[ * ^4 —Ó qu. ^e QUE 7 LAMP 3 AU E» md S c. Y » l j p - D » i E - T Y " n ze D s J Beer | V . Us J Ü LJ zi S "X ES zn Án ; É 9) em 2: [^ Y H gu N diis ZA 27 5 / h D » repu Y » Y — 45e GOGH RR eee —-— ] "" E. ^f y 4 ' / / " " d 2 j » ^1 LAU PHYCEARIEUM., LIBRARY NEW vom QUAE BOT A CAL, IN MARIBUS SCANDINAVIAE CRESCUNT, ENUMERAT I 0. AUCTORE JOHN ERH. ARESCHOUG. SECTIO PRIOR FUCUCEAS CONTINENS. ——e»» ip €ee— — Piséeram perfectiorum varietatem, sive specierum sive forma- rum copias spectamus, coeli solique indolem eniti jam satis constat. At Phyceae diverso stipantur medio, indeque earum proventus uberior aut rarior, luxurians aut tabescens, cx aliis rationibus videtur explicandus. Attamen his inest tanta cum plantis acreis analogia, ut. vegctatio Phycearum cum Lichenosa, svadente insuper naturali affinitate, aptissime comparetur. Ut Lichenes ex aéris et soli constitutione ex maxima parte pen- dent, sic Phyceae ex aquarum et fundi indole. E maris salsi- tudine primaria quidem derivatur diversitas, at vix minoris momenti censerem fundum scopulosum c. s. p. Nam litora mere arenosa, eliam maris salsissimi, tantum lustranti eadem ci specierum peculiarium obviam venit inopia, ac in aquis parum Oo» ) ; i bg og — JAN 1 — 224 — salsis. Hinc, Phyceas Seandinaviae earumque distributionem geographicam expositurus, o5b?ter hzud ex re alienum duxi pri- maria momenta, vegetationem Phycearum determinantia, obiter indicare. S. 4. Primaria, vegetationem | marinam detezminantia , momenta sunt: 4. Salsitudo maris. Ut Lichenibus aéris hemiditas, ita Phyceis marinis salsitudo aquae inter omnia momenta, quae in vegetationem marinam vim excercent, primum tenet locum. Major aquae salsitudinis gradus se patefacit: a) majori speci- erum numero, b) formis, sive systema vegetationis respicimus sive fructificationis, melius evolutis; minor c contrario a) inopia specierum, cet b) formis parum explicatis. Nulli alii. caussae , quam salsitudini aquae minori, adscribi potest specierum inopia in orientali mari, in quo Halicoccus nodosus, Laminaria saecharina, Iridaea edulis, Rhodomenia palmata, Delesseria sanguinea multaeque aliae, jam in freto baltico obviae, desiderantur. Eandem rationem, si quendam maris Bahusiensis sinum, ab ostio in interiorem ejus partem, sequa- mur, observare licet: in ostio. copiosae sunt Phyceae e Floridca- rum grege pulcherrimae; quanto longius vero in partem si- nus interiorem progrediamur, tanto magis decrescit specierum numerus, ut Phyceae virides tandem solae restent, cujus causa, quamquam e pluribus alüs rationibus nascitur, in decrescente salsitudine praecipue est quaerenda. In. maris Dahusiensis , parte septentrionali, v. c. prope HEoster, ubi ad oram occidentalem aqua marina maxima in Suecia imbuta est salsitudine, plures leguntzz Phycearum: species, quae ex. gz. im mari prope Mar- strand plane desiderantür. Quartam derique vim in fermas Phycearum explicandas ct contrahendas exerceat major minorve salsitudo aquae, unicui- que eazdem species ex mari orientali atque occidentali confe- renti facile patebit. Dic z;ucus vesiculosus in mari orien- tali in. forz;am, quae dicitur. baltica, ita saepe contrahitur, ut a minus perito Phycologo vix agnosci possit; Phyllophora membranifoliz g, ad Carlshrona obvia, ita est mutilata, ut illi speciei a me saltim non. omni sine dubitatione sit reiata ; .«Leathesia difformis, in mari Bahusiensi biuncialis, in ori- entali mari semine Cannabidis plerumque vix est mjoor; ilali- coccus nodosus in mari Norvegico, ubi aqua adhuc salsior est, quam in mari DBahusiensi, in omnibus partibus duplo fit ma- jor. ut inter specimina in litora. Dahusiensia rejecta, ulrum per undas e Norvegia et Jutlandia occidentali adportata fuerint, an indigena sint, dictu non sit difficile. Cum Phyceae, quibus major salsitudinis gradus necessarius est, in aqua minus salsa crescunt, vix nisi rarissime fructum proferunt; v. c. Aspero- coceus bullosus ad oram llallandicam semper, quamquam prope Roster nunquam, fructu caret; Asperococcus echina- tus ad litora Norvegica, quam ad Bahusiensia, multo est major, fructu puleberrimo semper ornatus atque glaber, in mari vero Bahusiensi duplo l|. triplo fit tenuior, villo densis- simo saepe vestitus, sporocarpiisque parum evolutis occulte ad- spersus. Polysiphonia allochroa, P. aculeata etc., quae mari orientali privae dicuntur, nunquam cum fructu lectae fuerunt, quamobrem mihi suspectae, forsan modo Polysipho- niae violaceae formae macilentae. Qui itaque Phyceas in- vestigare studet, neque numerum specierum solummodo respicit auctum, is inter illa externa, sub quibus nascun!ur Phyceac, momenta, majorem ]l. minorem aquae salsitudinis | graduimn nunquam satis attente perpendere potest. 2. Profunditas maris ad vegetationem | marinam di- tandam vel depauperandam non parum valet; longe aliae in alto mari, quam vadoso, vigent species. Haec differentia tribus saltim modis in vegetationem marinam agit, nempe: a. Salsitudine majori cum profunditate incre- scente: Cum variae Phycearum species majorem requirant salsi- tudinis gradum, ct, ubi aqua dulcis |]. minus salsa salsiori immiscetur, illa propter minus pondus specificum huic. innatet, illae Phyceae, quo aqua sibi apta circumdentur, ut profundius in aqua crescant, necesse est. Ubi mare iáaque minus pro- fundum aqua dulci immiscetur, in:codem multae desiderantur Phyceae, quae, si profundius esset, in ipso fundo idoneam sibi invenirent stationem. Cum mari, secus oram occidentalem Sveciae extenso, non modo fluviis magna aquae duleis copia adducatur , 8 sed etiam per fretum balticum aqua parum salsa maris orientalis, dein litora Sveciae atque Norvegiae meridionalis sequens, in sinum Codanum effundatur, quo hujus aqua, saltim in superficie, saepis- sime longe minus est salsa, quam ad litora meridionali-occiden- talia Norvegiae, quanti sit in sinu Codano, vegetationem Phyce- — X arum si respicimus, ipsa profunditas maris, facile intelligi- tur. llaec ipsa aquae minus salsae ]. dulcis copia, quae in sinum Codanum effunditur, praecipua caussa esse videtur, cur Phyceae in mari Bahusiensi profundius, quam in exteris maribus , crescant. Ubi, ex. gr. extra Sóró Hallandiae, fundus petrosus tantum 29—06 orgyas aquae submersus est, ibi muitae deside- rantur species, quae aliis locis valde sunt frequentes. b. majori l. minori lucis intensitate. Quo profun- dius quaedum crescit Phycea, eo minus luce afficitur. Ut non- nullae plantae phanerogamae umbram quaerunt, aliae loca aprica, quin eodem modo variae Phycceae lucem nimis intensam effugiant, vix dubitari potest. Hae profundiorem aquam petunt. Plurimae Phyceae rubrae l. purpurascentes lucem effugere, vi- rides autem. expetere videntur. Nisi vehementius fallar, obser- vasse mihi videor, Florideas, cum in limite aquae crescunt, locis potius :eptentrioni quam meridiei obversis vigere, Phyceas vero virides, seu Ulvaceas, stationes oppositas praesertim seligere. c. temperatura diversa. "Temperaturam in vegetatio- nem marinam vim quandam habere, vix denegari potest, quam- quam de hac re nullae, quibus uti possimus, singulares adsunt observaliones. Facite tamen patet, temperaturam in superficie aquae atque in. fundo altiori, hoc loco atque in vadosis, praeci- pue arenosis, valde esse diversam. Anno 1845, mcnse Augus- to, ubique fere prope Christineberg Bahusiae, propter calorem insignem et placidum eodem tempore mare, in limite maris emoriebatur P'olysiphonia penicillata, postquam colorem — 428 — purpurascentem in flavum mutasset; idem de variis aliis srecie- bus, loca similia inhabitantibus, eodem anno a me est cbser- vatum; in aito vero simile alicvid nunquam vidi. Eyeme temperatura in fundo maris calidior est, quam versus seperfi- ciem, quae in Bahusia atque ad litora meridionalia. Norvegiae vlacie obducitur. "Tlemperaturae in fundo maris vicissitudines, quam in terra, per annum longe minores. Acsíate calidissima in fundo (1—14 orgyali) Thermometrum nunquam supra gra- dum 20 -- adscendere observavi, nec hyeme infra O descen- dit. Índe clima in fundo maris valde mite; cum eaim apud nos in terra gelu rigente (saepe 50 grad. attingente) plantae non raro necantur, in fundo maris vicini glacieque velati Florideae aliaeque Phyceae frondescunt atque florent, veluü in terris calidissimis plantae tempore pluvioso; ita in gremio maris vege- tationis subtropicae umbra. 9. Violentia undarum. $i quis vegetationem marinam locis, quibus aqua maris undis violentis irruit, cuz ca, quae in sinubus magis tranquillis gignitur, contulerit, magnam etfriusque inveniet. diversitatem. Hoc modo seopulus quisque maris Bahusiensis ad latus occidentale, quod undis vioientis aperti maris infestatur, quam ad orientale minus turbidum, longe alias Phycearum species fovet. Ad illud adsunt Pol y- siphonia penicillata, Gloiosiphonia capillaris, Hel- minthora multifida, Chordaria flagelliformis, Cla- dostephus spongiosus, Conferva aerea ete.; ad hoc vi- gent praesertim. Fuci aliaeque Phyceae, aquam tranquilliorem praeoptantes. Nonnullae Phyceae violentis undis gaudere viden- — WMÉ. — tur, vel quum intensitas ipsius lucis his diminuitur, vcl propter Lemperaturam, aqua continuo agitata, demissiorem. — At alias simul adesse causas, minime denegare velimus. 4. Fiuxus atque refluxus maris. Variae Phyceae omnia maria, in quibus nullus est regularis fluxus atque rc- fluxes, plane effugiunt. De omnibus illis, quae offert mare mediterraneum, exemplis nil dicam, Fucum canaliculatum, Himanthaliam loream atque Alariam esculentam, o- mnes in mari Norvegico occidentali ubique obvias, sed in Bahu- siensi plane desideratas, tantummodo memorans, Hae plantae a natura ità comparatae videntur, ut eas certis temporibus acri exponi seu aqua denudari, sit necessarium. Plures quidem causae, cur in Dahusiensi mari non adsint, afferri possunt, v. c. minor maris Dahusiensis salsitudo; in Norvegia vero ex. gr. Fucus canaliculatus in interioribus sinuum partibus , ubi aqua saepe non magis salsa quam ad litora Bahusiensia est, non raro legitur, ex quo hujus proventus salsitudini majori haud iribuendus videtur. Ilaec species, quam reliquae fere omnes, magis esf amphibia. 9. Indoles ipsius soli haud levis est momenti; at physicae illius qualitates, v. c. conglomerationis forma, chemi- cis longe antepollent. Gonidia enim atque sporae Phycearum, ut in plantas normales explicentur, matrici solidae et firmae. est necesse affigantur. Inde sequitur, gonidia l. sporas in arena 1. argilla, cujus particulae vi undarum semper turbantur, aegre germinare et vix umquam rite explicari, quo facile intelligitur, — 230 — cur omne litus, arena | argilla constitutum, nisi lapidibus conchis cochleisque adspersum sit, omni Phycearum careat ve- stigio. Saxa, lapides, conchae, cochleae, crustae animalium cruslaceorum atque moles ligneae ea sunt corpora, quibus potissimum affiguntur. Phyceae; praeterquam quod multae aliis speciebus innascuntur. Batione matricis hinc Phyceae in duas phalanges abeunt, 1) saxicolas dico (omnes enim in moli- bus ligneis ete. crescentes simul sunt saxicolae) et 2) parasiti- cas. Ad illas ut exempla referenda sunt: Fuci, Delesseria sanguinea, Laminariae, l|lea Fascia, Helminthora multifida, Gloiosiphonia capillaris etc., de quibus tamen confiteri cogor, si in aliüs parasitae inveniantur, hoc mcam minime movere admirationem, cum Laminariam sacchari- nam et Alariam esculentam, utramque juvenilem, in lho- dom ela subfusca crescentem ipse invenerim. Ut Phyceae mere parasilicae nominari possunt Elachista stellaris, Punctaria undulata, Callithamnia plurima, Aglaophyllum pun- ctatum, Polysiphonia fastigiata ete. Chemicam soli indolem minoris esse momenti, quam con- tenderunt multi auctores, maximo jure mihi contendere videor. Cum saxa creta ea quaedam species fugiant, hoc ex eo sequi videtur, quod particulae e saxis cretaceis undarum vi forsan con- tinue dissolvuntur, quo fit, ut Phycceae quaedam in iisdem. sedem satis firmam sibi acquirere. non possint Cum undae maris occidentalis nulla. lambant formationis cretaceae saxa, nullas hac de re a me ipso factas observationes afferre possum; annotare tamen juvabit in crusta Canceri Aranei L., qui inter oO Phyceas fundo petroso ubique ad nostra litora copiosissime adest, me saepissime 12 ct plures Phycearum diversas species bene vigentes observasse; animal ita Phyceis saxicolis saepe onustum, ut vix nisi summa difficultate sese movere videatur. Ex quo Phyceas in calce, modo sit. satis firma duraque, aeque bene ae in saxis formationis primitivae crescere, facile fingam. Phyceas enim e solo, cui insident, nutrimentum haurire, nemo quidem est, qui contenderet. llisce paucis indicatis, Phycearum ad nostra litora distri- butionem summatim consideremus. | Ut enim plantae aécreae duplicem distributionem geographicam ostendunt, verticalem dico, a superficie maris in terminum nivis pcrennis, atque horizontalem, ab aequatore versus polos, ita et Phycearum distributionem infra aquae superficiem et; secundum diversas telluris Zonas juvat attendere. S. II. De verticali Phycearum in. mari distributione. In mari Bahusiam alluente, in quo nostrae observationes institutae, solo petroso vegetatio Phyeearum ad vigenti vel triginta orgyas descendit. In altiori fundo vix alias, quam formas valde di- minutas Floridearum, praecipue Delesseriae sanguineac, inveni. [Infra viginti et quinque orgyas vegetalio marina, sive specierum numerum sive pulchritudinem. individuorum respicis, valde decrescit... Si itaque Dangiam crispam in nostris ma- ribus duas l. tres pedes supra limitem maris superiorem, undis irrigalum, crescere memoria repetimus, Phyceas per 90 1. 100 40 — 232 — pedes verlicaliter esse distributas, veritati: proximum — videtur. Intra hune. terminum sequenti ordine distributae sunt: 1. Ulvaceae pro maxima parte extenduntur ab ulna una alterave. supra limitem aquae superiorem (ubi Dangia crispa) usque in profunditatem 2—5-orgyarum. Plurimae vero spe- cies v. c. Conf. hormoides, C. aerea, C. arcta, C. centra- lis, Ulva stipitata, Enteromorpha intestinalis, E. compressa, Porphyra laciniata, Ectocarpi, Clado- stephus spongiosus, inter superiorem aquae limitem. atque inferiorem crescunt... DBryopsis Arbuscula ejusque comites Conferva rupestris, C. gracilis, Ectocarpus fascicu- latus, Cladostephus verticillatus in fundo 2—95-orgyali praesertim bene vigent. Porph yra miniata atque P. cocci- nea solae in fundo petroso intrataeniensi 6— 10-orgyali a me sunt inventae. 2. Fucoideac. A) Episporeae. a) Chordarieae plurimae, v. c. Élachista fucicola, Leathesia difformis, Chordaria flagelliformis, Chor- da Lomentaria, in l. supra limitem aquae inferiorem crescunt; aliae contra, v. c. Elachista stellaris, Cruoria pellita, Mesogloia vermicularis atque M. virescens, in fundo 6—7-orgyali optime explicantur. b) Dictyoteae. Ut inter priores seu Chordarieas nonnullae in limite maris optime vegetant, ita et inter Dictyoteas Ral- fsia verrucosa, Ásperococcus echinatus, llea Fascia, — 2339 — Punctaria undulata in l|. paululum infra limites aquae obser- vantur; aliae contra non nisi in fundo 4—-6-orgyali intrataeni- ensi ostreifero adsunt, v. c. Asperococcus bullosus, Stria- ria attenuata, Dictyota dichotoma ete. Stilophora paradoxa eum in limite maris, tum in fundo pluriorgyali adest. c. Sporochnoideac. Desmarestia viridis cum in limite aquae inferiori tum in. fundo extrataeniensi obvia; Des- marestia aculeata in fundo triorgyali non raro inventa, in- ter omnes P'hycceas Europae profundissime forsan crescit. E fundo 90 orgyas alto, inter Jutlandium atque Norvegiam sito, est extracta. d. Laminarieae, paululum infra limitem aquae inferiorem crescere incipientes, distribuuntur in profunditatem 15—20 orgyarum; locis cum extra tum intrataeniensihus, Laminaria saccharina atque L. digitata. Alaria esculenta vero in limite aquae. inferiori, locis aperto mari expositis, crescens, vix nisi rarissime (specimina juniora nunquam in magnitudinem solitam explicata ?) a me saltim in profundiori inventa, B) Cyclosporeae a limite aquae superiori usque in fundum 6 pedes altum crescunt. Supremus est Fucus canaliculatus, quem ordine sequuntur F. vesiculosus, Halicoccus no- dosus, Fucus serratus ct denique Halidrys siliquosa; C) Florideac. aJ Ceramieae, quoad extensionem verticalem valde vari- anf; erescit nempe Ceramium rubrum atque C. diaphanum -— MES —— .cum in limite maris, tum in fundo 25-orgyali. Species Calli- thamnii eadem ratione insignes sunt, at Callith. Turneri, C. Plumula atque C. Hrookeri a me solummodo in fundo 9—10 orgyali extrataeniensi observatae sunt. Griffithsia corallina inhabitat plerumque fundum O-orgyalem — ostrei- ferum. b) Cryptocarpeae. In limite: maris leguntur Helmin. thora, Dumontia filiformis atque Chondrus crispus; in fundo 6—20-orgyali Furcellaria lumbricalis, lri- daea edulis etc. c) Sphaerococcideae. In limite aquae l. superiori: Ph yl. lophora mamillosa, Rhodomenia palmata, Gracilaria purpurascens, Delesseria alata ctc.; in. fundo usque 20- orgyali adsunt eliam non raro Rhodomenia | palmata, Gracilaria purpurascens, et prae ceteris Rhodomenia laciniata, R. ciliata, R. cristata, Aglaophylla, Deles- seria sanguinca, D. alata, D. sinuosa etc. d) Rhodomeleae. la limite aquae. superiori l. inferiori crescunt Polysiphoniae multae, v. c. P. Brodiaei, P. peni- cellata., ete, Rhodomela Iycopodioides. In fundo 6—9- orgyali Chylocladia atque Lomentaria, Laurenciae. In fundo 12—20-orgyali Polysiphonia parasitica aliaeque hujus generis species. His expositis iisque, quae infra de uniuscujusque speciei distributione allata sunt, collatis, certas quasdum, intra quas crescunt familiae, regiones vix circumscribi atque limitari posse, — 935 — facile intelligitur. Florideae in. genere profundissime quidem crescunt, multae vero earum etiam in ipso limite aquae, non- nullaeque nunc illo loco, nunc in profundissimo habitant. Quae cum ita sint multaque huc pertinentia a me nondum salis ex- plorata, nullas celare definitas regiones proponere valeo. Qui tales expositas optent, opera Cel. J. Agardhii *) et Cel. Oerste- di *) ut conferant, oro. S. HE Distributio specierum ad litora marina Scandi- naviae. Litora Scandinaviae, a summo septentrionali | Europae promontorio Nordhap usque in angulum Scaniae meridionali- occidentalem Falsterbo, et inde secus oras ejusdem provinciae Blehingiaeque per orientalem Sueciae usque in intimum Sinum bottinicum, si sequamur, vegetationem marinam, diversitate et ipsius litoris et aquae salsitudine diminuta maxime diversam inveniemus, Ut ipsa vegetationis diversitas melius elusescat, diversas litorales regiones sigillatim adumbrare liceat. L Mare orientale, quod litora Sueciae orientalia atque meridionalia usque in Shanór Scaniae lambit. Duae hujus ma- ris partes: a) Sinus bottnicus, seu mare a Torneà in Roslagiam exlensum. Salsitudo hujus maris parva, quare vix alias eni- titur Phyceas, quam Confervas et Ulvas, aquae dulcis saepe si- mul incolas. Raro obvia est ulla Phycea vere marina, v. c. *) Novitiae Flurae Suecicae ex Algarum familia. Lundae 1896. " eionibus marinis. lJauniae 1844. J De reg Le - Fucus vesiculosus, cujus nonnunquam specimen, procellis allatum, in parte sinus meridionalis, v. c. prope Gevaliam, in litus. rejicitur. b) Mare balticum, a Roslagia in Skanór. extensum. Quo magis a seplentrione versus meridiem progredimur, eo major fit salsitudo aquae et vegetationi marinae magis favens, Jam ad litora Roslagiae crescere incipit Fucus vesiculosus, ad Gotllandiam. Olandiamque Chorda Filum, Chordaria fla- gelliformis, Ceramium diaphanum; ad oram Scaniae Dlekingiaeque Ectocarpi plures species, Elachista fucicola, Stlophora paradoxa, Ceramium rubrum,Phyllophora Drodiaei, P. membranifolia, Rhodomela subfusca etc. Plurimae vero, ut jam dixi supra, hujus maris Phycceae prae- bent tantum formas diminutas s. contractas, gracilescentes et vulgo steiles. Ill. Mare occidentale Suecico-Norvegicum apella- mus a Skhanór Scaniae usque in Lindesnaes Norvegiae exten- sum, litora occidentalia. Sueciae nee non meridionalia atque orientalia Norvegiae alluens, quod a me praecipue lustratum celeris plenius exploratum fingerem. — A. mari. orientali tribus saltim momentis differt, nempe: 4:mo majori aquae .salsitudi- nis gradu: 2:do intimo nexu cum mari septentrionali (Nord- sjón), cujus sinus solummodo cest, nec non 5:tio majori al- titudine una cum fundo saepe petroso. Inde. etiam hoc mare Laminarieis bene explicatis, Halicocco nodoso, Deles- — 9 —. seriis, hhodomeniis Callithamniisque priori mari valde antecellit. aj Fretum. balticum (Oresund) atque Sinus Coda- nus seu mare occidentale a Shanór in insulam. Win- ga extra Gothobu rgum. Salsitudo maris, quo longius versus septentrionem, eo major; etiam in Freto baltico propter aquam maris DBahusiensis per idem influentem, at longe inferior quam ad terminum borealem s. Winga. Hoc vero fretum ad mare occidentale esse referendum testantur Laminariae, De- lesseriae, lridaea edulis, Rhodomenia palmata, mul- taeque aliae, quae in mari baltico plane desiderantur. b) Mare Bahusiensi-Norvegicum, quod litora Da- husiensia atque Norvegica, inter Winga et promontorium Lin- desnaes, ambit. Ut in illo mari, ita et in hoc, salsitudo se- ptentrionem versus gradatim | increscit, ut prope hoster aqua marina ad litora Sueciae maximum assequatuz. salsitudinis gra- dum. Ad insulas hujus regionis Ostreae optime vigent, quae meridiem versus prope Marstrand fere desinunt — Cum. Ostreis extra Gothoburgum l. prope Marstrand variae huic mari pro- priae species, v. c. Striaria attenuata, Asperococcus bullosus, Dictyota diehotoma, Griffithsia corallina. semper crescere desinunt. — Prope Winga plures Florideae, v. c. Callithamnion Iloohkeri atque C. Plumula, Chylo- cladia haliformis, Bonnemaisonia asparagoides, Da- sia coccinea aliaeque, meridiem versus desinunt. — Ceterum in parte hujus maris septentrionali fluxus maris atque refluxus, - 999 — quamquam momenlis externis v. c. procellis saepe turbati, evidentiores sunt. In hac itaque parte, ubi aqua salsissima, ditissima in Suecia vegetatio marina. Ill. Mare occidentale Norvegicum, quod. extendi- tur a. Capite Lindesnaes Norvegiae meridionalis in promontori- um Nordhap. Tria praecipue momenta in vegetationem ditio- rem promovendam hic agunt, scilicet: 1:mo salsitudo aquae, quae non modo baltici sed etiam sinus Codani superat: 2:do fluxus maris atque refluxus regularis | saltim prope Christiansund 4—O ulnas attingentes; 5:tio perennis maris deglaciatio *)j. — Hinc huic mari characteristicae sunt, secus-oram totam Nor- vegiae occidentalem crescentes, Alaria esculenta, lHliman- thalia lorea, Fucus canaliculatus, Polysiphonia fa- stigiata atque Rhodomela lycopodioides. A) Mare a Capite Lindesnaes usque in fines Nordiandiae litora Norvegiae alluens, ceteris omnibus, quae litora Scan- dinavica inundant, maribus specierum numero atque pulchritu- dine antecellit. iuie characteristicae. variae. Florideae in. mari Bahusiensi-Norvegico nunquam l. sporadice tantum lectae, v. c. Rhodomenia laciniata, R.ciliata, Aglaophyllum pun- ectatum, A. laceratum aliaeque. Forsan in omnibus nostris maribus nulla adest Phycea, quae in hoc non crescat. Hic re- spicere licet a) Vegetationem pelagicam | seu Phyceas in extimis rupi- bus, in quas ipse oceanus irruit, crescentes. [luc pertinent Ala- *) Inter Lindesnaes et Egersund, hieme acerrimo, aqua in sinubus. glacie nonrun- quam obducitur, nt longius septentrionem versus nunquam. — 239 — ria esculenta, Himanthalia lorea, Phyllophora ma- millosa, Polysiphonia fastigiata, Rhodomela lyco- podioides v. s. p. In profundo oceano Nitophylla, Flo- rideae, Delesseriae, Rhodomeniae ete. b) Vegctationem sinuum majorum, in eo differentem, quod in ilis desiderantur omnino Alaria, Himanthalia, Phyl- loph mamillosa, Polysiphonia fastigiata, Rhodome- la lycopodiodes, Aglàophylla ete. — Quae in sinubus majoribus Norvegiae occidentalis inveniuntur Phyceae, eaedem fere sunt, ac maris Bahusiensis. lta paucissimas solummodo memoria repetere possum Phycearum species Bahusienses, quas in sinu. Moldensi non legerim. Hoc modo vegetatio illius Si- nus cum vegetatione marina Dahusiensi longe magis quam cum vegelatione pelagica prope urbem Christiansund convenit. IV. Vegetatio Scandinaviae marina cum Angliae collata. Si illam maris atlantici partem, quae litora curopaea alluit, distributionem Phycearum geographicam respicientes, in regio- nes dispertiri vellemus, duae prae ceteris Phyceae, unaquae- que suae regioni characteristica, se praeberent. Hae sunt A- laria esculenta atque Laminaria bulbosa, quarum illa erescit circiter a Lat. gr. 72 in Lat. gr. 54 l. 52., et haec ab his circiter gradubus in Lat. gr. 56. — Utraque secum ducit vegetationem | marinam valde dissimilem. — Regio Alariae esculentae paucissimas solummodo possidet sibi proprias species, quarum insigniores sunt Halymenia ramentacea, Rhodomenia cristata, Rhodomela lycopodioides, O- Ai — 240 — donthalia, Fucus distichus etc. Regio vero Laminariae bulbosae abundat speciebus privis. Scandinavia tota intra re- gionem Alariae esculentae posita. Scandinaviam si cum An- glia conferamus, hanc duos l. tres circiter gradus Lat. intra regionem Laminariae bulbosae porrectam videmus, unde major specierum numerus, quo scatet Angliae Flora, derivatur. Quam Phycearum pauper, si cum Angliae conferatur, sit Flo- ra Scandinaviae, e sequente computatione facile patebit. I Ulvaceae.*) Piurimas hujus subclassis familias non solum propter earum aequalem fere per orbem distributionem geographicam, verum eliam ob specierum apud diversos aucto- res limitationem diversam, h. l. computare non possum. De Siphonieis solummodo annotare licct, genus Codii in maribus Anglicis quattuor habere species et in nostris nullam. Quod ad ceteras vero Dlvaceas pertinet, aeque multas in. maribus Seandinavieis ac in Anglicis crescere putarem. Melius distri- butionem geographicam illustrant IIl. Fucaceae. Ord. 1. Episporeae. Fam. 14. Chordarieae spec. in Scand. 14. in Angl. 16.) —': 9. Dielyoteae . . . . . . 45. — — 17.) — $.Sporochnoideae . . . . 2. —— 6. — A4 Laminarieae . . . . . 9$. —— A4?-32.43. *) Sequor b. I. Cel. Harvey, Manual of Britich Algae. London 1842. 1) Dubia Conf. curta Harv. Man. exclusa. 2) Laminaria debili et L. Fascia, unam speciem conslituente, bue relatis, et Aspe- rococco pusillo excluso. 5) Lam. debili et L. Fascia, una specie, ad Dictyoteas relatis, et L. Phyllitide, varietate L. saccharinae, exclusis. Ord 2 Cyclosporeae. Fam. $. Fuceae . . . . . . . 8. — — 19'-8—49, Ord. 5. Florideae. Fam. 6. Ceramieae . . . . . . 46. — — A3.?) -— 7. Cryplocarpeae . . . . 8. — — 45. —-. 8. Sphaerococcideae . . . 20 — — 56.7) — 9. Rhodomeleae . . . . . 22. — — 58*-66-152. Scand. 106. Angl. 187. Ex quibus itaque sequitur, Floram Britannicam 82 Fuca- cearum habere species, in maribus Seandinaviae nunquam in- ventas; et, si opus illud lHlarveyi conferimus, plurimas has species ad litora Brittanniae meridionalia, quae intra regionem Laminariae bulbosae sunt sita, inveniri videbimus. Quae vero intra legionem Alariae esculentae in maribus Britan- nicis inventae sunt species, apud nos nondum lectae, sunt prae- cipue Delesseria Hypoglossum, Nitophyllum Bonne- maisoni, Rhodomela pinastroides, Lomentaria articu- lata, Gelidium aculeatum et nonnullae aliae, quae omnes olim forsan ad litora occidentalia Norvegiae invenientur, :) Exclusis Fuco Machayi atque Cystoseira barbata. 2) Exclusis dubiis speciebus Callith. purpureo, C. fasciculato, C. Grevillei, C. spinoso, C. versicolori, C. repente, C. secundato et C. lanuginoso, ad Ulvaceas rela- to, additisque Ceramio Aeanthonoto, C. flabelligero et C. echinato J. Ag. Advers et Ceram. diaphano, varietate C. rubri, cum hoc conjuncto. 5) Rhodomenia sobolifera et Nitophyllo versicolori baud adnumeratis. ^) Polysiphonia purpurascente, P. atropurpurea, P. affini, P. Richardsonii, P. Carinicbaeliana, P. fibrillosa, P. Grevillei, P. stricta, et D. elongella propter incertam differentiam specificam non adnurheratis, — 242 — J^ 8H Y C E: A KC. Plantae protogeneae, agamae, aqua nutriente submersae, continuae vegelationis, quarum systema vegetativum, seu Thal- lus, sive cellula solitaria, sive pluribus plus minus conformi- bus, at nunquam in vasa transmutatis, constructus, gelatinosus, imo coriaceus, modo uniformis, modo in partes cauli atque foliiformes discretus. — Multiplicatio per cellulas, diverso mo- do e thallo segregatas, Gonidia l. Sporas. Lichenes atque Phyceas, ut inter plantas Homonemeas Fm., seu Thallophyta Empr., fungis opponantur, ut fecerunt LiwwÉ, Figs, atque Empricurn, in cohortem esse conjungen- das equidem non dubito. Utrisque nomen illud Linneanum "Algae", sensu strictiori, esse reservandum cum Fnims crede- rem polissiimum. Fungi, ex organismis putrescenübus nutri- mentum bhaurientes, vera hysterophyta, thallo fere obliterato, fructificatione vero semper praevalente ipsamque plantam con- stituente. Liehenes autem atque Phyceae e medio ambiente, aére scilicet. vel aqua, nutrimentum haurientes, vera proto- phyta, thallo eximie explicato et praevalente ipsamque plantam constituente, fructificatione vero parum perspicua saepeque non praesente. — Lichenes atque Phyceae tam suut affines, ut nul- lam plane, nisi quod illi acre, hae vero aqua circumdantur, utrorumque, quae non baberet eamque memorabilem exceptio- nem, tradere potuerint auctores differentiam. — Thallus in ge- nere nullam plane offert notam. tem fructificatio. Si nempe y. €. primam Parmeliae cujusdam fructificationis evolutionem lI ge-.. cum Fueorum, et Sphaerophori cum nonnullarum Floridearum sporocarpiis conferre lubet, quae essentialis intersit. differentia, nescio sane. — Thalamium, quod dicitur, Lichenum cuim spo- rocarpiüs Dictyotearum bene convenit in essentialibus. — Asci in Lichenibus plerumque plurispori, at idem ctiam in. variis Phyceis v. €. Fucis est observatum, et praecipue in generis Lenor- mandiae (Montagne Annal. des Sc. nat. 5:e Ser. Bot. tom. Il. t 11522. g.) ascis plures adsunt sporae, Lichenum simillimae. Multiplicatio Phycearum, quae divisione ipsius individui efficitur, ut eam omissam faciam, cellulis, e planta materna segregatis novaque daturis individua, fit semper. | Ut Licheni- bus ita et Phyceis hae cellulae. duplicis sunt generis, Gonidia atque Sporae, quorum diíferentia, quantum hoc usque sit co- gnitum, in structura consimili quaeri non potest, sed in diver- so eorum evolutionis modo est invenienda atque, illo perpen- so, definienda, ni "ad libitum" nune illo nune hoe termino uti liceret, quod desideriis arts minus est consentaneum. Cum Muscis tum Lichenibus cellulas, nulla peracta thalli seu systema- tis vegetativi metamorphosi, immediate e systemate vegetativo segregari nova daturas plantae maternae individua, res videtur omnibus nota. Neque in Muscis neque in Lichenibus hae cel- lulae unquam nominatae fuerunt sporae, sed gonidia; in Phy- ceis vero, quod in Lichenibus est inauditum, duplex fere sem- per memorata fuit atque descripta fructificatio, neque de goni- diis quidquam, Fries in Flora Sceanica atque Rürzic in Phy- ecologia sua generali si omissos facias, tradiderunt Phycologi Quae cum ita sint, multaque Phycearum organa, ab auctoribus — 244 — sporae habita, vix hac denominatione digna mihi videantur, si gonidiorum differentiam atque sporarum definire conor, forsan excusabor. ^ L. Si systematis vegetativi, v. c. thalli, cellula solitaria, nulla vicinarum thalli cellularum | peracta. metamorphosi, gran- descens (i. e. vitam per se, a vicinarum cellularum consociatio- ne vitali se separans, agere incipiens) intra. suam membranam (perigonidium) unam, quattuor 1. plures format cellulas, denique e planta materna segregatas nova daturas ejusdem individua — haec l|. hae cellulae nominantur 60nidia. li. Si systematis vegetalivi, i. e. thalli, pars quaedam, i. e. plurium. cellularum. vicinarum complexus, metamorphosi in systema proprium fructificativum (Sporocarpium) transmuta- tur, quod intra se fovet cellulas denique e planta materna segrega- tas nova hujus daturas individua, bae cellulae nominantur Sporae. Gonidia itaque nomino "sporidia" Confervarum, "sporas" Zygnematum atque Vaucheriae, "capsulas" Ectocarpi, "semina sparsa" Dictyotearum, "fructum acrosperinum" — Fücorum atque "sphaerosporas" sive "tetrachocarpia" Floridearum. | Secundum hane nostram gonidiorum atque sporarum definitionem, Ulvaceis sporae desunt, "*) quod, ut puto, multis videbitur contensio ri- diceula; longe vero mihi visum est satius notione Sporarum *) Ego quidem non primus. 1n Flora Scanica Cel. Fries de Ulvaceis dicit: goni- dis tantum imulliplicatae: et Cel. Lunardini eandem Ulvaeeas Gonidophyces nominat. Cfr. Saggio die Classificazione naturale delle Ficee. Venezia 1845 - — 245 — certum quidquam atque definitum comprehendere, quam hoc nomine quamcumque cellulam, qua novum procreatur plantae individuum, intelligere. Si enim spora, ut hic factum est, non definiatur, unaquaeque cellula, modo ea novum plantae indivi- duum existere possit, est spora, tuncque me plane fugit, cur non gonidia etiam Lichenum nominentur ita. Quod saepe cellulae illae, utrum gonidia potius an sporae sint nominandae, dictu dif- ficile esse potest, nil refert, cum e! apud superiores plantas de denominatione aptiori unius alteriusve organi contendatur non raro. Hic adest res nondum cognita, cujus propter causam no- tiones definitas spernere non licet. — Gonidia, respectu eorum intra maternam cellulam (perigo- uidium) evolutionis, triplicis sunt generis, nempe: 1. Massa gonimica, in cellula materna (perigonidio) in- elusa, in plures (quam quattuor) cellulas minores, maturas mo- iu plus minus vivaci (an semper?) praeditas, transmutatur. Hae cellulae nominantur Schizogonidia, cellulaque materna specia- tim Perischizogonidium. Schizogonidia itaque nomino "sporidia? Confervarum. In Ulvaceis saepissime explicantur et in ceteris Phyceis non sem- per desiderari videntur. Ita nempe in Mesogloia a Cl. J. Agardh et in halfsia a me observata sunt. Forsan semper se moven- di facultate praedita sunt. 2. Massa gonimica, in cellula materna (perigonidio) inclu- sa, in unum coalescens circumdatur membrana cellulari, quo exi- stit intra. cellulam maternam nova cellula, quae a me nomina- —— Xt natur Hologonidium, cellulaque materna speciatim P eriho- logonidium. Hologonidia nomino ^? 'capsulus externas" Vaucheriae, spo- ràás Zygnematum, Ulvarum, a Rützing nuper descriptas et de- pictas, atque Confervarum, v. c. Confervae vesicatae, "capsulas" Ectocarpi atque Sphacelariae, "semina sparsa" Dictyotearum, "fructificationem acrospermam" seu "antheridia" Fucorum nec non "opseospermata" (Rütz.) Laminariearum. — Inter Schizogo- nidia atque hologonidia ea saepe interest ratio, ut, in qua cel- lula materna (perihologonidio) se explicaret hologonidium, in eadem, metamorphosi quasi inferiori, loco illius se explicentur interdum sclizogonidia. Ita nempe in perihologonidiis Ectocarporum, metamorpho- si regressivo, loco hologonidi formantur schizogonidia, ut "sporidia," quae dicuntur, Confervarum, moto vivacissimo ante germinationem praedita. — Quod denique ad hologonidia Fu- cacearum seu "íructificationem acrospermam" pertinet, quam- quam eadem longe alio modo declarare conatus est Cel. Decaisne (Annales d. Sv. nat; cfr. sub. Fuccis), propter analogiam ta- men eisdem eandem functionem ac "seminibus sparsis" seu ho- logonidiis Dictyotearum non possum non adscribere, usquedum omnium eorum, quae bologonidia nomino, organorum natura melius cognita fuerit. 9. Massa gonimica, in cellula materna (perigonidio) inclu- sa, in quattuor dividitur partes, quarum unaquaeque circumdatur membrana cellulari, ut quattuor existant cellulae, avae a me * — Ww — nominantur fetragonidia cellulaque materna speciatim Peritetra- gouidium. Huc pertinent "sphaerosporae" (J. Ag.) seu "tetrachocarpia" (Rütz. Floridearum; saepe in receptaculis propriis explicantur, quare forsan a multis non ad gonidia referenda videantur. Ta- men et hic analogia adest; cum cnim in Lichenibus (v. c. in Sticta), tum in Marchantiis gonidia in conceptaculis propriis adsunt. Haec ceterum tetragonidiorum in Florideis receptacula vix ita sunt nominanda; sunt enim nil aliud quam partes .|folii- formes l ramuli thalli juniores, in quibus, propter telam cel- lularum debiliorem, tetragonidia facilius quam in partibus thalli aetate magis duralis proercaniur. Ut in genere apud Lichenes gonidia atque fructificatio in diversis speciminibus saepissime adsunt, ita etiam tetragonidia atque sporocarpia in Florideis. Me quidem non fugit, Cell. Decaisne *) atque /Vágeli **) te- tragonidia Floridearum sporas, i. e. veram harum plantarum fructificationem, propter quaternariam illorum in cellula mater- na formationem, qua cum pollen plantarum superiorum tum sporae muscorum existunt, declarasse, sporocarpia vero Flori- dcarum organa bulbillis superiorum plantarum l. conceptaculis Marchantiae analoga habuisse. Quamquam tetragonidiorum ana- logiam atque granulorum pollinis l. sporarum Muscorum mini- me denegare nolim, hanc tamen propter causam sporocarpia *) Classification. des lgues. Annales d, Sciences nat. 1842. vol. 17. (Ser. Do- tanique). j **) Zeitschrift für wissenschaftliche Botanik, erstes Heft p. A7. — 248 — Floridearum bulbillis l. illis conceptaculis Marchanüiae analoga minime habere possum. Sporocarpia verissimam esse Floridea- rum fructificationem , mihi persuasum est, quoniam: 13:mo in genere non solum cum GCyclosporearum, sed etiam cum sporo- carpiis Lichenum evolutione conveniunt longe magis quam tetra- gonidia; 2:do organa sunt longe magis complicata, i. e. meta- morphosi, quam tetragonidia, alüori exorta; 5:tio, si bulbillo- rum l. similium rerum sint analogon quidquam, neque sporo- carpia Cyclosporearum, neque Lichenum, si quid valeat analo- gia atque evolutio, vera esse possunt fructificatio, quae essent in Lichenibus — forsan gonidia?; ^to nulla audita est lex: ubi quattuor. cellulae in. cellula materna formantur, sporae sunt. — Quibus omnibus solummodo dicere volui, sporocarpia ("ca- psulas", "keramidia", "coccidia", "favellas" ete. Floridearum veram fructificationem esse habenda, omniaque ca organa multi- plicationis, quae nomine gonidiorum comprehendo, cum duplex ejusdem plantae fructus in natura adesse nequeal, usque dum melius cognita sit res, gonidia esse declaranda. | Nec animo mihi fingere possum, quomodo sporocarpia Cyclosporearum veram frucüficationem, Floridearum. vero bulbillis analoga habere opor- teret. — Quam parum revera valeat cellularum in materna cellula formatio quaternaria, e sequentibus omnibus patere credo. In trabibus, aqua marina suffusis, crescit prope Christine- berg Bahusiae Protococcus quidam: cellula sphaerica, in statu normali membrana cellulari simplicissima constructa; intus mas- sa illa solita viridi vestita; inter hujus structurae cellulas, cel- — 249 — lulae aderant dissimilis structurae, ejusdem vero magnitudinis, nempe: 1. Cellulae intus cellulis pluribus minoribus refertae (Formatio Schizogonidiorum); 9. Cellulae intus viridi illa massa ornatae, in quibus au- tem circa eandem massam nova formata erat membrana cellu- laris ita, ut cellula Protococci duplici constaret membrana (For- matio hologonidiorum, seu hologonidium in perihologonidio in- clusum); O9. Cellulae intus ecllulis quattuor repletae (Formatio te- tragonidiorum). Ex his itaque sequi videtur: 4:mo alias ctiam cellulas, quam granula pollinis atque sporas, numero quaternario in cel- lula materna formari *); 2:do, cum norma, qua formantur. schi- zogonidia, hologonidia atque tetragonidia, jam apud cellulam Protococci sit expressa, formationi tetragonidiorum quaternariae nil inesse ita singulare, ut, eadem ducti, tetragonidia sporas habere possimus. Perigonidium est cellula per se vivens (i. e. e consociatione vitali ambientium cellularum segregata), veluti cellula iila Protococci, novas cellulas intra se pariens; quamob- rem horum utrique triplex est novarum cellularum formationis modus gn *) Parvo hoe exemplo ceterum minime, at observationibus Nágelii optime evi- etum. — Cfr. Wissensebaflliehe Zeitsehrift für die Botanik, erstes fleft. **) Be gonidiis Lichenum cfr. cetera in Fr.Lichenographia europza. Lundae — 250 — SUBCLASSIS L FUCACEAE. Char. ess. Asci l. Sporae in Sporocarpia formanda collecti. Thallus rarius cellulis isomorphis, saepius vero hetero- morphis, strata diversa formantibus constructus, olivaceus l. purpureus, capillaris, filiformis, frondosus l. in partes cauli- atque folii-formes discretus. Fructificatio: Asci l, illis resor- ptis, Sporae congestae l. aggregatae in Sporocarpia diversae formae, nunc in thallo externa, nuda l. excipulo recepta, nunc intra thallum nidulantia. — — Multiplieatio etiam per gonidia, quae schizogonidia, hologonidia l. tetragonidia. Ab Ulvaccarum subclasse haec differt vera fructificatione (indeque propagatione), i. e. Sporocarpii, in illis plane de- siderati, formatione. Cum enim in Ulvaceis, ut infra videbi- mus, cellulae solummodo thalli sparsae, seu solitariae, intra se formant schizogonidia |l. hologonidium, novas datura plan- tas, in Fueaceis contra ad Sporocarpium formandum plurium thalli vicinarum cellularum requiritur. metamorphosis. Tamen et Fucaceis adest Ulvacearum per sehizogonidia atque hologo- nidia, quibus in Florideis accedunt tetragonidia, multiplicatio, quo facile intelligitur, Sporocarpia esse organa altiori meta- morphoseos gradu exorta, et cum fructificatione, quae dicitur, seu organis multiplicationis Ulvacearum minime commutanda. Ordo l. CxcrossouEAE. Char. ess. Sporocarpia excipulo sphaerico, Ascis filisque paraphysoideis undique e pariete in- —— —— £851, et iu llora Scanica. Upsalize 1855, a qua Cel. Vries elteram Phycearum fruclificationem gonidia declaravit. teriori excipuli centrum spectantibus conslituta, intra stratum corticale poro pertusum in thallo l. in receptaculis propriis ni. dulantia. Peribologonidia in sporocarpiis. Thallus stratis. cellularum plerumque tribus constructus, oüvaceus, cyathiformis, filiformis |. plus minus explanatus |. planus, ramosus, pinnatus l dichotomus, nunc omnibus par- tibus isomorphis, nunc in cauli-atque foliiformes, propria receptacula fructificationis atque vesiculas aéreas discretus, alveolis. punctiformibus, fila confervoidea emittentibus saepe adspersus. Receptacula Sporocarpiorum nunc terininalia, nunc lateralia, nunc axillaria, simplicia l|. ramosa. Sporocarpia in- tra stratum corticale locata, extus tuberculiformia, poro per stratum corticale communicantia, excipulo filis cellularum strati intermedii formato. | Asci subobovati, elliptici 1. globosi, altero apice ad parietem interiorem excipuli adnati, altero. centrum spectantes, sporas 2— S continentes; fila paraphysoidea ple- rumque simplicia. ilologonidia, in supremis filorum tuncque ranosorum paraphysoideorum cellulis formata, nunc in diver- sorum individuorum, nunc in diversis ejusdem | in iisdem cum sporis sporocarpiis obvia. Ascos Fuccarum non unicam, sed 2— 8 continere sporas, quod jam quattuor abhinc annis observavi, Cel. Decaisne (An- nales des Sc. nat. 4845) ornate exposuit. Qua de re non est dubitandum. — Fructum acrospermum, quem dixit 7fontagne, sive a me nominata llologonidia, Fucorum longe vero] alio modo declarat Cel. Decaisne, ut jam dictum est supra. Emqui- u-- M. dem.eadem cum Mhologonidiis Dictyotearum non possum non analoga habere; granula in illis inclusa, ciliis motuque praedi- ta, schizogonidia in hologonidiis Ectocarpi speciatim l. schizo- gonidia in genere potius, quam fila spiralia in antheridiis mu- scorum in memoria mihi revocant. Schizogonidia Confervarum etiam una l. pluribus ciliis esse donata, observationibus atque figuris, quas dedit. ZAhuret (Annales des Sc. nat), omnibus est cognitum. Utrum Cyclosporeae an Florideae agmen ducant Phycearum, inter auctores incertum videtur. t consideranti, 4J:mo tbhallum in Cyclosporeis (v. c. Sargasso) in partes. eauli-atque.— folii- formes tam eximie saepe discretum, 2:do fructificationem in receptaculis propriis (Sargassi axillaribus) receptam, mec non ascos plurisporas, Sargassa, genus ditissimum atque subtropi- eum constituentia, in tota Phycographia suprema habere mihi par esse videtur. Denique Cyclosporeae ab Ulvaceis, cum quo- ad thallum tum quoad fructificationem, notis definitis sunt. se- gregatae; Episporeas vero Elachista et Florideas Trentepohlia cum Ulvaceis, non modo thalli verum etiam fructificationis re- spectu, concatenare videntur. In limite inter Cyclosporeas at- que Florideas positus videtur Ctenodus | Labillardicri, analyses fructificationis , quas dedit Montagne (Annal. des Sc. nat. 1844), si respicimus, — Cyclosporeae !n serie itaque supremae. Fam. Ll. Cystosireae. Char. ess. Thallus partibus folii- formibus discretis, Sporocarpia gerentibus, 1. in Receptacula atque Vesiculas transeuntibus. -— L HALIDRYS ZLyngb. Thallus filiformis, compressus, vesiculis lanceolatis intus se- ptatis ramentisque foliiformibus. | Receptacula lateralia, podicel- lata. Asci atque perihologonidia in lisdem sporocarpiis. 1L Harmnys simiQvosA Linn. Fucus siliquosus Linn. Sp. ed. 14. v. 2. p. 14160. FI, Sv. — JVahlenb. Lapp. p. 498. — 4g. Syn. p. y Halidrys siliquosa. Lyngb. Hydr. p. 57. t. 8 €. Cystoseira siliquosa 24g. Spec. In scopulis lapidibusque unam alteramve orgyam sub a- qua demersis, a Freto Baltico per totam oram Seandinaviae occidentalem , cum in interioribus sinubus tum in exterioribus, usque in litora Finmarhiae frequenter. Ab autumno usque in menses Jun. et Jul. sequentis anni. fructificans. Callus radicalis in omnibus nostris Cyclosporearum speciebus longe maximus, diametro unciam l. saepe duas aequans. Thal- lus, nondum vesiculiferus l. fructificans, ramentis foliaceis, se- milineam 1l. lineam circiter latis unciamque et. ultra longis, li- nearibus uninerviis, quorum superiora in receptacula atque in- feriora in vesiculas abeunt. —Dcejectis receptaculis atque vesi- eulis, utrorumque in thallo remanent cicatrices. Fam.ll. Fuccae. Char. ess. Thallus nullis partibus folii- formibus discretis. Sporocarpia in eodem sparsa l. in Re- ceptacula propria collecta. Ill. HALICOCCGCUS .resch. Thallus compressus, subdistiche ramosus, vesiculis immer- sis. Receptacula marginalia, podicellata, decidua. ^ Asci atque perihologonidia in diversorum individuorum sporocarpiis. — 254 —— t Harrcoccus woposus Lim. Fucus nodosus Linn. Sp. cd. 4. v. 2. p. 1159. — Fah- lenb. Lapp. p. 4A9. 49g. Syn. p. 5. Halidrys nodosa Lyngb. Hydr. p. 57. t. 8 B. 8 furcalus: thallo subteriti sterili, ramis elongatis basi attce- nuatis subregulariter dichotomis apice furcatis. Tab. l. In scopulis lapidibusque in superiori limite aquae, cum in interioribus tum exterioribus mari aperto non nimis expositis sinuum partibus, a Freto Baltico per totam oram Scandinaviae occidentalis usque in litora. Finmarkiae, ubique frequenter. — Martio atque 4prile fructificare incipiens jam ante finem Junii omnibus receptaculis caret. — Var. ? iu fundo arenoso-limoso, Zostera vestito, ulnari l. orgyali, v. c. ad Blabáürsholmen et ad Laàngegap prope Fiskebáchshil Dahusiae, Jul. lecta. Thallus nonnunquam fere subdichotomus, potissimum sub- distiche ramosus, apicibus saepe furcatis, partitionibus elonga- tis simplicibus. leceptacula | subgloboso- elliptica, longe podi- cellata, i. e. in ramulis marginalibus sinplicibus distichis ter- minalia, cum his, scu podicellis , decidua; quibus dejectis eorum loco pronascuntur aestate novi ramuli, in quorum apicibus de- nuo, tempore allato, nova receptacula formantur. Asci maturi sporas quattuor includunt. Forma f certe memorabilis, at vix varietas dicenda, cujus vegetatio loco inepto est retardata, sine difficultate ad suam speciem refertur. — Chordaria. scorpioides Lyngb. Hydr. p. 50 t. 45 A., quo nomine et specimina de- tersa. Halidr. siliquosae. distribuuntur, alia hujus indolis vide- tur forma, licet non eadem ac nostra supra descripta. ll. FUCUS Zna. Thallus teres, compressus |. planus, dichotomus l. pinnato- dichotomus, vesiculis nullis l. immersis. — Receptacula apicibus thalli plis minus intumescentibus formata, persistentia. — Asci atque perihologonidia in. diversorum individuorum l. in iisdem sporocarpiis. Genus in plura, ut fecit. Decaisne, e sporarum in ascis nu- mero et illarum atque hologonidiorum proventu, dividere mihi naturae plane contrarium videtur. Si talibus characteribus ni- terentur genera, eorum numcro nullus sane esset modus. De Fucis dioicis atque monoicis nullum verbum perdere volo; ad genera enim dividenda minime valet sporarum in diversis l. in isdem cum hologonidiis sporocarpiis proventus, nec ulli in menlem venit v. c. Atumicem. 4fcelosellum alque | R.. Ifcetosain , quod dioici sunt, a genere Ztumice scgregarc. t. Focus vEsicULOsus Linn. Thallo superne plano costato dichotomo integerrimo, ve- siculis binis subsphaericis l. nullis, receptaculis planis lanceo- latis l. inflatis subsphaericis. T«b. H. 4. Fucus vesiculosus Linn. Sp. ed. 4. v. 2. p. 1158. — FI. Sv. — Lyngb. Hydr.. p. A. t. A. 4. — 489. Syn. p. A. Fucus divaricatus Linn. Sp. l. c. p. 1159. spiralis: thallo. breviori evesiculoso spiraliter torto, recepta- culis sphaericis. Fucus spiralis. Linn. Sp. ed. 1. v. 2. p. 1159. — FI. Sv. —- Lyngb. lHiydr. l.c. ?. a. thallo. plano. — resch. lg. Scand. exs. n. 5. r flatus: thallo. vesiculis apicem versus confluentibus inflato F. inflatus. Linn. L. cit. — Lyngb. l. c. y. 9. chondriformis: thallo angusto lineari evesiculoso, costa eva- nescente. Fueus vesiculosus var. chondriformis 4g. /Vov. p. 15. & balticus: thallo evesiculoso pumilo costato l. ecostato li- neari l. filiformi. Fucus balthieus 7g. Sv. Bot. t. 536. — Sp. 4g. v. 1. p. 91. A BH. 39. 0. 7t [ E Ao Ad scopulos lapidesque in superiori limite aquae, cum si- nuum interiorum tum exteriorum mari aperto non nimis expositis locis, a litoribus Ostrogothiae per oram Sveciae orientalem at- que meridionalem nec non occidentalem Scandinaviae totius, usque in fines ultimos Finmarhiae, ubique copiosissime; ? in scopulis declivibus, ab undis minus vehementibus lambitis; ; ad oras Nordlandiae Finmarkiaeque nec non ad Lillesand Nor- vegiae meridionalis (Schübeler); ? in portu prope MRirringón Bahusiae (J. Ag.); * in mari baltico praesertim. ad litora Blelingiae. — Toto anno. Species, ut vulgatissima, ita et maxime variabilis, ut. in- ter illam atque sequentem vix ulli exstent limites. Forma cum iballi tum. receptaculorum. nunquam. constans. — Quod ad illum attinet, in. aqua. profundiori longior fit latiorque,. vesiculis mox destitutus, mox, apicibus superfieiem. aquae altüngentibus, ve- siculis imagnis alzue numerosissimis ornatus. [n superiori aquae limite normalis adest forma; in. hac thallus angustior; vcesicu- lae nunc adsunt, nune desiderantur, nune sphaericae sunt, nunc ellipticae, modo binae, modo ternae -— et sic in ceteris; re- ceptacula modo globosa, modo compressa l. complanata, lan- ceolata l. subellüiptica, integra l. biloba, tripartita ete. — In- signis forma, a Cel. Fries prope Stenby Hallandiae et a me prope Christineberg Bahusiae lecta: thallo angustiori et tenuiori , fere. F.. cerenoidis, receptaculisque. complanatis bipartitis. par- titionibus lanceolatis, ceterum habitu, si staturam breviorem nec non ramos laterales imultifidos F. ceranoidis non respicis, hunc plane referens. Ex codem autem, cum 4. vesiculeso vero, callo radicali enatum quoniam vidi, quin ad illum pertineat dubitare nequeo. n. Fucus crnANOIDEs. Linn. Thalo superne plano pinnato-dichotomo inlcgerrimo. eve- siculoso, ramis lateralibus multifidis, receptaculis tumescenti- bus lincari-acuminatis. Tab. II. D. Fucas ceranoides Lii. Sp. ed. 1. v. 2. p. 1458 — HI. Sv. — Al. Syn. p. 7. — Lyungb. Hydr. p. 4. Ad litora Finmarhiae /Limné) et in. Bulkefjord Norvegiae occidentalis legit mihique communicavit. £lytt. Species, quod jam dixi, a priori. distinetu difficillima, formas illius numcerosissimas si respicimus. Thallus quam in illa angustior atque tenuior, ramos laterales multifidos et fru- elificantes eiltens; receptacula complanato-compressa. lineari- acuminata. [n his omnes notae, quibus £. ceranoides atque F. vesieulosus inter se differunt. Specimina seu formae. inter- mediae (cfr. supra) rem difficiliorem reddunt. Specimina Blyt- tiana: Callus radicalis parvus. Thallus 4— 6-pollicaris pinnato- dichotomus, costa perspicua ima basi denudata, lineam l. pau- lulum | ultra. latus. substantiaeque tenuioris, rami nunc oppositi nunc subsecundi, maxima pro parte plus minusve regulariter dichotomi; receptacula nune linearia, nunc cuneata, emargina- tà l. bipartita, partitionibus linearibus. O. Fcus pisricucs Linn. Thallo superne subcostato dichotomo integerrimo evesi- euloso, receptaculis lanceolatis acuminatis. Fucus distichus Linn. Syst. ed. 129. v. 2. p. 716. — 44. Syn. p. 3 — Lyngb. Hydr. p. 6. t. 4. €. ; Fucus ceranoides FFahleub. Lapp. p. 490. "Nordlandiae plerumque in scrobiculis et recessubus lito- alibus aqua marina semper repletis nec sub refluxu maris e- vacualis. per promontoria insulasque exteriora sat frequenter. Circa. Rórstad, ubi Lomé sub itinere lapponico Fucos legit, vulgaris est^ — JFahlenb. ]l. c. Priore mihi fere obscurior planta Scandinavica, cujus spe- cinina ceria atque completa e nostra pennisula vidi nunquam. E Grónlandia atque mari albo mibi tantum nota, quare citatos áuctores, ut conferant lectores, oro. 4. Fucus skennaTUS Linn. Thallo superne plano costato dichotomo grosse serrato evesiculoso, apicibus receptacula constituentibus planis. Fucus serratus. Linn. Sp. ed. 1. v. 2. p. 4458. — JFahenb. Lapp. p. A89. — 44. Syn. p. 6. — Lyngb. Hydr. p. 5. t. 1 B. -— 4lg. Scand. exs. n. 1. Ad scopulos lapidesque plerumque infra limitem inferiorem aquae, cum sinuum exteriorum tum interiorum locis mari a- perto non nimis expositis, a freto baltico per totam oram Scandinaviae occidentalem usque in litora Finmarhiae supre- mae, ubique frequentissime. Toto anno. Species parum mutabilis, cujus varietates insigniores apud nos vidi nunquam; in aqua 1—2-orgyali crescens "e centro undique imbricatim radians est, quo pulvillos circulares in fun- do maris efficit", ut bene apud JFahlenb. l. c. — Secundum Cel. Deceisne asci hujus speciei maturi 8. includunt. sporas. LU D. Fucus caAwaricULATUS Lima. Thallo superne canaliculato. ecostato dichotomo integerri- mo evesiculoso, receptaculis turgidis ellipticis 1. oblongis inte- gris l. bipartitis. Tab. 1r. €. Fucus canaliculatus Linn. Syst. ed. 19. v, 2. p. 716 — JJ'ah- leub. Lapp. p. 795. 4g. Syn. p. 8 — Lygngb. Hgdr. p. 6. t. 1. D. — iq. Scand. exs. n. 2. Ad scopulos declivos in superiore aquae limite, ubi sub refluxu maris omnino. denudatur, cum ad ostia tum in partibus interioribus sinuum | Norvegiae omnium, a. Stavanger usque ad litora Fininarkiae. Toto anno. — 259 — Thallus usque 6-pollicaris lineamque circiter latus, quam in prioribus fere crassior. Canaliculatio, cum plures saepe ho- ras aéri exponatur planta, inaequali inferioris atque. superioris paginae exsiecationi sine dubitatione adscribenda. — Asci atque hologonidia in iisdem sporocarpiis; illi 2 sporas, quantum vidi, continent semper. IV. HIMANTHALIA Zyngb. Thallus primitus subglobosus dein expanso-subcupulaefor- mis. heceptacula e centro thalli loriformia dichotoma. — Asci atque perihologonidia in diversis individuis. tL. Hinaxruarna roncA Lian. Fucus loreus Linn. Syst. ed 12. v. 9. p. 4 436. — JFahlenb. Lapp. p. 499. — 4g. Syn. p. 8. Himanthalia lorea. Lyngb. Hydr. p. 56. t. S. 4. Ad scopulos mari aperto expositos, in limite superiore a- quae, ut sub refluxu omnino denudetur, a Norvegia meridio- nali per totam oram ejus regni meridionalem atque occidenta- lem usque in litora Nordlandiae ubique frequenter. — In li- tora Bahusiensia, e Jutiandia occidentali l. Norvegia undis ad- portata, ejicitur saepe, v. c. in insulis extra Fishebückhslil et ad Roster, in Bahusiensi vero mari minime crescens. Maj —- Sept. Ordo Il. Fronmmrar. Char. ess. Sporocarpia glomerulo Sporarum rosearum , filis paraphysoideis rarius intermisxtis, constituta, nunc externa nuda l. tecta, nunc interna. Perite- tragonidia in thallo sparsa l. in receptaculis plus minus trans- mutatis propriis recepta, rarissime nulla (?) — 260 — Thallus, nunc unica ecorticata l. plus minus corticata ccl- lularum. serie. constructus, nunc tribus l. pluribus cellularum siratis. conflatus, roseus ]. purpurascens, capillaris, filiformis, frondosus, membranaceus, imo in partes cauli-atque — fo- liformes diseretus, vario modo ramosus l. partitus. Sporocar- pia: glomerulus sporarum, qui l. externus, ct tunc. nunc. nu- dus, i. e. excipulo nullo, nunc excipulo unicellulari aut cellulo- so receptus, l. infernus, |. c. intra. stratum thalli corticale nidu- lans et tunc excipulo spurio, cellulis ambientibus thalli for- mato, inclusus; excipulum nunc clausum nunc poro pertusum. Sporae in ascis inter se liberis l. seriatis solitariae l quattuor formatae, nunc e sporophoro egredientes, nunc in globulum congeslae. Tetragonidia cruciatim, zonatim l. triangule in pe- ritetragonidio discedentia. Florideae, ut antea dixi, quam Cyclosporeae in Phycea- rum serie inferiorem tenere locum mihi videntur. |n illarum infimis thalli structura. cadem plane ac in Conferva, v. c. in generibus | Zrentepohlia, Spermothamnio, Griffithsia cic., ipsa ceterum fructificatio, v. c. in. 7rentepohia atque. Spermotham- nio, ab hologonidiorum (ex. gr. fructuum, qui dicuntur, illo- rum externorum atque racemosorum in Vaucheriis variis, Spha- cellariis aliisque) in. Ulvaceis formatione parum abchorret. Fam. lll. Ruopongrgx. Char. ess. Sporocarpia , glomeru- lo Sporarum intra. excipulum cellulosum apiceque poro pertusum recepto constituta, in thallo externa l. prominen- tia, ovata, globosa l. haemisphaerica. Thallus tribus plerumque cellularum stratis constructus , capillaris, filiformis, frondosus l. membranaceus, interdum in partes cauli-atque foliiformes discretus, rarius calce obductus tumque fragilis. — Sporocarpia ut in charactere dato rarissime- que apice subclausa. Sporae e fundo excipuli l. sporophoro — 2601 — plus minus columnari pyriformes l. in globulum congestae tunc- que interdum subseriatae, in ascis solitariae l. quattuer forma- tae. Peritetragondia in ramulis nunc immutatis, nunc plus minus receptaculiformibus nidulantia, interdum nulla. 1. Thallus ecalcareus flexilis. Sporae e fundo excipuli pyri- formes. Tetragonidia in receptaculis l. in. ramulis plus minus transformalis, utrisque. subsiliquaeformibus. V. ODONTHALIA Lyngb. Thallus planus, subcostatus, in segmenta pinnatisecta divi- sus. Sporocarpia subovata, e margine thalli podicellata, Sporas e sporophoro erectas pyriformes includentia. Peritetragonidia in receptaculis marginalibus ramosis, duplice serie disposita, te- tragonidiis triangulatim secedentibus. 1 OboxrnaLiA pENTATA Linn. Thallo pinnatifido, segmentis basi angustioribus, lacinulis linearibus apice. dentatis. lucus dentatus. Linn. Syst. ed. 19. v. 2. p. 748. — Gunn. FI. JNorv. v. 2. p. 91. Sphaerocoecus dentatus £g. Syn. p. 22. Odonthalia dentata Lyngb. Hydr. p. 9. t. 9. 4. — blg. Scand. ers. m 9. In fundo petroso extrataeniensi, 8— 12. orgyas alto, a freto baltico per totam oram Sveciae occidentalem, v. c. in- ter Dushür et Wargó copiosissima atque pulcherrima, usque in sinum Christianensem Norvegiae; dein per totam hujus re- gni oram, v. c. extra Bergen (Roren), usque in litora Finmar- khiae (Gunnerus) — Toto anno, mensibus Decembris Martiique fructificans. — 262 — Thallus usque 12-pollicaris, in. statu recenti coloris pul- chre vinoso-rubri, exsiccatione nigrescentis, laciniis 2 ——5 li- neas latis, Sporocarpiis podicellatis receptaculisque peritetragoni- diorum margine nudo oculo quasi ciliatus. — Synonymon Gun- neri pro more mihi non omni caret dubitatione. VL. RHODOMELA .4j. Thallus teretiusculus, filiformis, ramosus l. ramulosus. Sporocarpia subovata, breviter podicellata, Sporas e sporophoro erectas pyriformes - includentia. — Peritetragonidia in ramulis in- tumescenlibus, unica l. duplici serie disposita, tetragonidiis tri- angulatim secedentibus. i. lDinopomrrA LxcoprOoDiO-IpDES Linn. Thallo primario elongato subsimplici | ramulis simplicibus l. ramulosis secus longitudinem dense imbricatis obsesso. Fucus lycopodioides Linn. Syst. ed. 12. v. 2. p. 717. — Gunn. Fl. Norv. v. 2. p. 80. — FFahenb. Lapp. p. 505. Furcellaria lycopodioides 44. Syn. p. 11. Gigartina lycopodioides Lyngb. Hydr. p. 45. Rhodomela lycopodioides 44g. Sp. v. 4. p. 577. In stipite. Laminariae digitatae, in. infimo refluxus limite, - saltim a Bergen (Roren) per totam oram Norvegiae occidenta- lem, v. c. ad Christiansund. frequentissime, usque in litora Finmarhiae (Gunnerus). Toto anno, ab Octobr. mens. usque Martii. fructificans. Ex eodem callo radicali plura cimittuntur fila fusco-purpu- rea, exsiccata nigra, pedalia, nunquam fere ramis instructa, sed per totam longitudinem ramulis subsctaceis, 2— 5. lineas longis. simplicibus l. ramellosis, obsessa; horum nonnulli, ^ We .. sparsi tamen atque rariores, autumno magis magisque fiunt ramellis instructi, in longitudinem pollicarem ultraque excre- scentes. Fructus a me non inventus, sequentis similis secun- dum auctores. 9. BRuopowELA sunrusca JJ oodw. Thallo primario ramoso, ramis ramulis crebris setaceis subpinnatis obsessis, Fucus subfuscus JJ/oodw. in. Linn. Trans. v. 4. p. 451. t. 12. (Grev.) Sphaerococcus subfuscus 4f(g. Syn. p. 52. Gigartina subfusca Lamour. Lynagb. Hydr. p. 47. t. 10. ui. Do €. Rhodomela subfusca 44g. Spec. v. 4. p. 578. — lg. Scand. exs. n. OÁ. In inferiore aquae limite, Fucis adnata, l. in fundo 1—12 orgyas alto, cum extra- tum intrataeniensi, a Freto baltico per totam oram Scandinaviae occidentalis saltim. usque ad Ber- gen (Roren) Toto anno; Octob. — Mart. fructificans. Thallus coloris fusco-rubri 6—8S pollicaris, ramulis semi- lineam circiter distantibus. — Planta diversis anni temporibus, habitum si respicis, sat diversis ludit formis. — In mari sal- tim Bahusiensi, a mense Aprili l. Majo usque ad Octobrem sterilis solum invenitur, ceteris anni mensibus sporocarpiis or- nata atque tetragonidiis. Mense vero Octobris in thallo prima- rio, tumque denudato (i. e. ramulis plus minus destituto), ad ramulorum dejectorum insertiones excrescit. penicillus, semili- neam lineamve longus, ramosus, tetragonidia, et tunc in ra- mum illis ejectis excresens, l. sporocarpia portans. Sporocar- pia ad penieilli ramos sita, cum breviores rami sunt at- que majori illorum copia onusti, corymbosa (ut Turn. Hist. L 10 fig. f. g); cum vero longiores sunt rami atque co- pia sporocarpiorum minor, sporocarpia secus ramorum longitu- AA — 264 — dinem disponuntur solitaria (ut apud Turn. l. c. fig. k. 1). Hanc dissimilitudinem apud Azing (Phye. gen. novae speciei, sci- licet Lophurae gracilis Wütz., characterem sistere vidimus, — Saepe ramuli thalli non. destruuntur; tunc in corum apicibus excrescit penicillus, qui l. tetragonidiferus est l. strerilis, utro- que in casu in ramum brevi. transmutandus. VI. DASYA 4. Thallus filiformis, tubo centrali et. cellulis elongatis circa hunc superimposilis fastigiatis constructus, inferne cortica- tus, ramosus, ramulis confervoideis. Sporocarpia ovato-urcco- lata, Sporas e sporophoro erectas pyriformes includentia. Perite- tragonidia in series transversales in receptaculis lanceolatis ad ramulos adnexis disposita, tetragonidiis triangulatim | seceden- tibus. 14. Dasva coccrmwEA Zfuds. Thallo ramis ambitu lanceolatis l. oblongis bipinnatis, pin- nis pinnulato-multifidis, pinnulis confervoideis cellulis diametro subaequalibus. Conferva coccinea. Zuds. Fl. 4ngl. p. 605 (Ag.) Ceramium coccineum Dec. — Lyngb. Hydr. p. 124. Dasya coccinea 243. Spec. v. 2. p. 119. Dasya coccinea ? tenuis J4Ig. Scand. exs. n. 906. In fundo petroso subextrataeniensi, praecipue conchifero plurium orgyarum, a Vinga exlra Gothoburgum per totam oram Dahusiensem usque ad Hoster non infrequens. Sept. — Oct. fructificans. Thallus 6—8 pollicaris, coloris amoene rosci, inferne crassitie fili emporetci. — Nostra forma, quam exterorum — 205 — tenuior, de cetero nullis characteribus constantibus diversa. In utraque ramuli seu pinnulae, quantum vidi, semper confervoidei. Vill. POLYSIPHONIA £Grev. Thallus filiformis l. capillaris, tubo centrali et cellulis elon- gatis (siphonibus) circa hunc superimpositis fastigiatis constru- ctus, inferne ecorlicatus l. corticatus, ramosus. Sporocarpia ovato-globosa, Sporas e sporophoro erectas pyriformes includen- tia. Peritetragonidia in apicibus thalli tumescentibus in seriem 5 I disposita, tetragonidiis triangulatim secedentibus. I , 21 Genus naturalissimum , limitationem . specierum si respici- mus, difficillunis certe est. adnumerandum. — Plurimae, quae dicuntur, species formis intermediis ita transeunt, ut quae ve- rae sint species saepe difficillimum sit dictu. Ex altera tamen parte minime potest denegari plurimos auctores, quae verae sint species, in natura disquirere parum curasse, species no- vas describere tantum conantes; hoc optime testantur opera hützingii, rem usque in ridiculum vertentis. Ad species Polysiphoniae limitandas fructum, propter for- mam in omni fere specie consimilem, vix adhiberi posse, ne- minem fere fugit; neque praesentia ejus l. absentia, utrum thallus jam omnem suam attigerit evolutionem, an nondum sit explieatus, certo ostendit. —l|ta in speciminibus JP violaceae cum corticatis, seu thalli magis evoluti, tum ecorticatis, sporo- carpia adsunt optime explicata; item in 7. Prodiaei aliisque. Fructus itaque longe prius saepe adest, quam quartam suae evolutionis partem attigerit thallus. Ex quibus sequitur, thal- lum solum esse, ex quo characteres atque essentiales specie- rum notae haurir possint; ipsam vero thalli indolem multi- modo mutant sequentia: — 266 — 4. etas. Plantam prius minorem esse quam majorem, res est ab omnibus concessa; major tamen minorve magnitudo apud auctores specificam dare differentiam videtur non raro. Sed et alias, quam magnitudinis, dissimilitudines in eadem specie efficit aetas: A) Structure: ]n junioribus speciminibus stratum corticale modo prorsus disideratur, modo adest pro minori parte, donec in speciminibus aetate provectioribus, v. c. P. violaceae, maximam thalli partem. investit. Ad ipsam sipho- num formam quod attinet, in speciminibus junioribus magis sunt elongati, in adultioribus vero extentione horizontali bre- viores fiunt, ex quo varietas longitudinis interstitiorum; | in speciminibus junioribus variarum specierum siphonum numerus minor quam in adultiorihus. ]ta in Polysiph. nigrescenti. maxi- me explicata vidi ad basin thalli, circa tubum centralem, si- phones 45, in forma vero juniori ejusdem plantae eodemque loco observavi saepe siphones 7—10, formae (in sectione iransversali) diversae ct circa tubum centralem irregulariter dispositos. — B) Habitum si respicis, aetas thallo varias ad- fert modificationes. — In speciminibus junioribus thallus saepe infra-capillaris, ramis ramulisque paucioribus; in vetustioribus idem multo crassior, ramis ramulisque densioribus. — Ita ex. gr. P. Brodiaei junior gaudet ramulis subplane-distiche ramel- losis, senior vero ramulis penicilliformibus. | Eodem modo se habent specimina juniora atque adultiora P. violaceae (cfr. in- fra), quo etiam fit, ut seniora utriusque plantae specimina tam sint similia, ut saepe confundantur. 2. Biversus fundus et salsitudo maris. 1n fundo sano, ubi omnes Phyceae optime vigent, Polysiphoniae quoad omnes par- tes firmiores evadunt, cum contra in fundo, qui dicitur, mor- tuo, ubi plurimae majores Phyceae quasi putrescunt, eaedem longe tenuiores saepe sunt. Hic stratum corticale saepe non explicatur et siphones plerumque extenduntur, l. stratum cor- ticale minorem tantum thalli partem obducit; fructus rarius adest, tetragonidia vero atque antheridia frequentia; color pur- — 204 — pureus l. ruber in plus minus dilutum abit. Idem fere in aqua minus salsa. [ta specimina e mari baltico, l. partibus in- terioribus sinuum, plerumque longe tenuiora nec non sterilia, — Quam mutabilis, structuram atque formam externam si re- spicimus ,. sit itaque Polysiphoniarum thallus, intellectu haud est difficile; innumeras tamen ejus in eadem specie dissimilitudi- nes causis supra allatis adscribere non licet semper. — In spe- ciminibus P. Brodiaei vetustioribus, ab Honoratissima Griffiths communicatis, inveni circa tubum centralem ad basin thalli siphones 6—7; in meis vero Bahusiensibus, cum illis in omni ceterum re congruentibus, adsunt siphones. 15, in junioribus e mari Bahusiensi saepe siphones s 6—7, ut in speciminibus illis anglicis. | In novis itaque dedita speciebus quam cauti esse debeamus, unicuique patet. Si enim omnem formam, ut fecit. Rüitzing, nullo critico in natura instituto examine, spe- ciem describere sit licitum, cujus dignitatis sit speciale hoc plantarum studium, equidem nescio. Qui tali modo rem her- bariam excolere velint, ii similes videntur liberis, qui testulis colligendis certantes, numero illarum majori solum delectantur. Tm. r.— Thallus siphonibus 5— 15, in inferiori. sal- lim parte normaliter strato corticali, cellulis. minoribus formato, obductus, ideoque ibidem continuus seu inarli- culatus. T: "Thallus normaliter. dichotomus. 1. PorvsrenowtA rrowcATA uds. Callo radicali minori, thallo a basi fere dichotomo ramo- sissimo, ramulis sparsis, interstitiis inferioribus diametro bre- vioribus, superioribus eodem usque duplo longioribus. Conferva elongata Huds. Fl. 4ngl. p. 599 (Ag.) Hutchinsia elongata 4g. Syn. p. 54. Ceramium elongatum Ztoth. Lyngb. Hydr. p. 117. t. 66. D.1 — 268 — 4.0 TRamuli saltim. ecorticati, i. e. siphones eorum nullo mino- rum cellularum strato obducti. «. ramis ramulisque firmioribus crassioribusque, intersti- tiis longitudine diametrum aequantibus. «. lhallo usque pedali, ramis ramulisque aequaliter dis- positis. b. thallo usque pedali, ramis plus minus fasciculato- congestis. * pumila, 2-pollicaris, ramulis ex apicibus thalli pri- marii fasciculatis. Hutchinsia elongata & sanguinolenta 2444. Sp. v. vU p. 94. f£. ramis ramulisque tenuioribus, interstiliis. diametro us- que 2plo 1. 5plo longioribus. c. thallo usque pedali, ramis ramulisque aequaliter dis- positis, interstitiis diametro 2plo longioribus. * junior, ramulis apicibusqus roseis, interstitiis dia- metro 5plo longioribus. Polysiphonia elongella Zfarv. à» Hook. Engl. Fl.v. 2. p. 954. Man. p. 96. d. thallo usque pedali, ramis plus minus fasciculato- congestis l. approximatis. * Hutchinsia strictoides Lyngb. Flgdr. p. 144. t. 55. C. Hutchinsia Lyngbyei 443. Sp. 2. p. 85. Polysiphonia Grevillei Harv. Man.? DB. Thallus omnino fere corticatus, i. e siphones ctiam ramu- lorum minorum cellularum strato obducti. Hutchinsia elongata ? denudata 24g. Spec. v. p p. 85. Ceramium brachygonium Lyngb. Hydr. p. 118. t. 56. C. ln fundo petroso, cum extra- tum intrataeniensi, 1— 12 orgvali, a hullaberg Scaniae per totam ram occidentalem — 969 — Scandinaviae saltim | usque. ad Bergen (Roren); b* in scrobi- culis rupium aquam marinam excipientibus non infrequens. Jun. — Sept. Thallus explicatus, ut sequentis, basi crassissimus, scemi- lineam fere aequans, ibidemque, quoad conspici possint, in- terstiliis diametro usque Aplo brevioribus, rarius ubique regu- lariter dichotomus, superne saltim. sparse ramosus, quo ct callo radicali a sequente differt. — Status hujus plantae, ut multarum, duplex, aestivalis. (A) nempe atque hiemalis (B). Haec mensibus Aprilis atque Martii undique protrudit prolifiea- tiones, quae quoad habitum atque strueturam cum £P. celougella plane congruunt, Omnes itaque sub B allatas formas, qui cvolu- tionem illarum prolifieationum diligenter viderit, nemo distin- ctas habebit; sunt enim hoc prolificandi modo, sporis E te- tragonidiis exortae juniores formae. — Doleo quidem, me P. elongellam propriam speciem agnoscere non posse. [n mari britannico haec planta melius forsan, quam apud nos, distincta videtur, at equidem nullas plane invenire potui notas, quibus a eeteris P, elongatae formis certe distingui possit, — Contra verba Zfarveyi de P. elongellu: "but is easily and. clearly. di- sünguished by the distinctly jointed branclies, and the parallet (not reticulated) veins which they contain", id tantum observare volo, ramulos in formis c et d aeque bene distincte esse rcti- culatos seu ecorticatos; quod ceterum ad "venas?, sive sipho- nes parallelos neque reticulatos — pertinet, quales in. P. eloa- gata describuntur, eum haec tum P. el'ongella gaudent in. ramu. lis ecorticatis siphonibus parallelis, cum contra. interstitia cor- ticata utriusque saepe illam ostendunt reticulationem, — Paucis: P. elongella, quantum equidem observavi, junior mihi videtur P. elongata, amos ramulosque basi attenuatos P. clougatae adscribunt auctores; haec vero nota in formis c et d interdum: plane evanescit. — X0 — 9. PorvsreuoNiA MICHODENDRON J. 43. Callo radicali majori, thallo e medio dichotomo, ramulis superioribus corymbosis, interstitiis longitudine diametro aequa- libus 1l. brevioribus. Polysiphonia microdendron J. 49g. Linnaea 1841. p. 29. ln scrobiculis scopulorum, aqua marina repletis undasque a procellis invectas excipientibus, insularumque exteriorum, a Ba- husia media, v. c. ad Rürringón et extra Christineberg, usque in Roster non infrequens. Jul. — Sept. "Radix callus expansus magnus. Caules plures, basi sim- plices, prope medium ct supra parce dichotomi, ramique con- tinui.. Ramuli ramosissimi fastigiati, articulati.— Articuli. dia- metro subaequales l. immo dimiduo breviores, canalibus plu- ribus, geniculis obscuris. Stichidia vulgaris formae in ramu- lis superioribus. Color recentis dilute olivaceus l. purpureus ramulique rigidiuscli; in aqua. dulci et acre citissime mutata, color obseurior, rami mollissimi et conglobati evadunt." "Ipsa dispositione ramorum praecipue distinguenda. P. Bro- diaei forsan proxima, licet P. elongatae formam incautus po- tissimum judicaret? — J. Ag. l. c. Descriptionem auctoris adjungere mihi visum est satius. Ad P. elongatam structura (siphonibus 6— 7) thalli ad basin fere omnino accedit, cum contra in. speciminibus P. Brodiaei junioribus, in ejus societate crescentibus, equidem plerumque in- veni 15 siphones; interstitiis vero nec non siphonibus ramulo- rum, ul affert J. Ag., cum JP. Zirodiaei potius convenit. — Thallus junior uncialis vix dichotomus, ramis undique fere ob- sessus habituque alieno, at quo magis in longitudinem excre- scit, co luculentius fit dichotomus, usque dum planta 5—5 uncialis habitum. suum sibi induerit satis characteristicum. | Spo- — 97A — rocarpia ad ramulos corymbosos, cjusdem ac in priori spe- cie. formae. Lu T' ^5 LI LI SEES, Thallus haud. normuliter. dichotomus ramosus. O9. PorvsienowtA wrGnrgscENS Smith. Thallo basi 15-siphoneo noduloso nigrescente, ramulis sub- pinna-toramellosis, interstitiis infimis een longitudine sub- sequanlibus |l. brevioribus, supremis eodem subduplo longio- ribus. Conferva nigrescens Smith. Engl. Bot. Hutehinsia violacea ;. nigrescens 44g. Syn». p. 54. Hutchinsia. nigrescens Lek Hijdr. p. 109 1. 55. €. 4qg. Sp. v. 2. p. 69. Polysiphonia nigrescens Harv. in Hook. Engl. FI. f'accida: thallo tenuiori purpurascente, ramis ramulisque elongatis flaccidis remotis subhorizontalibus. Paululum infra infimum aque. limitem rupibus adnata, l. in Phyceis crescens in fundo plurium orgyarum petroso cuin extra- tum | intrat:eniensi, a. Freto baltico per totam Scandina- via oram occidentalem saltim usque ad litora Finimarkic infe- rioris. Anno toto. Thallus usque pedalis ramosissimus, coloris plerumque purpureo-nigrescenlis l. apicibus (primo vcre) roseo-purpureis (ut in. Hhodomela subfusca), pulchre distiche ramulosis, inferne quam in ceteris speciebus crassior interstitiisque turgidis nec non ramis defractis scepe. subspinulosus. Optime differt hiec species, in plurinis saltim casubus, a formis nigrescentibus P. violaceac siphonibus 15 ad basin thalli cirea. tubum centralem dispositis. Sporocarpia subsphaerico-ovata. ln forma ? thal- lus basi vix interstitiis turgidis nodulosus, neque ramis defra- etis subspinulosus, ceterumque quoad omnes partes quam in ,. A3 — 979 -— tenuior, ei hoc modo ad formas varias P. violaceae accedens, licet numero siphonum allato diversus. An vero haec nota sem- per in explicatis sit constans, dicere non audeo. 4. Porvysienowia DBnopragr Dllw. Thallo basi 7-15- siphoneo laevi purpureo elongato pauci- ramoso, ramulis pinnatis l. decomposito-pinnatis subplanis l. pe- nicilliformibus, interstitiis superioribus diametro subduplo lon- gioribus. Conferva Brodiaei Dillw. t. 107. Hutchinsia atrorubescens 4g. Syn. p. 58. Hutchinsia Brodiaei 43. Sp. v. 2 p. 65. Polysiphonia Brodiaei Harv. in Hook. Engl. Fl. — — 4lq. Scand, exs, n. 51. a. thallo primario ramoque uno alterove longiori ramos plano - distiche-pinnatos l. decomposito - pinnatos abbre- vialos gerentibus. b. thallo primario. ramoque uno alterove longiori ramos de- composito-pinnatos penicilliformes elongatos gerenübus. In inferiori aquae limite rupibus, ab undis maris non ni- mis aperti lambitis, adnata, a Hallandia superiori per totam Sveciae, v. c. optima ad Bondhálet prope Christineberg | Ba- husiae, atque Norvegiae oram occidentalem saltim usque ad Molde. Jun. -— Aug. Thallus semper coloris purpurei usque S-pollicaris, non- nunquam ultra; fila e callo radicali plura elongata, ramis ra- rius longioribus, plerumque vero brevioribus patentibus longis- sime versus apicem corticatis. Sporocarpia subsphaerica vix po- dicellata. — 273 — LI 9. Porxsimnmown pENiCILLATA. 3. Thallo basi 6-10-siphoneo laevi purpureo l. olivacco clon- galo paueiramoso ramulis decomposito-pinnatis penicilliforini- bus subpatenti-recurvis obsesso, interstitiis superioribus diame- tram: aequantibus. Hutchinsia Brodiaei. Zjyngb. Hydr. p. 109 (, 55. B. Hutchinsia. penicillata 4(q. Sp. v. 2. p. 625. Polysiphonia penicillata | 44g. Scand. evs. ». 28. In inferiori aquae limite ad scopulos exteriores violentiae undarum expositos, a lHallandia media per totam oram Bahu- siensem. frequentissime. Jun.—Aug. Priori valde affinis; differt colore saepissime olivaceo 1. flavescenti-rubro, filis omnibus sine ramis elongaüs at secus longitudinem ramulis penicilliforinibus nunc ellipticis nunc oblon- gis, omnibus cjusdem fere longitudinis, obsessis. Sporocar- pia ut in priori, cujus varietas a multis habetur, quamquam equidem — utramque haud — male distinctain. habeo. — Neque haec prioris junior status, nam utraque saltim in mari Bahu- siensi eodem tempore explicatur eodemque perit, certum sibi adsignatum locum, v. c. in Bondháilet prope Christineberg , unoquoque anno servans. Ceterum haec species jam e prima in- fantia habet ramulos peniciliformes, quod in junioribus prio- ris speciel speciminibus vidi nunquam. G6. Porvsimenowia vioLacEA 24g. Thalo basi 5-S-siphoneo purpureo ramosissimo, ramis crebris, inferioribus longioribus, superioribus longitudine sensim deerescentibus, ramulis nune patenti-ramellosis nunc. penicilli- formibus, interstitiis longitudine variis saepe longissimis. — 974 — fibvillosa: purpurascens |. nigresceus, hallo validiori longissime versus apicem corlicato ramosissimo, ramis a basi usque cum ramulis crebre et subdistiche exeuntibus, interstitiis inferioribus diametro subduplo, superioribus sesquilongioribus l. idem acquantibus. Hutchinsia fibrillosa 4g. Syn. p. 57 — Lyngb. Hydr. p. 145. Hutcehinsia expansa 4g. Syn. p. 57 In fundo cum extra tum intrataeniensi petroso, optima in illo 7-8 orgyas alto; at ceterum multis locis in aqua minus profunda, a litoribus Blekingiae per totam oram Scandinaviae occidentalem saltim usque. ad Christiansund Norvegiae. Jun. — Sept. Color nunc plus minus purpurascens, nunc nigrescens, et tunc haec forma cum formis tenuioribus P. »igrescentis con- fluere videtur. 1n reliquas vero P. violaceae formas, quarum cum multis promiscue crescit, aperte abit. Sub-Brodiaei: rubra l. purpurea | 7-8-pollicaris, thallo lon- gissime apicem versus corticato, basi valido superne capil. lari, ramulis oblongo-penicilliformibus, interstiti— ecor ticatorum inferioribus diametro subduplo longioribus, supe: rioribus idem. subaequantibus. b. recens purpureo-nigrescens, cxsiecata subnigra. In fundo extrataeniensi petroso 7-8-org yali v. €. extra Christineberg alque hoster Bahusiae cum priori sub innumme- ris formis. Jun. — Sept. Non dubito, quin plerique hane formam, praesertim si ex unico judicarent specimine, meram haberent P. Zrodiaci. vari- elatem, ingenueque fateor, me candem loco potius quam aliis notis ab hae distinguere. Tam vero luculenter in « et ; abit, ut, millenis iterum iterumque in vivo examinatis speciminibus, « cum P. Brodiaeí/ conjungere vellem, etiam hanc cum P. violacea conjungere necesse esset —— Forma /., colore insi- gnis, gaudet plerumque, cum adsunt Sporocarpia, ramulis plus minus penicilliformibus, clin formam «4. aperte abit, illam. cum 8. conjungens. » violacea: rubro-purpurascens, 4-S-pollicaris, thallo supra medium corticato, basi ultra setaceo superne capillari tenu- iori et ramosissimo, ramis ramulisque sparsis, interstitiis ecorticatorum inferioribus diametro duplo longioribus, su- perioribus codem sesquilongioribus. Hlutehinsia violaeca 24g. Sp. v. 2. p. "16. b. thallo basi tenuiori exsiccatione nigrescenti, ramis ramu- lisque distantibus patentibus, interstitiis longioribus. e. thallo quoad omnes partes validiori nigrescente, inter- stitiis subbrevioribus. In fundo plurium orgyarum praeserlim petroso extrataeni- ensi, a lfallandia saltim septentrionali per totam oram Dahu- siae frequenter, saepe promiscue cum formis c 9. et?. Ceterum et multis aliis minus profundis locis, Phyceis increscens. — Jun.—-Aug. Maece forma cum sequente, in fundo altiori petro- so, innumeris formis intermedis aperte confíluens, altera ex parte in ?. aeque bene abit; inter utramque omnino interme- dia; b. est forma insignis, thallo basi tenuiori supra medium saepe corticato, et ita tamen, ut longitudo interstitiorum bene per stratum corticale parum armato oculo conspici possit; c. est forma cum g b. analoga, in statu saltim exsiccato subni- grescens. 9. bulbosa: rubra l. purpurea. 4-S8- pollicaris, thallo usque ad medium corlicato, basi vix setaceo superne capillari tenu- issimo et ramosissimo, ramis :ramulisque patentibus, in- terstitiis inferioribus diametro 6—8-, superioribus 4—35- plo diametro longioribus. — 9476 — Polysiphonia bulbosa v. Suhr. 4g. Scand. exs. n. 9. *" Hutehinsia. tenuis 445. Spec v. 2 p. 76. b. thallo validiori, ramulis subpenicilliformibus, | interstitiis brevioribus. lu Phyceeis tenuioribus parasitica in fundo pluriorgyali petroso eum extra- tum intrataeniens?, per oram DBahusiensem, v. c. extra Hálsoó et Fishebáchshil; in mari Norvegico prope Mandal (Blytt); |. in inferiori. limite aquae ad scopulos mari non nimis expositos, v. c. ad Slip Hallandiae borealis. Jun.—Aug. Forma 3. colore atque tenuitate certe insignis ut, nisi di- ligentissime examinavissem, distinctam speciem — facillime ha- berem; tamen in formam ; in fundo petroso extrataeniensi, sine ullo limite. tam aperte abit, ut disngui nequeat. — Zfut- chinsiam tenuem Ag, quamquam nulla vidi speciinina. originalia., huc perlnere eo minus dubito, quod in interioribus sinubus, v.c. ad Varholmen extra Gothoburgu:m, legi formam P. viola- ceae cum descriptione illa ab Ag. data bene convenientein. — In. P. tens longitudo. interstitiorum. minor. quidem describitur quam in nostra est forma, at haec longitudo usque in infini- tám variat « tenuissima: dilute-rosea, 4-8- pollicaris, sterilis, thallo ecor- ticato l. ima tantum basi. corticato. ibidemque sefaceo, superne capillari tenuissimo ramosissimo, ramis ramulis- que patenti-excurvatis , interstitiis inferioribus diametro 4-5- superioribus 9-7-plo diametro longioribus. b. Mhallo paululum — altius. corticato, ramis ramulisque pa- tentibus. in fundo 2-4- orgyali subrmnortuo petroso sinus Gullmars- fJorden DBahusiae prope Lyselal. Jul.—Aug. lecta. Forma omnium tenuissima. scpeque longissima. DI hallus nunc omnino ecorticatus siphonibusque plerumque quattuor circa — 977] — tubum centralem, donec in uno alterove specimine numerus co- rum augeri incipit. Denique in b. ex ima basi apicem versus magis magisque extenditur stratum corticale; rami ramulique minus quam in c patenti-excurvati, mox patentes, quibus 0- mnibus haee forma in ;. denique aperte abit. — Hutch. divari- ccta. Ag. hue saltim. pro parte pertinere mihi videtur. Plures hujus polymorphae speciei formas recipere nolo, nc receptas quidem memorabiles habens; eas in illum solum altuli finem, ut hujus speciei variandi modus melius eluces "at. Qui enim hanc speciem cxaminare velit, neque sola in limite maris crescentia specimina, sed ea etiam, quae in alto cre- Scunt, respicere, is, quam lubricum sit atque anceps novas Po- lysiphoniae condere species, facile intelliget — Ingenue fateor, P. Brodi«ei, P. penicillatam , P. nigrescentem. atque D. violace- «m esse species habitu atque statione quidem diversas, minime vero characteribus firmioribus circumscriptas. lnmo mihi adest P, violaceae forma, in Fuco vesiculoso crescens, quae charactere a. P. penicillata vix distingui possit; innumerae so- lum formae intermediae illam ad P. violaceam pertinere me edocuerunt. ]n mari anglico aeque bene ac in nostro quin va- riat haec species minime dubito; quae enim nomine P. viola- ceae a Cel. Ralfs mili communicata est planta, est nostra P violaceae y. b. Specimina Griffithsiana vero inter y. et ). tenent locum intermedium. — P. fibrillosa J. 4q. A4lg. med. et adr, secun- dum auctoris specimina, oplime correspondet variis P. viola- ceae c. Speciminibus. — Hutchinsia. Allochroa, IH. aculeata , H. divaricata Ag. Sp. v. 2 sunt mihi plane ignotae. Si e descriptio- nibus l. c. datis judicare liceret, easdem esse formas steriles P. violaceae minime dubitarem. Tis. nz. Thallus siphonibus 4-40, nullo strato corticali, cellulis minoribus formato, obductus, ideoque articulatus. — AM — 7. PorvsieHow]A nxssOipES (6Go00d. el JJ oodw. Thallo basi 6-7-siphoneo pinnatim l. decomposito-pinnatim- ramoso, ramulis confervoideis multifidis. penicilliformibus ob- sesso, interstiliis infimis diametro longitudine aequalibus, su- perioribus eodem duplo 1. triplo longioribus, sporocarpiis in penicilliformibus. Fucus byssoides Good. ct PF oodw. in Linn. Trans. 5 p. 229 ( 43.) Hutchinsia byssoides 44g. Syn. p G0. — Lynsgb. Hydr. p. 110 t. oA B. C. Polysiphonia byssoides Grev. — 4g. Scand. exs. n. 10. In fundo petroso 5-12-orgyali cum extra- tum — intrataeni- ensi, a Freto baltico per. totam oram Scandinaviae occidenta- lem saltim usque ad Bergen (Roren) frequentissima; at neque ad Molde neque ad Christiansund mihi obvia. Aestate tota. Thallo usque pedalis, in recenti statu roseus l. plus mi- nus purpurascens, exsiccalus coloris nigrescentis. ami infe- riores longiores, versus apicem thalli longitudine decrescentes, ad unumquodque geniculum pro more exeuntes, Ramuli penicilli- formes alternatim distichi, in fila confervoidea soluta, cellulis dia metro triplo saltim longioribus, multifida. Sporocarpia subsphaerica. 8. PorvsiruowiA rAsTIGIATA, fq. Thallo basi multisiphoneo vix attenuato dichotomo fastigi- ato, interstitiis diametro duplo l. triplo brevioribus, sporocarpiis lerminalibus ovatis. lucus lanosus Linn. Syst. ed. 12 v. 2 p. 718. Conferva polymorpha FL Dan. — JY'ahlenb. Lapp. p. 951. Hutcehinsia fastigiata Ag. Syn. p. 55. — Lyngb. Hydr. p. 108 (55. 4. — $9 — In Halicoeco nodoso parasitica in vicinia aperti maris, a Norvegia meridionali per totam regni oram occidentalem usque in promontorium Nordhap ubique frequentissima. — In. mari Bahusiensi prorsus desideratur l|. in Halicoeco crescens, cum uno alterove illius. specimine ab undis e Norvegia in litora Bahusiensia adportatur. Tota saltim aestate. Caespes usque triuncialis. — Fila apicem versus parum at- tenuata, coloris purpureo-nigrescentis l. olivacei, siccata nigra; interstitia suprema in medio peritetragonidio notata, siphoni- bus 6—7 striata. 9. PoryvsmipeHoNrA PARASiITICA ZFuds. Thallo paucisiphoneo plano-alternatim decomposito-pinnato, interstitiis. inferioribus diametro longioribus l. longitudine sub- aequalibus, superioribus eodem plo brevioribus, sporocar- piis — — —. Conferva parasitica Huds. Fl. Angl. Hutcehinsia Móstingi. Lyngb. Hydr. p. 116. t. 56. B. Hutchinsia parasitica 44g. Sp. Florideis adnata in fundo petroso pluriorgyali extrafaenien- si, a Winga per totam oram Bahusiensem usque in Roster, at ubique rarissima. | Jul. — Sept. lecta. Thallus purpureo-roseus vix pollice: apud nos longus, plano-pinnatus, circumscriptione ovatus l. oblongus, cleganter duplicato-pinnatus, pinnis pinnulisque ad unumquodque genicu- lum alternatim egredientibus et versus apicem thalli primarii longitudine sensim decrescentibus. Fructus mihi ignotus. 10. PorxsimnHowrA PULVINATA Aot, Thallo caespitoso quinquesiphoneo capillari vix attenuato ramoso, interstitiis infimis diametrum longitudine subaequan- 46 — 280 — tibus, superioribus codem usque duplo longioribus, ramulis sub- secundis, sporocarpiis pyriformibus. Conferva pulvinata Aoth. Cat. 4 p. 187. t. 5. f. 4. — Cat. 9. p. 914. Hutchinsia pulvinata 4g. Sp. v. 2. p. 109. Polysiphonia pulvinata Zarv. Man. p. 94. — 41g. Scand. exs. n. 60. In scrobiculis rupium aquam marinam excipientibus, ab Hal- beer saltim boreali per totam oram Bahusiensem usque in Roster, frequenter. Jul. — Sept. lecta. Caespes apud nos coloris purpurei |]. subdilute flavescen- tis, uncialis, subbaemisphaericus l. pulvinatus, basi unciam et supra diametro metiens. [nterstitia. media in meis saltim speci- minibus diametro sesquilongiora, superiora vero idem saepe 2plo longitudine excedentia, sub microscopio visa tristriata. Rami ramulique plus minus secundi l. subsecundi. — Sporocar- pia in speciminibus DBahusiensibus a me nunquam | inventa. Ab extera planta nostra ceterum aberrat thallo eximie catspilgsqr pulvinato articulisque brevioribus. Dt mA TP 11. PorvsienowiA UvncEOLATA AJHlw. Thallo quadrisiphoneo capillari vix attenuato ramosissimo , ramulis patentibus l. recurvis, interstitiis inferioribus diame- tro &—Oplo longioribus, superioribus eodem sesquilongioribus l. subaequalibus, sporocarpiis subpodicellatis pyriformibus poro in rostrum producto. Conferva. urceolata Dillw. Intr. p. 82. t. €. llutehinsia. urceolata look. F!. Scot. —- Lyngb. Hydr. p. 119. (54. d. — dq. Sp. v. 2. p. 71. Polysiphonia urceolata Zook. Engl. FT. Conferva patens. Dillw. Futr. p. S4. t. 6. Hutchinsia patens 24g. Sp. v. 2. p. 71. — 28 — Polysiphonia patens JJook. Engl. Fl. — 4g. Scand. exs. n. 58. Conferva stricta. Dillw. t. 40. Hutchinsia stricta 44g. Sp. v. 2. p. 89. Hlutchinsia badia 44g. Syn. p. 956. — Lyngb. Hydr. p. 4AA...— 49. Sp. v. 2. p. 7. Polysiphonia stricta Zook. Engl. Fl. — IHarv. Man. In limite maris superiori rupibus rariusve Phyceis adna- ta, ab Hallandia septentrionali per. totam oram occidentalem Scandinaviae, v. c. Bahusiae ad Christineberg in Bondhálet (optima), saltim usque ad Christiansund Norvegiae. Jun. — Jul., dein tabescens. Caespes 5— S-pollicaris, valde intricatus. Fila nudo o- culo crassitie aequalia, rosea, at aetate provecliora nigrescen- tia. Rami ramulique sparsi, sev nunquam secundi, hi nunc patentes, nunc recurvi, idque in eodem specinine. Longitudo interstitiorum varians, basi infima diametrum fere aequans, dein idem 6—$Splo superans, in apicibus ramulorum denuo fere aequans. Sporocarpia, poro producto saepeque luculenter 5—4- dentato, optimam a sequente specie offerunt differentiam. Confervam. patentem. Dillw. atque Conf. urceolatam. Dillw. eandem esse speciem, nemo certe est, qui dubitet. Quae ac- cepi undique Zfutchinsiae strictae Auctor. specimina, ea non possum non ad P. urceolatam referre, nec ullam hoc. nomine existere plantam distinctam credo. Quod ad Hutehinsiam ba- diam Ag. et Lyngb. attinet, equidem nulla originalia vidi spe- cimina, at in. Bahusiensi marilegi formam P. urceolatae , quae eum deseriptionibus illius a Viris illis celeberrimis datis bene congruit, ut et illam plantam hujus formam habere cogar. 12. PorvsienowrA mosroLA .4q. Thallo quadrisiphoneo capillari vix attenuato ramosissimo, ramis ramulisque patentibus, interstitiis inferioribus diametro — 282 — 4—O6-plo longioribus, superioribus sequilongioribus ]l. subae- qualibus, sporocarpiis subpodicellatis late-ovate acuminatis. Hutchinsia stricta 44g. Syn. p. 56. — Lyngb. Hydr. p. 115. i. 56. 4. Hutchinsia roseola 44g. Spec. v. 2. p. 92. Polysiphonia roseola Jg. Scand. exs. n. 59, Phyceis adnata in fundo cum ostreifero intrataeniensi lum. extrataeniensi. pluriorgyali, a. Freto baltico per totam oram Sveciae occidentalem usque in Norvegiam meridionalem. — Jul. — Aug. Species priori proxima differt non tantum caespite 5—86- pollicari et loco, sed etiam colore in viva planta plerumque pulchre rubro | roseo filisque flaccidis minusque quam in illa intortis.. Ramuli interdum, licet rarius, subsecundi. Sporocar- pia basi late ovata e medio lineis rectis in porum acuminata, nonnunquam, «quamquam rarissime, ut in priori, poro in ro- strum subproducto, ex quo utriusque speciei intima affinitas perbene patet. Haec quasi illa in. profundo crescens declarari posset, licet utramque bene vereque distinctam habeam. 2. Thallus ecalcareus flexilis. Sporae e sporophoro ere- clae pyriformes. Tetragonidia in ramulis immutatis. IX. BONNEMAISONIA f. Thallus filiformis, compressus l. planus, ramosus, ramulis ei- liiformibus distichis obsessus. Sporocarpia ovata sessilia l. podi- cellata, Sporas e sporophoro erectas pyriformes includentia. Peritetragonidia — — — —. — 283 — 4. BonwEMAa:sONIA ASPAnAGOIDES JJoodw. Thallo subtereti l. compresso, ramulis ciliiformibus alter- nis, sporocarpis illis oppositis podicellatis. Fucus asparagoides JJ'oodw. in Linn. Trans. v. 2. p. 29. t. 6. (Grev.) Bonnemaisonia asparagiodes 24g. Sp. v. 4. p. 197. — 4l. Scand. exs. n. 52. In fundo petroso conchifero 6—8S-orgyali in vicinia aper- ti maris, a Winga Bahusiae per totam ejusdem provinciae oram, v. c. ad Rlüdsholmen, Grundsund, Lángó extra Fiskhe- báckskil, Grafvarne etc., usque ad Roster non infrequens. |n mari Norvegico ad Solsvig extra Bergen (Roren) et ad Molde a me lecta. Jul. — Sept. Thallus eleganter roseus, inferne 5; lineam vix crassus, longitudine usque 6-pollicaris, attenuatus, ramuli ciliiformes se- milineam circiter distantes lineamque longi. X. LAURENCIA Lamour. Thallus filiformis, teres l. compressus, ramosus l|. pinna- tus. Sporocarpia ovata, sessilia, Sporas, in series pyriformes e sporophoro erectas, concatenatas includentia. Peritetragonidia in ramulis sparsa, tetragonidis triangulatim. secedentibus. 1. LaunEwCrA PriNNATIFIDA AFuds. Thallo subtereti |. compresso 2 —35-pinnato, pinnis pinnu- lisque alternis, his apice tumescentibus peritetragonidiiferis. Fucus pinnatifidus Huds. Fl. Angl. p. 58 (Ag.). Laurencia pinnatifida Lamour. ess. p. 42. — 284 — 8. thallo minori tenuior) subtereti. Fucus pinnatifidus var. angustatus Turn. Chondria pinnatifida 249g. Syn. p. 55. Gelidium pinnatifidum Lyngb. Hydr. p. AO. t. 9. C. Forma 8. Fucis plerumque insidens, in fundo extrataeni- ensi 1—5-orgyali, l. in scrobiculis. aqua marina repletis, a Rullaberg Scaniae per totam oram Scandinaviae occidentalem saltim usque ad Bergen Norvegiae (Roren). — Aestate. Forma «. ad litora Dritannica frequens, apud nos prorsus desiderata; inter eandem tamen atque ?;, speciminibus numero- sissimis Gallicis atque Dritannicis edoctus, cum auctoribus nul- lam plane video specificam differentiam. — Forma & apud nos thallo gaudet vix plus quam 5-unciali, pinnis pinnulisque plus minus teretibus l. compressiusculis, colore nunc purpurascente, nunc lutescente l. virescente. Odor nauseosus. 9. LaunENCIA DAsxPHYLLA 77 oodw. Thallo tereti vage ramoso, ramulis clavatis basi attenua- tis apice obtusis. peritetragonidiiferis. Fucus dasyphyllus 7700dw. in. Linn. Trans. v. 2. p. 259. t. 21. (Grev.) Chondria dasyphylla 49. Sp. v. 4. p. 550. Laurencia dasyphylla Grev. 4g. Brit. p. 342.t. XIF. f. 45-17. In fundo ostreifero Segesáta dicto prope Roster cum Grif- fithsia corallina aliisque. Phyceis rarioribus non infrequens. — Juli ^ Aug. Thallus 7; lineam latus et vix plus quam 5— A pollices altus, ramis 1——2 lineas distantibus elongatisque obsessus; ramuli clavati medio peritetragonidiiferi. —Sporocarpia in spe- — 285 — ciminibus Bahusiensibus vidi nunquam, neque apud (Greville l. e. memoratas strias in iisdem observare potui. 9. Thallus ecalcareus flexilis. Sporae demum intra exci- pulum in glomerulum compactae. Tetragonidia in ra- mulis immutatis. XL. LOMENTARIA Lyngb. Thallus filiformis, tubulosus, diaphragmatibus articulato- septatus, ramosus. Sporocarpia sphaerica l. ovata, Sporas deni- que in glomerulum compactas includentia. Peritetragonidia in ramulis sparsa, tetragonidiis triangulatim secedentibus. 4. LowrwrAnrA KALironwis 6G00d, et JJ/00dw. Thallo diaphragmatibus internis extus articulato-constricto composito-subpinnato, sporocarpiis globosis. Fucus kaliformis Good. et J"oodw. in Linn. Trans. v. 5. p. 2006. t. 18. (sec. Grev.) Gastridium. kaliforme Lyngb. Huydr. p. 70. Chondria kaliformis 444. Sp. I. p. 556. Chylocladia kaliformis ook. Engl. Fl. 29. p. 298. In fundo intrataeniensi ostreifero |, subextrataenienst con- chifero, a Dahusia meridionali mediaque, v. c. ad Lángó extra Fiskebackskhil, Grafvarne ete, usque in fidstar: ubi in. fundo Segesata praesertim insignis Mo freguens; secus oram Nor- vegicam saltim. usque ad Moide et Christiansund.— Jul. — Sept. Thallus usque pedalis et ultra, lubricus colorisque rosei plerumque in pallescentem l. viresceniem. plus minusve vergen- tis, Z2plieato- |. Splicato-pinnatus, rimarius usque 2 lineas diametro aequans, saepe meianbranaceo-inflztus. — fami ramulique — 286 — saepe e consirictionibus oppositi l. verticillati egredientes, basi attenuati; interstitia diametrum longitudine 5plo plerumque su- perantia, at nonnunquam aequantia. Sporocarpia, secundum au- ctores poro denique pertusa, semper mihi visa sunt clausa. Huic speciei. proxima | Chylocladia. parvula. Grev., Warv. Mn. p. 72, differt: thallo breviori dichotomo, interstitiis dia- metrum longitudine aequantibus sporocarpüsque ovatis. ^ Apud nos nondum inventa, ad litora Norvegiae meridionalia forsan crescit. ldem de Lomentaria articulata Huds. Lyngb. Hydr. p. 101. t. 50 valet, quae, cum ad litora Fároensia adsit, vix ad occidentalia Norvegiae desiderari potest. XII. CHYLOCLADIA CGrev. Thallus filiformis, tubulosus, continuus, ramosus. Sporo- carpia subovata, Sporas denique in glomerulum compactas inclu- dentia. Peritetragonidia in ramulis sparsa, tetragonidüs trian- gulatim secedentibus. 1. CnuvrocraADiA CLAVELLOSA Turn. Thallo subdistiche ramoso, ramis pinnatis, pinnulis oppo- sitis basi attenuatis, excipulo ore producto. «. thallo tenuiori, pinnis suboppositis saepe fere capillaribus. Fucus clavellosus. Turn. Linn. Trans. v. 4. p. 155. t. 9. (Ag.) Gastridium. clavellosum. Lyngb. Hydr. p. 70. t. 4A7..:€. Chylocladia clavellosa Hook. Engl. Fl. v. 2. — lg. Scand. exs. n. O9. &. thallo quoad omnes partes obesiori, pinnis lineari-lan- ceolatis. Gastridium purpurascens Lyngb. Hydr. p. 69. Lo 17. B. Chondria clavellosa y Lyngbyei 4g. Sp. 4. p. 994. — 28 — In fundo petroso cum extra- tum intrataeniensi 4— 10 orgyas alto praesertim conchifero; « per totam oram Sveciae occidentalem, a Rullaberg Seaniae (J. Ag. Vet. Ak. Handl. 4855 usque in Norvegiam saltim meridionalem; ? prope Roster Ba- husiae et per totam oram Norvegicam usque ad Christiansund. Jun. — Aug. Color utriusque varietatis roseus; in «. thallus usque 6- pollicaris, primarius lineam crassitie. rarius excedens, ramis pinnulisque interdum capillaribus; in ? vero, quae in mari Bahusiensi vix duas uncias est longus, ad oram vero Norvegi- cam non raro 6—S-pollicaris, thallus primarius usque 2 lineas interdum crassus pinnulaeque ut supra. Utraque, quamquam nullam bene constantem differentiam invenio , habitu valde differt. 4. Thallus calceareus fragilis. — Sporae e fundo excipuli pyriformes. Tetragonidia nulla. XII. CORALLINA . Linn. Thallus filiformis, calcareus, maxime fragilis, articulatus, ramosus. Sporocarpia terminalia, pyriformia, sporas e fundo ex- cipuli clavato-elongatas includentia. Cel. Decaisne (Annal. des Sc. nat) ascos Sporas quattuor transversaliter secedentes continere affert; equidem, quoad observare potui, illos unisporos esse cum hützingio crede- rem potissimum. 14. Conarrmwa orricmwALIS Linn. Thallo ramoso, ramis subbipinnatis, pinnis pinnulisque A7 — $?88 — basi attenuatis, arficulis pinniferis superne subovatis ceterisque cylindraceis diametro 2-plo longioribus, sporocarpiis nudis. Corallina. officinalis. Linn. Syst. ed. 40. — Fauna Sv. p. 539. — Sol. el Ell. p. 418. t. 25. f. A4 et 15. In rupibus lapidibusque cum in inferiori aquae limite tum in fundo pluriorgyali, extra- l. intrataeniensi, a Freto baltico saltim usque ad Christiansund Norvegiae. Anno toto. Thallus caespitosus, nunc albescens nunc carneus, 3——A- pollicaris. | Rami plerumque oppositi, abortu alterni, ultimi plus minus regulariter pinnati; pinnae oppositae basi attenuatae, api- cem versus aequales, nec, ut in C. cupressina Lam., subula- tim altenuatae. — Articuli nudi, i. e. non-pinniferi, cylindracei, diametro 2-plo plerumque longiores; pinniferi superne dila- tati, ut forma sint fere obovati. 9. QConarriwA mnunEws Lmn. Thallo dichotomo, ramis subdivaricatis, articulis cylin- draceis diametro 4-plo longioribus, sporocarpis 2— 35-corni- culatis. Corallina rubens Linn. Fauna Sv. p. 540. — Ell. Cor. t. 2.4. n. 9. f. e. E. — Lamour Hist. Pol. flex. t. 9. f. 6. t. In rupibus, lapidibus ete, in fundo plurium orgyarum ex- lrataeniensi per totam. oram Scandinaviae occidentalem saltim usque ad Molde, haud rara. Anno toto. Thallus caespitosus, albescens |l. omnino ruber, usque 2- polliearis. — Articuli non-ramiferi cyliudracei, ramiferi vero, ut in priori, superne compressi. Sporocarpia obovata l pyrifor- mia, plerumque bi- rarius tricorniculata, corniculis simplicibus attenuatis, pluribus articulis pro more constitutis. — 289 — XIV. MELOBESIA ZLamour. Thallus crustaceus, calcareus, plus minus adnatus, suborbi- cularis, sinuatus. Sporocarpia sparsa, verrucaeformia, Sporas e fundo excipuli clavato-elongatas includentia. 1. Mrromres:iA mEMERANACEA Lamour. Thallo pallide roseo minimo toto adnato, excipulis ap- proximatis verruculoso. Melobesia membranacea Lamour. Hist. Polyp. flex. p. 545. — Decaisne Annal. d. Sc. nat. 4842. t. 48. p. 126. — lütz. Phyc. gen. p. 985. t. 78. I. In foliis Zosterae marinae nec non Hahymeniae palmatae ad litora occidentalia Scandinaviae, saltim a Bahusia usque ad Molde Norvegiae. estate a me lecta. Duae a me lectae sunt formae; alteri, in Zostera crescenti, thallus diametro 7, - 7; lineam aequans, subroseus, orbicula- ris et eximie fructificans semper; alteri vero thallus diametro lineam et ultra aequans pallide roseus, dein cinereo-albescens, rariusque fructificans. Fam. IV. S»enaEnococcksc. (Char. ess. Sporocarpia glo- merulo Sporarum intra excipulum cellulosum apiceque clausum recepto constituta, in thallo externa l. promi- nentia, ovata, globosa l. haemisphaerica. Thallus, structurae in genere, ut in praecedenti familia, filiformis, frondosus l. membranaceus, interdum in partes cauli- atque folüformes discretus. —Sporocarpia plerumque exserta, — 290 — rarius paululum. immersa, apice clausa. Sporae in singulis filo- rum cellularium denique evanescentium cellulis singulae forma- tae, maturae in globulum plus minus densum congestae. Peri- tetragonidia nunc in thallo sparsa, nunc in receptaculis propriis (prolificationibus 1l. ramulis thalli plus minus mutatis) nidulantia. XV. DELESSERIA Zamour. Thallus foliaceus, membranaceus, divisus, divisionibus sae- pe foliiformibus, costatus. Sporocarpia exserta l. semi immersa. Peritetragonidia in soros per thallum sparsos collecta l. in pro- lificationibus foliaceis recepta, tetragonidiis triangulatim | sece- dentibus. 1. DzrrsskERiA SANGvINEA AZLmmn. Thallo inferne caulescente ramoso, superne in partitiones foliiforimes petiolatas oblongas l. ovatas integerrimas opposite venosas discreto, sporocarpiis podicellatis prolificationibusque peritetragonidüferis costae denudatae insidentibus. Fucus sangvineus Linn. Mant. p. 156. — JJ'«hlenb. Lapp. p. 491. Delesseria sangvinea Lam. ess. p. 90. — 49. Syn. p. 91. — Lwyngb. Hidr. p. 7. t. 2. 4. — lg. Scand. exs. n. D. Rupibus, lapidibus l1. Phyceis majoribus increscens, in fun- do 9—18-orgyali extrataeniensi, a Freto baltico per totam oram Seandinaviae occidentalem usque in litora Nordlandiae, ubi denuo rarescere incipit sec. JJahlenb. l. c. Mense Martii in mari Dahusiensi optime fructificat. — 294 — Partitiones foliiformes coccineae et verorum foliorum spe- ciem inter omnes Phyceas Scaudinavicas optime gerentes, S un- cias longae unamque latae, instante hyeme destruuntur, rema- nente sola costa, in qua mensibus Februarii atque Martii appa- rent Sporocarpia pro more oblique apiculata, 1l. prolificationes foliiformes nudae l. tetragonidiiferae, quae, ejectis tetragonidiis, in solitas partitiones thalli foliiformes excrescunt. 9. Dzerrsskenra sivvOsA (Good. et JF oodw. Thallo in partitiones foliiformes oblongas l. ovales mar- gine crenatas ——- pinnatifidas 1l. prolificantes opposite veno- sas discreto, sporocarpiis sorisque peritetragonidiorum prolifica- tiones e costa l. margine occupantibus. Fucus sinuosus Good. et JF oodw. Linn. Trans. v. 5. p. A11. (Grev.) — WFahlenb. Lapp. p. A91. Delesseria sinuosa Lam.ess. — Aq. Syn. p. 22. — Lyngb. Hydr. p. 7. t. 2, B. — lg. Scand. exs. n. 296. Cum priori, Phyceis variis plerumque insidens, a Freto baltico per totam oram Scandinaviae occidentalem | usque in litora Nordlandiae Finmarhiaeque. — Martii atque Aprilis mensi- bus fructificans. Partitiones foliüformes usque 6—$S uncias longae tresque latae, quoad formam maxime variantes, nunc undulatae, nunc lobatae, nunc pinnatifidae, at margine semper non integrae; quae cum, ut in priori, hieme non destruantur, mensibus alla- tis, in prolificationibus modo marginalibus modo costalibus explicantur Sporocarpia atque sori Peritetragonidiorum. — Saepe prolificatio, inqua Sporocarpiui adest, speciem suam foliifor:nem omnino perdit, quo exislit Sporocarpium podicellatum, Sporo- carpio Delesseriae. sangvineae interdum omnino simile, — Delesse- ria sinuosa Maque, secunáum eas, quas dedit Züzing, generum Phycodris atque Delesseriae notas, ad utrumque pertinet. — 2922 — O. DszrrssEnrA RUusciroríA Turn. Thallo inferne alato, superne in partitiones foliiformes e eosta prolificantes subsessiles lineari-oblongas obtusas subper- spicue venosas integras discreto, sporocarpiis in costa sub- sphaericis sorisque peritetragonidiorum eidem parallelis. Fucus ruscifolius. Turn. in Linn. Trans, v. O. p. 127. t. 8. fI PtGnepi Delesseria ruscifolia 24g. Spec. v. 4. p. 175. In Phyceis parasitica in fundo 6—12-orgyali petroso ex- trataeniensi, cum ceteris hujus generis speciebus, sed rarissime, v. c. in mari DBahusiensi extra Fishebaückskil prope Làngó et Brandsküren, prope hoster etc. Jul. — Sept. fert fructum. Thallus 4—92-pollicaris, inferne subcaulescens |. alatus. Partitiones foliiformes 5—4 lineas longae et 1 lineam circi- ter latae. Delesseria. Hypoglossum, ad oras nostras nondum inventa, differt partitionibus foliüformibus magis elongatis acu- tis, et absentia venarum, quae in nostra specie nudo oculo conspici possunt. llla in mari norvegico quaerenda est. A. DrrrgsskRIA ALATA MHuds. Thallo inferne subcaulescente, superne lineari subpinnatim multifido subvenoso integro, sporocarpiis sorisque peritetrago- nidiorum prolificationes e costal. margine, his et apices thalli,. occupantibus, Fucus alatus Huds. Fl. 4mngl. p. 978. (.4g.) — PFFahenb. Fi. Lapp. p. A92. Delesseria alata Lamour. ess. — 4g. Syn. p. 12. — Lyngb. Hydr. p. 8. t. 2. €. In rupibus l. stipite Laminariae digitatae cum paululum infra inferiorem aquae limitem, tum in fundo petroso plurior- — 293 — gyali plus minus extrataeniensi, a Freto baltico per totam oram Scandinaviae occidentalem usque in ultimos fines Fin- marhiae. Mensibus Martii atque Aprilis in mari Dahusiensi fructificans. Thallus usque A-pollicaris, segmentis latissimis linea vix latioribus. Ut in ceteris ita et in hac specie Sporocarpia at- que peritetragonidia quoad locum, quem in thallo occupant, variant, illa, formae sphaericae, nunc thallo ipsi nunc ejus prolificationibus, modo e margine modo e costa emergentibus , immersa; cum hae prolificationes minimae sunt, fit, veluti in De- lesseria sinuosa, ut figura earum foliacea obliteretur, quo exi- stit Sporocarpium sphaericum podicellatum liberum , nunc mar- gini tballi, nunc costae insidens. l'eritetragonidia apicibus thalli non rarius immersa. XVL AGLAOPHYLLUM Grev. Thallus tenuissime membranaceus, structura rceticulatus, ecostatus. Sporocarpia haemisphaerica, semiimmersa, PPeritetra- gonidia in soros per thallum sparsos collecta, tetragonidiis tri- angulatim secedentibus. 1. AcraopPnHxtLUM PuxCTATUM Siackh. Thallo breviter stipitato avenio plus minus dichotomo I. in segmenta diviso, segmentis margine integris l. lacinulatis sporocarpiis sorisque peritetragonidiorum oblongis per thallum sparsis. Ulva punctata Stackh, in. Linn. Trans. v. 5. p. 256. (Grev.) Delesseria. puactata. 24g. Sp. v. 1. p. 486. Wormskjoldia punctata Spreng. Syst. Peg. — Aresch, Symbol. Nitophyllum. punctatum.| Grev. 4g. Br. p. 79. t. 12. — 294 — 8. ocellatun: thallo repetite dichotomo lineari margine integro. Nitophyllum. ocellatum | Grev. 4g. Brit, p. 78. Polysiphoniis Conchisque insidens, in fundo petroso con- chifero fere extrataeniensi 6—58 orgyarum, ostii portus prope Christiansund. Norvegiae nee non ad insulas Grib, non infre- quenter; ? ad Solsvig extra Bergen legit mihique communica- vit. foren, Jun. —- Jul. lectum. Thallus roseus, in mari Norvegico interdum 18 pollices longus tresque latus, forma maxime variabilis, modo simplex oblongus margineque subinteger, modo in medium l. in basin in 9— lacinias latissimas divisus, quae l. margine integrae l. ibidem lacinulatae, lacinulis seilicet sublinearibus apiceque bifidis. — In forma ?, cujus unicum solum possideo specimen, thallus ubique ejusdem latitudinis, lineam circiter latus duas- que circiter pollices altus; auctoritatae Honoratissimae Griffiths varietatem habeo, quamquam apud nos nullas vidi formas in- termedias. — Vitophyllum .Bonnemaisonii Grev. l. c. p. 81. thallo basi venis paucis obscuris notato diversum, ut ad insulas Orca- dum lectum, in mari Norvegico sine dubio crescit. 2. AGLAOPHYLLUM LACERATUM Gmel. Thallo venoso lineari dichotomo-fisso, lacinüs apice ro- tundato-emarginatis, sporocarpiis sparsis, peritetragonidiis in soros l. marginales l. in prolificationibus marginalibus receptos collectis. Fucus laceratus Gmel. Hist. Fuc. p. 179. t. 21. f. A. Chondrus laceratus Lyngb. Hydr. p. 18. Delesseria lacerata 44g. Sp. v. 4. p. 18A. Nitophyllum laceratum rev. .4lg. Brit. p. 85. In mari Norvegico; auctoritate Gunneri in Lyngbyei Hy- drophytologia Dan. receptum. Pro more plantam e Scandinavia non visam vix recipis- sem, nisi eandem ad oras nostras, praesertim Norvegicas, inve- niri mihi esset persuasum. — Auctoritatem | Gunneri nil. omnino facio, at, ni nimis fallor, primis mei phycologici studii annis in- veni in mari Bahusiensi hujus plantae fragmentum, quod dein mihi casu quodam est perditum. XVI. PLOCAMIUM Lyngb. Thallus lineari-filiformis, compressus l. subplanus, ecosta- lus, ramis distichis. — Sporocarpia sessilia. Peritetragonidia in pinnulis seriata, tetragonidiis zonatim secedentibus. 1. Procawmmw cocemrgcsu JAluds. Fueus coccineus Zuds. Fl. dngl. p. 586. (444.) Delesseria coccinea 44g. — Sp. v. 1. p. 180 (D. Plocamiumj. Plocamium coccineum Lyngb. Hydr. p. 59. t. 9. B. Phyceis insidens in fundo petroso 6— 10 orgyas alto ex- wrataeniensi, a Winga Bahusiae per totam Sveciae Norvegiae- que oram occidentalem saltim usque ad Christiansund, haud raro. Jul. — Sept. Thallus longitudine 5—5-pollicaris et, ubi latissimus, di- miduam lineam circiter aequans. XVIII, RHODOMENIA Gre. Thallus foliaceus, cartilagineus |. membranaceus, lacinia- tus, dichotomus l. pinnatus, ecostatus. Sporocarpia subglobosa l. haemisphaerica. — Peritetragonidia per thallum sparsa l. in qua- dam ejusdem parte co!lecta, tetragonidis triangulatim | sece- dentibus. AS — 296 — 1. Ruopowurwia mawmLLOsA — Good. ct. JJ 00dw. Thailo attenuato-stipitato carüilagineo rigido superne h- neari dichotomo, laciniis oblongo-cuneatis, sporocarpiis | sub- slobosis pedicellatis per lacinias sparsis, peritetragonidiis - - -. Fucus mamillosus Good. et JF oodw. in Linn. Trans. 5. p. A74 f Grev.) — PFahlenb. Fl. Lapp. p. 496. Sphaerococeus mamillosus 4fg. Syn. p. 25. — Lungb. Hiydr. p. 48.1. 5. C. Ad scopulos exteriores, supra infimum refluxus limitem, a Lindesnas Norvegiae meridionalis per totam oram occidenta- lein regni usque in promontorium Nordhap, frequentissime. In Bahusiensi mari a me vix inventa. — Aestate fructificans. "Quamquam" (Chondro crispo) "tenuior est, tamen ita rigidiusculus, ut per se stare queat dum refluit aqua, et pul- villos perpulchros in scopulis format", optime JJ'ahlenb. l. c. — Thallus plerumque 5— A-pollicaris, normaliter. intense. purpu- reus, at colore, ut Chondrus crispus, varians, — Thallo atque fructificatione sequenti speciei propior videtur. quam ulli alii, quare in hoc genere, ubi a tüirone sine dubitatione. quaeritur, reservare potius quam novum condere volui, quamquam veram esse Rhodomeniae speciem dicere nolo. 9. fBnonpowEwra cipamTA Zuds. Thallo filiformiter stipitato imembranaceo-cartilagineo pri- mario superne lineari |. lanceolato plus minus pinnato, pinnis lanceolatis |l. linearibus, toto l. margine ciliifero, sporocarpiis m ciliis, peritetlragonidiis in. maculas per thallum sparsas col- lectis. Tab IlL D. Fucus ciliatus. ZHuds. Fl. 4ngl. p. 580 (249. — Linn. Mant. p. 156 et p. 519, — Guaun. Fl. Norveg. v. 2. p. 96. — ?09* — Sphaerococcus ciliatus. 4£g. Syn. p. 28. — Lyngb. Hijdr, p. 12. t. 4. B. €. In mari Norvegico legit primus Gwnnerus; specimina. ex- tra Bergen ad Solsvig lecta communicavit Am. Aoren; quae in mari Bahusiensi ipse legi determinari vix. possunt. Specimina norvegica, quorum dua in lab. citata delineavi, 1—5 pollices longa, thallo inferne filiformi, superne plano, in lacinias. 2—2 fisso; laciniae subcuneatae, apice saepe truncatae l. lineares, utrinque. attenuatae, 1— 2 lineas latae, margineque tantum — ciliiferae.— Huc. pertinet. Sphaerococeus ciliatus ? fu- secus Zangb. pag. c. tab. c. C. — At varietates distinguere in poly- morpha hac specie plane est irritus labor atque frustraneus. o. HRnonpowENIA LACiNIATA ZRuds. Thallo vix l|. subattenuato-stipitato. cartilagineo-membrana- ceo palmato-dichotomo, sporocarpiis in processubus margina- libus, peritetragonidiüis secus marginem sparsis. Fucus laciniatus. FZuds. Fl. 4ngl. p. 579 (49.) Ulva delicatula Gwuan. Fl. 'Vorv. v. 9. t. 8. Sphaerocoecus laciniatus Lyngb. Hydr. p. 19. t. &. A. Rhodomenia laciniata Grev. 4lg. Brit. p. 86. Phyceis innascens in fundo 6— S.orgyali petroso extra- taeniensi, a DBahusia septentrionali, v. €. extra hoster in Gris- bádnarne , per totam oram Norvegicam, extra Bergen ad Sols. vig (Roren), saltim usque ad Christiansund (Ipse). dd — Aug. Erddlificáns. Stipes saepe vix ullus, sed thallus pulcherrime coccineus, mox planus, 5.—8-pollicaris, usque ad basin palmato-dichoto- mus, segmenlis semiunciam saepe latis, codem modo ulterius partitis apicibusque nunc linearibus nunc integris nunc subcu- neatis, bi-tri-fidis etc., margineque saepe proliferus. — lv« de- — 298 — licatula Gunn., ab auctoribus ad Rhodom. palmatam relata, ad Hh. laciniatam certo certius pertinet. Á. RnopowENIA PALWMATA Linn. Thallo brevissime stipitato subcoriacco-membranaceo oblon- go l. plus minus diviso e margine prolificationes oblongas l. cuneatas integras l. emarginatas bi-trifidas palmatasque gerente, sporocarpiis ...... peritetragonidiis in soros per thallum spar- sos collectis. Fucus palmatus Lim. Sp. ed. 1. v. 2, p. 1162. — JV'ahenb. Lapp. p. 4971. d Halymenia palmata 4g. Sys. p. 99. — Spec. v. 1. p. 105. Ulva palmata Lyagb. Hiydr. p. 25. lthodomenia palmata. Grev. 4lg. Brit. p. 95. 4. thallo basi attenuato sursum palimatim multipartito, seg- mentis linearibus lacinüsque superioribus angustissimis. va palmata &- et ». Lyngb. Hydr. p. 25. Ulva sobolifera Lyngb. L. c. p. 27. Halymenia palmata ? y. & 44g. Sp. v. 1. p. 105— 106. Phyceis innascens in fundo 1—6-orgyali petroso extra- iaeniensi, saltim a Hallandia meridionali, ad oram Sveciae occi- dentalem usque in hoster; ad oram Norvegicam, praesertim in stipite. Laminariae. digitatae, cum locis mari aperto magis ex- positis, tum in sinubus magis seclusis, usque in Finmarkiam copiose; $. prope Trondhiem legit Sommerfeldt, in cujus her- bario vidi. Anno toto. Planta apud nos hujus generis maxima, coloris purpurei, pedalis, immo bipedalis; prolificationes 5—6 pollices longae, unum l. duos saepe latae, interdum bifidae 1l. palmatae. — Inter «. et &. nulli plane, secundum auctores, limites, licet , — 299 — eum formas utriusque maxime explicatas consideras, distin- elas facile haberes. — Sporocarpia omnibus ignota. o. RnonowENIA cmisrATA Lünn. Thalio submembranaceo circumscriplione suborbiculari-re- niformi a basi palmato dichotomo, segmentis linearibus pinnato- palmatis incisisque, sporocarpiis marginalibus, peritetragonidiis in apicibus, Fucus cristatus Zerb. Linn. Fucus coccineus 8 pusillus 7Pahlenb. Fi. Lapp. p. 500. Sphaerococcus cristatus 4/7. Syn. p. 29. — Lyngb. Hgdr. p. A35. t. &. D. Rhodomenia cristata Grev. 4lg. Brit. p. 89. In Phyceis tenuioribus parasitica, in fundo petroso 6— 10- orgyali extrataeniensi, a Dahusia meridionali v. c. extra. Win- ga, secus totam oram Scandinaviae occidentalem v. c. extra Christineberg, Grafvarne, hoster ete. Bahusiae; in mari Norve- gico, v. c; ad Flehhefjord (Blytt), Molde atque Christiansund (Ipse), usque in Nordlandiam secundum J7ahlenb.l c. — Jun. — Sept. a ime lecta. Thallus ambitu suborbicularis l. reniformis, coloris sang- vinei, unciam diametro aequans; segmenta /, l. '; lineam lata. Peritetragonidia, quantum equidem observavi, semper in apici- bus thalli, qua nota et forma thalli, nec non segmentorum angustia, a ceteris speciebus facile dignoscitur. 6. RnuopomENIA nmririna (Good. Thallo membranaceo dichotomo 1. palmato-fisso, apicibus subbifidis, sporocarpiis marginalibus, peritetragonidiis per thal- lum sparsis. — Tab. Ill. C. Fucus bifidus Good. et JF oodw. in. Linn. Trans. v. 5. p. 459. t. 17. f. A. (Grev.) — 300 — Sphaerococcus bifidus 24g. Sp. v. 1. p. 229. hhodomenia bifida Grev. 4g. Brit. p. 85. Phyceis tenuioribus increscens, in fundo 6 — 10-orgyali petroso extrataeniens? maris Bahusiensis passim, v. c. extra Christineberg ad Làngó, prope Roster cte. Jul. — Aug. lecta. Thallus apud nos longitudine vix plus quam pollicaris; segmenta subcuneata, 1— 2 lineas lata, apicibus bifidis, emar- ginatis. ]l. omnino integris. — Quoad thalli formam specimina hujus sterilia a sterilibus sequentis vix descriptione dignosci possunt; tenuitate tamen atque colore semper roseo a perito utraque in natura non difficile dignoscitur. — Specimina ce- terum anglica nec non gallica svecicis longe majora, laciniis nunc linearibus nunc late cuneatis, mox margine integris, mox laceris ete. Fructus atque tetragonidia in speciminibus Bahu- siensibus non raro adsunt. 7. mopowENIA PALMETTA Esp. Thalo filiformiter stipitato membranaceo subcuneiformi dichotomo l. palmato-fisso, segmentis linearibus, sporocarpiis secus marginem l. in disco, peritetragonidüs in apicibus in zo- nam transversalem collectis. Tab. Il. B. Fucus Palmetta. Esp. Jc. Fuc. t. A0. (48. Spliaerococcus Palmetta fq. Spec. v. 1. p. 245. lRhodomenia Palmetta Grev. 44!g. Brit. p. S8. In stipite L«minariae digiatae in. fundo 6—S-orgyali ex- ltrataeniensi, v. €. in mari Bahusiensi extra. Winga, Christine- berg, Roster ete. rarissima. | Jun. — Sept. Pianta maxime polymorpha, apud nos propter raritatem minus multiformis. Forma Bahusiensis: thallus ruber l. rubro- roseus, 1— 2-pollicaris, dichotomus, segmentis primariis 2—5 — 3801 — lineas latis; laciniae lineares, apice integrae ]. bifidae. — Vcl thallus reniformis, 2—4-fidus, laciniis latis apiceque subtrunca- tis, vel eximie. ceuneatus apiceque. tantum. emarginatus l. bifi- dus, laciniis linearibus obtusis. Alia. forma, in maribus Scan- dinavicis nondum inventa, gaudet stipite subrepente ramoso thalloque palmato, segmentis elongatis lineam latis denuo in lacinias plures l. pauciores acutiusculas l|. obtusas fissis. — In speciminibus meis Seandinavieis neque sporocarpia adsunt ne- que peritetragonidia. Species in nostris maribus parum evoluta. XIX. GIGARTINA Lanour. Thallus filiformis, teres l. compressus, ramosus. Sporo- carpia in l. secus ramos ramulosve. Peritetragonidia in ramu- lis sparsa, tetragonidiis triangulatim.secedentibus. Characterem. datum non optimum esse, speciesque infra allatas ad diversa genera melius referri posse, perbene scio, cum vero fructus plurimarum specierum nondum sit inventus, auctoribus. Greville atque. Harvey, eas generi, quod notis thalli- nis nilitur, ut facilius a tyrone inveniantur, co potius subsu- mere concessum puto, quod in dissertatione, speciali Phycea- rum Seandinaviae cognitioni dicata, universalem generum limi- tationem fusius tractare non licet. 14. GiGanriNA PunPUnASCENS Zfuds. Thallo flaecido tereti ramosissimo, ramis ramulisque sub- selaceis utrinque attenuatis sparsis, sporocarpiis sphaericis ramu- lis innatis. Fucus purpurascens Huds. Fi. 4ngl. p. 589. ( 49.) ad Ness Lamour. Lyagb. Hydr. p. 46. t. Sphaerococeus purpuraseens 44g. Syn. p. 54. — Spec. v. 4. p. 918. — 302 — Paululum infra limitem aquae infimum, rupibus Phyceisque innascens, l|. in fundo petroso cum extra- tum intrataeniensi usque 10-orgyali, a Freto baltico per totam oram Scandina- viae occidentalem saltim usque ad Christiansund frequentissime. Toto anno; aestate fruclificans. Callus radicalis parvus "fibras emittens plurimas incurvas." Thallus coloris rubri l. plus minus diluti, usque pedalis et ultra, basi pennam corvinam crassus, undique ramis obsessus; rami iterum iterumque ramosi. Sporocarpia in ramulo saepe plura, quasi seriata. Specimina sterilia a sequentis ramis ramulisque densioribus minusque elongatis non difficile dignoscuntur. 9. (GiGAnTINA CONFERnvOIDES Linn. Thallo flaecido tereti. ramoso, ramis ramulisque elonga- lis utrinque attenualis sparsis, sporocarpiis subsphaericis late- ralibus. Fucus confervoides Linn. Spec. ed. 4. v. 2. p. 1629. Gigarlina confervoides Lamour. — Lyngb. "Hyd p. ÁO. cone T confervoides 4g. Syn. p. DONE Spec. v. 1. p. 302. In fundo ostreifero prope Christineberg atque hoster Da- husiae, parce. Jul. — Aug. Qinnia, quae legi, specimina, numero pauca, sterilia sunt, quamobrem plantam Scandinavicam minus cognitam habere cogor. 9? (GicanTINA PLICATA .— uds. Thallo rigido tereti irregulariter ramosissimo, ramis ra- mulisque subsecundis implexis aequalibus apice furcatis, sporo- carpiis. .. — 303 — Fuecus plicatus Zuds. Fl. Angl. p. 589. (49.) Gigartina plicata Lemour. Lyngb. Hydr. p. 42. t. 66. 4. E — Ag. Scand. exs. n. A. Gigartina Griffithsiae yngb. Hydr. p. 45. t. 11. €. Sphaerococcus plicatus 24g. Syn. p. 42. — Spec. v. 1. p.515. Ahnfeltia plicata Fr. FI. Scan. p. 510. In scopulis ulnam l. orgyam sub aqua demersis, a Freto baltico per oram totam Scandinaviae occidentalem saltim usque ad Bergen (Roren) frequenter. Anno toto. Thallus longitudine 5—6-pollicaris, coloris nunc purpurei l. violacei, nune rosei l. fílavescentis, seta porcina duplo circiter crassior et omnium Sceandinaviae Floridearum faci- le rigidissimus; rami ramulique nune secunde subfasciculatim exeuntes, nunc.magis sparsi, vario modo implicati. Ne mini- mum in hac planta a me observatum est fructificationis | vesti- gium, nec, ut credo, ab alio quodam auctore. "Nemathecia elliptica, frondem amplectentia, tota e filis articulatis constitu- ta", commemorant quidem auctores; quae vero in speciminibus exolicis ita apellata examinavi, ea vix alia quam ramulorum primordia. XX. PHYLLOPHORA Gre. Thallus foliaceus, membranaceus, divisus, prolificans. Spo- rocarpia sessilia l. podicellata, Sporas minutas continentia. Ne- mathecia, i. e. verrucae e filis simplicibus cellularibus stipatis composita. 1. PnuvrLornona wEMBRANIFOLIA Good. et JF oodw. Thallo caulescente filiformi tereti ramoso sursum in laci- A49 — 304 — nias latas membranaceas truncatas lobatas l. dichotomas desi- nente, sporocarpiis subellipticis inferne ad ramos teretes po- dicellatis. Fucus membranifolius Good. et J/oodw. in Linn. Trans. v. 5. p. 120. t. 16. f. 1. Sphaerococcus membranifolius 4g. Syn. p. 26. — Lyngb. Ilydr. p. 106. i. 5. Chondrus membranifolius Grev. 4g. Brit. Phyllophora membranifolia J. 4g. 4g. med, et adr. p. 95. stipite simpliciusculo in laminam cuneiformem palmatam desinente. Sphaerococcus membranifolius ;. latifolius 249g. Spec. v. 1. p. 949. 8. thallo caulescente ramosissimo sursum in lacinias elonga- las angustissimas numerosissimas repetite diviso. Fucus membranifolius ». angustissimus Turn. Hist. n. 74. Sphaerococcus membranifolius var. angustissimus dq. Syn. pd. Sphaerococcus Brodiaei angustissimus 4g. Sp. v. 1. p. 240. thallo toto filiforini vage ramoso. Sphaerococeus membranifolius 3. fibrillosus 44g. Syn. p. 27. Spec. v. 1. p. 949. In fundo cum extra- tum intrataeniensi petroso l. lapidoso 1—10-orgyali; forma « a Freto baltico per totam Sveciae Norvegiaeque oram occidentalem saltim usque ad Bergen (Ro- ren); «' in stipite Laminariae digitatae passim; 2. in mari bal- tico ad oras Dlekingiae v. c. prope Trollholmen extra Carls- hrona (Aspegren) et 6 prope Torrums udde. Anno toto, hyeme fructificans? — 305 — In forma « thallus 4—6-pollicaris, sursum plus minusve dichotomus l. multifidus, laciniis semiunciam usque latis coloris- que laete purpurei. Sporocarpia in speciminibus anglicis, a Honoratissima Griffiths mihi communicatis, a me solum visa, infra lacinias thallo filiformi caulescenti inserta, ovata breviter- que podicellata. —Nemathecia in laciniis sparsa. — Var. j. val- de singularis: Callus radicalis magnus, thallus &4— .26-pollicaris, lacinüis semilineam vix latis. — Multae hujus speciei formae vix nisi difficile a sequentis dignoscuntur. 9. Pnuvrroenona nnonrarr Turn. Thallo inferne caulescente filiformi l. plano simplici l. ra- moso superne in lacinias simplices l. divisas membranaceas apiceque prolificantes ibidemque sporocarpia gerentes desinente. Fucus Brodiaei Turn. Hist. Fuc. t. 79. Sphaerococcus Brodiaei 44g. Syn. p. 27. — Lyngb. Hydr.. p. 11. t. 5. D. Chondrus Brodiaei Grev. 4lg. Brit. Phyllophora Brodiaei J. 443. 41g. med. et adr. p. 95. 8- concatenata: thallo inferne caulescente elongato rà!nosissi- mo, laciniis lanceolatis l. cuneatis subintegerrimis 1. bifur- cis e margine laciniis usque subsetaceis elongatis obses- sis. ab. Ill. A. Sphaerococcus Brodiaei ?. concatenatus Lyngb. Hydr. p. 11. -— Aq. Sp. v. 4. p. 259. In fundo cum extra- tum intrataeniensi petroso l. lapidoso, a mari baltico per totam oram Sveciae atque Norvegiae occi- dentalem saltim usque ad Bergen (Roren); 6 in fundo conchi- fero. "Toto anno; autumno fructificans, Callus radicalis plerumque magnus multicaulis. — Thallus usque 4-pollicaris, ima saltim basi teres, dein planus, semili- — 806 — neam et ultra latus, nunc e apice tantum, nunc e marginibus unicam ]. plures lacimias cuneatas apice emarginatas l. plus mi- nus fissas emittens, Sporocarpia subsphaerica, inter prolifica- tiones oblongas in laciniarum l. earum partitionum | apicibus plus minus podicellata. — Var. ?. singularis: laciniae oblongae, utrinque acutae l. bifurcae, l. e apice l. e utraque furca emit- tunt. "caulem" planum semilineam vix latum pollicemque lon- gum, qui apice lacinia iterum coronatur, quae ]l. (si utrinque acuta est) denuo caulem Ll, si bifurca est, duos emittit cau- les, qui denique novis laciniis apice coronantur, et sic in ceteris, 9. PnuvrLopmonA nUnENS Zinn. Thallo vix caulescente mox lineari costato simplici l. di- chotomo e margine prolifero, prolificationibus cuneato-ellipticis apice bifurcis l. integris, sporocarpiis sparsis, excipulo rugoso. Fucus rubens Linn. Sp. ed. 4. v. 2. p. 1650. Sphaerococcus rubens 44g. Syn. p. 22. Chondrus rubens Lynqgb. Hydr. p. 18. Phyllophora rubens Grev. 4lg. Brit. p. 455. t. XF. * angustissima, thallo vix semilineam lato. In fundo cum extra- tum intrataeniensi. petroso l. conchi- fero, a Freto baltico per totam oram Scandinaviae occidenta- lem saltim usque ad Bergen Norvegiae (Roren) Anno toto. Ab ceteris differt facile, fructum ut omittam, thallo co- loris subrosei substantiaeque. magis membranaceae, prolificando quasi concatenato, lineari, 2 lineas plerumque lato etc. Sporo- carpia in speciminibus Scandinavicis vidi nunquam, neque quae ila nominantur, an vera sint, dicere possum. Fam. V. CnyerocanPEAE. Char. ess. Sporocarpia, glo- merulo Sporarum, intra excipulum spurium cellulis am- — 807 — bientibus thalli formatum , recepto constituta, intra stra- tum corticale interna. Thallus nunc strato medullari, cellulis elongatis formato, filisque cellularibus illi verticaliter impositis inter se plus minus liberis stratumque corticale constituentibus constructus , nunc tri- bus stratis corticali, intermedio atque centrali conflatus, filiformis, compressus l. foliaceus. Glomeruli sporarum in iis, quorum strati corticalis fila inter se sunt minus compacta, omni excipulo spurio carentes; in aliis contra, quarum strati corticalis fila inter se dense sunt compacta atque concreta, cellulae, quae. glomerulum am- biunt, in excipulum spurium, cum excipulo Ceramiorum vix confundendum, circa illum confluunt. — Tetragonidia intra stra- tum corticale. Ut optime exposuit J. Agardh (Alg. med. et adr.) Hel- minthora sime omni dubitatione affinis est Ceramieis; immo Crouania a Rützng cum Callithamnio conjungitur. Inter Hel- minthoram, Dudresnajam et cetera a me huc relata genera, v. c. Nemostoma, mihi saltim impossibile est tam firmos trahere limites, ut illa genera ad aliam quam hoc referre potuerim familiam; major minorve firmitas, qua inter se compacta sunt fila strati corticalis, parum ad familias condendas mihi suffice- re videtur. XXI CHONDRUS amour. Thallus superne planus dichotomus, strato interiori atque cortical! compacto constructus. Sporocarpia: glomeruli Spora- rum in strato interiori nidulantes, in apicibus thalli extus protu- berantes. Tetragonidia ignota. — 308 — 1. Cnuowpnnus cnmisPus Linn. Fucus crispus. Linn. Mant. p. 454. — PVFahlenb. Fl. Lapp. p. 497. Chondrus polymorphus Lamour. Sphaerococcus crispus 449. Syn. p. 94. Chondrus crispus. Lyngb. Hydr. p. 45. t, D. A. ct. D. — Rütz. Phe. gen. p. 998. t. 75. HI. Ad scopulos unam l. alteram sub aquae superficie ulnam demersos, cum exteriores tum interiores, l. in fundo petroso pluriorgyali, a Freto baltico per totam oram Scandinaviae occidentalem usque in fines Finmarhiae. Toto anno; Aug. — Sept. fructificans. Color praesertimque forma valde variabilis, ut sit sane planta polymorpha potius quam crispa. llle mox purpureus 1l. ruber, mox violaceus et iridescens, immo viridis. Thallus ple- rumque 5—6-pollicaris, laciniis nunc dilatatis (tamen formae illae maxime dilatatae Galliae atque. Angliae minime in Bahusia et vix in Norvegia adsunt), nune, quod in Bahusia saepissime, 1—2 lineas latis regulariter dichotomis apiceque obtusis, nunc angustissimis acuminatis, immo nonnunquam totus thallus om- nino fere filiformis, quae tamen forma apud nos rara. XXIL. POLYIDES 4f. Thallus filiformis, farctus, dichotomus, strato medullari, intermedio atque corticali compacto constructus. — Sporocarpia: glomeruli Sporarum e sporophoro radiantium excipulo spurio recepti, in verrucis spongiosis purpureis ad ramos superiores adnexis nidulantes. "'etragonidia ignota. A Ut jam in Linnaea 1845 a me observatum et deinde fi- guris eximiis Phyc. gen. hütz. contestatum est, hoc genus quoad structuram speciminum saltim sterilium, cum sequenti omnino congruit. "Verrucae illae spongiosae, quamquam valde singulares videantur, sunt tantum strati corticalis excrescentiae, ut glomeruli- vere intra stratum corticale, ut fert character familiae, nidulentur. 1. Porxmis noruxpus Gmel. Fueus rotundus Gmel. Hist, Fuc. p. 110. t. 6. f. 5. Chordaria rotunda 2f. Syn. p. 12. Furcellaria rotunda Lyngb. Hydr. p. 49. Polyides lumbricalis 449g. Syst. p. 192. In fundo 4—8S-orgyali cum extra- tum intrataeniensi petro- so per totam oram Bahusiae, at non copiose. E Norvegia non vidi. Anno toto; Aug. — Sept. fructificans. Callus radicalis discoideus, vix fibrosus. Thallus usque S-pollicaris, coloris translucide purpurascentis, crassitie Furcella- riae, a qua sterilis vix nisi colore calloque dignoscitur. Fru- cüificationem bis modo legi prope Wargó extra Gothoburgum, tempore supra allato. XXIII. FURCELLARIA Zamowur. Thallus filiformis, farctus, dichotomus, strato medullari, intermedio atque corticali constructus. Sporocarpia: glomeruli Sporarum excipulo spurio recepti, in apicibus intumescentibus thalli intra. stratum corticale in circuitu nidulantes. —Peritetra- gonidia oblongo-elliptica, in intumescentibus apicibus intra stra- tum corticale in circuitu horizontalia, tetragonidiis zonatim se- cedentibus. — 93910 — In Linnaea 1845 Furcellariam a Polyide generice non esse diversam perperam putavi, quam, fructu melius cognito, nune revoco sententiam. — Utrumque vere distinctum esse. ge- nus e characteribus datis unicuique, ut credo, facile patebit. 14. FunckErranrA rasriGrATA AZuds. Fucus fastigiatus ZZuds. Fl. Angl. p. 588. (49.) Furcellaria lumbricalis Lam. ess. — Ag. Syn. p. 10. — Lynqb. Hgdr. p. AS. t. Á. f. 4. f. 1A—4. Furcellaria fastigiata Lam. ess. — 44g. Sp. p. 405. — lg. Sc. ex. n. 914. In fundo petroso cum extra- tum intrataeniensi. 1— 15- orgyali; in mari orientali ad littora Gottlandiae, Blekingiae Scaniaeque; perque oram totam Scandinaviae occidentalem sal- üm usque ad Bergen (Roren) Anno toto; autumno tetragoni- dia proferens. Callus radicalis fibrosus, repens. Thallus rufo-fuscescens, palmaris et ultra, pennam columbinam crassus, dichotomus, fastigiatus; apices ab auctoribus receptacula vulgo dicti, lineares, acuminati, triplici modo intumescunt, nempe: 4:mo quod cellulae elongatae atque seriatae strati intermedii in formam sphaericam intumescunt et inter se liberae evadunt, magnitudinis denique longe majoris; hae sunt, quas Agardh Sp. v. 4. p. 102 capsulas sphaericas nominavit; 2:do quod in his cellulis strati intermedii. elongatis tetragonidia formantur (apices tetragonidiferi); 5:tio quod inter easdem cellulas spo- rarum glomeruli existunt (apices fructiferi). ^ Aestate tota, ut equidem observavi, in his apicibus intumescentibus saltim apud nos inveniuntur tantum cellulae illae sphaericae, quae an goni- diorum sint naturae haud scio. Mense Octobris atque Novem- bris tetragonidia in iisdem explicantur; quibus explicatis, api- ces intumescentes dissolvuntur omnino, quo ejiciantur tetra- sonidia. — Sporocarpia in speciminibus anglicis solum vidi. — 311 — XXIV. IRIDAEA. Thallus foliaceus in stipitem brevem attenuatus, strato medullari atque corticali compacto constructus. — Sporocarpia: glomeruli Sporarum excipulo spurio recepti, intra stratum cor- ticale in thallo sparsi. Peritetragonidia intra stratum corticale, tetragonidiis zonatim secedentibus. 1. ImpaEA EDULIS Stackh. Thallo subplano basi subcuneato superne rotundato inte- gerrimo l. in lacinias irregulariter fisso. Fucus edulis Stackh. JVer. Brit. t. 12. (:49.) Ulva edulis Dec. Fl. Fr. — Lyngb. Hydr. p. 26. Iridaea edulis Bory Dict. Class. — rev. Alg. Brit. p. 158. £ 1. a. thallo subcuneiformi apice rotundato. b. thallo majori maxime dilatato apice lobato l. usque in basin in lacinias plus minus cuneatas scisso. In scopulis 5—12 orgyas demersis extrataeniensibus, a Rullaberg Scaniae per totam oram Scandinaviae occidentalem saltim usque ad Bergen (Roren), fere ubique. Anno toto. Thallus coloris sangvineo-purpurei, usque 2 pedes longus unumque l. plus latus. Specimina vero integra, seu forma a., pedem rarius aequant; majora aut animalculis laesa, aut vi quasi externa scissa. [nter utramque ne minima quidem cete- rum differentia, Forma b. quoad structuram atque formam externam, cum Sarcophylli lobata Rütz. Phyc. gen., cum de- scriptionem atque figuram conferimus, tam bene convenit, ut quin eadem sit planta vix dubitem; hocque eo magis, quod 50 — 312 — specimina similia ex Anglia ipse accepi. Tam levis differen- tia anatomica, ac inter genus Sarcophyllin atque Iridaeam. apud hützing, in eodem saepe individuo occurrit. Conferas structu- ram thalli inferioris atque superioris, praesertim apicuüm intu- mescentium, Furcellariae! Paucis: Sarcophyllis lobata Rütz. est omnino Zridaea edulis, nam et formae a. vidi specimina ejus- dem omnino structurae ac in figura hützingiana. XXV. DUMONTIA ZLanour. Thallus filiformis, tubulosus, ramosus, strato medullari atque corticali compacto constructus. —Sporocarpia: glomeruli Sporarum excipulo spurio recepti, ad parietem tubulositatis adnati. Peritetragonidia in pariete tubulositatis verticalia, tetragonidiis cruciatim secedentibus. 4. DuwmowrrA rinrronMs Huds. Thallo subpinnatim ramoso, ramis distantibus basi atte- nuatis elongatis simplicibus. a. thallo fusco-rubro l. violaceo usque pedali, ramis cras- sioribus. Ulva filiformis Huds. Fl. 4ngl. p. 570. — JFahlenb. Ft. Lapp. p. 506. Conferva filiformis FI. Dan. t. 4480. f. 2. 49.) Gastridium filiforme Lyngb. Hydr. p. 68. t. 17. A. Dumontia filiformis Grev, 4g. Brà. p. 165. t. 17. b. thallo dilute rubro 2—5-pollicari, ramis tenuioribus. v. thallo subroseo 2—3-pollicari, ramis valde elongatis. — 913 — Forma a. in inferiori limite aquae rupibus adnata, locis ab aperto mari magis seclusis l. in fundo petroso intrataeni- ensi 1—9-orgyali, a Rullaberg Scaniae per totam oram Scan- dinaviae occidentalem usque in littora. Nordlandiae; in Bahusia initio Julii omnino evanescens; b. ad scopulos rupesque undis vehementioribus maris aperti expositos, per totam oram DBahu- siensem frequens, usque ad initium Augusti persistens; c. in serobiculis aqua marina repletis, v. c. prope Roster Bahusiae, usque in finem Augusti persistens. Forma a. et b. eisdem locis, nisi memoria fallit, nunquam mihi obvia; attamen formae intermediae non rarae. llla latitu- dine duas lineas saepe aequans, ramorum apicibus nunc disso- lutione quasi truncatis l. obtusis, nunc integris tuncque atte- nuatis; b. vix unquam A-pollicaris, lubricior, non raro flave- scenti-purpurascens , ramis plerumque magis, quam in a., approxi- matis, nunc apice attenuatis, nunc dissolutione obtusis. Sporo- carpia in speciminibus Scandinavicis a me nunquam visa, — Tetragonidia, praesertim in forma b., non rara, apicibus ramo- rum dissolutis, per tubulositatem eorum ejici videntur. Ulvam | filiformem Wahlenb. Fl. Lapp. ad Dumontiam fili- formem et praecipue ad formam a. pertinere, omni dubitatione vacare crederem. — Ulva purpurascens Engl. Bot., Ag. Sp. v. 4. p. 220, a Greville ad D. filiformem relata, cum nostra forma b., quae et saepissime tetragonidifera est, propter colorem ejus apud 4 gardh memoratum nec non "semina sparsa", optime con- venire mihi videtur. Jam itaque Smith in hac planta observa- vit tetragonidia. 9. DuwowriA nAMRNTACEA Linn, Thallo ramis undique egredientibus confertis simplicibus l. ramulosis obsesso. Fucus ramentaceus Linn. Syst. JVat. ed. 12. v. 2. p. 748. — JFahlenb. Fl. Lapp. p. 90A. — 93944 — Scytosiphon ramentaceus Lyngb. Hydr. p. 61. Dumontia? ramentacea Grev. 4lg. Brit. p. LXII. a. thallo ramis elongatis 2—95-pollicaribus ramulis simplici- bus obsessis ornato. b. filis e callo radicali pluribus apicem versus ramis brevis- simis simplicibus obsessis. Paululum supra infimum refluxus limitem (?) ad rupes se- cus oram Finmarliae, ut videtur, minime rara, v. c. ad Alten- fjord (Wahlenberg), Renoe (Blytt), Wadsó atque Wardó (Gunnerus). Thallus ruber l1. subviolaceus, usque palmaris et forsan ul- tra, Fila ex eodem callo radicali plerumque plura, basi atte- nuata, nunc simplicia omnino l. apice ramis brevissimis sim- plicibus obsessa; nunc in medio ramis utrinque attenuatis, crassioribus l. tenuioribus, usque 2-pollicaribus vestita; hi ra- mi l. simplices, l. ramulis brevioribus, vix plus quam 2 lineas longis, praecipue versus apicem confertioribus, ornati, Fru- ctus atque tetragonidia hujus plantae plane mihi latent, ramulo- rumque natura dubia videtur. XXVI. GLOIOSIPHONIA Carm. Thallus filiformis, tubulosus, ramosus, strato interiori fi- bris celiularibus longitudinalibus tenuissimis, et corticali filis illi verticaliter impositis cellularibus inferne densissime conglu- linatis. superne (in apicibus thalli) in verticillos subdistantes col- lectis liberis dichotomis formato constructus. Sporocarpia: glo- meruli Sporarum subglobosi, inter fila strati corticalis sparsa. Tetragonidia ignota. — 315 — An genus a sequente vere sit distinguendum, nondum mihi clarum; immo Dudresnaja, Gloiosiphonia, Helminthora etc. videntur mihi genera nimis affini. — Gloiosiphoni« a sequente minus tubulositate thalli, quam in inferiori thalli parte filorum, quae stratum corticale formant, arcta conglutinatione, ita ut hic, et maxima saepe vi adhibita, inter se vix secedant. In hujus atque sequentis generis vicinia suum locum, si quid vi- deo, habere Batrachospermum oportet; suadet color, structura, atque fructificatio, quae plane eadem, 4. GrorosreHONIA cCaAPILLAmiS uds. Tab; IV Fucus capillaris Huds. Fl. 4ngl. p. 591. (Turn.) Turn. Hist. t. 51. et 51.* Gigartina lubrica Lyugb. Hydr. p. 45. t. 12. 4. Mesogloia capillaris 44g. Syst. p. 51. Gloiosiphonia capillaris. Carm. — Berkel. Glean, of British. Algae t. A7. f. 9. — lg. Scand. exs. n. 65. In scrobiculis rupium undis aperti maris superfusis paulu- lumque sub inferiori aquae limite demersis, a Horsholmarna Hallandiae septentrionalis extra Sáró, per totam Bahusiae oram, v. €. ad Ráürringón, Làngó extra Christineberg, Brannshàren etc.; in mari. Norvegico ad Oxefjord legit Lyngbyc et prope Bergen Dr. Aoren. Jul. — Aug. Thallus plus minus dilute ruber l. roseus, usque 95-polii- caris, primarius lineam. vix unquam crassus, subinfiato-tabulo- sus, a basi fere ramosus; rami nunc sparsi nunc oppositi, li- neam unam alteramve distantes, basi attenuati, ramulis plus minus crebris iterumque. dichotomo-ramellosis; ramelli/ utrin- que attenuati, — Planta Sceandinavica cum anglica atque gaí- lica, secundum ea, quae vidi specimina, plane congruit. — 2316 — XXVI. HELMINTHORA Fx. Thallus filiformis, solidus, dichotomus, strato interiori fi-- bris cellularibus longitudinalibus tenuissimis, et corticali filis illi verticaliter impositis cellularibus densis liberis ramosis for- mato constructus. — Sporocarpia: glomeruli Sporarum globosi, inter fila strati corticalis sparsa. Tetragonidia ignota. Genus primum, typo Mesogloiae multifidae Ag., a Cel. Fries in Syst. Orb. Veg. a Mesogloia bene separatum, dein, nomine illo neglecto, ab alis sub /Vemalionis genere distinctum. Hinc nomen prius datum reservare non dubito. !n omnibus generi- bus affinibus, v. c. Dudresnaja , Gloiosiphonia etc., tum in hoc glomeruli sporarum nullo omnino excipulo unicellulari, ut in Callithamnio, inclusus, quod in Dudresnaja perperam delineavit Cel. Decaisne. (Annal. d. Sc. nat. 1842. Dot. vol. 16. t. 16. f. 8. a.) 1. HrwmiwNTHOnA MurTizFIDA J7J^eb. et Mohr. Tab. IV. B. Rivularia. multifida JJeb. et Mohr. Reise t. 5. f. a. b. c. Chaetophora rubra 44g. Syn. p. 1297. Chordaria multifida Lyngb. Hydr. p. 51. Mesogloia rubra 249. Syst. p. 50. — .4lg. Scand. exs. n. 94. Helminthora multifida Fr. Syst. Orb. Feg. p. 541. — FI. Scan. p. 511. Ad scopulos lapidesque undis maris fere aperti expositos, in superiori aquae limite, a Freto baltico per totam oram Hallandiae Bahusiaeque nec non Norvegiae saltim usque ad Molde. Jul — Sept. — 317 — Thallus ruber, usque pedalis et ultra, 1— 2 lineas cras- sus, valde lubricus, plerumque in plures dichotomias divisus; interdum tenuior, parce dichotomus, apicibus forcipatis. Inter hane speciem atque Aelminthoram lubricam scu. | Vemalion. lu- bricum Auctor. nullam plane invenio differentiam specificam. XXVIII. HILDEBRANDTIA .Vardo, Thallus crustaceus, arctissime adnatus, cellulis isomorphis rotundatis arcte conglutinatis constructus. Sporocarpia: excipu- lum cellulis ambientibus thalli formatum poroque pertusum, ascos inter fila paraphysoidea sporis quattuor inaequalibus far- ctos excipiens. Genus, dubiae affinitatis, hic melius forsan collocandum , Cruoriae atque Melobesiae sine dubitatione analogum. — Spo- rae, quas tetragonidia, quoniam in excipulo adsunt, nominare nequeo, neque cruciatim neque triangule, sed valde irregulariter, secedentes. 41. HiurpennaANDTIA nmoOSsEA Az. Thallo coccineo-roseo arctissime adnato tenuissimo subor- biculari l. omnino forma indeterminato. Hildebrandtia rosea fütz. Phyc. gen. p. 984. Erythroclathrus pellitus Lieb, Froyers Tidskrift. 4859. (sec. specim. auctoris). Cruoria pellita Orsted de Reg. mar. p. 90. (sec. specim. auctoris). Hab. in rupibus lapidibusque littoris ab. undis suffusis, pau- lulum infra inferiorem aquae limitem, a Freto baltico per oram — 934148 — Scandinaviae usque ad Christiansund ubique frequentissime. Jul. — Sept. fructificans (?). Thallus ita arcte adnatus tamque tenuis, ut maculam ro- seam l. rubram in lapide tantum referat, nunc punctiformis nunc unciam et ultra diametro aequans, nunc indeterminatae omnino formae, per rupes lapidesque, veluti tincti essent, per longa spatia effusus; cellulae, quibus constructus est, arctissime in- ter se conglutinatae, neque in fila cellularia vi quadam segre- gantur unquam, ut in Cruoria pellita, quamobrem Chaetopho- ram pellitam, ut eandem descripsit atque depinxit Lyngbye, ad FHildebrandtiam: roseam. minime pertinere posse, luce clarius est. Fam. VL. CrnammAr. Char. ess. Sporocarpia, glomerulo Sporarum nudo l. intra excipulum unica cellula constru- clum recepto constituta, in thallo externa. Thallus nunc cellularum elongatarum serie solitaria con- structus, ecorticatus omnino l. cellulis minoribus corticatus, nunc parenchymaticus, filiformis l. compressus, ramosus, pinna- tus. Glomerulus sporarum in thallo externus, nunc. nudus om- nino, nunc excipulo unicellulari receptus. Peritetragonidia nune exsertfa, nunc strato corticali thalli immersa. XXIX. PTILOTA .. Thallus parenchymaticus, teres l. compressus, pectinato- pinnatus. Sporocarpia excipulo unicellulari, Sporas conglobatas foventia, pinnulis involucrata. Peritetragonidia in apicibus l, in marginibus pinnularum erumpentia. Auctoritate Amiciss. von Suhr (Flora 1856. 1:ter Band p. 29 et 50) genus Agardhianum in dua saltim genera dividendum — 319 — puto, quorum alterum, P. asplenioidem atque P. plumosam complectens, peritetragonidiis ad margines pinnularum l1. (ut in P. asplenioide) in axillis. earum erumpenlibus, alterum vero, P. flaceidam. | forsanque. P. densam. atque P. corymbiferam. in- cludens, peritetragonidiis in receptaculis elongatis in multas series coordinatis differre crediderim. 4. PruorA PrvwosA Linn. Thallo ramosissimo, ramis ramulisque duplicato-opposite- pinnatis. «. thallo primario compresso, pinnulis parenchymaticis. Fucus plumosus Linn. Mant. p. 454. — Gunn. Fl. Norv. y At p. 91. Turn, Hist. t. 60. fig. a — f. (optime). Ptilota plumosa 443. Syn. p. 59.— Lyngb. Hydr. p. 59.1.9. A. £- tenuissima: thallo primario subteriti, pinnulis confervoideis, cellulis diametrum longitudine aequantibus. Fucus ptilotus Gunn. Fl. Norv. 2. p. 155. t. 2. f. 15. Fucus pectinatus Gunn. l. c. p. 129. t. 2. f. 8. Fucus plumosus var. tenuior JJahlenb. Fl. Lapp. p. 501. Ptilota plumosa £. filiformis et ;. tenuissima £g. Sp. 2. p. 986. Pülota elegans Zütz. Phyc. gen. 578. Forma « in stipite Laminariae digitata^ |. m Phyceis te- nuioribus, a Freto baltico per totam oram Scandinaviae occi- dentalem usque in fines Finmarhiae; $. |] ut v». Phyceis te- nuioribus increscens in fundo 6—8 orgyali extrataeniensi, l. in inferiori aquae limite, rupibus adnata, v. c. ad Molde Norve- giae, a Dahusia usque in fines Finmarkhiae. Anno toto, aesta- te fructificans. Thallus utriusque formae 6— S pollicaris, in e. coloris plerumque laetioris, in &- vero obscurioris, plus minus ramosus; $21 — 330 — ramuli eleganter duplicato-opposite- pinnati, circumscriptione lanceolati l. subovati; $. differt tenuitate, pinnis saepe pinnu- lisque semper, ut v. c. in Callithamnio, unica cellularum serie constructis. Inter utramque me plane nullum vidisse transitum palam profiteor, ut distinctam facile haberem, nisi aliorum ab- staret observatio, v. c. verba Turneri l. c. "ne unus datur in lato Algarum catalogo Fucus, cujus diversae facies, a tenerri- ma et tenuissima ad latissimam maximeque cartilagineaim, gra- dationibus tam certis atque conspicuis inter se conjunguntur." XXX. CERAMIUM Roth. Thallus capillaris, filiformis, ramosus, unica cellularum majorum serie constructus, totus l; ad genicula tantum cortica- tus. Sporocarpia excipulo unicellulari, Sporas conglobatas fo- venia, ramulis involucrata. —Peritetragonidia ad genicula in strato corticali. a. Geniculis inermibus. 4. CenaAmiuM nunncox Ath. Thallo dichotomo-ramosissimo, cellulis corticatis l. in me- dio ecorticatis hyalinis mediis diametro 2—Aplo longioribus superioribus brevioribus, peritetragonidiis immersis l. subpro- minentibus. &. saturatius ruber, thallo firmiori concolori, cellulis omni- bus corticatis brevioribus. Conferva rubra ZJuds. Fl. Angl. Ceramium rubrum fq. Syn. p. 60. — Sp. vol. 2. p. 447. — Lyngb. Hydr. p. 418. t. 62, B. 1. — Ag. Scand. exs. n. 55. ^ — 94 — f. dilute rubrum, thallo tenuiori, geniculis obscurius coloratis, cellulis ubique tenuius corticatis sublongioribus. * filis e callo radicali pluribus elongatis cum uno al- terove ramo ramulos penicilliformes gerentibus. y purpureo et hyalino variegatum, thallo tenuiori, geniculis corticatis zonato, cellulis in medio ecorticatis hyalinis longioribus. Conferva diaphana Lighif. Fl. Scot. (44 g.J. Ceramium diaphanum Ztoth. Cat. 1HT. p. 154. — Lyngb. Hydr. p. 149. 1. 57. B.-49. Sp. v. 2. p. 150. * filis e callo radicali pluribus elongatis cum ramo uno alterove ramulos penicilliformes gerentibus. Forma «. praesertim in fundo petroso plurium orgyarum cum intra- tum extrataeniensi, l. etiam in rupibus Phyceisque paululum infra limitem aquae; &. cum in societate formae .,. in fundo extrataeniensi, tum cum ;. in fundo intrataeniensi ubi- que vulgaris; &* et ;' in rupibus aestui maris maxime exposi- tis in limite aquae, l. in scrobiculis undas maris excipientibus. — Tota aestate fructificans. Nulla plane alia nota, quam peritetragonidiis strato geni- culorum corticali immersis, |. parum prominentibus, neque ma- jori minorive corticatione thalli, haec atque sequens species inter se differunt. — Forma c. saepe pedalis, optime explica- ta undique ita corticata, ut concolor sit omnino; cellulae bre- viores et in latitudinem potius, nam saepe ellipticae sunt, quam in longitudinem explicatae; in 5$. vero cellulae in longitudinem magis explicantur, quare et in earum medio stratum corticale extenuatur, quo discolor fit thallus, geniculis scilicet obscurio- ribus cellulisque in medio dilutioribus; in ;. denique, ubi cel- lulae adhue magis in longitudinem excrescunt, stratum corticale in earum medio abrumpitur, ubi hanc propter causam hyalinae fiunt. Ceterum observare decet, varia formae ;. specimina ad sequentem thallo se appropinquare, tetragonidiorum natura sem- per diversa, varietatesque «c. j. y. formis intermediis in natura ita confluere, ut. limites trahere velle omnino sit irritus labor. 9. (rnawurus TrwNUIssIMUM ZÉresch, Thallo tenuissimo capillari dichotomo apicibus forcipatis, cellulis ecorticatis vitreo-hyalinis mediis usque Splo superioribus 2plo diametro longioribus, geniculis purpureo-corticatis tenuiter zonalo, peritetragonidiis subsphaericis exsertis secundis.— Tab. IV. D. Ceramium diaphanum .4uctor, pro parte. Ceramium diaphanum tenuissimum Lyngb. Hydr. p. 120. t. 91. D. f. A. (mala) Ceramium diaphanum arachnoideum 44g. Sp. 2. p. 152? Gongroceras tenuissimum Jütz, Linnaea vol. AA. p. 750. (tetragonidiis ignotis)? In fundo cum intra- tum extrataeniensi, praesertim con- chifero, 5-8-orgyali maris Dahusiennis, ex. gr. ad Grundsund, Grafvarna etc. Jun. — Jul. a me lectum. Thallus 1—5-pollicaris, capillari-arachnoideus , dichotomus, apicibus forcipatis. Cellulae vitreo-hyalinae , mediae usque Splo, superiores subZplo diametro longiores; genicula tenuiter cor- ticata, ut latitudo zonae longitudinem ejusdem nunc aequet, nunc duplo sit major. Peritetragonidia ad genicula, omnino exsería; eorum atquc tetragonidiorum formatio hoc fil modo: in geniculo explicatur cellula (f. 4. a.), materiem gonimicam in globulum collapsam continens; hic globulus in duos disparti- tur, quorum uterque nova cellula cireumdatur (f. 2. a. a.); deni- que hi globuli in tetragonidia, triangulatim demum seceden- tia, dilabuntur (f. 5. a.) b. Geniculis spinulosis. 9. Crnamiux ciziarUM. Ell. Thallo tenuiori capillari dichotomo apicibus forcipatis, cellulis hyalinis mediis 2—5plo diametro longioribus superioribus — 3233 — idem subaequantibus, geniculis purpureo-corticatis, — spinulis hyalino-articulatis verticillatis, peritetragonidiis sphaericis im- mersis verticillatis. Conferva ciliata Ellis Phil. Trans. (4g.) Ceramium ciliatum 4g. Sp. v. 2. p. 155. (pro parte) — Lyngb. Hydr. p. 124. t. 57. In rupibus undis maris vehementioribus expositis, prope Stavanger Norvegiae, ubi legit DBíytt, qui specimen. commu- nicavit. A sequente specie abunde differt spinulis, saltim ad geni- cula superiora, pluribus verticillatis subuliformibus hyalino- articulatis (nullis cellulis seu granulis coloratis basi repletis) et peritetragonidiis strato corticali geniculorum omnino immersis, l. parum prominentibus. A. CrEnammM ACANTHONOTUM (arm. Thallo tenuissimo capillari dichotomo apicibus forcipatis, cellulis hyalinis mediis 2—5plo diametro longioribus supe- rioribus idem aequantibus, geniculis purpurco-corticatis ad ex- terius furcarum latus spinula singula colorato-cellulosa instru- ctis, peritetragonidiis subobovatis exsertis verticillatis. Ceramium Acanthonotum Carm. mscr. — J. Aq. ad dvers. p. 26. Ceramium ciliatum f£. acanthonatum ZJook. Erit. — Harv. Man. p. 100. Acanthoceras Schuttleworthianum tz. Linnaea vol. 15. p. 759. — Phyc. gen. p. 581. t. A6. IF. Supra inferiorem aquae limitem ad scopulos abruptos, lo- cis absconditis, in Sinu Moldensi solummodo mihi obvium. Jul. —— Aug. lectum. Thallus usque 2-pollicaris, ruber, nudo oculo e sericeo nitens, valde caespitosus densusque. Cellulae mediae diametro — 324 — rarius plus quam Splo longiores, superiores idem subaequan- tes; genicula tenuiter corticata. ^ Spinulae e basi lata, intus cellulis purpureis repletae, acuminatae, i. e. subtriangulares, ad exterius tantum forciparum latus obvia, ad genicula solita- ria. Peritetragonidia prominenti-exserta, verticillata, obovata. XXXI. GRIFFITHSIA. Thallus capillaris l. filiformis, unica cellularum serie con- structus, ecorticatus. Sporocarpia excipulo unicellulari, Sporas conglobatas foventia, ramulis involucrata. Peritetragonidia in- tra involucrum ramulis verticillatis formatum recepta. 4. GrrrrrrusrA CORALLINA Ann. Thallo irregulariter dichotomo, cellulis diametro 2—Aplo longioribus superne incrassatis, eeniculis contractis, involucro 8 . I . » $5 . 2 peritetragonidiorum ex apice cellularum egrediente. Conferva corallinoides Linn. Sp. PI. ed. 2. v. 2. p. 1655. —-——— corallina Lighif. Fl. Scot. p. 82. (.44.) Griffithsia. corallina. 443. Sp. v. 2. p. 127. In fundo extrataeniensi. limoso conchifero ]. petroso ostreifero, a DBahusia infima, v. c. ad Hladesholmen, usque in Roster, ubi in fundo Segesáta optima; in mari Norvegico pro- pe Christiansund mihi obvia. Jun. — Aug. | Planta elegantissima, coloris metallico-nitentis, aureo-rubri, usque 6-pollicaris. Et Sporocarpia et tetragonidia in planta Bahusiensi optime adsunt. — 329 — XXXI. CALLITHAMNION Zynqb. Thallus capillaris l. filiformis, unica cellularum | majorum serie constructus, inferne nunc ecorticatus nunc corticatus. Sporocarpia excipulo unicellulari, Sporas conglobatas foventia. Peritetragonidia exserta, sparsa. Genus, quale hic est limitatum, a sequentibus sporis in- tra excipulum unicellulare conglobatis diversum, in plura ge- nera secundum thallum nunc corticatum, nunc ecorticatum , quod in eadem variat specie, ut fecit Aützing, dividi non potest. Eodem modo, nisi omnis consequentiae vinculis se liberasset vir ille celeberrimus, Polysiphoniam in duo genera, alterum scilicet thallo corticato, alterum thallo ecorticato dividere de- buisset. — An denique fructificatio Callith. seirospermi sit vere normalis, an quaedam anamorphosis ejusdem, dicere non pos- sum; hanc nondum intellectam in charactere dato respicere nolui, neque propter eandem, hic datam generum ZTrente- pohliae , Spermothamnii atque — Callithamnii circumscriptionem falsam judicare possum. a. Pinuis pinnulisque alternis. 4. CarLnirnamwioN uookEnr Zlw. Thallo inferne filiformi longissime corticato ramosissimo, ramis pinnatis, pinnis plus minus regulariter pinnulatis, cellu- lis diametro 2—4plo longioribus, sporocarpiis ad basin l. se- cus latus superius pinnularum subsolitariis sphaericis, tetrago- nidiis triangulatim secedentibus. Tab. IV. F. a. thallo subminori magis dense atque regulariter decompo- sito pinnato, pinnulis patentioribus. — 326 — Conferva Hooker. Dillw. t. 106. Callithamnion Hookeri 449g. Spec. v. 2. p. 478. Callithamnion pyramidatum — Liebm. | in Rroyers. Tidskvift Band. 1H. V. Háft. p. A79. t. 6. fods b. thallo majori robustiori laxe et irregulariter decomposito- . Jt . . . . 5 p pinnato, pinnulis subulatis divaricatis. Callithamnion fruticulosum J. 43. Linnaea 1841. p. 46. In Furcellaria | lumbricali parasiticum, in fundo 6—9-or- gyali extrataeniensi petroso, a Bahusia infima, v. c. extra Torn- bjórnshür prope Hálsó, extra Christineberg, Rungshamn etce., usque in hoster. Utraque forma promiscue, at «. longe rarior. Jun. — Aug. lectum. Inter omnes nostras hujus generis species haec maxime insignis thallo inferne, quam in ceteris, multo validiori et lon- ge supra medium corlicato; immo specimina paucas lineas lon- ga, jam basi insigniter sunt corticata, ut hae nota facile agno- sci debeant. — Sporocarpia, quantum equidem in nostra plan- ta observavi, semper solitaria et versus basin pinnularum, ]. secus earum marginem superiorem, inserta, plus minus sphae- rica, saepe diversae magnitudinis, ut minime pro peritetrago- nidüs ab incauto facile haberi possint. Tetragonidia rarius explicantur. Forma «. circiter pollicaris, at b. usque 5-pollica- ris et quoad omnes partes ea robustior; inter utramque tamen nullam plane inveni limitem. — Descriptionem | Callithamnüi fru- ticulosi, ab gardh l1 c. datam, hic afferre utile duxi: "Callithamnion | fruticulosum nov. sp. caule subcontinuo, ramis undique alterne egredientibus pinnatis, pinnis decompo- siis, ultimis abbreviatis divaricato-pinnellatis; pinnellis subula- üis recurvato-patentibus, articulis cylindraceis, ramorum | duplo pinnellarum. subquadruplo diametro longioribus, sphaerospermiis obovatis ad axillas pinnellarum superiorum sessilibus." ——— 2E" — "Hab. in sinu Codano, in Furcellaria parasiticum." "Caespes densus 2—5-pollicaris, caulibus pluribus e callo radicali egredientibus. Caules ultra setacei undique ramis py- ramidati, articulis difficillime distinguendis diametro duplo lon- gioribus constituti. Rami elongati decompositi, ultimi ramulis brevibus virgati. Pinellae in ramulis ad geniculum quodque divaricate exeuntes, inferiores recurvatae, superiores patentes, omnes subulatae, articulis diametro subquadruplo longioribus." "Ex descriptis omnibus nulli magis quam Conf, Hooleri Dillw. convenit; nec refragabor si huic identicum esse dies postera docebit. Ut vero hane delineavit Dillwyn, habitu, ar- ticulorum longitudine et ramis minus decompositis eam a no- stra distinguere voluerim. Call. Brodiaei Harv. quoad habitum nostram non male refert, at pinellis multo longioribus longius- que articulatis recurvalis acuminatisque diversum, | Ad C. gra- nulatum Harv. quoque accedit. Plantam itaque apud nos haud infrequentem lubentius novo nomine insignire, quam illam ubi- que claudicantem, dubie ad jam cognitas referre volui." J. 43. l. c. Legenti primum hanc plantam eadem et mihi visa est di- süncta. species; detecta forma «, postquam exemplaria veri Callith. Hookeri € Anglia accepissem, tam multas inveni for- mas intermedias, ut plane mihi sit persuasum utramque speci- fice non esse diversam. — Callith. pyramidatum Liebm. in omni- bus cum speciminibus tenuioribus Callith. Hookeri/ convenit, Fructificatio, quam memorat vir amicissimus, vix ita nominan- da est. 2. CarrLrrHAWNION POLYSPERMUM 4j. Thallo inferne setaceo brevissime corticato, ramis pinna- lis cireumscriptione subovatis, pinnis simplicibus l. pinnulatis 92 — 998 — pinnulisque patenti-horizontalibus, cellulis mediis A4—5plo et superioribus 2—5plo diametro longioribus, sporocarpiis binis subsphaericis, peritetragonidiis ad interius pinnarum pinnula- rumve latus sessilibus, tetragonidiis triangulatim secedentibus. Callithamnion polyspermum .43. Sp. v. 2. p. 169, — Harv. Man. p. 107. Callithamnion roseum Lyngb. Hydr. p. 127. t. 59. A.? f exel. 8.) b. ramis irregulariter pinnalis, pinnis valde elongatis diva- ricatis. Furcellarviae lhanbricali aliisque. insidens in. fundo 5—8S orgyarum plus minus extrataeniensi petroso, a EHallandia se- ptentrionali per oram DBahusiensem parcissime parumque evolu- tum, v. c. ad Sáró, Wargó etc.; in mari Norvegico in limite superiori aquae molibus ligneis adnatus, v. c. ad Molde (Ipse), l ad rupes ante ostium sinus Oxefjord Norvegiae meridio- nalis (Lyngbye); &. in aqua profundiori Phyceis adnatam prope Molde. Jun. — Aug. lectum. Forma «a: Thallus pollicaris. |. supra dense caespitosus, ruber, inferne (in nostris saltim. speciminibus) nunc subecorti- catus, nunc, licet quam in planta anglica brevius, corticatus, cellulis infimis diametro 2plo l. 5plo longioribus; rami cir- cumscriptione ovati l. oblongi, pinnis nunc simplicibus nunc in medio l. apicem versus pinnulatis. Sporocarpia in unico tan- ium specimine Scandinavico visa. — Specimina anglica Callith. polyspermi ab Honoratissima Griffiths mihi communicata, a no- stra planta nullis essentidibus differunt nisi, ut jum dixi, thallo longius corticato et fere robustiori. — Nostrae formae forsan proximae Calliüh. Grevillei Harv., quod formam levem C. polyspermi habet Honoratissima Griffiths; nulla tamen illius e Scolia vidi specimina. — Forma f. sterilis, 2—25-pollicaris, nolis tantum allatis ab «a. diversa, innumeris formis interme- — 3229 — diis in eandem abit; ceterum habitu speciminibus tetragonidii- feris Callith. byssoidis valde similis et ab. iisdem distinctu non semper facilis. O. CarurTHAMNION nYSSOIDES 4rnolt. Thallo inferne capillari brevissime corticato ramosissimo, ramis pinnatis, pinnis pinnulatis cum pinnulis patentibus, cel- lulis mediis 8plo superioribus &plo diametro longioribus, spo- rocarpis binis l. quaternis lobatis, tetragonidis triangulatim secedentibus, Tab. V. D. Callithamnion byssoides 4frnott msert.--— Harv. in Hook, Enq gl. FI. 2. p. 542. — Harv. Man. p. 107. Furcellariae lumbricali |. Gigartinae. purpurascenti. plerum- que insidens, in fundo petroso extrataeniensi. 6—9-orgyali, v. e, extra Wargó, Christineberg, Roster aliisque locis maris Bahusiensis, plerumque unacum Callithamnio corymboso, Jun. — Aug. lectum. Specimina Dahusiensia in omnibus, excepto thallo brevius corticato ejusdemque statura minori, cum speciminibus angli- cis, ab Honoratissima 6Griffhs mihi communicatis , tam bots conveniunt, ut, quin nostra species sit omnino anglica, ne mi- nima quidem sit dubitatio. Est haec species Callithamnio co- rymboso quidem affinis, at differt: 41:mo pinnulis ps pin- nulatis, vix unquam corymbosis; 2:do Sporocarpiis 2—^/inis e basi rotundata acute oblongis l. latissimis 2—5-lobatis, lobis acute oblongis, rarissime omnino solitariis. — Varia €. coi ym- bosi specimina huie quidem ramificatione appropinquant, at in- ter utriusque plantae diversam fructificationem nullas plane vidi formas intermedias. — Specimina, quae sporocarpia gerunt, tetragonidiiferis pro. more minora, ramis, ramulis, pinnis pin- nulisque minus elongatis, apud nos plerumque semiunciam, vix unquam unciam longa; tetragonidiifera contra plus quam polli- — 330 — caria. Eadem videtur hujus speciei in Auglia ratio, quae et in aliis — cfr. ex. gr. Callith. corymbosum — hujus generis speciebus observatur. ^4. CarurmauwioN conyusosuw Engl. Bot. Thallo inferne ultra setaceo breviter corticato ramosissi- mo, ramis pinnatis, pinnis multifide dichotomo-pinnulatis dense corymbosis, cellulis mediis usque 12plo superioribus 2— Aplo diametro longioribus, sporocarpiis binis l. quaternis subsphae- ricis, tetragonidiis triangulatim secedentibus. "Tab. V. A. Conferva corymbosa Engl. Bot. t. 9559. ( 44.) Ceramium corymbosum 4g. Syn. p. XXVII. Callithamnion corymbosum ALynaqb. Hydr. p. 125. t. 58. €. — 444. Sp. v. 2. p. 165. Phyceis varüs praecipue vero Furcellariae lumbricali inna- scens, in fundo uni- l, pluriorgyali cum extra- tum infrataeniensi petroso, a Freto baltico per totam oram Scandinaviae occi- dentalem saltim usque ad Molde atque Christiansund Norvegiae, Jun. — Oct. lectum. Thallus usque 5-pollicaris et ultra, inferne nunc corticatus (in speciminibus adultioribus) nunc omnino ecorticatus (in spe- ciminibus junioribus). Ramificatione a. €. byssoide vere diver- sum, quamquam nonnunquam utriusque adsint specimina steri- lia propter evolutionem minorem l. alias causas inter se pa- rum diversa, Sporocarpia rarissime solitaria, saepissime bina, saepe terna, immo quaterna, plus minus sphaerica, at nunquam, ut in. Callith. byssoide, a rotundata basi oblonga I. 2 —5-lobata. Peritetragonidia si respicis, inter utrumque nullam plane video differentiam, quam essentialem habeam. 9. CarnrrHAMNION sEIROsPERMUM (riff. Thallo inferne ultra setaceo longius corticato ramosissi- — 38934 — mo, ramulis pinnatis, pinnis multifide dichotomo-pinnulatis sub- corymbosis, cellulis mediis 8—12plo superioribus 5—35plo diametro longioribus, sporis in series in apice thalli fascicula- tim congestas concatenatis, tetragonidüs (cruciatim?) seceden- tibus. Tab. IV. G. Callithamnion seirospermum Griffiths in. JF yjatt, Zllg. Danm. n. 91.! — Harv. Man. p. 115.! Phyceis tenuioribus innascens, in fundo ostreifero Segc- sáta dicto prope Roster Bahusiae, nee non in fundo sublimoso conchifero portus prope Christiansund Norvegiae. Jun. — Aug. Thallus 5—6-pollicaris et forsan, saltim prope hoster, ubi specimina maxima integra e fundo extrahere mihi non li- cuit, major, ramis elongatis undique egredientibus obsessus. Quoad colorem atque habitum cum Callithamnio | corymboso facillime commutatur, quamquam si propius examinetur, differt ihallo longius corticato pinnulisque minus corymbosis. — Ánte omnia vero eminet singularis illa fructificatio, quae eo oritur modo, quod in apice thalli in unaquaque cellula formatur spo- ra, pluresque hoc modo formatae et denique sphaericae, cel- lulis maternis plus minus resorptis, in series simplices plerum- que, at nonnunquam ramosas moniliformiter cohaerent. lfane plantam formam, anamorphosi quadam fructificationis exortam, Callith, corymbosi diu habui, at detectis denique tetragonidiis eorumque singulari natura perspecta, eandem non possum non distinctam habere speciem. — Vidi nempe in peritetragonidiis materiem gonimicam in duas partes divisam, unamquamque partem membrana cellulari circumdatam (cfr. Tab. cit. f. 2—4); ex quibus sequi videtur, tetragonidia cruciatim secedere, qua nota haec species ab omnibus hic allatis affinibus optime dif- fert. Ceterum libenter confiteor, fructificationem hujus speciei diagnosi supra datae generis Callithamnii male respondere, at neque JTrentepohliae hanc speciem adscribere, neque ejusdem typo novum condere genus mihi concessum finxi — Quod s — 93932 — lamen esset licitum, genus novum, inter Trentepohliam. atque Callithamnion quasi medium, ab illa tetragonidiorum praesen- tia, ab hoc fructificatione diversum esset. Nonnullae ab auctoribus e maribus Seandinavicis allatae sunt Callithamnii species, quas, cum 1l. nunquam apud nos, me auctore, sint inventae l. omnino dubiae, hic affere abs re non inulile habeo. Callithamnion Thujoides Engl. Bot. secundum Ag. Sp. 2. p. 172. ad Rullaberg Scaniae lectum. | De hae specie retulit mihi Am. J. G. 4qardh, hunc locum casu. quodam in Spec. Zflgar. allatum fuisse, et hanc plantam loco illo, quantum sibi notum habuerit, nunquam fuisse lectam. Callithamnion telragonum With. — "In Sinu Codano ad litora Ba- husiensia legit primus Bruzelius" Ag. Sp. 2. p. 176. Specimina Bruzeliana mihi plane ignota, nee de iisdem audivi quidquam. Per decem annos in Babusiensi mari frustra quaesivi plantam, cui va- ria C. Hookeri specimina saepe non dissimilia. Callithamnion fruticulosum Lyngb. Hydr. p. 124. t. 58. B. propter "artieulos diametrum aequantes" mihi nimis videtur dubium. Ad quam speciem sit referendum, nescio. b. Pinnis pinnulisque opposilis. 6. CarrirmauwioN PLUMULA Ellis. 'Thallo ramosissimo distiche l. tetrastiche pinnato, pinnis recurvis, sursum pectinato-pinnulatis. Tab. IV. E. Conferva Plumula Ellis Phil. Trans. 57. t. AS. (.4q.) Callithamnion Plumula ZLyngb. Hiydr. p. 127.— 4g. Sp. v.2. p. 159. — 4g. Scand. exs. n. 29. Conferva floccosa FI. Dan. t. 828. f. 1. (Lyngb.) Callithamnion floccosum 24g. Sp. v. 2. p. 159. In fundo petroso 5—10-orgyali cum exítra- tum intratae- niensi, a Mallandia superiori per totam. oram Dahusiensem , v. c. — 339 — extra Winga, in Hallóberg extra Grafvarne, in fundo ostrei- fero Segesáta dicto prope Roster, nec non ad oram Norvegi- cam saltim usque ad Christiansund, minime infrequens. Jul. — Sept. fructificans. Thallus usque 4-pollicaris, amoene roseus, ramosissimus. Rami ramulique vagi pinnae saepe oppositi. Pinnae 7,l. /, in- fra cellularum apicem egredientes plantam habitu sublanoso in- duentes plerumque distiche l. rarius tetrastiche oppositae, nunc in apicibus speciminum juniorum subhorizontaliter incurvae, sursum peclinato-pinnulatae; pinnulae nunc simplices nunc ex- teriori latere pinella una alterave, quo illae saepe dichotomae videantur, obsessae, nunc regulariter pinnulatae. — Cellulae thalli omnes ecorticatae, infimae diametrum longitudine aequantes, superiores eodem S—-Aplo longiores, in medio saepe contra- etae. Sporocarpia plerumquae bina l. plura, rarius solitaria, globosa l subelliptica, ad ramulos sessilia. Peritetragonidia ovata, sessilia l. podicellata, ad latus superius pinnarum 1. ex- terius pinnularum fixa, i. e. locum pinnularum |l pinellarum occupantia, tetragonidiis cruciatim secedentibus. Specimina €. floccosi Ag. authentica quamquam non vide- rim, tamen, descriptione ductus, cum €. Plumula idem con- jungere non dubito; quae enim a Rev. viro C. floccoso tributae sunt notae, eae etiam in €. Plumula inveniuntur, 7. CarrITHAMNION CRUCIATUM 43. Thallo ramoso distiche l. tetrastiche pinnato, pinnis pa- tentibus utrinque pinnulatis. - 9 Callithamnion cruciatum 443. in Reg. Bot. Zeit. 4827. p. 655. ( 4g.) — Sp. v. 2. p. 461. — Harv. Man. p. A14. 6. radicans: thallo primario reptante, pinnulis secundis elon- gatis. — 394 — Callithamnion cruciatum $. radieans J. 449g. Linnaea 18441. p. A4. Forma «a. in Ostrea eduli, in fundo 5— 6-orgyali intratae- niensi Segesáta dicto prope Roster; /. in Corallina officinali ad hárringón Bahusiae in fundo extrataeniensi pluriorgyali. Jul. — Aug. Formae «a. specimina. Bahusiensia: Thallus roseus uncialis llis e callo radicali paucioribus. Rami ramulique vagi (pinnae interdum oppositi); pinnae paululum infra apicem uniuscujasque cellulae distiche l. tetrastiche egredientes, oppositae, patentes, pinnulatae; pinnulae, ut pinnae, rectae et elongatae oppositae, abortu nonnunquam subalternae. — Cellulae ecorticatae inferiores diametro usque Dplo longiores. Sporocarpia incognita, neque tetragonidia in nostris speciminibus adsunt. — Deseriptio for- mae j. apud J. Ag. l. e. sequens: "PFHa uncialia subcapillaria; primarium repens, radicibus elengatis ter quaterve geniculatis globo radicali terminatis; secundaria erecta opposita pinnas plerumque secundas articulis 9— 12 constitutas ad geniculum fere quodque emittentia. — Articuli in radiculis quadruplo, in filo primario atque secundariis triplo duplove diametro longio- res cylindracei, geniculis pellucidis" — "Habitus a €. cruciato admodum diversus; ut C. variabile ad C. "Turneri, ita varietas allata ad speciem primariam sese habere. videtur." J, 43. [. c. XXXIB. SPERMOTIIAMNION .4fresch. "Thallus capillaris unica cellularum serie constructus, ecor- üeatus, Sporocarpia, excipulo nullo, sporae in capitulum glo- meratac. Peritetragonidia sparsa L aggregata. Genus, typo Callith. "Turneri. Auctor. formatam, noüis alla- tis, ut credo, a Callithamnio supra limitato imelius quam a — 39335 — Trentepohlia distinctum. — Ab illo differt defectu excipuli et sporis e receptaculo fere erectis, capitato-glomeratis; ab hac eum Ífructificatione tum tetragonidiorum praesentia. Ad Sper- mothamnion ceterum pertinere videntur Callith. barbatum | Ag., Callith. irrequlare J. Ag., €. variabile Ag., nec non €. Plu- ma Ag. 14. SrprnwmornaAMNION TUnNEnI JMert. Thallo pinnato, pinnis horizontali-patentibus simplicibus 1. subpinnulatis oppositis l. (abortu) alternis, cellulis inferioribus 4—S8-plo superioribus 5——4-plo diametro longioribus, glo- merulis sporarum pinnulis involucratis. & "Turneri: fructificans, thallo usque unciali, pinnis oppositis plus minus opposite pinnulatis, cellulis subbrevioribus. Tab. V. C. Ceramium Turneri Mert. i» Roth. Cat. III. p. A28. t. 5. Callithamnion Turneri 43. Sp. v. 2. p. 160. - roseolum: sterile l. tetragonidiiferum, thallo 1— 2-unciali, pinnis pinnulisque alternis l. secundis. Callithamnion roseolum 24f3. Sp. v. 2. p. 482, — lg. Scand. exs. n. 90. Callithamnion repens Zarv. Man. p. 115. E 5 repens: sterile 1l. tetragonidiiferum, thallo 1—5 lineas alto, filis repentibus, pinnis alternis l. secundis, articulis dia- metro usque Áplo longioribus. Conferva repens Dillw. t. 18. Callithamnion repens Lyngb. Hydr. p. 128. t. A0. Phyceis praesertim. Furcellariae lumbricali innascens; «. in fundo extrataeniensi petroso pluriorgyali per totam oram Ba- jo e MER «e husiensem non infrequenter; &- in fundo cum extra- tum intra- taeniensi, saepe cum priori, a Freto baltico usque in Norve- giam saltim meridionalem; 7. ubique cum &., l. optimum iis locis, ubi f&- propter externa momenta minus faventia normali- vs se explicare nequit. Forma « Jul. — Aug. optime fru- clificat. Forma «e: Thallus format nunc caespitem solitarium, nunc, pluribus caespitibus dense approximatis, stratum in Furcellaria densissimum, usque, quamquam rarius, unciam altum, filis sae- pe repentibus colorisque rubri. Pinnae normaliter oppositae rarius. alternae, pinnula una alterave instructae. ^ Cellulae dia- metro 4—S-plo longiores. Glomeruli sporarum podicellati, podicello ex una l. altera cellula formato, pinnaeque pinnulae- ve opposito, pinnulis plus minus numerosis atque elongatis, l. interdum nullis, involucrati. Peritetragonidia nune ad superius pinnarum latus podicellata, nunc in illarum ad unam Ll. alte- ram cellulam. contractarum apicibus solitaria l. congesta. | For- ma P: Thallus major, 1—2-uncialis, purpureus l|. sordide al- bescens; in speciminibus minoribus pinnae plerumque sparsae, sed etiam oppositae, in majoribus vero semper alternae ]l. se- cundae. Forma y. locis, vegetationr formae /. faventibus, in hanc plaue abit; in fundo vero, qui dicitur, mortuo persistit, quoniam $. hie se explicare nequit. Quamquam unicuique ob- servatori, supra allatas formas, ab auctoribus species plerum- que habitas, unam eandemque esse speciem perfacile persua- deri possit, tamen hic verba Harveyii in Man. of British 4lgae in defensionem meam vocare volo: "Except that the branches (de Callith. repente dicit; cfr. supra) are alternate, not opposite, this species differs in no respect from. Callith. Turneri. — But specimens frequently occur partly referable to one, partly to the other. The C. variabile of Agardh seems completely to unite them" — Alternitas pinnarum evolutione sporocarpiorum atque tetragonidiorum facile declarari potest; inde et primum fructi- licantia gaudent pinnis oppositis. — 334 — XXXIV. TRENTEPOHLIA 4f. Thallus infra-capillaris, unica cellularum serie constructus, ecorticatus. Sporocarpia, excipulo nullo, sporae cellulis trans- mutatis ortae plus minus glomeratae l. seriatae. —Tetragonidia nulla (?) Fructum si respexeris, genus inter Florideas infimum trans- itumque ad Dlvaceas quodammodo offerens; sporae enim eo- dem modo, ut hologonidia in Confervis, explicantur, i. e. sin- gulae in singulis thalli cellulis, at vicinis, et in glomerulos aggregantur. In varüs Trentepohliae Dawiesii formis adsunt tamen sporae solitariae l. sparsae, quas, ut in ÉEctocarpo, sic et hie hologonidia faeile diceres. In Trentepohlia tamen sporae in sporocarpium, quod in Spermothamnio luculentum luculen- tiusque in Callithamnio, se appropinquare tendunt. Nec mi- rum, cum sporarum genesin atque hologonidiorum considera- mus, si earum infimus evolutionis gradus cum horum supremo saltim in plurimis congrueret. 1. TnrwrEPOouriA norunz Twrt. Thallo caespitose-pannoso-investiente, ramis ramulisque elon- gatis sparsis erectis, cellulis. diametro sub2plo longioribus, sporis in ramulis abbreviatis corymbosis. Conferva Rothiü Turt. Syst. of Vat. Callithamnion Rothii Lyngb. Hydr. p. 199. t. 41. 4. — 43. Sp. v. 2. p. 187. — lg. Scand. exs. n. 8. Ad rupes abruptas l. moles ligneas, locis fere abscondi- tis, in limite maris l. in stipite Laminariae digitatae in. fundo pluriorgyali, ab Hallandia septentrionali per totam oram Dahu- — 2338 — siensem Norvegicamque, v. c. ad Molde, usque in litora Fin- markiae, Toto anno; hyeme, secundum auctores, fructificans. In matrice format velamen, e caespitibus confluentibus formatum, nunc tenuissimum vix 7, lineam, nunc /; unciam crassum, undulato-crispum. Fila thalli quam in T. Dawiesii licet plerumque 2plo fere crassiora, tamen tenuissima hujus atque crassissima illius crassitie fere aequant. —Saepissime idcir- co, cum non adest fructificatio stationemque 7. Roth — in stipite Laminariae digitatae l. in rupibus — respicere non vis, vix nisi ramis patenti-parallelis et habitu quodam, verbis diffi- cile exprimendo, utraque differt. Fructificatio, quae in hyema- libus speciminibus anglicis mihi tantum est nota, constat spo- ris glomeratis, nec sporis in series coordinatis. Ceterum in hae specie, ut in. 7T. Dawiesii, sporae nonnumquam sparsae sunt sive solitariae. An nostra Trentepohlia Roth? in stipite Laminariae digita- iae crescens, sit forsan Callithamnion sparsum Warv. Man. p. 117, cum illius fructificatio mihi plane sit ignota, dicere nme- queo. De hoc sequentia verba apud Harv. l. c. — "capsules obovate, sessile, mostly axillary (Carm.)" — et: "[t is better distinguished from Callith. Rothii by its minute size and scatte- red habit than by any peculiarity of branching. — The fruit, however, is very different" ——- 'Testante eodem auctore €. RBtothá in Anglia. rupibus tantum increscit, cum contra €. spat sum in stipite. Laminariae digitatae observatur. 9. '[nENTEPOHLIA DAwiEsu A2llw. Thallo solitario-caespitoso |. pannoso, investiente, ramis patentibus ramulis nunc sparsis elongatis nunc secundis abbre- viatis, cellulis diametro 2—8-plo longioribus, sporis seriatis glomeratis. Conferva Dawiesii. Dillw. Intr. p. 75. t. J. [2 * Lg tam — 399 — Callithamnion Dawiesii Lyngb. Hydr. p. 129. t. 41. B. 4 —5. 44. Sp. v. 2. p, 486. caespitibus roseis subsphaericis in matrice distantibus, fi- lis tenuissimis, ramis ramulisque sparsis elongatis subat- tenuatis , cellulis diametro Aplo l. Splo longioribus. Tab. V. D. Callithamnion spinulosum von Suhr. (an ad hane formam potius?) . eaespitibus purpureis penicilliformibus in matrice subcon- fluentibus, filis validioribus, ramis ramulisque sparsis, cellulis diametro 2—5-plo longioribus. Trentepohlia mirabilis v. Suhr in Flora 1859. 1:ster Band. p. 15. t. IF. f. A7. (sec. specimina auctoris). - rosea, subpenicilliformis, pubescenti-investiens, filis te- nuioribus, ramis ad unumquodque geniculum alternatim l. secunde egredientibus abbreviatis obtusis, cellulis dia- metro 2—5-plo longioribus. Callithamnion virgatum Zarv. in Hook. Engl. Fl. v. 2. p. 549 (in Man. of Brüish 4lgae cum C. Dawiesii conjunctum). Callithamnion lanuginosum Zjngb. Hydr. p. 150. t. 41. €. Callithamnion Pubes 4g. Sp. v. 2. . eaespitibus roseo-purpureis peniciliformibus in matrice sparsis l. densius approximatis, filis tenuibus, ramulis se- cundis abbreviatis. Callithamnion Dawiesii &. secundatum Lyngb. Hydr. p. 129. t. A1. B. f. 4A—6. Callithamnion secundatum 4g. Sp. v. 2. p. 187. In Phyceis parasitica, ab Hallandia superiori per to- Sveciae Norvegiaeque oram occidentalem saltim usque ad — 940 — Christiansund; e. characteristica praecipue in ramis ramulisque Gigarlinae. purpurascentis, in fundo pluriorgyali maris Dahusien- sis; 0. lisdem locis in Furcellaria. lumbricali; y. in eodem fun- do Ceramio rubro atque Callithamnüs insidens; 9. denique in Porplhyra. laciniata, BRhodomela palmata nec non. Rhodomenia mamillosa in superiori limite aquae, ad rupes exteriores Norve- giae praesertim vulgaris. — Tota aestate. Forma «. elegantissima omnium, quoniam in ramulis illius Gigariinae, vegetatione continue se elongantibus, caespites in- ter se longius removentur, subsphaerica, lineam diametro aequans, filisque quam in $. tenuioribus. — Forma f. gaudet caespiibus penicilüformibus, in Furcellaria plus minus con- fluentibus, roseo-purpureis; fila quam in « pro more validiora cellulisque brevioribus, at utramque ifa variantem inveni, ut fila in «. aeque ac in f. crassa cellulasque illius aeque ac hujus longas viderim. Utrique formae bene explicatae adest. semper fructificatio pulcherrima. — Forma 7. formam (. cum 9. quoad ramulorum sedunditatem optime conjungit; ubi tenuissima, ma- tricem v. c. Ceramium rubrum habitu pubescente induens; u- trum ad €. Dawiesii Ag.,an ad 'C. secundatum Ag sit referenda, pro certo dicere nequeo. Ramuli illi abbreviati et obtusi utrum ramorum sint primordia, an formatio fructificationis, mihi non patet. In 7. et 9. nuilam fructificationem inveni. — Omnes ce- terum formae formis intermediis numerosissimis confluunt. Ordo Hl. rrsrongAr, Chur. ess. Sporocarpia externa, nuda, Ascis saepeque filis paraphysoideis intermixtis constituta, totum stratum corticale thalli formantia l. in hoc sparsa puncti- Sstriae- l. maculaeformia. Thallus olivaceus l. rarissime purpurascens, crustaceus, filiformis, frondosus l. in partes cauli- atque foliiformes discre- ius. Asci cum filis paraphysoideis verticaliter thallo impositi — 844 — et cum his stratum corticale constituentes, l. in Sporocarpia descriptae formae et in thallo sparsa collecti. Minus igitur thalli forma quam fructificatione insigni, hic Ordo, familias Laminariearum, Sporochnearum , Dictotearum atque. Chordarica- rwn comprehendens, insigniter differt. "Fila" illa "articulata" Auctorr., quibus saepe stipanlur asci, paraphysibus Lichenum atque Fungorum in omni re tam sunt similia, ut de identitate utrorumque vix par sit dubitare. — Sori itaque Dictyotearum lane idem ac Lichenum ihalamia, quorum nomen et iis tri- buit Menighini. Quantum equidem observare potui, asci sem- per unispori sunt. An Peysonellia hue vere pertineat, haud dicere ausim. — De schizogonidiis atque hologonidiis vide infra. Fam. VII. LawrmamrgAr. Char. ess. Sporocarpia, Ascis filisque paraphysoideis simplicibus intermixtis constituta, indeterminate-maculaeformia, in thallo sparsa. Thallus saltim tribus cellularum. stratis constructus, síru- cturae quam reliquae omnes Phyceae magis complicatae, sae- pissime coriaceus, inferne callo. radiciformi terminatus, nunc stipite in laminam integram l. fissam, costatam |. ecostatam expanso, nunc in partes cauli- atque foliiformes. discretus, in 4laria. aliisque alveolis punctiformibus, sev poris, e quibus, ut in Fueis, fila confervoidea. exeunt, adspersus. Fructificatio in nulla Seandinavica specie a me visa, e descriptionibus illius in L. bulbosa atque L. saccharina, a Cel. Decaisne (Annal. d. Scienc. nat) datis, mihi solum nota. Secundum hunc obser- vatorem fila paraphysoidea unica cellula sunt constructa. — Holo- gonidia in his plantis non desiderari videntur. In .4l«ría escu- lenta nec non. Laminaria. digitata: (specim. anglic.) maculae co- loris. obscurioris, quae e filis cellularibus thallo verticaliter impositis densissimeque compactis sunt formatae; horum filo- rum cellula suprema, ceteris plerumque magis inflata, hologo- nidium sine dubitatione includit. Cfr. ceterum Aütz. Phyc. gen. de 4laria esculenta.. — 391.2 — XXXV. ALARIA Grev. Thallus stipitatus, stipite distiche pinnato, superne costa laminam integram elongatam pereurrente. Sporocarpia maculae- formia in stipitis pinnis? Quantum adhuc expertus sum, vera fructificatio in 4flaria nondum inventa est; tamen, quin cum Laminariae conveniat, et in pinnis, ubi hologonidia adsunt, suam habeat sedem, vix du- bitari potest. In speciminibus Norvegicis hujus plantae adsunt in pinnis süpitis maculae hologonidüferae, e filis verticalibus singulis singula cellularum serie compositis et superne in cellu- lam ellipticam majorem desinentibus, construetae. Organa haec bene delineavit Aütz. Phye. gen. t. 532. L., eaque "opseosper- mata" nominavit. 1. AraARIA ESCULENTA Linn, Fucus esculentus Linn. Mant. 1.p. 155. — JFahenb. Fl. Lapp. p. 494. Laminaria esculenta. Lamowur. — Lyngb. Hydr. p. 25. — 4. Sp. 4. p. 110, Alaria esculenta Grev. 4lg. Brit. Ad rupes paululum infra limitem inferiorem aquae, undis maris aperti expositas, a Stavanger per totam Norvegiae oram usque in litora supremae Finmarkiae. Aestate. Specimina juniora jam costa, adultiora sola pinnis in stipite ornata; lamina in adultis usque S-pedalis et forsan ultra octo- que uncias non raro lata, apice undarum vi delacerata et a mar- sine in costam exscissa. Pinnae stipitis subcoriaceae substan- tiaeque quam lamina firmioris. cMNS — XXXVI. LAMINARIA Loe«nmowur. Thallus stipitatus, stipite nudo superne in laminam ecosta- tam elongatam indivisam l. palmatim fissam | abeunte. Sporo- carpia maculaeformia in lamina. 1. LawivARIA SACCHAnINA Ann. Thallo scrobiculato margine undulato-crispo lineari ob- longo. Fucus saccharinus Linn. Sp. ed. 1. v. 2. p. 43461. — 77'allenb. FI. Lapp. p. 495. Laminaria saccharina Lamour. - Lyngb. Hgdr. p.294.1. 5. - bg. Sp. v. 4. p. 147. — Ag. Scand. exs. n. 65 (junior). Laminaria phyllitis. Stach. — 24g. Syn. p. 19. — Linqb. Hydr. p. 91. a. stipite longissimo, lamina basi subacuta. b. stipite 2—A-unciali, lamina. basi rotundata. Ad rupes lapidesque ulnam circiter infra limitem aquae usque in profunditatem plurium orgyarum, cum in ostiis si- nuum íum in interioribus earum partibus, per totam oram Scandinaviae occidentalem, a Freto baltico usque in fines ulti- mos Finmarkhiae orientalis. "Toto anno. Inter a. et b. nulli plane, characterem si respexeris, limites; haec in fundo ostreifero, extra Christineberg | Bahusiae, prope Làngó praecipue characteristica, stipite brevi laminaque 4—6 ulnas longa pedemque lata insignis. — Equidem nullas hujus speciei, quae distinctae habeantur species, dignas inveni for- mass; quas specifice diversas habet Aütz. in Phyc. gen., eas ne levissimas quidem formas nominare possum; easdem et in ma- 94 c— Up ribus Scandinaviae erescere vix dubitari potest. Quod ad Lam. phijllitem attinet, quae de hac forma in Linnaea 1842 dixi, adhue defendere cogor; ita nempe nominantur. Laminariae sac- charinae specimina. substantiae. tenuioris, et plerumque in aqua profundiori, praesertim inter conchas cochleasque crescentia; formam huc pertinentem maxime insignem prope Christiansund Norvegiae, in fundo conchifero legi: Stipes tenuissimus, 2 li- neas circiter longus; lamina usque S8-pollicaris unciamque lata, e basi acuta lanceolata, subplana, membranacea (fere ut Ulva latissima) colorisque flavescenti-viridis; at transitus inter can- dem et primariam £L. saccharinae formam luculenti. 9. LauriNARIA DIGITATA nn. Thallo laevi margine plano suborbiculari |. lineari, inte- ero l. i lacinias palmatim diviso. a. vera: lhallo olivaceo elliptico l. oblongo in plures lacinias lineares fisso, stipite usque pedali. — 4fresch. Linnaea 1842. p. 225. Fucus digitatus Lim. Manxt. p. 1354. — FFahllenb. Fl. Lapp. p. A92. Laminaria. digitata Lamour. A4q. Syn. p. 48. — Lyngb. Hydr. p. 20. — Allg. Scand. exs. n. 64. (junior). b. latifolia thallo flavescenti-olivaceo elliptico 1. oblongo in lacinias pauciores latioresque fisso |. integerrimo, | stipite breviori. — resch. l. c. Laminaria latifolia fg. Sp. v. 1. p. 119. Laminaria ensifolia Zütz. Phyc. gen. p. 945. Paullulum sub infimi refluxus limite ]. in fundo plurium orgyarum rupibus lapidibusque adnata, a Freto baltico per totam oram Scandinaviae occidentalem, locis cum extra- tum intrataeniensibus , usque in promontorium septentrionale Nord- — Ms .— Lap Finmarhiae ubique vulgaris; b. praesertim in sinuum par- tibus interioribus, ubi parum ventis agitatur aqua, v. c. ad Chri- stineberg Bahusiae ad Láàngegap, multisque sine dubitatione Norvegiae locis. Toto anno. Haec species in mari Bahusiensi orgyam, quantum vidi, raro longitudine superans, stipiteque digito minori nunquam crassiore, ad litora. Finmarhiae, secundum JJahlenberg, gau- det saepe thallo 2-plo 5-plove quam homo longiore, stipiteque brachium crassitie saepe aequante. — Forma «. et b. colore o- ptime distinguuntur; ad hane L. latifoliam Ag. Sp. referre non 8 dubito, cum descriptio l. e. data eum nostris specimibus opti- me conveniat. — Laminariam ensifoliam hütz. ad formam b. omnino pertinere, specimina a Cel. v. Suhr mihi comiiunicata edocuerunt. Novum itaqne, cum. Laminaria digitata sub novo genere Hofgygia ab hoe viro allata sit, exemplum, formas ejusdem speciei a. Aüifzing ad. diversa Peor genera, Juniora hujus speciei specimina junioribus Lam/inariae sac- charinae ita similia, ut illa vix, nisi interdum lamina magis plana substantiaque firmiori, difficile dignosci possint. — n ills demum, pergente in superiore laminae parte extentione thalli horizontali, ab apice versus basin in lacinias plus minus- ve numerosas dividitur lamina, disp in omnibus specie- bus non aeque mature; alia enim legi 2. pollices lata pedemque longa apiceque modo in duas l. plures lacinias pollicares divi- sa, alia contra 6 pollices tantum longa et jam in plures laci- nias, ut in vulgari atque normali forma, usque in basin fissa. Haec laminae divisio in omnibus immediate e sporis gonidiis- ve enatis individuis normalis facile haberetur. | Cum vero ad basin veteris laminae nova formatur lamina, illam in altum tollens, nova haec lamina in medio rimis longitudinalibus in laci- nias lineares, a superimposita veteri lamina apice saepe diu connectas, dividitur; quae tamen divisionis modus normalis minine est considerandus. — [n forma b. divisionem cum ex — 346 — apice. versus mediam laminam, tum e basi versus apicem ri- mis longitudinalibus effectam vidi; hie. tamen ipsa lamina non prius dividitur, quam assecuta est latitudinem, quam in priori forma, eum efficitur. divisio, longe majorem. Obs. 4. Stipes Laminariae cujusdam (cfr. J. Ag. Linnaea 1841 p. &), forsan. Laminariae. longieruris Lapylaie, Lepade anatifera obsessus, in litora Dahusiensia autumno rarius ejicitur,.— Sti- pes, quem possideo, utrinque defractus, simplex, partim fistu- losus partim farctus, attenuatus, apice crassiori quinque, in tenuiori vero duas fere lineas aequans, longitudine fere 10- pedalis. Ad litora Scandinaviea cum haec species vix crescat, ex Isiandia, ubi secundum Amiciss. Liebman invenitur, undis certe adportatur. Obs. 2. . Fueus bifurcatus Guuner. Act. Nidros. IV. p. 86. t. G. f. 2. FI. Norv. v. 1. p. 96. ab auctoribus, v. e. -4gardh, ad Laminariam bulbosam relatus, secundum Eaudlicher, gen. supplem. 2. p. 27 , est Laminaria Bongardiana Postels et apr. lilustr. Alg. p. 10. £. 15, 14 et p. b. t. 59. f. A4. Cum vero neque hoc opus, neque specimen Gununeri viderim unquam, nil. omnino hae de re dicere possum. Planta Gunneri videtur forma quaedam L. digitatae, Fam, VIH. SpronocuwgaAE. Char. ess. Sporocarpia ascis ad fila paraphysoidea normaliter ramosa late aliter ad- nexis conlituta, capituliformia, in thallo sparsa. Thallus structurae in diversis generibus satis diversae, fili- formis, plus minus compressus |. planus. Sporocarpia consti- tuuntur. filis plus minus ramosis brevibus, ascos laterales geren- tibus, parapliysoideis. —Fructifieationem in. nulla Seandinavica specie vidi; neque hologonidiorum neque scbizogonidiorum ve- stigium inveni unquam. — 9W — XXXVII. DESMARESTIA amour. Thallus teres, compressus l. planus, structurae magis complicatae, strato exteriori cellulis majoribus arcteque conjun- etis, et interiori heteromorphis formato constructus. — Fructifi- catio ignota. Rami vere ]l. aestate prima penicillis filorum ec- tocarpoideorum subopposilis ornati. Omnes huc relatae species, ignota vera fructificatione, propter habitum externum in unum conjunctae; notae genericae itaque potissimum negativae et. character regulis artis minus conveniens. Quae cum ita sint, JDichloriam | viridem Grev., eujus fructifieatio plane est ignota, et huc referre non dubitavi. 1. DrsmanEsTiA ACULEATA Linn. Thallo inferne terele superne compresso ramoso, ramis ramulisque margine spinulosis. Fucus aculeatus Linn. Sp. ed. 2. v. 2. p. 1652. — JF'ahlenb. Fl. Lapp. p. 502. Sporochnus aculeatus 24fg. Sun. p. 40. — Sp. 41g. 1. p. 151, Desmarestia aculeata Lem. ess. p. 25. — lg. Scand. es. n. 69. Desmia aculeata Luyngb. Hiydr. p. 54. Ectocarpus densus Lyngb. Hydr. p. 155. t. 4A. B. (filor. ecto- carpoideor. penicill.) In fundo uni- l. pluriorgyali petroso cum intra- tum ex- irataeniensi, a Freto baltico per totam oram occidentalem Scandinaviae usque in Finmarkhiam, v.c. ad Rürringoe et ltenoe (Blytt), frequenter. Toto anno. — 2948 — Thallus basi lineam circiter crassus, interdum plures pedes longus, coloris olivacci in aere non tam cito, ac in sequente, mutabilis. Spinulae non nunquam, praecipue in speciminibus vegetationis retardatae, obsoletae, cum adsunt, alternatim di- stichae, — Penicilli filorum. ectocarpoideoram 2— 5 lineas longi, pro more oppositi, flavescenti-virides; fila ramosa, ramis sae- pissime oppositis attenuatis, cellulis diametro 2.plo l. 4-plo longioribus, intus plerumque granulis (schizogonidiis?) repletis. 2. DrswmanrsTia vinipis. FI. Dan. Thalo tereti filiformi pinnato, pinnis pinnulisque oppositis. Fucus viridis FI. Da«a. t. 886. (49g. Sp.) —— FFahesb. Lapyp. p. 905. Chordaria viridis 4fg. Sin. p. 14. Desmarestia. viridis amour. ess. Gigartina. viridis Lyigb. Hiydr. p. AA. Sporochnus viridis £4. Sp. 1. p. 154. Dichloria viridis Grev. 4g. Bri. — lg. Seand. exs. n. 94. Rupibus l. Phyceis adnata, nune in inferiori aquae limite, nune in fundo pluriorgyali cum intra- tum extrataeniensi, a Freto baltico per totam oram Seandinaviae occidentalem u- sque in promontorium Nordkap, ubique fere frequenter. — To- io anno. Thallus basi /, lineam circiter crassus, deinde attenuatus, in Bahusiensi mari unum, in Norvegico saltim ad Christiansund , plures pedes longus, coloris in aqua violacei, qui, aeri expo- sita planta, mox in prasimnum abit. — Penicilhi filorum — ectocar- poideorum in ramulis junioribus solummodo adsunt, et, ut in priori specie, ita et in hae, ab initio Martii usque in finem mensem Junii observantur; in quorum cellulis schizogonidia for- mari nemo quidem est, qui observaverit, planta vero apud nos - dE frequentissima, cujus fructificationis ne minimum inventum est vestigium, vix alio modo quam schizogonidiis se multiplicare potest. Fam. IX. Dicrvorgag. — Char. ess. Sporocarpia, Ascis filisque paraphysoideis simplicibus intermixtis constituta, puncti-, verruccae- l. striaeformia in thallo sparsa. Thallus normaliter e duabus stratis conflatus, nempe in- teriori sev centrali cellulis plerumque majoribus, et exteriori cel- lulis minoribus confecto, quorum hoc illi in Chordarieis inter- medio supraque memorato correspondet; huic inserta sunt Sporocarpia, stratum exterius, filis paraphysoideis et sporis for- matum Chordariearum representantia. — Thallus quoad formam filiformis, linearis l. frondosus. — Fila paraphysoidea cellularia l. ex unica cellula elongata formata, interdum aboriuntur, Asci, ut videtur, pro more unispori, at in. Peyssonelliae, si huc vere pertineret, ascis quattuor adsunt sporae. Perihologonidia, in aliis quam fructificatio individuis normaliter. explicata, per totum thallum l. in certis ejus partibus sparsa. —Schizogonidia rario- ra, in quibusdam plantis solum observata sunt; cfr. infra. XXXVII, DICTYOTA Lanmour. Thallus membranaceus ecostatus dichotomus l. irregulari- ter fissus, strato interiori cellulis majoribus, et exteriori cellu- lis minoribus formato constructus. Sporocarpia soriformia per thallum sparsa l. in lineas transversales collecta, 1. DicrxorA picnorowma uds. Thallo basi attenuato integerrimo dichotomo, apicibus fur- eatis, sporocarpiis in medio thallo longitudinaliter sparsis. a. thallo superne aequali subplano, segmenlis vix intricatis. Ulva dichotoma uds. Fl. 4ngl. — Lyngb. Hydr.p. 51.1.6. €. Dictyota dichotoma Lamour. — 21g. Scand. exs.». 69. Zonaria dichotoma 2g. Sp. 4g. 4. p. 155. b. thallo superne sensim attenuato, segmentis densioribus in- tricatis. Zonaria dichotoma 6. intricata. 4g. Sp. 1. p. 154. In scopulis nonnullas orgyas sub aqua demersis extratac- niensibus, v. c. in Hállóberg extra Grafvarne, ad Vàáderóarne etc.; l. in fundo ostreifero intrataeniensi, at non copiose, v. c. in Segesáta prope Roster; b. prioribus praesertim locis cum a. Jul. — Oct. In forma «. thallus 5 —6-uncialis. et segmenta ultima li- neam saltim lata, coloris nitentis et virescenti-olivacei; in b. thallus plerumque longior segmentaque ultima; lineam lati- tudine vix superantia, coloris forsan intentioris. — Inter utram- que tamen transitus sunt luculenti;, — — Specimina bologonidii- fera speciem / Dichophyllum dichotomum Rütz.) a fructiferis (Dichophyllum vulgare hütz.) diversam habet fuitzing. Eodem modo Zfaliseris polypodioides in. duas species distinctas sepa- rari debet. XXXIX. PUNCTARIA Grev. Thallus coriaceo-m:embranaceus frondosus, simplex, strato interiori cellulis subrectangulis , et exteriori subisomorphis minoribus formato constructus. Sporocarpia soriformia per thallum sparsa. — 3594 — 4. PuwcrARIA PLANTAGINEA 6Grev. Thallo castaneo-brunneo subcoriaceo oblongo l. oblongo- obovato basin versus attenuato. Ulva rubescens Lyngb. Hydr. p. 27. t. 7. 4. Punctaria plantaginea Grev. A4lg. Brit. p. 55. t. IX. In rupibus declivibus undas vehementissimas excipientibus, ulnam unam l. alteram sub limite superiori aquae, a Sláp Hal- landiae borealis per totam oram Bahusiensem, v. c. ad Styrsó, Rürringón, Gàsó, Roster etc. frequenter; et sine dubitatione per totam oram Norvegicam usque in Alstenoe (Dlytt). Maj —ivJul, Thallus longitudine saepe S-pollicaris unciamque latitudine superans, nunc obovatus nunc oblongus l. sublinearis, mox integer mox apice in duas l. plures lacinias lineares fissus, substantiae, quam sequentis, firmioris, — Structura interior, quan- tum equidem videre possum, sectione transversali examinata, eum f. 2. III. t. 24. (Laminariae. fasciae) in. Rütz. Phyc. gen. bene convenit, neque cum f. 1. Hl. t. 24 /Punctariae latifoliae), ex quo vanum mihi videtur conamen, in figura cellularum at- que magnitudine, generum specierumque semper condere velle distinctionem. — Specimina hujus plantae sterili cum colore supra descripto, tum structura strati corticalis, (sub microsco- pio reticulata], ab omnibus Lamisariae Fasciae Auctor. facile dignosci possunt. 9. PuwcrARIA LaATIFOLIA €rev. Thallo olivaceo-flavescente membranaceo oblongo-obovato basin versus mox attenuato. Punctaria latifolia. Grev. 1g. Brit. p. 92. — Harv. Man. p. 92. SS — 352 — Inter Punctariam | undulatam | Zosterae marinae. innascens, in inferiori limite aquae, in portu prope Christiansund Norve- giae. Jul. Specimina norvegica anglicis multo minora; in illis thal- lus 5—--uncialis dimiduamque l. 7; unciam latitud aequans, basin versus non tam longe, ut in priori specie, altenuatus, apice saepe in lacinias fissus. Ceterum nullas invenio notas, quibus, nisi colore et quod in Zostera parasitica est, haec spe- cies a priori, cum qua tamen conjungere non audeo, vere sit diversa. 9. Punmcranr vwpuLATA J. 4g. Thallo olivaceo subcoriaceo-membranaceo lineari undulato- crispo in basin longe attenuato. Ulva plantaginifolia. Ln3b. Hydr. p. 51. t. 6. 4. B. Punctaria undulata J. 443. Vov. p. 15. In Zostera marina parasitica, a Freto baltico per oram occidentalem Sveciae, v. c. Hallandiae borealis ad Sáró, Bahu- siae ad Wargó, Hoónó, Christineberg, Waàderóarne optimaque ad Roster, Norvegiaeque saltim usque ad Christiansund. Jun. — Sept. Folia Zosterae marinae per longa spatia dense investiens, neque in ala planta a me saltim observata. — Thallus in statu juniori unciam saepe solummodo longus latitudineque tunc seta porcina saepe non crassior, hologonidiiferus , cellulis strati corticalis hic et illic in utriculos, granulis repletos, extensis; qui ulriculi, a. Aüfzing (Phyc. gen. t. 20. II. f. S) bene depicti, an organa quaedam mmltiplicationis (siliculis illis Zetoearpi — li- toralis analoga), dicere nequeo. In speciminibus adultis thallus mox $ pollices longus et semilineam latus, mox 6 pollices lon- gitudine duasque lineas latitudine aequans, nune subplanus nunc undulato-crispus ]. spiraliter tortus, plus minusve nitens. — 353 — 4. PuncranrA caEsPITOSA J. 43. "Thallo caespitoso tenuissimo subpellucido viridi cuneato lanceolatove margine undulato-plicato in stipitem capillareimn attenuato." Punctaria caespitosa J. 4g. /Vov. p. 14. "In sinu Codano rarius, Algis lapillisve affixa." "Ad Laminariam debilem, ut crediderim, plerumque relata quasi forma ejus borealis et magis contracta judicata fuit. Stipites quam in affinibus magis elongati capillo vix crassio- res, eximie caespitosi, mox in frondem cuneatam lanceolatam- ve, 2—5-pollicarem dilatati" J. Ag. l. c. — Planta plane mi- hi ignota, cujus specimen vidi nullum. XL. ILEA Fries. Thallus submembranaceus, frondosus, simplex, strato in- teriori cellulis majoribus inaequalibus, et exteriori subrotundo- angulatis minimis formato constructus. Sporocarpia adhuc plane ignota. Hoc nomine, a Cel Fries in Flora Scanica proposito, plantam, ignota fructificatione, veram affinitatem. si respicis, dubiam, sed callo radicali hemisphaerico a /Leminarieis certe removendam Jictyoteisque appropinquandam, "ad interim" pro- ponere audeo. Structura interna a prioris generis parum qui- dem abhorret, at stratum exterius thalli valde est diversum, ut facile separetur. 4. dura rascui £4. Dan. «. thallo lineari angustissimó in stipitem capillarem brevem longe attenuato. Ulva Fascia Fl. Dan. t. 768 — Lyngb. Hydr. p. 98. Laminaria Fascia 44g. Syn. p. 19. — .4lq. Scand, exs. n. 56. — Iarv. Man. p. 95. (specimina minora ibi memorata). llea fascia. Fr. Fl. Scan. , b. thallo lineari-setaceo. Ulva Fascia ?. Lyngqb. l. c. (2. thallo oblongo 1l. cuneato basi in stipitem capillarem brevem attenuato. Laminaria debilis /43g. Sp. 1. p. 120. — Harv. Man. p. 25! Laminaria Fascia Z[a«rv. p. 25. (specimina majora). Laminaria cuneata. Suhr. Fl. Dan.) Forma « ad saxa lapidesque mari aperto exposita, paulu- lum supra limitem infimum aquae, a Freto baltico per totam oram occidentalem Sveciae Norvegiaeque saltim usque ad Trond- hiem. Jul. — Sept. — $8. ad oras nostras a me saltim nun- quam lecta. In speciminibus formae a. Bahusiensibus thallus longitudine usque 6—S-polliearis, nonnunquam seta porcina vix duplo latior, at plerumque duas usque lineas latus, e quarta longitu- dinis parte in stipitem brevem sensim attenuatus; in norvegi- cis contra, a. Cel. Bhytt communicatis, brevior est, tres fere li- neas latus, quae itaque specimina quodammodo ad 5. accedunt. — Siugulare, quidem formam $ cum « apud. nos nunquam esse inventam, cum utraque in Anglia eisdem locis occurant, ut me edocuit Hlonoratissima Griffiths, quae numerosis | suis specimi- nibus utramque minime esse distinctam clare mihi exposuit. — Laminaria. cuneata. v. Suhr., cujus multa ab ipso auctore com- munieafa specunina coram habeo, cum anglicis Laminaria de- bili aique £L. Fascia ad unguem convenit, ut sit sane mi- randum, cur Zützing, illam (L. cuneatam) cum Puxnetaria. lati- folia. conjungens, Laminariam | Fasciam in alio genere. aliaque familia. collocaverit. — 355 — XLI ASPEROCOCCUS ZLae«nmour, Thallus membranaceus, mesenteriformi-tubulosus, simplex, strato interiori cellulis majoribus rotundatis, et exteriori cellu- lis minoribus subrectangulis formato constructus. Sporocarpia punctiformia per thallum inordinate sparsa. 1. AsrrEnococcus nurtLosus Lamour. Thallo inflato cylindrico l. elliptico basi rotundato 1. ab- rupte attenuato apiceque obtuso. Asperococeus bullosus Lamour., ess. p. 62. — Gastridium. Opuntia Lyngb. Hydr. p. 74. t. 18. Encoelium bullosum 4g. Sp. — J. 43. JVov. p. 16. Asperococcus Turneri Hook, Engl. Fl. — 4g. Scand.exs. n. 6. Phyceis tenuioribus insidens in fundo conchifero 1—6-orgy- ali plus minus intrataeniensi, ab Hallandia boreali per totam oram Bahusiensem, v. c. ad Hónó, Grundsund, Grafvarne, Roster in Segesáta, Norvegicamque saltim usque ad Molde. — Jul. — Sept. Thallus rarius elliptico-vesicaeformis, plerumque valde e- longatus i. e. unciam saepe latus et 8 pollices usque 5 pedes longus, v. c. in Segesáta prope Roster, ubi haec species ma- xime luxuriat, stipite 1-2 lineas alto capillari. Color viridi- l. flavescenti-olivaceus. 9. AsPeEROCOCCUS ECHINATUS DMert. Thallo fistuloso' filiformi-lineari basi longe attenuato apice- que subobtuso. Conferva attenuata. Mert. in Roth. Cat. I1I. p. 170. — $96 — Scytosiphon fistulosus Lyngb. Hydr. p. 66. Encoclium echinatum 49. Sp. p. 143. — J. 43. IVov. p. A5. In limite maris, Fucis plerumque adnatus, a Freto bal- tico per totam oram Sveciae occidentalem, vw. c. extra Sàáró Hallandiae borealis, Christineberg, Roster etc., atque Norvegi- cam saltim usque ad Christiansund. Jun. — Sept. Thallus longitudine 6— S-pollicaris, diametro nonnumquam seta parum crassior, at normalis lineam et ultra aequans; nunc sterilis nunc sporocarpüs plus minus explicatis subverrucoso- scaber. XLI STRIARIA Grev. Thallus tubulosus, filiformis, opposite ramosus, strato in- teriori cellulis majoribus rotundatis, et exteriori minoribus sub- rectangulis formato constructus. Sporocarpia verticillatim circa thallum coordinata. 4A. SmrmIARIA ATTENUATA Grev. Tab. V. E. Stilophora lineolata 244g. 4ufzaHl. Carmichaelia attenuata Grev. Crypt. Ft. Striaria attenuata. Grev. Jflg. Brit. p. 59 t. 9. — fresch. Limnaea A842. p. 950. Bütz. Phyc. gen. p. 556. t. 21. II. Striaria fragilis J. 44g. Linnaca. 1841 p. 5 (forma inflata, sterilis 1. hologonidifera.) ; Stietyosiphon adriaticus Aütz. Phyc. gen. p. 904. t. 21. HT. (forma hologonidiifera.) b, thallo. subcapillari tenuissimo. Solenia crinita Zuch. — 4g. Syst. Striaria crinita J. 43. /4lg. med. et adr. — 357 — Polysiphoneis Phyceisque tenuioribus adnata, in fundo in- irataeniensi ostreifero, a Bahusia inferiori per totam Sveciae oram, v. c. in Bondhilet prope Christineberg, in Segesáta pro- pe Roster; in mari norvegico v. c. prope Molde, cum ÓOstrea sine dubitatione longius septentrionem versus evanescens. Majo — Jul. Thallus junior crinitus, crassitie capillum fere aequans, longitudine denique pedalis et ultra, unam alteramve lineam crassus, coloris subflavescenti-olivacei. Rami ramulique nor- maliter oppositi |. gemini, sed nonnunquam sparsi, utrinque attenuati. Specimina sterilia l. hologon:difera «quozd omnes partes majora, valde fragilia, ut integra rarius leg:ntur; mino- ra contra sive tenuiora, optime plerumque fructi£eantia, minus fragilia, emissis sporis in illa transmuiantur. De osse ud €&fr. tab: 1.. c. Cum supra, fum in Linnaea l c. duas hujus plantae for- mas, alteram scilicet fructiferam, alteram hologonidiiferam ad- esse indicavi. [Inter utramque, structuram thalli si respicis, nulla plane adest differentia. Quae cum ita sint, me ad for- mam hologonidiferam retulisse Stictijosiph. adriaticum fütz., quin assiduo observatori par videatur, non daübito; inter utri us- que a ZUitzg datas plantae figuras AR alia adest thalli dif- ferentia, quam quod rami in Stctyosipkone sunt subverüeillati, quod et in Siriaria non raro observatur. Cum Stictyosiphonem Familiae XXIX et. Striariam Familiae XLIII— adseripserit Rützing, novum habemus exemplum, quomodo vir ille celeberri- mus naturam illustrare conetur. lta etiam JJj/ctyota dichotoma bologonidiifera et fructificans species ab eo habentur distinctae, eidem tamen generi adscriptae. lfoc epocham illam Licheno- graphiae Ácharianam non male revocat. — $98 — XLH. STILOPHORA .£. Thallus filiformis, ramosus, strato interiori cellulis elonga- üs, exteriori cellulis subellipticis formato constructus. Sporo- carpia verrucaeformia inordinate per thallum sparsa. Genus in eo, quod inter Chordarieas atque Dictyoteas pla- ne ambigit, certe singulare. Speciem l. formam quandam adria- licam, sporocarpiis in stratum corticale sev fructiferum Chor- dariae plane confluentibus, infra memorabo. |n Stülophora paradoxa. sporocarpia circa thallum filiformem fere, ut in Striaria attenuata, verticillatim sunt saepe disposita, ut hoc genus in Chordariearum limite atque. Dictyotearum sit fere positum. 4. Smrumornmona numzoprs 24g. hallo tenuiori filiformi subaequali, sporocarpiis verrucae- formibus. Chordaria rhizodes 4g.. Syn. p. 145. — Lyngb. Hydr. p. 59 t. 15 c. Sporochnus rhizodes 44g. Sp. 4. p. 156. a. Stilophora rhizodes J. 4g. Linnaea 1841. Phyceis majoribus adnata, cum imn inferiori limite aquae ium in fundo ostreifero, a mari baltico per totam oram Scan- dinaviae occidentalem saltim usque ad Molde. — Aestate tota. Thallus longitudine usque 2-pedalis et millemetrum latitu- dine parum superans, coloris virescenti-olivacei. | Sporocarpia propter tenuitatem thalli, quam in sequente specie majora, nun- quam in lineas transversales coordinata, sed solitaria, thallum saepe amplectentia, — A St. paradoxa notis supra allatis pa- rum quidem differt haec species, at utramque confluentem vidi — 359 — nunquam; neque a me in iisdem locis promiscue crescentes ob- servatae fuerunt, neque hanc in sinubus interioribus, ubi se- quens copiosissime adest, vidi. Hoc in causa est, cur utram- que ut in natura visam, ita et hic proponere volue.rim 29, SmmornonA rAnADOXA Zgyngb. Thallo crassiori apicem versus attenuato, sporocarpis pun- ctiformibus. Chordaria paradoxa Lyngb. Hydr. p. 55. t. 14. 4. "Sporochnus rhizodes ?. 4g. Sp. 4. p. 157. Stilophora Lyngbyei J. 4g. Linnaea 4841. b. substerilis, filis paraphysoideis, cellulis subspbaericis con- structis, in verticillos distantes circa thallum ordinatis. Chordaria paradoxa Lyngb.!. c. (saltim sec. t. cit. A. f. 2.) Phyceis, ut prior, increscens, cum in fundo ostreifero pluriorgyali, tum praesertim in vadosis arenosis sinuum in- teriorum, a mari baltico per totam oram Sveciae Norvegiaeque salüm usque ad Molde et Cliristiansund , ubique frequentissime. Aestate tota. Ramificatio et color fere ut in priori, a qua differt thallo 2—39- pedali et, ubi crassissimus est,lineam aequante, fere in- flato sporocarpüsque minoribus punctiformibus, mox inordinate per thallum sparsis, mox subverticillatim cirea eundem colle- clis, ut specimina hoc modo a natura comparata a Striaríae aí- tenuatae, cum quibus saepe leguntur, speciminibus tironi caute sint distinguenda. Forma b., quam in Fwco vesiculoso, in h- mite aquae crescente, inveni, nilaliud offert singulare, quam degenerationem quandam filorum paraphysoideorum paradoxam; illam suo nomine, formae a., cui nil omnino paradoxi inest, mi- nus conveniente, designare par fuisset Lyngbyeo. — 56 — 2360 — XLIV. PADINELLA resch. Thallus frondosus, plus minus reniformis, matrici ad- pressus, strato inferiori cellulis majoribus et superiori cellulis minoribus subquadratis concentrice ordinatis formato constru- cetus. Sporocarpia versus basin thalli informia. Genus forsan a Zonari im Linnaea 1845 p. 259 perpe- ram a me remotum et cum illa, fructificatione olim melius no- ia, conjungendum hic retinere cogor; differt ascis in thalamia formae indeterminatae maculaeformia coacervatis filisque para- physoideis nullis. 1. PabnINELLA PARYULA (rev. Zonaria parvula Grev. Crypt. FI, t. 560. Padina parvula Grev. Aq. Brit. p. 65. — IHarv. Man. p. 51. Padinella parvula a4fresch. Linnaea 18495 p. 260. t. IX f. 1-5. Planta junior in Ceramio rubro, adulta in Serpulis et prae- cipue in Ostrea eduli, in fundo 4—6- orgyali conchifero, v. c. in Bahusiensi mari extra Fishebachshil, in Segesáta prope Ro- ster etc. Prope Solsvig extra Bergen legit mihique communi- cavit Am, horen. — Jun. — Sept. Thallus nudo oculo nondum conspicuus reniformis, sub- erectus, basi fibrillas paucas emittens, deinde, licet rarius, longitudine usque pollicaris, formae magis indeterminatae, va- rio modo lobatus, e margine prolificationes reniformes saepe emittens et matrici pagina inferiori adpressus, coloris olivacei papyraceo-membranaceus. Ásci subelliptici l. subobovati, ver- sus basin thalli in. maculas pauciores indeterminatae omnino formae atque magnitudinis collecti. — 3681 — XLV. RALFSIA Berk. Thallus crustaeformis l. reniformis, matrici plus minus ad- pressus. Sporocarpia, ascis filisque paraphysoideis articulatis, verrucaeformia per thallum sparsa, Genus, ut nune mihi notum, inter Chordarieas atque Di- chjoleas quodammodo ambigit. In Aa/fsia deusta nempe, sec. Berkeley inj Engl. Bot. t. 2866, sporocarpia in thallo inter se valde sunt remota, ut in J/ictyoteis; in. Rtalfsia verrucosa contra (cfr. infra) saepe tam confluunt, ut stratum fere forment asci- gerum, ut in. Chordarieis, quod in causa fuit, cur in Linnaea 1845 utramque speciem generi Cruoriae adscripserim. Nomen generis ab Amiciss. Berkeley datum eo potius retinendum credo, quod ille primus fructum invenit. 1. Rarrsm pEusrmA. 243. Thallo orbiculari-reniformi matrici umbilicatim adnato am- bituque plus minus libero subtus (exsiccato) albescente-griseo l. concolori supra laevi, sporocarpiis sparsis. (a. thallo suborbiculari simplici plus minus elevato-zonato sub- tus albescenti-griseo. Ralfsia deusta Berkeley in Engl. Bot, t. 2866.) b. thallo centro umbilicato-substipitato crassiori imbricato sub- tus concolori. Zonaria deusta 44g. Syn. p. 40. — Spec. 1. p. 152. Forma b. ad litora Norvegica secundum specimina a Cel. Hoffman-Bang communicata. Ut jam in Linnaea 1845 p. 267 memoravi, duae hujus speciei adesse videntur formae, altera reniformis l. orbicularis, — 862 — thallo simplici ete., ad quam referenda videntur specimina gal- lica, quae vidi, nec non anglica; altery thallo subreniformi ümbricato ete. ad quam pertinent specimina grónlandica nec non norvegica mihi nota. Ceterum an utraque specifice forsan sit distincta, immo an forma a«. sit tantum sequens species magis evoluta, cum pauca sola mihi sint specimina, pro certo affir- mare non audeo. Ín omnibus meis speciminibus fructificatio nulla. 9. Rarrsrm vrsnnvUCOsA Zfresch. 'Thallo oerbiculari Ll. confluente indeterminato matrici cru- staeformiier arcte adnato (exsiecato) subtus ferrugineo supra ver- rucoso, sporocarpis sparsis subconfluentibus, «. rupincola, thallo demum in matrice indeterminate effuso. Zonoria deusta Ljyngb. Hydr. p. 19. t. 5. (saltim pro parte). Cruoria verrucosa Zfresch. in Linnaea 48495 p. 26A t. LX f. 5, 6. b. lignicola, thallo suberassiori orbiculari centroque demum fatiscente ambitu crescente. Zonaria Liebmanni Órsted de Reg. mar. p. A9. In molibus ligneis l. ad margines scrobiculorum rupium aqua repletorum per totam oram Seandinaviae, a Freto balti- co, v. c. prope llavniam, per oram Dahusiensem, v. c. in Norra Roster, usque in Solsvig extra Bergen Norvegiae (Roren). Anno toto. In forma «. crusta junior et solitaria orbicularis, diametro usque pollicaris, arcte rupibus adnata, /, lineam circiter crassa, rufescens zonisque paucis plus minus evidentibus lutescenti-oli- vaceis ornata, sublaevis; «adulta, pluribus saepe per saxa in strata indeterminatae omnino figurae atque extensionis conflu- entibus, crassior et e matrice facilius secedens, fusco-purpu- rascens, verrucosa; siccata nigro-fusca, subtus ferruginea. Spo- — 969 — rocarpia verrucaeformia plus minus confluentia; fila paraphysoi- dea clavata, basin versus insigniter attenuata et sub microsco- pio lutescentia, cellulis superioribus diametro 4 7; l. 2plo longioribus, inferioribus idem longitudine 2—5plo superantibus; asci nunc subobovati nunc oblongi. — In speciminibus ligno increscentibus thallus magis distincte | stratis. superimposilis concentricis, centro Parmeliae centrifugae more saepe fatiscens ambituque crescens, quod cum reliquis hujus plantae phaeno- menis Lichenum naturam in memoriam bene revocat. In cellulis filorum paraphysoideorum vidi schizogonidia vivaciter se moventia; quamquam vero et talia sub microscopio in aqua emissa vidi, tamen eadem e cellulis fil. paraphysoideo- rum nunquam egredientia observavi. Zonariam deustam Lyngb. l. c., cum propter descriptionem tum ob observationem 4gardhii Sp. Alg. 3. p. 155 de specimi- nibus ei communicatis Lyngbyanis, ad hane speciem saltim pro parte referre non dubito. Qaae vero nomine Zonariae deustae Lyngb. mihi communicavit Cel. Zfoffóan-Bang specimina, ea ad Rh. deustam nostram omnino pertinent. Fam. X. Cnonpammar. Char. ess, Sporocarpia, ascis filisque paraphysoideis intermixtüs conslituta, stratum corlicale thalli formantia. Thallus strato inferiori l. centrali, cellulis elongatis con- fecto, et interdum intermedio — strato exteriori Dictyotearum respondente — cellulis rotundatis, et denique corticali seu fructifero filis illis paraphysoideis formato constructus, crusta- ceus, caespitosus, filiformis. Asci inter fila paraphysoidea stra- ü corticalis reconditi, unispori. Hologonidia rariora, in variis Chordariae flagelliformis formis observata. Schizogonidia, motu praedita, in filorum cellulis paraphysoideorum /Mesogloiae for- mari J. Jgardh (Alg. med. et adr.) probabile reddidit. — 364 — Quamquum notis supra allatis haec familia bene videa- tur circumscripta, tamen variae adsunt aberrationes. |n Chor- daria tuberculosa thallus, filis paraphysoideis ascisque nodoso- conglomeratis et inde v. c. Stilophorae sporocarpia referentibus, hanc plantam in memoriam revocat. — In Chorda Filo asci cum filis paraphysoideis non semper totum cooperiunt thallum , spatia quaedam tantum ejusdem investientes, quo respectu haec planta characterem Laminariearum revocat, cum quibus tamen , me judice, minime est conjungenda, XLVI CHORDA Stackh. Thallus subcoriaceus, filiformis, cavus, simplex, strato in- leriori cellulis majoribus elongatis, et exteriori cellulis rotun- dato-angulatis formato constructus, —Asci inter fila paraphysoi- dea et cum iis e strato exteriori oriundi. Stratum exterius seu corticale, ut supra est memoratum, cellulis illis subrotundis, quae v. e. in /Mesogloia vermiculari inter stratum centrale atque filorum paraphysoideorum adsunt, certe correspondet; in Chorda vero, ubi fila paraphysoidea cum sporis saepe desiderantur, firmioris fit structurae et in planta sterili stratum vere. corticale. Genus ceterum inter Chordarieas retinendum, neque quod fructificatio partem quan- dam thalli saepe tantum obvestit l. quod fila paraphysoidea in Chorda filo unica cellula sunl. forsan. constructa, inter Lamina- rieas. collocanduin. 1. Cnonpa rmnuw Lin. Thallo longissimo chordaeformi continuo, filis paraphysoi- deis paucioribus, ascis pyriformibus. Fucus Filum Lim. Sp. ed. 4. v. 2. y. 1169. — Fl. Sv. p. 432. — a£ — Chorda Filum Lamour. Thal. p. 27. — Lyngb. Hydr. p. 75. t. A8. C. 4lq. Scand. exs. n. 51. Chordaria Filum 44g. Syn. p. 15. Seytosiphon Filum 44g. Spec. b. tomentosa: thallo tomento densissimo et longiori vestito. Chorda tomentosa Lysgb. Hudr. p. 74. t. A8. A. Lapiliis, Fucis conchisque adnata in fundo|ulnari l. usque 4- orgyali in sinubus interioribus, a taeniis Ostrogothiae maris orientalis per oras omnes Sveciae Norvegiaeque usque in Fin- markiam; omnium fere Phycearum vulgatissima; b. saxis adna- ta in inferiori aquae limite, undis vehementioribus expositis, v. €. ad Arendal Norvegiae (Lyugbye), ad Blábürsholmen pro- pe Fishebáchshil Bahusiae ete. passim. — Maj. — Sept. Thallus non raro 10- pedalis, utrinque attenuatus at cras- sitie vix 1 7; lineam superans, plerumque flavescenti-olivaceus, tomentoque, filis confervoideis simplicibus, ut in Chordaria fla- gelliforii normali, constituto plus minus denso obsessus. f'ru- elificatio medium thallum praesertim occupat; quantum equi- dem observavi: asci pyriformes inter fila paraphysoidea, unica cellula constructa, ascisque 2- plo breviora. — Var. b., propter tomentum thalli densius, loco natali et vi undarum forsan, ut alia docent. exempla, adscribendum, minime distincta habenda est species. Denique formae hujus speciei minores, v. c. Chor- da filum var. thrix atque steriles, a formis sequentis speciel a me saltim non semper tute dignosci possunt. — füdicula sem- per, sive fructificent sive steriles sint, omnes Phycearum for- mas specifice determinandi contentio, Inde omnes illae falsae species, quibus nunc abundat Phycologia et Lichenographia an- tea. Quis Carices sine fructu et floribus determinare vult? Qui vellet, caudam traheret. 2. CnonpA rowxENrAnmA Lyngb. Thallo breviori articulato-constricto, filis paraphysoideis — 906 — confervoideis. frequentioribus ascos subovatos longitudine. sub- excedentibus. Chorda Lomentaria Lyn»gb. Huydr. p. 74. t. A8. E. Scytosiphon Filum 7 lomentarius 4fg. Spec. 257. b. thallo capillari-filiformi longiori subviridi-olivaceo vix ar- ticulato-constricto. c. thallo filiformi breviori eastaneo aequali. Asperococcus castaneus Carm, Hook. Engl. Fl. 2. Rupibus adnata in superiori aquae limite, a Freto balti- co per totam oram Seandinaviae occidentalem saltim. usque ad Salten Nordlandiae (Sommerfeldt); b. prope BlSbürsholmen extra Fishebüchshil; e. prope Roster, nec non ad Molde Norvegiae. Maj — Sept. Forma normalis atque frucüficans: thallus coloris fusco- olivacei apicem versus parum attenuatus, longitudine usque 12- pollicaris, lineam circiter crassus, insigniter articulato-constri- ctus, internodiis 6 lineas imo pollicem longis. Fila paraphy- soidea copiesa, densissima, ascos subovatos l. ellipticos longi- tudine aequantia l. paululum longiora. Forma b.saepe 6 —S- pollicaris c. vero unciam tantum longa; in utraque fila para- physoidea atque asci sunt ignota et stratum corticale insigni- ier firmum et compactum. * XLVIL CHORDARIA .4. "Thallus gelatinoso-coriaceus, filiformis, farctus, ramosus, strato interiori cellulis elongatis et exteriori filis paraphysoi- deis formate constructus. Asei subovati inter fila paraphysoi- dea et eum iis e strato interiori oriundi. 4. CuonpanrA rnacrLLironwus P| Dan. Thallo aequali laevi undique ramoso, ramis subsimplicibus elongatis, filis paraphysoideis subclavatis. — MES Fucus. flagelliformis F/. Dan. t. 650. (Lyngb.) Chordaria flagelliformis 44g. Sy». p. 12. — Lingb. Hydr. p. 9L. t. 45. B. — lg. Scand. exs, n. 55. BRupibus Phyceisque adnata in inferiori aquae limite undis- que vehementissimis plerumque exposita, a litoribus orientali- bus Sueciae, v. c. Blehingiae Scaniaeque, per tolam oram Scandinaviae occidentalem, saltim. usque ad. Tromsoe Finmar- hiae. (Blytt), frequentissime. — Aestate. tota. Thalus plerumque pennam passerinam, immo nonnunquam corvinam, crassitie excedens, longitudine usque 2-pedalis, pri- marius 'ramis elongatis aeqalibus simplicibus, l. rarius uno al- lerove ramo secundi ordinis obsessis, l. furcatis; quo crassior eo etiam brevior, nunc filis tenuissimis confervoideis densissi- imis obsessus, nunc talibus omnino earens. 9. QCuonpnann TUpEncuLOsA. F4. D. Thallo attenuato verrucoso-tuberculato repetite ramoso, ra- mis ramulisque subdivaricatis, filis paraphysoideis subcelavatis, Ceramium tuberculosum FI. Dan. 1.1546. (sec. Lyngb.) Chordaria tubereulosa Lyngb. Hydr. p. 59. — (Orvsled de Reg. marinis p. 50. Chordaria nodulosa. 4£g. Sp. et Syst. Ad munimentum Trelronor extra. Hauniam legit Üvsted. Cum vix dubitari possit, quin ad litora Scaniae Hallandiaeque crescat. haec planta, quamquam a me nunquam est lecta, ta- men eandem hic omittere nolui. A sequente specie, cui maxi- me affinis est, differt. thallo verrucoso-taberculato eoque prae- sertim. quod. fila paraphysoidea iis in. Chorderia flagelliformi sunt simillima, neque, ut in sequente, in cellulam majorem sphae- ricam desinentia. — Cfr. Aresch. in Linnaea 4845, p. 2206. 27 — 32368 — 9. Cuonpamn DivAniCATA — £g. * Thallo attenuato laevi undique repelite ramoso, ramis ra- mulisque. subdivaricatis, filis paraphysoideis apice in cellulam majorem sphaericam desinentibus. Tab. IX A. Chordaria. divaricata. 23g. Syn. p. 12. — lg. Scand. exs. n. 66. Aresch. in. Linnaea. 1845. p. 226. In partibus sinuum interioribus, paululum infra limitem aquae inferiorem, junior Zosterae marinae l. Phyceis tenuioribus, insidens, adulta demergitur et in. fundo 1-2-orgyali excrescere pergit, per oram Sveciae occidentalem ex. gr. prope Wargó extra Gothoburgum et ad Christineberg Bahusiae v. c. in. Lzn- gegap et in Dondhálet. Jul. — Sept. Habitus fere Jesogloiae cujusdam, quare etiam a. Aützing huie generi adseripla, quamquam ad | Chordariom: potius. perti- nere videtur. Thallus junior juniori Stophorae paradoxae |. validiori /— Dictyosiphonis | foeniculacei/ non dissimilis, olivaceus; adultus obscure olivaceus, immo nigrescens, semilineam | sae- pe crassus, unum alterumye pedem longus, nunc omnino integer, ranis ramulisque plus minus implicatis, nunc. omnibus ramulis destitutus. Cellula extima filorum paraphysoideorum ceteris longe major, sphaerica intusque flava. Ascei ut in. Chordaria flagelliformi. Appendix Cl'opdanac flagelliformis: DICTYOSIPHON Grev. Thallus capillaris l. filiformis, simplex l. ramosus, c stra- to interiori cellulis elongatis, et exteriori cellulis rotundatis for- mato constructus. Hologonidia in. thallo. sparsa. E charactere dato facile patet et Striariam. aitenuatam ho- logonidiiferam, cum formam cellularum non respicimus, ad hoc — 39369 — genus pertinere, Ex quo conjicere forsan liceret, plantas, quas in hoc genere comprehendo, esse Dietyoteas. hologonidiiferas, i. e. ex. gr. Striariae. attenuatae l.. Dietyotae. dichotomae holo- gonidiiferis analogas, quod et ipse putarem, nisi Zhetjosiphon. foeniculaceum | «. esse. formam | Chordariee | flagelliformis, mihi persuasum haberem; a qua forma cum nullo charactere generi- co distinguere potuerim 2fsperocoecum pusilhan Carm., utramque plantam, adjecta nova, eodem loco tractare volo. 1. DicryosieHoN roENictLACEUS. Zfuds. Thallo filiformi-capillari repetite. ramoso, ramis ramulisque plus minus crebris obsesso. « thallo heteromorpho, i. e. parte inferiori l. uno. alterove ramo ejusdem ae Chordariae flagelliformis fizurae atque structu- rae, i. e. filis. paraphysoideis sporisque ornato, reliqua vero thalli parte structurae atque figurae supra descriptae D/cíyosi- phonis (i. e., ut plerique putant, Dietyosiphon foenicultceus — in Chordaria flagelliformi parasiticus). «. ramis plus minus in siructuram Chordariae flag. iutatis, ramulis heteromorphis 5-4 lineas longis patentibus den- sissime approximatis subsimplicibus. Tab. VI. B. b. ramis superioribus structurae Dictyosiphonis , vamulis elon- gatis patentibus magis remotis ramulisque sparsis brevibus obsessis. Chordaria flagelliformis g. et ;.. 4g. Syn. p. 45. " glabra. *x* villo densissimo obsessa. Tab. VIII. A. Scytosiphon tomentosus. Lyagb. Hugdr. p. 62. c. ramis superioribus structurae Dictyosiphonis, ramulis elon- galis divaricatis. squarrosis magis remotis ramenltisque paucioribus obsessis. Tab. Vl. A. — $40 — Seytosiphon hippuroides Lyngb. Hydr. p. 65. t. A4. B. (saltim pro parte hue pertinens). ln inferiori. aquae limite ad rupes undis vehementioribus expositas, per omnia litora. Scandinaviae, ubi adest Chordaria flageitiforinis, usque in Tromsoe Finmarhiae. — Tota saltim ae- state. Quin hic Dictyosiphon foenicufaceus sib. forma. hologonidii- fera Chordariae. flagelliformis, equidem haud dubito. Formam a. si figuram. datam inspicientes examinamus, adest in thallo prima- rio, Tab. VL B. pr sU «., structura plane ZWetyosiphonis, cum contra prope b. ejusdem figurae invenitur. omnino structura Chor- dariae flugelliformis. Quomodo possibile hie duas diversas, alte- ram in altera parasiticam , plantas videre? Idem et ostendit forma c., Tab. VL. A.,tin qua ad b. (efr. fig) inveni strueturam | Chor- dariae flugelliformis, ad a, vero structarim — Dietyosiphouis. — Ceterum inter formas supra allatas a. &. c. in. natura nulli plane adsunt lbniles, tam enim confluunt, ut in. eodem saepe adsint individuo; synonyimiae causa a me seorsim propositae, omnes- que mihi saltim. fuce clarius formae Chordariae. flageiliformis hologoutdiiferae. &. thallo struetura isomorpho tenuiori capiliari-filiformi ramo- sissimo, ramulis aftenuatis rameilis brevibus plus minus erebris obsessis, Tab. Vil. Conferva foeniculacea Zf£uds. Seytosiphon foenieulaceus. FI. Dan, — Lyngb. FHiydr. p. 65. 14. C. — 49g. Sp. et. Syst. Dictyosiphon foeniculaceus Grev. 4flg. LE — Ag. Scand. Lr: €XS. (m. e. b. thallo capillari, ramulis tenuissimis elongatis subsimpli- cibus. Tab. V. F. — 994 — ln. Fuco vesieuloso |. Chorda | Filo parasiticus, a. litoribus Bleklingiae Seaniaeque per totam. oram Seandinaviae occidenta- lem usque ad Tromsoe Finmarhiae, minime infrequens. Áe- state tota. A forma priori vix. differt. nisi. tliallo dien saine lon- | giori, saepe 2— 9-pedali, absentiaque omnis structurae. Chorda- riae flageltiforasis. Ceterum structura in. utraque (di piane eadem, nam forie celiularum in uno eodemque specimine saepe magis dissimiles quam in speciminihus Wut formac. — n /., fundo ostreifero. plerumque obvia, roii raümulique saepe transversim siriati (efr. Lyagb. l. c. f. 5), quae striae e couneelionibus cellularum. elong: atari atque lon; eitudine aequa- lium. strati interioris oriuntur. "Hologonidia haud. rara; cfr. Tab. XA. 9 DicrvosienoN prUsiLLUs Carm. Thallo eaespitoso. simplici subeapil lari — Tab. VI. C. Asperococeus pusillus Carm. — Hoo. Engt. E Fi. 2. p UAM. J..49. Nov. p. 45. — Harv.. Man. p. O29. ln. €hor:ia Fio parasiticus ad oram occidentalem. Sveciac rarior, v. c. ad Sáró llallandiae, Svansund, Hárringón atque Lysehil Balusiae, Aug. — Sept. Per longa spatia Chordam. Fiwn plus miaus dense investiens. » 1 E . . . . . ge i [] Thallus ílavescenti-olivaceus, longitudine uncialis lL.. paululum supra, crassilieque filum. tenuius aequans, omnino simplex, nunc glaber, nunc filis tenuissimis confervoideis obsessus, sae- pe, ut affert. Zarvey, transversim. striatus, quae striae e con- nectionibus. cellularum strati interioris oriuntur, stratum. exte- rius translucentes, omnino ut in. D/ctyosiph. foeníeufac. | supra. Hologonidia satis frequentia. (efr. Tab. cit. 2—5). Cum hanc propter convenientiam, tum ob specimina Dictyosiphonis foeniculac. — 34332 — quae vidi, simplicia vixque nisi magnitudine majori a D. pusilio destinguenda et ab variis auctoribus pro vera specie (ex. gr. Ji- etyosiph. simplex v. Suhr) habita, vix. dubitare possum, quin sit Asperococcus pusillus eadem planta in. prima infantia. oO. DicrvosienoN cuoapAnrA 2 resch. Thallo filiformi ramoso, ramis elongaüs simplicibus 1l. uno alterove ramulo instructis. Tab. VIII. B. In. inferiori limite. aquae. ad. Christüineberg Bahusiae, palis molibusque ligneis adnata. Jul. Thallus coloris flavescenti-olivacei, longitudine usque 4—3- pollicaris, primarius undique ramis elongatis simplicibus, rarius ramulosis, 5——4-pollicaribus, nune omnibus crassitie tenuioris Chordariae | flagelliformis, nune variis interpositis. capillari-fili- formibus. Bamificatio omnino illius, at structura plane Dicty- osiphonis foeniculacei. — Mologonidia non rara; cfr. fig. 5—4 t. c. LXVIIL. MESOGLOIA .4g. Thallus geiatinosus, füiformis, normaliter farctus, strato interiori cellulis elongatis et in fila longitudinalia conjunctis, et exteriori filis paraphysoideis formato constructus, — Asci subel- hptiei inter fila paraphysoidea et cum iis e cellulis periphericis rotundatis strati interioris oriundi. IMesogloia a. Chordaria vix ulla nota generica certa atque definita. imitari potest. Quod in Mesogloia vermiculari fila strati inferioris in. peripheria thalli se ramificant, in apicibus ramo- rum fila paraphysoidea gerentta atque ascos, eo forsan mino- ris est momenti, quod jam in Mesogleia Zosterae hacc rami- — 333 — fieatio obliteratur ita, ut fila paraphysoidea «eum ascis filis cellularum strati interioris immediate fere sint imposita. Cum Mesogloia Zosterae habeatur a. früfzing varietas M. vermicula- ris, quanti momenti sit haec differentia, judicatu mihi videtur perfacile. 1. MesocrorA vrEnwICULARIS 23. Thailo ecrassiori insigniter lubrico ramoso, ramis ramulis- que utrinque attenuatis. Mesogloia vermicularis 44g. Sin. p. 495. — Lingb. Hijdr. p. 190 t. 65. £. (mala) — | (lg. Seand. exs. n. 68. In inferiori limite aquae sinuum interiorum, l. in fundo ostreifero 2—06-orgyali, a. Rullaberg Scaniae per totam oram Sveciae Norvegiaeque occidentalem. saltim. usque ad Molde et Christiansund, frequenter. Ad litora Nordlandiae see. 4fqardh. Jul. — Sept. Specimina tenuiora, oplime saepe fructificantia, cautissime a sequentibus speciebus distinguenda; inest in. iisdem semper aliquid. erassioris atque obesioris. Thallus explicatus brunneo- olivaceus, longitudine usque 2-pedalis, duas lineas saepe cras- sus, ramis ramulisque et basi attenuatis. Fila strati interioris in peripheria magis ramosa alque explicata quam in ceteris spe- ciebus. Fila paraphysoidea subclavata, cellulis. diametrum lon- gitudine subaequantibus, moniliformia. | Asci modo elliptici mo- do obovati, ejecta spora, diu persistentes. — In iisdem locis cum /M. virescente nunquam mihi. obvia, 9. MrsocrorA vinescEs Carm. Thallo tenuiori ramoso, ramis ramulisque patentibus aequa- libus. — 34 — Mesogloia virescens. Carm, — Berkeley Gle«nings of British Allg. p. ÁA t. 17 29. (ad. quam et pertinere. videntur. M. affinis. (. 16 f. 2 et M. gracilis t. 17. f. 4.) Mesogloia Hornemanni v. Suhr. — £Eülz. Pie. gen. In fundo ostreifero &— 7-orgyali, v. c. in Segesáta prope hoster et in mari norvegico prope Molde (Ipse) et Alstenoe (Blytt). | Jul. Aug. Specimina Bahusiensia cum anglicis, ab lionoratissima 6Grif- fíhs benevole communicatis, in. omnibus fere conveniunt. 'Thal- lus explicatus longitudine palmaris et ultra, at vix dimiduam lineum crassus, ramis et praesertim. ramulis basi attenuatis. Fila paraphysoidea basi vix attenuata, cellulis subcylindraceis diametro 2-plo fere longioribus; his notis specimina Bahusien- sia ab anglieis, in quibus fila paraphysoidea, ut in M. vermi- eulari, sunt constructa, differunt, quam ob rem in eo nulla essentialis differentia. Ascos, nunc obovatos nunc ellipticos, semel vidi oblongos, acutos granulisque densissime farctos, fere ut in. Liebiannia. J. Ag., quam depmxit. Füützing Phyc. gen. t. 2 ME 2 o. Mrsocrton ZosrEnag Lungb. Thallo tenuiori parcius ramoso, ramis ramulis brevibus subspinazeformibus divaricatis aequalibus obsessis. Linchia Zosterae. Lgngb. Hydr. p. 194. t. 66. €. Aegira Zoslerae Fries Syst. Orb. Feg. — iL Sean. p. 595. Myriociadia Zostevae J. 4g. Linnaea 1841. p. A9. Mesogloia Zosterae Zfresch. 49. Seand. exs. n. 67. Linnaea 1842 p. 228 t. F HI. f. 4. et 4. b. Zosterae marinae insidens, a Freto baltico per oram oc- cidentalem Sveciae. v. c. in. Smalsund prope Christineberg et in portu prope. Waáderóarne Dahusiae, atque Norvegicam saltim usque ad Molde et Christiansund. — Jun.— Sept. - — 3135 — In Zosterae folis plerumque caespitosa varioque modo intricata — Thallus coloris fere prioris speciei, longitudine ple- rumque 2- 5-, rarissime 5-pollicaris, ejus tenuior; rami pauci et sparsi, at ramuli subspinaeformes, lineam circiter plerumque longi, numerosiores. Ceterum omnibus, v. c. ascis, qui in spe- ciminibus explicatis frequenter adsunt, cum priori conveniens, ut ilius forma, loco exorta, facile haberi possit. Apud nos tamen, sine transitu ad priorem obvia, si non specifice esset distinguenda, cum JM. virescente, neque, ut apud Aützing l. c., cum /M. vermiculari conjungi deberet. Myriocladia Lovenii J. Ag. Linnaea 1841. p. 48, cum mihi ignota sit planta, tum generis tum speciei diagnosin hic adjungere a re haud alienum puto. Myniocrapia. J.. fg. "Frons filiformis ramosa diorgana, filo primario tubuloso continuo, secundariis inferne artieulatis superne moniliformiter contractis undique vestito. Sporidia (?) ad apices ramorum ramellis insidentia, filis involu- crantibus stipata. ellipsoidea, intra sacculum hyalinum granulosam mate- riem continentia." MyynioctapiA Lovgwi J. 444. "Fronde subvage ramosa, (ilis secundariis diametrum primarii longe supereminentibus sunplicibus 1. parce furcatis articulatis, articulis infe- rioribus elongatis cylindraccis, superioribus moniliformibus ellipsoideis diametro duplo longioribus." ul . . . . . * * * Hab. in sinu Codano rarissime; specimina in Ostrea crescentia extra taenias Sáló Bahusiae, profunditate 5- 6 orgyarum, protraxi." "Frondes e basi callosa minima solitariae 1. paucae, tripollicares, penna passerina tenuiores, filiformes, ramis conformibus sparse obsitae, flaccidae, subgelatinosae, lutescenti-olivaceae, diorganae. Filum prima- rium frondem percurrens, tubulosum, continuum; cellulis rectangularibus diametro subtriplo longioribus contextum, apice ramosum in ramulos non- nullos articulatos divisum. Fila secundaria e prir.ario undique egredien- tia, inferiora plerumque simplicia, superiora furcata elongata patentia 98 2 AO et plerumque incurva, basi laxe articulata sev subcontinua gliobulis sub- arliculatim dispositis repleta, apice moniliformiter articulata, articulis ellipsoideis diametro 9-plo longioribus. Bamuli terminales articulati, ra- mellos fructiferos Suboppüsitos ad geniculum fere quodque emiltentes. Sporidia |? an conceptacula sporidiorum?| magna et granulosa materia repleta, brevissime pedicellata, filis secundartis. involucrata." "Planta certe sui generis, immo cum 'Thorea et Lemania forsan tri- bum peculiarem constituens, Mesogloiis proximam at filo centrali tubulo- so distinctam." J. Ag. l. c. p. A8 et 49. XLIX. LEATHESIA Gray. Thallus carnoso-cartilagineus, vesiculaeformis, cavus, stra- to interiori filis, cellulis majoribus compositis, snastomosantibus, et exteriori filis paraphysoideis. verticalibus formato constructus, Asci subobovati inter fila paraphysoidea et cuin iis e strato in- teriori oriundi. 1. Lzrarngs:A pirronmis Linn. lhalo olivaceo adnato undulato-inflato. Tab. IX. B. Tremella difforimis Linn. Sv. p. A99. Cfr. Fr. Sc. p. 2916. Chaetephora marina Lyngb. Hjdr. ii 195. t. G6. "f£ (mala) Corynephora marina 4g. Syst. p. 2 24. — lg. Scand. exs. n. 99. In rapibus l. rarius in Phyceis parasitica, paululum infra infmum aquae limitem, nunc in vicinia aperti maris, nunc lo- cis magis tranquillis, per totam oram Scandinaviae occidenta- lem saltim usque ad Bergen, frequenter. — Jun. — Sept. Thallus nune semine Cannabidis vix major, nuac 2-5 uncias diametro aequans, pius inus undulato-inflatus, modo mairice v. c, Phyceis tenuioribus perforatus, modo, dum in rupibus crescit, umbilicatim adnatus. — Cellulae strati interioris non raro in capillos tenuissimos altenuatos inarliculatos (setis in Bulbochaete simillimos) et fila paraphysoidea longitudine — 32« — multoties excedentes explicantur, Specimina illa parva, quae in. Gigartina. plicata. lam saepe crescunt, primitus sunt solida, ul specimina juniora plurium Phycearum thallo cavo denique instruetarum. — Talia hujus speciei specimina non solum pro- priam speciem, sed etiam genus (CorgaophMaea baltica. Phyc. gen.) habet Aüüzing. L. ELACHISTA 2Duby ex ref. Fr. Thallus caespitosus 1. caespitoso-stratiformis, strato infc- riori cellulis oblongis formato, et filis cellularibus ex eo erectis duplicis generis, brevioribus paraphysoideis atque longioribus, utrisque inter se liberis, constructus. — Ásci subelliptici ad filo- rum basin e strato inferiori oriundi, Licet fila paraphysoidea, ut in Linnaea 1842 annotavi, in Elachista velutina a me saltim non sint observata, tamen haec fila, quae in charactere generico respiciantur, digna esse non dubito; haec optimam praebent notam, qua hoc genus a sequente distinguitur. Forsan haec fila in. ilia specie norma- liter. adsunt, 1l. baec. ad aliud genus — quamquam non ad Sphacelariam — melius est. referenda. : LACHISTA FUCiCOLA J'elley. 1. E CICO F'elley Major, filis majoribus .stratum per matricem effusum I. caespiles solitarios penicilliformes formantibus, cellulis longi. tudine diametrum aequantibus l. eodem 2-plo longioribus, a- scis oblongo-obovatis. Tab. IX C. Conferva fucicola Felley et Auctor. Lyngb. Hydr. p. 146- t. 90. B. — 439. Syst. p. 105. — 4g. Scand. exs. n. 15. Conferva ferruginea Roth, Conf. fucorum Roth et Conf. flaccida Lyngb. Hydr. p. 446. t. 50. 44. — 49. Syst. p. 102. — 228 — Elachista fucicola Fr. F! Sean. p. 917. — 4resch. Lin- naea 1842. p. 235. t. FII f. 6-7. Fucis adnata in limite aquae ab oris Roslagiae per lito- ra omnia Seandinaviae ineridionalia atque occidentalia. usque in extrema Finmarhiae, ubique frequenter. — Aestate tota. Thallus plus quam semiunciam altus, nunc caespites so- litarios, nunc pluribus confluenübus, stratum per matricem panniformiter effusum formans, modo olivaceus inodo flavescens. Species ab auctoribus distinctas supraque ut synonyma allatas, ne formas quidem insigniores habere possum. Longitudo enim cellularum cum diametro illarum collata, parum, ut jam mul- tis locis est observatum, ad notas specificas eruendas sufficit; neque color ullas praebet notas stabiliores, in speciminibus in Fuco serato crescentibus plerumque obscure-violaceus, in iis vero, quae in Juco vesiculoso parasitant, flavescens, quem ve- ro colorem et in illis vidi nonnunquam. — Denique forsan adnotare juvat, si quis hane speciem degenerationem quandam fructificationis Fuci habere vellet, me eandem non solum in speciminibus Dumontiae ramentaceae sed ctiam in rupe cre- scentem invenisse. Elachista. globosa Orsted de Reg. marinis (Tab. nostra IX D.) nil aliud mihi videtur quam Hujus speciei stratum inferi- us, haemisphaericum et fructificans, filis majoribus nondum expli- catis (in speciminibus minoribus) l. paululum supra stratum. de- fractis. (in speciminibus majoribus) An status JZ7lachistae fu- cicolae hyemalis? Structura in utraque plane eadem. 2. Era4cuisrA sTELLARIS Jresch. Minor, filis majoribus caespitem subsphaericum stellulz- formem formantibus, cellulis inferioribus diametrum longitudi- ne subaequantibus, superioribus eodem 2-5-plo longioribus, ascis ablongo-obovatis. Tab. IX E. — 3:9 — Elachista stellaris ^fresch. fig. Scand. exs. n. 71 — Lin- naea 1842. p. 255. t. FII f. 2-5. Polysiphoniae elongatae nec. non. Desmarestiae viridi insi- dens, in fundo 5-6-orgyali subextrataeniensi maris DBahusien- sis haud rara, v. c. extra Fishebáchshil prope Làángoó, Roster in Segesála etc. Jul. — Aug. Caespes diametro lineam plerumque rariusve duas aequans, Phyceis tenuioribus increscens subsphaericus. Fila thalli ma- jora basi cellulis. àiametrum longitudine aequantibus l brevio- ribus, apicem versus cellulis diametro usque A-plo longioribus constructus; hae nota ab El. stelluleta. Griff. (Aresch.. Linnaea 1845 p. 261. t. IX f. 4) facile differt. LI. CRUORIA Fr. Thallus crustaeformis, suborbicularis, stratu inferiori vali- diori, et filis ex eo erectis cellularibus in crustam dense com- pactis constructus. "Asci obovato-clavati ad basin filorum" (e strato inferiori oriundi ?). Primus hoc genus, typo Chaetophorae pellitae Lyngb., in Flora Scanica proposuit Cel. Fries; in Linnaea 1845 idem fu- sius illustrare ipse conatus sum, haud sane bene, cum et Zo- nariam verrucosam, speciminibus male fructificantibus deceptus, eidem adjunxerim. | Fructificationem Cruoríae nunquam ipse vi- di, at descriptio ejusdem a Charimichael est data (cfr Hook. Briüsh Flora; Harv. Man); plantam itaque, quoad locum in systemate mihi saltim dubiam, propter thallum prope Myrione- ma colloco. n Annales des Sciences naturelles 184^ tom. 9 t. 11. f. 6-10. fratres Crouan. nomine Peyssonellia Dubyei delineaverunt Phyceam, quae, quatenus e descriptione atque fi- guris judicare possim, huie generi quam Peyssonelliae propior videtur; asci in illa tetraspori; an ita et in nostra Cruoria? -—- — 380 — 4. QCnvoni 4 PELLITA Ljqp. Thallo concolori purpureo-carneo matriei arcte. adnato, fi- lis plus minus ramosis apice paululum attenuatis, cellulis dia- meirum aequantibus l. eodem 2-plo longioribus. Chaetophora pellita Lyngb. Hhyjdr. p. 159. t. 66. B. 43. Syst. p. 28. Cruoria pellita Fr. Scan. p. 917. Aresch.. Linnaea. A843. p. 267. t. IX f. 7-8. In lapidibus stipiteque. Laminaríae digitatae, oplima 1n fun- do pluriorgyali, per totam oram Seandinaviae occidentalem saltim ab Hallandia usque in Norvegiam meridionalem. Aestate tota. Crusta diametro interdum 2-pollicaris, coloris purpureo- carnei substantiaeque carnoso-cartilagineae, vix /, lincam crassa. Filorum simplicium]. ramosorum cellulae inferiores granulis (an schizogonidiis?) in medio repletae. — Chaetophoram petli- tam Lyngb. veram nostram esse plantam, neque Erythroclathrum pellium. Liebm., luce clarius est, ut Jam supra demonstravimus. Lll. MYRIONEMA Grev. Thallus punctiformis, strato inferiori tenuissimo, et filis ex eo erecüis cellularibus subcelavatis condensatis (filis paraphy- soideis) constructus. Ásci subelliptici ad filorum basin e stra- to inferiori oriundi. Genus inter Fucaceas infimam, Episporearum fructificatio- nem (si nempe fila illa in. charactere memorata cuim filis para- physoideis ex. gr. in Sülophora conferimus) 1. e. sporocarpium punctiforme referens, ideoque omni jure in grege ultimum; cum priori in multis certe congruit, attamen, ut mihi videtur, distinctum est. strati inferioris tenuitate et filorum £Elachistae majorum absentia. 1. Myniowgua. PuxerironmE Lyngb. Plana, filis cellularibus clavatis cellulis longitudine diame- — 384 — ' (eum aequantibus, ascis sessilibus. Linhia punctiformis Lynyb. Hydr. p. 4195- t. 96. E. Myrionema punetiforme. — Fr. Sean, 917. In. Ceramio rubro parasitica, in fundo ostrceifero, ex. gr. in Segesáta prope hoster Dahusiae. Jul. — Aug. hos Puncta brünnea format in matrice, semilineam diametro vix aequantia, filis basin versus altenuatis a ceteris speciebus facile. distincta. Exxplientio 'abuliarum. Tas. L Halicocecus nodosus $ furcatus. Tar. Il. A. f. 1. asci atque fila paraphysoidea Fuci vesiculosi, a. ascus, b. nucleus, qui in asco c. magis evolutus jam in partes est divisus, quarum unaqueque denique, membrana cellulari cireumdata, spora fit; f. 9 spora; f. 5 fila paraphysoidea speciminis bologonidiiferi , a. periholo- gonidia, b. hologonidia ex iis emissa. — P. Fueus ceranoides. — C. f. 1. fila paraphysoidea eum asco a) atque perihologonidiis (5); f. 2 a. ascus , in quo divisione duae existunt. sporae, b. sporae ülae magis evolulae, granulis naturae ignolae extus (efr. f. 1) obsessae. Tas. HI. A. Phyllophora' Brodiae? 8. — B. Bhodomcenia Palinetta — C. Hhodonenia bifida — D. Rihodomen:a ciliata. "Tar. IV. A.. Furcellaría lumbricalis : f. 1. sectio trausversalis receptacu- lorum (apicum iatumescentium). a. cellulae intumescentes sirali inter- medii, ab Ag capsule nominatae; f. 2 sporocarpium sporas roseas continens; É. 5 a-h peritetragonidia in diverso evolutionis stadiis, in- tra siratum. corlicale (b) f£. 4 horizontaliter locata; f. 4 spora. — B. Rielninthora multfida: € 4 sporocarpium (a) cum filis strati corti- calis; f. 2 sporae; f. 5 fila strati cortiealis magis amplificata. — € Gloiosiphonia capillaris: f. 4 sporocarpia: f. 2 sporae; f. 5 fila strati corlicalis. — B. Ceramium tenuissimum: £. à peritetragonidium (a), in quo nulceus indivisus; f. 2 in unoquoque peritetragonidio duae (a. a.) exstiterunt cellulae, in quarum unaquaque (f. 5) tria denique videntur tetragonidia (a. a., quarlo ab illis recondito. — E. Callithamnion Plumula: f. 4. particula speciminis sporocarpia (a. a. a.) gerentis; f. 2 idem speciminis tetragonidiiferi, a. b. c. peritetragonidia tetragoni- — $382 — dis cruciatim secedentibus repleta — F. Callithamnion Hookeri: f. 4. a. a. a. & sporocarpia ; f. 2 peritetragonidia, tetragonidiis triangu- latim. secedentibus farcta. — €. Callithamnion seirospermum: f. 4. sporae in cellulis formatae seriatae; f. 2. 5, 4 peritetragonidia, tetra- gonidiis, ut ex f. 2, 5 linea transversali notatis conjicere liceret, te- tragonidiis cruciatim. secedentibus. Tas. V. &. Callithamnion corymbosum: f. 4 a. a. sporocarpia; f. 2 a. b. c. d. peritetragonidia, tetragonidiis triangulatim secedentibus farcta. — B. Callithamnion bgssoides: f. 4. specimen fructiferum magn nat: f. 9-5 sporocarpia; f. A «. b. peritetragonidia, tetragonidiis triangulatim secedentibus. — C. Spermothamnion Turneri: f. 4. specim. fructiferum; f. 2 specimen peritetragonidia gerens. — BD. Trentepohlia Dawiesii: f. 1. specim. magn. nat; f. 2 pars ejusdem amplificata magis, fructifera. — KE. Striaría attenuata: a. a perihologonidia, b. b. b. cellulae strati ex- terioris, c. c. c. cellulae strati inferioris. — V. Dictyosiphon foenicu- laceus 8. b.: f. 4. plant. magn. nat, f. 2 a. a. perihologonidia; b. b. cellulae strati exterioris, c. c. c. cellulae strati interioris. Tar. VL. A. Dictyosiphon foeniculaceus a. c: in ramis a. a. ubique il- lius plantae structura, in. ramis vero b. b. semper structura Chordariae flagelliformis. — B. D. foeniculaceus « a; in thallo primario prope a. a. a. structura est omnino illius plantae, prope b b. b. vero structura plane Chordariae flagelliformis — €. Dictyosiphon pusillus: f. 1. ea planta in Chorda filo pavasitica; f. 2. particula thalli minus amplifi- cata, hologonidiifera; f. 5 eadem magis amplificata, ut perihologonidia (a. a) luculentius appareant, b. perihologonidium remotum. Tas. VII. Dictyosiphon focniculaceus f. Tax. VIE A.. Dictyosiphon foeniculaceus a. b**: f. 4. ipsa planta magn. nat, in qua prope « structura est omnino (ut in ramis inferioribus) Chordariae flagelliformis, superne vero ex. gr. prope 5. cadem plane est. Diclyosiphonis; f. 2 stratum exterius, b. stratum interius cellula- rum. — E. Biclyosiphon Chordaria: f. 4-2 planta magn. naturalis; f. 5-4 strafum thalii cellularum superius, in quo perihologonidia (a a a), in quibus hologonidium (b. b) bene apparet. Tas. IX. A. Chordaría divaricata: f. 1-9. ipsa planta magn. nat.; f. 5-4 asci, cum filo solitario paraphysoideo; f. 5 fila paraphysoidea. — B. Leathesia. difformis: f 4 asci filaque paraphysoidea; f. 2. cellulae strati interioris in. setas evolutz. — €. Elachista f[ucicola, sectio vertica- lis; — D Elachista globosa Orsted mag. nat. — E. Elachista stel- laris in. Desmarestia viridi, magn. nat. — QI Eo (p Zub n. More cnp LUE MEE — LaL enl . ent v Ael 7g N iu * M N N S D Meri. af LM. Maret lol BL UP VM IP -T. m B e *. e 3| Pd 3 TN Oe rad Paesi À z «LÁ | CoL ADemM poeta: c * i » : M J HL. ZA 4 / Ww» i C MET M LED sf. i LA^ Et E Ls 4 y $ T » ids EDI SP ex & 7i. M. . 22, T s Z8 MP e D EA eed 7 | Kerr af. y. Morro. : 2 C ooevptte ctor Vote e ettam ltn "rh. "Mg 7]n Pd ee att C nt. » Hl | 2 . " ouo ue 4TH rt Imppp HT HH JE Mrencheneg nd M esezrt. etf n 4. Bret po "JM Ven£r atf M Mr. S N b TP MEE P2 | | d ln C ero pee o NERA S S ONE 7^ 77 oro WU EI. ZZ ABYN i S LIMDU US b -—— LIU he uo cg g VI. I RIP E " ^x ri j & ES S t | E di NERO i 4 Pe?werwULESep V "s " ! | S 3 So cS au cua QS E mu NUN y M N ON YN Y LIS VON/AC AN i NUN NN | A V | MANNA NENNNS SSOSNNNWNS / NS 'NOS l / d [ UN LOMA) - 7 77 NI QN NN NS SS f S SS UK v HALO f l | » | ) ; / o T, P , / SN T S T ^4 7] 98 9977717 VI MT A S | " A 7f z SS] NO Im i j i Y E S / / A j PA ^ A mJ E DN 3 i NW N nm M il M n A ^ / —— 7 0//í | M M d VN. | i l i ) - m "ll AM X l ' 14 Z2) VCRBA | 7 i Qu N | *N ; | »1 lx) | ! EN 25 ASSET) ! , 4 4 . i | | * * hA S x ON S : Y | ES : & E 5 Ás 1) » á k; - amc dadüdikc^e La. v EUN UR ! EE COPPES MURS 3 | Ps M "un ^n. MR. " "o "sc cm— * [| 4 B * Lo » ; 3 T. * /j . * RE ern yt few tn e 7 P " e) vorne 7 ord anm : eh. lH. P4 E. dreselteug au. - 7 M T s LX PET T E 7^4. LY. E - 502 WENNS E | 73s 2 " | | | / | ) | ] P z t / y». E | D o z- | SNSwNORUUA//J^Y EIE (L E : Now MI) LAAA. (D i pi 69 | RSSOEPUS 7/77 | A s a» Mf b. $ f. - z ? am u 3 ] m Ty ! E eut. ett cnn á 2 1 | , d É: / A repe Lernen : Z y a9 7. e br L4 (c LT A geo Tu. ; : ÁZ "4 s d Pe. 407] z)» | Z AR. E | Moon eL bvcn vL nr nnm. 72289 77 2 222A L- 2] ———À AE. drerefeng "nu E z z x -- z E R " E 1 1 PV