LL 45% oh 2) 4 FAUX E * ÉTAT INDÉPENDANT DU CONGO RE ANNALES DU “MUSÉE DU PUBLIÉES PAR ORDRE DU SECRÉTAIRE D'ÉTAT CONGO ZOOLOGIE — SÉRIE III ENTOMOLOGIQUE À - di AFRIQUE TROPICALE \ eu ms 2: Ne RHYN CHOTA _ÆTHIOPICA ‘e : UE A AUCTORE Le 54 H. SCHOUTEDEN Fe, UE : 1 4 Re ae " FPE Ke | | © ©. SOUTELLERINE ET GRAPHOSOMATINE “RE M2 qu < Es . Tome |. — Fascicule l: es Ë Phare 1 s : . Le: Po F ë BRUXELLES | è PURE . EN VENTE CHEZ SPINEUX ET C° in x À 62, Montagne de la Cour. rh v+ | _ Les Annales du Musée de Tervuer en RS | paraissent au moins six fois Sr En 0e CCM. d x ee” N Li x ei D au moins 32 ie x, " RS A A OMR et Le x sNoYeninre Se SCUTELLERIN Æ ET GRAPHOSOMATIN Æ ÆTHIOPICÆ 4 … a" 0 A ÉTAT INDÉPENDANT DU CONGO ——_————s ANNALES DU MUSÉE DU CONGO ZOOLOGIE — SÉRIE III FAUNE ENTOMOLOGIQUE L'AFRIQUE TROPICALE RAHYNCHOTA ÆTFHIOPICA H. SCHOUTEDEN I NOUTELLERINE ET GRAPHONOMATINE D —— BRUXELLES 1905 La présente monographie, consacrée aux Scutellérines et Graphosomatines, constitue la première partie d'une série de mémoires dans lesquels je me propose d'étudier les Rhynchotes de la faune éthiopienne. Les Rhynchotes d'Afrique ont été l'objet d'une attention particulière de la part de l'illustre hémiptérologue C. Stäl. Dans ses Jemiptera africana il a étudié de facon magis- trale toutes les espèces qu'il a pu examiner, notamment dans les collections du Musée de Stockholm et dans celle de son savant ami Signoret. Ce travail a été en partie complété par l'Enwmeratio Hemipterorum, vaste ouvrage malheureusement resté inachevé, dans lequel principalement C. Stäl établit la classification des Hétéroptères sur des bases solides. — Soumettre à une nouvelle revision critique, basée autant que possible sur les types, les Hémiptères africains, refaire la monographie de Stäl en la complétant et en l’accompagnant de figures explicatives, tel est le but que je me suis proposé et que je puis réaliser grâce à la généreuse coopération du gouvernement de l'État Indépendant du Congo qui, en m'offrant une large hospitalité dans les Annales du Musée de Tervueren, m'a mis à même de faire pour l'Afrique ce que Distant a pu faire pour l'Amérique centrale, ce qu'il fait actuellement pour les Indes anglaises. Je dois également un juste tribut de reconnaissance au Musée de Bruxelles et surtout à M. le conservateur Severin, par l'entremise desquels j'ai pu obtenir en communication les Scutellérines et Graphosomatines appartenant aux principaux musées d'Europe. C'est grâce à eux que j'ai pu le plus souvent baser mon étude sur les types mêmes des espèces que je décris. J'ai ainsi vu les types de la plupart des formes décrites par Germar (Musée de Berlin), Signoret (Musées de Vienne et Stettin)}, Stàl (Musées de Stockholm et Vienne), Mayr (Musée de Vienne), Snellen van Vollenhoven (Musée de Leyde), Bolivar (Musée de Madrid), Horvath (Musée de Budapest), Fabricius même (Musée de Paris). Il me reste à témoigner ma gratitude la plus complète à tous ceux qui ont été mes collaborateurs, soit par la communication de collections, soit par les renseignements qu'ils ont bien voulu me procurer. Ce sont MM. le professeur Môübius (Musée de Berlin), Horvath (Musée de Budapest), Gestro (Musée de Gênes), Brunn (Musée de Hambourg), Ritsema (Leyde), Bouvier et Martin (Musée de Paris), Krüger (Musée de Stettin), Sjüstedt (Musée de Stockholm), Handlirsch (Musée de Vienne), Diener et Hulth (Université de Lund) Montandon, Schulz, ainsi que mes savants collègues MM. Bergroth et Distant, auxquels je n'ai jamais eu recours en vain. Grâce à l'obligeance de ce dernier je n'ai point eu trop à souffrir de l'existence de règlements aussi saugrenus que ceux du British Museum, interdisant le prêt au dehors de collections déposées dans cet établissement : mon éminent collècue a eu en effet l'obligeance de comparer avec sa compétence bien connue mes spécimens aux types de White, Dallas, Walker conservés à Londres. Je lui réitère ici mes remerciments les plus vifs. L'existence de règlements tels que ceux du British Museum ne peut qu'être nuisible et aux progrès de la science, comme le disait encore récemment Melichar (Monogr. der Acaloniiden, in Ann. K. K. Naturhistor. Hofmu- seums, XVI, p. 279), et aux collections qu'ils prétendent protéger! Un mot quant au plan suivi : Pour faciliter la distinction des espèces j'ai partout appliqué la méthode dichotomique ; de même pour les genres et les divisions supérieures. Pour chaque espèce je donne l'habitat d'après les spécimens que j'ai vus moi-même: il se peut donc fort bien qu'un insecte ait été capturé dans une région que je n'indique pas; j'ai jugé préférable d'agir ainsi, plutôt que de réunir les localités citées, peut-être à tort, par les auteurs. A la suite de l'habitat général j'ajoute les localités du Congo d'où l'espèce m'est connue (en prenant « Congo » dans un sens large : en y comprenant notamment le Congo français). Quant à la description des espèces, elle est peut-être un peu longue, mais j'ai pensé qu'il valait mieux m'exposer à de nombreuses redites que de chercher à être bref : je ne vois notamment point d'inconvénient à répéter dans une description spécifique des choses déjà dites dans la diagnose générique. Régions étudiées : En intitulant ce travail « Rhynchota Æthiopica », j'attache au mot « Æthiopica + le même sens que lui a donné Wallace et qu'y attachait encore récemment le professeur Aurivillius dans ses « Rhopalocera Æthiopica + (ir Kon. Sv. Vet. Ak. Handl., Bd. XXXI, n° 5), comprenant donc dans les régions éthio- piennes tout le continent africain au sud du Sahara, ainsi que les îles voisines et notamment Madagascar. Toutefois, ce travail ayant avant tout pour but l'étude des Rhynchotes de l'Afrique centrale, j'ai quelque peu négligé la faune de la sous-région malgache, qui s’écarte assez notablement de celle du continent voisin, et je me con- tenterai de citer en appendice les espèces déjà connues de cette zone. Comme le remarque le professeur Aurivillius, dans le nord du continent africain le Sahara constitue une excellente ligne de démarcation entre les faunes paléarctique et éthiopienne, mais du côté du Nil et de l'Arabie les deux faunes se confondent insen- siblement. Dans les cas douteux j'ai pris pour règle de rattacher à la faune éthio- pienne les espèces provenant de ces régions qui appartiennent à des genres déjà représentés dans la faune éthiopienne, et je considérerai comme paléarctiques les formes se rattachant à des genres essentiellement paléarctiques : je ne parlerai par exemple pas du 7rigonosoma Fischeri H.-Sch., signalé de Nubie, mais qui est une forme évidemment paléarctique, je citerai par contre les Tarisa 'aeliodes Bol. (elongata Horv.) et gibbosa Bol. (adusta Reut.), signalés d'Arabie mais se trouvant également en Abyssinie, la faune de ce dernier pays ayant un facies nettement éthiopien. Quant à la subdivision des régions éthiopiennes en sous-régions, proposée par le professeur Aurivillius, je ne m'en occuperai pas pour le moment, me réservant de dis- cuter cette question à la fin de ce travail. FAM. PENTATOMIDÆ La famille des Pentatomidæ, la plus grande famille des Hétéroptères, est aussi celle qui possède le plus de représentants en Afrique et en même temps celle qui est la mieux connue, à part quelques groupes. C'est parmi les Pentato- midæ surtout que l'on trouve les Hémiptères aux couleurs brillantes, si rares dans les autres familles, dont les représentants n'ont le plus souvent qu'une livrée terne et assez uniforme. Aussi nest-il point étonnant de voir dans les collections recueillies en Afrique par des non-entomologistes, ces insectes l'emporter de bien loin, et en nom- bre et en variété, sur les autres familles, dont seules les espèces grandes ou bizarres semblent attirer l'attention du chasseur. Dans la famille même des Pentatomidæ le même phénomène s'observe. Dans tout envoi recu d'Afrique on retrouve les Scutelle- rinæ aux couleurs brillantes et variées, tandis qu'il est bien rare qu'on y découvre un Graphosomatide où encore un Scutelléride dépourvu d'une livrée éclatante, un Alphocoris où un Xerobia par exemple; il est cependant très probable que ces derniers ne sont pas rares, mais rien ne les signale à la vue, ou bien le chasseur inexpéri- menté les juge sans intérêt. Il en résulte que les Scutellerinæ d'Afrique sont fort communes dans les collections, et partant bien connues, toutes les variations de coloration étant soigneusement recueillies; les Graphosomatinæ au contraire, à part deux ou trois espèces, n'y sont guère représentées, et quantité de formes ne sont connues que par un bien petit nombre d'exemplaires. C'est ce qui explique le fait que dans ce premier travail je double presque le nombre des Graphosomatides décrits d'Afrique, tandis que je n'ai pour ainsi dire rien à ajouter aux Scutellérides. On peut avec Stäal donner la diagnose suivante des Pentatomidæ (en y joignant les Plataspidinæ et Cydninæ, dont il fait deux familles séparées dans ses Æemiptera Africana) : Caput sæpissime distincte clypeatum. Antenne in latere inferiore capitis sub marginibus lateralibus insertæ. Rostrum quadriarticulatum raro versus basin capitis insertum (toujours dans les Plataspidinæ), sæpissime propre labrum versus apicemn insertum. Scutellum variabile, medioere vel maximum. Tarsi bi-vel triarticulatr. Le tableau ci-dessous permet de distinguer les différentes sous-familles repré- sentées dans la faune éthiopienne, et que j'étudierai successivement, sans toutefois suivre un ordre précis dans cette étude des sous-familles; c'est ainsi que ce premier mémoire est consacré aux Scutellerinæ et Graphosomatinæ et non pas aux Plataspi- dinæ. 1. — Hemelytra longissima, corpore longiora, parte dimidia apicali intror- sum flexibili. Tarsi biarticulati, articulo primo brevissimo. Scutellum maximum, abdomen totum tegens . . . … + + ….… « + «+ Plataspidinæ. Hemelytra breviora, parte apicali haud flexibili du 2 2. — Alarum venis primaria et subtensa sæpissime appr Doi ef paral- lelis rarius nonnihil remotis; hamo sœæpissime nullo. . . . 3 Alarum venis primaria et subtensa remotis, aream medio latiorem includentibus; hamo praesente; scutello maximo, frenis destituto, plerumque hemelytra tota tegente . . . . . . « …. . . .« Scutellerinæ. 3. — Scutellum mediocre, corium liberum datenss vel segmentum pri- mum ventris oceultum,. . . - 4 Scutellum magnum vel maximum, ‘apicem abdominis Dlerumque attin- gens vel subattingens, coris saltem subæquale; frenis nullis vel bre- vibus. Venter basi plerumque inermis. . . . . . . Graphosomatinæ. 4. — Segmentum primum ventris metasterno fere totum Gccultum. de D Segmentum ventris primum distinguendum. . . (®) 5. — Corpus valde convexum; scutellum maximum, abdomien és *abne marginem Costalem corii basi tantum liberum relinquens . . . . Corimelænine. Corpus minus convexum; scutellum mediocre, corium liberum relin- quens . . : : ne . . Cydninæ. 6. — Spiracula Éementi Drimi ventris norte postica metastethii tecta —- Vi Spiracula segmenti primi haud tecta, lateribus segmenti illius basalis | seemento secundo vix brevioribus . . . Ô . Tessaralominæ. 7. — Scutellum medium dorsi attingens vel si PRO YU ee angustatum frenisque longis . . . nn SRE 8 Scutellum medium seutelli nuidnan supérans, Anice ‘istum: membrana IA TU NO nu NO DIMIGONINE SR LAS ITIALTICUIATI ES A RS 9 Tarsi biarticulati . . . nn, L & à J à à 221 + » »: Acanthosomalinæ:. 9. — Rostrum coxas anticas Sn artieulo primo facile distinguendo, bucculis raro nonnihil breviore . :. . . . . . + . . +. . . 10 Rostrum coxas anticas haud superans; articulo primo brevissimo et magna parte articuli secundi inter bucculas occultis. . . . . . Phyllocephalinæ. 10. — Rostrum crassum (articulo primo saltem), ad labrum insertum. . . Asopin«. Rostrum gracile, à labro saepissime paullo remotum, articulo primo raro subincrassato . . . . . . . . . . . . . . . . . Pentaiominæ. I. — SCUTELLERINÆ La diagnose de cette sous-famille, donnée par Stàl (Hem. Afr. I), est Alarum venis primaria et subtensa remotis, aream medio latiorem includentibus : hamo praesente ; scutello maximo. Stal (Enum. Hem. III) a établi parmi les Scutellerinæ un certain nombre de divisions que nous distinguerons avec lui comme suit 1. — Meso et metasternum sulcata, sulco utrinque carina vel ruga alta instructo. Pronotum scutellumque basi conjunctim sensim convexa. Venter sulcatus, maculis stridulatoriis strigosis destitutus; incisuris disco sensim curvatis. Rostrum articulo secundo ultimis duobus simul sumtis multo breviore et quarto paullo longiore . . . . ÆElvisuraria, Sil. tw Meso et metasternum rugis vel carinis lateralibus altis destituta, interdum sulcata. ; - Corpus superne valde, subtus lovissime < COnvexUmM. . Caput Hausre rsumn, maxime nutans vel perpendiculare. Pronotum scutellumque basi conjunctim sensim convexa, illius angulis posticis obtuse rotundatis. Venter maculis stridulatoriis destitutus, incisuris disco sensim cur- vatis. Rostrum articulo secundo sequentibus duobus unitis multo breviore. CU UN UE: ON Corpus subtus Gistine te convexum, plerumque supra subtusque aeque convexum vel subtus convexius. STD Pronotum basi retrorsum, seutellum antrorsum convexo-declivia. Pronotum postice ante basin totam scutelli truncatum, angulis posticis distinctis, amte vel extra angulos basales seutelli sitis. Venter maculis stridulatoriis destitutus, incisuris medium versus sensim curvatis. Rostrum articulo secundo tertio et quarto ad unum breviore, raro aequali vel paullo longiore ; DS Pronotum scutellumque basi conjunetim sensim longitrorsam CONVEXA (rarissime convexo-declivia), illius parte basali inter angulos basales scutelli retrorsum nonnihil producta, vel pronotum postice inter angulos laterales sensim rotundatum, angulis obtusissimis vel rotundatis . TC EE CO ONCS er>- Venter utriusqne sexus maculis duabus stridulatoriis, longitrorsum densissime subtilissimeque strigosis, oblongis vel elongatis, per segmenta saltem quartum et quintum extensis, interdum aegre distin- guendis, instructus; incisuris intermediis disco rectis vel biundatis, ad latera-disei subito obtuse subangulato-curvatis. Orificia distinctissima. Venter maculis stridulatoriis destitutus SU CRE CN Caput longius quam latius, vel aeque longum ac latum. Margines laterales antici thoracis anterius haud vel lævissime rotundati. Propleurae prope margines laterales haud vel leviter impressae . Caput transversum, subsemiorbiculare. Thorax antice capite latius marginibus lateralibus anticis distincte rotundatis. Scutellum latissi- mum. Propleurae versus margines laterales profunde impressae vel excavatae, parte extra impressionem sita paullo deflexa. nd setosum vel pilosum. Orificia haud distinguenda Oriticia haud distinguenda. Articulus antennarum secundus cie Orificia distincta. Articulus secundus antennarum leviter curvatus. Sterna profunde sulcata . . . . . . ELVISURARIA Stäl. Pronotum angulis posticis delctis, parte basali inter angulos laterales rotundata, inter angulos basales scutelli retrorsum producta. Sulcus ventris utrinque ruga elevata instructus. Tibiae profunde bisulcatae. Segmentum genitale maris subplanum vel paullo declive . . . . Pronotum angulis posticis distinetis, parte basali truncata. Suleus ventris rugis lateralibus haud terminatus. Tibiae leviter bisulcatae. Segmentum genitale maris distincte convexo-declive . Cette sous-famille renferme encore le genre Coleotichus Wh., Sphaerocoraria, Stäl. Scutelleraria, Stal. Telyraria, Si. 5 6 Odontoscelaria, Stal. Odontolarsaria, Stal. Eurygastraria, SU. Elvisura, Spin. Solenostelthiun, Spin. se rapprochant de Solenostethium par l'absence de carènes ventrales, les tibias dépourvus de sillons, la forme du segment génital o; angles postérieurs du pronotum peu nets il rappelle au contraire par la forme allongée du corps, ainsi que par les Elvisura. ELVISURA Spin. ELvisurA Spinola, Ess. Hem., p. 357 (1837). — Amryot et Serville, Hem., p. 27 (1843). — Mayr, Reise Nov., Hem.. p. 13 (1866). — Stäl, Hem. Afr., I, p. 35 (1864); Enum. Hem, III, p. 5, (1873). — Lethierry et Severin, Cat. Hem., I, p. 15 (1893). — Bergroth, Emtom. Nachr., XX, p. 357 (1894). OxyPRYMNA Stäl, Enum. Hem., III, p. 5 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 15 (1893). — Distant, Rhynch. Heter. Brit. Ind., I, p. 39 (1902). Corpus obovatum, retrorsum angustatum, subtus saltem dense tomentosum. Caput parum convexum et declive, apice perpendiculare, lobis æquilongis. Rostrum coxas posticas saltem attingens, articulo secundo sequentibus duobus simul sumtis multo breviore. Antennæ basi margine antico prostethii tectæ, articulo tertio secundo distincte longiore et quarto breviore. Pronotum margine basali inter angulos laterales rotundato-productum, angulis posticis deletis, a basi sensim elevatum, anterius declive. Sterna sulcata, sulco utrinque carina terminato. Prostethium antice dilatatum. Orificia minus distincta. Scutellum marginem imum abdominis haud tegens; basi pronoto tectum; carina longitudinali media instructum, apice acute producta. Pronotum scutellumque basi sensim conjunctim convexa. Tibiæ distinctissime bisulcatæ. Venter longitudine tota sulcatus, marginibus sulei elevatis; incisuris medium versus curvatis. Segmentum genitale subtus planum vel subplanum. Ce genre remarquable, fort peu répandu dans les collections, n'est représenté que par quatre espèces, dont deux habitent le continent africain et sont étudiées ci-dessous. Une autre a été décrite de Madagascar par Bergroth. Quant à la quatrième, E. Spinolæ, de l'Inde, elle fut créée par Stàal, qui établit pour elle son genre Oxy- prymna, que Bergroth a réuni à bon droit au genre Æ/visura. Ces espèces ont toutes quatre l’écusson pourvu d'une carène médiane distincte, se terminant au bord postérieur de l’écusson en une pointe plus ou moins nette mais toujours présente, du moins chez tous les exemplaires que j'ai pu examiner. Les deux espèces africaines du genre Ælvisura se distinguent de la façon suivante 1. — Pronotum anterius magis declive. Prostethium marginibus antico et postico haud parallelis, antico magis dilatato. Scutellum impressione utrinque versus medium angulari. Segmentum genitale maris subtus subplanum. Long. 18-23 mm. . . . . . . . . . . . . . Æ. irrorata Spin. Pronotum minus declive. Prostethium marginibus antico et postico fere parallelis, antico minus dilatato. Scutellum impressionibus nul- lis. Segmentum genitale maris basi leviter elevatum, dein declive, parte apicali planum. Long. 11 mm... . . . . . . . . . . Æ, minor 0. sp. Le type du genre est Z. irrorata Spin. 1. — E. irrorata Spin. (pl. I, fig. 1). Elvisura irrorata Spinola, Ess. Hem. p. 359 (1837). Corpus obovatum, retrorsum sensim angustatum ,; supra anterius saltem breviter, subtus totum longius dense griseo-pubescens; supra plus minus saturiter « sepia - coloratum, maculis flavis vel luteis minutis conspersum. Caput triangulare, paullo latius quam longius, apice obtusum et rotundatum, læve vel obsoletissime remote punctulatum, dimidio pronoti circiter æquale; modice convexum, sat declive, apicem versus perpendiculare, marginibus lateralibus sinuatis ; medio linea longitudinali impressum, ante oculos utrinque leviter elevatum; subtus margine antico valde dilatato prostethii magnam ad partem tectum; supra subtus- que nigrum, griseo-tomentosum. Rostrum nigrum, coxas posticas saltem attingens, interdum ad segmentum ventris tertium extensum; articulo secundo omnium longissimo, tertio et quarto ad unum tamen multo breviore, tertio secundo haud multo breviore et quarto paullo longiore vel æquali. Antennæ nigræ, adpresse griseo pubescentes, articulis basalibus apiceque cœterorum artieulorum fuscis; articulo primo margine antico prostethii ad partem tecto, primo tertio paullo breviore, hoc secundo brevi duplo fere longiore, quarto tertio distincte longiore, quinto quarto breviore. Pronctum angulis lateralibus vix prominulis; angulis posticis deletis, margine basali inter angulos laterales rotundato; parte basali sensim elevata, parte fere tertia anteriore subito fortiter declive; margine antico utrinque anguste reflexo; marginibus lateralibus anticis obtusis, leviter sinuatis; ad margines laterales plus minus impressum; læve vel obsoletissime remote punctulatum; linea antica longitu- dinali media, maculisque parvis rotundatis, sæpe anastomosantibus anticeque inter-- dum maculam majorem mediam formantibus flavis vel luteis, conspersum; sat dense punctis nigris (apud specimina minus saturiter colorata tantum bene distinctis); latera versus interdum tomentosum. Prostethium margine antico ad oculos sinuato, antice et intus versus rostrum fortiter lobato-dilatatum, caput subtus magnam ad partem tegens; marginibus antico et pos- tico haud parallelis (fig. 1). Sterna sulcata, sulcum usque ad segmentum ulti- mum ventris extensum, marginibus carinato-elevatis (fig. 2). Pectus nigrum, parte postica segmentorum acetabulisque, cas- taneis. Pedes subtus nigricantes, plus minus dense pilosi; femoribus sat compressis, macula anteapicali leviter impressa, flava, densius pilosa; tibiis apice sæpe flavescentibus, distincte bisulcatis; tarsis nigricantibus, griseo-pilosis. Seutellum abdomini fere æquilatum, retrorsum sensim angustatum, apice rotun- datum; pronoto haud duplo longius; carina, basi obsoleta, longitudinali, apice Fic. 2. 6 spiniformi acute producta, instructum; sublæve, dense subtiliterque obsolete nigro- punetulatum, ad angulos basales fortius ; basi nigricans; medium versus impressionibus duabus extus marginem attingentibus plas minus angularibus, flavis, antice nigro-mar- ginatis; maculis rotundatis plus minus numerosis, angulis imis basalibus, maculaque majore subrotundata, medio sæpe nigra, ad angulos basales utrinque (a basi remota), flavis vel luteis. Venter sat deplanatus, niger vel fusco-niger, dense griseo-tomentosis sulco lato pereurrente, marginibus elevatis, instructus. Connexivum fusco-castaneum, angulis apicalibus segmentorum plus minus acute productis, præsertim ultimis. Segmentum genitale maris subtus planum, fere hemicireulare, apice rotundatum ; segmentum fœminæ apice utrinque acute angulatum. Hemelylra fusco-nigra, extus flavo-variegata, margine costali flavo-maculato. Membrana alæque infumatæ. Long. : 18-23 mm. Habitat : Congo (Mus. Paris), Delagoa (Mus. Stockholm), Eritrea (Mus. Genova), Nubia (Mus. Wien), Ost-Afrika (Mus. Berlin), Senegal (Mus. Bruxelles, coll. Schou- teden), Somaliland (Mus. Wien). Congo : Le Museum de Paris en possède deux spécimens, provenant, l'un de Mpala sur le Tanganyika, l'autre du Congo français. Comme on le voit, Ælvisura irrorata jouit d'une ère de dispersion étendue bien qu'il soit rare; dans les collections je n'en ai en effet vu que douze exemplaires. Les individus provenant du Sénégal et de Delagoa que j'ai eus sous les yeux étaient plus grands et plus robustes que ceux originaires d'autres régions. Bergroth a décrit de Madagascar (Æntom. Nachr., XX, p. 356 (1894) une autre espèce : Æ. Voeltzhowi, assez voisine de Æ. irrorata. Dans un envoi qu'a bien voulu me faire M. Gestro, directeur du Musée de Gênes, j'ai rencontré une forme nouvelle, bien plus petite que les autres représentants du genre, que je décris ci-dessous. 2. — E. minor sp. nov. Corpus obovatum, retrorsum sensim angustatum; supra anterius, subtus totum dense griseo-pilosum ; obscure « sepia ». Caput triangulare, latius quam longius, apice obtusum et rotundatum, sublæve, dimidium pronoti paullo longius; modice convexum, apicem versus perpendiculare ; lobis æquilongis, marginibus lateralibus sinuatis ; basi medio leviter impressum ; subtus margine antico prostethii dilatato ad partem tectum; supra subtusque nigrum, griseo- tomentosum. Rostrum fuscum, apice nigrum, ad coxas posticas extensum; articulo secundo ultimis duobus simul sumtis breviore et tertio longiore, hoc quarto paullo longiore. Antenne fulvæ, articulis duobus basalibus, parteque apicali articuli quinti, infus- catis; articulo primo basi margine antico prostethii tecto; articulo primo tertio bre- viore, hoc secundo plus duplo longiore, quarto quinto distincte longiore, tertio quinto paullo breviore. 1 Pronctum tertiam partem fere scutelli œquans, angulis postici deletis, margine postico inter angulos laterales rotundato; angulis lateralibus vix prominulis; parte basali sensim elevata, parte anteriore declive, minus tamen quam apud £. trroratam: margine antico reflexo; marginibus lateralibus anticis obtusis, subrectis; ad margines laterales impressum ; læve, macula anteriore media sat obsoleta obscure castanea. Prostethium margine antico ad oculos sinuato, intus versus rostrum fortiter dila- tatum, anterius quam apud Æ. irroratam minus dilatatum; marginibus antico et postico fere parallelis (fig. 3). Sterna sulcata, sulco per ventrem totum continuato, marginibus carinato elevatis. Pectus nigrum, acetabulis margineque postico metastethii, castaneis. Pedes nigro-castanei, sat dense pilosi; femoribus sat compressis, Fire macula anteapicali leviter impressa densius pilosa; tibiis castaneis, basi infuscatis, bisulcatis ; tarsis castaneils. Seutellum abdomini fere æquilatum, retrorsum sensim angustatum, apice rotun- datum ; Carina, basi obsoleta, longitudinali, apice acute producta, instructum ; sublæve, punctis obsoletis remote, basi densius, conspersum; impressionibus nullis triangula- ribus, unicolor. Venter utrinque sulci pereurrentis oblique deplanatus, niger, dense griseo-tomen- tosus ; marginibus sulci elevatis ; angulis apicalibus segmentorum leviter acute productis. Seymentum genitale maris basi leviter elevatum, medium versus declive, parte apicali plana. Hemelytra parte externa flavo-castanea, marginem versus saturiora; parte interna membranaque leviter fuscescentibus. Long. : 11 mm. Species ab Z. trrorata facile distinguenda statura minore, prostethio antice minus dilatato, forma segmenti genitalis maris, etc. Specimen unicum vidi (Mus. Genova). Habitat : Somali, confl. Ganava (Bottego 1896). Appendice : 3. — E. Voeltzkowi beror. Elvisura Voelt:howi Bergroth, Entom. Nachr., XX, p. 356 (1894). « Obovata, ferruginea, nitida, superne minutissime modice dense fusco-punetulata et sparsim luteo-cuttata, subtus cum capite toto pube densissima adpressa albida obtecta, pronoto et scutello latera versus breviter adpresse minus dense albopubescentibus, illo linea tenuissima longitudinali lutea, hoc prope angulos basales macula rotundata opaca holosericeo-nigricante et pone medium macula magna laterali lutea ornata. Caput impunctatum, postice medio longitudinaliter impressum, limbo tyli pos- tice usque ad basin capitis et macula intra oculos nigris, rostro (c') basin seg- menti quarti abdominis attingente, antennis nigris, articulo secundo medio et tertio basi rufescentibus, articulis duobus primis et tertio basi parce adpresse albo-pilosis, secundo primo paullo breviore, subcurvato, tertio secundo duplo longiore, quarto tertio dimidio longiore, quinto quarto evidenter breviore. Pronotum lateribus subrectum. Scutellum angulos basales versus fortius punctatum, carina media longitudinali apice brevissime apiculata instructum. Long. © 19 mm. > Habitat : Madagascar : Mojanga. SOLENOSTETHIUM Spin. (Am.-Serv.) SOLENOSTEDIUM Spinola, Ess. Hém., p. 350 (1837). — Snellen van Vollenhoven, Ess. Faun. Ent., I, p. 4 (1863). CœLoGLossa Germar, Zeitschr. Ent, I, 1, p. 139 (1839. — Herrich-Schæffer, Wanz., I, 5, p. 59 (1839). — Stäl, Hem. Afr., I, p. 35 et 52 (1864). SOLENOSTETHIUM Amyot et Serville, Hem., p. 26 (1843), — Mayr, Nov. Reise, Hem., p. 13 (1866). — Stäl, En. Hem., III, p. 4 et 5 (1873) — Lethierry et Seve- rin, Catal., I, p. 16 (1892). — Distant, Rhynch. Het. Brit. Ind., I, p. 40 (1902). Corpus obovatum, modice convexum. Caput leviter convexum, parum declive, apice haud perpendiculare, lobis æquilongis. Rostrum coxas posticas saltem attingens, plerumque superans, articulo secundo sequentibus duobus ad unum multo breviore. Antennæ sat breves, articulo tertio secundo duplo longiore. Pronotum marginibus antico et basali rectis, angulis lateralibus obtusis, posti- cis obtusis et rotundatis. Orificia in sulcum haud producta. Sterna sulcata, sulco utrinque carina alta terminato. Scutellum basi subrectum; abdomen totum tegens, carina destitutum. Pronotum scutellumque basi conjunctim sensim longitrorsum convexa. Tibiæ subtiliter bisulcatæ, ruga subtili instructæ. Venter maris maculis duabus magnis opacis remote pilosiusculis instructus. Venter sulcatus, marginibus sulci haud carinatis; incisuris medium versus curvatis. Segmentum genitale maris convexo-declive. Le genre Solenostethium est assez répandu : ses espèces se trouvent dans le sud de l'Europe, en Asie et en Afrique. J'ai cru devoir réunir en une seule espèce les diverses formes africaines que l’on distinguait jusqu'ici, ne trouvant aucun carac- tère différentiel constant permettant de les séparer spécifiquement. J'ai cru un moment que S. f'urciferum Fabr. pourrait constituer une espèce distincte, différant de S. Ziligerum par la forme du bord antérieur du prostethium, mais l'étude d'un bon nombre d'exemplaires m'a fait trouver toutes les transitions entre ces deux formes. De même S. attenuatum ne peut être séparé de l'espèce typique, la forme du corps variant dans des limites notables. Quant à S. Sehestedi, SKA lui-même émettait déjà (Hem. Afr.) la supposition que peut-être ce n'était qu’une variété de S. Ziligerum. Le type du genre est S. f'urciferum Fabr., sous-espèce de S. Ziligerum Th. Les diverses formes se distinguent comme suit 1. — Maculis seutelli tribus flavis marginalibus vel à margine vix remotis. var. Schulii Schout. Maculis (saltem macula media) a margine remotis, vel deficientibus . 2 2. — Maculis nullis vel minimis. Corpore retrorsum magis angustato, fulvo aut fulvo-testaceo . . . . . . . . . . . . . . . . subsp. atlenualum Westw. Maculis distinctis, majoribus, sæpe fusis. Corpore retrorsum minus ATDOUSLALO ES EE VER SR = 3. — Corpore latiore, cinnamomeo-violaceo. Scutelli maculis lateralibus rotundis, a margine remotis, media triangulari elongata . . . . subsp. fwciferum Fabr. Corpore minus lato. Maculis lateralibus ad marginem sæpe positis, raro rotundis, media sæpe triangulari, rarissime autem ue ; 4 4. — Corpore cinnamomeo-flavescente . . . . var. pallescens Stal. Corpore aliter colorato, plerumque fusco-cinnamomeo, ne ice o el nioro. liligeruin Th. 1. — S. liligerum lhunb. Forma typica. Cimexæ liligerus Thunberg, Nov. Ins. Sp., 2, p. 32 (1783); Gmelin, Syst. Nat., 1, 4, p. 2132:(1788). Tetyra Sehestedii Fabricius, Syst. Rhyng., p. 130 (1803); Schjodte, Krôyer Nat. Tidsskr., 4, p. 284 (1842). Cimeæ furcifer Wolff, Ic. Cim., 4, p. 134, fig. 128 (1804). Scutellera furcifera Burmeister, Handb. Ent., IL, 1, p. 395 (1835). Cœloglossa Sehestedii Germar, Zeïitschr. Ent., 1, p. 132 (1839). Scutellera furcifera et var. Sehestedtii Blanchard, Hist. Ins. Hem., IT, p. 158 (1840). Solenosthedium liligerum et S. Sehestedii Dallas, List. Hem., I, p. 6 (1856). Cœloglossa liligera Stal, Hem., Afr., I, p. 52 (1864). Cæloylossa Sehestedii Stil, Hem., Afr. 1, p. 53 (1864). Solenostethium liligerum Stäl, En. Hem., II, p. 9, (1873); Lethierry et Severin, Cat., I, p. 16 (1893). Solenostethium Sehestedii Stäl, En. Hem., I, p. 5, (1873); Lethierry et Severin, Cat., I, p. 16 (1893). Obovatum, supra subtusque minus convexum, retrorsum plus minus angustatum; obseure cinnamomeum, olivaceum vel nigrum, dense æneo- cœruleo-vel æneo-punc- tatum; subtus pareius punctatum et plerumque pallidius, æneo-viridi-vel aureomaculatum. Caput triangulare, declive, parum convexum, fere æque longum ac latum; lobis subæquilongis ; marginibus acutis, ante oculos levissime sinuatis; limbis lateralibus aeneo-vel aureo-indutis. Rostrum segmentum ventris secundum attingens, articulo secundo tertio lon- giore, quarto tertio breviore. Antennæ corpore concolores, articulo primo capitis apicem haud attingente, tertio breviore et secundo longiore, hoc brevi; tertio secundo plus duplo longiore; quarto et quinto inter se subæqualibus, tertio paullo longioribus, raro subæquilongis. Pronotum sexangulare, angulis lateralibus parum prominulis, angulis posticis 10 obtuse rotundatis; marginibus lateralibus et postico rectis ; limbis lateralibus anticis sæpissime latiuscule aureo-vel æneo-aut cœruleo-indutis. Sterna sulcata, sulco utrinque carina alta terminato ; marginibus prostethii late- ralibus levigatis, margine antico dilatato, intus lobum sensim rotundatum formante. Orificia in sulcum nullum vel brevissimum continuata. Pedes corpore concolores; tibiis superne leviter bisulcatæ, inter sulcos ruga instructis. Scutellum abdomen totum tegens, retrorsum sensim angustatum, apice rotunda- tum:; ante medium utrinque macula atra opaca rotundata, et pone medium maculis tribus serie transversa sordide stramineis, sæpissime confluentibus fasciamque trans- versam postice tridentatam et antice sæpe bisinuatam formantibus, ornatum. Venter sulco lato percurrente instructus; disco levigatus aut parcius punctatus, apud mares plagis duabus magnis opacis, sericeis, ornatus. Segmentum genitale maris declive, apice levissime sinuatum. Long. : 11-16 mm. Habitat : Africa tota. Congo : Niam-Niam, Tanganyika, Stanley-Falls, Haute-Maringa, Basokos, Bonga, Bata, etc. Var. pallescens Stäl. Solenostethium pallescens SU, Ofv. Vet. Ak. Fôrh, 1858, p. 310. Coeloglossa liligera var. ec. Stäl, Hem. Afr., I, p. 53 (1864). Solenostethium liligerum var. b. Stàl, En. Hem., I, p. 5 (1873). Solenostethium liligerum var. pallescens Lethierry et Severin, Cat. I, p. 16 (1893). Dilutior, cinnamomeo-flavescens, supra interdum hic illie levissime violaceo- indutum, punetis cinnamomeis vel ænescentibus; pectore parce æneo-maculato, scu- telli maculis posticis plerumque liberis. Exemplum typicum vidi (Mus. Holm.). Var. Schulzi n. var. Latiusculum, minor, flavo-vel fulvo-testaceum, subtus pallidius; maculis tribus flavis scutelli marginalibus vel submarginalibus, lateralibus virguliformibus, media apicem scutelli versus posita, pone maculas laterales, et elongata. Habitat : Usambara (coll. Schulz, Schouteden), Scioa (Mus. Genova). Subsp. furciferum Fabr. (Tab. I, fig. 2). Cimex furcifer Fabricius Ent. syst, IV, p. 84 (1794). Tetyra furcifera Fabricius, Syst. Rhyng., p. 130 (1803). Tetyra hligera Thunberg, Hem. rostr., cap. 2, ‘p. 6 (1822). Cœloglossa furcifera Germar, Zeitschr. Ent., I, 1, p. 131 (1839). Cœloglossa liligera var. b. Stäl, Hem. Afr., I, p. 52 (1864). Solenostethium liligerum var. a. Stl, En. Hem., IT, p. 5 (1873). Solenostethiuwm liligerum vax. furcifer Lethierry et Severin, Cat., I, p. 16 (1893). 11 Forma typica latius. Supra cinnamomeum, in subviolaceum vergens. Scutellum pone medium angustatum, apice latius rotundatum ; maculis apicalibus tribus scutelli plerumque fere totis liberis, lateralibus rotundatis, a margine remotis, media elongata triangulari, plus minus fusco-limbatis. Prostethium margine antico intus lobum magis angulatum formante. Habitat : Cap (Mus. Wien, Bruxelles, coll. Schouteden). Subsp. attenuatum Westw. Pachycoris ? attenuata Westwood, Hope Cat., I, p. 13 (1837). Pachycoris ? attenualus Germar, Zeitschr. Ent., I, 1, p. 108 (1839). Solenostedium attenuatum Dallas, List Hem., I, p. 7 (1851). Solenostethium attenuatum Stäl, En. Hem., Il, p. 6 (1873). —- Lethierry et Severin, Cat., I, p. 16 (1893). — Distant, Proc. Zool. Soc. Lond., 1900, p. #19. Corpus sæpe minus convexum, magis elongatum, scutello parte apicali magis angustata (fig. 4). Fulvum vel fulvo-testaceum, maculis nonnullis-nigris, variegatum, subtus pallidius et flavescens ; pronoto limbis antico et lateralibus paullo pallidioribus; scutello puncto nigro utrinque ante 1/3 posita, interdumque pone medium utrinque macula parva subrotundata vel ovali flava notato, a margine remota. Habitat : Assinie (coll Montandon), Congo (Mus. Paris), Togo (Mus. Berlin, Paris), Zanzibar (Mus. Berlin). Congo : Haute-Yemo (Mus. Paris). ———— Appendice : 2? — S. madagascariensis Dist. Solenosthedium madagascariensis Distant, Ent. Monthl. Mag., XXVII, p. 187 (1892). « Body above and below dark purplish-black; eyes ochraceous, their posterior margins blackish; scutellum with three ochraceous spots at apex, placed submarginally, not transversely. Legs and antennæ castaneous; rostrum castaneous, streaked with black. Long., 15 mm. — Hab. Madagascar ». & … Itas also seutellum less attenuatted posteriorly than in those species (S. Zili- gerum et S. Sehestedi) and in shape approaches the oriental species, S. rubro-punc- tatum Guér. » Par la disposition des taches de lécusson cette espèce se rapproche de la var. Schulzi que je décris plus haut, dont elle est cependant totalement différente, à ce que me dit M. Distant à qui j'ai soumis un spécimen de la var. Schw/si. VW 2. — SPHAEROCORARIA Stil. 1. — Orificia in sulcum brevissimum, subito abbreviatum, producta. Caput breve, apice late rotundatum. Segmentum ventrale sextum utriusque sexus postice profunde arcuato-sinuatum. Segmentum genitale maris parte basali declive, parte apicali horizontale. Tibiæ superne leviter bisulcatæ, inter sulcos ruga obtusa instructæ. Caput maxime declive, subplanum . + . m1“ MiStepANOCEr US Mayr. Orificia in sulcum longum éxtenso: ICaput ras apice minus obtu- sum. Segmentum genitale maris parte basali convexo-perpendiculare, parte apicali horizontale. Tibiæ superne plerumque DE interdum ruga subtili instructæ. . . . - . 2. 2, — Margines laterales pronoti ad angulos lirdes A AT Segmen- tum sextum ventrale apud mares apice truncatum, apud fœminas arcuato-sinuatum. Orificia in sulcum rectum producta. Caput perpen- diculare, planum. . . os OU. LSTATeNOCOrTtS BUTM. Margines laterales pronoti Maud retuso nu Segmentum ventrale sextum utriusque sexus areuato-sinuatum. Caput fortiter haud planum, declive, apice perpendiculare. Orificia in sulcum bisinuatum producta. Chialosternum Karsch. Outre les trois genres cités ci-dessus, les Sphaerocoraria renferment encore un genre Hyperoncus Stäl (Indes, Chine, Philippines, archipel Indien, etc.) assez voisin de Sphaerocoris dont il se distingue par la forme du sixième segment ventral du mâle, qui recouvre les genitalia, ainsi que par les tibias pouvus de deux sillons plus nets et également par les bords latéraux du pronotum, qui aux angles humé- raux restent simples, comme dans les deux autres genres. SPHAEROCORIS Burm. SPHAEROCORIS Burmeister, Handb. Ent. II, 1, 390 (1835) (p.). — Amyot et Ser- ville, Hém., p. 40 (1843), — Stäl, Hem. Afr., I, p. 35 et 46 (1864) (p). — Enum. Hem., III, p. 6 (1873). — Lethierry et Severin, Catal., I, p. 17 (1893). Corpus obovatum, supra valde convexum, subtus planiusculum. Caput valde deflexum, perpendiculare, planum vel vix convexum, lobis æqui- longis, marginibus sinuatis. Rostrum coxas posticas saltem attingens, articulo secundo duobus ultimis simul sumtis multo breviore. Antennæ breves, articulo secundo tertio breviore, primo secundo longiore vel saltem æquali. Pronotum anterius valde declive; margine antico recto, lateralibus retuso-sinuatis; angulis posticis obtusis, rotundatis; margine basali levi- ter bisinuato. Orificia in sulcum longum rectum producta; area evaporativa ruga nulla aut inconspicua circumscripta (fig. 5). Scutellum retrorsum valde declive, abdomen totum tegens. Pronotum et scutellum basi conjunction sensim longitrorsum convexa. Tibiæ ruga vix perspicienda prœditæ. Venter incisuris medium versus curvatis; segmentis basalibus medio longitudina- liter leviter impressis. Apud mares segmentum sextum apice truncatum, apud fœminas arcuato-sinuatum. Segmentum genitale maris parte basali perpendiculare, parte apicali horizontale. Sphaerocoris est un genre dont les représentants sont très répandus dans toute l'Afrique, à part la zone paléarctique. Il renferme deux espèces, dont l'une, SpA. tes- tudo-grisea, est extrêmement variable comme coloration ; quant à l'autre, Sph. annulus, elle renferme deux sous-espèces, à coloration beaucoup plus fixe. Ces espêces et sous- espèces se différencient comme suit 1. — Pronotum margine basali, tarsique nigra. Rostrum segmentum ven- trale secundum haud superans . . . . . . . . . . . . .: Sph.annulus Fabr.—2 Pronotum margine basali concolor; tarsi concolores vel leviter infuscati, nunquam nigri. Rostrum segmentum secundum ventris sæpe superans. Sph.testudo-griseaDecG. 2. — Scutellum maculis nigris undecim (5, 4, 2), apicalibus duabus obovatis, postice clausis, ornatum . . . . . . . . Sph. annulus Fab. Scutellum maculis undecim ; apicalibus Abe ot apicém attingen- tibus et postice apertis. . . . . . . . . . . . . . . . SpA. ocellatus Klug. Comme on voit, je ne conserve comme valables que deux des formes distinguées jusqu'ici; les Sph. annulus et ocellatus ne sont certainement pas deux espèces dis- tinctes, la forme des taches et l'habitat étant les seuls caractères les séparant, et ui l'un ni l'autre n’est constant. Quant à Sph. pœcilus, je n'en puis faire qu'une variété de Sph. testudogrisea. Le type du genre est Sph. ocellatus Klug. LL. — Sph. annulus Fabr, Subsp. annulus Fabr. Cimez annulus Fabricius, Syst. Ent., p. 697 (1755); Mant. Ins. 2, p. 281 (1787); Ent. Syst., IV, p. 82 (1794). — Goeze, E. B., 2, p. 232 (1778). — Gmelin, Syst. Nat., 1, 4, p. 2128 (1788). Cimes arqus Drury, Ill, IT, p. 67, t. 46, f. 9 ( ; Scutellatus tigrinus Voet, Col., IV, p. 111, t. 47, f. 9° (1798). Tetyra annulus Fabricius, Syst. Rhynge., p. 132 A Scutellera gibbosa Palisot de Beauvais, Ins. Hém., p. 232, t. 5, f. 3 (1805). Sphaerocoris annularis Westwood, Hope Cat. D LA “. 13 (1837). Pachycoris annulus Germar, Zeitschr. Ent., I, p. 83 (1839). Pachycoris annularis Germar, Zeitschr. Ent., I, p. 83 (1839). Tetyra annulus Schjôdte, Krôyer Nat. Tidsskr', 4, p. 289 (1842). Sphaerocoris annulus Amyot et Serville, Hém., p. 41 (1843). Sphaerocoris distinctus Signoret, Rev. Mag. zool., 1851, p. 441. Sphaerocoris argus Stäl, Hem. Afr., I, p. 47 (1864). Sphaerocoris annulus Stäl, En. Hem., II, p. 7 (1873). — Lethierry et Seve- nSAO A, Lip 1704/1808) 14 Subsp. ocellatus Klug. Tetyra ocellata Klug, Symb. Phys., 5, t. 43, f. 1-3 (1834). Sphaerocoris ocellatus Burmeister, Handb. Ent., Il, 1, p. 391 (1835). Sphaerocoris annulus Herrich-Schæffer, Wanz., I, 3, p. 105. f. 330 (1836). Sphaerocoris ocellatus Herrich-Schæffer Wanz., I, 5, p. 49 (1839). — Blan- chard, Hist. Hém., p. 157, t. 7, f. 7 (1840). Pachycoris ocellatus Germar, Zeitschr, Ent. I, 1, p. 82 (1839). Sphaerocoris ocellatus Amyot et Serville, Hém., p. 40 (1843. — Stal, Hem. Afr. I, p. 46 (1864); Enum. Hem., III, p. 6 (1873). — Lethierry et Severin, Catal., I, p. 17 (1893). Late obovatus, supra valde convexus, subtus subplanus ; subtiliter punctulatus. Caput perpendiculare, late triangulare, planum, apice rotundatum; lobis #æqui- longis, marginibus lateralibus sinuatis, leviter reflexis; sublevigatum, stramineum vel olivaceo-stramineum, rarissime rufum; limbo basali ocellos sæpe includente, marginibus angustis lateralibus, lineis duabus longitudinalibus margines tyli occupan- tibus, nigris. Bucculæ percurrentes. Rostrum nigrum aut fuscum, basi sæpe pallidum, segmentum ventrale secundum attingens; articulo primo bucculas æquante vel vix superante, secundo omnium longissimo, tertio et quarto subæquilongis. Antennæ nigræ, articulo basali et interdum lineis lateralibus articulorum secundi et terti, stramineis; articulo primo capitis apicem haud superante et secundo lon- giore, tertio primo subæquali et quarto breviore, quarto et quinto subæqualibus. Pronotum sexangulare, levigatum, subtilissime punctulatum ; margine antico medio recto, marginibus lateralibus ad angulos laterales retuso-sinuatis, angulis pos- ticis obtusis, valde rotundatis; stramineum vel olivaceo-stramineum, raro olivaceo- virescens vel rufum; tertia fere parte antica-postice undata-lateribusque anticis, purius coloratis, lævibus, impunctatis, excepto limbo antico medio; linea transversa-medio plerumque interrupta-partis hujus nigra; linea obliqua angulorum lateralium, cum linea illa transversa interdum connecta, margine basali, lineaque transversa magis minusve undata cum margine basali utrinque conjuncta, nigris; linea undata ante lineam hauc nigram rubra, anguste stramineo-limbata. Sterna leviter sulcata. Pectus levigatum, marginibus posticis fusco-punctatis; prostethii margine antico leviter reflexo. Orificia in suleum longissimum obliquum producta. Pedes olivaceo-straminei vel-virescentes, tarsis omnibus tibiisque anticis subtus sæpe (interdum etiam tibiis mediis et posticis) nigricantibus; tibiis superne levissime bisulcatis, planiusculis. Scutellum maximum, abdomen totum tegens; stramineum vel olivaceo-stramineum aut-virescens, raro rufum, remote fusco-punctulatum, levigatum ; maculis (plerumque annularibus) undecim (5, 4, 2) magnitudine variabilibus, nigricantibus, harum limbo et parte basali pronoti medio impunctata purius coloratis; maculis sæpe rubromarginatis. Hemelytra cum membrana nigra, parte basali straminea vel olivacea, Alæ apice fuscæ. + Qt Venter stramineus vel olivaceo-stramineus aut-virescens, levigatus, remote pune- tulatus. Segmentum sextum maris apice truncatum, fœminæ arcuato-sinuatum; seg- mentum genitale maris basi perpendiculare, apice horizontale. Long. : 9-14 mm. Subsp. annulus Fabr. Maculis duabus posticis scutelli obovatis, postice acuminatis et clausis. Habitat. : Angola (Brit. Museum, Mus. Wien), Achanti (Mus. Wien), Assinie (Mus. Paris), Congo (Mus. Bruxelles, Paris, Wien, Tervueren), Côte d'Ivoire (Mus. Paris, coll. Montandon), Calabar (Mus. Bruxelles, Stettin, Wien), Dahomey (Mus. Bruxelles, Paris), Gabon (Mus. Bruxelles, Budapest, Paris, Wien, coll. Montandon), Guinée (Mus. Budapest, Genova, Paris), Kamerun (Mus. Stockholm), Mozambique (Mus. Stettin), Niger (coll. Montandon), Ost-Afrika (Mus. Wien), Senegal (Mus. Paris, Wien, coll. Montandon), Sierra-Leone (Mus. Paris, coll. Montandon), Togo (Mus. Berlin), Uganda (Mus. Paris), Ugué (coll. Montandon). Congo : Bas-Ugué, Mpala (Tanganyika), Landana, Mayumbe, Haute-Sangha, Brazzaville, Banana, Riv. N'Gami, Zela-Zambi, Kasambaré, Niam-Niam, Vista, Bena- Bendi, Haut-Uellé, Basokos, Isangi, Chiloango, Sassa, Lambarem. Subsp. ocellatus Klug. Maculis duabus posticis scutelli postice apertis, marginem attingentibus. Habitat : Abyssinia (Mus. Genova, Paris, coll. Montandon), Angola (Brit. Mus.) Benguela (M. Hambourg), Caflraria (Mus. Paris, Stettin, Stockholm, Wien), Cap (Mus. Budapest, Wien), Congo (Mus. Bruxelles, Paris, Tervueren), Dar-es-Salam (Mus. Paris’, Deutsch-Ost-Afrika (Mus. Budapest, Paris, Wien), Eritrea (Mus. Genova), Kilimanjaro (Mus. Berlin, Wien), Mozambique (Mus. Bruxelles, coll. Montandon), Niger (Mus. Paris), Scioa (Mus. Genova), Senegal (Mus. Bruxelles, Hambourg, Paris, Wien, coll. Montan- don), Somaliland (Mus. Wien), Soudan (Mus. Paris, coll. Montandon), Togo (Mus. Berlin), Zambesi (Mus. Hambourg), Zanguebar (Mus. Paris), Zanzibar (Mus. Wien). Congo : Lambarem, Moliro, Banana, Boma, Bena-Bendi, Tanganyika. Comme il est facile de le voir d'après les localités que je cite ci-dessus, Sp. ocellatus est répandu dans toute l'Afrique. Il faut cependant remarquer que dans l'Afrique occi- dentale cette forme semble fort peu commune, tandis qu'ailleurs elle est très répandue ; dans cette région elle est remplacée par la forme précédente, Sph. annulus, qui, elle, est fort rare dans l'Afrique orientale et ne m'est pas connue de l'Afrique méridionale. Dans l'Afrique centrale, le Congo, les deux races se rencontrent simultanément. 2, — Sph. testudo-grisea le Geer. Forma typica Cimexæ testudo-grisea De Geer, Mém., VII, p. 616, t. XLVI, f. 2-3 (1778). Sphaerocoris punctarius Westwood, Hope Cat., I, p. 13 (1837). — Stäl, Hem. Afr., I, p. 49 (1864). Sphaerocoris polystyctus Westwood, Hope Cat., 1, p. 13 (1873). Sphaerocoris tigrinus Germar, Zeitschr, Ent., [., 1, p. 77 (1839). — Herrich- Schæffer, Wanz. I, 5, p. f. 465 (1839). Sphaerocoris testudo-grisea Stal, Hem. Afr., IV, 252 (1866); En. Hem., III, p. 7 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 17 (1893). Corpus late obovatum, supra convexum, subtus subplanum; totum dense minu- teque, obsolete punctatum, pronoto sæpissime sublevigato; plus minus obscure fla- vescens aut flavo-brunneum. Caput valde deflexum, subperpendiculare, planum, latius quam longius; lobis æquilongis, marginibus lateralibus leviter sinuatis, anguste reflexis; flavum vel flavo-testacum, basi interdum rufescens limbo (sæpe), marginibus maculisque minu- tis rotundatis sæpe confluentibus, nigris; subtus flavum, linea utrinque à basi antennarum ad apicem tyli ducta, nigra; bucculis percurrentibus. Rostrum segmentum ventris secundum saltem attingens, ad segmentum quintum interdum extensum, articulo secundo coxas medias haud attingente vel subattingente, tertio et quarto simul sumtis breviore, his inter se subæquilongis. Antennæ flavescentes, articulis ultimis nigris; articulo primo capites apicem haud attingente et secundo longiore vel æquali, hoc tertio vix breviore, quarto tertio longiore et quinto paullo breviore. Pronotum margine antico recto, marginibus lateralibus anticis ad angulos laterales retuso-sinuatis, his obtusis, rotundatis ; sexangulare, anterius declive, angulis posticis obtuse rotundatis; obscure flavescens vel flavo-brunneum aut flavum, maculis undecim fuscis plus minus obsoletis sæpe haut distinctis : sex ad marginem posti- cum, quinque anterioribus (lateralibus interdum fusis, ita ut tres tantum perspiciantur) ; parte anteriore sæpe pallidiore; maculis parvis sæpe plus minusve confluentibus, nigris vel ferrugineis, conspersum. Pectus ejusdem coloris ac pronotum, macula fusca ad coxas interdum signatum. Orificia in sulcum longum rectum productis, area plus minusve infuscata, opaca. Pedes flavi vel flavo-testacei, sæpe maculis sparsis nigris notati, tarsis plerumque vix obscurioribus; tibiis superne ruga subtili vix perspicienda præditis. Scutellum postice fortiter declive, margine basali utrinque leviter sinuato ; obscure flavescens vel flavo-testaceum vel flavum; maculis undecim brunnescentibus, quin- que basalibus, quatuor pone medium serie transversa, duabus apicalibus marginem attingentibus ; plus minus dense, præsertim in maculis illis maculis parvis rotundatis, hie illie confluentibus, nigris aut fusco-ferrugineis conspersum; basi sæpe pallidius. Hemelytra nigra, margine costali basique tota flavescentibus. Venter flavus vel flavo-testaceus aut olivaceus (G‘) vel castaneus (Q); disco sæpe margineque imo lævibus, lateribus sat dense nigro-vel fusco-punctatis; segmento sexto apud marem apice truncato, apud fœminam sinuato. Long. : 6-9 mm. Habitat (species typica varietatesque) Africam fere totam : Caffraria, Cap, Calabar, 17 Congo, Delagoa, Gabon, Guinea, Kamerun, Liberia, Loango, Mozambique, Natal, Senegal, Sierra-Leone, Sennaar, Tanganyika, Transvaal, Zanguebar, Zanzibar, Mada- gascar (Mus. Wien), Niger. Congo : Haute-Sangha, Tanganyika, Brazzaville, Niam-Niam, Albert-Nyanza, Mayombe, Katanga, Albertville, Luluabourg. Cette espèce est également très répandue et se retrouve dans toutes les collections. Sa coloration est éminemment variabie et on trouve des transitions entre toutes les variétés. Il m'a cependant paru avantageux de conserver les variétés caffer et par- dalinus ainsi que la remarquable variété / de Stàal (Hem. Afr., I, p. 50) qui m'a paru mériter d'être nommée. Comme on le voit d'après les pays d'origine que je cite plus haut, Sph. testudo- grisea habite presque toute l'Afrique, à part la zone paléarctique septentrionale. Dans les régions traversées par le Nil bleu, la Nubie, etc., il est représenté par SpA. pœcilus Dall., que je ne puis considérer que comme une variété de l'espèce décrite ci- dessus ; en général, il est vrai, le faciès est un peu différent, la coloration est spéciale, mais ici encore il y a des transitions principalement avec la variété caffer ; quant à la longueur du rostre et la coloration plus ou moins foncée des tarses, caractères par lesquels Stäl différencie les deux formes, ce sont également choses variables dans la même espèce. Var. caffer Stàl. Sphaerocoris caffer SU, Ofv. Vet. Ak. Fürh., 1853, p. 210. Sphaerocoris punctarius var. caffer Stal, Hem. Afr., I, p. 49 (1864. Sphaerocoris testudo-grisea var. caffer Stl, En. Hem., III, p. 7 (1873). — Lethierry et Severin, Cat.. I, p. 17 (1893.) Sordide stramineus and flavescens. À specie typica differt pictura pronoti et scu- telli. Pronotum maculis undecim, quinque anterioribns, sex posterioribus, illis postice, his antice, raro totis, anguste nigro-marginatis. Scutellum maculis undecim (5, 4, 2), media oblonga medio constricta, plus minus distincte nigro-marginatis. Venter interdum piceus. Var. pœcilus Dall. Sphaerocoris pæcilus Dallas, List., Hem., I, p. 9 (1851). — Stil, Hem. Afr., I, p. 48 (1864); Enum. Hem., HI, p. 7 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 17 (1893). Sphaerocoris niloticus Stal, Ofv. Vet. Ak. Fôrh., 1854, p. 232; Hem.. Afr., I, p. 48 (1864) (pæcilus var.). Stramineus vel olivaceo-stramineus, opacus. Caput limbo basali, marginibus lateralibus angustis, lineisque duabus tyli nigris ; rostrum segmentum quartum ventris plerumque attingens aut superans. 18 Pronotum maculis quatuor annularibus posticis basin subattingentibus, lineaque angulorum lateralium, nigris. Tarsi léviter infuscati. Scutellum maculis annularibus undecim (5, 4, 2) nigris (ut apud var. caffrum), maculis lateralibus seriei mediæ marginem attigentibus. Habitat : Nil bleu (Mus. Wien, Nubie (Mus. Stockholm, Wien), Gambia (Mus. Wien, Brit. Mus.). Variat maculis lateralibus serici primæ mediisque seriei mediæ seutelli deficien- tibus (aiotious Stl). Var. pardalinus Schaum. Sphaerocoris pardalinus Schaum, Ber. Akad. Berl., 1853, p. 357; Peters Reise, Ins., p. 36, fig. .1 (1862). Sphaerocoris punctarius var. d. pardalinus St, Hem. Afr., I, p. 49 (1864). Sphaerocoris .testudo-grisea Var. pardalinus St, En., Hem., II, p. 7 (1873). — Lethierry et Sev., Cat., I, p. 17 (1893). Stramineus aut testaceo-flavescens, interdum flavo-ferrugineum. A forme typica differt pictura pronoti atque scutelli. Pronotum maculis undecim, scutellum maculis undecim, basali media oblonga, medio coarctata, nigris. Variat maculis interdum confluentibus. Specimen vidi dorso totum nigrum, limbis lateralibus latis pronoti totis, scutelli ultra medium, maculis apicalibus tribus magnis scutelli unaque parva utrinque ante medium, flavo-testaceis (Mus. Berol.). Var. personalus n. var. Sphaerocoris punctarius var. f Stal, Hem. Afr., I, p. 150 (1864). Varietas insignis. Superne nigricans, maculis pronoti undecim, undecim scutelli, testaceis. Pectus pedesque straminea ; area orificiorum cinerea. Venter piceus. Long. 8 mm. Specimen unicum vidi, a Stäalo examinatum, e Guinea (coll. Signoret, in Mus. Wien). Cette variété personatus est remarquable en ce sens que toutes les parties de l’'écusson et du pronotum, qui chez la variété pardalinus par exemple sont jaunes ou testacées, sont ici noires, tandis que les taches noires de la variété pardalinus sont ici testacées : la coloration est donc exactement renversée. CHIATOSTERNUM Karsch. CHIATOSTERNUM Karsch, Entom. Nachr., XXI, p. 264 (1895). — Breddin, Deutsch. Ent. Zeitschr., 1900, p. 185. A£SOLENIDIUM Breddin, Entom. Nachr., XXIII, p. 340 (1897). Corpus obovatum, supra magis, subtus leviter sed distincte convexum. Caput leviter convexum, apice perpendiculare, lobis æquilongis, marginibus late- ralibus ante oculos profonde sinuatis. Rostrum articulo secundo tertio haud longiore, Antennæ articulis secundo et tertio subæquilongis. Pronotum margine postico late sinuato, margine antico recto ; angulis posticis obtuse rotundatis. Orificia in sulcum sat longum, curvatum, pro- ducta (fig. 6); area evaporativa ruga subtili circumscripta. Sulcus meso- et metasterni utrinque carina mediocra terminatus. Scutellum abdomen totum tegens, sat convexum, apice rotundatum. Pronotum scutellumque basi conjunctim convexa. Tibiæ superne planiusculæ. Venter basi medio leviter sulcatus, incisuris medium versus curva- is, segmento sexto utriusque sexus areuato-sinuato. Segmentum genitale maris parte basali convexo-perpendiculare, parte apicali hori- zontale, apice rotundatum. F16. 6. Ce genre, établi récemment (1897), ne renferme qu'une seule espèce, de coloration assez variable, qui fut décrite et nommée par Dallas qui la placa avec doute dans le genre Sphærocoris. Stäl ne semble pas l'avoir connue, car dans l'£Enumeratio il la cite simplement d'après Dallas. Bien que n'étant pas rare, elle semble avoir passé inaperçue jusqu'à la fin du siècle dernier, où Karsch la redécrivit sous le nom de Chïatosternum mutabile, n'ayant point reconnu l'espèce de l'auteur anglais ; peu après Breddin établis- sait de son côté pour elle le genre Asolenidium. On peut reconnaitre comme suit les diverses formes de cette espèce 1. — Superne nigrum aut olivaceum aut obscure ferrugineum, vittis vel maculis flavis aut ochraceis s&æpe ornatum. 2. Superne flavo-ochraceum, maculis parvis fuscis conspersum . .-. , var. 7aculaliin Schout. 2. — Pronotum seutellumque absque signaturis flavis. 8. Pronotum scutellumque vittis vel maculis flavis vel ochraceis ornata 4. 3. — Corpus superne nigrum . . . . . . . . . . . . . . . . forma iypica. Corpus superne olivaceum . . . - . .« var. Olivaceurn Dist. 4. — Pronotum scutellumque vitta flava vel ochracea Bbrh ofnata 5 Gi Pronotum seutellumque vitta laterali destituta, hoc maculis ochraceis nisgromarginatis NOVEM. . . . + eo + ee + + + . var. annulatum Walk. 5. — Pronotum inter angulos laterales hs anterius Curvata, seutellum limbo laterali basali flavis. . . . . var. linealui Dist. Ut var. linealuin, scutellum insuper maculis far Lis ‘aut ochraceis . . var. flavonolaluin Dali. 1. — Ch. unicolor Dallas. Forma typica Sphaerocoris? unicolor Dallas, List. Hem., 1, p. 7 (1851). Sphaerocoris unicolor Stal, En. Hem., IL, p. 7 (1873). — Lethierry et Seve- rin, Catal., I, p. 17 (1893). 20 Chiatosternum mutabile Karsch., Ent. Nach., XXI, p. 265 (1895). Asolenidium unicolor Breddin, Ent. Nach., XXII, p. 310 (1897). — Distant, Ann. Nat. Hist. (7) IV, p. 32 (1899). Chiatosternum unicolor Breddin, Deutsche Ent. Zeïitschr., 1901, p. 185. Ovatum, valde convexum, subtus leviter; supra densius punctulatum. Caput fere æque longum ac latum, leviter convexum, declive, parte antica (ante sinus laterales) perpendiculare; lobis subæquilongis, marginibus lateralibus profunde sinuatis ; supra nigrum vel fusco-nigrum, interdum æneo-limbatum, subtus piceum basi ænescente; supra dense, subtus remotius æneo-vel cyaneo-punctulatum. Bucculæ@ percurrentes. Rostrum nigrum vel fuscum, ad segmentum ventris secundum extensum; articulo primo buceulas æquante, secundo et quarto subæquilongis tertioque omnium longissimo, vel secundo, tertio et quarto subæquilongis. Antennæ nigræ, articulo primo articulique secundi linea longitudinal vel parte inferiore tota dilute piceis; articulo primo capitis apicem subattingente tertio subæquali, secundo levissime curvato tertio vix breviore, quarto duobus præcedentibus subæquali vel interdum longiore, quinto quarto subæquali. Pronotum ïindistincte sexangulare, marginibus antico et lateralibus subrectis, margine postico medio latissime sinuato; angulis lateralibus obtusis, angulis posticis obtusissime rotundatis; nigrum vel fusco-niscrum, dense aeneo vel cyaneo-punctula- tum, interdum aeneo vel cyaneo-limbatum. Sterna sulcata, marginibus sulei margi- neque antico prostethii elevatis. Pectus nigrum vel fusco-nigrum, sæpe æneo-indutum, limbis omnibus acetabu- lisque plerumque, flavo-piceis. Orificia in sulcum mediocrem, antrorsum curvatum, articulo primo antenuarum æqualem vel sublongiorem, producta. Pedes flavo-picei, breviter pilosuli, tibiis tarsisque nigris, illis superne planiuseulis. Seutellum maximum, abdomen totum tegens, fusco-nigrum vel nigrum, dense æneo-vel cyaneo punctatum. Hemelytra nigra vel fusco-nigra, extus late fusco-ferruginea, aeneo-punctata. Venter dense punctulatus, fusco-niger, disco sæpe vel marginibus antico et postico segmentorum fusco-ferrugineis, vel flavo ferrugineus totusaut piceus; segmentis 2-6 in angulis apicalibus spinula instructis; incisura quinta valde curvata, ita ut segmentum sextum medio duplo longius quam lateraliter sit apud fœminas, cireiter triplo apud mares; sesmento secundo medio leviter longitrorsum impresso. Segmentum genitale maris subperpendiculariter acclivum, dein subito retrorsum horizontaliter foliaceo-dilatatum, margine postico sat late rotundato Exempla dua typica Karschi vidi, ad var. flavonotatum et maculatum (n. var) referenda. Long. : 12,5-15 mm. Habitat (forma typica) : [Angola (Breddin)], Caffraria (Dallas), Congo (Mus. Bruxelles, Tervueren, Paris, coll. Montandon), Kamerun (Mus. Stockholm), Gabon (coll. Montandon). Congo : Ugué, Haute-Sangha, Popocabacca, Luluabourg. Var. olivaceum Distant. Asolenidium unicolor var. ohivaceum Distant, Ann. Nat. Hist. (7) IV, p. 32 (1899). Chiatosternum unicolor var. olivaceur Distant, Ann. Soc. Ent. Bele., XL, p. 24 (1901). A forma typica colore vix distinctum. Supra obscure olivaceum, subtus piceuni; capite subtus, prostethio, femoribusque fusco-castaneis; tibiis et tarsis piceis, vel supra vel totis nigris. Habitat : Congo (Mus. Bruxelles, Paris, Budapest, Stettin, Tervueren), Gabon (Mus. Stockholm, Paris), Kamerun (Mus. Stockholm, Brit. Mus., Mus. Berlin). Congo : Franceville, Diélé, Haut-Ubanghi, Haute-Sangha, Brazzaville, Ugué, Niam-Niam, Lukungu, Inongo, Popacabacca, Kilembo, Zongo, Luluabourg, Haute- Maringa. Var. lineatuim Distant. Chiatosternum unicolor var. lineatuwin Distant, Ann. Soc. Ent. Belg., XLV, p. 24 (1901). Supra nigrum vel obscure olivaceum. Pronotum inter angulos laterales vitta anterius curvata flava. Scutellum parte dimidia basali marginum lateralium flava. Speciniina typica vidi. Habitat : Congo (Mus. Bruxelles, Stockholm), Gabon (coll. Montandon). Congo : Kuihe, Lukungu, Umangi, Bena-Bendi. Var. flaronotatum Dallas. Sphaerocoris flaronotatum Dallas, List. Hem., 1, p. 7 (1851). Sphaerocoris unicolor Lethierry et Severin, I, p. 17 (1893) — Stäl, En. Hem. III, p. 7 (18731. Asolenidium unicolor var. flavonotatur Distant, Ann. Nat. Hist. (7) IV, p. 32 (1899). Chiatosternum unicolor var. flaronotatum Distant, Ann. Soc. Ent. Bele., XLV, p. 24 (1901). Pronotum inter angulos laterales vitta anterius curvata et marginem anticum attingente, flava vel ochracea, ornatum. Scutellum marginibus lateralibus a basi ad medium, maculis duabus disei medium versus, tribus serie transversa apicem versus (lateralibus marginalibus), flavis aut ochracels. Habitat : Congo (Mus. Bruxelles, Budapest, Paris), Kamerun (Mus. Berlin), Liberia (Mus. Stettin), Ugué (Mus. Berlin, Paris). Congo : Ugué, Niam-Niam, Riv. N'Gami, Lukungu, Luluabourg. Var. annulatum Walk. (pl. I, fig. 3). Sphaerocoris annulatus Walker, Cat. Heter., I, p. 6 (1867). — Distant, Ann. Nat. Hist. (7) IV, p. 49 (1899). Supra obscure ferrugineum, subtus pallidius; marginibus lateralibus anticis pro- noti aeneo-limbatis. Scutellum maculis novem (2, 4, 3) ochraceis nigro-vel fuscomarginatis, tribus utrinque submarginalibus (quarum prima ad angulum posticum pronoti), duabus paullo ante medium, unaque apicem versus. Pronotum interdum utrinque postice macula simili notatum. Capitis margines anguste aenei; antennæ nigræ. Specimen typicum vidi (Brit. Mus.). Habitat : Natal (Mus. Bruxelles), Tanganyika (Mus. Paris), Mozambique (coll. Mon- tandon, Schouteden). Congo : Tanganyika. Var. maculatum Schout. n. var. Flavo-ochraceum, pronoto basi infuscato. Pronotum scutellumque maculis parvis rotundatis fuscis conspersa. Habitat : Togo, Bismarckburg (Mus. Berlin). L'unique exemplaire pour lequel j'établis cette nouvelle variété distincte des précédentes est un des types du CAhiatosternum mutabile de Karsch : cet auteur, dans sa diagnose latine, indique quatre des formes distinguées ci-dessus : le type unicolor et les variétés ffavonotatum, olivaceum et maculatum : la var. flavono- tatum est décrite en premier lieu; cest donc plus particulièrement à elle que se rapporte le nom spécifique #wltabile. J'ai jugé préférable de renommer la forme qui nous occupe pour éviter tout embrouillamini. STEGANOCERUS Mayr. STEGANOCERUS Mayr, Verh. Zool. Bot. Ges. Wien, XIV, p. 902 (1864); Reise Nov., Hem., p. 19 et 20 (1866). — Stäl, Enum. Hem., II, p. 6 (1873). — Lethierry et Severin, Catal., I, p. 16 (1895). Corpus late obovatum, motice convexum, subtus planiusculum. Caput valde deflexum, subperpendiculare, subplanum, obtusum, apice rotuntatum ; lobis æquilongis, marginibus lateralibus leviter sinuatis. Rostrum coxas posticas saltem attingens, articulo secundo sequentibus duobus ad unum multo breviore. Antennæ breves, articulo tertio secundo duplo fere longiore, primo secundo multo longiore. Pronotum margine antico recto, lateralibus haud retuso-sinuatis; angulis posticis obtusis, rotundatis; antice minus declive. 10 Orificia in sulcum brevissimum, subito abbreviatum, extensa (fig. 7); area eva- porativa ruga subtili cireumscripta zontali. Scutellum basi vix sinuatum, retrorsum quam apud Spheærocorim minus declive, abdomen totum tegens. Pronotum scutellumque basi conjunctim senshm longitrorsum convexa. Tibiæ superne ruga obtusa instructæ. Venter basi sulcatus; segmento sexto utriusque sexus pastice pro- funde arcuatosinuato. Seementum genitale maris parte basali declive, parte apicah hori- L'unique espèce du genre est St. multipunctatus, dont la variété argus est parti- culièrement répandue. 2. La forme typique et ses variétés se distinguent comme suit : . — Corpus superne fulvum, flavescens aut flavotestaceum, maculis flavescentibus nullis aut tantum quatuor, duabus anticis pronoti, AUADUISANEUCISESCUTEENEE SR CN de Corpus superne nigrum, cinnamomeum aut ferrugineum, pronoti maculis undecim (6,5) vel novem, scutelli undecim (6, 4,3), favo-vel RUIOSICSTAGCIS RER SE 77 3. — Corpus superne maculis flavis levigatis destitutum . . . . . . . (Sf. snullipunctalus Th. Corpus superne maculis quatuor flavis ornatum, duabus anticis pronoti et duabus basalibus seutelli . . . . . . . . . . . . . var. quadrinotalus Wesiw. . — Pronotum maculis sex anticis, quinque basalibus his liberis . . . . var. arqus Fabr. Pronotum maculis lateralibus utrinque duabus fusis. . . . . . . var, haniferus Stl. 1. — Steg. multipunctatus Thumb. Forma lypica Cimeæ mullipunctatus Thunberg, Nov. Ins. Sp., Il, p. 30 (1783). — Gmelin, Syst. Nat., 1, 4, p. 2133 (1788). Cimexæ rusticus Fabricius, Mant. Ins., II, p. 282 (1787) — Gmelin, Syst. Nat., 1, 4, p. 2131 (1788). — Fabricius, Ent. Syst., 4 p. 88 (1797), Tetyra rustica Fabricius, Syst. Rhyng., p. 140 (1803). Tetyra multipunctata Thunberg, Hem. Rostr., cap. 2, p. 6 (1822). Sphaerocoris simpleæ Herrich-Schaefter, Wanz. I, 3, p. 104, f. 329 (1855). — Germar, Silb. Rev., 5, p. 189 (1837). Sphaerocoris impluviatus var. b. Germar, Zeitschr. Ent., I, 1, p. 77 (1839). Sphaerocoris adspersus St, Ofv. Vet. Ak. Fürh., 1853, D: 210: Sphaerocoris multipunctatus St, Hem. Afr., 1, p. 50 (IS64). Steganocerus multipunctatus Mayr, Verh. Zool. Bot. Ges. Wien, XIV, p. 903 (1864). — Stàl, En. Hem., IL, p. 6 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 16 (1893). 24 Corpus obovatum, supra magis, subtus leviter convexum, dense punctulatum. Caput deflexum, obtusum, rotundatum, latius quam longius, subplanum; lobis æquilongis, marginibus lateralibus leviter sinuatis ; testaceo-flavescens, basi raro nigrum, supra interdum pallidius variegatum, marginibus lateralibus anguste nigricantibus. Buc- culæ capitis basin attingentes. Rostruin ad segmentum ventrale secundum extensum; articulo primo bucculas æquante, tribus ultimis subæquilongis. Antennæ leviter infuscatæ, sæpe ad partem fusco-nigræ ; articulo primo capitis apicem haud superante et tertio longiore, hoc secundo duplo fere longiore, quarto primo longiore et quinto subæquali. Pronotum sexangulare, margine antico recto, marginibus lateralibus leviter curvatis, angulis lateralibus rotundatis, posticis obtusis valde rotundatis ; flavo-testaceum anterius sæpe rufescens, plus minus remote maculis parvis fuscis vel nigris rotundatis consper- sum; anterius lateraliterque interdum maculis pallidioribus ornatum. Sterna leviter sulcata. Pectus flavescens vel flavo-testaceum, fuseo vel ferrugineo-punctatum et variegatum, limbis prostethii et pleramque maculis lateralibus sublevigatis; prostethii margine antico acuto, reflexo, pone oculos sinuato; orificiis in sulcum brevissimum prolongatis. Pedes flavescentes vel flavo-testacei, tarsis sæpe apice vel totis infuscatis; tibiis superne bisulcatis. Scutellui maximum, abdomen totum tegens, flavo-testaceum, dense minuteque fusco-punctulatum, maculis parvis ferrugineis aut nigris rotundatis conspersum; linea media pallidiore, posterius distinctiore interdum instructum. Hemelytra nigra, basi lateribusque flavo-testaceis; basi tantum libera, minuta, fusco- punctulata, nigro-notata. Membrana alæque infumatsæ. Venter flavo-testaceus vel flavescens, plus minus dense ferrugineo vel fusco-punetatus, sæpissime ferrugineo vel nigro-variegatus, disco interdum vitta utrinque ornato, segmentis connexivi dimidio basali infuscatis, ferrugineis vel nigricantibus et punctatis, dimidio apicali lævibus. Segmentum sextum utriusque sexus postice profunde sinuatum, apud foœminam medio angulato elevatum. Long. : 8-11 mm. Habitat (forma typica et var.) : Assinie Ashantis, (coll. Montandon), Calabar (Mus. Hamburg, Bruxelles, Wien, Stettin), Cap (Mus. Berlin, Bruxelles, Wien, Stock- holm, Paris, Stettin), Congo (Mus. Bruxelles, Tervueren, Budapest, Berlin, Paris), Côte d'Ivoire (Mus. Paris), Gabon (Mus. Bruxelles), Dar-es-Salam (Mus. Hambourg), Delagoa (Mus. Berlin, Paris), Guinea (Mus. Wien, Paris Bruxelles), Kamerun (Mus. Berlin, Stockholm), Mozambique (Mus. Bruxelles, Paris, coll. Montandon), Natal (Mus. Bruxelles, Budapest, Wien, Stockholm, Paris, coll. Montandon), Niger (coll. Montan- don), D. O. Afrika, Scioa (Mus. Genova), Somali (coll. Genova), Soudan (coll. Montandon), Transvaal (Mus. Hamburg, Wien, Paris, Bruxelles, Stettin), Zanzibar (Mus. Wien, Berlin, Paris, coll. Montandon). Congo : Haute-Sangha, Mayomba, Tanganvika, Uganda, Niam-Niam, Aibert- Nyansa, L. Nyassa, Kasambaré, lac Léopold Il, Haute-Maringa, Isangi, Sassa, Basokos, Luluaboure. 10 ot Comme on le voit, Steganocerus multipunctatus se retrouve dans toute l'Afrique. La forme typique et les variétés argus et hamiferus sont fort répandues; quant à la variété quadrinotatus, je n'en connais (outre le type de Westwood) que deux exem- plaires : l’un appartient au Museum de Paris et porte l'étiquette : « Tetrophthal- mia Amyot, 4-notata H.-S., fig. 464 » ; il provient du cap de Bonne-Espérance (Delalande, 1820), l'autre fait partie de la collection Signoret (Musée de Vienne). Var. argus Fabr. Cimex argus Fabricius, Mant., 2, p. 281 (1787); Ent. Syst., 4, p. 83 (1794). — Gmelin, Syst. Nat., I, 4, p. 2129 (1788). Tetyra argus Fabricius, Syst. Rhyng., p. 133 (1803) — Schjüdte, Krôyer Nat. Tidsskr., 3, p. 76 (1842). Sphærocoris argus Burmeister, Handb. Ent., Il, 1, p. 891 (1835). — Blan- chard, Hist. Hém. p. 157 (1840). Sphærocoris impluviatus Germar, Zeitschr., Ent., [!, p. 77 (1839). — Herrich- Schaeffer, Wanz., I, 5, p. 49 et 52, f. 499 (1839). Sphærocoris simulans St, Œfv. Vet. Ak. Fôrh., 1858, p. 310. Steganocerus multipunctatus var. argus St, En. Hem., II, p. 6 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 16 (1893). Steganocerus multipunctatus var. simulans SI, En. Hem., HI, p. 6 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 17 (1893). Superne niger vel cinnamomeus aut ferrugineus, subtus flavo-vel rufotestaceus, fusco vel nigrovariegatus. Caput supra maculis duabus maximis lateralibus sæpissimeque macula longitudi- nali media medio plerumque interrupta, flavo vel rufotestaceis. Pronotum maculis undecim (6, 5), duabus lateralibus anticis maximis totam lon- gitudinem marginum anticorum fere occupantibus, cum duabus intermediis interdum conjunctis, flavo-vel rufotestaceis. Scutellum maculis undecim (6, 4, 3), posterioribus majoribus. Pedes interdum nigricantes vel nigri, femoribus apicem versus testaceo-maculatis vel variegatis, apice tibiarum tarsisque testaceis. Var. hamiferus St. Sphærocoris hamiferus St, Ofv. Vet. Ak. Fürh., 1853, p. 209. Sphærocoris multipunctatus var. hañiferus SU, Hem. Afr., I, p. 51 (1864). Steganocerus multipunctatus var. hamiferus Stil, En. Hem., IT, p. 6 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 17 (1893). Varietati præcedenti similis. Haud differt nisi maculis duabus posticis utrinque pronoti fusis, interdum etiam anticis pronoti (sæpe maximis). Corpus subtus interdum impictum. Var. guadrinotatus (pl. I, fig. 4). Sphærocoris quadrinotata Westwood, Hope Cat., I, p. 13 (1837). — Germar, Silb. Rev., 5, p. 189 (1837); Zeitschr. Ent., I!', p. 80 (1039). — Herrich- Schæffer, Wanz., I, 5, p. 8 et 49, fig. 464 (1039). Sphærocoris multipunctatus var. quadrinotatus Stl, Hem, Afr. I, p. 5 (1864). Steganocerus mullipunctatus var. quadrinotatus Stl, En. Hem., IX, p. 6 (1873). — Lethierry et Severin, Catal., I, p. 17 (1893). Corpus magis parallelum, minus convexum, superne fulvum, subtiliter puncta- tum, subtus flavescens aut flavo-fuscescens, remotius et fortius punctatum. Pronotum limbis anticis flavescentibus, maculis duabus quadrangularibus anticis mediis flavis, levigatis. Seutellum basi interdum nigricans, maculis duabus basalibus subquadrangularibus oblongis mediis, flavis, levigatis. Long. 10-11 mm. Habitat : Cap (Mus. Paris), Africa (Mus. Wien). — SCUTELLERARIA Stail. 1. — Segmentum genitale maris duplicatum. Margines laterales capitis (longi) subrecti, fere toti acuti. Pronotum angulis posticis dentatis. Proste- thium margine postico ad angulos haud sinuato. . . . . Cantao Am.-Serv. Segmentum genitale maris simplex. Margines laterales capitis sime sinuati, raro obsolete sinuati, in hoc casu obtusi . . . . . 2, Pronotum ante medium impressione transversa lineari, fortius punc tata, instructum. Mesosternum sulcatum. Corpus, superne etiam, pilosulum. Segmentum genitale maris basi perpendiculare vel fortiter declive, parte dimidia saltem apicali horizontale, apice rectum vel leviter sinuatum. Procilia Stäl. o Pronotum impressione destitutum. Corpus, saltem superne, glabrum. . 9. 3. — Rostrum articulis tribus ultimis longitudine subæqualibus. Margines laterales capitis acuti, reflexi. Orificia in sulcum longissimum obliquum apice antrorsum subito productum prolongata. Segmentum genitale maris parte dimidia basali subperpendiculare, parte postica horizontali, apice medio inciso. Corium margine costali basi haud obtuso. . . . Gonaulu.r Schout. Rostrum articulis tribus ultimis longitudine ineæqualibus . . . 4. 4, — Prostethium margine postico ad angulos laterales distincte Sun Caput marginibus ante oculos subito profunde sinuatis, ante sinus quam inter oculos multo angustius. Orificia in suleum apertum, sensim ampliatum producta. Segmentum genitale maris declive vel parte basali perpendiculare et dimidio apicali horizontale, apice plus minus distincte emarginatum . . . . Callidea Burm. Prostethium margine postico he ud vel Obaoidte sinvato. Mar gines ot leviter sinuati. Segmentum genitale maris perpendiculare vel subper- pendiculare, limbo apicali reflexo medio plus minus fortiter sinuato 5. — Caput longius, Prostethium margine antico pone oculos reflexum vel subincrassatum, versus sternum dilatatum, acutum. Venter incisuris utrinque antrorsum curvatis. Segmentum genitale maris apice medio Profundissimeemarpinatum. 1. NOR OT O0, fiÈ ex Caput brevius. Corpus latiuscule ovale. Prostethium margine antico rec- tum. Venter incisuris obsoletis, utrinque frectis. Segmentum genitale marisapice levitersinuatum, Rostrum articulo secundo basin mesosterni haud attingens. Anguli postici pronoti distincti, hand dentatim pro- ducti. Pectus abdomenque fere aeque longa. . . . Graplocoris Stäl. 6. — Corpus obovatum, longius. Pronotum angulis posticis in done ac utam sat longam productis. Scutellum dorso ante medium subhorizontale, Rostrum artieulo secundo basin mesosterni haud attingente. Abdomen pectore longius. . . tr TT) - . Cryplacrus, Mayr. Corpus ovale, brevius. Pronotum angulis Sosics distinctis, in dentem tamen haud produciis. Scutellum dorso ante medium sensim elevatum. Rostrum articulo secundo basin mesosterni attigente. Abdomen pectore vix longius. . . . . . . ... . . . . . . . . . . . Anoplogonius Stäl. Outre l'Afrique et Madagascar, les Scutelleraria possèdent des représentants nom- breux principalement en Asie (Indes, Archipel Malais, etc.) et en Océanie (Australie, etc.). Les différentes formes de ce groupe se font surtout remarquer par leur coloris, leur éclat, sauf de rares exceptions. CANTAO Am.-Serv. CanTao Amyot et Serville, Hém., p. 29 (1843). — Stal, Hem. Afr., I, p. 33 (1864); En. Hem., III, p. 10 (1873). Mayr, Reise Nov. Hem., p. 14 (1866). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 18 (1893). — Distant, Rhynch. Het. Brit. Ind., I, p. 42 (1902). Corpus oblongo-obovatum, subtus convexius. Caput elongatum, modice declive, convexiculum, lobis æquilongis, marginibus late- ralibus leviter sinuatis. Rostrum basin ventris attingens. Antennæ articulo secundo tertio multo breviore, primo secundo subæquali. Pronotum sexangulare, angulis posticis distinctis, acutis, r'eirorsum productis, medio transversim haud impressum. Prostethium margine antico obtuso, margine postico ad angulos late- rales haud vel vix sinuato. Mesosternum vix sulcatum. Orificia in suleum producta. -Scutellum abdomine paullo longius, apice truncatum. Corium angulo apicali exteriore longe et acute producto. Venter sulco longitudinali medio instructus. Segmentum genitale maris duplicatum (fig. 8, C. ocellatus). Le genre Cantao ne renferme, en dehors de l'insecte décrit ci-dessous, que six espèces, originaires d'Asie ou d'Australie. Il est intéressant d'en constater la présence au cœur même de l'Afrique, au Congo, d'où provient l'individu qu'a pu étudier Horväth. 28 1. — GC. africanus Horv. Cantao africanus Horvâth, Term. Füz., XV, 256 (1892). — Lethierry et Seve- rin, Cat. I, p. 263 (1893). Descriptio auctoris. « Rufus, pronoto scutelloque distincte punctatis, opacis; capite levigato, nitido, vertice basi et tylo toto nigris, aeneo-virescentibus, in certo situ, violaceo-indutis ; antennis nigris; pronoto antice versus latera punctis duobus rotundis, postice maculis duabus oblongis discoidalibus nigris notato, angulis lateralibus obtusis, haud spinosis ; scutello maculis octo nigris signato, maculis tribus basalibus (duabus rotundatis in angulis basalibus, una media oblonga), duabus lateralibus rotundatis ante medium duabus oblique transversis mox pone medium, una rotundata ante apicem positis ; membrana nigro-fusca ; corpore subtus nitido, pectore, pedibus, macula oblonga discoidali postica ventris spiraculisque segmenti sexti ventralis nigro-violaceis, aeneo- nitentibus ; angulis posticis et limbo postico prostethii rubris; parte inferiore capitis, maculis pectoris ad coxas, maculis utrinque quatuor marginalibus subconfluentibus ventris segmentoque genitali maris aeneo-viridibus, hoc apice rotundato-truncato, mutico œ. Long. corp. 20 mill. Congo : Communic. Dom. L. Duda. C. oceliato Thunb. similis, vitta nigra capitis percurrente, margine antico prostethii concolore seomentoque genital maris processu destituto divergit. » Je donne ci-dessus la description de Horvath, n'ayant vu aucun exemplaire de cette espèce si remarquable, seul représentant africain du genre Cantao, dont la véritable patrie se trouve aux Indes et en Australie; le C. ocellatus, dont est voisin C. africanus, est l'espèce la plus commune dans les collections : elle est originaire des Indes anglaises et hollandaises. Il est vivement à regretter que le type unique de l'espèce africaine se soit perdu. En eflet, à ce que m'écrit M. Horvàth, les recherches qu'il a faites, après la mort de M. Duda, auquel appartenait ce précieux spécimen, pour retrouver et acquérir ce type intéressant, n'ont donné aucun résultat. PROCILIA Stal. ProciIA Stäl, Hem. Afr., I, p. 33 et 35 (1864); Enum. Hem., p. 9 (1873). — Lethierry et Severin, Catal., I, p. 22 (1893). Corpus oblongo-obovatum, subtus convexius, pilosulum. Caput parum declive, sat convexum, lobis æquilongis, marginibus lateralibus leviter sinuatis, obtusis. Rostrum coxas posticas saltem attingens. Antennæ articulo secundo tertio multo breviore, primo secundo haud vel parum longiore. Pronotum sexangulare, angulis posticis distinctis, haud rotundatis; angulis latera- libus obtusis; ante medium impressione transversa fortius punctata instructum. 29 Prostethium margine antico obtuso; margine postico ad angulos laterales distincte sinuato. Mesosternum sulcatum. Orificia in suleum producta. Scutellum abdomini æquilatum, basi leviter gibbosum, partem costalem heme- lytrorum basi tantum liberam relinquens. Pronotum basi retrorsum, scutellum basi antrorsum, plus minus convexo-declivia. Venter basi medio haud vel vix sulcatus, lateralibus convexis, incisuris medium versus curvatis. Segmentum genitue maris simplex, basi perpendiculare vel fortiter convexu- declive, parte dimidia saltem apicali horizontale, apice leviter sinuata. Les espèces de ce genre appartiennent toutes à la faune africaine, Jusqu'à ce iour on distinguait cinq formes : l'examen des nombreux individus qui m'ont été soumis m'a conduit à ramener ces cinq formes à deux espèces, Pr. Morgani et Pr. prætoria, cette dernière bien nettement séparée de la première, La longueur du sillon orificial, de même que l'absence de taches antéoculaires sur la tête, caractères sur lesquels Stäl a établi la distinction entre Pr. nigricornis (= Morgani) et Pr. scintillans, sont trop variables dans ce genre pour justifier la séparation de cette dernière espèce. Il en est de même pour la longueur du rostre et pour la taille, d'après lesquelles on à séparé Pr. Morgani, Pr. nigricornis et Pr. Bonnyi. J'ai eu la chance de pouvoir étudier les types ou des exemplaires comparés au type de quatre espèces. A en juger d'après la description, Pr. Bonnyt n'est qu'un spécimen de petite taille du Pr. Morgani. Les deux espèces du genre se distinguent aisément comme suit : 1. — Antennæ articulo secundo primo distincte breviore, tertio secundo plus quam ter longiore. Prostethium margine antico rostrum versus ÉLONALONS QE de LS RE Me L LR LS DAT: tal: Antennæ articulo secundo primo subæquali vel paullo breviore, tertio secundo haud ter longiore. Prostethium margine antico recto . . P. Morgani White. Le type du genre Procilia est P. nigricornis Sign. (= Morgani White). 1. — Pr. Morgani White. Forma typica : Callidea Morgani White, Charlesw. Mag. Nat. Hist. (2) III, p. 542 (1839); Trans. Ent. Soc. Lond. III, p. 86 (1842). Scutellera Morgani Dallas, List Hem., I, p. 19 (1851). Procilia Morgani Stal, En. Hem., III, p. 14 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 22 (1893). Subsp. nigricornis Sign. Calliphara nigricornis Signoret, Rev. Mag, Zool., 1851, p. 438, t. XIL, f. 1. Procilia nigricornis Stl, Hem. Afr., I, p. 36 (1864); En. Hem., II, p. 14 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 22 (1893). Procilia Bonnyi Distant. Proc. Zool. Soc. Lond., 1890, p. 474. — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 22 (1893). Subsp. scintillans Stäal. Procilia scintillans Stäl, Hem. Afr., I, p. 36 (1864); En. Hem., IT, p. 14 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 22 (1893). — Haglund, Ofv. Vet. Ak. Fürh., 1894, 396. Corpus oblongo-obovatum, parce puberulum supra subtusque convexum, sat dense distincteque punctatum. Caput modice deflexum, convexiusculum; lobis æquilongis, marginibus lateralibus sinualtis; viridi-æneum vel cœruleum, interdum aureo-nititum, plus minus cupreo-indutum, vel obscure cœruleum, plus minus nitidum; vitta media tylum occupante, basi imo, maculisque quatuor parvis rotundatis, duabus intraocularibus et duabus anterioribus, his interdum (scintillans) deficientibus, lineaque marginali inferiore, nigris. Bucculæ percur- rentes. Rostrum basin ventris saltem attingens, plerumque ad segmentum secundum vel tertium extensum; articulo primo bucculas æquante vel vix longiore, secundo tertio plerumque haud multo longiore, quarto tertio breviore vel subæquali. Antennæ nigræ, articulo primo capitis apicem haud attingente, articulis duobus basalibus subæquilongis vel secundo primo paullo breviore, tertio secundo duplo vel plus duplo longiore, quarto tertio paullo longiore et quinto breviore. Pronotum ante medium impressione transversa lineari fortius punctata, ante impres- sionem area multo subtilius punetata vel sublævi ; sexangulare, angulis posticis distinctis; viridi-æneum, cupreo aut cœruleo-indutum, vel viridi-cœruleum aut obscure cœruleum, maculis octo nigris, tribus anterioribus minoribus, quinque posterioribus-tribus inter- mediis majusculis et oblongis, lateralibus parvis, interdum maculis mediis antica et postica fusis. Mesosternum sulcatum. Pectus viridi-æneum vel-cœruleum aut obscure cœruleum, maculis pro-, meso- et metastethii una vel duabus, hujus una orificia includente, nigris. Orificia nigra, in sulcum longum arcuatum articulo primo antennarum longiorem, vel in suleum brevem vix arcuatum articulo primo antennarum breviorem, producta. Pedes concolores, coxis, trochanteribus, femoribusque, apice excepto, croceis; tibiis subtus, tareis, et interdum femoribus totis (P. scintillans var. Haglund), nigris. Venter basi interdum levissime sulcatus, incisuris curvatis; angulis apicalibus segmenti ultimi obtusis; viridi-æneus, interdum cupreo-vel cœruleo-indutus, aut viridi-cœruleus aut obscure cœruleus, maculis stigmaticalibus nigris; disco segmentorum 2-5 croceo, fascia basali utrinque et interdum macula basali media, sæpe fusis basinque totam oceupantibus, segmentaque sexto disco, nigris. Segmentum genitale maris basi perpendiculare vel fortiter declive, parte dimidio fere apicali horizontaliter producta, apice sinuata ; nigro- æneum, vel-cæruleum, interdum nigram, ante medium æneo-vel cœruleo-fasciatum; segmentum foœminæ concolor, ad partem nigrum. Long. 16-22 mm. Après l'examen des types de Pr. scintillans ([Mus. Wien) et d'exemplaires de Pr. nigricornis déterminés par Signoret et Stäl ainsi que de Pr. Morgani comparés au type par Distant, j'ai été amené par l'étude d'une série considérable de Prociia à réunir ces diverses formes. J'y ai joint Pr. Bonnyi Dist., qui d'après l’auteur ne diffère pas sensiblement de Pr. Morgani, et que je ne considère que comme un synonyme de Pr. nigricornis : de celui-ci j'ai vu des spécimens à peine plus grands (17 mm. au lieu de 16) que le type de Pr. Bonnyi. Les Pr. nigricornis de la collection Signoret (Mus. Wien) sont identiques aux Pr. Morgani ainsi nommés par Distant; au contraire, les Pr. migri- cornis du Musée de Stettin, déterminés par Signoret et Dohrn et provenant du Vieux- Calabar, sont à rapporter à Pr. scintillans. Bien qu'il existe entre elles des transitions, tant pour la taille que pour la longueur du rostre et du sillon orificial, les formes que j'ai réunies pourraient être considérées comme des sous-espèces d'un même type et l'on aurait : Subsp. Morgani Wh. Rostrum segmentum ventris tertium attingens. Orificia in sulcum longum arcuatum, articulo antennarum primo longiorem, pro- ducta. Caput maculis quatuor nigris ornatum. Subsp. nigricornis Sign. Rostrum segmentum secundum haud superans. Orificia in suleum longum arcuatum producta. Caput maculis quatuor nigris ornatum. Subsp. scintillans Stäl. Rostrum segmentum secundum ventris haud superans. Orificia in sulcum brevem rectum vel vix curvatum, articulo primo antennarun breviore, producta. Caput plerumque maculis duabus anteocularibus deficientibus. Habitat : Congo (Mus. Bruxelles, Tervueren, Paris, coll. Montandon), Dahomey (coll. Schouteden), Gabon (Mus. Bruxelles, Hamburg. coll. Montandon), Grand-Bassam (Mus. Wien), Guinea (Mus. Stockholm), Kamerun (Mus. Berlin, Stettin, Stockholm), Old Calabar (Mus. Stettin, Wien), Sierra-Leone (coll. Montandon). Congo : Bena-Bendi, Rivière N'Gami, Basokos, Luluabourg, Yambuya. 3. — Pr. prætoria Stal (pl. I, fig. 5). Procilia prætoria Stäl, Hem., Afr., I, p. 37 (1864) ; En. Hem., II, p.14 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 22 (1893). Oblongo-obovata, obscure cœrulea (typus) vel viridi-ænea, nitida; supra parce, subtus sat densius puberula; supra subtusque convexa, subtus tamen magis; supra sat dense distincteque punctulata, subtus obsoletius. Caput modice deflexum et convexum; lobis æquilongis, marginibus lateralibus sinuatis ; sat obsolete punctulata, lobis lateralibus distinctius ; obscure æneum vel viridi-æneum. Bucculæ percurrentes. Rostrum segmentum secundum ventris attingens ; articulo primo bucculas æquante, tertio secundo subæquali, quarto tertio paullo breviore. Antennæ nigro-cœruleæ, articulis ultimis duabus nigris ; articulo primo capitis apicem haud attingente, secundo brevi primo distincte breviore, tertio secundo plus quam ter longiore, quarto et tertio fere æquilongis, quinto quarto paullo longiore. Pronotum obseure cœruleum vel viridi-æneum, nitidum ; maculis quatuor, duabus anticis duabusque pone medium, vittaque media posteriore, nigris; ante medium impressione transversa lineari fortius punctata ; ante impressionem læve, limbis exceptis. Sterna sulcata. Pectus obscure cœruleum vel viridi æneum, medio nigrum; margine antico pro- stethii medium versus elevato. Orificia in suleum brevem rectum, articulo primo antennarum nonnihil longiore, prolongata, nigra. Pedes crocei ; femoribus apice tibisque totis obscure cœruleis vel viridi-æneis, his subtus nigricantibus ; tarsis nigris. Scutellum obscure cœruleum, apice viridi-ænescens (typus), vel viridi-æneum, nitidum; maculis sex rotundatis per pares dispositis (apud spec. typicum duabus tantum, mediis), et interdum macula subapicali, vittulaque media basali, nigris; basi oibbosum, linea media longitudinali obsoleta levigeta. Hemelytra nigra, margine costali obscure cœrulo vel viridi. Venter basi vix impresso-sulcatus ; obscure cœruleus vel viridi-æneus, interdum aureo-indutus, macula magna basali media segmentorum, maculisque lateralibus stig- mata includentibus, nigris; disco interdum castaneo ; lateribus convexis, incisuris curvatis; segmento fœminæ sexto angulis apicalibus sat longe dentato-productis. Long. 15-14 mm. Fœminam typicam Stali vidi, in coll. Signoreti (Mus. Wien). Habitat : Afr. occid. (coll. Schouteden), Angora (Mus. Wien), Gabon (Mus. Wien, Genova), Sierra-Leone (Mus. Hamburg). Procilia præloria est une jolie espèce, bien distincte de Pr. Morgani. Elle semble aussi bien plus rare : je n'en ai vu en tout que cinq exemplaires, dont le type. La description de Stäl, faite d’après cet unique exemplaire, n'indique que deux taches noires sur l’écusson ; mais les quatre autres spécimens que j'ai eus sous les yeux en présentaient six; de plus, leur coloration était autre; à tous les autres points de vue ils étaient identiques au type de Stal. CALLIDEA Lap. Cast. CaLIDEA Laporte de Castelnau, Ess., p. 71 (1032) (p.). CaLLIDEA Burmeister, Handb. Ent., II, 1, p. 393 (1835) (p.). — Amyot et Serville, Hém., p. 31 (1843). — Stäl, Hem. Afr., I, pp. 35 et 41 (1864); Enum. Hem., IT, pp. 9 et 23 (1873) — Lethierry et Severin, Catal., I. p. 30 (1893). Ligyssa Dallas, List, I, pp. 4 et 20 (1351. Corpus anguste obovatum vel oblongo-obovatum, crassum, subtus convexius. Caput deflexum, convexiusculum, ante oculos utrinque subito profunde sinuatum, ante sinus quam inter oculos multo angustius; lobis æquilongis. Rostrum coxas posticas saltem attingens, articulo secundo tertio et quarto ad unum breviore. Antennæ articulo secundo primo æquilongo vel hoc breviore, tertio secundo longiore. Pronotum sexangulare, angulis posticis distinctis; marginibus lateralibus subrec- tis; plerumque valde convexo-declive. Prostethium margine postico ad angulos laterales distincte sinuato. Orificia in suleum apice apertum, sensim ampliatum, producta. Scutellum abdomen totum tegens, basi leviter subgibbosum: partem costalem hemelytrorum basi tantum liberam relinquens. Pronotum basi retrorsum scutellum antrorsum, plus minus convexo-declivia. Tibiæ subplanæ vel leviter sulcatæ. Venter lateribus convexis, incisuris utrinque leviter antrorsum curvatis ; basi saltem medio impresso-sulcatus. Les espèces du genre Callidea appartiennent toutes aux faunes éthiopienne et malgache. En général elles sont assez répandues et sujettes à des variations plus ou moins accentuées : c’est notamment le cas pour €. 12-punctata, dont non seule- ment la coloration, mais même la forme est variable. Ces espèces peuvent se dis- tinguer comme suit 1. — Antennæ articulis duobus basilibus subæqualibus. Pronotum anterius ® maxime declive. Maculæ stigmaticales ventris cum margine laterali segmentorum vitta conjunetæ. Segmentum genitale maris apice tota latudine emarginatum . . . . C. signata Fabr. Antennæ articulo primo secundo ane To bron Pr onotum ne que minus declive. Venter margine (connexivo) immaculatus vel maculis apicalibus lateralibus nigris segmentorum liberis ornatus. Segmentum genitale maris apice tota latitudine haud emarginatum. 2. — Venter marginibus lateralibus maculis nigris ornatis. Antennæ totæ nigræ, Segmentum genitale maris retrorsum valde angustatem, apice profunde emarginatum, acutiuseule bilobatum, basi utrinque impres- SUM ee ee ee + + à . à « « . . . . . C. Bohemanni Stäl. Venter marginibus lateralibus immaculatis. Antennæ artieulo primo basi saltem croceo aut rufo. Segmentum genitale maris minus angus- tatum, haud acutiuscule bilolatum. . . : … 3. 3. — Segmentum genitale maris posterius FE vel croceum, apice late truncatum aut rotundatum, medio plerumque profunde emargi- natum. Antennæ ne et HE Venter magis COonvexo- rotundatus. . . © 4. Segmentum genitale maris Ohscure, cœær Fo TE æneum, ante medium aureo-fasciaum, retrorsum rotundato-angustatum, apice sensim rotun- datum et in medio leviter emarginatum. Antennæ breviores et cras- siores. Venter magis angulariter convexus . ti 4. — Pronotum multo minus convexum. Scutellum linea levigata media bene distincta. Antennæ articulo primo apice nigro. Femora apice nigra. Corpus latum. . . . . . . . . . . . . . . . . C. Iaglundi Schout. Pronotum valde convexum, Antennæ articulo primo toto croceo. Femora interdum apice nigra, Corpus tune angustius . . . . . D. 5. — Segmentum genitale maris retrorsum sensim leviter angustatum, apice late truncatum, in medio subito acute emarginatum. Sæpissime minor et gracilior , . . . . . ©. duodecimpunctata Fabr. Sesmentum genitale maris De Obodatu vel late trance medio subito plus minus 7 es din (C. De subspe- Ces) NOTA 6. 6. — Corpus superne DD aut ob iceum. Pr onotum si ulis le vel obsoletis . . . . . . ©. Dregei var. purpurascens Walk. Corpus aliter coloratum. Pronotum aeulis nigris ae ornatum vel totum nigro-violaceum , . . WE 7. — Corpus robustum, postice minus angustatum. Femoratotacrocea aut rufa, C. Dregei Germ Corpus minus robustum, retrorsum magis angustatum. Femora parte apicali nigra . . . COUDICHILSADCNOUT 8. — Corpus robustius. Caput x magis ‘deflexum AL . . C. nalalensis Stäl Corpus minus robustum, magis angustatum. Caput r minus ‘deflézum : 9. 9. — Corpus superne purpurascente-testaceum . . . . . . . . ©. dislinguendaReich.-Fairm. Corpus viridi-vel violaceo-cœruleum. . . . . . . . C.dislinguenda var.pulchra Schout. Typus generis : Callidea signata Fabr. A mon avis, il faut rattacher à C. 12-punctata, à titre de sous-espèce, la forme C. Dregei (+ C. purpurascens); en effet, le seul caractère structural invoqué pour les séparer est la forme du segment génital du mâle. Mais, comme j'ai pu m'en convaincre par l'étude d’un nombre considérable d'exemplaires de C. 12-punctata et de C. Dregei, la forme de ce segment varie notablement, au point qu'il est souvent difficile de décider à quelle forme il faut rapporter l'insecte étudié. Quant à la taille, elle est également très rariable. J'ai eu la bonne fortune de pouvoir examiner le type de Fabricius, que m'a communiqué le Museum de Paris (coll. Bosc) : cet insecte est plus grand (11.5 mm.) et plus robuste que les exemplaires rapportés d'ordinaire à €. 12-punctata et rappelle par sa forme un C. Dregei de petite taille : malheureusement ce type est une femelle. Je ne considère donc C. Dregei (C. purpurascens n'en est qu'une variété de colora- tion) que comme une sous-espèce de C. 12-punclata; j'y joins une forme nouvelle qui me paraît avoir la même valeur, C. apicalis. Je crois cependant préférable de donner une description complète de ces deux sous-espèces, plutôt que de me borner à en indiquer les principaux caractères différentiels. 1. — Callidea signata Fabr. Cimex signatus Fabricius, Ent. Syst., IV, p. 80 (1794). — Wolff, Icon. Cim., I, p. 91, f. 85 (1802). Tetyra signata Fabricius, Syst. Rhynch., p. 129 (1803). Scutellera signata Latreille, Gen. Ins., II, p. 112 (1807). — Palisot de Beauvois, Ins., p. 232, Hém., t. V, 6, fig. 1 et 2 (1805). — Blanchard, Hist. Hém., p. 158, t. 8, f. 4 (1840). Libyssa signata Dallas, List., I, p. 21 (1851). Callidea signata Burmeister, Handb. Ent., Il, p, 394 (1845). — Herrich-Schæffer, Wanz.,[,3, p. 98, f. 323 (1836). — Germar, Zeitschr. Ent., I, 1, p. 119 (1839), — Stàl., Hem. Afr., I, p. 42 (1864); Enum. Hem., II, p. 23 (1873), — Lethierry et Severin, Catal., I, p. 30 (1893). Corpus oblongo-obovatum, subtus valde, supra minus convexum, dense punctatum ; argenteo æneum vel-cœruleum aut viridi-æneum, nigro-notatum, ventre croceo vel rufo. Caput valde deflexum, paullo latius quam longis, convexiusculum ; lobis æquilongis, marginibus lateralibus ante oculos profunde sinuatis; argenteo-cœruleum vel-æneum, vel viridi-æneum, plerumque nitidissimum, dense profundeque punctatum ; marginibus lateralibus lineisque duabus longitudinalibus margines tyli occupantibus, sæpeque limbo basali, nigris vel nigro-cœruleis vel intensius viridibus ; bucculis croceis vel rufis. Rostrum coxas posticas superans, seementum ventrale secundum attingens ; articulo secundo omnium longissimo, quarto tertio subæquali. Antennæ nigræ, articulo primo (basi saltem) croceo vel rufo; articulis primo et secundo subæqualibus, tertio secundo distincte sed non duplo longiore, quarto tertio longiore, quarto et quinto subæquilongis, articulo primo capitis apicem attingente. Pronotum convexum, ante angulos laterales declive; sexangulare, angulis posticis distinctis; marginibus lateralibus subrectis, obtusis; argenteo-viride vel-cœruleum, vel viridi æneum, dense distincteque punctatum, limbis lateralibus anticis latis croceis vel rufis, maculis octo nigris, tribus anterioribus, media elongata, lateralibus suborbicu- laribus limbum croceum vel rufum interdum attingentibus ; quinque posterioribus, intermediis tribus majoribus, elongatis, marginem posticum attingentibus, dimidium fere pronoti occupantibus, antice et postice sæpissime inter se confluentibus, — duabus literalibus ad limbun positis, elongatis, angustioribus, — nigris. Sterna leviter sulcata. Pectus argenteo-æneum vel-cœruleum, interdum viridi-æneum, medio cum limbis latis margineque angusto antico prostethii croceis vel rufis; maculis nonnullis lateralibus nigris vel nigro-Cœruleis aut intensius viridibus; prostethium margine antico leviter reflexo. Orificia in suleum apertum longum producta. Pedes nigro-cœrulei vel-virides, coxis, trochanteribus, femoribusque, apice excepto croceis vel rufis; tibiis superne suleatis; tarsis nigris. Scutellum maximum, abdomen totum tegens, sat convexum ; argenteo-æneum vel- cœruleum, vel viridi-æneum, maculis tribus utrinque majusculis transversis, vittaque angusta longitudinali media à basi ultra medium ducta, apiceque, nigris; dense distine- teque punctatum. Hemelytra nigra, excepta parte fere dimidia basali (margine laterali nigro), hac translucida margine costali anguste croceo vel stramineo; membrana nigra. Alæ translucidæ, apice infuscatæ. Venter dense distincteque punctatus, disco levigato; croceus vel rufus, fascia laterali-marginem plerumque attingente-segmentorum 2-5, macula laterali sexti, segmen- toque primo toto, nigro-cœruleis, medio sæpe viridi-aureis, vel viridi-æneis medio intensius 3 coloratis ; fasciis omnibus sæpe fusis, vittam utrinque lateralem formantibus ; segmentis omnibus medio postice maculis duabus, sæpe fusis, parvis fuscis notatis; ano nigro- cœruleo vel viridi-æneo. Segmentum genitale maris apice late emarginatum. Long. 18-20 mm. Habitat : « Cap > (Mus. Wien), Dagan (Mus. Wien), Gabon (Mus. Paris), Guinea (Mus. Paris, Stettin), Senegal (Mus. Stockholm, Wien, Paris, Bruxelles, coll. Montandon), Soudan (Mus. Bruxelles). Cette espèce, sans être rare, n’est pas très fréquente. À en juger d'après les localités que je cite, elle semble habiter de préférence l'Afrique occidentale; l’indication « Cap » (Musée de Vienne) est peut-être erronée et due à une erreur d'étiquetage. Par ses carac- tères structuraux, sa taille, sa coloration, Callidea signata se distingue aisément des autres espèces du genre. 2. — C. Bohemanni Stil. Callidea Bohemanni Stal, Ofv. Vet. Ak. Fôrh., 1853, p. 210. Callidea Bohemanni Stäl, Hem. Afr., I, p. 45 (1864); En. Hem., III. p. 24 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 30 (1893). Robuste oblongo-obovata, congenericis crassior, supra subtus valde convexa, supra minus. Caput convexiuseulum, valde deflexum, apice perpendiculare, latius quam lon- gius; lobis æquilongis, marginibus lateralibus ante oculos profunde sinuatis; obscure chalybeo-cœruleum, subviolaceo-nitens, basi interdum nigricante, dense minuteque punctatum. Bucculæ percurrentes. Rostrum nigrum, coxas posticas attingens vel superans, articulo primo bucculas superante, secundo omnium longissimo, quarto tertio paullo breviore vel subæquali. Antennæ nigræ, graciliusculæ, articulo primo secundo dimidio circiter longiore, tertio duobus basalibus ad unum subæquali vel paullo breviore, quarto tertio dis- tincte longiore, quinto et quarto inter se subæquilongis. Pronotum covexum, ante angulos laterales declive; sexangulare, angulis posticis distinctis, haud rotundatis, angularis lateralibus paullo prominulis quam apud cœteras species generis minus rotundatis; marginibus lateralibus ante angulos laterales levis- sime sinuatis; marginibus antico et postico rectis; dense minuteque punctatum ,; obscure chalybeo-cœruleum, subviolaceo-nitens, vel purpurascente-violaceum, æne inter- dum indutum, vel etiam obscure cœruleo-violaceum; limbis latis lateralibus anticis luteis aut croceis vel testaceis; maculis octo nigris vel cœruleo-nigris, tribus ante- rioribus subrotundatis ; quinque posterioribus, tribus intermediis magnis, oblongis, basin attingentibus, lateralibus cum duabus lateralibus anticis interdum fusis, tribus anticis inter se interdum conjunctis. Sterna leviter sulcata. Pectus obscure chalybeo-cœruleum, medio vel toto sæpissime æneo-indutun ; prostethii limbo laterali luteo, margine antico haud vel tantum pone oculos luteo : acetabulis lTuteis. Orificia in suleum longum apertum producta, apice antrorsum leviter curvatum, basi saltem luteum. Pedes lutei aut erocei; femoribus apice, tihiis totis, nigro-cœruleis, tarsis nigris: tibiis superne sulcatis. Scutellum abdomen totum tegens; obscure chalybeo-cæruleum, subviolaceo nitens, vel purpurascente-violaceun aut obscure cœruleo-violiceum; limbis lateralibus et api- cali late nigro-cœruleis vel violaceis; maculis sex per pares dispositis, magnis, maculaque basali media elongata ad vel ultra medium extensa, basi latiore, nigris, interdum obscure cœruleo cinctis; maculis his inter se sæpe anastomosantibus. Hemelytra migra, margine costali ima basi luteo. Venter luteus vel croceus, segmento primo, maculis parvis subrotundatis apicali- bus segmentorum connexivi, maculisque mediis segmentorum ventris, elongatis ant subtriangularibus, seriatim dispositis, sæpe minimis, nigris; maeulis magnis latera- libus transversis segmentorum, spiracula includentibus, vittam dentatam utrinque for- mantibus, segmentoque genitali, chalybeo-cœruleis aut viridi-aeneis, hoc interdum utrinque macula crocea notato. : Segmentum genitale maris retrorsum valde angustatum, parte basali 3 valde declive, apicali subhorizontale; apice profunde emarginatum, acu- \?4 tiuscule bilobatum, utrinque impressum (fig. 9). Variat interdum capite superne vittis duabus purpureo-violaceis ornato, Long. : 13-17 mm. Habitat : Abyssinia (Mus. Paris), Caffraria (Mus. Wien), Congo (Mus. Paris), Kamerun (Mus. Stockholm, Paris, Wien, Berlin, coll. Schulz), Natal (Mus. Bruxelles, Stockholm), Scioa (Mus. Genova), Ugogo (Mus. Leiden), Zanzibar (Mus. Wien). Congo : Tanganyika. C. Bohemanni est une espèce bien distincte, reconnaissable à première vue aux taches noires du bord de l'abdomen. Fic. 9. 3. — C. duodecim-punctata Fabricius. Cimeæ duodecim-punctatus Fabricius, Ent. Syst., suppl, p. 527 (1798) — Coquebert, Ill, I, p. 36, t. 9, f. 7 (1799). Tetyra duodecim-punctata Fabricius, Syst. Rhyng., p. 132 (1803). Callidea nana Herrich-Schæffer, Wanz., I, p. 100, £ 325 (1835). Callidea duodecim-punctata Stäl, En. Hem., II, p. 23 (1873) — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 30 (1893). Cœteris speciebus generis sæpissime minor et gracilior; subtus valde convexa : dense distincteque punctata. Caput valde deflexum, convexiusculum, paullo latius quam longius; lobis æqui- longis, marginibus lateralibus fortiter sinuatis; dense punctatum ; chalybeo-cœruleun, purpureo-indutum, lobis interdum supra purpureis, vel viridi-æneum, basi post ocellos vittisque duabus longitudinalibus sæpe obscure cœruleis ; bucculæ pereurrentes croceæ. Rostrum Segmentum ventris secundum attingens, articulo secundo omnium longissimo, tertio quarto paullo longiore vel subæquali. Antennæ nigræ, basi articuli primi flava vel crocea; articulo primo leviter cur- vaio, apicem capitis subattingente, secundo primo breviore, tertio primo longiore et quarto breviore. Pronotum convexum, ante angulos laterales declive, sexangulare, angulis posti- cis distinctis, angulis lateralibus sat rotundatis; marginibus lateralibus anticis subrectis, antico et postico rectis; dense minuteque punctulatum; purpurascente-cœæruleum vel viridi-æneum; limbis lateralibus anticis interdumque limbo antico, croceis vel rufis: maculis quinque nigris, duabus anterioribus, duabus posterioribas majoribus, macu- laque oblonga longitudinali media, medio interdum interrupta (ita ut maculæ sex perspiciuntur); insuper aliquot invenitur macula parva nigra plus minus distineta pone humeros ad limbum croceum. Sterna leviter sulcata. Pectus chalybeo-cœruleum vel viridi-æeneum, parte media marginibus prostethii suturaque meso- et metastethii, flavo-croceis; margine antico prostethii leviter reflexo, anguste croceo; orificiis in suleum longum croceum, apice opertum, productis. Pedes crocei, leviter purpurascente-vel æneo-induti; tibiis nigro-cœruleis vel viridi- œnel, tarsis nigris; tibiis superne sulcatis. Scutellum purpurascente-cœruleum vel viridi-æneum vel aureo-viridi medio satu- rius; Jimbis lateralibus et apicali, vittaque longitudinali media, nigro-cæruleis, inter- dum obscure æneis; maculis utrinque tribus magnis, rotundatis, nigris. Hemelytra margine costali croceo. Venter flavus vel croceus, aurantiacus, disco pallidiore; maculis lateralibus magnis segmentorum nigro-cœruleis vel-æneis, externe spiracula includentibus, his nigriS; anO Croceo, parte dimidia basali corulea vel ænea. Seymentum genitale maris retrorsum sensim leviter angustatum, apice late trun- catum, in medio subito acute emarginatum. Long. : 9-15 mm. Habitat : Abyssinie (Mus. Paris), Afr. or. (Mus. Stettin}, Arabia (Mus. Wien, Paris), I. Cap-Vert (Mus. Paris), Djibouti (Mus. Paris), Graecia (?) (Mus. Leiden), Guinea (Mus. Stettin), Haut-Niger (coll. Montandon), Kordofan (Mus. Wien), Nubia (Mus. Wien), Sedhiau Casamana (coll. Montandon), Senegal (Mus. Bruxelles, Wien, Berlin, Paris, coll. Montandon), Soudan (Mus. Paris). Typum vidi Q (Mus. Paris). 4. — CG. Dregei Germ. (12-punctata subsp.). Callidea Dregei Germar, Silb. Rev. Ent., V, p. 191 (1837). — Stäl, Hem. Afr., I, p. 42 (1864); Enum. Hem., III, p. 23 (1873. — Lethierry et Severin, Catal., I. p. 30 (1893). Callidea examinans White, Trans. Ent. Soc., Lond. II, p. 85 (1842). Libyssa Dregei Dallas, List., I, p. 22 (1851). Libyssa Signoreti St, Ofv. Vet. Ak. Fürh., 1853, p. 210. Callidea 12-punctata Schaum, Peters Reise, Ins., 55 (1862). Oblongo-ovata, robusta, subtus convexior, dense punctata, disco ventris lvi vel punctis nonnullis obsoletis remotis. Caput valde deflexum, convexiusculum, fere æque longum ac latum, lobis :equilon- gis, marginibus lateralibus ante oculos profunde sinuatis; plus minus obscure cha- lybeo-cœruleum vel viridi-eneum, vel aureo-viride, nitidum, sæpe violaceo-indutuni ; vittis duabus tyli margines occupantibus interdum nigris; bucculis croceis vel cinna- barinis aut flavis. Rostrum coxas posticas superans, croceum vel cinnabarinum, articulis duobus ultimis nigris; articulo primo bueculas superante, secundo coxas medias subattingente et omnium longissimo, ultimis inter se æquilongis. Antennæ nigrae, basi et et articulo primo croceis vel cinnabarinis aut flavis ; articulo primo capitis apicem subattingente, secundo primo distincte breviore, tertio secundo duplo saltem longiore, quarto tertio paullo longiore, quinto quarto subæquali. Pronotum convexum, ante angulos laterales declive, sexangulare, angulis posticis distinctis, angulis lateralibus paullo prominulis; marginibus lateralibus anticis subrec- tis, margine postico recto; obscure chalybeo-cœruleum vel viridi-æneum, vel aureo- viridi, sæpe violaceo-indutum, disco sæpe plus minus purpurascente, vel totum purpureo-flavescens ; maculis anterioribus tribus, posterioribus quinque, tribus mediis oblongis, cum anterioribus interdum fusis, lateralibus duabus parvis ad humeros positis, nigris vel saturius coloratis; limbis latis anticis sæpeque maculis duabus parvis rotundatis, anterioribus, eroceis vel cinnabarimis. Sterna sulcata. Pectus sat dense punetatum; obscure chalybeo-cœruleum vel viridi-æneum aut cœruleo-violaceum, flavo-vel purpureo-varium ; marginibus segmentorum, præsertim prostethii, croceis vel cinnabarinis, interdum perpureis. Orificia in sulcum Jlongum croceum aut cinnabarinum producta. Pedes crocei, cinnabarini, vel flavi; tibiis nigro-æneis vel-violaceis, aut-cœruleis, tarsis nigris. Seutellum maximum, abdomen totum tegens, dense punctatum, linea obsoleta longitudinal, basi tantum distincta, levigata ; obscure chalybeo-cæœruleum, vel aureo- viridi, vel viridi-æneum, disco sæpe purpurascente; limbis saturioribus ; maculis sex per pares dispositis, vittaque longitudinali à basi ultra medium ducta, nigris. Venter croceo-cinnabarinus, vel cinnabarinus vel flavo-aurantiacus, dense punc- tatus, disco lævi; macula majuscula laterali transversim rhomboidea utrinque segmen- torum, extus maculam parvam stigmaticalem nigram includente, segmentoque geni- tali fæœminæ fere toto, chalybeo-cœruleis vel viridi-æneis, vel cœruleo-violaceis, maculis illis vittam lateralem formantibus untatem. Segmentum genitale maris apice late truncatum vel rotundatum, medio subito (plus minus), profunde emarginatum (fig. 10); chalybeo-cœruleum vel viridi-æneum, 40 parte postica flava vel crocea vel cinnabarina, sæpissime maculis duabus parvis rotundatis fuscis vel nigris notata. Variat corpore superne toto nigro-violaceo, limbis pronoti, interdum linea media obsoleta basali ejusdem maculisque quatuor per pares dispositis scutelli, cinnabarinis. Long. 10-17 mm. Exempla typica Callideæ Dregei Gern. et Libyssæ Signoreti Stàl examinavi. Habitat Africam fere totam : Abyssinie, Cap, Congo, Delagoa, Djibouti, Dar-es- Salam, Guinea, Kamerun, Loango, Massaouah, Mozambique, Natal, Oranjestaat, Scioa, Senegal, Tanganyika, Transvaal, Yemen, Zambèze, Zanguebar, Zanzibar. Congo : Ubique inventa. Comme je le disais plus haut, C. Dregei ne doit être regardé que comme une sous-espèce de €. 12-punctata. C. Dregei est très variable comme stature et coloration ; on en trouve des exemplaires extrêmement trapus, tandis que d’autres se rapprochent de la forme de C. apicalis; les angles latéraux du pronotum ne sont jamais fort appa- rents, mais tantôt ils sont bien nets, tantôt arrondis; l’'échancrure du segment génital du mâle, au lieu d'être profonde, est parfois à peine indiquée (comme chez le C. distingquenda) et les angles apicaux de ce segment sont parfois à peine arrondis ; entre ces diverses formes on trouve toutes les transitions possibles. Il en est de même pour la coloration. Le C. purpurascens Walk. ne diffère aucunement du C. Dregei Germ., bien que sa coloration soit tout autre; je n'en fais qu'une variété, décrite ci-dessous ; je possède d'ailleurs un spécimen à coloration faisant transition entre les deux formes. Var. purpurascens Westw. (pl. I, fig. 6). Libyssa purpurascens Walker, Cat. Heter., III, p. 509 (1868). Libyssa West-woodi Snellen van Vollenhoven, Vers. Ak. Amsterd. Nat. (2) Il. p. 175 (1068); Tijdschrift voor Entom., XII, p. 256 (1869). Callidea purpurascens Distant, Ann. N. Hist. (7) IV, p. 20 (1899). Seutellera humeralis Walker, Catal. Heter., III, p. 17 (1869. Caput fusco-purpurascens, lobis medio interdum pallidioribus, marginibus tyli nigricantibus ; bucculis margine pallidiore. Rostrum nigrum, articulis basalibus duobus flavis. Antennæ nigræ, articulo primo flavo vel flavo-aurantiaco. Pronotum fusco-purpurascens, violaceo-vel violaceo-cœruleo-nitens, antice plus minus distincte irregulariter pallidius; limbis latis lateralibus flavis vel flavo-auran- tiacis aut testaceis. Pectus fusco-purpureum, vel violaceo-cœruleo-nitens ; limbis latis levigatis latera- libus limboque antico prostethii, marginu meso- et metastethii plus minus obsolete, parte media, orificiis cum sulco longo, flavi vel flavo-aurantiacis. Pedes flavi vel flavo-aurantiaci aut testacei, tibiis fusco-purpureis, subtus nigri- cantibus, tarsis nigris. Scutellum fusco-purpureum, violaceo-vel cæruleo-violaceo aut (apice) ænescente-nitens; {1 maculis sex per pares dispositis, interdum etiam parte apicali, fuscis, haud violaceo- indutis. Hemelytra margine costali flavo vel aurantiaco. Venter flavus vel flaivo-aurantiacus, disco pallidiore; vitta utrinque laterali deniata fusco-purpurea, plus minus violaceo-nitente, extus spiracula includente fusca vel nigra. Segmentum genitale maris basi purpurascens ; fœeminéæ purpurascens, ad partem davum vel aurantiacum. Long. 14-15 mm. Habitat : Africa (Mus. Berlin), Bagamoyo (Mus. Stockholm), Zambesi (Mus. Budapest, Hamburg, Leiden, coll. Schouteden). — Le Musée de Bruxelles en possède un exemplaire étiqueté « New Hebrids, Janson (1869) -, de la collection Van Volxem, et qui était déter- miné (par Stal?) comme Callidea humeralis Walk. : Walker a, en eflet, décrit des Nouvelles-Hébrides un Seutellera humeralis, dont la description convient à notre insecte ; malheureusement les types n'existent plus au British Museum. I y à évidemment eu erreur d'étiquetage dans le cas du spécimen de Bruxelles; Walker n'auraitil pas pu recevoir également ses exemplaires de Janson, avec la même fausse indication d’origine ? Grâce à l’obligeance de M. Ritsema-Bos, j'ai pu étudier les deux types du Zibyssa Westiwoodi de Snellen van Vollenhoven, et j'ai pu me convaincre que l'écusson n'était nullement totalement dépourvu de taches comme le dit Snellen (Tdschrift rocr Entlom., p. 226) mais présentait six taches, peu nettes il est vrai, comme chez les autres exemplaires que j'ai vus. M. Distant a bien voulu comparer l'exemplaire du Musée de Bruxelles avec le type de Walker, que j'ai depuis pu examiner moi-même au British Museum. Callidea purpurascens paraît rare, à en juger d'après le nombre d'exemplaires que j'ai vus : neuf en tout. Il semble n'habiter que la partie orientale de l'Afrique et encore une région assez limitée, les seules localités certaines étant : Bagamoyo (1 spec.) et le Zambèze (6 spec.). D. — CG. apicalis Schout (/2-purctala n. subsp.) Oblongo-obovata, retrorsum magis augustata; angulis laterahibus pronoti quam apud C. Dregei paullo magis prominulis. Pronotum violaceo-purpurascens, nitidum, cœruleo-vel sæeneo-indutum, aut roseo- violaceum; faseia media longitudinali, vittis duabus lateralibus antice paullo expansis, ab angulis seutelh fere ad marginem antieum extensis, maculisque duabus postieis (inter faciam mediam et vittas laterales), nigris ; limbis lateralibus croceis. Pectus vigro-violaceum, limbis segmentorum croceis vel rufis; regione acetabularum crocea vel flavescente aut testacea ; prostethio antice intus leviter dilatato. Scutellum retrorsum sensim angustatum, colore pronoti, fasciis tribus transversis latis nigris, media et posticr marginem fere attingentibus, antica mediaque et inter- dum postica vitta longitudinali conjunetis, vel inter se fusis; fasciis media et postica plerumque medio excisis ; limbo laterali saturiore (viridi æneo aut-cœruleo-nitente), Himbo apicali late nigro. Pedes flavo-crocei aut testacei, parte cireiter tertia apicali femorum nigro-violacea 42 aut-ænea ; tibiis viridi-aeneis vel nigro-violaceis, subtus pleramque nigricantibus ; tarsis nioris. Venter croceus aut flavo-testaceus, segmentis utrinque macula majuseula rhomboiïidea, extus spiracula includentibus, fasciam lateralem utrinque formantibus, nigro-violaceis aut viridibus; segmento genitali maris parte basali nigro-violaceo; segmento sexto disco interdum nigro. Long. : 11,5-15 mm. Habitat : Dar-es-Salam (Mus. Hamburg, Budapest, Wien), Tanganyika (Mus. Paris, Bruxelles, Berlin, coll. Schouteden), Zanguebar [Mus. Paris); Deutsch-Ost-Afrika Tabora et Uhehe-Iringa, Usambara, Bagamoyo, Ujiji, N. Nyassa : Ubena Langenburg, (Mus. Berlin, Bruxelles, Tervueren, coll. Schouteden!. On le voit, G. apicalis habite une aire assez limitée dans l'Afrique orientale ; au Tanganvika se trouvent des individus identiques à ceux du Dar-es-Salam par exemple, et d'autres dont l'aspect rappelle C. Dregei, la coloration restant différente toutefois : il y a donc transition entre les deux formes; il m'a cependant paru préfé- rable de nommer cette forme, assez distincte des C. Dregeri ordinaires. 6. — C. Haglundi sp. n. Oblongo-obovata, subtus convexior, dense punctata, disco ventris lævi. Caput deflexum, convexiusculum, latius quam longius ; lobis æquilongis, marginibus lateralibus ante oculos profunde sinuatis; obscure cœruleum, basi ad partem nigrum. Rostrum coxas posticas superans, nigrum, articulo primo basique secundi flavis ; articulo primo bucculas superante, secundo sequentibus duobus breviore et coxas medias attingente, quarto tertio subæquali. Antennæ nigræ, articulo primo basi flavo fasco; articulo primo capitis apicem subattingente et secundo longiore, hoc brevi, tertio secundo duplo longiore et quarto breviore, quarto et quinto subæquilongis. Pronotum quam apud cœteras species generis multo minus convexum et declive; sexangulare, angulis posticis distinctis, angulis lateralibus paullo prominulis, minus rotundatis ; linea media percurrente levigata bene distincta ; obscure cœruleum, leviter violaceo-indutum; maculis tribus anterioribus, quinque posterioribus, intermediis oblongis et basin subattingentibus, nigris; margine imo laterali flavescente. Sterna sulcata. Pectus obscure cœruleum, violaceo-viridi-indutum; parte media, limbo lato laterali prostethii, limboque antico medium versus, flavo rufis; orificiis in suleum longum apice apertum productis, cum pectore concoloribus. Pedes (antici desunt) flavo-rufescentes, parte apicali femorum nigro-violacea ; tibiis obscure cœruleis vel viridibus, apice nigricantibus; tarsis nigris. Seutellum maximum, abdomen totum tegens; linea levigata longitudinali media a basi ab apicem ducta distincta; obscure cœruleum, leviter violaceo-indutum, limbo saturiore; maculis sex par pares dispositis, lineaque media, nigris. Venter basi impresso-sulcatus, flavo-rufus, disco pallidius flavescente ; segmento primo, macula laterali segmentorum cœterorum rhomboidea, maculis his vittaun Gentatam utrinque formañtibus, seomentoque genitali maris parte apicali excepta, nitide aeneo- viridibus, maculis obscure violacea-cœruleo-cinctis. Segmentum genitale maris apice obtuse rotundatum, medio subito profunde emarginatum. Long. 12 mm.; /atit. inter angulos laterales pronoti : 6 mm. Specimen unicum vidi, e Kamerun (Mus. Stockholm, in coll. Haglund). Je me suis fait un devoir de dédier cette nouvelle espèce à mon regretté maitre le D' E. Haglund, dans la collection duquel elle se trouvait, en témoignage de recon- naissance pour la bienveillance qu'il n'a toujours témoignée. Callidea Haglundi se distingue de C. 12-punctata et ses congénères, de même que de C. madagascariensis, par sa convexité moindre, sa coloration, la forme de l’échan- crure du segment génital du mâle. Je n'en ai toutefois vu qu'un exemplaire, et l'examen d'autres spécimens nécessitera peut-être sa suppression en tant qu'espèce distincte. 7. — C. distinguenda Reiche et Fairm. (PI. I, fig. 7.) C'alidea distinquenda Reïiche et Fairmaire. Voy. Abyss., Ent., p. 433 (1848). — Stàl., Hem. Afr., I, p. 45 (1864); Enum. Hem., III, p. 24 (1873). — Lethierry et Severin, Catal., I, p. 30 (1893). Anguste obovata, retrorsum sensim magis angustata quam cœteræ species generis (exc. C’. natalensis), dense distincteque punctata, disco ventris Levi. C'aput deflexum, convexiusculum, latius quam longius; lobis æquilongis, marginibus profunde sinuatis; obscure chalybeo-cæruleum, vel vittis duabus oblongis, maximam partem jugarum occupantibus, purpurascente aureis, vitta media tyli purpurascente. Rostrum ultra coxas posticas exteneum, articulo primo bucculas superante, secundo ultimis duobus ad unum haud longiore, his inter se subæquilongis. Antennæ nigræ, sat crassæ et breves, articulo primo croceo, capitis apicem haud attingente et tertio subæquali, hoc secundo brevi haud duplo longiore, quarto tertio longiore. Pronotum convexum, ante angulos laterales valde declive; sexangulare, angulis posticis distinetis, angulis lateralibus rotundatis, vix prominulis ; marginibus lateralibus anticis Ssubrectis, postico recto; purpurascente-testaceum, aureo-viridi-nitens ; limbis latis anticis lateralibus croceis ; maculis tribus anterioribus cœruleo-nigris, quinque poste- rioribus, mediis oblongis basin attingentibus, obscurioribus, haud aureo-viridi-indutis, lateralibus duabus interdum nigricantibus. Sterna sulcata. Peclus minus dense punctatum, cœruleo chalybeum; parte media, limbis lateralibus et antico prostethii, croceis; limbis postico et lateralibus metastethii, postico prostethii, maculisque ad coxas sæpe purpurascentibus. Orificia in suleum longum apertum produeta, cum sulco nigra 44 Pedes crocei; tibiis cœruleo-nigris, supra medio saltem purpurascentibus; tarsis nigris. Scutellum maximum, abdomen totum tegens, retrorsum sensim valde angustatum ; linea levigata media obsolets, postice haud vel vix distineta; purpurascente-testaceum, aureo-viridi-nitens ; limbo, maculis sex per pares dispositis, vittaque a basi ultra medium ducta, obsceurioribus, haud aureo-viridi indutis. Venter croceus, vel rufus, sat obsolete punctatus, disco lævi; retrorsum sensim fortiter angustatum, apud fominam præsertin minus rotundato-convexus ; segmentis macula utrinque laterali majuscula transversa posteriore, margine basali tamen haud attingente, et extus spiracula includente, maculaque parva media basali, cœruleo-nigris velnigris. Segmentum genitale maris cœruleo- nigrum, ante medium aureo-fasciatum, retrorsum rotundato-angustatum, apice sensim rotundatum, medio leviter emarginatum (fig. 11); segmentum Fic. 11. fœminæ sat compressum, cœruleo-nigrum vel nigrum, ad partem croceum. Long. 11-13 mm. Fœæminam a Stalo examinatam vidi (Mus. Stockholm), versimiliter typicam? (labell. Abyssinie, Reiche). Habitat : Abyssinia (Mus. Berlin, Genova, Paris, Stettin, Stockholm, Wien), Nil blanc (Mus. Paris). . Callidea distinguenda {typique paraît confiné à TlAbyssinie. Dans l'Afrique centrale il semble être remplacé par la variété nouvelle que je décris ei-dessous, C. pulchra, et dans l'Afrique méridionale par C. natalensis St. Ces trois formes sont fort peu répandues dans les collections. Elles se distinguent à première vue du groupe de C. 12-punctata Dregei, etc., par la forme du ventre, plus rétréci en arrière, moins convexe, en angle obtus au milieu (en coupe imaginaire), ainsi que par sa coloration fon- cière chez C. distinguenda : un ocre orange ou rouge assez vif; en outre, comme l'indique Stäal, la forme du segment génital du mâle est autre. M. Fairmaire n'a pu me dire où se trouvaient les types de cette espèce. Mais il est fort probable qu'il faut considérer comme tels les spécimens portant une étiquette imprimée bleue : « Abyssinie, Reiche +», que j'ai vus dans la collection Signoret à Vienne, de même qu'au Musée de Stockholm notamment. Var. pulchra n. var. Partes quæ in typo purpurascente-testaceæ, hie obscure viridi-vel violaceo-cæruleæ. Caput basi nigricans. Pronotum maculis tribus anterioribus, quinque posterioribus, mediis oblongis, nigris ; Himbis concoloribus, haud croceis. Pectus maculis lateralibus utrinque tribus nigris; orificiis cum sulco nigris. Scutellum pone medium quam apud €. distinquendam paullo declivius, linea longi- tudinali levigata basi saltem distincta. Pedes femoribus croceis, tibiis obscure cœruleo-viridibus, tarsis nigris. Venter lateribus distincte punctatis, eroceus, fascia apicali segmenti ultimi, maculis [) magnis lateralibus segmentorum (maculas parvas stigmaticales nigras includentibus), obscure cœruleo-violaceis vel obscure-viridibus ; segmento genitali fæminéæ nigro, macula cœrulea utrinque notato; segmento maris nigro ante medium aureo-fasciato, s&pe croceo- maculato. Long. 11-135 mm. Habitat : Angola (Mus. Berlin, Bruxelles, Paris, coll. Schouteden), Congo (Mus. Paris, Tervueren), Deutsch-Ost-Afrika (Mus. Berlin, coll. Schouteden). Congo : Katanga, Tanganyika (Mpala). 8. — GC. natalensis StAl. Callidea natalensis St, Enum. Hem., IT, p. 24 (1873). — Lethierry et Seve- rin, Catal., I, p. 30 (1893). Callidea duodecim-punctata Germar, Zeitschr., 1, p. 120 (1839. — St, Hem. Afr., 1, p. 44 (1864) (excl. syn.). Libyssa duodecim-punctata Dallas, List, 1, p. 21 (1S51). Anguste obovata; retrorsum sensim angustata, C. dislinquenda tamen robustior, dense distincteque punctata, disco ventris sublævi, parce punctalto. Caput valde deflexum, magis quam apud C. dislinquendam, latius quam lon- gius; lobis æquilongis, marginibus lateralibus ante oculos fortiter simuatis; viridi- æœneum, supra violiceo-vel cœruleo-indutum. Rostrum coxas posticas attingens, nigrum, basi apiceque artieuli secundi articu- loque primo toto, vel secundo toto (Stäal), croceis ; articulo primo bucculis longiore, secundo coxas medias haud attingente vel subatiingente, sequentibus duobus ad unum breviore, his inter se subæquilongis. Antennæ nigræ, sat robustæ et breves, articulo primo ceéroceo; articulo primo tertio subæquali, secundo brevi, tertio secundo haud duplo longiore, quarto tertio distincte longiore, quinto quarto subæquali. Pronotum convexum, ante angulos laterales valde declive; sexangulare, angulis posticis distinetis, angulis lateralibus rotundatis vix prominulis; marginibus latera- libus anticis subrectis, postico recto; purpurascente-testaceum, vel violaceo-purpureum aut viridi-æneum, nitidum ; maculis tribus anterioribus, lateralibus magnis, marginem anticum attingentibus, et quinque posterioribus, tribus intermediis oblongis, nigris, cœruleo-cinétis, duabus lateralibus anticis cœruleo-viridibus in spec. tYp. quod exa- minavi; limbis latis anticis lateralibus croceis; parte antica interdum violaceo-imduta. Pectus viridi-æneum, ad partem purpurascens; limbis antico et lateralibus pro- stethii, lateribusque metastethii, parteque media, croceis vel flavo-croceis. Orificia cum sulco longo nigra. Sterna sulcata. Pedes crocei, tibiis purpureo-indutis, basi et apice cœruleis; tarsis nigris. Scutellum retrorsum sensim angustatum, basi linea longitudinali media levigata, obsoleta ; purpurascente-testaceum vel violaceo-purpureum vel viridi-æneum ; maculis 16 sex parvis plerumque rotundatis, vitta abbreviata anteriore medium haud attingente nigris; vel fusco-nigris limbo nigro, purpureo-induto. Venter croceus, disco remotius punetulato; retrorsum sensim fortiter angustatus, minus rotundato-convexus; maculis stigmaticalibus rotundatis nigris, macula minore laterali nigricante vel obliterata, macula obsoleta Jaterali rhomboidea plerumque libera segmentorum virescente-ænea. Segmentum genitale maris obscure cœruleo- virescens, ante medium aureo-viridi fasciatum ; retrorsum angulatum, apice sensim rotundatum et in medio vix emarginatum. Long. 11-13 mm. Ex. typicum © vidi (Mus. Holm.). Habitat, : Caffraria (Mus. Stockholm), Port-Natal (coll. Montandon),, Transvaal (Mus. Stockholm, Paris), Zanzibar (coll. Montandon, Schouteden). Cette espèce pourrait bien n'être qu'une race de C. distinguenda. Cependant, en l'absence de matériaux suffisamment nombreux, il est préférable de l'en garder séparée. Elle est plus robuste que €. distinquenda. Les spécimens de Zanzibar diffèrent légèrement de ceux de l'Afrique du Sud par leur forme plus courte et leur coloration d'un vert brillant assez foncé. Appendice 9. — C. madagascariensis Sign. Libyssa madagascariensis Signoret, Ann. Soc. Ent. Fr. (3) VIII, p. 917 (1861). Callidea madagascariensis SU, Hem. Afr. I, p. 43 (1864; En. Hem. II, p. 28 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 30 (1898). C. Dregei similis, statura plerumque crassiore, capite magis nutante et magis convexo; punctura sæpe fortiore, angulis lateralibus pronoti obtuse rotundatis, pronoto anterius magis declive. Corpus sordide purpurascens vel viridi-æneum, sæpe cupreo-indutum, nitens. Caput fere totum obscure violaceum, antennis nigris, articulo primo basi eroceo vel testaceo. Pronotum ïisdem signaturis nigris, violaceo, æneo-vel eæruleo-indutis, ae apud C. Dregei; limbis anticis croceis. Pectus purpureo-cœruleum, obscure violaceum, aut viridi-æneum vel cœruleum ; limbis prostethii croceis, limbo antico sæpe concolore; orificiis cum sulco sæpe nigris. Pedes crocei, femoribus parte apicali nigro-cœruleis, — violaceis, aut-æneis: tibiis tarsisque nigro-cœruleis aut viridi-æneis, his apice sæpe nigris. Scutellum eisdem maculis ac apud €. Dregei, limbo obscure cœruleo-æneo vel violaceo, margine imo sæpe excepto. 47 Venter croceus, maculis lateralibus segmentorium ut apud €. Dregei, obscure violaceis aut æneis. Seementum cenitale maris retrorsum sensim nonnihil angustatum, apice late subtruncatum, medio subito profunde emarginatun. Exemplum typicum vidi (Mus. Wien). Habitat : Madagascar. CRYPTACRUS Mayr. CRYpTACRUS Mayr., Verhandl. Zool. Bot. Ges. Wien, XIV, p. 904 (1864). — Stil, En. Hem., III, p. 10 et 22 (1878). — Lethierry et Severin, Catal., I, p. 29 (1893). GRAPTOCORIS (p.) Stal, Hem., Afr., I, p. 34 et 37 (1864. — Mayr., Reise Nov., Hem., p. 14 (1866). Corpus obovatum, modice convexum. Caput convexum, mauginibus obtusis, leviter sinuatis; lobis æquilongis. Rostrum coxas posticas saltem attingens, articulo secundo sequentibus simul sumtis æquali vel breviore, articulo secundo basin mesosterni haud attingente. Antennæ articulo secundo primo breviore, hoc tertio breviore. Pronotum sexangulare, angulis posticis distinctis, in dentem acutam sat longam productis; margine basali recto. Sterna vix sulcata Prostethium margine postico ad angulos laterales haud vel vix sinuato ; margine antico extus anguste reflexo, introrsum dilatato et acuto, distincte simuato. Orificia in sulcum longum producta. Tibiæ subplanæ. Scutellum abdomini æquilatum, marginem corii basi tantum lberum relinquens, pronoto plus duplo longius, ante medium subhorizontale, apud mares apice medio sæpe sinuatum. Pronotum basi retrorsum, scutellum antrorsum plus minus convexo- declivia. Corium margine costali basi obtuso, calloso. Venter pectore longior, lateribus convexis; incisuris distinctissimis, utrinque antrorsum curvalis (fig. 12). ‘| / \ | Seegmentum genitale maris apice medio profundissime emarginatum. Fic. 12. Le N Le genre Cryplacrus est propre à la faune éthiopienne. Les quatre espèces qu'on y distinguait n'en constituent en réalité que deux, dont l'une, le Cr. comes (type du genre), est très répandue dans l'Afrique occidentale. Quant à Cr. norenma- culalus, il est beaucoup plus rare, semble-t-il. Ces deux espèces diflèrent entre elles par les caractères que voici 1. — Rostrum articulo secundo apicalibus duobus ad unum breviore. Anten- næ artieulo quarto tertio breviore. Scutellum apice angustatum et productum, abdominis apicem tegens . . . . . . . . . Cr. novemmacululus Sign 2, — Rosirum articulo secundo apicalibus duobus ad unum æquali vel vix breviore. Antennæ artieulo quarto tertio longiore. Scutellum apice Naud Product ON: COMeS-Fabr. 1° Scutellum viridi-æncum aut cœruleum, maculis sex flavescen- HOUS A DES ET ee CR ne 1707 MONTUPICLL 2° Scutellum in flavo-testaceum vergens, maculis rufescentibus aut HAVOSTESTACEIS RES RD en MON . var. pinquis Germ. »° Scutellum obscure æ&neo viride vel eœruleum, immaculatum . var. pr'inceps Horv. 4 Scutellum saltem parte apicali rufum . . . . . . . . . var. ru/fopiclus Walk. Selon Distant (Faun. Br. Ind.. Rhynch., D) Cryplacrus pinguis à été trouvé au ù | 1 pur Natal dans les régimes de bananes. 1. — Cr. comes Fabr. Tetyra comes Kabricius, Syst. Rhyng., p. 130 (1803. — Schjôdte, Krôyer Nat. Tidsskr., 4, p. 282 (1842). Seutellera comes Germar, Zeïtschr., I, 1, p. 137 (1839). Pæcilocoris ? comes Dallas, List, [ p. 15 (1S51). Graplocoris comes Stal, Hem. Afr., I, p. 3S (1864). Cryplacrus comes Mayr., Verh. Zool. Bot. Ges. Wien, XIV, p. 904 (IK64). — Stàl, Hem. Kabr., I, p. 12 (1860); En. Hem., III, p. 22 (1873). — betierryret Severin, FL. p.29 (1893). Corpus obovatum, modice convexum, plus minus parallelum, supra minus dense et distincte punetatum, subtus remotius et distinctius. Caput distincte convexum, fere æque longum ac. litum ; lobis æquilongis, margi- nibus lateralibus obtusis, ante oculos leviter sinuatis ; obscure viridi-æneum vel cœruleum, sat dense punctatum, ad basin antennarum interdum nigro-violaceum. Rostrum nigrum, coxas posticas paullo superans; artieulo primo bucculas supe- rante, Secundo tertio multo longiore, tertio et quarto ad unum æquali vel vix breviore, his subæquilongis. Antenne viidi æneæ, articulo tertio parte apicali, articulis quarto et quinto totis vel fere totis, nigricantibus ; articulo primo capitis apicem haud attingente, secundo primo breviore, hoc tertio distincte breviore, quarto tertio longiore et quinto sub:æ- quali. Pronotum sexangulare, margine basali recto, angulis posticis in dentem distinctam et acutam sat longam extrorsum vergentem produetis; marginibus lateralibus anticis subrectis, leviter angusteque reflexis; viridi-æneum, vel obscure cæruleum, macula oblonga disci, limbisque lateralibus anticis ab apice ultra medium, anterius intus quadratim sinuatis, sordide flavescentibus. Slerna vix sulcata, nigra. Peclus Viridi-tneum, lateribus meso- et metastethii flavescentibus : area orificiorum 19 nigra, his in sulcum longum apice antrorsum curvatum produetis; margine antico prostethii pone oculos reflexo, intus dilatato, subacuto. Seutellum pronoto plus duplo longius, ante medium subhorizontale ; apice sæpe emarginatum (præsertin apud mares\, viridi-æneum, aut obscure cœruleum, macula lunata utrinque ad angulos anticos (marginem haud attingente, maculis duabus trans- versis ante medium positis, cum maculis anterioribus interdum arcuatim confluentibus, fascia arcuata posteriore iregulari medio antrorsum angulato-producta, margineque imo post fasciam hanc, sordide flavescentibus. Hemelytra margine costali basi obtuso et calloso, flavescente. Pedes viridi-ænei, basi femorum, apice tibiarum, tarsisque nigris. Venter convexus, incisuris utrinque antrorsum curvatis ; sordide flavescens, vittis duabus latis lateralibus, postice conjunctis, sæpeque etiam fasciis basalibus segmentorum — vel disco toto — nigro-æneis; maculis parvis subrotundatis spiraculorum segmentum genitali nigro-cœruleis. Seementum genitale maris rotundato-perpendiculare, margine angusto apicali horizontali; apice medio profunde emarginatum. Long. 15-20 mm. Habitat : Africa occid. : Amu (Mus. Budapest), Ashante (Mus. Wien), Assinie (Mus. Paris), Calabar (Mus. Wien), Congo français (Mus. Paris, Tervueren, coll. Schouteden), Côte d'Or (Mus. Paris, Berlin), Guinea (Mus. Genova, Stettin), Gabon (Mus. Bruxelles), Kamerun (Mus. Berlin), Senegalia (Mus. Paris). Congo : Haute-Sangha, Libreville, Mgalé, Lambarem. Var. pinguis Germ. Seutellera pinguis Germar, Silb. Rev. Ent., 5, p. 191 (1837). Pachycoris rufilabris Germar, Zeitschr., I, p. 88, t. I, f. 2 (1839). Pachycoris? pinquis Dallas, List. 1, p. 19 (1851). Graptlocoris pinguis, St Hem. Afr., I, p. 38 (1864). Cryptacrus comes var. pinguis Stl, En. Hem., II, p. 12 (1873). — Lethicrry et Severin, Cat., I, p. 29 (1993). A typo differt præsertim colore puncluraque sæpe remotiore et distinctiore. Caput nigro-æneum. Thoraæ nigro-æneus ; pr'onotum posterius in flavo-testaceo vergens, lisdem signa turis ac Cr. comes, sed rufis. Scutellurn in flavo-testaceo vergens, basi nigricans ; maculis duabus basalibus distantibus, maculis duabus obsoletioribus ante medium, fasciaque irregulari posteriore vix distincta, rufescentibus vel flavo-testaceis. Margo costalis corii flavescens. Venter rufo-sanguineus vel flavo-testaceus, vittis duabus obsoletis nigricantibus posterius conjunctis, maculis spiraculorum subrotundatis, maculisque lateralibus segmen- torum, sesgmentoque genitali, nigro-æneis. Long. 16-19 min. 50 Habitat : Africa merid. (Mus. Wien), L. Albert-Nyansa et Albert Edward (Mus. Berlin), Caffraria (Mus. Stockholm, coll. Montandon), Cap (Mus. Hamburg, Stettin, Paris, Genova, Wien), Côte d'Or (Mus. Berlin), Guinea (Mus. Wien), Kilimanjaro (Mus. Berlin), Natal (Mus. Paris), Port-Natal (Mus. Wien, Paris, Berlin), Scioa (Mus. Genova). Var. princeps Horvath. Cryptacrus princeps Horvath, Term. Füz, XV, p. 256 (1892). Cryptacrus comes, var. Distant, Entom. Monthl. Mag., 1877, p. 75 Differt colore tantum. Supra totus (scutello saltem) nigro-æneus vel nigro-violaceus, vel æneo-viridis, immaculatus ; margine costali corii saepe tamen flavescente vel rufescente. Latera meso et metastethii flavescentia. Venter sanguineus vel flavescens; disco toto, vel vittis duabus latis lateralibus postice fusis, vel tantum basi segmentorum, nigricantibus ; maculis stigmaticalibus nigro-æneis vel-violaceis. Long. 17-21 mm. Exemplum typicum vidi (Mus. Budapest). Habitat : Albert Nyansa (Mus. Berlin), Congo (Mus. Stockholm, Paris, Bruxelles, Tervueren), Gabon (coll. Montandon), Haut-Kemo (coll. Montandon), Kamerun (Mus. Stockholm, Paris, Berlin, Stettin), Tanganyika (Mus. Paris). Congo : Haute-Sangha, Tanganyika, Isubu, Mayumbe, Lengi-Lukula, Niam-Niamn, Stanley-Falls, Kassongo. Var. rufopictus Walk (pl. I, fig. 11). Callidea rufopicta Walker, Cat. Heter., 1, p. 26 (1867). Callidea? rufopicta Lethierry et Severin, Cat., I, p. 30 (1895). Cryptacrus rufopicta Distant, Ann. Nat. Hist. (7) IV, p. 39 (1899). Differt tantum colore. Caput æneo-viride vel nigro-violaceum aut-cœruleum. Pronotum eisdem signaturis ac apud formam typicam, sed rufis; variat fasciis lateralibus aut fascia media deficientibus, vel totum #æneo-viride aut nigro-violaccum ; interdum totum rufum (rufo-sanguineum), fascia basali maculisque duabus magnis subquadrangularibus disci nigro-æneis vel cœruleis. Seutellum rufum (rufo-sanguineum), fascia elongata marginali utrinque medium versus, macula triangulari vel hemicireulari basali media, maculis duabus anterioribus transversis cum illa interdum conjunetis, maculis duabus orbicularibus obliquis submediis interdum cum maculis anterioribus vel cum fasciis lateralibus connexis, nigris vel æneis aut cœruleis aut nigro-violaceis, nitidis ; insuper interdum macula plus minus extensa apicali; interdum fere totum nigro-æneum aut cœruleum, parte apicali tantum rufa. Venter rufus, üsdem signaturis ac apud formam typicam. Long. 17-21 mm. Habitat : Abyssinia (Mus. Paris), Africa orientalis (Mus. Bruxelles et Wien), Cap (Mus. Stettin), Kilimanjaro (Mus. Berlin et Bruxelles), Massailand (Mus. Hamburg), Scioa (Mus. Genova), Somaliland (Mus. Wien). 2, — Cr. novemmaculatus Sign. Callidea novemmaculata Signoret, Rev. Mag. Zool., 1851, p. 439, t. 12, f. 2. Graptocoris novemmaculatus Stal, Hem. Afr., I, p. 39 (1864). Cryptacrus novemmaculatus Stäl, Enum. Hem., IT, p. 28 (1873). — Lethierry et Severin, Catal., I, p. 29 (1893). Corpus obovatum, sat dense distineteque punetatum. Caput convexiusculum, paullo latius quam longius; lobis æquilongis, marginibus obtusis, sinuatis ; nigro-æneum. Rostrum coxas posticas superans, articulo primo bucculis longiore, secundo coxas medias subattingente, apicalibus duobus ad unum breviore, his inter se subæquilongis. Antennæ artieulo secundo primo breviore, hoc tertio multo breviore, quarto tertio breviore et quinto subæquali. Pronotum sexangulare, margine basali recto, angulis posticis dentatim acute productis; marginibus lateralibus anticis subrectis, angustissime reflexis ; flavescens, anterius interdum rufescens, margine antico medio, marginibus imis lateralibus anticis, maculis duabus majusculis anticis, maculaque utrinque ad angulos laterales marginem lateralem posticum attingente, nigro-æneis. Sterna leviter sulcata. Pectus obscure æneum, macula laterali obsoleta prostethii flavescente; prostethii margine antico pone oculos reflexo, intus dilatato. Orificia in suleum longum produeta, apice antrorsum curvatum, horum area nigra vel cinerea opaca. Scutellum pronoto plus duplo longius, ante medium subhorizontale, apice angus- tatum et productum, abdominis apicem tegens; flavescens, fascia basali, utrinque angustata et medio fortiter sinuata, subinterrupta, maculis orbicularibus duabus ante- rioribus et duabus submediis, nigro-æneis. Hemelytra nigro-ænea vel nigro-violacea ; margine costali flavescente, basi obtuso, calloso. Dorsum sordide flavescens vel rufescens, connexivo obscure æneo. Venter obscure æneus, macula majuseula laterali basali segmentorum utrinque, marginem abdominis attingente, parteque postica segmenti sexti (medio excepto), sordide flavescentibus vel sanguineis. Pedes obscure ænei, basi femorum nigricante, tarsis nigris. Long. 18-22 mm. Exempla typica vidi (Mus. Wien). Specimina Oo duo tantum examinavi (Mus. Paris et coll. Schouteden). Habitat : Congo (Mus. Paris), Gabon (Mus. Wien, Paris, coll. Montandon), Kamerun (Mus. Stockholm, Berlin, coll. Schouteden). Congo : Haute-Sangha. Cryptacus novemmaculatus est une belle espèce, dont je n'ai vu que dix exemplaires, parmi lesquels seulement deux mâles. Cependant son êre de dispersion est assez vaste, puisqu'elle comprend à la fois le Gabon, le Congo et le Kamerun. ANOPLOGONIUS Stil. ANOPLOGONIUS Stäl, En. Hem., II, p. 10 et 23 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 29 (1893;. GRAPTOCORIS (p.) Stäl, Hem. Afr., I, p. 34 et 37 (1864). Corpus ovale, sat convexum. Caput sat convexum, marginibus obtusis, utrinque leviter sinuatum; lobis æqui- longis. Rostrum coxas posticas saltem attingens, articulo secundo sequentibus duobus sub quali vel paullo longiore, articulo secundo basin mesosterni attingente. Antennæ articulo secundo primo breviore, tertio secundo duplo fere longiore. Pronotum sexangulare, angulis posticis distinctis, margine basali recto. Prostethium margine postico ad angulos laterales haud vel vix sinuato; margine antico evidenter sinuato, extus anguste reflexo, introrsum dilatato. Tibiæ superne subplanæ. Scutellum abdomini æquilatum, pronoto duplo longius, ante medium sensim sub- gibbosum, apice apud mares etiam rotundatum. Pronotum basi retrorsum, seutellum basi antrorsum, convexo-declivia. Corium margine costali basi obtuso, calloso. Venter Jateribus convexis, incisuris distinctissimis utrinque antrorsum curvatis, pectore vix longior. Sesmentum genitale maris subperpendiculare, apice tantum convexo-horizontale ; parte apicali medio profunde emarginata. 1. — An. nigricollis Sien. Chlærocoris nigricollis Signoret, Thoms. Arch. Entom., I, p. 270, t. 11, f. 1 (1858). Graptocoris nigricollis SU, Hem. Afr., I, p. 40 (1864). Cryptacrus silphoides Walker, Cat. Heter., I, p. 11 (1867). — (Cryplacrus comes) Lethierry et Severin, Cat., I, p. 29 (1893). Anoplogonius nigricollis St, En. Hem., III, p. 23 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p 29 (1893). Corpus late ovale, 1 1/2 longius quam inter angulos laterales pronoti latius, con- vexum, sat dense distincteque punctatum. -o Caput tr'iangulare, sat convexum, fere æque longum ac Jatum; lobis æquilongis, marginibus obtusis, leviter sinuatis; æneo-vel subcœruleo-vel violaceo-nigrum. Rostrum coxas posticas saltem attingens interdum ad basin segmenti tertii exten- sum; articulo secundo coxas medias attingente, duabus ultimis subæquilongo vel paullo longiore, tertio quarto subæquali. Antenne nigræ, articulo primo capitis apicem attigente, secundo primo breviore, tertio secundo duplo fere longiore et quarto distincte breviore, quinto quarto paullo lon- giore. Pronotum sexangulare, angulis posticis distinctis, in dentem tamen haud produc- tis, margine basali recto, marginibus lateralibus subrectis angustissime marginatis ; æneo-vel subeœruleo vel violaceo-nigrum. Pectus ejusdem colore ac pronotum; prostethii margine antico pone oculos reflexo, introrsum dilatato; margine postico vix sinuato. Orificia in sulcum sat longum rectum, apice antrorsum leviter curvatum, pro- ducta. Pedes nigro-ænei vel-violacei aut-subeœærulei, tarsis nigris. Seutellum pronoto duplo longius, ante medium sensim subgibhosum, dein declive, flavo-vel rufo-testaceum, fusco-punetulatum ; macula majuscula basali transversa medio tertium fere partem occupante, medio incisa vel paullo producta; maculis quatuor mediis, intermediis duabus orbicularibus vel circularibus, lateralibus oblongis majus- culis marginem attingentibus et sæpe cum intermediis fusis, vel marginem totum usque ad angulos anticos oceupantibus, maculaque apicali marginem plerumque occu- pante et medio incisa, æneo-vel subeœruleo-aut violaceo-nigris. Corium margine costali basi obtuso, calloso. Venter flavo-vel rufo-testaceus, disco segmentorum 3-5 usque ad spiracula vel ad marginem nigro (lateraliter eroso); segmento genitale nigro; segmento secundo medio tantum, sexto basi cum maculis stigmaticalibus sæpeque macula parva laterali, nigro- violaceis vel-æneis: incisuris latera versus distinctis, antrorsum curvatis. Exempla typica examinavi (Mus. Stettin). Long. 12-16 mm. Habitat (typ. et var.) : Ashanti (Mus. Wien), Calabar (Mus. Stettin, Paris, coll. Schouteden), Congo (Mus. Paris, Bruxelles, Tervueren, coll. Montandon), Côte d'Ivoire (Mus. Paris), Gabon (Mus. Paris, Wien, Bruxelles, coll. Montandon), Guinea (Mus. Paris), Kamerun (Mus. Stockholm, Budapest, Berlin, Stettin), Port-Natal (Mus. Wien), Togo (Mus. Paris). Congo : Ugue, Mayumbe, Kassongo, Luluabourg, Ibembo, Sassa. Comme Cryptacrus comes et Graptocoris aulicus, Anoplogonius nigricollis est une espèce dont la coloration est des plus variables. Outre le type, qui semble tenir le milieu, on trouve des variétés tendant d'un côté vers la coloration uniformément noire (noir-verdâtre, etc.) et d'autres se rapprochant au contraire d'une variété extrême (erotyloides W.), représentée pl. I, fig. 10, chez laquelle la coloration jaune a envahi le pronotum. Voici les diagnoses très brèves des deux variétés princi- pales. Var. erotyloides Walk. (pl. I, fig. 10). Cryptacrus erotyloides Walker, Cat., [, p. 12 (1867). Anoplogonius nigricollis var. erotyloides. Distant, Ann. Nat. Hist. (7) IV, p. 50 (1899). A forma typica colore pronoti differt : limbis latis lateralibus anticis (margine imo excepto) et antico, fasciaque media pereurrente, flavo-testaceis aut flavis ; scutello interdum fere toto nigro-æneo vel-violaceo. Var. silphoides Walk. Cryptacrus silphoides var. Walker. Cat., I, p. 12 (1867). Anoplogonius nigricollis var. silphoides. Distant, Ann. Nat. Hist. (7) IV, p. 90 (1899). Superne totus nigro-eneus aut-violaceus vel-subcœæruleus, raro viridi-æneus ; scutello interdum signaturis parvis flavis ornato. A cette dernière forme je rapporte tous les spécimens chez lesquels les dessins flaves, quand ils existent, sont réduits et peu étendus, mais il est clair qu'il n'y a pas de limite nette la séparant de la variété précédente, ni surtout de la forme typique. GRAPTOCORIS Stal. Graprocoris Stàl., Hem. Afr., I, p. 34 et 37 (1864) (p.); En. Hem., IIL, p. 10 et 23 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 30 (1893). Corpus late ovale, convexum. Caput parum convexum, marginibus obtusis, leviter sinuatis; lobis æquilongis. Rostrum basin ventris saltem attingens; articulo secundo tertio longiore, sequen- tibus duobus ad unum breviore, basin mesosterni haud attingente. Antennæ articulo secundo primo breviore, tertio secundo longiore. Pronotum sexangulare, angulis posticis distinctis, haud productis; margine basali recto. Prostethium margine antico subrecto, haud vel vix sinuato, extus anguste reflexo, introrsum dilatato. Orificia in suleum longum producta. Tibiæ superne subplanæ. Scutellum abdomini æquilatum, pronoto duplo fere longius, ante medium sensim subgibbosum. Pronotum basi retrorsum, scutellum antrorsum, plus minus convexo- declivia. Corium margine costali basi obtuso et calloso. Venter pectori fere æque longus, lateribus convexis, incisuris sat obsoletis, utrinque rectis (fig. 13). Segmentum genitale maris subperpendiculariter acclivum, parte apicalt horizontali, margine leviter sinuato. 1. — Gr. aulicus Germ. Pachycoris aulicus Germar, Silb. Rev. Ent., V, p. 189 (1837); Zeitsch. Ent., I, 1, p. 90 (1839). — Herrich-Schaefter, Wanz., [, 5, p. 10, f. 467 (1859). Graptocoris aulicus var. b. Stäl., Hem. Afr., I, p. 40 (1864). Graptocoris aulicus var. a. Stl., En. Hem., IE, p. 23 (1873). Graptocoris aulicus Lethierry et Severin, Cat., I, p. 30 (1895). Late ovalis, convexus; minute punctatus supra remotius, latera versus distinctius et densius. Caput late triangulare, apice rotundatum, parum convexum, brevius quam latius ; lobis æquilongis, marginibus obtusis, leviter sinuatis; nigro-æneum, macula utrinque laterali anteoculari crocea vel rufa. Rostrum coxas posticas superans, basin segmenti ventralis secundi vel tertii attin- gens ; articulo secundo coxas medias haud attingente, duodus apicalibus ad unem bre- viore, tertio longiore; tertio quarto subæquali. Antennæ nigræ, articulo primo capitis apicem haud attingente, secundo primo distincte breviore, tertio primo longiore et secundo dimidio vel duplo longiore, quarto quinto breviore et tertio distincte longiore. Pronotum sexangulare, angulis posticis distinctis, haud vel vix productis; margine basali recto, marginibus lateralibus anticis haud sinuatis, ad angulos laterales rotundatis, angustissime marginatis ; nigro-æneum vel obscure #æneum aut cyaneo-æneum, limbis latis anticis, limbo angusto antico, limbis lateralibus posticis anterius, vitta percurrente media, maculisque duabus pone medium transversis (inter angulos laterales) cum vitta media interdum cruciforme conjunetis, croceis vel rufis. Sterna leviter sulcata. Pectus nigro-vel obscure aut cyaneo-æneum, medio sæpe croceum; prostethii margine antico subrecto, haud vel vix sinuato, margine postico leviter sinuato versus medium. Orificia in suleum longum producta, crocea. Pedes nigri, coxis sæpe croceis. Scutellum basi antrorsum convexo-declive ; pronoto duplo fere longius ; ante medium sensim subgibhosum, dein declive ; æneo-nigrum vel-obscurum, aut æneo-cyaneo-indutun ; areu lato ante medium, ad angulos anticos expanso ibique fisso, fascia angusta postiei arcuata, linea media fasciam hane eum basi jungente, limboque pone medium, croceis vel rufis. Hemelytra nigra, margine costali croceo, basi calloso et obtuso. Venter pectori fere æque longus; lateribus convexis, rotundatis; incisuris latera versus rectis, sæpe sat obsoletis; croceus vel rufus, vittis duabus latis lateralibus percurrentibus, in parte basali segmenti sexti conjunctis, maculis stigmaticalibus, macula rotundata in angulis apicalibus seementorum, sementoque genitali (parte basali interdum excepta), nigro-æneis vel-cyaneis. 510) Exempla typica vidi (Mus. Berol.). Long. 11-15 mm. Habitat (typ. et var.) : Africa (Mus. Stettin), Africa meridionalis (Mus. Wien), Africa orientalis (Mus. Paris, Wien, Berlin, Budapest), Cap (Mus. Stockholm, Paris, Hambourg, coll. Montandon), Dar-es-Salam (Mus. Budapest), Kilimanjaro (Mus. Wien), Transvaal (Mus. Budapest), Zanguebar (Mus. Paris). Comme je le dis à propos de Anoplogonius nigricollis, a coloration de Graptocoris aulicus est éminemment variable; ici également nous trouvons des variétés où la cou- leur jaune d'ocre a pris une très grande extension (var. personatus), et d'autres chez lesquelles elle disparaît plus où moins complètement. Il est intéressant de noter ce fait curieux que les trois espèces Cryplacrus comes, Anoplogonius nigricollis et Graptlocoris aulicus, présentent des variations de couleur absolument semblables : toutes trois, par exemple, ont d'un côté une variété uniformément noir-verdätre ou violacé et de l'autre une variété où les dessins foncés, noirs où brun foncé, tendent à disparaître ; entre ces deux formes on trouve les mêmes passages pour les trois espèces citées. Var. personatus Stäl (pl. I, fig. 9). Choerocoris personatus St, Œfv. Vet. Ak. Fôrh., 1853, p. 210. Graptocoris aulicus var. à Stäl, Hem. Afr., [, p. 40 (1864). Graplocoris aulicus var. b. Stäl, En. Hem., II, p. 23 (1873). Graptlocoris aulicus var. personatus Lethierry et Severin, Cat., [, p. 30 (1893). Caput nigro-æneum, macula utrinque laterali ante oculum crocea. Pronotum croceum, maculis duabus magnis anterioribus, quatuor posticis subbasa- libus, nigro-æneis vel fusco-castaneis. Scutellum croceum, maculis duabus basalibus appropinquatis, quatuor mediis arcua- tim dispositis, lateralibus marginem attingentibus, maculaque apicali parva, interdum deficiente, nigro-æneis vel fusco-castaneis. Cœtera ut apud formam typicam. Exemplum typicum Stali vidi (Mus. Stockholm). In Mus. Vindob. specimen adest aflinis : Supra totum flavo-croceum ; capite lineis percurrentibus duabus nigris; pronoto maculis duabus anterioribus, scutello maculis duabus utrinque obsoletis basalibus, nigris. Specimina vidi ex Africa merid. (Mus. Wien), Africa orient. (Mus. Paris), Port- Natal (Mus. Wien), Promont. Bonæ Spei (Mus. Stockholm). Var. ornatus Germ. Pachycoris ornatus Germar, Silb. Nev. Ent., V, p. 190 (1837). Graptocoris aulicus, var. ornatus Lethierry et Severin, Cat., I, p. 30 (1893). Caput nigro-æneum, absque maculis. Pronotum nigro-æneum, linea media maculisque pone medium transversis parvis duabus, marginibus anticis medio tantum, croceis vel rufis. Seutellum nigro-æneum, arcu lineari anteriore ad angulas laterales expanso et fisso, lineolaque media longitudinali abbreviata, eroceis vel rufis. Ad varietatem hane formas eœteras omnes (capite maeulis destituto) refero, apud quas maculæ croceæ vel rufæ pronoti et scutelli omnino vel ad partem (variais signa turas relinquentes), deficiunt. GONAULAX n. gen. (yovix — angulum, aviaé — sulcus.) Corpus late obovatum, sat convexum. Caput vix convexum, marginibus acutis et anguste reflexis, sinuatis; lobis æquilongis. Rostrum coxas posticas superans, segmentum tertium ventris attingens, articulis inter se subæqualibus, articulo secundo basin mesosterni haud attingente. Antennæ articulo secundo primo breviore vel æquali, hoc tertio distincte breviore. Pronotum duplo latius quam longius, modice convexum, sexangulare, margine basali subrecto, angulis posticis obtusis. Sterna levissime sulcata. Prostethium margine postico ad angulos laterales haud vel vix sinuato ; margine antico recto vel leviter sinuato ; intus haud laminato. Orificia in suleum profundum longissimum, apice antrorsum subito produetum, prolongata (fig. 14). Scutellum sat convexum, basi abdomine angustius, hemelytrorum partem externam liberam relinquens, pronoto plus duplo longius, marginibus ultra medium divergen- tibus vel parallelis (fig. 15 : G. Bergrothi). | Pronotum basi retrorsum, scutellum basi antrorsum modice convexo-declivia. Corium margine costali basi nec obtuso nec calloso. Venter lateribus explanatis, haud vel parum convexis, incisuris distinctissimis, latera versus rectis; pectore evidenter longior. Segmentum genitale maris dimidio basali subperpendiculare, dimidio apieali hori- zontali convexo, apice medio incisum. Par les caractères donnés ci-dessus, Gonaulaæ est aisé à distinguer des autres Seutelleraria d'Afrique. Ce nouveau genre renferme deux espèces décrites plus loin, et dont une est nouvelle ; elles se différencient comme suit : 1. — Scuiellum pronoto triplo longius, marginibus ultra medium subpa- rallelis. Venter lateribus magis deplanatis. Scutellum macula media basali, maculis duabus obliquis majuseulis basin versus, duabus mediis, obscure violaceo-cœæruleis . . . . . , . . . . . . GG. Bergrolhi Sp. nu 2. — Scutellum pronoto haud triplo longius, marginibus plerumque à basi divergentibus, magis convexum. Venter lateribus minus deplanatis. Scutellum maculis duabus, interdum fusis, basalibus mediis, duabus ante medium, duabusque anteapicalibus, obscure violaceo-cœruleis vel viridi-æneis . . . . : . . à . . . . , « . . . 2: G. grandis Disi. Le type du genre est &. Bergrothi Schout. ox Graptocoris grandis Distant, Ann. Mag. Nat. Hist. (7) IV, p. 40 (1899). Corpus late obovatum, sat fortiter convexum, supra sat dense distincteque puncta- tum, scutello obsoletius, subtus remote et obsolete. Caput subplanum, sat declive, distincte latius quam longius, medio paullo parcius et minus fortiter punetatum ; lobis æquilongis, marginibus lateralibus acutis, anguste reflexis, distincte sinuatis; obscure violaceo-cœruleum, interdum ‘#eneo-indutum, vel viridi-æneum. Bucculæ percurrentes. Rostrum basin ventris attingens, articulo primo bucculis longiore, secundo basin mesosterni haud attingente et tertio æquali vel vix longiore, quarto tertio subæquali. Antennæ obscure violaceo-cæœruleæ aut viridi-æntæ, articulis quarto et quinto ter- tioque apice nigricantibus; articulo primo capitis apicem attingente, secundo primo breviore vel æquali, tertio secundo duplo saltem longiore, quarto tertio distincte lon- giore, leviter compresso, quinto quarto paullo longiore, Pronotum sexangulare, margine basali subrecto, angulis posticis obtusis, rotun- datis, angulis lateralibus vix prominulis; margine antico medio recto, marginibus lateralibus anticis a supero visis subrectis, acutis; disco parcius et minus distincte, latera versus sat profunde punctatum; obscure violaceo-cæœruleum vel viridi-æneum, limbo antico medio saltem, et plerumque limbis lateralibus plus minus late (anterius latius), vitta media percurrente postice angustiore vel deleta, interdumque vitta utrinque cum limbo laterali fusa, pallide flavo-ochraceis vel-aurantiacis. Sterna levissime sulcata. Pectus obscure violaceo-cœruleum, vel viridi-æneum, sat remote obsoleteque punc- tatum ; limbis lateralibus et plerumque postico (medio saltem) prostethii, limboque lato postico metastethn, flavescentibus vel flavo-ochraceis ; area orificiorum nigra. Prostethium margine antico leviter sinuato, margine postico vix sinuato. Fic. 14. Orificia in sulcum profundum longissimum, apice antrorsum subito productum, prolongata (fig. 14). Pedes obscure violaceo-cœrulei vel viridi-enei, coxis fuscis, tarsis sæpe fusis ; tibiis superne subplanis. Seulellum quam apud Gon. Bergrothi magis convexum, basi abdomine angus- tius, hemelytorum partem costalem liberam relinquens ; marginibus a basi ultra medium haud parallelis (apud © tamen interdum fere parailelis); apice plus minus distincte sinuatum ; pronoto haud triplo longius; flavescens vel flavo-ochraceum, angulis imis basalibus, maculis duabus basalibus mediis appropinquatis vel inter- dum fusis, maculis duabus ante medium maximis subcontiguis, duabusque ante apicalibus transversis, marginem Jateralem interdum attingentibus, obscure violaceo-cœruleis vel viridi-æeneis; obsolete minuteque punctulatum. Hemelytra parte costali libera ; parte coriacen obscure violaceo-cœrulea vel viridi-æenea. 59 Alae infumatæ. Venter convexus. lateribus explanatis, minus distinéte tamen quam apud G. Ber- grolhi, incisuris distinctissimis, medio curvatis, latera versus rectis; disco sublevigato, punctis sparsis et obsoletis, lateribus densius punctatis; flavo-ochraceus velauran- tiacus, maculis lateralibus magnis segmentorum 2-6, basin interdum attingentibus, spiracula nigra includentibus, segmentoque genitali obscure violaceo-cœruleis vel viridi- æneis ; segmento primo basi, segmento sexto disco, segmentis cœteris maculis dua- bus mediis interdum fusis, maculis segmentum basalium interdum deficientibus, nigris, leviter #æneo-indutis. Segmentum genitale maris basi perpendiculare, parte postica horizontaliter pro- ductum, apice medio incisum ; segmentum genitale fominæ perpendiculare; segmentum sextum apice medio leviter angulatim productum. Long. 16-17,5 mm. Habitat : Kamerun : Saund-Station, Togo : Bismarckburg et Hinterland, Bukobii (Mus. Berlin, coll. Schouteden), Kamerun : Adamaua (Mus. Budapest). Afr. centr. : Yambuya, River Aruwimi (coll. Distant). Cette belle espèce n'appartient nullement au genre Graptocoris, dont elle se distingue à première vue par la forme du segment génital du male et des sillons orificiaux du metastethium. J'ai pu en examiner plusieurs spécimens, provenant tous du Kamerun allemand et Togo. 2. — Gon. Bergrothi n. sp. (pl. [, fig. à). Corpus obovatum, modice convexum, supra sat dense distincteque punetulatum, subtus obsolete. Caput parum convexum, sat declive, fere æque longum ac latum; lobis æqui- longis, marginibus lateralibus acutis, anguste reflexis, sinuatis ; obscure violaceo- cœruleum, superne sat remote punctulatum Bucculae percurrentes. Rostrum basin segmenti tertii ventris attingens ; articulo primo bucculas supe- ‘ante, cœteris inter se æquilongis, secundo basin mesosterni haud attingente. Antennæ obsbure cœruleo-virides, articulo primo capitis apicem subæquante, secundo primo breviore, tertio basalibus simul sumtis subæquali (artieuli cœteri desunt). Pronotum sexangulare, angulis posticis obtusis et rotundatis, duplo latius quam longius; margine basali recto, margine antico medio bisinuato, marginibus lateralibus anticis rectis, acutis ; sat dense punctatum; flavum, maculis duabus maximis, una utrinque, subquadrangularibus, discum totum fere occupantibus, obscure violaceo- cœruleis. Sterna levissime sulcata. Pectus obscure violaceo-cœruleum, remote et obsolete punetulatum, limbhis late- ralibus prostethii, limbisque posticis pro-, meso- et metastethi, flavis; prostethium margine antico recto, haud laminato, magine postico vix sinuato, 60 Orificia in sulcum longissimum, apice antrorsum productum, prolongata, cum area, nigra Opaca. Pedes obscure violaceo-cœrulei, coxis nigris, tarsis nigricantibus. Scutellum convexum, pronoto triplo fere longius; abdomine basi sat angustius, marginibus ultra medium subparallelis ; margine laterali, a latere viso, pone medium declivi (fig. 15); apice sinuatum; flavum (flavo-aurantiacum), angulis imis basalibus, macula basali triangulari magna, maculis duabus obliquis majusculis basin versus, duabus aliis mediis transversis, obscure violaceo- cœruleis. Hemelytra parte costali libera, margine basi nec calloso nec obtuso ; obscure violaceo-cœrulea, margine imo viridi-æneo. Venter modice convexus, lateribus deplanatis; incisuris distinctissi- mis, curvatis, latera versus rectis; sublevigatus, lateribus punctatis ; Fi6. 15 flavo-aurantiacus, maculis magnis lateralibus segmentorum 2-5 basin attingentibus maculaque laterali subrotundata segmenti sexti, spiracula includentibus nigra, obscure violaceo-cœruleis; limbo segmenti primi, segmentis 2-5 disco toto (excepta macula media), macula transversa magna segmenti sexti, nieTro æncis Segmentum genitale maris æneo-viride, basi cœruleum. Long. 14,5 mm. Specimen unicum (©) vidi (Mus. Vindob.) e West-Usambara. Cette espèce élégante, que je me fais un plaisir de dédier à mon savant maitre, M. E. Bergroth, la meilleure autorité en Hétéroptères, est bien distincte spécifiquement de la forme précédente, tout en présentant les mêmes caractères génériques. ITETYRARIALSEL 1. — Orificia in suleum haud continuata, æque à longe coxis et a margini- bus lateralibus metastethii remota. Antennæ basi prostethio leviter dilatato haud tectæ; articulo secundo tertio breviore, capitis apicem attingente. Pronotum marginibus lateralibus anticis rectis, anguste reflexis. Scutellum parte coriacea hemelytrorum angustius. Prono- tu basi retrorsum, scutellum basi antrorsum, convexo-declivia . Polylodes Horv. Orificia in sulcum producta, à marginibus lateralibus metastethii quam a coxis longius remota. Antennæ basi prostethio distincte dilatato tectæ, articulo secundo tertio longiore. Pronotum marginibus late- ralibus raro subrectis, nunquam reflexis. Scutellum partem coria- ceam hemelytrorum basi tantum liberam relinquens. Pronotum scutel- lumque longitrorsum conjunetim convexa . . : 2. 2. — Pronotum angulis lateralibus productis, plerumque Acte. Caput apice magis angustatum et productum, pronoto Jlongitudine subaequale. Sterna minus profunde sulcata. Antennarum articulus secundus apicem capitis haud attigens. Bucculæ parte ante vaginam sita retrorsum haud vel levissime altitudine crescente . . . . . . . . . . Hotea Am.-Sery. 61 Pronotum angulis lateralibus haud vel leviter prominulis, apice rotun- datis. Caput apice munis productum et minus angustatum, pronoto brevius. Sterna profundius sulcata. Antennarum articulus secundus capitis apicem attingens vel superans. Buccul& parte antevaginali retrorsum altitudine sensim crescente. . . . . . . . . . . Deroplax Mayr. POLYTODES Horv. PoLyYTopes Horvath, Term. Füz., XV, p. 254 (1892). Corpus ovale, superne sat fortiter, subtus modice convexum. Caput triangulare, marginibus lateralibus fere totis acutis, leviter sinuatis, tylo prominulo. Rostrum coxas posticas attingens, articulo secundo tertio et quarto vix longiore. Antennæ articulo secundo primo subæquali, tertio paullo breviore. Pronotum sexangulare, angulis posticis obtuse rotundatis, marginibus lateralibus anticis rectis angusteque reflexis. Sterna sulcata. Prostethium antice leviter rotundato-dilatatum, basin antennarum haud tegens. Orificia parva, rotundata, in suleum haud continuata, æque longe a coxis et a marginibus lateralibus metastethii remota. Scutellum maximum, parte coriacea hemelytrorum nonnihil angustius. Pronotum basi retrorsum, scutellum antrorsum, convexo-declivia. Tibiæ superne sulcateæ. Venter lateribus planus, margine acutus; incisuris latera versus rectis; maculis stridulatoriis obsoletis. Seementum genitale maris... I se pourrait fort bien que Polytodes dût être réuni au genre américain Po- lyles. Je préfère cependant l'en laisser provisoirement séparé, n'ayant pu examiner qu'un seul individu, dépourvu malheureusement de son segment génital. L'unique espèce du genre est P. ochraceus Horv. 1. — Pol. ochraceus Horv. (pl. [, fig. 12). Polytodes ochraceus Horvath. Term. Füz., XV, p. 254 (1892). Ovalis, supra sat fortiter, subtus modice convexus; sat remote subtiliterque punctulatus ; scutello densius; opacus, pallide ochraceus, nigro-cœruleo-notatus. Caput cum oculis paullo latius qaum longius, parum deflexum et convexum, tri- angulare, apice angustatum; lobis lateralibus tylo prominulo fere æquilongis, mar- ginibus lateralibus leviter sinuatis, fere totis acutis, apicem versus leviter rotunda- tis; supra flavo-ochraceum, pallide aurantiacum, vittis lateralibus duabus (marginibus imis ochraceis), maeula basali utrinque ad oculos, vittisque duabus percurrentibus mediis, nigro-cœruleis, vittis distincte punctatis, parte ochracea margine tantum punc- 62 tata; subtus cœruleum, marginibus lateralibus, buceulis, lineaque obliqua a basi antennarum ad apicem capitis ducta, basique fere tota, flavescentibus. Rostrum coxas posticas paullo superans, articulo secundo sequentibus duobus æquali. vel vix longiore, his inter se subæquilongis; flavescens, articulo secundo macula inferiore, tertio et quarto totis, nigris. Antennæ nigro-cœruleæ, articulo primo apice excepto flavescente ; articulo primo apicem eapitis haud attingente, secundo primo subæquali et tertio paullo breviore (articuli cœteri desunt). Pronotum sexangulare, basi retrorsum convexo declive, angulis lateralibus paullo prominentibus, posticis obtuse rotundatis; marginibus lateralibus anticis rectis, an- ouste reflexis et levigatis; sat remote punctalatum, latera versus vix densius; flavo- ochraceum, lateribus pallidioribus; seriebus decem macularum parvarum nigrarum {obscure nigro-cœrulearum) notatum : seriebus duabus intermediis appropinquatis parallelis, seriebus duabus lateralibus utrinque mediis retrorsum divergentibus, serie- bus utrinque duabus externis inter se et cum margine laterali antico pronoti paral- lelis. Sterna sulcata. Pectus pallide flavo-testaceum, punctis nonnulis cœruleis nitidis (in prostethio pos- tice confluentibus) ornatum. Prostethium antice leviter dilatatum, parte dilatata rotundata; margine postico ad angulos laterales haud disticte sinuato Orificia parva, rotundata, in sulcum haud continuata, æque longe à coxis et à marginibus lateralibus metasthetii remota, ad marginem anticum metasthetii posita. Pedes flavo-testacei, maculis apicalibus femorum, maculis basali et apicali supe- rioribus punctisque nonnullis in sulco superiore tibiarum nec non carina anteriore tibiarum anticarum cœruleo-nitidis; tarsis nigris. Seutellum maximum, basi antrorsum convexo-declive, margine postico recto pro- noti latius, prope angulos basales haud impressum, pone medium angustatum et sensim declive, parte coriacea hemelytrorun nonnihil angustius; flavo-ochraceum, linea media percurrente aurantiaca, maculis numerosis parvis nigris (nigro-cœruleis) signatum, maculis his (præsertim lateralibus) obliquis transversis, in series sex obli- quas dispositis areus formantes; punctis nigris vel fuscis sat remotis conspersum, latera versus densius. Venter lateribus planus, margine acutus; incisuris latera versus rectis, medio leviter sinuatis; sublevigatus punctis raris cirea spiracula densioribus, connexivo levi- galo ; flavo-ochraceus, punetis fuscis, ad spiracula (an omnibus?) eœruleis. Segmentum genitale maris ...…. (deest). Specimen unicum, typicum, vidi (Mus. Budapest). Polytodes ochraceus est une belle espèce, rappelant assez bien Polyles lincolatus Dall., de Colombie, qui offre des séries de traits analogues sur le pronotum et l'écusson. Il est vraiment à regretter que l'unique spécimen connu soit défectueux et privé du segment génital qui aurait sans doute donné des indications utiles, relatives à la parenté du Polylodes avec Polytes. HOTEA Am.-Serv. Horea Amyot et Serville, Hem., p. 44 (1843. — Stal, Hem. Afr., 1, pp. 59 et 55 (1864): En. Hem., p. 24 (1873). — Mayr, Reise Nov., Hem., p. 15 (1866). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 38 (1893). — Distant, Rhynch. Het. Brit. Ind., I, p. 65 (1902). Suboe. Phymatogonia St, En. Hem., II, p. 24 (1873). Sube. Æotea St, En. Hem., II, p. 24 (1873) Subg. Tylonca Stàl, En. Hem., III, p. 25 (1873). Corpus late ovale, sat convexum. Caput convexum, ante oculos sensim fortiter angustatum, triangulare, pronoto subæquale ; lobis subæquilongis, marginibus lateralibus leviter sinuatis. Bucculæ parte antevaginali retrorsum haud vel levissime altitudine crescente, medium versus dente instructæ. Rostrum coxas posticas saltem attingens, articulo secundo ultimis duobus longiore. Antennæ articulo tertio secundo subæquali vel breviore, articulo secundo eéapitis apicem attingente vel subattingente. Pronotum sexangulare, angulis posticis rotundatis, angulis lateralibus plus minus longe produetis ; marginibus lateralibus anticis fortiter simuatis. Sterna leviter suleata Prostethium antice dilatatum, basin antennarum tesens. Orificia distincta in suleum producta. a lateribus metastethii quam à coxis longius remota Tibiæ superne plancæ. Pronotum scutellumque basi conjunetim sensim longitrorsum convexa. Seutellum abdomen totum tesens. Venter basi medio impressus, marginibus plerumque depressis; diseo maculis duabus stridulatoriis, longitrorsum densissime sultilissineque strigosis, oblongis, saepe aegre distinguendis, instructus ; segmento ultimo apice sinuato. Le genre /otea est représenté en Afrique par le sous-genre Æotea, à Madagascar par le sous-senre Phymatogonia (H. denticulata St) et en Asie par le sous-cenre Tylonca (type : AH. curculionoides H. Sch.)} Ces sous-genres et les deux espèces africaines se distinguent aisément comme suit 1. — Corpus ovale; margines laterales capitis ultra medium subparalleli, dein subito angulati; venter usque ad margines laterales convexus, | angulis apicalibus segmentorum tuberculo parvo armatis . . . Sube. Phymalogonia Si. Corpus ovaltus; caput ante oculos sensim angustatum; latera ventris plana vel ad margines depressa, tuberculis destituta; bucculæ ante- rius obtuse rotundatiæ . . : RE L nn «: 20 2. — Corpus latius; tylus haud ne a jätere visus apice hand promi- nulus; Étieoules longius ab apice subdentalae . . . . . . . Subg. Holea St. — Corpus angustius ; Lylus tumescens, apice productus, tte, bucculsæe minus louge ab apice subdentatae . . . . . . . . . . . . Subg. Tylonca Si. Ü4 3. — Pronotum angulis lateralibus valde productis, processu apice oblique sinuato et antice acuminato. Bucculae antice acuminatæ. Tylus suba- cuminatus. Segmenta ventris quartum et quintum margine postico recto, hoc interdum medio leviter sinuatum. . . . . . . . . 1. acuta Si. Pronotum angulis lateralibus minus productis, antrorsum plus minus acuminatus. Bucculæ antice rotundatae. Tylus apice obtusus. Segmenta ventris quartum et quintum margine apicali interdum antrorsum valde ANPUlATMSINUAO CN ER . . . . «+ «+ . H. subfasciata Westw. 1° Segmentum ventris quartum margine apicali subrecto. . . Subsp. sub/asciala Wesiw. 20 Segmenta quartum et quintum margine apicali antrorsum sat longe angulatim sinuato. . . . . . . . . . . . . Subsp. Gambiæ Westw. Le type du genre est 4. Gambiæ Westwood {ériangulum Am.-Serv.). 1. — H. (Hotea) subfasciata Westwood. Je réunis sous ce nom les deux formes 77. subfasciala et I. Gambie, que je considère comme des sous-espèces d'un même type. En voici la synonymie : Subsp. subfasciata Westw. Trigonosoma subfasciatum Westwood, Hope Cat, [, p. 11, 3 (1837). Pachycoris falcatus Germar, Silb. Rev. Ent., V, p. 191 (1857). Hotea Gambiæ (p.) Dallas, List., 1, p. 39 (1851). Hotea vicinum Signoret, Rev. Mag. Zool., 1851, p. 441. Hotea subfasciata Stal, Hem. Afr., I, p. 54 (1864). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 39 (1893). Hotea melanaria Walker, Cat., I, p. 56 (1867). Hotea (Hotea) subfasciata St, En. Hem., HE, p. 25 (1873). Subsp. Gambiae Westw. Trigonosoma Gambiæ Westwood, Hope Cat., I, p. 11, 4 (1837). Trigonosoma apicale Westwood, Hope Cat., I, p. 11, 5 (1837). Pachycoris Gambie Germar, Zeitschr. Ent., 1, p. 106 (1839). Pachycoris apicalis Germar, Zeïitschr. Ent., I, p. 106 (1859). Hotea triangulum Amyot et Serville, Hém., p. 41, t. [, f. 7 (1845). Hotza Gambiæ Dallas, List., I, p. 39 (1851) (p.). — Stal, Hem. Afr., [, p. D4 (1864). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 39 (1893). Hotea (Hotea) Gambiæ Stl, En. Hem., HI, p. 25 (1873). Corpus latissime subovatum, supra subtusque (minus) convexum, flavo-ferrugineum, sat dense fusco-ferrugineo-punctatum, supra obscurius et densius. Caput ante oculos sensim angustatum, triangulare, sat convexum, apicem versus subperpendiculare ; pronoto subæquali, paullo longius quam latius vel æque longum ac latum ; tylo jugis vix longiore, apice obtuso; marginibus lateralibus levissime sinualis ; fusco-ferrugineum, linea media percurrente, lineisque 2-4 lateralibus plus minus obsoletis, pallidioribus. Bucculæ sat elevatæ, antice rotundatæ, medium versus denticula antrorsum produeta armatae. Rostrum basin segmenti tertii ventris plerumque attingens; articulo secundo coxas medias subattingente, tertio quartoque ad unum longiore, his subiequilongis Antennæ flavoferrugineæ, plus minus infuscatiæ, articulis quarto et quinto, hoc basi excepta, nigris; articulo secundo capitis apicem attisgente-vel subattingente, primo breviore tertio secundo subæquali aut plus minus distincte breviore, quarto primo paullo longiore et quinto breviore ; basi antennarum margine antio dilatato prostethii tecta. Pronotum sexangulare, angulis posticis rotundatis, angulis lateralibus products, antrorsum plus minus acuminatis; marginibus lateralibus anticis valde arcuato-sinuatis, anterius minute denticulatis; margine postico recto; plus minus obscure fasco ferru- gincum, interdum ferrugineo-virescens. Pedes flavescentes, ferrugineo-induti, sat dense fusco-punetati; tarsis apice nigris : tibiis superne planis. Scutellum ante medium subhorizontale, dein declive, apice rotundatum:; colore pronoti, linea longitudinali sæpissime obsoleta, lineisque duabus brevibus obliquis ad angulos posticos pronoti, stramineis, macula utrinque harum nigra vel fusca; maculis duabus, sæpe obsoletis, pone medium magnis, marginem attingentibus, griseo-stramineis vel flavescente-ferrugineis, antice fascia Jata irregulari terminatis, intus plus minus distincte fusco-vel nigro-marginatis. Corium membranaque infuscata, violaceo-nitido imduta, illius margine costali palli- diore, fusco-maculato, haud violaceo-induto Venter flavo-ferrugineus vel griseo-aut testaceo-ferrugineus, disco interdum aureo- induto; sat dense fusco-punctatus, disco maculique basali laterali segmentorum parcius punetatis; spiraculis area levigata pallidiore cireumscriptis. Long. 9-14 mm. A. Subsp. subfasciata Westw. Margine apicali seementorum quarti et quinti ventris medio subrecto, utrinque oblique, segmento quinto margine interdum medio angulato, sed nunquam profunde (fig. 16) Exempla typica Z7. vicinæ Sign. eXaminavi (Mus. Stettin, Wien). Habitat : Ashantis (coll. Montandon), Assinie (Mus. Paris), Caffraria di (Mus. Paris, Stockholm), Congo (Mus. Tervueren, Paris, Bruxelles), Daho- mey (Mus. Paris, coll. Montandon), Gabon (Mus. Berlin, Genova, Hamburg, Paris, coll. Montandon), Kamerun (Mus. Berlin, Hamburg, Stockholm), Madagascar (Mus. Wien), Somaliland (Mus. Genova), Tchad merid. (Mus. Paris), Uganda (Mus. Paris), Zanzibar (Mus. Berlin, Paris). Congo : Haute-Sangha, Libreville, riv. N'Gami, Tanganyika, Bata, Uganda, Mayumbe, Zela-Zambi, Luluabourg, Niam-Niam, Popocabaca, Banzyville, Banana, Vista, Équateur. 16 66 B. Subsp. Gambiæ Westw. Margine apicali segmentorum quarti et quinti ventris medio sat longe antrorsum augulatim sinuato, utrinque subangulato-curvato (fig. 17). | Exemplum typicum (?) Æ. trianguli vidi (Mus. Paris) (Labell. : /Zotea Amyot éiangulum Am. Serv. 41, Senegallia, Amyot det.). Habitat : Abyssinia (Mus. Paris), Babr-el-Abiad (Mus. Berlin), Calabar (Mus. Paris), Congo (Mus. Bruxelles, Paris), Côte d'Ivoire (Mus. Paris), de Gabon (Mus. Bruxelles, Paris, Genova), Guinea (Mus. Paris), Kamerun (Mus. Berlin, Hamburg, Stockholm), Loango (Mus. Paris), Scion Mus. Genova), Senegal (Mus. Paris, coll. Montandon), Soudan (coll. Montandon), Togo (Mus. Paris). Congo : Haute-Sangha, Landana, Ugué, Tanganyika, Libreville; Zela-Zambi, Kassaï, Popocabacca, Luluabourg, Moliro, Kassongo, Haut-Uellé, Lukungu, Banzyville. Hotea subfasciata est extrêmement répandu, de même que Æ. Gambiæ. Jusqu'à présent on a considéré ces deux formes comme des espèces distinctes l'une de l'autre par la forme des deux derniers segments ventraux. Mais l'examen d'un nombre consi- dérable d'Hotea m'a montré que ce caractère n'est pas exclusif, que l'on trouve toutes les transitions entre les exemplaires où l'angle médian dessiné par le bord de ces segments est extrémement accentué (7. Gambiæ) et ecux chez lesquels le bord de ces seements est rigoureusement droit au milieu (77. subfasciata). Aussi je ne puis regarder ces deux formes que comme des sous espèces d’ZZotea subfasciula 2. — H. acuta Stàl (pl. II, fig. 1). Hotea acuta Si, Hem. Afr., 1, p. 55 (1864). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 38 (1893) Hotea (Hotea) acuta Stil, En. Hem, I, p. 25 (1873). Latissime ovalis, .supra subtusque (minus) convexa, sat dense fusco-ferrugineo vel nigro-puncetata. Caput ante oculos sensim angustatum, triangulare, punctatum, sat convexum, pronoto subæquale ; tylo subacuminato, apice leviter prominulo, lobis lateralibus paullo longiore; marginibus lateralibus sinuatis; fusco vel nigro-ferrugineum, linea media percurrente Jlineisque duabus lateralibus flavo-ferrugineis. Bucculæ antice subito abbreviatæ et angulatim productæ. Rostrum Segmentum tertium ventris attingens, articulo secundo coxas medias attingente vel superante, sequentibus simul sumtis longiore, his subæquilongis. Antennæ nigræ, basi pallidæ ; articulo secundo capitis apicem haud attingente, primo subæquali et tertio longiore vel æquali; quarto primo longiore et quinto distincte breviore; basi margine antico dilatato prostethii tectæ. Pronotum sexangulare, angulis posticis rotundatis, angulis lateralibus quam apud IT. subfasciatam magis productis, processu apice oblique sinuato et antice acumi- nato; marginibus lateralibus fortiter arcuato-sinuatis anterius, interdum minute denti- 67 culatis; margine postico recto ; fusco-ferrugineum vel nigricans, parte postica sæpe flavo-ferruginæ, dense fusco-nigro-punctatum, transversim nigro vel fusco-ineatum, lineis in processus laterales productis ; lineis longitudinalibus tribus anticis, lateralibus divergentibus, margine antico, limboque submarginali laterali antico, flavescente- ferrugineis, margine ipso nigro Sterna leviter sulcata. Pectus flavo-ferrugineum, nigro- aut fusco- variegatum, processibus lateralibus lateribusque prostethii nigricantibus vel fuscis; sat dense punctatum ; prostethii margine antico dilatato, pone oculos sinuato. Orificia in suleum obliquum articulum primum antennarum subæquantem producta. Pedes flavo-ferruginei, nigro-vel fusco-ferrugineo- punctati, punctis sæpe anasto- mosantibus ; tibiis obscurioribus, tarsis nigris aut fuscis. Scutellum abdomini #æquilatum, ante medium subhorizontale, apice rotundatum ; flavo-vel fusco-ferrugineum, sat dense fusco-vel nigro-punctatum ; lineis transversis nigris vel fuscis arcus distinctos interdum inter angulos basales formantibus ; basi medio, fascia lata media, sæpeque maculis duabus maximis apicalibus marginem atüngentibus, pallidioribus, his sæpe obsoletis vel fuscescentibus. Hemelytra ferruginea, fusco-punctulata, margine pallidiore, corio membranaque infuscatis, violaceo-indutis. Venter flavoferrugineus, fusco-vel nigro-punctatus; disco parcius vel vix punc- tato,; utrinque fascia nigra vel fusco-ferruginea irregulari ornato ; marginibus vitti- formi densius punctatis, area minima spiraculorum maculaque basali segmentorum connexivi haud vel vix punctatis; segmento genital, apud maris præsertim, sæpe fusco-ferrugineo vel nigro ; margine apicali segmentorum quarti quintique medio subrecto (quinti medio interdum leviter antrorsum sinuato), utrinque sinuato, curvato; disco maculis stridulatoriis duabus instructo. Exempla typica vidi (Mus. Wien). Long. 9-12 mm. Habitat : Assinie (Mus. Paris), Congo (Mus. Bruxelles, Tervueren, Paris), Gabon (Mus. Paris, coll. Montandon), Grand-Bassam (Mus. Paris), Kamerun (Mus. Stockholm, Hamburg). Congo : Haute-Sangha, Mayumbe, Ugué, Basoko, Stanleyville. Appendice 3. — H. (Phymatogonia) denticulata Stil. Hotea denticulata Stl, Hem. Afr., 1, p D (1854). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 38 (1893). Hotea (Phymatogonia) denticulata St, En. Iem., Ill, p. 24 (1873). Corpus angustius ovale quam apud species præcedentes, flavo-testaceum vel ferrugineum, densissime nigro-aut fusco-ferrugineo-punctatum, interdum maximam ad partem fusco-ferrugineum. 68 Caput longum, valde convexum, marginibus lateralibus ultra medium vix con- vergentibus vel subparallelis, dein subito obtuse angulatis ; tylo jugis leviter lon- giore ; carina marginum lateralium distincta ; superne lateribus, subtus totum nigrum ; buceulis posterius saltem flavescentibus, dente armatis. Antennæ fuseæ vel (apice) nigræ, articulis basi et apice pallidis, apice articuli quinti excepto. Pronotum angulis lateralibus productis, apice postice emarginatis, vix acuminatis ; marginibus Jateralibus anticis curvatis, ante angulos laterales denticulis instructis ; punctis densissimis nigro-vel fusco-ferrugineis lineas longitudinales remotius punctatas relinquentibus, limbis lateralibus anticis levigatis. Pectus minus dense punetatum, maculis nonnullis levigatis; prostethio antice fortiter dilatato ; angulis lateralibus migris. Pedes fusco-ferruginei aut picei, pallido-variegati. Seutellum abdomen totum tegens, densissime fusco-punctatum, macula basali media maculisque duabus posticis lateralibus maximis infuscatis. Venter usque ad margines laterales convexus, mareinibus haud depressis; angulis apicalibus segmentorum tubereulo parvo armatis;, margine laterali segmentorum basi lævi, flavescente ; segmento genitali remotius punctato. Specimina typica vidi (Mus. Wien). Habitat : Madagascar. DEROPLAX Mayr. Deropzax Mayr, Verh. Zool. Bot. Ges. Wien, XIV, p. 905 (1864). — Stàl, En. Hem., II, pp. 24 et 25 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 39 (1893) — Distant, Rhynch. Het. Brit. Ind., I, p. 66 (1902) SErGIA Stal, Hem. Afr., I, pp. 35 et 66 (1864). — Mayr, Nov. Reise, Hem., p. 15 (1866). ArGocorrs Mayr, Verh. Zool. Bot. Ges. Wien, XIV, p. 905 (1864). Subg. Argocoris Stal (Mayr), En. Hem., IE, p. 25 (1873). Subg. Deroplaæ Stäl (Mayr), En. Hem., IT, p. 25 (1873). Subg. Sergia Stäl (StAl}, En. Hem., IT, p. 26 (18731. Corpus ovale, plerumque parum convexum. Caput convexum, ante oculos quam apud Æotean minus angustatum, pronoto brevius ; lobis æquilongis; marginibus lateralibus levissime sinuatis. Bucculæ parte antevaginali retrorsum altitudine sensim crescente. Rostrum coxas posticas attingens, articulo secundo ultimis duobus ad unum æquali vel breviore. Antennæ articulo secundo capitis apicem saltem attingente et tertio paullo longiore. Pronotum sexangulare, angulis posticis rotundatis, angulis lateralibus vix pro- minulis ; marginibus lateralibus anticis sinuatis vel subrectis. 69 Sterna sat profunde sulcata. Prostethium margine antico dilatato, lobato, basin antennarum tegente. Orificia distincta, in suleum continuata, à coxis quam a lateribus metastethii minus remota. Tibiæ superne planæ. Scutellum abdomine #æquilatum, apud fominas quam apud mares apice obtusius rotundatum, posterius semiorbiculare. Pronotum scutellumque basi conjunctim sensihn longitrorsum convexa. Venter marginibus haud depressis; incisuris medio late rectis, utrinque obliquis ; disco maculis duabus stridulatoriis, longitrorsum densissime subtilissimeque strigosis, oblongis, ægre distinguendis, instructo. Le genre Deroplaæ n'a de représentants qu'en Afrique, à Madagascar et dans les Indes anglaises (D. diffusa Walk.). Aucune espèce africaine nest bien commune, sauf peut-être D. silphoides, dont la variété Coguereli se trouve également à Madagascar, d'où provenaient les types de Signoret. Stil a établi trois sous-genres, qui se distinguent comme suit : 1. — Corpus superne valde convexum, subfornicatum. Caput pronotumque simul sumta scutello longitudine subæqualia. Pronotum longius- culum, haud duplo latius quam longius, scutello circiter tertia parte brevius; marginibus lateralibus anticis ante medium obtusissimis, convexis, et tubereulis nonnullis parvis instruetis. . . : + + : ARGOCORIS Mayr. Species unica : D. (Argocoris) Redtenbachert Mayr. Corpus superne minus convexum, lateribus minus declivibus. Caput pronotumque simul sumta scutello plerumque distincte breviore. Pro- notum circiter duplo latius quam longius, scutello circiter dimidio brevius; marginibus lateralibus anticis ante medium plerumque minus obtusis, tubereulis destitutis, interdum obsolete crenulatis . 2. — Antennæ articulo secundo tertio longiore. Prosternum lobis totis dis- tinete punctatis. Linea longitudinalis levigata scutelli et pronoti nulla t© vel obsoleta et ad partem obliterata . DEROPLAX Mayr. — 5. Antennæ articulis secundo et tertio longitudine Eodbalite. Pr oster- num lobis prope marginem keviusculis vel minus fortiter punctatis. Pronotum scutellumque linea levigata distinctissima percurrente vel SERGIA Slal. — 6. subpercurrente instructa UM NA RL T ST 2 ee Venter margine levigato. Corpus superne, præsertim pronotum, plerumque convexius. Caput magis nutans, carina marginum late- ralium posterius obtusissima vel obliterata. Prosternum lobis subrec- tangularibus. Pronotum marginibus lateralibus anticis plerumque areuatis . D. (Deroplax) circumuducla Germ. Q2 1° Corpus superne nec totum nigrum nec maculis nigris COnSper- sum . . ; 2 2° Corpus maculis parvis nigris conspérsum. 3° Corpus superne nigrum. forma lypica. var. nigropunclala Sial. var. Venter usque ad margines punctatus. Corpus superne minus CONVExXUM. Caput minus nutans, carina marginum lateralium plerumque tota distincta, Prosternum lobis rotundatis. Pronotum marginibus late- P'ANDUS-SUDTEGUS M MEN C u.Ln.. C.n CU 4. 1j. — Scuicllum convexius, in forma typica rugosum et carina elevata obtusa instructum, Carina hac pereurrente semper distincta ; posterius utrin- que macula obsoleta maxima fuscescente ornatum . . .… D. (Deroplax) afra M. Sch. Seutellum minus convexum, maculis posticis majuseulis fuscescentibus destitutum . . . D. D. — Corpus minus pallidum. Pr0n0 tm, anse vittis nt none fuscescentibus plus minus obsoletis instrueta . . . . . . . 1) (Deroplax) caffraGerm. Corpus pallidius, latius. Pronotum seutellumque vittis fuscescentibus destituta ; scutellum lineolis brevibus vermicellaribus nigris totum cons- persum . . . .… . . D.(Deroplux) illota SU. 6. — Scutellum flavo-testaceum, tions bus Se Da alibue nigris; pronoto plus duplo longins . . : .… . . . D. (Sergia) nigrofasciala Dist. Scutellum maximam ad partem nigrum “el niero-cinnamomeum, basi flavescente-griseum, saepe nigro-maculatum; pronoto fere duplo lon- BUS .… D. (Sergia) silphorides Thunb. 1° Pronotum postice maculis nullis nigris. Scutellum nigrum, parte basali, maculisque duabus mediis, flavo-griseis . . . . forma lypica. 2° Pronotum postice maculis quatuor magnis nigris. Scutellum nigrum, parte basali maculisque duabus mediis, flavo-griseis, illa in angulis basalibus macula nigra, his medio nigris. Caput nigrum, flavo-criseo sæpissime bivittatum . . . . . var. sligma Fabr. 3° Var. sligme«æ similis, sed parte basali scutelli medio utrinque macula nigra instructa capiteque toto nigro differt. . . . var. Coquereli Sign. 4° Scutellum totum griseo-flavescens, basi tantum nigrum. . . var. Le tvpe du genre Deroplaxæ est D. circumducta Germ. 1. — D. (Argocoris) Redtenbacheri Mavr. Argocoris Redtenbacheri Mayr, Verh. Zool. Bot. Ges. Wien, XIV, p. 905 (1864). Sergia obesa Stal, Hem. Afr., I, p. 57 (1866). Deroplax (Argocoris) Redtenbacheri St, En. Hem., IN, p. 25 (1873). Deroplaæ Redtenbacheri Lethierry et Severin, Cat., 1, p. 39 (1893). Corpus ovale, valde convexum, subfornicatum ; pallide griseo-stramineum vel flavescens, aut flavo-testaceum, supra remotius et acervatim, subtus densius fortius- que nigro-punctatum, inter puncta callosum, præsertim superne. Caput valde convexum, ante oculos triangulariter angustatum, apice rotundatum, modice nutans; fere æque longum ac latum; carina marginum lateralium tota dis- tincta; supra griseo-stramineum vel flavo-testaceum, remote nigro vel fusco puncta- tum, vitta media percurrente levigata, limbis lateralibus latis vittisque quatuor nigris vel e punctis nigris compositis, interdum duabus tantum, præditum ; subtus nigrum, hic illie interdum flavo-callosum. Bucculæ ante medium sat fortiter elevatæ Rostrum coxas posticas attingens, articulo secundo coxas anticas attingente vel superante, sequentibus simul sumtis longiore, his subæquilongis. 11 Antennæ griseo-stramineæ, articulis quinto et quarto (hoc apice excepto) nigro- fuscis ; basi margine antico dilatato prostethii tectæ; articulo primo capitis apiceni haud attingente, secundo primo subæquali, tertio secundo distincte breviore, quarto primo paullo longiore et quinto breviore. Pronotum sexanoulare, angulis posticis obtusis, rotundatis, angulis lateralibus paullo prominulis ; marginibus lateralibus anticis eviter sinuatis, ante medium obtusis, tuberculis nonnullis parvis distinctis instructis, pone medium nigro-marginatis: griseo-flavescens vel-stramineum, vitta percurrente media levigata ; punetis nigris plerumque vittas plus minus obsoletas longitudinales (sex utrinque) formantibus; haud duplo latius quam longius, capite haud duplo longius, seutello circiter tertia parte brevius. Sterna sulcata. Pectus griseo-flavescens, profunde nigro-punetatum, limbis nigris ; maeula ad angulos posticos prostethii nigra; macula ad orificia (nigra) levigata pallida; proste- thii margine antico dilatato, lobato, lobis subrectangularibus, basin antennarum tegen - übus, usque ad marginem nigro-punctatis. Pedes fusco-ferruginei, tibiis subtus nigricantibus. Seutellum apice rotundatum, abdomini #æquilatum, eapite pronotoque unitis longitudine subæquale, pronoto tertia fere parte longius:; ruga media percurrente subtili plerumque obsoleta ; cum pronoto concolor, punetis nigris vittas longitudi- nales retrorsum convergentes plus minus obsoletas formantibus ; inter puncta callosum. Venter obscurior, fuscescens vel flavo-ferrugineus, maeulis parvis nigris (punc- tum includentibus), sæpe confluentibus, dense conspersum ; spiraculis nigris ; disco remotius, latera versus densius, usque ad marginem punetatus; basi imo marginali segmentorum lævi. Hemelytra griseo-flavescentia vel-straminea, margine costali remote nigro vel fusco-punctato. Long. 12-14 mm. Exempla Mayri examinavi. Exemplum typicum 2. obesae Stali etinm vidi (Mus. Vindob.). Habitat : Assinie (coll. Montandon), Senegal (Mus. Wien), Sennaar (Mus. Wien, coll. Schouteden). Deroplax Redtenbacheri est une espèce remarquable, bien distincte de ses con- génères, et qui parait fort rare. Je n'en ai en effet vu que sept exemplaires. 2. — Der. circumducta (rerm. Pachycoris circumaductus Germar, Sib Rev. Ent., 5, p. 190 (1837). Hotea picea Walker, Cat. Heter., 1, p. 26 (1867). Deroplax cireumducta SA, En. Hem., I, p. 26 (1873). Deroplax circumaductla Lethierry et Severin, Cat, HE, p. 39 (1893). Ovalis, superne sat convexa; flavo-straminea vel-ferruginea, densissime subtili- terque, subtus remotius et fortius, fusco-vel nigro-punctata. Caput triangulare, convexum, sat fortiter nutans, fere æque longum ac latum ; lobis æquilongis ; marginibus lateralibus leviter sinuatis, carina posterius obliterata ; superne vittis duabus longitudinalibus mediis marginibusque nigris, subtus totum vel fere totum nigrum. Bucculæ sat elevatæ. Rostrum ad coxas posticas extensum, articulo secundo coxas medias subattin- sente et ultimis duobus simul sumtis longiore, his inter se subæquilongis. Antennæ basi prostethio tectæ, nigræ, basi ferrugineæ ; articalis primo et secundo subæquilongis, tertio secundo distincte breviore, quarto secundo longiore et quinto breviore vel subæquali. Pronotum sexangulare, angulis posticis rotundatis, angulis lateralibus leviter promi- nulis; fere duplo latius quam longius; sat fortiter convexum ; marginibus lateralibus antieis distincte arcuato-sinuatis, anterius sæpe obsolete crenulatis; flavo-ferrugineum, densissime fusco-punctulatum, vittis obsoletis interdum fuscescentibus longitudinalibus, linea media longitudinali pallidiore sublevigata; limbis lateralibus anticis impunctatis, pallide ferrugineis vel roseis ; anterius utrinque, macula interdum sat obsoleta, nigra. Sterna sulcata. Pectus flavo-ferrugineum, profundius et remotius nigro- vel fuscopunctatum, latera versus nigricans; limbis prostethii excepta parte postica nigra, roseis vel ferrugineis. Prostethium antice dilatato-lobatum, lobis subrectangularibus, basin antennarum tegentibus, totis punctatis Orificia in sulcum obliteratum vix producta. Pedes flavo-ferruginei toti vel basi flavescentes, dense fusco-nigro-punetati, tibiis subtus tarsisque nigricantibus; tibis superne subplanis. Scutellum pone medium declive, apice rotundatum, abdomini æquilatum, capite cum pronoto æquale vel paullo longius, pronoto duplo fere longius; flavo-ferrugi- neum, densissime fusco-punctulatum, maculis parvis nonnullis pallidis sæpe consper- sum; Jlinea media longitudinali pallidiore, sublevigata, posterius sæpe deficiente ; macula plus minus obsoleta utrinque ad angulos posticos pronoti, nigricante. Hemelytra flavo-ferruginea, margine costali interdum roseo, punctato. Venter obscurior, disco sublævis, latera versus densius punctatus ; limbo levi- gato impunctato, pallidiore, interdum roseo; flavo-ferrugineus, interdum roseus; disco excepto maculis densissimis nigris punctum includentibus, sæpe confluentibus, cons- persus ; disco maculis nonnullis notatus ; incisuris medio rectis, utrinque obliquis. Long. 9-13 mm. Habitat (cum varietatibus) : Abyssinie (Mus. Paris), Albert Nyanza (Mus. Ber- lin), Congo (Mus. Tervueren, Paris), Dar-es-Salam (Mus. Wien), D. O. Africa (Mus. Stockholm), Guinea (Mus. Wien), Scioa (Mus. Genova), Senegal (Mus. Stockholm et Wien), Uganda (Mus. Paris), Zambèze (Mus. Paris), Zanzibar (Mus. Paris). Congo : Brazzaville, Nyangwe. Var. nigropunctata Stal (pl. Il, fig. 2). Sergia nigropunctata Stal, Hem. Afr., 1, p. 57 (1864) Deroplaæ (Deroplaæ) nigropunctata Stäl, En. Hem., IV, p. 25 (1873). Deroplaæ nigropunctata Lethierry et Severin, Cat., I, p. 39 (1895). A specie typica colore vix differt : Grisescente-straminea, superne maculis minutis nigris nonnullis ornata. Exemplum typicum vidi (Mus. Holm.). Var. — Tota, cum pedibus, nigra; regione acetabulorum et basi femorum anguloque imo basali costati hemelytrorum flavescentibus ; limbo abdominis anterius incarnato, posterius concolore. Specimen unicum vidi, e Congo (Mus. Tervueren). Deroplaæ cireumducta est une espèce dont l'aire de dispersion est assez étendue. Le D. nigropunctata de Stal n'en est qu'une variété, qui diffère uniquement par les quelques petites taches noires se trouvant sur le dos. La forme des spécimens est assez variable: tantôt ils sont fortement bombés en dessus, tantôt ils le sont beaucoup moins, à peine plus que chez D. caffra. D'après M. Distant, à qui j'ai soumis un exemplaire de cette espèce se rappor- tant à la variété nigropunctata, il ne s'agirait pas du D. circumducta. Je lui ai cependant conservé ce nom, la description de Germar s'appliquant parfaitement à elle, notamment le caractère, « abdominis margine summo laterali pallido >; de plus, je l'ai trouvée sous ce nom au Musée de Vienne (Signoret, Mayr.) M. Distant im’écrit que D. circumducta est une forme distincte, dont le British Museum possède plusieurs spécimens : je n'ai malheureusement pu étudier l'espèce dont il parle, le Museum refusant de communiquer ses collections au dehors. Toutefois, mon savant collègue n’a également pas vu le type de Germar, dont l’examen permettrait seul de décider à quelle espèce doit se rapporter le nom de D. cireumducta (1). 3. — Der. caffra Germ. Pachycoris caffer Germar, Zeitschr. Ent., I, p. 94 (1839). Odontotarsus obscurus Dallas, List, [, p. 40 (1851). Eurygaster natalensis SA, Ofv. Vet. Ak. Fôrh., 1853, p. 211. Sergia obscura Si, Hem. Afr., [, p. 58 (1864). Deroplax (Deroplax) obscura Stal. En. Hem., I, p. 25 (IK73). (1) Ges lignes étaient écrites quand j'ai reçu de M. Distant un dessin colorié représentant un spécimen de D. circumducta qu'il possède dans sa collection. A en juger d'après cette aquarelle, je crois pouvoir dire que nous avons bien en vue le même insecte, dont la forme et la coloration également sont assez variables, comme je le dis dans le texte. J'ai vu des spécimens analogues à celui de M. Distant, notamment dans les collections du Museum de Paris * J'ai depuis pu examiner moi-méme à Londres les exemplaires du British Museum et j'ai pu ainsi me convaincre que mon identification est bien exacte. 10 Deroplaxæ caffra Stäl, En. Hem., III, p. 26 (1872). — Lethierry et Severin, Cat., 1, p. 39 (1893). Deroplax obscura Lethierry et Severin, Cat., [, p. 39 (1893). Corpus ovale, modice convexum; totum varicolor, ferrugineum vel griseo-flaves- cens, subtus pallidius, flavescens; dense distincteque fusco-vel nigro-punctatum, punctis ventris ad partem decoloribus, disco ventris lævi. Caput triangulare, convexum, minus quam apud D. circumductam nutans, fere æque longum ac latum ; lobis æquilongis, marginibus levissime sinuatis, Carina marginum lateralium haud obsoleta ; marginibus lateralibus lineisque duabus mediis percurrentibus, nigris. Bucculæ ante medium sat elevatæ. Rostrum basin ventris attingens, articulo secundo coxas medias subattingente, sequentibus simul sumtis longiore, tertio et quarto inter se subæquilongis. Antennæ basi margine antico prostethii tectæ, ferrugineæ aut flavescentes, articulo ultimo fusco vel nigro; articulis primo et secundo subæquilongis, tertio secundo multo breviore, quarto secundo longiore et quinto breviore. Pronotum sexangulare, duplo latius quam longius, capite longius; angulis posticis obtusis, angulis lateralibus leviter prominulis; marginibus lateralibus anticis subrec- tis, vix sinuatis, anterius saltem minute crenulatis; limbis lateralibus anticis flavo- ferrugineis ; punctis nigris vittas sex formantibus, plerumque obsoletas; inter vittas decoloriter punctatum. Sterna sulcata. Prostethium antice dilatatum, lobatum; lobis angulo anteriore rotundato, basin antennarum tegentibus. Seutellum abdomini æquilatum, apice rotundatum, capite cum pronoto longius, pronoto circiter duplo longius, basi leviter gibbosum, pone medium declive; linea longitudinali vix elevata media sublævi, obsoleta, in disco distinctiore; vittis fusces- centibus pronoti per scutellum continuatis, pone medium aegre distinguendis ; macula pallida ad angulos posticos pronoti obsoleta. Pedes ferruginei, sat dense fusco-punctati ; tibiis apice nigris, superne interdum carina media obsoleta instructis; tarsis fuscis. Venter pallidior, flavescens aut flavescente-ferrugineus, latera versus densius pallidiusque (usque ad marginem) punctatus, disco lævi vel sublævi et minus dense punétato; maculis nonnullis disci parvis, spiraculisque, nigris; limbo punc- tato, parte apicali segmentorum infuscato; incisuris medio rectis, utrinque obliquis ; segmento genitali plus minus infuscato. Variat, teste Stälo, colore : « Nigra vel subferrugineo-nigra ; antennis dilute ferrugineis, apice nigricantibus ». Long. : 10-11 mm. Exemplum typicum © Germari vidi (ferrugineum, scutello fasciis irregularibus flavescentibus duabus basalibus notato) (Mus. Berol.). Specimen e Mus. Bruxell. benevo- lentissime comparavit Distant cum typo D. obscuræ Dall. (Mus. Brit.). Habitat : Africa (Mus. Berlin), Caffraria (Mus. Bruxelles, Stockholm, Wien). i Qt En dehors du type, que j'ai pu étudier à Londres, je n'ai vu que quatre exemplaires de cette espèce, qui semble donc assez rare. Elle me parait être proche de certains exemplaires de D. cireumducta, dont elle se distingue notamment par les bords de l'abdomen ponetués et non lisses. Il n'y a point de doute que D. obscwra soit synonyme de D. caffra. 4. — Der. afra Herr.-Sch. Psacasta afra Herrich-Schaeffer, Wanz., I, p. 47, f. 497 (1839). Sergia afra Stal., Hem. Afr., I, p. 60 (1864). Deroplax (Deroplax) afra Stal, En. Hem., I, p. 26 (1873. Deroplax afra Lethicrry et Severin, Cat., I, p. 39 (1893). Corpus ovale, modice convexum, scutello carina distincta instructo; supra plus minus rugosum, fortiter fusco-punctatum; griseo-flavescens, nigro-conspersum. Caput triangulare, convexum, sat nutans, fere #æque longum ac latum; lobis æquilongis ; Carina marginum lateralium distincta ; sriseo-flavescens vel rufescens, fusco- punctatum, vittis duabus longitutinalibus marginibasque obscurioribus. Bucculæ sat elevatæ. Rostrum coxas posticas attingens, articulo secundo basin prosterni superante. Antennæ dilute ferrugineæ, basi flavescentes, articulo utimo infuscato, basi margine antico dilatato prostethii tectæ ; articulis primo et secundo subæquilongis, secundo tertio duplo longiore, quarto secundo paullo longiore et quinto breviore. Pronotum sexangulare, angulis posticis obtusis, angulis lateralibus rotundatis, vix prominulis; marginibus lateralibus anticis subrectis; duplo latius quam longius, capite longius ; griseo-flavescens, fusco-punctatum, limbis lateralibus sæpissime levigatis, linea media pallida, irregulariter nigro-conspersum et ante angulos laterales vittis obsoletis tribus utrinque, nigris, interruptis interdum notatum; spatiis inter puncta, lævibus. Sterna sulcata. Pectus griseo-flavescens, fusco-punctatum, maculis tribus lateralibus Hevibus, ultima ad orificia posita; prostethii margine antico dilatato, lobato, lobis introrsum rotundatis, basin antennarum tescentibus, usque ad marginem punctatis. Pedes pallide ferruginei, basi 2riseo-flavescentes, fusco-puncetulati. Seutellum a basi ad medium sensim elevatum, vel fere horizontale, dein declive; carina obtusa valde elevata, in disco tantum bene distineta, vel linea elevata percurrente iustructum ; rugis vermicellaribus elevatis levigatis irregulariter anastomosantibus, cal- lisque duobus basalibus elongatis levibus, pallidis, — vel obsolete razosum, ruzis elevatis destitutum, callis duabus elongatis pone angulos basalis pronoti instructum; griseo- flavescens, irregulariter nigro-conspersum; macula maxima utrinque (ut aput Hotearn) infuscata, sæpe obsoletissima ; pronoto duplo longius, capite pronotoque unitis longius. Hemelytra fusco-punctata, margine costali serie punetorum nigrorum. Venter flavo-ferrugineus, fusco-punctatus, disco fere impunctato ; maeulis nonnullis parvis nigris vel ferrugineis interdum notatus; maculis parvis ad spiracula levigatis; margine laterali segmentorum (superne saltem) pone medium fusco-nigro. Long. : 9 mm. Fœminam in coll. Signoreti (Mus. Vind.) a Stälo examinatam vidi. Habitat : Guinea (Mus. Wien), Cap (Mus. Paris, coll. Schouteden). Le spécimen appartenant au Musée de Vienne est bien caractéristique par sa forte rugosité, la carène obtuse de l’écusson; au contraire les exemplaires du Museum de Paris que je rapporte à cette espèce, sont bien moins rugueux et ont seulement une carène linéaire sur l’écusson. Je crois cependant ne pas me tromper en les rappor- tant à une même espèce. D. — Der. illota StAl. Odontotarsus illotus Stäl, Ofv. Vet. Ak. Fôrh., 1858, Lie Sergia illota Stal, Hem. Afr., I, p. 58 (1864). Deroplax (Deroplaæ) illota Stal, En. Hem., I, p. 25 (1873). Deroplax illota Lethierry et Severin, Cat., [, p. 39 (1893). Corpus latiuscule ovale, modice convexum, grisco-flavescens, sat dense distincteque fusco-punctatum. Caput triangulare, convexum, modice nutans, paullo latius quam longius; lobis æquilongis; marginibus lateralibus vix sinuatis, carina tota distineta ; vitta percurrente media pallidiore, pallide punctata. Bucculæ ante medium sat elevatæ. Rostrum ad coxas posticas extensum, articulo secundo ultimis duobus ad unum longiore, his subæquilongis inter se. Antenne pallidæ, articulis quarto et quinto fusco-nigris; basi margine antico dilatato prostethii tectæ ; articulis primo et secundo subæqualibus, tertio secundo breviore, quarto secundo longiore et quinto distincte breviore. Pronotum sexangulare, haud duplo longius quam latius (circiter 2/3), capite longius; angulis lateralibus leviter prominulis; marginibus lateralibus anticis leviter sinuatis, anterius vix crenulatis; marginibus lateralibus anticis, vitta media postice obsoleta, pallidis, sublevigatis. Sterna sulcata. Prostethium antice dilatatum, lobatum, lobis rotundatis, basin antennarum tegentibus. Orificia obsolete in suleum continuata. Seutellum abdomini æquilatum, linea elevata longitudinali media obsoletissima, vix perspicienda, basi distinctiore, lœvi; apice rotundatum, magis apud foœminas ; capiti cum pronoto æquale vel paullo longius, pronoto fere duplo longius; basi dilutius, callis duobus lævibus ad angulos posticos pronoti, spatiisque inter puncta, pallidis, lineolis brevibus vermicellaribus nigris totum conspersum. Hemelytra margine costali fusco, membrana translucida. Pedes pallide flavo-ferruginei, dense fusco-punctati. Venter disco lævi, parce fusco-conspersus ; usque ad Jatera fusco-punctatus, macula lævi pallida parva ad orificia; parte apicali laterali segmentorum densius fusco-punctata. Fœminam typicam vidi (Mus. Holm.). Variat punctis, saltem superne, magnam ad partem decoloribus ; pronoto et scutello maculis parvis albis conspersis (°° ©) (Mus. Vind.). Long. : 10-11 mm. Habitat : N'Gami (Mus. Stockholm); Orange Staat : Bothaville et Reddenburg (Mus. Wien); Transvaal (coll. Montandon). Cette espèce semble peu répandue et limitée à l'Afrique méridionale. Les spéci- mens du Musée de Vienne ne différent pas sensiblement du type conservé à Stock- holm. Ce dernier était pourvu d'une étiquette manuscrite portant : «+ circumductus Germ., sec. ex. à Schaum missum ». 6. — Der. nigrofasciata Dist. (pl. Il, fig. 3). Deroplax nigrofasciata Distant, Ann. Nat. Hist. (7) II, p. 310 (1898. Corpus late ovale, sat convexum, lateribus modice declivibus, dense punctatum. Caput triangulare, apice obtusum, convexiuseulum, paullo latius quam longius, parum declive, anterius magis ; lobis æquilongis, marginibus lateralibus ante oculos subrectis; Carina marginali bene distincta; nigrum, superne vittis duabus latis jugarum percurrentibus, ocellos includentibus, flavo-testaceis, margine imo buccula- rum flavo-testaceo. Rostrum coxas posticas superans, articulo primo bucculas superante, secundo sequentibus ad unum longiore, quarto tertio subæquali; nigrum, articulo primo basique secundi flavis. Antennæ nigræ; articulo primo capitis apicem haud attingente, secundo apicem superante et primo subæquali, tertio secundo vix breviore, quarto secundo longiore et quinto subæquali. Pronotum plus duplo latius quam longius, simul cum capite seutello brevius, seutello plus quam dimidio brevius; sexangulare, angulis posticis obtuse rotundatis, angulis lateralibus sat prominulis; marginibus lateralibus anticis subrectis, ante medium modice obtusis, leviter crenulatis:; flavo-testaceum, disco-leviter ferrugineo, fusco punetatum, limbis lateralibus purius coloratis, sublevigatis, punetis raris obli- teratis, margine imo ante angulos laterales nigro; fascia lata submarginali utrinque, a margine laterali postico ad marginem antieum ducta (margine imo libero), nigra, opaca. Pectus flavo-grisescens, hic illie testaceum, latera versus nigrum, totum profonde fusco-vel nigro-punetatum ; limbis lateralibus prostethii flavo-testaceis, levigatis, macula humerali nigra; lobis prostethi intus rotundatis, prope marginem paullo obsoletius punctatis. Orificia in sulcum sat longum producta, Pedes antici et medii nigri, femoribus et tibiis supra paullo pallidioribus, nigro-punctatis; postici flavo-ferruginei, nigro punctati, femoribus superne, tibiis subtus fusco-nigris ; tibiis supra late sulcatis. Scutellum abdomen totum tegens, apice obtuse rotundatum (®), semiorbiculare, pone medium declive; flavo-testaceum, dense fusco-nigro punctatum; maculis dua- bus majuseulis basalibus ad angulos posticos pronoti, margines laterales haud attin- gentibus, nigris, opacis; maculis duabus obsoletis nigricantibus medium versus ; maculis duabus posticis maximis, anterius maculas has includentibus, marginem attingentibus, leviter infuscatis ; linea media longitudinali à basi ultra medium ducta, pallida, distincta. Hemelytra pallide flavo-testacea, nigro-punctata; limbo costali posterius maculis parvis nigris notato. Venter flavo-testaceus, latera versus leviter infascatus, dense fusco-nigro-punctatus, limbo Iævi et pallido, disco punctis raris. Long. Habitat : Nyasaland (coll. Montandon), Afr. or. : Kidugala (Mus. Budapest). Je n'ai vu que deux exemplaires, l’un appartenant au Musée de Budapest, l'autre faisant partie de la collection Montandon, de cette magnifique espèce, se dis- tinguant à première vue de tous les autres Deroplaæ tant par sa forme (Sergia) que par sa coloration. ee 1. — Der. (Sergia) silphoides Thunb. Cimexæ silphoides Thunberg, Nov. Ins. Sp. Il, p. 29 (1783) — Gmelin, Syst. Nat ul, 4) p:2183 (1788). Tetyra silphoides Thunberg, Hem. rostr., cap. Il, p. 6 (1822). Sergia silphoides St, Hem. Afr., 1, p. 59 (1864). Deroplax (Sergia) silphoides St\l, En. Hem., III, p. 26 (1873). Deroplaæ silphoides Lethierry et Severin, Cat., I, p. 39 (1893). Corpus ovale, modice convexum, nigricans vel nigro-cinnamomeum, flavescente- griseo-notatum, sat dense distincte fusco-nigro-punctatum. Caput triangulare, convexiusculum, paullo nutans, densius punctatum, latius quam longius; lobis subæquilongis; marginibus lateralibus vix sinuatis, distincte carinatis ; totum nigrum, interdum macula parva flava ad oculos. Bucculæ ante medium sat elevatæ. Rostrum coxas posticas attingens; articulo secundo coxas medias attingente vel subattingente, tertio et quarto ad unum longiore, his subæquilongis. Antennæ nigræ, articulo secundo primo breviore et tertio paullo longiore vel æqualil, quarto primo longiore et quinto breviore; basi margine antico prostethii tectæ. : Pronolum sexangulare, angulis posticis rotundatis, angulis lateralibus leviter prominulis, marginibus lateralibus anticis sinuatis; duplo latius quam longius, capite fere duplo longius; griseo-flavescens, limbis lateralibus et antico sublævibus; maculis quatuor magnis anticis unaque angulorum lateralium, plus minus confluentibus mA 19 inter se, maculisque duabus parvis obsoletis basalibus, nigris; linea percurrente distinctissima media levigata, per scutellum totum continuata, Sterna sulcata. Pectus nigrum, limbis prostethii, interdum etiam meso- et metastethii, pallidis flavescentibus ; prostethio antice dilatato, lobato, lobis rotundatis, basin antennarum tegentibus, prope marginem minus dense et minus fortiter punctatis. Pedes nigri, tarsis fusco-pilosis. Scutellum apice rotundatum, abdomen totum tegens; capite et pronoto simul sumtis longius, pronoto fere duplo longius; nigrum vel nigro-cinnamomeum, parte basali, maculis duabus magnis mediis, margine posterius, lineaque percurrente media levigata distinctissima, flavo-griseis. Hemelytra margine costali flavescente-criseo. Venter disco sublaeve vel vix punctatus, latera versus densius, limbo imo sæpe impunetato; niger vel nigro-cinnamomeus, disco. flavescente et nigro-variegato, vel niger totus aut flavescente fasciatus; margine imo flavescente; incisuris medio rectis, utrinque obliquis. Dorsum limbo flavescente, parte apicali segmentorum nigra. Long. : 10-13 mm. Habitat : Abyssinie (coll. Montandon), Africa orientalis (Mus. Stettin), Cap (Mus. Stockholm, Wien, Stettin), Gabon (Mus. Paris), Congo (Mus. Tervueren), Lac Nyassa (Mus. Berlin), Usambara (coll. Schouteden, Schulz), Zanzibar (Mus. Paris, Wien, Berlin, Bruxelles). Var. stigma Fabr. Cimez stigma Fabricius, Ent. Syst., Suppl., p. 528 (1798). Tetyra stigma Fabricius, Syst. Rhyng., p. 133 (1803). Pachycoris stigma Burmeister, Handb. Ent., II, 1, p. 392 (1815} — Ger- mar, Zeitschr. Ent., I, p. 90 (1839). Odontotarsus silphoides Dallas, List, I, p. 41 (1851). Sergia silphoides var. stigma St, En. Hem., Afr., I, p. 59 (1865). Deroplaæ (Sergia) silphoides var. stigma Stal, En. Hem., IT, p. 26 (1873). Deroplaæ silphoides var. stigma Lethierry et Severin, Cat., I, p. 39 (1K Pronoto postice maculis quatuor magnis, scutello in angulis basalibus macula una, nigris; maculis duabus mediis pallidis scutelli medio nigricantibus; lobis late- ralibus capitis vitta flavescente-grisea, basin haud attingente, notatis. Long. : 10-13 mm. Habitat : cum typo. Var. Coquereli Sign. Odontotarsus Coquereli Signoret, Ann. Soc. Ent. Fr. (3) VIIT, p. 918, t. XIT, f. 1] (1860). Sergia Coquereli Stäl, Hem. Afr., I, p. 59 (1864). Deroplax (Sergia) Coquereli Stil, En. Hem., III, p. 26 (1873). Deroplax Coquereli Lethierry et Severin, Cat., I, p. 89 (1893). 80 Varietati séigmæ similis; Capite innotato, parte basali pallida scutelli maculis duabus ad angulos positis maculisque duabus nigris a basi sat remotis et utrinque lineæ mediæ oblique positis ornata. Venter niger, margine flavescente, disco sæpe flavo-griseo, nigro-variegato; vel flavescente-criseus, disco lævi, latera versus dense nigro-punctatus, margine imo flavescente, maculis disci duabus utrinque (segment. 3-4) nigris. Pedes interdum rufo-testacei, tarsis nigris. Exempla typica, e Madagascar, vidi (Mus. Vind.). Long. : 10-13 mm. Habitat : Caffraria (Mus. Paris), Kamerun (Mus. Paris), Madagascar (Mus. Wien), Usambara (coll. Schouteden et Schulz), Zanzibar (Mus. Paris, coll. Montandon). Var. —. Caput nigrum, maculis duabus flavescentibus. Pronotum flavescens, maculis anticis et lateralibus (ut apud spec. typ.) sæpe fusis, nigris. Scutellum flavescens, basi tantum nigrum, parte nigra lineis tribus flavescen- tibus sæpe interrupta ; linea percurrente media levigata. Habitat : Somaliland (Mus. Wien). 5. — ODONTOTARSARIA Stal. Le seul genre représenté dans la faune éthiopienne est le genre A/phocoris Germ. Tous les autres Odontotarsaria appartiennent, sauf de rares exceptions, à la faune paléarctique. ALPHOCORIS Germar. ALPHOCORIS Germar, Zeitschr. Ent., I, p. 58 (1839). — Amyot et Serville, Hém., p. 43 (1843). — Stäl, Hem. Afr., I, p. 60 (1864); En. Hém., II, p. 26 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 40 (1893). — Distant, Rhynch. Het. Brit. Ind., I, p. 67 (1902). Corpus anguste ovale vel oblongum, crassum, valde convexum (subcylindricum), præsertim subtus, griseo-tomentosum. Caput valde convexum, ante oculos angustatum ; lateribus obtusis, haud marginatis; tylo lato, tumescente. Bucculæ sat elevatæ. Antennæ breves, capite nonnihil longiores ; articulo primo secundo longiore, tertio secundo breviore. tostrum coxas medias saltem superans, articulo secundo ultimi duobus ad unum longiore. Pronotum -sexangulare, angulis posticis rotundis, lateralibus obtusis, haud promi- nulis; marginibus haud vel vix sinuatis. Sterna profunde sulcata. Prostethium antice dilatatum. Orificia haud distincta. Scutellum apice paullo productum, inflexum, parte producte horizontali apice sinuata vel subtruncata. Pronotum scutellumque basi haud vel vix convexo-declivia. Tibiæ superne convexiusculæ. Venter incisuris curvalis, Ce genre intéressant ne renferme que quatre espèces connues, habitant toutes l'Afrique et dont une, Al/ph. lixoiïdes, se retrouve en outre dans les Indes anglaises. Elles sont assez rares dans les collections ‘et sont sans doute difficiles à découvrir, leur coloration devant leur permettre de se dissimuler aisément. J'ai eu la bonne fortune de pouvoir examiner les types des quatre espèces (A. crassus de Stal n'est autre que A. larinoides de Germar). 1. — Caput minus Convexum, anterius minus Cconvexo-declive ; tyl0 magis tumido; bucculis antice subito elevatis . . . + . . . . . . 2 Caput magis convexum, anterius magis convexo-declive; tylo minus tumido; bucculis anterius sensim obtuse rotundatis, apice haud subito elevatis . . . . CM CPS 3 2. — Bucculæ antice lobalæ. . . . . . . . . . . . . . . . Alph. lobulatus Stäl. BUCCUÆRNAUUMIODAE EE . . Alph. lixoides Germ. 3. — Corpus erassum. Scutellum apice obtuse rotundatum, medio leviter emarginatum . . . . Alph. larinoides Germ. Corpus oblongo-elongatum. Scutellum apice late angulato-emarginatum, angulis apicalibus distinetis . . . . . . . . . . . . . . Alph.indutus Stl. Typus generis : Alph. lixoides Germ. 1. — Alph. lixoides (term. Alphocoris lixoides Germar, Zeitschr. Entom., I, p. 59, t. I, f. 3 (1839). — Amyot et Serville, Hém., p. 44 (1843). — Stäl, En. Hém., III, p. 26 (1873). — Atkinson, Notes Ind. Rhynch. Heter., Il, p. 187 (1887). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 40 (1893). — Distant, Rhynch. Het. Brit. Ind., I, p. 66 (1902). Corpus oblongum, crassum, subtus convexius, griseo-tomentosum. Caput crassum, convexiusculum, modice declive, ante oculos sensim angustatum lateribus obtusis, immarginatis; tylo lato, fortiter tumido, jugis paullo longiore; supra flavescente-testaceum, vittis duabus mediis margines tyli occupantibus, vittis duabus brevibus basalibus ocellos includentibus, marginibusque, nigricantibus; subtus nigricans, griseo-tomentosuim. Bucculæ antice elevatæ, haud lobatæ. Rostruin coxas posticas attingens, articulo secundo sequentibus duobus ad unum longiore. Antennæ sat breves, flavescentes, articulo ultimo infuscato ; articulo primo secundo {1 82 longiore, apice incrassato, secundo tertio longiore, quarto secundo paullo longiore et quinto vix breviore. Pronotum sexangulare, angulis posticis obtuse rotundatis, angulis lateralibus obtusis haud prominulis; marginibus lateralibus anticis vix sinuatis; flavescente- testaceum, sat dense distincteque punctatum, linea media-postice obsoleta-sublevigata ; vittis tribus utrinque (una obsoleta) punetis fuscis formatis. Sterna profunde suleata. Pectus fusco-nigrum, regione acetabularum testacea; fortiter tomentosum; pros- tethium antice leviter dilatatum. Pedes nigri, tomentosi; basi fusco-castanel. Seutellum sat dense punctatum, sat latum, postice angustatum, apice leviter sinuatum; flavo-testaceum, apice nigricante; linea media percurrente sublevigata : punetis fuscis vittas tres utrinque formantibus longitudinales apice convergentes, obsoletas (ut apud A. lobulatum), vittaque basali abbreviata una utrinque inter externas duas. Venter flavo-testaceus, tomentosus, vitta utrinque fusca, vittis postice fusis ; incisuris curvatis. Typum vidi (Mus. Berol.) Long. 10-11 mm. Habitat : Senegal (Mus. Berlin, Paris), « Tagana + (Mus. Wien). 2. — Alph. lobulatus Stäl. Alphocoris lixoides Stäl, Hem. Afr.,Il, p. GO (exel. syn.) (1864). Alphocoris lobulatus Stäl, En. Hem., III, p. 26 (1873). — Lethierry et Seve- rin, Cat., I, p. 40 (1893). Corpus oblongum, crassum, subtus convexius, griseo-tomentosum. Caput crassum, minus declive, convexum, ante oculos angustatum; lateribus obtusis, immarginatis; tylo lato, fortiter tumido ; supra flavo-testaceum, vittis duabus mediis obscurioribus, griseo-tomentosum (fig. 18). /\ Bucceulæ elevatæ, antice distincte lobatæ, e Rostrum coxas medias superans, articulo secundo sequentibus simul WI sumtis longiore. Antennæ breves, fuscæ, articulo primo secundo longiore, tertio secundo bre- viore, quarto secundo longiore et quinto breviore; articulo primo apice crassiore. Pronotum sexangulare, angulis posticis obtuse rotundatis, angulis lateralibus obtusis, haud prominulis; marginibus lateralibus anticis medio leviter sinuatis ; flavo- testaceum, sat dense distincteque punctatum; lateribus vittisque duabus longitudina- libus fuscescentibus; medio antice sublevigatum, latera versus tomentosum. Sterna profunde sulcata. Pectus nigrum, ad coxas fuscum, fortiter griseo-tomentosum : lateribus proste- thii fuscis; prostethio antice dilatato. Fi. 18. Pedes nigri, griseo-tomentosi; tarsis fuscis. Scutellum sat dense punctulatum, posterius angustatum, apice leviter sinuatum vel subtruncatum ; flavo-testaceum, apice nigricante; vitta fuscescente angustas utrinque lineæ mediæ levigatæ percurrentis, vittis latioribue duabvs utrinque pereurrentibus, apicem versus convergentibus, puarum una marginali; inter vittas has vittula, basi tantum distincta. Venter niger, marginibus parteque subapicali flavo-castaneis, vel flavo-testaceus, in disco nigro-bivittatus; dense griseo-tomentosus, sat remote punctatus; incisuris curvatis. Spec. typicum examinavi (Mus. Holm.). Long. : 9-11 mm. Habitat : Senegal (Mus. Stockholm, Wien, Paris, coll. Montandon et Schouteden), Rives du Niger (Mus. Paris). Le caractère séparant cette espèce de la précédente, A/ph. lixoides, c'est-à-dire les bucculæ lobées, pourrait bien ne pas avoir une valeur absolue, et A/ph. lobu- latus pourrait fort bien n'être qu'une race d'Afph. lixoides. J'ai cependant vu trop d'exemplaires des deux espèces pour oser me prononcer. 3. — Alph. indutis Stal. Alphocoris indutus Stal, Hem. Afr., [, p. 61 (1864; En. Hem., I, p. 27 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 40 (IK95). Corpus oblongum, quam apud Alph. lobulatum crassius, subtus connexvius, griseo-tomentosum. Caput crassum, convexo-declive, ante oculos angustatum; tylo minus tumescente, lateribus obtusis, haud marginatis; supra testaceo-flavescens, sublæve; vittis duabus utrinque tyli, marginibusque lateralibus, nigris, remote punctatis; subtus nigrum ; tomentosum, præsertim subtus. Bucculæ sensim obtuse rotundatæ, apice haud subito elevateæ. Rostrum coxas medias superans, articulo primo bucculis paullo longiore, secundo coxas anticas superante et sequentibus duobus simul sumtis longiore, his subæqui- longis; flavo-testaceum, articulis tertio et quarto nigris. Antennæ breves, capite pronotoque unitis paullo breviores vel æquales ; articulo primo secundo paullo longirre, apice crassiore, tertio secundo distincte breviore, quarto secundo sublongiore et quinto breviore. Pronotum sexangulare, angulis posticis et lateralibus obtusis, his paullo promi- nulis; marginibus lateralibus anticis medio vix sinuatis; testaceo-flavescens, remote fusco-punctatum, punctis vittas tres utrinque, plus minus distinetis, percurrentes (externa submarginali), formantibus. Sterna profunde sulcata. Pectus nigrum, lateribus prostethii et ad partem metastethii, regioneque aceta- bularum, testaceis; fortiter griseo-tomentosum ; prostethii margine antico nonnihil dilatato. (o) RER Pedes nigri, coxis trochanteribusque flavo-testaceis, tarsis fuscis. Seutellum apice angustatum, inflexum, distinctissime emarginatum; flavo-testa- ceum, fusco-punctatum, punctis nigris vittas utrinque quatuor ut apud 4/pA. lobu- latum formantibus; apice nigrum. Hemelytra translueida, marginibus tantum fuscescentibus, basi margineque costali apice saturioribus ; membrana basi infuscata. Alæ translucidæ, apice leviter infus- catæ. Venter testaceo-flavescens ; vittis duabus lateralibus postice conjunctis nigris ; fortiter griseo-tomentosum; segmento anali testaceo-flavescente. Ex. typieum vidi (Mus. Holm.). Long. : 9-11 mm. Habitat : Africa centralis (Mus. Budapest), Caflraria (Mus. Stockholm), Haut- Niger (coll. Montandon), Transvaal (Mus. Paris). 4. — Alph. larinoides Germ. (pl. II, fig, 4). Alphocoris larinoides Germar, Zeiïtschr., Ent., I, 1, p. 60 (1839). — Stal, En. Hem., III, p.27 (1873). Tetyra (Alphocoris) mucorea Klug, Symb. Phys., 5; tab. XLIIT, f. 45 (1845). Alphocoris crassus Stàl, Hem. Afr., I, p. 61 (1864); En. Hem., II, p. 27 (1873). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 40 (1893). Alphocoris mucoreus Stäl, En. Hem., II, p. 27 (1873). — Lethierry et Seve- rin, (Gat, le p.40 (1893). Subanguste ovalis, congenericis brevior et multo crassior, subtus convexior, supra subtusque dense tomentosus. Caput crassum, convexum, sat declive, ante oculos sensim angustatum; lateribus obtusis, immarginatis; tylo lato, minus tumescente; supra testaceo-flavescens, apice nigrum, totum tomentosus. Buceulæ sat elevatae, anterius sensim obtuse rotundatæ, haud subito elevatae. Rostrum ad coxas posticas extensum. Antennæ flavescentes, breves, articulo primo secundo longiore, hoc tertio lon- giore et quarto breviore, quinto omnium longissimo. Pronotum sexangulare, angulis posticis obtuse rotundatis, lateralibus obtusis, haud prominulis; marginibus lateralibus subrectis; flavescente-testaceum, tomentosum, vittis utrinque plus minus obsoletis quatuor (vel duabus latis) fuscescentibus. Sterna profunde sulcata. Pectus nigrum, exceptis lateribus regioneque acetabulorum testaceis, tomentosum. Prostethium antice leviter dilatatum. Pedes nigri, tomentosi; coxis tarsisque testaceis, his infuscatis. Seutellum sat dense punctatum, apud foœminam latissimum, apud marem angus- tius, postice angustatum, apice obtuse rotundatum et medio vix emarginatum ; flavo- testaceum, apice nigricans, tomentosum, vittis quatuor utrinque pereurrentibus postice confluentibus, et interdum vittula abbreviata basali inter vittas externas duas, fuscis. Venter flavo-testaceus, fascia laterali utrinque nigra ornatum (semper?), dense tomentosum; incisuris Curvatis. Exempla typica vidi Germari Klugique (Mus. Ber.) simul atque Stäli (Mus. Vind.). Long. : 8-8,5 mm. Habitat : Senegal (Mus. Berlin, Wien) (1). Cette espèce se distingue à première vue des précédentes par sa forme plus trapue, plus élargie. Elle doit être assez peu commune, car je n'en ai vu que les types (ceux de Germar, Klug et Stäl); le spécimen figuré est À. crassus Stäl. 6. — EURYGASTRARIA St. Le genre Xerobia Stäl est le seul qui soit représenté dans la faune éthiopienne. XEROBIA Stal. XEROBIA Stâl, Enum. Hem., III, p. 29 (1873). — Lethierry et Severin, Cat. I, p. 44 (1893). Corpus late ovale, modice convexum. Caput vix convexum, latum; lobis lateralibus tylo longioribus et ante hunc contiguis; marginibus lateralibus distincte sinuatis. Bucculae rotundato-elevatæ. Rostrum coxas posticas attingens, articulo secundo sequentibus duobus simul sumtis longiore. Antennæ graciles, breves, articulo secundo leviter curvato et primo breviore, tertio secundo subæquali. Pronotum sexangulare, angulis posticis obtusis, angulis lateralibus sinuats ; abdomine augustius. Sterna sulcata; mesosterno utrinque ruga instracto. Orificia in suleum haud producta. Tibiæ superne sulcatæ. Scutellum abdomine multo angustius, lateribus ultra medium subparallelis. Abdomen pronoto paullo latius, margine subcrispo; connexivi segmentis versus incisuras sensim depressis; ventris lateribus depressis, angulis segmentorum tumes- centibus. Xerobia est un genre dont les espèces paraissent fort rares, à en juger d'après le petit nombre d'exemplaires que j'ai vus. Outre l'espèce africaine X, scwlplurata, Stäl a décrit une forme voisine, X. verruculosa, de Syrie. A ces deux espèces j'en ajoute une troisième, X. Stäli, d'Afrique également. Les deux espèces africaines se différencient comme suit () J'ai depuis reçu de M. Tellini un exemplaire provenant d’Eritrée. 1. — Angulis lateralibus pronoti medio emarginatis. , . . . . . . . X. sculpturata Stäl. Angulis lateralibus pronoti magis prominulis, posterius emarginatis, parte antica magis producta . . . . . . . . . . . . . . X. Slälisp.n. Le type du genre est X. sculpturata Staàl. 1. — X. sculpturata Stal (pl. II, fig. 5). , Eurygaster sculpturatus Stül, Ofv. Vet. Ak. Fôürh., 1858, p. 311; Hem. Afr., I p. 61 (164). Xerobia sculpturata Stal, En. Hem., II, p. 29 (IS73). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 44 (1893). Corpus latissime ovale, sine capite fere quadratum, modice convexum, sordide testaceo-flavescens; superne sæpe obscurius, fortiter rugosum, rugis vermicellaribus irregulariter anastomosantibus. Caput vix convexum, latum, apice obtusum, haud triangulare, paullo latius quam longius; lobis lateralibus lobo medio longioribus, antice contiguis; marginibus latera- libus distincte sinuatis; rugosum, punctis impressis fortis. Bucculæ rotundato-elevatæ. Rostrum coxas posticas attingens, articulo secundo coxas anticas superante, ultimis duobus ad unum longiore; apice nigrum. Antennæ breves et graciles, flavescentes, articules quinto et quarto parteque apicali tertu ferrugineis; articulo primo capitis apicem haud attingente, apice incrassato, secundo leviter curvato et primo breviore, tertio secundo vix breviore vel subæquali, secundo et quarto subæquilongis, quinto omnium longissimo. Pronotum sexangulare, angulis posticis et lateralibus obtusis, his emarginatis ; parum convexum, inter angulos laterales impressum, impressione rugis longitudinalibus tribus interrupta mediis; abdomine angustius; marginibus antico et postico rectis ; rugosum, inter rugas obsolete punctulatum ; ruga media pereurrente distinctiore obscure testaceo-vel ferrugineo-flavescens. Slerna sulcata. Pectus flavescente-testaceum, vel-ferrugineum, punctis remotis fuscis; prostethio antice leviter dilatato, postice ad angulos laterales vix sinuato; mesostethio utrinque sulci sternalis ruga instructo. Orificia parva, in sulcum haud producta. Pedes flavescente-testacei vel-ferruginei, fusco-ferrugineo-punetati ; basi et genubus pallidis ; apice tibiarum tarsisque fuscis ; tibiis suleatis. Scutellum abdomine multo angustius, lateribus ultra medium subparallelis, basi angustius ; basi medio gibbosum, utrinque ruga pallide curvata, rugaque altera surmar- ginali basali, distinctioribus ; rugis vermicellaribus sparsis, inter rugas obsolete punetulatum ; ruga longitudinali media valde elevata, a basi ad medium sensim elevata, dein declivi; testaceo-flavescens, basi infuscatum, remote nigro-conspersum. Hemelytra parte costali libera, obsolete rugosa, nigro-punetulata. Membrana hyalina. Abdomen seutello multo latius, pronoto paullo latius, flavescens, obsolete punc- tatum, ferrugineo-conspersum, maculis nonnullis sparcis nigris; connexivi segmentis S7 convexis, incisuras versus sensim depressis, margine ante medium inciso, ita ut lobi duo distinguuntur, lobo postico basi fusco. Segmentum genitale fœminæ ad partem nigricans. Spiracula omnia fere æque a margine remota. Ex typicum vidi (Mus. Holm.). Long. : 10 mm. Habitat : Caffraria : Svakop (Mus. Stockholm), Africa (coll. Schouteden), Ins. San Thomé (Mus. Budapest, Bruxelles), Hereroland (Mus. Berlin). Les spécimens de cette espèce appartenant au Musée de Berlin et à ma collection sont absolument identiques au type de Stül; ceux des Musées de Budapest et Bruxelles sont plus pâles, moins rugueux, sans présenter toutefois d'autres différences. 2. — X. Stàli, Sp. n. Speciei præcedenti simillima, testaceo-flavescens. Differt angulis lateralibus pronoti postice emarginatis (nec medio), parte antica magis prominula igitur (fig. 19). Cœtera ut apud X. sculpturatam ; abdomine scutello tamen paullo latius quam apud hane speciem. Long. : 10,5 mm. Specimen unieum vidi : Somali : Bela (Mus. Genova). ", J'ai longuement hésité à séparer l'unique spécimen que j'ai vu de cette forme, du X. sculplurata. Toutefois, tous les exemplaires appartenant à cette dernière espèce ayant les angles huméraux échancrés au milieu et non sur la face postérieure, j'ai jugé pouvoir considérer cette forme comme nouvelle. 7. — ODONTOSCELARIA Stäl. 1. — Pronotum marginibus lateralibus pone medium sinuatis vel incisis ; impressione transversa inter sinus præditum corpus longe pilo- SUD NC RC Ch sn Le CIMOCHMOIUS AS" 2. — Pronotum marginibus lateralibus prope angulos laterales incisis ;, Corpus breviter setulosum; tibiæ spinulosæ. . . . . . . . . . . . Odontoscelis Lap. Ces deux genres ne me sont connus des régions éthiopiennes que par une espèce chacun : Zrochrotus Montandoni Schout. et Odontoscelis dorsalis Fabr. IROCHROTUS Am... IRocHRoTUSs Amyot et Serville, Hist. Hém., p. 39 (1843). — Fieber, Eur. Hem., p- 377 et 86 (1861) — Mayr., Reis. Nov., Hem., p. 18 (1866). ? ARCTOCORIS Germar, Zeitschr. Ent., p. 46 (1839) (part.). Arcrocoris Stal, En. Hem., III, p. 30 et 31 (1873). — Lethierry et Severin, Cat. Hem., I, p. 46 (1893). — Distant, Faun. Brit. Ind. Rhynch., I, p. 70 (1902). 38 Corpus elongato-ovatum, parum convexum, longe pilosum. Caput latius quam longius, valde declive, lobis subæquilongis. ostrum coxas medias saltem attingens, articulo secundo ultimos ad unum æquante. Antennæ graciles, articulo primo secundo longiore. Pronotum transversum, pone medium profunde transversim impressum utrinque incisum. Scutellum abdomen totum tegens, pronoto fere duplo longius. Pedes pilosi, tibiis haud spinosis. Venter incisuris latera versus minus distinctis. Typus generis : Z. lanatus Pall. (maculiventris Am. $.). Les espèces connues du genre /rochrotus appartiennent toutes à la faune paléarc- tique, et l'espèce que je décris ci-dessous me parait bien distincte des formes déjà décrites. Toutefois, Z. tomentosus Germ. m'est resté inconnu en nature et la description ne permet guère de juger de cette espèce, ce qui fait que peut-être mon 7. Montandoni doit s'y rapporter. La coloration étant autre, j'ai cru cependant devoir la regarder comme inédite; d'ailleurs, comme je le dis plus loin, il ne me parait pas certain que l'espèce de Germar appartienne au genre Zrochrotus et non à Odontoscelis. 1. — Ir. Montandoni sp. n. (fig. 20). Corpus elongato-ovatum, nigrum (scutello piceo-nigro, irregulariter testaceo-varie- gato), crebre minuteque punetatum, pilis pallidis pubescens, pilis aliis duplo circiter longioribus immixtis, his ad marginem caput magis numerosis. Caput valde deflexum, convexum, rotundatum, latitudine sua brevius, dense pilosum; tylo jugis paullo longiore; bueculis sat elevatis, angulo postico rotundato. Rostrum pedes medios attingens, articulo primo capite longiore, secundo margine postico prostethii subattingente et articulos sequentes ad unum æquante. Antenne (mutilatæ) testaceæ, articulo secondo apice nigro, primo secundo distincte longiore. Pronotum transversum, lateribus pone medium profunde excisis, inter incisuras transversim profundissime impressum ; lobo antico postico vix angustiore, postice angulato, apice capite latiore, margine subrecto antice rotundato; lobo postico angulo antico rotundato, margine rotundato. Sterna sulcata. Pedes sat robusti, pilosi, nigri, tibiis piceo-nigris. Scutellum abdomen totum tegens, pronoto fere duplo longius, apice rotundatum ; marginibus ultra medium vix divergentibus, subparallelis; area basali transversa subelevata, capite paullo latiore; — piceo-nigrum, basi nigrum, irregulariter hic illic testaceo-notatum. F16. 20. 39 Venter nitidus, segmentis medio longitudinaliter impressione angusta opaca impunctata præditis ; incisuris latera versus parum distinctis. Segmenta 2-5 maris medio subæquilonga, sextum præcedenti tertia fere parte longius ; segmenta omnia margine postico sensim ceurvato. Long. : 6 mm. Habitat : Senegal (coll. Montandon), Abyssinia (Mus. Madrid). 2. — (?) I. tomentosus Germ. Arctocoris tomentosus Germar, Zeitschr. Ent., I, 1, p. 49 (1839). — Herrich- Schæfter, Wanz. Ins., V, p. 38, fig. 488 (1839). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 47 (1893). Descriptio auctoris « Niger, dense fusco-tomentosus et setosus, subtus niger, parcius tomentosus, tarsis pallidis. Habitat in Dongola. 1 1/2 Lin. lang, ganz ungefleckt, oben mit einem dichten Filze von braunen Haaren, aus denen, besonders am Rande, gelbe borstenformige Haare hervorragen. Unterseite schwarz, punktirt, sparsam mit anliegenden Härchen bezetzt. Beine schwarzbraun, borstig, Schienen gestachelt, Tarsen blass. » A cette description Herrich-Schæfter ajoute ce détail : « Fühlerglied 2 länger als 3. A mon avis cette espèce devra probablement prendre place dans le genre Odon- toscelis. Germar en effet dit que les tibias sont « gestachelt + et d'autre part sur la figure que donne Herrich-Schæffer du spécimen-type de Germar il n'y a pas indi- cation d'un sillon transverse sur le pronotum; or, ces particularités sont précisément caractéristiques du genre Odontoscelis. Le Catalogue général des Hémiptères cite l'espèce en question également de Sibérie. Pour ma part, elle m'est totalement inconnue, de même qu'à mon savant collègue, M. le D' Puton. ODONTOSCELIS Lap. OponrTosceuis Laporte de Castelnau, Ess., p. 74 (1832). — Fieber, Eur. Hem., pp. 378 et 86 (1861). — Mayr, Reis. Nov., Hem., p. 19 (1866). — Stäl, En. Hem., I, p. 31 (1873), — Jakowletf, Horæ Soc. Ent. Ross. XVII, p. 166 (1884). — Lethierry et Severin, Cat. Hem., I, p. 47 (1893). Ursocoris Hahn, Wanz. Ins., Il, p. 48 (1834). ARCTOCORIS (p.) Germar, Zeitschr. Ent., I, p. 46 (1839). OpoxsceLIs Mulsant, Ann, Soc. Linn. Lyon, XII, p. 301 (1865). Corpus ovale, parum convexum, pubescens et cilatum. Caput transversum, valde deflexum, convexum, lobis subæquilongis ; oculis trans- versis. 90 Rostrum ad coxas posticas extensum, articulo secundo ultimis ad unum distincte longiore. Antennæ graciles, articulo primo sequentibus duobus simul sumtis subæquali, tertio præcedente distincte breviore. Pronotum marginibus lateralibus eurvatis, ante angulos laterales obtusos incisis, angulis postieis obtusissime rotundatis ; impressione transversa medio late interrupta. Orificia indistincta. Scutellum maximum, dorsum abdominis totum tegens. Pedes robusti, tiblis spinosis. Venter incisuris utrinque antrorsum curvatis; segmentis 4-5 disco utrinque macula communi subopaca impressa instructis. Typus generis : O. fuliginosa L. 1. — O. dorsalis Fabr. Tetyra dorsalis Fabricius, Syst. Rhyng., p. 139 (1803 Arctocoris plagiatus Germar, Zeïitschr. Ent., I, p. 48 ( Faun. Andal., p. 107 (1842). Odontoscelis plagiata Fieber, Eur. Hem., p. 379 (1861). Odontoscelis signata Fieber, Eur. Hem., p. 379 (1861). Odontoscelis dorsalis Mulsant, Ann. Soc. Linn. Lyon, XII, p. 308 (1865). Odontoscelis Comaroffi Jakowleff, Trudi Russk. Ent. Obstch. XII, p. 14 (1880). Odontoscelis dorsalis Sl, En. Hem., p. 31 (1873). — Jakowleff, Horæ Soc. Ent. Ross., XVIII, p. 172 (1884). — Lethierry et Severin, Cat. Hem., I, p. 47 (1893. ). 1839). — Zineola Rambur, }° Corpus late ovale, parum convexum, erebre minute punctatum, margine lineisque quatuor pronoti et scutelli ciliatis. Caput latum, longitudine sua distincte latius, rotundatum, convexum, valde deflexum; tylo jugis vix longiore et ad basin capitis producto; marginibus lateralibus subacutis, ad oculos incisis; oculis transversis, mediocribus, ab ocellis diamtreo suo remotis ; obscure fuscum vel fusco-nigrum, pallide pubescens, subtus nigrum aut nigro- piceum, argenteo-tomentosum, interdum totum ciliis conspersum. Rostrum ad coxas posticas extensum, medio flavescens vel fuscescens; articulo primo caput æquante, secundo sequentibus ad unum dimidio fere longiore, his inter se fere æquilongis. Antennæ graciles, flavo-fuscescentes, fusco-rufescentes vel piceæ, apice nigræ ; arti- culo primo secundo et tertio simul sumtis æquali aut vix breviore, tertio secundo distincte breviore (1/3-1/2), quarto incrassato et tertio longitudine fere æquali, quinto quarto breviore. : Pronotum transversum, duplo latius quam longius, marginibus parum curvatis, ante angulos laterales incisis, parte anteriore retrorsum dentiformi producta; angulis anticis rotundatis, posticis deletis; impressione transversa, medio late interrupta, paullo pone medium præditum; margine antico fere recto inter oculos ; impressione submarginali laterali utrinque plus minus distincta; — a latere visum, linea superiore fere recta; — 91 fuscum vel fusco-nigrum, aut (saltem parte posteriore) testaceum vel flavescens (var. pla- giata Germ.); — lineis quatuor percurrentibus margineque argenteo-ciliatum, inter lineas has fusco-pubescens. Pectus piceo-nigrum, acetabulis fusco-piceis ; lateribus prostethii levigatis; argenteo- tomentosum. Pedes robusti, fusco-nigri aut-picei; apice tibiarum tarsisque pallidioribus ; pubes- centes, tibiis spinis brevibus instructis; tarsis articulo tertio primo longiore. Seutellum abdomen totum tegens, parte tertia apicali declive; fuscum vel fusco- nigrum, unicolor aut (forma typica) vittis et maculis flavis et nigris ornatum : vitta longitudinali media nigro-limbata, vittula nigra utrinque pone angulos pronoti extus late flavo-limbata, lineaque brevi vel macula nigra inter vittas media et laterales (his magis appropinquata); — vel (var. plagiata) testaceum aut flavescens, irregulariter fusco- variegatum, et eisdem signaturis ornatum (magis minusve distinctis); — vittis parcius punctatis vel sublevigatis. Series quatuor pilosum argenteorum basi tantum interdum distinetæ; scutellum inter series has fusco-pubescens. Venter piceo-niger aut fusco-piceus, latera versus niger ; margine leviter deplanato; incisuris utrinque antrorsum curvatis, angulis apicalibus segmentorum tumescentibus, flavescentibus ; segmentis 4-5 apud marem disco utrinque macula subrotundata impressa fusca, subopaca instructis. Long. : 45 mm. Habitat : Regio palearctica media et meridionalis; Senegal (Mus. Berlin). Je n'ai vu qu'un unique exemplaire de l'Odontoscelis dorsalis provenant des régions éthiopiennes, ce qui me porte à croire que peut-être il y a eu erreur d'étiquetage, l'insecte étant déjà assez ancien. Il n’est toutefois pas invraisemblable que de la zone paléarctique de l'Afrique cette espèce se soit propagée vers le Sénégal. 2. — (?) O. tomentosus Germ. (Voir p. 89.) LES LARVES DES SCUTELLÉRINES Les formes larvaires des Scutellérines d'Afrique n'ont point encore, que je sache, fait l'objet d’études suivies. À ma connaissance, la seule forme connue est la larve du Sphærocoris ocellatus, dont Klug donne une figure passable dans les Symbolæ Physicæ. J'ai revu cette larve, que je décris ci-dessous de même que celle de Sphærocoris testudo-grisea, que je puis avec certitude rapporter à cette espèce, l'ayant recue avec l'insecte parfait. Je décris également les formes larvaires de Sleganocerus mullipunclatus var. arqus, Callidea Bohemanni, Hotea subfasciata et Deroplax silphoides. J'en ai encore vu un certain nombre d’autres, mais ne pouvant avec certitude les rattacher à l'une ou l’autre des formes décrites dans les pages précédentes, je crois préférable de ne pas m'en occuper. J'ai fait cependant une exception pour une larve que je crois 92 être celle de Procilia Morgani, sans toutefois en être certain, ne l'ayant pas reçue avec l'imago. Ces diverses formes seront figurées dans un prochain fascicule. 1. — Sphærocoris ocellatus Klug. (pl. IV, fig. 4). Tetyra ocellata Klug., Symb. Phys., V, tab. XLIIT, fig. 3 (/arva) (1845). Caput nigrum, maculis anteocularibus duabus magnis marginem haud attingentibus, maculisque basalibus tribus (interdum deficientibus) liberis (lateralibus cum maculis anteocularibus sæpe fusis), flavescentibus. Pronotum flavescens, limbo postico, vitta percurrente media, maculisque duabus transversis mediis, una utrinque, nigris. Mesonotum flavescens, limbis basali et apicali, vitta percurrente media, maculis tribus basalibus utrinque (media saltem libera, externis parum distinctis), rudimen- tisque alarum apice, nigris. Abdomen superne flavescens, fasciis transversis nigris ornatum, marginem haud attimgentibus, hoc nigro-maculato. 2. — Sphærocoris annulus Fabr. A Jlarva Sph. ocellati haud differt. Simul cum imagine e Lambarem (Congo français) accepi. 3. — Sphærocoris testudo-grisea Deg. (pl. III, fig. 2). Caput ut apud Sp. ocellatum. Pronotum flavescens, limbo basali, limbo angusto antico, vitta media percur- rente, maculis duabus transversis lateralibus, una utrinque, extus ad angulum anticum productis, nigris. Mesonotum flavescens, limbo sat lato apicali, cum rudimentis alarum, limbo basali, vitta media percurrente, maculis basalibus utrinque tribus (basin attingentibus, externa submarginali), nigris. Abdomen dorso nigrum, transversim flavo fasciatum, margine imo laterali flavo. 4. — Steganocerus multipunctatus var. argus Fabr. (pl. IV, fig. 5). Caput flavum, margine imo, basi tota, tyloque (apice excepto), nigris. Pronotum nigrum, macula maxima marginali (marginem totum lateralem occu- pante), maculisque duabus mediis (una utrinque) ovalibus magnis, marginem antieum subattingente et a margine basali distantibus, flavis. Mesonotum nigrum, macula maxima marginali utrinque (rudimenta tota occupante, excepto limbo interiore), maculisque majusculis duabus mediis, una utrinque lineæ mediæ, flavis. 93 Abdomen dorso flavo-rufescens, disco limboque laterali (connexivo) flavis; disco vittis tribus longitudinalibus, una media, aliis lateralibus obliquis, vittisque duabus transversis regionem orificiorum occupantibus, nigris; limbo laterali segmentorum macula media nigra signato. D. — Callidea Bohemanni Stäl (pl. IV, fie. 6). Caput, pro- et mesonotum viridi-ænea, illo basi, his limbis præsertim late aureo- cupreis; mesonoto macula basali utrinque ad rudimenta alarum, his parte apicali, nigricantibus ; margine imo laterali intensiore. Pectus aureo-cupreum fere totum. Dorsum flavo-rufescens, maculis marginalibus magnis discoque maximo viridi- æneis. 6. — Procilia Morgani Wh. (pl. IV, fie. 7). Caput viridi-æneum, cœruleo-indutum, marginibus inferioribus, vitta percurrente media tylum occupante, nigricantibus; marginibus leviter sinuatis. Pronotum viridi-æneum, cœruleo-indutum; marginibus lateralibus latiuscule reflexis, intensius cœruleis ; vitta media percurrente maculaque utrinque magna, nigris; rugoso- punctatum. Mesonotum viridi-æneum, cœruleo-indutum rugoso-punctatum; vitta percurrente media, macula basali ad marginem internum rudimentorum, maculaque apicali media majuscula horum, cum margine imo, nigris. Pedes flavo-testacei, femoribus parte apicali nigris, tibiis nigro-cœruleis aut æneis, Abdomen dorso viridi-æneum, limbo cœruleo-indutum; vitta percurrente media media fasciaque irregulari laterali utrinque lata, nigris. 7. — Hotea subfasciata (pl. IV, fig. &). Late ovalis. C'aput griseum, dense fusco-nigro-punetatum. Pronotum griseo-flavescens, dense fusco-nigro-punetatum, linea media percurrente limbisque lateralibus impunctatis. Mesonotum griseo-flavescens, dense punctatum, rudimentis margine externo palli- dioribus; rudimentis quam parte media longioribus, hace maculis duabus maximis rotundis, una utrinque lineæ pallidæ mediæ, nigris, annulo pallidiore et minus punctato cinctis. Dorsum ferrugineum, disco griseo-flavescente, dense fusco-punctato ; segmentis margine imo laterali maculaque antica parva laterali (maculis his seriem lateralem ab apice rudimentorum ductam utrinque formantibus), pallidius flavescentibus. Venter ferrugineus, limbo imo palide flavescente; segmentis maculis ad limbum positis nigris ornatis. 94 S. — Deroplax silphoides Fabr. (pl. III, fig. 7). Caput totum nigrum. Pronotum nigrum, limbis lateralibus et antico griseo-flavescentibus. Mesonotum nigrum, linea parum distincta percurrente media limboque externo rudi- mentorum griseo-flavescentibus. Abdomen dorso griseo-flavescens aut pallide griseum, latera versus dense fusco-vel nigro-punctatum ; limbo imo impuncetato, vittula angusta utrinque, ab apicem alarum ducta, remotius punctata; segmentis ad limbum macula nigra ornatis; segmentis anticis disco nigro-fasciato ibique densius punctatis. 95 II — GRAPHOSOMATINÆ Dir. Pentatomina (p.) Stal, En. Hem., V, p. 28 (1876). Graphosomidæ Lethierry et Severin, Cat. Hém., I, p. 49 (1893). Graphosomatinæ Distant., Faun. Br. Ind., Rhynch., [, p. 70 (1902), Cette sous-famille renferme les genres répondant à la diagnose : Seutellum magnum vel maximum, apicem abdominis plerumque attingens vel subattingens, corio saltem subæquale, frenis nullis vel brevibus. Venter basi plerumque iner mais. Les insectes qui en font partie ne se font guère remarquer par leur coloris et leur taille n’est jamais grande. C'est évidemment à cela qu'il faut attribuer la rareté de la plupart dans les collections, bien plus qu'à une rareté réelle. C’est aussi ce qui explique le fait qu'aux neuf genres connus jusqu'ici d'Afrique j'ai dû en ajouter cinq nouveaux ; les formes nouvelles que je décris sont toutes bien pauvrement représentées dans les collections que j'ai eues entre les mains. Les divers genres appartenant aux Graphosomatinæ peuvent se distinguer assez facilement comme suit : 1. — Scutellum maximum, abdominis latitudine. Tibiæ teretes. Caput con- vexum, perpendiculare. Abdominis marco integerrimus, subeallosus. Cyplocoris Burm. Scutellum abdomine angustius, vel si latitudine æquale, in hoc casu sunt tibiæ superne sulcatæ vel planiusculæ . . : D 2 2. — Tubercula antennifera ultra latera capitis haud nn in dentem acutam haud producta. Margines capitis obtusi vel obtusiusculi. Anguli apicales seomentorum ventris tumescentes vel tuberculati. Corpus crassius . . PT Tubercula antennifera ultra latera ne Dromnula. in dentem tata sæpissime producta. Margines capitis plerumque acuti. Corpus plerumque parum convexum . D se es ete 3. — Antennarum articulus secundus primo haud brevior, capitis apicem saltem attingens. Caput minus crassum, superne leviter convexum (APUUNTONISAMN MASSE 4 Articulus secundus primo brevior, capitis apicem subattingens. Caput crassum, Convexum, tuberculatum, perpendiculare; marginibus late- O9 ralibus sensim sinuatis. Pedes haud tubereulati . . . . Brachycerocoris Costa. 4. — Pedes tuberculati. Scutellum abdomine distincte brevius et ee. triangulare, basi fortiter tuberculatus. Capitis margines laterales in medio paralleli . . . . . . . . . . . . . . . . . Phymalocoris Stl. Pedes haud tubereulati. Scutellum abdomine saltem æquilongum. Capitis margines ante sinus rotundato-angustati . . . E 5. — Juga tylo longiora, ante hune contigua. Scutellum sbéomine distincte angustius, hemelytras ad partem liberas relinquens. Venter basi tuberculatus . . . D N- Bolbocoris A.-S Juga tylusque longitudine subæquilonga. Scute um abdomin! æquilatum. ü 96 G. — Venter basi tuberculo medio instructus. Tibiæ prismaticæ, angulis integris . . . . In Le. SO LA ETIPISQATES: Venter basi inermis. Tibiæ HE Rte SANTE . . Parabolbocoris Schout Acetabula sat distantia. Rostrum segmentum ventrale tertium attingens. Venter basi (segmentis 2-4) sulcatus. Margines laterales ventris prono- tique spinosi. Juga contigua . . . Tornosia Bol. Acetabula appropinquata. Rostrum A Ventre haud superans. Venter haud sulcatus. Margines ventris nunquam spinosi . . . ant 8 S. — Bucculæ triangulares, altæ (fig.). Pronotum processu longum porrec- tum instructum. Juga ante tylum contigua . . . . Sepidiocoris Schout. Bucculæ aliter conformatæ, sat humiles. Pronotum processu nullo por- TECLO nu : 9 Q, — Pronotum ie Fe es arcuato: es denticulats: antice subito constrictum. Juga ante tylum contigua . . . . . . . . AHaullevillea Schout. Pronotum aliter conformatum . . . . . . . . . . . . . . 10 10. — Bucculæ antice et postice altiores. Corpus crassius. Juga tylo vix longiora. Femora annulis duobus fuscis ornata. . . . . . . . Kayesia Schout. Bucculæ ubique æque altæ vel sensim altitudine crescentes. Corpus modice COnvexUmMm . . : à 11 11. — Scutellum corio longius, apicom One ho D ÊtET 12 Scutellum corio æquilongum, apicem abdominis haud nes Juga ante tylum contigua. . . . +. . . . . Thoria Stäl. 12, — Juga tylo æquilonga vel si longiora, Le De h Na ie Te 13 Juga ante tylum contigua. Pronotum angulis anticis in lobum externe late rotundatum, apice spiuiformiter productum ampliatis . . . . Oncozygidea Reut. 13. — Margines laterales antici pronoti quadrispinosi . . . . . . . . Severinina Schout. Margines pronoti integri vel denticulati aut crenulati, nunquam tamen spinis quatuor armatis. Pedes femoribus fuscis . . . . . Scolinophara Stäl. CYPTOCORIS Burm. Cyprocoris Burmeister, Handb. Ent., Il, 1, p. 387. — Stäl, Hem. Afr., I, p. 82 (1864); En. Hem., V, p. 30 (1876). — Lethierry et Severin, Cat. Hem., I, p. Corpus ovatum vel ovale, supra subtusque modice convexum. Caput breve, ante oculos perpendiculare, sat convexum ; utrinque nonnihil sinuatum, apice rotundatum, lobis æquilongis. Bucculæ postice altiores. Rostrum coxas intermedias saltem attingens. Antennæ graciles; articulo primo capitis apicem haut attingente et secundo multo breviore, hoc tertio subæquali (S) aut nonnihil breviore (@). Oculi parum prominuli. Pronotum indistinete sexangulare, angulis posticis obtusissime rotundatis ; margi- nibus anticis lateralibus longis, obtusis, posticis brevibus. Sterna sulcata. Orificia auriculata. Prostethium margine antico recto. Scutellum abdomini æquilatum et æquilongum, area basali media vix elevata. Pedes sat graciles, tibiis teretibus, sulco nullo. Abdomen margine integerrimo, subcalloso. Typus generis : C. Lundi Fabr. 97 Le genre Cyptocoris est un genre exclusivement africain. Il ne renferme que deux espèces, pas très répandues, assez voisines entre elles, qu'on peut distinguer comme suit : 1. — Corpus ovatum (fig. 21), pronoto postice et scutello punetis fortibus impressis, illius margine imo posteriore serie densissima punctorum ’ plerumque apertorum (ita ut videtur crenulatus) instructo. . . . . ©. Lundi Fabr. 2. — Corpus subovale (tab. IT, fig. 6), pronoto postice et scutello punctis minus fortibus, illius margine basali serie densissima punetorum prædito posterius raro apertorum « . . . : : . . . . . «+ + «+ C. Walhlbergi Stàl. Note : La disposition sériée des impressions punctiformes noires ornant le limbe flave de l'écusson n’est nullement assez constante ni assez nette pour l'employer comme caractère différentiel entre les deux Cyptocoris : dans les deux espèces on trouve souvent les mêmes dispositions. CAE und RAD Tetyra Lundi Fabricius, Ent. Syst., p. 13 (1803). Cyptocoris Lundii Burmeister, Handb. Ent., 2, 1, p. 38S (1835). — Stàl, Hem. Afr., I, p. 82 (1864); Hem. Fabr. I, p. 20 (1868), Enum. Hem., V, p. 30 (1876). Cyptocoris Lundi Lethierry et Severin, Cat., I, p. 49 (1893). Corpus ovatum (fig. 21), supra subtusque convexum, nigrum vel ænescente-nigrum, flavovel flavo-testaceo limbatum (capite excepto). Caput breve, basi declive, ante oculos perpendiculare, sat fortiter convexum (basi præsertim), ante oculos utrinque nonnihil sinuatum, inter sinus leviter constrictum ; jugis tylo æquilongis; apice rotundatum ; Carina marginum lateralium ante oculos deleta; totum nigrum aut ænescente nigrum, basi haud vel vix punctatum, anterius subtiliter punctulatum, transversim striatum. Ocelli ad oculos positi. Bucculæ sat elevatæ, postice altiores. Rostruin coxas intermedias saltem attingens, articulo primo buceulis breviore, secundo omnium longissimo, quarto tertio paullo breviore. Antennæ graciles, flavescentes; articulo primo capitis apicem haud attingente et secundo multo breviore, secundo tertio æquali aut sub- æquali (0°) vel paullo breviore (Q}) et quarto breviore. Pronotum retrorsum minus ampliatum; sexangulare, angulis posticis obtusissime rotundatis, vix perspiciendis, angulis lateralibus haud prominulis ; marginibus lateralibus anticis obtusis, subrectis vel leviter arcuatis, longis; marginibus posticis lateralibus brevibus ; nigrum, limbis lateralibus anticis flavis, levigatis; parte dimidia postica punetis fortibus sat numerosis, obsolete seriatim dispositis; parte antica punctis fortibus nullis, levigata vel obsolete punctulata, punctulis ad marginem anticum distinctioribus ; margine postico imo serie densissima punetorum sat ‘fortium, postice sæpe apertorum (Mmargine tune crenulato) et serie altera submarginali, raro deficiente, instructum. Fian2t, 13 Sterna sulcata. Pectus nigrum, limbis lateralibus prostethii, limbo laterali metastethii posterius, flavescentibus ; sat dense punctatum ; margine antico prostethii recto ; orificiis auriculatis, ad acetabula positis. Pedes mediocres, sat graciles, tibiis fere cylindricis, haud suleatis ; nigri, tibiis (apice excepto) flavis. Seutellum maximum, abdomen totum tegens; obsolete minuteque punctulatum et punetis fortibus impressis sat numerosis conspersum; area basali leviter elevata, punctis paullo minus fortibus ; nigrum, limbo sat lato laterali flavo, punctis fortibus nonnullis nigris ornato, plurimis plerumque seriatim submarginaliter aggregatis. Hemelytra tota tecta, excepta basi ima; margine costali flavescente, levigato. Venter sat dense punctatus, disco haud vel vix punctulato; niger limbo flavo et levigato. Long. : 10-13 mm. Habitat : Abyssinie (Mus. Paris). Cap (Mus. Stettin), Congo (Mus. Bruxelles, Budapest, Paris, coll. Montandon), Côte d'Ivoire (coll. Montandon), Dahomey (Mus. Paris), Guinée (Musée Stockholm), Sénégal (Mus. Madrid, Paris, Wien), Sierra-Leone (Mus. Paris), Togo (Mus. Paris). Congo : Niam-Niam, Bena Bendi, Haute-Sanga, Haute-Kemo. 2. — C. Wahlbergi Stàl (pl. Il, fig. 6). Cyptocoris Lundii Germar, Zeïtschr. Ent., I, p. 50, p. 50, t. I, fig. 4 (1839). — Herrich-Schæffer, Wanz. Ins., IX, p. 329, f. 1006 (1853). Cyptocoris Walhlbergii Stäl, Hem. Afr., 1, p. 83 (1864); En. Hem. V, p. 30 (1876). Cyptocoris Wahlbergi Lethierry et Severin, Cat., I, p. 49 (1893). Corpus subovale, nec ovatum, ante medium antrorsum quam apud €. Lundi minus angustatum, nigrum vel ænescente-nigrum, flavo vel- flavotestaceo-cinctum (capite excepto). Caput breve, basi declive, ante oculos perpendiculare ; convexum, basi præsertim, sed minus quam apud C. Waklbergi, ante oculos utrinque leviter sinuatum, haud vel vix constrictum; lobis æquilongis; apice rotundatum, carina marginali ante oculos deleta; totum nigrum, basi obsolete minuteque punctulatum, anterius haud vel obsolete striatum. Ocelli prope oculos positis. Bucculæ sat elevatæ, postice altiores. Rostrum flavescens vel ferrugineum aut nigrum totum, coxas medias saltem attmgens, articulo primo bucculis breviore, secundo omnium longissimo, tertio secundo breviore, quarto tertio subæquali. Antennæ graciles, flavescentes; articulo primo capitis apicem haud attingente et secundo distincte breviore, secundo tertio æquali vel breviore et quarto breviore. Pronotum retrorsum sat ampliatum ; sexangulare, angulis posticis obtusissimis, angulis lateralibus haud prominentibus ; marginibus lateralibus anticis obtusis, subrectis ; 99 nigrum, limbis lateralibus anticis levigatis, flavis; parte postica punetis sat nume- rosis, quam apud €. Lundi minus fortibus, parte antica levigata vel obsolete punc- tulata, pone marginem anticum distinctius ; margine postico serie ima densissima punctorum sat fortium, postice raro apertorum (margine tum crenulato), et serie altera submarginali obsoletiore, instructum. Sterna sulcata. Pectus nigrum, limbis lateralibus pro- et metastethii (hoc posterius tantum), flavescentibus ; sat dense punctatum; margine prostethii antico recto; orificiis auri- culatis, prope acetabula. Pedes mediocres, sat graciles, tibiis ‘teretibus subeylindricis; nigri, tibiis apice excepto flavis. 2 nn Seutelluim abdomen totum tegens ; obsolete minuteque punctulatum et punetis fortibus impressis sat numerosis conspersum ; area basali leviter elevata, punetis paullo minus fortibus ; nigrum, limbo sat lato laterali flavo, punctis fortibus nigris ornato, quam apud €. Lundi plerumque (nec semper) minus numerosis (interdum densis- simis) et seriem (series) minus distinctam submarginalem formantibus. Hemelytra basi tantum libera, margine costali flavo, levigato. Venter sat dense punctatus, disco haud vel vix punctulato; niger, limbo flavo et levigato. Long. : 10-12 mm. Exemplum typicum vidi (Mus. Holm.). Habitat : Cafiraria (Mus. Stockholm, Wien), Congo (Mus. Bruxelles, Tervueren), Dahomey (coll. Montandon), Zambèze (Mus. Paris), Zanzibar (Mus. Paris, Wien). BOLBOCORIS Am.-Serv. BozBocoris Amyot et Serville, Hem. p. 50 (1843). — Stal, Hem. Afr., I, p. $ (1864); En. Hem., V, p. 30 (1876). — Lethierry et Severin, Cat. Hem., I, p. 92 (1893). Corpus crassum, ovale vel obovatum. Caput deflexum, triangulare, convexiusculum, marginibus sinuatis aut subrectis haud acutis ; jugis tylo longioribus et ante hunc contiguis. Bucculæ magis minusve elevateæ. Rostrum coxas posticas attingens, articulo secundo ultimis duobus ad unum æqual vel longiore. Antennæ breviusculæ, articulo secundo capitis apicem saltem attingente, primo saltem æquali. Pronotum convexum, anterius modice declive, angulis posticis obtuse rotundatis, lateralibus haud vel parum prominulis. Sterna sulcata. Scutellum apicem abdominis attingens vel subattingens, abdomine angustius et hemelytrorum partem externam totam liberam relinquens ; area basali elevata media distincta ; frenis brevissimis ; basi margine postico pronoti æquilatum. 100 Pedes breviuseuli, tibiis superne leviter sulcatis, angulis integris vel crenulatis. Venter convexus, angulis apicalibus segmentorum tumescentibus ; basi tuberculo instructus. Typus generis : B. rufus Westw. (tricolor A.-S.). Le genre Bolbocoris est représenté en Afrique par cinq espèces, dont deux assez répandues. Ces espèces se distinguent comme suit 1. — Scutellum marginibus lateralibus ante medium parallelis, rectis. . . D Scutellum marginibus ante medium sinuatis, parte basali retrorsum angustata . . RS LR — TRS EC LE À 3. 2. — Bucculæ basi dente acuta armatæ. . . . . . . . . . . . . B.(B.)rufus Westw. Bucculæ inermes. + . . . . . . . . . + +. . . . . . . B.(B.)variolosus Germ. 3. — Scutellum lateribus pone sinum ampliatis. Venter lateribus fortiter tumidis. Tibiæ angulis crenulatis . . . . . 0 B. (B.) inæqualis Germ. Scutellum lateribus pone sinum haud ampliatis. Venter lateribus minus tumidis, Tibiæ angulis integris . . . . . . . . . . . . B.{(B.) obscuricornis Stàl. 1. — B. rufus Westw. (pl. II, fig. 7). Trigonosoma rufum Westwood, Hope Cat., I, p. 12 (1837). Trigonosoma carinata Germar, Silb. Rev. Ent., 5, p. 188 (1837). Trigonosoma rufa Germar, Zeitschr. Ent., I, 1, p. 57 (1839); Herrich-Schæf- fer, Wanz., V, p. 42, fig. 494 (1843), Bolbocoris tricolor Amyot et Serville, Hém., p. 50 (1843). Bolbocoris rufus Stäl, Hem. Afr., I, p. 86 (1864); En. Hem., V, p. 30 (1876). — Lethierry et Severin, Cat. Hém,, I, p. 52 (1893). Corpus crassum, late obovatum, superne sat rugosum, sat remote fortiter punc- tatum; fulvo-rufescens, nigro-varium, aut flavescens. Caput valde deflexum, triangulare, parum convexum, lobis lateralibus lobo medio longioribus, ante hunc contiguis; marginibus lateralibus obtusis, distincte sinuatis ; sat dense profundeque punetatum. Bucculæ sat elevatæ, basi dente acuta antrorsum producta armatæ. Caput superne fulvo-rufescens, punctis nigris sat densis, interdum fere totum nigrum; sub- tus nigrum, dentibus buccularum, interdumque maculis nonnullis, fulvo-rufescenti- bus vel sæpissime flavescentibus aut albidis. Rostrum coxas posticas superans, articulo secundo ultimis ad unum longiore, his inter se subæquilongis. Antennæ quinque-articulatæ, articulo quinto sæpeque articulis primo et quarto infuscatis vel nigris, cœteris concoloribus ; articulo primo crasso, capitis apicem haud attingente, secundo primo paullo longiore et quinto paullo breviore, tertio duplo fere longiore (1 1/2), quarto tertio longiore, quinto omnium longissimo. Pronotum convexum, anterius modice declive, angulis lateralibus leviter promi- nulis, angulis posticis obtuse rotundatis; ruga transversa anteriore, rugis quinque anterioribus longitudinalibus, plerumque plus minus obsoletis, lævibus; marginibus lateralibus anticis antrorsum, margineque antico anguste levigatis, raro punctis 101 nonnullis impressis ; rugis sat obsoletis irregularibus posticis; fulvo-rufescens, vel flavescens aut albidum, punetis sat remotis fortibus. sæpissime nigris, plus minus confluentibus, inter rugas anteriores plerumque totum vel fere totum nigrum, maculaque laterali nigra ad angulos laterales notatum; interdum rufescens, rugis flavidis, Pectus plerumque nigrum, vitta laterali marginibusque segmentorum rufescenti- bus, flavescentibus aut albidis, levigatis, interdum punctis raris nigris notatis ; acetabulis rufescentibus vel flavescentibus, nigro-punctatis. Slerna profunde sulcata. Orificia in suleum haud producta, a lateribus pectoris quam a coxis longius remotis. Pedes remote punetulati, fulvo-rufescentes, flavescentes vel albidi, interdum aurantiaci; coxis, trochanteribus, sæpeque basi femorum nigris; femoribus superne apice medio leviter produetis; tibiis sulcatis, angulis integris. Scutellum maximum, apicem abdominis attingens, abdomine angustius, parti basali pronoti (inter angulos posticos) latitudine æquale ; lateribus ultra medium paral- lelis vel vix sinuatis; apice angustatum ; area basali triangulari impressione profunda utrinque terminata ; ruga percurrente Jlongitudinali rugisque vel callis anastomo- santibus, lævibus vel sublevigatis; callis duobus majusculis basalibus læevibus: fulvo- rufescens, rufum, flavescens vel abidum, sat remote (plerumque nigro-) punctatum : posterius saltem, sæpeque basi (interdum totum, rugis exceptis) nigrum. Hemelytra parte externa scutello haud tecta, rufescentia vel flavescentia, nigrovaria, sat remote punctata; frenis brevissimis. Venter valde convexus, præsertim lateribus; angulis apicalibus segmentorum tumescentibus; segmento secundo medio antrorsum tuberculo conico instructo ; plus minus remote punetatus, disco remotius, punctis lateralibus decoloribus ; flavescens vel fulvo-rufescens, vittis plerumque distinctis duabus lateralibus, maculisque parvis basalibus marginalibus seementorum, nigris; disco interdum fere toto nigro, fasciis lateralibus rufescentibus vel flavidis ; segmento genitali plerumque magna parte nigricante vel fusco. Dorsum abdominis nigrum. Long. : 4-6 mm. Habitat : Caflraria (Mus. Budapest, Stettin, Stockholm, Berlin, Wien), Congo (Mus. Bruxelles, Berlin, Paris, Tervueren), Delagoa (Mus. Budapest, Stockholm), Eritrea (coll. Schouteden), Mozambique (coll. Montandon), Senegal (Mus. Wien), Usam- bara (Mus. Bruxelles), Zanzibar (Mus. Berlin, coll. Montandon). Congo : Bena-Bendi, Tanganyika. Bolbocoris rufus est la seule espèce du genre qui soit assez commune en Afrique, quoique cependant PB. inaequalis ne soit également pas rare. C'est aussi le seul Graphosomien d'Afrique qui soit orné de couleurs parfois fort voyantes ({ricolor A.-S.). Var. æanthopus St. Bolbocoris æanthopus Stal, Ofv. Vet. Ak. Fürh., 1858, p. 211. Bolbocoris rufus var. b. Stäl, Hem. Afr., I, p. 86 (1864); En. Hem., V, p. 80 (1876). Bolcoris rufus var. variolosus Lethierry et Severin, Cat., I, p. 52 (1893. 102 A forma typica colore tantum differt : Totus niger vel ferrugineo-niger, pedi- bus antennisque flavescentibus. Exemplum typieum vidi (Mus. Holm.). Habitat. : Cum forma typica. Le Bolbocoris variolosus H. Sch. est une variété semblable à celle-ci du B. vario- losus Germ. et n'est pas identique au PB. rufus v. æanthopus; parmi les exem- plaires typiques de B. variolosus Germ. communiqués par le Musée de Berlin se trouvait un spécimen de cette variété noire. 2, -— B. variolosus Germar. Trigonosoma variolosa Germar, Zeiïtschr. Ent., I, p. 58 (1839). — Herrich- Schæffer, Wanz. Ins., V, p. 43, fig. 439 (1839). Trigonosoma variolosum Klug, Preisverz., p. 12 (1842); Stett. Ent. Zeit., XX, p. 86 (1859). Bolbocoris variolosus Stäl, Hem. Afr., I, p. 87 (1864); En. Hem., IT, p. 30 (1876). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 52 (1893, Crassus, late obovatus, superne calloso-rugosus, punctis sparsis fortis; griseo- flavescens vel flavo-testaceus aut rufus. Caput declive, triangulare, convexiusculum, lobis lateralibus tylo longioribus, antice contiguis; marginibus lateralibus obtusis, leviter sinuatis ; bucculis sat elevatis, inermibus; superne griseo-flavescens vel-rufescens, punctis fortis, basi marginibusque tyli sæpe nigris vel nigro-punctatis; subtus nigrum, bucculis flavescentibus vel rufes- centibus. Rostrum coxas posticas attingens, articulo secundo sequentibus duobus unitis æquali vel longiore, his inter se subæquilongis. Antennæ flavescentes vel rufescentes aut fulvæ, articulo uitimo fusco aut nigro; articulo primo eapitis apicem haud attingente, secundo primo et tertio distincte longiore, quarto tertio breviore et incrassato, quinto omnium longissimo, incrassato. Pronotum parum convexum, anterius modice declive; angulis lateralibus promi- nulis; angulis posticis obtusis, rotundatis;, ruga media percurrente, rugisque duabus utrinque obsoletis (anterius ruga transversa unitis), his postice deletis, sublevigatis, inter rugas impressum; margine antico medio anguste sublevigato, limbis lateralibus ante angulos laterales pallidioribus, remotius punctatis; griseo-flavescens vel flavo-rufescens, remote fortiter fusco-vel nigro-punctatum, ad angulos laterales et inter rugas anticas nigrum. Sterna profunde sulcata. Pectus flavescens vel fulvescens, aut rufum aut griseo-flavescens, punetis fortis plus minus confluentibus nigris vel fuscis, limbo postico pro- et metastethii marginibusque lateralibus prostethii remotius punctatis ; segmentis utrinque spatio levigato instructis ; — sæpissime maximam ad partem nigrum, limbo postico pro- et metastethii, spatiis late- ralibus levigatis, acetabulisque flavescentibus. 103 Orificia in sulcum haud producta, a lateribus pectoris quam à coxis posticis longius remota. Pedes flavescentes vel raro rufescentes, nigro-vel fusco-punctati, basi nigri vel fusci; üiblis sulcatis. angulis haud crenulatis. Scutellum maximum, abdomini æquilongum, parte basali pronoti inter angulos posticos æquilatum; pone medium declive apice angustatum; marginibus lateralibus à basi ultra medium parallelis, haud sinuatis; area basali triangulari elevata, utrinque impressione profunda terminata obliqua ; callis rugisque obsoletis, inter Se anastomosan- tibus, ruga percurrente distinctiore; callis duobus basalibus ad impressiones obliquas, purius coloratis; griseo-flavescens vel flavo-rufescens, fortiter nigro-vel fusco-puneta- tum; parte apicali, sæpeque area basali tota, exceptis callis rugaque perurrente, nigris. Hemelytra parte externa libera, flavescentia vel rufescentia, nigro-varia, sat remote punetata; frenis brevissimis. Venter valde convexus, lateribus convexissimis, sat dense profundeque puncetatus, disco remotius, fascia laterali vix punctata, obsoleta ; basi tuberculo conico instructus; seemento secundo margine apicali sinuato; griseo-flavescens, vel flavo-rufescens, punetis nigris vel fuscis, fascia laterali disci extus dentata nigra ; angulis basalibus segmentorum macula nigra leviter impressa notatis. Variat colore : Totus niger, exceptis pedibus flavis. Long. : 4-5 mm. Exempla typica examinavi (Mus. Berol.). Habitat : Keren-Algos (Mus. Berlin), Senegal (Mus. Berlin, Stockholm, Paris, coll. Montandon). Je suis fort porté à croire que B. variolosus est tout simplement une forme de B. rufus. Le seul caractère notable qui les sépare est la présence chez B. rufus d'une dent aux bucculæ, dent qui fait défaut chez B. variolosus. Maïs il est probable que l'examen de spécimens nombreux ferait trouver toutes les transitions entre les deux formes : en effet, déjà chez B. rufus il y a parfois tendance à Ja réduction de la dent. 3. — B. inæqualis Germ. (fig. 22). Trigonosoma inæqualis Germar, Silb. Rev. Ent., 5, p. 1883 (1837). Bolbocoris sordidus Stal, Ofv. Vet. Ak. Fôrh., p. 211. Bolbocoris inæqualis SU, Hem. Afr., I, p. 87 (1864); Enum. Hem., V, p. 30 (1876). — Lethierry et Severin, Catal., I, p. 52 (1893). Crassus, late obovatus, superne sat rugosus, griseo-abidus vel flavescens, supra sat remote profundeque (minus quam apud Z. rufum), subtus sat dense fusco-vel nigro-punctatus. Caput deflexum, obtuse triangulare, parum convexum ; lobis lateralibus lobo medio longioribus, antice contiguis ; marginibus lateralibus obtusis, leviter sinuatis ; flavescens vel griseo-albidum, nigro-aut fusco-punctatum et varium ; subtus sæpe, interdumque superne, totum nigrum. 104 Bucculæ sat elevatæ, inermes. Rostrum coxas posticas superans, articulo secundo sequentibus duobus ad unum- multo longiore, his æquilongis. Antennæ flavescentes vel albidëæ vel fulvescentes, articulo primo infuscato, apicem capitis haud attingente, secundo primo longiore et tertio longiore vel subæquali, quarto tertio breviore et incrassato, quinto incrassato omnium longissimo. Pronotum parum convexum, anterius declive; angulis lateralibus paullo prominulis, angulis posticis obstusis, rotundatis ; ruga percur- rente media sublevigata distinctissima, duabus utrinque obsoletis, elevationibus tribus anterioribus sat obsoletis; anterius multiimpressum, impressione transversa distincta; marginibus lateralibus anticis irre- oularibus; griseo-albidum vel flavescens, plus minus fusco vel flavo- varium, nigro-vel fasco-punctatum ; raro totum nigrum, vel nigrum flavovarium (rugis). Pectus flavescens vel fulvum vel griseo-albidum, sat dense et plus minus con- fluenter fusco-vel nigropunctatum, fascia angusta irregulari laterali sublevigata maculaque metastethii pallidioribus ; plerumque nigromaculatum ad angulos laterales. Sterna profunde suleata. Orificia in sulcum haud producta, à lateribus pectoris quam à coxis longius remota. Pedes plerumque nigricantes, interdum flavescentes, nigro-variü; tibiis posticis plerumque, interdumque cœteris, basi excepta, griseo-flavescentibus vel fulvis; femo- ribus sæpe apice flavescente; tarsis flavescentibus vel fulvis ; tibiis sulcatis, angulis crenulatis. Scutellum maximum, abdomine æquilongum vel brevius (1) sed angustius, parte basali pronoto inter angulos posticos æquilatum ; lateribus ante medium sinuatis, pone sinum ampliatis, parte quarta vel tertia fere basali retrorsum angustata, à basi ad medium sensim elevatum, apice rotundatum ; basi utrinque impressione obliqua præditum, aream triangularem latam delimitantibus, fascia ab area hac ducta subcallosa palli- diore apicem haud attingente sæpe ornatum; linea pereurrente media distinctiore, posterius sæpe obsoleta; flavescens vel griseo-albidum, fusco-aut nigro-punctatuim vel-varium, inter puncta callosum; ad angulos basalis callo majusculo pal'do instruc- tum; callis his impressiones laterales obliquas extus tangentibus. Hemelytra parte externa libera, frenis brevissimis. Venter valde convexus, præsertim latera versus; lateribus fortiter tumidis, angulis apicalibus segmentorum tuberculis; disco remotius punetato, linea media longitudi- nuli levigata plerumque prædito ; griseo-albidus vel flavescens aut fulvescens, punetis fuseis aut nigris sæpe plus minus confluentibus ; segmento secundo antrorsum tuberculo conico distinctissimo instructo, margine postico medio sinuato. Variat colore : Totus niger aut vix flavescente variegatus. Exempla typica vidi (Mus. Berol.). Long. : 4,5-5,9 mm. Habitat : Caffraria (Mus. Berlin, Stockholm), Congo (Mus. Paris), Delagoa (Mus. Fic. 22. (1) Cependant il est rare que l’écusson soit aussi court que le représente la figure 22. 105 Budapest, Stockholm, Berlin), Deutsch-Ost-Afrika (Mus. Wien), Mozambique (coll. Mon- tandon), Zanguebar (Mus. Paris), Zanzibar (Mus. Madrid, Paris, Wien, coll. Montandon). B. inæqualis est une espèce reconnaissable à première vue à la forme de l'écusson et des bords de l'abdomen, comme le montre le dessin ci-joint. 4. — B. obscuricornis Stal. Bolbocoris obscuricornis Stal, Ofv. Vet. Ak. Fôrh., 1858, p. 311; Hem. Afr., I, p. 87 (1864); En. Hem., V, p. 30 (1876). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 52 (1893). Corpus crassum, quam apud cœteras species minus tamen; superne callosum, punctis nigris vel fusco-ferrugineis sat densis; griseo-flavescens, nigro-varium, disco ventris fusco-ferrugineo. Caput declive, triangulare, parum convexum, jugis tylo longioribus, antice con- tiguis; marginibus lateralibus obtusiusculis, ante oculos distincte sinuatis ; bucculis sat elevatis, inermibus ; nigrum, limbis latis lateralibus bucculisque flavescentibus, vittula longitudinali media flavo-ferruginea; sat dense punctatum. Rostrum coxas posticas attingens, articulo secundo ultimis duobus ad unum subæquali, his inter se subæquilongis. Antennæ nigræ totæ; articulo primo capitis apicem haud attingente, secundo primo et tertio distincte longiore, quarto et tertio subæquilongis, quinto secundo distincte longiore; articulis duobus ultimis incrassatis. Pronotum modice convexum, anterius declive; sexangulare, angulis lateralibus parum prominulis, angulis posticis rotundatis; ruga media longitudinal obsoletissima ; margine antico medio levigato; marginibus lateralibus anticis subrectis ; griseo-fla- vescens, remote nigro-punctatum, inter puncta callosum, anterius linea subeallosa transversa interrupta ornatum; parte antica (ante lineam hunc) nigra, limbis lineaque media exceptis; ad angulos laterales nigro-varium. Slerna profunde sulcata. Pectus ferrugineo-nigrum, acetabulis, limbis lateralibus et posticis maculaque parva laterali segmentorum, flavescentibus ; angulis lateralibus prostethii nigricantibus. Orificia in sulcum haud producta. Pedes flavi, tibiis pallidioribus, tarsis ferrugineo-nigris aut nigris,; tibiis sulcatis, angulis integris. Scutellum maximum, abdomini subæquilongum, basi pronoto inter angulos basales æquilatum ; marginibus lateralibus basi utrinque sinuatis, pone sinum parallelis, haud ampliatis; apice angustatum, rotundatum ; basi area elevata triangulari, utrinque impressione obliqua terminata, instructum; griseo flavescens, area basali fere tota nigra vel ferrugineo-nigra; callo utrinque ad angulos basales posito lævi, flavo, elongato, angulis ipsis nigris; rugis nullis. Hemelytra parte externa libera tota, griseo-flavescentia, remote nigro-punctata ; frenis brevibus. 106 Venter convexus, sat dense, disco remotius, punctatus; griseo-flavescens ; disco fusco-ferrugineo, lateribus nigricantibus. Specimen typicum examinavi © (Mus. Holm.). } Long. : 3,75 mm. Habitat : N'üami (Mus. Stockholm). Cette espèce se distingue de ses congénères par sa forme moins robuste, sa taille moindre, à part les caractères indiqués plus haut; par là elle se rapproche du Parabolbocoris Signoreti, dont elle est toutefois totalement différente. Je n'en ai vu que le type. C'est une espèce bien distincte. PARABOLBOCORIS Gen. n. Corpus crassum, ovale. Caput deflexum, convexiusculum, triangulare, marginibus vix sinuatis, haud acutis; jugis tylo subæquilongis. Bucculæ mediocres. Rostrum coxas posticas attingens, articulo secundo ultimis ad unum longiore. Antennæ breviusculæ, articulo secundo capitis apicem attingente, primo subæqui- longo. Pronotum parum declive, angulis posticis obtuse rotundatis, lateralibus haud promi- nentibus. Sterna sulcata. Scutellum abdominis apicem attingens, a basi sensim ampliatum, hemelÿtra basi tantum libera relinquens; area basali media elevata transversa. Pedes breviusculi, tibiarum angulis crenulatis. Venter convexus, basi tuberculo destitutus. Typus generis : P. Signoreti Schout. Je ne connais qu'une espèce de ce nouveau genre, voisin de Bolbocoris par plusieurs de ses caractères, mais qui en est toutefois bien distinct par la forme de la tête, de l'écusson, l'absence de tubercule ventral, etc. L'unique exemplaire que j'ai vu du P. Signoretli se trouvait parmi les Scutellérides que m'a envoyés M. le D' Gestro et avait été déterminé par Signoret comme Bolbocoris n. sp. l. — P. Signoreti sp. n. (fig. 23). Corpus ovale, convexum, superne sat dense fortiter punctatum, inter puncta callosum ; flavescens, leviter ferrugineo-indutum, punctis fuscis aut nigris. Caput declive, convexiusculum, triangulare, apice rotundatum, basi magis con- vexum; jugis tylo subæquilongis, marginibus obtusiusculis, subrectis, vix sinuatis; bucculis humilibus ; flavescens, apice tyli parteque inferiore ferrugineis; spatio anteo- culari impunctato. Rostrum ad coxas posticas extensum, articulo secundo sequentibus ad unum 107 distincte longiore, his inter se subæquilongis; artieulo secundo coxas medias subba- tingente. Antennæ basi prostethio tectæ, flavescentes, graciles; articulo secundo capitis apicem attingente; articulis primo et secundo subæquilongis, tertio secundo breviore, quarto secundo subæquali, quinto omnium longissimo et secundo distincte longiore. Pronotum obtusissime sexangulare, angulis posticis fere deletis, angulis lateralibus rotundatis, haud prominulis; marginibus lateralibus extus leviter areuatis ; ruga pereurrente media obsoletissima, areis anticis ruga obsoletissima circumscriptis; pone angulos laterales impressum ; flavescente ferrugineum, fusco-vel nigro-punctatum vel varium. Sterna sulcata. Pectus paullo obseurius, spatiis levigatis, punetis intensius colo- ratis; prostethium antice leviter dilatatum. Pedes flavescentes, ferrugineo-punctati et variegati, tibiis leviter sulcatis, angulis crenulatis. Seutellum abdomen totum tegens, basi pronoti inter angulos basales æquilatum, dein ampliatum ; à basi sensim leviter elevatum (tectiformiter), pone medium declive ; spatio medio busali transverso elevato, linea elevata media percurrente rugisque duabus lateralibus subeallosis interrupto; tuberculis nonnullis rotundatis pallidis ; flavescente-ferrugineum, punctis ferrugineis vel nigris, vermiculas formantibus ; fascia longitudinali utrinque pereurrente ab angulis pronoti ducta pallidiore, punctis con- coloribus. Venter basi tuberculo nullo, disco paullo parcius punctato ; segmentis tuber- culo marginal utrinque instructis, spiraculis callo cireumductis. Long. : 4 mm. Specimen typicum unicum vidi (Mus. Genoa). Habitat : Bogos : Keren 1870. BRACHYCEROCORIS Costa. Bracycerocoris Costa, Rend. Ac. Nap. (2) VIII, p. 191 (1863). — Stàl, Ofv. Vet. Ak. Fôrh., 1867, p. 502; En. Hem., VI, p. 28 et 30 (1876). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 52 (1893). — Distant, Faun. Br. Ind., Rhyneh., I, p. 71 (1902). Teucrus Stäl, Ann. Soc. Ent. Fr., 1065, p. 168. TERESSA Walker, Cat. Het., !, p. 113 (1867). Corpus crassum, valde convexum, tuberculatum. Caput convexum, sat longum, perpendiculare; jugis tylo vix longioribus, anterius contiguis ; marisgnibus obtusis. Rostrum coxas posticas attingens, articulo secundo sequentibus ad unum breviore. Antennæ breviuseulæ, articulo primo secundo longiore, hoc tertio paullo breviore; articulo secundo capitis apicem subattingente. 108 Pronotum ante angulos humerales valde deflexum ; angulis posticis leviter productis, angulis lateralibus, leviter prominentibus ; tuberculis nonnullis magnis ins- tructum. Sterna sulcata. Orificia parva. Scutellum subtriangulare, abdomine brevius et hemelytrarum magnam partem liberam relinquens, corio longius; basi medio tubercuio maximo, apice tuberculo humiliore ornatum. Pedes mediocres, haud tuberculati. Venter valde convexus, angulis apicalibus segmentorum tuberculatis. Typus generis : Br. camelus Costa. Ce genre bizarre n’est représenté en Afrique que par une seule espèce, dont je ne connais que l'exemplaire-type. Il habite en outre l'archipel Malais, Ceylon et la Chine. |. — Br. afer Stal (pl. II, fig. &) D Brachycerocoris afer Stàl, En. Hem., X, p. 31 (1876). — Lethierry et Severin, Cat. Hém:, 1, p. 52: (1893). Corpus crassum, valde convexum, tuberculatum, obscure flavo-ferrugineum. Caput perpendiculare, crassum, convexum, sat longum, pronoto tamen brevius, anterius truncatum, angulis obtuse productis; marginibus lateralibus obtusis, sensim sinuatis ; jugis basi tuberculo distincto instructis, tuberculo alio majore medio inter oculos conico. Oculi mediocres. Rostrum coxas posticas superans, articulo secundo ad coxas medias extenso, omnium longissimo, tertio haud multo longiore, hoc quarto subæquali. Antennæ breviusculæ, fusco-testaceæ; articulo primo secundo longiore et quinto subæquali, tertio secundo paullo longiore et quarto subæquali, hoe quinto paullo breviore; articulo primo capitis apicem haud attingente. Pronotum tuberculatum, ante angulos laterales maxime deflexum; sexangulare, angulis anticis extus obtuse leviter productis, angulis lateralibus ibidem dente obtusa instructis, angulis posticis distinctissimis retrorsum paullo productis; ante angulos laterales impressione transversa præditum ; inter angulos laterales tubereulis quinque, lateralibus et medio minoribus, intermediis majoribus, rufo-testaceis; parte antica ruga transversa media obsoleta lineisque quinque longitudinalibus, instructum ; parte hac antica medio tuberculo maximo, impresso-punetato, tubereulisque tribus parvis utrinque; parte postica rotundato-declive, tubereulo distincto medio, utrinque ad angulos laterales impressa ; totum pucntis fortis conspersum, antice hemicireulariter sinuatum, pone oculas rotundatum. Sterna profunde sulcata. Pectus cinereum, sat profunde punctatum ; orificiis parvis rotundatis, a lateribus metastethii quam a coxis posticis paullo longius remotis. Pedes fusci; tarsis et tibiis apice annulisque duobus sat obsoletis flavo-vel rufo- testaceis; tibiis femoribus brevioribus. 109 Scutellum subtriangulare, abdomine quarta fere parte brevius et multo angustius, corio paullo longiore, retrorsum sensim angustatum, marginibus lateralibus distincte rotundatis; area magna basali triangulari -elevata (angulos haud attingente), medio tuberculo instructa maximo sursum et leviter retrorsum directo, longitudine sua sul- cato, sulco utrinque carina denticulata terminato ; apice tuberculo altero magno, illo tamen multo humiliore, subacuto et posterius crenulato; angulis basalibus impressis; Himbo laterali vittulaque anguste obliqua utrinque areæ basalis ad angulos basales, flavescentibus. Hemelytra corio scutello breviore, membrana infuscata. Venter valde convexus, disco subdepresso, angulis apicalibus segmentorum tuber- culo conico instructis; segmentis utrinque ad spiracula tuberculo parvo; fusco-cine- reeus, sericeus, segmentis posticis disco flavo-testaceis. Segmentum genitale maris apice medio sinuatum; flavo-testaceum, medio nigrum. Exemplum typicum vidi (Mus. Holm.). Long. : 6 mm. Habitat : Damaraland (Mus. Stockholm). PHYMATOCORIS Stäl. Paymarocoris Stil, Ofv. Vet. Ak. Fôrh., 1853, p. 213: Hem. Afr., I, p. 88 (1864); En. Hem., V, p. 28 et 30 (1876). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 52 (1893). Corpus crassum, inæquale, subquadratum, tuberculatum. Caput valde deflexum, utrinque sinuatum, parum convexum; jugis ante tylum contiguis. Bucculæ sat elevatsæ. Rostrum coxas posticas attingens. Antennæ breves, articulo primo secundo subæquali, hoc tertio paullo longiore ; articulo secundo capitis apicem superante. Pronotum anterius valde deflexum, tuberculatum; angulis lateralibus paullo prominulis. Sterna profunde sulcata. Orificia parva. Seutellum inæquale, triangulare, abdomine brevius et multo angustius, corio longius; disco tuberculo magno ornatum, apice tuberculo minore. Pedes breviuseuli, minute tuberculati. Venter valde convexus, segmentis lateraliter tuberculo instructis. Typus generis : Ph. strumosus St. Phymatocoris est un genre purement africain, ne renfermant qu'une seule espèce dont je n'ai vu qu'un exemplaire, le type. Il est probable que, de même que pour Brachycerocoris, Sa forme et sa coloration le rendent diflicile à découvrir. 110 1. — Ph. strumosus Stäl (p. Il, fig. 9). Phymatocoris strumosus Stäl, Ofv. Vet. Ak. Fôrh., 1853, p. 213; Hem. Afr., I, p. 88 (1864); Enum. Hem., II, p. 30 (1876). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 52 (1893). Corpus crassum, inæquale, subquadratum, tuberculatum, obscure ferrugineo-flaves- cens, fusco-indutum. Caput maxime deflexum, latius quam longius, parum convexum, profunde pune- tatum, anterius rotundatum; jugis tylo longioribus et ante hunc contiguis; marginibus lateralibus utrinque distincte sinuatis, subcariniformibus; bucculis sat elevatis, anterius obtuse angulatis ; oculis mediocribus. Rostrum coxas posticas paullo superans. Antennæ breves, articulo secundo capitis apicem superante, flavescentes, articulis quinto et quarto, hoc basi excepta, fusco-ferrugineis ; articulo primo secundo subæquali, secundo tertio paullo longiore et quarto breviore, hoc quinto breviore; articulis quarto et quinto (hoc magis) incrassatis. Pronotum tuberculatum, ante anzulos laterales maxime deflexum; sexangulare, angulis posticis distinctis, angulis anticis extus denticulo instructis; angulis lateralibus rotundatis, tumidis, distincte prominulis, posterius leviter sinuatis; marginibus late- ralibus anticis ante medium sinuatis; disco inter angulos laterales tuberculis duobus {medio transversim obsolete impressis) minus elevatis, instructum; totum tuberculis parvis ant callis conspersum ; inter angulos laterales et tubercula disci impressum ; longi- tudine sua plus quam duplo latius, scutello paullo brevius. Sterna profunde sulcata. Pectus flavo-variegatum, utrinque callis sublevigatis pallidioribus ornatum ; prostethio antice leviter dilatato; orificiis parvis, a lateribus metastethii quam à coxis magis remotis. Pedes flavo-ferruginei, breviusculi, femoribus tibiisque superne tuberculatis, pilosis, fusco-conspersis, his obsolete fusco-annulatis (apice, basin versus et pone medium); tibiis femoribus brevioribus. Seulellum inæquale, triangulare, apice rotundatum, abdomine quarta fere parte brevius, pronoto basi æquilatum, corio paullo longius; area basali triangulari (angulos basales liberos relinquente), dimidium longitudinis æquante, distincte elevata, posterius magis, (tuberculum magnum formante, longitrorsum impressum); apice tuberculo minore instructum; angulis basalibus impressis, ad impressiones ruga pallidiore interna. UHemelytra Vibera, corio scutello breviore, frenis brevibus ; membrana infuscata. Venter valde convexus, sat longe pilosus, pallide flavo-ferrugineus, callosus, inter callos punctis fortis fuscis; disco fusco-ferrugineo ; segmentis tuberculo magno laterali instructis. Long. 6 mm. Fœminam typicam vidi (Mus. Holm.). Habitat : Caffraria (Mus. Stockholm). duel TARISA Am.-Serv. Tarisa Amyot et Serville, Hem., p. 59 (1843). — Fieber, Eur. Hem., p. 371 (1861), — Reuter, Ofv. Finsk. Vet. Soc. Fürh., XLIIT, p. 25 (1901). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 49 (1893). CæLocoris Bolivar, An. Soc. Esp. 'Hist. Nat., VIIL, p. 134 (1879). — Lethierry et Severin, Cat., 1, p. 40 (1893). Corpus convexum, ovatum, plerumque breve, rarius oblongo-vel elongato-ovatum. Caput apicem versus angustatum, lobis subæquilongis (jugis tylum tamen interdum includentibus). Buccule altæ. Rostrum coxas posticas subattingens, articulo secundo apicalibus duobus simul sumtis subæquali. Antennæ articulo primo brevissimo, secundo primo distincte longiore, tertio secundo distincte crassiore, quinto secundo et tertio ad unum æquante vel paullo breviore. Pronotum angulis posticis obtusissime rotundatis; marginibus lateralibus anticis subrectis vel leviter sinuatis ; æqualiter convexum vel tuberculis elevatis præditum. Sterna sulcata. Seutellum apicem abdominis saltem attingens, abdomini æquilatum, basi marginem posticum pronoti æquans, frenis nullis; interdum tubereulis instructum. Pedes breves, robusti, tibiis prismaticis. Venter convexus, segmento seeundo basi in medio tuberculo dentiformi instructo. Typus generis : T. flarescens Am.-Serv. Le genre Tarisa renferme une quinzaine d'espèces appartenant toutes à la faune paléarctique ; deux d’entre elles se retrouvent également en Abyssinie : ce sont celles dont je m'occupe ici. Ayant pu examiner les types des deux espèces de Cælocoris décrites d’Abyssinie par Bolivar, j'ai découvert que c’étaient en réalité des Graphosomatines et non des Scutel- lérines, et qui plus est des Tarisa. Je donne la description de ces deux spécimens, renvoyant pour plus de détails à l'excellente Monographia generis Tarisa de Reuter (Ofv. Finsk. Vet. Soc. Fôrh., XLIIT, 1901). Les deux espèces se distinguent comme suit (Reuter) : 1. — Corpus oblongo-vel elongato-ovatum, inferne modice convexum. Scutellum longius productum, latitudine pronoti dimidio (®) vel circiter 2/5 (a) longius, planiusculum, versus medium levissime convexiusculum, apicem versus sensim levissime declive. Corpus @oncolor . 4 4 à + « « « « . . . . . . . . T. æliodes.Bol. (e/ongata Horv.). 2, — Corpus obovatum, Seutellum latitudine pronoti paullo longius, pone basin leviter arcuato-impressum, dein usque ad medium subhori- zontale, a medio subito apicem versus sub angulo valde obtuso declivi, parte declivi a latere visa subrecta vel versus basin omnium obtu- sissime sinuata. Corpus fusco-variegatum . . . . . . . 7. gibbosa Bol. (adusta Reut.). 112 1. — T. æliodes Bol. (fig. 24). Cæœlocoris «æliodes Bolivar, An. Soc. Esp. Hist. Nat., VIII, p. 135 (1879). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 40 (1893). Tarisa elongata Horvath, Term. Füz., XXII, p. 444 (1899. — Reuter, Ofv. Finsk. Vet. Soc. Fürh., XLIII, p. 46, tab. II, fig. 12 (1901). Descriptio exempli typici D. Bolivari : Corpus elongato-obovatum, pallide flavo-virescens, glabrum, dense punetatum supra subtusque. Caput nunc deest. Teste Bolivaro (An. Esp.). « Capite latitudine sua paullo longiore, triangulari, valde deflexo, brevi, convexo; tylo genisque subæque longis; bucculis valde elevatis (subtus truncato-rotundatis) ; antennis quinque articulatis, articulo quinto longiore, incrassato, subfu- siformi, quarto gracili, tertio apice incrassato secundo paullo longiore, hoc recto ; antennarum basi processu infraoculari obtecta; antennis ferrugineis, brevissime flavo-pilosis, articulo quinto oblongo-ovato; rostro ferrugineo, apice fusco. Fig. 24 Pronotum sexangulare, angulis posticis obtusissime rotundatis, angulis lateralibus obtusis, ultra basin cor parum prominulis ; duplo latius quam longius ; ad marginem basalem ‘et præsertim pone angulos laterales impres- sum (ita ut obtuse gibbosum); margine antico utrinque levissime sinuato, margine postico latissime leviter sinuato; arcis cicatricalibus anticis sublævibus ; linea longitu- dinali media vix elevata. Sterna profunde sulcata. Orificia haud distinguenda. Scutellum elongatum, latitudine pronoti circiter dimidio longius, abdominis api- cem superans abdomini æquilatum; convexiuseulum, apicem versus sensim declive, apice obtuse rotundatum, pone medium sensim angustatum; area basali triangulari indistincta, basi utrinque callo obsoletissimo instructa; disco-linea longitudinali media vix elevata, ægre distincta. Pedes desunt. Teste Bolivaro : « Pedibus brevibus, tibiis anticiis subsulcatis, marginatis, flavis, ferrugineo-maculatis, femoribus subincrassatis, tibiis subtus pilosis. » Venter retrorsum sensim angustatus, apice oblique truncatus ; segmento secundo basi antrorsum tuberculo brevi subacuto armato; incisuris curvatis. Long. : 4-5 mm. (sine capite); sec. Boliv. : 5 mm.; latit. inter angulos late- rales pronoti 2,5 mm. En comparant la description de C. æliodes avec celle que donne Reuter (Monogr. gen. Tarisa) de 7, elongata il est facile de voir qu'il n'y a aucune différence entre les deux insectes. Bolivar, il est vrai, dit « capite latitudini sua paullo longiore >, tandis que Reuter écrit « capite latitudini frontis oculique unici longitudine æquali (9) vel subæquali (GS) »; mais il est vraisemblable que Bolivar a pris la largeur de la tête sans l'œil, ce qui explique l'apparente contradiction. J'ai d'ailleurs pu com- 115 parer le type de C. æliodes avec l'exemplaire de T. elongata que possède le Museum de Paris. L'habitat de l'espèce est : Abyssinia (Mus. Madrid, Arabia meridionalis (Mus. Paris, Budapest, coll. Reuter). 2. — T. gibbosa Bol. (fig. 25). Cælocoris gibbosus Bolivar, An. Soc. Esp. Hist. Nat, VIII, p. 135 (1879). — Lethierry et Severin, Cat. I, p. 40 (1893). Tarisa adusta Reuter, Ofv. Finsk. Vet. Soc. Fôrh., XLIIE, p. 45, tab. IT, fig. 11 (1901). Descriptio exempli typici © D. Bolivari Corpus obovatum, modice convexum, pallide flavescente-ferrugineum, glabrum, opaculum, dense punctatum. Caput deest. Pronotum sexangulare, angulis posticis obtusissimis, rotundatis, angulis latera- libus obtusis, ultra marginem abdominis paullo prominulis ; paullo magis quam duplo latius quam longius ; pone angulos laterales impres- sum; margine antico fere recto, margine basali latissime leviter sinuato; linea elevata longitudinali media pereurrente distineta ; ad angulos laterales ferrugineum, angulis posticis ferrugineonigro-macu- latis. Sterna profunde sulcata. Seutellum abdominis apicem paullo superans, abdomini æquilatum, latitudine pronoti paullo longius ; pone medium rotundato-angustatum, a medio ad apicem obtuse declive ; area elevata basali triangulari distincta, impressionibus terminata, basi utrinque callo flavo, apice callo elongato ornata; — basi medio et in angulis leviter ferrugineum; marginibus utrinque ante medium discoque medium versus macula fusco-ferruginea (maculis his seriem arcua- tam formantibus) notatis. Pedes breves, tibiis subsulcatis, prismaticis. Hemelytra macula exteriore fusco ferruginea ornata, ante apicem corli, ad macu- lam lateralem scutelli posita. Venter sat convexus, apice truncatus; incisuris eurvatis; segmento secundo basi antrorsum tubereulo brevi subacuto instructo. Long. (sine capite) 3,5 ; latit. 2,5 mm. Sec. Reuter : © 2 2/3; © 3 2/3-3 3/4 mm. Habitat : Abyssinia (Mus. Madrid), Arabia meridionalis (Mus. Paris, Budapest, coll. Puton et Reuter). Fi. 25. Le Museum de Paris ayant bien voulu me communiquer le type de 7. adusta Reut. qu'il possède, j'ai pu me convaincre de visu que cette espèce est bien la même que celle décrite par Bolivar. 114 KAYESIA Gen. nov. Corpus ovale, sat convexum. Caput valde convexum; marginibus lateralibus acutis, medio sinuatis, dein leviter ampliatis; jugis tylo vix longioribus, apice angustatis. Oculi prominuli. Bucculæ antice et postice altiores, margine externo igitur sinuato. Tubercula antennifera ultra marginem ad partem prominula. Antennæ articulo primo capitis apicem haud attingente, Rostrum ad coxas posticas extensum, artieulo secundo tertio longiore, hoc quarto paullo longiore. Pronotum sat convexum, medium versus constrictum, ante angulos laterales anguste marginatum, his leviter sinuatis. Sterna sulcata. Orificia mediocra, subrotundata. Seutellum fere a basi ampliatum, apice rotundatum, parte apicali abdomini æqui- latum, area triangulari basali elevata. Pedes flavescentes, femoribus annulis duobus apicalibus fuscis; tibiis sulcatis. Venter sat convexus; seementum genitale perpendiculare. Typus generis : K. parra Schout. Ce genre est bien caractérisé par la forme des bucculæ et l'étranglement thora- cique ; la coloration des fémurs le rapproche du genre Podops tel qu'il est défini par Horvath (Wien Ent. Zeiït., Il). Il ne renferme quant à présent qu'une seule espèce, originaire du Soudan français. 1. — Kayesia parva sp. n. (fig. 26). Corpus ovale, flavescens, dense ferrugineo-punctatum et varium. Caput pronoto haud dimidio brevius, crassum, valde convexum ; marginibus late- ralibus , acutis, medio sinuatis, dein leviter ampliatis; jugis tylo vix longioribus, ante hunc appropinquatis, angustatis, apice rotundato-truncatis ; bucculis modicis, antice et postice magis elevatis ; jtuberculis antenniferis ultra latera capitis ad partem prominulis, apice obtusis; oculis prominulis; superne flavo-ferrugineum, dense punctatum, fusco-varium ; subtus nigrum, bucculis ferrugineis. Rostrum coxas posticas attingens, flavescens, apice nigrum, articulo secundo ad coxas anticas extenso, tertio longiore, quarto tertio paullo breviore. Anlenñnæ mutilatæ apud specimen unicum examinatum; articulo primo capitis apicem haud attingente. Pronotum longitudine sua haud duplo latius, sat convexum, medium versus transversim constrictum, utrinque anguste marginatum; sexangulare, angulis posticis obtusissimis, angulis lateralibus leviter prominulis, anterius marginatis, leviter sinuatis; annulo collari instructum, pone collum utrinque extrorsum dente armatum; linea media obsoleta basali pallidiore, spatiis transversis lobi antici fusco-piceis. Sterna sulcuta. Pectus fusco-ferrugineum, acetabulis parteque externa pro- et metastethii flavo- testaceis. Orificia subrotundata, a lateribus metastethii quam a coxis minus longe remota. Pedes flavescentes, femoribus annulis duobus apicalibus sat latis ferrugineis ; tibiis sulcatis; coxis appropinquatis. Scutellum apicem abdominis attingens, parte apicali abdomini æquilatum; basi pronoti margine basali æquilatum; fere à basi ampliatum, apice rotundatum, pone medium declive; area basali triangulari elevata, utrinque impressione terminata ab angulis basalibus ducta; callo utrinque ad angulos basales, lineaque media longi- tudinali (disco distincta), pallidioribus; vermiculis nonnullis ferrugineis sat obsoletis. Hemelytra parte externa libera, apice excepto. Venter ferrugineo-niger, augulis imis apicalibus segmentorum, margine postico segmenti sexti, parteque externa (spiracula includente), irregulariter flavescentibus. Segmentum genitale perpendiculare, flavescens. Long. : 4,5 mm. Specimen unicum vidi (Mus. Paris). Habitat : Soudan français : Kayes. ONCOZYGIDEA Reut. ReuTer, Ofv. Finsk. Vet. Soc. Fôrh., XXV, p. 4 (1884). — Lethierry et Severin. Cat. Hem., I, p. 58 (1893). Descriplio auctoris : « Corpus angustius ovale; capite transverso, convexiusculo, pronoto breviore, lateribus ante oculos rectangulariter sinuato; marginibus ante sinum anteocularem parallelis, acutis; jugis deplanatis tylo longioribus et ante hune contiguis, tylo tumidius- culo, bucculis anterius levissime, posterius magis elevatis ; tuberculis antenniferis totis ultra margines laterales capitis prominentibus, acuminatis ; oculis distincte stylatis ; rostro coxas intermedias attingente, articulo primo bucculas haud superante; anten- nis articulo primo apicem clypei vix superante, secundo primo multo graciliore et circiter 1/4 breviore, tertio secundo magis quam duplo longiore, quarto tertio fere breviore, quinto secundo triplo longiore et quarto crassiore, elongato-fusiformi ; pro- noto transverso, medio longitudine paullo minus quam duplo latiore, angulis anticis in lobum externe late rotundatum, apice spiniformiter productum et interne oculo- rum marginem postieum subattingentem ampliatis, marginibus lateralibus anticis versus apicem angustatis, medio arcuato-ampliatis et ante angulos laterales in dentem acutum prominulis, his angulis, uti videtur, sinuatis, disco medio transversin impresso, antice utrinque annulo transverso levigato externe in striam levigatam producto; scutello corio longiore apicem abdominis fere attingente, abdomine angustiore, parte basali frenis instructa retrorsum leviter angustato, dein leviter ampliato, apice semicircula- 116 riter rotundato, basi utrinque oblique impresso, frenis brevibus; pedibus pilosulis, tibiis superne versus apicem planiuseulis. Generi Melanophara Stal affinis, capite convexiusculo, pronoto aliter constructo, tuberculis antenniferis brevioribus, etc. divergens. Structura pronoti generi Oncozygia Stal ex America boreali similis, differt autem capite pronoto breviore, structura antennarum, scutelli parte basali lateribus distincte retrorsum angustata. » Je n'ai malheureusement pas vu l’insecte décrit sous ce nom. Je le regrette vivement, car jaurais voulu en donner une figure, comme pour les autres genres africains. 1. — Onc. flavitarsis Reut. Oncozygidea flaritarsis, Ofv. Finsk. Vet. Soc. Fôrh., XXV, p. 5 (1884). — Lethierry et Severin, Cat. Hém., I, p. 58 (1893). Descriphio auctoris Nigra, distincte punctata, sordide fumato-flavicanti sericeo-subtomentosa, scutello gutta utrinque basali prope angulos basales tarsisque flavis ; membrana albido-hyalina. Long. 5 2/3 mm. Habitat : Addah Guinesæ. SEVERININA Gen. nov. Corpus obovatum, parum convexum. Caput pronoto subæquale, tylo leviter elevato; jugis ante tylum haud contiguis, intus obliquis; marginibus lateralibus acutis, sinuatis, ante sinum rotundatis. Oculi prominentes. Bucculæ modiceæ. Rostrum coxas medias superans, articulo secundo basin prosterni attingens. Tubercula antennifera ultra latera capitis ad partem prominula. Pronotum angulis posticis obtusissimis, angulis lateralibus sinuatis; marginibus ante angulos laterales quadrispinosis, spina antica majore. Sterna sulcata. Orificia mediocra, margine subelevata. Scutellum abdominis apicem haud attingens, hemelytrorum magnam partem liberam relinquens, retrorsum angustatum, pone medium marginibus fere parallelis. Tibiæ obsolete sulcatsæ. Typus generis : S. Bergrothi Schout. Je me fais un plaisir de dédier ce nouveau genre à M. Severin, conservateur au Musée d'histoire naturelle de Bruxelles, à qui surtout je dois d’avoir pu baser mon travail sur l'étude de la plupart des types et de nombreuses et riches séries des espèces africaines. Ce genre, voisin de Melanophara St (qui m'est inconnu en nature), d'après M. Bergroth à qui je l'ai soumis, ne renferme actuellement qu'une seule espèce. 117 1. — S. Bergrothi sp. n. (pl. Il, fig. 10) Corpus obovatum, modice convexum, flavo-testaceum, ferrugineo-indutum, sat dense fusco-vel nigro-punctatum. : Caput leviter convexum, pronoto vix brevius, tylo leviter elevato; jugis tylo vix longioribus, ante hunc approprinquatis, intus leviter obliquis, marginibus lateralibus acutis, ante oculos sinuatis, dein rotundatis ; flavo-ferrugineum, subtus obscurius. Oculi prominuli. Bucculæ percurrentes modicæ. Rostrum coxas medias attingens, articulo secundo omnium longissimo. Antennæ desunt; tuberculis antenniferis in spinam haud productis. Pronotum sexangulare, angulis posticis obsoletissime rotundatis ; angulis lateralibus sinuatis, ante sinum parum productis; impressione distincta inter margines laterales anticos, ante angulos laterales, instructum ; marginibus lateralibus inter angulos anticos et impressionem hanc spinis quatuor, antica majore, armatis; impressione utrinque submarginali. Sterna sulcata. Orificia in sulcum haud continuata, a lateribus pectoris quam a coxis paullo longius remota, nigra. Pectus obscure fusco-ferrugineum, vittis duabus lateralibus utrinque flavescentibus. Pedes flavo-testacei, fusco-nigro punctati, parte apicali femorum nigricante, tibiisque fere totis et tarsis; tibiis subsulcatis. Seulellun abdomine brevius et multo angustius, corio (margine costali) æquilongum ; basi margine postico pronoti æquilatum, retrorsum sensim angustatum, pone medium subparallelum ; medio parum elevatum ; frenis brevibus. Mernbrana albida, venis paucis fusco-nigris. Venter flavo-testaceus, dense fusco-punctatus, lateribus paullo obscurioribus, disco toto fusco-ferrugineo; spiraculis fuseis. Long. 6.5 mm. Foœminam unicam, male conservatam, examinavi (coll. mea). Habitat : Congo belge (coll. Schouteden). Mon savant collègue, M. Bergroth, a jadis bien voulu examiner cette forme nouvelle ; je suis heureux de pouvoir la lui dédier, en témoignage de reconnaissance pour son aimable bienveillance. THORIA Stil. THoriA Stàl, Hem. Afr., I, p. 90 (1864); En. Hem., V, p. 29 et 34 (1876) — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 58 (1893). Corpus ovale, parum convexum. Caput planiusculum ; jugis ante tylum contiguis, marginibus lateralibus acutis. Bucculæ sat elevatæ. Tubercula antinnifera a supero distincta, extus spinula armata. Antennæ breviusculæ, articulo primo crasso, secundo tertio breviore; articulo primo capitis apicem haud attingente. Rostrum coxas medias attingens, articulo secundo ultimis duobus simul sumtis breviore. Pronotum marginibus lateralibus leviter explanatis; angulis lateralibus sinuatis ; angulis anticis et angulis lateralibus, his ante sinum, denticulo instructis. Sterna leviter sulcata. Seutellum abdomine brevius et angustius, corio haud longius ; parte basali retror- sum angustata, parte apicali sat lata. Pedes mediocres, tibiis subsulcatis. Typus generis : Th. natalensis St, Ce genre n’est connu que d'Afrique et de Madagascar; en Afrique même il ne possède qu'un représentant, décrit ici, et semblant fort rare. On en connaît plusieurs formes de Madagascar. 1. — Th. natalensis Stäl (pl. IT, fig. 11). Thoria natalensis Stäl, Ofv. Vet. Ak. Fôrh., 1853, p. 211; Hem. Afr., I, p. 91 (1864). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 58 (1893). Corpus ovale, modice convexum, griseo-flavescens, lividum, sat dense fusco-punc- tatum, disco ventris fusco-nigro. Caput pronoto brevius, planiusculum ; jugis tylo longioribus et anterius contiguis, leviter excavatis; marginibus lateralibus acutis; bucculis percurrentibus, sat elevatis ; tuberculis antenniferis extus spinosis, à supero distinetis. Rostrum coxas medias subbatingens, articulo secundo omnium longissimo, ultimis duobus ad unum breviore, quarto tertio paullo breviore. Antennæ breviusculæ, articulo primo capitis apicem haud attingente, secundo tertio breviore, hoc quarto longiore et quinto breviore: articulo primo crasso, ultimo infuscato. Pronotum sexangulare, angulis posticis rotundatis ; marginibus lateralibus anticis integris, posterius subrectis, leviter explanatis et sursum reflexis; angulis lateralibus sinuatis, ante sinum denticulo obtuso instructis; dente altero paullo ante angulos anticos paullo majore; medio transversim ante dentes laterales leviter impressum, ante et pone impressionem leviter rugosum, inter angulos laterales ruga obsoleta pallidiore. Pectus utrinque vittis angustis duabus flavescentibus pareius punctatis; orificiis fusco-nigris, à lateribus metastethii longius remotis. Pedes mediocres, pallide flavescentes, fusco-conspersi, apice tibiarum leviter infus- cato; tibiis supra subsulcatis. Seutellum abdomine angustius et brevius, corio subæquilongum; parte fere tertia bisali retrorsum angustata, parte apicali parallela sat lata (multo minus tamen quam apud Th. sinualam) ; frenis brevibus. 119 Hemelytra maximam ad partem libera; membrana hyalina. Venter dense punctatus, disco fusco-nigro, spiraculis fuscis. Fœminam typicam examinavi (Mus. Holm.). Long. 3 mm. Habitat : Caffraria (Mus. Stockholm). Appendice : 2. — Th. sinuata Sion. Podops sinuatus Signoret, Ann. Soc. Ent. Fr. (2) VIII, p. 919 (1861). Podops breviscutum Snellen van Vollenhoven, Rech. Faun. Madag., V, 1, p. 13 (1869). Thoria sinuata Stäl, Hem. Afr., I, p. 91 (1064); En. Hem., V, p. 35 (1876). — Lethierry et Severin, Cat. Hem., I, p. (1893). Late ovalis, livida vel flavescente-testacea, sat dense fusco-vel nigro-punctata. Caput sæpe nigrum aut piceo-nigrum, brevius quam Jatius; jugis tylo longioribus et ante hune contiguis ; marginibus lateralibus distincte sinuatis, acutis; bucculis sat elevatis, percurrentibus, pallidioribus ; tuberculis antenniferis a supero totis distinctis, extus spinula curvata instructis. Antenneæ articulo ultimo saltem fusco vel nigro, articulo primo crasso capitis apicem haud attingente, secundo brevi, tertio secundo duplo fere longiore, quarto tertio subæquali et quinto breviore, hoc incrassato. Pronotum duplo latius quam longius, medium versus transversim leviter impres- sum, ante et pone impressionem plerumque obsolete callosum ; marginibus lateralibus anticis ante medium leviter rotundatis, obsolete crenulatis et leviter reflexis ; angulis anticis dente oblique antrorsum vergente armatis; angulis Jateralibus emarginatis, anterius dente obtuso instructis; pone angulos laterales profunde emarginatum ; ante- rius infuscatum. Sterna leviter sulcata. Pectus fusco- et nigro-variegatum, acetabulis pallidioribus ; orificiis parvis. Pedes pallidi ; femoribus remote fusco-conspersis, subtus parte apicali pallidioribus, flavescentibus, maculis hemiannularibus duabus, una ad basin partis illius pallidioris, altera ante apicem, fuscis vel nigris; tarsis fuscis. Seutellum apice latum, corio æquilongum, frenis a medio remotis, marginibus parum sinuatis; macula in angulis basalibus plus minus elongata, maculaque parva media basali, subcallosis, pallidioribus. Corium margine externa maculaque, disci parva impunctatum. Venter disco (saltem lateribus) nigricante et remotius punctato. Long. 89 mm. Specimina typica vidi (Mus. Genoa, Wien). Habitat : Madagascar. 120 3. — Th. affinis Reut. Thoria affinis Reuter, Entom. Tidsskr., VIIL, p. 79 (1887). « Grisescenti-livida (©) vel livida (@), sat dense fusco-punctata, ventre vittis duabus latis discoidalibus postice confluentibus (S') vel ventre disco pectoreque medio (Q) nigris ; connexivo ad incisuras segmentorum nigricante; pleuris fusco et nigricanti-variegatis ; rostro, antennis pedibusque pallide flavo-testaceis, articulo ultimo antennarum saltem apicem versus piceo; femoribus fusco-punetatis et ante apicem annulis duobus interruptis notatis, tarsis saltem articulo ultimo fuscescente; capite latitudine cum oculis breviore, jugis apice contiguis, ipso apice medio leviter divaricatis, spinula externa tuberculorum antenniferorum tuberculis vix longiore; rostro coxas intermedias attingente; antennis articulo tertio secundo dimidio longiore; pronoto ante medium transversim impresso, pone impressionem obsolete calloso, marginibus lateralibus anticis pone medium leviter sinuatis, antice obsolete crenulatis, sat rotundatis et pone dentem anguli antici profunde emar- ginatis, dente oblique antrorsum et extrorsum vercente, dente laterali brevi, obtuso ; seutello parte apicali lato. Lone. © Q 7 213 — 7 3/4 mm. - Habitat : Madagascar : Nossibé, Loucoubé. « Th. sinualæ Siga. affinis, sed minor, obscurior, capite distincte breviore, spinula externa tubereulorum antenniferorum breviore, spina angulorum anticorum pronoti magis antrorsum vergente, lateralium magis obtusa articuloque antennarum tertio secundo solum dimidio longiore distincta. » 4. — Th. distans Reut. Thoria distans Reuter, Ent. Tidsskr., VIIT, p. 79 (1887). Fusca, nigro-punctata, capite, pronoti cicatrulis anticis, scutello medio obsolete, pectore discoque ventris nigricantibus, hoc basi macula fusca; rostro piceo; antennis pedibusque fusco-testaceis, illis articulo ultimo obscure fusco penultimo sat multo cras- siore, his artieulo ultimo tarsorum fusco; capite jugis clypeo longioribus et infra apicem clypei totis distantibus; rostro apicem coxarum intermediarum attingente ; antennis articulo tertio secundo 2/3 longiore ; pronoto ante medium transversim fortius impresso, disco postico ruguloso, marginibus lateralibus anticis versus apicem rotundatis, crenulatis, dente angulorum apicalium transversali, acuto, apice nonnihil reflexo, dente laterali basi lato, acutangulari, sat prominente ; scutello basin versus fortius rugoso, apice lato, vitta discoidali pone medium sublævigata. Long. ® 8 2/3 mm. » « À speciebus omnibus hujus generis jugis apice totis distantibus, clypeum haud includentibus, mox distincta. » Habitat : Loucoubé. SCOTINOPHARA Stal. ScoriNopæara Stäl, Ofv. Vet. Ak. Fôrh., 1867, p. 502; Enum. Hem., V, p. 29 (1876). — Horväth, Wien. Ent. Zeit., Il, p. 165 (1883). 121 Povops (p. p.) Lethierry et Severin, Cat. Hem., I, p. 55 (1893). — Distant, Faun. Brit. Ind., Rhynch., I, p. 72 (1902). Corpus ovatum, parum convexum, sat dense punctatum. Caput convexiusculum, pronoto brevius; jugis tylo haud vel parum longioribus, apice distantibus; marginibus lateralibus acutis, ante oculos profundi sinuatis. Bucculæ humiles, ubique æque altæ. Oculi stylati. Rostrum coxas posticas attingens, articulo secundo omnium longissimo. Antennæ breviusculæ, articulo primo capitis apicem subæquante, secundo primo haud vel parum longiore et tertio distincte breviore, quinto quarto vix vel paullo crassiore, elongato-fusiformi. Tubereula antennifera ultra margines tota prominula. Pronotum angulis posticis rotundatis, angulis lateralibus sinuatis, ante hos dente instructum ; annulo collari utrinque dentato. Sterna sulcata. Orificia parva, ad coxas posita. Scutellum abdominis apicem attingens, basi sæpissime leviter angustatum; area basali medio parum elevata. Tibiæ superne sulcatéæ. Femora annulis fuscis nullis ornata, sed tota fusca. Typus generis : Sc. fibulata Germ. Le genre Scotinophara mérite certes d'être séparé du genre Podops, comme l'a bien montré Horväth dans son travail Die Æuropüischen Podoparien, et comme plus récemment l'a rappelé Bergroth. Distant a cependant réuni à nouveau les deux genres dans ses Rhynchota of British India, imitant en cela Lethierry et Severin. Les représentants de ce genre sont fort répandus, notamment, aux Indes, le Se. bispi- nosa Fabr. En Afrique se rencontre une forme fort commune partout, Se. fibulata Germ., à laquelle j'ajoute une nouvelle espèce; Horväth a en outre décrit, de la collection Mayr, une variété de l'espèce paléarctique Sc. sicwla, sous le nom de cornuta; je n'ai pas vu l'exemplaire typique, qui provenait du Nil bleu, dans le Sennaar méridional, et j'en transcris simplement la courte description donnée par Horväth. Les trois formes africaines se distinguent de la facon suivante : 1. — Spina angulorum anticorum pronoti recta vel subrecta. LL: Spina angulorum anticorum antrorsum distincte ‘eurvata. Tubercula antennifera acute producta . . . . . . . . . . . . . . Sc. curvispina Schout. 2. — Tubercula antennifera acute produeta, Jugis ante tylum intus oblique truncalis, raro appropinquatis CT SC 10UIQIU GEL Tubercula antennifera gracilia, apice obtusa. Jugis ante tylum intus NATALIE EME NS RO Lt V0) CNSCACOrNNUIL HOT. 1. — Sc. fibulata Germ. (pl. IL, fig. 12). Podops fibulatus Germar, Zeitschr. Ent., 1, p. 65 (1839). Podops pallipes Dallas, List. Hem., 1, p. 23 (1851). 16 Podops spinicollis Stal, Ofv. Vet. Ak. Fürh., 1853, p. 211. Podops tibialis Signoret, Ann. Soc. Ent. Fr., (3) VIIT, p. 919 (1861). Podops fibulata Stal, Hem. Afr., I, p. 90 (1864). Scotinophara fibulata Stäl, En. Hem., V, p. 33 (1873). Podops fibulata Lethierry et Severin, Cat. Hem., I, p. Corpus ovale, parum convexum, griseo-flavescens vel flavidus, interdum rufescens, sat dense fusco-ferrugineo-vel nigro-punctatum, subtus plerumque totum nigricans, exceptis lateribus. Caput nigrum, convexiusculum, tylo convexo-elevato; marginibus lateralibus acutis, ante oculos profunde sinuatis, ante sinus subparallelibus, apice rotundatis ; lobis latera- libus tylo æquilongis vel paullo longioribus, apice haud contiguis; spatio ad oculos parvo impunctato; oculis valde stylatis, transversis ; bucculis modicis, retrorsum altitudine crescentibus, percurrentibus. Rostrum ad coxas posticas extensum; articulo primo bucculas haud superante, secundo omnium longissimo et tertio longiore, hoc quarto subæquali. Antennæ breviusculæ, artieulo primo capitis apicem subattingente, crasso ; secundo primo æquali vel paullo longiore et tertio æquali vel dimidio breviore, tertio quarto paullo longiore et quinto breviore; griseo-flavescentes, articulo ultimo fusco vel nigro, aut fuscescentes, articulis tertio et quarto apice pallidioribus ; tuberculis antenniferis ultra margines laterales capitis prominulis, apice extus acute productis, intus denticulo minore instructis. Pronotum sexangulare, angulis posticis obtusis, rotundatis; angulis lateralibus sinuatis, ante sinum in dentem interdum vix distinctam prominulis; annulo collari utrinque dente plus minus conspicuo, interdum fere deleto, armato ; marginibus latera- libus anticis rectis aut bissinuatis vel angulum formantibus, interdum serrulatis Podops serrulata Noualhier in litt.), sed plerumque rectis; impressione transversa inter dentes laterales, alteraque submarginali plus minus distinctis; griseo-flavescens vel flavidum, ferrugineo-indutum, dense fusco-ferrugineo-vel nigro-punctatum, areis duabus anterioribus sæpissime nigris; dentibus anticis et lateralibus nigricantibus aut fuscis vel pallidis; linea longitudinali media sæpe obsoleta purius flavescente. Sterna sulcata. Pectus plerumque nigrum vel fusco-nigrum aut-testaceum, hic illic, præsertim latera versus, coxisque flavescentibus aut testaceis. Orificia parva, ad coxas posita, prope marginem anticum metastethii. Pedes nigricantes, fusco-testacei aut testacei aut picei, tibiis basi excepta flavescen- tibus, apice sæpe infuscatis, vel rarissime totis testaceis; tarsis flavescentibus, interdum infuscatis; tiblis superne subsulcatis. Seutellum maximum, abdomini æquilongum, corio longius, basi parte basali pronoti haud Jlatius; parte basali retrorsum leviter angustatum vel parallelum, dein leviter ampliatum, apice late rotundatum, truncatum vel sinuatum ; area basali leviter elevata ; criseo-flavescens vel flavidum, sæpe ferrugineo-indutum, dense fusco-vel nigro-punc- tatum; impressione utrinque in angulo basali nigra; maculis tribus basalibus levigatis vel sublevigatis pallidis, una media, aliis ad impressiones. 123 Hemelytra magnam ad partem libera, margine costali sublevigato; frenis brevibus. Venter niger vel fusco-niger aut piceus, lateribus flavescentibus vel griseo-flaves- centibus; dense fusc-vel nigro-punctatus, disco medio vix remotius; spiraculis fuscis aut nigris, angulo apicali segmentorum sublævi, pallido (interdum etiam margine imo laterali toto). Long. 59 mm. Exempla typica examinavi P. fibulati Germ. (Mus. Berol.), P. pallipedis Dall. (Brit. Mus.), P. spinicollis (Mus. Holm.), P. tibialis (Mus. Vindoh.). Habitat : Abyssinia (Mus. Paris), Africa meridionalis (Mus. Berlin Wien), Congo (Mus. Bruxelles, Paris), Dahomey (coll. Montandon), Fleuve blanc (Mus. Paris) Guinea (Mus. Paris), Guinea espanola : Biafra-Cabo S. Juan (Mus. Madrid), Kamerun (Mus. Stockholm, Berlin, Wien), Mozambique (coll. Montandon), Niger (Mus. Paris), Senegal (Mus. Wien, Paris, coll. Montandon), Soudan francais (Mus. Paris). Congo : Haute-Sangha, Haute-Kemo, Boma, Landana, Condé. Se. fibulata est une espèce assez variable sous tous les rapports : Ainsi, les dents du cou et des angles latéraux du pronotum peuvent être fort développées ou à peu près nulles; les bords latéraux du pronotum sont droits ou dilatés en dehors, et dans ce dernier cas peuvent être plus ou moins arrondis ou dessiner un angle variable ; ces bords peuvent également être denticulés; l'impression médiane trans- verse se devine parfois à peine, d’autres fois elle est fortement dessinée. De même les jugé peuvent être seulement égales au tylus, où à peine plus longues que lui, ou bien le dépasser assez visiblement. Les rapports des articles des antennes sont égale- ment variables : le deuxième article, par exemple, égale le troisième @u bien est de moitié plus court. La forme générale du corps est un ovale plus ou moins élargi, sa couleur plus ou moins foncée. Comme on voit, les variations sont assez notables. I ny a cependant pour moi aucun doute que toutes ces formes ne doivent se ramener au seul Sc. fibulata; je n'ai point cru devoir en faire des sous-espèces, car il ne semble pas qu'il y ait une fixité suflisante dans ces caractères. 2. — Sc. curvispina sp. n. (fig. 27). \ Corpus latiuseule ovale, parum convexum, flavo-ferrugineum, dense ferrugineo vel nigro-punctatum et irregulariter variegatum. Caput pronoto brevius, tylo convexiusculo (minus tamen quam apud Se. fibulatamn); jugis tylo paullo longioribus, apice hiscentibus; marginibus latera- libus ante oculos sinuatis, dein parallelis; jugis apice oblique truncatis; totum nigrum, dense et sat profunde punetatum. Oculi prominuli. Bucculæ modice. Tubercula antennifera ultra capitis latera prominentia, antror- sum acute producta. Antennæ graciles, articulo primo casso capitis apicem subat- tingente, secundo primo paullo breviore, tertio primo multo longiore et quarto sub- æquali, hoc quinto distincte breviore, Rostrum ad coxas posticas extensum, articulo secundo apicalibus duobus ad unum breviore, coxas anticas vix superante, quarto tertio subæquali, hoe coxas medias subattingente. Pronotum sexangulare, angulis posticis obtusissimis ; angulis lateralibus sinuatis, ante sinum in denticulum productis ; angulis anticis dente longo curvato extrorsum et leviter antrorsum curvato armatis; pone dentes anticos profunde emarginatum; inter angulos laterales et submarginaliter impressum ; flavo-ferrugineum, dense ferrugineo- nigro variegatum, dense punctatum; linea media percurrente pallidiore. Sterna sulcata. Pectus nigrum, punctatum, hic illic obsolete ferrugineum. Orificia ovalia, ad marginem antieum metastethii posita. Pedes piceo-nigri, tibiis apice saltem et tarsis flavescentibus ; tibiis superne sulcatis. Scutellum abdominis apicem subattingens, basi margine basali pronoti æquale; parte basali retrorsum leviter angustatum, dein leviter ampliatum, apice rotundatum ; parte basali media leviter elevata, utrinque impressione terminata ; flavo-ferrugineum, dense ferrugineo-nigro variegatum, sat dense punctatum; angulis basalibus impressis nigris; linea basali media callisque basalibus duobus ad angulos, pallidioribus. Hemelytra magna parte libera, corio scutello breviore. Venter niger vel piceus, dense punctatus, disco medio paullo remotius; fascia utrinque laterali, spiracula includente, flavescente, ferrugineo-nigro-punctata et macu- lata; angulis apicalibus segmentorum apice callosis, pallide flavescentibus. Long. 7-5-8,5 mm. Habitat : Dar-es-Salam (coll. Schulz, Schouteden), Deutsch Ost-Afrika (Mus. Buda- pest), Usambara (coll. Montandon), Zanzibar (Mus. Wien). La forme courbe des dents antérieures du pronotum permet de séparer facilement cette espèce des formes voisines. 3. — Sc. cornuta Horv. (fig. 28). Scotinophara sicula var. cornuta Horväth, Wien. Ent. Zeit., Il, p. 167, tab. I, fig. 11 (1883). — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 56 (1893). Se. sicula « major, dense punctata; capite, thorace scutelloque nigris, hemelytris sordide fuscescentibus; jugis ante tylum intus parallelis, apice late rotundatis ; tuber- culis antenniferis gracilibus, longis ; margine antico thoracis fortius sinuato. © Long. 7 1/2, lat. 4 mill. » Paltria : Sennaar merid. ° Je ne connais cette espèce que par la description et la figure Fic. 28. de la tête qu'en donne Horväth et que je reproduis ici. La tête semble avoir une ressemblance assez étroite avec celle du Sc. mada- gascariensis que je décris en appendice. Toutefois les deux espèces paraissent distinctes. 125 Appendice : 4. — Sc. madagascariensis sp. n. (fig. 29). Latiuscule ovalis, modice convexa, flavo-grisea, ferrugineo induta, dense fusco- ferrugineo-vel nigro-punctata, subtus magna parte piceo-nigra, lateribus pallidis. Caput convexiusculum, tylo convexo, jugis hoc haud vel vix longioribus, apice truncatis ; marginibus lateralibus acutis, ante oculos sinuatis, dein ” subparallelis; nigrum vel piceo-nigrum. VA V Oculi prominuli. DL. Bucculæ percurrentes, modicæ, postice paullo altiores. Rostrum coxas posticas attingens, articulo secundo omnium L longissimo, sequentibus duobus breviore, coxas anticas superante, Fc, 29. quarto tertio subæquali. Antennæ articulo ultimo nigro; articulo primo capitis apicem subattingente vel paullo superante, crasso ; secundo tertio distincte breviore, primo vix longiore, quarto tertio subæquali vel paullo breviore, quinto tertio longiore et paullo incrassato. Tubercula antennifera ultra latera capitis prominentia, sat longa, apice obtu- siuscul. Pronotum sexangulare, angulis posticis obtusis, angulis lateralibus sinuatis, ante sinum prominulis; annulo collari posterius utrinque dente armato antrorsum leviter vergente; impressione laterali submarginali distincta ; inter angulos laterales transversim impressum ; lateribus anticis leviter ampliatis; linea media longitudinal pallidiore, areis anticis sæpe fuscis vel nigricantibus, dentibus fuscis. Sterna sulcata. Pectus fusco-ferrugineum vel piceo-nigrum, flavo-ferrugineo-varium, præcipue latera versus. Orificia minima. Pedes nigri aut piceo-nigri, coxis, trochanteribus, femoribus basi sæpe, tibiis (basi saltem excepta; anticis sæpe fere totis piceis), tarsisque, flavescentibus ; tibiis obsolete sulcatis. Seutellum abdomini æquilongum, corio longius, basi margine postico pronoti æquila- tum; parte basali marginibus subparallelis, dein leviter Aampliatum, apice rotundatum; area basali leviter elevata, utrinque callo pallido ornata, ad impressiones angulorum basalium nigras positis. Hemelytra magna parte libera, frenis brevibus. Venter niger vel piceo-niger, lateribus flavescentibus vel flavo-ferrugineis; disco medio paullo remotius punctato ; spiraculis fuscis vel nigris; angulis apicalibus imis seementorum pallidis, sublavibus. Long. 5-6 mm. Habitat : Madagascar (Mus. Stockholm, Wien, coll. Schouteden). Ayant trouvé cette nouvelle espèce parmi les autres insectes qui m'avaient été soumis, jen donne ici la description, bien qu'elle soit originaire de Madagascar. J puon, l 2 $ HAULLEVILLEA gen. nov. Corpus ovale, parum convexum, dense punctulatum. Caput pronoto brevius, jugis ante tylum convexiusculum, contiguis, marginibus lateralibus acutis et profunde sinuatis ante oculos. Bucculæ modic:æ. Oculi stylati. Rostrum coxas medias attingens, articulo secundo tertio longiore. Antennæ breviusculæ, articulo primo capitis apicem subattingente, secundo primo breviore, tertio secundo duplo fere longiore. Tubercula antennifera ultra margines prominula, acute producta. Pronotum angulis posticis obtusissimis, angulis lateralibus sinuatis ; marginibus lateralibus anticis totis arcuato-ampliatis, denticulatis. Sterna sulcata. Orificia parva. Seutellum abdominis apicem attingens, basi retrorsum leviter angustatum, dein parum dilatatum. Tibiæ obsolete sulcatæ, Typus generis : H. denticulata Schout. Ce genre me paraît bien caractérisé, par la forme du pronotum et notamment de ses bords latéraux et antérieurs, dont la figure ci-jointe reproduit le contour. Il semble par là se rapprocher de Amauropepla Stil, qui m'est inconnu en nature, mais s'en distingue aisément par la structure de la tête. 1. — Haullevillea denticulata sp. n. (fig. 30). Corpus ovale, parum convexum, nigrum aut nigro-piceum, dense punetulatum, breviter pilosulum. Caput cum oculis distinete latius quam longius, pronoto brevius, rugosum; tylo convexiusculo, jugis deplanatis et leviter excavatis, tylo longioribus et ante hunc contiguis vel paullo distantibus, antice rotundatis; marginibus lateralibus acutis, ante oculos fortiter sinuatis, ante sinus paral lelis; bucculis modicis; oculis distincte stylatis, transversis. Rostrum coxas medias attingens, articulo primo buceulas haud superante, articulo secundo coxas anticas attingente, tertio longiore, quarto tertio subæquali. Antennæ breviusculæ; tuberculis antenniferis totis ultra mar- ginem capitis prominentibus, extus antrorsum acute productis; articulo primo capitis apicem subæquante, crasso; secundo primo breviore, tertio secundo duplo fere lon- giore, quarto tertio subæquali et quinto distincte breviore, hoc leviter incrassato. Pronotum sexangulare, duplo fere latius quam longius ; angulis posticis obtusissime rotundatis, lateralibus sinuatis, ante sinum indistincete productis ; marginibus lateralibus anticis usque ad apicem (angulo antico a collo remoto) areuato-ampliatis, denticulatis ; Fic. 30. ante angulos laterales transversim impressum (impressione medio linea obsoleta inter- rupta), ad margines laterales anticos impressum ; collari instructum. Sterna sulcata. Orificia parva. Tibiæ obsolete sulcatæ. Seutellum abdomini æquilongum, corio longius, hemelytrorum magnam partem liberam reliquens; parte basali (inter angulos basales pronoti) frenis brevibus instructa, retrorsum leviter angustata, dein leviter dilatatum ; apice late rotundatum; basi utrinque oblique leviter impressum. Venter medio vix remotius punctatus, incisuris eurvatis; segmento sexto margine apicali medio sinuato aut recto. Habitat : Niam-Niam (Mus. Budapest), Togo : Bismarckburg (Mus. Berlin). Cette espèce doit être assez répandue, bien que rare (je n'en ai vu que trois exem- plaires), puisqu'elle se trouve à la fois dans l'Afrique allemande et dans la région des Niam-Niam. Il est donc étonnant que je ne l’aie pas retrouvée dans les collections des Musées de Bruxelles et Paris, non plus que dans celles du Musée de Tervueren, musées surtout riches en insectes de ces régions (Congo principalement). SEPIDIOCORIS gen. nov. Corpus ovale, sat convexum. Caput parvum, processu pronoti teetum; jugis ante tylum contiguis; marginibus lateralibus acutis. Bucculæ triangulares, elevatæ. Oculi stylati. Rostrum coxas posticas attingens, articulo secundo sequentibus ad unum haud longiore. Tubercula antennifera tota distincta, in dentem sat longum producta. Antennæ breviusculæ, artieulo primo capitis apicem attingente, secundo plus duplo longiore. Pronotum angulis lateralibus sinuatis, inter angulos impressum; marginibus late- ralibus anticis utrinque dentibus duobus obtusis; parte antica in processum longum, crassum, producta (fig. 31); tuberculis utrinque processus hujus tribus conicis. Sterna leviter sulcata. Seutellum abdomini fere æquilongum et hoc angustius ; basi retrorsum leviter angus- tatum, dein ampliatum; area basali triangulari medio impressionibus sat profundis terminata. Tibiæ superne subplanæ. Typus generis : S. Noualhieri Schout. Je ne connais qu'une espèce de ce genre bizarre, que je décris ci-après. Elle faisait partie de la collection Noualhier, présentement au Museum de Paris. L'unique exemplaire 128 portait une étiquette libellée comme suit : Sepidiocoris fuscus Noualhier. J'ai conservé à l'insecte le nom générique que lui avait imposé Noualhier; mais j'ai cru préférable de ne pas le désigner sous le nom de fuscus, l'insecte étant en réalité noir, et simplement recouvert en entier d'une sorte de croûte terreuse. Ici comme pour 7ornosia insularis, qui est pourvu d'un revêtement analogue, bien que moins régulier et d’un blanc crayeux, on peut se demander si cette croûte existe également sur l'animal vivant. La figure ci-jointe donne l'aspect du Sepidiocoris recouvert de cette couche terreuse. 1. — Sep. Noualhieri sp. n. (fig. 31). Corpus ovale, supra subtusque æque convexum, nigrum, sat nitidum, dense punc- tatum. Caput parvum, parum declive, processu pronoti tectum ; jugis tylum includentibus, tylo leviter elevato ; marginibus lateralibus acutis, apice rotundatis ; bucculis triangu- laribus, posterius multo magis elevatis, margine externo recto; tuberculis antenniferis ultra marginem capitis prominulis, extus in dentem sat longum, apice obtusum productis ; oculis stylatis. Rostrurr fusco-nigrum, coxas posticas attingens, articulo primo bucculis breviore, secundo apicalibus duobus simul sumtis haud longiore, quarto tertio vix breviore. Antennæ breviusculæ, articulo primo capitis apicem aitingente et secundo brevi plus duplo longiore, primo quarto subæquali, hoc tertio longitudine paullo breviore, quinto omnium longissimo, incrassato. Pronotum parum convexum, sexangulare; angulis lateralibus sinuatis, ante sinum denticulo instructis ; angulis posticis distinctis, rotundatis ; inter dentes laterales impres- sione transversa profunda; marginibus lateralibus anticis dentibus duobus utrinque obtusis; parte antica medio antrorsum longe producta, cornuum longum, obtusum (capitis apicem paullo superantem) formante (v. fig. 31), horizontalem, apicem versus inferne vergentem, basi transversim et apice medio longitrorsum impressum ; ad pro- cessum illum, tuberculis conicis utrinque tribus, duobus ad impressionem transversam, uno majore ante haec. Sterna leviter sulcata. Orificia minima, a lateribus metastethii quam à coxis longius remota, ad marginem anticum metastethii posita. Pedes mediocres, tibiis superne subplanis ; acetabulis subcontiguis. Scutellum abdominis apicem fere attingens, parte basali pronoti basi æquilatum; marginibus lateralibus basi retrorsum leviter angustatis, dein ultra medium sensim ampliatis, apice rotundatum; area basali triangulari elevata (angulos basales haud includente), utrinque impressione obliqua sat profunda terminata; a basi paullo ultra medium elevatum, dein declive; tuberculis duobus humilibus utrinque ad angulos basales. Hemelytra magna parte libera, corio scutello breviore, frenis brevibus. 129 Venter dense punctatus, basi elevatus. Fœminam unicam vidi, e Togo : Bismarckburg (Mus. Paris). Long. S mm. Comme je le dis plus haut, l'insecte était en entier recouvert d'une croûte terreuse cachant sa vraie coloration, qui est noire. TORNOSIA Bol. Fe Torvosra Bolivar, Ann. Soc. Esp. Hist. Nat., 1779, p. 136. — Lethierry et Severin, Cat., I, p. 57 (1893). Corpus ovale, parum convexum, sat dense punctatum. Caput longum, pronoto paullo brevius, jugis apice distantibus, marginibus late- ralibus acutis. Bucculæ modicæ. Oculi stylati. Rostrum basin ventris superans, articulo secundo tertio breviore et quarto dis- tincte longiore. Antennæ graciles, sat longæ, articulo primo capitis apicem attingente, secundo primo duplo longiore. Pronotum angulis posticis rotundatis, angulis lateralibus in spinam productis ; marginibus lateralibus anticis trispinosis. Sterna sulcata. Acetabula sat distantia. Seutellum abdomini æquilongum, basi retrorsum angustatum, dein marginibus subparallelis ; area basali triangulari distincta elevata. Tibiæ superne sulcatæ. Venter segmentis basalibus medio sulcatis ; angulis apicalibus segmentorum spinosis, plaga maxima opaca utrinque disei. —— Typus generis : T. insularis Bol. Le fait d’avoir les hanches assez éloignées entre elles et non point rapprochées, est un caractère, non encore indiqué, qui sépare nettement ce genre de tous ses voisins. 1. — T. insularis Bol. (pl. IL, fig. 13). Tornosia insularis Bolivar, An. Soc. Esp. Hist. Nat., 1879, p. 137. — Lethierry et Severin, Cat., [, p. 57 (1893). Corpus ovale, parum convexum, nigro-piceum vel nigrum, sat nitidum, rubro-vel flavo-pilosum, sat dense punctatum. Caput longum, pronoto paullo brevius, planiuseulum, parum declive ; jugis distan- tibus, apice obtuse angulatis; tylo antice declivi; marginibus lateralibus acutis, ante oculos parallelis. 150 Oculi distincte stylati. Bucculæ modice elevatæ, anterius dente brevi armatæ. Antennæ graciles, sat longæ, articulo primo capitis apicem plerumque superante, secundo primo plus duplo longiore, tertio secundo paullo breviore vel subæquali ; quarto, quinto et secundo inter se subæquilongis ; tuberculis antenniferis ultra margines capitis prominulis, apice acute productis. Rostrum segmentum tertium ventris attingens, articulo primo bucculas æquante, secundo tertio breviore, hoc basin ventris attingente, quarto secundo multo breviore ; obscure rubrum vel piceo-nigrum. Pronotum sexangulare, duplo latius quam longius, angulis posticis rotundatis, angulis lateralibus in spinam antrorsum leviter vergentem productis; marginibus late- ralibus anticis anterius spinis tribus (antica ad angulos anticos) armatis; postice paullo convexius. Sterna sulcata, acetabulis sat distantibus. Pedes longiusculi, tibiis superne sulcatis ; tibiis anticis distincte tortuosis. Seutellum abdominis apicem superans vel æquans, parte basali pronoti haud latius ; basi retrorsum angustatum, dein subparallelum, apice rotundatum ; basi area triangulari elevata. Hemelytra abdominis latera libera relinquentia, frenis brevibus, corio scutello breviore ; margine sæpe piceo. Venter segmentis basalibus quatuor medio sulcatus ; segmentorum 2-6 angulo apicali laterali spina conspicua armato ; plagis duabus maximis sericeis opacis, una utrinque. Segmentum genitale distincte quadrispinosum. Exemplum typieum vidi (Mus. Madrid). Long. 8,5-10,5 mm. d In collectione D. Montandoni specimen vidi (var. brevispina m.) spinis omnibus brevioribus, angulisque basalibus scutelli callo rufo ornatis a forma typica distinctum, specificiter tamen haud distinguendum (Patria : Mozambique), Habitat : Congo (Mus. Paris, coll. Schouteden), D. O. Afrika (Mus. Wien), Zanzibar (Mus. Madrid, Paris). Ce bel insecte est le plus souvent recouvert d'une couche plus où moins épaisse d'une substance d’un blanc crayeux; cette couche n'a toutefois pas la régularité de celle que j'ai signalée chez Sepidiocoris Noualhieri, et c’est ce qui explique la phrase de Bolivar : « Las costumbres de este insecto deben ser anälogas ä las del Podops, encontrandose del mismo modo que éste debajo de las piedras, en terrenos algo hüumedos ; asi podria explicarse la particularidad notable de hallarse todo el cubierto por un Capa blanca de aspecto terroso y al parecer puramente accidental. » LES LARVES DES GRAPHOSOMATINES Je ne connais point de descriptions de larves se rapportant à des espèces afri- caines de cette sous-famille. Pour ma part, je n'ai vu que la forme larvaire du Cyp- tocoris Wahlbergi que je décris ci-dessous. 1. — Cyptocoris Wahlbergi Stal (pl. IV, fie. 11). Late ovalis, dense rugoso-punetatum, capite multo minutius. Caput, pro- et mesonotum ænescente-nigra ; pronotum limbis lateralibus, mesonotum limbo rudimen- torum externo, flavescentibus. Abdomen superne griseo-flavescens, dense fusco-punctatum, disco medio piceo- nigro, ænescente, lineis transversis limboque laterali segmentorum flavis, limbo sat remote punctato, intus arcu piceo-nigro ornato. Venter griseo-flavescens, limbo flavo, segmentis disco medio fusco-piceo, sublævi. Pedes fusco-picei, tibiis flavis, apice excepto. Le Page 4, ligne = OT, — ADDENDA ET CORRIGEN DA Au lieu de « elle fut créée Stäl, qui établit pour elle... +», il faut lire « par Signoret, et Stäl établit pour elle... — Au lieu de Fig. 1, lire Fig. 2. — De même, Fig. 2, au lieu de Fig. 1. — La ponctuation se trouvant après « rare », doit se trouver après « Collections ». — Les formes annulus et ocellatus ne doivent pas être regardées comme deux sous-espèces, le seul caractère les séparant étant un détail de coloration; ce ne sont que des variété d’un même type, comme le disait déja Krüyer en 1842. — « seriei » nec « serici », — 1895 nec 1897. — Westwoodi nec West-woodi, — Note: « J'en ai depuis reçu une dizaine d'exemplaires prove- nant du Mozambique. - — Long. 13-15 mm. — « indutus + nec indutis ». — « dente acuto » nec « acuta ». — Id. LS te INDEX (Les synonymes sont en italiques.) Page ACUTA Stâl . 66 adspersus St 23 adusta Reut. . 113 AELIODES Bol. . 112 AFER Stäl 108 AFFINIS Reut 120 AFRA H.-Sch. 19 AFRICANUS Horv. . 28 ALPHOCORIS Germ. so annularis Westw. 13 ANNULATUM Walk. 22 ANNULUS Fabr. 13-15 — (larve) 91 ANOPLOGONIUS Stàl 52 apicale Wesiw. 61 APICALIS 1 41 Arclocoris Germ. 7 et 89 ARGOCORIS Stal | GS argus Drur et Stàl 1864 nec Fabr. . . . 15 ARGUS Fabr. RE) — (larve) . . . 92 Asolenidium Bredd. LS ATTENUATUM Westw. 11 AULICUS Germ . DD BERGROTHI n. D9 BERGROTHI 1. Br BOHEMANNI Stal 36 — (larve). 93 BOLBOCORIS Am.-Serv. 99 Bonnyi Dist. : 29 BRACHYCEROCORIS Cost. . 107 brevisculiuin Sn. 119 BREVISPINA NH. 130 CAFFER Stal. 17 CAFFRA (Term. . CALLIDEA Lap . CANTAO AmM.-Serv. carinala Germ. CHIATOSTERNUM Karsch. CIRCUMDUCTA Germ. Cælocoris Bol. Cæloglossa Germ. Comarofji Jak. COMES Fabr. COQUERELI Sign. CORNUTA HOrv. crassus St CRYPTACRUS Mayr. CURVISPINA nN. CyxPTocOoRIS Burm. DENTICULATA 1. DENTICULATA Stal . DEROPLAX Mayr DEROPLAX St. DISTANS Reut dislinclus Sign. . . D DISTINGUENDA R.-Fairm,. DORSALIS Fabr. DREGEI Germ. . duodecin-punctala Germ. et Stàl 1864 nec Fabr.. . : . DUODECIM-PUNCTATA Fabr. . elonçgal Horv. ELVISURA Spin. ELVISURARIA Stàl . ÉROTYLOIDES Walk, E EURYGASTRARIA Stäl. examninans Wh.. . falcatus Germ. FIBULATA Germ. FLAVITARSIS Reut. FLAVONOTATUM Dall. . FURCIFERUM Fabr. GAMBLÆE Westw. . . . GIBBOSA Bol. gibbosa Pal GONAULAX n. GRANDIS Dist. Graphosomatinæ GRAPTOCORIS StAl . HAGLUNDI D. HAMIFERUS Stäl HAULLEVILLEA D. HOTEA Am.-Serv. . HOTEA Stäl . humeralis Walk. ILLOTA Stâl. . . INÆQUALIS Germ. . INDUTUS Stäl impluvialus Germ. . INSULARIS Bol. IROCHROTUS Am.-Serv. IRRORATA Spin. KAYESIA n. LARINOIDES Germ. LIBYssA Dal] LILIGERUM Thunb. LINEATUM Dist. lineola Ramb.. LIXOIDES Germ. LIXOIDES Stäl 1864 nec Germ. . LOBULATUS Stäl LUNDI Fabr. LUNDI Germ. et H.-Sch. nec Fabr. MACULATUM n.. ; MADAGASCARIENSIS Dist. . MADAGASCARIENSIS n. M Page. ü4 121 116 21 10 64 113 19 97 58 95 > «+ lt 54 125 MADAGASCARIENSIS Sign. melanaria Walk. MINOR h. MOXNTANDONI nu. MORGANI Wh.. — (larve, mucorea Klug. É MULTIPUNCTATUS Thunb. mulabile Karsch. nana A.-SCh. NATALENSIS Stal NATALENSIS Stäl nalalensis SA NIGRICOLLIS Sign. . NIGRICORNIS Sign. . NIGROFASCIATA Dist. NIGROPUNCTATA St] . niloticus Stal. NOVEMMACULATUS Sign NOUALHIERI D. 0 obes« Stal obscurus Dall. OBSCURICORNIS Stäl OCELLATUS Klug. — (larve) . OCHRACEUS Horv. ODONSCELIS Muls. ODONTOSCELARIA Stâl. ODONTOSCELIS Lap. ODONTOTARSARIA Stal. OLIVACEUM Dist. ONCOZYGIDEA'Reut. ORNATUS Germ. OXYPRYMNA Stal . PALLESCENS Stal pallipes Dall. PARABOLBOCORIS n. PARDALINUS SCh. PARVA nN. . Pentatomidæ PERSONATUS n. PERSONATUS Stäl . PHYMATOCORIS SA. PHYMATOGONIA Sal picea Walk. PINGUIS Germ. plagiulus Germ. ; Podops (p.) Leth.-Sev.. PŒCILUS Dall. polyslycltus Westw. POLYTODES HORv. PRÆTORIA StAl . PRINCEPS Horv. PROCILIA StAl PULCHRA HN. punclarius Westw. PURPURASCENS Walk. QUADRINOTATUS Westw. REDTENBACHERI Mayr. rufilabris Germ . RUFOPICTUS Walk. RUEUS Westw. ruslicus Fabr. SCHULZI n. SCINTILLANS Stal SCOTINOPHARA Stal SCULPTURATA StA . SCUTELLERARIA Stal . Scutellerinæ Sehestedi Fabr. SEPIDIOCORIS D. SERGIA Stal. SEVERININA D. . SICULA Fabr. SIGNATA Fabr signala Fieb SIGNORETI n. Signoreti Sial. SILPHOIDES Thunb. — (larve). SILPHOIDES Walk. simple H.-Sch. . simulans Stal SINUATA Sign . . . Sotenoslediur Spin. SOLENOSTETHIUM (Spin) A Pag». 90 121 17 16 6 OL 50 28 a 15 40 Q 26 R TE = Sa CAVE S sordidus SU SPHÆROCORARIA Burm . SPILEROCORIS Stäl . Spinicollis St STALI N. ù STEGANOCERUS Mayr . STIGMA Fabr. STRUMOSUS Stäal SUBFASCIATA Westw. — (larve) . TARISA Am.-Serv. Teressa Walk. TESTUDO-GRISEA Deg, — (larve). TETYRARIA Stâl Teucrus Si THORIA Stal. libialis Sign. ligrinus Germ. — Voet. TOMENTOSUS (rerm. ToRNOSIA Bol. . lriançgulum Am.-Serv. lricolor Am.-Serv. TyLoNCA Stal U UNICOLOR Dall. Ursocoris Hahn. . V VARIOLOSUS (term. vicinuin Sign. VOELTZKOW1 Bergr. W WAHLBERGI St — (larve) Westicoodi Sn.-Voll. XANTHOPUS StAl XEROBIA Still Ss9et91 129 64 100 63 1351 40 101 S5 AL , | — Lido ce em > L a 14. EXPLICATIO TABULARUM TABULA I ELVISURA IRRORATA Spin. SOLENOSTETHIUM LILIGERUM FURCIFERUM Fabr. CHIATOSTERNUM UNICOLOR Var. ANNULATUM Walk. STEGONOCERUS MULTIPUNCTATUS VAT. QUADRINOTATUS Westw. PROCILIA PRÆTORIA Stal. CALLIDEA DREGEI Var. PURPURASCENS Walk. CALLIDEA DISTINGUENDA Reiche-Fairm. GONAULAx BERGROTH Schout. GRAPTOCORIS AULICUS VAT. PERSONATUS Stal. ANOPLOGONIUS NIGRICOLLIS Var. EROTYLOIDES Walk CRYPTOCORUS COMES Var. RUFOPICTUS Walk. POLYTODES OCHRACEUS Horv. TABULA II HoTEA ACUTA Stal. DEROPLAX CIRCUMDUCTA VAT. NIGROPUNCTATA Stâl. DEROPLAX NIGROFASCIATA Dist. ALPHOCORIS LARINOIDES (erm. XEROBIA SCULPTURATA St. Cyrrocoris WAHLBERGI Stal. BoLBocoris RUFUS Westw. (TRICOLOR Am -Serv.). BRACHYCEROCORIS AFER Stal. PHYMATOCORIS STRUMOSUS Stal. SEVERININA BERGROTHI Schout. THORIA NATALENSIS Stal. SCOTINOPHARA FIBULATA Germ. ToRNosrA INSULARIS Bol. GONAULAX GRANDIS Dist. y re a CE À N” s . LA e 1 Le L » 2 Le L Ü Î ‘ * } 8 11 f l LE LI l . ' A 1 : 0 Qu . L : 0 " nl «1 u | Es * > Ü h = : nr DERTE | an DAME ' CRI RE CALE . SA, à | 7 DE L Ê n "A e LOUE (AN TDR | À ! 4 W/ «1 ' ES | 1 LP Dr 7 AU At "Ur (TR si , 1006 COR NN | | LINE | AN À 1 1e ( | Y to ” LE) ne LOT fl jee. a à L si rl d 1 L f . L CE CRE L'EN h - + , | 2 1 - tie Le } | * L Lu [Su En n _ : | L LS a L L F0 D : LE | 1 D î] | D à | ne » « ca ‘ue : CAR — mn... Cr, - 1 Lt Ce. “ : NON d- Le « LS LV + Kg LE " . [2 pe- AL * ne : _ (Re : CR [ni : Fen = L È L L L # XLR r : : e : : . b ne . È L Ds: + 1 : : E | , : A E -@e C1 à LÉ; CA 1 J ” _- : LT + 00 : : si FT 2 « L L L | Gad { L à : | A ue DS Le L . mn 1) . | : : du * … L . : : CE DLS L | - " L r Va on » a) L : ce ne. . ra "0e L ( Le. « + | Le _ r 4 = à : + . D 4e te e LL. L | 4 | - < + | L b | " 1 L L _L TN, Le L AN : _. . ri Û ; : A 1 LL L { : LR ; L Tr Lé. : [ | : 0 fl in Hi In : n | ee”. . ee Tr : in AZ À Hot FAUNE ENTOM. AFR. TROPI | NCH Menger Pinx 7. Callidea distinguenda R.-Fairm . Elvisura irroralta Spin. Solenostethium liligerum furciterum Fabi 1 2 8. Gonaulax Bergrothi Schont. 3. Chiatosternum unicolor var. annulatum Walk. Î 5 9. Graptocoris aulicus var. personatus Stal . Steganocerus multipunetatus var. 4-notalus Westw 10. Anoplogonius nigricollis var. erotyloides Walk . Procilia præloria Stal. 11. Cryptacrus comes var rufopietus Walk 12. Polytodes ochraceus Hors ÿ. Callidea Dregei var. purpurascens Walk FAUNE ENTOM nqet CRE © AFR. TROPIC. I. RHYNCH 1 Hotea acuta Stal. Deroplax cireumdueta, var. nigropunetati Stal. Deroplax nigrofasciata Dist. Alphocoris larinoides Germ. Xerobia sculpturala Stal. i. Cyplocoris Wahlbergi Stal. 7. Bolbocoris rufus. var. tricolor Am.-5erv Brachycerocoris afer Stal. Phymatocoris strumosus Stal. . Severinina Bergrothi Schout. . Thoria natalensis Stal. Scotinophora fibulata Germ. Tornosia insularis Bol. Gonaulax grandis Dist. PL. ik PR AIS (ey DEAR URRS D | re de à nn 3 9088 01341 9312 PUBLICATIONS DE L'ÉTAT INDÉPENDANT DU. CONGO | L'OBNR "4 : # ANNALES DU MUSÉE Du CONGO : x | Botanique. — Série IL. — Illustrations de la flore du Congo, par Ëm. De Wildeman-et Th. Durand. Tome I, fascicules 1 à 8, 1898-1902, 96 pl. Série 11. —- Contribution à la flore du Congo, par Ém. De Wildeman et Th. Durand. 1899-1901. (La table paraîtra ultérieurement.) Série LIL. — Reliquiæ Dewevreanæ, par Ém. De Wildeman et Th. Durand. 1901... (L'introduction paraîtra ultérieurement ) Série IV. — Études sur la flore du Katangä, par Ém. De _Wildeman. XII-240 pages, 46 planches, 1902-1903. (Complet.) Série V. — Etudes de systématique et de géographie botaniques sur Ja flore du Bus- et du Moyen-Congo, par Em. De Wildeman, vol. I, fase. I. Zoologie. : — Série I. —’ Matériaux pour la faune du Congo, Tome I (complet). Poissons nouveaux | du Congo, par G. A. Boulenger, 1898-1900, 56 pl. Table et introduction . Matériaux pour la faune du Congo. Tome II. — Fascicule 1, 1901, p. 1 à 18, pl. I à VI. — Batraciens et Reptiles nouveaux, par G. A. Bou- lenger. Antilope nouvelle, par Oldfield Thomas.— Fascicule 2. Additions à la Faune Ichtyologique du Bassin du Congo, par G.-A. Boulenger. Ethnographie et €. . anthropologie.— Série I. — L'Age de la pierre au Congo, par Xavier Stainier. 1899, fascieule LS pl. 1 à8. ?. Série II. — Les Collections ethnographiques du musée du Congo, par Th. Masui, * “ fascicule 1, pl. à 8, 1899. © Série III. — Notes anal ytiques sur les collections ethnographiques du musée du Congo, tome I, fascicule I. Les instruments de musique, 246 p., pl. I à XXI. Les Poissons du bassin du Congo, par G. A. Boulenger, 532°p. in-8°, 1 carte, 21 gr. et 25 pl. hors | texte, 1901. » KL? . Les Caféiers, par Ém. De Wildeman, fascicule ], 1901. Broch. 43 pages. Observations sur les Apocynacées à latex, rethcilliés par M. L. Gentil dans l État Indépendant du Congo en 1900, par Ém. De Wildeman. Broch. 33 pages. Plantae Laurentianae, par Ém. De Wildeman. Broch 57 pages. Notes sur quelques Apocynacées laticifères, par Ém. De Wildeman. Broch. 96 pages, 3 planches. Le Télégraphe et le Téléphone au Congo, par A. Mahieu. Broche G{ p., nombreuses gravures, 1900. Vocabulaire à l'usage des fonctionnaires se rendant dans les territoires du distriet de l'Uele et de l'enclave de Lado, par G.-F. Witerwulghe, 1899. Rapport sur l'état sanitaire de Léopoldville de 1885 à mars 1887, par le D'Mense. : » - r Léopoldville, par le lieutenant Ch. Liebrechts. y , “Le District d' Upoto et la fond: tion du camp de l'Ar uwimi, par le lieutenant Dhanis. Organisation pOPADR: civile et pénale de la tribu des Mousseronghes, par A. Baerts. Le District de Stéphapiéville et le district minier de M’ Boko-Songho, par E. Destrain. Le Climat de Banana en 1890, par le D' E. Étienne, 1802. Observations météorologiques faites à la station d'Équateurvilledu Len mai 1861 au 3 décembre 1892, . par le lieutenant Ch. Lemaire. : + . Guide pratiqué, hygiénique et médical, par le D" G. Dryepont. T4 F COR | : ‘Le Mayombe, par Fusch, 1893. #7 | SET tr Pieter . L 0 LS . Rapport sur un voyage agronomique autour du Congo, par Ém. Laurent, 1696." "æ 0 y Bruxelles. — Imp. Ve Moñnom, rue de l'Industrie, 32. : rt . »