LIBRARY OF THE UNIVERSITY OF ILLINOIS AT URBANA-CHAMPAIGN 5H2 5 N.H.S. ^ I REVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTÈRES ET DESCRIPTION DES ESPÈCES RAPPORTÉES PAR M. LEONARDO FEA DE BIRMANIE PAR BRUNNER DE WATTENWYL (Planches I-VI) ^^'^ .xVO^^' GENOVA TIPOGRAFIA DEL R. ISTITUTO SORDO-MUTI 1893 PREFACE. Nous disposons de plusieurs travaux monographiques sur des groupes plus ou moins étendus des Orthoptr es, mais l'ensemble du système présente de grandes lacunes. Il s'en suit que la description d'espèces isolées ne suffit pas pour les classer. Cette considération m'inspire une certaine appréhension contre toute description d'espèces isolées et m'engage à concentrer mon propre travail à l'établissement de monographies systématiques. Mais je fus ébranlé dans mes préventions par la vue de la col- lection rapportée par M. Fea de Birmanie. En face de huit cents exemplaires dont la préparation ne laisse rien à désirer et qui représentent trois cents espèces pour la plupart nouvelles , je n'ai pu résister à l'invitation de M."" le D."" Gestro, sous-directeur du Museo civico de Gènes, de m'occuper de leur détermination. Ce travail me contraint à étudier tous les systèmes existants et en entreprendre la critique. Il s'en suivit qu'avant de faire la description des espèces j'ai dû établir le système de l'ordre entier des Orthoptères. Cet ouvrage ne peut être qu'aphoristique. Toutefois il remplacera le traité complet et servira à orienter mes confrères, qui s'occupent de la description des insectes de l'ordre des Orthoptères. Vienne, mois de Mai 1892. Brdnner. 6 BRDNNER DE WATTEiNWYL (6) OUVRAGES CITES. Audinet.SerTni«). — Orthoptères. Paris, 1839- Bolirar, I. — A. Monografia de los Pirgomorfinos. Madrid, 1884. B- Essai sur les Acridiens de la ;tribu des Tettigidae (Ann. Soc. ent. de Bel- gique, XXXI, 1887, p. 175). C- Orthoptères de l'ile de Cuba (Mém. de la soc. zool. de France, 188-^). D. Etudes sur les insectes d'Angola du Muséum national de Lisbonne (Jornal de sciencias mathem., phys. e natur-, XXX. t.isboa, 1881). E- Ortopteros de Africa del rauseo de Lisboa (Jornal de sciencias math., phys. e natural. Lisboa, 1889). F. Diagnosis de ortopteros nuevos (Anal, de la soc. Esp. de Hist. Nat., XIX, 1890). G. Arthropodos del Viaje al Pacifico. Madrid, 1884. H. Notas entomologicas (Anal, de la soc. Esp. de Hist. Nat., X, 1881). 7. Grilidos de Filipinas (Anal, de la soc Esp. de Hist. Nat., XVIII, 1889, p. 415). Bonnet, Ed. et Finot, Ad. — Mission scientifique de Tunisie, 1883, 84. Catalogue rai- sonné des Orthoptères de la Régence de Tunis. Montpellier, 1885. Brnnner de Wattenwyl. — A. Nouveau système des Blattaires. Vienne, 1865. B- Monographie der Phaneropteriden. Wien, 1878 C. Prodromus der europàischen Orthopteren. Leipzig, 1882. D. Monographie der Stenopelmatiden und Gryllacriden (Verh. der k. k. zool. bo- tan. Ges. in Wien, 1888, p.- 247). E. Monographie der Proscopiden (Verhandl. der k. k. zool. botan. Ges. in Wien, 1890, p. 87). F. Additamenta zur Monographie der Phaneropteriden. (Verhandl. der k. k. zool. botan. Ges. in Wien, 1891, p. I). Bnrmeister. — A. Handb. der Entomologie, II, Berlin, 1839. B- Audinet Serville, hist. nat. des orthopt. verglichen mit H- Burmeister. Handb. der Entomol. II (Germar. Zeitschr. f. Entomol. II, p. 1, 1840). Charpentier, T. de. — Orthoiitera descripta et depicta. Lipsiae, 1845. Dohm. H. — Zwei neue Blattiden-Gattungen- (Stettiner Entom. Zeit. 1887, p. 2). De Hiiftn, W. — Bijdragen tôt de Kennis der Orthoptera. Verhand. over de natuurlijke geschiedenis der nederlandsche overzeesche bezittingen etc. Zoologie N. 6-10. Gerstàcker. — A. Baron Cai*l von der Decken's Reisen in Ost. Africa, vol. III, 2 .^bth. Gliederthiere. Insecta. Leipzig, 1873. B. Beitrag zur Kenntniss der Orthopteren-Fauna Guinea's. (Mittheil. d. naturw. Vereines fur Neuvorpommern, 1883). C. Acridiodea nonnulia. (Stettiner entomol. Zeitschr. XXXIV, 1873, p. 185). D. Characteristik einer Reihe bemerkenswerther Orthoptera. (Mittheil. des na- turw. Vereines f. Neuvorpommern. XIX et XX. Greifswald, 1888). Hermann, Otto. — Die Decticiden der Brunner von Wattenwyl'schen Sammlung. (Verh. d. k. k. zool. botan. Ges. in Wien, XXIV, 1874, p. 191). Karscli, D.r F. — A. Beitrâge zu Ignacio Bolivar's Monografia de los Pirgomorphinos. (Entomolog. Nachr. Berlin, XIV, 1888). B. Verzeichniss der von D.' Paul Preuss in Kamerun erbeuteten Acridiodeen. (Berlin, entomol. Zeitschr. XXXVI, 1891, p. 175). C. Ueber die Hetrodiden. (Berl. entom. Zeitschr. XXXI, I8S7. p. 43). D. Beitraege zur Systematik der Pseudophylliden. (Berl. ent. Zeitschr. XXXVI, 1891, p. 71). (7) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 7 E. Verzeichniss ■ der von Herrn D.' Paul Preuss auf der Barombi-Station in Deutsch-Westafrica gesammelten Locustodeen aus den Familien der Pha- neropteriden , Meconemiden und Gryllacriden. (Entomol. Nachr. Berlin, XVI, 1890, p. 353, 369). F. Uebersicht der von Herrn D.'^ Paul Preuss auf der Barombi-Station in Ka- merun gesammelten Locustodeen. (Berl. entomol. Zeitschr. XXXVI, 1891, p. 317). G- Die Meconemiden. (Wiener entom. Zeit. vin, 1888. p. 159). //. Ueber die Orthopterenfamilie der Prochlliden. (Entom- Nachr. Berlin, XVII, 1891, p. 97). Krauss, D.' li. — A. Orthopteren vom Sénégal. (Sitzungsber. der k. Akad. der Wis- sensch. in Wien. LXXVI, 1877). B. Beitrag zur Kenntniss westafrikan. Orthopteren. (Zoolog. Jahrb. von Prof. D.' Spengel. Giessen. V. 1890, p. 310 et p. 647). Pautel, S. J. — Notes orthoptérologiques (Ann. de la Soc. Bsp. de Hist. Nat. XIX, 1890). Pîctet, Alph. — Locustides nouveaux ou peu connus du Musée de Genève. — Ge- nève, 1888. Pictet, Alph. et H. de Saussure. — A. Catalogue d'Acridiens (Bullet. soc. entom. suisse, vol. 7, p. 331. Schafîhouse. 1887). B. De quelques Orthoptères nouveaux (Bullet. soc. entomol. Suisse, Vlll, p. 293. Schaffhouse, 1891). C. Iconographie de quelques sauterelles vertes. Genève, 1892. Bedteubacher, J. — A. Monographie der Conocephaliden. (Verh. der k. k. zool. botan. Ges. in Wien, 1891, p. 315). B. Beitrag zur Orthopteren-Fauna von Turkmenien. (Wiener entom. Zeit. VIII, 1889, p. 31). Saussure, Henri de. — A. Orthoptères de l'Amérique moyenne. Famille des Blattides. Genève, 1864. B- Mémoires pour servir à l'Histoire naturelle du Mexique. T. I. Synopsis des Mantides américains. Genève et Bâle, 1871. C. Mélanges orthoptérologiques. T. 1, fasc. 1 à 3 (fasc. 1 Blattides, 1863; fasc. 2 Blattides et Phasmides 18...; fasc 3 Mantides, 1870). Genève et Bâle. D. Mélanges orthoptérologiques. T. Il, fasc 4 (Mantides et Blattides). Genève et Bâle, 1872. E. Etudes sur les insectes orthoptères. Missioji scientifique au Mexique et dans l'Amérique centrale. Recherches zoologiques. Sixième partie. Paris, 1874. F. Mélanges orthoptérologiques, fasc. 5, Gryllides. Genève, 1877. G. Spicilegia entomologica Genavenses. 2. Tribu des Pamphagiens. Genève, 1887. H. Prodrome des Oedipodiens, Genève 1888 et Additamenta ad Prodromum Oedi- podiorum. Genève, 1888. I. Synopsis de la tribu des Sagiens. (Ann. de la soc entom. de France, 1888, p. 127). Voir aussi: Pictet, Alph. et de Saussure. Scudder, Sam. — A. Entomological Notes. IV. Boston 1875 (Reprinted from the Pro- ceedings of the Boston Soc. of Nat. Hist. Vol. XVII). Stâl, C. — A. Orthoptera quaedam africana (Ofversigt of k. Vetenskaps-Akademiens fôrhandlingar, 1871, N. 3). B. Recensio orthopterorum. Revue critique des Orthoptères décrits par Linné, De Gèer et Thunberg. I. (Acridiodea) Stockholm, 1873 8 BRUNNER DE WATTENWYL (8) C- Recherches sur le système des Mantilles (Biliang till k. svenska Vet. Ak. llandliiigar. Vol. I, N. 10. Stockholm, 1873. D- Recensio orthopterorum. Revue critique des Orthopt, etc. 2. (Locustina) Stockholm, 1874. E- Recherches sur le système des Blattaires (Bihang till k. svenska Vet. Akad. haiidlingar. Vol. 2, N. 13, 1874). F. Recherches sur le système des Phasmides (Bihang till k. svenska Vet. Akad. handlingar. Vol. 2, N. 17. Stockholm, 1875;. G. Observations orthoptérologiques. (.Bihang till k. s. ak. h., vol. 3, N. 14, 1875). H. Recensio orthopterorum. Revue critiqu!' des Orthop. etc. 3 (Phasmidae). /. Observations orthoptérologiques, 2 (Bili. till k. svenska Vet. Ak. handlin- gar. Vol. 4, N.» 5. Stockholm, 1876). K. Systema Mantodeorum. (Bihang till k. svenska vet. akad. Handlingar, vol. 4, N. 10. Stockh., 1877). L. Orlhoptera nova ex Insulis Philippinis (ôfversigt af kongl. Vetenskaps-Aka- demiens Fôrhandlingar, 1877, N. 10. Stockholm). M. Systema Acridiodeorum. 1. (Biliang till k. svenska Vet. Akad. Handlingar. Vol. 5, N. 4. Stockholm, 1878). N. Dégénère Pezotettigis et nonnuUis generibus affînibus- Observations or- thoptérologiques, 3. (Bih. till k. svenska Ak. Handl. Vol. 5, N. 9. Stock- holm, 1878). 0. Fregatten EugeniesResa omkring lorden. Insekter. Orthoptera. Stock Ii. 1860. Thoni.is, Cyrns. — Acrididae of North America. Report of the United States Geological Survey of the Territories. Vol. V. Washington, 1873. Westwooil, I. 0. - A. Arcana entomologica , or illustrations of new, rare and inte- resting exotic insects. London, 1841 43. B. The Cabinet of Oriental Entomology. London, 1848. C Catalogue of Orthopterous Insects in the Collection of the Britisli Muséum. Part. I. Phasmidae. - London, 1859- D. Revisio familiae Mantidarum. London, 1889. Wood-Mason, James. — A. On new or little know species of Phasmidae (Journal Asiatic Soc. of Bengal. Vol. XLH, Part. II, 1873. p. 45). B. Description of a new Species of Phasmidae (Journal Asiatic Soc of Bengal, Vol. XLV, Part II, 1876, p. 47. C. Notes on Phasmidae (Journal Asiatic .Soc.;^Bengal. Vol. XLVl, Part II. 1877, p. 342. D- The Ethiopiaii and Oriental^ Représentatives of the Mantodean Snbfamily Vatidae (Journal of the Asiatic Soc. of Bengal Vol. LVIII, Part II, N." 3, p. 308, 1889). E. A Catalogue of the Mantodea, N. 1. Calcutta 1889, N. 2, 1891. F. Phyllothelys. a remarkable genus of Mantodea (Journal of the Asiatic Society. Bengal, Vol. LUI, Part II, N." 3, p. 206). (9) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 9 FORFICXJLARIA. Les Dermaptères de la Birmanie sont traités d'une manière complète par M.'" de Bormans ('). Le système de cet ordre d'insectes, qui d'ailleurs est fausse- ment classé dans les Orthoptères , fut établi par M."" Henri Dolirn (2) à une époque où les matériaux étaient encore très incomplets. Nous devons à M.'" Kirby (^) une révision de ce système. Cet ouvrage est à la liauteur de nos connaissances actuelles de cette famille et je ne saurais y ajouter aucune observation, sinon la remarque, que les descriptions de M."" de Bormans dispersées dans une multitude de publications sur le sujet, me paraissent trop peu consultées. BLATTODEA. Depuis la publication du « Nouveau système des Blattaires » et les observations qui le suivirent de la part de M.'" de Saus- sure et Stâl, nous ne possédons point de travail systématique sur cette famille. Or, les nouvelles découvertes m'imposent la nécessité d'introduire quelques modifications dans mon système. La division selon la présence ou l'absence d'épines à la face inférieure des cuisses, s'est justifiée avec la seule exception de la tribu des Chorisoneurides , qui tout en possédant les cuisses mutiques, doivent être classées d'après leur tenue générale dans la division des Blattaires à cuisses épineuses, où elles pourraient même être réunies avec la tribu des Eclobides , qu'elles repré- sentent en Amérique. (') Viaggio di Leonardo Fea. Dermaptères par A. de Bormans (Ann. del Museo Civico di Storia iiat. di Genova, Sér. 2, vol. VI, p. 431, 1888). (}) Versuch einer Monographie der Dermapteren. (Stettiner Entomol. Zeitung T. XXIV-XXVI, 1863 65). (3) A revision of the Forficulidae etc. (Linnean Soc Journal. Zool. Vol, XXIII, 1890, p. 502), 10 BRUNNER DE WATTENWYL (10) Je rejette la proposition de Stâl, de remplacer le caractère indiqué par la présence ou l'absence des épines géniculaires, si- tuées à l'extrémité même de la cuisse. Ces épines varient dans le même groupe et même dans les espèces d'un môme genre. Stâl critique une autre division , employée par Burmeister, Serville et moi, qui consiste dans la présence ou l'absence de la pelote (arolium) entre les crochets des tarses. Il est vrai qu'ici il s'agit d'un plus ou moins grand développement de cet organe, vu que plusieurs nuditarses le possèdent à l'état atro- phié, et que dans un genre (flelerogamia) l'un des sexes pos- sède la pelote , tandis que l'autre en est dépourvu. Je suis d'accord de rejeter ce caractère pour les grandes divisions et de le réserver aux séparations des groupes restreints. Il s'en suit (|ue les genres Parahormetica , Dasyposo7na et Paranau- phoela seront placés à coté de Hormeticii dans la tribu des Pé- rispliérides j tandis que je conserve les tribus des Blahêrides et Panesthides ainsi épurées. Stâl par contre établit un nouveau caractère qui m'avait écliappé , et qui dans la suite de mes études me rendit un grand service. C'est l'étendue du coussinet, placé sur la face inférieure des articles des tarses (^). Cette plantula représente une surface lisse, parfois de couleur claire et facile à distinguer. Parfois elle s'étend sur toute la face de l'article ou bien n'en occupe qu'une partie et même seulement l'extrémité apicale. Je me sers de ce caractère pour séparer nettement les espèces d'un genre et même pour définir les genres mêmes (p. e. dans les Epilamprides et les Périplanétides). Après ces notes préliminaires j'établis le tableau des tribus comme suit. Disposn;io teibctom Blattodeorum. 1. Fcmora suhtus splnosa (Gcnus Chor isonc ura femoribus muticis in hanc divisionem ferendam.) 2. Serjmentum abdominale ventrale ultimum feminarum amplum , val- vulis nullis. (') N. Syst. des Blattaires, p. 13. (11) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 11 3. Lamina supraanalis marium et feminarum transversa , angusta. Alae quum adsunt, campo apicali triangulari instractae. Femora postica subtils inermia vel spinis duabus in margine antico ar- mata. Oothecae sutura longitudinali instructae. 1. Ectobidae. 3' Lamina supraanalis utriusque sexus plus minus producta, trian- gularis vel emarginata. Alae quum adsunt, campo apicali nullo. Femora postica subtus utroque margine spinoso. 4. Lamina supranalis utriusque sexus trianguJaris, intégra. Cerci illam laminam multo superantes. 5. Pronotum et elytra glabra. Alae vena radiait plerumque ramulos parallelos, peçtinatos in marginem anticum emit- tente {excepta génère Abro dia et a). 2'arsi pulvillis nullis. 2. Phyllodromidae. 5'. Pronotum et elytra holosericea. Alae vena radiali ramulos irregulares in marginem anticum emittente {vena ulnari mul- tiramosa). Tarsi pulvillis instructi. 3. Ny ctibor idae. 4/ Lamina supraanalis marium plus minus quadrata, angulis ob- tusis, feminarum lata rotundata vel lobata. Cerci illam lami- nam haud superantes. {Tarsi pulvillis distinctis instructi. Ala- rum vena ulnaris ramos parallelos versus venam dividentem emittens) . - 4. Epilampridae. 2'. Segmentum abdominale ultimum ventrale feminarum valvulis ins- tructum ...... 5. P eriplanet ida e. '. Femora subtus inermia. {In tribu P anesthidar um femora antica subtus saepe bispinulosa). 2. Lamina supraanalis utriusque sexus plus minus producta , margine postico emarginato. 3. TJngues arolio distincte instructi • . 6. P anchloridae. 3.' TJngues arolio nullo vel minimo instructi. 4. Alae campo anali flabellato-plicato. Pronotu,m glabrum. 7. Blaberidae. 4'. Alae campo anali uni-plicato. Pronotum plus minus pilosum. 8. Corydidae. 2.' Ijumina supraanalis utriusque sexus brevis, transversa, margine pos- tico recto vel rotundato. 3. Lamina subgenitalis marium sat producta, stylo unico instructa. TJngues arolio distincto instructi {excepta génère Paranau- phoeta unguibus haud aroleatis). 4. Pars antica alarum acuminata , vel alae campo apicali valde producto , vel alae elytris duplo longiores , in quietu plicatae ...... 9. Oxyhaloidae. 12 BRUNNER DE WATTENWYL (12) 4/ Pars antica alaruin rotundata, campo apicali nullo. 10. P er isphaeridae. 3'. Lamina sahgenitalis marium minima, stylis nulUs. Ungue arolio nullo 11- P anesthidae. Je suis obligé de déplacer quelques genres dans les tribus mentionnées et j'en traiterai dans l'étude spéciale des tribus. Tribus: 1. Ectobidae. Cette tribu contient des espèces essentiellement européennes sauf les genres Chonsoneiira , qui est américain, et Anaplecta, qui est cosmopolite. Une seule espèce de Birmanie fait partie de cette tribu. Gen. A-iiaplecta, Iîurm. 1. A. fulva sp. n. — Caput cum antennis lestaceum. Pronolum (ransversum, margine postico reclo, disco fuloo^ latere teslaceo li'ja- lino. Elytra fulva, campo marginali teslaceo-hyalino. Alae griseo- hyaUnae, venis in J" testaceis, in ç fuscis, campo apicali in ^ 11 Patria: Palon (Pegù); Thagatà (Tenasserim). 6. Ph. Birmanica, sp. n. {Tab. l, fig. 4 9). — Fuliginosa. Caput atrum. Antennae unicolores nigrae. Pronotum testaceum, lateribiis deflexis, disco vittis duabus nigris, latis, postice contiguis ornato. Elytra fuliginosa, margine antico testaceo. Alae infumatae, vejiis nigris, vena ulnari 4.-ramosa. Pedes ferruginei. Abdomen fuscum. Cerci nigri. Lamina supraanalis Q triangularis, medio longiludi- naliter plicata. Segmentum ventrale ultimum rotundatum. 9 • lo?ig. corporis 9 9,5 mm. » pronoti » 3 lat. pronoti » 3,5 long, elytrorum » 11 Patria: Carin Chebà (900-1100 m.). Brunner de Wattenwyl 2 18 BRUNNER DE WATTESWYL (18) 7. Ph. subtilis, sp n. — Colore ieslacGo. Frons unicolor, fcrru- ginea. Aiilennae, exceplis ariiculk hinis primis, fuscae, apice fer- rugineae. Pronolum transversum, planissimum, testaceo-hyalinutn, lineis longitudinalibus duahus nigris, partem ferrugineam inclu- dentibus signatum. Elylra laliuscula testacea, punctis et Imeolis fuscis co?ispersa. Alae infiimatae, venis tiigris , vena ulnari 4-ra- mosa. Pedes teslacei. Abdomen fuscum, margine tolo , necnon margine postico seg mentor um ventralium auguste testaceis. Lamina supraanalis Ç angusla, transversa. Lamina subgenitalis J^ parum producta, stylo unico instructa. r^ . long, corporis 9 10 mm. » pronoti » .9 lat. pronoti » 4,3 long, elytrorum » 11,5 Patria: Palon (Pegù). 8. Ph. unicolor, sp. n. — Straminea. Frons rufa. Pronotum antice angustatmn , caput liberans, disco rufo. Eiytra straminea. Alae hyalinae, venis stramineis, vena ulnari biramosa (?). Pedes straminei. Abdomen unicolor stramineum, segmento dorsali septimo in (/ fovea instructo. Lamina supraanalis 6 » 6,8 long, elytrorum » 17 » 19 Patria: Rangoon, Teinzô. 24 BRUNNER DE WATTENWYL (24) 2. I. fusca, sp. n. — Colore fusco-ferrugineo. Pronof.um 7nar- moratum. Alae infumalae. Vena radia lis medio far cala. Vena ul- naris ramos duos versus venam dividentem et ramos très in opicem emittens^ insuper cum vena dividente venulis minutissimis conferlis conjuncta. Abdomen supra fuscum. Lamina supraanalis triangu- laris, emarginata. V • long, corporis Ç 12 mm. » pronoti » 4 lat. pronoti » 5^5 long, elytrorum » 15 Patria: Palon. 3. I. modesta, sp. n. — Colore lestaceo. Alae hyalinae. Vena radialis medio furcata. Vena ulnaris ramos duos versus venam divi- dentem et ra?nos très in apicem emiltens. Lamina supraanalis 9 valde transversa. 5 . long, coj'poris Ç 10 mm. » pronoti » 3,6 lat. pronoti » 4,8 long, elytrorum » 14 Patria: Bhamô. Tribus: 3. Nyctiboridae. Cette tribu ne contenant que des espèces américaines , ne vient pas en considération. Tribus: 4. Epilampridae. Stâl propose une division de cette tribu selon le caractère « pronotum et elytra per totam superficiem et plerumque dis- » tinctissime punctata » ('). Cette observation me parait très- convenable. On obsei've à la louj)e que toute la surface du pronotum est couverte de points enfoncés, très-règuliers et très (') stâl, E. p. 10. (25) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 25 serrés. Les espèces des genres Phoraspis, Notolampra, Parapho- raspis et Opisthoplatia présentent cette structure aussi bien sur la surface des élytres que sur celle du pronotum, tandis que le genre Epilampra comprend quelques espèces qui indiquent cette structure sur les élytres seuls et par cela ne rentre pas dans ce groupe. Le genre Epilampra, tel que je l'ai créé dans le Nouveau Système, est riche en espèces et Stâl crut pouvoir séparer les espèces américaines de celles de l'Ancien Monde par un ca- ractère très-minutieux. On observe à l'extrémité du bord infé- rieur de la cuisse antérieure deux épines géniculaires de lon- gueur inégale. Selon Stâl dans les espèces américaines l'avant- dernière épine a environ la moitié de la longueur de l'épine terminale, tandis que dans les espèces asiatiques l'épine pénul- tième est beaucoup plus petite. Cette estimation est difficile à saisir et de plus j'ai observé l'inverse, c'est-à-dire que les espèces américaines ont en général l'épine pénultième relativement plus courte que les espèces asiatiques, à l'exception de Ep. verlicalis et de sa voisine la proxima (qui ont les deux épines moins diffé- rentes en longueur) chez qui ce caractère est moins accentué. Je pense qu'aussi longtemps qu'on n'aura pas trouvé un ca- ractère plus précis on ne pourra pas accepter le genre Poeci- loderrhis de Stâl, fondé sur cette différence. Par contre on observe une autre différence de structure, très- minutieuse aussi, mais plus constante, qui consiste dans le nombre des petites nervures longitudinales, fausses, intercalées entre les véritables nervures des élytres. Il faut observer la partie du champ radial , qui avoisine le champ anal. Or , dans les espèces américaines et africaines on remarque une veine inter- calée unique, tandis que les espèces de l'Asie et de Madagascar en présentent plusieurs. Un autre caractère plus remarquable est l'étendue de la partie lisse sur la plante du métatarse postérieur, que j'ai appelée « pulvillus », et sur laquelle je reviendrai en traitant des Pé- riplanétides. 26 BRUNNER DE WATTENWYL (26) Je complète enfin l'énumération des caractères par l'obser- vation de la serrulation de la partie basale de la plante du métatarse. La présence ou l'absence de ces petites dents est facile à observer. En résumant ces observations on peut établir de la faron suivant la DiSPOSITIO GENEEUM TRIBUS EpiLAMPRIDARUM. 1. Pronotiim et elytra convexa, per totam superficiem punctis impressls, minimis, confertissimis punctata. (Pronotum in rjenere Opisthoplatia planiuscalam, elytra sqaamaeformia). Metatarsus postlcus subtus laevis, piilvillo elongato instructus. 2. Elytra convexa, cornea ...... Phoraspes. 3. Pars anterior alarum apice obtiisa vel triincata. Species Ame- ricanae. 4. Pronotum transversum, plus minus rhomboideum. Oculi qiMm scrohes antennarum minus remoti. Phoraspis Serv. (Br. C. p. 154). 4'. Pronotum semiellip)ticum, postice truncatum. Oculi quam scro- hes antennarum magis remoti. Notolampra Sauss. (A. p. 139. E. p. 79). 3'. Pars anterior alarum acuminata. {Oculi cum scrobibus antennarum aeque remoti.) Species Indicae. Paraphoraspis Br. (C. p. 163) ('). 2' . Elytra et alae squamaeformia. {Pronotum planum). Opisthoplatia Br. (C. p. 199) (^). 1'. Pronotum et elytra planiascula, {in nonnullis speciebus Sundaicis pronotum sat convexum). Pronotum punctis impressis confertis nullis. {In elytris puncta impressa interdam adsunt). Metatarsus posticus subtus laevis vel serrulatus, pulvillo apicali vel elongato. 2. Pronotum laeve. 3. Pronotum angulis laferalibus obtusis. Epilampra Burm. (Br. C. p. 166). 3'. Pronotum angulis lateralibus acutis. Homalopteryx Br. (C. p. 195 (')). (') Le genre Thorax de M. de Saussui-e est en partie identique avec Paraphoraspis. (-) Les espèces 0. occidentalis Burm. et 0. australis Burm. rentrent dans le genre Eurycotis Stâl (Périplanétides) et 0. liturata Serv. dans le genre Epilampra, de sorte qu'il ne reste dans le genre Opisthoplatia que O. orientalis Burm. (5) Je conserve ce genre seulement pour l'espèce américaine et je range l'espèce asiatique dans le genre Epilampra. (27) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 27 2'. Pronotum cicm segmentls abdominalibus ad marginem posticum ragu- lis elevatis^ longitudinalibus instructum. [Pronotum subtriaimulare, margine postico truncato. Elytra 9 loblformla. Mares elytris per- fecte explicatis (?) ) Bhicnoda Gen. nov. Je ne m'occuperai ici que des genres Epilampra et Rhicnoda, les seuls qui sont représentés dans la faune de Birmanie. Gea. Epilami^ra Burm. DiSPOSITIO SPECIERUM 1. Metatarsus postions subtus serrulatus. 2. Elytra ptinctis iminessis, seriatim dispositis nullis ('), venis spuriis unicis înter venas regulares intercalatis. 3. Feminae elytris et alisperfecte explicatis vel abhreviatis, numquam squamaeformibus. Species Americanae. 3'. Feminae elytris squamaeformibus, alis nullis. (Lamina supra- analis Ç rotundata). 4. Corpus 9 testaceum fusco-variegatum. Species Australica. Ep. gracilis Br. (C. p. 170). 4'. Corpus nigrum, latere plus minus distincte marginatum. Species Indicae et Sundaicae. 5. Superficies tota minutissime impresso-punclata. 1. marg inata s p. n. 5/ Superf. laneta, Burm. La collection de M.' Fea ne présente que quatre espèces de ce genre dont deux sont nouvelles. 1. P. valida, sp. n. {Tab. I, fig. 13). — Stalura majore. Colore fusco-nigro. Pronotum transversu7n, latum. Elytra in disco, venis subdilutis. Alae infumatae. Abdomen totum alerrimuni. Lamina supraanalis iploptera, Sauss. Dans mon Nouveau syst. d. Blatt. publié en 1865 j'avais donné le nom à.' Eleutheroda à ce genre. La publication de M. de Saus- sure dans la Revue de Zool. 1864, p. 324 étant antérieure, il faut accepter la nomenclature de mon collègue. (41) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 41 1. D. dytiscoides, Serv. Patria: Bhamô; Palon; Catcin Cauri; Carin Chebà. Tribus: 10. Perisphaeridae. Le genre Gomphadorrhina , qui a la lame suranale des deux sexes grande et échancrée, est mieux placé dans la tribu des Panchlorides. DiSPOSITIO GENERUM. 1. Species Mundi antlqui ('j. 2. c/' alati, 9 apterae vel uterque sexus apterus. 3. Tiblae supra biseriatim parum spinosae. (Corpus 9 tantum apterum. Metatarsus posticus brevis, pulvillo lotam longitudinem occu- pante) (*j. . . . Oncerocorypha Stâl (A. p. 378). 3'. Tiblae supra triseriatîm spinosae. 4. Pronotum, a latere inferiore visum, nec incrassatum, nec in dentem productum. 5. Uterque sexus apterus. Metatarsus posticus articulis ceteris unitis brevior, pulvillo totam longitudinem occupante. Spe- cies Madagassae. . . . Exedra Gen. nov ('). 5'. Mares alati, feminae apterae. Metatarsus posticus articulis ceteris unitis aeque longus vel long ior, pulvillo plus minus extenso. 6. Pronotum glabrum. Perisphaeria Serv. (Br. A. p. 303 (*)). 6'. Pronotum ciliatum. Blapherodera Burm. [Trichocoma Stâl, A. p. 379). 4'. Pronotum subtus, margine deplanato vel incrassato, postice in dentem, mesonotum complectentem productum (*). [Feminae interdum in modum Glomeridum convolutae). a,ï*ia, StIl. Ce genre établi par Stâl, est caractérisé par la forme de la lame suranale. Je ne connais qu'une seule espèce, décrite par M. de Saussure. 1. C. Mandarinea, Sauss. Patria: Teinzô. Geu. I*aiiestlLia,j Seev. Ce genre est caractérisé par le segment septième de l'abdo- men non crénelé sur les bords latéraux, qui se prolongent en une dent. DlSPOSITlO 8PECIERUM 1. Lamina supraanalls crenulata. 2. Ptdes atrl. 3. Elytra unlcoloria atra. Femora antica subtus bi- vel trispinosa. 4. Segmentum abdominale, dorsale septimum postice utrinque sensim in dentem terminatam. 5. Elytra perfecte explicata. 6. Pronotiim margine antico in utroque se.xu late sinuato, angulis hujus sinus in . Elytra ahhrevlata, segmentum abdominale primam haud saperantla. Lamina swpraanalis âenticulis 6 crenulata. Species Amboinica. . . G. brevipennis sp. n. 6'. Eh/tra lobiformia , lateralia. Lamina siipraanalis denticulis 3 crenulata. Species Cei/lonica. 7. lob ipennis s p. n. 4'. Segmentum abdominale dorsale septimum margine postico utrinque dente distante, a segmento suicide diviso instructo. ((/ margine antico pronoti profande sinuato, angulis cornutis, 9 illo margine levissinie emarginato). Species Ternatensis. 8. serratissima Br. (A. p. o94). 3'. Elytra flavo-maculata. Femora antica subtus inermia. 4, Pronotam margine antico distincte emarginato, disco medio tubercuUs duobus minimis ornato. 5. Elytra vitta aurantiaca obliqua in tertia parte basali ornata. Pronotum laeve. 6. Pronotum ^ angulis emarginationis cornu inflexo in- structis, in 9 margine antico haud emarginato Seg- mentum abdominale dorsale septimum margine postico integro. 9. transversa Burm. 6'. Pronotum (^ et ^ margine antico late sinuato, angulis in (f haud cornutis. Segmentum abdominale dorsale septimum margine postico crenulato. 10. inermis sp, n. 5'. Elytra in tertia parte basali tota aurantiaca. Pronotum impresso-punctatum. . . 11. Bengalica sp u. 4'. Pronotum margine antico levissime emarginato., disco inaequali sed tubercuUs elevatis nullis. {Elytra vitta obliqua in tertia parte basali ornata). ... 12. intégra s p. n. 2'. Pedes ferruginei. {Statura minore. Corpore aptero. Pronotum margine antico haud emarginato. Femora antica subtus inermia). 13. ferruginipes sp, n 1'. Lamina supraanalis margine integro. 2. Pronotum margine antico emarginato, disco 4-gibboso. 3. Femora antica subtus bispinosa. Statura mediocri. 14. Australis Br. (A. p. 396;. 3'. Femora antica subtus inermia. Statura magna. 15. Celebica sp. n. 2'. Pronotum margine antico integro , disco 2-gibbuloso. {Statura parva. Femora antica subtus bispinulosa). . 16. Birmanica sp. n. Sedis incertae . . Kraussiana Sauss. (D. p. 1.50). Brunner de Wattenwyl 4 50 BRUNNER DE WATTENWYL (50) SpECIES novae et SPECIES BiRMANICAE. 1. P. Javanica, Serv. Patria: M.* Mooleyit 500-1400 m.; Malewoon (Tenasserim) ; Carin Chebà; Catcin Cauri; Teinzô. La P. Javanica est l'unique espèce à élytres noirs, qui a les larves avec une tache jaune sur le meso- et metanotum. 3. P. angustipennis , Illig. Patria: M.» Mooleyit, 400-600 m. ait. 4. P. antennata, sp. n. — Slatura minore. Antennae nigrae, in tertia parte apicali pallide cilrinae. Pronotum les deux sexes ne diffiTant guère dans la construction de cet organe. En outre | Yinermis a le septième segment abdominal dorsal crénelé sur le bord postérieur, tandis que la transversa a ce bord simple- ment ourlé sans crénelure. 10. P. inermis, sp. n. — Differt a specie praecedente pronoto utriusque sexus margine antico profimde sinuato , sinu medio non tuberculato , angulis haud cornutis , segmento abdominali septimo ■margine postico minute crenulato. J'' 9 • long, corporis c^ 30 mm. 9 ^-"^ ^^• » pronoti » 6^5 » 5,.5 lat. pronoti «il » 9,5 long, ehjtrorum. » 24 » 21 Patria: Insula Cevlon (coll. m.). 11. P. Bengalica, sp. n. — c/". Pronotum subtotum grosse im- presso-punctatum, margiîie antico sinuato , angulis cornutis, disco sulcis normalibus profundis, tuberculis centralibus parum remotis. Elytra, excepta basi ipsa, fascia transversa aurantiaca, plus quam tertiam- partem elytri occupante, ornata. Pedes atri. Femora antica subtus inermia , ferrugineo-ciliata. Lamina supraanalis grosse punctata , disco latere impresso, margine postico, exceptis dentibus angularibus, 5 -crenulato. long, corporis eta, Sauss. 1. G. fuliginosa, Thunb. Patria: Carin Ghecù (1300-1400 ra.| Occurrit etiam in insulis, Java, Sumatra, et Ceylon (coll. m.). 2. G. irina, Sauss. Patria: Carin Chebà (900-1100 m.). Occurrit etiam in insulis Java et Moluccis (coll. m ), Gen. Tr*opid.om.ai3Ltis, StIl. Tr. guttatipennis , Stâl. Patria: Carin Chebà (900-1100 m.). Occurrit etiam in insula Java (coll. m.). Gen. Pseudoxuantis, Sauss. 1. Ps. Haanii, Sauss. Patria: Teinzô, Occurrit in Asia orientali ab insula Ceylon usque ad insulas Philippinas et Japonicas. d" 70 mm. 9 78 mtn. » 23,5 » 27,5 » 5/9 >. 8 .. 50 .. 6'0 (67) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 67 Gen. Teiiocl 31 «35 » partis anticae pronoti » 7,8 » 9 » elytrorum . . » 66 y> 71 Patria: Bhamô; Carin Chebà; Malewoon; Palon. 2. T. platycephala, Stâl. (Tab. Il, fig. 21). — c/". Elytra et alae apicem abdominis subattingentia. Jlla tota hyalina, excepto campo mediaslino pallide viridi, opaco. long, corporis . . . 49 » 39 Patria: Bhamô; Teinzù. Occurrit etiam in Cambodja (coll. m.) Stâl ne connut que la 9 à élytres raccourcis (K. p. 56). Cette espèce est facile à distinguer des congénères par la tète très- applatie, le pronotum à marges latérales très-dilatées et dessi- nées à la face inférieure dans la o par de petites lignes noires, horizontales, qui dans le J' se réduisent à des points, enfin par les organes du vol raccourcis dans la y • 68 BRUNNER DE WATTENWYL (68) Gen. Hierodixla, Burm. 1. H. simulacrum, Burm. Patria: Bhamô. Occurrit etiam in insula Java necnoii in pro- vinciis transcaucasicis (coll. m.). 2. H. ovata, Sauss. ? M. de Saussure ne décrit que la Ç (C. lasc. 3, p. 409, fig. 60 et D, p. 40 fig. 23). J'ai devant moi un seul pronoti .... » 23 » partis anticae pronoti » 5,0 » elytrorum » 62 lat. maxima campi dorsalis . » 13 » maxima campi mediastim. » 4,5 Patria: Carin Ghecù (1300-1400 m.). 3. H. multispinulosa, sp. n. - Vicina H. grandi Sauss. — Pro- notum gracile, pone sulcum transversum valde dilatatum, dehinc subito angustatum. Elytra viridia, opaca, multivowsa. Coxae an- ticae margine antico denticulis 15-20 armato, carina intramargi- nali denticulis îninoribus numéro 10, disco rugoso, margine postico serratu. Femora antica gracilia, margine superiore 7'eclo. Ç . long. corporis .... 9 85 n pronoti .... » 31 j) partis anticae pronoti » 7,5 » elytrorum, 1) 60 lat. campi dorsalis elytrorum . M 14 » campi mediastini elytrorum. » 6 Patria: Mandalay. mm. 'ludijia Hbus. ■ 9 72 » 21 » 6 » 44 » 13,5 1) 6,5 (69) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 69 Cette espèce rentre comme la précédente dans la division à pronotum allongé. Elle se rapproche dans les dimensions de //. grandis Sauss., mais en diffère essentiellement par la denti- culation beaucoup plus riche des hanches antérieures. 4. H. latipennis, sp. n. {Tab. II, fîg. 22). — 9 Vicitia H. vitreae Stoll. (Sauss.). — Pronotum congruit cum forma quam ill. de Saus- sure pro specie citala delineat. Coxae anticae dentibus marginalibus septem, crassis, obtasis. Elytra vlridia Ma opaca, lata, campo me- diastino lalitudinem dimidiam reliqui elytri subaUingenle , venis discoidalïbus potius obliquis quam long/'l long, corporis . . . . Ç 72 mm. » pronoli . » partis anticae pronoti » elytrorum lot. maxima campi dorsalis » maxima campi 7nediastini. Patria: Carin Ghecù (1300-1400 m.). Cette espèce est caractérisée par les dents grosses, obtuses et de couleur d'ivoire des hanches antérieures , par l'opacité pro- noncée des élytres et les nervures plus obliques qu'à l'ordinaire, enfin par la largeur du champ marginal. Gen. I^lxoiixlboclera, Bubm. Les premiers auteurs qui s'occupèrent de ce genre, ont pro- duit de grandes confusions par leurs descriptions insuffisantes. La dernière révision faite par M. de Saussure (D. fasc. 4, p. 34) y a remis de l'ordre. En suivant cet auteur je reconnais les deux espèces suivantes. 1. Rh. tectiformis , Sauss. Patria: Bhamô. Occurrit etiam in Bombay, Goa et Malabar (Sauss.). 70 BRUNNER DE WATTKNWYL (70) Cette espèce se distingue par la pâleur et la transparence des élytres, ainsi que par le stigma très-étroit, très-allongé et sans contour foncé. 2. Rh. laticollis, Burm. (Sauss.). Patria: Malewoon (Tenasserim). Occurrit etiam in insulis Java, Amboina (coll. m.). Gen. Miantis, L. 1 . M. nobilis, sp. n. ( Tab. II, pg. 23). - Vicina M. prasinae, Serv. 9 . Caput latum , compressiusculum. Scutellum faciale dislincle Irans- versum. Pronotum longwn, gracillimum, parle postica qiiam parte antica subtriplo longiore , marginibus lateralibus tolis denticulatis. Elytra hyalina, venulis transversis lineola fîava circumdalis, stig- mate in ulroque apice punclo nigro signato. Alae hijalinae, apice infuscatae. Coxae anticae latere intenio laevi, nitido, macula basali nigra^ indistincte circumscripta, tnargine antica (superiore Stâl) per totam longitudinem sulco intramarginali instructo, denticulis nume- rosis necnon dentibus fortioribus intramarginalibus septem armato. Femora antica latere interno macula magîia aterrima, nitida, sub- mediana, ornato ^ macula alba appositaj margine interno dentibus alternantibus majoribus nigro-li7ieatis armato. \ long. corporis .... 9 69 mm. » pronoti .... » 23 » partis anterioris pronoti . » 6 » elytroriim » 48 lat. maxima campi dorsalis . » 10 D maxima campi mediastini )) 2.5 Patria: Bhamô. L'unique exemplaire présent appartient à la variété brune Tribus : 4. Harpagidae. DiSPOSITIO GENERUM. 1. Vertex muticus, {excepta genre Pseudoacantliope, vertice cornu brevi intructo). 2. Oculi globosi. Species Swndaicae. (71) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 71 3. Pronotum haud laminatum Acr ornantes. Gênera: Acromantis Saiiss. (Stâl, K. p. 82). Ambivia Stâl, (K. p. 82). 3'. Pronotum laminato-dilatatum. Deroplatys Westw. (Stâl, K. p. 45). 2'. Oculi conoidei. 3. Oculi in directionem anticam vergentes. Species Americanae. 4. Pronotum haud dilatatum. . . . Acanthopes. Gênera: Metilia Stâl, (K. p. 84). Acanthops Serv. (Stâl, K. p. 84). Decimia Stâl, (K. p. 84). Pseudoacan- thops Sauss. (E. p. 279). 4'. Pronotum laminato-dilatatum. . . Epaphroditae. Gênera: Antemna Stâl, (K. p. 83). Epaphrodita Serv. (Stâl K. p. 83). 3. Oculi horizontaliter producti. Femora intermedia et postica late lobata ('). Species Sundaicae Toxoderae. Gênera: Toxodera Serv. (Orthopt. p. 168). Toxoâeropsis Wood-M. (D. p. 317). Paratoxodera Wood-M. (D. p. 324) (?) '. Vertex tuberculato-vel conoideo-vel laminato-productus. 2. Oculi globosi. 3. Conus vertiois apice bipartitus, latere dentatus. Tibiae anticae extus spinis haud ultra decem, sat remotis armatae. Species Africanae . . • Oxypili. Gênera: Oxypilus Serv. (Stâl, K. 21). Sibylla Stâl, (K. p. 20). Ceratomantis Wood-M. (E. p. 52). 3'. Conus verticis integer vel lamellato-dilatatus. Tibiae anticae extus spinis ultra 12, saepe minutissimis armatae. 4. Pronotum brève, coxis anticis multo brevius. Conus verticis brevis, dentiformis. Femora antica plerumque valde dilatata. Femora intermedia et postica non lobata. Species Indicae. Pachymantides. Gênera: Pachymantis Sauss. (C. fasc. 3. p. 306). Hestia- sula Sauss. (C. fasc. 3. p. 453). Haania Sauss. (C. fasc. 3. p. 307. D. p. 74) (*). 4'. Pronotum coxis anticis longius. Conus verticis {utique in feminis) lamellato-dilatatus. C) Ces insectes à formes antédiluviennes diffèrent essentiellement de tous les autres Mautodées. L'absence des carènes et des lobes sur les tibias intermédiaires et posté- rieures m'engage à les placer dans la tribu des Harpagides- (^) Le genre Haania, établi par M. de Saussure sur un dessin de de Haan est douteux. 72 BRUNNER DE WATTENWYL (72) 5. Pronotum lineare. Spacies Inâicae. . Phyllotheles. Gênera: Phyllothells Wood-M. (F. p. 206). Cera- tocrania Westw. (D. p. 46). 5'. Pronotam lamellatodilatatum. Species Africanae. Phyllocraniae. Geiicra : Phyllocrania Burm. (Stâl, K. p. 83;, Par a- blepharis Sauss. (Stâl, K. p. 83). 2'. OcuU conoidei. Tibiae anticae. extus spinis ultra 12 armatae. 3. Femora antica spinis discoidalibus tribus armata. Pseudocreobotrae. j Gênera: Pseudocreobotra Sauss. (Stâl, K. p. 78). Callibia j Stàl, (K. p. 79j. { 3'. Femora antica spinis discoidalibus quatuor armata. 4. Oculi apice mamillati. Species Africanae excepta unica Sundaica (Hymenopus coronatus Serv.) . Harpages. Gênera: Harpax Serv. (Stâl, K. p. 79). Pseudoharpax Sauss. (Stâl, K. p. 79). Galinthias Stâl, (K. p. 79). Hymenopus Serv. (Slâl, K. p. 80). 4/. Oculi etiam in apice favillati. . . . Creobotrae. Gênera: Creobotra Serv. (Stâl, K. p. 80). Helvia Stâl, (K. p. 80). Gen. A-d'omaiitis, Sauss. 1. Acr. Australis, Sauss. Patria: Carin Chebà (900-1100 m.). Occurrit etiam in insulis Sundaicis (coll. m.). Gen. I*acliyiiian.tis, Sauss. ('). 1. P. nitida, sp. n. {Tah. Il, /îg. 24). -- ^. Colore fiisco. Vertex compressiusculus,medio dente acummato inslructus,utnnque ab oculis sulco longitudinali divisiis. Occiput utrinque supra oculos in conu- lum ohtusum elevatum. Elytra nitida, hyalina^ infumata. Alae in- fumatae. Coxae anticae graciles, intus atrae, nitidae. Femora antica valde dilatata et compressa, fiisca, intus parle inferiore atra , ma- culis tribus Jîavis ornata, parte superiore fusco-ferruginea, margine (') M. Westwood a confondu les genres Pachymantis et Uestiasnla, qui diffèrent en ce que le premier a le vertex simplement mucroné. tandis que le second présente un cône vertical et applati. (73) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 73 inferiore carina interna spùiulis nmnerosis aequalihus, carina ex- terna spinulis quatuor majoribus armato, spinulis discoidalihus nu- méro quatuor. Tibiae anlicae extus cïrca lû-spinulosae, intus ex- cepta spina apicali, i2-spmulosae. Femora mtermedïa et postica angitsta , mutiea , fusco-marmorata. Abdomen segmentis singulis postice atro-marginatis. long, corporis . . . c/' 20 mm. » pronoti . . . » 2,5 » elytrorum . . » 17,5 » femorum anticorum . » 6,5 Patria: Tenasserim: M. Mooleyit (1800-1900 m.). Cette espèce a le plus grand rapport avec Hestias Sarawaca Westw. (D. p. 44. PL xi, fîg. 1) mais ce qui me rend indécis est l'indication que le vertex est mutique, Gen. Creolbotra, Westw, 1. Cr. urbana, Fab. (lobata, Thunb.). Patria: Shwegoo (N. de la Birmanie). Carin Chebà (900- 1100 m.). Palon (Pegù). Occurrit etiam in Cambodja et in in- sula Java (coll. m.). Les deux espèces citées, dont l'une est décrite par M. de Saus- sure, l'autre par Stâl, sont identiques. Gen. I*liyllotlxelîs, Wood-M. 1. Ph. Westwoodi, Wood-M. Patria : Bhamô. Occurrit etiam in Tenasserim et Assam (Wood-Mason). Tribus : 5. Vatidae. DiSPOSITIO GENEBUM. 1. Margo superior coxarum antlcarum apice. haud ampllatus ('). Occiput obtnsum. Species Americanae. (') Ce caractère est assez subtile. Les lobes ferniiiiaux des hanches sont souvent arrondis en sorte qu'ils forment une proéminence qui ne doit pas être confondue avec l'élargissement du bord supérieur de la hanche. On distinguo l'élargissement véritable du bord supérieur, qui est propre aux espèces de l'ancien monde, par un faible sillon qui sépare la partie élargie des lobes. 74 BRUNNER DE WATTENWYL (74) 2. Vertex muticus. Antennae utrlusque sexas setaceae, Alae feminarum plerumque flaro-tessellatap. {Tibiac nunquam lobatae). 3. Feinora antica spinis diseoidalibus tribus armata. Tibiae posticae marium teretes, pilosae. Ehjtra et alae mariutn liyalina. Cardioptera Burm. (Stâl, K. p. 43). 3'. Femora antica spinis diseoidalibus quatuor armata. 2' ibiae posticae utriusque sexus carinatae, fjlahrae. Ehjtra marium viridi-colorata, alae sicut in feminis Havo-trsscUatae, {in génère Oxyope solo hyalinae). ...... Stagmatopterae. Gênera: Oxyops Sauss. (Stâl, K, p. 68). Parastagmatoptera Sauss. (Stâl, K. p. 68). Stagmatoptera Burm. (Stâl, K. p. 68). Heterovates Sauss. (E. p. 289). 2'. Vertex supra ocellos bilobulatus vel bicornis. Antennae marium pinnatae. Alae feminarum nunquam flavo-tessellatae. 3. Vertex extra processum medianum muticus. Pronotum elongatum, parte postica quam pars antica triplo longiore. . Vatides. Gênera: Vates Burm. (Stâl, K. p, 69) ('). Theoclytes Serv. (Stâl, K. p. 69). Pseudovates Sauss. (Stâl, K. p. 69). 3'. Vertex extra processum medianum utrinque cornutus. Pronotum brève, parte postica quam pars antica parum longiore. Stenophylla Westw. (A. p. 52) (*). '. Margo superior coxarum anticarum apice ampliatus. Occiput acutum, saepe utrinque pone oculos proâuctum. 2. Femora postica lobata. (Cerci foliacei). 3. Vertex pone oculos tuberculatus. Coxae anticae sujjra muticae. Tibiae posticae lobatae. Species Indicae. Arsaria Stâl, (K. p. 70) ('). 3'. Vertex pone oculos non tuberculatus. Coxae anticae supra, den- tibus lamellarihus validis armatae. Tibiae posticae non lobatae. Species A/ricana. . . Stenovates Sauss. (D. p. 84) (*). 2'. Femora postica non lobata. 3. Pronotum in modum Empusidarum supra coxas dilatatum. {Oculi globosi. Vertex truncatus. Ccrci teretes). Species Indica. Pseudempusa Geu. nov. (') D'après les diagnoses de Stâl, que j'accepte, le genre Zoolea de Serville coïncide avec Vates. O Outre le dessin et la description incomplète de M.r Westwood, (Arcana ent. PI. 62, f. 2) je ne connais pas ce genre fort étrange. (3) Je ne trouve pas de différence générique avec le genre Aethalochroa de M'. Wood-Masoii (D. p. 310). ('•) Mr. de Saussure indique érronément comme patrie l'Amérique centrale. La Stea- pantherina provient des pays du Nile blanc dans l'Afrique centrale. (75) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 75 3'. Pronotum supra coxas leviter dUatatum. Species Africanae. 4. Oculi globosl. Vertfx pone oculos utrinque in dentem pro- ductus. Cercl teretea. . . . . . . Popae. Gênera: Popa Stâl, (K. p. 70). Danuria Stâl, (K. p. 70). 4'. Oculi acuminatl. Vertex pone oculos non productus. Cerci laminati. ...... Heterochaetae. Gênera: Heterochaeta Westw (A. p. 162). Heterochae- tula Wood-M. (D. p. 308). Gen. I*seiiclem.pTisa5 gen. nov. Capiit magnum, latum, vertice recto, compressa^ fronte impressa. Anlennae 9 brevissimae , setaceae. Pronotum gracile, coxis anticis valde longius, supra coxas triangulariter productum, margine toto eroso-dentato. Elytra apicem abdominis haud attingentia, apice ob- tusa. Alae rotundatae, vena ulnari basi furcata, campum magnum, ocellatum includente. Coxae anticae subtus spinulosae, margine su- periore gra?iuloso. Femora antica gracilia , sinu unguiculari pone médium sito , margine interno spi?iis inaequalibus armato , spinis discoidalibus numéro quatuor, tertia maxima. Tibiae anticae extus, extra spinam apicalem, spinis 7 armatae. Pedes intermedii et postici non lobati. Abdomen dilatatum, sed non lobatum. Lamina supra- analis 9 triangularis. Cerci teretes. 9 • 1. P. pinna pavonis, sp. n. {Tab. II, fig. 25). — 9 . Colore fusco- testaceo. Femora antica latere interno leviter fusco-fasciata. Elytra fusco-testacea, opaca, stigmate albido. Alarum ocellus magnus fusco- coeruleus, nitens, necnon lineas nigras très angustissimas , curvatas includens. Pars postica alarum infumata, lineolis travisversis fuscis ornata. long, corporis . . . . Ç 68 mm. » pronoti . . . . » 33 » partis anticae pronoti . » 7 » elytrorum . . . ^ 33 lat. elytrorum ante apicem . » 5 Patria : M.' Catcin (à Est de Bhamô). Carin Chebà (900- 1100 m.). 76 BRUNNER DE WATTENWYL (76) Tribus : 6. Empusidae. Dl>POSIT[0 OENERUM. l. Pronotiim Icngum, porte angnstata quam pars dllatata plus triplo longiore. Spccies Europeae, Africanae et Asiaticae. 2. Pronotiim follaceo-lobatum, Femora antica supra lohata. Fcmora intermedla et postica apice trilobata. Gongylas Tliunb. (Stâl, K. p, 75). 2'. Pronotum non foliaceo-lobatum isimpliciter âilatatum). Femnra antica supra intégra. Femora intermedla et postica apice subtus slmpllclter lobata vel mutlca . ..... Empasae. Gênera: Empusa lUig. (Stâl, K. p. 7G). Idolomorpha Burm. (Stâl, K. p. 76). 1'. Pronotum brève, per maximam partem longitudluls fortlter dilatatum, Specles Africanae. . . . . . Blephares. Gênera: Blepharis Serv. (Stâl, K. p. 76). Idolum Sauss. (C. fasc. 3. p. 330). G en. Grong'yliis, Thunb. 1. G. gongyloides, L. Patria: Tharrawaddy (Pegù). Occurrit etiam in Tranquebar. Coromandel, Ceylon (coll. m.). PHASMODEA. Il n'y a pas de famille où les caractères phylogéniques soient aussi éclipsés par les caractères adoptés par le développement et l'adaptation des espèces, que celle des Phasmodées. Il s'en suit que l'établissement du système devient le plus difficile. Aussi les anciens systématiciens Serville et Burmeister se contentè- rent-ils de caractères empiriques et peu fondés pour leurs divi- sions , tels que la présence ou l'absence des organes du vol , la longueur du thorax, la dilatation des pattes etc. M. Westwood qui en 1859 publia sa monographie précieuse (^), n'y ajouta aucun progrès. En examinant ses dessins exquis on C) Catalogue of Orthopterous Insectsin the coUectioa of the British Muséum. Part 1. Phasmidae. Loadon, 1859. {11 ) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 77 reconnaît de suite que des espèces complètement hétérogènes furent rangées dans les mêmes genres. M. de Saussure dans son ouvrage classique sur les Orthoptères de la Mission scientifique du Mexique Q-), tout en critiquant la classification de M. Westwood, se résigne néanmoins à l'adopter, faute de mieux. Ce défaut fut réparé avec sagacité par Stâl, qui pour établir son système se servit avec succès des dessins de M. Westwood. Il étudia en 1875 les Piiasmodées d'après sa méthode sérieuse, et en déposa ses observations dans une série de mémoires Q). Il y établit des caractères absolument nouveaux, dont le pre- mier consiste dans la présence ou l'absence d'une aire triangu- laire, allongée et bien dessinée à l'extrémité inférieure des tibias. C'est un caractère absolument indifférent pour la biologie de l'a- nimal, qui certes ne fut pas acquis par les besoins de l'existence. Je le considère comme le reste d'une organisation antérieure à l'état actuel de l'espèce, un souvenir qui ne gène pas l'existence et qui par cela n'avait pas de raison de se perdre, mais pour le systématicien c'est un cachet, qui permet de réunir les espèces descendantes de la même souche. Le second principe est l'étendue du segment médian. Ce que l'on considère ordinairement comme troisième segment du tho- rax est une intime combinaison du metathorax avec le premier segment abdominal et l'on a donné le nom du segment médian à ce premier segment abdominal. Il n'est pas toujours facile d'y distinguer la limite des deux segments. Dans les espèces ailées elle coïncide avec l'insertion des ailes, dans les espèces aptères elle doit être cherchée au niveau de la pointe antérieure de l'épimère des pattes postérieures Q). Or dans les espèces ailées (') Etudes sur les insectes orthopt. dans: Mission scientifique au Mexique et dans l'Amérique centrale. 1870. (') Recherches sur le [système des Phasmides. (Bih. till. k. svenska vet. akad. handl. 2, N.° 7. observations orthopt. (Bih. till k. svenska akad. handl. 3, N.° 14). Recensio orthopt. 3. Stockholm, 1875. (') Voir: Brunner v. W. Die niorphologische Bedeutung der Segmente bei den Or- thopteren. Festschr. der. k. k. /.oolog. botan. Gesellschaft. Wien. 1876 78 BRUNNER DE WATTENWYl, (78) le segment médian empiète d'une manière considérable sur le metanotum, de sorte que celui-ci n'occupe que le tiers de la longueur totale du segment combiné, tandis que dans les espè- ces aptères c'est au contraire le segment médian qui n'occupe que le tiers du segment combiné. Ainsi l'observation de la lon- gueur du segment médian sert d'abord à constater les femelles aptères des espèces dont les mâles sont ailés, vu que la lon- gueur de ces segments reste toujours la même dans les deux sexes. De plus les espèces qui sont devenues aptères dans les deux sexes, ayant conservé la longueur relative des deux segments, on peut les distinguer par ce caractère des espèces complètement aptères. Par conséquent l'étendue du segment médian est une expression plus nette que la présence ou l'absence des ailes. Je joins à ces deux caractères un troisième qui a échappé à Stâl et qui me paraît être du même ordre que les précédents. C'est la structure des antennes. On observe deux espèces d'an- tennes. Les unes ont les articles plus ou moins effacés ou dis- tincts seulement à la base et à l'extrémité et l'on en peut compter plus de 50. Ces antennes sont longues et dépassent la longueur des pattes antérieures. Les antennes de la seconde classe se composent d'articles bien séparés, au nombre maximum de 30, ordinairement leur nombre ne dépasse pas 25. Leur longueur ne dépasse pas celle des cuisses antérieures et souvent elle est moindre. Ces deux formes d'antennes se distinguent comme celles des Locustaires et des Acridiodées et sont propres à former de grandes divisions. Quant aux organes sexuels qui dans les autres familles jouent un rôle éminent pour la classification, Stâl à plusieurs reprises prétend qu'il n'en pouvait rien faire. Toutefois il s'en sert avec succès pour distinguer des genres voisins. Les études poursuivies m'ont conduit aux résultats suivants. D'abord la forme des cercis, qui tantôt sont petits, minces et cylindriques, tantôt très-longs et applatis, nous sert à diagnos- tiser la tribu des Acrophyllides. Il me semble que l'on peut distinguer deux formes typiques du segment dorsal terminal des mâles. L'une consiste dans un (79) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 79 segment boursouflé et tronqué avec les cercis écartés, l'autre forme est tectiforme , comprimée , terminée en deux lobes qui cachent les cercis. Les organes sexuels des femelles présentent pai'fois des formes extravagantes, très-propres à caractériser les genres. Quant aux caractères typiques, je ne puis distinguer qu'un seul, savoir la présence ou l'absence de la plaque suranale. C'est un caractère minutieux , puisque cette plaque tantôt ne se présente qu'en forme d'un lobule minime, tantôt se transforme en une longue corne qui est intimement liée au segment abdominal (Promachus, EurycaîUha, Ohrimus). Mais à part sa forme, sa présence ou son absence servent de caractère pour les grandes divisions. Dans la division à tibias aréolées j'ai été obligé de créer une tribu d'après la présence ou l'absence des ornements de la tête, du thorax et des pattes. Ainsi cette tribu des Cladomorphides correspond à celle des Harpagides dans la famille des Mantodées. J'ai énoncé le grand progrés que la systématique doit aux tra- vaux de Stâl. Toutefois je défie l'observateur le plus expéri- menté de déterminer les Phasmodées d'après son système, moi- même je n'y suis arrivé que grâce à l'avantage de posséder ses types. En effet, dans les tableaux synoptiques les diagnoses des groupes sont trop longues, très vagues et remplies d'expressions, comme « plerumque, saepe, etc. », de plus l'antithèse n'est pas observée. On rencontre dans le numéro correspondant la description d'organes différents, de manière que la comparaison en est exclue. L'effet de cette méthode vicieuse s'est fait sentir, en ce que cette famille fut évitée par les orthoptérologistes descripteurs, et ceux qui s'y sont bazardés (Wood-Mason, Kirby, Scudder etc.) ont déraillé. Je cherche à éviter ce défaut en établissant les tableaux suivants. DrSPOSITIO TRIBUUM FAMILIAE PhASMODEORUJI. 1. Tibiae subtus usqiœ ad apicem carinatae, areola apicali nulla. 2. Antennae femoribas antlcls multo longiores , maltlarticalatae , arti- calls numéro plus quam 30, tantum in basl et apice distinctls ('). (') Le genre Bactridium en fait une exception. 11 serait déraisonnable de le séparer des Bacteride-f quoiqu'il ait les antennes très-courtes, composées de 20 articles. 80 BRUNNER DE WATTENWYL (80) 3. Segmentam incdianum metanoto multo brevius ('). Species omnes apterae. 4. Ser/meatain anale mariain tectiforme, plus minus bllohatum. Lamina supraanalis in femmis adest. Species Munâi antiqui. 1. Lonchodidae. 4'. Segmentum anale marium fornicatum, truncatum. Lamina supraanalis in feminis nulla. Species Americanae. 2. Bacunculidae. 3'. Segmentum medianum metanoto aeque longuvi vel illo longius. Species minime in maribus alatae. 4. Fcminae apterae vel rare alis abbreviatis instructae ('). Mares alati. Femora subtus dentata vel lobata vel minime dente unieo armata. Species Americanae et Mundi antiqui. 3. Dacteridae. 4'. Uterque sexus alatus. Femora subtus laevia. Species Mundi antiqui. ...... 4. Nccroscidae. 2'. Antennae femoribus anticis (saltem in feminis) breviores , articulis distinctis, haud ultra 28 composltae. Species Mundi antiqui. 3. Segmentum medianum metanoto brevius. Sjiccies apterae. Cerci teretes. ....... 5. Clitumnidae. 3'. Segmentum medianum metanoto longius. Species plerumque alatae. Cerci, exceptis nonnullis generibus Platycranidarum , laminato- extensi, elongati 6. Acrophyllidae. V. Tibiae subtus, apice areola triangulari instructae. 2. Antennae multiarticulatae, femoribus anticis longiores. 3. Segmentum medianum brevius quam metanotum. Species apterae {^). 4. Caput, thorax vel pedes spinosi vel lobati. 7. Cladomorphidae. 4'. Caput, thorax et pedes mutici . 8. Anisomorphidae. 3'. Segmentum medianum metanoto longius. 4. Unguiculi laeves. Elytra lohiformia vel perfecte explicata, vel nulla. Species alatae omnes Americanap., species apterae Africanae et Australicae. ... 9. Phasmidae 4'. Unguiculi intus dentati. Elytra spiniformia. Alac perfecte explicatae. Species Asiaticae . . 10. Aschipasmidae. (') Dans les genres américains Bostra et Clonistria qui sont classés dans la tribu des Bacunculides, ce segment atteint presque la longueui- du metanotum. (,-) Les genres américains: Pterinoxylus. HaïUopus et Candaules, ainsi que le genre africam Palophus ont les femelles ailées- (•'0 Les genres africain et australien Orobia et Paraorobia, tout en présentant un segment médian raccourci, sont placés dans la tribu des Phasmides. Voir la note sur ces deux genres dans l'énumération des genres de cette tribu. (81) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 81 '2'. Antennae femoribus antiois breviores, arùiculis haud ultra 20 com- positae. Specles Mimdi antiqul. 3. Corpios gracile, apteram. . . . . 11. Bacillidae. 'à'. Corpus valde dilatatam , laininato-couipressam, clytris perfccte explicatis 12. Phyllidae. Tribus: 1. Lonchodidae. DiSPOSITIO GENERDM. 1. Tlbiae posticae swbtus, carina média dentata et apice spinosa. Phryganistria Stâl, (H. p. 6). 1'. Tibiae posticae subfas, carina média nec dentata nec apice spinosa. 2. Corpus inerme {excepta capite in nonnullis speciebus bicornuto. Cor- pas interdam granuloso-rugosum sed numquam spinis singalis ma- joribus praeditum). 3. Segmentum anale mariam distincte tectifonne, bilobatum. Lamina supraanalis feininarma brevis, lobiformis. . Lonchodae. Gênera: Myronides Stâl, (H. p. 8). Lonchodes Gray (Stâl, H. p. 8). Phraortes Stâl (H. p. 8). Carausius Stâl (H. p. 8). Dixippus Stâl (H. p. 8). Prisoinera Gray ('). 3'. Segmentum axiale marium teretiusculum, emarginatum. Lamina supraanalis feminarum valde elongata, acuminata. Hyrtacus Stâl O (H. p. 10). 2'. Corpus rugosum, spinulosum {in maribus interdum taiitum rugosum), femoribus saepe lobatis. 3. Segmentum anale feminarum truncatam vel bilobatum. Menexi. Gênera: Steneboea Stâl (H. p. 10). Oxyartes Stâl (H. p. 18). Menexus Stâl. (H. p. 18). 3'. Segmentum anale feminarum in cornu productum. Promachus Stâl (H. p. 17). Species Birmanicae. . Gen. Caraixsiixs, Stal. 1. C. granulatus, sp. n. ( Tah. ll,fig. 26). — Corpus lolum granulis raris, minimis, nigris conspersum. Caput d^ supra oculos bidenta- (') Je consei've le genre Prisomera Gray pour celies des espèces à tibias anté- rieures comprimées, qui portent de lobes sur les cuisses et qui ont le premier article des tarses antérieurs également lobé. (■-) Le genre Candovia Stâl n'est que le maie du genre Hyrtacus. Brunner de Wattenwyl 6 d" 9Ô mm. 9 72 mm u 25 » 17,5 » 16 » 12 » 4A 1) 3,5 » 25 » 14,5 » 27 » 14,5 » 5,5 » 3 » 20,5 » 12,5 82 BRUNNER DE WATTENWYL (82) tum, in 9 longe hilobatum, lobis retrorsum flexis. Tihiae anticae dilatatae, in cT margine aculo , in Q margine hilohulato. Tarsi antici compressi, secl non dilatati. Segmenti analis (^ lobi margine superiore rolundati. Segmenlum anale Ç truncatum , laînina su- praanali elongata, oblongo-rectangulari, apice emarginata. ^ 9 . long, corporis .... » mesonoti .... » metanoti cum segmento mediano » segmenti mediani . » femorum anticorum. » tibiarum anticarum. » tarsorum anticorum. » femorum posticorum Patria: Mooleyit (Tenasserim) 400-600 m. Palon (Pegu). Cette espèce diffère peu de Lonchodes verrucifer, décrit et des- siné par M. Wood-lNIason (B), et provenant de South Andaman. Dans cette espèce les lobes du segment anal du t/" sont supé- rieurement moins arrondis. Les dimensions du c/" sont à peu-près les mêmes. Tribus : 2. Bacuncalidae. DrSPOSITIO GENERUM. 1. Tarsorum articulus primas articulis tribus sequentihus haud longior. Fem,inae corpore spinuloso vel appendicuJato. . . Phantases. Gênera: Phantasis Sauss. (E, p. 188. Stâl, H. p. 19). Lamponius Stâl (H. p. 19). Caulonia Stâl (H. p. 20). Libethra Stâl, (H. p. 20). 1'. Tarsorum articulus primus ceteris omnibus longior. Feminae laeves. Bacunculi. Gênera: Diapheromera Gray (Stâl, H. p, 21). Sermyle Stâl, (H. p. 23). Bacunculus Burm. (Stâl, H. p. 23). Dyme Stâl, (H. p. 24). Calynda Stâl, (H. p. 24). Bostra Stâl (H. p. 24). Cloni- stria Stâl, (H. p. 25). Cette tribu ne contient que des espèces américaines. (83) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 83 Tribus : 3. Bacteridae. DiSrOSITIO GENERUM. 1. cf segmenta anali leviter emarginato. 9 lamina subgenitali segmentum anale superante, valvuUs genitalihus fiUformibus , elongatis. Species Americanae, Afrlcanae et Australicae. 2. Corpus gracile, cylindricum. . . . . . Bacteriae. Gênera: Phibalosoma Gray, (Stâ!. H. p. 28) ('). Phanocles Stâl, (Stâl, H. p. 28). Hirtuleius Stâl, (Stâl, H. p. 29). Pterinoxylus Serv. (Stâl, H. p, 29). Bacteria Latr. (Stâl, H. p. 29). Haplopus Grray (Westwood, C. p. 85). Sadyattes Stâl, (H. p. 44) (?). Palophus Westw. {Bactrododema Stâl, H. p. 82) (-). Bactridium Sauss. (Stâl, H. p. 30). 2'. Corpus valde dilatatam. Diapherodes Burm. (partim) {Cranidium Westw. A. p. 49). !■'. » 4 » mesonoti . » 11 » elytrorum » 4.5 » alarum . » 44 » femorum anticorum » 20 » femorum posticorum. » 20 Patria: Carin Ghecù (1300-1400 m.). Tribus: 5. Clitumnidae. DiSPOSITIO GENERUM. 1. Segmentum abdominale secundum utriusque sexus segmenta mediano Q) duplo longiiis. 2. Cerci teretes. C) Je considère le segment médian comme premier segment abdominal. 88 BRUNNER DE WATTENWYL (88) 3. Segmentum anale ^ tectlfore, lobamtum, cercos valde superans. Sefjmentum anale 9 transversum, bilobum vel elongatum, angus- tatum. 4. Caput a supero visum, postice angustatum. 5. Segmentum anale Ç bilobum , lamina supraanali interca- lata minima vel nulla. Clitumnus Stâl (H. p. 9). 5'. Segmentum anale Ç elongatum, attenuatum, lamina supra- anali elongata vel nulla. Entoria Stâl (H. p. 15) ('). 4'. Caput a supero visum, antice et postice aeque latum. {Seg- mentum anale Ç elongatum, attenuatum). 5. Segmenta abdominalia c^ tria idtima gracilia. Segmentum anale $ apice leviter emarginatum , lamina supraanali triangulari intercalata. Cerci Ç longi. Paraclitumnus gen, nov. 5'. Segmenta abdominalia cf tria ultima dilatata. Segmen- tum anale 9 apice leviter emarginatum, lamina supra- anali nulla. Cerci 9 niinimi, toti obtecti. Rhamphophasma gen. nov. 3'. Segmentum anale ^ truncatum vel levissime emarginatum, cercis brevius vel (in génère Paraclonaria) in lobum angustum pro- ductum. 4. Femora intermedia et 2'>ostica subtus inermia. 5. Segmentum anale (f non fornicatum , levissime emargi- natum. Cerci (/ cinte marginem posticum segmenti analis inserti. Segmentum abdominale penultimum cT subtus non dentatum. Species Indicae et Africanae. Gratidia Stâl (H. p. 13). 5'. Segmentum anale çf fornicatum, truncatum. Cerci n7ius, vu que les mâles qui proviennent dans ma collection des mêmes en- vois de Silhet et des Iles Philippines comme les deux espèces à' Entoria, furent dé- terminés par Stâl comme Neniatodes. (89) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 89 7'. Segmentum abdominale penultimum (f non den- iaium. Spectes Africanae. Clonaria Stâl (H. p. 14). 6'. Segmentum anale ,^ fornieatum, et in lobum plus minus longum producium. P araclonaria gen. n. ('). 4'. Femora intermedia et postiea subtas serrulata vel dentata. Species Australicae. . . Arphax Sikl (H. p. 37). 2'. Cerci laminati, triangulares vel rotandati. Clitarchus Stâl (H. p. 34). 1'. Segmentum abdominale secundum segmento mediano vix longius. Seg- mentum anale çf plus minus tectiforme. 2. Antennae utriusque sexus femoribus anticis breviores, articula basali valde depresso, quam articulus secundus triplo longiore. Tarsorum anticorum articulas primus articula secundo dupla longior. Segmentum anale $ subquadratum , deflexum . . . Pachymorphae. 3. Antennae 25-30 articulatae. Segmentum abdominale secundum distincte longius quam latius. Segmentum anale 9 emarginatum, plus minus bilabum . . . Medaura Stal (H. p. 69). 3'. Antennae haud plus articulis 20 compositae. Segmentum abdomi- nale secundum aeque longum ac latum. Segmentum anale $ ro- tundatum vel leviter acuminatum. Pachymorpha Gray (Stâl, H. p. 11). 2'. Antennae femoribus anticis longiores , articula basali terete, parum depresso, quam articulus secundus dupla haud longiore. Tarsorum anticorum articulus primus articula secundo haud longior. Segmen- tum anale $ attenuatum, leviter emarginatum vel in rostrum pro- duetum Eurycanthae. Gênera: Karabidion Montr. (Stâl, H. p. 46). Eurycantha Boisd. (Stâl, H. p. 46). Canachus Stâl (H. p. 47). Gen. Clitixmiiiis, Stal. 1. CI. Pseudoporus, Westw. Patria: Tenasserim Meetan. M.*^ Carin, détroit des Ghecù 1300- 1400 m. Occurrit etiam in insula Ceylon (Westw., coll. m.). L'unique individu mâle contenu dans la collection de M."" Fea, ne diffère pas des exemplaires provenant de l'île de Ceylon. (') Ce genre est établi sur deux espèces qui proviennent du territoire du Kilimand- charo de l'Afrique centrale. 90 BRDNNER DE WATTENWYL (90) Par contre je considère deux exemplaires femelles des Carin- Chebà comme appartenant à cette espèce, quoiqu'ils portent une livrée étrangère (Pi. III, fig. 30). Tout le corps est finement gra- nulé. Les pattes sont beaucoup plus courtes, les cuisses antérieures dentelées, les cuisses intermédiaires portent inférieurement près de la base un grand lobe, les tibias intermédiaires sont bilobées. La divergence des deux sexes est un fait très-répandu dans la famille des Phasmodées et en rend le classement si difficile. lo7ig. corporis 9 79 mm. » pronoti ...... 3 » mesonoti . . . . . » 15 » melanoii cum segmenlo mediano » 13 » segmenii mediani ...» 2,8 » femorum anticorum . . . » ^4 » femorum posticorum . . . » 18 Gen. Entoi'ia, Stal. C'est avec une certaine appréhension que je place l'espèce suivante dans ce genre. 1. E. (?) bilobata, sp. n. (Tab. m,fig. 30"). — 9 . Corpus laeve. Caput postice parum angustatum. Antennarum arliculi basales valde dilatati. Femora antica supra serrata, intermedia et postica sublaeuia. Tibiae omnes compressae, carina superiore sidcata. Segmentum anale valde elongalum, angustatum et acuminatum, profunde incisum. Cerci brèves, loti obtecli. Lamina subgenitalis angusta, acuminata, apicem segmenti analis mm atlingens. long, corporis 9 i27 mm. » pronoti ...... 4,5 » mesonoti . . . . . » ■ 25 » metanoti cum segmenta mediano . » 18 » segmenti mediani . . . » 3 » femorum anticorum . . . » 40 » femorum posticorum . . . » 35 Patria: Bhamô. (91) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 91 Gen. F^ai'aelitixmnvis, gen. nov. CapiU elongatum, antice et postice aeque lalum. Antennae çT diias tertias parles femorum anticorum attingentes, 9 dimidiam partem femorum anticorum haud attingentes, articulo primo depresso, in 9 latiore. Mesonotum pronoto quadruplo longius. Segmentu7n me- dianum quartam longitudinem metanoti 7ion attingens. Femora an- tica compressiuscula, basi curvata , supra in 9 detiticulis 7'aris- sitnis serrulata. Tarsi omnes longi, articulo primo ceteris unitis aeque longo. Segmenta ahdo7ninalia gracillima. Segme7itum anale 9 tectiforme, compressum, bilohum. Cerci c/' pa7'um curvati. Seg- rnentum anale 9 elo7igatum et attenuatum , apice emargi7iatum et lamina supraanali triangulari, carinata instructmn. Lamina suh- genitalis 9 acumi7iata, apice7n ahdominis haud superans. Cerci 9 longi, seg7nentum anale valde superantes, acuminati, recti, subco7n- pressi. J" 9 • Ce genre se distingue facilement de Clitumnus par la tête plus allongée et d'égale largeur entre les yeux et à l'insertion. Je n'ai devant moi qu'une seule femelle, dont la construction des parties anales diffère essentiellement de Clitunmus. Quant au segment anal des mâles il ne diffère qu'en ce qu'il est moins profondément fendu. 1. P. lineatus, sp, n. (^Tab. IV, fîg. 31). — GracilUmus, laevis, ^ utri7ique linea nigra longitudi7iali, in margine a7itico tneso7ioti oriente, usque ad apicem abdominis perducta ornatus, linea albo- viridi extus apposita, 9 linea nigra dilata, linea alba vix di- stincta. ^ 9 • long, corporis .... » pronoti .... » mesonoti .... » metanoti cum segmeîito mediano » seg7ne7iti media7%i » femorum anticorum » » posticorum 14 » metanoti cum segmenta medïano » 10 » segmenti media?u . . . » ^^ » femormn anticorum . . . » 24 » » posticorum . . » 19j,.5 Patria: M.'«' Cariii, territorium Chebà (900-1100 m.). Tribus: 6. Acrophyllidae. DiSPOSITIO GENERUM. 1. Mesonotum pronoto dwplo haud longius {in génère Diura solo 2'/, lon- gius). Cercl angusti, elongati et acuminati. 2. Ocelli nulli {excepfo cT Extatosomatis). . Tropidoderi. Gênera: Tropidodenis Grray (Stâl, H. p. 38). Diura Gray (Stâl, H. p. 37). Extatosoma Gray (Stâl, H. p. 38). 2'. Ocelli adsunt in utroque sexu. Podacanthus Gray (Stâl, H. p. 38). V. Mesonotum pronoto duplo longius. 2. Feminae apterae, segmentis abdominalibus singulis orbiculato-dila- tatis. Mares apteri vel alati. {Cerci dilatait, triangulares vel truncati). Monandropterae. Gênera: Monandroptera Serv. (Stâl, H. p. 39). Raphiderus Serv. (Stâl, H. p. 39). 2'. Feminae et mares alati, segmentis abdominalibus cyllndricis. 3. Ocelli nulli. Cerci teretes vel laminati triangulares , vel angusti elongati, acuminati ..... Platycraniae. Gênera: Platycrania Gray (Stâl, H. p. 40). Graeffealir. Stâl, H. p. 40). Arrhidacus Stâl (H. p. 40). 3'. Ocelli {minime in q) adsunt. Cerci laminati, longi, apice trun- cati. ........ Acrophyllae. Gênera: Acrophylla Gray (Stâl, H. p. 34). Cteno- morpha Gray (Stâl, H. p. 35). Cyphocrania Serv. (Stâl, H. p. 35). Anchiale Stâl (H. p. 36). Vetilia Stâl (H. p. 36). La collection Fea ne contient aucune espèce de cette tribu. Brunner de Wattenwyl 7 yS BRUNNER DE WATTENWYL (98) Tribus: 7. Cladomorphidae. DlSPOSITlO OENERUU. 1. OcuU globosi, antice pedunculati (''). Species AsiaUcae. 2. Antennariim articulas primas teres. Corpus alatum, elytris et alis in (/ longis, perfecte explicatis, in 9 abbreviatis. Heteropteryx Gray (Stâl, H. p. 48) (*). 2.' Antennaram artioalas primas depressas, salcatas vel spinosus. Cor- pas opter am , . . . . . . • . Ohrimi. Gênera: Obrimas Stal (H. p. 49). Hoploclonia Stâl (H. p. 50). Tisamenus Stâl (H. p. 50). Pylaemenes Stâl (H. p. 51). Datâmes Stâl (H. p. 51). Dares Stâl (p. 51). 1'. Ocali depressi, sessihs. Species apterae, Americanae. Cladomorphi. Gênera: Pygirhynchus Serv. (Stâl, H. p. 53). Cladomor- phas Gray (Stâl, H. p. 53). Canuleius (Stâl, H. p. 53). La collection Fea ne contient point d'espèces de cette tribu. Tribus: 8. Anisomorphidae. DiSPOSITIO GENERUM. 1. Corpus apterum Anisomorphae. Gênera: Anisomorpha Gray (Stâl, H. p. 56). Agathemera Stâl (H. p. 56). Autolyca Stâl (H. p. 56). 1.' Corpus alatam Decidia Stâl (H. p. 57) (''). Cette tribu ne renferme que des espèces américaines. {') stâl a introduit ce caractère subtil mais fort remarquable. Les yeux surtout du côté antérieur, sont élevés sur un petit piédestal, formé par une élévation du front. (^) Le genre Leocrates Stâl (H. p. 48), fondé sur Ci/pfiocrauia yraciosa Westw., se confond avec Heteropteryx, vu que l'espèce dessinée par M. Westwood, est le «* d'une Heteropteryx, dont je possède les deux sexes. (}) Le genre Decidia, fondé sur l'unique espèce Soranus Westw. est une Autolyca ailée. 1: (99) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 99 Tribus: 9. Phasmidae. DiSPOSITIO GENERUM. Spectes apterae ('). Lamina subgenltalis 9 longe producla. 2. Pedes brèves. Femora antlca pronoto daplo haud longiora. Tarsorwm anticorum articulas primas articula secundo vix longior. {Antennae articulis basalibus crassioribas, moniliformibus). Dajaca gen. nov. ('). 2'. Pedes longi. Femora antica pronoto quintupla longiora. Tarsorum anticorum articulas primus articulo secundo duplo longior. S. Segmentum medianum metanoto longius. Species Americanae. Donusa Stâl (H. p. 54). 3'. Segmentum medianum metanoto brevius. Species Madagassae et Insularum Maris pacifie i. . . Oro 6 la Stâl (H. p. 54). Species alatae. 2. Elytra brevia, pone metanotum non extensa. Alae magnae. Femora antica margine superiore non dilatato. . . . Phasmata. Gênera: Stratocles Stâl (H. p.bl). Phocylides Stâl (H. p. 57). Phasma Stâl (H. p. 57). 2'. Elytra longiora, pone metanotum longe extensa. Alae magnae vel in nonnullis feminis nullae. Femora antica margine superiore dilatato. 3. Femora intermedia et postica subtus non dilatala , glabra et laevia. ........ Xerosomata. Gênera: Prexaspes Stâl ^H. p. 59). Zsa^roras Stâl (H. p. 59). Planudes Stâl (H. p. 59). Xerosoma Serv. (Stâl, H. p. 59). Metriotes Westw. (Stâl, H. p, 60). 3'. Femora intermedia et postica ampliata, dilata, denticulala vel lobulata. Prisopi. (1) D'après la déflnition de la tribu des Phasmides , le segment médian est long. C'est le caractère commun de toutes les espèces allées de la famille, et il faut con- sidérer comme exception curieuse les genres de la division 1. qui sont exempts de \out o-gane du vol e», qui néanmoins ont le segment médian allongé. Par ciintre je suis obligé de joindre à ce groupe le genre Orobia, qui a le segment médian court, mais qui par la forme svelte et les autres caractères rentre beaucoup ".'lieux dans la tribu c'es Phasmides que dans celle des Anisoniorphides. (*^ Je forme ce genre sur une unique espèce de Bornéo et lui donne le nom du peuple (jui habile cettî ile. lOU BRUNNER DE WATTENWYL (lOOl Gênera: Danasip2Jus Stâl (H. p. 60). Prtsopus Serv. (Stâl, H. p. 60). Dlnelytron Gray (Stâl, II.t^.'ôÇ)). Leosthenes Stâl (H. p. 60). ('). Epicharmus Stâl (H. p. 60). Cette tribu, à l'exception du genre Orobia, ne renferme que des espèces américaines. Tribus: 10. Aschipasmidae. Les Aschipasmes par leur construction se séparent des autres tribus de la famille d'abord par la forme extraordinaire des élytres et les crochets des tarses, finement dentelés. De plus on y observe une autre irrégularité qui n'est pas mentionnée par Stâl. Les mâles ont un segment abdominal ventral de moins. Dans tous les autres Phasmodées le ventre des mâles se termine à partir du 7.® segment en trois segments, dont le dernier est désigné par le nom de plaque sousgénitale. Or, les Aschipasmes à cet endroit ne présentent que deux segments, soit que le S." et le 9.« soient confondus, soit que le dernier (plaque sous- génitale) soit avorté. Les Aschipasmides ne se trouvent qu'aux Indes et y sont représentées par beaucoup d'espèces, que l'on peut diviser d'après la forme des pattes antérieures et je réclame le nom de « Perla- morpha » de Serville pour désigner le nouveau genre. DiSPOSITIO GENEECTM. 1. Femora antica carinata et basi carvata. Aschipasma Westw. (Stâl, p. 55) (') V. Femora antica subteretia, basi non carvata. Perlamorpha Serv. (Ortb. p. 275) ("J. (') Ce genre, qui sans doute rentre dans ce groupe, est aptère, ce que Stâl dans la diagnose a omis d'indiquer- («) Les espèces dessinées par M. Westwood, qui rentrent dans ce genre, sont: crudele (Westw. C. p. 96), Peleus (p. 96), Daunus (p. 98), Dulichia (p. 97). 1,=) Les espèces dessinées par M. Westwood, qui rentrent dans ce genre, sont; Pa?îrfora (p. 92), annulipes i^. ^J2) , Cataaromus{p.Ç)4), Darnis {p. 97), Aiej;is (p. 94). (101) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 101 Gen. A.sclxipa,siiia<, Westw. A. fusco-signatum, sp. n. — Colore sordide olivaceo, fusco ma- culato. Caput supra nigrum, subtus pallidum. Antennae nigrae. Pronotum Imeis pallidis longùudinalibus duabus, postice divergen- tibus orjiatum. Mesonotum pronoto subduplo longius, lineis aequa- libus ornalum. Elytra spiniformia nigra. Alae campo antico fusco- maculato, campo postico leviter infumato. Pedes breviusculi, sordide olivacei. Segmentum anale J* compressiuscidum, profunde emargi- nalum, lobis incurvis, acuminatis. Cerci c/' longi, parum incurvi, apice obtusi. Lamitia siibgenitalis (/' la?îceolata. 13 » 15 » femorurn posticorum . » 6,8 » 8/3 108 BRUNiNER DE WATTENWYL (108) Patria: Carin Chebà; Tenasserim. Cette espèce se distingue par la position très-convergente des carènes marginales antérieures du pronotum, de plus par les derniers articles des palpes plus comprimés que dans les esp'ces congénères. 4. M. lativertex, sp. n. (Tab.Y,fig. 41). — Colore fusco-teslaceo. Vertex ab cmlico compressus, oculo subduplo latior. Anlenriac anle oculos inserlae, unicolores. OceUi ante médium oculorum positi. Costa froiialis a latere visa, vix sinuata. Pronoti carinae marginales an- ticae postice subconvergentes, disais planus, parum fossulatus, pro- cessus usque ad apicem tricarinatus, lobi latérales rolundato-truncali. Femora haud undulata. Fe.jnora postica compressa. V • long, corporis . . . . Ç 11 mm. » pronoti . . , . > 14,7 » femorum posticorum . . » 7 Patria: Carin Asciuii Ghecù (1400-1500 m.). Geu. Xlîstra, Bol, L'unique espèce qui est devant moi, répond à la diagnose donnée par M. Bolivar de ce genre, en ce que le vertex, vu par devant, a la carène médiane presqu'éffacée et les carènes latérales remontantes à côté des yeux sans les dépasser. Les antennes très-longues sont insérées bien en devant des yeux. Il en diffère par les lobes latéraux du pronotum nullement étendus ou pointus, de sorte que d'après ce caractère il faudrait le placer dans le groupe du genre Tettix, dont il diffère essen- tiellement par la longueur des antennes et la présence de carènes latérales au vertex. X.? dubia, sp. n. (Tab.Y, /ig. 42). — Vertex oculo aeque latus, decliois , utrinque cariniUa elevata , ab antico visa, oculo subaltiore instructus. Costa frontalis inter antennas producta, haud sinuata. Antennae longitudine pronoti, longe ante oculos insertae. Ocelli in (109) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 109 linea, basin oculorum conjungentem posiii. Pro7iotum femora po- stica superans, granulosum, carinulae marginales anticae parallelae, lohi latérales adpressi', oblique trimcati, sinus humeralis angulum rectum fonnans, carina longitudinalis percurrens , a latere visa ad humeras biundulata, processus carinis lateraiibus supra elytra minime sinualis. Alae processum. jwonoti aequanles. Femora antica et in- termedia supeime. et subtus undulata. Femora postica valida, haud compressa. Tarsorum poslicorum articulas primus articulo tertio aeque longus. > femorum posticorum . » 5 » 5,5 Patria: Carin Cliebà. Gen. Tettix, Charp. 1. T. dilatatus, De Haan. Patria: Carin Asciuii Chebà (1200-1300 m.). L'unique individu présent ditfère de la description de cette espèce donnée par M. Bolivar, par les carènes frontales non sinueuses et le pronotum plus long, deux caractères qui ne suffisent pas pour établir une nouvelle espèce. Gen. I*a,ra,tettiac, Bol. 1. P. personatus, Bol. Patria : Teinzô ; Kathà ; Rangoon et Palon (Pegù) ; Carin Chebà; Malevvoon (Tenasserim). 2. P. interruptus, sp. n. — P. personato vicinus. Caput exsertus. Oculi valde globosi. Vertex oculo angustior. Carina frontalis ro- iundata, parum producta. Pronotum planum, valde elongalum et acuminatum, a7ite humeros subconstrictum, carinulis marginalibus anticis brevibus, postice subconvergentibus , carina média undulata {crenulis oblusissimis obsita). Alae pronoto millimetris duobus Ion- 110 BRUNNER DE WATTENWYL (HO) giores. Femora aiitica et intermedia angusta. Femora postica carina superiore in dentem oblusum antegenicularem terminala, 9- long, corporis . . . ^ 8 - 9 rnm. » 'pronoli . . . » i 0,6 -Il » femorum pnsticorum . » 5 - 5j8 Patria: Carin Chebà; Bhamô; Teinzô. Cette espèce pourrait être considérée comme simple variété de personatus. Toutefois la carène médiane du pronotum dans yer- sonaius est forte et tranchante dans toute son étendue, tandisque dans inlerruplus elle est peu prononcée et inégale par de petites crénules. Cette espèce comme la précédente, présente quelquefois des dessins noirs-velour sur le pronotum comme les espèces euro- péennes de ce genre. 3. P. hirsutus, sp. n. {Tab.Y,fig. 43). — Vimius P. Indico Bol. sed statura majore. Vertex oculo aeque latus. Costa fronlalis parum producta, rotundata. Pronotum rugulis minimis scabrum, inler liumeros laliusculum, pone humeros leviler depressum , carmulis marginalibus anticis parallelis^ carina média percurrente, haud undulala. Alae pronoto 4-5 millim. longiores. Femora compressa ^ dilatata, haud undulala, dense longe pilosa. Femora postica carina superiore angude serrata , in dentem antegenicularem fortem, ele- vatum lerminala. Tibiae posticae albido bij'asciatae. c/ V • long, corporis . . . c/* 8,8 mm. Ç 12 mm. » pronoti . . . » 11,8 » 14 » femorum posticorum. » 6,5 » 7,5 Patria: Teinzô; Kathà. Varietas abbreviala. 9 processus pronoti apicem femorum posti- corum non attingens. Alae pronoto breviores. — Patria: Bhamô. 4. P. semihirsutus, sp. n. — Statura modica. Vertex oculo aeque latus. Carina frontalis parum producta, rotundata. Pronotum ru- gulis minimis inaeqnale, inter humeros minus laluin, carinulis (111) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 111 marginalibus anticis postice couver gentibus ^ carina média percur- renle, ante humeros necnon pone eos undu/ata. Alae pronotum duobus millimelris superantes. Femora antica et intermedia com- presso-dilatata, haud undulata, raro hirsuta. Femorum posticorum carina superna angustissime serrala, in dentem antegenicularem terminata. Tibiae posdcae parte basali fusca, parte apicali pallida Ç . long, corporis . . . . . Ç ^ mm. » pronoti . . . . . » 11 » femorum posticorum ...» 5,2 Patria: Carin Chebà. Cette espèce diffère de la précédente par la grandeur moindre, la carène médiane du pronotum ondulée et les pattes beaucoup moins poilues. Geu. Hedotettîx, Bol. 1. H. gracilis, De Haan. Patria: Teinzô; Rangoon. Occurrit etiam in insula Java. Cette espèce offre une variété de couleur claire, avec le pro- notum portant aux épaules de chaque côté une longue tache brune veloutée. Il m'est impossible de la distinguer de //. festivus. Bol. (selon les exemplaires types) , vu que le seul caractère distinctif, men- tionné par M. Bolivar, serait la courbure légère de la carène supérieure des cuisses intermédiaires, qui est inappréciable. Gen. Coptotettîx, Bol. 1. C. capitatus, Bol. c/". long, corporis . . . a^ 7,5 mm, » pronoti ...» 7,2 » femorum posticorum . » 5,8 Patria: Carin Asciuii Ghecù (1400-1500 m.). M. Bolivar ne décrit que la femelle et l'unique exemplaire de Birmanie est un mâle. 112 BRUNNER DE WATTENWYL (112) 2. C. latifrons, sp. n. {Tab.Y, fig. 44). — Colore nigro. Vertex oculo suhduplo lalior. Frons lala, dense granosa, cosla ramis valde divergenlibus. Antennae vix anle oculos insertae. Ocelii in média oculorum inserti. Pronotum a latere visum^ anlice subtectiforme , disco elevato et tubercula deplanata tria formante, quorum médium "parvum, carinulis marginalibus anticis postice minute convergentibus, lobis lateralibus postice valde arcuatis, carina média parum distincta, inter humeros deleta, processu apicem femorum posticorum haud attingente , apice obtuso. Elytra et alae nullae. Femora antica et intermedia compressa et undulata. Femorum posticorum carina su- perna in dentem antegenicularem terminata. Tarsi postici pulvillis trinis aeque longis. o^. long, corporis . ^ 10 mm. >' pronoti . . ■ . » 9,3 » femorum posticorum. » 6,5 Patria: Palon (Pegù). 3 C. aculeterminatus, sp. n. — Differt a specie praecedente sta- tura minore, colore testaceo, pronoti tuberculis medianis minus dislincliSj carina média Iota acule elevata, lobis lateralibus margine postico magis arcualo et hoc loco atro-maculatis, processu breviore, acuminato, femorum posticorum carina superna usque ad apicem perducla (dente anlegeniculari nullo) il » 13,5 » femorum posticorum . » 5,6 » . 6,5 Patria : Bhaniô ; Rangoon ; Carin Chebà. Gen. Saussurella, Bol. 1. S. cornuta, De Haan (Tab. V, fîg. 45). long, corporis . . . d^ 11 mm. Ç 12,5 mm. » pronoti . . . » 13 «16 » femorum posticorum. » 6,4 » 8 Patria: Palon (Pegù). M. Bolivar dans sa diagnose a omis un caractère spécifique, qui consiste dans la coloration des elytres, qui sont de couleur noir foncé, entouré d'un bord testacé. 2. S. decurva, sp. n, (Tab. V, fîg. 46) — Differt a specie praece- dente statura majore, pronoto antice ascendente in processum apice de- curvum terminato, lotis lateralibus extrorsum magis productis J". long, corporis . . . ^ 12,5 mm. » pronoti . . . » 19 » femorum posticorum . » 8 Patria: Palon (Pegù). Gen. nov. !Bix*m.a,xia<. In sectionem VII Bolivari (Tripetalocerae) locandum. Caput porrectum. Verlex valde prodiictus, acuminatus. Frons valde recli- nata, costa carinis compressis. Antennae ante oculos insertae 8 ar- ticulatae, articulis omnibus, excepta basali, deplanatis, trique tri s. Oculi sessiles, deplanati. Pronotum apicem abdominis haud attingens, angustwn, a latere visum subrotundatum , antice truncatum, cari- nulis marginalibus anticis brevibus, parallelis, lobis lateralibus adpressis, processu apice emarginato, margine dejlexo lato. Elytra Brunner de Wattenwyl 8 114 BRUNNER DE WATTENWYL (114) et alae nuUae. Femora antica et intermedia compressa. Femora po- stica brevia^ valde dilatata, brevia, carina superna acutissima, in dentem antegenicularem terminata. Tibiae anticae compressae, sul- calae. Tibiae posticae denticulatae. Tarsorum posticorum articulus primus articula tertio aeque longus 12,5 Patria: Bhamô. (117) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 117 3. E. acute-carinatus , sp. n. (Tab.Y, fig. 48). — Fastigium ver- ticis verticaliter valde productum^ bidentatum. Pronoti carina média cristata, undulata. Elytra oblique truncaia, fusca, opaca, albido bigutlulata. Femora anlica valde compressa et dilatata, carina in- fera apice angulo recto truncata. Femora postica dilute albido- trifasciata, carina superna acutissima, in dentem triangularem , acutum terminata. Metatarsus posticus supra spinulosus ^. long, corporis . . . /" 25 mm. » pronoti ...» 4,8 » elytrorum . . . » 23 » femorum posticorum . » 15 Patria: Teinzô. Cette espèce rentre dans le groupe de E. erectus, Karsch. Tribus: 4. Proscopidae. La tribu des Proscopides ne survient qu'en Amérique. 11 en existe une monographie récente (^). Tribus: 5. Tryxalidae. Cette tribu présente des représentants dans toutes les parties du monde. Toutefois les travaux systématiques en sont remarqua- blement rares. Stâl, notre champion de la systématisation récente, traite des Tryxalides dans trois mémoires savoir dans 1) Recensio Orthopt. I de 1873. 2) Les genres des Acridiodées de la faune européenne. 3) Aperçu des genres des Acridiodées de l'Amérique du nord. Les deux derniers mémoires se trouvent dans ses Ob- servations orthoptérologiques, 2, 1876. Dans le premier mémoire les principes de division sont basés sur la forme de la tête, la position et la forme des fovéoles du vertex (tempera Stâl) , l'extension des angles géniculaires des cuisses postérieures, la dilatation des antennes et la différence (1) Brunner v. Wattenwyl. Monographie der Proscopiden (Verhandl.derK K. zool. botan. Ges. in Wien. 1890, p. 87). 118 BRUNNER DE WATTENWYL (118) de la reticulation des ailes dans les deux sexes. Ces mêmes principes sont employés dans les deux mémoires subséquents. Dans les pages suivantes je publie le système des Tryxalides tel qu'il s'est développé à fur et mesure que ma collection s'est augmentée. J'avoue qu'il affecte un caractère très-empirique, mais il présente le grand avantage que les groupes se rangent selon la distribution géographique des espèces, un caractère qui si- gnale toujours un groupement naturel. DiSPOSITIO GENER0M. 1. Foveolae verticis inferac vel nullae. 2. Fastigiam verticis lamiaato extensum. Antennae depressae, ensiformes. Elytra, qaum adsunt, acaminata. Femora postica angulis apicalibus horizontaliter productis, acuminatis. 3. Caput adscendens. Pronotum postice plus minus tumidam. Species mundi antiqui, Tryxalis Fab. {Acrida Stâl, B. p. 88) ('). 3'. Caput horizontale. Pronotum lineare. 4. Antennae margine integro. Species Americanae. Hyalopieriges. 5. Caput sahcylindricum. Frons valde inclinata. Foveolae verticis longae, lineares. Alae (/ ? Achurum Sauss. (Stâl, B. p. 89). 5'. Caput conicum. Frons minus inclinata. Foveolae verticis indistinctae , trigonae. Alae J fenestratae. 6. Vertex oculo longior. Elytra cT longitudine pronoti latiora. Alae c<" latissime fenestratae. Hyalopteryx Char p. (Orth. descr. Tab. 46). 6'. Vertex oculo hrevior. Elytra (/ longitudine pronoti angustiora. Alae cT minus late fenestratae. Metaleptea geu. nov. (*). 4'. Antennae margine serrato. Species Africanae. Amyci. 5. Caput rugis longitudinalibus instructum. Alae J' ? Amyeus Stâl (B. p. 89). 5'. Caput rugis destitutum. (') Il est vrai que Linné a employé le nom Acrida avant que Fabricius établit le nom Tryxalis , mais ce dernier nom ayant été accepté par tous les auteurs po- stérieurs, la reprise d'un nom abandonné produirait ime confusion non motivée. (-) Stâl appliqua l'ancien nom de Linné, Tryxalis à ce genre américain. Puisque je conserve ce nom pour les espèces couaues de l'ancien monde, je suis obligé de former un nom nouveau pour le genre américain. ([JisxaXTjTïxéov - commutatum). (119) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 119 6. Elytra et alae perfecte explicatae. Machaeridia Stâl (B. p. 90). 6'. Elytra loblformia. Odontomelus Bol. (F. p. 300). 2'. Fastigium verticls haud extensum, plus mhius acuminatum, Antennae teretes vel anguste-ens if ormes. Elytra apice rotimdata. Femora postica angulis terminalibus rotandatis, deflexis. 3. Tibiae. posticae sjyinis numerosis, in margine externo 15-20 ar- matae. Species Americanae. .... Mermiriae. 4. Elytroriim vena ulnaris anterior venae radiali propinquior quam venae ulnari posteriori, campa incluso in (f regulariter fenestrato, in 9 densissime reticulato. Antennae filiformes. Syrbula Stâl (B. p. 90). 4.' Elytroram vena ulnaris anterior in média inter venas radialem et ulnarem poster iorem posita, campa incluso in utroque sexu irregulariter reticulato. Antennae longae, ensiformes. Mermiria Stâl (B. p. 90). 3'. Tibiae posticae spinis parum numerosis, in margine externo 10-12 armatae. 4. Alae venis radialibus in tertia parte apicali incrassatis et constrictis ('), campo discoidali in (f late fenestrato. Ç^Fo- veolae verticis latérales, triangalares vel nullae). 5. Pronotum non constrictum , postice parum productum. Elytra haud nodulosa. Species Americanae excepta unica Zanzibarica ...... Orphulae. 6. Fastigium verticis supra depressum , non carinulatum. 7. Alarum vena ulnaris anterior in utroque sexu venae radiali multo magis appropinquata , quam venae ulnari posteriori, in a, Stai. 1. Phi. infumata, sp. n. — Viciiia Phi. ruslicae, Stâl. Statura majore. Colore unicolore fusco-testaceo. Fastigium verlicis oculo brevius, obtusiusculum . supra concavum. carinula longitudinali inslruclum. Antennae ensi formes, capite et pronoto unitis longiores. Pronotum rugulosum, carinis longitudinalibus tribus parallelis, sulco principali fere in medio sito. lobis deflexis marginibus rectis. Elytra apicem abdominis valde superantia. Alae infumatae. Femora postica sulco inferiore concolore. Lamina subgenitalis antennarum . • » ? 10,8 » pronoti . • » 6,5 5,5 » elytrorum • » 23 17 » femorum postù 'iorum » 19 16,5 Patria: Bhamô; Metanjà. Occurrit etiam in Cochinchina, Pe- nang, Sumatra, Bornéo (coll. m.). Cette espèce très-répandue en Asie orientale, varie beaucoup en grandeur. Elle se distingue par la pointe des antennes jaune et la face supérieure du corps (pronotum, partie repliée des elytres) très-aplatie ordinairement colorée de jaune. 126 BUUNNEll DE WATTENWYL (126j Gen. Duronia, Stal. On peut distinguer deux groupes d'espèces, dont l'un est à antennes courtes et ensiformes et l'autre à antennes longues et filiformes. Les deux groupes sont représentés par une multitude d'espèces africaines et asiatiques occidentales. Les deux espèces de Birmanie sont les représentants de ce genre en Asie orientale et rentrent dans le second groupe. 1. D. versicolor, sp. n. — Fusco-olivacea^ pedihus nigro-, flavo- et sanguineo-variegatis. Vertex obtusus. Antennae filiformes, capite et pronoto unitis multo longiores. Pronotum totum impresso punc- tatum, carinis lateralibus parum expressis, sulco transversali prin- cipali parum pone mediuvn sito. Elytra apicem abdominis parum superantia, parte costali deplanata viridi, parte deflexa fusco-olivacea. Alae coerulescente-hyalinae, leviter infumatae. Abdomen olivaceum unicolor. Femora postica fusco-olivacea, subtus usque ad médium sanguinea, dehinc nigra et annulo citrino apicali ornata. Tibiae posticae basi atrae et annulo citrino ligatae, sulco longitudinali supero usque ad apicem nigro , latevibus coeruleis, spinulis albis, nigro terminatis, in margine externo numéro 9-10 9 • long. corporis • 9 26 mm. » antennarum . » 12 » pronoti » 5,8 » elytrorum . a 22 » femormn posticorum » 16 , Patria: Carin Chebà. 1 2. D. deflorata, sp. n. — Speciei praecedentis vicina. Sordide olivacea, femoribus haud annulatis. Vertex minus obtusus. Pro- notum supra sublaeve, carinis lateralibus exp?'essis, pone sulcum transversum divergentibus , vittis at?'is redis circumdatis, sulco in medio sito. Elgtra apicem abdomi?iis quarta parte superantia, parte costali deplanata, pallida, parte deflexa fusca. Alae flavescente- (127) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 127 hyalinae, subinfumatae. Femora postica testacea, apice fusciora, suhtus rufo-afflala, annula nullo. Tihiae posticae hasi atrae et annula ci- trino ligalae, dehinc lolae coeruleae , spinulis apice nigris, extus numéro 11-12 armatae O. long. corporis ■ $ 28 mm » antennarum. » 12,5 » pronoti » 5,5 » elytronim . » 27 » femorum posticorum . » 16 Patria: Bhamô. Gen. F*ara,pleurixs 5 Fisch. Le genre Duronia passe insensiblement dans le genre Para- pleurus par l'effacement des carènes latérales du pronotum. L'espèce à décrire représente ce passage en ce que la femelle possède encore des traces de ces carènes sur la metazone, 1. P. fasciatus, sp. n. — Colore rufo-fusco, fascia média, lala, pallida a capite supra pronotum et eiijtra perducta. Fastigium oer- ticis triangulariter productum, supra cancavum. Antennae filiformes, nigrae, arliculo apicali pallida. Pronotum riigulosum, carina média angusta perducta, sulco transverso parum pone médium, sito, cari- nulis lateralibus ohliquis pone sulcum transversum in 9 perspicuis, in c/' nullis. Elytra apicem ahdominis quarta parte super antia, angusta, vena spuria distincta, fusca, margine antico linea citrina, necnon margine postica vitta pallida, acute delineata ornatis. Alae leviter infumatae. Femora postica unicolaria, pallide rufescentia , apice fusciora vel atra (in J^). Tihiae posticae hasi atrae, annula pallida arnatae et ceterum sordide coerulescentes, extus 10-spinulosae. Lamina subgenitalis J* breviter et obtuse acuminata d^ 9 • mm. mg. corporis . c/' 11 mm. 9 21 » antennarum . 9 » 10 » pranoti . 3,3 » 4 » elytrorum » 13 » i9 » femorum posticorum .. 10 » 13 Patria: Metanjà (Catcin); Palon (Pegù). 128 BRUNNER DE WATTENWYL (128) Gen. Stenotootb-i'us, Fisch. Ce genre européen est représenté par deux espèces, proba- blement importées, qui ont acquis un caractère un peu étranger, en ce qu'elles sont plus petites et d'une coloration plus intense que leurs frères européens, en outre les fovéoles du vertex ont pris une position plus verticale. 1. St. dorsatus, Zett. ç. Patria: Carin Asciuii Ghecù. 2. 81. bicolor, Charp. c/" 9 • Patria: Carin Asciuii Ghecù. Gen. iElpa.er'Oiu.ia., Fisch. 1. Ep. Tamulus, Fab. Patria: Bhamè. C'est une des espèces les plus répandues en Asie orientale et en Australie, connue dans les collections sous le nom de trico- loripes, Burm. — De Haan (Bijtragen etc. p. 162), a constaté qu'elle était identique avec Gryllus Tamulus de Fabricius (Ent. System, supplem. p. 195). Tribus: 6. Oedipodidae. L'excellente monographie de M. de Saussure Q) me dispense d'entrer dans des discussions sur le système de cette tribu. Je me borne a citer les quelques espèces contenues dans la collec- tion Fea. (') Prodrome des Oedipodiens. Genève 1888 et Additamenta ad Prodromum Oedipo- diorum. Genève 1888. (129) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 129 Geii. Dittopternis, Sauss. 1. D. zebrata, Sauss. Patria: Bhainô; Tenasserim; Palon (Pegù). Occurrit in India orientali rarius. Les exemplaires présents ont la base des ailes légèrement orangée et les tibias postérieures d'une bleu intense. Gen. FIetei*oi>tex'iiis, Sauss. 1. H. pyrrhoscelis, Stâl. Patria: Carin Asciuii Ghecù; Palon (Pegù). Occurrit etiam in Sumatra, Java, Bornéo, Celebes, Malacca, insulis Key, Australia septentrionali etc. (Sauss. coll. m.). M. de Saussure a omis de mentionner un caractère éminent de l'espèce, qui consiste dans de grandes taches brunes et lui- santes sur la poitrine. J'ai devant moi deux variétés. 1) un mâle unique de petite taille avec les ailes à reflet rouge de sang, 2) une paire de taille beaucoup plus grande à reflet citron sur les ailes, comme dans les exemplaires typiques de Java, mais différants de ceux- ci par la taille plus grande et les pattes et la poitrine portants de longs poils blancs. Cette seconde variété ne peut guère être distinguée de l'espèce africaine //. hyaima, Sauss. , qui possède les mêmes taches brunes sur la poitrine et les mêmes poils blancs sur les pattes. Le seul caractère qui reste pour cette dernière espèce, est l'étendue un peu plus grande de l'aire discoidale postérieure des elytres, chose trés-subtile. Gien. Trilopliiclia, !Stal. 1. Tr. annullata, Thunb. Patria: Carin Chebà; Tikekee (Pegu). — Occurrit etiam in insulis Sundaicis et Ceylon, Cambodja, China etc. (coll. m.;. Brunner de Wattenwyl 9 130 BRUNNEK DE WATTENWYL (130j Tribus: 7. Pyrgomorpliiclae. La monographie épuisante de cette tribu, publiée par M. Bo- livar (') fut amplifiée d'un genre africain par M. Karsch (^). La détermination se fait aisément d'après la monographie citée. Gcu. A-tractomorplia, Sauss. 1. A. crenulata, Fab. Patria : Rangoon ; Teinzô. — Occurrit etiam in insulis Java et Ueylon, necnon in Cambodja (Bol., coll. m.). Gen. Miestra, Stal. 1. M. notata, sp. n. ( Tab.Y, fig. 50). — FasUgium verlicis parum attenualum. Pronotum ubique aequaliter impresso-punclatum. Elytra utriusque sexus apicem abdominis superantia, apice subrotundala , basi praeter maculam atram, macula auranliaca notata. Alae an- gustae, hyalinae, basi roseo-violaceo afflatae. Femorum posticorum area externa^ in fer a cum area super iore aeque lata et aiigulum rectum formans. Tibiae posticae sangumeae. Cerci J" longi, graciles, curvatij apice obtusi cT 9 • long, corporis . . . d^ 31 mm. Ç 42 mm. » pronoti . . . » 6 » 10 » elytrorum . . . » 20,5 >• 30 » femorum posticorum . » i5 * 22 Patria: Carin Chebà, Gen. Olilorizeina, gen. nov. (xXcDpiÇetv - viridescerej Genus vicinum Rubelliae Stâl. Corpus gracile, laeve. Fasli- gium verticis oculo longius, sulcatus. Frons valde reclinata, a latere visa, recta {liaud sinuata). Antennae filiformes, capite et C) Monographia de los Pirgomorphinos. Madrid, 1884. (2) Beitraege zu Ign. Bolivar's raonograf. de los Pirg., (Entomolog. Nachrichten. Berlin, XIV, 1888). (131) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 131 pronoto unùis sesquUongiores. Proîiolum cylindricum^ poslicc ro- lundaliim, punctis minimis impresso-punctalitni, sulcis transversis vie perspicuiSj sulco lertio in tertia parte postica silo. Elytra et alae abbreviatae. Lobi metasternaks in ç^ contigui, in 9 pafum remoti. Femora postica graciliaj lobis genicularibus breviter acu- minaiis. Tibiae posticae tereteSj externe praeter spinam apicalem spinis 6-7 instructae. Segmentum anale c/" Irianguiariter emargi- natum. Lamina supraanalis aeuminata. Cerci J^ gracillimi, com- pressi curvati, apice obtusi. Lamina subgenitalis (f breviter com- presso-cucullata. c/' 9 • Ce genre se distingue de RubeUia et de Monistria par sa forme svelte, le pronotum cylindrique est lisse et la poitrine comprimée. Geu. Aixlarelxes, Stal. 1. A. miliaris, L. Patria: Bhamô; Palon. Occurrit etiam in montibus Himalajai, Bengaliœ, insulis Ceylon et Java, Cochinchina (coll. m.). Certes, c'est avec raison que M. Bolivar réunit les deux va- riétés connues sous les noms de miliaris L. et scabiosus Fab. Cette espèce est fort remarquable par sa variation non seule- ment dans la coloration du pronotum , mais surtout dans la di- sposition des taches de couleur citron sur les élytres, qui varient II II n » 11 1. Chl. unicolor, sp. n. {Tab.Y, /ig.bl). — Tota pallide viridis. i» Elytra aeuminata^, in c/" segmentum abdominale tertium vix supe- i! rantia, vel longiora, obtiisa, usque ad segmentum octavum extensa, in 9 segmenta tertio breviora. Alae valde abbreviatae ^ hyalinae. Femora postica subtus sanguineo-afflata, lobis genicularibus partim ^ atris. Tibiae posticae sordide coeruleae, apice nigrae. i/" 9 • long, corporis . . . t&\ (M. p. 37). b'. Fastigium verticis prodactum , cum fronte angulato-conti- guum. 6. Lobi mesosternales haud contigui. 7. Costa frontalis longe ante labrum evanescens. 8. Species Africanae. . . . Mazaeae. Gênera: Mazaea Stâl (M. p. 12). Ba- romhia Karsch (B. p. 180). Pygosto- lus Karsch (B. p. 192). 8'. Species Asiaticae . . . Cranaeae. Gênera: Crana'é Stâl (M. p. 41). Lucre- tilis Stâl (M. p. 40). Phemonoë Stâl (M. p. 41). 8". Species Americanae. 9. Pronoti metazona muUo brevior quamprozona. 10. Vertex inter oculos angustissimus (Oculi, a supero visi, subcontigui). Taeniophorae. Gênera: Nautia Stâl (M. p. 42). Ophthalmolampis Stâl (M. p. 42). Taeniophora Stâl (M. p. 42). 10'. Vertex inter oculos latior. Mezentiae. Gênera: Mezentia Stâl (M. p. 4.3). Hisychius Stâl (M. p. 44). Di- caearchus Stâl (M. p. 44). Rhic- noderma Gerst. (D. p. 70). (') Recte: Dericorystés 186 BRUNNER DE M'ATTENWYL (1^6) 0'. Pronoti metazona valde friangulariter elon- fjata . . . Trybliophorus Serv. (Stâl, M. p. 43) ('). 7'. Costa frontalis asquc ad lahrum perducta. 8. Pronotum subtectiforme, lohis deflexls angulato inscrtis, carinis, sulcis transversls, excepto sulco principali, nullis, metazona qnartam partcm lon- qitiidinis pronoti non siqjrrante. Species optera Americana . Antandrus Stâl (M. p. 19). 8'. Pronotum eijlindriciim, teres vel carinis latera- lihaa instructam, /mlcis transversis pluribus. Spe- cies mundi nntiqul. n. Pronotum teres. Tuberculum prosternaîe sal- tem basi angustum , teres vel apicem versus dilatatum . . . Oxyae. Genfira: Quilta Stâl (M. p. 46). Ge- sonia Stâl (M. p. 47). Oxifa Serv. (Stâl, M. p. 47). Caryanda Stâl (M. p. 47). Digentia Stâl (M. p 47). Badistica Karsch (B. p. 195). Ber- mius Stâl (M. p. 48). Hieroglyphus Krauss (Stâl, M. p. 4S). Tauehira Stâl (M. p. 48). Racilia Stâl (M. p. 48). 9'. Pronotum carinis lateralibus distinctis. Tu- berculum prosternaîe a basi compressum (Ti- biae posticae numquam dilatatae). Platyphymata. Genei-a: Praxilla Stâl (M. p. 49). Cer- cina Stâl (M. p. 49). Plati/phyma Fieb. (Stâl, M. p. 49). Loryma Stâl (M. p. 49). Spathosternum Krauss (Stâl, M. p. 50). Tristria Stâl (M. p. 50). Arminda Kraus.s (Canar. Or th. in Zoolog. Anzeiger 1892, p. 168). 6'. Lobi metasternales sutura longa et recta contigui.{Corpus qracile. Antennae saepe ensiformes. Femora antica et intermedia brevissima). 7. Tibiae j)osticae extus spina apicali instructam. 8. Antennae inter oculos vel vix ante oculos insertae. Opomalae. (') I-e genre Stecfastrifâp M. '^ortàckpr (D p. 63) est identique aver Trybliophorvs (137) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 137 Gênera: Oxyrrhepes Stâl (M. p. 51). Opomala Serv. (Tropidopola Stâl, p. 51) ('). Mctapa Stâl (M. p 51). Ischnacrida Stâl, (M. p. 52). Gonya- cantha Stâl (M. p. 52). 8'. Antennae ah oculis remotae . Carsnlae. Gênera: Carsala Stâl (M. p. 53). Xenippa Stâl (M. p, 52). Prorachlhes Gerst. (D. p. SI). 7'. Tibiae posticae extus spina aplcali destitutae. Mesopes. Gênera: Mesops Serv. (Stâl, M. p. 53). Cer- vidla Stâl (M, p. 53). Gelastorhinus gen. nov. . Tibiae posticae supra In margine. ext^rno spina apicali niilla. 2. Tibiae posticae apicem versus deplanatae, margine acuto. Species Americanae. • 3. Lobi metasternales plus minus remoti, Elytra et alae apice ro- tundatar ....... T etrataeniar. Gênera: Tetrataenia Stâl (M. p. 39). Mastusia Stâl (M. p. 39). Stenopola Stâl (M. p. 39). Cornops Stâl (M. p. 40). 3'. Lobi metasternales per maximam partem longitudinis sutura recta contigui. Elytra et alae angustae, apice acuminatae. Leptysmae. Gênera: Arnilia Stâl (M. p. 40). Leptysma Stâl (M. p. 40j. . 2'. Tibiae posticae teretes. 3. Tibiae posticae margine exteriore spinis 6 armatae, tribus apica- libus a tribus basalibus remotis. Species Americanae. Copiocerae. Gênera: Chrostheipus gen. nov. (*) Copiocera Burm. (Stâl, M. p. 38). 3'. Tibiae posticae margine externo spinis ultra 7, regulariter dispo- sitis armatae. (') Voir la note (-) ci-après. (-) Slâl donna le nom <\'Opo^nala à ce genre américain et appliqua à l'espèce européenne le nom générique nouveau de Tropidopola. Il me répugne de changer un nom sanctionné par un long usage et je préfère de conserver le genre Opomala pour Tespéce européenne. Par conséquent il faut trouver un nouveau nom pour le genre noiveau et je propose Chrostheipus (y.pcoaO-sCa - coloratus, uoua - pes.) 138 BRUNNER DE WATTENWYL (138) 4. Tarsorum posticorum articulas secundus articula primo sub- aeque lonr/as. {Tibiae longe pilosae. Elytra et alae perfecte expUcatae). Specîes Americanae. . . Coscineutae. Gênera: Proctolahus Sauss. (Stâl, -M. p. 36). Anni- ceris Stâl (M. p. 37). Dellia Stâl (M. p. 37). Co- scineuta Stâl (M. p. 37). 4'. Tarsorum posticorum articulus secundus articula primo dimidio subbrevior. 5. FastigiuDi verticis triangulare vel antice truncatam, a Costa frontali carinula transversa vel angulo distincto di- visum ('). 6. Species Americanae. 7. Fastigium a vertice carinala transversa divisum. Frontis carinae latérales os versus valde diver- gentes. {Elytra quum perfecte explicata sunt, apice oblique truncata) (*). . . . Abilae. Gênera: Abila Stâl (M. p. 21). Aristia Stâl (M. p. 21). Phaeoparia Stâl (U. p. 21). 1'. Fastigium a vertice non divisum. Frontis carinae latérales parum vel haud divergentes. 8. Fastigium verticis basi latum, rotundatum, ob- tuse triangulariter terminatum. Femora postica compressa, carina superna laevi. . Aleuae. Gênera: Aleuas Stâl (M. p. 25). Adi- mantus Stâl (M. p. 38). 8'. Femora postica crassiora, carina superna serru- lata. Fastigium verticis planum vel sulcatum. (') Le sommet du vertex est ordinairement peu incliné, mais cette position ne forme pas le caractère essentiel de (;e groupe. Ce caractère consiste dans la pré- sence d'une marque de limite entre le vertex et la côte frontale, soit par un angle soit par une carène transversale. Je place, en suivant Stâl, une série de genres américains {Polysarci) et asiati- ques {Trauliaé) dans la division 5', quoiqu'ils aient le sommet du vertex presqu'hori- zontalement produit, mais celui-ci passe dans la côte frontale sans aucune inter- ruption. Lorsque dans ce cas on observe un angle, celui ci ne forme pas la limite entre le vertex et la côte frontale, il se trouve plus bas, presqu'entre les antennes et ne consiste que dans une élévation de la côte même. (-) Le caractère « fastigium a vertice carinula divisum » ne doit pas être con- fondu avec l'expression « fastigium verticis a costa frontali divisum ». Le caractère indiqué est subtil. Mais ce groupe est facile à reconnaître par la grande tête un peu relevée et peu enfoncée dans le pronotum- (139) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTÈRES 139 9. Fastirjium verticis horizontaliter proâuctam, acuminatum. Antennae capite etpronoto unitis breviores, depressae. (Palporum articulus iil- timus teres. Elytra et alae perfccte expli- catae). ..... V ilernae. Gênera: Vilerna Stâl (M. p. 22). Nu- ceria Stâl (M. p. 23). 9'. Fastigium verticis cleflexum , leviter trun- catum. Antennae filiformes. 10. Pronotum teres. Elytra lohiformia. Ommatolampides. 11. Palporum articulas ultimus depres- sus et dilatatus. Tibiae posticae extus spinis 6-7 armatae. Ommatolampis Burm. (Stal, M. p. 35) ('). 11'. Palporum articulus ultimus teres. Tibiae posticae extus spinis 8 ar- matae. Sitalces Stâl (N. p. 16). 10'. Pronotum medio tuberculis elevatis, acu- minatis vel rotundatis instructum. Elytra et alae perfecte explicatae. (Palporum articulus ultimus haud ampliatus). Nicarchi. Gênera: Nicarchus Stâl (M. p. 34). Antiphanes Stâl (M. p. 35). De- monax Stâl (M. p. 35). 6'. Species mundi antiqui et Australlae. 7. Fastigium verticis horizontaliter valde productnm. Costa frontalis ad ocellum angiilato-sinuata. Species Australicae. Goryphistes Charp. (Stâl, M. p. 22). 7'. Fastigium verticis parum productum. Costa fron- talis recta vel minute sinuata. 8. Fastigium verticis trianguJare, supra rotundatum et carinula longitudinali instructum. Pronotum (') stâl place le groupe des Ommatolampis dans la division à sommet du vertex passant dans la côte frontale sans interruption (6'). H est vrai que le sommet du vertex est très-arrondi, toutefois la séparation de la côte frontale est incontestable. D'ailleurs la livrée générale a plus de rapport avec le groupe des ViZer-nae, qu'avec les Rhijtidochrota et Poiijsarcus, où Stâl place les Ommatolampirles. 140 BRUNNRR DE WATTENWYL (140) plus minus tectiforme, postice in angulum acntnm prodactum. Femora postica valde compressa. Spp- cies Australlcae. Goniaca Stâl (M. p. 23). 8'. Fastigium verticis supra planum vel impressum, carinula longitudinal!, nulla. Pronotum planius- culam, postice truncatum vl obtuse triangulare vel leviter rotundalum. 9. Pronotum rugulis singulis elongatis scabrum, cariais lateralibus nullis vel vix indieatis. Speeies Anstralicar. . Stropes. Gênera: Stropis Stâl (M. p. 23). Cm- tippus Stâl (M. p. 24). Cirphula Stâl (M. p. 24). 9'. Pronotum laeve vH granulatum , teres vl supra planiusculum, interdum tricarinatnm. Mesambriae. 10. Colore testaceo velfusco. Pronotum laevr vel scahriusculum 11. Tuberculum prosternale conicum , acuminatum vel obtusum. 12. Costa frontalis usquead labrum perducta. 13. Costa frontalis recta. Pro- notum tricariniatum, carinis lateralibus rectis. Elytra et alae perfecte explicatae. Spfcies Australicae. {Habi- tus Euprepocnemidis). Tritropis gen. nov. ('). 13'. Costa frontalis inter an- tennas producta, infra ocel- lum sinuata. Pronotum lobis deflexis angulato-insertis , sed carinis nullis. Elytra lobiformia. Speeies Indicae. Mesambria Stâl (M. p. 28) (*). (') Je forme ce genre sur Stropis tricarinata Stâl. .l'en connais deux espèces d'Australie et une des îles Aru. (tpia - très, xpÔTtiS - carina). (■') M. Karsch (B. p. 184) établit trois genres nouveaux de l'Afrique occidentale: Segellia, Pteropera et Serpusia, qui varient en effet dans la forme des cerci, mais qui sont très-peu différents du genre indien Mesamhria. (141) IIÈVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 141 12'. Costa frontalis pone ocellum deleta. Species Africana. Apobolus Karsch (B. p. 183). 11'. Tuberciilamprosternale a basi valde compressum et dilatatwm, apice aca- minatum vel basi et aplce aeque la- tum. Species Australicae. 12. Tuberculum prosternale acumi- natum. {Pronotum carinis late- ralibus distinctls , siiiaatis et postice dlvergentibus. Elytra lo- hiformla. Habitas Pezotettigis). Species Novae- Seelandiae. Trigoniza gen. nov. ('). 12.' Tuberculum prosternale apice et basi aeque latum. 13. Fastigium verticis foveolis distinctis instructum. 14. Pronotum carinis laté- ral ib us rectis , sulco transverso principali solo perducto. {Elytra et alae perfecte expli- catae vel lobiformes. Habitas Sp atho s - terni). Species Novae- hollandiae. Azelota gen. nov. (*). 14'. Pronotummediosubcon- strictam, sulcis trans- versis tribus ijerductis. (Femorapostica incras- sata. Habitas Calop- teni). Species Novae- hollandiae. Exarna gen. nov. (^). (1) Ce genre se compose de petites espèces de la Nouvelle Zélande (TptywvCÇEiv - triangulum formare). (2) Fondé sur plusieurs espèces de Melbourne. (àÇigXoToa - haud dignus invidia). (5) Une espèce de Queensland. (egapvoo - pernegans). 142 BRUNNER DE WATTENWYL (142; 13'. Fastigiarn verticis foveolis nullis. (Frons valde recli- nala. Fastigium verticis a- pice rotandatum. Pronotum c)/lindricum, postlce irunca- tiun, carinis lateralibus rec- . tis vel deletis, sulcis trans- versis parum impressis , sulco principali (ultimo) in tertia parte postica sito. E- lytra et alae perfecte ex- • plicatae vel abbreviatae. Femora postica gracilia). Habitas Tristriae. Macrotona gen. nov. (') 10'. Colore pallide viridi. Pronotum teres, granulatum. Species Africana. Anthermus Stâl (M. p. 24). 5'. Fastigium vprticis deflexum vel horizontale, sensim in co- stam frontalem transiens. 6. Pronotum carinis lateralibus nullis {^). 7. Lobi mesosternales longiores quam latiores, margine interiore recto. Acridia. Gênera: Acridium Serv. (Stâl, M. p. 25). Schistocerca Stâl (B. p. 64). T. Lobi mesosternales transversi vel aeque longi ac lati, margine interna rofundato. 8. Femora postica gracillima, basi minime incras- sata. {Vertex valde obtusus. Pronotum cristatuin, metazona supra prozonam producta). Species A- mericanae. Monachidia. Gênera: Oncolopha Stâl (M. p. 20). Mo- nachidium Serv. (Stâl, M. p. 20). An- tiphon Stâl (M. p. 20). 8'. Femora postica basi incrassata. 9. Species mundi antiqui. (') Quelques espèces du nord de la Nouvelle Hollande, qui se distinguent par leur forme allongée. Le pronotum est relativement court. fiJiaxpoxovoa - elongatus). (2) Quelques espèces rares de l'Amérique qui rentrent dans le groupe des Pezotet- tigides et par cela dans la division 7', possèdent des carènes latérales sur le pronotum. (143) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 143 10. Tuberoaluiu prosternale acuminaiuin. Oculi globosi, a supero vlsl parum obli- qui, Intervallum ocalorum plerumque latins quarn costa frontalis ('). 11. Costa frontalis recta. 12. Fastigiam verticis latins quam latitudo ocnloriwi. {Pronotwm cristato-valde elevatum). Teratodes. Gênera: Ecphantus Stâl(M. p. 26). Exochoderus Bol. {D.-p.l). Teratodes Bi-nWê Stâl (M. p. 26). Bocagella Bol. (E. p. 161). Althae- menes Stâl (M. p. 27). 12'. Fastigiam verticis angustius. 13. Pronotum cristatum. Abisares bt&\ {M.]).2d). 13' Pronotum haud cristatum. 14. Pronotum sulcis trans- versis parum profun- âis. Femora postica crassiuscula, carina su- perna serrulata. Species Asiaticae et Africanae. 15. Elytra emenâafa ( macula atra ni- tida nullaj. Coptacrae. Gênera: Bibracte Stâl (M. p. 27). Coptacra Stâl (M. p. 28). Acridode- res Bol. (E. p. 163). Epistaurus Bol. (E.p.l64). Cypho- cerastis Karsch (B. p. 181). l.o'. Elytra macula ni- gra nitida signata. Gere.niae. (,') quelques esi)eco» liu t4eiire Coptacra oiU la distance des yeux plus petite. 144 BliUNNER DE WATTENWYL (J44j Gênera: Gerenia Stâl (M. p. 28). 5e- dulia Stâl (M. p. 28). Segellia Karsch (B. p.l84). Serpusia Karsch (B. p. 187). 14' Pronotum sulcis trans- versis profunde im- pressis , nigro repletis. Femora postica com- pressa , carina supe- riore intégra. Species Africana. Orbillus Stâl (M. p. 29j. 11'. Costa frontalis sinuata. TrauUa Stâl (M. p. 28). 10'. Tuberculam prosternale cylindricum, ob- tusum vel apice deplanatum. Ocali de- pressi, obliqui, minime remoti. Catantopes. Gênera: Catantops Schaum (Stâl, M. p. 29). Stenocrobylus Gerst. (.Stâl, M p. 29). 9'. Species Americanae et mundi antiqui septen- trionalis. 10. Tibiae posticae extus spinis 9-10 armatac. (Costa frontalis a latere visa, parum rotwndata). . Pezotettiges ('). 11. Laminae sabgenitalis (^ margo la- teralis rectus ('). Species Americae centralis et meridionalis. (') stâl nous a laissé un mémoire posthume sur le groupe des Pezotettix qui est un souvenir précieux du collaborateur défunt: De génère Pezotettjgis et nonnuUis generibus atïlnibus- Observations ortliopt. 3. Bih. till k. svenska Ak. Handl. V, N."9. Stockholm 1878. (-) Cette distinction, introduite par Stâl, consiste dans le fait, que la plaque sousgé- nitale, à l'endroit où elle est insérée au 9« segment ventral, se prolonge en ligne droite de façon que son bord forme un angle très pointu avec ce segment, tandis que dans le groupe 12' cette lame au point de son insertion ressort fortement et son l)ord forme un angle arrondi à cet endroit. (145/ RÉVISION DU SYSTEME DES ORTHOPTERES 145 12. Lamina suhgenltalls j/ elon- gafa, ultra apiccm laminae su- praanalis prominula. 13. Pronotmn margine postico triangulari vel rotundato. Elytra perfe-cte e.xplicata vel abhreviata. D Ichroplus Stal (N. p. 6). 13'. Pronotum margine postico truncato. Elytra lobiformia, laleralla. Paradichroplas geu. nov. (Pezot. Div. II, Stâl, N. p. 4). 12'. Lamina subgenitalis ^ brevis, obiusa, incurva, ultra apicem abdominis Iiaud prominula. 13. Elytra perfecte explicata, * apiee rotundata vel lobi- formia, lateralia vel nulla. 14. Pronotum margine po- stico triangulari. Ely- tra et alae perfecte ex- plicatae. Aidemona gen. nov. (Pezot. Div. III, Stâl, N. p. 4) ('). 14'. Pronotum margine po- stico truncato. Elytra lobiformia vel nulla. Par aidemona gen. nov. (*) 13' Elytra abbrevlata, acuml- nata, {Corpus pilosum^ ple- rumque pallide vlrlde). Hypochlora gen. nov. (^). (1) (àiSrjiiov - modestus). (2) Avec les espèces punctatus, Stâl (nudus Scudd.) et pilosus, Stâl. C") ÛTiÔ5(Xcopoç - virescens. Avec les espèces acutipennis, Scuàd., speciosa, Scudd. alla, Scudd. Brunner de Wattenwyl 10 146 BRUNNER DE WATTENWYL (H6) 11'. Laminae sahgenitalls (/ margo late- ralis subito ampliatus. 12. Lobi mesosternales paruvi re- moti , Intervallum lobis ipsU angastias. Lobi meiastemales sabcontigui. Elytra plerumqae perfecte pxplicata, campo média- stino venulis transversis paral- lelis instracto. Spfcies Americae septentrionalis et Mexicanae. 13. Colore pallide viridi. Cor- pus pilis longib, albidis plus minus raris obsitum. Elytra quum abbreviata sunt, acn- minata. Lamina subgeni- talis apice levissime iuber- culata. Hesperotettix Scudd. (Divisio VI, Stâl, N. p. 5). 13'. Colore rufo vel rufo-fusco, vel olivaceo. Corpus gla- brum. Elytra rotundata. Lamina subgenitalis ç^ a- pice haud tuberculata. 14. Fastiyium verticis su- perne planum vel im- pressum. Pronotum ca- rinis lateralibus nullis. 15. Tibiaeposticae ra- fae vel sanguineae. Melanoplus Stàl (Div. V, N. p. 4). 15'. Tibiaeposticaecoe- ruleae. Paroxya Scudd. (Div. IV, Stâl, N. p. 4) ('). (') La definiUon de ce genre donnée par Stâl, qui consiste dans la présence d'une petite tache noire sur la pointe de la lame sousgénitale, ne suffit pas. Si l'on veut maintenir ce genre, je ne vois d'autre dififérence du genre Melunoplvs qae la colo- ration (tes tibias postérieures (147) REVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 147 14'. Fastiglum veriicis su- perne rotundatum. Pro- notain carinis laterali- bus distinctis instruc- ttim. (Elytra ahbre- viata. Habitas generis Tylotropldii). Paratylotropldla gen. nov. (') 12'. Lobi mesosternales remoti. In- tervallum loboram latins quam longius. Lobi metasternales di- stincte remoti. Elytra nulla vel lobiformia, rarissime perfecte expllcata, campo mediastlno ve- nulis transversis irregidaribus. Species Europeae, Asiaticae et Americanae siibpolares. Pezotettix Biirm. (Stâl, Div. VII. N. p. 5). 10'. Tibiae postlcae extus splnis 6-8 armatae. 11. Costa frontalls tota recta, inter an- tennas liaud producta. 12. Costa frontalls percurrens. Ely- tra et alae perfecte expllcatae. Osmilia Stâl (M. p. 33). 12'. Costa frontalls versus labrum deleta. Elytra lobiformia. (Fa- stiglum vertlels valde déclive). Dactylotum Charp. (Stâl M. p. 33). Perixerus Gerst. (C. p. 192). 11'. Costa frontalls inter antennas pro- ducta. Corpus apterum vel elytrls loblformlbus. 12. Femora postlca margine infe- rlore ante genieulos slnuato. E- lytra lobiformia. Agesander Stâl (M. p. 35). (') J'établis ce genre sui' une belle espèce de grande taille qui me fut envoyée de ballas au Texas. i 148 BRUNNER DE WATTENWYL (1^8) 12'. Femora postica margine Infe- riore toto recto. Eli/tra nidla. 13. Pronotum cylindricum, me- dio constrictum. Rhytidochrotae. 14. Antennac deplanaiae, subensiformes. Prono- tum, mcsonotum et me- tanotum média tnber- cido obtuso instructa. Femora postica tuber- culis acutis obsita. Ti- hiae posticae extus spi- nis major ibus, numéro septem armaiae. Rhy tid oc hro ta ^tkl (Ritidoclir. divisio a. Stâl , M. p. 75 1. 14'. Antennae filiformes. Pronotam, mesonotum et metanotum teretia. •. Femora postica haud j tubercnlata. Tibiaepo- \ sticae atrinquc spinis ; aequalibus minutis, nu- l mero 8-9 armatae. Gen. nov. (Stâl, di- visio a a. M. p. 77) ('). 13'. Pronotum tectiforwe, plus minus tamidum. Polysarci. 14. Antennae deplanatae sed haud ensiformes. Thorax totus tumidus. Pronotum lobis irregu- laribus acuminatis,val- de elevatis cristatum. Polysarcus Sauss. (Stâl. M. p. 34). Cj Les deux groupes des Rhytidochroîes et des Polysarci présentent beaucoup d'espèces, que l'on peut facilement distinguer genériquement. Je m'abstiens d'augmenter la liste des noms sans descriptions détaillées. (149) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 149 14'. Antentiae filiformes. Thorax haad tumidm, pronotam carina mé- dia modice elevata, lo- tis acuminatis nullis. gen. nov. ('). 6'. Pronotam carinis lateralibus distinctis. Species mundi antiqui et Australicae. 7. Fastigium veriicis valde déclive. Frons perpendicu- laris , Costa sulcata. Femora postica apicem abdo- minis vix siiperantia. ( Tibiae posticae utrinque spinis 8-10 armatae. Ctrci ^p - colonus). (151) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 151 12'. Pronotum postîce truncatuin. Elytra lobiformia. Paraeuprepocnemis gen. nov. ('). 11'. Tuberculmn prostcrnale compressum, acuminatum. Cerci 16 » femorum posticorum . » 13 Patria: Teinzô. Gen. Spatliosteniuiu. , Krauss. 1. Sp. venulosum, Stâl. Patria : Shwegoo. — Occurrit etiam in Cambodja et in insula Ceylon (coll. m.). Gen. Oxy rrliepes , Stal. 1. 0. lineatitarsis , Stâl. Patria : Bhamô. — Occurrit etiam in China (Stâl) et in insula Java (coll. m.). Gen. Isclxnacrida, , Stal. 1. I. vittata, Fab. Patria: Bhamô. — Occurrit etiam in China (Stâl), montibus Himalaya (coll. m.). Gen. Carsula, StIl. La diagnose de ce genre donn'e par Stâl, correspond avec les spécimens présents sauf les carènes latérales du front, qui sont très-distinctes, les sillons transversaux du pronotum, qui ne sont pas exprimés, et les valves génitales des femelles, qui sont al- longées mais distinctement dentées. (157) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 157 A défaut de l'examen de l'unique espèce décrite par Stâl , je me borne à signaler ces différences génériques sans établir un nouveau genre. 1. C. (?) tenera, sp. n. (Tab.Y, fig.bS*). — Corpus supra pallide fulvum^ latere et pedibus pallide virididis. Vertex supra planus, sulco transverso interoculari instructus, fastigio apice obtuso, latere acutissimo, foveolis nullis. Anlennae paruni ante apicem verdcis insertae, in ^ subieretes, in Ç supra tectiformes et serratae. Costa frontalis compressa, apice acicta, dehinc carinis sensim divergentibus. Carinae latérales distinctae, haud divergentes. Oculi valde depressi. Pronotum cglindricum, impresso-punctatum, sulcis transversis parum distinctis, in (/* teres, in 9 carinula longitudinali média instructum. Elytra segmetitum quintum abdominale haud superantia. Femora antica et intermedia breviuscula , liaec coxas posticas parum supe- rantia. Femora postica compressa, longe pilosa. lohis genicularibus acuminatis, sed genicula haud super antibus. Tibiae postica e ter êtes, pallide coeruleae, extus spina apicali et praeterea spi^iulis 14 ar- matae, interstitio inter spinulas quartam et quintam basalibu's majore. Abdomen cylindricum, supra leviter carinatum. Lamina supraanalis (/ basi sulcata, acutissime acuminaia. Cerci utriusque sexus lami- nati, m ta,ci*a5 StIl. 1. C. foedata, Serv. Patria: Palon (Pegù); Carin Chebà. — Occurrit etiam in Cambodja et Java (coll. m.). 2. C. cyanoptera, Stâl. Patria : Bhamô ; Malewoon (Tenasserim ). — Occurrit etiam in insulis Philippinis (Stâl, Bolivar, coll. m.). Il m'est impossible de reconnaître une différence entre cya- noptera Stâl (L. p. 52) et aîinulipes Bol. (F. p. 320), et même 160 BRUNNER DE WATTENWYL (160) la praemorsa Stâl (0. p. 330) de Chine me parait identique, tandis que je possède un bon nombre d'espèces non décrites de Ceylan, Celebes et Bornéo. Gen. Ei>istaiii*u.s, Bol. M. Bolivar (E. p. 164) a séparé ce genre africain du genre Coptacra par la présence d'une carène transversale entre les yeux et la carène longitudinale du pronotum plus prononcée et interrompue seulement par le troisième sillon transversal. Cette diagnose convient parfaitement à une espèce de Birmanie. J'éprouve même quelque difficulté de la distinguer de cru- ciger Bol., que je possède d'Akra (Côte d'or). 1. Ep. aberrans, sp. n. {Tab.Y, fig. 55). — Colore fusco-testaceo. Corpore toto longe piloso. Elytra apice obtuse oblique truncata. Alae succineae, margine externo ipso infumalo. Femora postica extus dilutissime oblique fasco-bifasciata, intus rufescentia. Tibiae posticae in <^ pallidae, in 9 sanguineae. Seg?nen(um abdominale dorsale ullimum J" margine postico bilobalo. Lamina supraanalis cT sub- quadrata, parum sulcaia. Cerci 7 » 10 » elytrorum . . . » 12 » lo » femorum posticorum . » 15 » 20 Patria: Prome (Birmania média). Cette espèce est la forme raccourcie de G. intermedia, comme la G. ambulans Stâl est celle de Y obliquinervis Stâl. Toutefois le raccourcissement des élytres n'a pas atteint le degré à! ambulans, qui les a lobiformes, Gen. Catantops, Schaum. 1. C. humilis, Serv. Patria: Bhamô; Palon (Pegù); Malewoon (Tenasserim) ; Carin Asciuii Ghecù. — Occurrit etiam in China, Silhet, Penang, Java, Bornéo, Sumatra et ins. Philippinis (coll. m.). (163) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 163 2. C. pinguis, Stâl. Patria : Carin Asciuii-Ghecù. — Occurrit etiam in insulis Ceylon, Amoy et Hainan, necnon in Cambodja (coll. m.), 3. C. luteolus, Serv. Patria: Carin Asciuii-Ghecù. — Occurrit etiam in Ceylon, Su- matra, Java, Bornéo, Celebes, Penang, China, insulis Philippinis et Aru (coll. m.). Gen. Caloptenixs, Serv. 1. C. Italicus, L. Patria: Carin Asciuii-Ghecù. Il n'y a aucun doute que les deux exemplaires présents ap- partiennent à l'espèce européenne. Leur provenance est la même localité d'où les deux Stenobotkrus européens proviennent (p. 128) et il s'agit ici évidemment d'une importation. Gen. Demodoeus, Stal. 1. D. Capensis, Thunb. Patria : Bhamô. — Occurrit etiam in India (Calcutta, montibus Himalaya) , Penang , Cambodja , Cochinchina , necnon in Pro- montorio Bonae Spei (coll. m,). La variété à élytres aspergés, dont Stâl parle (B. p. 77), se trouve aux îles de Ceylan et de Hainan, ainsi qu'à la terre ferme de Coromandel et de Canton (coll. m.). Gen. Tylotropidîus, Stal. J'ai déjà indiqué (p. 150) qu'en 1878 Stâl rangea ce genre dans la division à épine terminale à côté de Spathosternum. Je rétablis son premier classement de 1873 (B. p. 74), qui lui assigne sa place dans le groupe des Euprepocnemides. Stâl ne connut qu'une espèce provenant de Sierra Leone, où une légère coloration noire au bout de la carène extérieure de la jambe le 164 BRUNNER DE WATTENWYL (164) conduisit en erreur. Je possède plusieurs espèces, qui ne laissent pas de doute sur le classement du genre. 1. T. Ceyionicus, sp. n.{Tab.Y, fg-'ol). — Differt pariim a Ty. di- dymo Thunb. Statura minore. Pronotum fuscum, carinis laleralibus pallidisj curvatis^ postice leviler convergentibus {in Ty. didymo redis, a margine antico sensim divergeniibus). Elylra castanea, série ma- cularum triangularium albidarum, venae radiali appositarum, necnon vitta longitudinali pallida in area costali ornata. Alae coeruleo-subhijalinae {in Ty. didymo sanguineo-ajflalae). Tuberculum prosternale compressum, apice truncatum et levissime bituberculatum. Femora postica basi incrassata, apicem versus gracillimaj carina supera raro-serrulata, sulcis areae externae fusco-pictis, latere in- terna bimaculato. Tibiae posticae apicem versus sordide coerules- centes, cum tarsis dense pilosae, extus spinis 15 armatae. Lamina supraanalis c/' elongato-triangularis, sulcata. Cerci c/" compressius- culi, recti, acuminati. ^ 9 • {Ceylon.) long, corporis . . . c/' 28 mm. » pronoti . . . » 5,8 » elytrorum ■ . . » 23 » femorum posticorum » 23 Patria : Carin Asciuii-Ghecù. — Occurrit etiam in insula Cey Ion (coll. m.). Les exemplaires de l'île de Ceylan sont en général de taille plus grande. LOCUSTODEA. Cette famille était l'objet de plusieurs essais de classification. La dernière classification est celle que j'ai établie dans la Monogr. des Phanéroptérides p. 10. Je ne saurais la modifier essentiel- lement. Toutefois des comparaisons réitérées m'obligent d'établir un tableau plus précis des tribus, que d'ailleurs j'ai complétées d'une nouvelle, fondée sur quelques espèces rares de l'Australie, que je réunis dans le genre Tympanophora Walker. {Birman.') (Ceylon.) Q 36 mm. 48 mm » 6,5 8 .. 29 36 .. 25 32 (165) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 165 DiSPOSITIO TBIBPDM LoCUSTODEORtJM. 1. Tarsi plus minus depressi. 2. Tibiae anticae foramine instruetae. 3. Antennae a summo occipite minus remotae quam a labro , inter oculos insertae ('). 4, Tarsorum articuli bini primi latere teretes. (Tibiae posticae utrinque spina apicali instruetae). 1. Phaiier opter idae. 4'. Tarsorum articuli bini primi latere longitudinaliter sulcati. 5. Foramina tibiarum anticarum typice aperta. 6. Tibiae posticae spinis apicalibus utrinque instruetae. 7. Prosternum muticum. . 2. Meconemidae. 1'. Prosternum bispinosum vel bitubereulatam. 3. Mecopodidae. 6'. Tibiae posticae spinis apicalibus nullis. {Caput pro- gnathum). ..... 4. Prochilidae. 5'. Foramina tibiarum anticarum rimata vel conchata. 6. Tibiae anticae spinis apicalibus nullis. 7. Scrobum antennarum margines producti. 5, Pseudophyllidae, 1'. Scrobum antennarum margines haud producti. 8. Tibiae posticae superne spinis apicalibus utrinque vel in latere unico instruetae. 9. Tibiae posticae superne spinis apicalibus utrin- que vel tantum in latere interna instruetae. 6. Conocephalidae. 9'. Tibiae posticae superne spina apicali tantum in latere externo instruetae. 7. Tympanophoridae. 8'. Tibiae posticae spinis apicalibus nullis. 8. Sagidae. (') Cette diagnose veut définir la distinction de la tête plus ou moins aplatie et de la tête voûtée. — Deux observations peuvent y conduire, savoir la distance des antennes de la sommité de l'occiput, ou bien le point de leur insertion à l'égard des yeux. Pour évaluer exactement ce second point, on s'imagine une ligne hori- zontale, joignant la limite inférieure des yeux et l'on observe si le point d'insertion des antennes est inférieur ou supérieur à cette ligne. Presque dans toutes les tribus on rencontre par exception, un genre ou un autre, dont la tête est bombée, mais cette forme n'est typique que pour les genres de la division 3', et lorsqu'elle se rencontre par exception dans les tribus de la division 3, l'endroit de l'insertion des antennes peut guider. 166 BRUNNER DE WATTENWYL (166) 6'. Tibiac anticae spina apicall externa instructae ('). 7. Tarsornm posticorum artîculus primus plantala li- béra nulla instriœtas. . . 9. Locicstidae. 7'. Tarsorum posticorum articulas primus plantula li- béra instruetus. . . . 10. Decticidae. 3'. Antennae a summo occipite magis remotae quam a labro, infra oculos vel ad marginem inferiorem oculorum insertae. {Elytra et alae valde abbreviatae, squamaeformes , illa quum adsunt, in ïitroque sexu tympano instructa). 4. Tarsorum posticorum articulas tertius articula secundo brevior. Tibiae anticae et tibiae posticae utrinque spina apicali in- structae 11. Callimenidae (*). 4'. Tarsorum posticorum articulas tertius articalo secundo longior. Tibiae anticae latere interno spina apicali nulla, necnon ti- biae posticae latere externo spina apicali nulla, 5. Antennae ad marginem oculorum insertae, Pronotum inerme. Elytra in utroque sexu adsunt, Tibiae anticae latere externo spina apicali instructae. Tibiae posticae subtas spinis api- calibus quatuor instructae. 12. Ephippigeridae. 5'. Antennae distincte infra oculos insertae. Pronotum spi- nosum. Elytra in feminis nulla. Tibiae anticae rUrinque spina apicali nulla instructae. Tibiae posticae subtas spinis apicalibus duabus vel nullis instructae. 13. Hetrodidae. 2', Tibiae anticae foraminibas nullis instructae. Elytra tympano nullo. 14. Gryllacridae. 1'. Tarsi distincte compressi. {Plurimae species apierae). 15. Stenopelmatidae. Tribus: 1. Phaneropteridae. Je me réfère à mes deux publications sur cette tribu (^). Les quelques nouveaux genres africains et sundaiques, publiés (1) On rencontre de rares exceptions de ce caractère. Le genre Arytropteris de la tribu des Decticides est dépourvu de cette épine. (5) Cette tribu portait autrefois le nom de Bradyporidae. Le genre Bradyporus ayant été éliminé, je désigne la tribu d'après le genre principal. (5) Monogr. d. Phaneropteriden. Wien, 1878 et Additamenta zur Monogr. der Phan. (Verhandl. der k. k. zool. botan. Ges. in Wien. 1891, p. 1). (167) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 167 par M. Karsch depuis 1891 (^) se classent facilement dans mes tableaux. Les espèces de la collection Fea suivent. Gen. Elimaea, StIl. 1. E. chloris, de Haan. Patria: Bhamô. — Occurrit etiam in Java, Sumatra, Cambodja et Canton. Gen. lEJcta/Clia,, Br. 1. Ect. fulva, sp. n. — Pilosa^ fulva. Elytrorum campus me- diastiniis venulis pallidis ^ valde irregularibus reticulatus, campus radialis hasi venulis nonnuUis, dense positis, parallelis instructus^ vena ulnaris anterior venulas obliquas parallelas versus venam ulnarem posteriorem et marginem elylri emittens. Lamina supra- analis c/ rotundata. Cerci J^ curvati, compressij acuminati, mutici (haud dentati). Lamina suhgenitalis valde compressa et inflexa, apice profunde fissaj, lobis teretibus <^. Patria: Carin Chebà. Cette espèce diffère de la pilosa, unique espèce connue jusqu'à présent, par la nervation de la base du champ radial et les cercis comprimés et dépourvus de la dent intérieure. 2. Ect. abbreviata, sp. n. (Tab.Y,fig. 58j. — Pronotum supra planum^ fusco-conspersum ^ lobis deflexis margine inferiore recto ^ carinula intramarginali irregulariter perducta. Elytra acuminata, venis radialibus a basi disconliguis ^ ramo radiali nullo, campo mediastino irregulariter reticulato. Alae acuminatae, elytra parum superantes. Femora omnia pilosa^ compressa. Femora antica apicem versus dilatata, leviter curvata, subtus inermia. Tibiae anticae com- pressae, supra sulcatae^ minutissime spinulosae. Ovipositor pronoto (>) Verzeichn. der von Herrn D.f Paul Preuss auf der Barombi-Station in Deutsch- Westafrica 1890 ges. Locustodeen aus den Familien der Phanerop., Meconem. und Gryllacr. (Entomol. Nachrichten. Berlin XVI, 1890) et Suraatranische Phaneropteriden (Berliner Entomol. Zeitsclir. XXXVI, 1891 Heft. !.)• 168 BRUNNER DE WATTENWYL (168) sesqui multo longior, parum incurvus, acuminatus, superne apicem versus cremUatus. Lamina subgenitalis obtuse triangularis 9 . long, corporis . . . Q 16 mm. » pronoti. . . . » 3,5 » elytrorum . . . y> 22 » femorum posiicorum . » 18,5 » ovipositoris . . . » 6 Patria: Carin Ghecù (1300-1400 m.). G-en. l")izcetia, Stal. 1. D. Japonica, Thunb. Patria: Carin Asciuii Chebà (1200-1300 m.). — Occurrit etiam in omni Asia oriental! ab insula Cey Ion usque ad Japoniam (coll. m). Gen. Pyrrlxieia, StIl. 1. P. brevicaudata , sp. n. — Colore testaceo, corpore toto fusco- purpureo-consperso. Antennae nigro-annulatae. Pronotum lobis deftexis longioribus quam altioribus, rotundatis. Elijtra campo mediastino hyalino, late reticulato. Oviposùor pronoto haud longior, unicolor, utroque margine eroso-dentalo. Lamina subgenitalis 9 triangulariter emarginata, lobis rotundatis 9 • long. corporis 9 21 mm. » pronoti. 4,5 » elytrorum . .. 28 » femorum posticorum .. 16 » ovipositoris . 4,5 Patria: Carin Chebà. Cette espèce diffère de toutes ses congénères par l'oviscapte très-court, à dents pointues. Gen. Eixrypalpa, Be. 1. E. perlaria, Westw. Patria: Carin Ghecù. — Occurrit etiam in insulis Sundaicis (Br.). (169) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 169 Gen. Trocl3ialodlei:*aj Br. 1. Tr. violascens, Br. Patria: Carin Chebà; Meetan (Tenasserim). — Occurrit etiam in insula Java (coll. m.). L'unique individu présent se trouve dans le même état de développement comme celui qui est décrit (Brunner, B. p. 144). Gen. Holoelilora, StIl Lorsqu'on ne possède que des mâles il est embarassant de les classer dans le genre Psyra ou Holochlora^ vu que la forme du corps et la nervation des élytres sont identiques dans les deux genres. Les mâles des Psyras n'ont jamais le segment anal bicornu (^), leurs cercis sont plus longs, courbés à la base mais toujours droits au bout, la lame sousgénitale est plus étirée et porte des styles plus longs. En vue de ces caractères je place les deux mâles présents dans le genre Holochlora. 1. H. marginata, Br. 9. Patria: Carin Chebà. La description de cette espèce (Brunner, F. p. 92) correspond parfaitement, sauf la largeur de l'élytre, qui est de 12, 5 mm. et une tache noire luisante à la base des tibias antérieures, entre les deux ouvertures auriculaires, dont la description citée ne fait pas mention. 2. H. geniculata, sp. n. — Elylra textura tenera, vena mediastina purjyureo-afflata, in hasi ipsa atro-signata. Femora postica subtus apicem versus, spinulis concoloribus armata. Tibiae anticae in basi condyli necnon in margine foraminum atro-signatae. Segmentum 0) La Psyra longelaminataBr- (F. p. 88) présente le passage, en ce que le segment anal du o* est bilobé, sans toutefois former des cornes dépliées, comme dans le genre Holochlora. 170 BRUNNER DE WATTENWYL (l'70) anale (/ in cornua dua deflexa et depressa, apice rolundata pro- ducium. Cerci medio angulato curvad, a curvatura depressi et con- cavi, apice bidentati. Lamina subgenitalis angusta, profunde fissa, lobis tei'etibus, stijlis parvis insiructis c/". long, corporis . c^ 31 mm. » pronoti » 6,5 » elytrorum . » 45 lat. elytrorum medio » 10 long, femorum posticorum • " 27 Patria: Palon (Pegù). 3. H. nigro-spinulosa , sp. n. — Elytra textura tenera, vena me- diastina tota atro-lineata. Femora antica apice 7iecnon tibiae hasi atro signatae. Femora postica annulo fusco parum distincio ornata, subtus apice utrinque spinulis nigris 3-4 armata. Segmentiim anale in cornua dejlexa, cylindrica, apice obtusa productum. Cerci bre- vissimij apice incurvi et acute acuminati. Lamina subgenitalis pro- funde fissa, lobis teretibuSj, stylis minimis c/. mm. long, corporis . d" 30 » pronoti. . » 7 » elytroj'um . . ). 50 lat. elytrorum medio . >. 12,5 long, femorum posticorum . » 32 Patria: Carin Chebà. Les deux dernières espèces rentrent, d'après la forme des or- ganes sexuels des mâles, dans le groupe de H. Javanica, Br. Tribus 2. Meconemidae. Cette tribu ne comprend que quelques espèces européennes et africaines. Je profite de cette occasion pour signaler une mé- prise que j'ai commise en plaçant le genre Anepitacla dans la tribu des Phanéroptérides (Brunner, F. p. 22). Ce genre africain (171) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 171 est une Méconémide et il est identique avec le genre Amytta^ Karsch Q). Voici le classement des genres de cette tribu. DiSPOSITIO GENERUM (*). 1. Elytra valde abbreviata, a pronoto abscondita vel tota abortiva. Alae nullae. Ovipositor apice serrato-dentatus. ■ 2. Lamina subgenitalis 40 Patria: Shvvegoo; Carin Asciuii Ghecù (1400-1500 m.); Kavvka- reet (Tenasserim). — Occurrit etiam in Cambodja (coll. m.). Gen. OnoiMiai'cliïis, Stal. 1. 0. cretaceus, Serv. Patria: Bhamô. — Occurrit etiam in Java, Sumatra, Bornéo (coll. m.). Gen. PliyHomimiiis, StIl. 1. Ph. truncatus, sp. n. {Tab.Yl, fig- 59). — Differt a Ph. granu- loso Stâl statura minore, elytris apice truncatis, alis valde abbre- viatis, femoribus posticis apice infuscatis. 9 • long, corporis . . . 9 58 mm. » pronoti . ■ . . » 7 » elytrorum . . . » 42 » femorum posticorum . » 18 » ovipositoris . . . » 14 Patria: Carin Chebà. Le cas d'élytres tronqués n'est pas isolé dans ce groupe. Je possède une autre espèce, qui doit être classée dans un genre spécial, dont les élytres à l'extrémité sont non seulement tron- qués mais même légèrement sinués, comme dans les genres Machima et Aphidnia des Phanéroptérides. 174 BRUNNER DE WATTENWYL (l'74) Geu. nov. Plxylloaselixs, Pictet et Sauss. (C. p. 24). (cpôXXov - Iblium, ÇéXsiv - imitare) Vicinum generi Phyllomimo Stâl. Pronotum dense granulosum, antice rotundatum^ poslice obtuse triangularUer marginatum, lohis deflexis subquadratis , margine inferiore recto. Prosternum hispi- nosum (in Phyllomimo muticuin). Elytrorum venae radiales a medio divergentes , ramus radialis in illa bifurcatione ipsa vel pone eam oriens, angulato-flexuosus. Alarum pars antica apice acu- minata (in Phyllomimo rotundata). Femora antica subtus inermia. Femora intermedia subtus utrinque spinulosa. Femora postica subtus margine externo spinis fortioribus armata (in Phyllomimo spinulis minimis). Tibiae posticae subtus in utroque margine dentatae (in Phyllomimo muticae). Segmentum anale J^ triangulariter emar- ginatum. Lamina supraanalis (T triangulariter emarginata. Cerci cylindrici. Lamina subgenitalis elongata^ angusta, stylis depressis brevibus instructa. Segmentum abdominale dorsale Ç nonum tu- midum, segmentum anale amplectens. Lamina supraanalis 9 ^lon- gata. Ovipositor pronoto sesqui vix longior. Lamina subgetiitalis 9 transversa, obtuse triangularis. liia 5 Latr. C'est un fait remarquable, que ce genre à formes si particu- lières est répandu dans le monde entier. Les espèces de l'Amé- rique différent peu de celles de l'Europe, Asie et Australie et l'espèce que nous rencontrons en Birmanie spécialement s'étend sur toute l'Afrique, l'Asie méridionale et l'Australie. 1. Gr. Af ricana, Pal. B. Patria: Mandalay; Rangoon et Palon (Pegù); Tenasserim, etc. Occurrit etiam in Asia meridionali tota, Africa et Nova-Hollandia. Gen. X.ya, III. (sensu Saussurei), M. de Saussure partage le genre Tridactylus en deux groupes selon la présence de deux ou de trois articles aux tarses antérieurs et intermédiaires. L'appréciation d'une subdivision de ces organes fins et transparents est difficile et avec un peu de bonne volonté on reconnaît aussi dans le premier groupe trois articles. Faute de mieux je conserve cette classification en la complétant du caractère suivant: artieulus primus tarsorum intermediorum apiee lohulatas . . . Xya. » » » » » truncaias Tridactylus. {}) Orthoptères de l'Ile de Cuba (Mém. de la Soc zool. de France 1888, p. 47). Ortopteros de Africa del Museo de Lisboa (Jornal de se Mathem., Phys. e Natu- raes, 1890, p. 231). Piagnosis de ortopteros nuevos (Anal, de la Soc Esp. de Hist. Nat. XTX, 1890, p. 329, 332). Notas entomologicas (Anal, de la Soc. Esp. de Hist. Nat. X, 1881, p. 351). ('-) Notes orthopterologiques (Anal, de la Soc. Esp. de Hist. Nat. XIX, 1890, p. 351). (195) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 195 1. X. apicalis, Say. {Tab. VI, fig. 64). Patria: Bhamô; Teinzô; Toungoo. — Occurrit etiam in Ame- rica septentrionali (Louisiana, Illinois, Texas, Georgia) necnon in America meridionali (Missiones, Buenos- Aires) (coll. m.). Sauf la grandeur un peu plus considérable, il m'est impos- sible de constater une différence avec cette espèce américaine, qui d'ailleurs aussi en Amérique occupe un territoire très-étendu. Le Tridactylus thoracicus, Guér, , dont je possède des exem- plaires de Bornéo, me parait être encore la même espèce. 2. X. inflata, sp. n. (Tab. YI, fig. 65). — Colore fusco-testaceo_, pedibîis pallide lestaceis, fusco-ligatis. Pronotum valde tumidumj sulco arcuato distinctissmio, lobis deflexis wargine inferiore profimde sinuato (in X. apicali leviter sinuato). Variai colore plus minus fusciore. Sexus? long, corporis . . . .8 mm. » pronoti .... 3^5 » elytrorum .... 3^5 » femorum posticorum . . 5 Patria: Teinzô. Gen. Triclactylvis, Oliv. (sensu Saussurei). 1. Tr. variegatus, Latr. Patria : Teinzô. — Occurrit etiam in Europa meridionali tota. Dans mon Prodrome j'ai omis de mentionner que la bande sulfurée sur le bord des lobes dépliés du pronotum, qui s'observe dans les individus du midi de la France et de Genève, se ré- trécit à un point placé sur l'angle postérieur dans les exem- plaires qui proviennent de l'Europe orientale (Belgrade, Orsowa) et de l'Asie mineure .(Smyrne). Les exemplaires de Birmanie présentent la bande sulfurée complète. 2. Tr. Savignyi, Guér. 1^ Patria : Senmigion ; Teinzô. — Occurrit etiam in Egypte et Dongola (Sauss.). 196 BRUNNER DE WATTENWYL (196) Deux individus de Palon (Pegù) , l'un complètement noir avec reflet métallique, l'autre avec trace de dessins pâles sur les pattes, me paraissent appartenir encore à cette espèce. Tribus Gryllidae. Gen. Nemolbîixs, Seev. M. de Saussure a reconnu comme unique moyen de distinguer la multitude des espèces de ce genre, l'observation de la forme des veines de l'élytre, notamment du mâle. Il reconnaît dans la configuration du miroir trois types, qui se subdivisent de nouveau. Le moyen le plus simple de décrire ces formes, con- siste dans le dessin. 1. N. Javanus, Sauss. {Tab. VI, fig. 66). Patria: Bhamô; Teinzù; Rangoon. — Occurrit etiam in insula Java (Sauss.). Les dimensions correspondent à celles qui sont notées par M. de Saussure. Toutefois il y a des exemplaires 9 un peu plus grands (long, de l'élytre 4 mm.). 2. N. nigro-signatus, sp. n. {Tab.Yl, fig.Ql). — Fusco-testaceus. Frons alra, fascia atra utrinque per lotos deflexos pronoti et partem deflexam elytrorum perducta. Palpi albidi. Elytrorum spéculum se- cundum typum 3.'''"" conslructum. Alae abbreviatae. Femora an- tica et intermedia basi straminea, apice atro-fasciala. Femora poslica? c/". long. corporis (Z' 4J7 mm » pronoti » 1 » elytrorum . » 3,5 ti femorum posticorum . ? \ Patria : Carin Chebà (197) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 197 Gen. Aj>terog-ryllus5 Salss. A. deplanatus, sp. n. -- Vertex deplanalus. Pronotum posticp valde conslriclum. Tibiae posticae margine interno 5-spmoso, mar- gine externo 4-spmoso, (in A. Brunneriano 6-spin.). c/". long, corporis . . . (/^ 25 mm. » pronoti ...» 4^5 lat. pronoti . . . » 8 long, femorum posticorum . » 13j,5 » tibiarum posticarum . » 8 Patria: Rangoon. Cette espèce diffère du Brunnerianus Sauss. par la tête beaucoup plus large et aplatie supérieurement, ainsi que par les épines plus rares sur le bord extérieur des jambes postérieures. Gen. JEiraclxytrj'^pes, Serv. 1. Br. achatinus, Stoll. Patria: Bhamô; Teinzô. — Occurrit in Asia orientali tota, ab India usque ad Sinam (coll. m.). 2. Br. orientalis, Burm. Patria: Carin Chebà. — Occurrit etiam in insulis Ceylon et Java. Gen. Grymjj.og-x'ylliis, Sauss. 1. G. angustus, Sauss. Patria: Kathà. — Occurrit etiam in Java (coll. m.). Les exemplaires de Birmanie diffèrent par la grandeur moindre. 2. G. humeralis, Walk. (Sauss.). Patria: Rangoon. — Occurrit etiam in insula (Jeylon (coll. m.). L'unique exemplaire mâle appartient à la variété à ailes abvortées. 198 BRUNNER DE WATTENWYL (198) 3. G. erythrocephalus, Fab. Patria: Bhamô, Tenasserim. — Occurrit etiain in insulis Ceylon et Java, necnon in Cochinchina (coll. m.). Gen. Liog'ryllu.s, Sauss. 1. L. bimaculatus, De Geer. Patria: Mandalay; Carin Chebà. — Occurrit in toto mundo orientali. La forme typique et la variété à petite taille et élytres testacés sont représentées. Gen. Oryllus, L. 1. Gr. mitratiis, Burm. Patria: Bhamô; Rangoon; Malewoon (Tenasserim); Carin Chebà. — Occurrit in tota Asia orientali. 2. Gr. plebejus, Sauss. Patria: Bhamô. — Occurrit etiam in insulis Philippinis, Ma- dagascar (?) (coll. m.). 3. Gr. consobrinus, Sauss. Patria: Bhamô; Rangoon. — Occurrit etiam in India, China, Java, Bornéo (Sauss., coll. m.). Cette espèce est très-voisine de Gr. conspersus Schaum. M. de Saussure indique comme seule différence la longueur de l'ovi- scapte, qui en effet en général est plus long dans conspersus, mais c'est un caractère variable. La configuration du tambour n'indique guère une différence. Celle-ci consiste particulièrement dans la largeur et la veinulation du champ latéral des élytres dans les deux sexes. Gr. consobrinus a ce champ étroit et pointu. M. de Saussure figure cette partie pour le /" (XI, 4). Les veines latérales c et c' au nombre de deux sont coudées. Dans Gr, con- spersus ce champ est large et les veines non coudées au nombre de trois. Dans la 9 de consobrinus le champ latéral est occupé (199) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 199 par 3 à 4 veines coudées, dans la 9 ^e conspersus on en observe 4 à 5 veines droites. 4. Gr. Clarellus, Sauss. Patria : Rangoon. — Occurrit etiam in insulis Java et Bornéo (coll. m.). Les exemplaires décrits par M. de Saussure, ont les ailes atrophiées. L'exemplaire de Rangoon ( 9 ) les a prolongées en queue. Je possède de plus un exemplaire ailé de Bornéo. Gen. Grryllodes, Sauss. 1. 6r. Berthellus, Sauss. (^). , spécula rkom bico, indiviso. Alae longe caudatae. Tibiae posticae utrinque 5-spinu losae. Ovipositor femore brevior. J^ 9 • long, corporis . . . c/' 10 mm. 9 9 mm. » pronoti . . " » 7 i> 6 .. 6,3 .. 6,5 » — » 4-5 » elytrorum » femorum posticorum » ovipositoris Patria: Teinzô; Bhamô. Cette espèce diffère de L. equeslris par la bande jaune au bord inférieur des lobes dépliés du pronotum et notamment par le rostre frontal du c/" tronqué droit et excavé inférieureinent. L'oviscapte est beaucoup plus court. Tribus Myrmecophilidae. Gren. M]yrineeoi>lxila 5 Laïr. 1. M. ochracea, Fisch. Patria: Teinzô; Bhamô; Rangoon. — Occurrit etiam in Europa meridionali et Asia minore (coll. m.). Il y a plusieurs exemplaires des deux sexes, qui diffèrent de M. acervorum, Panz. par l'absence de bandes pâles sur les deux premiers segments abdominaux et je ne puis les distinguer de l'autre espèce européenne. Gen. Ectatodems, Guér. 1. E. pallidegeniculatus, sp. n. {Tab.Yl, fig.ll). — Castaneus. Antennae testaceae, articulis binis basalibus nigris. Palpi caslaneo- et testaceo-variegati. Pronotum castaneum, opacum, in J' usque ad médium abdomànis extensum, in 9 mesonotum liberans. Elijlra in lroplïis, Sauss. 1. L. fasciatus, sp. n. (Tab.Yl, fig. 72). — Colore fusco-castaneo, opaco, in 9 pallidiore. Cor^pore raro-piloso. Faciei tumor valde productus , sulco parum impresso. Aiitemiae unicolores fuscae. . 3,5 » 2,3 . » 3,5 » . » 5,2 » 6,2 » — » 5,5 (203) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 203 faciale transversum, parum promimdum. Antennae setaceae, nigerri- mae. Pronotum deplanatimi, dense impresso-punctatum, lobis deflexis angulo acuto insertis. Elytra in utroque sexu abdomen stiperantia^ campo deflexo venis rectis^ indivisis 4 instructo. Tympamim venis ohliquis duabus, speculo Irapezoideo, a venula curvata diviso, chorda unica. Area apicalis in J^ nulla. Campus superus 9 venis longi- tudinalibus redis, indivisis, numéro 4 instruclus. ALae caudatae vel abbrevialae. Tibiae anticae lalere externo tympano magno, elon- gato, latere interno tympano parvo, angusto instructae. Femora po- stica crassa, nigra, apice cum tibiis ferruginea. Hae utroque margine 3-4^ spinosae, calcaribus internis binis superioribus aeque longis. Metatarsus posticus supra sulcatus et serratus. Ovipositor reclus, fer?'ugineics. lxïi.s , Be. Ce genre énormément riche en espèces, se trouve dans les deux hémisplières. Il se distingue du genre Paratrigo7iidium, outre la présence de deux ouvertures auriculaires, par les veines plus prononcées dans le tambour des mâles et par l'oviscapte moins courbé. Les espèces asiatiques et australiennes se classent le mieux d'après la configuration des veines qui occupent le champ supérieur des élytres des femelles. Les veines principales sont droites et dans le premier groupe les interstices sont occupés par de petites veinules transversales, dans le second groupe ces veinules transversales n'existent pas, par contre on remarque des veines fausses, longitudinales, intercalées aux veines princi- pales. Quant aux mâles ceux du premier groupe ont le miroir rhomboidal presque d'égale longueur et largeur, et l'on remarque la veinulation transversale entre les veines humérales et médias- tines. Ceux du second groupe ont le miroir allongé et l'élytre entier est plus étroit. Les espèces décrites par M. de Saussure se rangent de la manière suivante dans les deux groupes. Premier groupe : 7na- ritimus Sauss. , musicus Sauss. , fulvus Br. , stramineus Sauss. , venuslulus Sauss. , Desjardinsii Sauss. , longipennis Serv. , pu- sillus Sauss. — Second groupe : Ritsemae Sauss. (211) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 211 Dans les espèces américaines les Gundlachi Sauss. , Tolleca Sauss. et anguslicollis Sauss. rentrent dans le second groupe. Les espèces de Birmanie se partagent dans les deux groupes, en ce que les trois premières rentrent dans le premier groupe et la quatrième dans le second groupe. 1. C. fulvus, Br. Patria: Bhamù. — Occurrit etiam in insulis Viti (coll. m.). 2. C. straminulus, sp. n. — Parvus, unicolor pallide slrammeus. Eiytra vents raris, redis, venulis transversis perspicuis, campo dejlexo vena mediastina recta necnon venis aliis subrectis duabiis instructo. Alae longe caudatae. Tibiae anlicae subfusiformes. Oui- positor totus stramineus. 9 • long, corporis . » pronoti » elytrorum . » femoj'um posticorum » oviposUoris Patria: Bharaô. Cette espèce est une forme diminutive de C. fulvus Br. 3. C. venustulus, Sauss. Patria : Bhamô ; Shwegoo. — Occurrit etiam in Java (Sauss.). Les exemplaires présents qui représentent les deux sexes, se rapportent parfaitement à la description donnée par M. de Saus- sure, avec la seule différence qu'il y a des individus à ailes parfaites et à ailes nulles. Les ailes d'un mâle dépassent la longueur des élytres du double. 4. C. Ritsemae, Sauss.? {Tab. VI, fig. 11). Patria : Bhamù. — Occurrit etiam in Java (Sauss.) , Bornéo (coll. m.). Je suis un peu en doute sur la détermination. Le champ latéral des élytres ne présentant que deux nervures, et le champ dorsal ayant dans la femelle une couleur foncée à partir du milieu. Les deux sexes se trouvent avec et sans ailes. 9 3,5 mm. » 1 . » 3,5 n 4 » 2 212 BRUNNER DE WATTENWYL (212) Gen. A.iiiu.siirg:iis, gcn. nov. (à - privativum, |jLouaoopYÔa - cantoi"). Faciès parum producla. Rostrum arliculo primo antennarum cmgustius. Anlennae longissimae , graciles. Pronotum suhconicum. Eiytra c/" memhra?iacea, angusla, Jiolosericea, tgmpano nullo, campo laterali venis diiabus redis instructo. Alae caudalae. Femora postica apice gracillima. Tibiae anlicae utrinque foramine instruclae. Tibiae posticae teretes, utrinque spinis longis 4 armatae, calcaribus utrinque duobus, internis longis, supero qiiam infero duplo longiore. Me- tatarsus posticus leres, pilosus. r/'. Ce genre est la répétition du genre Euscirtus du groupe des Enéoptérides, et porte sa livrée. Il en diffère par la construction des jambes postérieures, qui ne sont pas serrulées et qui portent quatre épines mobiles de chaque côté. Species qnica. A. fulvus, sp. n. (Tab.Yï, fig. 78). — Pallide f'ulvus, utrinque vitta longitudinali nigra, ab oculis per lobos latérales pronoti et cam- pum deflexum elytrorum perducta. Alae caudatae, fuscae. Pedes unicolores. Cerci longi pallidi. (/'. long, corporis . . . c/" 7 mm. » pronoti . . . « 1,4 » elytrorum . . . » 5,5 » femorum posticorum . » 5,5 Patria: Palon (Pegùj. Tribus Eneopteridae. (lieu. Plxoi'mînctei*, Sauss. 1. Ph. microcephalus , De Haan. Patria: Bhamô; Thagatà (Tenasserim) ; Carin Chebà. — Occurrit etiam in insulis Bornéo et Sumatra (Sauss.). (213) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTÈRES 213 Gen. nov. Dionyinus. (Si(ôvo|Jioa - binominatus ) Genus vicinum Paraeneopteri Sauss. Fastigium verticis latum, deflexum, antice truncatum, lalere acutannulatum. Ocellum médium in summo fastigii, in sulcum transversum immersum. Ocelli laté- rales ah illo remoti. Frons rotundata. Pronotum planum^ antice angustlus, lohis deflexis suhamjulaio insertis, postice angustatis. Eiytra et alae perfecte explicatae. Illa in J^ tympano magno, cenis obliquis duabus rectis, chordis duabus curvaliSj speculo ovato- orbicularij medio a vena obliqua diviso. Apex elylri ramis 5 venae discoidalis instructus. Vena mediastina utriusque sexus multiramosa. Pedes longissimi. Fernora postica gracillima. Tibiae anticae latere cxteriore foramine elliptico instructae, latere interno foramine nullo. Tibiae posticae fere a basi serrulatae, necîion inter spinas 4-5 ser- riilatae, calcaribus inteimis valde inaequalibus , intermedio longis- sirno, metatarsum subaequante, calcaribus externis sat longis, inae- qualibus, intermedio ceteris longiore, dimidium metatarsum aequante. Melatarsus teres, hirsutus, supra tantum externe raro-serrulatus, Ovipositor femore postico sesqui sublongior, acuminatus, apice non crenulatus. c/" 9 • Ce genre est évidemment le type du genre Paraeneoplerus , ijui a perdu les organes du voL Species unica. D. calcaratus, sp. n. {Tab.W, fig.19). — Statura majore, colore lestaceo. Caput et pronoliwi castanea, necnon fascia castanea a fa- stigio verticis ad marginem posticum pronoti perducta, lineolis pal- lidis utrinque apposilis. Elytrorum campus a vena discoiduli et 214 BRUNNER DE WATTENWYL (214) mediaslina inclusus aler, nitidus. Venu di&coidalis c/" 8-ramosa. Venu mediaslina 20-ramosa. c/" 9 • long, corporis d" 32 mm. 9 24 mm » pronoti » 3,5 » 3,8 » elijtrorum . » 25 >i 24 » femorum posticorum » 23 » 23 » ovipositoris » » 32 Patria: Bhamô. Gen. Oalyptotrypus, Sauss. Ce genre très-riche en espèces peut d'abord être divisé selon la forme de l'ouverture auriculaire interne des jambes antérieures. Dans le premier groupe qui comprend essentiellement les espèces de Madagascar et de l'Australie, cette ouverture est elliptique et ouverte, selon le type ordinaire. Dans le second groupe elle est tournée du côté postérieur parcequ'en partie elle est recou- verte par une cloison. C'est le cas inverse de ce que dans la famille des Locustodées on appelle « foramen conchatum » . Par conséquent le tableau synoptique de ce genre s'établit de la manière suivante. DiSPOSITIO SPECIERUM. 1. Tibiae antlcae com^essae, foraminibus internis apertis, elUpticis. Species: planiceps Sauss., apertus Sauss., Grandidieri Sauss. et nonnullae aliae species Madagassae. 1'. Tibiae anticae plus minus teretes, foraminibus internis subretrorso- conchatis, 2. Tibiae anticae haud tumidae. Color corporis stramineus vel pallide viridis. Femora concoloria. 3. Pronotum canthis lateralibus acutis vel acutiuscalis. 4. Ocelli in lineam rectam dispositi. Colore testaceo. C. helvolus Sauss. 4'. Ocelli in triangulum dispositi. Colore pallide viridi. C. Hofmanni Sauss., C. forceps Sauss. 3'. Pronotum canthis lateralibus rotundatis. 4. Vena mediastina 10-13 ramosa. (215) RÉVISION DU SYSTÈME DES ORTHOPTERES 215 5. Tibiae anticae sapra teretes. Vena discoidalia Ç 3-4 ra- mosa. (Vena mcdlastina 12-ramosa). C. Peter si Sauss. 5'. Tibiae anticae supra sidcatae. Vena discoidalis 9 6-ramosa. 6. Pronotum longlus quam latlus. Vena medlastina 13- ramosa ..... C. tibialis Sauss. 6'. Pronotum aeque longum ac latum. Vena medlastina 10- ramosa . . . . C. Madecassus Sauss. 4'. Ve7ia medlastina 6-8 ramosa. 5. Elytra abdomen superantla. 6. Elytra fusca, flavo-maculata. Vena discoidalis Ç 6-8 ramosa. Tympanum venis obllquls duabus parum cur- vatis, tribus valde arcuatis instructum. C. marmoratus Sauss. 6'. Elytra unlcolorla fulva. Campus discoidalis Ç venls lon- gltudlnallbus 6 8 instructus, quarum blnae prlmae soîae e vena dlscoldali nascuntur. Tympanum venls obllquls duabus rectls, una arcuata et 3-4 minutis Instructum. C. irroratus Sauss. 5'. Elytra abdomlne brevlora. . . C. Steinl Sauss. 2'. Tibiae anticae fuslformlter inflatae. Femora postlca transverslm blfasclata. Specles: bicolor De Haau, Brunnerianus Sauss., simodus Sauss. Species Birmanae. 1. C. helvolus, Sauss. Patria : Palon (Pegù) ; M. Mooleyit (Tenasserim) ; Carin Chebà. Occurrit etiara in Bornéo, Amboina (Sauss.), Java, Cambodja (coll. m.). 2. C marmoratus, De Haan. Patria : Bhamô ; Teinzô ; Metanjà (Catcin) ; Carin Chebà. , — Occurrit etiain in Java, Japonia (Sauss.). Cette espèce varie énormément dans la coloration des élytres, en ce que le marbré disparait, et de même dans la configu- ration des veines. Il m'est impossible de distinguer C. margini- pennis Guér. (Sauss.). Le pronotum velouté cité comme caractère, se trouve aussi dans quelques exemplaires de marmoratus. La 216 BRUNNER DE WATTENWYL (216) veine transversale qui divise le miroir se trouve dans l'exem- plaire que M. de Saussure détermina comme marginipennis, au milieu, absolument comme son dessin (fig. LXII, 5) l'indique pour marmoratus, tandis que mes exemplaires de marmoralus ont cette veine avant le milieu. Il paraît qu'ici encore il s'agit de variations individuelles. 3. C. Brunnerianus, Sauss. Patria: Palon (Pegù). — Occurrit etiam in Java (coll. m.). Gen. Euscirtus, Gukr. 1. E. concinnus, De Haan ('). Patria : Bhamô. — Occurrit etiam in .lava et insulis Philip- pinis (Sauss., coll. m.;. ADDITAMENTA. p. 13. Dans le tableau des genres des Phijllodromides les caractères: « 3. Caput a pronolo plus mimes oblectum et 3' . Pro- notum caput tolum liberans » ne sont pas assez nets et je pré- fère les remplacer par les caractères : « 3. Elylrorum vena ulnaris anterior basi subrecta, a veîia radiali divisa et 3'. Ebjtrorum vena ulnaris anterior basi angulala, cum vena radiali conjuncta ». p. 151. Une étude réitérée me détermine à sortir le genre australien Phaulacridium du groupe des Euprepocnemes et de le joindre avec ses compatriotes dans le groupe des Mesembriae^ 11 est vrai que dans le genre Phaulacridium la séparation du vertex et de la côte frontale par une carène transversale, n'existe pas, toutefois la séparation des deux organes est bien marquée par un angle. Ainsi il sera placé à coté de Trigoniza p. 141 et s'en distingue par la présence de fovéoles bien marquées. (') Il m'est impossible d'en distinguai' E. siyinoidalis Sauss. Aniiali (leK^Iuseo Cmco. Ser. ^^^' VoLXULtôSl^ 93. Tav.L /? .'j i7l> Itj IS 1/ a i I ^ AimaH del Museo Civico Ser. Sn'olXDI.iS^?- 9S. Tav. II. -: ;> ( i ' r >.•/'■*??'■ r» fii I Annali (H Museo Civico. Ser. ,?nolXIÏÏ. 18*32 -9^1 TaA^ m. 30" et haxhirRîL. Xit. tsrarapackThBanxtrarài.VunnaVK Aiinnli (leKMuseo Civiro. Ser. i>Vol.Tair.i892 "93. 31(1 . ^3/6 Tav.IV. 3'ie m iteriaàur dâ/. lit. 2. swjrcpa 3iTh3annwarth,Vkrma.W. ibiuali clol Musoo (.mco Scr. ?» Vol.XlII. 18'^^ -i^> 9 a, supero. » 9. Epilampra marginata sp, n. 9 • s 10. » imitans sp. n. 9 • » IL a. Rhicnoda rugosa sp. n. 9- ô. » » » (/. » 12. Stylopyga sinuata sp. n. 9. » 13. Periplaneta valida sp. n. 9 • » 14. » gracilis sp. n. 9 • -> 15. Corydia aenea Br. 9 • » 16. » elegaus sp. n. (/. > 17. a. Homoeogamia capucina sp. n. o'- h. » » » 9 • » 18. Pseudoglomei-is fornicata sp. n. 9 • ^ 19. Paranauphoeta vicina sp. n. (/. Tab. il Fig. 20. Ii-idopteryx marmorata sp. n. (/. » 21. a. Tenodera platycephala Stâl. 9 • 6. » » » c/- » 22. Hierodula latipennis sp. n. 9 ■ » 23. a. Mantis nobilis sp. n. 9. i. » » » Pes anticus, latere interno. » 24. a. Pachy mantis nitida sp. n. ^^ . h. i> » » Pes anticus, latere interno. » 25. Pseudempusa pinna pavonis sp. n. 9 . > 26. a. Carausius granulatus sp. n. (/• 6. » » » Apex abdominis. c/. 218 BRUNNER DE WATTENWYL (218) Tab. III. Fig, 27. Calvisia atrosignata sp. n. 9 . » 28. Marmessoidea niarginata sp. n. 30*. a. Entoria bilobata sp. n. Ç . 6. » » » Apex abdominis. 9 • Tab. IV. Fig. 31. a. Paraclitumnus lineatus sp. n. c^. h. * » > 9. c. ■» ' » » Apex abdominis. » Apex abdominis. » » Apex abdominis. 9 • » 36. Parapachymorpha spinosa sp. n. 9. Tab. V. Fig. 37. Gavialidium Birmanicum sp. n. 9 • » 38. Criotettix saginatus Bol. 9 • » 39. Mazarredia inaeqaalis sp. n. 9 • » 40. » convergens sp. n. 9 • » 41. » lativertex sp. n. 9» » 42. a. Xistra (?) dubia sp. n. 9. 6. » > » Caput ab antico. » 43. a. b. Paratettix hirsutus sp. n. cf . » 44. a. b. Coptotettix capitatus Bol. 52. Caryanda sanguineo-annulata sp. n. Ç . » 53. Racilia Aurora sp. n. c/- » 53. * Carsula tenera sp. n. Ç . » 54. Gelastorhinus albolineatus sp. n. 9- » 55. a. Epistaurus aberrana sp. n. cT- Caput et pronotum. h. » » » Apex abdominis. d"- » 56. Gerenia intermedia sp. n. Ç . » 57. Tylotropidius Ceylonicus sp. n. 9. » 58. Eotadia abbreviata sp. n. 9 . Tab. VI. Fig. 59. Phyllomimus trimcatus sp. u. 9. » 60. Phyllozelus infiimatua sp. n. 9. » 61. Hemigyrus amplus sp. n. 9 . » 62. Tarphe immunis sp. n. 9 . » 63. Pbanerotus opacus sp. n. 9 . » 64. Xya apicalis Say. » 65. Xya inflata sp. n. » 66. a. Nemobius Javanus Sauss. Elytrum dextrum. (/• b. Elytrum dextrum. 9 • » 67. Nemobius nigro-signatus sp. n. Elytrum dextrum. c/- » 68. Gryllodes nigrifrons sp. n. J". 69. Gryllodes mandibularis sp. n. c/"- 70. a. Loxoblemmus truncatus sp. n. c/- 5 » » » Caput ab antico. » 71. Ectatoderus pallidegeniculatus sp, 11. c^. » 72. Liphoplus fasciatus sp. n. J' . » 73. a. Seleropterus punctatus sp. n. 9- » 74. Lissotrachelus fcrrugineo-notatus sp. n. 9 . » 75. a. Paratrigonidium nitidum sp. n. «/. b. » » » 9 • » 76. Paratrigonidium vittatum sp. u. 9 . » 77. a. Cyrtoxipbus Eitsemae Sauss. . Dactylotam 147. Dajaca 99. Danasippus 100. Danuria 75. £)ares 98, Darnis 100. Dasyposoma 42, 45. Datâmes 98. Daunus 100. Decidia 98. Decimia 71. decorata 35. Dectiei 188. Decticidae 166, 184. Deeticus 188. decuvva 113. defloiata 126. defloratus 116. De.iphobe 63. Z>eZ//a 138. Demodocus 150, 163. Demonax 139. Dericorys 135. Derocalymma 42. Deropeltis 34. Dcroplalys 56, 71. Desjardensii 210. diacantha 84. Dlapltrrod's 83. Diapheromera 82. Dicaearchits 135. Dichroplus 145, Dlctyophorus 134, Didymocorypha 59. Diestrammena 193. Digentla 136. (223) dilatata 46. dilatatus 109. dimidiata 160. Dinelytron 100. Dionymus 213. Diploptera 40. Dipontlius 135. Discothera 58. Discotherae 58. Dittopternis 129. Diura 97. Dlxippus 81. Doleschali 27. Donusa 99, dorsatus 128. Dorylaea 33. Draconota 133. Drymadusa 185. dubia 108. Ducetia 168. Dulichia 100. Duronia 121, 126 Dyme 82. Dysaules 64. Dystacta 61. dytiscoides 41. E. Ecphantus 143. Ectadla 167. Ectatodcrus 201. Ectohidae 11, 12. Elaea 59. Elaeochlora 133. elegans 39. Eleutheroda 40. Elimaea 167. elongata 171. Empusa 76. Empusae 76. REVISION DU SYSTEME DES ORTHOPTERES Emptisidae 58, 76. Eneopteridae 212. Engoniaspis 185. Enicophlebia 61. Entella 61. Entoria 88, 90. Epacromia 123, 128. Epaphrodita 71. Epaphroditac 71. Epeîsactus 115. i^p/î Ippigeridae 1 66, 188. Epicharmus 100. Epilampra 26, 27. Epilampridae 11, 24. Episcopus 64. Epistauriis 143, 160. equestris 200. Eremiaphila 59. Eremiaijlii-lan 59. Eremoplana 63. Eremns 191. Erianthus 115, 116. Erucius 115. erytbrocephalus 198. Esepus 84. Euchomena 62. Eumenymus 184. Euprepocnemes 150. Euprepocnemis 150. Eurycantha 89. Eurycanthae 89. Eurycotis 26, 34. Earypalpa 168. Earyphymas 149. Emclimidtla 116. Eascirtus 216. Eiitlnjmia 135. Euthymiae 135. Exarna 141. Exedra 41. Exochoderas 143. Extatosoma 97. 223 F. fasciatum 208, 209. fasciatus 127, 202. femorata 177. Fenestra 120. ferrugineo-notatus 205. ferruginipes 49, 53. ferruginosa 21, 22. Fischeria 63. Fischeriae 63. flavicincta 33. flavicorne 159. flavicornis 43, 44, foedata 159. forceps 46, 214. Forficalarla 9. fornicata 43. frater 192. Fulclnia 62, 63. fuliginosa 14, 16, 66. fulva 12, 192, 167. fulvus 210, 211, 212, fumosa 124. furcifei" 154. fusca 24. fuscipes 180. fusco-signatum 100. Galepsus 59. Galinthias 72. Gampsocle.es 185. Gampsocleis 186. Grargantua 84. Gavialldliim 104, Gelastorhinus 137, 157. geniculata 169. Gerenia 144, 161. Gerenîae 143. 224 Gergis 135. Germanica 14. Gesonia 136. gigas 179. glomeris 43. Glyphoiiotus 184. Gomphocenis 122. Gonatista G3. Gonatistae 63. gongyloides 76. Gongylus 76. Gonyacantha 137. Gonyaea 140. Gonypeta 61, 66. Gonypetae 61. gracilis 27, 36, 111, 114. graciosa 98. Graeffca 97. Grandidieri 214. grandis 68. graniilatus 81. Gratidia 88. Gryllacriâae 166, 189. GryllUlae 196. Gryllodea 193. Gryl Iodes 199. Gryllotalpa 194. Gryllotalpidae 194. Gï-î/^Zms 198. Gundlachi 211. guttatipennis 66. giittatus 116. Gymnohothrus 122. Gymnogryllus 197. H. Haania 71. Ilaanii 66. Hapalomantls 61. Hapalopeza 61. Haplopus 80, 83. BRUNNER DE WATTENWYL Harpagidae 58, 70. Harpages 72. Earpax 72. Hedotettlx 111. Helvia 72. helvolus 214, 215 Hemigyriis 175. Hemisaga 183. Hermarchus 83, Hesperotettix 146. Hestiasula 71. Heterochaeta 75. Heterochaetula 75. Heteronytarsus 59. Heteroptcrnis 129. Heteropteryx 98. Heterovates 74, Hetrodidae 166, 189. Hexacentrus 181. Hierodala 62, 68. Hierodulae 62. Hieroglyplnis 136, 154. hirsutus 110, Hirtulelus 83. Hisychius 135. Hofmanni 214. Holochlora 169. Holopercna 121. Homalopteryx 26, 27. Homalosilpha 34. Homoeogamia 39, Homoeoxlphus 207. Hoploclonia 98. Hoplocorypha 62, 63. Hormetica 42. horridus 183, Humbertiana 63. Humbertiella 59, 60. Humbertiellae 59. humeralis 197. humilis 162. hyalina 129. (224) Hyalopterigps 118. Ilyalopte.ryx 118. Hyla 152. Hymenopus 58, 72. Hypharpax 83. Hypochlora 145. Hyrtacas 81. Hysla 135. laponica 168. lavanica 48, 50, 65. lavanus 196. Idiostatas 187. Idolomorplia 76. Idolam 76. imitans 27, 29. immanis 177. immunda 12, 19. impevialis 178, inaequalis 106. incerta 49, 50. Indica 60. Indiens 180, 206. inermis 49, 52. inflata 195. infumata 124. infumatu3 174. intégra 49, 53. intermedia 161. interruptus 109, 113. intricata 152, 153. Iphodropoda 62. Irides 63. Iridopteryx 61, 65. irina 66. 2m 63. irroratus 215. Isagoras 99. Ischnacrida 137, 156. Ischnomantis 63. (225) REVISION DU SYSTEME DES ORTHOPTERES 225 Ischnoptera 14, 23. Italicus 163. KL. Karabidion 89. Kraussiana 49. laevis 27, 28. Lamponius 82. laticollis 70. latifrons 112, 189. latipennis 21, 09. lativertex 106, 108. Lentula 135 Leocrates 98. Leosthenes 100. Leptocola 63. Leptynia 101. Leptysma 137. Leptysmae 137. Leucophaea 37. Liara 181. Libethra 82. Ligaria 61. ligata 33. lineatitarsis 156. lineatus 9. Liogryllas 198. Liphoplus 202. Lissotrachelus 204. litoralis 150. liturata 26. Liturgousa 63. lobata 73. lobatus 180. lobipennis 49, 51. Loboptera 13. Lociistidae 166, 184. Locustodea 164. Lonchodae 81. Lonchodes 81. Londiod idae 80, 81. longelarainata 169. longipenne 181. longipennis 210. Loryma 136. Loxoblemmus 200. Lucretilis 135. lugubris 14, 16. luteolus 163. Lygdamia 59. M. Macassariensis 27. Macella 88. Machaeridia 119. Machaerocera 120. Macromantides 64. Macromantls 64. Macromastax 116. Macrotona 142. maculata 28, 30. maculatum 181. Macynia 101. Madecassus 215. major 21, 22. Mandarinea 48. mandibularis 200. Mantidae 58, 60. Mantldes 62. MantlUica 59. ilfawits 62, 70. Mantodea 54. marginata 27, 28, 86, 169. maritimus 210. Marmessoidea 84, 85. Marmessus 84. marmorata 15, 19. marmorata 27, 29, 65, 193. marmoratus 215. Mastaecs 115. Mastacidae 102, 114. Mastax 115. Mastusla 137. Masyntcs 115. Mazaea 135. Mazaeae 135. Mazarredla 106. Meconetna 171. Meconemidae 165, 170. Mecopoda 171. Mccopodldae 165, 171. Mecostethus 123. Medaura 89, 94. melanocorne 159. Melanoplas 146. MelanosilpJta 41. Mencxi 81. Menexws 81. Mermîria 119. Meriniriae 119. Mesambria 140. Mesambrlae 140. Mesops 137. Mesopteryx 62. Afr-s^ra 130. Metaballas 186. Metaleptea 118. Metalleutlca 58. Metapa 137. Methana 33. Metllia 71. Metriotes 99. Mczentia 135. Mezentîae 135. microcephalus 212. Micromantis 61. miliaris 131. Mlomantldcs 63. Brunner de Wattenwyl 15 226 ATiopteri/c/es G4. Mioptpryx 64. Miosaç/a 183. mitratus 198. Mnesicles 115. modesta 21. modestum 93. Monachiâia 142. Monachidlum 142. Monandroptera 97. Monandroptcrae 97. monstrosa 181. monstrosus 191. morio 4(). multiramosa 23. multispinulosa 68. Munatia 133. musicus 210. Musonia 64. Myrcinus 61. Myrmecophila 201. MyrmecophiUdae 201. Myroniâes 81. ]V. Nanomantides 63. Nanomantis 63. nasuta 124. Nauphop.ta 38. Nautia 135. Neanthes 83. nebulosa 27. Necroscia 84. Necrosciae 81. Necroscidae 80, 83. Nematodes 88. Nemobius 196. neriifolius 172. Nlcarchi 139. Nicarchtis 139. Nichelius 134. BRUNNER DE WATTENWYL nigra 21, 38, 96. nigrifrons 189, 199. nigrosignatus 191, 196. nigro-spinulosa 170. Nisibis 13. nitida 72. nitidum 208, 209. nobilis 70, 190. nodulosus 105. notata 130. Notolampra 26. Novae-Hollandiae 177. Novarae 202. Nitceria 139. Nyctiboridae 11, 24. O. obliquinervis 162. Obrimus 98, occidental is 26. occipitalis 121. ochracea 201. Ochrilldia 122. Ochrilidiae 122. Ocnocerus 122. Odontomantîs 56,61,65. Oâontomelus 119. Oeeanthus 206. Oedipodldae 102, 128. OUgonyx 64. Ommatolampides 139. Ommatolampis 139. Oncerocorypha 41. Oncolopha 142. Onomarchus 173. opacus 178. oplithalmicus 106. Ophthalmolampis 135. Opisthoplatia 26. Opomala 137. Opomalae 136. (226) Orbillus 144. Orchesticus 186. orlentalis 26, 43, 197. Oro6«a 80, 99. Orphula 119. Orphiilae 119, Ortkodcridar. 57, 58. Orthodera 60. Orxincs 83. Osmilia 147. Osmylus 84. ovatu 68. Oxya 136, 151. Oxyae 136. Oxyartes 81. Oxycoryphus 120. Oxyhaloldae 11, 39. Oxyophlhalmiis 64. Oxyops 74. Oxyplli 71. Oxypilus 71, Oxyrrhepes 137, 156. Oxystethns 180. Oxythespis 63. I>. Pachnepteryx 14. Pachymantides 7l. Pacliymantls 71, 72. Pachymorpha 89, 95. Pachymorphae 89. Pachysaga 183. Pachylrachelus 188. pallidegeniculatus 201. pallidus 180. pallipalpis 29. Palophus 80, 83. Pamphagidae 103, 132. Panaetius 84, Panchloridae 11, 37. Pandora 100. (227) Panesthia 45, 48. Panesthldae 12, 45. pautherina 74. Parablppharls 72. Paracaloptenus 150. Paracinema 121. ParacUtumnus 88, 91. Paraclonaria 89. Paradichropliis 145. Paradrymadusa 185. Paraepiscopiis 64. Paraeuprepocnemis 151. Parahormetica 42, 45. Paraidemona 145. Paranauphoëùa 1 1 , 42, 44. Paraorobîa 80. Paraoxypilus 58. Parapachymorpha 95. Paraphoraspls 26. Parapleuri 121. Parapleurus 121, 127. Parasphaeria 42. Parastagmatoptera 74. Paratettix 109. Parathespis 63. Paratoxodera 71. Paratrigonidium 207 , 208. Paratylotropidia 147. Paroxya 146. Passalus 84. Peleus 100. Pe/iîVa 42. pelliicida 182. Pelmatosilpha 34. Penichrotes 116. Peoedes 116. Peringueylla 184. Periplaneta 34, 36. Periplanetidae 11, 32. Perisphaeria 41. Perisphaeridae 12, 41. REVISION DU SYSTEME DES ORTHOPTERES 227 Perixerus 147. perlaria 168, 177. Perlamoipha 100. personatiis 109. Petersi 215. Pezotettiges 144. Pezotettlx 147. Phaeoparia 138. PAaZces 101. Phaneropteridae 165, 166. Phantases 82. Phantasis 82. Pharmacus 192. Phasma 99. Pliasmata 99. Phasmidae 80, 99. Phasmodea 76. Phasmomantis 62. PkaalacrkUuvi 151, 216. Phemonoë 135. Phibalosoma 83. Phlaeoba 121. Phlaeobae 121, 124. Phanerotus 178. Phanoeles 83. Phocylides 99. Pholidotus 84. Phoraspes 26, Phoraspis 26. Phormincter 212. Phoiina 64. Phr aortes 81. Phryganistria 81. Phyllidae 81, 101. PhylUam 101. Phyllocrania 72. Phyllocraniae 72. Phyllodromia 13, 14. Phyllodromidae 11, 12. Phyllomimus 173. Phylloscirtl 207. Phylloscirtus 207. PhyUotheles 72. Phyllothells 72, 73. Phyllozelus 174. picea 192, 193. Pllema 42. pinguis 163. pinna pavonis 75. Plagiotrijjtas 115. plana 28. Plana 46. planiceps 214. planiuscula 43. Planudes 99. Platycalymma 61. platycephala 67. Platyclees 187. Platycleis 188. Platycrania 97. Platycraniae 97. Plaùyjjhyma 136. Platyphymata 136. plebejus 198. Pneumoridae 102, 114. Pnorisa 122. Podacanthus 97. Poeciloderrhis 25. Polysarci 148. Polysarcus 148. Polyspilota 62. Polyzosteria 33. Popa 58, 75. Popae 75. porcellio 42. praemorsa 160. prasina 70. Praxilla 136. Prexaspes 99. princeps 179. Prionacris 134. Prionolopha 133. Prisomera 81. 228 Prisopl 99. Prisopus 100. Prochilidae 165, 172. Procolpia 133. Proctolabiis 138. prodiicta 103. productus 92. Promnchiifi 81. Prorachthes 137. Prorhachis 133. Proscopidae 102, 117. Proscratea 42. proxima 25. Pseudempusa 74, 75. Pseudoacanthops 71. Pseudocreoboira 72. Pseadocreobotrae 72. Pseudoglomeris 42. Pseudoharpax 72. Pseudomantides 62, 66. Pseudomantis 62. Pseudomiopteryx 64. Pseudophyllklae 165 , 172. Pseudophyllodromia 13. Pseudoporus 89. PseadorhynchibS 179. Pseudostauronoius 123- Pseudovates 74. Psorodonotm 188. Psyra 169. Pterinoxylus 80, 83. Pterolepis 186. P ter opéra 140. ptevosticha 150. pulchrifolium 101. punctata 180. punctatus 204. punctulata 15, 18. pusillus 210. Pygirhynchus 98. Pygostolus 135. BRUNNER DE WATTENWYL Pylaemenes 98. Pyryocorypha 179. S. Pyrgocotls 59. Pyrgomantidae 59. Sndyatles 83. Pyrgomantis 59. ^a^a 181. Pyrgoinorphida/' 103 , ^fl^iVZae 165, 183. 130. saginatus 104. Pyrrhicia 168. Salganra 45. pyrrlioscelis 129. Salmanazar 84. Samsoa 84. Q. sanguineo-annulata 154 Sansibarica 93. Q/w7to 136. Sarpedon 81. Sathrophyllia 176. i*. Saussure! 48. Samsarella 113. Bac il la 136, 155. Savignyi 195. Raphldcrus 97. Scelimena 103. rex 172. Schizocephala 56, 64. reticulata 65. Schizocephalae {>4. Rhachidoderiis 187. /Sc/« izodacfylas 191. Rhacoclees 186. Schistocerca 142. Rhacocleis 186. Schoenobates 192. Rhamplwphasma 8S, 92. Scleroptcrus 203. Rhaphidophora 192. sculpta 106, 107. Rhicnoda 21, 30. ScylUna 123. Rhicnoderma 135. Sedulia 144. Rhomalea 134. ^^.<7eZZ/a 140, 144. Rhomaleac. 134. geraihlrsutus 110. Rhombodera 57, 62, 69. Sermyle 82. Rhyparobia 38. Serpusîa 140. Rhytidochrota 148. serratissima 49. Rhytidochrotae 148. serrulata 151, 152. Ritsemae 210, 211. Servillei 60. roseipennis 64. Sibylla 71. rubescens 84. sigmoidalis 216. rufescens 181. signata 22. rufipes 152, 153. simodus 215. rugosa 31, 176. simulacrum 68. rugosicollis 35. Sinipta 120. rugosus 105. sinuata 35. rustica 124. Sipyloidm 84, 86 (229) RÉVISION Sipylus 84, 87. Sitalces 139. Solygia 63. Soranus 98. Sosibia 84. Spathosternum 13(5, 156. Sphenâale 63. Sphoclromantii 62. Sphodromeras 149. spiniccps 84. spinosa 96. spinulosa 31. spuria 154. Stagmatoptera 74 Stagmatopterae 74. Stagmomantldes 62. Stagmomantis 62. Stali 94. Statilia 62. Staaronotas 123. Stegastris 136. Steini 215. Steiroxys 187. Steneboea 81. Stenobothri 122. Stenobothrus 122, 128. Stenocrobylus 144. Stenopelmatidae 166, 191 Stenopkylla 74. Stenopola 137. Stenovates 74. Stethophyma 123. stramineus 210, 211. Stratocles 99. Stropes 140. Stropis 140. Stylopyga 34, 35. subapterus 181. ^«6r^■a 180. subtilis 15, 18. subulata 179. snccinctnm 159. DU SYSTEME DES ORTHOPTERES 229 sulcata 180. Surinamensis 38. ^y/j*7/a 56. Syrbula 119. Systolederus 105. T. TaenîopJiora 135. Taeniophorae 135. Taeniopoda 134. Taeniopodae 134. Taicun 200. Tampyris 83. Tamulus 128. Tarachodes 59. TarpAe 177. tarsalis 155. Tauchira 136. tectiformis 69. Temnopteryx 13. tenera 157. Tenodera 62. Tenoderae 62. Teratodes 143. Teratiira 181. Termera 178. Ternatensls 46, 47. Terpandruliis 183. Terpandras 183. Tetradodes 143. Tetrataenia 137. Tetrataeniae 137. Tettlgidae 102, 103. Te^tx 109. Thamnoscirtus 207. Thamnotrizon 188. Theoclytes IL Theopompa 59, 60. Thericles 116. Thespls 64. Thnsprotia 64. Tlnsoieetriis 350. thoracicus 195. Thoracistus 185. TAorax 26. Thrasyderes 134. Thunbergi 58. Thyreonotiis 186. Thyrsocera 14, 21. Tiarchus 83. tihialis 215. Tiraclioldea 83. Tisamenus 98. Tltanacris 134. Tithrone 64. Tolteca 211. Toxodrra 71. Toxoderae 71. Toxoderopsis 71. Toxopterus 120. transversa 49, 51. TraitZia 144, 160. triangulata 33. tricarinata 140. Trichocoma 41. tricoloripes 128. Trldactylas 194, 195. Trigonidla 207. Trigonididae 207. Trigonidium 207. Trigoniza 141. Trilophidia 129. Tristria 136. Tritropis 140. Trofhalodera 169. Tropidacres 134. Tropidacris 134. Tropidoceri 97. Tropidocerus 97. Tropidomantis 61, 66. Tropldonoti 133. Tropldonotus 133. Tropldopola 137. 230 Tropkhsiethus 133. Tropizaspis 187. tnmcatus 173, 200. Trybllophoras 136. Tryxalidae 102, 117. Tryxalls 118, 124. Tylotroptdlm 150, 163. Tympanophora 182 Tympanophoridae 165, 181. XJ. nnicolor 15, 18, 131, 181, 193. urbana 73.. ustulata 37. V. valida 36. valvnlaria 35. variegatus 195. BRUNNER DE WATTENWYL Vates 74, Vatklae 58, 73. Vatiâes 74. velox 152. venulosum 156. venustulus 210, 211. verruculosa 94. versicolor 126. verticalis 25. Vetilia 97. vicina 15, 19, 44, 152. Vidali 105. vigentissima 183. Vilerna 139. Vilernae 139. violascens 169, vittata 87, 156. vittatnm 208, 210. TV. (230) Westwoodi 73. Xenippa 137. Xerosoma 99. Xorosomata 99. Xiphidmm 181. Xiphosaga 182. Xistra 108. Xya 194. Y. Yersinia 60, 61. Zebrata 129. Zonipoda 134. Zonipodae 134. Zoolea 74. Estratto dagli Annali del Museo Civico di Storia Naturale di Genova Série 2.», Vol. XIII (XXXIII) 23 Novembre 1892, 21 Aprile 1893. f