaeo coccineo; remiges 
versus apicem nigricantes; rostrum aurantium;. pedes nigrescentes; 
cauda subgradata. F 


Lori unicolor Le Vaill. 1. e. t. 125. Psittacus unicolor 
Bechst. in Lath. Uebers. d. Vög. S. 05, Ruhl. 1. c. p. 309. 


Longitudo 10”. Habitat in /ndia orientali. Vix ab Eoe rubra 
diversus. Icon sine dubio e specimine domefacto. 


x 


24. Lorius /sidori Swains. Zool. Illustr.. Sec. ser. n. I. (Vide 
obseryationem in fine descriptionis Bois variegatae pag. 561). 


_ 25. Ps. orientalis. Viridis; alarum margo remigesque primariae 
’ o 


eoerulescentes; cauda versus apicem nigra et coerulea, apice flava; 
rostrum rubrum, apice flavum. 


. Psütacus orientalis Lath., Kuhl.. 


04 


746 


Pedes flavi;ımagnitudo Psillaei aestiöi. Habitat in /ndia: örien- 
tali. Uti videtur, tam Psitacoidi;sumatranae quam Psü. gramineae 


proximus. 


26. Ps. havanensis Kuhl. Plümae colli lateralis ‘et totius cor- 
poris inferioris lilacinae, omnes nigricanti-einctae; dorsum, alae ab- 
dominisque latera saturate viridia; cauda supra virescenti-purpurea, 
lilacino -reflectens, subtus viridis; remiges primariae basi virides, apice 
coerulescenti-nigrae; sequentium basis alarumque margo angustus 
sanguinea; caput supra viridi-coerulescens; facies virescenti-coeru- 
lescens. 


Psittacus havannensis Kuhl. l. ce. p. 79. n.. 138: 


An sane adultus sit, hav. auctorum ? 


27. Ps. aureus. Ptilosis tota flava, excluso alarum margine ro- 
seo; rostro, pedibus, orbitis ac cera incarnaltis, 


Le Perroquet d’or Le Vaill.1. c. t. 138. Psütacus aureus 
Bechst. in Lath. Uebers. d. Vög. S. 105, Kuhl. 1. c. p. 99. 


Habitus Pioni Senegali. Certo ejusdem varietas ! 


28. Ps. adscitus. Viridis; pileus 'stramineus; 'genae eleganter 
coeruleae; dorsum atrum, .flavo-striatum; tergum lutescens; pennae 
scapulares nigrae; tectrices alarum remigesque intense coeruleae, vi- 
ridi-limbatae; crissum rubrum; recetrices laterales coeruleae, margine 
et juxta rhachin maculis parvis obscuris notatae, mediae obscure 


virides. 
Psittacus adscitus Lath. 
Rostrum stramineum; pedes.obscuri. Longitudo 111%". Patria..? 


Observatio. - Descriptio, uti videtur, ex icone. 


747 


‘ 
29. Ps. purpureus. Frons flava; vertex purpureus; collum, 
dorsum, alae et cauda viridia; jugulum, pectus et abdomen grisea 
(Srench-gray); humeri coerulei; torques nuchae flavo-fusca. 


Psitacus purpureus Dietriehsen Philos. Mae. 1832. p. 387. 
"Habitat in “Nova - Hollandlia. 
30. Ps. simplex. Viridis, supra obscurior, rostrum et pedes cana. 


Sonnerat. Voy. &-la Nouy. Guinee pag. 76. t. 28. fig. supe- 
rior. Psittacus. simplex Ruhl. ]. e. p.. 66. 


Irides dilutissime flavae. Magnitudo Ps. Galguli. 
.Observalio. Iconem supra citatam. non vidi. 


Psittaci auctorum’ sequentes nullo modo definiendi e foro (orni- 
thologico) relegandi sunt: sit. ater. — Psit. choraeus. — Pit. 
coeruleocephalus. — Psit. erythrochlorus. — Psit. atricapillus. 
(Forsan Eos ornata. Vide hanc pag. 562). 


Desideratur descriptio psittaci. cujusdam a cels. Forsteris in 
insula Zanna observata, et istis paucis verbis indicati: „Auf der Ebene 
in dem Walde hielt sich eine Menge grosser Papagayen von schönem 
schwarzem, rothem und gelbfleckigem Gefieder auf, sie sassen aber in 
den Gipfeln der Feigenbäume, wo sie, wegen allzu: grosser Höhe 
und des dicken Laubes mit Schrotschüssen nicht zu erreichen waren.“ 
(Forsters Reise um die Welt. II. 8.264), An Platycerei species? 


g4* 


148 


Cacatua ° a 
eristata b 
galerita Q 
Leadbeateri 
moluecensis 


, Philippinarum 


roseicapilla 

sulphurea . 
Calyptorhynchus . 

Banksii H 


funereus * 


Leachii E 

stellatus = 

Temmincki 
Charmosyna R 


papuensis . 
Coracopsis . c 
mascarina . 
nigra . < 
Corydon » s 
galeatus . 
Coriphilus , a 
cyaneus . 
euchlorus . 
Kuhlii . 
saphirinus . 
solitarius . 
Dasyptilu . 
Pecqueti . 
Deroptyus . . 
; accipitrinus 
Domicella 2 
atricapilla . 
coeruleata , 
garrula . 
Borg: 2.172,% 
punicea . 


INDEX. 


Pag. 
A . 504 
A .« 695 
. . 694 
. . 692 
a . 6953 
R 2 0425 
: . 691 
s . 695 
° .« 503 
2 .. 686 
. - 688 
R . 685 
. 6885 
. 684 
. . 495 
q . 555 
. . 501 
. + 679 
. 680 
2 . 504 
. - 689 
5 . 494 
E . 564 
B . 564 
. + 566 
5 . 563 
8 . 565 
. .- 502 
2 . .681 
x . 492 
3 ..541 
2 . 495 
R . 567 
NR 
3 .« 570 
. . 568 
& . 569 


Eclectus.' B B . 
grandis . . 
Linnaei 3 > 

Eos - . . I 
cervicalis . 5 
cochinchinensis . 
guebiensis . . 
india .- . . 
ornata SER 
rübtas. % E 
variegata . . 

Euphema h . . 
chrysostoma . 
discolor 5 . 


pulchella . z 
undulata . ° 


Licmetis = . . 
tenuirostris . 5 
Microglossus . . 
aterrimus . . 
Nasiterna Hs . 
pygmaea . & 


Nestor ö - 
hypopolius . . 
Nymphicus . 2 . 


bisetis . + 
Novae-Hollandiae 
Palaeornis . . ° 


Alexandri . R 
barbatus . 5 


bengalensis ,. » 
borneus e: N 
columboides . 
eubienlaris » r 
cyanocephalus , 
incarnatus 
malaccensis = 


. melanorhynchus FR - . 514 vulneratus . + 

„pondicerianus .. s ® . 512 zonarus . 3 
BODEN eier 0 ent, c.Ago Wolytelis BI e, 

fOrmoanBN „AL. * 3. BT, 530 « Barrabandi . 
Pionus , e > Sn ® . 497 Prionituru . ° z 

. Barrabandi ET 2560 platurus - . 
brachyurus at “ . 615 Psittacodis . RER 
Caica . . u ; . 609 gramineus . . 
fuscicapillus . . - +. 611 magnus . . 
gulieaukin” „5 ur ao Paragua.  .» 3 

. Le Vaillantii - - . . 614 sumatranus . 

. Maximiliani - R P . 605 Tarabe x x 
melanocephalus . Fr » 608 Psittacula .* + . 
menstruus . R x . . 602 batavensis . 

. Meyeri 3 - % . 615 cana + . . 
purpureus . . . . » 606 Culacissi- 
senegalus , . . . . 612 Desmarestiü . 

.senilis . . v E y . 604 Galgulus . : 
sordidus . . F » 607 Hueti . . . 
vulturinus £ L . . 610 malaccensis » 

Platycercus . = 2 ; N, . 191 melanoptera 4 
amboinensis a : . 539 melanota . . 
auriceps . . . . . 524 minor . . . 
Barnardi . : N - „598 passerina . 2 
caledonicus : . 552 pileata . . 
erythropterus . . DM 030 pullaria +.» 
aythroda a. 03° NER BD ESF Anozpurata.,  % 
eximius d e . “ . 550 roseicollis , , 
hysginus . . . 540 surda + . . 
icterotis . . . P 550 Swindereniana , 
jonquillaceus , . : . 533 torquata . . 
multicolor . a R . . 528 Tovi . RER 
Novae-Guineae , - . . 554 Genus ? s R z 
Norvae- Seelandiae . > . 526 Psittacus Fieldü 
paciicus .-°, a ED . 524 Psittacus - x + 
Pennantü . . . 555 agilis . e . 
pileatus . , . . . 528 albifrons . . 
scapulatus . P & r . 537 amazonicus , 
ulieteanus . “ . a . 527 autumnalis „ 
venustus . . . , Bouquetü .„ , 


750 


brasiliensis . , 


dominicensis _ 


„ Dufresneanus 


Erithacus . 


‚erythrurus . 
‚festivus , »_, 


Sittace 


havanensis 


hypochondriacus 
- leucocephalus 


ochrocephalus 


poecilorhynchus 


Pretrei s 
pulverulentus _ 
vinaceus « 
xanthops + 


. . . 


_ acuticaudata 
„Anaca . . 


Aracanga . 
Ararauna . 
aurea . + 
ceactorum . 
Caninde . 
Chiripepe , 
chlorogenys 
eruentata 
euops +» . 


flaviventris . 


glauca . 
gujanensis . 


hyazinthina . 


Jendaya . 
Dlligeri + 
lepida . . 
‚ leptorhyncha 
leucotis 5 
ludoviciana 


lutea . : 


+ 


„Macao . . 
.„Macavuanna . 
‚melanura ,„. 


militaris Re 


‚murina . .. 
.Nenday . . 
‚nobilis , . 
„pachyrhyncha 


patagonica . 
pertinax , . 


Peigii+sr;  . 
severa . 
solstitialis .» 
Sr. ', 
. Tirica . F 
tricolor ri 
AR, 5 f 
Tuipara 
vittata . 
virescens 
xanthoptera 


Tanygnathus . 


macrorhynchus 
marginatus . 


Trichoglossus 2 


aurifrons . 
australis 


. 


+ 


chlorolepidotus . 


cyanogrammus 
haematodus 
multicolor . 
palmarum , 
pusillus nn: 


pyrrhopterus 
rubritorquis 


Triclaria A 3 


cyanogastra 


. 


da E y4 2 


A v 
(Fr vAATDS HIER, 


Tab: XXI. 


bhand/. der matken, physir. Solasse. Bel ı 2 


I 
‘ LUPR? Hr Inrgrar s 


B7F, . 7 
Indie : ZZ 


Tab XXI 


Vbhonndl dee madhem pÄso Gase Did! 


Urt et „4 


we 


TH, 


t Wogsats wrrlltt 


P 


274 


nYlasoe 


MHban 


NAI\ 


Tal 


{ 


7 
N Dre rachy 4, ya Ad. 


Tab:XXV. 


«A bhanıdl!, der malbhen, ahysio  Nbasste Wa LM. 


ae i 5 n e i Pi & . n 4 { 
v R f i Er « = ? 2 DEN 
‘ i E rn 
j x ! \ 
> - 
a s 
» 
2 ' 
. v 
. I h" ; 
b 
en [2 
R 
v 
2 4 R e 
. 
j f 
® 3 
\ \ 
- 
x 12 N 
+ Od 
F 
2 . \ 3, 
R h 
i 
; 
P 
’ r > 
> a . 
Y r » 
u 
j = 
j 
ü 
» 2 
7 f 
F 
’ 
y 
Br; 
A f 
A 
. 
gg 5 [ 
u ' 
A 
.“ 
7 
f ’ 
u f 


u u a 


ee 7 EEE Er TED 


Gaacamayı Pen: Arcar 
cc 


Pr 


I 2 
Sartre yanıa. 


ab: XXVL. 


Abhanıd/. eder muthermn. pehgseo, I Konse Wh HF 


1G 00 Yorhymohi SHALL. 


Tab: NXVI. 


= 
nr 


Mi 


FRE 


“