Livres donnes en 1912 ä la Biblioth&que du Conservatoire botanique de Geneve par T WILLıAM BARBEY. DI TEN DIENT Im a, m mn —— no g: b - 5 2 “ he «€ a ü = 3 8 4 ” d @ 3 » Bi E it ° ® « q He .Arıarı a DUPLICATA DE LA BIBLIOTHEQUE DU CONSERVATOIRE BOTANIQUE DE GENEVE VENDU EN 1922 f x ’ “ f. va we ı A A & FARNCY TAREIT Y & ag SAIOPA CHAT" Be: a g er BG a: =D F I wu > 35% = Da ed: 4 aber Nr * Neue Entdeckungen ganzen Umfang a der Pflanzenkunde, herausgegeben von B...:0 Di. DE @ ll, sau ART uk rt aNtd Ale GARDE Zweyter Band.” en ee ine nn ma nenn Mit z Kupfertafeln. Leipzig bey Friedrich Fleischer 1.821. FE R N “ r ; Ä RR END si: grälbe nd nes iH BE Rn as ss EeRNIEN Eu Iy; Be dr) bes Kebare er gro Vasi Er Er Ai 83 En SWL? SSH nn 5 ke = ; %., ® 2 2 Sum an fen en ug ol - Sur ; BR in la in a, Ber Dee box An RUN NS her djanram ir Aa: ne ar EN Pr WR, hy ne, le) E E Ko Pe as] i% f ; ws A at w Ren er Y 4% „a 2 Rissg: FRE K Ak e‘ Di 0. DE Pe PR NT ax GAR Rx 5 Lädt an \ n. r Inhalt. I. Eigene Abhandlungen. x. Nareissorum conspectus. . b 1 — Z2 2. C.B. Trinius agrostographische Beyträge. — 35 — 94 5. Species plantarum minus cognitae. .. — 95 — 175. 4. Bemerkungen über den Bau des Nelum- bium speciosum W. S . x — 176 — 178. 1. Uebersicht der neuesten botanischen Literatur. A. Phytograpbie. ı. The botanical register, n. 49 — 65. — 181 — 135. 2. Steph. Elliott's skerch of ıhe botany of South - Carolina and Georgia, n.I—V. —_ı56 — 109. 5. Henr. Mühlenberg descriptio graminum ix Americae septentrionalis. 5.9 — 199 — 205: 4. A catalogue of plants, growing sponta- neously within thirty miles of ıhe city of New - York. F : - . — 204 — 206, 5. Silliman’s american Journal, vol. ı wie. 4% ı . - . R —206 — 208, 6. W. J. Hooker’s musci exotici, vol, 2, n, I — 23 . . . . — 208 — 220 7. A. H. Haworth’s nel planta- rum succulentarum. . — 220 — 222% 8. Rob. Sweer’s hortus REP bondi- - nensis. . . — 222 — 227. 9. Fr. Marschall a Bieberstein or tauri- co-caucasica, tom, . . . — 225 — 243. »0. Vine, Tineo Stil rariorum Sieilise i Ä . f — 145 — 244. x1. Ant. Sebastian: flora romana,. ; S. 244 — 24h. 12. C.B. Presl cyperaceae et gramineae si- culae, . Kuda .\ - * . 248 Zr 255» 13. G. Wahlenberg Nora upsaliensis. . — 1255 — 255. 34. Asiatick researches, vol. 13. Wallich's indianplants. . et — 155 — 250; 15. C. J. Hartmann genera graminum in Scandinavia indigenorum. . 002459 — 260. 16..C. B. Trinü fundamenta agrostogra- phiae. .r . . “ . . —.260 — 270. 17. ArBertoloni amoenitates, italicae. « — 271 — 274: 15. Stockholms academiens handlingar, ıg16 u 1820. . .. ., . ° ” —274 — 284 19. Annales generales des sciences pbysiques, tom. 4. A. Richard onassanhte du genre Hy- drocotyle. IR J . - ; — 285 — 292. 2b. Me&moires du musdum d'histoire natu- relle, vol. I » . ® . . = 205 295. 21. J. G. C. Lehmann monographia generis Potentillarum. . . ' — 296 — 208, a2. H, T. L. Reichenbach uobrkulgn ge- " gneris Aconiti.. 'e . . . = — 209 — 501: 23. Journal of science and the arts, Lond, 1817 — 1820. « . . > is — 501 — Zob: | 24. Nees ab Esenbeck horae oe bero- linenses, . . . . art — 506 — Zıt. H. F. Link et F. Otto icones plantarum selectarum horti botanici berolinensis, fasc. 7. '.. . , —5I1 — 512, »26. D.F.L. ar hleöhandar animadversio- nes in Ranunculeas Candsliii, sect. 1.2. —313 — Zı5. a7. C.G. Ehrenberg sylvae mycologicae be- | rolinenses, null ern) IB m Zube B. Systematik. a8. T. F.L. Nees as Esenbeck radıx plan- tarum mycetoidearum. .„ . 0317 — 519. . 29. A. F. Schweigger de classificatione plan- tarum EN $ De A C. Physiologie der Pflanzen. | 30. A. Henschel von der Sexualität der Pflan- ZEN, : (% . Valle 550% 31. G. A. Giobert "del sovescio di segale. ‘ Eettere dilucidative e coment, n. 1-6 Risposta del Conte Ferri alle lettere di -Giobertn . 117382 IPs ee: ı.0—350 — 356; 52. Compte rendu des travaux de la sociere d’agriculture de Lyon ıg19 —1820.| —336 — 357. 55. Aubert dw Petit -Thouars:cours de \i pbytologie. F z u .0337 — 358. 34 C. A. Agardh de hietamorphösi alga- TunRTmROR t.N Si, „silurı 8 —339 = 345 55. J. F. Schoup fremstilling af Plante-.Geo- u£ graphien. - » . . Eee > — 5465 Erklärung der Kupfer. Taf. I. Fig. r. Bertolonia paniculata. * ($. ızo. ııı.) a: Die offene Blüthe, 3. Die Geschlechtstheile und Nektarien. 4. Die Stigmen. 4. b. Eine einzelne Antlire. Fig. 5. Gyneteria incana. * .($. 155. ig 6. Blume vergrössert. , 7..8. Die’ weiblichen Blüiheben. 9 — ı1.. Die mittlere Zwitterblürhe. ‚Taf. HI. Fig. ı. Bigelovia brasiliensis. * (S. 150.) 2. Einzelmer Fruchtboden mit Blürhen. 3. 4. Einzelne Zwitterblüthen. 5. 6. Kapseln. Fig. 7. Gussonia discolor. * ($. ııg.) 8. Einzelne Kätzchen. 9. Männliche, 10. Weibliche Blüthe. Taf. III. Sebastiania brasiliensis. * ($. 118.) Fig. ı. Blühender Zweig. 2. Eiwas vergröfsert. z. Weiblicher Theil. 4. Frucht durchschnitten. 8 sl sbörinng kinolatngtk En rel! 9uade [227 wi rd 4: ER y Bass ade idlaesz) De Zu Me sie sich. Se ir = et LE RM art sa 2. I “ “ LEN 5 a77 ur isl ED Er I het url ed; RT m , 2 « n k u | Ri I 5 ac = f ”” de: ET ee RR ha Fr er > 1 > RG Be i Be a Br 8 an Zar k ee ” » BR a Er ER ” I ha E83 Ararg u en) we ‚ein? Sn rer 2 rn Ra UN ei a + ee es gar. j er r $ Bi bus ua u a is RM BR WR 1. NARCISSORUM DOIN:S PE CT 8% | AD BALBISIUM, PROF. LUGDUNENSEM, | EPISTOLA. Ti potissimum, mi Balbisi, inscribendum esse putavi hunc libellum, quod ei Te mea caussa omnia velle et participem libenter esse laborum meorum notum mibi est atque exploratum. Accedit; Te in eä felicissima Europae australi parte et iuventutem egisse et virili aetate florere, quae Narcissorum est vera patria. Anxit me enim saepius atque etiam magis sollicitavit obscuritas ea specierumque con- fusio, qua bellum hoc genus premitur. ‚Quippe, si recesseris a rei herbariae patribus, Clusio maxime, Lobelio, Bauhinis atque ipso Parkinsonio, qui optime species distinxerunt, recentiores adeo ne- glexerunt et patrum observationes ipsamque natu- ram, ut Linnaei characteres fere e siccis promti exemplaribus fuisse videantur, synoniymorum profe- cto summa sit confusio. Nostrae quidem aetatis ho- mines alacri studio iterum agitare id genus coepe- et 4 5 Eigene Abhandlungen. runt, Loiseleurii inprimis, Teporii atque Candollü nostri exemplis, qui spontaneos Galliae australis Italiaeque Narcissos examini subiecerunt. Celebra- lissima .est Anglorum opera in hoc genus collata, quae tot species produsit, ut Sweetius in hor- to‘suburbano londinensi plus quam quinquaginta enumeret, Haworihius etiam in nuperrimo syn« opsios succulentarum supplemento duplicet nume- rum. -Inde autem id potissimum- proficisei ‚mihi videtur, quod genus hoc, vel in hortis cultum, fa- - illime formas mutet, Salisburius autem ac Hawor- thius adventitiam quamlibet formam fortuitamgue pro stabili habeant credantque sufhcere, ut species ea construatur. | Quae specierum anglicarum infinitas cum me magnopere protinus consterneret, dein autem la« cesseret etiam, ut ipse periclitarer Narcissorum exa» men; scripsi ad amicum londinensem, ut bulbos specierum omnium ex hortis magnae Britenniae con- Quisitos mihi mitteret. Promtissimae eius curae cessit, ‘ut ex Änglia, Scotia et ipsa Hibernia sufh- eientem bulborum numerum comparatum acciperem. Terrae tempestive commissi, vere praeterito fere omnes floruerunt, unde opportunitatem nactus, plan- tas cum iconibus descriptionibusque eomparandi, consilii duxi, hanc elaborare dizsxeuyv, ut stabiles praeprimis species firmentur, ut synonyma rite con- ferantur, totaque generis historia naturalis non ab- L Narcissorum conspectus. 5 solvaiur, sed inchoetur. In quo quidem studio me ‚eliquando forte lapsum fuisse largior: peto autem a Te, Europaeque australis botanophilisi viris, ut errorum me arguant humaniterque symbolas confe- rant ad uberiorem huius generis illustrationem. ‚Wale, mi Balbisi, ac persuasissimum habe, me et Tui esse amantissimum et beneficiorum, quae in me eontulisti, semper memorem, I. LIBRI PRAECIPUE CONSULENDIL. Jo. Parkinson Paradisi in sole ern terrestris. Lond, 1629. fol. Ol. Rudbek Campi elysii liber 2; Upsal. 1701. fol. Jac. Barrelier Plantae per Galliam, Hispaniam et Ita- liam observatae,, Paris. 1714. fol. 03 Ant. Gouan lllustrationes botanicae. Tigur. 1773. fol. P.J. Redout€ Les Liliacekes, vol, 1 — 8, ä Paris 1802 — 1816. fol, 'Fhe botanical magazine, vol. r — 44» Lond. 1787 — ıg16. 8. _ J. L! A. Loiseleur - Deslongchamps Recherches histori- aues, boraniques et medicales sur les Narcisses in- digenes. 'a Paris 1810. 4. A. H. Haworth in Transact. ‚of ıhe Linnean society. vol. 5: . Eiusdem Miscellanea naturalia. Lond. 1803. 8. Eiusdem Synopsis plantarum succulentarum. Lond, 1812. 8. Eiusdem Supplementum plantarum' 'succulentarum: adiungitur Narcissorum revisio. Lond ıg19. 8. R, 4. Salisbury Prodromus en in borto ad Chapel - Allerton. Lond. 1796. 8. Idem in Transactions of the horticultural sdkiey: vol, x. 6 ‚1. Eigene Abhandlungen. . 1.‘ TRIBUUM DISPOSITIO. ) a. Hermione Salisb. in Transact. of hortic. soß, 1. 357. Haw. suppl. suce. 137. . Corona exigua, stellaris vel urceolata, Jaciniig corollae plusquam ter aut quater brevior.‘ Tubus ‚gracilis. Stamina inaequalia. Stylus rectusinclusus, Spatlfa 3-, multiflora. it (1. N. serotinusL. 2. viridiflorus Schousb. 2. JonquillaL. ‘4. TazzertalL. 5. primulinus Haw. 6. longiflorus Willd. 7. patulus Lois. $: pölyan- thes Lois. 9. niveus Lois. 10. unicolor Tenor, 11. orientalis L. 12. dubius Gouan.) b. Narcissus Salısb. 1. c. Haw. 1. c. 148. Corona brevis, integra, patellaris, margine dis- color, subscariosd, laciniis corollae plusquam ter aut quater brevior. Tubus laciniis corollae brevior. Stamina inaequalia. Sıylus rectus subinclusus. Spa- tha’ subuniflora. & (13. N. ers L, 14. maialis Curt. 15. @- diiflorus Salisb.. 16. biflorus Curt.) c. Queltia Salisb. 1. c. 351. Haw. I. c. 123- Schis- "anthes Haw. ]. c. 128. Ganymedes Salisb. 1. c. 353. Haw. 1. c. 130. Philogyne Salisb, 1. c. 355. Haw. La | Corona repanda, lobulata, urceolaris,, laciniis corollae dimidio brevior. Tubus lacinias aequans. Stamina inaequalia. Sıylus subexsertus. Spaiha uni-, "pauciflora. | - I. Narcissorum conspectus: 7 (17. N. incomparabilisL. 18. odorusL. 19. - friandrus L. 20. trülodus L.) d. Aiaz Sälisb. ]. c. 243. Haw. 1. c. ııı. Corbu: laria Salisb. l. c. 349. Haw.l. cu 120. Corona subrepanda vel integerrima‘poculifor- mis, lacinias.corollae aequans ve] superans, Stamina aequalia, subdeclinata. Stylus subexsertus, Spatha uniflora. (21. N. PseudonarcissusL. 22. minor L. 23. moschatus L, 24. Bulbocodium L. 25. albicans Haw.) Il. SPECIERUM ENUMERATIO. a. Hermiones. 1..N, serotinus L., corona subcrenulata brevissi- ima, foliis subulatis, scapo gracili, ‚spatha uni- aut multiflora. iz N. autumnalis minor Clus. hisp. 252. \Dalech. 1522. Park. parad, t. 89. £. 3. (male). f. 4. (male). N. serotinus Clus. Ahist..1. 162. Ger. em. 131; Zinn. sp. pl. 2.417. Willd, sp. pl. 2. 41. ‚Poir. in enc. 4. 426. Desfont. atl.1. 283. t. 82. (optime). Bivon. Bernard,sie. pl. cent. 1: p. 56. N. parvus Dodoz. 228, Lob, ic. 122, "N. XVIL, antumnalis Tabern. 1002. N, albus autumnalis minimus C. Bauh. pin. 51 Rudbek, elys. 2. p. 64. f. 8. Tourn. inst, 355. N. IV. s. autumnalis J. Bauh. hist. 2. 66 3» 8 „+ Eigene Abhandlungen. “N. .aAutumnalis vulgaris Cupan, panph. t. 38. } Hermione obsolera Haw. suppl. 146. (sola Pai- kinsonii.fide admissa.: .In nota. ad sequentem spe- ciem dubius haeret de .Parkinsonii f. 3.,: licetipsk ‚Parkinsonii verba probent, ipsum Clusii Narcissum autumnalem-minorem fingere voluisse. ) Habitat in Sicilia, Sardinia, Hispania australi ‘et Numidia. Floret Octobri, | BY. i Bulbus ovatüs, tunica nigra obvolutus. Si primum: florem..profert, foliis destitutns est. Vagi« na sola tubulosa, membranacea scapum ambit. Deinde foliz progerminant subulata, linearia, fal- 'cata, sesquipollicem aut duos pollices longa. " Sca- pus gracilis, subnodosus, ' semipedalis, pedalis, Spathe: membranacea, iunioris plantae uniflora, adultioris: multiflora, pedicellis inaequalibus. ‚Ca rolla albida, laciniis lineari-lanceolatis acutis, striar tis, patentissima.. "Corona minima, sexpartita, flava. 52. N. viridiflorus Schousb.,; corona campanulata brevissima ‚‘ laciniis 'corollae linearibus distantibus, alternis ‚apice uneinatis, ‚spatha multiflora, folis teretibus fistüulosis. | «N. iuncifolius ‚autumnalis , ‚flore viridi Park. par rad. p. 94..t. 93: f. 6. N. viridiflorus Schousb. Maroce. 155. t.2. Hor- nem, hört. hafn. 1. 316. Bot. mag. 1687: Hermiöne viridiflora Haw. suppl. 147- st Habitat ad columnas Herculis in Hispania austra- 1: Narcissorum eonspectus. 9 4i, in ägro.Tunetanoet Mauritania, Floret Octo- bri. - Odor floris vulgarem Jonquillam aemulatur. 3. N. Jonguilla L., corona eyatbiformi plicato« crenulata triplo breviore lacinüis ovatis alternis la- tioribus, tubo corollae elongato, spatha mul:iflora, scapo compresso, foliis linearibus canaliculatis, N. iuncifolius minor Olus. ‚hist. 1.159. Dodon, 226. Dalech. 1520. 152T. N. africanus praecox Zodel. hist. 62. ic. 120. N. VII. iuncifolius I. Taderz. 999. * N, iuncifolius luteus minor C. Bauh. pin. 51. J. |Bauh. hist. 2. 607.: Tourn. inst. 355. Park. parad. P- 94. N. maior iuncifolius Moris. sect. 4. t. 8. N. Jonquilla Zizn. sp. 2.417» Willd. sp. pl. 2. At. Bot.mag.ı5. Aed.lil. 158. Foir. in ene. 4. 427. Ger. gallopr. 147. Gouunsflor. monsp. 304. Cand,. fl. gall. 3. 232. Hermione iuncifolia Salisd. in Hort. trans. 1. 357. Herm. Jonguilla Zaw. suppl. suec. 137. .":ß. N. tenuior Curt.bot. mag. 379. Haw. in Linn, trans. 5.245. Äit. hort. kew. 2. vol, 2.214” Hermione: tegulaeflora Salöisd. in Hortic. trans, I. 363. 5 ‚Hermione tenuior Haw. suppl. suce. 145. Habitatin Gallia australi. Flor. Aprili. Scapus sulcatus, . angulatus. Spacha saepius bi- aut trillora, Dieitur - 10 . „AsEigene Abhandlungen; - N. angustifolius Willd. enum. 351. ‘ Lacinia& corollae cerinae vulgo, sunt albae in hac varietatex spatha biflora. | | 4. N. Tazzeseta Li, corona campanulata integerrima laciniis corollae discoloribus triplo bre= viore, spatba multillora, Wscapo teretiusculo, foliis ‚plänis obtusiuscnlis glaucescentibus. i N. 'medio luteus Zodel. hist. 60. .'.e, 114. alter Dodon.‘224.° Dalech. 1518. Ä N. VI medio lufens Tadern. 999. N, medio luteus, copioso flore, odore graviC. Bauh. wu 50. * Tourn, inst. 354. Rudb. elys.2, p- 57. kin N. multos ferens flores, medio luteus, narbonen- sis J. Bauh. hist. 2. 60 N "N. narbonensis, medio luteus Park. parad. t. 81. f.. 3. N, calyce fimbriato, medio croceus Moris. sect. 4. rab. 8. N. africanus aureus maior Merian. flor. t. 12. ] "ON, "latifolius albus medio. croceus Barrel. ic. 918. 919. 920: 925. 926. 933. 934. "N. Tazzetta Zinn: sp. pl. 2.416. Willd. sp. pl. 2.38. Quer fl. hisp. 5. 477.» Desfont. atl. 1. 282. "Brot. fl lusitı 1. 551. Gouan, fl. -monspel. 304. Cand. fl gell. 3. 231. Sebast. fi. rom. 124. Smith prods. fl graee. 1. 220. Siäth. fl. graee. ı 308. y \ ‘ fe 1. Narcissorum eonspectus. 11 lxinb. fl. iap. 131. © Zam. ill. 229. 6.2. Bot, . mag.925. Red.dil. 17. Hab. in Gallia australi, Italia, Sicilia, ER nia, Lusitania, Numidia, Graecia, Asia minore ipsaque laponia. 5. N, primulinus Haw., corona he, patula laciniis corollae ovato.- subrotundis triplo breviore, tubo longissimo , spatha multiflora, scapo subcom- presso, foliis linearibus canaliculatis viridibus. N. iuncifolius. prior Clus. Aisp- 250%. U. Zist. I. 159. maior Dodon. 226. .C. Bauh, pin. 51. Moris. sect. 4. 1.8. Merian. flril. 14. Tournef. inst. 355. * N. bifrons Bor. mag. 1186. ß. 1299. Hermione stellaris Salisd. hortic. trans, I. 359% Narc. compressus Aaw. in Linn. trans. 5. 245. Hermione bifrons Saliss, hortic. trans. 1. 359. Narc. primulinus Zaw. syn. suec., 329. Hermione primulina Haw. suppl. suec. 140. Hab. in Hispania. : Floret Aprili. A N. Tazzetta similis difiert scapo teretiusculo, foliis planis glaucis. \ .u.6. N. Jongiflorus Willd.,. corona .brevissima sex- partita, laciniis corollae oblongis mucronatis, tubo ‘duplo brevioribus, scapo teretiusculo, foliis linea« ribus planis virentibus. N: latifolius, flore prorsus flavo Claus. hist I. ‘156. 1.8 «I. Eigene Abhandlungen." N. d’Argiers, aut aegyptius vocatus Lobel. adv, 2. 491. ng N. Iuteus polyanthos et eonstantinopolitanus C. Bauh. pin. 50.51. Tourn. inst, 354. 358: an N. d’Argiers "shake totus Juteus Moris. sect. 4. tt. 8. “N. tereticaulis Zaw. in Linie trans. 5. 245. 'N. longiflorus Willd, enum. 351. N. praecox Tenor. fl. neap. I. p. 146. t. 27% Hermione leucoiifolia Salisb. in Aortie. traus. Ts 32. 23434" veakahbe Wi al An ‘Hab,in Oriente. Floret.Maio. N. Tazzettae simillitns differt corona sexpartita, tubo magis elongato, foliis virentibus. N. primu- linus potissimum differt et foliis canaliculatis et scapo compresso. 7.N. patulus Lois., corona cyathiformi chuzhe lobata laciniis corollae discoloribus alternis latio- ribus quadraplo breviore, spatha multiflora, scäpo teretiusculo,, folüis canaliculatis‘ glaucescentibus. N. praecox, simplici lore Clus. hist. 1. 154. (Eo- lia iusto latiora.) "N. plures ferens flores, praecocior J. Bauh. hist, 2. 603. | | “N, medio‘luteus, wmaioribus floribus C. Zauh. pin. 50. i | N. medio Iuteus, polyanıhos Ger. em. 124. f. 8-_ N. medio luteus, copioso flore Rudb. sh 2. 57. ı1. | N 1. Narcissorum conspectus. 13 N. orientalis Bor. mag. 1298. - N. patulus Lois. in Journ. de bot: (1809.) 2. 276: | Poir. in ene. suppl. 4. 58. Habitat in insulis Stoechadibus. ‘Floret Maio. Inter N. primulinum et Tazzettam medius, hoc dimidio minor: differt corona obsolete lobata, foliis eanaliculatis. ‘AN. primulino minus differt glauce- scentibus foliis scapoque teretiusculo. Laciniae co- rollae pallidae, corona aurea, | 9. N. polyanthes Lois., corona eyathiforthi. zb. integerrima laciniis corollae ovatis alternis latiori« bus triplo breviore, spatha multifllora, scapo tere- tiusculo, ‚foliis lato - linearibus viridibus, N. totus albus prior C/Jus. hisp. 248. N. latifolius I... Clus. Rise. 1, 155: Merian. flor. t. 12. . N. totns albidns Dodon. 224 Lob. hist. 60. ic. 116. Dalech. 1519. N. V. albus Zabern. ‚999. N. cum pluribus floribus ‚. ‚totus, albus: 7. Bein, hist..2. 606. | N. totus albus. maior C. Bau. pin. 49... Zourn, inst. 353. ARE NER ws N, orientalismaior Dlyaclies Moris. sect. 4.1.8. N. praecox totus albus Barrel. g15: N. Tazzetta Allion. pedem. n. 1864. N. polyanthes Zözs.; in Journ. de bot. (1809) 2. 277. FPoir.inezc. suppl. 4 58, 59. | Be 14 % Eigene Abhandlungen. Habitat in Hispania, Galloprovincia australi' et in agro Nicaeensi. Floret Martio, Insignis foliis latis viridibus, floribus numerosis ex eadem spatha, candidis, corona ipsa initio pallida, maturescente pariter candida. ” 9. N. ziveus Lois., corona campanulata crenata laeiniis corollae lanceolatis concoloribus quadruplo ‚breviore ‚ stapo depresso ancipiti,; folis gi lis viridibus. N. latifolius niveus IH, alter Clus. Rists U. 155. Je Bauh. hist. 2. 607: Ä | N. albus .flore minore, iasmini odore C. Dauh: pin. 50. Tournef. inst. 354. N. inncifolius albus Par/. parad, t. 92. f:T. N, totus albus minor stellatus Barrel, ic. 916.938. N. papyraceus «. Sims in Bot. mag. 947. N. anceps Cand:. catal. Ähort. monsp. P. 1274 (sed folia dicuntur glaucescere). N. niveus Lois. in Journ. de bot. (1809.) 2. 278; Poir. in ene. suppl. 4. 509: " Hermione papyracea Haw. suppl. 'suce. 1434 * u Herm. iasminea Saelisd, hortie, trans. 1. 360. ‚Hab. in Gallia australi et Hispania. Floret Apnili. ro. N. unicoler Tensi. ‚ corona campannulata pli- _ kata lacera laciniis corollae oblongis concoloribus sextuplo breviore, spatha multiflora, scapo tere- tiusculo, foliis planis glaucescentibvs. ; 1.. Narcissorum conspectus, 15 “ = N, Auntifolius serotinus Zodel. hist. 62. ic. 121. N. XV. niveus serotinus Taderz, 1001. N. «pnicolor Zenor. fl. neap.,1. 144. t: 26, (excl, syn. plerisque). Hab, in insula Caprea. Floret Novembri. 115 N.vorientalis L,, corona campanulata trifi- da emarginata laciniis corollae oblongis triplo bre= viore, spaiha subbiflora, scapo ancipiti, folis la- kiuscnlis. N. albus maximus Moris. sect. 4. t. $ N. niveus, calyce flavo Rud2. elys. 2. p. 52. fı2. N. albus maior odoratus zd. p.50. £& ı. N. orientalis, ‘ galyce rotundo aureo - luteo 22. p. 54 £. 5. . N. sylvestris pallidus Zarr. ze. 976. N. orientalis Zinn. mant. 62. HWilld, sp. pl. 2: 38. (excel. syn. Clus.). | N. orientalis 9. Sims in Bot. mag. 948. ?N. italicus Gawl. in Bot. mag. 1188. “?Hermione italica Zaw. suppl. suce, 144: In Italia et Oriente, Media fere species inter hanc tribum sequentemque: accedit enim ad N. po- Iyanthen, sed distincta spaiha subbifllora coronaque trihda, I 12. N. dubius Gouan. ‚ 'corona cyathiformi den+ ticulata, laciniis corollae ovalibus duplo longioribus, spatha multiflora,' scapo obtusecompresso, folüs planiusculis glaucescentibus. N. angustifolius albus minor C. Bauh. prodr. 27, 7 A 16 RR? Eigene Abhandlungen. 2 Magnol., bot. monsp. 182. Rudb; Fo 2 pP = L. 2er, f 3 N, Mussart Park, parad. 81. £&5. angliens p pa Iykghob i6.8.6. - ern N. ae maior albus Audb. en. 2. P Gr £. 6. N. orientalis Besl; eystövern. ord. 3: fol. 15. £. Is 5. fol 2. fi 2.2. 7 Baselman maior Trew hort. nitid. ed, >. 5? t. 23. | «N. dubius Gozan, zll, p. 22. Willd. sp, pl« 2. ur Cand. eatal, hort. monsp. pP. 127. N. orientalis «, Sims in Bot. mag. 940: ih _ 946. _ | N. Trewianus Kap: ad Bot. mag: 1298; N. erenulatus Haw. in Linn, trans. 5.245» a Hab. in saxosis ad Monspelium, ubi parvos | producit flores,' maiores imo maximos, si im hor- | tos transfertur. KRetinet tamen- coronam' brevissi- mam luteam, cuin laciniae corollae albidae sint. „b. Narcissi, 13. N. poeticus, lacinüs corollae basi sibi ineum= bentibus, corona-brevissima scariosa crenulata mar- ginata, scapo ancipiti, foliis linearibus planis. N. poeticus Zgd. hist60. ic. 112. re N. medio purpureus Dodon. 223. Dalech. 1517. I Bauh. hist..2. 600. praecox Park. parad. 75. f.3« nd, I. Narcissorum conspectuns, 17 N. X. zoseo - luteus maior Tabern. 1000. N. XIV. poöticus Tabern. 1001. N. medio roseus Ger. em. 123. N. albus, circulo purpureo C. Bauh. pin. 48. Tourn. inst. 353. N. poöticus Zinn. sp. pl. 2. 414. Scop. carn. n. 394. : Hall. helv..n. 1250. Gerard. gallopr, 146. Gouan. fl. monsp. 304. Allion. pedem, n. 1861. Balb. et Noce. fl. tie. 1.155. Jill. delph. 2. 248. Birol. acon. 1. 109. Sebast. rom. 124. Smith fl. graec.1.220. Engl. bot.275. Red. lil.162. Huc et N, recurvus Haw. syn. 331. suppl, suce. 151. iaspi Hab. in Anglia, Gallia, Italia, Graecia et Hi- spania. Floret Maio; 14. N. maialis Gart., laciniis corollae contiguis margine deflexis, corona brevissima scariosa crenu- lata, scapo ancipiti, foliis canaliculatis glaucis. N. serotinus montanus Clus. pann. 176. N. latifolius VI. VII. Olus. hist. 1. 136. 157. N. (sine nomine) Zo2,. ic. 113. (dexıra). N, medio purpureus magno ‘flore, folio latiori J, Bauh, hist. 2. 601. N. niveus odoratus, circulo rubeilo C. Bauh. pin, 48. Tourn. inst. 353. N. albus, magno odore, floris-cireulo pallido C. Bauh. pin. 48. Magnrol. bot. monsp. 181. N. medio purpureus maximus Park. parad. 75: S.2. Zweyter Band. B & 18 I. Eigene Abhandlungen. EN N. maialis Curt. in Bot. mag. 193. Ham. suppl. STCc, 150: N. patellaris Salisb. an 225. u In Alpium austriacarum iugis, prope a Seehof et Gamingen invenit C. Clusius, post eum neme, In .pratis Laterae prope Monspelium. Magnolius. - ‚Colitur hodie in Angliae hortis. . Fioret'Maio, . a . Differt 'a N. po&tico, tum corollae laciniis de- flexis, margine contiguis, sed hand sibi ineumben- tibus, tum glauco foliorum colore et canaliculata indole, | | 15. N.vıradiiforus Salisb., corona abbreviata 'scariosa marginata, laciniis corollae spathulato - müucronatis distantibus, tubo corollae elongato, scapo gracili compresso, foliis‘linearibus subcontor- dis glaueis. N. minor serotinus. Zod. ve, 113. Ger. em, 124. N. medio purpureus minor et medio croceus tenuifolius J. Bauh. hist. 2. 601. 602. N. albus, circulo croceo, minor C. ABip. pin, 49. Tourn. iast.'253. .. N. medio purpureus, stellatus Park, par. 75. f54. N. angustifolius albus minor Magnol; bot. monsp. 182. | | N. sangustifolius Curt. in Bot. mag. 193. Lit, :hort. kew, 2..Vol..2. 214. Är N. radiillorus Selisb. prodr. 225...Iortic. trans. ' 1. 365. Haw. suppl. suce. I49. I. Narcissorum conspectus, 19 In Gallia australi et ipsa Helvetia. Floret Maio. Primo statim intuitg dignoscitur a N. poötico, colore floris stramineo, qui candidus aut nivens in illo est, dein stellata floris indole et remotiasceulis kaciniis, quae in N. poätico sibi incumbant. Folia etiam sunt angustiora, subcontorta, glauca. 16. N. 2iflorus Curt., corona brevissima scario- sa marginata, laciniis oblongis patulis, scapo ante anthesin geniculato bifloro, foliis linearibus acute carinatis margine inflexo. N 156. Mi, "N. medio Iuteus Dodon. 223. "205, ie. -114. pallidus, flore medio aureus O/us. hist. ı. Ger. em. 124. f. 7- N. VI. Zaubern. 999. N. albidus, medio luteus J. Bauh. hist. 2. 608. N 49. Tourn. inst. 353. N. medio luteus years Park. Aura 75T albus, cifeulo croceo vel luteo C. Bauh. pin. 4 Rai syn. 371. h N. poäticus Auds. angl- I4r. (ad synonyma eı fidem Smithii ). N. biflorus Curt. in Bot. mag. 197. MWilld. sp. pl. 2. 39. Engl. bot. 276. Ait, hort. dem a vol. 2, p. 214. Lois, notie. 159. Sebast. flı rom, 124. N. cothurnalis Salisb. prodr. 225: In Anglia et in agro romano sponte provenire dieitur. Est autem plerumque sterilis, amıheris ces- B 2 20 1. Eigene Abhandlungen. sis, fructibus abortientibus. Primo statim aspectu dignoscitur, licet eodem tempore ac N. poeäticus, floreat. Folia enim magis viridia, acnte carinata, margine inflexo: scapus constenter fere biflorus, laciniae corollae pallidae, stramineae, corona lutea . margine albo, haud purpureo, distinguunt hanc speciem. | c. Queltiae, 17. 'N. incomparabilis Curt., corona cyathi- formi undulata erecia laciniis corollae cernuae oblongis discoleribus duplo breviore, tubo elon- gato, spatha unillora scariosa, scapo ancipiti, foliis glaucis. N. omnium maximus Clus. cur. post. ITA. N Nonpareille Park. parad. 71. £. 1. N. incomparabilis Curt. in Bot. mag. ı21. Willd. sp. pl. 2. 35. (Sed male cum N. po£tico compa- ratur. Nec, ut Ül. Ker ad Bot. mag. 1298. autu- mat, N. orientalis 3. Bot. mag. 948. huc trahendvs.) Hab. in Italia et Gallia australi. Floret Aprili. Bertolonius (amoen. ital. 22.) habet varietatem N. Psendonarcissi et cum odoro Gouani eumdem pn- tat. : Negue tamen possum quin dissentiam, cum praeter colorem sullureum corollae cernuae brevi- tas coronae repugnet. - 18. N. odorus L., corona campanulata sexloba laciniis ovato - oblongis patentibus dimidio breviore, 1. Narcissorum conspectus, a1’ spatha subuniflora tubulosa elongata colorata, sca- po teretiusculo, folüs BUERRUDe tortis canaliculatis viridibus. N. iuncifolius I. amplo calyce Clus. hist. 1. 158. N. iuncifolius, oblongo calyce, maior C. Bauh. pin. 51. (sed excl. synon. Clus. hisp., Dodon., Lo- .bel., quae vide supra sub N. primulino). N. angustifolius maximus, amplo calyce Pari. parad, 89. f. 5. N. Mattenese z2. 71. £&. 1. N, albo -sulfureus maximus Barrel, ie. 947. 948. N. odorus Zizn. am. acad. 4. 311: sp. pl. 2.416. Willd. sp. pl. 2. 38. Gouan. ill. 23. Bot. mag.73. N. folüis iunceis Zall. stirp. n. 1250. N. Gouani Rotk catal. 2.32. neue Beytr. I. 188. Zoisel. fl. gall. 2. 723. Redout. lil. 220. N. lobatus Porr. in ezc. 4. 427 N. laetus Cand. catal. hort. monsp. p. 128: Äit. hort. kew. 2. vol. 2. p. 216. N. maior y. Gawler in Bot. ınag. 1381. N. Sibthorpii Haw. in Linn. trans. 5. 243. N. obvallaris Salisd. prodr. 221. Aiax obvallaris Salisd. in hortic, trans. I. 345. Haw. suppl. succ. 120. F Var. 8. corona eiiam longiore, foliis planioribus, partibus omnibus maior. N. angustifolius flavus, magno calyce Bauh. pin. 51. (excl. syn. Clus.). Rudd. elys. 2. p. 60. 15, ’ 22 „E Eigene Abhandlungen. N. calathinus Zinn. sp. pl. 2.415. Willd. sp. pl. 2.39. Bot. mag. 934. Brot. fi. lusit. 1. 5517. 0 ‚N. Infundibulum Poir. in ene, 4. 427. N. elatior Haw. in Linn. trans. 5.294. N. conspicnus Salisd. prodr. 224: Philogyne conspicua Salisd. in hortie. trans. 1. 355 | Philog. odora Haw. suppl. suce. 134» Höbirae in Corsica, Gallia australi, Hispania st Lusitania, Floret Maio. 19. N. trilodus L., corona campanulata triloba laciniis corollae discoloris dimidio breviore, spaiha submultiflora, scapo ancipiti, folis linearibus ca- naliculatis. N. sulfurei coloris, maiuseulus Clus. cur. post. "TI | | N. inncifolius flavus, amplo calyce J. Bauh. hist, 2. 608. | ER N. angustifolius pallidus, calyce favo C. Bauh. pin. 51. Rudb. elys. 2. p. 61. f.3. Journ. inst. 353° N. iuncifolius luteus, magno calyce Park. parad. g3#t.4. N. iuneifolius praecox maior Moris. sect. 4. t. 8. N. trüobus Zinn. syst. veg. 262. sp. pl. 2. 417: Wilid. sp. pl. 2. 38.2 Poir. in eneı 4. 424. N. tsipartitus Zornem, hort. hafn. 1. 316. rg #‘, . % I. Narcissorum conspectus. _ 23 ı »Philogyne heminalis Salisd, hortie. trans. 1. 356. How. suppl. suce. 136. | , Habitat in Hispania. Floret Maio. Priori sat similis, sed corolla constanter sulfurea,' corona amplior, triloba. - 20. N. triandrus L., corone campanulata'cre- nulata laciniis -corollae cernuse reflexis lanceolatis dimidio breviore, staminibus alternis pro stylo subexserto,' spatha: subtrifiora, scapo tere- tiusculo, foliis Jinearibns canalicnlatis.: N. möntanus minimus cotcnatus.Zod. ze. 119. N. iuncifolius [lore albo reilexo Olus. app. alt. "ad exot. et cur. post. 244 Bulbocodium minimum coronatum..J. Bauh. hist. 2. 596. Narcissus iuncifolius omnino albus JS. Bauh. hist. 2. 598. - N. iuncifolius, totus albus C. Bauk. pin. 51. Tourn, inst. 355. N. montanus coronatus C. Baul, pin. 53. Tourn. inst. 357. ‚N. iuncifolius reflexus Ger. em. 128. N. iuncifolius, albo flore reflexo Park. parad. 93. f. 2. calyce luteo f. Zul N. totus albus reflexus Moris. sect: 4. t. 9. N. minimus, calyce plano Moris. sect. 4. t. 24- N. iuncifolius latiori calyce Bes). ori. eyst. wern. ord. 3. fol. 14. £. 2. n 6 24 I. Eigene Abhandlungen. - N. angustifolius pallidus, ‘calyce Aavo Aud2. elys. 2. p. 61. f.3. N. albus, oblongo calyce z2. p- 72. f. 12. N, montanus iuncifolius, calyce flavo ib. p. 74. 1.2. : N. triandrus Zinz. syst, veg. 262. sp. pl. 2. 415. a Non solum nomen triviale, sed ipsa etiam phrasis ‚Linnaeana, staminibus triandris, fallunt, quando staminum utique sex dimidia pars.prominula, altera pars latetintubo: quod etin aliis contingit.) N. triandrus Willd. sp. pl. 2.37. Poir. inenc, 4: 424. Curt. in Bot. mag. 48.: var. lutea Bot. mag. 1262. N. trilobus Sims in Bot. mag. 945. N. nutans Haw. misc. nat. 179. Ait. hort. kew.2. vol. 2. p. 217. “ N. \cernuus Salisd. prodr. 223. N. calatbinus Redout. lil, 177. (excl. syn.). N. concolor Haw. suppl. suce. 131. Ganymedes cernuus Salisd. hortic. trans. I. 352. Haw. suppl. succ. 130. Ganym. pulchellus Salisd. hortic. trans. I. 354. Haw. suppl. succ. 132. Ganym. triandrus Haw. suppl. suce. 130. conco- lor 13I. striatulus 132. Habitat in Pyrenaeis. Floret April. Spatha est vel uni-, velbi-, vel triflora. Flos vel omnino albus, vel pallide sulfureus, aut stramineus: vel corona lutea, corolla sulfurea: laciniae corollae I. Narcissorum conspectus. 25 alternae nonnunquam obtusiusculae mucrunatae sa- turius luteae. Corona interdum striata. d.e Ziaces. 21. N. Pseudonarcissus L., corona campanu- lata, limbo patulo undulato inciso, lacinias corollae » concoloris planas oblongas patentes aequanie, spa- tha uniflora scariosa, scapo compresso striato, fo- liis planis glaucis lanceolato - linearibus. | }' Narcissus I. Brunf.. 1. 129. Trag. £. 289. a. Matths ed. Valgr.602. Narc. VII. id. ed. C. Bauh. 860. Pseudonarcissus maior hispanicus Clus. Aist. I. 165. | Narc. luteus sylvestris et alia icon Dodoz. 227. N. totus luteus montanus Lod. hist. 61. N. - maior totus luteus zc. 117. Pseudonarcissus anglicus et hispanicus Ger. em. 133. N. opsouyAsvodsune®aiog Rich. Bellev. ic. t. 243. Pseudonarcissus luteus Taderz. 1002 er Bulbocodium vulgatius et hispanicum J. Bauk. hist. 2. 593. 594. N. maior, totus luteus, calyce praelongo C. Bau. pin. 52. Tourz. inst. 356. Magnol. hort. monsp. 142. Pseudonarc. aureus praecox Bes]. eyst, vern. ord. 3. fol. 6. f. r. - 26 I. . Eigene Abhandlungen... Pseudonarc. hispanicus maximus aurens Park. parad. 101. £. I. N. maior totns luteus Rudb. elys. 2. p- 7I«: N. Pseudonarcissus Zinn. syst. veg. 262. sp. pl. 2. A14. Willd. sp: pl. 2. 35. Gouan. fl. monsp.. 304. Hall. stirp. 'helv. n. 1252. : Scop. carn..n. 395. Huds. angl. 141. Marsch. Bieb. taur, caue. I. 260. Allion. pedem. n. 1862. Birol. fl. acon. 1. 110. Sebast.fl. rom» 124. Tenor. fl. neap. 1.142. Ber- 1.22. Cand. fl. gall. 3.231. «Lois. fl. gell. 1. 190. rech. p. 28... Fill. delph. 2. 248. Smich fl. Brit. 1.355. Engl. bot.t. 17. N. hispanicus Gouen. ill.23. Poir. in ene. 4: 428. N. maior Curt. in Bot. mag. 51. Ker ib. 1301. tolon. amoen. ita N.: grandiflorus Selisd. prodr. 221. Aiax grandillorus Salisb. in kortie. trans. 1. 344. Haw. suppl. succ. 116. N. glaucus Hornem. hort. hafn. 1. 315. Aiax “ festalis Salisb. in hort. trans. 1. 347. Haw. suppl. . succ. 113. non difiert nisi laciniis corollae sulfureis. Narc. serratus Haw. mise. nat. 179. . Aiax serra- tus Haw. suppl. suce. 114. coronam habet magis serratam, qualem Dalechampius habet in Narcisso suo Matthioli 1526. | Nec Aiax spurius, nobilis, Telamonius et pro- pinguus Ham. ab hac specie alieni‘sunt. Habitat in Germania et Gallia’australi, Anglia, Italia et Tauria. Floret Martio et Apnüii. ‘ ,„® _L :Nareissorum conspectüs. au # =7 ine: N. minor-L., Corona obconica erecta -sexl:- da crispa lacinias corollae nutantis lenceolatas discre- tas aequante,. spatba uniflora virente,, scapo anci- piti glaberrimo faliis linearibus breviori. , Pseudonarcissus hispanicus minor Clus. hist. I- 165. Park. 'partnd. 107. 2. (male), Bulbocodium minus J. Bauk. hist. 2. 596: Narc. ‘parvus totus luteus C. Bauh. pin. 53. Tourn..inst. 356. Rudb..elys. 2. p. 72. f. II. Narc. totus luteus minor Barrel. ic. 975. Narc."minor Zinn: syst. veg. 262. sp. pl 2. 414, Willd. sp. pl. 2.36. FPoir. in ene. 4: 423. Bob mag.6. Haw. in Linn. trans. 5. 243. N. exiguus Salisd. prodr. 200. Aiax pygmaeus Salisd. in kortie. trans. 1. 343: ‚. A. minor Haw. suppl. suce III. | Hab. in Hispania. . Floret Apnili. Var. B- bicolor, difert foliis latioribus, lanceo- lato - linearibus, laciniis corollae albidis, corora aurea crenulato - lobata, ımbo brevissimo. Cetero congruit scapo foliis fere.breviori, spatha virente, corona lacinias aequante. N. latifolius Havo flore Clus. cur. post. 21- Pseudonarcissi varietas 22, 27. Narc. folis Aoris albis, calyce Inteo J. Bauh, hist 2. 597. N. albus, calyce flavo, alter C. Bauh. pin. 52. Moris. sect. 4. 1. 8. } ” ER I. Eigene Abhandlungen. "N. sylvestris pallidus Moris. sect. 4. t. 8. “N. pallidus Barrel. ie. 922. N. albus, calyce flavo Rudd. elys. 2. p. 68. t. 3. p- 69. f. 6. p- 70. f. 7. p- 73- f. 15. 16. N. bicolor Zinn. sp. pl. 2. 415. Gouan. ill. 22. Tilld. sp. pl. 2. 36. (excl. syn. plerisque). Bot. | mag. 1187. Haw. in Zinn. trans. 5. 244. en pedem. n. 1863. N. Pseudonarcissus d. bicolor Poir. in enc. 4.423. A N. Pseudonarcisso noster multo magis discrepat quam a N. minore. Prius igitur N. minor fuerit varieias N. Pseudonarcissi quamı noster. Aiax bicolor Salisd. hortic. trans. 1. 346. Haw. suppl. suce. 119. Diflerre samen corona brevissima dieitur, quamvis, quem ex Anglia habeo, meae descriptioni egregie respondet. Aiax lorifolius Aaw. suppl.succ. 119. foliis padils angustioribus differt. Hab. in Hispania, Italia Galliaque australi. Floret Maio. | 23. N. moschatus L., corona cylindrica sulca- ta limbo erecto repando - crenato lacinias corollae cernuae subconcoloris oblongas tortas subaequante, spatha uniflora scariosa, scapo compresso foliisque tortis lineari - lanceolatis glaucis. Pseudonarcissus albo flore Cius. exot, app. J. Bauh. hist. 2. 597. G I. Narcissorum conspectus. 29 -— N. totus albus Besl. eyst. vern. ord. 2. fol.2. f.n. “N. albus, oblongo calyce C. Bauh. pin. 53. Teurn. inst. 356. | N. montanus toins albus Park. parad, 71. f. 6. Psendonarcissus hispanicus maior albus 22. 101. f. 3. minor f. 4. N. flore exalbido, calyce praelongo Audb. elys. 82. «18. N. totus albus Barrel. ic. 945. 954. N. sylvestris albicans Barrel. ic. g2T. N. moschatus Zinn. syst. veg. 262. sp. pl. 2. 415. Willd. sp. pl. 2.37. Poir. in enc. 4. 423. Bot. Maß: 924. 1300. | N. tortuosus Haw. misc. nat. 179. N. albus Zaw. in Zinn. trans. 5. 243. N. cernuus Roth catal. 1. 43. neue Bertr. ı. 1897. Hornem. hort. hafr. 1. 315. N. candidissimns Aedout. Zil._ 188. N. mortanus Äer in Bot. reg. 2. 123. (spatha „billera). | Aiax longiflorus Salisd. in hortic. trans. 1. 349: A. patulus 26. 348. A. albus et moschatus Haw. suppl. swec. 117. I1$. N. poculiformis Saliss. prodr. 22 Queltia poculigeraSalisd. in ES, trans. 1.3352 Qu. poculiformis Haw. suppl. suec. 127. 30 4. ‚Eigene Abhandlungen. Var. ß. bicolor , quae a varietate supra enume- rata N. minoris. differt spaiha ‚scariosa , 'laciniis co- rollae tortis, corona subsulcata. | Fseudonarcissus pyrenaeus variformis Park. pa» rad. 101: f. 0. uch. N: tubaellorus Salisb. prodr. 221« Var. y. abseissus, corona subconcolore integer- rınıa truncata. if - Pseudonare., tubo quasi abscissus Park. parad, 109. Tr. N. albo-sulfärens, calyce luteo oblongo Barrel. \ 30. 966. Aiex abscissus Haw. suppl. suec. 116. I17- Hab. in Bispania, Gallia australi.'" ’Floret Maio in hortis nostris: ' Ne odoris defectu fallaris, cave. Id bene monet Sims ad Bor. mag. 924: 24. N. Bulbocodium L., corona turbinata trün- cata iniegerrima laciniis corollae subcernuae linea- sibus patentibus longiore, staminibus declinatis, spatha unillora, stylo exserto, foliis subulatis strictis scapım aegüuantibus. Pseudonrarcissus iuncifolius, flavo flore Cius. hist. 1. 166. cur. post. 28. Park. parad. 107. f. 6.7: Moris. sect. 4. 1.9. | Narc. montanus iuncifolins ZLod. ie. 118. C.Bauh. pin. 33. Dalech. 1522. Rudb. elys. 2.75. f. 5.7. Tourn. inst. 356. N I. Narcissorum conspectus. 3I Bulbocodium tennifolium, flore Iuteo J. Bauh. hist. 2. 596. N | R “N. Bulbocodium Zinn. spe pl. 2.417. MWilld. sp. pl. 2.40. Poir. in enc. 4. 426. " Bor. mag. 88. Redout. lil. 24. Cond. fl. gall.3..231:' Hispanis Campanilla , Gallis Trompette de Me- duse, Anglis Hoop - Petticoat. Hab. in Lusitania,, Hispania er Pyrenaeis. Flos ret Aprili. | 2 “ins | 25. N. albicans Haw. N corona turbinata inte- gerrima lacinias -corollae concolorisangustas appres- sas aequante, spatha uniflora, stylo exserto‘, foliis obtusiusculis flaecidis. yon Pseudonarcissus iuncifolius IL, albo tlore Claus: _ hist. 1. 166. | Narcissus omnium minimus montanus Lob. ad». 462. ic. 119. | N. montanus iuncifolins minimus .Daleek. 1521. Bulbocodium minimum tenuifolium J. Bauh. hist. 2. 598. N. montanus albus minimus »C, Bauh. pin. 53. Tourn. inst. 356. Pseudonarcissus iuncifolius Park. parad. 107. f. 8: N. iuncifolius omnium minimus Moris. sect. 4. t. 23. N. minimus, calyce amplo plano 12. u 24. N. albicans Haw. syn. 332. > ’ 1. Eigene Abhandlungen. N. inflatus Izw. in Zinn. trans. 5. 243. N. obesus Saliss. prodr. 222. Corbularia obesa Salisd. in kortie. trans. 1. 350. Haw. suppl. 122. Corbularia albicans Zaw. suppl. suec. 122. In Cantabrorum iugis invenisse se testabatur Jo. Montonus, pharmacopoeus Tornacensis. (C/us. ‚Aist. 1. 166.) Ergo in Hispania boreali. Floret apıd nos Maio. Dubiae species Zagascae (gen. et spec. plant. p- 13.): 1. Narc. favus, spatha multiflora, neciario ur- ceolato truncato integro petalis ovatis triplo brevio- ri, foliis linearibus obtiusis canaliculatis subtus stria- 17 FOR Ad Hermiones referendaus. 2. Narc, Broussozeti, spatha multiflora, scapo Gstuloso ancipiti foliis lineari- lanceolatis subaequa- li, nectario obsoleto. Ex. Africa. Pariter Hermionis adnumerandus. AnN. serötinus? 3. Narc. zurzeifolius, spatha unillora, nectario campanulato lobato crispo petalis subaequali, foliis semiteretibus subulatis. In Bae:ica. Aiscibus accensendus. 2. Agrostographische Berne ir C. B: RE Ehe ich hier die Beschreibung eininer neuen oder minder bekannten Grasarten mitiheile, schicke ich, als ein vorläufiges Supplement zu meinen Fuz- damentis Agrostographiae (Vienn. 1820.), folgen- de Ergänzungen der generischen Synonyme voraus, um die Onomatologie der Gräsergattungen, wie sie mir weiter bekannt geworden, zu vervollständigen. I. Genera, deren weitere oder ge- nauere Kenntnifs erwartet wird: Critesion Rafın. (Prodr. d. nouv. genr.) scheint zu Hordeum zu gehören. Dalucum Adans. aus zwey Species von Melica: vagina tota tubulosa, | niec fissa, gebildet; wohin, nach Dupont, vielleicht auch M. uniflora gerechnet werden mag. Sitanion Rafnn. (Prodr. de nouv. genr.); Aehnlichkeit mit . Elymus. BulbilisBRafin. ( Amer. monthl. Mag. 1819), äus einer Sefsleriu, Tductyloides). Leptopyrum Zwreyıer Band. © Si gene Abtlknäldipen. ‚ Rkhns (Med. ep. ofN.Y.) soll Zvena nahe ste- hen. . Dimesia Rafin. (Amer."monthl. M. 1817) aus Holcus fragrans u. H. monrticola Bigelow. Cymbachne Betz. (Obs. VI. p. 36.). Eatonia Rafın. (Prodr. d.'n.g.); wenigstens gewils nicht dire. pensylvaniea Spreng.! Flezularia‘ Rafın. (ibid.), die. doch‘ mit Panicum allzunah wver- wandt seyn dürfte. Antkipsimus»Rafin. (ibid.); von ilım gilt dasselbe. Oropogon Necker ( Elem.') \Ee) BEN id. (ibid:) Ya 1m. Nachzutragende senerische. Synonyme. Zu Diarrkenz»(Fund. Agr. S: 97.) nach Ras ‚inesque’s neuer Schreibart (Prodr.d. n. g.) Dia- rina. “Zu Arundinaria «S. 97.) Macronax Refn. (M. Rep. of N. Y. V.).v Zu Zoysia (8..98.) Oster- damie Necker. (Elem.). Zu Phleum ($. 101.) Ste- lephuros Adans. Zu Diplopogor (S. 105.) !Dipo- 'goriaBeauv. Zu Arundo (S. 108.) Zmagris Rafın. ‚(Prine.: de Sem. 1814.) 'Zu Zeppago‘. (S. T15.) Naxia’ Adans. » Zu Aristida (S. 120.) Kielbul "Adans.” "Zu Cynodon (S. 123.) Capriola Adans. Zu Lolium‘(S. 131.) Cruepelia Schrank. ( Weder ist die kleihe zweyte (untere) Keichglume:durchaus constant’bey Lolium temulentum, noch ein besoh- ‚sderes generisches Kennzeichen für ein Lolium; eben so wenig als die olt anwesende zweyte, 'innere,, . x 2. Trinius agrostographische Beyträge. 35 kleine : Gluma bey. Psiluräs.) Zu Phragmites (8.134) Czerzya Presl. (Gram.Sicula, p. 6.), welche der: Autor, wie schon aus dem Char. gene- zis (a. a. O.) erhellt, nur im äulserst jugendlichen . Zustande gesehn. ‚Von ihr scheint zu ‚gelten, was bey Trickoon ($S. 107.) bemerkt worden, dafs sie »aämlich noch ein junger unausgebildeter PAragmi- tesısey, mit welchem auch das Exemplar von Czer- zya, das Herr Doctor Presl mir gefälligst mitge- theilt, im Habitus vollkommen übereinkommt. Zu Eragrostis (S. 137.) Nevroloma Rafin.? Zu 'Uriola ($S. 137.) Trisiola Rafın., und Distichlis Rafın. Die genuine Uniola hat sechs sterile Anfangs- ‚schuppen und Einen Staubfaden ; Trisiola hat zur fünf sterile Schuppen und. drey Stamina; Distichlis zwey bis drey Schuppen und ebenfalls drey Stamina;, ‘ einUnterschied, der nicht wesentlich ist. Es würde uns weniger wundern, Uniola gracilis. Mich. als eignes Genus aufgestellt zu sehen. (S. unten, Spe- eies Num. 25.) Zu Eriachne (S. 143.) Achneria Beauv. Zu Agropyron (5.:152.) Elyizigie Desv, Zu Elymus (8. 152.) Cuviera Köl«, (Bey ‚dem Synorym Asprella ist Willdenow an Cavanilles telle zu setzen, welcher im Hort. berolin. diesen ursprünglich von Schreber für Zeersia. bestimmten, von.Humboldt aber auch auf den kelchlosen Ziymzs Hystrix.übergetragenen Gattungsnamen, für dieses letztere Gras: als besondere genetische Benennung ü2 36 , Eigene Abhandlungen. ö beybehielt.) Zu Avene ($. 157.) Trisetaria Forsk, Zu Chondrosium (8. 159.) Setinochloa Wild. Zu Melica (S. 163.) Beckeria Bernh. ' Zu Cenchrus (S 172.) Roram dans. Zu Thuarea (8.184) Mierothuarea Mob. d. p. Th. Zu Andropogon : 18.185.) Erianthus Mchx. Zu Bambusa (S. 196.) Bambos Retz. Zu Pariana (S. 208.) Zphonina Necker. ra UL Richtiger bestimmt werden fürs erste folgende Generä: Gastridium (5. 105.) Panicula spicseformis 1. spicata. Cal. herbaceo- membranaceus, chelaeformis, basi ventriculosus, corolla 4plo longior, 'acutus. Cor.'callo insidens, oblonga, mernbranacea, dentäta, dorso setigeral. inermis. Zu dieser Aenderung giebt die vom Herrn Doctor Presl in Sicilien entdeckte Art (G. seabrum Pr. G. muticum Spreng.) Anlals: mit unbehaarter, unbewaffneter Corolle, — „Die Alhbnität dieses Ge- nus mit! Phlexm trite’ darch diese neue Species ei nerseits eben so und stärker hervor, als anderseits die von Gastr: vestitum (ausirale Beau.) mit Arundo. | | Triehochloa (8. 117.): Podosaemum Desv. kann nicht zu der Unter- abiheilung Zeroxis gezogen werden, nnd bildet ein eigenes zwischen Trichochloa und Cinna inne ste- 2. Trinius agrostographische Beyträge. 37 hendes Genus ‚„ das, sich durch die Form seiner Pa- nicula, durch den nackten Callus, dieGleichheit der Substanz beider Corollenvalveln, deren. untere drey Borsten trägt, und durch den gleichfalls. borstentza- genden Kelch auszeichnet. RN „Colpodium. (S. 119-.). SUN Dieses zweifelhafte Genus stellt sich mir eh neuern Beobachtungen als eine in zwey besondere Uebergangsformen zerfallende Unterabtheilung von Vilfa dar: Zu Colpodium. Steveni (a. a. 0.) nämlich geseilen sich mehrere, unter andern auch eine im kaiserlichen Naturaliencabinet zu Wienun- ter dgrostis aufbewahrte Art, die weiter unten (Spe- cies Num. 16.) beschrieben wird. *) ‚Zu Co/po- dium monandrum aber gesellt sich Jgrostis algida Phips. — Beide Untergatiungen kommen im Biu- menbau mit Vilfa überein:' Colpodium aber weicht durch die offene Rispe, die zweyte Untergaitung, (die ich} nach dem Namen ihres ersten Entdeckers Phipsia nenne), durch die außerordentliche Kürze der Kelchglumen ab. Jenes nordamericanische Col» podium compressum (s. unten) tritt, durch ramos sparsos nec verticillatos der genuinen Vilfa. ganz b) Zu dieser Gruppe gehört z. B. auch Agrostis iunces Mich.,; die, im Blumenbau 'eine'vollkommene Vilfa, durch- air verticillirte und offene Rispe unter die Col- podien tritt. Höchst merkwürdig ist, dals dieses Gras, oft an demselben Zweige, ein- und zweyblumi- "ge und zwar dann polvgamische Ashreben trägt. Sr RE Eigene Abhandlungen. nahe, 'schliefst sich aber an Cölp. Steveni durch die offene Rispe und durch das nämliche Verhältnifs’des Kelches zur Corolle, welche letztere nur an der Spitze nicht hyalin wird und, zwar stumpf, aber minder ausgerandet ist. — Agrostis. algida ist i von Phips in seiner Reise (Uebers. Bern 1777. p: 108.) so vollkommen beschrieben, dafs nichts hinzuzusetzen übrig bleibt. Die von Wahlenberg ‚als Corolle angegebene Schuppe ist die Lodicula; der wahre äußerst kleine Kelch aber von diesem . sohst so genauen Beobachter übersehen worden. In meinen Exemplaren 'habe ich übrigens durchge« hends nur zwey' Antheren in jedem Blümchen be- merkt. Vollkommen analog in Blüchenbau, Inflo-. rescenz, Habitus und Vaterland ist diesem kleinen Sräschen jenes, nur viermal gröfsere, Colpödium monandrum, das dem zu Folge nun gleichfalls zu Phipsia gehört. — . Auf diese Art müssen in der Charakteristik 'von Filfz die Modificationen der Rispe und die „rami sparsi,, wegfallen, und 'Col- Podium und ‚Phipsia bilden zu beiden Seiten ihre | Unterabtheilungen, deren jene sie an Agrostis, diese an Stenocladium (Trichochloa) anschliefst. "egilops (8. 153.). \ > Spica.' Rachis articulata , continua. Spiculae &xcayationibus racheos impressae. Involncellum diphylium coriaceum: glumis bi-, quadrirostratis l, subulatis, costatis; bi*, quädriflorum: flosenlis 2, Trinius agrostographische Beyträge. | 39 superioribus sterilibus pedicellatis. Cox, valv. 3z- 'ferior 2-, 3-, rarius Irostrata aut mucronata, l. mutica; superior complanato-conduplicata, costis superne ciliatis. Zod. sgg. collaterales, (emargi- natae, plerumgue villosae). dJern. oblongum, com« pressum, tectum. (Sonach ‚wird dieses Geyna beg- ser den Multifloris‘ sursum imperfectis beygesellt werden.) 'Pommereulla (S. 153.) ‚ Spica ılateralis." Involcellum spicularum bi- valve: glumis lanceolatis. Spicula pedicellata. Das übrige wie in der Beschr. a. a. 0, — Rexburgh fand zwey Grifiel.. Bambusa (S. 196.). ‚Spica composita. Spieulae (plerumque) cylin- u draceae, fasciculatae 1. glomeratae: fascicnlis, sessi- libus ,„ dissitis. Syquamae spicularum deorsum mi- nores, coriaceee, imbricatae: inferiores 3 — 5 steri- les: infimae Ivalves, reliquae äyalves ; flosculi su- periores 3, 4, plares completi: valv. superior sub- eonduplicata. Zod. sqg. 2,3. : Stylus 1. Stigma 1I-, 2-, 3-, 4hdum. Sem. oblongum, tectum. (Der Lodicularschuppen sind drey. in B. aruz- dinacea ; zwey in B. Guadua und latifolie. Nach _ den Beobachtungen der Autoren finden sich: Zin Stigma in D. vulgaris Schrad.; zwey ih ‚B. arundi- nacea und Strieta; dreyin B. Guadua und verti- cillata; vier in Di latifolie.) | SEEB- m. "apa. hun Det FIIR Abhandlungen. .Nastus . 196.). | .ı.. Panieula. Spiculae oblongse, compressae, | Squamae spieularum deorsum, minores, coriaceae, imbricatae: omnes (4— 8) steriles. et univalves praeter summas binas flosculum. completum inclu- dentes. Flosculus terminalis $, bivalvis: valvula utraque coriacea. Rudimentum ‚adiectum pedicella- tum, Zod. sqg. 3. Stylus I. Samtase 3? Sem. oblongum, tectum. Bey Bambusa und noch mehr bey Nasa läfst dieDoppelreihe einfacher, sich oberwärts allmählig _ zur Blume erhebender Schuppen keine Distinetion eines besondern Kelches ( Coetoniums ) zu. Alle gleichen sich. so sehr, dals sie sämmtlich blofs als schuppenförmige Blättchen anzusehen sind, deren beide obern, letzten, (bey Nastus) endlich die Ge- schlechtsorgane umbüllen.. Selbst die. Schuppen die- ses obersten vollkommenen Blümchens sind beide von gleicher Substanz, beide, genau wie die untern sterilen, lederartig; so dafs, ob sie gleich die Hülle der Frucht bilden, sie dennoch. für sich. als:blofse sterile Schuppen. angesehen werden zu müssen, die Lodicularblättchen hingegen die wahre Corolle aus- zumachen scheinen. Die unter dem Namen Calumet.des BERAIEEN, bekannte Art dieses Genus von der Insel Bourbon habe ich im Herb. des Herrn Barons von Jacguin in Wien geschen; die Stigmata waren mach zu unent- ‘2, Trinius wgkostügräpbischt Beyträge. 41 „wickelt, um ihre Zahl mit Sicherheit zu bestimmen. op: einem Exemplar‘ derselben: Species ı (vielleicht der einzigen dieses Genus?) scheint Beauvois Siem- matospermum herzustammen, das sich von Nastus. durch das Rudiment unterscheiden soll. Allein auch von Bambuia sah ich mehrere Aehrchen an der Spi- tze mit einem solchen Rudimente versehn, IV. Nachzutragende Gesera, "Tripogon Röm. et Schult. UI. p. 34. ‚Vor Calotheca (Fund. Agr. p- 146.); hier blofs nach der Angabe der Herren R. und S. charakteri- sirt. Ä Spica?» Spioularum gluma interior foveae ra- cheos immersa, Cal. $florus, subseiigerus. Cor. valv. zzferior basi pilosa: sub apice seta dorsalis recta, ad marginemutrinque seta extrorsum vergens. Zod.... Sem. s.. " TREE ERER Öpecies: bromoides R. et S. 1.1. bi " Uralepsis Nuttall. Ru”. A ( Diplocea Rafın. (Journ. of Sc. 1819. ) - In die Clavis generum: $S. 33. zwischen Triodia und Schismus aufzunehmen: ‚‚Panicula. Inter lo- bos eroso = denticulatos setula: " Bir w 'Panicula simplex (vagina 'inclusa). !Spiculae lineares.; Cal. hyalino - chartaceus, 2-, 4florus: glumis apice laceris, ınervibus, Hosculis multo bre- N J De 42 RE Eigene Abhandlungen. vior.. ı Cor. hyalino - membranacea: Valv. inferior, 3Rervis, ‚apice subiruncato lacero 2loba, inter lo-- . bos setulam emittens, (margine hmbriato - ciliäre) ; superior concava, dorso bialato - barbata. Zod..., Vern. oblongam teetum, | Species: aristulata Nutt. (Äira PÄrRUgEa Walt. Mühlenb. gram. p. 86.) (In meinen Exemplaren, die ich der Mithei- lung des Herın Professors Sprengel verdanke; sind die Kelche. sämmtlich vierblumig, und, wie es scheint, alle Blümchen vollkommen.) ' ‚Goldbachie. Nach Arihraxon ‚in der Clav. gen. S. 87.: „Panicula. ‘ Hermaphroditi yalvula inferior apice "u aristata. , SR Panicula composita: ramnli subrackikndan Cal. chartaceo - membranaceus, hemiologamus, biflorus, Hosculos subaequans.. , E. 5. Cor. avalvis. FL 3%. Cor. cylindrico - oblonga, chartacea, basi pilis sti- ! pata, bivalvis: Valv. inferior apice obtuso aristata: arista Er recurva. Lod.... Sem... | me Species: Mikani. (S. unten Num. 39.) Ich nenne dieses ausgezeichnete Genus nach dem Namen des trefflichen. Botanikers, Herrn Doctors Goldbach in Moskau, meines verehrten n a Freundes. - 2. Trinius agrostographische Beyträge. 43 „WW Cymbopogon Spreng. bildet, wie ich aüs einer genuinen Species sehe, ein besonderes und interes- santes Genus, dessen Analyse und Charakterisirung 'ich mir aber noch vorbehalten mufs. | Melocanna. | " Nach Boambusa, Clav. gen. S.90.: „Spica composita. "'Spienlae pedunculatae. ,, Spica composita. Spiculae cylindrico- oblon- gae, "fäsciculatae, longe peduncnlatae:'pedunculo articulato: articulis bracteatis. Sguamue spieula- rum subaequales: inferiozes 2 steriles aut masculae; superiores bivalves hermaphroditae, acuminatae, Lod.... ‚Styl. ı. Stigmata 3. Semen oblongum, pericarpio camnoso conico maximo inclusum. Species: vo bambusoides. (Bambusa baccifera RBoxb. Co- rom. Il. p. 37. t. 243.) "Die merkwürdige Frucht, welche, nebst den langgestielten Aehrchen, diese Gatiung von Bambu« sa und Nastus unterscheidet, ist an der Basis drey- wulstig. ‘Wahrscheinlich sind es die (den Bambu- sen gewöhnlichen) drey Lodicular- oder eigertliche Blüthenschuppen, die sich mit der Vervollkomm- nung ‚des Ovariums allmählig verdicken und, un- gefähr wie 'sich die Blumenschappen von Taxus, Ju- niperus und ähnlichen zur Beere bilden und ver- wachsen, dem Samen endlich zu’ jener fleischigen Hülje dienen. 44 © 8. Eigene Abhandlungen. R Gynerium Humb. et Bonpl; (Pl. VETEE ‚Live. XV. p- 12): } | In der Clavis gen. $. 92. zuletzt unter Pr Bu- brik: Dioeeia digynia, beyzufügen. for Mas. Panicula. Cal. 2florus, mutiens, floscu- _ lis brevior. Cor. zvalvis, nuda: valvis acutisy' mu- ticis. Stam.2. Lod. sqq. 2 collaterales, - (mini- mae, oblongae): ıı Feminda. Panicula. Cal. 2florus, PRESS glu- ma inferiore longe subulata. superans. Cor..lana longissima cincta; pedicellata, bivalvis:-foseuli in- ferioris valvula inferior subulata.. Stylö 2 basi:co= aliti. Bod.... Sem. ovale. Öpecies: sanrcharoides Humb. et Bonpl. Lee Ist in den Fund. Agr. 8,134. aus Unkunde zu Phragmites gezogen worden. Die von Poiteau anf Domingo gesammelte männliche Pflanze schien mir damals eine riesenhafte Lira. Species. (Ein. richtiger comparativer character specificus Kanı nur in der Reihe aller andern Species stehen. Um ‚jedoch den Veberblick zu erleichtern, sind die auffalienden Merkmale an Arten reicher Gattungen in den Beschreibungen mit Corsiyschrift gedruckt.) i 2. Trinius agrostographische Beyträge. 45 ..J. Alopecurus creticus. * 0 Radix fibrosa. Culmus decumbens ‚dein ge- niculato - adscendens, pedalis, 'glaber, teres R sub- quadrinodis, ramosus. Faginae internodium longe superantes, 'sulcatae, medio tumidee, gläbrae. Eigulavoblonga.‘ Folia pl: min. digitalia, lineeria, angusta, 'plana, erecta, striata, glabra, Panicula arcte spicata, cylindrica, utrinque paullo attennata, plus minus pollicaris, crassitie Sl. geniculati, facie Al. bulbosi. ' Pedicelli brevissimi, persistentes, Lo- eustaeimbricatae, lineari - oblongae: infimae ame- ıbystinae, reliquae pallidae apice e viridi et ame- thystino variae. Calycis glumae membranaceae su- perne tricostatae, costis infra apicem obtusiuscaium dorso ciliatulum confinentibus, ad summum usque connatae. Corollz tenera, calyce paullo brevior, hine fissa, quinquestriata, horizontaliter truncata eitenuissime fimbriata, supra-basin amittens aristam setaelormem ipsa plus duplo longiorem, 'medio ge- niculatam. Styli connati. Rel. generis, | Hab. in Creta. (In ‚dem cretischen Herbarium des HerrnSieber unter dem Namen 41. agrestis. — Nachdem in den Fund. Agr. p. 58. gegebenen Schema wird die Delinition seyn müssen: A. panicula cylindrica; gln- mis ad summurm usque connatis obtusiuschlis, api- cem versus ciliatulis; corolla horizontaliter truncaia; stylis connatis. SeimPlatz zwischen Al. agrestis und bulbosus.) 46 u wid: «Eigene'Abhandlungen. \ 2», Polypogon tataricus Fischer, (Marsch. a Bieb. Fl. taur. -cauc. Supplem. Num. 122. unter Polyp. monspeliensis), ist Polyp. maritimus Decand. 3. Paspalum suffultum Miken, Radix ex rhizomate crasso squamato fibrae va- lidae, fiexuo$ae, simplieiusculae, ferrugineae. Culmus erectus, tripedalis, firmus, »glaber, basi "erassitie pennae anserinae et compressus, medio Slorifero - ramosus, superne.teres et nudus; adno- dos (3) tumescens et, curvulus potius-.guam geni- culatus; ob folia pauca ac brevia culmi seapumıre- fert: Faginae internodiis: paullo breviores, ‚laxae, | ‚apice hiantes, subaneipiti - compressae, striatulae, glabrae ; texturs, ut totum gramen, firmae. ıZigula callus brevissimus semilunaris.: Folia radicalia plu- zima fasciculata, culmo plus quadruplo breviora, linearia, compressa, (expansa lineas tres lata), obtusa, incurvo - patula, tenuissime striata, glabra, zigida: culmea breviora. . Panicula e spieisg — 14 spithameis confertis subfastigiatis composita, Rachis communis brevis, sulcato - angulata, gla- bra. : ‚Spicee singulae sessiles, solitariae 1. binae, angustissimae: rachis flexuosa, flosculis angustior, glabra, dorso plana, nervo dilatato percursa; in- fra subtriangularis florifera. Zocustee solitarige, biseriales, alternae, dissitiusculae, Jineari - oblon- gae, glabrae, brevissime pedicellatae et pölo uno alterove ipsas subaequante suffultae. Calyz.mem- + Trinius agrostographische Beyträge. 47 Branaceus corollam aequans: glumis acutiuscnlis, bicostato - angulatis. Corolla obtusiuscula, fulvs, nitida , tenuissime punctuleta. Bel. generis. Hab. in Brasilia. Mikan. 4,‘ Paspalum granulare. - Milium: setaceum König im Herbärium des Herra Barons v..Jacquin, aus der Banksischen Sammlung. Culmus (prostratus?) geniculatus, pedalis, de4 Bilis,; Aliformis, ‘compressiusculus et sulcatus, in- ferne florifero - ramosus, superne nudus. Jaginae internodio breviores, laxiusculae, superne‘paullo tumentes, striatae, glabrae. Ligula membranacea, oblonga, truncata. Folie sesquipollicaria, linea- ria, lineam lata, plana, apice attennata, glabra, nervo medio percursa, erecto - patula: -supremum brevissimum et tenuissimum. Aacemi duo, binati, divergenti - recurvi, sesquipollicares, tenues, bre- vipedicellati. Rachispartialis linearis, plana, ar- gustissima, nervo percursa, vix Hexuosa, margine scabra.' Loeustae minimae, oblongee,‘pallidae, glabriusculae, biseriales, solisariae aut rarius di- 'zae, pedicellis ipsarum . longitudine insidentes. Calyx membranaceus corollam aequans: glumis ob tasiusenlis sabaequalibus: inferiore 5—7T-., supe riore 3-— 5snerviv Corollz oblonga, nitida, lae- vis, acutluscula. B.el.’generis. ı Hab.\ in India orientali. — (Conf. Baspal multicaule Poir. enc, suppls 4. 209.) » 5. Paspalum lanceölatum Mikans ww Culmus (abscissus) bipedalis, erassiiie pennae corvinae, subangulato - teretiusculus ‚\ glaber;, 'stria- tus) simplexy'»ad' nodos (3) leviter'genichlatus, fete ad apicem vaginatus. Zaginae inferiores inter- nodio breviores,'superiores eodem longiores, laxius- eulae, compress@e, carinatae, striatae,: ad''marginem Assurae"superne magis magisque pubeseentes, ad oram (praesertim ad ligulam brevissimam semilt-' närem) villoso- pilosae. Folia lanceolata, acuta, plana ; besi attenuata culmum amplectentia, medio pollice dimidio latiora, tenuissime striata, nervo. albö 'splendente percursa, firma, vix scabriuscula; margine (inferne 'hinc erenulato) .hispida. Pani- enlarfere spithamea, "recta, 'formata'ex racemis 2'225 patulis, saepe curvulis, approximatis' Räckhis eomm: sulcato'« trigona, imprimis apicem versus flexuösa, glabra.‘ Racemi basi villis barba- ti: inferiores breviter pedunculati, dissitiusculi , di» gitales; ‚superfiores 3essiles; confertiores, sesquipol- licares: Rachis part. flexuosula, flosculis angustior; glabra, dorso convexa, fronte plana;' Zocustae quädriseriales, binae; subimbricatae, parvae, ob- longae , glabrae, e viridi et purpureo variae. j Pe dicelli fete locustatum longitudine, angulati. wor: lyx membranaceus, ' obtusiusculus,; corollam a«- quans: gluma inferior uninervis, superior Znervis: Corolla ohlonga; "acutiuscula, laevissima sg Wwi- rescens. Bel. generis. 2. Trinius agrostographische Beyträge. 49 Hab. in Brasilia. Mikan. (Stebt dem Pasp. lazo Larn. nahe.) 6. Helopus pilosus. Ich bemerke bier blofs, dals bierzu nicht, (wie in den Fund. Agr. S. 104. angegeben ist), Milium ramosum Retz., (das ich im Gegensatze Heiopus laevis nenne), sondern Milium punetatum.,L. ge» hört. Herr Professor Mikan hat dieses Gras auch in Brasilien gefunden. 7. Helopus barbatus, Radix fibrillae breves, ramosae, tortiles, spa- diceae. Culmus erectus, circiter pedalis, »strictius- culus, compressus, striatus, glaber, nodo (unico) barbato ramiferus, superne Ähliformis et nudus. Za- ginae ad culıni basin confertae quinque aut sex, di. stiichae, sensim longiores foliisque longioribus termi- ndtae atque hiantes, compressae, striatae, glabrae, faucem versus dorso carinato - connatae: unica ex nodo culmi multo longior. Ligula obsoleta. Folia oblongo . lanceolata, digitalia et breviora, paten- tia, plana, apice obtusissima, striata,.nervo tenui medio percursa, supra pilosula, margine ciliata, ceterum glabra. Spicae terminales duae, binaias, erectae, sessiles, bipollicares, lineares, pallidae, Rachis glabriuscula, compresso - triangulata, mar- gine membranaceo (flosculorum latitudine) demum ad locustarum insertionem ita evanescente, ut loeu- starum altera paginae rachens externae, altera (.el- Zsweyter Band. D 30 en s.\Eigene Abhandlungen. ternans ) internae allıxa vidcatur, | Zocustaeisecon- dae, alternae,'.biseriales, brevissime pedicellatae, ‚oblongae, acutae, Calyx membranaceus, .dissite pubescens: glumae subaequales binerves, ad nervos subangulatae, 'corolla longiores. «Corolla cartile- ginea oblonga obtusissima, albida, temnissime pun- ciulata, glaberrima: : valvula inferior aristae. loco ‚apice fascienlo pilorum coronata. . Bel..generis, | Hab. in Insula Borbonia. (In dem Herbarium des Herrn Barons v. Jacquin zu Wien.), 8. Milium amphicarpeon Pursh, Der Beschreibung dieses merkwürdigen Grases in Pursh Fl. amer, füge ich die umständlichere, der Fructiheationstheilebey, da diese letztern dort theils unzulänglich theils irrig angegeben sind. lores Paniculae,. ‚Magnitudine Milii nostra- ‚tisy.at paullo longiores, acuti, virides, glaberrimi. Pedicellus:subelavatus, ‚dissite hispidus. , Calyx her- „baceus, corollam aequans, vix ea.longior ‚elausus, .glamis aequalibus Snerviis, elliplicis,, acutis.; ‚infe- siore aligwantulum longiore.. Corolla congenerum, inclusa, elliptica, sacuta, compressiuscula, coria-= ceo » chartacea, glaberrima:, valv. inferior obsolete irinervis; superior aequilonga. Lodieulae sguamae ‚obtusae, emarginatae, ovario subturbinato brevio= res.’ Styli 2 elongati. Steigmata exserta, brevia, pectinata, atropurpurea. Fülamente 3. „Antherae ‚(.delapsae). 2. Trinius agrostographische Beyträge., 31 Flores rodicales. Magnitudine pisi minoris, orbiculato - oblongi, acuminati, glabri, pallidi, in singulis pedunculis (digitalibus aut brevioribus ) so- litarii., Calyx membranaceus corolla brevior et'an- gustior, glumis multistriatisz inferiore paullo lon- giore, lineari - oblonga, obtusiuscula; superiore lanceolato.- oblonga, acuta. » Corolla. brevipedi- cellata, glabra, coriacea, valvis oblongis acunıina- tis concavis, altera alteram obvolvente, Semer ob- longum, .obtusum, apice stylorum basi coronatum, arctissime inclusum. (Die aus dem Rihizoma hervorbrechenden ge: stielten Blumen tragen schon reife, (ein schönes wei- [ses Mehl gebende) Samen, wenn..die Rispenblu- men, vollkommene Hermaphroditen, sich noch eben in. der Anthesis befinden. Es ist. wahrscheinlich, dals die Blüthezeit der Wurzelblumen, die gleich- falls Zwitter zu seyn scheinen, weil die Basis.der Griffel auf dem Samen ein früher vollständiges-Pistill anzeigt, schon zu einer Zeit vor sich geht, wo. die Panicula mit ihren Blumen noch nicht eniwickelt ist. Die, gleich den Blättern, mit sehr vielen Rippchen gestreiften Kelchschuppen der ersiern zeigen deut: lich, _dals diese Glumen. ursprünglich. nichts .als bloise Radicalschuppen, (siehe Fund, Agr. Cap. X.) nur durch ihre Bestielung in-wahre. Blumen umge- wandelt sind, ‚wie denn, außer. dieser Blattnatur der Glumen, auch die lange Zuspiizung ihrer Co- Da 52 I. Eigene.Abhandlungen, rollen noch auf ein Vorwalten des Vegetativen ne- ben dem Reproductionsgeschäfte hinweiset. — Debrigens steht diese Species auf der Gränze zwi- schen Milium und Paspalum: zu jenem gesellt sie die Substanz der Blumen und die hälbrispenartige _ Inflorescenz;; zu diesem die dunkelgefärbten pinsel- artigen Stigmata, die abgestumpften Lodicularschup- pen und die Hinneigung der Rispenäste zur racemo- sen Form.) 9. Arundo (Calamagrostis) purpurea. Culmus tripedalis, teres, fistulosus, nitidus, fere ad apicem usque foliosus, superne compressus, striatus et scabriusculus. » Nodi 7 — 8. Vaginae cylindricae, arctiusculae, vix scabrae: superior compressa. Zuigula. praelonga, hyalina, fissa. Folia lineari - angusta, erecta, reirorsum scabra: inferiora plana; superiora compressa, paniculam subaeguantia. Panicula spithamea, subsecunda, patula, purpurascens. ARachis 'ramique scabri. Locastae exiguae, ex albo purpureoque. variae. Calyx flosculo cum seta pilisque longior: glumae acuminatae, lanceolatae, hispidae. Corolla hya- lina, fasciculis aliquot pilorum tennium, flexuoso- rum, ipsam aequantium, stipata: valv. inferior oblonga, apice subtruncato setuloso emarginata, supra medium setam emittens rectaım ipsa paulo longiorem, calyce breviorem; valv. superior fere © 2. Trinius agrostographische Beyträge. 353 dimidio brevior, apice emarginata. LZodieulae squamae oblongae, acutae: Antherae flavae. Hab. ad littora Baicalis. (Herbar. Gorenkens. ) (Aehnlichkeit mit Ar. sirigesa Wahlenb, ) 10. Stipa Redowsküi Herb. Gorenk. Culmus sesquipedalis, erectus, strieto- grartlis, teres, laevis, 5-, 6nodis, inferne ad nodos purpura- scens, superne hiliformis. Zagizee internodiiskongio- res, infimae laxiusculae, superiores arctae, striatäe, glabrae, purpurascentes, ora utringue barbulatse. ‚ Ligula obsoleta. ZFolia pedalia, erecta, linearia, plana, superne hliformi - involuta, carinata, siria- ta, pagina superiore scabriuscula: superiora subap- pressa paniculam aequantia. Zanicula contractius- cula, erecta, palmaris. Aackis tenuis, scabrius- eula.. Aami semiverticillati, ramulosi, purpurascen- tes, scabri. Locustae e spadiceo, purpnreo etalbo variae,. parvae, Celyx corolla longior: glumis trinerviis, acutis, hispidiusculis: inferiore paulle maiore. ‚Corolla stipiti brevissimo obconico. su« perne villis coronato insidens: valv. inferior char- tacea, involuta, subcarinata, pilis albis longis @.da- si ad imum westita,. subeylindrica, apice obtuso aristam emittens ipsa duplo longiorem, aeguam, re- flexam, hispidam; valv. superior-paullo minor, an- gusta ‚ subinvoluta, apice brevissime bidentata, glabra. Zodiculae squamae 3 hyalinae, lanceola- 54. °.L ’Eigene Abhandlungen. © tae, ovarium turbinatum aequantes. Antherae lie neares, apice stellato - barbatae. Tab. in Sibiria. (Ein schlankes, von Stipe- sibirica vollkom- men verschiedenes Gras.) 11. Stipa splendens. Culmus ceirciter tripedalis, teres, tenuissime striatus, glaber. Vaginae striatae, laeves, laxius- | culae; superiores parum scabrae. Zigula oblongs, exserta, fissa. Folia basi utringue calloso - Auricl- lata, stricta: inferiora plana, pagina superiore sul- cato - striata et retrorsıım scabra, dorso leviter stria- to marginibusque glabra. Panicula cireiter peda- lis, multiflora, secunda, contractiuscula. ' Raechis striata, nunc 'glabra, ' nunc scabriuscula et te- nuissime pubescens. Rami semiverticillati, infe- riores elongati, quaterni; superiores terni binive; parum flexuosi, erecti, scabriuscul. Zocustae e fuseo et argenteo variae, squamarum piscinarum cO- lore splendent. Calyx membranaceo - chartaceus, pl: min.:asper: gluma inferior minor , subtrinervis, corolla drevior; superior quinquenervis corollam superans. Corolla brevissime stipitats, chartacea, eylindrica: stipite piloso. Valv. inferior obsolete nervosa, dorsi apice marginibusque villosa, apice emarginato aristam emittens flexuosarn, parum tor- tilem, flosculo dup/o longiorem; valv. superier an- gusta, acuta, integra ‚ dorso villis obsita. Zodi- - ®, Trinius agrostographische Beyträge. 355 wulae squamae 3 lanceolatae iongitudine ovarii ob- longi utrinque attenuati, byalinae. ı, Antherae linea- res, apice stellato - barbatae. Hab. in transbaicalensibus Sibiriae. (In den russischen Herbarien unter dem Namen Agrostis longiaristata.: Varürt in der Bekleidung der Rachis und der Gläite der Zweige und der Glu- men, welche leiztere bisweilen völlig enerves er- scheinen. — Grölste Aehnlichkeit mit Stipa Cu- lamagrostis Wahlenb. , von'welcher sie sich durch die relative Stellung der Kelchglumen und die glän- ‚zende Stahlfarbe unterscheidet.) n'12. Agrostis, Trichodium clavatum. Culmus sesquipedalis, erectus, tenuis, com- pressiusculus, striatus,. superne nudus. , Jaginae internodio plerumque breviores,, arctiusculae, stria- tae, glabrae. Zigula obloaga, exserta, acutius- eula. Folia linearia, plana, acuminata, scabra. Panicula digitalis, erecta, Jaxiuscula, apice nu- tans. "Rachis tlexuosa, scabra. . Azmi semiverticil- lati, quaterni, terni, apicem versus ramosi, hispidi: ramulis:parum patulis, pedicellis clavato - incrassa- ‚is... Zocustze parvae, virides.. Caelyx longitudine »eorollae,»glumis:.acutis, apice hispidis, parum inaequalibus. Corolla membranacea, lanceolato - oblonga, aeutiuseula. Callus parvus epilis. Valv. inferior trinervis , mutica;ı superior pusilla, dila:«- 56 I. Eigene Abhandlungen. t@, truncato - emarginata, Lodiculanulla. Sem, oblongum utrinque attenua tum. Hab. in Camtschatca. 13. Agrostis, Agraulus anemagrostoides.. Radix fibrosa. Culmus dodrantalis, sesquipe- dalis, ad nodos inferiores radicans, ad reliquos (5 — 7) geniculatus, teres, glaber, superne nu- dus. Jaginae internodio breviores, laxiusculae, striatae, glabrae. Ligula oblonga, obtusa. Folie satis brevia, angusto - linearia,‘ plana, erecta, glabra aut scabriuscula. Panieula digiralis et ul- tra, erecta, laxiuscula, multiflora.. Aachis glabra. Rami semiverticillati, subterni, erecto - patuli, api- cem versus ramosi, bispidi. Pedicelli vix apicem versus intumescunt. Zocustae pallide virides aut fuscescentes. Calyx corolla fere duplo. longior : glumae acutissimae, carina hispidulae. Corollae callus antrorsum in rudimentulum cylındricum pro- ductus, utrinque drevi - piliferws. Valvula inferior tenuissime membranacea, quinquenervis: nervis 2 in setulas productis: Arista infra medium aut mediae valvulae affıxa, Hexuosa, parum tortilis, calyce ses- quilongior; valv. superior odsoleta., ‘Ovarium ob- longum. „Antherae lineares, cuspidatae, sub lente 'barbatulae. | Hab. in Lusitania. (Unter den Namen: ASlopecurus effusus und 2. Triaius, agrostographische Eeyträge. 57 Agrostis alopecuroides Lirk, — Macht den Ue- bergang in Arundo. ) 14. Crypsis acuminata, Radix fibrosa. Cu/mi.semipollicares et polli- cares, geniculati, laeves; quibus. exceptis tota plan- tula pilosa. Joaginae culmum totum vestiunt stria- ‚tae. . Folie lineari - lanceolata, striata, scabra: su- premum spicam aequans.. Panicula spicata e sum- ma vagina amplista, oblonga, pollice dimidio bre- vior.. Calyx chertaceus, glumis ioaegnalibus acu- minatis hispidis et pilosiusculis corolla brevior. _Co- rolla chartacea:. valv. inferior a basi sapra medium usque laevis, superne bispida et pilosula, falcato - acuminata ; valv. superior minor, truncata, denti- culata. JSiamina 3 apice bimacronata. Siyli2. Ötigmata. simpliciter ‚pilosa. Zodiexlae squamae ovatae, minimae, Hab. in Insulis fuminis Jaik, prope Gurief, 15. Zimnas Stelleri (Fund. Agr. p. 116.). Radix fibrosa nigrescens. Cwulmi dodrantales, 'sesquipedales, erecti, Aliicrmes, striati, glabri. Yaginae inteınodio longiores, laxiusculae, carina- tae, striatae, Zigula obsoleia. ‚Foliz involuto- ‚setacea, retrorsum scabriuscula: fasciculorum lon- gissima culmum breviorem.superantia, plerumgue marcida; culmea. brevia: supremum brevissimum, vix ullum. . Penieule pollicaris,.erecta, angusta, pauciflora. Locusiae oblongae, magnitudine „et sg I. Eigene Abhandlungen. facie Leersiae oryzoidis, pallidae. Pedicelli'sub- claviformes. Calyx chartaceus, hirsutie scabrosa obsitus: glumae naviculares, compresso - angulatae, Carina hispidae, acutiusculae, subinde mucronatae, corollam aequantes aut eadem paullo minores: 'in- _ ferior parum brevior. Corolla inclusa, absque cal- 10 baseos:: valv. inferior chartacea, comipressa , 'an» gulato - nervosula, acuta, superne scäbra, 'infra medium setam emittens arisiaeformem, hispidam, paullo tortilem, primum rectam, dein reflexam, corolla fere dupio longiorem; valvula superior in- clusa, minor, angustior, tenerior.. Zodieulae squamae‘ lanceolatae, acutissimae, ovario longio- res. Ovarıum oblongum, acutum. ‘Siyli basi 'co- aliti.! Stigmata plumosa. | Hab. in Camtschatcae montosis sylvaticis uligi- nosis. 16. Pilfa, Colpodium compressum. Culmus sesquipedalis, erectus, gracilis,' ad ‘medium usque vaginis tectus, compressus ; super- ne obsolete 'nodosus. Zaginae distichae, com- pressze, 'superne patulae, internodio longiores, “tenuissime striatae, margine asperae, cum folüs glau- cescentes. “Zigula obsoleta. Folie angusto - Jinea- "ria, compressa, erecta, strictiuscula, firma, ob- “usiuseula , : basi' calloso-- auriculata, glabriuscula. -Panieula ultrapalmaris, erecta, aequalis, patula. -Rachis imprimis 'inferne flexuosa, sub: lente' pu-. 2. Trinius agrostographische Beyträge. 359 bescens, compressa. Ramisolitarii, sparsi, tenues: inferiores adpressi et flexuosissimi; supeziores ps- tuli' et patentes, mox supra basin ramosi, ramulis ramulosis demum capillaribus, glabri. Zocustae parvae, ex atropurpureo et spadiceo variae. Pe- dieellus 'apice clavatus. Calyx corolla' brevior; glumae oblongae, acutae, inerves, glabrae: in- ferior paullo brevior. Corolla callu!o 'stipitata;: valv. inferior oblonga, obtusa et obtusissima, I-— Znervis, ut calyx, ciartaceo - herbacea; ‘superior paullo longior, obtusa, apice subbiloba. Sirgmata simpliciter ramosa. Hab. in America boreali. 17° Filfa domingensis. Radix fibrae longae, fasciculatae, validae, Culmi subadscendentes, erecti, semipedales, pe dales, teretes, glabri, ad nodos levissime genicula- ti, adultiores sub panicula audi, inierne remosi, Faginae internodia subaequantes, laxae, subcari- natae et compressiusculae, glabrae, inferiores ad oram pilosae. Ligulce loco barba brevissima. Folie linesria, basi planiuscula, dein-sensim invo- Into - attenuata, rigidiuscula, glabra, glauca, fron- tis basi pilo uno alterove e bulbulo oriundo adsper- sa: inferiora ultrapalmaria,'superiora pollicaria et breviorae, Panicula digitalis, erecta, contracta, sablinearis. Ruochis angulata, glabra.. Rami spar- si, erecti, glabri, mox supra basin ramulosi. -Pe- 60 1. Eigene Abhandlungen. dicelli brevissimi, apice incrassati. Locustae de- ciduae, pallidae. Calyx chartaceus, glaber:' glu- ma inferior dissitiuscula,” corolla dimidio brevior, enervis, oblonga, acuta; superior corollam aeguans, Inervis, acutiuscula. Corollz callulo sufulta: valv. inferior inervis, acuta; superior latior, paullo bre- vior, obtusa, emarginata. Zodiculae squamae ob- tusissimae, breves, demum elongatae. Semen com- pressum, subrotundum, lateritium , lodiculae elon- gatae ope demum protrusum. Hab. in Domingo. 18. Aristida virgata. Radix fibrae simplices, tortiles, paucae.: Culs mus tripedalis, ezectus, gracilis, basi pennae cor- vinae crassitie, teres, tenuissime striatus, glaber, superne nudus. Nodi 3: articulus infimus levissi- me geniculatus. Zaginae internodiis dimidio bre- viores, arctae, ad ramorum ortum hiantes, stria- tae, glabrae. Ligula obsoleta. Folia semipedalia et longiora, linearia, plana, angusta, firma, gla- bra, margine asperula, erecta, fere glaucescentia. Panicula ‚sesquipedalis, wirgata, subnutans, se- cunda, angustata. Rachis sulcata, retrorsum sca- bra. Aami solitarii, statim a basi ramosi, dissiti, ita ut paniculam interruptam referant: inferiores digitales erecti, superiores sesquipollicares patuli, nutantes. HBamuli breves, - subadpressi, glabri. Locustae ochraceo - yirentes. non computatis ari- 3. Trinius agrostographische Beyträge. 61 stis lineas circiter tres longae. Calyx chartaceo- membranaceus, fiosculo (absque aristis) longior: glamae lanceolatae, acuminatae ‚ viridi- carinatae» inferior paullo minor, carina hispidula. Corolla: eylindrico - oblonga, 'pedicello brevissime pubescen- tiinsidens: valv. inferior glabra, chartacea, apice triseta: iseta media refracia, valvula. plus triplo longior, erassior, hispidula; duae laterales erecto- strictde, tenuiores, valvula p/us duplo longiores; valv. superior 4-, 5plo brevior, angustissima, li- neari - lanceolata, acutissima.. Lodiculae squa- mae longitudine valvulae superioris, byalinae, linea- res, Hab. in America boreali. (Ich kenne Ar. longe - spieata Poir. nicht: die eben beschriebene scheint durch runden Halm, platte Blätter und minder ungleich - lange Grannen abzuweichen. Kenner mögen aus der Beschreibung das weitere vergleichen.) 19. Aristida Sieberiana. Radix fibrae väalidae, flexuosae. Culmus bi- pedalis, erectus, plus minus geniculatus, teres, gla- ber, tenuissime stristus, pennae corvinae crassitie, ad articulos 2 — 3 inferiores nodoso- tumidos ra«= mosus, e glauco et amethystino verius. Jaginae internodio multo breviores, culmum ab ipso earum ortu linguentes ramosgque arctiuscule ambeuntes, striatae, glabrae, fance utringue brevissime callo-' 62 nur Eigene Abhandlungen, ' 17 so » aurienlatae et (plerumque) barbatae, .. Zigula 'brevissima. Folie involuto - setacea, erecta, sub» Nlexuosa,. firma, glabra, glaucescentia. Panieula spithamea, paullum nutans, primo contracta,.dein patula, subsecunda, basi interrupta, (colore culmi, Rachis aegua, scabriuscnla. Aami solitarüi (eirci- ter 57), jaltorni, demum pl. min. patentes; - statim supra basin ramosi: ramulis brevibus appres- sis, Locustee, computatis aristis, palmares. ‚Calyx "cörollam. : (demta arista) „superans,. chartaceusı glumae lineari ; lanceolatae,. carinatae, ad carinam Scabrae, apiceiatienuato Öidentatae. setamque bre- ven rectam emittentes: gluma inferior duplo mi- tor, Corolla acuminate- stipitata, /stipite-villoso, ehartacea, cylindrica, semipollicaris: _arista recia, longissima, inferne eontorta, scabriuscula ;„laci« nüs patulis sudaegwalibus, setaceo - capillaribus, strictis; valv. ‚superior. parva, . oblonga, ‚acute, lodienulae squamis duplo longior. Hab. in Palaestina. | u) (Im Herbario Palaestino des Herrn Sieber un- ter dem Namen Ar. coerulescens Desf. , mit welcher sie, ‚wie.aus der Beschreibung der (übrigens drey+ mal gröfsern ) ‚Blumen erhellt, gar nicht verwech- seit'werden kann.) | 20., Aristida squarrosa. . ‚Rad. fibrae flexuosae, simplices. Culmxs bi- "pedalis, erectus, ‚sirietus, teres, glaber, temuissi- 2. Trinius agrostographische Beyträge. 63 - me striatus, inferne pennae corvinae crassitie, su- perne nudus, medio ramosus, ad ramarıum ortum tumidus. Jaginae .internodio. duplo breviores, arctae, glaberrimae. Ligula obsoleta, aut pili ali= quot, Folia involuto - setacee, erecta, hrma, dor- so angulo compressionis scabra, ceterum glabra, glaucescentia. FPanricula oblonga, spitbamea, stricta, multillora, ob aristas refractas squarrosissi« ma. Rachisteres, glabra.. Aazi solitarii, (in- feriores dissiti, paniculam interruptam reddentes, ad- pressi, statim supra basin ramosi: ramulis demum patentibus, brevibus. Zocustae ex stramineo et spadiceo variae, ad divisionem aristae usque polli- cem circiter longse, angnstissimae. Celyx charta- ceus: glumae lanceolatae, longe subulato - setige- rae: inferior fere duplo brevior, ad carinam-sca- bra; superior cum seta sna divisionem aristae supe- rans: setaetenuissimae, rectae. Corolla cylindri- ca \ ecriacea, acuminato - pedicellata, basi nudios- cula, superne elongata in aristam inferne tortilem, medio tripertitam: laciniis lateralibus ' patentibus ultrapollicaribus, media longiore (sesquipollicari ), erassiore, hispidiore, horizontaliter refraeta. Re- liqua generis. i Hab. in America boteali. 2I. Cynodon tenuis. Culmus.repens basi ramosissimus: zamis con- fertis (plerumigue foliiferis intra. squamem membra- 64 art Eıgene Ablianälungen:. naceam Carinatam procumbentibus), digitalis,'fere ad apicem vaginatus, tenuis. Paginae arctiüsculae, Striatae, glabrae: ramorum iuniorum 'tumidae, distichae, carinatae, suprema elongata. \Zigula ‚pilosula et utrinque piloso - appendiculata. Zolia pollicaria aut semipollicaria, linearia, compresso- involuta, rigidiuscula, ° patentia, ' glatcescentia, glabra; summum breve. Spieae tres aut guatuor terminales, fasciculatae, erecto - patulae, vix polli« cares. Rachis partialis linsaris, subflexuosa, dor- so convexa, glabra. Spicnlae unilaterales, imbri- catae, alternae, parvae, e fusco et flavido variae, Cabyx patens, chartaceus, subcarinatus, glaber, Hosculo duplo dbrevior, subaegualis, acutus: glus. ma inferior paullo minor. Corolla brevissime pe- dicellata, oblonga, mulicz: valvula inferior coria- ceo - chartacea, acuta, compressa, carinata, cari- na asperula, superior tenerior, angustior, aequi- longa, acuta. Lodiculae squamae minimae, obıu- sae. Ovarium oblongum. Antherae (3) linea- res, Audimentum appressum, corolla dimidio bre- yius, pedicelliforme, squamula terminatum. | +" Hab. in America boreali. ‘(Vielleicht die wahre Trachynotia iuncea Michaux ?) 22. Cynodon elongatus. Culmus (abscissus) pedalis, teres, filiformis, asperulus, glaucescens, sub spicis flexuosus, lon- 2. Trinios agrostographische Beyträge. _ 65 geque nadus. Fagizae srcliusculae superne tu« mescentes, striatae, glabrae ‚ ad..oraın, utringue villis. aliguot barbatulae. Zigula ‚brevissima. .Fo- lium. (quod aderat) digitale, lineare, dngustissi« wum, planiusculum, retrorsum scabram.. Spieze isnnkanles quatuor digitatae, fere sesquipalmares, graciles; erectae, patulae, purpurascentes,.. Ra-. chis part. subtrigona, ‚tenuis, carina scaberrima.. Spiculae unilaterales, alternae, imbricato - erectae, brevissime pedicellatae, Jerceolatae, non:compu- zatis setis lineas fere tres longae. Calyx membra- naceus, maxime inaequalis; gluma inferior triplo minor, lineari - lanceolata, uninervis, acutissima, patula; superior corolla vix brevior, lanceolata, subadpressa, trinervis, nervo medio.in mucronem s. setulam excurrente. Corolla lanceoiata, brevi- pedicellata: pedicello obconico, villoso: valvula inferior chartacea, trinervis, ad nervos scabra, api- ce bifida, nervo medio in setzam quadruplo longio- rem excurrente;, superior tenera, bicarinata, paullo_ brevior, inclusa, brevissime bidentata, subeondu- plicata. _ Lodiculae squamae brevissimae pedicello__ odarii (oblongi, bicornis) ‚appressae, Filamen. tum non nisi unicum vidi. Rudimentum pedicelli- forme squama {setigera terminatum: seta valvulae 'inferioris seta triplo brevior. - Hab, in India orientali. N er (In der Sammlung des Herrn Barons v. „Jacgpin Zweyter Band. E - n 66 ui Eigene Abhandlungen. N sah ich zwey Exemplare dieses Grases ‚unter dem Namen -Agrostis filiformis. König aus dem Banksi- schen Herbarium.)., | En 36 N ii 1:93: lierochloe,6lahras: ua zirol anslen ar Radix pennae corvinae crassilie, fi baden ‚alro- fusca, stolonibus repens... „ Culmus spithameus, recius, tenuis, glaber, striatus. Faginaalongae, sitriatae, tumidae, pubescentes. .. ZLzgula.obsoleta. Folia radicalia marcida (brevia); caulina (1-2) brevissima, linea ‚vix: longiora, oblonga, acuta. Panicula circiter polliearis, patens, subpyramidata, Rami geminati, glabri, tenues, superiores flexuosi. Spiculae, maiusculae,. compressae. „ Calyx subbya- linus; triflorus, kiosculos aequans; glumae navicu- Jares, acutae, glabrae, aequales. Flosceuli 2 ‚infe- riores masculi: Corolla. bivalvis: valvula inferior spadicea, membranaceo - chartacea, obsolete zner- vis; subtruncata, glabra, warginibus tenuissime.ci- liata;: superior hyalina, angusta, falcata, condu- plicata, bicostata et bicuspidata, inieriore fere lon- gior, glaberrima. ‚Stamina 3. Intherae lineares, Havae. Zodiculae squamae lanceolatae, minimae. Floseulus superior hermaplır. minor, lanceolatus: valv. inferior chartacea, carinata, acuta, involuta: carina apicem versus peciinato - ciliata; arista nulla. superior, ecostata, hyalina, ‚integra,. glaberrima. Lodicula marinm. » Ovarium. hinc gibbum.. Siyli connati. , Sea Any zu gti SER Ash. Wels 2. Trinius 'sgrostographische Beyträge. 67 z © Hab. in Dauria. “BER Ä "(Scheint der Hierochloe& ans nahe zu ste- hen; unterscheidet sich aber: hermaphrodito apice laevi, calyce flores aequante nec iisdem multo lon- giore.) 24. Pholiurus graecus. " (Rottbölla digirata Sibtik.) inig Da ich die Smith’sche Beschreibung nicht vor mir habe, so setze ich bloß die der Blamen nach eigner Untersuchung her. © Articuli racheos biflori: spicula altera sessilis, altera lateralis pedicellatar- pedicellus forma articnli racheos. Spieulae lineari- lanceolatae, ambae aequales semipollicares. Calyx coridceo - herbaceus, acutus, biglumis, biflorus: gluma inferior anterior, paullo longior. Flosculus uterque fertilis, (interior mere femineus?). Co- rollae calyce paullo breviores, lineari - lanceolatae, acnminatae, membranaceae, bivalves, aequales. Zodiculae squamae acutae. "Stam. 3. Antherae Äineares. Hab. ad latera fossarum Graeciae, 25. Uniola gracilis Mich, RAR OBVAl Oulmlus 4-, 5pedalis, erectus, rigidus, attamen tennis, inferne crassitie pennae corvinae, compressius- colus, 'parum foliosus, glaber, nodis pübe brevissima ectis.. Faginae internodio breviores, cömpressae, superne carinatae et hiantes, laxiusculae, striatae; glabrae. Zigulae loco intus extusque annulas pilo- Ea 68 -....% Eigene Abhandlungen. sum, Folie sesquipedalia, linearia,, angusta,' com- pressa, carinata, firma, glabra y erecta. Paniculz zacemiformis, simplex, rara, stricta, pedalis et al- tior. Rami solitarii, pollicares, (dissitissime ‚alterni,: patentes, mox supra basin lloriferi. Spirulahl| si-, ınillimae Diarrhenze americanae,. at. plerumque paullo minores, brevissime pedicellatae ‚. solitariae l. binae, sparsae, obconicae, compressae, fusce- scentes. Squamae calycem communem mentientes 3, alternae, distichae, coriaceae, obtusae, sub- carinatae, imbricaiae , deorsum minores, ‚ Flosculi completi 3, 4 supexiores, maiores, Dive: vel- vela inferior ovata, acuta, coriacea, carinata,- striatnla; superior brevior, concavo - navicvlaris, bicosiata, achta. Zodiculae squamae minimae, oblongae. _Semenr oblongum, compressum ‚'pedi- celiatum, apice cuspidaium, "Hab. in America boreali. 3 (Form der Aebrchea und Habitus weichen sehr. von Uniola ab, und erinnern ganz an Diarrhena; die Structur der erstern an Bambusa.) 26... Poa iaponica Thunb. .(Eragrostis tenella ß. L. S. V. ed. RB, ei % Il. | EN RER i an .Culmus . (forte hie inferne compressius- calus et ramosus, tenuis, striatulus, glaber, ad“ panieulam usque vaginatus. Faginae longitudine: internodiorum, arctiusculae, strietae, glabrae. Li- 2. Trinios agrostögraphische Beyträge. 69 gula brevissima. Folia (culmea) compresso - in- voluta, striata, angusta, erecta, summo scabrius- ceulo excepto glabra. Panicula lere pedalis, recta, ‚aegualis, sudcylindrica, patvla, ARachis subaegus, ‚glabra, subangulata., Aarmi inferiores subverticilla- ti, superiores alterni, a basi ad imum ramosi et ra- mulösi, erecti, apice paullo flexuosi: ramuli bre- ves, patentes, scabri. Spicu/ae minimae, compres- so - convexae, oblongae, 6-, 7forae Calyx flosculis multo brevior: glumae carinatae, conca- vae, obtusae, plerumque emarginatae, supra me- ditum carinse hispidiusculae: inferior paullo minor. Flosculi oblongi, basi hberi, subdistiche imbri- cati: valvula inferior tricostata, obtusa, supra me- dium carinae hispida; superior minor, subcondu- plicata, obtusa, subbifida, bicostata: costis supra medium hispidis. Semen subroiundo - oblongum. - Hab. in laponia. Pe (Trotz des trügerischen Habitus eine vollkom- mene Poa.) 27. Centotheca lappacea Desw, Culmus cireiter sesquipedalis, exectus, suban- gulatus ‚ striatus, glaber, fere ad paniculam usque foliosus, inferne plerumque ramosus, superne com- pressiusculus. Jaginae internodio.löngiores, stria- tae, glabrae, compressse: inferiores laxae, supe- riores arctae. Ligula brevissima, fimbriata. Folia - ANIEINTZ un a RE lanceolato - oblonga, acuminata, basi subcordata, “ 70 I. Eigene Abhandlungen. x \ ! " culmum amplectentia, subcompressa , multistriatä, 16x carinae nervo tenni notata, pollicem aut ses- quipollicem lata, quatuor aut quinque pollices lon- 88; glabriuscula, margine hispida, patentia, "Po- nicula semipedalis et altior, iunior contracta \et subfastigiata, adulta divaricatissima. Aachis angü- lata, glabra, amethystino - glaucescens. Rami simplicissimi, racemosi, modo sclitarii modo semi- verticillati ‚ parum flexuosi, demum horizontales et recurvi. Spieulae Poae trivialis paullo. maiores, ‚glaucae, lanceolatae, compressae, alternae, ‚pedi- cello ipsis plerumque longiori pilosulo insidentes; ad basin ramorum pedicellus unus alierve (ut et ter- minalis) elongatus. Calyx 2-, 3florus, fosculis dimidio brevior, coriaceo « herbaceus: glumae dis- sitae, carinatae, compressae, glabrae, apice in muero-" nulum hispidum exeuntes: inferior paullo brevior znervis; „superior 3nervis. Floseuli, infimo excepto, pedicellati (loce supremi rudimentum callosum pedi- cellatum): Infimi valvula inferior lanceolata, herba- cea, carinata, 5nervis, glabra, mucronulata; superio- i zum a 1 medio ad u. u setulis albis, pellu- rior subfalcata ‚ bicarinata, conduplicata, apice i in- tegra » flexurae angulis superne tenuiter ciliata, Zo-- dieulae squamae minimae, obtusae. Ovarium gib- % | bum. Hab. in Indie. ka Kan ie F B A Mn 2. Trinius aprontogzaphische Beyträge. 7L . (Linne sah das untere nackte Blümchen für die ritte Kelchglume an. Ich habe das Ovarium in al» len Blümchen gefunden. ) | | 28. Calotheca brizoidea Des, Radiz fibrosa. Culmus dodrantalis , erectus, gracilis, ‚striatulus, scabriusculus, superne nudus. Waginae tumidiusculae , scabriuscnlae, sulcato-- 'striatae, ‚subcarinatae. Ligula biaurita. Folia fasciculorum culmeague polliceria et bipollicaria, ‚sulcata et subcarinata, involuto - setacea, rigida, vix scabriuscula. Panicula simplex paucillora, erecta, ‚oblonga, patula. Spieulae magnae (iere ‚Brizae maximae), oblongae. Pedicelli hispidi. ‚Calyz 6- — gflorus, flosculis triplo brevior: glomae medio coriaceae et carinatae, margine late charta- ‚ceae, ‚glabrae: inferior paullo minor, oblongo lan- ceolata, acuta, Inervis; superior oblonga, obtu- siuscula, 3nervis. Flosculi arcte imbricati, distichi: 'spieulae rachi solubili in pedicellos brevissimos cla- viformes. Corolla basi pilis brevibus adpressis sti- pata: valv. inferior coriaceo - herbacea, viridis, aspera,, _7nervis, nervo dorsali ‚eatjnam formante atque in setam excurrente rectam, hispidam ? yal- N 'breviorem; margo valvulae utrinque auricula- | - dilatatus, membranaceus: membrana plicata, atrinque ad setam apicis in dentem producta. Val- vula superior minima, oblonga, coriacea, dorso complanata et pilosiuscula, marginem. versus utrin- ver: SI ELE - 72 su rd. Eigene Abhandiungen. que icarinata: et superne dense lorgeque wiliate; fronte subconduplicata: duplicatura ferebyalina, apice in appendicem truncatam elongata., ı Zodicen- lae squamae emarginato- obtusaei m Semen subro- tundo - oblongum;, hine planum;, inde convexiusch- lum' et carinatum, | Hab, in Montevideo. 0% | 29. Elymus mollis Herb. Gorenk.us 'ı wos! Radix nodosa, fibrosa, repens.» Culmus Ari. pedalis, erectus, inferne crassitie digitt, fistulosus, . teres, tenuissime striatus, superne velutino-- pü» bescens. Faginze tumidiusculae, longae, sulcatae, glabrae.: Zigula brevissima, truncata. ı Folia ra- dicalia ample vaginantia, involuto - compressa, sul« cata, glabra ; culmea pedalia, striata, inferne plans, apice involuto - subulata, pagina inferiore scabrius- cula, margine hispida. Spice spithamea, erectr, subeylindrica, digiti erassitie. Aachis subflexuosa pubescens, « Spieulae binae, nornu!lae solitariae, subimbrieatae, Calyx sublateralis circiter 7florus, floseulis-parum. brevior: glumae coriaceae, 'pube molli,teetaes sänferior lineari « Zanceolatay, 3nervis; superior parum longior, apice villosior, latior, Zan- ceolata, 'snervis:-utraque acuta, carinata. Floseu- lusi.inferior :sessilis, reliqui pedicellati: pedicello pubescente, :- Corollae valv. inferior coriaceo = ber. bacea, lanceolata ‚ vacutissima ,' subcarinata, Sner- vis, pubestenuissima molli vestita; superior paulio .. . € 2. Trinins»grostographische Beytrüge, 3 brevior , membranscea, conduplicata,, 'bicarinata, ad flexurae anguium superne tenuissime ciliata. Zo- dienlae squamae lanceolatae ovarium pedicellatum villosum-aequantes, pilosae. | | "Hab, in Camtschatca et in Inss. aleuticis. > Durch die Gestalt des Involucrum (Kelches ) Agropyron nahe stehend, ‚übrigens mit deutlicher "Alternation dieser Keishäbhöpnah 3) . "30. Pappopkorurmn pkleoides Ht. Matr. Hab. in rapestribus siccis ad Dshiddam Arabiae felicisun ne > | | » “Die bey Röm. und Schult. (L. Syst. vv. p. 616.) als gleichlang und nackt beschriebenen Kelch- glumen am cultivirten Grase sind an wilden Exem- * plaren minder gleichlang und an der Carina mit kur- zen am Ende drüsigen Härchen besetzt. 31. Donax bifarius. | ö j '(Arundo bifaria Retz.) ı Culmus: (abscissus) computatis vaginis ipso api- ce crassitie digiti minimi, teres, ‘fstulosus,' folio- sissimus, ad paniculam usque veginatus: Faginae altera alteram vaginans ‚„ ab eodem nodo duse (et forte plures?) ideoque internodio multo longiores, arctae, teretes, striatae, glabrae. Zigula brevis- sima, ‚semilunaris. - Folia plurima (in parte enlmi superiore dodranteli, quamı vidimus, sex), disticha, pedalia, sensim paullo breviora, 'patentia, plana, lineari -lanceolata, pollicem lata,,: apice extreme „% FACE Eigene Abhandlungen. W . 8 attenuato.- acutissima, crassiuscula et;hrma, subtus ‚ tenuissime . striata, ‚et .nervo medio angusto ad me- | "dium/usque percursa, margine membranaceo ‚hispida. Panicula dodrantalis, oblonga, contracta, densa, .erecta. -Rachis angulata, strieta,. glabra. Rami semiverticillati,. plures,.‚erecti, a basi ramosi et mox ıfloriferi. - . Spiezlae. magnitudine, Phragmitis, triflorae. .. Calyx tosculos suhaequans, mernbranke ceus: glumae ‚lanceolato - lineäres, acuminatae, Arinerves, dissitiusculae: inferior paullo. longior. Flosculus infimas brevius, superiores longius pedi- cellati: pedicello nudo. _Corollae valv. inferior membranacea,. lanceclata, acuminata ; ; trinervis, nervo medio. in acumenslongius, lateralibus ih bre- viora .excurrentibus, basi dorsi. vilosa:. villis. ipsa tertiam partem brevioribus. Valvnula superior fere triplo minor, tenuior, bicarinata et bidentata, con- duplicata. Lodiculae squamae parvae. Siamina 3. ‚Antherae lineares, everium oblongum. Hab. ad fossas Indiae orientalis. 11132 ‚Chloris confertifolia. RR un) Culmus sesquipedalis ‚ erectus, compressus, Üstriatus, glaber, ex articulis infmis fibras emitiens radieantes „. longissimas, medio ramosus et folio- sus, superne nudus. » Faginae compressae, sıria- Aae,.glabrae. Folie plurima, confertissima, disti- che imbricata, digito longiora, linearia R | compres- ‚sa,\carinata, obiusa, glabra, ‚striata A erticulorum 2. Trinias agrostograplische Beyträge. 75 ‚priorum decidua. Spicae terminales sübsenar, pal- mares, erecto - patulae. Aachis angulato- hlifor mis, 'striata, glabra. Spiculae biseriales, imbrica- E tae, unilaterales. Calyx biflorus, paleaceus, per- sistens, Alosculis duplo brevior: gluma inferior paullo minor, carinata, acuta, superior oblonga, ‚apice bihda, carınata: Carina in mucronerm excur- rente. Hlosculus completus sessilis, bivalvis: val- vula inferior epkippiiformis, expansa subrotunde, acutiuscula, coriacea, dorso glabra, spadicen, margine albo - villosa; superior aequilonsa, in- clusa, lanceolato - falcata, bicostata, flexurae an- 'gulis tenuissime ciliata. “Zodiculae squamae mini- 'mae, oblongae. Floseulus imperfectus 'pedicella- tus, univalvis, coriaceus, oblongus, truncatus, compressus, nudos. Hab. in Insula Sanctae Catharinas. | 33. Holeus tennis. b (Hierochloe parviflora Presl. Gr. Sie. p: r1.)' Radix, fibrae tenues, parvae. Culmus spitha- meus, erectus, articulatus et medio subgeniculatus, tenuis, teres, glaber, fere ad apicem usque folio» ‚sus. Nodi incano - barbati. Voginae internodi Vhrevidres, medio tumidiusculae, striatae, ziabrae. Ligula brevis, truncata, denticulato - erosa. Folia sesquipollicaria, pollicaria et breviora, ' linearia, acuminata, plana, basi. subcordats,' striata, mar- gine scabra: summum brevissimum. Panienla vix Son 76 ... ıI-*Eigene Abhandlungen. ° pollicaris, contractiuscula, subovata. Rachis'te- $ ar | 'muis, superne pilis adspersa,. Rami pauci, binil, solitarii, inferiores ramulosi, pilis brevibus vestiti, sub calyce in nodulum incrassati. ‚Spieulae maius- eulue, 'erectiusculae, Calys subpalenceus, biflorus, floseulis longior: gluma- inferior paullo minor et angustior, 'uninervis, carina scabra; superior tri- nervis; utraque'acuminata: Utergue Hosculus com- plerus, chartsceus, carinatus, glaber: inferior pe dicello cartilagineo hine cornuto insidens, oblongus, obtusns, muticus ‚. superior striele pedicellatus, eius- dem formae: valvula inferior basi albo -'berbata, sub apice aristam basi flavam medio geniculatam, ca- Jyce paullo longiorem 'emittens. Zodieulae squa- mae oblongae, ovario minores. Aniherae breves, oblongae.' Semen subrotundo - oblongum. N Hab. in pratensibus montium Nebrodensium Siciliae. . 34: Pennisetum iaponieum. w XCenchrus purpurascens Thunb.) i ol Calmus bipedalis, striatus, superne scabrius- eulus pzlisigue albidis adspersus. Vaginae striatae, glabrae.: Zigula obsoleta. Folie praelonga, cul- mum"superantia, involuto e compressa, glabray‘ striata, rigidula; ' Aacemus spiihameus, laxus, nu- tans , crassitie digiti minimi: ®Rachis pilosa, sur perne Hexuosa. Pedicelli bini' 1. solitarü, sparsi, pilis brevissimis albidis vestiti, longitudine spicula- rum. JInvoluerum multisetum, atropurpureum.: \ 2. Trinius\agrostographische Beyträge. 77° ‚setae scabrae, nonnullae spicula.4-, Splo-, reli- quae eadem paullo longiores. . Spicula oblongo- lanceolata. Calyx flosculis brevior, membranaceo- herbaceus,, biflorus: gluma inferior pusilla, subro-- tunda; superior Hosculis daplo brevior, ovato -lan- ceolata, smervis, ‚superne. purpurascens. : Flose. neuter ıvalvis, membranaceus, lanceolatus, mul-" tistriatus, hermaphrodito vix brevior eumgue late obvolvens. Flosce. kermaphr. chartaceus, lanceo- latus, acutissimus: valvolae subaequales, inferior superiorem 'obvolvens. Zodicula mulla. Semen atrofescum ovale, stylo ı longe coronatum. - > Hab. in laponia. "35. Pennisetum artieulare. . .Culmus basi procumbens, cubitalis, ramosissi- mus, striatus, inferne compressus, superne teres,' filiformis, scabriusculus. Jnternodia (cireiter 12) vix pollicariay singula ramosa: ramis foliiferis. Vaginue internodio longiores, striatae, pilis tenuis- simis albis adspersae. Folie longitudine eulmi, plu- rima, Vangusto - /inearia, scabriuscnla : fasciculo- rum ramorumque involuto - filiformia; 'culmea pla- na, inferne pilis adspersa. Spica bipollicaris sub- nutans, flavescens. Rachis pubescens „ Elexuosa. Involuerum multisetumn: setae stramineae, spicula paulio longiores, flezuosae, scabrae. Spieulae approximatae, solitariae, rarius binae,.' sessiles.: Calyx hiflorus, Mlosenlis duplo brevior: gluma in- | iz en . . (174% rı’mnrt1 \ ‘ . > nz“ 3 15 78 337 p: Eigene Abhandlungen, x a ferior Inervis, paullo minor; superior znervis;, utraque membranacea, acuminata. Flose. maseulus avalvis: valv. inferior membranacea, snervis; süpe- ior enervis, utraque acuminata. Zlose. hermaphr. ut masculus, quo vix minor. Lodicula nulla. 'Sta- mina 3. Ovarium hinc gibbum. Styli'basi con-. nati, Hab. in Insula Nucabiwa. ng 36. Setariarariflora,, Mikan. Cuimus bipedalis, erectus, graeilis, subhilifor- mis, ad nodos (4) neutiquam geniculatus, com-. pressiusculus, striatus, 'imprimis superne pubescens, ramosus, sub racemo nudus. Zaginae longitadi- ne variae, arctae, superne hiantes, compressae, subcarinatae,, striatae, tenuissime pubescentes. Eigula 'brevissima, barbulata. Zolia pedalia, = nearia, 'utrinque ettenuata , plana, lineas 2 lata; Haccida, nervo pallidiore percursa, tenuissime stria» ra, ‘scabra, imprimis basin versus pube brevissima tecta, 'isuperiora racemum aequantia. Panicula ras cemiformis, interrupto - rara, recta, ultrapalma« ris ,' lineari - angusta. Rachis Nexuosula, sulcato- angulata, e'punctis asperis patenti - hirsute. Rami breves et/brevissimi; a'basi Horiferi, 2-, 4llori,lal- terni, 'solitarii 1. bini, erecti: Pedicelli dorso quasi alatitsesz wnica ‚longa Hlexuosa et scabra; uni-1. biflori: spieulis arete cohaerentibus: altera subinde imperfecta. © 'Spiculae cixciter -Milii magnitudine, m = ’ 2, Trinius agrostographische Beyträ ge. 79 virides,.oblongae, acutae, Calyx herbaceo - mem« branaceus, glumis latis, altera.alteram obyolventez inferior .duplo minor rotundata, »acuta, trinervisz superior floseulos aequans et arcte obvolvens, ‚ob- longa , acuta, 5nervis:- mervis-apice incrassatulis. Flese...neuter.bivalvis: ;walvula inferior longitudine et substantia glumae superioris, trinervis; superior rotundata, plana, tenera, acutioscula. -| Flose, herm. transversim undulatus , salbidus, generis. fl. inBerasilia. 013046 seliahanich (Ich, bin ‚ungewifs, ob. dieses Gras nicht viel- leicht das Panicum caudatum Lam.:sey.) .137.. Ischaemum. rugosum Gärtn. (Carpol. Vol, UL..t. 181.)._ Gi it Culmus erectus, adscendens, pedalis,..4-, snodis, ad.nodos genienlatus et barbatus, ramosus, angulatus, glaber, sub spicis sensim. inerassatus. HYaginae laxae, siriatae, glabrae: infesior interno- dio longior, reliquae breviores, suprema.medio tu- mida: .. Ligula exserta, oblonga. . Folie lineari-- lanceolata, inferne carinata, : superne plana,'gla- bra.. ‚Spicae 2 coningatae, pollicares aut. paullo, longiores. ZAachis ertieulata: artieulis-bicruribus longitudinaliter barbatis:.. ‚erure ‚altero.. articulum superiorem excipiente, altero Horifero;, ad Adaugs sie guli,ex eadem cum articulo basi spicula.alia sessilis, Sessilis: „Celyx biglumis,:2florus, flosculis longior: gluma inferior coriaeeo -.chartacea, pallide-virens, u rin membranacea,, obtusa;;. ‚tenuiter ciliatay.rugig transyersalibus arcuals, 5-7 notata; superior.char- tacea ” triangulari. „. carinata,. „acuta,.aequilonga. Corolia mascula, byalino - chartacea ‚„bivaltias.abr longa, acuta,. Stam. 3....Cor. hermaphroditami«, nor, ‚hyalina;,bivalvis> valv..inferior bißda, inter lacinias aristam emitiens tortilem ,, inferne,fuscam, miedio geniculatam,; superne albescentem;, valv..su- perior acuta. Lodieulae sguamae truneatae. -Sti- g’nata purpurea, plumosa.. Semer oblongumy bi- corne. Fedicellata spicula sessili,similis,' mutica, plerumgne vero tabescens. und) inet Hab. inter segetes Indiae sriemseiienn un (Gärtner’s und Salisbury’s. Pflanze ale mir durchaus dieselbe.) , wi gg „38% ‚Pleuroplitis Langsdorfi (Fund. Agr-p. 175.) .„Oulmus, prostratus, mulinodis, bipedalis, sub- angulosus „.„glaber, ramosissimus, ad geniculos; in« feriores radicans. Faginae nnmerosae, internodio, plerumque,breyiores, pollicares aut semipollicares,; sulcatae, pilis, patentibus e bulbulis hirsutae,..supe-, ziores vero, laeviusculae, basi barbatae. - ‚Folia. bre- via, „latissima, lanceolata,ı. basi cordato -ampiexi-, caulia, „scaberrima, acuminata ih striata, .absque, nervo.dorsali. Peduzculi terminales et. axillaresy, elongati, ‚Aliformes. Sspiene 2. — 55: ‚subfascieula-, tae, semipollicares aut paullo longiores, confertae., Rachis articulata, solubilis, teretiuscula; 3- —5llor, „ \ bes re 2. ‘Trinius agrostographische Beyträge. ST za: spieulis alternis, adpressis, oblongo-lanceolatis. Calyz sub- biflorus, Hosculo longior: glıma inferior herbacea, 5nervis, lanceolata, acuta, ecarinata, ad nervos hispida; ‘superior paullo longior, chartacea, carinata, cuspidata, ad carinam hispida.. Floseuli zeutrius loco mera arist@ basi valvulae superioris hermiaphroditi adstans, tortilis, fusca, calyce duplo longior. Flose. kermaphr. bivalvis, inversus: val- vulae hyalinae, aezuales, acutae, calyce fere du- plo breviores. Zodicula squama unica, lata. Ova- zium eoblongum. sSiyli 2. Stigmata plumosa, fusca. Stamina 2. Antherae oblongae, -flavae. Sernen cylindricum, teetum. " Hab. in Nangasaki. 39. Goldbachia Mikani. Culmus orgyalis, erectus, fistulosus, inferne (non computatis vaginis) crassitie pennae adquilinae, striatus, glaber, simplex, superne nudus, 5-, 6n0- dis: 'nodi brevissimi retusiusculi. Fagizae inter- nodio breviores, tumidiusculae, striatae, infeıne gla- brae, superne pilis brevissimis hispidae. Zigr/a nil nisi margo semilunaris. Foliz semiamplexicanlia, ul- trapedalia, lineari - lanceolata, plana, semipollice la» 1iora, apice ättenuatissirma, striata, ad medium usque nervo medio albicante notata, inter sırias glandulis minimis undique obsita et utringue retrorsum stri- gosa, margine hispidissima, ut tota planta pallide glauco - viridias » Panricul@ circiter 'sesgnipedalis, Zwreyter Band, F g2 3° yL Eigene Abhandlangen. ' 'erecta, 'apice peullo nutans, Iineart'- oblonga, den« ir multiflora. hackis ; pennae -. erassi- Kennt flexuosa, scabriuscula. Bf ee 'mes, dodrantales- digitales, abasi ramosi, striati, Sea- ‘ bri, semiverticillati aut ircumcirca positi, 2, 4 et plu- res; infimus' solitärius , verticillis" religuis solitariis infermistis; inferiores basi adpressi a medio, 'supe- riores patuli a basi lloriferi.. Ramuli'subfastigiati, racemosi. Pedicelli cum 'spicula subarticulati ibi- que hine brevissime barbati, plerumgue bint: altero brevissiino, altero spiculae ipsins longitudine. Spiculae pallide virides ant ex viridi et amlethystino variae, oblongae, parvae. Calyx chartaceus, her- baceo - striatus, billorus: glumae dissitiusculae, 'ob- ‘‘lorgae, acntae, inaequales: inferior flosculis paullo breviör, anervis, ad nervos hispidula; superior il- lis 'nonnihil longior, znervis. Hlosculus'nekter bi- valvis: valvula inferior substantia et forma glumae ealycinae, obtusa, trinervis; superior subhyalina fe duplo brevior. Flose. hermaphroditus neuto »"minbr et angustior, cylindrico - oblongus, basi pi- "is "corollä’4plo brevioribus stipatus, chartaceus, albus, bivalvis:' valvola inferior apice obtuso"ari- “"stam emittens duplo longiorem, refractam , inferne tortam et fuscam, superne aequam et albam; supe- 'zior subaequilonga, acutiuscula. Stamina 2?'3? " Antherae lineari . oblöngae. Stigmata 'plumosa, exserta. ' }, Trinius agrostographische Beyträge. 83 u Hab: in Brasilia. . (Entdeckt vom Herrn Prof. "Mikan.):..... 140. Penicum. ornithopus. _ .. or Radix. fibrosa, brevis:. Culmi palmares,_spi- ‚thamei aut paullo longiores,, prostrati ‚ inferne ge- nieulati, tenues, striati, glabri, F’aginae hiantes, strialae , glabrae: inferiores basin versus pilis ali- „quot e.bulbulis oriundis obsitae. Zigula aut trun- cata, aut acutiuscula. . Azcerni. terminales plerum- que Lerni, alterni, approximati, pollicares, pa- tuli. ARachis part. linearis, plana, [lexuosa. Spi- eulze .binae,- rarius solitariae; altera brevius al- „tera longius pedicellata, subadpressae, oblongae. ‚Calycis gluma inferior extrorsum sita, minima; su- perior flosculis brevior, nervis margineque villosu- la. Flosculus neuter wunivalvis, wmembranacenus, flezura. margineque villosulus. Flosc. hermaphr. carlilagineus, oblongus, acutiusculus, longitudina- liter tenuissime striatus. Bel. generis. . Hab. in Ins. adscensionis. 41. Panicum beckmanniaeforme Mikan. Culmus fere tripedalis, erecins, cormpressus, fistulosus, striatus, glaber, inferne leviter genien- .latus,. fere ad apicem usque vaginatus. , Faginzae internodio breviores,, laxae, subcarinatae ‚ striatae, laeves.. .Ligulae loco barba pilorum brevissimorum semilunaris.... Folia spithamea et Jongiora, lineari- lanceolata , plana, apice attenuata, striata, medio Fa 84 ‚ad I Eigene Abhandlungen. subtus nervo pallido notata, pagina superiore mar- gineque scabra. FPanicula simplicissima, angusta, superne nutans, formata e spicis unilateralibus, erectis, sessilibus, solitariis, elternis, linearibus, quarum inferiores sesquipollicares et remotiores, su- ‚periores. breviores magis approximatae. . Rachis csommunis compresso » angulata, ‚siriata, ‚glabra, aequa,. pro. insertione spicarum- erecio - adpressa- rum; canaliculata; ‚pertielis planiuscula,- fexuosa, margine bispida, spieulis angustior. . Spieulae bise- ziales, alternae, approximatae, solitariae,»brevis- sime pedicellutae, oblongae, acutze. . Calyz mem- branaceus, biflorus , floseulis brevier: gluma infe- rior dimidio minor, truncato - obiusa, Lrinervisz superior rofundata, znervis. Plosc. masculus bival- viss ‚longitudine. bermaphroditi: valv. inferior her- bacea,. Tnervis; superior hyalina. Siam. 3... Her- maphroditus cartilagineus, zlbus, nitidus, brevi- acuminatus, Lrensversim undulatus. Rel. generis. Hab. ın Brasilıa.. | (Steht P. fluitans Retz. und P. mueronatum ‚Rotham nächsten.) | BEE 242» Panicum Helopus. (Pens hirsutum König in der Samml.: des Herrn Barons v. Jacquin aus dem Banksischen Herbarium.) nr Gulmus: cireiter sesguüipedalis, compressus, -in- ferne geniculatus ‚ siriatus, (glaber ,. zamosus (ra mis floriferis), superne nudus. Zagizee internodie 2. Trinius agrostographische Beyträge. 83 breviores, laxae, compressae, "pilis patentibus ra- riuscnlis hirsutae, striatae. Zigulaeloco barba pi- lorum semilunaris. Foliz linea:i - lanceolata, acu- minata, 2-, 3pollicaria, lineas tres lata, plana, siriata, nervo medio tenui percursa, basi subcom- pressa et amplexicaulia, utrinque glabriuscula, mar- gine undulato - crenulato superne hispida, inferne carinaque ciliata, pagina superiore pilis raris e glan- dulis minimis adspersa. Panicul2 simplicissima, subpalmaris, e racemis.alterris, $— 9, patenti- bus, sensim confertioribus. Aackıs comm. inferne compressa, hinc sulcata, nuda; superne argute tri- angularis, pilosa, parum flexuosa; partialis basi villo brevi obsita, triangularis, pilosula, bipollica= ris et brevior, fere a basi florifera. Spieulze uni: laterales, diseriales, alternae, approximatae, ma- iusculae, oblongo - subrotundae, Fedicelli brevis- simi subclaviformes, persistenıes, singuli extus »2lo longiusculo muniti. Calyx membranaceus, hirsu- tus: gluma inferior minima, cordata, acuta, triner- vis; superior flosculum neutrum aequans, acumina« ta, 5nervis. Flose. neuter bivalvis: walv. inferior glumae cal. superiori simillima, trinervis, hirsuta; superior aequilonga, plana,. glabra, byalina.' Flosc; hermaphr. subrotundus, compressus, albidus, trans- versim rugulosus: valv. inferior apice muerone ari- staeformi terminata. Bel. generis. Hab. in India orientali, 6 Eigene Abhandinge (Steht. p. eanescens Roth hahet y "43. Panicum Monzehne. Culmus (abscissus; videtur geniculato - adscen- dens et ultrapedalis) teres, striatus, nlaber, Farcıus, ad nodos geniculatus, ramosus, ad paniculam us- que vaginatus. Vaginae longitadine varia, arclius- culae, ad ramifcationes paullo hiantes, striatae, glabrae. Ligulae loco barba pilorum brevium se- milunaris. Folia linearia, erecio - patula 3 spitha- mea et breviora, firma, nervo medio percursa et Subcarinata, inferne plana et semiamplexicaulia, superne CORE + involuta, siriata, slabra: su- premum erecto - strietiusculum, mediam paniculam aequans. Panieula spitbamea, erecta, stricta, ob- longa, patula, Rachis teres, Striata,, glaberrima, subaequa. Aami bini, erecto - patuli, glaberrimj, loco insertionis callosi, inferne nudi et stricti, su- perne ramosi, flexuosuli, ramulis ramulosis, de: mum capillaribus. Spicuize locusiis Milü minores, ‚oblongae, clausae, flavido - virides aut e fusco ru- ‚bentes, Calyx membranaceus, fere paleaceus, bie ‚Nlorus: : gluma inferior suppressa,; superior fere lon- ‚gitudine floseuli masculi, oblonga, concava, gla- ‚berrima, obtusa, enervis. Flose, maseulus bivalvis: valv. inferior forma et substantia glumae calycinae, apicem versus subcarinata; superior subconduplica- ta, paullo brevior, membrauacea, albida. Stam. 3. ‚interne \ineares. Flose. femineus cariilagineo e 2. amisummetpepephische Beyträge. 8a IR chartaceus, nitidissimus 1 oblongus, acutus, angu- stior, bivalvis: valv. superior subaequilonga. ur gmata exserta, plumosa. . Hab. in Insula Borbonia. (In der Sammlung des Herrn Barons v. Jacquin; unbenannt. — Ich habe ‚keine Spur von Filamenten in dem zweyten Blümchen gelunden, ungeachtet das Exemplar noch ziemlich jung war. Dies, und der Habitus des Grases, der mit der Burmann’schen Abbildung der Meneritana (Thes. Zeyl. p. 110. 1.47. £. 3.) und mit der von Burmann gleichfalls hierher gezogenen Plukener’schen (tab. 300. £. 2.) übereinkomnit, machen mich glauben, dafs dieses "Gras zur Jsachne Br. geliöre, obschon von Brown der Kelch biglumis angegeben ist, und beide Blün- chen chartacei genannt werden. Wäre diese Ver- muthung gegründet, so würde erhellen, dafs Isachne von Panicum nicht getrennt werden könne; denn die blolse Abwesenheit der Filamente in einem weib- lichen Blümchen reicht nicht hin zur Trennung so nah verwandter Bildungen. — Vebrigens beweist ‚dieses Gras die Suppression der untern Kelchglume am deutlichsten, da die scheinbar zweyte anwesende, obere, mit der membranösen Valvel des flos masch- lus eine völlig zusammenhängende corolla bivalis bildet.) 44. Panicum latissimum Miken. Culmus (abscissus; cum panicula nlıra - tripe- + dalis), ‘crassitie pennae anserinae, fistulosüs,. pak rum flexuosus, teres, superne compressiusculas, striatus, . glaber, sub panicula nudus et subangula. tus... Jaginae internodia aequantes, compressae, striatae, glabrae. Zigula subadnata, bifida, trun- cata, striata, firma. -.‚Folia pedalia vet.:breviora, ovato.- lanceolate, plana, palınam lata,:»apice attenuäto - acuminata, nervo medio.vix prominulö pallido at'non ad apicem. usque. percursa, subtus striata, undique..et.ad marginem membranaceum glabra. Panieula.-ultrapedalis, odlongo- lanceo- Jata, acuminata, nutans. Rachis sulcato - angu- lata, aequa, glabra. Raämi sparsi, ‘plurimi, -paten- tes, 'palmares sesquipalmares et sensim- minores, triangulares, a basi ramulosi: ramulis: brevissimis unilateralibus. Spiculae magnitudine Mili, oblon gae, acutae, pallidae. Caolycis gluma inferior 0d- longa, obtusiuscula, zrinervis, flosculis tertiam partem brevior, basi sub lente pilosule; superior Hosculos aequans, acuta, 5nervis, glabra. : Flosc. maseulus bivalvis:: valv. inferior simillima glumae superiori, 'trinervis, margine sub lente pölosule; superior .tenerior, aequilonga. „Siam. 3. FPlose. hermaphr. ‚lineari - oblongus, acutus, angustior, glaberrimns, genens Hab, in.Brasilia. 45: FPanicum atrovirens.: &s ‚Gira iüschaemoides König in den. Samrollin des 5 8 2. Tiiniustagrostögtaphische Beyträge. 89 P WR APR Teen: 'aus dem Banksischen Her barium.) FERLEHD Kr =». Oulmus: (abscissus ; "forte: naht) ), com- hit ‚'striatus,"ad nodos leviter.geniculatus et subramosus, glaber, ad paniculam usque folio- sus, »Foginae invernodio'breviores , superne sub- hiantes marginegue fissurae pilosulae, striatae, gla- brae. Zigula barbara.' Folia’lanceclata, bipolli- caria, plana', 'patula,' striata, non nisi basi nervo medio notata, undique' 'asperrima, ut totum gra- men atrovirenlia: supremam mediam paniculam ae quans. Panicula bipollicaris, erecta,' paullo mı- tans, oblonga, laxula, multillora, wequalis, ° Rachis sulcato« angulata, flexuosa, glabra. Aami solitarii, alterni,; mox supra basin ramosi, flexuosi, laeves: ramulis ramulosis. Spieulae orbiculares, magni- tudine Pan. miliacei. Calyx herbaceus,. Hlosculis paullo Zrevior: glumae subzeguales, concavae, multistriatae, ad nervos punctato - asperae, öbtu- sae: inferior vix brevior. Flosc. mascnlus calycem excedens, hermaäphrodito ınaior, ellipticus, biväl- vis: valvula inferior concava, glabra „ obsolete ner- vosa, prasina, superior plana, chartacea , suba& quilonga: Sram. 3. . Autherae lineares bifurcatae, Flosc. hermaphr. brevi - pedicellatus;‘ PET glaberrimus, pallidus, ceterum: RR ul Hab, in India orientali. > ©» www. 8 ' (Form, "gleichlange Glumen und des pedicel- 99 ur. b Eigene Abhandlungen. lirte Zwitterblümchen sondern Aura Gras sellsich, | generisch ab.) BER TOREER 46. Andropogon Nardus L. | Ey Culmus.,(abscissus ) ee et vol yllns, superne compressinsculus, ad parienlam usque fo- liosus.. . Internodia pl. min. pollicaria, inferiora le- vissime) arcuata, terelia, ramosa, Faginae ramifica- ‚tionum internodiis ‚longiores, culmeae aequantes, laxiusculae, .striatae, .glabrae, fauce utringue bre- vi-‚auriculatae: appendieibus erectis, ligulam men- tientibus.‘ Zigula vera, membranacea, exserta, eroso - truncata. Folie lanceolato-linearia, erecto.- patentia , in specimine sicco quod vidimus (in her- bario ill. .L. B. a Jacquin ) vaginis tortis unilateralig, spithamea, lineas circiter 2% lata, plana, hliformi - attenuata, undique glabra, nervo .medio obsolete percursa,,siriata: suprema panicnlam ‚superantia, Panieula e vagina suprema 3-, 4pollicaris,, erects, subcontracta, foliolosz, formata e pedunculis prima- riis.duobos; .altero breviori paucifloro; altero lon«- ‚gioti paniculam proprie formante, ‚iterum ferente vaginas (angustiores et breviores foliolo terminatas), e quarum ‚sinn exeunt peduneuli eodem modo pro- liferi: pedicelli singuli gerunt spicas binas coniu- gatas,; primo.erectas, dein divergentes ‚.lineares, «irciter,semipollicares, plerumque spicularum paria guatuor ferentes. sSpicula altera sessilis, aristata, hermapbrodita: Ca/yx biglumis, uniflorus; glumae a Trinius agtostographische Beyträge. ‘ HR eoriaceo „chartacene; subaequales, glabrae: infe, rior lineari - oblonga, subcomplanata, obtusiusen- la, ad latera superne carinata angulis hispidis; su- perior paullo brevior, lanceolata, acuta, subtrian- gularis. Corolla inversa, hyalina: valv. inferior angustissima, brevior, bifida, inter lacinias emit- tens aristam triplo longiorem tortilem," fuscam, medio geniceulatam, apice fiaventem; valv. superior longitudine fere calycis, lanceolata, acuta, Ova- rium oblongum, stigmata exserta, atrepurpurea. Stam. 3. Antherae lineari- oblongae. Zodiculae squamae collaterales, truncatae. Flosc. pedicellati pedicellus articnliformis, candide villosus.: Cal biglumis: gluma inferior lanceolata, herbacea, acu- ta, superiorem membranaceam paullo breviporem ob» volvens. Corolla nulla. Hab. in India orientali, — Das Exemplar des Herrn Barons y.J acguin von Commersen aus der In- sel Bourbon, (Species wie dieses, Andropogen Schoenan» ıhus und ähnliche bilden den Ueburgang zu Ischae- zmum ) 47. Andropogon incurvatus König (in ol. rs har ex herbario Banks.) Culmus (abscissus) sesquipedalis, vix pennae corvinae crassitudine, farctus, teres, glaberrimus, infra spicarum fasciculum pübescens, trinodis: no- dis incano - barbatis’ supremo leviter genicvlato; ga mL Eigene’Abhandlungen. ' = inferioribus ramosis: ramis Aoöriferis. "Voginae'in- ternodio multo breviores, sıriatae, glabrae, cari- natae, fauce intus pilis adspersae. Zigula brevis- sima, ciliatula. Foliz spithamea sensim breviora, erecta, linearia, sensim attenuata, subcompressa et carinata, striata, undique glabra praeter paginae ‚ superioris basin pilis longiusculis adspersam. Spi- eae'ternae aut binae, vamificationum inferiorum solitariae, bipollicares, zutantes et curvulae, Vi- ridi -flavae, crassitie'pennae gallinaceae,' brevipe- dicellatae, confertae, alternae; pedunculis pube tectis. Rachis partialis articulara: interstitiis in» curvis, articulis albo - barbatis: infimis tribus aut quatuor uni-, reliquis bifloris.' Spieulae imbricatae: ultera 'sessilis hermaphrodita, latus spicae supe- rius’tenens: Caly&x biglumis, flosculo paullo lon- gior, 'herbaceo - coriaceus: gluma inferior subro- tunda ‚"10striata, inferne pubescens, margine supe- riore ciliato - hispida, lateribus inflexis; superior lanceolata, 'carinata, Snervis, dorso superne ci- liato= cristata.. Corolla bivalvis, hyalina: valv. ih- ferior linearis, angustissima, excurrens in aristam longissimam, tortilem, tenuissime flexuosam, geni- cnlatam',' spadiceam; valv. superior oblongo - lan- ceolata.! "Zodieulae squamae collaterales, trunca- tae, 'Stigmata angusta. Stam. 3. Antherae |li- neari - oblongae. Spieula altera pedicellata mas- cula vel'neutra, Jatus spicae inferius tenens:' Ca- 2. Trinius agrostogtaphische Beyträge. 93 . u Jyx.bi mis: ‚gluma inferior hermaphroditi;-supe- rior lineari - oblonga, inclusa. . Corolla hyalina, . ‚.mutice.. ii Hab. in India orientali. - Ki RER ganz von A. incurvatus Retz. ‚abzu- rQ weichen , wenn dieser nicht, wie es-fast scheint, irrig, beschrieben ist. —. „„Wabrscheinlich wird Le peocercis wieder mit Andropogon vereinigt werden müssen.) a ee 48. Chrysopogon montanus.. y NET Per (Andropogen montanus König in der Semmlonk des Herrn Barons. v, Jacquin: aus. dem Banksischen Herbarium.) ‚Radix . fibrae durae,. flexuosae, spadiceae. Culmus erectus, flaccidus, dodrantalis, 6- — $no- dis, teres, superne hiliformis et ad paniculam usque vaginatus, inferne (praesertim medium versus) z@- mosissimus.: ‚ramis iolüiferis. Z/aginee culmeae in- ternodio breviores; ramificationum.longiores,, laxae, striatae, glabrae. Zrgula obsoleta. . ‚Folie digite- lia et breviora, erecio - patula, linearia, -lineam lata aut paullo latiora, acuta, ivniora et culmea compressa; inferiora planiora, glabra,, margine scabriuscula. ZPanzicula bipollicazis, erecias»laxa Rachis tenuis, laevis. . Rami simplices, adscenden- do -.erecti, laxi, subverticillati, in verticillis.tribus seni ternive, elongati, fere capillares, glabri, apice floriferi.... .Spieulae terminales ternar, lanceolatas, 94 0 E Eigene.Abhandlungen. pilis rufis involucratae: media sessilis .kermaphro- dita:. Calyz lineari -oblongus, coriaceus, obtu«- sas, uniflorus: gluma utraque involuta: ‚inferior latior 3nervis, nervo medio pzlis rußs longiusculis ciliata apiceque in setam subreflexam ochraceam wiplo longiorem excurrens; superior linearis, paul lo breviör, apice obtuso utrinqgue barbatula. Co- rolla byalina: valv. inferior brevis, apice obtuso aristam longissimam, fuscam, parum tortilen:, flexuosam, pilis raris adspersam emittens; superior longior. Zodieulae squamae collaterales, trunca- tae. Steam. 3. Antherae lineari - oblongae. sSti- gmata .... (mimis iuvenilia), — Spiculee pedi- cellatae sessili paulio minores: pedicellus.hine ru- fo - pilosus. Calyx biglumis, uniflorus: gluma in- ferior coriaceo-herbacea, basin et apicem'versus pu« bescens, 5nervis: nervo medio in setarn duplo lon- gioremproducto; superior angustior, acuta, uni- nervis, Corolla hyalina, mascula: valvulae lineari- lanceolatae, acutissimae, subaequales, pilis adsper- sae. Stamina 3. Heb.in India orientali. nn TFT nn € “i sarah PIE 2) A a 4% SPECIES PLANTARUM | MINUS COGNITAE. Fam. I. Licusnss. I: Lecidea parositica Flörk, deutsche Lich. n. IOI. »L. erusta subnulla, apotheciis minutis depressis planis atris’intus nigricantibus, margine tenui inte- gerrimo. | ! L. alba Ach. syn. 24. Flörk, bot. Msg. 1807. p- 12. h Ina Porina pertusa et crusta 'sterili Lecanoras Turneri.‘ Ad Nebram invenit Flotovius, velitum tribunus.. 2. Leeidea badio - atra Flörk. ms. L. crusta subiculosa tenuissima atra, ambitu tan- dem dendritico - fimbriata, secundaria verrucoso- areolata badia, hamectata fusco - olivacea, areolis convexis demum planiuscnlis; apotheciis sessilibus planis margine erecto subpersistente, dein con- vexiusculis confluentibusgque atris intus concoloribus. In rupibus porpbyriticis ad Kröllwitz, Zlotow. 2 95 © LE Eigene Abhandlangen. » "Conferatur cum L. fumosa et fusco - ‚atra, ut discrimen eluceat. | 3. Lecidea Wallrothii Flörk. ms. © 'L. erustae "areolis ‚subfoliaceis planis cohaeren- tibus, periphericis 'lobato - crenatis albicantibus, propagula sparsa aggregataque bullata proferenit- busy ap»:heciis planis carneo - rufis lividis, 'demum nigricantibus) confluenti - diflormibus,, margine pri- mum libero dilutiori, intus albo - incarnatis, strato sub lamina sanguineo. In terra nuda rupium ad Bergschenke in’Kröll- witz, wo man nach den Senff’schen Bänken gebt.“ ' » Totus: lichen masime singularis: praeprimis propsgula turgida, clavata vel pyriformia spe- ciem podetiorum Cenomyces molariformis abortien- tium prae se ferunt, ac elapsa foveolas relinquunt. Corpuscula carnea, cyphellis similia, sparsa in ste- - rilibus exemplaribus rudimenta apotheciorum viden- tur: Coloris vicissitudines eaedem ac in Lecidea decolorante Flörk., licet apothecia maiora sint in nostra. Nargo propter dilutiorem colorem thallo- des apparens, sectus tamen eamdem substantiam ac apothecia prodit, Zlotow. 4. Lecidea tessellata Flürk, deutsche Lich, n. a L, crusta tartarea rimoso - areolata alba nigro- limitata, areolis planiusculis angulosis, apotheciis immixtis sessilibus planis subconvexis marginatis atris, intus Sarinosis albidis. 3. Species, plantarım wiaus-cognitae. 9% Pi ‚In rupibns porphyriticis ad Giebichenstein.Z7o- tow. in + Ad L. epipoliam Pe GE ERRFREE REES snb- . stantia, interna apotheciorum albido - farinosa. I 5% Limboria stietica Ach. act. holm.; gu P 222. sterne ran: okqore „Lu erasta, tenuissima an nn albo « « canescente, apotheciis.adnatis, limbo subinde- eleyato inflexo. submarginante INNEN demum. concaviuseulis atris, supra scabridis. ins der ‚Cyphelium -stieticum Ach. act. baba ‚2815 P- 26a ins r St | .. ‚ In.quercuum coriice adLeimbach Ben Quer Zlotow. an na „6 Lecanora Ks * „‚L..thallo efigurato lobato plumbeo Abe lobis. zotundatis, apotheciis flavidis concavis glabris mar=. gine.thallode crenulate tumido einctis.. 4 32. 240.1 - Ad corticem arborum Guadalupae..;. Hasen, n a ‚Lecanora caesiella Flörk. ms. 7 - L. thallo subfoliaceo disperso. albido,, ae sessilibus concaviusculis scabris nigris, rain lode inciso - crenato. x d'ensdtock ; In psammite rubicundo ür ER ne ER velutino Ach.. sieh Entd. .2.-230.)" obsessa,,,Flotow. =. 1... losıa are 8. Lecanora nigricans Flöck. dia 91. L. erusta sobfoliacea subimbricata. obscare cine-. _ Zweyter Band. G 28: ‚oeliau Eigene Abhandlungen. reo - viridi subnigricante. subtus nuda diluiiore, la- einiis erenatis margine grumosis, spotheciis planis fusco » nigris ‚. margine thallode ctassiusculo inte- gerrimo.. ur 3 ale | ‚Ad rupes. porphyriticas kr botanici. Ak po- pulos eı salices. 9: Cornieularia Berterü, &ı..000n Ä ‚G. thallg, caespitoso ramoso, ramis compressis linearibus lacunosis denticulatis pallidis, apothecis lateralibus orbicularibus carneis. In fruticibus maritimis insulae $, Thome. Bertier, V. Muscı aezrarıcı. 10. Blandovie striata Willd. berl. Mag. 3. p-100. 40h a a | Marsilea terresiris minima angustilolia nigricans fiore bipartito Michel. now; gen. p: & u 4b 5. Authoceros angnstifolia flore brevi Dill hist, musc. Pe 477: 68. fi 2. Torreyus, M.D., enovo Eboraco misit plar- tulam, quam fungum dixit. Zrons cellulosa, -loba- ta, erecia, subcrispa, ' faciem Anthocerotis prae se | ferens, nisi quod colorem dignoscere Dequeam. Pedicelli seu setae semiunguiculares. Capsula ova- lis,;»bivalvis; dissepimento plano, cui sporulae seu semina subrotunda, aibida adhaerent. "11. Monorlea Eorsteri kook. ımusc., exot. 21% and RN - 1 . 174. “ iR RR HIER . GINST j y 3. Species plantarum minus cognitae. 99 sl ‚Anthoceros univalvis Forst. ms. = In nova Caledonia. Pr ‘= Plantula Anıhoceroti aut Iungermanniae epi- phyilae quodammodo similis. E frondis lobatse extrema pärte surgit setula sesquipollicaris, cui ce- psula insider oblongo - cylindrica, striata, inclina- ta, dorso löngitudinaliter dehiscens, quae, sine co- lumella, semina plurima globulosa Alis catenulatis alfıxa gerit. 12. Jungermannia Arecae, * 1. foliis imbricatis orbieculatis integerrimis ‚ amphi- gastriorum triplici ordine, lateralibus oblongis api- ce fornicatis hine exeisis, mediis reniformibus apice emarginatis, | “ Ad truneos Arscae oleraceae in insula Porto- ricco. Bertier. | Simillima I. platyphylia, ut pro eadem habeas, ni ampbigastriorum formam singularem conspexeris. Lateralia enim quodammodo ad formamI. tamarisci- foliae et dilatatae accedunt, diversa tamen defectu pedicellorum, oblonga forma, et quod sub fornice terminali latus exterius exeisum sit. Cf. I Zodulata Hook. t. 119. “ 3 13. Jungermannia mastigophora. * “L surculis rädicantibus, foliis remotis‘ alternis ovatis nervosis serrulatis, amphigastriis lateralibus alternis simillimis, sed multo minoribus. Ex ora Americae meridionalis boreali. Perriz. G 2 100 1 Eigene Abhandlungen, Surculi prostrati, pallidi, 'ex axillis Foliorum radiculas exserunt. Folia et amphigastria simillima, sed haec multo minora, hand infra surculos, sed e Iatere sub quovis folio prodennt. Elegans HP: guam cum nulla alia componere possum. t4. Jungermannia cellulosa. * I. surculis prostratis, foliis distichis Ovatis crenu- latis laxe cellulosis subdecurrentibus, adultioribus cönfluentibus, amphigastriis nullis, In terra limosa Guadalapae. Perrin. Perbella species, cuius folia guedantents ad formam 1. ramosissimae et giganteae Hook: must. exot. 1. t. 92. 93. accedunt. Sed ab his omnibus- "que aliis differunt texta celluloso laxissimo, ut areolas folii fere numerare possis: märginales areo. lae prominulae crenulas formant. Elegantem for- mam adsumunt, demurn confuunt folia, quo facto omnis frons sinualo - pinnatifida videtur, XU. PıpEnaceam.. > wir 15. Piper Blattarum. * "P. caule fruticoso nodoso dichotomo, ramis pu- bsscentibus, foliis alternjs petiolatis oblongis utrin- | que glabris triplinerviis, spicis fliformibus elongatis. Ins. Portoricco et 8, Cruz. Berier; Balbis. SEBRFin. Similis” Peperomia colorara Kunth. Humb. mov. gen. 1. p- 64. ı. Iı., sed haius rami glabri, ‘ 2. Species Plantarum minus cognitae. 101 folia 'subtus colorata rubra, spicae fasciculatae. P, ‚trinervis Ruiz et Payon. Ä. peruvian. I. p. 32. t. 50. £.. 6. etiam magis similis, sed folia trinervia acumi- ‚nata. Nostrae folia oblonga, obtusiuscula, utrin- que glabra ‚ punctis minutissimwis pellucidis, duos ‚pollices longe, sesquipollicem lata. Spicae sub- spithameae, filiformes, pubescentes, solitariae. Blattis infestum, unde BIER: AV. GRAMINEAL. 16. Dänlais variegata. * Ph. radice tuberosa, foliis glabris convolutis se- taceis, panicula oblonga spiciformi, glumis calyci- nis margine carinague denticulatis, corollis glabris aristatis. In Sicilia. Jacob. Sine dubio cum Ph. bulbosa I: commutata fuit: quae differt corollis muticis maioribus, calycibus albidis, qui in nostra violacei sunt. PA. aristata W. (Neue Schr. der berlin. Gesellsch. 3..414.): di£- fert glumis dorso pilosis et aristis e basi'corollae, quum in nostra valva interior corollae apice aristem gerat glumae calycinae aequalem. PA. coerulescens Desf. similis, sed’ corolla mutica. Id et de PA. mi. zori Bertol. (amoen. ital. p. 107.) iudicandum, quas praeterea corollam habet trivalwem. Ä 'Gramen nostrum bellum, Culmus teres, rigie ‚dus, glaber, cubitalis et altior. Folia glauca A gla- Ki 102 »» LO Eigene Abhandlungen. berrima, rigidiuscula, convoluta, subulata. Zigula. mediocris, ovata. Panicula spiciformis, eblonga, erecta, glabra, sesquipollicem longa, semipollicem lata, e violaceo variegata. Glumae calycinae gla-. berrimae, valvis navicularibus, trinervis, acute carinatis, margine carinaque denticulatis. Corolla, bivalvis, membranacea, calyce duplo minor: valva interna apice aristata, arista calycem subaequante. 17. Panieum mierocarpor Mühlerb. gram. p. ııt. Torr. catal. novebor. p. 17. Elliott Carol. austr. p. 127. { j Ä P. paniculae rectae ramis glabris, glumis‘obtusis striatis hirsutis, foliis linearibus glabris, vaginis striatis ore pilosis. Hab. in Carolina, Virginia et nova Caesarea. 2}. Culmus teres, glaber, bipedalis, nodis gla- bris. Folia linearia, margine scabra,. basi ciliata, ubi in vaginas abeunt, ligulae loco, fasciculus pilo- zum erectus. FPanicula erecta, ramosissima, rachis glabra flexüosa. Glurmae obovatae, obtusae, sul- cato - striatae, subpurpurascentes, hirsutae, sSe- mer parvum, albidum. P. diffusum Sw. satis simile, differt Boscnlis glabris, acutis. P. drevifolium L., (capillaceum Lam. ‚, trickodes Sw.) foliorum brevitate et ligula aperta.diversurd. 18. Milium pungens Torr. in lit. M. ' panicula erecta, valvis calycinis obtusis emar- — 3. EISEN plantarum minns cognitae. 1031 ginatis glabris diaphanis, Sa linearibus rigidis wie scabris. RE. NS Hab. ad Schenectady in Massachusetana di tione. ‚ 8imilis vfgrostis rigidifolia Poir., sed haec.ha- bet glumas exiguas fuscas, ceterum folia pariter ri- gida, apicesubulata. "Glumze‘ calycinae laxae, byalinae, obtusae, emarginatae.: Milium n. 2. Mühlenb, gram. p. 78. quadantenus accedit, sed illius vagina dicitur superne margine pilose, Dana barbata: glaberrimae hae in nostro. "79. 'Milium racemosum Smith inRees cycl. n.15. M. panicula stricta racemosa, valvis calycinis acu- tis nervosis erectis,. arista corollae pubescentis recta triplo longiore, foliis elongatis scabris, ligula nulla. Oryzopsis melanocarpa Mühlenb. BP G9- Hab. in Pensylvania. Culmus sesgquipedalis, erectus, simplex. , Fo lia lanceolata, margine scabra, nervosa, elongata. Zigula nulla: vagina striata. Panicula racemosa, simplex. * Calycis valvae septemnerviae, Corolla pis' losiuscula, nigrescens, arista valyae inferioris termi- anali corolla triplo longiore. Panicum tremulum, * al: ‘pP, panicula erecta, ramis subternis gracilibus gla- bris Hexuosis, glumis striatis obtusiusculis, 'culmo: ‚compresso striato foliisque glabris. Panicum n,39. Mühlenb, 'gram. p. 127. * 104 ..0..8.. Eigene Abhandlungen. , In noya Cnosarea, ‚„2I.;Poa Torreyana. * ar ; ‚Be; paniculae ‚elongatae ramis, subspicatis, spi- eulis secundis quadrifloris, valvis nervosis ovatis acu- tis, foliis elongatis glabris, ligula.nulla. ..Poa elongata Torrey in lit. Poa n.20. Mühlenb, gram» p. 152: (huic sals tem congrua.) KO u... Hab. in Massachusetana provincia Amer. boreas lis. ! | | P. elongata Willd. enum. longe aliena, spicu- lis subdecemfloris variegatis, ligula ciliata. .: Nulli alii affınis, XV. Iunczar. “22. JIuncus serratus Thunb. I. culmo folioso trigono, foliis planis ensiformi= linearibus serratis, paniculae erectae vaginis per- foliatis, T. serratus Thund, Are 66. Linn. suppl. 208. Rostk 36. Ene. bot. 3.27 . In promontorio sr: spei. Altissimus facile ac speciosissimus omnium. Culmus suborgyalis, trigonus (haud teres, ut LS. )> foliosus. Vaginae laxae, subtrigonae, glabrae, su- periores sensim folia superantes, ut tandem nullum supersit folü ‚vestigium, Folia cubitalia, patentia, ensiformi - ‚linearia » basi digitum fere lara, sensim ade NIE AR 3. Species plahtarum minns cognitae. 105 attenuata, striata, crassiuscula,, remote serrata, ri«- gida. .Panicula erecta, subdodrantalis, ramis ova- tis. Glomeruli floram subhexantbi vaginis perfoliatis scariosis suffulti. ı Bracteee scariozae sub quovis flore. Corolla calyeina hexapetala, brunea, peta- lis oblongis, carinatis, erectis. Stamine sex. An- therae lineares flore sublongiores, flavidae. 23. Juneus cyınosus Lam. enc. 3. 267- I. culmo 'teretiuscnlo aphyllo, folüs radicalibus linearibus strictis subulatis, paniculae subumbellatae floribus glomeratis, In vobe PR lanceola- tis, petalis aristatis. In promontorio bonae spei legit Bergius. Cum nimis brevis sit Lamarckii descriptio, ad- dam necessaria, ut pateat, ]. capensem Thunb. haud eumdem esse, quod suspicatur Willdenowius apud Rosikovium, (Zune. p. 36. 37.) Radix nostri fibrosa. Culmus subenbitalis, strictus, simplicissimus, apbyllus, enodis, glaberri- mus, fi emporetici erassitie. Folie omnia radica- lia, linearia, basi vaginantia, margine membrana- " cea, siriata, duas lineas lata, subdodrantalia, ideo- que culmo dimidio breyiora, (longiora habet Zam.), erecta, stricta, apice valde attenuata, tandem su- bulata, marginibus scabzis, subreyolutis. Panicula terminalis.. Aami quinque aut sex, inaequales, erecto - patentes. Involucrum universale diphyllum, foliolis radicalium haud ‚dissimilibus, insequalibus, nd 106 il Eigene Abhandlungen. - striatis, subulatis, panicula brevioribus, appressis. Involuera partialis, lanceolata, subulata, scariosa, glomerulis aequalia, patentiuscula. Flores terni, quaterni, glomerati;, flavo - brunei.’ Petala acu- minata, aristatal = Ä a Te ! Accedit”ad: Iunc. mutabilemn Lam;, (subverti- cillatum Wulff; Willd., ericetorum Pollich,, supinum Mönch.), ‚sed huivs folia canaliculata, culmus fo- liosus, involucra et petala haud subulata. 24. Juncus capensis 'Thunb. prodr. cap. ’66. Rostk. iunc. 36. au I. culmo compresso aphyllo, foliis radicalibus h- nearibus flaceidis culmum subaequantibus, panicu- lae ramis patentibus proliferis, Horibus glomeratis, involucris petalisque exterioribus aristalis, interiori- bus obtusiusculis. Y In promontorio bonae spei. Bergius. Altior priori, subbrachialis. Folia simillima prioris, sed omnia flaccida, multo longiora, ut plerumque culmum aequent, vel angustiora, vel latiora eiiam, basi vaginantia, glaberrima, apice haudquaguam subulata. Culmus compressus, ‚sub- angulatus, glaberrimus, Afilli emporetici crassitie, - erectus: Panicula terminalis, cernua. Involuerum universale foliaceum, dipkyllum aut tetraphyllum, paniculam subaequans. Involuera partialia' scario- sa,) aristatay glomerulos florum aequantia. Flores pallidis u Petala exteriora acuminata, aristata, it- teriora obtusiuscula. .® Species plantarum minuf cogritae. 107. 125. Iunci acutifleri Ehrh, varietas capensis est I. punctorius Thunb. prodr. cap. 66., euius culmus haudquaquam apbyllus, sed foliis duobus vestitus, folia. apice attenuata, rigidiuscula sunt: Varietas americana est I. zcuminatus Michaux p. 192. Pursh p- 237. Torrey catal. nov. Ebor. p. 36. sylvaticus’ Mühlenb. deser. gram. p. 206. polycephalus Dewey, init... Iunc. acuminatus Elliott p. 409-, qui idem ac J. echinatus Mühlenb. deser. gram. p.'207., est varietas I. lampocarpi Ehrh. 26. Juncus le Thranb- beach 66, Rosık. iunc. 'p. 37. | re 2 eulmo_tereti ach foliis subensiformibus planis acutis, foribus capitatis involucrisque colora- tis-aristatis. ' In promontorio bonae spei. Pergius. Radix bulbosa, &brillosa. Culnus spithameus, uncialis etiam, strictus, simplex, teres, aphylius, glaber. ‚Folia omnia radicalia, imbricata, basi la- tiora, ratione longitudinis; duas enim fere lineas £ lata , digitum aut pollicem lorga ‚ ensiformia, pla- - na, glaberrima, ‚striato - nervosa, “acutä, culmo breviora. Culmus spice trihdus: florum glomernuli in quovis ramulo, quartus in media divisione, pisi., antavellanae'molis, atropurpurei, basi involucris scariosis pallido - aropurpureis, aristatis, glomeru- los subaequantibns, cincti, Corollse senae aut denae, atropurpureae, aristätae, eructae,' glaberrimae. nz In 108 I, Bigene Abhandlungen. I. capitatus Weig.' (ericetoram Poll.): similis, sed huius folia setacea, canaliculata, capitula solir taria. . RU! A ’ 27. Juncus lomatophyllus. * I. culmo teretiusculo aphyllo, foliis vadicalihiie "ensiformibus integerrimis diaphano - marginatis, ca- pitulis terminalibus peduiculatis, peialis exteriori- bus acuminatis, interioribus obtusiuscnlis. In promontorio bonae 'spei. Bergius, | Radix fibrosa. Culmus dodrantalis, pedalis, strictus,"basi angulatus, superne teretinsculus , gla- ber, simplex. Folia latissima, ensiformia, ı semi- pollicem lata, digitum aut spilhamam longa, gla- berrima, crassiuscula, pellucido - marginata, inte- gerrima, acuta, culmo ter fere breviora. Capisula terminalia, pedunculata ‚.erecta. JInvoluera sca- riosa, aristata, flosculos aequantia. Corollae senae in quovis capitulo: petala exteriora acuminata, in- teriora acutiuscula. [7 XIX. an > 28. Fellozia teriia. * "> Char. gener.‘ Cal. corollinus superus ee: de sexpartitus. Stamina 12 — 15, tibus fascicu- lis coadunata, laciniis perianthii accreta, antheris longissimis Aliformibus. Piställum ‚simplex. Seu- "gmabilobum. Capsula wilocularis. =" Genus hoc a-Vandellio (A. lusit. et brasil. spec. - 3. Species planterum minus cognitae. 109 P- 112. ed. Römer.) stabilitum,, in Icosandria poni«- tur, ‚sed melius credo ad XVIIL classem, Pölyadel- _ pbiam, pertinere., In methodo autem naturali sine dubio ad Coronarias, inter Crocum, Amaryllida et Galaxiam, numerandum. Exemplar e Brasilie acceptum describam. Trun- cus herbaceus, foliorum vaginis compositus, spitha- meus, digitum crassus, subramosus, undique Jun- germannia flava Sw. et tamariscifolia, Cetraria etiam 'supra albida, subtus rufa glabra, margine eiliis 'atris cincta, quam Drasiliensem dixerim, ob- sessus: abit in fo/ia triquetra, glabra, subulata, re- woluta, fusca, digitum longa, vaginis latioribus extus hirsutis. E spatha bifida, lanceolata , apice ciliata, cetero glabra, striata, acuta, flavida nasci- tur scapus pollicaris, teres, aSper, coTonatus ova- rio teretiusculo ‚ oblongo, aspero, .cui insidet c- iyx corollinus cernuus, sexpartitus, laciniis spathu- latis nervosis, albidis, sesquipollicaribus, patenti- bus. Stamira quinadena, tribus fascicnlis tubo ca- lycis adnata. Antherae pallidae, Aliformes, tres pollicis quadrantes longae, calyce breviores.. Pistil- lum teres, rectum, DAMORI, HERRN bilobo co- xonatum. | ' Duas rer aaline species, sine nomine triviali, guarum altera capsulas glabras, scapım ‚hispidum, altera utramgue parteım glabram et sta» mina sex religuis maiora habet. Neutra nostra est. 4 110 ° vi Bigene Abhandlungen. NKVHÜL CHENOPODEAR EN Ei: 09. Iresine glomerata. * | = ı »"], ramis sulcatis dichotomis, folis lineari - SJanceo. latis appresso - pilosis ciliatis, Horibus pedunculatis glomeratis, calycibus trinervis, | In Brasilia.. Ab omnibus diversa inflorescentia glomerata, Dee tamen minus cerie Iresines species. "30. Bertolonia panieulata. * (T.1.£ I. 4) Generis Bertoloniae (in honorem Anton. Berto- loni, Bononiensis, celeberrimi Botanici, in character genericus sequens esi: Calyx corollinus 6-, 7sepalus. Cor. o. 2 sherae ı2 sessiles bivalves. Nectaria 10 — 14. Pistillum carnosum sügmatibus 4 — 5 fungosis. Phytolaccae proximum genus distinguitur par- tium calycinarum numero et flamentorum defectu. In systemate sexuali Dodecandriae adnumerandum, loco inter Blackwelliam et Sempervivum aptissimo. In methodo naturali Chenopodeis adscribendum, prope a Phytolacca collocandum. Bertolonia paniculata * est. frutex brasiliensis, cuius ram: glabri, fusci, folia opposita, petiolata, oblonga, utrinque glabra, apice basique aitennata, patsllelo - venoss. Paunicula terminalis, trichoto- wma, glabra. Cal. corollinus 6-, 7sepalus, duo se- pala exierio:a bieviora, qualuor aut gtingue inte \ riora, subrotunda, jobtusa , glabra. Neciaria 10 3. Species plantarum minus cognitae. Ill — 14. (fig. 3.) Sntherae duodecim sessiles, ova- tae, bivalves, valvis scariosis. (hg. 4.6.) Piszul- 'lum: columnare -crassum, stigmata 4 — 5 fungosa, dhi4) XXX. THYyMELAEAR. 31 Terminalia discolor. * T. folüs obovato - oblongis integerrimis glabris subtus discoloribus, paniculae terminalis ramis an- gulato - compressis glabris , oribus ociandris. “- In Brasilia. Oro. | Rami glabri, fusci, compressi. Folia obova- ta, coriacea, basi attenuata, integerrima,, venose, supra laete viridia, subtus rufa. Paniculae termi- nales > axillares, erectae, ramis patentibus, angula- to - compressis, glabris. Calyx quinquelobus, in- tus villosus. Corolla nulla. Stamina octo, caly- cem superantia. ‚ Antherae didymae, ovatae. Non- nulli ‚celyces hermaphroditi, alii vere masculi. 32. Terminalia villosa. #8 = "T.-foliig Vblngis ntrinque attenuatis denticulatis subtus, ‚villosis, panicenlis axillaribus ferrugineo - vil- losis, calyce subcorollino octandro. In Brasilia, | Rami teretos, ferrugineo . illaet; Petioli al- termi, villosi, ‚teretes, semipollicares. Folia do- drantalia, duos ‚pollices lata, utrinque attenuata, supra glabriuscula ‚„ neryo medio duntaxat piloso, nr ze im mug »Bigens Abhandlungen subtus villosa „ margine remote dentioulata. "Para culae axillares, folio breviores, ferruginso “ villösi. Calyx subcorollinus, coloratusy intus‘tamen villo- ‚sus. (Staminu ©cto, ‚calycem N B] \ 31la XXX. LAURINAR, 33. Laurus punctata. * ? % L. floribus dioecüs paniculatis,. sepalis exterio- ribus brevissimis ee lanceolatis, foliis per- 'ennantibus nitidis oblongis margine pellucido. - pun- ctatis, | a ae In Brasilia. Otto. ästt, ER Rami fusci, glabri, tereies. 'Folia alterna, petiolata, oblonga, utrinque attenuata, nitida, ve- nosa, margine pellucido - punctata, subdodranta- la, ires pollices lata. _Odorem aromaticum. trita spirant. Paniculae Eilanss ‚ folia subaequantes, erectae, Bracteae minutissimae, acutae ad ramu« lorum ‚diyisiones. Calyees trihdi glabri,. Jaciniis _ tribus exterioribus minutissimis appressis, tribus in- terioribus lanceolatis obtusis erectis, Germen ‚gla- brum, pistillo brevissimo ‚ stigmate capitato. f ... Proxima est 2. Borborie, quae differt, foliis _margine haud punctatis, haud adeo. venosis, ca- lyeis lacinüis multo etiam latioribns.. ya DU XIV. ÜRTICBAE. ar 'Citrosma alıernifolium. * C. car teretibus stellulato- pubescentibue, Toliis u, 8 - 3. Species plantarum minus cognitae. 113 alternis oblongis integerrimis anne VER RR ‚bus tomentosis tetracarpis.ı u” ,. In Brasilia. Otto. Ab. omnibus generis; speciebus diversum foliis elternis, ut et maluerim ad Olmediam R. e: P. referre, ni huius character etiamnum esset dubiug, nostrae autem plantae character cum Citrosmate sa- "ts congruit. Calyces enim urceolati, guadrifidi, extus flavo - tOmentosi, peduncnlati in axillis folio- zum haerent. Intus nil fovent nisi ovaria quatuor in receptaculo villoso. Folie spithamea oblonge, 1.05 glabra, subtus villosa, venosa. 35. Citrosma brasiliense. * €. ramis teretibus stellulato - pubescentibus, fo- lüs oppositis oblongis utringue attenuatis denticula- tis subtus stellulato - erg 1a Kae aggre- gatis tetracarpis. In Brasilia. Oro. Ad. gesnerioides Kunth, (Humb. nov. gen. 2. p- 172.) proxime accedit. Sed huius folia basi ob- tusa, 'calyces pentacarpi: nec pistilla vidit. Nostri folia utrinque acuminata, petiolo fere pollicari, "subtus stellulato - pubescentia, ceterum viridia, den- "ticulata, venosa, venis subtus prominulis. Calyces pedunculati, aggregati, axillares, extus villoso - tomentosi, urceolati, limbo quinguedentato erecto. Pistilla quatuor aut guinque coadunata, )stigmata regen Bande y,..2 kin, Hr 114 4 ERER Ahbandiungen. : ; simplicia zeflexa., „Fructus quatnor, baccati, org lauso carnosoque immersi. a eich ‚36. Citrosma ovale Ruiz, er Pay. syst. de per. Pr. 266. IE i Yu uajeang . ©. ramis N bie, foliis NN. ER ellipücis denticulatis, venis subtus appresso - pilosis, pedunculis aggregatis, trifloris, calycibus villasis. ..- In Brasilia. Otto. ET Phrasis manca in’ flora peruviana dubium mo- vere potest, sitne haec vera eadem speeies: itaque accnratius definienda. „Armi teretes, ‚glabri,.cinerei. Folia alterna ‚..brevissime petiolata, dödrantalia, palmum lata, elliptico -'oblonga, basi obtusa ‚ api- ce acuminata, remote denticulata, supra glaberri- ma, subtus glabriuscula,: venis appresso -pilosis. Pedunculi patentes, aggregati, triflori. . Pedicelli divaricati, pubescentes. Calyx campanulatus, qua- dridentatus, externe villosus. Stamina numerosa, ad2o, filamentis brevibus , ee khege didymae,, ei ‚37. Citrosma ira RB. et P. ang A.; ‚per. P+ 266... aa VER r ; ! f Der „G. ramis. teretibus Haade, folis oppositis FRE gis utrinque attenuatis integerrimis glabris,, cymis axillaribus pauecifloris, calycibus glabris.. 3 „In Brasilia. ‚Orte. 0... f '% BE manca.in flora pernviana descriptioneih re exigit. , Aami teretes, glabri, fusci, par, “rs - = . er 3. Species plantarum minus cognitae. 115 tentes. Folia opposita, breviter petiolata, oblon- ga, utrinque attenuata, glaberrima, integerrima, venosa, duos fere pollices longa, tres pollicis gua- ‚dranteslata. Cymae axillares, folio multo brevio- res, paucillorae. Calyx campanulatus, glaber, quadridentatus, Stamina 15: filamentis squami- formibus. _4Sntherae didymae. XXXV. Taıcoccas. 38: Euphorbia Lagascae. * E. umbella trifida dichotoma, foliis PN cordatis oblongis integerrimis obtusiusculis mucro- natis, nectariis integerrimis, capsulis triquetris gla- berrimis. E. terracina Lag. in lit. Patria ignota. Caulis brachialis et altior, teres, ut aliae par- tes omnes, glaberrimus. Folia alterna, digitalia, pollicem lata, subsessilia, cordato - oblonga, glau- ca, obtusiuscula, mucronata, integerrima, Um- bella terminalis trifida, ramis bifidis. Involuera et involucella foliis similia, nisi ‚gquod haec rotundiora. sint. Nectaria integerrima, Havida. Copsulae glaberrimae, triquetrae. E. terracina L. longe differt, statura minore, foliis retusis apice trumeatis, involucris sübserratis, umbella quadrifida, nectariis bidentatis, capsularum angulis scabris. Propior estE, odscura Loisel., sed 2 H 2 116 2 Eigene Abhandlungen. et haec multo humilior est, ‚folia habet obovata, nectaria obsolete lunata. (Journ. de bot. 2. p. 332.) 39. Bivonia axillaris. * | Genus Bivoniee (in honorem Autoriilt Bivonae- Bernardi, Baronis de Alta’Turre, Botanici sieuli ce- leberrimi) haud satis stabilitum, sed tamen ab omni- bus notis omnino diversum, Acidoto et Picramniae proximum, ;Dioeciae et familiae natusali Tricocca- rum. adnumerandum. | | Char. gen. Cal, 3sepalus. Cor. 0. sStami- na 5 discreta. Antherze didymae, INT Bivonia axillaris* arbor est brasiliensis, z2- ‚mis teretibus, pallidis, verruculosis. Folie alterna, petiolata, oblongo - lanceolata, serrulata, utrin- que attenuata, coriacea, supranitida, subtus albi- da, -glaberrima. Flores axillares glomerulati, pe- dunculati, : Znvoluerz squamiformia concava, A bricata, biflora, cum pedicellis pilosiuscula. Sepala .#ria, .ovata, acuta, apice denticulata, aperta. Stamina quinque, calyce breviora, erecta. An- therae didymae. | | | 40. Antidesmä triplinervium. * A. foliis ovato - oblongis acutis dentatis tripliner- vüs, spicis axillaribus hiliformibus, calycibus sub- stemis | da Brasilia. | „or ıu.Rami teretes, glabri. Petioli elterni,, paten- tes, supra canaliculai, subpollicares. Folia bipol- <‘ 20 Species plantarum minus cögnitae. 117 licaria, rigidula, utringue glabra, subtus pallida, ‚ discolora ‚ triplinervia, margine serrulato - denticu. late. sSpieze hliformes, 'axillares, erectae, folia subaequantes. Calyces sessiles, glomerati, sub- terni. | | | 41. Excoecaria vlicifolia. * Exc. foliis perennantibus oblongis utringue atie- nuatis nitidis spinuloso - dentatis, amentis mascnlis geminis axillaribus. | In Brasilia. Vicina Exec. glandulosa Sw., sed haec haber folia decidua, subpollicaria, solummodo obsolete serrata. Nostrae rami fusci, teretiusculi, glabri. ' Folia alterna, breviter petiolata, (petiolis fuscis cras- siusculis, scabris), spithamea, subcoriacea, utrin» que nitida, oblonga, basi attenuata, apice paullum dilatata, acuminata, margine spinuloso - dentata. Ämenta asillaria, gemina, erecta, pedicellata, vix ‚sesquilineam longa, oblongo - cylindrica, pube stellulata incana. Reliqua observare haud potui.‘ 42. Excoecaria brasiliensis. * | Exc. folis lanceolatis nitidis integerrimis glabris, spicis femineis terminalibus folio brevioribus. ' In Brasilia. Rami teretes, cinereo - fusci. Folia alterna, in summis ramis subfasciculata, brevissime petiola- ta, lanceolato - oblonga, sesquipollicem longa, se« "mipollicem lata, utringue attenvata, mitida,. inte- « 118 © Lı Bigene Abhandlungen: gerrima. Pedunend‘ e gemmis fuseis nescuntur, quarum squamae aridae lineatae. Peduneuli hirsu- ti, foliis breviores, ere£ti, 'paueiflori. Sguamae remotiusculae, singula ovaria separantes, villosae. Pisiilla tria, fissa, apice revoluta. ze: 43: Sebastiania brasiliensis. * (T. 3.) Genus Sebastianiae (in honorem D. Sebastiani, qui fioram romanam edidit praestantem), Antide- smati proximum, monoicum tamen, in cl. XXI’ in- ter Nephelium et Schisandram Michx. collocandum, familiae Tricoccarum, 1ribui autem Linozostearum adnumerandum, sequentem habet characterem: Cal, o, nisi squamulae imbricatae, ad quarum basin glandula urceolata grandis (nectarifera?). Cor. 0. Stamina 5 discreta. (f.2.) Flores 2 ad basin spicarum, iisdem squamulis suceineti. Pistel- la 3 revoluta. Capsula trilocularis. "(f. 3. 4.) dntidesma vecedit calyce 5phyllo et stigmate sfido. _ 4 Rami cinerei, verrucosi. Folia opposita pe«= tiolata, oblonga, utrinque attenuata, versus api- cem erenulata. Spicae axillares, solitariae aut ge- minae, basi femineae, superne masculae. Floseuli remotiusculi, distincti glandula urceolata grandi, guae nectariom sistere videtur. Calyeis corollae- que'nullam vestigium , nisi squamnlae acntae, Sca- riosae,"'subimbricatae. Sıamina 5, filamentis Ali- formibus glabris. Antherae didymae. Pistilla 3 ir E _ 3. Species plantarum minus cögnitae. 119 glabra, ‚simplicia, revoluta.,»- Capsula‘ ‚trilocu- laris. yet krtdsemiute nen up 44. Gussonia discolor.* (T. 2. f. 7— 10.) » Genus Gussozize (in.honerem loannis Gussonii, Panormitani, praefecti hortorum Ducis Calabriae, acutissimi Botanici) in classe XXI. prope Achariam eollocandum, familiae Tricoccarum et tribui guie dem: Eupborbiearum, pone Omphaleam, adnume- randum, characterem habet sequentem: Hores amentacei, basi feminei, superne mascu- lie Cal, &, squama 'integra concava, intus corona glandulosa (nectarifera?). ‚Staminza 3. Antherae didymae. (f. 9.) Cal. 2.duplex, inferior sguamo- sus columnulam emittens, cwi.alter trisepalus insi-' det, ovarium amplexans, cum stigmatibus tribus simplieibus, pubescentibus. (f..10..) Gussonia discolor * ‚ foliis subtus glaucescenti- bus. In Brasilia. - Rami einerei, glabri, lignosi. - Folie alterna, petiolata, oblonga, utrinque attenuata, iniegerri- ma, sapra lucida, infra glaucescentia ,: glaberrima.: Ämenta gemmis promuntur, bina fere aut terna, semipollicem longa: basi flores femineos habent;‘ Hi e calyce triido promittnnt columnulam simpli- cem, \glabram, teretiusculam, «superne. incrassa-. tam, in statu sicco nigrescentem, coronatam. caly-- ce trihdo altero appresso. . Ovarium. hie-amplexa-' tur triidum, stigmate simplici triido coronatım. 120 +1 Eigene Abhandlungen. 45. Gussonia eonoolo,.% m“ 3 s G. foliis utrinque eimanleniane: a Ur "In Brasilia, a BEN: | Rami fusci, teretes, ‚glabri. » Folia remota,val- terna, , petiolata, » oblongo - lanceolsta, utringue glaberrima, concolora. Jmenta axillaria, hliformia, basi fosculos femineos gerunt, fere separatos. Ca- lyx ‚@, squama integra, concava, intus:glandulosa. ‚Stamina tria, 'squamam vix superantia.. -O@l; 2: du= ‚plex ‚: inferior trihdus columnulam :brevem emittit, cui ovarium, calyculo altero pariter triido cinctum, inside. Ovarium tricoecum, stigmatibus tribus coronatum. 46. Croton a din Cr. fruticosus, ramis lepidotis, foliis eglandulo- sis-oblongis obtusis glaberrimis serrulato - crenulatis, »Horibus subverticillatis polyandris. In Brasilia. Otto. ah si" Rami lignosi, fusci, teretes, glabri, 'superne. ‚squamis: ciliatis obsessi. Folia alterna, petiolata, ‚oblonga;, obtusa, coriacea, utrinque glaberrima, ;äunioribus nervoque meJio duntaxat lepidotis, mar- »igine:serrulato - crenulato; digitum Jonga, sesguipol- licem lata. Ferticilli spicati, terminales, remoti. . Calyx..@, pentasepalus, sepalis ciliatis. Cor. 0: „Stamina plusquam 20. Calyz 2 similis. Ovarium „tricoccum.. ‚Pistilla tria, bihda. 3. Speties'plantaramminas cognitae. 121 » XXXVU. Nreoracissamin © NAT: Torreya panicnlata, Ku ze" Torreyae genus dictum in!honorem Io; Tor- rey, M. D.'noveboracensis, egregii Botanici, qui catalogum plantarum circa urbem illam nascentium ıg1Y edidit. ° sm ‚BIOiO wirrscaig =) Char: gen. Cal. inferus, 'patens, quingquelo- bus , coloratus. Cor. tubulosa, limbo quingue- fido, reflexo. Filamenta tubo adnata, corolla lon- giora, "spiralia. ‚Sntherae didymae, Pistillum simplex, stigmate filiformi. Overium nucem refe- 'rens, valvis introrsum flexis. Locus generis in systemate Linnaeano cL'V. ord. I. inter Cestrum et Lycium, proximum a Ses- sea R.etP., cum qua multa habet communiay,’sed differt potissimum: T) calycecolorato patente, 2) h- lamentis spiralibus, 3) stigmate filiformi, quum'hoc bilobum sit in Sessea, 4) ovario drupaceo, ovato, quum Sessea habeat capsulam teretem. ‘ In.ordire naturali baud dubito, Nyctagineis adnumerare, proximamgue Salpiantho Humb. pronunciare,’ Hic 'autem differt tum calycis defectu, qui cum corolla coaluit, tum limbo quadridentato, tum’ anılieris Aribus. ir 36, angail. Torreyae panieulatae ramus Roriferzxföhis oblongis, in petiolum decurrentibus, tripknervöis, venosis, superioribus lanceolatis, sensim anpnstiori- bus, tandem in bracteas stipulasye paniculae ramıis 122 ‘ A ide ; Eigene Abhandlungen, 3 » £ subiectas abenntibus.. -- Paniculae rami di-, tricho- tomi, pubescentes, patentes. i Ferne .Calyx coloratus, reticulatus, kai u lobis. acutis, patentibus. Corolla tubulosa ,: extus glandulosa, calyce duplo .longior, limbo. quinque- fido, ‚laciniis ‚obtusis, reflexis. Filamento spira- lia, corolla multo longiora. 4ntherae didymae, erectae. Pistillum staminibus multo. longius,, sti- gmate simplici, hliformi. Ovarium ‚superum, cum . corolla concretum, pistillo coronatum, f In Brasilia. Perriz. JEUr: . KEITEN PeERSONATAE. 48. Feronica grandis Fisch. V. foliis oppositis cordato - oblongis inciso - den- tatis basi subpinnatihdis nudis, racemo terminali elongato, capsulis subglobosis. - Habitat in Sibiria. 2}. A Ankioröne species, quamque cum nulla alia all; commutaveris. Caulis brachialis, teres, simplicius- culus, pnbescens. Folia opposita, petiolata, (pe- tiolis pubescentibus, canaliculatis subpollicaribus), ‘palmum fere longa, sesquipollicem lata, utringue nuda, subcordata, inciso - dentata, basi subpinna- tiida: superiora sensim minora, sed omnia petiola- } ta, serrata. „Aacemus terminalis, subpedalis. Bra- etea linearis sub quovis pedicello, eumque aequans. 3 Species plantarum minus cognitae. - 123 Pedicelli lineares, erscto - patentes. Calyx qua- drifidus, laciniis subaequalibus, 'lanceolatis, post anthesin connivens. Corolla albida, fance barba- ta, limbo quadrifido, laciniis oblongis subaequali- bus. 'Stamina duo, corölla paullo lorgiora. Pi- stillum 'simplex, incarnatam, declinatum. Copsu- la subglobosa, calyce tecta, eumque aequans, glabra, bilocularis, dissepimento in verticales sibi impositas placentas abeunte. Eodem modo: se haec forma haber ac in Mimulo, Chelone, Linaria ceterisque Scrofularinis. Hincob Veronicae orchideae irregularem corollam Veronicae melius ad hanc familiam quam ad Gentiane4s pertinent, gui- bus adiudicavi. (Anl. 2, 479.) "RS XL. AcANTHEAR ‘49. Dicliptera brasiliensis. * "DD. spicis axillaribus folio 'brevioribus, 'bracteis obovatis calycem excedentibus,' foliis oblongis inte- gerrimis petiolatis. ' In Brasilia. Otto. ‚Ad Justiciam lapathifoliem Vahl: guodammo- do accedit, quae tamen bracteis subulatis diversa est. ARami nostrae pubescentes, teretes, herbacei, Ali emporetici ersssitie. Petioli oppositi, subpol- licares. Folia oblonga, glabriuscula, opäca, basi praesertim atienuäta, integerrima, venosa, duos pollices longa, tres pollicis quadrantes lata. Spice 124 I. Eigene Abhandlungen. erectae ‚ axillares, pedunculatae, folio dimidio bre- 'viores. Bracteae spathulatae, nervosae, virides, basi coloratae, ‚calycem excedentes. Calyx quin- quehidus, laciniis linearibus subulatis. Corolla bi- labiata, labio utroque integro obovato. Antherae duae, biloculares. Capsula teres, semibilocularis; dissepimento apice adnato, basi libero, appendice ad basin in retinacula seminum abeunte. XL. Livıarae. so. Nepeta imbricata Lag. in lit. N. caule ramoso foliisque cordatis crenatis villo- sis, verticillis remotiusculis, bracteis linearibus pa- 'tentibus rigidis calyce cylindrico longioribus. In Hispania. 2. N. multibracteata Desfont. proxima, differt: r) caule simplici, 2) floribus spicatis, 3) bracteis vio- laceis, quae in nostra virides sunt, 4) floribus pur- ‚pureis, qui in nostra albi: XLIV. AsperıroLıIae 51. Tournefortia glabra Aubl. guian. 1. 118. T. foliis oblongis utrinque attenuatis glaberrimis | integerrimis, pedunculis terminalibus dicuotomis ca- | Iycibusque substrigosis. In Brasilia. ' Aubletus solus huius speciei meminit, post obli- vioni traditae. Est autem ab omnibus, quotquot \ 3. Species plantarım minus cognitae. 125 et Kunthius ex Humboldtii thesauris promsit, di- versa. T. laevigata Lam. (Humb. nov, gen. 3. 83.) 'similis quidem, folia tamen habet basi rotundata, 'quae in nostra insigniter attenuata. T. nzitida Kunth. (Humb. |, c. 84.) vicina utique, folia ha- bet nitida, quae in nostra opaca, illius flores co- ymbosi, qui in nostra alieni. T. ternifolia Kunth. (Humb. ib.) folia habet terna Fr subtus Pi- losos. XLV, SoLANEAE. 52. Physalis foetidissima Lagasc. nov. gen. p. Io. Ph. ramis patentibus pubescenti - viscosis, foliis geminis inaequalibus oblongis dentatis basi obliquis, pedunculis geminis axillaribus, calycis dentibus acu= minatis. | | .. Physalis foetens Bonpl: Poir. ene. suppl. 2. 348.? Habitat in nova Hispania. © | Caulis herbaceus, ramosissimus, pubescens. ‚Rami patentes, divaricati, ut decumbere videantur, viscoso - pubescentes. Omnes partes odorem mo- schi gravissimum, adiuncto quodam viroso, spirant. Folia 'gemina, alterum maius, alterum minus, OVa= 10 - - oblonga ‚ basi inaequaliter cuneata, utringue "pubescentia, viscosa h repando - dentata. sesqui- pollicem longa, pollicem lata. Peduneuli gemini, _axillares ; brevissimi, ‚Sloriferi erecti, fructiferi pen- „duli, Calyz membranaceus,_ decemsıriatus ” ‚guin- 126 PRY m 1. Eigene Abhandiungen. quedentatus, dentibus 'acuminatis, corolla. triplo brevior;; post anthesin inflatus, decemangulatus. Corolla.ochroleuca, plicata, patens, maculis fulvis geingue ad basin, Siamina quinque, coralla triplo aut quadruplo .breviora, discreta. Antherae coe- rulescentes. AT | Ph. foetens Bonpl. forte eadem, sed glabriuscn- la dicuntur folia, et siccam solummodo Poiretus ex- aminavit. Neque, quam Bonplandius attulisse diei- tur, in Humboldtiü novis generibus occurrit. Simi-' lis et-Ph. viseosz Linn., sed haec perennis est, et Ei- liotto (bot. Carol. austr. p. 279.) stamina corollae aequalia dicuntor. XLVI. a arrurfig 53..„Polymeria pusilla, R. Brown nov. Holl. P- 488. P. sepalis aequalibus, foliis orbieulatis subemar- ginatis, pedunculis unilloris solitariis, seminibos vil- losiusculis. fe In Perrini collectione, unde Hosackus et Tor- ' reyus largiti sunt. Ex America forte meridionali. ‚.. Caulis.herbaceus, filiformis, villosus, radicans. Folia alterna, petiolata, cordata, orbiculata, sub- emarginata, venosa, subtus pubescentia, lineas tres longa lataque. Pedunculi axillares, bibracteati, erecli, post anthesin cernui, folüs dimidio breviores. > Calyx quinquepartitus, laciniis acutis, patwlis. Op #8 = E 3. Species plantarum minus cognitae. 127 rolle infundibuliformis plicata, ..calyce paullo lon- | gior. Stamina 5. Stylus 1, stigmatibus 5 subu- - latis,coronatus., Capsula unilocularis disperma, 54 Cordia portoricensis. * | ; . .C» foliis lanceolatis dentatis basi attenuatis re siusculis supra asperis snbtus venosis hispidulis, spi- cis terminalibus, calycibus inflatis subglobosis obtuse. dentatis. 7» A end ut \ In insulis Portoricco ‚et Sta Cruz. ı PER Ber- Lier. C. martinicensi.et curassavicae Jacq. satis vi- cina, ut facile pro alterutra haberi possit:. sed de- sunt dentes setacei calycis, eiusdem cum tubo lon- gitudinis. Praeterea C. curassavieae rami dicuntur ‚scabri, quum nostrae sint verrucis sparsis albidis obsitae. "C. curassavica Lam., guae Desvauxio dicitur C. angustifolia West., foliis margine re- volatis subtus tomentosis, dentibus calycinis pariter setaceis elongatis gaudet. C. martinicensis Aubl. et Jacq., quae C. guianensis Desv., habet ifolia ovata et ovato.-oblonga. Nostrae rami fusci, verrucis albis sparsis. Fo- lia: subfasciculata, lanceolata, in petiolum brevem decurrentia, basi integerrima, serrata, apice obtu- siuscula, utrinque viridia, supra punctis minntissi- mis albidis aspera, subtus venosa, venis hispidius- eulis. Folia.digitum minimum longa, duasaut tres lineas lata, iuniora acuta. Spicae terminales pe- BR 128 salz 1. Eigene Abhandlungen. \ ‘dunculatae erectae. Calyces.globosi, inceni, infla- ti, dentibus 5 obtusiusculis. .Cor. infundibalifor- mis, assinop longior > limbo expanso "quinguelöbo crenato. Stamina 5. Stylus dichotomus, stami- nibns longior, R sigmatibus capitatis. Drupa parva, ‚quadrilocularis. | he ve 55- Cordia dentata Poir. enc. 7: Fe °C. folüis ovato - ‚oblongis dentatis, supra strigosis, subtus tomentosis, panicula ya ‚calycibus incano - sericeis campanulatis, | In insulis Guadalupae et Antiguae. ; ‚Perrin. Bertier. ? Me | 1. Au8, SERIE Folia describit Poiretus angulato - incisa j qua- lia in meis plantis haud sunt: sed dicit de foliis: » les unes a peine denticulees, les autres mediocre- ment incisees.,, Quum ceteroquin descriptio con- gruat ‚ dubius fere haud haereo. ee Rami teretes, hispidiusculi aut asperi. " ‚Petio- li elterni ‚ semipollicares longioresque, pilis cane- scentibns appressis asperi. Folia ovato - oblonga, acutiuscula, basi obliqua ‚ dentata, supra punctis callosis et strigis, subtus venosa, tomentosa. Pa- nicula terminalis, dichotoma. Calyx campannla- tus, incanus, dentibus quinque acutiuscnlis. Corol« la infundibuliformis, albida, calyce sesquilongior, limbo quinquelobo. Stamina quinque. Stylus di- Kal: chotomus. Scigmaid er capitata. vw. un ” AR ZNSR &: wer ae a _ . Bi} Ir Zu TR sr amd op! — e u . F; Y . — ie. ‚ > £2 ur “ 8 ae Erin 3 S pecies plantarum mmus ne 129 Be r :TL. SaRoFRae ar - rel ae fi . zu i7 iy > 17273 I2n „I 56h. Ehrenbergia ciliata, * ER. 55 Ehrenbergiae genus dietum in honorem Christ. Gothofr. Ehrenberg, M.D. Deliiiensis, qui, pro- bata per sylvas mycologicas berolinenses et ‚syaıbo= las ad horas physicas scientia rei ‚herbariae, iter in Orientem et Aegyptum > ‚Regis münificentia fretus, suscepit. | Char. gen. "Cat. inferus truncatus, "ze, 6den- tatus. Cor. tubulosa hirsuta,, limbo sexhdo. An- therae 6, intra tubum subsessiles, Fructus Drupa? Frutex, cuius ramos eBrasilia habeo. Folia opposita, oblonga, subpetiolata, utringue attenua- 1a, glabra $ nervo medio subvilloso , p Äliata, nervo- so - venosa, duos pollices longa, semipollicem Tata. Pedunculi aggregaii, axillares terminalesgue brevissimi, hirsuti, unillori. Calyx exius ei intus hirsutns, campanulatus, IRUNCaIUB, dentibus. quin- que aut sex subulatis coronatüs, post anıhesin aper- tus. Corolla tubulosa, extus hirsuta, calyce duplo Ä longior,, limbo reyoluto sexfido. Antherae subsä- gittatae, 'sessiles intra tubum. Sy ‚us simplex. Fru- etus quidem drupa videtur ; sed eg Daua haben. °C > LI Srrauczan 57. ben iienn pentagyna.* u... suaoroda 8. foliis oppositis . oblongo - Iunenalirli acumina- B Baad. I Er 2. 130 „# fü, Eigene Abhandlungen. E) tis. integerrimis ntrinque glebris, racemo terminali, ‚ pistillis quinis.. RE | In Brasilia. . Otto. v4 Pistillorum discreta indoles minus me 2 torguet, .quam foliorum oppositio, quae aliena a Symploci genere. Negue tamen novum ideo constituere ge- nus, consilii esse videtur „. quum religua congruant. ‚Rami teretes, lignosi, glabri, fusci. Fola oppo- sita, petiolata, petiolis teretibus, spitbamea, C0- riacea, flavida,. acuminata, integerrima,..basi atte- nuata. Aacemi terminales, glabri... Cal. shdus. ‚Cor. 5hida.., Stamina numerosa, basi cum corollae \ tubo concreta,. eamque haud superantia, Ovarium ia.drupam abire videtur,. FPistilla 5, stigmatibus .„eapitatis,. | S. rufescens Hainbi et Bonpl. vicina, 2. differt ‚ramis fulvo “ pilosis, foliis membranaceis ‚ repan- dis, ‚pistillo indiviso velutino. S. Limoncillo Humb. et Bonpl. differt folis subserratis, petiolis planis. ‚Beliquae species magis recedunt. Lil. Erıczas #4 7 ! N 59,., Rhododendron azaleoides Hortul. Bi ‚Rh. foliis oblongis opacis utrinque pubescenti- bus, corymbis termninalibus. | Patria ignota. „1 Felia. spithamea, duos ‚pollices.lata,, obtusius- eula, basi attenuata. Corymdi pubescentes Ca- Br 3 Speeies plantarıım minus eognitae, 131 4yz2 quinquepartitus, laciniiggribus longioribus, dua- bus brevioribus ciliatis. Corolla infundibuliformis rosea, limbo quinquelobo plieato. al "59. Hudsonia tomentosa'Nuttall amer. bor. 2. 5. H. incano - tomentosa, foliis ovatis imbricatis ap- pressis, floribos subsessilibus apgregatis, ‘In arena mobili orae mariıimae Novae Caesa- reae, Virginiae et Marilandiae, )) Dewey' Massachu- setts. Hose wo Frutieulus ramosissimus, erectus N spithamens, totus tomento. incano tectus. Joliz minutissima, ovata, appressa, imbricata, apice fasciculata, sub- tus lanuginoso‘- tomentosa. Calyces aggregati, usubsessiles in 'extremis 'ramis, sericeo - tomentosi, eylindriei, tripartitii cum dentibus duobus accesso- riis ‚obsoletis. Corolla lutea, calycem excedens, petalis spathnlatis. Stemine ı5, petalis breviora. Stylus simplex. Capsula glabra, unilocularis, tri- Ana Hudsonia ericoides L. sequenti charactere di- stinguitur: H. hirsutiuscula, folüs Aliformibus patulis fa« sciculatis, floribus pedunculatis terminalibus. -" Ilam speciem primus Torreyus detezit, et H. maritimae nomen indidit. 60. Andromeda revoluta. * ‚ A. racemis axzillaribus secundis laxis paucifloris, z } sr ae 77 — Jah 1 me Tr er 215::573 la: i 132 unap: Bigene ‘Abhandlungen. | corollis cylindricis, foliis oblongis’ obtusis mucrona- „- coriaceis integetrimis revolutis. | "In Brasilia. REN EAU! "N Rami teretes’patentes, glabri, cinerei. ' Foliz alterna, breviter 'petiolata, 'oblonga,' elliptica, utrinque glabra, 'supra nitida, coriacea, mucrone- ta, integerrima, revolnta. Aacemi axillares‘, laxi, secundi, pauciflori. Cohx planus,' quinguedentät tus. Corolla rubra, cylindrica, limbo quinqueden® tato subreflexo. Antkerce decem bieornes, corolla breviores. Capsula quinquelocularis, columnula quinqueloba. 1" | Proxima 4. Zuxifolia Lam. et Smith., quae differt foliis cordatis, haud revolutis, et racemis terminalibus. Cetero 'et haec in Bräsilia 'prove- nit. A. coriacea .Ait. diversa folüs ovatis act s tis, haud revolutis, ramisque triquetris. erg a ‚ads uVu Composirazs % f EN. A a. CyrareaeW en "61. Joannea brasiliensis. * | Yelsptue ".foliis remotis alternis petiolatis oblongis subtus nitidistriplinervüs, floribus corymbosis, Beriys' ER Brasiia. 2 ee er Frutex, ramis striatis, cicatricibus petiolorum 'obsessus. Folia remota, alterna, 'petiolata, ob« longa, utrinque glabra, ‚subtns 'nitida, triplinervia, integerrima , sesquipollicem longa, pollicem'’ lata. 2 Species plantarum minus cognitae. 133 (Pedüneuli:terminales,:aggregati, subeorymbosi aut umbellati, canescentes. . Anthodium, obovatum, imbricatum, squamis scdriosis subciliatis, supremis elongatis, radiantibus. Aeceptaculum subvillosum, paleis 'aliquot. intermixtis. . Corollulae; uniformes, quinquepartitae,. laciniis.linearibus, erectis, apice pilosis. ., Pistilluın apice emarginatum flosculis di- midio longius. Lrtherarum ceylindrus intra tubum zeconditus... ‚Sermina.ovata.birsuta. Pappus pla- mosus, sessilis,: favidus 00... b. Eupatorinae, 62. Albertinia brasiliensis. * Gen. Zlbertinia. 1 . tar Syngenes. aequal. discoid. ori Eupatorinae. Anthod. hemisphaericum monophylium ,. ‚squama- rum duplici ordine...Aec. seiosum. Papp..setaceus, Spec. Albertinia brasiliensis. * Arbuscula, aut frutex, zamis teretibus, pa- tentibus,; 'tomentosis.. . Foliz petiolata, alterna, utrinque attenuata, oblonga, supra scabra, subtus hispida, discolora.: : Flores in. extremis ramis ‚co- “rymbosi. Pedunculi patentes, tomentosi..Frtho- dium hemisphaerieum, tomentosum, monophylium, limbo ‚duplieiter squamato, squamis reflexis. .Re- ceptaculunw seris:suhs obsessum.; Corollulae omnes inbulosae,;: quinguefilae, hermaphroditae. Colo- rem videre hand licet,‘. .Pappus setacens rufus.... *134. ins Bigenc-Abhandiongem 'E Brasilia. Dixisgenus in honorem''I. B. de Albertini , mycologi celeberrimi.» 10%. 63: Mikania resinosa, ® ie "M. caule erecto »birsuto, foliis'oppositis petiola- tis oblongis dentato - 'serratis subtus resinoso + pilo- sis, panicola'terminali. E Brasilia. a vn Prutex, ramis teretibus calloso - hirsutis ‚ pilis euryatis rigidis.. Folis»eruciatim opposita, pesiolis hispidis, oblonga, utrinuque attenuata, digitum-lon» ga, Sesquipollicem lata, serrato - dentata, supra pilosa, infra resinoso - pilosa. Paänicnla verminalis erecta, ramis oppositis. v Inthodium pentapbyllam, deceinflorum,, simplex, glabriuseulunm, sepalis lan- ceolatis' striatisı"" Receptaculum nadum. . Flöseuli vniformes,' tubulosi, quinquefidi, swifurei.. Scydus bifidus,Velongatus: Pappus ke pilosus, ‚ albi» dus, Hosculos aequans. "64.Mikania teuceriifolia.* ‚.M. caule erecto hirsuto, foliis oppositis petiola* tisıovaro'= 'oblongis serratis subtus'resinoso - pilo« sis, Panicula'contracta terminali. "BE Brasilia. Otto: k een n Badem'pubes,: eadem puncta resinosa, sed fo- lia :multö' breviora, vix pollicem’longa, ‚semipolli- tem lata, Ovato - oblonga, basiicuneata, 'integerri» ma, serrata. Anthodii epala hirsuta, ciliate. Zores sträminei.‘ Panicula contracta in capituli, lormam. = 3. Species plantarım minus cognitae. 135 €4..65..Melaranthera sorymbosa. * «ini 5 „MM. folis. ovatis. inaequaliten:setratis, triplinerviis, korymbo composito terininali; nahe : Ex Antiguae et Guadalupae insulis,. uns Caulis: suffsuticosus;‘teretiusculus. . Zoliz pe- tiolata, opposita, ovata, acuminata, in petiolum decurrentia, inaequaliter serrata, digitum ‚longa, tres pollices lata, supraiaspera,;- subtus,strigosa, canescentia', «pilis appressis. » Panrieula. terminalis corymbosa, bracteis adıdivisiones ramorum lanceo- latis , .patentibus minutis.: Anthodium. duplici. or- dine squamarum ovalarum, glabrarum, etriatarum, Receptaculum paleaceum, paleis.acutis, meınbra- naceis. ı Corollulae uniformes ‚ stramineae, tubulo- 'sae, quinquehidae, decemstriatae. Antherarum eylindrus ater, corollulam dimidio superans«. Siami- za cylindrica, hirsufa, 'setis aliguot coronatae, M. aspera et nivea R. Br. differunt;potissimum inflorescentia, Habent erim pedunculos solitarios, foliorum etiam formam alienam. 6/30. + 66. Bidens Beckii Torrey in lit, ı B, foliis Oppositis, emersis lanceolatis serrulatis, immersis capillaceis multihdis. ' Hab, in stagno prope Schenectady, noyae Cae- . sareae ; ubiL. C. Beckius, M.D., invenit,.qui ijam Missourii ripas adiit. | 67. Gyneteria incana,* (T. 1: f.5— IM. ) i Genus Gyzeteriae ‘(Gynheteria W. berl, Mag. I. 136! En Eigene Abhandlangen. 140:))'sequentem habet characterem: Anthodium imbricatum, squamis scariosis, interioribus elöngatis. Corollulae pleraeque femineae, graciles, bi-, tri fidae: centralis unica bermaphrodita maxima. Ae- ceptaculum: vilosum, * Pistillum $ simplex, basi E articulatum. Pappus pilosus sessilis. ER Locus in Syngenesia Polygamia | IIOCFERTERRE in- ter Filäginem et Microptim. :Giincana. *‘ Frutex e Chili, a Balbisio dona- tus; foliis alternis oblöngis basi attenuatis integer- rimis subcoriaceis incane - tomentosis. Panicula“ dichötema,, ramulis subtomentosis. Flores aggres gati, terni, quatermi in eodem pedicello. Anthos diüm ovatum, imbricatum, squamis interioribus scas riosis, pallidis, elongatis. Receptaculum villosum. Corollulae femineae numerosae, graciles, lilacinae, limbo erecto bi-, triido. (f. 7.8.) Semina psppo piloso sessili coronata abortientia. Corollula uni« ca” eenträlis dtingquefida. Antherarum cylindrus longe prominens, cum pistillo simplici basi incras- sato articulato. Semina perfecta, papposa. (£9 Zi) | | 5 eure Perdicieae, 69. Plazia brasiliensis. * "Genus Plisiae a Ruiz et Pavon (prodr. fl. per. p-'103.) $tabilitum, et a Candollio (recueil de mem. 2 Du receptum, characterem 'habet sequentem: Anthodihm imbricatum. Receptaculum nudum. 3: Species plantarum ninus eoghitae. 137 Corollulae ‚radii ‚subbilabiatae, disci quinquefidae, laciniis revolutis..linearibus. Lriherae. basi appen- dieibus 10 setilormibus. Pappus setacens. - wu Pl.brasiliensis-#. 0. ee ; «Pl:eäule: ‚fruticoso , folis hai oblongo-- in ceölatis: aninerviis integerrimis utringue nitidis. Ju ‚Brasilia, : Otto. j u Hoc charactere differt ı a Dp. nn R.etP., quae folia habet ovato-lanceolata trinervia. Nostra gandet ramis pallidis, Hore, magno, : Mutisiam ae mulante; a qua.differt potissimum pappo.haud plu- mosoy,:sed:setaceo:- rufo. ‚Anthodium imbricatmm, squamis oblongis obtusis erectis. : Coröllulae exte- ziores:subtrihdae bilabiatae: vere tamen etiam guin« quefidae, lacimiis zaniekis ‚ binis inter se coalitis. - Bailot nalen, ER a ORT EEE 4. Radiatae. ERTENRE :69& Herbesine debilis.* » Vuofoliis oppositis ‚petiolatis nad . an tis;scabris subserratis triplinerviis, pedunculis axilla- ribus unifloris, receptaculo eylindrico. . Corula debilis Bald. in liter. | 10 ?'Verbesina ‚pusilla Poir. in enc. 8. 459. In Guadalupa et Portoricco. si... u... un + Caulis debilis, tereiiusculus; Elder gla- ber; herbacens;: zami dicbotomi'erecti.. Faliz op- posita , in petiolum eiliatum decnrrentia, oblongo- lanceolata, suboleracea, sesquipoliicem longa, di- 138 milsEigene Abhandlungen. ' | midium:pollicem latay utrinque attenuata, scabra). tiplimerwia,. subserrata, summa integerrima ziicihat 1a. Pedunculi, axillares, erecti unilloriy" aphylli.. Anthodium duplic) ordine, glabrum;,, ‘post ndliksin reflexum: folsolis> ovatis, !obtusis, marginerschrio- sis. ‚Receptaculum: cylindricum, päleacemnm. Po leae obtusae, oblongae, scariosae,'dlongitudine flöosculorum‘, caducass Zlores: lutei;, conici; res lineas longi. ıCorollulae radii lingulatae, femineag, obovatae, emarginatae, subinde abortientes. Cox rollulae disci quinquefidae, tubulosae; bermaphro- ditae. 1Semina' compressa, fusca’; RER pilis pallidis: ı Pappus bisetosus. siyzsldordimemse ‚Descriptio'Poireti e manco forte ARCHE na 13, hucstamen'pertinere »videtur,: «ln. ın „wrinlon: © Verbesina Siegesbeckia Michz. differt foliis de- currentibus, floribus subpaniculatis, seminibus haud marginatis: 7. calendulacea L» foliis obtusis üstri- göso = pilosisy anılıodio pentaphylorı Zi, diehotöina Murr. caule foliisgue hirsutis, ‚pedunculis abbrevia: is, anılrodio fohaceo. ns winssıgeaar varrollins: audir 76. Galinsogea engustifolid, Ki rawaik :G: fokis".linearibus dentatis: margine: PER caule basi hirsuto. «4. molto. : a8. aqtiohameli m) “4 EiBrasiliaa Odto..initera: eilieme RR ER er Canlis.'basi suffruticosus „ı ramosus, hirsutns, Rami: glabriusculi , angulati. » «Folia opposita zli- neari=lanceolata:vel linearia,inferiora hirsuta ‚ sw». 3. Species; pläntarum minus) cognitae. 139 periora glabra, dentata,. dentibus; ‚obtusiusculis, margine revoluta, summa integerrima ‚..‚subcoria- cea. Peduneuli terminales, glabri, uniflori, ere-- ctis: Anthodium imbricatum, hemisphaericum, squamis- subrotundis, obtusis, strictis, - coloratis. Elos.luteus, nucis avellanse mole. Corollulae'ra- dii lingulatae, obtusae, femineae, crenatae. Co rollulae, disci Lubulosae, quinquefidae, hermaphro- ditae.. Receptacılum paleaceum. Pappus palea- ceus, polyphyilns. TE TEE ORRRECER Yard 71s:Moeinna brasiliensis. * | 'M. folüis: ovato-lanceolatis repando- Kchafie,; utrin« que nudis. ” Maier E Brasilia. . Otto. FPerrin. er Caulis scandens, acute angulatus, dass N0- dosusyı hli vemporetici ‚crassitie.. Zoliz opposita, petiolata, coriacea, | vırinque glabra , supra.nitida, ovato -.lanceolata, acıminata, inferiora repando- lobata, aut crenata, summa integerrima.. Pedun- euli eppositi, patentissimi, foliorum! longitudine, unifori. Anthodium ovatum, ‚laxe. imbricatum, squamis obtusis, glabris, striatis, -subfuseis. Zlos Havus. Aeceptaculum palesceum, bemisphaericum. Corollwlae radii quinae, lingulatae, obtusae ‚ inte- gerrimae, femineae, fertiles. , Corollulaeı.disci tu- bulosae, quinquefidae, laciniis limbi revolutis... ‚Fru- etus subeylindriei, glandulis scabri. Pappus palea- eeus, polypbylius, paleissubulatis, elongstis,scahris; 1458 WI Eigene Abhandlungen. °" wi Hac potissimum notaMocinnae genus, a Lagasca (gen. plant” p- Ger 'stabilitum ‚ ‘a: Galinsogea re- cedir. me eier rn easermgee REREENTEER asperrimum. * B. folüs oppositis oblongo - lanceolatis acumina- tik basi artennatis cano - strigosis subtriplinerviis ser- ratis, pedunculo terminali unifloro. ‘© BE Guadalupa et Dominica. Hohe Coulis veres , herbaceus, :strigosus. Kol posita, in petiolum decurrentia, oblongo «lanceo» lata, acuminata, digitum longa, supra pollicem lata, triplineyvia , utrinque cano - strigosa, serrata. Pe- duneulus uniflorus, rectus, terminalis. Anthodium folilaceum, subimbricatum. »Recepiaculum. palea- ceum." los aureus. Corollulae radii lingulatae, ‚dentatae, femineae, fertiles. Corollulae disci'tu- bulosae, quinquefidae, fertiles. Fructus’compres- si, 'marginati, membranula coronati. 0.» au 73 "Bophthalmum 'strigosum. * ”®. 'chüleadscendente angulato glabro, Folijs oppo- sitis sessilibus oblongis subdentatis strigosis, pedun- eulis elongatis terminalibus unifloris. rer WB Brasilias Otto, ws REN ART MN Gaules" simplices 'videntur. ; Folia‘ oblongo- lanceolata, »basi attenuata,' subtriloba,, dentata, siprenm integerrima. - Peduneuli pilosi.' .Anthos dium foliaceum subimbricatum. : Receptaculumspa-, leäbeum.‘ Flöres lutei. Seminz membranula; coro- Rata. 2. Species plantarum-minus cognitae. I4I mg» Conyza' capitata. 1 75 PIE EINER ERESDEIRER EEE | =:C, caule fruticoso, foliis sparsis: ee ovato- oblongis serratis supra > glabris'subtus albo - tomen- tosis, pedunculis -Boribus capitatis. . » 'E Brasilia: | ar? 3 3.0 \Cı heliötrop'folia Lam. REDEN ER infore- scentiam, sed’ lolia sessilia-integerrima „‘ utrinque rufo stomento obducta, . ’Csrodorata L.. secandum iconem‘ Plumerii t.'97. logge: alia foliis profunde serratis, Horibus satis diseretis.) C. Zucens .Poir, (ena. uyat 2. 2 proxima, sed folia WAMEBeRSK: ma. | Was Conyza rufidula,* on C. caule berbaceo erecto piloso, foliis subsessi- libus oblongis utrinque pubescentibus ; subtilissime denticulato - ciliatis, PEABFEN terminali erecta, pap- F} po colorato. une ti DD I RESETERE E;Brasilia.iu.Op0:0 kunt setagıe Big > Folia sparsa, biuncialia, Ei aliaie Iate, petiolis brevissimis, utrinque, praesertim subtus, pi- lisoflavidis appressis obsessa, acuta, primo obtutu, integerrima,' per lentem dentieulos subtilissimos vel ciliola ostendunt. Panicula terminalis, ramisıere- etis, pubescentibus. Artkodiun imbricatum, sqna- mis "glabrisy interioribus longioribus, . coloratis. ı Flores observare baud potui." . Pappus. zufescens pilosusy> elongatus, null ul Bad DIENT 222 ZEZETE FEN DE sur, C. rutilansPoir. (ene. suppl; 24 RR eiuebritei; 142 A una F Eigene Abhandlungen. sed rami glabri, folia obovata, integerrima, venis „subtus reticulatis, panicula glabra. C. .conica Poir. (ib.) 'folia habet coriacea' ovato - subrotunda, flo- res cymosos subsessiles. ii 76. Conyza stellata, * C. caule fruticoso villoso, foliis oppositis petiola- tis oblongis integerrimis utrinque attenuatis supra asperis subtus villosissimis, panicula diffusa, anshe- diis pubescentibus post,anthesin pateaien E Brasilia. Otto, Folia'spithamen, acuminata, supra punctis-mi- nutis aspera, subtus villo denso obsessa. AInthodi squamae apertissimae stellulas sistunt. Pappus can- didus. 2, Conyza lucida. * | C. caule fruticose glabro, foliis petiolatis alternis oblongis utrinqgue attenuatis integerrimis, corinceis supra nitidis subtus tomentosis, Horibus ageregetis axillaribus. E Brasilia. Proxima C. arborescens L., sed. huius folia -‚ovata, supra opaca pubescentia, flores sühspiond secundi. Cf. Plum. ic. t. 130. f. 2. 78. 'Cineraria brasiliensis. * €. caule fruticoso glabro, foliis subsessilibus übe -natifidis‘; laciniis linesribus integerrimis distantibus subtus tomentosis, BER REINE üplyeriäne lebens sa ni a rear ie = 3. Species, nr cognitae. 143 Bern E Brasilia, Oktesöcagsiet ieealdi im u ..2.C,. aspera Thunb. proxima, ‚sed folia pinnata, pinnis dentatis., Serecio,.lreopifolius Desf. Poir, (ene. suppl. 5. 131.) caule,tomentoso:differt er-fo- liis inciso - pinnatihidis, talyeibus etiam.calyculatis. ‚Elores;nostrae, plantae Jutei, din ee. Cichoreae. 79.; a nrairlänsehiaikn S. pedunculis bracteosis ans glahris, fo- liis lanceolatis inciso - serratis-subsessilibus, Ex insulis Antigua, Dominica,. Guadalupa. u... Su.agrestisSw, simillimus, ‚sed huius-pedunculi ‚tomentosi.; Noster, glabros habet, bracteis lineari- bus. _Folia glabra, digitalia, .lanceolata, ineiso- serrata. LIX. Rusikerır. WE“ 2 Br . 3 at Eures & 80. Exostemma capitatum. * lien - E. floribus capitatis, foliis ovatis coriaceis gla- bris. | ‚In- ‚Payzii collectione,, A REG et Tor- reyus largiti sunt. Ex America forte meridionali.. Mancum habeo exemplar, cnius flores in capi- ‚tulum: sunt. congesti. Calyx minimus quinqueden- ‚„tatus... Corolla tubulosa, tubo sesquipollicari stria» .)t0, limbo quinquehde „.laeiniis ‚linearibus angustis- simis revolutis, ı Filamenta cum tnbo ‚conczein ex- / ” 144: iv Eigene'Abhanidlüngen. sertain antheras lineares abeunt:‘ Siylus'cum stie‘ gmate simplici stamina aequans. ' Foliz tres'polli- ces, longa lataque, exacte ovata, 0 venosa, glabra.ii. > vo arlihnenn) 81. Spermacoce Radula Willd. herb. mini Sp- caule herbaceo hirsuto, foliis tönt linea- | tis calloso - hispidis, Horibus verticillatis. E Brasilia et S. Thomae insula. ' Cum alia nulla confundi potest 'propter callos minutos, e gquibus pili brevissimi rigidi naseuntur.. Stipulae sunt setacene elongatae. yrrükaaäh 82. Spermäcoce cephalotes Willd. herb, Sp. caule erecto foliisque lanceolatis acuminatis utrinque glaberrimis venosis, capitulis temminalibi birsutis involucratis. . ea | E Brasilia. | 83.. Borreria umbellata. * B. caule herbaceo ramoso, folüis lanceolatis acu- - minatis venosis, stipulis setaceis, foribus umbella- tis axillaribns terminalibusque, calycibus quadri« hdis. . | ‚rd „. Habitat'in Brasilia.: | 0 "Caulis kerbaceus, nitidus, fuscas, ‚subtetrago- Aus, ramosus, culmi ‚secalini crassitie, ‚cnbitalis, Folie .'opposita, ianceolata, utrinque: attemuata, 'glabra ,; eubtns diseolora, nervoso - venosa, sesqui-. pollicem longa, semipollicem lata. Sirpulae.basi connatae,-vaginantes, setacene, » Zedunenliagpre- N. I 3. "Species ;pläntaranı mingstcoghitae. , 143° gati, axillares vet tenminalesy umbellati: umbelläg multflorae erectae, ıpedicellis: kliformibus‘ glabris, Galyz oboyamıs, fructuiadnatus, dentibus quataor“ . aequalibus subulatis coronatus, scaber.” Cörolg‘ minima, albida,i infündibaliformis , 'himbo''subre- exe, quadrifido.', Stamina quatuor, tubo corol- lae inserta, ..corollam sequantia,r 'Spylus simplex.:' Stigma emarginatum... ‚Capsuld flävida;' 'pubescens, . . ealyce> persistenti tectaf; eiusque ‚lacinis® subulatis coromata;.: bipartibilis; dentibns: quatuor obtusis aperta. Jalvulae inflexae dissepimentum 'spurium - _Sformant. ‚Semina duo: oblongay Kg As dor- so.coMvexa; antrorsum cöncava.| © 010 un | "wBorreriae genus a Meyero eyeinsifch p:!79. ai u stabilitum, a Spermacoce.differt capsula bipartibiliy A “ [4 valvulis änflexis, cum Spermacoce habeat'capsulam - haud bipartibilem ‚ bilocularem, loculo.alterd clau- so.: »Diodia quidem habet capsulam bipartibile, sed‘ locuium: utrumque clausum. ER capsulam” bipartibjlem, Isedrbasi'dehisdeintem..* :udiüsliixa ir Species ‚ quas Meyerus enumerat, a nostia'‘ differünt praecipue. inflorescentia' verticillata,® tum eriam foliorum forma. a, erhondtt ar ar ‚84. 'Mussaenda coriacea.* is EnsoruT Nan M. foliis oblongis coriaceis nitidis, 'panicnlaarie” ehotoma ,: calyeibus eorollisque- te VRR a i ges In: Brasilid: u 6 eybilugimads ‚sukol m seilorr Ramiseöriehsuberäih;! ’ albido: Perioliöp" Zweyter Band. Ä K \ 146 ne gr na Abhandlungen. * positi,, brevissimi, ‚pubescentes. - sriualahh intrapes tiolares, subulatae,. „Foliz,oblonga, utrinque) gla- berrima, integerrima, obtusa, supra nitida ,.sub-, tus pallida,..bipollicaria, ‚coriacea, nervosa,|ave- nia,. Panicula terminalis, trichotomay,. peduneulis. apice inerassatis , hispidiusculis. Bracteae lanceo- latae, patentes. _Calyx quinquepartitus, hispidius- culus, superus, laciniis acuminatis ‚„reflexiss. Co> rolla infundibuliformis, birsuta, tubo longo,.limbo _ ' quinquefido. Stamina guinque, tubo'corollae.ads nata, corolla longiara. Antherae Jinsaress, Stylus simplex, tubo corollae ‚brevior, stigmatibus duo« bus crassiusculis. Baeca infera, bilocularis ‚.Siccas Placenta dissepimento parallela, eoque.ope trabe- cnlae. connexza.. Semina plurima rugulosa. 0. Ms» frondosa .difiert ramis. foliisques venosis utrinque villosis, . ovalis. acuminatiss M.. ‚glahrc Vahl. paniculae ramis glabris.. ARTEN) ne KH: Umserniruras, N ‚85- Serial; Boccomi Gussonii ind. » wg .S caule petiolisque teretibus , folüis ternalo - si | compositis, foliolis rigidis lanceolato » cuneatis sub- teifidis acutis, vaginis superioribus laxis aphyllis, involucellis. polyphyllis: setaceis BAER subae- quantibus. DERERFERTN KEN ‚"Baticulae alterum genus in Sicilia Gassaprde | N plan. 7 36. EEE An SEN ee » a a _ "3. Species slkntarkin minus A Ognltah 147 yo Gkirhintra heulen ‚Bbed. sic. Pl Be 27. 28. * Grithrmamm s; Fdeniculam maius apa ya Mo.= Pisiseck.\giit.'zil icon’e'Bote Fi nn „mals »In’monte Peregrino prope Panormum invene: “ zunt: Bocconiüs ‘et Gussonius: hie etiam in none bus 'Ericis prope Drepanum, Sti Calogeri® prope Saccam, aliisque Siciliae collibus calcareis, una cum Capparide spinosa, Scabiosa cretica etc, Boceonii synonymon'ad'suum’'Seseli cuneifo- lium‘traxit Marschallius a Bieberstein, quo me quo- or praestantissimi viri auctoritaii confidentem mo. vit, ut caucasicam plantam eamdemputarem ac si- ‚culam. ‘ Hine dixi Prödr. umb. p. 26. n. 5., Act. ' soc. bot. ratisb. 1815. p. 88. et Schult, syst. veg. 6. 499. Bubonem siculum, quo nomine iam in "hortis plerisque caucasica planta colitur.- Sed, Gussonii liberalitate siculam plantam nactus ‚ingentem per- spicio differentiam.. Seseli enim cuneifolium MB; folia superiora oblonga integra habet, quaein nos ' stro omnia ıriida sunt: ubi sub umbella desinunt folia, vaginae laxae adsunt; cum foliis neutiquam “ commovutandae Involucella i in S. cuneifolio sunt CON« nato - monophylla, brevissima, in nostro polyphylia lineari - setacea. Fructus S. cuneifolii villosi, nöstri glaberrimi, quinquecostati, castiz obtusiusculis. br Si verus est B. sicnlas, quem in horıo MR, florentem ex Oriente habeo, folia quoque haud congruunt. Caucasica-enim planta foliis gaudet in- . R Ra 2 \ 148 ER) Eigene Abhandlungen. -' signiterglauc, qui ‚color in sicula planta defieit. ‚ Foliola sunt‘ erecta,' quod sedus in sieula plante, ‚Itaque caucasica planta alio nomine insignienda, et cum verus sit, Bubon ‚„ B.’cuneifohus "dicendus ' RE NN a War PN 2 mr ‚Qui primus erg erie obseryavit, Caes- A) lacteum succeum ex incisis emanare caulibus refert, qui in lacrimam subrufam concrescat.: 86. Pencedanum ereticum.*' RN .P. foliis ternatis ‚ foliolis subrotundis basi trunca- u tis twilobis erenatis, caule subdichotomo‘; 'involueris zullis. Ei Ai ' Sison alpinum Sieber in lit. Schult. syst. veg. 6. "In summis 'cacuminibus montium: Leucorum (Sphaciotarum )' Cretae, alt. 1200 orgyarum. Habitu quodammodo accedit ad P! Vocontie« tum * (spec. umbell. 5r.). Tota planta digitalis aut spithamea, Caulis adscendens ‚. debilis ‚'subdi- chotomus. ' Petiohi vaginahtes, „ vaginis laxiusculis, ' erecio - patentes, bipollicares, subcanaliculati. Fo- la glauca, ternata, glabra: foliöla subrotunda, ’ wiloba pr ‚crenata ‚„'basi’truncata, semipollicem longa Intague. Waginae superiores abortientes. Pedun- euli illares 5 oppositifolii, petiolos superantes, | erecti, ‚glabri, aphylli. Umbellae e'tribus vel quin- z que radiis inaequalibus compositae. Involuera dee . universalia nec PORAIOR Pioseuli ochroleuel. SB | f “ ” 2% Species plantarum minus cognitae. 149 etus plano - compressus, ‚ovalis, s marginatus m co- stis tribus dorsalibus obrusinscalis, wittis dorsalibus et commissurae quinis approximatis linearibus. ‚87. Ferulannudicaulis.* u. F. foliis radicalibus bipinnatifidis, lacinis inciso « serratis submucronatis ‚ 'caule tereti trichotomo nu«- diusculo, vaginis superioribus abortientibus, invo- lucrorum foliolis lineari - lanceolatis. Sium graecum?. Gussoni in lit. - »..,.Ja ‚pascnis elatioribus montium Nebrodensium, nec. non Troinae, Brontis et. ...u ‚Sium graecum L. differt foliis caulinis pin- natis, vel bipinnatis, foliolis lanceolatis serra- tis, Getibul eiiam prismatieis, qui in nostra com- pressi,sunt et marginati. _E crassa radice brunea, apice petiolorum, emarcidorum vestigiis coronata, petioli_ nascuntur ‚angulati, pollicares, ‚declinati» 'Folia circumscriptione lanceolata,. bipinnatifida, glabra. _Folia seiuga, .opposita,, ovato - lanceola- ta, subsessilia, pinnatifida, -ultima confluentia. Za+ einiae lanceolatae, incisae, mucronato - serratae. Caulis cubitalis et altior , teres,. ‚glaber, trichoto- mus. Jaginze ad divisiones laxae, glabrae, ‚ad apices. foliorum rudimentis coronatae. Rami paten- tes,.aphylli. Umbella ventralig;. brevius peduncu- lata, fertilis. Jnvoluere et ‚involueella patentia, . foliolis Jineari . lanceolatis. Rädii umbellae univer« salis duodeni. Flosculi latei., | ‚Fructus ovalis, com- a e Iso, WW ir Abhandlungert. | pressus; RR erassiusculo IPrE NO coslis tris Aa obsolei dorsalibus. aa LxIy. ee NEAR, 88. Bigelovia brasiliensis. * (T. 2. NY I 6) Genus Bigeloviae (in’honorem lacobi Bigelow, prof. Bostoniensis in America boreali, © quinfloru- 'lam bostoniensem et botanicam medicam '‚america- %» FATTRen. nam edidit) cl. XXIII. Monoeciae adseribendum. " Locus autem inter‘ ‚Stalagmiten et Gimbernatiam. In methodo naturali' Rhamneis videtur > adnumerari pösse. Ktrsany.‘ ap NN u Char, gen. Receptacnlum"comimune pulvina= tum, 'gemmiforme, squamis ‘filisque rigidis apice | troncatis obsessum. (f. 2.) E squamis"prodeunt pedunculi capillares ‚plures, ' calycibus corollinis ' guingaefidis campanulatis. ' Stamina' 10 calycem 'söperantia. Antherae totidem ovales, "Ovarium en pistillo triido, (f. 3.4.) Calyces alü ‘ feminei eodem' calyce einct, ovarium solum ge- "runt 'hezagonum. 'Capsula sexangularis, glabrs, unilocularis,"polysperma. (f. 5. 6.) Semina lunu- "ara, Pistillum persistens, columnare » BE | bc sligimare‘ trihdo, e . Ba - Bigelovia brasiliensis. * 4 .. Rami lignei fusci, teretes, glabri, patentes, Fo. fa alterna, remota, petiolata, ovata, » 'basi oblique ‘ euneatä, serrata FR er. glabra, EUREM ihn, RiTomRı ' all Dit 2a Bi Ro hl IF PER Zn % 3. Species plantarum minus cognitae. -I51 ‚isubtus venisrufescenuibus.- +-In axillis foliorum pul- „wii exstant, squamis et interjectis flis, vigidis trun- gatis obsiti, e quibus peduncali capillares nascun- iur, floribus, quos supra descripsi ‚ onusti. Zpi- ; stylium cäAuliflorum Sws eodem: mod6 floret e:pul- ‚sillis pedunculos utriusque sexus promittens. es: ‚Galvania Vandellü.* . A „.. ıGelvariae genus & Vandellio. „(A. bras. spec. PS en f. 7) conditum;' sequentem ‚habet cha- “racterem: Calyx ‚ monosepalus, quinquedentatus. Corolla. quinquepartita,. supera, laciniis ereetis. Filamenta quinque basi corollae inserta, villoque „eam obvestientia. + Antherae‘ öblongae 5 didymae.. 5: Sole Mitt, 'staminibus lengior. Stigma, bi- ‘* partitum, -patulum. Bacca bilocularis , disperma. "Locus generis in systemate sezuali cl. V.post. Cor- »"diam, in metihodo naturali Khamneis accensendum, „ac inter Billardieram et Pittosporum colocandum. " Ramos habeo e Brasilia, glabros, ligneos,, no- + dosos, ramulis rufis, pilosis, patentibus.. Zalia “oblonga, basi attenuata, utringue glabra, flavo - „wufescentid, subtus nervoso - venosa. Recemi.la- ‚„terales, folio breviores, pubescentes. Cal. et.Cor. extus pubescentes. - Reliqua ut in charactere gene- rico. . a a unse (EXVE.BERBERIDEAn. | m 90. ‚Conoria alternifolia. * . 5 ©, fohis alternis oblongis acumimatis, im Aliformibus unifioris axillaribus petiolo brevioribus. > BB. , b „Eigene. Abhendlungen. BR 9 Hab. in Brasilia., Me Y Ace Hart rin Br ”o Ram. glabri, tieretes, Pr Pevioli, SR | tres lineas longi,, pätentes,. glabri. Folia oblaign, utripque glabra, .nervoso, - venosa, acuminata, -bi- j pollicaria, ‚integerrima. ; „Fedunguli.e gemmis axil- laribus „Aliformes; „petiolis .breviores, ı aggregati, erecti. Calyx patens, ‚Spartitus Corolla penta- petala, basi connivens. „.„Zestivatio. contoria. Ne- etaria quingue petaliformia, | petalorum. ‚unguibus‘ ‚insidentia. " ‚„Antherae quinque,. sessiles, negtariis oppositae. Stylus cum stigmate simpiar, Fruetüs ‚ videtur bacca. h ‚Corohoria flavescens Aubil differt foliis oppo- sitis, floribus racemosis, pecdicellis brateatis. ” w nr a ” LXVN. Monısranupar. c. | 91. We el zrilobe, * Ä oki, .G..foliis ‚cordatis subirilobis utrinque nubestent- | bon denticulato - ciliatis. quinquenerviisy,, peduncu- lis femineis ‚aggregaiis axillaribus. „In-Brasilia. Oxo.. ... > Yngi „ Rami teretes petiolique bipgiliehebnähieni Fo lia omnia cordata, acuıninata, ulrinque pubescen- tia,, pilis subappressis ‚ margine denticulata, denti- eulis pube barbata coronatis: iuniora subıriloba aut) exäcte triloba, lobis ‚acutis:.‚adulta nn Perki, deuacuif axillares, ‚aggregati,. ‚bresinsenli, s ‚villasis.. ante anthesin erecti, ‚post autantes.. Bractieae dus j £ rs fe: k 3 " Z Alan O1GE328 irn) ZI RR 13 f: e % E) - | ed 3. 5 00. ae mihus cognitae. 153 „foliacene, eztus villosissimae, nervis novem autun- decim erassiusculis percursae, ‚ ovatae, .denticulato - barbatae. Sepalum unum "subfotundum , laterale. Petalum ‚ünum hypogynum, Ovaria tria ER- sima. Pistilla recıa. Stigmata capitata. s, Posset quidem femina esse C. tamoidis Willd. R Cand. (syst I. 536.), 'quum observata sit folio- rum disparilitas in utroque sexu C. mauritianae (Aubert du Petit - Thouars, Journ, de bot. 1809. er p: 66.) er Pseliüi ARE: Lönr. ar co- chinch.\2. 762). “ RN ne RER ©, Ep -LXIX. Anonzaz, ” 92. Mayna sericea. * M. foliis lanceolatis acuminatis inteserilenie subtus ‚sericeis, calycibus aggregatis axillaribus velutinis. In Brasilia. ‘Propter Dioeciam huice generi adscripsi, cete- ih etiam posset adnumerari, quod ge nns forsan cum Mayna componi "potest, "Ramos habeo teretes, superne ferrugineo - - tomentosos. Petioli alterni, crassinseuli. Folia exacte Beet oTNiR co- riacea, supra glaberrima, nitidiuscula, subtus Delle sdrieea „ mäxime inniora duos pollices, ei’ quod ex- eurrit longa, semipollicem lata. Flores peduneu-" lau, apgregati, azillares. Calyx tripartitüs, "ei „guus, ferrugineo -villosus: ; Corolla sublexapetala. z Ovaria. Baba 2a „Odor'fragrans et huius Horibus insignis, quem et im siccis exemplaribus pertipio. r \ "154 "encl "Eigene Abhandlungen. «X >50"Mayna 'odorata Aubl: (fl; guian.» t. 7 4 au -fert foliorum forma et glabritie. 00 „aarerıre 2) PILCHTORUIESEE ET EEE st TER LxX. MELIEAE RB 3 93 "Casearia punctata. * Te ee 'C. Noribus decandris, foliis oblongis“ acuminatis_ venarum glabris, peduncnlis : cönfertis" axillaribus n unifloris. | in Portoricco et vicinis insulis. Perrin. Ber- tier. BB | 2 3 a Tam proxime accedit ad C. parvifloram W., | ‚qui utramque non comparaverit ö facillime ee, habeat. C. parviflora tamen differt folüis haud punctatis, supra nitidis, axillis venarum sub- „tus tomentosis, ramulisque tubereulatis. Singularia sum, in nostra puncta pellucida odlonga aut linea- Tas, qualia in paucis aliis plantis, e. g. in Cappari-' „de Breynia L., vidi. Conceptaenla sunt succorum „‚proprioram 0 oleosorum. PER SAT E ‚’4 Y - ZUORUD ie LXXL Marriomizan >YRdgo \ ISDUE .A 9 Hiraea BErn: . “ ;$ De Zu foliis simplicibus ovato - oblongis. Atringte -görrulatis pellucido - punetatis utrinque‘. ar „ glaberzimis. nitidis; panicula terminali trichoioms, ran calycibusque appresso'- Pilosis. | e m. 2 Rami fusch, 2 teretes H lab "Tolia opposita, In. Brasilia. Otto. Ds | EN, 3. Spa ap {arum minus cognitae. ,155 „periolata, ovato - oblorga, integerrima ,utrinque ‚glaberrima, nitida, tres’ pollices longa,- duos lata. Panicula tetminalis, trichotoma, ramulis appres- „so - pilosi. Calyx pentasepalus ‚. sepelis obtusis ‚appresso - pilosis. Glardulae nullae adıbasin ca- Iyeisı" Corolla‘ pentapetala, petalis subrotundis, een; Filamenta 10, basi “überein: Fru efum non vidi. . LXXHL SarıypEaAr. .95. Thouinia integrifola. * Th. foliis simplicibus integerrimis ik. glabris. In Brasilia.. Rami sulcati, glabri, lignosi. Petioli alterni, teretes, glabri. Folia ovato - oblonga, utringue 5 acutiuscula, ihtegerrima, glaberrima, subtus disco. lora, venosa, Ires pollices longa ,- sesquipollicem Jata, Panicula terminalis, flaceida, ramis flexuo- sis, angulatis, incano - tomentosis, Calyx campa- nulatus, persistens, extus incano - tomentosns, 4 quadripartitus, laciniis ovalibüs, obtusis, concavis, duabus oppositis angustioribus. 'Coralla tetrape- tala, nectario quadrilobo inserta, petalis medio bar- „nais, calyce longioribus, Filamenta octo,. ex €%- - dem N nectario, petalis aequalia.. Antherae Ovales, "biloculares. Sylus Feciis , persistens - Yizarbus longior, stigmate tria subulate, Tructus wes mo« Bosperm , 2 alis largralibus TolacF Sirietis , gi - Eh, "Brise hau u" Vicina est Th. simplex Poit., sed folialanceo- lata, serrulata, subtus tomentosa habet. . .., ” a | is et ©.) 9. ‚ERRV.. SALICARIAE. Y i | ir y u. -96. Cuphea. PR RR ee C. trunco fruticoso ramoso Aiftkens ramis calyei huiligun; Blase - viscidis, ‚foliis oppositis petiolatis lineari - lanceolatis. 2: She In ‚Brasilia. | N Dabito, Lyıhrum racemosurh Mutis Ps suppl; 250. huc referre: repugnant folia ovata, quae hicı lineari - lanceolata. Quod superest, Cupheae,ge- nus eo tempore sub Lythro comprehendebatur. £ Nostra planta fruticulum sistit dodrantalem, ramis fuscis diffusis, ramulis piloso - glandulosis. Folie » opposita, petiolata, lineari - lanceolata, integer- rima, glabra, venosa. Aacemi axillares, laxi. „Pe- dunculi calycesque piloso - glandulosi. Caly.ces: "basi gibbi, tubulosi, apice in sex dentes inaequales coloratos abeuntes._ „Petala sex, violacea, .caly- eis limbo inserta,, Ka 12 inaequalia. Capsu-, la, ‚aniloaularis, lateraliter dehiscens: placenta co, kumaaris centralis libera. Semina lentiformia. _ > ip en IR PIES. x £ bir - en er ix&vı. SILIQUOSAE. 1: > _9-. Sisymbrium villosuan Lag.i in lit. RT. S. ‚caule stricto foliisque runcinatis hirsutisy. mac mo ‚folioyo, siliquis appressis. villosis.. NL). 5 # ns minus cognitae, 157 ER eo‘ Hispania. pen | Br Similia SS, IS TERN Burst; supinilm et polyceratum, Primum pube. et colore Horum accedit: sed‘ siliquae longae patulae et racemi nudi. "SS ‚bursifolium folia brevia Iyrata habeı nullemque pubem. 5. supinum ei polyceraium lolia haud run« inata, sed dentata. Tota plantahirsata, viridis, non canescens, ut S. Columnae. Folia runcinata, in pe tiolım attenuata, laciniis lanceolatis, dentatis, re- flexis, spithamea, sesquipollicem lata. Racemi fo- liosi, sub quovis flore’ foliolum hastatum. ' Flores ochroteuci. Siliguae’ teretes, pöllicares, , Erin sae, kai aut villosae, Hk £ wu A a air RR L ii IT LXXIX. TB 98. Krameria glabra. * ” "Kr. foliis oblongo - Janceolatis nividis; ; stipulis falcatis, corolla Bee ag ee a Brasilia. nor Luce Bir in Truneus fruticosus," ratnis’ bötehitbhs? 'Folia alterna, breviter petiolata, oblongo - lanceolata, utrinque 'attenuata, nitida, glaberrima ‚ subtus dis: coloray venoso- reticulata, bipollicaria, semipolli- cem’ lata,ı Stipulae ovato -lanceolatae,. falcatae, nitidae,, semipollicem longae, tres lineas Iatae, ad . quemvis petiolem binze. ? 'Racemi terminales P "pe- luncülis'erectis, "pubescentibas." Caly& teiradepa-. us, P me. “Corolla ter vis upon 158) ad. Eigene MEERE Di Intea, subirregularis: verdie ‚duo ovata sessilia, duo .. unguiculata: ' Stamina‘quatuor, bypogy« a, 'didynama. Antherae oblongae, ‚apice bipo- Br Siylus Baum " Fructus superusj' irre ovalis, monospermus, immaturus sericeus, matus zus glaber. | “ Ar al, ‘Ab ommnibus speciebus differt glabritie fructus: foliorumgue. Ä nr "2 N Sishh LXXX. Lecumısosasm wi *; 99,‘ Mimosa angulata. * -M. ramis angulatis villosissimis, angulis 'retror- , sum acnleatis, folis bipinnatis, partialibus duode«: cim-, propris multüugis, foliolis linearibus'ciliatis, pstiolis inermibus villosissimis, glandulis inter paria foliolorum partialia, panicula ramosa. bu In Brasilia. | abfirn :Similis huice M. rudicaulis Lam., quae diffent ER defettu, foliolis partialibus 'quingueingis, quae:hic duodecimiuga sunt, et cası glandularum, , quae ‚hie persistunt. 2 STERNE. 07 „100. Nuttallia villosa* u u ap "unChar. generieus: Cal, bilabiatus, bh süpe- zioristri-, inferiori biido. Cor. 'papilionacea, vexillum dipetalum, carina concaviuscula. Stamina , septem in ae a eh oe hirtum:n mo«- dehiseiet! de RVIL tn A Pe 7 pe ur = ız 0503. Spedes plantarum minus cognitae. 159% ante Polygalam „ Bredemeyeramwet Securidacamsı In methodo.naturali inter Leguminosası ‚Exemplar e Brasilia acceptum ramos habet lie, gnosos, teretes, nodosose lapsu petiolorum. » Fo= 3 liz'opposita, decussata, petiolata, ‚ obovata, den- ticulata, utrinque velutino - villosissima ‚ venosa;- bipollicaria „« flavicantia. ‚Raeemus .terminalis mul» üflorus. Calyx extus albido - sericeus, intus-fulvuss; Laciniae tres superiores vexillo incumbentes, duae inferiores sub carina. Corolla papilionacea. Fexil lum dipetalum., Alae patulae. Carinz patens, concaviuscula. Cylindrus staminum septem: qua- tuor hinc, tria illine pistillo hirsuto adstantium.. Iz-: sherasovatae. Legumen hirtum, monospermum., 3 101. Amerimnum parviflorum, ® - ei; Y A. foliis simplicibus oblongo - lanceolatis basi-at- tennatis, spinis geminis connatis, racemis bracteatis. “In Brasilia. Bi ih Äh AL ha age . Rami lignosi, teretes. Spizze geminae, sub. quovis fere folio;, basi coalitae, validae, divarica-; tae, flavidae. Folia alterna , remota, breviter pe . tiolata, oblongo - lanceolata, basi attenuata, ‚inte- gefrima, obtusiuscula,. ‚utrinque glabra, «venosa, sub- ‘ spithamea , pollicem lata, Racemi'axillares;; 'paus.s ciflori, petiolis paullo longiores. Bracteae lanceo« latae, scariosae, concavae'sub quovis flore... Calyx : " „bilabiarus,, labio superiori bi-, inferiori trifido: zdame Ginia media longiore subnlauı' ‚Corollae Gore 1686 WinNT Eigene Abhandlungen. . © patens, ‚emarginatum. A4läe oblongae, dorihfühs “ tes. ' Carina dipetala connivens. Filamenta 10 lilacina, in cylindrum antice fissum coalita. Anthe- rae subrotundae. FPistillum subulatum. Legumen pedicellatum, oblongum , N ’bivalve, _ oligospermum. zn „Ast $ " Am. Zberüs Sw. abunde differt spinis simplici- bus multo brevioribus, foliis parvis, buxeis, pe dunculis subbifloris, Aoribus multo maioribus. 5 ii "102. Smithia spicatg. * \ Sm, 'caule erecto tuberculato - - hirsuto s folis im- pari - pinnatis, spicis axillaribus secundis distichis. eo Perrinius legit (forte in Senegambia)). ' Ramum habeo lignosum tuberculis et setis rigie - dis obsitum. Stipulae ovato - lanceolatae, striatee, ciliatae. Folia impari . pinnata, Toliolorum pari- bus'quindecim: foliolis lanceolato'- linearibus strin- tis ciliatis. Spicae Axillares, brevissime peduncu- latae, *hirsutissimae. Bracteae ovatae, nervosae, longissime ‚ciliatae, ciliis tortis, distichae. Cayz bilabiatus, subpentasepalus: sepala duo superiora ; ovata, acuta, striata, ciliata, inferiora obtusa, - pariter siriata ac ciliata. Corolla papilionacea. Stamina in unum ylindrum coalita,. tnbdena ; R Legumen umen moniliforme, articulis orbicularibus, ©" | Sm. sensitina Ait, magnopere differt caule her- wis annuo, laevi,-foliis abrupte - prägen 5 ra" AMP cemis axillaribus paudifloris.” » ar a BR » n 3. a cognitae. 163 Fade. alara Perriniana. * u | ci G. folis. ‚pinnatis, foliolis lineari - oblongis mu« eronatis hisguuinserlig; paniculis birsutis. terminali« bus cymosis._ As | Perrinius legit in Arkealie forte meridionali.‘. ‘ Rami angulati, fusci, superne hiraiginseul, Stipulee lanceolato - lineares, „appressae. _ Folia remota, alterna, impari- pinnata: foliola oppos sita, lineari - oblonga,. mucronata, utrinque hir. sutinscula, ciliata, unguieularia. Pzrieulae cymo- sae, terminales, folüs fultae. Calyx pentasepalus, sepalis. linearibus, ‚subulatis, birsutis. Corolla ca- lyce minor, ‚papilionacea. _ Yexillum obovatum, 4lae lineares, minimae. ‚Carinz obtusa, Leg men lineare, oblique striatum, u a Inflorescentia ab omnibus recedere videtur: ce tero G. domingensis Willd. vicina. 104- Indigofera Perriniana. * Rue I. foliis pinnatis, foliolis linearibus obtusis mueroa natis, supra lineatis subtus sericeis, stipulis subu- latis, leguminibus subracemosis ferrugineo - villosis.. Perrinius legit in America forte meridionali. R Rami herbacei, teretes, pilis sparsis appressis. Folia impari - pinnata, subquadriinga:. foliola re« mota, ‚opposita, linearia, pollicaria, obtusa, mu« cronata, supra lineata, subtus sericea. _ Peduneuli erecti, subracemosi, panciflori. ZLegumina linea- ria, ferrugineo - villosa. 2 Zweyter Band. . R L 162 BEN Eigene Abhandlungen. | Proxima I. angustifolie L., sed haec habet fo«= lia multiiuga, foliola multo angustiora, magis pilo- sa, margine revoluta, racemos spicatös multifloros longissime pedunculatos. 105. Onodrychis tanaitiea, * p ©. caule inliekino fiexuoso, foliis pinnatis lan- ceolato - linearibus acutis pilosiusculis, alis calycem superantibus, leguminibus villosis. ? Hedysarum Onobrychis Marsch, Bieb. Zi taur. caue. suppl. tom. 3. P+ 484- Habitat ad Tanain. 2. Certe distincte ab Onobrychide sativa species: Non sola enim pubes, quae adesse etiam solet in no- stra, sed folia acuta seu acuminata, quae cuneata in nostra;, caules ramosissimi fexuosi, alae calyce lungiores probe eam distinguunt. LXXXLI Avrantıa 106. Ternströmia venosa. * T. folis oblongis serrulatis venosis, floribus ag« Be axillaribus, calycibus ciliatis. „EB Brasilia. Otto. Rami teretes, lignosi, glabri. Folie alscinn, wahnlark; oblonga, utrinque glabra, supra opaca, obscure viridia, subtus flavido - virentia, venosa, venis prominulis, margine serrulata, basi attenua« ‚ta, digitalia, sesquipollicem lata. Pedüneculi exilla- res, aggsegati, brevissimi, glabri. Calyz basi bra- ı ı 3. Species plantarum minus cognitae, 163 eteis binis ciliatis, quinguelöbus, lobis obtusis cilia- tis. Corolla quinquepartita, calyce duplo longior, flavida, laciniis elliptieis 'concaris. Filamenta numerosa, doplici fere serie basi corollae inserta, _ latiuscula, intus eanalicvlaa, Antherae canalicu- lo ipsi adfixae. Ovarium superum. Stylus sim- plex. Bacca exsucca b:locularis Octosperma. T. dentata Sw. vicina, differt tamen fohis - „ multo longioribus angustioribusque, ut potius lan- ceolata sint, venarum etiam subtus prominentium defectu. Cetero calycis lobi etiam in hac ciliati, LXXXV. MıArvaczaf. 107. Urena stellata. * U. foliis omnibus oblongis eglandulosis inaequas liter dentatis stellulato - pubescentibus, supra pun- ctalis, subtos incanis. In Brasilia. Partes plantae fere omnes pube stellata ap- pressa minuta teciae. Rami lignosi, teretes, cine- rei. Petioli alterni, teretes, bipollicares, patentes, Folia oblonga, acuminata, basi rotundata, subtri dervia, insequaliter dentieulata, spithiamea et do- * drantalia,_ tres pollices fere lata, praeter pubem stellatam supra punctis minutis albidis, subtus to» mento incano tecta. Stipulae in summis ramis ]i- neari - subulatae, appressae. Aacemi terminales. Calyx duplex, uterque quinquehdus, eadem ma- L 2 164 1. Eigene Abhandlungen. gnitudine. Capsulae quingue, glabrae, monosper- mae, contiguae. Re U. viminea Cav. vicina, sed folia’inferiora ro» tundata sublobata, nervus medius glandula oblon- ‚ga insignis, pubis etiam stellulatae nulla mentio, LXXXVIL Dixvıenızar. 108. Tetracera lutea.* fr: floribus monogynis, foliis elliptico - oblongis nitidis integerrimis, pedunculis lateralibus racemosis, In Brasilia. Rami lignosi, angulati, cinerei. Folia alter- na, buxiformia, ovali- oblonga, utringue nitida, integerrima, semipollicem longa, tres lineas lata. Calyx pentasepalus coloratus. Corolla pentapeta- la, calycem superans, lutea. Zülamenta plurima, calyce breviora. Antherae oblongae, didymae, po- ro gemino terminali dehiscentes. Stylus flexuosus, Stigmate capitato coronatus. Capsulae tres, late- re dehiscentes. | Soramia guianensis Aubl., quam Schreberus Mappiam, Willdenowius recte dixit Terraceram obovatam, differt caule scandente sarmentoso, fo- liis multo maioribus obovatis, floribus ;albis. T. nitida Vahl. differt foliis lanceolatis subtus pilosis. _ 109. Tetracera Perriniana. * T. floribus monogynis, folis elliptieis utrinque nitidis obsolete serrulatis, corymbis axillaribus. + 3. Species plantarum minus cognitae,. 165 Perrinius legit in America forte meridionali. Folia elliptica, apice parum attenuata, utrin- que glaberrima, nitida, apice obsolete serrulata, Corymbi axillares, glabri. Calyx tetra - et pentase- palus. Corolla albida tetra-, subinde pentapetala. Stamina prioris. Capsulae quatuor. LXXXIX. Tıziıaczıe 110. Tinea triplinervia, * Genus Tineae (in honorem Vincentii Tineo, prof. Panormitani, dictum) segquentem habet chara« cterem: & Char. gen. Cal, 3sepalu. Cor.o. Pistill. persistens. Caps. supera 3locularis polysperma, placentatione centrali. | Locus generis in systemate sexuali cl. XI. post Eucalyptum, in methodo naturali mihi ad Tiliaceas pertinere videtur, et quidem post Flacourtiam po- nendum. Tinea triplinervia frutex est brasiliensis, ra- mis glabris, ‚patentibus, sparsim verrucosis. Petio- li alterni, remoti, tenues, pubescentes. Gemmae subrotundae in axillis cum stipulis binis setaceis ad- stantibus. Foliz ovata, membranacea, serrulata, acuminata, triplinervia, venosa, glabriuscula, in- niora subpubescentia. Aacemi axillares, pauciflori. Pedunculi pubescentes, patuli, fHaccidi. Calyxs trisepalus, sepalis acutis, incano - pubescentibus, 166 I. Eigene Abhandlungen. Stamina numerosa, axillaria,' margini calycis in« seria, rufescentia, sepalis breviora, Pisa Ei. cam, stamina superans, rectum, stigmaie cepitato, Copsula supera, villosa, trilocularis, POlPFrUM placenta centrali. \ ırı. ÄZubletia. discolor. * r ’ A. foliis ovaio - oblongis integerrimis subtus birs - sutis discoloribus,: anıheris apice receptaculoque setosis. ‚In Brasilia. . .... Raminigrescentes, teretes, . pilis ferrugineis. ‚ obsiti. ° Foliz alterna, breviter petiolata,. ovato;- oblonga, acumine obiusiusculo, integerrima, su, | pra opaca, sobtus hirsuta, canescentia, duos pol lices longa, pollicem lata. Flores subierni, axilla- zes, pedunculati. Calyx quinguefidus,, exius pilis ferrugineis sericens. , Corolla pentapeiala, calyce dimidio longior. Filamenta ‚plurima,, latiuscula, scariosa, in setas abeuntia, setisque interstineta, pe- talis breviora. Zntherae laterales, elongatae, in« tus hißdehtibg. Pistillum unicum clavatum. Caopsu- Je multilocularis setosa. | De genere nullum dubium;. nec species alia ; commutan da. Tri XCI lonıvıa Lin, Salmasia spinosa. * "8. ranis spinosis glabris, folüs oblongi puncta- tis, florikus paniculatis. u - 3. Species plantarum minus cognitae. 167 . „In insulis Portoricco et Antigua. lic ab Hi. spanis Carubio vocatur. Salmasia racemosa W. (Tachibota guianensis Aubl.) distinguitur: ramis inermibus hirsutis, foliis inpunctatis, floribus racemosis. Nostrae rami spinosi, fusci, sale, albo - ‚punctati. Holia alterna, pellucido - punctata, pe= tiolata, oblonga, utringue attenuata, glaberrima, duos pollices cum dimidio lorga, pollicem lata. Paniculae azillares, subtrichotomae, glabrae. Bra- cteae subulatae sub paniculae divisionibus. Calyx Quinquepartitus, corolla ıriplo minor, laciniis acn- tis. Corolla pentapetala, petalis acutis, reflexis, albidis. Filamenta quinque, capillaria, corolla longiora.. Antherae ovatae. Pistilla tria, aut duo, breviora staminibus. _Caepsula trilocularis, supera. 113. Schweiggeria fruticosa. * Genus Schweiggeriae (in honorem Schweiggeri, collegae Begiomontani, qui iam- Graeciam adiit, dictum ) vel ad Monandriam pertinet, velad Dioe- ciam Monandriam. Familiae vel lonidiorum, vel Geraniorum adnumerandum. Char. gen. Cal. corollinus trisepalus.. Cor. tripetala, petalo tertio calcarato, duobus erectis cartilagineis. Glandulae quinque ovatae stamen columnare triquetrum eircumstantes. Anthera uni- ca. Nec pistilli, nec fructus vestigium, 6er" se J ‚Eigene Abhandlungen. N Schweiegeria fruticosa est arbuscula brasilien- sis, factie.Betulae fruticosae, Aami patentes, an- ie gulati, fusci. : Folia sparsa, subfasciculata, obova- ta, subpetiolata aut in petiolum decurrentia, ere nulata, utrinque glabra. Pedunculi axillares, uni« ‚Hori, folia aequantes, bibracteati. Flores pallidi, fusco - maculati, vix tres lineas longi, speciem Im«- patientis aut Violae prae se ferunt. Sepala tria ovata, acuta, maiora petalis. , Petala tria irregu- laria,. duo cartilaginea erecta adstant stamini, ter- tinm producitur in calcar. Stamen triqueirum, .co=' Iumnare. Anthera terminalis albida. f} XCU. CarvornyiıLear. 114. Dianthus suavis Willd. suppl. enum. D. caule subunifloro, squamis calycinis quaternis acutis abbreviatis, petalis barbatis duplicato = serra“ tis, foliis linearibus patentibus. | Habitat — Proximus D. fregrans Adam., sed hic humi- lior, noster cubitalis. Folia illius lineari - acumi- nata sübulata, pungentia, nostri linearia, mollia Flores nostri fere gemini, fragrantes, petala barba- ta, "guae. nuda in D. fragrante. Color subincarna- tus; ‚petala duplicato‘- serrata, quae inciso - serra-x ta’ in D. fragranti. | ' Hic videtur D, caesius Ta Smith. Engl. bot. 62. Sed haud.D. caesing Gallorum et herbarii mei. B \ 3. Species plantarum minus cognitae. 169° 115. Dianthus punctatus. * D. caule ramosoa paucifloro, squamis calycinis quaternis appressis obtusiuseulis brevissimis, peta- £ ‚lis imberbibus multifidis punctatis, foliis glaucis linearibus flaceidis. Habitat — Nulli affinis nisi D. fragranti Adam., qui dife fert squamis calycinis acuminatis subaristatis, peialis immaculatis, foliis rigidis viridibus subulatis, caule etiam magis' unifloro- A D.'caesio differt petalis imberbibus. 116. Dienthus elavatus. * D. caule unifloro, squamis binis ovatis acutiuscu= lis brevissimis patulis, calyce medio constricto, pe- talis crenatis fauce nudis, foliis linearibus canalicu- latis margine scabriusculis. ı Patria ignota. \ * xXcVvo. MyvRTeAe, 117. Zugenia umbellata. * £ -E. foliis oblorgis obtusis integerrimis coriaceis, pedunculis unifloris umbellaribus. ” In Brasilia. Vieina E. nigrescens Poir., sed nostrae folia haud lucida, nec peduncnli racemosi. E. ruseifoliz Poir. folia similia habet, sed subins punctata, quod secus in nostra. Similis etiam E. undulata Aubl., sed foliorum forma aliena: sunt enim undolata, 376 »r..0.l Eigene Abhandlungen. », ;. acuminata,. pellucido - punetata sex-, septempol- licaria, flores etiam, multo minores.. In nostra fo= lia digitalia,.opaca, Ilores mainseuli, Myrt flores | aequantcs, aa A 118. Myrtus anceps.* ° | en ‚M. paniculis axillaribus erectis, foliis laneeolatis coriaceis parallelo - venosis, ramis ancipitibus. In Brasilia. R u ' Rami glabri, manifes to ancipites, usque in panieulae divisiones. .- Foliz lanceolata, utrinque ‚attenuata, spithamea, glabra, integerrima, paral- lelo - venosa, supra nitidiuseula, coriacea. Pani- culae axillares, erectae, ramulis ancipitibus versus apicem dilatatis. Flores minusculi albidi, cetera - generis. i M. dioicaL. similis, u tamenrami in hacan- cipites, ged solummodo alternatim compressi.- Folie hujus multo latiora, ut fere tres pollices aequent, ideoque recte ovato - lanceolata .dicantur; subtus sunt scabra: panicalae laterales, patentes, tricho- tomae, pubescentes et flores dioecii. 119. Calypiranihes paniculata BR. et P. syst. But: 131. 'C. paniculis axillaribus patulis ferrugineo - -tomen« tosis, *folüs oblongis utrinque aitenuatis supra gla- ie subtus incano - pubescentibus. in Brasilia. A or. Ramiwvirgati, dichotomi, superne ferzuginen- . 3. Species plantarum minus cognitae. I7I tomemtosi. Folie opposita, petiolata, oblonga, digitalia, utrisque sttenaata, coriacea, glabra, sub- tus punctis aspera, et pilis curvatis pubescentia. Paniculae axillares, patulae, ramis [errugineo - tomentosis. Flores glomerati. Calyx truncatus, ante anthesin operculo tectus. Cor.o., Stamina numerosa ıufa.. XCIX. MELASToMmsBAE b 120. Melastoma melanophyllum. * _ MM. foliis ovatis acuminatis utrinque glaberrimis supra nitidis trinerviis integerrimis, ramis nodosis, panicula laterali, calycibus stellulato - sguamatis, Hloribus octandris. In Brasilia. | Posset pro M. alpino Sw, haberi, sed eius ca- iyces multo maiores turbinati, glabri. Nostri rami teretiusculi, glaori, nodosi. Folia digitum longa, (duos pollices lata, glaberrima, integesrima, nigri« cantia. Paniculae laterales, pervillorae, glabrae. Calyxz minutus quadridentatus, squamis ruhdulis, ‚stellatis tectus. 121. Melastoma strigosum L. suppl. 236. - .M. folis-ovatis obsolete trinerviis integerrimis Strie gosis, floribus solitariis terminalibus octandris, In Guadelupae summo cacumine ad ostium Yul- ‚cani,la Soufriere legit Berterius. Mutisius in nova n rige Granada invenerat. z I. Eigene Abhandlungen. Lu.“ „. ...Etiamsi Linnaeus fil. ijam descriptionem plantae dederit, haud superfluum puto et eius exemplaris, quod amici Balbisii liberalitas largita est, formam adumbrare. Est enim fruticulus digitalis, ramosus, strigis fuscis per omnes ramos obsessus, Folia sunt opposita, duas lineas longa, unam lata, ovato- ob- longa, supra strigis appressis pallidis teeta, subtus obsolete trinervia, nervis marginalibus, strigosis, ı Pedunculus solitarius terminalis, foliosus, uniflo- rus, erectus. Calyx urceolatus, undique strigo- sus, strigis purpureis, quinquedentaius. Corolla pentapetala, püurpurea: petalis calycem superanti- bus, ciliatis. Filamenta octo simplicia, corolla breviores. Äntherae flavae. Ovarium strigosum. | Synonymon Caaghiyoyo Marcgr. 59. aut po- tias Pis. brasil. lib. 4. c. 48. p. 217. ed. Amst, 1658, quod vel Ehrhartus, vel Linnaeus fi. appo- suerunt, plane alienum est. Nec Mutisins, nec qui, vidit, plantam , poterit vel descriptionem, vel iconem cum hsc planta comparare. | 122. Melastoma bullosum. * ; M. foliis subeordato - oblongis quinquenerviis su- pra bullato - strigosis, subtus scrobiculatis stellu- lato - pubescentibus, racemis terminalibus hirtis, calyeis quinquedentatis, floribus decandris, ‚In Brasilia. . ..‚Siwillimum M. octonum Bonpl. Melast. t. 4-, sed hoc differt foliis septemnerviis, quamquam et ’ 3. Species plantarum minus cognitae. 173 in nostro proximi margini nervi adsint prope basin, dein evanidi, quod et in suo animadvertit Bonplan- dius. Dein dicitur facies inferior foliorum M. octo« ni tomento albido sericeo obtecta esse, sed in no- stro pubes stellulata adest. Calycis dentes octoni et senideni memorantur duplici serie dispositi: pe- tala Octo et stamina sedecim. Huc, velad M. cre- natum Vahl. Pisonis Caaghiyoyo pertinet. M. ca pitellatum Bonpl. Melast. t. 3., quamlibet magis vicinum floribus, diversum tarmen folis ovatis po« tius, quam subcordatis, floribus etiam capitellatis. ‘ Remotiora sunt M. crenatum Vahl. et M. umbro« sum Sw. Nostri rami fusci, teretes, pube stellata, stin pitata obsessi. Petioli oppositi, semipollicares, dense tomentosi, pube pariter stellata, substipita« ta. Folia subcordato - oblonga, acuta, quinque- nervia, nervis praeterea marginalibus evanidis, mar- gine inaequaliter serrulato, ciliato. Facies superior foliorum bullata, e quavis bulla pilus rigidus fla- vus nascens. Nervi et venze parallelae nervos iun«- gentes pube stellata, aut pilis ramosis sparsis albi« cantibus obsiti. Facies inferior tomentosa dici nes quit: pilis enim stellatis aut ramosis tegitur, qui sparsi in adultioribus, conferti sunt in iunioribus. Bullis faciei superioris respondent scrobiculi in hac. Eacemi terminales, pilis rigidis Bavidis densissime obsiti. Calyces pariter hirsuti, quinquedentati, Petala quingue albida, Staminz decem. 174 1. Eigene Ablı andlungen. | @. RosAcEAE 123. Cliffortia obliqua. * ' Cl. foliis ternatis venosis glaberrimis crenulatis, lateralibus Kakrölmudıs oblique cordatis, intermedio obcordato. | In capite bonse spei. Bergius. & ' Proxima C!. obcordata LS., quae tamen ab- unde diversa ramis pubescentibus, foliis aveniüis in« tegerrimis. Nostrae rami glaberrimi, angulati, 'corticula soluta. Folia ternata, subsessilia, glabra, venosa, petiolo latiusculo, articulato, persistente, ut stipulas amplexicaules formare videatur. Foliola lateralia elliptico - subrotunda, basi oblique cor- data, tres lineas longa, duas lata, margine crenu- lata: intermedium obcordatum, basi cuneatum, aculeo herbaceo medio recurvo. Flores haud vidis FAMILIA IGNOTA. 124. Begonia integerrima,* B. fruticosa, foliis ovatis nervosis integerrimis; floris masculi petalis alternis obovatis nervosis, ca- psulae ala maxinia obtusangula, reliquis parallelis minimis. : In Brasilia. Proxima B. seandens Dryand. Sw., sed huius folia obsolete dentata, caulis radicans, petioli bre» 2. Species plantarum minus cognitae. 175 = ves. Nostrae canlis feuticosus, 'ramis patentibus, tortuosis, nodosis, verrucosis, cinereis. Radicare haud videtur. Petioli sparsi, alterni, Aliformes, Haccidi, pallidi, tres pollices quadrantes longi.- Folia ovata, acuta, integerrima, supra opaca viri= dia, subtus pallidiora, nervoso - venosa, glabra, pollicem longa, paullo minus lata. Pedunzculi ter- minales, dichotomi, albi, glabri, subnodosi. Flo- res-masculi satis magni, albidi. Cal. 0. Corolla tetrapetala, patens, inaequalis: petalz opposi- ta duo maiora obovata, nervosa: duo intermedia angustiora. Filamenta 15 — 20, brevissima. Az therae oblongae croceae. Flores feminei mascu- lorum magnitudine. Petala 5, ıria maiora ob- Oyata, striata, duo minora lanceolata, germini insis dentia. Germez trigonum, angulis alatis. Siylö tres, bihdi, stigmatibus capitatis. Capsula trique- tra, trialata, trilocularis, ala maxima obtusangula, avenia, ceteris minimis parallelis, Seminz minima fusca. 4 Bi Bemerkunsen über Se Bau'des Nie him ek spes“ | ciosum W, HIER ... Wohl hatten die alten Hindu’s, Chinesen und ‚Aegypter Recht, wenn sie diese Pflanze für eine.der merkwürdigsten hielien und sie als wundervoll und heilig ansahen. Denn alles ist an diesem Gewächs eigenthümlich und wunderbar. on | | Für jetzt sollen blofs die Blätter derselben ein Gegenstand meiner Untersuchungen seyn. » Bekannt« lich sind sie durch ibre kreisrunde Form ausgezeich« net. Weniger beobachtet ist, dafs die Oberfläche derselben kein Wasser annimmt, und unter das Wass ser gehalten, gar herrlich golden und silbern:schil- lert, _Wobher dies komme, wollte ich untersuchen, Ich liels ‚daher. ein Paar Blätter in der Mitte des Blattstiels ‚abschneiden, und war ein Augenzenge ei» ‚nes ganz sonderbaren Schauspiels. So wie nämlich ‚der Blattstiel ‚durchschnitten war, 208 sich ein: fei« ner. Faden, ‚wenigstens, einer ‚Elle ‚lang, ' mit Kun, \ 1 mb Amar I. Eigene Abhandlungen: 177 den ich zwar gleich für ein Bündel von Schrauben- gängen erkannte, aber doch setzte mich die Dehn- barkeit und Federkraft dieser Fäden in Erstaunen. Endlich rifs der Faden, aber nun ward er sichtbar von dem am Stocke befindlichen Stücke des durch- schnittenen Blattstiels aufgesangt. Allmäblig näms lich schlürfte jenes Stück den sich schraubenförmig windenden Faden ein, und zugleich entstand ein . Brausen:und Perlen des aus jenem Stück hervorquel- lenden Safıs, welches man mit Gährung vergleichen mufste. Die Seltsamkeit dieses Schauspiels machte mich ‚begierig, die Ursache davon zu untersuchen, Es fand sich, dafs jeder Blattstiel vier Röhren in der Länge hat, auf welche, da sie keine jatmosphäri- ‘sche, sondern nur solche Luftarten enthalten, die aus den Filanzensäften bereitet worden, die äufsere Luft, vermöge ihrer Schnellkraft wirken, und so= wohl den Spiralfaden hineintreiben als auch dem hervorquellenden Pflanzensaft sich widersetzen.und dadurch dies Brausen und Schäumen hervorbringen muls, Eben so merkwürdig fand ich den Bau der bei- den Blatiflächen,. . Mit der untern ruht das kreisrun« de Blatt auf dem Wasser. Die untere Fläche ist, statt aller Spaltöffnungen, mit einem höchst lockern Zellgewebe überzogen, dessen grölsere, im Durch- schnitt fast sechseckige, Räume von durchsichtig zelligen Wänden begränzt sind. Unmittelbar über Zweyter Band, N 178 4. Bemerk. üb. d. Bau des Nelumb. spec. W. diesen liegt eine Schicht grünen, gedrängten Paren« chyms, dessen Oberfläche mit den feinsten Wärzchen bedeckt ist; welche man bey einem Querschnitt - durch das Blatt deutlich gewahr wird. Nimmt man den feinsten und seichtesten Schnitt von dieser obern Fläche, so erscheint sie von den zartesten runden Löchern durchbohrt. Zwischen jenen Wärzchen sind nämlich eben so viele Spaltöffnungen von ganz ungewöhnlicher Bildung und von seltener Häufigkeit. Sie stehn nämlich so dicht zusammen und sind so unglaublich fein, dafs auf eine Quadratlinie wenig- stens vierbundert kommen. Jene Wärzchen, die sonst nur den corollinischen Ueberzug bezeichnen, ‚sind wahrscheinlich der Grund des Schillerns und ‚Spielens mit Gold- und Silberschein, was man be- ‚merkt, wenn die Blätter unter Wasser gehalten wer- .den, indem die Sonne darauf scheint. de: Sri gsi ı 22; ; Auukr, ügaerh “ eöferte Sale nn His Ba ai aa riss has em; en hin % Ar ae a, Bin bes. Ben BRZER ‚id or Er afiem, urilierbsn arg Anpyipie) Sara) ar e ya y? Ei stR Di no ‚spräng, „gas! Ber ja erg neuesten botanischen bitegatmeı bis, Be RI deli Sr; ag U rsionn: ai, F Ban En ; tut ar Sea ” in Tacre 5 3 B on gg. 2$ aY mg, au a RR Mae er dam 4 a Anis. kg Ya Kar yeuas BIER, ih FEN Eu vd ui 2% + - . er - $) R x f RER 13 H z. = r 2 # [1 + N i » 2 4 2 = ” v \ « ’ r VeRe 5 > y he hy _ Br, ., ' £ % IK; + r i PER PR ! fr =“. 12 - NR E E2 f “ u j n | r E & - 4 Le > z EN RB v 2 * 6 “ : ® i , a A =R | & 5% y STIER BT 2 SR RE D \ u R Fr 23 er . %: Be Ko er s - - ® # pr 4 7 re ee ee Beulen 2% ee f „I 7 z \ r bin ve ö . r ER; % er 6 Eu | 7 [4 * \ E j Aue Ä Ach 54 i = « no . rt _ > | P " * 2, iS 1° E . er > ‘ + = kn . ei Br » ’ Bu EA.) . L “ % F n . - as M ; h 2 E a Zt Zee _ en £ . u ne # r 4 W wurae - u ie on Mora Ru a Air ut e2 ' nos 5 “ a Er BETEN ac 5 . Vena on nie ; Er Gun: > PR Nu ETF | us a NR W “ y A. Phytographie. I. The botanical register, n. 494 —65. March 1819 — Jul, 1820. Die ersten 48 Nummern sind B. r. S. 327 — 338. angezeigt. Neue Gattungen sind in den vor mir liegenden Heften folgende: N. 393. Callistemor rigidum R. Br. gener. remarks on the bot. ofNew- Holl. p. 15. (Metrosideros linearis Willd. enum. ) Oallistemon nannte R. Brown solche Arten Metrosi- deros, deren Blüthenstand der Melaleuca gleicht, deren Staubfäden aber frey stehn. 409. Calythrix glabra R. Br. ms. Gehört auch zu den Myrteen, und unterscheidet sich von Eugenia durch die Kelch- fetzen, die in lange gebogene Grannen oder Borsten übergehn, ferner durch ein Achenium, welches ur- sprünglich zwey Eyerchen enthielt. R. Brown nennt diese Form der Frucht 4okenopsis. Er kennt fünf Arten dieser Gattung, welche alle in Neu - Holland wachsen. 435., Cryptostegia grandiflora R. Br. Die Gattung gehört zur zweyten Ordnung der Con- torten, den Apocyneen, (Anleit, 2.490,)., Nur 182 II. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. ist die Bildung der Frucht und der Samen nicht be- kannt. Die trichterförmige Corolle hat fünf zwey- spaltige Schuppen, die mit den Saumlappen ab- wechseln und die Röhre schliefsen. Die Antheren- hängen an der Basis mit dem Stigma (oder besser dem schildförmigen Deckel des letztern) zusammen. “ Fünf 'spathelförmige Drüsen sitzen an der innern Seite der Antheren; zwischen beiden sind fünf dun- kel ‚gefärbte speerförmige Schuppen. Jene Drüsen sammeln den Pollen bis zur völligen Reife, "Eine ungemeih merkwürdige Einrichtung, ''welche des Nachdenken weckt. Die Pflanze kommt aus dem botanischen‘ Garten zw Calcutta. ' Unter dem Nas men Nerium 'grandiflorum Roxb. haben wir sie aus England erhalten. 451. Chimonanthus‘fragrans Lindley. ‘Unter Calycanthus praecox sind mehrere Arten, ‘auch diese, bisher vereinigt gewesen. Die | Pflanze gehört zur zehnten Linne’schen Klasse: die Staubfäden stehn in zwey Reiben. Zwey Frucht knoten mit fadenförmigen Pistillen. Die Corollen- blätter sind hellgelb, die innern mit rothen Adern. durchzögen. _Lindley hat eine treffliche Zeichnung von den wesentlichen Theilen beygefügt. 462. Sel- 'loa glutinosa Spreng. nov. 'prov. n. 83. p. 36. 466. Burchellia sapensis R.Br. (Lonicera bubalina- Thunb.).» "Die Gattung gehört auf keinen Fall zu den Caprifolien ‚| geschweige zur Lonicera, sondern, wie Jussien’ schon behauptet, zu den Rubiaceen. ar 26 #24 BER m 78 Botanical. register 2.49 — 65; ı rr 83 Die Blumen stehn in einem Knopfe, von Hüllblär tern umgeben. Die Corolle ist keulen - trichterför- mig, mit etwas gedrebtem Saum. Fünf Antlieren eingeschlossen und fast ungestielt. Das Stigma keu- lenförmig. : Zweyfächerige Beere, mit dem lünfthei- ligen Kelche gekrönt. Es ist sehr zu billigen, dafs man diese neue Gattung dem trefflichen Burchell zu Ehren genannt hat, 468. Rapkiolepis indiea Lindley. (Crataegus indica L.). Der trichterför- mige, gefärbte, binfälligeKelch; die Frucht ein Apfel mit papierner Wand der Kapsel; zwey Samen mit lederartiger Schale. Der Name Raphiolepis be- zeichnet die schmalen Bracteen oder Blattansätze an den Zweigen. Lindley meint, dals Crataegus rubra die zweyte Art-dieser Gattung ist. | +. Neue Arten sind: 355. Hedysarum latifolium Roxb., foliis simplicibus reniformi - cordatis subre- pandis subtus tomentosis, stipulis cuspidatis, pani- culae ramis uncinato - setosis, lomentis margine in- feriori emarginatis. Aus Calcutta. . 391. Cerberä fruticosa Roxb., fruticosa dichotoma, foliis oppo- sitis oblongis utrinque attenuatis integerrimis veno* sis, corymbis terminalibus, drupis oblique urceola- ‚tis hiantibus. AusPegu 401. Bvolvulus latifolius Ker., suffruticosus pannoso - villosus, ramis diffu- sis, foliis. subsessilibus oblongo - cordatis acumina- tis, fasciculis subsessilibus subtrifloris. Aus Brasi- len. 410. Melaleuca incana R. Br., foliis ternis DE Ar a Ne EN 184 1. Vebersicht d. neuesten botan. Literatur, lineari »lanceolatis utringue ramulisque incano «pü- -bescentibus, spicis oblongis. Von.der Südwestkü- „ste Neu- Hollands. 421. Calostemma luteum Ker., »foliis coaetaneis lorato - linearibus, corona staminife- ra multidentata, laciniis oblongis breviore. ‘Von den blauen Bergen aus Neu» Holland. 422. Calostem- ma purpureum BR. Br., scapo praecoci, corona staminifera sexdentata, laciniis obovatis sextuplo bre= viore.. Auch aus Neu - Holland: 426. Amaryllis australasica Ker. ‚ foliis canaliculatis flaccidis atte- nuatis, spatha multiflora, laciniis corollae lanceola- tis recuryato - distantibus. Aus Neu - Holland.' Er- „scheint fast als Abart von Am. longifolia. 428. Gesnze- ria prasinata Ker., foliis oblongis serratis basi ät=« tenuatis supra hirsutis subtus tomentosis, racemo terminali, fauce corollae inflata, limbo revoluto ‚ebliquo:subaequali. Grüne Blumen, aus Brasilien. 433. Modeeca lobata Jacqu, Zwar keine neue Art; doch wird hier der Gattungscharakter zuerst ‚bestimmt. Die Pflanze gehört zur Diklinie und zur „natürlichen Familie der Passifloren. Auf dem fünf- „‚tbeiligen Kelch sind eben so vielCorollenblätter und auf dem Fruchiboden eine gleiche Zahl Nektarschup- ‚pen eingefügt. Fünf Staubfäden. Eine einfächerige, dreyklappige, 'vielsamige Kapsel. Diese Schling- pflanze "hat gelappte Blätter, an deren Basis zwey drüsige Oehrchen stehn. ‘Von sechs Arten, die R. Brown ‘kennt, sind drey aus Ostindien, eine aus 2 002.) Botanical register m49 — 65. 185 ‚Neu - Holland und zwey aus Sierra - Leona, 444. dmaryllis aulica Ker., sparha billora, tubo corol. lae seorsim coronato, lacinia inima limbi stamina ‚involvente. Aus Brasilien. Zwar der Am.Reginae _ "ähnlich, aber durch den angegebenen Bau gänzlich verschieden. 447. Crotalaria vitellina, pubescens, -foliis ternatis oblongo - lanceolatis infra villosis, le- -guminibus pendulis. AusEBrasilien. 453. Psoralea "Onobrychis Nuttall., caule erecto glabriusculo, fo- liis ternatis ovato - lanceolatis subpubescentibus, ra- cemis ‚axillaribus secundis longe pedunculatis, legu- minibus subovatis muricatis, radice flagelliformi. AusLouisiana. 456. Fiburnum odoratissimum Ker,, “foliis coriaceis ovali - oblongis subdentatis margine "revolutis, paniculae ramis patentissimis subtrichoto- mis. Aus China. 461. Rudus reflexzus Ker., fru- ticosus aculeatus, ramis teretibus villosissimis, foliis cordato - oblongis quinquelobis, Jobo medio elon- gato, stipulis bracteisque pectinatis, pedunculis paucifloris axillaribus reflexis petiolo brevioribus. Aus China. 470. Canna Lamberti Ker. (Canna indica Ruiz et Pav.), foliis glabris, corollae laciniis interioribus ternis, labello oblongo patentiusculo integro. Aus Trinidad. . 471. Begonia pauciflore Lindl., ;eaulescens, foliis cordatis rotundaätis niti- ‚ dis plicatis subbicrenatis, inferioribus aequilaterali- bus, capsulae alis inaequalibus obtusanguliss Es ‚scheint Begonia patula hort. bexol. zu seyn. 186: IL Vebersicht(d. neuesten botan. Literatur, - 2. A'sketch of the botany of South - Carolina and Gele, ‚by Stephen Elliot. Charlestowa ı817. n. 1—V: 496, S. ın Octarv. . Obwohl das vor mir liegende Ere mitten in der Beschreibung des Vaccinium stamineum ab- bricht, so weils ich doch von guter Hand, dals das. Werk ach nicht weiter heraus ist. Der Verfasser beklagt sich mit Recht darüber, dafs die botanischen Schriften über Nordamerica zu wenig Beschreibun- gen enthalten, und in dieser Rücksicht auf kostbare und seltene Werke verweisen, die in Nordamerica . kaum zu haben sey . .. Diesem Mangel sucht der won Werk abzuhelfen, under hat sich dadurch ein um so grölseres Verdienst er- Verfasser durch di worben, je mehr neue Arten zugleich beschrieben werden. Wir wollen diese angeben: Pag. 14. Gra-. tiola sphaerocarpa, glabra, caule procumbente, tereti, foliis obovatis basi attenuatis serratis, capsu- la.globosa. Ist gewils keine Gratiola, sondern eher Nelsonia R. Br. 15. Gr. tetragona, glabra, caule procumbente tetragono, foliis lanceolatis parce dentatis, calycis foliolis, aequalibus. 18. Mi: eranthemum emarginatum, folüis ovalibus obova- tisque emarginatis, floribus sessilibus. 21. Ütri- cularia saccatale Conte, fluitans, pedunculis axil» | laribus unifloris, involucro nullo, labio inferiori trilobo , lobis lateralibus saccatis, . 21. Uer. Jongi- a,’ Blliött’s botany of’South - Carolina. 197 fostris le Conte, fuitans, involucro nullo, pedun- eulis I-, ofloris, ' calcare labium inferius snperante adscendente emarginato. 22. Utr. bipartita, ra- dicans, pedonculis paucifloris, corollae labiis inte- gris, calcare brevi obtuso, sepalo inferiori bihido. 23. Utr. personata le Conte, scapo multifloro, la- bio : superiori emarginato, inferiori obtusinsculo, calcare recto acuto. Bey Columbia. 26. Zycopus sinuatus, repens, foliis profunde sinuatis incisisque subrugosis, calyce sfido, laciniis acutissimis. 232. Salvia Claytoni, schwerlich etwas anderes als S. Ver- benaca. 33. $. obovata, foliis obovatis dentatis pubescentibus, verticillis sexfloris. Von J. Lyon in Georgia gefunden. 36. Collinsonia punctata, fo» liis oblongis utringue attenuatis subtus pubescen- tibus punctatis, panicula resinoso - punctata. 36. Coll. verticillatz Baldw., foliis verticillatis oblon- gis acuminatis. 39. Erianthus strie:us Baldw., in- volucro subnullo, paniculae ramis remotiusculis arcte appressis, pedunculis bifloris, aristis rectis calyce duplo longioribus. 4o. Er. contortus, vil- lis involucrantibus calycem aequantibus, valva in- teriore corollae auriculata, arista torıili. 32. Ayris fimtriata, capitülis laxe imbricatis, calyce bracteis multo longiori fimbriato, foliis ensiformibus. 53. A. iuneea Baldw., capitulo ovali, bracteis subro- tundis calycem aequantibus, scapo tereti basi vagi- nato, foliis teretibus Astulosis acutis, 58. Ayncho- 188 IL.:Uebersicht d. neuesten botan. Literatur, spora plumosa, culmo gracili triquetro, folis line&- sibus, floribus terminalibus congestis, »bracteis u statis,. setulis plumosis, 60. Aynch. punetata Baldw., fasciculis approximatis ad summitates cul-. wi, foliis snbcanaliculatis, seminibus rugosis pun- etatis. 62. R.caduca, foliis serrulatis, paniculis azillaribus erectis, spiculis fasciculatis sessilibus, se- minibus lenticularibus rugosis, setulis semine duplo longioribus. 63. Cyperus fascieulatus, culmo tri- quetro, foliis angustissimis setaceis culmo breviori- bus, imvolucro diphyllo spiculis longiori, fascicnlis terminalibus, spiculis ovato - oblongis multifloris. Wir haben aber schon einen C. fascicularis Lam. Desfont. 67: Cyp. mariscoides, radice subbul« bosa, foliis serrulatis culmo brevioribus, involucro triphyllo longissimo, umbella pauciradiata, spiculis lineari - lanceolatis globoso - capitatis. 68. Cyp. repens, radice repente, culmo triangulari, foliis gla- berrimis canaliculatis, involucro umbellam simpli- ciusculam 'superante, spiculis confertis lineari - lan- ceolatis. 71. Cyp. tetragonus, culmo nudo, fo- liis "canaliculatis serrulatis, involucro longissimo, umbella multiradiata, spiculis subtetragonis pauci- Höris. 74. Mariscus eylindricus, culmo trigono glabro, foliis canaliculatis serrulatis, umbellis sim- plicibus, 'capitnlis eylindricis, spiculis lanceolatis subcompressis paucifloris. 76. Seirpus simplex, eulmo tereti apbyllo monostachyo, spica subovata, “24 Elliott’s botany of-South - Carolina. 189 glumis 'obtusis, semine oboyato triquetro, setis glan« dularibus. 79. Sc. equisetoides, culmo tereti du= plicato - articulato, spica cylindrica terminali, squa« mis obtusissimis. Dem Equisetum hyemale: sehr ähnlich. Von Schweinitz bey Salem in Nord - Cas rolina gefunden. 86. Sc. sulcatus, culmo tereti, £oliis radicalibus serrulatis culmum aequantibus, um» bellä composita involucrum subaequante, spicis ova- to - lanceolatis subacuminatis, Von Baldwin. bey Savannah gefunden. -88. Se. divaricatus, culma trigono folioso, umbellae decompositae ramis divam ricatis, spicis ovatis pendulis. 89. Sc. schoenoides, eulmo triquetro folioso, paniculis decompositis axil« laribus terminalibusque pendulis, spiculis fascicula« tis, semine obovato rugoso setulis obvallato. . 90. Dichromena latifolia Baldw., culmo tereti glabro basi folioso, foliis longissimis, involucro polypbylio albido, capitulis compressis, glumis. ovatis albidis, 102. Aulaxanthus ciliatus. Von Phalaris .unter- scheidet der Verfasser diese Gattung durch freye, Hatterige Rispen, gefurchte Kelchspelzen und ein- fache Corollen,. 103. Jul. rufus, culmo_erecto, foliis glaberrimis, panicula contracta, calyce villo- so colorato. 105. Paspalum dasyphyllum , culmo decumbente glabro, foliis vaginisque hirsutissimis, spieis paucis patentibus, floribus triseriatis. .LII. Panicum cenchroides, spica solitaria tereti stricta, involucro ‚multipartito, ‚laciniis tereti - subulatis rie ı90 Il. Vebsisicht d. neuesten botan. Literatur, gidis scabris..fosculos subsuperantibus...' Richatd hat schon ein gleichnamiges ganz ähnliches Gras in Cayenne gefunden. 113. Pan. corrugatum, pani- eula spicaeformi,. involucris setosis, ‚corollis MER verse rugosis, „Ist von P. glaucum nicht hinlänglich unterschieden... .116. Par. gibburn, panienla spi- caeformi, ‚calycibus nervosis coloratis, 'valva exies riore basi' gibba, flosculis caducis: ‘Pan, gibbosum R. Br. ist eine ganz andere Art... 117: Pan. gymnos tarpon, culmo triqueiro: (?),: spicis paniculatis, „spieulis «biseriatis paucifloris, 'valvis-calycinis sub« aequalibus patentibus corolla multo ‚ longioribus: 120: ‘Pan. pauciflorum , foilis ‚ augusto = lanceo- latis ciliatis, vaginis pilosis, \ panicula Patente pauciflora, Hosculis pubescentibus Wir. haben schon ein: gleichnamiges, Gras, von R. Brown in Neu - Holland: gefunden, welches sich aber von dieser » Art durch. glaute- Blümchen unterscheidet. 121- Pan. amarum, giaheskignzn , foliis subcoria« ceis glaucis , panicula eontracta, glumis acuminatiss 121. Pan. scabriusculum, culmo erecto tereti‘ fo- Jiisque subtus scabriusculis, panicula pyramidata pas tente Hosculisque ovato - acutis glabris. 122. Pan multiflorum, culmo erecto glabro, foliis late - lan» ceolatis 'basi pilosis, panicula 'ramosissima patente, Aiosculis parvulis pubescentibus. Dies ist’schon von Poiret enc. suppl. 4: 282. aufgenommen, ohne El» liott zu nennen. 123. Pan. ovale, pubescens, lo« = | „2. Elliow's botany of South - Carolina: 191 Jüssubcordatis ovato lanceolatis, panicula.diffusa, Hosculis oblongis pilosis. Pan: ovalifolium Poir..ist nicht damit zu verwechseln. 123. Pan. lanugino. sum, foliis angusto - lanceolatis culmoque pubescen- tbus, 'vaginis collo willosis, panicula diffusa.capil- dari, fosculis parvulis ovalibus, 125. Paz. sphaero- earpon, foliis lineari = lanceolatis acutissimis basi Nvaginisque ciliatis, panicula patente, Sosculis ex iguis subrotundis pubescentibus. - 126. Pan. cilia- tum, culmo decumbente glabro, foliis vaginisque ciliatis, panicula pauciflora patente. P. ciliare Retz, ist bekanntlich eine ganz andere Pflanze. 126. Pan. ensifolium Baldw.,_.culmo foliisque ovato - lanceo- Jatis glabris, panicula pauciflora, flosculis:sabova« tis pubescentibus. 129. Pan. angustifolium; fo- liis lineari - Janceolatis supra scabris subtus glabris, vaginis pilosiuseulis, panicula pauciflora patente, Slosculis obovatis pubescentibus. 134. Agrostis arachnoides, panicula elongata gracili, calyeibus corollam univalvem aequantibus, arista longa debili dorsali, anıhera subunica. Scheint ein Piptatherum P, B. zu seyn. 135. gr. trichopodes; panicula diffusa Achrehen, mitszugsspitztem . Deckblättchen umkleidet,wnterschieden. , Be... capik | tatus ‚Mühl, -p. 30. scheint 'einerley mit Üc. simplex Elliott. „ und eine von der: Jeichnamigen Vahl'schen wohl unterschiedene Art zu seyn. . Sc. castaneus des Vfs. ist von der Michawux’schen gleichnamigen ‚Art verschieden, und mit.Sc. coarctatus-Ell. einerley. Aber Se; subsqnarrosus Niühl., obwohl die Beschrei- bung ‚mangelhaft ist, kann ich, da ich Exemplare von :Mühlenberg selbst habe, nur für Sc. castaneus Mx«. halten.» »Müklenberg führt bey dem letztern mit Recht das .Gramen parvum sethiopicum Plukm. t: 300: ıf. 5.an, weiches Vahl mit S..4, zusammen für Cyperus tenelius hält, » Allein die erstere Figur palst vollkommen auf diese Pflanze. "Dals Scirpus mucronularas Mx. vom Vf, zumSc. autumnalis (Fim« bristylis Vahl.) gezogen wird, ist nicht ganz zu: ta- deln; auch folgen ihm darin Pursh, Nottall, Torrey und Elliott, Allein die westndischer Exemplare der letztern ‚Pilanze unterscheiden sich !doch von den nordamericanischen so genau, als'es Römer und 'Schultes 3. p. 97. und 144. angegeben haben. Phalaris arandinacea des Vfs.. ist wirklich'nicht von der europäischen Art verschieden, wiewohl Elliott und Forrey. eine eigene Art Ph. americana daraus machen. Milium cilistum: Mühl, ist M. ampbicar- pon Pursb,, obgleich: die Wurzelblütben. nicht näs her beschrieben, sondern blofs die körnige Wurzel \ r h 202 IlsUebersicht d. neuesten botan. Biteratur. erwähnt:wird. Milium: distichon.des'Vfs., von El- liott. M. paspalodes genanzt, ist Digitaria paspalo- ‚des:Mx., ı Paspalum supinum Bose. bey Lam‘, «Pas- palus (Digitaria Poir. Dagegen ist Digitaria, Ischae- noındes: Vis. ‚ welches Torrey :hiermitvzusammen- wirft,s allerdings verschieden, und nichts’anderes- als Panicum sangninale L. Panicnm «hispidum Mühl. soli, nach Elliott, -P. hirteillum Walt. Iseyny ‚es:ist ‚ aber auch P. muricatum Mx. Panieum geniculatum Mühl ist P. dichotomiflorum Mx.. .„P..miliaceum Walt, Der Michaux’sche Name mufs bleiben ,.da wir: schon ein P. geniculatum Willd. Hornshaben, und P. proliferum Lam. ,» womit Pursb» jenes’ Gras zusäinmenbringen woilte,; davon unterschieden ist. Ein Panicum n. 39.) ist, eine - gute: Art, dieihier ($. 103.)..als. P. tremulum * aufgeführt worden.‘ P. microcarpon Mühlenb. ist von, allen übrigen sehr wohl (unterschieden. Elliott: nimmt es'zwar auf, giebt ihm aber widersprechende Charaktere, und'hat also nicht Mühlenberg’s Pllanze‘ ver Augen gehabt: ‚denn Wiese-hat scharfe, am Rande knorpelige Blät- ter;»Blliottigagt, sie seyn ganz glatt. Mühlenbexrg's Pflanze hat stumpfe i behaarte ‚. Blliott’s: Gras #hat zugsspitzte rund glatte Blüchen. P..scoparium Mx. däfst:sich, nach.ides Vfs. Beschreibung ‚von dessel- ‚ben P. pubescens, wie von P- ciliatum Elliot. nicht unterscheiden. Agrostis, difusa Mühl, . ist-mit A. isırieta' Willd., nach genuinen Exemplaren, ‚einerley, u "3, 'Mühlenberg deser: greminum Amer. 207 wiewohl sie Torrey unterscheidet. Indefs geht A; mexicana in Nordamerica unter'dem Namen A. dif- fusa Mühl. und sobolifera desselben. A. clandestina und involuta des Vfs, laufen über und sind, wie auch schon. der Wf. vermuthet, emerley. Aira obtusata Mx. eitirt. der «Vi. bey zwey verschiedenen Arten, bey A. mollis und truncata: . die letztere ist aber mit der: Alichaux’schen, Pflanze einerley,, während A, mollis/des Vfs. mit A. nitida Spr, cent. und pensyl» yanica 'zusammenfäsit.: Die letztere citirt er wieder bey.A. pallens, allein diese ist völlig verschieden. Poa palustris des V/s. ist mit P. serotina Elırh, einer- ley. Bey sorgfältigerer Vergleichung wird man über- all den Beschreibungen mehr Genauigkeit und. Um- ständlichkeit-wünschen: z. B. bey Promus purgans ist weder angegeben, dals die folia disticha, noch dafs die Aelırchen sechs „ bis echtblüthig, noch dals die Grannen gerade und etwa halb so lang als cie Spelzen sind. Oft sieht man, wie das Ganze nur ein Entwurf ist,, den der Vf. so nicht zum Druck be- stimmt hatte: wie vey Carex foenea, wo culmo — foliis — vegina — sfipula — unter einander gesetzt sind; ohne dals. die geringste Beschreibung dabey stebt..-, Dals die Herausgeber in dieser Gestalt das Buch drucken lieisen,, ist auf keine Weise zu entschuldigen. or ' 204 U Uebersicht d, neuesten botan. Literatur, dv asyern + A catalogue of plants, growing spontaneously within - thirty miles of the city of New - York. Published by '" the Lyceum of Natural history of New-York. Albany 2819. VI und 100 $. in Octav. Dr. Torrey in Neu - York ist der Herausgeber dieses Verzeichnisses, ‘bey dessen Anfertigung ‚die neuesten Werke über die Flor von Nord - America benuızt sind. Die Kryptogamie ist etwas oberfläch- lich behandelt, weil man dort die europäischen Schriften nur sehr schwer erhalten kann. Die Ge- gend, deren Flor hier geschildert wird, gehört zu den interessantesten des neuen Continents. Unter dem 41° N. B. gelegen, nimmt Neu - Jersey Theil an tropischen Erzeugnissen, wie an nordischer Ve- getation. Der Boden ist sehr mannigfaltig, da die vier grolsen Werner’schen Gebirgsformationen ‚in unmittelbarer Nachbarschaft von Neu - York vor- kommen. Interessant sind vorzüglich die Cedersüm- pfe bey Neu - Durham, die Wälder von Brooklyne, die.Seeküste und die Insel Long - Island. Wenige Felsen kommen bey Hoboken vor. Die Pflanzen werden blofs mit ihren systematischen Namen, mit den Synonymen von Elliot, Mühlenberg und An- dern angegeben, die Standorte und a8 Blübezeit angedeuter. : Dabey fehlt es nicht.an neuen, selte- nenund interessanten Pllanzen, die zum Theil im Anhange beschrieben werden. Gratiola negleeta Torx; caule pubescente ‚ascendente tereti, folüs 4 Plants of New- York. | 05 glabris lanceolatis basi attenuatis connatisque sub- dentatis, calycis foliolis aequalibus, fllamentis ste- yilibus nullis. Sie gehört aber zur Gattung Co- nobea, und wird einst von mir als C. borealis aufgeführt werden. Utricularia striata le Conte, Scapo 2-, 3floro, nectario recto obtuso, labio süperiori ovato rotundato 'subemarginato, imar- gine undulato, palato bilobo, labio inferiori tri- lobo lateribus reflexis nectario longioribus, corolla rubro - striata, Cyperus diandrus Torr., culmo debili trigono, umbella subuniradiata fasciculata, involucro triphyllo umbellam superante, spicis lan- ceolato » oblongis multifloris, glumis acutiuseulis carinatis, staminibus duobus. Cyperus caespito= sus, culmo triquetro, umbella subradiata laxa, in- volucro tetraphyllo longissimo, spicis lineari - lan« ceolatis compressis acutis. Jgrostis compressa, glaberrima, culmo erecto compresso simplici, pa- nicula oblonga subcontracta ramosa capillari, caly« cibus aequalibus acutis corolla obtusiuscula brevio- ribus. In den Sümpfen von Neu - Jersey, Urale- psis aristulata Nutt, schwitzt eine klebrige saure Feuchtigkeit aus, welche die blauen Pflanzensäfte roth färbt und einer nähern Untersuchung werth ists Panicum macrocarpon le Conte, culimo erecto' va- ginisgue pubescentibus, nodis nudis, foliis cordato« lanceolatis utringue nervosis glabris ciliatis, panicula subeomposita ramosa, glamis mainsenlis turgidis .206 II. Uebersicht.d. neuesten botan. Literatur. ovatis.pmbescentibus striatis. Dem P, latifolium sehr verwändt. Pan. umbrosum le Conte ist mit P. no- difiorumLam. oder ramulosum Mx: und Pan. ang stifolium le ‚Conie mit P. melicarium :Mx. einer- ley.. Windsoria pallida Torrey. ist Triodia pal- lida.*. (neue. Entdeck. 1. 246.). Cerastium. nu= tans ‚Rafın. ist Cer. glutinosum Nüuttall. ‚Eupato- rium, laevigatum Torr.,: anthodio subdecemfloro, | foliis quinis petiolatis lanceolatis uirinque glaberri« mis, caule fistuloso laevi glauco, 5. "Silliman’s american Journal, vol. 1. n.3%. 4. (Vergl. neue Entdeck, ı. 142.) »".8.'252. Eli Ives, Prof. am Yale- College, Beschreibung einer neuen Art Ssclepias lanceolata,. caule decumbente birsuto, foliis oppositis lanceola- tis acutis subsessilibus, umbellis lateralibus subcapi- 1atisı: Es ist, nach Elliott, eine Acerates, der A. viridiflora Pursh. sehr ähnlich, aber durch die zuge- spitzten Blätter verschieden. Das. Hafinesque's Be- schreibung einer neuen Grasgattung Diplocea (S. oben S8.41.). Mit keinem Wort wird erwähnt, dafs “ schon Nuttall die Gattung Uralepsis genannt habe, (Neue Entdeck. I. 244. % S. 355. W. Baldwin Beschr, zweyer Arten Rozt- bölla , die.an. der Seeküste in Georgien gefunden worden. : «Rottd. corrrgata Baldw., culmo com-' est 15#+Silliman’s amer. Jourms : .|\ 207 presso.sulcato glabro ramoso, foliis elongatis, spi- cis subcompressis, rachi hine nude, : valva.calycina exteriore transversim corrugata longitndineliter rus gösa, corolla trivalvi. Es.ist R. rugosaNuttall., dessen Beschreibung aber hier getadelt wird. Auch istıder' Standort nicht die Seeküste vonFlorida, son+ dern: Camden - 'County in Georgien. 8. 357. Rosa bölle. cilieta,, ebenfalls schon von Nuttall: (gem pl.1."p.83-); beschrieben. S. 373. Rafizesgue’s genauere A der Flörkea Willd.. ‚Der Vf..besteht, gegen Pursh, darauf, dafs die Gattung NectrisSchreb. unterschie- den ist; vorausgesetzt, dafs Aublet’s Angaben, von’ Steph. Elliott bestätigt, richtig sind. Nectris näni« lich hat zwey Pistille und zwey Früchte, Flörkea nur Ein Pistill und eine zweysamige Frucht. S. 377. Desselben drey neue Pflanzengattungen aus. der Flor von Neu - York. Die erste wird Cy- lactis genannt, und von Rubus durch die verän« derliche Zahl der Kelchabschnitte, durch die gerin» gere Zahl der Pistille (8 bis 12) und durch einzeln stehende Beeren unterschieden. Die einzige Art, Cyl.; montana, auf den Catskill - Bergen gefunden, scheint Rubus canadensis zu ‘seyn. Die Zahl: der. Kelchabschnitte ist-bey dem americanischen R. saxa- tilis , ebenfalls verschieden. Die zweyte. Gattung heifst Nemopanthus.2.,es ist Ilex 'canadensis Mx_ Eine diöcische ‚Pflanze; mit-fünf Staubfäden und. vier: \ 208 II, Uebersicht d. neuestem boran. Literatur. samigen Beeren. Die dritte RR Heinen ist Cleome: dodecandra-L. york ö ir 8. 379- Dessen Beschr: des A ‚Shortii, einer zweyten Art, die Short in West «Kentucky gefunden. Sie soll sich. von der einzigen ‘bis jetzt bekannten Art durch ‚kürzere fadenförmige,Blamen- schäfte, durch zehn bis zwölf Staubfäden und,einen kürzern Fruchtboden,. alsı die, Schäfte sind ‚ unter- scheiden. Allein diese Unterschiede sind nicht: we- sentlich, und auch bey dem europäischen.Myosurus minimus bemerkt man oft bis zwölf Staubfäden- und die Länge des Schafts sehr verschieden, ‚Anauk S. 380. Eli /ves Beschr. einer neuen Art von Gnaphelium, decurrens, foliis decurrentibus aus ceolatis acutis subtus tomentosis. 6. Musci exotici, containing figures and descriptions of new or little known loreign mosses and other cıyptogamie subjects, by W. J. Hooker, Prof. of botany in the University of Glasgow. vol. 2. n. 15 — 23. tr. 106 — 176. Wir haben im ersten Bande, S. 104 — 124., einen Auszug aus den ersten vierzehn Nummern die- ‚ses trefflichen Werkes geliefert, und fahren nun mit der Fortsetzung in systematischer Ordnung l[ort, Tab. 154: ı Gymnostomuns involutum, caul® elongato subramoso, foliis:ovato - lanceolatis invo- lutis, nervo apicem sttingente, ‚seta elongata, ca- "52.6, "Hooker musei exot vol 2. | 209 Psulaanguste eylindrien, operculo recto subulato. Aus Nepaul. t.153. Gymn.'xanthocarpon, caule densissime c#espitoso fästigietim ramoso, Yoliis pa- tentibus lineati- lanceolatis nervosis integerrimis, se. ta longiugeula, capsula ovato- sphaerica, colummula obeonica apice in membranam horizontalem mutata, öperculö longirostro curvato.” Aus Nepaul. Istein Leptostomum R. Br. rt. 132. Gymn. quadratum, unter dem Namen Bartramia 'quadrata, caule elon- gäto vage ramoso, fohis patentibus subulatis flexuo- sis rigidis serrulatis, seta longa flexuosa, capsula quadrata sulcata. Von Burchell am Postberge im _Houtnigua - Lande gesammelt. Bey einer spätern Untersuchung fand der Vf., dafs die Mündung der Kapsel ganz ohne Zähne, mit einer horizontalen Haut, wie bey Leptostomum R. Br., verschlossen ist. 1.165. Gymn. capense, canle ramoso stolo- nifero, foliis subsecundis lanceolatis acuminatis ser- zulatis, seta elongata, capsula sphaerica striata, operculo conico. Es ist Glyphöcarpa eapensis R; Br. in Linn. trans. 12. 575. Worauf der letzte vr. seinen generischen Charakter gründet, ist nicht be- kannt. Hooker glaubt auch ein Leptostomum R. Br. zu erkennen. t, 168. Gymn: inclinans, caule caespitoso subsimplici, loliis ovato - oblongis obtu- sis integerrimis nervosis piliferis, capsula pyriformi nutante. Aus vanDiemensLand. Dem Gyımn. gra- ‚ale t. 22, dieses Werks sehr ähnlich, "und eben: Zweyter Band. EN 10 1. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. falls ein Leptostomum, unter welchem Namen es "auch von R. Brown in Linn. trans. 10. 320. äufge- führt ist. .t. 169. Gymn. leptostomum, caule cae- spitoso subsimpliei ‚ foliis oblongis obtusissimis re- volutis integerrimis nervosis piliferis, capsula ovata erecta, operculo convexo. Von der OsıküsteNeu- Hollands. Esist Leptostomum erectum R.Er. Linn. trans. Io. 320. ‘ Die Querhaut der Mündung hat eine so gestreifte Form, dafs man auf den Verdacht komınt, Bryum macrocarpon Hedw. (stirp. 3. t. IO.), worüber auch Schwägrichen nicht nähere Auskunft geben kann, möchte dasselbe Moos seyn. Aber bey dem Hedwig’schen Moose ist das Haar an der Spitze. der Blätter ästig. 1.145. Drepanophyllum fulvum Rich. Es wäre ein Gymnostomum, wenn nicht gegliederte, roıbe Anıheren in Bündeln auf der Spitze der Triebe ständen. Richard ‘fand dieses Moos im französischen Guiana, und beschreibt es hier selbst nach frischen Exemplaren. Daher ist Fis- 'sidens falcifolius Schwägr. suppl. 2. p. 9. in Rück- © sicht der Benennung und des Standorts zu verbessern, Doch ist der. Gattungscharakter immer noch’ nicht klar. t. 137. Hedwigia Humboldtü, caule erecto " pinnatim ramoso, foliis undique imbricatis obovato - oblongis concavis enerviis piliferis integerrimis, seta elongata, capsula globosa sulcats, operculo curvi- rostro. Auf dem Qüindiu, in einer "Höhe 'von 9480 Schuh. t: 170. Hedw. Schmidtii, caule pro- 2.6. ‚Hooker musci exot. vol.2.’ .: 21l eumbente ramoso, foliis undique imbricatis erectis ovato - acuminatis striatis enerviis integertimis, seta elongata, capsula globosa, operculo subulato. Von Christ. Schmidt auf Teneriffa gefunden. t. 161. ZLyellia erispa R..Br. in Linn. ırans. 12. p. 562. Ein höchst merkwürdiges Moos aus Nrpaul, Es steht im Bau zwischen Polytrichum und Buxbanmia. ‚Von der letztern hat es die schiefe, auf einer Seite flache, auf der andern convexe Kapsel. Allein die Mündung ist mit glattem eingebogenen Rande ver- sehn und das sehr dicke Mitielsäulchen endigt sich ‚oben in ein ebenfalls dickes Epiphragma. Die Haube ‚ist an der Seite gespalten und an der Spitze behaart. Von Polytrichum bat es die Form der Blätter, de- ‚ren Mitielnerve eben so lamellös ist, als bey Poly- trichum angustatum,. tenuirostre und laevigatum Wahl. (Neue Entdeck. 1. ıLı. 112.) t. 161. Dow- sonia polytrichoides R. Brown in Linn. trans. 10. 316. t. 136. Octoblepharum serratum Brid. suppl. 1. 86. (Splachnum squarrosum Hook. in Linn. trans. 10. t. 26. f,2.) Mit mützenlörmiger lang bebaarter Haube. Ist die Haube von Oct! albidum anders, so will’ der Vf. mit Bory S. Vincent eine ei- gene Gattung unter dem Namen Orthodon daraus inachen. Da die Zähne in der Länge eine Linie ha- ben, so entstand daraus des V/s. Iırthum, der an- fangs es für ein Splachnum bielt. Buchanan und Gardner haben dieses Moos häufig in Nepaul gefun- 4 312 II. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. den. tr. 160. Fabronia australis, :caule repente ramoso, foliis erectis lanceolatis reticulatis subser- ratis, nervo breviusculo, capsula elliptica, opercn- lo planiusculo. Aus Neu - Holland. Die Zähne haben eine ähnliche Bildung, als bey dem vorigen Octoblepharum, nur dafs sie hier eingebogen sind. t. 167. Splachnum octoblepharum, truneis simpli- ciusculis, folüis laxis oblongo - obovatis integerrimis, süperieribus piliferis, capsula apophysigue cylindri- eis, dentibas octo integris. Aus van Diemens Land. Sollte die Haube gefunden werden: und gleiche Form wie die von Ocioblepharnm serratum haben, | so müfste dieses Moos mit dem letziern unter dem Namen Orthodon vereinigt werden. 1. 173. Tay- loria splachnoides (Hookeria splachnoidesSchwägr. suppl. 2. t. 100.) Eine 'gar herrliche Darstellung dieses Moosss, welches von Christ. Schmidt auch ° in Norwegen gefunden worden. t. 125. Tortula flexuose, caule elongato ramoso, felüs lanceola- tö - linearibus carinatis, nervo excurrente, perichae- tialibus longissimis vaginantibus, seta. Jongissima flexuosa ; 'oapsula eylindrica ‚ operculo longe subu- lato, VomKap. t. 130. Tortula recurvata, cau- le’subnullo, foliis erecto - pateniibus lanceolatisacu- tisy marginibus superne recurvis, nervo crasso in | muücronem brevem: excurrentie, seta elongatay ca- psulavcylindriea, operculo conico. Burchell fand diese ‚Art aui Kaps ı 1.0135. Tortula indiee, von Bi . 20.6, Hooker musci; exot. vol. 2. 213 den Mauern des botanischen Gartens in Calcnutta. Es ist Trichostomum indieum Willd. Schwägr. Die . gedrehte Beschaffenheit der Zähne ist ganz klar. t 171. Weifsie eiliata, folis lingulatis margine nervoque longissime ciliatis. Aus Ternate. Eine . so höchst merkwürdige und seltene Bildung der Blät- ter verdient die grölste Aufmerksamkeit. t. 13I» Weijsia pomiformis, caulibus caespitosis subsim- plieibus, foliis lineari - lanceolatis nervosis suberer ctis,. perichaetialibus subulatis convolutis, setula subexserta, capsula sphaerica, operculo curvirosixo. Bey Zwellendam sm Kap. Kommt mit'W. Marxtia- na Hornsch. in der Form der Kapsel überein. 1.146. Calymperes Gardneri, caule breviusculo, foliis linearibus serrulatis revolutis nervosis, calyptra laevi. Aus Nepaul von Gardner, dem brittischen Residenten am Hofe des Rajehs, gesandt, Bier sieht man nun endlich das wahre Pexistoni. . Es ist: eine horizontale schwammichte Haut, die gegen die Mit-, te in sechzehn quer gestreifte Zähneübergeht, 1. 155« Pterogonium flavescens, caule repente ‚ rdmis pin- natis compressis, folis undique jmbricatis erectis| lanceolato - acufninatis planiusculis striatis enerviis, seta elongata, capsula cylindriea recta, operculo xo- strato. Ebenfalls aus Nepaul. 1. 147. Pterogonium aureum, caule repente, ramis erectis, foliis undi- que imbricatis erecto - patentibos ovato - &cumina-, tis concavis enerviis revolutis, setula elongata, ca-. 214 I. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. _ psula oblonga erecta, operculo conico - rostrato« Ebenfalls aus Nepaul. Das pomeranzengelbe An- ' sehen und die umgebogenen Ränder der Blätier un- terscheiden diese Art von Pt. intricatwm. t. 148. Pterog myurum, caule [rucıifero suberecto pinna- tim ramoso, foliis undigune imbricatis erectis ovatis concavis enerviis integerrimis, seta elongata, capsü=, la oblonga erecta, opercnlo acnminato. Eben da- her. t. 129. Grimmia ermpestris, caule erecto caespitoso ramoso, foliis erecto - patentibus ovatis acuminatis incanis, seta exserta recta, capsula ova- ta, operculo brevirostro. Von Büurchell am Kap gefunden. t. 150. Didymodon squarrosus, caule elongato flexuoso ramoso, foliis undigue patentibus lanceolatis Hexnosis carinatis serratis, seta elongata, capsula cylindrica, operculo subulato. Aus Nepaul. Dem Didymodon flexifolius Hook. ähnlich, doch kennt man von dem l:tztern noch nicht das Peri= stom. 1.134. Dieranum fragile, caule elongato ramoso, foliis subsecundis subulato - setaceis serru- latis, perichaetialibus basi vaginantibus, capsula ey- lindrica. Aus Nepaul. tr. 138. .Dier. cökkölor, ‚caule elongato ramoso, foliis flexuösis subulato-se- | taceis subintegersimis, nervo latissimo, apice con-. colori, seta Hexuosa, capsnla ovata striata, caly- ptra fimbriata, opercnlo subulato. Aus Neu - Gra- nada, 9500 Schuh:hoch. t. 139. Dier. longisetum, ‚caule simpliciusculo, foliis falcato - secundis subula- - ‘» 6. Hooker musciexot. vol.2. | 215 to - setaceis, seta elongata, capsula oblonga striata erecta, operculo longe subulate, Vom Chimbo- zaco, 14,580 Schuh hoch, ven Humboldt. t. 140. ‚Dier. densum, caule simplieiusculo, foliis lanceo- lato - subulstis integerrimis nervosis, capsula ovata inclinata, operculo curvirostro. Vom Qnindin. Humboldt. Hat das Ansehen der Weifsta acnta, }. 141. Dier. vaginatum, caule elongato ramoso, - folüs laxe vaginantibus lanceolato - subulatis patulis nervosis, capsula inclinata ovata, operculo subula- to. Von den Andesin Neu - Granada, 9000 Schuh hoch. t. 144. Dier. flexifoliun, eaule subnallo, folüis longissime subulatis fiexuosis, perichaetjalibüs longe vaginantibus, capsula erecta oblonga laevi, operculo conieo acuminato. Von Menzies am Kap gefunden. t. 149. Dier. fulvum, ‘caule elongato erecto ramoso , foliis imbzicatis janceolato - subula- 1is integerrimis sicritate tortilibusy nervo crasso, pe- zichaetialibus veginantibus aristatis, seta breviuscu- la, capsula oblonga erecta. Von Menzies in Neu- Schottland gefunden. t. 125. Leucodon lagurus, caule erecto tomentoso ramoso, foliis imbricatis ovatis acutis concavis enerviis, capsula erecta cylin- drica, operculo'acuminaro. Von Menzies auf dem Staatenland gefunden. t. 172. Zeue. pallidus, eau- ie procumbente ramoso, foliis ovato - 'acuminaiis concavis integerrimis nervosis, seta‘ :Hexnosa eloh- gata, capsula incurva, operculo rosirato, Aus Pa- nie 3 216, U. Uebersicht d, neuesten botan. ALiteratur. ramatia in. n. Neu, - Südwales. t. 159. Zygodon obtu= sifolins, Toliis obtusis nervosis.' Aus Nepaul. ‚1.120, Orthotrichum prorepens, caule repente, ramis ere- clis,.. foliig oblongis obtusis nervosis integerrimis mucronulatis, seta, exserta, capsula laevi, peristo- mio simplici, calyptra pilosa. Aus Dusky - Bay im Neu - Seeland. » Dem Orth; apiculatum (Neue Ent- deck. 1. 113.) ähnlich. . t..124. Orth. urceolatum, caule repente, raınis erectis,, foliis ‚lanceolatis ‚acu- ts nervosis, sela exserla, capsula urceolata,laevi, + calypira auda sulcara multhda. . Von.$. Helena. 1.127. Orth. Swainsonii, caule repente,. ramis, ere- etis, foliis oblongis plicatis obtusis nervosis mucro= natis, seta exserta, «capsula ovata laevi, .calyptra nuda; sulcala multifida. Von Rio Janeiro. . Son- derbar ist hier das Mittelsäulchen. als ein dicker Kegel über dem einfachen Peristom weit.hervorra- gend. - Dies und die auffallende Aehnlichkeit dieses Mooses mit Schlotheimia squarrosa Schwägr. suppl. t« 56. giebt der Vermuthung Raum,.dals es, die- selbe Pflanze ist, und dals, wasıhier als Mittelsäul« ‚chen, von Schwägrichen als inneres Peristom be- arachtet wird. 1. 128. Orth. rugifolium,, caule re- pente, ramis erectis, foliis lingulatis mucronatis ru- gosis, seta exserta,. capsula ovato - obloriga laevi, calyptra. campanulata glabra basi quadridentsta. „Von Rio Janeiro, . Hier ist eben.ein so:-wnlörmliches Mittelsäulchen. ; ‚Söllie,die Beobachtung desselben „26; Hooker musci exot. vol. 2. 217 wohl ganz richtig seyn? Solltenicht Sch wägrichen’s Darstellung der Wahrheit näher kommen? Diese Vermuthung wird sehr wahrscheinlich, wenn man das folgende Moos betrachtet. t. 156. Schlotkei- mia sulcasa, caule repente, ramis erectis brevibus, foliis ‚lineari - lanceolatis undulatis, seta elongata, capsula ovata profunde sulcata. Aus Nepaul. Nicht aliein fällt die Aelinlichkeit mit Orthotrichum longi- folium ‘Hook. {Neue Entdeck. I. 113.) sehr auf, | sondern hier siebt man einen ähnlichen, nur abge- siuizten, Kegel, ais bey den vorigen Ortbotrichis, welcher ganz richtig als inneres Peristom dargestellt wird. 1 57. Neckera fuscescens, caule Ali- formi pinnatim ramoso - pendulo, foliis imbrica- tis lanceolatis acuminatis serrulatis substriatis, nervo ante medium evanido, capsula oblonga perichaetio immersa, calyptra pilosa.. Aus Nepaul. t. 158. ‚Neck. llamentosa, caule pinnatim ramoso pendulo, foliis squarrosis ovatis concavis undulatis acumina- tis pilo flexuoso terminatis, nervo ultra medium eva- . nido, capsula cylindrica, calypira pilosa. Eben daher. t. 122. Neck. affinis, caule erecio ramoso, ramis distichis, foliis imbricatis erectis lanceolato- ‚acuminatis longe binerviis, capsula eylindrica sub- exserta. Von der Insel S. Vincent. Es scheint N. composita ß, Schwägr. zu seyn. 1.151. Neck. zeu. minata, canle erectiusculo ramoso, foliis imbrica- tis erectis late ovatis concavis apice denticulatis, seta 218 II. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur, ‚brevi,''scapsula- ovato - oblonga.; Aus Nepaul. 1.152. Neck. erispatula ist Hypnum crispatulum Hook. in Linn. trans. 9. t. 28. Die Zähne oder "Wimper des innern Peristoms sind durchbrochen. 1. 176. Bartramia affinis, caule elongato ramoso, foliis erecto - patentibus ovato - acuminatis subinte- gerrimis strictis, setis lateralibus, capsulis sphaeri- cis cernuis. Aus van Diemens Land. Der B. Men- ‚ziesii Turn. sehr ‚ähnlich. t. 133. Bryum Umbra- eulum , caule simpliei, foliis stellatis obovatis acntis marginatis undulatis serratis, nervo excurrente,' cä- psula oblonga pendula. Aus den Wäldern des Houtniqua - Landes, von Burchell. : t. 163. Hooke- ria pennata Smith. (Anictangium bulbosum Hedw. Leskea pennataLabill.) t. 121. Hook. Langsdorfi, :caule repente vage ramoso, foliis distichis oblongis acutis marginatis serratis binerviis, capsulae ovatae cernuae 'opereulo rostrato, calyptra basi suboctofida pilosiuscula." ‘Bey Rio Janeiro. t. 164. Zeskea sul- cata, caule erecto superne samoso, ramis pinnatis, foliis undique imbricatis erectis ovatis acutis striatis subserrulatis, 'nervo excurrentie, seia breviuscula, ca- psula eylindrica sulcata, operculo subulato. Aus Port Jackson. Dem Climacium dendroides äulserst ähn- lich. : t. 166. Lesk. maritima, caule erecto-subsim- ‚pliei,: foliis’undique imbricatis arcte appressis ova- ‚nis concavis enerviis integerrimis acuminulatis, seta elongata, capsula erectiuscula. Von der Pletten- F = j wong, ‘Hooker musei exot. vol, 2. ‚a a ‚x 'bergs - Bay im südlichen Africa durch Burcheil-mit- gebracht. t. 1752 Lesk. seiuroides , caule decum- "beilte‘, ramis compressis cutvatis, foliis patulisceva- to - acıminatis serrulatis snbstriatis enerviis, sera bre- viuscula, capsula oblonga erecta Sulcatas Auswan Diemens Land. Hierbey'die Berichtignng, dafsHeo- keria leskeoides (Neue Entdeck. I. 113.) eineLes- kea ist, die jetzt L. Bonplandii genannt wird. t. 117. fungermannia guedripartitz, caule erecio Hexuo- so subdichotome, foliiss remotiusculis erecto -"pa- tulis quadripartitis, lacimis capillaribus integerrimis basique dentatis. Vom Staatenland. : Kommt ei. nigermalsen mit L' seiiformis überein. t. 114: Jung. pinnatifolia, 'caule erecto ramoso, foliis:bi- fariam dense imbrieatis ciliatis conduplicatis apice bilobis, lobis inciso - pinnatis, calycis quadrifhidi segmentis inciso - ciliatis. Aus Neu - Seeland. Mufs mit]. appendiculata (Neue Entdeck. 1. 120:) ver- glichen werden. t. 113. Jung. sinnosa, caule elon- gato erecto subramoso, folüs disuchis borizontali- bus oblongis bidentatis antice' undulatis, 'amphiga- striis Shdis,' laciniis -calyeibusque- laciniatis. - Eben daher.. Der Iung. horizontalis ähnlich.: (Nene Ent- deck.'1. 124.) t. 123. Jung. coalita, caule repen- te vage ramoso, folis distichis horizontalibus ovato- quadratis apice truncato -,bidentatis besi auricnlato - perfoliatis dentatis. Eben daher: Mufs mit Jung. 220 I. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. connata Sw. verglichen werden. t. 116. Zung. la- ' nata, caule erecto compresso pinnatim ramoso, [o- liis Bahr horizontalibus inaequaliter bilobis , lo- bis conduplicatis amphigastrüsque ciliato- multihdis. Eben daher. Der I. Tomentella sehr verwandt. t. 143. Jung. crispata, caule procumbente pinna- tim ramoso, foliis bifariis integerrimis basi undula- tis auriculstis, auriculis- lingulatis, amphigastriis subrotundis emarginatis. Vom Quindiu. Gränzt an]. platyphylla. t. 142. ‚Jung. filicina Sw. 1.119. Jung. lobulata, caule repente ramoso, foliis disti- chis horizontalibus ovato - rotundatis subaequaliter bilobis, lobis conduplicatis inferioribus saccatis, am- phigastriis planis acute emarginatis. Vom Staaten- land. Etwas mit I.dilatata L. verwandt. t. 115. Jung. magellanica Lam. t. 118. Jung. Menziesii, caule elongato repente bipinnato, folüs distichis horizontalibus inaequaliter bilobis conduplicatis ci- Hatis, jobis rotundatis, lobulis minntis oblongis, ramorum claviformi - saccatis, amphigastriis qua- drihdis eiliatis, ramorum segmentis duobus clavi- formi - saccatis. . Eben daher. t. 174. Monoelea ‚Forsteri. (8 oben S. 98. 99.) Supplementum 'plantarum suceulentarum, sistens plan- tas novas vel nuper introductas, sive omissas in syn- epsi plantarum sueculentarum, auctore A. H. Haworih. 7. Haworth suppl. succul. ;, 228 « Adiungitur Narcissorum revisio.. Lond. ıg819. 160 $, in Octav. Dieses Supplement zu der bekannten Ueber- sicht der Saftpflanzen des Vfs. istin demselben Gei- ' ste geschrieben: d. h., mit der gröfsten Incorrect- heit und einem auffallenden Mangel an Kritik. In- dessen enthält es eine bedeutende Menge wirklich neuer Arten, die durch Burchell, den berühmten Reisenden im südlichen Africa ‚ durch den Fürsten zu Salm - Dyck und durch unsern Otto bey Berlin, in England eingeführt worden. Zugleich werden die bisher bekannten Gattungen in mehrere neue, oft ohne Notbh, getrennt. Nicht genug, dafs R, Brown die Stapelien in mehrere Gattungen theilte, hier findet man zwey- bis dreymahl so viel neue, de- ren Unterscheidung sich auf die Theile der Krone bezient. Aufser Heurnia (nicht Huernia, wie hier steht) findet man die Gattungen Tromotriche, Or tea, Duvallia, Pectinaria u. s..f. Bey andern neuen. Gattungen, die besonders aus Euphorbia und Cactus gebildet werden, lälst sich der Vf. zu sehr vom äu- [sern Ansehen leiten. Wie nachlässig er in seinen Bestimmungen ist, sieht man aus folgendem Bey. spiel: Sempervivum flagelliforme (Whip - lash). S. hirti habitus, foliis etiam ciliatis. Exemplar mo- rientem (!) accepit Dom. Gul. Anderson, sub hoc nomine, a Dom. Otto (!) ex regio horto Berolien- se (!) A. D. 1818. Mehr oder weniger fehlerhaft 222 U, Uebessicht d, neuesten botan. Literatur. sind die meisten Charaktere‘, so dafs wir night glau- ben, dals ein einziger gebraucht werden kann. ‚Wie die Nareissen vom Vf. bearbeitet sind ‚„ sieht man aus meiner eigenen Abhandlung, die den An fang dieses Bandes ausmacht. In der That sind die sieben und sechzig Arten, welche der Vf. aufführt, grolsentheils Spielärten, und lassen sich auf die fünf und zwanzig Arten zurückbringen, welche ich oben angegeben habe. Die Eintheilung der Narcis- sen in Zünfte rührt von Salisbury her, und verdient Beyfall, nur dafs mehrere derselben, als Philogyna, Schisanıhus, Corbularia on. s. f., mit andern zusam- ‚menfallen. 8.. Hortus suburbanus londinensis, or a catalogue of plante, eultivated in the neighbourhood of London; arranged according 10 2“. Linnean system: by Rob. Sweet, London ı818. 242 $. in grols Octav. Ein äufserst nützliches Unternehmen, ds, ich nicht genug rühmen kann, da mich die Benutzung. desselben während eines ganzen Jahrs in den Stand gesetzt hat, darüber zu urtheilen. Es ist nämlich ein Verzeichnils aller Gewächse, welche in den Gär- ten in und bey London gezogen werden. Jede Seite hat acht Spalten. In der ersten steht der sy- stematische Name, mit der abgekürzten Auctorität; in’der zweyten der englische Name; in der dritten die natürliche Familie nach Jassieu oder I. Brown; x 8: Sweet hortus suburb, ' 223 in der’ vierten das Vaterland; in der fünften die Zeit ‚der Einführung in die englischen Gärten; in der sechsten die Zeit des Blühens, (die Monate durch Zahlen ausgedruckt); in der siebenien der Standort im Treib - oder Gewächshause, oder im Lande, ‚und zugleich die Dauer;'und in der achten Spalte wird die beste Abbildung eitirt. » Dies alles ist mit ‘solcher Genauigkeit und Sorgfalt ansgeführt, dafs ich fast noch keinen Schreib - oder Druckfehler be- merkt habe. Daher ist es für jeden Garten - Auf- seher und Botaniker ein fast unentbehrliches Werk. Den Reichthum dieses Verzeichnisses kann man schon daraus beurtheilen, dafs 320 Eriken, 209 Mesembrianthema, 135 Proteaceen, 123 Enphor- ‚bien, 100 Aster - Arten, 83 Weiden und 134 Far- renkräuter aufgezählt werden. - 2%: b ’ Flora taurico - caucasica, aucıiore L. B. Frrdehico Mar- 'schall a Bieberstein, Aug. Ruth. Imp. Const. star. actual. tom.-3. Supplementum, continens. planıas phanerogamas, per Tauriam aique Caucasum, post edita priora volumina detectas et in prisiinas animad- versiones. Cbarcov. 1819. 654 $. in Ocrar. Eine wesentliche Bereicherung unserer Litera- ‘tur verdanken wir dem trefllichen Vf., . der nicht ‘allein seine eigenen, sondern auch Steven’s,: Wil- heilm’s, Fischer’s und der abendländischen Botani- 'ker Bemerkungen und der erstern neue Entdeckun- 'gen benutzt, um den in der Klor aufgestellten Ar- d24 Il. Uebersichtid. neuesten botan. Literatur. ten ınehr Sicherheit zu geben: Unteriandern ist es sehr wichtig und dankenswertb, dafs die'von dem "trefflichen Steven in Taurien und am Kaukasus ent deckten und gesammelten‘ Pllanzem' hier beschrie- ben sind. Denn Steven’s eigene Beschreibung in den Memoires de la soc. nat. deMoscou, tom. 3.4, gehört zu den gröfsten literarischen Seltenheiten, - da jene Schriften zum Theil in dem grofsen Brande von Moskau 1812 im September vernichtet sind, Nene Gattungen sind folgende: Arceuthobium | Ci. XXU. Cal. & duplex, exterior brevissimus bi- partitus, interior 3- 4partitus. : Cor. 0. ' "Antbe- rae 4 calyci interiori adnatae. Cal. 2 semisuperus, indivisus, apice rima pertusus. Cor.o. Caps. eval- vis monosperma. Dies ist Viscum Oxycedri Cand, Pers., eine sehr wohl begründete und von Viscum unterschiedene Gattung. Zremurus Cl. VI. Cor. 6petala, post anthesin 'involuta. Stamina impube- ra intra corollam conduplicata, eflveta longissime exserta, Stylus fecundatus reflexus. Es ist Aspho- delus altaicus Palle Hablizia Cl.V. Fam. Che- nopodearum. Cal. 5pbyllus, rotatus. Cor. o. Caps. circumscissa monosperma. Die einzige be- kannte Arı: H. tamoides, wächst im Bergwalde Metschucha am Kaukasus, hat das Ansehen von Ta- mus communis, die Blüthen von Chenopodium, die Frucht von Amarantus. Haloenemam Cl.TI Cal. & commpnis, amenti squama, proprius Zphyllus, 9, Marsch. v- Bieberst. fh-tabr: kauc. vol. 3! 22$ elausus. » Cor 0. Sem.1 calpce persistente tectum, Es ist Salicornia strobilacea Pall-und S. caspira Pall. Der Unterschied von Salicomnia liegt hauptsächlich in.dem-Blüthenstand, der ein’ walıres Kätzchen ist, Daher. fallen wit den Blüthen: auch die Schuppen des Käizchens ab, und es bleibt blofs die fadenför-- wmige, Rachis siehens >. Bey'öalieornia hingegen, wenn. die,Fruchtkelche abgefallen, ‘zeigen sich die Grübchen in den:Zweigen, wörin die Keiche salsen. Heterotriehum Cl» XIX. "Anıhodium imbricatum, inerme.. Rec. setosum. .Pappus duplex, extetior’ brevissimus.‚pilosus, interior elongatus plumosus. Es ist Serratula salsa Pall. und Saussurea: elongata . Cand, ... Zagonyckium. Cl. X. Cal. brevisamus' Sdentatus. Cor. 5petala regularis,, :Stamina‘re- ceptaculo. inserta. Stylus apice tortus.: Lomentum fsrstum, seminibus biseriatis. - Esiist AcaciaStepha= niana MB. Die Gattung gränzt weniger 'an Acacia als an. Cassia. Lagoseris Cl»XIX. . Anıhodium ca- lyeulatum. Rec. psleaceum, Papp. pilosus sessılis. Crepis nemausensis und pnrpurea MB. gehören-hier- her. Rodigia *, (Neue Entdeck. 7. 275. Jistblofs- durch Pappus stipitains verschieden. ‚Sobolewshia CWUXV..Ord. I. Sılieula pyriformis evalvis Isper-- ma. Filamenta simplicia. Sigma sessile, »Essist‘ Crambe macrocarpa MB., ‚durch Form .der Frucht und einfache Staubfäden von Crambe-unterschieden. - Sterigmostemön. Cl. XV. Oxd..2..‚Siligna artenlis Zweyıer Band, P 226 Il. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. monospermis dehiscens. Stamina longiora basi per paria connata, Dazu gehören Cheiranthus tomento- sus und torulosus MB. Tevradiclis Stev,, eine "noch unbestimmte Pflanze, .die vier ungestielte zweyklappige einsamige Kapseln trägt...Steven fand sie auf der kumanischen Steppe. Tragopyrum Cl. VIIL . Cal. zphyllus. Petala3 persistentia, circa fructum conniventia.. Sem. 1, 3quetrum,. + Polygo- num buxifolium MB.', grandiflorum WW frutescens Pall. und pungens MB. gehören dazu. ».. Unter der zaliliosen Menge neuer. und. besieh: tigter Arten bemerken wir nur die Fedien, ‚die Sal- solen, die Astragalen, welche man schwerlich ir- gendwo so gründlich. abgehandelt finden wird, „als hier. Zu Iris Güldenstädtii werden mit- Recht Iris spuria MB., ochroleuca MB., diluta MB., steno- gyna Hedout. gezogen. Zu Agrostis stolonifera Smith. gehören A. densa MB., difiusa Bess. und ver- ticillata Ville. Lira brevifolia, foliis planis brevi- bus, panicula patente, ramis primariis longissimis, valvis corollinis .basi pilosis aristam dorsalem subae- quantibus. Bey den Bädern von Narzana., Poa tristriat@,Stev., panicula contracta, .calycibus bi- "Horis acutis, corollis obtusis, gluma exteriore 3ner- yi, ligula exserta brevi. Am östlichen Kaukasus. Bromus variegatus, panicula contracta subracemo- sa, spiculis lanceolatis neryosis nudiusculis, aristis rectis gluma brevioribus, culmo vaginisque ‚nudis, 9. Marsch. v. Bieberst. fl. taur. cauc. vol, 3. 227 * Foliis subpilosis. Eben daselbst. Bromus strigosus, spica simplici gracili, spiculis alternis contiguis gla- bris, aristis divaricatis gluma longioribus. Auf den höhern Bergen von Taurien. Zsperula alpina, foliis quaternis linearibus cauleque procumbente pubescenti - scabris opacis, superioribus subaequa- libus patentibus, Horibus omnibus quadrifidis. (A, cynanchica Stev.?) Am östlichen Kaukasus. Cam. forosma ruthenica, villosa, foliis subulatis , flo- ‚zibus axillaribus glomerato 3 spicatis tomentosis, bracteis lanceolatis, radice perenni. Am nördlichen Kaukasus und in Taurien. Myosotis literalis Stev., fructibus laevibus, calycibus 5peartitis corollae tu- bum subaequantibus hirsutis, racemis multifloris zadicalibus, folis hirsutis, radice annua. Im mit- täglichen Taurien. Myosotis involucrata Stev., fructibus laevibus, caule ramosissimo prostrato, ra- cemulis glomeratis, bracteis foliaceis, pedicellis fru- etiferis cernuis. Am östlichen Kaukasus. Zitko- spermum strigosum, strigoso - hispidum, foliis lan- ceolatis acutis, spicis panicnlatis secundis, bracteis lanceolatis, corollis minimis, fructibus tubercnlatis, Im mittöglichen Taurien. Anchusa alpestris Stev., 'corollis aequalibus, calycibus hirsutissimis 5dentatis, ‚dentibus obtusiusculis, fructiferis campanulatis pen- dulis, foliis eroso - dentatis, caulibus procumben- tibus, Am östlichen Kaukasus. Cynoglossum ho- ‚losericeum Stey., calycibus corollae tubum’aequan- RB 2 PT. 2:8 II Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. übus, Irnctiferss horizontalibus, foliis lanceolatis candido - holosericeis. Eben das. Dem C. cheiri- folium sehr verwandt, aber mit zugespitzten Blät- tern, kürzern Corollen und grölsern Samen. An- drosace albana Stev., pubescens, foliis spathula- tis incisis, umbella capitata. Auf der Alpe Scha- dagh. Campanula Stevenii, foliis glabris crena- tis, caulinis lanceolato - linearibus, radicalibus ova- bus, caule ascendente simplicissimo unifloro.. Am östlichen Kaukasus. Camp. ossetica, capsulıs ob- tectis, foliis cordatis duplicato - serratis petiolatis glabris, caule simplici racemoso, calycibus glabris, lacıniis denticulatis. Auf der Alpe Kaischaur. Camp. armena Stev., capsulis obtectis, foliis peA tiolatis cordatis acuminatis inciso - serratis pubescen- tibus subtus tomentosis, caulibus virgatis, ramulis axillaribus paucifloris. In Felsriizen am Kaukasus. Camp, ciliata Stev., capsulis obtettis, folis ob- longis basi latioribus crenatis ciliatis, calyce hispido. Auf den Alpen des Kaukasus. Camp. dasyantha, capsulis obtectis, foliis pubescentibus crenatis, pri- migenis spathulatis, ceteris lineari - lanceolatis acu« tis, calyce hirsuto, corollae limbo margine pilosis- simo. Im östlichen Sibirien. Ferbascum gossypi. num, folüis decurrentibus crenulatis supra viridibus sublanatis, subtus lana floccosa niveis, racemis sim- plicibus caudatis, pedicellis fasciculatis calyce sub- brevioribus. InIberien. Verb. gnaphalodes,'folüis 9. Marsch. v. Bieberst, fl. taur. cauc. vol. 3. 229 ‚oblongis acutis crenatis ang viridibus sublanatis, subtus lana floccosa niveis, superioribus sessilibus, racemis simplicibus caudatis, pedicellis fasciculatis calyce subbrevioribus. Im minäglichen Tavrien, Evonymus nanus? Stev., eine zweifelhafte Pflanze, von dem Ansehen des Cneorum tricoccon, mit vier» theiligen Blüthen und vier Staubfäden. Aus der kabardinischen Steppe. Ribes caucasicum Sıew, inerme, racemis nutantibus, floribus glabris, folüs cordatis acute 3- 5lobis inaegualiter argnte dupli- cato - serralis, supra pilosiusculis,, subtus villoso - tomentosis, Eben daselbst. Fiola suwavis, acaulis odorata stolonifera, fSoliis pnbescentibus, primige- nis reniformwibus, calycibus obtusis, petalis duobus superioribus'oblongis obtusis infimo emarginato sub» duplo angustioribus. In der Ukraine und bey Char- kow. Hat gıölsere, blassere Biumen als V. odo- rata, der sie an \Woblgeruch nicht nachsteht. Fio- la oreades, (warum nicht Oreas? ) caule triquetro äbbreviato, foliis oblongo - ellipticis crenatis in pe- tiolum attenuatis, 'stipulis pinnatihdis, laciniis ‚ob- tusis, calcare longitudine calycis acuti. Auf der Höhe der Gebirge Tauriens. Dazu die ähnliche V. altaica Pall., wozu hier Viola acaulis Gmel. sib. 4. P- 99. gerechnet wird. Aber wir haben diese auch im Bot. mag. 1776. und im Bot. reg. 54. (Neue Entdeck. I. 330.):. Gentiana umbeilata, corolla ‚quinquehda subcampanulata fauce nuda, peduncu« 235 IL Uebersicht d. neuesten botan. Literatür. lis terminalibus umbellatis, calyce'zpartito, segmen» tis lanceolatis corollae tubum superantibus, foliis ovato - oblongis obtusiusculis.: Vom Kaukasus; Der Gent. aurea sehr älinlich. Gentiana'humilis Stev., corollis quinquehidis infundibuliformibus, foliis cartilagineo - marginatis, calycis ıhecapodio brevioris dentibus rectis, caule basi'ramosissimo, ramis subsimplitibus, floribus terminalibus solirariis, Am Beschtau, Wenn der Vf. von seinem Penceda num alsaticum sagt, die Frucht sey von der Frucht. der Cnidien gänzlich verschiedeny so hat er wahr. scheinlich das Selinum alsaticom Vill., mit weißer Blüthe,, vor sich gehabt, welches ich’ als Selinum venetum aufgestellt habe. Denn Cnidium alsaticum har gerade solche Früchte, wie Cn. Silaus. ' Criths mum' mediterraneum nennt der Vf. die Arhamanta denndata Fisch. aus Sarepta, die ich (Schult.syst. veg: 6: 605.) als Angelica Fischeri aufgeführt habe: Coriandrum testiculetum MB. wird unter dem Na. men'Bifora radians von der gleichnamigen‘ Linne*- schen Pflanze unterschieden. Bey jener sind die Bläthen strahlend und 'die Pistille verlängern sich, ‘bey dieser sind die Blüthen gleichlörmig und’ die Pi- stille sehr kurz. Galanıhus nivalis MB. wird, nach Fischer’s Bemerkung, als neue Art, G. plicatus, aufgeführt und durch gelsltete Bläuter, wie durch eine Blüthenscheide, die länger als der Blüthenstiel ist, (unterschieden. ' Dazu gehören Leucoium bul- 9..Marscli. v. Bieberst. A,taur. cauc. vol. 3, 231 bosum. praecox Clus. hist. 1.169. und, Lenc. bulbo- sum II. ‚Tabern. 1005... Lllium,, rupestre ‚Stev., caule teretifolio umbellifero,. ‚pedicellis subaequali- bus, petalis ovatis conniventibus longitudine stami- num simplicium, stylo staminibus longiori, spaibae valva, altera longissima. Im mittäglichen Taurien, Ornitkogalum. chlorantkhum ,. scapo folioso pauci- floro, foliis slternis, inferioribus filiformibus, sur perioribus. lineari - lanceolatis, . pedunculis glabris, petalis obtusis inaequalibus. Am nördlichen Kauka- sus. „dsphodelus tenuior,, eaule superme, nude, foliis subulato - iriquetzis striatis, racemo laxo, bra- eteis,flore brevioribus. Am nördlichen Kaukasus. Convallaria polyantkema, folis alternis amplexi- caulibus elliptico - lanceolatis acutis: subtus puber. scentibus, caule tereti, peduncelis axillaribus multi- floris, pedicellis longitudine Horis. Am nördlichen Kaukasus. Fronkenia mollis Siev., villosa,-ramis Horiferis alternis paniculatis,, floribus alternis, axilla- ribus pedicellatis, foliis. ovato - lanceolatis: acutis. Am Ausfiufs des Kur. Peplis alternifolia, loribus axillaribus solitarüs, foliis petiolatis lineazi » spatlu- latis alternis. . Bey Sarepta. Cucubalus lacerus Stev.,. petalis multifidis,_ calycibus campapulatis, foliis spathulato - ovatis,. caule ascendentg, <, Am östlichen Kaukasus, auf Schiefergerölle, ,, Säleze caespitosa Stey., glabra,. caulibus simplieissimis elongatis, panicula subcapitata, ‚petalis;bilidis, ca- 333° II. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur.’ Iycibus dlavatisttomentosis, foliis subulatis carnosis. Am östlichen Kaukasus. Sedum iberieum Stev., foliis cuneiformi - obovatis repando - crenatis petio- latis margine scabris, cyma foliosa dichotoma ,' flo- ribus subsessilibus, petalis sabulatis. Im nördlichen Iberien. 'Sed. sempervivoides Fisch., foliis spathu- lato » ovatis 'acutis integerrimis pubescentibus con- fertis, corymbo bemisphaerico. ' In Iberien.“ Sed, roseum Stev., foliisı oppositis spathulato“- obovatis carnosis, caulibus ramosissimis laxis repentbus gla- bris, ‚cymis terminalibus. Am östlichen Kaukasus. Sed.ıtenellum, Tolis oblongis obtusis teretiusculis basi’solutis sparsis, caulibus ascendentibus simpli- &ibus ‚ corymbo simplici paucifloro, petalis lanceo- lato - subulatis cealyce duplo longioribus. "An den kaukasischen Pforten. Cerastium elongatum Wilh,, caule- erecto ' dichotomo, ramis elongatis, Tfoliis caulinis lanceolatis glabris margine scabris, petälis Iongitudine calycis glabri, capsulis pedicello pube- scente brevioribus, denticulis revolutis. Am Kauka- sus. Cerast. nemorale, caule erecto superne dicho- toimo,foliis caulinis lanceolatis acutis hirsutis, pe- talis lonyitudine calycis, capsulis patentibus pedi- cello brevioribus, calyce hirsutolongioribus, den- tieulis/revolutis. Am nördlichen Kaukasus. Eu- phorbia condensata Fisch., umbella capitato - glo- merata, foliis subulatis confertis sursum imbricatis, involucris lineari - lanceolatis, involucellis cordato - 9. Marsch. v.Bieberst, Ihrtahır. Cauc- vol. 3 233 Ovatis mucronatis, 'capsulis "glabris. ‚ ‚Bey- Tiflis, Enph. tristis Bess., umbella- 5fida dichowoma,, fo- liis oblongo - ellipticis glabris, involuc«:lis: lato- cordatis, segmentis calyeinis lunatis, capsulis gla- bris. Bey Saratow und in Podolien. Aose oxy- acantha, gerwinibus globosis glabris, pedunculis villoso - glandulosis, caule aculeis confertis setaceis, basi orbiculato - elliptica, petiolis acnleatis, folio- lis- obtusiusculis simpliciter 'serratis glabris, pedun« culis fructus reftexo - patulis, caiycinis segmentis indivisis. In Sibirien, ' Rosz zberica Stev., ıgermi- nibus ovatis pedunculisque glabris seiulisve perpau- eis hispidulis, aculeis canlinis sparsis basi dilatatis aduncis, petiolis glandulosis aculeatis, foliolis lato» ovatis glanduloso - biserratis utrinque glandulosis. Im westlichen Iberien. Aosa Klukii Bess;, germi- nibus ovatis pedunculisyue 'glabris, aculeiscaulinis raris basi dilatatis compressis recurvis, 'petiolis 'glan- duloso - viliosis aculeatis, foliolis lato » ovatis glan- dulosö - biserratis, supra sabvillosis subtus glandu- loso - scabris, Noribus subcorymbosis. (R. rubigi- nosa ‘Wahlenb. carp.) In Taurien und Podolien. Rosa Jundzillii Bess., 'germinibus ‚ovatis 'basi pe- dunculisqne hispidis, aculeis’caulinis-raris basi dila- tatis cOmpressis recurviusculis, petiolis glanduloso-+ villosis aculeatis, foliolis ovatis argute glanduloso- biserratis subtus glaudescentibus subvillosis , venis glandulosis, floribus subcorymbosis. In:'Faurien 234 I. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. _ und am Kaukasus. Rosa zitidula Bess;, ‚germini- bus'ovatis basi pedunculisque:hispidulis, aculeis cau- linis' sparsis validis, compressis recuryis, . petiolis glanduloso = villosis aculeatis, foliolis elliptico- ova- tis acutis argnte-biserratis glabriusculis utrinque con- cöloribus, floribus solitariis. : In Tanrien, » Rosa sazxatilis Stev., ‚ germinibus „ovatis ‚peduneulisque - undique hispidis, aculeis caulinissparsis validis com- pressis recurvis, petiolis. villoso - glandulosis: acu- leatis, folielis ovatis 'inaequaliter argute «serratis utringue glabriusculis subtus pallidioribus, Horibus subeorymbosis. In Taurien. Rosa calyeina s.gexe minibus 'ovatis pedunculisque 'glabris ‚ aculeis can- linis raris compressis recurvis, petiolis glabriusculis aculeatis; foliolis ovatis acutiusculis subsimpliciter serratis utringue gleberrimis, 'Boribus corymbosis, segmentis calycinis dilatatis subbipinnatihdis. Bey Odessa, Rosa leucantha, germinibus oyatis, basi pedunculisque hispidis, aculeis caulinis recurvis, petiolis glandulosis costague folioli imparis aculea- tis, Soliolis argute biserratis, glabriusculis, foribus corymbasis. ;Am ossetischen Kaukasus. Potentil. da: umbrosa Stev., folüs.radicalibus palmatis quina- is subpilosis, foliolis obovato - gblongis obtuse ‚ser- ratis‘, ‚petalis „obcordatis calycem excedentibns, caulibus 'erectiusonlis basi nudis. An ‚schattigen Stellen des südlichen Tauriens. Papaver laevigar tim, capsulis oblongis- cal yeibusque glabris,. eaule Kr) 9. Marsch. v. Bieberst. Buitaur.'caue, vol. j. 23 3 mul:ifioro setis rarissimis bispidiusculo,,.. foliis pin- natihdis incisis subpilosis. Bey Odessa.| Pap. are- adrium , capsulis obiongis glabris, calyeibes-hispi« dis, folüs bipinnatiädis, ‚Jacinulis linearibus, caulis multifloriv setis patulis, pedunculorum appressis, fsuctiferorum raris caducis. Im Triebsand am Te- rck. Siuga oblongate, foliis oblongo-- ellipticis obtusiusculis irtegerrimis, calycibus sulitarlis oppo- sitis subrotundo - ovatis corollae tubo triplo.bre, 'vipribus 5 caulibus ramosis ascendentibes. (A. sa- licifolia Stev.) Am: Kur. ı. Nepeta supina Stev,, verticillis:subsessilibus approximatis, bracteis subu- latis calycem subaequantibus, foliis subcordatis ses: silibus' villosis, caule decumbente, ı Am ‚östlichen Kaukasus. Betonica nrivea Stev,, verticillis. basi foliatis, summis approximatis, feliis lineari - oblon- gis villosis subtus niveo « tomentosis, . Am östlichen Kaukasus. Eine der schönsten Pflanzen, mit rosen- rother oder auch blalsgelber Blume. :ZAymus odo- ratissimus, loribus capitatis, calycis labio, superio- ri ovato -ılanceolato, dentibus inaequalibus, late- ralibus subulatis, -medio maiori lanceolato, fo.is linearibus obtusis ciliatis glabriusculis: An der un- tern Wolga im Triebsand; auch am Bog., Drecor eephalum botryoides Stev.; Horibus spicato - capi- tatis, bracteis calyce subbrevioribus, inferioribus oblongo - euneiformibhs ‚tridentatis ,.superioribus indivisis mucronetis, lolüs subrotinndis pianatiida, 236 ‚Il. Uebersicht d. neuesten botan. Literator. erenatis utrinque tomentosis. Am östlichen Kauka- sus... Man könnte es als grölsere Abart von Drac, origanoides ansehen. _ Pedicularis Wilhelmsiana Fisch.,. caule simplici Janato: inira spicam foliosam subnudo, foliis radicalibus pinnatis,: pinnis ovatis pinnatihdis denticulatis , calycibus lanatis, dentibus subulatis nudiusculis, coroilae galea obtusissima. Am Beschtau. Zsatis iberica Stev., siliculis lineari=- cuneatis basi marginegne villoso - canis,. foliis pilo- sis, calyce corolla breviori. Bey Tiflis. Drada eri, carfolia Stev., foliis linearibus acutiusculis carinatis ciliatis rosaceo - congestis, scapo racemoque. glar berrimis, silieulis glabris oblongo - ellipticis stylo longioribus. . Am östlichen Kaukasus. . Draba bru niaefolia Stev., foliis linearibus acutiusculis carina- tis ciliatis FOsaceo - congestis, scapo racemoque vil» losis, siliculis ovalibus incano - villosis stylo longio- ribus.. . Eben daselbst. Draba mollissima Stev., foliis oblongis oktusis utrinque lanuginoso =» villosis rosaceo - congestis, scapo pedicellisque glabris flore longioribus, calycibus pilosiusculis, silieulis lanceolatis glabris stylo longioribus. Eben daselbst. Draba. incomta Sıev., foliis lanceolatis obtusiuscen- lis undique villoso - canis, scapo racemisque villo- sis, pedicellis flore brevioribus, siliculis oblongo- elliptieis incanis siylo longioribus. Eben daselbst, Alyssum parviflorum Fisch., caulibus herbaceis erectiusculis,. foliis -Janceolatis hirsutis, siliculis or= + x | 9: Marsch. v. Bieberst. fl. taur. cauc. vol. 3. 237 biculatis hirsutis. In Taurien. 4. brachystachyon, caulibus herbaceis diffusis, 'foliis lineari - lanceola* tis incanis, siliculis ellipticis piloso - canis, Im süd« lichen Taurien. Arabis mollis Stev.; folüis corda- to - subrotundis, radicalibus longe petiolatis grosse crenatis, caulinis amplexicaulibus inciso - serratis cauleque ascendente pubescentibus,. Am östlichen Kaukasus. Arabis toxophylla, foliis oblongis in- cano - pubescentibus, infimis basi attennatis subsi- nuato » dentafis, superioribus Sagittato - lanceola- tis integerrimis sessilibus, caulibus erectis patulo - ramosis, siliquis patentibus. An der Wolga und dem Dniester. Erodium fumarioides Stev., pe- duncnlis multifloris foliisque interrupte pinnatis pt- bescentibus, pinnis pinnatifidis, laciniis incisis’ob» tusis, petalis emarginatis calyce villoso sabmutico duplo longioribus, caule simplici prostrato. : Am östlichen Kaukasus. Genist@ depressa, inermis, foliis simplicibus lanceolatis acutis appresso - pilo= sis, pedunculis axillaribus brevibus, corollis glabris, caulibus decumbentibus, ramis floriferis triquetris ascendentibus. Im südlichen Taurien. Orobus för« mosus Stev., foliis coniugatis petiolatis venosis gla- berrimis, pedunculis unifloris. (Pisum Ochrus Habl. apud S. G. Gmel. it. 4. p. 171.) Am östlichen Kaukasus. Orodus aurantius Stev., foliis subquin- ‚queiugis ovatis acutis, calycis dentibus quatuor bre- vissimis, germine intra calycem pedicellato.'' Im 2353 U ‚Uebersicht d. neuesten botan. Literatur, westlichen’ Iberien. Steht dem O. crocens Desf. (ann. "du mus. 12. 1.9.) am nächsten, ‘doch hat dieser fast gleichfö:mige lang zugespitzte Kelchzähne, ‚Orodus 'eyareus Stev., folüis biiugis laneeolato - subulatis, foliolis approximatis, stipulis semisagitta- tis, caule simplici, calyce petalorum unguibus bre- wiori.'' 'Bey' Narzana. Lathyrus roseus Stev., Pe- dunenlis subbifloris, cirrhis ‚diphyllis brevissimis, $oliolis ovato - subrotundis, internodiis nudis. "In Iberien. Ficia purpurea Stev., pedunculis suboctö» floris folio longioribus, Tacemis confertis, calyeie bus villosis, dentibus tubo multo brevioribus, "su- perioribus obsoletis, stipulis semisagittatis snbinte- gerrimis, foliolis ovalibus mucronatis villosis, cirrhis subsimplicibus. Am östlichen Kaukasus. Ficia al- pestris Stev., pedunculis subsexlloris folio longiori- bus, racemis confertis, calycibus villosis, dentibns tubo multo brevioribus ‚ superioribus obsoletis, sti-. pulis semisagittatis integerrimis, foliolis elliptico- obovatis mucronulatis villosis, cirrhis subtrihidis con- tortis. © Am Schadagh. Ficia cinerea'Stev., pe- ‚Aunculis 'subbifloris folio brevioribus, foliolis linea- ‚di-ellipticis obtusis villoso - canis, cirrhis brevissi- ‚mis, stipulis bipartitis elongato - snbdentatis. Bey Tiflis. vEytisus polytrichus, pedunculis laterahbus subgeminis; calyce brevioribus, pilis elongatis patu- lis undique' birsutissimis, caulibus declinatis,' folio- dis obovato - ellipticis, leguminibus hirsutis, * Im 13 96 9. Marsch. v. Bieberst. fl, taur. cauc. vol. 3. 239 südlichen Taurien. Robiniaimollis, peduncnlis; sim- ‚plicibus'calycibusque pubescentibus, foliolis quater- natis;ubpetiolatistomentoso- canis mucronato-spi- nosis, leguminibus sericeo - villosis. In Podolien,.bey ‚Odessa und am nördlichen Kaukasus. ‚Hippocrepis diearpa, lomentis geminisy\,isthmis barbatis, , lobis eiliatis, pedunculis folio: brevioribus. Im südlichen ‚Taurien... Phaca, brachytropis Stev., caulescens ‚ascendens glabriuseula, floribns racemosis, carina alis breviore. Am Schadagh. Lsirogalus lasioglot: tis Stev., caulescens ascendens pilis prostratis in- canus, capitulis axillaribuslonge pedunculatis, ca- dycibus incumbenti - pilosis, dentibus tvbo breviori- ‚bus, vexillo elongato emarginato, leguminibus sub- globoso - ovatis acutis lJanatis. Bey Narzana. Zstra- galus reticulatus, caulescens diffusus glaber , folio- lis;cuneatis emarginatis, pedunculis subquinquello- ris folio. brevioribus, leguminibus, hamatis subula- ‚tisı reticulato - venosis. ‘Bey Sarepta. .ı Sstr.. cor- niculatus, caulescens procumbens suffruticosus, fo- liolis linearibus piloso - canis, pedunculis folio lon- ‚gioribus paucilloris, foribus subumbellatis, legumi- nibus. subulato - triquetris subarcuatis patentissimis. ‚Bey Odessa und in ‚Podolien. .. Trifolium. coeru- ‚lescens, spicis ovatis sericeo - villosis apbyllis , fo- liolis subrotundo - rhombeis villosis stipulisque 'se- miovato,-subnlatis dentatis,-calycis.dentibus subae- qualibus alas subaequantibus, . In der Steppe zwi- * “ 249 1. (Webersicht d. neuesten bötan. Literatur; schen.dem Terek und'Kuma. Trifolium erinaceum, spicisoblongis-pilosis,apbyllis,: folielisıcugen His ’emar- ginatis ‚subintegerrimis: villosis;; stipulis laneeolato-- ee euspidatis ,...calyeis; dentibus subaequalibus ıtnbo psullo longioribus, caule-ereeto ramoso; »Von:Wil- heims in.Iberien gefunden. Trigonella tennis Fisch,, leguminibus - subquaternis |arcuatis' erectis, «pedun- culo mutico,: florifero folinm: subaequantey, folioks cuneatis striatis serrulatis, ‚stipulis- rectisu\.Bey‘Ti- flis., Trigonella flexuosa Fisch., leguminibus sub- senis arcuatis erectiusculis fexuoso = ıtorulosis,' pe duneplo mutico, Llorifero: foliam superanteyfolios lis cuneatis striatis serrulatis, stipulis -rectis.“ Eben daselbst. Trigonella eallieeras Fisch., legumisi- bus pedunculatis congestis declinatis falcatissulca» tis: stylo acuminatis, pedunculo aristato folium su- perante. Eben daselbst. Medicago brachycarpa Fisch., capitulis axillaribus sessilibus, leguminibus semiorbiculatis acutis lineatis monospermis. ‘Eben daselbst. :Scorzonera mollis, foliis lineari - subu- latis carinatis lanvginoso - villosis, iunioribus mar | gine‘undulato - crispis, caule brevissimo folioso, pedunculis elongatis apice incrassatis subeorymbosis ealycibusque lannginoso - villosis. In Taurien und an der Wolga. Prenanthes deltoidea, ealycibus suboctofloris, foliis runcinato - pinnatifidis ‚dentatis subtus villosis,.lobo terminali maximo triangularj, floribus panicnlatis, In Iberien. ZLeontodon glau- > ’ gu; Marsch. v. Bieberst.-Ästaur. cauc. vol. 3, 2yı cescens, calyce exteriori patulo, squamis ovato- danceolatis,. interioris sub apice appendiculatis, fo- liis-runeinato - pinnatihidis subdentatis glabris , lobis lineari - lanceolatis subfalcatis distantibus. Am ’nörd. lichen Kaukasus und an der niedern'Wolga.. Zeon- todon caucasicus Stev., calyce exteriori laxo, squa- mis;ovatis marginatis, foliis'runcinato - pinnatihdis, laciniis retrorsum subimbricatis.» Am Terek.: Zeon- todon alpinus Stev., calyce ‚exteriori erecto ‚'squa- mis lanceolatis, scapo unifloro, foliis lanceolatis obtusis: subdentatis glabris. Auf dem Schadagh. Cirsium dealbatum, foliis amplexicaulibus cordatis acuminatis serratis ciliato -'spinosis, supra nudiuscu- lis subtus niveo - tomentosis, pedunculis longissi- mis unilloris, calycibus globosis glabriusculis, squa. mis appressis subinermibus. Am nördlichen Kau- kasus; bey Narzana. Artemisia peduncularisStev,, caule herbaceo simplicissimo, foliis albo - sericeis acutis, inferioribus palmato - multifidis, summis simplicibus, pedunculis axillaribus subunilloris' nu- dis folio longioribus. Am östlichen Kaukasus. Ar- temisia furcata, foliis incanis, radicalibus palmato- 3- 5partitis petiolatis, laciniis linearibus, caulinis sim- plicibus, floribus axillaribus solitariis nutantibus, pe» dicellis‘calyce globoso lanato brevioribus. Aus Sibis zien. Äster roseusStev., suffruticosus basi ramosissi- mus, foliis linearibus sessilibus integerrimis impuncta- Zweyter Band... ind EUPERr € I: er ” EN 242 I. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. tis‘glabriuscalis, “pedunculis terminalibus unifloris, calycibus discum aeqvantibus. Auf dem Schadagb. Pyrethrum leptophyllum Stev., foliis pubescenti- bus bipinnatis, 'pinnulis subbipinnatifidis, *lacinulis brevissimis, acutiusculis, panicula paucifiora subeo- rynbosa. Am östlichen Kaukasus. Centzurea de- elinatae, calycibus ciliatis subbracteatis, foliis utrin- que tomentoso - lanatis dissectis, laciniis'Ovatis un- dulatis, foliorum inferiorum inoo - lobatis, "cau- libus lanatis declinatis unifloris. " (‚Gent.' Cineräria MB.) Centaurea leucophylla, 'calyäbus ciliatis, foliis dissectis supra villosis subtas albo - tomentosis, laciniis ellipticis: subdentatis, foliorum inferiorum -inciso - lobatis, cablibus tomentosis rectiusculis uni- floris,. pedunculo elongaro subnudo,. «Am nördli- chen Kaukasus. Orchis formosa, ratlice testicula- ta, Jlabello trilobo, Teterälibus brevibus repando- undulatis, medio elongato lineari - spathulato emar- 'ginato, petalis cönniventibus, interioribus 'erosis, ‚germine cornu excedenie, Bey Derbent. Carex atro - fusca Stev., 'spica androgyna terminali basi mascula, femineis ternis ovatis sessilibus congestis, stigmatibus tribus, fructibus subrotundis compresso - iriquetris, rostro brevissimo bifido, squamam lan- ceolatam äcutiusculam aequantibus. Am östlichen Kaukasus. Ist nicht mit GC, atrofusca Schk, (ustula- ta Wahlenb.) zu verwechseln. * Carex caucasica Stev., spica androgyna terminali basi mascula, 'fe- » 4 ‘ 9 Marsch. v. Bieberst. fl. tanr. cauc, vo!. % 243 mineis guaternis pedunculatis, infima remota, sti- ‚gmatibus tribus, fructibus ‚ellipticis compressis, ro- ‚stro bifido, syuamam lanceolatam acaminatam lon- gitudine aequentibus triplo latieribus. Auf dem Schadagh: Carex tristis, spicis masculis subgemi- nis, ‚altera isubsessili basi subfeminea, androgynis duabus apice masculis . pedunculatis approximatis, siigmatibus tribus, capsulis;lanceolatis acutis biden- tatis margine hispidis squama obtusa paullo longio- ribus. Eben daselbst. Carex chlorosiachys Stev., spica mascula solitaria, femineis ternis exserte pe- dunenulatis, stigmatibus tribus, fruciibus lanceolato - triquetris, apice membranaceo subbilobo, squama ovata obtusissima membranaceo - marginata longio- ribus. Eben daselbst. Aufserdem kommen eine Menge der interessan- testen Bemerkungen vor. , Steven fand Melonen am niedern Kur wild. Pinus halepensis MB. ist P. La- .ricio Dubam. Rhus obseurum MB, ist Iuglans pte- rocarpa Mx. (Wie kam Michaux dazu, diese Arı in der nordamericanischen Flor aufzuiühren?) 10. Plantarum rariorum Siciliae minus cornitarum pueillus 5 H primus, aucı. Vinc. Tineo (prof. Panoım.). Panormı Er 1817. 22 5. in Ocıav. Es sind zwanzig Pflanzen, die hier beschrieben werden, ‘ohne dafs die specifische Differenz genau angegeben würde. 1. Bromus tenuis (Br. rubens?). Q2 244 | 1. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. 2, Br. pentastachys (Br. lanceolatus?).. 3.. Ziole parvula. (ist V. rothomagensis Tbuill.). 4 4- Daueus sieulus (D. Carota var.). 5. Rhus Thezera (Rh. pentapbylla Desf.). 6. AA. zizyphina (Rh. oxy- acanthoides Mx.). 7. Zllium siculum Ucr. 8. Jre- neria Bartolotti. 9. Iberis Pruiti. 10. Alyssum nebrodense (Grundz. Taf. 7. Fig. 5—7.). ı1. Za- watera ‚agrigentina (L. flava Desfont.). 12. La- watera sieula. 13. Trifolium flavescens. 14. Tr. Cupani. (Dem Tr. fragiferum äulserst äbnlich, von Bivona Tr. alatum genannt.) 15. Tr. Gussoni. (In den! nov. prov. beschrieben. . Steht zwischen Tr. agrarium und campestre.) 16. Medicago mus ricoleptis. 17. Seriola glauca, 18. Seriola.albi- cans. 19. Seriola rubescens, 20. Carduus Gi- gas Ucr. II: Florae romanae prodtomus, 'exhibens centurias XII plan- tarum circa Romam et in cisapenninis pontificiae di- tionis provinciis sponte nascentium, sexuali systemate digestas, auctoribus Anton. Sebastieni et Ern. Mauri. Rom. 1818. XV und 35: $. in Octav. Mit 10 Kupfer- ıafeln. Weder blofs auf das Gebiet der Stadt Rom be- schränkt, noch auf alle päpstliche Staaten ausge- dehnt ist der Umfang dieser Flor; sondern ausge- schlossen sind die Legationen diesseit des Apennins, Macerata, Ancona, Urbino, Ravenna ‚ Bologna und Ferrara, Die Gränzen also sind der Apennin, 11. Sebastiani lora romana, 245 Neapel, das Meer und Toscana. Was innerhalb dieser Gränzen liegt, ist ein gebirgiger, zum Theil vulcanischer Boden, bier und da waldig, wegen seiner Lage unter dem 42°, und weil er von Nord. winden durch Waldgebirge geschützt ist, heifs und trocken. Der Meerstrand ist sumpfig, gegen Süd- ‚osten die verderblichen pontinischen Sümpfe. Die Tiber fast der einzige bedeutende Flufs; auch des- sen Ufer schroff und arm an Wiesen, ausgenommen an den Abhängen des Apennins. Beträchtliche Seen giebt es: den Albaner, den von Bolsina, Bracciano und Perugia. Die Gebirgsarten scheinen gröfsten- theils Kalk, Lava, Breccie, Marmor und nur auf dem Apennin Gneus und Granit zu seyn. Die Flor einer solchen Gegend muls sehr interessant seyn, und der Vf., Prof. inRom, hat mit grolser Sorg- falt die phanerogamischen Pflanzen dieser Gegenden aufgezählt, bey der Synonymie besonders auf die Floren der Nachbarstaaten, Toscana und Neapel, Rücksicht genommen, und: die Standörter genau angegeben. Ich will auszeichnen, was besonders interessant erschienen. Trichonema Bulbocodium Gawl. heifst hier nach Maratti, Romulea. Es wer- den zwey Arten daraus gebildet: Romul. Bulboco- dium und Romul. Columnae (Column. ecphr. I. 327.), welche letztere sich durch das kürzere Pistill als die Staubfäden unterscheidet. Schoenus Savii (Sch. filiformis Sav. bot. etr. 2. p. 19.) ist von Sch. seta- 246 1. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. ceus durch semina tuberculata ausgezeichnet. Po- lypogon monspeliensis heifst ‘hier Santia plumosa' Sav. Sium siculum steht als Brignolia pastinacaefolia . Bertol., Festuca ciliata Link, als Bromus barbatus, der auch abgebildet ist. Epilobium lanceolatum des Vfs. ist von E. parvillorum Smith. (pubescens des Vfs.) blofs durch geringere Behaarung unterschie- den, was aber, weil der Standort es ändert, nicht wesentlich ist. Polygonum flagellare Bertol. kommt hier zuerst vor. Der specihische Charakter ist: P. flortbus axillaribus subquaternis, peduncnlis flore longioribus, foliis lanceolato - linearibus, ochreis _ ‚ laceris, caule suffruticoso prostrato. Es wächst auf Pozzolan - Erde, und ist P. maius Bocc. mus. t. 58. sSülene trinervia des Vfs. ist eine gut unter- schiedene Art. S. foliis trinerviis lanceolatis basi ciliatis, racemis secundis, calycibus clavatis hispi- dis. Es gränzt diese Art an 5. vespertina Retz. ‚ bi- partita Desfont. und sericea All. Cerastium cam- panulatum Viv. Sebast, (Cer. praecox Tenor.), ascendens diffusum villosum, folis radicalibus spa- thulatis, caulinis oblongis, panicula dichotoma, petalis semibihdis calyce duplo longioribus, capsulis obiongis. Vieia tricolor Sebast., pedunculis triflo- ris brevissimis, foliolis oblongo - ellipticis sericeo- villosis, stipulis superioribus ovatis integris colora-_ tis, leguminibus reflexis glabris eiliatis. Der Kelch ist purpurroih, der Wimpel grünlich, die Segel 11. Sebastiani Hora romana.. |, 247 braun. Trifolium latinum Sebast., canle subere- ‚eto diebotomo, foliolis lanceolato - acuminatis, sti- pulis nervosis pilosis acuminatis, capitulis pedun- eulatis ovalibus, dentibus calycinis triangulo - subu- latis ciliatis, inferiori tubo corollae breviori. Tri- folium Sebastiani Sav., vexillis dellexis, spicis ca- pitatis, floribus laxiusculis, calycibus glabris apice piliferis, foliolis ovalibus denticulatis, stipulis apice pilosis, caule ramoso, diffuso. Eine zwar mit Tr. campestre verwandte, aber ausgezeichnete Art. Me- dicago sphaerocarpa Bertol., pedunculis multiflo- ris, leguminibus globosis, anfractibus arctissime ap- pressis, aculeolis brevibus biseriato - convergenti- bus, stipnlis Jaciniatis, foliolis rhombeo - obovatis argute serrulatis. Hieracium sabinum Sebast. ist nicht wohl von H. cymosum zu unterscheiden, WO«- von auch der Vi, die Unterschiede nicht angieht. Centaurea napifolia L. ist der Cyanus erucaefolia Barr. tab, 504., den Linne zur lacea di Candia Zanon. t. 42. 43. zog, und der letztern Pilanze den Namen Centaurea romana gab, wobey als Stand- ort Campania romana genannt wird. Der Vf. - zeigt, dals Zanoni’s Pflanze aus Candia nicht mit Barrelier’s einerley, dafs die letztere wirklich die C. napifolia ist, und. dafs daher Zanoni’s Pllanze, da sie nicht im römischen Gebiet, vielleicht gar nicht in Italien wächst, mit dem Namen C. Zanorii zu belegen ist. Orchis romana Sebast. ist OÖ. bra- 348 II. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. cteata’Tenor. (nicht Willd.). Zeileborine longi: peräla des"Vfs. ist’ von Serapias cordigera vorzüg- lich durch die langen Bracteen und durch die ver- längerte Aehre unterschieden. ar: 12. Cyperaceae et gramineae siculae, auctore D. Car. Bori- ne Presl: Prag. 1820. 58 $. in Octav. ' Die von der Natur vorzüglich reich äusgestatie- te Insel ist seit dem Frieden von mehrern»deutschen Naturforschern besucht worden, und: die'Pflanzen- kenner Siciliens haben ebenfalls mit gröfserm Eifer ‚die Schätze ihres Vaterlandes zu "untersuchen und zu würdigen angefangen. Herr Doctor Presl liefert nun hier die Frucht seines halbjährigen Aufenthalts in Sicilien, eine Untersuchung der Cyperoiden und Gräser, welche er gefunden, wobey er überall auf die neuesten Bereicherungen und Ansichten in der Agrostographie Rücksicht nimmt. Er sucht die spe- cihschen Differenzen zu verbessern und die Synony- „mieen zu berichtigen. ‚Unter den Caricinen ist uns gleich zuerst Carex Linkii Willd. aufgefallen, de- ren Differenz jedoch in Bertolon. amoen. p. 83. ooweit. kürzer und ausdrucksvoller angegeben ist. Herr Pr. sagt nämlich: fructus horizontali.- paten- tes. «Das mögen sie bey einem und dem andern Exemplar seyn, Bertoloni: und ich haben sie immer nur vals serecto - patulos gefunden; aber dals. die - „ Sehuppen: braun gerändert sind, wie: es Bertoloni 12. Preslgram.sieula. ...0 v7 249% auch in.der Beschreibung. angiebt,.. hätte müssen. er- wähnt ‚werden. ‚Als; Synonym, wird zwar-sehr rich- tig C. :gynomane ‚Bertol. angegeben,» abersauch C. tuberosa Pers. syn. 2.1536w\und C. nemorosa Mi- chel. nov. gen. t. 33. £. 2. gehören hierher. Bey C. schoenoides Host. wird die gleichnamige Des- fontaine’sche Art citirt. Ein Jahr früher als Host benannte Desfontaines einen.Carex so, dem er eine ‚capsula: laevissima giebt, dagegen ist bey.der Hosı'- schen Art die Kapel ‘gestreift und zweygezähnt. ‚Es ist also noch die Frage, ob beide Arten zusammen» ‚gehören. Bey C. rivularis:Wahlenb., die hier als identisch mit C. divisa Bivon. ‚aufgeführt wird, wäre doch zu untersuchen gewesen, ob sie wirklich von der €. divisa Smith. wesentlich verschieden sey. Ich finde keinen Unterschied als in dem gewimperten Rande.der Kapseln bey C, rivularis, der scharf bey €: divisa Smith. ist, allein dieser Unterschied ist gar nicht bedeutend. Selbst C. schoenoides Host., .C. Bertolonii Schk. und C. cuspidata Schk. scheinen nur Abarten der C. divisa Sm. zu seyn. Eine nene Arts ©, sicula Presl., finden wir, dieder C. exten- sa Good, so nahe verwandt ist, dafs es Pflicht:des Vfs. gewesen wäre, die Unterschiede anzugeben. C. nervosa Desfont., serrulata Bivon. werden aufge» führt. C. longearistata Bivon. kommt als Synonym vom C. hispida Wahlenb. und echinata Desfontivor. Jsolepis sicula Presl., culmo teretiy veginis foliife- 250 II. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. zis, spieulis terminelibus subgeminis involucro dipbyl- lo suffuliis, 'nuce obsolete trigquetra excavato - pun- etata. : Gränzt zunächst an Scirpus supimus, ist aber doch wohl unterschieden. ‚Cyperus brachystachys, culıno triquetro erecto folioso, foliis carinatis mar- gine carinaque serrulato - scabris, involucro. subte- traphylio inaequali umbella composita guadruplo lonrgiori, spieulis ovato - lanceolatis '6floris teretius- cnlis aggregatis. Saccharum Teneriffae steht hier als Panicum villosum. Allein theils Laben wir schon ein Gras von Lamarck , ein anderes von R. Brown, ein drittes von Elliott so benannt; ıheils weicht die Bildurg der Zwitterblüthe, so wie die haarige Hül- le, auch die Abwesenbeit der innersten Corolle von dem Begriff der Gattung Panicum ab, nicht gerech net, dals die dritte kleine Spelze nicht immer zuge- gen ist. Der Vf. macht ‚die Bemerkung, dals Sib- ihorp’s Saccharum Tenerifiae ein ganz anderes Gras sey. Jacquin’s Scharfsinn wird die Sache hoffent- lich aufklären, da er sich jetzt gerade hiermit be- schäftigt. Panicum compressum Bivon. wird bier P. numidianum Desf. genannt. Beide Gräser stehn zwar einander selır nahe, sind aber doch verschie- den: 1. P. compressum hat vaginarum ora pilosa; P.’numidianum, ' glabra und hur nodos culmi pube- scentes. 2. P.compressum hat flosculos acutos pube- scentes, PB. numidianum, flosculos glabros obtusos. Gastridium seabrum Presl. ist Gasiridiam mutieum * 12. Presl gram. sicula. MM as nov. prov. n. 40. Eine neue Gattüng Czeraya ist, wWieischon Trinius oben (8.'35.) bemerkt hat, nicht gehörig beobachtet, und kann mit Arundo, wenig- stens mit Phragmites Trin., recht wohl vereinigt blei- ben. Tilfa glaucescens des V/s, gränet zunächst an Agrostis alba, von der sie durch panicula con- ' tracia und folia brevia rigida glaucescentia unter- schieden ist. Unter dem Namen Filfa pulchella führt der Vf. eine Pflanze auf, die nichts anderes als Agrostis elegans Tkore. Lois. Cand. ist. Phalaris nitida, panicula subspicata ovara, glumis integer- rimis, paleis squamaefermibus lateralibus, interio- ribus ovato - lanceolatis, foliis laxis, culmo basi ramoso genicvlato. ‚Hierochlo& parviflora, pani- cula erecta, pedunculis ad locustarum basin pilosis, flosculis gluma minoribus, hermaphrodito superiori sub apice aristato, arista glumam excedente. Der Unterschied von H. australis ist mir nicht ganz klar. Anthoxanthum gracile Bivon., wozu A. ovatum Lag. als Synonym gehört, Trisetum splendens, pani- cula elongata composita, locustis bifloris, Hoscnlis glumae aequalibus, palea inferiore 5nervi, ligüla elongata truncata, vaginis glabris, radice repente. Avena atherantha ist von A. fatua, und A, con- voluta von A. sempervirens Vill. kaum zu unter- scheiden. Äölere splendens, panicula spicaeformi glaberrima, locustis bifloris acuminatis muticis, pa- leae inferioris carina scabra, folis inferioribus pla- s52 U Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. nis linearibus glaberrimis, culmo inferne bulboso. Köl, tunicata, panicula spicata elongata, rachi pi- losa, locustis Afloris glabris, palea exteriore apice IE culmis basi nodosis reticulato - tunicatis. Festuca aetnensis, panicula contracta stricta, lo- custis ovatis 4- 5floris, Hoscnlis basi villo con- nexis, paleis externis trinervlis, ligula oblonga, fo+ ls canaliculatis vaginisque scabris, culmo teretius- culo, radice fibrosa. Fest. sicula, panicula con- tracta, locustis 2- 3lHoris aristatis, gluma superiore inferiorem triplo excedente, palea inferiore subula- 12, foliis linearibus, radice annua.: Fest. multiflora, panicula patentiuscula ramosa, locustis lanceolatis g- ıofloris 'aristatis, folis.planis. Bromus fasci- culatus, panmicula simplicissima, locustis 7floris, Hosculorum linearium palea inferiore apice bifida, arısta paleam aequante, foliis planis culmoque ascendente glabris. Br. paradozus, panicula pau- ciflora simplici, rachi elongata flexuosa, flosculis remotissimis, summis muticis, glumis latis multiner- vis. Po anceps, panicula simplici aequali , locu- stis oblongo - ovatis 4- 5floris, flosculis liberis Obtusis, culmo vaginisque ancipitibus, radice re- pente. Von P. compressa allerdings unterschieden; aber wir haben schon eine Poa anceps Forst. Me- gastachya leersoides, panicula contracta, ramis glabris, locustis ovatis 2- 4floris, Foliis planis paniculam excedenubus, vazinis glabris, ligula pi- 12. Presl gram. sicula. u 283 er? losa, 'culmo erecto, radice fibrosa. Megast. tri- ticea, panicula spicata simplici, rachi uninervi in- ferne complanata, locustis ovalibus distichis com- pressis sessilibus 6floris, paleis 3nerviis, ligula ex- serta, foliis planis, culmis diffusis. Warum der V£.. Andropogon Grylius und distachys zur Apluda gezogen, warum er böhmische Namen den sicili- schen Gräsern zugesetzt, ist nicht wohl zu ber greifen. PN „I3e. Flora upsaliensis, enumerans plantas circa Upsaliam sponte crescentes. Enchiridien, excursienibus studio- sorum Upsaliensium accorımodatum a Georg. Wahlen- berg, Botan. Demonstr, Upsal. 1820. 496 S. in Octav. Der Vf. hat viele der Forderungen, welche an den Verfasser einer akademischen Flor gemacht wer- den müssen, befriedigt. Zuvörderst muls gerübmt werden, dals er eine, dem Anschein nach, trefili- che Charte geliefert, deren Maalsstab 4 Zoll auf eine Meile ist, und worauf alle Wiesen, Wälder, Balsen, Sandflächen, Wege, alle Wirthshäuser, Landsitze und einzelne Meyereyen angegeben sind. Diese, Charte verdient, alle Aufmerksamkeit und Nachahmung. Dann sind die Einleitungen zu jeder Klasse alles Lobes wertb, in so fern die Linne’schen Klassen solcher Einleitungen fähig sind. . Ferner muls man die genauen Beschreibungen fast jeder Art rübmen, weil natürlich den Anfängern solche akademische Flor in die Hände gegeben wird. Wir * * 254 ii. Uebersicht d. netiesten botan. Literatur. » loben ‘die’ Besonnenheit des'Vfs., die ihn ebbielt, Hachneuen Arten zu haschen, oder sich der An» ahme‘aller neuen Gattungen hinzugeben, obwohl er hier und da, wo hinreichende Gründe’ ihn ver- mochten; allerdings auch neue Namen den Pflanzen zu 'ertheilen’ nicht ansteht. So ist es zu billigen, daß er den Gattungsnamen Glyceria, den R. Brown für Festum fluitans L. wählte, auch auf Poa distans L.'anwendei; dafs er Triodia R. Br. aufnimmtz dals er Luzula und Juncus unterscheidet; dais er auiser Mentha arvensis und saquatica keine andere Art in seiner Flor kennt; dafs er Geranium pusillum L.. als blofse Abart von G. rotundifolium ansiehty dafs er Hooker’s Entdeckung von den wahren Früchten der Blasia benutzt; u. s. f. Allein durchgehends ist’ein Eigensinn auffallend, der nur gewisse Entdeckungen und Verbesserungen gelten läfst, andere aber völlig ienorirt. Solcher Eigensinn steht dem Naturforscher, dem die Wahrheit über alles gehen soll, sehr übel an. So wird hier Agrostis alba als stolonifera auf“ geführt, Chenopodium album und viride tant bien que mal unterschieden. Gasz übersehen werden die neuern bessern Bestimmungen von Asclepias | Vincetoxienm, die Untersuchungen der Scabiosen, der Umbellsten, der Statice, der Potentillen und Tormentilen, der Gattungen Nymphaea, Rhinan- thus, Gerasium und Erodium, Carduus, "Cnieus und Cirsintn‘, der Farrenkräuter und zum "Theil der "wre 13. Wahlenberg Bora upsal, ' ı' 255 Lichenen ‚ denn nur einige der Acharius’ schen Arten werden aufgenommen. "Gnaphalium arvense W, wird mit Filego montana L. zusammengeworfen und unter diesem Namen aufgeführt. Trifolium campestre Schreb. wird überseben und statt dessen Tr, agrarium L. aufgeführt. Leontodon 'lividus ‚wird mit L. Taraxacum , Polygonum lapathifolium mit P. Persicaria verbunden; doch ist die Blühezeit dieser Pflanzen sehr‘ verschieden und ihre wesentli- chen: Unterschiede sind nicht zu verkennen. Von der natürlichen Methode hat der Vf. keine geläuter- te Ansichten, -weil ernoch die Linne’schen Ordnun«- gen hervorsucht. or 14- ‚" Asjatick researches. vol. 15. Calcutta 1819. 4 Descriptions of some rare Indian plants, by N. Wallich, Esqu., Superintendent of ıhe botanic garden, Cal- Cutta, 'p. 369 — 415. y\ Es sind folgende -Pllanzen hier beschrieben: 1: Hedyotis stricta, caule herbaceo ramisque di- ‚chotomis asperis, fojiis Iimearibus glabris, ‚stpnlis fimbriatis, ' peduneulis longissimis 'termis. Sie ist, wie:die folgenden alle, aus Nepanl. Ich halte sie | ‚mit H, affınis Roth, Schult. syst: veg- 3. 194, für eins. 2. Androsace cordifolia, villosa, foliis cordato* ovatis obtusis sinuätis erenulatis, scapis petiolos subaequantibus, umbella pauciflora, involucris se- taceis, calyce campanulato corolla brevioris Isszu- nächst mit A, rotundilolia Smith. verwandt. 32 Pri- 256 'li. Uebezsicht d. neuesten botan.. Literatur, mula prolifera, ‚foliis oblongis spathulatis:. dentatis petiolatis glabris, scapo longissimo ;, umbellis verti- cillatis,. Abgebildet. 4. Companula strieta. Fälsch- lich steht hier. Wallich’s Auctorität,.da- dieselbe-Pllans ze vonR.Brown schon eben so genannt worden.‘ Al- lein dieser sieht ‚sie mit Recht als Abart von. GC. gra- cilis Forst. an; auch haben. wir schon eine Camp. stricta,L. »5. Campanula pallida, .birsute , folis lanceolatis serratis subpetiolatis, caule ramoso, ıpe- dunenlis longissimis terminalibus subpaniculatisy las einiis calycıs corollam aequantibus. 6. Zodelia py- ramidalis,, caule erecto paniculato, folüs;lanceo- latis acuminatis serrulatis glabris. 7. Lobelia \bego- nifolia, repens villosa herbacea, foliis subrotun- do - cordatis dentatis basi inaegqwalibus petiolatis, pedunculis axillaribus unilloris folia subaequantibus, laciniis calycinis subdentatis. . $. Uvularia parvi- flora, foliis oblongo - lanceolatis acuminatis petio- latis, pedunculis oppositifoliis elongatis apice'bra- cteatis, floribus umbellatis. 9. Uvularia umbella- ta, foliis oblongis acutis subsessilibus, : umbellis oppositifoliis pedunculatis bracteatis, pedicellis elon- gatis. divaricatis. Io. Convallaria oppositifolia, caule tereti, foliis oppositis oblongis acutis glabris petiolatis, pedunculis axillaribus multitloris nutanti- bus; _Abgebildet. ı1. Convallaria eirrhifolia, scandens, foliis verticillatis linearibus revolutis api- ce ‚subeirrhiferis, : pedunculis axillaribus trifloris. ee 14: Wallich’siädian: plants; 257 Polygönatum 'sibiriennm Redöht 'lih’315. ist) diesek Pflanze sehr gleich. *' Abgebilder. - 12. Daphne in- volnerata , capitulis axillaribus pedunculatis erecto.- f patentibus involucratis,' Höribus sericeis, foliis alter- nis oblongo’-' lanceolatis acüminatis petiolatis subrus glaucescentibus. Abgebildet!" Der Bast giebt guten Hanf.‘ ©13. Daphne‘ cannabina Lour. Dies it. der Strauchy''dessen Bast das treffliche Nepaul’sche Papier giebt‘, ‘worüber Ed.'Gardner,, englischer Re- sident: za "Katmande, und"Lieut. Murray folgende Nachricht geben: Der Papierstrauch wächst auf den höchstem Gebirgen,' in’ Gesellschalt der Bichen. Er wird fünf bis sechs Fufs hoch )''und blüht im Januar und Februar. ‘Um das Papier zu gewinnen, schabt | man: die grüneRinde ab, schält dann den Bast her unter , kocht ihn in reinem Wasser mit Eichenasche, Dann wäscht man die Masse, und schlägt sie auf Steinplatten zu einem Brey, der auf Bambusmatten: in Formen ausgebreitet wird. "Dieses Papier bricht nicht, es rottet nie, und wird von keinem Wurm angegriffen. Von’der besten Sorte dieses Papiers verkauft man vierzig bis achtzig' Bogen‘ für eine .. Rupie. : Die Abbildung der Pflanze ist 'auf’ einer - Probe dieses Papiers abgedruckt: “Es ist viel’ gelber, feiner und glatter als unser bestes’Postpapier. Von der’ Form sieht man keine Spur. < 14. Daphne Gardneri, capitulis’ lateralibus pedunculatis sericeis® globosis, corollae laciniis’subrotundis, interioribus Zweyter Band, R \ 358 U. Uebersicht .d. neuesten botan, Literatur. erenulatis, foliis lanceolatis acutis petiolatis subtus villosis; _ Abgebildet. H. Wallich rühmt die Schön- heit und den Wohlgeruch der Blumen. . 15. Andro« meda lanceolata, foliis lanceolatis utrinque acntis integerrimis subtus pubescentibus, 'racemis termina- libus secundis, filamentis ciliatis apice. sagittatis. 16. Andromeda ovalifolia,, foliis ovalibus integer- simis subtus ferrugineis nervosis, racemis laterali- bus elongatis, corollis cylindricis. 17. Andromeda fastigiata, tirunco repente fruticoso, ramis tetra: gonis fastigiatis, folüs quadrifariam imbricatis sessi- libus lanceolato - sagittatis revolutis, floribus. axil- laribus solitariis. Stimmt sehr mit A. ericoides, und wächst in Nepaul und der chinesischen Tatarey. 18. Andromeda formosa, trunco arboreo, foliis oblongis acuminatis serrulatis, paniculis lateralibus, corollis ovatis, flamentis pubescentibus. 19. Gau theria fragrantissima, vyamis flexuosis, foliis ova=-. to - lanceolatis serratis subtus resinoso - punctatis, racemis axillaribus folia aequantibus germinibusque pubescentibus. 20. Saxıfraga ligulata, foliis ob- ovatis carnosis ciliatis, panicula terminali nuda, pe» talis calyce duplo longioribus. 21. Blaekwellia spiralis, foliis obovatis glanduloso - dentatis subtus pubescentibus, spicis axillaribus solitariis longissi- mis nntantibus, floribus subpentandris. Aus Pegu, 22. Clematis smilacifolia, scandens, foliis simpli- eibus, cordato » ovatis, racemis axillaribus pauciflo« N vr» \ ’ 14. ‚Wallich’s indian plants, ag is. ‚Genauere Nachrichten über Menispermum Coc- ‘enlus Bil (Cocculus suberosus Cand.) machen den 'Schlufs, Noch stattet Wallich Bericht ab von einer neuen Art Camellia, Kissi, welche Gardner auf den Bergen um Katmandu in Nepaul gefunden, und deren Blätter zwar eben so scharf gesägt und 'Zugespitzt, als die der C. iaponica, aber unten behaart sind. Wir erfahren, dals Wallich zwey seiner Leute nach Nepaul geschickt, um Pflanzen zu sammeln, und dals in Serampur ein botanischer Garten ist, dem H. Govan vorsteht. Die Zeichnun- gen und Kupferstiche zu allen diesen Beschreibungen sind von Hindu’s besorgt: ihre Namen sind: Gora- chand, Kamnaut, Kasinaut, ‚Vischnupersaud und Ramchand. 15. Genera graminum in Scandinavia indigenorum (indi- genarum) recognita, quae, praeside C.P. Thunberg, p- auctor Car, lo. Hartmann. Upsal. ıgıg. ı0$. in Quart. Es sind Palisot - Beauvois Gattungen ‚ welche den Vf., der gute Grundsätze äulsert, vermochten, eine Uebersicht der scandinavischen Gräser zu ge- ben. Ertadelt den Franzosen ‚ dals er Linne’s Aus- spruch: die Gattung mache den Charakter, nicht befolgt und daher die Gattungen zu sehr zerrissen habe. Indessen könnte man Herrn H. das Gleiche vorwerfen: die Trennung Deschampsia und Aira und die Verbindung mehrerer Arten von Aira, Me- Ra sa a BE, 1 RM h 250 II Uebersicht d. neuesten boran. Literatur. lica, Poa und Festuca zu der Gattung Hydrochlora ‚sind Verletzungen jenes Gesetzes. Denn Festuca capillaris Lilj., Poa aquatica, Melica coerulea, Aira aquatica, Festuca Hnitans und Poa distans können nur mit Gewalt zu Einer Gattung verbunden wer- den. Dazu kommt, dafs Palisot - Beauvois schon eine Hydrochloa aus Michaux’s Zizania gebildet hat. Es kommen einige neue Arten vor, deren specih- sche Charaktere man ungern vermilst, und, wo sie vorkommen, wie bey Agrostis straminea, sind sie 2 nicht genügend. 16» Fundamenta agrostographiae, sive theoria constructionis floris graminei; adiecta synopsi generum graminum hucusque cognitorum; auctore Car. Bern. Trinius, M. D. Cum tab. aen. 3. Vienn. 1820. X und 214 8. in Ocıav. Palisot - Beauvois Untersuchungen regten auch den geistreichen Vf.. auf, die höhern ‘Ansichten, welche die neuere Zeit über die Haushaltung der Natur im Gewächsreich eröffnet‘ hat, auf die Grä« ser anzuwenden. , Im ersten Theil betrachtet er die Oekonomie der Gräser im Allgemeinen, und [ängt, was mir nicht passend scheint, mit dem Samen an, da die Betrachtung der Wurzeln, der Halme und der Blätter eigentlich hätte vorangehen müssen. ‘Es ist indefs angenehm, hier auf manche sehr interes= sante Thatsachen zu stofsen: dafs der Grassame, so oft er mit der Corolle verwächst, fast immer nur ‚.ı 16. Trinüi Agrostogr, . 268. mit der obern, höchstens mit der untern Spelze. zusammenwächst, Die eigentliche Corolle der Grä- ser (nectarium L.) sey genau genommen ein Hülfs- ‚organ der. Geschlechtstheile. Die Form dersel- ben ist ‚standhafter in einzelnen Gattungen, als.es hier ‚angedeutet ist. _ Die gewöhnlich sogenannte Corolle besteht in der Regel aus zwey Spelzen; bey Alopecurus und Cornucopise, wo man, Eine an- nimmt, seyn die beiden erwachsen: Die obere oder innere Spelze sey sehr wenigen Abänderu ngen der Form unterworfen. Ueberhaupt’sey der wech. selnde Stand der Tbeile den Gräsern, wegen der niedrigen Stellung, die diese Familie in dem, Ge- wächsreich einnehme, wesentlich Wo der Kelch nur Eine Spelze zu haben scheine, wie bey Lolium, vertrete die Rachis die Stelle der zweyten ‚Spelze, Die untere Kelchspelze sey als Halmblatt anzusehen, daher sey ibre Behaarung zu erklären. Aber ganz verschiedenen Ursprung haben die Haarbüschel im Boden der Corolle (bey Arundo) oder unter den ; Kelchen ‘(bey Saccharum). Sie seyn die Rudimente ‚der Blüthen, vom Ueberflufs der Säfte erzeugt, der “doch nicht hinreiche, vielblüthige Kelche bervorzu- bringen. Daher kommen. diese Haarbüschel weit häufiger.bey ein - als bey vielblüthigen Gräsern vor: sie sind Erzeugnisse eines Naiurgesetzes, welches sich im Fehlschlagen äulfsert,, und daher können sie zu charakteristischen Merkmablen dienen. Diese 262 II. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. Haare fehlen bisweilen, und an ihrer Stelle erzeugt die Natur bey einblütbigen Gräsern Schwielen oder Khötchen unter den Blüthen (Milium punctatum). Doch auch bey vielblütbigen Gräsern geht der fehl- schlagende Kelch in eine Schwiele oder ein Knöt- chen über, wie bey Elymus Hystrix (Asprella willd.). Die untere Balgspelze ist, wegen ihrer Verwandt- schaft mit den Blättern, vorzüglich geneigt, Aus- wüchse überflüssiger Säfte zu zeigen, zu welchen leiztern der Vf. die Borsten, als Fortseizungen der Rippen und Nerven, und die Grannen zählt, wel# che sich durch ihren völlig von den Spelzen abweis chenden Bau unterscheiden.” Doch mufs man nicht vergessen, dals die innere öder obere Spelze oft auch Borsten und Grannen hat, (Chaeturus Linn., Diectomis P. B. u.s. f.). Der Vf. meint zwar, & seyn durchgehends nur Borsten, auch der Kelch habe keine Grannen, die lediglich an der innern und untern Balgspelze vorkommen. Wenn ähnliche Organe als Folge des Fehlschlagens erscheinen, so werden sie mit Unrecht öder uneigentlich Grannen genannt, (Triaena Humb.). Bey Corynephorus P.B. (Aira canescens) ist es gewils keine Granne. Die Polygamie der Gräser erklärt der Vf. aus dem- selben Princip, aus welchem de Candolle die Unre- gelmäfsigkeit der Blumen zu erklären sucht, näm- lich aus der Abweichung von der senkrechten Rich- tung. Es ist ein an sich richtiges Princip, doch ...r 16. Trinii Agrostogr. 2 263 dürfen wir es nicht als Norm aufstellen und keine Folgerung daraus ziehen. Zwar schlagen die seitli- / chen Blüthen der meisten. Dolden fehl, aber bey ‚Daucus ereignet sich dies bey der Centralblüthe; bey. vielen Radiaten unter den Compositis schlägt der Strahl ‚febl, bey manchen aber die Scheibe. Dals das Bindiment der Blüthe immer niedriger als die vollkommene Blüthe, die neutrale Blüthe aber gleich hoch mit derselben stehe, behaupte der VE, welches ich nicht recht verstehe, da doch die männ- lichen und neutralen Blüthen bey Andropogon und den verwandten Gattungen, auch das Rudiment der dritten Blüthe bey Melica immer höher gestellt sind, als die vollkommenen Blüthen, Der Vf. unterschei- det die Polygamie der Gräser dergestalt, dals er WAndrogynie nennt, wenn ein Kelch männliche und weibliche, Hernigamie, wenn er aufser beiden noch eine neutrale Blüthe, Hemiologamie, wenn er au- fser beiden noch eine Zwitterblüthe, und Hetero- gamie, wenn ein Kelch Zwitterblüthen, ein ande- rer aber blofs weibliche oder blofs männliche Blü- ıben einschliefst. Das Verhältnifs. der Kelchspelzen hält. der Vf. für sehr wesentlich und wichtig; mit. der Aenderung desselben werde auch die Ausbildung der Befruchtungstheile verletzt. So verkürze sich - die untere Kelchspelze der Agrostis alba, wenn sie vivipara werde. Wo dreySpeizen den Kelch zu bbil- den scheinen, da sey die dritte eine fehlschlagende 264 II. Uebersicht d. neuesten bötan. Literawur. Blüthe; welches bey Panicum’angenommen ist, bey ‘Uniola ‘schwer zu erweisen steht, ' aber durch die Analogie mit mehrern ı Cyperoideen (Schoenüs, Rynchospora, 'Melancranis ) "hätte bekräftigt! wei- ‚den können. Ueberhaupt ist zu bedauern, ‘dafs ‚der:Vf. die Cyperoiden gänzlich übersehn hat, da ‘diese ihm manchen Aufschlufs über die eigentlichen Gräser ‚gegeben haben würden: "2: B. die ’Borsten bey Scirpus, Rynchospora, ganz vorzüglich aber bey Chrysithrix; welche gewils Rudimente der’ Corolle sind. Der Vf. zeigt aus seinen Principen’den Werth (des Blüthenstandes, der mit dem ‘Werth ‘der 'Blü- thentheile einerley ist. Hier ist mir aber nicht klar, warum’ die Abweichung von vder ‘senkrechten Linie auch eine Abweichung von dem symmetrischen Raum ‚der ‘Achre, bey Hordeum, bewirken und dadurch ‚die seitlichen‘ männlichen oder neutralen‘ Blüthen 'hervorbringen soll: denn in derselben’Linie oder -unter demselben Winkel mit dem Horizont, wo'bey ‘Hordeum distichon und Zeocrithon die fehlschla- . genden Blürhen vorkommen," erscheinen bey.Hor- ’deum vulgare' und hexasıichon die vollkommenen. ° Ich übergehe' die Betrachtungen über Gattung ‘und ‘Art, um noch etwas über das System selbstizu ‚sagen. | ibual Es sind. bier 189 Gattungen aufgestellt: Palisot- Beauvois »hatte deren nur 134. Das: -Prineip der Classification ist einfach und klar; Zahl»der Blüthen _ Neterstil er 6 Trininägrostöge ss 265 äm Kelch, Blüthenstand , «mehr oder weniger Un- ‚wollkommenheit und besondere Abweichungen im Baunder wesentlichen Theile ,' das sind die»Normen ‚der Eintheilung.: » Die Charaktere sind kurz angege- ‚ben, leicht zu übergehen und dentlichs unterschei- ‚dend.: Nene Gattungen sindifolgende: 1. Epiphystis. “Spica e floribus absque rachi, altero, super alterum positis.. Cal. iglumis membranaceus., ; Gor.: Ivalvis membranacea. »ı Filamenta‘'dilatata.; Die einzige “Art: Ep. ophiuroides;ı kommt aus Brasilien. 2. ‘Oropetium. » Rachis econtinua ‚utrinque scrobicu- lata pro recipiendis locusiis immersiss » Cal. 1glu- ‚mis cartilagineus. .Cor.. 2valvis hyalina , pilis stipa- „ta: valva inferior posterior ventricosa, superior an- terior complanata. :'Nardus chomaea 1. ist ‚die ‚Art, aus welcher » diese: Gattung gebildet worden. 34 Xystidiums.\rRacemus simplex laxus. ‚Locustae stipite piloso suffultae. Cal, corolia nmlto longior, "glumae involutae subulatö - setigerze. . Cor. hyalis ma mutica. Die einzige Art: X. maritimum,; kommt ‚aus den philippinischen Inseln. \. 4. Helopus. , Race- mi rachi communi. affixie , Locustae. unilaterales. ‚Pedicelli claviformes. Cal, glumis acutis subaequa- libus, -corollam cum arista includens.": Cor. cartila- ginea, cuspidato > aristvta. Milium ramosum letz. gehört zu dieser Gattung.’ '5. Centropherum. Pa- nicula simplicissima. : Cal. coriaceus clausus corol:a ‚ariplo longior. Gluma superior dasi calearara (}): [) ” 266 II. Uebersicht d. neuesten bötan. Literatur. calcar: involucello immersum vaginaeformi super: ne bibrachiato. Cor. valva inferior apice coria- ceo - setigera. ‘Herr Tr. sah einen Zweig. dieses seltenen Grases, aus China, in der Sammlung des Grafen Razumofsky. 6. Zimnas. . Panicula : sim- plex. Cal. chartaceus angulatus subnavieularis co- rollam subaequans. Cor. chartacea, infra medium emittens setam: subtortilem aristaeformem. Dieses Gras kommt aus Kamtschatka, und hat: das Ans hen einer 'Leersia. Man sehe diesen Band, S.157- =: Colpodium. Panicula. Cal: acutiusculus, corolla brevior. Cor. oblonga chartacea, apice subhyalino obtusissima, erosa.. JIgrostis versicolor. 'Stev. macht diese Gattung. Man vergl. diesen Band, $. 39.18: Aegialitis. Panicula subcapitata. : Cal. chartaceo - herbaceus, glumis aequalibus ciliatis ob- longis corollam aegnans. “Cor. valva inferior char- taceo - membranacea subnavicularis, apice integro mucronata. Rudimentuin cylindricum. Die einzige Art scheint nach der Beschreibung Airopsis globosa Desv. (Milium tenellum Cav., Aira globosa Thor, Agrostis tenella Poir.) zu seyn. Diese wird jedoch in der Folge bey Airopsis aufgeführt, wo der ange- gebene Charakter der Gattung aber vermuthen lälst, dafs vielmehr Poa agrostidea Cand. oder Airopsis agrostidea Ej- suppl. gemeint sey; 9. Zachnagro- stis: Panicula. Cal. herbaceo - chartaceus,: co- rolla subduplo longior. Cor. oblongo - lanceolata, > wa. 116, Trinü Agrostogr. iso callo insidens pilifero, Valva inferior apice denti- culata dorso aristata. Rudimentum cylindricum bi«-: fariam villosum. Ist Agrostis retrofracta W, mit den verwandten Arten. 10. .4/nemagrostis.: Panis cula. Cal. herbaceo - chartaceus, corollam aequans. Cor. oblonga, callo insidens pilifero. Valva infe- rior setigera. Budimentum cylindricum nudum, Agrostis Spica venti und interruptaL. 11. Pholi- urus. Spica: spiculae racheos continuae excavatio- nibus impressae. Cal. 2fHlorus, glumis cartilagineis flosculis longior. Cor. valvae subhyalinae aequales. Ist Rottbölla pannonica Host. 12. Periballia. Pa«= nicula ramorum sterilium verticillis involucrata. Cal. aflorus chartaceo - herbacens, glumis aequalibus flosculos subaequans. Cor. basi pilis stipata acu- tiuscula. Semen subglobosum liberum. Ist Aira involncrata Cav. 13, Sphenopus. Panicula, ‚Spi- eularum pedicelli ‚cuneiformes, Cal. minimus 2= 3Horus, glumis inaequalibus, persistens. Gor. val- va inferior membranaceo » herbacea carinata submu- eronata. Ist Poa divaricata'Gouan. 14. Zeluro: pus. Panicula glomerata subcapitata. Flosculi se- cundi biseriales in spiculis sessilibus. Cal. coriaceo- chartaceus ecarinatus villosus 7- 20florus. » Cor. valva utraque villosa, inferior ecarinata striata, in- fra apicem integrum mueronata. Ist Dacıylis bre= vifolia Kön. 135. Roseraria, »Panicula coarctata. Cal: 2: 6florus, glumis inaequalibus, -Hosenlis bre- . 568 II. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. . vior. Cor. basi subbarbata: valva infetior apice bidentato'- setigera, superior infra-conduplicata bi- inucronata, . Ist Avena panicea Lam. und Bromus dectylöides Roth. 16. Zutriana. Bacdemus. sim- plex ss." compositus. ‚Cal. membranaceus '2florus: glumae'inaequales carinatae lanceolatae.. Flosculus eompletus. Cor. membranacea, valvae acutae, se toso-divisae, rarius integrae. Incompletus pedicel- latus polymorpbus trisetus. Ist Arıstida americana und Atheropogen apludoides W.: Diese Gattung läfst' sich "von Heterostega Desv, sehr schwer'unter- scheiden. 17. Ripidium. Panicula. Cal.ipilis invo- lucratus coriaceus 2florus, glumis subaequalibus, flos- eulis paullo maior. Flos'neuter. Cor. -ıvalvis mem- branacea. Flos $. Cor. avalvismembranacea, val- ‘ya inferior apice aristata, arista’recta, rarius tortili. klierzu gehören Andropogon strictus Host.,-Saccha- rura Ravennae Host. und 3. iaponicum Thunb. Sac- (charum unterscheidet sich unter andern durch eine grölsere untere Kelchspelze. 18. Pleuroplitis. Spicae subfasciculatae: spiculae alternae, rachi articulatae 'sppressae. Cal. 2florus floseulis longior,-gluma.in- Teriorsubherbacea nervosa, superior chartacea carina- ta cuspidata. Flosc. neuter. Cor. loco arista tortilis, 'basi valvae superioris hermaphr. adstans.. Flosc.3. Cor. 'avalvis ıhyalino - membränacea, valvis acutis aequalibus, Ueber die einzige Art dieser Gattung 3. 80. oben. 19.\Stenotaphruim. Spicas spichlae \ ne 646. Teinii Agröstogr. 826g unilaterales biseriatae,,, scrobiculis racheos tumidae Alternatim immersae: inferiores binae, altera pedi- cellata, superiores solitariae. » Cal: zflorus; gluma minima inferior anterior chartacea, superior coria- cea, flosculos aequans, posterior. Cor.nentra et her. maphr. 2valvis, valvis acutis coriaceis, Ist Rottböllia dimidiata L. 20. Spodiopogon. Paniculae ramuli dichotomi. ' Pedicelli apice barbati. Cal. zglumis herbaceus, glumis villosis, ‚Hosculis longior. Flos neuter. Cor. 2valvis, byalina mutica. Flos2. Cor. zvalvis hyalina: valva inferior bilaciniata, "arista tortili inter lacinias. Filamenta 3 abortiva.. Die einzige Art: Sp. sibirieus. 271. Lepeocereis. Spica simplex. Rachis articulata, articulis brevissime bar- batis 2floris; spicula altera sessili, "altera pedicel« lata, Sessilis. Cal. ıglumis; hemigamus, gluma herbacea ovata, flosculos obtegens. Flos neuter. Cor. chartaceo - coriacea univalvis mutica, Flos 2, Cor. hyalina 2valvis, valva inferior subulaeformis apice arista tortili: Pedicellata. Cal. similis. Flos neuter similis. Flos d. Cor. byalina 2valvis muti« ca. Hierzu gehört Andropogon serratus Retz. Von den 'meisten dieser Gattungen sind die wesentlichen Theile abgebildet beygefügt, “ Es fehlt nicht an interessanten Bemerkungen über einige'schon bekannte Gattungen. So wird ‚Agroöstis‘ für die eigentlich typische Gattung. ange- | sehen, in deren Basilarschwiele, in deren Haarbü- 270 1. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. schel, in den Grannen und andern Theilen’ die Rei- me liegen, aus weichen sich alle andere Grasgattun- gen entwickeln. Die Gattungen Brachyelytrum, Chilochloa, Deyeuxia und Psamma P. B, scheinen dem Vf. nicht hinreichend begründet. Abar die Baldingera der Wetterauer stellt er doch als eigene Gattung Digraphis auf, obwohl man ohne Zwang sie mit Phalaris verbinden kann. Die Gattungen Megastachya, Sclerochloa, Ortbhoclada, Tricuspis P. B., -Windsoria Nutiall. und Triodia Jacg. glaubt er mit Poa vereinigt lassen zu müssen. : Aber gera- de die beiden letztern Gattungen sind eirs mit Trio- dia R. Br. und P. B., die er doch’für Festuca de- cumbens L. aufnimmt... Bey Schedonorus P. B, fragt er nicht ohne Grund, ob nicht:Diplachne P, B. da- mit zu vereinigen sey. Echinochloa und Urochloa P. B. läfst er auch bey Panicum, trennt aber Seta- ria und ‚Pennisetum davon. ÖOplismenus P.B. ver- bindet er mit Orthopogon. ‘ Zu Andropogon zählt er viele wesentlich verschiedene Gattungen, als Diectomis, meine Pollinia und Cymbopogon, worin er aber später andern Simmes geworden. \an sieht also, dafs es zwar ein rühmlicher Versuch ist, die Graslehre nach sichern Grundsätzen zu bearbeiten, allein es feblt noch immer an einer für den Anfän- ger falslichen Uebersicht dieser Familie, wobey we niger Trennung als Verbindung Statt finden darf. i 17. Bertoloni amoen. ital. 271° | I7- Anton. Bertolonii, Prof. Bonon., Amoenitates italicae, " sistentes opuscula ad rem herbariam et zoologiam lıa- liae spectantia.. Bonon. 1819. 472 $. in (Juart und 6 Kupfertafeln. 27, Eine Sammlung von Abhandlungen, die zum Theil schon seit 1803 aus den drey Dekaden der Rarior. Ital. plant., dann aus den Plant. genuens, 1804, aus den Opuscoli scientifici di Bologna und aus. andern periodischen Werken bekannt waren, von dem Vf, aber wieder durchgesehn, berichtigt and vermehrt worden sind. Höchst schätzenswerth ist. die überall hervorleuchtende Sorgfalt in Benus tzung ausländischer Schriften, die Genauigkeit in der Synonymie, und die vorherrschende Neigung, vielmehr zu verbinden, als zu trennen, woran man den ächten Botaniker erkennt, wenn nicht Ueber- treibung Statt findet, wie sie hier freylich nur zu oft vorkommt. Folgendes sind die Abschnitte des Werks: 1. Oöservationes botanicae. Hier. fällt gleich die Verbindung von Agrostis alba und vulga- ris With. auf, wobey aber gar nicht auf das Blatı. häutchen gesehn wird, dessen Form doch nicht abändert, wenn auch Ueberzug und Grannen der Veränderung unterworfen sind. Gilt solche Verbin- dung, so sind auch Poa trivialis und pratensis eins, Eben so soll Sefsleria elongata Host. Abart von S. coerulea seyn. Nimmermehr! Auch Festuca ovina wird mit F. duriuscula zusammengeworfen, 272 II. Ueböhkcht d. neuesten botan. Literatur. Triticum’ unilateraleL. soll mit Tr. tenellum 'Virv. ünd Tr. biunciale All. eins seyh: ‘die Grannen sind, nach Linne’s eigenem Geständnils, veränderlich, und Smith’sagt: 'Grawen loliaceum minus Moris. sect. 8. 19 drückeLinne's Tr, unilaterale recht gut aus. An einem’andern Ort ‘( plant.'gen. p.'122. 123.) unters scheidet Bertoloni’ noch sein Tr.’ festacoides ( Tr, hispanicum Wild.) und Tr. loliaceum L: (Tr.ünil laterale Viv.).’ ' Zu’ dem letztern ‚gehört Gramen parvum marinam Morris. sect‘ $.'t. 2 > Mit Sea: biosa gramuntia L. verbindet der Bi: Sch’ Co- lümnae T'enor., welche doch eher zu Sci agrestis Kit, kommt, 'Sc. cerarophiylia Trenor., die eher als ei- gene Gattung angesehn werden mtls, aber mit mehr Recht Se. mollissima Viv. Von Galium pusillum L! sieht er G. Bocconi All., wie mebrere, als Varie- tät an, Phyteuma Michelii All. und scorzonerifolium vi Willd. sind’ eins. Dafs aber Narcissus odorus Gouanh: und ineomparabilis Gurt. mit N. Psendonars cissusL. verbunden werden, kann man nicht billigen, (8. oben S. 20. 21: 25.).' Colchicum-montanum L. Caänd. ist nicht die gleichnamige Allioni’ sche Pflanze, welche mit C. arenarium Rit. 'einerley und Varietät von ©. autumnale ist. Die andere Pflanze unter- scheidet sicht durch zurückgeschlagene Blätter und gleichzeitige Blüthen, ''Dabey 'bemerke ich, dafs der Vf. mit Viviani für praecox, serotihus und coae- taneus die Ausdrücke synanıhius und hysterantbius * 2 s - 17. Beitoloniamoen. ital, ii 223 gebraucht. "Erica strieta Ändr.,wird.mit E..corsicä Cand. und ramulosa Viv.; Silene.bipartita Desf. mit $. canescens Tenor... vespertina Reiz. und:sericea All.; Sedum spatliulatum Kit,; mit, S. galioides All; Senecio, squalidus L,. mit $, chrysanıhemifolius der ‚Sicilier verbunden. _ (Jener,bat einfachen Stamm, blofs halbgehederte Blätter und kurze raube Haare} dieser ist sehr.ästig undglatt,, und hat doppeltge= fiederte ‚Blätter. ) , Pinus Pinaster Willd. ist, nach dem Vf., einerley mit P. maritima Lam. Cand., das gegen P. maritima Lamb, .einerley mit..P. balepensis Win...2.. Pugillus stirpium, Lunensium.. Hiex-hin- det man besonders Hyacinıhus ‚botryoides ‚und ra- cemosus aufs genaueste unterschieden. .., 3. Ra+ riorum Itelize plantarum decades IV. Es nimmt uns sehr Wunder, dafs der Vf,, der so'sehr zu ver“ binden geneigt ist, Hieracium Laäctaris dennoch von H. umbeliatum trennt, mit welchem es unstrei= tig einerley ist. Unter den vom Vf. zuerst und gut unterschiedenen Pflanzen nennen wir: Helianihes mum Savi, Arabis muralis, Lathyrus anrieulatus (spurius W.), Örchis secundiflora, Carex gynomaä ne, Scabiosa holosericea, Viola heierophylla, Stel- laria Saxifraga, Wrobänche cruentä, Medicago sphaerocarpa, Primula suaveolens, Saxilsaga poro- pbylla, Silene lanuginosa ‚ Ärabis stellulata. Anide-, re sind viel weniger sicher bestimmt... 4. Plan- tae Genuenses.,. 5. Iter ad urbem Ravennam. Zweyter Bänd, v a 274 Il. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. Hier wird Nachricht von den binterlassenen Hand- schriften des Grafen Jos. Ginanni gegeben... 6. Specimen zoophytorum portus Lunae, Mit gro- [ser Sorgfalt ist bier die Synonymie der Zoophyten bis auf Lamouroux angeführt... 7. Historia fu- corum maris ligustici. Die Sorgfalt des Vfs. in Aufsuchung der Synonyme verdient zwar alles Lob, allein er wirft unter dem Namen Fücns die verschie- densten. Organismen zusammen, und es ist daher zu wünschen, dais er durch Lyngbye’s Werk bessere Ansichten erhalten möge... 8. Flora alpium apuanarum. Die hier vorkommenden, vom V£. entdeckten, Pflanzen sind schon bekannt. I 18. Kongl. Vetenskaps Academiens Handlingar för Ar 1816 — 1820. Stockholm. Seitdem der treffliche Swartz nicht mehr unter den Sterblichen ist und der ehrwürdige Thunberg des Alters Bürde fühlt, waren Acharius Abhandlun- gen fast die interessantesten im botanischen Fache, obwohl sie sich lediglich auf die Bearbeitung der Lichenen beschränkten. Seit 1817 hat auch dieser nichts he geliefert und den ı4ten August 1819: ist er ebenfalls gestorben. Die letzte Arbeit von ihm » ist. J. 1816. S. 106 — 125. 260 — 291... J. 1817% S. 220 — 244. Untersuchung über die Gewächse, welche zum Calicium gezühlt.werden, ‚oder mit‘ 6» ° ' 18. Stockholm. acad. handl. 1816— 1820. 2735 ihm verwandt sind. In den frühern Abhandlungen _ waren schon die GaitungenLimboria und Cypbelium aufgestellt. Hier betrachtet Acharius zuerst den scheinbaren Fruchtstiel (Podetium) der Flechten, als Fortsetzung des allgemeinen Fruchtbodens, wo- mit er den Stipitellus bey den Calicioideen vergleicht, ‚Der letztere ist immer von anderer Substanz als der | Thallus, kommt aber mit dem untern Theil des Apotheciums in der Substanz überein. Diesen un- tern Theil des Apotheciums nennt .hier der Vf. ex- eipulum. Die Scheibe des Apotlieciums bedeckt bey Calicinm ein feines Häutchen, welches aber zei- tig verschwindet, worauf ein dunkel gefärbtes Keim- pulver sich ablöst. Es werden nun vierzig Arten von Calicium aufgeführt, und nach der Farbe des Apotheciums und des Keimpulvers unterschieden. Mehrere Trivialnamen sind verändert, Als neue Ar- ten kommen vor: J. 1816. p. II$.: Cal. minutels lum, crusta laevi albissima, apothecii$ atris subin- fundibuliformibus, excipulo nitente, margine subin« flexo discum plano - depressum superante, stipitel= lis brevibus crassiusculis nigris nitidulis. An faulem Eichenholz. p. 121.: Cal, pullatulum, crusta pri- mordiali tenuissima cinereo - nigricante, secundaria subbyssacea fuligineo - atra, apotheciis turbinato- clavatis nigris, disco intra marginem inflexum abs- condito, stipitellis brevibus superne incrassatis opa- cis. An Ellernzweigen. p. 122.: Cal. haustellare, R S 2 \ 276 I. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. crusta tenuissima laevigata fusco - nigra, apothes cüis minutis subglobosis nigris opacis, disco pro» minulo hemisphaerico, stipitellis longissimis gra- cilibus concsloribus. Am Hollunderstrauch. Die Cruste ist öfter von der Thelephora cretacea Fries bede ckt. p- 260.: Cal. parietinum, ‚crusta tenuis- sin; « cinereo - glauca, apotheciis subturbinätis, ex< cipule infundibuliformi glauco - pruinose margwe nig:o discum planum aterrimum aequante, stipitellis breviuscnlis nigris glabris glaucoque irroratis. An Fichtenlatten. Dazu gehört Cal. glaucellum Meth. p- 262. Cal. lenticulare, crusta tenuissima cineras scente, apotiheciis leutiformibus, excipulo crateri= formi nigro,, margine subcinerascente, disco con- vexo nigricaute, stipitellis longiusenlis crassis atris. An alten Baumstämmen. „Cal. claviculare Syn. wird grofsentheils dazu gerechnet. p. 266.: Cal, disco- idale,. crusta tenuissima laevigata alba demum flocculoso cinerascente, apotheciis cyatbiformi- bus, excipulo margineque discum planiusculum albo - farinosum aeguante nigris, stipitellis brevius« eulis cylindricis opacis atris. An sindenlosen Eichen- stämmen. p- 276.: Cal. melanophaeum, crusia tenuissima alba subpruinosa, apoıheciis subgloboso - turbinatis, ezcipulo subpyriformi nigro glabro, mar= - gine inflexo coarctato, disco parvo plano ferrugis neo, stipirellis brevibus crassis nigro - piceis subni- tentibus. An Tıchenhärninen. p- Dt Cal. Druneos 18. Stockholm. acad. handl. 1515 — 1820. 297 Zum, crusta tennissima albicante floceulosa, apothe- “ciis turbinatis obovatis, excipulo poculiformi hemi- 'sphaerico umbrinis stipitellis breviusculis inclinatis, inferne crassioribus nitidis nigris. An faulen Fich- tenstämmen. p.2%0.: Cal. physarellum, crüsta pulveracea laete viridi, apotbeciis lentiformibus, excipulo subcrateriformi nigro - fusco, disco con- vexo viridi - fusco marginem obvallante, stipitellis brevibus crassiusculis ad basin tenuioribus colore excipuli füascoque pruinosis. An faulem Eichenholz. $. 1817. p- 231.: Cal. pusiolum, crusta tenuissi= ma glabra lactea, apotheciis clavato - turbinatis, de- mum excipulo evanescente subglobosis atris nudius- eulis, stipitellis breviusculis hliformibus inferne pal- lidis, tandem totis nigris. An Ellernholz. p. 132.: Cal. flexipes, crusta tenuissima pallida subnulla, apotheciis turbinato - subglobosis. atris, disco de- mum prominente pulveraceo, stipitellis filiformibus longissimis. flexuosis prostratis concoloribus opacis. An faulem Fichtenholz. p.234.: Cal. mutabile, crusta- ienui subcartilaginea glabra demum rugnlosa einerascente, apotheciis lentıformibus supfa flavo- TRAYORRJERENS ‚ disco.marginem primo inflexum cras# sum vix aequante, demum convexo umbrino nigro- que marginem obtegente, stipitellis brevibns cräs- 3is excipuloque nndis atris... Aus Calicium canthe- rellum, capitellatum, aciculare und gracilentum syn, macht er eine neue Gattung Conioeybe, "deren 278 II. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. ganzes Apothecium kugelicht ist und sich ringsum in Keimpulver auflöst: derStiel hat oben einen klei- nen Ansatz, auf dem das Apothecium rubt; jener vertritt die Stelle des Becherchens bey Calicium, Eine trefiliche Abhandlung von El. Fries über . die Scleromycen findet sich J. 1816. S. 126 — 157. J. 1817. 8. 8L— 119. 245 — 271. )J. abe von 100 — 120. 356 — 361. J. 1819. $S. 87— Iı2. Zuerst über denStand, den die Scleromycen in der natürli- chen Anordnung einnehmen: sie stehn den Flechten zunächst, niedriger als diese, aber höher als die Ga- stromycen, weil diesen die Keimschläuche fehlen. Dann theilt er die Scleromycen in eigentliche und zweydeutige (heterocliti). Die letztern.sind den vori- gen im Aeufsern ähnlich, haben aber keine eigentliche Keimschläuche. Zu den genuinen rechnet er: 1. Sphaeria, wovon 240 Arten aufgezählt und in Ab- theilungen gebracht werden, die sich von den Per- soon’schen wenig unterscheiden. 2. Lophium; un- terscheidet sich durch spaltförmige Oeffnung, mit erhabenen kammförmigen Lippen. Sphaeria crista- ta und episphaeria Pers. und Hysterium. mytilinum Pers. gehören dahin, 3. Bostrychia. Dies ist eine Nemaspora Pers. mit kugelichten Perithecien, wozu N. chrysosperma und leucosperma Pers. gehören, 4 Sphaeronema ist eine Sphaeria ohne Stroms, mit cylindrischem Perithecium, ohne Hals, deren Gallert sich in Kügelchen verändert, welche aus- % \ 18. Stockholm, acad, handl. 1816-1820. 279 brechen.’ ‚Sph. subulata und conica Pers. gehören hierher. 3. Cenangium. 'Zusammengesetztes, in der Basis fleischiges , oben leeres Ferithecium, des- sen Höhle inwendig mit einem Häutchen 'umkieidet ist. Sphaeria fallax Pers. und Sph. caespitosa Tod. bilden diese Gattung: 6. Dotkidea. Kein Receptacu- lum.. ‚Unförmliches solides Perithecium, ohne Mün« dung, inwendig mit dichtem Kern versehn, der die Keimschläucheeinschliefst, aber keine Gallert enthält. ‚Arthonia moriformis Ach. wird hierher gerechnet; 7. Stegia. Kreisförmiges tassenartigesPerithecium, mit gewölbtem hinfälligen' Deckel, der vom’ vor: 'springenden. Rand des Peritheciums umgeben ist. 8. Aysterium. - 9. Actidium.: Einfache, :hornär- tige Perithecien, welche strahlenförmig anfspringen. 10. Rhytisma. : 'Zusammengesetzte eingewachsene Perithecien ,. die durch Querspalten in Stücke sprin- gen. : Aufrecht festsitzende Keimschläuche. Xylo- ma salicinum,, ‚Andromedae, acerinum und punctas um Pers. werden dazu gerechnet, ı1. Phacidium unterscheidet sich durch strahlenförmige Risse: Zu den uneigentlichen Scleromyceni zählt) der Vf. Zeptos sfroma Fries obs. myc., Ayloma Pers., Depazea Fries, Zrisiphe Cand.,; Selerotium Tod!.. Von demselben’ Gelehrten - sind : J, 1820. 3.38 — 45 zehn Lichenen aus tropischen ‚Gegenden beschrie- ben. Darauf folgt $..46 — 53. mein Pugüllus' plan- tarum eryptogamicarum tropicarum, nämlich 135 280 1. Uebersicht d. neuesten bokan. Literatur, neue Lichenen und 16. Pilze und Schwämme aus ' Westindien. | Von dem ‚treElicken Swartz aha Je 18174 $. 53 — 80. och einige brasilische Farrenkräuter beschrieben und abgebildet, weiche Freyreis gesam- melt.und an den schwedischen Consul Westin‘ übers lassen. Auch hatte H. Commercienrath' Casström Beyträge geliefert. Es sind folgende: 1,Gyormön gramma asplenicides, Irondibus pinnatis e pinnis petiolatis ‚lanceolatis dentato - serratis utringue gla- bris, lineolis‘ fructiferis simplieibus furcatisve venig paralielis insertisque. 2. Gymn, tomentosum ‘ist Asplenium tomentosum Lam. 3.'Gymn. chaeros phyllum Desv. ' (Berl. Mag. 5. 305. ) 4. Gymn zuyriophyllum ‚frondibus tripinnatis laxis pubescen«+ tibus, pinnulis deenrrentibus 'ovatis obtusis incisis, lacinüis bifidis emarginatisve. 5. Polypodiumi sax cola, frondibus pinnatis, pinnis petiolatis lJanceo» latis crenatis basi superne auriculatis, infimis abbre- viatis terıminalibus coadunatis, soris solitariis.,, 'sti« pite rachique pubescentibus. 6. Polypodium di. versifeliim, frondibus pinnatis,: ex eadem radice distinctis, pinnis oblongo - lanceolatis subintegris, venis trichotomis glabris, terminali crenulata, frw ctificantibus longius stipitatis, ’soris serialibus..' 7% Pol. retusum , frondibus bipinnatis lato - lanceolas, tis, pinnis inferioribus abbreviatis auriculatis, inter- wediis pinnatiäidis y lacinüs subovatis retusis , \sub« i 18."Stockholm. acad. handl. 1816— 1826. agı ins rachique pilosis, soris ad’ costam mediam ntrin. que subsolitariis. 8. Pol. hirsutum, frondibus tri« pinnatihdis, iunioribus subbipinnatis, laciniis ova- ts’vobtusis incisis wtringue rachique pilosissimis, stipite villoso basi paleaceo. ‘9. Jspidium cauda- tum, frondibus bipinnatis apice altenuato - pinna- tis,°pinnis falcatis, pinnulis ovatis acutis crenulatis basi trancatis sursum apiceque mucronulatis, subtus dimidiatis, omnibus fructiferis, rachi paleaceo - hir« suta. 10. Asp. laetum x frondibastriplicato » pin= natis superne bipinnaris'pinnstisve, pinnulis cuneato- ovatis obtusis denticulato”= mucronulatis submono- soris,stipite scabriusculo nitido. "II. Zsp. patu- Jum;,' frondibus bipinnatis glabris, pinnis oppositis, ypinnulis ellipticis remote serratis, baseos subpinna- tifidis, laciniis ovatis, "stipite basi tereti paleaceo. ‚12. Wdsplenium brasilierse, fronde spathulato - acu- minata'subrepanda glabra, venis anastomosantibus, soris subparallelis simplieibus furcatisque costae ap- proximatis, stipite breyissimo squamoso. 13. Aspl angustum, fronde lineari - lanceolata subsessili re- panda crenataque.utrinque ‘glabra, 'soris 'obliquis distantibus. 14: Aspl. regulare, frondibus pinna« tis'"lanceolatis, "pinnis trapezio - oblongis obtusis, | obtuse’serrätis basi truneatis sursum auriculatis den- tatis,'rachi'submarginata. 15. Fspl: auriculatum, frondibus pinnatis, pinnis oblongo » lanceolatis ecuminatis serratis, basi‘ sursum,lobo rotnndato 282 Hi Uebersicht d. netesten botan. Literatur. dentato. conniventibus deorsum oblique truncatis, xachi submarginata. 16. Sspl. rigidum, frondibus bipinnatis rigidis,, ‚pinnis falcatis lanceolatis attenua- tis, pinnulis «cuneatis ovatis obtusis dentatis, termi« nalibus confluentibus. 17. Pteris . leptophylia, frondibus tripinnatis, foliolis bipinnatis, pianis:op- positis, pinnulis sessilibus lineari - lanceolatis serru- latis terminalibus elongatis , rachi marginata.ı '18: ‚Pteris elegans , frondibus bipinnatis subtus glaucis, pinnulis sessilibus sinuato -, pinnatifidis, laciniis ova. tis obtusis integerrimis ‚-pinnulis’baseos abbreviatis lobatis rachin semiamplectentibus, stipite.-lucido pur» purascente. . 19. Blechnum Lanceola, frondibus simplicibus, ısterilibus ovato - lanceolatis, fertilibus lanceolatis subintegerrimis.. 20. Bl. asplenioides, frondibus subsessilibus pinnatifhidis, laeiniis ovatis acutis, ‚soris abbreviatis. . 21. Zindsaea virescens, fronde iripinnata, pinnis laxis‘, . laciniüis (pinnularum cuneatis bipartitis retusis dentatis.. 22. /dientum platyphyllum , feondibus pinnatis, pinnis petiolatis ovatis apice attenuatis integris basi obliquisisursum gibbis subtus glancis, soris oblongis contiguis törum marginem occupantibus. 23. Ad. subcordatum, frondibus triplicato - pinnatis, pinnulis petiolatis'sub- cordatis acuminatis suberenatis : radiato +; venosis, soris.utroque margine sublunato - rotundis. 24. Ad. intermedium 5» frondibus bipinnatis, pinnulis dimi- diatis cuneatis.rhombeo - oblongis: obtusis striato » „28. Stockholm. acad. handl. 1816-1920. 283 - mervosis, basi-sursum rectangulis, antice apiceque_ ‚serratis soriferis, stipite ‚rachique "pubescentibus. 26 Cheilanthes-chloropbylla , frondibus bipinna- as, pinnulis inferioribus. profunde ‚pinnatifidis , :la- ‚ welchen man bey. Passerina verzebrt finder. (Gärın. suppl. t. 215.) Einzelne Arten, wie Passerina dioica Ramond., co» ridifolia und thesioides des Vfs., werden sehr ge- nau unterschieden. Aus Passerina pentsndra Thunb. ‚ macht der Vf. eine eigene Gattung Lonchostoma, ‚welche folgenden Charakter erhält: Cal. 5sepälus obractestus. Cor. sfida tubnlosa , lacinüis corbllae unguicnlatis. . Caps. bilocularis polysperma. Zwey % P= 18. Stockbolm. acad, handi. 1816 — 182 285 Arten: L. acütillorum und obtusiflorum, sind bier abgebildet. .... Derselbe giebt J. 1820. S. 74 — 81. Nach- sicht von drey brasilischen Eriocaulis, die sehr gut beschrieben sind: E: ramosum , caule ramoso den- se folioso, foliis ovato - lanceolatis amplexicaulibus subpungentibus patentibus albo - ciliatis, lateribus subeompressis, pedunculis terminalibus umbellatis numerosissimis püosis. BZ. caespitosum, acaule, foliis radicalibus caespitosis lineari - lanceolatis re«- curvatis albo - ciliatis, scapis Sangularibus pube= scentibus, calycis communis squsmis ovatis membra- . maceis glabris. 2. Airsutum, acanle, foliis lineari- ensiformibus distichis utringue hirsutis lateribus cam«= pressis, scapis superne glabris, calycis communis squamis lanceolatis glabris, receptaculo paleaceo, . 19: | Ach. Richard’s Monographie du genre Hydrocotyle de la familie des Ombeiliferes, in den Annales gene- rales des sciences physigues, tom. 4. p. 145 — 226, ' # (Bruxelles 19820.) mir ıg Tafeln in Steindruck, Schon der Anblick dieser Arbeit errest das höchste Interesse. Der Sohn eines der geistreichsten Pflanzenforscher neuerer Zeit, dem die Schätze der grolsen Sammlungen in Paris zu Gebote stehn, be- arbeitet eine Pflanzengattung, die bisher wenig be-- kannt war. Statt 31 Arten, die Persoon aufführt, "sind hier 58 beschrieben, und 40 abgebildet, zwar in Steindruck, aber kenntlich und reinlich, Natür- 286 II. Uebersicht d, neuesten botan. Literatur. RN lich, mufs die Wissenschaft gewonnen haben, aber der Gewinn würde grölser gewesen seyn, wenn der Vf. die .Gaitungscharaktere gehörig studirt, "und | sich um. das bekümmert hätte, was diesseits des Rheins für die Aufklärung der Umbellaten geschehn ist; wenn er nicht manche ganz heterogene Arten zusammengeworien, und andere wieder getrennt hätte, die selır wobl vereimgt werden’können. Vor allen Dingen hätte der Vf. die Gränzen der Gattung Hydrocotyle gehörig bestimmen müssen. © Zwar sagt er, die lompression der Frucht ist der Kuga entgegengesetzt; allein er versäumt, die Ribben an-' zugeben, und will der Frucht keine Reste des Kel- ‚ches als Krönchen zugestehen, welches sich doch wenigstens bey der H. umbellata findet. Die Cha- .raktere der verwandten Gattungen sind weder rich- tig aufgefalst noch im mindesten genäu dargestellt. Denn Bolax Commers. wird durch die Figur eben so . wenig erkannt werden, als Spananthe Jacgu., Fragosa.R. er P. und Azorella Lam. Am meisten verfehlt. aber ist die Darstellung von Spanantle, wo nichts von den fünf stark hervorspringenden Rib- ben, nichts von der zusammengezogenen Fuge zu sehen ist. Statt dessen steht die völlig falsche Bes stimmung: Compressio' fructus dissepimento paral=' lela, fructns laevis (im Gegensaiz von striatus). Hier ist ein dreyfacher Irrıbum: dissepimentem steht" für commissura , denn hier ist ja keine Kapsel, son- 19. Richard’s Hydıocotyle. "287 dern ein Achenium; die Fuge ist zusammengezo- gen und nicht platt; die Frucht ist gerippt und nicht glatt. Weil die Gattung Spananthe ganz verkannt wird, so bleibt H., acutifolia R. et P., eine offenbare Spananthe, auch unter Hydrocotyle stehen. Von Fragosa mufs der Vf. keine Art genauer untersucht haben , sonst würde er sie nicht von Bolax trennen: Fragosa spinosa, crenata, cladorrhizans tragen so ganz das Gepräge des Bolax im ganzen Bau, und stimmen so sehr in der Frucht überein, dafs man keinen Augenblick anstehen kann, beide Gattun- gen zusammenzuwerfen und den ältern sehr schick- lichen Commerson’schen Namen beyzubehalten. Hydr. saniculaefolia Lam. und composita Pursh. sol len zur Persoon’schen Gattung Mulinum gehören. Bekanntlich machte Persoon die Selina pygmaea Ca- van. zum Mulinum. Wenn der Vf. diese Gattung noch steben läfst, so mufs er gar keine Arten in der Natur untersucht haben; er würde sonst überzeugt worden seyn, dafs Cavanilles Abbildungen nach der Phantasie entworfen und dafs keine Spur von Flü- gelbaut an den Früchten seiner Selinen zu finden ist. Wenn Richard diese Pflanzen (die Selina Cav.) nicht. selbst untersuchen konnte, so mulste: er sich erinnern, was der ehrwürdige Jussieu (ann. du mus, 16. p: 179.) darüber sagt, um sie nicht vom Bolax zu trennen. Der Vf. wirft mir vor, dafs ich (prodr. umb. p. 34.) mit Unrecht Hydr.triloba 288 II. Uebersicht d. neuesten botan.Literatur. und tridentata Thunb. zum Bolax gezogen, In mei- ner neuesten Arbeit über die Umbellaten (‚Schult, syst. veg. 6. p- 354.) wird H.R, Anden, dafs jene. beide Arten wieder mit Hydrocotyle vereini igt sind, Nicht zu billigen ist, dals der Vf. den schlecht ger" ‚bildeten Namen Azorella stehen läfst, obwohl Tras chymene Rudg. im bekannt seyn mulste. Lesens-, werth sind die allgemeinen Bemerkungen über den Bau dieser Gattung, über die Grölse der Hüllbläg ter, die men delswegen bisweilen für petala genom- men. (Man sebe die Beschreibung des Trisanıhus eochinchinensis bey Loureiro und der Hydr. tomen= tosa bey Thunb.) Die Blattansätze verschmelzen; ‚nach dem Vf., mit dem Blatistiel, daher er sich. bey mancheh Arten so sehr erweitert. (Der Unter=. schied der Blätter, Blattansätze, Blatistiele und, Zweige geht bey Hydr. virgata ganz verloren; dent hier ist alles eins. Die ungeheure Dicke der Blatt= stiele bey den Bolax - Arten, die gewöbnlich von drey Ribben durchzogen sind, beweiset das Ver“ schmelzen durch mangelhafte Ausbildung.) 3 Doch wir- gehen zur Anordnung selbst über; Der Vf. theilt die Arten, nach der Form der Bläts ‚ter, ın sieben Sectionen: a. foliis peltatis: 1. I; vulgaris. "2. H. pusilla Rich., foliis orbiculatis obsolete crenatis septemnerviis hirsutiusculis, um, bella pedunculata, Von Commerson bey. Monıe Video gefunden. 3: H, mbellata L. P- A, Pace 19. Rich ard’s Hydrocotyle. 289 Bellulata Mzx. (Ich erkenne keinen wesentlichen. Unterschied von der vorigen. Aber H. intertupta. Mühl. und Elliott. spicis compositis felılt hier.) = H. bonariensis Lam. (multiflora R. etP.) 6 4. polystachya Rich. (tribotrys R.etP. Kommt wer aufPortoricco vor.) 7. H. ‚graeilisR. etP. 8: 77: Humboldtii Rich, ; - villosa, foliis orbiculatis sexlo- bis sexnerviis, lobis acutis serratis, umbellnlis radi- calibus multifloris. 9. H. quinqueloba R. et P: 10. 4H. aconitifolia Rich., glabra, folüis orbicula- tis septemlobis, lobis lanceolatis acutis inciso - ser« ratis, umbella multiflora pedunculata. Von Humä boldt aus Südamerica. y b: foliis reniformibus: ir. H. nummularioides; foliis cordato - reniformibus quingquenerviis obsolete erenatis brevissime petiolatis, caule reptante, Hori- bus capitatis. Von der Insel Bourbon, ( Aber die Fibur palst gar nicht, Die Blätter sind tief gekerbt; lang gestielt und die Blüthen einzeln.) i2. 4. fi earioides Lam: 13. repanda Pers. (Jene halte ich für eine kleinere, plattere Varieiät von dieser.) 14. H. glechomoides Rich., foliis reniformi - sub- rotundis subcrenatis obtusis villosis, Horibus sölita- rii$ pedunculaiis. Von Commerson an der Magel- | haens - Stralse gefunden. (Scheint eher eine Tra- chymene zu seyn.) I5- H. asiatica L. Hierzu wird H. lunata Läm. als Varietät gerechnet. 16. H: dentata Rich., glabriuscula, foliis orbiculato - te: Zweyter Band, T 290 U. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. niformibus acute dentatis Snerviis basi truncatis, pe=, tiolis pedunculisque fasciculatis. ..ıVon lle de Fran-, ce. 17. H. abbreviata Rich., foliis latissime reni- formibus apice obtusissimis nervosis obsolete crena- tis, petiolis pedunculisque fasciculatis. ‚Von Com- merson auf Madagascar gefunden. 18. 4. erian- tha Rich. (Dies ist H. reniformis Thunb. Meine neue Entd. ı. 182. Schultessyst. 6.351. Der Vf. hat Thunberg’s Synonym vernachlässigt. Ich finde, dals die Blattstiele eben so wie die Blüthenstiele lang behaart sind, und dals zu beiden Seiten des lang gestielten ‚ mit behaarter Hülle versehenen Blüthen- knöpfchens nicht zwey, sondern mehrere männliche Blümchen stehn.) 19. H. VOR L.. 20. A. plebeia R. Br., glabra, foliis reniformibus. dupli-. , cato,- crenatis 7 - Qneryüs, . capitulo multifloro _ globoso pedunculato oppositifolio. Aus Neu - Hol« land. 21. H. inerassata R. et P., 22. .H. capitata ; Aub. Petit - Thouars. 23. ZH. globifloraR. etP.. 24. A. citriodoraR.etP, 25. H. spicata Lam. ( hirsuta Sw.). .26. H. leptostachys Rich., villosa,. folis reniformibus znerviis aegualiter crenatis sub- tus glabris, Spica gracili interrupta. Von Humboldt, in Loxa (nicht in Mexico, wie bier steht) gefun-, den. 27. H. Bonplandii Rich., hirsuta, foliis re-_ niformi - orbiculatis crenulatis ‚obsolete lobatis, um= bellis pedunculatis. Ans Südamerica., 28. Hı al- chemilloides Rich., birsuta, foliis reniformi- orbi- - 19. Richard’s Hydrocotyle, 291 enlatis profunde cordatis, sinu acnto, repandis cre- nätö - dentatis, umbella multiflora 'pedunculata. Atis Peru. 29. H.natans Cyr. (Fälschlich 'wird hier H. natans Thunb. zugleich, doch mit einem: Fragezeichen, als Synonym aufgeführt. Die letz-. tere aber, H. Thunbergiana, Neue Entd. 1. 283.,° Schnik. syst. veg. 6. 351., gehört nicht in die Abthei- lung mit gelappten Blättern, da sie ganz einfach gekerbt sind. ' Diese Thunberg’sche Art fehlt dem- nach hier völlig.) 30. A. ranunculoides L. 31. BR. sibthorpioides Lam. 32. H. geranioidesRich., hirsuta, foliis orbieulato - reniformibus Onerviis lo- batis, lobis obtusis crenatis, umbellis pedunculatis erectis. Aus Peru. 33. A. elegans Rich., glabra, foliis semiquinquefidis, lobis apice tridentatis, ca- pitalis paweifloris pedunculatis. Von R. Brown in Neu-Holland gefunden. 34. A. pulchella R. Br.,- glabra, foliis quinquelobis subpeltatis, lobis obtuse tridentatis, capitulis multifloris pedunculatis. Eben: daher. 35. H. nitidula Rich., aus Java, läfst sich von der vorigen nicht unterscheiden. 36. H. here romeria Rich., glabra, foliis septemlobis, 'Tobis obtusis crenatis, capitulo brevissime pedrächlato, frücta hinc tuberenlato. Aus Neu - Seeland von Banks. 37. H. compacta Rich,, villosa ‚ folis or- biculato - reniformibus subseptemlobis inciso - den- tatis, petiolis brevissimis, capitulis multifloris’ pe- duneulatis, Aus Neu - Seeland. 38. #. peduncu-' T2 292 II. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur, &>} Zaris R. Br., foliis reniformibus inciso - dentatis subquinguangularibus hirsutiusculis, ‘capitulis pau=. cifloris pedunculatis. Aus Neu - Holland. 39. 4; intertexta R. Br., foliis reniformibus irregulariter 3 = zlobis dentieulatis , lobo ı medio productiorj, capitulis peduncnlatis multilloris. Aus Nen“- Hols land: 4o., A. hirta R.Br., foliis orbiculato - re- niformibus obsolete septemlobis crenatis hirtis, ca« pitulo multifloro pedunculato. Eben daher.‘ gr. HA. zavanica Thunb. 42. 7. moschata Forst... 43. H. grossularioides Rich., hispida, foliis subreniformi« bus profunde quinquelobis, lobis cuneiformibus du- plicato - serratis, capitulis sessilibus. Von:der In- sel Bourbon. In dieser Abtheilung fehlt eine merk- würdige kap’sche Art: H. moschata Thunb.;Schult. syst. 6. 351., welches aber nicht die Thunberg’sche Art ist, und künftig H; macrodus heilsen' mag. ei; foliis digitatis: 44. A. multifida'Rüch., fo- dis digitatis, foliolis trilobate - incisis obtusiusenlis glabris, umbella peduncnlata Von den Andes. 45. H. muscosa R. Br., foliis digitatis hirsutiuscu- lis, foliolis cuneatis apice tridentatis, capitulis pau: cifloris pedunculatis. Aus Neu - Holland. 46. H. tripartita R: Br., foliis ternato - tripartitis, folio- lis cuneatis inciso - dentatis, capitulo paucifloro pedunculato. Aus Neu - Holland. | .d. „folüis cordatis: 47.4. villosa L. 48: Zu acutifolia B. etP. 49. H. glabrata Lam; 19. Richard’s Hydrocotyle | | 293 e.'foliis hastakiss 50. H. alata Rich., glaber- zima, caule erectiusculo compresso - alato, foliis hastatis subtrilabis breviter petiolatis, umbella pe« Aunculata. Aus Neu - Holland. .$&foliis subeuneiformibus: 31.2. tridentata L. 752. 4. triloda Thunb; 53. H.:Solandra. L. 54. Hs lineata Mx. 55. H. bupleurifolia Rich,, glabra,: foliis cuneiformi - evalibus fasciculatis inte- gerrimis trinerviis, capitulis triflori. Vom-Kap. Meine 4. plantaginifolia, Neue Entd. 1. 284» Grundz. Taf, 8. Eig.5 — 7., Schult.- syst. veg. 6. 352., unterscheidet sich durch Behaarung und ein- blüthige Stiele.: 56. ZH, virgata, Da hierbey keine Auctorität und keine Synonymie steht, so-glaubt man, dals diese Art vom Vf. gemacht: ist. : Allein sie steht schon in Linne’s Supplement, in der fran« zösischen Encyklopädie, im: Thunberg u. s. & ' Ue- brigens werden die Blätter mit Unrecht.linearia ge- nannt; sie sind fliformia. 57. H. macrocarpa:Räch, Ist nichts als die vorige... 58. H. linifolia L.- Un» gewils-ist dem Vf. H. chinensis L., allein sie ist nichts anderes als H,lineata Mx, | 20, Memoires du muscum d’ bistoire naturelle de ua vol. 5. 119. my® Die botanischen Artikel sind folgende: r. Des- fontaines über drey neue Pflanzengattungen:' näm- lich: ‘(pr 34.): Diplophractum (auriculatum Le. 294 II. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. »scheft: ai aus Java. ‘Ausider ersten Ordnung ‚der zwölften Klasse. Cal. 5sepalus "tomentosus. ‚Cori'hypogynalizpetaia, petalis basi sqguamä instru- ctis. Stigmata 5. . Semina arillata capsulae' parieti- bus affzat %p.137.): Stylobasium'' (sparhulatum 1. 2. Jan Aus. der Polygamie. ' Hermaphr.:steriles. Cal. urceolarus'slobus. Cor. ©. Stam. 10 hypo- ‚gyna,ealycelöngiora. Antherse oblongae erassae 2loculares. Styl. r. obsoletus. :Fem. fertiles' prig- zum suhilest Drupa ılocularis Tsperma.‘ (pl Yo. 42.):* Chamelancium‘ (ciliatam t. 3,,:plumasum t) 4., Browniist.15.). Zur'Dekandrie.' Aus New- Holland. "Diese Gattung ist dem Pileanthus Labill. äufserstnah&' ‘verwandt, und’ fast nur dürch den Kelch unterschieden , ‚der hier fünftheilig und eerol- denartig ist. ı 2. Bel. Duval’über die'beiden Gättun- gen Gtismdela,W. und Heliopsis P+ "Zu der letzter rec/imer’der' Vf, aufser 'dem Bupbihalmum "helian- thosdes bamy>auch Heliopsis 'scabra Duv.,' welche hier t. 8: abBebildet ist, ferner Anthemis buphthal- moides Jaequ. und Anthemis oeeidentalis W.3).Mer- tens über seltene Tangarten in den Saminlungen des Pariser Museums. Eine treffliche Arbeit, aus weicher ‚man ‚Fucus Peronii, Bacularia, virgatus, Änviostag lolins; Platylobium , onustusyi#Des- vauxii,: subfaneihätus,: kefortus,: verruculosus und nodularius,alsımewe Artcıı kennen lernt, 'vondenen einige, auch 'hier)abgebilder sind. 4. Jussieu über / 20. Mem. du mus. d’hist. nat. 5. °' 295 die Eishiliencheräktere aus Samen. Es sind die Mals vaceen, Tiliaceen, Geranieen und ähnliche Fami- "lien, die hier mit gewohnter Genauigkeit untersucht werden. Auch giebt der treffliche Vf. ein Verzeich- nils von Gattungen, welche, als er, seine Genera ‚plantarum herausgab, für incertae sedis erklärt wur- ‚den, und die er jetzt auf ihre Familien zurückge- bracht hat. Es ergiebt sich daraus, dals von 136, "die damals unbestimmt waren, jetzt schon die Hälf- ‚te hinlänglich bearbeitet ist. 3. Desfontaines über eine'neue Art Echites, longiflora, ‚caule fruticoso sarmentoso, foliis oppositis acutis sessilibus subtus '1omentosis, peduneulis lateralibus longissimis sub- unifloris. (t. 18.) 6. Hauton Labillardiere. über ‚die Palme Nipa, deren Früchte hier abgebildet sind. kt 20. 21.) 7. Aug. 9. Hilaire über die Cucurbi- taceen und Passifloren. Sehr richtig, obwohl seit ‚Gärtner allgemein angenommen, ist der Grundsatz, dafs man die Eyerstöcke mit den reifen Früchten vergleichen müsse, um besonders das eigentliche Zahlenverhältnils zu bestimmen. Nun hat der Vf. hier sich die Mühe gegeben, den ursprünglichen Bau der Frucht, also des Eyerstockes, der Cucur- bitaceen zu untersuchen und in 26 Zeichnungen dar- zulegen. Es folgt daraus, dafs die drey peripheri- schen Kuchen in eben so viele strahlige Platten über- ‚gehn, welche die Samen erzeugen. 7 ‚236 Il. Uebersicht d. neuesten botan.Literatur, simmizs 20:1 al. F ir = ‚„ Monographia generis Potentillarum. . Seripsir Io. Georg. Christ. Lehmann, } »rof. Hamb. Hamb. 1820. 201 S. in | Quart, mit 20 FOERR Der Vf. hat alles geleistet, was man von einem "gründlichen Bearbeiter einer einzelnen Pllanzengat- tung verlangen kann. Die Gränzen der Gattung sind fest gesteckt, die Unterabtheilungen gehörig geord- net, die Charaktere verbessert, die Synonymie, ‚fast zu vollständig, erörtert, die Beschreibungen nach der Natur entworfen, und zu den Nestler’ schen 68, 20 neue Arten, fast alle aus dem Willdenow’ 5 'schen Herbarium, hinzugethan. Es versteht sich, dafs nicht alle Arten dem Vf. bekannt seyn konnten. So Pr calabra Tenor., die der vr. im Register meint zur P, geoides MB. bringen zu können. Aber es ist. eine gut unterschiedene Art, die zwischen P. argentea und canescens Bess. steht. Ferner feblen P. umbrosa Stev., P. pallida Lag., pumila und dissecta Pursh., Thomasii Tenor., und leuco- phylla Pall., welche letztere der Vf. zwar zur P. nivea bringt, aber Marschall von Bieberstein hat die Unterschiede gezeigt. Auch P. chrysantha Trevir. hätte ich zu den fehlenden gezogen, wenn nicht der Vf. mich überzeugt hätte, dafs sie mit P. interme- dia einerley ist, Die bier genau beschriebenen neuen "Arten sind: y F. Sprengeliana,, caulıbus ascen- BEER erectis, foliis pinnatis ternatisque, , foliolis 0.1 021. Lehmann Potentille. 297 obovato - cuneatis serratis pubescentibus, extimis subrotundis maioribus, stipulis integerrimis. Aus ‚Sibirien. 2. P. viscosa, canle erecto, folüis pin- natis viscido - pubescentibus, foliolis lanceolatis in- ciso - serratis superioribus confluentibus, siipulis in- cisis, Eben daher. 3. P, Filipendula, caule ere- cto, foliis interrupte pinnaüs patenti - pilosis, folio- lis lanceolatis pinnatifhido Ei serratis, minoribus inte- gerrimis, extimis confluentibus, stipulis incisis. ‚Aus Davurien. 4. P.tanacetifolia, caule adscendente, foliis pinnatis, hirsntissimis, Loliolis lanceolatis pin» natilido - serratis, summis oppositis, terminali pe- tiolato, stipulis laciniatis, AusSibirien. 35. P. Sarz- guisorba j caule erecio, foliis pinnatis utringue gla- berrimis, foliolis obovatis obtuse sersatis, süpulis incisi. Eben, daber, 6. P. virgaia, caule erecto virgato, foliis novenatis septenatisque, foliolis lan- ceolatis pinnatifidis supra glabris subius niveo - to- meutosis, petalis obovatis calyce duplo longiaribus. Das Vaterland ist unbekanut. 7. P. tauriez, caule ‚erecto multilloro, foliis quinatis, foliolis obovatis basi cuneatis antice serratis Piloso - sericeis, ‚petas lis obcordatis calyce longipribus, (P. hirta MB.) 8. P. petraea, caule adscendente, foliis guinatis, foliolis cuneilormi - rhomboideis superıne. inciso » serratis utzinque sericeo „dncanis, peialis obcorda- to. - - subrotundis ‚calycem superantibus. Aus Dschi- ian. 9. P. flagellaris, caule sarmentoso Aliformi, ‘298 II. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. x \ u »foliis’quinatis, foliolis lanceolatis serratis subglabris, »pedicellis axillaribus solitariis hliformibus elongatis, petalis obovatis/integerrimis calyce sublongioribus. Aus Sibirien. 10. P. elatior, caule'ereeto longis- simo, Sfolis ternatis petiolatis, foliolis ovalibus acute serratis venosis utrinque glabriuseulis, petalis oboyatis integerrimis calyce sublongioribus. Eben daher. 11. P. fragiformis, caule erecto pauciflo- ro, foliis ternatis, foliolis obovato : subrotundis obtuse dentatis utrinque patenti- pilosis margine villosis, petalis obcordatis calyce sublongioribus. Von den aleutischen Inseln. 12, P. velutina (P. subacaalis Cand,., grandiflora Scop.). 13. P. Yah- liana (P. hirsuta A. dan. '1390.). 14.‘ P. nana, caule erecto subunifloro, folüs ternatis, ' foliolis subrotnndo - obovatis obtuse dentatis utrinque pilo- sis subtus canescentibus ‚ petalis obcordatis calyce triplo longioribus. Von den aleutischen Inseln. 15. P. angustifolia, caule adscendente multilloro laxo, foliis ternatis, -foliolis angusto - lanceolatis serratis margine revolutis supra glabriusculis subtus niveo - tormentosis, petalis obcordatis calyce aequali- bus. "Aus Sibirien. 16. 2. biflora, caule erecto apice 'subbilloro , foliis ternatis tenuissime pilosis, foliolis lateralibus profunde bipartitis terihinali tri- partito, segmentis linegribus integerrimis ciliatis. "u. 78 Aus Sibirien. ‚nun! 48. Reichenbaeh'Aconitum,. 299, BR LLLLYITEER ZEN 2: E22 | ” Monosraphia generis Sconitiy ieonibus omnium specie- rum ceioratis illustrata — auctore Hent, Theopn. Lud. enback, prof. ın SR" mei! er. Dresd. vol. "Lips. 1820. fol. 72 8. und 7 Kupfertafeln. Je schWieriger das Unternehmen war, ‘ desto verdienstlicher ist die treffliche Ausführung, wie es "wenigstens der Anfang verspricht. Nach historischer "Abhandlung über die Allerthiuner der Pflanz& folgt "die "Beträchtung des Gattingscharakters, "und die Angabe eigener Künstäusdrücke, die der Vf.höth- "wendig fänd. Den’ Helthnehnt er eassis, "Weil ga- lek von einblätterigen Blumen gebraticht wird. ' Auf das genaueste sind die abweichenden Formen und Eigenschaften erklärt und durch die erste Tafel erläutert.‘ ° Die Darstellung der feinern Theile, z.B. des Pollens, ist nicht alleinahl Zelungen, weil ein’zz Kleiner Maafsstab angenommen’ wor- den. Der Pollen ist, wie bey den meikten Piän- "zen, mit einem Reif versehn, der, wenn das Korn Sanschwilit, dem letztern eine eckige Form giebt. Die Samendecken sind sehr sorgfältig untersucht sad die Lederbaut besonders gut dargestellt. Die Abtheilung der Arten macht der. Vf. nach folgender Norm: 1. die Corolle bleibt stehen: x. HERE OE deen. 2. Die Corolle fallı ab: a. Nektarien zu- rückgelegt: B. Kalliparien mit kahlen Staubläden, y. Napelloideen mit behaarten Staubfäden. 2. Ao- rythäolen mit kurzliakigen Nektaried und zusan- 300 Il. Usbersicht d, neuesten botan. Literatur, mengeneigten Fruchikngten. e. Toxikoideen, ‚mit anfrechten Fruchiknoten. % Zuckyloideen, mit bu- ekeligen aufgeblasenen Nektarien. b. Nektarien auf- recht: 7. Kammaroideen. c. Nektarien schief ste- hend: .%. Zykoktonoideen.. Zu der ersten Abtheilung gehören die mit Ac. Antlıora verwandten; zu ‚der zweyten Ac. biflorum Fisch. , .delphinifoliam Cand. und maximum Pall.; zu der dritten Ac, Napellus und die verwandten; zu der vierten und fünften. Ac, va- ziegatum, paniculatum Lam., rostratum und inter- wnedium Cand.; zu der sechsten und siebenten Arc. tortuosum W., uncinatum L., ciliare Gand.; und zu der achten Ac. Lycocionum. Ungemein lehrreich sind die Betrachtungen über die Verwandtschaft der Gattung, vorzüglich die tabellarische Uebersicht der Ranunguleen. Sehr interessant ist, was der vL. über Mifsbildungen und, Abarten, über das Va- terland, den Standort und die Cultur der Aconiten sagt. Abgebi Idet und näher untersucht sind in die- sem Hefte: ı. Ze. ZnthoralL. 2. A. Jacguini Reich. (A. Anıhora Jacqu.), durch glatte Blüthen, | geschnäbelten Helm und siebentheilige Blätter von der ersten Art unterschieden. 3. 4. Candollii Reich. (A. Anthora Gmel. fl, sib.), vorzüglich durch schlaffe Rispe und breitere Blatıferzen unterschieden. 4. 2. anthoroideum Cand. Ki. 9 Eu lOPHRIRÄRMON- (Anthora Mattbiol. a zwar der ersten Art sehr ähnlich, aber durch eigene Form. des Helms, 32. Reichenbach Aconitum, ' 361 dessen langer Schnabel aufliegend ist, ausgezeich- net. 6.4. nemorosum MB. Die Kupfer sind ‚von Schröter vortrefflich gestochen, wnd'es ist nichts versäumt, durch dieses Werk die Wissen- schaft‘ zu fördern und dem deutschen Kunstfleifs Ehre zu bringen. Von Herzen wünsche ich, dafs Verfasser und Verleger in reichlichem Absatz des Werkes Belobnung ihres rühmlichen Bestrebens fin- den mögen. | BR 23: A Journal of science and tbe arts, Edited at the Royal institution - of Great - Britain. Published quarterly. Lond,. 1817 — ı820. Öctav. N. IV. 1817. p- 342 — 371. Uebersicht der Gattung Amaryllis von J. Bellenden Ker, Esg. Es sind 46 Arten aufgefülırt, Den Anfang macht gleich Sternbergiz colchiciflora Kit., die sich gleichwohl. durch regelmäfsige Corolle, aufrechte nicht nieder- gebeugte Staubfäden, durch vierfächerige Antheren und durch die Bildung des Samens wesentlich von Amaryllis unterscheidet: 4m. chloroleuca n. Sp.; pedicellato - subbiflora, folio lineari, tubo brevis- simo, limbi erecti laciniis rotundatis, staminibus erectis. Aus dem Kew-Garten. Am. pudica n. sp. - unillora, corolla subregulari erectiuscula turbinato « campanulata subconnivente, lacinia una staminibus inclinatis retrus.. Vom Kap. Beide Aiten sind w' £ I. 2. abgebildet. (. N. V. 1817. p. 102 — 115, WVeber die Gar 3021 11. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. tung Crinum, von eben dems. In dem Gattungs charakter vermisse ich die Häkchen an den’Enden der Corollen- Fetzen. Unter den aufgeführten 19 Arten sind mehrere von Roxburgh aus Bengalen und Coroimandel gebrachte, als: Or.‘ defixzum, bulbo oblongo-globoso, rhizomate fusiformi, foliis! strietis canaliculatis margine glabris, umbella mul-" ıiflora, stylo staminibus aequali. Cr. ensifolium, bulbo ovato, foliis sparsis rectis. Aus Pegu: or. amoenum, bulbo sphaerico, foliis lorato - attenuatis margine glabris, umbella sexflora sessili, "laciniis lineari- lanceolatis tubo aequalibus. Cr. sumatra- num, bulbo ovali non caudescente, foliis fat lo- ratis rectis canaliculatis margine scabris, umbella multiflora subsessili. Cr. lorgifolium, bulbo sphae- rico, foliis lorato - attenuatis margine hispidis, um- bella mulüflora subsessili, lacimiis coröllge tubo , brevioribos. Cr. molnccanum, bu!bo sphaerico, spatha snbsexflora, floribus sessilivus dechnans, foliis Tinearibus undulatis reclinatis margine scabris. Cr. lorifolium, bulbo cylindrico - ovato, foiiis lo- ratis longissimis , umbella, multiflora pedunenlata. Cr. eanalieulatum , bulbo cylindrico, fohis loratis margine glabris, umbella multiflora longe peduncu- lata , lacinüis corollae obtusis tubo long gioribus. er. augustum, bulbo columnari exstante, foliis indlt-> fariis lanceolatis canaliculatis margine glabris, um bella multiflora pedunculata, foribus deeihmeis) 33. Journ. of.sc, and hearts 1817 — 18920,| 303; ‚Das. P».124 — 129. , Botanische Auszüge aus einem südamericanischen Journal: el semanario : del uuevo reyno de Granada... Diese betreffen‘: die grofse flora bogotensis, woran der unsterb-;' liche. Cölestin Mutis (gest., 1809) 45 Jahre gear- beitet. Dieses Werk. enthält. Beschreibungen vnd! Abbildungen aller Pflanzen.im Gebiete von Boeota, an 2000 Arten. Der Nefie des Verstorbenen, Don Sinforoso Mutis, und ein anderer Botaniker,. Don F. Joseph de Caldas, besorgen die Herausgabe. Als. Probe sind sechs neue Gattungen aus jenem Werke ‚bekannt gemacht: Lozenia aus der Mo- nandrie, mit meiner Agardhia (Grundz. 462.) sehr nahe verwandt, und vielleicht einerley. Pombea aus der Pentandrie. Cozsuegra aus der Ikosandrie, mit meiner Tinea (s. oben. S. 165.) verwandt. Amaria. aus der Monadelphie, mit Bauhinia sehr nahe verwandt. Caldasia aus der Monöcie, mit Cynomorium verwandt. Zalenzuelia aus der Diöcie. Die Charaktere sind nicht genau genug an- gegeben. | x N..VI. 1817. p- 316 — 337. Ueber die Gat- tung Paneratium, von J. Bellenden Ker, Esq. . Unter, den 33 ‘Arten sind. zwey neue: P. longiflo= rum, uniflorum, foliis anguste lanceolatis, PREPFN lae laciniis-lineari - lanceolatis tubo duplo breviori» - bus, ‚staminibus conniventibus Jlacinvlas coronae gibboso-campanulatae subexcedentibus. Von Rox- Er 304 II. Uebersicht d. neüesten botah,. Literatur. burgh aus den Molucken. P. Ziflorum, foliis li- neari-ceuneatis, 1ubo corollae triquetro laciniis li= nearibus hequali coronäe sinibus erosis, flamentis longitudine coronae, Eben daher. ic N. VII. 1818. p- 199 — 206. Drey Arten kap’scher Orchideen, von einem holländischen Soldaten am Kap gemahlt, von Franz Masson hie gebrach: und von Banks mitgetheilt. Die Zeichs nungen sind in Steindruck von Moser und Harris etwas wnreinlich ausgelührt. Die Arteh sind: Bar- tkolina Burmanniana R. Bt. (Orchis 'pectinatä Thunb., O. Burmanniana Sw.), Dise grandiflera L. und D. spathulata Sw. N. IX. p. 104 105. XL 1818. pP. 44 — 46: Fortsetzung davon. Hier sind acht Orchideen treff- lich in Kupfer gestochen und die Blumen ausge- mählt. Es sind Disa porrecta Sw.; Disperis cd- pensis und secunda Sw., Disa graminifolie, (eine der schönsten Arten mit schönblauer Blume), Di» speris 'villosa, euchllata, Corycinm bi«dlor und Pterygodium catholieum Sw. W. XIV. 18i9. p. 222 — 229. Franz Bauer’s mikroskopische Beobachtungen über den rothen Schnee. Kap. Rols fand den ı7ten Aug, 1818 in der Baffins- Bay, 75° s4 N. B., rothen Schnee; den man in Flaschen mitbrachte. Franz Bäuer er: hielt eine solche: er fand, dafs der Schnee zu kla: tem Wasser geschmolzen war und einen dunkel® \ % 23. Journ. of sc„and ıle,arts 1817. —, 1820. 305 othen Niederschlag gemacht hatte,, Dieser Nieder- schlag ‚bestand aus lauter Kügelchen, ‚Sie,der Vf, mit Uredo foetida vergleicht, worunter er Ustilago segetum Ditm. im . Weizen, versteht, Er, bemerkte, dals diese Kügelchen am Feuer gerade den Geruch von sich gaben; als der Elugbrand, dafs, sie .die- selbe gallert - oder, froschlaichartige Unterlage hat- ten, aus welcher sie sich sogar von neuem erzeug. ten, ‚obwohl sie, dann noch nicht die schönrotihe Farbe hatten. Da auch Wollaston’s chemische Un. tersuchung jener Substanz damit übereinstimmt, so. könne man (meint H. B.) dieselbe. als einen neuen Staubbrand betrachten und ihn Uredo zivalis nen- nen. Schon R. Brown bemerkt, in einer Note zu Rols Entdeckungsreise, dafs Tremella eruenta Engl: ‚ bot. 1800. grofse Aehnlichkeit. mit jener Substanz in der Baflıns-Bay habe. Bauer läugnet zwar jene Aehnlichkeit nicht; allein weil die von ihm unter- suchte Substanz keine Tremelle war, so läugnet er die Identität beider. Darf ich hierüber meine Mei. nung sagen, so scheint mir das Gewächs in der English botany ebenlalls keine Tremelle. zu seyn, und nach Smith’s Beschreibung, stimmt. es wirklich mit der rothen Substanz aus der Baffns- Bay sehr überein. Baner meint nun zwar, jene Uredo habe sich nicht anders als auf dem Schnee erzeugen kön- nen; allein das bezweifle ich, zumahl da die mit. der gleichen Substanz überzogenen F elsen nicht über, Ziwreyter Band, 12) 366 II. Uebetsicht d. neuesten botan. Literatuf, acht englische Meilen davon entfernt waren, und ein glaubwürdiger Berichterstatter, den der Vf selbst anführt, versichert, dafs die rothe Substanz nicht tiefer als einen oder zwey Zoll unter derOber- fläche des Schnees lag. Es wäre übrigens der Mühe werth, die Tremella cruenta Engl. bot.: nochmals zu untersuchen. Ein Staubbrand an Felsen ist un« erhört: daher glaube ich eher jene Form mit Bo- trydium Wallr. vergleichen zu müssen. Bauer be- stimmt noch die Gröfse der Kügelchen, indem er den Durchmesser zu +—;> eines Zolls oder „3; ei- zer Linie angiebt. N. XVL 1820. p. 22T. 222: Fortsetzung der Abbildungen kap’scher Orchideen: Satyrium Bracteatum Thunb., Pterygodium alatum Sw. und Coryeium orobanchoides Sw. 24. Horae physicae berolinenses, collectae e symbolis docto- rum virorom, Linki, Rudelphü, Klugii, Neesii, Ot- tonis, Chamissoi, Hornschuchiüi, Schlechtendahi et Ehrenbergu. Edi euravit Dr. Chr. Godofr. Nees ab Esenbeck. Cum tabb. aem. 27. Bonn. ıg20. Fol. Der treffiiche Nees von Esenbeck hatte wäh- rend eines mehrmonatlichen Aufenthalts in Berlin Gelegenheit, die dortigen reichen Sammlungen zu benutzen. Hier macht er sowohl die Früchte sei- ner Studien, als auch die Beyträge bekannt, wel- che ihm, vermöge freundschaftlicher Verabredung, mehrere Berliner Naturforscher übergaben. Die ui 24. Horse phys. berol, 307 botanischen Aufsätze sind. folgende: I. Zink giebt eine neue Uebersicht der: Algen, und ‚macht seine Bemerkung eigener Sporangien in der Ulva pavonia ‚bekannt, die er Zonaria nennt. 2. Otto zeigt die seltenern Pflanzen an, welche im Berliner Garten vom Januar bis Ende Mays 1819 geblüht haben. Natürlich fehlt es in einem so.reichen ‚Garten nicht. an neuen Arten, unter denen die Semperviva von den canarischen Inseln, die Melaleuken und Acacien besonders interessiren. : 3. -Ness v. Esenbeck syl- loge observationum botanicarum. Meisterhaft sind folgende kryptogamische Gewächse untersucht und von ‚Sturm abgebildet: Cyatkhus dasypus Nees., vom Kap. Plocaria candida Nees. Ein eigen- tbümlicher Lichen aus:Bengalen, der Alectoria ver- wandt, aber durch kugelichte, oben durchbohrte; inwendig körnig- zellige Apothecien unterschieden. Die gegliederten, ästigen Fäden auf der Flechte scheinen eine parasitische Luft- Conferve zu seyn. Dufourea tortuosa Nees., aus Südamerica. Fim- braria marginata Nees. Von Bergius am Kap ' gefunden. Mit Marchantia sehr nahe verwandt und durch eine calyptra saccata propendens unterschie- den. March. fragrans Balb., :tenella L., saccata Wahl. und vielleicht auch M. pilosa 4. dan. gehö- ren zu dieser Gattung. Jungermannia fascicula- ta Nees., vom Kap, der il. convexa (Thunb. ver- wandt. Tristegis glutinosa Nees. (Agrostis glu- Uz 308 II. Ueberticht d. neuesten botan. Literatur, tinosa Fisch., Suarda picta Schrank.) Piper rubri: eaule.. Spermacoce verticillata R. et $.,, mucros nata N., linifolia N., reclinata N., cornifolia Fisch. Solanum amazonieum H. K. ANieotiana Langsdorfii H.B. Kaulfufsia amelloides N., der Cineraria amelloides äufserst ähnlich, aber durch gehederte ungestielte Samenkrone, die den Strahl» blümthen gänzlich fehlt, unterschieden. Vom Kap. 4. Fr. Hornschüuch musci frondosi exotici berbarii Willdenowiani. Phascum splachnoides, caule bre- vi-subsimplici, foliis ovatis concavis marginatis cu« spidatis, capsula oblonga apophysata. Vom Kap. Splachnim Adamsianum, foliis lanceolatis acumi- netis integerrfimis, nervo infra apicem , evanido, capsula elliptica, apophysi ovata capsula dimidio hreviore. Vom Kaukasus. Wei/sia Bergiana; cau- le simplici brevissimo, foliis ligulatis acuminatis pa- | tulis, nervo ad medium evanido, capsulae pyrifor- mis erectae operculo bemisphaerico. Vom Kap. Wegen der mützenförmigen Haube eine Grimmia. Cynodon (Didymodon ) proscripius, caule sim« pliei, foliis e basi dilatata capillaceis rigidis sub- secundis, capsula oblonga erecta, operculo rostra- to. Von $. Helena. Schlotheimia stellulata ist einerley mit Orthotrichum Swainsoniüi Hook, musc. exot. 2. 1. 127. (S. oben $.216.) Schlotheinia pul- chella ist Orthotrichum urceolatum ‚Hook. t. 124. Von beiden Arten fehlte das Peristom. Bartramia 24. Horae phys. berol. 309 sericea, caule ramoso, foliis subsecundis lanceo- lato - acuminatis serratis erassinervüis, capsulae glo- bosae sulcatae ore contracto. Vom Kap, Bartr. compacta, caule erecto fasciculato, foliis lanceo- lato - subulatig strictis serrulatis rigidis 3 capsula glo- bosa aequali. Vom Kap. Chaetophora incurva, auf jeden Fall. eine Hookeria, und mit Leskea (Hookeria) albicans Hedw. und H. pallescens Hook. sehr nahe verwandt. Ayprum Chamissonis, mit H. circinnale Hook., wo nicht eins, doch sehr nahe verwandt. Polytrichum campanulatum , caule ra- moso.fastigiato, foliis e basi lata lineari- lanceola- tis argute serratis erecto - patentibus, capsulae cer- nuae apophysatae operculo obliquo subulatc, Aus Unalaschka. Pol. furcatum, caule fastigiato ra- mosissimo, folis e basi dilatata lineari- lanceolatis argute serratis recurvato - patulis, capsula ovata cernua obsolete apophysata. 35. Adalb. von Cha- zmisso bestimmt drey neue Gattungen von Pflanzen, die er von seiner Reise um die Welt mitgebracht. Romanzovia, aus der Pentandrie, am nächsten mit einigen Gentianeen verwandt. Char. Cal. s5fidus inferus, Cor. hypocrateriformis. Stigma simplex, Caps. obtusa, biyalvis, bilocularis, dissepimento valvis contrario. Die einzige bekannte Art, 4, una» laschcensis, wächst in feuchten Felsritzen auf Una: laschka. Eschholziz aus der Polyandrie und der Familie der Papayereen, Char. Receptaculum am- 4 310 II. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur, pliatum , "bypocrateriforme, limbo expanso inte- gro. Cal. mitraeformis caducus. Cor. 4petala, uns guibus petalorum staminiferis. Die einzige bekann- te Art, E. californica, wächst auf dürrem Sande in Californieg. Euxenia, aus der Syngenesia ae- qualis. Char. Involucrum monophylium ı6hdum, laciniis duabus maioribus, Antherae liberae. Papp. .©. Rec. paleaceum. Eux. grata (Ogiera tripliner- vis Cassin.) stammt aus Chili. 6. C.G. Ehrenbers beschreibt die von Chamisso mitgebrachten Pilze, Thamnomyces, aus der Katharinen- Insel, "steht zwischen Hysterium und Spbaeria. Eine buschige Unterlage bildet scheinbare kugelichte Perithecien, mit eimer 'Oeffnung und den gewöhnlichen Keim- schläuchen angefüllt. Der VE. meint, dafs auch einige Rhizomörphen zu dieser Gattung gehören. Campsotriehum unicolor; Hypochnus rubro- ein- £tus und nigro - einetus; Agaricüs copulatus,; Bo- letus sector e Nemaspora tnlarostoma (höchst zweifelhaft); Sphaeria Eschholzii » Äduricularia tornea; Sphaeria profuga; Sph. fur; Boletus Ka- kui ‚ -Uredo interstitialis 5 Puccinia vesiculosa; HAysterium orbiculare und gracile; Tryblidium aretieum. {Die Gattung Tryblidium Rebent., von Kunze, Mykol. Hefte, 1. S. 103., wieder aufge- hommen, wird hier von Phacidium durch doppelte Substanz und gestielte Beschaffenheit des Perithe- eiums unterschieden.) vu Schlechtendal 24. Horae pbys. berol, 311 giebt eine, neue Uebersicht der Gattung Cymbaria. Von C. davurica wird die zweyte Art C. borysthe- zica Pall. unterschieden. Ihre Blüthen kommen unten am Stamm vor, und die Oberlippe ist unge- theilt und kahnförmig. 8. Nees v, Esenbeck be- schreibt einige Pflanzen, welche L. v. Buch mit dem Normann Smidt auf den canarischen Inseln ge- funden. Galium kirsutum, fructibus lappaceis, foliis quaternis subrotundo- ovatis brevissime cuspi- ‚datis trinerviis cauleque hirsutis. Asamnus coria- ceus, inermis, foribus hermaphroditis racemosis axillaribus trigynis, foliis oblongis integerrimis gla- bris, coriaceis. Cizeraria palmensis, fruticosa ‚glabra, foliis cuneiformibus apice inciso.- serratis, Sloribus corymbosis. Centaurea. arguta, fruti- .cosa, calycibus inermibus glabris, squamis ovatis obtusis apice sphacelatis incisis, foliis lanceolatis argute) serratis. 9. C. G. Ehrenberg vom Üoeno- ‚gonium, einem vorgeblich neuen Lichen aus Brasi- lien. Ich habe denselben Organismus aus Guada- loupe, und eıkenne Peziza flava Sw. auf der Thele- ‚phora sericea desselben. 25 Icones plantarum selectarum horti regii botanici beroli- nensis, cum descriptionibus et colendi ratione, au- ctoribus H. F, Zink, Direciore, et F. Octo, Inspecto- re horti. Fasc. ı. Berol. ı820. in Quart. Dieser Anfang der Fortsetzung des. Hortus berolinensis läfst um so weniger eiwas zu wünschen 312 Il. Uebersicht.d, neuesten botan. Literatur. übrig, da das kleinere Barmörhh Ach meisten Fäl- len passender ist und den Preis verringert.» Zeich- mungen und Stich sind von Güimpel’s Meisterhand;, dieselbe Treftlichkeit mufs man an den Beschreibün- gen rühmen. - Es sind folgende Pflanzen: "1. Pavo- nie acerifolia," folis cordatis guinguelobis birtis, lobis acuminatis subrepandis, "pedunculis termi- nalibus axillaribusque solitariis. ‘Aus Westindien. 2.1 Diascia Bergiana. Diese neue kap’sche 'Gat- tung ist aus”der Familie der Scrofularinen. Char. Cal.) spartitas; ' Cor. sublabiata spartita, lacinia inima concava, 'basi utrinque sinu saccato. Caps. acuminata ‘ bilocularis bivalvis, * dissepimento an- gustissimo e'marginibus valvarum inflexis.‘ 3. Hor- nemannia oväta % foliis inferioribus spathulätis, su- perioribus 'avatis crenatis, pedunculis pubescenti- bus, calycibus appressis. Von Manila. 4. Cä prarıia lanceolatz L. suppl. 35. Passiflora disco- lor, foliis 'divaricato - bilobis: medio subprodactis subcordatis biglandulosis subtus rubris, petiolis eglandulosis, pedunculis axillaribus solitariis, in volnero nullo. Aus Brasilien.‘ 6. Piper sidzefo- dium ist P. peltatum W., umbellatum Jacqu., ner nicht Humb, ‚et Kunth. )s N | 26. Schlechtendal'Ranunculeae, ' 313 Animadversiones ' botanicae in Ranunculeas Candolli, „auctore:D. F. L. de Schlechtendal.'“ Sect. 1. cum tabb. 4. Sect. 2. cum tabb, 2. Berol. 1820, in (Quärr. Ein trefflicher kritischer Versuch, der das Ur- theil,des Vfs. eben so sehr. als seine genaue Kennt- ails. der Arten beurkundet.....H. v, Schl. hat, als Aufseher. der .Willdenow’schen Sammlungen, Gele- genheit,. die seliensten Formen zu sehen und.zu stu- diren, und die Gelegenheit benutzt er auf die rühm- lichste Weise... Er geht die Ranunkeln nach de Can- dolie’s Anordnung durch. Sehr richtig ist gleich Anfangs seine Bemerkung über. den R. pantoıhrix Brot. Cand., der aus zwey verschiedenen Arten, ei- ner Varietät; des K. agquatilis und dem R. fluitans Ül, dan.,: oder, ‚wieeer hier heilst: R. peucedanifo- lius All, zusammengesetzt ist. „Es, wird gezeigt, dafs die Früchte beym R. aquatilis mit fadenförmig zer“ .theilten Blättern oder R. pantothrix «. 8. keines- weges so glatt sind, als beym R. pantothrix. y. oder R.fluitans, und dals die beiden ersten keinesweges in den dritten übergehn. AR. biternatus Smith. babe bey de Candolle eine unzichtigeStelle; er habe ganz glatte ‚ oben mit einem Haken versehene Früchte; und gehöre also hinter R. rutaefolius. Bey R. gla- cialis wird ein neuer aus der Lorenzbay, südlich von der Beringsstrafse, aufgeführt: AR. Chamissoi, der sich durch einblüthigen ‚Stengel und aufgeblasene - 314 II Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. ovale Früchte unterscheidet. R. platanifolius sieht ‚der Vf. auch als Abart von R. aconitifclias an. : Mit R. lacerus Bell: verwandt, obwohl dem'R. Ficaria ähnlich , ist eine neue Art: R. Pallasii, die auch ‚bier abgebildet ist. R. caule repente fisıuloso,.fo- liis omnibns petiolatis ovalibus obovatisque cunea- tis tripartitis, calyce trisepalo, floribus vetopetalis, seminum, capitulo sphaerico, carpellis crassis ovatis glabris rostellatis. Von der Nordwestküste-Ameri- ca's, (60° NB.). Bey R. reptans, 'wie er wenig- stens in Deutschland vorkommt, bemerkt der Vf. mit Recht, dals er nur als Abart von R. Flammiula gelien könne. Mit R. ophioglossifolius Vill. verbin- det‘H. v. Schl. R. uliginosus Willd., pusillus Pursh., 'polypbyllus Kit. wad cochlearifolius Hornem., und "zeigt die wesentlichen Unterschiede des R, bonarien- sis Poir. Zu R. Cymbalariae Pursh, ziektder Vf. R. salsuginosus Pall., dessen Unterschiede vom R. salsuginosus Georg. Willd. angegeben: werden. ' Hieran gränzt die bier abgebildete neue Art: AR. ha- lophilus, foliis radicalibus petiolatis glabris sub- carnosis cuneatis apice tridentatis, flagellis e collo 'ortis, scapis unilloris, petiolo subduplo longiori- bus, petalis obovato : cuneatis calycem superanti- bus.‘ Aus Sibirien. .A.'cieutarius, folüs pinnati- sectis, segmentis cuneatis incisis dentatisque glabris, ‚caule subramoso appresse villoso, calyce patente appresso-- pubescente, Aus dem östlichen Sibirien. | 26. Schlechtendal Ranunculeae. 315 R. scutatus Kit. wird vom Vf. wieder mit R. Thora verbunden, aber R. hybridus Biv. Cand. von dem ‚letztern getrennt, und R. brevifolius Tenor. mit die- sem vereinigt. R. cassubicus ist nichts als eine von den vielen Abarten, dieR. auricomus macht. Ue- ber R. pygmaeus Wahlenb., nivalis L., sulfareus 'Cand. sehr interessante Bemerkungen. AR. Zseh- kolzii, foliüis ciliatis, radicalibus petiolatis triparti- tis, partitionibus lobatis, caule subbilloro, calyce hirsuto petalis breviori, carpellis oblique ovatis sty- lo breviori terminati. Von Unalaschka. Mit, nivalis verwandt. R. pedatifidus Smith. hat Cha- misso auch an der Lorenzbay gefunden, obwohl in etwas abgeänderter Form. NR. Gonani Lapeyr. wachse allein auf den Pyrenäen; der aus andern Gegenden komme, gehöre zum R. montanus. R. brutius Tenor. wird genau beschrieben. R. polyan- ıhemos wird sorgfältig bestimmt und R. nemorosus Cand. dazu gezogen. R. recurvatus Pursh. wird umständlich beschrieben und R. fascicularis Mühl. abgebildet. al. Sn | 27- Sylvae mycologicae berolinenses. Diss. inauguralis, quam d. 5. Nov. 1818. publice defendit auctor Christ, Go- dofr. Ehrenberg, Delitiensis Saxo. Berol. 34 $. in „ Quart. Mir einer Kupfertafel, re Nicht blofs sechzig neue Arten von Pilzen, son- dern gute Bemerkungen über die Verwandtschaften machen diese kleine Schrift sehr interessant. Wir 316 IH. Uebersicht d, neuesten botan. Literatur. wollen «hier, nur die neuen Gattungen aufführen: Coccopleum ist ein Sclerotium seminibus. distinctis. Cytospora. Sporangium membranaceum ostiolo in- steuctum, includens massam, sporuloso,- gelatino- san, .demum eirrhosum ‚aut globulorum forma erumpentem. Vergl. Bostrychia Fries. S. oben $: Bes Diphtkerium. Peridium subglobosum, pri« ‚ fuxile dein membranaceum crassum igidam in yhartille simili. _ Capillitium | ascendens ubi- que peridio affıxum, ntriforme, . fexuosum, inae- quale ramaso-appendiculatum, appendicibus cla- vatis aut anastomosantibus. Sporidia parva con- ferta. Die Keulen am Haarschopf sind ausgezeich" net. Sarcopedium, -Fibrae longae cylindricae an- aulatae molles, siromati vesiculoso celluloso molli innatae, ısursum liberae persistentes, ‚Stebt bey Exasporium und: Coryneum N. E.. Schizoderma ist ein Kyloma mit bestimmten Sporidien;. Syzygi- tes: diese Gattung ist blofs angedeutet: eine Con- jugate unter den Pilzen. . Zwey Seitenblasen wach- sen in einen spindelförmigen Körper zusammen; die Samen bewegen siclı. | ü “ ı %* * ETETRE \ x 988 "Folgende zu spät angekammene Werke müssen für den nächsten Band zurückgelegt werden: ı. Mcmeires de la socidıcC imperiale des natuhblingas de «Moscou, vol, 4, 1817. | 2. J. Lindley’s monographia rosarum. Löond. 1820. ' z. HL. Wendland commentatio ‘de Acacüs aphyllis, Haunov, 1820. ‚a8. Nees plantae mycetoideae. 377 4. Steph.. Moricand !lora veneta. vol. x. Getiev, 1920.’ 5. C. H: Persoon traite sur ies champignons comestibles, Paris 1819. 6: E. Fries Ka a. zu 1. Lundih. 1820. B.- Systematik: 5) 28: Radix plantarurn ern Dommensasio botani- ; ca, tuam ob impetratam docendi licentiam in Univ. ‚Rihenana 'scripsit er edidit Theod. Frid. Lud 'Nees „.nab Esenbeck, ‚Phil. Doctor. -Bonn..ıg19. in Quart. Der Einfall Seringe’s, die zahlreichen Arten von Weiden baumartig: darzustellen, wird hier vom V£& bey der grolsen Familie der'Pilze und Schwämme nachgeabmt. _ Doch scheint mir diese Darstellung nicht ganz glücklich zu seyn. Denn wenn aus dem- selben Stamm in gleicher Entfernung von der. Waur- zel auf der einen Seite die.unvollkommensten (Ko- niomyceten), auf der andern die vollkommersten Bildungen (Myelomyceten) hervorkommen, ‚so wi- derspricht dies eben so sehr. der Erfahrung als. der bisherigen Systematik. Dieser in Kupfer gestochene Stammbaum scheint die Uebersicht viel weniger zu erleichtern, als der sehr klar geschriebene Text, in welchem ganz richtig vom Xyloma aus die Ent- wickelung der formen aus einander abgeleitet wird. Mit Xyloma steht Leptostroma Fries auf abgestorbe- nen Pilanzentheilen und Phyllosticia Pers. champ. 318 I. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. comest. auf grünen Blättern in derselben Reihe. Ei, ist halbzerstörte vegetabilischeSubstanz, welche end- lich in Sporen zerfällt. Aus:der Phyllosticta werden Nemasporen, Uredines, Aecidia und Sphärien. Auf unsern Birnblättern ist z. B. die brandgelbe Phyllo- sticta der obern Fläche die Gruitdlage zur Sphaeria epipbylla (bypopbylla Rebent.) und auf der untern Fläche bildet sich späterhin Röstelia cancellata: Wenn der Vf. die Mucedines darstellen :will, so fängt er mit den sehr zusammengesetzten Gattungen: Byssus, Airothamnium NE. an. Mir ist es passen- der vorgekommen, wenn man, nachdem die Deh- nung ‚der Sporen in die Länge und die Gliederung derselben bey Puccinia, Sporidermium, Coryneam und Exosporium gezeigt worden, nun die Aneinan- derreikung derselben zu gegliederten Röhren im Oidium und Geotrichum gezeigt wird: In Sporo- trichum trennen sich die Sporen schon deutlicher ‘ von den Röhrchen, und bleiben von ihnen unter- schieden. : In Bactridium und Arthbrinium Kunz. sind dieSporidien fast in keinem Verhältnils mehr zu den Röhrchen, und man kann kaum sagen, dafs sie sich aus ihnen entwickeln. Mit Oidiam und Geotrichum lassen sich auf der andern Seite die Inomycetes aspo- : ri zusammenstellen; denn die Glieder des Alysidium ünd Hormisciam Kunz. lösen sich offenbar ab und stellen die Sporen dar. Wir wissen nicht, warum diese vom Vf. mitTorula und Racodium zusammen- 28. Nees plantse mycetoidese, 319 gesteliesind. Das letztere muls vielmehr mit Colla- rium und Fusarium verglichen werden. : Die Nema- sporen stehn zuletzt, da sie viel schicklicher gleich. mit den Xyloihen verbunden werden, da die gallert- artige Fadenmasse noch gar keine bestimmte Orga- nisation zeigt. Sie stelin viel tiefer als die Conio- mycetes suffulti. 29. De plantarum classihcatione nattrali, disquisitionibus anatomieis et physiologicis stabilienda, commentatio, qua fautoribus et amicis — valedicit Dr. Aug. Frid. "Schweigger, prof. botan. Regiomont. 1820. 32 $. im Octav., mitzwey Tabellen, Zum Abschied an seine Freunde, vor seiner Ab- reise nach dem Morgenland, schrieb der Vf. diese zwey Bogen, um, was ihn lange beschäftigt, Ge- danken über die natürliche Verkettung der Gewäch- se mitzutbeilen. Sebr richtig ist der Grundsatz, dafs nicht ein ununterbrochenes Fortschreiten von minderer zu mehrerer Vollkommenbeit in allen Thei- len Statt finde, dafs vielmehr in der Reihe der Fa- milien die an sich höhere die niedern Eildungen wiederhole, (Grundz. $. 158) Aber eben deswe- gen känn ich die Anwendung eines Stammbaums auf die natürliche Anordnung der Pflanzen nicht gut heifsen, weil nicht aus einem Stamm Aeste ent- stehn, die sich in Zweige theilen, sondern Linne’s Idee von der Vertheilung der Provinzen auf einer ‚ Landkarte ist immer noch anwendbarer. Däferner 320 Il. Uebessicht d. neuesten botan. Literatur. die Zoologen .die Familien.der Tbiere nach ihrem innern Batı abthejlen, so meint der. V£., dies müsse auch bey den Pflanzen angehen, obgleich es bisher nicht ausgeführt'sey. Man werde einst einer.Pflan- ze ansehen können, was sie für einen. Bau habe; Im Ganzen ist dies. wirklich schon der Fall... Den innern Bau der Pilze, der Leber- und Läubmoose; der Farrenkräuter und Gräser, wer, der ihn einmahl kennt; wird ihn, wo er ähnliche äufsere Bildungen gewahr wird, nicht wieder vermuthen, und finden? Allein der Hauptuäterschied vollkommnerer Thiere umd Pflanzen liegt darin, dafs diesen. die einzelnen innern Organe fehlen, wodurch jene sich auszeich- nen. . Und, wenn»auch die Guttiferen.z. B. eigene Safıhälter haben, in welchen gefärbte Säfte abge« sondert werden; wenn wir auch in den Scitaminen, und Museen die bandartigen Schraubengänge, in den Zapfenbäumen ‚die porösen Zellen bemerken; wenn auch; nach Mirbel, die Bündel der Schrau- bengänge in den Labiaten eine eigenthämliche Stel« lung baben: so sind das nur wenige Familien, und man wird schwerlich in den meisten Pflanzengrup= pen einen besondern innern Bau entdecken, Sehr. richtig, sagt der Vf., solche Gewächse müssen ver» bunden werden, die im.Bau der meisten Theile übereinstimmen, nicht aber die nur einen gemein«, schaftlichen Charakter haben... Das haben wir seit Leibnitz (Opp. ed. Dutens, vol. 2. P.2..,p. 169.) | "339. Schweigger classificatio plantarum. 321 eihgeseln,; Aber, wenn der'Vf. die Charaktere der _ Blüthe’ und Frucht tadelt, weil’ der Zoologe nicht die Thiere naeh den Geschlechtstheilen' und dem ‚Zustande der Schwangersthaft abıbeile; so-isr' die- ser'Tadel ungegründet, weil'die Richtigkeit der Ver- gleichung der vorgeblichen ‚Geschlechstheile der Pfianzen mit den Geschiechtsiheilen der Thiere sehr zweifelhaft ist; und gesetzt, es wäre nicht dran zu zweifeln, so folgt auf keine Weise, dafs, was im Tbierreich als Norm gilt ‚auch als solche im Pflan- zenreiche gelien müsse. Ueberdies selın wir ja seit Gärtner immer mehr ein,‘ dafs die Frucht, der Sa- me und dessen Theile wichtiger sind, als die vor- geblichen "Geschlechtstheile. ° Eben so. dringt der V£. auf die Charaktere der Vernation und Aestiva« tion ; welches aber vor ihm schon Mehrere, beson» ders Candolle und R. Brown, gethan haben. Da Jussieu’s System die Kotyledonen als das Hauptor- gan setzt, von welchem die Classification entlehnt werden müsse; so prüft der Vf. den Begrifi.desKo« tyledons, und sucht zu zeigen, dafs das Daseyn und die Theilung dieses Organs eben so wenig, als die Form eines andern Theils, als Norm angenom- men werden könne, Der Vf. ist dafür, dafs die Zapfenbäume mehr Kotyledonen haben, dalier er Smith’s Abbildung der Dombeya Lam., Aratiearia Juss. in der Introd. to botany, t. 1. f. 3., citirt: Allein, dafs dies eben solche von den übrigen ver- Zweyter Band, x 322 11. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur, schiedene Wurzelblätter sind, als Acrostichum alci» - corne und die nenholländischen Acacien haben, da- von bin ich fest überzeugt. Die Zapfenbäume ha- ben einen 'blolsen Ko:yledonarkörper, und keine eigentliche Kotyledonen, so wenig als die Palmen, mit denen sie sehr verwandt sind. Dafs der innere ‘Bau der sogenannten Mono- und Dikotyledonen nicht immer so verschieden ist, als Desfontaines es angegeben ‚ zeigt ferner der Vf. an einzelnen Bey- spielen. Eben so widerlegt er den Unterschied des Keimens, des Eyweilskörpers und der Lage des Em+ bryons, der Zahl und Anbheftung der Staubfäden, der Corolle und des Kelches, wie dies von Andern schon öfter und umständlicher geschehn, und giebt dann 'eine rabellarische Uebersicht der niedern Pllan- ven, wobey alle Charaktere vereinigt sind. Uebri- gens wünsche ich von ganzem Herzen, dafs mein würdiger Freund recht glücklich auf seiner Reise durch 'dasMorgenland seyn’und dals sein rühmlicher Enmtschlufs der Wissenschaft wahren Gewinn bringen möge. a } EYE Sic Te diva potens Cypri, sic fratres Helenae, lucida sidera,' \ventorumque regat pater obstrictis aliis, praeter lapyga. M 30. Henschel von d. Sexualität der Pflanzen. 323 hrs are Physiologie der Pflanzen. Yr;i i ) ER : ut 30 .» Von, der Sexualität der Pflanzen. Studien von Pk Fa Henschel. Nebst einem historischen Anhang, von Fr. PR: Schelver, Prof, in ee Bieslan 1820. / AXVll und 644 8. iu Octav. Die Einwürfe gegen das Geschlechtsverhältnifs der Pflanzen, welche Käfl’Alston, Geörg Fr. Möl- ler und Laz. Spallarızani’ gemacht, wurden in neuern Zeiten von Schelver wiederholt und den sogenann- ten Geschlechtstheilen’ eine andere Deutung gege- ben.’ Hierauf ‘baute der Vf. des vor mir liegenden Werkes weiter, machte sehr vorsichtige und wie derbolte Versuche, prüfte mehrere Jahre lang die vorgeblichen Geschlechtsverhältnisse auf das SOrg- fältigste,: und liefert nun die Frucht seiner Studien, in einem Werke, welches’jeden Freund der Wahr- heit, wenn er nicht durch Vorurıheile geblender, die Fesseln der Gewohnheit, der Schüle und des Herkommens trägt, überzeugen mufs, dafs das Ge. schlechtsverhältnils der Pflanzen, weit entfernt, über- all erwiesen zu seyn, höchst zweifelhaft ist, und eine bessere, mehr mit der Natur ‚der Gewächse’ ünd ibrer Entwickelung übereinstimmende Deutung zülälst. Man kann der Schreibart des Vfs, mehr Reinheit und Correctheit, seiner Beweisführung mehr Kürze wünschen; aber nie wirdman'die Währ- x2 324 U. Uebersicht d. neuesten boran, Literatur, 'heitsliebe desselben, seine sırenge logische Folge- richtigkeit und Bündigkeit und seinen Beruf zum äch- ten Naturforscher verkennen. ‘ Er theilt-sein Werk in vier Bücher, deren erstes überschrieben ist: Be- stäubung, das zweyte: Befruchtung, das’ dritte: Geschlecht, und das vierte: ‚Vermehrung der Pflan- zen, In dem ersten Buche sucht er zu beweisen, dafs’ die Bestäubung des ‚Stigma’s durch den Pollen nicht nothwendige Bedingung. des Fruchtansetzens ist.. Diesen'Beweis führt er so, dafs er zuerst die Selbstbestäubung oder die von .Andern sogenannte mechanische Befruchtung verdächtig macht,, und dann zeigt, . dafs auch die Hülfsbestäubung durch / Insecten oder ‚durch den Wind. nicht zulässig sey: Als Gründe gegen,die Selbstbestäubung werden fol- gende Thatsachen angegeben. | Zuvörderst die vou Konr, Sprengel. sogenannte ‚Dichogamie, ‚welche aber noch weiter ausgedehnt'wird, indem hier Er- fahrungen am Lebensbaum;und andern Pllanzen vor- kommen, wo Monate zwischen dem Hervorkonı- men der männlichen und weiblichen Blumen hin- gehn. Es wird ferner gezeigt, dafs der Stand der Blu- men der Selbstbestäubung Hindernisse entgegensetzt: die jaufrechtstehenden Biumen haben oft ein sehr ho- hes Pistill , ‘und .die Staubfäden treten so aus einan- der, dafs sie den Pollen nach allen Seiten verstreuen, wobey aber, derselbe nicht auf das Stigma gelangen kann: Die hängenden Blumen haben oft ein kurzes Ä a 30. Henschel von d.Sexwalität der Pflanzen. 325 Pistill, dagegen sehr lange Staubfäden, deren Pol- len ebenfalls verstreut wird, ohne auf das Stigna zu kommen. Selbst die scheinbar zweckmäßige Bewe» gung der Staubfäden ist eigentlich nicht zum Stigma gerichtet, sondern geht gewöhnlich über dasselbe hinaus, oder die Staubfäden springen aus einander und verstreuen ihren Pollen nach allen Seiten. ‘Da! zu kommt, dafs mehrere Monöcisten, wie Ricinus; - auch mehrere Carex - Arten, die männlichen Blu- men unter den. weiblichen stehen haben, wo also durch den Fall der Pollen nicht auf das Stigma ge+ langen kann. Viele Pflanzen haben auclı die männ- lichen Theile durch Zwischenorgane gänzlich von den’ weiblichen Theilen getrennt, wie die Askle: piadeen und mehrere Orchideen. Alles dies macht die Selbstbestäubung unter den angeführten Um- ständen , wo nicht unmöglich, doch höchst schwie- sig. Um defswillen hat man nun den Wind zu Hülfe gerufen, der aber an sich,ein sehr unsicheres Hülfs- mittel, auch in solchen Fällen völlig unnütz ist, wo dem Pollen die staubartige Trockenheit fehlt, wel- che allein dem Winde gehorcht. ‘ Zäher, klebriger Pollen, und solcher, der in sehr geringer Menge abgesondert ist, kann vom Winde nicht auf. das’ Stigma geweht werden. Bey vielen Pflanzen, wie bey den Zapfenbäumen, ist auch das Stigma so ver- steckt, dafs der Wind 'es kaum berühren kann. Was die zweyte Hülfe betrifit, die man yon den 326 1. Uebersicht d. neuesten 'botän. Literatur. Insecten. erwartet hat, so -wird' mit einem großsen Aufwand von Erfahrung, Scharfsinn und Witz,dar: gethan, dafs die Bestaubung keinesweges durch dies selben bewirkt wird. Die Nektarien mülsten. sieh nämlich nothwendig bey diklinischen Pflanzen in den Biumen, beider Geschlechter £nden; wenn die - Insecten die Befruchtung bewirken sollten. ‚ Nun aber giebt es eine, Menge solcher Pflanzen, die-blofs in den männlichen,, einige auch, die blofs .in’den weiblichen Blumen den, Nektar - Apparat .baben, Es ist also klar, ‚dafs die Insecten nur eine von beir den Blameh besuchen... Ferner ist die Stellung des Nektar - Apparats, gewöhnlich so angeordnet , dafs die meisten Insecten ihn recht wohk besuchen kön- nen, ohne den’Pollen. von, den. Antheren abzustreir fen, wenigstens, ohne die Stigmen. zu "berühren. Da- zu, kommt, dafs die, sogenannten. Saltmäler, zwar mit den Nektarien in Zusammenhang stehn, ' aber keinesweges zur Anlockung der. Insecten dienen'kön- nen, da diese sonst Farbesinn haben mülsten ,' wel- cher nicht erwiesen ist. Auch. setzt: bey dichogami- schen Blumen der zweckmälsige: Besuch der. Insecten eine solche Ueberlegung dieser Thiere voraus, dafs sie zu den, spätern Blumen :zuerst und dann zu den frübern, fliegen, müfsten,, ‚weil die Dichogamis gewöhnlich. eine, \androgynische. ist. Allein ‚diesd Ordnung. im, Besuch hat. man nöch: nicht 'bemerkv; auch findet dieselbe nicht Statt. Die Insecten besur 30. Henschel von d. Sexualität derPflanzem 327 chen bey Syngenesisten vorzugsweise die Scheibe, und doch ist es der Strahl bey der Syngenesia neces- saria, der allein fruchtbar ist. Mit allem dem wird aber blofs die.Unentbehrlichkeit des Pollens zur Be- fruchtung, doch keinesweges alle Bezieliung oder aller Nutzen. der Absonderung: des Pollens bey die» ser. Verrichtung geläugnet, Nur ‚scheint anderer Staub, wie von Bärlappsamen, Magnesia, selbst von Kunststrafsen, nach einigen Erfahrungen, glei- ehe Dienste zu leisten; - Die Nothwendigkeit des Pollens bey. der Befruchtung hat man ‚seit Bobart (Blairs(bot. essays, p.ı243.) und Camerarius durch den Erfolg.des Abschneidens der Staubfäden für das Fehlschlagen: der. Frucht erweisen. wollen. Der Vß zeigt, dals Verletzung wesentlicher Theile, gleich- viel ob Corollentbeile, Nektarien oder Staubfäden, nachtheilig auf: das Fruchtanseizen wirken müsse, Dann folgen die bekannten. Beobachtungen und Vem suche von Alston, Möller, Fougeroux, Spallanzani und Andern, zu denen sehr sorgfältig vom Vf. ange- stellte und bier umständlich erzählte gehören, nach welchen. völlig isolirte und vor allem Eintluls des Pollens geschützte weibliche Pflanzen dennoch voll- kommenen Samen getragen, Link brachte aus Por- tugall Samen von Mercurialis elliptica mit, ‚der nug eine weibliche Pflanze gab, deren Samen- aber voll- kommen war Ka aufging. Hierauf nähert sich der Vf. der Betrachtung des Geschlechts der 328 1. Uebersicht .d. neuesten botan. Literatur; ‚Pfllanzen.;» Bey. den Thieren nämlich druckt: sichidas Geschlecht standhaft durch entsprechendeallgemeine _ Bildung. aus... Im Plianzenreich ist. das vorgebliche Geschlecht eine mehr zufällige Erscheinung, diesich dergestalt,abändert,, dals derselbe Stamm androgy- nische, ‚.diklinische und Zwiiterblüthen tragen kann: Dann ‚gehören ‚die diklinischen Pflanzen zu den nie- dersten Ordmumgen ‚v während: im ı Thierreiche die Hermaphrodisie den niedern Stand 'bezeichnet: ı Der Vf. gebtidie, Unterschiede der weiblichen und männ- lichen Blume, nach Schelver , ‚durch, uhdizeigt, dals jene‘ die,spätere, sparsamere, 'unvollständigere und mehr, versteckte ist,» dafs sie seltener aus einer Corolle. und Nektarien besteht, ja'dafs sie oft‘frucht+ barer ‚ist, als‘ die Zwitterblüthe. Das letztere ist besonders bey den Splachnum - Arten „auch in der Syngenesia.necessariarlängst‘ bemerkt: wordem.' "Der Ye. ‚sieht nun die Blüthe als’eme höhere Knospe an, deren Schuppen die Corollentheile sind. Vortreff- lich hätte ‚dies durch die‘ Moosblüthen ‚ besonders durch die Bildung 'der Safıfäden bey Calymperes, Drepanophylium Rich, (s.'oben‘'$. 210.) erläutert werden: können. Die Erzeugung des Poliens be- steht in» Zerreilsung und Vereinzelung der vegeta« bilischen Substanz, in Zurückbringung ‘ derselben auf «die ursprünglichen organischen Bläschen.’ »Da { nun der'Pollen eine fast Di a Mischung hat und äulserst. leicht fault, so wirkt er beschränkend und 30. Henschel'von d. Sexualität derPflanzen. 339 ‘ansteckend für die letzte,’ am wenigsten entwickelte Knospe, den Fruchtiknoten, dessen Schopf das Sti- ‚gmma ist.‘ Daher ’bey der'Nymphaea alba der kleine Becher in-Mitte des Stigma’s, den man fälschlich für ein N ectarium gehalten; seine Fechte Bedetitung bekommt. Was zur Früchterzengung beyiregen ‚soll, mufs beschränkend auf die Vegetation wirken: dies-wird umständlich vom’ Vf, erwiesen.‘ Nun ist offenbar die Rückkehr zuwider‘ ursprürg!ichen Bla- senform der Entfaltung "anderer Urformen bey der Vegetation entgegen. Daher besteht also die Mit- wirkung des Pollens in Beschränkung der Vegeta- tion , und die Pollenkörperchen sehn in niedern Or- ganismen,: bey Lycopodien, den Samen sehr ähn- lich. - Dals die Einwirkungides Pollens die Form des Embryo’s bestimme, davon glaubte man sich durch Kölreuter's Versuche überzeugt zu habem Der Vf. prüft ‚diese leiztern genaw, und zeigt, duls die so- genennten Bastarde keinesweges die Formen beider Arten vereinigen, sondern‘ dafs es nur entärtete, abweichende Bildungen sind, auf die das Abschilei- den der Staubfäden und die Anbringung des frein- ‚den Pollens ‚ändernd gewirkt hat. Ferner wird'aus dem Bau des Stigma’s und der Uebereinstimmung seiner Oberfläche mit dem Ueberzug der‘ Corolle dargeihan, dals das Stigma nicht zur Einsaugung " des Pollens bestimmt ist, und dafs es sich, ‚bey. Gla- - Kiolus, Iris; Moraea, ganz als zurück gedrängter Co- 3 34 IL Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. rollentrieb zeigt. , Anch. ist es gegen alle Analogie, dafs ‚ein. ausgeschiedener Stoff wieder. eingesogen werde., Es wird umständlich gezeigt; ‚dafs «die Knospenbildung mit der Fruchtbildung bey den Li- lisceen zusammenfällt, und dals auch.in den .nie- dersten Heihen; des Thierreichs sich’ eine ähnliche Knospenbildung,. offenbart, ia u ‚Man sieht aus dieser kurzen Anzeige, ‚dafs Be reicherung der Wissenschaft, Ausrottung der Irr- thämer, und höhere Ansichten, die mit .der vrahe ren; Haushaltung der Natur im Pflanzenreich mehr übereinstimmen, den unläugbaren Gewinn: ausma- chen, den dieses Werk hervorbringt. -.. F 2’ u 31. a Del sovescio di segale di G. A. Giobert.. .Bettere dilu- ‚eidarive e comenti. n. ı — 6. Torino ıgıg. in Octav. “Risposta del Conte Carlo Ferri alle lettere dilucidative sul sovescio di segale di.G.. A. Giobert,.'' Torino ıgıg: 94 $. in Octav. ‚Von dem Hauptwerk, welches die’ grüne Dün- gung mit Rocken in Ober - Italien anpries und.ein- zuführen‘ suchte, habe ich (B. 1. 8.376 £). eine beurtheilende Anzeige gegeben. Der Graf Versi schrieb‘‘dagegen, indem er vorzüglich. an. dieser neuen Düngung aussetzte,. dafs sie bey einem vier- jährigen Turnus nicht ausreiche. Einer von Gio- bert’s Freunden: vertheidigt ihn hier, indem er fol- genden Turnus angiebt: 1. Heidekraut nach Rocken- 31. Giobert, Verri e Damiano sul sovescio. 338 düngung; 2. Weizen (doch Sommerweizen) mit Klee, zum Futter im Herbst; 3. künstliche Wiese; 4. Weizen in die Kleeschwarte. Dieser Fruchtwech- sel muls einem Deutschen freylich sehr seltsam vor- kommen; ' Im zweyten Briefe wird Verri’s Einwurf gegen Giobert's Behauptung, dafs die Pflanzen, so lange sie blühn,: dem Boden keine Bestandtheile entziehn, beleuchtet, Allein, wenn Giobert’s Freund die bekannten Erfahrungen für sich anführt, dafs von den Bestandtheilen des Bodens nichts un- mittelbar in die Pflanzen (übergeht, so mufs dies auch auf die Blühe‘- und Fruchtzeit gelten: es mufs vielmebr nachgewiesen werden, warum und wie Erschöpfung des Bodens Folge des Biühens und Fruchttragens ist, und beides ist hier nicht geschehn, Giobert!s Behauptung hätte noch einleuchtönder ge« macht werden können, wenn man die Ausschei- dung überflüssiger Stoffe durch die Wnrzeln, nach Brugmans, Senebier und Cotta (Vom Bau und der Natur der Gew. $. 404. 405.) zu Hülfe 'gerufen hätte, Umständlich dagegen und, wie mich dünkt, genügend wird die verschiedene Wirkung des vege- tabilischen und thierischen Düngers nachgewiesen; und dargethan, dafs die Entwickelung der Kohlen- säure aus dem gährenden untergepflüsten Rocken nachhaltig ist und ihre Wirkungen auf vier Jahre binaus beweiset. Die thierischen Düngemittel 16. sen sich schwerer auf, und gehen leichter in 'zer- 332 MH. Vebersicht‘d. neuesten botan. Literatur,, störende Fäulnifs über: dies sucht Giobert’s Freund in dem vierten Briefe darzuihun. Der fünfte be- antwortet ein Seädschreiben des Ritters Damiano da Priocca, welcher, weil er zweifelte, dafs die NRockendüngung nachhaltig sey, darauf angetragen hatte, noch zehn Jahre hindurch Versuche anzustel- len. Auch zweifelte er, dafs das Kali'der Pflanzen eben so die Fäulnifs befördere als das Ammonium thierischer Substanzen. Jenes ziehe den’ Sanersto mächtig an; dagegen bedürfen viele:Pflanzen zu sehr des Stickstoffs, um der ıllierischen Düngung entbehren zu können. Giobert nun führt wider diese Einwendungen zuerst an, dafs Indigo, Waid und andere Pflanzen sehr viel Stickstoff enthal- . ten, ihn aber keinesweges dem thierischen Dünger zu verdanken haben. . Denn in vielen ‘Ländern werden die Aecker seit Jahrhunderten nicht ge- düngt, und tragen doch reichlich, weil die ver- wesenden Pllanzen den Humus immer: wieder ersetzen. Auch finden die PHanzen ' hinreichen- ‚den Vorratb von Stickstoff in der Atmosphäre und in der Erde, worin so viele Insecten und Würmer verwesen. Von der düngenden Kraft der Asche hat der Vf. keinen rechten Begriff, wenn er glaubt, sie befördere durch das Kali die Fäulnißs. Keines- weges. ‚Sie ist halbverbrannte, halboxydirte Kohle und entwickelt um defswillen schon. Kohlensäure. Interessähler aber, wissenschaftlicher und lichtvol- 31. Giobert, Verti e Damiano sul sovescio, 233 ler vorgetragen als alles, was man bisher gelesen, ist Giobext's Theorie der Brache, deren Werth für den Ackerbau er nur dann einigermafsen schätzt, wenn der Acker nicht ruht,, sondern wiederholt ge- brochen ‚ zertrümmert und so dem Einfluß der Luft- stoffe Preis gegeben wird. Dann erörtert er dasAb- schwenden oder Plaggen des Bodens, das Durchrän- chern der Erdschollen, welches in Italien debbio heifst, und darin besteht, dals man die Schellen eines festen Erdreichs zusammenstellt, und sie dergestalt zudeckt, als ob man einen kleinen Ofen, bauen wollte. In z mittlern, leeren Raum bringt man dürres Gesträuch und Stroh, welches angezün- det wird und einige Tage durchschwelen muls, da-., mit der, Rauch die Erdschollen durchziehe. Diese sollen darnach sehr fruchtbar werden. Aber in den. Schluls des Vis. kann ich nicht einstimmen, wenn er.sagt: „Aus diesem allen ist klar, dals ıhierische „Stoffe keinesweges zum Dünger nothwendig, son- „dern dals die Pilanzenstoffe mehr als hinlänglich zu „unsern Culturen sind, Die grüne Düngung liefert „, uns davon eine genügende Menge.,,_ Zuletzt führt Giobert noch einen Versuch, von Davy an, wo aus Viehmist eine grolse Menge kohlensaures Gas. ge=. bildet wurde. Gerade dieser Versuch spricht gegen. die Behauptung des Vi: = _ denn wenn. tbierische Stoffe eine so bedentenlih Eenen des allgemeinen Nahrungsstoffes der Gewächse geben, so, sind sie 334 II. Uebersicht d, neuesten botan. Literatur. num so weniger entbehrlich, da das Ammonium we- nigstens als Reiz für die Gewächse gilt, wenn aach durch Zersetzung desselben nicht die nöthige Menge von Stick - und Wasserstoff gebildet wird. Der‘ Vf. hingegen zieht daraus blofs 'die ‘an sich sichtige Folge, "dals frischer Dünger besser als alter ist, ıheils weil der letzte die Gasarten nicht mehr emtbinders \theils weitihm die‘ Wäfne fehlt, welche ein höchst wohlthätiger Reiz fiir die Vegetas tion ist. Dann folgert er aus jenem Versuch, dafs, da der Stickstoff in Gasform sich zuerst aus den fau- lenden thierischen Theilen entbinde,, diese dadurch den vegetabilischeni gleich werden und, gleich die= sen, wohlthätig auf die Vegetation wirken. "Noch eine besondere Theorie fällt auf. Man kann, sagt der Vf., eine Pflanze in klarem Sande, mit destil- firtem Wasser begossen, erziehen, bis zu dem Zeit- punkt, wo sie anfängt zu blühen: Bis dahin’indet sie hinreichende Nahrung in der mehlickten Substanz ihres Samens, in der Luft, die sie umgiebt, und indem Wasser. Aber, so wie sie anfängt zu blü- hen, hört der ‘Zuschufs aus Ihre eigenen Samen auf, und'sie entzieht nun der Erde Stoffe, von de nen sie dich Hährl.\ Fürtdiäse Meinung könnte man selbst die Erfahrungen Einhof’s und Thaer’s ‚anfüh- ren, aus "welchen hervorgeht, dafs die etschöpfen- de Wirkung, welche Getreidearten auf den Boden äufsern, im Verhältnifs steht mit der Menge der 31. Giobert, Verri e Damiano sulsovescio. 775 nahrungsfähigen Materie, die die Körner enthalten. So erschöpft der Weizen am meisten, - weil er 78 Procent, und unter andern Früchten erschöpfen die Schmiakbohnen am meisten, weil sie 95 Procent nahrungsfähige Materie enthalten. (Thaer’s Grund- sätze, 1.:236.) Allein dessen ungeachtet ist Giebert’s Theorie falsch, und zwar, weil erstlich die Nah- rungssioffe des Samens lange vorher verzehrt sind, ehe die Pflanze sich zum Blühen anschickt, und zweytens, weil es unzählige Pilanzen giebt, deren Samen keinen Eyweilskörper und keine fleischige Kosyledonen, also auch wenig nahrungsfähige Materie enthalten, und die dennoch den Boden sehr auszehren. Wäre der Grundsatz Giobert’s rich« tig, so würden weder Pappeln noch Weiden, es würde der Wau nicht erschöpfend für den Boden wirken können. Aber für wahr halte ich, dafs die Periode desBlüliens erschöpfender wirkt als die vor- hergehende, weil eine größsere Spannung, ein grö- fserer Aufwand von Kräften in der blühenden und fruchtansetzenden Pflanze zu bemerken ist. (Grundz. $. 350.) Dais nicht leicht ein Baum, wenigstens von derselben Art, an derselben Stelle wächst, wo ein anderer gestanden, läugnet der Vf. auch, weil es ihm gelungen, nachdem eine ganze Weiden- und Pappelnpflanzung umgehauen, eben so viele dazwi- schen gepflanzte wieder aufzubringen. Es gelang, wegen der Feuchtigkeit und Fruchibarkeit des Bo- 336: II. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. dens; “aber sonst ist jene Thatsache unbestritten. Dann spricht Giobert noch zum 'Vertheil des;Frucht- ‚wöchsels,; -besönders der Hackfrüchte) deren Nu- tzen erjedoch nur einseitig betrachtet. "Wenigstens bringt er die Beschettung des Bodens’ nicht in An- schlag, wodurch‘ doch die Kohlensäure‘ RR wird. mel zb e TIBBTCh " Die’ Antworten des ‘Grafen Verri‘ FERNER nichts Interessantes, ih: Boan al ik NEIEETT ı ‚iz y Compte rendu' des travaux. de la sacidıe royale d’Agri- 3 culture, Histoire naturelle et arts utiles de Lyon, de- “ puis le ı. Fevr. ıgıg jusqu’au 1. Mars 1320. . ar ‚L. F. Grognier, Prof, vererixaire. das rg20:' 255 ...8. 10 Ocıav. , Der Abschnitt über die Düngung ist, EZ Rey -Monlean, Vorsteher einer öffentlichen Pllanz- schule, macht seinen Compost bekannt, dee aus Pferdemist, noch besser aus Schaaf-und Ziegenmist, mit grauem Gyps, Kalk, Erde, Asche und Rind- viehharn besteht, welches alles zusammen in be deckten Gruben mit Wasser übergossen wird. Der Apotheker Deschamps macht künstlichen Dünger aus Viebmist, Gyps, Unkraut und Rindviehharn in. "bedeckten Gruben. »Eine ähnliche Zusammen- setzung schlägt der Eigenthümer Billon vor. Grau her giebt von "der Lizee oder dem flüssigen Dün- ger der Schweizer Nachricht, den sie in verschlos- senen Kanälen in den Viehställen selbst bereiten, und der dem Weinstock äufserst nützlich ist... .Dr; 32. Socicıe gAgricult. de Lyon. 337 Soquet, von dem Gypssirenen auf künstlichen Wies sen (top- dressing der Engländer), dessen Nutzen durch die Entziehung des. ‚überflüssigen Sauerstoffs erklärt wird. Denn je mehr schwefelsauren. Kalk der ‚Gyps enthält, desto wirksamer ist er. Hier wird. Giobert’s Grundsamz, ‚dafs die Pflanzen nur zur Zeit ihrer Blüthe den Boden erschöpfen, um- ständlich. bestätigt: daraus, schlielst Soquet, was ibn. auch die Erfahrung gelehrt, dafs das Gyps- streuen lediglich vor der. Blühezeit zuträglich ist. Wie vieles längst bekannte in Frankreich für neu ausgegeben wird, sieht man wieder daraus, dals ein H. Madior, Director der öffentlichen Pflanz- schule, eine Art zu pfcopfen bey Wallnufsbäumen vorschlägt, und sie sogar durch eine Abbildung er- läutert, die nichts anderes ist als die vor fünfzig Jahren schon, bekannte Grefie par enfourchement, das Pfropfen in den Sattel. (Münchbausen’s Haus, vater, B. 5. S. 718.) irse ndndeale Ad. materiaux de botanigqne et autres; fruit de trente -cing anndes, d’observations, dont dix passdes sous les tropiques, recueillies par le Cheva- lier Aubert 4ubert du Peti:- Thowars, ancien capi- taine d’infanterie, Directeur de la pepiniere du Roi, au Roule. ‚Paris 1819. 113 $. in Octay. Noch ein besonderer Titel ist: Cours de phytologie ou de botanique generale etc. Zuerst giebt der berühmte Vf. Nachricht von seinen Werken ‚ unter welchen die Hisiire des Zweyter Band. Y 338: II. Uebersicht d. neuesten botan, Literatur. vegetaux des 'lles 'australes d’Afrique bekanntlich ins Stecken geratben ist, Es sind nur 24 Tafeln hetausgekommen, und 120 waren vorbereitet. Ein anderes Werk über die Orchideen, mit 105:Kus pfern, bietet der Vf. zu 36 Fr. an. Hier giebt er nun, eine Allgemeine Uebersicht seiner ‚phytologi- schen. Vorlesungen. ' Man muls' gestelien, dafs die-' se; Uebersicht ‚eben so geistreich als eigenthümlich: ist‘ Er: vergleicht den Rofskastanienbaum mit.def Linde, um die Haupiverschiedenheiten des ‘‚Baues' zu, zeigen. : Die Internodien nennt er Merithalles Die rosenartig zusammengedrängten oder büschel« förmig ‚stehenden Blätter heilsen Coursion: ‚sie ent= stehen unmittelbar: aus der Knospe:: Die‘ Kötyle- donen, wenn sie'sich entwickelt haben, nennt: er Protophylles, und theilt sie,i'wie Gärtner dieKos tyledonen,'in hypogees und epigees. \Wie, wenig. wesentlich dieser Unterschied ist," sieht mansdarans, dafs bey Phaseolus multiflorus die ’Kotyiedonemun-' ter der Erde bleiben, bey‘ Ph. vulgaris aber.über dieselbe sich. erheben, Von einem Collet ‚oder dem. Knoten der keimenden Pllanze „ will er,nichts wissens Drüber-und drunter gebe es Punkte; von denen die Vermehrung ausgehe. ws a '34.''Agardh NS algaram; |\ 339 Mi dar cd 923 VV £t9 34 | ee Diss.‘ de Inetamorphost’ ah quam ORAREEN Car Ad. Asardh p. Joach: Akdımah,, Scanusi Lund. ag20. ‘guS. in, Octav. ;;| each 2ı9b alle frabaivyv ir Schon ‚1797. gab: ‚Gioyaechino Carradori s seine Beenden über die Verwandlung.des ‚Nostoe in Tremella. verrucosa,, ‚iß,Lichen fargieularis‘ und rupestris ‚(Collema faseicnlare und flaccidam Ach.) heraus; ‚Im Jahr. ‚1803 machte Faucher seine Be- merkungen über die Bewegungen der Oseillatorien. nicht.allein, ‚sondern auch . der Fäden in dem N ostoc, bekannt. (Hist..des, conferves, pP: 214. 215), ‚1804. liels ih, meine Vermuthungen über ‚die Verwand« Jungen, der niedern Gewächse i in. einander, > als Na- turgesetz , drucken. (Anleit, zur Kenatn. ‚der, Gew. Th,,34 Vorrede.). Goldfuß beobachtete den Ueber- gang‘ der ‘Keime ‚der Ulva, ‚lubrica in Aufgufsthier- chen und umgekehrt, ‚(Abhy;, ‚der phys. ‚med. ‚Soc., zu Erlangen ‚ B. 1..S. 40. alu an: 1807, fand Trentepoht in.der ‚Conferva dilatata Roth. ‚Körperchen, „die, sich; thierisch. bewegten. ‚und sich von ‚der. Pflanze trennten, . „(Rotb’s- bots Benierk. S. 186- A Auch Gruithuisen untersuchte gie Priestley’ sche M 'aterie, und fansl; ‚dals sie, aus „Aufgnfsthierchen . die nach ve kg: in, ‚eine grüne Pflanzenhaut übergehn, be- \ (Beyır. zur Physiognosie, 5.1320) .. Vor- ne wichtig sind Nees ‚Beobachtungen, , da sie über . die ‚Entstehungsart der Algen viel Licht yer- Y 2 346° II. Vebersieht d. neuesten botan, Literatur. breiten. (Die Algen des sülsen Wassers, nach ih- ren Entwickelungsstufen dargestellt. Bainb. 1814.) Es fehlte seitdem nicht an Bemerkungen über ‘die Wiederkehr derselben Bildung in mehrerti niedern Familien. (Anleit. ate Aufl. Th.'2.'8. 17.14. 15 23. 34-1.) Nun tritt e ein trefflicher und geistreicher Beobachter auf, und bestätigtjene’ Vebergänge‘ un« ter dem Namen der Metamorphösen. ‘Der Wich- tigkeit ‘des Gegenstandes und der Seltenheit der Schrift ‚wegen gebe ich bier einen kurzen Auszug: „ Die erste Beobachtung betrifft ‘die Veränderungen der Priesiley’ schen grünen Materie, und stimmit ganz mit Ingenhoofs s, Gruithüisen’s und einen Bönier: kungen überein. (Neue Entd. 1. 361.) ‘Die sich bewegenden Kügelchen nennt der Vf. EnchelisPul- visculus "Müll. Sie bilden 'erstärrend eine Haut, aus der "sich eine Oscillstoria (limosa 2) erhebt. Die 'zweyte Beobachtung untersucht und bestätige den Vebergang des Zygnema guininum Ag. Lyngb: in Aufgufsihierchen ind "dieser in Ulva bulldsa. (Roh catal. EA ' 329. "Eigl. bot. 2320.) 3. Bey einer Oscillatoria , die der Vf. Hexuosa.nennt, be- obachtete « er nach einigen Tagen Veränderung der viereckig sen "Gelenke in sehnürförmig gereihte Küs gelchen, » "Welche eine langsame‘ Bewegung zeigten, wie sie Vaucher bey dem Nostoc bemerkte. 4. Den Ueberg gang einer "Pilzbildung, den er Ascophora’ nennt, in seine Coufervä mucoroides, (meine Ah+ ..34 Agardh,metamorphosis algarum. 341 leit. ‚at; Aufl, Th. 2. S..14: Taf. 1. Fig. 1 — 6.) ‚bestätigt er bier. ‚Dals ‚sich die Kügelchen an ein- ‚ander. legen, und so, die Conferye bilden, sieht er als eine Vermehrung, durch äulseres Aneinanderle« gen an, wie. man es bisher bey den anorganischen ‚Körpern bemerkte. ; ‚Hien aber wird es als „‚mini- „mus, gradus et refugium arbitrii eodem momento ‚„ exstinguendi,, aufgeführt. . Dals die Scheidewände ‚der; Zellen in den Moosblätiern auf; ähnliche Art ‚eutstehen, habe ich schon 1804 gezeigt. (Anleit. Th., 3..8. 213.. Taf. 6. ‚Fig- 43-, engl. Uebers. P--234.)..,5..Das Nostoc ‚zieht sich bey trockenem ‚Wetter zusammen | und wird, zum Collema limo- sum Ach., also eine Alge geht in eine Flechte über. (Man ‚vergleiche, was. ich in, diesen Entdeck. ı. $.,230. 231. über das Collema velntinum Ach., und B. 2. .8. 97.. über die Verbindung des letztern mit Lecanora caesiella Flörk; gesagt habe.) 6. Unter Chamisso’s, Algen fand der Vf. eine, die zwey Gat- ‚tungen ‚vereinigte: Sphaerococeus und ‚Conlerva. (Die sogenannten parasitischen Conferven auf, Fucus Filom. und auf ‚F. vesicnlosus, die innern geglie- derten. oder schnurförmigen Erzeugnisse in der Con» ierva foetida Dillw. und Nodularia Eluviatilis Lyngb., scheinen hierher zu gehören.) _ 7. Draparnaldia glo- merata Ag. ‚Lyngb. hat, an den Enden der Triebe durchsichtige Fäden von ur A ‚ganz. anderm ‚Bau, als die ‚Haupipflanze, „Dem V&; schein! das 342 1. Uebersicht d, neuesten botan. Literatur. "Gewächs" aus zwey Gattungen, Chaetopliora und Draparnäldia; “züsammenpesetzt. 8. Eben dahin "gehört die "Beobachtung ,) dafs auf einer Zonaria ‘ein Haufen‘ ‘Conferven vorkommt), dem’ Ceramium ferruginetim' ähnlich, Auch der Ectocarpus' densus Lyngb,, der ‚gewöhnlich‘ auf Desmia’ aculedta sitzt, soll, nach dem Vf, eins ‘mit’ der letztern seyn. "Er meint 'sndlich; dafs dien 'gesträckten" Zellen; im Schaft eiher Liliacee “ einer Narcisse a: fi "nichts anderes seyn’, Bst Conferven. Er nennt 'sie ehe ‚Conferva rivularis. Und, ‘wie die zehntausend Giik- ‚chen, ‚als sie‘ 'auf dem Berge bey Trapezunt zuerst das Meer‘ Gwiedier“ sahen, voll‘ "Entzücken”riefen: Odruos«! R "Odikore! ! so ‚freuen sich die guten Thalas- siophyten, wenn man sie zerlegt und unter Wässer bringe, wieder, 'in ihrem Element zu seyn. In‘ ‚der "That führe ich Aieseistellb mit Vergnügen any um den lebendigen Geist des Vfs. darzuthun. Mähkann ‚seine ‚Fölgerungen zu rasch finden: aber man wird doch den ‚geistvollen Botaniker nicht verkennen: man wird"zu der Hoffnung berechtigt ‚ dals die Al- genlehre ihm noch vieles zu verdanken haben wird. Unter andern erinnere ich mich des Endoearpon athallon * ‚'(Neue Entdeck. T. 217.), welches stand- 'hafı auf der Parmelia caesia steht. Späterhin habe ich gefunden, dafs‘ es mir Sphaeria lichenum 'Re- bent. fl. neom.‘339. einerley ist. Da'gar kein Thal- lus vorhanden, so'mu[s man glauben, dals Parmelia Wg4.' Agardı meramorphosis algerum. || 23 “caesia denselben Organismus "aus sich selbst erzeugt. 'Dafs bey den niedern Organismen das Schwanken ‘der Bildung sehr gewöhnlich, und kein fester Ty- ‘pus Statt findet, sieht man aufser den anfgehenden ‘Moosen’ (NeneEntdeck. 1! 357.) auch bey den Far- ‘renkräutern, die, aus Samen gezogen, im ersten “und zweyten Jahre ganz fremde Gestalten darstel- ‘len, daher Niemand weder Art noch Gattung er- Peanen kann, bis sie tmölföte Jahre alt sind. ze 5 F' Fr i 38. Schema til en systematisk fremstilling af Plante - Geo- ‚„graphien.eller Planternes Stadlaere. "Ein halber Bogen, .der für die Zuhörer des Hrn. Drs. Joach. Friede. Sckouw in Kopenhagen ausgegeben ist. Letzterer machte sich durch seine trefiliche Dissertation: ‘de sedibus plantarum origi- nariis, Havn. 1816., bekannt. Der edle König von Dänemark, für den Flor der Wissenschaften uner- ‚müdet thätig, unterstützte darauf den hofinungs- vollen Jüngling, auf. einer Reise durch das südliche Europa, auf welcher ‚die geographische Verbrei- tung: der Pflanzen ein Hauptgegenstand ‘der Unter- suchung war. Nach. seiner Rückkehr bereitet sich Hr. Dr. Schouw durch Vorlesungen zur Herausgabe der Früchte seiner gelehrten Reise vor. Das vor mir liegende Schema. seiner Vorlesungen über Geogra- phie der Pflanzen ist, , nach vorausgeschickter Ein- 344 In 'Vebersicht d. neuesten botan. Literatur. ‘ leitung," in’ ae Hauptstücke getheilt. Das erste handelt von den. äufsern Bedingungen, welche den < Stand der Pflaizen bestimmen. Lehnsätze aus der ? Meteorologie und Physiologie der Pflanzen. a. Tem- ‚peratur, Anwendung meteorologischer Beobach- iungen, Mittlere Temperatur. Temperatur - Cur- ven. F ormel für Tem peratur - Verhältnisse, Erd- Temperatur. b. Feuchtigkeit, Ombrometer, Zahl der Regentage. ' Schnee. Hagel, Hygrometer. 2: Boden, Farbe, Oberfläche, chemische Beschafl- fenheit, geognostische Verhältnisse. d. Umgeben- de Mittel. 'Luft und Wasser. Druck der ersten, chemische und elekırische Verhälmisse. Nähere Beschaffenheit’ des’ Wassers. e. "Licht. | Anzahl der hellen Tage. Cyanometer. vr, "Das zweyte Hauptstück betrachtet die verschie- denen‘ Pilanzenformen, in Hinsicht auf ihre Ver- breitang. einen. dee A. Veriiitnng:: der Arten, TE ua) 7. "Vorkommen der Arten, als Einzelwesen be- nr ötrachteti’ Verschiedenheit der Pflanzen in 9 Rücksicht‘ auf die Umgebungen. » Unterirdi- Syend sche Pflanzen j Landpflanzen, ‚amphibische, SUN " "Wasserpflanzen. Unterschied nach der Art der Befestigung. 'Festwarzelnde und unstäte "Pflanzen, parasitische u.s. w. Unterschiede "in Rücksicht auf andere Pilanzen, mit wel- Z chen sie in Gesellschaft MSIE: und'in Hin- 38.Schonwis fremeuilluaß Plane: Geographı. :245 «sicht des Lichts, welches sie.fordern.... Pflan- zen, die im Schatten wachsen. 2. Vorkommen der Arten, in Bezug auf ”. 2 .- Verbreitung auf dem Erdboden.. a.:Hori- „....» zomtale. Verbreitung, nach der Entfernung su vom. Aequator ‚und den Polen, nach,den L Längengraden. «b.,.. Verticale Verbreitung. Anwendung der Barometermessungen. , Ent- fernung ihres Standorts von der Schneelinie. B. Verbreitung der Gattungen. Vorkommen und Verbreitung. Stellvertreter der Gattungen. (Dies wird auch unter A. vorkommen.) C. Verbreitung der Familien. . | D. Verbreitung der Pllanzenwelt im Ganzen. Gränzen derselben nach der Entfernung von den Polen, nach der Höhe über der Neeres- fläche, nach der Tiefe der See oder der. Erde, nach der Beschaffenheit des umgebenden Me- Das dritte Hauptstück handelt von den Ver- bältnissen der Theile des Erdbodens zu den Pflan- zenformen. Verhältnisse der verschiedenen Breite - Zonen oder Erdgürtel, in Rücksicht auf Menge, Unterschiede und Uebereinstimmung der Familien, Gattungen und Arten, Verhältnisse der verschiede- nen Länge - Zonen, des Ostens, und Westens; der beiden Hemisphärien ; der großsen Continente; der N Inseln; der grolsen Bergketten; der verschiedenen 346 ° I. Uebersicht d. neuesten botan. Literatur. "Regionen unter gleicher Breite. "Endlich “Eintheis lung des Erdbodens in Hauptfloren,' als Resultat der vorhergehenden Untersuchungen. Kg Mit dem lebhafıesten Interesse hat mich diese ireffliche Uebersicht erfüllt: mit gespannter Erwar- tung sehe ich dem Werk entgegen, welches uns über die Verbreitung der Pflanzen auf’ ‚dem Erdbo« den aufklären WER Rt iD ie "68 « - “ a7 . r ' d IT: _ £ & were... 4 e; - I Win * “ - . . i | j on 7 nr . Eee: | hegister re der nah as Msstimfben FAlanz. ey Acaeia Stephaniana Willd. Agrostis sericea El. ° 195 ur 25 stricta Willd. 202 Aconitum Candollii Reich. 2 trichopodes Ell. ıgr e\ en u. versicolor Stey, 266 eulophum Reich. 300 vulgaris With, 27: Jacquini Reich. 300 Alax abscissus Haw. Zı nemorosum MB. 301 " "albus Haw. 29 Actidium Fries ‚ 279 bicolor Salisb. 28 Adiantum intermedium \ grandiflorus Salisb. 26 Sw. 282 longiflorus Salisb, 29 platyphyllum Sw. 282 lorifolius Haw. 28 subcordatum Sw. 282 minor Haw. ag Aegialitis tenuis Trin. 266 moschatus Haw. 29 Acheropus brevifolius nobilis Haw. 26 Trin. 267 obvallaris Salisb. aı „Agrostis alba L. 271 patulus Salisb. 29 algida Phips. 37. 38 propinquus Haw. 36 alopecuroides Link, 57. pygmaeus Salisb. 27 anemagrostoides spurius Haw. 26 "Trin. 56 Telamonius Haw. 26 arachnoides EI. ıgı Aira brevifolia MB. 226 clavata Trin. 55 involucrata Cav. 267 compressa Tor. 205 mollis Mühl. 205 _ diffusa Mühl. 202 nitida * 205 elegans Thore. 255 __obtusata Mx. 205 glutinosa Fisch. 307 pensylvanica *. 295 iuncea Mx. 37 triflora EI, 192 zeırofracta Willd. 267 truncata Mühl. "20z au ep 348 Burgen, agrostidea Gand.? globosa Desv. ? Aiuga oblongara MB. Albertinia brasiliensis Allium rüpestre Stev. siculum Uer. ' Alopecurus agrestis Sieb. creticus Teia. Alyssum brachystachyon MB. Mu Tin. parviflorum Fisch. Amaria Mauis Amaryllis aulica Ker, australasica Ker. chloroleuca Ker. pudica Ber. - Amerimnum parviflorum * Ammi costatum Eli. Anchusa alpestris Stev. ‚Andromeda revoluta * fastigiara Wall. formosa Wall. ‚lanceolata Wall, ovalitolia Wall. Andropogon incurvatus ‚Kön. Nardus La‘ serratus Beız. strietus L. teirastächys EL. _ vaginatus Eil. 2 Androsace cordifolia Wall. albana Stev. Apemagrostis Spica Trin. Äntidesma triplinervium” 116 Arheropogon apludoides ‚Arabis mollis Ste. Register Arabis toxophylla MB, 237 266 Arceuthobium Oxycedri MB. 224 266 235 Arenaria Bartolotti Tin. 244 135 Aristida americana'L. 268 334 coerulescens Sieb. 62 244 gracilis Ell. ıgt sh % Sieberiana Trin. 6r 45 spiciformis Ell. gr > squarrosa Trin. 62 237 virgata Trio. 60 244 Artemisia fureata MB. adı 236° peduncnlaris Stev. 241 303 Arundo bifaria Reitz. 73 185 _ purpurea Trin. 52 184 Asclepias connivena Baldw. 301 ı94 301 lanceolata- Ives 206 159 obovata Ell, 194 194 pedicellara Pursh. 198 227 tomentosa EN, 194 131 Asperula alpina MB, 227 258 Asphodelus altaicus Pall. 224 258 tenuior MB. . 23L 258 Aspidium caudarum Sw. 281 258 laerum Sm agı y patulum Sm. 281 gi Asplenium angustum Sw. 28€ 90 _ auriculatum Sw. 281 269 _ brasiliense Sw. 281 a6 ‚regulare Sw. age ‚192 rigidum Sw. 282 192 Aster roseus Stev. 240 Asıragalus corniculatus 255. MB. 239 228 Tasioglortis Stev. 239 267 reticulatus MB. 239. 237 Willd. 268 der näher bestimmten Pflanzen. Aubletiadiscolor * Aulaxanıhus ciliatssEEll. SE rufus Ell. Ävena acherantha Presl. convoluta Presl. Baptisia bracteata Ell. Bartholina Burrmanniana 349 166 Biyum UmbraculumHook.arg .ıg9 Bubon siculus * 147 189 Buüphıhalmumi asperri- 251 ‚;mum * ‚140 ahı strigosum .® ; 140 ah8- Burehellia capensisR. Br. 182 Burmannia billora L,.. 196 96 dr m Galdasia Mutis 503 Pk Bi: o; 304 Geliciom bruneolum Ach. 276 Baztrarnia affinisHock. 218 discoidale Ach. 276 ‚* ‚eompactaHornsch.309) ;- fexipes Ach. 277 serficea Horosch., 309’ ©: haustellaresÄch» 275 nia integerrima * Fe x lentieulare Ach. 276 x»: paucifloraLindl, 195 ; melanophaeum Ach. . Bertolonia.paniculata ” 110 wr1 “is 276 Betonica nivea Stev. 235 1 = minutellum Ach. 275 Bidens Beckii Torr. 135 mutabile Ach. 277 Bigelovia brasiliensis* 1350 parietinum Ach. 1276 Bivonia axillaris * 116 physarellum: Ach. 277) Werke spiralisWall. pullatulum Ach: 278 Tr 258 : Pusiolum Ach, : \ - 277 Blandotiaistriara wrilld. ge riBiidee Sw. so Bapaiah Sm. Borreria umbellata * Bostrychia Fries. Brignolia pastinacaefolia Bertöl. . Bromus barbatus Sebast. ‚dacıyloides Roth, fasciculatus Presl. paradoxus Presl. pentasrachys Tin. strigosus MB. tenuis Tin, Bryum macrecarponHedw.? = R 278 98. Gallistemen rigidus BeBr. 181 Galostemma luteum: Ker. 184 282 5 purpureum' R..Br. 184 282 Oalotheca brizoidesDesv. 71 144 Galymperes Gardneri Hook: 213 Galyptranthes eier 246 R. er P. 170 246 Calyıhrix glabra R. Br ı8ı 268 Camellia Kissi Wall, : 259 252 Camforosmä ruthenicä- 252 .MB. ß I 244 Campänula armena Stev. 228 227 ;.- äiliata Stev.. 228 245 dasyantha MB: + 228 226 - ossetica MB. 228 pallida Wall: 256 aıe Stevenii MB, ä2g 330. Gampanulas'stricta Wall. 256 Ganna Lamberti Ker:!" 185 CGapraria lanceolata L;, Zr0! Garduus Gigas Uer. 244 Qarex atrofusca Ster. 242 es» »&aucasica Stev. 242 co ehlorostächysster. 243 divisa Sm, 249 Einku Welldi ni. 248 longearistata'Biv. 249 rivuläris Wahlenb. 249 schoenoides Host. 249 a” sieula Presl. 249 o0# tristis MB. 243 Casearla punctata * 4 154 Gassia aspera Ell. 196 Genangium Fries 279 Genchrus EN "Thunb. 76 Gentaured arguta Nees, Zıı declinata MB. 242 leucopbylla MB. 242 ‘tomana L. 247) „»Zanonii' Sebast. 9247 Gentothieca lappacea Desv. 69 Gentrophorum chinense!' Trinss Way Aueh Cerastium campanulatum Sebast. im; -+ selongatum Wilh. 232 glütinosum Nuttall. 206) nemoraleMB. .'' 232) Cerbera fruricosa Roxb. 1783 : Geropegia palustris Pursh. 198 Wscrepenie BR u "Hornsch. 309 Chamacröps Palmetto Mx. Sn 199 Chamelancium MIPEIROE: 294 ad ı 27 Regine mrr246) län 1b Cheilanthes chlerophjila" en» Bw. tamef ng sländutolät Su, #283 Obimosanthus fragrans y? *Lindl. ul 182 Chloris conferifuliä Tüin. 74 monostachya Mx. 197 Chrysopogön'momtahus Trin. ineb 95 Cineraria brasiliensis *:" 142 pälmensis Nees.;: Zır. Girsium dealbatum MB, a4ı Cissampelos triloba *4s 152 Citrosma alternifolium *. 122! brasiliense *,»4 113 dblongifolium‘’Basin* * er PA aus rnal tr; ovale:RiletiPau ge pen atis rer: all. , Pe 3 a Oleäkfe Aodkchnden Der i208. Gliffortia obliqua * 174 Coccopleuin Ehrenbii+n! 316 Coceulus suberosus Gand. 250° Goenogonium Ehrenb. Zıı GölchicumafesäriumKi:. 272 + mohtanumE.ı »'5272 Collema velutinuri Ach. 1974 rett ‘si For Sir Colinsonia punctata Ells 487 ;« verticillara Baldw. 187. Golpodium eompressum > Frina: ii ahnt e;“ S$tevenüi BER “37 7. 266 rin arten! „ar ‘ Goniocybe Ach.» ir 277, Gonoria era. 172 Gonsuegra Mutis't mt - 305 Convallaria erhifein Wall, ra ne ein der näher bestimmten Pflanzen. 351 Convailaria oppositifolia ' Cynodon elongatus Drin., 64° Wall. 256 . .. proscriprus Hornsch. , palyanghema MB. 251 Hrn 308 Conyza capitara * 141! ;s« tenuis'Trin. 63 > Jucida * 0.142 Embgldespin halasesinkum „zufidula * sär, ;Stev. .. 227 ©: ‚stellara * 142 Cyperus brachystachys Gorbularia albicans Haw. 32 _Presl. 250 obasa Salisb. Bil Bug cäespitosus Tors; 205 Cordia dentata Poir. 138 diandrus Torr.: 205 ir portoricensis | 127 = erythrorrhizus Mühl. Cornicularia Berterii * 8% j 200 Corycium bicolor $Sw. 304... fasciculatus Ell.. 188 orobanchoides Sw. 306 znariscoides Ell. 188 Grambe macrocarpaMB. 225 parviflorus Mühl. 200 CrataegusindicaL. , 183 » repens'Ell. 188 Crepis nemausensis L. 225 , . tetragonus Ell,. 188 Grinum amoenum Ker. 302 tuberosüs Vahl,.: 200 ‘ angustum 'Ker- 302 Cyphelium stictitum Ach, 97 tanaliculatum Ker. 302 Oyıisus polytrichus MB, . 238! .s2 defixum Ker. .ı,302 Gytospora Ehrenb. zı6 ensifolium Ker. : 502 Czernya arundinaceä Presl. longifolium Ker: 362 ı an 255 E lorifolium Ker. 3023: x s um zenoll moluccanum Ker. 302 Dactylis brevifoliaKön 367, .., sumatranum Ker. 302 Daphne cannabina,Lour. 247! Crotalaria viteilinaKer. 185 + Gardneri Wall. 237 Groton polyandrus * 120 ı involucrara Wall. 257 Crysis acuminata Trin, © 57 Deucus sicnlus Tin. = 244 Cryptostegia grandillora RB. Dawsonia polytricheides R. eBr. - 181. HBr. 2tı Gucubalus Per Stev. 231: Depazea Fries, _ 279" Guphea Fruticosa * 156 Dianthus clayarus * 269 Cyathea polypodioidesSw. » 511 punctätus-* . „sa6gl 283 suavis Willd. 168 Gylactis montana Rafın. »207! Diascia' Bergiana Link. Ziz ebaria börysthenicaPall... ı Dichromena latifolia m...) ' her Wi „Baidw. 2 r29 i 47 + Bü: „J zus sad 352, age Bapietanıd zadis ao \ Dicliptera brasiliensis * . 125 Elymus mollis Fisch; g2 Dicranum concolor Hook. Epilobium lanceolarum Se- | 214 bast. - 246 densum Hook. 215 Epiphystis ophinzeides flexifolium Hook, 215 Trin. 265 fragile Hook. 214 Eremurus spectabilis MB. 224 fulrum Hook. 215 Erianthus contörtus Ell. 187 longisetum Hook. 214 ‚strictus Baldw. 187 vaginatum Hook. 215 Eriocaulon caespitosum | Didymodon squarrosus ı Wikstr. 285 . Hook. 214 hirsutum Wikstr. 285 Dilatris tinctoria Purabi. 197 rämosum Wikstr. 285) Diphtherium Ebrenb, | 516 Erisiphe. Cand. ....5, 279) Diplophractum auricula- Erodium fumarioides Stev. 237 ‚tum ‚Desf. ı 295 Eryogium.aromaticum Ell.ı94 Disa graminifolia Sw.': 304 gracile Baldw. 194 grandiflora Sw. 304 Eschholzia californica ar) ' porrecta Sw. 304 :Cham. 309. 310, spathulara Sw. 304 Eugenia umbellata *. . zug Disperis capensis Sw: 304 Eupatorium Inerißaigen n cucullata Sw, 504 Torr. 206 secunda Sw. 304 Eupborbia kondakiiie villosa Sw. 304 Fisch... 0% 252 Donax bitariüs Trin. 93 Lagascae * 115 Dothidea Fries. 1279 ‚terracina Lag.) 115 Draba bruniaefolia Stev. 236 tristis Bess. 2353 ericaefolia Stev.’ 236 Eutriana curtipendula » incomta Stev. : 236 Trin. 268 | mollissima' Siev.2...236 Euxenia grata "a at Zıo Dracoeephalum botryoides Evolvulus latifolius Ker, 185 ‚Stev. | 235 Evonymus nanus? MB.; 229 Drep anophyllum fülrum * Excoecaria brasiliensis *. 117 „Räch. 210 ilicifoha* xay, Drosera foliosa- mu. 195 Exostemmia capitatum * 145 Bchites lünkiöenn Desk 295 Fabronia ausıralis Hook. 212 Ehrenbergia eiliara,* .129 Ferula nudicaulis * 249 Elliottia racemosa Mühl, 195 villosa Walt. ı98 Klymus Hysırix L. 35 Festuca asınensis Presl. 252 der näher bestimmten Pflanzen. Festuca ciliata Link. ""mulktillora Presl. parviflora EIl. sicula Presl. Fimbraria marginataNees. 307 ‚ Pimbristylis autumnalis “Vahl. - Fissidens falcifolius oSchwägr. * 210 Flörkea proserpinacoides “Wwilld. 207 Frankenia mollis Stev. 231 Fuci Mertens. 394 Galanthüs nivalis MB. 230 plicarus Fisch, 220 Galega Perriniana * 16 Galinso&ea angustifolia* 138 Galium hirsatum Nees. Zıı Galvania Vandellii * 151 Ganymedes cernuusSalisb. 24 concolor Haw. 24 pulchellus Salisb. 24 striatulus Haw. 24 u triandrus Havwr. 24 Gastridium aüstrale P. B. 36 56. 250 Gaultheria. fragrantissima muticum * Wall.» 258 Genistä depressa MB. 277; Gentiada humilis Stev. 230 umbellata MB. Gesneria prasinata Ker. Glyphocarpa capensis (BR. Bas Gnaphalium decürzens " Ives 208 Goldbachia Mikani Trin. © Aa gr. Zhtey ter Band. 229 84 209 | base Duval; 353 ‚Gratiola neglecta Torr. 204. spbaerocarpa Ell. ‘186 #* tetragona Ell. 186 52 ‚Grimmia campestris R. Br. e 214 294 Güßkonia concolor * 120° T discolor 1 119 «* Gyinogramma asplenioi- ‚ des Sw. 280 e chaerophyllum Desv. Be or 280 myriophyllum Sw. 280 tomentosum Sw. 280 6, mnostomum capense en, 209° ae das Hook. a20g involutum Hock. 208 leptostomum Hook. 210 quadratum Hook. 209 xanthocarpen Hook. { Fe N Gynerium saccharoidee sHumb, t 44° Gyneteria incana * 135 ‚Hablizia tamoides MB. 224 Halocnemum caspicum ‚MB. 224 Mewigia Humboldtii Hook. | 210 7 +» $ehmidtii Hooki iräfä ‚Hedyotis stricta" Wall, 255 Hedysarum latifolium ‚##oxb. ‚185 Heliopsis Duval. * .v » 294 Helleborine longipetala 247 ESebast. „Ray Z 354 van. 5 E Helouias erythrosperma Mx 199 Helopus barbatus Trin. 4g pilosus Trin. 49 Hermione bifrons Salisb. ıı iasminea Salisb, ı4 Jonquilla Haw. ® 9 italica? Haw. 15 iuncifolia Salisb. ie) leucosifolia Salisb. 'ı2 obsoleta Haw. 8 papyracea Haw. 14 primulina Haw. 11 stellaris Salisb. ıL tegutaeflora Saliısb. 9 tenuior Haw, 9 viridiflora Haw. 8 diöterehitehum salsum MB. 225 Hieracium sabinum S$e- bast. 247 Hierochloe glabra Trin. 66 parvillora Presl. 75. 251 Hippserepis dicarpa MB. 239 Hiraea glabra * 154 Holcus tenuis Trin. 75 Hookeria Langsdorfii Hook, 218 TESTEN Hook. 219 pennata Sm. 218 splachnoides 1 Schwägr. 212 Hornemannia ovata Linn. 312 Hottonia infata EI. 193 Hudsoria tomentosa Nutt- all. 131 Hydrocoiyle abbreviata Rich. 290 289 aconitifolia Rich. Register Hydrocotyle alata Rich. 29% alchemilloides Rich. | 290 Bonplaadii Rich. 290 bupleurifolia Rich. 295 ' compacta Rich, 291 dentata Rich. © 289 elegans Rich. 291 eriantha Rich. 290 geranioides Rich. 29ı glechomoides Rich. 289 grossularioides Rich. 292 291 292 heteromeria Rich. hirta R. Br. Humboldtii Rich. 289 intertexta R. Br. 292 leptostachys Rich. 290 macrodus * 292 moschata Thunb, 292 multifida Rich, 292 muscosa R. Br. 292 natans Oyr. 291 nitidula Rich. 29: pummularıoides Rich. 289 peduncularis R. Br. 291 plebeiaR. Br..- 290 polystachya Rich. 289 puichella R.:Br. 29r pusilla Rich. 288 Thunbergiana * 2gı tripartita A, Br. 292 umbellulata Mx. . 289 Hydrolea corymbosa ElIl. ‚Hypnum Chamissoi Hornsch. Hypoxis Alitoha EI. der näher bestimmten Pflanzen. 255 Hysterium Fries. ” 280 Iberis Pruiti Tin. 244 Tiex canadensis Mk, 207 Judizgolera Perriniana * 161 Joannea brasiliensis * 132 Ipomoea lalappa Pursh. 198 orbicularis Ell. 193 Iresine glomerata * 110 Isatis iberica Stev. 236 Ischaemum rugosum Gärtn. 79 ; luncus acuminatus Mx. 107 capensis Thunb. 106 cephalotes Thunb. 107 _ cymosus Lam. 105 lomatopbyllus * 108 punctorius Thunb. 107 serratus Thunb. 104 Iungermannia Arecae * 99 cellulosa * 100 coalıta Hook. _ 219_ crispata Hook. 220 filicina Sw. 220 lanata Hook, 220 lobulata Hook. 220 magellanica Lam, 220 mastigophora * 99 ; Menziesii Hook. 220 pinnatilolia Hook. 219 quadripartita Hook. 219 sinuosa Hook, 219 , Kaulfufsia amelloides Nees. 308 Köleria splendens Presl. 2351 ıunicata Presl, 252 Krarmeria glabra * 157 Lachnaea Thunb, 284 Lachnanthes tinctoria Ell. ı97 Lagonychium Stephania- num MB. 2125 Lagoseris nemausensis MB. 225 Lathyrus roseus Stev. 238 + Laurus punctata 112 Lavatera agrigentina Tin. 244 flava Desf. 244 sıcula Tin. 244 Lecanora caesiella Flörk. 97 nigricans Elörk, 97 spodoxantha r 97 Lechea maior L. 197 Lecidea alba Ach. 9 badio -atra Flörk. 05 parasitica Flörk. 09% tessellata Flöork. 06 Wallrothii Flörk. 96 Leontodon alpinus Stev. 241 caucasicus Stev. 241 glaucescens MB. 240 Lepeocercis serrata Trin. 269° Leptostomum erectum R.Br. "0210 Leptostroma Fries. 280 Lepuropetalum /[pathula- tum EI. 194 Leskea Bonplandii Hook. 219 _ maritima Hook. zı8 sciuroides Hook. 219 sulcata Hook. 218 Leucodon lagurus Hook. ‚215 pallidus Hook, 215 Limboria stictica Ach, 97 Z 2 - 356 Limnas Stelleri Trin. 57..266 Lindsaea virescens Sw. Lithospermum. strigosum MB. 227 Lobelia begonifolia Wall. 256 inflara L. 198 ] ... .pyramidalis Wall. 256 Lolium temulentum L. 34 Lonchostoma Wikstr. 284 Lonicera bubalina Thunb. 132 Lophium Fries. 279 Lozania Mutis 305 Ludolfia macrosperma Willd. Key soT Ludvwigia alata EI. 192 cylindrica EIl. 107 lanceolata EI. ‚sphaerocarpa EIl. Lycopus sinuatus El. . Lyelliarcrispa R. Br. Lyonia palustris EIl. 198 Lysimachia Herbemonti El. Mariscus cylindricus EIl. Mayna sericea * 153 Medicago brachycarpa Fisch. 240 muricoleptis Tin. 244 sphaerocarpa Bertol. 247 Megastachya leersoides Pıes!. 252 triticea Presl. 253 \ Melaleuca incana R. Br. 185 Melananthera corymbosa * 135 Melastoma bullosukn Krıhr7a melanophyllum * 171 232 Register Melastoma strigosum L. 171 Melocanna bambusoides Tan. 43 Menispermum Cocculus L. \ 259 Micranthemum emargina- tum Ell. 186 Mikania resinosa * 134 teucriifolia * 134 Miliam amphicarpon Pursb, 50. 201 ciliatum Mühl. 201 distichon Mühl. 202 punctarum L. 49 pungens Torr. 102 racemosum Sm. 103 ramosum Betz. 265 Mimosa angulata * 148 Mocinna brasiliensis * 139 Modecca lobara Jacqu. 184 Monoclea Forsteri Hook. 98. 220 Mussaenda coriacea * | 145 Myosotis involucrata Stev. 227 litoralis Stev. 227 Myosurus Shortii Rafin. 208 Myrtus anceps * . 170 Narcissus albicans Haw. 51 albus Haw. 29. anceps Gand. ı4 angustifolius Curt. 18 angustifoliys Willd. ro bicolor L. 28 biflorus Ourt. 19 bifrons Cort. it Broussoneti Lag. Bulbocodium L, der näher bestimmten Pflanzen. 357 Narcissus calathinus L.ı 22 Narcissus orienralis Gurt. 43 calachinus Redour. 24° orientalis L. 15 candidissimus Re- " orienralis Sims 16 dout. 29 papyraceus Sims ı14 cernuus Salisb, 24 patellaris Salısb. 18 cernuus Roth. 29° patulus Lois. 12 'compressus Haw. ır pocenliformis Salisb. 29 concolor Haw. 24 poeticus Huds. 19 conspicuus Salisb. 22 poeticus Lien. 16 ‘cothurmalis Salisb. ı9° polyanthes Lois. "13 crenulatus Salisb. ı6 praecox Ten. Br dubius Gouan. 15 primulinus Haw. ıı elätior Haw. 22 PseudonareissusL. 25 exiguus Salisb. 28 radiiflorus Salisb. 18 flavus Lag. 32 recurvus Haw. 17 slaucus Hornem. & seronnmus L.” 7.32 Gouani Roth. 21 serratus Haw. 26 grandillorus Salisb. 26 Sibtho:pii Haw. 2ı hıspanicus Gouan: 26 Tazzetra' Allion, 13 incomparabilis Curt. 20 Tazzeıra L. 10 inflatus Haw. 32 tenuior Ourt. 9 Infundibulum Poir. 22 tereticaulis Haw,' ''ıa Jonquilla L. } tortuosus Havr. 29 italicus?Gäwl. 15 Trewianus Ker. ı6 iuncifolius Lag. 32 triandrus L. 23 laetus Cand. 21 trilobus L. 22 lobatus Poir. 21 trilobus Sims 24 longiflorus Willd. ıı tripartitus Horn. 22 maialis Curt. 17 wubaeflorus Salisb. 30 maior y. Curt. 25 unicolor Tenor. 14 maior Gawl. 21 viridillorus Schousb. 8 minor L. 27 Nardus thomaea L. "265 montanus Ker. 29 Neckera acuminata Hook. 217 moschatus L. 28‘ affinis Hook. ' 217 nivens Lois. 14 crispatnlaHook. aıg peütans Haw. 24 filamentosa Hook. 217 obesus Salisb. 32 fuscescers Hook. 217 obvallaris Salisb. ar Nelumbiurm speciosum odorusL. 20° Willd. 2 176 358 Nemopanthus canadensis Rafın. 207 Nepeta imbricata Lag., ı24 x supina Stev. 235 Nuttallia villosa * 158 Octoblepharum serratum Brid. arı Ogiera triplinervis Cass. 310 Onobrychis tanaitica * 162 Orchis bracteata Tenor, 247 formosa MB. 242 romana Sebast, 247 Ornirhogalum chloranıhum MB. 231 Orobus aurantius Stev. 237 cyaneus Stev. 238 formosus Stev. 237 Oropetium tbomaeum Trin. 265 Orthotrichum prorepens ‚Hook. 216 rugifolium Hook. 216 Swainsonii Hook. 216. 308 urceolatum Hook. zı6, 508 Oryzopsis melanocarpa Mühl. 163 Pancratium biflorum Ker. 304 - " longiflorum 303 Panicum amarumEll. 190 angustifolium Ell. angustifolium le 191 Conte 206 atrovirens 'Trin. 88 beckmanniforme Tin. 83 Register * Panicum cenchroides Ell: ciliartum Ell. 'ıgı. compressum Bivon. 15% 202. 250 corrugatum Ell, ıgo dichotomillorum Mx. 202 ensifolium Baldw. ıgr geniculatum Mühl, 202 gibbum ElIl. 190 gymuocarpon EIl. ı90 hispidum Mühl, 202 lanuginosum EI. ıgr latissimum Mik, 87 macrocarpon le Conte 205 melicarium Mx. 206 microcarpon Mühl. 102. 202 Monachne Trin. 86 multiflorum EIl. 190 muricatum Mx. 202 numidianum Desf. 250 OÖrnithopus Trin. 83 ovale EIl. ; 190 pauciflorum Elk ıgo ramulosum Mx. 206 sanguinaleL. 202 scabriusculum EIl. 190 scoparium Mx. 202 sphaerocarpon El. ıgı tremulum * 103. 202 umbrosum le Conte 206 villosum Presl. 250 ° Papaver arenarium MB. 235 laevigatum MB.. 234 Pappophorum phleoides Lag. Paspalum dasypbyllum Eil. N 189 ß Paspalum granulare Trin, 47 ‚Peucedanum alsaticum L. der näher bestimmien Pllanzen. „lanceolatum Mik. 48 „suffultum Mik. 46 supinum Bosc. 202 Passillora discolor Link. 312 Pavonia acerifoliaLink. 2312 Pedicularis Wilhelmsiana Fisch. 236 Pennisetum articulare Trin. 77 iaponicum Triu. 76 Peplis alternifolia MB. 231 Periballia hispanica Trin. 267 250 ereticum * 148 ‚Phaca brachytropis Stev. 239 Phacidium Fries. 279 Phalaris americana Ell. 201 arundinacea Mühl. 201 nitida Presl, 251 variegata * 10L Phascum splachnoides Hornsch. 308 Philogyne conspicua Salisb. 22 heminalis Salisb,. 23. odora Haw. 22 Pholiurus pannonicus Trin. i 267 Physalis foetidissima Lag. 125 Piper Blattarum * 100 .. sidaefolium Link. 3ı2 Plazia brasiliensis * 136. Pleuroplitis Langsdorfhi Trin, 80, 268. Plocamia candida Nees. 307. Poa ambigua Ell. 192% Poa anceps Presl. divaricata Gouan, 267 iaponica Thunb. 68 -niudaEEll. 192 palustris Mühl» 203 tenuis El. 192 Torreyana-* 104 tristriata Stev. 226 Podostigma pedicellarum Eli. “198 Polyzonum. flagellare .Ber- tol. 245 incarnatum EIl. ı95 setaceum Baldw. .ıg5 -Polymeria pusilla R. Br. .126 ‚Polypodium diversifolium Sw. 280 hirsutum Sw. 28€ - retusum Sw. 250 saxicola Sw, 280 Polypogon maritimus Cand. 46 monspeliensis Desf. ept 246 tataricus Fisch, 46 Polytrichum campanulatum ‚Hornsch. 309 furcatum Hornsch. 309 ‚Pombea Muris 1.1.3083 ‚Potentilla angustifolia - Lehm. Sr „biflora Lehm. _ 298 chrysanıha Trevir. 296 elatior Lehm, 245 FilipendulaLebm. 297 flagellaris Lehm. 297 fragiformis Lehm. 298 hitaMB. 297 wana Lehm. „ 298 360 nase ‚Register lürr ah Potentilla petrasa Lehm. 297: Ranunculus 'balophilus © ‚2 Sanguisorba Lehm. 297 U &Schlechulli Pneu, Zı5 ‚Sprengeliana Lehm. Pallasii Schlecht. 314 296 Raphiolepisindiea Bindl.'1gZ tanacenfolia Lehm. 247 Rkamnus coriaceus Ne&s. Zıı taurica Lehm. 297. Bhododendron azaleoides * umbrosa Ster. | 25 LEVEeN ERST. VahlianaLenum. 298 Rhbus ox yacanthaidn Mx. 344 velutina Lehm. 298 penraphylia' "Desk. 248 virgata Lelım. 297? 'Thezera Tin. 244 ! viscosa Lekm. io. 297 zizyphina Tin. 244 Prenanthes deltoidea re Frieslasulh 4399 Piimula prolifera Wall. . 255’ Ribes eaucasieum'Stev. "259 Psoralea Oxebr rchisNutt- WBipidium strietum. Pen 268 all. 2 ..285° Röbınia mollis MB. 259 Persian SW. 02.882 !Bomanzovia unaläschcensis ı "Jeptophylla Sw, -Waga (tChiant, id wningbg Pterogoniüm däureumi Hook. ‚Bomulea Bulbocodiucn Se- r 213 "bast. 2a 245 flavescens Hook. 213 Cotumnue Sebası, 245 'sinyurum Hook, "..,214 Rosa calyeina MB 234 ‘Pterygodium alatum Sw. 306 4 iberica’Stev. II V 233 »»eäthälicum Sw. 304 Inndaillii Bess. 22 ‘Pyrethrum ieptiophylium ae Klukii BesssammtnV 233 Stev. 242 "© leueantha" MB ı 254 Pyxidanthera spathulata ET nitidula Bess. 234 Mühl. ORLOETIZL oxyacantha'MB. 233 . aa DE IE rubiginosa Wahlenb. "Queltia, poculiformis | BERN» 29 SORT A LS poculigera BRRNN) ag‘ saxatilis Stev. 254 I Rostraria pübescens Trin. 267 Ranuncufus aquatilis L. 315 Rottbölla ciliata Baldw. 207 biternatus Sm. ° 3135 corrugatä Baldw. 206 Chamissöi Schlecht. digirara Sibth. 67 hi 313° dimidiata Du 259 Hilahiis Schlecht. 314 pannonicab \ 267 Eschholzüi Schlecht. "Rubus canadensisL.® FREUT z15 relekus Ker."wr 185 & ae fi. dän." 513 Rfnchospork‘ Bes EN. 198 der näher bestimmten Pflanzen. 361 Rynchospora plumosa Ell.1g8 Sedum ibericum Stev. 972 punctata Ell Sabbatia brachiata Ell. corymbosa, El. gentiauoides Ell, Saccharum Tenerifiae L. Salmasia spinosa * Salvia Claytoni Ell. .., obovyata Ell, Santia plumosa.Sav. Sarcopodium Ehrenb, Saıyrium.bracteatum Sw. Saxifraga ligulara Wall. Schizoderma ‚Ehrenb. Schlotheimia. pulchella Hornsch. squarrosa Schwägr. stellulara Hornsch. sulcata Hook. Schoenus Aliform:s Sav. Säviı Sebast. Schweiggeria fruticosa * Sehweinitzia odorataEll. Scispus autumnalis L. capitatus Mühl, castaneus Mühl. castaneus Mx. divaricatus EI. equisetoides EI. mucronulatus Mx. planifolius Mihl. schoenoides Ell. simplex EI. 188, eulcatus EIl. trichodes Mühl. Sclerotium Tode Scorzonera mollis MB. Sebastiania brasiliensis * Zweyter Band. 138 193 195 193 250 166 187 137 246 316 306 258 316 508 216 1308 217 245 245 167 196 201 201 201 201 189 189 201 200 189 208 189 200 279 240 218 roseum Stev, 932 sernpervivoides | Fisch‘! «: 14232 teneluim'MB. * 232 Seiloa glutinosa * 182 Seriola albicans Tin. 244 giauca Tin. 244 rubescens Tin, 244 Seseli Bocconi Guss. 146 cuneifolium MB. 146 Setaria rarıflora Mik. ”g Silene cäespitosa Stev.. 231 trinervia Sebast! 246 Sison alpinum Sieb. 148 Sisymbrium Yillosum Lag. Ei 156 Sium graecum L. r49 siculum L. 2456 Smithia spieata * 160 Sobolewskäa'lithophilaMB. 225 Sonchus occidentalis * 143 Spermaroce BEER Willd. 144 Radula Willd. 144 Sphaerta Fries. 278 Sphaerortema Fries. 278 Sphenepus Gouani Trin.-267 Splachnum ‚Adamsianum Horusch 308 octoblepharon Hook. 212 squarzosum Hook. 211 Spodiopogon sibiricus Trin. 285 Stegia Fries. 279 Stenotapkrum glabrum Tiin. 268 Ai 362 ‚ussaeh! ‚Sterigmostemon tomento- Register Trifolium coerulescens MB. ' «sus MB. 225. 259 Stipa Redowskii Fisch, 33 Cupani Tin. 244 sericea Mk. 197 erinaceum MB. v''24o splendens Trin. 54 Navescens Tin.’ 1244 Stylobasium spathulatum Gusson’ Tin, 244 .Desf. .; 294 latinam Sebast, 247 Symplocos pentagyna * ı29 Sebastiani Sav. 247 Syaygites-Ehrenb, 3ı6 TrigonellaecallicerasFisch. Tayloria splachnoides Hook. 21% Terminalıa discolor * TrH villosa * Ir Ternströmia venosa * 162 Tetracera lutea * 164 Perriniana * 164 Terradiclis Stevenii 226 Thamnomyces Ehrenb. 310 Thecanthes Wikström. 284 Thouinia integrifolia * 1355 Toymus odoratissimus MB. 255 Tillaudsia Bartramii Ell. 195 Tinea triplinervia * 165 Toheldia glaberrima EIl. 195 Torreya paniculara * 121 Tortula flexuosa Hook. 212 indıca Hook. 212 recurvata Hook. eı2 Tournefortia gfabra Aubl. 124 Trachynotia iuncea Mx.? 64 Tragopyrum MB. 226 Tremella cruenta Sm. 305 Trichonema Bulbocodium Gawl. 245 Trickostomum indicum W. 2:5 240 flexuosa Fisch. 24a tenuis Fisch.t' «240 Trillium nervosum-Ell. 195 Triodia pallida * 206 Trisetum'spiendens Presl. 251 Triticum lolareum L. 27% tenellum Viv, 272 unilaierale L, 272 Tryblidium Rebent. 310 Ulva pavonia L, 307 Uniola gracilis Mx. 35. 67 nitida Baldw. 192 Uralepsis aristulata Nutt- all. 42. 205. 206 Uredo nivalis Bauer. 305 Urena stellata * 163 Utricularia bipartita Ell. 187 longirostris le Conte 186 personatale Conte 187 saccata le Conte 186 striata Je Conte 205 Uyularia parviflora Wall. 256 umbellata Wall. 246 Valenzuelia Mutis 303 Velloaia ıerııa * 108 der näher bestimmten Pflanzen. 363 Verbascum gnaphalodes Viola tripartita Eil, > ® 793 MB, 228 Viscum Oxycedri Cand. 22% gossypinum MB. 228° 4 Verbesina debilis * 137 Weilsia Bergiana Horosch. Veronica grandis Fisch. ı22) 503 Viburnum odoratissiinum ciliata Hook, 213 ‚Kr. 185: pomiformie Hook. 2:3 "Vicia alpestris Stev. 238 Windsoria pallida Torr. 206 cinerea Stev. 258° N Stev, 238 Xyris fimbriata EIl. 187 tricolor Sebast. 24 ä ee A ce 187 Vilfa domingensis Trin. 358: 2 N RuzaoH Xystidium maritimum Trin, glaurescens Presl, 251 j 265 pulcheila Presl. 251 Villarsia cordata Ell. - 193: Herzgent Viola alıaica Pall. - 229 Anera filamentosa L. 39 oreades MB. 229. parvula Tin, 244 Zygodon obtusifolius Hook. suavis MB. 229 216 nr Gedruckt bey Friedrich Grupert in Halle; | Grmgl ed rn [zZ ” fat ne Ey I‘ N en: TED x N /, Se A» / UN yuB) HER Pa E I H WG er „ML u I N ie NE: IE) an f j No \ i | / A (Al X Na: NN: a \R - j a rw; Mm 2, Me 7 SR R a ke Th 4 | - - ’ .y 4 EEE i ‘ x N‘ 4 ne | # en fi k Er: | | w et + -. r ” Bere \ i I ! z ’ [4 F Schröter so Adısize, PZ “ = FF FAR 50 Asian, (aven imester De% ee wi Cr el net » a eh e% en » 4 n New York Botanical Garden Librar Fi az, > u