%*^ ?1 ■ >■- -C -1 \ . ^: ^ ^,- ' ':.'^r^^ . 1 ,1 ^ --■ ^ >;^ 3f ■% : V-^ *-*?«■ ,ifcr V .j%«^ 60 .'HErT':vJii ^ M^^ fNrf' ■ ,.^ •.'^«'.•^ ■^m <;"• ^•' * :• y >->.(-, [;»>■'■, ^v: :^: SPFXIES (.ENEEA ET t)RDINES FLORIDEARUM, SKU DE8CRIFTI0NES SUCCINCT.^ SPECIERUM GENERUM ET ORDINUM, QUIBUS FLORIDEARUM CLASSIS CONSTITUITUR. AUCTORE JAGOBO GEORGIO AGARDH. VOLUMINIS SECUNDI : VAliS TEKTIA. LUND^: APUD C. W. K. GLEERUP. LIPSl.T.: AVVV T. 0. WEIGEL. | P A It I S 1 1 S : APUT) MASSON. LOKDINi: APID W. PAMPLIN. 1868. LVKDJF., TYPiy DERLlNGIAiNIS. Wrangelie^. 701 Ordo XIV. WRANGEIIE^. Wrangelieoe J. Ag. Consp. Disp. Florid. Supr. pag. X. Ccraraioarnni et Cryptoneraearnni Gen. J. Ag. et Auct. Ceraraiearnm et Gym- noplilcieacearnra Geri. Kulz. Frons articnlata nuda, aut corticala ct a\i articnlato percursa. Cij- stocarpia nucleo nudo ant tantura coraa raraellorum inunito constituta; fila geraniidiifera invicera libera, a placenta radian- tia, in articulo terrainuli clavato transforraato geniraidia singnla pyriforraia foventia. SphcerosporcB ad raraellos externflc. AlgJ» Cliforines nunc nnda? et articuiatc-e, nunc inferne corticala3 snperne nudie, nnnc ad apicera us(|UO slrato cortiCidi obdncti-e, su- perne raraellosa?, ramellis njonosiplioniis invicem liberis derauraque deciduis aut in stratura peripbericnm deraura coalescentibns. Fruclns inter lios raraellos evoluti iisque plus rainus olitecli. Organa frnctificationis triplicis generis observata fiiernnt. Cy- stocarpia in ramo terminalia liomispliierica aut in inedio rarao nuclenm circnracirca elTusnra subglobosum forraantia, raraellis ara- bientibus involucrata, cffiternin nulla coramuni raembrana obtecta; gemraidia in filis abbreviatis dichotomo-fastijriatis ex articulo terniinali transforraata, pyriformia, singula intra periderraa conforrae liyalinnm excepta, invicem sublibera, basi periderraatis affixa, a placenta ra- diantia; matura et e peridermate liberata raagis rotundata. Splife- rosporse (in uno genere tantura observat(e) in ranuilis ramellorum sessiles, spluer' triangule divisa;. Antlieridia (in Wrangelia ob- servata) Spli.-erc ^ oras babitu aemulantia, in ramellorum ramnlis bre- vioribus ter ninalia. spbaerica, filis minutissimis a contio radiantibus constitula. Wrai.gelieae cum Ceraraieis et Spyridieis omnino analogoe, stru- ctura frondis et sphserosporis oranium convenientibns. Cystocarpia vero ita in his omnibus dissimilia, ut familias diversas jure constituere lll. 4G 702 Wrangelie^. censeantur. Nucleus et in Ceramieis et Wrangelieis quidem nudus, sed structura nuclei valde diversa. Favellae Ceramiearum a favellis Cryptonemearura in eo tantum diflferunt quod illce nudse, \\x vero ambientibus cellulis frondis obtectoe sunt. Eodera raodo cystocarpium Wrangeliae cum nucleo Bonnemaisoniae ad unguem convenit; diffe- runt tantum in eo quod illud nudum, hic vero intra pericarpium receptus est. Ut itaque Ceraraieoe et Spyridiese in suis seriebus ordinera ducant et per gradus in frondes coraplicatiores et quasi perfectiores Cryptoneraearum et lUiodymeniearum abeant; ita alia Floridearum series, a Wrangelieis oriens, formas sensim perfectiores Bonneraaisoniae et Laurenci.Tc attingit. — Rliodomeleae, ex quibus nonnullae arliculatae, a Wrangelieis differunt tura fronde polysiphonia tura nucleo cystocarpii intra pericarpiura recepto, structura caeterum utriusque nuclei non absimili. Frondera polysiphoniam Rhodome- learum quod attinet, observasse lubet Iianc cum fronde corlicata Wrangeliae non bene comparari; oriuntur enim diverso modo, Illa jam in juvenili adest et una cum fronde novella et sursura cre- scente formatur; haec filis a ramis decurrentibus, frondem jam for- matam posterius cooperientibus, constiluitur. Sunt forsan qui statuant, familias has omnes non analogas sed vere affines esse considerandas. Quod vero si concederetur, Polysi- phonias quoque cum illis conjungi oporteret. Nec enim hae structura frondis magis differunt quam Callithamnieae a Ceramieis, nec sphie- rospora inclusae raagis distinctionera Polysiphoniarum quam Cera- miorum, quorura nonnull;e species hoc respectu quoque a reliquis abludunt, urgere videntur; nec denique structura cystocarpii Poly- siphoniae magis a reliquis differt quara Wrangeli», cujus gemmidia cum iis Polysiphoniie conveniunt, aut Spyridioe, cujus pericarpium ut illud PoIysiphonia3 strato cellularum peculiari constat, Est vero Polysiphoniae cum Rhodoraeleis ita evidentissima afGnitas,ut, quan- tinucumijue alio respectu differant systemata recentiora, illam tamen omnia facile agnoscant. Quic cum ita sint, sequi putarem Polysi- phoniam non vinculis affinitatis cum Ceramieis conjungi, sed utrasque tantum analogas esse considerandas et quasi in eodem evolutionis statu positas. Qua vero ratione a caeteris Ceramieis distincta^ fuerint Polysiphonia3, eadem et Spyridias et Wrangelias a caiteris esse re- movendas, jure meo statuere videor. Familia Wrangeliearum duobus generibus hodie tantum con- stituitur, quae an jure consociata fuerint, forsan dubium videatur. INec de hoc disputare in animo est; INaccaria enim non ita omiribiis Wrangelia. Wmngelie^. 703 nuiueris cognita ut de adinitate (juitl ceiti stafuere audeamus. Gelidiuin ct Naccariaiu in oaiidem serieiu forsan meiius conjunxit Uupreclit CSyst. d. Rhodoph. in tab.) CXVI. WRANGELIA A(j. Sp. Alg. II. p. 136. J. Ag. Symh. p. 37. Alg. ined. p. 78. Endl. Gen. Planl. Suppl. III. p. 35. Harv. Phyc. Brit. tab. XXVII. liiitz. sp. p. 664. Ceraiuii Griiriliisiae et Callitliamnii sp. Auct. Frons (iliformis pinnatiiu raiuosa, articulata, monosiplionia, niula aut corticata, verticillisque ramellorum ad genicula ornata. Cystocarpia apice ramuli terminalia, ramcllis supremis invo- lucrata, fjemmidiis pyriformibus radialim dispositis, singulis sacculo liyalino conformi pediccllato incliisis, constantia. SphcB- rosporoe morpliosi raiuuli foriuatie, interiore latere ramelloruiu juxta basin sessiles, spliaeric.Tp, triangule divisse. Frondes in nonnullis speciebus articuiataj et oiunino ocorticatffi, in aliis inferne corlicatae superne nuda3, aut iramo ad apicem usque strato cellularum rectangularium tectic, ramellisque initio jjeminis opposilis, demum plurimis verticillatis, ad geniculum quodque or- mloe. Verticilli apice adproximati, frondiuin apices oiunes coma aut penicillo ramellorum ornant; ut vero frons excrescit, separantur invicem verticilli inferiores, novis penicillis apices ornantibus. Ver- ticillorum raiuelli magnitudine ut plurimum ina3quales, alii majores, alii minores; majores plerumque unilatorales, in verticillis proximis alterni, sensim in ramos evolvuntur; minores obliterantur; raiui itaque omnes evolutione ramellorum orti, semper revera laterales^ sive oppositi, sive alterni, demum vero prolongati, apparenter di- chotomi saepe evadunt. Ilamelli itaqiie in planta adulta sensim obliterantur (novis aliquando proveniontibus?}; constant plerumque filis tenuissimis articulatis, in nonnullis speciebiis furcatis diclioto- luisve, in aliis pinnatis. Stratum corticale oritur filis, a ramellis deorsum evolutis, articulatis, intra membranara externaiu fili pri- raarii decurrentibus; in parto planhie superiore, in qiia fila pauca, geiuina aut quaterna, discernenda sunt, articuli filorum celliilas re- gulares rectangulares aeiuulantur; in inleriore parte fila densius sti- pata offerunt stratura cellularum subcontiguum ; in caule ramisque primariis celluhe irregulares dispositione et forma obveniunt. Organa fructificationis triplicis generis observata: cystocarpia, spliaoiosporae et antlieridia. Cystocarpia in ramulo terminalia (in una specie sec. llarvey lateralia), ramellis elongatis arabientibiis in- 46* 704 WRANGELiEyE. Wra?igeHa. volucrata; nucleus Iiemisplia?riciis, nulla coinmuni membrana cinctus, lilis abbreviatis articulato-clavatis dicbotomo-fastigiatis constans; ar- ticuli clavati sensira magis pyriformes evadunt et in gemmidia abeunt pyriformia, radiatim disposita, singula sacculo Iiyalino pedicellato tecta; raatura magis rotundata. Sphffirosporre interiore latere ra- mellorura, juxta basin sessiles, intra perisporiura amplum triangule divisae. Antlieridia magnitudine spha3rosporarum sat conspicua, lii- tescentia, sphairica, filis minutissirais (aut cellulis) clavatis a centro radiantibus constantia, in verticillorum ramellis brevioribus pinnatis terminalia, pinnisfjue sjerainis oppositis involucrata, pluriraa, oculo nndo sph.ierosporas referentia. Genus exiraie naturale, habitu, raraificationis norraa, antheri- diorum forma et situ, atque prcTccipue structura fructus capsularis a Ceramieis omnibus distinctum, in Spec. Alg. Car. Agardli conditura, charactere a structura Irondis pra3cipue petito. In Symb. nostris fructuin utrumque descripsi, et Wr. multilidam, quam Griffithsiae adnumeraverant, Generi vindicavi. Kiftzing (Phycol. Gen. p. 367) me ob lianc rautationera carpens, contendit Wr. multifidara Calli- tharanio subjungendam esse, a quo genere nulla nota distinctara perhibet. In Advers. nostris p. i7 hoc refutare conatus sum, et slructuram fructus capsularis, qua Wr. raultifida, ut cetene Wran- geliaj, ab omnibus Cerainieis abludunt, iterum exposui. Neque taraen hoc impedit quominus iterura plantam inter Callithamnia enumera- verit Cel. Kiilzing. Harvey et cseteri recentioris a^vi Algologi, qui de Wrangelia egerunt,' nostra vestigia in genere limitando secuti sunt. Species unica luijus generis, raaris atlantici incola, diutius cog- nita fuit; alterani, e raediterraneo oriundara, Agardhius cognitam reddidit; plurima? australes ultimo tempore a Hookero et Ilarvey primura descript» fuerunt. De natura antheridiorura forsan adliuc dubia raanent. Sunt multo firmiora quara in aliis piantis a me observatis, frequenter occurrunt, sunt omnino sphaerica et filis seu cellulis a puncto cen- trali unico radiantibus constant, qiiibus omnibus ab aliis plantis difTerre videntur. In eodem caespite, et ni fallor in eodem speci- mine, cura cystocarpiis eadem observavi. Ne quis eadem cystocar- piorura initia credat, observasse lubet, situm Iiorum organoruin esse diversura, nec uraquam formas intermedias (sive situra, sive magnitudinera respiciaraus) occurrere. Wrangelia. Wrangelie^. 705 1. Frondibus a basi articulatis ecorticatis. 1. Wr. PYLAIS.EI CMont. Pl. Cell. exot. Cent. I. n. II) frondibus a basi articiilafis ecorticatis suhpiniiatiiu ilichotoinis ot ad jjenicula opposito-verticillatim ramellosis, raraellis ablueviatis pinnatis, pinnis oppositis ultimisque secundis a basi latiore acutissimis, articulis raraellorum diaraetro oequalibus. Callithamnion Pylaisaei Mont. t. c. Ceramium speciosum et C. moniliforme Delap. mscr. Hab. ad insulam Terrae Nova? (De-Ia-Pylaie!). Frondes lenuitate fere capiikires, 2 — 3 unciales, a basi articulatce et ecorticatae, inlra genicula opposite aiit verticillatim ramellosge', alterutro ramello excrescente ramosa; atque ramis erectiuscuiis prolongatis adpa- renter dichotomae subcorymbosae. Ramelli, sive oppositi sive verticillati, infra quodque geniculum frondis egrediuntur, patentes, semilineam circiter longi, 8 basi admodum lata sensim acutissimi, in inferiore parte pinnis oppositis aut alternis, ad geniculum quodque egredientibus, dein pinnis secundis apice nudiusculo pinnati. PinnaE simpbces aut subsecunde pin- natae, a basi latiore acutissimae, ad genicula contractae; terminales longiores molliores, inferiores rigidiusculae. Articuli ramorum diametro 4— 6pIo lon- giores, ramellorum circiter a^quales, omnes ad genicula contracti. Spha'- rosporae ad internum latus ramellorum juxta basin evolutae, triangule di- visae (sec. Montagne). Species pulchra, habitu fere Ceramii diaphani, ramiticatione tota cum Wr. multifida conveniens. Cel. Montagne nulia facta Wr. multifidae men- tione, speciem cum Callitliamniis variis comparavit, quae parum affinia mihi adparuerunt. Ipse quum affinitatem cum Wr. multifida vellem indi- catam, nuUam inter utramque ditferentiam existere, contrario orrore contendi. Sunt revera species proximse, at forma ramellorum bene distinctae. . 2. Wr. multifida (Huds. Angl. p. 596) frondibus a basi articulatis ecorticatis subpinnatim decomposite ramosis et ad ijenicula opposite-verticillalim ramellosis, raraellis pinnatis dichotoraisque incurvis, pinnis a basi aequali cylindraceis vix attenuatis, articulis raraellorum diaraetro 3-5plo longioribus. Couferva multifida Hinls. l. c. Sm. Engl. Bot. tab. 18161! Villw. Conf. Sijn. p. 75!! Wrangelia multifida J. Ag. Si/mb. p. 38! Atg. nied. p. 70. Adversar.p. 17! Harv. Pfiijc. Brit. lab. XXV 11! Griffithsia multifida Ag. Sp. Atg. II. p. 133! Haro. Man. p. Wi\ Callithamnion multifidum Kiilz. Ptiijc. p. 373. Sp. Atg. p. 651! Ceramium verticillatum Ducl. Ess. p. 49! 706 WrangeliE;E. WrangeUa, Ceramium Casuarinae Dec. Fl. Fr. II. p. 40. Bonnem. Hydr. loc.p.S9l Lamour. Dict. D'Hisl. nat. cxim iconel Exsicc. Wyatt Danm. n. 43! Chaitv. Alg. Norm. n. 7! Iliil). ad liltora oceani allantici a Scotia iisque ad Tingin (Schoiis- boe!); in inari mediterraneo ad littora Gallife et italijB. Radix fibrosa. Frons plerumque 3 — 6-pollicaris, crassitie circiter setacea, a basi articulata et ecorticata, ramis lateralibus conformibus op- positis vagisque obsila et ad geniculum quodque ramellis brevibus incurvis oppositis verticillatisve ornata. RameHi in pianta juniore gemini oppositi, in adulta plures verticillati, lineam circiter longi, incurvi, inferne pinnati, pinnis infimis saepe oppositis, superioribus subsecundis, a basi ad apicem subsequali crassitie cylindraceis, omnibus incurvis. Ramelli in juniore planta strictiores et sul)firmiores, amho oequales', in adultiore geminorum alter vel ambo prolongantur et in ramos conformes excrescunt. Articuli in caule ramisque diametro plerumque 5 — Oplo longiores, intra membrannm laxiorem endochroma tenue, versus apices dilatatum, foventcs-, articuli ramellorum diametro 3— Splo longiores. Sphaerosporai interiore lalere ramellorum juxta basin sessiles, seriatae, intra perisporium amplum trian- gule divisae. Cystocarpia apice ramuli terminalia, diametro frondis duplo crassiorn, involucro ramellorum elongatorum suffulta et cincta, gemmidiis aggregatis plurimis, radiatim dispositis constituta. Gemmidia initio pyri- formia, denuim rotundata sacculo hyalino laxo singula inclusa. Varietatem /3. piliferam, quam describunt auctores, potius statum pe- culiarem quam varietatem propriam considero. Planta junior ab adulla tantum aspectu diOert, ut vix easdem crederes. Callith. oppositifolium 2a. WnANGELiA CHASSA (Hook. ct Harv. Al(j. Tasm. n. 92J "fronde pellu- cide articulata crassa pinnata v. bipinnata, pinnis pinnulisque oppo- sitis e quoque geniculo ramellos binos oppositos pinnalim compositos emittentibus, arliculis ramorum diametro triplo, ramellorum sextuplo longioribus. VVr. crassa Hook. et Harv. l. c.\ Kutz. sp. p. 663! Hab. ad oras Tasmaniae (Gunn.) Wrangelise multifidae affinis, sed frons triplo crassior et ramelli fir- miorcs." Descr. Auct. tcansscripsi. 2b. Wr, plumosa (Harv. Loiul. Jour/t. 1844 p. 430) caule nodoso articu- lato tripinnato', pinnis pinnulisque nodoso-articulalis; nodis omnibus ramulis verticillatis tenuissimis dichotomis dense vestitis-, cystocarpiis termiualibus vix involucratis, densissime ramulis hirtis velatis, articulis ramorum diametro 4pIo longioribus striatis. Wr. plumosa Harv. l. c. Alg. Tasm. p. 14. Kiilz. sp. p. 064! Hab. ad oras Tasmaniae (Gunn.) Fruns 6-pollicaris, dimidiam lineam crassitie aequans. Descr. a KUtz. mutuatus sum. Wrangelia. ^Mmmm. 707 J. Ag. Alg. med. p. 71 formam simplicissimam juvenilem hujus speciei hodie censeo. Algam perennem credere propensus sum. Specimina mense Majo ad Massiliam legi, ramellis omnino denudata. Num itaque ramelli oppositi plantae juvenilis in ramos excrescant, demum deuudatos', seriusque pro- veniant ramelli verticillati plantBB adultioris? 2. Frondibus inferne corticatis, superne articulatis nudis. 3. Wr. purpurifera (Harv. mscrj frondibus inferne coiticatis, apice longiiis ruidis, siil)pinnatim ramosis et ad {jenicula verliciilatim ramellosis, ramellis basi diciiotomis superne simplicibus subu- lalis acutis, arliculis ramellorum ad genicula contractis diame- tro 3 — 4plo longioribus. Callithamnion purpuriferum Harv. in Gen. South. Afr. Pl. (non Kul- zing spec.) Hab. ad Cap. b. Spei (Harvey!). Frondes csespitosse 2 — 3-polIicares, simpliciusculae, admodum crassae, setam crassitie superantes, ramis simpliciusculis, pollicaribus aut superio- ribus brevioribus, quoquoversum egredientibus obsita}. Rami ramellis vcr- ticillatis ad geniculum quodque egredientibus ornati, radiculisque incho- antibus, corticale stratum in inferiore parte formantibus, insuper inferne vestiti, superne nudi articulati. Ramolli verticillati 4 pluresve duplicis generis: alii breviores obtusi; alii lougiores, supra basin semel aut bis furcati, dein simplices elongati, 6 — 8-articulis constantes, a medio circiter sensim acuminati, articulo brevi acuto terminati. Ramelli breviores autsimpli- ces obtusi aut pinnis paucis oppositis pinnali. Antheridia in his sita, ter- uiinalia, etpinnis brevibus oppositis involucrata, sphserica, cellulis aut filis brevissimis clavatis a puncto centrali radiantibus constituta, valde conspicua, lutescentia, densissima. Articuli frondis primaria) diametro subtriplo lon- giores, ramorum superiores nudi sesquilongiores, ramellorum 3plo vix 4plo diametro longiores. Genicula in ramellis evidenter contracta. Charto! arcte adhaeret. Color obscure purpureus, exsiccatione lutescens et chartam coc- cineo tingens. Planta pulchra et distinciissima, sine dubio hujus generis species genuina. A sequentibus, quas in plurimis aemulalur, differt simplicitate frondis, firmilate et crassilie fili primarii, licet hoc tenuius corticatum, et priccipue ramellis multiplo crassioribus evidenter et a mcdio acuminatis, geniculis coutractis et articulis brevioribus. Callith. purpuriferum Ktitz. sp. est planta longe diversa, 4. Wr. plebeja (J. Ag. mscr.) frondibus corticatis subpinnatim ra- mosis et ad genicula verlicillatim ramollosis apice penicillatis, ramellis repetite dichotomis a basi ad apicem crassitie aetjualibus 708 WRANGELiEiE. Wrangelia. terminali articulo acutis, articulis rameliorum ad genicula con- tractis diametro 4- — Splo ionpiorilnis. Ilab. in littore Mexicano ad Vera Cruz (Liebman!). Planta minuta circiter pollicaris, Wr. penicillatae simillima, et hiijus forsan varietas', sed inter innumera specimina maris medilerranei, nulla characteribus plantae mexicanae inslructa observavi. Color la?tus submi- nialus, rameilorum articuli breviores et terminulis articulus acutus notas, quibus dislinguentur, siippeditant. Articulus vero terminalis tanlum initio acutus, demum fit oblusus et inferioribus conformis. In planta mediterranea articuli terminales semper obtusi. 5. \Vr. penicillat.\ (Ag. Syst. p. 143) frondibus corficatis subpin- natim ramosis dccompositis et ad genicula verlicillalim ramel- iosis apice penicillatis, ramellis repetite dicliolomis a basi ad apicem crassitie aqualibus obtusis, articulis ramellorum ad ge- nicula contractis diametro 6 — lOplo iongioribus. Griffithsia penicillata .Ag. l. c. Wrangelia penicillata Ag. sp. II. p. 138!! J. Ag. Symb. p.Z%. A/g.med. p. 79. Kulz. sp. p. 664. Wrangelia tenera Ag. sp. p. 137 (forma tenuior). ? Ceramium penicillatum Berlol. in Moris Slirp. Sard. FAench. p. 23. Dasya spinelia Dnby (non Ag.) II. Mem. Ceram. p. 13 lab II. fig. 4 fantheridia)! fig. '6 (cystocarpia)! (nec fig. 3) et tab. III. fig. 2 (sphacro- sporae)! Montagn. Crypt. Fr. p. 4! Ceramium Boucheti Dvby Bot. Gall. p. 969 (nec. Cer. Boucheri Duby mem.) Cer. verticillatum Bertol.? Wrang. verticillata hiilz. sp. p. 664? Griffilhsia caudata Schousb. msc. Ilab. in mari mediterranco et adriatico a Trieste usque ad Tingin 1 Frons 3— 6-pollicaris, crassitie inferne ultra setacea, ramis lateralibus decomposito-ramosa, apicibus ramorum ramulorumque penicillatis. Rami ramulique dense fere ad apicem corticati, superiores ad genicula nodosi et verticillo ramellorum cincti. Verticilli nunc subaequales, nunc alterne dimidiati; nonnulli nempe ramellorum breviores, articulis paucis constantes, abi elongati decomposito-dichotomi penicillum formantes; penicilli sensim excrescunt et raraulum efficiunt. Penicilli itnque in ramis adultioribus alterni et pedunculati, apicibus ramorum, verticiliis plurimis contluentibus, coma densiori peuicillatis. Ramelli penicillorum decomposito-dichotomi, a basi ad apicem crassilie subajquales, obtusi, tenuissimi, ad genicula leviter contracti. Articuli in ramis ramulisque vix conspicui^ strato nempe cellularum rectangularium tecti, diametro 3plo longiores, in superiore Wrangelia. WRANGELiEiE. 709 parle ramulorum conspicui et subdenudati; articuli penicillorum prrelongi. Cystocarpia in ramulis terminalia, ramellis eiongatis incurvis involucrata, gemmidiis plurimis, dense stipatis, a centro radiantibus, obovatis constituta. Antheridia in ramellis abbreviatis verticillorum lerminaba, pinnis brevibus oppositis involucrata, sphoprica, celiuhs aut flhs brevissimis clavatis a punclo centrali radiantibus constituta, valde conspicua, lutescentia, in ramulis junioribus plurima. Sphserosporae magnitudine antheridiorum, interiore la- tere ramellorum juxta basin sessiles, intra perisporium amplum triangule divisae. Color recentis pallide coccincus, exsiccatione sordidior, saepe in lividum tendens. Chartae arctissime adhaeret. \\t. tenera Ag. vix nisi differentia aetatis a \Vr. penicillata Ag. distat. \Vr. verticillata Kiitz., mihi nullo specimine cognita, quoad descriptionem haud diversa mihi apparet. Coufusionem a Duby factam hujus speciei cum Dasya quadam in Symb. l. c. corrigere, et conclusiones inde deductas refutare conatus sum. Fructus caeterum a Duby haud male descripti et analysibus supra citatis (nec aliisj illustrati. 6. \Vr. NOBiLis (Hook. el Harv. Alg. Tasn. n:o 94) frondibus cor- ticatis siibpinnatiiD rainosis decompositis et ad gciiicuia verti- cillatira raraellosis apice penicillatis, ramellis alterno subpinnatis a basi ad apiceni crassitie ajqualibus, terminali arliculo acutis- sirao, articulis ramellorura ad genicula contractis diaraetro 4 — 6pIo longioribus. Wt. nobilis Hook. el Harv. l. c. Killz. sp. p. 665! Hab. ad oras Tasraaniie (Gunn!). Caules elati 6— 12-pollic3res, crassitie pennaB columbiniP, ramis pa- tentibus conformibus decompositi, ramulis pollicaribus superne dense peni- cillatis ambitu cylindraceis. Penicilli verticillis adproximatis plurimis orti. Ramelli verticillorum alterne pinnati, pinnis simpliciusculis erecto-patentibus a basi ad apicem crassitie subaequalibus vel rectius longissime attenuatis, articulo terminali acutissimo. Articuli in caule ramisque corticati, in ra- mellis nudi, ad genicula evidenter contracti, diametro ut phirimum 5plo lougiores. Color pulchre coccineus. Chartae arcte adhaeret. 6a. \Vr. Jeanneretti (7/ooA. et Haro. Alg. Tasm. n. 93) "fronde ultra setacea hirta inarticulata nodosa cartilaginea laxe pinuato-dichotoma, ramis subsimplicibus hirtis, junioribus e nodis superioribus ramellos binos oppositos minutissimos crassos tri-quadripinnalos emittentibus, articulis ramellorum diametro aequalibus. Wr. Jeanneretti Hook. et Harv. l. c. Kiitz. Sp. Alg. p. 663. Hab. ad oras Tasmaniae (Jeannerett). Caulis 4 — 6-pollicaris, seta crassior, irregulariter ramosus. Ramelli minutissimi, 3— 4ri-pinnati pulcherrimi." Descr. Auct. transscripsi. 710 WRAisGELiEiE. Wrangelia. Species sane nobilissima, magnitudine et penicillis elongatis, ambilu cylindraceis, statim distinguenda, ramificatione et crescendi modo cum Wrangeliis tamen ita conveniens ut de genere vix dubitandiim sit. Ramel- lorum forma cum VVr. plebeja fere convenit, sed rameili in hac dichotomi, nec pinnati. Species inquirendte. 1. Wr. comosa (Harv. in Lond. Journ. Ilf. p. 451) triclioraatibiis iiilra setaceis elongatis, va5]e rainosissirais, rarais ramulisqiie alternis aut alternatim subsecundis noduloso-siibraoniliroiraihus attenuatis raraelliferis; nodis ex verticillis raraellorura fructi- ferorura corapositis, raraellis e {jeniculis egredientibus dicliotoinis attenuatis articulatis; articulis primariis diainetro 2 — 3plo lon- gioribus ad genicula subincrassatis, ubique dense vestilis coin- plexu fibiarum radiciforraium articulatarum longitudinalium, ramellos sparsos (illis verticillorum similes) emittentium, su- perioribus subnudis brevioribus. Long. 4 — 6". Ilabitus Cera- mioriim. Callith.? comosum Harv. l. c. Wrangelia comosa Harv. Ahj. Tasm. n. 03! liiitz. sp. p. 6G4. Warrenia cornosa Harv. mscr. IMilebothamnion comosum liulz. Uot. Zeit. -1847. Ilab. ad Van-Dieinens-Land. 8. Wii. DASYCLADA (Harv. in Kulz. sp. p. 664) pbycoraate lirraiori ramoso, corticato; strato corticali ad geniculu obscure zonato, rainis virgatis alternis villosissiinis erecto-patentibus distantibus; articulis priraariis rainorumtjue diametro a^qualibus. Long. 3 — 6". Crassities pennae coluinbinae. Hab. ad Tasraaniam (llb. Hindor). 9. GmKFiTHSiA Argus (Mont. Can. p. 176 tab. VIII fig. 4) "minima filo priraario vage rainoso ramellis verticillatis sublernis diclio- toinis erectis toto obtecto, capsulis (Favellis) numerosis pedi- cellatis ramulo involucratis ocellatis geniculo insidentibus. llab. in rupibus Insularuin Canariensium (Despreaux). Desc. Pygmaea. Fila sex lineas aut parum ultra longa, in ramos aliquot vagos, circumscriptione lanceolatos divisa. Ramelli paulum infra quodque geniculum orli, ternati, quaternati, irregulariter dichotomi, erecto-patentius- culi. Articuli fili primarii diametro subduplo longiores, ramellorum longi- Naccaria. Wrangelie^. 711 tudine variaiiles, medii vero semper majores et triplo qiiadruplo longiores, ultimo ramellorum inferiorum obtuso, supremorum acuto. Genicula non incrassata, hyalina. Faveliae seu capsulse numerosae, sphsericfB, prope genicula obvi.ne, pedicello brevi aut nulio sufFultfe, ramello 3—5 articulato, simplici, involucratas, massam sporacedm coloratam tripartitam intus fo- ventes. Color in vivo roseo-purpureus, exsiccatione sordide aut pallide purpurascens. Substantia membranacea, omnium tenuissima, superne iu- lirica. Vitro chartaeque arctissime adhacret. Dasyaa simpIiciuscukE Ag. habitu simillima, sed filo primario arliculato aliisque notis distinclis- sima." An \Vr. plebcja'!' CXYII. NaCCARIA Endl Gen. P!. n;o 68 et Suppl. lll. p. 37. Harv. Man. p. 50 el Plujc. Brit. tab. 38. J. Ag. Alg. med. p. 86. Decaisne Class. lab. 16 fig. 7. Kiilz. Phyc Gen. tah. 44 fig. IV. Sp. Alg. p. 714. Chwtospora Ag. Sgst. n. 52. Sp. Alg. II. p. 112. Grev. Alg. Brit. p. 153 tab. 16. Naccaiia ot Atraclophora Crouan in Ann. Sc. Nat. 1848 vol. 10 p. 361 et squ. Krons teretiiisculu gelatinosa, opposite aut siihvage rainosa, articu- lata monosipiionia, (derauiii in quibusclani cellulosa), (ilis ar- ticulatis decurrentibus corticata; siiperne (ramuli) ramollis invicem subliberis stratum peripliericum formanlibus vestita. Cystocarpia in ramiilorum media parte intumescente evoluta, «joramidiis pyriformibiis ab a\i circumcirca radiantibiis plurimis, invicem liboris, constituta. Sphwrosporw. . . Frondes teretes qiioqiioversum decomposite ramosas, ramis in una specie siiboppositis, in aliis vajiis, gelatinosoe, ramis primariis ramulisque sublieteromorphis; rami priiuarii filorum decurrentium continuo slrato corticati ; ramuli ramellis oppositis aut verticillatis jnvicera subliberis, pcriphericiiin stratum formantibus vestiti. Axis in omnibus constat tiibo articiilato moiiosiphonio, qui vero in di- versis speciebus diamotro infoqiialis, in nna diametro admodum majjnus, in aliis tenuior pariim conspicuus. In juvenilibus partibiis ab axi egrediuntur fila peripherica, pro diversitate specierum vel aetate, laxiora aut densiora. Siinul vero cuin Iiis evoivuntur lila a basi ramelloriim decurrentia, articulata, partes inferiores contiiuio strato obducentia. In iina specie fila hoec iinmiitata axin iramediato tegunt; in aliis vero, (piarum axis angustior, sonsim formanfur intor stratura corticale (filis constitiitura) pioprium alqiio axiii collulie rotun- dato-angulatoe majores, intermedium (juodainmodo stratum forraantes. 712 WfiANGEME^E. Naccarta. Ramulorimi pars media fertilis sensira glohose iiUumescit, ut- rinque, in apicem et basin versus, eximie attenuata. Gemmiclia inter fila periplierica et a\in circumcirca evoluta, plurima, dense aggregata, nulla communi membrana inclusa, transformatione ramel- lorum ut viiletiir orta, eorinuque in ramulo terminalia, ohovato- pyrilormia, singula intra membranam liyalinam excepta. Spliferospora; liucusque ignotae. Genus in Systemate Algarum institutum, ab omnibus receptiim, nomine tantum, ob consonum plantae plianeropama; genus, miitato. Characteres generis tunc expositi parum tamen completi ; Iructus nondum quoad omnes numeros a me intellecti. In Alfjis mediter- raneis aliam speciera, 1'ructiis striictura nondiira milii perspicua, injuria Generi adnumeravi; liiiic characteres, ex Iiac petitos, nec rite exposui. Cel:i Croiian, errores priorum Auctorum in planta typica describenda castijjantes, ipsi tiim striictiiram at(jue fructum illustrarunt, tiim diversara oranino plantam, ciim specie typica ut videtur a nonnullis confiisam, indicarunt, quara non tantuni qiioad {jenus distinctain sed imrao diversoe fainiliae existimariint. JMihi has |)lantas investiganti, specie optime distinctas inveni; vixautera species diversorura generum raihi adparuerunt. Invicem circiter distant ut Ptilota elegans et Pt. pliiraosa; in iina fila corticalia axera iramcdiate tegunt; in altera celUiI.ie majores inter fila corticalia et axera pri- mariuin formantiir; ceter.ne diversitates ab hac unica fere pendent. Tubum axis in una specie esse diametro ampliori quam in aliis, vix genericam distinctionem urfjere, Polysiphonire docent. Fructus omnium iidera. Interea suh*;enera constituunt jure discernenda. De natura fructiis capsularis duhia restare mihi videntur. Ciim favellidio nucleus Naccariae haud bene coraparatur. Potius cuiu nucleo Keraiuidii comparandus mihi videtur, et {jenus Chondiiearura in serie Gloiocladeis anaiogum raagis quara affine censeatur. IIoc modo ad primara Turneri de affinitate liiijus planta opinionem, atque ad illam, quam de uno suo genere indicarunt Crouan, reve- nimus. 1. Atractophora (Crotian l. cj Frons siibopposile ramosa, tvbo amplo arlicvlafo, filis articidatis decurrentibus immediale cor- ticafo, constifufa; ramefli pinnafim ramosi, invicem muco fere nufto cohtbifi. \. N. FIvPNOiDES CCrouan Ann. Sc. Nat. ]SiS vol. X. p.S7'2) fronde Naccaria. Wrangelie^. 713 subopposito raniosa, tiibo amplo articulato percursa, filis de- ciirrentibus iramediate corticata, raraeiiis pinnatira ramosis invicem subliberis, fieraraidioriim nucleo subnudo. Atractophora Hypnoides Crovan l. c. Chaetospora VVigghii Ag. sp. p. 112 (quoad parlom)! Chauv. Diss. 6 p. i07 (excl. syn.) sec- Crouan l. c! Hab. ad oras Gallia} (Bonnemaison! Crouan!). Frondes tereles 2— 3-polhcares opposite ramosae decomposilce, aut ramis abortu rami alterius alternis, inferne firmiores corticatae, superne tenuiores articuIatiE monosiphonise, sed Tamellis densis, stratum periphe- ricum mentientibus, coopertse. Caules ramique primarii articulis constant magnis extrorsum subinconspicuis, utpote strato filorum a ramellis decur- rentium obtectis', fila hsec decurrentia, articulo primario multiplo tenuiora, sunl monosiphonia articulata, articulis diametro 3— 4plo longioribus, cum tubo articuii primarii demum concreta. Ramuli inferne saepe articulos denudatos offerunt, diametro subtriplo longiores, ramellis multo crassiores; superne ramuli ramellis densis fere vestiti. Ramelli crassitie tilorum de- currentium, infra genicula articulorum ipsius axis egredientes, oppositi aut verticillati, a basi crassiore attenuati, inferne opposite ramosi, dein alterne pinnati, apice producto obtuso nudi. Articuli ramellorum diametro sesquilongiores, endochroma coloralum intra tubum hyalinum foventes. Cystocarpia iu media parte ramulorum evoluta, nullo communi membrana inclusa, nec ramelbs sterilibus obtecta sed fere nuda, gemmidiis plurimis dense aggregatis, a tubo primario quoquovcrsum radiantibus coustantia. Color et substantia sequentium. Planta habitu sequentium et, nisi accuratius inspecta, facillime pro his sumta, sed sine dubio distinctissima. 2. isaccaiua [Crouan l. c.~) Frons subrage ramosissima, tubo an^ gustiori articulato, cellutis rotundato-angutatis cincto, fitisque decurrentibus corticato constans ; rametli dichotomo-decompositi fastigiafi. 2. N. GELATINOSA (J. Ag. mscr.) fronde subvage raraosissima, tubo axili ramulorum angusto raraellis poripliericis subconforrai , verticillis raraellorum liorizontalibus subdistantibus et invicem discretis, raraellis dicliotomis fastigiatis, fjemraidiorura nucleo filis sterilibus cincto. N. Wigghii J. Ag. Alg, med. p. 87 (excl. syn.) Hab. in mari mediterraneo ad Cette (Hb. Binder!); prope INiz- zam (tiisso!). 714 Wrangelie^. Naccaria. Statura, ramificatio et habitus totus sequentis, nisi forsan orossior ra- mulis tenuioribus. Rami primarii pennam columbinam crassitie sequantes, ramulis vix capillaribus. Ramuli constant tubo articuiato, articulis diametro 3-4pio longioribus, endocbromate colorato farctis, articulis rameliorum parum crassioribus. Verticillatim ex his exeunt ramelli decomposito- dichotomi et fastigiati, ad genicula contracti, articulis ramellorum inferio- ribus oblongis diametro triplo longioribus, superioribus ellipsoideis ses- quilongioribus. Verticilli fere in planum horizontale flabellatim expansi; verticillis distantibus et cum proximis haud contiguis. Rami primarii gerunt tubum axilem angustum, celluiis rotundatis magnis circumdatum, inter quas fila angustiora ad stratum corticale numerosa excurrunt. Non sine haesitatione hanc a sequente separavi. Sed comparatis spe- ciminibus utriusque, nimium structura diversas inveni, quam ut utramque conjungere ausus fuissem. Sed paucissima tantum plantae medilerraueaB. vidi specimina-, nuUa vero inter multa atlantica his convenientia vidi. 3. N. WiGGiiii (Turn. in Lin. Tr. VI. p. 135 tab. 10) fronde sub- vage ramosissiiua, tubo axili ramulorum anfjusto, verticiilis ramellorum confluentibus stratum peripliericura subcontinuum formantibus, ramellis dicliotomis fastigiatis, gemmidiorum nucleo Dlis sterilibus cincto. Fucus Wigghii Turn.H l. c. Hist. Fuc. tab. 102. Sm. Engl. Bot. iab. 1165. Chaetospora Wigghii Ag. Syst. p. 446! Sp. Alg. II. p. U2] (partim)-, Grev. Alg. Brit. p. 453 tab. 16! Naccaria Wigghii Etidl. Gen. n.o 68. Harv. Man. p. 50! Pfiijc Biit. tab. 38! Kutz. sp. p. 7U! Crouan in Ann. Sc. Nat. 4848 vol. 10 p. 374. Pl. 4 4 fig. 8—44! Hypnea Wigghii Lamour. Hab. in rupibus demersis oceani atlantici ad littora HeljTolan- diae (Binderl), Anglioe (Borrer! D;na Griffltlis!) et Galliaj (De-La- Pylaie!). Frondes a callo radicali plerumque 4— 6-poIlicares, pennam passeri- nam et ultra crassae, filiformes, teretes, quoquoversum ramosissimas, ramis lateralibus decompositis ramulosis. Ramuli capillares, fructiferi lanceolati, utrinque altenuati. Caules ramique primarii continuo strato filorum de- currentium corticati, axi angusto, cellulis magnis rotundato-angulatis cincto, constituti. l^amuli constant axi arliculato, a quo ramelli plurimi quoquoversum egredieutes, dichotomo-decompositi, fastigiati, ita dense stipati ut stratum continuum periphericum efficiant. Ramellorum articuii inferiores oblongi, superiores ellipsoidei longitudine articulorum praeceden- tis speciei. Color laete roseus. Substantia gelatinosa ita ut chartae ar- clissime adhaereat. Naccaria. Wrangelie^. 715 Fila articulata, qufe in specie proecedente a tubo centrali inler cel- lulas magnas rotundatas ad corlicem excurrunt, in tiac non vidi. Ramelli verticillati ita densi ut in stratum continuum omnes confluant, dum in prcEcedente ita iaxi ut iuter verticillos articuli tubi axilis conspiciantur, Caeterum proximae species. Species inquirenda. 4. Naccaria Vidovichii (Menegh. Giorn. Bot. 1848 p. 298) fronde basi altenuata irregulariter (lichotome raiuosa, raiuis altenuatis, ramulis undique egredientibus ramulosis, soepe pluries furcatis. Alt. 3". Color dilute roseus. Ramuli crebri medio intumescen- tes; tumoribus nonnumquam in eodem ramulo pluribus moni- liformibus. Ktitz. sp. p. 714. Hab. ad oras Dalmatise. 716 Chondrie;E. Ordo XV. CHONDRIE^. Chondriefe J. Ag. Syinb. in Linn. XV. p. 20. Alt/. med. p. 108. Decaisne Class. p. 64. Haro. Ner. austr. p. 75 (miit. limit. ap. omn.) Lomont.iriea! (miit. lim.) Endl. Gen. Pl. Suppt. III. p. 42. Mont. Voij. Pot. Sud. p. i^^. Lnmenciese Harv. in Lond. Journ. Bot. IV. p. 539. Phycot. Brit. Syn. p. XXII. Champiese, Dasyeae, Gelidieoe, Poiysiplionieaj et Cliondrieffi (tjuoad partes) Kiitz. Pfiyc. et Sp. Alg. Frons inarticulala, filis aut cellulis non e regione positis contoxta, axi centrali sajpe percursa. Cystocarpia nucleo frondi im- merso constantia aut pericarpio externo munita; lila geraraidii- fera invicera libera, a placenta basali radiantia, in articulo terminali clavato transformato geramidia pyriformia foventia. Sphwrosporw strato corticali imraersoe, sine ordine sparsse aut aggregatjc. Alcse tenuissime raerabranaceae (Bonnemaisonia;, Loraentarise sp. etc.) aut esimie cartilajjinea) (Laurenciae sp. etc), colore car- nea3, coccinea3, purpurascentes aut expositione atrovirentes vel imrao lutescentes, forma nec minus vari»; aliae teretiuscula? dicliotomoe (Polyides, Solieria), aliae teretiusculae quoqiioversura pinnato-ramosae (Lomentariae et Laurenciae spec), ramis vagis, alternis, oppositis aut verlicillatis; aliae complanatae distiche ramosa? (Laurenciae sp. Pti- lonia) aut ciliato- I. serrato-pectinata; (Bonnemaisonia, Delisea); aliie penicillatae (Asparagopsis); frondes nunc tubulosoe, tubo aut continuo, sed filo axili percurso (Bonneraaisonia, Asparagopsis), aut diaphrag- matibus cellulosis intercepto (Lomentaria); nunc solidescentes, aiit filo centrali destituta? (Solieria, Polyides, Laurencia, Ptilonia) aut Clo centrali percursae et plus rainus evidenter costatae (Delisoa). Cellulaj frondera constituentes per 2 vel 3 strata plus rainus distincta dis- positoe sunt; intiinum stratura in iis, quorura frons 3bus stratis CnONDRiEyE. 717 contexta est, aiit filo centrali angusto articiilato et ramoso (Aspara- {Topsis, Bonnemaisonia, Delisea) aut filis plurimis articulatis ramosis vel anastomosantibus (Ptilonia, Solieria, Polyidcs) constat; in fron- ilihus tubulosis et articulatim constrictis (Lonientaria) tubus, cai^terum vacuus, (ilis sparsissimis anastomosantibus percurritur. In fronde cellulosa (Laurencia) cellulae medullares a cellulis exterioribus vix forma distinguenda} sunt. Cellulae interiores, cujuscum hucusque cognita; intra receptaculura scutelliforme plurima collecta, arabitu cylindraceo- subpyrainidata, singula cellulis pluriiuis minutissirais circa axin dis- posilis constantia. ilL 't"' 718 Chondrie^. Ex ordine, qualera lioc loco liraitavimus, nonnullae spocies et genera esclusa, fjuai ordini antea adnumerata fuerunt; alia adjecta. Cliaracteres vero ordinis eosdera, licet aliter adliibitos, intelligimus. Cystocarpiorum structura cum Rhodomeleis conveniunt; nec Wran- fjeliearum cystocarpia nisi defectu pericarpii differunt. ^Yrani^eliefe fronde articulata monosiphonia, et Hliodomelea! polysiphonia seu areolata (h. e cellulis circa axilera dispositis in eodeni plano hori- /ontali terminantibus) dijjnoscantur. SpIiaBrosporffi Wrangeliearuni luid»; Chondriearura in strato subcorticali immersaj; Rhodomelearum in cellulis pericentralibus evoluta?. Genera prffiterea Ordinis diversa cum diversis ordinibus analoga censeantur: Polyides structura et habitu Furcellariara, Loraentaria Charapiara ita refert, ut a plurirais licec genera fere nimiura affinia existiraentur. Minus perspicua Solieriiie cura Delesseria, Laurenciffi cum Alsidio, Deliseoe cum Pha- celocarpo forsan censealur analogia. DifTerunt vero a Chondrieis lioec omnia genera structura cystocarpii longe alia. Tribus hujus ordinis proeter necessitatem numerosas si quis judicaverit, observasse lubet characteres tribuum fere eosdem esse ot ejusdem ita(|ue valoris ac illos, qui in tribubus aliorura ordinum creandis usurpati fuerunt. Nec aliara ob causara, nisi ut analogia diversarum Tribuum eo melius perspiciatur, hoc loco proponuntur. Exposrrro generum et triruum synoptica. TRIBl'S I. SPOA^GIOCARPEl. Frons solida, filis densis elon- (jatis contexta. Cystocarpia in spongiolis superficialibus nema- thecioideis evoluta; nucloo lilis spongiolai adnato iisque obtecto, cffiterum nudo. SphaerosporaB cruciatim divisa; CXYIII. Polyides. TRIBUS II. SOLIERIEil^. Prons soUda, filis interioribus elongatis cellulisque exterioribusconstans. Cystocarpiainramulissubpropriis immersa, estus parum prorainentia; nucleo stratis frondis obtccto. Sphaerosporae zouatim divisae CXIX. SoLiEniA. TRIBllS III. LOMEXTARIEiii;. Frons tubulosa, diaphraomatibus cellulosis intersepta. Cystocarpiapericarpioproprioexternoraunita. Sphaerosporaj triangule divisae CXX. Lomentaria. TRIBLS IV. BOMMAISOME.4;. Frons solida aut tubulosa, filo centrali quandoquidem percursa. Cystocarpia pericarpio proprio externo munita. Polyides. Chondrie^. 7 1 9 Frons stratis cellularum duolms aut tribus constituta, fdo centrali nullo. Cellulae oranes interiores subconformes CXXI. Laurencia. Fiia medullaria stratum proprium formantia . ,*CXXn. Ptiloma. Frons stralis pluribus, filum centrale ambientibus, contexfa. Frons tubulosa pcniciilato-ramosa CXXlll. Asparagopsis. " " ciliato-pectinata CXXIV. Boxnemaisonia. " sollda scrrato-pectinata CXXV. Delisea. TRIBIS 1. SPONGIOCARPEi;. Frons solida, Clis tlensis olongatis contexta. Cystocarpia in spon- giolis siiperficialibus nenialliecioideis evoluta; nucleo lilis spon- giolae adnato iisque obtecto, caeterum nudo. CXVIII. POLYIDES Ag. Sp. Atg. p. 390 et Sysf. n:o 32. Grev. Atg. Br. p. 69. Endl. Gen. Pl. Suppl. III. p. 38. Haro. Man. p. 53 et Pltyc. tab. XCV. J. Ag. Advers. p. 3Q. Arescft. Enuni.p. 86. Caspary in Ann. of Naf. Ilist. II. Ser. VI. p. 87. Spongio- carpus Grev. Edin. Gigartinse, Chondriai et Furcellaria3 sp. Auct. Frons teretiuscula dichotoino-fasligiata subtriplici strato constituta; medullare (ilis elongatis densis longitudinalibus; inlermedium cellulis brevioribus amplis granulosis; externum ccllulis mino- ribiis in fila moniliformia verticalia conjunctis, constitutum. Cysfocarpia in spongiolis superficialibus evoluta, filis spongiola3 adnata iisque obtecta; nucleo gemmidiis obovatis a placenta cen- trali quoquoversum radiantibus, peridermate conformi cinctis, constante. Sphcerosporw inter cellulas strati corticalis demersoe, oblongfe, cruciatim divis». (Grev. Alg. Brit. tab. XI. Harv. Phyc. tab. XCV). Frondes a radice scutata erectiusculaj aut coespitera subhemi- sph.Tiicum formantes, cylindracere, crebris dichotomiis decomposifa? eximie fastigiatae, ramis superioribus, qui spiioerosporas fovent, demum medio incrassatis. Triplici strato frons contexta est. Axis nempe occupatur filis elongatis longitudinalibus dense juxtapositis anastomosantibusque. Ut apices horum estrorsum lendunt, cursu obliquo ot arcuato, cel- lulje breviores evadunt fere obovatae et endochromate granuloso farctne, atque fila dichotoma fastigiata formantur, quoe infra super- ficiem in fila tenuiora moniliforraia abeunt. 47* 720 Choi^drie^e. Polyides. In Individuis, cystocarpia gerentibus, stratiim exterius obducitur spongioiis aut verrucis externis nematlieciosis, rotundatis aut plus minus eiongatis; spongiol?c fdis elongatis radiantibus dicliotomis mo- niliformiter articulatis constant; inter fila ha3C iisque adnata cysto- carpia proveniunt in eadem spongioia s.iepe pUirima et adproximata; riuclei singuli splia^roidei limbo lato pellucido cincti, gemmidiis magnis, a placenta centrali radiantibus, constiluti; gemmidia singnla obovata, peridermate conformi inclusa; peridermata plurima adproxi- mata limbum pellucidum cystocarpii efficiunt. Spha?rosporfle in ramis superioribus intumescentibus demersa^, et filis moniliformibus exterioribus slipatae, densius sparsa3, oblonga?, magnffi, demum cruciatim divisse. Fructus nematheciosis verrucis contenti jam a Turnero cogniti et pro tempore bene descripti, licet nucleos totos semina judica- verit. Agardhius melius Iructus explicavit, ca>terique plurimi rite exposuerunt. Ilarvey fructus istos favellas nuncupavit, margine hya- lino lato cinctas. Contra hoc vero observandum, lirabum haud esse membranam sacculi singuli clausi; sed efficitur a peridermatibus nume- rosis, oculo non satis armato quasi in unum confluentibus, singulis singula gemmidia includenlibus. Proveniunt liaec gemmidia a pla- centa centrali oblonga, cellulosa; ita ut fructus, licet speciem favel- larura prae se ferant, tamen nec favelte nec favellidia considerandl sint. Quod vero maxime observandum invenio, in eo cernitur quod cystocarpia non uti in plurimis Florideis a strato centrali forraantur, sed inter fila exterioris strati et quasi a his producta nidulantur. IMacenta autom ipsa, e qua gemmidia quoquoversum radiant, quasi centrale stratum ramuli novi forsan censeatur. Spha^rosporffi non ante ullimum hoc tempus rite cognita?. De- lapylaie (Fl. Terr. Neuv. p. 119) et Greville (Alg. Br. p. 197) primi illarum mentionem fecerunt; uterque autem, velut ipse, illas tantum imraaturas et nondum divisas observavit; apud Harvey ^P%co/. l. c.) prima vice maturae et divisoe describuntur. Species typica Generis jara Bauhinio cognita dicitur, sed a mul- tis insequentibus cum illa, et structura frondis et habitu simillima, Furcellaria confusa. Lamouroux illam ad Gigartinam retulit, Agardhius initio ad Chordariam. Lyngbyeus in unum genus cum Furcellaria conjunxit, insequentibus Areschougio (in Linn., nec in Enuin.) et Kiitzingio. Agardhius genus novum, ab omnibus fero receptura, creavit, "cui noraen ob sirailitudinem frondis cum tot aliis finxit." Polyides. CFiONDRiEiE. 721 Ijory speciem novani, nomine P. Durvillei descripsit. (Coqu. p. 138). Qiiid lioec revera sit, ignoro. Specimen vero, quod a Dur- villeo acceptum habeo, structura a Polyide distat et supra inter Ahnfeltias cnumeratur. A Sondero alia species proposita fuit, quam ipse postea ad Gigartinam retulit. 1. I>. LUMBRiCALis (Bauh. Pin. 366. VIII.) Ag. Sp. AJg. I. p. 392! Syst. p. 194! (excl.? var. ;'.) Fucus fqrcellata lumbricalis Baiifi. l. c. Furcellaria lumbricalis Kulz. Phyc. p. 402 tab. 72! Spec. Alg. p. 748! Fucus rotundus Gm. Ilist. p. 110 tab. 6 fig. 3\ Turn. Ilist. tab. 5! Eiigl. Uol. tab. 1738. Fl. Van. tab. 1544. a. Polyides rotundus Grev. Alg. Br. p. 70 tab. II! Harv. Man. p, 43 et Phyc. tab. XCV! Aresch. Emim. p. 87! Furcellaria rolunda Lyngb. Hydr. p. 49! Fucus radiatus Good. et Wood. Lin. Tr. III. p. 202, Stackh. Ner. tab. 14! F. caprinus Gunn. Act. Nidr. 4 tab. '6 fig. 4, 5. F. fastigiatus L. Hb. ex. Turn. Esp.; Fuc. t. 16. Exs. Wyatt Danm. n:o 161. Chauv. Norni. n. 92. Ilab. ad rupes demersas Oceani atlantici ab Islandia et Norve- p,ia usque ad Ilispaniam et Americam Horealem. (Yix in adriatico inventa). Radicis discus diametro semipollicaris. Frondes ex hoc plurimaB, 4— 6-pollicares, diametro liueam vix superanles, iuferne simpliciuscula?, 2 — 3-pollicari supra radicem distantia divisfe, dein 6 — 8ies aut pluries dichotoma}, fastigiatae, apicibus acuminato-obtusis. Axillae acumiuatae aut raro rolundatae. Color fuscescenti-purpureus. Substantia elaslica, exsic- catae cartilaginea. De nomine specifico dissentiunt auctores. Agardhianum anteposui, non quia antiquius, sed quia aptius mihi videtur. De Pol. rotuuda Flor. Capr. conf. quae infra Furcellariam fastigiatam diximus. TRIBIS If. SOLIERIE^. Frons solida, lilis interioribus clonfjatis celluiisque exterioiibus con- stans. Cystocarpia in ramulis subpropriis immersa, extus parum prominentiaj nucleo stratis frondis obtecto. CXIX. SOLIERIA J. Ag. Alg. meil. p. 156. Emll. Gen. Plant. Suppl. III. p. 53. liulz. Phyc. p. 401. Sp. Alg. p. 748. De- 722 Chondrie^. Solieria. lesserise sp. Ag. Gigartinee sp. Mont. Gracilariae sp. Grev. Plo- carias sp. Endlich. Frons teretiuscula dicliotoraa, triplici strato contexta: medullarl Glis elongatis anguslis longitudinalibus, intermedio cellulis uiajoribus oblongis, et corticali minoribus subsimplici serie dispositis verticalibus. Cyslocarpia in ramulis subpropriis evoluta aggre- gata, infra superficiem iramersa, subsplia?rica, carpostomio aperta, geramidia in lilis a placenta centrali radiantibus obovata fo- ventia. Sphwrospora; in ramulis lateralibus, inter cellulas strati exterioris immersa), oblonga;, zoiiatim divisK. Frondes cylindraceas elongata;, vage dicliotomae, aliquando seg- mentis adproximatis subpolychotom;e, purpureae, exsiccatione ru- gulosoe subcartilaginoa>, radice (saltim in specie typica) librosa adQxa;. Fructus in pliyllis propriis Uiteralibus, utrincpie attenuatis, iraraersi. Triplici strato contextae sunt. Internum filis articulatis seu cellulis clongatis, cylindraceis aut uno apice crassiore, altero longius caudato inffiipudibus, inanibus aut endocliromate granuloso farctis. Intermedium cellulis magnis oblongis, parietibus crassis cxsiccatione llexuosis, endocliromnto granuloso. Peripliericum cellulis coloratis oblongis, subsimplici serie verticalibus, constat. In ramulis juve- nilibus frucliferis celliilie centrales valde elongatae c^lindracea? et anastomosantes; collul.ie mediai niilla?; periplierice in lila brevia evolutte. Cystocarpia (in una specie observata) in ramulis lateralibus utrinquo attenuatis, modio tumidis verrucosis, imraersa, plura ad- proximata, circuracirca disposita, cellulis concentricis longitudinaliter contortis invicem separata. Placenta centralis a parte strati frondis medii formata, altera parte [?] nucleum ambiente et vicinos nucleos separante. Fila pliirima a placenta quoquoversum radiantia clavato- articulata, abbreviata, gemmidia in articulo suprerao fertili obovato- pyriformia foventia. Pericarpiuui cellulis strati medii et exterioris monostromatici vix mutatis formatum , nucleo insuper circumcirca cellulis concentricis, in stratura tenue clausura conjunctis, tecto. SplutMosponTe in pliyllis lateralibus fusiformibus iraraersfle, inter cel- lulas strati superficialis (in lila fere evolutas) nidulantes, raagnae, oblongoe, zonalim divisae. Genus a rae ipso in Algis mediterraneis fundatum, a plurirais receptum, aliter ab aliis dispositura; struclura fructus capsularis Cliondrieis proxiraum. Kiitzing splia?rosporas quadrigerainas (cru- ciatira divisas) falso describit. Soliena. Chondrie^. 723 \. S. i-NDiCA (J. Ag. mscrj iiitiicato-Ciespitosa, frondibiis a cjespite erectiusculis dichotomo-subfastigiatis, segmentis patentibus ab- breviatis, superioribus adproximatis divaricatis subulatis. Ilab. ad oras Indise orientalis (s. n. 164 Wiglit, in Ilb. llooker!). Frondes inferne intricalee et caespitosse, singulfe extra cspspitem emergentes, inferiore parte nudiusculae vel raniulis borizontalibus subulatis dense prolificantibus obsita^, a medio densius dichotomae, segmentis exi- mie potentibus, distantia 3—4 linearum divisis et subfastigiatis, superne in ramulos plures adproximatos divaricatos abeuntibus. Color purpureus, Substantia . parum cartilaginea. Exsiccatione corrugatur. — Sterilem tantum vidi. — Structura generis', cellulac vero superticiales laxius quam in sp. Europaea cohaerent, et stratum hyaliniim mucosum undique frondem arabit; an potius species Cordylecladiae? 2. S. CHORDALis (Ag. Syn. p. 17) frondibus a radice fibrosa erectis flagelliformibus dichotomis, segmentis erectis longissimis de- mum ramulis lateralibus prolificantibus utrinque attenuatis fru- ctiferis obsitis. Sphaerococcus chordalis Ag. Syn. l. c. SoUeria chordalis J. Ag. Alg. incdit. p. '157. Kulz. Sp. Alg. p. 748! Delesseria chordalis Ag. sp. p. 189! Sg.st. p. 233! Gigartina Gaditana Mont. in P. Webb. otia Hisp. pent. II. lab. 7 ! et It. Hispan. p. \. Hab. in mari Gaditano (Cabrera et Ileredia!). Radix scutata, insuper fibras numerosas unciales ramosas repentes emittens. Frondes erectae pedales teretes, chordam musicam fere referen- tes, crassitiem pennae cokimbinae per totam fere longitudinem servantes, par- ce et longis distantiis dichotomce, apice longe atteuuatae. Statu fructifero frondes ramis subhorizontalibus plurimis, undique puliuiantibus, utrinque attenuatis obsitae', rami capsubferi verrucosi, spbaerosporas fercntes tere- tes. Color purpureus. Substantia parum cartilaginea. Species inquirenda. 3. GiGARmA Gaudichaudii (Mont. 3. Cent. n. 63) heterociita, fronde gelatinoso-cartilaginea elata tereti filiformi gracili simplici aul furcata ramosa, ramis elongatis vagis lineari-lanceolatis expla- natis, fructigeris mamillosis. Gig. Gaudichaudii Mont. l. c. in Ann. Sc. Nat. Dotan.Oct. 1842; Vog. Bunite p. 69 tab. 143 fig. 1. Cystoclonium Gaudichaudii Kulz. Bot. Zeit. 1847 p. 22. Sp. Alg. p. 756. 724 Chondriete. LomentaricL llab. ad oras Peruviae circa Payta (Gaudichaiul). Frons gelatinoso-cartilaginea, deorsum tiliformis, teres, pedalis et ultra, pennfe passerinae crassitie, simplex, dichotoma aut in unico exemplari ramosissima. Rami 4 — 6 uneias longi, interdum dichotomi, at sfepius simplices, elongati, sparsi, spatiis perquam variis semi-sesquipollicaribus minoribusque scjuncti, ad originem tihformes, cito in laminam iineareni longissime lanceolatam, lineam sesquilineam hntam explanati, acutissimi, erecto-patentes, sinubus subobtusis. Structura : frons e ternis constat stratis maxime dissimihbus, quorum interius e cehuhs crassis filiformibus articulatis intus materie granulosa colorala rcpietis medullamque consti- tuentibus', medium ex utriculis maximis sacciformibus sensim peripheriam versus minoribus subsphaericis, granula colorata eximie globulosa '/^po millim. vix sequantia facillimeiiue diffluentia includentibus', exterius tan- dem e cellulis minulis violaceis oblongis seriatis dense stipatis composi- tum. Fila medullaria in cellulis clavatis aut sphaericis abeuntia vidi, quae forsan pro utriculis strati medii juniorum habendae sunt. Fructus in ramis complanatis hinc tuberculatis obvii. Conceptacula pustulaeformia, mamillam hemisphajricam referentia, ad utramque paginam nec non ad margines sparsa, sessilia, poro tandem apicali pertusa, sporas roseas nu- merosas ovato-oblongas foventia. Color violaceus, exsiccatione fuscescenti- olivaceus, rubore aliquo mistus. Substanlia gelatinosa, sicca rigida admo- dum fragilis. Alga structura et fructu Gigartinae ab Agardhio juniore reformatae conveniens, forma vero ramorum plana ab eodem genere a Laraourouxio Grevilleoque condito tanlillum aberrans. Ita Auctor. Mihi, si quid ex analysi data concludere liceat, nullo re- spectu cum Gigartina convenire videtur, sed structuram offert Solieriae subsimilem. Kutzing, qui specimen vidit, sphaerosporas zonatim divisas observavit. TRIBUS in. LOMEMARIE^. Frons tubiilosa, diapluagmatibus celiulosis intersepta. Cystocarpia pericarpio proprio externo munita. CXX. LOMEiNTARIA Lyngb. Hydr. Dan. p. 101. Gaill. Res. Thalass. p. 20. Mont. Fl. Canar. Pl. cell. p. 155. Endl. Gen. Pl. Suppl. III. p. 42. (mut. iimit. ap. omn.); Lomentaria ct Gastrocionium Kiitz. Phyc Gen. p. 440 — 41. (excL spec); Chylocladia Greo. in Hook. Br. Fl. II. p. 297 (excl. sp.) J. Ag. Alg. med. p. 109. Harv. Ner. austr. p. 79 et Phycol. Brit. tab. CXVIII. Gastridium Grev. Alg. Brit. (excl. sp.) p. 114. Kaliformia et Sedoidea Stackh. Mem. Soc. Mosqu. II. p. 78 et 83. Chondriae sp. Ag. et Auct. Lomenfaria. CHONmiiE^. 725 Frons teretiiisculu tiihiilosa, filis sparsis perciirsa el diapiiraQinatibiis celliilosis intersepta, reliulis peripliericis subduplici serie dis- positis; inferne quandoquidcm solidescens, ramis tubulosis. Keramidia a parto inflata frondis formata, intra pericarpium spIiBericum vel ovatum, carpostomio demum pertusum, gem- midia obconica, a placenta radiantia, foventia. Sphwrosporcc per ramulos sparsag aut densius aggregat;», in cellulis infra- corticalibus foriuatai, rotundata?, trianoule divisoe. l'rondes gelatinoso-membranacea:', inferiie aliquando subcartila- }]ineK, carneo-roseffi aul purpurascentes, aliquando aureo et pur- pureo iridescentes, teretiuscula}, sajpius torulosaj et articulatim coii- strictfe, intus tubuloste et diaphragmatibus cellulosis intersepta;, nunc inferne solidescentes; a radice erectiusculjse, rarius decumbentes et a surculo radicante adscendentes, ramificatione aut deliquescente di-tricliotoma aut magis paniculata, ramis nempe in fronde principali sparsis oppositis verticillatisve; duplici saltem strato contextae. Tubus internus filis sparsissimis elongatis articulatis percurritur; cellulae interiores, tubum nempo includentes et diaphragmata formantes, sunt oblonrjo-angulata?, sa^pius simplici serio disposit»; celluhe corticales, subcorticalibiis minores, endochromato coIorata3, simplici serie disposila?, strato byalino plus miiuis evidenti gelatinoso oxtus tectoe. Diaphragmata, quibus tubus internus in loculos dividitur, cel- lulis unica serie dispositis constant. In caule solido cellulre interiorcs oblongoe longiores, exterioribus magis rotiindatis brevioribus. Fila, quae tubum interiorem secus parietes percurrunt, cellulis singulis rotundatis, diametro fili duplo et ultra crassioribus obsita sunt; celluUe ista) initio libera;, demum forsan cum strato peripherico coalescentes; sphwrosporas in his cellulis formari puto. Keramidia in ramis ramulisqiie sparsa aut aggregata, a parte inflata frondis evoluta, nunc fere sphoerice prominentia, nunc ovata, nuiic (in specie generis incerta) fere frondi immersa. Pericarpium strato frondis oxteriore subduplici conflatum, carpostoraio, ni fallor semper, dcmum pertusum. Nucleus placenta basali plus minus elevata siif- fultus, reticiilo (ilorum anastomosanliura cinctus, canali ad carpo- storaiura ducente deinura liberatus. Fila geniraidiifera a placenta egredientia soepius abbreviata, nunc (L. parvula) elongata, in arti- culis terminalibus geramidia obovata aut potius obconica foventia. Spha^rosporre sine ordine perceptibili dispositae, in ramulis laxius sparsae aut pleruraque densius certis locis aggregata;, in cellulis 726 Chondrie^. Lomentaria, infra-corticalibus evoliitae, niicleo rotundato intra perisporium liyali- nuni triangule quadridiviso. Genus Lomentarioe a Lyngbyeo formatum unicam compreliende- bat L. articulatam; L. Kaliformis ad aliud genus Gastridii adnu- merabatur. Gaillon principales species generis sub suo genere Lomentariae enumeravit, heterogeneas vero plures introduxit, quas in operibus Dubyei et iNlontagnei quoad partem adoptatas etquidem novis auctas invenimus. In Algis mediterraneis, iieterogeneis expulsis, limites du\i generis liodierni; nomen autem usurpatum Chylocladioe, (piod a Grevilleo mutuaverara, juro suo rejecit Endlicher, (jui ita auctor hodierni generis Lomentariae existimandus est. Jn opere citato duas sectiones Generis proposueram, quas sub nomine Cbon- drire et EucIadiBe adoptavit Endliclier. Kiitzing, easdem sectiones ut genera diversa exbibens, limites tamen ita mutavit ut Cbrys. uvariam inter sua Gastroclonia adhuc enuraeret. Structura frondis Loraentariae ila peculiaris, ut genus nullo negotio a plurimis distinguatur. Frons nimirum est vere articulata, articuli vero ipsi cellulis plurimis conflati, et ipsa diaphragraata, loculos separantia, cellulis coiistant plurimis in membranam con- junctis. Nonnulke species, qua^ babent caulem solidescentera ra- mulosque tubulosos soepe unico articulo constantes, a nonnullis Cbrysymeniae speciebus quoad structuram frondis parum recedunt, structura autera fructuura omnino diversa. In Chrysymenia fere favella intra pericarpium inclusa adest; gemmidia nempe minuta rotuiidata vel angulata nullo ordine intra gelatinam cohibentem conjuncta. Lomentariie fructus sunt keramidia; gemmidia obconica in lilis a placenta radiantibus invicem liberis evoluta. Catenella quoad ha- bitura eximie cum Lomentaria convenit, et una, a Montagneo sub nomine Lomentariae descripta, species ad Catenellam sane pertinet; structura vero Irondis et fructus utriusque bsec genera diflferunt. Cum Lomentaria ante alia forsan congruit Cliampia; in structura vero nuclei Cystocarpiorum diirerentiam offerunt baec genera, quare in dispositione nostra longius forsan quam fas fuit separata fuerunt; nucleus cystocarpiorum gelatina ambiento in Champia cohibitus, et geraraidia obovato-angulata aflinitatera hujus generis majorem cum Chylocladia .1. Ag. quam cum Loraentaria indicare, mihi videntur. Lomentaria. Chondrie^. 727 I. LoMEMARiA. Fronde fere tota tubulosa et articulatim constricta. * Fronde detiquescente di-polychotoma, 1. L. PHALLiGERA (J. Ag. Atg. med. p. ilO) fronde deliquescente- di-tricl)otoma ex tereti compressa articiilato-constricta, ramis elonjjatls erecto-patentibus, ramulis sporiferis lancoideis mimitis, singulis aut binis cruciatis ad axillas emergentibus, spbsero- sporas in lineara transversalem arficuli dispositas jjerentibus, articulis lancoideo-cylindraceis diametro 4pIo et ultra longio- ribus, keramidiis. . . . Chylocladia pballigera /. Ag. l. c. Lomentaria phalligera Endl. Geii. Pl. Stippl. III. p. 43! Killz.. Sp. p. 863! Lomentaria articulata /?. iinearis Zanard. Syn. p. 97. Sagg. p. 50 (non Ag.)? Lomentaria linearis Kiitz. sp. p. 803? Hab. in mari mediterraneo ad oras Galloprovinciae (Fpse! Solier!); in adriatico ad Venetiam (Rucbinger!). Frons 3 — Jj-pollicaris, pennam columbinam crassa, ex tereti compressa, sensim attenuata, superne teretiuscuia, regulariter et subdistiche dicho- toma. Rami basi abquantulum contracti, inferiores Y^ pollicis distantes, erecto-patentes, superiores ramulique longiores articulato-constricti, arti- culis subcylindricis, apicibus angustatis. Ad basin dichotomiarum et saepe ad genicula articuiorum superiorum egrodiuntur ramuii subverticales, nunc singuii, uunc bini cum ramis crucem formautes, superiores sublancoidei sesquibneam longi et articulo singuio constantes, medii apiculo articuli noveiii coronati, inferiores elongati piuri-articulati, omnes sphaerosporas in lineam transversaiem articuli penuitimi dispositas gerentes. Frons tubulosa, duplici ceilularum strato constat, exteriore cellulis minutis co- loratis, iuteriore celiuiis bexagono-prismaticis raulto majoribus, denique spharosporas quadripartitas gerentibus, contexta-, stratum externum hyaii- num subnulium. Keramidia Color recentis roseo-carneus. Species distinctissima, ramificationis norma ad L, articulatam accedens, sed fere semper dichotoma, articuiis longioribus et fructu facile digno- scitur. 2. L. ARTicuLATA (Huds. Angl. p. 569) fronde deliquescente di- tricbotoma tereti articulato-constricta, ramis elongatis erecto- patentibus, superioribus ramulisque ad genicula emergentibus saspe plurimis spliKrosporas sparsas foventibus, articulis ellip- soideis diametro 2— 4pIo longioribus, kerarnidiis urceolatis ad ramulos sparsis. 728 Choindrie^e. Lomentaria. Ulva articulata Huds. l. c. Lomentaria articulata Lyngb. Hydr. Dan. p. 401 tab. 30! (excl. var. et syn.) Kufz. Sp. Alg. p. 863! Mojit. Caii. p. lo(5! Fucus articulatus Lightf. Scol. p. 059! Sinith. Engl. Bol. tab. io74. Stackh. Ner. Brit. Ed. IL p. U tab, 8! Turn. Hist. tab. 106! Gigartina articulata Lamour. Cliondria articulata Ag. Sp. I. p. 357! Syst. p. 207. Gostridium articuiatum Grev. Alg. Brit. p. 420! Chylocladia articulata Grcv. in Hook. Br. Fl. IL p. 298. Harv. Man. Ed. II. p. -102 ct Phycol. Brit. tab. 283! Fucus sericeus var. Esp. Icon. tab. 82. Lomentaria pertusa Schousb. mscr.! Exsicc. Wyatt Danm. n. 73! Ilab. in oceano atlantico ab insulis Foeroariim! iisfjue ad Tin- gin! in mari mediterraneo! et adriatico! Caespites in aliis algis rupibusque repentos, nunc separati globosi intricati 1 — 6-pollicares. Frondes teretiusculaj tubulosae subregulariter articuiatim contractae et articulis eiiipsoideis moniUformes, dichotoma? et superne saepius trichotomae ramubsque insuper brevioribus saepe verticil- latim infra stricturas egredientibus quasi polychotomae, debquescenter ramosae fastigiatae. Articub fere omnes eUipsoidei, longiores brevioresve, iuferiores saepius elongati diametro 3 — 3plo longiores, supcriores breviores 2— 3pio diametro longiores, terminales acumiuati aut obtusi. Keramidia in articuHs ramorum ramulorumque superioribus lateraba sessilia, supra dilatatam basin constricta, ore producto truncata, intra pericarpium tenue gemmidia ad placentum basalem affixa foventia. SphaerosporaB in soros irregulares rotundatosque per articulos superiores ramorum ramulorumque dispositae, in strato infra-corticab evolutae triangule divisae. Color roseo- purpurascens. Chartae adhaeret. Planta juvenibs et minuta evidentius repens; in elongata hoc minus conspicuum. Caespites a fulcro arrepti et circumvagi fere globosievadunt et intricati. Ad oras Novap Hollandiae et Tasmaniae obvenit alga, L. articulatae simiMima, si non identica-, haec ab Agardhio varietatis loco memorata, a Harvey ut species propria, Chylocl. Tasmanica (Hook. Lond. Journ. III. p. 444. Ner. austr. p. 8-1) proposita fuit. Est forma major, cujus frag- menta vidi quadri-poHicaria, articubs inferioribus minus constrictis et iongioribus', nullam vero essentialem notam video, qua steriiem a planta Europaea discernere bceat. Abquando articuii bnea angusta nolati quasi in viva 3quetro-prismatici fuissent", sed sectio transversalis (elliptica) nulla hujus monstrat vestigia', nec in structura frondis diCferentiam video. Gastridium coraliinum CSuhr. Regensb. Fl. 1836 tab. IV.fig.3i) frag- mentis nanis plantae constituitur, quae aspectu et structura cum L. arti- culata convenit. Utrum ad speciem diversam pertineant an cum L. articulata specie identica sint, ex his fragmentis haud elucet. Lomentaria. Chondrie:E. 729 ** Fronde erecthiscula paniculatim ramosa; ramis nempe in caule primario oppositis verticillatis sparsisve. 3. L. PARVULA (Ag. Syst. p. 207) fronclo paniciilatitn raraosa, ramulis in caiile priraario tiibiiloso subiiiconspicue articulato oppositis verticillatis aut alternis articulato-constriclis, articulis utrinque truncatis diaraetro anjualibus aiit sesquilongioribus, spli«ro- sporis per raediara partem rarauloruin sparsis, keramidiis ovatis ad raraos scssilibus. Chondria parvula Ag. l. c! Grev. Scot. Crypt. Fl. tab. 346!! Lomentaria parvula Gaill.; Kiitt. sp. p. 864! .Mont. Voi/. Pol. Sud. p. m\ Gastridium parvulum Grev. Alg. Brit. p. -119! Chylocladia parvula Hook. Br. Fl. II. p. 298. Harv. Man p. 72. Phycol. Brit. tab. CCX! Ner. austr. p. 80! J. Ag. Alg. med. p. 411. Chondria implexa Chauv. mscr.! (fide spec!) Fucus Kaliformis y. nanus Tarn. Hist. I. p. Gl ! Exsicc. Wyatt. Danm. n. 72! Hab. in oceano atlantico ab oris Britanniae iisque ad Gades; ad oras Araericoe (Harvey); in mari raediterraneo ad oras GalliaBlin oceano australi ad insulara Akaroa (D'L'rville). Caespites 2 — 3-polHcares, globosi, dense intricati, vix sine dilacera- lione frondium extricandi. Frondes tubulosae, primarise extus vix con- spicue arliculatae, intus geniculatae, geniculis cellulosis; secundariae omnes stricturis evidentibus arliculatae. Ramilicatio sat irregularis, ramis alteniis oppositis verticillalisque saspe in eodem specimine obvenientibus, superio- ribus saepe sparsis, inferioribus opposilis. Rami ramuHque eximie patentes, basi saepe leviter constricti, dein torulosi, obtusi. ArticuU medio inflati, apicibus Iruncatis contracti, formam doUi, quuli ad vinum conservandum utuntur, referentes-, adultiores diametro sesquilongiores, juveniles diametro JEquales. Keramidia eximie ovata, gemmidia ad placentam centralem elevatam gerentia. Sphaerosporae in parte media ramulorum sparsae. Color carneo-purpurascens. Chartae arcte adha^ret. 3a. LoMENTARiA TORLLOSA C^utz. Phyc. Gen. p. kh\) 2— 3-pollicaris, pen- iiam meruHnam et ultra crassa, basi vage ramosa expansa, torulosa, ramis patentissimis oppositis superioribus saepe verticillalis, articulis globoso-elHpticis. Kutz. sp. p. 864. Hab. in mari adriatico et atiantico. 3b. LoMENT. BREVis (KUtz. Phycol. p. 441) pollicaris subtorulosa pennam merulinam crassa, ramis ramuHsque patentibus alternis oppositisve, articulis diametro duplo brevioribus. Kiitz. sp. p. 864. Hab. in Sinu Biscayensi. 730 ChondriEjE. Lomentarid. Species ad L. Kaliformem arcte accedens, sed pluribus et eximiis notis distincta. Differunt forma generali frondis, articuiorum longitudine, et forma keramidii. Nomine Cliondrise implexse hanc speciem misit Chauvin; Eandem no- mine Lomentaric!inf.iiim cinctum. foveutia; gemmidia obconica ad placentam basalem 7^^<:^<::^j^^.i!>^^ /^^. ^i^J'^ ^iZi^. ^*-!^ ^^ at. a- a- ia. /c^^U^ de ^e^2^<^:rf^ i^ bosis sessilibus solitariis vel oppositis. Kixlz. sp. p. 8G2. Chyiocladia fasciata Menegh. l. c. Hab. in mari adriatico. iris itis us, :lo- 730 Chondriete. Lomentaria. Species ad L. Kaliformerr. arcte accedens, sed pluribus et eximiis notis distincta. Differunt forma generali frondis, articulorum longitudine, et forma keramidii. Nomine Cliondria^ implexae hanc speciem misit Ciiauvin-, Eandem no- mine Lomentariaj intertextae Cliaiiv. a Duby CBol. Gall. p. 950) et Kiitzing (Sp. Alg. p. 864j descriptam fuisse suspicor. 4. L. AFFII rarao ticula articr per r Chyloc 402. Harv. Lomen Gastro Chyloc Flab. Frond( erecto ind elongati, \t breviores \ utrinque p fere ejusd( muiis ram quantulum Keramidia quo inside in ramulis purpurasce Specie jungit L. r Lomentaric Gastroclon ptionem, e 5. L. zo.NJ caule ticilh ceis ramij sessiiiuua. Hab. ad Gracilariam diirara parasitica, in oris Hindostaniae (Wight!). Lomentaria. Chondrie^. 731 Frons pusilla bipollicaris crassilie pennse columbinae et latior, basi attenuata ramulis verticillatis obsita. Rami conformes pollicares parce ramulosi ramulique eximie patentes obtusi. Articuli in ramulis preecipue conspicui in medio vix incrassati, cylindracei, diametro fere semibreviores. Keramidia ovata truncata, diametro ramuH in quo insident multiplo minora, intra pericarpium cellulosum nucleum globosum, adparatu fibrarum ana- stomosantium cinctum, foventia-, gemmidia obconica ad placentam basalem sessilia. Sphaerosporge zonam subregularem inter genicula formantes, ro- tundat.-P, triangule divisiP, in tubo articub introrsum prominentes. Stru- ctura generis. Frons limbo peilucido cingitur. Color in nostris (decoioratis) atrovirescens. Chartae adhaeret. 6. L. KoTSCFiYANA (Endl. et Dies. Alg. Kotsch. n. 6) fronde pani- culatim ramosa ramulis in caule primario tubuloso arliculato oppositis verticillatis aut aiternis articulato-constrictis, articulis medio inflatis utrinque truncatis diametro brevioribus, Kern- midiis globosis ad ramos sparsis. Champia Kotschyana Endl. et Dies. l. c. in Mohl. et Scht. But. Zeit. i845 p. 209. Kutz. Sp. Alg. p. 862. Hab. in sinu Persico ad insulam Karek. (llb. Diesinj]!). Frondes ab adparatu radicali fibroso crectiusculae, 2 — 3-pollicares, teretes (exsiccatione collabentes) decomposito-ramosae, ramis ramulisque basi attenuatis apice obtusis, oppositis verticillatis aut singulis sparsis. ArticuH fere ubique evidentes, medio inflati, ad genicula contracti, dia- metro semibreviores aut vix aequales (in partibus inferioribus). Kera- midia (sec. Endl. et Dies.) exacte sphaerica, ad ramos ramulosque sparsa. Color purpureus, decoloratae virescens. Substantia subgelatinosa. Speci- mina a Diesingio communicata descripsi. Descriptionem Auctorum iaudat. in plurimis erroneam esse, specimina madefacta evidenter docent. Stru- cturam Koramidii nec rite expositam fuisse suspicor. Structuram frondis Lomentariae vidi, et vix dubito quin hujus generis sit species certa. 7. L. Kaliformis (Good. et Woodw. Lin. Tr. IIL p. 206) fronde paniculatim ramosa ramulis in caule primario tubuloso obso- lete arliculato oppositis verticiiiatis aut alternis articulato- 5a. L. FASCiATA (Menegh. in Part. Giurn. Bot. 1844 p. 296) pollicaris pyramidatim ramosissima, ramis ramuHsque irregulariter verticiliatis articulato-constrictis, articulis eilipsoideis diamelro duplo longioribus, tetrachocarpiis in fascias transversales coliectis- cystocarpiis subglo- bosis sessilibus solitariis vel oppositis. Kutz. sp. p. 802. Chyiocladia fasciata Menegh. t. c. Hab. in mari adriatico. 732 Chondrie^e. Lomentaria. constrictis, articiiiis utrinque truncatis, inferioribus (liametro pluries longioribus, ramulorura sosqui-diiplo longioribus, spliai- rosporis per ramulos spursis, Keraraidiis splia^ricis ad ramos saepo aggregatis. Fiicus Kaliformis Good. et Woodiv. l. c. tab. 18. Sm. Evgl. Bot. tab. G40. Turn. Hist. tab. 29 (tab. emendata!) Lamoiir. Diss. tab. 29! Lomentaria Ivaliformis Gaill.; Zanard. Syn. Alg. Adr. p. 97. Mont.Fl. Alg. p. 88. Aresch. Enum. p. 03. Chondria Kaliformis Ag. Sp. Alg. p. 355. Syst. p. 207. Gastridium Kaliforme Lyngb. Hydr. Dan. p. 70! Grcv. Alg. Brit. p. 117! Chylociadia Kaliformis Hook. Br. Ft. //. p. 397. Harv. Man. p. 72 et Phycol. Brit. tab. CXLV et CCCLVIIL B! J. Ag. Atg. med. p. 111. Fucus diaphanus Esp. Fuc. tab. 102 fig. 3 (male), Fiicus verticillatus Lightf. Scot. p. 962 tab. 31 ! Conferva tubulosa Wutf. Crypt. aqu. p. Ki. (fide Hb. WulfO Exsicc. Chauv. Alg. Norm. n. 13! Wyatt. Alg. Danm. n. 24! Var. a. verticillata fronde membranacea, caule priraario inflato ad verticillos parum contracto, raraulis patentissirais ad geni- cula contractis, sphajrosporis majoribus 6—8 intra articulum nidulantibus. Fucus Salicornia Schousb. mscr. ! Fucus Kaliformis «. Auct. L. Kaliformis Kiitz. Phycol. tab. 55 fig. 3! Sp. A/g. p. 862! Chondria poiyclados Kiitz. mscr. Chylocladia polyclados Zan. Sagg. p. 50. Var. (^. squarrosa fronde mcmbranacea exsiccatione subcartilaginea fere cylindracea, ramulis patentissimis ad genicula vix con- Iractis, splia^rosporis minoribus saepo 10 — 15 intra articulum nidulantibus. Lomentaria squarrosa Kiitz. Phycol. Gen. tab. 55 fig. IV!! Sp. Alg. p. 863. Var. y. torulosa fronde membranacea, caule raraisque erectiusculis ad genicula contractis, articulis utrinque truncalis diametro duplo longioribus. Chondria Kaliformis var. torulosa (partim) Ag. l. c. Var. d. monilifera fronde raerabranacea, caule primario raraisque ad genicula eximie contractis submoniliforraibus, articulis el- lipsoideis, inferioribus elongatis, superioribus diametro duplo longioribus. Conferva reptans Roth. Cat. Bot. I. p. 186 tab. 3 fig. 3^ ///. p. 251! (fide spec!) Spreng. in Mag. Naturf tab. 6 fig. 2? Lomentana. Chondrie^. 733 Hab. ii) oceuiio allantico a iilfore Baliusifle! usque ad Tingin! ot idsulas Canarienses; ad oras Inclife occidentalis!; in mari niedi- terraneo! et adrialico! Frondes 'I — 2-pollic;ires vel usque pedales et ullra, crossilie pennam passerinam vel usque scriptoriam sequantes, pyramidatim decompositae, ramis patentissimis plerumque verticillalis conformibus, sursum sensim altenuatae, et distantiis longitudine sursum decrescentibus articulatim constrictse, stricturis plus minus obsoletis et in superioribus partibus fere tantum conspicuis, nunc evidentioribus. Ramuli conformes at ple- rumque cvidentius constricti, in inferiore ramorum parte ssepius verticillati, superiie oppositi aut immo alterni, attenuati obtusi. Articuli in inferiore partc saepius externe obsoleti, nunc evidentiores, diametro 4— 6plo lon- giores; sursum sensim evidentiores, longitudine decrescentes, ramulorum diametro sesquilongiores; plenmique parum in medio intlati, utrinque truncati; nunc fere omnino ellipsoidei. Sphterospor.T in ramulis nidulantes sparsae, magnitudine et numero in diversis varietatibus, ni fallor, variae. Keramidia globosa, nunc sparsa, saepius aggregala, limbo subpellucido cincta, ad placentam basalem gemmidia obconica foventia. Color carneus, coccineo suffusus; in var. ;'. purpureo-atrovirescens; in var. 6. obscure purpureus. Substantia gelatinosa; cbarta; adha?ret. Formas maxime notabiles supra enumeravi. Inter has praacipue ablu- dit var. 5., cujus specimioa convenientia et e mari mediterraneo et ex at- lantico oriunda vidi. Hoec semper in aliis parasitica, colore obscure pur- pureo, caule ramisque fcre pariter contractis, et articulis obovato-ellipsoideis insignia, sphtErosporas unius articuli ab altero fere separatas gerentia. Keramidia in hac var. non vidi. Au hsec species distineta sit? Praeter varietates supra allatas obvenit intricala ramis concrescentibus, et patens (Lomentaria patens Kiilz. Sp. Alg, p. 803), quae ramis siPpius oppositis nec verticillatis a var. Squarrosa ditfert. Turnerum duplicem tabulam hujus exhibuisse constat; in una (W. I. H. del:t, notata) nonnullte obve- niunt ligurae, quse ad Chyl. clavellosam pertinere videntur (fig. h. et i.); tab. emendata (a Miss Hutchins picta) forinam vulgarem plantaj sistit; in descriptione quoque capsularum utramque plantam confudisse vidctur. Gastridium constrictum Sulir. Hegensb. Fl. 1840 ;;. 273, quae plantae Indise occidentalis instituta fuit species, a plauta Europsea vix differt. Cum nostra variet y. potissimum convenit. *** Frotule a surculo repente cylindraceo erectiuscula torulo- sa, ramis subpaniculatis. 8. L. REFLE.XA (Chauv. Alg. Norm. n. 143) Irondiura rarais a caulo priraario arcuatim refle.\o radicante tubuloso subinconspicue articulato adscendentibus singulis fjerainatisque secundatis arti- culatiiu constrictis siinpliciusculis aut parcissiino ramulosis, 111. 48 734 CiiONDRiEyE. Lomentaria. articulis utrinqiie truncalis diametro duplo lonoioribus, splioe- rosporis per superiorem partem rarauloruiu sparsis, kcramidiis splicTricis limbo pelkicido cinctis. Lomentaria reflexa Chauv. l. c. I Chylocladia reflexa Lenorm. in Desmaz. Pl. Crypt. n. 865. Harv. Phycol. Bril. tab. XLII! Gastroclonium reflexum Kiitz. Sp. Alg. p. 806! Lomentaria pygmaea Gaill. res. />. 19? Dul)y Bol. Gall. p. 950 (excl. syn.) iMont. Canar. p. 456. Gigartina pygmaea Lamour. Ess. tab. 4 ^^. 42. 13? Hab. in oceano atlantico ad oras Galli.TC (Ilb. Boivin!) et Bri- tannioe (D:na Grirfltlis!). Frondes pusilla; \ — 2-pollicares, pennam passerinam diametro circiter aequantes, primariae cylindraceae angustiores a radice adscendentes arcua- tim reflexae radicuiis demissis deorsum radicantes, sursum ramos secun- darios singulos geminatosque erectiusculos et secundatos, simplices aut parce ramosos ramis sparsis oppositisve, utrinque attenualos articulatim constrictos, emittentes. Articuli cylindracei frondis primariae et ramorum infimi diametro 3— 4plo longiores; ramorum in medio inflati, apicibus truncatis conjunoti, diamctro duplo longiores. Spliaerosporac in supcriore ramulorum parte sparsae, triangule divisae. Keramidia sphaerica, limbo pellucido cincta, ad placentam basalem gemmidia obovata foventia. Color violaceo-purpureus. Chartae adhaeret. Spccies ad L. Kajiformem proxime accedens, cresccndi modo peculiari praecipue distincta; hoc respectu et colore fere Catenellam referens. Ad Gaslroclonia (caule solido instructa) a Klitzingio refertur; mihi frondes tubulosae et evidenter articulatae tantum obvencrunt. Chyl. reflexa Zanard. Sagg. p. 50 vix eadcm; si quidem suam cum Chondria squarrosa liiilz. identicam jure declaraverit. Fragmenta e mari mediterraneo quoque babeo, quae ad speciem Chauvinii pertinere credo. 9. L. CAPENSis (Harv. Gen. South. Afr. Pl. p. 400) frondium ramis a surculo decumbente radicante tubuloso subinconspicue articu- lato adscendentibus sparsis articulatim constrictis, superne ver- ticillatim ramulosis, articulis utrinque truncatis diametro ses- qui-duplo lonjjioribus, spliairosporis in modia parte ramulorura sparsis, keramidiis spbaericis limbo pellucido cinctis. Chylocladia capensis Harv. l. c. Ner. austr. p. 79 lab. XXIXU Lomentaria capensis Endl.; Kiitz. sp. p. 863! Hab. ad oras Cap. b. Spei (Ilarvey! Pappe!). Frondes a surculis decumbentibus radicantibus et hic illic fibrosis erectiusculae, 3 — 4-poIlicares, simplices aut parcissime ramosae, basi atte- nuatae, mox versus mcdiam partem inflatae et articulatim constrictae, a Lomentaria. Chondrie^. 735 nieLlio circiter ramulis subregulariter verticiilatis, eximie patentibus, ob- sit\^ 740 Chondrie.^;. Lomentaria. 18. GASTHOcr.ON. oiBELL\TUM [Jiutz. Sp. Atg. p. 866) gracile, canle 4 — 6-pollicari filirormi raino.so, raniis pnteiitissimis elongatis; carpocloiiiis termiiialibus umbellato-cymosis, clavatis. Ilab. . . (Mus. Berol) 19. Lo.ME.NTARiA iRREGLLARis (Zati. in Regensb. F/. 1851 p. 34) fronde 2 — 3-pollicari crassiuscula vanje rairiosa, ramis ramulisque irre- gulariter ejjredientibus opposilis, alternis vel secundis quandoque binatis horizonfalibus vel deflexis; articulis diametro suboeqiia- libus, inferioribus egrofjie moniliformibus; tetrasporis undique laxissime sparsis. Hab. in mari rubro (Portier). ChondriiT! par\ ulaj ramificatione pro.xima, distinguitur fronde crnssiori, articuiis brevioribus, nec non tetrasporis minime in ramulis tantum ut iu L. parvula coacervatis, sed per totam frondem laxius sparsis. TRICUS lY. BOAiVEMAISOxME.1^. Frons solida aiit lubulosa, lilo centrali quandoquidem percursa. Cy- stocarpia pericarpio e.xterno munita. CXXI. LaURENCIA Lamour. Ess. p. 42. Gaitl. in Dict. Sc. Nat. t. 25 p. 325. Dub. Bot. Galt. p. 951. Laurencia (mut. limit.) Gren. Atg. Brit. p. 108. Syn. p. LIL J. Ag. Atg. med. p. M2. Emll. Gen. Ft. Suppt. IIL p. iS. Uarv. Man. p. 69. Pliycot. Bril. S\jn. p. XXII. et Ner. austr.p.^l. Mont.Canar. p. \hket Voy.Pol. Sud. p. 124. Kutz. Sp. Atg. p. 852. Chon- driaj sp. Ag. et Kutz. Phyc. Gen. p. 436. Frons teretiuscula aut complanata, pinnato-ramosa, stratis duobus contexta: interiori cellulis oblonj^o-angulatis, mediis plerumque loiifjioribus non e regione positis, e.xteriori cellulis rotundato- anjiilafis subsimplici scrie dispositis. Keramidia ovato-spIia?rica a ramulo transformala, intra pcricarpium cellulosum, carposto- mio apertiim, gemmidia pyriformia, in articulo terminali lilorum a placenta radiantium evoluta, fovenlia. Spliwrosporce infra apicem ramulorum sine ordine in zonam transversalem aggre- gat«, in cellulis infra-corticalibus forraatK, rotundat;e triangule divi-a}. Antheridia intra receptaculum scutellatiim terminale plurima conjuncta. Laurencia. GHONORiEiE. 741 Frondes membranacoa; aut carno<;(ie, recentes pliis rainus gela- tinosoe et exsiccata; cartilanjino», carneo-roscoe aut purpurascentes, sa'pe iufescentes aut virentes, omnino teretes aut compressaB vel immo aclmodum complanaffe, pinnatim decomposito-ramosoe, nunc subdicliotoma;, ramis disticliis aut quoquoversum egredienlibus, pliis minus reijulariter alternis opposilis aut verticillalis, aut, diversis ordinibus mi\lis, fero vaois. Iiamuli steriles plerumque clavati, basi nempe constricti, apice aut sursuin dilatati; fertilos aut_conformes aut evolutione lamelloruin aggrenatorum saepe verriicai-formium (iiberculosi aut botiyoidei. Keramidia a ramulo transformata, in diversis speciebus sparsa opposita aut verrucoso-aggregata, spboerica aut ore producto urceolato-ovata. Spliaerospora; nunc in ramiilo clavato, nunc in verrucis transformatione ramellorum ortis evolu(;o, infra apicein occiipantes zonam pro forma ramiili plus miniis renu- lariter transversalem et, increscenfe ramiilo, ab apice sensim ali- quantulum separafam. Stratiira interius frondis constat celliilis elongato-oblongis sub- prismatico-anfjiilatis, omnibus subconformibiis, aut interioribus pa- riim dissimilibus longioribus, apicibus altenuatis non in eodom plano desinentibiis. Celluhe corficalos fere iinica sorie dispositie, rotiin- dato-polygonas. Pericarpium evteriore et parte interioris strati confextum, celliilis intimis angulato-anastomosantibus, apice cellulis radiatis formatura, qua; deniqiie dissitiores canalem perviura carpo- stomio terminatuin efficiiint. Placeiifa basalis, cellula iit videtur singula majori obovata constittita, (ila gemmidiifora, basi decom- posito-ramosa, suporne simplicia clavata, sursuin et qiiofiuoversum radiantia emittens. Gemmidia in arficulo terminali fertili singula, obovafo-pyriformia, peridermate byalino conformi cincta. Anflieridia intra receptaculum siibsimilitor constriiclum, apice magis apertum demum scutellatum, a fiindo adscendenfia pliirima, globulis pliirimis minutissimis pyramidafim circa sdpitiilum congestis constantia. Splia3- rosporoe in cellulis infra-corficalibus formati^e, nullo ordine ut vi- detur dispositae, splia?ricfle, triangiile divisse. Procter difTerentias jam supra indicatas alioe quoque adsunt, Ita species in eo discrepant iit alioe a radice scutulata, ali;e ex. adparafii fibroso proveniant; frondes caespitis aut omnes subsimiles et frucfi- fera;, aut alioe steriles, ulioe fertiles quodaramodo forma a sterilibus diversoe. Frondes isfoe steriles aut erecfie et invicera liberoe, aut in- tricatae et fere pannosoe. Has differentias in disponendis speciebus 742 Chondrie^. Laiirencia. adliibondas putavi; et species plures lioc respeclu diversas existere, ulteriores investigationos forsan docehunt. Genus Laurencioe, quale a Lamouroux intollectum fingimus, tale hoc loco, licet speciebus plurimis aucfum, proponimus. Limitibus a Lamourousio duclis conservatis genus a Gaillon et Duby adopta- tum fuit. In spociebus Algarum Agardliii Laurenciae species, una cum Lomentariis aliisquo, ad Genus Cliondri.Te relat.ie fuerunt. Re- visione facta generum Laurenciam restituit Greville; Chondrias autem plures (Ch. dasyphyllam, Ch. tenuissimam et affines) simul goneri adnumorans, quas vore congonericas considerare non possumus. Pressis pedibus Grevilleum secuti sunt omnes soquentes auctores. Ipso in Algi^s meditorranois (lilforontia striiclnra;, «lua) intor veras Laurencias et spocies istas a Grevilloo adjoctas intorcedat, rite in- dicata, in duas seclionos genus divisi. Kiitzing Ch. tenuissimam ad Alsidium retulit, roli(]uas vero huic speciei certe congenericas (L. dasy[)lnllam rt affines) una cum Laurencioe spcciobus propriis mixtas enumeravit. Hoc loco donique meum fuit, sectionem Lau- renciffi, quam in Algis mediterraneis ob structuram diversam ""celluUs cenlralihus maximis 4-5, circa axilem minorem radiatim dis- positis^^ distinguere conatus snm, e genere expellere. Species hac stru- ctura insignes in eo insuper a Lauroncia difforunt, quod sphajrosporiTe in ipsis iilis collulis circa axilom disposilis evolvuntur, dum colluhTe fertiles in Lauroncia cum c;oteris collulis interioribus conformes sunt. Species Laurenciffi male hucusque intclloctas fuisse putarem, nec mihi bone liqiiet quid in hoc genere sit species, quid varietas. Hoc tantum moneo, qiiod formae diversissimse sub nomine L. obtusaj et L. pinnatifidae venditat.ne fuerint, qiia; si spocies distinctoe non censeantiir. poriculum sane est ne omnis in hoc genere specierum distinctio tollatur. JNec minus est res ardua et difficilis, species per cohortes naturales disponere. In dispositione sequcnte affinitati naturali plurimum dedimus. Aniraadvertere caetorum debui, spocies ad specimina exsiccata aegre esse determinandas. Madefacta spociraina bene reviviscunt, ramificationera naturalem rocuperantia. DISPOSITIO SPECIERLM SYNOPTICA. 1. Fronde tereti subpinnato-ramosa, ramis alternis qnoquo- versum egredientil/us subdicholomis. \. L. FORSTERI. Laurencia. Chondrie^e. 743 2. L. AFFIXIS. 3. L. IMPLICATA. 2. Fronde tereli pinnato-ramosa, ramis vagis typice suOdisti- chis, demum quoquoversum porrectis. 4. L. FILIFORMIS. 5. L. SCOPARIA. 6. L. CORYMBOSA. 7. L. FLAGELLIFERA. 3. Fro?ide tereti subvage ramosa, sterili ccBspites depressos intricato-pannosos formante, fertili pinnato-ramosa, ramis suboppositis. 8. L. PERFORATA. 9. L. NIDIFICA. 4. Fronde tereti pinnato-ramosa, ramis subregulariter oppo- sitis binis aut pluribus verticillatis, quoquoversum egre- dientibus. 10. L. OBTUSA. 11. L. VmtiATA. 12. L. GLOMERATA. 13. L. DENDROIDEA. 5. Fronde tereti pinnato-ramosa glandulosa, ramis typice oppositis aut verticitlatis [plus minus invicem sejunctis) quo- quoversum egredienlibus, superioribus ramulisque in rachide plus minus elongata subalternis swpe papiUceformibus. 14. L. DIVARIGATA. 15. L. Tasmamca. 16. L. pa.mculata. 17. L. papillosa. 18. L. seticulosa. 6. Fronde tereti aut complanata distiche pinnata (ramulis sparsis e pagina comptanata demum at raro provenientibus] ; pinnis subregulariter alternis aut oppositis. * Fronde teretiuscula aut compressa, ramis sporiferis tuber- culosis botryoideis. 19. L. botryoides. 20. L. TUBERCULOSA. ** Fronde teretiuscula aut compressa, ramis sporiferis clavatis. 21. L. GANALICULATA. 744 Chondrie^e. Laurencia. 22. L. CoRoxopus. 23. L. nYBuiDA. 24. L. DISTICHOPHYLLA. *** Fronde complanata eximie distiche pinnata. 2o. L. C^SPITOSA. 26. L. PINNATIFIDA. 27. L. ELATA. 28. L. FLEXUOSA. 29. L. BliONGMARTII. 1. Fronde lereti snbpimiato-ramosa, ramis alternis quoqno- versum efjredientibus subdichotomis. \. L. FoiJSTERi (Mert. mscr.) purpurea, fronde tereti filiformi qno- qnoversura decomposite-ramosa, rumulis diciiotomis patentibiis in raiuo alternis subfastisjiatis, terminalibiis subciavatis infra apicera sporiferis, keraraidiis. . . . Fucus Forsteri Merf. in Turn. flist. Fuc. tab. 77! Laiirei\cia Forsteri Grcv. Syn. p. LIIU Sond. Alg. Preiss p. 31!! Harv. Alg. Tasm. n. 33 cl Ner. austr. p. 85!! Kiilt. Sp. Alg. p. 854. Chondria Forsteri Ag. Sp. Alg. I. p. 343. llab. ad oras Novae Hollandic-e et TasiuanicC (Hb. Greviile! Son- der! Harvey!). Frondes a radice scutata 2— G-pollicares, crassitie circiter penuae passerincB, decomposito-ramosissimse sulidictiotomae, ramis quoquoversum egredientibus (nec dislichis), in ramo principali seepe alternis, superiori- bus corymbosis, axiiiis omnium patentibus. Rami superiores inter ramulos llexuosi, omnes cyliudracei basi vix attenuoti, terminales subciavati-, spo- riferi iiifra apicem obtusum sphserosporas paucas gerentes. Sphaerosporse triangule divisae intra perisporium hyalinum. Hamuli aliqiiando ramellis globosis densissime glomeratis terminati. An capsula^ denique inhisevo- lulae? in nostris vero glomeruli steriles. Substautia firma cartilaginea. Color roseo-purpureus, exsiccatione saepe lutescens aut fuscescens. Ramificatione alterne dichotoma haec species, una cum sequentibus, potissimum dignoscitur. 2. L. AFFiMS CSond. in Scht. et Blohl. Bot. Zeit. iSio p. 55) fn- scescens, fronde tereli filiformi quoquoversum decomposito- ramosa, ramulis basi altenuatis dicbotoinis patentibus in ramo alternis subfastigiatis, finctiferis. . . . Laurcncia affinis Sond. l. c. ct Alg. Prciss. p. 31. Ilarv. Ner. auslr. p. 84. liiilz. Sp. Alg. p. 854. Laiirencia. CmsmiEE. 745 Ilab. ad littiis occiilont;ilo Novte llollandia} (Preiss!). "Ouadripollicoris, circumferentia orbiculari. Radix cailosa. Frons teres, a basi ramosissima, ramis densis, irregulariter dictiotomis, patulis, subere- ctis, superioribus sfepe subsecundis, ramulis ultimis subdivaricatis, cyiin- (Iraceis, basi subaltenuatis, apice obtusis, lineam longis. Fructum non vidi. Subslantia cartilaginea. Color fusco-ruber, marcescentis flavescens. Muita communia babet cum Laurencia Forstcri, ditTert tamen primo intuitu colore subfusco, ramis condensatis, irregulariter divisis ramentisque basi attenuatis." Ita auctor. Sec specimen sterile mihi benevoie com- municatum vix nisi colore a L. Forsteri diversa adparel. 3. L. IMPLICATA (J. A(/. niscr.) rosea inerabranacea, fronde teroti filifonui qiioquoversiun docomposito-ramosa, rainis siib-alternis intricalis, inferioribiis dicliotomis patentissimis, siipremis in racliide elongata patentibiis clavatis, sporiferis conformibiis apice verriiciilosis, keramidiis Hab. in mari Antillariim; ad insiilam St. Criicis (Rafn!). Cffispes intricatus 3-pollicaris. Frondes teretes, crassilie pennam pas- serinam circiter scquantes, deconiposito-ramosissimte, ramis quoquoversum cgredientibus alternis aut subdicliotomis patentissimis, ambitu subpyra- midatis. RamuH inferiores-dichotomi, ramellis subdivaricatis cylindraceis; superiores patentes simpliciusculi subclavati. Sphaerosporae inohoantes in nostris tantum adsunt, in apice ramulorum ievissime verruculoso. Sub- stantia eximie membranacea", chartas arcte adha?ret. Color roseus. A. L. obtusa noslram bene diversam puto', magis cum L. Forsteri convenit et vix nisi ramubs divaricatis, superioribus iu rachide prolongata alternis et substautia membranacea ab hac differt. Cum L. intricata La- mour. nostram identicam credidissem, nisi fig 9 tab. citata^ speciem L. olUusaj magis afTinem indicare videretur. Specimen Lamourouxianae speciei authenticum quidem vidi, quod cum nostra sat bene convenit, sednimium boc fragmentarium quam ut aliquid certi ex illo conjicere liceret. L. in- tricata Suhr est planta diversi generis. 2. Fronde tereti pinnato-ramosa, ramis vagis tijpice subdi- siicliis, demum quoquoversum porrectis. 4. L. FiLiFOhMis (Ag. Sp. Alg. I. p. 358) rosea membranacea, froiide tereti filiformi decomposito-ramosa, ramis vagis patentibus, infQrioiibus sub-alternis, superioribus sxpe secundatis, ramulis sporiferis apice incrassatis, keramidiis ad ramulos laterajibus subglobosis ore brevissimo apiculatis. Chondria libformis Ag. l. c.\ 746 Chondrie^. Laxirencia. Laurencia filiformis Mont. Voy. Pol. Sud. p. 125. Ifarv. Ner. auslr. p. 8i. Kiilz. sp. p. 853. Gracilaria filiformis Grev. Piocaria filiformis Endt. Ilali. in oceano australi ad oras occidenfales Novae Hollandiae (Miis. Paris!); ad insulam Toud et Tasmaniam (sec. Montagne.) Frons 2— G-poliicaris, crassitie pennpe passerinae, teres et quoquo- versum ramosa, e.xsiccatione superne collabens et membranacea. Rami vagi, distantes et plerumque angulo 45" patentes', inferiores elongati fere alterni, superiores saepe irregularius secundati, cylindracei, sursum sensim breviores. SphaTOsporas ex observ. Montagnei memoravi. Keramidia vidi ramulos diamctro aequantia aut parum superantia, fere omnino sphaerica ore vix conspicue producto apiculata-, gemmidia pyriformia longe pe- dicellata. Color roseus. Cellulse interiores plurimae fere magnitudine aequales. 5. L. SCOPAIUA (J. Ag. mscr.) virescens subcornea, fronde tereti filiformi disticlie decomposito-ramosa, ramis vajjis erecliusculis, aliis oppositis, aliis secundatis virgatis, ramulis sporiferis bre- vissimis ad apices ramorum fasciculatis subclavatis infra apicem truncatum fertilibus, keramidiis. . . . Uab. in oceano atlantico ad La Guayra (Ilb. Binder!) et Bra- siliam (Lotsky!). Caespites a radice fibrosa densissimi, 2 — 4-poIlicares, ex viridi aut luteo fuscescentes, substantia fere et habitu Fuci plicati rigidiusculi, sub- cornei. Frondes crassitie pennam passerinam vix asquantes, sursum leviter attenuata*, omnino teretes, decomposito-ramosissimae, ramis fere vage dispositis, majoribus saepe oppositis nunc dichotomis, minoribus sterilibus subsecundalis virgati.s, omnibus erectiusculis. In planta sporifera ramuli ad apices ramorum fcre fasciculatim proveniunt, breves et densissimi, iiifra apicem truncatum fertiles. In planta, quam demum capsuliferam suspicor, sunt ramuli superiores saepe oppositi et patentiores. Ramificatio 4a. L. GUACiLis CHook. et Harv. in llarv. Ner. aiistr. p. 84) fronde elata liliformi setacea tlexuosa pinnalim ramosissima, ramis alternis longis virgatis simplicibus iterumve ramosis, ramulis horizontalibus alternis secundisve brevibus elongatisque cylindricis capitatis. Laurencia filiformis Hook. et llarv. Alg. Nov. Zcl. Siippl. in Lond. Jonrn. IJot. VII. p. 443. Hab. ad Nov. Zelandiam (Colenso). *L. obtusse affinis, sed admodum gracilis, ramis flexuosis ramulisque alternis aut secundis. Rtimuli longitudine admodum variant, lineam aut 6—8 lineas longi. Descr. Harv. transscripsi. Laurencia. Chondrie^e. 747 rcvera pinnata et disticba, licet rami demum quoquoversum egredientes appareant. Haec mihi videtur species sat diversa, licet aegre definienda. A formis diversis L. oblusse substantia et ramificatione magis irregulari differt. A L. Forsteri, cujus est substantia fere eadem, ramificatione pinnata recedit. Fucum fasciculatum Turneri, cum nostra in quibusdam convenientem , eandem plantam spectare, aiiquando credidi-, varia autem in descriptione adsunt, quae contra hanc opinionem suadent. G. L. coiiV.MBOSA (J. Ag. mscr.) froiule subtereti ri.oida decomposito- raniosa, rarais deraiim qiioqiiovorsura egredieiitibiis vagis bic illic stran{jiilalis proliferisque, sterilil)us rigide patentibus di- cliotomis altornis secundatisve distantibus, sporiferis oppositis alternisque abbreviatis decoraposito-dicliotorais dense corym- bosis, infra apicera spliarosporas in fasciam dispositas geren- tibus, keramidiis. . . . Ilab. ad Cap. b. Spei (De la Lande!). Caespes 3 — 4-pollicaris, densissimus, fastigiatus, frondibus sterilibus fertilibusque simul ex adparatu radicali fibroso plurimis provenientibus. Frondes inferiores sterilesque filiformes teretes, aut hic illic dilatatse et Gompressae, crassitie pennam passerinam vix superantes, dichotomae, superne aiterne aut sparsim secunde-ramosae, ramis omnibus anguio circiter 43" patentibus; seniles hic iliic ramorum delapsu novorumque ex eodem loco proventu cicatricibus strangulatae; fertiies subfastigiatce, ramis allernis oppositisque subpinnatim obsitae. Rami isti fertiles '/^— l-pollicem longi basi nudiusculi, apice eximie corymbosi, ramellis plurimis subdichotomo- decompositis constituti. Ramuli cylindracei, paulo infra apicem sphaero- sporis in zonam transversalem dispositis ornati; sphaerosporae et structura generis. Color in nostris fere carneus. Substantia rigida. Ad priorem et L. Forsteri haec species proxime accedit. Ab illa ramis distantioribus patentibus, fructiferis corymbosis dignoscatur. A L. Forsteri ramulis fructiferis distinguitur et ramificatione magis piunata. A L. obtusa, ad quam antea relata fuit, longe sane recedit. 7. L. fl.\gf:llifer.\ (J. Ag. mscr.) cacspitosa flagelliformis, frondo tereti subvage ramosa, rarais sterilibus elongatis simplicius- ciilis aut parce ramulosis, raraulis basi exiniie conslricta clavatis erectiusculis, fertilibus superne densius raiuulosis, ramulis sub- oppositis irregulariter decussatis abbreviatis nodosis raraellosis, raraellis subglobosis in apice verruculoso sporiferis, kera- raidiis. . . . Uab. ad oras Indise orientalis (Wiglit! in llb. Ilookeri). 748 ChondriE;E. Laurencia. Caespes densissimus a disco radicali surgcns 6 — 8-pollicnris, frondibus plurimis slerilibus, nudiuscuHs, nonnullis fertilibus ramulosis et inaequaliler flexis constilulus, fere flageliiformis. Frondes juniores strictiusculaB, cras- sitie penn^m coiumbinam fere aeqanles, 2— 4-pollic3res, simplices aut ramis conformibus parce et vage obsitae-, adultiores at steriles superne ramulosff, ramulis subdisticliis alternis aut potius vagis, nunc ex apice truDcato rami pullulantibus, 2—6 lineas longis, basi eximie constrictis clavalis truncatis, superioribus erectiusculis, inferioribus patentibus. Fron- des ferliles crassitie oequales, saepe longiores, infenie simpliciusculae et denudataj, superne vage ramosae, ramulisque saepe oppositis, distichis aut subdecussatis, 1 — 3 lineas longis, simplicibus aut ramellosis, ramellis glo- boso-clavatis, obsilac. Ramelli apices circumcirca verruculosi, infra su- perticiera verrucularum spbaerosporas Iriangule divisas gerentes. Substantia carnosa firma, exsiccatione subcoriacea, cliartae ne minime in nostris ad- liffirens. Color purpureo-fuscescens. Ilabitus frondis sterilis et madefactae fere Fuci dasyphylli, at structura diversa et cum Laureuciae speciebus genuinis congruens. Frons interior sine ordine cellulosa, cellula nuUa centrali; cellulae inleriores elongatae cylindraceo-prismatictr, apicibus attenualae, non e regione positae sed api- cibus in vicinis alternantes-, cellulae his proximae breviores oblongae", corlicales unica serie dispositae fere cubicae. In Herb. Hookeri haec species subnomineL pinnatifidae obvenit, ab hac vero, velut ab omnibus mihi cognitis Laurenciae speciebus distinctissima; generis lamen specios gcnuina. 3. Fronde tereti subiage ramosa; sterili ccespites depressos intricato-pannosos [ormante, ferfili pinnalo-ramosa, ramis suboppositis. 8. L. PERPOKATA (Mont. Fl. Can. p. 155) piirpiirea, fronde lereti (iliformi (juoqiioversum et vage intrieato-rainosa, ramis recurvis radicantibus sursum raraulos seriatos secundos emiltentibus, ramulis clavatis, fructiferis. . . . Laurencia perforata Mont. l. c. Kutz. Sp. Alg. p. 853 (excl. syn. Bory. ap. utr.) Hab. in rupibus ad littora Canariensia (Hb. Montagne!). 8a. L. RADiCANS (Kiitz. Phijc. p. 436) olivacea virens, phycomate repente, radicante, intricato', carpocloniis verticalibus fasciculatis elongato- clavatis. Kutz. sp. p. 853. Rhizocoryne olivacea Kiitz. mscr. Hab. ad oras Istriae in arena repens. Laurencia. Chondrieve. 749 "Rupes maritima caespitibus hujusce Piiyceae amplis longe lateque obteguntur. Frondes cartilagineae e basi dilatata scutata plures oriundae, rupibus vel lapillis affixse, cylindraceas, unciales et parum ultra, fdum calceolarii crassitudine aequantes, sursum vix attenuatae, recurvae, intricatae, ramos vagos, raros, quandoque nullos emittentes. Rami sicut et froos primaria recurvi, ope scutuli saepe rursus ad saxa adhairescunt. Ramuli cylindrici vel parum apiccm versus subincrassati, ubi primo impresso- umbilicati, tandem .aperti, intus excavati, juniores vitaque dum fruuntur fasciculum liiorum coufervoidorum ex ore crenato pori corrugatoque emit- tentes, supremi brevissime papillaeformes, omnes secunde versi et in parte convexa ramorum erecti. Color purpureus, exsiccatae in viridem vergens, Substantia succosa, gelatinoso-cartilaginea, humectata minimo tactu fra- gillima. Fructificalionis nullum vestigium in exemplaribus quam plurimis examinatis. Quid revera sit Fucus perforatus Bory Ess. Forlun. p. 305 pl. 5 fig. I parum liquet. Iconis fig. B et C habitus offerunt similitudinem cum planta Montngnei', atiamen illae, caule erecto instructae et ramis recurvis noa radicantibus, plantam diversam jam indigitant, quod quidem fig. A omnino certum reddere videfur. Specimen plantae Boryanae authenticum, quod examinavi, cum culla iconis figura bene convenit, nec tamen ita differt ut pro certo dicere auderem icones non eandem plantam, diverso stalu, representare. Hoc vero specimen Boryanum accuratius examinatum mon- strat Gigartinam, G. pistillatae proximam. Quae cum ita sint, et quantum diverso statu variant Gigartioae species alia3 consideranti mihi haud im- probabile videtur et icones omnes Boryanas et specimina ejusdem revera unam eandemque speciem constiluere, cui Gigartinae perforatae Bory nomen conservandura sit. Laurencia perforata Mont. est planta toto coelo ab hoc diversa. 9. L. iMDiFiCA (J. Ag. mscrj rosea, fronde tereti filiformi qiioquo- versum vage et densissirae ramosa, inferne in caespitem inex- tricandum intricata, ramis eiongatis ramulisque fere subuiatis flexuoso-divaiicatis; superne e caespite proeminente ramis saepe oppositis paniculato-corymbosis; ramulis allernis subdivaricatis clavatis, sporiferis conformibus superne verrucuiosis, lieramidiis lateralibus ovato-splioericis. Hab. ad insulas Sandvvicli (Hb. Binder!). CeTspites depressi, expansione 2 — 3-poIIicares et forsan ultra, densis- sime intricati ita ut non nisi dilaceratione froodium extricentur, fron- dibus constituti teretibus, pennam passerinam crassitie vix aequautibus, densissime et vage quoquoversum ramosis. Rami oppositi aut verticillati, alterni aut sparsim secundi, patentissimi, sub-horizontaliter e caule egre- dientes, majores ramulique simpliciusculi mixti; illi basi nudiusculi aut ramulosi, superne flexuosi et divaricato-ramosi saepe dense intricati, ramulis III. 49 750 Chondrie^. Laitrencia. saepe prolongatis et fere subulatis apice tamcn obtuso. Rami superiores extra ca^spitem parum proeminentes, subpaniculati, ramis ramulisque con- stituti numerosis, majoribus dicbotomis alternis aut sfepe oppositis vel verticillatis patentibus, minoribus in rachide parum elongata Scepe adscen- dente et incurva alternisj ramuli juniores papillapformes, adultiores eximie at breviter clavati", sporiferi divaricato-corymbosi, infra superficiem verru- culosam sphaerosporas generis foventes. Keramidia in ramis minus dense corymbosis, ad ramulos lateralia sparsa, ovato-sphserica, gemmidia generis continentia. Color carneo-iutescens. Substantia subcartilaginea. Ad formas L. obtusae hanc quoque olim retuli; accuratius examinatam diversissimam video et ad tribum L. Forsteri quodammodo accedentem. Crescendi modo peculiari specimina completa facile distinguantur. Pars superior arrepta cum variis speciebus confundatur, prout rami aut magis oppositi aut alterni sint. Hujus speciei parti sterili consimiles formae intricatae in maribus cali- dioribus aliis quoque occurrunt, quae utrum specierum propriarum sint partes steriles, quod crediderim, an specierum cognitarum sint formae aberrantes, e loco natali pendentes, aegre dijudicatur. Tabs ad insulam Francice obvenit forma, quam L. obtusam? var. nanam denominavit Harvey. (Algce Telfair. n. M. in Uouk. Journ. Dol. I. p. ■147j. 4. Fronde tereti pinnato-ramosa, ramis subregulariter oppO" sitis^ binis aut pluribus verticillatis, quoquoversum egre- dientibus. 10. L. OBTUSA (Huds. Fl. Angl. p. 586) fronde tereti quoqiioversiim pinnato-ramosa ramis raraiiiisque plus minus reguiariter oppo- sitis verticiilatisve, ramulis subclavato-cylindraceis patentissimis, terminalibus infra apicem sublrifidis, sporiferis conformibus apiceve incrassatis, keramidiis a ramulo transformatis ovalis. Fucus obtusus Huds. l. c. Turn. IlisL tab. 21! Engl. Bot. lab. -120'!. Laurencia obtusa Lamour.; Dub. hol. Gall. p. 951. Grev. Alg. Brit.p. IH. J. Ag. Alg. med. p. 114. Haru. Man.p. 70 el P/njcol. Brit. tab. CXLVIII. Mont. Fl. Alg. p. 92. Kutz. sp. p. 854. 9a. L. iNTRiCATA (Lamour. Ess. tab. 3 f. 8—9) fronde gelatinoso-cartila- ginea cylindracea inordinate undique ramosa, ramis incrassatis varie inter se intricatis concretisque. Mont. Cuba p. 41. Hab. parasitica in aliis Fucis ad littus Cubae. Ad exemplum Agardhi, formam Chondriae obtusae in hac specie agno- scere non potuerim. Praeter modum Vegetationis tam diversum utriusque, nostra distinguitur crassitie et ramificatione frondis, forma et irrcgularitate ramorum et denique fructificatione ipsa in apicibus inflatis sita. Ita fere Mont. l. c. Laurencia. Ciiundriei:. 751 Chondria obtusa Ag. Sp. AUj. p. 340. Si/sl. p. 202. Marl. Fl. Dras. p. 29. Exsicc. Wyalt Danm. n. 21 1 Var. patentiramea piirpurascens, ramiilis ultimis brevissiinis sub- liorizontalibus. Chondria obtusa var. patentirantiea Moul. Crypl. Nouv. Franc. n. 3 m A7in. Sc. Nat. VI. tab. 18 fig. 3. Laur. obtusa var. patens J. Ag. l. c. L. patentiramea Kiitz. l. c, Var. clavala purpurascens, ramulis ultimis eiongatis clavalis, ereclo- patentibus. Var. pyramidala purpurascens, ramulis ultimis elongatis fasciciilato- corymbosis. L. pyramidata Bory (fide spec. Perreymond!). L. pyramidalis Kiitz. Sp. Alg. p. 834. L. caespitosa Algol. Gall. recenf. (non LamourJ L. oblusa var. paniculata J. Ag. l. c. (non C. AgJ Var. (jelatinosa sordide iutescens gelatinoso-cartilaginea cliartaj vix adliferens, ramulis simpliciusculis patentibus infra apicera in- crassatis sporiferis. Fucus gelatinosus Desf. Fl. All. II. p. 427. Dert. Am. p. 84 et 301. Laurenc. gelatinosa Lam. Ess. p. 42!! Dory. Exped. Moree n. 1474. Mont. Ft. Atg. p. 94. Kiitz. sp. p. SSu. L. obtusa var. Ser. 1. J. Ag. Atg. med. t. c. Chondria obtusa var. gracilis Ag. l. c. Hab. in oceano atlantico temperatiori ab oris Scotise! usque ad Tingin!; in mari meditorranco et adriatico. Caespites fere globosi, sBppe intricati, 2— 6-polbcares; Frondes teretes crassitie circiter pennae passerinae, pyramidatae, pinnatim decomposito- ramosae, ramis oppositis decussatis aut saepe pluribus verticiiiatis quoquo- versum egredientibus, patentissimis subhorizontalibus, superioribus sensim niinoribus. Ramuli cyiindracei aut basi eximie constricti et clavati, apice obtusi aut truncati, simplices aut saepe infra apicem pari ramellorum op- positorum instructi. Sphaerosporae in ramulis vix mutatis evolutae, zonam infra apicem tnuicatum formantes. Keramidia a ramulo terminaii laterabve aut ab utroque transformata, et hinc sessilia aut pediceilata, ovata. Anthe- ridia intra receptacula subsimilia aut magis scutellata evoluta. Color et substantiain diversis formis admodum difTerunt; hinc aspectus diversarum varietatum valde dissimilis. Var. patentiramea est forma sterilis, ut videtur e loco natali pendens; cum Var. ctavata et pyramidata seriem formarum membranacearum et purpurascentium speciei efflcit; consimilem fcre seriem inter formas lute- 49* 752 Chondriete. Laurencia. scentes et magis carlilagineas propouere forsan liceret. Var. pyramidata est forma valde insignis, quara speciem propriam fucile crederes; ha3C pluribus notis ad L. caespitosam ex una parte, et ad L. virgatam ex altera accedit, ab utraque ni fallor distincta. Keramidia globosa huic tribuit Kiitzing. Species cseterum hpec in operibus Auctorum latius quam in natura patens; a Lamourouxio coutra et Kiitzingio in plures species divisa, inter quas vero characteres distinctionis certos non video. Keramidia, rarissime obvia, in diversis formis forsan ulterius investiganda. Synonyma plurima supra allatd Auctorum ad speciem abter forsan ac supra factum fuit circumscriptam referenda videntur. Quin ita quoque intelligantur, rogo; formae expellendae sub speciebus, ad quas illas pertinere credo, citantur. W. L. viRGATA CJ- ^9- tnscr.) fronde tereti quoqiioversiini pinnato- ramosa, ramis longo racemosis ramuiisque pius miiuis regulariler oppositis verticiilatisque, ramulis in ramo abbreviato erecto- patenlibus paniculato-fasciculatis, sporiferis clavato-cyiindraceis, antheridiiferis capitato-congestis, keramidiis agglomeratis sphoe- rico-ovatis. Chondria obtusEl var. virgata Ag. Sp. Alg. p. 343. ? Laurencia versicolor Lamour. Ess. p. 43. Bory. ap. Bd. Voy.p. -164. Laurencia botryoides Uarv. Ner. austr. p. 82 et Kiitz. sp, p. 857 (quoad sp. capens.)? L. obtusa var. /?. pyramidalis Harv. Ner. aiistr. p. 83! Ilab. in oceano australi ad Cap. h. Spei (Mus. Paris.! Harvey! Pappe!). Frous usque pedalis, crassitie circiter pennae columbinae, nunc graci- lior, nunc crassior, ambitu pyramidata, ramis inferioribus 4 — 5-po!Iicaribus conformibus. Rami quoquoversum egredientes, nunc regulariter oppositi verticillatique, nunc ab hac dispositione aliquantulum aut magis arrepti, ramo uno elongato saepe-cum ramulis minoribus verticillato. Rami secundi ordinis elongati, ambitu lancoideo; tertii ordinis (in planta bene evoluta) sunt abbreviati, 3 — 4 lineas longi oppositi, racemum elongatum in ramo, quo insident, formantes, basi nudi, dem ramulis verticillatis deose adproximatis, fere fasciculatis, creatiusculis, simplicibus aut ipsis compositis, densissime obsiti. In planta juvenili rami hi (tertii ordinis) desuut; ramuli vero in hao sunt subtorulosi; in planta sporifera sunt ramuli cylindracei obtusi, in ramo abbreviato ita dispositi ut ambitus hujus lanceolalo-ovatus evadat- in planta antheridiifera rami tertii ordinis sunt initio lancoidei, demum supra stipitem nudum capitati, ramulis demum scutellatis deusissime con- gestis; in planta gemmidiifera rami abbreviati keramidiis ramulisque dense dispositis onusti. Sphaerosporaj iu zonam infra apices ramulorum dispo- sitae. Antheridia bene evoluta non vidi. Kcramidia ramulorum transfor- Laiirencia. CeoNDRiEiE. 753 mationo orta, et ita horum dispositionem revera servantia, pluribus vero aut paucioribus transformatis, inter ramulos steriles sparsiora aut aggregata occurrunt', sunt ramuiis crassiora, fere sphaerica aut ore leviter producto subovaJa. Planta) beno praeparatai color coccineo-purpurascens et sub- stantia carnosa-, plerumque in herbariis decolorata, rubro et luteo varie- gata, subcartilaginea. Hanc plantam pluribus abhinc annis e Cap, b, Spei mihi misit Harvey nomine "L. botryoides?" Capensem itaque L. botryoidem, in Ner. austr. memoratam, ad nostram pertinere suspicor. Jdem de planta Kutzingii valet. Praeterea noslram plantam a Harvey ut formam L. obtusae quoque memoratam puto. 12. L, GLOMERATA (Suhr. mscr.) fronde tereti qiioqiioversuin pinnato- ramosa papiliisque cylindraceis truncatis jjlandulosa, ramis ra- ccmosis plus ininus re<]ularitcr oppositis verticillatisve, ramulis in ramo abbreviato donsissime fjlomerato-corymbosis, ultimis alternis, sporiferis conformibus . . . . , keramidiis. . . . [lal). in oceano atlantico calidiori ad La Guayra et Puerto Ca- ballo (Hb. Binder!). Frons pusilla, 3— 4-pollicaris, crassitie pennam passerinam circiter spquans, ex adparatu fibroso erccta indivisa, racemosa aut ramis inferio- ribus decompositis paniculato-racemosa, ramis nempe abbreviatis supra stipitem brevem glomerato-corymbosis obsita, papillis insuper sparsis conspicue glandulosa. Rami plus minus regulariter oppositi, nunc uno ramo majori, altero minori glandulisve constituto, inferiores plerumque ipsi racemosi, superiores 2 — 3 lineas longi, ramulis numerosissimis, infimis oppositis, snperioribus alternis aut dichotomis, erecto-palentibus in co- rymbum paniculatum densissime congestis. Ramuli cylindracei truncati millimelrum vix aequantes. Papillae brevissima-, simplices cylindraceae trun- cato-obtusae una cum ramis corymbosis a cauie ramisque majoribus sine ordine pullulantes. Fructus bene evolutos non vidi. Color coccineo- purpurascens. Substautia subcartilaginea. Habitus peculiaris speciem distinctam indicare videtur. Ad L. vir- gatam forsan proxime characteribus accedit, sed multo minor et glandulis admodum conspicuis, caulem glandulosum Sargassorum quorundam revo- cantibus, dignoscenda. — Suhr suam speciem cum loco natali "Collao" in schedula adscripto distribuit. Specimina autem Suhriana sine dubio e Herbario Binderi proveniunt, et Binderiana planta in loco supra indicato obvenire fertur. Ejusmodi de loco natali falsas notitias in plantis Suhrii saepe deprehendi. 13. L. DENDROiDEA (J. Ag. mscr.) fronde tercti quoquoversum pin- nato-ramosa, rainis in caulo subproprio apicem versus praecipue numerosis plus minus rejjulariter oppositis verticillatisve, ra- 754 CH0NDR1E.E. Lanrencia. nuilis in apice ramorura densissime verticillatis paniciilato- coryrabosis, suprerais alternis furcatisve cylindracois obtusis, fertilibus. . . . Hab. ad oras Brasiliae (F.und! Hb. Binder! et Crouan!). Frons arboriformis, caule instructa validiori, crassitie penna? colum- binae, ramisque tenuioribus apice magis numerosis et densioribus, his quoque basi nudiusculis apice corymbosis. Rami plus minus regulariler oppositi, angulo circiter 45" patentes, crassitie pennae passerinae, inferiores sensim obsoleti, medii longiores 2— S-pollicares; apice ramorum ramuli proveniunt numerosissimi, inferiores verticillati decompositi, superiores alterni aut furcati, omnes simul paniculam densissimam subcorymbosam efflcientes. Ramelli simplices quoquoversum rigide patentes cylindracei et obtusi; autheridiiferi clavati. Splieerosporas et keramidia frustra quaesivi. Color obscure purpureus. Charactefes hujus speciei in ramiGcatione arboriformi potissimum positos puto. An isti sibi constent, ex speciminibus paucis et incompletis, quae vidi, non facile conjiciatur; nec speciem propriam his proponere ausus fuissem, nisi e tribus diversis locis specimina mihi oblala fuissent, quas alterj speciei subjungere nequirem. 5. Fronde tereli pinnato-ramosa glandulosa, ramis typice op- positis aut verticillatis fplif^ minus invicem sejunctis) quo- quoversum egredientibus, superioribus ramulisque in rachide plus minus elongata subalternis scepe papillwformibus. 14. L. DivARiCATA (J. Ag. tnscr.) fronde tereti quoquoversum pinnato- ramosa, ramis majoribus suboppositis, rainoribus raraulisque in rachide elongata subspiraliter alternis patentissimis subdivaricalis, ramellis sterilibus cylindraceis obtusissimis, sporiferis confor- raibus infra apicera spbaerosporas in fasciam dispositas geren- tibus, keraraidiis. ... Hab. in raari rubro (Hb. Rcquien! Crouan! etc). Frons 4 — 6-pollicaris, teretiuscula aut levissime compressa, crassitie circiter pennae columbinae, sursum parum attenuata, pyramidatim decom- posito-ramosa. Rami majores e rachide subcompressa parum regulariter oppositi, saepe alterni, miuores omnes alterni fere spiraliter dispositi, pa- tentissimi et subdivaricati. Rachides ramorum minorum subflexuosi. Ra- melli cylindracei truncato-obtusi; fertile.s non mutati, aut sursum levissime incrassati. Sphaerosporae infra apicem in lasciam transversalem dispositae. Color in nostris purpureo-virescens. Substantia carnosa, exsiccatione pa- rum cartilaginea. Keramidia non vidi. Sub nomine L. cyanospermae hanc speciem in pluribus collectionibus obvenientem vidi; nec vero cum F. cyanospermo Vel, nec cum L. cya- Laurencia. Chondrie.e. 755 nosperma Lamour. convenit. Ad typum L. obtusoo condita, ranMs supremis alternis et rachidibus minoribus flexuosis aHum omnioo habitum iuduit. Ad L. paniculatam forsau inter omnes proxime accedit; ab hac vero dig- noscitur ramulis supremis divaricatis cylindraceis, sterilibus fertilibusquc conformibus. Froude teretiuscula et ramulis divaricatis a L. piunatiflda et affln., quas exsiccata potissimum cemulatur, dignoscitur. 15. L. Tasmamca (Hook. et Harv. mscr.) fronde teretl qiioqno- versum pinnato-raraosa, rainis majoribiis plus minus regulariter oppositis verticillatisque, minoribus ramuiisquo supremis in racliido procminente suh-altornis erecto-patentibus, ramellis sterilibus obovato-clavatis subtrifoliatisve, sporiferis conformibus infra apicem splia^rosporas in fasciam dispositas gerentibus, keramidiis. . . . L. Tasmanica Hook. el Harv. in Ilarv. Ner. aiistr. p. 84!! L. papillosa Hook. et Ilarv. Alg. Tasm. in Lond. Joitrn. YI. p. 401, (excl. syn.) Hab. ad oras Tasmaniffi (Gunn!). Frons 8-polIicaris et ultra (sec. Harvey usque sesquipedalis), crassitie pennam columbinam superans, eximie pyramidata ambitu, piunatim quo- quoversum ramosa, ramis iuferioribus longioribus patentissimis, superiori- bus sensim brevioribus minusque patentibus. Rumi ramulique infcriores oppositi aut verticillati, superiores in rachide protracta et superemineote saepius alterni, nunc hi quoque oppositi. Ramelli majores patentes, mi- nores erectiusculi, basi sispe eximie constricti, lineam circiter longi, se- milincam crassi clavati aut obovati, denique compositi trifoliati autpinnellati, apicibus obtusissimis. Sphaerosporae in nostris adsunt, in fasciam trans- .versalem infra apices dispositae. Keramidia (sec. HarveyJ in ramellis raro solitaria, saepe aggregata. Color livido-purpurascens. Chartae arcte adhaeret. Structura Laurenciae. Harvey hanc speciem cum L. dasyphylla et L. papillosa comparavit; ramulis clavatis externam quandam similitudinem cum illa gerit, in caterum vero longe diversa; cum hac, me judice, minus quam cum L. paniculata convenit. 16. L. PANICULATA (J. Ag. mscr.) fronde tereli quoquoversum pinnato- ramosa, ramis plus minus regulariter oppositis verticillatisve patenlissimis, supremis in racliide elonpata sparsis papilltefor- mibus, ramulis sterilibus truncati^, sporiferis in ramo brevissimo fasciculatis papillas fere referentibus, keramidiis. . . . Chondria obtusa var. 6. paniculata Aij. sp. p. 343!! Laur. paniculata Kulz. sp. p. 835? 756 CHONDRiEiE. Laurencia. Var. a. glandulosa raraulis raraisque suprerais papilla^formibus, cyliiidraceo-truncalis. L. obtusa var. glandulosa J, Ag. Alg. med. p. 115. L. glandubfera Kutz. Phyc. germ. p. 329. Sp. Alg. p. 855. Var. i^. botryoclada raraulis ramisque suprerais papillosis botryoideo- congestis. L. oblusa var. botryoclada J. Ag. l. c! Uarv. Alg. Nov. Zel. n. 66? Laur. Botryoides Uory Exp. Mor. n. 1473? Hab. in mari medilerraneo et adrialico; in atlantico calidiori ad Gades et Gibraltar! Major quam L. obtusa, ssppe semipedalis et crassitie peonam colum- binam aequans, eximie pyramidata, densissime ramosa, ramis quoquoversum egredientibus, primariis oppositis verticiliatisque, aut ssepe sine ordine sparsis, superioribus papillaeformibus in rachide incrassata longe protracta sine ordine dispositis densis erecto-patentibus. Ramuli steriles cybndraceo- truncatij fertiles papillis brevissimis rylindraceis adproximatis glomeratis fere botryoidei, infra apices rotundato-obtusos aut lobatos sphaerosporas gerentes. Substantia subcarnosa. Color purpurascens aut carneo suffusus. Non sine haesitatione hanc formam a L. obtusa distinctam proponere audeo. In statu typico et evoluto utriusque longe sane differunt; obve- niunt vero formae, quae transitus inter utramque indicare videntur. Ex altera parte ad L. papillosam, formam minorem, valde accedit. — Chondria nana (Ag. Aufz. p. 19 in Hegensb. Fl. 1827) hujus speciei vidotur forma nana, 2 — 3 lineas longa. 17. L. PAPiLLOSA (Forsk. Fl. uEg. Arab. p. 190) fronde tereti quoquoversum pinnato-raraosa et densissirae papiilosa, rarais vix conspicue verticillatis, papillis brevissimis, sterilibus clavatis, truncatis, fertilibus lobato-verrucosis sphoBrosporas in verrucis cir- curacirca nidulantes foventibus, keraraidiis sphaerico-ovatis in raraulo agjjregatis plurirais. Fucus papillosus Forsk. l. c. fide Spec. in reliqu. Forsk.J Laurencia papillosa Grev.; J. Ag. Alg. med. p. 113. Mont. Voy. Boiiite p. 86! Pol. Sud. p. 124! Harv. Alg. Telf. n. 10 in Lond. Journ. I. 147.-, Lond. Journ. ///. p. 444. Ner. austr. p. 84! liiitz. Sp. Alg. p. 855! Chondria papillosa Ag. Sp. Alg. p. 344. Syst. Alg. p. 203. Fucus cyanospermus Det. Egypte p. 132 tab. 57!! (forma major!) Laur. cyanosperma Lam. Ess. p. 42!! (forma minor); Mlz. Sp. Alg. p. 855. Chondr. obtusa var. Delilei Ag. sp. p. 342! Fucus tenerrimus Clem. Ens. p. 315!! Fucus thyrsoides Turn. Uist. Fuc. tab. 19! Laurencia thyrsoides Bory Moree n. 1476. Kiitz. sp. p. 855! Laurencia. Chondrie.e. 757 Chondria thyrsoidea Marl. Fl. Bras. I. p. 30. Mont. Cuh. p. 42. Gigarlina julacea Bory. Moree n. 1462 lab. XXXVII. fig. 4? Sphaerococcus tuberculatus Bory. mscr.! Hab, in oceano atlantico calidiori ad littora Africcie! et Aniericse! in sinu Mexicano! ot mari mediterraneo! et adriatico!; in oceano Indico ad Insulam Francia)! et mari ruhro!; in oceano pacifico ad insulas Sandwich!; in australi ad N. Zelandiam! et Ins. Toiid. Frondes in caespites coUectae, plerunique 2— 4-pollicares caulibus crassitiem pennjB coiunibiua} circiter aequantibus, nunc multo mojores fere pedaies cauHbus penna scriploria parum tenuioribus, inferne plerumque simpiiciuscuiae, a medio circitcr paniculalim ramosae, ramis sparsioribus aut densissimis vagis, nunc hic iliic oppositis aut verticillatis, superioribus sensim brevioribus. Rami cum fronde conformes, simplices aut nova serie ramorum obsiti, et praeterea popillis densissimis patentibus aut subhori- zoDtalibus, quoquoversum egredientibus iustructi. Papillae steriles a basi parum tenuiore subclavatae obtusae, simplices aut hic illic ipsae papillosae; fertiles apice dilatatae verruculosa; et demum papillosie; sphaerosporae infra superficiem verrucularum circumcirca nidulantes, sine ordiue numerosae. Keramidia in papillis aut ramulis circumcirca disposita, aggregata, sphaerico- ovata, ore parum producto pertusa. Substantia admodum tirma et carli- laginea, fere coriacea. Color olivaceo-fuscescens, nunc purpureo-virescens; expositione facile flavescens. Specimina madefacta e diversissimis locis natalibus supra enumeratis comparavi, et formas quidem vidi plures, habitu sat dissimiles, at ejusdem speciei ut crediderim status diversos potius quam formas huic vel illi loco natali privas constituentes. Ramificatio typice quidem verticillata, at ita saepissime irregularis, papillisque undique puilulantibus ita obscura, iit saepissime quidem rami sine ordine dispositi et densissimi videantur. Si adest hoc respectu quaedam differentia, rami saepius in forma minori (F. thyrsoides a. Turn.) verticillati mihi adparuerunt, saepius sine ordine perceptibili in forma m.ijori (F. thyrsoide /3. Turn., F. papillosus Forsk.J provenientes. In F. thyrsoide a. capsulas magis rotundas papillis lobatis quasi immersas- in F. papilloso capsulas magis ovatas, in papillis quasi externas at aggregatas dicerem. Yix autem his difTerentiis species distin- guere auderem. Ramulos subdistichos, quos huic speciei tribuerunt non- nulli, numquam vidi. Turnerus duas formas distinxit- sec. specimina e reliquiis Forskaalianis oriunda, a Mertensio communicata, planta Forskaalii ad formam /3. Turneri pertinet. F. cyanospermi Del. specimina originaria, quae vidi, ad eandem formam referenda sunt. Laur. cyanospermae Lamour. sp. authentica formam minorem spectant. Chondria thyrsoidea Martii et Montagnei speciem, Turneri ad mentem, refert. In Voy. au Pol. Siid., nulla omnino facta inter varietates distinctiooe, Montagneus Ch. thyrsoideam L. papillosae subjunxit. Nec itaque characteres allati, nec synonyma specierum distinctionem a Kutzingio propositam probare mihi videntur. 758 CHOMDRiEiE. Laiirencia. \S. L. SETicuLOSA (Forsk. Fl. Mgtjpt. Arah. p. 188) fronde tereti quoi]uoversiiin vage raraosa et plus rainus dense papillosa, papillis in sterili sparsioribus patentissimis elongatis cylindraceis apice obtuso ina;qualibus, sporiferoe subconforraibus verruculosis, capsuliferae in rarao abbreviato arabilu lanceolato donsissimis subbotryoidoo-congestis erectiusculis superne sparsissime den- ticulato-inoequalibns, keraraidiis sphterico-ovatis inter papillus nuraerosis. Conferva seticulosa Forsk. l. c. Gde C. Ag. fsterilis). Laurencia seticulosa Grcv.; Kiilz. sp. p. 857! Chondria seticulosa Ag. sp. p. 345!! Fucus caespitosus Forsk. l. c. p. 191? (sec. Ag.) Fucus uvifer Forsk. l. c. p. ^192! (capsulis) tide spec. I Hab. in mari rubro (Forskaal! Bove!). Frondes a disco radicali plures crectiusculcT, semipedales et ultra, crassilie inferne pennam columbinam siiperantes, sensim attenuatse et su- perne passerinam pennam non ffquautes, quoquoversum et vage ramis gracilibus et elongatis pinnatim ramosse et praeterea a basi ad apicera papillosae. Rami inferiores patentissimi plus minus decompositi, superiores roagis erecti 1 — 2-poIiicares simpliciusculi at papillosi. P;ipilla3 in planta sterili sparsiores, spatio circiter lineai distantes, subhorizontales, cylindraceue aut apicem versus vix attenuatae, apice ipso inaequali aut minutissime verruculoso, lineam circitcr longae-, sphaerosporis onustae sunt dispositione, numero et magnitudine sterilibus conformes, at infra apicem crassiores et magis verruculosae, aliqiiando striotura levi quasi in capitulum fertilem pedicellumque sterilem divisae. Capsulis onusta planta habitum admodum diversum induit: papillis destituta, earum loco ramulos gerit 2—3 lineas longos, ambitu lanceolatos acutos, qui basi nudi, medio papillis undique vestiti, apice nudi aut papillis brevissimis aut immo spinulis brevissime conicis obsiti', papillae horum erecto-adpressas, inferiores longiores, apice inaequales subspinulosae. Inter has papillas keramidia obveniunt ovato- sphaerica-, gemmidia vidi generis. Nostra specimina (decolorata) virescentia aut flavescentia. Substantia subcartilaginea. Haec species forsan generis distinctissima, habitu fere Hypneae musci- formis, cujus nomine inter plantas Boveanas inscriptam quoque inveni. Inter L. papillosam et L. botryoidem intermedia mihi videtur, multo gra- cilior quam illa, papillisque elongatis in statu sterili distantioribus etc. diguoscenda; in statu capsulifero regularitate ramulorum alternantium hanc fere aequat. Synonyma Forskaaleana supra citata ad unam eandemque plantam esse referenda et nostram speciem spectare, auctoritate C. Agardh assumendum puto. Specimiiia,quaedescripsi, ex Herbario Forskaaliano proveniunt', capsuli- ferum cum specimine in Hb. Hornemanni, manu ipsius Forskaalii "Fucus novus uvifer" inscripto, comparavit Pater. Sterilia, habilu a fructiferis dissimilia, Laurencia. , CHONORiEiE. 759 in H:biis Thunbergi et Acharii Confervae seticulosae, in Herbario Mertensii nomine Fuci CcEspitosi denominata fuerunt. 6. Fronde tereti aiit complanata disticlie pinnala [ramulis sparsis e pagifia complanala denmm at raro provenientibus] ; pinnis subregulariter alternis aut oppositis. * Fronde teretiuscula aiit compressa, ramis sporiferis tuber- culosis botnjoideis. 19. L. BOTRYOIDES (Tum. Hist. Fuc. III. p. 104) purpurascens, fronde teretiuscula clistiche decomposito-pinnafa, pinnis in ra- cliide flexuosa supererainente alternis patentibus, piiinulis conico- botryoideis obtusis, tuberculis rotundatis verruculosis circuincirca effusis constantibus, sporiferis conformibus spliferosporas in tu- berculis circumcirca nidulantes gerentibns, keramidiis. . . Fucus botryoides Turn. l. c. tab. 478 (exiniie!). Laurencia botryoides Gaill. res. p. 45. Sotid. Alg. Preiss. ;?. 32? Harv. Alg. Tasm. n. 31 et Ner. aiistr. p. 82 (excl. pl. Capens.) Chondria botryoides Ag. sp. p. 346! (excl. syn.) Sgst. Alg. p. 204. Hab. in ocoano australi ad insuias Kent (R. Brown!). "Radix fibrosa rcpens fibris homogeneis." Frons crassitie pennae co- lumbinae, 6-pollicaris, fere omnino teretiuscula aut levissime compressa, regulariter bi-tri-pinnata, rachide inter pinnas pinnulasque distichas et alternas eximie patentes evidenter flexuosa. Pinnae primariae 2 — 3-polli- cares, 3 — 4 lineas distantes-, secundi ordinis pollicares aut breviores, in- feriores basi deriudatae, mox verrucis distantibus dislichis obsitae, apice verrucis circumcirca confluentibus coopertae; superiores vix aut brevissime petiolatae, ovato-conic»! oblusae, circumcirca verruculosa;, forma racemum . uvarum referentes. Verrucae iineam circiter longae, totae verruculosae proeminentiis brevissimis subhemisphaericis, una supra alteram aggre- gatis. In his verrucuUs sphaerosporas, infra stratum corticaie evolutas, triangule divisas, vidi. Coior livido-purpurascens in violaceum tendens. Substantia firma cartilaginea. Specimina originaiia Brownii descripsi. Recentiori tempore alia et omnioo diversa planta sub nomine L. botryoides venditatur, si quidem planta in Nereide australi descripta identica sit cum iila, quam e Cap. b. Spei sub nomine L. botryoides olim mihi misit Harvey. Haec enim ramulis donse dispositis louginquam tantum similitudinem cum planta Brow- niana habet', accuratius examinata in omnibus fere diCfert, et revera ad L. obtusam multo magis accedit. In descriptione Harveyana C^er. austr. p. 82J nihil vero video, quod in plantam Capensem quadrat. Contra Turnerum, qui ca.'terum dedit descriptionem plantaj omnibus numeris absolutam, animadvertere debeo frondem esse fere teretiusculam, ul ma- 760 CHOMDRiEiE. Laurencia. defacta specimina facile doceant*, exsiccata collabitur et rachis compressa adparet. 20. L. TUBERCULOSA (J. Ag. mscr.) rosfio-purpnrea, fronde compressa (listiclie decoraposito-pinnata, pinnis in racliide stricta siiper- eminonte alternis patenlibus, pinnulis mediis conformibus, in- ferioribus pinnarum abbreviatis, verrucis rotundatis tuberculosis constantibus, spliajrosporas in tuberculis circumcirca nidulantes {^erenlibus, keramidiis. . . . Hab. ad oras Indioe occidentalis; ad insulara St. Crucis (Ilb. HofFman!); ad Vera Cruz (Licbman!). Frons 4— 6-pollicaris, crassitie pennae columbincT, teretiuscula aut leviter compressa, allcrne et distiche 2— 3-pinnata; rachides vix conspicue flexuosa^, apicc nudiusculo supereminentes, oblus». Pinna) primariae 3 — 4-pollicares, secundarise sesquipollicares; Pinnula? mcdiae pinnarum pinnis subconformes at breviores, margine inaequales; inferiores sensim in tubercuia transmutatae. Tubercula vix lineam longitudine superantia, ambitu rolundala aut subreniformia, verrucis minulis, una supra alteram aggregalis circumcirca proeminentibus conslantia, distiche et alterne secus margines disposita. In his tuberculis sphserosporas infra stratum corticalo circum- circa dispositas, triangule divisas vidi. Substantia gelatinosa subcartila- ginea. Color e coccineo aut carneo purpurascens. Hanc speciem bene distinctam puto. Characteribus inter L. pinnati- fidam ct L. botryoidem intermedia, ab utraque nullo negotio dignoscitur. A L. pinnatifida formatione verrucarum diEfcrt; hae enim non fortuitae, sed cum formatione frucliticationis cohaerentes, progrediente a basi sursum formatione evolvunlur; in L. pinnatifida pinniB inferiores cum aetate detersae et obsoletae evadunt. L. botryoides, evolutione verrucarum congruens, illarum forma statim dignoscitur; pinnulae. .prseterea in hac semper ver- rucosae, dum in L. tuberculosa pinnulae superiores elongatae nudae et margine tantum undato-ina?quales. L. papillosa ramis quoquoversum egre- dientihus ab his omnibus recedit. ♦ ** Fronde teretiuscula aut compressa ramis sporiferis clavafis. 21. L. CANALicuLATA (J. Afj. mscr.) fronde compressa canaliculala torta subdisticlie dccomposito-ramosa , ramis suboppositis a mar»jine egredientibus supra canaliculam converjjentibus erecto- adpressis densissirae ramulosis, ramulis fere quoquoversum egre- dientibus subdivergentibus cylindraceo-compressis obtusis, spo- riferis verruculosis, keramidiis. . . Hab. prope Bataviam (Reynaud! in Mus. Paris.) Laurencia. Chondrie;E. 761 Frons 4 — 5-poIlicaris crassitie fere pennae coliimbinae, at compressa et canaliculata, canalicula ob torsionem tamen minus conspicua. Rami a margine crasso proveniunt et ita revera distichi sed mox supra paginam canaliculatam convergentes, majores patentes, minores erecto-adpressi , omnes sat irregulariter oppositi aut fere vagi-, ramo majori e regione mi- noris Scepe posito; — rami minores nimulis densissime obsiti. Ramuli fere circumcirca provenire videntur, a basi latiore parum altenuati obtusi compressi patentes, flexi et subdivaricati, simpiices aut ipsi ramellis con- formibus obsiti; sporiferi eximie verruculosi. Color exsiccatae fuscescens, madefactae virens. Substantia subcartilaginea. Species sat distincta videtur, at a?gre detinienda. Ramitlcationis norma in exsiccata planta parum perspicua', nostram, per plures dies in aqua servatam descripsi, Ramificatio revera disticba videtur, licet rami con- vergeutes et ramuli quoquoversum egredientes adpareant. 22. L. CORONOPUS (J. Ag. mscr.) froiide teretiuscula quoquoversum fasciculato-rainosa, ramis fasciculi verticillatis aut collateralibus plurimis, aliis simpliciusculis elongato-clavatis, aliis supra basem elongatam nudam disliclie et alterne pinnalis, pinnulis clavatis truncatis, fertilibus. . . . Ilab. in mari INigro ad liltus Tauriffi (flb. Ajj) Caespites 4 — G-pollicares, in stipite Cystoseir» barbatae parasiticas. Frondes crassitie fere pennae columbiuae, teretes, subindivisae at fasciculis ramorum circumcirca pullulantibus dense obsitae, in apicem ramis consi- milem excurrentes. Fasciculi ramis 3—8 constant; rami ejusdem fasciculi nunc omnes collaterales, nunc irregularius subverlicillati, alii minores sim- ])Iices /4— 'l-pollicares, alii majores pinnati 1— 'S-pollicares, rachidem planam cauli advertentes. Rami omnes basi teretiusculi, crassitiem vix pennae passerinae aequantes, sursum sensim sensimque incrassati et com- pressi, minores simpliciter clavati, majores supra medium vel potius infra apicem pinnati, basi nudi aut ramo consimili vel immo fasciculo ramorum obsiti. Piiinae ramorum 2-4 lineas longa-, clavatae, truncatae, disticha?, allernae, erecto-patentes, coma longa filorum tenuissimorum (in nostris) terminati. Color purpureus. Substantia firma. Charta3 vix adhaeret. Nostra specimina stcrilia. Speciem ramificationis norma peculiari admodum insignem puto. Spe- cimina madefacta bene reviviscunt, ita ut characteres allatos admodum evidentes vidi. Fasciculos ramorum a fronde laesa et vetusta pullulantes si quis crederet, observasse lubet, eandem ramificationem in ramis ipsis inchoantem me vidisse. 23. L. UVBRIDA (Dec. Fl. Fr. II. p. 30} fronde teretiuscula disticlie decomposito-pinnata, pinnis in racliide stricta oppositis aut ssepius alternis patentibus, inferioribus prolongatis, superioribus 762 ChondriE;E. Laurencia. simpliciusciiHs clavato-cylindraceis, sporiferis erectiiisculis con- formibus infra apices truncatos spiKierosporas in fasciam dispo- sitas gerentibus, keramidiis subsphoericis. Fucus hybridus Dec. l. c. (fide Cliaiw.) Chondria hybrida Chauv. Alg. Norm. n. 40!! Laurencia hybrida Lenorm. in Dub. Bot. Gall. p. 951 ! Kiilu Sp. Alg. p. 856. Laurencia caespitosa Harv. Phycol. Brit. tab. CCLXXXVH! el Man. Ed. IL p. 98. Fucus pinnatifidus var. angustus Turn. Hisl. Fuc. tab. 20 fig. /'.! Laurencia pinnatifida y. angusta Grev. Alg. Brit. p. 409. Harv. Man. p. 69 et riiyc. Brit. sub. lab. LV. Laur. cjHndrica hiitz. Sp. Alg. p. 8S6? Ilab. in oceano atiantico ad oras Gailiee! et Britanni.ie!; in mari australi sec. Harvey. Frons eximie caespitosa pyramidata 2 — 5-polhcaris, ex tereti parum compressa, diametro dimidiam lineam circiter aequans, basi uudiuscula, mox distiche decomposito-pinnata, pinnis patentibus, inferioribus hic illio oppositis, superioribus sa?pius alternis. PinnuIaB inferiores plerumque prolongatae, in pianta sporifera erecliusculae, in capsulifera magis patentes, superioresque ciavato-cylindracea;. Keramidia in latere et pagina compla- nata pinnuiarum sessilia subsph.Terica, gemmidia foventia. Antheridia in capsulis demum scutellatis terminalibus. Substantia subcartilaginea. Color nunc obsure purpurascens, nunc luce expositae lutescens. Harvey, qui hujus speciei dedit iconem et descriptionem eximiam, ad oras Britanniae. frequentem et fere semper rupicoiam, raro in algis minoribus crescentem dixit. Hac vivendi ratione a G. pinnatifido Lyngb., quod cum prfEsenti conjunxerunt, jam dignoscatur- difTerunt insuper forma frondis. L. ca^spitosa} Lamour. nomine admodum diversas species inscriptas vidimus. Specimen authenticum auctoris, quod coram oculis habeo, mon- strat plantam parasiticam, fronde compressa pinnulisque patentissimis in- signem, et a L. hybrida recentiorum facile distinguendam. 24. L. DiSTicnoPHVLLA (J. Ag. mscr.) fronde compressa disficlie de- composito-pinnata, pinnis in racliide stricta oppositis, inferio- ribus prolongatis, superioribus siibpalmatim tri-multifidis, pinnulis simplicibus cjlindraceis obtiisis, sporiferis conformibus infra apices splioerosporas in fasciam dispositas gerentibus, kera- midiis. . . . Hab. in oceano australi? (Hb. Ag.) Frondes caespitosfB 2 — 3-pollicares, ex tereti compressae, 3 — 4-pin- natae. Rachis semilineam lata, pinnis parum angustioribus. Pinnae plurimae regulariter oppositae, aut nonnullis ab hac dispositione aberrantibus per CllONDRlEiE. 763 ^. ;^^ I ^ 5; > ' - ^ i^ n5. t N^ 1= nes a margine rachidis compressae exeuntes et jres 4 — 2-pollicares bipinnatae, superiores bre- it fere palmatim mullifidse, pinnulis nempe in guis oppositis, cylindraceis, apiceobtusis, linoam itibus. Infra apices aut medium versus pinnu- um adestj pinnuise fertiles sterilibus conformes. Color in nostris fuscescens. lypos L. obtusee et pinnalifldae quodammodo con- exsiccatas potius L. obtusae, et in Hb; Ag. inter rvata-, rami ut in hac typice oppositi, quin immo 3rc provenientibus ad ordinem verticillatum quasi compressi et omnes eximie distichi speciem adpropinquant, Specimina madefata descripsi. 3 sum. Aut voro e Cap. b. Spei, aut ex oceano nplanala, exhnie distiche pinnala. ir. Ess. p. 43) piirpiireo-virescens, fronde distiche decomposito-pinnata, pinnis in ra- ppositis patentissimis, pinnulis simplicibiis sporiferis conformibiis levissime verruculosis rtem spliaerosporas densas gerentibus, kera- '.amour. l. c. (flde spec. auth.!) Ilab. in oceano atlanlico ad oras Ilispaniae (Cabrera!) et Galliae usque ad Calvados (Lamourous!). Frons decomposito-ramosissima subpyramidata, 3— 4-pollicaris, latitu- dine vix lineam dimidiam sequans, evidenter compressa et a margine distiche 4__5:ies pinnata, pinnis subregulariter oppositis. Pinnae pinnulaeque pa- tentissimae angulo fere 60^ egredientes, inferiores longiores, superiores sensim breviores. Pinnulse ultima} et simplices 2—3 hneas longae, '/4 hneae partem vix lata?, omnes eximie patentes, b§si evidenter constrictae, dein clavato-lineares. In pinna caeterum distiche pinnulata, pinnuia aliquando provenit a pagina planiori. Sphacrosporae in pinnulis minoribus apicem, in majoribus majorem pinnula^. partem occupantes, dense dispositse, super- liciem levissime verruculosam reddentes. Substantia carnoso-membranacea. Color purpureo-virescens. Speciem australem suspicor, quae limitem borealem ad Calvadosii littora forsitan atlinget. Et enim ad oras Hispaniae frequentior, et specimina majora magisque composita-, caeterum haec a Gallicis non differunt. Sub nomine L. caespitosae plurimas in Herbariis Gallorum vidi formas: saepius L. obtusam pyramidatam et L. hybridam. Utrum species Lamou- 762 Chondrie^e.*; V simpliciusculis clavato-cylindraceis, formibiis infra apices fruncatos spi sitas gerentibus, keramidiis subspiia Fucus hybridus Dec. l. c. ffide C/iauv.j Chondria hybrida Chauv. Alg. Norm. n. Laurencia hybrida Lenorm. in Dub. Bo p. 856. Laurencia caespitosa Harv. Phycol. Brit. II. p. 98. Fucus pinnatifidus var. angustus Turn. Laurencia pinnatifida y. angusta Grev. p. 69 et Fhyc. Brit. sub. tab. LV. Laur. cyUndrica Kiltz. Sp. Alg. p. 856? Ilab. in oceano atiantico ad oras C australi sec. Harvey. Frons eximie casspitosa pyramidata 2- . compressa, diametro dimidiam bneani ciri mox distiche decomposito-pinnata, pinnis \ oppositis, superioribus sa;pius alternis. prolongatae, in planta sporifera erecliusculae, superioresque ciavato-cyiindracejB. Keramic nata pinnularum sessiba subsph.-Erica, gen capsubs demum scutellatis terminabbus. Sul nunc obsure purpurascens, nunc luce expos ■, Harvey, qui hujus speciei dedit icon( ad oras Britannisp frequentem et fere scf minoribus crescentem dixit. Hac vivendi ratione a G. pinnatifido Lyngb., quod cum pra>senti conjunxerunt, jam dignoscatur; differunt insuperforma frondis. L. cajspitosae Lamour. nomine admodum diversas species inscriptas vidimus. Specimen authenticum auctoris, quod coram oculis habeo, mon- strat plantam parasiticam, fronde compressa pinnulisque patentissimis in- signem, et a L. hybrida recentiorum facile distinguendam. 24. L. DiSTiCHOPHYLLA (J. Ag. mscrj fronde compressa disticlie de- composito-pinnala, pinnis in racliide stricta oppositis, inferio- ribus prolongatis, superioribus subpalmatim tri-multifidis, pinnulis simplicibus cylindraceis obtusis, sporiferis conformibus infra apices spha^rosporas in fasciam dispositas gerentibus, kera- midiis. . . . Hab. in oceano australi? (Hb. Ag.) Frondes caespitosittidine non wquantibus, keraraidiis ad apices pin- narura sessilibus, in pagina plana verticalibiis. . . . Delesseria fimbriata Lamour. l. c. pag. 36 (excl. syn. Turti.) C. Ag. Sp. Alg. in Adnol. p. 373. Mammea fimbriata J. Ag. Symb. p. 22. Delisea fimbriata Lamoiir.; Mont. Ann. Sc. Nat 1844 /rtA. 11 fig. 1 a—m. Kulz. sp. p. 771. Ruprecht. Rhodoph. Syst. p. 35, Hab. ad oras Novee Hollandii-e (tlb. Laraour. !) Frons videtur elongata (in nostr. fragm. 3-poilicaris) decomposito- pinnata, margine ubique pectinato-serrata. Costa in pinnis planis mem- branaceis tenuissima, nervis lateralibus, alterne in dentes marginis ex- currentilms, pinuata', inferne evolutione strati corticalis in utraque pagina supra costam valde incrassata, frondem ancipitem reddens. Pinnae lineares basi atteniiatae, sub spatio brevissimo integrae, dein pectinato-serratae, apice obtusap. rotundatae-, spatium inter costam et ortum dentium margi- nalium utrinque ita latum ut longitudine dentium aliquantulum breviussit-, dentes itaque sua longitudine latitudinem indivisse rachidis haud aequant. Dentes a latiori basi oblique deltseformes patentes. Keramidia infra apicem rotundatum costae imposita, pinnae margine tenuissimo super- eminente, in pagina plana subverticalia. Frons inferne transversaiiter secta sectionem monstrat aucipitem, utrinque acutiusculam, evolutione III. 52 786 Chondrie^. Delisea. insigni strati corticalis supra costam utriusque paginas incrassatanr, strato intermedio plano, latitudinem strati corticalis incrassati vix sequante- tubo centrali maximo, crassitiera dimidiam strati intermedii superante. Sphuerosporae nondum cognitse videntur- sporifera enim pars a Mon- tagneo depicta, qua in descriptione sphaerosporarum nituntur Kutzing et Ruprecht, ad D. puichram pertinet, ut a Montagne apertis verbis in ex- plicatione iconum dictum est. RHUDOMELEiE. 787 Ordo XVI. RHODOIHELE^. Rhodomelese J. Ag. Symh. in Linnma XV. p. 23. Alg. nied. p. 116. Endl. G-en. Pl. Suppl. III, p. 44. Harv. Ner. austr. p, 9. Ner. Bor. Amer. p. 9. Zanard. Pl. niar. ruhr. p. 47. Monf. Syll p. 416 (excl. gener.) ; Rytiphlese, Polyphacese, ThamnophoreEe, Heterocladieee, Anomalophyllese et Cera- mieee (quoad partes) Decsne Class. p. 62 sc^u.; Dasyese, Polysiphoniese Chondrieee, Amansiee, Rytiphleacese, Car- poblepharidefe, Claudiea? (quoad partes) Kiitz. Fhyc et Sp. Alg. Frons articulata monosiphonia, sfepissime polysiphonia aut areo- lato-zonata, cellulis pericentralibus e regione positis, nuda aut externe celhilis minoribus angulatis corticata. Cysto- carpia externa, pericarpio celluloso munita, carpostomio regulari aperta; fila gemmidiifera invicem libera, a pla- centa basali radiantia, in articulo terminali clavato trans- formato gemmidia pyriformia foventia. Sph(JBrospor(B in cel- lulis pericentralibus evolutfe, certo ordine seriatse. Algse coccinefe aut purpurascentes, exsiccatione ut pluri- mum atropurpurea? aut nigricantes, nunc leetiorem servantes eolorem aut facilius decoloratse et albescentes. Frondes forma varise; inferiores filiformes teretiusculee aut leviter compressee, fere totee conformes (Polysiphonia, Tsenioma, Alsidium, Bos- trychia, Chondriopsis, Rytiphlfea, Rhodomela), aut ramulis a caule evidentius distinctis (Digenea, Trigenea, Bryothamnion) instructee, paulo superiores complanatee evadunt, costam propriam et la- minam separantes, ceeterum conformes (Kiitzingia, Amansia, Dic- tymenia, Vidalia, Lenormandia), aut difformes, ramulos fructi- feros quasi heterogeneos exserentes (Polyphacum, Heterocladia); IV. ' 53 788 KHOUOMELE/E. in supremis denique folia fere propria a caule plus minus dis- tineta proveniunt (Polyzonia, Cliftonia, Claudea). In nonnul- lis frondes fenestratse adsunt (Martensia, Dictyurus, Hanovia, Vanvoorstia, Claudea). Frondes filiformes sunt aut totee articulatse et polysiphonia?, aut inferne corticatfe superne articulatfe, aut totee fere cortice obductse et continuse (Chondriopsis, Acanthophora, Rhodomela); in articulatis cellula centralis et pericentrales (pro diversis spe- ciebus numero variffi) in orbem dispositse eeque longee et e re- gione positse articulos, hinc polysiphonios dictos, constituunt; in continuis cellula centralis et pericentrales immersee adsunt, externe vero strato corticali obductee; celkilfe corticales bre- viores et plerumque angulatse, nec e regione positse, subdi- visione pericentralium ortai videntur. In frondibus compUinatis eadem typica structurfi, at ob frondis foi'mam diversam paulisper mutata; celhila centralis angustior costam percurrit; pericen- trales eeque longse et e regione positfe in zonas transversales, ssepe plus minus obliquas, a costa ad marginem excurrentes, seriatfe, laminam constituunt; celhilfe istse, pericentralibus ana- logee, aut unica serie huniufe parallela dispositfe (Dictymenia, Klitzingia Lenormandia), aut duabus (Amansia, Vidalia, Poly- phacum, Jeannerettifi) pluribusve (Pollexfenife sp.?); externe nudse sunt et frons quasi areolata adparet, aut corticatfe et frons continua dicitur. In foliosis analoga? adparent differen- tife. — In fronde, cujus axis ])olysiphonius mox corticatus eva- dit, siphones pericentrales cum centrali non semper eandem longitudinem servare quandoquidem observantur. Prfeter costam venee in nonnullis adsunt transversales, aut flabellatim excur- rentes, cellulis angustioribus constantes, quasi ramos a tubo cen- trali formantes. Articuli in nonnullis comphinatis heterosipho- nei, h. e. constant tum siphonibus pericentralibus sequelongis, tum aliis marginalibus duplo brevioribus, quorum igitur 2 su- perpositi longioribus respondent et e regione positi sunt. Juveniles prfecipue sunt apice sa?pe penicilligerfe; peni- cilli constant filis monosiphoniis articulatis endochromate parum conspicuo plerumque coloratis. In nonnullis (Dasya, Sarcome- nife sp.) pars major frondis, aut fere tota consimilibus filis, at magis coloratis et persistentibus, mollissime penicillata cernitur; in aliis ramuli rigidiores, at monosiphonei, sensim in po- lysiphoneos mutantur (Polysiphonise et Bostrychife sp. quse- RironoMELEiE. 781* dam); rarissime tota frons, stichidiis exceptis, monosiphonia (Hanovia). Organa fructiticationis tri])licis generis observata fuerunt. Cystocarpia in plurimis generibus cognita, a frondis parte et plerumque a ramulo transformata, externa, spheerica aut ovata, nunc carpostomio productiore et latius aperto, urceolata dicta; pericarpium celhilosum aut quasi nudum, nempe cellulis — pe- ricentrolibus analogis — per series dispositis contextum, aut corticatum, nempe cellulis exterioribus minoribus angulatis et interioribus subseriatis constans; apice demum canali pervio apertum. Nucleus filis constituitur plurimis, invicem liberis, a placentfe basalis plexu quoquoversum radiantibus fasciculatis, articuUUo-clavatis; gemmidia in articulo terminali, intra peri- derma hyalinum evoluta, singula, obovato-pyriformia vel obco- nica. Fila qusedam magis peripherica cum gemmidiiferis a placenta egredientia, carpostomium versus porrecta, in muUis vidi, nunc fere libera, nunc anastomosibus juncta, demum ut videtur gelatinse copiam emittentia, cujus ope gemmidia peridermate liberata per carpostomium expelhmtur. Cystocarpia hsec Kera- midii nomine designantur. Sphferosporse in cellulis pericentralibus evolutse, demum triangule divisse, pro diversitate generum aliter in aliis dispo- sii&i. In iis quorum frondes teretes, circumcirca quoque gener- antur sphserosporse ; aut vero celhilis pluribus ejusdem articuli prajgnantibus sunt circumcirca verticillatfe (Chondriopsis, Acan- thophora, Bostrychia, Dasya); aut, unica tantum ejusdem arti- culi cellula prfegnante, sunt singulfe; ubi singulse, cellulee prse- gnantes diversorum articuh)rum non superpositse, sed longitudi- nali linea spiraliter adscendente sphferosporse dispositee adparent (Polysiphonia, Alsidium, Dictymenia). In iis generibus, quo- rum frondes magis complanatffi et costatse, spheerosporse quoque (quasi utroque latere costse in phyllo transformato) perduasse- ries longitudinales ordinatse adparent; sunt igitur in his in ar- ticulo geminee oppositfe (Tsenioma, Rytiphlsea, Amansia, Kiit- zingia, Vidalia, Lenormandia, Polyphacum, Neurymenia, Rho- domela, Odonthalia, Sarcomenia). In foliosis denique, quorum folia fere hemiphylla, unico latere costfe, singula serie longitu- dinali sphserosporee superpositee proveniunt (Placophora, Poly- zonia); in aliis utroque latere costse per plures series longitu- dinales ordinatge adparent (Claudea, Vanvoorstia). Partes sphffi- 53* 790 RhodomelejE. rosporiferee frondis sunt aut sterilibus fere conformes et vix trans- formatse, nisi quod sphserosporis plus minus prominulis verru- cosse adparent (Chondriopsis, Polysiphonia, Alsidium, Digenea, Rhodomela, Rytiphleea); aut magis transformatse, sticliidia pro- pria constituentes, quse vel eundem fere ac rami steriles occu- pant locum (Bostrychia, Teenioma), aut plus minus diversum (Amansia, Lenormandia, Kiitzingia, Vidalia, Polyphacum, Neu- rymenia, Placophora, Pollexfenia, Jeannerettia) ; in nonnullis sunt fere omnino axillaria (Acanthophora, Bryothamnion, Dicty- menia, Odontlialia). Frons spheerosporifera peculiari adparatu ramulorum in nonnuUis penicilligera evadit (Dasya); aut sphee- rosporffi in ramulis a fronde diversis penicilligeris evolvuhtur (Heterocladia, Trigenia). Antheridia in multis generibus hodie cognita. In Dasya, Chondriopsi, Polysiphonia, Rhodoniela, Rytiphleea, Vidalia, Pla- cophora, Polyzonia, eadem ipse vidi, in Bostrychia observavit Montagne, in Odonthalia Kiitzing, in Dictyuro Harvey. Structura ita preecipue diversa, ut in nonnullis strato exteriore cellularum cohibita videantur, in aliis intra stratum gelatinosum aut sub- membranaceum globuli miuuti plurimi, quibus constituuntur, ni- dulantes adparent. Globuli circa axem densissime thyrsoidei. Forma prseterea in diversis generibus diversa sunt; his autem diflerentiis in generibus disponendis insistere non ausus sum. Rhodomelearum Ordo Chondrieis, quas supra descripsi pag. 716, proximus est; Cystocarpiis convenientibus, dignoscantur structura frondis et dispositione spheerosporarum. In Rhodo- meleis nimirum ipsa frons polysiphonia aut areolata, vel, si externe continua, axis polysiphonius immersus inest, aut saltem ramuli fructiferi polysiphonei adsunt. Quia cellulse pericentra- les, in quibus generantur sphserosporse, sunt eequales et e re- gione positfe, sphserosporee quoque ordinatse proveniunt (nec in strato subcorticali sparsee ut in Cliondrieis). Idsea ordinis hodie descripti eadem mihi manet, quam jam antea variis locis eidem designavi. Limites tum novis cognitis generibus extensi, tum nonnullis adjectis, quse vel antea mihi minus cognita (Polyphacum, Hanovia, Helminthochorton) vel aliter interpretata (Chondrife sp. auct.) ad alia genera retule ram, paulisper mutati. Qualem familiam constitueram, talem quoque naturalem agnoverunt Harvey, Zanardini aliique. Mon- tagne genus Melanthaliae, me judice alienum, eidem adnumerat. Rhodomelej:. 791 Decaisne plurima quidem genera suis Rytiphleis retulit; alia vero Ceramieis; nonnullis familias proprias condidit. Kiltzing in multas quoque familias genera, nunc quoque heterogeneis mixta, distribuit *). EXPOSITIO GENERUM et TRIBUUM SYNOPTICA. TRIBIS i. CnOXDRIOPSIDE.E fronde tota conformi continua, mox corticata, axi immerso polysiphonio instructa; sphse- rosporis in parte fructigera verticillatis. Sphcerosporis in ramo vix mutato evolutis. Frons filiformis, ramulis basi constrictis . . CXXVI. Chondriopsis. Spi}i(Brosporis in stichidiis axiUaribus. Frons spinis armata CXXVII. Acanthophoka. *) In opere (Die Nenev. Algensysteme p. 218) Neegeli familiam quan- dam Rhodomelearum habet, quam vero neque naturalem si limi- tes respiciam, neque si genera eidem adnumerata, characteribus legitimis circumscriptam, putarem. Ipse Rhodomeleas suas De- lesserieasque proximas dixit, et tegre distinguendas, attamen modo formationis celhilarum acute distinctas. Delesserieas longitudine et latitudine, atque insuper crassitie increscere, Rhodumeleas in- crementum latitudine et crassitie haud distinctum oifere conten- dit-, Celkilas axiles Delesseriearum semper 4 exterioribus cinc- tas, Rhodomelearum 5 et plures esse. Delesserieis formam semper planam, Rhodomeleis quandoquidem complanatam, ssepissime cylindraceam tribuit. Delesserieis Odonthaliam adnumerat atque Acanthophoram-, Rhodomeleis Rytiphloeam, Rhodomelam, Polysi- phoniam, Laurenciam etc. — Quod primum incrementum attinet, mihi videtur unamquamque Algam, qua; juvenilis nuda sensim strato corticali obducitur, jure dici crassitie increscere, sive pla- na sit, sive teretiuscula-, et ejusmodi plurimas habemus Rhodo- meleas. Sin ex forma frondis distinctionem hoc respectu facere placeat, patet RhodomelEe species et Rytiphlea? planas idem ha- bere incrementum crassitiei, quod solum Delesserieis tribuit Ns- geli. Cellulas axiles Rhodomelearum ssepissime 4 pericentralibus cingi, notissimum est; quare quod exceptionem judicat Nsegeli fere Eequo jure regulara esse contendere liceret. Formam frondis quod attinet, plurima affinia genera testantur quam parvge slt vis in affinitate dijudicanda. Odontlialiam et Rhodomelam in diver- sas familias sejungere, mihi quidem videtur nexum naturalem omnino prjetermittere. Quomodo prsterea Acanthophoram inter Delesserieas, quse. planee essent et cellulis pericentralibus 4 in- structas, disponere licet, me omnino fugit. 792 Rhodomele^. TRIBUS 2. POLIEXFEME^ fronde plana tota continua sub- flabellato-areolata, nempe cellulis majoribus areolas con- stituentibus subflabellatim dispositis (nec in zonas transver- sales conjunctis). Sphcerosporis in parte frondis plerumque fenestrata evolutis. Frons flabellato-laciniata avenia CXXVIII. Martensia. Sph(Erosporis in sticMdiis propriis. Frons dichotomo-laciniata ecostata venosa . CXXIX. Pollexfenia. " " pinnatifida costata CXXX. Jeanneretti.^i. IIudLS o. ALSIDIE/Li fronde articulata aut inferne mox cor- ticata extus faseiata, cellulis pericentralibus hic illic in- sequilongis, ab exterioribus diametro parum diversis, * S]}hcerosporis in articulo singulis, linea spirali per pnrtem fructigeram superpositis. f Sphesrosporis in ramo vix mutato evolutis. Frons filiformis laxe ramosa CXXXI. Alsidium. " teretiuscula, ramulis densis circum- circa horrida , CXXXII. Digenea. ff Sphcerosporis in stichidiis axillarihus. Frons compressa aut angulata 2-4 fariam ramulosa CXXXIII. Bryothamnion. ** Sx>harosporis in articulo plurihus verticillatis. Frons filiformis, articulata aiit fasciata . . . CXXXIV. BosTitYcmA. *** Sphcerosporis in parte fructigera hifariam seriatis (in arti- culo geminis oppositis, (juasi interjecta costa separatis). f Sphcerosporis in ramulo vix mutato evolutis. Frons filiformis aut compressa CXXXV. Rhodomela. ff Sphcerosporis in stichidiis propriis. Frons plana inferne costata CXXXVI. Odonthalia. TRIHUS 4. POLYSIPIIOIVIE^E fronde filiformi polysiphonia aut complanata et transverse zonata, nuda aut sursum plus minus corticata, cellulis pericentralibus regulariter e regione RHODOMELEiE. 793 positis et seque longis, in corticatis per corticem transluceu- tibus. 1. Sphcerosxwyis in articulo sinrjnlis, celhdis prcegnantihus li- nea spirali per partem fructiyeram superpositis. * Sphwrosporis in ramo vix mutato evolutis. Froiis filiformis aut complanatu CXXXVII. PoLYSirnoNi.A. ^^ Sphmrosporis in stichidiis propriis. Frons plana rostata CXXXVIII. Dictymenia. 2. Sph<^rosporis hifariam seriatis, nempe in p>arte fructifera quasi utroque latere costce interjectce dispositis, in articulo geminis oppositis. f Siphonihus pAurihtis circa centraJem in orhem dispositis. Frons filiformis aut complanata subcanalicu- lata CXXXIX. Rytiphl^a. ff Cellulis zonarum unicam seriem,frondis pagince parallelam, formantihus. Frons plana zonis liorizontalibus, areolis rect- angulis CXL. Kutzikgia. Frons plana zonis adscendentibus, areolis rhombeis CXLI. Lenormandia. fff Cellulis zonarum duas pluresve scries frondi piarallelas forma)/tihus. * Zonis horizontalibus, areolis rectangulis. Frons plana CXLII. Amansia. ** Zonis adscendentibus, areolis rhombeis. Frons plana nuda CXLIII. Vidalia. " " prolitlcantibus foliolis aspera . . CXLIV. Polyphacum. " " dense parallele-venosa CXLV. NeuPvYmenia. 3. Sph(erosporis in stichidio inciirvo simplici serie siiperjjosi- tis (altera serie quasi deficiente in parte fructifera hemiphyUa). Frons ecostata ilabellatim expansa CXLVL Placophora. " costata hemiphj^lla CXLVII. Cliftonia. " " foliosa foliis distichis CXLVIII. Polyzonia. TUIBtS 3. DASYEJlI fronde heteromorpha, primaria nempe polysiphonia aut celhilosa, tilis monosiphoneis coloratis aut 794 Rhodomele^. Chondriopsis. stichidia ambientibus, aut totam fere frondem investientibus, instructa. f Fronde primaria polysiphonia (nunc plus minus corticata) ramulis monosiphoneis instructa. Frons filiformis aul complanata, ramulis invicem liberis CXLIX. Dasya. Frons ramulis anastomosantibiis reticulato-fe- nestrata CL. Dictyubus. ff Fronde sterili cellulosa nuda, stichidiis fila calUthamnioi- dea gerentihus. . Frons filiformis, ramulis subarticulatis jubata CLL Trigenea. " plana continua a costa stichidia emittens CLIL Heterocladia. TIudLIS O. IIAIaOi ItyL fronde subheteromorpha, nempe ste- rili tota filis monosiphoniis constituta, stichidiis tantum po- Ijsiphoniis. Fila frondis dichotoma iuterdum anastomosan- tia CLIIL Hai.ydictyon. Fila frondis centralia in reticuhim conjuncta, periphericis tantum liberis CLTV. Hanovia. TRIBUS 7. SARCOMEME.I; fronde heterosiphonia, ceHulis dis- similibus, nempe pericentralibus sequelongis et marginalibus duplo brevioribus, articulos zonasve frondis vel tantum partis fructigerEe formantibus, contexta, nuda aut inferne sensim corticata. 1. Spmrosporis iu parte fructtfera longitudinaliter hiseriatis. Frons filiformis pol^^siphonia, stichidiis hetero- siphoneis CLV. T^nioma. Frons tota aut parte superiore heterosiphonia CLVI. Saecomenia. 2. Sphcerosporis in parte fructifera pluriseriatis. Frons lobata venosa, areolis fenestrEe rotundatis CLVII. Vanvoorstia. Frons foliosa costata, areolis fenestrse rectangu- laribus . CLVIII. Claudea. CXXYI. CHONDKiOi'8if< J. Ag. mscr. Chondria Harvey Ner^ Bor. Amer. p. 19. Chondriee Sp. Ag. et Auct. Laurencise sp. G-rev. et Auct. Alsidii et Laurencise sp. Kut^. Chondriopsis. Pihodomele^. 795 Frons teretiuscula aut compressa decomposito-ramosa, ramulis basi constrictis virgata, intra corticem polysiphonia, cellulis nimirum 4-6 circa ceutralem in orbem dispositis geque- • longis, celkilisque exterioribus brevioribus in corticales minutas abeuntibus contexta. KeramicUa a ramulo nascente transformata, intra pericarpium celkilosum carpostomio aper- tum gemmidia obovata in articuk) terminali filorum a pla- centa radiantium foventia. SphcBrosporce in ramulis vix mu- tatis evokitai, circumcirca in cellulis pericentrakbus natse, triangule divisffi. Frondes recentes carneee aut purpurascentes, gelatinoso- carnosse, exsiccatione membranaceee aut cartilaginefe, in caispi- tes pkis minus expansos collectre; singulffi plerumque pyrami- datse, pinnatim decomposito-ramosfe, ramis sparsis aut ssepe geminatis demumque fascicukitis, quoquoversum seque egredienti- bus aut magis distichis, nunc quoque subsecundatis; junioribus elongatis nudiusculis, sensim ramulis eodem modo dispositis et pleru^nque patentissimis virgatis. Ramuli basi constricti, api- cem versus aut attenuati aut incrassati et plus minus clavati, ipso apice nunc truncato; aduUiores ramuli aut fructiferi aut nova serie ramellorum conformium instructi, sensim in ramos ab- euntes. Ab externa facie frondes omnino inarticulatee ssepissime adparent; dissectse monstrant celkilam centralem, 4 — -5 — ^6 peri- centralibus et fere ejusdem longitudinis cinctam, et extra has stratum pkis minus densum cellularum minoruni. CcntraHs cel- lula in fronde adukiore adparatu tuborum angustissimorum cin- gitur, qui inter celkikxs perieentrales excurrentes cum exteriori- bus nectuntur; in fronde juvenili nonnuUarum interstitia inter pericentrales cekulas vacua videre credidi; cellulse pericentrales, exterioribus longiores, axem articulatum nunc translucentem efficiunt. Stratum corticale constat ceHulis minoribus et endo- chromate intensius colorato farctis, in juvenili parte rotundato- angulatis, in aduUiore aut seeus longitudinem partis elongatis strias minutas a superficie femulantibus, aut directione radii magis elongatis, celkilas a superficie parum longiores quam la- tas monstrantibus. Inter pericentrales celkilas et corticale stra- tum proprium sensim evolvitur intermedium quoddam, celluks brevioribus at latioribus contextum. Jodio tractata? celkilpe in- 796 Rhodomele^. Chondriopsis. teriores fuseescentes evadunt, endochromate cellularum strati intermedii ssepe eximie coerulescente. Keramidia a ramulo, in alio nascente, plerumque transfor- mata aut ita ut ramulus sustinens vix mutatus keramidia singula aut plura gerat; aut ita ut ramulus sustinens maximopere re- ductus vices proprii pedicelli obtineat; apex ramuli sustinentis nunc in apiculum liberum excurrit, qui calcaris loco infra ke- ramidium adest. Keramidium ipsum est ovatum, nunc magis globoso-ovatum, nunc magis in urceolatam formam tendens, carpostomio late hiante superne terminatum. Pericarpium sub- distromaticum, cellulis exterioril)us brevioribus subinordinatis simplicem seriem formantibus, interioribus longioribus et magis secus longitudinem excurrentibus. Nucleus constat filis fasci- culatis a placenta radiantibus, quorum in articulis terminalibus gemmidia pyriformia nascuntur. — Spheerosporse in ramulis vix ullo modo transformatis evolvuntur; in celhilis pericentralibus natse, in eodem articulo plures et circumcirca obvenientes; a superticie visa? (intra corticem) immersse adparent et seriebus transversalibus, licet minus conspicuis, dispositee. Ut in Rho- domeleis aliis norma est, inferiores sphserosporse primum ma- turee, insequentibus sensim superioribus; maturescentes ideoque majores sphffirosporse hoc modo zonam breviorem etTiciunt, quse pro setate in media aut superiore parte ramuli conspiciatur; raro infra medium sphEerosporse evolvuntur. Antheridia ob- servarunt in Ch. tenuissima Derbes et Solier (PhyswL des Al~ gties p. 75. Pl. 19); ipse in Ch. dasyphyllee forma. Mihi circa apices ramulorum, e foveis superticiei emergentia obovata, in- tra tenuem membranam, cellulis translucentibus formatam, gra- nulis plurimis minutissimis constantia obvenerunt; auctores lau- dati primum teretiuscula, sensim quasi e spira revoluta expla- nata describunt; filis fasciculatis ad apices conspicuis orta, nempe coalescentibus lilis plurimis transformata credunt. Genus, quale hodie constituitur, fere adhuc magis quam j)lurima alia, multas subiit modificationes. Lamouroux, qui Lau- renciam constituerat, Chondriopsides nostras af Gigartinam re- tulit. Agardh Chondriffi genus proposuit speciebus inarticulatis tiliformibus, quarum duplicem fructificationem tunc temporis cog- nitam habuerunt, adjecto insuper charactere e gemmidiis petito ; genus ita institutum species multas heterogeneas comjn-ehende- bat. Greville Agardhianum genus Chondrise iterum dissolvit, Chondriopsis. RHODOMELEiE. • 797 Laurenciam, Gastridiiim, Acanthophoram ut genera diversa re- stituit, Chondriai nomen omnino abolevit. Ad Laurenciam spe- cies, quas Chondriopsidi hodie adnumero, retulit. Qui dein dc his plantis scripserunt Algologi, Grevilleum pressis pedibus se- cuti sunt. Ipse in Algis mediterraneis structuree differentia in- sistens, sectionem propriam Chondriis hodiernis proposui, quam dein species Algarum scribens quoque generice distinctam as- sumsi. Prfeeunte Grevilleo, nomen genericum Chondrise evi- tandum putavi, familiaj vero Laurenciam et alias Chondrias *) Agardhii comprehendenti nomen Chondriearum retinendum cre- didi. Harvey (m Ner. JBor. Amer.) genus nostrum eodem sensu ad- optavit, huic vero nomen Chondriae restituit; in operibus posteri- oribus plures species, generi me judice haud pertinentes, intro- duxit. Kiitzing in Phycologia nomen Chondriee Laurenciis Gre- villei usurpavit, Laurenc. tenuissimam vero ad Alsidium retulit, et L. Boryanse Uenot, novum instituit genus, Carpocaulon. In speciebus Algarum Laurencise nomen iteruni restitiiit, his Ch. *) Nomine Lomentarife (?. c. p. 724) genus assumsi, quod speciebus heterogeneis compositum liodie dissolvemhim agnosco. Cel. Thu- ret (Bech. sur les Anth. des Algues p. 36) milii vitio vertit sy- nonymiam, quam Lomentaria! et Chylocladiaj assumsi, gravi er- rore observationis fundatam indicans. Qiiod hoc attinet, animad- vertere licet nomen Lomentaria; non a me, sed auctore Gaillon et insequentibus aliis ad species heterogeneas fuisse extensum-, meum est vitium, quod species ab omnibus antecedentibus auctoribus (Greville, Carmichael, Harvey, Kiitzing, Decaisne) proximas ha- bitas, structura et habitu peculiari sat convenientes, quoque fruc- tus penitiori structura congruentes assumsi, uulla propria obser- vatione fretus sed aliorum fidens exemplo. Examinatis cystocar- piis facillime adparet L. articulatam cum Fuco Kaliformi nullo modo esse congenericam. Quum vero, ut vitiosff medeatur syno- nymiee, Chylocladiam clavellosaui et Lomentariam articulatam in uniim genus conjungere suadeat Cel. Thuret, cui iiomen Lomen- tariBe conservatum vult, observare licet et structuram diversam esse, et nomen Lomentarise Ch. clavellosfe parum aptum videri. Contra Thuretium denique dicere debeo, me nusquam conteiidisse spheerosporarum in Chylocladia dispositionem ab setate plantae pendere, vel quodem modo esse inconstantem-, dixi cryptas sub evolutione et maturescentibiis spha^rosporis sensim formari (cfr. supra pag. 361), et hoc quidem verbis ita claris ut quomodo ali- ter rem quis intelliget, sane nesciam: pendet itaque ab setate fruc- tificationis, noii ab fctate plantfe aspectus sphfprosporarum. 798 Rhodomele;E. CJiondriopsis. dasyphyllam et affines adnumerans, Carpocaulon conservavit, atque Ch. tenuissimam inter Alsidia, quee diversa quoque fa- milia a Ch. dasyphylla separantur, enumeravit. Chondriee no- men, nimium his omnibus mutationibus ambiguum, forsan op- time omnino evitandum fuisset; quum vero a Harveyo iterum novo sensu fuerit propositum, paulisper mutatum hoc loco ad- optavi. Structura frondis Chondriopsis et a Laurencia et a Lomen- tariis recedit; diversitatem generum et rationes cur Chondriop- sidem ad Rhodomeleas transferendum putavi, jam supra pag. 742 indicavi. Inter Rhodomeleas dignoscatur genus habitu et evolutionis norma, fronde externe inarticulata, sph^rosporarum denique in ramulis vix transmutatis situ; a plurimis insuper cellulis pericentralibus pluribus ejusdem articuli preegnantibus, quo fit ut sphterosporee circumcirca evolutffi per series plures longitudinales disponantur (si quidem de seriebus longitudina- libus hoc loco loqui liceat). A genere, quale ilkid hodie intelligo, species quasdam, a Harvey in ultimis operibus introductas, removendas censeo. Chondria opuntioides nimirum, ejusque affines, et structura diversa et spheerosporis sparsis, in celhilis infracorticalibus nidu- lantibus, ad genus Lomentarise {supra p. 724), seu quale muta- tis limitibus hodie Gastroclonium nominandum putarem, refe- rendee videntur. Chondria corynephora Harv,, quee ramifica- tionis norma et ramulorum adspectu multa habet Chondriee da- syphyllse, speciem tamen longe diversam considerare propen- sus sum. SPECIES DISPONANTUR: * CeUulis corticalihiis gramdiformibus, nempe brevissimis dia- metro suo parum longioribus. f ramulis utrinque attenuatis. 1. Ch. Boryakj. 2. Cll. LITTOEALIS. 3. Ch. ATROPURPUREjI. 4. Ch. capensis. 5. Ch. riparia. 6. Ch. secundata. ff ramtdis clavatis. Cliondriopsis. RhodomelejE. 799 ** Cellulis corticalihus secus superficiem elongatis, adultiorilms diametro suo pliiries hngiorihus. f ramulis utrinque attenuatis. 7. Ch. tenuissima. 8. Ch. striolata. ff ramulis ohtusis plus minus clavatis. 9. Ch. divergens. 10. Ch. coerulescens. 11. Ch. Harveyana. 12. Ch. dasyphtlla. I. Ch. Boryana (Denot. mscr.) frondis parce ramosse ramis vagis siirsum attenuatis (nudiuseulis aut per totam longitudinem) sparsim virgatis, ramulis patentibus subclavatis utrinque attenuatis, junioribus singulis a foveola superticiei egredienti- bus, adultioribus stichidiisque dense fasciculatis toruloso- ineequalibus ssepe curvis, cellulis corticalibus granuliformi- bus diametro suo parum longioribus. Laurencia Boiyana De Notaris mscr.! J. Ag. Alg. Mecl. p. 113! Gigartina denndata Bory. Exp. Moree. n:o 1463 (fid. Denotar.) ! Carpocaulon mediterraneum Kutz. Phycol. gen. p. 436. tah. 57 II. eximiel Sp. Alg. p. 852! Hab. in mari mediterraneo ad littoi'a Galloprovincise et ItalisB superioris. Frondes in crusta calcarea csespitosge, plexu fibrarum radicalium stipatee, denso agmine assurgentes, 2 — 3 pollicares aut raro longiores, recentes nunc crassitiem penna^ columl)in?e fcquantes, exsiccatione A^alde contractEe et cartilaginefc, inferne plerumque per spatium nudiuscula", dein ramis pollicaribus sesqiiipollicaribusque plerumque simplicibus erecto-patentibus obsitse. Rami basi vix angustiores, versus apicem longe attenuati, juveniles et seniles denudati, adultiores et stichidiiferi ramulis per totam longitudinem virgati. Ramuli initio ex foveolis racliidis subtorulosee singuli provenientes, sensim ex eodem puncto tunc subprominulo plures fasciculati, exteriores seepe incurvi, plurimi ru- guloso-infequales, flexi aut parnm stricti, 1—2 lineas iongi, utrinque attenuatl, nunc (adultiores) basi longius apice breviu.s, nunc fere fvque attenuati, fertiles sphferosporis a basi versus apicem sensim evolutis maturescentibus et deciduis, circumcirca et in singulis articulis plu- ribus nidulantibus, instructi. Cellulas 5, centraleni cingentes, in ramis junioribus, intermixtis tenuioribus in caulibus minus distinctas vidi •, corticales cellula? subverticaliter elongatse, a superficie viste puncta fere referunt. 800 RHODOMELEiE. ChondHopsis. Simplicitate frondium et ramulis insequalibus densius fasciculatis dignoscatur. Ex omnibiis speciebus generis maxime cartilaginea, ex- siccatione chordam musicam substantia et colore similis, nunc denu- data, nunc densissimis ramulis onusta. Structura strati corticalis proxima ad americanas species Ch. atropurpuream et Ch. littoralem accedit. Si synonymis allatis fides habenda sit primum a Boryo distincta videtur. An aDenotaris descripta fuerit, nescio. Sec. specimina mihi data plantam ille primus salntavit nomine, sub quo in algis mediterraneis descripta Aiit. Kiitzing dein in sua Phycologia eximiam ejus dedit iconem. 2. Ch. LiTTORALis (Harv. Ner. Bor. Am. ^j. 22) frondis pyrami- datim decompositse ramis vagis, nunc geminatis, elongatis per totam longitudinem sparsim virgatis, ramulis patentis- simis utrinque sub-seque attenuatis elongatis singulis, sticlii- diis ramuliformibus, keramidiis ad ramulorum apicem sessi- libus, cellulis corticalibus granuliformibus diametro suo parum bjngioribus. Chondria littoralis Harv. I. c. Hab. in Oceano atlantico calidiore ad littora Floridee (Har- vey!), ad Vera Cruz (Liebman!). Ca-spites late expansos densosque efficit. Frondes pedales et ultra, pennam corvinam crassitie eequantes, sursum attenuata^, ambitu pyra- midatpe, pinnatim decomposito-ramosec, inferne denudata", superne vir- gatse. Ramuli lineas paucas aut usque fere pollicem longi cylindracei, utrinque at non admodum attenuati, juveniles ni fallor ex foveola, sed vix perceptibili, egredientes, nunc (var. /? Harv., quam non vidi) dense aggi-egati (forsitan fasciculati ut in Ch. Boryana)-, apice sunt ramuli levissime toruloso-insequales. Sphserosporas paucas in ramulis (fere effoetis) vidi, ut in affinibus dispositas. Keramidia ovata sessilia ad apices ramorum vidit Harvey. Color roseo suffiisas in pallidum tendens. Substantia cartilaginea. Ramificatione heec species Ch. tenuissimam refert, sed major, sub- stantia alia et preecipue ceUularum corticalium aspectu facilius di- stincta. Quo quidem respectu ad Ch. atropurpuream et Ch. Borya- nam multo arctius accedit affinitate. Forsan conjicere liceret Ch. lit- toralem esse oceani majoris formam magis evolutam, Ch. Borj^anam esse mediterranei maris formam magis contractam •, utraque species videtur exsiccatione admodum cartilaginea. Ramuli utriusque tamen admodum dissimiles: stricti et sparsi in Ch. littorali fere ut in Ch tenuissima-, curvi ina-quales et aggregati in Ch. Boryana. Ch. lit- toralis Ch. tenuissimam ramificatione proxime tangit', Ch. Boryana fere adspectiv Alsidium refert. Ex altera parte forsan in dubium vo- Cliondriopsis. Rhodomeleve. 801 care liceret, anne Ch, littoralis esset magis adulta forma (Jli. atropur- purese, sed nec hanc opinionem documenta vidi probantia. Prseter diffe- rentias in diagnosi indicatas forsan Keramidia melius cognita aliam docebunt;, saltem in Ch. littorali l^eramidia ovata sessilia observavit Harvey, in spec, quod ad Ch. atropurpuream dubie refert idem, ke- ramidia ovata pedicellata magna vidit. Adspectus speciminum longe diversus. 3. Ch. atropurpurea (Harv. Ner. Bor. Am. p. 22) frondis suId- pyramidatim ramosfe ramis vagis elongatis utrinque atte- nuatis (nudiuseulis aut per totam longitudinem) sparsim virgatis, ramulis patentissimis fusiformibus a foveola super- fieiei egredientihus singulis aut subfascieulatis, fructibus cellulis corticalibus granuliformibus diametro suo parum longioribus. Chondria atropurpurea Harv. l. c. tah. XVIII. E.H Hab. ad oras Americee septentrionalis (Harvey!). CjKspites expansi 3 4 pollices alti, e quibus frondes singulaj ex- crescere videntur. Frondes in nostris vage et parcius ramosfp, mino- ribus majoribusque ramis interspersis, forsan demum magis pyrami- 3a. Ch. nidifica (Harv. Ner. Bor. Arn. III. Suppl. p. 125) fronde ultra setacea filiformi parce et distanter ramosa, ramis alternis aut se- cuiidis, simplicibus aut furcatis elongatis chordam a^mulantibus nudis aut fasciculos raraulorum sparsim emittentibus, raranlis fur- catis aut multifidis infra apicem spheerosporiferis. Chondria nidifica Harv. l. c. tab. L B! Hab. in Oceano pacifico ad oras Americfe (Sciiott). Frondes 6 - 8 pollicares, pennam passerinam crasspe, cylindricse inarticulata; parce ramosfe, ramificatione inter dichotomam et alter- nara intermedia", saspe rami unius defectu adparenter unilaterales. Rami pluripollicares, siraplices aut semel vel bis furcati, aut ramos secundi ordinis, 1-paucos poHices longos, gerentes nudi aut distantiis poHicaribus fasciculos ramulorum fructigerorura gerentes. Ramuli fructigeri quartam partem pollicis longi, setani crassi, dense fascicu- lati, simplices aut subdivisi. Sphserosporee in his observatse. Sectione transversali ceHulfe pericentrales adparent (in tab.) 5, exterioribus sensim minoribus cinctse. Color obscure rubens. Substantia cartila- ginea, charta; non adhferet. Habitus fere magis Champiffi lumbricalis, quam hujus generis. Ita fere Harvey. Ex icone adparet ramulos esse subclavatos, apices vero attenuato-obtusiusculos. Cellulee superficiales breves ob- longge depinguntur. 802 Rhodomele^. Chondriopsis. dat?p, crassitie pennam passerinam fere superantes. Rami plurimi utrinque attenuati pollicares et ultra, sa^pius admodum acuti, plurimi in nostris nudiusculi, aliis nova serie virgatis. Ramuli adultiores ra- mis conformes- juniores basi abruptius, apice longiiis attenuati forma lancoidei, a foveola superficiei egredientes, maxime juveniles imrao in rachidis sulcato-foveolatfe recessubus quasi impressi nidulantes, suo ordine foveolato-torulosi, singuli, nunc sensim phires fasciculati. Fruc- tus ignoti. Superficies quasi granulata; cellulee nempe corticales mi- nuta-. in ramis ramulisque diametro suo vix sesqui-duplo longiores. Structuram internam a speciminibus nostris male reviviscentibus non niihi licuit rite enucleare; ex icone Harveyana a cseteris speciebus generis vix diversa videretur*, interius cellulis magnis occupatum vidi et corticales juveniles directione radii elongatas; siphones pericentrales plures quam 5 videre credidi, quod tamen mihi non perspicuum. Color intense purpureus. Substantia lenta. Est habitus qusedam cura Rhabdonia tenera congruentia; Ch. atro- purpurea firmior, quasi magis solida et intensius colorata. 4. Ch. capensis (Harv. Ner. Austr. p. 86) frondis pinnatim de- compositse vamis siiboppositis fasciculatisve elongatis, sterili- bus nudiusculis utrinque attenuatis, fertilibus clavatis apiee corvmbo ramulorum instructis, ramulis sphserosporiferis ob- longis torulosis, keramidiis infra apices ramulorum singulis paucisve globosis, celkilis corticalibus punctiformibus. Laurencia capcnsis Harv. l. c. tah. XXXI!! Kiitz. Sx>. Alg.p.862\ Laurencia laxa Harv. Gen. S. Afr. Pl. p. 401 (excL syn.)! Kiltz. Sp. Alg. p. 852 ? Laurencia botryocephala Kutz. Sp. Alg. p. 857! Hab. ad Cap. B. Spei (Harvey! Pappe!). Frons plexu fibroso radicata cpespitosa, 6-pollicaris et ultra, pas- serinam pennam crassa, juvenilis ramis oppositis utrinque attenuatis paucis, '/j — 1 pollicem distantibus instructa, seiisim magis decomposita, nunc ramis pluribus fasciculatis ramulisque sparsis virgata, nunc plu- rimis ramis oppositis iterum decomposita. Ramuli basi eximie atte- nuati, juveniles apice acutiores, adultiores obtusiusculi clavati, fertiles circa apicem attenuatum at obtusum ramellis plurimis circunicirca exeuntibus fasciculato-corymbosi. Ramelli spha-rosporiferi basi eximie attenuati, dein fere oblongi, torulosi; kei'amidiiferi pari modo circa apicem rachidis congesti, infra apicem keramidium solitarium aut pauca ferentes. Keramidia (sec. Harvey) globosa. CeHulee corticales, a su- perficie visa-, bi"eves oblongfe diametro circiter duplo longiores. Species inter firmiores generis et laxius ramulis obsita quara plu- rimBe; ramificationis norma ad Ch. dasyphyllam accedens, ramulis fructiferis obtusioribus quoque congruens. Structura et dispositione Chondriopsis. R hodomele^. }{ 0 5 cellularum corticalium Ch. atropurpurea' propinquior. Ramulis fructi- feris coi ymbosis Iructifera, ramisque oppositls juvenilis non eegre di- gnoscatur. Specimina ramulis sparsioribus prfrdita, ramisque fascicu- latis subdistractis, difficilius charactere, non difficile habitu dignos- cantur. A Harvej' primum pro L. laxa habita et sub hoc nomine distributa. Kiltzingii L. laxam potius pr^sentem spectare, synonymis ad aliam speciem pertinentibus, suo loco (cfr. pag. 770) indicavi. Speciem, quam sub tertio titulo descripsit, ad eandem speciem pertinere e de- scriptione tantum conjicio. Icon a Harvey data habet ramulos magis regulariter oppositos et acutiores, quam eosdem vidi. Nostra speci- mina tantum sphperosporifera. 5. Ch. RiPARiA (Harv. mscr.) frondis minutse atropurpureee in- tricato-ca-spitospe decomposito-ramosse ramis suboppositis fasciculatisve superne patenter virgatis, ramulis oppositis cvlindraceo-clavatis, fructibus . . . cellulis corticalibus ara- nuliformibus concatenatis. Chondria riparia Harv. in Friendl. Isl. Alg. n:o 16! Hab. in Oceano pacitio ad Friendly Islands. (Harvey!). Catenellam crescendi raodo, Gelidii cornei formas minores rami- ficatione colore et adspectu referens. Inferiore parte in ceespitem Inter alias algas limitis intricata, surgunt frondes 1 — 2 pollicares, setam crassitie superantes, inferne nudiusculse, superne opposite pinnatse ra- mulis 1 — 2 lineas longis cylindraceo-clavatis truncatis aut rotundato- obtusis, superioribus simplicibus, inferioribus nova serie instructis et sensim prolongatis in ramos abeuntibus crassitie eequales. Cellulse superficiales sunt et in ramulis et in ramis concatenatse, at singulaj breves et suo diametro a-quales aut parum longiores. Ramificationis norma Ch. dasyphyllse proxima, at sine dubio di- versa species, et adspectu et structura cellularum epidermidis distincta. Colore C. coerulescentem aut Ch. atropiirpuream refert, ab utraque ta- men certe aliena. Est qusedam tendentia ramulorum oppositorum versus idem latus, vix tamen ita ut ramulos secundatos dicere lice- ret-, potius in ramo decumbente ramulum utrumque adscendentem crederem. Hac nota Ch. secundatse nostree forsan affinis, velut cellu- larum corticalium structura minus aliena-, at Ch. secundata inter spe- cies majores generis, Ch. riparia omnium fere minima. 6. Ch. sectjndata (J. Ag. mscr.) frondis compressse pinnatim de- compositee ramis vagis elongatis subsecundatim virgatis» ramulis ultimis suboppositis, adultioribus distractis clavato- oblongis, sphffirosporiferis subternis aut pinnatim composi- IV. 5i 804 RnoDOMELEvE. CJiondriopsiS' tis, keramidiis cellulis corticalibus minutis ob- longis. Hab. in Oceano pacifico ad oras Peruvise australis (Hb. Risso!). Ctespes circiter 6 pollicaris videtur, densiis et late expansus, fron- dibus sterilibus simplicioribus et fertilibus extra caespitem eminenti- bus magisque composttis constitutus. Frondes steriles rigidiusculi pinnatim ramosi, ramis angulo 45:o et ultra patentibus, vagis nunc hic illic oppositis, per longiora spatia unilateraliter flexis, inferioribus subdivisis, superioribus simpliciusculis, utrinque attenuatis, obtusius- culis-, fertiles frondes magis elongatee et decompositfe pyramidatfe, rachide pennam columbinam crassitie fere sequante, ramis elongatis 2—4 pollicaribus densius virgatis. Ramuli basi attenuati et teretes, sursum clavato-dilatati et compressi, apice rotundato-obtusi", inferiores plerumque oppositi nascuntur at mox unilateraliter flexi, superiores rumorum plerumque sine ordine nati densiores secundati-, sphaTOspo- riferi inferiores magis compositi sjepe triphylli, nempe rachide ramuli et ramellis duobus plerumque sursum versis constantes, nunc ramel- lis pluribus quasi pinnati aut ramellis adproximatis fasciculati. Sphae- rosporee in parte superiore ramuli evolutae. Tota frons compressa videtur ramis multis subdistichis, nonnullis tamen a latiore pagina emergentibus-, substantia firma, at nostra chartEe arcte adhserens-, color ex atro-virente lividus. — A superficie visa?, cellute corticales oblonga; adparent. Transversa sectione frondis (nostra tamen non bene reviviscente de observatione non certus sum), cellulam centralem, circa quam pericentrales 4-6 dispositas, vidi. Est hujus sterilis quidam Gracilarise armatae habitus ut magnitudo-, at quantum video proxime affinis Ch. dasyphyllse et hujus congener. Ab aliis speciebus generis differt fronde compressa et ramulis sub- secundatis, ut magnitudine et firmitate a plurimis dignoscatur. 7. Ch. TENmssBiA (Good. et Woocliv. Linn. Tr. III. p.215)fron- dis pyramidatim decompositee ramis vagis, nunc geminatis, elongatis per totam longitudinem sparsim virgatis, ramulis patentissimis utrinque subseque attenuatis, stichidiis ramuli- formibus, keramidiis in ramulo paucis racemosis, cellulis corticalibus lineas abbreviatas concatenatas, in ramulo 2 — 3plo, in ramo 3plo — 4plo suo diametro longiores, refe- rentibus. Fucus tenuissimus Good. et Woodw. l. c. tah. 19. Turn. Hist. Fuc. tah. 100! Engl. Bot. tab. 1882. Chondria tenuissima Ag. Sp. Alg. I. p. 352 (excl. var.). Syst. p. 205! Harv. Ner. Bor. Am. II. p. 21. tal. XVIU. fig. F! Clt ondriopsis. Rhodomele^. 805 Laurencia tenuissima Grev. Alg. Brit. j^. 113! J. Ag. Alg. Med. p. 112! Harv. Phyc. Brit. tab. 198! Alsidium tenuissimum Kilts. Phyc. gener. tab. 55. I! Sp. Alg. p. 843! Gigartina tenuissima Lamour. Ess. p. 48. Exsicc. Chauv. Alg. Norm. n:o 14! Lloyd. Alg. n:o 22. Besmas. Pl. crypt. n.o 862. Wyatt. Alg. Danm. n:o 22! Hab. in oceano atlantico ab Anglia meridionali usque ad Hispaniam; ad oras Americse borealis (sec. Harvey); in mari mediterraneo! et adriatico! in oceano australi ad littus Novee Hollandise (Harvey). Frondes circiter 6 — 8 pollicares, pyramidatim decomposito-ramosEe, inferne pennam passerinam vix sequantes crassitie, sursum attenuatce, per totam longitudinem teretes. Rami principales conformes paten- tissirai, inferiores eodem modo compositi, superiores sensim simplici- ores" rami ultimi ordinis demum simpliciusculi elongati, sgepe pluri- pollicares, per totam longitudinem ramulis virgati, basi vix, apice lon- gius attenuati. Ramuli 2 — 4 lineas circiter longi, utrinque fere aeque attenuati, cylindraceo-lancoidei, angulo 45- 90:o egredientes, simplices aut novam seriem ramulorum aut fructuum suo ordine generantes et sensim in ramos abeuntes* juveniles conformes aut apice penicillo filorum terminati et hoc stadio subclavati. Splieerosporee in ramulis ssepe geminatis, vix ullo respectu mutatis, densius evolutee, injuvenili per totuni, in prolongato ramulo partera superiorem occupantes, in singulis articulis plures (3—4) et quasi per lineas plures spiraliter adscendentes in ramulo dispositse, inferiores primum, sequentibus su- perioribus, maturescentes. Keramidia iii ramulo ita transformato ut pars inferior persistens pedicellum, superior abbreviata (saltem in juve- nili conspicua) quasi bracteam fulcientem referat, supra quam ipsum keramidium oblique emiRet, sessilia-, sunt in ramulis adultioribus se- cus totam longitudinera disposita at distantia ideoque sparsiora, ob pe- dicellum brevissimum fere sessilia, ovato-subglobosa. Cellulee corti- cales lineas minutas concatenatas densissime-dispositas referunt', sunt liEP cellula? in ramulis breviores, in rarais longiores; nimirum in ra- mulis diametro 2— 3pIo, in ramis 3— 4]ilo longiores, interspersis nunc quoque adhuc longioribus. Color plantee pleruraque carneus, exsicca- tione et expositione ssepe pallidior. Substantia gelatinoso-cartila- ginea. Nomine Chondriffi lanceolatfe Harvey distribuit (Austr. Alg. n:0 156) et (in Mar. Bot. of West. Austr. p. 539. Phycol. austr. tab. CCXXXIX.) descripsit speciem pusillam, 1—2 pollicarem, in foliis Zosterfe crescentem, quam, prseter magnitudinem, ramificatione sub- disticha potissimum distinctam velle videtur. Plantam madefactam examinavi, at notas distinctionis specificEe vix adesse putarem. Rami quamquam distiche fere divergunt, tamen non distiche nascuntur, sed 54* }}()(; UiionoMELEJi. Cliondriopsis. in fronde compressa intra marginem quasi a pagina proveniunt, aliis marginalibus. Ramulorum forma et structura frondis ut in Cli. te- nuissima-, nec in fructibus dififerentiam video. Color est quam in vulgari Ch. tenuissima obscurior, purpureus. A Ch. lanceolata parum diversa specimina e mari mediterraneo habeo, ad Cette a me ipso lecta. Sunt magis gelatinoso-carnosa quam normalis Ch. tenuissima et colore atropurpureo insignia. Primo vere lecta et minuta, juvonilia suspicor. Structura cellularum corticaiium apparet, nullomodo esse ad Ch. atropurpuream referendam. 8. Ch. striolata (Ag. Aufz. n:o 70) frondis pyramidatini de- compositee ramis vagis elongatis per totam longitudinem sparsim virgatis, ramulis patentissimis utrinque attenuatis, stichidiis ramuliformibus, keramidiis in ramulo paucis race- mosis, cellulis corticalibus lineas elongatas concatenatas, in ramulo 3 — 4plo, in ramo multiplo suo diametro longi- ores, referentibus. Chondria striolata Ag. 1. c. in Flora 1827! Laureucia striolata J. Ag. Alg. Med. p. 112! Alsidium? striolatum Kiitg. S^J. p. 844! Ceramium attenuatum Euch. Fl. Venet. p. 263! (lid. spec). Hab. in mari adriatico ad Venetiam! et Tergestum! Ch. tenuissima? nimium adfinis forsan cuidam adpareat. Omnibus vero perpensis diversas puto, licet unica nota distinctionis e structura cellularum corticalium fere hauriatur. Ch. striolata recens mihi ma- gis flaccida et gelatinosa adparuit-, ramuli sunt utrinque, at apice ab- ruptius, basi longius attenuati, sphserosporiferi forsan sa;pius compo- siti. Keramidia paulo distinctius pedicellata mihi adparuerunt. — Differentia vero unica palpabilis in structura cellularum corticalium 8a. Alsidium vagum (Zanard. Pl. mar. ruhr. p. 48j froiide cartilaginea setacea inferne subdichotoma intricata, segmentis vage ramosis, ramis divaricatis inordinate adproximatis, ramulis ramentacis aculeiformibus patentissimis creberrime sparsis basi parum atte- nuatis, majoribus minoribusque intermixtis, sphEerosporis ad apices tantum ramulorum sitis. Laur. vaga Zanard. in Begensb. Fl. 1851. j). 33. Hab. ad Suez. (Portier). Pro L. tenuissima heec venditatur, et revera etsi huic affinis ta- men diversa mihi videtur Prima fronte villositate totius frondis ab illa distinguitur, item ac ramentorum forma, dispositione et multitu- dine. Cellulse superficiales valde elongatee, magis L. striolatee quam L. tenuissimaj. Chondriopsis. Rhodomele^e. 807 sita", hse nimirum in L. striolata miilto uiagis elongatte, in ramis strias elongatas diametro multiplo longiores referunt. Ch. tenuissima var. minuta Ag. Sp. p. 352, e littore Nova? HollanrliEe reportata, est Cli. striolatse proxima et ni fallor identica. Laurencia Baileyana Mont. Cent. VI. n:0 55 in Ann. Se. Nat. Ser. III. Vol. 2. 1). 63. Sijll. n:o 1513. p. 426 (Kiits. Sp. p. 853.), qufe est Chondria Bailcyana Harv. Ner. Bor. Anier. p. 20. tab. XVIII. A., mihi cum Ch. striolata identica videtur. Sec. Iconem Harveyanam ramuli in Cli. Baileyana magis forma clavati essent", interinediam quoque inter Ch. tenuissimam et Ch. dasypliyllam putat. Ipse in speciminibus a Harvey acceptis ramulos adnltiores basi longius, apice abruptius attenuatas quoque vidi, at alii sunt suba^que utrinque atte- nuati. Ita quoque in Ch. striolata. Montagne quoque rainulos de- scripsit in modum Ch. tenuissimfe utrinque attenuatos. Ramuli pra^- terea sunt ssepe iterum ramulosi (ut lioc quoque in Ch. striolata), quod expressione ramentis subternis intoliexisse videtur Montagne. Sterilis et magis juvenilis Ch. striolata habet ramulos adultiores SEppe curvos, ut hoc quoque vidi in specie Americana*, fructifera Ch. strio- lata magis cartilaginea quam specimina vidi Ch. Baileyana;. Structura cellularum corticalium, qua mihi a Ch. tenuissima utique distincta videtur, utraque convenit. 9. Ch. DivEKGENS (J. Ag. niscr.) frondis divaricato-ramosissimee ramis vagis, odultioribus sursum eximie attenuatis per to- tam longitudinem obsitis ramulis patentissimis et divergen- tibus obtusis, sphserosporiferis subfasciculatis clavato-ob- longis, keramidiis .... cellulis corticalibus lineas conca- tenatas referentibus. Fucus muscoides Wulf. Cryxit. aqii. n:o 22? Laurencia dasyphylla var. squarrosa Harv. Phyc. Brit. sub tab, CLII. Hab. in sinubus tranquillioribus maris Adriatici ad Vene- tiam (C. Agardh!) et mediterranei ad Cannes (Giraudy!). Cfespites 2—6 pollicares, ramis divergentibus et concrescentibus intricati. Frondes vidi juveniles setaceas et fere capillares eandemque fere ubique crassitiem servantes, atque adultiores basi pennam passe- rinam crassitie Ecquantes, sursum in tenuitatem fere capillarem atte- nuatas, divaricato-ramosissimas, ramis subsingulis conformibus paten- tissimis per totam longitudinem ramulosis, apicibus divergenter por- rectis. Ramuli angulo fere recto egredientes initio singuli, demum et fructiferi fasciculati, inferiores elongati et iteruni nova serie iu- structi, superiores sensini breviores, omnes divergentes obtusi, steriles utrinque parum attenuati, sphcerosporiferi basi sterili tenuiores a medio circiter incrassati, iterum versus apicem attenuati at obtusi. 808 RHODOMELEiE. Chondrwpsis. Substantia admodum firma. Color plantee fere Cer. rubri vulgaris*, exsiccatiK sordidus. Cellulse corticales fere Ch. tenuissimee. Habitu a congeneribus maximopere abludens, Hypn. musciformem fere potius referens, ca^spite intricato, ramificatione ilivaricata et ra- mulis plurimis angulo fere recto egredientibus, utrinque parum atte- nuatis. Si quodam jure F. muscoidem Wulfenii ad F. tenuissimum retulerunt, nostram sub nomine inteUectam voluisse Wulfenium cre- dere propensus sum; saltem descriptio data in nostram non male cadit. A C. Agardh ad Venetiam lecta, varietatis loco ad Ch. tenuis- simam referebatur. A Harvejr, cujus plantam tanien non vidi, Ch. dasyphylke forma habita fuit. Mihi neutrius formam esse posse, quum habitus et ramificatio diversissima, tum pra?cipue substantia multo fir- mior, quam a loco natali pendere vix mihi persuadeam, monuerunt. Ch. divergens madefacta diu et tenax conservatur-, et Ch. tenuissima et Ch. dasyphylla facilius solvuntur, aut saltem admodum fragiles rum- puntur facillime. 10. Ch. coERLaESCENs ( Crouan mscr.) frondis atropurpure?e py- ramidatim ramosa^ ramis vagis elongatis sparse virgatis, ramulis elongatis longissimeque clavatis curvis flaccidisve erectiusculis patentioribusque, fertilibus conformibus a me- dio et infra spheerosporas gerentibus, keramidiis cellulis corticalibus lineas abbreviatas concatenatas refe- rentibus. Laurencia CEerulescens Crouan in Alg. Finist. n:o 282! L. dasyphylla var. Lloyd. Alg. n:o 189! Hab. in oceano atlantico ad littus Gallise (Crouan!). Frons est 3—4 pollicaris, crassitie ponnam passerinam non ajquans a basi ad apicem vix conspicue attenuata, ramis conformibus sparsis decomposita, rauiulisque elongatis magis quam in proximis speciebus erectis, Chordariam flagelliformem adspectu quodammodo referens. Ramuli plurimi curvati aut ilaccidi, inferiores pollicares, superiores semipollicares, basi eximie attenuati, dein cylindracei, apice truncati. In his spheerosporas vidi, tum in parte superiore densiores, tum infra medium descendentes at sparsiores. Sub lente ceilulee superficiales sat elongata^ et diametro pluries longiores. Forma heec, adspectu a vulgari Ch. dasyphylla admodum abludens ulterius observanda. Color obscure purpureus Ch. atropurpurea? et Ch. riparise, at characteres neutrius. Ch. dasyphyllse characteribus proxima, adspectu dissimilis. 11. Ch. Harveyana (J. Ag. mscr.) frondis pyramidatim decom- positse ramis subgeminatis plerumque distractis elongatis per totam longitudiuem virgatis, ramulis anguste clavatis. Chondrwpsis. ReoDOMELEyE. 809 stichidiis . . . ., keramidiis secus ramos minores racemosis brevissime pedicellatis urceolato-ovatis, cellulis corticalibus ramorum lineas elongatas concatenatas referentibus. Chondria dasj^phylla (partim) Harv. Fl. Tasm. p- 297!! Hab. ad oras Tasmannise (Harvey!). Plurimis quidem Ch. dasyphyllam refert et a Harvey, qui plan- tam vivam vidit, sine lisesitationis signo ad illam speciem relata. Qua- lia autem keramidia in specie Tasmcanica occurrunt, talia in specie Europa^a non vidi. Sunt nimirum in Ch. dasyphylla in ramulis cla- vatis infra ajjicem sessilia, singula aut pauca adproximata, subgloboso- ovata', in specie Tasmanica ipse ramulus, in quo evolvitur keramidium, in pedicellum brevem transmutatur, quo fit ut keramidium nou in ramulo sessile sed in ramo pedicellatum occurrit-, ramulus transfor- niatus seepe sub forma calcaris minuti sub keramidio observatur. Ip- 9um keramidium est, ratione habita ad ramum, multo majus et forma magis ovata insigne. Ipsa planta videtur minus gelatinosa, intensius purpurea, et specimina a me visa magnitudine insignia, pluripedalia at plurimis formis Ch. dasyphylla? angustiora. E forma elongata for- san pendeat, quod tamen dubito, cellulas corticales esse angustiores et magis elongatas, unde superficies concatenato-striata adparet. His ductus, et nimium distinguere, quam diversa conjungere, pra?ferens, non tamen sine hsesitatione, formam ut speciem diversam propono. Chondriam dasj^phyllam multis variare scio", oriuntur vero illius formfe preecipua? aut contractione aut elongatione partium, ac- cedente quadam formee diversitate ramulorum. Dififerentia? Ch. Har- veyana? aliud spectant, ut mihi adparuit-, ut Ch. capensem ita Ch. Harveyanam analogam at diversam speciem suspicor. 12. Ch. dasyphylla (Woodw. in Linn. Tr. II. p. 239) frondis pYramidatim decompositse ramis subgeminatis fasciculatisve elongatis per totam longitudinem virgatis, ramulis oblongo- obovatis clavatisve, stichidiis ramuliformibus, keramidiis infra apicem ramulorum singulis paucisve globoso-ovatis, celkilis corticalibus lineas abbreviatas concatenatas referentibus. Fucus dasypliyllus Woodw. 1. c. tab. 23. fig. 1—3. Engl. Bot. tab. 847. Tiirn. Hist. Fuc. tab. 22! Chondria dasyphylla Ag. Sp. Alg. p. 350 et Syst. p. 205! Harv. Ner. Bor. Am. p. 20! 3Iar. Bot. of West. Austr. p. 539! Laurencia dasypliylla Grev. Alg. Brit. p. 112. tab. U. fig. 13-17. J. Ag. Alg. Med. p. 113. Harv. Man. p. 70 et Plnjc. Brit. tab. CLII! Mont. Algier p. 95. Kilts. Sp. Alg. p. 853! Gigartina dasyphyHa Lamour. Exsicc. Wyatt. Alg. Danm. n:o 71! Lesmaz. Pl. crypt. n:o 2112. 810 Rhodomele^. Qiondriopsis. Lloyd Alg. n:o 23. Crouan Finist. n:o 281! Harv. Austr. Alg. n. 157 et 158! Formse mihi sunt: a. GEACiLis ramis distantioribus, ramulis anguste clavatis apice truncatis subumbilicatis. Fucus (lasypliylliis Auct. ^ilur. h. PROLiFERA ramis distantioribus, ramulis obovato-clavatis infra apicem rotundatum foveolato-torulosis, a foveolis ra- mellos obovatos exserentibus. c. PYRiFERA ramis adproximatis fiisciculatis, ramulis pyriformi- clavatis superne foveolato-torulosis. Laurencia intricata Suhr in Flora 1840 n:o 17 j). 2()5l fid. spec! Laurencia pyrifera Kuts. 8p. p. 853? Chondria Curdieana Harv. mscr. fide sp.! d. SEDiFOLiA ramis adproximatis fasciculatis, ramulis obovato- oblongis, superne foveolato-torulosis. Chondria sedifolia Harv. Ner. Bor. Amer. p. Vd. tah. XVIII. G! Hab. in oceano atlantico calidiore tum Americse tum Eu- ropse littora alluente, usque ad Sinum Codanum adscendens; in oceano au.strali ad littus Novse HoUandiee. Frons plerumque 4—6 pollicaris, pennam passei-inara crassa, cj'- lindracea, pyramidata pinnatim decomposito-ramosa, ramis singulis aut ssepe geminatis vel ad axillam fasciculo minorum stipatis, patenti- bus nunc immo subhorizontalibus, eodem modo nova serie ornatis. Ramuli ultimi ordinis 1 — 2 lineas aut usque pollicem iongi, singuli aut ssepeex eodem puncto plures fasciculati, basi eximie contracti et plus minus clavati, nunc majore parte cylindracei apice truncati, nunc fere obovati, nempe crassiores et apice producto rotundati, nunc apice ita prolongati ut oblongi evadunt- superficies in ramulis incrassatis prfe- terea seepe foveolato-torulosa est, ramellis novis a foveolis emergenti- bus — oculos, quos dicunt, in tubere elongato Solani tuberosi quodam- modo referentibus. Ramelli hoc modo pullulantes minuti et obovati sensim in antheridia mutari suspicor. Spharospora; in ramulis clava- tis vix mutatis plerumque supra mediam partem evolutee. Keramidia in ramulis singula aut plura infra apicem sita globoso-ovata. Sub- stantia membranaceo-carnosa seepius gelatinosa et exsiccatione carti- laginea. Formas superne allatas extremas puto, inter quas intermedia; plu- rima; adsunt. Nomine Ch. sedifoliee Harvey initio intellexit formam admodum contractam ramulisque fasciculatis densam, exsiccatione ma- gis cartilagineam •, dein ramulorum formse majorem tribuens vim, for- mas etiam membranaceas minus densas, at ramulis apice magis rotunda- Chondriopsis. RnoDOMELEiE. 81 1 tis instructas nomine Ch. sedifolife distribtiit (Alg. Austr. exs. n:0 157). Priorem prsecipue distinctam crederes-, at adsunt fornife contractje fasciculatim ramosfe, quEe habent ramulos magis clavatos apice quoque foveolato-torulosos. Ejusmodi est illa Laurenciaintricata, quam a Mada- gascar ortam asseruit Suhr. Ab hac differt paulo magis forma allata prolifera, nemp*e ramificatione laxiori magis in vulgarem atlanticam formam abiens; raraulis clavatis insuper e foveolis gemmas novas exserentibus. Species inquirendce. 13. Alsidium subtile "phTComate 1 — 2 pollicari setaceo decuni- bente et radicante, vage ramoso, subintricato; earpocloniis simplicibus solitariis gracilibus longe et hyalino peduncula- tis. In mari adriatico." Kutz. Sp. p. 843. An Ch. diver- gens nob. ? 14. Carpocaulon DI6ITATUM ''phvcomate (sesrpiipollicari) erecto cartilagineo basi teretiusculo sursum compresso plano ]nn- nato, pinnis linearibus alternis patentibus subpollicaribus; carpocloniis lineam longis distichis digitatim fissis, segmen- tis teretibus subattenuatis. Tn mnri atlantieo.'' Kiits. Sp. p. 852. 1.5. Laubencia uncinata "phycomate 3pollicari tiliformi terete vage ramoso vel subdichotomo (intricato?), ramulis laxe alternis apice uncinatis; carpocloniis uncinatis oblongis aut elongatis, basi maxime attenuatis. Crassities pennee pas- serinse. L. dasiipihylJa var. vncinata Hool: in litt. Ad Van Diemens Land." ■ — Kutz. Sp. p)- 852. 16. Fucus fasciculatus Turn. Hist. tah. 202. (Chondria fascicu- Jata Ag. Sp. p. 353, Laurencia fascicuJata G-rcv. Syn.) for- san est Chondriee dasyphyllpe species afFinis. Plurima qui- dem in descriptione hoc suadent; at, ignota structura interna, omnis conjectura vana. 17. Laur. fusifolia (Hool: ct Harr. AJy. Tasm. n:o 36) fronde circumscriptione conico-ovata dense ramosa robustn, caule indiviso vel vage ramoso, ramis lateralibus crebris alter- nis quadrifariis bosi el apice attenuatis simplicibus ])inna- 812 RHODOMELEiE. Chondnopsis. tis bipinnatisve, pinnulis fusiformibus plus minus attenuatis obtusiusculis. Laurencia fusifolia IIoolc. et Harv. l. c. in Hooh. Lond. Journ. VI. p. 401. Chondria fusifolia Hook. Fl. Tasm. p. 298. Hab. ad oras Tasmannise (Lyall). Specimina quam L. tenuissimee robustiora. Ita fere Auctores, qui speciem Ch. tenuissimse proximam considerare videntur. 18. Laurekcia uncinata (Zanard. Ccllul. Venet. p. 21) fronde decumbente ramosissima CEespitose-intricata, ramis ramulis- que flexuoso-divaricatis apice egregie uncinato-incurvatis, ramentis obtusiusculis basi vix attenuatis; cellulis cortica- libus minutis rotundatis. Hab. in Veneta Lacuna (Kellner). L. tenuissimse affinis, habitu, ramentis basi parum attenuatis et cellulis corticalibus distincta dicitur. Species exclusm. Chondria ramentacea Ag. Sp. p. 354. quam Sphfer. musciformi congenerem subobiit auctor, Hypueee speciem, habitu et structura congruentibus, fructu mihi ignoto, suspicor. Planta, quam '^Hypneee sp." inscriptam sub n:o 340 a. Alg. Austr. distribuit Harvey, est eadem omnino Chondria ramen- tacea Ag. Chondria opuntioides Harv. ] ^ „ f Gastrocloniis proximee mihi vi- Chondria verticillata Harv. > , t dentur. Chondeia umbellula Harv. j Chondria corynephora Harv. (Lanrencia clavata Sond.; Ch. cla- vata Harv. Phyc. ausfr. fah. CLXXXIX), quam ipse Ch. dasyphylhe proximam considerare videtur, mihi est tantum sterilis cognita, et affinitate dubia. Structuram cum Chon- driis non bene congruentem videre credidi. Est in ad- spectu aliquid Corallopsidis. Fructum et structuram Chon- driffi pinxit Harvey. CXXVIT. AcANTHOPH(JRA Lamour. Ess. p. 44. Grev. Alg. Brit. Syn. p. LIV. J. Ag. Alg. Mcd. p. 147. Endl. Gen. Pl. Acanthopliora. Rhodomele^. 813 Suppl. III. p. 47. Kilts. Fliycol. gener. p. 437 et Sp. Alg. p. 858. Earv. Ner. Austr. p. 34 et Bor. Anier. II. p. 17. — Chondriee sp. Ag. ct Auct. Frons teretiuscula decomposito-ramosa, spinis conicis armata, intra corticem polysiphonia, cellulis nempe 5 circa centra- lem in orbem dispositis tequelongis, cellulisque exteriori- bus brevioribus in corticales minutas abeuntibus contexta. Fructus a ramulo in axilla spinte evohito transformati. Keramidia urceolata intra pericarpium celhilosum, earpo- stomio apertum, gemmidia obovata in articulo terminali filorum, a placenta radiantium, foventia. SticJilclia oblonga spinosa sphferosporas circumcirca in celhilis articiiiorum evolutas, triangule divisas, foventia. (Kutz. Pliyc. gen. tab. 52. lY et V.) Frondes recentes purpurefe aut virescentes, exsiccatione fa- cilius nigricantes, ceespites efficiunt phis minus expansos, ex quibus singulee majores excrescunt et fructifera? evadunt. Sunt hee ssepius erectiusculffi et plus minus decomposito-i^amosee, ambitu pyramidatas, ramis inferioribus sensim majoribus, aut magis ambitu cylindraceffi, ramis brevioribus fere teque longis circumcirca obsitce. Ramuli uhimi ordinis sunt spinis minutis, diametrum partis in qua insident longitudine sua circiter fequan- tibus aut longioribus, subulatis aut conicis, inarticulatis aut in una specie articulatis, patentibus circumcirca armati. Spinte (observante Decaisneo) sunt spirali ordine a dextra sinistrorsum adscendente, ordine ^/g dispositte. In axilla spinarum omnes novse partes revera generantur, at nunc magis supra-axillares ita ut spinee simplices et ramuli novi, suo ordine spinosi, fere alternantes adparent (Ac. militaris); nunc basi cum ipsa spina ita coalescentes ut excrescente ramulo spina quoque in ramu- lum transit, unde spinee tantum in ramulis uHimi ordinis de- prehendantur (Ac. Thierii et aff.); nunc denique probe axilla- res, ita ut ramuli, stichidia et keramidia, gemmarum ad instar, in axilla spinse simplicis sessilia adparent (Ac. Delilei, Ac. arborea). Fronde dissecta apparet intra corticem continuum esse axem polysiphonium centralem; siphones nempe 4 — ^5 seque longi, circa centralem ipsis apqualem aut angustiorem in orbem positi, axem constituunt; siphones pericentrales celhilis brevioribus cinguntur, quarum interiores ambitu siphones fere tequant, ex- 8 44 RHODOMELEiE. Acanthophorci. teriores sensim minores, donee eorticales endochromate colorato refertee, admodum minutse, a superficie visee fere strias abbre- viatas referunt. Fructus a ramulo juvenili transformati. Keramidia in ra- mulo brevissimo aut paulo longiore terminalia obliqua, spina fulcrante deorsum flexa sa^pe calcarata, globoso aut oblongo- ovata, intra pericarpium cellulosum pleiostromaticum, apice carpostomio regulari apertum, nucleum foventia. Cellulfe peri- carpii exteriores rotundato-angulatffi, superficiem nullo ordine conspicuo areolatam prffibentes, interiores magis elongatse, en- dochromate minus conspicuo coloratee, longitudinaliter dispo- sitEe; intima; laxiores, in fila tenuissima, filis nuclei coheerentia, abeuntes. Placenta l)asalis subobliqua iii tila plurima fascicu- latim ramosa soluta; gemmidia cuneato-obovata in articulis ter- minalibus filorum placentffi evoluta. Stichidia a ramulo axil- lari, nunc admodum juvenili, transformata, formam ramuli plus minus servantia, spinis validis armata aut fere inermia, oblonga, nunc parte sterili tenuiore pedicellata magis obconica; parte fertili dissimili aut miunri terminali fere hemisphajrica, aut majore, ramulo toto fertili, aut denique spheerosporis etinparte terminali dissimili et in inferiore vix tansformata evoUitis. Sphee- rosporte in siphonibus pericentralibus circumcirca formatEC, ita longitudinaliter pluriseriatffi, triangule subdivisse. Genus Acanthophoree habitu et structura vix a quibusdam speciebus Polysiphonia^ abludens, nisi forsan ob corticale stra- tum densius, usque ad apices spinarum in plurimis speciebus continuatum, frondem omnino inarticulatam Acanthophorfe, Po- lysiphoniee vero articulatam dicere velles, quod tamen, utpote a majore aut minore evohitione strati corticalis pendens, verbo- rum magis quam rei ditferentiam contendere liceret. Neque in structura keramidii fere uUam video ditleventiam, cellularum pericarpii dispositionem si excipias, quai in Acanthophora quasi inordinatee, in Polysiphonia longitudinaliter sunt seriatee — quod quoque in diversitate strati corticalis suam habeat explica- tionem. Sphserosporis vero potissimum diversa genera mihi adparent; in articulis nimirum Polysiphoniee singulee spheero- sporte generantur, unde serie unica longitudinali spiraliter ad- scendente disponuntur; Acanthophorae vero siphones omnes pericentrales pra?gnantes sint — si quoque in nonnullis abor- tiantur — quare longitudinaliter pluriseriata?, transversaliter Acantho2)hora. Rhodomele^. 815 vero verticillatee sunt spheerosporfe, licet ob stratum corticale densius, magis inordinatte adpareant. Alia difFerentia in par- tium Acanthophorse evolutione axillari mihi videtur; qua fit ut spinse functionem quandam folii plantarum superiorum sibi vin- dicant, et fructus in axilla nati quasi speciem partis ad finem sibi proprium evolutee et transformatse recuperant. Ut in Polysiphonia, ita quoque partes juveniles Acantho- pliorffi fasciculo filorum articulatorum coronatas vidi. Frons omnino inarticulata plurimarum specierum, in Ac. arborea ita mutata, ut spinse articulatee et polysiphoniee generentur. An- teridia nondum vidi. Quoad limites generis, habitu jam distincti, nuUa fere am- biguitqs. Speciem tamen a Sondero generi rehitam, fructibus mihi ignotis dubiam, ob descriptionem a Sondero datam ad Polysiphoniam retuli. Characteres quod attinet generis, a fun- datore et ei proximis algologis non ita esse ductos ac hodierna postulat scientia, facile conjiciatur; nec mirum si de proxima affmitate aliter quam hodierni judicarunt. Lamouroux, habitu potissimum ductus, Hypneee proximum genus credidit. Agardh et Greville Chondrii?e affine. Ipse, ni fallor primus, genus Rhodomeleis retuli. Kiitzing analysin dedit structuree, quam mi- nus iidam nostrEe suadent observationes; sectionibus nimirum minus feliciter ductis, ut putarem, deceptus totam structuram polysiphoniam interiorem prsetermisit, et stratum exterius pro interiore habens, cellulas medullares rotundas descripsit. Harvey structuram feliciori manu exposuit. Species maximopere similes, invicem vix nisi fructibus distinguantur. His ducentibus species nonullas novas hoc loco proposui; fructus diversos si quis ab setate pendentes crederet, observare lubet, plantam fructibus maturis instructam, juveniles quoque in parte superiore plerumque gerere, unde difTerentias eetatis hoc modo percipere licere. Si, tota serie unius formee cum altera hoc modo comparata, nulli observati fuerunt trans- itus, differentias non ab aitate pendere, mihi visum est sequi. SPECIES HOC MODO DISPONANTUR: * Fronde tota usque ad apices spinanim cortkata. f Eami ranmlosi spinisque simplicihus sparsis armati. Spliserosporis in ramiilo vix transformato spi- noso evolutis 1- Ac. muscoideb. 816 ReoDOMELEiE. Acanthophora. Stichidiis axillaribus ovatis subinermibus .... 2. Ac. Delilei. " subcompositis, primariis spinosis, secun- dariis subauriculatis 3. Ac. dendroides. ff Banii ramulosi, spinis simplicihus nullis armati. Stichidiis axillaribus ovatis spinosis, spheerospo- ris inter spinas descendentibus 4. Ac. Thierii. Stichidiis infra fertilem partem hemisphsericam spinosis, dein inermibus 5. Ac. orientalis. Stichidiis dense spicatis oblongis, totis inermibus aut spina una vel altera armatis 6. Ac. Wigiitii. ** Froncle inferne corticata, spinis articulatis polysiphoniis. 7. AC. ARBOREA. *** Species hoc loco exclusa: Ac. TASMANiCA Soncl PI. Muell. p. 699. Harv. Fl. Tasm. p. 296 (nec Al(]f. Aitstr. exsicc. n:o 140). — Polysiphonia sp. nov.? Harv. Alg. Atistr. exsicc. n:o 165. = Polysiphonia? tasma- NiCA J. Ag. h. l. 1. Ac. MuscoiDES (L. Sp. Pl. II. p. 1630) fruticulosa, ramis cau- leque conformibus subpyramidatim ramulosis et spinis sparsis simplicibus armatis, ramulis supra-axillaribus densius spi- nosis, spinis ramulorum adultioribus patentibus subhorizon- talibus conico-subulatis, stichidiis ramulos steriles basi nu- dos dein patenter spinosos eemulantibus, spheerosporis inter spinas descendentibus; cystocarpiis infra apices ramulorum sessilibus. Fucus muscoides L. 1. c! Chondria muscoides Ag. Sp. p. 361. Syst. p. 209 (exchis. synon.). Icon. Alg. Europ. tab. 18!! Acanthophora muscoides Bory. Coqu. n:o 51!! Kiits. Sp. p. 859! Acanthophora militaris Lamour. Ess. j). 44. Pl. 10. Jig. 4 ei 5! Grev. Alg. Brit. Synops. p. LIV! Chondria militaris Ag. Sp. Alg. I. p. 367. Acanth. DeHIei Harv. Ner. Bor. Amer. p. 181! (exclus. synon.). Chondria ramulosa Lindenh. mscr. in Hb. Binder! Kiitz. Sp. p. 858! Hab. in calidiore oceano atlantico ad oras Africae (prope Angolam, Hb. Binder!); ad insulam Adscensionis (Osbeck, Dur- Acanthophora. RHODOMELEiE. 817 ville!) ad Americam tum ausfralem (ad Brasiliam, Hb. Agardii!) tum borealem (ad Key West Florida?, Harvey!). Frondes a plexu radicali adscendentes, csespites fruticulosos for- mantes, a quibus singula^ subpyramidatim ramosissimee sensim pro- longantur caule ramisque conformibns, pennam passerinam circiter crassse, teretiusculse, nova serie ramorum spinisque sparsis demum obsoletioribus obsitje. Rarai quoquoversum et subpinnatim egredien- tes, suo ordine spinosi et ramulosi. Spinse ramulique simplices mixti et invicem suba^que distantes, ita ut ranmli non in axilla spinarum axil- lares sed supra-axillares genei-antur-, ramuli denique spinis simplicibus subspirali ordine alternis instructi. Spinse juniores patentes a basi co- nica Jonge acuminatpe et ita fere subulata?, longitudine sua ramuli diametrum in quo insident sequantes", adultiores magis adhuc patentes et fere horizontales, breviori acumine instructa' et magis conicse quam subulatfie, rami diametrum non fequantes longitudine. Sphserosporse in ramulis minoribus, steriles semulantibus, nempe ima basi nudius- culis, dein patenter spinosis, apice hemisph-cerico subinarmatis, evolutfe tum partem supremam, tum inferiorem spinosam occupantes. Cysto- carpia infra apicem ramulorum ramoruraque niinorura sita, spina unica aut pluribus suffulta ovata, ramulum in quo sessilia diametro su- perantia. Synonymia speciei admodum intricata. Ac. ramulosam Kiitz. et Ac. Delilei Harv. Ner. (nec. alior) ad hanc speciem pertinere speci- minibus edoctus fui. Ac. miiitaris Lamour. nullum spcciraen vidi, attamen characteres in icone expressi vix de identitate dubia relin- quunt. Fucus acanthophorus Turn., ab Agardhio huc relatus, ad Ac. Delilei pertinere suspicor. F. muscoides L. huc revera pertinere cer- tum videtur (cfr. Ag. Sp. et Icon. l. c); specimen hujus a loco natali Linneano quo^ue reportavit Durville. 2. Ac. Dehlei (Lamoicr. Ess. p. 44.) fruticulosa ramis cauleque conformibus spinis sparsis simplicibus armatis pinnatimque ramosis, ramulis ex axilla spinarum axillaribus dense spi- nosis, spinis ramulorum adultioribus patentibus conico-sub- ulatis, stichidiis axillaribus subpedicellatis ovatis inermibus aut adpresse et molliter spinosis, cystocarpiis secus ramos minores seriatis, in axilla spinee sessilibus, globoso-ovatis. Acanthophora Delilii Lamour. l. c.H Grev. Alg. Brit. Syn. p. LIV! Decsne Fl. de Varah. p. 185! J. Ag. Alg. mar. medit. p. 147! Kg. Phyc. gener. tab. 52. fig. 4. Sp. Alg. p. 858! Zanard. pl. mar. rubr. p. 48! Fucus acanthophorus Turn. Hist. tab. 32 (excL syn.)? Chondria Delilii Ag. Sp. Alg. I. p. 363 et Syst. p. 209! JH8 RhodomelejE. Acanthophora. Fucus najadiformis Bel. Egypt. p. 148. tah. 56. fiff. 1! Cystoseira acanthopliora Delle Chjaie Hydr. Neap. tab. XCII! Hab. in mari mediterraneo ad oras Italise! Syrise! iEgypti! in mari rubro! Csespites juveniles iis Ac. muscoides similes", frondes ab his as- surgentes nunc forsan magis regiilariter pinnatim decompositse et quandoqiiidem saltem robustiores:, pennam columbinam diametro im- mo aequantes vidi, ceeterum similes, spinis nempe armatas et nova serie ramorum iterum eodom modo compositorum instructas. Rami ramu- lique vero ex ipsa ala spinaruui assurgentcs (uec supra-axillares ut in A. militari); et spinfi?, quarum in axilla nullus ramulus, plerumque gemmam habent axillarem, in ramulum aut stichidium evolvendam. Hinc quoque lit ut stichidia axillaria provcniant et quasi a ramulo superioris ordinis transformata, ramulum maximopere juvenilera nec vulgarem sterilem referentia, inermia ( maxime juvenilia) aut mol- lioribus spinulis instructa, basi contracta et apice acuminata, fere omnino ovata. Spinee singulse, nunc geminse adproximatBe*, juveniles ramulorum sunt subulata? et plus minus adpressEP, sensim patentiores et magis conica^, adulta^ ramorum tamen acutse', juveniles diametrum ramuli, quo insident, ssepe longitudine superantes. Cystocarpia situm aliquatenus alium quam in Ae. militari occupare mihi adparuerunt*, sunt nimirum secus ramos minores at elongatos in quoque plura et quasi seriata, ramulo axillari transformato orta et itaque in axilla spinse sessilia. lu hac specie seepius vidi ramulorura apices inci-assatos siliquffi- formes fere ambitu hastatos, spinosos, quasdam clavas referentes, qui- bus utuntur aborigines Insularum Australia'. Hic adparatus quidam, tuberculorum ad instar, propagationi inserviens, suspicor. — Ac. Delilei est planta magis erecta quam Ac. Thierii. Specimina habeo e mari rubro, qua3 ita F. Acanthophorum Turneri referunt, nt de identitate plantse depicta> Turneriana' vix dubitarem. Acanthophoras autem omnes ad unam eandemque speciem pertinere credidit Turnerus, unde synonymia vitiosa. 3. Ac. DENDROiDES (Hmv. Mar. Bot. of West. Austr. n:o 68) fruticulosa ramis cauleque subconformibus j)yramidatim ra- mulosis et spinis sparsis simplicibus armatis, ramulis supra- axillaribus densius s])inosis, spinis ramulorum adultioribus patentibus conico-subulatis, stichidiis subcompositis rachide spinosa ramulisque obconico-oblongis basi elongata nudis apice parce spinosis constitutis, cystocarpiis . . . , Acanthophora dendroides Harv. l. c. in Trans. Irish. Acad. Vol. XXII. p. 538!! Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 139! Ceylon n.o 10! AcantliojiJiora. Rhodomele.e. 8 4 0 Hab. in oceano Indico ad Ceylonam et ad austro-occidentales NovBB Hollandiee oras (Harvey !). Ac. militari ita proxima, ut qu£ecumque de hac sterili dixerim, ea pari jure in Ac. dendroidem quadrant. Frondes esse paulo robus- tiores et magis decompositas ex nostris speciminibus concludere vel- leni. Fructus, quorum milii cognita Iiabeo stichidia, speciem diversam, quam e loco natali diverso conjiccre liceret, forsitan demonstrant. Sunt nimiruni quasi magis composita quam in Ac. militari, non tantum ex apice ramulorum, qui steriles eemulantur et ad norinam illorum sunt patenter spinosi, constituta, sed etiam ex nova serie ramellornm, qui habent formam a sterilibus diversam, composita. Ramelli hi ultimi sunt basi elongata obconici aut oblongi, inarmati aut infra apicem spinis mollibus 1—2 auriculati. — SphajrosporEe igitur in Ac. militari in ramis quasi non transformatis evolvuntur-, in Ac. dendroide in ra- mulis tum ultimis quasi transformatis, tum penultimis non mutatis proveniunt. Harvey speciem omnium maxime robustam et elatam dicit, quod tamen, hodie cognita Ac. arborea, non valeat. Neque formam totius ab Ac. militari et Ac. Belilei admodum diversam esse, dicere fas est. 4. Ac. Thierii (Lamour. Ess. p. 44) fruticulosa ramis cauleque conformibus dense et pinnatim ramulosis, spinis simplici- bus nullis, ramulis abbreviatis basi nudiusculis apice sub- multitide spinosis demum fere tiiyrsoideis, spinis juvenilibus sul)iilatis, adultioribus conicis, stichidiis axillaribus ovatis spinosis, spheerosporis inter spinas descendentil)us, cysto- carpiis secus ramulos longiores seriatis in axilla spinse ses- silibus oblongo-ovatis. Acanthophora Thierii Lamour. l. c. Grei\ Alg. Brit. Syn. p.LIV! Harv. Ner. austr. p. 34 (quoad descript. !). Ner. Bor. Amer. p. 17. tah. XIV. A. (excl. synon.)! Kg. Sp. Alg. p. 858! Fucus acanthophorus Lamour. Diss. tab. 30 et 31. fg. I. Chondria acanthopliora Ag. Sp. p. 363. Syst. p. 209! Mart. Fl. Bras. p. 3V. Fucus spiciferus Vohl in Naturh. Sdllsk. skr. V. vol. 2. p. 44 (fide sp. a Hoffm. dati)! Chondria muscoides Mont. Hist. Nat. Cub. p. 43!! Hab. in oceano atlantico calidiore ad littora America? bo- realis (Harvey! Bailey!) Insulas St. Thomns (Oersted! Duclias- saing!), Martinique (Duperrey)!) Cuba (Dela Sagra!) littus Mexi- canum (Liebman!) Brasiliffi (Langsdorf! Salzman!; ad littus Europffi pr. Biaritz (Hb. Ag. !). IV. 55 820 Rhodomele^. Acantliopliora. Affinibus speciebus in genere similis at robustior et magis ple- rumque carnosa, rauiis ob ramulos seepius breviores et fere seque lou- gos ambitu linearibus* magis denique regulariter pinnatim ramosa, et si ramulos multifido-spinosos excipias inermis, li. e. spinis simpli- cibus (in caule ramisque sparsis Ac. Delilei) carens. Rami conformes elongati, ambitu lineares aut ramulis mediis excrescentibus niagis lanceolati, ramulis brevibus patentibus quoquoversum egredientibus pinnati. Rantiuli 2 --3 lineas longi, iiiia basi nudiusciili, dein densis- sime quoquoversum spiuis brevibus conicis aut juvenilibus magis sub- ulatis armati, demum nova serie ab axilla spinarum evoluta incras- sati in media parte et densissime thyrsoidei*, juveniles ramuli axil- lares, ab incrassata basi spinse emergentes, ut excrescunt spinara bracte- antem secum tollentes, nullas spinas in rachide demum relinquentes. Stichidia quoque axillaria, basi demum contracta ovata, juvenilia mol- lius, adultiora rigidius spinosa, spha^rosporas quoque in parte inferiore inter spinas evolventia. Cj^stocarpia quoque in ramulis at paulo lon- gioribus, ideoque adparenter forsan minus dense spinosis, in quoque pluria seriata, in axilla spinee sessilia, eaque reflexa calcarata, oblongo- ovata. Rami ceespitis primum forniati decumbentes et compressi mihi adparuerunt-, sensim vero elongati teretiusculi evadunt at adhuc de- cumbeutes, flexuosi divaricatis ramis obsiti et intricati, caespites vage eflusos et decumbentes formare conjicio. Specimina ex hoc stadio quasi primario sunt nunc breviora, nuuc elongata et tenuiora', ramuli sunt breviores et spinis prfecipue apice numerosis et divaricatis quasi mul- tifidi adparent, quales in icone Lamourouxiana rudius exhibentur; tenuior et gi-acilior forma ramulos multo distantiores gerens, adspectu diverso insignis. Fragmenta hujus arrepta et intricata in collectioni- bus sa;pe asservantur. Rami singuli extra plexum primarium csespi- tis sensim eminent, formas exhibentes quas supra delineare conatus sum. Fucum acanthophoriim Turneri ad Ac. Dehlei esse referendum, et ex habitu et a patria (specim. depictum e mari rubro conjicio) con- cludere licet. Fucum spiciferum Valilii ad Ac. Thierii pertinere, speci- mine ex Herbar. Hoffman. quod tamen an anthenticum sit nescio, as- sumsi. Ch. muscoides Mont. (non Ag.) est certo Ac. Thierii. Speci- men Europeum unicum vidi. Errore quodam factum puto ut ha?c species ad insulas Maloinuas lecta feratur (cfr. Ag. Sp. et Harv. Ner. Austr. p. 34). In Ilb. Ag. nullum ex hoc loco natali specimen conservatur*, adest vero ad Ins. Marianas, sub itinere Freycinetii lectum specimen, quod errori an- sam dedisse conjicio. Quod vero specimen non ad Ac. Thierii veram pertinet, sed ad Ac. orientalem. 5. Ac. oRiENTALis (J. Ag. mscr.) fruticulosa ramis cauleqiie con- formibus dense et pinnatim vamulosis, spinis nullis simpli- AcantliopJiora. RnoDOMELEiE. 821 cibus obsitis, ramulis abbreviatis basi nudiusculis apice sub- niultifido-spinosis, demum fere thvrsoideis, spinisjuvenilibus acutis adultioribusque conicis, stichidiis in apice ramuli hemisphtericis, infra fertilem partem spina una autpluribus bracteatis, dein inermibus, cystocarpiis circa apices ramu- lorum sessilibus ovato-urceolatis. Acanthophora Thierii Sond. pl. ZoU. suh. n:o 25? Hab. in oceano pacifico austro-occidentali ad ManiHam (Hb. Binder!) et insulas Marianas (Freycinet!). Ac. Tliierii tenuioribus formis ita similis, ut non nisi mnlta cum haesitatione novam speciem proponam. Ac. Thierii gi-acilior, breviori- bus spinis ideoque crassioribus instructa, tamen vix nisi stichidiis revera diversa. Hpec a ramulo quidem ti-ansformata, at suprema tan- tum parte fertili; spina nunc singula, nunc plures sub fertili et lienii- spha^rico apice ramuli positte, quasi bractefe sustinentes; pars superior fertilis est hemisphferica nullis spinis obsita. Varietatcm F. acanthophori, quam a Cavanilles acceptam depinxit Turn. tah. 32. fig. e et f, in nostram ita cadit, ut de identitate vix dubitarem. Ac. Thierii Harv. Friendl. Isl. n:o 10 an huc pertineat ex specimine sterili mihi non licuit eruere. 6. Ac. WiGHTii (J. Ag. mscr.) frutieulosa ramis cauleque con- formibus dense et pinnatim ramulosis, spinis nuUis simpli- cibus obsitis, ramulis abbreviatis spinosis demum fere thyr- soideis, spinis ramulorum adultioribus horizontalibus coni- cis, stichidiis in ramulo dense spicatis sessilibus oblongis totis inermibus aut spina una vel altera armatis. Ac. Thicrii Harv. Alg. exsic. Ceyl. n:o 9? Hab. ad oras Indise orientalis (Wight!). Ac. orientali nostrse et Ac. dendroidi Harvey. proxima Rami iii inferiore parte sunt inermes, in superiore una vel altera spina spar- sissime armati, i-amulis quoquoversum egredientibus spinosis, omnibus fere ejusdem longitudinis l'/^— 2 liiiearum, instructi. Spina:^ conicaj acuta\ adultiores patentissima^ horizontales et immo nunc subrecurva\ Ramuli stichidiiferi thyrsoidei, juniores spinis validis sticliidiisque supra axillaribus mixtis- adultiores spinis obsoletis, pluriinis stichidiis fere glomeratis spicati-, stichidia in genere maxima, elongata diametro plus duplo longiora, sessilia, a basi paulo latiore oblonga, omnino in- ermia aut spina una aut altera et sa'pe vaiida armata. Rachis ramiili spinosi apice quoque spheerosporifera. Plantam Harveyanam, de qua supra mcntioncm feci, tantum ste- 55* 822 RHODOMELEiE. AcantliopJiora. rilem vidi, qxiare mibi non determinanda. Ex loco natali ad Ac. Wightii pertinere conjicio. 7. Ac. ARBOREA (Harv. Fl. Tasm. p. 296) dendroidea caule elon- gato nudo, raniis maximopere attenuatis pyramidatis superne ramulosis et spinis sparsis simplicibus armatis, ramulis in axilla spinarum fasciculatis aggregatis mollius spinosis, spinis erectiusculis subulatis articulatis ramello axillari longioribus, stichidiis keramidiis apice' ramorum minorum terminalibus globoso-ovatis. Acanthopliora arborea Harv. l. c. in Hook. Ant. Voy. III! Pliyc. austr. tab. CXXXII! Ac. Tasmanica Harv. alg. austr. exsicc. n:o 140 (non Sond.)!! Hab. ad rapes Tasmanise (Harvey!). Frondes pedales et ulti'a, crassitie inferne pennam corvinam requan- tes, snrsum sensim attenuatse, ramis elongatis pyramidatse. Rami prin- cipales 3 — 4 pollicares, inferne longius nudi, superne pyramidatim de- compositi-, minores et juniores, qui ipsam comam ramis efficiunt, sunt ramulis minoribus spinisque simplicibus intermixtis armati. Spinse subulatse acutee at molliores quam in cseteris speciebus, articulato- oligosiphoniEP, erectiuscula' aut minus quam in cseteris patentes, angulo vix 45" superante; ramuli in axilla spinarum nati, gemmam axillarem spina fulcrante fere duplo breviorem juniores referentes, ipsi spinis consimilibus at mollioribus et obtusioribus, initio paucioribus, sensim plurimis imbricatis, supremis incurvis constituti, sensim in gemmas plures conformes subdivisi, fasciculati et ob ramos incurvos fere trun- cati, sensim prolongati et suo ordine decompositi. Keramidia sunt in ramis minoribus terminalia, attamen obliqua, pro magnitudine plantse minuta, juvenilia fere obovata, adultiora globoso-ovata. Transversa sectione frondis adparet axem siphonibus 4 pericentralibus esse occu- patum-, in magis juvenili parte rami sunt siphones exterioribus cellu- lis fere seque magnis cincti, qui in corticem sensim abeunt; in crassiore ramo fere triplex stratum adest*, siphones nempe jjericentrales cum Eetate ipsi subdivisi stratum interius laxe cellulosum efficiunt; stra- tum intermedium minoribus et multo firmius cohferentibus cellulis con- textum", denique ipsnm corticale cellulis verticaliter superpositis ad- modum minutis constat. Eximiis characteribus a cfeteris generis speciebus facilius digno- scenda, stichidiis ignotis vix tamen quoad genus dubia, nisi ad Polysi- phoniam, suadente Ac. tasmanica, hsec quoque esset referenda. In favorem hujus opinionis forsitan afferre liceret siphones pericentrales esse 4 ut in Polysiphonise speciebus, quas potissimum affines haberes- dum in Acanthophorse sp. reliquis sunt 5. Martensia. RHODOMELEiE. H'23 CXXYIII. Martensia Hcring m Ann. of Nat. Hist. Oct. 1841. p. 90. Flora 1844. Yot. II. n:o 47. Harv. Ncr. Austr. 2). 73. Kiit^. Sj). p. 888. Hemilrema R Br. niscr. Endl. Gen. Pt. Siqyi^t. III. p. 50. Martensia et Mesotrema J. Ag. Vet. AUcl Ofvcrs. 1854. p. 110. Frons plana dichotoma et lobis exerescentibus subimbricata, segmentis subcuneato-tlabellatis, inferiore parte areolato- cellulosis, aveniis, superiore fenestratis, trabeculis longitud- inalibus tlabellatim dispositis, transversalibus concentricas zouas formantibus, nunc accessoriis formatis magis irregula- res. Fructus in trabeculis longitudinalibus evoKiti. Kera- miilia ovata compressa, intra pericarpium celhilosum, car- postomio apertum, gemmidia pyriformia in articulo termi- nali tilorum, a placenta centrali radiantium, foventia. Sphce- rosporce in trabeculis subseriatte, triangule divisa?. Frondes membranaceee planee avenise, juniores sfepius parce di-polychotomae, segmentis linearibus marginibusque integris aut undulatis cinctse, nunc integriusculai aut magis vage lacini- atse; adultiores, segmentorum inferiore parte parum increscente, superiore flabellatim magis magisque expansa, fere totse flabel- latse adparent, in ceespite rosulatpe aut lobis superpositis plus minus imbricatee (differentia quadam inter inferiorem et su- periorem paginam, ut videtur, facta?). Segmenta inferiore parte contigua areolato-cellulosa avenia, pagina nempe celUilas sub- hexagono-angulatas, omnesquo subconformes, srepius vage dis- positas, nunc longitudinaliter subseriatas, continua subdivisione hic illic geminatas, moustrante; superiore parte intra marginem angustiorem flabellatim fenestrata, fenestra aut singula marginali (Hcmitrema), aut margine in lobos cum fronde primaria sensim confluentes et suo ordine fenestratos excrescente, zonis conti- guis et fenestratis alternantibus composita (Mesotrema). Fene- strata pars gerit trabeculas longitudinales flabellatim radiantes» et transversales, quse zonas concentricas, nunc et initio sub-re- gulares, nunc et demum interjectis trabeculis accessoriis sat irregulares efficiunt. Areolee, trabeculis interjectse, sunt inferi- ores angustiores, superiores latiores, cseterum in diversis specie- bus et pro eetate forma variantes, in sterili sensim apertse, in sphffirosporifera planta ssepe coeca;, membrana nempe trabeculas conjungente clausee. 824 Rhodomele^e. Martensia. Quomodo oriatur fenestrata pars segre dicitur; sequenti modo tieri ex structura visa conjicio. In parte increscente et adhuc angustiore cellulee intra marginem longitudinaliter seriatse oriuntur, quee trabeeulae fiunt longitudinales; in juvenili parte has nondum separatas distinguere licet. Insequente dein multi- plicatione cellularum trabeculas constituentium majore quam in parte inferiore frondis, membrana foveolato-saccata evadit sen- sinique in plicas longitudinales, interjectis transversalibus, sur- sum et deorsum tlectitur; dorsa plicarum in alterutera pagina prominentia, sensim magis firma, trabeculas constituunt; inter- jecta pars, magis membranacea, initio trabeculas conjungens sensim aut denique rumpitur, et arese interjectee apertffi forman- tur. Segmento fenestrato dein increscente longitudine, tum trabeculas evohitione celhdarum prolongari suspicor, tum for- san intra marginem novas areolas formari, membrana marginis saccato-buUata sensimque disrupta novam seriem generante. Segmento flabellatim latitudine expanso fit, ut arese superiores inferioribus latiores sint. Trabeculee transversales, zonas con- centricas formantes, evolutionem rhytmice interruptam trabecu larum longitudinalium forsan indicant; trabeculis longitudinali- bus prolongatis novte oriuntur trabeculas transversales vage dis- positffi, quas accessorias nominavi. Fronde transversaliter secta, adparet partem inferiorem contiguam esse duobus stratis contextam, cellulis nempe utrius- que paginse superficialibus, et interioribus simplicem in parte te- nuiore aut duplicem et immo multiplicem in inferiore et cras- siore seriem formantibus. Cellulse utriusque strati plurimse e regione positse, ita ut a pagina visas unicam seriem formare fere crederes. In parte fenestrata eadem strata adesse viden- tur, at difTicilius distincta; in trabeculis propriis utraque; in membrana areolas coecas claudente nunc tantum unicum stra- tum videre credidi. Fructus in parte fenestrata prfficipue evoluti; raro in parte contigua spheerosporarum soros minutos rotundatos observarunt. Keramidia (in unica specie tantum mihi cognita) a parte tra- beculee sensim inflata oriuntur; hinc parti basali latius expansse trabeculse adhterent et sessiles nianent, altera producta in car- postomium, fiunt ambitu urceolato-ovata, (madefacta et ni fal- lor recentia quoque) compressa, intra pericarpium cellulosum polystromaticum, carpostomio regulari apertum, nucleum eleva- Martensia. Rhodo.viele.e. 825 tum foventia; celliilee pericarpii exteriores rotiindato-angulatee, interiores elongatse et longitudinaliter seriata;, forma fere ob- longse, intimpe laxius cohferentes; in parte intima pericarpii cellulffi pluriniffi rotundato-angulata?. Nucleus, in medio eleva- tus, constat placenta centrali valida elevata, cellulosa, cellulis interioribus ol)longis (nunc in medio fere cavam vidi), extimis in tila gemmidiifera abeuntibus. Fila gemmidiifera quoquover- sum radiantia, anastomosibus in parte inferiore juncta, apice elongato-pyriformia, intra membranam gemmidium conforme singula continentia. — Sphffirosporfe in membrana trabecula- rum, areas fenestrse nec paginam spectante, evolutse, secus tra- becuhim fere simplici serie (initio?) (demum? primaria matura aut erupta, lateralibus ejus cellulis prtegnantibus plures series formantes aut irregularius) disposita^, in ceikila strati medii utrinque aut unilateraliter extra membrnnam trabeculse promi- nula, cellulisque strati corticalis circumcirca cincta, ortee, intra perisporium hyalinum triangule divisa?. Fenestree pars sphse- rosporis onusta, plerumque areolis coecis instructa est; spha^ro- sporis elapsis areolas apertas manere, eonjicere licet. In parte, a me examinata, keramidiis instructa, keramidia omnia unam jjaginam servantia vidi ; an itaque differentia esset inferioris et superioris paginaj frondis? quod quoque ex struc- tura ipsius fenestree, pra^cipue in una specie (M. flabelliformis), facile conjicerem. De limitibus generis, admodum naturalis, nullus auctorum dissensus ; neque de nomine, cui aliud a R. Brown datum olim prffitulit Endlicher, disputant hodierni. Ipse descriptionibus auctorum nitens, diflerentiam evolutionis inter Hemitrema et speciem a me descriptam conjiciens, huic novum genus Meso- trematis proposui; hodie utriusque observatis speciminibus, levi diflterentia invicem distincta puto ; sectiones Martensige designan- tia adoptavi. Potius hodie quid sit speeies in hoc genere in- certum mihi manet; formse enim, quas distinxerunt, difTerentiis ejusmodi diversse videntur, ut a^tate et crescendi loco quoad partem pendere facile quis suspicaretur. Harvey incrementum frondis aliter ac supra indicavi ex- plicat. Intra marginem nempe et areolas supremas, novas zonas areolarum continuo generari; contractione quadem in hac zona series foraminum per totam latitudinem formari; foramina su- prema maxime juvenilia et minora esse; sensim fieri dilatata, 826 Rhodomeleje. Martensia. donec certam adepta latitudinem, nova generatur foraminum series. At contra hanc explicationem animadvertere debeo, areolas fenestree supremas revera esse majores, et fenestrse tra- beculas in parte juvenili jam antea esse conspicuas, quam in- vicem distincta? observentur. Hinc alio modo incrementum fieri patet; attamen milii incertum quomodo rite explicetur. Denticulos marginis, quos nunc prolongatos et quasi anasto- mosibus conjungi tendentes vidi, trabeculas primarias formare vix crediderim ; denticulos autem consimiles, in trabeculis trans- versalibus nunc proeminentes (M. denticulata), in trabeculas ac- cessorias excrescere, forsitan suspicandum est. De affinitate generis omnia dubia mihi nondum soluta vi- dentur. Interea genus Claudese analogum potius quam revera affinitate proximum disposui. SPECIES DISPONANTUR: 1. Hemitrema fenestra (in fronde fiahellata) intra marginem angtistujn unica peripherica. * fronde integriuscula (aut externa vi lacerata). 1. M. FLABELLIKOEMIS. ** fronde inciso-laciniata. 2. M. AUSTRALTS. *** ffonde juvenili dichotoma, segmentis fahellatis. 3. M. ELEGANS. 4. M. FRAGILIS. 2. Mesotrema fronde (intra marginem, sensim in lohos pro- ductum, fenestrata, lohisque fenestratis cunt fronde sensim con- fiuentihus) zonas fenestratas plures cum contiguis alternantes gerente. 5. M. DFNTICULATA. 6. M. PAVONIA. 1. M. FLABELLiFORMis (Httrv. List. of Ft. Isl. Alg. n:o 11) fronde supra stipitem crassiusculum longiorem reniformi integra Martensia. Rhodomele.e. 82 7 aiit laciniis flabelliformibus vage lacerata, superne fenestrata, parte contigua longitudinaliter areolata demum fenestra breviore, areolis subrectanguhiribus plurimis coecis, tra- beculis longitudinalibus dorso subacutis lateribus membra- naceis celhilas longitudinaliter seriatas oflerentibus, trans- versalibus filiformibus, accessoriis vix diversis, sphsero- sporis .... Exsicc. Harvey Friendh Isl. Alg. n:o 11! Hab. in oceano pacifico ad Friendly Islands (Harvey!). Frons supra stipitem lineas paucas-semipollicem longum, linearem crassiuscuhim et exsiccatione fere cartilagineum, in laminam expandi- tur ambitu subreniformem el integriusculam aut forsan externa vi la- ceratam, segmentis cuneatis seusim nabehiformiter expansis. Cou- tigua pars frondis in integriuscula latior quam longa, latitudine unguem superans, cehuhs sub-longitiuhnaliter seriatis contexta; fenestrata pars intra marginem contiguam (at in nostris vix percipiendam) sine dubio formata, contigua parte longior, '/2 — 1 pohicem et uhra longa, in juvenih fere tota coeca. in aduhiore areohs rectangularibus una pagina (inferiore?) apertis, ahera diu coecis, nunc (demum) apertis, instructa. Trabeculse hjugitudinahs paginam versus acutiuscula^ areo- larum latei-e membranacese cehuhsque longitudinahter seriatis con- texta^-, transversales ssepe Chformes, nunc geminatee et utriusque pa- ginse e regione positee, nunc medios parietes coujungentes. Si recte observaverim, trabeculse accessoriee et longitudinales et transversales continuo formantur in increscente planta, at magis regulariter dispo- sitse a primariis non facile distinguantur. Sphserosporas secus parietes fenestrsc sparsas vidi, at dispositionem ex his dijudicare non audeo. Parte inferiore frondis transversahter secta, adparef intra stratum corticale utrinque monostromaticum, cehuhsque minutis subquadratis contextum, interius cehuhs phires series formantibus constitutum •, cel- \n\x hujus oblongee, laxius coheereutes, minus evidenter invicem e re- gione positEe, cehuhs strati corticahs duplo sahem longiores, endochro- mate vix colorato. In stipite eadem strata distinguere licet, at cel- lulse numerosiores strati interioris seepe granulis farctse. Color in violaceum tendens. Substantia quam in cateris magis gelatinosa vi- detur. 2. M. AUSTEALis (Harv. Mar. Bot. of West. Aiistr. n:o 46) fronde breviter stipitata subreniformi ambitu vage inciso-laciniata muhifida, laciniis oblongis intra marginem angustum dense denticulatum fenestratis, fenestree areolis oblongis, trabe- culis longitudinalibus dorso acutiusculis latere membrana- 828 RHODOMELEiE. Martensia. ceis, transversalibus conformibus, accessoriis fere nuUis, sphffirosporis .... Martensia Australis Harv. l. c. in Trans. Irish. Acad. Vol. XXII. p. 537! Phycol. atistr. tah. VIII! Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 111! Hab. ad oras austro-occidentales Novee Hollandiee ut ad King Georges Sound (Harvey!); ad Tasmanniam (Gunn et Fereday). Frons constituitur lamina reniformi 3—4 pollices lata, bispoUicem alta, basi in speciem stipitis contracti crassiuscula et firmior, sursum carnoso-membranacea et sensini tenuior, dimidia fere lamina in ju- venili indivisa, ambitu subvage laciniata, laciniis principaiibus vix ad mediam descendentibus, sensini profundius laciniata, laciniis minoribus late liuearibus (seniipollicem latis) aut oblongis, apice rotundatis, in- tra marginem fenestratis. Pars fenestrata demum maxima, in nostris dimidiam partem laciniEe minoris vix exsuperans, spepius brevior, exi- guam totius frondis partem constituens, linea fere recta, aut parum arcuata, frondi nectitui', margine tenuissimo dentato extrorsum cincta-, lacunse fenestra? anguste oblongee, (steriles saltem) pertusEP, trabeculis longitudinalibus dorso paginam spectante fere unicam seriem cellula- rum gerentibus, latere lacunam spectante series 5—6 cellularum otfe- rentibus, cellulis subquadraticis longitudinaliter seriatis, trabeculis transversalibus conformibus, accessoriis paucis (in nostris)-, in supre- mis marginique vicinis processus dentiformis trabeeulse transversali nunc insidet. Frondis pars contigua cellulis hexagono-areolatis con- stituitur", transversa sectione frondis superioris corticale stratum cel- lulis utrinque singula serie fere e regione positis, internum cellulis subsimilibus at endochromate dilutiore instructis monostromaticis con- textum adparet-, in parte inferiore stratum interius pluribus cellularum seriebus contextunr, in stipite corticales cellula; quoque plures. Fruc- tus non vidi. Specimen, quod descripsi, adhuc juvenile siispicor-, fertilem plan- tam et majorem pinxit Harvey. Cteteris speciebus fere est quod Ni- tophyllum Hillia; est N. ccellato. Sec. Harvey est frons 4 — 8 pollica- ris et forsan major. 3. M. ELEGANS (Hering in Ann. of Naf. Hist. Vol. VIII. j)- 92) frondis subsessilis flabellatim expansee di-polychotomte seg- mentis cuneatis sensim flabelliformibus intra marginem angustiorem denticulatum fenestratis, frondis parte contigua vage areolata demum fenestra breviore, areolis fenestrfe subrectangularibus, trabeculis longitudinalibus dorso dilata- tis, latere membranaceis, transversalibus filiformibus, ac- Martensia. Rhodomele^. 829 cessoriis plurimis, sphserosporis minutis in trabeculfe latere subirregulariter dispositis. Martensia elegans Hering l. c. Oct. 1841. et in Flora 1844. Bd. II. n:o 47 cum iconeH Hook. Icon. tab. 697. Haro. Ner. Austr. tab. XLII! Mar. Bot. of West. Austr. in Irish. Trans. Vol. XXII. p. 537 ! Kut2. Sp. Alg. p. 888. Hemitrema Kraussii J?. Br. mscr. EndJ. Gen. pl. snppl. III. p. 50. Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 110! Hab. ad oras Africse meridionalis ad Port Natal (Krauss! aliique); ad Novam Hollandiam australem tum occidentalem (ad Fremantle, Harvey!) tum orientalem (ad New-Castle, Harvey!). Frons junior fere ad modura Nitophylli ocellati parce di-polycho- toma, segmentis apice rotundato-truncatis, inieriore parte parum, ut videtur, prolongata, segmenta sensim dilatata evadunt et raagis cuueata demuuique flabellatim expansa, 1—2 pollices longa et superne fere jeque lata, lateribus integris subnndulatis, apice intra marginem angu- stiorem fenestrata. Fenestrata pars supra lineam arcuatam in segmento juniori exiguum occupat spatium, in adultiore sensim majus, donec contiguam partem longitudine exsuperat- areolee fenestree superiores omnino pertusse et rectangulares, inferiores angustiores et ssepe coe- cee-, trabeculte longitudinales a membrana duplicata formatee, dorso paginam spectante rotundatfe, a lateribus foramina spectantibus mem- hranas dilatatas monstrantes, in quibus cellulfe areolatse series 8 — 12 pluresque eificiiint^ trabecula^ transversales partini consirailes, partim anastomosibus fdiforraibus, in superioribus et majoribus nuraerosiori- bus, constitutee quasi accessoriee adsunt. Margo fenestratam partem cohibens est in juniore tenuior, nunc parce dentata, in adultiore firmior et iatior, raro grosse dentata aut in lobos novos paucos subdivisa. Keramidia unam paginum, ni fallor, constanter servantia, ad trabeculas longitudinales affixa, compressa. Sphan-osporse in trabeculis longitud- inalibus evoluta^, nunc membranam areolas pertusas disjungentem, nnnc coecas conjungentem occupantes, series plures at irregulares iu singulis sa^pe formantes. Segmentis adultioribus flabellatis et sirapliciusculis, atque ampli- tudine partis fenestratee, hsec species potissiraura dignoscenda mihi vi- detur. Cfeterum animadvertere debui me varia aliter vidisse quam ea iconibus exprimunt Hering et Harvey. Neque enira forraara trabe- cularum, neque structuram Keramidii, neque placentse formam eam vidi, quam habent auctores laudati. 4. M. FRAGiLis (Harv. in Hook. Joimi. Bot. Vol- VI.^p. 145.) frondis subsessilis flabellatim expansee di-polychotomse se- gmentis inferioribus linearibus contiguis, superioribus sub- 850 Rhodomele^. Martensia. flabellatis intra marginem grosse dentatum lobatumque fenestratis, frondis parte contigua vage areolata fenestra multo longiore, areolis fenestrse subrectangularibus, trabe- culis longitudinalibus dorso dilatatis, latere membranaceis, transversalibus tiliformibus, accessoriis numerosis, spheero- sporis minutis in trabeculse latere subirregulariter dis- positis. Martensia fragilis Harv. l. c. Ceyl. Alg. exsicc. n:0 5! Hab. in oceano Indico ad oras Ceylonse (Harvey!). Ad M. elegantem tota structura ha^c adeo accedit, iit de diversi- tate specifica liceat dubitare. In strnctiira partis fenestratee et dispo- sitione spheerosporarum nullam differentiam detegere valui. Frons autem M. fragilis est quoque adulta di-polychotoma, segmentis supre- mis flabellatis, vix unguem latitudine superantibus, fenestrata parte vix 2 lineas longitudine superante, et hoc modo multo minorem par- tem totius frondis circiter poUicem longa", constituente. Margo pro ratione plantae firmior et grossius dentatus; quod tamen in increscente fronde M. elegantis nunc quoque videre licet. In substantia frondis differentiam, ipso nomine indicatam, auctor speciei memorat, quam vero ex planta exsiccata eruere non licet. Csespites quoque, Harveyo observante, eximie rosulati formam Melobesise agariciformis referentes •, frondes innumerae faciebus invicem ad mediam partem ita cohgerentes, ut nonnisi dilaceratse separentur. Differentias, quee a forma c?espitis derivantur, in diagnosi speciei introducere nolui, quum specimina undis circumjecta potissimum in- dicare mihi videntur. Specimina collecta cum undis rejecta fuisse, quoque memoravit auctor. Hoc modo differentias statum quendam peculia- rem speciminum, potius quam differentiam specificam indigitare, con- jicere liceret. 5. M. DENTicuLATA (Harv. in Mar. Boi. of West. aiistr. n:o 45) frondis subsessilis flabellatim expansae di-polychotomse seg- mentis inferioribus linearibus contiguis, superioribus sub- flabellatis intra marginem dense denticulatum lobatumque iterato-fenestratis, segmentorum parte contigua vage areo- lata demum fenestra breviore, areolis fenestree subrectangu- laribus, trabeculis longitudinalibus dorso acutiusculis latere membranaceis, transversalibus conformibus, accessoriis sub- nullis, spheerosporis in trabeculse latere subuniseriatis. Martensia denticulata Harv. l. c. in Trans. Irish. Acacl. Vol. XXII. p. 537! Phyc. atistr. tab. CXXVII! Exsicc. Harv. Austr. Alg. n.o 112! Martensia. Rhodomele^. 831 Hab. ad oras novee Hollandife austro-occidentales (Harvey!). Frondes juniores Nitophyllum ocellatum referentes, tenue mem- branaceee, jiluries dichotomco, liiieares rotundato-truiicatee, margine un- dulatfe, superiores sensini magis cuneata», ita ut frons tota llabellatim expansa evadit, longitudine circiter pollicari extensa, singulis segmen- tis vix unguem superantibus latitudine. Segmenta adultiora intra marginem fenestrata, fenestra ssepe contiguam partem ejusdem segmenti longitudine superante; margo supra fenestram dense denliculatus sen- sim in lobos producitur, suo ordine fenestratos", quo niodo in fronde lobata fenestree plures superposita' interjectis partibus contiguis se- parantur. Fenestrse steriles areolis rectangularibus pertusse, fertiles areolis angustioribus et membrana conjunctis coeca^; trabecnlse longi- tudiriales dorso paginam spectante parum dilatata', unica fere con- stant cellularum serie, laterum membrana 8—12 offerente-, transversa- les trabeculee conformes, paucis tiliformibus, accessorite fere nullse. Sphserospor-cfi ratione magnitudinis frondium magna^, secus latera areo- larum fenestra^ singulis fere seriebus disposita-, nuiic dorso ita viciuaj ut ipsum occupare videantur. Substantia tenuis membranacea; trans- versa sectione partis iuferioris adparet, cellulas utriusque paginse areo- latas, stratique interioris cellulas consimiles singula aut duplici serie dispositas esse, omnes a?que raagnas et e regione positas. Ramificatione, magnitudine et adspectu M. denticulata ad M. fra- gilem proxime accedit-, diversa videtur margine lobos novos generante et fenestris pluribus superpositis-, tum trabeculis fere nuUis accessoriis, et sphserosporis majoribus, fere regulares series in trabeculis longitu- dinalibus coustituentibus. Observante Harvej-, est recens viridi-purpurea et iridescens, nec ita ac M. fragilis in ca^spites globosos conjuncta. Keramidia in fene- strata parte sessilia, ovato-urceolata, carpostomio prominulo superata, idem memoravit. 6. M. PAvoNiA (J. Ag. Ofvers. af Vef. AJc. ForJi. 1854. p. 110) frondis substipitatse flabellatim expanste di-polychotomse seepe lobosfe et imbricatee segmentis mox cuneato-flabellatis, ihtra marginem subcrenulatum lobatumque iterato-fenestra- tis, segmentorum parte contigua vage areolata demum fe- nestris breviore, areolis fenestree subquadratis, trabeculis longitudinalibus dorso acutiusculis, latere membranaceis, transversalibus conformibus, accessoriis subnullis, spheero- sporis .... Mesotrema pavonia J. Ag. l. c. Hab. in oceano atlantico calidiore ad Insulani St. Cruz (Duchassaing! Hb. Rosenberg!). 832 RhodomelejE. Martensia. Cseteris, ut videtiir, adhuc tenuior, intense et pulcherrime coccinea, circiter pollicaris, parte inferiore in stipitem brevissiraum contracta, mox cuneatim expansa, lobisque tum a margine emergentibus sub- divisa, tum a disco proliferis Sffpe imbricato-multiloba. Lobi juveni- les obovati, mox cuneati et flabellati, majores unguem vix lati, sen- sim cum fronde conlluentes, quse hoc modo fenestris pluribus super- positis, contiguam partem longitudine demum insigniter superantibus, cancellata adparet. Areolse fenestraruni, pro ratione magnitudinis plantae, admodiim magna:>, rectangulares aut subquadraticse, supcriores cujusque fenestra' ut in aliis speciebus majores. Trabeculse longitu- dinales constant membranis areolarum latere dilatatis, cellulis in his sublongitudinaliter seriatis (series usque 12 numeravi). dorso paginam spectante fere unicam seriem cellularum monstrante: transversales trabeculee conformes*, accessoria; fere nullse. Margo fenestris super- positus in Juvenili lobo integriusculus aut minute crenulatus, mox dilatatur et in novos lobos producitur. Specics inqtiirenda : 7. Martensia sp. Harv. in Flora of Tasmama p. 294. Hab. ad oras Tasmanise (Gunn et Fereday). Fragmenta speciei giganticfe tantum visa. Sec. hsec, pars fenestrata frondis ultra 6 pollicaris videretur; areolai fenestrse singulfe fere */* pollicis longa^, lineam lata;. Margo exterior fimbriato-Iaciniata. Ita fere Harvey, qui in Phyc. aiistr. hanc speciem ad M. australem ducere videtur. CXXIX. PoLLEXFENIA Harv. in Hool: Lond. Journ. Bot. Vol. III. p. 431. Ner. Austr. p. 21. Kuts. sp. p. 874. (exel. sp. ap. omnes?). Frons plana dichotomo-laciniata ecostata, venis flabellatim ex- currentibus percursa, parenchymate inordinate areolata, cel- lularum duplici strato contexta; interioris cellulis angustis- simis venas immersas constituentibus; exterioris cellulis simplici (aut multiplici?) serie dispositis, hexagono-polygo- nis, in utraque pagina fere e regione positis. Fructus in processubus propriis fasciculatis, a venis emergentibus, evo- hiti. Keramidla. ovata, intra pericarpium cellulosum, car- postomio apertum, gemmidia pyriformia in articulo termi- nali filorum a placenta radiantium foventia. Stichidia obo- vato-oblonga subarticulata, sphserosporas in articulo plures verticillatas generantia. PoUexfmia. Rhodo.viele^e. 853 Frondes membranacese flabellatim expansee dichotoma?, seg- mentis nunc magis palmatim nunc pinnatim porrectis, margini- bus integerrinife, apiee rotundato-emargiiiato increscentes, per totam longitudinem planfe ecostatee, venarum adparatu ubicum- que percursffi. Venee immersee, flaliellatim versus margines ex- currentes, anastomosibusque hic illic junctfe, cellulis elongatis angustis (a superficie fere cylindraceis, transversa sectione an- gulatis prismaticis), constituta^. Parenchyma, venis interjectum, celhilis oblongis aut hexagono-polygonis, nullo adparenti or- dine dispositis, constituitur; supra venas celhilffi parench^-matis longitudinaliter seriatse et angustiores conspiciuntur. In specie generis typica, cellulpe parenchymatis in utraque pagina per singulam seriem dispositee, stratum superflciale etBciunt. Trans- versa sectione itaque frons duplici serie cellularum, quse e re- gione positfe sunt, contexta adparet; spatio in juniore majori, in adultiore fere nullo interjecto, cellulaj inter utramque pagi- nam intermedipe venarum conspiciantur. Vense siphoni centrali Polysiphonise (et costaj in generibus costatis) analogee; cellulse parenchymatis siphonibus respondent; corticale stratum in Pollex- fenia itaque nullum. Fructus sunt e venis flabeHatim excurrentibus reticulatim- que junctis emergentes; in parte superiore frondis fasciculi exe- unt filorum articulatorum, a celhdis venarum evidenter prove- nientes; in inferiore stichidia a fasciculis proveniunt, fascicu- lata quoque, at in singulis pauciora; stichidia adulta sunt pe- dicello sub-articulato sufTulta, obovato-oblonga (demum fere cylindracea), a superficie visa sphserosporas irreguhTrius per duplicem seriem longitudinalem dispositas mentientia, revera verticillatas et in articulo quoque phires (quam 2), non tamen omnino e regione positas, generantia. Stichidio transverse secto siphones 5 — 7 cirea centralem adi^arent. Sphserosporee triangule divisee. Keramidia consimiliter disposita, brevi pedicello suf- fulta, ovata, carpostomio aperta; pericarpium constat cellulis sub- hexagonis, a basi versus carpostomium longitudinaliter seriatis, unica fere serie nucleum circumdantibus; nucleus placenta ba- sali superpositus, constat filis fasciculato-radiantibus, dichotomo- fastigiatis, in articulis terminalibus obovato-inflatis gemmidia conformia foventibus. Genus PoUexfeniee defectu costse, aut potius costa in venas soluta, a plurimis Rhodomeleis diversum, hac nota Placophoram 834 Rhodomele^. PolUxfenia. refert, a qua vero tum laminee structura perfeetiore, tum stichi- diis abunde ditfert; nec minus structura stichidiorum a plurimis reliquis abludit; dum enim stichidia compressa plurimorum sse- pius duplicem seriem sphserosporarum (utroque nempe latere costee unam, h. e. in articulis singulis, utroque latere cellulai centralis singulas sphaerosporas) fovent, in Pollexfenia stichidia teretiuscula circumcirca sphferosporas generant, et in articuhi quoque, si hoc loco de articulis loqui liceret, plures. 1. P. PEDiCELLATA (Harv. ifi Hooh. Lond. Journ. Yol. III.p.AZl) fronde ecorticata subflabellatim expansa dichotoma aut sub- pinnata, segmentis linearibus aut obcuneato-oblongis mar- gine integerrimis, apicibus obtusis. Pollexfenia pedicellata Harv. I. c. Ner. austr. p. 22. tab. V! Alg. Tasm. n:o 4. Mar. Bot. of West. Austr. in Irish. Trans. Vol. XXII. p. 537! FJ. Tosm. p. 293! Kut^. Sp. Alg. p. 875. Sond. Alg. MueU. in Idnn. 25. p. 697! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 126! Hab. ad oras occidentales et australes novse Hollandise et ad Tasmanniam (Harveylj. Frondes 3-4 poUicares, llabellatiin in orbem fere expansse, di- polychotomse, segmentis nunc fere linearibus 2—3 lineas latis et qui- dem aut subregulariter dichotomo-fastigiatis aut subpinnatim disposi- tis, nunc obcuneatis et apice sub-polychotome subdivisis magis flabel- latis, nunc denique latioribus, unguem latis et magis oblongis, aut pinnatim aut flabellatini dispositis, omnium marginibus integerrimis apicibusque obtusis, rotundatis aut truncatis et euiarginatis ad divi- sionem ulteriorem pronis. Axillee plerumque latiusculee, segmentis supra axillam convergentibns. Fructus per utramque superficiem dense sparsi. Substantia tenue membranacea, chartee adhserens. Color e roseo-purpureus. Parenchyma duabus celhilarum seriebus constat, inter quas vena^ in superiore parte distantiores, in inferiore numerosiores et magis ad- proximatffi excurrunt. Nullum strati corticalis vestigium. Formae hujus adsunt plures, non parum adspectu dissimiles; una subregulariter dichotomo-fastigiata, eadem forsan quee a Harve^Miomine angustatae quondam designata fuerit-, aha subtiabellatim polychotoma, nomine Poll. multipartitcB a Harvey olim inscripta; alia segmentis linearibus pinnatim dispositis; alia denique (senilis) segmentis lalio- ribus margineque subina-qualibus inferne pinnatim dispositis, superne dichotomis. Heec autem omnia intermediis confluere videntur. PoJIexfenia. RhodomelejE. 835 Species inqvirendce. 2. P. LACiNiATA (Harv. in HooJi:. Lond. Journ. Vol. III. p. 432) "fronde flabelliformi basi cuneata in segmentis lineari- cuneatis palmato-multitidis profunde fissa, margine lacero- dentato sinubus obtusis, apicibus laceratis, ceramidiis ses- silibus intramarginalibus." Pullexfenia laciniai.a Harv. I. c. Ner. Austr. p. 22 tab. VI! Kiitz. Sp. p. 875. Hab. ad Cap. b. Spei (Harvey). Frondes cfespitosse, 6 — 7 pollicares, basi angustge, in latitudinem semipollicarem sensim dilatatse, ambitu flabellatfp, dicliotomo-pinnato- •livisse, segmentis linearibns ereclo-patentibus conformiter divisis. Axilla? rotnndatse. Keramidia depresso-ovata aut mamilleeformia. Stichidia non observata. Color-coccineo-iridescens, exsiccatione obscurior. Cliartaj adlueret. Ita fere Harvej'-, mihi ignota. P. TENELLA (Eiitz. Sp. p. 875) phyllomate 1—2 pollicari tener- rime membranaceo, subpalmfitim fisso, lobis apice prolife- ris, prolificationibus dichotomis, basi attenuatis, segmentis dilatatis apice late rotundatis vel emarginatis, carpocloniis in disco et margine laxe sparsis. Color roseo-coccineus. Hab. ad Ins. Falkland (Hooker) — Ita Kiitzing; mihi ignota. Species exclusa. PoLLEXF. CARTiLAGiNEA (Hcirv. ct Grcv. tn Hmv. Ner. Anstr. p. 23) queecumque sit, certe Rhodomeleis non adnumeranda mihi videtur. Sporophylla, in fragmento mihi benevole communicato, plantam Delesserieam indicare videntur; sunt plana obovato-rotunda, inarticulata, spha^rosporas in sorum collectas, nempe in disco sine ordine dispositas, triangule divisas, foventia; oriuntur sphajrosporse in cellulis majori- bus infra stratum corticale utriusque paginee dispositis. In fronde stratum interius, cellulis paulo majoribus et rotun- dioribus, atque exterius, cellulis quadraticis fere e regione positis et superficiem versus radiatis contextum, dignoscere credidi. Quee omnia magis plantam Delesserieis afTinem, Botryoglosso forsan proximam, spectare mihi videntur. IV. 56 8.il(; Riiodomelej:. Jeannerettia. Cystocarpiis vero adhuc ignotis, de afBnitate segre diju- dicatur. CXXX Jeannerettia Hook. et Harv. mscr. in Harv. Ner. Austr. p. 20; Harv. Alg. Tasni. n:o 5 et Phi/c. ausfr. tah. 33. Frons plana, dichotomo-pinnatifida prolificationibusque ramosa, inferne costata, superne venis a eosta flabellatim excurren- tibus percursa, parenchymatis cellulis subseriatis, cellularum triplici strato contexta; interioris cellulis angustissimis ve- nas immersas constituentibus; exterioris cellulis duplici serie dispositis sub-hexagonis in utraque pagina fere e regione positis; costa corticata. Frnctus in processubus propriis fasciculatis, a venis emergentibus, evoluti. Keramidia ovata intra pericarpium celhilosum, carpostomio apertum, gem- midia pyriformia in articulo terminali filorum a placenta radiantium foventia. Stichiclia lanceolata subarticulata, sphse- rosporas duplici serie foventia. Frondes juveniles membranacete, dichotomee aut segmentis magis pinnatim dispositis pinnatifidte, apice rotundato margini- busque undato-lobatis, nunc quoque minutius crenulatis, planse at inferne costa sensim incrassata et prominente, sursum eva- nescente, instructaj; adultiores, lamina in inferiore parte ob- soleta, caulescentes, proliticationibusque a costa emergentibus irregularius ramoste. Costa frondem in inferiore parte percur- rens est latiuscula, evohitione strati corticalis in utraque pa- gina magis magisque prominens, inferne in caulem abiens, su- perne in venas soluta; venee a costa versus margines et apicem flabellatim excurrentes, in vicinia costse adproximatse, cellulis parenchymatis interjacentis subeeque flabellatim seriatis, mar- gines versus paulo distantiores, interjacentibus celhilis minus conspicue seriatis. Transversa sectione adparet frondis esse tria strata diversa. Venre nempe cellulis angustis et elongatis constitutffi, in lamina distantiores, in costa fere contiguse, in- timum et inter utriusque paginee cellulas intermedium stratum efiiciunt. Utraque pagina conformis, unica serie cellularum contexta; celhilis utriusque paginee fere e regione positis, ve- nse interstitia inter 4:as occupant; in fronde aduhiore cel- hilse parenchymatis sunt transversaliter (paginam versus) lon- Jeannerettia. Rhodomele^e. 837 giores. Costa initio immersis venis adproximatis constituta, centrali CEeteris majore, evolutione stati corticalis sensim fit prominula; cellulaj hee corticales sunt ciieteris minores et sine ullo ordine conspicuo dispositee. Fructus supra totam fere frondem et utramque paginam seque provenientes, a venis emergentes, fasciculati. Keramidia pro magnitudine plantfe parva et in singulis fasciculis pauca, sunt fere ovata, pedicello brevi sufFulta, cellulis a basi carpo- stomium versus seriatis, fere duplici strato pericarpium con- stituentibus; interioribus paulo longioribus et laxioribus, ex- terioribus brevioribus subhexagonis. Nucleus constat filis a placenta basali quoquoversum radiantibus articulatis ramosis fastigiatis, quorum in articulis terminalibus gemmidia pyrifor- mia evolvuntur. Stichidia, a me non observata, sunt sec. Har- vey per superficieni sparsa fasciculata, in fasciculo plurima; singula simplicia lanceoUita (articulata in Ner. Austr. pingit) spheerosporisque duplici serie dispositis triangule divisis in- structa. Evolutione costsp Jeannerettia a Pollexfenia distat, nec non stichidiorum structura, nisi de hac re error irrepserit. In PoUexfenia nimirum spheerosporas circumcirca verticillatas, in singulis articulis plures quam 2 evolutas vidi; Harvey in Jean- nerettia vero sphserosporas duplici serie dispositas, ut hoc quo- que in aliis generibus costatis norma videatur, descripsit. Qua quidem nota, structura frondis quoque considerata, Jeannerettia ad Vidaliam propius forsan accederet, (an transitum ab hac ad Neurymeniam parans?). 1. J. LOBATA (Hool. et Harv. niscr.) frondis dichotomo-pinnatifidse segmentis oblongo-Iinearibus, basi sensim cuneata stipi- tatis, marginibus undato-Iobatis crenulatisque, prolificatio- nibus demum a costa emergentibus. Jeannerettia lobata Hook. et Harv. iii Harv. Ner. Austr. p. 20 tab. IV! Alg. Tasm. in Hoolc. Lond. Journ. VI. p. 397 ! Fl. Tasm. p. 205: Phyc. Austr. tah. XXXIII! Sond. AJg. Muell. in Linncea V. 25. 6. p. 697 ! Jeannerettia frondosa Harv. Mar. Bot. of West. Austr. in IrisTi. Trans. XXII. p. 537! (fide: Harv. List. of atistr. Alg. n:o 125 !j Botryoglossum lobatum KUts. Sp. Alg. p. 881? (sec. Harvey.) Exsicc. Harv. austr. Alg. n.o 125! 50* 858 UnoDOMELEiE. Alsidium. Hab. ad oras australes et occidentales Novse Hollandise; ad Tasmanniam (Harvey!) Frons ultra perlalis segmentis 4—5 pollices longis, nunc fere pol- licem latis. Planla prinii anni dichotoma pinnatifida Speciem ma- jorem Halyseris revocat-, costffi infra apices evanescentes sunt aut nudte, aut phyllis minutis prolificantibus instructfe-, phylla fere uni- formia, nunc admodum densa fere costam oLtegentia. Htec sensim excrescunt, et lamina primaria detersa frondes vage prolificantes et irregularius ramosas efficiunt. Planta hoc stadio magis Delesseriam platycarpam refert. Utroque stadio chartse adha^^^rentem, nunc vero liberam vidi. Qualem in Ner. austr. depinxit Harvey, talem et tam angustam adhuc ipse non habui. Color e badio purpurascens. CXXXI Alsidium C. Ag. Aiifz. neu. Alg. p. 15 hi Begensh. Flora 1827 et Icon. Alg. Eiir. n:o IX. Alsidii sp. I. Ag. et Auct. Frons teretiuscula filiformis, dichotomo- aut pinnatim vage ra- mosa, articulato-fasciata et intra corticem polysiplionia, cel- lulis nimirum 4—8 circa centralem in orbem dispositis geque longis, cellulisque exterioribus brevioribus contexta. Keramidia subglobosa, intra pericarpium cellulosum, car- postomio pi-otracto apertum , gemmidia obovata in articulo terminali filorum a placenta radiantium foventia. Spha;- rosporce in ramulis vix transmutatis, demum verrucoso- torulosis persistentibus, subspirali ordine circumcirca dis- positee, in articulis singulee, triangule divisse. Frondes a disco expanso, nunc maximo, aut a plexu fi- broso radicali provenientes, ceespitosse, erectiusculee, recentes ex rubro purpurascentes, exsiccatione et expositione facilius decoloratse, filiformes et teretiusculse, nunc parcius ramosee di- chotomse aut vage ramulosffi, nunc magis pinnatim subdivisse et quoquoversum ramosissima?, sursum attenuatee, partibus te- nuioribus plus minus evidenter fasciatis. Keramidia (in una specie tantum a me visa) a ramulo transformata, sparsa et pe- dicello plus minus elongato ramuli fulcientis insidentia, sub- globosa carpostomio producto superata; pericarpium cellulo- sum distromaticum , celkilis oblongis subseriatis, exterioribus angustioribus, contextum; placenta basalis fila abbreviata plu- rima fasciculata exserens, quorum in articulis terminalibus gem- Alsidiwit. RnODOMELEiE. 839 midia obovato-pyriformia generantur. Sphperosporee in ramulis parum transmutatis, at cortice quasi laxius cohsereute mollio- ribus, verrucoso-intequalibus, simplicibus et subsingulis aut in rachide subpinnatim densioribus, circumcirca prominubce, in ar- ticulis subsinguhie et simplici serie longitudinali spiraliter ad- scendente dispositte, triangule diviste; spha^rosporis demum elap- sis rami eflbeti elongati et filiformes, circumcirca densissime nodoso-torulosi, manent. Cellulas pericentrales in una specie 4, quoque in ramis majoribus totidem preesentes, vidi; in aliis 8, nunc centrali majores, nunc fere eequales aut minores. Extus strato cor- ticali, initio tenuiore, demum densiore teguntur; prout hoc tenuius aut crassius sit, axis articuhitus magis minusve trans- hicet, adspectum fasciatum aut articulatum partibus junioribus tribuens. Cellula^ extimee corticales interioribus minores, ro- tundato-angukxtee. Preeter stichidia, supra memorata, in una specie ramuli ad- sunt majores, fusiformes et fere siliquteformes, quorum in in- teriore fructus nidulari olim crediderunt. Cujus naturte sint, mihi omnino latet. Sphterosporas in his frustra queesivi. Sunt in hac una generis specie frequenter obvenientes, et fuerunt, ni fallor, qui primam generis novi dederunt ansam. In non- nullis vidi hos ramulos cum ramulis sphan-osporas generantibus (at efFoetis) mixtos, in ramis minoribus subpaniculatos; quibus quidem observatis facile crederes ramulos fusiformes esse sti- chidia quodammodo transformata. Genus Alsidii ab Agardhio creatum unicam speciem con- tinebat. Symbolas meas scribens, idfeam primariam et cha- racteres generis mutavi, species ei tribuens plures, structui-a non male convenientes at fructibus paulisper diversas, quas dein ad pkira diversa genera retulerunt recentiores. Ex characte- ribus datis vix quidem elucet quomodo hffic genera diversa dignoscenda essent; accuratius tamen fructuum examen diffe- rentias adesse docet, quibus ducentibus genera hoc loco cir- cumscribere conatus sum. Bostrychiam ita sphffirosporis verti- cillatis diversam video. Kiitzing, qui in Phycologia 3 diversa genera reliquis speciebus creaverat, 2 postea ipse in Speciebus conjunxit, ita Bryothamnion et Alsidium diversa genera con- siderans. Qute quidem, habitu et fructus exigua ditferentia di- versa, an jure adoptentur forsan adhuc dubitare liceret; ex 840 RHODOMELEiE. Alsidium. analogia fere magis quam characteribus ductus, eadem hodie adscivi. Ab Alsidii vero genere, quale a Kutzingio limitatum fuit, Chondria tenuissima certe removenda est, utpote et habitu et spheerosporarum dispositione aliena. Helminthochorton, duce Kiitzingio et spheerosporis hodie observatis, ad Alsidium refe- rendum putavi. De afTinitate generis, ita circumscripti, idseam paulisper mu- tatam hodie quoque foveo. Neque Rhodomelee, neque Acan- thophorse, neque Chondrise, neque Bostrychise, quibus recen- tiores potissimum affine considerarunt, genus revera proximum censeo; stichidia nimirum in his vario modo diversa aliatn quoque.de affinitate ida?am suppeditare mihi adparuerunt. In Chondria, Acanthophora et Bostrychia sphserosporse in singulis articulis plures formantur, in Rhodomela geminee, in Alsidio vero ut in Polysiphonia et Dictymenia singulee. His itaque Alsidium adpropinquandum puto. Structuram vero si respi- cias, Bostrychise forsan magis convenit. Igitur una cum Bryo- thamnio, qui characteribus allatis cum Alsidio convenit, et Bostrychia sectionem quandam juxta Polysiphonias, efficere vi- deretur. SPECIES DISPONANTUR: * Cellulis pericentralihus 7—8. 1. A. Helminthochortos. 2. A. CORALLINUM. * Cellulis pericentralibus 4. 3. A. Blodgettii. 1. Als. Helminthochortos (Latour. in Journ. PJiys. 1782 Sept.) frondibus a plexu fibroso intricato surgentibus densissirae csespitosis filiformibus parce dichotomo-ramosis, ramis vagis elongatis parum attenuatis, superioribus sparsis demum sphse- rosporas generantibus verrucoso-torulosis. Fiicus Helminthochortos Lat. l. c. ciim icon; Hcemert. Diss Er- langcB 1792 cum tab.; Turn. Hist. Fuc. tah. 233! Alsidium Helminthochorton Kiitz. Phyc. gen. p. 435 tab. 45 II! Sp. Alg. p. 844! Ceramium Helminthochortos Roth. Cat. II. p. 168! Alsidium. Rhodomele^.. 841 SpliEerococciis Helminthochortos Ag. Sp. Alg. I. p. 315! Syst. p. 235! Henr. in Pl. Med. Diisseld. tah. 6! Gracilaria? Helminthochorton J. Ag. Alg. Med. p). 152! Hab. in mari mediterraneo ad oras Corsicse! et Gallopro- vinciai! et in Adriatico (Kiitzing). Planta eximie ca?spitosa. Frondes a plexii fibroso radicali, filis decumbcntibus ramosis plerumque crassioribus verrucoso-insequalibus constante, assurgentes, filiformes, 1 — 1 '/^-pollicares et setam crassitie eequantes aut superantes, simpliciusculfe aut dichotoma' nunc ramis paucis vage exeuntibus instructse. hic illic, pra-cipue ubi rami plures adproximati, nodoso-verrucosee, Sffipe stricturis, frondis prolificationes, parte superiorc abrupta, ab inferiore provenientes iudicantibus notatee, sursum parum attenuatse, ramis elongatis conforuiibus. Tota frons plus minus evidenter articulato-fasciata, axi ceutrali polysiphonio, siphonibus circiter 8 pericentralibus conslituto, et corticali strato plus minus denso contexta*, corticales cellulfe extinife a superficie visse angulatfe adparent. In ramis superioribus, cortice quasi emol- lito verrucosis, ceeterum haud mutatis sphferosporas evolutas vidi*, sphaerospora; sunt in ramo circumcirca provenientes, linea subspi- raliter adscendente dispositfc, in articulis singulis singulse, intra stratum corticale nidulantes, triangule divisfe. In ramis fertilibus apices* molliores penicillo brevi filorum tenuiorum et incurvatorum terminantur. Affinitates plantw, diu ob virtutes celebratsp, dubiee ne dicam om- nino obscunv hucusque permanserunt. Ad aliud genus quicumque fere S3'stematicorum retulerunt. Rothio fuit Coraniiuui, Lamourouxio Gigartina, Agardhio Spheerococcus, mihi dubia sp. Gracilari- 36 partim! ♦ Amansia? triangularis Grev! Physcophora triangularis Kiits. Phyc. p. 434 tah. 57 fig. 1. Alsidium triangulare J. Ag. in Linn. XV. p. 28. Harv.Ner. Austr. p. 30 et Ner. Bor. Am. p. 15 tah. XIII. A !! Fucus minimus dentatus triangularis Sloane Jam. tah. 20 fig. 9. Fucus triqueter G^n. Hist. Fuc. p. 122 tah. & fig. 4! Esp.Ic. «. 119. Fucns trifarius SwH Hal). ad insulas Indipc occidentalis et oras Americee cali- dioris, a Florida ad Brasiliam usque. Frondes ut jdurimum 4—6 pollicares, a radice scutatim expansa surgeutes, stipite teretiusculo pennam corvinam circiter crasso. nunc multo elatiores, inferne parcius supcrne densissime ramosaj fasti- giataj. E.ami Vagi, ordine inter pinnatum et dichotomum ambiguo, in ima parte sensim denudati, superne trifariam dense ranmlosi, ramulis apice imbricatis', racliis ramorum angulis rotundatis inferne teretiuscula, superne evidentius triquetra. Ramuli tiifariam lineis spi- raliter adscendentibus dispositi, omnes subfcquales, lineam haud longi, inferiores liic illic simpHces, plurimi basi simplices, ex tereti com- pressi, apice nt plurimum tricuspidati, dentibus conicis rigide subulatis. Stichidia in axilla ramulorum, nunc iuter cuspides provenientia, fruti- culos minutos, ramulis breviores formantia, a ramello axillari trans- formata et sterilibus paucis ramellis conicis stipata, densissime fascicu- lata mollia, petiolo filiformi singula suflfulta, a medio circiter fertiba, admoduni torulosa acuminata-obtusiuscula, spheerosporas in articulis singulas fraro in infimo geminas) linca spirali unica adscendente dis- positas foventia', eifoeta prolougata et filiforniia at circumcirca toru- ioso-intcqualia. Rami minores ramulique plus minus articulis inte- riorilius translucentilnis fasciati adparent, omnes corticati; ramelli tantum steriles, stichidia circumdantes fin iasciculo axillari), ecorticati polysiphonii articulos diametro circiter duplo breviores monstrantes. Sectione transversali vidi siphones pericentrales 7—8, cellulis consi- Bostrychia. RhodomelEjE. 851 milibiis cinctos, extimis minimis corticem constituentibus. Color re- centis purpurascens, exsiccatione stepe in sordide ilavum aut virescen- tem abiens. Substantia firma cartilaginea. Species vuigaris et nullis dubiis vexata. Fructus a Gmelinio ei tributi sine dubio alieni. Specimina hujus ad Novam Zelandiam et N. Hollandiam lecta memoravit Turner- recentiori «vo in liis plagis inventam esse ignoro. Neque Harvey ex oceano australi specimen vidit (cfr. Ner. Austr. I. c). Species inquircndce. ?>. Br. Ramellosum (Sond. mscr.) "phyeomate spithanifeo teretius- eulo vage ramoso, ramis elongatis subfastigiatis, ramellis alterne pinnatis undique patentibus unicellularibus. — ■ Ad Oras Mexicanas.'' Kilts. Sp. p. 842. 4. Br. LiNDENBERGii (Eiltz. Pki/c. p. 434) ''phycomate distiche et vage ramoso, ramis sursum complanatis plumoso-quadripin- natis jugamento primario parum dilatato, pinnis pectinatis, pinnulisque subukitis. Thamn. disticha Limlenh.; Sph. tri- angulatus var. bifarius Mart. Bras. p. 36? Angola.'^ — Kiltz. Sp. p. 842. 5. Br. Hypnoides (Kiitz. mscr.) "phycomate teretiusculo 2^ — ^3 pol- licari pennam passerinam-merulinam crasso ramosissimo, ra- mis ramulisque undique et spiraliter obsessis, ramellis den- sis tri-multifurcatis, apicibus patentibus spinescentibus. Co- lor obscure purpurascens. Cuba." Kiifz. S^j. p. 842. CXXXIV. BoSTRYCHIA 3Iont. Cuha p. 39. Ft. ChU. VIII. p. 305. SjjU. p. 418. Hooli. ct Harv. in Lond. Journ. IV. p. 268. Harv. Ncr. Austr. p. 68 ct Ner. Bor. Amer. II p. 54. Kiltz. Sp. Alg. p. 839. Helicothamnion Kutz. Bhjc. gcncr. p. 433. Helicothamnion etBostrychia Kiltz.inBot. Zeit.lSil p. 3. Stictosiphonia Hool: ct Harv. in Crypt. Antarct. p. 177. Rhodomelaj sp. C. Ag. ct Anct. Alsidii Sp. J. Ag. Synih. Frons violaceo-livida, compressa aut filiformis, distiche aut quo- quoversum ramosa, apice stepe incurva polysiphonia, eellulis nempe 4 — 11 circa centralem in orbem dispositis subseque longis contexta, siphonibus nudis articulata aut eortice cel- IV. ^ 57 s B 5 2 RHODOMELEiE. Bosfrycliia. lularum subcubicarum obductis continua, ramulis ultimis nunc monosiphoniis. Keramidia subglobosa in ramulo ter- minalia, intra pericarpium cellulosum, carpostomio apertum, gemmidia pyriformia in articulo terminali filorum placentte foventia. Stichidia siliqueeformia, a ramulo transformata, intra articulos spheerosporas plures verticillatas, triangule divisas, foventia. AnfJicridia (?) subaxillaria circumcirca radiantia. — Kufs. Phycol. fah. 53 fig. V. Earv. Ner. Bor. Am. tah. XIV B—E. Cgespites in aliis corporibus aut supra rupes plus minus expansos, frondibus primariis decumbentibus et radicantibus co- hibitos, pollices paucos altos, violaceo-lividos efticiunt frondes nunc compresspe, plerumque filiformes, apice rectiusculfe aut sffipius incurvffi, raro simpliciusculffi, seepius decompositfe, disti- che pinnatee aut quoquoversum ramosa;. Rami ramulique frondi conformes, ramulis ultimis nunc monosiphoniis; in nonnullis rami quasi fulcrantes dissimiles adsunt, ab axilla ramum juni- orem emittentes; nunc lateraliter juxta axillam frons aut ver- rucosa, aut in ramum, ssepe deflexum, extensa. Frons pro diversitate specierum aut tota articulata polysi- phonia, nempe siphonibus aut celhilis pericentralibus subEeque- longis nudis constituta, aut sursum longius corticata, aut tota continua; in his spepe plures series concentricse cellularum ar- ticulos, si quos hoc nomine adpellare licet, constituunt; cellulse seu siphones sunt parum elongatie, attamen diametro ipsarum longiores, et invicem subcequelongse. Externe teguntur strato proprio corticali, cellulis multo brevioribus cubicis aut rotunda- tis, endochromate obscuriori farctis. Siphones interiores quoque endochromate, exsiccatione collabente, tenuiore percurrente in- structi sunt. Fructus, quantum hucusque cogniti, in diversis speciebus sat similes. Keramidia in paucis nota, sunt ovato-subglobosa aut immo subdepressa, ab apice rami transformata et ita terminalia dicenda; intra pericarpium areolato-cellulosum, apice carposto- mio apertum, nucleum gemmidiorum pyriformium foventia; gem- midia nunc fere basalia, nnnc in filis magis elongatis dichotomo- fastigiatis evoluta, in omnibus ex endochromate articuli termi- nalis transformata. Stichidia stepius ex suprema parte ramuli transformata, et inferiore parte steriii pedicellata, nunc quoqiie apiculo sterili superata, parte sterili crassiora, siliquffiformia aut Bostrychia. Rhodomele.b. 855 sublomentacea, ab inferiore parte sensim matiirescentia, efFoeta parum prolongata. Spheerosporpe globosse triangule divisfe, in articulis singulis plures (3 — 4) verticillatse, in siphonibus infra- corticalibus formatse, strato corticali cellularum in speciebus cseterum ecorticatis quoque prtesente. Antheridia (a me non visa, a Montagneo descripta,) subaxillaria, e fronde erumpeutia, undique radiantia chivulata, granulisque hyalinis (an anthero- zoidiis?) farcta. Genus a Montagneo propositum, naturale, crescendi modo et peculiari habitu insigne. Phirimffi species in aquis degunt subsalsis, mari vicinis aut in mari, immixta aqua dulci tempe- rato, nonnullfe in rivulis montium inventte dicuntur. Cffispites ef- ficiunt, ad modum Catenellpe, supra rupes expansos, aut ad alia corpora adfixos, circumcirca extensos, colore inter violaceum et lividum vario. Structura revera a Polysiphonia non admodum recedit; stratum superticiale tantum celhilis brevioribus contex- tum est. Sticliidia autem superiorem subeunt morphosin, qua nota Genus attingit evohitionis gradum Dasyie, cujus vero habi- tus longe diversus. Neque cum Rvtiphlaia et Rhodomela, neque cum Alsidio hodie bene conjungitur. In genere definiendo sat conveniunt auctores. Montagne (in Ctiha l c.) de filis interioribus loquitur, quibus tamen nil nisi endochromata interiora intellexisse videtur. A nonnullis splite- rosporfe duplici serie dispositee dicuntur; quod tamen ita intel- ligendum est, ut duplici serie longitudinali dispositte adpareant, revera autem verticillatte, aliis nempe infra adparentes pra?sen- tibus intra stichidium teretiusculum. Species plurimee recentiore tempore detectee; me autemju- dice species plures, quam fas fuit, ab auctoribus separatee fue- runt. NonnuIIas diutius revera cognitas novis nominibus desi- gnarunt. SPECIES DISPONANTUR: I. Stictosiphonia fronde a hasi articuJata, tienipc siplione centraU unica serie pericentralium cincto. * Ramulis usque ad apicem polysiplioniis. f Fronde quoquoverstim ramosa. 1. B. SIMPLItlUSCULA. 2. B. RIVUIARIS. 57* g54 RHODOMELEiE. Bostrycliia. 3. B. RADICANS. 3a. B. Leprieurii. ff Fronde distklie pinnata. 4. B. UOOKERI. 4a. B. FASTIGIATA. 4b. B. MIXTA. 5. B. GLOMERATA. 6. B. BIPINNATA. ** Bamulis monosiplioniis. 7. B. PERICLAPOS. 8. B. MORIZIANA. 9. B. WARDII. II. Helicothamnion fronde a hasi sursum longe corticata, nunc usque ad apices continua; nempe siplione centrali plurihus serielms concentricis cellularum cincto, exterioribus breviorihus corticalihus. f Fronde quoquoversum ramosa, ramis mmc suhdisticlic dis- positis. 10. B. VAGA. 11. B. Harveyi. 12. B. SCORPIOIDES. 12a. B. IKTRICATA. 12b. B. PILULIFERA. ff Fronde disticlie decomposito-pinnata. * Pinnulis plus minus monosiphoniis. 13. B. TENELLA. ** Pinmdis fere ad apicem polysiphoniis. 14. B. MONTAGNEI. 15. B. CALLIPTERA. *** Pinnidis ad apicem usque corticatis. 16. B. ARBUSCULA. 17. B. BINDERI. Species inquirenda. 18. B? MULTICORNIS. 1. B. siMPLicroscuLA (Harv. mscr.) CEespite intricato vage ex- panso, filis radicalibus elongatis monosiphoniis radicante, frondibus ecorticatis, primariis decumbentibus vage ramosis, secundariis erectiusculis adscendentibus simplicibus aut parce Bostrychia. Rhodomele^. 855 ramosis elongatis longeqiie attenuatis iisque ad apices re- ctiusculos polysiphoniis, fructibus . . . . , articulis 6-sipho- neis diametro paulo brevioribus. Bostrycliia simpliciuscala Harv. in Alg. Exsicc. Friendl. Isl.n:o 23\ Hab in oceano pacifieo ad Friendly Islands (Harvey!) Ceespes, iii fallor, aut siipra fundum liinosuux crescens aut iuter alias algas expansus, unde non ut in speciebus plurimis discis radicalibus adfixus, sed frondes filis elongatis tenuissimis subfasciculatim egredien- tibus adnata^ vageque intricat?e congeriem inordinatam rubentem Con- fervarum aMiiulantur. Frondes capillo tenuiores, primaria» decumbentes vageque ramosse, secundarias adscendentes dichotomas aut parce ra- raosas, a basi longe attenuatas, lineas paucas altas, emiltentes. Rami usque ad apices ssepissime polysiphonci, nunc apice elongati tcnuiores, articulis monosiphoneis (an demum in radices trausmutati?). Articuli per totam frondem conspicui, nusquam corticati, diametro aliquantu- hxm breviores, ni fallor 6 celhilas pericentrales offerentes. iSpecies a casteris sat abludens, vegetationis modo, tenuitate, colore sordidiore, carneo sutYuso", sed statu sterili tantum a me observata. 2. B. RivuLAEis (Harv. Ner. Bor. Am.p.^1) fronde diffusa pin- natim decomposito-ramosa, tota articulata, ramis fere quo- quoversum egredientibus, terminalibus erectiusculis subco- rymbosis incurvis, inferioribus subhorizontalibus furcatis aut subpinnatim ramulosis, ramulis attenuatis fere usque ad api- cem polysiphoniis, stichidiis keramidiis ovatis in ramulo transmutato terminalibus, articulis 7-siphoneis dia- metro semibrevioribus. Bostrychia rivularis Harv. l. c. tah. tah. XIV. D! PJiyc. Austr. tah. CLXXVI! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 147! Hab. in sestuariis fluminum Americse foederatee (Harvey! Bailey!) ad Port Fairy Victoriai (Harvey!). Frondes a surculis repentibus et radicantibus erectiuscula», ca>spi- tosEe, pollicares aut breviores, crassitie capillares aut tenuiores, sursum attenuata?, pinnatim decomposito-ramosEe, nunc superne subcorymbosse, apicibus incurva^. Rami pinnatim dispositi, at certe non omnes disti- chi, si quoque duas prrecipue directiones servent, in rachide leviter tlexuosa alterni, inferiores admodum patentes subhorizontales, supe- riores nunc fere corymbosi, magis erecti et subfastigiati, apicibus in- curvi- adultiores sunt eodem modo compositi, minores simpliusculi aut furcati. Ramuli plerumque leviter curvi attenuati, acuminati aut ob- tusi, nunc usque ad apicem polysiplionii, nunc in apice acutiore arti- culis paucis monosiphonii, nunc apicibus in fila tenuiora productis 856 Rhodomelej:. Bostrychia. longius monosiplionii. Articnli nunc diametrum subsequantes, nuno duplo breviores, sectionem transversalem subsulcatam, atque siphones pericentrales 7, strato corticali nullo, olferentes- in ima frondis crassi- oris parte tenue stratum corticale nunc forsan adest. Stichidia mihi ignota. Keramidia in ramulis inferioribus rami terminalia ovata. B. bipinnatee proxinia milii videtur, ramificatione minus regulari, non proprie disticha, facilius distincta. Quas in nonnullis aliis speciebus aduotavi differentias structuree, easdem in B. i-ivulari vidi", nempe ramulos nunc apice prolongatos et in fila monosiphonia transmutatos (in specimine a Bailey misso) ob- servavi. Rami in hac forma apice densiores, magisque dichotomo- corymbosi mihi adparent-, statum ejusmodi ab innovatione frondis pen- dere suspicor. Planta a Port Fairy VictoriEe, quam inter Algas Au- straliee distribiiit Harvey, ramulis brevioribus et acutioribus, articulis- que infra-terminalibus pluribus monosiphoniis diversa^ at revera hsec minus a forma primaria differt, quam ea, de qua mox mentionem feci, ex iluviis America; oi'iunda. Nisi igitur in fructu differentiai adessent formam Australia^ ab Americana vix specie diversam putarem. Har- vey stichidia in ramulis prtKcipue inferioribus evoluta, incurva at im- matura observavit. Siphones pericentrales tantum 6 pinxit. 3. B. RADicANS (Mont. Cent. II. n:o 4.) fronde erectiuscula pin- 3a. B. Leprieurii (Mont. Guy. j). 5) pusiUa, fronde capillari corym- boso-ramosissima, ramis ramellisque subfastigiatis tandem paten- tibus in stichidia lanceolata aut conceptacula ovoidea apice iii- tumescentibus, articulis polysiphoniis diametro 3-plo 4-plo brevi- oribus. Syll. p. 419. Hab in locis aqua dulci et salsa alternatim obrutis ad radices montis les Gemeaux dicti. (Coll. Leprieur N:o 1113). Frons teres, semiuncialis, capilb^ humano vix crassior, violacea, corymboso-ramosissima. Rami vagi, inferiores elongati sensim sensim- que minores, rameHos subdistichos vel alterne dichotomos fastigiatos, primo strictos dein jiatentes, nunquam recurvo-secundos, crebre in sti- chidia aut conceptacula in diversis individuis intumescentes, proferen- tes. Stichidia numerosa, quoad formam varia. Conceptacula ovoideo- acuminata, pyriformia, fere semiminim. crassa, apice peHucida, sporas longe obovoideas pediceUatas foventia. Structura ut in B. radicanti, at siphones rectangule nec oblique dispositi. Color frondis violaceus, ramellorum viridis. Ita Montagne, qui speciem cum B. radicanti comparavit, eamqiie ramis aut erectis aut patentibus, numquam vero recurvis aut secundis diversam dicit. Cfeteruin adnotationem adjecit B. radicanteui, Hoolieri Fastigiatam, Mixtam et Leprieurii ita esse vicinas, ut signa, quibus di- scriminarentur, non facili negotio invenire iiceret. Bostrychia. RHODOMELEiE. 057 natim decomposito-ramosa, tota articulata, ramis subfascicu- latis elongatis erectiusculis longe attenuatis, usque ad api- cem polysiphoniis, apicibus subforcipatis nunc ad axillas ramello breviori deflexo auctis, stichidiis infra apicem per- sistentem ramuli inflatis ovato-oblongis diametro duplo lon- gioribus, articulis 11-siphoneis diametro duplo brevioribus. Rhodoniela radicans Mont. l. c. in Ann. Sc. Nat. 1840 tom. 13 j??. ^fiff. 3!! Bostiycliia radicans Mont. Guy. n:o 5. Sijll. p. 419. Kuts. Sp. p. 839! • Hab. ad rupes littoreas prope Cayennam (Leprieur!). Frondes a surculis repentibus et radicantibus erectiusculgf, dense cEespitosse, pollicem vix superantes longitudine, crassitie circiter capil- lares quoquoversum decomposito-ramosse, ramis primariis pinnatim dispositis sub-fasciculatis erectiusculis elongatis incurvis, majoribus pinnatim divisis, minoribus magis dicliotomis, apicibus subforcipatis sa^pe ramello detlexo axillari auctis. Ramuli teretiusculi, a basi pa- ruai attenuati, obtusi, usque ad aiiicem, articulo terminali excepto, polysiplionei. Sticliidia infra apices ramulorum inflata, pedicello multo longiori sterili suffulta, apiculo plus minus tlongato, Sfepius ipsius sti- chidii longitudine, superata, ovato-oblonga diametro circiter duplo lon- giora, spha'rosporas verticillatas pauciores foventia. Articuli per to- tam frondem conspicui, adultiores diametro circiter duplo breviores", sectione transversali frondem ecorticatam et siphones 11 pericentrales vidi. Color plantfe obscure purpureus. Chartff leviter adha^ret. Prseter fructus stichidiorum nemathecia memorat Cel. Montagne, caulem amplectentia, e filis ramoso-fastigiatis articulatis composita, in quibus gongyla ovato-pjTiformia nidularentur-, quid hStichidia a pinnulis superiorinm pinnaruni transfornuita, parte longiori sterili pedicellata, apiculo quo- que sterili nunc superata, fere lancoidea diametro circiter i-plo longi- ora, duplicem aut triplicem spheerosporarum seriem monstrantia- spha'- rosporse in singulis arciculis 3—4 verticillatee. Articuli in tota planta conspicui, cellulis corticalibus 4 — 5 superpositis diametrum rami cii'- citer sua longitudine pequantibus", lYonde longitudinaliter secta adparet tubum centralem longioribus articulis constitutum esse; articuli vero non omnes a-que longi', endochromate centrali angustiore iii quoque colorati. Fronde transversaliter secta, cellulas circiter 9 circa centra- lem tubum dispositas vidi, cortice omnino nullo cinctiis. Species pulchra, licet minuta, nullis dubiis vexata. Ad B. bipiu- natam forsan proxime accedit, sed est planta multo minor, frondisla- titudine lineam paruni superante, et pinnis inferioribus sensim deper- ditis aliura habitum frondi tribuentibus, nec non characteribus micro- scopicis distinguenda. Rami, si quid video, sunt distichi nec quadri- fariam exeuntes, ut hoc habet Harvey. Sub n:o 148 intra Algas Australia; species BostrychifE a Harvey distributa fuit, qua' postea ab ipso ad B. mixtam relata fuit. Aspectus est B. glomerata' at pinnis acutioribus magis ad B. Hookeri tendens", utraque ca'terum multo minor, lineas paucas alta, et simplicior, fron- dibus nempe a surculo radicali provenieutibus subsimpliciter pinua- tis. Apices sunt incurvi. Frondes primarise videntur adscendentes et recurva?, deorsum radicantes, sursum frondes secundarias pinnatas vage emittentes. Finictus non vidi. 5. B. GLOMERATA (J. Ag. mscT.) fronde distiche deeomposito-pin- nata tota ecortieata, apicibus incurva, pinnis inferioribus abruptis, niediis magis compositis, superioribus pinnula ba- sali recurva saL'pe calcaratis, pinnulis simplicibus alternis patentibus teretiusculis rectis curvatisve usque ad apicem obtusum polysiphoniis, fructibus , articulis 9-sipho- neis diametro duplo brevioribus. Hab in Oceano pacifico ad insulas Marquesas (Jardin!). Ceespes fusco-purpureus, exsiccatione nigrescens. Frondes circiter capillares, vix pollicares longitudine, distiche decomposito-pinnatee, pinnis inferne sensim abruptis, a medio densissimis sub-intricatis, ite- rum iterumque alterne pinnatis, singulis ambitu subtriangularibus, api- cibus incurvis. Ad basem pinna? sa?pe adest pinnula simplex peculiaris indolis, porrecta aut evidentius recurva-, hsec non distiche cum ca-te- HGO Rhodomele^. Bostrychia. ris (iis|)Osita, sed juxta basem a latere concavo frondis incurvde progre- diens. Pinnuhe ultimse simplices sunt haud lincam longa>, a basi pa- rum attenuata? obtusa^, plcrumque lcviter recurva'-, omnes usque ad apicem polysiplioniEe. Articuli frondis ubique conspicui, diametro plus duplo breviores-, sectione transversali cellulas pericentrales 9—10 nu- meravi. Fructus in nostris desunt. Characteribus ad B. bipinnalam tendit, et nimium vicina forsan videbitur-, at revera adspectus longe alius. Dum B. bipinnata frondes purpureas pulclire plumosas, pinnulis simplicibus elongatis, exliibet, B. glomerata csespitem in orbem expansum frondesque superne ramosis- simas et intricatas refert. Pinnute simplices sunt multo breviores. Pinnula basalis in B. bipinnata quoque adest, at insequentibus duplo brevior et rectiuscula; in B. glomerata cseteris fere eequelonga et sse- pissime evidenter rccurva. Apices B. glomeratee evidenter curvi. B. fastigiala Hook. et Harv. multis cum nostra convenire videtur, at de ramificatione disticlia nullam faciunt mentionem auctores", unde nostram, dum specimen B. fastigiatee videre contigit, separatam enu- merare debui. 6. B. BiPiNKATA (Harv. mscr.) fronde erectiuscula distiche de- composito-pinnata, tota ecorticata, pinnis mediis magis com- positis pinnula basali breviori stiepe calcaratis, pinnulis sim- plicibus alternis patentibus teretiusculis rectis curvatisve usque ad apicem obtusum polysiphoniis, stichidiis ex apice pinnulse transmutatis oblongo-linearibus diametro subqua- druplo longioribus apiculo tenuiore sterili auctis, articulis 8-siphoneis diametro semibrevioribus, keramidiis Bostrycliia bi])innata Harv. in Friendl. Isl. Alg. Exsicc. n:o 17. Hab. in Oceano pacifico ad Insulas Friendly Islands dictas (Harvey!). Frons minor, pollicaris aut sesquipollicaris, crassitie circiter ca- pillaris, disticlie 2 — 3 pinnata, pinnis in rachide subllexuo.sa alternis, semilineam circiter distantibus, mediis longioribus pinnulatis, inferiori- bus minus divisis brevioribus, superioribus densioribus nunc subco- rymbosis. Pinnulfe 2 lineas circiter longse, distichse^alternse et patentes, teretiusculcv, a basi param attenuatse obtusiuscula', strictfe aut curvatse, usque ad apicem, ctllula ternnnali excepta, polysiphonia-, inlima pin- uula pinnarum compositarum ssepe duplo brevior et ab imabasiegre- diens, subhorizontalis, quasi peculiaris indolis; nunc hccc parum con- spicua. Pinnula? sensim compositffi fiunt, pinnellis supra medium in- choantibus, basi nuda. Stichidia ex apice pinnulse transformata, parte pequelonga sterili pedicellata, apiculo obtusiusculo duplo tenuiore plus minus elongato, oblongo-linearia, diametro circiter 4-plo longiora, sphse- rosporas verticillatas intra articulos singulos plerumque 4 foventia. Bostrychia. Rhodomele/e. ' BIH Articuli frondis ubique conspicui, diametro semi-breviores, sectioneni transversalem extus leviter sulcatam siphonesque 8 pericentrales ecnr- ticatos monstrantes. Color purpureus. Cliartse adlia?ret. Keramidia non vidi. Raraificatione plumoso-pinnata, pinnarumque dispositione disticha, inter species ecorticatas insignis. 7. B. PBRiCLADOs (Ag. Sp. 11. jj. 101) fronde pinnato-subdichoto- nia, tota articulata, raniis quoquoversuni egredientibus sub- fasciculato-fastigiatis per totam longitudinem ramulosis, ramulis monosiphoniis patentibus curvatis, superioribus sim- plicibus, inferioribus furcatis, keramidiis subdepresso-globo- sis acuminatis, stichidiis lancoideis duplicem seriem spha'- rosporarum monstrantibus, articulis ramorum diametro sub- longioribus, ramulorum sesquilongioribus. Hutchinsia periclados Ag. l. c. Polysiphonia periclados Kiits. Sp. p. 822. Bostr}rchia Tuome^a Harv. Ner. Bor. Am. p. 58. tah. XIV. E! Exsicc. Harv. Friendl. Isl. Alg. n:o 21! Hab. ad rupes calidioris oceani atlantici ut ad insulam Stse- Crucis (Hb. Hofman Bang!), ad Guadeloupe (Duchassaing!) ad Pine Insulas Floridae (Tuomev); in oceano pacifico ad Friendly Islands (Harvey!). Frons pollicaris aut sesquipollicaris, a surculo repente et radicante erectiuscula csespitosa, inferne subdichotoma, superne ramis pinnatim dispositis erecto-patentibus subfasciculatis fastigiatisque densius ra- mosa, tota insuper ramulis mollibus obsita. Rami ambitu fere cj'lin- 'dracei, adultiores ramulis inferne sensim abrnptis denudati vix flexuosi, omnes articulati. Ramuli ad geniculum quodque quoquoversum egre- dientes, a basi raonosiphonii, parum attenuati obtusi curvati, superiores simplices erecto-patentes, inferiores patentiores furcati aut infirai pin- natira ramellosi, in ramos abeuntes fiunt polj^siphonei et fere hori- zontales, demum superiore parte abrupta, inferiore persistentes. Arti- culi ramorum capillo parum ci-assiores, sunt diametro sublongiores, a superficie visi siphones 2 — 3 monstrantes; transverse secti siphones pericentrales 4 offerentes; articuli ramulorum raonosiphonii sunt dia- metro sesquilongiores. Keramidia a ramis minoribus poIj'siphoneiSj seu ramulorum basi polysiphonia persistente (superiore abrupta) trans- formata terminalia, depresso-globosa, carpostoraio subprorainente acu- minata, pericarpio irregulariter celluloso-areolato. Stichidia tantum in specimine ad Guadeloupe lecto, aliquantulum firraiore et densius ra- muloso, cpeterum congruente, vidi-, sunt ex apice rami polysiphonei transformata, raniulis sub-eeque longa, fertilia lancoideo-cylindracea subtoruIoso-iuEequalia, effoeta vix longiora, curva subintestiniformia^ 862 RHODOMELEiE. Bostrychia. sphserosporKe duplici serie longitudinali dispositee adparent. Color luride purpureus. Charta' adhan-et. Inter Hutchinsiam periclados Ag. et Bostr}'chiam Tuomeyi Harv. nullam nisi a^tatis differentiam detegere valeo. Primaria B. Tuomeyi juvenilis videtur, ramulis erectioribus priedita. Quee ab insulis Oceani pacifici distribuit Harvey, sunt speciinina forsan adultioi'a ideoque ma- gis squarrosa. Species Agardhiana est fructifera, ramulis inferioribus abrujjtis, basibus persistentibus polysiphoneis et in Keramidia sensim abeuntibus. — Speciem Callithamnii ab insulis ludi^e Occidentalis sub nomine usurpato Polys. periclados venditari, novi. 8. B. MORiziANA (Sond. mscr.) fronde pinnatim decomposito-ra- mosa tota articulata, ramis quoquoversum egredientibus sub- fastigiatis per totam longitudinem ramulosis, ramulis pin- nato-corymbosis monosiphoniis, ramello infimo sensim in- crassato polysiphonio patente aut subrecurvo demum per- sistente fulcratis, stichidiis lancoideis duplicem seriem sphee- rosporarum monstrantibus, articulis ramorum 6 — 8 siphoniis diametro brevioribus, ramulorum monosiphoniis sesquilon- gioribus. Polysiphonia? Moritziana Sonder mscr. in Kiitz. Sp. Alg. p. 838!! C1849). Formffi sunt: a. LEPTOCLADA purpurca tenuior, ramulis tenuissimis, ramo ful- crante minus insigniter diverso patente, articulis monosi- phoniis diametro sub-duplo longioribus. Bostrychia leptoclada Mont. Guy. n:o 10 in Ann. Sc. Nat. Ser. III. tom. XIV. p. 288. Stjll p. 420!! /?. iNTERJiEmA ramulis paulo firmioribus, ramo fulcrante pa- tente, articulis monosiphoniis diametro sesquilongioribus. Bostrychia monosiphonia Mont. Crypt. Guy. n:o 10 l. c. et Syll. p. 420!! y. CORNIGERA ramulis inferioribus plurimis abruptis, ramis ful- crantibus persistentibus admodum conspicuis subrecurvis. Bostrychia cornigera Mont. Crypt. Guy. n:o 7 l. c. et Syll. p. 419!! Hab ad rupes fluviorum Guyanai (Leprieur!) ad Antillas (Moritz). Frons erectiuscuhi bi-tripollicaris, crassitie inferne vix setacea, sensira sursum tenuior, tota articulata, ecorticata, pinnatim decompo- sito-ramosa et per totam longitudinem ramulis lineam circiter longis ramulosa. Rami pinnatim dispositi subfastigiati erecto-patentes- in- Bostrychia. Rhoj)OMele.e. B03 feriie sensim deniidati, superne decompositi. Ramuli ad geniculum quodque 5— 8-num pinnatim egredientes at liaud proprie distichi (me judice), ipsi pinnatim subdivisi fastigiato-corymbosi, ramellis quo- quoversum egredientibus, racliide adultiorum llexuosa pol.ysiplionia, ramellis et racliide juniorum monosiphoniis. Infimi ramelli sensim firmiores et polysiphonii rigidiusculi, quasi heterogenei, ramiilumque ipsum fulcrantes, seu quasi supi'a axillam ramulum emisissent-, juniores patentes, et minus diversi, adultiores demum recurvi et ramulis de- jectis in inferiore parte ramorum persistentes. Articuli ramorum polysiphonei sunt diametro semibreviores, nunc diametrum fere sequau- tes, ramnlorum monosiphonei sunt 'diametro circiter sesquilongiores, nunc paulo elongatiores apparent in ramulis tenuioribus-, sectione transversali rami siphones pericentrales 7 numeravi, cortice nullo. Stichidia a ramulis polysiphoniis transformata, elougata lancoidea, sphEerosporas in siugulis articulis 3 — 4 verticillatas continentia, afacie plerumque duplicem seriem monstrantia Keramidia non vidi. Charta- laxius adlian-et. Ad B. perichulos ha-c proxime accedit, ramis magis pinnatim de- compositis, ramulis corymbosis, et ramificationis nota insigni preeci- pue diversa. Preeterea siphones sunt numerosiores et articuli stepius breviores. Comparavi specimina authentica plantarum omnium, quas supra conjunxi. Specimen ab ipso Kiitzingio nomine P. Moritzianse inscri- ptum, a Leprieur lectum, numerum fert 835, sub quo B. cornigera in Hb. Montagnei quoque designata fuit. Nec[ue ab hac differt planta, quam ab ipso Montagneo sub nomine R. Cornigera^ accepi. Species plures a Montagneo distincta^ non nisi retatis ditTerentiis diversit mihi adparent. B. leptoclada et B. mouosisponia sunt plantie ma- gis juveniles', B. cornigera planta adultior aut senilis. Rami isti recurvati, qui B. cornigeram distinguerent, neque in R. leptoclada ncque in B. monosiphonia, sec. ipsa specimina Montagnei, deside- rantur- ut vero in plantis juvenilibus sunt patentes potius quani recurvati, et minus insignes", neque ramuli omnes ejusmodi ramel- lis fulcrantur, quod vero tantum a-tate pendere puto. — Diversi- tates hoc modo adsunt- at mihi evidentissimum videtur iuis esse om- nes atatis. Nomen Sonderi, prioritatis jure, ni fallor, gaudens, adoptare debui. 9. B. Wardii (Harv. mscr.) iTonde dilUisa pinnatim decompo- sito-ramosa, tota articulata, ramis patentissimis subplumosis, per totam longitudinem ramulosis circiter 5-siphoneis, ra- mulis quoquoversum egredientibus monosiphoniis pinnatis, pinna intima superioribus conformi, articulis ramorum dia- metro semibrevioribus, ramulorum sesquilongioribus, sti- 804 Rhodomele^e. BostrycMa. chidiis lancoideis, duplicem seriem sphserosporarum mon- strantibus. Bostrychia Wardii Harv. in Friendl. Isl. Alg. n:o 18! Hab. in Oceano pacifico ad insulam Tonga (Harvey!) Frons vagius diffusa videtur, ramis principalibus divergentibus, omnino horizontaliler egredientibus, fere plumosis, decomposito-pin- natis, ambitu oblongis. Pinnfe (seu rami) alterne ad genicuhim quodque 5 — 7-mura circiter egredientes, ex exsiccata fere distichse viderentur, at ni fallor recentes quoquoversum egredientes, si quoque prsecipue bifariam directpe essent. Ramuli minores, cseterum conformes", adul- tiores patentissimi pinnatim ramellosi, rachide poiysiphonia, ramellis monosiphoniis: juniores patentes subdichotomi ant semel furcati, a basi monosiplionii; supreini ramellique elongati simplices erectius- culi et toti monosiphonii, parum attenuati. Articuli ramorum poly- sipliunii sunt diametro circiter seniilireviores", sectione transversali siphones 5 pericentrales videre credidi; ramulorum monosiphonii sunt diametro sesqui-subduplo longiores. Stichidia a ramis polj^siphoneis inturaescentibus transforraata, inferiore parte sterili pedicellata lineari- lancoidea, apice abruptius attenuato obtusiuscula, in singulis articulis spha^rosporas plerumque 4 verticillatas foventia, a superiicie tantum duplicem seriem longitudinalem monstrantia. Spheerosporis elapsis, pars inferior effoeta cellulis corticalibus numerosioribus in verticiHos dispositis cincta adparet, Keramidia in ramulo poIysi[)iiouio terrai- nalia subdepressa, pericarpio cenuloso firmo. Color viidaceus. B. Morizianpp forsan nimiam [>ropinqua. Attamen nulhim vidi indicium ramificationis pecuharis, quam huic characteristicara putavi. Rami ramuHque prreterea patentissimi, ramuli longiores et magis de- compositi, et tota planta magis diffusa-, si ex sicco judicare licet, aHum crescendi modum suspicarer, nempe plantam subparasiticam et iriter alias extensam. Rarai ob ramubjs magis decompositos sunt ambitu latiores, majores 3-Hneas et uUra lati. - Ca!terura videtur quoque rai- nus firma et Istius colorata, quam R. Moritziana*, incolam deniijiie mariSj nec fluviorum, ex adhgerentibus algis et crustaceis, suspicor. 10. B. vAGA (HooJi. ct Harv. Alg. Ant. 11:0 50) fronde minuta a surcuHs repentibus erectiuscula, simpHci aut parce ramosa, fere ad apices corticata, ramis vagis elongatis plerumque curvatis, majoribus supra medium incrassatis utriuque at- tenuatis, minoribus a basi longe attenuatis moUiorihus, stichidiis ovaH-lanceolatis longe pedicellatis apice sterili superatis, articulis brevissimis 6-siphoniis corticatis. Bostrychia vaga HooJc. et Harv. 1. c. in Loncl. Journ. IV. p. 270!! Harv. Ner. austr. p. 69! Kilts. Sp. Alg. x^. 840: Bostnjchia. RHODo.MELEiE. B65 Stictosiplionia vaga Hooh. etHarv. Cnjpt. ant.p. 178. tab. CLXXXVI fig- 1!! Hab. ad rupes supra limitem Oceani australis ad Kerguelen Land (Hooker!); ad Insulas Falkland (coll. Hohenacker!) Cfespites semipollicares aut vix pollicares altitudine, plus minus expansi. Frondes a surculis repentibus et radicantibus erectiuscutfe simplices, aut subdecumbentes ramis paucis vagis adscendentibiis sub- secundatis instructa>, crassitie setam 1'ere superantes-, simplices ra- mique in compositis conformes, elongatEe plus miiius curva>, nunc siibrecurva', adultiores utrinque attenuatse, supra medium nempe in- crassata\ basem versus longius attenuata', apice abruptius acuminato-, juniores rami a basi sursum longius acuminati. Sticliidia (a me non observata, sunt sec. Hoolc. et Harv.l in pedicello sterili elongafo sul)- terminalia, ovali-lanceolata, acumine sterili sn[ieratn, dianietro bsngiora, subtriplicem seriem spha^rosporarum monstrantia. Articuli fere nus- quam nudi-, in ramulis maxime juvenilibus articulus terminalis major monosiphoiiius conspiciatur- proxime inferiores sunt diametro duplo saltem breviores, polysiphonei, et qui dein sequuntur mox corlicati- in adultiore parte, transversaliter secta, vidi ceUularum series concen- Iricas 3—4", pericentrales cellulas 6 numeravi. Color puriuireus, ex- siccatione nigrescens. Substantia carnosa. Speciem a me descriptam esse eandeni, quam coram liabuerunt Hooker et Harvey, quum adspectu planta^ in icone data, tum speci- mine ab ipsis communicato convictus fui. (^juod vero suam speciem ecorticatam et pingunt et duscribunt auctores laudati, errori quodam adtribuendum puto' certissime enini tota planta cortice obducta est. liabitus et ramificatio planta^' in icone optime exliibuntur. Kiitzin- gium, qui specimen habuit, plantam inter ecorticatas enumerare, quo- que video', neque tamen hoc aliiui significare suspicor quam specimen ab eo non examinatum fuisse. 11. B. HARVEyi (Mont. Fl. CliU. VIII. p. 307) fronde pinnatim decomposito-ramosa sursum longe corticata, ramis fere quo- quoversum egredientibus distantibus, supra axillas subrotun- datas incurvatis parce ramulosis apice involutis, ad axillas ramulo aut nodo prominente auctis, ramulis parum atte- nuatis usque ad apicem polysiphoniis, stichidiis lancoideis duj)Hcem seriem spheerosporarum monstrantibus, articulis corticatis 7-siphoneis, ramuloruni ecorticatis diametro duplo brevioribus. Bostrychia Harveyi 3Iont. l c. tab. 16 fig. 4. >Si/ll. p. 420!! Hool: Fl vov. Zel. 11. p. 225. et Fl. Tasm. p. 299! Bostrychia distans HooJc. et Harv. mscr. — et Fl. Tasm. p. 299? 8(i(] Rhodomele^. Bosirychia. ? Polysiphonia spiiiescens Mont. Guy. n:0 12. in Ann. Sc. Nat. Ser. III. tom. XIV. p. 289. Syll. p. 423. Hab. in rivulis aquee dulcis Novse Zelandiae (Hb. Harvey!); in aquis subsalsis ad oras Chilenses (Gay!); ad radices arbo- rum aqua dulci et salsa fluniinis inundatas circa Cayenne (Le- prieur ) ? Frondes diffuso-ca-spitosEP, l*/j— 2-pollicares , crassitie capillares, aut parum crassiores, quoquoversum decomposito-ramosge fruticulosa^. Rami admodura patentes, in rachide leviter flexuosa supra axillas fere rotundatas aliquautulum incurvati, alterni et distanles, uodo liemis- pherice prominulo aut ramulo in dilatata basi a latere aucti, snpra basem nunc dextrorsum aut sinistrorsum flexi, majores conformes sub- pinnatim ramulosi, minores furcati aut simplices, apicibus involutis. Ramuli subecorticati, usque ad apicem polysiphonii, a basi paruni attenuati obtusi. Articuli, u1>i nudi, polysiphonii diametro breviores- sectione transversali frons teretiuscula phiribus seriebus concentricis cellularum contexta videtur, pericentralibus intimis 7. Keramidia non vidi. Stichidia a ranio transformata, parte sterili inferiore pedi- cellata, hincoidea acuminata, duplicem seriem sphserosporarum mon- strantia. Ramificatione et tenuitate frondis B. rivularem proxime tangere videretur-, qufe vero ecorticata longius revera distat. Affinitate B. scorpioidi propinquior, vero mnlto tenuior, magis distanter ramosa, strato corticali minus denso, sursum nullo, distinguenda. Tribus nominibus diversis hfcc forsan, divulgata. Secundum spe- cimen ab ipso Montagneo datum, esset Polysiphonia spinescens Mont. (hiyan-, descriptionem autem comparanti milii neque plantam oligosi- phoniam, neque ramulos monosiphonios, neque articulos longitudine diametrum a^quantes aut superantes in specimine communicato vidi. Quod contra cum B. Harveyi omni respectu convenit. Utrum, con- fusione quadam speciminum, nomine P. spinescentis alia planta distri- buta fuerit, an errore observationis descriptio nimium abliorreat, mihi latet. B. Ilarveyi Mont. cum B. distans Hoolc. et Earv. omnino con- gruere, specimina autiientica me docuerunt. Species prseterea ad B. scorpioides forsan nimium accedit", revera vix nisi pinnis pinnuHsque distantioribus, ideoque minus conspicue ad disticham dispositionem tendentibus, diversa. 12. B. ScoRPioiDES (Gm. Hisf. Fitc. 'p. 135) fronde decomposito- pinnata, sursum longe corticata, pinnis subdistiche egre- 12a. BosTR iNTiucATA (Burv . Fl. Mal. n:0 8:bis) fronde pi-imaria re- pente fila phira unciaha teretia crinaha spinescentia vage dicho- Bostrychia. Rhodomele/E. 867 dientibus adproximatis pinnulatis, apice involutis, ad axil- las ramo aut nodo prominente nune auctis, pinnulis a basi parum attenuatis subincurvis usque ad apicem polysipho- niis, stichidiis lancoideis duplicem seriem sphccrosporarum monstrantibus, articulis corticatis 7-siphoneis, pinnularum ultimis subecorticatis diametro duplo brevioribus. toma emittente, ramis circumscriijtione corymbosa patenti-erectis (qiiandoque siniul concretis) iterum raniellosis, ramellis rigiilis pro ratione crassiusculis alternis obtuse subulatis rectis appressis, stictis subquaternis, fructu. . . ." Scytosiplion intricatum Durv. l. c. Scytonema intricatum Bory Coqti. p. 225. Bostrycliia intricata Mont. Diagn. Phyc. Gay. suh. n:o 27 in Atm. Sc. Nat. XVIII. et Fl. Chil. VIII. p. 309. Syll. p. 420! Hab. ad rupes insularum Falkland (D'Urville) et ad Conceptionem Chilensium (Cay). Species mihi ignota:, ex descriptione cum B. vaga comparandam suspicor. 12b. B. piLULiFERA (Mont. Cent. III n:o 59) "froude continua repente filiformi tereti distiche tripinnata, pinnis pinnulis ramentisque setaceis, subulato-decurvis, inarticulatis alternis' conceptaculis glo- boso-subovoideis ramenta terminantibus', sporis clavatis perisporio amplo inclusis. Bostrychia pilulifera Mont. l. c. Syll. p. 419. Kiitz. Sp. p. 839! Rhodomela tloccosa? Mont. 2:de Cent. in Ann. Sc. Nat. XIII. p. 198. Hab. ad oras Cayennee fLeprieur), ad Sixrinam (Splitberger). Radix discus explanatus. Caulis prostratus repens filiformis teres, seta porcina vix crassior, 2—3 nncialis, statim a basi in ramos disti- chos pluries pinnatos divisa. Pinnee pinnulseqne inllexione ramento- rum lateralium subtus concava^ intervallo lineari sejunctse, circum- scriptione oblongee et ob ramenta fastigiata obtusse. Ramenta sulnilata, alterne disticha, pennam referentia, raro lineam superantia, subtus decurva, inferiore cujusque pinnulfe in radicem brevem apice scuta- tam mutato. Structura frondis prorsus eadem ac R. (BostrychiaO calamistratce Nob. (Cuba, Crypt. p. 36, t. 4, /. 1 e.). Conceptacala in ramentis terminalia, hinc longe pedicellata, subovata, '/4 millim. crassa, apice tandem poro pertusa. Sporse erecta^, a centro conceptaculi ra- diantes, clavata», tertiam partem longitudinis conceptaculi metientes, perisporio amplo hyalino inclusa>." Ita Montagne 1. c.\ mihi ignota species. IV. 58 868 HHODOMELEiE. BostrycMa. Fucus scorpioides Gm. l. c! Ceramium scorpioides Both. Cat. II. p. 173. et Cat. III. p. 158! Khodomela scorpioides Ag. Sp. Alg.I.p. 380! Syst. p. 200! Grev. Alg. Brit. p. 105!! Earv. Man. p. 68. Bostrycliia scorpioides Mont. in adnot. ad Hist. Nat. Cuba p. 39. Harv. Phyc. Brit. tab. XLVIII! Kiitz. Sp. Alg. p. 839! Helicotliamnion scorpioides Kutz. Phycol. Gen. p. 433. tab. 53! Alsidium scorpioides /. Ag. Symb. Fucus amphibius Huds. Fl. Angl. -Ed. II. p. 590. Stackh. JSfer. Brit. p. 35 tab. 14! Kngl. Bot. tab. 1428. Turn. Syn. p. 391. et Hist. Fuc. tab. 109! Plocamium amphibium Lamour ess. p. 50!! Exsicc. Wyatt Danm. n:o 69! Chauv. Alg. Norm. n:o 142! Crouan Finist. n:o 322! Welw. Phyc. Lusit. n:o 92! Hab. in {Bstuariis et stagnis marinis oceani atlantici ab oris Hiberniee ad Hispaniam meridionalem ; in mari mediterra- neo (? sec. spec. a Perreymond data!); ssepe caulibus Atripl. portulacoides adnata. Ceespes a plexu radicali radicante erectiusculus, sub-vage expansus et leviter intricatus, colore ex violaceo-lividus, exsiccatione fusce- scens. Frons seepius circiter bipollicaris, uunc 3-4 pollicaris. decom- posito-pinnata (4 — 5:ies pinnatam vidij, inferne crassitie setam vix attingens, sursum attenuata et superne circiter capillaris crassitie, api- cibus eximie involuta. PinuBP ex racljide flexuosa alterne et subdi- stiche egredientes, intervallis circiter lineam longis aut brevioribus, iterum eodem modo pinnulatpp, pinnulis patentibus, pinnis patentiori- bus, majoribiis aliquando subhorizontalibus. Pinnulfe leviter incurvse, nunc 1'igidiores, a basi parum attenuatse, obtusiusculae aut acuminatge, usque ad apices polysiphoniee-, sectione transversali irondis cellulse pericentrales 6 — 7 numerantur, pluribus seriebus concentricis cellu- larum subsimilium externe circumdatfe, cellulis interioribus suo dia- metro plus diiplo longioribus exteriores longitudine 4 — 5:ies supe- rantibus. Stichidia a pinnulis inferioribus pinnee transformata, iuferiore dimidia parte sterili pedicellata, apiceque sterili superata, lancoidea subtoruloso-verrucosa, diametro circiter 4-plo longiora, duplicem se- riem longitudinalem spheerosporarum monstrantia, revera spheerosporas verlicillatas 3— 4:as, intra stratum corticale nidulantes, triangule di- visas foventia. Keramidia a me non observata. Species jam a Rajo et Hudsonio descripta, quoad synonyma nullis fere dubiis vexata. Quod attinet distributionem geographiam, mihi incertum an in mari mediterraneo obveniat. Specimina sane habeo a Perreymondio communicata, quse ex Galloprovincia orta suspicor*, lo- cum vero natalem nullum adscriptum esse, confiteri decet. Stichidia rarius observata videntur. Harvey se eadem numquam Bostrychia. Rhodomele.e. 869 vidisse confitetur. Nec nisi iu iluo speciminibus, inter permulta quse coram liabeo, aclsunt. Quse a Kiitzingio 1. c. depiota sunt formam, quam vidi, non bene exhibent- sane eadem aut immatura, aut alio modo minus perfecta crederem. Keramidia numquam observata puto; qua- enim capsularum nomine descripserunt (Cfr. Moth. l. c.) vix keramidia crederem, sed ramulos aut tumores, in liac ut in aliis spe- ciebus generis ad axillas ssepe preesentes, suspicarer. 13. B. TENELLA (VciM Naf-hJsf. SclM: Slr. V. 2. p. 45) fronde erectiuscula distiche decomposito-pinnata siirsum longe cor- ticata apicibus incurva , pinnis subliorizontalibus alternis apice ecorticatis polysiphoniis, piiinulis monosiphoniis nova serie deorsum subsecundata demum munitis, fructibus ex apice pinnarum pinnularumve transmutata ortis, stichidiis lancoideis duplicem seriem sphserosporarum monstrantibus, keramidiis ovato-globosis. Fucus tenellus Vahl l. C.H Ag. Sp. Alg. II. p. 188! Ceramium tenellum Ag. Sgst. p. 141! Rliodomela calamistrata Montagne Cent. I. n:o 18. Cuba p. 36. tab. IV.fig. 1!! Bostrycliia cabamistrata Blont. 1. c. Syll. p. 419. Harv. Ner. Austr. p. 68. Ner. bor. Americ. p. 56 tab. XIV. CH Dasya crispa Suhr in Hb. Binder (fide Harv.) Begensb. Bot. Zeit. 1840 p. 279. Eupogonium? crispum Kiltz. Sp. p. 800. Exsicc. Harv. Friendl. Isl. Alg. n:o 19 et 20! Ceylon n:o 11! Formas distinguere licet. a. TENUioR i)innis ultimis polysiphoniis longius ecorticatis, pinnulis elongatis filiformibus, simplicibus ad basem et infra monosiphoniis. Icon: Harv. Ner. Bor. Am. tab. XIV. C! h. DENSA pinnis ultimis sursum longius corticatis, pinnulis brevioribus crassiusculis, simplicibus vix infra basem mo- nosiphoniis. Icon: Montagne Cuba tab. IV. fig. 1! c. EEPENS fronde decumbente fulcris radicante. /. TERRBSTis densissime csespitosa nana, pinnis ultimis longis- sime corticatis, pinnulis apice tantum monosiphoniis. Bostrychia terrestris Harv. Friendl. Isl. Alg. n:o 22! Hab. ad truncos Rhizophorarum et arenam littoris oceani 58* 870 Rhodomele*. Bostrychia. calidioris ; Atlantici ad Antillas (Vahl!) Cubam (Hb. Montagne!) et oras Americse foederatee (Harvey!); Indici ad PortNatal (Krauss), et Ceylonam (Harvey!) pacifici ad Friendly Islands (Harvey!) Frons ant densissime Cfcspitosa vix seinipollicaris et minus de- composita, aut laxius diffusa 1 — 2-pollicaris, decomposito-pinnata, in- ferne setam et ultra crassa, apicibus pinnarum omnium et termina- lium et lateralium plus minus involutis:, una pagina hoc niodo con- vexiuscula, altera concava. Pinnpe patentissimfe fere liorizontales, ambitu fere oblongge, iterum iterumque pinnis conformibus, alterne et distiche exeuntibus, decompositEe, omnes ultimis et apicibus ex- ceptis corticattc, superficie areolata. PinuEe ultimEe plus minus ecor- ticatse, obsoletius aut evidentius articulatee, articulis polysiphoniis dia- metro fere duplo brevioribus. £x his exeunt pinnuke monosiphoniaj, alternse quoque et distichee at versus paginam concavam incurvatse, fere diceres tentaculorum in modum: superiores in pinna sunt sim- plices, proxime sequentes furcatae, inferiores nova serie pinnellarum, quee deorsum (^rachidem versus) et introrsum (paginam versus con- cavam) llectuntur, instructse. Pinnellai hse secundatEc sunt revera quo- que bifariam dispositse, nempe dextrorsum et sinistrorsum exeuntes at omnes deorsse, et hoc modo involutionis adultiorum primum offe- rentes indicium. Pinnula infima est rachidi proxima, unde pinufe quasi geminatse, seu potius quasi pinna primaria a pagina concava no- vam minorem a basi emisisset. Pinnulse omnes sunt evidenter rao- nosiphonise, nunc tantum in superiore parte (B. terrestris Harv.); nunc usque ad basem (B. calamistr. var. densa Harv.), nunc immo infra basem, ita ut a parte monosiphonia pinnellffi quoque proveniunt-, articuli sunt diametro breviores aut usque sesquilongiores. Stichidia ex apicibus pinnarum polysiphoniis, aut pinnularum monosiphoniis ( utrumqne in eodem specimine vidi) transformata, parte sterili pedi- ceData, apice attenuata obtusiuscula, lineari-lancoidea, duplicem seriem spheerosporarum monstrantia-, revera sphperosporas 4 verticillatas in- tra singulos articulos foventia. Keramidia in pinna subdenudata ter-F minalia, ovato-globosa, intra pericarpium areolato-cellulosum nucleum continentia-, fila placentse dichotomo-fastigiata, in apicibus pyriformibus gemmidia foventia. — Frons inferior transverse secta monstrat plures series concentricas tuborum pericentraliuni intra cellulas corticales pro- prias. In serie intima 6 — 7 numerantur. Color frondis vinoso-violaceus. Formas omnes allatas ad unam eandemque speciem pertinere-, diversitatesque tum aitatis tum loci natalis putarem. ^tatis dif- ferentiam suspicor, quod pinnee in nonnullis sunt bifariam distichse, in aliis, quarum pinnsc primarife juxta rachidem quasi nova serie minorum instructee sunt, sub-tetrastichaj-, quod pinnulse in nonnul- lis tenuiores callithamnioideEe , in aliis crassiusculse, a basi eviden- tius attenuatEe. Ex eodem loco natali specimina his modis diversa habeo. Specimina e Port Natal, quEe (ipse non vidi) repentia de- Bostrychia. RHODOMELEiE. 871 scribit Harvey, transitum ad var. )'. formare suspicor. Heec ultiraa a prioribus vix aliter diversa quam Geiidii cornei formse dense CEespi- toSEe et elatiores. Species diu revera cognita-, Planta Valilii in herbariis Danornm asservata, nullis omnino dubiis vexata, nisi quod sterilis ad genus certum referri non potuerit. Nomen, compai'ata proxima B. Mon- tagnei, nullo modo ineptiim anteponere debui recentius indito, licet hoc nunc a plurimis acceptum sit. 14. B. MoNTAGNEi (Harv. Ner. Bor. Americ. p. 55) fronde erec- tiuscula disticbe decomposito-pinnata sursum longissime corticata, apicibus incurva, pinnis subhorizontalibus alter- nis apice ecorticatis polysiphoniis, pinnulis polysiphoniis nova serie deorsuni subsecundata demum munitis, stichi- diis ex pinna transmutata ortis lancoideis duplicem seriem sphserosporarum monstrantibus, keramidiis. . , Bostr^^chia Montagnei Harv. l. c. tah. XIV. fig. BH Hab. ad truncos Rhizophorarum ad littus Americse foede- ratse (Harvey!) Cpespites format majores. Frondes circiter 3-poIlicares, setaduplo- triplo crassiores, sursum attenuat», per totam longitudinem distiche et alterne decomposito-pinnatse, inferne pinnis abruptis nudiusculae aut senticosse, a medio circiter pinnis vegetis instructa^, apicibus om- nibus pinnarum pinnularumque incurvis, hoc modo paginam unam convexam, alteram concavam gerens. Pinnee conformes, sui'sum lon- gitudine decrescentes, omnes sursum longissime corticatse. Pinnulae ecorticatffi polysiphoniee, ultimi ordinis fei'e secundatse. Articuli poly- siphonii nudi sunt diametro fere triplo breviores. Apices pinnula- riim siint aut monosiphonii, nempe quoad articulos ultimos, (articulis his diaraetro brevioribus), aut hi quoque polysiphonii. Stichidia non vidi-, sec. iconem Harveyi sunt a pinna fere tota transformata, hoc modo breviter pedicellata, duplicem sphserosporarum seriem mon- strantia. Sectione transversali frondis inferioris, cellularum series plurimsp. concentricse adparent, cellulis circiter 6 circa centralem dis- positis. Color purpurascens. Substantia rigida. Chartee vix adhajret. Cum B. tenella tota ramificationis norma hsec convenit-, est vero planta major et firmior, atque pinnulis polysiphoniis prsecipue di- stincla. In B. tenellse formis pinnul?e aliquando quidem ad basem polysiphonia?-, in B. Montagnei sunt tantum articuli supremi mo- nosiphonii, seepe hi quoque, ultimo excepto, polysiphonii. Aspectiis preeterea diversus. B. Montagnei et B. tenella sunt hoc modo spe- cies omnino analogse, nisi forsan intermediis formis hte quoque con- tluerent. 872 RHODOMELEiE. ■ BostrycMa. Harvey formam memorat, quee ad Valparaiso lecta perhibetur, in qua pinnse nonnullse in fila elongata dichotoma 2— 3-pollicaria solverentur. Simile quid in B. terrestri Harv. et B. calliptera Mont. obvenire videtur-, in illa nempe pinnas inferiores dellexas et admo- dum prolongatas, in hac superiores eodem modo transmutatas vidi. 15. B. CALLiPTERA (Mout Ccnt. II n:o 3) fronde erectiusciila de- composito di-polychotoma et per totam longitudinem pin- nis distichis alternis pectinato-plumosa plana sursum lon- gissime corticata, pinnis simplicibus patentibus teretiusculis sursum leviter curvis, usque ad apicem obtusum polysi- phoniis, stichidiis ex apice pinnee transmutatis lancoideis acuminatis duplicem seriem spheerosporarum monstranti- bus, keramidiis. . . PJiodomela calliptera Mont. l. c. in Ann. Sc. Nat. 1840 tom. 13 pl. h fig. 2! Bostrychia calliptera Mont. Guyan. n:o 4 m Ann. Sc. Nat. XIV. p. 2861 Syll p. 418!! Entz. Sp. Alg. p. 839. Hab. ad truncos Rhizophorarum prope Cayennam (Le- prieur!) Frondes ab expansione parva radicali erectiusculfe, 3— 4-pollica- res, inferne fili sutorii crassitie teretiuscula?, distantiis nonnullarum linearum divisse, inferne polychotomse, superne dichotomse aut ra- mulo minore sensim excrescente ad axillas munita?, et insuper per totam longitiidinem pinnis distichis pectinato-plumosa?. Segmenta sunt ambitu fere oblonga, aut pinnis inferne abruptis subspathulata plana, apicibus, ut videtur, non incurva. Pinnfe plurima' simplices, filifor- mes, sursum paruni attenuata? obtusif, inferne corticata^, superne poly- siphonise, celhila terminali monosiphonia majore, inferiores generante* a rachidc distiche et alterne exeuntes patentes, adultse parum, juniores rachidem versns conspicue incurva?. Subdivisione pinnse ulteriore com- positaj oriuntur, quse, quia sparsee, frondem dichotomam potius quam pinnatam reddunt. Stichidia a superiore dimidia parte pinnse sim- plicis orta, parte sterili pedicellata, hmcoidea leviterque curva, apice attenuata, duplicem seriem longitudinalem spha^rosporarura monstran- tia", revera autem spha^-rosporas verticillatas fssepius 3 intra articulos singulos vidi) foventia. Articuli brevissimi, adultiores mox corticati, supremi nudi pol^J-siphonii", sectione transversali vidi siphones peri- centrales 6, totidem minoribus cinctos et prseterea cortice tectos. Ke- ramidia nondnm bbservata. Color ex livido purpurascens. Chartse parum adha^ret. In nonnullis segmentis pinna; et rachides in ramulos elongatos filiformes, sparse et irregularius ramello instructos, abeunt. Ad- Bostrychia. RHODo.MELEiE. 873 spectus hoc modo longe alius fit, et plantam omnino aliam coram habere crederes, nisi alia segmeuta ejusdem quoque speciminis nor- malem offerrent adspectum. Alise species generis status analogos liabere videntur. Species pulchra et distinctissima Sphacelariam plumosam fere referens. 16. B. ARBUSCULA (Hook. ct Harv. mscr.) fronde compressa di- stiche decomposito-pinnata usque ad apices nunc incurvos corticata, pinnis inferioribus sensim abruptis, superioribus a margine alternis, primariis patentibus, secundariis ere- ctiusculis axillis acutis, pinuulis linearibus apice abruptius attenuatis, usque ad acumen terminale monosiphonium cor- ticatis, siphonibus pericentralibus circiter 7, fructibus. . . Hab. ad oras Novse Zelandia? prope Otago (D:r Sinclair). Frons purpurascens compressa et distiche pinnatim decomposita sesquipollicaris, inferne semilineani et ultra lata, sursum sensim an- gustior, usque tamen ad apices corticata et subcarnosa. Pinnse di- stantiis vix lineam longis alterne et distiche a margine egredientes, inferioi'es sensim abrupta?, frondem inferne nudiusculam, cicatricibus partium delapsarum ina^qualem linquentes, a medio et infra persi- stentes, fere omnes decompositse, primaria? patentes, secundariee erectse axillis deorsum versis acutis- pinnula; ultimiB fere lineares abruptius attenuatffi et acuta?, acuniine terminali monosiplionio, cseterum totse corticatse. Apices plerumque rectiusculi*, uunc incurvatos vidi. Se- ctione facta transversali siphones pericentrales cii-citer 7 observantur, seriebus pluribus concentricis cellularum consimilium cincti, atque cortice proprio insuper tecti. Sectione longitudinali adparet cellulas interiores esse suo diametro circiter duplo longiores, diametro rami saltem 3-plo breviores", cellulee corticales minutaj et rotundatEe. Fru- ctus nullos vidi. Habitu a ceeteris speciebus aliquantulum abludit, Odonthaliam quandam nanam referens, B. Binderi, ut videtur, affinis. Fructu ut- riusque speciei ignoto, dubium forsan cuidam sit an Bostrychiis re- liquis congeneres essent. Structura attamen cum B. Scorpioide con- venire niihi adparuit. 17. B. BiNDERi (Harv. Ner. Austr. p. 68) fronde teretiuscula distiche decomposito-pinnata usque ad apices corticata, pinnis inferioribus brevioribus pinnulatis, superioribus ma- joribus decompositis, omnibus patentissimis subhorizonta- libus, pinnulis a basi latiore attenuatis spineeformibus, si- phonibus pericentralibus circiter 7, fructibus. . . 874 Rhodomele^. Bostrychia. Bostrycliia Binderi Earv. l c. tab. XXVIII! Dasja. dubia Suhr. in Eegensb. Fl. 1840 p. 279. Eupogonium? dubium Kiltz. Sp. p. 800! Hab. ad Port Natal (Krauss, in Hb. Binder.) Frons pollicaris tripinnata, pinnis inferioribus non lineam lon- gis horizontalibus simpliciter pinnulatis densis altei'nis-, superiori- bus elongatis bipinnatis', pinnge pinnulseque omnes admodum paten- tes. Pinnulee ultimse breves spiniformes. Color obscure et luride purpureus. Ita fere Harvej- 1. c. Ipse specimen nullum vidi sed plantam ex icone Harveyana delineare conatus sum. Species inquirenda. 18. B? TMULTicoRNis (Mont. Prodr. Fliyc. ant. p. 4) fronde fili- formi tereti compressa inordinate corymboso-raraosissima, ramis ultimis subdistichis alternis aut subsecundis furcatis, ramulis patenti-recurvis hamulosis, pluribus apice conformi incrassatis fructigeris. Rhodomela multicornis Mont. l. c. Hypnca? multicornis Mont. Voy. Pol. Sud. p. 153 tab. 9 fig. 1! Syll p. 413 Hook. et Harv. Crypt. ant. p. 75. Lophura multicornis Kiitz. Sp. Alg. p. 851 ! Hab. in oceano australi ad insulas Auckland. Frons filiformis teres 2—3 uncialis, crassitudine setse porcinse, a basi ramosissima, ramis ramulisque alternis vagis circumscriptione corymbosa. Rami patentissimi aut erecto-patentes: Ramuli tertii et quarti ordinis subdisticlii, lineam vix longi, intervallo lineEC ab in- vicem separati, basi utrinque ramenta bifurca ferentes, tandem apice multifidi, segmentis subulatis patentibas vel hamato-recurvis sub- articulatis. Apices segmentorum ultimorum incrassati cornua bre- viuscula incurva, stichidiis Dasyee ornithorynchse forma simillima, demum spliaTOsporifera? Cellulse per phires series concentricas dis- posita? , pericentrales centrali majores. Stratum corticale hexagono- areolatum. Plantee, mihi ignotse, in systemate nimium circumvagse, locum inter Bostiychias, ex icone data suspicor. Habitus, structura et sti- chidia Bostrychiee sane videntur-, at analysin fructus, fig i datam, explicare non valeo. CXXXV. RhODOMELA J. Ag. Symb.p.2S.iexc\. sp.) Harv. Ner. Austr. pag. 34. Ner. Bor. Am. p. 23. PJiycol. Brit. tab. L. ArescJi. Phyc. p. 40. Fuscaria Rupr. Alg. OcTiot. p. 28. Bhodomela. RHODOMELEiE. 875 Lophura Kiltz. Fliycol p. 435. Sp. Alg.p.^hO (excl. Spec); Rhodomela partim C. Ag. Spec. Alg. pag. 368. Endl. Gen. Suppl. III. p. 46. Frons filiformis, nunc compressa, pinnatim ramosa, ramis de- mum quoquoversum porrectis alternis, purpureo-nigrescens, subcontinua, nempe cellulis circa centralem subdistinctam mox insequilongis a corticalibus vix distinctis. Kermnidia ovato-globosa, a ranmlo transformata, intra pericarpium cel- lulosum, carpostomio apertum, gemmidia pyriformia in arti- culo terminali hlorum a placenta radiantium foventia. SplicE- rosporcB in ramulis vix transformatis evolutse, serie longi- tudinali duplici disposit®, intra articulos geminse, triangule divisfe. Antheridia lancoidea ad apices ramoruni racemosa. (Kutz. Fhycol. tah. 53. IV. Harv. Phycol. tah. L). Frondes purpurascentes, exsiccatione nigrescentes, sfepius teretiusculfe, filiformes et decomposito-ramosissima;, ramis quo- quoversum egredientibus, nunc caulibus primariis incrassatis caulescentes ramis tenuioribus densissimis minus decompositis obsitffi, nunc juveniles compressse et fere distiche pinnatee, adul- tioribus filiformibus ramisque quoquoversum porrectis ramosis- simis. Rami omnium alterni aut sine ordine perceptiliili egre- dientes, tlliformes aut subulati, terminales stepe corymbosi, ju- veniles apice fibrilliferi, omnes et usque ad apicem corticati. Keramidia a ramulo transformata, parte sterili pedicellata ovato- subglobosa, carpostomio vix prominulo aperta, intra pericarpium cellulosum crassius nucleum foventia ; nucleus constat filis cla- vato-articulatis brevibus, a piacenta basali radiantibus, intra ar- ticulos terminales majores gemmidia pyriformia foventibus. Sti- chidia ramulis vix transformatis constituta, nunc a ramulis ste- rilibus magis abludentia, in filiformibus teretiuscula et verru- cosa, in compressis ipsa compressa et magis lanceolata, dupli- cem seriem sphferosporarum foventia, nempe intra singulos ar- ticulos sphaerosporas geminas, e regione positas, nunc unius abortu singulas foventia; hoc modo a facie conspecta duas, ab acie unicam seriem h^ngitudinalem monstrantia; sphserosporse in cellulis pericentralibus evoluta^ triangule divisse. Quoad structuram frons inter articulatam et continuam fere intermedia est; tubus centralis articulatus, in plurimis sectione transversali distinguendus, frondem percumt; hic cingitur cel- 876 Rhodomele;E. Rhodomela. lulis pericentralibus, ab initio ut videtur ffiquelongis, mox sub- divisis brevioribus, in exteriores eorticales adhuc breviores et minores sensim abeuntibus. Adulta hoc modo continua dicenda, a facie visa superficiem minute cellulosam, sectione transversali cellulas pericentrales ab exterioribus vix magnitudine diversas exhibens; partes juveniles jam corticatas, Qua quidem structura frondis Rhodomela a Polysiphonia et Rytiphlffia dignoscatur; a Polysiphonia insuper sphterosporis du- lilicem seriem longitudinalem formantibus differt; Rytiphlffia preeterea frondis evolutione et ramificationis norma peculiari diversum typum prodit. Bostrychia, cujus species nonnullte Rhodomelffi, aliaj Polysiphonise structura adpropinquantur, tum ramificatione peculiari, tum sphferosporis multiplici serie dispo- sitis, typum sibi proprium vindicat. Odonthalia adspectu magis quam characteribus structurai et fructificationis diversa, ex om- nibus fere Rhodomelffi maxime propinqua, mediante ex una parte Rh. floccosa, ex altera Od. aleutica; illa in juvenili statu compressa, hsec subplana et fere ecostata; nec forsan genera distinxissem, nisi consequenter genera alia Rhodomelearum, qua? sectiones sat naturales et habitu distinctos efficere videntur, tunc quoque ad Rhodomelam revocare, necesse fuisset. Quum itaque aut sensu fere Agardhiani generis Rhodomelam ad heec omnia extendere, aut his characteribus habitus praicipue insistere opus esset, hoc utpote idseis recentiorum de limitatione generum ma- gis consentaneum anteposui. Genus Rhodomelee, ut primum in Spec. Alg. C. Agardh fundatum fuit, tum latius quam fas fuit patens, tum plura valde heterogena comprehendebat. Divisionem generis suscepit Gre- ville, Odonthaliam Dictyomeniam et Rhodomelam condens. No- vum genus Rhodomelse ita institutum et Bostrychiam, et species Polysiphoniee et Rytiphlaiee, comprehendebat; Cystoseiree quoque speciebus nonnullis, parum cognitis, oneratum fuit. In Symbolis meis tum Bostrychiffi species, tum Polysiphonias et Rytiphleeas rite separaveram, species vero Cystoseiree ab antecessoribus in- troductas adhuc in genere retinui. Postea has species quoque ad suum locum relegavi. Genus hoe modo limitatum hodie conservo. Eodem modo intellectum in operibus Harveyanis proponitur. Kiitzing sub nomine Lophurfe genus proposuit, ta- men neque characteribus bene exhibitis, quibus a Polysiphonia distinguatur, neque limitibus rite ductis, utpote species Ryti- EJiodomela, Rhodomele^. 877 phlsese cum Rhodomelis veris consociavit. In Algis Ochotensi- bus genus Rhodomelfe Fuscarise nomine proponituv. Montagne, qui Bostrychiam a Rhodomelarite distinxerat, species RYtiphleese et Rhodomela? etiam in ultimo suo opere non probe distrahit. Ruprecht contra ipsum nomen Rhodomelee invectus est. Nomen Fuscariee, anno 1809 (in Mem. Moscov. II. 59. 93) a Stackhouseo propositum, typo unico Fuco subfusco, utpote et prius datum, et colorem plantarum melius exprimens, vult an- tepositum. Contra hoc animadvertere placet l:o Synonymiam nulla urgente necessitate, hoc modo nimium augeri ; 2:o Nomen Fuscarise, si quoque 1809 datum, postea numquam adoptatum, quin immo ab ipso suo auctore aut oblitum aut rejectum fuisse '" videtur, quum in Nerei Britannica, 1816 edita, speciem typicam Fuscarise generis sub Ceramio enumerat (pag. XII.), nuUa om- nino facta Fuscarite generis mentione in enumeratione generum ibidem pag. VIII et squ. data; 3:o Ipsum nomen minus me ju- dice aptum esse, utpote neque bene ef)uditum (licet phira ejus- modi conservantur), neque plantas vigentes rite delineans ; 4:o Si est idsea generis, nec nomen, quod genus constituit, ob-., servare lubet, genus Fuscariffi, neque characteribus neque limi- . tibus ab auctore circumscriptum, noniinata tantum specie quadam, obiter magis propositum fuisse; dum genus Rhodomela?, si quoque latius quam fas fuit patens, tuni characteribus legitimis et pro eo tempore haud male ductis, tum limitatione, utpote omnes S})e- cies hodiernas generis, tunc temporis notas comprehendens, ideam distinctam otfert; neque soliti sunius genus abolere eam ob causam quod vel hetereogoneee queedam species eidem in- troductse fuerint, aut ipsum genus subdividatur, progrediente scientia. Quo enim ducti principio et Fucum et Ulvam et Con- fervam jamdudum rejecissent. De limitibus generis hodie adhuc dubia queedam manent; species enim nonnullas, quarum fructus mihi ignoti manent, suadente structura aut analogia ad genus refero; alias contra exclusi, quas vel in aliis generibus melius dispositas vel saltem inter Rhodomelas advenas consideravi. SPECIES DISPONANTUR: f Fronde tereUuseula. I AUSTRALES. * SipJionibus pericentralihus 4. 1. Rh. periclados. 878 RhodomelevE. Ehodomela. 2. Rh. gaimardi. 2a. Rh. patula. 3. Rh. hookeriana. ** Siphonihus pericentralibus 6 — 7. 4? Rh. comosa. 5? Rh. botryocarpa. II BOREALES. 6. Rh. subfusca. (Rh. rochei.) 7. Rh. lycopodioides. 8. Rh. larix. ff Fronde juvenili compressa suhdistiche pimiata, adultiori filiformi ramis quoquoversum porrectis. 9. Rh. floccosa. fff Species inquirendce. 10. Rh. glomerulata mont. 11. Rh. preissii sond. 1. Rh. periclados (Sond. mscr.) fronde tereti filiformi simplici aut parce pinnatim ramosa quoquoversum dense ramulosa, ra- mulis patentissimis subulatis, infimis brevioribus simpli- ciusculis magis distantibus, superioribus sensim densioribus simplicibus aut preecipue superiore latere nova serie ra- mellosis, juvenilibus obsolete articulatis, fructiferis, siphonibus pericentralibus 4. Rhodoraela periclados Sond. in Linn. 26. p. 523. Harv. Phyc. Atistr. tah. 28, Fl. Tasm. p. 296! Rliodomela simpliciuscula Harv. in Alg. Aiistr. exsicc. n:o 136! Hab. in Oceano australi ad Port Phillip Australise (Harvey!) et ad Tasmaniam (Gunn et Stuart). Frondes csespitosBe a plexu radicante erectiusculEe circiter 3-polli- cares, inferne seta crassiores, sursiim attenuatee, per totam longitudi- nem ramulosse, simplices aut ramiilis hic illic excrescentibus pinnatim parce ramos?p. Ramuli in parte inferiore sparsiores et breviores, li- neam longi aut immo breviores, sursum sensim longiores et densiores, 2 — 3 lineas vix superantes, apice densissimi et magis subdivisi, omnes a basi attenuati quoquoversum egredientes et patentissimi, supremi in planta exsiccata confluentes, iniimi simplices et evidentius subulati, superiores simplices aut preecipue supeiiore latere ramellosi, nunc utrin- que ramellosi in novos ramos excrescentes", ramelli penicillis filorum alterne exeuntibus ina?quales subverrucosi, forsan demum fructiferi, Rhodomela. Rhodomelej:. 879 magis erecto-adpressi. Tota frons corticata, a superficie visa cellulis mimitis rotundatis cincta; in ramulis adultioribus spnrie articulata, siphonibus interioribus translucentibus articulos diametro sublongiores monstrantibus; transversa sectione vidi siphones pericentrales 4, toti- dem exterioribus sensim iu corticale stratum abeuntibus cinctos, cen- trali majores. Fructus non vidi. Ramificatiouis norma facilius distinguenda. Ramuli superne den- siores et magis subdivisi plantam juniorem indicare forsitan censean- tur. Fructiferam saltem non vidi. - Fructu mihi ignoto dubium ma- net an vere Rhodomela; species sit- nihil certe in structura adest quod non in Rhodomela» characteres quadret- ex alia vero parte Polysipho- niis adpropinquatur. Harvey in ultinio opere fructus descripsit : Cystocarpia rotundo- ovata, carpostomio late aperto, infra apicem ramulorum sessilia. Spha?- rosporsp in ramulis ultimis magis conipositis, duplici serie irregulari dispositse. Sec. iconem datam sphserosporas potius simplici sei"ie spi- raliter adscendente dispositas, et plantam ad Polysiphonias transfe- rendam (inter Hystrices nostras) fere suspicarer. 2. Rh. gaimardi (GaudkJi. mscr.) fronde teretiuscula filiformi pin- natim decomposito-ramosa, ramis patentissimis qiioquover- sum egredientibus virgatis, ramulis patentibus filiformibus attenuatis, juvenilibus subarticulatis, fructiferis si- phonibus pericentralibus ramorum 4. 2a. Rh. i'atula (Hook. et Harv. Lond. Journ. IV. p. 264) fronde cy- liudracea brunnea cellulis irregularibus notata vage bipinnatim ramosa, ramis alteruis elongatis horizontalibus suberecto-patenti- busve, minoribus elongatis patentibus subsimplicibus atteuuatis nudis. Rh. patula Hook. et Harv. l. c. Crypt. antarctp. 175 tab. CLXXXIII fig. IV! Harv. Ner. Aiistr. p. 35! Lophura patula Kiitz. Sp. p. 850! Hab. ad Insulas Falkland. (J. D. Hooker). Frons 4-6 unc. longa, basi diametro '/2 linese, vage et patentim ramosa. Caulis primarius subsimplex, ramos alternos, patentes elon- gatos emittens. Rami laxe ramulosi, ultimi breviusculi, e tubulis 4 magnis circa cavitatem centralem dispositis, extus strato cellularum confertarum circumdatis conflati, Substantia membranacea. Color lu- ride brunneus v. fuliginosus: chartse adheret. Ita auctores, qui dubia de diversitate hujus speciei et Rh. Hooke- riauEe exprimunt. Ex icone data quoque in dubium vocandum videtur, an Rh. patula a Rh. Gaimardi Ag. (quee non est ejusdem nominis spe- cies Hookeriana) differat. 880 RHODOMELEiE. RJiodonwJa. Rhodomela Gaimardi Gaud. in Ag. Sp. Alg. I. p. 380. Syst. p. 200! Bory Voy. Coqu. p. 215 tab. 22 fig. 1? Hab. in Oeeano australi ad InsulasMalouinas (Gaudichaud!). Frons 4-6 pollicaris, filiformis, peniiam passerinam in parte infe- riore vix crassa, sursum attenuata, decomposita, pinnatim et quoquo- versum ramosa, ramis majoribus patentissimis, per totam longitudinem minoribus et tenuioribus sparsim virgata', rami minores, ceeterum con- formes, admodum patentes, seriem ramulorum denique emittentes. Ra- muli pinnatim dispositi at quoquoversum egredientes, filiformes, basi vix tenuiores, apice attenuati, juniores fere articulati, articulis diame- tro subeequalibus 3-sipliones latinsculos monstrantibus. Apice ramif- lorum antheridia, modo Polysiphonise disposita, lancoideo-oblonga ad- sunt. Sectione transversali rami frondem leviter compressam (an tantum compressioue?) siphonibus pericentralibus 4, totidem exteriori- oribus et corticali strato cinctis percursam vidi- iu parte inferiore frondis siphones pericentrales forsan plures sunt, at segre distinguendi; interius totuni fere cellulis irregularibus occupatum vidi. Color ex- siccatcP nigricans, charta atropurpureo suffusa (in nostra). Planta multis dubiis adhuc vexata-, mihi fructus ignoti, ideoque genus dubium- ex sterili, jequo fere jure PolysiphoniEe species. Rho- domela Gaimardi Hook et Harv. est planta diversa-, utrum alia qna- dam species ex Harveyanis cum Agardhiana identica sit, decidere non auderem, deficientibus speciminibus authentliicis. Rh. patula dicitur Rh:a; Gaimardi Hook. et Harv. ita affinis, ut forsan tantum varietas esset-, quod de Rh. Gaimardi Ag. vix valeat. Icon Rh. comosaj in Cr. Antarct. ita nostrai habitum et adspectum exprimit, ut ad eam facta videreturj at huic siphones pericentrales 7 tribuuntur. PLh. Gaimardi Mont. sec. Hook. et Harv. ad Polys. botryocarpam pertinet, cui quoque siphones pericentrales 7 tribuuntur. 3. Rh. HooKERiANA (J. Aff. wscT.) froudc tereti filiformi pinna- tim decomposito-ramosa, ramis erecto-patentibus quoquover- sum egredientibus, introrsum virgatis, ramulis secundatis incurvis a basi latiore acuminatis, demum stichidia subses- silia lancoidea introrsum secundata gerentibus, keramidiis , siphonibus pericentralibus ramorum 4. Rhodomela Gaimardi EooJc. et Earv. (nou Ag.!) in Lond. Journ. IV.p.2Qi et Crypt. antarct. p.n5. tab. CLXXXIV! Earv. Ner. Austr. p. 35! Rhodomela patula ? J. Ag. in Alg. Eohenacker. Hab. in Oceano australi ad insulas Falkland et Cap. Horn (Hooker; Hb. Hohenacker!). Frons 3-6 pollicaris. inferne vix pennam passerinam crassa, sur- sum parum attenuata, pinnatim decomposito-ramosa, ramis conformi- RJiodomela. RhodomelejE. 881 bus quoquoversum angulo civciter 45" egredientibus, alternis aut 2 — 3 ad idem latus sequentibus, nunc uno vel altero elongato quasi dicho- tomis. Rami minores et prpccipue ramuli evidentius secundati, nempe interiore latere ramorum seriati, incurvi, apice acuti, 2- 3 lineas longi, simplices aut i[isi nova serie, nempe ramellis brevissimis subulatis, de- mum in sticliidia abeuntibus, instructi. Stichidia (sec. auctores lau- datos) subsessilia lancoidea (an duplicem? seriem spha?rosporarum fo- ventia?) interiore latcre ramulorum seriata. Sectione transversali vidi siphones pericentrales 4, ab exterioribus magnitudine non admodum diversos. Color nigrescens fere Chordarise et substantia firma. Speciem, quam nomine Rh. Gaimardi descripserunt auctores lau- dati, non esse Agardhianara, mihi videtur certissimum. Non ffque certum mihi adparet formam fertilem esse a sterili, quam nomine Rh. patula? designarunt iidem, specie diversara. Ipsi quoque sna dubia hac de re enuntiarunt. A me itaque, collectionem Algarura a Hohen- acker missam determinante, Rh. Gaimardi Hookeriana nomine Rh. pa- tulse cum dubio inscripta fuit. Quum autem adhuc incertum manet an species istse ad unam eandemque referantur, novo noniine Hooke- rianam nostramque designare malui, quam synonymiam jamjam intri- catam erronea determinatione augere. 4. Rh.? comosa (HooJc. ct Harv. in Lond. Joufn. IV p. 263). fronde teretiuscula filiformi pinnatim decomposito-ramosa ramis patentibus quoquoversum egredientibus sensim utrin- que attenuatis yirgatis, ramulis patentibus filiformibus atte- nuatis, omnibus inarticulatis, keramidiis numerosis [gemina- tis] ovatis brevissime pedicellatis, siphonibus pericentrali- bus 7. Rhodomela comosa EooJc. et Harv. l. c. Crypt. Anta^ct. p. 116 tab. CLXXXV! Harv. Ner. Austr. p. 35 tab. XI! Lophura comosa Kiitz. Sp. p. 851! Var. /?. fronde tenuiore laxius ramosa, apicibus fibrilli- feris. Hab. ad Insulas Falkland (Hookei-). Caulis cylindraceus 6—9 unc. longus, l—Vj^ lin. diametro (in var. /S. gracilis) indivisus v. e basi in ramos priniarios 3 — 4 divisus. Rami primarii secundariis plurimis aucti-, secundarii ramulis brevibus seta- ceis ornati, ultimis in var. /5. fibrilliferis • omnes e tubulis 7 circa axin centralem articulatam dispositis et strato externo ceHularum densi- orum circumdatis conflati. Keramidia numerosa, secus raraos ultimos tertianosque disposita, parva ovata breviter pedicellata. Substantia flaccida opaca, primo visa inarticulata, sed vere articulata. Color lu- ride rufo-brunneus", chartce arcte adhsret. Rh. comosa ab auctoribus dubia species Rhodomelee existimabatur, 882 RHODOMELEiE. Bhodoniela. iructu spheerosporarum ignoto. Harvey in Nereide Speciem sine dubio expresso Rliodnmela» subjungit. Mihi nullum specimen videre contigit. Icones datse invicem non optime congruse. Structura potius Polysipho- nise quam RhodomelEe species videretur ex icone in Ner. Austr. data*, Keramidia quoque hoc loco ad apices ramulorum aggregata depingun- tur. In Cryptogamia antarctica structura fere Rhodoraelse apparet; keramidia secus ramos subgeminatim disposita. Utrum ha; sint diffe- rentise a^tatis, an incuria quadam pendeant, mihi non licet dijudicare. Speciem ducente Harveyo ad Rhodomelam referre debui*, a Rh. Gai- mardi Ag., cujus omnino est habitus planta depicta, siphonibus peri- centralibus 7 distinguatur. 5. Rh.? botryocarpa (Hook. et Harv. Crypt. ant. p. 69) fronde teretiuscula filiformi subdichotomo-ramosissima decomposita, ramis subfastigiatis erecto-patentibus, ramulis sensim atte- nuatis, ultimis articulatis, keramidiis numerosissimis aggre- gatis ovatis brevissime pedicellatis, stichidiis lancoideis se- cundatis, siphonibus pericentralibus 7. Polysiphonia botryocarpa Hook. et Harv. l. c. tab. LXX! Harv. Ner. Aiistr. p. 57. Kutz. Sp. p. 829! Rhodomela Gaimardi Mont. Voy. Pol. Sud. Crypt. p. 140 (nec Ag. nec Hook. et Harv.) sec. HooJc. et Harv. Hab. ad Akaroam et Insulas Auckland (D'Urville, Hooker). Caulis 8 — 14 uncias longus, l)asi '/2 li"- diametro, sursum attenu- atus, cartilagineus opacus, venis anastomosantibus reticulatus, alterna- tim flexuosus, subsimplex vel e basi parce divisus. Rami alterni, con- formes circumscriptione late ovati, plus minus decompositi, alterne vel secunde partiti, non vere dichotomi. Ramuli ultimi alterni vel di- chotomi subulati, erecti vel erecto-patentes, simplices articulati, articu- lis 4_5 striatis, diametro aequalibus. Siphones in ramis majoribns 7 tubulum centralem angustum cingentes, cellulis irregularibus, periphe- riam versus sensim minoribus, circumdati. Color atro-rubescens. Ke- ramidia minutissima ovata, in glomerulos terminales aut axillares ag- gregata, in quoque glomerulo numerosissima pedicellata, sporarum p}-- riformium fasciculum includentia. Stichidia ramulis ultimis seriatim affixa, remotiuscula, spha?rosporas majusculas angulatas pluriseriatas includentia. Chartse laxe adhgeret. Habitu et ramificatione Rh. subfuscam semulari dicitur, structura alia. Ita fere auctores, qui speciem, sequente Kiitzingio, ad Polysipho- niam referunt. Licet mihi non nisi descriptionibus et icone data hu- cusque cognita sit, tamen fidens characteribus datis non potui quin ad Rhodomelam speciem transferrem. Sphserosporge pluriseriatse Rho- domelam demonstrant; structura eadem quae Rh. comosse, Keramidia Rhodomcla . Rhodomele e. 885 ut in R.h. comosa aggregata, qiiin iinnio aiUuic numerosiora, proximam aflinitatem cum hac specie suadent. A Montagne Rhodomelfe species quoque existimata dicitur et ipsi auctores speciei cum Rhodomela sub- fusca aflinitatem indicant, licet ob structurcie congruentiam ad. viciniam P. fruticulosa' referendam statuant. 6. Rn. suBFUSCA (Woodw. in Lin. Trans. I.p. 131) fronde tereti filiformi pinnatim decomposito-ramosa, ramis quoquoversum egredientibus virgatis, ramulis inferioribus patentibus subu- latis, superioribus juvenilibus sphserosporiferisque subfasci- culato-corymbosis, sphferosporis subtoruloso-prominulis, kera- midiis ovato-globosis, siphonibus pericentralibus 6. Fucus subfuscus Woodw. l. c.tub. 12! Engl. Bot. tah. 1164. Turn. Hist. Fvc. tab. 10! Stackh. Ner. tab. 19. Esp. Fuc. tab. 117. Fl. Dan. tab. 1543. Rhodomela subfusca Aff. Sp. I. p. 378. Syst. p. 199! Grev. Alg. Brit. p. 103! Harv. Man. Ed. 2. p. 79 et Phgcol. Brit. tab. CCLXIV! Aresch. Fhyc. Scand. ^.41! Gigartina subfusca Lamoiir. Ess p. 48. Lynyh. Hydr. Dan. p. 47 tah. 10! Fucus variabilis Good. et Woodiv. in Lin. Tr. III. p. 220! Fuscaria variabilis StacJch.; Bnpr. Aly. Ochot. p. 33! Exsicc. Desmas'. Pl. crypt. n:o 50fi. Wyatt. Alg. Danm. n:o 111, Aresch. Alg. Scand. n:o 54! Crottan AJg. Finist. n:o 318! Hab. in Oceano atlantico septentrionali, ad littora Euro- ptea usque ad Britanniam infimam descendens, ad Groenlandiam et littora Americse, nec non in Oceano pacifico septentrionali ad littus Ochotense. ■ Formas distinguere licet: A. FiRMioB fronde robustiore, ramis spheerosporiferis parum to- rulosis. a. juvENiLis fronde annotina roseo-purpurea inferne virgata, superne ramis fasciculato-corymbosis penicillata. Rhodomela Rochei Harv. Ner. Bor. Amer. p. 27 tab. XIII B? b. ^STivALis fronde prioris anni in ramos annotinos prolon- gata, inferne virgata ramulisve abruptis aspera, superne fas- ciculato-corymbosa, ramis corymbi sphserosporiferis, kera- midiis racemosis. Rhodomela siibfusca Harv. Ner. Bor. Am. p. 26! Phycol. Brit. l. c. fig. 1. 2. 5-6! c. HYEMALis frondc nudiuscula, ramis corymbosis dejectis, ex IV. 59 884 RHODOMELEiE. RJiodomela. axillis demum stichidiifera, stichidiis brevissimis fasciculato- congestis, keramidiis in ramulo brevi aggregatis. Lopliura cymosa Kiits. Phyc. (jen. p. 435! Sp. Alg. p. 850. Icon. Tiirner. l. c. fig. c. d. f. g. Harv. Phyc. Brit. l. c. fig. 3! B. GEACiLioE fronde tenuiore, ramis sphterosporiferis ob sphairo- sporas intumescentes torulosis. Lopliura gracilis Kuts. Fhycol. tah. 53 fig. IV! Sp. Alg. p. 850. Rbodomela gracilis Harv. Ncr. Bor. Am. p. 26 tah. XIII CH a. FLACciDA fronde annotina inferne virgata, superne ramis fa- sciculato-coiTmbosis penicillata, ramis corymbi demum splise- rosj^oriferis, keramidiis racemosis. Gigartina subfusca 6. Daccida Lh. l. c. tah. 10 C! Rliodomela subfusca var. y. et d\ Ag. l. c. b. PEOLiFEEA fronde prioris anni a ramis persistentibus pro- lifera, prolificationibus tenuioribus sensim in ramos mutatis, ramulis magis divergentibus subspinseformibus apice fructi- feris. Rhodomela subfusca ;3. tenuior Ag. l. c. et Lh. l. e. Fuscaria tenuissima Htipr. Alg. Ochot. p. 29 tab. 10!! Frons plerumque 4— 6-polIicaris, peuna passerina vix crassior, nunc multo tenuior, decomposito-ramosissima sensim attenuata. Rami sub- spirali ordine quoquoversum egredientes, inferne nudiusculi aut plus minus densis ramis minoribus virgati, superne in juvenili et vernali planta subfasciculato-penicillati, et in spha'rosporifera snbcorymbosi- in senili et autiimnali ramis miiloribus decompositis fruticolosi, aiit de- mum nudiusculi, ramulis plurimis abruptis. Ramuli in planta vigente subulati, paucas lineas longi, inferiores patentes, suprerai nunc leviter incurvi et corymbosi, juveniles apice fibrillis penicillati, sphserospori- feri vix mutati nisi quod ob splian-osporas intumescentes sunt plus minus torulosi. Sphserosporaj nempe in ramulis superioribus subco- rymbosis evolutee, in singulis articulis geminfe oppositse, introrsum coniplanata', extrorsum utrinque prominulse, hoc modo ramulos red- dunt torulosos. K^eramidia a ramulis brevioribus transformata, ideo- que secus ramos racemosa, parte sterili pedicellata, apice fertili; sunt juvenilia ovata, matura subglobosa aut carpostomio subproducto for- ma; ovata; vestigia servantia* pericarpio celhilis a basi subradiantibus constituto. Tota planta inarticulata, cellulas corticales minutas subrect- angulares a superficie inspecta monstrans. Sectione transversali rami adultioris totum interius cellulosum adparet, cellulis parum dissimili- busj plerumque centralem distinguei'e licet cellulis pericentralibus 6 cinctam. Prajterea pro a'tate et tempore anni planta formas diversas induit, quin immo fructus non parum dissimiles profert. Juvenilem plantam Wiod iiuda. RHODO.MELE.i:. ^ 885 pulchre coccineam vidi, ramis apice corj-mboso-penicillatis-, autumna- lis planta est fruticulosa ramisque dense virgata; sub hieme rami minores deponuntur et majores persistentes sunt denudati et flagelli- formes. Ex his iterum rami pullulant, aspectu initio sat dissimiles, demum a phuita prioris anni vix distinguendi. Fructus in his diver- sis stadiis quoque alii; in planta denudata hj-emali slichidia magis quoad formam a ramis abludentia, brevia vix lineara longa, ovali-lan- ceolata, dense fasciculato-congesta proveniuut- in phinta prolifera ra- muli spha-rosporiferi suut breviores et subdivaricati, ctfterum a ste- rilibus parum mxitati. Keramidia quoque modo analogo in his diver- sis formis aliter disposita, ut supra jam designare conatus sum. ■ — Pra-- terea variat prout iirmior iu Oceano, aut gracilior iu mari minori obveniat. Dicunt aliquando sphserosporas aut unica au't duabus seriebus dis- positas obvenire. Mihi omnino certum videtur tj^pice duas esse series, neiupe in unoquoque articulo spha-rosporas diias oppositas generari; ubi vero spatium minus, una sajpe evauescit, alterapersistente — quod cum typica evolutione in Polysiphonia neutiquam comparare vellem. Formas allatas omnes ad unam eaudemque sjieciem pertinere vix dubium putarem-, seorsim vero enumeravi ut synonyma disponere et statns diversos indicare liceret. Nostra Codana, quge plerumque gra- cilior, eosdem phme exhibet status, quos oceanica, tempore diverso. Fuscariam tenuissimam Rupr. a variet. tenuior Ag. et Lyngb. distin- guere non valeani. Diibia tantum mihi est Rh. Rochei Harv. cujus nulluni specimen authenticum vidi. PLantam vero iconi simillimam ex New Fouudland a DelaPylaie datam liabeo, cujus rami eximie corymbosi adspectum dant paulo diversum; hfec vero milii videtur forma illi, quam flaccidam denominavit Lyngbyeus, omnino analoga. Dicere tamen lubet me hanc male reviviscentem non pro lubitu exa- minare potuisse. — Harvey suam Rh. Rochei distiche pinnatam dicit, quod miuime in nostram, nec in aliam Rh. subfuscEje formam quadrat. Sit igitur ut Rh. Rochei plantam omnino diversam spectet. 7. Rh. lycopodioides (Linn. Sysf. Nat. Ed. II. p. 717) fronde tereti crassiuscula pinnatim ramosa, ramis quoquoversuni egredientibus densissime ramulosis, ramulis erecto-patenti- bus cylindraceis sub-utrinque attenuatis, simplicibus aut parce ramosis, testivalibus decompositis keramidiiferis, bye- malibus abbreviatis ramulos spheerosporiferos stipantibus, sphffirosporis subtoruloso-prominulis, keramidiis ovato-glo- bosis, siphonibus pericentralibus 6 — 7. Fucus Lycopodioides L. 1. c. Gtmn. Norv. 2. p. 80. Engl. Bot. tab. 1163. Turn. Hist. Fuc. tab. 12 ! Stackh. Ner. Brit. Ed. II. p. 45. tuh. XVII! 59* 886 . RHODOMELEiE. BliodomeU. Rhodomela Lyoopodioides Ag. Sp. Alg. I. p. 377! Syst. p. 199!! Grev. Alg. Brit. p. 102. Harv. Man. p. 67 et Fhycol. Brit.tab. L! Ner. Bor. Amer. III. Suppl. p. 126! Aresch. Phyc. Sc. p. 40! Gigartina Lycopodioides Lh. Hydr. Dan. p. 45. Lopliura Lycopodioides Kiitz. Sp. Alg. p. 850! Fucus Lycopodium StacJch. Ner. Brit. Ed. I. Conferva squarrosa FJ. Ban. tah. 357! Exsicc. Grev. Alg. Brit. n:o 5! Hab. in oceano atlantico septentrionali a Groenlandia (Vahl!) et Finmarkia usque ad Bi-itanniam superiorem descendens. Frondes ab eodem callo radicali plures, circiter pedales, nuuc immo bipedales, inferne in i'araos quosdam pinnatim dispositos divisse, dein simpliciusculfp, ramulis plerumque densissirae obtectee, rachide pennam passerinam aut immo columbinam sequante, ramulis ssepe om- nino occultata. Ramuli in planta hyemali densissimi, rachidem obte- gentes Lj'copodii ad instar, circiter semipollicares erecti et fere ad- pressi, apice et fere basi attenuati, plurimis simpliciusculis, interspersis aliis parce divisis", in planta a-stivali hi ultimi multiplicantur et ali- quantulum excrescentes rachidem laxius obtectam serie raraorum te- nuiorum cingnnt. Rami sestivales sunt 1 — 2 pollicares, pinnatim de- compositi. In his ultimis keramidia transformatione ramuli brevioris obveniunt, pedicello brevi suffulta, ovato-globosa. Ramuli spha?rospo- riferi in planta liyemali, in apicibus ramulorum subdivisorum evol- vuntur*, constant ramulis densius subdivisis fasciculato-pinnatis, juve- nilibus incurvis, maturis torulosis, sphserosporarum duplicem seriem foventibus. — Tota frons inarticulata, superficie cellulas minutas mon- strante-, transversali sectione tota frons interior cellulis fere seque magnis contexta adparet; inter has cellulam centralem et pericentra- les 6 — 7 distinguere licet. Color exsiccatse nigrescens et substantia firma. Fructus bene evolutos non vidi-, in stichidiis effoetis reliquiasdu- plicis seriei spha'rosporarum videre credidi. Quod synonymiam attinet, tantum animadvertere debeo me nullum videre causam ciir de icone Stackhousei, qualem in Ed. U. tab. XVII vidi, dubia foverentur. Habitum planta?. hyemalis in statu siccato sat bene exprimere mihi videtur. Sunt qui dixerunt hanc speciem e maribus australioribus reporta- tam fuisse*, quod vero aut errore loci natalis, aut determinatione falsa ortum putarem. Equidem ipse specinaen vera? Rh. Lycopodioides co- ram habeo, quod ad oras Brasilia? lectum dicitur. 8. Rh. LAnixf^(Turn. Hist. Fuc. IV. p. 24.) fronde tereti dense pinnato-ramosa, rachide inferne residuis ramulorum muri- | cata, superne ramulis quoquoversum egredientibus obteeta, ramis decompositis sursum saepissimje densissime ramulosis, Bhodomela. RhodomelEvE. 887 ramulis quoquovei-siim egredientibus teretibus subulatis in- curvis, spbsBrosporiferis subfasciculato-corymbosis, kerami- diis globosis pedicellatis. Fucus Larix Tnrn. l. c. tab. 207! Rhodomela Larix Ag. Sp. p. 376 ct Si/st. p. 198/ Post. et Rupr. Illustr. p. 14 tal). XXXVIII. fig. h! Harv. Ner. Bor. Am. p. 24. Fuscaria Larix Bupr. Alg. Ochot. p. 27! Lopliura Larix Kiits. S}). Alg. p. 850! Hab. in Oceano pacifico septentrionali (Chamisso ! Hb. Bon- nay! Harvey! Mus. Petropolitanum!). Frons videtur omnino teres, ramis ramulisque quoquoversum egre- dientibus pinnatim obsita, SEepius densissime obtecta. Rami semipe- dales, crassitie pennam columbinam circiter eequantes, inferne ramulo- rum reliquiis plus minus dense obsiti, mox ramis brevioribus confor- mibus oitinino obtecti, digitum minorem fere crassi*, ramuli teretius- culi subulati incurvi, ita sa^pe densi ut i-achis liaud conspiriatur. Sti- chidia ad apicem ramorum breviorum provenientia, ramulis incurvis ex- terioribns cincta, ipsa incurva fasciculato-corj^mbosa, ramulis sterilibus breviora. Substantia firma. Exsiccatione omuiuo nigra. Duplicem fere formam hujus distinguere licet, unam quam supra descriptione data delineare tentavi; ramuli in illa eximie incurvi et acuti, ramisque minoribus rachidem quasi per intervalla densius et laxius obtegentibus, prout in linea spirali adscendente hoc vel alterum kitus servant. Altera densius fere obtecta ramis minoribus, at circum- circa a^que dispositis, et ramulis tenuioribus. Ramuli patentiores quo- que, minus incurvi, et obtusiores; stichidia obtusiora minus qudque incurva, patentia et sub-divisa. Tantum in liac forma vidi keramidia, densissime ramos minores obtegentia. De differentia hujus et Rh. floccosa? dubia mea, de hac specie lo- quens, attuli. Kimirum credidi fieri posse ut Rh. larix esset planta secundi anni, ramulis novellis circnmcirca erumpentibus mutata", quod vero vix nisi observationibus in planlam crescentem decidere licet. Experientiam algologorum Russiee contra ejusmodi suspicionem af- fere tamen debeo. 9. Rh. floccosa (Esp. le. Fuc. II. p. 42) fronde compressa al- terne pinnatim decomposita, racbide nudiuscula, pinnis in- ferioribus sterilibus evidentius compressis a margine disti- che pinnatis, superioribus elongatis teretiusculis pinnato- ramosis, ramulis subquoquoversum divergentibus compresso- subulatis, intimis subrecurvis, superioribus incurvis suD-fa- sciculato-corymbosis demum sphserosporiferis,] keramidiis obovato-globosis pedicellatis. 885] Khodomele^. Ehodomela FucLis floccosus Esi). l. c. tab. 100! Tiirn. Hist. Fuc. tab. 8! Rhodomela lloccosa Ag. Sp. Alg. x>- 376. Syst. p. 198. Post. et Bnpr. El. p. 14 tab. XXXVIII. fig. c (excl. syii!j Harv. Ner. Bor. Am. |). 24! Fuscaria floccosa Bupr. in Alg. Ochot. p. 33!! Lophiira lloccosa Kiitz. Sp. p. 8.50. (excl. syn.). Fucus pilulifer Turn. Hist. tab. 236. (Fuc. globuliler, in Indicc, tom. IV.). Spha;rococcus piluliiVr Ag. Sp. p. 317. Kiitz. Sp. p. 775! Rhodomela pilulifcrn Grev Harv. Ner. Bor. A^n. p. 25. Hab. in Oceano pacifico superiore ad littora Americfe et Asise (Menzies! Chamisso! Hsenke! Mus. Petropolitanum!) Frons juvenilis, iit et piniiaMnferiores frondis sterilis, est evidenter compressa et disticlie pinnatim decoraposita, pinnis a margine egredi- cntibus alternis erectiusculis, a basi latiore attenuatis subulatis, sim- plicibus aut paulo supra axillam pinnulam conformem, sensim alterne subdivisam, ferentibus. Ut adolescit frons, sensim teretiusciila fit, et pinntB quoqnoversum flexse minime distichse apparent. Rami hoc modo oriuntur semipedales et ultra, rachide sub-tereti et nixdiuscula instru- cti, pennam passerinam crassitie circiter sequantes, per totam longitu- dinem ramis minoribus obsiti. Rami ultimi ordinis conformes, ramulo infimo longiore et sa^pe recurvo quasi fulcrati, supei-iore nempe parte supra axillam infimi ramuli introrsum porrecta", siiperne ramulis den- sioribus snbfasciculatim congestis incurvis et corymbosis compositi. Ramuli 2 — 3 lineas longi, ni fallor semper plus minus compressi, a basi latiore attenuati, subulati. Stichidia in ramulis corymbosis pro- venicntia, atque sterilibus exterioribus cincta, liis breviora, eximie in- curva compressa, cque longi, h. e. omnes articulorum longitudine, sunt contra in speciebus allatis, quas ad Polysiphoniam antea retulerunt, siphones marginales facialibus duplo breviores, ita ut singulis articulis siphones marginales utrinque 2 superpositi respondeant; qua nota species anatse cum Sarcomenise specie- bus conveniunt. Specierum Polysiphoniee diagnosin difficillimam habuerunt Algologi fere omnes; nec hoc injuria. Et enim ejusdem spe- ciei formffi pro astate et statu plantfe magnopere dissimiles occurrunt; et inter singulas species characteres diagnostici a?gre inveniuntur. Neque de speciebus vulgatissimis qusenam sint, aut quam late pateant sibi bene cognitum habuerunt Algologi; unde factum est ut et sub diversis nominibus esedem, sub iis- dem diversse venditantur species. Quemcumque statum, quam- que formam speciem fecerunt. Cum Harveyo igitur haud dif- ficilis consentirem, dicente ffigre genus in toto Plantarum regno inveniri, quod tot speciebus falsis obrutum esset. Si his ad- dere velis, characteribus, qui a laudatissimis quoque observa- toribus ipsorum speciebus tribuuntur, fidem tribui non posse, perspicias spero quanta difiicultate laborat, qui hoc stabulum Augise purgare sibi proposuerit. In farragine specierum falsa- rum sola specimina authentica dubia solvere valeant; quse vero quum nobis in permultis defuerunt, species etiam nostrorum marium perhibitas inter inquirendas ponere malui, quam peri- culum facere ad ejusmodi diagnoses species dubias disponere. Dispositionem quod attinet specierum, quam hoc loco pro- posui, pauca habeo prsemonenda. In duas series, oligosipho- nias et polysiphonias, ut jam supra indicavi, species abeunt; ut autem faciliori diagnosi satisfacerem, species minutas a ma- joribus separavi, et seriem Herposiphonia?, prseeunte Kiitzingio constitui. Intra series Tribus naturales condere periclitatus sum; quoad Oligosiphonias id tantum moneam, species corticatas ab ecorticatis, ut quibusdam placuit, non bene separari; permultse species, quas omnium consensu articulatas dicunt, corticale stra- 1)08 RHODOMELEiE. Folysiplionia. tum in parte inferiore evolvere tendunt. Difficilius Tribus inter Poljsiphonias inveniuntur. Ducente numero siphonum si quis vellet dispositas, observatum volui, quod in tribu certe natu- rali Pectinatarum numerus siphonum inter 8 — 12 A^ariet; sipho- nes vero 8 in P. furcellata, P. variegata etc. (ideoque in spe- ciebus quse nullo naturali nexu cum prioribus conjunguntur) prfeterea quoque obvenire. Ex quo concludere ausus sum , species sola ratione habita ad numerum siphonum haud esse disponendas. — Abeunt, ut mihi adparuit, in nonnullas subse- ries, in quibus a speciebus paucioribus siphonibus instructis, ad magis polysiphonias, ab ecorticatis ad corticatas, intra sin- gulas adscendimus. Denique de diagnosi specierum hoe quoque moneam ; nu- merum siphonum, quem characterem principalem considero, ex superficie frondis visa numquam tuto determinari; sectione vero tenui facta transversali et microscopio subjecta, si gut- tam acidi muriatici aquse adfluere sineris, segmentum mox ita distentum videbis ut de vero numero siphonum tutissime judi- ces. Hoc modo in phiribus speciebus aut male exsiccatis aut textura delicatiori preeditis, structuram enucleare mihi contigit; species ex. gr. Harveyanas P. rautabilem et P. Victorise, quas alio modo vix cognosceris, ita tractatas distinctissimas vidi structura. Acido superposito celhilee omnes mirum in modum reviviscunt. SPECIES DISPONANTUR: I. Ptilosiphonia. Species nance, nunc fronde majore prmditce, totce adnatce re- pentes, aut a filo primario decumhente et radicante erectiu- scuJcB, aut oninino erectce, distiche pinnatce aut pinnis hifariam egredientihus secundatis quasi semipinnatce, articulis nudis aut corticatis 4 — 8 — 16 sipihoneis. 1. Dendritic.£ nancB parasiticce, fronde distiche pinnata de- cumhentes, pagina adpressa radicantes, pinnis adpressis aut adscendentihus, articulis 4 — 8 siphoneis nudis. 1. P. COLENSOI. 2. P. DENDRITICA. la. P. PROSTRATA. 3. P. 1'ROREPENS. Polysiplionia. Rhodomele^e. 909 2. PECTINAT.E yiancd ]jarasitic(B, nimc majores, filis primariis decunibentihus radicantibus, apicihis sccundariisque pJus minus adscendentibus, pinnis verticalihus bifariam dispositis subse- cundatis, articulis 8 — 12 sipJioneis nudis. 4. P. PELTINELLA. 10. P. CEKATOCLADA. 4a. P. PECTEN. lOa. P. Sllivan^. 5. P. lENELLA. 101). P. HeRINGII. 6. P. FILIPENIIlLA. 11. P. INSIDIOSA. 7. P. SECUNPA. 12. P. ROSTRATA. 8. P. PECTEN VeNERIS. 13. P. MONILIFERA. 9. P. VERSICOLOR. 3. Peknat^ rupicoJce erectce aut a fJo primario decumbente et radicante provenientes , distiche et pinnatim pJus minus de- compositce, articuJis 5 — 8 — 16 sip^lioneis, nudis aut corticatis. f Ecorticatce. ff Corticatce et suJjcontinuce. * Siplionibus 8 — 9. * Siponibus 5—6. 14. P. PENNATA. ■ 17. P* COMPLANATA. 14a. P. SPINIFERA. 18. P. CLOIOPHYLLA. 14b. P. Bartlingiana. . 19. P. acanttiina. 15. P. parasitica. 20. P. Stangebi. ** Siplionihus 9 — 10. ** Siphonihus 16. 21. P. Baileyi. 16. P. HiPNOiDES. 22. P. Thutoides. II. Herposiphonia. Species nance, nunc fronde majore prceditce, fiJis primariis prorepjentibus radicantibiis , secundariis erectiuscidis quoquo- versum ramosis, articuJis nudis oJigo-poJysiplioneis. 4. Obscur.*; nance ccespitihus pJurimis in stratum supra rupes exp)ansum coJJectis, fiJo primario repente, secundariis erectius- cuJis, articuJis nudis 4 — 8 — 16 — 20 siphoneis. * Articidis 4-sipJwneis. 23a. P. vAGABUNDA. 25. P. Villum. 23. P. RUFOLANOSA. 25a. P. MONOCARPA. 24. P. Scopulorum. 910 RHODOMELEiE. Tolysiplionia. ** Articulis 6 — 8 — 20 siplioneis. 26. P. NEGLECTA. 28a. P. EXILIS. 27. P. CALOTHRIX. 29. SIMPLICIUSCULA. 28. P. OBSCURA. .5. iNTRicATyE nance, nunc majores, ccespitihus laxiorihus inter alias Algas adnatas aut natantes intricatis, filis vage ramosis sparsim radicantilms, radiculis pJerumque longiorihus, articu- lis 4 — 7 siphoneis nudis, aut suhcorticatis. * Articulis 4-siphoneis. 30. P. LEPADICOLA. 33. P. PIVAKICATA. P. RUPIS. 34. P. FRACTA. 31. P. IMPLEXA. 34a. P. ECHINATA. 32. P. ACULEATA. ** Articulis 5-siphoneis. 35. P. RIGENS. 36. P. PUMOSA. *** Articulis 4 — 7 siphoneis. 37. P. INTRICATA. 38. P. PIVERGENS. 6. Thyrsiger^ Ccespitoso-erectiusculce filis primariis decumhen- tihus radicantihus, pinnatim decompositce, ramis quoquoversmn exeuntihus hrevihus ramulosis, ramulisque polysiphoneis inter- spersis dense ohsitce, articulis ecorticatis 8 — ^12 — IQ-siplioneis. 39. P. CUSPIDATA. 41a. P. verticillata. 40. P. PiCTvuRUS. 42. P. Thwaitesii. 41. P. thyrsigera. 43. P. Ericoipes. III. Oligosiphonia. Species majores fronde prcecipua erectiuscula quoquoversum ra- mosa; articidis 4-siphoneis, nempe circa tuhum minorem cen- tralem siphones 4 majores, aut nudos aut siphonihus exteriori- hus totidcm alternantihus auctos, aut prceterea sfrato corticali cinctos gerentihus. Divisione tuhi centralis, hic raro cingitur angustiorihus, inter centralem et 4 prop)rie pericentrales stra-- tum tenue formantihus, ad corticem cxcurrentihus. 7. URCEOLATyE. CcBspitihus erectiusculis elongatis, filis deli- quescenti-dichotomis mollibus, superne plus minus virgatis, caide proprio nuJlo; articuJis 4-siphoniis ecorticatis, aut infimis strato corticaJi tenui cinctis. Tohjsiphonia. Rhodomele.e. ^ OH f Filis teretihus. ^ Spli(crosporis in ramulis superiorihus frondis evohitis. A. Keramidiis ovatis. a. Erectiusculte filis strictiorihus. 44. P. PihviNAi.A. 47a. P. strictissima. 45. P. KlASOLETTIANA. 47b. P. MICROCARPA. 44a. P. iNCOMPTA 48. P. heusta. 46a. P. infestans. 49. P. fibrata. 46. P. Havanensis. 49a. P. utricularis. 47. P. suBTiLissiMA. 491:). P. Figaiuana. h. Molles diffusce. 50 P. ROEANA. P. SUCCULENTA. 51. P. MOLLIS. B. Kcramidiis urceoJatis. 52. P. SERTULARIOIDES. - 53. P. URCEOLATA. 53a? P. SENTICILOSA. ** Sp)li(crosporis in ramulis lateralihus densius divisis suhfa- sciculatis evohdis. 54. P. ABSCISSA. 57. P. CORYMBOSA. 55. P. VARIABILIS. 58. P. CAMPTOCLADA. 56. P. Blandi. ff Filis suhtretagonis. 59. P. FUNEBRIS. 60. P. FERULACEA. P. GoRGONLf:. 61. P. IIAPALACANTHA. 8. VioLACE.E caidescentes, filo nempe princi^^ali firmiore, oh- sito ramis fascicidato-penicillatis, nunc densiorihus, nunc magis diffusis, ratmdis omni tempore molliorihus. f Ecorticatce aut ima hasi tenuiore corticis strato munitai. 62. P. PURPUREA. 64. P. SUBULATA. 63. P. SANGUINEA. 65. P. VESTITA. ff Corticatcc, ncmpe caide ramisque majorihus sursum longius corticatis, ramulis nudis. 66. P. vioi.ACEA. 68. P. Brodijei. 67. P. FIBRILLOSA. 9. Spinulos.e caulescentes, ohsitce ramulis juventute plus mi- nus penicillatis demum rigidiuscidis suhidatis simpliciusculis. — Atlanticce et marium adfluentium incolce. 9 i 2 Rhodomele^. Poli/siphoma. f A hasi artimlatcB nud(E, aut inia hasi strato corticali tenui munitce. 69. P. AKACHNOIDEA. 72. P. HaRVEYI. 70. P. ERYTIlEiEA. 73. P. SpINULOSA. 71. P. Olneyi. ff SuhinarticulatcB, nempe strato corticali densiori siirsum longe ohductcc. 74. P. sriNOSA. 10. Elongat^ suhdicliotomo-dccompositce et irirgatce, sursum longius corticatce et Jioc modo sensim caulescentes, superne ra- mulis tenuiorihus penicillatcB, dcmum denudatce, prolificationi- hus iterum ramulosce, articulis parum elongatis. 75. P. eloncella. 77. P. elonoata. 76. P. ORNATA. 11. Bbeviaeticulat.e dicliotomoi aut sidjpinnatim decompositce, scepissime sursum longe corticatce, ohsitce ramulis tcmtiorihus plus minus densis fructifcris, juvenilihus ahunde fihrilliferis, fihrilUs grisco-fuscesccntihus, senilihus rigidiusculis, nunc spi- nuliformihus; articulis plerumque hrevissimis. Species medi- terranece. f Rctmtdis semper molliorihus. 78. P. breyiarticulata. 80. P. subcontinua, 79. P. FLOCCULOSA. 81. P. GUERNISACI. ff Ramulis senilihus rigidiusculis aut spinescentihus. 82. P. Derbesii. 84. P. hirta. 83. P. FOENICULACEA. 85. P. FLEXELLA. 12. Hystrices suhpinnatim decompositcc, scepissime sursum lon- ge corticatce, ohsitcc ramulis qitasi heterogeneis, dense decompo- sito-ramosis acuminatis rigidiuscuUs, Jceramidiis (scepe) invo- lucratis. Australasicfe. f Ecorticatce.- 86. P. GLOMERULATA. ff Corticatce, corticc usque ramos superiores ohducente. 87. P. Hystrix. 90. P. hallardw:. 88. P. Tasmanica. 91. Lyallii. 89. P. HOOKERI. I Pohjsiplionia. RHODOMELEiE. • 913 IV. POLYSIPHONIA. Species majores fronde prcBcipua erectiusciila qnoqtioversuni ra- mosa; articiilis siphonihus 5 aut plurihiis (iisqiie 24^ pericen- tralibus percursis, nudis aut raro strato corticali cinctis. Si- pjJiones ptericentrales in eadem specie nuniero fcre constantes; in spieciehus auteiu, ([uarum sipliones admodum numerosi, pau- cis aliquando augentur specimina exnherantia et cetate prove- ctiora. 13. CoLLABENTEs mollcs coccineo-purpurecB, deliquescenti-dicho- tomce ramisque fructiferis lateraJihus densius divisis suhfasfi- giatis ohsitce, articulis nudis h-siphoneis. 92a. P. RiciiARDSONi. 93. P. foucipata. 92. P. COLLABENS. 14. Fruticulos.e rigidiusculce, scepe olivaceo-purpiirascentes, ex- siccatione nigricantcs, deliquescenti-dichotomce aut altero ramo in Jatus dejecto hreviori dcmum pinnatce, ramulis suhulatis moUiorihus, articulis nudis aut corticafis 8 — 12 — 24:-siphoneis. f articulis S-siphoneis. 94. P. lURCELLATA. 94b. FLABELLIFORJIIS. 94a. P. ALRATA. ff articulis 9 — Vl-siphoneis, * ecorticatce. 95. P. TRIPINNATA. ** corticatce. 96. P. FRUTICULOSA. fff articulis 16 — l^-siphoneis. 97. P. FASTIGIATA. 15. Variegat^ moUes purpurascentes deliquescenti-dichotomce ramisque lateralihus densius cUvisis suhfastigiafis fructiferis ohsitce, articuUs 6 — S-siphoneis nudis aut inferne corticatis. 98. P. VARIEGATA. 99. P. POLYSPORA. 98a. P. FISCO-RUBENS. 9 1 4 RHODOMELEiE. Poli/sipJwnia. 16. Atrorxjbescentes molles purpiirascentes deliquescenti-diclio- tomce ramisgue lateralibus densius divisis snhfastigiatis fructi- feris ohsitce, articuUs 10 — 12 — lA-sipJioneis nidis aut inferne subcorticatis. P. AEENARIA. P. TENUISTRIATA. P. URBANA. 100. P. ATRORUBESCENS. P. PANICULATA. 101. P. CORYMBIFERA. P. ANISOGONA. 102. P. BIPINNATA. 17. Byssoide^ pinnatim decompositce, ramisque quasi heteroge- neis lateralihus penicillatai, ramidis monosipJioniis coloratis mollissimis, articulis ecorticatis 1-sipJioneis. 103. P. SOLIEIill. 105. P. AUSTRALIS. 104. P. Byssoides. 18. Cakcellatve pinnatim decomp)ositm, ramisque Jiomogeneis at breviorihus mollihus, aut spintpformibus munitce, articuUs ecor- ticatis 7 — '8 sipJioneis. Australasicce. 106. P. SPINOSISSIMA. 110. P. CANCELLATA. 107. P. DECIPIENS. P. ATERRIMA. 108. P. FRUTEX. 111. P. FU8CESCENS. 109. P. NIGRITA. 19. SuBULiFER^ subpinnatim decompositce, ramulis Jiomogeneis at breviorihus stihulato-s^nnceformihus mimitce, artieulis ecorti- catis 12-sipJioneis. Atlanticce et marium adfluentium incolce. 112. P. SIMULANS. 114. P. FEKOX. 113. SUBULIFERA. 20. NiGREscEKTES suhpinnatim decompositce, ramis Jiomogeneis moUioribus virgatce, articulis 12 — 16 — 20-sipJioneis nudis aut corticatis. f Ecorticatce. 115. P. ATRICAPILLA. 116. P. OPACA. P. TENEBROSA. 117. P. NIGRESCENS. ff Corticatce. 118. P. Gaudichauihi. 119. P. complanata. V. Species inquirendce. Species vid infra. Pohjsiphonia. RHODo.MELEiE. 915 I. Ptilosiphonia. Species nance, nunc fronde majore prceditcB, totce adnatce re- pentes, cmt a filoprimario decunibente et radicante erectiuscidce, aut omnino erectce, distiche pinnatce aut pinnis hifariam egre- dientihus secundatis qiiasi semipinnatce, artictdis nudis aut cor- ticatis 4 — 8 — V6-siphoneis. 1. Dendritic>e nancB parasiticce, fronde distiche pinnata de- cumhentcs, pagina adp)ressa radicantes, pinnis adpressis aut adscendentihus, articidis 4 — 8-sip)honeis nudis. 1. PoLYs. CoLENSoi (Hook. ct Harv. mscr.) tota decumbens ab in- feriore pagina adpressa radicans, distiche pinnatim decom- posita, pinnis ad geniculum quodque secundum alterne egredientibus, pinnis compositis pinnulisque simplicibus subulatis utrinque alternantibus, articulis 4 — 6-siphoneis diametro subduplo brevioribus, fructibus Pylysiplionia spinifera Kiitz.? Hab. in Sargasso parasitica ad oras Novffi Zelandiee (Co- lenso!). Frons piisilla, secus IVondem Sargassi tota distiche expansa et in- feriore pagina radicans, radiculis crassis iiitestiniformibus apice obtu- sis. Pinnaj pinnulaique ad geniculum r|uodi{ue secundum egredientes, ita dispositse ut pinnulas simplices utrinque singulas invicem al- ternas pinnse composita; totidein invicem alterna* insequuntur*, lias, binis articulis interjectis, novum par pinnularum. Pinnula^ pinnella:- que patentes simplices subulata? obtusiuscuke. Articuli diametro du- plo breviores, a superficie visi sipliones 2 eeque latos ac longos nion- strantes. Fructus non vidi. Crescendi modo cum P. 4ieiidritica conveniens, distat ramificatio- la. P. prostratjX (Harv. Mar. Bot. of West. Aiistr. v:o 90) "parasitica omnino prostrata, discis rameis prorepens, rubra siccitate fusce- scens; frondibus pusillis (1-2 uncialibus) e centro radiantibus subparallelis secundc ramosis; rauiis iiliformibus siniplicibus re- pentibus apice invohitis-, ramuHs iiberis paucissimis brevissimis ■, articuhs 4-siplioneis diametro subduido brevioribus-, ceramidiis ovatis longiiiscule pedunculatis (ramos v. ranudos terminantibus)." Hab. in Oceano austrah ad httus Fremantle, frondes Zonaria^ ni- grescentis perrepens et filis seepe omnino obducens. Species mihi ignota. Ex descriptione P. Colensoi proximam ju- dicavi. Inter Species Austrahee a Harvey distributas P. prostratam non video. IV. ■ 61 916 RnoDOMELE^. Tolysiplionia. nis norma, pinnis minus compositis et subulatis, siphonibusque pau- cioribus. Speciem nusquam nominatam vidi, sed specimen sub nomine ci- tato a Harvey acceptum descripsi. De specie Kiitzingiana supra citata notulam ad P. pennatam videas. 2. P. DENDRiTicA (Ag. Syst. Alg. p. 146) tota decumbens, ab in- feriore pagina adpressa radicans, distiche pinnatim decom- posita, pinnis ad geniculum quodque egredientibus utrinque geminis alternantibus, inferiore simplici subulato, superiore plus minus decomposito, articulis polvsiphoniis diametro sequalibus aut usqne duplo brevioribus, sphserosporis in pinnulis incrassatis paucis, keramidiis ovatis longe pedicel- latis. Hutchinsia dendritica Ag. 1. c. Spec. Alg. p. 104!! Pol5'siphonia dendritica Hook. et Harv. in Lond. Journ. Vol. IV. p. 536!! Harv. Ner. Austr. p. 47!! Kutz. Sp. Alg. p. 804! Hab. in Oceano Australi ad littora Novee Zelandise, Novse HoUandiee, Brasiliaj in aliis algis parasitica. Frons pusilla, supra alias algas tota effusa, expansione vix polli- cari, a pagina inferiore raniorum principalium radicans, radiculis tubo brevi et expansione radiato-scutata terminali constitutis. Pinnse se- cundariEe plerumque non radicantes, sed pariter adpressfe, ita ut tota planta decumbens et distiche pinnatim decomposita sit. In planta bene evoluta pinnac creberrimpe, majores patentissimte, singulse supra vicinas plus minus expanspe et super-incumbentes, in planta macriori distantiores et minus regulariter dispositse, ubi bene evoliitge a geni- culo quoque singulEe, ita vero dispositse ut gemina? Tvnum latiis occu- jjantes cum geminis aliis alterum marginem occnpantibus alternent. Inferior gemlnarum est pinnula simplex subulata obtusiuscula, supe- rior pinna plus minus eodem modo composita; pinnellee ultimse mar- gine dentatfE aut insequales, Sphserosporse in frondibus magis decom- positis provenientes, in pinnulis incrassatis et majoribus obtusiusculis subsiliqupeforniibus evoluta^, singula serie longitudinali dispositse, 3 — 4 in eadem siliqua, parum prominulae. Keramidia in planta laxius pin- nata provenientes, in pinnulis simplicibus evolutse, exteriore latere pa- ruui infra apicem sessiles, nunc ut videtur terminales, longiori pedi- cello suffultpc, oblique ovata^ Articuli in planta laxius pinnata diame- tro fere fequales, in densius pinnata duplo breviores, a superficie visi siphones 3—4 monstrantes. Sectione transversali frondem compressam et siphones pericentrales 7 — 8, utrinque siphonibus pinna^ decurrentis auctos, observare credidi. Autheridia vulgaris forma', at pro magnitu- dine planta- magna, nullisque fibris mixta perpauca vidi. In planta (ut puto) juvenili at capsulifera nunc vidi pinnulas fere Fohjsqilioma. Rhodomele^. 917 omnes simplices a geniculo quoque secundo alterne exeuntes. Si su- pra axillam et ad geniculum proxime sequens pinnam compositam evolutam fingeres, forraam haberes vulgarem. Plerumque vero in pinna composita pinnul?p inchoantis indicia ad geniculum quodque observare licet. , Plantee articulis longioribus, ut fas est, adspectum multo laxiorem prsebent, quam breviarticulatee. At utramque formam in Amansia obtusiloba cresceiitem inveni. Alio respectu nullam differentiam inter specimina Zelandica et Americana detegere valui. Montagneus vero in Serto Patagonico D'Orb. Voy. p. 6. Pl. IV. fig. 3 P. dendriticam habet, quam vix veram putarem. Frons videtur a filo decumbente surgeiis, pinmp omnes simplices et distantiores quam in vera P. den- dritica videntur. Ex icone P. pennatae specimina nana et juvenilia crederem. 3. P. PROREPENS (Harv. Ner. Aiistr. p. 5U) caj^illaris nana, filo primario decumbente radicante subdistiche pinnato, secun- dariis adscendentibus subverticalibus bifariis secundatis ad geniculum quodque alterne egredientibus, pinnis compositis pinnulisque simplicibus subulatis obtusis utrinque alternan- tibus, articulis polysiphoneis diametro duplo et ultra bre- vioribus, sphoerosporis in pinnulis inffiqualiter incrassatis paucis, keramidiis . . . Polysipiionia prorepens Harr. l. c. Acc. of Mar. Bot. of West. Austr. n.o 102. i^. 541!! Fhyc. Austr. tab. CLXXXV B! Kiitz. Sp. p. 807! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 181 B! - Hab. in Oceano Australi ad Cap. B. Spei; ad King Geor- ge's Sound (Harvey!). Frons corallinis et aliis algis adnata, filo nempe primario decum- bente arcte adpresso et radicante, phis miuus longitudine expanso, pollicari et ultra, secundarios verticales, cristas brevissimas eemulan- tes, emittente. Secundaria constant pinnis duplicis generis, nempe simplicibus ad genicuhim quodque secundum aUerne egredientibus", et compositis, ipsis nempe pinnulatis, invicera quoque alternantibus (nunc forsan deficientibus, nempe in planta inchoante?) ita ut utroque latere pinnulam simpHcem sequitur ad geniculum proxime superum j^inna com- posita. Pinna^ simphces et pinnula' compositarum sunt a basi Litiore attenuatse, at crassa^ et obtusee. SphserosporEe in pinnuHs ahquantulum prolongatis et non parum incrassatisfalcato-incurvis, admodum obtusis, 5—7 articulis fertilibus, evoluta», singulte parum- prominula^, siraplici serie longitudinali disposita?. Articuli diametro ubicumque fere dimi- dio breviores, venas 3—4 a superficie monstrantes, siphones revera cir- 61* 918 RHODo.MELEiE. PolysipJionia. citer 8 continentes, at ob piunas decurrentes siepius plures sectione transversali oflerentes. Species, ut supra descripta, a descriptione Harvej^ana nonparumdi- scedit. Pinnas omnes simplices descripsit, basi constrictas. et alatere valde compressas. Sit ut stadium sit plantse, in quo pinnEe omnes simplices siiit-, stichidia sunt basi constricta", pinnulas autem steriles a basi attenuatas vidi, teretiusculas si non teretes. Plantam vero ab ipso distrittutam veram considerare debui et dilTerentias a diverso spe- ciminum stadio forsan 'pendentes. Planta a Harvey in Pliyc. australi depicta est capsulifera, kerami- diis ovatis infra apices pinnarum sessilibus. Pinna; capsuligerfe, a filo primario repente snrgentes, simplices depinguntur. Ut mihi cognita, ad P. dendriticam proxime accedere videtur, ra- mificationis uorma conveniens, distans prsecjpue ramis secundariis ver- ticaliter adscendentibus, qua nota ad species pectinatas accedit. Ab his contra differt pinnis simplicibus et compositis regulariter alter- nantibus. 2. Pectinat/e nancB parasiticce, nunc majores, filis primariis decumhentihus radicantihiis, apicihus sccundariisque plus minus adscendentihus, pinnis verticalihus hifariam dispositis suhse- cundatis, articulis 8 — 12 siplioneis nudis. 4. P. PECTiNELLA (Hurv. Mav. JBoi. of West. Austr. n:o 99) arach- noidea nana filis deeumbentibus radicantibus decomposito- 4a. P. PECTEN (Aresch. Phyc. Nov. in Act. Ups. III. 1. i^. 345) minuta, thallo ecorticato tetrasiphoneo, primariis filis repentibus secunda- riis erectis pauciramosis, ramis ambitu linearibus pinnatis, pinnis distichis duos articulos distantibus horizontali-subrecurvatis latere superiori pectinato-pinnulatis, pinnulis simplicissiinis subuhxtis stria longitudinali notatis, articulis omnibus diametro parum lon- gioribus. Ad oram meridionalem Novee Hollandia; in sinu Port Adelaide, Florideis tenuioribus innascens. Fila planta? primaria per matricem repentia eique arcte adhgeren- tia, secundaria ex illis verticalia, vix '/4-pollieis alta, seepe simplicia, sed nonnunquam ramo uno alterove instructa. Rami ambitu lineares^ semilinea parum latiores, distiche pinnati. Pinnee duos articulos di- stantes (i. e. inter duos articulos pinniferos interjectus est articulus non pinniferus), patenti-horizontales 1. horizontales, saltim apice stepe subarcuatim recurvatse, latere tantum superiori pinnatBe-, pinnulse duos, ut pinnse, articulos distantes, numero raro 4, plerumque 5, quoad pin- nam subpatentes, subulata?, sim^jlicissima», stria longitudinali plus miuus evidenti notata>. Articuli omnes diametro paulo longiores, filorum si- phonibus ti-ibus, pinnarum duobus tantum, cum in facie sub micro- ^ Polysiphonia. RHODOMELEiE. 9 1 9 ramosis ramulisque brevioribus pectinatis, apice parum in- curvatis, ramulis verticalibus bifariis secundatis gracilibus curvatis obtusiusculis, articulis circiter 8-siphoneis, prima- riis sub-triplo, ramulorum duplo diametro longioribus, fruc- tibus .... Polysiplionia pectinella Harv. l. c. in Trans. Ir. Acad. Vol. XXII. p. 541. Pol. pectinata Harv. Austr. Alg. n:o 194!! / Hab. supra limum in limite maris ad King Georges Sound (Harvey!) Miiiuta ambitu vix pollicaris, decomposito-ramosa, filis primariis tenuissimis supra limum expansis repentibus et deorsum radicantibus, sursum ramulos verticales emittentibus, apice ipso ramnlisque novis- simis incurvatis. Ramuli respcctu habito ad magnitudinem plantfe longiusculi graciles plerumque leviter curvi, articulis 14—16 circiter constituti, apice obtusi. Articuli in filis primariis fere plus duplo diametro longiores, nunc ti-iplo longiores, in ramulis adultis 2-pIo lon- giores, sipliones a superficie 4-5 monstrantes. Cliartfe adlueret, ex- siccata roseo-piirpurea, tenuissimam picturam supra cliartam referens. Tota ramificatione P. secunda-, est planta multo tenerior, ramis hyalinis supra chartam extensis vix conspicuis, ramulis roseo-purpu- reis praesentiam plantte indicantibus. Adhuc magis ad P. tenelLim accedit, a qua distinguere non ausus fuissem, nisi a loco natali diver- sissimo orta, jam proprio noiuine insignita fuisset. Fructibus utrius- que speciei ignotis de diversitate specifica vix judicare licct. Caveas ne P. pectinellam cum P. pectinata Harv. in Lond. Journ. IV. p. 267 confundes. Hsec est species Dasyse, sec. Harvey postea, quam videas. 5. P. TENELLA (Ag. Sp. p. 105) arachnoidea nana filis decum- bentibus radicantibus decomposito-ramosis ramulisque bre- vioribus pectinatis, apice parum incurvatis, ramulis verti- calibus ])ifariis secundatis gracilibus curvatis acutiusculis, articulis S- — 10-siphoneis, primariis diametro sesqui-duplo longioribus, ramulorum supremis eequalibus, fructibus .... scopio inspiciuntur, ornati. Sporocarpia atque SphEerosporse a me non sunt inventa. Sectionem transversalem thalli primarii propter speciminum pe- nuriam facere mihi non contigit, et tamen haud dnbito, quin sit nu- merus siphonum vere quaternarius. Speciem tte cetero distinctissi- mam et cum nulla alia facile confundendam ab auctoribus nullibi de- scriptam invenimus. Ita auct. 1. c. Rhodomele^. TolysiphG 92(1 Uhodomele^. rolysiphoma Hutcliinsia tenella Ag. l. c. Polysiphonia tenella J. Ag. Alg. med. p. 123! Kiitz. Sp. Alg. p. 805. Hab. ad alias Algas in mari adriatico et mediterraneo. CfeSpes vix pollicaris, rosens. Fila priniaria decumbentia et de- orsum radicantia, plus minus ramosa, sursum ramulos verticales, ita secundatos, emittentia. Eamuli ratione magnitudinis plantte et affini- bus comparatis longiusculi, 15—30 articulis constituti, simplices acu- tiusculi. Articuli in filo primario diametro sesqui-duplo longiores, in ramulis sunt adultiores fere seque longi, supremi breves diametro cpquales et breviores. Sectione transversali vidi siphones 9—10 peri- centrales. Fructus non vidi. Colore, ramuiis duplo tenuioribus, at longioribus pluribusque ar- ticulis constitutis, P. tenella a P. secunda, alias proxima, distinguatur. An tamen species vere distincta sit, dubitare licet, fructibus adhuc ignotis. P. pectinella Harv. adhuc magis propinqua, tenuitate et ra- mulis longiusculis conveniens, vix nisi ramulis obtusioribus diversa. 6. P. FiLiPENDULA (Hcirv. Aiistr. Alg. n:o 193) capillaris nana lilis decumbentibus radicantibus decomposito-ramosis ramu- lisque brevioribus pectinatis, apice parum incurvatis, ramu- lis verticalibus bifariis secundatis gracilibus, adultioribus elongatis, demum ramosis, articulis 10-siphoneis, primariis sesqui, ramulorum 2-plo sub-triplo diametro longioribus, fru- ctibus . . . Hab. in Oceano australi ad littora Novse Hollandiee (Harvey !). PoUicaris, coccinea, chartse adheerens. Fila primaria crassitie fere capillaria, decumbentia et radicantia, plus minus ramosa, subrecurva apice levissime incurva, sursum ad geniculum quodque ramulos verti- cales bifariam secundos juxta apicem breviores, adultiores longiores, nunc in primarios at erectiusculos et non radicantes abeuntes, emit- tentia. Ramuli longiores 3 — 4 lineas longi, plus quam 20 articulis constituti, filis primariis duplo tenuiores, apice obtusiusculi. Articuli in filo primario diametro parum loogiores, in ramulis 2-plo immo sub-triplo longiores, supremi ramulorum brevesj sectione transversali vidi siphones pericentrales 10, cortice nullo. Ad P. tenellam proxime accedit, ramulis adultioribus paulo lon- gioribus pra-cipue diversa et forsan apicibus magis adscendentibus, unde minus apice radicans et rami hic illic erectiusculi obveniunt, in quibus nullas radiculas vidi. Nisi in fructu diversitates adessent, P. pectinellam, P. filipendulam et P. tenellam ad unam eandemque speciem referendas esse conjicerem; qnin immo dubium videatur an a P. secunda alio modo diversse sint ac multse aliffi forma; graciliores et magis elongatee a suis principalibus contractioribus et magis robustis. PohjsipJwnia. RnoDOMELEiE. D^i 1 7. P. SECUNDA (Ag. Sysf. p. 149) capillaris nana, filis decum- bentibus decomposito-ramosis ramulisque brevioribus pecti- natis, apice incurvatis, ramulis A^erticalibus bifariis secun- datis obtusiusculis incurvis, articulis 8 — 10 siphoneis nu- dis, primariis diametro duplo-sesqui-longioribus, ramulorum sequalibus, sphgerosporis in ramulis vix mutatis paucis, ke- ramidiis ... Hutcliinsia secunda Ag. l. c. Sp. Alg. p. 106!! , - Polysiplionia secunda Zanard. Syn. p. 64! J. Ag. Alg. Med. p. 122!! Mont. Cuba p. 33. tab. V. fig. 2! Kutz. Sp. Alg. p. 804. Harv. Ner. Bor. Amer. p. 35! Polys. pecteu Veneris var. ji. Harv. Ner. Bor. Americ. p. 46. tah. XVI DH P. episcopalis Zan. mscr? Grammita Bertolonii Bonnem. Hydr. loe. p. 44! Hutchinsla adunca Ag. Syst. p. 149! Hutchinsia unilateralis ScJioiisb. mscr. Ceramium homomallum Mert. mscr. Hab. inter Corallinas aliasque algas repens in limite maris mediterranei ad littora Italiee et Galliee; in oceano atlantico ad Tingin, ad oras Cubfe et Americaj foederatee. Cfespes vix pollicaris, seepe multo minor, recens subroseus, seni- lis obscurior, exsiccatione purpurascens ant nigrescens. Fila primaria decumbentia et inter alias algas intricata, deorsum radicantia, sursum ramulos adscendentes verticales aut curvatos simpliusculos emittentia; iiunc magis clongata simpliciora, nunc ramosa, ramis consimilibus apice adscendentia, mox radiculis demissis secus fulcrum decumben- tia; ramuli articulis 3—4 sa?pe interjacentibus egredientes, 1-2 mil- limetr. longi, parum attenuati, juveniles in penicillum teniie fibrarum soluti-, sphairosporiferi vix mutati, nisi forsan obtusiores, splia^rospo- ras paucas (3-4) et sparsas parum prominentes foventes. Articuli fdi primarii diaiuetro duplo longiorcs, nunc sesquilongiores, ramulo- runi diametro a?quales aut majorum vix sescjuilongiores- sectione transversali vidi siphones 8 circa centralem fere seque magnum, cor- tice nuUo", a superficie siphones 4 distinguere licet. Species crescendi modo et ipso adspectu facilius distincta. Ex habitii et colore speciebus oligosiphoniis proximam crederes, at revera polysiphonia, et senilis nigrescens, interstitiis pellucidis, veram faci- lius prodit structurara. Qu?e sub n:o 14 a Harvey inter Ceylon. distributa fuit Alga ad P. secundam proxime accedere mihi videtur, articulis fili primarii bre- vioribus et forsan ramulis paulo longioribus quam in mediterranea, ab hac prsecipue diversa. 922 Rhodomele^. Fohjsiplionia. 8. P. PECTEN vENERis (Harv. Ner. Bor. Amer. p. 46) filis prima- riis repentibus, apicibus secundariisque erectiusculis decom- posito-ramosis ramulisque brevioribus pectinatis, apice re- curvatis, ramulis bifariis secundatis obtusiusculis strictis, ar- ticulis 10-siphoneis nudis, diametro subbrevioribus, sphse- rosporis in ramulis vix mutatis paucis, keramidiis urceola- tis longe pedicellatis. Polysiphonia pecten Vencris Harv. l. c. tab. XVI CH f excl. var. /3). Hab. inter alias algas et Corallinas oceani atlantici ad oras Americse foederatffi. (Blodgett!). Frondes sesquipollicares ramosissimfe (ut suspicoi-, decumbentes et secus alias algas expansse, ramisque recurvatis alias amplectentes) in parte inferioie forsan radiculis demissis adfixK (superne in ramis nul- las vidij inferne seta paruni tenuiores, sursum attenuatai;, apices (ut conjicere licet adscendentes) eximie recurvati ramulos pectinatos ex- tei'iore latere emittentes. Ramuli ramo multo tenuiores, lineam cir- citer longi, a ramo verficales, inferius latus ( quo aliis algis fuit proxi- ma) fugientes, in superiore dextrorsum et sinistrorsum alterne porrecti, per lineas duas, in exsiccata unicam secundam conficientes, a geniculo quoque singuli, parum a basi attenuati obtusi, juveniles apice (ut in aliis) fibrillas et antheridia fere lanceolata stipitata, adultiores vix forma nnitati sphaTOsporas paucas (2 — 3), seriatas aut sparsas foventes. Keramidia (a me non visa) ovato-urceolata, apice producto pertuso, pedicelio ipsis longiore suifulta, ramulis duplo latiora, a ironde pri- maria provenientia. Articuli in speciminibus a me visis omnes dia- metro breviores aut sub-eequales (sec. Harv. in ramis sesquilongiores) per totam plantam conspicui, nudi', sectione transversali vidi siphones 10 circa centralem minorem. Color iilorum pi-incipalium albo-strami- neus, ramulorum purpurascens", charta» adhseret. Haryey ad suam P. pecten Veneris varietatem duxit, quam a P. seciuida distinguere non valeam. Formam primariam contra a P. se- cunda distinctara puto, fronde multo majore, in parte superiore sal- tem parum radicante, i-amnlis quoad ramos tenuioribus, apicibus re- curvatis (nec incurvatis), articulisque brevioribus. 9. P. vERsicoLOR (HooJc. fil. ct Harv. mscr.) filis primariis repen- tibus, apicibus secundariisque erectiusculis subocellatis, de- composito-ramosis ramulisque brevioribus pectinatis, ramu- lis bifariis secundatis subulatis incurvis, articulis 10-sipho- niis nudis, primariis diametro 2 — 3-pIo longioribus, ramu- lorum sesquilongioribus, sphserosporis per ramulos vix mu- tatos seriatis, keramidiis infra apicem ramulorum extrorsis sessilibus ovatis. Fohjsiplionia. Rhodomele^e. 923 Polysiplionia vci'sicolor J. D. Hook. et Harv. Alg. Tasm. in Lond. Joiirn. Bot. n:o 15. Harv. Ner. Austr. x>- 48. tah. XVI!! Acc. of Mar. Bot. of West. Austr. p. 541! Fl. Tasm. p. 301! Kutz. S^h Alg. p. 805! So7t(l Alg. Muell. p. 701. Exslcc. Harv. Alg. austr. n:o 198! Hab. in oceano australi ad littora Tasmannias et Novfe Hollandise ( Harvey ! ). Cfespites 2—4 pollicares, initio, ut suspicor, repentes et inter alias algas extensi, parte superiore libera et erectinscula* demum hac valde evoluta frondis majoris erectiuscula; adspectum preebente. Fila in- ferne setacea, sursum attenuata, decomposito-ramosa ramulisque bre- vibus, lineani aut sesquilineam longis, pectinata, apicibus incurvis (ra- niulisque plurimis in fronde pinguiore incurvato-conniventibus quasi oceJlatis). Rami frondi conformes, erecto-patentes. Ramuli filis pri- raariis duplo tenuiores, latus quo frons aliis algis adnata aut proxima fugientes, et Iioc modo extrorsi, atque alterne dextrorsum et sinistror- sum divergentes fere bifariam porrecti, superne a geniculo fere quoque egredientes, patentissimi incurvi, a basi latiore longe attenuati, acumi- nati at -molles. Articuli in filis primariis diametro duplo loiigiores, nunc immo subtrijilo longiores, in ramulis sesquilongiores, siphonibns a superficie visis stepe spiralem decursum exhibentibus •, transversali sectione vidi siphones 10 circa centralem a^que magnura, cortice nullo. Keramidia descripsit Harvey ovata, externo latere ramuli incurvi infra apicem sessilia. Sphierosporse in ramulis obtusioribus, alias vix mu- tatis evoluta', a basi ramuli fere ad apicem seriata^, in ramulo 7 — 8, extus parum prominulse. Color coccineus, in aqua dulci fere in aureum transiens, exsiccatione iternm in roseo-purpureum tendens. Chart?c adhferet. Harvey varietatem tenuiorem memorat, quse prseter tenuitatem diftert apicibus multo minus ocellatis magisque porrectis. P. versicolor ad P. secundam evidenter proxime accedit, nec longe abest quin hujus formam majorem, in oceano vasto provenientem, considerarera. P. secunda differt fronde tota radicante, ramis ramu- lisque invicem fere a^que crassis, obtusioribus, articulis brevioribus, siphonibus 8, spha-rosporisque in ramulo paucioribus. 10. P. CERATOCLADA (Mont. Proclr. Phyc. ant. p. 6) filis primariis repentibus, apicibus secundariisque erectiusculis, decom- lOa. P. SuLivANJE (HooL et Harv. Fl. ant. p. 479. tab. 182 /. 4j pu- silla badia flaccida multistriata, Ironde llabellatim ramosa, ramis alterne decompositis fastigiatis, ramulis sparsis alternis vel se- cundis subulatis simplicibus subquadrifariis, articulis ramorum 924 Rhodomele^e. Folysiplionia. posito-ramosis ramulisque brevioribus pectinatis, ramulis bifariis secundatis incurvis cylindraceis apice attenuatis diametro subduplo, ramuloriim sesquilongioribus, siphoriibus duo- decim. Harv. Ner. Austr. p. 48. Kg. Sp. p. 836. Polys. ceratoclada var. ,.■?. HooTc. et Harv. l. c. I. p. 183. Hab. ad insulas Falkland (Hooker). Frondes graciles, 1 -2-pollicares, ramosissimso. Rami alterni se- mel aut bis divisi, fere ad quodque genicuhim ramulum subulatum gracilem emittentes. RamuH alterni aut seepe secundi, non omnino distichi, patentes curvi- inlra-apicales admodum incurvi, falcati seu fere circinati. CobDr obscure rubeiis. Substantia membranacea. P. ceratocladfT proxima, at gracilior et magis ramosa. lOb. P. Heringii (Harv. Ner. Austr. p. 47) "rosea, tenella, fronde un- ciali pelhicida compressa articuiata aUerne ramosa, ramis simph- cibus, disticliis erecto-patcntibus ramuhs subulatis ahernis onustis, articuhs diametro sequahbus muhislriatis, ramuloruni diametro brevioribus, siphonibus 16, ceramidiis ovatis ramulos muUifJdos accessorios terminantibus." Dasya teneha Hering in ann. Nat. Hist. VIII. p. 90. P. Heringn Harv. l. c. Kiitz. Sp. p. 809. Polys. Krausii Sond. sec. Kg. Hab. ad Port Natal Africee (Krauss). Frons unciam alta compressa indivisa, ramuhs laterahbus subu- latis ahernis flexuosis subdistichis, ad quodque geniculum fere pro- venientibus, obsita, superne ramis paucis ahernis subdivisa. Rami simphces pariter ramuhs subiilatis ornati. Ramah ejusdem longitu- dinis omnes, erecto-patentes acuti. Ceramidia in apice ramorum mi- nutorum, qui ex articulo proxime supero ramuh ejusdem lateris oriuntur, nata. Siphones 16 tubum Litiorem compressum circumdan- dantes. Color roseus. Substantia membranacea. P. ceratoclada^ affinis et forsan nimium propinqua, statura ininori et fructu diversa- quse nisi adfuisset nota, distinctam proponere non ausus fuissem. Ita Auctor. Si P. ceratocladBe vere affinis, anne ahter exphcanda sit ramificatio? Frondem revera repentem aut demum a fulcro h- beratam suspicor, ramulosque bifariam exeuntes, aversos a parte, cui adnata aut adproximata fuerit ea rami pars- prout unum aut al- terum hitus secus aliud corpus prorepserit, rainuhs denudatum con- jicio. Si pars qua^dam hbera supra fulcrum eminet, ramuh, ahas bi- farii secundati, in hac alterni appareant. — Cfeterum observare lu- bet, siphones esse numerosiores in P. Heringii quam eos in P. ce- ratoclada vidi. PohjsipJwnia. Rhodomelej:. 925 obtusiusculis, articulis primariis 12-siphoneis diametro sub- eequalibus, ramulorum duplo brevioribus, sphferosporis in ramulis vix mutatis seriatis, keramidiis ad basem ramulo- rum interiore latere sessilibus ovatis. Polj^siphonia ceratoclada Mont. 1. c. Voy. Pol. Sud. p. 131 tab. V. fig. 2 (iioii bona!)? Hooli. et Harv. Crypt. ant. p. 71 tab. Ih fig. 2!! Harv. Ner. anstr. p. 48. Kiltz. Sp. p. 832. Hab. in oceano australi ad insulas Auckland et Novee Ze- landise (Herb. Hooker!j; ad Valparaiso (Hb. Binder!) A filo primario, alias algas adrepente, frons nunc surgit erectiu- scula pollicaris, nunc usque 3-pollicaris, capillo crassior, ramis ra- mulisque densioribus vestita. Rami conformes patentes, apice vix -conspicue recurvi. Ramuli lineam aut sesquilineam longi, filis pri- mariis duplo tenuiores, ad geniculum quodque egredientes, per lineas duas dispositi, ita bifariam dextrorsum et sinistrorsum alterne directi subsecundati, leviter incurvi, basi nunc quasi angustali, aut saltem per inferiorem partem fere a-que crassi, apice attenuati at obtusius- culi, terminales incurvi. Articuli ubicumque breves, in filo primario diametrum subajquantes, in ramulis duplo breviores; a superficie visi sipliones 6 — 7 in filis primariis, plures immo in ramulis monstrantesj articuli ramulorum a sijjhone centrali translucente insujier fasciati adparent-, sectione transversali fili primarii sijDhones cii"citer 12 nu- nieravi-, in ramulis transversaliter sectis siphones revera 12 milii ad- paruerunt, at endochroma nunc subdivisum speciem siphonum plurium prsebet, ita ut aliquando usque 16 numeravi. Spha^rospora' (at non bene in nostris evoluta^ in ramulis vix mutatis nidulantes, simplici serie dispositee. Keramidia ad ramulos parum supra basem sessilia, (sec. Harvey) ovata aut suburceolata (in nostris non matura, iere obovata). Species, ut a me intellecta, ad P. versicolorem et P. rostratam proxime accedens, articulis brevioribus et fructuum positione prjeci- pue diversa. Ramuli ut in proximis secundati, re vera per duas lineas bifariam dispositi, at lineae magis divergentes, unde ramuli fere al- terni adpareant. Rami a dispositione alternante ramulorum ita re- cedunt, ut idem latus cum ramulo proxime inferiore occupent. Animadvertere debeo descriptionem Montagnei ita a nostris dif- ferre, ut de identitate dubitare liceat. Neque ramulos recurvatos, ne- que articulos raniorum diametro duplo longiores, neque bivenosos aut ramulorum trivenosos vidi. KUtzing, qni specimen a Montagneo habuit, articulos 4—6 siphoneos dixit. Specimen nostrge plantee Har- veyo debeo, quare de identitate suje speciei non dubito:, specimina alia, ad Valparaiso lecta, a planta Harveyana distiuguere non valui. Sunt in his keramidia, ita ut in Crypt. antarct. depicta, ad basem ramulorum disposita*, nondum vero matura, aliam prsebent formam. 926 RHODOMELEJi:. Polysiplionia. 11. P. iNsiDiosA (Grev. mscr.) tilis primariis repentibus, apici- bus secundariisque erectiusculis subrecurvis decomposito- ramosissimis ramulisque brevioribus pectinatis, ramulis bi- fariis secundatis incurvis cylindraceis obtusis, articulis 8 — 10 siphoneis nudis , primariis secundariisque diametro fere sequalibus, fructibus. . . . Hab. ad oras Indiee Orientalis (D:r Wight! in Hb. Gre- ville!). Frons jiusilla crassiuscula, tota alias algas densissime perrepens et demum plexu raraosissimo involvens, ramosissiina ramis repenti- bus, sursum pectinata ramulis simplicibus birariam dispositis c^^lindra- ceis obtusis, preecipue supremis versus apicem ramorum recurvam incurvatis. Articuli iii tota planta fere ejusdem longitudinis, diametro circiter Eequales", a superlicie visi sipliones 5 monstrantes- sectione transversali 8—10 numerare credidi. Substantia tenax. Color sordide purpureus. Ramificationis norma et characteribus plurimis ita proxima P. rostrata% ut de differentia speciei liceat dubitare. Secundum speci- mina, quse observavi, distat pra;cipue ramulis crassioribus et obtu- sioribus, atque, si recte viderim, sijilionum numero minori. Planta autem nostra nec optime pra^parata, nec fertilis-, fructibus cognitis de differentia certius judicabitur. 12. P. ROSTRATA (Sond. Bof. Zeif. 1845 p. 53) filis primariis repentibus, apicibus secundariisque erectiusculis subrecur- vis, decomposito-ramosis ramulisque brevioribus pectinatis, ramulis bifariis secundatis incurvis cylindraceis apice acu- minatis, articulis 12-siphoniis nudis, primariis secundariis- que diametro fere eequalibus, spheerosporis in parte infe- riore ramulorum seriatis. . . . Polj^siphonia rostrata Sond. l. c. Alg. Preiss. p. 3. Harv. Ner. Austr. p. 49. Kiitz. Sp. p. 809! Hab. ad oras occidentales Novse Hollandiee (Preiss! Har- vey!). Frons nunc (junior) alias algas perrepens et fere tota adnata et radicans, nunc, parte tantum inferiore adnata et radicante, pars superior libera manet et fere nullis radiculis prsedita, circiter polli- caris, plus quam capillaris crassitie, plus minus decomposito-ramosa, ramulisque lineam circiter longis pectinata. Rami erecto-patentes apice subrecurvi, conformes. Ramuli ad geniculum quodque egre- dientes sursum secundati, per lineas duas dispositi, ita bifariam dex- Tolysiplionia. RiioDOMELEiE. 927 trorsum et sinistrorsum alterne directi, siibfalcato-incurvi, ima parte fere cylindracea, apice ipso acuminato, crassiusculi. Articuli ubi- cumque conspicui, et primarii et secundarii fere diametro a-quales aut paulo breviores-, sectione transversali siphones vidi 12 circa cen- tralem fere eeque latum, corticalibus cellulis nullis. Fructus non vidi', stichidia ( sec. Sonder) sessilia aggregata linearia vel lanceolata rostro filiformi terminata, quod sine dubio significat sphserosporas imam partem ramulorum occupare, superiore sterili rostrum constituente-, ceeterum liquet sphau-osporas essc simplici serie dispositas. Color coccineus. Species lia^c videtur P. versicolori ct P. moniliferse proxima*, forma ramulorura ab utraque dignoscatur*, -diflerunt prfeterea articulorum longitudine, siplionum numero, et forsan forma ramulorum, in quibus sphferosporre evolvuntur. Ramuli nempe spha-rosporiferi in P. moni- lifera moniliformes, in P. rostata cylindracei viderentur ( tide descript. Sonderi)-, apice in utraque specie sterili Tn P. versicolore ramuli fertiles ad apicem usque sphan-osporiferi. In descriptionibus antea datis ramuli deorsum spectantes dicuutur. Ex analogia aliarum specierum contrarium obtinere crediderini', et in planta juniori, adinic repente, est evidentissimum radiculas deor- sum et ramulos sursum (respectu habito ad partem cui adnata sit frons) porrectos esse. Specimina, qua- sub n:o 197 inter j^lgas Australia^ distribuit Har- vey, ad P. rostratam, aut speciem novam ei proximam referenda cen- seo. Sunt erecta majora et robustiora, usque 3-pollicaria et seta cras- siora in parte inferiore, Characteres ca^terum P. rostrata^. Siphones sectione transversali vidi 12; articuli sunt diametro circiter a-quales. Ramuli admodum robusti, forsan ad basem aliquautulum contracti. Nisi in fructibus characteres adessent a P. rostrata vix removenda; hujus videtur forma, qualis P. versicolor major et erectiuscula ad minores et repentes sit. 13. P. MONiLiFEEA (Hook. fil. ct HaTv. Alg. Tasm. n:o 16) (filis ■ primariis repentibus?) apicibus et secundariis erectius- culis decomposito-ramosis ramulisque brevioribus pectina- tis, ramulis subsecundatis filiformibus mollibus, articulis 10 — 12-sipboneis nudis, primariis diametro 3-plo longio- ribus, ramulorum sesquilongioribus, spba^rosporis infra me- dium ramulorum seriatis moniliformiter prominentibus, ke- ramidiis. . . . Polysiphonia monilifera J. D. Hook. et Harv. l. c. in Lond. Journ. VI. p. 399! Harv. Ner. austr. p. 49 tab. XVI! Fl. Tasm. p. 301! Kg. Sp. p. 812! Hab. ad oras Tasmaniee (Gunn.) 9 2 {] RiioDOMELEiE. Tolysiplionia. Frons 4- 6-pollicaris, capillaris crassitie, flaccida, alterne ramosis- sima et ad geniculum fere quodque raraulo filiformi obsita. Ramuli 3—4 lineas longi, simpliceset graciles, sa-pissime secundi, nunc alterni distichi, attenuati. SpiiaTOSporfe magnaj inferiorem ramuli partem eleganter moniliformem, iu stichidium transmutantes. Color cocci- neus. Siphones 12. Ita Harvey. Speciem ipse non vidi. Comparata icone a Harvey data, P. versicolori proxima videtur, ramulis gracilioribus diversa nec non dispositione spha^rosporarum in parte ramuli infra medium, ra- mulisque fructiferis eximie moniliformibus. « 3. Pennat/E riipicolce erectm ant a filo primario decumhente et raclicante provenientes , disticlie et pinnatim plus minus de- compositce, articulis 5 — 6' — 16 sipJioneis, nudis aut corticatis. 14. P. PENKATA (Ilofli. Cat. II. p. 111) a lilo primario radi- cante erectiuscula distiche bi-tri-pinnata, filis teretiusciilis a 14a. P. sPiNiFERA (Kiltz. Phycol. p. 416) erecta, elongata, setacea, sub- compressa, ramosa* ramis pinnatis, pinnis spinescentibus, raro pinnulatis, junioribus erectis, inferioribus patenti-recurvis, arti- culis diametro gequalibus, sunimis parum brevioribus, omnibus 10-siphoneis. Altit. 2—3." Kiits. Sp. Alg. p. 803. Hab ad oras Poruanas (Hayn. ). Specimen in Hb. Lenormand., e Nova Zelandia reportatum, ab ipso Kiitzingio determinatum, in descriptioiiem supra datam quam minime quadrat. Tota planta liujiis distiche ramosa, inferiore parte deorsum radicante, quod plantam repentem et una pagina adpressam indicat. Rami bipinnati, piniiis a geniculo quoque secundo alterne egredien- tibus, inferioribus simpliciusculis nunc subrecurvatis, superioribus ssepe compositis, vix spinescentibus dicendis. A superficie siphones 2—3 conspiciuntur-, sectione transversali 5-6 circa centralem vidi, cortice nullo. Quse omnia plantam P. Colensoi proximam mihi de- monstrant- obstat tantum quod specimen, de quo agitur, est fere poUicare, a planta, cui adnatnm fuerit, liberatum et in charta ita ex- positum ut fruticulum erectiusculum decomposito-ramosuin crederes. Utrum P. spinifera vera, quam ex oris Peruviee primam descripsit auctor, in descriptionem datam melius quadret, an ha3C quoque abliorreat, mihi latet. Ex descriptione et dispositione speciei patet Kiitzingium suam speciem P. pennattr ct P. parasiticcC proximam habuisse-, ex quo, frondem afilo primario decuinbente et radicante erectam surgere fnec totam disticham et repentem esse) conjicere liceret. 14b. P. Baetlingiana (Kiits. Phyc. p. 803) repens, compressa, bipin- nata-, pinnulis approximatis, abbreviatis erecto-patentibus, apice Fohjsiplionia. Rhodomele^. 929 basi ecorticatis, pinnis ambitu linearibus pinnulatis, pin- nula bic illic composita, plurimis simplicibus a basi la- tiore attenuatis mollibus, juvenilibus incurvis, siphonibus 8 — 9, articulis diametro sequalibus aut parum brevioribus, fructibus. ... > Ceramium pennatum Motli. l. c.ll Hutchinsia pennata Ag. Syst. p. 156. Sp. Alg. p. 102!! Pol3'siphonia pcnnata J. Ag. Alg. med. p. 141! Kiits. Sp. Alg. p. 803! Rytiplila-a pumila Ag. bot. Zeit. 1827. p. 639! Hutchinsia Coi-inaldii Menegh. litt. Corinald. n:o 5! P. pinnuhata Kiitz. Phycol. p. 416. Sj:). Alg. p. 803? Exsicc. Chauv. Alg. Norm. n:o 11! Lloyd. Alg. n:o 248. Crotian Alg. Finist. n.o 314! Harv. Austr. Alg. n:o 195! Hab. in- oceano atlantico calidiore ad oras Galliai et Hi- spanise, in mari mediterraneo ad littora Gallise et Italise! In oceano australi ad Novam HoUandiam (Harvey !) Froiis plerumquc pollicaris-bipollicaris, nunc immo 3 — l-poUicaris, a filo primario repente et radicante surgens, erectiuscula, circumscri- ])tione linearis distiche pinnata aut bipinnata, pinnulis simplicibus, aut una vel altera pinnellata, quin immo in pinnam excrescente et hoc modo frondem sparsim decompositam reddente. Pinnulfe ad ge- niculum quodque secundum egredientes, in parte inferiore patentes, in apicibus increscentibus eximie incurvatse-, simplices a basi latiore longe attenuatfe, moUes; subdivisse obtusiores. Articuli in tota planta conspicui, nusquam corticati, diametro nunc una tertia breviores, nunc sesquilongiores', sectione transversali siphoues 8 — 9 circa centralem, magnitudine siibsequalem, monstrantes. Fructus nullos in permultis speciminibus a me observatis vidi. Chartfe parum adheeret, exsiccata nigrescens. Ut P. parasiticpe, ita hiijus sunt 2 formEe, una elongatior et gra- cilior, altera latior articulisque brevioribus distincta. Differentiam vero, minus in pra^senti insignem, formis seorsim propositis indicare, superfluum credidi. Latiorem ex oceano, graciliorem e mediterraneo parum recurvatis*, articulis diametro duplo brevioribus, inferio- ribus 12—18, pinnularum 8-siphoneis. Long. 4—6 lin. — Kiitz. Sp. p. 803. Hab. in oceano pacifico ad oras Poruanas. Quum specimen hujus non viderim, nullum judicium de specie leri-e audeam. Quot vero siphones ei adscripserit auctor, tot, ex ana- logia vicinarum specierum, vix supponere licuisset. 930 RHODOMELEiE. FoJysiplionia. vidi. Specimina ex oceano australi, aliqiiantulum adspectu diversa, nuUo charactere distincta, cam Harvej-o assumsi, licet fructu ignoto hoc ulteriori examiui pateot. P. pennata facilius adspectu quam charactere certo a P. parasitica hodie, fructu ignoto, dignoscatur. Speciem tamen distinctam esse nemo dubitat. Nec synon^yma dubiis vacant. 15. P. PAEASiTiCA (Huds. Fl. angJ. p. 604) erectiuscula distiche pinnatim decoinposita lilis compresso-ancipitibus a basi ecorticatis, pinnis ambitu lanceolatis ovatisve, mediis plus minus decompositis, pinnulis a basi latiore attenuatis mol- libus, siphonibus 8 — 9, articulis diametro a^qualibus aut usque triplo brevioribus, sphserosporis in pinnulis sub- moniliformiter medio incrassatis paucis, keramidiis ovatis breviter pedicellatis. Formas distinguo: o;, PARASiTiCA fronde compressa, pinnis invicem separatis, ar- ticulis diametro suba?qualibus. 15a. P. WooDii (Harv. Ner. Bor. Am. p. 52) caule robusto flexuoso valde compresso distiche decomposito, pinnis distantibus paten- tibus 3— 4:(b-i-pinnatis, pinnulis pinnato-miiltifidis' ultimis subu- latis incurvis:, articulis ubicuinque diametro brevioribus multi- striatis, geniculis pellucidis, siphonibus caulis a duplici centro radiantibus, spha^rosporis singula serie ramulos occupantibus. Hab. in oceani pacitici littore ameilcano. Frons in speciminc maximo circiter 5-pollicaris, seta duplo cras- sior, compressa, alterne distiche divisa. Eami semipollicem distantes, alterni patentes, 1 — 2-pollicares, ter aut quater pinnatim partiti, la- ciniis omnibus alternis. RamuH ultimi subulati, acuti, incurvi, haud Hneam longi. Tota frons disticha. Articuli ubicumque lente parum augente conspicui, sunt diametro multo breviores, siphonibus circiter 10 in ramuHs, pluriljusque in ramis majoribus a latere conspiciendis. Genicula omnia peHucida, iis caulis exceptis, quse secundariis celkilis sunt corticata. Sectio transversalis caulis est longe elliptica, siphonibus circa dnplicem focum radiantibiis quod in nulla alia specie viderim. Keramidia ignota. Sphsprospora' magna' per ultimos ramulos singula serie disposita^. Color fusco-purpureus. Substantia mollis, at non facile decomposita. Chartce bene adhanet. Species ab unaquaque alia America> abunde diversa. Ita fere Auctor. Milii ad P. parasiticam potissimum adpropin- quari videtur. Siphones circa duplicem focum dispositos adparere, ex brevitate articulorum et ramis adproximatis sine dubio pendet, ita nempe ut hoc modo tubi centrales et ipsius caulis et rami ab eo exeuntis simul conspiciantur. Poli/slpJionia. Rhodomelej.. 931 Conferva parasitica Huds. l. c. (fulc auct.) Engl. Bot. tah. 1429! Bilho. Br. Cotif. Sijn. n:o 165!! Hutcliinsia parasitica Ag. Syst. p. 147. Si). II. p. 103!! Polysiphonia parasitica Grev. Edin. p. 309. Harv in Br. FI. II. p. 330. 3Ian. p. 85. PJv/col. Brit. tab. 147! Ner. Bor. Am. p. 46! Kiitz. Sp. p). 803! Landsboroiigh in Ann. and Mag. of Nat. Hist. n:o 90 p. 166 (fructus). Ilutchinsia Moestingii Lyngb. Hydr. Dan. p. 116 tab. 36!! (jrammita filicina Bonnem. Hydr. Loc. p. 26!! Exsicc. Wyatt. Danm. n:o 1151 Desmaz. Pl. crypt.n:ol21-k\Cronan AJg. Finist. n:o 315! [i. DENDRoiDEA fronde subancipite, pinnis decurrentibus sub- confluentibus, articulis mediis diametro 2:plo — 3:plo bre- vioribus. Pdlys. dendroidea Mont. Cent. I. p. 9 et D'Orbign. Voy. Am. mer. p. 16. Pl. V. fig. 1!! Syll. p. 421. Harv. Ner. Anstr. p. 47! Kiits. Sp. Alg. p. 803! P. calliptera Kiits. l. c. p. 803? REPTAKS filo primario repente radicante secundaria erecta emittente, pinnis decurrentibus, articulis brevibus. P. dendritica 3Iont. in D'Orb. Voy. Patag. p. 6. tab. IV. fig. 3? (uon Ag.) Hab. a. in mari atlantico boreali a Foeroeis usque ad Gal- liam saltiin descendens; [i. in atlantico calidiore (Gades!) et mediterraneo; in Oceano pacifico ad littora Peruvise (Lima! Callao! cet.) /. in Oceano pacifico ad frondes Phyllosp. Cha- missoi re^itans. Pollicaris aut usque 3-pollicans, a [^lexu radicante erectiuscula, plus ininus decomposita, plerumque tri-quadri-pinnata, pinnis ad ge- niculum quodque secundum superne egredientibus, in ima parte nunc magis remotis, patentibus aut immo subliorizontalibus, inferioribus rami cujusvis simplicioribus, mediis plerumque magis compositis, cir- cumscriptionem inde aut magis lanceolatam aut magis ovalem quin immo obovatam, si penultirase prsecipue decompositce fuerint, reci- pientibus. Articuli in tota plauta conspicui, iibicumque ecorticati, in forma «. tenuiore et graciliore diametro suba^quales-, in forma /3. latiore magis complanata et fere ancipite sunt diametro breviores, quin immo duplo et triplo breviores', ob longitudinem articulorum sunt pinnge pinnulteque in illa remotiores et invicem bene distinctee, in hac fere confluentes, ita nempe ut pinna superior quasi alato-de- currens sine proprio discrimine cum rachide et inferiore pinna cnn- IV. 62 952 Rhodomele^. Tolysiphonia. jungitur. Hoc niodo siphones conspicui numerosiores quoque eva- dunt, nempe ipsius rachidis ct pinnee decurrentis simul numeratis. In sectione transversali diversitas hsec demura quoque conspicua fit-, ubi pinnEc distantes, caulis transversaliter sectus compressus adpareat, siphonibus circiter 8 circa minorem centralem conspicuis; ubi decnr- rentes pinnje, caulis transversaliter sectus anceps adpareat, siphonibus ipsius caulis et alse decurrentis percursus. Keramidia, a me non visa, sunt sec. Harvey ovata, a pinnula transformata orta, ejusque infe- riore parte stipitata. Sphan-ospora? in pinnulis paucBe, 2—4, singnla serie longitudinali seriatse, circumcirca fere seque prorainulfe, pin- nulam medio moniliformiter intlatam reddentes. Color recentis ro- seo-purpureus, exsiccatfe purpureo-nigrescens. Chartee non admodum adhseret. Inter formas hoc loco conjunctas, licet adspectu sat diversas, li- mites frustra qujesivi. Una est forma borealis, angustior et elonga- tior, altera forma maris calidioris, major et magis latitudine expansa. A forma Peruviana mediterraneam distinguere non valeo-, cum medi- terranea convenit ea, quara Gadibus natam vidi-, specimina a mari Britannife stint septentrionalibus latiora. Prccterea in specimine formaj angustse, una aut altera pinna basalis hitior quandoquidem evolvatur-, et in speciminibus mediterraneis ima pars articulos habeat diametro sequales et partem imam cum forma boreali convenientem, superiore characteres formcC australis offerente. His denique addere opportet, nec specimina Gaditana ab Agardliio, nec Melitensia a Harvey obser- vata, a specie boreali diversa existimata fuisse-, magnitudine vero ex- cepta hsec a planta Montagnei non diversa milii adparent. Specimina contra a Callao magnitudine cum mediterraneis conveniunt. Ex altera parte afferre opportet me tantum borealis forma? fructus vidisse; sit ut in fructu differentise adessent, quee specificam differeh- tiam forniEe australis confirmarent. Inter alias species P. pennatam proxime tangit, quEe filo pri- mario decumbente et radicante, fronde minus decomposita, pinnis ambitu Hnearibus, pinniilis pleruraqne longioribus et magis paten- tibus distinguatur. P. Thuyoi(ies fronde corticata nuHo negotio dig- noscitur. Synonymia supra allata dubiis fere nuHis obnoxia. De P. para- sitica Kiitz., cui articulos 12— 15-siphoneos tribuit, dubitare quidem Hceret, nisi numerum siphonum etiam in aliis speciebus longe alium, quam in natiira obveniat, in opere Kiitzingii indicatum vidissem. Aliara speciem, ad Peruviam lectam, nomine P. callipteree descripsit Kiitzing, quam ipse inter P. dendroideam et P. parasiticam intermediam disposuit-, in diagnosi data articulos infimos siphonibus 16 — 28 instruc- tos, supremos 8-siphoneos dicit. Sin hoc non majori jure, quam P. pa- rasiticse articulis inferioribus siphones 12—15, superioribus 8 tribuun- tur, factum fuerit, nec hanc speciem propriam constituere conjiciatur. Tohjsiplionia. RHODO.viELEiE. 933 16. P. Hypnoides (Weliv. mscr.) nana crassiuscula laxe intri- cata, ab inferiore pagina radicans, distiche pinnatim decom- posita, pinnis ad geniculum quodque egredientibus alternis, aut aliis deticientibus vagis, apice attenuato incurvis, arti- culis nudis 16-siphoneis diametro plus duplo brevioribus, fructibus. ... Polysiplionia Hypnoides Welwitsch Fhycot. Lusit. n:0 292!! Hab. supra rupes coralliniferas oceani atlantici prope Olys- siponam (Wehvitsch!). Csespes inter algas minutas rupium intricatus, decumbens, lineas paucas arabitu aut usque iincialis, obscure purpureus, exsiccatione nigrescens. Fila brevia at crassiuscula, dense pinnatim decomposita. Pinna' disticlifc, in ramis inferioribus, quasi deficientibus nonnullis, niagis vagsp, in superioribus magis pennatis ad geniculum quodque angulo patenti egredientes, alterna?, inferiores longiores iterum pin- natse, superiores sensim breviores, simplices, basi lineores, apice atte- nuatee, acumine obtusiusculo incurvse, aut potius dellexa: alia corpora ut videtur amplectentes. Pinnulse conformes, sa>pius ad latus inter- num numerosiores subsecundata?, una vel altera externum occupante, ad basem pinna* inchoantes, progredientc evolutione sursum quoque evolutee, novam plumam formantes. Articuli ubicumque conspicui nusquam corticati, polysiplionii, diametro plus duplo breviores-, trans- versali sectione siphones circiter 16 numeravi. Fructus in nostris non vidi. Species distinctissima, at affinitate adhuc forsan incerta*, fructibus ignotis inimo dubium an ad Polysiphonias revera pertineat. 17. P. coMPLANATA (Clem. cns. p. 316) erecta flabellata distiche pinnatim decomposita compresso-anceps tota corticata, pin- nis ambitu linearibus, inferioribus simplicioribus, sensim abruptis, pinnulis erecto-patentibus, infimis pinnee cujus- vis subuhitis, superioribus conformibus aut apice paten- ter dentatis, siphonibus 5 — 6 extus corticatis, articulis diametro subduphj brevioribus, sphEerosporis in pinnulis subterminalibus vix mutatis seriatis, keramidiis subglo- bosis sessilibus. Fucus complanatus Clcm. l. c. !! Rytiphla=a complanata Ag. Sijst. p. 160 et Sp. Alg. II. p. 54. J. Ag. Alg. med. p. 146. Harv. Phyc. Brit. tah. CLXX! Kutz. Phycol. gen. tab. 52: 1! Sp. Alg. p. 844! Odonthalia complanata Crouan. mscr. Fucus cristatus y. articulatus Turn. hist. tah. 23 Jig. h! 62* 954 RnoDOMELEiE. Tolysiphonia. Plocamium cristatum Lamour. Ess. tab. II fig. 1—3! Polysiphonia cristata Harv. in Mack. Fl. Hib. et Man. p. 85! Moestingia tridentata Schousb. mscr.t Exsicc. Besmaz. Pl. cr. n:o 1046. Lloycl Alg. n:o 282. Crouan. Alg. Fin. n:o 321! Welw. Phycoth. Lus. n:o 188-189! Hab. in Oceano alantico ab Africa superiore usque ad Hi- berniam; in mediterraneo ad littus Hispaniai (Hb. Ag!) Frons a plexu fibroso radicali erectiuscula, 3- 6-pollicaris, fere flabeHatim expansa, distiche decomposito-pinnata. Rachis compresso- anceps semilineam inferne circiter lata, sursum sensim attenuata. Pinna- a margine alternee erecto-patentes, lineam distantes aut magis adproximata:', juveniles ambitu lineares-, adultiores ambitu magis cune- atee, pinnis nempe secundi ordinis inferioribus simplicioribus sensim- que abruptis, superioribus sensim magis compositis. Ha;c ramificationis norma ubicumque revenit, ita ut pinnute inferiores pinnse cujusvis sim- pliciores, superioribus ad divisionem pronis. Ultimi ordinis pinnula^ sunt simplices, erecto-patentes, inferiores (in pinna) subulata; at com- pressse et molles, rachidis latitudine vix duplo longiores", superiores raro simplices, SEcpissime dentibus patentibus terminalibus 2 — 3 instructa", ulterioris divisionis iudicia iirodentes. Sphserospora; in pinnulis su- bulatis incurvis vix mutatis singula serie disposita', triangule divisse. Keramidia a pinnula transformata orta, sessilia, ovato-globosa, intra pericarpium pleiostromaticum nucleum fovens", nucleus constat filis a placenta basali radiantibus dichotomis, in articulis terminalibus ma- joribus gemmidia pyriformia generantibus. Tota planta zonis trans- versis concentricis notata, siphonibus 5—6 circa centralem dispositis, exterioribus cellulis parum minoribus, et corticali strato instructa. Color purpurascens, exsiccatione nunc nigrescens. Pinnse latej'ales nunc obveniunt abbreviatse et valde decompositse, pinnulis angustioribus, inferioribus prolongatis subcorymbosse; pin- nulas has spha;rosporis onustas, nunc eflbetas, video. Ex hujus forma analoga (in R. cloiopliyllaj speciem propriam fmxit Kiitzing (R. co- rymbosa). Harvey huic speciei siphones pericentrales 12 tribuit (Phyc. l. c.) Licet plura specimina et juniora et adultiora comparaverira, tamen nusquam siphones plures quam 5 — 6 primarios videre mihi contigit. In sectione vero ancipite siphones pericentrales ab exterioribus non facile distinguantur- et facilis hoc modo oritur error. — Speciem hanc ad Polysiphonias revocandam esse, nou dubito; qua de re cfr. quaj infra P. cloiophyllam dixi. 18. P. CLoiopiiYLLA (Ag. Sp. Alg. I. p. 375) erecta disticbe pin- natim decomposita compresso-anceps subcostata tota cor- ticata, pinnis ambitu sublinearibus, inferioribus simplicio- Polysiphonia. RHODOMELEiE. 955 ribiis, pinnulis erecto-patentibus subulatis rachidis latitudine pluries longioribus, omnibus conformibus, cellulis interiori- bus subsequalibus, articulis obsoletis diametro subduplo bre- vioribus, spbserosporis in pinnulis subterminalibus vix mu- tatis seriatis, keramidiis "ovatis sessilibus." Formas distinguere licet: a. PATENS pinnulis erecto-patentibus distantibus, inferioribus pinnse nunc subrecurvis. R}^tiphla'a firnia Ag. Sp. Alg. II. p. 54! Kilts. Sp. p. 845. Rvtiphlcva complaiiata Harv. Ner. austr. p. 32? h. coNTiGUA pinnulis erecto-adpressis subcontiguis. Rhodomela cloiophylla Ag. l. c. Syst. p. 198! Rytiphlpca cloiopliylla J. Ag. Symh. p. 26! Kutz. Sp. p. 845. c. coRYMBOSA pinnis abbreviatis dense decompositis subcorym- bosis, pinnulis angustioribus, axillis magis patentibus. Rytiphlsea corymhosa Kiits. Sp. p. 844! R. cloiophylla Harv. Ner. Austr. p. 33!! d. PECTiNATA pinnulis supremis sursum subpectinato-dentatis. R. capensis Kiltz. Sp. p. 845! Hab. in oceano australi ad Cap. B. Spei (Hb. Hoflman! Harvey! Pappe! aliique). P. complanatse omni respectu similis et nou facile distinguenda, eandem qiioque formarum seriem percnrrens. Ditferentia, me judice, in his sita: P. cloiophylla est planta firmior et robustior, unde arti- culi obsoletiores et pars media pinnarum, costee ad instar, ssepe in exsiccata eminens. Pinnulse minus ad divisionem pronse, quare omnes fere subulatse, dum superiores in P. complanata sunt sa^pissime den- tati?. Dentes in hac persistunt-, in P. cloiophylla si adsint, tantum in pinnnla ad pinnam excrescente. Qiuim in P. cloiophylla pinnula in pinnam excrescit hoc uno impetu citius peragi videtur; unde spe- cimina pinnulas subdivisas rariores exhibent. In P. complanata, ob dentes constantes, omnes pinnulas superiores in pinnas abeuntes cre- deres. Interiores cellulas fere omnes a-quales in P. cloiophylla' si- phones pericentrales ab exterioribus magis distinctas in P. complanata observes. Illa igitur magis Rhodomelas simulans; hsec Rytiphleeas ut olim heec genera intellexerunt. Fructus autem utriusque sunt Po- lysiphonia; •, sphffirosporai nempe in singulis articulis singula?, et in ramo vix transmutato per seriem unicam longitudinalem dispositse. In Rytiphlsea et Rhodomela sunt sphgerosporse in singulis articulis 956 Rhodomelej:. Tolysixtlionia- 2—3 verticillatEe, unde in sticliidio per pliires series longitudinales dispositEe adparent. Ipsa quoque sticliidia sunt magis ad hunc fi- nem formata. Formas omnes allatas ad unam speciem pertinere puto. Forma corymbosa spheerosporis onusta-, subsimilis adest in P. complanata. R. cloioph5'l]am llarv. ad illam pertinere specimine edoctus sum. R. corymbosam Kiitz. ob locum natalem ad R. cloiophyllam, nec ad P. complanatam, retuli. R. complanata- verte nuUum specimen e C. B. Spei vidi-, unde et R. complanatam Harv. Ner. ad R. firmam pertinere suspicatus sum. Forma pectinata est aut monstrosa, aut forsan an- theridiis (nullis tamen in nostra) instructa, demum his dejectis for- mara insolitam conservans. 19. P. ACANTHiNA (J. Ag. mscY.) erecta distiche pinnatim de- composita compressa, tota corticata, pinnis ambitu obo- vatis, inferioribus simplicioribus sensim abruptis, pinnu- lis supra axillam subrotundatam incurvis, omnibus apice subdivaricato-dentatis, dentibus inferiorum acutis, superio- rum obtusis, siphonibus 5 — 6 extus corticatis, articulis diametro sub-duplo brevioribus, sphserosporis in pinnulis penultimis vix mutatis seriatis, keramidiis. . . . Rytiphlsea dumosa Harv. Ner. Austr. p. 33. Kiitg. Sp. Alg. ^^.845! Hab. in oceano australi ad Cap. B. Spei (Lalande! Har- vey! aliique). Frons 3—4 pollicaris, a plexu fibroso radicali surgens, distiche pinnatim decomposita, inferne pinnis abruptis nudiuscula, rachide an- gusta millimetrum parum exsuperans, sursum attenuata. Pinnn' sub- flabellatim expansEr, sursum magis decompositpe", pinnula^ supra axil- lam deorsum versam et aliquantulum rotundatam incurva>, lineares aut sursum fere dilatatee, apice dentibus divergentibus instructse, su- periores incurvce et prsecipue ab exteriore acie dentatse- dentes juve- niles obtusi, adultiores acuminati, nunc subrecurvi. Sphserosporse infra axillas ultimas in rachide nidulantes, in nostris paucaj et spar- siores-, seriem unicam longitudinalem formantes. Tota planta corti- cata, articulis obsoletius translucentibus fasciata', articulis geminis diametrum frondis longitudine paulo superantibus*, transversa sectione vidi siphones 5 — 6 circa centralem majorem dispositos, directione fron- dis compressos, extus conformibus sensim minoribus et corticali strato cinctis. Si P. complanata habitus quandam similitudinem cum Fuco cri- stato offerat, P. acanthinam cum Fuco coronopifolio quodam modo com- parare liceret. Planta est angustior at fere firmior quam P. compla- nata. Huic proxima, tamen aspectu et dentibus pinnularum facile Folysiplionia. RHoDo.MELEiE. 937 distincta. Specimina nostra, licet spliBerosporas fere matiiras offerant, vix tanien bene 1'rnctifera censeo, ob spha^rosporas admodum sparsas-, unde de dispositione propria spliserosporarum dnbia mihi manent. 20. P. Stangeri (Harv. mscr.) erecta flabellata distiche pinna- tim decomposita compresso-subplana, tota corticata, pinnis ambitu obovatis, inferioribus simplicioribus sensim abrup- tis, pinnulis patentibiis, infmiis pinnse cujusvis dentiformi- bus late triangularibus, superioribus conformibus aut nova serie patenter dentatis, siphonibus 5 — 6 extus corticatis, articulis diametro plus duplo brevioribus, fructibus. . . . Rytiphlsea Stangeri Marv. mscr. Hab. in oceano australi ad Port Natal (D:r Stanger!). Frons minor, vix bipollicaris altitudine, at proximis fere latior magisque membranacea, rachide semilineam latitudine a'quante, in- ferne angustior et reliquiis pinnarum aut pinnis simplicioribus in- strucla, superne decomposita et subtlabellatim expansa, pinnis a mar- gine alterne egredientibus. Pinna^ ambitu cuneataj aut obovatse, circiter semipollicares. Pinnuhv infima' pinna; cujusvis simplices dentiformes, nempe late triangulares, longitudine latitudinem parum superante-, superiores nova serie dentium similium dentatse, ipsse sat obtusa^, dentibus acutis. Axilke pinnularum acuts, pinnarum sat patentes. Frons tota est corticata, celhilis interioribus transhicentibus. in zonas concentricas conjunctis, areolato-zonata seu articulata- sectione trans- versah celhilas pericentrales 5—6 videre credidi, centrah angusto. De structura interiore non certus sum-, specimina nempe nostra non bene reviviscunt-, a superficie visa Dictyomeniam fere a^mulatur", at structuram interiorem non esse Dictyomenia^ observare credidi. Harveyum quoque, cui mehora forsan specimina adfuerunt, speciem Pi. complanata' proximam judicasse, suspicor. Affinitatem cEeterum fructus demonstrabunt. 21. P. Baileyi (Harv. Ner. Bor. Amer. p. 29) erecta distiche pinnatim decomposita tereti-compressa, sursum longe cor- ticata, pinnis ambitu linearibus, inferioribus simpliciori- bus sensim abruptis, pinnulis patentissimis ecorticatis, in- iimis pinnse cujusvis simplicibus subulatis, superioribus nova serie pinnellatis, sphserosporiferis densissime decom- positis incurvis corymbosis, siphonibus circiter 9, arti- culis diameti-o subduplo brevioribus, sphairosporis in pin- nulis vix mutatis seriatis, keramidiis globosis sessilibus involucratis. Rytiphlsea I?) Baileyi Harv. l. c. 938 Rhodomele^. Tolysiplionia. Hab. in oceano pacifico superiore ad Monterey Californise (E. Jardin! in Hb. Lenormand, Hb. Bailey!) Frons pluripollicaris videtur, pinnis saltem 3-pollicaribus •, racliis seta plus duplo crassior inferne teretiuscula, superne compressa. Pinna; majores ambitu magis lancoideffi, in media parte nempe magis decompositee, minores ambitu bneares, per totam longitudinem pin- nulis obsita\ Pinnulee regulariter alternfe et ni fallor distich?e, vix lineam distantes, 1—2 lineas longa, aut sensim in pinnas abeuntes, longiores-, infimse 2 in pinna quaque simplices, a basi latiore atte- nuata^ subulata' aut molles, superiores nova serie pinnellata;-, steriles patentes nunc recurva^, composit» pinnseque patentissimee- in planta spha-rosporifera densius decompositse, subfasciculata^ corymbosa?, ra- mellis incurvis, intimis corymbi singula serie longitudinali sphgero- sporas gerentibus, cseterum vix mutatis. Keramidia in apice pinnulse pinnatEe evoluta, parte ejusdem inferiore pedicellata, pinnellisque pau- cis invobicrata, globosa, intra pericarpium cellulosum gemmidia py- riformia ad placentam basalem foventia. Frons pinnellis ultimis exceptis corticata, articalis diametro subduplo brevioribus polysipho- niis-, sectione transversali vidi siphones circiter 9 circa centralem, ipsis fere a^qualem, corticali strato denso. Substantia rigida-, chartee non adheeret. Color purpureo-nigrescens. An rami proprie distichi sint, mihi non omnino certum videtur. Ramellos nimirum nunc oblique, nunc immo in contrarium rachidis positos vidi, sed sensim bifariam tlexos puto', unde plantam piunatam descripsi. Ad P. complanatam hoc modo non ita arcte accederet. 22. P. Thuyoides (Harv. in Mach Fl. Hih. III. p. 205) erecta distiche pinnatim decomposita, filis teretibus sursum longe corticatis, pinnis erecto-patentibus basi nudiusculis aut pin- nulis simpliciusculis obsitis, medio decompositis, pinnulis a basi latiore attenuatis, siphonibus circiter 9 — 10 extus corticatis, articulis diametro brevioribus, spheerosporis in pinnulis distortis obtusis, keramidiis ovatis sessilibus. Polysiphonia thuyoides Harv. l. c. ! Man. p. 86 ! Engl. Bot. Supi:)!. tah. 2882. Kutz. Sp. p. 838! Rytiphla^a Thuyoides Harv. Phyc. Brit. tab. 221! Grammita rigidula Bonnem. Hydr. loc. p. 27 (excL syn.)!! Exyicc. Wyatt Danm. n:o 305! Lloyd Alg. n:o 261. Crouan Alg. Fin. n:o 313! Wehcitsch Phycot. Lnsit. n:o 72 et 187! Hab. in oceano atlantico a littore Hibernise usque ad Tin- gin (Schousboe!). Frondes a plexii radicab fibroso erecta^, plerumque 3 — 4-polH- cares, nunc 6-polUcares, inferne setam crassitie superantes, sursum Poli/sijpJionia. Rhodomele^. 959 sensiin temiiores, pliis niiniis pinnatini decompositBB. Pinnse nunc circunisci-iplione fere lineares, pinnnlis per totam longitudinem sub- ppquali longitudine, inferioribus siniplicioribus a basi latiore atte- nviatis et sa^pe acutis, superioribus et prsecipue mediis iterum pin- nulatis, jiinnnlis obtusioribus; nunc media' pinna' prolongata" evadunt, inferiores simplices manent aut stepe abrupta' et truncatfe, ut frons inferne nudiuscula aut residuis pinnularnm dumosa, superne am- bitu magis ovata conspiciatur. In fronde spha'rosiiorifera piniiuhehic illic densiorcs et magis decomposita', sphserosporas in pinnellis obtn- siusculis distorto-flexuosis, singula serie longitudinali dispositas fo- ventes. Keramidia ad pinnulas sessilia globoso-ovata. Tota superli- cies reticulata venosa, vix ultimis pinnulis exceptis nempe corticata*, articuli hoc modo obsnleti, translucentes sunt diametro plus minus breviores; sectione transversali vidi siphones plerumque 9—10, aut in fronde senili magis irregulares circiter 12, centrali parum minores, extus denso stato corticali cinctos. Color pnrpurascens, expositione in olivaceum tendens. Cliartrc ph;s minus adhteret. Ramificatione omnino disticha a P. frutlculosa dignoscatur-, cor- tice admodum evoluto a ceteris speciebus pinnatis. A Bonnemaisonio ha'c species revera primum descrijita, sed cum Conferva parasitica identica considerata et initio sub nomine C para- siticBe distribiita •, nomen dein mutavit, non quia diversam habuit, sed ob nomen ineptius, conservata C. parasiticte synonymia; veram insu- per C. parasiticam sub novo nomine proposuit. Ante nomenhocmodo ambiguuni recentius, utpote et aptius et a plerisque receptum, retinui. II. Herposiphonia. Species nance, num fronde majore prceditm, filis priniarlis prorepentibus radicantibns , sectmdariis erectiuscidis ([uoquo- versum ramosis, articidis nudis oligo-polysiplioneis. 4. OBscuRiE nance ccespitihus plurimis in stratum supra rupes aid Algas expansum collectis, fiJo primario repente, secundariis erectiuscidis, articuJis nudis 4 — 8 — 16—20-sipJioneis. 23. P. RUFOLANOSA (Harv. Mar. Bot. of West. Austr. n:o 87) nana, (in stratum expansa?) CEespitibus singulis subglobosis, laxe intricatis, filis arachnoideis densissime fruticuloso-ramosis, ramis decompositis ramulisque longe attenuatis patentissi- mis divaricatis, articulis ecorticatis 4-siplioniis diametro circiter eequalibus, fructibus Polys. rufolanosa Harv. l. c. in Trans. Irish. Acad. Vol. XXII. p. 540!! Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 184! 940 RHODOMELEiE. PohjsipJionia. Hab. in caulibus Caulinife antarcticee ad King George's Sound Australiai (Harvey!). Csespites singuli subglobosi (csespitibus numerosis forsan in stra- tum confluentibus), exsiccati rosei fere Callithamnion referentes, dia- metro vix semiunciales. Fila capillo tenuiora, decomposito-ramosissi- ma, ramis distantioribus (articulis plus minus numerosis interjectis) patentissimis divaricatis vagis, apice nunc paulo supereminente dicho- tomo aut ramulis secundis paucis obsito; ramuli a basi longe atte- nuati moUes. Articuli diametro subseqnales, nunc parum longiores nunc sub-breviores, siphonibus 4 notati, Fructus mihi ignoti. Species videtur sat distincta, crescendi modo, si rite illum intei-- pretatus sini, a plurimis speciebus nanis recedeus. Mihi enim non re- pens et radicans, ut plurimse alise, sed ca^spites singuli erectiusculi et globose expansi in formam fruticuli minoris adparuerunt, Assumere forsan licet plurimos fruticulos juxtapositos obvenire et stratum hoc modo formari plus minus expansum, Nomine P. vagabundee sub n:o 183 in Harv. Alg. Austr. nova ob- venit species, qua?. Auctori quoque P, rnfolanostr proxima adparnit. Est adhuc brevior, ca^spitibus 1 — 2 lineas altis, natans lecta at primuni in planta quadam adnata (ut credere licet) et stratum densum for- mans. Ut heec brevior, ita densius ramosa. Alio respectu differentiam vix video. Nisi itaque in fructibus, mihi ignotis, differentiee adessent, utram- que formani, laxiorem et densius ramosam, eidem speciei adnumerarcm. 24. P. scopuLOEUM (Ilarv. Mar. Bot. of West. Avstr. n:o 88) cee- spite nano denso supra rupes expanso, iilis primariis de- cumbentibus radicantibus, secundariis verticalibus simpli- ciusculis aut superne parce ramosis, ramis erecto-adpressis, articulis diametro circiter eequalibus 4-siphoniis, sphperospo- ris in ramulis leviter incrassatis seriatis, keramidiis ovatis sessilibus. Polysiphonia scopulorum Harv. l. c. in Trans. Irisli Ac. Vol. XXII. p. 540, 23a, P, vAGABUNDA (Harv. mscr.) civspitibus minutis globosis natanti- bus roseis siccitate fuscescentibus, frondibus pusillis intricatis vage ramosis, ramis elongatis horizontalibus vel divaricatis arcuatis, ramulis paucis Sippe secundis divaricatis, articulis tetrasiphoniis diametro eequalibus. Polysiphonia vagabunda Harv. Alg. Austr. n:o 183! F/, Tasm.p. 300! Hab. in mari natans ad oras Tasmania (Harvey!). Immensa multitudine in mari natans,' undas quasi gelatina Ribis mixtas preebens, Ca-spites minuti spharici, 2-lineas diametro metien- tes, initio, ut adparet adfixi; fila intricata, ramis eximie divaricatis. Ita fere Harv. 1, c. Tohjsiplwnia. Rhodomele.e. 9H Exs. Harv. Austr. Alg. n:o 186. IJab. in rupibus marinis ad Rottnest (Harvey!). Adspectu et crescendi modo P. obsciirara fere oranuio refert, at species longe diversa. Csespites 3—4 lineas alti (vix unciales, Harv.). Fila circiter capillari;), primaria et secundaria crassitie parum diversa', primaria radiculis elongatis radicantia, secundaria ramis erecto adpres- sis, supra medium vel paulo infra egredientibus, ornata; in liis ramis parum mutatis, utrinqne attenuatis, splia^rospora? paucfe (4—6) seriatfp. Articuli longitudine varii •, nunc in lilis primariis et ima parte secun- dariorum diametro usque duplo breviores, nunc a^quales-, in parte raedia filorum verticalium sunt diametro tequales aut sesquilongiores, fnunc duplo longiores, Harv.); siphones, si recte viderim, 4. Color exsiccatcE obscure purpureus. Cliarta' adliaret. Harvey fila tetragona, ramos sfepe secundos, atque keramidia ovata sessilia descripsit, de quibus ex planta exciccata et meis speciminil)us judicium ferre non licet. Eandem plantam, quantum ex speciminibus meis judicare licet, ex insula Nukahiva a Cel. Jardin lectam, sub n:o 110 misit LeNormand. 25. P. viLLUM (J. Ag. luscr.) cfespite nano erectiusculo, filo pri- mario ramoso repente radicante, secundariis densissimis ver- ticalibus erectis simplicibus aut sparsissime ramosis, ramis conformibus subadpressis longe attenuatis, articulis diame- tro paulo longioribus 4-siphoniis, sphtTerosporis in filis se- cundariis moniliformibus seriatis. Hab. ad rupes vel conchas arena obductas ad littus Ame- ricee tropic86 (Liebman!). Habitus, color, magnitudo et crescendi modus Callith. Rotliii. Fila primaria repentia ita densissime secundariis obducta, ut segre pars nuda cons])iciatnr. Secundaria plurima simplicia, nunc ramo erectius- culo fere adpresso, ad basin parum attenuato, obsita. Articuli omnes fere ejusdera longitudinis, nempe diametro aliquantulum longiores-, in filo primario crassiori diametro eequales aut breviores-, omnes sipho- nibus 4 percursi. Spha?rosporEe nunc in ima, nunc in superiore parte seriata^, fila reddunt moniliformia. 25a. P. MoNOCMRPA (Mont. Ann. Sc. Nat. XVIII. p. 254) parvula ve- lutina-, filis brevissimis capillaribus subsimplicibus attenuato-su- bulatis miniatis", articulis diametro subtvqualibus 5-siphoniis", cou- ceptaculis ovato-acuminatis in medio filo breviter pedicellatis', te- trasporis moniliformiter uniseriatis. Polysiphonia monocarpa Mont. l. c. Voy. Bonite Pl. 143 fig. 3. Syll p. 424. Kiitz. Si). p. 807. Hab. ad Fucos majores, qiios strato velutiuo obducit-, Promonto- rium Bonse Spei (Gaudichaud.j. 942 RHODOMELEiE. Tolijsiplionia. 26. P. NEGLECTA (Harv. Mar. Bof. of West. Austr. n:o 91) cse- spite pojlicari denso supra rupes expanso, filis primai*iis decumbentibus radicantibus, secundariis adscendentibus et verticalibus superne parce ramosis, ramis erectiusculis, ar- ticulis 8 — 9-siphoneis, mediis diametro 2-plo longioribus, superioribus sequalibus, sphferosporis in ramulis parum mu- tatis paucis, keramidiis .... Polysiplionia neglecta Harv. l. c. in Trans. Irish Acad. Vol. XXII. p. 541!! Hab. ad oras Novee Zelandiae (C. Sinclair!); ad King Geor- ge's Sound (Harvey!). Caispes dcnsus, circiter pollicaris, supra rupes, Polysiphonia? ob- scuree modo, expansus. Fila decumbentia radicantia, nempe radiculis numerosis monosiphoniis apice scutatis instructa, mox adscendentia erectiuscula, sursLiiu exiniie attenuata, in ramulos paucos superne so- luta. Articuli in planta inferiore ejusdem fere longitudinis, diametro circiter duplo longiores, in parte infima decumbente et in ramis superi- oribus diametrum paulo superantes. Sipliones 8 — 9 distinctos numeravi. Speciem a Harvey distinctam, inter specimina a Nova Zelandia mihi ab eodem communicata, P. comoides nomine inscripta, agnoscere credidi. Hsec vero sterilia, articulis paulo longioribus", illa fructifera articulis plurimis diametro parum longioribiis. Fila vero nonnulla inter liBec articulorum longitudine priora sequant. Color et quidam adspectus P. variegatse, quasi pars superior liujus arrepta et male cliartBe imposita fuerit:, at accuratius inspecta ab hac certe facilius distincta, et ad tribum P. obscura' sine dubio referenda. — Inter spe- cies P. obscurfe vicinas dignoscatiir articulis longioribus et siphonibus paucioribus. 27. P. CALOTHRix (Ilarv. Mar. Bot. oj Wcst. Austr.n:o 101) C£es- pite nano denso supra rupes expanso, filis primariis de- cumbentibus radicantibus ramosis, secundariis multo tenui- oribus verticalibus simplicibus bifariam dispositis obtusius- culis, articulis 10 — 12-siphoniis nudis, primariorum diametro duplo brevioribus, secundariorum sesqui — duplo longioribus, spheerosporis in filis verticalibus leviter incrassatis paucis. Polysiphonia calothrix Harv. l. c. in Trans. Irish Acad. Vol. XXII. p. 541 ! ! Phyc. Austr. tab. CLXXXV. C! Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 178! Hab. in rupibus ad King George's Sound Australiee (Harvey!). More Calothricis scopulorum supra riipes expanditur, magnitudine et aspectu consimilis. Fila primaria decumbentia, radiculis numero- sissimis elongatis radicantia, ramis nonnullis conformibus subdivisa. Polysiplionia. RHODOMELEyE. - 943 apice leviter iiicurva. Ex his iila stciiii(laria (luplo l'erc tenuiora ver- ticalia, 'dextrorsum et sinistrorsum sub-bifariam disposita, densissima, ad geriiculum fere quodc^iie singula, obtusa simplicia, articulis circiter 20 constituta, proveniunt-, spha-rospora' in his ipsis, in media circiter parte proveniunt, extus leviter prominula'. Articuli in filis primariis crassioribus diametro duplo breviores, in secundariis erectiusculis sequales aut sesqnilongiores (sec. Harvey us(|ue du[»lo longiores)-, a superficie visi sipliones circiter 5 in secundariis, et 6 in primariis con- spiciuntar. P. obscura' proxima videtur, at planta minor et simplicior, in ip- sis filis secundariis simplicibus spliBerosporas generaus. 28. PoLYs. OBSCURA (Ag. Sp. p. 10- 821! Hab. in sinu codano ad littora Fionise, Scanise. Frous capilbj circiter duplo crassior, vage expausa, rainis divari- catissiniis iutricatis cicspiteui (^uoquoversuui elifusuui, iiliiripollicarein uon facile extricaiiduui formautibiis. Rauii couformes, articulis brevio- ribus a primariis distiugneudi, ramulique lineam vix longi aculeifor- iiies, sim|)lices aut ipsi divaricato-i-amulosi, cum ramis iutermixti, fere ad geiiiculiim quodi|ue augiilo subrecto egredientes, divaricatissimi. Articnli iii tilis jirimariis diameti-o 2 — 3-[do longiores, geniculis sub- elevatis distincti, in ramis i-amalis(|ue diametro nM"|uales aut us(pue 2-plo breviores, ubicumque nudi", sectione transversali vidi siphones 4 periceutrales, totidem ccllulis minoribus alteruautibus subcorticatos. Tructus uiiUos vidi. Exsiccatione nigrescens et cliartEe adhserens. Licet characteribus et crescendi modo satis distincta videatur, ta- men mihi valde dubium mauet anne alterius speciei sit forma pecu- liaris. crescendi modo iu sinubus trauquillioribus orta. Cum P. Bys- soide comparavit Agardh, ab hac vero si[ihonum iiumero facilius dis- tinguatur. Potius P. fibrillosa' formaui, a fulcro arreptam et circumva- gam, atqne prolificatiouibus a geuiculo (pioque egredicntibus horridu- lam crederem. Attamen forma omnino peculiaris, fructibus detectis demum certius stabilienda. 33. P. DiYARicATA (Ag. Sijn. p. 59) ctesjtite laxe intricato quo- quoversum expanso, tilis elongatis curvatis distanter ra- mosis hic illic radicantibus articulatis, ramis subverticali- bus alterne subsecundatis a basi longe attenuatis mollibus curvis recurvisque, articulis 4-siphoneis, aduliioribus dia- metro 4-plo, junioribus dtiplo longioril)us, fructibus . . . Hutchinsia divaricata Ag. l. c. et Sp. Alg. II. p. 108! Polysiphonla divaricata Kiits. Sp. p. 822! Hutchinsia implicata Lb. HycJr. p. 111. tab. 34. (haud boua)!! IV. 63 948 PiiKinoMELEj'. PolpsipJionia. Hab. in sinubus tranquillioribus inter alias algas zosteram- que repens maris Baltici et sinus Codani. CBPspes intricatus 1 — 2 poUicaris fusco-pur|)ureus, exsiccatioue ob- scurior, charta' paruiu adhan-ens. Fihi primaria decunibcutia- secun- daria verticulia incui'va, pollicaria, rauiis divaricatis pateutissiniis ob- sita. Rami quasi alterne secuudati, ita nempe nt 2-3 sub-sequeutes idem latus servent, insequentibus 2—3 alterum Latus occnpantibus, supremis plurimis secuudis, omnibus a basi longe atteuuatis et incur- vis fila proxima et alias Algas amplectentibus. Articuli adulti sunt diametro 4:[do et ultra longiores, genictilis subelevatis obscuris; in rauiis 3-pIo tt iu nltiuiiy 2-plo ant sesquilougiores. Sipliones iu su- periore parte 4 distincti, in inferiore obsoletiores, magis torti quam in P. puhnnata. Species ut videretur bene distincta, longitudine articulorum et a P. intricata et a P. pulvinata divei-sa. Cum illaconvenit ramificatione-, ab hac prseterea distat ramis curvis et magis patentibus. Specimina Lyngbyei cum Agardhiauis coru[iaravi, et utramque plantam ideuticam vidi. 34. P. FRACTA (Harv. Ner. Bor. Am. p. 38) csespite laxe in- tricato, quoquoversum expanso, filis elongatis curvatis de- composito-ramosis, hic iilic radicantibus articulatis, ramis subverticalibus vagis secundatis divaricatisve, minoribus su- bulatis demum rigidiiisculis, articulis 4-sipboniis diametro eequalibus, fructibus 34a. P. EtuiNATA (Harv. Ner. Bor. Am. p. 38) fronde setacea rigida dichotoma', ramis distantibus patentissimis aut divaricatis, paruiu atlenuatis articulatis 4-siphoniis. ubicumque ramulis minutis ho- rizontalibus subulato-spiniformiljus, sirnplicibus bifidisve, articulis diametro brevioribus. Hab. ad Ke}- West Americec. Frondes 3 — 4 pollicares, selam crasspe et crassiores, sul^dichotome divisffi, segmentis angulis patentissimis separatis, dimidium pollicem aut pollicem distantibus, supremis circiter pollicem longis. Partes saltem juniores ubicumque ramulis minutis, dimidiam lineam distanti- bus, semilineam longis, angulo fere recto exeuutibus obsita;. Articuli nbicumque conspicui. diametro brcviores, siphouibus latissimis, geui- culis nodosis. Substantia firma rigida, membrana disscpimentorum crassa-, madefacta non bene reviviscens. Color intense brunueus. Charta> parum adhseret. Ramificatione P. fractfe, at robustior ramulis numerosioribus brc- vioribus et magis compositis quodcumque latus ramorum axjue occu- pautibus. Ita fere Harvev. Tolysiphonia. Riiobomei.e^. -941) Hab. in oceano atlantico ad littora Floridie (Harvey!). CBespites efficit vagx' expansos la.\e inlricatos pluri-pollicarcs. Fila capillo (lu|il() et ultra crassiora, irrctiiilariler llexa et curvata, hic illic (ubi aliis corporibus aul algis adproximata) radiculas elongatas emit- tentia, sursuni aiit extrorsum ramos conformes plus minus subdivisos gerentia. Apices raniorum stricti aut curvati, ramulis brevioribus ])a- tentissimis aut verticalibus nunc secundatis, nunc divaricatis, simpli- cibus a basi longe attenuatis obsiti. Articuli in lota planta diametro fere breviores, siphones 2— 3 a superlicie monstrantes-, sectione trans- versali vidi filum teretiusculum, siphonibus 4 pericentralibus percnr- sum, centrali angustiori, corticalibus cellulis nullis. Substantia rigi- diuscula. Color exsiccata' obscurc fusco-puriiureus. Crescendi modo P. fracta cum P. divaricata et P. intricata conve- nit-, sed major et filis duplo crassioribus instructa. Insuper a P. di- varicata dififert articulorum brevitate, a P. intricata siplionum numero. 35. PoLYs. RiGENS (ScJiousb. mscr.) cfcespite laxe intricato, filis priniariis repentibus, secundariisque decomposito-ramosis ar- ticulatis, ramis ramulisque ad geniculum iere quodque egre- dientibus, ramulis subulatis divaricatis, articulis 5-siphoneis diametro subbrevioribus, spbterosporis in ramulis subtoruloso- inflatis, keramidiis in ramulo brevi horizoutali erectiusculis ovali-globosis. Hutciiinsia rigens Schousb. tnscr. Ag. in Bot. Zeit. 1827 p. 638 et Sp. Alg. II. p. 111. Pol3's. rigens J. Ag. Alg. Med. 'p. 122. Kg. Sp. p. 807. Ilutchinsia spinella Ag. Sp. Alg. p. 110! Polys. spinella .7. Ag. Alg. Med. p. 122. Kg. Sp. p. 806. Hab. in aliis Algis, preecipue in Rytiphl. pinastroide, parasi- tica in mari adriatico, mediterraneo et atlantico calidiori ad oras Hispauia; et Africee. Ca^S[)es minutus iutricatus, ramos aliarum Algarum connectens, obscure purpureus, exsiccatione nigrescens. Fila primaria decumben- tia radicantia, nunc densissime ramosa et secundariis plurimis consi- milia, r.unc longius prorepentia simpliciuscula et ramos secundarios clongatos et simpliciusculos promittentia, his alias Algas amplectentia et intricantia. lila secundaria erectiuscula, lineas paucas longa, de- composito-ramosa, ramis ramnlis(|ue densissimis quoquoversum egre- dientibus eximie patentibus a basi latiore attenuatis divaricatis, nunc apicibus leviter curvis. majoribus ramulosis, miuoribusque simplicibus mixtis, rigidiusculis. Frons tota articulata, articulis diametro brevi- oribus aut vix tequalibus, siphonibus 3 a supei-ficie sspius conspicuis. Sectione transversali vidi sipliones pericentrales 5, ecorticatos, et sin- gulos subprominulos frondem ita ambitu obtusangulam efficientes. 63* 050 HiioDOMELE*:. Folysiplionia. In planta fructifera ramuli apice Tiuinerosiores fiunt, longiores niinusque rigidi et magis crectiusculi • splia?rosporas foventes fere siliqua'formes evadunt obtusi et subtorulosi. Keramidia in ramulo brcvi liorizontali erectiuscula, ovali-globosa, pro nuignitudine planta; magna ct numero- sissima. Specimina Polj^s. rigentis et Pol. spinelke comparanti, nulla mihi adparuit differentia, nisi Cjuse Eetati et staturw adscribenda sit. Nomine P. parvulse Suhr specimina ab ipso data habeo, (j^uat duas exhibent formas, unam a P. rigenti vix diversam nisi ranuilis elongatis filifor- nubus', alteram totani ejusmodi lilis elongatis et tenuioribus constitu- tam. Ilanc memor.ibilem. a, crescendi modo ortam, foi'ninm P. rigeii- tis considero. Fructus utriusque generis adsunt in liis, ab iis forintc priinaria^ parum diversi. De affmitate proxinia speciei forsan dubitandum. Sipliones 5, quos satis distincte videre credidi, a speciebus oligosiphoniis removendain esse suadent- an prope P. thyrsigeram disponenda? 36. P. DUMOSA (HooTc. et Harv. Crypt. Ant. p. 70) erectiuscula decomposito-ramosa dense squarroso-ramulosa, sursum longe corticala, ramis ramulisque ad geniculum fere quodque exeuntibus, ramulis subulatis moUibus divaricatis ramellosis, articulis 5-siphoneis diametro subtcqualibus, inferioribus corticatis, fructibus Polysiphoiiia dumosa Hook. et Harv. l. c. tab. 7.5 fig. 1. Lond. Journ. Bot. Vol. IV. p. 268. Harv. Ner. An.^tr.p.i2. Kiit^. Sp.p.S31\ Hab. in oceano australi ad insulam Campbell, in majoribus Algis (Hooker!). Fi"ondes Ctespitosse 1—2 pollicares erectse dicnntur, inferne nu- diusculffi aut tantum ramulorum delapsorum reliquiis muriculata?, superne decomposito-ramosa; et per totam superiorem partem ra- mulis intermixtis squarrosee. Eamuli 1—2 lineas longi, quoquover- sum egredientes et sa^pe patentissimi, nunc fere ad geniculum quod- que provenientes, nunc distantiis jmulo majoribus separati, a basi longe attenuati, subulati at molles, ipsi iiova serie instructi, basi api- ceque nudis. Frons sursum longe corticata, ramulis apice saltem ecor- ticatis articulatis, articulis inferioribus minus distinctis diametrum cir- citer sequantibus •, tran.^verse secta; siphones pericentrales 5 videre cre- didi minoribus exterioribus cinctos", at plantam non bene reviviscen- tem habui. Nec fructus niihi cogniti sunt. Rigidiuscula, chartse non adha-ret. Color exsiccatse et madefactse fuscescens. De proxima affinitate hujus spcciei mihi inanent dubia. Siphones 4 pericentrales, quos pinxit Harvej^, milii videre non contigit; quare affinitatein proximam cuni P. Hookeri et affinibus vix suspicarer. Ex structura et liabitu P. rigenti proximam crederem •, Harvey frondes Polf/siphonia. Ruodomele^. . 951 erectiusculas dieit e( ca-spitose in aliis Algis majnrilnis crescentes*, Ex speciniinibus iragmentariis, qun^ vidi, lioc a-gre dijudicatur-, attamen ex liis nnllomodo ccrtuin milii videtur, non ])osse lianc speciem, modo P. rigentis, inter alias Algas intricatam crescere. Si ita foret, mihi iiulla restarent dubia quin ad P. rigentem affinitate proxima accederet, licet P. dumosa evolutione strati corticalis nullo uegotiu distinguere- tiir. Interea in ea disponenda hanc sc(}uor suspicionem. - Auctores laudati ramos subdistichos describunt, quod certe in meis iion vidi. 37. P. iNTRicATA (J. Ag. Ahf. Med. p. 124) csespite laxe in- tricato qiioquoversum expanso, filis elongatis curvatis di- stanter ramosis hie illic radicantibus articulatis, ramis sub- vertiealibus alterne subsecundatis a basi longe attenuatis mollibus, articulis 4 — 6-siphoniis diametro subsequalibus, fructibus ' Poh^s. intricata J. Ag. l. c. Hutchinsia lepadicnla var. intricata Ag., Sp. Alg. p. 107!! Conf. lanosa Draparn. (fide Spec). P. uncinata Kfitz. Phyc. p. 417. Sp. ^?^'.^. 805 ffide Sp. origin.!!). Hab. in stagnis submarinis et sinubus tranquillis inter alias intricata in mari adriatico et mediterrnneo; in oceano atlantico calidiori ad littus Gallise (DelaPylaie!). Ca^spites efficit laxiores aut densiores, nanos aut phiripollicares, purpurascentes, admodum intricatos, exsiccatione obscurioi'es, chartcc parum adha-rentes. Fila primaria decunibentia et radiculis elongatis aliis algis adnata-, secundaria verticalia divaricato-ramosa, ramis con- siniilibus. supcrioribus simplicibus patentissimis, a basi longe attenu- atis, inferioribus hingioribus curvatis, supremis brevibus subulatis. Rami nunc evidcntius, nunc obscurius secundati, ita nempe ut plu- res subsequentes idem latus servent, dein insequenlibus pluribus alte- rum occupantibus. Articnli iii filis primariis et in ramis majoribus diametrum longitudine haud a'quant; in ramis sunt longiores, prteci- pue ubi rami valde elongati diametrum aliquando longitxidine duplo superant, in brevioribus sunt sesquilongiores, infirais et supremis ra- mi brevissimis; sectione transversali siphones 4—6 pericentrales videre credidi. Siphones primarii in hac specie videntur 4-, obveniunt vero quo- que nonnulli corticales, qui quum Eeque raagni et fere interjacentes po- tius quam exteriores ramis quoque minoribus speciem polysiphoniara aliquando tribuant. Polys. divnricata;' et P. tenellfc comparanda, diftert ab illa siphonum numero et articulorum longitudine, ab hac crescendi raodo, magnitu- diue aliisque. Couf. lanosse specimina, quee vidi, certe sunt hujus spe- 952 Rhodomele^. l^olysiplionia. ciei, nec ad P. pulvinatam, nec ad P. seciiiulaiu refercnda*, sit vero ut aliis locis sub eodeui noniine alia obveniat. Prout inter Algas adnatas aut natantes obveniat, adspectum niu- tat. Inter illas brevior et magis ramosa, superne subfascicnlata- inter has laxior, ramis elongatis nudiusculis. 38. P. DivERGENS (J. Ag. Alg. med p. 127) cfespite dense intri- cato quoquoversum expanso, filis elongatis curvatis ramo- sissimis hic illic radicantibus artieulatis, ramis patentissi- mis vage divergentibus, a basi longe attenuatis mollibus, articulis 6 — T-siphoniis diametro subffiqualibus, fructibus .... Polysiphonia divergcns J. Ag. l. c. Kiitz. Sp. p. 822! P. barbatula KiiU. Fliyc. Gen. p. 417. Sp. Alg. p. 805? Hab. in mari adriatico (Biasoletto!); in oceano atlantico ad Gades (Cabrera!). Ceespes videtur inter alias algas quoijuoversum expansus, in stra- tuni inextricabile densius iutricatus, ramos liberos exinde et quoquo- versuui emittens. Fila primaria nunc setam fere crassa, S'c£pius capil- laria, radiculis elongatis sparsim radicantia (ut aliis adproximentur Algis), vage ramosissima. Rami majores conformes sa>pe fere verti- cales, nunc erectiores, superiores nunc 2 -Ssecundati autalterni, apice nuHC furcati, a basi altenuati at molles. Articuli oranes parum lon- gitudine diversi, diametro circiter a-quales, nunc breviores, nunc pa- rum longiores, a superlicie visi siphonibus 3-- 4 notati", sectione trans- versali vidi siphones 7 circa centralem, etiam in filis crassioribus ecor- ticatos. Color exsiccata' purpureo-nigrescens", chartpt; non admodum firmiter adha^ret. P. divergentis speciniina, nomine P. pulvinattv designata vidi. Re- vera seque CKespitosa videtur, at ca-spes (ut crediderim) demum ma- gis divaricato-decumbens intricatus, latitudine potius expansns, quam fila erectiuscula a plexu radicali emittens. Pra'terea siphones nume- rosiores et articuli breviores. Afiinitate proxima cum P. intricata conjunctam puto ; ab liac differre videtur ca'spite nmlto densiore et magis intricato, iilis magis ramosis, ramis magis divergentibus, atque siphonuni numero (si recte viderim) diverso. P. barbatula Kiitz. (fide sp. origin.) est planta minuta, erectius- cula, apice penicillata, Eegre detinienda. Habitn fere P. obscurce, pau- ciores habet siphones (sa?pius 6—7 vidi;. Plantam juvenileni puto, forsan P. divergentis, ramis divergentibus nondum evolutis. 6. Thyrsiger.e Cmspitoso-erectiuscidai, filis primariis decumben- tibus radicantihus, pinnatim deconipositce, ramis quoquoversum exeuntihus hrevihus ramidosis ramtdisqne polysiplioneis inter- spersis dense ohsitce, articidis ecorticatis 8 — 12 — 16-siphoneis. Tohjsiphouia. Rhodomele/e. 955 39. P. cusPiDATA (J. Ag. Alg. LicJmu n:o 26) ceespite erectius- ciilo, filis a basi articulatis ecorticatis parce ramosis ra- mulisque interspersis patentibus sequelongis dense obsitis, ramulis crassis subulatis superne supra basin ramello sim- plici auctis simplicibusve, siphonibus circiter 8, articulis primariis diametro subduplo brevioribus. ramulorum sub- eequalibus, fructibus Poh^siphonia cuspidata J. Ag. l. c. Hab. ad Vera Cruz. (Liebmann!). Frons 1-2 pollicaris parce ramosa cylindracca. lilo nempe pri- nuirio undique ramulis a?quelong'is dense obsito. Rami conformes, pinnatim dispositi. Ramuli lineam dimidiam non longi, ad articulnm quemque egredientes, quoquoversum directi, patentes rigidiusculi et crassi, a basi sensim attenuati, simplices aut Sfcpissime ramello, ex articulo su])ra basin secundo egrediente, conlbrmi at minore etleviter incurvo ancti. Articuli ramorum diametro iere dimidio breviores, nusquam ut videtur corticati* ramulorum diametrum nec fequantes. Siphones circa centralem tantum 8 nnmeravi. Species mihi ex unico specimine liodie cognita, satis distincta, ut videtur P. tliyrsigerw proxima. 40. P. DicTYURus (J. Ag. AJg. Lichm. n:o 27) ceespite erectius- culo, tilis a basi articulatis simpliciusculis per totam longi- tudinem dense ramulosis, ramulis patentibus basi nudis, mox quoquoversum pinnato-ramellosis, lamellis a basi at- tenuatis rigidiusculis subdivaricato-recurvis, siphonibus 8 — 10, articulis primariis diametro duplo brevioribus, ramulorum -- subeequalibus, sphffirosporis in ramulis supremis vix muta- tis sei-iatis, keramidiis Polysiphonia dictyurus J. Ag. l. c. in Act. Holm. Ofversigt 1837 2). 16. Kiits. Sp. p. 838! Harv. Ner. Bor. Am. p. 53! Hab. in oceano pacitico ad littus regni mexicani (Liebmannl). Frondes plurima^, circiter bipollicares, in ca^spites conjnncta;, sini- plices aut raro ramo instructa?, per totam longitudinem ramulis axjne- longis obsitce, ambitu cylindracea-. Ramuli lineam circiter longi, lineam haud distantes, distantiis iuffiqualibus quoquoversum exeuntes, superne densissimi, omnes patentes, basi nudiusculi, mox pinuatim ramellosi, ramellis plnrimis iterum divisis, ultimis subdivaricato-recurvis rigi- diuscnlis a basi attenuatis subacutis mollibus. Sphgerosporde in ramu- lis supremis, paulo densius ramellosis evoluta*, simplici serie longitu- dinali in ramellis vix mutatis, nisi forsan levissime torulosis et paulo longioribus, dispositse, fere totum articulum occupantes. Articuli ubi- ciimque conspicui et nudi, diametro circiter duplo breviores-, sectiones 954 UHODO.MELEiE. Fohjsiplionia. transversales Sfepe 4-angulas vidi, qnorl forsan exsiccatione adtrilinen- dum, revera teretiuscnlas et snlcatas, siphones 8-10 circa centralem ipsis fere eeciualem monstrantes, cortice plane nuUo. Substantia rigi- diuscula-, cliarta' non adhffret. Color fuscescens, madefactfc fere Spha- celariam referens. Adspectus hujuset P. thyrsigertfi admodum diversus-, P. thyrsigera est exsiccata nigrescens, longior et ramis liaud paucis instructa-, rami sunt erecto-adpressi acutiusculi. densissime ramuh^si ■ ramuli longiores, inferiores simpliciusculi, plerumque curvati, sivpe recurvi-, P. dictyurus est exsiccata fuscescens, rarissimis ramis instructa, at ramulis fere cTquelongis eximie patentibus per totam longitudinem pinnatim obsita: ramuli sunt ob ramellos divaricatos sursum latiores et quasi obtusi. Utraqne autem species structura frondis simillinia. P. dictyurus Bo- strychiam Moritzianam primo adspectu fere refert. 41. P. TiiYRSiGEEA (J. Acf. Alf/. Liebm. n:o 28) ceespite erectius- culo, tilis a basi artieulatis ecorticatis, pinnatim ramosis ramulisque interspersis virgatis, ramis adpressis densissime ramulosis, rainulis crassis a basi attenuatis mollioribus ssepe curvutis, siphonibus 10, articulis primariis diametro plus duplo brevioribus, raraulorum subeequaHbus, sphserosporis in ramulis vix mutatis paucis, keramidiis ad apices ramo- rum pedicellalis bracteatis suburceolatis. 41a. P. vEKTiciLLATA (HaTV. ap. BeecJiey Voy. p. 165) fdis brevibus re- pentibns setaceis parce ramosis; ramis erecLis ramulis simplicibus incurvis acutis dense ol)sitis, articulis polysipJioneis, ramornm diametro multo brevioribus, ramulorum diametrum raro ivquan- tibus, sii^Iionilnis 10- 12. Polysiplionia verticillata Harv. l. c. Kiltz. Sp. Alg. p. 839. Harv. Ner. Bor. Amer. p. 53! Hab. ad Californiani (Beechey.). Frons 1-2 pollicaris, adspectu Cladosteplii aut forsan adhuc ma- gis Rhodomelam laricem nanam referens. llamuli circumcirca dense dispositi imbricati, et ad apices ranHjrum densissimi, sunt alternantes, nec verticillati. Articuli iibicumqiie conspicui, at ob opacam frondein a-gre observandi, uec nisi planta perspatium longius fuerit madefacta. Articuli uniformiter breves, sipliones hitiuscnli. Plantffi imperfecte cognitfe tantum fragmenta exstant. Ab omni alia specie americana abunde diversa. P. dictyuro videtur alfinis. No- men verticillatte ideam ramilicationis falsaiu prabet. Ita fere auctor speciei in uUimo suo vobunine. Mihi, ex descrip- tione judicanti. P. tliyrsigera' aftinis videretur. Tolysiplionia. Rhodo.mele^. 955 P. thyrsigcra J. Ag. 1. c. in Act. Hohn. Ofverfiigt 1837|X 17. Zwi^. Sp. Alg. p. 838. Harv. Ner. Bor. Amer. p. 53. P. Zimmermariiii Suhr. mscr. Hab. in oceano atlantieo calidiore ad La Guavra et Puerto- Caballo; ad oras Senegambite (Hb. Binder!). Csespitus plexn fibroso radicali coliibiti, 2-3 pollicares, exsicca- tione nigri rigidi et cliartre vix adhaTentes. Fila primaria inferne setam crassa, sursum parum attenuata, i[)sa i|uasi simplicia, ramis vero coniormibus erecto-adpressis ramulisque obsita. Rami iiollicares et breviores, ambitu fere lineares, ramis minoribus ramulisque ple- rumque dense vestiti, steriles longiores basi laxius, apice densius ra- mulosi, fertiles densissime ramulosi thyrsoidei. Ramuli pinnatim dis- positi, in ramis fructiferis breviores et ita densi ut siugula nisi dissecto ramo non discernantur, in sterilibus longiores et magis dissiti, omnes a basi latiore attenuati, at parum rigidi, plerumque curvati, seepje re- curvi, ut rami quoquoversum egredientes simplices aut rarins fureati', sphserosporiferi parum mutati, nisi ipsi densiores et densissimos co- rymbos formantes, spha'ros])oras ])aucas singula serie dispositas fo- ventes- keramidia in ramis brevibus minus densis evoluta, pedicellata, ramulisque proximis bracteata, fere urceolata. Articuli in tota planta conspicui et nudi", in ramis majoribus sunt diametro phis duplo bre- viores, in partibus tenuioribns diametrum fere a^quant, siphones ki- tiusculos 5 circiter monstrantes; sectione transversali vidi siphones 10 circa centralem, vix ipsis minorem, corticem nullum sed caulem inter siphones extus leviter sulcatum. Species habitu peculiari jam distinguenda; est quasi P. thuyoides densior et quoquoversum ramosa, a basi articulata, nec corticata. In specimine P. Zimmermanni Suhr, quod auctori debeo, locum natalem Callao adscriptum video", in plantis vero a Suhr provenien- tibus pluries locos natales erroneos observavi, c[uare maximopere du- bium, an in oceano paciiico proveniat, mihi quidem videtur. 42. P. Thwaitesii (Harv. mscr.) csespite erectiusculo, filis a basi articulatis ecorticatis parce ramosis ramulisque interspersis dense ramulosis, ramulis crassis a basi attenuatis subulatis, simplicibus aut decomposito-rnmulosis, siplionibus 12, ar- ticulis primariis diametro duplo brevioribus, ramulorum vix diametrum pequantibus, fructibus. . . . Polysi])honia Tiiwaitesii Harv. List. of Ceyl. Alg. ivo 15! Hab. in oceano Indico ad oras Ceylonee (Harvey!). Cpespes circiter 3-])ollicaris, a plexu libroso radicali surgcus, ercc- tiusculus. Fila radicalia decumbentia, deorsum radicantia, radiculis monosiphoniis apice planatis. Fila erectiuFcula setam fcre crassa, 956 RFioDOMELEiE. Tohjsiplionia. sursum [larum attenuata, infenic ramulis dolapsis nudiuscula, superne dense ramulosa, ramulis plurimis brevibus subadpressis, aliis elon- gatis in ramos abeuntibus. Ramuli simplices et decompositi sine ordine mixti, pinnatim quoquoversum egredientes, ubi densiores ex articulo quoque fere provenientes-, simplices subulati attamen mol- liores, nunc stricti eximie patentes, nunc immo subrecurvi-, decom- positi sunt quoquoversum ramosissimi, ramellis ultimis subulatis. Articuli in filis primariis sunt diametro duplo breviores, sipliones 6—7 monstrantes, in ramulis paulo longiores apparent ob diametrum minorem ramorum, diametrum vix tamen eequantes. Sectione trans- versali fdi inferioris subsulcati siphones 12 numeravi, cortice nuUo. Exsiccata nigrescens et chartse laxius adliferens. Specimina nostra madefacta fragilissima sunt et levissimo tactu franguntur, quod tamen preeparationi adscribendum suspicor. P. tlij-rsigerse proxinia-, nisi e loco natali diversissimo fuissent, utramque conjungere sane propensus fuissem. Ut mihi cognitfr, qui- busdam differunt: P. Thwaitesii est magis elongata et laxius ramu- losa, siphonum numero majori prfecipne diversa. 43. P. Ericoides (Hnrv. Alg. Tasm. n:o 17) ca?spite erectiu- sculo, filis a basi articulatis ecorticatis parce ramosis ra- mulisque interspersis patentibus teque longis dense obsitis, ramulis ramellosis ramelloque simplici bracteatis, siphoni- bus 16, articulis primariis triplo, ramulorum du])Io diame- tro brevioribus, fructibus. . . . Polj^siphonia Ericoides Harv. l. c. in Hook. Lond. Journ. Vol. (1. 2). 400. Ner. Austr. p. 50. Pl. Tasm. II. i). 301. Fhyc. austr. tab. CLXXXV A! Kutz. Sp. p. 809! Hab. ad oras Tasmanise (Harvey). Frondes a fdis repentibus orta;, erecto-cffispitosEe, 1 — 2-pollicares parum ramosEe, ubicumque ima basi excepta ramulis quoquoversum egredientibus, lineam haud longis, obsitte. Ramuli duplicis generis, simplices alii, aliique axillares iterum ramellosi. Rameili subukiti patentes. Tota frons articuhAta articulis brevissimis, sectione trans- versa siphones 16 nionstrantibus. Fructus ignoti. Color obscure purjnireus. Species mihi ignota, ad descriptioneni et iconem Harvevauam iioc loco descripta et disposita. In opere priori P. ceratocladir proxima dicitur. At mihi Pol. thyrsigerEe et affinibus potius propinqua adparet. ni. Oligosiphonia. Specics ynajores fronde prcecipua crectiusciila cjuoquoversum ra- mosa; articulis 4-sij)lioneis, nen/pe circa tuhum minorem cen- PohjsipJionia. Piiiodomele^. 957 fraleni siplioncs 4 majorcs, aut nudos aut siplionihus cxteriori- hiis totidou aUcrnantihtis auctos, aut prceterea strato corticali cinctos, gcrentihus. Divisione tuhi ccntralis, hic raro cingitur angustiorihus, inter centralem ct 4 proprie pericentrales stra- tim tcnue formantiJjus, ad corticem excurrentihus. 7. Ukceolat.e. Cccspitihiis erectiusculis chngatis, filis dcli- cpiesccnti-dichotomis moUihus, supcrne plus mimis virgatis,cauJe propirio mdlo; articulis 4-siphoniis ecorticatis, aut injiiius strato corticali tenui cinctis. 44. PoLYs. puLviNATA (Ag. S^)- II- p- 109) cfBspite erectiusculo densissimo, tllis primariis decumbentibus radicantibus, se- cundariis erectiusculis a basi articulatis parcius dichotomis vage ramulosis, ramulis sparsis versus apices numerosiori- bus subsecundatis, articulis 4-siphoniis, mediis diametro sesqui-triplo longioribus, ramorum pequalibus, spheerosporis in apicibus tilorum torulosis seriatis, keramidiis. . . . Hutch. pulviuata Ag. Sp. l. d! Polysiplionia piilvinata -/. Ag. Alg. Mcd. p- 12-1!! Arcscli. l%i/c. p. 57!! Couferva pulviiiala RotJi? Hatch. badia Af). Sp. p. 74 (partim!|. Exsicc. Aresch. Scand. n:o 60! 44a. P. iNCOMPTA (Earv. Ner. Atistr. p. 44) frondibus ca^spitosis e lilis repentibus ortis, caule setaceo articulato rigidin.scalo vix attenuato basi longe simplici siipra tlabellatim ramoso dichotomo, ramis minoribns alternis crel)ris curymbosis umllipartitis, articnlis bi-striatis, primariis nodosis sesqui longioribus, secundariis dia- metro a^qualibus, ultimis brevioribus. P. incompta Harv. 1. c. Kg. Sp. p. 817! Hab. in rupibus arena obductis ad Cap. b. Spei (Harvey ). Frondes e fibris repentibus ramosis orta^, 3-~4-pollicares et forsan nltra, setacea? rigidiusculse, non admodum attenuatcP, ca?spitosa' erecta% basi simplices, dein irregulariter dichotonvcC, decomposila?", rami mi- nores ramnlis densius dichotomis, fastigiatis aut corymbosis, mar- ginati-, tota fronde flabellata. Articuli geniculis intlatis bi-striati, caulis diametro sesquilongiores, superiores sensim longiores, siphoni- bus 4 tnbuni angustum circumdantibus conslituti. Fructus ignoti. Color obscurc purpureus. Substantia rigidiuscula-, charta' leviter ad- hffirens. .Speciniina, ut videtur, vix adulta, sed ab aliis speciebus he- mispherii australis abunde diversa. 058 RHODOMELEiE. Tolysiplionia. Hab. in scvobiculis et ad rupes parurn demersas tranquil- liorum sinuum oceani atlantici a sinu Codano usque ad Gades; in niari mediterraneo et adriatico. Csespites densissimi 1 — 2-pollicares, ex fusco purpurascentes, see- pissime parasitis lieterogenels sordidi. Fila primavia decumbentia et radicantia, dense intertexta, apicibus adscendentibus liberis-, secun- daria a primariis erecta, parce dicbotoma ramulisque ssepe secundatis obsita. Ramuli inferioi*es elongati, phis minus patentes, superiores SEcpe densiores, patentes aut adpressi, apicibus filorum supereminen- tibns. Articuli pro magnitudine plantfE et eetatis longitudine variant; in speciminibus majoribns diametro usque 3-plo longiores sunt qui fila principalia constituunt-, in aliis speciminibus sunt vix sesquilon- giores-, articuli ramulorum sunt breviores, nunc «'quales, nunc dia- metro breviores, nunc longiores. .SphcProsporEe in ramulis magis elon- gatis erectiusculis torulosis, infra apices seriata'. Keramidia non vidi. Chartee adha^ret, attamen laxius. Nomine Polys. pulvinat?e plures plerumque species in Herbariis confundantur. Revera quidquid intricatum et male prgnparatum, ita ut caspitem effasum efficeret, nomine P. pulvinatfe plerumque in- scripserunt. Neque planta, quam Algologi Anglise P. pulvinatse no- mine eximie illustrarunt, eadem species mihi videtur, quam in Spe- ciebus Algarum accuratius definitam, dein P. pulvinatam ipse habui. Polys. obscura, crescendi modo conveniens, sfcpe nomine P. pulvinatEe conservatur-, ha'C forsari est quam Bonnemaisson nomine Gr. adscen- dentis, adjecto synonymo C. pulvinata?, descripsit-, Var. /3. ejusdem ad Conf. badiam Angl. forsan refcrenda est. Denique dicere fas est P. pulvinatam, qualcm ipse illam intelligo, dubiis omilibus nondum esse liberatam. Keramidia adhuc latent, et formas duas eonjunxi, quarum una articulis duplo bingioribus ab altera differt. Sed ut- ramque formam et in Adriatico et in sinu Codano eodem modo cre- scentem vidi. - Speciem Polys. urceolata? proximam considero. P. pulvinata a P. intricata differt ca^spitibus erectis, nec diffusis, ramis patentibus, at non patentissimis et divaricatis, articulis plerumque longioribus. A. P. sertularioide differt IVonde multo robustiore et ri- gidiore, minus lateraliter ramosa ramisque simplicioribus magis vagis, irregulariter secundis. 45. PoLYS. BiASOLETTiANA (Ag. Sp. Alg. p. 106) Cffispite erec- tiusculo, filis a basi articulntis ad genicuhi inferiora no- dosis sEepe radicantibus, decomposito-diehotomis, ramis supra axillas patentissimas convergentibus, ramulisque binge attenuatis patentissimis vagis obsitis, articulis primariis diametro 3 — 5-plo longioribus, ramulorum ajqualibus 4-si- Pohjsiplumia. RiioDOMELEiE. 959 phoniis, sphffirosporis in ramulis distortis subseriatis, ke- ramidiis. . . . Hatchinsia Biasulettiana Ag. l. c. fnec Bot. Zeit. 1827)!! Polysiphoiiia Biasolettiaua J. Ag. Alg. med. p. 126!! Kiits. Sp. p. 823! Hab. parasitiea in aliis algis maris adriatiei (C. Agardh et Biasoletto!). Ca"Spes sesquipolliearis purpurascens. Fila subsetacea a basi ar- ticulata, atl genicula inferiora nodosa dichotomo-decomposita, ramis SLipra axillas pateulissimas inllexis subcouvergentibus, sensim atte- nuata, ramnlis patentissimis obtiisiusculis vagis, su])remis subsecuu- datis, obsita. Articuli longitadine variant, prlmaril 3 — 5-plo diametro longiores, plurimi ad geniciila evidenter nodosi; in ramulis snnt bre- viores diametro a^quales aut parum longiores. In sectione transversali fUi inferioris siphones 4 vidi. Charta- adhtrret, at hixius. Species inter minoreSj attamen teniiissimis non adnumeranda, ra- mulis nudo oculo distinguendis. Ob ramos magis distnntes et ra- mulos pateutissimos rami ramulique singuli in exsiccata seorsim conspiciuntur. Aifinitate ad P. deustam proxime accedere miln videtur. Ditfert planta minor coh:)re et ramificatione magis patenti, ramis supra axii- las incurvatis. An ad P. Biasolettianam revocanda esset P. insidiosa Crouan, quam sub P. liavanensi descrij^serim, dubitavi. Revera spe- cies pr(jxinj-* ulterius examinanda'- consideranda' differentiee, quas et in lial)itu olTerunt plantte capsuliferir et spha;rosporifera', nec non qu£e e loco iiatali diverso pendent. • Keramidia et in P. deusta et in P. Biasolettiana adhuc ignota sunt- hoc loco differentia articuhirum pra^- cipue considerata species disposui. Alia est species, qua' P. Biasolettianam n(jn male referat, nimi- rum Polys. Richardsoni Hook. Si[)liones autem hujus 5 observavit Harvey (Fhycol. tab. X.) Ranuili quoque multo magis erecti c[uam in nostra, quod, pra^cipue cum de capsulifera jilanta agitur, aliam spe- ciem indicare snspicor. 46. P. HAVANEKSis (Mont. Ccnf. I. n:o 12) ca-spite erectiusculo elongato, filis a basi articulatis ad genicula inferiora no- 46a. P. iNFESTANs (Harv. Mar. Bot. of West. Austr. p>. 539) pallida, siccitate fuscescens", frondibus (2 — 3 uncialibus) cartilagineis cliar- tcE arcte adharentibus setaceis sursum attenuatis pelhicide arti- culatis ramosissimis", ramis patentibus piuries alterne v. vage divisis ramulis^jue conspersis*, ramulis capillaribus simplicifius pa- tentibus", axillis hitis", articulis 4-siplioniis subtorulosis, inferi(n"i- bus diametro brevioribus, superioribus aqualibus v. sublongioribus. In Pulypliysa jieniculo ad Kiug Georges Souml. 900 RHODOMELEiE. Folijsiplionia. dosis, decomposito-dichotomis plus minus dense virgatis, ramulis longe attenuatis patentibus vagis, articulis 4-si- phoniis, inferioribus diametro sesquilongioribus, mediis nunc 2-plo aut subtriplo longioribus, sphferosporis in ramulis ineequaliter verrucosis sparsis, keramidiis ovatis ad ramos superiores sessilibus subadpressis. Formas puto: a. Havanensis filis inferne capillaribus, sursum attenuatis te- nuioribus mollibus, ramis erectiusculis subfasciculatis, ar- ticulis omnibus subeequalibus, diametro sesquilongioribus. Polysiplionia havancnsis Mont. 1. c. et in B. de la Sagra Hist. JSfat. Cuha p. 34 tab. h fig. 3!! Kg. Sp. p. 818. /?. MUCOSA filis inferne capillaribus sursum valde attenuatis te- nuissimis mollibus lubricis, ramis patentioribus, articulis mediis 2 — 3-plo diametro longioribus. P. liavanensis Harv. Ner. Bor. Amer. p. 34 (cxcl. syn.) y. BiNNEYi filis inferne capillo duplo crassioribus sursum pa- rum attenuatis rigidiusculis, ramis patentibus, articulis om- nibus subtequalibus diametro sesquilongioribus. P. Binncyi Harv. Ner. Bor. Am. p. 37!! d. iNSiDiosA csespite fere globoso subfastigiato, filis inferne se- taceis sursum valde attenuatis, articulis diametro sesqui- triplo longioribus. Polysiphonia insidiosa Crouan Alg. Finist. n:o 293!! Graniiuifa Richardsoni Cr. in Besmaz. Fl. Crypt. n:o 1209 ('nec. Hook. ) Hab. ad Algas et Corallinas oceani atlantici ad littora Gallise (Crouan!); Americfe ad Havannam (R. de la Sagra!) ad ins. St. Crucis (Oersted!) ad Key West Americee foederatffi (Harvey!). Cffispitosa, crescendi raodo, magnitudine, colore et habitii P. pul- vinatam fere referens. Fila erectiuscula, inferne capillaria aut fere setacea, subdichotome decomposita et sensim attenuata, apice parum aut multo tenuiora, plus minus ramis compositis ramulisque simpli- ciusculis promiscue provenientibus virgata. Rami. ut excrescunt, filis primariis consimiles, distantes, articulis 6 aut plui-ibus inter proximos SEepe interjacentibus. Ramuli plus minus elongati, a basi attenuati, pluriini longiuscali, nunc sparsim breviores fere subalati at molles. Articuli plerumque longitudine parum diversi diametro sesquilon- giorcs, paalo breviores in ramulis, nunc medii magis elongati, 2-plo Pohjsiphonia. Rhodomele.e. 9G1 aiit fere triplo diaraetro longiores, nsque ad basem frondis distin- guendi et genicnlis inllalis pra-cij^iue in partibus inferioribus facilius distincti', scctione transversali vidi siphones 4 circa centralem, cortice nullo. Sphan-ospora? admodnm sparsfc provoniuut, singula' aut pauca^, 2 — 3, in ramub> infequaliter verrucoso unibateraliler prominentes. Ke- ramidia minoi'a, ovata, ad ramos superiores sessilia, erectiuscula et rauio fere adpressa. ISIon sine ha'sitatione formas supra allatas ad una»i eandeinque specieiii retuli. Extreina, qua hoc loco conjungo, slne dubio valde di- versa adpareant. P. havanensem Harv. et P. Binneyi quicumque com- paraverit, tenuitatem et frondem iiiiicosam illius, frondem multo fir- miorem fcre setaceam et rigiditatem hujus si respiciat, sine dubio diversas prockimabit. Attameu forinas P. deusta% P. urceolatse om- nino eodem modo diversas videbit. Sunt praterea fornige allatffi quasi extrema, inter quas forma^ intermedia" inveniantur, diiTerentias allatas si non auferentes, tamen valde minuentes. Specimen a Montagneo datiim P. havanensis est revera firmioris jilanta» quam Harveyana specimina a Key West provenientia- et specimina nostra ex insula Crucis sunt P. Binneyi ])anlo tenuiora, firmiora vero quam planta Montagnei. Montagnei planta quoque minus lubrica quam Harveyana. Ramificationem si respicias, quoque intermedios status videas. P. Binne}'i ante alias ramulosa, ramulis patentioi'ibus", specimina ex Ins. Crucis firmitate filorum et rigiditate ad P. Binneyi proxime accedentia, ramulis strictioribus et paruni ramulosis ad specimen Montagnei ad- proxiiiiantiir. Articulis in tota planta suba^qualibus, geniculis sape inflatis, sphffrosporis admoduni sparsis unilateraliter prominentibus (nec rnmum torulosum, licet tenuior sit, reddentibus) omnes allatai forma conveniunt-, differentia^ vero sunt esedeni, qua? in P. urceolata, P. deusta aliisque adsunt. — P. insidiosa adspectu magis quani cha- racterlbus diversa niihi videtur. Nimirum magis caulescens, nume- rosis dichotomiis fruticuhis oritur fere globosus et fastigiatus, caule principali inferne sustentus, figuram P. Piichardsoni a Harvey (Phyc. Brit. tab. X.) datam liand mak- riiferens. Caulis iUe principalis est fere setaceus crassitie, ramis superne tenuissimis; qua differentia pra;- cipue in planta capsulifera maiiifesta mihi adpariiit. Articuli in parte inferiore crassiore sunt diainetro vix sesquilongiores, in ramis teiuii- bus et prolongatis sunt duplo, fere triplo longiores. Keramidia ma- tura sunt depresso-ovata, fere globosa et sub-sessilia, juniora (jualia supra descripsi in aliis formis. Planta sphau-osporifera, quam vidi, minorem oflert a cateris formis liabitus differentiam, nec magnara illani inter inferiorem et superiorem partem crassitiei diversitatem. Sphffirospora sunt densius seriata in ramulis subtorulosis. TJt speciem iutelligo ad P. deustam et P. pulvinatani proxime accedentem considero. Alj illa dilVert articuks multo brevioribus, ab- hac pra^ci|>ue frucfibus. 9G2 RnoDOMKLEiE. Pohj siphonia . P. infestans Harv. colore recenti pallido et substantia a P. Bin- neyi, sec. diagnoses datns, diffcrre dicitur. Specimina. qufe comparavi, certe lioc respectu aliquantulum differunt, velut species ex locis na- talibus valde diversis oiiuntur^ cliaracteres autem distinctivos frustra (juasivi, quare rem in medio relinquere mahii. Nomine P. Havanensis cum dubio inscriptam quoque speciem australem memoravit Harvey (Acc. of Mar. Bot. of West. Austr. p. 539), quam cum specie Mon- tagnei in plurimis convenientem specimina distributa quoque mon- strant. Diversas tanien suspicor ob ramos speciei australis basi atte- nuatos, quod prfecipue de sphferosporiferis valet. SphEcrospora' sirnt numerosiores in ramulo et fere immersa', liunc minus torulosum aut inaequaliter verrucosum reddunt, quam potius totum ramulum niedium incrassatum et apicibus attenuatis fusiformcm. Substantia quoque tenerior mihi adparuit quam verge P. havanensis vel forma.' quam ad oras AmericEe foederatse legit Harvey. 47. P. suBTiLissiMA (Motit. Cent. II. n:o 6) csespite erectiusculo elongato ex atvo purpurasceute, tilis primnriis decumbenti- l)us radicantibus, secundariis erectiusculis a basi articulatis dichotomis, ramis conformibus brevioribus, inferioiibus fa- sciculatis subfastigiatis, superioribus virgatis, axillis acutis, articulis 4-siphoniis, mediis diametro 3-plo longioribus, in- iimis supremisque sequalibus aut sesquilongioribus, spha?- rosporis in medio iilo seriatis, keramidiis. . . . Polysiphonia subtilissima Mont. l. c. in Ann. Sc. Nat. Avr. 1840. Syll. p. 422. Eiitz. Sp. Alg. p. 804! Harv. Ner. Bor. Am. p. 34! Hab. in oceano atlantico ad rupes Cajennse (Leprieur, Hb. Montagne!) ad oras AmericEe foederata^ (Harvey); ad West-point in fluvio Hudsonis (Bailey!). Ctcspites densi fasciculati, 2 — 4-ponicares, ex atro purpurei, api- cibus purpurascentibus. Fila mollissima, capiUo tenuiora, primaria 47a. P. sTRicTissiJiA (HooJc. et Harv. Lond. Joiirn. IV. p. 538 ) "cfpspi- tosa atrorubescens, frondibus elongatis capinaiibus tenacibus stri- ctis dichotomis, axillis angustissimis, ramis erectis fere appressis, articulis bistriatis, inferioribus diametro 6 — 8-plo, mediis 5-pli), ultiuiis sesqui-triplo longioribus, apicibus fibrillosis." Polysiphonia strictissinui HooJc. et Harv. l. c. Harv. Ner. Austr. p. 42. Kg. Sp. p. 820. Hab. ad nov. Zelandiam (Raoul.) Ceespes 4 — 5 uncias longus. Fila erecta strictissima ita ut no- men et characteres P. stricta^ in luxnc oiitime quadroreut. Fructus non visi. Ita Harvey. Poli/sipJionia. Rhodomele^. 963 decumbentia intricata, deorsum radicautia, sursura fila secundaria erec- tiiiscula emittentia, omnia articulata ecorticata, secundaria basi sira- pliciuscula dein dichotoma, ramis conformibus at brevioribus, infe- rioribns simpliciusculis aut densius dichotomis fasciculatis et subfa- stigiatis, superioribus magis virgatis. Articuli in filis primariis et infimi in secundariis brevcs, diametro eequales aut sesquilongiores, medii sesqui-triplo longiores-, transversaliter secti sunt in recenti Csec. Harvey) tetragoni, siphones pericentrales 4 monstrantes. Spha^rosporse fsec. Moutagne) articulis tumentibus innata?, medio, non vero apice, filorura nioniliformiter concatenata-. Keramidia ignota. Chartee rai- nus arcte adhseret. A filn priiuario eodem et secuudaria erectiuscula supra descripta, et ramos decumbentes, radicantes, prorumpentes vidi, qui forma ad- moduni diversa instructi aliara speciem indicare viderentur. Sunt nimirum firraiores, angulo patentissimo egredientes ramisque subu- latis pariter patentissimis obsiti-, articuli in his breves vix diametruui longitudine a^quantes. His ramis divaricatis decurabentibus plexus radicalis efficitur, a quo dein secundaria fila strictiuscula surgunt. Speciem pra;cipue ad specimina a Bailcy ad West Point lecta de- scripsi, quje ipse Montagneus ad P. subtilissimara pertinentia agnovit. Harveyo hsec varietatem constituunt, filis adhuc tenuioribus distinctara. Fragmentum speciminis Montagnei, quod ipse coraparavi, Diatomeis nimium conspurcatum quam ut ex eo judicium certum ferre auderera-, prffiter articulos breviores nullam differentiam vidi. Montagne arti- culos diametro aiquales, Harvey sesquilongiores speciei tribuit-, in no- stris certe longiores vidi. Crescendi raodo velut characteribus ad P. pulvinatani forsan proxinie accedit. Ca?spites minus densi apparent atque colore obscu- riore insignes. 48. P. DEusTA (WuJf. Crypt. aqu. p. 25) Cciespite erectiusculo fuscescente, filis a basi articulatis ad genicula inferiora nodosis, seepe radicantibus, decomposito-dicliotomis virgatis, ramulis longe attenuatis patentibus vagis simpliciusculis aut parce ramellosis, articulis 4-siphoniis, primariis dia- metro 4 — 8-plo, ramulorum duplo longiorihus, sphairosporis in ramulis distortis subseriatis, keramidiis. . . . Formai sunt: a. DEUSTA prlmariis filis subarachnoideis, ramulis elongatis mol- libus. Conf. deusta Wulf. l. c. Polys. deusta J. Ag. Alg. med. p. 125! P. Morisiana J. Ag. Alg. med. p. 128! IV. 64 904 RHODOMELEiE. Pohjsiplionia. /?. NODULOSA primariis filis firmioribus plus minus dense vir- gatis, ramulis a basi longe attenuatis fere subulatis, at parum rigidis. Conf. deusta Roth. Cat. II. p. 235 et III. p. 305!! Hutch. deusta Ag. Sp. Alg. p. 73!! Kilts. Sp. Alg. p. 819 ffid. Synon.!) Polys. nodulosa J. Ag. Alg. med. p. 126! Kiitz. Sp. Alg. p. 823! Hab. in mari adriatico ad littus Dalmatife et Tergestinum. Csespes 3— 4-pollicaris, in var. «. moilissimus arachnoideus levis- simo aquse motu fluctuans-, in var. ,3. firmior et rigidior, parum ge- latinosus et chartpn, non nisi leviter adheerens. Fila primaria circiter seiacea, erectiuscula, inferne nodoso-articulata et spepe radiculis a geniculis elevatis egredientibus instructa, dichotomo-decomposita et sensim tenuiora, iino dichotomife ramo conformi, altero breviori et articulis breviorihus instructo, quasi ramo laterali, sensim vero ex- crescente conformi. Rami hoc modo laterales, ad geniculum quodque 5 — 6:um egredientes, patontes, inferiores elongati, superiores breviores. ramulis sparsis sursum densioribus, nunc per totam fere longitiidinem (in var /S.) numerosis, vagis, aliquando subsecundis, apice rami su- pereminente, obsiti. Articuli inferiores 2— 3-plo diametro longiores, geniculis elevatis disjuncti; medii sensim longiores, 4— 8-plo diametro longiores", ramorum cylindracei diametro duplo longiores. Siphones 4 in sectione inferioris partis vidi. Sphserosporffi in parte penultima distorto-flexuosa ramorum sparsa?, in articulis longiusculis diametro sesquilongioribus nidulantes, ipso apice rami sa>pe ramulis ornato sterili. Color ex purpureo ferrugineus. Forma «. chartaj adliseret firmius", ji. levius. Formas, quas hodie conjungo, ejusdem speciei esse status diversos credere licet, iisdem fere diversitatibus in aliis speciebus observan- dis. Forma «. est planta juvenilis adhuc mollissima ramis in pe- nicillos fibrarum excurrentibus *, var. /J. senilis rigida densius ramu- losa et ramis penicilligeris in ramulos subulatos attamen molliores transmutatis. Comparanti mihi descriptionem Wulfeni et Catalecta Rothii, prse- cipue quod tertio vol. habet, nec non specimen ab ipso Rotliio datum, synon^ana modo quo supra feci disponenda censeo. Wulfeniana de- scriptio formam «. spectare videtur*, sed genicula inferne nodosa non vidit. Planta Rothii ad var. /3. pertinet, cujus genicula etiam supe- riora leviter tument. Neque hpec differentia Rothium fugit, qui autem, quum suam plautam a Wulfenio habuerit, de identitate non dubi- tavit. Nostra Pol. nodulosa (Alg. med. p. 126) a Rothiana planta ra- mulis subulatis densioribus, etiam in parte inferiore obvenientibus, differt-, Rothiana hoc modo quasi status extremos, quos species di- versas habui, intermedia conjungit. TolysipJionia. RHODOMELEiE. 965 P. incompta Denot. Pros^). fi- Lig. Pol. deust;ie forma mihi vide- tur; forsai) per undas jactata, ramos et radicalas liic illic agens. Spe- cimen nostrum tamen admodum mancum, ita ut certum judicium de illa specie proferre non auderem. 49. P. FiBRATA (BUlw. Conf. Syn. p. 84) elongata roseo-carnea tilis a basi articulatis ad genicula inferiora nodosis dicho- lomis, ramisque patentibus dichotomo-decompositis sub- fasciculato-corymbosis lateraliter penicillatis, articulis 4-si- phoniis, primariis mediis diametro 4 — 5-plo, ramorum duplo hingioribus, spha^rosporis iu ramulis distortis seriatis, ke- ramidiis ovatis pedicellatis. Conferva librata DiUw. l. c. tah. G. (male)! (fide Harv.) Polysiphonia fibrata Harv. in Hook. Br. Fl. II. p. 329. Man. p. 93. PMjcol. Brit. tab. 208!! Kilt.;. Sp. Alg. p. 826! (irammita decipiens Bonnem. Ilydr. loc. p. 371! Exsicc. Wyatt Danm. n:o 39! LJoycl Alg. n:o 193. Crouan Finist. n.o 294! Hab. in oceano atlantico ad oras Gallioe et Britanniffi; in mari mediterraneo ad Massiliam (Ipse!). Froudes eximie ca-spitosa; a plexu radicali fibroso adsccndentes, plerumque 3—4 pollicares, inierue setam circlter crassa?, sursum atte- nuatte et mox capillo vix crassiores, seniles inferne crassiores et sub- conlinna', ut plurimum a basi articulata», at cortice tenuiore obducta^, mox nuda' et delif|uescenter dichotoma> caulem principalem proprium nullum forniant. Dicliotomiis pliis minus iteratis decompnsita», ramis insnper lateralibus mollissimis sunt penicillata-. Rami plus minus fa- sciculato-subcorymbosi, ramiiicatioue inter dicliotomam et pinnalam fere intermedia aut magis dichotoma decompositi, basi longius nndi, i'amellis patentibus mollibus, sphfvrosporas foventibus verrucoso-llexno- sis. Avticuli in ima parte diametro sesi|ui-duplo longiores, geniculis elevatis facile conspicui, sensim longiores et in media parte filorum principalium sunt diamctro 4 — 5-plo longiores-, in ramis lateralibus plerumque dujilo longiores, terminales ramellorum diametrnm fere sequantes", sectione transversali siphones 4 conspiciuntur circa cen- tralem angustiorem, cuni quibus in inferiore parte totidem minores exteriores alternant, et pra-terea in plantis senilibus tenue stratum corticale evidenter adest. Apices filorum fibris numerosis ( ut in plu- :rimis speciebus) plerumque terminantur-, horum articulo infimo an- ■theridia oblonga (a^que ac iu phirimis speciebus) insident. Keramidia adultiora globoso-ovata, juvenilia ovata, brevi pediccUo sutYulta. Color exsiccatte ex purpureo-carneus, recentis intensior. Juvenilis, ut jam supra indicavi, inde a basi evidenter articulata, 64* OfiG RnoDOMELEyE. Tolysiphonia. nuda aut siphonibus 4 minoribus tantum corticata- sensim vero iu ima parte stratum corticale firmius evadit et in senili planta sat con- spicuum, ut in liac parte articuli cpgre observentur, Ubi stratum cor- ticale minus firmum, articuli ob genicula elevata et magis colorata facilius conspiciuntur. Crescendi modo eximie csespitoso et ramificatione fere P. urceo- latam refert, at P. fibrata est mollior et magis gelatinosa, penicillis lateralibus subfasciculatis atque keramidiis dignoscenda. Omnium proxima est P. deusta et a>gre certe cliaracteribus distinguenda, ta- men species diversas puto. P. deusta, ut nomen indicat, est magis fuscescens, juvenilis adhuc mollior et levissimo quoque aqua; motu fluctuans, magis extensa, ideoque ramis primariis tenuioribus arach- noideis ramiilisque lateralilius minus decompositis magis elongatis, pinnatis, aut ramulis lateralibus simpliciusculis virgatis; senilis ra- mulos emittit simpliciusculos plurimos, quos in P. fibrata non vidi. Articuli P. deustfp plerumque longiores. Color diversus nec a prtepa- rationis modo nec ab setate pendere videtur, quum utramque plantam a multis diversis lectam habeam. Inter specimina originalia specierum Dillwjmii, qute continet Hb. Ag., nullum est C. fibrata>-, nec icon data optima*, sed hac in re auctoritati Algologorum Anglia? confidere fas est. Hutchinsia aHochroa 6. fibrata Ag. nuHam certam speciem, sed formas fibratas plurium comprehendit. P. fibratam e mari boreali ortam haud vidi. Speciem revera austra- lem puto, in mediterraneo certe provenientem. Kiitzing articulos 6- siphoneos P, fibratse ut multis aliis injuria tribuit. 49a. P. uTEicuLARis (Zanard. in Begensh. Fl. 1851 p. 34) ca^spite ri- gidiusculo, filis primariis a basi articulatis inferne setaceis sub- dichotomis sursum lateraliter ramosis, ramulis brevibus erectis utrinque attenuatis, articulis diametro parum longioribus quadri- siphoniis, siphonibus latissimis' sphiBrosporis in ramulis superio- ribus laxe dispositis. Zanard. i:>lant. mar. ruhr. p. 49 tah. VI. fig- 2. Hab. ad Suez (Portier). Csespes decimetrum altus subfastigiatus fusco-purpureus. Fila pri- maria crassitie fere setai porcina?, inferne aliquando radicantia sub- dichotome ramosa rigidiuscula, superne lateraliter ramosa, ramis ra- mulisque spiraliter egredientibus, articulis 6 — 7 plerumque interce- dentibus. Rami ramulique utrinque leviter attenuati, apice brevissime fibrillosi, omnes erecto-adpressi, axillis acutissimis.. Articuli diametro parum longiores quadri-siphonii, siphonibus duobus tantum sub lente conspicuis, utricularibus. Sphserosporfe paucee vel singul* in ramulis ultimis sitffi. Exsiccatione chartfe parum adhperet. Species a me non visa; ex descriptione forsan P. fibratre proxima; an potius prope P. ferulaceam disponenda. d Polysiplionia. Rhodomele.e. 967 50. P, RoEANA (Harv. Acc. of Mar. Bot. of West Austr. p. 540) ceespite diffiiso elongato mollissimo puniceo, tilis a basi articulatis tenuissimis decomposito-dichotomis et distanter virgatis, ramulis elongatis longe attenuatis patentissimis vagis ssepe secundatis, articulis 4-siphoniis, mediis 4 — 6-plo, ramulorum duplo diametro h:)ngioribus, fructibus. . . . Polysiplionia Roeana Harv. l. c. m Transact. Irish Acad. Vol. XVIIl Phycol. Austr. tah. XXXV! Exsicc. Earv. Austr. Alg. n:o 169! Hab. in oceano australi, ad Fremantle e mari protracta. Cfesi^es elongatus 3—6 uncialis, filis snbintricatis capillo tenuio- ribus constitutus, pulchre puniceus. Rami dichotomi supra axillas patentes subincurvati, extrorsum ramulis spepe secundatis patentissi- mis, longe attenuatis, 3—4 lineas et ultra longis obsiti. Articuli oni- nes elongati, medii usque 4 — 6-plo diametro longiores, in ramis ra- mulisque sensim breviores, 2-plo axit ultinii sesqui-longiores diainetro. Fructus hodie ignoti. Chartse arcte adha-ret, tamen ob mucositaiem minus difficile iterum separatur. Quoad primum adspectum P. roseolam gemulatur, haud tamen eadem. Ramificatione Confervas quasdam e sectione C. Hutcliinsife 49b. P. FiuARiANA (Zanard. plant. mar. rubri p. 49) "cn-spitej haccido, filo priinario a basi articulato inferne setaceo, ramis lateraiibus patentibus pyramidato, ramulis vage exeuntibus subdichotomo- fastigiatis, superne lateraliter ramulosis attenuatis, articulis in- ferioribus diametro Eequalibus, mediis duplo et ultra longioribus quadrisiphoniis, siphonibus magnis- sphserosporis in ramulis late- ralibus terminalibusque versus apicem sitis. Hab. ad Suez maris rubri (Hb. Figari). Csespites majores, quos coram oculis habeo, 6 — 7 centim. metiun- tur colore griseo quam purpureo circumscriptione pyramidati. Fila primaria a basi articulata setacea et crassiora mox in ramulos te- nuissimos attenuata, ita ut caespites superne in crassitiem araclinoi- deam solvantur. Rami ramulique patentes tlexuosi distantiis incon- stantibus egredientes, nunc 5—6 pluribusqe articulis distantes, nunc magis approximati, quandoque nullo articulo intercedente, alternatim exeuntes vel secundati. Articuli inferiores in filo primario diametro sequales, medii duplo longiores, geniculis parum elevatis intensius coloratis. Siphones ut in specie prsecedente sunt quatuor latissimi, sed ab illa toto coelo distat ramificatione diversa, ramis ramulisque divaricato-flexuosis in crassitiem arachnoideam attenuatis. Color pal- lide griseue nec fusco-purpureus, et substantia lubrica quam rigidius- cula chartge arcte adha^ret." 968 RHODOMELEiE. PohjsijjJionia. fere potius refert: Confervam gracilem diceres at tenuiorem, ditiusam et roseam. 51. P. MOLLis (Hooli. fil. cf Harv. mscr.) csespite subgloboso, filis a basi articulatis decomposito-dichotomis, nudiusculis aut inferne ramulis patentissimis simpliciusculis aut parce furcatis obsitis, superne longe protensis mollissimis, arti- culis 4-siphoniis, inferioribus diametro «qualibus-sesquilon- gioribus, superioribus diametro 2 — 4-plo longioribus, sphee- rosporis in apicibus ramulorum distorto-flexuosis seriatis, keramidiis ovatis ad ramos breviter pedicellatis. Polysiphonia mollis Hook. et Harv. mscr. Kiltz. Sp. Alg. p. 823! Harv. Ner. Austr. li. 43! Harv. Ace. of mar. Bot. of West. Aiistr. p. 539 et Alg. Austr. rt:o 168! Alg. Tasm. n:o 14 et Fl. Tasm. p. 299! Sond. Alg. Muell. p. 101. Hab. in mari auslrali ad oras Tasmaniai et Novaj Hol- landiee (Harvey!). Frondes a radice scutata globoso-expansa', 2—6 pollicares, basi setam porcinam crassa", dichotomiis numerosissimis decomposita?, api- cibus tenuissimis et mollissimis ionge extensis. Articuli inde a basi conspicui, sectione transversali siphones 4 circa centralem monstran- tes, inferiores breviores diametro a?quales aut aliquantuhim loiigiores, geniculis obscuris et interstitiis lividis variegati, superiores sensim elongati, in ramis superioribus aliquando usque 4-plo diametro lon- giores, in ramulis ultimis sensim breviores, diametro sequales. In planta sphvrrosporifera ramuH proveniunt (an semper adsint, nescio) quasi prolificationes angulo patentissimo fere horizontaliter emergen- tes, multi simplices, alii semel aut phiries furcati-, quorum in parte superiore fere siliqueeformi et minus distorta sphaerosporse evolvun- tur seriatae. Keramidia per totam plantam numerosa, pedicello suf- fulta, ovata. P. variegatse et P. collabenti forsan comparanda, ramificatione et consistentise differentia, quffi inter partem inferiorem et superiorem intercedat, cum ilhs conveniens, siphonum numero et articulorum longitudine distincta. P. Tongatensis Harv. ex speciminibus exsiccatis, segre reviviscen- dis, mihi adhuc dubia manet. Siphonum numero, articulorum lon- gitudine, ramificatione, habitu, parte superiore longe protracta et te- nuissima filorum cum P. molli convenire mihi videtur; quibusnara vero differat mihi non liquet. An cum P. molli identica? 51a. P. succuLENTA (Harv. 11. Tasm. p. 300) fronde badia gelatinoso- cartilaginea ultra setacea sensim attenuata apice flaccida dicho- Tolysiphonia. RHODOMELEiE. 969 52. P. SEETULARioiDES (Gfat. DcscT. n. 4) csespite liemispheBrico, filis a basi articulatis subdichotomis ramisque minoribus obsitis, ramis patentibus sparsioribus vagis aut subpenicil- latis, articulis 4-siphoniis, primariorum diametro 2 — ^4-plo, ramorum duplo longioribus aut eequalibus, spheerosporis in ramulis torulosis longe seriatis, keramidiis pedicellatis urceolatis. Ceramium sertularioides G}'at. Descr. aliqiior. Ceramior fig. IV. in appencUce Diss:is Opserv. siir la Const. de Vete de 1806 Montp. 1806!! et Joiirn. de med. prat. de Mont. pour an 1807. Hutch, roseola ;'. sertularioides Ag. Sp. AJg. II p. 93! Ceramiura Morisianum BertoJ. (fide spec. ex Herb. Moris a Deno- tar. comm.!) Polys. subtilis Denot. Alg. Mar. lifjust. tah. IV. fig. 10? J. Ag. Alg. med. p. 128!! Kutz. Sp. Alg. p. 824 n:o 151! Polys. grisca Kutz. FJtgcol. p. 423 et Sp. AJg. p. 818 n:o 108! (fid. spec. a Denot. miss.) Pol. acanthopliora KUtz. Phgc. gen. p. 424. Sp. AJg. p. 819 n:o 117! (fid. sp. a Denot. miss.) P. funicularis Menegh. mscr. P. badia var. funicularis Kiitz. Sp. p. 821 n:o 132. P. carnea Kg. in litt. Pol. decipiens Denot. prosp. Lig. (fide Sp.!J P. Jacobi Denot. prosp. Lig. (fid. Sp.!) P. macrocarpa Harv. in Macl. Fl. Hib. III. p. 296!! P. pulvinata Harv. Phycol. Brit. tah. CIIH (excl. synon.) Kutz. Sp. p. 806 (fide synon). Hab. ad rupes magis expositas in limite maris adriatici, mediterranei ad littora Gallise et Italise, et atlantici usque ad littora AngliiE. Ca^spites hemisphserici poHicares aiit rarius sesquipoHicares, hi- brici, fastigiato-densissimi. Fila erectiuscula capiUaria aut tenuiora tome ramosissima, ramis lateralibus Irregulariter dichotomis vel multipartitis, ultimis in ramulos fasciculatos multifidos desinen- bus, articuHs ecorticatis tetrasiphoniis, mediis diametro subtriplo longioribus, superioribus brevioribus, uUimis diametro fcquaUbus, tetrasporis in ramuHs nidulantibus. Hab. ad Tasmaniam in Zostera (Gunn). Specimen unicum observatum, 6 poHicare. P. moHi similis at robustior et magis succulenta, flabeHiformiter expansa, ramulis supre- mis fascicuhito-muUifidis. Color obscurus fuscescens. Substantia fei-e Griff. secundiflora^. Ita fere Harvey 1. c. 970 Rhodomele^. TolyslpJwnia. dichotoma ramulisque minoribus lateralibus obsita. Rauuili vagi, minc subsecundati, in planta juvenili et sphserosporas generante numero- siores fere penicillati, basi patentes, dein erectiusculi elongati plantse adspectum Uaccidum tribuunt- in capsulifera et senili sparsiores ma- gis patentes et subdivaricati plantam reddunt rigidiorem. Articuli longitudine variant pro magnitudine speciminum-, ssepius in filis pri- mariis 2— 3-plo diametro longiores, in ramulis Eequales aut parum longiores; nunc in illis usque 4-plo, in his 2-plo longiorcs, basales filorum semper breviores, omnes 4-siphonii. Spharospora; in ramulis longa serie in articulo quoque provenientes, raniulos reddunt eximie torulosos fere siliqufeformes, nunc apicem, nunc totum ramulum oc- cupantes, quin immo in ipsis ramis, ramulos generantibus, in planta robustiori et breviori vidi. Keramidia ramulo brevi suffulta, ad ramos superiores provenientia, demum urceolata, proportionaliter magna. Colore vaiiat ab olivaceo-fuscescente in purpureum. Exsiccata forte adha^ret charta^. De synonymis supra allatis vix dubito. Specimina plura origi- nalia Grateloupii comparavi. Specimeu sphterosporis ornatum nomine P. griseai Kiitz. et P. decipientis Den. ab hoc accepi. Capsuliferum nomine P. acanthophorse-, senile, P. funicularis nomine ab ipso Kiit- zingio inscriptum, habui. P. subtilis Denot. est planta niinor, in Nemalione parasitica, vix diversa; vidi enim capsulam maturam urceolatam! P. tenellBe Denot. nomine aliam plantam parasiticam vidi, quam distinguere non valeam. P. pulvinata Ag. est planta omni respectu major et rigidior-, Har- veyanam ab illa diversam puto et cum preesente convenientem. 53. P. URCEOLATA (LUjliif. niscr.) csespite elongato denso, filis a basi artieulatis decomposito-dichotomis, nudiusculis aut ramulis brevioribus obsitis, apicibus ramorum furcellatis aut lateraliter ramulosis, articulis 4 siphoniis, primariorum diametro 2 — 8-plo longioribus, ramorum eequalibus aut lon- gioribus, sphferosporis in ramulis torulosis longe seriatis, keramidiis pedicellatis urceolatis. Formffi principales sunt: «. iiRCEOLATA cscspite rigidiusculo filis subregulariter dichoto- mis fastigiatis, ramulis subconformibus at brevioribus, axil- lis patentibus, articulis filorum principalium diametro 3 — 4- plo, ramulorum duplo longioribus aut sequalibus. Conf. urceolata Lightf. mscr. fide Dilhv. Introd. n:o 156 tah. Glt Engl. Bot. tah. 2365. Hutch. urceolata Ag. Syst. p. 141. Sp. Alg. II. p. 70!! Grammita urceolata Bonnem. Hyclr. loc. p. 29! Pohjsiphonia. RHODOMELEiE. 971 Polys. urceolata Grev. Ed. p. 309. Harv. Man. p. 95! Phyc. Brit. tab. 167!! et Ner. Bor. Am. p. 32!! ArescJi. Fhyc. Scand. p.h%\\ Kutz. Spec. AJg. p. 824! Polj^s. badia Kiitz. Sp. Alg. p. 821!! Exsicc. Wyatt alg. Damn. n. 133! Crouan Alg. Finist. n:o 290! /?. PATENS cffispite rigidiusculo, filis dichotomis et lateraliter den- sius ramulosis, ramulis patentissimis aut recurvis, inferiori- bus seepe compositis rameilis divaricatis, articulis filorum principalium diametro eequalibus aut parum longioribus. Conferva patens Dilliv. Syn. p. 83 tab. GH Pol}'s. urceolata var. patens Harv. (partim)! Grammita uncinata Bonnem. Ess. p. 3'i\ Hutchinsia hamulosa Delap. mscr. Exsicc. Crouan Alg. Finist. n:o 289! /. FORMosA tilis subflaccidis dichotomis et lateraliter ramulosis, ramulis patentissimis aut recurvis, superioribus subcorym- bosis, supremis nunc secundatis, articulis fiiorum principa- lium diametro 3 — 4-plo longioribus. Polys. formosa Sulir Bot. Zeit. 1831 p. 709 (ficle spec. orig.! non Harv.) Kiltz. Sp. Alg. p. 816 (fide Synon.) ! Hutch. urceolata Lb. Hydr. Dan. p. 110 tab. 34 (excl. Syn. ;!! Hutch. patens Ag. Sp. p. 71!! Kiits. Sp. p. 824 (Polysiphonia)! Polys. urceolata var. patens Harv. (i^artim) ! Grammita sertularioides Bonnem. Fss. j). 44? Exsicc. Aresch. Alg. Scand. n:0 58! d. coMosA filis inferne firmioribus strictis, superne flaccidis, di- chotomis et lateraliter ramulosis fastigiatis, axillis acutissi- mis, articulis filorum principalium diametro 3 — 4-plo lon- gioribus. ■ . Lamourouxia comosa Bonnem. mscr. Hutchinsia comosa Ag. Syst. p. 149 et Sp. Alg. p. 72 ! ! Polys. comosa Kg. Sp. p. 825? Conferva stricta Dillio. tab. 40! Hutch. stricta Ag. Sp. p. 89! Polys. stricta Grev.; Harv. Man. p. 94. Kiitz. Sp. p. 819. Gram. sertularioides Bonnem. Ess. p. 44 (fide sp. original!) (non Gratel)!! Lamourouxia amentacea Bonnem. mscr. Ag. Syst. p. 149 et Sp. Alg. II p. 90! Kutz. Sp. Alg. p. 820! £. ROSEOLA filis flaccidissimis dichotomis fastigiatis et lateraliter raniulosis, axillis acutissimis, articulis filorum principalium diametro 5 — lO-plo longioribus. 972 Rhodomele^. Pohjsiphonia. Pol5's. roseola Aresch. Phye. p. 59. KiXtz. Sp. Alg.p.S20\ Hutcliinsia roseola Ag. Sp. p. 92. Hntchinsia stricta Ag. Syn. et Syst. p. 149! Lyngh. Hydr. p. 115 tah. 36! P. gracilis Ag. SysL p. 149! Polys. stricta /? gracilis Kilts. Sp. p. 820!! Polj^s. formosa Harv. Man. p. 94. Phyc. Brit. tah. 168!! et Ner. Bor. Amer. p. 33!! Grammita peucedanoides Bonnem. ess. p. 40 (fid. descr. et Sp. a Crouan. distribut!j! Exsicc. Croxian Alg. Finist. n:o 291! et 295! Aresch. Exs. n:o 59! Hab. ad rupes et algas majores maris septentrionalis ab oris Finmarkise, Foeroarum et Groenlandiee usque ad Galliam et Britanniam infimam; ad oras Americffi usque ad NewYork de- scendens. In Oceano pacifico ad Monterey Californiee. Cpcspes pleriimque densissimus 3-6 pollicaris, quo brevior eo ple- rumque rigidior, vinoso-rubens, secundum prtEparationis modum ex- siccatione nunc nlgrescens, nunc fuscescens, nunc vinoso-rubens aut immo coccineus, et chartse laxius aut arctissime adha;rens. Fila simul exeuntia et radiculis intricatis conjuncta, basi setacea, dichotomiis nu- merosis divisa, sensim tenuiora, plus minus fastigiata, ramis laterali- bus simul obsita. Rami nunc conformes, ipsi fastigiati at breviores, nunc ramulorum ad instar fila reddunt aut virgata, aut squarrosa. Articuli infimi breves, medii longiores, supremi iterum breves-, csete- rum in formis diversis admodum diversi; in filis primariis nunc sunt diametro ?pquales aut parum breviores, saq>ius 3 4-pIo diametro lon- giores, in formis maxime protensis usque 10-plo diametro longiores, omnes 4-siphonii. Pars infima filorum strati corticalis inchoantis ha- bet indicia, interstitiis siphonum cellula una aut altera instructis-, in forma quam Gr. Peucedanoides denominavit Ronnemaisson stratum hoc corticale sat evolutum adest. Keramidia brevi pedicello suffulta urceolata, nempe a basi latissima c6nice attenuata, demura apice hi- antia et infra apicem constricta, juvenilia magis ovata. Spheerosporse in apicibus ramorum ramulisque toruloso-inflatis sub-siliquieformibus seriatse. Antheridia secus apices ramorum lateralia, lanceolata, pedi- cello tenuissimo longo (articulo infimo fibrarum) suffulta. Species in natura et si bene prseparata non cegre distinguenda, in Herbariis multiformis et ad speciraina manca nimium subdivisa. Ad- spectu aliquid inest, quod Griffith. setaceaiii revocat- dignoscenda cse- terum CBespite denso, filis caulem proprium nullum evolveutibus, sed dichotomiis subdivisum, colore et keramidiis. Inter forraas supra allatas, intermediis forrais confluentes, differen- tiam specificara non video. Inter extrema (/? patens et t roseola) differentia tamen adspectus magna-, una planta adraodum robusta squarroso-ramulosa, articulis fili primarii diametro subEequalibus; al- Polysiplionia- RHODOMELEiE. 973 tera flaccidissima, axillis acutissimis decomposito-dichotoma fastigiata, et colore rosea aut coccinea. Illa autem mediante var. y, hsec medi- ante var. 6. ita adproximantur ut forma, qnam primarinm posui, inter utramque inlermedia, extrema conjungit. Planta capsulifera est in genere magis lateraliter ramulosa, ramu- lis magis patentibus. Spheerosporifej-a magis fastigiata. (3teterum etiam hoc respectu qujedam varietatum differentia. In var. /. sphferospora^ in ramis superioribus, dichotomiis densis decompositis et omnino co- rjanbosis, corymbo nunc quoque raniulis lateralibus secundatis con- densato, nidulantur (ita in planta Devoniensi!). Ad hanc proxime ac- cedit P. urceolata var. /3. Harv. Ner. Bor. Americ. ex California, qua? fcre habitu P. Erodia^i, ca-terum in cliaracteres Pol. urceolata^ quadrat-, corymbi spha?rosporarum subfulciuntur ranio brevi eximie ramuloso, ramulis patentibus recurvatis, adspectum itinnatum planta^ tribuentibus. Ex omnibus liujus speciei formis, quas vidi, nulla ab aliis magis habitu recedit, et tamen P. urceolata» formam cum Harveyo agnoscere debui. Synonymiam quod attinet, pauca habeo animadvertenda. De forma primaria P. urceolatu' nulla mihi restant dubia-, in collectionibus sub P. l)adiae nomine nunc obvenit- equidem plura specimina a Kiitzingio ita determinata in Hb. Lenormandi vidi, quare hujus esseP. badiam con- jeci. Nomine P. patentis dure formse adsunt, una brevior at firmior^ qua; est vera Dillwynii*, altera articulis longioribus, qucC est H. ur- ceolata Lh. Ph^^cologi Anglise utramque conjungunt nomine P. paten- tis. P. formosa Sulir, sec. specimen auctoris quod vidi, a Ilarveyana planta ejusdem nominis sine dubio diflert', illa ab H. urceolata Lb. vix distat, nisi quod prBeparationis niodo color Iretior sit. Ad eandem formam pertineret Gramm. sertularioides Bonnem. fide synon. Lyng- byei et Sp. a Crouan dati-, at specimen ab ipso Bonnemaissonio Gr. sertularioides nomine inscriptum, quod vidi, potius ad var. (''. comosam pertinet-, hffic eadem est planta antheridiis instructa, quam olini La- mourouxiam amentaceam nominavit et dein ut varictatem suse speciei subjunxit. Conf. stricta Dilho. semper dubia fuit species-, sec. spec. originalia, qua^ vidi, est forma Pol. urceolatse parte inferiore firmioi'e) superiore tlexili, quasi Pol. roseolam minus elongatam constituens; nomen dubium evitavi, prtfcipue quum nihil stricti, sensu proprio vo- cis, adsit sed tantum axillos acutos nomiue designatos voluisse vide- tur auctor. Polys. formosa Harv. eandem constituit formam, quam Hutchinsice strictse nomine jamdudum designarunt C. Agardli et Lyng- bye, et quse H. roseola; nomine in Sp. Alg. describitur. Distinctionem var. J et f. in articulorum longitudine diversa prscipue posui;, Hinc P. comosam et P. peucedanoidem Crouan non distinguo', CeL Crouan harum formarum distinctionem in canle ima basi firmiore P. peuceda- noides ponentes, aliter ac nos sj^nonyma referunt. Revera inter has formas limites ita pro lubitu ducantur, ut parum referat utrum hoc an illo modo distribuantur. P. comosa Kiitz. forsan ad P. variegatam pertineat, quum siphones 6 suse tribuerit. Harvey (Ner. Bor. Amer. p. 974 RHODOMELEiE. PolysipJionia. 33) P. Hooperii Bail. mscr. ad suam P. formosam reduxit, addila ob- servatione se hanc speciem a vulgari forma distinguere nou posse. Nomine P. Hooperii ab ipso Hooperio specimeu habeo, quod Cera- niii cujusdam repentis et radicantis fila in stupam densam conjuncta sistit. Diversas igitur species sub allato nomine venditari suspicor, quare P. Hooperi enumerare nolui. Cel. Montagne in Flora Boliviensi habet quandam P. strictam, quse queenam sit ex descriptione fegre conjiciatur. Novo nomine P. com- mutatee hanc designavit Endlicher Suppl. III. p. 45. An P. tenuistri- atse aut P. fusco-rubenti ha^c affinis foret? Spec. arctica, P. StrictEe no- mine inscripta, cum P. arctica nob. accuratius conferantur. .54. P. ABScissA (HooJc. et Harv. Alg. Anf. n:o 38) erectiuscula elongata, filis teretiusculis a basi articulatis decomposito- dichotomis ramisque lateralibus pinnatim plumosis obsitis, ramellis phima? inferioribus patentibus distantibus, superi- oribus erectis adproximatis corymbosis, articulis 4-siphoniis, primariis diameti-o 4-plo longioribus, superioribus eequali- bus, keramidiis ovatis breviter pedicellatis, spheerosporis .... Polysiphonia abscissa HooJc. et Harv. l. c. in Lond. Journ. IV. p. 266. Crypt. antarct. p. 174. tah. 183. II!l Harv. Ner. Austr. p. 43!! Fl. Nov. Zel. II. p. 227. Fl. Tasm. p. 299! Kg. Sp. Alg. p. 817. 53a. P. SENTicuLOSA (Harv. mscr.) ca^spite .... filis a basi articulatis decomposito-dichotomis, superne dense virgatis, ramulis simplici- bus brevibus subulatis erecto-patentibus pinnatim dispositis, arti- culis ramorum diametro 2— 4-plo longioribus, ramulornm diarae- tro brevioribus, omnibus 4-siphoneis nudis, fructibus .... Hab. in oceano pacifico septentrionali ad oras Insula; Vancouver (D. LyaH!). Specimen, quod vidi, est tripollicare, ramis dichotomis subfastigi- atum. Rami inferne nndi, superne ramulis densis pinnatim dispositis virgati. Ramuli ob brevitatem articulorum quasi heterogenei, semili- neam vix superantes longitudine, inferiores patentes, superiores erecto- adpressi, omnes simplices subulati et acuti, at molliores, ad geniculum quodque tertium, nunc interjectis duobus articulis quoquoversum egre- dientes. Articuli filorum principalium diametro 2— 4-plo longiores, ramulorum omnes diametro breviores", transversalem sectionem vidi feretiusculam, aut sulcis inter siphones parum conspicuis exaratam, siphonibus 4 nudis centralem ipsis minorem cingentibus. Fructus non vidi. Substantia et color fere P. urceolatse adultioris. Species valde insignis, ramulis pinnato-virgatis couspicua. affinitate ni fallor P. urceolatge — mediantibus formis breviter articulatis — proxima. Inter spinulosas, quibus charactere adproximatur, vix nisi artificaliter disponenda. Tohjsrplionia. RhodomelejE. 975 Polys. microcarpa Hook. et Harv. in Lond. Journ. IV. p. 265. Alg. Nof. Zel. n:o 61. Crypt. Ant. p. 173 tab. 182 fig. 3. Ner. Aiistr. p. 42. KUtz. Sp. p. 816. Hnb. in Oceano australi ad Cap. Horn (Hooker), et Novani Zelandiam (Sinclair!), ad oras Tasmania?. (Gunn, Archer). Froiis 3 4 pollicans coceineo-purpurea, charteo arcte adhperens. Fila capillaria, inferne crassiora, clecomposito-dichotoma ramisque la- teralibus obsita. Rami alterni ambitu obovati, pinnatim divisi, apice plumosi. Pinupe inferiores admodum patentes (angulo plus 45" exeun- tes), et distantes, articulis elongatis 2—3 inter proximas plerumque interjacentibus, basi nudff" apice plumoste; seqnentes eodem modo dis- [lositse simplices-, superiores ob articulos breviores minori spatio se- junctse, immo admodum adproximatee dicendse, erectiusculre et corym- bosfT, nempe pluma^ inferiores elongatee ita ut omnes fere idem attin- gant fasligium. Articuli inferiores, quos vidi longissimos, sunt dia- metro vix quadruplo (sec. Harvey usque 6-plo) longiores: superiores sensim breviores usque dum ultimi diametruin a^quant. Seetione trans- versali vidi sinhones pericentrales 4, cortice nuUo. Cuinam proxima, mihi dubium manet. Ramificatione subpinnata a P. urceolata et ejus affinibus recedit. Ramis lateralibus corj^mbosis ad P. corymbosam et P. camptocladam adproximari putavi- sunt vero ramuli minus densi atque ut mihi adparuit subdistiche dispositi-, hoc respectu P. bipinnatam quodammodo revocat. In spccimine sphfero- sporifero ramos densius corymbosos forsan suspicari licet, et hoc statu ad species, quibus proximam posui, magis accedere. Duas species supra allatas initio distinxerant Hook. et Harv., (juas dein in unam conjunxit Harvey. 55. P. vARiABiLis (HooJc. cf Horv. mscr.) cpespite subgloboso pur- pureo, filis a basi articulatis teretibus deconiposito-diclioto- mis, ramis basi nudis, superne dense dichotomis fascicula- tis subfastigiatis, apicibus subforcipatis, articulis 4-siphoniis subecorticatis, inferioribus supremisque diametrum tequan- tibus, mediis sesqui-trii^lo longioribus, sphEerosporis in api- cibus ramorum distorto-flexuosis seriatis, keramidiis globoso- ovatis ad ramulos sessilibus. Hab. ad oras Novffi Zelandiee (Herb. Hook. et Harvey!). Frons foliis Zostera; innata globoso-ca?spitosa, 3-5 pollicaris, in- ferne setam crassa, sursum attenuata capillaris, inde a basi articulata et fere ecorticata, inferne distanter dicholoma ramis basi nudiusculis, a medio circiter dense ramosis* fasciculatis, ramulis juvenilibus magis pinnatim, adultioribus excrescenlibus magis dichotome dispositis sub- fastigiatis, apicibus subforcipatis, altero ramello majore in rachin abe- 976 RiioDOMELEiE. Poli/sipJionia. iinte. Ranmli a basi attenuati, sphserosporiferi et exsiccati ob partem mediam eollabentem utrinque attenuati erecto-patentes axillis acutis. Articuli sa-pe in tota planta breves, infimi totius frondis et ramorum diametro breviores, quin immo fere duplo breviores, medii scsquilon- giores, supremi iterum breviores, nunc magis elongati sunt infuai sesqui, medii subtriplo longiores; sectione transversali vidi sipho- nes 4 pericentrales, nudos aut totidem minoribus alternantibus cin- ctos. Ventv articulorum breviorum admodum lataj conspiciuntur. Ke- ramidia ad ramulos 'laterales numerosa, fere omnino globosa et ses- silia, nunc ramulo suiVulta. Spheerosporffi in ramulis supremis verru- cose prominentes, hos roddunt snbdistorto-flexuosos. Substantia mem- branacea- chartee adha^ret. Color purpureus. Speciem, cujus plura sub nomine allato misit specimina Harvey, frustra in operibus publici jnris factis quaesivi-, nec sub alio nomine descriptam puto. Articulis brevibus insignis, ad P. ibrcipatam, P. collabentem, P. breviarticulatam aut consimiles accedere videretur-, at ab iliis articulis 4-siphoniis, ab hac ramificatione facilius digno- scitur. P. ferulacea, P. Blandi prreter alios cliaractcres tilis tetrago- nis diversic. Nisi obstaret numerus siphonum diversus, cum P. for- cipata pra^cipue compararem-, non obstante forma tereti filorum, affi- nitate P. ferulaccam forsan proxime tangit. 56. P. Blandi (Harv. mscr.) csespite erectiusculo elongato, tilis teretiiisculis a basi articulatis decomposito-dichotomis su- perne virgatis, fructiferis in ramos subhiterales densius di- chotomos subfastigiato-corymbosos abeuntibus, articulis 4- siphoniis, primariis diametro 2 — 3-plo longioribus, spheero- sporis in corymbis ramorum extra ramulos distortos latera- liter prominentibus, keramidiis depresso-globosis ad ramu- los sessilibus. Polysiphonia Blandi Harv. mscr. Phi/c. Austr. tuh. CLXXXIV! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 170! Hab. ad oras Australise (Harve}'!). Frons 3—4 pollicaris erecta stricta, basi setacea, sursum parum attenuata, inferne simpliciuscula, mox deliquescentc-dicliotoma de- coraposita, superne parce virgata, aut fructifera uno dichotomiEe ramo breviori quasi lateraliter ramosa, ramis lateralibus conformibus at den- sius dichotomis fastigiato-corymbosis, axillis omnium acutissimis. Kami ramulique eandem fere ubique servantes crassitieni, terminales ob- tusiusculi subforcipati. Articuli in tota planta conspicui, nusquam corticati, infinii diametro a>quales, dein sensim longiores, longitudine bis aut ter diametrnm superante, ramulorum iterum breviores diame- tro •cequales; sectione transversali vidi siphones 4 circa centralem, Polysiplioma. Rhodomele^. 977 cortice plane nullo, membrana exteriore e regione dissepimentorum longitudinalium subprominente, alias orbem formante. Splia^rosporse in ramulis corymborum evolutre, extra ramulos minus distortos at rigidiusculos et obtusos prominula-, singulis ad suum latus proeminen- tibus. ChartBe adheeret, superiore parte tirmius. Color purpurascens. — Keramidia ipse non vidi. Tanta est revera hujus cum P, feruhicea congruentia, ut de dif- ferentia specifica dubitandum sit. Sectione transversali utriusque ob- servata, fila P. ferulaceBe magis 4-angiila credere licet-, semel vero ex- siccata non ita madefacta reviviscunt, ut ditferentiam lioc respectu ar- guere audeam. Articuli P. Blandi sunt longiores quam P. ferulacea;, quod optimum signum diagnosticum putavi-, si autem quantum hoc respectu variant multa; species perpendimus, neque hoc certum speci- ficte differentise signum credere fas est. Eami fructiferi iu P. Blandi densius cor^unbosi mihi adparuerunt quam in P. ferulacea. In Hb. LeNormandi vidi specimen a Cap. Horn reportatum, quod ciini characteribus P. BLindi sat bene convenit. Si ditferentia adesset, hanc in ramulis patentioribus et niagis acuminatis ponerem, quod vero an ex specifica differentia pendeat, ex specimine, pluries ut videtur madefacto, a>gre dijudicatur. Quum hoc specimen (a D:na Lamouroux anno 1825 Chauvinio datum) ex itinere "de la Coquille" originem du- cere ci'ederem, forsan suspicandum est Ceramium penicillatum Bory Voy. Coqu. n:o 99, cujus descriptio in hoc specimen iuiud male cadit, eandem sistere pLintam. Attamen in iisdem regionibus alia exstat Po- l3"siphonia' species, P. atrogrisea Suhr denominata, cujus eadem fere est i-amificatio, at hsec siphonibus numerosis instructa mihi adparuit. Specimina hujus ultima" planta- ita manca sunt, ut ex iis speciem (li- cet diversam) certis characteribus delineare non valeam. 57. P. CORTMBOSA (J. Aff. mscr.) erectiuscula elongata, filis a basi articulatis teretibus dichotomis ramisque lateralibus subpin- natis, ramis densius dichotomis corymbosis, apicibus subfor- cipatis, articulis 4-siphoniis nudis, omnibus fere diametro sequalibus, sphEerosporis infra apices patentes acutos in ra- mulis subdistortis paucis, keramidiis ovato-globosis breviter pedicellatis. Polysiphonia sp. ("P. Binneyi proxima") Harvey Aly. Ceyl.n:o 12! Hab. ad oras Ceylonee (Harvey!). Frons corallibus, ut videtur, adfixa, sesquipollicaris, ambitu pyra- midata, in ramos nonnullos principales divisa et interjectis minoribus pinnata. Fila inferne fere setacea, sursum attenuata, ramis lateralibus multo tenuioribus. Eami basi nudi, supra articulum 3— 6-tiim divisi et dein ad articulum quemque tertium plerumque dichotomi, ramulis patentibus, plus minus numerosis, demum eximie corymbosis subfasti- 978 RnoDOMELE^. TolysipJioma. giatis. Apices ipsi subforcipati, alterutro ramo breviori. Fruclus in ramis lateralibus corymbosis evoluti- sphferosporsc infra ramulos ul- timos eximie patentes rigidiusculos acuminatos provenientes, pauca^ 3—4, ramulum reddunt toruloso-subdistortum. Keramidia in latera- libus ramis inferioribus preecipue evoluta, superioribus corjanbis ste- rilibus subelongatis mollibus, ovato-globosa, pedicello suffulta. Arti- culi in tota planta fere ejusdem longitadinis, nempe diametro sub- sequales-, in parte ima ramorum frondisque diametro breviores- in parte superiore subprolongata frondis nunc fere sesquilongiores. Trans- versali sectione vidi siphones 4 magnos circa centralem admodum an- gustum, nullis corticalibus cellulis cinctos. Color pnrpureus. Chart» bene adlia;ret. P. Blandi et P. camptocladse proxima mihi videtur. Crassitie P. camptocladre, hujus ramulis recurvatis caret. B. Blandi aliisque proxi- mis robustior. SphperosporEe pauca; in ramulis infra-terminalibus aut in ipsis apicibus abruptius acuminatis evolutse, adspectum his tribuunt, quem nomine similitudinem cum capite avis indicante aliquando salu- tarunt. Keramidia pedicello suffulta aliam notam pradjent. P. Binneyi ramiticatione differt. Adspectu cum P. collabente haud male convenit; siphonibus vero 4 (antum instructa, ab hac nnllo negotio distinguatur. 58. P. CAMPTOCLADA (Mont. Pl. Ccl. cxot. Cent. I. n:o 13) erec- tiuscula elongata, filis teretiusculis a basi articulatis decom- posito-dichotomis, ramisque lateralibus densius decomposi- tis, superioribus corymbosis, inferioribus ramellis recurva- tis magis patentibus, obsitis, articulis 4-siphoniis, primariis diametro sesqui (usque 3-plo) longioribus, sphferosporis in ramulis corymbosis inde tumidis seriatis .... Polys. camptoclada Mont. l. c. et D'Orbigny Voy. Amer. Mer. Bot. II. p. 19 Pl. V.fig. 2!! Syll. p. 421. Kuts. Sp. Alg. p. 804! Hab. in Oceano pacifico Peruviam alluente, ad Callao lecta (Hb. Montagne!). Fila (sec. M.) spithama^a aut minora, setacea, sensim in crassitiem capillarem attenuata, a basi dichotoma axillis acutis, ramisque latera- libus 2 — 3 lineas longis corymbosis obsita. Rami dense decompositi, dichotomo-ramulosi, superiores corymbosi fastigiati, adultiores confor- mes at ob ramulos inftriores patentiores ssepe recurvos diversum ad- •spectum offerentes. Ramuli a basi latiore attenuati crassiusculi. Ar- ticuli primarii (in specimine a me viso) diametro parum longiores, (sec. Mont. sesqui-triplo longiores) in i-amis lateralibus sunt diametro fere semibreviores, in ramulis plus duplo breviores, siphonibus in his latioribus quam longis-, sectione transversali vidi siphones 4 magnos circa centralem minorem omnino ecorticatos, peripheria (ut suspicor) in recente teretiuscula at sulcata. Sphserospora; (sec. Pohjslphonia. Riiodomelete. 979 Mont.) iii ramulis supremis, iude tumidis, seriata^ 2 — 4. Substantia membranacea. Color plantse recentis roseo-purpureus videtur. P. camptoclada ad P. variabilem et P. Blandi proxime accedere milii ad)iaruit-, fdis uullo modo strictis a P. Blandi et P. ferulacea primo adspectu diiTert; ramulis inferioribus corymborum patentibus et recurvatis ab affinibus omnibus dignoscatur. Species, cum quibus illam comparavit Montagne, bmgius revera distant. Kutzing plano- dicliotomam dicit; quod si plantam planam esse significaret, minime congruum putarem, Nec distiche ramosam puto. 59. P. FiTNEBRis (Dc Notmis niser.) minor filis inferne decum- bentibus radicantibiis, dein adscendentibus tetragonis a basi articulatis, dichotomis alterutro ramo breviori laterali, su- perne ramisque densius divisis subfasciculato-fastigiatis, ar- ticulis 4-siphoniis, primariis diametro tequalibus, ramulorum brevioribus, fructibus Hab. in mari mediterraneo ad Genuam, (De Notaris!). Frons pusilla, at robusta, circiter pollicaris, in ramos numerosos divisa. Rami inferiore parte decumbentes et deorsum radiculis mo- nosiphoniis elongatis radicantes, superiore parte ramisque secundariis adscendentes, dichotomi ramisque brevioribus lateralibus erecto-adpres- sis obsiti. Rami laterales basi longe nudi, infra apicem pluries di- chotomi, ramulis erectis subfasciculato-fastigiatis. Apices attenuati obtusiusculi. Articuli in tota pkinta eximie conspicui, in ramis [irin- cipalibus diametro circiter aMjuales, inieriores et ramorum sunt dia- metro fere duplo breviores", sectione transversali fila obtuse tetragona videre credidi:, sunt ecorticata siphonibns 4 pericentralibus percursa. Color madefacta^ purpureo fuscescens, apicibus sphacelatis-, exsicoatff nigrescens; cluirta? adliseret. De specifica ditferentia hujus dubitare licet. Characteres ad P. ferulaceain haud' obscure indigitant, et statum juvenilem hujus facile quispiam haberet. Attamen neque color ejusdem, neque ramificatio eadem. In P. funebri nihil omnino stricti adest; magis est ramosa, ramis subpinnatim dispositis, aidcibus velnl ramis lateralibus superne subfasciculato-fastigiatis. Ex altera parte cum P. breviarticulata, c[ua:' ejusdem est maris, comparare liceret*, attamen htcc multo minus ra- mificatione convenire videtur. Neque ad P. pennatam pertincre, di- cere lubet. — Fructibus vero ignotis et unico specimine a me obser- vato, a?gre dicitur utrum species sui juris an forma alterius sit. Spe- ciem proiiriam suspicor, ideoque' seorsim proponere malui, quam ad alienam injuria referre. 59a. P. UdituoNivE (Harv. Ner. Bor. Am. p. 39) lilis subsolitariis bre- vibus uucialibus tlaccidis tlabellatim ramosis, inferne irregulariter IV. 65 980 RiionoMELE^. Pohjsiphonia. 60. P.' FEEVLACEA (SuJiT mscr.) erectiuscula elongata, filis tetra- gonis a basi articulatis, ad genicula inferiora nodosis seepe radicantibus, decomposito-dichotomis superne virgatis, fru- ctiferis in ramos sublaterales densius dichotomos fastigiato- corjmbosos abeuntibus, articulis 4-siphoneis, omnibus dia- metro brevioribus aut subsequalibus, sphserosporis in corym- bis ramorum extra ramulos distortos unilateraliter promi- nentibus, keramidiis globoso-OA^atis sessilibus. P. ferulacea Suhr mscr. (fide spec. autlientic!). P. littoralis Harv. mscr. P. breviarticulata Harv. Ner. Bor. Amer. p. 36. tah. XVI. B. (excl. syn. omn.)! Acc. of Mar. Bot. of West. Austr. p. 539 et Fl. Tasm. 2i. 299. Exsicc. Harv. Alg. Atistr. n:o 185! Hab. in rupibus maritimis infra limitem maris atlantici ad oras Mexici {Liebmann!) et Americse septentrionalis (Harvey!), ad insulam Guadeloupe (Duchassaing!); in oceano australi ad lit- tora Novse Hollandiee! nec non ad Insulas Noukahiva (Jardin!) et Sandvich (Hb. Agardh). Csespes 3—6 pollicaris, densus, a plexu radicali intricato assurgens. Fila setam porcinam cjassa, inferne plerumque indivisa, sujierne de- composito-dicliotoma, subfastigiata uno dichotomiee ramo sa^pius bre- viori cseterum conformi, axillis omnium acutissimis. In planta fertili rami dichotomiee laterales breviores sunt, densius decompositi fastigiati, ramulis eorum ab inferiore parte incrassata sphserosporifera longe at- tenuatis", in planta sterili ramuli SH?pe adsunt simpliciusculi, sine or- dichotomis, superne alterne decompositis attenuatis, ramis paten- tibiis virgatis; articulis infimis brevissimis, ramorum majorum diametro sesquilongioribus, minorum 2-pIo longioribus 4-sipho- neis, dissepimentis pellucidis, keramidiis globosis breviter pedi- cellatis numerosis. Hab. in corallibus parasitica ad Key West Americse. Fila a basi discoideo surgentia sparsa, raro quodammodo csr-spi- tosa, unciam alta, inferne subsetacea, mox attenuata, 2 — 3 lineis supra basem divisa et dein bis aut ter furcata, superioribus irregulariter mnltifidis ad tenuitatem byssoideam reductis. Rami omnes patentes in aqua tlabelliformiter expansi. Genicula nbicumqiie pellucida. Ar- ticuli 4-siphonii tetragoni" infimi diametro breviores, ramorum sesqui- duplo longiores, ramulorum brevissimi. Keramidia numerosa, de- presso-globosa, in ramulis sessilia aut breviter pedicellata, sporis re- pleta. Color ochraceo-brunneus obscurior. Sub^stantia mollis llaccida. ChartEe adhseret. Species pulchra ab omnibus Americse facile distincta. Tohisiplumia. Riiodomele/e. * Oiil dine spavsi, basi parum atteiiuati, apice obtusiusculi, inferiores patentes, superiores orecti. Articuli iii tota fronde subsequali longitudine, dia- metro breviores aut subfequales, sectionem transversalem tetragonam (exsiccatpe fere trapeziformemjf siplionibus 4 circa centralem offeren- tes, strato corticali nullo. Genicula inferiora sunt inflato-nodosa, a tilo adscendente ssepe deorsum radiculas emittentia. Keramidia ad ramos superiores, infra apices sessilia, gb)boso-ovata. Splieerospoi-a; in ramis lateralibus fastigiatis provenientes, in ramulis parum distor- tis infra apicem evolutff', extra filum lateraliter prominentes. Color et substantia fere P. urceolatse. Nomen setate primuni luijus speciei videtur >Suhrianum, quod ideo adoptandum putavi. Klitzing P. ierulaceara ad suam P. dicho- tomam refert • quod tamen eo minus probarem quod diagnosi data' articulorum longitudo in planta Suhrii non convenit-, nec Suhrianam speciem in adriatico lectam putarem. Deiu nomine P. breviarticu- latse hanc speciem eximie descripsit Harvey, specimiiiibus Lieb- manni, a me ad illam speciem relatis, ut videtur deceptus. Re- vera P. breviarticuhita' nomine species plures, non parum divcrsse^ at brevitate articulorum convenientes, in collectionibus occurrunt, quarum distinctionem hoc loco periclitatus sum. Species Harvey- ana a vera P. breviarticulata differre miJii visa est, filis tetragonis, strato corticali nuHo, parte superiore a'(iuc ac inferiore lilorum rigi- diuscuhi parum attenuata, filis magis reguLiriter dicliotomo-fasti- giatis Ceramium l'ere mentientibus, fructiferis ramis magis decompo- sitis densius dichotomis subfastigiatis, habitu denique sat diverso. Si- phones si per se observantur sunt longiores semper quam lata% dum in P. breviarticulata sajpe sunt hitiores quam longse. ' De proxima affinitate P. feruiacea' qupedam dubia forsan maneant. Ex una parte P. pulvinatw, P. Binneyi et P. deustaj comparandam pu- tavi, et articulorum brevitate ad P. Binneyi potissimum accedentem. Ex altera ad P. forcipatam ramificationis norraa quodammodo adpro- pinquatur. Cura P. pulvinata convenit crescendi modo-, nodosis ge- niculis cum P. deusta. P. urceolata fructibus nimium differt, quaiu ut hanc proxime affinem haberem. Specimen ex insulis Noukahiva ab P^d.Jardin lectum (n:o 111) ad P. ferulaceam refero. Endochromatis quadam divisione superne poly- siphonia adparet-, sectione vero transversali siphones 4 vidi. 61. P. HAPALACANTHA (Havv. NcT. Bov. Am. p. 39) erectiuscula elongata, filis tetragonis a basi articulatis ad genicula iu- feriora nodosis decomposito-dicliotomis subfastigiatis, ra- mulisque patentibus spinulaformibus subsimplicibus obsitis, articulis 4-siphoniis, inferioribus tenuissime corticatis dia- metro sesquilongioribus, ramorum nudis diametro subeequa- libus, fructibus 65* 082 * niioDOMELEiE. Pohjsiplhonia. Hab. ad Key West Americse septentrionalis (D:r Blodgett!). Frons 4 — 5 pollicaris, inferne setam crassa, snperne circiter capil- laris, crebris dichotomiis subregulariter decomposita fastigiata, axillis patentibus, apice ob alterum rannim breviorem non proprie forcipata per totam longitudinem ramulis phis minus densis obsita. Ramuli lineam vix longi, a basi latiore attenuati, subulati at molliores, sim- pliciusculi, nunc ad geniculnm quodque exeuntes. Articuli in ramis majoribus sunt diametro circiter sesqui-longiores, in minoribus et ra- mulis sunt eequales aut breviores; sectione transversali vidi fila acute 4-angula, nec acido intlata formam lianc mutantia, circa centralem si- pliones 4, totidem cellulis exterioribus alternantibus corticatos. Fru- ctificatio ignota. Charta^ arcte adha^ret:, madefacta facilius dissoluta. Color fuscescens. Species mihi ex unico specimine cognita, quoad affinitates forsan cuidam dubia. Ramificatione et filis tetragonis cum P. breviarticulata Harv. affinitatem prodere mihi visa est, spinulis patentibus ab hac prpccipue diversa. P. spinulosa difiert ramificatione et cortice crassi- ore. Harvey speciem a P. l)reviarticulata remotam inter P. echina- tam et P. Gorgonia^ disposuit. 8. VioLACE.E caulesccntes, filo nempe principali firmiorc, ob- sito ramis fasciculato-pcnicilJatis, nunc clensiorihus, nunc magis diffusis, ramulis omni tem.porc molliorilms. 62. P. puRPUREA (J. Ag. AJg. Mcd. ^). 129) cpespite elongato atro-purpureo, filis a basi articulatis ecorticatis dichotomis ramisque lateralibus conformibus at brevioribus decompo- sito-dichotomis fasciculatis obsitis, articulis 4-siphoniis, in- ferioribus diametro sequalibus, mediis 3 — 4-plo longioribus, sphserosporis in ramulis utrinque attenuatis torulosis seria- tis, keramidiis ovato-globosis pedicellatis. Hutchinsia arachnoidea ,'?. purpurea Ag. Sp. Alg. p. 88. Formas distinguo: a. PUKPUREA globoso-expansa, articulis brevioribus, inferiuribus plurimis superioribusque diametro ajqualibus — sesquilongi- oribus, mediis paucis vix 3-plo longioribus. P. purpurea J. Ag. l. c. Kiitz. Sp. p. 820! [). iKxovANS globosa-expansa, articulis longioribus, inferioribus paucis diametro sesquilongioribus, mediis plurimis ramorum fere omnium diametro 3 — 4-plo longioribus. Tohjsiphonia. Rhodomele^. 985 P. arachnoidea J. Ag. Alg. Med. p. 130 (non C. Ag.) Kiitz.Sp.p. 819! y. ELATA frondibus extra plexiim iiloruin radicalium eminenti- bus subpyramidatis, ramulis fascieulatis, ramellis patentiori- bus, articulis mediis phirimis diametro 3-plo — ^4-plo longi- oribus. Hab. in mari adriatico ad Venetiam (Ruchinger!) et Trie- ste (Biasoletto!), in mediterraneo ad Massiliam (Schousboe!) et Insul. St. Honorat (Giraudy!). Modo P. variegatiL' civspites s«'pius efficit globosos, extra quos rami singuli parum proeminent, nunc (var. y.) alii rami elatiores su[)ra plexiim basalcra evohita?, magis ca;spitem P. urceolatee referunt. Fiki iiiierne crassitiem set;e vix attingentia, sensim attenuata, differentia tamen iuter partem inferiorem et superiorem parum insigni, a basi ar- ticulata et fere ecorticata, decomposito-dichotoma ramisque breviori- bus iaterahbus densius dicliotomis fasciculatis obsita. Rami fasciculati, pro statu et tctate ahquantuhim diversi, nunc ramehis erectiuscuhs longe protensis, articuhsque elongatis constituti (var. fi.~), nunc ramel- lis articuhsque brevioribus insignes (var «.), nunc denique (var. /.) ramehis patentioribus crassiuscuhs articuhsque brevioribus contextis com[ionuntur-, in planta sterih sunt a basi longissime at parum atte- nuati, in spha^rosporifera utrinque attenuati, medio ob sphterosporas sequahter circumcii'ca prominentes torulosi, ubi l)reviores (in var. «. et ;'.) fere subulati, uti protensi ob partem sterilem basalem longiorem basi fere a?quales. Articuli infimi et totius planta; et rami cujusvis plerumque mediis conspicue breviorcs, nunc vero articuli isti breves maximam partem frondis inferioris constituunt, nunc pauciores sunt, mediis elongatis phirimis- ubi breves, siphones Sfepe eximie spiraliter torti (var. «.), ubi elongati siphones rectiusculi; sectione transversah vidi si[)hones 4 circa centralem minorem aut omnino nudos, a;ut cum alternante cellula una aut altera corticali. In fragmento eodem sub microscopio examinato vidi unum ramum sphajrosporis, alterum keramidiis ornatum! Ramificatione et habitu P. variegatam potissimum refert, sipho- num numero aliisque characteribus abunde diversa. Colore a P. san- guinea, P. fibrata aliisque statim dignoscatur, licet characteres proprii distinctivi paruni conspicui sint. Ad P. purpuream forsan potissimum accedit planta sub n:o 189 a Harvey inter Algas Australife distributa. Est P. purpurese major, us- que 6 pohicaris, a basi articulata ecorticata, [)yramidato-ramosa, ramis brevioribns subfasciculatis obsita ramulisque minoribus et simplicioribus virgata. Piamuli utrinque eximie attenuati. Articuli ramorum majo- rum sunt diametro 3-plo longiores, minorum breviores diametrum 984 RHODOMELEiE. Poli/sipJioma. parum superantes. Sectione transversali vidi siphones 4 pericentrales cortice plane nullo. — Specimen a me visum, ut humectatur, solvitur facillime, nec ramum integrum a cluirta separare valui-, spha^rospora^ sunt generis, at exsiccatione eruptto, secus ramos externe seriatse ad- pareant. Species forsan propria, at speciminibus melioribus exami- nanda. Preeter P. purpui-eam P. variabilem, cujus est ci-assitie, forsi- tan tangit. 63. P. sANGuiNEA (Ag. in Bot. Zeif. 1827 p. 638) ceespite elon- gato sanguineo, f.lis a basi articulatis subecorticatis dicho- tomis ramisque loteralibus pyramidatis, ramis inferioribus decomposito-dicholomis fasciculatis, superioribus virgatis, articulis 4-siphoniis, inferioribus duplo , mediis 4 — ^6-plo diametro longioribus, sphserosporis in ramulis ultimis aut penultimis torulosis seriatis, keramidiis ovatis pedicella- tis. Hutchinsia sanguinea Ag. l. c. Sp. Alg. II. p. 87. Polj^siphonia sanguiiiea Zanard. Syn. p. 61. J. Ag. Alg. Med. p. 131. Kiltz. Sp. Alg. p. 826.;i Hab. in mari adriatico ad Venetiam et Tergestum. Csespes 2- 3 vel usque 5 pollicaris, ex roseo sanguineus, totus mollissimus et levissimo aquec motu fluctuans. Fiia primaria inferne setam crassitie aquantia, nunc in planta magis elongata tenuiora, iu ramos qnosdam principales subdichotome divisa et praterea ramis la- teralibus conformibus at brevioribus pyrantiidata. Rami basi longius nudi, dein eodem modo decompositi, raniulis inferioribus iteriun ite- rumque dichotomis fasciculatis subfastigiatis; superioi'ibus, quorum ra- melli breviores, magis lateraliter virgatis, apice ipsius rami supere- miuente. Axilla- iiiferiores mogis [lutentcs, superiores acutiores inter ramos erectiusculos. Articuli ftre ubicumque longiores, nunc in planta robustiore sunt iufimi pauci diametro parum longiores, mox vero elon- 62a. P. LAXA (Harv. Fl. Tasm. p. 300) fronde setacea elongata rigidius- cula rufescente angulatim tlexuosa laxe ramosa, ramis primariis patentibus paucis elongatis varie divisis, secundariis brevibus di- varicato-patentibus alternis vel sa^pe secuudis subsimplicibus vel lateraliter ramulosis, ramulis paucissimis setaceis, articulis tetra- siphoneis ecorticatis, mediis diametro 3-plo— 4-plo, superioribus 2-plo Jongioribus, ultimis diametro fequalibus. Hab. ad Tasmanniam (Gunn). Frons fere pedalis setacea. — Ita fere Harvej^ qui unicum specimen vidit, speciemque a reliquis Australite abuude diversam dixit. Pohjsiplionia. RHODOMELEiE. 985 gati 2-plo longiores, et tlein increscentes, ut raedii 4 — 6-plo, ramulo- rum ultimis exceptis duplo longiores sint; sectione transversali siplio- nes 4 pericentrales, et in inferiore parte totidem exteriores, illis al- terni, observantur, cortice prfeterea nullo. Splia^rosporae in ramulis superioribus simplicibus aut ipsis virgatis obtusiusculis evolutEe, seriat-de, fere circumcirca a?que prominulse, ramulos reddunt torulosos. Kera- midia pedicello evidenti sufifulta, ovata, in planta Eeque mollissima evoluta. Antheridia quoque vulgaris formai, at fibris parnm conspi- cuis cincta. Ramificatione fere P. violacet^?, at tota articulata ecorticata. Cce- spes planta^ elongatfe P. urceolatam tenuiorem fere refert, at P. san- guinea magis lateraliter ramosa, P. urceolata magis dichotoma. A P. subulata articulis longioribus, a P. purpurea colore, a P. fibrata ramu- lis fasciculatis magis decompositis distinguatur. Quoad sj'nonymiam tantum animadvertere debeo, Kiitzingium suge speciei articulos 6-siphoneos attribuisse, quod certe in nostram plan- tam haud quadrat, sed eodem modo multis aliis speciebus, quarum siphoues pericentrales 4 sunt, articulos 6-siphoneos adscripsit, P. nuda Menegh., sec. speciem a Botteri missum, planta juvenilis mihi videtur aut P. sanguinea;, aut specici vicinge. Quo loco a Me- neghinio descripta fuerit, mihi latet. 64. P. suBULATA (Diid. Ess. p. 70) pyramidata pinnatim decom- positG-ramosa a basi articulata subecorticata, ramulis obsita ovato-lanceolatis penicillatis decomposito-pinnatis, demum magis dichotomis corymboso-fastigiatis, articulis 4-siphoniis, inferioribus diametro brevioribus, mediis eequalibus aut us- que duplo longioribus, supremis tequalibus, sphserosporis in ramulis infequaliter subverrucosis, keramidiis ovatis. Ceramium subulatum Ducl. Ess. l. c! tab. 5 fig. 12 (fide spec. a Gratel. missi!). Hudsonia gracilis Grat. mscr. (fide sp. origin. !). Polysiph. Montagnei De Not. (fide spec.) Algce Mar. Ligust. in act. Taurin. IV. 1842. Formas extremas distinguo: a. MoNTAGNEi ramulis lanceolatis pinnatis, articulis mediis dia- metro eequalibus, inferioribus pkirjmis supremisque brevi- oribus. Polys. Montagnei J. Ag. Alg. Med. p. 132! /?. Perreymondii ramulis ovatis obovatisve diehotomo-corymbo- sis, articulis mediis diametro subduplo longioribus, inferi- D86 RnoDOMELEyE. Polf/s/phonia. oribus supremisque sequalibus, keramidiis globoso-ovatis breviter pedicellatis. P. Pei-reyniondi J. Ag. Alg. Med. p. 131! /. Griffithiana keramidiis ovatis sessilibus. Pol}^s, Griffitliiana Harv. Man. x>. 91. Phye.Britan.tab.22S] Kiitz. Sp. p. 838! Hab. in mari adriatieo et mediterraneo ad littora Italiee et Cxallife; in Oceano atlantico usque ad Angliam inferiorem ad- scendens. Frondes csespitostp 2 — 4 poUicares, inierne deniuni seta crassiores, sursum attenuatEe tenuissimse, per totam longitudinem ramis pinuatim egredientibus quoquoversuni obsita', Rami conformes, ultimi demum ramulos constituunt penicillatos, ambitn lanceolatos aut ovatos, quin immo fere obovatos-, ramuli nimirum juveniles sunt regulariter pin- natim ramosi, basi nudi, apiceque supereminente lanceolati (P. Mou- tagnei ,L Ag.); ut vero excrescunt ramelli, corymbosi magis evadunt ramuli, et ramificationem dichotomo-fastigiatam mentiuntur f P. Perrey- mondii J. Ag.). Articuli ex ima basi conspiciendi, fere ecorticati, sed in inferiore parte, pra-ter siphones 4 pericentrales majores, totidem minores cum liis alternant, nunc in speciminibus raajoribus una aut altera cellula corticali adjecta* in inferiore parte sunt articuli diame- tro plus minus breviores, in media ajquales aut usque 2-plo longiores, ramulorum iterum sensim breviores. ^phEerospora- in ramellis seriata», minus proeminentes, ramellos reddunt leviter verrucosos et parum distortos. Keramidia, ubicumque viderim , breviter pedicellata, pro a^tate ovata aut magis globosa. Color juvenilis fere roseus, senilis purpurascens, fibris obsit» magis fuscescens. Tota mollissima si in aqua dulci demersa, in mari rigidiuscula-, charta? arcte adha-rens. P. subulata a P. violacea dilfert cortice articulorum fere luillo, planta «linore atque articulis brevioribus. Jam juvenilis P. violacea partem inferiorem niox corticatam liabet. De s}monymia speciei supra allata parum dubito. A diverso fonte specimina habeo nomine Cer. subulati Ducl. inscripta-, et Grateloupius G4a. P. CEAssiuscuLA (Earv. Fl. Tasm. ^?. 299) fuscescens, ca-rtilagineo- succosa, siccitate subrigida, rugosa, fronde ultra setacea sursum maxime attenuata pluries dicliotoma, axillis patentibus, ramis mi- noribus irregulariter dichotomis nudis v. ramulis paucis latera- libus plus minus obsitis, axi tetrasiphonio, articulis superioribus diametro aqualibus v. sublongioribus ecorticatis, inferioribus dia- metro brevioribus plus minus dense corticatis. Hab. ad oras TasmaniEe (GunnJ. Frons 4 — 6 pollicaris, haud dense ceespitosa. Color rubro-fuscus. Apicibus tantum ciiartai adharet. — Ita fere Harv. 1. c. Pohjsiplionia. Rhodo.mele.e. 987 sine (liibio specimina authentica comparavit *). Quam Bonnemaisson noniine Grammitsc subulatee descripsit speciem, eam ad eandem non pertinere posse et specimine authentico, LaniourduxicV lubrictC nomine inscripto (cfr. Bonnem. p. 38), certior factus sum et descriptione data (articulorum longitndine 1 — 10 diametrnm snperante) pateat. Si ar- ticulos breviores tantum resplcias, P. Montagnei Denot. cum P. Mon- tagnei J. Ag. Alg. Med. convenit", est autem nostra evidentius pinnata, qnare hoc loco, formas extremas enumerans, synonyma aliter disposui. Harveyana' planta^ specimen authenlicum nullum vidi; at cum descri- ptione eximie conveniunt specimiua, qupe ex oceauo ipsehabeo', kera- midia vere sessilia tamen non vidi; hinc Harveyanam speciem seorsim quoque enumeravi. Quid cum P. Pereymondi et P. Montagnei intel- lexerit Kiitzing, milii non liquet. Articulos nempe 6 — 8-siphoneos iis- dem in diaguosi attribuit, et S()ecimina ab ipso his nominibus inscripta ad alias species, me judice, pertinent. Quai athmtica P. Perreymondi nomine insignita fuit, mihi forma peculiaris P. Brodia^i adparuit. Con- tra, specimen P. Perreymondi a Giraudy missum, ab ipso KUtzingio nomine P. lito])hila? Kiits. inscriptum, vidi" an itaque hsec synonymis adjicienda? 65. P. vESTiTA (J. Ag. Alg. mcd. p. 133) pyramidata pinnatim decomposito-ramosa, ima basi teniie covticata, ramulis ob- sita ovato-lanceolatis penicillatis decomposito-pinnatis sub- corymbosis, interspersis ramellis tenuioribus, articulis -i- siphoniis, mediis diametro duplo — 3-plo longioribus, infe- rioribus supremisque subeequalibus, splirerosporis in ramulis distorto-flexuosis, keramidiis ovato-globosis pedicellatis. Pol. vestita J. Ag. 1. c! Kilts. Sp. p. 829? Broussonetia natans Grat. mscr.? Hab. in mari adriatico ad Tergestum et Ins. Pago. (Bia- soletto ! ) ; ad littus Galloprovinciee ! Purpurea, 2 — 3 pollicaris, filo primario inferne vix setam cratsso, sursum attenuato, per totam longitudinem ramis conformibus quo- quoversum egredientibus pinnatim obsito. Piamuli penicillifornies a ramis eodem modo proveniunt, infernc sparsiores, superne a geniculo fere quoque exeuntes, basi nudiusculi, superne pinnatim decompositi corymbosi-, superiores decompositi, inferiores simpliciores; his simpli- cioribus conformes denique interspersi, per totam plantam plusminus sparsi, adsunt. Ranielli ramulorum patentes-, sphserosporis onusti sunt distorto-tlexuosi, nunc basi aliquantulura attenuati, acuminati at mol- liores. Kerauiidia in ramulis breviter pedicellata ovato-glol)osa, fere latiora quam longa, Articuli planta- inferioris sunt teniie corticati, diametro fequales, geniculis elevatis nodosi-, superiores nudi, medii *) Icon Ducluzelii me non vidisse addere oportet! 988 Rhodomele^. I^olysiphonia. iisque 3-plo diametro longiores, ramulorum circiter sequales; trans- versali sectione siphones 4 pericentrales observantur, corticali strato (in parte inferiore) evidenti tecti. Ramificatione P. subulatee, differt substantia firmiore, nempe mi- nus lubrica et madefacta longius persistens, evidentiore strato corti- cali, ramellis interspersis, articulis paulo longioribus, atque ramellis fructiferis magis distortis. Characteribus microscopicis P. deustam non parum refert, at htec deliquescenti-dichotoma et articulis longio- ribus diversa. P. vestita Kiitz. aliam omnino speciem sj^ectare videretur, quum neque siphones 6 in »ostra adsunt, neque Gram. subulata Bonnem. ad eam pertinet. Contra P. dilatata' nomine specimen ab ipso in- scriptum in Hb. Lenormandi adest, quod ad P. vestitam proxime ac- cedere mihi videtnr; primaria vero P. dilatata forsan diversa, utpote multo minor describitur et siphonibus 5 instructa. (lu specimine mox memorato siphones pericentrales 4, totidem minoribiis cinctos, vidi). 66. P. vioLACEA (Rotli. Cat. I. p. 150) pyramidata pinnatim de- composito-ramosa, sursum longe corticata, ramulis obsita ovato-lanceolatis penacillatis, nunc mogis contractis decom- positis subcorymbosis, nunc longe extensis distanter vir- gatis, articulis 4-siphoniis, mediis diametro 2 — 5-plo lon- gioribus, inferioribus supremisque sensim brevioribus, sphse- rosporis in ramulis insequaliter verrucosis, keramidiis ovatis breviter pedicellatis. Ceramium violaceum Roth. l. c. Cat. III. p. 150 (partim)! Hutchinsia violacea /? allochroa Ag. Syn. p. 55! Hutchinsia violacea Lyngh. Hydr. Dan. p. 112. taJj. 35 fmale). Polysiphonia violacea Grev.; Harv. man. p. 92. Phyc. Brit. tab. 209. Ner. bor. Amer. p. 44! Grammita subulata Bonneyn. Hydr. loc. p. 38!! Formas extremas distinguo : a. ROBUSTA abbreviata, ramis primariis inferne crassiusculis cito attenuatis, ramulis dense virgatis subcorymbosis, articulis mediis vix duplo longioribus. Polysiphonia subulata Crouan Alg. Finist. n:o 298! P. vestita Eutz. Sp. p. 829? /?. ALLOCHEOA clatior, 1-amis primariis crassiusculis, superne at- tenuatis, ramulis dense virgatis subcorymbosis, articulis mediis diametro 4-plo longioribus. Hntchinsia allocliroa Ag. Sysf. p. 153. Sp. Alg. p. 79!! Hutchinsia violacea Lb. l. c. Polysiphonia. Rhodomele^. 1)89 Polys. violacea Harv. Pliyc. Brit. tah. 209! Exsicc. Wyatt Banm. n:o 176! y. vioLACEA tenuior, difFusa et fere apparenter dichotoma, ra-' mulis distanter virgatis parum conspicue penicillatis, arti- culis mediis diametro usque 5-plo longioribus. Hutcliinsia violacea Aff. Syst. p. 150. (excl. syn. et var.) Ag. Sp. p. 76. Hutchinsia violacea var. f]. Lyngh. Hydr. l. c.'^ Polysiphonia bulbosa Suhr mscr. (fide spec. !) Polysiphonia violacea J. bulbosa Areseh. Phyc. Scand. p. 53! fexcl. syn.) Exsicc, Areschony Alg. Scand. n:o 9! Crouan Alg. Finist. n:o 297! Hab. in oceano atlantico boreali ad littora Europte et Ame- ricee; in sinu Codano et mari baltico; in mari adriatico (?). A radice scutata frons surgit seepe 4—6 pollicaris, nunc longior, crassitie in parte inferiore setam Ecquans aut superans, iramo ali- quando duplo crassior, sursum attennata, superne teniiissima peni- cillata; tota plus minus evidenter pyramidata, ramis pinnatim quo- quoversum egredientibus, inferioribus longioribus. Piami conformes patentes, basi nudiusculi, superne decompositi, sensim tenuiores, ul- timi ramulos penicillatos constituentes. Ramuli ambitu ovato-lanceo- lati, pinnatim plus minus compositi, nunc ramcllis simpliciusculis sparsioribus virgati, nunc densioribus et ipsis compositis subfascicu- lati, quasi penicillos laterales constituentes. Articuli in tota inferiore parte corticati, siphones 4 pericentrales, strato corticali evidenti tectos, sectione transversali monstrantes; in superiore parte nudi, pro mag- nitudine et forma frondis aut magis contracta et robusta, aut extensa et diffusa, longitudine varii; in var. robusta breviores, medii nunc vix diametro duplo longiores, inferioribns superioribusqiie scnsini bre- vioribus, ultimis diametro a?qualibus; in var. allochroa sunt niedii diametro circiter 4-plo longiores; in formis denique maxime diffusis sunt articuli medii diametro 5-plo longiores et forsan adhuc magis protensi, superiores plurimi diametro 2-plo longiores. .Sphcerosporee in ramellis infra apicem seriatee, hos reddunt inaqualiter verrucosos subtorulosos. Keramidia ovata in ramulis breviter pediceHata. Color recentis roseo-purpurascens, exsiccatione in magis purpureum tendens; si male conservata, ut ad dissolutionem prona, in violaceum colorem abit. Cliarta' arctissime adhseret. Species, si qure alia, quoad synonymiam intricata. Diu raale in- tellectam, plures species et immo admodura diversas comprehendisse patet. Ceramium violaceum Piothii formas quales P. nigrescentem quoque complexisse et his majoribus revera institutum fuisse, tum figura data, qua.' licet rudis tamen evidenter P. nigrescentem melius quara P. violaceam refert, tum observatione in Cat. Bot. III. de iden- I yyO RuoDOMELEiE. Pohjsi])Jionia. litate cum C. Fucoide Huds. elucet. Formis coloi'e Isetiore insignibus (P. violacea et aff. ) Ceramiuni allochroum instituit Mertens, quod va- rictatis ad instar suec speciei suVyuuxit Rotli. In »Synopsi Algarum Scandinavia- Hutchinsia violacea Agardhi eodem modo plures di- versas species comprehendit, quin immo P. nigrescente, quasi forma primaria, constituitur", articuli admodum breves hoc modo speciei tribuuntur. Rothium contra, quum articulos diametro 4-pIo longiores dixerit, potius a vera P. violacea characterem duxisse apparet. Quum igitur in Sj'stemate Algarum species confusa? sub diversis nominibus proponerentur, nonicn H. violaceaj conservatum fuit plantcc, quaj in definitionem a Rothio datam optime caderet. Qualem hodie speciem intelligo, duas faut si mavisSj comprehendit formas, unam contractio- rem et robustiorem in Oceano frequentiorcm, alteram diffusam et tenuissimam, apud nos frequentiorem ; hanc H. violaceara, illam H. allochroam in Systemate denominavit C. Agardh-, in Speciebus Alga- rum ditferentiam colorls ejusdem speciminis, qualis aliquando obvenit, nomiue allochroi intellectam fuisse, assumsisse videtur*, quod tamen neque Mertensius neque Rothius cum nomine designare voluit, ut hoc quoque Rothii Catalectas perlegentibus pateat. Utrum H. viola- cea Lb. tantum P. violaceam recentiorum comprehendat, an alias quo- que cum illa confusas nomine intellexerit, dicere non ausim. Ramuli vero multivenosi, quos pinxit, a-que bene ad P. nigrescentem ac ad P. violaceam referantur. Specimen a Hoffmanno missum, nomine Cer. violacei inscriptum, ad P. nigrescentem certe pertinet. Lyngbyei quo- que ductus icone, Bonnemaisson Hutchinsiam violaceam ad suam Gram. Fucoides retnlit, veram autem P. violaceam nomine Gr. subulata^ pro- posuit-, attamen Gr. subulatam Ducl. diversara esse speciem, suo loco monui. Qutii in Hook. Br. FI. a Harvey nomine P. violacea? descri- bitur species, eam non verara esse jam dudum innotuit. Neque ea, qufe P. violacea ab Algologis Anglia? plerumque nuncupatur forma, omnino eadem est, quam H. violaceam denominavit Agardh; H. allo- chroffi potius illa respondet, speciminibus oceani tantum majoribus-, sed formam tenuioi"em et dilTusam, quam veram H. violaceam Ag. dixi, quoque nomine P. violacete ab Algologis Anglice missam liabeo, unde illos utramque formain bene conjunxisse edoctus fui. De formis supra allatis id tantura addere lubet, var. «. forma frondis et articulorum brevitate ad P. subulatam Ducl. accedere; quin immo, cum dubio expresso, P. Grifiithianam eam pluries denominatam vidi. Sed jam specimina juvenilia habent stratum corticale admodum evolutum, quare tantum formam robustiorein P. violaceee consideran- dam esse credidi. Ab hac forma specimina ad Tergestum lecta, sub P. allochroa in Ag. S^j. p. 79 memorata, distinguere non valeo, nisi ramuli adhuc magis corymbosi esscnt. Quid sit P. violacea et P. allochroa Kiitz. me sane fugit. Li dia- gnosibus datis (Sp. Alg. ]). 814 et 826) articulos utriusque 10-sipho- neos descripsit, quod certe nec in P. allochroam nec in P. violaceam Poh/sipJwnia. RnonoMELEiE. 991 quadrat. Specinien vidi ab ipso nomine P. violaceBe inscriptum, quod vera P. fibrillosa milii videtur. P. amethj^stea (Kiltz. Sp. X>- 826) nullo dato cliaractere a P. violacea recentiorum distincta adparet-, quod tamen nullo specimine viso dubium milii nianet. Nomine P. amen- tacete specimen a Kiitzingio inscriptum ad P. violaceam a. robustam proxime accedit. Quod quoque de alio specimine, nomine P. vinosse ab ipso inscripto, valere videtur-, diifert Iioc ultinium statura minore, quo respeetu cum P. alloclirote a Trieste ab Agardliio memoratis spe- ciminibus convenit. An in his species propria lateret, statura minore, ramulis forsan densioribus atque articulis brevioribus distinguenda? milii tamen characteres sat apparentes non obvenerunt. 67. P. FiBRiLLosA (BHliv. Br. Conf. Syn. p. 86) pyramidata, pinnatim decomposito-ramosa ramulisque sparsis obsita, sursum longe corticata, apice ramulisque superioribus mol- lioribus penicillatis, inferioribus subulatis rigidiusculis, ar- ticulis 4-siphoniis, inferioribus corticatis diametro sesqui- duplo longioribus, superioribus ramulorumque nudis dia- metro ffiqualibus, sphajrosporarum ramis toruloso-monili- formibus, keramidiis ovato-globosis sessilibus. Conferva tlbrillosa Dilhv. l. c. tab. Gll Fl. Dan. tah. 1545. Hutchinsia fibrillosa Ag. Syn.; Sp. Alr). II. p. 78. Lyngb. Hydr. p. 113! PoI}'siphonia fibrillosa Grev.! Harv. in HooTc. Br. Fl. II. p. 334. 3Ian. Ed. 2. p. 87. Phycol. Brit. tah. 302 (excl. syn.)!! Ner. Bor. Amer. p. 43. Kiitz. Sp. p. 827 ! P. lasiotricha Kiitz. PJiycol. gener. p. 423 tab. 49. Sp. Alg. p. 818 (fide spec!) Exsicc. Wyatt Danm. n:o 136! /?. SpimFERA ramulis magis spinuliformibus. ?P. Carniichaeliana Harv. Hab. in oceano atlantico superiore ad littora Europsea a Bahusia usque ad Angliam meridionalem et Gallianti; ad lit- tora Americana a Terre-neuve (Delapylaie!) ad Rhode Island saltem descendens. Frondes 3—6 pollicares, ambitu pyramidatEe, filo primario inferne setam crasso aut crassiore, sursum attenuato capillari, nunc fere in- diviso sed ramis conformibus obsito, nunc in ramos quosdam majores diviso, qui dein novis alternis ramis instructi sunt. Rami minores penicillos laterales efficiunt, ramnlis mollibus obtusioribus constitutos. Raniuli insuper breviores laterales proveniunt, in juvenili planta et ramis superioribus inter ramos majores interspersi, in caule plantce 992 Hhodomele^. Folysiplionia. adultioris fere nulli, juveniles rnolliores, fructiferi et adultiores rigi- diusculi subulati, seniles subspinuliformes. Articuli, in parte inferiore ramorum magis obsoleti, sunt diametro 2-plo aut saltem sesquilon- giores, corticis strato densiori obducti, superiicie reticulatim venosa-, superne nudi a=que longi aut paulo breviores, in ramulis diametrum ax[nantes; sectione transversali siphones 4 conspiciuntur circa cen- tralem, cortice crassiusculo tecti, siplione centrali ad subdivisio- nem prono nunc angustiorem tubum inter 4 pericentrales emittente. SpIiEerosporge in ramulis mollioribus evolutee, hos reddunt subtoru- losos. Keramidia in planta ramis magis rigidiusculis et patentioribus insigni provenientia, ovato-globosa, sessilia aut brevissime pedicellata. Substantia carnosa iacilius dissoluta;, charta" arctissime adharet. Co- lor recentis seepe, ut sole exposita, in stramineum tendens, alias et exsiccatEe purpurascens. In Algis mediterraneis hanc specifm cum P. lubrica Ag. con- junxeram-, tota serie formarum hodie comparata, plantas, utut proxi- mas, tamen diversas considero. P. fibrillosa est planla sffipe elatior, a basi scutata surgens fere pinnatim ramosa, ramis initio ramulosis, demum nudiuscufis, tota mollior habitum P. Brodiaii, sed ramis minus dense penicillatis, referens. P. spinosa fere globoso-expansa et sub- intricata, magis irregulariter raniosa et majori inter partem supe- riorem et inferiorem differentia, illa mollissima, hac rigidiore- ramuli laterales in pjarte superiore a penicillis terminalibus parum diversi, inferiores rigidiusculi et demum spinuIa;formes, atque in planta senili maxime conspicui. Specimina P. fil)riIlosEe senilia, undis diutius cir- cumjecta, in habitum P. Spinosse quodammodo tendentia vidi, sed hsec quoque dignoscantur longitudine articulorum, qui in parte corticata P. spinosse sunt brevissimi, diametrum non sequantes, in P. fibrillosa vero sunt diametro sesqui aut duplo longiores. Quoad synonymiam nonnulla dubia. P. Carmichaeliana, cujus nullum vidi specimen, ob articulos breves vix huc pertineat, sed for- ma analoga sit varietati supra allata'- formam esse P. fibrillosa; ipse quoque Harvey aliquando suspicatus est. In Speciebus Algarum C. Agardh Hutchinsia fibrillosa Lh. ad H. violaceam, H. violacea Lh. vero partim ad H. fibrillosam referuntur. In descriptionibus Lyng- byei quoque sunt quse in plantas, quales hodie intelliguntur, male cadunt. Veram autem P. fibrillosam, nomine Lyngbyei inscriptam, a Hoffmanno missam habeo. P. fibrillosa Crouan haud legitima mihi videtur. Nomine P. violacea; Areschoug P. fibrillosam et aiias ad- modum diversas species conjunxit, quin immo P. violaceam, P. nigre- scentem, P. Brodisei, et P. penicillatam habitu atque statione diversas, minime vero characteribus firmioribus circumscriptas contendit! Spe- cimen authenticum P. lasiotricha?, quod examinavi, a P. fibrillosa di- stinguere nequeam. P. fibrillosa, ut illam intelligo, a P. Brodiaji diflert (prseter alios characteres) siphonibus pericentralibus 4, nec 6-, a P. violacea ra- Polysiplionia. Rhodomele^. ' 995 mulis iuferioribus subulatis, articulis brevioribiis, habitu et substautia diversa. 68, P. Brodi.ei (DRhv. Br. Conf. tab. 107) pyramidata, pinna- tim decomposito-ramosa, ramis elongatis cortieatis ramulos ovatos fasciculato-penicillatos decomposito-pinnatos demum fastigiatos emittentibus, articulis 6 — 8 siphoniis, ramorum diametro duplo longioribus, ramulorum wqualibus, siphoni- bus pericentralibus serie minorum a centrali separatis, splise- rosporis in ramulis moniliformibus, keramidiis ovatis pe- dicellatis. Conierva Brodia;i Billw. l. c.H Engl. Bot. tab. 2589. Hutchinsia Brodiaa Lyngh. Hydr. Dan. p. 109 tab. 33!! Ag. Syst. p. 154 et S-p. Alg. II. p. 63!! Polj^siphonia Brodian Grev.; Harv. in HooTc. Br. FI. II. p. 328. Man. p. 91. Fhyc. Brit. tab. 195!! Kiitz. Sp. Alg. p. 827! Grammita Brodiai Bonnem. Hyclr. loc. p. 31! Hutchinsia penicillata Ag. Sp. II. p. 65!! Polysiphonia penicillata Kutz. Sp. p. 827! Aresch. Phyc. Scand. p. blW Exsicc. Wyatt Alg. Danm. n:o 83! Aresch. Alg. Scand. n:o 28! Lloyd Alg. n:o 237. Desmas. FI. Crypt. n:o 1204. Crouan Alg. Finist. n:o 299! Hab. in oceano atlantico boreali a Foerois et Norvegia usque ad Galliam et Angliam infimam descendens; ad Tingin (Schousboe!) lectum specimen vidi. Frondes ca^spitosa^ elatcc, usque sesquipedales, crassitie inlerne peuna^ passerina:', sursum attenuata? simpliciuscula' et ambitu fere lan- ceolatse, aut in ramos plus minus divisa?, ramis elongatis ambitu hm- ceolatis et conformibus. Frondes simpIiciixsculBe, velut rami frondis compositce, sunt per totam longitudinem obsittr ramis minoribus, se- miunciam circiter longis, dense fasciculato-penicillatis. Fasciculi ju- veniles sunt pinnatim ramulosi, ramulis inferioribus simplicioribus, mediis eodem modo compositis, superioribas simpliciusculis, apice fasciculi subnudo supereminente', medios ramulos compositos sequitur ssepe simplicior, a proximo articulo proveniens", ramulis dein excre- scentibus fasciculus densior evadit et ramulis fere aquelongis magis dichotomo-fastigiatus apparet. Articuli in ramis usque fere ad api- cem corticati, inferiores obsoleti, superiores observandi diametro duplo longiores', in ramulis nudi et diametro fere a^quales; sectione trans- versnli vidi siphones sa^pius 7 — 8, raro 6, in orbem dispositos, externe dense corticatos, introrsum a siphone centrali strato tenuiorum demum separatos', siphones isti intermedii multo tenuiores, divisione siphonis 994 Rhodomelej?. Pohjsiphonm. centralis orti, tum stratiim circa centralem proprium efficiunt, tum in- ter sipliones pericentrales ad corticem tendentes, in planta senili si- pliones invicem immo separant. Spha^rospora? in ramis ramulisque penicillorum evoluta', seriatse, circumcirca prominentes ramulos red- dunt toruloso-moniliformes, utrinque ssepe attenuatos. Keramidia ovata, ad ramulos brevissime pedicellata. Duas pra^cipue otTert formas lioc loco nominandas; iina sirapli- cior fere indivisa, at penicillis ramorum obsita, a Lyngbyeo depicta- altera iterum iterumque divisa, ad ramos ultimos demum ramulis peni- cillatis obsita-, hcec Anglorum et Oceani frequentior forma. In illa articulos ramorum superiores longiores et penicillos molliores magis pinnatim divisos videre credidi", in hac penicillos magis fastigiato- dichotomos. Structuram autem utriusque Cccterum eandem vidi, qua- lem supra descripsi. In speciebus Agardhi hce formee sub nominibus diversis proponuntur, characteribiis autem aliter distinctae. Species Agardhiana; anatomica structura conveniunt. Priorem formam, apud nos vulgarem, magis borealem credere licuisset, nisi ipsum speci- men originale Dillwynii, quod a Miss Hutchins lectum habeo, fere liuic pertineret. — Areschoug mirum in modum et de diagnosi et de idea specierum erravit-, est enira Polysiphonia penicillata Aresch. vera P. Brodiai; P. Brodia^i ArescJi. vero est species diversissima, P. nigrescentis forma, ut utrumque a speciminibus distributis in Phyc. Scand. lueulenter adpareat. Neque characterem structurfe, qualem descripsit, inter permulta, a diversissimis locis provenientia, a me examinata speciraina uniquam deprehendi: P. penicillatce Aresch. vidi semper siphones 6—8, nec plures, sed in senili planta et infima partc, interspersis siphonibus a centrali provenientibus, et invicem et a cen- trali separatos. P. Brodisei Aresch. liabet in ramulis' siphones 12 et in caulib. senilibus 16, centralem magnum, numquam divisum, et corti- cem admodum tenuem. Habitum externiim si respicias, hsec ultima cum P. Brodia^i Anglor. non parum convenit; a nostra simpliciore Brodia*i vero magis recedit. Pol. Brodisei. qualis a nobis intelligitur, ad P. fibrillosam forsan proxime accedit-, differt ramis paucioribus, ramulis penicillatis vero multo densioribus et magis a?queIongis, ramulisque semper molliori- bus; preecipue autem anatomica structura. In juvenili P. Brodisei si- phones pericentrales 7 (4 + 3) sunt, antea quam corticis ullum indicium observatur; hoc stadio siphones pericentrales immediate centralem am- biunt-, dein divisione pericentralium oritur cortex, et deraiim divisione centralis peculiare oritur stratum inter centralem et pericentrales si- phones primarios. Ejusmodi structuram in nulla alia specie vidi-, P. fibrillosa vero ita ad eam tendit, ut pauci tenuissimi tubi juxta centra- lem aliquando et in illa observantur-, pericentrales vero siphones sunt in hac 4, cum quibus extus alternant corticis cellulse intima^ 4 majores. P. Brodisei, e mari adriatico ortam, hodiedum non vidi. Qua^ sub hoc nomine vcndilata fuit planta, ex. gr. ad Anconam a Martens Tolysiplionia. UuuDOMELEiE. ' 095 lecta, *t species longe diversa, siphonibus 4 pericentralibus latis in- structa, extus vero corticata. Cuinam hsec pertineat ex speciminibus a me examinatis Eegre dicitur- an P. vestitee forma esset major et eximie evoluta atque cortice densiore obducta, ulterius inquirendum esse mihi adparuit. 9. Spinulos^ caulescentes, ohsitce ramnlis juventute pltis mi- nus peniciUatis demum rigidiusculis suhtdatis simpliciusculis. — Atlanticce et marium adfl,uentium incolw. 69. P. ARACHNOiDBA (Ag. Bot. Zcit. 1827 p. 638) elongata, a basi articulata ecorticata, filis inferne crassiusculis livido et purpureo variegatis, superne tenuissimis roseis dicho- tomo-deeompositis raniellisque patentibus multo tenuioribus virgatis, ramellis elongatis simpliciusculis, juvenilibus dense fibrilliferis, articulis 4-siphoniis, mediis 3-plo — 4-plo, ra- mellorum duplo diametro longioribus, sphffirosporis in ra- mellis torulosis seriatis, keramidiis ovatis pedicellatis. a. ARACHNoiDEA ramis sursum attenuatis tenuissimis, fibris pa- rum conspicuis. Hutchinsia arachnoidea Ag. h c. S}). Alf). p. 88 (excl. var.). b. MELAGONiUM ramis sursum minus attenuatis fibrilliferis. Pol3'siplionia Melagonium Menegh. giorn. bot. 1844 p. 302. KiiU. Sp. Alg. p. 835! Hab. in mari adriatico ad Venetiam (Ruchinger!); ad oras Dalmatiffi (Titius! in Hb. Lenormand); in mediterraneo ad Mas- siliam (Giraudy!). Frons a plexu radicali surgens usque sex-pollicaris et inferne seta crassior, sursum maximopere attenuata, vix capillaris, tamen inde a basi articulato ecorticata, in inferiore parte fere livida geniculis pur- pureis variegata, in superiore roseo-coccinea. Rami clongati dicho- torai, phis minus decompositi, insuper ramcUis lateralibus virgati. Ramelli iilo, a quo egrediuntur, multo tenuiores, patentes aut immo patentissimi, ahi !)reviores simpliciusculi, alii valde prolongati parce divisi, in ramos excrescentes* juveniles eximie fibris a tota superiore parte provenientibus penicillati; adultiores nudi, longissime attenuati molles, spliserosporas foventes vix conspicue tlexuosi at eximie toru- losi in parte infra-terminah fertih, inferiore parte longiore squah. Keramidia pediceUo evidenti sutTuha, sat magna, ovata. Articuli in tota planta conspicui, infimi ramorum principahum breves, diametro circiter a^quales, sursura sensim longiores diametro 3-plo vix 4-plo IV. 66 990 RHODOMELEJi. PohjsipJionia. longiores, ramulorum 2-plo longiores, ultimi breviores*, sectiotfe trans- versali vidi sipliones 4 majores circa centralem angustum, cortice nullo. ChartEe arctissime adhcvret. Species mihi videtur distinctissima et ramellis ramo, ex quo egre- diuntur, multiplo tenuioribus dignoscenda, sed paucis speciminibus tantum observatis nescio an semper iisdem dignoscatur. Juvenili Betate penicillis fibrarum obsitara, Dasyam crederes, sed fructus sunt Poly- siphonise. De Algis Mediterraneis scribens, nullum specimen ipsius speciei Agardhianee ad manus habui, sed specimine formse, qujie varietatis ad instar in speciebus Algarum primarise subjungitur, deceptus, articu- lorum longitudine has formas pra^cipue diversas credidi. Hoc modo diversam omnino speciem pro P. arachiioidea habui. Observatis hodie speciminibus, P. arachnoideam alio plane modo interpretor. P. arach- noideam Kiitz. me?e in Alg. Med. descriptse identicam puto, quum diagnosin ad meam exarasse videtur. De specie Meneghinii ex spe- cimine ejus nomine inscripto (sed a Titio prnveniente), in Hb. Lenor- mandi asservato, judico. 70. P. ERYTHE^A (Schoush. mscr.) ceespite erectiusculo suhin- tricato rubro, filis sparsim radicantibus a basi articulatis dichotomis raniulisque sparsissimis virgatis, ramis inferio- ribus ultra capillaribus, supremis tenuissimis ramulisque a basi crassiore longissime protensis simpliciusculis, axillis patentissimis, articulis 4-siphoniis, inferioribus diametrum parum superantibus, mediis subtriplo longioribus, sphsero- sporis in ramulis verrucoso-torulosis seriatis, keramidiis ova- tis pedicellatis in ramulis rigidiusculis subulatis. Hutchinsia erythrapa Schoush. in Herh. Hab. in oceano atlantico ad Tingin (Schousboe! Salzman!) Ceespes 2—3 pollicaris, aliis algis adha^-ens, erectiusculus at plus minus globoso-expansus, quoquoversum increscens, laxe intricatus, filis quoque superioribus sparsim radicantibus. Fila axiUis patentissimis dichotoma, ramulisque longissime extensis distanter virgata, inferiora sublivida geniculis obscurioribus variegata crassiuscula, nempe capillo crassiora, superiora roseo-rubra multo tenuiora. Eamuli quoqiiover- sum egredientes sparsi, liic illic secundati, longe protensi arcuati, sim- plices aut parce ijisi divisi, a basi crassiore longissime attenuati mol- les-, juveniles, quasi prolificationes, suut ramo, a quo provcniunt, multo tenuiores-, sphserosporiferi sunt crassiores a?que elongati verrucoso- torulosi sphffirosporas magis sparsas aut seriatas gerentes; keramidiis instructa planta habet ramulos breviores, ideoque fere subulatos et rigidiusculos. Keramidia ipsa ovata breviter pedicellata. Articuli in Pohjsijphonia. RHODOMELEiE. 997 inferioi'e parte crassiuscula suut breves, diametro paruui longiores, superiores medii 2-plo-3-plo longiores-, sectione transversali sipliones 4 circa centralem vidi, cortice plane nullo. Cliarta; arcte adliseret. Color in parte inferiore a fusco, in superiore a roseo rubeus. Cuinam proxime affinis non omnino certum videtur. Quodam respectu. nempe ramulis jiivenilibus tenuissimis, cum P. arachnoidea comparanda, sed miuor, crescendi modo ramulisque patentioribus di- versa", nec iibrarum, qua' adeo conspicua in P. arachnoidea sunt, vel levissimum vidi indicium. A P. inti-icata et P. divaricata distat quoque crescendi modo-, in his csespes ita intricatus, ut nullum fere aut initii aut finis videas discrimen-, in P. erythrsea pars centralis cffispitis et basalis lilorum a superiore facillirae distinguitur-, regu- lariter nempe sursum increscit P, erythra-a, licet cpespes globosus evolvitur et fda intra ca^spitem radiculis emissis intricata evadunt. P. Olneyi Harv. forsan omnium proxiraa, sed heec quoque colore, articulorum longitndine etc. dignoscenda. P. gonatophoraj (KHtz. Sp. p. 826) specimen originale, ab ipso lectum et nomine inscriptum, vidi, quod ad P. erythra^am proxime accedere suspicor, sed plautam alio statu sistens. Articulos eviden- tissime 4-siphoneos, exterioribus 4 minoribus corticatos vidi. Speci- men taraen non ita completum, ut identitatem cum nosti'a pro certo affirmare audeam. Articuli inferiores longiores videntur. Nura po- tius esset forma P. sanguinefe, a qua tamen color longe diversus*, aut P. Olneji, cujus tamen patria diversa? 71. P. Olneyi (Harv. in Olnci/s Bhode Isl. Pl.) csespite erec- tiusculo purj^urascente, filis a basi articulatis subecortieatis decomposito-dichotomis ramulisque patentibus virgatis, ra- mulis junioribus elongatis mollissimis, adultis inferioribus- que abbreviatis subulatis rigidiusculis, articulis 4 siphoniis, inferioribus sesqui-, mediis 2 — 6-plo diametro longioribus, sphferosporis in ramulis verrucoso-torulosis, keramidiis ova- tis pedicellatis. Polysiphonia Olneyi Harv. l. c. in Proceed. Frov. FranJcl. Soc. Apr. 1847. Ner. hor. Amer. p. 40 tab. XVII. BH Hab. in oceano atlantico boreali ad oras Americas (Torrey! Harvey! Hooper!). Ca>spites subgloboso-expansi, nunc elongati 3 — 5 pollicares. Fila basi capillaria aut immo duplo crassiora, sursum attenuata multo tenuiora, nunc breviora et robustiora, nunc elongata et tenuissima, dichotome decomposita, ramulisque pliis rainus dense virgata- juve- nilia et elongata mollissinia, dichotomiis superioribus adproximatis in ramos subfasciculatos abeuntia, inferne ramulis patentibus plus 66* yOtJ UiiODOMELEiE. Pohjsiphonia. minus subulatis, ramo a quo egrediuntur evldenter tenuioribus, ob- sita; robustiora ramulis densioribus eximie patentibus evidentius vir- gata-, adultiora et capsulifera ramulis subulatis rigidiusculis instructa. Articuli in planta robustiore breves, nunc totius plantte dianietro sesqui-duplo longiores- in planta elongata sunt fere omnes elongati, in filis primariis diametro usque 6-plo longiores, in ramis circiter 3-plo longiores, infimi rami cujusvis plerumque breviores-, trans- versali sectione vidi siphones 4 pericentrales, totidem alternantibus externe tectos in filis firmioribus, cortice prseterea nullo. Kera- midia ovata, pedicello evidenti suflfulta vidi (subsessilia sec. HarvO Sphferosporas in planta elongata tenuiori et molliori observavi", sunt infra apicem in ramulis elongatis verrucoso-insequalibus subtorulosis seriattE. Plures alias species heec tangit. Multa habet P. deustse, P. arach- noidea", et prEecipue Polys. er^^^thrseEP. Conveniunt omnes diversi- tate, qua? inter ramulos elongatos juveniles atque breviores subulatos plantaj inferioris et fructiferre intercedant; diflferunt colore et habitu. Cffspes P. erj-thripa^ est densior, intricatus et colore diversus- ramuli subulati pauciores. P. arachnoidea est planta major et magis elon- gata, ramulis longioribus et tenuioribus. juvenilibus dense fibrilliferis insignis. P. deusta; planta juvenilis est multo gracilior, senilis contra rigidior. Harvey P. Olneyi cum P. Harveyi comparavit- quse vero robustior et rigidior raagis diversa mihi videtur. Inter specimina a Harveyo data, ad Halifax lectum adest, nomine P. Olneyi cum dubio inscriptura, quod ad P. erythraam ita adproxiraatur, ut differentiam specierum in dubium vocare fas sit. 72. P. Harveyi (BaiJ. in SiUim. Jonrn.) subpinuatim ramosa ra- mulisque interspersis obsita, a basi artieulata subnuda, ramu- lis spinuleeformibus patentissimis, superioribus simplicibus, plurimis parce spinulosis, articulis 4-siphoniis diametro eequalibus, ramulorum brevioribus, spheerosporis in ramulis verrucoso-distortis, keramidiis ovato-globosis sessilibus. Polysiphonia Harveyi Baih 1. c. Harv. Ner. Bor. Am. p. 41. tah. XVII AH Var. [L ARiETiNA (Harv. l. c.) minor, intricata et irregularius ramosa, apicibus recurvatis. P. arietina Bail. mscr. Hab. ad oras Americee borealis prope Boston et New York (Bailey! Hooper! Harvey!) Cgespitosa, globoso-expansa, subpinnatim at irregularius decompo- sito-ramosa ramulisque spinulosa. Rami patentes, 3—4 pollicares, basl setfc crassitie, sursum attenuati capillares, ipsi minoribus ramis Tolysiplwnia. RnoDOMELEiE. . 1)00 ad geniciilum quodque quartum, quintum, sextum egredientibus, plus minus densis et decompositis, alternis aut sparsim secundatis, obsiti. Ramuli [ilerumque admodum numerosi, hic illic ad genicnlum quod- que exeuntes, nunc per spatium minns nnlli, lineam circiter longi. om- nes patentissimi rigidi, a basi latiore acuminati, superiores simplices^ inferiores in ramos minores abeuntes furcati aut ramellosi. In liis ra- mulis fructus proveniunt-, spharospone in ramulis simpliciusculis ver- rucoso-distortis*, keramidia in ramulis ramellosis loco ramelli sessilia ovato-globosa. Articuli ubicumque conspicui, in ramis diametro a^qua- les, in ramulis breviores, venis 2—3 crassis dissepimento pellucido separatis; sectione transversali vidi sipbones 4 circa centralem, nudos, aut cellulis totidem alternantibus externe cinctos. Color purpureus. Substantia iirma, recentis rigidiuscula. P. spinulosse proxima, differt strato corticali fere omnino nullo, ramulis numerosioribus et fere omnibus divisis, atque articulis ali- quantubim brevioribus. Sub microscopio visa P. intricatam quibusdam refert-, ha^c vero est multo tenuior, et ramificatione diversa. Var. ,5. videtur modo crescendi orta forma-, est tenuior quam «. et fere magis opaca, ramulis terminalibus recurvato-uncinatis prsecipue insignis. Sectione transversali siphones 4 apparent. 73. P. spiNiTLOSA (Grev. Scof. Cnjpt. tab. 90) subpinnatim ra- mosa ramulisque interspersis obsita, inferne corticata, ra- mulis spinuleeforniibus, juvenilibus patentibus simplicibus, adultioribus subhorizontalibus parce S])inulosis, articulis 4- siphoniis diametro sequalibus aut immo duplo longioribus, sphffirosporis in ramulis verrucoso-distortis, keramidiis ovato- globosis sessilibus. a. MiNOR a basi articulata tenuissime corticata, articulis diame- tro sequalibus. P. spinulosa Grev. l. c.ll Harv. in HooTc. Br. Fl. II. j). 330. Man. Ed. II. p. 84. PJnjc. Brit. tab. 320! /:?. MAJOR sursum longius at tenue corticata, articulis fili primarii diametro subduplo longioribus, ramulorum ffiqualibus. P. spinulosa J. Ag. Alg. med. p. 139. KHtz. Sp. p. 831? - ? P. Carmichaeliana Harv. in Hook. Br. FI. II. p. 328. Man. Ed. 2. p. 87 et Phycol. Brit. tab. 319! y. PROLiFERA ramulis in fila longiora spinulosa abeuntibus. Hutchinsia spinulosa Ag. sp. II. p. 75. Hab. in mari adriatico ad Venetiam! Trieste! et Insulas Dalmatiee; ad littora Scotiee (Carmichael!). 1000 . Rhodomele^e. Pohjsiphonia. Frons pollicaris et tenuitate capillari, aut usque 3-pollicaris et setam crassa, irregularius pinnatim decomposito-ramosa. Rami pa- tentes, basi nudiusculi at ramulosi, a medio ipsi ramosi. Ramuli a basi crassiore attenuati, juveniles apice fibris instructi molliores at subulati, adultiores mox spinulseformes, rigidi, eximie patentes aut fere horizontales, simplices aut ipsi in ramos abeuntes nova serie spinulosi. Articuli fere ubicumque conspicui, at inferiores tenuius corticati, in planta minori fere omnes diametro sequales-, in majori sunt in filis primariis diametro subduplo longiores, in ramis diame- tro ajquales, in spiuulis fere breviores-, in planta prolifera ramorum elongatorum articuli sunt diametro sesqui-dnplo longiores- sectione transversali vidi siphones 4 pericentrales, cum quibus alternant cel- lultE totidem corticales, nudee aut tenuiori strato corticatse. Spha^ro- sporEe in ramulis basi leviter attenuatis, verrucoso-flexuosis nidulantes. Keramidia fere sessilia, ovato-globosa. Planta rigidiuscula firma, ma- defacta non facile dissoluta. Minora specimina, cum planta Grevilleana eximie convenientia, eeque fructifera, cum majoribus comparavi, et nihil vidi diversum quod non ab tetate pendeat. Majora sunt longius sursum et densius cor- ticata, fila crassiora et articuli sunt longiores. P. Carmichaeliana Harv. ramis magis divaricatis ab adriatica planta distare videtur. Sed in forma, quam proliferam denominavi, rami non minus divari- cati videntur. P. spinulosa est quasi planta diminutiva P. spinosse, nempe mi- uor, minus corticata, spinulique simpliciores*, articuli, qui in P. spi- nosa obsoleti et vix nisi ramulorum dispositione ante genicula distin- guendi, sunt fere ubique conspicui in P. spinulosa et longiores. P. spinulosa strictior et fere rigidior adparet. P. spinulosa Kiits. Species p. 831 eo modo dubia, ut articulos 5—6 siphoneos descripserit, ad tab. Grevillei et Species Alg. Agardhi tamen referens. 74. P. spiNOSA (Ar/. S>/sf. Alg. p. 200) globoso-expansa, subin- tricata, irregularius pinnatim ramosa ramulisqiie interspersis obsita, sursum longe corticata, apicibus ramulisque supe- rioribus mollioribus penicillatis, inferioribus spinuliformibus simplicibus aut basi parce spinellosis, articulis 4-siphoniis, inferioribus corticatis diametro brevioribus, superioribus ramulorumque nudis diametro eequalibus, spheerosporis in ramulis verrucoso-distortis, keramidiis. . . . «. LiTBRiCA inferne crassiuscula, apice tenuissima penicillata, ra- mulis mollioribus, infimis rigidiusculis. Hutchinsia lubrica Ag. Sp. Alg. II. p. 94!! Tolysi;phonia. Rhodomele^. 100 J Polys, lubrica Zanard Syn. p. 62!! Utchinsia pelosa Nacc. Alg. Adr. p. 37. Fl. Venet. n:o 1207 fig. 2. Polysiphonia pilosa Zanard. Syn. p. 62! Kiltz. Sp. Alg. p. 833! Polys. fibrillosa J. Ag. Alg. med. p. 138 (non. Dillw.) Polys. acanthocarpa Kiits. Sp. p. 836!! /?. Ranieriana tota fere corticata, ramulis plurimis spinulifor- mibus. Hutchinsia Ranieriana Zunard. Mem. sopra, un' Alga nuova, cum iconH Polysiphonia Ranieriana Zanard. Syn. p. 63! Rhodomela spinosa Ag. Syst. l. c.l Polys. spinosa J. Ag. Alg. maris med. p. 140. Kiits. Sp. p. 833! Hab. in maris adriatici lacuna Veneta! Csespites 3 — 6 pollicares. globoso-expansi et subintricati, purpu- rei, statu omnino recenti fragiles et rigidiusculi, juveniles apicibus tenuissimis lubricis et tlaccidis, seniles toti rigidiuseuli-, cito vero ex- positione decomponuntur. et toti magnopere lubrici fiunt. Filum pri- marium inferne usque penna^ passerinfe crassitie, suiiernc in tenuita- tem plus quam capillareni attenuatum, in ramos nonnnllos principales subdichotome divisum, ramis admodum patentibus, ipsis dichotomis aut irregulai"ius pinnato-ramosis, et per totam longitudinem ramu- losis. Ramuli lineam circiter longi, patentes aut fere horizontales, juveniles velut apices ramorum in penicillos ramulorum minorum soluti, molliores; adultiores rigidiusculi-, seniles spina-forraes rigidi, simplices aut 2 — 3 furcati. Articuli in inferiore parte obsoleti, super- iicie reticulata, revera diametro breviores; superiores ramornm dia- metro sublongiores, ramulorum circiter ffquales; sectione transversali siphones 4 periccntrales, totidem alternis (exterioribus) et cortice crasso tecti observantur. Spha>rospor£e in ramulis spina^formibus pa- rum verrucoso-distortis nidulantes. In Alg. medit. P. lubricam et P. spinosam cnm dubio distinctas posui, et P. lubricam cum P. fibrillosa identicam habui. Revera om- nes admodum propinqua, et formee sunt, qua^ difficilius dicitnr utrum uni aut alteri pertineant. Consideratis autem speciminum seriebus, quales in- adriatico et oceano obveniunt, et perpensis qua ab fotate pendeant diversitatibus, alio modo species limitandas credidi. Ut hoc loco proponnntur, P. spinosa a P. fibrillosa differt caspite raagis ex- panso quaui elongato, vagius ramoso et intricato, ramulis magis spi- nuleeformibus et densioribus, articulis denique brevioribus, nempe in parte inferiore et articulata diametrum haud sequantibus. Qualis P. spinosa senilis obvenit, talis numquam P. fibrillosa, licet statum ana- logum quoque viderim. 1002 RnoDOMELEiE. Tolyslplionia. 10. Elongat^ subdichotomo-decompositm et virgatce, sursum longius corticatce et Jioc modo sensim caulescentes, superne ra- mulis tenuioribus penicillatce, demimi demidatce, prolificationi- hus iterum ramulosce, articidis parum elongatis. 75. P. ELONGELLA (Httrv. mscr.) crespite subgloboso, filis decom- posito-dichotomis inferne longius corticatis tirmioribus, axil- lis patentibus, superne longe protensis multo tenuioribus fastigiatis, axillis acutis, articulis 4-siphoniis, inferioribus minus conspicuis diametro brevioribus, superioribus eequa- libus aut parum longioribus, spheerosporis in ultimis ra- mulis distorto-flexuosis seriatis, keramidiis ovatis ad ramu- los pedicellatis. Polysiplionia elongella Harv. in Hooh. Br. Fl. II. p. 334. Man. p. 96. PJiycol. Brit. tab. 146!! J. Ag. Alg. med. p. 135!! Kiitz. Sp. Alg. p. 829! Exsicc. Wyatt Alg. Danm. n:o 84! Ceespites subglobose expansi, diametro 3—5 pollicari, fronde sin- gula aut paucis constituti. Fila primaria inferne setacea aut usque pennam passerinam crassa, axillis patentissimis dicliotome decom- posita, superne pi-otensa, multo tenuiora et collabentia, coccinea, fa- stigiato-dichotoma, axillis minus patentibus, per totam longitudinem nudiuscula aut ramis lateralibus phxs minus densis subverticaUter exeuntibus, quasi prolificantibus, cum suprema parte frondis cgeterum conformibus, obsita- rami ramulique basi non tenuiores, apice longe attenuati. Articuli in inferiore jiarte corticata parum conspicui, dein evidentes, inferne diametro breviores, superiores crquales aut parum longiores. Sectione transversali siphones 4 magni circa centralem tenuiorem conspiciuntur, strato corticali in inferiore parte admodum evoluto", siphones ipsi, ubicumque observentur, sunt longiores quam lati. Keramidia magna, pedicello articulato suffulta, ovata. Sphsero- sporee et in ramis terminalibus frondis et in prolificationibus latera- libus evolutse, in ramulis distorto-tlexuosis a basi versus apicem se- riatse. Color ramorum coccineus, partis inferioris purpurascens. Ramis superioribus charta' laxe adhseret. Harvey, qui lianc speciem eximie illustravit, animadvertit habitum vernalem et hiemalem admodum esse diversum •, partem nempe supe- riorem mense Septembris et Octobris deciduam solvi, inferiore parte denudata perennante. Vernali tempore dein proveniunt novi ramo- rum penicilli, aspectum vulgarem planta' iterum tribuentes. His cha- racteribus cum P. elongata convenit, affinitatem cum hac et affinibus ex una parte, cum P. variegata et P. collabente ex altera ita prodens. A P. elongata dififert magnitudine minore, csespitibus globosis, rami- ficatione magis fastigiata, ramis ramulisque basi non attenuatis, arti- Fohjsiplhonia. Rhodomele.e. - 4003 culis brevioribus, in planta tota siiperiore facilius conspiciendis. A P. variegata et P. coUabente ditfert planta crassiori, densius et sursum lon- gius corticata, articulorum longitudine et siphoninibus 4. P. brevi- articulata est planta magis lateraliter ramosa, minus corticata, articu- lisque brevioribus instructa. In P. elongella spliEerosporee linea transversali aliquando divisae observantur, quasi cruciata divisione in partes suas solverentur. At in eodem specimine triangule divisas vidi. 76. P. ORNATA (/. Ag. Alg. mcd. p. 135) csespite erectiusculo, filis decomposito-dicliotomis inferne firmioribus sursum longe corticatis apice tenuioribus, axillis patentibus, fertilibus dense virgatis, ramulis simpliciusculis aut divaricato-furca- tis a basi longe attenuatis, articulis 4-siphoniis diametro subduplo brevioribus, sphserosporis in ramulis distorto-flexuo- sis seriatis, keramidiis Polysipbonia ornata J. Ag. l. c.H Kiits. Sp. p. 829! P. caspia Kiitz. Pliyc. gen. p. 430 et 8p. Alg. p. 832!! Hab. inter corallia et alias algas limitis intricata in mari adriatico (Biasoletto!); in mari Caspio (Eichwald!). ■ . Ceespes globoso-expansus 3—4 pollicaris, inferne purpurascens, su- perne colore vividiore in roseum aut carneum tendens. Fila primaria pennam passerinam crassa, superne in crassitiem capillarem attenuata, inferne dicaricato-ramosa In ctespitem radicalem intricata et seepe ita conghitinata, ut non nisi fractis ramis extricanda, dein erectiuscula dichotoma, axilHs eximie patentibus, parum fastigiata, ramis in latus dejectis vagis nuuc secundatis. Rami a basi latiore sensim attenuati, eodem modo divisi, ramulisque versus apicem densioribus obsiti. Ra- muli prolilicationes a^mulantes, ramis multo tenuiores, fere horizonta- liter egredientes, flexuosi, infei-iores simpliciusculi, superiores furcati aut dichotomi, a basi latiore longe attenuati. Articuli in tota fronde inferiore corticata vix distinguendi, in ramis superioribus diametro fere dimidio breviores, in ramulis ultimis tenuioribus aliquando dia- metrura fere sequantes. Sectione facta transversaH, vidi siphones 4 circa* centralem tenuiorem, strato corticali crasso. SphEerosporse in i'a- mulis evohxtge, hos reddunt distorto-tlexuosos. Species mihi videtur inter P. breviarticulatam et P. elongatam intermedia. Ab illa differt fronde muUo longius corticata et substan- tia firmiore, ramificatione magis divaricato-patente, ramuhsque basi non attenuatis-, a P. elongella differt ramificatione magis patente et irregulari, vix fastigiata dicenda, ramuHs simpHcioribus, articuHsque brevioribus. Statum pecuHarem P. elongeUcic credere Hceret, nisi ob- starent articuH breviores. Nec reticulatio frondis eadem et ita regula- 1004 IlHODOMELEiE. Pohjsi^phonia. ris niihi adparuit ac in P. elongella, quod tamen vix ex madefacto speciraine dijudicatur. Polys. caspiam Kiitz., cujus specimcn ab ipso determinatum in Hb. LeNormaudi vidi, a P. ornata distinguere nequeo. 77. P. ELONGATA (Huds H. Angl. p. 599) csespite elongato, iilis decomposito-dichotomis usque ad ramos superiores cortica- tis, flagelliformibus aut apice virgato penicillatis, articulis 4-siphoniis diametro brevioribus aut usque 3-plo longiori- bus, inferioribus obsoletis cortice reticulato cinctis, sphsero- sporis in ramulis verrucoso-moniliformibus seriatis, kerami- diis globoso-ovatis ad ramulos sessilibus. Conferva elongata Hucls. l. c. Dilhv. Conf. tab. 33 et Suppl. tab- GH Engl. Bot. tah. 2429. Hutcliinsia elongata Ag. Syn. p. 54. Syst. p. 152. Sp. Alg. p._ 82. (excl. var.)!! Grammita elongata Bonnem. Hydr. loc. p. 32!! Pol5'siplionia elongata Harv. in Hook. Br. Fl. p. 333. Man. Ed. 2. p. 86. Phycol. Brit. tab. 292 et 293 ! ! Ner. Bor. Americ. p. 42. /. Ag. Alg. med. p. 136! Aresch. Phyc. Sc.p. 4:6 (exch syn.)! Kiitz.Phyc. tab. bOfig. V et Sp. Alg. p. 828! Polys. stenocarpa Kiitz. Sp. p. 830!! P. clialaroplila>a Kiltz. l. c. p. 831 (fide Harv.)? P. clavigera Kiltz. l. c. p. 831 (iide Harv.)! Exsicc. Wyatt. Alg. Danm. n. 40! Crouan Alg. Finist. n:o 301! Hab. in Oceano atlantico ab oris Scandinavise usque ad Americam Septentrionalem et Africam superiorem, in mari me- diterraneo, adriatico et nigro. Formas distinguo: I. Lyngbyei filis flagelliformibus, ramis superioribus a basi la- tiore longissime attenuatis. a. vERNALis filis apice penicillatis, articulis superioribus nudis. Ceramium elongatum Lb. Hydr. Dan. p. 117 tab. 66. D. 1. h. ATJTUMNALis tilis incrassatis usque ad apices corticatis. Ceramium brachygonium Lb. l. c. p. 118 tab. 36!! c. PROLiFERA frondc bienni fila multo tenuiora tenuissime cor- ticata emittente, articulis filorum diametro duplo longioribus. Hutchinsia strictoides Lb. Hydr.. Dan. p. 114 tab. 35 (eximie!). Hutchinsia Lyngbyei Ag. Sp. Alg. p. 85!! Polysiph. Lyngbyei Kiitz. Sp. Alg. p. 830! Pohjsiphonia. Rhodomele^e. 1005 var. (i. EXPANSA filis tenuissimis, articiilis tilorum diametro sub-quadruplo longioribus. Hutchinsia expansa Ag. Syn. p. 57. Sp. Alg. 2>. 77. Pol_ys. expansa Kg. Sp. p. 822! Hutcliinsia tenuis Ag. S]}. |). 76!! Polys. teiiuis Kg. Sp. p. 826. var. y. luxurians filis crassioribus, articulis filorum diame- tro sesqui-longioribus. Hutcliinsia luxurians Ag. Sp. Alg. ^.80! Polys. luxurians Kiits. Sp. p. 828! II. RucHiNGERi tilis Tirgatis, ramis superioribus utrinque atte- nuatis. a. HORNOTiNA frondc inferne parum incrassata, articulis superi- oribus nudis, ramulis lateralibus fertilibus. Hutchinsia Ruchingeri Ag. Sp. Alg. p. 33!! Polysiphonia Ruchingeri J. Ag. AJg. Med. p. 136!! Kiltz. Sp. p. 829/ Polys. elongata a. Harv. Phyc. tah. 292! Polysiplionia Delphina De Not. ! b. DENUDATA filis usquc ad apices plus minus corticatis. P. elongata /?. denudata Harv. Man. p. 95! c. PENiciLLiGERA froudc bicnni ramos multo tenuiores ex api- cibus emittente, ramulis apicalibus fertilibus. Polysiphonia microdendron J. Ag. in Linneea XV. 1. p. 29! Kiitz. Sp. p. 814! Aresch. Phyc. Scand. p. 48! P. elongata secundi anni Harv. Phyc. Brit. tab. 293! d. ROSEA penicillis terminalibus longioribus roseis. P. rosea Grev. 11. Edin. p. 310. Frons a radice scutata surgit, 6-pollicaris vel immo pedalis, cras- sitie inferne pennam passerinara ttquans aut seepe superans, dichoto- miis crebris decomposita et in tenuitatem capiUarem siiperne reducta, a basi ad ramos superiores corticata. Rami majores sunt fere tlagelli- formes, in planta juniori apice penicillati filis tenuioribus, in planta senili apicibus penicillatis deperditis nudi ■ in planta secundi anni fila quasi a trunco heterogeneo proveniuut, nunc prolificationum ad instar a tota superiore parte, nunc apicibus in penicillos densos solutis. Ar- ticuli in inferiore parte obsoleti, diametro breviores sequales aut immo sesquilongiores, siphones 4 circa centralem, strato corticali densiori tectos, sectione transversali monstrantes, a superficie observati cellulis longitudinalibus tlexuosis quasi reticulati apparent*, in superiore parte articuli sunt tenuius corticati, ultimis demum nudis, longitudine va- 1 0 0 G Rhodomele iE, Tolysiplionia. riantes, diametro parum aut duplo longiores, nunc in filis admodum tenuibus usque 3-plo— 4-plo longiores. Keramidia pro tenuitate ra- morum, in quibus proveniunt, sunt majora aut minora, sessilia aut brevi pedicello suflulta, matura subgloboso-ovata, efl"oeta elongantur et oblonga truncata conspiciuntur. Sphserospora? in ramulis lateralibus et terminalibus seriatse, pro tenuitate filorum ramulos reddunt toru- losos aut verrucosos. A diversis aliis speciebus caute distinguenda. P. breviarticulata fronde minus dense corticata nunc fere ecorticata et articulis brevi- oribus-, P. elongella magnitudine et ramificatione dicliotomo-fastigiata facilius dignoscatur. Species nonnulla^ quse eodem modo ac P. elon- gata habent frondem hiemalem denudatam, hoc statu pro P. elongata facilius habentur. Ejusmodi sunt Grammitella Guernisaci Crouan, P. elongata 6. spinulosa Ag. aliEeque. Ha^c ultima dignoscatur cellulis superficiei minoribus. longitudinaliter vix elongatis-, spinulae minutse ca-terum ramulos laterales alio stadio prsesentes produnt. P. micro- dendron, quam plantam biennem prolificantem P. elongatfe cum Har- vej'o hodie considero, cellulis superficiei minoribus aliquantulum di- versam videre credidi. Quod attinet dispositionem formarum, hoc loco propositam, pauca animadvertere debeo. Dua- formee principales adesse videntur, quee non parum diverspe mihi obvenerunt. Una macrior, rigidior, consi- stentia multo minus carnosa, tactu sa-peaspera, ramis juvenilibus basi numquam tenuioribus sed contra a basi longissime attenuatis, axillis magis patentibus, siphonibus 4 circa centralera ab exterioribus cellulis magnitudine facile distinguendis:, altera crassior et magis carnosa, sub- stantia quasi tenerior, ramis ramulisque utrinque attenuatis (Pol. atro- rubescentem rtvocantibus) erectiusculis, axillis acutissimis, siphonibus 4 a cellulis exterioribus proximis magnitudine non admodum dissimi- libus. nia formainsinu Codano frequentior-, ha?c oceani incola-, utra- que in adriatico obvenit. Utriusque sunt status omnino analogi, at distinguendi. Prioris forma, quam vernalem adpellavi, prima juven- tute ad P. elongellam accedit, et forsan aliquando huic adnumerata fuit-, ramificatione minus dichotonio-fastigiata, et differentia inter par- tem incrassatam inferiorem et ramulos tenuiores majori, tamen digno- scenda. Autumnalis status ab analoga forma, quam denudatam ad- pellavi, difficilius dignoscitur*, sed hoc quoque valet de aliis speciebus distinctissimis, quarum status hyemales pro P. elongata' forma denu- data non raro habitos vidimus. Hutchinsia strictoides a Lj^ngbyeo eximie illustrata, si cum forma analoga a Harvey depicta comparatur, quantum difi^erunt formee primariee a me distincta", evidentissime do- cebit-, Rami pullulantes sunt basi ne minime contracti- fila pullulan- tia rigidiora, quod nomine quoque indicavit Lyngbye,' tamen multo tenuiora, evidentius articulata, articulis diametro 2 - 3-pIo longioribus, keranndiis quoque distinctiori pedicello suffultis", in exsiccata kerami- dia leviter urceolata adparent. Hujus formam filis adhuc magis pro- Pohjsiplionia. RHODOMELEiE. 1007 longatis et teiiuibus, articulis inde quoque longioribus, P. expansam Ag. considero*, frons primaria, multo crassior. est reticulato-venosa", articuli filoruni pullulantium inferiores sunt usque 4-plo diametro longiores, superiores sesquilongiores. SphcProsporse in his ramulis tenuibus nidulantes fila reddunt torulosa, potius quam distorto-verru- cosa, ut in speciebus tenuibus mos est. Hutchiusia luxurians Ag. est fere eadem forma prolifera, filis pullulantibus crassioribus et eviden- tius corticatis. Polysipiionia Euchingeri Ag., maris adriatici incola, a forma oceani, ab Harve}'0 depicta, vix differt-, articuli sec. spec. no- stra sunt longiores, et cellulse corticaies in superiore parte siphoni- bus similes adspectum magis articulatum qiiam reticulatum super- ficiei tribuunt. 11. Breviarticulat.e dichotomce aut subpinnatim decompositce, scepissime sursum longe corticatce, ohsitcc ramidis temiiorihus plus minus densis fnictiferis, juvenilihus ahunde fhrilliferis, fihriUis griseo-fuscescentihus, senilihus rigidiusculis, nunc sp>i- nidiformihus ; articidis plerumque hrevissimis. Species medi- terranece. 78. P. BREviARTicuLATA (Ag. Si/st. p. 153) crespite erectiusculo, filis a basi articulatis decomposito-dichotomis inferne fir- mioribus tenue corticatis, superne collabentibus complanatis, fertilibus dense virgatis, ramulis simpliciusculis utrinque at- tenuatis, articulis 4-siphoniis diametro duplo brevioribus, spha^rosporis in ramulis distorto-flexuosis sparsis, kerami- diis late ovatis ad ramulos sessilibus. Hutchinsia breviarticulata Ag. l. c. Sp. Alg. p. 92!! Polysiphonia breviarticulata Zanard. 8yn. p. f!l! J. Ag. Alg. Med. 1). 134!! Kiitz. S}). Alg. p. 815? P. physartra KiXtz. l. c. p. 815. P. reticulata Zanarcl- (fid. K^iitz.). Ceram. fastigiatum Btich. Fl. Venet. p. 269 (fide Zanard.)? Hutchinsia fastigiata Mart. JReise p. 640. Hab. in mari mediterraneo ad littus Gallife; in Adriatico ad littora Italise et DahnatiEe. A csespite iutricato fila nonnulla emergunt erectiuscula, 2-4 pol- licaria, inferne pennam passerinam crassa et quoad substantiam fiima, sursum sensim at parum attenuata, quasi raolliori substantia consti- tuta et exsiccatione eximie collabentia, iterum vix in formam terctem redeuntia, sterilia subdichotoma et parum ramulosa, spha^rosporifera ramulis quasi prolificantibus phis minus densis obsita. E,arauH sine 1008 RnoDOMELEyE. Polysiphonia. ordine sparsi, patentes, simpliciuscuii fiircati aut parce ramosi, utrinque attenuati longiusculi, splia^rosporas foventes distorto-flexuosi. Articuli in tota planta conspicui et eandem fere servantes brevitatem, nusquam geniculis elevatis nodosi, inferiores fili primarii tenue corticati aut sub- nudi, sequentes omnes siphones evidentes, Sfepe latiores quam longos, monstrantes •, sectione transversali vidi sipliones 4 magnos circa cen- tralem minorem dispositos, nudos aut corticali strato tenui cinctos. Keramidia ad ranuilos sessilia, ovato-globosa. Spha^rosporas in media parte ramulorum evolutee, extra filum hinc distortum lateraliter pro- minulse, subseriatee. Color inferioris partis nigrescens, superioris pur- purascens, aut penicilligerse griseo-fuacescens. Species videtur rarior, nondum sat intellecta, affiiiitate plures tan- gens. Cum P. collabente et P. elongella earumque affinibus convenire videtur diversitate substantise, quee inter partem superiorem et infe- riorem plantse obtinet. His vero crassior, nec habet apices ramorum eodem modo protensos. P. breviarticulata Harv., caute distinguenda, vix taraen inter proxime propinquas^ ha?c est multo strictior. magis regulariter dichotoma et fastigiata, fructifera in ramos laterales decom- posito-dichotomos fastigiatos abiens-, rccens tetragona, observante Har- veyo, genicula habet inferiora inflata et radicantia; nuUum strati cortica- lis vestigium vidi. P. breviarticulafa Ag. nihil liabet stricti, minus fastigiata, fructifera ramulis quasi prolilicantibus minus compositis, utrinque attenuatis, instructa*, recentem teretiusculam puto, parte su- periore ita exsiccatione colkibente ut planani crederes — fere Ryti- phleeam", genicula numquam inflata, et sectione transversali inspecta stratum corticale evidens, licet tenue, in parte inferiore plerumque mihi obtulit. P. llocculosam et P. subcontinuam P. breviarticulata; proximas conjicio, sed tota fere frons in his speciebus est corticata. Specimen in Hb. LeNoi'mandi adest, nomine P. apiocarpee .^anar' ad We- stern Port Victoria collecta, (saltem in nostra collect. ), ab aliis di- versa puto, et potius ad P. Hookeri reierenda. 89. P. HooKERi (Harv. Ncr. ausir. p. 40) elata pinnatim de- composito-ramosa, inferne nuda, superne ramulis dense ob- sita, usque in ramos superiores corticata, ramulis paten- tibus pinnatim ramellosis, juvenilibus apice penicillatis, adultis obtusiusculis , articulis 4-siphoniis, ramorum obso- letis diametro sublongioribus, spha-rosporis in ramulis in- eequaliter verrucosis, keramidiis urceolatis bracteatis. Polysiphonia Hookeri Harv. l. c. tab. XIII l Alg. Tasni. n:o 9! FI. Tasm. p. 299! Kuts. Sp. Alg. p. 832! Sond. Alcj. Mudl. p. 701! P. acanthophora Harv. in Lond. Journ. Bot. III. x^. 441. Exsicc. Harv. Alg. austr. n:o 164! Hab. in oceano australi ad Tasmaniam et Novam HoUan- diam (Harvey!). 1020 RHODOMELEiE. Polysiphoma. Frons usque bipedalis, piniiatim decomposito-ramosa, ambitu ovato- pyramidata. Filum primariam crassitie penuEe columbiuEe aut cras- sius, a basi ad aiiicem indivisiim plerumrjiie extenditur, ramis pa- tentibus aut subliorizontalibus usque 6 pollicaribus obsitum. Rami conformes, in planta exsiccata saipe utrinque attenuati. parte media ut videtur magis collabente: tertii aut quarti ordinis rami sunt de- nique ramulis obsiti. Ramuli circiter lineam longi, ad geniculum fcre quodque exeuntes, ipsi patenter ramellosi, ramellis (ut totius plantee ramis) pinnatim at quoquoversum egredientibus. In his ra- mellis, medio incrassatis, sphwrospora? verrucose prominent. Ke- ramidia in ramulis evoluta, ramellis inferioribus bracteata, fere in- volucrata, ovato-urceolata. Articuli in tota planta, ramulis exceptis, obsoleti, superticie reticulata, in ramulis conspicui diametro parum longiores', sectione transversali siphones 4 circa centralem conspi- ciuntur strato corticali cincti. Juvenilis purpurascens et chartee arctius adhserens, senilis fuscescens. Variat caule spiraliter adscendente. Qualem ipse pkxntam vidi, talem supra descripsi-, a descriptionibus antea datis hoc niodo nostra aliquatenus aberrat. Ramulos pinna- tim ramulosos, nec multifidos aut proprie dichotonios, spha?rosporiferos niagis verrucosos quam torulosos vidi. Ramuh:)S nullo modo esse distichos, nec caulcm complanatum, ut hoc habet Kiitzing, mihi cer- tum videtur. 90. P. MALLAEDi.E (Hcirv. Loncl. Journ. Bot. IV. p. 534) elata nigrescens pinnatim decomposito-ramosa, inferne nuda, su- perne ramulis dense obtecta, usque in ramos superiores corticata, ramulis patentissimis deliquescente-dichotomis sub- fastigiatis, raniellis obtasiusculis, articulis 4-siphoniis, ra- morum obsoletis diametro subduplo brevioribus, spheero- sporis in ramulis intequaliter verriicosis, keramidiis urceo- latis bracteatis. Rhodomela Mallardise Harv. l. e. Polysiphonia Mallardiee Harv. Ncr. cmstr. p. 40 tah. XIII! et Mar. Bot. of West. atistr. p. 539! Fl. Tasm. p. 299! Kilts. Sp. Alg. p. 834! Exsicc. Harv. Alg. austr. n:o 166. Hab. in oceano australi ad littora Novse Hollandise (Har- vey!) et Zelandia3. Frons pedalis et ultra, pinnatim decomposito-ramosa, ambitu ovato- pyramidata, filo primario crassitie penna' columbina' aut crassiore, a basi ad apicem subindiviso. Rami ab hoc exeuntes subhorizontales, 2 — 4 pollicares, novo ordine ramorum quoquoversum egredientium Folysiplwnia. UiiuuoMELEiE. 1021 piiiuatiia obsiti, ([ui denique rauiulis densissime obtecti sunt. Ramuli circiter lineam longi sunt deliquescenter dicliotomo-decompositi, sub- iastigiati, apicibus obtusiuscnlis. In his splircrosporpc verrucose pro- uiinentes seriata' sunt, inferiorcni parteni occupantes, apice sterili. Keramidia in ramulo crassiori sessilia rauinlisque bracteata, ovato- urceolata. Articuli ubicumque nisi in ramulis corticati, superiicie reticulata, in ramis diametro duplo breviores, ut ex positione ramu- lorum conspiciatur, in ramulis diametro -cequales-, sectione transversali sipliones 4 circa centralem vidi, strato denso corticatos. Exsiccatione nigra", cliartac adha^ret. P. Hookeri ita proxima, tit distinctionis cliaracteres ffgre inve- uiantur. P. MallardicC videtur planta succulentior, exsiccatione om- nino nigra. Ob articulos ramorum dupbj breviores ramuli magis adproximantur, ramos omnino obtegentes-, ipsi denique ramuli sunt dichotonii, nec pinnatim raninlosi, ut in P. Hookeri. Articuli ramu- lorum in utraque pkmta parum longitudinc dilYcrnnt. 91. P? Lyallii (Hool:. cf Harv. Fl. ant. I. p. 182) nigrescens pinnatim decomposito-ramosa, inferne nudo, superne ra- mulis in spicas confluentibus densissime obtecta, usque in ramos superiores corticata, ramulis pinnatim decompositis, ramellis introrsum arcuatis acuminatis, articulis 7-siphoniis, ramorum obsoletis, spliserosporis ad ramulos sparsis sub- emersis. ... Polysiphonia Lyallii Hoolc. et Haro. l. c. (et Crypt ant. p. TOJ tab. (^i fy. 1!! Al(j. antarct. in Lond. Journ. IV. p. 268! Harv. Ner. austr. p. ii ! Kiltz. Sp. Alg. p. 837. Hab. in ocenno antarctico ad Novam Zelandiam et insulas Auckland (Hb. Harvey!). Frons usque 5-pollicaris, pyramidata, pinnatim decomposlto-ra- mosa, filo primario demum nudo, pennam passerinam vix crasso. Rami plurimi simpliciusculi fere ad imam bascm ita dense ramulosi, ut spicas densissime obtectas referant. Raniuli quoqnoversum cgredien- tes, lineam longitudine vix superantes, pinnatim rameUosi, ramello infimo plerumque composito, superioribus simplicibus a basi latiore acuminatis incurvato-conniventibus. Articuli in ramis vix observandi, in ramulis diametro paulo breviores-, sectione transversali vidi cel- lulas 7, centrali et exterioribus parnm niajores, strato corticali denso tectas. Sphserosporse in ramulis evolutee sparsa", fere omnino emersse (oblongffi mihi adparuerunt et longiore kitere adfixfc)-, intra mem- branam pelhicidam nucleum coloratum (niihi indivisum) foventes. Exsiccata nigra et charta^ parum adhterens. Species quoad affinitates mihi dubia. Transversali sectione struc- 10*2 2 UiioDOMELE^. Polysiplionia. turam fere RhodoraelEe vidi, nerape cellulas pericentrales 7, magni- tudiue a cajteris parum diversas-, Harvej' aliam omnino structuram speciei tribuit, quam iteratis sectionibus raihi videre non licuit. Sphce- rosporse, si quideni spheerospora; sint, in ramulis sparsse nec cum Po- lysiphonia^ nec cum Rhodomelce idea bene consociantur- emersa? sphfe- rosporfe melius in Rhodomelam quam in Polysiphoniam quadrant. Antheridia in eodera cum his sphi^rosporis ramulo evoluta vidi, circa ramulorum apicem ita adproxiraata ut in verticillos disposita crede- res, nullo fibrarum adparatu in raraulis detegendo. Characteres ita, velut habitus, potius fere Rhodomelam indicant, IV. POLYSIPHONIA. Sj^ccics majorcs fronde ^wfccipim crectiuscula f^twquoversum ramosa; articuloruni siplionihus 5 aut plurihus (usque 24^ pcricentralihus, nudis aut raro strato corticali cinctis. (Si- phones pericentral.cs in eadem specie numero fere constantes; in speciehus autem, quarum sipliones admodtim nunierosi, pau- cis aliquando augentur specimina exuherantia et cetate pro- vectiora). 13. CoLL.\BENTES molhs coccineo-purpurece, deliquescenti-dicho- tomcB ramisque fructiferis lateraUhus densius divisis suhfasti- giatis ohsitce, articulis nudis h-siphoneis. 02. P. coLLABENS (Ag. Syst. p. 153) csespite subgloboso, filis a basi articulatis decomposito-dichotomis, nudiusculis aut in- ferne ramis lateralibus conformibus at brevioribus sul)- fastigiatis obsitis, superne longe protensis collabentibus, articulis 5-siphoniis, inferioribus diametro eequalibus, su- perioribus vix duplo longioribus, sphserosporis in apicibus ramorum distorto-flexuosis seriatis, keramidiis late ovatis ad ramos inferiores subpedicellatis. Ilntcliinsia collabens Ag. l. c. Sp. Alg. p. 82! Polys. collabens Kiitz. Sp. p. 822! Polys. platyspira Knt.i. Sp. p. 815? Hab. in mari atlantico ad Gades! in adriatico (Titius! Hb. Lenorm.) ad ins. Gruadeloupe (Duchassaing!) Csespes 3—4 pollicaris globoso-expansus subfastigiatus. Fila in- ferne seta porcina crassiora, firraa, crebris dichotoraiis decomposita, apice in tenuitatera capillarem reducta, ibique quam maxime mollia et llexibilia, levissimo motu aquee fluctuantia, lubrica, exsiccatione Polys/phonia. RiioDOMELEiE. 1025 exiuiie collabentia, plaiia et menibraiiacea, madefacta in cylindraceam 1'ormam vix redeuntia. Rami niajores supra axillam patentes, sub- u'quales-, nunc aiter dicliotomia' ramus brevior, quasi lateralis, c;v- terum similis. luter dicliotomias proximas articuli 5—8 plerunique uumerantur, nuiic pauciores, nunc plures. Articuli ab ima basi di- stinguendi, siphonibus circa centralem 5 nudis in sectione transversali conspicuis, in tota planta breves, inferiores ob lihi crassiora diametro irquales aut immo breviores, superiores fere eequelongi at ob fila te- nuiora diametro sesquilongiores, vix plus quam duplo longiores. Modo P. variegatcc genicula inferiora obscura adparent in exsiccata, inter- stitiis lividis-, in superiore parte planta? protensa color in carneum tcudit, geniculis obscurioribus. Planta spluerosporifcra ramis latera- libus brevioribus suljfastigiato-dicliotomis obsita; in ramulis horum distorto-dexuosis sphverospora' evolvuntur infra apices, plurcs seriatfe. Keramidia minuta, ramis majoribus vix crassiora, iu inferiore parte fplant-cc uiinus lateraliter ramosa?) parum nunierosa, ad ramos pedi- cello brevi sutfulta, subgloboso-ovata. Nec tibras, nec autlieridia vidi. Color recentis forsan coccineus, exsiccattc (sec. specim. visa) iu car- ueam s-ccpins tendens. Plautam habeo totani lirmiorem sctaceam (hyemalem?!- apices abrupti adparcut, novis liic illic propullare inclioautibus-, his evolutis (a"Stivalis?) adspectum mutat, inferiore parte firmiori, a superiore consistentia et colore valde diversa. Keramidiis obsita specimina sunt niinus lateraliter ramosa", spluerosporiiera alterum dichotomia? ramum breviorem decomposito-dichotoinum et subfastigiatum gerunt. Species, si quid video, distinctissima, lilis inferioribus variegatis et superioribns collabentibus ad P. variegatam .accedens. Qua:' vero, quum siphonibus pluribus instructa est, certe distincta species habea- tur, colore pra-terea jam nudo oculo distingaenda. Neque longe a P. molli Harv. et P. tongatensi Harv. recedere videatar, characteribus datis tamen facile distinguenda. Polys. platyspiram liuc relerendam esse suspicor, speciminibus ita deuominatis in Hb. Lenormandi, a Cel. Titio missis, ductus. Specimen vero ab ipso Kiitziugio nomine Pol. breviarticulatse inscriptum vidi, quod certo ad P. collabentem pertinet. An itaque P. breviarticulata Kiits. huc quoque referenda sit? 92a. P. RuHARDSONi (Hook. Br. Fl. vol. II. |J. 33) fronde cartilaginea setacea, ramis alternis elongatis divaricatis superne ramulis pa- tentissimis strictis subdichotomis- articulis caulis et ramorum diametro duplo-tripjlo longioribus irregalariter venosis, i-amulorum brevioribusj keramidiis sessilibus giobosis. P. Richardsoni l. c. Rarv. man. p. 90. Phycol. Brit. tah. XI Hab. ad oras occidentales Scotife (Richardson). Radix scutata. Frons 3 — 4 uncias longa, setacea rigidiuscula, caule 1024 Rhodomele^. Tolysiplionia. 93. P. FORCiPATA (Harv. Mar. Bot. of West. austr. p. 541) csespite erectiusculo subgloboso, filis teretibus a basi ar- ticulatis decomposito-dichotomis, apicibus forcipatis, fru- ctiferis iii ramos sublaterales densius dichotomos subfasti- giato-corymbosos abeuntibus, articulis 5-siphoniis, omnibus diametro duplo brevioribus, spheerosporis in corymbis ra- morum in cellulis lateraliter prominentibus, iieramidiis ovatis sessilibus. Polysiphonia forcipata Harv. l. c. (non J. Ag.) P. forfex Harv. Phyc. austr. tab. XCVI! Exsicc. Harv. Alrj. austr. n:o 171!! Hab. ad oras Australite, ad Rottnest et King George's Sound (Harvey!), in Baie de chien marin (Freycinet!). Csespes videtur globoso-expansus, diametro 2 — 3 pollicaris. Fila admodum crassa, quasi succulenta, sursnm parura altenuata, inferne setam porcinam superantia, a basi dicliotomo-deliquescentia, nunc ra- mis unins lateris brevioribus quasi secundato-decomposita, apice for- cipata, axillis omnium patentibus;, in fructifera rami laterales prove- niunt, a primaria fronde angulo admodum patente porrecti, conformes at densius dichotomi et subfastigiato-corymbosi ■, ramiili horura sunt admodum crassi, ideoque rigidi, a basi latiore attenuati. Articiili in tota planta conspicui, ita breves ut frons potius celluloso-cancenata quam articulata dicenda sit, diametro fere duplo breviores, siphonum latitudine longitudineni s»pe superante-, in sectione transversali vidi siphones 5 circa centralem (Ilarvey siphones 6 dicit) cellula corticali minuta inter dissepimeuta observanda. SphBerosporse in corymbis la- teralibus evolutse, in articulo singuhx', (ob crassitiem fili et siphones latos quasi in cellulis frondis cellulosee nidulantes adparent), extra cellulam intlatam qnasi prominula^, lila reddunt verracosa. Keramidia flexuoso subdistincto, ramis angulo recto quoquoversum cxeunti- bus, ssepius alternis, ramulis distantibus patentissimis subdiclioto- mis strictis, ipsis iterum consimilibus obsitis. Articuli in fronde primaria conspicui subtornlosi, inferiores diametro 3-pIo, 4-i)Io lon- giores, siphonibus spiralibus-, superiores breviores siphonibus ])aral- lelis. Keramidia globosa sessilia, carpostomio lato aperta, ad ramulos superiores infra apicem sita. Siphones caulis cii'citer 5. Harvey hanc speciem, ex unico specimine fere cognitam, cuni P. fibrillosa, P. elongella et P. Griffithiana comparavit. Ex icone data ad P. collabentem proxime accedere crediderim, siphonibus totidem; ex altera parte siphones torti P. atrorubescentem revocant*, sipho- nes vero hujus numerosiores diversam produnt speciem. Dnm nova inveniantur specimina, P. collabcnti proximam posui. Polysiphonia. Uiiodumele^. . 1025 non vidi-, sec. Harvey sunt late ovata sessilia. Color rcceutis (sec. Harvey ) pallidus, siccitate purpurascens, aut Juuioris ad cocciueum tendens. Chartfe arcte adiiEeret. Quiljusdam ha'c species P. ferulaceam taugit, ramificationis norma et fructiiicationis gestatione congruentibus. P. forcipata vero cst planta nuilto crassior et axillis patentioribus decomposita, unde in CBespitem globosum hBcc expanditur, dum P. feriilacea est erecta et stricta. P. forcipata J. Ag. est planta longe diversa, iicet ramifica- tione sat conveniens. P. collabens ex omnibus iorsan proxima, cha- ractcribus vero aUatis distincta. Ab aliis omnibus speciebus, mihi uotis, nullo negotio distinguitur P. forcipata. Nomen P. forcipatse, quod jam usurpatum initio non meminerit Harvey, retinui, quum meam hujus nominis speciem P. furcellata? for- mam hodie considero. Harvey ob homonymam Kiitzingii speciem po- stea suam P. forfex nominavit. 14. Fruticulos/e rigidkisculce, smpc olivacco-piirpurasccntes, cx- siccatione nigricantcs, deliqiicscenti-dicliototncc aut altero ramo in latus dejecto hreviori demum pinnatcc, ramulis suhdatis molliorihus, articidis nudis aut corticatis S — 12 — ^^-siplwneis. 94. PoL. FTJRCELLATA (Ag. Sj). II. p. 91) ccespite erectiusculo, filis a basi articulatis decomposito-dichotomis, ramis sub- fastigiato-corymbosis, ramulis a basi attenuatis plus minus forcipatis, axillis patentibus, articulis 8 — 9-siphoniis, pri- mariis diametro 3- — 4-plo longioribus, sujierioribus {equa- libus, sphffirosporis in ramulis distorto-flexuosis seriatis, keramidiis ovato-globosis sessilibus adpressis. Hutchinsia furcellata Ag. l. c. Polysiphonia fiircellata Harv. in HooTc. Brit. Fl. II. p. 332. Man. p. 90. PJiycol. Brit. tab. VII. Mont. Pl. cell. Canar. p. 172. Kiitz. Phyc. gen. p. 425. Sp. Alg. p. 820. Forma? sunt: a. FORCiPATA ramulis superioribus forcipato-convergentibus. Polys. forcipata J. Ag. Alg. mecl. p. 127. Pol. Irevigata Kiits. Phyc. gener. p. 425. Sp. Alg. p. 822!! h. PATULA ramulis superioribus patulis. Grammita pateus Bonnem. Hydr. loc. p. i2. fg. II. B! Lamourouxia turgidula Bonnem. olim. Hab. in mari atlantico ad littora Britanniee! Galliee! Hi- spaniee! et insul. Canariensium ; in mari mediterraneo etadriatico! i02G • RHODOMELEiK. Tolysiphonia. Ceespes aliis algis adnatus, fere globoso-expansus diametro 2 — 4- pollicaris. Fila inicrne vix setacea, sensini at panini sursuni atte- luiata, (lichotomiis crebris decomposita, dicliotomiarum ramis alternis in latus dejectis brevioribiis et densins dichotoniis, sa^pe corjanboso- iastigiatis- demum lateralikr ramosa apparent. In inferiore parte rami distantiores, snpra axillas eximie patentes incurvati, superne nunc patentissinii, nunc convergentes et plus minus regulariter Ibrcipati, ramulis a basi longe attenuatis. Articuli in tota plauta conspicui et uusquam corticati, siphonibus 8 — 9 constituti, inferiores 3-plo--4-plo diametro longiores, sequentes diametro 2-plo longiores, supremi sequa- les. SplinprosporBe in raniulis medio incrassatis (et iia utrinque atte- nuatis) distorto-llcxuosis longitudinaliter seriatse-, keramidia ad ramos superiores corymbosos sessilia, ranio uno aut altero ol) congeriem ramorum densani saq)e stipata, pedieello fere nullo distinguendo suf- 1'ulta, ramulo transformato imposita sed ramo fere adpressa, ovato- globosa. Color recentis dilutius rubens, juvcnilis in cocciueiini tcn- dens, exsiccata» purpurascens. Charta^ arctius adhperet. Species ramilicatione regulariter dichotoma, caule deliquescente in ramos alterne sublaterales abeunte, axillis patentibus, apicibus fur- catis, Ceramiorum modo plcruni([ue plus minus forcipatis, dislin- guenda. Affinitate ad P. atrorubescentem, ex una parte, cx altera ad P. tripinnatam et P. forcipatam, forsan potissimum acccdit. A P. fcrulacea, P. urceolata aliisque deliquescente-dichotomis numero si- [)lionuni recedit. P. CeramicPformis (Crouan Alg. Finist. «;o 305) forniam juvcnilem credo, ad formam u. Ibrcipatam proxime accedentem. Articuli mcdii siint paulo breviores (juam in vulgari planta. An siphoncs paulo nu- merosiores (10—11), (juos in hac vidi, specicm propriam, at certe proximam, indicarent? In icone cseterum eximia Harvej^ana ramus sphfierosporiferus nuile (kqiictus exstat, spha^rosporas transversaliter seriatas monstrans, quod, ne Ptj'tiphla'am incautus habeat, observare debui. Revera sunt spha-- rosphora? in articulis singulis singuUie, et longitudinaliter seriata>, in ramulo plus minus llexuose-distorto. 94a. P. AURATA Harv. Acc. of West. Austr. n:o 95) fusco-rubra, madc- iVicta anrea-, frondibus c-ccspitosis (2 — 3 uncialibus) capillaribus cartilagineo-membranaceis articulatis decomposito-ramosis*, ramis dichotomis alternisve erecto-patentibus; ramulis alternis vel se- cundis apice furcellatis-, articulis 10-siphoneis, inferioribus dia- metro 2— 3-plo longioribus, superioribus a^qualibus', septis angu- stissimis", ceramidiis ovatis sessilibus; tetrasporis magnis sub- solitariis. Hab. ad King Georges Sound Australifc (Ilarvey). P. fui-cellatse ramificatione conveniens, P. versicolori substantia et Tohjsiplioma. R[ioDOAiELEiE. 1027 95. P. TRiPiNNATA (J. Ag. AJg. mcd. p. 142) csespite erectiu- sculo elongato, lilis a basi articulatis ecorticatis pinnatiin decomposito-ramosis, ramis conformibus, inferioribus pa- tentibus, superioribus ad rachidem tlexuosam subadpressis, a basi attenuatis mollioribus, siphonibus circiter 12, arti- culis mediis diametro sublongioribus, intimis supremisque brevioribus, sphcierosporis in apicibus ramorum flexuosis spiraliter seriatis, keramidiis. . . . Polys. triiiinuala J. Ag. 1. c. Kiits. Sp. Alg. p. 811! Hab. in mari adriatico ad Tergestum (Biasoletto!) Ca^spes 2—3 pollicaris. ex livido purpurascens, exsiccatcr nigres- cens. Fila inferne ultra setacea, inde a basi articulata et ecorticata, pinnatim decomposito-ramosa. Rami pyramidati aut ainbitu magis lanceolati, medii plernmque longiores, 2—3 poUicares, conlbrmes, ar- ticulis 4 — 5 separati, superiores sensim minores, illi angulo circiter 45° exeuntes, Jii magis erecti, supremi ad racliidem tlexuosam subad- pressi. Ramuli in racliide llexuosa alterni, a basi latiore attenuati, at moUes tlexuosi et ramellnrum conformium initia plerumque mon- strantes. SpliEerosporiferi rami sunt magis compositi, revera pinnafim ramulosi, ob ramulos longiores magis fasciculati, 'racliide inter piu- nulas spiraliter tlexuosa, spharosporas quoque singula serie spirali seriatas fovente, sphan-osporis nunc in ramellis quoque obvenientibus. Articuli in media parte frondis sunt diametro longiores, nunc fere sesquilongiores, inferiores ramorumque diametro breviures:, transver- sali sectione vidi siphones 12 cuneatos circa ceutralem minorem, cor- tice nullo. Statu fibriUifero apices sunt griseo-fuscescentes. colore — Ita Auctor. Mihi ignota — P. furcellatee, adnuente ut vi- detur auctore, pruximam posui. 94b. P. FLABELui-OKJiis (HooJc. ct Httrv. Alg. antarct. p. 266) pusilla, setacea, badia, rigidula, fronde brevi basi simplici stipitiformi supra llabellatim ramosa, ramis irregulariter dichotomis multi- tidis subfastigiatis, ramulis uUimis erectis longe nudis, axilbs an- gustis, articubs muUistriatis inferioribus diametro muUiplo, su- perioribus sesquilongioribus. P. dabeUifurmis Hook. et Harv. l. c. in Lond. Journ. IV. p. 266. Fl. Antarct. II. p. 480 tah. 183. Harv. Ner. Austr. p. 52. Kg. Sp. p. 812. Hab. in oceano austraU ad Crozet iusulam (Hooker). Frons poUicaris soUtaria rigida, setam porcinam crassa, inferne simplex superne tlabellata disticha. Rami muUifidi. ArticuU ramo- runi admodum longi, ramulornm sensini breviores. Ita Harvev. Mihi ignota. IV. ' 68 1028 H iioDOMELEiE. PohjsipJionia. Ad P. atrorubescentem, P. armatam earumque proxiraas quibus- dam accedit; ramificatione omnino pinnatim ramosa, raniulis a basi attenuatis, articulis brevioribus etc. ab illa specie dignuscatur ; ab hac ramulis mollioribus, magis erectis, ramisque magis pinnatim com- ^ positis. Broussonetia flocculosa Grat., de cujus alfinitate suspicionem in Alg. Medit. — specimine nullo inspecto — protuli, est species diversissima, externo aspectu et ramificatioiiis norma aliquantulum conveniens. 96. P. FRUTicuLosA (Wulf. iti Jacqu. Coll. p. 159) ctespite e- rectiusculo subgloboso, filis sursum longe corticatis sub- pinnatim decomposito-ramosisramulisque quoquoversum egre- dientibus dumosis, ramulis abbreviatis, superioribus pa- tentibus simpliciusculis, inferioribus subhorizontalibus di- visis, sterilibus subpinnatis, sphserosporiferis densius de- compositis fasciculatis subfastigiatis, siphonibus circiter 12 extus corticatis, articulis diametro brevioribus, sphserospo- ris in ramulis distortis, keramidiis subglobosis depressis sessilibus. Fucus fruticulosns Wulf. l. c. tab. 16. Crypt. aqu. p. 56! Esper. leon. Fuc. tah. 87. Clem. Ess. p. 319. Engl. Bot. tah. 1686. Turn. Eist. tah. 221 \ Hutchinsia fruticulosa Ag. Syst. p. 158. Polysiphonia fruticulosa Spr.; Harv. in Br. Fl. II. p. 327 (par- tim). Man. p. 86. Mont. Fl. Alg. p. 81. Crypt. Canar. p. 170. Kg. Sp. Alg. p. 836 ! R.ytiphla^a IVuticuIosa Harv. Phye. Brit. tah. 220! Ceramium Wulfeni Both. Cat. III. p. 140. Grammita Wulfeni Bonnem. Hydr. loe. p. 27. Hutchinsia Wulfeni Ag. Sp. Alg. II. p. 95! Polys. Wulfeni J. Ag. Alg. med. p. 144. Eiits. Sp. p. 836! P. Martensiana Eg. Sp. p. 836 (fide sp. a Martens. niiss.!) P. aUochroa Diihy Bot. Gall. p. 966! (fide sp.!) Conf. polymorpha Desf. fl. atl. p. 431 (sec. Ag.) Exsicc. Wyatt Alg. Danm. n:o 132. Desmaz. Pl. Crypt. n:o 255. Crouan Alg. Finist. n:o 312! Welw. Phyc. Lusit. n:o 235! et 291! Hab. in oceano atlantico ab oris Britannise usque ad in- sulas Canarienses; in mari adriatico et mediterraneo. Ca3spes erectns quoquoversum expansus, subglobosus, 3 — 6-polIi- caris. Fila a plexu radicali fibroso provenientia, setacea et crassiora, pinnatim plus minus subdivisa et per totam longitudinem ramulis brevibus 1—3 lineas longis, plerumque invicem distantibus, obsita. Pi.ami conformes, superne evidentius pinnatim ramosi, inferne ramulis Pohjsiphonia. RHOTlOMELEiE. 1029 pracipue instructi Ramuli quoquoversum egredientes, obtusiusculi et molliores, juveniles patentes simplices et acuminati aut apice parce pinnati obtusiores, deorsum magis compositi et patentiores, steriles et capsuliferi ramellis subpinnatim dispositis instructi, spha?rospori- feri magis decompositi ramellisque inferioribus elongatis fere dicho- tomi adparent, fasciculati et subfastigiati, in ramellis distortis spha-- rosporas paucas, singula serie longitudinali dispositas. foventes. Ke- ramidia subglobosa et fere depressa. Tota superficies. ramulis vix exceptis, reticulato-venosa, articulis translucentibus diametro brevio- ribus-, transversali sectione siphones pericentrales 12, corticis evidenti strato cincti, adparent. Color purpureus, expositione in olivaceum tendens, exsiccatione nigrescens. Recens planta est rigidiuseula ra- mulis subdivaricatis, ut benc observat Harvey, guttam aqnrp inter ra- mellos retinentibus. In nonnuUis, qua^ juvenilis planta^ speciniina suspicor, siphones tantum 8 pericentrales vidi, cortice evidenti cinctos. In hac ut in aliis speciebus sectionis polysiphonefc, siphones juventute pauciores, demum numerosiores adparent, velut in Oligosiphoneis speciebus cor- ticales cellula» juventute pauciores, demum plurimee in multis evaduut. Species vulgaris, diu cognita et nullis fere dubiis vexata. A P. subulifera ditfert cortice, a P. Thuyoide ramis minus strictis, ramulis- que horizontalibus quoquoversum egredientibus. Harvey in Phyc. Brit. speciem ad Rytiphl-ccaui retulit , sed fructus sunt Polysipho- nia?, ut etiam structura cum corticatis speciebus omnino convenit. Kiitzing 3 diversas species proposuit, quarum mediterraneam P. Wulfeni, atlanticam P. fruticulosam, et pra4erea a Martensio distribu- tam P. Martensianam denominavit. P. fruticulosa^ ramos disti-che ra- mellosos tribuit-, pra?terea difterentiam pran^ipuara iu forma ramu- lorum spha'rosporas gerentium invenit. At rami certe nusquam sunt distiche ramellosi- uec ramulos sphau-osporiferos differre credo, nisi specimina fructibus maturioribus ouusta unius cum speciminibus alte- rius, qua- fructibus junioribus sunt instructa, comparaveris. Icon citata Harveyana, quai- formam atlanticam referret, habet ramulos sphie- rosporiferos quales fere mediterranea^ tribuit Kiitzing. 97. P. FASTiGi.^TA {Rotli. Fl. Gcnit. III. 2). 463) ca^spite erec- tiusculo subgloboso, filis a basi articiilatis decomposito- dicbotomis fastigiatis, terminalibus furcatis, ramulis a basi attenuatis, articulis 16— 24-sipboniis diametro brevioribus, sphferosporis in apicibus incrassatis distorto-flexuosis pau- cis, keramidiis ovatis a ramulo furcse transformatis. Ceramium fastigiatum Botli. 1. c. Cat. Bot. III. p. 157! Hutchinsia fasligiata Ag. Syn. p. 53. Syst. p. 151. Sp. Alg. p. 67!! Lyngh. Hyilr. Dan. p. 108 tah. 33!! Grammita fastigiata Bonnem. Hydr. loc. p. 45!! 68* 'lO.jO Rhodo.mele.i<. Folysiplionia. Polysiplionia fastigiata Grev. FJ. Edin. p. 308. Harv. in Hook. Br. Fl. II. p. 333. Man. Ecl. II. p. 92. Fhijc. Brit. tab. 299! Nereis Bor. Amer. p. 54! Mont. in D'Orb. Voy. p. 20! Aresch. Phyc. p. 56! Kiits. Phyc. gen. tab. 50 fig. 3. Sp. Alg. p. 809. Conferva polynior|iha Fl. Dan. tab. 395. Dillen. Musc. tab. 6 fig. 35. Ellis in Phil. Trans. vol. 57. tab. 18 fig. a, A, b, B. Dillw. Conf. tab. 44! Engl. Bot. tab. 1764. Fucus lanosus L. (fide auct, ). Fucus scorpioides Esp. Fuc. tab. 32 (fide Auct.). Exsicc. Chauv. Alg. norm. n:o 35. Desmaz. Pl. Crypt. n:o 254. Lloycl Alg. n. 104. Crouan Alg. Finist. n.o 307! Wyatt Alg. Danm. n:o 177. Hab. preecipue in Fiico nodoso parasitica in oceano at- lantico a Norvegia suprema et Fffirois usque ad Galliam infe- riorem; ad oras Americie foederatee et Terree novee! in pacifico ad oras Peruvia3 (sec. Montagne), ad Californiam (Harvey). Csespes densus globosus fastigiatus, diametro 2 — 3-pollicaris, re- cens iii olivacenni tendens, exsiccatione nigricans. Fila inferne cir- citer setacea, sursum parum attenuata, dichotomiis crebris et subre- gularibus subdivisa, iastigiata. apicibus furcatis aut sfepe forcipatis, a basi attenuatis, demum spha^rosporiferis, uiedio incrassatis distorto- llexuosis, sphgerosporas paucas singula serie dispositas foventibus. Articuli diametro breviores, pleruraque duplo breviores, a superficie visi sipliones plerumque 10 monstrantes et in medio, si antea exsic- cati fuerint, fasciam obscuriorem (nempe endochroma cellula' centra- lis); transversali sectione siphones circiter 24 circa centralem ipsis majorem plerumque vidi. Keramidia ex ramulo terminali transfor- mato orta, altero stipata, ovata, ratione planta^ non magha. Autheridia ad apices ramorum numerosa fere aurea. Ramificationis norma ad P. 1'urcellatam accedens, siplionuni magno numero, et centrali periphericis raajore, htrc species P. opacam forsan proxinie tangit. Ob insignem cellula; centralis magnitudinem, endo- chroma fit magis conspicuura et in filo semel exsiccato tascise ad in- star per filum translucens observatur. Species multo minus quani plurima; alise varians et distinctu fa- cilis, unde synonymia paruui intricata, nisi tempus, quo Algas nimium leviter observarent, spectaveris. Confervam polymorpham Linn. liuc vix pertinere, jamjam demonstravit C Agardli. 15. V.\RiEGAT.i: moUes purpurascentes deliquescenti-cUchotonice ramisque lateralihus densius divisis suhfastigiatis fructiferis ohsitce, articulis 6 — S-sijjhoneis nudis aiit inferne corticatis. 98. P. vARiEGATA (Ag. Si/sf. p. 153) ceespite subgloboso, filis a basi articulatis decomposito-dichotomis, inferne tirmioribus Pohjs/phonia. RHonoMELEiE. 1051 axillis patentibus, superne longe protensis mollissimis in ramos Interales fastigiato-penicillatos eollectis, axillis acu- tissimis, articulis 6 — 7-siphoniis, inferioribus diametro eequa- libus, mediis duplo triplo longioribus, sphferosporis in parte ranndorum media stricta et parum ^torulosa seriatis, keramidiis late ovatis pedicellatis, Hutchiusia varlegata Ag. l. c. S^). Alg. p. 81!! Polj^siplionia variegata Zanard. Syn. Xi. 60! /. Ag. Alg. med. p. 129. Kiitz. Sp. Alg. p. 821! Earv. Pliyc. Brit. tah. 155! Ner. Bor. Amer. 2>. 45! Conferva denudata Dillw. Syn. n:o IGO tah. GH Hutch. denudata Ag. Sp. p. 73!! Polj's. aurantiaca Kiitz. Sp. p. 818? Polj-s. tinctoria DeNot. Prosp. fl. Ligur. (fide spec.!). •iUtchinsia Biasolettiana Nacc. Alg. Ad. ffide Zanard ). Broussonetia simpiex Grat. Exsicc. Crouan Alg. Finist. n:o 300! Hab. in sinubus tranquillioribus limo obductis maris adria- tici et mediterranei (Gratebjui)!); in oceano atlantico ad ostia Tagi (Welvvitsch), usque ad Angliam inferiorem adscendens! ad littora Americee septentrionalis. Planta eximie ca^spitosa, CEPspitibus (|uoquoversum expansis su1>- globosis, purpureis. Fila inferne setacea et crassioi'a, axillis admodiim patentibus distanter dichotoma*, superne multo tenuiora louge pro- tensa exsiccatione collabentia, axillis acutissimis dichotomo-decompo- sita, dichotomia" altero ramo breviori et qnasi laterali subfastigiato. Articuli in tota planta conspicui, in inferiore parte diamelro breviores aut Eequales, in superiore sa-pius duplo-longiores, nunc triplo et fere (juadruplo longiores- inferiores in ex.-iccata ob genicula obscuriora purpurea, iuterstitiis lividis separata, quasi variegati- in adultiore planta corticati; sectione transversali vidi siphones 6 — 7 circa centra- lem, nuiic (iiempe inferioris partisj strato exteriore cellulurum inino- rum cinctos. Sphferospor»:' in ramis subfastigiatis proveniunt, in ra- mulis vix incrassatis et parum torubjsis seriata', mediam partem oecupantes, et apices longe acuminatos fugientes; nuuc { plurimis elapsis) singula* sparsa? occurrunt longe infra apicem. Keramidia sub- globoso-ovata, pedicello articulato suffulta, in media parte plauta; praj- cipue evoluta. Substantia inferioris partis firma, superioris lubrica et nioliissima, filis levissimo aqute motu lluetuantibus. Species ad P. mollem et P. collaljentem nonnullis accedens, si- [ihonibus pluribus distiucta, habitu quoque peculiari non a-gre distin- guenda. Ijongius distant P. urceolata et P. badia Angl., formis utri- usque tamen caute distinguendis", illa ramificatione strictiore, articulis 1052 RuoDOMELE^. Folysiphonia. longioribus et siplionibus paucioribus; lisec siphonibus numerosioribus spiralibus etc. Foriua, quam nomine P. Lusitanica^ Mont.? sub n:o 294 distribuit Welwitsch, articulis diametro 3-plo et fere 4-plo longioribus differt. Alio respectu differentiam non video. P. variegata nullis dubiis fere liucusque vexata fuit. Cel. Mon- tagne, qui Gramm. Peucedanoides Bonnem. eandem credidit, nomen mutare voluisse videtur (cfr. Ann. Sc nat. 1841 p. 304. Harv. Fhyc. 1. c.) ut Bonnemaisonianum, quasi prius datum, restitueret. Quicura- que autem qui descriptionem Bonnemaisoni (Hydr. loc. p. 40j perle- gerit, facile concedat Gr. peucedanoidem cum P. variegata haud iden- ticam esse posse, nisi plures species confunderit Bonnemaisson. Sufe speciel articulos diametro 8 — 10-plo longiores tribuit Bonnemaisson •, quis autem ejusmodi articulos in P. variegata viderit? Neque speci- men authenticum Bonnemaissoni, quod nomine Lamourouxitr Peuce- danoides olim C. Agardhio misit, ad P. variegatam pertinet. Habitus strictus, color, articuli prselongi, paucioribus siplionibus percursi, spha,"- rosporpe in apicibus ramulorum torulosis seriatse, plantam a P. varie- gata diversam evinciunt. Nomine P. aurantiaca: P. variegatam accepi*, Kiitzingius vero suam speciem 4-siphoniam dicit. 98a. P. FUSco-iiUBENS (Hook. et Harv. Crypt. ant. p. 172) "atrorube- scens, obscure articulata, rigidiuscula, multistriata, frondibus irre- gulariter dichotomis, caule angulatim llexuoso gracili sensim at- tenuato, ramis majoribus dichotomis, minoribus alternis strictis elongatis, ramulis paucis subulatis erecto-patentibus, axillis pri- mariis patentibus secuudariis acutis, articulis e tubulis 8 radian- tibus coloratis formatis, ramorum diametro duplo-triplo-quadrup- love, ramulorum sesquilongioribus." Polysiphonia fusco-rubens HooJc. et Harv. l. c. tab. 182 fig. 1! Harv. Ner. austr. p. 54. Hab. ad insulas Falkland. "Caules pi-imarii ramosissimi, fasciculati, 6 — 8-un(;iaIes, graciles, filiformes, basi nudi, superne subangulatim flexuosi, ad angulos ramos 2 uncias longos emittentes, rigiduli. Rami ramulique erecto-patentes, laxe pluries divisi fasciculati, ultimi longitudine varii, '/4 — 2 lineas longi, elongati vel subulati, omnes rigidiusculi. Color atrorubescens: chartffi. laxe adhseret." — P. atrorubescenti simillima, caule llexuoso diversa', P. anisogonse quoque propinqua, hsec vero textura et con- sistentia diversissima. Ita auctores I. c. Mihi nullum specimen authenticum videre licuit, unde de specie judicium proferre non audeam. Ob siphones 8, quos et in diagnosi et in icone ei tribuunt, potius P. variegatfe quam P. atrorubescenti propinquam haberem. Quse inter plantas Australise sub n:o 191 a Harvey distributa fue- Polt/siphoma. Rhodomele/e. 1055 99. PoL. POLYSPORA (Ag. Si/st. p. 153) ccespite erecto denso,'filis rigidiusculis decomposito-dichotomis, inferne crassis longe sursum corticntis, superne longe protensis tenuioribus, in ramos laternles fastigiato-penicillatos collectis, axillis acu- tiusculis, articulis 6 — 7-siplioniis, inferioribus diametro bre- vioribus, superioribus tecpialibus aut An^Xo longioribus, sphse- rosporis . . . , keramidiis late ovatis pedicellatis. Hutchinsia polyspora Ag. l. c. S/i. Alg. p. 80!! Pol)'siplionia polyspora J. Ag. Alg. vied. p. 133! Kiltz. Sp. J9. 828! Hab. in mari atlantico calidiore ad Gades (Cabrera!); in niari adriatico (Biasoletto!). Ca^spes erectus 3-4 pollicaris, tilis densissime aggregatis, a plexu radicali oriundis, crassiusculis et rigidis, iuferne radiculis elongatis implicantibus ssepe obsitis, constitutus. Fila inferne pennani passeri- nam crassa distanter decomposito-dichotoma, ramis supra axillas pa- tentes rigidis et strictis, superne ramis multo tenuioribus et densio- ribiis subfastigiato-penicillatis obsita, axillis acutioribus. Articuli in filis principalibus admodum crassis obsoleti aut wgre distinguendi, in exsiccata non conspicui, dianietro breviores aut snba^quales, in parte superiore et tenuiore sunt ses(|ui-duplo longiores", sectione transver- sali vidi siphones 6 circa centralem, iu snperiore jiarte nudos, in in- feriore strato denso corticali vestitos. Sphaerosporas non vidi", anthe- ridia in ramulis sublateralibus dense fastigiato-dieliotomis ad apices raceniosa- keramidia in planta rigidiore, lateralibus penicillis minus densis instructa, ad ramos tenuiores evoluta, pedicello evidenti arti- cnlato sulYuIta, globoso-ovata. Color ex fuscescenti-purpurens. Sub- stantia rigidiuscula. 'i anta est characterum hujus speciei curn P. variegata congruentia, ut ditferentiam specierum in dubium vocare debuissem. Equidem P. polysporam peculiarem statum P. variegata^, nempe plantam secundi anni, inferiore parte perennante densius corticata, superiorem vero runt speciraina an ad P. fusco-rubentem referenda essent, dubito. Quibusdam certe characteribus convenire videntur, ramificatione nenipe dichotoma, ramulis sti-ictis virgatis subulatis fibrilliferis, articulorum longitudine nec non siphonibus 8. Planta vero videtnr tenuior, chartce arcte adhfcrens magisque gelatinosa, axillis forsan minus iiatentibus, colore et adspectu fere P, variegatep. Finxi speciei australis forsan duplicem osse forniam ut P. atrorubescentis-, unam (juvenilem) te- nuiorem gelatinosam, alteram firmiorem chartaj parum adhfrreutem^ illius esse specimina, quse a Harvey distributa fuerunt- hujus quee ex insulis Falkland a Hooker et Harvey descripta. Quod vero non nisi utraque planta comparata dijudicatur. 105/1 R uoDOMELE j:. Polysiphonia- novis ramis instructam, delapsis prioris aiini, facilius haberem. Hoc modo fere esset planta Hutch. Strictoides Lyngh. analoga. Interme- diis vero formis a me non visis, diversas ponere satius duxi, pra?cipue quum differentia habitus ita insigni differant, ut incautus lias species vix compararet — Loco planta' eximie dichotomo-deliquescentis supra axiUas incurvataj P. variegatBe, P. polj^spora est magis caulescens et rigidior, ramis supra axillas strictis. Articuli P. variegata- inferiores facile distinguendi variegati- in P. polyspora sunt articuli in tota in- feriore parte obsoleti, in planta exsiccata vix observandi, strato nempe corticali firmiori tecti. Penicilli ramoram superiorum P. variegatse sunt longiores et molliores. Oolor deniquc diversus. Specimina a Cel. Crouan collecta, nomine Gramm. denudatfc mihi communicata, dubia mea de differentia P. polysporae et P. variegatfe ulterius augere videntiir. Ha?c enim in inferiore parte sunt densius. corticata quam in vulgari P. variegata- ceetera autem iu P. variega- tam quadrant. 100. P. ARCTiCA (J. Ag. mscr.) csespile ereetiusculo elongato, filis a basi articulatis ecorticatis decomposito-dichotomis, superne in ramos laterales fastigiato-penicillatos collectis, articulis 7-siplioniis, inferioribus diametro 3 — 6-plo et ul- tra longioribus, ramulorum sesquilongioribus, sphffirosporis in ramis ultimis torulosis incurvis seriatis, keramidiis ovato- suburceolatis. Hab. in oceano arctico ad Spetsbergen (Vahl et Exp. Torell!). , P. urceolatam aut P. atrorubescentem tenuiorem omnino refert, ut fere qua? de csespite et filis horum dixerim, ea seque in pi-eesentem quadrent. Fila nunc tenuiora et magis elongata, adspectu fere P. va- riegatEe, nunc firmiora fere P. atrorubescentis, prout in mari profun- diori (ut suspicarer) aut minus profundo lecta fucrit. Tota inferior pars, velut specimina magis elongata sunt omnino dichotoma, ra- mis supremis tantum magis adproximatis-, specimina contractiora ha- bent ramulos imprimis spha^rosporiferos evidentius corymbosos. Eami ramulique basi vix contracti-, spha:>rosporiferi sunt (sa^pe) incurvi, acuti et basi tenuiores, ob articulos pra^gnantes fere circumcirca in- flatos torulosi, spha-rosporis elapsis formam fere servantibus. Kera- midia infra apices ramorum lateralia, in rachide flexuosa subsolitaria superioribus abortientibus -, singula brevissimo pedicello suffulta, ovata suburceolata. Articuli in speciminibus elongatis prfelongi, in con- tractioribus sunt in ramis principalibus saltem diametro 3-plo lon- giores, in ramulis sesquilongiores, siphonibus in pralongis articulis magis torlis. Sectione transversali siphones 7 constanter vidi, omnino nudos, caule suIcato."^Charta3 adheeret. Poh/siphonia. Hhodo.mele;E. 1055 P. atrorubescenti et P. variegatse proxima, siphonuin nunicro huic, ariiculis preelongis illi similis, nequc cuni una nec cum altera con- jungatur. P. bijiinnatft formam si quis crederet, addere lubet me utramque pluries examinasse, siphonum vero nuniero diversos semper vidisse. Ut P. bipinnata in oceano pacifico arctico frequens videtur, ita P. arctica variis locis et diverso tempore ad Spetsbergen lecta fuit, unde eandem ibideni frequentem conjicere licet. 8pecies ca^erum plures (mihi parum notff) antarctica^ quoque huic similes adparent, vix tamen in tanta locorum distantia easdeui crederem. Qusc nomine P. strictse antea ad Spetsbergen lecta dicitur, eam ad P. arcticam referendam esse suspicor. IH. Atrorubescentes molles purpurascentes deliqitescenti-dicho- tonice ramisque lateralihiis densius divisis suhfastigiatis fructi- feris ohsitcB, articulis 10 — 12 — l-i-siphoneis nudis aut inferne subcorticatis. 100. P. ATRORUBESCENS (Billw. Couf ttth. 70) csespite erectius- culo elongato, filis a basi articulatis ecorticatis decoinpo- sito-dichotomis ramulisque utrinque attenuatis lateralibus virgatis, sphffirosporiferis in ramos laterales densius sub- pinnatim ramosos fasciculatos abeuntibus, siphonibus cir- citer 12 spiralibus, articulis inferioribus diametro 3 6-plo longioribus, ramulorum circiter fequalibus, sphterosporis in ramulis fusiformibus seriatis, keramidiis subglobosis bre- vissime pedicellatis. Conferva atrorubescens Dillw. l. c. Polysiphonia atrorubescens Grev. il. Edin. p. 308. Harv. in Hook. Br. Fl. II. p. 331. Man. p. 87. Phycol Brit. tab. 172! Ner. austr. p. 53. Ner. Bor. Amer. p. 48! Kutz. Sp. p. 821? Hutchinsia atrorubescens Ag. Syst. p. 154. Sp. Alg. p. 64. Conferva nigra Huds.; Engl. Bot. tah. 2340!! Billw. Syn. n:o 162. Conferya badia Dillw. Stjn. n:o 161 tab. GH Polysiphonia badia Grev.; Harv. in HooJc. Br. Fl. p. 331! Ceramium Hutchinsise Mert. mscr.! Hutchinsia discolor Ag. Syst. p. 153!! Sp. Alg. II. p. 80! Polysiphonia discolor Kg. Sp. p. 825. Ceramium Deschampsii Bonnem. mscr.l Hutchinsia Deschampsii Ag. Syst. p. 156! Grammita spirata Bonnem. Hydr. loc. p. 30. Grammita badia Bonnem l. c. p. 35. Polysiphonia Agardhiana Grev. Scot. Cr. Fl. tab. 210! Harv. in Hook. Br. fl. II. p. 331. KiJitz. Sp. Alg. p. 811! lOod UhodomelejE. Polysiphonia Exsicc. Wyatt Alg. Danm. n:o 134! Besmaz. Fl. crypt. n:o 1205 et 1206. Chauv. Alg. Norm. n:o 137! Lloyd Alg. n.o 16. Crouan Alg. Finist. n:o 308 et 309! Welwitsch Phycot. Lusit n:o 28! 120! et 298! Hab. in oceano atlantico boreali ab oris Scandinavise us- que ad Tingin! ad oras Americfe (sec. Harvey) ; in mari australi ad Insulas Falkland et Cap. b. Spei (sec. Harvey). A plexu radicali, froiides plurinias conjungente, c^espes ad inodum P. urceolata3 adscendit 3—6 pollicoris, aliquando immo major, vinoso- purpureus, exsiccatione oljscurior, nunc omnino riigrescens. Fila in- ferne setam vix crassa, sursnm non admodum attenuata, deliquescenti- dicliotoma (caulem ita proprinm nullum formantia), ramis conformibus at brevioribus, ramulisque lateralibus plus minus dense virgata. Ra- muli utrinque evidenter attenuati, nunc, in planta juvenili aut demum capsulifera, pauciores et simpliciusculi, nnnc in planta adultiori et demum spliserosporifera densiores et decompositi fasciculati, ramellis subpinnatim dispositis. Articuli nunc breviores, in filis primariis diametro sesquilongiores, nunc elongati 4-plo immo fere 6-plo lon- giores-, in ramis mox breviores evadunt, infimi et ramulorum juve- nilium diametro breviores. Siphones in adultiore parte plus rainus spiraliter torti, in ramulis rectiusculi numerosi-, sectione transversali vidi siplioncs plerumque 12, nunc plures (14) aut pauciores (8). Sphserospora- in ramulis vix mutatis (neque torulosis, neque distortis) seriata'.. Keramidia subglobosa, ramello longiori aut pedicello brevi (ramulo transforraato) suffulta. Substantia subcarnosa-, nunc (juve- nilis) chartaj adhan-ens firmius, nunc (senilis) h\xius. Minus revera quam multa' alia> varians, et characteribus insignibus distinctu facilior. PrfEcipuee forma.- sunt: una articulis brevibus (Conf. badia Dillw.), altera elongatis (C. atrorubescens Dillw.) Distinxerunt preeterea formam magis tenerara (Hutchinsia discolor ^^., P. badia re- centiorum) exsiccatione atrosanguineara, atque robustiorera exsiccatione nigrescentem (Hutchinsia Deschampsii Ag., Polysiphonia Agardhiana Grev.). PrEeterea forsau «tatis dilTerentia jiendet, quod nunc siphones tantum 8, saepissime circiter 12, nunc plures (14! Greville immo 17 depinxit) observentur. Ut cellula? corticales in Oligosiphoniis oriantur divisione siphonum pericentralium directione tangentis, ita in Polysi- phoniis forsan directione radii siphonura augeatur numerus-, sit porro ut in P. atrorubescente nunierus diversus videatur, prout spira sipho- nura contractior aut elongatior sit. De synonymis plurimis speciei pauca animadvertenda. Conferva atrorubescens Dillio. icone et exiraia descriptione ita delineata, ut de identitate dubitare non liceat. Idem de Polys. atrorubescente recen- tiorum valet. Hutchinsia atrorubescens Ag. Syn. ad P. Broditei per- tinet (ut in Sp. Alg. p. 64 dicitur). Systema Algarum scribens C. atrorubescentem Dillw. ut speciem sibi ignotam recensuit-, formara vero, quam sub hoc nomine hodie intelliguut, nomine Hutch. discoloris TolysipJionia. Rhodomele.e. 10 57 descripsit; altera iinniur, iiomine P. Agai-dhiaiifc divulgata, sub no- mine Hiitchinsi-de Deschampsii ibidem obvenit. P. atrorubescentis Lh. nullum specimen authenticum vidi; piantani ipsius diversam esse, a descriptione certuni mihi videtur- forsan potius ad P. affinem Moore referendani. Conlerva badiam a C. atrorubescenti articulis brevibus distinxit Uillvryn-, revera duo sunt forma^ una articulis brevibus, altera mediis primariis usque 6-plo longioribus, intermediis vero for- mis amba= confluentes. Recentiores minus hac diversitate insistentes, Conf. badiam quasi juvenilem P. atrorubesceutis formam considera- runt. Hutchinsia badia Ag. est species oninino diversa, nempe forma P. urceolatfe. Ant ad eandem aut ad P. pulvinatam P. badiam Lyngh. referendam esse suspicor. Conf. denudata Dillw., quam quoque P. atrorubescentis formam hodie venditant, nullomodo ad P. atroriibes- centem pertiuet, ut hoc jam in Alg. Medit. p. 130 contendere ausus. sum. Fragraenta et a Borrero, et ab ipso Dillwjmio missa, utraque a Soverby provenientia, et itaque ipsius planta^, originalia, iterum ho- die examinavi-, eademque siphonibus pericentralibus 6 pra:>dita vidi", quod demonstrat, comparatis iis qua' de luic specie memoria; pro- didit Dilhvyn, Conf. denudatam ad P. variegatam esse referendam. Nec Hutchinsia denudata Ag., speciminibus in mari adriatico lectis fundata, ad P. atrorubescentem referenda est, sed est heec quoque P. variegata^ forma. Nomine Conferva' nigrfe liac species primum descripta videtur; nomen tamen Dillwynii, nullis omnino dubiis vexatum et alio quoque respectu aptissinuim, omnes ipso excepto retinuerunt. Quid sit P. atrorubescens Kiitz. forsan ulterius inquirendum. Et enim hanc speciem, a P. Agardhiana longe remotam, inter species oli- gosiphonias enumeravit, et diversissimas species (Oligosiphonias pariter ac Polysiphoniasj P. atrorubescentis uomine ab ipso inscriptas, in Herb. Lenormandi vidi. Aliquando in hac specie obtinere videtur, ut siphones plures ejus- dem articuli fertiles evadant. SphaTOSporas itaque et duplici serie longitudinali dispositas (!j vidi in specimine densissime fructifero, a Schousboe ad Tingin lecto. Quod in hac PoIysiphoniEe specie raris- sime accidit, in aliis Rhodomeleis est normale; ubertatis exemplum, nec vero deviam speciem, nec generum proximorum identitatem pro- bans, considero. lOOa. P. AKEN.\RiA (Harv. Ner. Austr. p. 55) "frondibus dense ca^spito- sis e filis repentibus ortis capillo tenuioribus ramosissimis intri- catis, ramis crebre dichotomis sensim attenuatis, axillis patenti- bus, articulis primariis diametro triplo, secundariis sesqui-duplo- longioribus, supremis diametro brevioribus, siphonibus 10, tetra- sporis in ramulis nidulantibus. • P. arenicola Kiltz. Sp. p. 807- Hab. in rupibus arena obductis ad Cap. b. Spei (HarveyJ. 4058 RhodomelejE. Polysiphonia. 101. P. coRYMBiFERA (Aff. Sp. Alg. II. j^. 90) csespite erectius- culo elongato, filis a basi articulatis subecorticatis decom- posito-dichotomis subfastigiatis ramisque densius dichoto- Frondes 2--3 pollicares, dense ca^spitosEe, ex adparatu fibrarum repentium ortse, admodnm graciles et ilaccida' ramosissimffi. Rami di- chotoml sursum magis magisque divisi, ramis lateralibus niillis. P. urbanee proxima, at multo minor, articulis brevioribus instructa et ramnlis corymbosis lateralibns destituta." Mihi hac species ignota. lOOb. P. URBANA (Harv. Ner. Austr. p. 55) dense caspitosa, fusco-ru- bra, Irondibus capillaribus articulatis multistriatis llaccidis subge- latinosis ramosissimis, ramis primariis dichotomis, secundariis al- ternis sensim attenuatis patentibus multipartitis, penultimis basi longe nudis apicem versus multifidis, ramulis basi attenuatis fibril- liferis ei-ectis multifidis, articulis primariis diametro 6— 10-plo, se- cundariis 2-3-plo longioribus, supremis aqualibus v. brevioribus, siphonibus 10, tetrasporis in ramulis nidulantibus. P. urbana Harv. l. c. Kg. Sp. p. 810. Hab. in sinu tabulari ad Cap. b. Spei (Harveyi. Frondes 4— 6-pollicares, dense caspitosa' caiiillares ramosissima. tlaccidai et sub-gektinosa?. Kami principales dicliotomi, secundarii alterni, iterum iterumque divisi conformes, penultimi dimidia parte nudi, superiore ramosissimi, nudo oculo adparent quasi ramulis fasci- culatis terminati. Articuli in ramis principalibus admoduni elongati. superiorum sensim breviores. Chartce arcte adharet. Multo gracilior et magis flaccida quara P. corymbiiera-, articulis longioribus, siphonibus autem paucioribus instructa. Adspectus P. fi- bratam refert, structura hujus vero diversissima. Ita auctor. Mihi specimen nuHum authenticuni videre licuit. lOOc. P. PANicuLATA (Mont. Cetit. III. n:o 61) filo primario polysipho- nio articulato, spiraliter virgatimque ramoso, rainis ramulisque penicillatis erectis; articulis inferioribus diametro 6-plo — rameis duplo longioribus, supremis eodem brevioribus, 10-siphoniis in peripheria, geniculis elevatis-, conceptaculis ovato-conicis crebris ad ramos lateralibus. Polysiphonia paniculata Mont. l. c. Voy. Bonite p. 91. tah. 143 fig. 2. Syll. p. 422. Kiitz. Sp. p. 810. Hab. in Ulva Nematoidea ad littora Peruviana (Gaudichaud). Hujus specimen nullum authenticum vidi. Plantam autem phiries habvii ex oris Chilensibus ortam, quam ad speciem Montagnei referen- dam esse suspicor, mihi autem non bene notam. Adspectu ha'c P. ur- ceolatam aut P. atrorubescentem fere refert, sed tenuior huic et flacci- dior, atque ita collabens ut a>gerrime iterum explicetur. Siphones Tohjsiphonia. Khodomele.e. 1059 inis fasciculato-fastigiatis lateraliter obsitis, ramulis a basi attenuatis, siphouibus 12 — ^14, articulis inediis diametro vidi 8 9, qua nota a P. atrorubesccuti distinguatur. Prima vice no- niine P. atrogrisea^ Sond. ha'c distributa videtur. Sit ut P. atrogri- sea, P. anisogona et P. panicnhita unani eandeuujue speciem maris pa- cifici indicarent, (juod vero non nisi comparatis speciminibus authen- ticis dijndicatur. Nostra phinta spepissime parasitis inquinata. lOOd. P. ^NisocuiNA (Hook. et Harv. Alg. Ant. p. 265) atrorubescens. ilaccida, madore fragillima, frondibus csespitosis irregulariter ra- mosissimis equalibus setaceis articuhitis, ramis ramuhsque alter- nig subdichotomisve erectis vel appressis, axillis angustissimis, ar- ticulis variis, inferioribus diametro sextuph), superioribus duplo triplove longioribus, ultimis sesquilongiorilms vel equalibus, om- nibus striis 6 notatis. siphonibus 12. P. anisogona Hook. et Harv. l. c. Fl. antarct. II. p. 47S tab. 182 fig. 2! Harv. Ner. Austr. p. 53. Kiitz. Sp. Alg. p. 812. Hab. ad Cap Horn et Insulas Falldaud (Hoolver). Ca^spites densissimi intricati, 4 — 5 poUicares. Ob summam fragilitatem specimiuis nullam parteni a charta, cni adnata fuerit, solvere contigit. Hinc propria ramificationis norma la- tet. Forsan P. atrorubescenti j)roxima; substantia vero admodum di- versa. Ita Harvey h c. Milii uullum specimeu autheuticum hujus videre contigit. E Nova Holbuulia plantam vidi, qua> in characteres allatos sat bene quadrat, excepta iVagilitate, quam prtrparationis modo tri- buere propensus sum. Articuli in nostra tantum diametro quadruplo longiores. Sipliones 12— 13 obovati, endochromate granuloso repleti, sectione transversali conspiciuntur. lOOe. P. TENLisTiuATA (Hook. ct Harv. Alg. Ant. p. 266) rubescens ar- ticuhita multistriata, frondibus gracillimis capiHaceis flaccidis elon- gatis circumscriptione ovato-lanceolatis, caule priraario subsim- plici flexuoso alterne irregulariter dichotomo, ramis remotis cir- cumscriptione] ovatis, ramulisque erecto-patentibus sensim atte- nuatis apice librillosis, axiHis acutis, articulis ramorum diametro multiplo, ramulorum duplo triplove longioribus, siplH)nibus 12 tenuibus, geniculis incrassatis. P. tenuistriata Hook. et Harv. 1. c. in Lond. Jottrn. IV. p. 266. Fl Antarct. II. p. 479. tab. 183 /. 3. Harv. Ner. Austr. p. 53. Kg. Sp. Alg. p. 811. Hab. in oceano australi ad Cap Iloru (Hooker;. Frondes 4—6 poUicares, capillares, subsolitariai (non ca^spitosa;?) in Algis majoribus nata'. P. anisogon;v aftinis, at multo gracilior, nec madefacta fragilis. Ita fere Auct. 1040 RhodomelejE. Folysiplionia. 2 — 3-plo longioribus, ramulorum sequalibus et brevioribus, sphserosporis in ramulis fascieulatis subdistorto-torulosis se- riatis, keramidiis .... Hutchinsia corymbifera Ag. l. c. Polysiph. corymbifera Harv. Ner. Austr. p. 54! Kiits. Sp. ^^- 811 ! Hab. in oceano australi ad Cap. b. Spei (Hb. Ag. !). CEespes 3 — 4 pollicaris, (immo 8 pollicaris, atrorubescens Harv.) exsiccationc fuscescens (in nostris). Fila inferne setam crassitie fere superantia, sursum mox attenuata et superne fere ciipillaria, pluries (licliotoma, ramis principalibus conformibus, minoriluis in latus de- jectis brevioribus, basi lon^lus nudis, apice densius divisis fasciculatis, ramuUs initio fere pinnatim dispositis, sensim longioribus fasciculum reddunt dichotomo-fastigiatum. Axilke inieriores patentiores, superi- ores acutse, ramis erectiusculis. Rami ramulique, spliferosporiplieris exce[)tis, a basi attenuati', sphaerosporiferi in medio incrassati, ideoque utrinque attenuati conspiciuntur, ob sphserospoi^as seriatas, aut magis nnilateraliter ant circuracirca fere seque prominentes, verrucoso-toru- losi. Articuli in infima parte breves, diametro immo breviores, sur- sum sensim elongati, ita ut medii diametro 2 — 3-plo longiores, supe- riores sesquilongiores et ramulorum ge([uales ant imino diametro bre- viores sint-, sectione transversali siphones 14 circa minorem centralem numeravi-, in inferiore parte filorum illi totidem minoribus exteriori- bns alternantibus et imrno corticali strato tenuiore cingunlur. Arti- culi tamen ubicumqne distinoti. Ramificatione fere P. Bkvndi, aliam omnino offert structuram. Re- vera ad P. atrorubescentem proxime accedere mihi videtur-, ramifica- tione purius dichotoma, ramis basi non attenuatis. ramulisque fasti- giatis distincta. Siphones parum conspicue spirales. — In specimine sterili, quod hujus speciei puto, siphones tantum 10 vidi. 102. P. BiPiNNATA (Post. ct Rupr. Illnstr. p. 22) csespite erectius- culo elongato, filis a basi articulatis ecorticatis decompo- sito-dichotomis, superne ramisque subdistiche bipinnatis, pinnulis patentibus subulatis teretibus, juvenilibus incurvis, siphonibus circiter 12 spiralibus, articulis tili primarii dia- metro 2 — 4-plo longioribus, pinnarum subrequalibus, sphse- rosporis in pinnis penultimis seriatis, keramidiis brevissime pedicellatis. Polysiphonia bipinnata Post et Rupr. l. c.H Kiltz. Sp. p. Sll! P. californica Harv. Ner. Bor. Amer. p. 48!! variat : /9. TENuioR minus conspicue pinnata, pinnis subcorymbosis, pin- Tolysiphonia. UHono.MELEiE. 1(» 4 1 nulis elongatis mollioribus longe attenuatis, inferioribus su- periores subsequantibus. Pol.vsiiihoiiia purpurea Post et Bupr. l. c.H P. porphyroides Kiitz. Sp. Alg. p. 821! /. GE3IJIIFERA plus ininus eonspicue pinnata, j^innis subcorymbo- sis, pinnulis juvenilibus eximie incurvatis. Polyostfci geiniuifera Bupr. Alg. Ochot. p. 226 tab. II!! Hab. in oceano pacitico septentrionali, ad Kamtschatkam (Wormskjold!); e mari Ochotensi (Mus. Petropolit!). Ca^spes 2 - G pollicaris, adspectu fere P. urceolatse aut P. atroru- bescentis, filis constans erectiusculis, infcrne plus minus radiculis emis- sis, ramulisque aliquando recurvato-cirrosis cohibitis, a basi articuhi- tis, vix setaceis, inferne dichotomis ramis distantioribus, superne va- misque minoribus plus niinus evidenler pinnatis. Pi,ami bi aut tri|iiii- nati-, juveniles et recens formati pinnulis eximie incurvis quasi geni- miferi et corymbosi, adultiores pinnulis patentibus evidentius pinnati, pinnulisque eandem fere longitLidinem servantibus plumosi potius quam corymbosi. Pinnuhv ad interiium hitus pinuula; proximse infe- rioris formatfe, in rachide parum llexuosa altermc, tribus plerumque articulis sejuncta', a basi latiore acuminatie, pro statu plaiittE et loco natali, in superiori aut profundiori inari rigidiores ct breviores (P. bipinnata) aut longiores et teuuiores (P. purpurea). Articuli in filis primariis inferiores brcviores, uiedii longiores 3 — 4-plo, iramo nunc 6-plo diametro longiores, in pinnis iterum breviores, diametro parum longiores", siphones phis rainus torti- scctione transversaU vidi sipho- nes circiter 12, nunc phires (15-16), cortice nuho. SphaTOSporffi in piunis infraterminahbus vix mntatis seriata'. Keramidia non vidi", sec. Ruprecht suut breviter pedicehata campanulata, apice truncata (effoeta forsan et niutata exsiccatioiie?). Substantia firmior et chartte minus adhan-ens. Color aut uiagis purpureus aut nigrescens. Species plures, a Posteis et Ruprecht distinctas, ejusdem speciei /forraas considero, ab a-tate et loco natah pendentes, qiialcs in P. ur- ceolata aliisque quoque cognovimus. Species, ut inihi videtur, P. atrorubescenti proxima, et hujus vici- bus in oceano pacifico fungens", ditfert ramis non quoquoversum ra- mulosis sed subdisticlie dis[iositis et plumosis. Iii plauta abbreviata maris minus profundi tola froiis subpinnata adparet et ad P. penna- tam tcndens. Hoc modo utriusque sectionem connectere tendit, ut lioc jam auimadvertit Ruprecht. Speciem Harveyanain coinparavi. Quci? nomine P. atrorubescentis inscripta, e Van-Couver insula provenientia specimina vi(h, P. bipinuata^ formas miiuis evidenter distiche pinnatas considero. 1042 HhodomelE;E. Folysiplionia. 17. Byssoide^ pinnatim decompositce, ramisque quasi lietcroge- neis lateralihus peniciUatce, ramiilis monosiplioniis coloratis moUissimis, articulis ecorticatis 1-siplioneis. 103. P. SoLiERii (J. Ag. Alg. med. p. 137) subdichotoTno-ramosa et fibris coloratis monosiphoniis penicillatft, inde a basi ar- ticulata, ramis juvenilibus minus dense vestitis, penicillis subhorizontalibus mollissimis, senilibus strictiusculis fere utrinque attenuatis apice nudo longissimo, articulis 7-sipho- niis, primariorum diametro 4-plo longioribus, ramoruni de- mum duplo brevioribus, fructibus .... Polysiphonia Solierii J. Ag. l. c. Kuts. Sp. p. 828! Hab. in profundis maris mediterranei ad littora Gallise (So- lier! Giraudy!). Fihim primarium circiter ci^assitie seta?, in nostris 3-pollicare et inde a basi articulatum, seniel aut bis (lichotonmm, ramisque minori- bus subpinnatim obsitum. Rami conformes, ambitu fere lincares, ad- modum patentes, juniores inter penicillos leviter flexuosi, seniles fere omnino stricti, admodum firmi, medio plerumque crassiores, ita ut utrinque attenuati adpareant, apice longo subulato nudi. Penicilli sub- verticaliter exeuutes, in fibras tenuissimas magis divariratas ab ipsa basi soluti. Articuli in filo primario diametro fere 4-pb) longiores, in ramis longioribus diametrum Eequant, in senilibus incrassatis sunt diametro duplo breviores, geniculis leviter contractis; sectione trans- versali siphones 7 circa centralcm vidi, cortice nuUo. Color planta? sordidior fuscescens. Species nlterius observanda, P. byssoidi evidenter proxima-, qualis hujus forma denudata analoga occurrit, lalis a me fere tantum cog- nita. Cum retibus extracta rarius obvenit et profundioris maris vi- detur incola-, hinc forsan color sordidior. DifTerentia inter ramos fir- mos et penicillos molliores quam in P. byssoide major videtur. Rami denudati sunt stricti et longiores, medio incrassati, et articubs brevi- oribus instructi. Penicilli magis verticaliter a ramo exeuntes, filis ma- gis divaricatis constituti. Alio stato visa, forsan novos prabeat cha- racteres. 104. P. BYSSoiDES (Good. ct Woodio. in Linn. Tr. III. p. 229) pinnatim decomposito-ramosa et fibris coloratis monosipho- niis penicillata, inde a basi articulata, ramis juvenilibus patentibus dense vestitis, senilibus inter penicillos abruptos flexuosis apice strictiusculo breviori nudo terminatis, arti- culis 7-siphoniis, primariorum diametro 2 — 4-plo longioribus, ramorum demum sequalibus, sphserosporis in ramulis flexu- PohjsipJionia. RnoDOMELEiE. • 1043 osis penicillatis torulosis, keramidiis ovato-globosis ad ra- mulos sessilibus. Fucus byssoides Good. et Woodiv. l. c. Conforva b.yssoides Smith in Engl. Bot. tah. 54:7. Dillw. Conf. tah. 58! Huteliinsia byssoides Ag. Syn. p. 60. Syst. p. 158! Sp. Alg. II. p. 99!! Lyngh. Hydr. Dan. p. 110 tah. 34!! Polysiphonia byssoides Grev. Edin. p. 309. Harv. in HooTc. Br. Fl. II. p. 334. Man. Ed. II.p.92. Phycol. Brit.tah. 284!! Kiits. Phyc. gen. p. 430. Sp. Alg. p. 834! Areseh. Phyc. p. 56. Grammita byssoides Bonnem. Hydr. loc. p. 33!! Ceramium molle Both. Cath. III. p. 138. Hutchinsia villifera Ag. Sp. p. 99!! Polys. villifera Kiitz. Sp. p. 835! Exs. Chativ. Alg. Norm. n:o 9! Wyatt. Danm. n:o 85! Aresch. Scand. n:o 10! Crouan. Alg. Finist. n:o 316! Lloyd Alg. n:o 247. Des- maz. pl. cr. n:o 1213. Hab. in oceano atlantico a Norvegia usque ad littora Gal- liffi medise. Frons a radice scutata surgens 6—8 pollicaris, setam porcinam inferne crassa aut inimo crassior, eximie pinnatim decomposita, quasi caule subindiviso constituta, a quo rami elongati quoquoversum al- terni proveniunt, anibitu pyramidata, ramis inferioribus nimirum lon- gioribus. Rami patentes, ad geniculum fere quodque singuli, con- formes et eodem modo decompositi, donec ultimi peniciHis (ibrarura roseo-coloratis sunt pinnatiiu raniosi. Penicilli fibris monosiphoniis decomposito-dichotomis constituti. ArticuH longitudinem in diversis individuis et diversis ejusdem partibus aHam servant; iu ima parte fiU primarii breves, sensim longiores evadunt, superioribus plerum- que 3 — 6-plo diametro longioribus", in ramis breviores, diametro a^qua- les, aut in majoribus longiores-, supremi breviores, longitudine dia- metrum a?quantes- sectione transversali siphones 7 circa centralem observantur, cortice nuHo. Spha^rospora? in ramuHs alterne peniciHa- tis longa serie disposita^ circumcirca aque prominulsc ramuhim toru- losum reddunt, nec distorto-tlexuosum. Keramidia ad ramulos sessi- Ha, ex ovato subglobosa. Color recentis pulchre coccineus, exsiccatee in fuscescenti- purpareum tendens. Species ob fibras roseo-coloratas, quibus planta festivaHs fere tota obducitur, inter Polysiphonias insignis, nulHs fere synonymorum du- biis vexata manet. Nec difficiHs ab aliis omnibus diagnosis. Attamen sub diverso vittv stadio formas dissimiles — ut ca^tera plurimffi spe- cies — aque induit. Prima infantia constat filo simpHci supra me- dium nudo, superue peuicilhito-, peniciHi in ramos dein excrescunt et planta aiStivaHs formam vulgarem omuibus notissimam offert. Rami hujus ut pli.irimum longiores quam lati et in exsiccata ambitum offe- IV. ' 69 4 044 RnoDOMELE^. Foli/sipJwnia. rentes lineari-lanceolatam-, nunc sunt abbreviati, sed a-que ac in vul- gari deconQpositi, unde densissime ramulosi aspectum offerunt peculi- arem, quodammodo P. Brodia^i referentem; hoc modo sistit P. villi- feram Ag. Sp. Autumno penicillis dejectis ramuli inferiores squarrosi manent, rachide inter has llexuosa, apice stricto subulato nudo supe- rata-, hoc stadio est H. byssoides /3. denudata Ag. Sp. Iterum pullu- lante planta, fibrse prolificantes magis divaricatse a ramulis proveniunt, et apices nudi elongantur, ramis subulatis hic illic obsiti •, adspectus hoc modo omnino fit peculiaris, pra-cipue quura in hac parte supera denudata articuli breves diametro a?quales maneant: hanc formara P. asperulam denorainavit Kiitzing (Phyc. gen. p. 431!!). TJndis ni fallor, diutius circumjecta, Jifcc ulterius mutatur: articuli superioris partis breves in papillas verticillatas exuberant et planta fit P. vaga Kutz. Fhyc. p. 431 ! ! P. byssoides C. Ag. e raari adriatico oriunda, utrum ad hanc an ad P. Solierii pertineat, mihi dubium manet, specimine, quod vidi, nimium manco quam ut rem decidere auderem. Alitv e mari adriatico et mari mediterraneo ort^e, P. b^^ssoides nomine venditatai plantse, saepe diversarum specierura formas penicillatas esse crederem. Equi- dem vidi spccimina diversissimarum specierum, P. byssoides nomine inscripta ab acutissimis quoque nostri jevi algologis. Ex liis itaque proventum speciei in Adriatico et mcditerraneo affirmare non licet. Neque ex Gallia meridionali, neque ex Hispania specimina queedam oceani atlantici vidi, quamquam a Baj^onne, Corunna, Olyssipona et Gadibus collectiones Algarum plures locupletissimas viderim. Neque speciem ex America boreaH habuit Harvey, neque ex Insulis Foero- arum Lyngbye, neque e Groenlandia Vahl. Limites P. byssoidi hoc modo multo angustiores quam multis aliis spcciebus dncti viderentur. 105. P. ATJSTRALis (Aff. Si/sf. p. 169) decomposito-ramosa et fi- bris coloratis monosiphoniis penicillata, inde a basi articu- lata, ramis majoribus basi nudis, superne penicillis alternis densissime villosis, apicibus ocellatis, articulis 7-siphoniis, primariorum 2 — 3-plo diametro longioribus, ramorum aequa- libus aut brevioribus, spha-rosporis in rnmulis subspiraliter verrucoso-inflatis, keramidiis ovatis sessilibus. Cladestephus australis Ag. l. c. Griffithsia australis Ag. Sp. p. 135 ! Bindera Cladostephus Decaisne. Polysiphonia Cladostephus Mont. in Ann. Sc. Nat. 1843 Nov. p. 39 et Voy. au Pol. Sud p. 132. tab. 13/. 4. Syll p. 422! EooJc. et Harv. in Lond. Journ. IV. p. 537 ! et Alg. Tasm. ihm. n:o 18 ! ! Crypt. antarct. p. 72! Harv. Ner. Austr. p. 45!! Fl. Tasm. p. 301! et Phyc. austr. t. CLIV! Kutz. Sp. Alg. p. 833! Sond. Alg. Muell. p. 701. Tohjsiphonia. RHODOMEiEiE. 4045 Polj^siphonia byssoclados Harv. in Loncl. Journ. III. p. 436! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 199! Hab. in oceano australi ad littora Novee Hollandiee! Tas- manniffi! Nova? Zelandise! et Insularum Auckland. Frons 2—3 pollicaris, vel usque pedalis, immo aliquando sesqui- pedalis dicitur, inferne setam porcinam crassa aut crassior, sursum attenuata, decomposito-ramosa, ramis nonnullis majoribus subdicho- tome, plurimis pinnatim dispositis, majoribus basi longe nudis, superne et minoribus per totam longitudineni penicillis fibrarum villosis, api- cibus increscentibus quasi ocellatis. Penicilli alterni, at a geniculo quoque exeuntes, et ipsi filis dense dichotomis subdivaricatis ramos obtegentibus constituti, quasi filis verticillatis compositi facile existi- mantur. Articuli in caule et ramis priiicipalibus diametro duplo lou- giores-, ramorum breviores, diametrum sequant longitudine, aut immo ' sunt diametro breviores; sectione transversali siphones 7 circa centra- lem vidi, cortice nullo. Spharospora^ in ramulis minoribus penicilla- tis evolutpe, longitudinaliter seriatse. sed unilateraliter prominentes, ad- spectum tribuunt ramulo quasi spiraliter tortum. Keramidia ad ra- mos superioiTS provenientia, aramulo transformata, ideoque superiora a ramulo minori formata omnino sessilia, inleriora ramuli partem imam non mutatam servantia, quasi brevissime pedicellata, globoso- ovata. Color fuscescenti-purpureus. Chartaj arcte adhaeret. Species in oceano australi nostram P. byssoidem omnino repre- sentans. Ob modum crescendi similem eadem videtur differentia iuter articulos fili primarii et ramorum-, sed articuli in specie australi bre- viores, unde penicilli, a geniculis exeuntes, densiores obveniunt et pro filis verticillatis injuria habiti fuerunt. Nomen specificum Agardhianum servavi, quum et jure prioritatis retineatur et formam australem indicet, qua^, si ad analogam borea- lem referatnr, nomine haud niale illustratur. Eecentius Decaisnei et Montagnei ideam falsam ramorum verticillatorum implicite propagat. Species, fructu ignoto et tantnm senilis observata, ab uno ad al- terum genus diu circumvaga fuit. Ipse Dictyuri speciem derasam habui. Ramulos verticillatos plurimi ferunt- mihi alterni obvenerunt, ut in P. byssoide, sed ob articulos breviores et ramos intricato-dlva- ricatos ramellorum dispositio vera facilius oculum fugit. 18. Cakcellat.e pinnatim decompositce, ramisque hoinogeneis at hreviorihus inollihus, ant sjnnceformihus munitce, articulis ecor- ticatis 7 — ^8 siphoneis. AustralasiccB. 106. P. spiNosissLMA (Harv. in Alg. Aitstr. n:o 173) pinnatim decomposito-ramosa ramulisque intermixtis dense vestita, ab ima parte articulata ecorticata, ramulis densissimis sub- 69* 1046 RnoDOMELE^. FolysipJionia. ^ verticalibus, inferioribus spina;formibus simplieiuseulis, su- perioribus ad genicnlum quodque egredientibus subgemina- tis patenter ramellosis apice nudis, articulis 7-siphoniis diametro subnequalibus, spheerosporis in ramellis insequali- ter verrucosis, keramidiis Polysiphonia spinosissima Harv. l. c. FI. Tasm. p. 301! Phyc. Austr. tab. CLV! Hab. in mari australi ad Port Fairy Victorise (Harvey!); ad Tasmaniam (Stuart). Frons circiter 3-pollicfiris, inferne setam crassa, ramis sursum bre- vioribus pjTamidata, ramulisque intermixtis tota vestita. Rami pa- tentes, majores conformes, minores amhitu fere lineari-lanceolati. Ra- muli in ima ramorum parte simpliciores et rigidiores, a basi latiore attenuati, stricti aut apice incurvi, nunc ramello in parte inferiore obsiti-, snperiores evidentius ad geniculum quodque egredientes, ad basem patenter ramosissimi, apice nudi, ipsi fruticuhim constituentes cujus rami infimi ita ab ima basi egrediuntur, ut ramuli geminati sa-pe appareant; ramelli patentes, fructiferi obtusiusculi. Sphgerospoi-a? in ra- mulis leviter verrucosis admodum sparste (saltem in nostris) prove- niunt. Articuli (quantum vidi) ubique conspicui, in media parte ra- morum diametro subEcquales et geniculis elevatis nodosi, inferiores et ramulorum breviores, diametrum dimidium parum superantes", trans- versali sectione vidi siphones 7, nunc 8, circa centralem, cortice nullo. Color exsiccatpe purpureo-fuscescens. Chartse arcte adhteret. Habitu ad P. tlexellam, P. Hookeri aliasque ejusdem sectionis ac- cedit, siphonum numero et articulis ubicumque conspicnis facilius di- stincta. Ab iis, quarum siphones totidem. habitu spinescente et ramu- lis decompositis dignoscatur. 107. P. DECiPiENS (Mont. Prodr. Phijc. ant. p. 5) pinnatim de- composito-ramosa ramulisque intermixtis tenuioribus obsita, a basi articulata ecorticata, ramis erecto-patentibus dense virgatis, ramulis patentibus subukitis rigidiusculis, inferi- - oribus parce divisis, superioribus simplicibus, articulis 7- siphoniis, mediis diametrum non sequantibus, ramulorum duplo brevioribus, fructibus Polysiphonia decipiens Mont. l. c. Voy. Pol. Sucl. 1. p. 131! Harv. in Crypt. ant. p. 72 et Ner. Austr. p. 50! Kiitz. Sp. Aly. p. 815. Polys. Rytiphkcoides Hook. ct Harv. in Lond. Journ. Bot. IV. p. 537! Hab. in oceano australi ad novam Zelandiam et insulas Auckland (Hb. Harvey!). Pohjs/phonia. Uiiodomele/e. 1047 Specimen, quod examinuvi, est 3-pollicare, tllo pnmario inferne setaceo, ramis siirsum attenuatis conformibus erecto-patentibus pyi'a- midatum. Rami dense virgati, ramulis in primariis ad geniculum fere quodque exeuntibus, in secundariis paulo magis distantibus (ad geni- culum quodque secundum aut tertium provenientibus), patentibus su- bulatis et rigidiusculis, superioribus simplicibus, inferioribus ramello uno alterove conformi juxta basem obsitis. Artieuli in primariis ra- mis diametro ijaulo breviores, in ramulis circiter duplo breviores, si- pliones latiusculos circiter 4 a superficie monstrantes; sectione trans- versali vidi sipliones 7 circa centralem minorem, cortice nuUo. Dubia mihi sunt de liac specie plura. Specimen, quod descripsi, ab ipso Harvey communicatum cuin deseriptionibns hucusque datis, si articulorum longitudinem respexeris, paruni convenit. Montagne et Harvey articulos brevissimos nempe statuunt:^ Montagne inferiores diametro triplo et ultra, medios quintuplo, supremos multoties diame- tro breviores dicit-, quum in nostro specimine articuli in ramis prin- cipalibus diametrum fere fcquant, et in minoribus articuli duo simul sumti diametro ffquales longitudine fere sint. Color in nostro fusce- scens potius quam niger. Chartee quoque adhwret iirmius, quum con- tra Montagne de sua prodidit, chartte minime adhcerere. An itaque errore nostra ad P. decipientem relata fuerit? Attamen ramificationis norma in speciem, qualem antea descripserunt, bene quadrat. — Si credere liceret articulorum longitudine speciem variare, restat decidere an P. frutex species diversa sit. P. cancellata, cum qua pracipue antea compararunt, est planta crassior, minus dense ramulosa, ramu- lisque mollioribus prsedita. Montagne de sua specie memoravit ramulos plurimos in stichidia mutari; de forma vero stichidiorum niliil relatum video. 108. P. FRUTEX (Harv. in HooL Lond. Journ. Bot. III. p. 439 ) pinnatim decomposito-ramosa ramulisque intermixtis virgata a basi articulata ecorticata, ramis eximie patentibus, ramu- lis sparsis patentibus, inferioribus subulatis rigidiusculis, superioribus parce divisis obtusioribus, articulis 7-siphoniis, mediis diametro sub-eequalibus, ramulorum duplo breviori- bus, fructibus Polysiphonia frutex Harv. l. c.H Ner. Austr. p. 52! Fl. Tasm. p. 301 ! Kiitz. Sp. p. 815. Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 172 ! Hab. in oceano australi ad oras Tasmannise et Victorioe (Harvey!). C?espites globosi 3— 4-polIicares, exsiccatione nigro-fuscescentes. Fila inferne setam crassa, sursum sensim attenuata, pinnatim decom- posito-ramosissima, ramis eximie patentibus, eodem modo divisis atque 1048 RHODOMELEiE. FolysipJionia. ramulis Lrevioribus, lineam circiter longis, plus minus dense virgatis. Ramuli inferiores conici, aciitiusculi at non admodum rigidi, snpcriores obtusiusculi juventute penicillati, simpliciusculi ant (forsan fructigeri) parce divisi. Articuli medii sunt fere diametro aquales aut parum breviores, superiores inferioresque breviores, ramulorum usque 2-plo breviores, a superficie visi sipliones circiter 4 latiusculos monstrantes*, sectione transversali siphones 7 videre credidi, extus ecorticatos'-, (dis- secta non optime reviviscit, ita ut de structura non omnino certus sim). Fructus non vidi. Sec. Harvey diftert a P. cancellata fronde densius csespitosa, arti- culis paulo brevioribus, et differentia inter ramorum series diversas minus insigni. Milii non omnibus numeris cognita, a P. cancellata ramulis superioribus obtusioribus, inferioribus vero raagis subulatis dignoscenda apparet, donec ramuli fructigeri forsan meliores notas prgebeant. A P- fuscescenti raraulis infevioribus minns rigidis articu- lisque brevioribus dignoscatur. Omnium proxima P. decipiens milii videtur, quaj ntrum diversa sit species, an forma ramis erectioribus ramulisque densioribus diversa, ex paucis speciminibus dijudicare non decet. In Plant. Muellerianis (p. 702) Cel. Sonder P. fruticem Harv. et P. fuscescentem conjungit-, Quum vero postea Harvey utramque speciem interpositis aliis speciebus sejunxit, nec Sonder rationes pro- didit cur utramque conjunxerit, species modo allato definire conatus sum. 109. P. NiGRiTA (Sond. in MoJil et ScJil. Bot. Zeit. 1845. ih 53) crassiuscula pinnatim decomposito-ramosa inferne nudius- cula, superne dense virgata, a basi articulata ecorticata, ra- mulis sparsis subsecundatis patentibus, juvenilibus lanceo- lato-subulatis mollioribus, adultioribus obtusiusculis, articulis 8 — 10-siphoneis diametro 2 — 3-plo brevioribus, spheerospo- ris in "stichidiis aggregatis lanceolatis biseriatis" (?), ke- ramidiis Polysiphonia nigrita Soncl. l. c. Alg. Preiss. p. 34. Harv. Ner. Ausir. p. 51. Kxitz. Sp. Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 174! Hab. in oceano australi ad littus occidentale Novpe Hollan- diee (Preiss! Curdie! Harvey!). Secuudum Harvey lieec P. cancellat;» proxima, at rigidior, siccitate nigrescens, siphonibusque pluribus instructa. Mihi species valde dubia- Cum P, Cancellata exterioribus characteribus ita convenit, ut sane non distinctam enumerassem, nisi ipse, velut quoque Sonder et Harvey, siphones 8—10 vidissem et Sonder sus speciei sphserosporas biseriatas in stichidiis aggregatis sessilibus lanceolatis basi subattenuatis tribu- isset. Haec sticliidia frustra qua;sivi in speciminibus pluribus, quee Polysiphonia. llHODOMELEiE. 1049 examinavi. Contra in nonmillis vidi sphrcrosporas in ramulis fjuoad formam cum sterilibus convenientibus sparsissimas et in singulis arti- culis singulas. At in his spliau-ospora; admodum juveniles. Si ejus- modi sticliidia revera adessent, plantam ad Rytiphla^as i-emovendam esse videretui", non obstante defectu strati corticalis, quod in Ryti- phleeis aliis adsit. Ramuli subsecundati hanc afiinitatem cumprobare forsan viderentur-, at nec oppositi sunt nec geminati, ut in veris Ry- tiphl-ccis, licet swpe ob articulos perbreves admodum adproximati ad- pareant. ■ 110. P. CANCELLATA (Rcwv. 111 Lond. Joiirn. Bot. III. p. 440) crassiuscula pinnatim decomposito-ramosa ramulisque te- nuioribus intermixtis virgata, a basi articulata ecorticata, ramulis sparsis patentibus, juvenilibus lanceolato-subulatis moUioribus, inferioribus obtusiusculis rigidioribus, articulis 7 — 8-siphoniis, mediis diametrum vix eequantibus, inferiori- bus superioribusque 2 — ^3-plo brevioribus, sphferosporis in ramulis subsecundatis stichidiiformibus, keramidiis ovatis brevissime pedicellatis. Polysiphonia cancellata Harv. l. c. et Ner. Austr. p. 51 tab. XV!! Fl. Tasm. p. 300! Kiltz. Sp. Alg. p. 815! Sond. Alg. Muell. p. 701. Exsicc. Harv. Austr. n:o 175!! Hab. in oceano australi ad oras Tasmanniee et Novaj Hol- landite (Harvey!). Ca^spes exsiccatioue fusco-nigrescens, 4 — 5 pollicaris, erectiusculus globoso-expansus. Fila robusta et subcarnosa, inferne fere passerinam pennam Eequantia, sursum sensim tenuiora, piiinatim decomposito-ra- uiosa, ramis eximie patentibus conformibus, ramulisque multo tenui- oribus virgata. Ramuli sub divisione frondis formati et juveniles lanceolato-subulati at moUiores, supremi erectiusculi, inferiores paten- tes et subdivisi in ram.os abeuntes-, adsunt prEeterea ramuli quasi pro- liferi patentiores et obtusiores- in inferiore parte frondis ramuli sa^pe abrupti et obtusi. Prseterea, ut planta aut capsulifera aut splia^rospo- rifera sit, habitu et ramulis variat. Capsulifera habet ramos minores magis decompositos et subregulariter pinnatos, pinnulis rigidis at ob- tusiusculis', Keramidia ipsa, a pinnula transformata, sunt minuta et ovata, brevissimo pedicello sulfulta. Spha^rosporifera planta est den- sius ramulosa" rami steriles apice seepe nudiusculi et in modum Hyp- neee incurvi- fertiles dense at irregularius decompositi, ramulos sape secundatos aut aggregatos gerentes; ramuli spha^rosporiferi fere lan- ceolati, acuminati aut obtusiores, spha^rosporas paucas singula serie irregularius dispositas parum prominulas geientes. Articuli adraodum breves, ubi maxime elongati vix diametrum fequantes, in ramis ramu- lisque 2— 3-plo breviores', a superficie visi, sunt breviores quasi can- 1(K5() Rhodomelete. Tolysiphonia. cellati cellulis magnis ivregularibus 5 6-agoiiis, latitudine magis quam longitudine expansis -, articuli longiores monstrant siphones plerumque 4 admodum latos*, transversali sectione sipliones 7 et 8 circa centra- lem minorem dispositos vidi, cortice nullo tectos, sed extus aliquantu- lum prominulos, frondem ita leniter sulcatam efficientes. Crassitie et fronde cancellata liBec species aliquid habet P. forci- patse-, planta spha-rosporifera adspectu fere Rj^tiphlseam refert. Inter species, quarum siphones 7—8, crassitie frondis et brevitate articulo- rum dignoscatur. 111. P. FuscEscENS (Hafv. in Lond. Journ. Bot. III. p. 439) pin- natim decomposito-ramosa ramulisque intermixtis virgata, ab ima parte articulata ecorticata, ramulis densis patenti- bus, inferioribus spineeformibus, superioribus mollioribus, simpliciusculis et parce divisis mixtis, pbis minus distanti- bus, articulis 7-sipboniis, mediis diametro sesqui — ■3-plo llOa. P. ATERRiMA (HooJc. ct Hcirv. Alg. Nov. Zel. p. 536) "rigidiuscula atra, fronde sulcata articulata basi nuda setacea sursum decom- posite ramosissima sensim attennata vix dichotoma, ramis alternis secundisve iterum alterne divisis circumscriptione obovatis, ramu- lis ultimis subulatis subsimplicibus distantibus erectis, axillis acu- tis, articulis omnibus brevissimis siphonibiis novem decemve, ce- ramidiis ovato-globosis',obtusissimis sessilibus sparsis. Pol. aterrima Hook. ct Harv. l. c. in Lond. Journ. IV. p. 536. Harvey Ner. Austr. p. 52. Kg. Sp. p. 816. Hab ad oras orientales Nova; Zelandia; (Colenso). Frondes 4— 5-poIIicares, setacefe, ramosissimse, exsiccatione intense nigrescentes. Rami alterni aut irregulares decompositi, ramis minori- bus magis magisque erectis. Articuli ubicumque conspicui brevissimi cellulis hexagonis pulchre compositi-, substantia rigida." Specimen nullum authenticum hujus vidi. Plantam vero habeo ad oras Novpe Hollandise lectam, quam ejusdem speciei formam non segre haberem. Convenit in plurimis cum descriptione Harveyana, at sectione transversali siphones 7 — 8, (nec 9) tantum numeravi. Quse vero diflferentia forsan pendeat ex eo, quod si sectio crassior et obli- que facta fuerit, subjacentis articuli siphones, per dissectum translu- centes, simul adpareant. In nostra certe siphones sunt 7, in articulis ramos emittentibus 8 (qui nempe centralis fit rami, a centrali caulis ortus, una cum pericentralibus caulis quoque numeratur). Species igitur ad P. cancellatam ejusque proximas arctissime accedit- differt, \\i milii videtur, articulis omnibus brevissimis, diametro circiter triplo brevioribus, siphonibusque eeque latis ac longis. Color exsiccatse pra;- terea eximie ater. Rami quoque laxiores videntur. Polysiplionia. Rhodomele.e. 1051 (nunc 4-plo) longioribus, sjjhserosporis in ramulis subcervi- cornibus parum verrucosis, keramidiis .... Polys. fuscescens Harv. l. c. Ner. Austr. p. 52. Fl. Tasm. p. 301! Km. Sp. p. 816 ! Sond. Al(j. Muell p. 702. Exsicc. Harv. Austr. n:o 176 ! Hab. in oceano australi ad oras Tasmanniee (Gunn!) et Port Philipp (Harvey!) Frons 3—4-, usque 8-pollicaris (Harvey) fuscescens, a basi articu- lata et ecorticata, crassitie inferne setam fere superans, sursum atte- nuata, pinnatim decom])Osito-ramosissima, ramis conformibus erecto- patentibus, atque ramulis brevibus 1 — 2 lineas longis virgata. Ramuli patentes, plurimi simplices subulati, inferiores rigidiusculi et spini- forines, supcriores et juniores molliores, s;epe fibrilliferi et obtusiores, spliEcrosporiferi fere cervicornes, nempe parce divisi, ramis tlexuosis subdivergentibus acuminatis, spharosporas parum numerosas et sub- immersas foventibus. Articuli ubique conspicui, medii diametro ses- qui-triplo longiores, (sec Harvey 4-pIo longiores, quod non vidi), ge- niculis nunc parum elevatis', sectione transversali vidi sipliones 7 ita extrorsum jirominulos ut caulis sulcatus adpareat, nec cortice nec si- phonibus alternantibus cinctos, centrali aliquantulum majores. Chartae bene adhseret. Raniificatio et adspectus P. subuliferse aut P. spinulosa', differt di- verso siphonum numero. A P. spinosissima ramulis simplicioribus et magis distantibus distat. A cceteris proximis articulis longioribus et tota planta magis elongata dignoscatur. Sonder I. c. hanc cum P. frutice identicam judicat, et utramque speciem sub eodem nomine conjunxit, 19. SuBULiFERyE subpinnatim decompositce, ramulis liomogcneis at hreviorihus suhulato-spintTformihus munitce, articulis ecorti- catis Vl-siplioneis. Atlanticce et marium adfluentium incolce. 112. P. smuLANS (Harv. Man. Ed. II. p. 89) ceespite erectius- culo, filis a basi articulatis ecorticatis subpinnatim decom- posito-ramosis, inferne nudiusculis, superne virgatis, ramu- lis subulatis simplicibus aut parce divisis patentibus rigi- diusculis, siphonibus circiter 12, articulis mediis diametro sesquilongioribus, spheerosporis in ramulis utrinque atte- nuatis verrucosis ramorum lateralium subfasciculatorum evo- lutis, keramidiis ovatis ad ramos subsessilibus. Polysiph. simulans Harv. l. c. Fhycol. Brit. tab. 278!! P. spinulosa Harv. Man. Ed. 1. |J,87 (non Grev.)!! 1052 Rhodomele^. Folysiplionia. P. divergens y Grevilleana Kutz. Sp. Alg. p. 822 (fide Harv.J. Exsicc. Lloyd Alg. n:o 279; Crouan Alg. Finist. n:o 304! Hab. in oceano atlantico ad oras Britannife et Gallis6. Csespes 2 — 3 poUicaris, subgloboso-expansus, erectiusculus, fusco- purpureus. Fila inferne vix setam crassa, sursum at parumattenuata, a basi raniosa, ramis patentibus subpinnatim ramosis, superiie ramulo- sis, ramulis a basi acuminatis rigidiusculis. in parte inferiore fere nul- lis, in superiore plantee sterilis et capsulifera; densis, simpliciusculis aut parum divisis; in planta sphserosporifera, loco ramulorum spine- scentium, rami laterales breviores densius pinnatim decompositi sub- fasciculati, ramulos utrinque attenuatos verrucosos vix distortos ge- rentes. Articuli in tota planta conspicui nudi, medii diametro paulo longiores, ramorum circiter a?quales, ramulorum breviores, a superficie sipbones 5—6 monsti'antes", sectione transversali vidi siphones peri- centrales 12. Keramidia ad ramos superiores subsessilia, a ramulo transformato, ut videtur, orta, ovata (demum forsan magis globosa). SphserosporBe in ramulis supra descriptis verrucose prominentes, parum numerosa?. Chartee sat bene adhseret. Est quasi P. subulifera minor et tenuior, at me judice species distincta. Planta spha^rosporifera ramulis simpliciusculis fere caret-, in sterili et capsulifera adsunt, at prwcipue in parte superiore, admo- dum pauci inter ramos inferiores sparsi. Ramuli subulati minus quo- que rigidi, et tota planta mollior. 113. P. suBULiFERA (Aff, in Bot. Zcii. 1827 x). 638) csespite erectiusculo subgloboso, filis a basi articulatis . ecorticatis subpinnatim decomposito-ramosis ramulisque subiilatis sim- plicibus aut parce divisis, inferioribus patentissimis spine- scentibus, superioribus erectiusculis mollioribus, virgatis, si- phonibus circiter 12, articulis mediis diametro sesqui-duplo longioribus, sphrerosporis in ramulis divisis verrucoso-di- stortis, keramidiis .... Hutchinsia subulifera Ag. l. e. Sp. Alg. II. p. 97. Polysiphonia subulifera Harv. Illustr. in HooJc. Journ. I v. 1. p. 301! Man. p. 86. Phijcol. Brit. tah. 221 \ Zanarcl Syn. p.Q2. P. armata J. Ag. Alg. Med. p. 142. Kiitz. Sp. p. 810. P. ramellosa Kiitz. Phycol. gener. p. 431. Sp. Alg. p. 835! (fide spec. ab ipao determinati). Utchinsia lesiniforme Nac. Alg. Adr. p. 38 (ex Zanard.). Exsicc. Wyatt. Alg. Danm. n:o 178! Lloyd. Alg. ti.o 278. Crouan Alg. Fin. n:o 311! Hab. in oceano atlantico ad oras Gallise! et Britanniee! in mari mediterraneo ! et adriatico! Polysiplionia. Rhodomele^e. - 1055 Ceespes a plexu radicali surgens, subgloboso-expansus, 2— Susque 6-pollicaris, purpurascens, nunc exsiccatione fuscescens aut nigrescens. Fila inferne crassitie setse aut immo crassiora, sursum sensim at pa- rura attennata, a basi articulata et ecorticata, subpinnatim decompo- sito-ramosa, ramulisque insuper brevioribus obsita. Eami conformes, inferne indivisi, ramulis obsiti, superne ramosi. Ramuli adultiores et in inferiore parte plantpe obvenientes sunt patentissimi horizontales immo divaricati, a basi attenuati acuminati rigidiusculi et spina^formes, simplices aut paucis consimilibus obsiti, lineam circiter longi*, supe- riores et juniores ramuli sunt magis erecti, molliores et minus con- spicue acuminati, nunc fibrilliferi penicillo roseo aut fuscescente ter- minati-, fructiferi ramuli sunt ni fallor magis compositi, subspiraliter torti, at spha^rosporas evolutas non vidi. Articuli ubicumque conspi- cui, medii diametro plerumque paulo longiores, nunc duplo longiores, inferiores et ramorum breviores*, sectione transversali vidi siphones cuneatos 12 — 13 circa centralera rainorem. Caute a proximis distinguenda ramulis acutioribus et rigidioribus minusque forsan longis. A P. ramulosa siphonibus multo paucioribus et centrali minore tutius dignoscatur. Specimina, qufe ex oceano proveninnt, sunt Adriaticis plerumque majora, nunc admodum magna et habitu aliquantulum diversa, nernpe strictiora ramnlisque brevioribus fere conicisinstructa. Algas mediterra- neas scribenti, tantum specimen unicum ex oceano ad manus mihi fuit plantfe, tunc temporis rarissimee-, quod quidem, habitu alienum, diversge speciei finxi, et novam speciem plantse adriatica? introduxi. Compa- ratis vero dein tura originali speciraine plantii? in Speciebus Algarum descripta>, tum aliis ex oceano provenientibus, forma et habitu minus diversis, identitatem utriusque speciei agnovi. Tertium ejusdem plantse nomen dedit Kiitzing-, hujus enini P. ramellosa, sec. spec. ab ipsode- terminatum, a Giraudy ad Massiliam lectum, in Hb. LeNormand, ad unguem cum nostra convenit. Adnotare tamen lubet, aliud speciraen in Hb. LeNormand servatum existere, quod ab ipso Kiitzingio ad Tri- este lectum et eodem nomine inscriptum forniam sistere peculiarem, quara ca^spite magis intricato et substantia tenacissima fere cornea in- signem ipse quoque ex Dalmatia habeo. Utrum ha;c sit varietas, crescendi modo peculiari (inter alias algas intricata) orta, an species distincta, hodie dicere non auderem. — Quid denique sit P. subulifera Kiit2. (Sp. Alg. p. 836) me plane fugit, quum sua; speciei articulos 5-siphoneos adscripserit. 114 P. FEROx (J. Ag. Alg. nied. p. 143) csespite (intricato?) filis a basi articulatis ecorticatis subdichotomo-decompositis, ra- mis patentissimis, ramulisque subulatis simplicibus aut parce divisis divaricatis interspersis, siphonibus circiter 14, arti- culis omnibus diametro brevioribus, fructibus ^054 UiioDOMELEiE. Pohjslphonia. Hab. inter alias algas ex Constantinopoli allatas intricata. Fila primaria ultra setacea, 3— 4-pollicaria, siibdichotoma, ramis patentibus, inferioribiis angulo immo recto egredientibus, conformibus, per totam longitudinem obsitis ramulis siibulatis, lineam circiter longis, angnlo recto ad geniculum quodque tertium-quintum egredientibus, a basi latiore magnopere attenuatis, superioribus fibi'arum penicillo in- structis. Articuli frondis primarise diametro fere semibreviores, sat distincti, a superficie sipliones 6—7 monstrantes-, ramulorum brevis- simi, siplionibus strias transversales seu puncta a^mulantibus. Trans- versali sectione vidi siphones 14 circa centralem, ipsis majorem. Ad ea, quEe 1. c. de hac forma attuli, nihil fere hodie addere potui, quod ad speciem illustrandam inserviat. P. subuliferee forsan nimium propinqua, differre videtur articulis brevioribus et ramifica- tione patentiore, dichotoma magis quam pinnatim ramosa. Licet ex intimo maris mediterranei recessu proveniat, majora, ex oceano orta P. subuliferaj specimina crassitie filorum tequat. 20. NiGEEscENTBs suhpinnatim decompositm, ramis homogeneis moIUorihus virgatce, articulis 12 — ^16 — %i-siphoneis nudis aut corticatis. 115. P. ATEicAPiLLA (J. Ag. mscr.) crassiuscula pinnatim decom- posito-ramosa, ramulisque tenuioribus intermixtis virgata, a basi obsoletius articulata ecorticata, ramulis sparsis sub- horizontalibus ambitu sublinearibus, basi levissime atte- nuatis ' obtusiusculis, inferioribus parum rigidioribus, arti- culis 12-siphoniis, omnibus brevissimis diametro subtriplo brevioribus, sphserosporis in ramulis sparsis parum verrucose prominentibus ... Hab. ad King George's Sound Australise (Harvey!). Ramificatio et aspectus totus Pol. cancellatBe, cujusinter specimina a Harvey I. d. lecta, errore quodam confusa, distributa fuit. Accu- ratius inspecta speciem certe distinctam se vindicat. Articuli in in- feriore parte difficilius observandi, licet ecorticati, et siphonibus plu- ribus instructi, a superficie visi siphones 6, transversali sectione 12 monstrantes; omnes, ubicumque observandi, sunt diametro 2— 3-pIo breviores. Pra?ter siphones numerosiores differt quoque ramulis ma- gis divergentibus, spliEerosporiferis aliter dispositis ambitu magis li- nearibus, utrinque attenuatis, sed obtusis, spha^rosporis leviter promi- nentibus. Specimen unicum, quod vidi, est abunde fibrilliferum, fibrillis ex atro fuscescentibiis. 115a. P. TENEBROSA (Hurv. Ner. Austr. p. 55) nigrescens, ceespitosa, Pohjsiphonia. Rhodo.mele/e. 1055 116. P. OPACA (Ag. Syst. Alg. p. 148) ceespite erectiusculo sub- globoso, filis a basi articulatis ecorticatis subpinnatim de- composito-ramosis ramulisque interspersis virgatis, ramulis patentibus moUioribus a basi attenuatis simpliciusculis, ste- rilibus subrectis, sphserosporiferis cochleatim tortis, sipho- nibus circiter 20, articulis mediis diametro sublongioribus, sphserosporis in ramis cochleatis subramellosis verrucose prominentibus, keramidiis subglobosis ad ramulos strictio- res sessilibus. Formas distinguo: a. siMPLiciOR Cffispite a plexu radicali densiori erectiusculo, tilis simpliciusculis aut ramulis adpressis paucis ornatis. ^. ADSCENDENS Cffispite polHcari a plexu radicali densiore erectiuscuh"), filis sursum plus minus decompositis et ra- mulosis subfastigiatis. Grammita adscendens Bonnem. Hydr. loc. p. 43 (M. Crouan) excl. syn. Exsicc. Desmaz. Pl. crypt. n:o 1216 et Lloyd Alg. n:o 229 (fid. Crouan). Crouan Alg. Fimst. n:o 303! y. OPACA fronde strictiuscula pyramidata, rachide ramos sur- sum breviores supereminente, superioribus ramis virgatis, ramulis in parte inferiore parum conspicuis. Hutchinsia opuca Ag. l. c. Si). Alg. p. 97!! e filis repentibus orta, fronde setacea rigida articulata multistriata subsimplici basi nudiuscula v. ramulis paucis subulatis obsessa, supra phis minus ramosa, ramis alternis brevibus circumscrip- tione obovatis, basi ramuHs brevibus subulatis, apicera versus ra- muhs muhifidis onustis, articulis diametro brevioribus multistriatis, siplionibus duodecim. P. tenebrosa Kiitz- Sp. p. 808. Hab. in rupibus arena obductis ad Cap. b. Spei (Harvey). Frondes dense csespitosa' 2— 3-polh'cares, parce ramosEC, setaceee, rigidfe. Cauks ad ^/4 longitudinis ramis destituti, nudi aut ramuhs brevibus aUernis subidatis simphcibus obsiti- superne ramosi. Rami 3—4 breves erecto-patentes ramuhs aUernis simphcibus per partem inferiorem, majoribus aulem et compositis per superioreni instructi. Articuh ubicumque breves. Color admodum o[)acus. Minuta et robusta, P. opacaj afiinis. Ita Auctor*, mihi ignota. 1056 RiioDOMELEiE. Polt/sipJionia. Polys. opaca Zanard. Synops. p. 63! J. Ag. Alg. med. p. 143! KUz. Sp. Alg. p. 810! d. RAMULosA fronde majore inferne parce divisa quasi dicho- toma, superne densius pinnato-ramosa subfastigiata, i-amis per totam longitudinem plus minus ramulosis. Hiitchinsia ramulosa Ag. Syst. AJg. p. 159. Sp. Alg. p. 98!! Polys. ramulosa Zanard. Syn. p. 63? J. Ag. Alg. med. p. 144!! Kiitz. Sp. Alg. p. 810! Hab. in mari adriatico ad littora Dalmatise et Italise; in mediterraneo ad littora Galloprovincise. Ceesj^es in lapidibus parum demersis pulviiiato- aut subgloboso- expansus, poUicaris vel 3 — 4-pollicaris, obscure purpureus, exsiccatione fusco-nigrescens. Fila a plexu radicali provenientia, inferne circiter setacea, sursnm at parum attenuata, revera pinnatim subdivisa, at ramis inforioribus nnnc subaujualibns quasi dicliotonia, superne evi- dentius pinnatim decomposito-ramosa, ramulisque lateralibus insuper virgata. Ramuli plurimi simplices, lineam aut 2:as longi, patentes, in planta juvenili fere tantum in superiore parte conspicui, in adul- tiori inferiorem partem ramorum ramis denudatam quoque occupan- tes, multo densiores, juvenilcs fd)rillifei'i et obtusi magisque adpressi, inferiores a basi attenuati acutiusculi at molliores, raro omnino stricti sed plerumque leviter llexi, sphserosporiferi cochleatim torti, ramellos paucos et sph?prosporas vcrrucose extrorsum prominulas gerentes. Articuli medii diametro sublongiores, nunc sesquilongiores, inferiores ramorumque subEequales, infimis supremisque brevioribus, omnes den- sissime venosi et obscuri", transversali sectione vidi siphones admo- dum numerosos, 20 et plures numeravi, circa centralem ipsis subma- jorem, cortice nullo; in ramis superioribus sunt quoque numerosi, at evidenter pauciores quam in primariis ramis- a snperlicie observati in ramulis siphones circiter 8, 12 et plures in ramis fere numerantur. Keramidia in plauta strictiore ad ramulos sessilia, juvenilia ovata, adultiora subglobosa. Planta fibrillifera est omnino griseo-fuscescens. Substantia tirmiore, chartae minns arcte adhseret. Formas plures hoc loco conjuuxi, quas diversas species antea ha- buerunt. Differunt magis aspectu generali quam characteribus. P. opaca est planta strictior, ni fallor aut magis juvenilis aut demum capsulifera, ideoque si juvenilis ambitu magis pyramidata, rachide ramos inferne longiores superne breviores supereminente, et prfficipue in parte superiore ramulis virgata; si capsulifera, adspectum euu- dem fere conservat, ramulis strictiusculis, plurimis demuni kerami- dium ovatum aut subglobosum sessile gerentibus. In planta adultiore spha?rosporifera rami inferiores prolongantur ita ut ranii fere omnes eandem altitudinem attingaut et pars inferior in'olongata rauuilis densioribus instructa cernitur. Ramuli ipsi spheerosporiferi sunt aut Poli/slphonia. Rhodomele^. 1057 simplices aut ramellis brevissimis instructi, eximie cochleatim flexi. — Varietatem praiterea intricatam et radicantem memoravit C. Agardli, quam vero nil nisi nanam, densius cfsspitosam et latitudine expan- sam formam, in lapidibus superioris limitis natam, considero, quamque iiuperius nomine P. adscendentis divulgavit Crouan. Forma denique simplicior exstat, quam simplicitate frondis a P. opaca tantum distin- guei"e valeo; structura ita conveniens est, ut spcciem distinctam vix crederem. Forma videtur sterilis et juvcnilis, a modo crescendi fca'- spite densiore) insuper forsan formam peculiarem induta. Cum hac P. simpliciusculam Cr. ne confundas. A P. subulifera habitu molliori, nempe ramulis minus spinescen- tibus, sublongioribus, patcntibus potius quam horizontalibus, et pra;- cipue siphonibus numerosioribus P. ramulosa dignoscatur. Affinitate P. nigrescentem propius tangit, quse vero major et habitu diversa, nec ramulos habet P. ramuloScTc. Fucus liexilis Widf,, cum dubio a Ruchinger ad hanc speciem re- latus, ex descriptione ad speciem etimmo genus diversissimum eodem jure referendxis mihi videtur. P. ramulosa Zanard. mihi quoque valde dubia, quum pro P. b}'SSoide suam P. ramulosam habitam fuisse credidit. Ad ostia lluminis Lena? lectum specimen, ad speciem P. opacse proximam referendum, habeo. Plantam rigidiorem, ramulis spintcfor- mibus leviter tortis armatam, ecorticatam, siphonibus 16 percursam sistit, ob locnni natalem remotum forsan distinguendam- hodie tamen ex nnico speciraine distinctam speciem proponere supersedeo. 117. P. NiGRESCENS (Engl Bot. fnh. 1717) ceespite elongato, filis a basi articulatis siibecorticatis pinnatim decomposito- ramosis, juvenilibus pectinatis, adultioribus superne co- rymbosis, inferne phis minus ramulis brevioribus sajpe abruptis senticoso-virgatis, ramulis a basi attenuatis mol- lioribus, sipbonibus circiter 16, articulis mediis diametro sesqui-triplo longioribus, cseteris sequabbus, spbeerosporis in ramulis tlexuoso-verrucosis, keramidiis late ovatis bre- viter pedicellatis. Conf. nigrescens Huds.? Engl. Bot. l. c. Polj^s. nigrescens Harv.t in Br. Fl. II. p. 332. Man. 2, p. 89. Phyc. Brit. tah. 211 \ Ner. austr. p. 54. Ner. Bor. Am. p. 49! Kiltz. Sp. Alg. p. 813! Hutchinsia nigrescens Ag. Sgst. p. 15. Sp. Alg. p). 69!! Conferva Fucoides Huds.; Dillw. Conf. tab. 75! Engl. Bot. tab. 1743! Potys. violascens Kg. Sp. p. 813!! Ceramium violaceum partim Eoth. et auct. 4058 RnoDOMELEiE. Folijsiplionia. Exsicc. Chauv. Alg. n:o C2! Alg. Danm. n:o 135! Crouan Fin. n:o 310! Weho. Lus. n:o 169 et 184! Formas distinguo: a. PECTiNATA tota purpurascens et a basi ramulis pectinatis obsita, rachide ramorum ramulos supereminente, articulis mediis diametro sesqui-longioribus aut fere eequalibus. Hutcliinsia nigrescens var. pectinata Ag. Syst. p. 151 et Sp. p, 70. Conferva nigrescens Engl. Bot. tab. 1717! Hutchinsia violacea Lb. Hydr. Dan. partim (tah. 35 j%. A lef2)? Polysiphonia Brodiaei Arescli. Phyc. scancl. p. 50 (excl. syn. oni- nib.) Alg. Scand. Exs. n:o 57!! Grammita Fucoidcs Bonnem. Hydr. loc. p. 3G pnrtim? /?. PucoiDEs nigrescens aut superne purpurea, inferne tirmior longius nuda at ramulis brevioribus sa3pe abruptis senti- cosa, ramis superioribus pectinatis aut corymbosis, arti- culis mediis diametro sesquilongioribus aut fere sequalibus. Hutchinsia nigrescens Lb. Hydr. Dan. p. 109 tab. 33! Polysiphonia nigrescens Harv. Phyc. Brit. tab. 277! Gramm. nigresccns Bonnem. Hydr. p. 28? y. SENTicosA tota nigra, ramis elongatis per totam longi- tudinem virgatis ramulis brevjoribus, j)luribus abrupto- truncatis. Hutchinsia senticosa Suhr. mscr. P. sentosa Kg. Sp. p. 812. d. PROTENSA elongata diffusa ramis distantibus simplicioribus, apicibus ramorum parce pinnatis, articulis mediis diametro triplo longioribus. P. violacea Harv. Br. Fl. p. 332 fere!! (excl. syn.-, nec Harv. postea). £. AFFiNis elongata diflusa, ramis distantibus simplicioribus apice dense pinnatis subfasciculatis, articulis mediis dia- metro triplo longioribus. Polys. affinis Moore in Ord. Surv. Londonderry app. p. 11 tab. 7. Harv. Man. Ed. II p. 90. Phycol. Brit. tab. 303! Hab. in oceano atlantico ad littora Europse et Americse foederata^; in sinu codano et mari baltico; in oceano australi ad littora Novse Zelandiee sec. Harvey. Csespites ab expansione radicali erectiusculi, 3 — 4 pollicares aut Poh/sipJwnin. RuoDOMEiEiE. 1 0 5 9 usque pedales, lilis inferne setaceis ant fere pennam passerinam cras- sis, a basi arliculatis, articiilis inferioribus in planta majore tamen j)arum conspicuis, et tenui strato corticali tectis. Fila pinnatim de- composito-ramosa, ramificatione eadem in formis diversis plus minus conspicua. In forma juvenili frons eximie et a basi pectinato-raraosa, ramulis subulatis at mollibus, ad geniculum quodque secundum aut longiori intervallo exeuntibus patentibus, demum sphserosporiferis ob- tusioribus, sphajrosporis verrucose prominentibus. Prolongantur vero in planta adultiori rami, partes su]ieriores iterum iterumque decom- ponuntur, inferiores aut ramulis brevioribus obsiti manent, aut ssepis- sime ramulis abru.ptis, persistente parte inferiore ramulorum quasi senticosi-, hpec forma vulgaris. Apices ramorum aut rachide super- eminente pinnati adparent, aut ramulis inferioribus prolongatis fere corymbosi (P. atropurpurea Moore ). In planta senili (et forsan undis jactata et ciicumvaga) rami minores plurimi etiam superiores abrupti adparent ( P. senticosa). In planta niaris ]irofundioris tota planta ma- gis protensa evadit et minus conspicue pinnato-ramosa, rami magis dissiti, apices vero pinnatum ads[)ectum servantes, articnli quoque quani in vulgari ibrma duplo longiores. Hujus quoque duas formas extremas agnoscere licet; nempe unam ramis fere a basi ramosis apicibus parce pinnatis ( (T. protensa). alteram ramis basi longe nudis superne dense fasciculato-ramosis (P. affinis). — Articuli medii ple- rumque diametro sesquilongiores aut fere a-quales (in forma vulgari) •, niinc (in formis profund. maris) diametro triplo longiores- superio- res et inferiores sensim breviores, diametro circiter Eequales- sectione transversali sa^pissime siphones 16 conspiciuntur, nunc plures 18 — 20, nunc pauciores (raro 12) vidi, circa centralem ipsis panlo majorem, extus nudos aut (inferiorum articulorum ) tenui strato corticali (prae- cipue ad genicula) cinctos. Keramidia ovata plerumque brevi pedi- cello suifulta. .Tuvenilis chartpe adhjeret et colore magis in purpu- reum tendente: adultior inferne nigra, superne purpurascens, chartse adhaTens-, senilis nigra, nec chartfe adhaM-et. In inferiore parte planta; majoris transversaliter sect?e preeter si- phones pericentrales totidem exteriores, his alternos, plerumque videre licBt; nunc imnio strati corticalis continui initia videre credidi", quod animadvertere debui, quum in analysibus a Harvey datis siphones omnino nudi depicti fuerint. Stratum corticale existere, ex icone in Engl. Bot. data (tab. 1717} quoque adparet. Corticale hoc stratum in formis supra allatis omnibus vidi. Kiitzing P. nigrescentem corticatam a P. violascente ecorticata distinxit; ha^c est planta tenuior, sed etiam in liac strati corticalis cellulas paucas in ima parte fili principalis vidi. Prscter formas a me allatas, alias crassitie aut tenuitate frondis insignes afferre liceret. Harvey in Ner. Bor. Amer. varietates plures enumeravit, articulis adhuc longioribus diversas, de quibus, quum easdem non viderim, judicare non decet. Quje mihi ejusdem speciei IV. 70 lOGO Rhodomele^. Folysiplionia. formBe videntur, \\w diversitatibus vel eetatis vel crescendi uiodi po- tissimuni distingnantur. De Synonymia pauca animadvertere kibet. Igiiota structurse dif- ferentia, P. violaceam et P. nigrescentem Algologi primi diu con- fuderunt. Adhuc apud Lj^ngbj^eum P. violacea' nomine formam P. nigrescentis depictam puto. Contra, Confervam fucoidem et C. nigre- scentem quasi distinctas species enumeravit Dillwyn. Observata de- mnm structura facilior multo facta fuit discriminatio • nec hodie fere de distinctione speciei restant dnbia, nisi forsan qua>reres utrum Ibr- mai supra allata» essent varietates an s})ecies distinctir, at proxime affines. Formam corjMnbosam, quam P. atropurpuream olim denomiuavit Moore, plurimi sine ha?sitatione ad P. nigrescentem referunt. Habitu, longisque articulis magis ditfert P. affinis Moore*, at mediante forma (T. hsec in priores ti^ansire mihi visa est, preecipue si frondem elongatam et articulos longiores a loco crescendi pendere existimes. Harvey qui vivam examinavit, utramque in Ner. Bor. americana conjunxit. Aresclujug, nescio quibus deceptus, formam «. nomine P. Brodia?i dis- tribuit et raulta falsa de vera P. Brodieei venditavit. Kiitzing, qui P. affinem et P. alropurpuream ad P. nigrescentem retulit, idem P. vioiascentem (P. violacea Kilts. antea) a P. nigre- scente distinxit. Sec. -specimen ab ipso Kiitzingio iuscriptum est P. violascens forma tenuior P. nigrescentis, a nostra var. «. colore nigre- scentc et tenuitate majore tantum diversa. De structurse diiferentia, quam indicavit, jam supra dixi. Articuli medii in specimine a me examinato sunt diametro 2 — 3-])lo longiores. Formam magis demer- sam suspicor, ideoque aliquantulum mutatam. — Ad var. meam <)" protensam refero P. violaceam Harv. in Br. Fl. (non postea), licet non ouiniiio eamluni [luto", nostra est adhuc magis diffusa, Harveyana raiTiis superioribus subfasciculatis ad P. affinem transiens. Harveyana planta est pra^terea nostris minor et omnino ecorticata, ut in genere formfe articulis longioribus sunt minus corticatse, qnam formpe brevi- articuhitse P. nigresceutis. 118. P. Gaudichatjdii (Ar/. Sp. Alg. p. 62) elata subpinnatim decomposito-ramosa sursum longe corticata, ramis juveni- libus pinnatim ramulosis, adultioribus magis fasciculato- fastigiatis, ramulis patentibus a bnsi attenuatis obtusius- culis, sipbonibus numerosis, articulis inferioribus obso- letis, ramorum superiorum nudis diametro brevioribus, fru- ctibus . . . Hutchinsia Gaudichaudii A(j. l. c! Hab. ad Ca]). b. Spei. (Hb. Gaudichaud). Fila a plexu radicali csespitosa 3— 4-pollicaria, iuferne seta cras- Fohjsiplionia. RiiuDOMELEiE. 1061 siora, sursum attenuata, ramisquo lateralibus subpinnatim dispositis, innic majoribus subdichotomis, decomposita. Rami minores eviden- tius pinnatim ramulosi, ramulis inlimis simpliciusculis magis subu- latis mollibus, superioribus iterum divisis obtusioribus, supremis den- sioribus snbfascieulatis, apicibus sape furcatis. Articuli in tota parte inferiore vix conspiciendi, superne evidentes nudi polysiplionii, sipho- nibus (ut crediderim) circiter 16. Species milii maximopere dubia, ad specimina pessime prpeparata, nec reviviscentia, descripta. Fiia esse compressa atque ramilicatio- nem disticliam, quod in Spec. Algar. dictum video, vix assumere auderem-, sed lioc adparenter et ex planta nimium compressa pen- deat. P. virgata; proximam esse non dubito, et hujus formara quan- dam juvenilem non a^gre habuissem, nisi specimina visa charta^ arctis- sime adharentia aliam substantiam planta> prodere viderentur. In ISfer. Austr. Harvevana nulki alia species descripta, e Cap. b. Spei (iriunda, exstat, quam cum P. Gaudichaudii couiparare liceret Tpsa P. Gaudichaudii hipsu typographi exclusa videtur. In Syst. Alg. p. 157 nomine P. macrocarpa' species descripta adest, quam P. Gaudichaudii aut P. virgatje proximam considero. Fila sunt P. virgatse crassitie a-qualia, substantia subcarnosa, inferne corticata, superne nuda, siphonibus tortis, articulis inferioribus diametro brevio- ribus. superioribus usque 2-plo longioribus. Sectione transver^ali partis inferioris vidi siphones circiter 14, extus corticatos, circa cen- tralem paucis interjacentibus cinctum. Keramidia globoso-urceolata sunt interiore latere ramulorum ( nec exteriore ut de P. virgata de- scripsit Montagne) seriata. Ramificatione magis dichotoma et articulis longioribus a P. virgata diversa videtur- at specimina nimium in- completa, quara ut de specifica differentia judicium ferre auderera. Ejusdem speciei, ut videtur, fragmenta et a Cap. b. Spei et a mari Antillarura vidi. 119. P. viKGATA (Ag. Sysf. Alg. p. 157) elata pinnatim decom- posito-ramosa sursum longe eovticata, ramis in planta ste- rili minoribus dense virgatis, in fertili subdichotomo-fasci- culatis, siphonibus 14 — 16 circa centralem, tubis minoribus cinctum, articulis fere ubique corticatis obsoletis, in ra- mulis nudis diametro subtequalibus , spheerosporis in ra- mulis axillaribus dense dichotomo-decompositis fasciculatis evolutis, ramellos terminales occupantibus, keramidiis glo- boso-urceolatis. Hutchinsia virgata Ag. Syst. (1824) p. 157 et Sp. Alg. p. 60. Polysiphnnia virgata Spr.; Harv. Ner. cmstr. p. 56. Kiitz. Sp. p. 814! Hutchinsia complanata Ag. Syst. p. 157. et Sp. Alg. p. 59. 70* 1062 Rhodomele^. ToJysiplionla. Polysiph. complanata Spr.; Mont. Voy. Bonite p. 93 tab. 144. Kiitg. Sp. p. 814 ! Corradoria coiiiplaiiata Mart. Fl. Bras. pt- 16. Polysiphoiiia fuliginosa Mudolpki in Linncea 1831, Suhr Alg. Echl. n:o 63. Harv. Ner. austr. p. 56. Polysiphonia faseiculifera Kiits. Sp. p. 814!! (fide sp. ab ipso de- term. in Hb. Lenorm.!) Ceramium fuliginosum Mert. mscr. sec. Budolphi. Ceramium ramulosuni Mert. mscr. in Hb. Ag.! Ceramium subarticulatum Mert. mscr. fide Buprecht in Scedul. Spec. a Mus. Petrop. missi! Ceram. dumosum Mert. sec. Desv. in sp. dato. (Hb. Ag.). Hab. in stipite Eckloniffi ad Cap. b. Spei; ad Brasiliam (sec. Martius). Csespites ab expansioue radicaU surgentes, usque pedales et ultra, filis pennam passerinam inferne crassi.s, sursum deconipositis attenua- tis, superne fere setam crassis, juvenilibus purpurascentibus, adultio- ribus nigrescentibus. Rami in juveniii planta seepe admodum densi et evidenter pinnatim dispositi. frondes circumcirca obtegentes (H. virgata Ag.)-, nunc magis dissiti et in planta majore quasi compressa subdisticlifE dispositionis tendentiam monstrantes, sed quoquoversi ob plantam subtortam, i H. complauata Ag.)-, steriles evidentius pin- natim decompositi, ramulis obtusiusculis a basi attenuatis, fertiles ob ramos inferiores prolongatos ramificatione inter pinnatam et dicho- tomam ambigul^ densius decompositi, in axiliis aut potius supra axiHas (ab articulo secundo) interiore latere ramulos fasciculatos multo te- nuiores et breviores, dense dicliotomo-decompositos, quasi umltifidos fastigiatos gerentes (P. fasciculifera Kiitz.)-, sphfcrospora^ in horum ramellis terminalibns evoluta-, singula serie disposita% extus vix con- spicue prominula'. Articuli in tota planta inferiore obsoleti, diametro breviores, in ranuilis conspicui, diametro suba^quales, siphones 7—8 a superficie monstrantes-, sectionibus transversalibus patet siphones pri- marios esse ab origine 14 16 circa centralem •, divisione tubi centra- lis oritur peculiare stratum tuborum minorum, inter siphones pri- marios et centralem dis]iosituni-, divisione tuborum pericentralium stratum corticale formatur, demum admodum crassum, tubis angustis totum constitutum. Inter singulos siphones pericentrales, a centrali ad corticale stratum, pra-terea excurrunt tubi, dispositionis ordinem hoc modo minus conspicuum reddentes. Keramidia (mihi non bene cognita)-, a Montagne in Voy. de la Bonite depicta. Species facilius distincta siplionibus numerosis corticatis, ramulis spha?rosporiferis et habitu. Strato proprio, inter centralem et slpho- nes primarios evoluto, cum P. Erodifvi convenit, qua? vero siphones primarios liabet 4-6—8, et alio respectu valde diversa. Quare nomen Rudolphianum recentius datum, nec magis aptum. Polysiphonia. KHODO.MELEyE. 10 ()5 conscrvant, non video. Nomina AgardJiiana doos diversos stalus plan- tfB indigitant; ex liis unnni conscrvandnni vidctur. Nonicn Rudol- phianum senilem plantam iiidicat, in juvenileni luiud bene quadrat. ,Sin eo insistunt, quod antea Mcrtensius in litteris hanc [dautam Cer. fuliginosum dcuominaverit, adnotare lubet Mertensium quatuor saltem iiomiuibiis divcrsis [dantam inscripsissc, ncc [latct quodnaiu prius fue- rit ant posterius, utram diversas formas ejusdem speriei, an candem diverso temporc nominibus divcrsis iudicarc vohicrit. lu re tam dubia nomen publici jiiris factuni anteponatur iis, qutv speciminibus iorsan speciei ignota' quis inscripserit. Planta Agardhiana ijisa liabitatione indicata satis distincta fuit. Species inquirendce. 1. Harveyan.e. P. STijirsoNi fronde capillari rigidiuscnhi vage ramosa- ctuilc ramisque primariis corticatis arcuatis, ramis secundariis horizontaliter pa- tentibus divaricatisque subsecundis brcvibus iiarum rLunulosis ar- ticulatis, ramulis subulatis patentibus, articulis diametro Beqnalibus vel brevioribus 4-siphoniis, gcnicuiis opacis' ccramidiis? Hab. ad Japoniam. Harv. Proceed. Am. Acad. Vol. IV. p. 330. P. FLABELLULATA pusilla, nigrcsceus • fronde capillari tlaccida brevi re- petite dichotoma fastigiata, axillis acntis, apicibus vix atteiuiatis, articulis 6-siphoniis omiiibus diametro lircvioribus. Hab. ad Japoniam. Harv. Proceed. Ain. Acad. Vol. IV. p. 330. P. Harlandii fronde 4-siphonia corficata tessellata setacca pnrum ra- mosa fuscescente, ramis virgatis simplicibus attenuatis, ramulis quoqiioversum egredicntibus brevibus bosi simplicibus nudis apice pluries furcatis fastigiatis, apicibus acutis, articulis ramulorum pellucidis diametro subbrevioribus-, tetrasporis sub apice ranml^o- rum solitariis. Hab. Hong Kong. Harv. Proceed. Am. Acad. Vol. IV. p. 330. 2. KiJTZINGIANyE. e Sectione Herposiplionice. * Oligosip>lioni(B. P. TENERRiMA (Kg . Phtjc. ffcn. p. 417) "P. parasitica, minntissinia re- pens coccinea, radiculis elongatis finc dilatatis, ramis tlagellifor- mibus pcnicillatis, utrinqne parum attenuatis, articulis 5-sipho- J(Mi4 RiioDOMELE^. FohjsipJionia. neis, diaiuetro brevioribus, sablorulosis*, spermatoidiis lineari- lanceolatis, terminalibus achromaticis amentaceis. — Hntchinsia tenerrima Kg. Actien. 1835. - - Polysiphonia Nemalionis Zanard. Saggio. p. 54. — Polysipiionia lloccosa Zanard. (cespite paullo majori). — Ad Algas varias iu mari adriatico et mediterraneo." Kutz. Sp. p. 804. P. rvGJi^A (Kg. Phyc. yerm. p. 313) "P. ca'S[)itosa-, triciiomate pri- mario decumbente capillaceo, radiculis brevibus fine radiatim divisis", ramis densis erectis, nunc spiniformibus abljreviatis, niinc longioribus (3 — 4"' longis) gracilibus simplicibus vel parce ra- mosis, utroque fine attenuatis, ramulis erecto-adpressis', articu- lis infimis supeiioribusciue diametro duplo brevioribus. — P. sub- tiiis Kg. Phyc. gener. p. 417. (nec De Notaris). — Hutchinsia teneHa Kg. Actien. 1835. — Venetiis." Kilt2. Sp. p. 804. P. suBADUNCA (Kg. l. c. p. 418) "P. capillaris, amethystea, vage ra- mosa, repens', radiciilis simplicibus fine peltatis', ramulis primum apice aduncis, dcinde rectiusculis- articulis 5-siphoneis, longitu- dine (in eodem ramulo) variantibus, nunc diametro parum lon- gioribus, nunc aTjualibus, nunc du[do brevioribus. Alt. 1". — Corsica." Kiits. Sp. p. 805. P. HA5IULTFERA (Kg. l. c. p. 118) "P. seniicapiilarjs purasitica cespitosa alterne ramosa, raniis junioribus arcuato-hamuI;itis, deinde rectis-, articulis diametro dujilo brevioribus vel a^qualibas 5-siphoneis-, spermatoidiis lateralibus perpendicularibus, ovato-lanceolatis, com- pactis, gonidiis transversim ordinatis, demum quadripartitis. — Ad oras Hispaniai australis in Algis majoribus." Kiitz. Sp. p. 805. P. nAi.MATKA (3Ienegh. Giorn. bot. 1844 J3. 301) "P. capillaris decum- bens radicans, ramis verticalibus erectis subsimplicibus apice pe- niciilatis, articulis diametro duplo brevioribus 5-siphoneis, geni- culis hj'alinis", tetracliocarpiis vix seriatis; cj^stocarpiis sessili- bus. Ca'spes vix linearis. Color purpureus. — In Fuco Sherardi ad oras Dalmatifc." Kiltz. Sp. p. 806. P. AREKARiA (Kutz. l. c. p. 313) "P. tenuissiuia, laxc intricata, capil- laris, pallide piirpurea, repens, vage ramosa, ramis patentibus llaccidis- articulis oligosiphoneis diametro 2 — 3-plo longioribas. Magn. 1 — IVs"- Radicuhe elongata? attenuata^. — In sinu Codano." Kiitz. Sp. p. 806. P. RADiCANS (Menegh. leit. Corin. n:0 4J "P. re])ens, parce ramosa nia- xime intricata radicans, articulis diametro duplo Ijrevioribus-, cy- stocarpiis solitariis breviter pedicellatis prope apicem ramorum in fibrillas radicantes solutum sitis. — In mari mediterraneo Italiie." Kuts. Sp. p. 806. Poli/Sf2>Jionia. Rhodomele.e. 1005 P. Knii.iKt- (Kutz. Sp. p. 806) "dtiise c;i'spitosa intricata prostrata, rainis remotiusciilis altoriiis-, arliculis quadrisiplioncis, diainctro a-qaalibus, si|i]ioiiibus subutriculatis, aurco-riisccsccntibus. — Ad Novani-Hollaudiain." V. Ai.scENDENs (MenegJi. Giorn. hot. 1844 p. 300) "P. araclnioidea pur- purea decumbcns radicans adsccndens, ramis verticalibus erectis dicJiotomis, ramulis plerumque sccundis, junioribus iucurvis apice penicillatis, articulis primariis diametro sesquilongioribus, inllmis supremisque ramorum brevissimis, mediis diametro (hiplo lon- gioribus, omnibus 5-siplioneis. Ca^spes vix pollicaris. — Ad Al- gas majores in mari adriatico." Kutz. Sp. p. 806. P. POLYnuizA (Kg. Pliyc. gen. p. 418) "P. i^rocuiubcns parvula capil- laris, fasciculatim ramosa, ramis subdichotomis subfastigiatis apice lubricis coccineis penicilliferis, iu apicem valde attcnuatis, radi- culas ubique emittentibus', articulis inferioribus ex siphonuin pcrmutationc irregularibus, plerumque diametro sulttequalibus 5- siphoneis. Alt. 1". — Dalmatia." Kiitz. Sp. p. 807. ^'^- PolysiplionicB. P. RKiiiiVLA (Kiltz. Sp. p. 807) "P. capillaris intricata fusco-purpurea, basi radicans, vage ramosa, ramis divaricatis elongatis subsim- plicibus intricatis, ramulis raris hamulatis- articulis primariis 15-siphoneis, ramorum 10-siphoneis, omnibus diametro subsequa- libus. — India occidentalis." P. RECENS (Kictz. Phyc. gen. p. 418) "P. minuta rigida repeus setacea, radiculis clongatis tenuioribus fme radiatim extensis, ramis ver- ticalibus, ramiilis alternis, iuferioribus patentissiinis, superioribus erectis, articulis 15 - 20-siphoneis, diametro nuuc duplo, nunc pa- rum brevioribus', tetrachocarpiis biserialibus. Alt. 6'". /?. PENuiLLATA Hutcliinsia barbata Kg. Acticn.1835. Genua", Brest." Kiitz. Sp. p. 808. P. LAsiORHizA (Kiltz. Phyc.gen. p». 419) "P. repcns, radiculis densis simplicibus uon pellatis, ramis verticalibus numerosissiinis den- sissimis caspitosis raniulosis, ramulis [latentibus" articulis 15- siphoneis diametro duplo brevioribus. — Ad alias Algas in oceauo pacifico tropico." Kiitz. Sp. p. 808. P. JiELANOCHROA (KHtz. l. c.) "P. rcpeus ultra setacea atropurpurea, radiculis abbreviatis a^qualibus (fine nec incrassatis, nec pelta- tis ), ramis paucis erecto-adpressis, supremis arctissime adpres- sis apice penicillatis, articulis 15-siphoneis diametro duplo bre- vioribus, geniculis promineutibus. Long. 2". — In sinu Neapoli- tano." Kiltz. Sp. p. 808. 1066 RiioDOMELE^E. Poli/siphoma. P. PHLEBORiiizA (Kutz. l. c.) "P. rcpeiis iiltra setacea, atropurpnrea, ra- dicnlis elongatis fine peltatis (iielta pulcherrime radiatim venosa)-, ramis intricatis parce ramulosis, ramulis elongatis divaricatis su- premis adpressis peiiicillatis, articulis pvimuriis diametro duplo ramulorum triplo brevioribus, 15-siphoneis. Alt. 2". — Corsica." Kut2. Sp. p. 808. P. ERYTHROCOMA (Kff. l. c.) "P. basi repente adscendente setacea atro- purpurea, radiculis longissimis crassissimis fine peltatis, ramis apicem versus crebrioribus subdichotomis roseo-penicillatis, arti- culis 15-siphoneis diametro squalibus, ramulorum triplo brevio- ribus. Alt. l^/a— 2". — Kg. Actien. 1836. — lu mari adriatico." Kg. Sp. p. 809. e Sectione Polysqilionice. * Ecorticatce. P. FASCiCLLATA (Kff. PJiijc. p. 420) "P. sctacca erecta 1— 2-polIicaris subdicliotoma subfastigiata, inferne ex ramulis abbreviatis sub- spinulosa", ramulis supremis in carpoclonia transmutatis, approxi- matis, fasciculatis, subcorymbosis, racemosis, abbreviatis", arti- culis 15-siphoneis, priuiariis diametro tequalibus vel subbrevio- ribus, ramuloruiu 2 l-J-jilo brevioribiis. — Venetiis." Kg. Sp. Alg. p. 809. P. uMBELLiiERA (Kg. l. c.) "P. basi subsetacea ex geniculis nodiformi- bus torulosa, sursum ramosissima, subfastigiata, ramulis paten- tibus, raniellis apice spermatoidia amentacea oblonga incurva umbellato-fasciculata, gonidiis densis subtransversalibus opacius- culis, membrana hyalina distincta inclusis farcta, axi centrali per- cursa, petiolo brevissimo maxime hyaliuo suffulta gerentibus-, articulis inferioribus su[ierioribusque diametro iifjualibus, mediis duplo lungioribus subspiralibus, 10 — l5-siphoneis, siphonibus den- sissimis linearibus fusco-purpureis opacis. Long, 1 '/2— 2". Venetiis." Kg. Sp. p. 810. P, LAXirscuLA (Menegh. mscr.) "P. pollicaris subsetacea dichotoma, articulis 10-siphoneis superioribus diametro duplo longioribus^ inferioribus fequalibns. — In niari adriatico. Kg. Sp. p. 810. P. 6PH10CARPA (Kg. l. c. p. 420) "P. setacea basi radicans, virgato- ramosa erecta stricta, carpocloniis pcr totum phycoma longitu- dinaliter dispositis, erecto-adpressis, laxe racemosis, elongatis^ maxime curvato-flexuosis, apice penicillatis', articulis 18— 20-si- phoneis, primariis infimis diametro duplo (interduin triplo) bre- vioribus, snperioribus ffqualibus, cylindricis. Alt. 2- 3. — Hut- t Folysiphonia. Kuui)umelE;E. 10 6 7 chinsia virgata Kg. Actitn. 1836. - Iii inari adriatico." Kg. Sp. p. 810. P. ticoPAiiiA (Kg. l. c. 2}. 420 1 "P. setacea gracilis stricta jjiirpureo-ni- gra basi subiuida, vel ex ranuilis brevibus spiiiulosa, superue ra- mosa, ramis erectis apice tlexuosis (iiec in basin attenuatis)*, arti- culis j)riiuariis 20-siplioneis, diametro subaqualibus vel parum brevioribus; ramorum inferioribus superioribus(jue diauietro duplo brevioribus. Long. 2 - 3". — Ad oras Anglife." Kg. Sp. p. 811. P, cuiiTA (Mont.) "P. parvubn subsetacea l)asi repens dicliotcuna subla- stigiata, ramis superioribus attenuatis erectis, inferioribus paten- tibus, artieulis 15-siplioneis diametro aqualibus. intimis supremis- que brevioribus, geniculis inferioribus elevatis. — Ad oras Peru- anas." Kg. Sp. p. 811. P. REGULARis (Kg. Sp. p. 812) "P. roseo-purpurea 4— 6-pollicaris seta- cea, regulariter ramosa, ramis elongatis 2 3-pinnatis, pinnispiunu- lisque jiatentibus rigidulis subulatis gracilibus, articulis 10-siplio- neis, inferioribus .lequalibus, ramubirum mediis sesqui - duplo longioribus. — Hutcliinsia expansa Ag. Sp. II. p. 77. (?) — Hutch. nigrescens flaccida Suhr. — In sinu Codano." P. LOPHURA (Kg. Phyc. gen. p. 421) "P. basi setacea, apicem versus ra- mosissima, subfastigiata, ramis rainulisque apice longe peuicilhitis roseis, articulis primariis 15-siphoneis, diametro paruni longiori- Ijus. ramorum ses(juilongioril)us, ramulorum supremoruin aMjuali- bus 6— 8-siplioueis. - In mari balfico." Kg. Sp. p. 812. P. SECUNHATA (Siihr) "P.setacea vage ramosa, ramis secuiuhiriis nuinc- rosis secundatis elongatis, rainulis jieniciniferis alternis vestitis^ articulis primariis inferioribns diauietro suba^qualibus vel parum lougioribus, ramorum primariorum 2— 3-jdo longioribus spiralibus, secundariorum rauiiilorumque diametro ccqualibus, 10 - 15-sipho- neis. — In niari baltico." Kg. Sp. p. 812. P. nunocEPHALA (Kg. I. c.) "P. 4 — G-jioHicaris basi setacea nigro-pur- purea ramosissima, ramis regulariter fastigiatis ajiice dichotonie subcorymbosis; articulis 10 — 15-siphoneis, inferioribus diametro sequalibus, superioribus diainetro jiarum lougioribus, siph(uiibus coccineis, geniculis jiarum contractis — In mari baltico." Kg. Sp. p. 812. P. JUNCEA (Kg. Sp. p. 813) "P. sjiitharaa^-a setacea flagelliformis, alterne et remote raiuosa, raniis elongatis subsimjilicibus erectis, articulis omnibus nudis 10-siphoneis, inlimis diametro dujdo brevioiibus, sujierioribus a^qualibus, vel sesquilongioribus cylindricis, siphoni- bus distinctissimis saqie spiraliter tortis. Coior sicc. niger. — Ad Caput Boufe ,Spei : cL Pappe. (N:o78. iuter Polys. fasciculiferam)." 10(JJ{ UiioDOMELEiE. Folijsiphonia. P. r.\prE^NA (Kg. Sp. p. 813) "P. setacea 4— G-pollicaris llagellitbrmis, alteriie et Yirgatiiii ramosa, raiiiis eloiigatis erectis raiuulosis: ar- ticiilis omnibus luulis 10-siphoueis, intimis supremisque diametro irqualibus, mediis (spiraliter tortisj 2— 4-plo longioribus-, ramulis crelirioribus teuuioribus brevibus. — Ad Caput Bona> Spei." P. LiKOCLAi.iA (Kg. Sp. p. 813) "P. cespitosa 4— 5-poIlicaris basi ultra setacea, dichotome ramosissima, fastigiata, sursum atfenuata, ramis superioribus capillari-setaceis fructiferis •, articulis omnibus nudis diauietro a-qualibus vel sesquilongioribus, 10 ^ 12-siphoneis, siplio- nibus laxiusculis distantibus-, cystocarpiis numerosis appruximatis subglobosis, tetrachocarpiis in carpocloniis terminalibus elegantis- sime cor3'mbosis. Substantia mollis gelatinosa. Color sicc. pur- [lureo-nigrescens. — Ad Caput Bon. Spei." ** Inferne corticat(E. P. NUTANS (Mont. Canar. p. 171) "P. cespitosa uncialis et ultra capil- lacea subcontinua basi radicaiis adscendens superne paniculatim ramosa, panicula nutante, ramis virgatis dichotomis, ramulis ere- ctis, inferne obsolete articulatis, articulis mediis supremisqae dia- metro subtriplo brevioribus pol^^siplioneis, geniculis oliscuris-, cy- stocarpiis brevissinie pedicellatis ovato-globosis. — Ad Canarias." Kff. Sp. p. 814. P. STiCToniL.EA (Kg. 1. c.) "P. setac.ea fusco-purpurea basi rigidula ra- dicans subspinulosa-, rainis inferioribus [latentibus alternis brevi- bus penicilliferis vestita- cortice transparente tenuissimo, ex cel- lulis minutis laxis punctilbrmibus formato, articulis 7-siphoneis latioribus, primariis diametro uqualibus, ramulorum fructiferorum duplo brevioribus, carpocloniis racemosis sessilibus. - In mari adriatico." Kff. S}). p. 815. e Sectione Oligosiplionice. 1. Platysiphonia Kiitz. P. CHRYsopERMA (Kg. Pliyc. gen. p. 422) "P. 2-poIIicaris ad apicem us- que setacea repens subsiinplex atropurpurea coriacea tenax, arti- culis diametro triplo brevioribus 5-sipIioneis, siphouibus subcubi- cis acutangulis, cellulis gelineis tuboque (^xterno piirpureo-aureis, conceutrice striatis. — In uiari adriatico." Kg. Sp. p. 816. P. ViDovn Hii (Menegh) P. bijiollicaris inferne setacea su|ierne capilla- cea, purpureo-rosea, articulis inferioribus diametro duplo brevio- ribus, siphonibus roseis 7, superioribus diametro cequalibus omni- bus cyliudricis, tubo gelineo externo achromatico. — Ad oras Dal- matifc." Kg. Sp. p. 816. Foli/siplwnia. RHODOMELEic. 10(39 2. CoELOSIPHONIA KutS. a. Niidce; cystucarpiis urceolatis })eridcrmide innxime hyaiiiia. r. Acui.LiiEHA (Kg. S^i. p. 817) "P. cai)illaris iiuplicata biibdicliotoma, ramulis divaricatis peiiicilliferis spiiicsccutibus iiuuierosis. articulis ^ 5-si[dioueis, primariis iliametro 8-pl(j, raiuoruiu duplo loiigi(iril)us, ramuloruui subtvqualibus. — Polys. aculcata Kff. Pliyc. t;euir. p. 422. (ucc Aff.) — lu siuu Codauo." P. lAsTTAKKA (Motit. mscr.) "P. pai-va cespitosa sctacea dichotoma sub- fastigiata, ramis erectis aiiice circinato-hauiatis. articulis primariis 5-siphoneis diamctro sesquilougioribus, siphouibus oblougis utri- culiformibus, ramulorum diametro duplo l)revioribus, si|ihouibus abbreviatis quadraugiilaribus. Color saturate coccincns, siccat. ni- grescens. — Ericeria iu Lusitauia." Kf/. Sj^. p. 818. P. oKBiGKiANA (Kff. Sp. p. 820j "P. [)almaris capillaris atteuuata rauKi- sissiina dichotoma, ramis virgatis erectis strictis, articulis iulcri- oribns obsoletis, mediis diametro duplo longioribus, superioribus brevioribus. - Polys. stricta (?) Mont. Fl. Boliv. p. 18. - Poly- siph. commutata Endl. Su[)[)l. [). 45. — Ad oras Peruvia\" P. SQUAKKOSA (Kff. Sp. p. 822) "P. setacea coccinea fruticolosa, ramis patentibus elongatis, ramulis latei-alibus llexiiosis altcrne et squar- rose pinnatis vel subdichotomis, superioribus subcorymbosis, om- niVms acutis rigidulis spinif()i'iuil)us, articulis iuferioribus diamctro a'C[ualibiis 10-siphoneis, superioribiis parum brevioribus. Alt. Vj^'. — Ad ins. Fallvland." P. i;ambusina (Menegh. Giorn. Bot. 1844. p. 301) "P. stricta capillaris mox a basi ramosa, bipollicaris, ramis alternis subregulariler [lost articulos sex exsurgentibus, raro geiniuatis, erectis, codem modo decomposito-1'amulosis, ramnlis regulariter decresceutibus ad ex- treniitateni ct sub a[)ice [)enicillatis- articulis inlimis dianietro scs- quilongioribiis, su[)erius sensim usque 8-pIo longioribus, ramorum intimis superioribiiS(|Lie brevioribus, mediis tri[)Io loiigioribus om- bus 5-siiihoneis, siplionibus llexuosis et spjiraliter tortis, geniculis basi maxime elevatis:, carpocloniis elougatis torulosis. - Dalma- tia." Kg. Sp. p. 823. P. NiTENS (Menegh. Giorn. Bot p. 302) "P. pollicaris badia niteus ef- fusa demissa arachuoidea, ramos elongatos cespitosos emittens, r i- mis a basi pluries dichotoniis sursuiu rainulosis, ramiilis patcntis- sirais infra a[)iceni penicillatis, articulis [irimariis diametro si'S- quilougioribus, rainorum inferioribus diametro aqualibus, mcdiis 2-8-pio longioribus, superioribus brcvissiniis, 5--siphoueit,-, tc- trachocarpiis longe seriatis. — Dalmatia." Kg. Sp. p. 823. P. NOPiFEKA (Kg. Phyc. germ. p. 320) "1— 3-pollicaris setacca irre- gulariter ramosa, ramis patentibus, articulis 8-siphoneis inferiori- 1070 HHODOMELEii. Folysiphonia. bus diametro du[)lo, supremis triplo brevioribus, geiiiculis iiiferi- oribus in anuuluui tuniidis. - In uuiri adriatieo." Kg. Sp. p. S2'6. P. LEPTURA {Kg. Phyc. germ. p. 425) "P. 2 — 3-pollicaris setacea atro- purpurea exacle dicliotoma rauiis inferioribus patentissimis sujte- rioribus erectiusculis simplicibus iu apices elongatos productis, articulis 8-siphoneis inferioribus superioribusque diametro sequa- libus mediis dupb) brevioribus. In mnri adriatico." Kg. Sp. p. S24. P. uENTicuLATA (Kg. l. c.p. 425) "P. 3 4" alta, capillaris subdicliotoma virgata subfastigata roseo-purpurea basi torulosa, articulis 4-sipho- neis diametro sub^qualibus vel duplo longioribus, supremis brevis- simis, geniculi^ inferioribus tumidis. cystocarpiis urceolatis, carpo- stomio denticulato; ramulis supremis forcipatis. — Helgoland." Kg. Sp. p. 824. P. LOPHUROiDEs (Kg. Sp. p. 824) "P. setacea et ultra diiute purpurea, ramis elongatis erectis gracilibus apice congestis raniulosis, ramu- lis penicilliiVris, articulis 4-si[ilioneis inferioribus diametro 2 — 3-pIo brevioribus superinribus a^qualibus vel usquo duplo longioribus, siphonibus latissimis subrotuudatis. — P. elougella Menegh. — Dalmatia." /?. Stibcorticatce trichomate primario basi strato corticali fibroso- venoso obducto. P. ExioiA (Kg. Pliyc. gen. p. 425) "P. semipollicaris capillaris a basi usque ad mediani parteni fibroso-corticata, coccinea, erecta; ramis alternis inferioribus patentibus, superioribus erectis rigidnlis ra- luellis plerumque adpressis breviter penicillatis- articulis omnibus oligosijihoneis diametro a/qualibus. In mari adriatico." Kg. Sp. p. 825. P. insANOPiiORA (Kg. l. c.) "P. 2-i)olIicaris inferne setacea laxe corticata, snrsuin atteuuata, dichotoma, raniis lanuilis spiniformibus [)enicil- liferis patentissimis obsitis; articulis iuferioribus diametro brevi- oribus mediis aqualibus, superioribus longioribus. — Dalmatia." Kg. Sp. p. 825 P. MYRiocoicA (Mont. canar. p)- 170j "P. aggregata palinaris basi bre- viter radicans mox erecta cartilaginea teres seta porcina subduplo crassior virgato-ramosissima, rainis alternis sensim minoribus erectis in ramulos tenuissimos articulatos {)urpureos decompositis, articulis diametro a>(pialibus aut brevioribus, cystocarpiis laterali- bus ovatis breviter pedicellatis, carpocloniisque tetrachocarpopho- ris numerosis. — Ad Canarias." Kg. (S/j. p. 825. P. GONOTAPiioRA (Kg. Phyc. gen. p. 426) "P. 2— 3-pollicaris capillaris lubrica tenera, ramis alternis subdichotomis, articulis inferioribus Folysiphoma. llHODOMELEiE. " 407 1 superioribusque (liametro duplo longioribus 6-siphoneis, sipliuiii- bn!< infimis transversim divisis, genicalis tnuiidis. ^. KiGiPLLA ; ramulis rigidulis articulis brevioribus. In mari adriatico." Kg. Sp. p. 826. P. PYCNOCOMA (Kg. l. c.) "P. 2 — 3-i)0]licaris obscure purpureo-fusca, in- ferne setacea subsimplex corticata, superne in ramos creberrimos dichotomo-fastigiatos lubricos tenerriuiosqne divisa- articulis in- fimis obsoletis, diametro a^qualibus, ramorum inferioribns 5-pIo, superioribus 3-plo longioribus: geniculis inferioribus leviter ele- vatis. — In mari adriatico" Kg. Sp. p. 826. P. RUGULOSA (Kg. l. c. p. 4263 "P- 2 3-poliicaris capillaris ramosissima virgata coarctata tlexuosa coccineo-purpurea subdicliotoraa, ramis creberrimis inferioribus divaricatis. snperioribus patentibus, ar- ticulis infimis corticatis, ceteris 4-siphoneis, inferioribus rugulo- sis, diametro ct-qualiljus. superioribus 2 — 3-plo longioribus, ra- inorum vFqualibus, sesquilongioribusvc Ifcvibus apice subpenicil- latis. - In mari baltico." Kg. Sp. p. 826. P. CALLiTRiCHA (Kg . 1. c. p. 427) "P. setacea pj^ramidata, ramis altcruis dendroideis coccineo-roseis i)atcutil)us, longitudinaliter dispositis sursum decrescentibus, inferne fut in trichomate primai*io) ve- noso-corticatis , articulis diametro ■cequalibus 4-siphoneis, sipho- nibus distinctis granulatis obtusangulis ina^qualibus supremis pul- cherrime coccineo-roseis: spermatoidiis subterminalibus numerosis oblongis tenerrimis, gonidiis hyalinis globosis laxe racemosis. — In mari geriuanico." Kg. Sp. p. 827. P. roLVCARPA (Kg. I. c.) "P. setacea pyramidatim fruticulosa decompo- sito-ramosa, ramis pateutibus, ramulis erectis penicillatis deorsuiu corticatis, articulis ramorum diametro triplo, apice sesquilongio- ril)us, raro cequalibus; cystocarpiis numerosis apice obtusis — lu mari germanico." Kg. Sp. p. 827. P. LAXA (Kg. l. c.) "P. setacea lortilis laxe corticata, ramis basi le- viter eorticatis laxis patenti-recurvatis laxe ramulosis, cellulis corticalibus valde elongatis obtusis fnon ramulosis)-, articulis primariis diametro duplo longioribus, ramorum sesquilongioribus Interioribus snba-qualibus, carpocloniis in apice ramorum fasci- culatis, plerumciue valde elongatis, gibbosis, acuminatis, subra- mosis. — Venetiis." Kg. Sp. p. 827. P. POLVciioTOMA (Kg. Sp. p. 828} "P. 4— 6-polIicaris setacea sursum gelatinosa teuera multitida, ramosissima, ramis ramulisque paten- tibus approximatis densis, articulis primariis ramorumque ve- noso-corticatis diametro a^qualibus vel brevioribus, 4-siphoneis, siphonibus distinctis latiuscnlis. — P. luultifida Kg. Phyc. geuer. p. 427. — In mari germanico.'' 1072 RnoDOMELEiE. Folysiplionia. P. r.AnrLA (Kg. l. c.) "P. 2— 3-pollicaris basi setacea lubrica ranio- sissima, rauiis ramulisque patentiljus, articiilis a basi trichoma- tis usque arl partem iiiferiorem ramorum veuoso-corticatis, dia- metro Eequalibus vel parum longioribus 4-siplioueis, siphonibus (_siccando} coharentibas latiusculis. — In mari germanico. y. Ubique fere corticatee. P. Requienii (Mont.) ''P. robusta ultra setacea nigricans, ramis setaceis, iiilVrioribus divaricato-patentibus, superioribus erecto-patentibus flagelliformibus, articulis diametro 2 — 3-plo brevioribus, inferio- ribus obsoletis corticatis, superioribus subnudis-, cellulis corticali- bus ehmgatis laxis. - lu mari mediterraneo." Kg. Sp. p. 828. P. H^.MATnKS (Kg. Phyc. gen. p. 428) "P. 4 6-pollicaris et ultra, se- tacea, sanguineo-purpurea ramosissima-, ramis fasciculato-virgatis capillaribus, articulis jirimariis diametro 3 — 4-plo longioribus, ra- niorum secundariorum inferioribus corticatis, diametro a^qualibus, sursum sesquilongioribus, ramulorum parum longioribus, suprerais ;vqualibus 4-siplioneis, siphonibus oblongis sublinearibus utrinque dilatatis, cellulis corticalibus ramorum sparsis plerumque elonga- tis incrassatis, carpocloniis solitariis clava^formibus interdum apice subacuminatis. — Venetiis." Kg. Sp. p. 830. P. ( OMMUTATA (Kg. l. c.) "P. crassa elongata patenti-ramosa, ramis se- cundariis setaceis elongatis gracilibus virgatis supcrne approxima- tis, sursum in ramulos divisis, ramellis piliibrmibus articulatis re- motis vestitis, articulis inferioribus corticatis diametro a^qualibus, superioribus nudis du[ilo longioribus 4-si]ihoneis, siphonibus elon- gatis linearibus angustis utrinque dilatatis, purpnreo-fuscis opacis distautibus. — P. bulbosa Suhr? — In mari baltico." Kg. Sp. p. 830. P. TiiUHODES (Kg. l. c.) "P. inferne crassa, raniis primariis crassiuscu- lis patentibus, secundariis numerosis subsetaceis, articulis raino- rum iuferioriljus corticatis, diametro a?qualibus, superioriltus du- plo longioriljus 4-siphoneis, siphonilius superioribus elongatis late linearibus fnon dilatatis) peliucido-ametlu^steis apjiroximatis. — In mari baltico." Kg. Sp. p. 830. P. liOBusnA (Kg. l. c.) "P. crassa subfastigiala, ramis numerosis sursum dense approximatis virgatis, articulis diametro Eequalibus 4~-5-si- phoneis, siphonibus late oblongis opacis approximatis saturate fu- scopurpureis, cariiocloniis lanceolatis elongatis, breviter acuminatis, racemoso-subcyniosis. — Venetiis." Kg. Sp. p. 830. P. AREORESCENS (Kg. l. c.) "P. ultra sctacca plus miiiusve eloHgata, caulc inferne ramis destituto, apice ob ramos virgatos numerosos co- mcso-, articulis ramorum inferioribus diametro duplo longioribus. Tohjslphonia. Rhodomele.e. 1073 sursum seusim brevi(iril)us, superioribus diametro sub"cequalibus 4-siplioueis amethjTSteis, siplionibus tlaccidis. inferioribus fusce- scentibus spiralibus. — Iu mari adriatico." Kg. Sp. p. 831. P. PAXToriiLOEA (Kg. 1. c.) "P. subdicliotoma apice setacea, rigida* ra- mulis semisetaceis, a basi ad apices usque extremos corticatis, villoso-penicillatis, celliilis corticalibus abbreviatis dentatisque ir- regularibus densis, articulis diamelro duphi, ramulorum tri}do brevitirii)us, carpocloniis sparsis. — Tergesti." K(/. S^). p. 831. P. M.ACROCLONiA (Kff. l. c.) "P. sctacea ramosa, ramis virgatis; articulis diametro a'(jualibus, primariis laxe corticatis, ramoriim subuudis; siplionibus oblongis ainplis rotundatis; cellulis corticalibus eloii- gatis subramulosis', carpocloiiiis maximis longissimis proliferis vel ramosis oligospermis acumiuatis. — lii mari adriatico." Kg. Sp. p. 831. P. cERvicoRNis (Kg. Flora 1847") "P. ultra sctacea uncialis cespitosa fusco-purpurea nigrescens, ramulis iuferioribiis brevibus ereclis apicc uncinatis remotis, superioribus crebrioribus approximatis, al- terne pinnatis, pinnis patentibus leviter recurvis Srtpe bifurcatis acutis-, articulis 10-siphoneis omnibus diametro duplo lirevioribus. — Java." Kg. Sp. p. 831. Sond. pJ. Zollmg. p. 2! 3. JBotryodonia Kg.; 'Hricliomate retimlatim corticato; carpocloiiiis coi)fcrtis racemosis." P. CYMOSA (Kg. l. c.) "P. crassiuscula atropurpurea erecto-subpyrami- dala, ramis inferioribus patulis vagis superioribus erectis, carpo- cloniis ramosissimis dense c}'moso-dichotomis divaricatis longitu- dinaliter vestitis, singulis curvatis gibbosis, breviter et obtuse acu- minatis furcatisque; strato corticali duplici, interiori subreticulato, cellulis majoribus abbreviatis oblongis intequalibus. exteriori con- tinuo, cellulis miiuitissimis anguloso-subrotundis, in radios cou- lluentes minutos ordinatis', articulis obsoletissimis. -• Dalmatia." Kg. Sp. p. 837. P. PY(Noi>KLOEA (Kg . l. c.) "P. crassiuscula vage ramosa, cellulis corti- calibus rotundis iu stratum continuuin dense coalitis, articulis ob- soletis brevissimis ■, carpoclouiis subdistiche racemosis crenulato- gibl)Osis llexuosis. — lu inari mediterraneo." Kg. Sp. p. 837. P. coMATiLA (Kg. Sp. p. 837) "P. ultra setacea atropurpurea basi de- cumbens, ramis fructiferis elongatis, densissime et longitudinaliter fasciculis carpoclouiorum creberrimorum eloiigatorum incrassato- rum flexuosorum toroso-gibbosorum apice obtusoruin dense glo- meratis vestitis-, celhilis corticalibus abbreviatis, interdum angula- tis, superioribus in reticula minuta dense ordinatis, inferioribus dense conjunctis, inordinatis, articulis inferioribus obsoletissimis, 1074 R noDOME LE Js. Polysiphonia. superioribus diametro triplo brevioribus. — P. comosa Kg. Phj-e'. gener. — In mari mediterraneo. ,3. PENiciLLiFERA-, carpocloniis aplce acutiusculis toruloso-crenulatis penicillalis. — Genua." P. POLYPHOHA (Kg. Sp. p. 837J "P. setacea minor ramellosa, ramellis cystocarpia numerosa gerentibus-, articulis iirimariis diametro 3-4- plo brevioribus, obsoIeLe corticatis (cellulis corticalibus rotunda- tis), superioribus nudis diametro duplo brevioribus. Habitus P. WuUeni. — Ad Novam-Hollandiam." 3. ZANARDlNIAKiE. PoJysipJionice. P. AciLEiKERA (Zanurd. Alg. cell. mar. p. 24) "lilis setaceis rigidissimis purpureis parum vageque ramosis, e basi supra medium crebre ramulosis, ramulis aculeiformibus, uno vel altero ramulo brevis- simo instructis fere horizontalibus, ramis superioribus irregulari- bus patentissiuiis, articulis diametro requalibus, ramulorum dinu- dio brevioribus, polysipliouiis, geniculis inferioribus subcoatractis." Hab. ad Lido Venetiee. P. opacse et P. ophiocarpa- Kiitz. ab auctore proxima dicitur. P. iNcrKVA (Za77. /. c.p. 25) "filis basi ca^spitosis radicantibus infra apicem obtusum penicillatis, setaceis, rigidis, atropurpureis pyramidatim ramosissimis, ramis superioribus incurvis valde approximatis fa- stigiatis, ramulis brevissimis fere ramentaceis itidem incurvis ob- tusis, e basi ad ad apicem lilorum ramosorum huc illuc sparsis-, articulis diametro semper brevioribus polysiphoniis-, genicnlis pa- runi elevatis obscuris", keramidiis valde opacis ovoideis adpressis incurvis subsessilibus in ramis ultimis creberrime sparsis." Hab. sd Pelestrinam. P. armatse .J. Ag. proxima dicitur. P. MSTicHA (Zan. /. c^. 26) "filis setaceis rigidis, atropurpureis, basi cee- spitosis distiche ramosis, ramis ordiriatim alternatis, lateralibus di- chotomo-furcatis maxime divaricatis, apice antheridia umbellato- fasciculata gerentibus', articulis omnibus diametro brevioribus, polysiphoniis, geniculis obscurioribus vix elevatis." Halj. ad Venetiam. P. umbellifera» Kiitz. antheridiis adpropinquatiir, aliis autem ma- joris momenti characteribus ab illa specie distinguitur. OligosiplionicB. P. Ve^eta (Zan. l. c.p.25)"filis capillaceis aequalibus rigidiusculis atropur- pureis basi radicantibus, infra apicem laxissime penicillatis, inferne Tohjsiplwnia. Rhodomele^e. 1075 subdichotoniis supra medium lateraliter ramosis, ramis vagis al- ternatim secundatis pateutibus recurvis, ramulis «Itiniis brevissi- mis spiniformibus inciirvis; articulis primariis diametro duplo longioribus, ramorum eef^ualibus, infimo tamen conslanter brevis- simo, quadrisiphoniis", geniculis nunu|uam elevatis • utriculis spo- riferis vix seriatis in superiore filorum parte ramorumque sitis." Hab. ad Venetiam. P. (livergenti valde adpropinquari dicitur- ab ilhi specie vero dif- ferret lilis tenuioribiis, articulis longioribus etc. P. LUTENTis (Zan. l. c.) "filis capillaribus sursum attenuatis csespitosis fasciculato-implexis basi reptantiljus, mucosis roseo-sanguineis in- fra apiceni brevitcr laxeque peniciilatis, inferne subdichotomis ia- teraliter ramosis, raniis alternis elongatis erecto-adpressis, ramulis conforniil)us distantibus ultimis abbreviatis', articulis diametro duplo longioribus, in ramulis apicem versus dccrescentibus, qua- drisiphoniis, geniculis minime elevatis." Hab. ad Lido Venetise. Inter P. purpuream et P. arachnoideam ai) auctore disponitur. P. Kellneiu (Zan. l. c.) "filis capillaceis a^qualibus saturate purpureis infra laxe dichotomis superne furcato-adproximatis apice acutis pub^herrlnie penicillatis, peniciHis conspicuis ramosissimis, articu- lis [prinuiriis diametro 10 — 12-plo longioribus sensiin sensimque decrescentibus, superius eodem usque sesquilougioribus sequali- busve, omnibus quadrisiphoniis- geniculis interioribus maxinu' elevatis nodosis obscuris' utriculis sporiferis in ramulis ultimis intumescentibus sitis." Hab. ad S. Erasmo. ^ Cum P. furcellata comparatur. P. LONGiARTicLLATA (Zun. 1. c.) "filis ca^spitoso-elougatis subsetaceis ri- gidiusculis fcrrugineo-pur])ureis lateraliter ramosis, ramis distanti- bus repetite dichotoinis tandein subfurcatisj articulis infimis dia- metro •tequalibus cito niaximc elongatis et eodem us([ue 16-plo et ultra longioribus in ramorum extremitatil)us iteruni u^qualibus, omnibus 2- 3 siphoniis, geniculis inferioribus paruui elevatis ob- scuris." Hab. ad Chioggiam. Articulorum longitudine ab omnibus Pol_Ysi[ihoniis distincta dicitur. P. sAxicoLA (Zan. 1. c.j "filis setaceis subee(pialibus rigidis atropurpureis radicantibus, radiculis brevissimis infimis peltatis, irregulariter ra- mosis, raniis alternis, o|)positis sul>ternatisve luiud raro secunda- tis, majoribus minoribus intercalatis, sursum magis approximatis, ramulis brevissimis incurvato-adpressis apice antJieridiferis, anthe- ridiis brevibus sessilibus fasciculatis- articulis primariis obsoletis diametro suba^^iualibus, ceeteris eodeiu duplo brevioribus polysi- phoniis, geniculis non elevatis', kerauiidiis maxime veiitricosis sub- sphoeroideis sessilibus." IV. 71 107G FiHODOMELEiE. Dictymenia. Hab. ad Malamocco. P. repenti Kiitz. proxima judicatiir. P. ATRA (Zan. l. c.) "filis capillaribus, rigidis purpureo-nigrescentibus, primariis horizontalibus radicantibus radiculis brevibus peltatis, secundariis verticalibus sursum ramosis, ramis plerumque alterna- tim secundatis, ramulis brevibus incurvis apice laxe penicillatis antheridiferis, antheridiis elongato-linearibus breviter pedicellatis-, articulis diametro sequalibus vel parum longioribus, ramorum infi- mis et supremis brevissimis, omnibus quadrisiphoniis, siphonibus crassis conspicuis, geniculis pellucidis subcoiitractis, keramidiis magnis sessilibus basi v;ilde incrassatis extrorsum gibbosis." Hab. ad Malamoceo. P. PAKvuLA (Zan. 1. c), "filis capillo tenuioribus rigidiusculis roseo-pur- pureis minute cgespitosis, basi radicantibus radiculis elongatis llexuose ramosissimis, ramis vagis plerumque alternatim secundis elongatis, ramulis ultimis iitrinque attenuatis infra apicem peni- cillatis penicillis gracillimis", articulis diametro 'tequalibus quin- quesiphoniis, geniculis pellucidis depressis-, utriculis sporiferis iu summitate ramorum )'amellorumque sitis." Hab. ad Malamocco. Obs. Pra^ter species hoc loco enumeratas, alias quasdam a Za- nardinio (Sagg. p. 53 et 54) et a Welwitsch (in Phyc. Lusit.) distin- ctas video. quas vero utpote nondum descriptas h. 1. memorare su- pei"sedeo. CXXXVIII. DtCTYMENIA Harv. Ner. Ausfr.p.2S (excl. s^.). Dictyomenise sp. Grev. et Auct. Rhodomelee sp. Af/. et Auct Frons plana serrato-dentata et evolutione dentium pinnatim de- eomposita, costa propria venisque alternis ad dentes excur- rentibus percursa, oblique transversim zonata, nempe cel- lulis interioribus per unicam seriem frondi parallelam dis- positis rotundato-hexagonis zonas a costa oblique adscen- dentes formantibus, minoribus corticata. Fructus in dentibus marginalibus decompositis aiit in processubus fasciculatis a venis emergentibus evobiti. Keramklia subglobosa, intrai pericarpium ceUulosum, carpostomio aj^ertum, gemmidia i pyriformia in articulo terminali tilorum, a placenta radian- tium, foventia. Stichiclia in fasciculis dichotomo-fastigiatis subcorymbosa, teretiuscula, verrucoso-ineequalia, sphffirospo- ras simplici serie spirali foventia. Frondes sunt membranacete planse lineares marginibus ser- rato-dentatre, et evobitione dentium pinnatim pbis ininus de-j Bidymenia. Rhodomele^e. 10 7 7 compositee, apice et dentibus juvenilibus subincui*vis, mox su- bulatis rigidiusculis, tri-multitidis. Costa frondem percurrit, su- perne venis ad pinnas et dentes alterne et angulo acuto excur- rentibus continuata, inferne sensim tirmior caulem efficiens an- cipitem aut lamina obsoleta teretiusculum. Fructus in pianta aut parum mutata, aut plerumque in angustiore elongata parte et magis decomposita provenientes, positione et origine in diversis speciebus diversi. Keramidia in dentibus observata (in duabus speciebus tantum niihi cognita), singula in dente multifido sessi- lia, ssepe apice sterili pinnulfe in quo insident superata, ovato aut oblongo-globosa, carpostomio a])erta; pericarpium cellulo- sum fere du])Iici strato cellularum, interioribus longioribus et laxiori membrana endochroma cingentibus, exterioribus brevi- oribus et magis farctis, constituitur; placenta a basi keramidii surgens, plexu filorum centralium constituta et in fila plurima articulato-clavata dichotomo-fastigiata, sursum radiantia, soluta; gemmidia in articulis terminalibus tilorum evoluta, cIavato-]iy- riformia. Spheerosporpe in ramulis teretiusculis dichotomo-fasti- giatis articulatis, nunc a venis proliticantibus, nunc a dentibus magis decompositis ortis, subtortuosis verrucoso-inaequalibus aut spinosis evoluta?, unica linea spirali adscendente dispositee, in arti- culis singulcie, triangule divisee. Antheridia a me non observata, Tribus aut fere 4 cellularum stratis frons contexta est. Cellula? interiores, siphonibus Polysiphonije analogee et in ra- mulis filiformibus fructiferis consimiliter in orbem dispositse, sunt in fronde sterili plana unica serie, a costa ad margines extensa et frondi parallela, ordinatse, ambitu rotundato-sub- hexagona^, a facie frondis adspectee in zonas transversales, obli- que adscendentes, (celluke nem])e non omnino e regione positai sed exteriores paulo supra cellulam proximam iuteriorem in- cipientes), seriatas; translucentibus his cellulis majoribus per strata exteriora, frons zonata et areolata adparet. Subdivisione harum cellularum introrsum sensim procedente, stratum corti- cale sensim oritur, cortice Polysiphonia? analogum ; hoc in partibus juvenilibus, et in dentibus tenuioribus filiformibus nullum, in parte adultiori sat conspicuum; constat cellulis extimis minori- bus, quasi stratum jjroprium epidermaticum formantibus, et in- termediis cellulis majoribus rotundatis, siphones tamen nullo modo ffiquantibus. In costa et venis cellula?. centrales ad- sunt, sij)hone centrali Polysiphonitie analogse; circa sipho- 71* 1078 UuoDOMELE;*:. Dktymenia. nem centralem cellulse qusedam majores intermedii strati in or- bem disponuntur, et ipsse corticales cellulse, secus venas elon- gatse, sensim plures pluresque formantur, ita ut costa, in parti- bus adultioribus incrassata, cellulis corticalibus multiplicatis prse- cipue oritur. Genus Dictymenife, quale hodie intelligo, structura frondis ad Lenormandiam et Kutzins:iam recentiorum accedit; ab his vero diifert stichidiis, unica serie longitudinali sphferosporas ge- nerantibus; qua nota ad Polysiphoniam arctius accedit, superiore evolutione frondis, in venis et costis conspicua, facile distinctum. Stichidiis non minus quam structura frondis a Vidalia et Aman- sia recedit. Series generum inspicienti appareat Vidaliam Le- normandiam et Dictymeniam zonis areolarum oblique adscen- dentibus esse anah)gas, et in subseriebus diversis invicem sibi respondentes; Vidaliam aut^m structura frondis et fructibus propius ad Rytiphlffiam et Amansiam accedere; Dictymeniam ad seriem Polysiphoniee esse referendam, Lenormandium deni- que et Klitzingiam subseriem constituere propriam, structura frondis cum Dictymenia, fructu vero cum Amansia congruentem. Genus Dictymeniffi, a Grevilleo fundatum, prseter species hoc loco generi conservatas, Fucum vohibilem, atque Rhodome- lam serruhitam et Rh. dorsiferam comprehendebat. In symbo- lis meis differentiam ab Amansia in zonis oblique adscendenti- bus areolarum qua-rens, tum species Vidalise, tum Am. fraxini- foliam et Am proliferam Dictyomenia? retuli. Decaisne fere eodem tempore dispositionem specierum aftinium moliens, Aman- siam mamillarem et Am. fraxinifoliam, Dict. tridentem, D. vo- lubilem et D. Telfairi Dictyomeniee retulit; A. proliferam in- certi genei"is judicavit; Carpophylli speciebus Suhrii genus Spir- hymenise creavit. Harvey dein, in Ner. Australi, veram structu- ram frondis exposuit, plurimas species extraneas exclusit, at characteres generis minus feliciter exposuit, prtecipuam distin- ctionis notam in positione fructuum quEcrens. Monente denique Sonder, qui quam parum sufliceret allata distinctionis nota exa- minatis speciminibus Vidaliee spiralis et diversarum Dictyome- nise specierum edoctus fuisset, genera nova, quse antea distincta habuisset, iterum conjungenda esse concessit Harvey. Prseter- missa itaque et structurEe frondis differentia et stichidiorum non minus insigni, species Vidalise et DictymeniiB vel in diversa genera dispersas, vel iu unuin male consociatas habenl syste- Bidymenia. RiionoMELE;?-. , '107V) niatici hodierni; perspectis charaeteribus non tantum genera esse distincta, sed revera non invicem proxima, concedant^spero. Ut in Pol^^siphonia, ita in Dictymenia, certo tempore^species jienicilligerfe videntur, nempe mollissimis (ilis penicinatis instru- ctse. Hoc stadio 'antheridia provenire suspicor, nulla tamen certa vidi. Penicillis delapsis dentes subulati et rigidiusculi evadunt. Sphferosporas in utroque stadio provenire, quod de Polysi})honiis pluribus cognitum est, specimina D. Harveyanse, quee vidi, quoque docent. SPECIES DISPONANTUR: * Sphcerosporce in dentihus transmutatis et decompositis evolutce. 1. D. Harveyana. 2. D. TIUDENS. ** SpJmrosporoi in filis fasciculato-corymhosis, a venis emer- gentibus, seriatce. 3. D. SONDERI. *** Sp. inquirendce. D. ECOSTATA. D. PECTINELLA. 1. D. Haeveyana (Sond PJ. Muell. p. 698) fronde gelatinoso- membranacea obsolete areolata alterne decomposito-pinnata, dentibusque multilidis sensim in pinnas excrescentibus fim- briata, pinnis patentibus, sterilibus lanceolato-linearibus, fertilibus anguste linearibus magisque conipositis, stichidiis corymbosis teretiusculis subspirali linea verrucosis spinosis, keramidiis subglobosis in dente singulis. Dictymeiiia Harveyana Soiid. l. c. in Linncea vol. 25! Harv. in Hook. Fl. Tasm. p. 295!! D. tridens Harv. in Hook. Journ. Bot. III. p. 430. Ner. Austr.p. !8 tab. VII! (excl. syn.J. Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 121!! Hab ad orasNovse Hollandisfe australis et Tasmanniee (Har- /ey!). Fvons pedalis et ultra, inferne sensim caulescens, 2, — 3 lineas lata, ursum sensim tenuior, 4— 5-pinnata. Caulis pinnis denudatus in no- tris adest at caetenxm frondi conformis, linearis nempe, costa inferne ncrassata, superne parnra conspicua et omnino immersa per frondem ontinuata instructus. Sterilis frons sat regulariter alterne 4-pinnata; 1080 RHODOMELEitv Dictijmenia. pinna:' 1 — 2 lineas latge, 3—4 pollicares, fere per totam longitudinem pinnulata', rachide basi apiceque attenuata, pinnulisque mediis longi- oribus, basalibus dentiforniibus sensim obsoletis. Ultima pinnularum series dentibus marginalibus coustituitur. Dentes latitudinem racliidis longitudine sua superantes, sunt mox multifidi, nempe a medio ramu- lis subulatis corymbose dis])Ositis instructi- ut excrescit froiis, dentes prolongantur, racliis eorum excrescit et rami subulati decompouuntur. Exceptis dentibus basalibus, qai sensim obliterantur, sequentes omnes hoc modo in pinnulas abeunt, unde IVons inferior, pinnis quidem in- ctructa, dentibus autem nuUis marginata adparet. Fertilis frons et magis prolongata et decomposita, pinnis Inferne longius denudatis, su- perne in pinnulas linea duplo angustiores [ilurimas abeuntibus. Sphs- rosporse in dentibus marginalibus pinnato-multifidis subfastigiatis, ra- chidibus fertilibus, ramellis spinulas efficientibus, evoluta' •, un(ie sti- chidia inflata teretiuscula utrinque attenuata, linea subspirali verru- cosa spinulisque armata adparent. Keramidia oblongo-globosa, in dente coniposito singula, sessilia. Color vinoso-atropurpureus, adul- tioris exsiccatione in nigrescentem tendens. Substantia gelatinosa vi- detur, unde charta? sat bene adhseret. Pra'ter status supra descriptos forma adest penicilligera, ei ut vi- detur analoga, quam in Polysiphoniis et aliis cognitani habemus-, sistens plantam denudatam prolificationibus ut suspicor iterum ramosissimam. Ha-c adhuc magis composita, gerit loco pinnarum thja'sos ovatos deii- sissimos, copiaque penicillorum mollissimos. Racliides pinnularum in his sunt adniodum attenuata', in crassitiem setaceam-capillarem re- duct«, inferne d^nudata; aut spinulis paucis instructee, dein in peni- cillos filorum alterne abeuntes, inter quos ramus incrassatus nunc 1 sphserosporis onustus cernitui', apice denique in frondes novellas cune- 1 atas dihitata'. Hanc formam nomine D. Harvcyana! var. flabelligerae ' a Harvey denominatam, ad oras Novie Hollandia" occidentales lectam habeo. Species a Harvey primum nominc D. tridentis descripta, a Son- dero distincta, characteribus petitis a colore roseo-purpurascente, areolis minus perspicuis, ramulis tenuioribus, quorum dentes magis ~ divisi, et pracipue stichidiis e dentibus marginalibus evolutis. Mihi quoque certe distincta adparet, licet in stichidiis, colore, ramorumque tenuitate vix ullam difl"erentiam D. tridentis videam. D. Harveyana est planta magis gelatinosa, unde charta fere seniper arcte adharet, dum D. tridens levissime tantum chartse adfixam viderim. Areola^ hexagonffi in D. tridenti quam maxime conspicuse, in D. Harveyana obsoletge- quod a structura paulisper diversa pendere adparet. Cel- lula; nimirum interiores sunt strato cellularum subcorticalium extus tectae, a quibus magnitudine minus differunt. In D. tridenti hse cel- ,. lula fere tantum conspicuse in venis, unde areolee interiores per stra tum corticale facilius translucent*, hinc a superficie visaj D. tridens insignem inter venas et parenchj^ma monstrat differentiam, D. Har- 4| Didymcnia. ' Rhodomele^:. H)»! veyaua tota rere liomogeuea adparet. Caulis adest teretiusculus in D. tridenti, linearis et a fronde paruni distinctus in D. Harveyana, (quantum lioc ex meis speciminibus dijudicatur), quod nu\jori strati corticalis evolutione iu illa pendeat. In D. tridenti sunt dcntes sparsi, (jui iu pinnas excrescunt, unde dentes pinna?que in inferiore parte iu- termixtce obveniunt-, in D. Harveyana dentes inferiores obliterantur, superioribus omnibus excrescentibiis, unde dentes tantum in pinnulis iiltimis fere adsunt. — Fertilis planta utriusqne est angustior et ma- gis decomposita, fructusque, si (]uid video, parum diversi. 2. D. TRiDENS (Mcrf. mscr.) fronde membranacea areolata alterne decomposito-pinnata dentibiisqiie intermixtis serrata, pinnis patentibus, sterilibus lanceolato-linearibus dentes 2 — ^3 fidos, fertilibus anguste linearibus magis compositis dentes multi- (idos gerentibus, stichidiis subcorymbosis teretiusculis sub- spirali linea verrucosis spinosis, keramidiis subglobosis in dente singulis sessilibus. Fucus tridens Mert.; Turn. Eist. Fuc. IV. tah. 255! Rhodomela tridens Ag. Sp. Alg. I. p. 'STd. Syst.p. 197 (exc].\ar.)l Dictyomenia tridens Grev. Syn. p. 51. Kiitz. Sp. p. 848. Sond. in Linn. Vol. 25. p. 697? Harc. Mar. Bot. of West. Austr. p. 538? Exsicc. Harv. Austr. n. 124. Hab. ad oras Novse Hollandite Peron! Labillardiere! ad oc- cidentales oras (Harvey!). Frons circiter 6—8 poHicaris, 1—2 lineas lata, inferne caulescens, costa nempe frondis sensim elevata laminaque obsoleta caulem tere- tiusculum generat, fibris crassiusculis radicans. Sterilis sat regulariter pinnata pinnis conforniibus, mediis decompositis, superioribus inferi- oribusque simplicioribus, omnibus angulo circiter 45" egredientibus- •axilla aciita deorsa. Pinnfc lanceolato-lineares, per totam longitudi- nem alterne serrato-dentatse, dentibus infimis supremisque lacinia- sim- plicioribus, mediis aut in pinnas excrescentibus aut persistentibus deii- tiformibus subdivergenter 2—3 cuspidatis, dentium longitudine latitu- dinem frondis non a-quante. Fructifera frons angustior et magis de- composita, dentibus quoque angustioribus et magis subdivisis instructa. adspectum satis diversum prsebet- scgmenta sunt anguste linearia, li- neam dimidiam stepe vix lata, dentibus ultra lineam longis; capsnli- fera, quam vidi, a sterili minus aberrans, eandem servat dentium ra- mificationem; in dente nimirum subulato fulciente supra axillam pro- veniunt ramuli singuli compositi, demum keramidia iii raniello gene- rantes-, nunc supra ramulum fertilcm adest denticulus sterilis. Frons stichidiifera ita angusta et dense decomposita, ut inter segmenta et dentes fegre distinguatur-, stichidia a rachide transmutata, dentibus- 108*2 HnoDOMELEiE. Dictymenia. que simplicibus obsita, constituta, sunt teretiuscula verrucosa et spi- nulosa, per lineam simplicem longitiulinalem spiraliter adscendentem sphEerosporas foventia. — Tota frons sat conspicue areolata, cellulis interioribus magnis translucentibus. venisque ad deiites singulas a costa excurrentibus instructa. CellulEC areolas constituentes sunt ro- tundato-liexagonsc; vena; cellulis consimilibus at angustioribus, quasi magis elongatis efficiuntur-, quo adultiores vense, eo plures ejusmodi cellulfc, omnes a?que longfe, ut siphones fere diceres PolysiphoniaJ. Dentes subulati pol^^-siphonii adparent. — Substantia membranacea ut charta- vix adhsereat. Color atropurpureus. Species diu cognita, at recentiori tempore cum D. Harveyana con- fusa, a Sondero demum distincta, si revera species ab eo descripta ad D. tridentem pertineat. Differcntiam nimirum specierum in positione diversa stichidiorum posuit Sonder, quo respectu nostra sj^ecimina nullum indicant differentiam. Cfr. D. Sonderi Harv. 3. D. SoNDERi (Harv. List. Austr. Alg. n. 122) fronde tnembra- nacea areolata alterne deeomposito-pinnata dentibusque in- termixtis superne serrata, inferne dentibus obsoletis inte- griuscula, pinnis linearibus rotundato-obtusis, junioribus dentes pinnatim 3-multitldos latitudine pinnse duplo brevi- ores gerentibus, fertilibus a disco proliferis, in ramulis fa- sciculatis stichidia lancoidea teretiuscula parce spinosa evol- ventibus. Dictymenia Sonderi Harv. l. c.H Phyc. austr. tab. XXI! Dictynienia fimbriata Harv. Mar. Bot. of West. Austr. n:o 58! Dict. tridens Sond. Pl. Muell. in Linnma Vol. 25 p. 697? Hab. ad oras austro-oceidentales Novse HoIIandise (Harvey!). Frons 4 — 6 pollicaris, usque bipedalis (sec. Harvey), 2 — 3-pinnata, inferne iu caulem teretiusculum abiens, mox plana linearis, usque ad apices costata, costa in venas ad dentes alternos excurrentes coutinu- ata. Pinnfe per totam longitudinem 2 lineas circiter latee, basi paulu- lum angustatEe, apice rotundato-obtusse, poHicares aut usque 3 — 4pol- licares, juniores per totam longitudinem, adultiores superne serrato- dentatce, dentibus sensim obsoletis marginem in adultioribus pinnis integriusculum aut cicatricibus partium delapsarum inaequalem linquen- tibus. Dentes marginales dimidiam pinnarum latitudinem longitudine sua haud a^quantes, constant dente primario subulato, cujus in axilla provenit secundarius ramulus, pinnatim subdivisus in ramellos alter- nos subulatos, quorum supremi nunc apice fere monosiphonii videntur •, vense a costa pinnse provenientes ad ramulum excurrunt, et huic ex- crescenti costam sistunt, rameHis alternantibus in novam dentium se- riem mutatis. In planta fructifera a venis emergentes proveniunt cse- spituli sparsi, in stipite brevi fasciculato-corymbo.si, lineam circiter Bictymcma. Kh()D0mele.e. '108') longi; constant ramulis teretiusculis sultdicliotomo-fastigiatis, quorum majores sensim iu stichidia teretiuscula ambitu fere lancoidea, ramel- lis sterilibus persistentibus spinosa, in nostris parum verrucosa, initio saltem sessilia, singula serie longitudinali sphBerosporas foventia, trans- mutantur. — Frons tota est conspicue areolata areolis subrotundis, ve- nis(|ue interjacentibus nervosa. Substantia membranacea, chartw miuus adiiaret. Color in uostris ex badio purpurascens. Positione fructuum ha»c species a congeneribus differre videtur, unde dubilare licet anne D. tridens Sond. ad hanc esset revocaiida. In vera autem D. tridenti tubercula minutissima, secus venulas sparsa, vidi, a quibus fascicuh)S fnictiferos provenire suspicari liceret, nisi no- stra specimina fructifera in dentibus mai"ginalibus plurimos, nullos au- tem ab liis tuberculis provenientes fructus offerrent, dum in D. Son- deri contrarium obtineat. An ambse species utroque modo fruetus ge- nerarent? anne potius fructus marginales in D. tridenti, superficiales vero in D. Souderi adsiut? Quod si verum, sequeretur D. tridentem Sond. esse ad D. Sonderi refei"endam, iil forsau nomine jam iudicare voluerit Harvev. Spccics inquircndce. D. ECOSTATA (J. Ag. in Linn. 1841 p. 448) fronde membrana- cea plana avenia irregulariter areolata, incisa vage pinnati- lobata et a disco prolifera, foliolis oblongis, stichidiis lan- ceolatis in ceespitulos per totam frondem undique sparsos collectis. Hab. in mari Indico. (Hb. Diesing.). Frons quadripollicaris, fere unguem lata, chartaceo-membranacea, circumscriptione lineari-lanceolata vel oblonga, vage incisa seu fere pinnatilobata, apice apicibusque laciniarum rotundato-obtusis, a disco prolificationibus raris subconforinibus, junioribus obovato-oblongis, avenia ( prolificationibus tamen costa obsoleta percursis) irregulariter areolata, cellulis strati interioris permagnis per stratum exterius a cel- lulis minutis constitutum translucentibus. Stichidia in ca^spitulos per totam frondera ubique sparsos et usque viginta continentes collecta, lanceolato-linearia simplicia, duplici serie sphserosporas foventia. Chartse non adhseret. Color fere Fuci fraxinifolii. Quid sit revera heec planta, olim in Hb. Diesingii a ine visa, cu- jus hodie tantum iconem et descriptionem factam ad manus habere doleo, conjicere non valeam. Videtur sui juris species, ad nullam bene referenda. leaunerettiam habuissem, nisi structuram aliam vi- disseni", nec LenormandiBe speciem crederem. E mari indico allatam fuisse dicitur. 1^B4 UHODOMELEiE. Rytiphlcea. D. PECTiNELLA (Httrv. WIctT. Bot. nio 61) fronde inferne valde co- stata superne sub-costata lineari distiche ramosa plana; ra- mis erecto-patentibus oppositis v. abortu alternis linearibus obtusis tenuissime costatis eiliato-flmbriatis; ciliis oppositis argute pectinato-pinnatifidis involutis; antheridiis magnis ovalibus ad apices ciliarum fasciculatis. Hab. ad Garden Island. Species pulchra et distinctissima. Ita Auctor. Spccies exclusa. i). conferta Harv. ad Cladhymeniam iu Fl. Tasni. p. 306 refertur. (JXXXIX Eytiphl^^LV a Ag. Syn. p. XXV. Ay. Syst. n:o 54. Sp. Alg. II. p. 50. /. Ag. St/mb. p. 26. EmU. Gen. Pl. SuppJ. III p. 47. llarvey Ner. austr. p. 31. Phye. Brit. tah. LXXXV (mutat. limit. ap. omnes); Rytiphlfea et Ha- lopithys Sp. Kutz. PJiycol piag. 433 et 447, Sp. Aig. p. 840 et 844 (excl. spec). Frons teretiuscula aut compresso-plana pinnatim ramosa, ramis oppositis subsecundatis demum sa^pe fasciculatis, purpureo- nigrescens articulato-areolata, nempe cellulis pericentra- libus majoribus sequelongis contexta, extus corticata. Ke- ramidia globosa aut urceolata, a ramulo transformata, intra pericarpium cellulosum, carpostomio apertum, gemmidia pyriformia in articulo terminali filorum, a placenta ra- diantium, foventia. Splmrosporci' in ramulis minutis vix transformatis evolutte, serie longitudinali duplici dispositte, intra articulos geminse (raro plures), triangule divisfe. Anthcriclia (?) ovali-globosa stipitata, externo ramorum la- tere infra apicem seriata. (Kiltz. Phycol. talj. 52, II. Hcirv. Phyc. tab. 85). Frondes nunc teretiusculse, nunc compressa^, nunc omnino planse, pinnatim divisai, apicibus SEepius incurvatffi, paginam unam convexam alteramque concavam exhibentes, pinnis oppo- sitis aut geminatis concavam seu internam paginam servanti- bus, a margine frondis plante, aut intra marginem frondis com- pressse exeuntibus, uunc novis juxta geminas provenientibus sensim fasciculatis, in nonnullis demum densissimis, quasi nul- RytiiMcea. HnoDOMELE.t;. 1085 lum distinclum ordinem servantibus. Pinnfe pinnulseque con- formes, at minores, ssepius obtusas nunc subulata?. Fructus in pinnulis aut ramulis novissimis evoluti: Keramidia a ramulo transformata, parte sterili pediceilata, subglobosa aut urceolata, intra pericarpium cellulosum, cnrpostomio minuto nunc leviter producto apertum, nucleum foventia; nucleus constat tilis cla- vato-articulatis, a placenta basali radiantibus, intra articulos terniinales majores gemmidia obovato-pyriformia foventibus. Stichidia ramulis novellis et minutis formata, a sterilibus vix quoad formam diversa, lancoidea, duplicem seriem longitudina- lem spha^rosporarum a facie, simplicem ah acie (ubi com- pressa) monstrantia, intra articulos nempe singulos sphfcrosporas binas, raro plures, foventia; sphffirospora^- in cellulis pericen- tralibus evolutfe, triangule divisffi. Tota frons spurie articulata; cellula? nempe aut siphones pericentrales 4 — 8, ssepius circa centralem .5, eeque longse, ex- terioribus et corticalibus majores, per corticale stratum sub- translucentes, et in exsiccata collabentes, geniculis elevatis, frondem quasi zonis transversis divisam exhibent. Stratum corticale cellulis multo minoribus et angulatis contextum, ar- ticulos ubicumque obducit. Genus Rytiphlsea?, jamdudum propositum, Polysiphoniee et Rhodomelaj proximum, neque characteribus, neque limitibus legitimis ab his probe separatum fuit. Structura omnium ad eundem typum confecta. Siphones vero pericentrales in Po- lysiphonia et Rytiphlfea exterioribus cellulis majores, et ex- siccatione magis ideo collabentes, his generibus adspectum prsebent articulatum; cellulee pericentrales vero in Rhodomela sunt exterioribus vix majores et sensim sensimque in ex- teriores transeuntes, frondem Rhodomelse proprie inarticula- tam reddunt. Fructibus genera hsec invicem fere conveniunt; nimirum keramidiis omnino congruentia, nisi forsan forma in Ryti- phlsea magis globosa, in Polysiphonia et Rhodomela magis ovata diceres. Spheerosporarum evolutione quoque ita paria, ut in omnibus rami fertiles a sterilibus vix forma differunt, et stichidia proprie sic dicta (hoc est peculiari morphosi orta aut superiore evolutione a ramis sterilibus distincta) vix in his generibus obvenire diceres. Attamen Generum diflerentia adest in eo, quod sphserospora^ in Polysiphonia intra articulos sin- lOHn RHODOMELEiE. BytipMeea. gulfe, in Rytiphlffia et Rhodomela geminfe oppositw, evolvan- tur; hinc unicam seriem longitudinalem monstrant Polysipho- nia?, duas vero collaterales Rytiphlteffi, nisi harum stichidia compressa ab acie, nec a facie visa, observaveris. Antheridia ab illis Polysiphonise quoque haud parum diversa videntur, at hsec in unica specie Rytiphl-cefe tantum mihi certe cognita sunt. Quod limites generis attinet, hoc loco aliter quam antea factum fuit, circumscribendum esse credidi. Species nimirum nonnullas, spheerosporarum dispositione cum Polysiphoniis con- gruentes, ad Polysiphoniam relegavi; contra, species alias fronde tereti insignes, quas ad Rhodomelam plures retulerunt, cum speciebus planis Rytiphlceai consociandas puto, ut hoc jam in Symb. nostris proposueram. Utrumque eo majore jure urgeo, quod illse crescendi modo et ramificntionis norma a cseteris Rytiphlseis abludunt, dum nulla omnino nota essentiali a Poly- siphoniis complanatis recedunt; hse vero species frondibus incur- vis, facie concava ramuliferis, ramulisque oppositis aut gemi- natis cum RytiphUeis planis conveniunt. Adest insuper species compressa (R. australasica), quffi inter planas et teretes omnino intermedia censeatur. DISPOSITIO SPECIERUM: * Teretes, ramulis suhulatis. 1. R. ACULEiiTA. ** Teretes, ramulis ohtusis. 2. R. ELATA. 3. R. riNASTROIDES. 4. R. EPISCOPALIS. *** Teretiusculce, hinc plano-canaliculatce. 5. R. c^.sriTOSA. **** Compressce, ramulis a pagina concava intra marginem egredientihus. 6. R. AUSTRALASICA. ***** ^ Plance subcanaliculatce, pinnis a margine egredientihus. 7. R. SEMICRISTATA. 8. R. TINCTORIA. ItijtiphUa. Uhodomele^. '1087 Species inquirendce. 9. R. AUSTRALIS. 10. R. SIMPLICIFOI.I.A. 1. R. ACULEATA (C. Ag. mscr.) fronde tereti pinnatim decom- posito-ramosa fastigiata, apicibus rectiuscula, ramis suh- pinnatis, pinnis geminatis oppositis subsecundatis sensim pluribus subfasciculatis, uno sensim excrescente altero ra- mulisque aculeiformibus subulatis rigidis, keramidiis uva- tis in ramulo tenuiore rnmoso phiribus, parte sterili longe pedicellatis. Rytiplila-a aciileata A(f. mscr. J. Ag. Symh. p. 26. Alsidiuui? spinulosuiu Eari-. Mar. Bot. of West. austr. p. 538. Rliodduiela? spiuulosa Harv. Phyc. austr. tah. CXXX! Exsiec. Harv. austr. Alg. n:o 138! Hab. ad oras Novte Hollandiie (Hl). Greville, sub n:o 10 missa) ; in vicinia Fremantle (Harvey!). Frous videtur elata ct iuferue caulescens, superiore parte tantum in riostris specimiuibus pra>sente, qua> circiter 6-pollicaris, inferue peuna passerina paruui crassior, in ramos quosdam principales divisa et fastigiata, ramis piunatim egredientibus. in inferiore parte nudius- culis aut ramulis aculeiformibus obsitis, iu superiore parte ramis minoribus idurimis subcoryml)osis. Ramuli aculeiformes, nempe a basi latiore acuminati rigidi, lineam circiter longi, erecto-patentes, singuli aut sa'pe gemini suboppositi at unifariam plerumque versi, 1-uounullarum linearum distanfia iu ramis ])roveuieutes, per spatia lougiora subsecuudali-, sensiin ex his geminis uuus prolongatur, aut loco geminorum fasciculus provenit, cujus duo aut forsan plures pro- longantur, reliquis minutis aculeiformibus. Tota frous spurie articu- lata, articulis nempe diametro una terlia brevioribus, extus corticatis; sectione trausversali frons teres adparet, cellulis 4—8 pericentralibus majoribus, sensiin exterioribus miuoribus corticalibusque cinctis, cen- trali pericentralibus minore. Frons madefacta fuscescens iragilis, ex- siccata nigrescens. K^eramidia in ramulis minutis fere proprie ad id evolutis, iu vicinia ramulorum sterilium fasciculatorum provenienti- bus, nou proprie axillaribus, sed supra aut juxta axillam sa-pius po- sitis, elongatis saqje rauiosis, ramis filiformibus iniVa apiceu) kera- midia singula gereutibus. Keramidia ramello abortiente fere calca- rata, ovata, juuiora magis elongato-urceolata, adultiora rotundiora* pericarpiuu) tenuius, celiulis longitudinalitei- seriatis constitutum. ripecies distiuctissima, ramificatione et structura aliis Rytiphlfvis convenieiis, ramuloruin forma facile dignoscenda', Cystoseiram habitu fere refert. Harvey cuiu siguo dubii hanc specieth initio ad Alsidiuu), dein ad Rhodomelam retulit. Mihi rainificatio et habitus Rytiplilgeam iOfilt RHODO.MELEiR. Piytijihlcea. indicare videtur-, nec in keramidiis video quod aliud genus postu- laret. Sticliidiis autem ignotis, genus iiicertuni forsan nianeat. Si- phones pericentrales sunt 4 (nec 5). 2. R. ELATA (Sond. Alg. Muell. p. 699) fronde tereti elata pin- natim decomposito-ramosa pyramidata, apicibus rectiuscula, ramis junioribus alternis singulis geminisve fasciculo ra- mulorum ad axillas sensim instructis, ramulis cylindra- ceis utrinque attenuatis, stichidiis lancoideo-oblonais ad axillas fasciculatis. Rhodomela (Loplnua) elala Sond. l. c. in Linn. 25 Sd. 6 Hft. Rytiphhtva elata Harr. Mnr. Bot. West. aust. n:o 66 in Tr. Irish. Acad Vol. XXII. p. 538! Phyc. austr. tab. CCXXXVI! Exsicc. Harv. Alg. austr. n:o 135 ! Hab. in oceano australi ad littus austro-occidentale Novaj Hollandite (Harvey!). Frons 1 — 2 pedalis, caule crasso calamum scriptorium feiiuante, ramis plurimis duplo tenuioribns pinnatini obsita. Rami ambitu py- ramidati, 3 — 4 pollicares, alterni, patentissimi, ab axilla lasciculum ra- morum minorum emittentes; rami minores sunt subregulariter al- terni, superiores singnli, inferiores sa-pe gemini. ab axillis sensim nova serie ramonim instructi. Ramuli circiter poUicares aut bre- viores, adultiores utrinque attenuati, juniores clavato-obtusi. Stichidia lineam vix longitudine superantia, in axillis fasciculata, oblonga aut hincoidea obtusa, spharos|ioras 2-3 in singulis articulis foventia. Keramidia ex apice ramuli transformata, parte sterili pedicellata, ovato- globosa. ramulo quo insident circiter triplo crassiora. Rami minores ramulique spurie arlicuhiti, articulis diametro phis duplo brevioribus- sectione transversali ramuli, siphones 5 circa centralem, ipsis minorem, in orbem dispositi, crassis pnrietibus separati adparent, extus strato unico cellularum corlicaliiim cincti. Sphserospora' in siphonibns pc- ricentralibus stichidiorum nidulantes, 2-3 fertilibns, reliquis vacuis; strato corticali in his quoque pra^sente. lu ramis adultioribus cellula' plurimpc minores interius stratum efficiunt. Species a Harvey gigantea dicitur, et a coguitis reliquis sat ablu- dens. Mihi R. pinastroide proxima adparet, charactcribus allatis di- stincta. R. piuastroides Oceaui australis, ex spccimiiiibus a Sir Jos. Banks reportatis determinata, ( cfr. Turn. Hist. et Harv. Ner. austr. p. 32) ad R. elatam pertinere siispicor. 3. R. piNASTROiDEs (Gm. Hist. Fuc. p. 127) fronde tereti pin- natim decomposito-ramosa fastigiata apicibus incurva, ramis junioribus subpinnatis, pinnis geminatis oppositis introrsum JRytiphlcea. RHODOMELEiE. 10B9 secundatis, sensim fasciculatim ramulosis, ramulis ad axillas pinnarum plurimis, pinnulis ramulisve fusiformibus incurvis, stichidiis conformibus minoribus introrsum seriatis. Fucus pinastroides Gm. 1. c. tah. II. fig. 1! Tiirn. Hist. Fuc. tab. II. StacJch. Ner. Brit. p. 28 tab. J3! Engl Bot. tab. 1042. Bertol. Amoen. p 307! Rvtiphla^a pinastroides Ag. Syn. p. 25! J. Ag. Symb. p. 26. Alg. med. p. 145. Harv, Phyc. Brit. tab. LXXXV! Rhodoinela? pinastroides Ag. Sp. I. p. 381! Syst. p. 200! Grev. Alg. Br. p. 104 tab. 13! Harv. man. p. 08. Zanard. Syn. p. 80! Gigartina pinastroides Iib. Hydr. p. 45. Halopithys |)inastroides Kiits. Phyc. p. 433 tab. 52 fig. 2. Sp. Alg. p. 840! Fucns incnrvus Huds. Ceramium incurvuui Dec. Fucus acerosus Wulf. Crypt. p. 58? Exsicc. Chauv. Norm. n:o 167' Wyatt Banm. n:o 112! Lloyd. n:o 114. Desmaz. pl. cr. n:o 505. Crouan Finist. n:o 319! Welw. Phycot. Lus. n:o 262! Hab. in oceano atlantico calidiore ab insulis Canariensi- bus (!) usque ad littora meridionalia Anglise; in mediterraneo et adriatico usque ad insulas Graicitu! Frous a disco expanso radicali surgens, ssppius 4- 6-poIlicaris aut parum longior, nunc immo pedalis, inferne crassitie pennee columbinie aut corvina?, pinnatim ])lus minns decomposito-ramosa, ramis semper crectiusculis dense ramulosis, nunc vero ita densissime ramulosis ut rachis, circumcirca ramulis obtecta, nusquam nuda conspiciatur- planta hoc statu admodum rudis c;rs|)ites eliicit fastigiatos, sua propria mole collabentes. Juvenilis planta est pinnata apice incurva, pinnis oppo- sitis unifariam versis (aut, si mavis, geminatis secundatis) incurvam jiaginam occupantibus, ipsis incurvis et ad suam interiorem paginam. nova serie sensim instructis. Frons hoc modo decomposita fit; ad axillas interea uovi raniuli fere lasciculatim proveniuut, qui denique densissimi rudem faciem frondi senili tribuunt. Pinnulse ramulive erecto-patentes teretes, hasi apicequc attenuati, plus minus incurvi", inferiores breviores aut sensim abrupti, basi persistente, superiores (simplices) usque pollicem longi, adulliores stricliores-, juniores exi- mie incurvi, lineam lougi jam formam adultiorum monstrantes. In his ultimis, lineas 1—2 longis, spha-rospora- evolvuntur. Stichidia igitur juveniles ramulos temulantia, introrsum secundata, ipsa eximie incurva, duplicem seriem longitudinalem ( ncmpe dextrnm et sinistrum latus respectu habito ad pinnam ex ([ua proveniunt occupantera) sphajrosporarum foventia. Keraniidia a ramulis minutis, ut videtur, transformata, similemque ideo positionem servantia, brevi pediceJIo 109(1 RHODOMELE.ii. liytipMcea. fulta, pinnulis adultis diametro aqualia, subglobosa ad carpostomium leviter producta, intra pericarpium crassum cellulosum gemmidia py- riformia, in filis a placenta basali radiantibus pauci-articulatis formata, endocliromate articuli terminalis constituta. Antheridia (?) ad exter- niimC!) iatus ramulorum provenientia subseriata, in pedicello uno ar- ticulo constante singula , aut in ramoso aggregata, ovali-globosa filis minutis ab axi radiantibus phii"imis constitnta-, filis antlierozoidia (?) generantibus exlra antlieridium prolongatis, demum illis emissis pilos tenuissimos a;mulantibus C?). Tota planta corticata obscura, cellulis pericentralibus 5 majorilnis, exterioribus brevioribus, corticalibus mi- nutis subareolatis constitula', exsiccatione collapsa, ob genicula cellu- larum pericentralium elevatiora, articulatioiiem spuriam monstrans. Color atr()pnr[)ureus, exsiccatione nigrescens. Species vulgaris, diu cognita et nullis fere dubiis hodie vexata. Calidioris ocoani incolam, vix supra meridionalia littora BritanniEe procedere, auctorem habemus Harvey. Quod igitur ad littora Foeroe- arum raro lectam fuisse dicit Lyngbye, errore cuidam tribuendum esse jam suspicatus est C. Agardli. Ad Ceylonam et ad novam Ze- landiam provenire, alii affirmarunt-, anne IMiod. australasica Mont. aut subsimili specie pro Europaa habita? Mirum quod nostram, in medi- terraneo frequentissimam, ne ad Americam borealem quidem prove- nire invenerunt. Antheridia, aOrevilleo jara observata, fusius descripserunt Derbes et Solier (l^hysiol. des Algues p. 74 pl. 21 fig. 3 et 4). Icoii admodum phantastica mihi adparuit, saltem cum iis quiv vidi parum congrua. .Structura antheridii RytiphleeEe et Polysiphonife me observante non admodum dissimilis, nisi quod cellul-de periphericse in illa evidentius radiantes et longiores. Ex his cellulis, singulis extra antheridium prolongatis, antherozoa erumpere suspicor; mcmbrana persistente de- mum cilia efficiente, qua; auctores laudati pingunt. .Tuniore saltem setate nulla cilia adsunt, nec eadem adeo Ecquelonga, nec tot vidi, quot 1. c. pingnnt. 4. R. EPiscoPALis (Mont. Canar. p. 1.53) fronde tereti elata pin- natim deeomposito-ramosa, apieibus rectiuseula, ramis sub- secundatis, junioribus singulis geminisve, adultioribus ad axillas sensim fasciculatis, ramulis cylindraceis fasciculos ramentorum secundatos gerentibus, ramentis circinatim in- curvis dorso cristatis, (demum keramidia gerentibus?) Rhodomela pinastroides var. episcopalis Mont. 1. c. tah. VIII. fig. 3 /*.'.' Rhodomela episcopalis Mont. Cent. III. in Ann. Sc. Nat. XVIII. p. 253. Stjll. p. 417. Lophura episcopalis Kiitz. Sp. p. 851. Rytiphlsea episcopalis Endl. Gen. pl. Svpp. III. p. 48! Bytiphl(PM. IlHODOMELEiE, 109 4 Hab. ad insulas Canarienses (Webb!). Frons fsec. Montagne) basi nuda continLia, pennam anserinam crassa, elata et ramosissima. Rami ramulis minoribus dense obsiti- ramuli revera secui^atim dispositi, nempe initio singuli aut gemini interiore latere provenientes, sensim in axilla lasciculum ramulorum generantes, qui suo ordine ramulorum nova serie interiore latere in- struuntur. PraHerea in ramulis obveniunt fasciculi secundati distan- tes ramentorum; ramenta ramulis multo tenuiora, ex eodem loco plura provenientia, incurva, extus serie gibbarum cristata; gibb^e mi- nuta', oblique ovata», apiculo unico superata", aut pluribus ipsfe sub- cristatse. Sectione transversali ramuli, sipliones pericentrales 5 adpa- rent minoribus et strato corticali cincti-, tubo centrali pericentralibus niulto angustiore. Adspectus fere Eyt. pinastroides aut R. elatte, ramentis ab om- nibus distincta. De differentia specitica cajterum conferas quee infra R. semicristatam dixerim. R. episcopalis ad species sibi proximas sese habet, quo modo R. semicristata ad R. tinctoriam. 5. R. CESPITOSA (HooJc. et Harv. mscr.) fronde teretiuscula hinc subcanaliculata pinnatim ramosa fastigiata, apicibus in- curva, ramis subgeminatis secundatis obfusiformibus, sti- chidiis ad basem ramorum pinnatis lancoideis verrucosis, keramidiis . . . Rhodomela ca^spitosa Hook. et Harv. mscr. Hab. ad oras Novse Zelandife (Hb. Harvey!) Frons videtur eximie ca-spitosa, a plexu radicali surgens, circiter sesquipollicaris, pennam passerinara inferne crassa, sursum in ci-assi- tiem setse attenuata, basi ima simpliciuscula, mox ramis pinnatim egredientibus conformibus fastigiata, apicibus incurva. Rami a caule teretiusculo, hinc plano aut forsan subcanaliculato, utrinque a sub- margine egredientes, subgeminati et introrsum convergentes subse- cundati, erecto-patentes, simpliciusculi aut iterum nova serie ramo- rum instructi, utrinque attenuati, supra medium crassiores, teretius- culi, juniores saltem acuminati. Stichidia ad ramos simpliciusculos supra basem numerosa, parte rami superiore sterili longe superemi- nente, pinnatim disposita, latus interius servantia, ipsa trifida aut po- tius in ramulo brevi pinnatim disposita, lancoidea, splifrrosporas ut- rinque verrucose prominulas per duplicem seriem longitudinalem dispositas, alterne suprapositas foventia. Sectione rami minoris si- phones pericentrales 4, cortice cincti adparent', in ramis majoribus sectionem canaliculatam vidi. Chartffi vix adha^ret. Color fuseescens. Ex ramificatione tota adparet hanc esse Rjj^tiphleese nec Rhodo- melae speciem. A Rytiphlseis vero diflert sphserosporis non oppositis IV. 72 1092 RHODOMELEiE. Bytiplilcea. sed alterne suprapositis (forsan abortii constante unius)- per dupli- cem linearn longitudinalem tamen seriata; sunt spheerosporse. 6. R. AusTRALAsiCA (Mont. Canar. p. 154) fronde ex tereti eom- pressa, pinnatim decomposito-ramosa, apicibus incurva, ra- mis utrinque attenuatis, junioribus pinnatis, pinnis oppo- sitis, stichidiis a pagina subconcava intra marginem pro- venientibus, 4 — 6-is verticillum mentientibus, lancoideis in- curvis. •Rhodomela australasica Mont. 1. c. in not.H Rytiphla?a australis Endl. Gen. Suppl. III. p. 48! Sond. Pl. Muell. p. 700! Harv. in HooJc. Fl. Tasm. p. 298! Rytiphlcica australasica Harv. Ner. austr. p. 32. Mar. Bot. of West. austr. n:o 65 in Tr. Irisli. Acad. Vol. XXII. p. 538! Phyc. austr. tah XXVII! Halopithys australasica Kiltz. Sp. p. 841! Lophura australasica Kiitz. Sp. p. 851! Exsicc. Harv. Alg. austr. n:o 134! Hab. in oceano australi ad King George's Sound et Gar- den Island Australiee occidentalis. Frons 4 — 6-pollicaris, pennam passerinam crassitie superans. ex tereti compressa, pinnatim decomposito-ramosa, apicibus incurva. Rami 2 — 4 lineas distantes, distichi et oppositi patentes, utrinque leviter at- tenuati; juniores incurvi, revera intra marginem paginpe ramorum, incurvatioue concavff, provenientes. Sticliidia conformia at minula 1—2 lineas longa, primaria intra marginem provenientia opposita et subdistiche divergentia, sccundaria ad axillas primariorum interiora, nova subinde serie instructa, omnia divergentia, verticillum men- tientia- juvenilia ex apice incnrvo fasciculis binis filorum tentaculata; fasciculorum fila dichotomo-fastigiata fuscescentia-, matura stichidia sunt lancoidea compressa a facie duplicem, a margine unicam, seriem longitudinalem spha^rosporarum monstrantia- effoeta sensim in ranios abire putarem. Tota planta corticata, spuric articulata, articulis trans- lucentibus diametro plus duplo brevioribus-, sectione transveysali frons compressa adparet, cellulis pericentralibus 5 — 6, exterioribus minori- bus et corticalibus minutis cinctis. Species distinctissima et exiniiis notis dignoscenda. Diagnosis a Montagneo data, in nonnullis erronea. Speciem, a Montagneo in no- tula indicatam, postea ob ipso nec in itinere ad Pol. Sud, nec in Syl- loge memoratam video. A Kiitzingio contra bis enumeratur. A Har- vey nitidissima icone eximie illustrata. 7. R. sEMiCRiSTATA (J. Aff. Atff. mrd. p. 145) fronde compresso- plana decomposito-pinnata, apicibus rectiuscula, pinnis li- Rytiphlma. RnoDo.MELEyE. 1095 nearibus, superioribus deorsum pinnulatis, sursum subnu- dis, inferioribus utrinque pinnulatis alternis, pinnulis a margine egredientibus cum rachide parallelis, dorso cri- statis, stichidiis . . . keramidiis in dorso pinnarum sessi- libus ovato-globosis. Rytiplilsea semicristata J. Ag. l. c. Kuts. Sp. p. 845. RytiphlBea tinctoria 3Iont. Canar. p. 152? Hab. in mari mediterraneo. Ad Pozzuoli (Ipse!); ad An- tibes (Giraudy!). Habitu et primo adspectu R. tinctorise simillima, sequentibus au- tem diversa videtur: Pinna' pinnubcque in idem planum expansfe- rectiuscuhe aut fere subrecurva', supremo apice subincurvo, sursum sensim attenuata', omnes dorso cristatfe, uempe serie singula longi- tudinaii ab apice deorsum longius decurrente, interne sensim obsoleta, gibbarum instructa;: gibba; latitudinem pinnse, cui insident, longitu- dine sua haud aM|uantes, fere obbque ovatfe cum acuniine, basibus subcontiguu'. Keramidia una cuni gibbis a dorsab pagina proveni- entia, sessilia, subglobosa, carpostomio aperta, intra pericarpinm areo- lato-cellulosum nucleum foventia- nucleus constat fiHs clavato-articu- latis, a placenta basali radiantibus, intra articubjs terminales majores genunidia pyriforniia foventibus. 8ticliidia nou viiH. Non obstantibus cliaracteribus allatis, tamen in dubium vocari posse videretur, an species esset a R. tinctoria vere distincta. (iibba', nimirum, sunt siniillima' iis, quas in R. episcopali delineavit Mon- tagne (Canar. tah. VIII. fig. 3. h.); unde suspicari bceret organa esse cujusdam generis Rytiplda^is coninmnia, et R. semicristatam esse R. tinctoria?, quod R. episcopabs est R. pinastroide. Patet, iu hac quEestione (bjudicanda, qnod de una specie etiam de altera valere. In vulgari antcm R. pinastroide et antheridia et Iveramidia et sticliidia cognita iiabenius", gil^bas autem nullas in hac evolvi certius constat. Quum itaque in R. episcopali obveniant, lianc (et eodem jure R. semicri- slatam), speciem diversam credere Hcet. — Neque Hquet cujus generis organa essent, si cum fructiiicatione coha^rere quis statuere veHet. In R. semicristata liabent eandem fere positionem ac anteridia in R. pinastroide*, at forma diversa est;, neque patet quomodo in eadem R. pinastroide antheridia et sub vulgari forma et sub ea R. episco- palis, positione quoque diversa, obvenii'ent. R. semicristata in iis- dem speciminibus quoque keramidia gerit- rarissime antem, si um- quam, utrumque organorm genus in eadeni planta provenire constat. Capsularum quoddam genus esse et sporas in iisdem evolvi, ut de gibbis R. episcopaHs statuit Montagne, haud crederem. Specimina keramidiis instructa, gibbis carentia R. pinastroides diu cognita fuerunt-, neque, in speciminibus capsuliferis R. tinctorine, quid de ejusmodi gibbis memo- ravit Bertoloni, quod vix pra;termisisset, si in hac quoque adfuissent. 72* 4094 Hhodomelete. Rptiphlcea. Q.uibxis omnibus jui-e concludere posse mihi videor, protuberantiarum preesentiam aut defectum non status peculiares, sed species distinctas designare. Quod prseterea ex eo quoque fluere videtur, quod in aliis Rhodomeleis ejusmodi cristcc quoque observantur-, neqne itaque mi- rum si in duabus speciebus ejusdem generis simillimpe obvenirent. Ryt. tinctoriam Mont. Can. ad nostram revocandam esse, credidi, quuni suse specici capsulas obovatas, dorso pinnularum adnatas, apiei involuto adspectum cristse galli tribuentes, adjecerit. 8. R. TiNCTORiA (Cletii. Ens. p. 316) fronde compresso-plana subeanaliciilata deconiposito-pinnata, apicibus incurva, pin- nis linearibus a margine iitroque seque egredientibus alter- nis supra basem oblique tortis dorso nudis, stiebidiis a pin- nula vix transformata ortis linearibus incurvis dupliceni seriem spbeerosporarum foveutibus. Fucus tinctorius Clem. l. c. Lophyros tinctorius Ta7'g. Tozz. Cfid. Bert.). Rytiphla>a tinctoria Ag. Syst. pag. 160! Sp. Alg. II. p. 52! J. Ag. Alg. med. p. 145. Zanard. Syn. p. 79! Alg. mar. ruhr. p. 47! Kiitz. Sp. p. 845. Fucus ]iurpureus Esp. Fuc. tab. 58. Titm. Hist. tab. 224. Bert. Amoen. Ital. pag. 306. tab. V. fig. 7 a. bH Conferva jdana Forsk. (sec. Ag. Sp. ). Fucus striatus Draparn. mscr. Fucus Phenax Spr. Berl. Mag. tab. 7 fig. 15. Exsicc. Desmaz. Pl. crypt. n:o 1045. Crouan Finist. n:o 320! Hab. in oceano atiantico ab insulis Canariis usque ad Gal- liam superiorem (Bretagne); in mari mediterraneo usque ad Grseciam, in Adriatico ad Tergestum; in mari rubro (sec. Turner.). Csespites 2 — 3-pollicares ( raro 4 -6-pollicares) densissimi, ex cru- sta radicali surgentes, recentes basi leviter purpurascentes, superne lutescentes, arrepti mox purpurei, exsiccatione nigrescentes' Frons plana aut subcanaliculata, lineam lata aut angustior, decomposito- 7a. R. KiGiDULA (Kiitz. Phyc. gen. p. 448) "pollicaris pulvinata ramo- sissima, ramis dense fasciculatis pinriatis. pinnis multifidis vel pinnulatis vel furcatis vel siniplicibus, acutis rectis subulatis nec circinatis." KUtz. Sp. p. 845. Hab. ad oras Dalmatia;. Specimen hujus vidi, quod ad species a me descriptas vix bene referatur. Rijtiphl(Ba. RnoDOMELE/E. 1095 pinnata, inferne pinnis sensim abruptis nudiuscula, superne plerumque densissime ramulosa, apicibus incurva. Pinnfe ex margine distichse, et cuni racliide parallelBe, at parum supra basem ita torta' ut oblique paginara planam, nec marginem rachidi advertant. Pinnuke confor- mes ab utroque margine jeque provenientes, lineares obtusfe apice invoiuto. Sticliidia his similia, constant pinnula vix transformata, iucurva, spliarosporos duplici serie dispositas foventia. Keramidia (sec. Bertoloni ) globosa lateralia sparsa solitaria sessilia. Cellulpe interiores p€r plures series, cum pagina plana subparallelas, disposit;r angulatpe, exterioribus minoribus cincta-, corticalibus minutis. (ieni- cula cellularum interiorum minus collabentia, articulatum adspectum frondi exsiccata? tribuunt. Antheridia, externo latere apicis incurvati obvenientia, depinxerunt Derbes et Solier (Ann. Sc. Nat. ser. III. Tom. 14 pl. 3b). Sunt ob- longo-rotundata, pedicello, monosiphonio articulo constante, suffulta, intra membranam globulis minutis densissime farcta. Species inqtdrenda: R. AusTRALis (Kilts. Sp. p. 845) '"phycomate 3-pollicari fili- formi planiusculo basi attenuato setaceo, sursum ramosis- simo vel subdichotomo subfastigiato , ramulis lateralibus erectis subincurvis unilateraliter pinnulatis. Color pur- pureus nigricans." Hab. ad insulas Falkland (Hooker). R. SiMPLiciFOLiA (Harv. in Alg. austr. exsicc. n:o 133) fronde foliacea costata a costa repetite prolifera et demum spurie ramosissima, foliis linearibus planis vel subcanaliculatis costa tenui percursis opacis tenuissime transversim striatis obtusis basi in petiolo attenuatis, stichidiis linearibus in- volutis fasciculatis e costa enatis. Hab. ad oras Tasmanise (Gunn) et N. Hollandiam austra- lem (Harvey). Folium primarium 1 — 4 pollices longum, 1 — 2 lineas latum. — Habitu formam angustam Lenormandia> spectabilis refert, sed cellulis densioribus contexta; nec reticulatio qualis in Lenormandia^ specie- bus. Forsan melius inter Dictymenias quam inter Rytiphlseas dispo- nenda. Ita fere Harvey in HooTc. Flor. Tasm. p. 298. An hffc cum Lenormandia prolifera identica esset? CXL. KfiTZlNGIA 8ond. in 3Iohl. et ScJit. Bot. Zeit. 184.5 p. 54. Atg. Preiss. p. 37. Kiitz. Sp. Atg. p. 846. Harv. Ner. Austr. p. 23. Rytiphlese sp. Grev. 1096 Rhodomele^. Kutsingia. Frons complanata pinnatim decomposita et prolificationibus ra- mosa costata subavenia, apice subrecurvo increscens, ho- rizontaliter zonata, nenipe cellulis interioribus majoribus per unicam seriem frondi parallelam dispositis rectangule tetragonis zonas a costa horizontaliter egredientes oppo- sitas formantibus contexta, corticata. Stichidia a proces- subus intra marginem ortis aut secus interstitia zonarum, demum venas constituentia, transversim seriatis transfor- mata^ singula et subsimplicia, complanata, oblongo-linearia incurva, sphserosporas triangule divisas, duplici serie lon- longitudinali dispositas foventia. Kcramidia . . . Frondes pinnatim decompositee ramis suboppositis, autpro- lificationibus vage ramosee, inferne caulescentes teretiusculee, superne lineares complanatai, subintegerrimse aut serralee, ex ancipite plante aut canaliculata?, et marginibus revohitse, apice obtuso subrevoluto increscentes. Costa immersa frondem per- currit; inferne sensim evolutione strati corticalis utrinque pro- minula, demum in stipitem, initio anci])item, denique teretius- culum, transmutata. Venee transversales initio nuUfe; interstitia autem zonarum nonnulla, nempe interjectis pro diversitate spe- cierum paucioribus aut pluribus zonis sterilibus, sensim vali- diora demumque fructus generantia, venas referunt a costa ad marginem transversaliter excurrentes et oppositas. Zonee ean- dem persequentes directionem, a costa ad marginem fere hori- zontales excurrunt, utroque latere costa? oppositee; zonee areolis subrectanguUu-ibus — nempe cellulis interioribus translucenti- bus — notatee. Margines sunt aut plani aut evidenter revohiti, nunc integerrimi aut vix crenati, nunc serrati, dentibus oppo- sitis sparsim in ramos exerescentibus ramos aut oppositos aut alternos generantibus. Stichidia vidi nunc intra marginem re- volutum quasi in crenula conjuncta, subfascicuhUa, nunc secus interstitia zonarum transversaliter in fronde seriata, in pagina superiore prope costam provenientia, in inferiore costam fu- gientia dein quam in pagina superiore numerosiora in quaque serie; in transversali serie sunt subsingula et simplicia, omnia ex tereti complanata crassiuscula, apice incurva, oblongo-linearia sphserosporas duplici serie dispositas immersas foventia. Zonee transversales oriuntur celiulis interioribus transhi- centibus; sunt cellulee hse admodum magnEe, subrectangula?, eeque longee et in quaque zona e regione positee; a costa ver- KUtzingia. RHODOMELEyE. -1097 sus margines per unicam serieni. ordinatse, quasi lacunas in interiore seriatas referunt; extra has et preecipue ad interstitia cellulai niinores adsunt, quee stratum intermedium quoddam efficiunt; stratum corticale cellulis minutis contextum est. Cen- tralis cellula ipsam costam percurrit; in parte planta? inferiore, cujus costa utrinque at praicipue in inferiore pngina est pro- minula, hffiC externa costa cellulis strati intermedii consimilibus efficitur. Kiitzingia structura frondis Lenormandiam proxime tangit; differunt invicem ut Amansia a Vidalia; illa nempe areolis rectangulis et zonis horizontalibus, htcc areolis rotundatis aut rhombeis et zonis oblique adscendentibus instructa sunt. Le- normandia proliticationibus iteratis fit ramosa; prolificationibus quoque decomponitur Kiitzingia, ssepius tamen pinnata, pinnis typice oppositis. Amansia et Kiitzingia, externo zonarum et areolarum adparatu similes, ditferunt cellulis interioribus per unicam seriem in Kiitzingia, per duas, frondis superficie paral- lelas, in Amansia dispositis. ' 1. K. CANALicuLATA (Grrcv. iu Eclinlj. Joiirn. of nat. et gcogr. sc. Netv. Scr. n:o III) pinnis oppositis linearibus subintegerri- mis superiore media pagina canaliculatis, inferiore margi- nibus revolutis, costa usque ad apicem revolutum conspi- cua, zonis 5 — 6 interstitia fructigera, venas transversales perspicuas semulantia, separantibus. Rytiphlspa canaliculata Grev. l. c. Vol. III. Fl. IV! Kiitzingia caiialiculata Sond. in Molil et Schl. Bot. Zeit. 1845 p. 54. Alg. Preiss. p. 37!! Harv. Ner. austr. p. 23. tab. IX! Mar. Bot. of West. austr. p. 538! Phijcol. austr. tah. CCXXXII! Kiitz. Sp. p. 846! Exsicc. Earv. austr. Alg. n:o J30! Hab. ad oras austro-occidentales Novffi Hollandiee (Fraser, Preiss!); ad Fremantle et King Georges Sound (Harvey!). Frons pedalis et ultra, inferue caulescens, prolificationibus sparsis ramosa, sursuni pinnatim decomposita. Caulis teretiusculus pennam columbinam crassitie superans, sursum anceps et fronde plana costata continuatus. Pinufc in rachi alata conformi oppnsitee, distantiis semi- pollicaribus aut minoribus exeuntes, admoduni patentes, majores 3—4 pollicares eodem modo pinnatifidee, circiter bis lineam lata>, superiores indivisffi pollicares et breviores, vix angustiores majoribus, paginam 1098 HHODOMELEiE. Kutsingia. superiorem in medio sub-canaliculatam, et inferiorem marginibus api- ceque obtuso revolutis insignem, offerentes. Stichidia in utraque pa- gina provenientia, secus interstitia zonarum transvcrsaliter seriata, in pagina superiore prope costam, in inferiore costam fugientia" inter- stitia fertilia zonis 5—6 sterilibus plerumque separata, venas referunt transversales, a costa ad marginem excurrentes; obveniunt preeterea in pagina inferiore, in ipso margine revoluto, stichidia pauca ante venas iongitudinaliter seriata aut subfasciculata, marginem quasi cre- nulatum mentientia. Color exsiccata' e badio nigrescens. Substantia firma, chartee non adhferet. Kiitz. canaliculata et Am. prolifera Ag. aspectu non parum con- veniunt, unde et in Symb. nostris suspicionem de identitate utriusque protuli. Speciminibus Kiitzingia» postea visis, adspectu ut)-asque si- miles, structura diversas observo. Stichidia hujus speciei marginalia, qiiai in icone indicavit Greville, a sequentibus non memorata, ipse quoque vidi. Stichidia esse in pagina superiore et inferiore diverso modo disposita bene exhibuit Sonder-, vix proprie autem ab eo dici- tur eadem esse longitudinaliter uniseriata, et 4 — 6 aggregata in pa- gina superiore", sunt enim transverse seriata in superiore velut in in- feriore pagina: at supra angustiorem costam in illa disposita, costam fugientia in hac, et per latiorem laminam evidentius seriata adparent. 2. K. ANGUSTA (Harv. Mar. Bot. of West. austr. n:o 63) pinnis oppositis linearibus subintegerrimis , superficie et margi- nibus planis, costa longe infra apicem revolutum obsoleta, zonis numerosis (parum conspicuis) series stichidiorum transversales separantibus. Kiitzingia angusta Harv. l. c. in Trans. Irish Acad. Vol. XXII. p. 538 ! Phyc. austr. tab.. CLCCVII! Exsicc. Harv. austr. Alg. n:o 131! Hab. ad oras austro-occidentales Novse Hollandiee (Harvey!) Ramificatione et adspectu K. canaliculatEe at angustior, lineam circiter lata, et pinnis paulo erectioribus instructa. Sectione transver- sali adparet frondem juniorem esse ancipitem (neque canaliculatani neque marginibus revolutam), adultiorem costa prominente instructam, inferiorem teretiusculam. Stratum intermedium (quod corticale et internum, cellulis magnis uniseriatis constitutuni, separat) admodum evolutum, unde et costa ( immersa), in superiore parte plants obso- leta, et venae translucentes fere nulla^ adparent. Stichidia in utraque pagina et stepius in venis ad pinnas exciirrentibus obvenientia, nunc inter pinnas prsesentia, zonis 10—15 sterilibus plerumque separata, transversaliter seriata pauca, sa^pe intra utrumque marginem singula, nunc costffi adproximata, minuta, oblonga, teretiuscula incurva, spha;- rosporas duplici serie dispositas foventia. Lenormanidia. RHODOMELEiE. 1099 3. K. NATALENSis (J. Aff. mscr.) pinnis linearibus serrato-den- tatis apice recurvis, dentibus oppositis a basi latiore atte- nuatis acutissimis, inferioribus sensim obsoletis, superio- ribus nunc dente consimili a margine superiore auctis aut in pinnulam dente oppositam excrescentibus. Dictyomenia limbriata Mart. (non Grev.) mscr. Hab. ad Port Natal (D:r Krauss!). Froiis prolilicatioiiibus ramosa, superne anceps pinnatim decom- posita, apicibus incurvis increscens, costa usqne ad apices percurrente instructa. Pinnai anguste lineares, snperiores lineam vix lata' argute serratee, intVriores ]iaulo latiores, serraturis sensim obsoletis. Dentes oppositi adproxiniaii, intervallo lineam haiid asquante, dimidiam lati- tudineni pinna' vix longitiidine a^^^uantes, e basi latiore acntissimi, in- feriores sensim obtnsiores, superiores nnnc dente intra marginem su- periorem nato instructa^, ad subdivisionem ]ironfe, sparsim in pinnulam dente oppositam excrescentes. Prolificationos a pagina superiore (in- curva) infrii axillam pinnaj emergentes, sa-pe geminse, pinnis conformes. Stichidia (? ) eodem modo disposita, in nostra immatnra. — Fragmentura tantum vidi planta' bene distincta'. Substantia firma. Color badius. Habitus Epineuri, structura Kiitzingia^. Tubus centralis adest unica serie cellularum ad margines extensa utrinque cinctus. Cellulge minores circa tubum centralem et ad interstitia cellularum majorum evoIuta\ Stratum corticale cellulis minutis contextum. CXLI. Lenormandia Sonder in MoU et ScM. Bot. Zcit. 1845 X). 54. Alg. Preiss. p. 36. HariJ. Ner. austr. p. 18. Kiits. Sp. p. 849. Frons plana, proliticationibus ramosa, costata avenia, oblique transversim zonata, nempe cellulis interioribus per uni- cam seriem frondi parallelam dispositis, rhombeis, zonas a costa oblique adscendentes formantibus, nuda aut corticata. Fructus prolificationibus plus minus transmutatis orti, mar- ginales aut a pagina emergentes; Jceramidia urceolato- globosa intra pericarpium cellulosum, carpostomio aper- tum, gemmidia pyriformia in articulo terminali filorum a placenta radiantium foventia. SficJiicUa singula aut fasci- culata, lanceolato-linearia sphterosporas paucas duplici serie dispositas foventia. Frondes sunt nunc firmiores membranaceee et strato cor- ticali obductee, nunc subcoriacea? , nunc tenuissime membra- nacese omnino ecorticatse, pulcherrime coccinese aut atro-rube- HOO Rh(jdomele7E. Lenormandia. scentes, costa longitudinali percursse, venis vero transversalibus destitutse, marginibus ssepius integerrima^, nunc serrat», apice sgepius conspicue emarginatfe et apiculo in fundo emargina- turge inslructa?, proliticationibus aut a margine, aut a pagina, aut a costa emergentibus ramosa? et decompositee. Costa, ven» longitudinalis tenuissimse ad instar, usque ad apicem continuata, quin immo in fructibus conspicua, deorsum incremento strati corticalis sensim eminens, demum in senilibus, lamina detersa aut obsoleta, in caulem pbylla prolificantia sustinentem trans- mutatur. Fructus raro in dentibus marginalibus magis evohi- tis (L. marginata), plerumque in pbyllis proliticantibus, aut unam potissimum paginam aut utramque occupantibus, nunc a costa nunc ab ipsa lamina et quidem ab interstitiis inter cel- hilas zonatas emergentibus, siti. A subdivisione celluke terminalis, plerumque in apiculo brevi (qui ipsum fundum emarginaturffi occupat) sitre, incrementum frondis pendet. Divisione transversali celhibce terminalis con- tinuata quasi articuH superpositi brevissimi oriuntur. In quoque articulo celhilffi novse oriuntur subdivisione secus longitudinem facta. Constant itaque articuli infraterminales seriebus cellularum transversalibus, quarum mediee cellulffi, paulo angustiores, costam longitudinalem, laterales magis rhombeee zonas ohhque adscen- dentes sensim efficiunt. In juvenili parte zonw a costalibus celhilis arcuatim versus lobos emarginaturai adscendentes et superne convergentes cernuntur, sensim increscente planta zonffi quasi expanduntur et cellula? frondis adultioris lineis rectis a costa ad marginem oblique adscendentibus dispositse adparent. Ob formam regularem rhombeam (4 — 6 gonam) cellularum zo- nas plantse adultse, revera ut ex earum origine pateat adscen- dentes, seu adscendentes seu descendentes (''frondem decussa- tim iineatam" Harv.) fere dicere liceret. Zonfe itaque consti- tuuntur celhilis hexagono-rbombeis, in fronde plana per unicam seriem, ab uno ad aherum marginem extensam, dispositis. In una specie nudffi manent; in aliis mox strato corticali obducta?. Stratum eorticale celhilis minoribus constitutum , celluHs qui- busdam paulo majoribus, ad interstitia inter celhilas zonarum preecipue conspicuis, quasi stratum intermedium formantibus, a eelhilis zonarum separatur. Ipsam costam occupat cellula centrahs, tubo centrali articulatarum analoga; hanc externe tegit corticale stratum, etiam in specie cseterum ecorticata; strato corticah co- Lenormandia. Rhodomele/e. 1101 sta^ sensim increscente, costa extenie magis conspicua et immo valida in inferiore parte oritur. Simili modo, ubi phylla proli- ticantia ad interstitia zonarum a pagina emergunt, corticale stratum magis evolutum cernitur, et eellulEB his locis prsesentes strati intermedii, quod dixi, cellulis centralibus phylli proliti- cantis continuantur. Stichidia raro a foliolo parum mutato at minore constituta (L. linearis), sa?pissime probe transmutata, foliolum referunt minutum, costa percursum longitudinali, intra zonam (articulos) quamque sphterosporas geminas, utroque latere costa; singulas, fovens. Spha?rospor{e articuhirum diversorum superpositee li- neam duplicem longitudinalem etiiciunt; in singulis stichidiis articuli pauci plerumque prsegnantes sunt, unde spheerosporse quam in aiTinibus generibus pauciores. Sectione stichidii trans- versali faeta, adparet (L. Mtilleri, L. marginata) sphferosporas intra cellulas zonarum generari, geminas articuli esse costa separatas, singulasque strato corticali esse tectas. Spheero- sporee triangule divisfe. Keramidia in diversis speciebus forma et struetura aliquantuluni diversa; in L. lineari supra ovatam partem inferiorem ore dihitato instructa, sunt fere urceolafti, in Cffiteris carpostomio angustiore pritditis magis rotundata; in L. lineari, cujus frons ecorticata, pericarpium quoque mono- stromaticum ; in corticatis pericarpium crassum polystromati- cum quoque obvenit; cellularum series interiores, Umgitudina- liter excurrentes, celbilis longitudinaliter elongatis quoque con- stituuntur; periphericai cellulfe al> interioribus quasi radiantes, sunt breviores. Nucleus a placenta latiore basali proveniens, constat tilis fasciculatis, dichotomo-fastigiatis, quorum in arti- culis terminalibus gemmidia admodum magna, oblongo-obovata (L. linearis, L. spectabilis) aut pyriformia (L. marginata), intra membranam tenuissimam articuli nidulantia evolvuntur. Gem- midia madefacta quasi granulis coalitis constituta adparent. Lenormandia^ genus a Sondero recentiori tempore insti- tutum, nuUis dubiis vexatum, ab omnibus systematicis sequen- tibus adoptatum fuit. Duas species cognitas fecit Sonder; to- tidemque novas descripsit Harvey; hoc loco duee generi tri- buuntur, quarum una ad Amansiam, altera ad Dictymeniam antea relata fuerit. (^uale genus intelligo est Amansite et Vi- dalise speciebus nonnullis habitu simile, cum Vidalia et Dicty- menia zonis oblique adscendentibus conveniens, Kiitzingise, zo- H02 Rhodomele^. Lenormandia. narum cellulis unicam seriem formantibus, potissimum affine; a Kiitzingia et Amansia zonis oblique adscendentibus digno- scendum , a Vidalia et Amansia cellulis zonarum per unicam seriem dispositis ditFert; a Dictymenia, cujus cellulee zonatae sunt pariter oblique adscendentes et monostromaticee, ramifica- tione et proecipue structura stichidiorum longius distat. Ut in Polysiphonia et Amansia, ita et in Lenormandia species tum corticatas tum nudas ad genus retero. Si in illis nulla adest ansa genericam distinctionem hoc charactere con- dere, nec in Lenormandia esse judicetur. SPECIES DISPONANTUR: * Frondis laniina ecorticata. 1. L. MNEARIS. ** Frondis lamina corticata. f Phyllis a costa prolificantihus. 2. L. 1'ROLIFERA. » 3. L. Chauvini. 4. L. MUELLERI. ff Phyllis smpius a margine emergentihus. 5. L. yrECTABiLis. 6. L. Marginata. 1. L. LiNEARis (Harv. mscr.) fronde tenuissime membranacea ecorticata, prolificationibus a c(^sta et margine emergenti- bus decomposito-ramosa, juvenilibus obovatis apice sub- emarginatis incurvis margine integerrimis, adultioribus an- guste linearibus, keramidiis in costa phyllorum subsingulis sessilibus ovato-urceolatis, stichidiis foliiformibus. Amansia liiiearis Harv. mscr. et Phyc. austr. tab. CVIII! Delesseria amansioides Sond. m Linn. 25 p. 690 (? ex Harv. ) Exsicc. Harv. Alg. aust. n:o 118! Hab. ad oras novse HoUandise australes (D:r Curdie!); ad Port Fairy Victoriai (Harvey!). Frons circiter 3-pollicaris (usque 8-poIlicaris, fide Harvey), lineam lata, tenuissime membranacea, prolificationibus tum a margine, tum a costa emergentibus, decomposito-rainosa. Phj^Ha 1 — 2 pollices demum longa, basi in petioluin tenuissimum attenuata, apicibus obtusis emai- ginatis incurvis. Costa, vense tenuissimse ad instar, usque ad apicem Lenormandia. RuoDOMELEiE. _ 1105 continuata, ibidemque cellula niajori obovata, cujus divisione (ni fallor) formantur cellula^ reliqua-, terniinata, deorsum sensim utrinque pro- minula et deniura valida, in ima parte in stipitem teretiuscnlum abiens. Keramidia in phyllis minoribus, a foliolo prolilicante transformata, in costa sessilia, oblique adscendentia, pro magnitudine planta' magna, ore supra ovatam partera inferiorem dilatato, late aperto emarginato, ur- ceolata, intra pericarpium monostromaticum, cellulis frondis consimi- libus constructum, vena quoque lougitudinali ad eniarginaturara ostii tendente percursum, genimidia permagna obovato-linearia in placenta basali gerentia. Sphserosporse in phyllis vix transformatis, nisi raino- ribus, nunc immo lineam longis, a costa aut e margine eniergentibus sparsis et singulis, inferne sterilibus, infra apiceni incurvuui duplici serie generata;; sphferospora». utroque latere venae costalis percurren- tis singula^, et ita geminse oppositse, raagna-, ut lente parum augente distinguantur singula% triangule divisse. Substantia tenue membra- nacea cliartse leviter adharet. Color coccineus, Fronde transverse secta apparet kniinam unica serie cellularum subquadraticarum esse contextam- a superficie inspectte cellulis hexa- gouEe et fere peque lata; ac longa^ conspiciuntur, atque in zonas, a costa ad marginem oblique adscendentes ordinata'. In costa adest cellula centralis, qua^ in utraque pagina rainoribus ( corticalibus cellulis) ex- terne tecta est-, celluhe hse exteriores sunt cellulis laraina; multo an- gustiores et a superficie inspecta! venam longitudinalera inter zojias oblique transversales efficientes. Vt numero augentur cellulaj istse corticales, costa prominula fit et deraura utrinque admoduni valida. Nunc pracipue in una pagina, prolificationibus nunierosioribus obsita, evolutam vidi. Structura frondis ha^c mihi videtur species Lenormandia», nec Aman- siee. A ca-teris vero Lenormandia' speciebus differt defectu strati cor- ticalis, quod vero non raagis hoc loco quam in Polysiphonia et Aman- sia diflerentiara genericam indicare censeo. 2. L. PROLiFERA (Ar/. Sj). I. p. 194) fronde coriacea corticata prolificationibus a costa emergentibus decomposito-raniosa et concatenato-constricta, juvenilibus obovatis apice incur- vis subcanaliculatis, margine integerrimis, adultioribus an- guste linearibus, fructibus Amansia prolifera Ag. l. c. Syst. Alg. p. 247!! Dictyomenia prolifera /. Ag. Symb. p. 27. Harv. Ner. Austr. p. 30! Kiitz. Sp. p. 848! RytiphlEea simplicifolia Harv? Hab. ad oras Novse Hollandiee (Mus. Paris! Hb. LeNormand !). Frons videtur semipedalis et forsan longior, 1—2 lineas lata, firma et coriacea, prolificationibus a costa emergentibus raraosa, phyllisque 'H04 Rhodomele/e. LenormancUa. novis iniVa ai)icem adultiorum s'#pe provenientibun, demumque adul- tiora supra stricturam et apice obsoleto fere continuantibus concate- iiata, quasi articulato-constricta. Costa frondem percurrit, superne ob- soleta, iiiferne sensim firmior", au iu infima parte denudata et in sti- pitem mutata? Phylla prolificantia in costa seriata, stBpe infra apices plura, parum invicem distantia, setate diversa, unde nuijora et minora mixta', juvenilia sunt obovata, apice obtuso evidenter involuta et niav- ginibus integerrimis leviter iucurvis canaliculata • sensim excrescentia in formam abeunt anguste linearem, novaque serie pliyllorum a pa- gina concava (interiore) instruuntur. Fructus nullos vidi. Substantia quam in cffteris iere iirmiore, cliarta' non adlia^ret. Color fere badius. Sub Itnte, a pagina plana oljservata', ccIIuIep interiores non admo- dum translucentes, per zonas oblique adscendentes disposita' adparent-, sectione transversali facta, celhilarum interiorum unica series a costa ad marginem extensa quidem adest, at cellula" ista% exterioribns j^a- rum majores, alj liis fpgrius distinguautur. Incauto itaque frons quasi pluribus seriebus cellularum [laiallelis contexta adpai-eat. Revera ta- men structuram aliarum specieruni in hac (|uoque detegere licct. Cel- lula centralis costam occupat^ stratum corticale admoduni consiiicuuin-, cellulse hujus pluriseriata^ extimis niinutis, intimis parum a cellulis zonas efficientibus distinctis. Qua quidem cellularum interiorum fere sequali magnitudine a speciebus aliis generis aliquautulum abludit. Zonis transversalibus oblique adscendentibus ab Amansiis, velut a Kiitzingia dilfert" cum Vidalia et Dictymenia hoc respectu conveniens, defectu venarum distinguatur velut luibitu. Substantia potissimum Kiitzingia". Creato genere LenormandiEe ad lioc referenda mihi adpa- ruit. — Caveas ne lianc cum A. prolifera Grev. eaudem existimes. 3. L. CitAuviNii (Harv. mscr.) fronde membranacea corticata pro- liticationibus a costa emergentibus decomposito-ramosa, ju- venilibus obovato-cuneatis apice subincurvo rotundatis mar- gine integerrimis, adultioribus lanceolatis, fructibus .... Hab in mari australi ad littus Nova* Hollandiee (Hb. Chau- vin!); ad Port Cooper, Banks peninsula, Novse Zelandiee (Lyall!). Frondem vidi 5-polIicarem, prolificationibus iteruui iterumque ra- mosam. Prolificationes a costa sat constanter exeuntes, nunc a mar- gine la-so, rarissirae ex ipsa lamina emergentes, sunt juniores basi longe cuneata obovata-, apice levissime incurvo-rotundatcc; adultiores circiter bipollicares longitudine, latitudine 3-5 linearum, basi longius cuneatis, infra raedium latiores, dein longe attenuata;, apice obtusius- cula-. Costa evidentior irondes adultiores percurrit, in phyllis juveni- libiis obsoletior et apices versiis evanescens. Structura eadera, qua» in aliis corticatis speciebus generis. Hffic omnino inter L. proliferam etL. Muelleri intermedia species, forma phyllorum ab utraque distincta. Lenormandia. RnoDOMELE^. 1405 4. L. MtTLLERi (Sond. pl. Milll. p. 696) fronde membranacea cor- ticata prolificationibus a costa emergentibus decomposito- ramosa, juveuilibus obovato-cuneatis apice subinciirvo pro- funde emarginatis, margine integerrimis, adultioribus basi longe cuneata obovato-oblongis, stichidiis in una pagina dense pullulantibus fasciculatis linearibus subcanaliculatis incurvis. Leiioraiandia Miilleri Sond. l. c. in Linncea v. 25, fasc. G! Harv. PJiyc. austr. tab. XLV! L. Ciirdieana Harv. mscr. Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 128! Hab. ad oras Novee HoUandiee e Rivuli Bay {Miiller); e Port Fairy Victoria? (Harvey!). Frons usque pedalis, inferne oaulescens, prolilicationibus deconipo- sito-ramosa, phyllis adiiltioribus 4—5 pollices lnngis, pollieemque latis. Costa etiam in pliyllis niinoribus sa-pins conspicua, infra ai)iceni eva- nescens, deorsum sensim incrassata, in una pagina pra-cipue promi- nens; lamina inferne angustiore et sensim obsoleta, costa in stipitem mntatnr, initio ancipitem, in infima parte ex tereti compressum, ex ra- miticationis norma a latere latiore phylla proHficantia emittentem. Phylla juvenilia cuneato-obovata, apice profunde eraarginata et in fundo emarginaturse apiculo brevissimo instructa, inargine, ni fallor hinc in- tlexo, integerrima, adultiora magis oblonga, demum basi quoque lon- gissime cuneata, supra medium suramam latitudinem monstrantia, cu- neato-oblonga. Stichidia in una pagina (in qua costa eminet) a tota superficie provenientia, in altera nulla, aut regionem costee tantura occupantia, nnllum ordinem mentientia, revera interstitia inter cellulas zonatim dispositas servantia atque ipsa ita in lineas a costa oblique adscendentes seriata, fasciculatim collecta, linearia utrinque attenuata, crassiuscula at complanata, marginibHS liinc prominulis subcanalicu- lata apiceque incurva, sphtprosporas duplici serie longitudinali dispo- sitas, 3 — 4 in singulis seriebus superpositas, triangule divisas foventia. Keramidia, quse non vidi, sunt (sec. Harv.) in utraqua pagina sparsa ovata, sporas et paranemata foventia. Color e vinoso atro-purpureus. Substantia membranacea. Caulem dichotomum et e margine foliiferum, phj^llodiaque oblongo- linearia huic speciei tribuit Sonder, quse in nostram speciera paruui sane quadrant. Harvej-um taraen specimen Sonderianum comparasse suspicor, quare characteres speciei ad specimen a Harvey lectum eo minus exponere dubitavi, quod folia eraarginata, qua? huic speciei cha- racteristica censeo, bene raemoravit auctor. Ramificationis norma hscc species L. Chauvinii proxime tangit- fructu hujus adhuc ignoto, magnitudine et forma frondium pra^cipue dignoscatur. Phylla juvenilia L. Chauvinii apice rotundata, nee emar- HOG HHODOMELEiE. Lenommndia. ginata vidi. L. spectabilis magis diversa et ramificatione et sitii fru- ctuiim, nec non ipsa sticliidiorum forma. 5. L. sPECTABiLis (Soncl in Bot. Zeit. 1845. p. 54) fronde mem- branacea corticata prolificationibus a lamina intra margi- nem nunc a costa emergentibus decomposito-ramosa, juve- nilibus obovato-cuneatis apice rotundato emarginatis, mar- gine subintegerrimis, adultioribus oblongo-linearibus, fructi- bus in utraque pagina teque provenientibus, stichidiis sub- fasciculatis obovatis aut late oblongis, keramidiis obovatis. Lenormandia spectabilis Sond. l. c. et Alg. Preiss. p. 36!! Harvey Ner. Austr. p. 18 ! ! Mar. Bot. of West. Austr. in Trans. Ir. Ac. Vol. XXII! p. 537. Phyc. Austr. tab. CLXXXI! L. latifolia Harv. Ner. Austr. p. 19! Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 127! Hab. ad oras austro-occidentales Novse Hollandise (Preiss! Harvey !). Planta 6-pollicaris ft ultru, phyllis singulis plerumqiie 3 — 5 polli- caribus semipollicem aut ^/^ pollicis latis, raro usque 9-poIlioaribus et 2'/2 pollices latis, Costa in inferiore parte frondium adest, in su- periore obsoletior, in adultioribus inferne incrassata, prsecipue in una pagina eminens; in nostris caulem proprium denudatum non vidi, sed ph^flla alata ab expansione radicali proveniunt. Foliola prolificantia ssepius intra marginem a lamina plana et ab utraque pa- gina provenientia, ad margines I?esos densiora, nunc quoque a costa aut a margine longius remota, maxime Juvenilia omnino obcordata, dein in stipite brevi oblonga emarginata, demum oblongo-Iinearia, basi abruptius in stipitem brevem attenuata, marginibus ut videtur leviter inflexis subintegerrima. Fructi»s in utraque pagina ceque evoluti. Sti- chidia circiter 2 — 3, fasciciilata, late ovalia, aut adultiora late oblonga apice rotundata, stipite fere nullo adfixa, tantum leviter attenuata, sphserosporas longitudinaliter biserialas at paucissimas, 1 — 2 vix 2 — 3 in singulis seriebus conspicuas, intra stratum corticale densum evol- ventia. Keramidia a stichidiis quoad formam non adnnodum aliena, at majoi'a et subsingula, in utraque pagina aeque evolula. Color coccineo- fuscescens. Substantia membranacea. Nomine L. latifolia- formam magnitudine perinsignem descripsit Harvey, quam dein ipse formam L. spectabilis agnovit, Dispositione fructuum in utraque pagina L. spectabilis a L. Miil- leri prsecipue diilert" dignoscatur insuper forma phjdlorum et proli- ficationibus sa-pius ab ipsa lamina, et quidem in utraque pagina, intra marginem exeuntibus', obveniunt quidem etiam a costa exeuntes, ve- lut in L. Muelleri aliquando a lamina provenientes, quod autem in una Lenormandia. Rhodomelej:. H07 fit quasi exceptione, in altera quasi lege perficitur. Color quoque di- versus. 6. L. MARGiNATA (HooJc. ct Harv. mscr.) fronde membranacea cor- ticata prolificationibus a margine et lamina emergentibus decomposito-ramosa, juvenilibus obcordato-oblongis apice rotundato emarginatis margine serratis, adultioribus late ob- longis ciliatis, fructibus in ciliis marginalibus aut per pa- ginam sparsis subsingulis, stichidiis lanceolatis, . keramidiis obovatis. Lenormandia marginata HooTc. et Harv. Ner. Austr. p. 19. tab. II! Alg. Tasm. in Hooh. Lond. Journ. Vol. VI. n:o 6! Flora Tasman. p. 295. Phyc. austr. tab. CCXXXV! Kiitz. Sp. p. 849. Sond. Alg. Muell. p. 696! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 129. Hab. ad oras Tasmannise (Gunn! Harvey!). Planta fere pedalis, prolificationibus decomposito-ramosa, phyllis singulis 3 — 4-pollicaribus, semiunciam vix usque pollicem latis. Costa fere nulla aut nudo oculo etiam in phyllis adultioribus parum con- spicua-, ubicumque tanien vense longitudinalis ad instar pra?sens, a stipite ad apicem continuata. Phylla plurima marginalia aut parum intra marginem orta, rarius a media pagina provenientia, brevi stipite teretiusculo suffulta, basi cuneata, dein late linearia aut oblonga, apice rotundata emarginata, prolificationibus iterum ramosa, juvenilia magis obovata et nascentia fere obcordata. In ipsa emarginatura apicis adest apiculus medius, et margines sunt serrati, demumque dentibus elon- gatis ciliati", ciliorum evolutione phylla nova oriuntur, aut eorum transmutatione fructus. Stichidia aut a ciliis marginalibus transmu- tata, aut consiuiilibus plijdlis minutis a pagina provenientibus orta, sparsa et singula, vix proprie fasciculata dicenda, lineari-lanceolata submucronata, semilineani longitudine vix saperantia, spheerosporas paucas duplici serie longitudinali dispositas foventia. Keramidia in ciliis sensim inflata subglobosa, cilii basi sterili pedicellata, intra pe- ricarpium polystromaticum gemmidia elongato-pyriformia foventia. Co- lor coccineus. Structura generis*, areolEe rhombese admodum conspicua;, zonas a vena media oblique adscendentes formant. In fronde vetusta costa in caulem transmutatur, observante Harvey. Ciliis et ramificatione prsecipue marginali ab aliis facile distincta species. v-^XLll. Amansia Lamour. in nouv. Bull. des Sc. 1809 Tom. 1. n:o 20. et Mem.. sur trois nouv. Genr. in Journ. de Botan. 1809 p. 133; Amansise Sp. Lamour. ess. et Auct. IV. 73 1108 RnoDOMELEiE. Amansia. Frons plana pinnatim decomposita aut prolificationibus ramosa, costata sub-avenia horizontaliter zonata, nempe cellulis ma- joribus per duas series frondi parallelas dispositis rectan- gule-hexagonis, zonas a costa horizontaliter egredientes formantibus contexta, nuda aut corticata. SficJddia a den- tibus marginalibus aut in processubus a pagina plana emer- gentibus transmutata, pinnatim disposita aut dense fascicu- lata, complanata, lanceolato-linearia, incurva, sphserosporas triangule divisas, duplici serie longitudinali dispositas fo- ventia. Keramidia .... Frondes sunt membranacese, planse aut apicibus seepe in- curvatis subcanaliculataB, lineares aut lanceolatse, pinnatim de- compositse aut prolificationibus ramosa?, margine integerrimse aut minute denticulatse aut serrato-dentatse. Costa pkis minus conspicua adest, in superiore parte in nonnullis obsoleta, aut pa- rum conspicua, in inferiore sensim incrassata, evolutione strati corticalis formata; lamina in parte senili sensim obsoleta, costa in stipitem, denique strato corticali circumcirca effuso teretius- cuhim, simplicem aut ramosum transmutatur. Vense proprise nullffi conspicuse, licet immersse sensim formantur, ad dentes et pinnulas excurrentes. Fructus in diversis speciebus aliter dispositi; in speciebus, quarum margines dentati, in dentibus prolongatis et decompositis, seepius obveniunt; in aliis proces- sus minuti, prolificationum ad instar, oriimtur, in quibus fructus' proveniunt. Keramidia in nulla specie generis proprii hucus- que cognita. Stichidia in dentibus transmutatis pinnatim dis- posita, aut a superficie plana emergentia fasciculatim congesta,, complanata incurva, linearia aut lanceolata, sphterosporas du- plici serie longitudinali dispositas, nempe in articulo quoquei geminas, interjecta costa separatas, triangule divisas foventia. Triplici strato cellularum frons adulta contexta est. Cel-- lulse siphonibus Polysiphonise analogse, ambitu elongato-hexa- gonse, per duas series ab uno ad alterum marginem extensas dispositse, omnes seque longfB et directione longitudinis fere e regione positte, zonas transversales efficiunt; in utraque serie, si sectione transversali observantur, cellulse alternant; in fronde juvenili hse cellulee primariee videntur et in nonnullis speciebus ipsam laminam planam solse constituunt. In media lamina in- tra cellulas zonarum aut cellula centralis unica, aut plures cum lamina parallelge oriuntur, quaj tubo centrali Poljsiphoniae ana- Amansia. Rhodomele^. " 1109 logxe existimentur; costa immersa hoc modo formatur; in infe- riore parte sensim prffiterea oritur secus laminam mediam stra- tum corticale, quod demura costam, externe quoque admodum validam, efficit; cellulis angustioribus et magis irregulariter sub- divisis, iongitudinem secus elongatis, hoc constituitur. Ipsa la- mina in nonnullis speciebus nuda, in aliis strato corticali cel- lulis minoribus constituto obducta, diflFerentias, quas in diversis speciebus Polysiphonise analogas ortendimus, hoc modo offert. Venffi a costa ad dentes et pinnas frondis excurrentes non ad- sunt; at paulo intra marginem interstitia, quee zonas separant, furcatse adparent; unde celhilse, zonas pinnarum etticientes, su- pra furcam novum ordinem, pinna^ proprium, inchoant. Inter- jectis cellulis costalibus pinna sensim costata fit. Genus Amansise a Lamouroux 1. c. et tjpo Amansia mul- tifida conditum fuit; characterem generis in structura hexagone areolata petivit. Postea tum alias species indescriptas, at no- mine instructas, distribuit, tum in suo Essai sur les Genres des Thalassiophytes novam speciem (A. semipennatam) generi adje- cit. Agardh genus, quod ad Dictyoteas retulerat Lamouroux, Florideis vindicavit, typum a Lamourouxio indicatum generi conservavit, species nonnullas bene ei pertinentes introduxit, alias autem heterogeneas quoque generi tribuit. Sequentes sy- stematici haud feliciori manu genus novis speciebus ditarunt. Greville Rytiphlteam obtusilobam Ag. et species quasdam, ab Agardhio cum dubio ad Thamnophoram relatas, inter Amansias disposuit. Ipse (Sijwh. jp. 25) species 2, a Greville introductas bene quidem removi, alias autem generi male pertinentes con- servavi. Decaisne speciem typicam (Pl. cle 1'Arab. p. 174) La- mourouxii ejusque congeneres ad Rytiphlseam transtulit, typum contra Amansia?, fecit A semipennatam, quam et posterius addi- derat Lamouruux, et dubiam speciem generis proprii proclamave- rant Agardh et Greville. Harvey iterum Amansiam multifidam generis typicam speciem consideravit, (Ner. ausfr. p. 25 ) ; cha- ractere autem proprio generis adhuc parum intellecto species heterogeneas et conservavit generi, et nonnullas ipse introduxit. Kiitzing typicam speciem ad Epineuron transtulit, alias species cum heterogeneis mixtas Amansiffi conservavit. Ut hoc loco genus definire conatus sum, Vidaliaj mihi videtur proximum, zonis horizontalibus, immo deorsum fere in arcum deflexis, a costa angulo recto egredientibus, nec angulo acuto oblique ad- 73* 1110 RiioDOMELE^E. Amansia. scendentibus, venarumque defeetu dignoscendum. Venee nullee gradum evolutionis minus perfectum frondis mihi demonstrant. In Vidalia vense obliquse sat regulariter alternee; In Amansia, si quidem interstitia zonarum venis analoga considerare volueris, sunt ipsa hsec interstitia opposita; pinnse autem, ad quas excur- runt, sunt in nonnuUis speciebus alternee, in aliis oppositse. Stratum corticale, quod in speciebus (fere) omnibus Vidalise adest, in lamina Amansiarum nunc desideratur, nunc adest. Quoad dispositionem fructus easdem ac in aliis generibus proximis differentias produnt species diversse Amansise. Gene- ricam differentiam his non condi opportere, tum Ani. Duperreyi et Am. prolifera Gr., invicem certe proxime affines, at disposi- tione fructuum diverste, tum Am. mamillaris, a reliquis specie- bus ecorticatis dispositione stichidiorum abhidens, alias proxima, mihi sunt argumenta. Corticatas species ab ecorticatis vix ma- jori jure quam in Polysiphoniis hoc loco liceat distinguere. Forsan majoris momenti ditTerentia in tubo centrali nunc unico, nunc pluribus, inter cellulas zonatas interstitia occupantibus et hoc modo seriatis, quserenda esset. SPECIES DISPONANTUR: I. Fronde ecorticata; cellulis centralihus intra zonatas pluri- bus, seriem frondi parallelam constituentihus. Speciespin- nis alternis. * Dentihus marginalihus in stichidia transmutatis. 1. A. GLOMERATA. 2. A. MULTIFIDA. ** Stichidiis a pagina plana prolificantihus. 3. A. MAMILLARIS. 4. (?) A. PINNATIFIDA. II. Frondis lamina strato corticali ohducta, cellulis centralihus costam percurrentihus singulis. Species pinnis oppositis. * Dentihus marginalihus in stichidia transmutatis. 5. A. DUPERREYI. ** Stichidiis a pagina plana prolificantihus. 6. A. PROLIFERA. Amansia. RhodomelejE. i 1 1 i Inquirenda: 7. AM.\NSiiE sp. in Sunto di Memoria p. 13. ex adriatico memoravit Me- negliiiii- non descripta. 1. A. CtLomerata (Ag. Syst. p. 247) fronde ecotticata lanceolata inferne valide costata, prolificationibus a costa emergenti- bus dense congestis demum glomerulos rosaceos formanti- bus ramosa, margine alterne serrato-dentata, dentibus in- curvis, sterilibus deltseformibus simpliciusculis, fructiferis pinnatim divisis, pinnis in stichidia lanceolata transmutatis. Araansia giomerata Ag.l.c. J. Ag. Symh. p. 25. Kutz. Sp. ^.883! Delesseria rhodantha Harv. Alg. Telfair. n:o 9. in HooJc. Journ. of Bot. p. 147 tab. CXXVIH Amansia rhodantha J. Ag. Symh. p. 26. Exsicc. Harv. Friendl. Isl. Alg. n:o 9! Hab. in oceanis calidioribus, pacifico ad insulas Sandwich (Gaudichaud! Mus. Petropolitanum! Hb. Binder!) et Ravak; in Indico ad insulam Mauritii (Telfair!); ad insulam Basilan (Hb. Crouan I). Ceespites densissimi, diametro 2—3 pollicares, frondibus glomera- tis constituti. Frons juvenilis lanceolata 1— IV^ pollices longa, 2—3 lineas lata, apice incurvo, margine serrato-dentata, costa tenui, inferne sensini incrassata, infra apicem subevanescente percursa, demum proli- ficationibus consimilibus, a puncto quodam costse, plerumque supra medium laminpe, emergentibus ramosa. Prolificantes frondes primarife consimiles, initio paucce, sensim ab eodem puncto magis incrassato plures pluresque, floris imbricati ad instar rosaceo-congestse, iterum iterumque eodera modo divisee, denique densissime glomeratge. Infra glomerulos istos costa magis raagisque incrassata sensim lamina ob- soleta in caulem teretiusculura, pennam passerinam nunc crassitie su- perantem, transmutatur-, supra glonierulura costa nunc parum conspi- cua, nunc continuata, glomerulo novo frondium originem prsebens- Dentes marginis, eximie incurvi, sunt steriles a basi latiore attenuati simpliciusculi, latitudine frondis pluries breviores; in fronde fructifera sensira elongantur, pinnatira subdividuntur, frondes minutas raarginales ipsi referentes. Raro, si umquam, hi in frondes veras excrescunt; pin- na; sensim in stichidia lanceolato-linearia, eximie incurva, duplici serie sphffirosporas oppositas foventia, transniutantur. Keraraidia non vidi. Substantia niembranacea, tenuis at tenacissima. Color pulchre cocci- neus. Chartee non adheeret. Frons a superficie, sub lente inspecta, pulchre transversim zonata apparet zonis angulo recto a costa exeuntibus, utroque latere costfe oppositis. Constituuntur zonse cellulis hexagono-subrectangulis e re- gione positis, siphonibus Polysiphonise analogis. Fronde transversim J 1 1 2 Rhodomele^. Amansia. eecta adparet, cellulas has esse per duas series, ab uno ad alterum marginem excurrentes, cellulis utrius(|ue seriei alternantibus, disposi- tas, extus nullis cellulis minoribus tectas", frons itaque strato corticali caret. Si a superficie frondem inspexeris, zonas duplicis generis videre crederes, nempe cellulis longioribus constitutas cum aliis, quarum cel- lulse breviores, alternantes: hoc autem tantum adparenter-, cellulee enim unius paginse, supra cellulas alterius paulisper eminent, h. e. zonse unius paginse non omnino e regione positse sint alterius. Pars minuta cellulse supereminentis, per frondem pellucidam inspecta, zona- rum breviorum speciem falsam prodncit. In media fronde intra cel- lulas, qua- zonas efficiunt, sensim oritur series frondi parallela cellu- larum, qu?e tubo centrali Polysiphonife analogse considerandse sunt; sunt exterioribus angustiores, ipsius costa spatium, sed in lamina, occupantes. Costa in juvenili fronde, a superficie inspecta, cellulis paulo angustioribus et densioribus constare adparet-, cellulpe istse sen- sim numero augentur et stratum eorticale supra primarias efficiunt-, costa hoc modo in fronde senili utrinque eximie prominula, evolutione strati corticalis, quod in ipsa lamina desideratur, oritur. Vense trans- versales nullge conspicuai-, divisione interstitiorum paiilo intra niargi- nem, et novis interjectis cellulis, dentes sensim costa longitudinali in- structi adparent. Brevi diagnosi in Systemate Algarum indicata, sub novo nomine a Harvcy descripta fuit et ad genus Delesseriee relata. In Symbolis speciem Harveyanam ad Amansiam, juxta Am. glomeratam, retuli, at locorum natalium distantia inductus utramque speciem seorsim enu- meravi. Comparatis hodie pluribus speciminibus nullam differentiam invenire valui. In opere: Class. des Algues, tum quoqiie in anteriore (Pl. de VArab.) Rj^tiphlgeam nndulatam memoravit Decaisne, cui synonym. Am. glomerata var. Ag. adscribitur. Quid sit ha^c, mihi latet-, nec de- scriptam esse novi. 2. A. MULTiFiDA (Lamour. Journ. PJiil. «.-o 20, 1809^. 332) fronde fecorticata lineari, inferne valide costata, pinnatim subdivisa et prolificationibus a costa emergentibus sparsis ramosa, margine alterne serrato-pinnata, pinnis pinnulisque apice incurvis linearibus in stichidia linearia involuta transmu- tatis. Amansia multifida Lamour. l. c. tah. 6 fig. C. D. E! Ag. Sp. Alg. L p. 192. Sgst. p. 247! Harv. Ner. Bor. Amer. p. 13! Odonthalia multifida Endl. Gen. Suppl. IIL p. 47. Epineuron? miiltifidum Kuts. Sp. p. 848! ?Fucus lineatus Turn. Eist. Fuc. tab. 201! ? Epineuron lineatum HooJc. et Harv. Alg. Nov. Zel. in HooTc. Lond. Journ. IV p. 532! Harv. Ner. Austr. p. 27! KUts. Sp. p- 848! Amansia. Rbodomelf^. 1113 Hab. in oceano atlantico ad oras Americfe calidioris; ad Key West (Harvey!), insulas Indise occidentalis (Mertens! Du- perrey! Duchassaing!) ad Baliiam (Salzmnn!) et Pernambuco (Hb. Binder!); caiterum forte ad oras Novse Zelandise (Banks.)? Planta 3 — 4 pollicaris crospitosa, stipite teretiusculo, pennam pas- serinam tequante suirulta, disco radicali affixa. Frondes 1 — 2 pollica- res, 1 — 2 lineas lata>, lineares utrinque leviter attenuatse, nunc apice incurvo obtusiores, margine serrato-dentatEe et dentibus in pinnas sen- sim excrescentibus pinnatim subdivisse, 2 — 3 pinnatse. Costa frondem percurrit, apice parum perspicua, deorsum sensim incrassata, inferne denique in stipitem alatum aut lamina detersa teretiusculum abiens. Prolificationes prajcipue ab inferiore parte costee et ramorum stipitis provenientes, liic illic densiores, frondem reddunt irregularius ramo- sam. Apices pinnarum pinnularumque eximie incurvi lineares, demum fructiferi* sticliidia conformia, a superiore parte pinnularum formata, duplicem seriem spliterosporarum foventia*, antlieridia exteriore latere pinnula; incurvatte seriata, lineam laminee mediam occupantia, obovato- globosa stipitata, in nostris vix matura, nempe adhuc corpuscula ma- jora et pauca foventia. — Substantia membranacea tenaci, chartEe non adha'ret. Color roseus. Structura cum Am. glomerata ita convenit, ut qusecumque de ea diximus fere seque de Am. multifida valeant. Huic quoque maxime propinqua, diflert fronde pinnatim subdivisa, nec tantum prolificationi- bus ramosa, atque rachide magis lineari. Dentes proprii vix adsunt, si quidem omnes in pinnas excrescere tendunt. Harvej'^ de Algis Novai Zelandia; scribens, Fucum lineatum Tur- neri ad Amansiam multifidam nullo modo pertinere contendit, quin immo iHum a genere separans, ad Epineuron suum transtulit. Equi- dem ipse quoque descriptionem Turnerianam perlegi et iconem com- paravi, at nihil vidi, si locum natalem diversum et colorem excipiam, quod niihi diversam speciem, multo minus aliud genus indicaret. Spe- cimine autem nuHo a me observato, contendere haud audeam, speciera diversam hoc loco non latere, 3. A. MAMiLLARis (Lamour. mscr.) fronde ecorticata lineari in- ferne costata diehotome (an pinnatim?) subdivisa, margine , denticulis minutis rectiusculis ciliata, stichidiis in utraque pagina infra apices collectis, a venis in vicinia costse pro- lificantibus lanceolato-oblongis apice leviter incurvis. Amansia mamillaris Lamour. in Hb. Ag.! Ag. Sp. Alg. I. p. 193. Syst. p. 247! Kiitz. Sp. p. 883! Hab. in oceano Australiam alluente (Hb. Lamouroux!). Fragmentum, quod vidi, est vix bipollicare, 3 lineas latum, in seg- menta pauca subdivisum, quse in nostra fere dichotome, in planta ma- 1114 Rhodomele J5. Amansia. jori forsan revera pinnatim, vit in cseteris speciebus, disponuntur. No- strum inferne costatum et basi ovato-cuneatum, stipite brevissimo te- retiusculo suffultum, quibus forsan conjicere liceat plantam quoque prolificationibus fieri ramosam et inferne caulescentem-, costa sursum evanescens et parum conspicua. Apices frondium late obtusi rotundati, ex nostra rectiusculi adparent. Margines sunt ubicumque minute den- ticulati, denticulis fere angulo recto exeuntibus, vix vicesimam partem latitudinis frondis sua longitudine sequantibus. Infra apices sunt sti- chidia collecta, invicem tamen sat conspicue distanti^, singula et sim- plicia, in media lamina utriusque paginse eeque obvenientia, a venis transversalibus, qua^ inter zonas occurrere possunt, prolificantia, lan- ceolato-oblonga, apice ipso (in nostris, fere effoetis) leviter incurva (juvenilia forsan magis curvata), duplici serie longitudinali sphserospo- ras foventia. Substantia membranacea', color atropurpureus in badiura tendens. Structura frondis exacte aliarum specierum generis, nec Kiitzin- giep. Cellulse, siphonibus analogse, sunt duplici serie dispositaj, cellulis ntriusque seriei, si transversali sectione adspiciuntur, alternantibus. Stratum corticale non adest. Stichidia transverse secta monstrant stratum corticale extra cellulas pragnantes-, cellulre duai articuli cu- jusque prtegnantis, sphserosporas generantes, sunt cellulis quibusdara centralibus separatse. Stichidia sub-peltatim adfixa videre credidi. Species, ut rarissima videtur, ita distinctissima, et cum nulla alia facile confundenda. Nomine A. mamilliferse a Lamouroux in Dict. CI. memoratur-, in Hb. Ag. Am. mamillarem inscripsit-, Australasiam pa- triam nuncupat, sed a quo loco ortam non dixit. A Harvey non obser- vata videtur, nec ab aliis, qui de Algis Australise recentiori tempore scripserunt. 4. A. piNNATiFiDA (Harv. mscr.) fronde ecorticata anguste lineari subcanaliculata, inferne tenue costata, pinnatim decomposita flabellata margine integerrima, pinnis conformibus basi at- tenuatis apice obtusis incurvis; fructibus .... Amansia? pinnatifida Harv. in List. of Dupl. Austr. Alg.n:oll9\\ Phyc. austr. tah. CCXXII! Hab. ad oras Novse Hollandise austro-occidentales, (King George's Sound, Harvey!). Frons 3—4 pollicaris, lineam vix latitudine sequans, pinnatim de- composita, tlabellato-fastigiata inferne in media parte incrassata, co- stata (imam partem non vidi), superne sub-canaliculata apicibus invo- lutis. Pinnse a margine angulo fere 45° exeuntes, distantiis nonnulla- rum linearum subalternfe aut irregularins sparsae, basi eximie atte- nuatse, dein anguste lineares integerrima?, simplices aut iterura nova serie obsitse, ob apices involutos quasi truncatse. Fructus nullos vidi. Substantia membranacea, chartae non adhferet. Color vinoso-purpureus. Amansia. Rhodomele^. 1115 Structura frondis, qualis in aliis AmansiEe speciebus ; lamina nempe transversim areolato-zonata, zonis angulo recto a costa exeuntibus. Zonse efficiuntur cellulis hexagono-rectangularibus, duplici serie ab uno ad alterum marginem extensa et frondi parallela dispositis, cellulis utriusque seriei alternantibus. In parte inferiore, divisione cellularum, oritur stratum corLicale, costam externam constituens, et extra cellulas primarias, adhuc dum dignoscendas et duplici serie dispositas, evolu- tum-, iiitra cellulas zonarum oriuntur qufedam cellula', siplione cen- trali Polysiphonia' analoga^, singulascrie et in media pagina paucaj dis- positg', exterioribus multo angustiores. Endochroma amylaceum cel- lulas partis inferioris occupat. In Dict. Cl. Lamouroux Amansiam integram quandam memoravit, qucc forsau cum Am. pinnatifida identica sit-, illa autem indescripta. Quod structuram attinet frondis, Harvey animadvertit zonas du- plicis generis adcsse, alias ncmpe cellulis a costa versus niarginem longitudine increscentibus, alias cellulis a margine costam versus lon- gioribus; raembranam quoquc monostromaticam dicit. Me frondera apparenler ita constructam esse non fugit-, at aliter explicandam pu- tarem. Revera cellulas utriusque pagina^ diversas puto, ( et ita mem- branani duabus seriebus contlatam esse ), nec omnino e regione positas, ita ut cellula^ unius pagina- hinc supereminentes, illinc sint brcviores cellulis alterius. Partes cellularum excedentes zonam propriara raenti- untur. 5. A. DuPERREYi (Ag. Ic. Alg. Eur. tah. XX) fronde corticata lineari a margine pinnatim decomposita dentibusqiie subu- latis incurvis frondis latitudinem suba?quantibus per tctam longitudinem opposite fimbriata, stichidiis in dentibus pro- longatis et decompositis provenientibus, a margine egredi- entibus linearibus incurvis, keramidiis .... Rytiphlfea Duperreyi Ag. l. c. Sp. Alg. II. j). 52. Kutz. Sp. Alg. p. 844. Amansia Duperreyi J. Ag. Symb. p. 26. Hab. in oceano atlantico calidiore ad Martinique (Duperrey!). Frons cii-citer 6-poIIicaris, a disco explanato surgens, stipite brevi basi teretiusculo mox complanato et a margine pinnas consimiles emit- tente. Pinnff" raajores sunt inferne teretiusculse mox complanatce, su- periores basi angustatEe. omnes tortpc et revera faciem planam rachidi advertentes, lineares, 1 — 2 lineas lata^ plana', aut levissime canaliculata», margine opposite serrato-dentatse, dentibus et apice acuminato incur- vis. Dentes in parte sterili subulato-incurvi, longitudine sua fere fron- dis latitudinem aquantes, regulariter oppositi, raox snbdivisi, alii in pinnulas sensini excrescentes, alii fructiferi plantam reddunt margini- bus fimbriatam. Stichidia in dentibus transformatis pinnatim decom- H16 Rhodomele^. Amansia. positis submultifidis evoluta, linearia, eximie incurva, sphserosporas duplici serie dispositas foveutia. Keramidia non vidi. Substantia subcarnoso-menibranacea, chartct; non adhceret. Color badius. Structura eadem ac in Am. prolifera, et plurimi ejusdem characte- res. Pinnse utriusque speciei opposit^, nec alteruEe ut in cseteris spe- ciebus. Strato corticali utraque species ab aliis generis insignis. Hoc raodo sectionem efficiunt propriam, a reliquis ecorticatis facile di- stinctam. 6. A. PROLiFERA (G-rev. mscr.) fronde corticata lineari, pinnatim subdivisa et prolificationibus secus mediam paginam emer- gentibus sparsis ramosa, dentibusque lanceolato-deltfeformi- bus frondis latitudinem superantibus oppositis subincurvis serrata, stichidiis intra marginem aut in dentibus a pagina plana prolificantibus densissime glomeratis stipitatis lan- ceolatis incurvis, keramidiis .... Rytiphlsea prolifera Grev. mscr. in Hb. Hooker! Hab. ad oras Indise orientalis (Wight! sub n:o 146). Frons pluripollicaris videtur Cpartem snperiorem 4 pollicarem vidi) 2-as liueas circiter lata, tnm pinnatim subdivisa, tum prolificationi- bus ramosa. Costa incrassata, infra prolificationes sensim formata, in inferiore parte adest- in superiore parte obsoleta, fronde in media pagina aliquantulum incrassata constituitur. Secus hanc partem incras- satam utrinque potius quam in ejus media parte sensim oriuntur pro- lificationes, initio sparsee, sensim quibusdam locis aggregatse, utramque paginam occupantes, licet in una, quse ob incurvationem frondis levi- ter canalicnlata, sint frequentiores. Pinnpe prolificationibus similes, nisi quod basi minus sint attenuata-, 1 3-poIIicares, lineares per to- tam longitudinem dentibus oppositis, sensim in pinnulas abeuntibus, serratse, apice incurvata;. Dentes latitudinem rachidis, in qua insident, sua longitudine superantes, a basi latiore attenuati deltajformes, parum acuti, margine obsoletius crenato-serrati, demum ipsi nova serie den- tium obsiti et in pinnulas mutati. Sticliidia in prolificationibus nunc secus partem incrassatam medife paginse, nunc margini propinquiori- bus, aut in ipsis dentibus a pagina plana emergentibus formata, sensim fiunt densissime aggregata, gloraerulos rotundatos diaraetro lineam fere sequantes formantia^ glomeruli constant raraulis iterura iterumque ramosis fasciculatis lanceolatis acuminatis, aliis sessilibus, aliis anga- stiore parte stipitatis, duplicem seriem spha-rosporarum foventibus; omnibus, prolificationum ad instar, prope marginem ortis potius quam pinnata ramificatione. Frons per lentem inspecta transversim areolato-zonata adparet, zonis ab uno ad alterum marginem extensis arcuatis', zonas efficiunt cellulse majores interiores, e regione positse, per stratum corticale trans- Vidalia. Rhodomele*. 1117 lucentes. CelliilEe interiores per diias series, ab uno ad alterum marginem extensas, disponuntur; transversali sectione adspectse, unius seriei cum cellulis alterius alternantes conspiciuntur. Adest prfpterea cellula centralis in media fronde, exterioribus paruia miuor. Stratum denique corticale ubicumque interiores obducit. cellulis minoribus et endochroma densius repletis constitutum. Sjiecies ad Am. Duperreyi quam proxime accedit. Froiis paulo latior videtur et dentes robustiores, at prsecipue ramificationis norma distincta. Caveas ne Rytiphl. proliferam Grev. cum Amansia prolifera C. Ag. identicam existimes. CXLTII. VlDALIA J. Ag. mscr. Vidaliee et Volubilariaj sp. Lammr. in Dicf. CJ. V. ^j. 387; Rhodomelffi et Rytiphlese sp. C. Ag.; Dictyomenite et Rytiphleee sp. Grev.; Amansiee et Dietyomeniffi sp. J. Ar/.; Spirhymeniee, Amansise et Di- ctyomenise sp. JDecaisnc; Rytiphlese, Dictyomenise, Spirhy- meniae et Epineuron sp. Harvcy ct Kiltg. Frons plana seepe spiraliter torta, serrato-dentata, pinnatira de- composita aut proliticationibus ramosa, costa immersa ve- nisque ad dentes excurrentibus percursa, oblique Iransver- sim zonata, nempe celhilis interioribus per duas series pa- rallelas dispositis elongato-hexagonis zonas a costa oblique adscendentes formantibus, extus (stepissime) corticata. Fni- ctus in dentibus marginalibus aut proliticationibus transfor- matis evoluti; Keramidia subglobosa, intra pericarpium cel- lulosum, carpostomio apertum, gemmidia pyriformia in ar- ticulo terminali filorum a pbacenta radiantium foventia; SticJiidia fasciculata, complanata, lanceolato-linearia, in- curva, spheerosporas duplici serie longitudinali foventia. Antheridia subglobosa, externo latere dentis incurvi infra apicem seriata. Frondes sunt membranacese plana?, ssepissime spiraliter tor- tse, nunc subcanaliculatse et apice incurvee, nunc marginibus undulatfe aut magis fortuito in spiram contortse, ambitu lineares aut suboblongee, alterne serrato-dentatee, evolutione dentium pinnatim subdivisse aut prolificationibus a costa emergentibus ramosse, apice in tortis rectiusculo, dentibus phis minus incurvis. Costa immersa frondem percurrit, superne venis ad dentes et pinnas alterne et angulo acuto excurrentibus continuata, iuferne 4 H 8 Rhodomele^. Vidalia. sensim firmior caulem efficiens ancipitem aut teretiusculum, la- mina obsoleta denudatum, expansione scutata radicali suiFultum, Fructus aut in dentibus aut secus costam evoluti, structura con- venientes, positione in diversis speciebus diversi. Keramidia aut in prolificationibus minutis a costa emergentibus aut in den- tibus marginalibus sita, subglobosa, nunc apice sterili partis in quo insident appendiculatn, intra pericarpium celkilosum duplici strato celkilarum contextum, apice carpostomio apertum, nucleum filis radiantibus articulato-clavatis dichotomo-fastigiatis constitu- tum foventia; gemmidia in articulis terminalibus filorum evo- luta, pyriformia. Stichidia aut in dentibus prolongatis pinnatim subdivisis a pinnis transformatis orta et ita pinnatim disposita, aut prolificationibus minutis, a facie plana emergentibus, nunc ad basem dentium fasciculatis, nunc secus costam in lineam hic illic interruptam dense congestis constituta, lanceolato-oblonga aut linearia, incurva, a facie plana duplicem, ab acie simplicem sphserosporarum seriem longitudinalem monstrantia ; sphasrospo- rse (quasi in articulo eodem) geminee oppositee, in celhilis in- fra-corticalibus formatse, triangule quadridivisse. - Antheridia (in una tantum specie a me observata) in processubus margi- nalibus incurvis a facie convexa emergentia, seriata; juvenilia obovata stipite brevissimo sufiulta, adultiora globosa intra mem- branam firmiorem (arte detrahendam) continentia corpuscula minuta plurima quoquoversum radiantia pyriformi-oblonga, Tribus aut fere 4 stratis diversis contexta est fronsadulta; primariee et qua; in lamina sunt intimfe, siphonibus Polysipho- nia3 analogse, sunt celkilee majores longitudinaliter elongatee, ambitu hexagono-rectangulares, ita seriatse ut sectione transver- sali duas series, ab uno ad alterum marginem extensas atque pagina plana parallelas efficiant, cellulis utriusque seriei aker- uantibus; a pagina plana inspectie zonas transversales, a costa versus margines adscendentes efficiunt; celluise nempe ejusdem zonse non omnino e regione positse, sed exterior et margini propior paulo supra interiorem et costse propinquiorem dispo- sita est, quo fit ut una cellula supra alteram emineat et zonse adscendentes adpareant. Intra has cellulas, quse translucentes areolatum et zonatum adspectum frondi tribuunt, in costaetve- nis sensim oriuntur cellulse longiores et angustiores, siphoni centrali Polysiphonise analogse; in parte juniori parum conspi- cuae, in adultiore et inferiore fasciculos centrales efticiunt non Vidalia. Rhodomele^. 4119 admodum conspicuos et vix nisi parte longitudinaliter secta ob- servandos, cellulis prsecipue longitudine et dispositione minus, regulari distinctis. Extia cellulas, quas cum siplionibus Poly- siphonia? comparavi, stratum adest, cellulis minoribus minus re- gulariter dispositis, divisione siphonum sensim ortis, contextum ; quod strato corticali, in Polysiphoni.e speciebus nonnullis prse- sente, analogum. Hujus strati cellulte extimffi, ab interioribus minutie et endochromate densiore distinctai, stratum superficiale efficiunt. Hoc modo strata fere 4 distinguere licet, qu-ae tamen in diversis speciebus non roque distincta, nec ubi distinctiora omnia dignoscantur, nisi tum pUmtam adultiorem tum juveni- lem sectionibus et longitudinalibus et transversalibus observa- veris. Genus, quale intelligo, et structura frondis, et sticliidiis a Dictyomenia diversum; celhda} nimirum interiores, siphonibus Polysiphonice analogte, unicam seriem a costa margines versus extensam in Dictyoiuenin, 2:as parallelas in Vidalia efticiunt; stichidia in Vidalia duplicem, in Dictyomenia simplicem seriem longitudinalem sphserosporarum fovent, h. e. intra articulos sin- gulos Vidalia sphserosporas 2, Dictyomenia unicam evolvunt. Hoc charactere genus ad Rytiphlseam propinquius, ab hac fere eo- dem modo diversum, quo Dictyomenia a Polysiphonia, nempe strati centralis superiore evolutione, in costa propria et venis lateralibus conspicua, Cum Amansia hoc charactere congruens, differt tantum zonis transversalibus oblique adscendentibus, ve- narumque dispositione alterna. In speciebus disponendis, quas olim ad Rhodomelam, Ryti- phleeam et Amansiam retulerunt, desudarunt plurimi systematici hodierni; et iis, quas hodie ad Vidalise genus refero, speciebus non minus quam 4 genera (aut saltem nomina generum) propo- suerunt, quse dispositione stichidiorum, in aliis speciebus alia, distinguere conati sunt. Lamouroux, cui duo tantum species cognitee fuerunt, has initio Delesseriffi retulit; dein Delesseriam (loc. cit.) subdividens, utrique novum condidit genus, neutrum characteribus circumscriptum. Ipse, stichidiorum ditferentia non- dum cognita, species Vidalise cum Dictyomeniee speciebus pro- priis in unum genus conjunxi, Vid. obtusilobam tamen inter Amansias retinens. Decaisne V. obtusilobam inter Amansias, V. volubilem inter Dictyomenias servans, novum condidit genus Spirhymenia?, cui duas species, a Suhrio ad genu^ Carpophylli 1420 Rhodomele^. Vidalia. relatas, adnumeravit. Ex his unam speciem Dietyomenise vin- dicare ipse jam antea conatus fueram, alteram veram Fucaceam censeo. Ab illa characteres generis novi hausit Decaisne, dif- ferentiam pr?ecipuam in positione fructuum quserens. Hoc po- sito fundamento Harvey ulterius procedens, Spirhymeniam ag- novit, et novum condidit genus Epineuri, quod positione fru- ctuum tum a Spirhymenia, tum a Dictyomenia diversum statuit. Contra hoc dispositionis fundamentum invectus est Sonder (Alg. Muell. p. 69S), keramidia V. spiralis et in dentibus et in pro- cessubus costalibus obvenire, stichidia quoque in Dictyomeniee speciebus maxime affinibus situm diversum occupare ostendens. His ut videtur rationibus conductus et speciebus in loco exa- minatis Harvey demum declaravit (Mar. Bot. of West. Austr. p. 538) se genera Epineuri et Spirhymenise, utpote a Dictyomenia non distinguenda, non diutius servare, unde species Vidaliee no- stree ut Dictymenias enumeravit. Mihi, totam specierum seriem hodie iterum examinanti, apparuit genera non esse ad situm fructuum discriminanda, nisi fere unamquamque speciem gene- ris proprii tvpum agnoscere volueris; quin immo in eodem spe- cimine V. spiralis keramidia et marginalia et costalia obveniunt. Attamen non eam ab caussam species ad Dictyomenias referre vohierim; prtetermiserunt nimirum majoris momenti differentiam in ipsa stichidiorum struetura inveniri, qua duceute non tantum genera Vidalia? et Dictyomeniaj distinguenda, sed etiam in na- turali dispositione paulo longius separanda esse censeo. Qua enim nota Dictyomeniam Polysiphonise, Vidaliam Rytiphleee pro- pinquiorem puto. Patet hoc modo nostrum genus Vidaliae et characteribus et liniitibus ab omnibus, quee illius speciebus antea proposue- runt, differre. Nulhim itaque nomen generis nostri ideam bene refert. Quse si ita sint, Vidalise nomen anleponendum credidi, utpote et antiquius plurimis et idseam nuHam falsam involvens. Volubilariee eodem tempore condita? nomen, licet magis cogni- tum, mihi non bene sonans, evitandum putavi. Spirhymenia et Epineuron, alio respectu aptissima, tum recentiora, tum non ad omnes species geque bene referenda. Vidalia? adoptato nomine, nullum nomen specificum mutare coactus fui; quod vix fuit evitandum, si aut Volubilariam aut Spirhymeniam anteposu- issem. Vidalia. RHODOMELEiE. 1121 DISPOSITIO SPECIERUM: 1. VoLUBiLARiA stichidiis in dentihus marginalihus prolongatis pinnatim dispositis. * Fronde a costa prolifcra spiraliter torta, apicihus rectiuscula. 1. V. VOLUBILIS. ** Fronde a margine pinnata et prolificationihus a costa emer- gentihus raniosa, suhplana, apicihus incurva. 2. V. OBTUSILOBA. *** Fronde a margine pinnata, spiraliter torta, apicihus rectius- cula. 3. V. FIJIBRIATA. 2. Spirhymenl^ stichidiis in dentihus marginalihus a facie plana emergentihus fascicidatis. 4. V. SERRATA. 3. Epineuron stichidiis in processuhus a costa emergentihus, Uneam hic illic interruptam formantihus. * Fronde a margine pinnata dense contorta, apice rectiuscula. 5. V. SPIRALIS. ** Fronde prolificationihus a costa emergentihus ramosa, cana- liadato-plana, apice incurva. 6. V. COLENSOL Species inquirenda. 7. V? KiiTZINGIOIDES. 1. V. voLUBiLis (L. Syst. Nat. Ed. X. p. 1344) fronde oblongo- lineari dense spiraliter torto, prolificationibus a pagina me- dia emergentibus ramosa, dentibusque late triangularibus frondis latitudine multiplo brevioribus per totam longi- tudinem sinuoso-serrata, fructibus in dentibus prolongatis pinnatim et alterne a margine egredientibus, stichidiis li- nearibus incurvis, keramidiis globosis. Fucus voUibilis L. l. c! Gm. Fue. p. 180! Wulf. in Jacqu. coll. 1- 1122 Rhodomele^. Vidalia. IIL p. 149, tab. 13 fig. 2. et Crypt. Aqu. p. 39! Esp. Fuc. tab. 71. Turn. Eist. Fnc. tab. 2! Bert. Am. p. 291! Rhodoinela volubilis A(/. Sp.p. SlilSyst.p. 197! Mart. Eeisep. 634. Dict)'omenia volubilis Grev.; J. Ay. Alg. med. p. 146! Zanard. Syn. p. 80! Kiitz. Sp. Alg. p. 847! Volubilaiia mediterranea Lamour! Bory Dict. Cl. Vol. 16 p. 630! Exp. Morec n:o 1461! lcon. Boccon. Sic. tab. 38 fig. 2. Barrel. Ic. tab. 1303. Ginn. op. post. tab. 27. Delle Chiojie Hydr. Neap. tab. LXV. Hab. iii conchis, truncis vetustis Posidoniee, etc. profundi- oris maris mediterranei, Adriatici et nigri a Sevastopoli! usque ad Gades ! et Tingin ! Oceani atlantici. Frons a disco expanso radicali surgens, stipite brevi teretiusculo, mox subdivisa et vage ramosa, 4—6 pollicaris, unciam dimidiam cir- citer lata. Rami confornies, prolificationum ad instar a pagiua media leviter incrassata emergentes, stipite brevi teretiusculo sutTnlti, mox in Irondem membranaceam late linearem planam at cochlea' Archime- dea- ad instar dense spiraliter tortam, margine sinuoso-dentatam api- cibus obtusis abeuntes. Dentes sunt late triangulares, steriles latiores quam longi, longitudine sua vix quartam partem latitudinis frondis aequantes- lertiles prolongati et a nuvrgine pinnati, pinnis paucis alter- nis linearibus incurvis, lineam circiter longis, sphserosporas demum duplici serie dispositas foventibus. Keramidia subsimiliter disposita, rotundata (a me non visa). Substantia frondis membranacea firma, chartse nec miuime adhperet. Color badius, nunc puritureo suffusus. Frons dissecta tribus stratis constare videtiir. CellulEe intimai an- gustiores et longiores, pluribus sei'iebus dispositfe-, his proximte sub- similes at breviores", cellulae corticales, pluribus seriebus dispositse, extima? densius endochroraate farcttv et minores. A superficie visa frons exhibet cellulas media' paginte longitudinaliter seriatas, costam efficientes, a qua vense similes ad dentes excurrunt, spatiis intermediis cellulas breviores, nec ita longitudinem secus seriatas, offerentibus. Stichidia transverse secta adparent extus eximie convexa, intus com- planata, per cellulas intermedias quasi in duo loculamenta divisa, quo- rum quodque sphserosporam centralem coutinet, cellulis corticalibus circumcirca cinctam. Species diu cognita et nullis fere synonymi^e dubiis vexata, a Wulfenio et Bertolonio, ut iis mos est, eximie descripta, fructu capsulari a Turnero illustrato, stichidiis multo frequentioribus a ne- mine, quod video, descriptis. Decaisne (Plant. de VArab. p. 175 in Arch. du Mus. Vol. II) organa spheerica memoravit, et in media parte et ad margines frondium obvenientia, quse keramidia videntur-, hsec, intra pericarpium crassum, nucleum filis et utriculis claviformibus con- stitutum foventia descripsit. Specimina his ornata stichidiis destituta observat. Vidalia. Rhopomele/e. 1423 2. V. OBTUsiLOBA (Mert. niscr.) fronde lineari plana undulata, a margine pinnata et prolificationibus a costa emergentibus divisa, dentibusque late triangularibus frondis latitudine pluries brevioribus per totam longitudinem alterne serrata, fructibus in dentibus prolongatis provenientibus, stichidiis a margine egredientibus linearibus incurvis, keramidiis in dorso sessilibus subglobosis. Fucus oblusilobus Mert. in Hh Ag.! Rytiphlff;a nbtusilnba Ag. Syst. Alg. p. 161!! Icon. Alg. Europ. tah. XIX! ISp. Alg. Vol. II. p. 51! Kiitz. Sp. Alg. p. 846! Amausia obtusiJoba J. Ag. Synih. p. 26. Fucus Maximiliaui Mert. in Hh. Mart. (tid. Mart.j. S|)lia'rococ('.us Maxiiniliaiii Mart. Ic. Sel. Crypt. tah. IV! Flor. Bras. }>. 33! Hab. in oceano atlantico ad oras calidiores Americse a Brasilia (Hb. Mertens!) usque ad Martinique (Duperrey!) et Vera Cruz Mexicanorum (Liebmann!). Froiis a disco cxplauato suigit stipite cnisso angulato, mox in ra- inos planos expanso, 4- 6-pollicaris, liuearis, 2—3 lintas lata, plana marginibus undulata et serrata, per totam longitudinem costata, ve- nisque ad dentes alternos exeuntibus notata. Rami suut inferne nu- diusculi aut proliticatiouibus ramosi, superne 2 — 3 pinnati, piuuis con- formibus alternis, evolutiont^ deutiuni ortis, basi parum attenuatis, apice obtusiusculo deutibusque subincurvis. L)ente.s in partibus juvenilibus pra^cipue conspicui sunt delteo-subulati, latitudine iroudis 4-j)lo bre- viores, incurvi-, in parte adultiore pinnis intermixti, inferne sensim obsoleti-, in parte fertili prolongati et fructus sustinentes. Stichidia in dentibus pinnatim submultifidis evoluta, a piiinula parum transfor- niata constituta, linearia incurva, sphan-osporas duplici serie dispositas foventia. Keramidia in dente Sicpius singula, a superficie convexa ex- teriore dentis incurvi emergentia subsessilia, globosa aut sfepius de- orsum aliquantuluui producta, quasi appendiculato-oblonga, iiitra pe- ricarpium cellulosum, duplici strato ciiutextum, nucleum supra cellulas partis appeiidiculata' expansum foventia: nucleus constat filis articulato- moniliforuiibus dichotomo-fastigiatis densissime fasciculatis, in articu- lis terminalibns gemmidia pyriforraia foventibus. Infra keramidium in dente sa-pius adest series glandularum, deutes quasi dorso cristatos reddens. Subsimili modo disposita in diversis speciminibus vidi an- theridia (?) subglobosa, intra membranam firmam corpuscula quoquo- versum radiantia minutissima obovato-oblonga perplurima foventia. Substantia membranacea charta; haud adheeret. Color e vinoso atro- purpureus. In descriptione speciei, a Martio 1. c. data, pinna; alternae aut op- poeitee dicuntur. Equidem pinnas nuniquam vidi oppositas; nec op- IV. 74 1124 Hhodomele/E. Vidalia. positas in hac specie obvenire posse puto. In Am. Duperreyi, contra, pinnse normaliter oppositte. An itaque ambee 1. c. confusae? Sec. Specimen a Cel. Dubj' milii datum, ex Baliia reportatum, ad V. obtusilobam in Hb. relatum, alia at affinis species ad oras Brasili» forsan obveniat. at spec. noslrum nimium incompletum, quam ut cer- tum de planta haberem judicium. Frons videtur hitior et firraior, sparsim spiraliter torta, marginibus sinuato-undulatis, pinnatim sub- divisa. A Y. volubili, cujus fere habet latitndinem, differt ramifica- tione. An ha-c esset !>'. Hilariana Grev.? 3. V. FiMBRiATA {E. Bt. mscr.) fronde lineari hic illic spiraliter torta a margine decdmposito-pinnata ciliisque subulatis in- curvis frondis latitudinem vix sequantibus serrata, stichidiis in ciliis longioribus subdivisis pinnatim dispositis paucis lanceolatis, keramidiis .... Fucus fimbriatus B. Br. in Turn. Hist. Fuc. III. tab. 170! Rhodomela fimbriata Ag. Sp. p. 372. Syst. p. 197! Dictyomenia fimbriata Grev. Syn. p. 50! Kiitz. Sp. p. 848. (non Harv.). Hab. ad septentrionales Novse Hollandise oras (R. Brown). Frons circiter 9-pollicaris, lineam circiter lata et ubique linearis, inferne aliquantnlum torta, mox rectn. per totam longitudinem pinnis conformibns a margine egredientibus patentibus decomposita. Pinnse lineares apice obtusfe, fimbriatse ciliis horizontaliter patentibus subu- latis, semilineam longis, ejusdemque longitudinis intervallo inter sin- gulas, seepe lcviler incurvis et non raro apice bifidis. Costa in irife- riore parte conspicua nigrican«, sursiim concohjr evaiiesceus; tota frous reticulata. Stichidia in ciliis paulo i^rolongatis singula autpaucapin- natim disposita lanceolata, sphserosporas duplici serie dispositas fo- ventia. Species mihi ignota. Descriptionem ad observationes et iconem Turneri exaravi, quibus sat conspicuum fit speciem esse Vidalise nec Dictyomenia'. Expressis enim verbis spheerosporas duplici sei'ie lon- gitudinali dispositas et dixit et pinxit Turner. la. Ryt. Hilaeian.v Grev. in Aug. St. Hil. Voy. II. p. 423) "fronde sti- pitata; foliis inferiorioribus jjetiolatis, superioribus bipinnatifidis dilatatis, apice rotundato-truncatis recurvis." Kiltz. Sp. Alg. p. 846. Hab. ad Macahe Brasilia; (Aug. St. Hilairej. Species observante St. Hilaire, colore purpureo chartam tingens. Quum loco citato (pug. 437) Ryt. obtusilobam seorsim enumera- verit, conjicere licet Grevilleum R. Hilarianam ab illa diversam cou- siderasse. Ita quoque ipse, specimen in Mus. Paris. observans, olim judicavi. I Vidalia. Rhodomele^. 1125 Qua; nomine Iiujus plantBe venditata; fuerunt species a Turneriana plus minus recedentes videntur. Delesseria fmibriata Laniour., cui planta Turneri synonj^ma Iiabita fuit, est Delisea fimbriata hujus ope- ris. Dictyomenia fimbriata Mart. ex Port. Natal est nobis Amansia Martensii. 4. V. SERRATA (Suhr Ecgensb. FI. 1840 ti:o 17 jj. 258) fronde lineari dense spiraliter torta a margine decomposito-pin- nata, dentibusque intermixtis late subulatis rectis frondis di- midiam latitudinem haud sequantibus superne dense obsita, sticiiidiis in pagina plana dentium fasciculos minutos for- mantibus pedicellatis simplicibus oblongis incurvis, kera- midiis .... Carpophyllum serratum Suhr l. e.H Dictyomenia serrata J. Ag. Synib. in Idnneea Vol. XV. p. 27. Spirhymenia serrata Harv. Ner. Anstr. p. 27 tah. VII! Hab. ad Port Natal Africse meridionalis (Drege!). Frons fsec. Suhr) scsquipedalis, caule tcreti torto 4—6 pollices alto. 3 linearum diametro, suffulta, superne in ramos 4 — 6 pollicares divisa. Rami (quos vidi) 2 — ^3 pinnati et forsan adhuc magis decom- positi. Pinnee a margine exeuntes, inferne suhnuda", superne subfasti- giata^, sesquilineam circiter latte, lineares membranacea; at per totam longitudineiii dense spiraliter torta?, et hoc modo quasi constrictEe et dilatata*, dentibusque 3-4 iuter stricturani quamque obsita^ aut in- ferne dentibus obsoletis margine ina^quales, apice rectiusculBe subacutse, basi vix conspicue attenuata\ Dentes marginales sunt juxta basem fere a^que lati ac longi, formam hoc modo exhibentes delteo-subula- tam, subrecti, latitudinem dimidiam frondis longitudine haud a^quan- tes, invicem vix lineam distantes et axilla rotundata separatse. Ad bases dentium in pagina frondis, sa-pius ad unam tantum paginam, nunc ad utramque ejusdeni dentis emergunt ca^spituli stichidiorum •, stichidia semilineam haud longa, simplicia, stipite brevi tenuiore suf- fulta, oblonga, leviter incurva, a puncto centrali egredientia subumbel- lata, spha-rosporas duplici serie dispositas foventia. Substantia fron- dis firma membranacea', charta' ne minirae adha^ret Color madefacta; badius, exsiccatee nigrescens. Frons dissecta fere triplex stratum cellularnui monstrat-, cellu- las nimirum intimas pluriseriatas oblongas, exterioribus multo longi- ores", intermedias subconformes at breviores", corticales denique endo- chromate repletas ca^teris minores. Transversa facta sectione stratum utrumque interius cellularum pluribus seriebus contextum adparet, utrumque conspicuum, limitibus autem segre definiendum. Decaisne, qui in ArcJi. du Mus Vol. II. p. 176, hujus speciei men- tionem fecit, plantam Suhrianam Carpophyllmn denticulatum (nec ser- 74* il26 Rhodomkle^. Vidalia. ratum errore. quodam deuouiinavil. Organa fructifera, qua^ ibidein de- scripsit, peculiaris iudolis videutur; qua; ipse vidi iu spec. Suliriauis stichidia suni nornialia, qualia su)ii-a descrijisi. 5. V. spiRALis (Lam. Ess. p. 36j fronde liueari hic illie spira- liter torta a rnargine deeomposito-pinnata, ciliisque subula- tis ineurvis frondis lalitudineni liaud aiquantibus serrata, stichidiis secus costam deuse nggregatis lanceolato-oblongis fasciculatis, keramidis subglobosis in ciliis marginalibus aut prolificationibus costffi evolutis. Delesseria spiralis Lam. l. c. tah. \) fig. 2!! Vidalia &|)iralis Lamour. in Dict. Cl. suh Delesser. Vol. F. ^. 387! Epineuron «[lirale Hart'. Ker. p. 25 tah. IX! Dictynienia spiralis Sonfh Alg. preiss. II. p. 182! Harv. Mar.Bot. of West. Austr. p. 538! Rliodoniela tridens var. spiralis Ag. Sp. I. p. 374. Syst. p. 197! Epineuron Backhousii Harv. in Lond. Journ. IV. p. 532. m not.! Rhodoniela serrulata (partimj Ag. Syst. p. 197! Exsicc. Harv. Alg. austr. n:o 120!! Hab. ad oras occidentales Novse HoUandiiae (Hb. Mus. Pa- ris. et Lamouroux! Preiss! Harvey!). Frons circiter 6--8 pollicaris, 3 — 4 pinuata, per totam longitudi- nem costata, costa in superiore parte paruin couspicua, inferne incras- sata, denique in infima parte ita evoluta ut caulem teretiusculum subspiraliter tortum, margiue deutato ancipitem, crassitie pennam co- lumbinam jvquantem efficiat. Pinna^ membrauacefr, lineares, lineam circiter latse, hic illic spiraliter torta', a margine pinnulis conformibus erecto-patentibus subdivisa» et intermixtis ciliis serratte. Cilia vix li- neam distantia, alterna, subulato-acumiuata plus niinus incurva, in una forma longiora fere latitudinem frondis a^quantia, in altera fere duplo breviora, simplicia aut ipso apice appendiculata, demum in una forma capsulifera. lu plauta fertili secus eostam proveniunt processus bre- vissimi, ciliis nempe adhuc breviores, in fronde subtransversaliter po- siti, fasciculatim subdivisi, ramis sensim iu stichidia intumescentibus. Stichidia sunt semi-millimetrum vix louga complanata incurva lanceo- lato-oblonga, a facie duplicem, ab acie simplicem spharosporariim se- riem monstrantia, spheerosporis in singulis articulis geminis oppositis, quasi vena intermedia separatis. In processubus consimilibus aut in ciliis marginalibus evoluta keramidia subglobosa, costalia brevi pedi- cello, marginalia longiori pedicello siiffulta, singula aut pauca adproxi- mata. Constituitur frons juvenilis cellulis interioribus majoribus du- plici serie dispositis subrectangulis, utriusque paginse fere e regioue positis, et strato corticali utrinque monostromatico, cellulis subconfor- mibus at minoribus conllato. In planta adultiore cellula' interioresad Vidalia. Rhodomelej;. 1127 costara seriata', et ita divcrsi» iit centrales exterioribiis longiores, cm- teruui subcoufornies. A superiicie visa\ cellulfr costales iu lineam lon- gitudiualem seriatH^ videntur, cfeterum ab aliis parura diverspe. Vena^ ad deutes exeurrentes, translucentibus cellulis interioribus tantum con- spicuee fiunt. Cliarta^ parum adhferet. Color junioris planta^ cocci- neus, adultioris in badiura tendens. Duos hujus speciei status aut formas vidi, quas tautum iietatisha- bere propensus suui, nempe jnniurem magis niembranaceam ciliis lon- gioribus praHiitam, et adulliorem subcarnosam ciliis respectu frondis brevioribus; in hac ultima keramidia tantum in processubus a costa |)rovenientibus viili, iu nlt('i;i ct costalia et marginalia. Ita quoque Sonder, qui in Algis Preissianis et iterum in Alg. Mueli. p. 698 de hac re verba fecit, suse D. spirali keramidia et in ciliis et in costfe pro- cesSTibus provenientia tribuit. lUiaque forma ca-terum diu in Hej-ba- riis asservata; una, ab Agardhio pro Dictyopteri serrulata habita, hu- jus speciei inter Rhodomelas dispositionis (Syst. Alg. p. 197) ansam dedit; altera ab eudem Rh. tridentis varietas liabita fuit. In Symbolis nostris Linnfea XV. ^i- 27) lioc corrigere molitus sum, uframque plan- tam ad Dictyomeiiiani referens. Dict. fimbriatee proximam aut identi- cam statuens. fi. V. CoLENSoi (Hooh et Harr. Alg. Nov. Zel. n:o 46) fronde li- neari subcanaliculato-plana apicibus concavis involutis, a costa pagina? concavfc prolifera et proliticationibus decom- posita, per totam longitudinem dentihus lanceolato-subula- tis frondis latitudine longioribus serrata, stichiiliis in pa- gina concava secus medium dense aggregatis incurvis lan- ceolatis simplicibus, keramidiis .... Epineuron Colensoi Hook. et Hari\ 1. c. in Lond. Journ. IV. p. 532. Harv. Ner. Austr. p. 26 tab. XI! Kiitz. Sp. p. 849! Hab. ad oras occidentales Novai Zelandise (Hb. Harvev!). Frons videtur usque pedalis, latitudine vix lineam a^quans. prolifi- catiouibus decomposito-ramosa et per totam longitudiuem serrato- dentata. subcanaliculato-plana, apicibus incurvis, dentibus supra pagi- nam concavam iiivolutis. Proliiicationes frondi conformes, a medio , hffi abruptius in acumen excurrentes. In planta fructifera supra axillam folii et ad geniculum proxime sequens oritur ramulus novus, minor at conformis, ita ut hoc statu pinnse ad quodque latus gemins super- positaj cum geminis alterius lateris sint alterna?. Pinna superior, seu ramus, sensim transmutatur, ita ut fructus in axilla pinnfe sterilis in- ferioris seu folii positi obveniant. Stichidia pro magnitudine ramuli mutati aut simpliciuscula sublancoidea, apice pinnulis abortientibus cristata, aut ipsa rachide, qua.' stichidia fert, fertili quasi composita, in- feriore parte parum transmutata sphserosporas seriatas generante, su- periore pinnata novam seriem stichidiorum ferente. Keramidia in axilla folii fulcieutis solitaria, ovata, dimidiam folii longitudinem circiter Tohjzonia. Rhodomele^. 1 1 G 7 sequantia. Caules transverse secti subtetragoni adparent, siphonibus cirqa centralera 6 constituti, cortice nullo. Formas supra memoratas unius ejusdemqixe speciei, pro setate et forsan loco natall variantis, conjicio. Specimina fertilia, in quibus nova provenit series ramuloruui fertilium, aspectum diversum et magis spongiosum offerre par est, nullani certe specificam differentiam indicat. Reliqufe frondis sterilis diflerentise, aut in ramificatione et magnitudine aut in forma laciniarum positte, a causis exterioribus forsan pendeant. Sit ut in fructificatione alife adsint majoris momenti diversitates. Equi- dem video in forma, quam Harvey P. incisam (Alg. Austr. n:o 144(7.^ denominavit, stichidia magis ovato-lanceolata, apice ipso paucis et mi- nutis foliorum reliquiis cristato", in forma vero, quam Colensoi deno- minarunt, stichidia paulo longiora foliisque phiribus cristata-, quod vero metamorphosi plus mlnus peracta adtribuere propensus sum- nunc immo rachidem rami in suprema parte serie sphterosporarum instructam vidi. Procedente ab inferiore parte ad superiorem evolutione sphfero- sporariim pro setate formam et compositionem mutant stichidia, quare diversitates fructus a'tati tribuere propensus sum. An prseter has alise adessent, non nisi majori copia speciminum coraparata liceat decidere. Mirum sane quod hanc speciem distinctissimam a P. elegante vix diversam declaravit Sonder (Alg. Preiss. p. 36); et Ktitzing eandem varietatis loco sub P. elegante enumerat. 3. P. cuNEiFOLiA (3Iont. Prodr. Phyc. ant. p. 4) frondis decora- posito-ramosse ramis alterne pinnatis, foliis ad geniculum quodque secundum egredientibus subrhombeis, inferiore margine rectis integerrimis, superiore eroso-dentatis, apice truncatis, pagina flabellatim cellulosa subavenia, stichidiis a ramo supra-axillari transformatis lineari-lancoideis rectius- culis pinnatim appendiculatis. Polyzonia cuneifolia 3Iont. l. c. Voy. Pol. Siid. p. 14.3! Syll. p. 416! Eook. et Harv. in Fl. Antarct.p. 68. tab. 76!! Earv. Ner. Austr. p. 70! Kiitz. Sp. p. 882! Hab. in oceano australi ad insulas Auckland et Campbell (DTrville et J. D. Hooker!). Frondes 2-4 pollicares, primariee repentes et radicantes, secun- dariee erectiuscula? libera^ pinnatim decompositce, pinnis duplicis gene- ris. Folia ad geniculum quodque secundum alterna disticha, liueam circiter longa, petiolo brevi at evidenti suifulta,juvenilia cuneata, adul- tiora trapeziformia, aut potius rhomboidea margine inferiore recto in- tegerrimo, superiore eroso-laciniato et dentato, apice truncata serrato- dentata, basali margine integriuscula, pagina oblique verticali flabclla- tim cellulosa subavenia aut potius venis paruni conspicuis flabellatim a stipite excurrentibus, superne evanescentibus, percursa, quarum una 1168 Rhodomele^. Tolyzonia. inferiorera sequitur marginem, serie cellularum tantum unica infra lianc conspicua, alia^ versus lacinias majores porrectfe-, dentes margi- nis acuti. Supra folia a geniculo proxime insequente et ad idem la- tus quasi supra-axillares proveniunt rami-, sterilos et majores cauli- bus similes, teretiusculi, polysiphonii, siphonibus circa centralem paulo minorem 6 ecorticatis, non omnino eodem plano superpositis^ fertiles minores cseterum conformes, minores subsirnplices, majores suo ordine pinnati. Stichidia igitur in superiore parte ramorum simplicia, lineari- lancoidea, unica serie sphtKrosporarum instructa, ad geniculura quod- que secundum appendiculata foliis inevolutis-, in inferiore parte com- posita, nempe, preeter folia inevoluta, nova scrie ramulorum instructa, qui aut una cum rachide, aut post elapsum sphperosporarum rachidis fertiles fiunt. Ut rachides excrescunt, stichidia lateralia simplicia ite- rum apparent. Keramidia (a me non visa, sunt sec. llarv. Ner.) ad lobum basalem folii profunde fissi sessilia ovato-urceolata. — Color roseus-, substantia membranacea, chartse adhceret. Pulcherrima, Adiantuni quoddam nanum quasi referent:, ab aliis facillime distincta. 4. P. ELEGANS (Suh' Alg. EcM. n:o 61) frondis parce ramosse ramis alterne pinnatis, foliis ad geniculum quodque secun- dum egredientibus ambitu semiovatis, inferiore margine rectis integerrimis, superiore in dentes 3 — 4 validos abe- unte, pagina transverse zonata vena media percursa, stichi- diis a ramo incurvo transformatis cochleatim convolutis extrorsum cristatis. 3a. P. ADiANTiFORMis (Bccsne in Ann. Sc. Nat. Vol. XVII p. 363 1 fron- dis parce ramoste ramis alterne pinnatis, foliis ad geniculum quod- que secundum egredientibus fere semiovatis, inferiore margine rectis integerrimis, superiore arcuato grosse multi-dentato, pagina flabellatim cellulosa subavenia, fructibus . . . Polyzonia adiantiformis Decsne l. c. Voy de la Venus Bot. Pl. 2 fig. E! Harv. in Eook. Journ. IV. p. 535! et Ner. Austr. p. 71! Kilts. Sp. p. 882 ! Hab. in Marginaria ad Novam Zelandiam. Mihi ignota. P. cuneifolia» evidenter proxima, lorma foliorum (sec. iconem Decaisnei) ut videtur distinguenda. Margo inferior rectus, et interior, quai caulem spectat, pari modo truncatus*, at ab angulo supe- riore marginis interioris extenditur margo superior usque ad apicem arcuatus. Folia P. adiantiformis hoc modo non apice truncata fiunt. Harvej', qui speciminulum comparavit, plantam juvenilem considerat; minor itaque atque magis prostrata quam P. cuneifolia. Folia quoad formam iis P. cuneifolige admodum similia dicit, at multo minora et minoribus cellulis contexta. l Tolyzonia. IIhodomele^. " H09 > Polj'zoiiia elegans Suhr l. c. in Flora 1834. II. p- 739. tab. II f. 15!! Soml. Alg. Freiss. p. 36!! Harv. Ner. Austr. p. lOtab. XXVIII. KUts. Sp. Alg. p. 881 {partim!). Hab. in Gelidiis pavasitica ad Cap. B. Spei (Ecklon! Pappe! aliique !) ad Port Natal (Krauss) ; ad oras NovEe HoUandise austro- occidentales (Preiss!). Frondes circiter poUicares, inferiore parte repentes et radicantes siiperiore porrecta^ liberse parce ramosEe et alterne pinnatcr. Caules teretinsculi apicibus increscentibus involutis. Folia ad gcuiculum quod- que secundum alterne exeunlia disticha, lineam circiter longa, ambitu oblonga aut obovata sed quasi dimidiata, margine nempe inferiore recto et integerrimo, superiore arcuato grosse dentato, dentibus foliorum inferiorum tribus, superiorum 4 pra:'ter terminalem conformem-, ipsa pagiua oblique verticali, vena arcuata, a basi ad dentem terminalem excurrente percursa, zonisque a vena deorsum transversalibus, sursum in zonas dentium abeuntibus instrncta, zonis cellularum series infra venam 7 — 8 longitudinaies oflerentibus. Dentes late triangulares acu- minati, suo ordine transverse zonati. Rami supra folia, ad geniculum proxime insequens et ad idem latus oxeuntes, pol}'siphonii, inferne corticati, nempe siphonibus circa centralem 6 minoribus, extus cellu- lis suba-que magnis tectis. Stichidia ab involuto apice rami transfor- mata, ipsa eximie cochleatim involuta, spiras 1 — 2 formantia, a lateri- bus spirfe bifariam foliosa, foliis a margine interiore extrorsum por- rectis cristam formantibus, qua adparet stichidium extus esse circum- datum •, ipsa rachis spira» fertilis, unicam seriem longitudinalem sph?e- rosporarum generans. Keramidia (sec. Harvey) foliis adnata (anne potius ramulo transformato axillari orta?) ovata. Substantia mem- branacea, chartje plerumque non adhserens. Color coccineus, plerumque mutatus in speciminibus exsiccatis. Errore, ni fallor, dicitur stichidia tantum adultiora esse convoluta-, pendet contra forma cochleata ex forma partis transformatse-, apex rami est involutus rachide extrorsum nuda, introrsum aut potius la- teribus juxta marginem interiorem bifariam foliosa; foliola extrorsum porrecta quasi duplici serie dentium stichidium cingunt. Ipsa rachis, quse peripheriam spectat, est spheerosporis seriatis instructa. Elapsis sphferosporis stichidium in ramum sensim evolvi suspicor, dentibus cristffi sensim in folia initio biiariam secunda, mox disticha, alterna excrescentibus. 5. P. JuNGEEMANNioiDEs (3Iart. ct Het. in Flora 1836 i?. 485) frondis parce ramosee ramis alterne pinnatis, foliis dense imbricatis sessilibus subdecurrentibus utrinque integerrimis, junioribus lanceolato-ovatis apice obtuse mucronatis autpe- nicilligeris, adultioribus rotundato-ovatis, pagina transverse ii70 • RHODOMELEiE. Poltjzoma. zonata vena media percursa, stichidiis a ramo incurvo trans- formatis arcuatis extrorsum nudis, ramulo nunc continuatis. Amansia Jungermannioides Mart. et Hering l. c. cum iconeH Polyzonia Jungermannioides J. Ag. Syinh. in Linncea XV. p. 25! Zanard. Alg. mar. ruhr. p. 47 ! Leveillia Jungermannioides Harv. Mar. Bot. ofWest. Austr. p.hZ^. Amansia Schimperi Decsne in Ann. Sc. Nat. 1839 p. 373. Leveiliea Schimperi Decsne in Arch. du Mus. II. p. 161 tah. VI! Sond. Pl. Preiss. II. p. 111. Harv. Ner. Austr. p. 72. Phyc. austr. tah. CLXXI! Kilts. Sp. Alg. p. 882 ! Leveillca gracilis Decsne in Ann. Sc. Nat. 1839. p. 376. Mont. Voy. Bonite p. 95. Pol. Syd. p. 145. KHtz. Sp. p. 882! Polyzonia Wightii Grev. mscr. Exsicc. Harv. Ceyl. Alg. n:o 6! Alg. Austr. n:o 149! Hab. ad algas majores in mari rubro (Schimper! aliique!), Oceano Indico (Wight! Harvey! etc.) et Australi (Sieber! Har- vey! etc). Frons pollicem expansione plerumque non exsuperans, super alias algas repens, radiculisque apice scutatim ex])ansis adnata, plus minus ramosa, sterilis simpb'cior surculisque longioribus extensa, fertilis ma- gis ramosa, apice sursum incurvo sensim evoluto increscens, radiculas deorsum, foba sursum generans. FoHa in parte juniore sursum secun- data at bifariam ordinata, sensim subdistiche expansa et alterna, in planta graciliori et magis elongata ad geniculuui quodque secundum (si recte viderim) revera egredientia, in planta breviore et magis ra- mosa ita dense imbricata ut ordinem dispositionis vix liceat eruere-, sunt obHque verticalia utroque margiue integerrima, vena medium fobi fere percurrente instructa, basi latiore sessilia plus minus decurrentia aut utrinque in appendicem excurrentia, juniora plerumque magis elongata lanceolato-ovata superne in filum apice penicillatum atte- nuata, adultiora breviora, magis rotundato-ovata, acumine brevi sub- recurvo sa?pius instructa-, lamina unica constat serie cellularum, qu fructiferi. 3. D. PELLUciDA (Harv. Ncr. Austr. p. 67) fronde erecta articu- lata compressa glabra pinnatim composita, pinnis ad geni. 1182 Riiodomeleje. Basya. culum quodque quartum exeuntibus, adultioribus erectis pinnatis, pinnulis subdichotomis, pinnellis subulatis monosi- phoniis, inferioribus patentibus subrecurvatis superiore la- tere stichidia secundata gerentibus, articulis inferioribus dia- metro duplo brevioribus 7-siphoniis, pinneUarum diametrum subsequantibus. Dasya pellucicla Harv. l. c. tab. XXVII! Mar. Bot. of West. Austr. n:o 119 in Tr. Irish. Acad. Vol. XXII. p. 543! Fl. Tasm. p. 304! Tricliothamniou ? pellucldum Kiitz. Sp. Alg. p. 801! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 210. Hab. ad Cap. B. Spei et King Georges Sound Australise (Harve}^). Frons CEespitosa, circiter pollicaris, erecta, parum ramosa, ramis subindivisis erectis piunatis. Articuli nbicumque couspicui. Color carmineus. Species a me non visa, sed ad iconem Harve^^anam descripta. D. subsecund-cE sub inicroscopio simillima dicitur, ramificatione et adspectu alia. His vero prEecipue diversa videtur: CBespitem efficit pollicarem erectam (D. subsecundam iuter alias intricatam crescere suspicor)*, rami sunt pauci et admodum erecti-, sipliones pericentrales iu utraque specie 7 dicit Harvey, ipsum autem centralem iu D. pelhicida augu- stum, iu D. subsecunda periceutralibus majorem pinxit. PrBeterea a loco natali diverso provenit. 4. D. TESSELATA (Hoolc. ct HaTv. mscr.) fronde articulata com- pressa glabra pinnatim decomposita, pinnis ad geniculum quodque quartum exeuntibus, adultioribus pinnatis, pinnulis dichotomis cervicornibus, pinnellis crassis subulatis superne monosiphoniis subdivergentibus (a facie demum fructife- ris?), articulis inferioribus diametro triplo brevioribus 11- siphoniis, pinnellarum 2-plo-sesqui-brevioribus. Hab. ad oras Novee Zelandiee Cooks Straights! (Hb. Harvey!). Fragmentum tantum pollicare vidi plantse crassiusculse. Fi- lum primariam (in nostro) est capillo duplo crassius, bipinnatum pinnis fere angulo rccto egredientibus horizontalibus lineas paucas longis, ca'terum nudum. Pinna? ambitu lineares, nova serie pinnarura minorum a margine egredientium obsita\ PinnEe hee secundariEe, ra- inificatione inter dichotomam et pinnatam intermedia, ramulis paucis crassis rigidis divergentibus constantes, ni fallor faciem rachidi adver- tentes, ramulis versus latera et retrorsum porrectis, (atque introrsum, ut suspicarer, demum fructiferse): ramuli, seu pinnellae, a basi fere monosiphonii. Articuli iji tota planta conspicui et admodum breves, Basya. RnoDOMELEiE. 1185 diametro 3-plo breviores in pinnis majoribus, in minoribus angustiori- bus 2-plo breviores-, sectione tiansversali pinna- majoris vidi sipliones 11 inviceni aquales circa majorem ceutralem, cortice nullo cinctos. Color et adspectes vicinarum speciernm, nisi quod crassior! A speciebus, quibus proximaui [losui, ccrle distincta mihi vidctur •, plurimis robustior et siphonibns numerosioribus composita. Inter pin- nas minores proximas, articuli 4 iuterjacentes uumerantur-, in D. au- stralis tantum 2-, hujus quoque ramuli multo tenuiores. Pra^terea dum in proximis ad dispositionem disticham tendunt (an oraniuo di- stichse sint, dubito), sunt pinnPR minores in D. tessellata (siquid vide- rim) minime plana^, sed ramulis divergentibus constitata'- attamenin- feriores demum forsan flabellatim divci-gentes aut forsan recurvata- sint, atque, ut oculo adpareat, interiore latere horum, serie pinnularum subsecundatarum obsita; occurrant — ita in ramificationem, quam proxi- niis speciebus privam considerant, quodammodo abeuntes. Ramuli autem in pra^senti rigidiores ramificationis uormam veram forsan tutius indicant; faciem nimirum ramis subnudam raehidi advertere, atque ramos flabelbitim divergentes, respectu rachidis biterales aut extror- sum flexos putarem. An ita quoqne in proximis sit, in exsiccata et madefacta planta a^gre observatur. 5. D. AUSTRALis (J. Ag. niscr.) fronde articulata compressa siib- glabra pinnatim decomposita, pinnis ad geniculum quodque secundum exeuntibus, adultioribus pinnntis, secundariis di- chotomo-pinnatis, pinnellis attenuatis a basi et infra mono- siphoniis, inferioribus patentibus, superioribus subfastigiatis stichidia lanceolata subterminalia singula stipantibus, arti- culis inferioribus diametro subduplo aut sesqui-longioribus 6 — 8 siphoniis, pinnelhirum eequalibus. Dasya subsecunda? Earv. Austr. Alg. n:o 211! Hab. ad Port Jackson Novse Hollandise (Harvey!). Frons videtur abis Algis adnato-intricata, vix ultra pollicem ex- tensione, tenerrima et subtilissima, fere tenuitate et colore CaJith. thu- yoides, valde decomposita; pinnfe ad genicuhim quodque secundum angulo fere recto egredientes, primariai ambitu lineares, nova serie minorum obsitaj-, pinnBe istee minores ramificatione inter pinnatam et dichotomam iutermedia', nerape juniores et terminales subdicliotoma-, et fere fastigiata?, inferiores et adultiores magis pinnatse-, pb-rumque in his pinnis est iniima pinuula simplex-, luiuc scquuutur uonuulla' alter- nai composita' fere dichotoma' et fastigiata-, pinnella; a basi, quin immo jam infra dichotomias ultimas monosiphonia% attenuata- strictiusculffi at parum acuta'. Inter pinnas minores stichidia proveniunt, singula In rachide sessilia, quasi terminalia, ovato-lancoidea, pro magnitudine planta; magua. Articuli in tota planta conspicui, pinuarum siphouibus 1184 RnoDOMELEiE. Dasya. pericentralibus 6 constituti, diametro subduplo longiores, aut saltera diametrum superantes longitudine, pinnellarum sequales. Ad D. subsecundam lii^pc species sine dubio proxima adpi-opin- quatur; me judice autem diversa. Articuli sunt longiores et eviden- tiores, ramificatio diversa, et dispositio fructuum alia. In nostra specie nec pinnellas nec sticliidia secundata video", in pinnulis sunt stichidia singula, non omnino terminalia, sed in rachide pinna' sessilia, pinnel- las superiores supereniinentia, ob magnitudiiiem quasi terminalia ad- parent. Nec pinnellEC sunt ita recurvai-, steriles sunt fere fastigiata? et deorsum longius monosiphoniEe. Siphones pericentrales 6 in pinnis primariis vidi, forsan in parte inferiore 8, si ex analogia cum D. squar- rosa judicare liceat. 6. D. SQUARRosA (Hook. et Harv. mscr.) fronde articulata com- pressa, inferne ad genicula hirsuta, pinnatini decomposita, pinnis ad geniculum quodque secundum exeuntibus, adul- tioribus pinnatis pinnulis dichotomo-pinnatis, pinnellis sub- divergentibus elongatis obtusiusculis a basi et infra mono- siphoniis, articulis pinnarum 8-siphoniis diametrum sequan- tibus, pinnellarum sublongioribus. Hab. ad Port William Novge Zelandise (Sinclair!). Frons minuta, exteusione circiter pollioaris, rosea, tenue membra- nacea, inferne ramulis simplicibus ad genicula exeuntibus fasciculato- hirsuta, superne 2— 3:ies pinnata. Pinnee secundariff lineam circiter longge, ad genicubira quodque secundum alterne exeuntes, rainores di- chotoraff, raajores ramificatione inter dichotomam et pinnatam inter- media decomposita?, pinnellis dichotomis patentibus et subdivergenti- bus filiformibus, a basi parum attenuatis obtusiusculis, oranibusabasi et infra dichotoniias ultimas monosiphoniis. Articuli pinnarura sunt diametro parum longiores, siphonibus 3 a superficie conspicuis', pin- nellarum monosiphonii sunt immo diametro sesquilongiores; caulini pluribus siphonibus notati, breviores; sectione transversali vidi sipho- nes pericentrales 8, cortice nuUo cinctos, pericentrali raajori. Plurirais characteribus D. australem tangit", hsec vero tenuior et gracilior rachide glabra, pinnellis brevioribus et acutioribus, raagis convergentibus et subfastigiatis, distinguatur. 7. D. PECTiNATA (HooTc. ct Httrv. in Loncl. Journ. IV. p. 267) fronde inferne corticata tereti, sursum pinnatim decompo- sita articulata, pinnis ad genicukim quodque secundum exe- untibus, adultioribus pluries pinnatis, secundariis pinnella- tis, pinnellis distichis simplicibus monosiphoniis torulosis acutis, articulis pinnarum 4-siphoniis pinnellarumque dia- metro sequalibus aut sesquilongioribus. Basya. Rhodomele^. 1185 Polj^siplionia pectinala Hooh. et Harv. l. c. Kiltz. Sp. p. 817! Dasya pectiuata HooJi. et Harv. Crypt. antarct. p. 176. Harv. Ner. austr. p. 67. tah. XXVII! Trichothamnion? pectinatum Kutz. Sp. p. 801! Hab. in oceano australi ad Cap. Horn et Insiilas Falkland. Species pulcherrima, habitu Bonnemaisonise asparagoides. Frons 2 — 4 uncias longa, circumscriptione late ovata, 2 unc. lata, i'igida, di- stiche ramosa vel ramosissima, ramis setaceis decomposito-pinnatis. Caulis primarius simpliciusculus, basi inarticulatus, superne articulatus tristriatus, compressus vel angulatus. Rami minores ramulis alter- nis ornati, omues breves, subulati, e singula serie cellularum formati, hinc monosiphonii. Articuli omnes breves, caulini e tubis 4 iuEequalibus fquorum 2 lateralibus latioribus) circa cavitatem centralem dispositis contlati-, articuli ramulorum Callithamnio forma et structura simillimi. Ceramidia secus ramulos disposita. Color pulchre purpureb-roseus. Speciei diagnosin ad iconem Harveyanam exaravi, quum nullum specimen ejusdem viderim; descriptionem ex Crj^pt. Antarct. trans- scripsi. Nonnulla, si ex analogia aliarum specierum judicare licet, dubia milii adparent. Pinuas ad geniculum quodque secundum, pin- nulas vero ad geniculum quodque exeuntes pinxit Harvey, atque pin- nulas distichas in liac ut in proximis speciebus dixit. An ita sit, ul- terius inquirendum mihi videtur. Ceeterum certo respectu D. cerami- oidi et D. hormoclados proxima-, ab his vero pluribus characteribus differt. — Initio Heterosiphoniffi proximam judicavit Harvey, atque structuram subsimilem ei tribuit-, iu ultimo opere siphones 4 invicem Eequales pinxit et speciem inter Dasyas enumeravit. Kiitzing (et, in- ter Polysiphonias et inter Trichothamuia) speciem bis descripsit. 8. D. cocciNEA (Huds. Angl. p. 603) fronde sursum longe cor- ticata tereti, inferne plus minus hirsuta, pinnatim decom- posita, pinnis ad geniculum quodque secundum tertiumve exeuntibus articulatis corticatis, secundariis distiche pinnu- latis, pinnulis dichotomis basi polysiphoneis in ramulos elon- gatos monosiphonios abeuntibus, stichidia breviter pedicel- lata singula bracteantibus, articulis pinnarum 7 — 9-sipho- niis diametrum vix sequantibus. Conferva coccinea Huds. l. c. Dillw. Conf. tah. 36! Engl. Bot. t. 1055. Dasya coccinea Ag. Sp. Alg. II. p. 119!! Harv. Ma7t:p.97\ Phyc. Brit. tah. CCLIIH! Aresch. Phyc. Sc. p. 42! Trichothamuiou coccineum Kiltz. Sp. Alg. p. 800! Conferva plumosa Ellis Phil. Trans. Vol. LVII. tab. 18. Ceramium hirsutum Both. Cat. II. p. 169 tab. 4! Ceramium furcatum Schoush. mscr.! H86 ReoDOMELE^. Basya. variat : a. HiRSUTA inferne filis brevibus prolificantibus hirsuta, pinnulis crassioribus brevioribus, articulis pinnularum diametro sub- longioribus. I). coccinea Harv. Phyc. l. c. fig. ] ! Exsicc. Wijatt. Danm. n. 41! Welw. Phyc. Lus. n:o 249! Crouan Alg. Finist. n:o 287 ! Lloyd. Alg. n:o 95. Desm. pl. n:o 107. (ex Crouan l. c). Chauv. Alg. Norm. n:o 112! i /9. TENUis inferne nuda aut ramis vel vestigiis ramulorum in- eequalis, pinnulis longioribus tenuioribus pulchre coccineis, articulis pinnularum diametro sublongioribus. D. coccinea /3. tenuis Aresch. Alg. Scand. Exs. n:o 56! y. CRASSA inferne hirsuta densissime pinnata, pinnulis admodum crassis, articulis pinnuhn-um diametro stibbrevioribus. Dasya crassa J. Ag. Symb. in Linn. XV. p. 33! Trichothamnion crassiim Kutz. Sp. p. 800! d. PATENs minor irregularius ramosa, pinnulis brevioribus, ra- mulis pinnularum divergentibus, articulis diametro brevi- oribus. Ceramium patens Grev. Scot. Crypt. Fl. tah. 318. QM^ Harvey). Das. coccinea §. squarrosa Harv. Phyc. fig. 2! Exsicc. Wehc. Phycot. Lusit. n:o 99! Hab. in oceano atlantico et sinu Codano, a Bahusia usque ad Tingin! a. ad oras Oceani; §. in sinu Codano; d. e pro- fundiori mari. » Frons a callo radicali circiter 6-poIlicaris, ima parte plerumque ramis denudata, dein per totam longitudinem plus minus dense de- composito-pinnata, caule inferne pennara cohimbinain crasso, nudius- culo aut spepius filis abbreviatis simpHciusculis plus minus dense hir- suto. Pinna^ ambitu lanceolatje bi-tripiniiatffi-, ultima; distiche pinnu- hata?, omnes phis minus corticatse, articulis tamen distinguendis. Pin- nulft; ad geniculum quodque secundum aut tertium exeuntes, nunc basi ima semel aut bis furcatse, rarais furcse duobus cum rachide decussa- tis simpHciuscuhs, et axillari ramo introrsura verso, serael aut pluries furcato quasi bracteas constituentibus; nuuc magis dichotomfe, aut subpinnatee in pinnas abeuntes; rami pinnulpe moniliformiter ad geni- cula subcontracti, acuti. Fertiles constant uno ramo inferiore bracte- ante siraplici aut furcato (rarais furcati cum rachide decussatisj, et altero interiore, aut ipso in stichidium rautato, aut in axilla stichidium Basya. ^ .Rhodomelete. H87 generante. Stichidia hoc modo in piunulis singula, brevi pedicello 1— 2 articulis constante suffulta, lanceolata. Keramidia in apice pinnula; subterniinalia, pedicello polysiphonio iiinnula^ suffulta, ranmlis inferi- oribus quasi involucrata, ovata, intra pericarpiuni, carpostouiio apertuni, gcmmidia in filis radiantibus elongatis placenta- terminalia gerentia. Articuli in raniulis pinnularuni monosiphonii, diametro parum loiigi- ores aut n>quales, nunc inmio breviores-, in pinnularum parte infei-iore subdivisa sunt articuii polysiphonei, siphonibus ai^qne distinguendis et mox cortice cinctis in pinnis*, articuli tamen distinguendi, diametro parum breviores aut suba^quales. Sectione transversali pinna" vidi si- phones pcricentrales 7 — 9, centraiem magnitudine fere axjuantes, et corticali striito plus minus denso obductos-, in inferiore parte caulis cellulosus et continuus. Forma, qua- in sinu Codano obvenit, ab Atlantica adspectu diver- sa, characteribus eadem videtur", pars inferior est potius ramulis in- a^qualis quam hirsuta", snperior pulchre coccinea. Forma, quani D. crassam olim nominavi, adspectu quoque aliena, i-amulis pinnularum plurimis obtusis, articulisque diametro brevioribus dilfert", at articuli a-que breves in speciminibus plantse atlanticee nunc quoque vidi, quare D. crassam plantam senilem hodie habeo. Formam denique, quam squarrosam denominavit Harvey, intermediis in priores abeuntem puto', forma videtur profundioris maris, pinnulis novis plurimis, ideoque di- vergentibus, ex pinnularum basi persistente pullulantibus. Quum alia exstat D. squarrosa, Grevilleanum nonien, minime ineptum et Eetate prius, huic varietati adoptavi. Adest prffiterea in mai'i meditcrraneo forma DtisycC cujusdam nanu, nisi sit species distincta. D. coccinese proxima. Hujus pauca specimi- nula ad Amalfi regni neapolitani legl. Plantula est vix semipollica- ris, at jam stichidiifera! Ramuli ad geniculnm quodque secundum exe- untes, et in D. coccineam in plurimis conveniens. «Stichidia juvenilia longiori pedicello suffulta et in pinnulis alterne disposita videntur. Antea quam plura hujus ibrmte viderim, de ea judicare nolui. Ve- ram D. coccineam in mediterraneo lectam fuisse, non audivi. 9. D. CERAMioiDES (Hmv. in Lond. Journ. III. p. 435) fronde sursum longe cortieata tereti nuda pinnatim decomposita, pin- nis ad geniculum quodque exeuntibus corticatis pluries pinna- tis, seeundariis articulatis pinnulatis, pinnulis quoquoversum egredientibus dichotomis monosiphoniis torulosis aeutis sti- chidia pedicellata subcorymbosa involucrantibus, articulis pinnarum 5-siphoniis pinnularumque diametro duplo Ioh- gioribus. Dasya Ceramioides Harv. l. c. Harv. Ner. Austr. p. 66! Trichothamnion Ceramioides Kiits. Sp. Alg. p. 800! 1188 Rhodomelej;. Basya. Dasya hormoclados Harv. Alg. Austr. Exsicc. n. 225! Fl. Tasm. p. 304! (non <7". Ag., nec Ner. Austr.). Hab. in oceano australi ad oras Tasmannise (Harvey! Gunn!). Frons perialis et iiltra, amlntu pyramidata, per totam longitudinem ramis elongatis pinnatim obsita. Filum primarium totiiis frondis lineEe diametro, et ramorum principalium nuda corticata, piiinls vero plus minus decompositis obsita. Pinnse quoquoversum egredientes, ambitu ovato-lancoidefp • ultimi ordinis ambitu sublanceolatfe, pinnulis ad ge- niculum quodque alterue seu spirali ordine quoquoversum egredienti- bus instructse, articulatce. Pinnula; infimse (1 — 2) pinuEe cujusvis sim- plices', sequentes furcatse; superiores paulo supra basin in ramulos 2—3 divisBP, ita positBe ut lateraliter divergant ramuli, facieni hoc modo rachidi advertentes', supremse, denique fructifera;, in sinu introrsum gerunt ramulum minutum stichidiis fertilem, extrorsum raraulis di- vergentibus pinnulfe quasi involucratum- rachis in his subdivisis pin- nulis brevissima polysiphonia, ramulis pinnulee ceeterum monosipho- niis, ad genicula contractis. acuminatis. Stichidia ramulo articulato longiori suflulta, ovato-acuniinata (in nostris subcorymbosa, sec. Har- veyum in pinnulsc ramo plura alterna sparsioi'a). Keramidia (sec Har- vey) in pinnula subterminalia, ejusque ramulis involucrata, iu rostrum conicum producta. Articuli pini.arum medii sunt diametro circiter 2-plo- 3-pIo longiores, infimi pinnEP cujusvis paulo breviores, diametrum tamen superantes", in ramulis monosiphoniis simt diametro duplolon- giores. Sectione transversali pinnse facta, vidi siphones pericentrales 5, extus corticatos atque invicem tubis angustioribus, a centro ad corti- cem excurrentibus, separatos", in ramis majoribus augentur numero tubi angustiores et stratum corticale fit crassius, ita ut siphones pericen- trales parum conspicui cernuntur. Descriptionem supra datam, a Harveyana icone et descriptione nonnullis recedentem, ad specimina a me visa exaravi. — Eamellos vix distichos credereuT, nec pinnulas simplices vidi; sit ut ramulus stichidiiferus demum prolongatur atque stichidia raceniosa ita obveniant- hoc vero in nostris non vidi. Cum D. hornioclados suam speciem in algis AustraliEe conjunxit Harvey. Specimina ibidem D. hormoclados nomine inscripta, a Harvey distributa, revera ad D. Ceramioidem re- fero. Vera autem D. Hormoclados ab his sat distincta mihi videtur- 10. D. HORMOCLADOS (J. Ag. in Linncea XY. p. 32) fronde sur- sum longe corticata tereti pinnatim decomposita, pinnis adultioribus elongatis erectiusculis inferne nudis torulosis, superne pinnatis ad geniculum quodque pinnas secundarias articulatas poljsiphonias aut pinnulas simplices quoquover- sum emittentibus, pinnellis monosiphoniis torulosis aeutis, articulis pinnarum diametrum sequantibus aut brevioribus, pinnellarum duplo longioribus. Basya. RHODOMEiEiE. H89 Dasya liormoclados J. Ag. 1. c. Harv. Ner . Austr . 2^ . Q^ tah . ILXVI (nec vero Alg. Austr.). Eupogonium hovmoclados Kilts. Sp. Alg. p. 799! Hab. ad oras Novse HoUaudise (Hb. Binder!) et Tasmannise. Frons (sec Harvey usque 8— 10-pollicaris) arboriformis, diametro inferne lineee, sursum admodum atteniuita, ramis elongatis subfasti- giata. Rami inferne corticati teretes et sursum longe nudi, dein fere ad modum Ceramii torulosi, superne pinnatim decompositi. PinuEe plus minus pinnatini composita\ pinnis secundariis pinnellisve promis- cue ad genicuJuni quodque quoquoversum exeuntibus. Pinnu' secun- darife articulata^, articulis brevibus dianutro a;qualibus aut breviori- bus, siplionibus oblongis 3 a superficie conspicuis-, per totam longitu- dinem pinuat;e, inferne pinnulis simplicibus, superne pinnis novi or- dinis pinnellisve ad geniculum ([uodque exeuntibus. Pinnella- oninino simplices, angulo 45° exeuntes, a basi articulatfe et monosiplioniee, ad genicula contracta?, apice acuto terminatce, articulis diametro sesqui- duplo longioribus. Sectione transversali partis superioris celhila; peri- centrales 7, totidem fere a^que magnis et dein cortice cincta' apparent. Fructus ipse non vidi. Harvey keramidia pinnularum loco ad pinnas su- periores provenientia, urceolata, pedicello fulta pinxit. Substantia car- nosa, facile soluta. Color puniceo-carneus. Harvey hanc speciem cum sua D. ccramioide conjungendam esse in Algis Austr. statuit. Mihi vera D. hormoclados a D. ceramioide fa- cile diversa apparet. Ramificatio illius arboriformis, hujus pinnata-, articuli illius breves, hujus diametro duplo longiores-, pinnula» illius simplices', hujus dichotomfe-, structura caulis denique diversa; conve- niunt ambffi species forma pinnularum- ob hanc rationem vero minime conjungendte mihi videntur. 11. D. CuRDiEANA (Harv. mscr.) fronde sursum longe corticata teretiuscula pinnatim decomposito-ramosa, ramis inferne corticatis, junioribus articidatis basi nudiusculis, superne ramulosis, ramulis ad geniculum quodque quartum-tertium quoquoversum exeuntibus pinnatim ramellosis aut dicho- tomis, ramellis monosiphoniis subulatis, stichidiis . . . . , ar- ticulis ramorum diametro brevioribus 12-siphoniis. Hab. ad Australiam meridionalem (Curdie!). Frons 3—4 pollicaris videtur, basi (si veram vidi) paruni incras- satanuda, inferne crassitie penna; passerinffi tereti, ramis tantum paucis instructa, sursum attenuata, superne densissime pinnatim ramosa subfa- stigiata. Rami conformes, basi nudiusculi, superne ramosi, majores longius sursum corticati, superne et juniores articulati polysiphonii quoquoversum ramulosi. Ramuli ad geniculum quodque quartum ter- tiumve angulo circiter 45° exeuntes, forma et adspectu a ramis vix H 90 Rhodomele^. Basya. diversi nisi quod teniiiores, majores pinnatim, niinf^res dichotome divisi, basi polysiphonii, ramellis ultimis a basi et infra monosiphoniis, subu- latis, acutis. Articuli in ramis adultioribus mox obsoleti, cortice om- nino obducti, superne conspiciendi polysiphonei, diametro circiter se- mibreviores', sectione transversali rami, vidi siphones minores 12 circa centralem majorem. strato evidenti corticatos, ipsumque segmentum leviter compressum. Articuli ramellorum sunt diametro a?quales aut bre- viores. Keramidia in nostris adsunt majora, semine Sinapis parum mi- nora, in ramo brevi subterminalia, quasi pedicellata et ramellis infe- rioribus involucrata, globoso-ovata acumine brevi subobliquo superata, intra pericarpium areolatuni nucleum densuni, filis a placenta radian- tibus dichotomo-decompositis, in articulis ultimis gemmidia generan- tibus, constitutum, foventia. Habitus fere Callithamnii granulati. Chartee parum adhseret. Species ad nullam aliam nimiura accedens, et facile diversa* primo adspectu D. crassipedem potissimum refert, rarois vero rnulto sparsi- oribus, minus spongiosis, sursum longe corticatis, ramulisque aliam omnino adspectum otferentibus facilius distincta. Affinitate naturali ad D. coccineam ejusque proximas i^ertinere videtur. 12. D. CALLiTHAMNioN (Soncl. Bot. ZeH. 1845 p. .54) nana tere- tiuseula intricato-repens, dein adscendens parce ramosa, tota articulata et squarroso-ramulosa, apice densissime steliatim ramuloso, ramulis ad geniculum quodque secundum subdi- stiche exeuntibus, ima basi oligosiphoniis mox monosipho- niis, densissime divaricato-dichotomis, ramellis acuminatis subintricatis, terminalibus augulo obtuso divergentibus, sti- chidiis "breviter pedicellatis ovatis oblongisve subrostratis,'" keramidiis . . . Polysiplionia callithamnion Soncl. l. c. et Alg. Preiss. p. 33. Harv. Ner. Austr. p. 45. Dasya callithamnion Harv. Mcir. Bot. of West. Austr. n:o 115 in Trans. Irish Acad. Vol. XXII. p. 543. Eupogonium? callithamnion KUtz. Sp. p. 799! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 214! Hab. in oceano australi ad littus austro-occidentale Novte Hollandise, in stipitibus Cauliniee aliisque. Nana, ad alias Algas repens et supra eas eminens, ca-spites efficit circiter pollicares, superne in ramos vagos subdichotomos plus minus divisa, per totam longitudinem squarroso-ramulosa, aj)ice ut videtur recto. ramulis densissimis substellatim divergentibus ocellato. Ramuli a ramis subtlexuosis distincte articulatis ad geniculum quodque secun- dum angulo-subi'ecto exeuntes, ni fallor distichi, licet ob ramellos di- varicatissimos rami circumcirca positi adpareantj ima basi, nempe ar- JDasya. , " Rhodomele .«. d d 9 i ticulis duobus brevissimis oligosiphoiiii, dein monosiphoiiii, densissime et articulis binis interjectis dichotomi, ramellis supra axillas- patentis- simas divaricatis, supremis angulo obtuso divergentibus subulatis, om- nibus articulis diametro sesqui-duplo longtoribus, juvenilibus breviori-' bus. Fructus non vidi; sec. Sonder sunt "stichidia filis lateraliter ad- nata, pedicello brevi insidentia, sive ovata sive oblonga, apice in ro- strum breve, rectuiu vel subincurvum attenuata, rarissime sublanceo- lata", spha>rospora? uni-bi-vel tri(jeriatee, nucleo intra perisporium In^ali- num triangulatim (piadridiviso." Articuli caulis sunt diametro circiter •cequales-, sectione transversali distincte vidi siphones 4 circa centralem ipsis minorem, cortice^ nullo cinctos. Tanta est hujus speciei cum D. Wurdemanni similitudo, ut jure queerere mihi videar an s])ecie diversse siut. Idem crescencli modus, eadem ramificatio, iidem ramuli ima basi polysiphonii, mox monosi- phonii; at in D. callithamnio rainelli adhuc magis divergeiites mihi adparuerunt. Articuli ramorum, qui in D. callithamnio sunt quadri- siphonii, siphonibus 6 in D. Wurdemanni instructi mihi obvenerunt. Ceeterum in fructu diflicrentiee forsan adsint, quas tamen, non nisi ac- cui'ata comparatione, exhibere liceat. Utraque species cum D. arbus- cula forsan potissimum comparata fuit, at utraque ab hac longius re- vera recedens, ut a (iispositione ramulorum fad geniculum quodque se- cundum) eorumque structura (basi sunt oligosiphoniij palam fit. Qui- bus enim notis ad Stichocarpos propius accedunt. 13. D. WuEDEMANNi (Bailci/ mscr.) nana teretiuscula intricato- repens parce ramosa, apice incurva, tota articulata et squar- roso-ramulosa, ramulis ad geniculum quodque secundum subdistiche exeuntibus nunc a fulcro aversis subsecunda- tis, ima basi oligosiphoniis, mox monosiphoniis densissime djvaricato-dichotomis, ramellis acuminatis subintricatis, ter- minalibus angulo acuto divergentibus, stichidiis subsessili- bus conicis, effoetis oblongis, keramidiis . . . Dasva Wurdemanni Bail. in Harvey Ner. Bor. Am. ]). 64 tah. XV. Cl! Callithamnion crispellum Ag. Sp. Alg. p. 183!! Hab. in oceano atlantico ad oras Americse foederata^ (Har- vey!) ad Gades Hispanise (Cabrera!); in mari mediterraneo ad Nizzam (Ipse!), ad Antibes (Giraudy!). Frons inter alias algas intricata subrepens, circiter pollicaris, ra- mis paucis subvagis adscendentibus instructa, per totam longitudinem articulata ramulisque lineam vix longis aut circumcirca squarroso-hirta, aut ramulis plurimis a fulcro ut videtur aversis et quasi secundatis deorsum nudiuscula, arcuata, apice incurva. Ramuli ad geniculum quodque secundum, ui fallor sub-bifariam exeuntes, ob ramellos diva- IV. " 1192 KhodomelEvE. Dasya. i'icatos quoquoversum directi adparent, axillis patentissimis subhorizon- tales, ima basi, articulis uempe basalibus 1— 2 brevissimis, oligosiphonii^ dein mox monosiphonii, densissime divaricato-dichotomi, ramellis rigi- diusculis acuminatis subintricato-divergentibus, nunc omnibus crassius- ciilis, articulis vix ultra sesquilongioribiis diametro, nunc superioribus tenuioribus, articulis diametro duplo longioribus. Stichidia in ramu- lis evoluta, interiore latere subsessilia, effoeta oblongo-linearia, acumine brevi mucronata, breviora, diamctro vix quadruplo longiora. Color exsiccatse dilutius roseus, articulis madefactte sa-.pe variegatis. Chartae adhseret. Articuli ramorum diametro circiter eequales, sectione trans- versali siphones pericentrales 6, si recte viderim, monstrantes. Species ad oras Americse abundans, neque ad oras Europse atlan- ticas calidiores, neque in mediterraneo forsan infrequens, at, ut vide- tur, cum D. arbuscuia hucusque confusa. Forma L). arbiiscula', quani subarticulatam nominavi, revera admodum similis, at ramulis ad geni- culum quodque exeuntibus minus divaricatis obtusioribus, a basi mo- nosiplioniis, et caule inferne plus minus corticato dignoscenda. Callith. crispellum Ag., quod in Symbolis (Linncea XV. p. 34J formam inso- litam D. Arbusculje suspicatus sum, est revera D. Wurdemauni. Fru- ctiferam meuse septembris ad Nizzam legi, in Rytiphla^a pinastroide parasiticam. 14. D. Wrangelioides (Harv. Mar. Bot.ofWesf. Austr. n:o 110) fronde ramis ramulisque densis subspongiosa, plus minus decomposito-pinnata a basi articulata, pinnis inferioribus plurimis rami cujusvis abbreviatis glomeratis, mediis lon- gioribus a basi ad apicem ramuloso-squarrosis, ramulis ad geniculum quodque secundum subdistiche exeuntibus den- sissime dichotomis in ramellos divaricatissimos intricatos acutos monosiphonios abeuntibus, demum stichidiiferis, sti- chidiis ovato-oblongis sessilibus, articulis pinnarum diame- tro sequalibus, ramulorum sesquilongioribus. Dasya Wrangelioides Harv. l. c. in Trans. Irish Acad. p. 542!! Harv. Phyc. Austr. tab. CLXXIV! Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 207! Hab. in oceano australi ad Novam Hollandiam occidenta- lem (Harvey!). Frons 3—4 pollicaris, a strato radicali supra alia corpora expanso hirsuto proveniens, juventute simpliciuscula, dein magis ramosa, deni- que ramis ramulisque numerosis instructa subspongiosa; rami singuli ambitu cylindraceo-oblongi per totam longitudinem pinnis ramulisque vestiti. Pinnse distiche exeuntes, inlimse plurimse rami cujusvis ab- breviatse glomeratte, superiores longiores sensim in novam seriem pinnarum abeuntes, omnes ramulosi. Ramuli ad geniculum quodque Basya. Rhodomele,?-. 1193 secundum alterne et distiche exeuntes, basi polysiphonii, niox niono- siphonii densissime dichotomo-raraellosi, raniellis fere horizontalibus divaricatissimis snbrecurvatis a basi longe acuminatis acutis, geniculis subcontractis articulati, articulis diametro vix sesqui-longioribus. In ramulis stichidia proveniunt, ad partem inferiorem oligosiphoniam ses- silia, ramulisque circumcirca stipata, admodum minuta, diametro vix duplo longiora, juvenilia magis ovata, adultiora oblonga acumine ob- tuso supcrata, dnplieom saitom splia^rosporarum seriem oculo adver- tentia. Caulis totus, quantum video, articulatus, sectione transversali siphones circiter 11 ecorticatos circa centralem ipsis majorem mon- strans; articuli rami cujusvis sunt juxta basem di^ametro fere duplo breviores, superiores diametrum a-quant aut paulisper longitudine ex- supei"ant. Color planta? juvenilis coccineus, adultioris et magis spon- giosa-, intra ramellorum creberrimam congeriem sabuli grana plurima recondentis, sordidior*, sub microscopio ramelli roseo et hyalino va- riegati. Substantia planta; adultioris spongiosa. .Species distiuctissima, a Harvey nomine instructa, quod externam cum Wrangelia velutina similitudinem summam denotaret. Inter con- generes D. struthiopennfe et D. Haffia^ forsan potissimum adpropin- quatur. Illa elegantior et elatior magisque decomposita-, haec elatior et adhuc raagis spongioso-squarrosa-, utraquo fronde" longe corticata facilius distincta. Harvey keramidia pinxit in ramo sessilia, globosa at carpostomio in rostrum cylindraceum longe producto superata, nuclei filis raonili- formibus gemmidia seriata foventibus. Ejusmodi structura nuclei om- nino inter Rhodomeleas abnormis", specimina nostra sunt omniastichi- diifera, ita ut de stmctura nuclei nihil addere potuerim. 15. D. STRUTHioPENNA (J. Ag. mscr.) fronde a caule incrassato stuposo elongata compressa, decomposito-pinnata, fere ad apices corticata areolata, pinnis infimis rami cujusvis ab- breviatis glomeratis, mediis longioribus a basi ad apicem ramuloso-squarrosis, ramulis ad geniculum quodque secun- dum subdistiche exeuntibus densissime dichotomis in ra- mellos divaricato-intricatos monosiphonios abeuntibus, fru- ctibus . . . , articulis pinnarum ultimis diametro sesqui-duplo longioribus. Dasya plumigera Harv. Austr. Alg. n:o 208 (partim)! Hab. in oceano australi ad King Georges Sound (Harvey!). Frondes a caule semipollicari ieviter incrassato hirsuto-stuposo plures, simplices aut in ramos nonnullos principales subdichotoma;, ambitu ovales aut lanceolatee, 3— 6 pollicares, IVj— 3 pollices lata-, per totam longitudinem alterne pinnata?, pinnis, ni fallor, subdistichis, in- ferioribus rami cujusvis brevibus, ambitu rotundis, fruticulum minutis- 77* 4194 RhodomelejE. Basya. tissimum referentibus-, infimis in hirsutiem stupse basalis abeuntibus^ superioribus sensim magis elongatis, 1 — l*/i pollicaribus, ambitu lan- ceolatis plus minus decompositis, sursum longe corticatis areolatis-, ul- timi ordinis basi ima areolatis, mox articulatis, articulis diametrum ffiquantibus aut paulo lougioribus, omnibus a basi ad apicera obtectis ramulorum intricata congerie. Rauiuli ima basi polysiplionii, mox monosiplionii, densissime dicliotomi, rainellis supra axillas patentissi- mas divaricatis intricatis falcatis, inferioribus recurvis, superioribus in- curvis, omnibus crassiusciilis monosiphoniis articulatis, articulis infirais diametro a>qualibus aut sescjui-longioribus, superioribus sesqui-duplo longioribus, ultimis junioribus breviuribus. Fructus non vidi. Sectione transversali vidi rachidem pinmc minoris compressam, siphonem centra- lem magnum, cinctum periceutralibus, dense corticatis', quot sunt pericen- trales a-gre dijudicatur ex plauta madefacta-, 6—7 numerare credidi. Ex adparatu ramulorum dense intricato concludere licet, plantara exsiccandam diu aquam tenere et ramulos initio rigidos sensim coUa- bentes evadere, pra-cipue juxta apices densius raniulosos-, hinc sequi putarem partem superiorem pinnarum aspectum (^uodammodo gelati- nosum otYerre, inferiore ramulis divergentibus quodammodo hirto; utei'que autem adspectus longe abhorret a ramulis penicillatis D. plu- migera^", quo respectu differunt ambee, ut D. arbuscula a D. ocellata. CEeterum diiferre mihi apparuerunt in eo, quod frons iongius sursum corticata in D. strulhioi)eniia, quam in D. plumigera, cujus articuli omnes superiores sunt sat evidentes. Articuli ramellorum prseterea sunt longiores in hac quam in illa specie. Primo adspcctu iion difficile di- stinguantur. 16. D. Cliftoni (Harv. Mar. Bot. of West. Austr. n:o 106) fronde a caule . . . elongata teretiu.scu]a, ramis ssepe geminatis aut fasciculatis pinnatim ramosa, fere ad apices corticata, ra- mis majoribus apice minoribusque ab apice deorsum lon- gius ramuloso-squarrosis ambitu globosis, demum cylindra- ceis, ramulis ad geniculum quodque secundum subdistiche exeuntibus pinnatim divisis in ramellos dichotomos divari- cato-intricatos monosiphonios, fructibus . . . , artlculis ramo- rum diametro eequalibus, ramulorum 3 — 4-plo longioribus. Dasya Cliftoni Harv. l. c. in Trans. Irish Acad. Vol. XXII. p. 542!! Phyc. Austr. tab. III! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 200! Hab. in oceano australi ad oras Australise occidentalis (Clif- ton! Harvey!). Frons (sec. Harvey pedalis et ultra) in nostris 6-polIicaris, caule gracili pennam passerinam vix crasso llexuoso scandente (Harv.), di- stantiis semipollicaribus pinnatim ramoso, ramis alternis nunc solita- Basya. Rhodo.mele^e. ' 1195 riis, nnnr geniinis uno elongato decomposito, altero breviori sim- pliciusculo subaxillari, nunc 2-3 subaniue magnis fasciculatis. Rami conformes ambitu pyramidati, serie nova ramorum qnoquoversum exe- iintium ornati, omnes, ultimi ordinis exceptis, per totam longitudinem glabri- rami ultimi semipollicares aut breviores, basi nudi, dein squar- roso-ramulosi, adultiores cylindracei, minores subglobosi. Ramuli ar- ticulati polysiphonii, plerumque ad geniculum quodque secundum pin- natim divisi, ramellis rigidiusculis monosiplioniis densissime divaricato- dichotomis, demum densissime intricato-conglobatis, apicibus acumina- tis divergentibus. Articuli in ramis ultimi ordinis jam obsoleti, in ramulorum inferiore parte polysiphonia (h. e. revera in ramis novi ordinis sensim excrescentibus) diametro circiter a^quales, in ramellis monosiphoniis diametro 2— 4-plo longiores; sectione transversali rami minoris siphones pericentraies 5, strato corticali evidenti cinctos vi- dere credidi. Fructus frnstra qua^sisn* stichidia (sec. Harvey) inter ramellos evoluta, ramelloque ssepe ipsa terminata, spha?rosporas duplici serie dispositas foventia. Charta? adha^ret. Color junioris coccineus, adultioris, cujiis inter ramulos sabuli copia adest, sordidior. Species bene distincta. Ramis geminatis, altero breviori axillari, aut fasciculatis, qui in nonnullis speciminibus facile, in aliis obsoletius observantur, D. Cliftoni cum D elongata convenit; at D. elongata gerit ramulos a basi monosiphonios, dum in D. Cliftoni ramuli, quos dicas, a rachide articulata polysiphonia proveniunt. Hoc respectu ad D. struthiopennara propius accedit, cujus vcro adspectus longe diver- sus. Rami D. Cliftoni sunt ambitu pyramidati, D. struthiopenna; fere obovati. Utrum revera rami subdistiche pinnati sint, an quoquoversum exeuntes, ex specimine madefacto non facile dicitur. Harvey subdi- stiche ramosos dicit et ita quoque mihi quandoquidem obvenerunt-, aliis vero locis quoquoversum exeuntes videre credidi. 17. D. MULTiCEPS (Harv. Mar. Bot. of Wcst. Austr. n:o 111) fron- dibus a stupa radicali cfespitosis simplicibus aut parce pin- natis articulatis pinnulatis, pinnulis ad geniculum quodque secundum distiche exeuntibus dichotomo-pinnatis, basi po- lysiphoniis, dein monosiphoniis in ramulos elongatos atte- nuatos subfasciculatos abeuntibus, demum stichidiiferis, sti- chidiis in pinnula paucis ramello polysiphonio suffultis lan- ceolato-linearibus, articulis pinnarum 8-siphoniis diametro ffiqualibus. Dasya multiceps 'H.arv. l.c.in Trans Irish Acad. Vol.XXIIp.hi2. Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 215! Hab. in oceano australi ad littus Novse Hollandise austro- occidentalis (Harvey!). 1196 Rhodomele^. Basya. Frondes a stupa radicali sub-bulb.osa csespitose provenientes, 2—3 nnciales, simplices, raro in ]iinnas conformes singulas aut plures alter- nas excrescentes, ambitu lineares aut subspathulatpe, a basi articulatec et per totam longitudinem alterne pinnulatge. Pinnulfe ad geniculum quodque secundum distiche exeuntes, inferiores breviores et firmiores sesquilineam circiter longce, superiores (supra medium pinnpej longi- ores 3—4 lineas Ionga% suprema' molliores ocellato-corifluentes, omnes inferne polysiphoiiia^, dichotomo-piniiata', pinnellis secundi aut tertii ordinis .jam monosiphoniis, supra axillas sub-rotundatas convergentes fere fasciculatae, pinnellis terminalibus elongatis a basi longe acumi- natis, leviter curvis. Articuli pinnarum sunt diametro circiter sequa- les, superiores breviores, inferiores paulo longiores, sectione transver- sali siphones 8 circa centralem latiorem monstrantes, corticalibus pau- cis externe tectos" articuli pinnularum polysiphonii sunt diametro breviores-, pinnellarum monosiphonii sunt diametro circiter sesquilon- giores, ultimis tenuioribus 2-pIo longioribus. Stichidia in pinnulis pauca, in pinnellis inferioribus singula, pedicello pluri-articulato fir- miori polysiphonio sullulta, pinnellisque circumcirca stipata, lanceolato- linearia, breviori acumine terminata, in nostris juniora 4-5-plo diame- tro longiora, compactiora, saltem 3-pIici serie sphferosporas monstrantia. Utrum frons teretiuscula an leviter compressa sit, e sectione trans- versali non certe eruitur. Species distinctissima. ramificationis normafereD. coccineam Bcmu- lans, fronde tota articulata D. callithamnio propinquior, simplicitate D. ocellatam revocans-, inter D. callithamnion et D. coccineam affini- tate fere intermedia. 18. D. MuELLERi (SoHd. mscr.) fronde a caule incrassato stuposo dichotomo elongata compressa decomposito-pinnata, pinnis superne ecorticatis penicillato-plumosis, ramuiis ad genicu- lum quodque secundum subdistiche exeuntibus densissime dichotomis penicillatis in ramellos patentes monosiphonios solutis, demum stichidia lancoidea racemosa gerentibus, ar- ticulis ramorum diametro longioribus 5 — 7-siphoniis, ramu- lornm 2 — 4-plo longioribus. Dasya Muelleri Sond. mscr. Harv. Phyc. Austr. tah. XXXI! Fl. Tasm. p. 303 ! Dasya plumigera Harv. Mar. Bot. of West. Austr. n:o 112 ! Austr. Alg. n:o 208 (partim). Hab. in oceano australi ad oras Tasmanniee (Harvey!). Frondes a caule incrassato, pennam corvinam crasso, hirsuto et stuposo, pluries dichotomo subgeminatim exeuntes, ipsee simplicius- culse at per totam longitudinem, 4 pollicares vidi, dense alterne piii- natee, pinnis ni fallor distiche exeuntibus, inferioribus et superioribus Basya. Rhodomele^. 1107 brevioribus at conformibus, omnibus plus minus decompositis, ra- niuloso-penicillatis' ultimis penultimisque superiore parte eviden- ter articulatis, articulis diametro duplo longioribus aut saltem ses- qui-longioribus', ramuli ad geniculum quodque secundum alterne et subdistiche exeuntes patentes, minores dense dichotomi, majores et in- feriores magis pinnatim subdivisi, basi polj^siplionii, superne monosi- phonii, ramellis supra axillas acutiusculas valde elongatis mollibus, fasciculos penicillatos formantibus, articulis monosiplioniis dianietro 2— 4-plo, usque 6-plo longioribus. Stichidia in ramulis, ramelli loco evoluta, pedicello longiori crassiori oligosiphonio suifulta, in eodem ra- mulo sensim plura racemosa, donec demum per totam pinnam dense ra- cemoso-paniculata aut thyrsoidea obveniant-, singula minuta oblouga aut ovato-lancoidea, acumine incurvo superata, sphserospoi-as triplici saltem serie evolutas foventia. Keramidia ipse non vidi; sec. Harvey sunt magna pedicellata inflato-ovata ore prominulo. Sectione transversali partis superioris siphones 6 — 7 pericentrales videre credidi-, sectio in- ferioris partis sistit stratum corticale valde evolutum, siphonibus pe- ricentralibus segre dignoscendis. In Plantis Australise a Harvey distributis, quas ipse vidi, plures species sub nomine D. plumigera? errore quodara confusee videntur. Speciraen capsuliferura ad D. Gunnianam pertinet-, inter reliqua spe- cimina, duas species deprehendere credidi*, quomodo status essent di- versi ejusdem speciei saltem frustra mihi expilicare conatus sum- Unam ramellis divaricatis squarrosam nomine D. struthiopenna; de- scripsi-, altera, cujus ramuli penicillis terininantur, vera est D. plumi- gera Harv., qua^ hodie D. MueHeri denominatur. 19? D. STUPOSA (J. Ag. mscr.) fronde a basi stuposa corticata 18a. D. Archeei (Harv. Fl. Tasm. n:0 304) caule pusillo a basi in ra- mos numerosos diviso, ramis setaceis elongatis simplicibus pellu- cide articulatis polysiphoniis crebre pinnatis circumscriptione ovato- lanceolatis, pinnis distichis alternis ramello pectiniformi reflexo squarroso suflultis simplicibus ramelliferis, ramellis spepius alterne geminis divaricato-patentibus pectinato-multifidis (a latere inte- teriore ramosis) mucronatis, articulis ramellorum diametro sesqui- longioribus. Hab. ad oras TasmanniBe (Gunn). Frons 3—4 pollicaris a basi ramosa. Rami setam crassi, pellucide articulati, prope basem seepe uudi, supra medium dense pinnato-plumosi. Pinna^ Vj— ^/4 uncia? longa;, distiche patentes, lineam distantes, ramello intus pectinato suffultffi. Ramelli sspius geminati, alterni, robusti, pa- tentes aut admodum reflexi pectinati, dentibus horizontalibus apice abruptius mucronatis. Color roseus. Parvula, D. Muelleri semulatur, natura ramellorum aliisque diversa. Ita fere Harvey, qui tantum pauca sp. vidit. H98 Rhodomele^. - Basya. tereti pinnatim decomposita, pinnis ad geniculum quodque secundum exeuntibus articulatis subecorticatis, secundariis subdistiche pinnulatis; pinnulis dicliotomis, primariis poly- siphoniis secundarias monosiphonias subfasciculatas a latere superiore emittentibus, articulis pinnarum 7 — 9-siphoniis diametro brevioribus, pinnularum monosiphoniis sequalibus. Dasya crassipes Harv. Alg. Ceyl. n:o 7! ( non Harv. Austr.). Hab. ad oras Ceylonse (Harvey!). Frons a basi incrassata tomentoso-stuposa 3—4 pollicaris, inferne crassa corticata, superne articulata nuda pinnato-plumosa. PinuEe cir- citer semipollicares, ad geniculum quodquesecundum distiche exeuntes, alternte ecorticatee et articulatae, ambitu lancoideEe, pinnulas gerentes. Pinnulee lineam circiter longa>, crassiusculpe, furcato-dichotoma', ramis arcuatis supra axillas rotundatas convergentibus-, ramus pinnula^ infi- mus furcatus, ramis furcse lateralibus seu cum rachide decussatis-, in- fra furcam ramus adest interior, h. e. faciem interiorem occupans, suo ordine furcatus, ramis cum prioribus decussatis-, ramuli omnes cras- siusculi et polysiphonii, abruptius acurainati. A facie interiore vero emittunt alios subsecundatos, multo tenuiores, quasi heterogeneos fasciculos filorum monosiphoniorum •, sunt hi basi crassiores, phiries furcati, ramis tenuioribus elongatis parum acutis. Utrum cum fructi- ficatione an cum innovatione frondis quodam modo nectuntur, mihi dubium manet. (In specimine keramidia juvenilia gerente fila mono- siphonia non vidi). Articuli in tota planta superiore conspicui, pin- narum diametro fere duplo breviores, siphones 7—9, si recte viderim, monstrantes-, pinnularum crassiorum sunt fere ejusdem longitudinis, at siphonibus paucioribus instracti-, in pinnulis monosiphoniis sunt articuli fere diametrum «'quantes. Substautia carnosa-, color intense purpureus. Harvey hanc formam cum D. crassipede, specie anstralifie, con- junxit. Mihi, ex speciminibus paucis judicanti, admodum diversse spe- cies adparent, licet stupa radicali analoga;. Formas diverso stadio cre- dere liceret, si ex una in alteram transitus cujusdam vestigia- sed nulla vidi. Nec liquet quomodo fierent. De affinitate proxima D. stuposfe et D. crassipedis dubia mihi restant. D. stuposa forsan D. coccine?e propinquior, ramulis duplicis generis diversa. 20? D. CRASsiPEs (Harv. Mar. Bot. West. Atistr. n:o 118) fronde a basi stuposa corticata tereti pinnatim decomposito-ramosa, ramis ecorticatis demum densissime ramulosis spongiosis, ramulis ad geniculum quodque secundum quoquoversum exeuntibus densissime dichotomis fasciculatis in ramellos monosiphonios solutis, demum stichidia lanceolata den- Basya. RHODovELEiE. 1199 sissime thyrsoidea geventibus, articulis ramorum diametro hrevioribus, 12-siphoniis. Dasya crassipes Harv. l c. in Trans. Irish Acad. Vol. XXII! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 213! Hab. ad oras austro-occidentales Novaj Hollandife (Harvej !). Frons a basi inci'assata tomentoso-stiiposa siirgens, 3 — 4 pollicaris, inferne crassa corticata, superne articiilata, ramis brevibus, vix poUica- ribus, densissime ramnlosis spoiigiosis, prfecipue in superiore parte obsita. Rami ita densissime circumcirca ramulosi, ut nusquam rachi- des adpareant, ambitu oblongi aut ovati, dense congesti. Ramuli ad geniculum quodque secnndum quoquoversum exeuntes, basi oligosi- phonii, densissime dichotomi, in ramulos elongatos monosiphonios so- iuti, singuli fasciculum constituunt initio laxiorem, demum densissimum et salibus intermixtis teedum, lineam longum. Sticliidia inter fascicu- ios evoluta et demum densissima. totum ramum in thj^rsum mutautia, in ramis minutis densissimis terminalia, coni])hinata lineari-huiceo- lata apice SEepe acumine incurvo, pedicello brevissimo singula pedicel- lata, duplici serie spliferosporas generantia. Keramidia (sec. Harvey) magna inflato-globosa pedicellata. Articnli in pinnis diametro brevi- ores, in pinnulis subsequales", sectione transversali rami vidi sectionem compressam, siphones 12 circa centralem, aliquanto majorem, cortice nullo', pars ima incrassata quoque tectione compressa adparet, intus magis continue cellulosa. Sec. Harvey, csespites format majores, 6—8 pollicares diametro, recens rigidiuscula coccinea, aqua dulci parum mutata", exsiccatione fuscescit. Chartse minus adhaTet. Species stupa radicali insignis, qua nota vero cum D. stuposa, quam contra Harveyum diversam speciem habeo, conveniat. D. stu- posa ramis pinnatis distichis atque pinnularum structura diversa. 21. D. GiBBESii (Harv. Ner. Bor. Anier. p. 59) fronde a disco radicali elongata compressa transverse lineolata decompo- sito-pinnata, caule pinnisque majoribus inferne sensim de- nudatis, superne ad geniculum quodque 5 — 7:ve distiche pinnatis apice corymbosis, pinnulis densissime dichotomis inferne polysiphoniis, superne in ramellos monosiphonios fa- sciculato-penicillatos abeuntibus, stichidiis lancoideis apice corymbosis ramellis fasciculorum involucratis, articulis pin- narum corticatis diametro subduplo brevioribus, pinnularum polysiphoniis subffiqualibus. Dasya Gibbesii Harv. l. c. tah. XV A! et l. c. III Suppl. p. 126. Hab. in oceano atlantico ad Key West Americse foederatee (Harvey !). 1200 ■ RHODOMELEiE. Dasya. Frondes a radice sciitata ceespitosee, 4 — 6 pollicares, compressBe, decomposito-pinnatse. Caulis in niedia parte latiore semilineam aut vix lineam latus, utrinque sensim atteniiatus, inferne sensim denuda- tus, superne disticlie piunatus, exsiccatus sub-pellucidus et lineolis transversalibus, genicula siphonis centralis indicantibus, per totam lon- gitudinem distincte zonatus. Pinna; distantes, intercedentibus nempe articulis 5—7 alterne egredientes, cauli conformes, anibitu fere obo- vatse, inferne nudiusculse, racliide inter pinnulas abruptas tlexuosa, su- perne plus minus pinnatim decompositfe, apice corymbosar, ultimi or- dinis, quas pinnulas dico, fere dichotoma; et fasciculato-penicillatBe. Piunula; nempe subecorticata» polysiphonia^ ad geniculum qnodque 5 subdichotomse, segmentis supra axillas patentiores convergentibus, sen- sim atteniiatse et monosiphoniee densissime dichotomse, ramellis termi- nalibus crassiusculis penicillato-fasciculatis. Stichidia in centro fasci- culi aggregata et corymbosa, interiore latere ramorum polysiphoni- orum disposita, brevissimo pedicello polysiphonio suffulta aut subses- silia, lancoidea, apice longe ucuminato, ssepius leviter curvata, triplici serie spheerosporas monstrantia, ramellis elongatis fasciculorum cir- cumcirca cincta. Articuli inferiores caulis et pinnarum omnium cor- ticati, diametro fere duplo breviores, a superficie visi reticulatim areo- lati-, articuli pinnulfe dichotomte inferiores polysiphonii sunt diametro circiter sequales', ramelli monosiphonii inferiores diametro ajquales, superiores sesqui-duplo longiores. Sectione transversali pinnse vidi cellulas circiter 9 circa centralem majorem dispositas, extus corticatas. Keramidia milii ignota. Substantia planta" inferioris subcartilaginea. Co- lor coccineus, exsiccatse subfuscescens. Keramidia sunt (sec. Harv. l. c. Siippl.) magna, '/^o pollic. dia- metro, ramulis penultimis insidentia, primum globosa, dein ovata in- flata, pericarpio tenui cellnloso, nucleo baccam eemulante in filis ra- mosis gemmidia parva pj'riformia numerosa gerente. A speciebus generis plurimis pinnatis, pinnis distantibus, ad geni- culum quodque 5—7 egredientibus, dignoscatur. Inter species, quse hac ramificationis nornia conveniunt, dispositione disticha et fronde compressa D. Gibbesi insignis est. Praterea ab his abludit corymbis terminalibus, dispositione stichidiorum, aliisque. Lineolis caulis et pin- narum ab unaquaque alia specie facile et primo adspectu dignoscatur. 22. D. GuNNiANA (Harv. in Lond. Journ. Bot. Vol. III. p. 437) fronde a disco radicali elongata tereti, inferne obsoletius ar- ticulata, pinnatim decomposito-ramosa, ramis ad geniculum 5 — 7-ve quoquoversum exeuntibus ambitu pyramidatis, ra- mulis densissime dichotomis inferne polysiphoniis, superne in ramellos monosiphonios fasciculato-penicillatos abeunti- bus, stichidiis lancoideis demum corymbosis ramellis fasci- culorum cinctis, keramidiis ovato-globosis, articulis ramo- Dasya. HHODOMELEiG. 1201 rum corticatis ramulorumque polysiphoniis diametro circiter fequalibus. Formas distinguo: a. GuNNiANA articulis inferioribus caulis ramorumque diametro circiter sequalibus, ramorum juniorum evidentibus polysi- phoniis diametro sublongioribus, ramellis longioribus minus divergentibus, articulis ramellorum sesqui-duplo longioribus. Polysiphonia Gunniana Harv. l. e. Dasya Gunniana Harv. Ner. Austr. p. 59 tab. XVIIH Fl. Tasm. p. 301! Sond. pl. Muell p. 702! » ^ Eupogonium Gunnianum Kiitz. Sp. p. 798! Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:0 205 (quoad specim. ad Tasmanniam lecta!). /?. iNTERMEDiA articulis inferioribus caulis ramorumque diametro subduplo brevioribus, ramorum juniorum evidentibus poly- siphoniis diametro brevioribus, ramellis magis curvatis fir- mioribus patentioribus, articulis ramellorum diametro ses- quilongioribus. Dasya Lawrenciana Harv. Austr. Alg. n:0 204 Cpartira! quoad sp. a Port Fair^^ VictoriaM). Dasva Gunniana Harv. Austr. Alg. n:o 205 (partim! quoad sp. a Fremantle Austr. Occident.!). y. Laweenciana tota ad apices usque ramorum minorum corti- cata, inde innovationibus ramulosa, ramulis articulatis, arti- culis polysiphoniis diametro brevioribus, ramellis penicilla- tis, articulis ramellorum diametro duplo-longioribus. Polysiphonia Lawrenciana Harv. in HooTc. Journ. III.p.i3P< (par- tim!) Kiitz. Sp. Alg. p. 832! Dasya Lawrenciana Harv. Ner. Austr.p. 60 tab. XFT7I (partim!) Flor. Tasm. pl. 302! Soncl. p. Muell. p. 702! Exsicc. Harv. Atistr. Alg. n:o 204 (partim, quoad sp. Tasraan!). Hab. in oceano australi ad littus Tasmannise et Novse Hol- landise australis et occidentalis (Harvey! aliique). Frons pedalis et ultra, a disco radicali proveniens, per totara lon- gitudinem, infima parte caulis nunc excepta, pinnatim r imosa, ambitu ovato-pyramidata. Caulis inferne, pennam corvinam usque crassus, ra- mique sensim tenuiores, glaberriini, sursum longe corticati, corticali strato tenuiore aut crassiore, inde aut collabentes exsiccatione et ar- ticulos evidentiores monstrantes, aut teretiusculi obsoletius articulati, aut omnino inarticulati-, ubi articuli evidentiores, puncta obscuriora endo- 1202 RHODOMELEiE. Basya. chromatis ex siphone centrali translucent. Kami qiioqnoversuni exe- nntes, semipollicem circiter distantes, interjectis iiempe articulis 5—7 aut aliquando pluribus, plus niinus decompositi, ultimi ordinis deni- que densissin^ subdicliotduii, iu fasciculum ramulorum sensim soluti, basi corticati inarticulati, aut articulati polj^siphouii, superne monosi- phonei, ramellis aut rigidiusculis crassioribus magis patentibus, aut mollioribus magis penicillatis, sensim attenuatis. Articuli inferiores corticati, in diversis formis dianietro a^quales aut usque duplo brevi- ores, superiores polysiphonii diametro a^quales, nunc paulo longioi-es aut breviores", ramellorum diametro sesqui-duplo longiores. Stichidia in ramulis provenientia, initio pauciora, demum numerosa corj^mbosa, infra ortum ramellornni, in parte ramuli polj^siphonia, interiore latere evoluta, circumcirca ramellis cincta, pedicello breviori autlongiori po- lysiphonio suffulta, ovato-lancoidea acitminata, subquadruplici serie sphserosporas monstrantia. Keramidia magna, diametro semilineam superante, subglobosa acumine brevissimo aperta, ramulo brevi poly- siphonio suffulta ejusque ramellis involucrata, nucleum globosum gem- midiorum foventia. Sectioue transversali vidi siphones pericentrales 8, strato corticali plus minus denso obdnctos. Color coccineus. Licet species, a Harvey depicta», sat distinctse adpareant, vereor ne intermediis formis omnino confluant. Me judice, monstrant status di- versos ejusdem speciej. Dasya Gunniana est planta elegantior, longius penicillata, elongatior, ideoque superne minus corticata, articulisque paulo longioribus pra^dita. Forma, quam intermediam denominavi, est brevior et robustior, penicillis fere D. Gunnianee, characteribus arti- culorum diversa. D. Lawrenciana, qualis a Harvey depingitur et quoad specimina a Tasmannia distributa, est planta forsan secundi anni, tota corticata ramulisque acuminatis ex apice prolificantibus, fasciculis non- dum omnino evolutis. Habitu penicillorum deceptus Harve}^, me ju- dice, formas diversas non rite distinxit. Specimina, qua3 D. Gun- nianse nomine inscripta distribuit, plurima quidem ad formam no- stram «. pertinent. Unicum autem a Frcmantle quoad habitum robu- stum et articulos breves ad specimen D. Lawrencianpe nomine inscrip- tum, ex Port Fairy Victoria? allatum, accedit. Ad D. Lawrencianam vero retulit plurima penicillis brevioribus instructa. Typicam consi- deravi eam, quam depinxit et a George Town Tasraaimife distribuit. Ab hac vero differt tum specimeu a Fi'emantle, quod ad formam interme- diam retuli, tum a Curdie lecta planta, quam ex articulis D. Gunni- anam senilem et stichidiis plurimis onustam, penicillisque deperditis denudatam considero *). 23. D. PLANA (Ag. Regensh. Bot. Zcit. 1827 p. 645) fronde mi- nori plano-eompressa usque ad apices corticata, cellulis *) His jam scriptis vidi Harveyum ipsuni (in FI. Tasm.) dubitare an D. Lawrenciana a D. Gunniana diversa esset. Basya. Rhodomele^. 420 corticalibus rotundato-angulatis, distiche pinnata et per to- tam longitudinem alterne obsita pinnulis a margine egre- dientibus, bis aut ter furcatis compressis, usque ad apices rigidos corticatis, adultioribus nudis subspinteformibus, ju- veuilibus penicillo filorum mollissimorum terminatis, stichi- diis ovato-oblongo-lancoideis, interiore latere piunulse s^epe geminis, keramidiis . . . Dasj-a phuia Ag. l. c. Si). Al(j. II. p. 118. J. Ag. Symh. JJ. 30, Alg. Mar. Med. p. 119. Zanard. Syn. p. 66. Cellul. Venet. p. 33! P^u.pogodon planus Kg. Sp. Alg. p. 801! D. ornithoryncha Mont. Cr. Alger. n:o 17 in Ann. Sc. Nat. 1838. Tom. X. pl. 8! Syll. p. 426! Eytiphloea pnniila Zanard. Syn. p>. 79 Tab. II fig. 4!! Hab. in mari adriatico ad Trieste (Agardh!) et Istriam (Za- nardini!); in mari mediterraneu ad littus Galloprovinci-ce (Ipse!) ad Algerium (Hb. Mont.). Frons supra madreporas et conchas expansa, 1 — 3 polUcaris, com- presso-plana, phis minus pinnatim decomposila. Pinnse subvage a margine egredientes, inferiores magis divaricata^, superiores patentes, omnes ambitu lineares, per totam longitudinem alterne pinnulata', pinnulis angulo iVre recto a margine egredientibus, rachidis lati- tudiue circiter duplo hjngioribus. Planta juveniHs coccineo-purpu- rea, a pinnuhs superioril)us saltem penicilliferu, cum penicillis circiter his lineam lata. Planta senilis, seu adultior, est obscure purpurea, de- mum penicillis omnino destituta, per totam longitudiuem pinnulis ri- gidiusculis alterne piunata. Pinnuhe rigidte compresso-suhulatre semi- lineam vix longse, et ita adproximata^ ut ramuli unius alteram fere tangunt, inferiores sa'pe breviores, partim abrupla', superiores plerum- que bis furcata^ furca? ramis patentibus, a basi attenuatis interiore la- tere stichidiiferis. Stichidia a margine interiore seu superiore pinnulte provenientia, gemina adproximata, sessilia aut brevissime pedicellata, pedicello corticato, juvenilia ovato-lancoidea curvata, adultiora magis oblongo-Iancoidea, diametro 4^ — 5:ies longiora, rectiuscula, utrinque at- tenuata, obtusiuscuhi, 3-plici saltem serie sphserosporas monstrantia. Sectione transversali vidi segmentum ovale, intus cellulosuni, cellulis pericentralibus 6 — 7-, corticales cellul*, a superficie visa;, sunt rotun- dato-angulata'. Fila penicillorum pauca ex ipso apice pinnulBe corti- catee provenientia, juxta hasem parce furcata, dein simpliciuscula mol- lissima, parum attenuata obtusa, articulis diametro 4 — 6-pIo longiori- bus constituta. Fronde plana distiche pinnata ab affinibus nullo negotio distin- guitur. Dasyam planam Duby esse plantam longe diversam, alio loco de- monstravi. Synonyma allata nuliis dubiis vacare convictus sum. 1204 I\HODOMELEiE. Dasya. 24. D. CERvicoRKis (J. Ag. Symh. p. 30) fronde minori robusta acute angulata usque ad apices corticata, cellulis corticali- bus rotundatis, pinnatim decomposito-ramosa, ramis quo- quoversum egredientibus superne densis subcorymbosis per totam longitudinem ramulosis, ramulislpluries furcatis us- que ad apices rigidos corticatis, inferioribus nudis aculei- formibus, superioribus penicillo filorum mollissimorum ter- minatis, stichidiis ovato-oblongo-lancoideis intra furcatos ramulorum apices sessilibus ssepe geminis, keramidiis . . . Dasj^a cervicornis /. Ag. l. c. in Linncea XV. 1. Eupogodon cervicornis Kiits. Sp. p. 802, Hab. in oceano atlantico calidiore ad littus Hispanise et Africse vicinse; in mari mediterraneo ad littus Gallia^. Frons cpespitosa vidctur et heraispherice expansa 2—3 pollicaris, ramis pennam passerinam crassis, inferne paucioribus subdichotomis patentissimis aiit divaricatis, sursuni densioribiis pinnatim dispositis^ patentiljus aut erectiusculis subcor}'nibosis, omnibus per totaiu longi- tudinem ramulosis. Eamuli lincam aut sesquilineam longi, inferne lineam haud distantes, superne densiores bis aut ter furcati, a basi acuminati rigidi, velut tota planta usque ad apices acutos corticati. inferiores nudi aculcati, superiores paulo molliores et in penicillos fi- lorum quasi soluti. Peniciilorum tila ab apice ipso raniuli corticati provenientia, ima basi quasi conglutinata et parallela, parum dein di- vergentia, semel aut bis dicliotoma, nempe fere simplicia, a basi ad apicem obtusum vix attcnuata, articulis diametro duplo triplo longi- oribus constituta. Stichidia ad ramulos superiores densiores et peni- cillatos evoluta, interiore latere furcarum provenientia, nunc fere ex apice, saepius gemina adproximata, sessilia aut brevissimo pedicello incrassato suflulta, juvenilia ovato-lancoidea, diametro duplo — 3-plo longiora, effoeta oblongo-lancoidea, 4 — 5:ies diametrum longitudine su- perantia, 2- 3-plici serie spha-rosporas monstrantia. Keramidia mihi ignota. Sectione transversali ramus acute angulatus adparet, revera ut videtur anceps, ob angulos vero a ramulis decurrentes triqueter aut tetraqueter, intus cellulosus et strato corticali colorato obductus, a superticie cellulosus adparet, cellulis minutis rotundatis, plurimis dia- metro parum longioribus, nonnullis vix duplo longioribus. Inter D. planam et D. spinellam quodammodo intermedia, illifor- san proxima fructibus, huic conveniens ramulis quoquoversum egre- dientibus. Sectione transversali D. spinella tereti-compressa, D. plana compressa, D. cervicornis acute angulata, nempe anceps at a facie plana protuberantiis acutiusculis instructa. 25. D. spiNELLA (Ag. Regensb. Bot. Zeit. 1827^. 644) fronde mi- nori iiliformi-compressa usque ad apices corticata, cellulis Dasya. RHODoMELEiE. 1505 corticalibus elongatis linearibus, pinnatim decomposito-ra- mosn, ramis quoquoversum egredientibus pyramidatis per totam longitudinem ramulosis, ramulis simplicibus aut se- mel furcatis usque ad apices rigidos corticatis, inferioribus nudis spinseformibus, superioribus et juvenilibus penicillo filorum mollissimorum terminatis, stichidiis oblongo-lan- coideis interiore latere ramuli furcati seriatis subcorymbo- sis, keramidiis in ramulo sessilibus ovato-urceolatis. Dasya spinella Ag. l. c. Sp. Alg. II. p. 117. Icon. Alg. Europ. tab. 8! /. Ag. Symb. p. 31 Alg. Med. p. 119. Eupogodon spinellus Kiits. Sp. p. 801! Hab. in mari adriatico ad Trieste (C. Agardh!) etadinsulam Pago (Biasoletto!). Frons a disco radicali erectiuscula 2 —3 pollicaris, ainbitu pyrami- data, decomposito-pinnatini ramosa, ramis circiter setaceis, inferioribus patentioribus niinc lere horizontaHbns, superioribus erectioribus, om- nibus per totam longitudinem ramulosis. Ramuli juveniies omnes pe- nicillati, 2 — 3 Hneas longi, inierne velut tota planta corticati, a basi acuminati subulati, ex apice lasciculum unicum aut paucos (sensim in ramos abeuntes) filorum emittentes-, fdis phiries dichotomis, a basi longissime at parum attenuatis, mollissimis, articulis diametro 4— 8:plo diametro longioribus; ut adolescit planta, penicilli inferiores evane- scunt, et ramulorum pars aculeiformis persistit, raro indivisa et subu- lata, plerumque semel, raro bis furcata; ramub hi aculeiformes sunt in ramorum parte inferiore sparsiores, lineam et ultra distantes, li- neam vix longi. Stichidia in ramulis superioiibus semel aut bis fur- catis provenientia, secus furcarum ramos interiore latere seriata sub- corymbosa, inferiora rami subsessilia, exteriora apicalia subpedicel- lata, omnia oblongo-lancoidea diametro circiter 4— 6-plo longiora, le- viter curvata acuminata, dupHci-lripHci serie sphan-osporas monstran- tia. Keramidia supra medium rami minoris obHque sessilia, singula aut stepe bina adproximata divergentia, ovata in rostrum producta; apice rami supra fructum continuato. Sectione transversali rami vidi segmentum ovale (frondis' compressspitosa, svepissime pollicem vix exsuperans, aut simplex et ambitu obovato-cylindracea, aut ramis paucis conformibus instructa, nunc longior et laxior, immo tripollicarem vidi, ramis pinnatim dispo- sitis paucis obsita, nunc brevis et robusta ramis numerosioribus fere fasciculatim exeuntibus instructa- tota ab apice ad basem usque i-a- mulis mollibus 1—2 lineas longis vestita. Ramuli sine ordine adpa- rente a strato corticali provenientes, nunc distantiores, nunc densissi- mi, inferiores plerumque et juxta basem saltim paulo firmiores, apice et terminales moUiores, aliquando mollissimi et levissimo motu aquaj fluctuantes, omnes a basi monosiphonii et inferne dichotomi, axillis acutis, superiorum acutissiniis, ramellis simplicibus longis longeque acuminatis strictiusculis, articulis infimis 2-pIo, superioribus usque 6- IV. , 78 4 208 R HODOMELEiE. Dasya. plo diametro longioribus. Stichidia inter ramulos superiores evoluta iisque stipata, pedicello evidenti, 1— 2 articulis constante suffulta, ju- niora conico-lancoidea, effoeta longissima diametro 7 — 10-plo longiora lineari-lancoidea, spliajrosporas saltem duplici serie dispositas mon- strantia. Keramidia non vidi. Colur purpureus. Chartse arcte adhee- ret. Caulis totus corticatus-, sectione transversali vidi siphones peri- centrales 6 dense corticatos. Species, qualis sapissime obvenit in oceano, nullo negotio distin- gueiida. In mediterraneo ramulis densioribus vestita, a D. arbuscula ceespitosa, cum qua socialis quoque crescit, cautius distinguenda. Quoad synonyma animadvertere debeo Ceramium ocellatum Grateloupii et D. simpliciusculam et D. arbusculam comprehendere, ut a speciminibus missis patet. Nomen ocellati vix magis huic. quam cuicumque fere Dasyse speciei, ramulis novellis instructee characteristicum apparet. His sine dubio rationibus aliud nomen in Spec. Alg. propositum fuit, quod, licet aptius, a recentioribus tamen non adoptatum fuit. 28. D. URCEOLATA (Harr. mscr.) teretiuscula minor vage pinna- tim ramosa tota corticata, caule ramisque majoribus inferne nudis, superne subpenicillato-ramulosa, ramulis fasciculos inferne subdistantes formantibus, a strato corticali quoquo- versum exeuntibus, a basi monosiphoniis, inferne parce et acute dichotomis, dein simpliciusculis elongatis strictis parum attenuatis obtusis, demum stichidiiferis, stichidiis pe- dicellatis lancoideis, keramidiis in ramo brevi penicillato ovato-urceolatis. Dasya urceolata Harv. mscr. in Austr. Alg. n:o 211 \ Hab. in oceano australi ad oram Novee Hollandise meridi- onalem juxta Port Fairy, Victoriae (Harvey!). Planta in Cystophora quadam parasitica, a disco radicali minuto erectiuscula, circiter bipoilicai-is, setam circiter crassa, in ramos pin- natim dispositos simpliciusculos erecto-patentes subdivisa, tota corti- cata, caule ramisque majoribus in inferiore parte nudis, superne ra- misque minoribus fere usque ad basem fasciculatim ramulosis. Ra- muli a strato corticali subfasciculatim exeuntes, fasciculis inferne di- stantibus, superne adproximatis et ad apicem ramis subconfluentibus, de- mum in ramos excrescentibus, quoquoversum directis-, ramuli singuli sunt juxta imam basem parce dichotomi, axillis acutissimis, ramellis elongatis dein simplicibus strictioribus parum attenuatis crassiuscu- lis obtusis; omnibus adproximatis fasciculatim penicillatis. Articuli ramellorum diametro 3 — 4-plo diametro longiores. Fasciculis sensim densioribus ramus novi ordinis formatur, inferne polysiphonius. In fasciculis stichidia subcentralia, pedicello brevi suffulta, ramellisque inferioribus stipata, lineari-lancoidea vidi, at in nostris admodum ju- Basya. Rhodomele^.. 1209 venilia. Keramidia snnt in ramo brevi polysiphonio et sjcpe corticato subterminalia, penicillo ramellorum iuferiorum stipata, ovato-urceolata, ore oblicj^uo subcampanulatim aperto. Species videtur sat distincta, quantum innotuit pusilla, D. ocellatge hoc respectu a^mulaj at ramosa et multo laxius ramulosa, ramulisque firmioribus instructa. Ramulis laxioribus a plurirais aliis quoque dig- noscatur. Forsan dubitari posset an ad Rhodonemata pertineret, ut- pote fasciculi pluiimi terminales ex ramis brevibus provenientes ad- pareant, quasi penicillum apicalem rami minuti formantes •, atinplanta stichidiifera ramuli inferiores a strato corticali provenientes sunt certe a basi monosiphonii. 29. D. HussoKiANA (Mont. Cenf. VI. n:o 76) teretiuscula vage pinnatim ramosa aut subdichotoma, tota corticata, caule ramisque flexuosis subdivergentibus interne subnudis, apice et longissime deorsum longe-penicillato-villosis, penicillo- rum Hlis quoquoversum a cortice exeuntibus a basi mono- siphoniis tenerrimis acute dichotomis, articulis diametro ses- qui-triplo longioribus, fructibus . . . Dasj^a Hussoniana Mont. l. c. in Ann. Sc. Nat. 1849 p. 290. Syll. p. 425 ! Zanard. Pl. maris riihr. p. 51 ! Dasya divaricata Zanard. in Regensh. Flora 1851. p. 34. Hab. in mari rubro (Husson, Hb. Lenorm.!). Tota frons circumscriptione ampla dodrantali hemispheerica, a basi subnuda intervallis brevibus nempe uncialibus dichotome ramosa, teres, nec nisi exsiccatione compressa, cartilaginea, continua, cellulis oblongis corticata. Rami alterni, infequales, flexuosi, axillis rotunda- tis aut dilatatis erecto-patentes subfastigiati, undique filis densis te- nuissimis vestiti. Fila parce dichotoma, millimetrum et quod superest longa, basi 3 centimillm. crassa, apice sensim attenuata, articulata, ar- ticulis callithamnioideis, diametro duplo triplo raro quadruplo longi- oribus. Fructificationes amba; inquirendse. Ita Montagne, qui plantam cum D. punicea ex una parte, cum D. cervicorni ex altera comparavit. Mihi D. cervicorni non admodum afflnis videtur", D. punicese proximam judico, magnitudine vero, ramis rigidiuscule llexuosis divergentibus, majoribus subdichotomis, filis pe- nicillorum longioribus (in specimiue, quod examinavi, sunt usque 3 lineas longa) articulisque brevioribus diversam. 30. D. PUNICEA (Menegh. mscr.) teretiuscula vage pinnatim ra- [ mosa, tota corticata, caule ramisque inferne reliquiis peni- cillorum ineequalibus, apice et longius deorsum penicillato- villosis, penicillorum filis quoquoversum a cortice exeunti- 78* 4210 Rhodomele;E. Basya. bus a basi monosiphoniis tenerrimis acute dichotomis, arti- culis diametro 2 — 4-plo longioribus, fructibus .... Dasya punicea Menegh. mscr. Zanard. Syn. p. 66. Cellul. Venet. p. 33! J. Ag. 'Alg. mecl. p. 118. Kiitz. Sp. p. 796! Das^^a plana Buh. Mem. Cer. (partim, Sp. Tergest. fide spec!) nec Ag. Hab. in mari adriatico ad Trieste (C. Agardh! Biasoletto!). Frons 3 — 4 pollicaris, inferne crassitie pennee passerinEe, ssepe mi- nor et tenuior, densissime ramosa, ramis quoquoversum exeuntibus vagis, majoribus minoribusque mixtis IVuticiilosa, aut pyramidata. Rami majores basi nudiusculi aut reliquiis penicillorum delapsorum ineequa- les, superne velut rami minores maxima parte ramulis moUissimis, ramorum diametro multo longioribus, 1 — 2 lineas longis, penicillati.' Penicilli partim apicales, partim laterales, a strato corticali immediate exeuntes, plures ssepe ad eandem lineam transversalem orti, quasi ver- ticillati aut fasciculatim congesti, caulem liis locis leviter nodosum red- . dunt; a basi monosiphonii, dichotomi axiJlis ubique acutissimis, nunc singuli, nunc plures quasi conglutinati aut fasciculati •, artiouli filorum inferne diametro sesqui-diiplo longiores, superne niagis elongati dia- metro 3 — 4-plo longiores. Fructus frustra qusesivi. Substantia firma, ita ut madefacta a charta solvitur et bene observatur. Color miniato- puniceus. Sectione ti-ansversali rami minoris siphones 5 pericentrales, ab exteiioribus parum diversos vidi-, in parte adultiore frons tota cel- lulosa apparet. D. punicea ex una parte ad D. elegantem ramulis mollissimis pe- nicillatis accedit-, ex altera D. hapalathrix proxime tangit. Velut in hac specie tantum ramorum pars superior penicillis vestita est, et pe- nicilli simillimi. D. punicea est planta minor, densius ramosa at quo- dammodo solidior, utpote tota corticata. D. hapalathrix habet i-amo- rum partem maximam nudam et omnino glaberrimam •, in D. punicea ramuli deorsum longius descendunt, et infra penicillos vestigia delap- sornm plus minus insignia adsunt aut ramuli minores. Ili D. punicea ramuli magis fasciculatim proveniunt, nodum his locis in caule for- mantes, dum denique fasciculus eminet et in ramum transit. In D. ha- palathrice rami minores polysiphonii proveniunt et articulati, ex qui- bus ramuli novi oriuntur. Strnctura denique diversa, si nempe sipho- nes pericentrales 4 in una, 5 in altera specie rite viderim. Fructus in D. punicea detecti forsan alios preebeant characteres. — In suaD. plana fructus depinxit Dubj'^', at specimen depictum ad D. ocellatam pertinet, quam cum specie adriatica identicam habuit. 30a. Dasya sanguinea (Mont. Fl. Alg. p. 88) fronde sanguinea continua tereti filiformi, crebre dichotoma ramosa, ramis spiraliter alternis patentibus undique ramellos dicliotomos articulatos emittentibus; articulis diametro 2— 4-plo longioribus; fructu .... Basya. RHODOMELEiE. ' 1211 31. D. HAPALATHRix (Harv. niscr.) teretiuscula vage pinnatim ra- mosa fere tota corticata, caule ramisque inferne denudatis glaberrimis, apice penicillato-villosis, minoribus subarticn- latis, penicillornm filis quoquoversum exeuntibus a basi monosiphoniis tenerrimis inferne patenter superne acute di- chotomis demum stichidiiferis, stichidiis lancoideis longe acu- minatis, keramidiis in medio ramo oblique sessilibus ovato- apiculatis. Dasya hapalatrix Harv. in Alg. Austr. exsicc.n:o 2Q1\ Phyc.austr. tah. LXXXVIII! Flor. Tasm. n:o 302! Hab. in oceano australi ad littus Novee HoIlandijB et Tas- mannise (Harvey!). Frons videtur elatior ("4—6 pedalis" Harv.), ramis 6-pollicaribus et longioribus instructa, inferne saltera pennam corvinam crassa, pin- natini decomposito-i'amosa, ramis ambitu pyramidatis", majoribus mi- Dasya sanguinea Mont. I. C. tah. 15. fig. 5. Syll.p.i2h\ Kiitz. Sp. 20. 796! Hab. ad oras Algerise (Monard.j. Species mihi ignota. 30b. D. FLOccuLosA (Zanard. Pl. mar. ruhr. p. 51. tab. VI. fig. l.j fronde corticata subcontinua tereti alternatim decomposito-pinnata, pinnulis tloccoso-penicillatis densissime obsessa, fdis parce dicho- tomis brevibus crassis- stichidiis nuraerosis elongatis apice tan- tum fertilibus. Hab. in mari rubro. (Portier). Frons teres filiformis circumscriptione generali lancoidea, phis quam deciui. alta, pennam merulfe crassa, scilicet basi millimetrum et ultra dianietro aiquans, superne vix attenuata, crebre pinnata, pinnis alternis pinnulisque penicilhgeris tam dense vestita, ut oranino floccoso- spongiosa appareat. Caulis ramique dense corticati, vix apicee so- himmodo ramulorum juniores ecorticati, polj^siphonii. Fila crassa bre- vissima ter quaterve squarroso-dichotoma, segraentis maxirae divari- catis. Articuh medii filorum diam. duplo longiores, ceeteris diam. Eequales vel breviores, genicuhs constrictis. Stichidia loco segmento- rura evoluta nuraerosissima, haud raro fasciculata et elongata, versus apicera tantura fertilia, ideoque clavEeforraia. Color totius plantse ob- scure purpureus. Substantia cartilagineo-macosa, exsiccatione chartee fortiter adha^ret. Ita Zanardini 1. c, cjui speciem habitu Callithamnii arbusculse di- cit. Stichidia apice tantum fertilia esse, quod plantee characteiisticum putat auctor, ex statu speciminis descripti pendere puto. — Mihi D. punicea^ proxima videtur, ramulis vero sat diversa dicitur. 1212 Rhodomele j:. Basya. noribusque per totam inferiorem maximamque partem nudis et gla- berrimis, li, e., pr-deter ramos conforraes minores, nullos ramulos exhi- bentibus-, in superiore et juniore parte penicillato-villosis. Penicilli partim ex ipso apice provenient.es, partim infra-apicales a strato cor- ticali vage et quoquoversum exeuntes, nunc plures fere eandem lineam transversalera occupantes, quasi verticillati, partim denique a ramis minoribus, lateralibus, polysiphoniis et subregulariter articulatis alterue orti-, omnes simul ramornm apices plumosos et subocellatos reddunt. Fila penicillorum sunt a basi articulata monosiplionia, parum supra ortum furcata, ramis patentibus, dein axillis acutioribus dichotoma, a basi longe attenuata, superne tenerrima et mollissinia levissimo aquEe motu fluctuantia. Keramidia a me non visa-, sunt (sec. Harv.) subses- silia vfel breve pedicellata urceolata, ore prominulo. Stichidia in ra- mulis singula aut pauca, sa?pe iufra apicera ramorum minorum race- mosa, pedicello articulato longiori (ranio lili penicillorura) suffulta, juvenilia ovato-lancoidea, adultiora magis elongata et angustiora, du- plici aut triplici serie sphserosporas monstrantia. Tota fere planta corticata-, rami tantum minores infra apicem majorum siti, novam seriem demura formaturi, articulati, articulis diametrum circitertequan- tibiis. Articuli filorum penicilli inferiores sunt diametro duplo lon- giores, superiores 3 — 4-plo longiores. Sectione transversali rami mi- noris siphones pericentrales 4 vidi, interjectis filis a centro ad corti- cem excurrentibus separatos j in ramo adultiore mox totus apparet cellulosus. Ramulis mollissimis penicillatis ad D. elegantem ejusque proximas accedit-, ramis apice tantum plumosis ab his dignoscatur. Aqua duici immersa longius persistit, observante Harveyo, qua nota a D. villosa quoque recedit. 32. D. CAPiLLARis (Hook. fil. et Harv. mscr.) teretiuscula perflac- cida vage pinnatim ramosa fere tota articulata, caule ra- misque inferne denudatis glaberrimis tenue corticatis, apice mollissime penicillatis, penicillorum filis quoquoversum exe- untibus a basi monosiplioniis tenerrimis acute dichotomis, dernum stichidiiferis, stichidiis lancoideis longe acuminatis, keramidiis in medio ramo oblique sessilibus ovato-urceolatis, articulis ramorum polysiphoniis diametro 4-plo longioribus. Dasya capillaris HooJc. et Harv. mscr. Alg. Tasm. n:o 21! Harv. Ner. Austr. p. 60 tab. XIX! Fl. Tasm. p. 302! Eupogonium capillare Kiitz. Sp. p. 799! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 206 ! Hab. in oceano australi ad oras Tasmannise (Harvey!). Cgespes diffusus 6—8 pollicaris, fronde inferne crassitie pennse pas- serinEe, sursum sensim in crassitiem capillarem attenuata, pinnatim Dasya. Rhodomele/e. 1215 decomposito-ramosa, caiile ramisque inajoribus obsoletius articulatis, minoribus niox articulatis licet tcnue corticatis, superioribns omnibus subnudis distincte articulatis, articulis diametro circiter quadruplo lon- gioribus. Rami inferne ramulis denudati. aut sparsissime ramulo pa- tenti obsiti, superne raraique ultimi ordinis aut subpenultimi apice mollissime ramuloso-penicillati. Ramuli penicillorum byssoidei, ad geniculum quodque quoquoversum exeuntes, nunc distantiores, a basi monosiplionii et tenerrimi, levissimo aqua- niotu tluctuantes, densissime dicliotomi axillis acutis, sensim attenuati, obtusiusculi, articulis 4-plo et ultra diametro longioribus. Stichidia in ramulis nata, pcdicello arti- culato suflfulta, lancoidca longe(|uc acuminata, juniora diametro 5—6- plo longiora, efl'oeta adhuc magis elongata, duplici aut subtriplici serie spha-rosporas moiistrantia. Keramidia in ramo minuto ad mediam fere partem oblique sessilia, apice rami supra keramidium continuato ramoso et penicillato, ovata, carpostomio producto urceolata, pericarpio bingitudinaliter celluloso striato", nucleo liemispha'rico elevato. Sectione rami vidi siphones pcricentrales 4, totidem alternantibus corticalibus cinctos. CliartcB arctissime adhseret. Coccinea. Species distinctissima, habitu Callithamnii iere magis quam Dasyse. De affinitate proxima cum Harveyo dissentire doleo. Ille nimirum ad sectionem generis, quam Compsotei» nomine proposuit, D. Gun- niana' proximam retulit. Me judice est D. eleganti aut D. Hapala- tlirici aftinior- est quasi D. elegans articulata et ramis inferne sensim denudatis diversa. Cum his speciebus convenit penicillis mollissimis, ramulis inde a basi monosiphoniis, keramidiisque rostratis. D. Gun- nianee et affinibus characteristicum puto, quod ramuli basi polysiphonii sensim in ramulos monosiphonios solvuntur. Ramuli in his quoque magis regulariter certis distantiis disponuntur. Qui vero characteres, quum in fronde articulata rami ramulique minus invicem discrepant in D. capillari minus sane insignes sunt. 33. D. ELEGANS (Mart. Beis. II. p. 641) teretiuscula vage pin- natim ramosa tota cortieata densissime penicillato-villosa, keramidiifera nuda, penicillorum filis quoquoversum a cor- tice exeuntibus a basi monosiphoniis tenerrimis dichoto- mis articulatis demum stichidiiferis, stichidiis fertilibus sub- pellucidis anguste lancoideis, effoetis linearibus longe acu- minatis articulato-cellulosis, celhilis granuliformibus, kera- midiis in ramo brevi obliquis rostratis. Rhodonema elegans Martens l. c. tab. VIII!! Dasya elegans Ag. Sp. Alg. 11. p. 117! /. Ag. Symb. p. 32etAlg. Med. p. 118! Mont. Crypt. Nouv. Fr. p. 4! Kiits. Phyc. gener. to6. 51. fig.Il5—6. Sp.Alg.p.l96\ Harv. Ner. Bor. Am.p. 60\ Kutz. Sp.p. 1961 Spliferococcus pedicellatus Ag. Sp. Alg. I. p. 321! Dasia pedicellata Ag. Syst. p. 211 (excl. syn.). 1214 RHODOMELEiE. Dasija. Dasya Kiitzingiana Biasolett. iii Linncea 1837 tah. VIII et IX!! Kiitz. Phyc. gen. tab. ^l. fig. 1-4. Sp. p. 796! Zanard. Syn. p. 65! Das^ra Baillowiana Mart. sec. Mont. l. c. Mont. Canar. p.. 165. Zanard. Syn. p. 65. Cellul. Venet. p. 33! Bailloiiviana seii Fncus colore violaceo cet. Grisel. (fid. Zanard.)? Ceramium penicillatum Bertol. (sec. Mont.). Hab. in mari adriatico ad littora Italise (Ipse!) et Dalmatiee! in mari mediterraneo ad littus galloprovincijfi (sec. Montagrre); in oceano atlantico ad littus Canarise (Despreaux) et Americte foederatse (Torrey! Hooper! Bailey! cet.). Dasyee villosa^ ita proxima, ut, qua.' in illam, ea quoque in D. ele- gantem quadret descriptio, liis exeptis: D. elegans videtur raagis ge- latinosa, quare caulis in rugas collabitur et difficilius reviviscit. Sti- chidia sunt quoad formam et adspectum paulo diversa; nempe juve- nilia et sphan-osporis instructa sunt anguste lancoidea, cellulisque cor- ticalibus ita laxis constituta, ut plus minus hyalina adpareant-, effoeta prolongantur (ut in toto genere norma sit), evadunt Jineari-lancuidea in acumen sensim et longe attenuata-, cellulte corticales sunt plures et densius dispositse quam in parte spharosporifera, atquc plures in- articulos conjuncta^, at singulse parum longiores quam latn;, granula minuta Eemulantes, ita laxa; ut tubus articulatus centralis stichidii translucens conspiciatur. Filum, quod stichidium juvenile sustinet, ar- ticulis brevioribus (diametro circiter fequalibus) in D. villosa constare mihi adparuit. Structura anatomica frondis quoque diversa, si quid video ; in D. villosa sunt cellula^ pericentrales 5 majores, et in adultiore fron- dis parte adhuc conspicufc", in D. elegante stratum corticale magis evo- lutum majorem partem occupat, ita ut eegrius conspiciantur cellula- pericentrales •, (utrum in D. elegante 5 sint, an tantuni 4, pro certo affirmare non audeo). De synonymis plurimis allatis dubia nulla. Plurimi quoque de nomine, sub quo plantam volunt designatani, hodie conveniunt- dis- sentiunt tantum hoc respectu pra;cipue quidam Itali, nomini diu ob- soletO Grisellinii jura prioritatis vindicare molientes. Icon Grisellinii non vidi', verba ipsius, colorem violaceum et plantam pennas minutis- simas amulantem, in Dasyam elegantem non optime quadrare, cuique jmtet. Ipsum nomen, si genericum, ineptum*, si specificum, male cum Fuco conjunctum fuisse, apparet. Adanson, qui nomen quasi generi- cum adoptavit, plantse vesicas penicillo filorum terminatas tribuit, quod Sporochnum quoddara multo potius quara Dasyam indicare suspicor. Gmelin, denique, qui nomen specificum fecit, Fuco Baillovianse sub- stantiam tenacem et colorem olivaceo-viridem adjecit. Color autem olivaceo-viridis et substantia tenax sint forsan characteres Sporochni cujusdam, Dasyse non item. Intermediam quoque descripsit Graelin inter duas species, quarum una certa, altera dubia Sporochni species existimata fuit. Quajcumque igitur sit planta Grisellinii, quse ab Adan- Basya. RnoDOMELEiE. 1215 sonio et Gmelino describitur, eam nullomodo Dasyam spectare, satis patere puto. Quee si ita sint, nuUam plane causam video, cur post- luibito nomine apto et a plurimis sine ha^sitatione usurpato, aliud an- teponereut, ipsa vetustate ineptum, siguificatione dubium, sjnionymis denique raale ei tributis diversissimas simul amplectens. Quod contra Zanardiniuni dictum volui, qui auteccssores carpit, quod, jure priorita- tis la'S0, uomina nova plautse tribucrunt. 34. D. viLLosA (Earv. m Lond. Joiirn. Bot. III. X). 433) tere- tiuscula vage pinnatim ramosa, tota cortieata densissime penicillato-villosa, keramidiifera nuda, penicillorum filis quoquoversum a cortice exeuntilnis a basi monosiphoniis tenerrimis dicliotomis articulatis demum stichidiiferis, sti- chidiis fertilihus farctis ovato-Umcoideis, efloetis ovalibus mucronatis articulato-celhdosis, celhilis diametro triplo lon- gioribus, keramidiis in ramo brevi obUquis rostratis. Dasya villosa Harv. 1. c. Ner. Austr. p. 61 tah. XX!! Fl. Tasm. p. 302! Mar. Bot. of West Aiistr.n:o 11?,! Kut2. Sp. Alg.p.l^Q\ Sond. Pl. Miien. p. 702! Excicc. Harv. Alg. Austr. n:o 218. Hab. in oceano australi ad oras Tasmanniee (Gunn! Harvey!) Frons 1— 2-pedaHs, iulerne usque pennam corvinam crassa, vage pinnatim ramosa, ramis aut simpliciusculis elongatis tlagelliformibus, aut iterum nova serie ramorum obsitis, juveuilis et stichidiifera tota (infima parte caulis et raraorum majorum excepta) villosa, keramidii- fera nuda aut apice tautum penicillata. Ramuli, qui penicillis suis densissimis diametro frondis muUiplo longioribus frondem villosam reddunt, sunt sine ordiue appareuti nati, a celhihs corticahbus exe- untes, quoquoversum patentes, plurimi a basi raonosiphonii, aliis ra- mum novum formautibus ab hoc egredientibus, axillis acutissimis di- chotomi, sursum seusim attenuati, Callithamniou minutum femulantes, intra tubum pelhicidum endochroma coloratum articulatum foventes, tenerrimi et levissirao aquff motu lluctuantes- articuh iuiimi et juve- niles breviores, superiores usque 4 - 6-plo diametro lougiores. Stichi- dia inter fila penicillata evohita et in ramulo horum, brevioribus ar- ticuhs constituto, tei-minaha-, juveuilia et spha^rosporis farcta sunt ova- to-lancoidea, celhihs dense aggregatis constantia; efi"oeta prolongantur, magis ovaha eva(hint acumine angustioi-i superata, celhihs corticahbus cyhndraceis, diametro 3— 4-plo longioribus, in articuJos subregulares conjunctis, pJurimis, a superficie 12—15 in singulis articulis conspi- cuis. Keramidia iu ramo brevi iufra apicem oblique sessiha et hoc modo pediceno inarticulato suffulta, urceolato-ovata, carpostomio elon- gato acuminata. Frons tota peniciJIis exceptis corticata, cellulis cor- ticalibus cyliudraceis in lineas dichotomas aut anastomosantes densas per superficiem frondis dispositis", sectione transversali vidi siphones peri- 1210 Rhodomele^. Dasya. eenti-ales 5, dense corticalos. Substantia caulis carnosa firma, ita iit exsiccatione caulis coinplanatus quideni, at . in rugas parum coUap- sus conspiciatur. Color vinoso-purpureus, in senilibus immo atroru- bescens. Species D. eleganti proxinia & nonnisi cum difficultate di- stinguenda. Differentias, quibus species dignoscendas pulavi, sub D. elegante attuli. 35. D. MOLLis (Harr. Ner. Bor. «wjj. 62) teretiuscula vage pin- natim ramosa, tota corticata, juniore densissime, adultiore laxius ramuloso-hirta, ramulis quoquoversum a cortice exe- untibus a basi monosiphoniis articulatis, inferne crassioribus dichotomis, ramellis admodum patentibus valde attenuatis simpliciusculis curvatis, stichidiis in ramulis singulis oblongo- acuminatis, keramidiis in ramo brevissimo obliquis rostratis. Dasya niollis Harv. l. c! Acc. of Mar. Bot. of West. A7(str. n:o 114! Excicc. Harv. Austr. Alg. n:o 212! Hab in oceano atlantico ad littus Americee foederatse; in oceano australi ad King Georges Sound (Harvey!) Adspectus fere Dudresnajfe, nenipe gelatinosa niollis vage ramosa ramis curvis, Frons 2—6 poUicaris, inferne crassitie usque pennse co- lumbinfc, in ramos nonnullos principales divisa, sursum sensim atte- nuata, magis pinnatim ramosa, ramis plus minus subdivisis, junioribus ssepe basi quasi attenuatis, apice obtusis. Tota planta liirta et crispula ramulis, iu inferiore et adultiore parte sparsioribus, in superiore etju- niore densioribus et magis elongatis-, ubicumque diametrum frondis vix eequantibus. Ramuli quoquoversum exeuntes, a corticalibus cel- lulis quasi sine ordine provenientes, patentissimi, basi crassiores et paulo supra basem in ramellos nonnuUos angustiores elongatos cur- vos simplices dichotome divisi, ubicumque monosiphonii et articulati, articulis in parte inferiore et iirmiore diametro brevioribus aut parum longioribus, in ramello angustiore duplo-triplo longioribus. Sticliidia (a me non visa, sec. Harvey sunt) prope basem ramulorum subses- silia singula, oblongo-acuminata, acutissima, triplici serie sphajrospo- ras generantia. Keramidia in planta ramulosa provenientia, sunt in breviori ramo oblique sessilia, ovato-urceolata, ostio longe producto rostrata, ramulis rami bracteata. Sectione transversali vidi siphones pericentrales 5, exterioribus alternantibus et strato corticali cinctos", cellulse corticales cylindracese, in lineas secus longitudinem dispositae. Substantia gelatinosa. Color roseus. Species videtur bene et facilins distincta. Modo D. elegantis est tota frons ramulis cooperta, ramuli vero haud penicillati, sed rigidiu- sculi & curvati, unde superficies hirta & crispa adparet; ramuli prse- Dasya. Uhodomele.e. 1217 terea suiit multo breviores, diametrum partis, in quo insident, vix tvquantes, unde plantse adspectus magis est Dudresnajse quam Dasyse. Specimina americana non vidi. Quum vero Harvey uulla omnino dubia de identitate planta^ australis et atlantica:> protulerit, plantam ad specimen australicum descripsi. 36. D. NACCARioiDES (Harv. in Hoolf. Lond. Joimt. III. p. 432) teretiuscula decomposito-pinnatim-ramosa tota coiticata, caule ramisque majoribus nudis, ultimi ordinis fere subula- tis superne ramulosis, ramulis a strato corticali quoquoversum exeuntibus a basi monosiphoniis densissime dicliotomis, infe- rioribus sensim abruptis, mediis refractis horizontaliter fla- bellatim expansis divaricatis rigidis, apicalibus mollissimis penicillatis demum stichidiiferis, stichidiis ovatis acumina- tis, keramidiis . . ., articulis ramulorum diametro 2 — 4-plo longioribus. Dasya Naccarioides Harv. l. c. Ner. Austr. p. 63 tab. XXII! Alg. Tasm. n:o 23! Fl Tasm. p. 302! Kuts. Sp. p. 797! Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 203! Hab. in oceano australi ad Tasmanniam (Harvey! Gunn!) Frons pedalis et ultra, caule inferne usque pennam corvinam cras- so, a basi scutata proveniens, infima parte nuda et dein per totam longitudinem glabra, ramis 2 — 3 pollicaribus pinnatim obsita, ambitu pyramidata. Rami conlormes subborizontaliter patuli, quoquoversum exeuntes, basi nudi, superne nova serie ramorum obsiti. Rami deni- que ultimi ordinis simplices, pollicares aut breviores, a basi sensim at- tenuati rigidiusculi, ima basi nudi, dein ramulis circumcirca obsiti, Rarauli infimi abrupti. ima basi persistente; sequentes plures adproxi- mati subverticillati, decomposito-dicliotomi et in flabellos horizonta- liter expansi, patentissimi aut refracti rigidi, apicibus deorsum spec- tantibus flabellatim divergentibus; his proximi sunt positione similes, at molliores, dum denique apicem coronantes sunt erectiusculi, mollissi- mi, peuicillati, ad geniculum quodque dichotomo-decompositi, ramellis terminalibus simplicibus elongatis. Articuli ramulorum omnium sunt monosiphonii', inferiorum et inferiores superiorum sunt breviores, dia- metro circiter duplo longiores, superiores usque 4-plo diametro lon- giores. Inter ramulos molliores stichidia (sec. Harvey) proveniunt, pe- dicellata ovata minuta, multiplici serie spheerosporas foventia; in no- stris antheridia eodem fere modo obvenientia elongato-lancoidea! Ke- ramidia non vidi. Frons usque ad apicem ramorum corticata; sec- tione transversali rami (quoque ultimi ordinis) intus cellulosi ad- parent, cellulis pericentralibus paulo majoribus bis 4 fere in eundem orbem conjunctis. 1218 Rhodomele*]. Dasya. Species quoad densitatem ramiiicationis & ob statum diversum ad- spectu varia. In speciminibus juvenilibus ramulos omnes esse penicil- latos forsan credere licet, velut in vetustis penicillum terminalem for- san deficere aut in ramellos rigidiores esse mutatum. Specimina ta- men plurima cliaracteres Speciei tributos hic illic proflere putarem. 37. D. coLLABENS (Hooli. & Harv. Alg. .Nov. Zel. n:o 52) tere- tiuscula vage pinimtim ramosa, junior et superne articu- lata, caule ramisque majoribus inferne nudis apice subsquar- roso-ramulosis, raniulis ad geniculum quodque demumque a strato corticali quoquoversum exeuntibus a basi monosi- phoniis subpatenter dichotomis, inferioribus firmioribus su- perioribusque curvntis acuminatis demum stichidiiferis, sti- chidiis subsessilibus conicis .... Dasya collabens Hool\ fil. & Harv. 1. c. in Lond. Journ. IV. p. 535! Harv. Ner. Austr. p. (U tah. XXI! Mar. Bot. of West. Austr. n:o 109! Eupogonium collabeus Kiits. Sp. p. 798! Hab. ad oras novse Zelandise (Raoul, Lyall!) et ad King Georges Sound Novse Hollandise (Harvey!) Frons saltera 4 — 5 pollicaris pinnatim decomposito-ramosa, ramis ambitu pyramidatis qaoquoversum directis, majoribus cauleque pen- nam passerinam fere crasso inferue et longius sursum nudis, apice ramisque minoribus ramulosis. Rami juniores sunt articulati, articu- lis diametro sublongioribus; adultiores mox corticati-, ramuli in junio- ribus ad geniculum quodque? proveniunt, in adultioribus a strato corti- cali originem ducere apparent. Ramuli sunt a basi monosiphonii et quoquoversum (ni fallor) directi, inferne pluries dichotomi, ramellis simplicibus curvatis acuminatis", recentes, ut conjicere liceat, rigidiu- sculi patentes, exsiccati (saltem in nostra) collabentes et apice pra;ci- 36a. D. PROxiMA (Harv. Mar. Bot. West. Austr. n:o 108) "fronde crassa corticata vage ramosa-, ramis elongatis virgatis simplicibus vel ramos 2 — 3 consimiles lateraliter ferenlibus, ramis omnibus ra- mulos breves quoquoversum emittentibus-, ramulis corticatis sim- plicibus vel iterum ramosis, junioribus ramellis vestitis", ramellis subverticillatis dichotomis e basi lata conspicue attenuatis!, axillis patentibus, apicibus filiformibus obtusis, articulis diametro 3-plo 4-pIo longioribus; ceramidiis ramulos primarios terminantibus ur- ceolatis ore brevi prominulo." Hab. in oceano australi ad King Georges Sound (Harvey). D. elongatpe valde propinqua, ramellis vero admodum diversis, in aqua dulci cito dissolutis, D. naccarioide multo major, ramellis ma- joribus articulisque longioribus. Ita Harv. 1. c. Basya. Rhodomele^. 4219 pue conglobati. Stichidia adsunt in ramulis pauca, sessilia aut brevi pedicello suffulta, juniora conica, ( adultiora sine dubio elongata et diametro multiplo longiora), duplici saltem serie spliserosporas mon- strantia. Sectione transversali rami sipliones pericentrales 5 latiores, corticali strato cinctos, vidi. Color nostra; coccineus. Substantia ge- latinosa videtur. Species a me non bene intellecta. Specimine a Harveyo ipso ac- cepto, adnotatione iconem in Ner. Australi ad specimen iraperfectum esse exaratam inscripto, in specie describenda usus sura; tum iconem ipsam consului. Harvey ramos subdistichos dicit, quod vix ex spe- cimine meo crederem. Nostrum est multo raajas, ramis inferne longe nudis, ultimis articulatis ■, Harvey de ramis articulatis non loqui- tur, licet specimen delineatum est nostro evidenter junius; ramu- los patenter dichotomos dicit, quod ex nostro specimine nimium col- lapso segre judicatur- cum D. arbuscula denique comparavit, plan- tam magis llaccidam et gelatinosam dicens-, specimen nostrum multa habet D. corjnnbiferfe. 38. D. coRYJiBiFERA (J. Aff. SywJ). p. 31) teretiuscula vage pin- natim ramosa superne articulata, caule ramisque majoribus inferne nudiusculis apice et longius deorsum subpeniciliato- ramulosis, ramulis ad geniculum quodque quoquoversum exeuntibus a basi monosiphoniis crassiusculis versus api- ces tenuissimos longissime attenuatis denseque sub-patenter diciiotomis strictiusculis demum stichidiiferis, stichidiis lan- coideis subsessilibus, keramidiis sessilibus elongato-ovatis. Dasya corymbifera J. Ag. l. c. in Linn(Ba XV. p. 31. Eupogonium corymbiferum KiiU. Sp. p. 799! Ceramium Boucheri var. mucilaginosum Crouan Ann. Sc, Nat. 1835. Dasya arbuscula var. mucilaginosum Crouan Alg. Finist n:o 286! (excl. syn.) ? Dasya venusta Harv. Phycol. Brit. tah. CCXXV! Exsicc. Crouan l. c.l Besmaz. pl. cr. n:o 1002 (Me Crouan). Hab. in oceano atlantico ab oris Africa? superioris usque ad Britanniffi insulas meridionales; in mari adriatico ad Lessi- nam (Titius). Frons circiter 3 pollicaris pulchre coccinea, magis quam proxiraa; gelatinosa et chartaj arctissiuie adhferens, pyramidata et pinnatim de- composito-ramosa, caule ramisque majoribus inferne nudiusculis con- tinuis et corticatis, ultra setam crassis, superne minoribusque subdi- stincte articulatis ramulisque sub-peniciUatis laxius obsitis, articulis diametro subduplo longioribus. Ramuli ad genicuhim quodque quo- quoversura exeuntes, a basi monosiphonii, mox et ad geniculum fere 1220 PiHODOMELEiE. Dasya. ([uodqiie dichotoini axillis sat patentibus, basi crassiusciili, versus api- ces multo tenuiores longissime attenuati strictiusculi, ramellis termi- nalibus mollibus elongatis subpenicillati. Articuli ramulorum infimi diametro sesqui-duplo longiores, superinres 4-plo usque 6-plo longio- res. Stichidia in ramulis evoluta, interiore latere subsessilia, juniora conica, adultiora lancoidea ct effoeta magis lineari-oblonga, diametro (saltem) 6-plo longiora. [Keramidia (a me non visa, sec. descript. Harveyanamj sunt ramo minori inarticulato suffulta, ramulisque pau- cis involucrata, ovato-conica, nenipe scnsim in rostrum brevius atte- nuata, congeriem globosam foveutia. Antheridia (quoque a Harvey de- scripta) in ramulis terminalia, lineari-lancoidea]. Sectione transver- sali rami vidi siphones pericentrales 5, centrali majores, strato corti- cali plus minus evoluto externe tectos. Nisi valde faHor, nomina diversa supra allata unam eandemque speciem spectant Specimina a nobis primum descripta, nimium ma- tura aut minus bene prseparata, offerunt stichidia effoeta et ipsos ramu- los apice subdissolutos, unde characteres speciei haud bene exhibent. Prseter hanc diflerentiam congruere videntur cum planta a Crouan di- stributa. Nec hanc a 1). venusta, cujus nulhim specimen originale vi- dere contigit, diversam suspicor. Ipse D. corymbiferam habitu cum Callith. versicolore comparaveram-, Harvey suam cum Seirospora Griffithsiana quoque comparaA'it. Ramellis omnino convenit D. ve- nusta cum nostra, qualem postea e Gallia habui. Dubia de identitate mihi tantum movet quod Harvey ramos minores articulatos non me- moraverit, & stichidia evidentius pedicellata pinxerit. Px-seterea iu no- stra nulla Keramidia vidi, nec Antheridia. Species, qualis a me intellecta, D. arbusculam ramificatione, D. ocellatara ramulis strictiusculis & subpenicillatis tangit, ab utraque abunde diversa. D. punicea est multo robustior. In symbolis nostris p. 35. Ceramium Boucheri var. mucilaginosum Crouani ad Dasyam simpliciusculam retulei"am*, speciminibus postea a Crouan missis, diversas video, et errorem agnoscere debeo. Cel:i Crouan (in Alg. Finist. n:o 286) sub sua specie D. Hutchinsipe Harvey et D. planam Dubj' synonjana citarunt* utrumqvie, me judice, injuria; D. plana Dub}^, sec. sp. ab ipso datum, ad D. puniceam pertinet, et D. Hutchinsiaj Harvey est cum D. arbuscula identica. Specimen, quod e mari adriatico unicum vidi, cum plan^ta Atlan- tica convenire puto. In parte superiore rami admodum tenues sunt evidenter articulati, qua nota a robustiore D. punicea facilius distin- guatur. Ramuli sunt admodum elongati et apice tenuissime penicillati, inferne patenter dichotomi. In his sticliidia optime evoluta, lancoidea, pedicello evidenti suffulta, sensim et longeacuminata, diametro 5— 6-plo longiora, spheerosporas duplici aut triplici serie monstrantia. Prseter stichidia evidentius pedicellata, qualia tamen in D. venusta quoque pin- xit Harvey, nullam notam video, qua ab atlantica distinguere valerem. Dasya. PiHODOMELEiE, 1*221 39. D. scoPARiA (Harv. mscr.) teretiusciila miuor parce ramosa tota corticata et ab apice lere ad basem squarroso-ramulosa, ramulis a strato corticali subfasciculatim quoquoversum exe- untibus a basi monosiphoniis inferne dichotomis, superne vix attenuatis firmis incurvis convergentibus obtusiuscu- lis demum stichidiiferis, stichidiis "breve pedicellatis lan- ceolatis acuminatis,"* keramidiis .... Das3'a scopLiria Earv. in Eb.; J. Ag. Symh. p. 34. Earv. Ner. Austr. p. 62 tah. XXI!! Eiitz. Sp. p. 797 ! Hab. in oceano australi ad Cap. B. Spei (Harvey!) Ca?spitosa frondibus pluribus a plexu radicali provenientibus, sa- turate coccineo-purpurea. Frondes singula> sesquipollicares (nunc4-pol- licares, ex. Harv.) inierne simpliciuscul'ce, superne ramis paucis instructse, totfe corticatse et per totam fere longitudinem dense ramulis vestitBe, subspongiosa'. Ramuli ex eodem loco plures pluresque provenire vi- dentur, ita fasciculati, ima basi bis aut ter furcati, dein simpliciusculi, supra axillas acutas, at non acutissimas, curvati, vix attenuati, obtu- siusculi, omnes ejusdem fasciculi subconvergentes. Articuli ramulorum diametro 2 — 3-plo longiores. Stichidia a me non visa. sunt (sec. Har- ve}') minuta lanceolata sensim attenuata, pedicello articulato suffulta, duplici serie sphterosporas monstrautia. Sectione transversali sipho- nes pericentrales 5 — 7 videre credidi, dense corticatos. D. arbusculee ita propinqua, ut an jure distincta fuerit quserere opus sit. Forma capensis est robustior ramulisque uberius vestita, sub- spongiosa et saturatius coccinea, qua? omnia incolam oceani vasti for- san tantum produnt. Ramuli D. arbusculse inferne magis ramosi, D. scoparise simpliciores, at ex eodem loco numerosiores provenire, mihi adparuerunt. Siphones pericentrales 6 in D. scoparia, 5 in D. arbu- scula pinxit Harvey, at hoc vix constans putarem- equidem in D. scoparia nunc siphones 6, nunc 5 totidem interjectis minoribus, in diversis partibus transsectis viderc credidi. Differentia quEedam stichidlorum vi- detur, quod tamen, ne ab aetate aut statu diverso pendeat, cavendum est. 40. D. ARBUscuLA (Ag. S^i. Alg. II. p. 121) teretiuscula minor vage pinnatim ramosa, toiia plus minus corticata & ab apice fere ad basem squarroso-ramulosa, ramulis ad geniculum quodque demumque a strato corticali quoquoversum exeun- tibus a basi monosiphoniis subpatenter dichotomis, inferi- oribus firmioribus superioribusque curvatis intricatis ob- tusiusculis demum sticliidiiferis, stichidiis subsessilibus coni- cis, efibetis oblongis diametro 4— 5-plo longioribus, kera- midiis sessilibus ovatis ore elongato. Dasya arbuscula Ag. l. c. (_excl. Syn. Billio. tab. 85) J. Ag. Symb. 1222 Rhodomele^e. Basya. p. 33 et Alg. Med. p. 118. Harv. Man. p. 98 et Phycol. Brit. tah. CCXXIVU Conf. avbuscula Dillw. Br. Conf. tah. G. fnee tah. 85). Callith. arbuscula Lh. Hydr. Dan. tab. 38 fig. 4—6 (excl. cjet.). Eupogonium arbuscula Kg. Sp. p. 798. Dasya Hutchinsia^ Harv. in Hooh. Br. Fl. II. p. 335. Ceramium Boucheri Crouan Ann. Sc. Nat. 1835 & Duhy Mem. Cer. 11. p. 15 (nec Bot. Gall.) Exsicc. Lloyd Alg. n:0 132. Formas distinguo: A. c.ESPiTosA, pin-purea caule brevi robustiore dense eorticato undique dense ramuloso, ramulis a strato corticali exeun- tibus robustis parum attenuatis, inferioribus superioribusque longioribus subsimilibus minus incurvis. Gaillona punctata Bonnem. Hydr. loc. p. 69!! (tab. VII- pessima). Exsicc. Crouan Alg. Finist. n:o 285! Desm. pl. Crypt. n:o 1001! B. CERATOPHYLLOiDES, coccinea caule longiore decomposito-ra- moso minus dense corticato, ramulis a strato corticali exe- untibus, inferioribus sensim abruptis sparsioribus, sequen- tibusque curvatis. Gaillona punctata /?. ceratophylloides Bonn. l. c. ' D. arbuscula Harv. Phyc. Brit. l. c! C. suBARTicuLATA, peUucida subcoccinea caule tenui distinctius articulato, ramulis ad geniculum quodque exeuntibus exi- mie curvatis, inferioribus rigidioribus, terminalibus mucila- ginosis. Gaillona Boucheri Bonnem. fiide sp. a Crouan delerminati!) Hab. in oceano atlantico a Scotia usque ad Senegambiam, in mari mediterraneo ad littora Galliee & Italise. Planta infra limitem maris crescens, Sfepius tantum pollicaris aut parum longior, dense csespitosa, obscure parpurea et subspongiosa, ra- mis inferne paucis, superne plurimis instructa-, nunc, nimirum pro- fundius crescens, niagis elongata, 2--3-pollicaris, Ifetius coccinea, in ra- mos plurimos subpinnatim divisa, aut tota ramulosa, aut caule ramis- que principalibns ima basi nudiusculis, ramulis inferioribus sensim abruptis. Ramuli revera ad geniculum quodque exeuntes, ut a planta graciliore et juniore adpareat, ssepissime a strato corticali siue ordine distincto provenientes conspiciuntur, quoquoversum directi, lineam cir- citer longi, a basi monosiphonii, densissime dichotomi, inferiores ple- rumque rigidiores et firmiores, superiores molliores, ramellis omnium patentibus aut subdivaricatis curvatis, terminalibus parum attenuatis Basya. ReoDoMELEiE. 1223 obtusiusculis. Stichidia iii ramulis evoluta rauiellisque externe stipa- ta, ad axillas iiilerue sessilia, juniora conica longe acuminata, effoeta oblonga breviter acuminata diametro 3-plo - 4-plo longiora. duplici aut triiilici serie sphan-osporas monstrantia. Keraraidia in ramo bre- viori subterminalia ramulisque stipata, rotundato-ovata, ore producto subrostrata. Caulis secpissime totus inarticulatus & strati corticalis cellulis elongatis longitudinaliter striatus: sectione transversali vidi siphones pericentrales 5, strato corticali cinctos, Articuli ramulorum in planta robustiore sunt diametro sesqui-duplo longiores, in gracili- ore sunt 2— 4-plo longiores. Form;r, quas supra menioravi, distinctis limitibus haud separandse, sed sunt extrema^, (ja;'' iutermediis confluunt. Formam ceespitosam e mari mediterraneo pra>cipue insignem vidi- oiiulis in hac est seta crassior et dciise corticatus ramis superne plus minus numerosis at brevibus, ramulis densissimis totam investientibus, articulis ramulorum diametro vix diiplo longloribus. ^-Eque spongiosam ex oceano non vidi- tendit vero versus eandem forma illa, quam sub n:o 285 distri- buerunt Cel. Crouan. Ab hac cautius distinguenda est forma D. simpli- ciuscnlai, (\uiin\dasyclaclos no\mm\\\. Fre^juentior oceani forma a D. simpliciuscula longins recedit-, cautius a D. punicea ex una parte, a D. venusta ex altcra distinguatur ■, in utraque ramuli tenuiores & penicillati friictus([ue forma diversi. D. punicea est pra^terea multo robustior & ramulis inferioribus sensim deperditis habet ramos inferne nudiusculos. Forma denique, quam subarticulatam nominavi, est cae- teris laxior et fere articulata dicenda-, D. Wurdemanni proxime ha?c tangit, ramulis vero ad geniculum quodque exeuntibus distinguenda. Synonyma Speciei hodie nullis dubiis vexata. Olim maximopere confusa; Speciei synonymiain in Symb. 1. c. extricare conatus sum. 41, D. PACiFiCA (Harv. mscr.) minor teretiuseula vage decom- posito-ramosa tota plus minus corticata et ab apice fere ad basem squarroso-ramulosa, ramulis ad geniculum quodque demumque a strato corticali exeuntibus, a basi monosipho- niis, densissime patenter dicliotomis curvatis obtusiusculis mollioribus demum stichidiiferis, stichidiis subsessilibus, ju- venilibus conicis, effoetis lineari-lancoideis diametro mul- tiplo longioribus, keramidiis .... Dasya pacifica Harv. in Friendl. Isl. Alg. n:o 12! Hab. in oceano pacitico ad insulam Tonga (Harvey!) Species D. arbusculse simillima, et forma oceani pacilici analoga. Specimen, quod vidi, habitum offert D. arbusculse CBespitosEe, qualis hgec in oceano atlantico obvenit, bipoilicare ramis numerosis subdivisum et per totam longitudinem ramulosiim. Ramuli ad geniculum quodque pari modo exeuntes, in inferiore parte ramorum a strato corticali 79 1224 Rhodomele;e. Dasya. magis evoluto provenire adparent-, sunt a basi monosiphonii, inferne dense dicliotonii, ramellis inferioribiis siipra axillas patentiores subre- curvis, superioribus longioribus magis incurvis, omnibus mollioribus, parura attenuatis obtusis. Articuli ramorum sunt diametro paulo lon- giores, transversaliter secti siphones pericentrales 5, ni fallor, mon- strantes-, ramulorum infimi sesqiii-duplo, superiores circiter 3-plo dia- metro longiores. Stichidia, quibus distinctio sjjeciei prsecipue niti- tur, sunt in ramulo pauca sessilia aut brevi pedicello suffulta, juniora conica, adultiora mox lineari-lancoidea, quo stadio eadem vidi diame- tro salteni 10-plo longiora, longe acuminata, duplici-triplici serie sphre- rosporas monstrantia. Color et substantia D. arbusculee. 42. D. MiTCRONATA (Harv. Ner. Bor. Am. p. 63) teretinscula elon- gata vage pinnatim ramosa tota corticata, caule ramisque majorihus inferne nudis, superne et minoribus fere per to- tam longitudinem ramuloso-squarrosis, ramulis a strato cor- ticali quoquoversum exeuntibus, a basi monosiphoniis den- sissime dichotomis, inferioribus sensim abruptis superiori- busque divaricato-intricatis rigidis apice acutis, fructibus . . ., articulis ramulorum diametro sesqui-duplo longioribus. Hab. in oceano atlantico ad Key West Americse foederatse (Harvey ! Frondes a disco radicali, quandoquidem semipollicaris expansionis, singulse aut plures, 6— 8-pollicares, crassitie inferne penna; columbina'^ sursum sensim attenuata? decomposito-ramosee, ramis quoquoversum egredientibus vagis patentibiis subpinnatim dispositis, majoribus sen- sim longe nudis, apice minoribusque per totam longitudinem sqnar- roso-ramulosis. Ramuli breves, semilineam haud ajquantes, nunc apices tantum ramorum occupant, nunc longius descendentes ramos minores totos investientes, inferioribus sparsioribus sensimque abruptis, supjremis densissimis', onmes fere horizontales, a strato corticali quoquoversum egredientes (ubi rami janiores obsoletins articulati conspiciantur, ra- muli ab articulo quoque provenientcs videre liceat), a basi mono- siphonii, dense (interjectis articulis 1— 2) divaricato-dichotomi, ramellis terminalibus divergentibus attenuatis acutis. Articuli ramulorum sunt diametro sesqui-duplo longiores; ramorum in quibus obsoletius con- spiciuntui", sunt diametro duplo breviores', sectione transversali rami vidi siphones pericenti^ales 5, dense corticatos, centrali angusto. Fructus nullos vidi. Inter species americanas ad D. ramosissimam, ramulis diversam, proxime accedit. Inter reliquas species generis D. elongatam, D. fru- tescentem et D. velutinam proxime tangere videtur. Ramorum dispo- sitione ab illis, magnitudine ab hac et preeterea structura anatomica ramorum diversa videtur. Fructus detecti alias notas forsan praebeant. Dasya. RHoDoMELE.t:. 4225 43. D. FRUTESCENS (Havv. Mar. Bof. Anstr. n:o 107) teretiuscula pinnatim ramis nunc subgeminatis ramosa, tota corticata, eaule ramisque majoribus inferne nudis, superne et mino- ribus deorsum longius ramuloso-squarrosis, ramulis a strato corticali quoquoversum exeuntibus a basi monosiphoniis densissime dichotomis, inferioribus sensim abruptis superio- ribusque divaricato-intricatis rigidis apice obtusis demum stichidiiferis, stichidiis lancoideis breviter acuminatis pedi- cellatis, keramidiis sessilibus ore producto rostratis, articu- lis ramulorum diametro 2 — 3-plo longioribus. Dasya frutescens Harv. l. c. in Trans. Irish Acad. Vol. XXII. p. 542! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 219 ! Hab. in oceano australi ad littus Novee Honandise occiden- talis (Harvej!) Nisi hanc speciem 1. c. distiiixisset Harvej', qui vivam observa- vit, eamque inter Algas Australia^ distribiitas distinctam servasset, quin immo multis aliis speciebus separatam enumerasset, iianc formam specie a U. elongata distinguere non ausiis fuissem. In Zostera cre- scens, est planta minor, 2 -3-pollicaris, atque si ex specimine meo ju- dicare liceat, minus regulariter raniosa, ramis minoribus majoribusque magis intermixtis. Ramos geminatos, quales in D. elongata vidi, quo- que in liac obvenire credo, licet niulto minus evidentes, et vix obser- vandos nisi in [iroxima D. elongata eosdem vidissem. Rami ultimi ordinis sunt ramnlosi, ramulis a corticali strato sine ordine conspicuo provenientibus, densissimis, a basi monosiphoniis, ad genicuhim fere quodque in parte inferiore dichotomis, ramelhs intricatis rigidis, inli- mis subrecurvatis, superioribus subincurvis, omnibus obtusiuscuhs. In- ter ramulos interiore latere proveniunt sticliidia, ramelHs externe sti- pata, pedicello duobus articuhs constante sutiuha lancoidea, diametro circiter triplo longiora, acumiue brevi terminata: in nostris fere ef- foeta. Color coccineus. Harvey cum minore D. elongata 1. c. hanc comparans, ramellos dicit mohiores et articulis longioribus pncditos', contrarium potius ex meo specimine statuere liceret. Ditferentia', quas vidi, tum in sta- tura minore, tnm in ramulis obtusis, denique in forma stichidiorum. Anne vero hicc ultima diversitas a diversa a-tate pendeat, mihi non certum videtur', nec scio an reliqucfi differentiaj potius statuni diver- sum quam diversas species indicarent. 44. D. ELONGATA (Sond. in Mohl et Schl Bot. Zeit. 1845 i?. 53) teretiuscula pinnatim ramis geminatis aut sub-fasciculatis ra- mosa, tota corticata, caule ramisque majoribus inferne nudis, 79* 4226 Rhodomele^. Basya. superne et minoribus fere per totam longitudinem ramu- loso-squarrosis, ramulis a strato corticali quoquoversum exe- untihus a basi monosiphoniis densissime dichotomis, infe- rioribus sensim abruptis, superioribusque divaricato-intrica- tis rigidis apice acutis demum stichidiiferis, stichidiis ovato- lancoideis acumine longo terminatis pedicellatis, kerami- diis . . ., articulis ramulorum diametro 2 — -^-plo longioribus. Dasj^a elongata Sond. l. c. Alg. Preiss. p. 32 ! Harvey Ner. Austr. p. 63. tab. XXIII! Mar. Bot. of West. Atistr. in Tr. Irish. Acad. Vol. XXII. p. 542. Kats. Sp. p. 797! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 202! Hab. in oceano australi ad novam Hollandiam occidenta- lem (Harvey!) Frons pedalis & ultra, caule inferne pennam columbinam crasso, a basi scutata nudiuscula orta, per totam longitudinem semipollicaribus distantiis subpinnatim ramosa, ramis admodum patentibus, majoribus conformibus 4—5 pollicaribus. Rami geminati aut subfasciculati, nempe 2 — 3 ex eodem fere loco provenientes, nunc adparenter singuli, at re vera ramo minori axillari muniti, nunc hoc forsan abortiente solitarii manent-, omnes, caulis modo, nova serie ramorum conformium or- nati, basi nudiusculi et majores sursum longius glabri, infra apicem et rami ultimi ordinis ab apice fere ad basem ramulosi. Ramuli quo- quoversum exeuntes & nullo distincto ordine a strato corticali, ut ap- paret, provenientes, superiorem ramorum partem circumcirca investi- entes, a basi nionosiphonii, densissimi, nempe in inferiore parte ad geniculum quodque dichotome divisi, ramellis supra axillas admodum patentes patentissimis aut subdivaricatis, curvatis, terminalibus acu- minalis, omnibus rigidis- in inferiore parte ramulosa ramuli sensim abrupti evadunt, in apice densissimi convergentes intricata ramulo- rum congerie ramum cingunt. Stichidia in ramulis plerumque paulo mollioribus provenientia, in singulis plura at non admodnm aggrega- ta, pedicello 1 — 2 articulis constante suffulta et ramulis sterilibus cinc- ta, ovato-lancoidea aut acumine longiori aut parte lougiore ramelli terminata, pellucida, inter cellulas hixas sphperosporas pluri-seriatas fo- ventia. Keramidia non vidi, nec ab auctoribus describuntur. Frons' usque ad apices corticata; sectione transversali vidi majores cellulas 4 — 8 circa centralem dispositas, plus minus distinctas; primarias for- san 4, totidem exterioribus at mox aBque magnis cinctas, omnes pree- terea dense corticatas; superticies longitudinaliter areolata. In ramel- lis rigidioribus sterilibus sunt articuli breviores, diametro circiter sesqui-duplo longiores; in mollioribus fertilibus sunt in ramellis su- 44a. D. vELUTiNA (Sond. Bot. Zeit. 1845. p. 53) caule tereti setaceo in- articulato cartilagineo alterne ramoso, ramis patentibus simplici- Basya. Rhodomele^, 1227 perioribiis iisque 4-plo longiorep. Ramificatio frondis in icone Har- veyana non bene expressa; neque ibrmam stichidii omnino eandem vidi. 45? D. EAMosissiMA (Hcirv. iV(?r. 5or. -4m. j9. 61) teretiusciila vage pinnatim ramosa junior et superne articulata, caule ramis- que majoribus inferne nudis, apice et longius deorsum sub- penicillato-ramulosis, ramulis quoquoversum ad geniculum quodque demumque a cortice exeuntibus, a basi monosi- bns itenimve ramosis subarticulatis, ramellis roseis monosiphoneis brevissimis densissime velatis, ramellis patentissimis divaricato- dichotomis pluries furcatis rigidulis, articulis diametro 2— 3-plo longioribus, terminali acuto. Dasya velutina Sond. l. c. et Alg. Preiss. p. 32! Harv. Ner- Austr. p. 63 tah. XXIII. Hab. in oceauo australi ad littus austro-occidentale (Preiss', D:na Mallard.) Frons 3 — 4-poIIicaris aut ultra (specimina imperfecta tantum ob- servata)' setam crassa, cartilaginea, vix attenuata, alterne ramosa, ra- mis simplicibus aut altera et immo tertia serie ramorum instructis. Partes adultiores frondis denudatse, juniores ramulis dense vestiti. Elk- muli lineam dimidiam haud longi, patentissimi, multoties dichoto- mi, segmentis patentissimis, apicibusque acutis. Fructus ignoti. Color intense ruber. Ita Harvey I. c.-, mihi ignota. Ex Icone Harveyana D. elongatse proxima videretnr, distincta potissimum magnitudine, ramis simplicio- ribus deorsum longius ramulosis, ramulisque aliquantulum diversis. Fructus forsan alios characteres prsebeant. 44b. D. TASMANiCA (Soud. Pl. Muell. p. 702) "caule crasso elongato cartilagineo nudo olterue ramoso, ramis subelongatis iterum ra- mosis inarticulatis, ramulis divaricatis densissime ramellis roseis monosiphoneis vestitis, ramcllis patentibus dichotomis, articulis diametro duplo triplove longioribus, terminali obtusissimo, kera- midiis ovato-subglobosis brevissime pedicellatis." Dasya Tasmanica Sond. l. c. in Linn. 25! Harv. in HooJc. Fl. Tasm. p. 302 ! Hab ad oras Tasmaniaj (Stuart, Gunn.) Frondes 6~12-poIIicares robustse decompositee. Rami laterales elongati patentes, minoribus ramnlosis obsiti. Caules ramique primarii denudatii minorcs ramulique dense vestiti ramellis dichotomo-multi- fidis. Habitus D. elongatee, ramelli vero obtusi. Color rubro-fuscus. Chartfe arcte adhEeret. Ita fere Harvey I. c. 1 2 2 B Rhodomele^e. Basya. phoniis patenter dichotomis rigidiusculis, ramis convergen- tibus, stichidiis interiore latere ramulorum sessilibus lineari * lancoideis (singula serie spheerosporiferis?) Dasya ramosissima Harv. l. C.H et III. Suppl. p. 127! Hab. in oceano atlantico ad Key West Americee foederatee. (Harvey ! ) Frons circiter 6 pollicaris, nnnc longior pedalis, caule inferne pas- serinEe penna? crassitie, a basi scutata proveniens, sursum decomposito- ramosa, ramis patentibus vage aut subpinnatim quoquoversum egredi- entibus, tota prpeter apices ramosque ultimi ordinis nuda et glaber- rima. Rami ultimi ordiiiis pollicares aut breviores et fere seta te- nuiores, ima saltem basi nudiusculi, dein laxius, apice denique dense ramulosi. Ramuli dense dichotomi, supra axillas subpatentes conver- gentes strictiusculi, apicales densissime congesti ramos apice, quod di- cunt, ocellatos reddunt, inferiores sparsioi'es, onines a basi monosiphonii articulati, articulis nunc l^'^— 2, nunc uscine 4— B-jilo diametro longi- oribus-, in ramis junioribus articulalis ramuli ad geniculum quodque SBepius exeunt, in ramis adultioribus a strato corticali provenientes adparent, ordine vix distinguendo. Sticliidia juvenilia in ramulis, ad furcas infimas orta, lineari-oblonga et subacuta describit Harvey, ea- dem organa ipse vidi, at mihi interiore aut superiore latere ramulorum ssepissime sessilia, singula aut pauca subsecundata obvenerunt-, in nou- nullis spha^rosporas submaturas prope basem stichidii singulas vidi-, an, modo Lophocladi^, singulis articulis sphrerospora- siugula; prove- nii-ent? Frons sursum longius corticata-, in juvenili planta sunt rami tenuiores evidenter articulati, articulis inferioribus diametro sesquilon- gioribus, superioribus fequalibus et brevioribus-, sectione transversali vidi siphones pericentrales 5, totidem corticalibus cinctos-, in planta adultiore stratum corticale, mux evolutum, versus api<«;m raraorum longe procedit. Articuli ramulorum sunt in diversis formis sat inse- quales-, ubi ramuli juniores, diametro sesquilongiores-, ubi adultiores ramuli, articuli elongati sunt usque 4- 6-plo diametro longiores. Co- lor plantfe fuscescenti-coccineus. Chartsc arcte adha-ret. In Suppl. 1. c. Harvey fructus ulterius descripsit: Keramidia in ramis mhioribus sessilia ovato-globosa, inflata, pericarpio tenui, car- postomio non prominulo superata, nucleum magnum foventia. Sti- chidia in ramellis aut fusiformia, aut ovato-acuminata, in tenuem api- cem semper protracta-, spha^rospora^ simplici aut duplici serie. De proxima affiuitate hujus planta- dubito. Fructus observati spe- ciem Lophothaliw indicare viderentur-, structura frondis et adspectus potius D. arbuscute affinem suadeant. 45a. D. HABVEYi (AsJimead mscr.) "rosea caule cartilagineo-membrana- ceo secus longitudinem striato glabro inarticulato robusto sur- Dasya. Rhodomele^. 1229 IV. LOPHOCLADIA. Fronde decomposito-dicliotoma aut raniosa, terethtscula, articu- lata aut sursum longius corticata, per totam longitudinem ra- mulosa aut inferne sensim dcnudata, ramulis a hasi monosi- pJwniis quoquoversimi exeuntihus dichotomis aid pinnatis; sti- chidiis a ramuJo monosi^jhonio transformatis flexuoso-verruco- sis sphcErosporas serie longitudinali spiraliter adscendente dis- positas, in articuJo suhsingidas, foventihus. (Sp. 46^48). 46. D. TEiCHOCLADOS (3Iert mscr.) teretiuscula vage subdichotoma fere tota articulata, caule ramisque inferne denudatis su- perne'penicillato-villosis, penicillorum tilis ad genicula sin- gulis quoquoversum exeuntibus a basi monosiphoniis te- nerrimis dichotomis demum stichidiiferis, stichidiis lancoi- deis distorto-tlexuosis nudis serie spirali sphserosporiferis, sum attemiato ratnosissimo-, ramis altcrnis aut secundis, 1 — 2-de- compositis, ultimis pinnatis ramulis densis capillaribus polysipho- niis; raniulis ramellis dichotomis byssoideis dense vestitis-, cellu- lis corticalibus ramorum augustis parallelis; articulis ramellorum diametro multiplo longioribus-, keramidiis prope apices ramulo- rum sessilibus nrceolatis carpostomio prominulo-, stichidiis ad ra- mellos, utrinque attenuatis. Dasya Harveyi Ashm. in Harv. Ner. Bor. Am. III. Suppl p. 127 tab. L. A. Hab. ad Key West America- (Ashmead). Frons 8-10 pollicaris, pennee corvin«' crassitie in partibus prima- riis, ramosissima, sensim attenuata, uhimis ramellis capillo tenuiori- bus. Ramificatro irregularis, ramis majoribus sa^pe alterne secundis. Rami principales et ma.inrts ultimis exceptis sunt inarticulati et corti- cati, celhUis angustis coloratis longitudinahbus, frondi striatum adspec- tum sub microscoi)io tribncntibns: sunt glabri et ramellis destituti; ramuh nltimi V2— 1 pollices longi sunt plumosi, flaccidi et molles, pinnuiis laterahbus sed non stricte distichis obsiti, qui denique ra- melhs tenuissimis flaccidis sunt vestiti. Ramehi multoties dichotomi acuminati; articuh diametro muhoties longiores. Keramidia fere forma VoW^. nrceolata^ prope apices pinnularum sessiha. Sticliidia ad fur- cas inferiores ramehorum provenientia, utrinque acuminata, duplicem seriem spha.'rosporarum foventia. Tota pulchre rosea. Substantia tlac- cida chartcr arcte adha'rens." Species a me nnn visa. An revera sphcerosporse dnphci serie re- gulari dispositfp essent? An hoc ducente charactere proprium snbge- nus constituendum, ad quod hfec et nonnuUa; forsan aha; pertinerent? 1230 RHODOMELEiE. Dasya. keramidiis . . ., articulis ramorum 4-siphoneis diametro ses- qui-longioribus. var. a. mertensii fronde tota evidentius articulata, geniculis in- ferioribus phis minus elevatis. Conferva trichoclados Mert. mscr. Griffithsia trichftclados Ag. Sp. II. p. 132!! Dasya trichoclados /. Ag. Syvih. p. 32. Eu230gonium? trichoclados Kutz. Sp. p. 799! Polysiphonia trichoclada Kiitz. Sp. p. 819? var. Ij. oerstedi frondis parte inferiore obsoletius articulata, geniculis haud elevatis, pilis sparsioribus nunc hirtula. ?Dasya lophocJados Mont. Ann. Sc. Nat. 1842. p. 254. Harv. Ner. Bor. Am. p. 65. Polysiphonia lophoclados Kiitz. Sp. Alg. p. 834. Hab. in oceano atlantico calidiore ad insulas Indiee occi- dentalis: ad St. Croix, St. Tliomas (Oersted!). Frons 3— 4-pollicaris, setani crassa, sursum attenuata, vage divisa subdichotoma, axillis patentibus, superioribus acutioribus-, inferne nu- diuscula, obsoletius aut distinctius articulata, superne articulata penicil- lis laxioribus villosa. Penicilli circiter lineam longi, ramos minores totos, majoresque deorsum longius vestientes, in parte ramorum infe- riore aut omnino nulli, aut laxiores et magis irregulares in pilns spar- sos abeuntes", superiores ad geuicula singuli, a basi monosiphonii dichotomi, axillis acutis", ramelli elongati tenerrimi et mollissimi stricti at levissimo motii aqua:' lluctuantes. Stichidia in penicillo singula, interiore latere provenientia filisque quasi involucrata, lan- coidea longe acuminata, distorto-tlexuosa, singula serie spha^rospo- rasi inffiqualiter prominulas foventia, nuda nempe filis nuiiis hirta, pe- dicello breviori articulalo suifulta; sphserosporis inferioribus elapsis, . vix prolongari videntur, unde, spatio superioribus exiguo relicto, spha?- rospor^e revera admodum pauca; (6- -8 numeravi) in singulis stichidiis evolvuntur. Articuli ramorum tenuiorum sunt diametro fere duplo longiores • ramorum mediornm diametro sesquilongiores •, in ima parte frondis sunt articuli diametro eequales aut breviores- sectione trans- versali frondis vidi siphones 4-magnos circa centralem minorem, toti- dem exterioribus alternantibus duplo tenuioribus cinctos. Articuli ^e- nicillorum infimi sunt diametro 2— 3-plo, superiores 6— 8-pIo longio- res. Color penicillorum e carneo roseus. Formas duas, superne distinctas, ad unam eandemque speciem per- tinere vix dubito; prior est planta olim, ni fallor, a St. Croix allata, et a Botanicis HafniEe distributa, a Mertensio nomine C. trichoclados inscripta. Hsec speciminibus male prseparatis et fragmentariis tantum cognita-, ab altera, quam descripsi, non nisi paucis allatis diversani Basya. Rhodomele^e. 1251 video. Dasya lophoclados, qualis hwv a Harvey descripta fuit, nullo respectu a var. nostra /?. dilTerre videtur. Quum vero planta; authen- tica speciniina comparare non potui, nec fructus illius hucusque ob- servati, novo nomine nostram designare malui, quam forsan diversa confundere. Me olim D. lophoclados, obiter 1'orsan visam, a D. tri- choclados diversam habuisse, ut hoc contendit Cel. Montagne, haud denegabo', at hodie nec plantam memini, nec ditferentias proponere licet. Kiitzingium hanc unam eandemque speciem, ut multas alias, bis enumerasse, vix dubito. Fide nempe S)'nonymorura est ejusdem Eu- pogonium trichoclados cum Griffitsia trichoclados Ag. ,Sp. identica. At Conferva trichoclados Mert. est omnino eadem planta, utpote ad spe- ciraen, sub nomine allato a Mertensio ipso datum, species Agardhiana descripta fuit. Nisi igitur iu Ilb. Binderiano alia species, quam Mer- tensii vera, sub nomine aUato servatur, est Polysiplionia trichoclada Kiltz. mera Dasj^a trichoclados. 4fi. D. Lallemandi (Mont. Cent. VI. n:o 75) teretiuscula dicho- tomo-fastigiata et seepe ad axillas ramulo minori munita tota articulata, caule ramisque inferne denudatis superue penicillato-villosis, penicillorum tilis ad genicula subsingulis quoquoversum exeuntibus a basi monosiphoniis tenerrimis dichotomis, fructibus . . . . , articulis ramorum 4-siphoniis, inferioribus diametro sequalibus, superioribus 2-plo longi- oribus. Dasya Lallemandi 3Iont. l. c. in Ann. Sc. Nat. 1849 tom. XII. p. 289! Syll. p. 425 Zanard. pl. mar. rubr. x>. 52! Polysiphonia hirsuta Zanard. in Regensh. Fl. 1851 p. 34. Polysiphonia Clatii Giraud mscr. (in Hb. Lenorm.!). var. GEACiLis ramis patentioribus minus evidenter dichotomis subpinnatis. Dasya gracilis Harv. mscr. Dasya Lallemandi Harv. Mar. Bot. of West. Austr.in Trans. Irish Acad. Vol. XXII. J9. 543 ! Exsicc. Harv. Alg. austr. n:o 216! Hab. in mari rubro (Lallemand, Portier !) in oceano australi ad littus austro-occidentale Nova3 Hollandia? (Harvey!). "Ca^spites intricatos in fundo maris efformat ha-c species valde in- signis. Frondes numerosa^ cartilaginese, teretes, a basi, ubi per so- lum arenosum serpunt, articulata^, tetrasiphonise, seta porcina duplo crassiores, roseo-purpureee, facile decolorantes, 8 — 10 centim. longitu- dine Eequantes, dichotome decomposito-ramosge. Rami secundi ordinis fastigiati, ramellos breviores alterne emittentes, omnes jjenicillis filo- rum e geniculo quoque alternatim egredientium villosuli. Fila mono- 1232 RHODOMELEiE. Dasya. siphonia, sesquimillimetrum loiiaa, cylindracea, basin versus brevi spatio dicliotoma, Cfcterum siniplicia, lougissima loiigissimeque articu- lata. Articuli frondis diametro a'quales, rarissime paululum majores e siplioniis quaternis tequalibiis constantes, ita ut in sectione transver- sali cellula; totidem tubum ceiitralem augustum circumciiigentes in conspectum veniant- filorum autem vestientium basi ter quaterve sensim grandescentes ultimi 8 10:es diametrum superantes. Fructi- ficatio utraque ignota. Color iii vivo purjiureo-roseus statim palle- scens. Substantia frondium cartilaginea, iilurum membranacea te- nuissima." Ad lianc descriptionem Montagnei niliil fere addere liabeo. Arti- culi medii et superiores in specimine a rae viso sunt longiores. Rami erecti stricti non raro ad axillas ramo minuto aucti. Nostrum speci- men quoqtie sterile. Fila ordine spirali ad genicula oriri memorat Zanardini, quod quoque vidi iu liac vehit in plurimis, quorum rami alterni sa'pius dicuntur. Siiirani autem quinto articulo pcrfici, iit lia- bet idem Zanardini, non vidi. Species est, me judice, ad I). trichoclados ita arcte accedens, ut si utriusque eadem fuisset patria, utramque conjungere non dubitassem. Ignoto autem fructu D. Lallemandi, utriusque identitatem proclamare non decet. Sit ut species sint diversorum marium analogee, fructu for- san diversa". Ita quoque de Specie Harveyanajudico; uiide distinctam posui. Modo crescendi, ramis patentioribus, minus dichotomis et pe- nicillis longioribus diversa adparet. Meum specimen cajterum juve- nile, articulis omnibus diametro subaxjualibus. — Speciem ad sectio- nem CampsoteiEe adnumerat Montagne, certe injuria! Synonyma allata eandem spectare speciem vix dubito. Harveyi plantam specimine authentico novi. Harvey specimen Montagnei com- paravit. E mari rubro vidi specimen ad insulam Dahalac a Portier lectum, quem locum sua- speciei citat Zanardini. 48. D. TuMANOwiczi (Gatfy niscr.) teretiuscula pinnatim decom- posito-ramosa, sursum longe corticata, caule ramisque in- ferne denudatis, superne subarticulatis penicillato-villosis ramulisque brevissimis articulatis spinseformibus obsitis, pe- nicillorum fUis ad genicula et a strato corticali quoquover- sum exeuntibus a basi monosiphoniis tenerrimis pinnatim ramosis demum stichidiiferis, stichidiis lancoideis distorto- flexuosis villosis serie spirali sphjerosporiferis, articulis ra- morum 4-siphoniis diametro sublongioribus. Dasya Tumanowiczi Gatty in Harv. Ner. Bor. Amer. p. 64! D. chordalis Harv. mscr. Hab. in oceano atlantico ad littus Key West Americse foe- deratse. (Blodgett!). Basya. Rhodomele^e. 1235 Frondes a plexu fibroso radicali aurgentes, [ledales et ultra, cse- spitosa-, crassitie inferne circiter passeriniv penna-, inferne denudata', adspectu fcre D. elegantis denudata', suin^rne pinnatim decomposito- raraosa», ramis elongatis erecto-patentibus, ab apice deorsum longius mollissime penicillato-villosa' raniulisque brevissimis, nudo oculo haud conspicuis spina-formibus obsita', inferne et sursum longius corticata^ ramulis ultimi ordinis articulatis. Eamuli si)ina'formes nnllo distincto ordine a ramo provenientes, a basi vuulto crassiore acnminati, inferne 4-siphonii, superne mouosiphonii, sensim in ramos minores abeuntes, juniores nudi, adultiores sensim pvnicillati et corticati. Fila penicil- lorum tum a geniculis, tum a strato corticali provenientia, a basi mo- nosiphonia, tenerrima, pinuatini plus minus ramosa. articulis diametro multiplo longioribus constituta. Stichidia in filis penicillorum, trans- formatione rachidis orta, simplicia aut rarius ramosa, sape filo infe- riore non transformato monosiphonio et ramelloso pedicellata, ipsa villosa, filo, a quo trausformata sunt, multipbT crassiora. verrucoso- torulosa, spha^rosporas liuea adsceudente spirali evolutas, maguas, intra articulos singulos, foventia. Alios fructos non vidi. Sectione traus- versali siphoucs 4 pericentrales plus minus cellulis exterioribus cincti conspiciuntur. Species distinctissinui, adspectu D. elegantis inferne denudata', su- perne niinus villosa», at fructibus longe diversa, stichidiorum forma- tionis norma ad D. trichoclados proxime accedens, characteribus in- signibus nullo negotio distinguenda. D. trichoclados habet stichidia nuda', in D. Tumanowiczi sunt ramis penicillorum villosa et ita trnn- situm ad species Lophothalite parantia. Harvey stichidia monilifor- mia dicit' mihi moilo Polysiphonia' verrucoso-distorta potius adpa- ruerunt. In Ner. Bor. Amer. III. Siipph p. 128 Harvey keramidia descrip- sit in ramis minoribus brevissime pedicellata, ovata aut suburceolata, pericarpio tenui, carpostomio haud jirominente, nucleo magno. V. LOPHOTHALIA. Fronde deconi^josito-ramosa, teretiuscida sursiim longius corti- cata, per totam longitudinem ranmlosa aut inferne sensim de- nudata, ramtdis a basi monosipliomis quoquoverstim exeuntibus sim/plicihus aut ramosis, stichidiis a ramo minore poJysiplionio transformatis verrucoso-torulosis, spJicerosporas in singtdis arti- culis paucas (1 — 2) foventibus, Tieramidiis suhglobosis, pericar- pio firmo nunc ramtdoso. S^). 49-53. 49. D. BOLBOCH^TE (Harv. in Lond. Journ. Bot. III. p. 434) te- retiuscula pinnatim decomposito-ramosa tota corticata, caule ramisque inferne denudatis superne peuicillato-villosis ra- 1234 RHODOMELEiE. JDasya. mulisque brevissimis subulatis articulatis obsitis, penicillo- rum filis a basi monosiphoniis tenerrimis simplicibus, initio fasciculatis a ramulo bulbiformi, demum utrinque attenuato siliquffiformi sphferosporifero alterne et quoquoversum exe- untibus, stichidiis villosis demum nudiusculis corticatis ver- rucoso-insequalibus, singulis aut fasciculatis, keramidiis in ramulo terminalibus globosis nudis. Dasya bolbocliale Harv. l. c. Ner. Austr. p. 65. tab. XXV!! Alg. Tasm. n:o 25. Fl Tasni. p. 304! Kuts. Sp. p. 797! Sond. pl. Muell. p. 703. Exsice. Ilarv. Alg. Austr. n:o 224! Hab. in oceano australi ad littus Tasmannife et Novse Hol- landise australis (Harvey!). Frons 6—14 pollicaris, pinnatim decomposito-ramosa, caule inferne pennam columbinam circiter crasso ramisque majoribus inferne niidis, superne minoribusque fcre per totam longitudinem quoquoversum ra- mulosis ambitu fere cylindraccis. Ramuli juveniles constant fasciculo filorum mollissimorura, fere ex uno puncto egredientium • basis filorum sensim eminet, quasi bulbns oblongus apice comosus, qui demum in ramulum abit siliqirtcformem splia'rosporiferum, sticliidiuni constituen- tem. Una cum fasciculis exeunt ramuli steriles novelli, molliter su- bulati, articulati, articulis 4-siphoniis diametro circiter a>qualibus. Fila fasciculorum sunt simplicia, strictiuscula, a basi monosiphonia, articu- lis diametro circiter 4-pIo longioribus constituta. Stichidia a ramulis bulbiformibus orta, sunt matura siIiqua?formia, lineam vix longa, pe- dicello brevi polysiphonio at corticato sutfulta, solitaria aut fasciculata, initio et aliquando forsan diutius - comosa, demum filis abruptis nu- diuscula, corticata, verrucoso-ina;quaIia, sphserosporas in eadem linea transversali rarticulo 'eodem) singulas aut paucas (2 saltem vidi) fo- ventia. Keramidia pro uiagnitudine planta; minora, in ramulo piloso terminalia, fere omnino globosa.intra pericarpium nudum firmius gem- midia pyriformia, in placenta basali terminalia, foventia. Tota planta corticata, ramulis minutissimis exceptis ultimi ordinis; sectione trans- versali vidi siphones pericentrales 4, cortice denso cinctos. Color coc- cineo-purpurascens. Ramuii steriles, quos supra memoravi, sunt nudo oculo haud con- spiciendi. Adsunt tamen certe in quibusdam stadiis, analogiam speciei cum D. Tumanowiczi demonstrantes; ex altera parte D. verticillatse proxima, dispositione ramellorum haud verticillata et stichidiis sub- sessilibus firmioribus nullo negotio distinguenda. 50. D. vERTiciLLATA (Harv. in Hook Lond. Journ. III. p. 434) teretiuscula pinnatim decomposito-ramosa sursum longe cor- Dasya. Rhodomelete. ' 1255 ticata, caule ramisque inferne denudatis, superne subarticu- latis penicillato-villosis, raraulis ecorticatis, penicillorum filis a basi monosiphoniis tenerrimis simplicibus, ramorum ver- ticillatis a strato corticali, ramulorum ad genicula exeunti- bus singulis alternis, stichidiis ex apice ramuli ortis lan- coideis submoniliformibus viUosis, articulis 4-siphoniis dia- metro brevioribus. Dasya verticillata Rarv. l. e. Ner. A^istr. p. 64 tab. XXIV! Fl. Tasm. p. 304! Sond. pl. Muell. p. 702! Lophothaliti verticillata Kiits. Sp. p. 797! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 223! Hab. in oceano australi ad littus Tasmannise (Gunn!). Froudes a plexu radicali elongatse, pedales et iiltra, ambitu pjTa- midata>, deconiposito-piriiiatim raniosa^ caule cohimbinam pennam cir- citer crasso ramisque sensim teuuioribus inferne denudatis continuis, superne dense penicillato-villosis. Rami antepenultimi articulati, atta- men corticati, ultimi penultimique articuUiti nudi, articulis omnium diametro brevioribus, sectione transversah siphones pericentrales 4 plus minus corticatos aut nndos monstrantes. Fila penicillorum. qua^ a ramis uUimi ordinis (quos ramulos dixi) exeunt, snnt ad genicnla singula quoquoversum alterna erecto-patentia-, qua' a ramis corticatis proveniunt, ea sunt astrato corticali exeuntia, in eadem hnea transver- sali phira, ideoque verticillata subpatentiora, omnia simplicia longe attenuata molHa, articulis diametro 4 — 6-plo longiora. In ramnlis te- trasiphoniis ecorticatis stichidia evolvuntur, et apice simplici aut ra- moso transformata, ideoque singula terminalia ant in eodem rachide plura, ipsa pihjsa, pedicello quoque plus minus ehjngato piloso in- structa, fencoidea, in singulis articulis sphferosporas singulas aut pau- cas (sape 2) evolventia; articuli unica, et articuh phiribus sphgero- sporis farcti sa?pe alternant, hoc niodo irregulariter monihformem ad- spectum stichidiis tribuentes. Color coccineus. Species dispositione dissimih fdorum monosiphonioram in parti- bus juvenihbus et aduUioribus insignis, et ab omnibus aliis speciebns hoc respectu abludens. Harvey in icone, creterum pulcherrima, Lane dispositionem non satis distinctam exhibuit-, quot tila in verticiUis pinxit, tot me uon vidisse confiteor. Sit tamen ut hoc respectu diffe- rentia? adessent. Raniulos tetrasiphonios neque ita basi constrictos vidi, nisi in rachide stichidiifera stichidia lateraha fere sessiha sint-, plerurnqufe sticliidia pediceUo longiori suffuUa mihi obvenerunt, ramulo ad basem vix attenuato pediceUum constituente. 5]. D. FEREDAYiE (Harv. mscr.) elongata teretiuscula corticata vage pinnatim ramosa, caule ramisque majoribus inferne nudis, apice minoribusque squarroso-ramulosis, ramulis a 125 1) RhodomelejE. Dasya. strato corticali quoquoversum et inordinate exeuntibus a basi monosiphoniis dense dichotomis, ramellis patentibus ri- gidiusculis, stichidiis a ramo polysiphonio corticato vix transformatis, toruloso-verrucosis ramulosis serie spirali sphferosporas foventibus. Dasya Fereilayec Harv. mscr. Fl. Tasm. p. 3031 Phyc. austr- tab. CLXXIII! var.: a. laxioe ramulis subdistaiitibus, exsiccatee strictiusculis. Dasya Feredayse Harv. in Alg. Austr. n:o 220! rar.: /i. contractior ramulis densioribus ramos subspongiosos dense circumdantibus, exsiccatte squarrosis. Dasya Feredaya^ var. B. Harv. in Alg. Austr. n:o 221! Hab. in oceano australi ad littus Tasmannipe, George-town (Harvey!). Froiides pedales et ultra,a eaule elongato pentiani scriptoi"iani fere crasso pliires provenientes, pyramidala^ pinnatini deconiposito-ramosa', ramis conibrmibus quoquoversuni exetititibns. Rami majores inferne denudati, atit glaberrimi aut sparsissimis rainulorum vestigiis pra^diti, stiperne ratnique minores [ler tolam fere longitiidiliem squarroso- ramulosi, ranmlis deorsnin sparsioribus. liamuli a strato corticali quoquoversum et nullo perce[)tibili ordine exeuntfs, semilineam lon- gitudine vix superantes, [latentes, a basi inonosiphonii, patenter diclio- tomi, ramellis partim attcnuatis obttisis strictiusculis. patentibus aut subdivergentibus, articulis diaiuetro circiter triplo longioribus. Sticlii- dia ramis minoi"ibus polysiphoniis et corticatis vix transformatis cir- cumcirca ramulosis constitiita, basi sitbattetiuata la-via, sujterne toru- loso-verrucosa, verrucis subspiraliter dispositis, singulis ramulo ex- teriore horridis intus sphserosporam foventibus; sphsrospora' hoc modo ))er lineam spiraleiu longitudinalem dispositse. Keraiuidia milii ignota. Tota planta est corticata, ramulis moiu)siphoniis exceptis' exsiccatione collabitur, nec postea extenditur ita ut structuram internam distincte percipere valuerim. Harvey 1. c. duas formas sub distinctis numeris distribuit. Sunt adspectu quoque admodutn diversse, cliaracteribus vix distinctse. Var. ft. est planta multo laxior, ramis distantioribus, ramuJisque etiain in raiuis minoribus subdistaiitibus, exsiccatEc strictiusciilis. Vur. /?. omni respectu contractior, ramis densioribus ramulisque magis coiupositis atque ita proximis ut rami squarroso-spengiosi fere diceiuli sint. Utram- que fertilem vidi. Forsan conjicere liceat illam esse profundioris ma- ris incolam. Species est distinctissima atque iiiter congeneres nuUo negoiio characteribus allatis dignoscenda. Ramulis rigidiusculis squarrosis pa- tenter dichotomis a D. bolbochajte et D. verticillata, ramis quoquover- Basya. RhodomelejE. 4 "2 5 7 sum exeuntibus vagis a D. HatTia' digiioscenrla. Harvey speciem cum D. villosa comparavit-, nec «tichidia, qualia supra eadem describere co- natus sum, talia vidit et pinxit. An inter specimina distributa plures species adessent? 52. D. Haffle (Harv. niscr.) fronde raniis ramulisque densis sub- spongiosa elongata compressa decomposito-pinnata usque ad apices cortieata, rachideque inter pinnas distiche exeun- tes ramuloso-squarrosa, ramulis a strato corticali exeunti- l)us subverticillatis a basi monosiphoniis densissime dicho- tomis in ramellos recurvato-divaricatos abeuntibus, stichi- diis . . . . , keramidiis infra apicem pinnulfe inflatffi globo- sis rostratis a superticie ramulosis. Dasya Haftia> Harv. Fh Tasm. p. 303. Phyc. austr. tuh. CXLIII\ Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 222! Hab. in oceano australi ad Western Port Victoria3 (Harvey!). Frons nltra [)edalis decompositc disliclie pinnata, fiinnis 3 — 4 pol- licaribns, tota ramelloso-spongiosa. Caulis inferne saltem lineam latus, (infima parle in meo specimine deficiente) ramique majores basi gla- brescentes. racliide supernc inter pinnns pinnisque ipsis densissime ra- muloso-spongiosis. Pinua^ subliorizontaliter et disticlie exeuntes, ite- rum iterumque pinnatce*, pinnulfe ultimce simplices, amltitn lineares aut potius cylindracese, ramulis densissime vestita^ et omnes ad apicem usque corticata'. Ramuli circumcirca et eadem linea horizontali plu- res provenientes, subverticillati, plurimi a basi monosiphonii, uno vel altero in pinnulam abeunte inferne oligosiphonio, densissime fplerum- que duobus articulis interjectis) dichotomo-divisi, ramellis rigidiuscu- lis supra axillas patentes divaricatis, terminalibus subrecurvis acumi- natis, articulis diametro duplo triplo longioribus. Keramidia in spe- clmine nostro adsunt, nempe infra apicem pinnula; et ab ipsius parte (ut videtur) intlata orta, inferiore parte pinnulce hoc modo pedicellata, superiore oblique superata, ramulisque plurimis a parte inllata, in pe- ricarpium transmutata, exeuntibus horrida, subspha^rica, ore producto rostrala, carpostomio aperta, intra jiericarpium areolatum nucleum glo- bosum, filis a placenta radiantibus, articulis ultimis gemmidiiferis, con- stitutum foventia. Stichidia niiJii ignota. Tota frons dense corticata^ ita ut pinnula transverse secta totum interius in celhihis fere a-que magnas divisum exhibeat. Species, quantum mihi innotuit, in genere sola, cujus keramidia ramulis horrida sint-, omnium fere maxime squarrosa, habitu Wran- gelia? velutina; densioris, aut (si cum nostratibus comparare malueris) Griffithsifc Equisetifolife. Harvey, qui speciem determinavit, stichidia Dasya^ vidisse, adparet", eadem dixit minuta, ovalia, mucronata. Inter congeneres habitu D. Wrangelioide forsan proxime conveniens, at 1258 Hhodomelete. Basya. multifariam diversa et facilliine distincta. Stichidiis inihi ignotis, in- ter species reliquas nondum bene disponenda. In Phyc. austr. Harvey Cystocarpia quodammodo abnormia putat et structuram nuclei aliam pinxit, quam ipse vidi-, nimirum fila geni- midiifera superne in articulos moniliformes, modo Spha^-ococcoidea- rum sohita. Nuclei lihi ramosissima vidi. at tantum articulos supre- mos in gemmidia conversos. 53. D. Lenormandiana (/, A(j. mscr.) elongata teretiuscula eor- ticata vage pinnatim ramosa, caule ramisque majoribus in- ferne nudis, apice minoribusque squarroso-ramulosis, ramu- lis a strato corticali quoquoversum et inordinate exeunti- bus inferne polysiphoniis superne ramellisque monosiphoniis decomposito-pinnatis, ramellis subdivergentibus rigidiuscu- lis, stichidiis a ramulo polysij^honio ecorticato vix trans- formatis, toruloso-verrucosis ramulosis sphterosporas spira- liter dispositas foventibus. Hab. ad ostia Glen-elg tluminis Australise (Hb. Lenormand!). Specimen, quod vidi, circiter 5-pollicare decomposito-pinnato-ra- mosum, ramis majoribus minoribusque raniulos ?emulantibus mixtis. Rami inferne nudiusculi, superne ramique minores toti raniuloso-squar- rosi subspongiosi corticati. Ramuli ecorticali basi polysiphonii, su- perne ramellique monosiplionii, per totam longitudinem pinnatim ra- mellosi, ramellis supremis sinij)Iicibus patentibus apice incurvo, infe- rioribus divergentibus furcatis, infimis pinnatis. Ramelli conico-subu- lati divaricati. Articuli in ramis vix conspicui, in ramulis inferne polysiphonii (ni fallor 4-siphoneiJ diametro breviores, superne mono- siphonii diametro circiter axjuales. Stichidia ex ramulorum rachide j)olysiplionia, infra apicem ramuli, constituta, vix transformata et cir- cumcirca ramellosa, spliEerosporas spirali ordine dispositas at valde adproximatas (ob articulos breves), nec proprie verticillatas gerentia. Froude transversaliter secta siphones pericentrales 4, exteriorum pa- rum minorum strato denso corticatos, videre credidi. Species memorabilis, inter Lophothalias ramulis basi polysipho- niis, apice monosiphoniis insignis. Ut Stichocarf)i ad Rhodonemata, ita D. Lenormandiana ad D. Feredayae fere se habet. Quo jure igitur priores sectione distinguamus, eodem et inter Lophotalias analogas sectiones condere liceret. Speciebus autem Lophothalise paucioribus, liis vix hodie opus erit. Species inquirendce. 54. D. PLUMOSA (Bail. et Harv. mscr.) fronde inarticulata compressa ancipite distiche bi-tripinnata ; pinnis elongatis, pinnulis brevibus Basya. Rhodomele.«. 4259 alternis deiise obsitis ramellis distichis sa^pe oiipositis strictis sim- plicibiis aut fureatis monosiphoniis, articulis ramellorum diametro triplo longioribus. Das.va plumosa Bail et Harv. in Bot. Expl. Exped. et in Harv. Ner. Bor. Am. p. 66. liab. ad Puget Sound (Willces). Specimen unicnm imperfectum tantuni observatum. Fructus ig- noti. Habitus PtilotEe, at sectione transversali structura caulis Dasyre. Frons, ut videtur, pluripoUicaris, ambitu ovata, bi-tripinnata. Pinnse elongatas, pinnulis brevibus. Pinnse pinnulseque ramellis confervoideis distichis oppositis articulatis dense marginatse. Color Itete carnii- neus. Ita Harvey 1. c, qui speciem ad sectionem suam Stichocarpi retulit. 55. EuPOuoNiUM viLLosiM (Kff. Sp. p. 798) parvulnni ( vix pollicare") phycomate setaceo ramosissimo; ramis villosis, articulis diametro parum longioribus; ramellis divaricatis dichotomis, attenuatis fru- ctiferis, articulis diametro 2— 3-plo longioribus; carpocloniis pe- tiolatis, lanceolato-linearibus, aj^ice longe cuspidatis, vel in fila ramosa, breviter articulata cxcrescentibus. • — In mari adriatico et mediterraneo. 56. Eup. RiGiDLLi M (Kg. l. c.) pliycomate parvulo (4- 6"' longo) setaceo, parce ramoso", ramellis rigidis capillaribns squarroso-dichotomis, . iLbique fere a^qualibus, articulis inferioribus diametro duplo longi- oribus, superioribus Eequalibus. Fructus ignoti. -- In raari adriatico. 58. Trichothamnion oracilk (Kff. l. C. p. 800) pliycomate filiformi gra- cili tereti decomposito-pinnato, primario ramisque glaberriniis- pinnulis callithamnoideis abbreviatis corymbiformibus acutis, ar- ticulis diametro parum brevioribus. — Ad oras Sicilise. 59. D. Crouanioipes (Sond. pl. Muell. p. 703) "fronde conlinua tenuis- sima raonosiphonia, rarais alternis patentibus, ramnlis sensim mino- ribus, omnibus cum fronde primaria fasciculis raniellorum brevis- simorum verticillatim sejunctorum vestitis, verticillis superioribus contluentibus, ramellis articulatis callithamnioideis divaricato-ra- mosissimis, articulis diametro subduplo longioribus. Hab. ad oras Tasmanniae (Stuart). Herba purpurea Crouania^ attenuata-. simillima: Specimina 2—3 pollicaria, pyramidato-ramosa. Frons primaria setacea, contiiuia, non articulata, subcartilaginea, monosiphonia. Rami inferiores circ. poUi- cem longi, attenuato-ramulosi, raraulis dichotomis. Frons tota ramellis subverticillatis vestita. Verticilli brevissimi in parte frondis inferiore IV. . 80 1240 Rhodomelej:. Didyurus. subregulariter sejuncti, in parte suprema subconfluentes. Fila ramel- lorum fasciculato-ramosissima callithamnioidea. Fructificatio deest. Chartse adhseret." Harvey, qui plantum Sonderi in Fl. Tasm. p. 304 memoravit, ean- dem vero non vidit, queerit an esset Crouania insignis Harvey. (Asperocaulon collabens Rudolph. in Linnefea 1831. an hoc loco uo- minanda?J Species exclusce. Dasya spongiosa Aff. = Eupogonium spongiosum Kiitz. = Cal- lithamnion arbuscula. Dasya tenella Hering = Polysiphonia Heringii Harv. Dasya pallida Sond. = Eupogonium pallidum Kiitz. = Wran- gelioe sp. sec. Harvey. EupoGONiuM SQUARROSUM Kut^. = sp. Callithamnii lide sp. in Hb. Lenorm. dj. DlCTYURUS Bory ap. BeJanger Voy. Ind. Orient. p. 170. J. Ag. in lAnncea XV.p.2i. Endl. Gen. Pl. Sttppl.III.p.^O. Calidictyon Grev. inscr. in Wight et Arn. Prodr. Ff.penins. Ind. Orient. et Lindlcy Nat. Syst. of Bot. Ed. II. p. 452. Thuretia Becsne in Ann. Sc. Nat. Ser. III. Tom. II. p. 236. Voy. de la Venus Pl. 2. A. Dictyurus et Thuretia Kutz. Sp. p. 673. ct Auct. Frons teretiuscula aut plana, subpinnatim ramosa, ramis reticulo tilorum areolas pertusas rotundato-hexagonas ambientium ve- latis; velo ramulis a rachide egredientibus, anastomosi in- vicem junctis, articulatis, monosiphoneis aut principalibus sensim polysiphoneis venas constituentibus, formato. Kera- midia a ramulo transformata subspha^rica intra pericarpium cellulosum, carpostomio in mucronem producto apertum, gemmidia obovata in articulo terminali filorum a placenta centrali radiantium foventia. Spharosporcc in stichidiis a ramellorum basi incrassata polysiphonia transformatis, utrin- que adnatis conicis, circumcirca evolutse, zonis transversa- libus superpositis pluriseriatas, triangule divisee. Frondes nunc teretiusculse parce ramosse aut decomposito- pinnata?, nunc in laminas sursum concavas et marginibus ad- Dictyiirus. RHODOMELEiE. ' 1241 scendeutibus cum superioribus connatas saccatas, nunc iu folia plana pinnatifido-laciniata expanste, fere totse, aut parte supe- riore velo reticulato pertuso obductse. Rachis, velum sustinens, inferne velo sensim deleto in stipitem aut caulem ramosum transformata, teretiuscula, polysiphonea sensimque corticata, si- phones pericentrales 4 — 6—12 sectione transversali monstrans, superne emittens ramulos alternos, quoquoversum magis irre- gulariter aut ordine conspiciendo anastomosantes, hoc modo quasi in velum sohitos. Velum, pro diversitate ramificationis, in diversis speciebus varium; ramuli nimirum in nonnullis sub- spirali ordine a rachide egredientes et singuli, quoquoversum ramellis anastomosantes velum, in his teretiusculum circumcirca undique ambiens, totum in unum confluens, eflficiunt; in aliis ramuli mox subdivisi, quasi plures ex eadem basi flabellatim et subhorizontaliter expansi, velum reddunt quasi laminis fla- bellatim venosis sursum concavis, marginibusque adscendenti- bus cum superioribus junctis saccatis, compositum; in aliis de- nique ramuli distichi quasi venas a costa egredientes, venulis- que versus utramque paginam expansis iterum subdivisas, folii plani efiieiunt, cujus superllcies utraque marginesque ipso velo limitantur. Ramuli hoc modo velum constituentes aut toti con- formes et monosiphonei, aut primarii incrassati et polysipho- nei venas venulasque, laminas veli percurrentes, efliciunt; se- cundarii monosiphonei, plerumque ad articulum quodque secun- dum alterne anastomosantes, anastomosante ramello unicum ar- ticulum sfepius offerente. Inter ramellos hoc modo conjunctos areolffi rotundato-hexagonse pertusffi formantur ; areolee aut nullo ordine conspiciendo dispositee, aut directione costse' et vena- rum seriatim superpositse. Keramidia (in una tantum s])ecie mihi cognita) a ramulo quodam primario transformata, reticulo plus minus distracto cincta, fere globosa at apice longiore ramuli extra reticu- lum eminente rostrata, ni fallor apice pertusa; pericarpium cellulis minutis, pleiostromaticis, a superflcie subinordinatis, oblongis contextum; placenta centralis, filis tenuioribus laxius extensis cum pericarpii superiore parte conjuncta, quoquoversum fila fasciculata dichotomo-fastigiata, articulata emittens; gemmi- dia in articulis terminalibus filorum evoluta, fere obovata. Sti- chidia a basi incrassata ramuli transformata, subconica, in ra- chide sessilia aut brevi pedicello sutfulta, apice aut superne ra- 80* 1242 Rhodomele^. Bictyums. mellis anastomosantibus continuata aut ipsa subconfluentia, po- lysiphonea, intra stratum corticale spheerospoi^as in siphonibus pericentralibus circumcirca evolutas, zonas transversales super- positas formantes, triangule divisas foventia. Antheridia in ra- mulis veli liberis proveuientia, pedicello sutfulta, ovalia granu- lis foeta in Th. terete observavit Harvey. (Phyc. austr.tab. CXCI. fig. 5). Quale genus intelligo ClaudeBe propinquum mihi videtur, ut hoc jam Symbolas meas scribens suspicatus sum. Decaisne Thuretiam describens, hanc a Claudea removendam et Rhodo- plexise adproximandam esse statuit. Kiitzing Dictyurum et Thu- retiam suis Callithamnieis, et quidem inter Halophlegma et Da- syphilam dispositas, retulit. Harvey contra, Thuretiam ut Dic- tyurum Rhodomeleis adnumeravit. Fructus quoque certe sunt Rhodomelearum, sive stichidia, sive cystocarpia respicias. De limitibus generis forsan dubia alicui maneant. Thure- tia quercifolia, a Decaisne descripta, a Dictyuro Boryano multis certe distat, si habitum respicias et formam foliorum, quse of- fert eximie evoluta. Sin Thuretiam teretem bene generi retu- lerit Harvey, quod mihi nullomodo dubium adparet, hsec fere longius a Thuretia quercifolia distat quam ipsa species typica Dictyuri ; Species alia, quam ipse Dictyuro retuli, ex India oc- cidentali orta, Th. tereti iterum proxima. Connectuntur hoc modo omnes, et non nisi invita natura in diversa distrahuntur genera. Ex forma veli reticulati genera distinguere non licet, nisi tertium genus Th. tereti et D. occidentali condere volueris. Venis polysiphoneis Dictyurus purpurascens et Thuretia querci- folia ab aliis recedunt; at in pluribus Rhodomelearum generi- bus species analoga ditferentia divei-sse adsunt, (Polysiphonia byssoides, Bostrychise Sp. plures, ramorum parte superiore mo- nosiphonea insignes) quas non majori injuria ab illarum con- generibus distraheres. Vense polysiphonese ita conspicuse Thu- retiee quercifolise, velut minus adparentes Dictyuri superne in tila monosiphonea solvuntur; in aliis speciebus venis analogi ra- muli sunt a basi monosiphonei, quamdiu steriles; stichidiiferi hi quoque polysiphonei evadunt. Didynrus. Rhodomele.e. - 1243 SPECIES DISPONUNTUR: * Fronde teretmscida reticuh circumcirca effnso conformi, toto Jilis monosiphoneis constituto, velata (Calidictyon miJii). 1. D. OCCIDENTALIS J. Ag. 2. D. TERES HaRV. ** Fronde laminis sid)liorizontaliter expansis sursum concavis, marginibusque adscendentibus cum siiperioribus confluenti- bus saccatis, velata ; venis polysiphoneis per laminas ex- currentibus. (Bictyurus, Bory). 3. D. PURPURASCENS BoRY. *** Fronde in Jaminas verticales laciniato-pinnatifidas paral- lele venosas foliiformes expansa; venis velo inclusis poly- sijjhoneis. (Tlmretia Becs.) 4. D. QUERCIFOLIUS DeCS. 1. D. occiDENTALis (J. Ag. Alg. Liehni. n:o 29) frondis parce ramosee ramis sparsis inferne nudiusciilis superne velatis oblongis, velo ramellis a rachide alterne exeuntibus invi- cem in reticulum circumcirca ambiens irregularius conjunc- tis, sterilibus a basi monosiphoneis, constituto, areolis ro- tundatis pertusis vix distinctum ordinem servantibus. Dictyurus occidentalis J. Ag. l. c. Kiitz. Sp. p. 673! Hab. in sinu Mexicano ad oras Vera Cruz (Liebman!) Speciniina vidi 2 — 3 pollicaria, stipite gracili setam parum supe- rante ultra pollicari, inferne pilosulo aut glabrescente, superne in ra- mos numerosos iterum ramosos abeunte. Pars ramorum velata pol- licaris lougitudine, pennam scriptoriam crassitie non sequans, ambitu fere oblonga. Velum constituitur ramellis a rachide subalterne exeun- tibus, basi invicem discretis, mox ramellis quoquoversum directis et anastomosibus cum vicinis junctis, in reticulura circumcirca ambiens nullo ordine distinguendo contluentibus-, ramellis hic illic paulo ex- tra velnm prominulis, hoc extus aut productum aut contractum adpa- ret. Ramuli ramelliijue omnes velum constituentes sunt monosipho- nei, articulis diametro circiter a;qualibus, areolas pertusas rotundatas, nullo adparenti ordiue dispositas, ambientes. Rachis corticata trans- verse secta monstrat siphones pauciores (subdivisione forsan numero variantes; plernmque 6 numerare credidi). Substantia spongiosa. Co- lor pJantce madefactse, SEepe sordibus infestatse, purpurascens. Areschoug (Act. Soc. Sc. Upsal. III. Vol. I. p. 356) speciem et immo iHjvum genus, Holonema, instituit plantse ad Vera Cruz a Lieb- manno lectfe, quani Dictyuro occidentali identicam conjecissera, sua- dente loco natali, nisi nimiuni revera abliorreret descriptio data ab iis 1244 RHODOMELEiE. Bictyurus. qufe ipse vidi. Attamen quum inter plantas Liebmannianas, quas 1. c. descripsi, nullani noverim, quse ad genus Arescliougii melius refera- tur, hoc loco de novo genere mentionem facere licitum sit, posteris questionem de hac re solvendam linciuens. 2. D. TERES (Harv. mscr.) frondis deeomposito-pinnatse pinnis oppositis sparsisque totis velatis teretibus, velo ramellis a rachide alterne exeuntibns invicem in reticulum circumcirca ambiens irregularius conjunctis, extimis liberis, sterilibus a basi monosiphoneis, sphajrosporiferis basi conice inflata po- lysiphoneis, constituto, areolis rotundatis pertusis vix di- stinctum ordinem servantibus. Thuretia teres Harv. mscr. Phyc. austr. tab. CXCI! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 114! Hab. ad australes novse Hollandi-cE oras (D:r Curdie! Har- vey!) Frons circiter tripollicaris, tota velata teretiuscula, pennam scrip- toriam crassitie non a^quans, aut velo inferne sensim deterso hic illic nudiuscula, rachide persistente setam circiter crassa, a basi pinnatim i'amosissima, ramis iterum iterumque eodem modo subdivisis. Pinnee in planta bene evohita plurima" opposita», aut altera hic illic deficiente sparsse, cylindracesc, obtusse aut apice pinnis novis prspgnante nunc immo incrassatff. Rachis teretiuscula corticata et inarticulata, intra corticem siphones circa centralem ipsis majnrem circiter 12 sectione transversali monstrans. Ramuli, velum sustinentes, spirali ordine cir- cumcirca a rachide exeuntes, a basi monosiphonei, mox ramosi ra- mellis quoquoversum cum proximis anastomosi conjunctis reticulum veli formantibus', apicibus ramellorum extra reticulum prominentibus liberis adscendeutibus incurvis acuminato-obtusiusculis frondi adspec- tura sub-hirsutum tribuentibus. Areolse, reticulo inclusa\ ordine vix conspicuo dispositEP, duplici-triplici serie rachidem ambiunt. Ramelli reticuhim formantes, plerumque ad articulum quodque secundum ra- mulum anastomosantem emittentes, anastomosibus subalternantibus. Ramuli sphan'ospoi'iferi basi aut paulo supi-a basem sensim incrassati polysiphonei evadunt, adspectum quasi granulis essent repleti oflferen- tes, in stichidia irregnlarius conica, basi dilatata rachidi proxima, ses- silia aut brevi pedicello suffulta, apice et infra apicem ramellis anasto- mosantibus continuata, nunc ipsa quoque anastomosantia (nempe in- crassata parte ramellos longius adscendente) quasi composita pluribus circumcirca spheerosporis multiseriatis foeta. Substantia spongiosa- Color ferrugineo-purpurascens. Planta fertilis laxiori reticulo, apice stichidiis obscurioribus prse- dita, adspectum fere Dasya; arbusculEe; sterilis, densius spongiosa, Cla- Bidyimis. Rhodomele^. - • " 4245 dostephum aut Griffithsiam equisetilbliam inter nostrates potissimum refert. 3. D. PURPURASCENS (Bovy apud Bclang. Voy. p. 170) frondis parce raniosse ramis inferne hirtis superne velatis obovato- clavatis, velo lanielJis siibhorizontalibus concavis invicem conjunctis et saccatis venosis constituto, venis subflabella- tim H rachide exeuntibus inferne polysiphoneis, ramellis interjectis monosiphoneis areolas liexagonas pertusas lon- gitudinaliter seriatas separantibus. Dictynrus purpurascens Bory l. c. Pl. I. fig. 2! Kiltz. Sp. p. 673 Calidictyon Wightii Grev. mscr. in Hb. HoJcoer! Exsicc. Harv. Alg. Ceyl. n:o 1! Hab. in oceano Indico ad Cap Comorin (Belanger), ad oras Indiee (Wight!), ad Ceylonam (Harvey!) Ah expansione radicali frondes gregarise surgant, longitudine cir- citer l*/2 — 2 poUicares, simplices aut ramis conformibus paucis instruc- tse. Stipites pennam passerinam inferne vix aMjuantes, hirti, sursum attenuati glabresceiites at laminis saccatis sursum amplioribus ob- ducti, simplices aut infra partem velatam ramos paucos exserentes. Vehim constituitur lamellis alterne superpositis. a rachide subliorizon- taliter exeuntibus sursum concavis, deorsum convexis, marginibus ad- scendentibus lamina^ inferioris cum convcxa parte superioris connatis sacculos subclausos formantibas. In lamina ita conformata ramelli flabellatim a rachide exeuntes quasi venas sursum evanescentes con- stituunt-, vena:' inferne polysiphonige, superne et lateribus abeuntes in parenchyma quasi filis monosiphoneis articulatis contextum. Fila pa- renchymatis, monosiphonia quoque ipsa flabellatim disposita. ad arti- culum quodque secundum alterne cum vicinis anastomosantia, areolas pertusas rotundato-hexagonas, longitudiualiter superpositas, ambiunt. Articuli polysiphonei vtnarum diametro breviores, monosiphonei sub- sequales. — Fructus non vidi. Substantia spongioso-membranacea. Stipite transversaliter sccto cellulam centralem pericentralibus 4 (ni fallor) proxime cinctam, numerosisque exterioribus, corticales cellulas conjungentibus, vidi. Bory de hac specie dixit frondem esse in modum Volubilarise spi- i-aliter circa rachidem adscendentem:, quod, me judice, improprie dici- tnr. Laminee nimirum basi quodammodo amplexicaules, nempe latiori basi adnatse, venasque plures ex eadem emitteutes, at singulfe basi dis- cretse, nec in lineam spiralem conjunctse. 4. D. «^uERCiFOLnTs (Decsne Ann. Sc. Naf. Ser. III. w?. 2.^). 236) fnmdis pinnatitide decompositffi pinnis inferne sensim denu- datis caulescentibus, superne velatis in folium planum oblongo 1246 Rhodomele^. Bictyurus. laciniatum margine fimbriatum expansis, velo utriusque pa- ginse superficiem formante, venis intermediis alterne a ra- chide exeuntibus polysiphoneis subtento, venulis alterne ver- sus paginas exeuntibus basi conice inflata sphserosporiferis, reticuli ramis monosiphoneis areolas hexagonas, secus ner- vos seriatas, separantibus. Thuretia quercifoHa Decsne l. c. et Voy. de la Venus tab. 2 A! Kittz. Sp. Alg.p. 673! Harv. Mar. Bot. of West. Aiistr. n:oi7. Phyc. Austr. tah. XL! Sond. pl. Muell. p. 696! Claudea singularis Lamx mscr. fide Decsne. Claudea pulclierima Mert. mscr. Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 113! Hab. ad oras australes et occidentaks novse HoUandise (Mal- lard! Harvey!) Frondes inferne sensim caulescentes, caiile teretiusculo vix pen- nam passerinam crasso elongato pluripoUicari ramoso, costa foliorum superne continuato. Folia sunt plana, 3—4 pollicaria, 1—2 pollices lata aut angustiora laciniato-pinnatifida, laciniis oblongis, margine fira- briato-luceris, apice rotundatis, costa venisque a costa alterne exeun- tibus, oblique versus marginem adscendentibus subparallele nervosis. Costa veuEeque intermedise inter utramque folii paginam, reticulo veli proprio quasi formatam;, ^jrimaria' venee poh^^siphoneaN directione la- minse foliorum disticliEe*, secundariee fere a basi monosiphonere, verti- cabter a primariis fere ad geniculum quodque exeuntes et ipsee al- ternee versus utramque paginam abeuntes, mox ramellosse ramellis anastomosantibus reticuhim paginee formantes. Superficies tota utrius- que paginaj hoc modo velo constituitur fenestrato, nusquara fneque su- pra costam venasque) interrujito, areolis pertusis secus costam direc- tione folii, secus venas harum directione longitudinabter seriatis, sub- hexagonis. Inter utramque paginam (fronde transverse secta) sunt fere areolarum series quatuor. Fila monosiphonea longitudinalia veli sunt plerumque ad articulura quodque secundura (aut pluribus inter- jectis in parte costa^ superpositaj alterne anastoiuosantia, anastomosi transversali ab unico articulo formato. Articub diametro circiter sequa- les. Venula; fa venis versus paginas exeuntes) sunt qua; in stichidia breviter conica transforraantur, apice reticulo pagina- continuata', quia venulffi altcrna", stichidia quoque alterna evadunt, a superficie visa ad- spectum moniliforniera venis tribuentia. Sunt apices laciniaruni fron- dis, quas stichidiis ornatas vidi. Cystocarpia fere consimiliter infra apices laciniarum posita, singula aut pauca in eadera lacinia, in utra- que pagina obvenientia, hinc planiora, illinc elevata, reticulo phis mi- nus denso frondis cohibita, rostro vero elongato supra reticuhim emi- nente incurvo demum, ut suspicor, gemmidia emittentia. Structuram Trigenea. RHODOMELEiE. 1247 cseterum cystocarpii supra decripsi. SuLstantia spongiosa; Color re- centis roseus videtur: sordibus facile, ut videtur, mutatus. Caule transverse secto siphones pericentrales circiter 12 numeravi, extus corticatos-, siphone centrali exterioribus majore. CLl. TpvIGENEA. Soncl m Bof. Zeif. 1845 p. 54. Alfl. Preiss. p. 34. Harv. Ner. Ansfr. p. 37. Kilfz. Sp. p. 841. Rhodo- melee Sp. Harv. Phye. Austr. fab. CXXVI. Frons teretiuscula ramosa, ramulis tenuioribus simpliciusculis, dense jubata, caule celluloso; ramulis intra corticem poly- siphoniis, cellulis nempe 4 circa centralem in orbem posi- tis, corticalibusque ininoribus rotundatis contextis. Keraniidia ad ramulos sessilia globosa, intra pericarpium cellulosum, carpostomio apertum, gemmidia pyriformia fasciculata fo- ventia. Sphcerosporep in ramulis subclavatis, tilis callitham- nioideis obsitis, inclusse, triangule divisse. Frondes pedales et ultra, teretes pennam anserinam crassi- tie sequantes, ramis conformibus vagis simpliciusculis subdivisse, per totam longitudinem aut interjectis partibus denudatis, ra- mulis densissimis niulto tenuioribus jubata:!. Ramuli certis lo- cis densiores, at fere ubicumque adsunt densi, nunc unilatera- liter flexi, patentes, circiter poUicares, seta duplo et ultra cras- siores, steriles carnosi cylindracei utrinque leviter attenuati, longe plurimi simplices, hic illic ramulo conformi preediti, cae- terum nudi ; fertiles (a me non observati) sterilibus intermixti, ssepissime ramosi, extus filis articulatis, articulis diametrum sequantibus basi ssepe bisiphoneis callithamnioideis subdicho- tome ramosis, oculo nudo vix conspicuis, obsiti; Sphserosporse (sec. Sonder) in his nidulantes preesertim in apice subclavato, sphsericse, demum triangule subdivisse. Keramidia (sec. Harvey) globosa, membranaceo-cellulosa, poro pertusa, ramulis in latere aut ad apices sessilia, fasciculum sporarum pyriformium inclu- dentia. Ramuli transverse secti monstrant cellulas })ericentrales 4, totidem cum his alternis fere eundem orbem ingredienti- bus; centrali pericentralibus paulo minore, cincto tubis mi- noribus initio 4 (sensim pluribus); cellulse pericentrales cir- cumdantes sensim minores et in corticales minutas rotun- datas abeuntes. In caule tubi angusti cellulam centralem cin- 1248 RiioDOMELEiE. Trigenea. gentes ulterius subdivisi, in systema cellularum minorum, circa cellulas anastomosantium, granula minuta semulantium, a parti- bus centralibus ad corticales excurrentium, augentur. Genus mihi et quoad structuram partium et quoad afTmita- tes dubium, hoc loco ad descriptiones auctorum, vario respectu invicem non optime congvuentes, et ad specimina, quee vidi sterilia, adumbratnni. Sonder, qui, quantnm liquet, solus plan- tam spheerosporiferam viderit, nullam omnino habet de dispo- sitione sphserosporarum propria observationem. De cystocarpiis in diagnosi generis loquens, favellidia obhmga, tilis ramento- rum fructiferorum articulatis lateraliter adnata, sporas 4 — 6 sub- angulatas continentia descripsit; idem in descriptione speciei eadem keramidia vocat, intra perisporium hyalinum sporas seepe zonatim divisas continentia. Qua ex descriptione genus crede- res Ceramieis pertinens, et facile crederes cystuearpia in eadem stirpe, qua sphterosporffi, provenire (an hoc ita explicandum, ut quee habuit cystocarpia Sunder, eadem revera esse spharospo- ras partibus nondum dilapsis, inter tila callithamniodea interea suspensas, ut consimile in Heterocladia vidi?) Harvey Keramidia descripsit, qualia in Rhodomeleis normalia obveniunt (quse ita- que vera habui). Uterque genus inter Polysiphoniam et Rho- domelam disposuit, et Digeneee characteribus afFine dixit. Har- vey postea typicam speciem ad Rhodomelam retulit. — Prseter specimen sterile a Harveyo mihi distributum, aliud, quod fer- tile esset ejusdem plantse, accepi. Quod vero errore quodam ad eandem relatum, revera plantEe diversissimpe (Rh. globiferse proximfe) pertinet. De atFmitate igitur, hujusgeneris, nullam om- nino certam habeo opinionem. Esse Rhodomelse speciem, ut vult Harvey, facillime concederem. ,'\dsunt vero in descrip- tione, quam spheerosporarum dedit Sonder, nonnulla quse plantam Heterocladiffi analogam forsan indicarent. Dubiis his nondum solutis, genus jam fundatum retinere malui. Tr. australis Sond. l. c. et LeJim. Pl. Preiss. II. p. 181! Kiitz. Sp. p. 841! Hart: Ner. Austr. p. 37! Mar. Bot. of West. Austr. n:o 67! Rhodomela Trigenea Harv. Phyc. austr. tab. CXXVI! Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 137 (partira!) Hab. ad oras austro-occidentales novse Hollandige. Heterodadia. RHODOMELEiE. 1249 Habitus fere Rhodomelee Lycopodioides statu hyeraali. Color e lateritio purpurascens. Chartte adhan'et. CLII. HeterOCLADIA Becsne Pl. dc VArab. p. 178. Kiitz. Sp. Alcj. p. 879. Frons plana inimerse costata prolitieationibiis a costa emergen- tibus ramosa, avenia et subinordinate cellulosa, stratis fere tribus contexta; intimi cellulis numerosis augustioribus costam constituentibus; intermedii rhombeo-angulatis, du- plici {aut triplici) serie utriusque paginfc cellulas interio- res, fere e regioue positas, constituentibus; exterioris cel- lulis minoribus rotundato-angulatis. Ci/sfocmpia Stichidia ex ramulis propriis a costa utrinque emergenti- bus seriatis formata, fiiiformi-clavata, rameliis callithamnioi- deis vestita, intra corticem sphferosporas, circumcirca dis- positas, in cellulis pericentralibus sul)verticillatas, ssepius ge- minas, triangule divisas generantia. Frondis polificationibus decomposita? folia plana oblonga, marginibus undulata, apice (in nostra) subemarginata cum acu- mine, medio costa percursa, a qua foliola nova prolificantia cer- nuntur; Foliola juvenilia obovato-oblonga, petiolo brevi teretiu- sculo suffulta, apice emarginato-truncata cum acumine brevi, In superiore parte folii, a costa utriusque paginte pariter prolifi- cantia, adsunt stichidia, nunc seriata, nunc hic illic subfascicu- lata, quasi omnino heterogenea, nempe ramulos minutos 2 — 3 lineas longos, filiformi-clavatos, sim])Iices aut parce ramosos, in- ferne nudos verrucoso-insequales, superne ramulis callithamnioi- deis vestitos (fere juvenilem diceres Griffithsiam equisetifoliam) constituentia; rachis horum intra corticem polysiphonia, tubo nempe centrali (fere callithamnioideo) articulato (articulis dia- metro parum longioribus) cellulisque pericentralibus 4 (nunc proximis duabus fere eundem orbem ingredientibus fere 6) sub- feque longis, strato denique corticali, cellulis minoribus rotun- dato-angulatis, contexta; sphserospora:? in cellulis pericentralibus circumcirca evolutee, et ita verticillatse, at in singulis articulis paucee, plerumque tantum 2 provenientes, et hai quoque leviter obliquse positse, cortice tectffi, triangule divisse; maturescentibus sphserosporis stichidia fiunt extrorsum verrucosa, et dissecta mon- strant siphonem centralem inter cellulas preegnantes diversorum J250 Rhodomele^. Heterocladia. articulorum fere flexuosum; apices sticliidiorum aliquando vidi inflato-verrucosos. Rami non admodum tenues et rigidiusculi, proprie callithamnioidei dicendi, nullo distincto ordine prove- nientes, sed dense dispositi et rachidem superne omnino inve- stientes, incurvi, acuminati furcati aut repetite dichotomi, ra- mulis nunc secundatis, articuUiti articulis superioribus diametro sequalibus, adultioribus sesquilongioribus, intra tubum hyalinum endochroma coloratum foventibus. Sphterosporte, e rachide emer- 886, nunc inter fila callithamnioidea suspensee nidulantur. Ipsa frons dissecta triplex monstrat cellularum stratum. Costa frondem, utrinque hoc loco incrassatam, percurrens constat celhdis angustioribus numerosis, tubum centralem consimilem, ni fallor, circumdantibus; lamina a costa margines versus sen- sim explanata, cellulis constat rhombeo-angulatis, secus frondem compressis, duplici serie (h. e. infra paginam utramque simplici) et ut videtur e regione positis, interjecta serie tertia in parte incras- sata frondis, cujus cellula? vero exterioribus alternantes adpa- rent. Stratum corticale minoribus cellulis rotundato-angulatis, duplici serie fere dispositis constituitur. Supra costam stratum corticale non ulterius evolutum cernitur; sed pars hoc loco in- crassata cellulis strati centralis et intermedii numerosioribus ma- gisque subdivisis formari videtur. Genus cystocarpiis odhuc ignotis affinitate dubium. Sti- chidia plantam Rhodomeleam indicare videntur; a Decaisneo genus his quoque (Rytiphleeis suis) adnumeratur. Kiitzing cum variis aliis Rhodomelearum generibus Delesserieis ad- scripsit. Fructu ignoto, me olim plantam in Mus. Paris. visam nomine Del. ruscifolise var. inscripsisse, memoravit Decaisne; postea e fragmento dato diversissimam vidi. Si jure Rhodomeleis adnumeratur, qusestio tamen quibus nam generibus potissimum adproximetur, adhuc solvenda manet. Decaisne sphgerosporas biseriatas descripsit; si ita esset, forsan Polyphaco potissimum affine haberetur. Mihi vero spha^rosporse circumcirca dispositfe adparuerunt, ideoque, licet in articulis sin- gulis plerumque tantum geminai evolutse, potius verticillatse ha- bendse; hinc forsan melius in vicinia Dasyse disponendum, cu- jus ramos callithamnioideos quoque habet. Esset hoc modo Da- syse fere id, quod Lenormandia aut Vidalia Rytiphlese. 1. Het. AusTEALis (Decsn. Cl. des Algues p. 63.) Hanovia. - RnoDO.MELE/E. 1251 H. prolifera Kutz. 8p. p. 879. lcoii. Arch. du Mns. II. Pl. V. fig. 18 22!! Hab. ad oras occidentales Novse Hollandite (Mus. Paris). Folia e (fragniento mihi (iato) circittr sesqaipollicaria, 3—4 lineas lata. Substantia lirma nienibranacea, cliarta^ non adliteret. Color e lateritio purpnrascens, raniis callithamnioideis coccineis. In primo opere Decaisnei nnllumnomen speciei datum video. Dein vero loco citato nomine H. australis memoratur. Opus Kiitzingii po- sterius sub mutato noniine specifico eandem sine dubio speciem enu- merat. CLIII. HalydictyON Zanard. Sagg. p. 52. NoUz. Cell. Mar. di Yenezia p. 34. Kilfz. Sp.p. 662. Coelodictyon Kiifz. Phyc. germ. p. 287. "Trichomata utriculata, interdum anastomosantia; articuli dichotome conjuncti.'' Forma fructus Dasyse aftine, structura frondis Callithamnion temulatur. Filum principale et rami secundarii sunt eodem dia- metro omnes monosiphonei et ita anastomosibus juncti, ut Spon- giffi cujusdam rosese sceleton referant. Est quasi Hydrodictyon marinum et roseum, saccuh) elongato ramoso-dichotomo, reticuli ultimis ramis apertis. Ita fere Auctores laudati plantam describunt, mihi ignotam. Stichidia memorata non video, nec alia; partes ita descriptse, ut de genere judicium ferre liceat. Characteres dati niliil indicant, quo genus a Hanovia ditVerret. 1. H. MiRABiLE Zan. l. c. Kiifz. l. c. Cscl. Zanardinianum Kutz. Ph. germ. p. 287. Hab. ad oras Dalmatipe (Vidovich). CLIA^. HanOVIA Sond. in MoM ef Schl Bof. Zeif. 1845 p. 52. Alg. Prciss. p. 23. Kiifz. Sp. p. 672. /. Ag.suprap. 109. Harv. in Ann. Naf. Hisf. May. 1855. Halodictyon Harv. in Phyc. ausfr. sub. tah. XXXVII. Frons teretiuscula aut compressa subdichotoma, filis articulatis monosiphoniis reticulatim conjunctis, extrorsum tila eonfor- mia libera emittentibus, constituta. Keramidia ad fila inte- ^1252 llHODOMELEiE. Hanovia. riora provenientia ovato-urceolata, intra periearpium cellu- losum monostromaticum carpostomio apertum gemmidia obo- vata in articulo terminali tilorum a placenta basali radian- tium foventia. Stichidia ad genicula verticillata compresso- lingulata polysiphonia, intra celhilas periphericas monilifor- miter inflatas, sphperosporas duplici serie longitudinali dis- positas, triangule divisas foventia. Frondes teretiusculse aut compressse, simpliciusculee aut ra- mificatione dichotoma in ramos paucos conformes abeuntes, tota? filis articulatis monosiphoniis (adspectu et textura Griftithiam 8emulantil)us) reticulatim conjunctis, extimis tantum invicem li- beris, constitutse. Fila centralia initio pauciora, sensim plura, plus minus evidenter longitudinaliter excurrentia ramisque ere- ctiusculis cum vicinis conjuncta aut anastomosibus magis trans- versalibus connata, quasi axem plantfe constituunt; ex his tila peripherica simpliciuscula aut dichotoma, vel in interiore parte trichotoma, magis pntentia, invicem libera proveniunt, frondem- que ramulis callithamnioideis plus minus velatam, aut demuni his detersis denudatam reddunt, Rami fiiorum ad geniculum quodque singuli aut plures ])roveniunt, alii erectiusculi et sen- sim cum proximis conjuncti, alii patentiores fila peripheria, suo ordine subdivisa et anastomosibus conjuncta, formantes. Arti- culorum endochroma, modo Griftithiee, exsiccatione in medio contrahitur, geniculis intense coloratis. Fructus utriusque generis, at in diversis speciebus, cogniti. Keramidia (in H. misirali) ad tila centralia superne provenien- tia, ramulisque periphericis numerosis stipata, subsessilia, ovata et infra apicem urceolato-dilatatum contracta; pericarpium tenue monostromaticum constat cellulis longitudinaliter seriatis hexa- gono-rotundatis, fere latioribus quam longis, in seriebus vicinis ssepissime alternantibus, sua crassitie crassitiem pericarpii efti- cientibus; carpostomium sine dubio terminale (nunc gemmidia infra apicem lateraliter erumpentia (pericarpio compressione for- san Iseso) vidi). Nucleus basalis (cum gemmidiis) inferiorem keramidii partem tantum occupat; placenta plexum ramosum fere rami offert, at maximopere contractum; cellulee basales sunt breves fere globosai; ramuli his insident tenuiores dichotomo- fastigiati et anastomosibus juncti; horum articuli ultimi gemmi- diis prffignantes sunt. Gemmidia demum quoquoversum radi- antia, clavato-obovata, membrana cellulse hyalina inclusa. Sti- Uanovia. RHODOMELEiE. 1255 chidia (in H. robnsta) sunt ad genicula fere verticillatim egre- dientia 2 — 3, divergentia, pedicello brevissimo fulta, apice li- bero obtusa; a facie conspecta areolato-polysiphonia adparent, cellulis nempe longitudinaliter et transversaliter seriatis, sub- quadraticis; exteriorum pariete externo inflato et endochromate internuni anguhnn oecujjante, stichidium quasi margine hyalino moniliformiter inflato cinctum adparet; intra marginem series longitudinales celhilarum tres numerare licet, et sphserosporas duplici serie longitudinali dispositas. Transverse secto stichidio vera structura tantum conspicua tit; stichidium nempe compres- sum otlert duas cellulas marginales paulo majores, et in utra- que pagina (inter marginales) tres minores, (omnes has) super- ficiales ; centrales celluite geminffi, qute cellulis periphericis (mox memoratis) octo cinguutur. Centrales celhdse geminse sphairo- sporis demum pra?gnantes fiunt, et quia periphericis paulo ma- jores, sphffirosporffi et cellulffi exteriores non omnino e regione positffi adparent, si accuratius inspiciuntur. Endocliroma om- nium cellularum superficialium ad parietem celluhe internum (exsiccatione saltem) contrahitur, unde maxima parte himinis cellulaj hyalina, stichidium margine hyalino cinctum adparet. SpheerosporEe ordine a basi apicem versus maturescentes (in no- stro spec. tantum partem superiorem stichidii occupantes), tri- angule quadridivisse. Fructus ita compositi in planta cpeterum monosiphonia orta, metamorphosis superioris eximium et evidens prffibent exem- plum; monstrant, ut mihi videtur, stiehidium in Rhodomeleis superioribus non esse ramulum, evolutione spheerosporarum tan- tum mutatum; sed raniulus transformatus oritur, ut in organo transformato sphffirospora? evolvantur. Quod quidem etiam ex situ peculiari stichidiorum in aliis generibus colligere licet; sti- chidia sunt in his organa peculiaria et ad finem sibi proprium evoluta. Genus ejusmodi organis donatum evidenter superius illis, in quibus spha?rospora? in ipsis ramis, non afiter mutatis, proveniunt. Polysiphoniam ituque et Dictymeniam, Rhodomelam et Odonthaliam et quee alia sunt ejusmodi, geuera distincta esse, ex his considerationibus sequi putarem. Genus Hauovise, olim fructibus ignotis ad Ceramieas relatum, quas structura frondis mire a^mulatur, Iceramidiis evidenter cum Rhodomeleis convenit. Cum his itaque in eandem familiam conjungere non dubitassem, nisi obstaret frons filis nuniosipho- 1254 RHODOMELEiE. Hanovia. niis tota constituta, qua nota ab aliis omnibus Rhodomeleis ge- nus HanoviEe recedit. Wrangelieis propinquius (licet superius pericarpio fructuum), nucleo keramidii et structura frondis con- gruente, forsan quispiam consideraret; attamen stichidia Rhodo- meleam indicantia, hoc mihi adhuc vetant. Stichidia, qualia eadem supra describere conatus sum, plantam Sarcomeniee po- tissimum affinem indicare mihi adparuerunt. Quod est Dictv- urus Dasyse, hoc fere esset Hanovia Sarcomeniee. Neque ta- men hsec analogia omnino sibi constal, Dum Dictyurus quasi Dasyee frondis compositione superius, Hanovia fronde sterili mo- nosiphonia est Sarcomenia? quodammodo inferius. Hanoviam itaque ad Tribum peculiarem refero, intra quam Dictyuro et Claudese Hanoviam analogam censeo; cujus tribus genera infe- riora aut adhucdum mihi ignota, aut forsan Wrangelieis con- stituta, nova genera detecta forsan olim demonstrabunt. Halodictyon et Hanoviam unum idemque genus constituere fere certum puto; quod jam quoque assumsit Harvey (PZ/y/c. aws//'. tah. XCI). Separata proposui, quum fructus in Halydictyo non- dum, quantum scio, rite cogniti sint. 1. H. ROBUSTA (Harv. Mar. Bot. of Wcst. Austr. n:o 273)fronde compressa . . . lilis fere omnibus in reticukim laxius ana- stomosantibus, periphericis liberis abbreviatis simpliciuscu- lis, articulis reticuli ellipsoideis diametro 2 — 3-plo longi- oribus, stichidiis ad genicula contracta 2 — 3 subverticillatis divergentibus oblongis. Hanovia robnsta Harv. l. c. in Trans. Irish Acad. Vol. XXII. p. 558! Halodictyon robustum Harv. Phyc. austr. tab. XXXVII B! Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 117 ! Hab. ad oras austro-occidentales Novse Hollandiee ut ad Fremantle (Harvey!). Fragmentuin tantum vidi planta; paucis speciminibus collectse. Ad H. arachnoideam sese habere videtur quoad formam articulorum ut Griffitlisia Schousboei ad Griffith. setaceam. Specimina collecta juvenilia putat Harvey, frondem adultam esse erectiusculam atque pluries furcatam conjiciens. 2. H. ARACHNOiDEA (Httrv. Mar. Bot. of West. Austr. n:o 274) fronde compressa furcata vel dichotoma, filis fere omnibus in reticuluni laxius anastomosantibus, periphericis liberis Hanovia. RHODOMELEiE. 1255 abbreviatis simpliciusculis, articulis cylindraceis diametro 4^ — 8-plo longioribus, fructibus .... Hanovia arachnoidea Harv. l. c. in Trans. Irish Aead. Vol. XXII. p. 558. Halodictyon arachnoideum Harv. Phyc. austr. tab. XXXVII Al Exsicc. Harv. Austr. Alg. n:o 116! Hab. ad oras austro-occidentales Novee Hollandise, ut ad King George's Sound (Harvey!). Frondes 1 — 2 unciales, semel aut bis furcatee segmentis compressis V4 — Va unciam latis. apice obtuso rotundatis. Fila interiora omnia re- ticulatim conjuncta, centralia pariim conspicue densiora, apiculis bre- vibus extra reticulum prominulis invicem liberis, ramulos extimos con- stitueutibus; ramuli liberi, apicem versus attenuati, articulis paucis, sa^pe 2, constantes. Articuli cj'lindi'acei, interioris reticuli longiores, exterioris breviores. Fructus ignoti. Fila sunt duplo tenuiora quam in H. australi. 3. H. AusTRALis (Sond. in Mohl. et ScM. Bot. Zeit. 1845. p. 52) fronde teretiuscula parce dichotoma, filis interioribus lon- gitudinaliter exeuntibus adproximatis, exterioribusque laxius anastomosantibus in reticulum conjunctis, periphericis tri- dichotomis invicem liberis, articulis cylindraceis diametro 1 — 3-plo longioribus, stichidiis .... • Hanovia australis Sond. l. c. et Alg. Preis. p. 23.Kiits. Sp. p. 672. J. Ag. Spec. supra p. 109. Harv. Mar. Bot. of West. Austr. p. 558! Halodictyon australe Harv. Phyc. austr. tab. XCI! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 115. Hab. ad oras austro-occidentales Nova? Hollandias (Preiss! Harvey!). A plexu fibroso radicali snrgunt frondes plures 2-4 pollicares^ cylindrace-ce, digitum minorem crassitie vix Eequantes, basi simplicius- culee dein parce subdivisfe, ramis conformibus subdichotomis, juniores inferne ramulis periphericis magis elongatis latiores, apiceque ramellis tenuioribus ut dicunt ocellata-, obtusa% adultiores ramulis periphericis detersis inferne sa?pe tenuiores, aut periphericis per totam longitudi- nem parcioribus mediie.que numerosioribus magis rigidiusculee, speciem fere Griffithia' equisetifolise offereutes. Fila centralia 6-10, longitu- dinaliter excurrentia, invicem adproximata et ramis erectis cum proxi- mis concreta, arctius conjuncta axem constituunt, ex quo peripherica fila invicem Hbera ramis magis patentibus tri-dichotomis emittuntur; articuli filorum omnium cylindracei diametro 2— 3-plo longiores- ul- timi obtusi. Hujus ut aliarum specierum fila adspectum offerunt Grif- fithsise cujusdam. Cystocarpia, in hac specie tantum cognita, supra jaui descripsi. IV. 81 4256 ReoDOMELEiE. Tcenioma. C-LV. i.ENlOMA J. Ag. mser. Polysiphoniee sp, Aud. Frons filiformis, dichotomo-ramosa, polysiphonia, cellulis nempe 4-pluribusve circa centralem in orbem dispositis jequelon- gis contexta, articulata ecorticata. Keramidia Stichidia dilatato-vitteeformia, a ramulo proprio complanato, cellulis nempe marginalibus articulo duplo brevioribus utrin- que aucto, transformata, sphserosporas oppositas duplici se- rie ordinatas triangule divisas foventia. Frons in specie hucusque cognita perpusilla, ceespitose cre- scens, filis constituta repentibus, deorsum radicantibus, sursum fila erectiuscula parce dichotomo-ramosa aut simpliciuscula emit- tentibus; omnibus articulatis ecorticatis. Articuli constant si- phonibus pericentralibus 4, membrana hyalina endochroma co- loratum cingente. In planta stichidiifera aut ramuli, proprie ad id formati, in filis erectiusculis evolvuntur, aut apices filorum transformantur, compresso-dilatati fiunt et extra siphones pericentrales nova utrinque serie cellularum marginalium augentur. Oriuntur cel- lulse marginales divisione secus longitudinem fili peracta sipho- num pericentralium duorum, qui margines fili sensim compressi spectant. Celhilse extra siphones, hoc modo ortse, sunt initio siphonibus eeque longse, citissime autem transversali divisione in binas abeunt; quare singulis siphonibus ceihihTe geminse mar- ginales respondent. Siphones intramarginales nunc quoque trans- versali divisione in duas partes abeunt; pars superior in celhi- lam matricaleni sphserosporee mutatur ; inferior pars, directione radii sensira prolongata, in duas partes iterum dividitur, divi- sione cum utraque pagina parallela; cellulse hoc modo ortse in- ter tubum centralem et celhilas marginales directione radii in sticliidio maturo prolongatse extenduntur. Cellulee matricales sphserosporarum in singulis articulis geminse, nempe intra utram- que marginem una, mox subdividuntur, sporas 4 generantes. Stichidium maturum hoc modo vittse-forme et ex ancipite sub- planum, secus costam (a tubo centrali et siphonibus indivisis duobus constitutam) seriem utrinque longitudinalem sphserospo- rarum, et, extra sphserosporas, cellulas marginales exhibens. Sti- chidium, ex apice fili transformatum, sensim in filum sterile deorsum abit, apice ssepe in fila minuta 3 (quarum interme- dium articuli media parte, marginales cellulis marginalibus de- Tcenioma. Rhodomele^. . 425 7 orsum continuantur) excurrens. Spheerosporse triangule divisse, intra perisporium late extensum nidulantes. Inter sjjhserosporas vicinorum articulorum cellulai, directione radii prolongatse, ge- minee, invicem et cum pagina parallelse, inter siphonem centra- lem et marginales cellulas extensee, genicula quasi constituunt. Genus Polysijjhoniam cuni Sarcomenia quodammodo con- jungens. Structura nempe lili sterilis est exacte Polysiphonise; stichidium juvenile offert structuram frondis sterilis Sarcomeniee; maturum est vittteforme atque duplicem seriem sphserosporarum generat, ut quoque in Sarcomenia. Fructus cum Polysiphonia, structura frondis sterilis cum Sarcomenia conjungere vetant. Hucusque unicam et perpusillam speciem, fere habitu et cre- scendi modo Callithamnii Rothii, mihi cognitamjhabeo. T. PERPUSiLLUM (J. Ag. Alg. Liebm. n:o 25) cfespite nano, lilo primario ramoso repente radicante, secundariis densissimis verticalibus simplicibus aut sparsissime ramosis, articulis diametro sequalibus 4 siphoniis, stichidiis in apice filorum subfasciculatis vittaiformibus. Polysiphonia perpusilla J. Ag. l. c. Hab. in oceano pacifico ad littus AmericEe calidioris; ad S:t Augustin (Liebmann!). Habitu et crescendi modo fere Callith. Rothii referens, at brevior fere et magis purpureum colore. Fila primaria radiculis in modum Polysiphonia^ cujusdam repentis adfixa, ramosa et intricata, tila secun- daria vix lineam longa sursum emitteiitia. In filo fructifero rami ori- untur fere fasciculati. secundi ordinis fere prolificationum ad instar a ^ sticliidiis primariis et raedia pagina egredientes. Steiilem pro Polysiphonia habui; in hodie examinata pauca sti- chidia observavi, quarum structuram evidentissimam vidi. CLVL SaRCOMENIA Sond. in Molil et ScJil. Bot. Zeit 1845. p. 56. Alg. Preiss. p. 47. Kutz. Sjj. Alg. p. 880. Harv. Phyc. Austr. siib tab. XII. (non Harv. Ner.); Sarcomenise, Dasyae et Polysiphoniee Sp. Auctor. Frons plana aut filiformis, prolificationibus a disco, demum sub- marginalibus ramosa, nuda aut raro mollissime penicillata, continua aut articulata heterosiphonia, siphonibus nempe 4 pericentralibus et marginalibus utrinque duobus duplo bre- 81* 4258 RHODOMELEiE. Sarcomenia. vioribus superpositis articulos nudos (aut demum corticatos) constituentibus. Keramidia obovato-globosa in ramulo pro- lificante obliqua, intra pericarpium cellulosum carpostomio apertum gemmidia pyriformia in articulo terminali filorum a placenta radiantium foventia. Stichidia lanceolata, a phyllo prolificante transformata, splieerosporas oppositas duplici serie ordinatas, triangule divisas foventia. Frondes statu recenti griseo-iridiscentes, in aere cito mutatse coccinese facilius dissolutee, aut latiores omnino planse, aut tenui- ores filiformes ex ancipite teretiusculse, nempe juveniles ancipites sensim evoluto corticali strato magis teretes, prolificationibus aut pinnatim aut dichotome dispositis ramosse, totse usque ad apices continuse, aut inferne corticatjB et superne articulata?, aut totse ar- ticulatse. Rami a disco prolificantes, intramarginem orti, demum ssepe adparenter marginales, varie dispositi ; in nonnullis sparsi sensimque excrescentes frondem reddunt adparenter aut dichoto- mam aut pinnatam ; in aliis ex eadem pagina emergentes oppositi frondem simulant distiche pinnatam; in aliis bifariam fni fallor) ex eadem pagina exeuntes, omnes unifariam versi, frondem secun- datam referunt. Ramuli minores aut ramis adpectu et dispositione conformes, aut dissimiles; in plurimis nempe speciebus sunt ramuli ancipites articulati et ecorticati; cortice sensim evoluto articuli obsoletiores fiunt et rami teretiusculi aut ex tereti compressi; in nonnuUis speciebus partes quoque maxime juveniles cortice obductse evolvuntur, unde tota frons continua adparet. Articuli peculiari structura insignes; constant nimirum siphonibus 4 circa centralem tenuiorem dispositis, partem centralem occupantibus, omnibus sequelongis; margines frondis ancipitis occupant sipho- nes utrinque 2, prioribus duplo breviores, ita ut superpositi duo marginis cujusque singulis articulis pertineant. In fi-ondibus continuis planis maxime juvenilibus celiularum interiorum uni- cum, intra corticem, adest stratum directione folioli extensum; ipsa vero cellula centfalis, seu axem occupans, versus paginam utramque exteriorem habet cellulam, axili conformem ; in fronde adultiore augentur cellulse interiores, et costa, sursum evanescens, obsoletior nunc conspiciatur. Cellulfe corticales aut breviores rotundato-angulatse, aut longiores, lineolas reticulatim junctas a superficie visse referentes. Keramidia tantum in tribus speciebus a me visa; in omni- bus transformatione folioli prolificantis, quod aliud sustinet fo- Sarcomenia. Rhodomele^. 1259 liolum sterile, orta; in hoc itaque obliqua, ejusdem parte infe- riore pedicellata, ejusdemque apice permanente calcarata, aut eodem evanido strumosa, obovato aut ovato-globosa. Pericar- pium in speciebus corticatis constat cellulis angulato-rotun- datis, nullo conspicuo ordine dispositis; in speciebus superne ecorticatis constituitur seriebus a basi versus carpostomium por- rectis cellularum transversaliter elongatarum; carpostomium in ipso apice subdepresso ostio regulari hians. Placenta constat lilis ab expansione basali provenientibus articulatis di-poljcho- tomis fastigiatis, articulis pyriformibus, terminalibus gemmidia pyriformia foventibus. Stichidia a phyllo prolificante transfor- mata, compressa, ad formam lanceolatam tendentia, in diversis speciebus aut magis ovata, aut magis linearia, a facie conspecta duplicem seriem spheerosporarum, a margine singulam monstran- tia; juvenilia simpliciuscula per totam longitudinem prsegnantia; adultiora parte folioli inferiore eftbeto prolongata, subincurva et interiore latere nova serie stichidiorum instructa, quasi racemosa aut immo paniculata. Stichidia secundi ordinis a prioribus pro- liiicantia, intra marginem orta, subsecundata, descendente ordine in sua rachide evokita. Sphserosporee in singulis articulis, seu in parte articulo respondente, binse oppositee (hoc modo duas series longitudinales formantes), in celhilis infra-corticalibus (si- phonibus pericentralibus) formataj, triangule divisee. Antheridia non vidi. Genus naturale, ramiticatione peculiari, consistentia et co- lore frondis extra aquam mox mutatse insigne, structura fructuum evidenter ad Rhodomeleas pertinens, Dasyse non obstante fronde in nonnullis continua proximum. Ut nempe ipsum genus Da- syse, ita Sarcomenia sjtecies continet tum articulatas, tum inar- ticulatas inferne, superne articulatas, tum totas continuas. In articulatis autem speciebus articulorum structura peculiaris no- tam distinctionis prfebet fiicilem ; in speciebus continuis adspectus a Dasya longe alienus diversum genus mox prodit. In una specie adsunt fila, ramulos mollissimis penicillis obducentia; modo hoc quoque Dasyse ; at in aliis speciebus heec nondum cognita. Quale genus ab auctore intellectum fuit, quale fere adhuc a Harvey intelligitur, tale ab idea generis hoc loco propositi non parum abludere, primo inspectu cuidam videbitur. Species ta- men omnes, a me ad genus relatas, eidem pertinere confido. Harvey ipse S. Dasyoidem, mediante S. Hypneoide cum S. De- 1260 RnoDOMELEJE. Sarconienia. lesserioide congenerem esse agnovit. S. Dasyoidi vero proxime affines esse Polysiphoniam Victorise et P. mutabilem, quicumque structuram comparaverit, agnoscat; consistentia frondium et color facile mutatus in omnibus idem; nec fructus, quantum cogniti, diff*erunt. Mirum quod ad S. mutabilem proxime accedit spe- cies Europsea, inter Polysiphonias hucusque enumerata, structura articulorum omnino Sarcomeniee. Maxime forsan abhidit spe- cies, quam Dasyam teneram denominavit Harvey; habet nimi- rum ramulos mollissime penicillatos. Qui autem ejusmodi fila in aliis quoque affinibus generibus obvenire perpenderit, nec hsec in Sarcomenia adesse posse negabit. Structuram atque ra- miticationem frondis in alias Sarcomeniee species minus eviden- ter quadrare, quoque animadvertere licet; tamen ethuiceundem typum assumendum esse, demonstrare conatus sum. Genus igi- tur his a Dasya et Polysiphonia ad Sarcomeniam translatis spe- ciebus, una cum aliis a Harvey eidem relatis, consistere puto; atque hoc modo species tum continuas, tum articulatas com- plectens. SPECIES SEQUENTI MODO NATURALITER DISPONEN- DAS CREDO: * Fronde tota articulata filiformi subdichotome decomposita. 1. S. MINIATA. ** Fronde superne articulata, inferne corticata, filifornii dicho- tome aut suhpinnatim decomposita. 2. S. MUTABILIS 3. S. VlCTORm. 4. S. Dasyoides. *** Fronde suhcontinua, nunc moUissime penicillata, dichotoma, ramulisque minorihus suhsecundatis pinnata. 5. S. tenera. **** Fronde tota continua plana, prolificationihus oppositis subdistichis. 6. S. Hypneoides. 7. S. Delesserioides. 1. S. MiNiATA (Ag. Sp. J.?^. /J.i?. 94)subgloboso-expansa, totaar- ticulata ecorticata dichotomo-decomposita subfastigiata, ramis Sarcomenia. Rhodomeleje. 1261 vittseformibus plano-ancipitibus capillaribus, ramulis tenui- oribus a latere planiusculo intra marginem egredientibus utrinque attenuatis, articulis nudis heterosiphoniis diame- trum ciequantibus, fructibus . . . Hutcliinsia niiniata Aff. l. c. Pol^^siphonia miniata Kiitz. Sp. p. 820? Hab. in oceano atlantico ad Gades (Cabrera!). Csespes hemisphajricus aut subgloboso-expansus, diametro sesqui- bipoUicaris, filis tenuissimis gelatinosis constitutus, coccineo-miniatus. Fila inferne circiter capillaria, sursum sensim attenuata, dicliotomo- decomposita, axillis acutissimis strictiuscula, revera ancipitia aut sub- plana vittajformia, ramis ramulisque a disco lateris plani provenienti- bus, basi leviter, apicem versus acutiusculum longissime attenuatis, ita angustissime lanceolato-linearibus. Tota planta, qualem vidi, distincte articulata, articulis diametro vix longioribus nudis heterosiphoniis, h. e. siphonibus pericentralibus 4 fequelongis, et ad marginem utrumque duobus marginalibus, duplo brevioribus et superpositis constituti*, a superficie plana visi, conspiciuntur siphones 3 in media parte fili et marginales utrinque 2 supcrpositi, sua conjuncta longitudine medios singulos a-quantes. Generis australis htec iinica borealis species, S. mutabili proxinie affmis, at minor, tenuior et nostra tota articulata. Insignem et a Po- lysiphonia abludentem structuram jam in Speciebus i\Igarum memo- ravit auctor. P. miniata; Kiitz. articuli 8—10 siphonei adscribuntur, nulla de diversitate siphonum mentione facta- quid sit hsec ignoro. 2. S. MUTABiLis (Harv. Mar. Bot. of West. Austr.p. .540) globoso- expansa, a basi articulata at sursum longe tenue corticata dichotomo-decomposita subfastigiata, ramulisque superne vir- gata, ramis ancipitibus, ramulis subpinnatim a latere pla- niusculo intra marginem egredientibus lanceolato-linearibus, articulis inferioribus superficie reticulatis, superioribus nu- dis heterosiphoniis diametro brevioribus, fructibus . . . Polysiplionia mutabilis Hnrv. l. C. Excicc. Harv. Austr. Alg. n:o 192. Hab. in oceano australi ad Fremantie (Harvey!). Ceespes globoso-expansus circiter 3-poIIicaris, exsiccatus inferne pallidus, sursum roseus. Fila inferne crassitie fere setacea, compresso- aiicipitia sursum sensim attenuata, decomposito-dichotoma fastigiata raniulisque sparsioribus simpliciusculis obsita. Axillee patentes. Rami principales primariis filis similes. Ramuli in parte inferiore pauci, in superiore densiores, a latere plano provenientes, simpliciusculi aut ipsi in ramos abeuntes, nova serie ramulorum obsiti, utrinque attenu- ati lanceolato-limarcs. Articuli ob frondem eximie pellucidam in tota, 1262 Rhodomeleje. Sarcomenia. planta conspicui, at omnes fere, ramulorum exceptis, cellulis minutis corticalibus reticulatim conjunctis extus venosi, diametro breviores, inferiores fere duplo breviores, ramulorum diametrum subgequantes-, a superficie visi monstrant siphones principales 3, in medio filo sitos, et marginales duos, fpque crassos at dujdo breviores, ita ut gemini marginales singulis articulis respondeant. In filo ancipite breviores margines occupant, et longiores medium filuni. Rami onines, suprema parte excepta, insuper cellulas corticales miuores reticulatim dispositas habent. Frondem transversaliter sectam evidentissime ancipitem vidi, in raedia parte inllata siphonos 4 circa centralem, duos diametrum lon- giorem, duos brevioreni occupantes-, cum liis alternas cellulas 4 exte- riores, et praeterea in ipsis marginibus singulam, omnes strato tenui corticali cinctas. Substantia carnosula, chartfc arctissime adhserens. Fronde ancipite, ramulis a latere plano egredientibus, siphonibus utrinque 2 marginalibus ante medias et principales positis, hcpc species a Polysiphoniis discedit, cum Polj^s. miniata et Sarcomeniae speciebus reliquis affinitateni proximam structura peculiari prodens. 3. S. ViCTORi^ (Harv. mscr.) elata pinnatim decomposito-ramosa, sursum longe corticata, ramis teretiusculis basi firmioribus superne in penicillos tenuissimos solutis, ramulis compres- sis pinnatim a latere planiusculo intra marginem egredien- tibus linearibus utrinque attenuatis, articulis inferioribus superficie reticulatis, superioribus nudis heterosiphoniis dia- metro duplo-sesqui-longioribus, stichidiis intra marginem ad genicula subsingulis elliptico-ovatis. Polysiphonia Victoriee Harv. mscr. in Alg. Austr. Exs. n:o 100!! Hab. in oceano australi ad Port Phillip (Harvey!). Pedalis et ultra, exsiccata lateritio-miniata, gelatinosa, iuferne sub- cartilaginea, caulescens. caule basi nudiusculo, crassitie pennam colum- binam attingente, mox ramis allernis consimilibus at brevioribus pinna- tim obsita, superne in penicillos tenuissimos ramorum ramuiorumque soluta. Rami eodem modo a basi firmiore attenuati, mox in comam tenuissimam abeuntes. Ramuli fere alterni et, ut primo intuitu adpa- reat, a rachide teretiuscula pinnatim egredientes, at revera a rachide compressa et ejusdem latere plano proxime intra marginem orti, quasi marginales, elongati et fere lineares at apice longius, basi parum at- tenuati, complanati. Articuli in caule ramisque fere omnibus, ultimis penultimisque exceptis, corticati, superflcie reticulatim venosa vix di- scernendi, in ramulis et rachide eosdem sustinente nudi, diametro ses- quilongiores aut parum longiores, nunc fere duplo longiores, in me- dio siphones plerumque 3, et 2 marginales, quorum uterque in cellulas 2 superpositas duplo breviores subdivisus, ita ut utrinque cellulse 2 marginales superposita; singulis articulis respondeant. Sectione ti'ans- Sarcomenia. Rhodo.\ielE;E. 1265 versali rami liic ob corticis stratum deusius fere teres conspiciatur, revera autem compressus, structuram cEeterum fereP. Brodisei offerens", Circa sipiionem ceutralem nempe stratum adest tuborum tenuissimo- rum, inter siplioiios pericentrales proprios ad corticem excuri-entiunr, tubi pericentrales revera 4, cum quibus alternant cellulee exteriores fere seque magnee, ita ut facilius siphones 6 — 7- -8 putes, omnes ex- tus corticis proprio strato tectos. Sticliidia in ramulis articulatis in- tra marginem a facie plana provenientia, ad genicula singula aut pau- ca, brevi petiolo, articulis 2 3 constante, angustiore suffulta, juveuilia magis ellipsoidea, adultiora ovato-acuminata, compresso-plana, duplici serie splia^rosporas foventia, longitudine latitudinem bis aut ter supe- rante (in nostris). Structura siphonum marginalium evidenter demonstrat hanc spe- ciem tum Sarc. Dasyoidi, tum Pol. mutabili esse proximam-, a P. mu- tabili Harv. differt fronde multo majore, tota pinnatim ramulosa et evidenter caulescente, inferiore parte frondis teretiuscula, superiore ad- huc tenuioi"e arachnoidea, ramulis minus conspicue planis, articulis longioribus et siphonibus marginalibus angustioribus crassitiem inter- mediorum non superantibus. A. 8. Dasj'oide differt ramificatione. Fructus supra descriptos in specimine vidi, quod in Collectione Har- veyana distributa inter specimina 8. Dasyoides immixtum deprehendi. 4. S. Dasyoides (Harv. niscr.) elata distiche decomposito-pin- nata siirsum longe corticata, pinnis fere a margine egre- dientibus oppositis teretiusciilis, pinnulis articulatis intra marginem egredientihus linearibus longissime attenuatis, ar- ticulis inferioribus superticie reticulatis, superioribus nu- dis heterosiplioniis diametro subsequalibus, stichidiis .... kevamidiis obovatis strumosis. Sarcomenia Dasyoides Harv. in Aly. Austr. exsicc. n:0 143! - Hab. in oceano australi ad littus australe nova? Hollandise; ad Port Phillip Heads, Victoriffi, a Harvey lecta. , Frons pedalis et ultra, inferne ut videtur compressa sesquilineam lata, sursum sensim attenuata et per totam longitudinem distiche fni fallor) pinnata. Pinna- ambitu lanceolata>, eodem modo decompositffi ^ majores inarticulatfe opposita; et disticha?, teretiuscula^ aut forsan le- viter compressa-, adparenter ab ipso margine si adsit egredientes, ex- siccatione fere marginales adparent-, minores articulatffi et forsan evi- dentius compressse fere intra marginem egredientes, initio ad genicula subsingulte et sparsiores, dein ad idem geniculum altera minore sa-- pius proveniente opposita», nunc a facie ipsa prolifera? fere verticillum formantes-, pinnub* denique ultinia? elongatfe et simpliciusculffi, basi leviter contractse, a medio circitcr longissime attenuata;, sensim ipsse nova serie ramulorum instructa^. Articuli in pinnulis pinnisque ulti- 1264 RHODOMELEyE. SaYcomenia. mis evidentes, diametro pequales aut sublongiores, heterosiphonii, nemyje siphonibus pericentralibus 4, et utrinque duobus marginalibus duplo brevioribus superpositis instructi-, sensim in partibus adultioribus corticati obsoleti, superficiem areolatam monstrantes. Stichidia non vidi. Keramidia in ramis bi'evibus corticatis, fasciculo ramulorum ar- ticulatorum s»pe stipatis, evoluta, sabterminalia oblique adscendentia fere obovata, carpostomio aperto truncata aut subemarginata, basi obli- que strumosa, struma ut videtur ab apice rami non omnino evane- scente, nunc inimo in ramnlum aut apiculum continuato, orta; peri- carpium pulclierrime cellulosam, cellulis nempe a basi strumosa ob- scuriore series longitudinales ad carpostomium dactas fortnantibus, in- ti-a singulas series directione transversali elongatis parallelis. Nucleus per pericarjiium transluceiis constat fasciculo filorum, medium kerami- dii vix attingente, a pai-tc strumosa proveniente; filis dichotomo-fa- stigiatis, in articnlis terminalibus gemmidia pyriforraia foventibus. Species bene distincta, transitum inter Sarc. VictoricC et S. Hyp- neoides evidentissimum parans. Nullum objectum sub microscopio keramidiis pulchrius fere vidi. Inter specimina hujus speciei a Harvey distributa, confusionem quandam irrepsisse suspicor. Tum nempe veram plantam hoc loco descriptam, tuni speciraen stichidiiferum S. VictoriEe, in mea collec- tione habui. Sunt omnia adspectu sat similia et ex eodem loco na- tali provenientia- accuratius vero inspecta etiam sicca specimina di- stinguere licet. 5. S. TENERA (Harv. Mar. Bot. of West. Austr. n:o 116) elata fere tota corticata inferne subdichotoma, superne pinnatim decomposito-ramosa, ramis teretiusculis minoribus fructife- risque interiore latere secundatis, apicibus et ramulis ultimi ordinis ancipitibus articulatis mollissime peniciliatis, peni- cillorum filis alterne ad genicula egredientibus simplicibus, articulis ramorum inconspicuis superficie reticulatis, ra- muloi-um nudis heterosiphoniis diametro sequalibus, stichi- diis interiore latere ramulorum subsecundatis oblougo-co- nicis. Dasya tenera Harv. l. c. in Trans. Irish. Acad. FoZ. XXZI.p. 543! Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 209! Hab. in oceano australi ad littus novee Hollandise prope Fremantle et Port Philipp (Harvey!) Frons fere pedali longitudine elongata, aut brevior et latitudine magis expansa, crassitie penna? columbina- in ima parte, sensim sur- sum attenuata, inferne fere dichotoma, superne evidentius pinnatim ramosa, apicibus mollissime, in nonnullis vix conspicue penicillatis, re- Sarcomenia. Rhodomele/e. 1265 cens dilute fuscescens, rigidiuscula et IVagilis, aere mox deliquescens et in gelatinam soluta, exsiccata pulclire rosea. Rami majores mino- resque a basi latiore attenuati, teretiixsculi, minores et preecipue fruc- tiferi interiore latere longa serie secundati, ssepe usque ad apicem cor- ticati, superficie longitudinaliter lineolata reticulata-, nunc, et ni fallor juniore a-tate, sunt apices ramorum ramuliqiie ultimi ordinis articu- lati, ni fallor ancipites, et utrinque filis mollissimis, ad genicula sin- gulis penicillati. Penicilloruni tila sunt simplicia aut parce ramosa, articulo terminali longiore, sensim subdiviso, inferiores formante-, ar- ticulos maturos diametro 3-plo loiigiores vidi. Articuli ramulorum sunt diametro circiter longitudine u-quales, 4-siphonii utrinque aucti siphonibus 2, qui sunt principalibus duplo breviores", ita ut margina- les 2 superpositi singulos principales longitudine a^quent", articuli vero mox strato corticali obducuntur, nnde mox obsoleta et saqie ne in ramulis quidem penultimis aut ultimis adultioribus cunspiciantur. Ra- miili adultiores, hoc modo orti, sunt breviter conici simplices aut in- teriore latere nova serie ramulorum a latere superiore seu interiore (bifariam) egredientium ancti ; in his ultimis spha;rospora; demum evolvuntur', stichidia igitur inieriore latere ramulorum sub-secunda- ta, singula aut plura adproximata, basi vix attenuata, oblongo-conica, corticata, duplici serie sphferosporas magnas triangule divisas foven- tia. Keramidia in ramulis quoque secundatis singula, infra apicem oblique sessilia et apice sterili persistente sa-pe inferne calcarata, ova- ta, pro ratione plantu' sat magna, intra pericarpium tenue membrana- ceum areolato-cellulosum. nucleum rotundatum gemmidiorum foven- tiaj gemmi'Iia in filis placenta» basalis dichotomo-fastigiatis, intraarti- culos ultimos evoluta, pyriformia. Sectione transversali frondis infe- rioris vidi siphones pericenlrales 4, aliis subsimilibus et ipso cortice externe cinctos. Speciei admodum insignis descriptionem, quantum in me fuit, ab- solutam dare molitus sum. Ad Dasyam a Harvey adnumei-ata, sine dubio ob ramulos penicillatos-, at fila Dasyse quoque in aliis generi- bus, licet minus insignia, et certis tantum evolutionis stadiis proveni- entia adsunt*, et hujus naturse mihi videntur quse in hac specie obve- niunt, in plurimis speciminibus vix conspicua, in aliis adsunt. Inter Da- syas non bene video cui proxima esset; ex stichidiis corticatis Loplio- cladiam crederes, ex structura et habitu Rhodonemara, D. capillari pro- ximam. Ipsa vero substantia planta>, color aere mutatus, et pra^cipue structura articulorum Sarcomeniam produnt, licet quibusdam charac- teribus ab aliis speciebus abludentem. NonnuIIffi nempe species sunt evidentius articulatee, unde character generis, ex structura articulorum desumtus, facile observatur. S. tenera fere tota corticata habet arti- culos obsoletos et siphones marginales non nisi in ramulis ultimis con- spiciendos. Quse in speciebus magis planis intra marginem oriuntur ex eadem pagina foliola, iis in fronde teretiuscula D. tenera? respondere 1266 Rhodomele^. Sarcommia. censeantur ramuli secundati bifariam (dextrorsum et sinistrorsum) a latere superiore egredientes. ' 6. S. HYPNEoiDES (Harv. Mar. Bot. of West. Austr.oi-.oAQ) elata distiche deeomposito-pinnata, tota inarticulata, pinnis fere a margine egredientibus oppositis anguste linearibus at- tenuatis, adultioribus compressis, junioribus teretiusculis, stichidiis a disco emergentibus lanceolatis, junioribus sim- plicibus, adultioribus nova serie subsecundata, intra mar- ginem superiorem orta, compositis. Sarcomenia Hypneoides Harv. l. c. in Trans. Irish. Aead. Vol. XXII. p. 537 ! ! Phyc. austr. tab. XII! Exsicc. Harv. austr. Alg. n:o 142! Hab. in oceano australi ad littus austro-occidentale novse Hollandife; juxta Fremantle et Garden Island a Harvey lecta! Frons 6 — 8-pollicaris, rauiis (tppositis decomposito-pinnata, usque ad apices nullo articulorum indicio areolato-cellulosa. Rami (sec Har- vey) disticbi. majores compressi anguste lineares lineam circiter lati, sursum sensim attenuati, basi vix conspicue angustati, distantiis vix semipollicaribus a margine ipso, ut adparet, exeuntes, patentes; .juni- oi'es teretiusculi et a nitdio circiler attenuati, subulati, omnes ni fal- lor intra marginein revera egredientes, sensini sensimque magis mar- ginales adparent. Stichidia in superiore parte frondis numerosa, ramosa, quasi nova serie raniuloruni multo ininoruni ramos dense obducentia, lineam circiter longa. a disco intra marginem provenientia, juvenilia lanceolata petiolo angustiori suffulta simplicia, adultiora magis elon- gata sursum incurvata el interiore pagina nova serie stichidiorum in- structa*, hsic secundi ordinis series a pagina revera provenit at mar- gini ita adproximata, ut marginalem et secundatam fere diceres-, ordine descendente ha^c proveniunt, ita ut superiora inferioribus adultiora sint-, omnia duplicem seriem sphferosporarum foventia (a margine visa seriem singulam, a facie duplicem monstrantia). Frons transversaliter secta cellulosa adparet, siphone centrali a pericentralibus et exterio- ribus cellulis non facile distinguendo', cellukf corticales directione ra- dii longiores adparent. Recentem griseo-iridescentem dicit Harvey, co- lore in aere mox mutato in coccineum, (|uem dein exsiccata retinet. Quo modo Desmarestia viridis ad Desm. ligulatam se habet, eodem fere modo Sarcomeniam Hypneoides ad S. Delesserioidem se habere, dixit Harvey. Nec male-, S. Hypneoides est planta multo angustior et minor, suis characteribus facile distinguenda. 7. S. DELESSERioiDEs (Sovid. iu Bot. Zeit. 1845^. 56) elata proli- ficationibus decomposito-pinnata tota plana inarticulata,pinnis intra marginem egredientibus lanceolato-linearibus, confor- Sarcomenia. RHODOMELEiE. 1267 miter plus minus decompositis, stichidiis a disco emergeu- tibus, junioribus spathulatis simplicibus, adultioribus nova serie subsecundata intra marginem superiorcm orta com- positis, keramidiis in foliolo proliticante sub-globosis. Sarconienia Delesserioides Sond. 1. c. et Alg. Preiss. p. 47! Fl. Muell. p. 697! Kiltz. Sp. p. 880! Earv. Acc. of Mar. Bot. of West. Austr. in Trans. Irish Acad. Vol. XXII. p. 537 (.nec Ner. Austr.). Exsicc. Harv. AJg. Austr. n:o 141! Hab. in oceano australi ad littus austro-occidentale novse Hollandiffi (Harvey!) Frons plana nunc minor, vix pedalis et paiicas lineas lata, nunc maxima bipedalis phyllodiis ultra poUicem latis, prolificationibus a disco prope marginem emergentibus sfepe regulariter oppositis, nunc sparsioribus, plus minus decomposito-pinnata. Radix fibris quibusdam crassis filiformibus, a parte ima cuneata frondis emissis, coiistituta. Pars ima frondis, ni fallor, decumbens, a pagina superiore prolifera, sensim erosa et truncata, prolificationibus adscendens. Folia prolifi- cantia eodem modo plus minus composita. prolificationibus in una pa- gina (superiorem suspicor) provenientibus, altera nuda aut uno vel altero phyllodio instructa. Phyllodia lanceolato-linearia, in specimini- bus minoribus paucos pollices longa, in majoribus usque pedalia, a disco intra marginem revera emergentia, at nunc adparenter margi-. nalia, ssepe opposita, nunc ut adparet sine distincto ordine provenien- tia, petiolo evidenti niulto angustiore cuneatim aiit abruptius in ip- sum phyllodium abeunte adfixa, apice obtusa latiora, aut acutiuscula in specim. angustioribus", costa obsoletissima medium percurrit, in phyllodiis inferioribus prtecipue observanda. Stichidia a ramulis mi- nutis ex interiore disco prolificantibus transformata, compresso-plana juniora spathulata simplicia, adultiora magis elongato-linearia, incur- vata et composita, nova nempe serie a superiore margine, seu potius intra marginem prolificante instructa- sphferospora' a facie plana visa; duplici serie dispositpp, a margine singula adparent. Keramidia in phyl- lis minutis eodem modo prolificantibus evoluta. petiolo brevi cras- siore suboblique iraposita, rotundata, in phyllo singula aut pluribus ligulis a parte ima prolificantibus sensim in keramidia conversis plu- ra: pericarpium cellulis minutis rotundato-angulatis conflatum-, nu- cleus constat filis a nodo placeutari prope basem provenientibus, ar- ticulatis di-polychotomis, articulis obconicis, terminalibus gemmidia pyriformia foventibus. Tota planta corticata-, phylla juvenilia anci- piti-plana, siphonem centralem et seriem singulam cellularum interi- orum folio parallelam monstrantia, siphone centrali versus utramque paginam siphonibus singulis munitoi corticali strato cellulis minoribus rotundato-angulatis constante, omnes obducente. Tres varietates memorat Harvey : latifoliam, lancifoliam et cirrhosam. ^268 ' RHODOMELEiE. VanvooTstia. In hac iiltima sunt apices ssepe, ad modum Nit. uncinati, incurvi. Aliee varietates latitudine aut angustia phyllodiorum distinguantur. Species in Ner. Austr. sub nomine S, Delesserioides descripta est, ut ipse agnovit Harvey, species Delesserise, quam nomine D. corifolise designavit. CLVII. VaNVOOESTIA Harv. in HooTc. Journ. of Bot Vol. VI. p. 144. Frons explanata laciniato-lobata, lobis ecostatis pinnatim venosis margine uno adultiore sensim obliteratis, altero vegeto ex- pansis in laminam decomposito-laciniatam fenestratam, fo- liolis seriatis iterum decompositis cum proxime inferiori- oribus anastomosi conjunctis formatam, areolis fenestree ro- tundato-angulatis. Keramidia per frondem sparsa, ovata, intra pericarpium cellulosum, carpostomio apertum, gemmi- dia pyriformia, a placenta basali egredientia, pedicellata foventia. SpJmrosporce in stichidiis utrinque adnatis aut apice liberis evolutse, zonis transversalibus superpositis plu- riseriatse, triangule divisse. Frondes laminis consistunt explanatis, imbricatim in mo- dum Lichenis foliacei superpositis, decumbentibus et una pagina radicantibus, margine uno vegeto adscendente liberis, altero adultiore sensim adnato (inferioribus), demumque senili et obli- terato, obliquis, hinc quasi abbreviatis recurvatis, illinc expan- sis iterum iterumque laciniato-Iobatis, totis fenestratis, et quasi venis venulisque persistentibus, parenchymate interjecto nullo, formatis. Vena? numerosa? et omnes consimiles longitudinaliter et subflabellatim per fi-ondem excurrentes, plus minus arcuatse, a primaria quadam, inter multas consimiles quse ejusdem ordi- nis fuerunt una, pinnatim et secundatim egredientes, novam se- riem suo ordine subdivisam ipste generaturse. Venulee a vena secundatim egredientes et cum vena proxime inferiore con- junctee trabeculas transversales frondis fenestratse constituunt. Areolse, venis venulisque circumdatse, pertusse sunt angulatse aut rotundatffi, ordinem segre percipiendam et describendam ser- vantes. Qualis frons fenestrata hoc modo adparet, talis tota folio- lis minutis ab origine liberis, mox anastomosi conjunctis, ve- nas venulasque formantibus componitur. Foliolum nimirum maxi- Vanvoorstia. Rhodomele^. 1269 me juvenile est lineare, apice attenuatiim, planum, medio si- phonibus tequelongis tribus conspicuis (4 prsesentibus) trans- verse zonatum, marginibus tenuioribus magis irregulariter cel- lulosum; ut excrescit foliolum, margines retlectuntur et fit hinc canaliculatum recurvum, illinc costa prominente convexiuscu- lum; a costa, siphonibus nempe mediis, series foliolorum nova eodem tempore inchoatur. Foliola nova ad genicuhim quodque secundum ab origine provenire videntur (divisione siphonum de- mum distantiora mihi adparuerunt); sunt eodem modo confor- mata, in lamina folioli generantis verticaliter posita, mox mar- ginibus retlexis recurva et a facie convexa novam seriem, suo ordine proliticantem generantia. Initio libera foliola mox apice prolongato foliolum ])roxime inferius (seriei foliolorum prioris) tangentia et huic adglutinata, Irabeculas efficiunt transversales, quse venas longitudinales (h. e. foliola superioris^seriei) con- jungunt. Ex positione foliolorum in lamina folioli preeceden- tis verticali sequitur, foliola omnia ita ab origine esse versa, ut margines omnium extrorsum, h. e. versus utramque pagiuam spectent, costis areolas interjacentes pertusas marginantibus ; Reflexis vero marginibus efficitur, ut foliola venas venulasque hinc (ni fallor) magis promiuulas, illinc (forsan faciem inferi- orem laminse) marginibus alatas referunt. Vena3 venulaique (h. e. foliola) non strictse, sed arcuatse excurrunt, convexitate a vena generante aversa; hinc conjicere licet, velut apice ita adparet, foliola nova semper a pagina inferiore, respectu habito ad api- cem lacinia^, generari; apices foliolorum liberi (h. e. lacinia? mar- ginales) sunt deorsum, nec sursum, novaserie foliolorum muniti. Transversa sectioneadultioris (h. e. vense principalis) foliolum canaliculatum adparet, marginibus reflexis hoc loco incrassatis et cellulosis, altera facie convexiuscula; centralis adest cellula, si- phonibus 4 pericentralibus cruciatim dispositis cincta, quorum 2 majores marginibus reflexis paralleli, 2 minores faciem con- vexam et ipsam foveam spectant; stratum cellularum minorum cellulam centralem (et hujus divisione ortum) ambit (in V. coc- cinea); stratumque corticale densum siphones pericentrales in- cludit. (In V. spectabili hoc tenuius et parum conspicuum). Keramidia sunt (sec. Harvey) ovata, in reticulo sessilia, sparsa, intra pericarpium membranaceum, carpostomio apertura, sporas pyriformes e placenta centrali egredientes pedicellatas foventia. Stichidia a foliolis ultimi ordinis transformata, in ve- 1270 RHODOMELEiE. VanvooTsUa. nula transversali arcuata a convexa facie egredientia, singula aut plura secundata, apice libera aut demum adliserentia, ovato- acuminata, folioli marginibus recurvati formam conservantia, media parte et quasi costata folioli paginam superiorem, margini- bus tenuioribus recurvis inferiorem paginam involventibus et sub- claudentibus; spheerosporse utroque latere costa? zonis transver- salibus dispositse, longitudinaliter ita bifariam pluri-seriatffi, in cellulis introrsum prominulis paginse interioris evolutffi, sphse- riese, triangule divisse. Vanvoorstise Genus admirabili compositione Claudeam ita refert, ut dubium forsan alicui videatur an jure distincta fue- rint genera. Attamen nonnullse sunt differentise, a quibus ty- pum diversum conjicere liceat. Ut rem bene exprimit Harvey, Vanvoorstia ad Claudeam sese habet, velut Nitophyllum ad De- iesseriam. In Claudea nimirum costa quaidam oritur; in Van- voorstia vense ejusdem dignitatis plures efformantur. Costa Claudese sensim in caulem mutatur; lobi Vanvoorstise, adultiore parte sensim deleta, obliqui manent et hinc laceri, illinc con- tinuo in novos lobos excrescentes ; in modo crescendi ita diffe- rentiam fere Agari et ThaIassioj)hyIli exhibent genera diversa. In Claudea est pagina sursum versa foliolorum, respectu habito ad apicem folii, a qua nova series foliolorum pullulat; in Van- voorstia contra deorsum excrescunt. Areola^ pertusse sunt in Claudea rectangulares, in Vanvoorstia rotundata? aut angulatai. Stichidia utriusque generis ad eundem typum confecta, posi- tionem aliquantulum diversam, ab areolis forma diversis penden- tem, servant; in Claudea utroque apice constanter affixa, utpote a venulis mediis folii transformata; in Vanvoorstia altero apice ssepius libera, utpote a foliolis ultirai ordinis transformata. Ke- ramidia denique positione quoque diversa videntur ; in Van- voorstia nempe sparsa, in Claudea infra apicem vense prima- rise evoluta. 1. V. sPECTABiLis (Harv. in Hook. Joiirn. Bot. Vol. VI. p. 144 ) frondis fenestratse venis venulisque iterum iterumque se- cundatim a primaria excurrentibus, omnibus fere eeque cras- sis, trabeculis transversalibus arcum versus venam iis proxi- mam superioris ordinis convexum formantibus, areolis in- terjectis angulatis, stichidiis in trabeculis arcuatis sessilibus ovato-conicis. Vanvoorstia. Rhodomele^. 1271 Vanvoorstia spectabilis Harv. l. c. tab. V!! Exsicc. Harv. Ceyl. Alg. n:o 3! Hab. ad oras Ceylonse inter corallia rupium (Harvey !) Frondcs 1--2 pollices latfe, decumbentes, in nioduni Lichenis folia- eei inibricatce, altera ]»agina radiculis demissis aftixBe, margine adscen- dente liberse vegeta; iterum iteruraque laciniata?, altero latere non seque increscente breviori et quasi recurvata; (sensimque ut putarem emo- rientes}, ambitu obovato-tlabellata^, apice rotundatte lobata^, ipso mar- gine fimbriatie laciniata'. Vena' nuuierosa; et ejusdem dignitatis lon- gitudinaliter et subllabellatim per frondem excurrentes, a primaria ipsis consimiJi (qua' inter multas ejusdem ordinis fuit una) pinnatim et secundatim egredientes, novam seriem suo ordine subdivisam ipsai generantes. Venula? a vena secundatim egredientes, et cum vena proxi- me inferiore conjunct-d', trabeculas transversales constituunt. Quia vense venulteque omnes sunt arcuata», trabecula' transversales quoque arcum efficiunt, convexitate a vena ex qua egrediuntura versa, et venam superioris ordinis spectante. Areola; pertusa?, hoc modo venis venulisque incIusBe, eximie angulata'. Vena^ venuljeque sensim versus marginem attenuata^, diversorum vero ordinum ejusdem pagina', partis parum crassitie diversa-. Stichidia ab arcaatis trabeculis transversalibus sin- gula aut plura subsecundata, sessilia, altero apice libera aut connata, ovata aut conica. Keraniidia (a me non visa) per frondem sparsa. Color recentis ex viridi aut livido in purpureum tendens, variegatus; exsiccatcc purpureus livido et lilacino sutfusus. Chartai arctissime adhseret. Quomodo frons foliolis ab origine discretis, mox anastomosi invi- cem conjunctis, oriatur, et foliola abeunt in partes, quas supra venas venulasque nominavi, ipsum genus describens, jam raemoravi. 2. V. cocciNEA (Harv. mscr.) frondis fenestratte venis venulisque iterum iterumque secundatim a primaria excurrentibus, pri- mariis crassioribus, per trabeculas multo tenuiores trans- versales strictas conjunctis, areolis interjectis rotundatis, stichidiis Vanvoorstia coccinea Harv. Dupl. Ceyl. Alg. n:o 4! Hab. ad oras australes Ceylonse (Harvey!) Frondes 2— 3-pollices expansa', dispositione venarum venularum- que cum V. spectabili convenientes, sequentibus diversa; videntur. Venaj magis arcuato-recurvfe et crassiores pennam passerinam crassi- tie sequantes, immo superantes, invicem trabeculis transversalibus duplo tenuioribus conjuncta'. Area- pertusa^ rotundata^-, basales venis prima- riis interjectte singula' et subindivisse aut trabecula multo angustiore IV. 82 1272 RHODOMELEiE. Claudea. geminatEe-, trabeculse strictiuscula', exsiccatione medio angustiores, ver- sus apices utrinque incrassatri'. Color itiagis in coccineum tendens. Sticliidia niinora et rotundiora in hac specie mihi adparuerunt; at non bene reviviscentia, de forma tacere malui. CLVITI. Claudea Lamour. Ess. p. 33. Grev. Alg. Brit. Syn. pag. XLVI. J. Ag. Symh. p. 24. Decaisne in Pl. de VArah- p. 178 et Voy de la Veniis PI. 2. Harvcy In Hool\ Lond. Journ. Bot. Vol. III. p. 408. Ncr. Austr. p. 15. Kiitz. Sp. Alg. p. 887. Lamourouxia Ag. Syn. Oneillia Ag. Sp.p.lQQ. Frons plana laciniata aut prolificationibus ramosa, foliosa, foliis costatis hinc margine recurvato contiguo anguste alatis, il- linc expansis in laminam fenestratani, foliolis seriatis a costa emergentibus eodem modo decompositis cum proxime superioribus anastomosi junctis formatam; areolis fenestra? rectangularibus, ejusdem ordinis parallelis, zonas a costa adscendentes formantibus, Keramidia infra apicem liberum foliolorum anastomosantjum formata, subspluTprica, intra pe- ricarpium cellulosum, C!ir])ostomio apertum, gemmidia pyri- formia in articulo terminali lilorum, a placenta centrali ra- diantium, foventia. Spliccrosporce in stichidiis utrinque ad- natis evolutee, zonis transversalibus superpositis pluri-seriata?, trianiiule divisse. '&' Frondes' sunt phis minus decompositre, inferne stipitatffi et hxmina sursum sensim detersa caulescentes, foliosfe, foliis ar- cuato-falcatis, arcu introrsum anguste alato, extrorsum in lami- nam fenestratam kitiorem, margine venis excurrentibus denta- tam, aut integram elongatam lineari oblongam, aut iterum ite- rumque haciniatam, laciniis cuneato-fhibellatis costa oblique per- cursis, hinc angustiore margine dentato, illinc latiore laciniato, utroque fenestrato instructis. Costte, vense venulffique subanci- pites, margine reflexo alatfe, trabeculis transversalibus a media parte crassiore subverticaliter egredientibus, conjunctffi; areis areolisve pertusis, rectangularibus, ejusdem seriei e regione po- sitis, zonas seriem versus ordine priorem transversales forman- tibus. Unam aut alteram formam exhibentes, eodem modo admi- rando formantur frondes. Scilicet frons juvenilis est folium pla- Claudea. Rhodo.mei.EjE. 1273 num subarticiilatum aut transverse zonatum, cellulis seriatis zo- nas oblique a costa media articulata versus margines adscen- dentes formantibus. Margines bujus folii sensim recurvantur et a media costa, qua? fit hoc modo supera, series foliolorum pro- lificantium — nempe a singulis articulis costa3 singula — or- dine a basi adscendente generotur. In bis foliolis margines eodem modo recurvantur et a costa nova foliolorum series ori- tur, qufp sensim eodem modo decomposita fit. Foliobi sunt initio invicem libera, ut autem foliola unius folii probficantia elongantur, sensim tangunt folium proxime superum et cum boc anastomosi nectuntur. Foliolis itaque ab origine fiberis, sensim connatis, tota pars fenestrata frondis formatur. Foliola supe- rioris ordinis fere plana generantur; uUimi penultimique ordi- nis fere iiliformia aut basem versus paulo dilatata, omnia cel- iubx terminali majore terminata. Subdivisione liujus celbilse tcrminalis transversali articuli inferiores sensim oriuntur; arti- culi in foliolis iiliformibus indivisi manent; in dilatatis subdi- viduntur: celkilte medife costam efflciunt, laterales transversa directione fobi elongatfe et suo ordine transverse divisee cellu- las costee vicinas ipsius pagina? constituimt. Sul)divisione arti- culorum, qui costam efficiunt, quasi rami a pagina emergentes oriuntur, sensim in novam seriem foliolorum excrescentes. Foliolorum margines recurvati impares adparent; una la- tior alam efficit angustissimam contiguam, qua frons binc mar- ginata adparet; altera adhuc angustior sensim obsoleta videtur. Fronde juvenili transversaliter secta utraque adparet; latior nempe linea fere recta a media parte incrassata excurrens, an- gustior angulo flexa, a parte incrassata aliam servans directio- nem. Alarum margines submonostromaticse; incrassata pars cellulis circa centralem interioribus numerosis, et corticalibus monostromaticis constituta. Cellulffi alarum a superficie visee subrectangulares et contigua?. Stichidia formam folioli, cujus metamorpbosi orta sunt, fere conservant; sunt itaque hinc incrassata et subangulata, illinc in marginem attenuata, adhferentia apice utroque (nempe folio in- feriore, a quo provenerunt, et superiore, cui adglutinata fuerint). SphffirosporfB in parte incrassata evolutffi ; nempe in zonis trans- versalibus folioli transmutati natse, utroque latere costse series oblique transversales efficiunt; ejusmodi zonis pluribus super- positis et longitudinaliter pluriseriatai adpareant. Spha^rosporse, 82* 1274 UHODOMELEiE. Claudea. quse costse proximsB sunt, primum maturee, insequentibus aliis ejusdem zonse transversalis. Omnes triangule divisas vidi. Sti- chidio transverse secto adparet cellulas prffignantes esse intra stratum tenue corticale positas, interstitiis iiliformibus quasi se- junctas, dextrorsum et sinistrorsum duplieem seriem formantes. Stichidium hoc modo quasi polysiphoneum dicere liceret, sipho- nibus phirimis fertilibus. Keramidia in apicibus liberis foliolorum, quse a costa folii oblique adscendentia excurrunt (foliola primaria) evohita, pedi- cello plano (folioli parte libera) sutfulta, deorsum (nempe iu pagina folioli inferiore) prominula, subspherica at in carposto- mium producta, apiculo folioli nunc superata; pericarjiium te- nue membranaceum, attamen pluribus cellularum seriebus consti- tutum, exterioribus brevioribus angulatis substellatim areolatis, interioribus longitudinaliter excurrentibus laxioribus, magis oblon- gis, hic illic inllatis. Placenta a parte magis eomplanata (pagina folioli superiore) surgens, in tila fasciculato-fastigiata soluta, quo- rum in articulis terminalibns gemmidia pyriformia generantur. Aliis generibus fenestratis Rhodomelearum Claudea proxima videtur, forma et evolutionis norma frondium, dispositione areo- larum atque stichidiis prsecipue generice distincta. A Martensia, quEe, defectu costffi, evolutione inferior videtur, non segre distin- guatur ipsa partis fenestratie origine diversa. A Dictyuro et Vanvoorstia areolarum dispositione et forma stichidiorum non minus quam tota evolutionis norma foliorum dignoscatur. Atta- men quod attinet fructus, observare lubet me tantum in una speeie Claudese fructus vidisse. Plurimi, qui de planta admirabili scripserunt auctores, ipsum erescendi modum non ita ac fas fuit illustrarunt. Fenestratam partem origine contiguam, sensim perforatam evadere. venis persistentibus, plurimi credidisse videntui'. Harvey ipsam com- positionem frondis primus egregie illustravit. Stichidiorum for- mam, et prpecipue evolutionis normam atque dispositionem sphee- rosporarum neque ab eo, neque ab aliis rite exhibitam puto. Sphserosporas nullo ordine seriatas contra Lamouroux et Mir- bel urget Decaisne (PI. de VArah. p. 179 ) et ita quoque rem ex- hibet in analysi quam dedit nitidissima (in Voij. de la Venus PI. 2); at certe ipse aliter vidi, ut supra descriptione indicare conatus sum. Alio prsecipue loco (Ann. Sc. Nat. Ser. III. Vol. p. 234) de conceptaculis bivalvibus Claudefe loquitur; sti- Clandca. RHODOMELEiE. 1275 0 chidia autem valvis dehiscere neque in hac planta, neque in aliis algis mihi videre licuit. 1. Cl. elegans (Lamour. Ess. p. 34) frondis prolificationibus ramosfie foliis falcatis, introrsum margine angustissime con- tiguu alatis, extrorsum productis in laminam multiplo latio- rem fenestratam integrnm, margine venis parallele excurren- tibus dentatfim, keramidiis in apice venarum inflatis, sti- chidiis in lamina media fenestrata inter venas utrinque ad- natis verticalibus. ChmdcH elegaiis Lcmiotir. l. c. m Ann. Mus. Vol. XX. pl. 8. Jig. 2—4!! Dict. (VEist. Nat. cmn icon.l Mirb. Elem. hot. t. 67. B. Kiitz. Sp. Alg. p. 888! Harv. in Hook. Lond. Journ. Bot. Vol. III. p. 408 tab. 20. Ner. austr. p. 15!! Mar. Bot. of West. Austr. J9. 537! Phycol. austr. tah. 1! Flora of Tasm. \k 294! Sond. pl. Muell. p. 696! Oueillia elegaiis Ay. Sp. I. p. 170. Syst. Alg. p. 253! Fucus Clandei Turn. Hist. Fuc. tab. 243! Exsicc. Hccrv. Austr. Alg. n:o 109! Hab. ad oras Tasmannia' et Novee Hollandite austro-occi- dentalis (Hb. Lamouroux! Mus. Paris. ! Gunn! Harvey!). Frons ab expansione scutata radicali sesqni-pedalis et ultra, in- ferne lainina sensim detersa caulescens, siiperne foliis prolificantibus decomposito-ramosa. Folia falcato-recurva, apice vegeto contraria di- rectione incurvo, latere concavo alata mavgine tenulssimo fcgre perci- piendo contigue membranaceo ceUuloso-areolato, latere couvexo ex- pansa in laminam fenestratam iudivisam, ambitu fere linearem aut po- tius semioblongam, margine venis excurrentibus dentatam, in foliis raaximis fere pollicem latam, lamina fenestrata quasi composita venis a costa ad marginem fere verticaliter excurrentibus, distantia linese invicem parallelis, rectiis aut sursum leviter arcnatis, invicem Junctis secunda serie veiuilarum, i|u;e |iriuiariis similes, tertia serie item con- jungunlur-, are;e areolrrque lioc modo formata^ rectangnlares et qure ejusdem ordinis invicem paralleltv, pertusa'. Foliola prolificantia a costa folii prorumpentia, latus concavum et anguste alatum servant, sursum convexa et renestrata, deorsum concava, suo ordine ipsa novam seriem foliolorum genitura. .Stichidia a venis secundi ordinis transformata, ideoque inter venas primarias verticaliter posita, utrin- que adnata, in media lamina aut margini paulo propinquiora evoluta, 8-14 iutcr easdem venas numeravi; snnt utroque apice attenuata, in media parte fere prismatica, transverse zonata, zonis utrinque sphan-o- sporarum seriem generantibus. Keramidia a venis primariis transfor- mata, infra apicem longius supra fenestratam partem prominulum in. flata, semine Sinapis majora, pedicello alato sutTulta, hinc (sursum) 1270 Rhodomele^. CloMdea. planata aut leviter promiiuila, illinc (deorsnm) ovato-sphperica in car- postomium producta. Substantia membranacea. Color pulcherrime coccineus. Crescendi modo non minus admirabilis, quam eleganti adspectu celebrata. Foliolum priraa Ectate a fronde adulta ita diversum ut ip- sam frondem metamorphosi natam dicere liceret; est nimirum fo- liolum juvenile lanceolatiim planum, costatiim, utroque latere costse in huninam membranaceam cellulosam expansum-, costa constat arti- culis brevissimis, transversa divisione cellulcc terminalis formatis- sin- guli articuli, mox subdivisi, generant cellulam centralem, qua^ fit pars costse, et utrinque lateralem, transversali (folii) directione elongatam. cujus subdivisione transversali generantur cellula' costam circunidan- tes, quibus ipsum foliolum latitudine increscit. Foliolum Juvenile ita for- matum, sensim secus costam incrassatum, hoc modo anceps fit-, rc- curvantur dein margines, aut potius recurvatur folii ancipitis ala una et sensim obliteratur; altera directione obliqua ipsius folii fit retrorsa et alam angustissimam eiTicit, qua=; folium evolutum reddit liinc tenu- jssime alatum. A parte incrassata folii ancipitis, qua^ hoc modo fit sur- sum porrecta, marginibns retrorsis, provenit nova series folioloruui, nempe a singulis articulis costa; singula, oi*dine a basi folii adscendente, ita ut adultiora inferne, juniora superne et apice sensim prolongato nova formantur. Foliola ha'c venit evadunt partis fenestratfe folii; sunt apice libera, sa^pius leviter recurvata. A foliolis, siniili modo cec- terum constructis, secunda series foliolorum originem ducit-, hac quo- que ordine adsccndente a costa provenientia; sunt initio apice libera, at ut cellula terminalis apice increscente partem tangit folii superioris, anastomosi cum hac jungitur. Una post alteram hoc modo, ordine sursum progrediente adglutinatur; foliola adglutinata fiunt venulse, directione transversali venas jungentes; venula^ eodem modo nova serie junguntur. — Lamina folii fenestrata adgiutinatis foliolis tota forma- tur. Integra htec manet, nisi externa vi leesa. Folia nova seorsim for- mantur, a parte incrassata singula nunc gemina prolificantia. Kera- midia transformatione foliolorum primi ordinis, qua; sunt apicibus re- curvatis libera, et quidem infra apicem liberum inflata oriuntur-, pe- dicellus alatus est ipsum foliolum non mutatum-, pars inflata et car- postomium deorsum spectat. Stichidia, contra, a foliolis secundi ordi- nis transformantur; hinc utrinque adglutinata et eam habent formam, quse a formationis modo folioli transformati pendeat, nempe hinc (sur- sum) incrassatam. illinc in alam productani-, costa folioli adest, licet parum conspicua, et utroque latere hujus spharospora; per series trans- versales, singulis articulis respondentes, disponuntur ita, ut quse costee propinquiores sint prinuini maturescentes, insequentibus dein distan- tioribus. 2. Cl. MULTiFiDA (Harv. in Hook. Journ. Bot. Vol. VI. p. 145) frondis laciniatee laciniis cuneato-flabellatis, hinc margine Claudea. Rhodomkle^e. 1277 angustissimo contiguo alatis, illinc in laminam fenestratam sensim alterne subdivisam productis, laeiniis seeundariis oblique eostatis, margine fenestrato hinc angustiore dentato, lamina illinc latiore iterum laciniata, fructibus . . . Claudea muItiJida Harv. l. e. cum icon. tab. VI!! Exsicc. Harv. Ceyl. Alg. n:o 2. Hab. ad oras Ceylonje (Harvey!). A crusla scutalim cxjiansa radicali IVomles surgunt plures 1 — 2 pollicarcs, Junictres supra stipitem nuiliusculum l)revem in lami- nam subcuneatam oblique costatam excurrentes, adultiores flabellatini expansa', utrinque quasi margine cohibita», intra margines laciniis sub- confornnbus suo ordine subdiA-isis instrncta'. Frons primaria constat Iblio hinc margine anguslissinio contiguo alato, illinc in hmiinam fe- nestratam multo latiorem initio simidicem, niox laciniatam expanso. Lacinife secnndaria' tota' fenestrata', at suo ordine obliqua', uno latere costa^ angusliorem laminam ienestratam, margine in dentes excurren- tem, gerunt altcra latiorem, sno ordine iteruni i'odcm modo subdivi- sam. Margo angustior iacinia', iu laciniis subsequentibus alterne dex- (rorsum et sinistrorsum positus, indivisus manet, laliore excrescente et subdiviso: quo lit ut area> rectangulares fenestra^ contrariam dire- ctionem in margine angustiore ac in latiore et subdiviso servent. Margo angustior est in inferiore parte cujusi|ue iacinia' latior, plures- qne venas et areolarum series gerens", venis exterioribus sensim bre- vioribus, cnm quaque desinente vena angustior fit margo, donec de- sinit superne, et lacniia' pars suprema margiue contiguo angustissimo tantum alata cernitur ul in fronde Juveuili. Simili at quodammodo magis complicala norma ac ClaudeEe ele- gantis hsec increscit. Folii Juvenilis margines recurvantur et a media pagina supera series foliolorum nova generatur: a foliolis eodem modo margine recurvatis foliola secundi ordinis proveniunt, quie ordine ad- scendente sensim anastomosibus Jungunt foliola primi ordinis-, hoc modo foliola diversorum ordinum costas, venas, venulasque, quotquot diversi ordinis sint, cfhciant. In ajdcibus foliolorum diversorum, qua^ non adglutinata fuerint, foliola .subidana aut leviter canaliculata videre licet-, costa cellnlis longitudinalibus, lamina seriebus cellularum trans- versalilnis rotundato cubicis constituta. Harvey I. c. Kcramidia sessilia ovata in diagnosi speciei, stichidia autem niilla memoiuvit. In icone Keramidia nulla pinxit, stichidia autem iis ClaudeEc elegantis subsimilia. Nostra specimina sterilia sunt. Species inquirenda: 3. Cl. Ben>!ettiaka (Harv. Fliyc. anstr. tab. LXI) "fronde unciali sti- pitata brevitei- acinaciformi lobulato-dentala obliqne unilaterali, costa brevi marginali costulisque pluribus a costa digitatim radi- 12 78 Rhodomele^. C^audea. antibus instructa, reticulum in areas cuneatas designantibus-, foli- olis primariis parallelis, secundariis decussatim anastomosantibus repetite divisis^ angulis omnibus acutis." Hab. ad Port Jackson Australise (Harvey). Specimen tantum unicum observatum plantula?, ut videtur, juveni- lis, unciam fere longee, et lata;-, characteres vix nisi speciminibus plu- ribus et adultioribus observatis tuto ducuntur. INDEX. Obs. Nomina admissa litteris Romanis, synonyma cursivis traduntur. Acanthophora 812. arborea 822. Delilei 817. Deliki Harv. 816. deiidruides 818. militaris Lam. 816 inuscoides 816. orientalis 820. Tasmanica Harv. 822. Tasmanica Sond. 1018. Thierii 819. Wightii 821. Alsidiuni 838. Blodgetti 842. corallinura 841. Helminthochortos 840. scorpioides J. Ag. 868. Seaforthii J. Ag. 848. spinulosum Hqrv. 1087. subtile 811. tenuissimum Kiitz. 805. triangulare J. Ag. 850. vagum Zan. 806. Amansia 1107.i Binderi J. Ag. 1138 Duperreyi 1115. fraxinifolia Ag. 1136. g-lomerata 1111. Kiitzingioides Harv. 1128. linearis Harv. 1102. mamilhtris 1113. multitida 1112. obtusiloba J. Ag. 1123. pinnatiiida 1114. prolifera 1116. prolifera Ag. 1103. rhodantha J. Ag. 1111. Schimperi Decsn. 1170. Seaforthii Grev. 848. semipinnata Lam. 1160. triangularis Gr. 850. Asparagopsis 774. Asparagopsis Delilei 776. Asperocaulon collabens Bud. 1240. Atomaria Bupr. corymbifera Rupr. 894. dentata Bupr. 899. Kamtschatica Bvpr. 896. Ochotensis Bupr. 897. setacea Bupr. 895. Atractophora Hypnoides Crouan 713. Binderu cladostephus Dec. 1044. Bonnemaisonia 777. apiculata Ag. 1206. Asparagoides 779. elegans Ag. 782. Bostrychia 851. arbuscula 873. Binderi 873. bipinntita 860. calamistrata Mont. 869. calliptera 872. cornigera Mont. 862. distans Hook. 865. fastigiata 857. glomerata 859. Harvevi 865. Hookeri 857. intricata 866. Leprieurii 856. leptoclada Mont. 862. mixta 858. monosiphonia Mont. 862. Montagnei 871. Moriziana 862. muUicornis 874. periclados 861. pilulifera 867. radicans 856. rivuhiris 855. scorpioides 866. simpliciuscula 854. tenella 869. terrestris Harv. 869. Tuomeyi Harv. 861. 1280 Bostrychia vaga 864. Wardii 863. Botryoglossum lohatum Kiitz. S37. Boiviesia pulchra Gr. 784. pulchra Kiitz. 785. Broussonetia natans Gr. 987. flocculosa Gr. 1009. nigrescens Gr. 1013. simplex Gr. 1031. Bryothaumion 846. ilypnoides Kiitz. 851. Lindcnhergii Kiltz. 851. rameUosum, Kiitz. 851. Seaiorlhii 848. triaiitralare 850. Callithamnion arhuscula Lb. 1222. crispellum Ag. 1191. multifidim Kiitz. 705. oppositifulium J. Ag. 706. purpu7iferttm Hurv. 707. Pylaistei Mont. 705. Calocladia eJcgans J. Ag. 782. Suhrii J. Ag. 783. Calodictyon Wightii Gr. 1245. Carpocaulon (ligitatiun 811. mediterraneum Kiitz. 799. Carp)ophylh(m scrratum Suhr H^-t- Ceramium attenuatum Euch. 806. Boucheri Cr. 1222. Boucheri var. Cr. 1219. , Boucheti Duh. 708. hrachygonium Lb. 1004. Casuarince Dec. 706. Dechampsii Bonn. 1035. digenea Ch. 845. dumosum Mert. 1062. elongatum Lb. 1004. fastigiatam Botli. 1029. fastigiatum Bud. 1007, fuliginosum Mert. 1062. furcatum Schousb. 1185. helminthochortos Both. 840. hirsutum Both. 1185. homomallum Mert. 921. Hutchinsice Mcrt. 1035. incurvum Dec. 1089. woZZe iio^/t. 1043. Morisianum Bert. 969. ocellatum Gr. 1207. patens Grev. 1186. penicilJutum Bert. 708 et 1214. penicillatum Bory. 977. pennatum E. 929. ramulosam Mert. 1062. scorpioides B. 868. sertularioides Gr. 969. uharticulatum Mert. 1062. suhulatum Ducl. 985. Ceramitim tenellum Ag. 869. verticillatum Bert. 708. verticillatum Ducl. 705. violaceum E. 988 et 1057. Wulfeni E. 1028. Champiu Kotschyana Endl. 731. Chcetospora Wighii Ag. 714. Chondria acanthophora Ag. 819. articulata Ag. 728. atropurpurea Harv. 801. Buyleyuna Harv. 807. botryoides Ag. 759. clavata Harv. 812. corynephora Harv. 812. Curdicana Hurv. 810. dusyph^iUa Ag. 809. De??7e« '^f/. 817. fasciculatu Ag. 811. fihformis Ag. 745. Forsteri Ag. 744. fusifolia Hooh. 812. Hyhridu Chauw. 762. implcxa Chauw. 729. kalifornis Ag. 732. lanceolata Harv. 805. ?fla?a .4f/. 770. littoraUs Harv. 800. miUtaris Ag. 816. nmscoides Ag. 816. muscoides Mont. 819 ?(««« .^^^). fimbriata Turp. 782. pulchra 784. serrata 785. Suhrii 783. Dictymcnia 1076. conferta Harv. 1084. ccostatii 1083. fimbriata Gr. 1124. fimbriata Harv. 1082. fimbriata Mart. 1099. fraxinifolia J. Ag. 1136. Harvcyana 1079. peclinclla 1084. prolifera J. Ag. 1103. serrata J. Ay. \12c>. Sonderi 1082. spiralis Sond. 1126. tridens 1081. tridens Harv. 1079. tridens Sond. 1082. volubilis Gr. 1122. Dictyurus 1240. occidentalis 1243. purpurascens 1245. quercifolius 1245. tercs 1244. Disenea 843. Lycopodium Her. 845. sini]dex 845. Wulfeni Kiitz. 845. Dumontia saccata Gr. 738. Epiglossum Smithii Ky. 1132. Epineuron Baclchousii Harv. 1126. Colensoi Hoolc. 1127. fraxinifolium Harv. 1136. lineatum HooJc. 1112. multifidum Kg. 1112. spirale Harv. 1126. Eitpoyodon cervicornis Ky. 1204. planus Ky. 1203. spinellus Ky. 1205. Eupoyonium arbuscula Ky. 1222. caHithamnion Ky. 1190. capiUare Ky. 1212. collabens Ky. 1218. corymbiferum Ky. 1219. crispum Ky. 869. 128: Eupoffotihim duhium Kg. 874:. Gunniunum Kg. 1201. hormodados Kg. 1189. rigiduliim Kg. 1239. squarrosum Kg. 1240. trichoclados Kg. 1230. vinosiim Kg. 1239. Fucus acanfhojihorus Lam. 819. acanthophorus Turn. 817. acerosus Wulf. 1089. aleuticus Mert. 895. ampJiihius Huds. 868. articulatus Light. 728. asparagoides Wood. 779. hotryoides Turn. 759. hyssoides Good. 1043. ciFspitosus Forsk. 758. caprinus Gunn. 721. corymhiferus Fsp. 765. corymhiferus Gm. 894. cristatus var. Turu. 933. cyano.spermus Del. 756. dentatus L. 899. diaplianus Fsp. 732. fascicuJatus Turn. 811. fastigiatus L. 721. filicinus Jjight. 765. fimhriatus Br. 1124. floccosus Esp, 888. Forsteri Mert. 744. fraxinifolius Mert. 1136. fruticolosus Wulf. 1028. gelatinosus Desf. 751. helminthochortos Lat. 840. hybridus Dec. 762. incurrus Huds. 1089. kaliformis Good. et W. 732. kaliformis var. Turn. 729. lanosus L. 1030. ZaWa- T. 887. ?oa;HS Br. 770. lineatus T. 1112. lycopodioides L. 885. lycopodinm Stochh. 886. lycopodium Turn. 845. Maximiliani Mart. 1123. multifidus Huds. 765. niuscoides L. 816. muscoides WuJf 807. najadiformis Del. 818. obtusilohus Mert. 1123. obtusus Huds. 750. Osmunda Gm. 765. ovalis Huds. 736. papillosus Forsk. 756. pierforatus Bory 749. phenax Spr. 1094. pilulifer Turn. 888 Fucus pinastroides Gm. 1089. pinnatifidus Fl. Dan. 899. p)innatifidus Gm. 765. ■pinnatifidus angustus Turn. 762. Xiohjpodioides Gm. 736. purimreus Esp. 1094. radiatus Good. 721. rotundus Gm. 721. SaIicor)iia Schousb. 732. scorpioides Esp. 1030. scorpioides Gm. 868. Seaforthii Turn. 848. sedoides Good et W. 736. semicostatus Mert 898. sericeus var. Esp. 728. .S2)iciferus Wahl. 819. striatus Drap. 1094. suhfuscus Woodw. 883. Tacciformis Del. 776. tenellus Vohl. 869. tenerrimus CI. 756. tenuissimus Good. et W. 804. thyrsoidcus Turn. 756. tinctorius Cl. 1094. triangularis Gm. 850. ^/•iV/e>i,s ilferi. 1081. trifarius Sw. 850. triqueter Gm. 850. usnea Br. 772. uvifer Forsk. 758. variahilis Goo'I. 883. vermicuhiris Gm. 736. verticillatus Light. 732. Wighii Turn. 714. voluhilis L. 1121. Furcellaria hnnbricalis Kg. 721. rotunda Lh. 721. Fuscaria ftoccosa Rupr. 888. Znrza; Eupr. 887. tenuissima Rupr 884. variabilis Stockh. 883. Gaillona Boucheri Bonn. 1222. punctata Bonn. 1222. Gastridium articiilatum Gr. 728. constrictum SuJtr. 733. corallinum Suhr. 728. corymhosum Suhr. 735. kaliforme Lb. 732. oraZc 6^i\ 736. parvulum Gr. 729. Gastroclonium affine Kilt2. 730. opuntia Kg. 737. o;-«ie JiQ/. 736. reflexum Kg. 734. salicornia Kg. 735. suharticulatum Kg. 736. umhellatum Kg. 740. Gelidium pinnatifidum Lh. 765. 12B/. Giffartina articulata Lam. 728. dasyphylla Lam. 809. denudata Bory 799. gaditana Mont 723.. Gaiidichaudii Mont. 723. juJacea Bory. 757. lycopodioides Lh. 886. X)inastroides Lh. 1089. pyymaa Lam. 734. suhfusca Lam. 883. tenuissima Lam. 805. vermicidaris Lam. 736. Graciliaria filiformis Gr. 746. helminthochorton J. Ay. 841. Grammita adscendens Bonn. 1055. /vflfZ/a Bonn. 1035. Bertolonii Bonn. 921. hy.s. intricata 951. inversa So)id. 1166. Juncea 1067. Kellneri 1075. Krausii Sond. 924 lccvigata Kiitz. 1025. lasiorhiza 1065. lasiotricha Kg. 991. Lawrenciana Harv. 1201. laxa 1071. laxiuscula 1066. lepadicola 945. leptura 1070. linocladia 1068. lithophila Kg. 987. littoralis Harv. 980. longiarticulata 1075. lophoclados Kg. 1230. lopluira 1067. lophuroides 1070. Lusitauica 1069. Lusitanica Welv. 1032. lutensis 1075. luxurians Kg. 1005. Lyallii 1021. Lynghyei Kg 1004. macrocarpa Harv. 969. macroclonia 1073. Mallardia- 1020. Martensiatia Kg, 1028. melagonium Menegh. 995. melanoclii'oa 1065. Meneghiniana De Not. 1009. microcarpa Hooh. 975. microdendron J. Ag. 1005. miniata Kg. 1261, 1289 Polysiphoiiiii mollis 9fi8. nionilifera 927. monocarpa 941. Montagnei De N. 985. Morisiana J. Ag. 963. Moriziana Sond. 862. multifida Dub. 1013. vniltijida Kcj. 1071. mutahilis Harv. 1261 niyriococca 1070. neglecta 942. Nemalionis Zan. 1064. nierescens 1057. nigrita 1048. nitens 1069. nivea Gr. 1016. nodifera 1069. nodulosa J. Ay. 964. nuda Menegh. 985. riutaiis 1068. obscura 943. ohscura Harv. 944. Olneyi 997. opaca 1055. ophiocarpa 1066. Orbigniana 1069. ornuta 1003. paniculata 1038. pantophlcea 1073. Pappeana 1068. parasitica 930. parvula 1076. patula 1072. ])ecten 918. pecten Veneris 922. XKCten Veneris var. Haro. 921. pectinata Hook. 1185. pectinella 918. jjenicillata Kg. 993. pennata 928. periclados Kg. 861. perpusiUa J. Ag. 1257. Perreymondii J. Ag. 986. phleborrhiza 1066. physartra Kg. 1007. pilosa Zan 1001. I Xnnntilata Ky. 929- ' platyspira Kg. 1022. polycarpa 1071. polychotonia 1071. polyphora 1074. polyrhiza 1065. polyspora 1033. porphyroides Kg. 1041. procepens 917. prostrata 915. pnlvinala 957. pulvinata Harv. 969. Polysiphonia punicea Mont. 1179. pur])urea 982. purpurea Post et B. 1041. pycnocouui 1071. pycnophlaa 1073. ))yguia'a 1064. ratlicans 1064. ramellosa Kg. 1052. ramentacea Harv. 1014. ramidosa Zan. 1056. Banieriana Zan. 1001. reguhiris 1067. repens 1065. reptahunda Suhr. 943. Requienii 1072. reticulata Zan. 1007. Bhodomeloides Kg. 889. Kichardsoni 1023. rigens 949. rigidula 1065. robusta 1072- Roeana 967. rosea Gr. 1005. roseola Aresch. 972. rostrata 926. Buchingeri J. Ag. 1005. rudis 946. rufohmosa 939. rugulosa 1071. rutikuis 1065. Bytiphlceoides Hook. 1046. sanguinea 984. saxicola 1075. scoparia 1067. scopulornm 940. secunda 921. secundata 1067. senticulosa 974. sentosa Kg. 1058. sertuharioides 969. flini[iliciuscula 944. simulans 1051. ,Solierii 1042. spineUa J. Ag. 949. _ spinescens Mont 866. siiinifera 928. spinifera Kg. 915. s[iinosa 1000. s|)inosissima 1045. sjiiuulosa 999. spinulosa Harv. 1051. 8i|uarrosa 1069. iStangeri 937. Stenocarpa Kg. 1004. stictophla?a 1068. Stimpsoni 1063. stricia Gr. 971. strictissima 962. 4^290 Polysiplionia siibadunca 1064. subcontinua 1009. suhtiUs De N. 969. subUlis K(j. 1064. subtilissima 962. subulata 985. suhulata Cr. 988. subulifera 1052. succulcnta 968. Sullivana' 923. Tasmaniiica 1018. tcnebrosa 1054. tenella 919. tenerrima 1063. tenuis Kg. 1005. tenuistrata 1039. Thwaitesii 955. Thuyoides 938. thyrsigera 954. tinctoria De N. 1031. tinctoria Zan. 1013. Tongatensis Harv. 968. trichoclada Kg. 1230. tricliodes 1072. tripinnata 1027. uUx Derb. 1010. unibellifcra 1066. uncinata Hg. 951. urbana 1038. urceolala 970. utricularis 966. vagabunda 940. variabilis 975. vaviegata 1030. veneta 1074. versicolor 927. yerticillata 954. vestita 987. vestita Kg. 988. Victorice Harv. 1262. Vidovichii 1068. villifera Kg. 1043. villnm 941. vinosa Kg. 991. violacea 988. violacea Aresch. 992. violascens Kg. 1057. virens Kg 943. virgata 1061. Woodii 930. Wulfeni J. Ag. 1028. Zimmermanni Siihr. 955. Polyzonia 1161. adiantiforniis 1168. Colensoi Hook. 1166. cuneifolia 1167. fluccida 1165. elegans 1168. Polyzoniu Harveiiana Decs. 1166. incisa 1165. Jungermaunioides 1169. pectinata 1171. Sonderi Harv. 1166. Wightii Gr. 1170. Ptilonia 773. magellanica 774. Ehizocoryne olivacea Kg. 74S. RJiodomela 874. aleutica Ag. 895 australasica Mont. 1092. botr3'Ocar[)a 882. "" ccespitosa Hoolc. 1091. calamistrata Mont. 869. cloiophylla Ag. 935. comosa 881. corymhifera Ag. 898. crassicaulis Harv. 890. dentata Ag. 899. elata Sond. 1088. episcopalis Mont. 1096. fascicidata Zan. 890, fimhriata Ag. 1124. tloccosa 887. floccosa Mont. 867. Gainuirdi 879. Gaimardi Mont. 882. glomerulata 889. gracilis Harv. 884. Ilookeriana 880. Larix 886. Lyallii Harv. 895. lyc.opotlioides 885. Mallardi(B Hooh. 1020. patula 879. patula J. Ag. 880. perichulos 878. pilulifera Gr. 888, pinastroides Ag. 1089. Prcissii 890. radicans Mont. 857. Bochei Harv. 883. scorpioides Ag. 868. serrulata Ag. 1126. simpliciuscula Harv. 87s. spinosa Ag. 1001. spinulosa Harr. 10s7. subfusca 883. tridens Ag. 1081. tridens var. Ag 1126. trigenea Harv. 1248. voluhilis Ag. 1122. RHODOMELEyTi 787. Bhodonema elegans Murt. 1213. Rytiphlaa 1084. aculeata 1087. australasica 1092. 121H KyUphla'a auslialis 1095. austraJ/is Endl. 1092. Baileyi Harv. 937. Cfespitosa 1091. eanalimlata Gr. 1097. capensis Kg. 935. doiophylla Ag. 935. complanata Ag. 933. complanata Harv. 935. coryvihosa Kg. 935. dumosa Harv. 936. Duperreyi Ag. 1115. elata 1088, episcopalis 1090. firma Ag. 935. fruticolosa Harv. 1(>'>8. Hilariana Gr. 1124. ohtusiloha Ag. 1123. pinastroides 10S8. prolifera Gr. 1116. pumila Ag. 929. pimila Zan. 1203. * rigidala 1094. semicristata 1092. simplicifolia 1095 et 110;',. Stangeri Harv. 937. Thuyoides Harv. 938. tinctoria 1094. tinctoria Mont 1093. undulata Decsn. 1112 .qavcomenia 1257. Dasyoides 1263 ' Delesserioides 1266- Hypneoifles 1266 miniata 1260. matabilis 1261 Victoria- 1262. Scytonema intricatmn Bory. 8< Scytosipho)! intricatiim Diirr. Solieria 721. cliordalis 723. indica 723. Sponc.iucaui'.-f. 719 Spongiocarpns Gr. 719. Sphacellaria cupres.sina Harr. 1 Sphicrococcus cordalis Ag. 723 flaccidus Suhr. 7S3. helminthochortos Ag. «11. Maximiliani Mart. 1123. pedicelJatns Ag. 1213. pilulifer Ag. 888. triangularis Mart. 850. tuherculatus Bory. 757. Spirhymenia serrata Harc. 11 Stictosiphonia fastigiata Hoolc. Hookerii Hurv. «58. w. 867. OlCi. 25. 857. Stictosiphonia vaga Hook. 865. Ta'nioma 1256. perpiisillum 1257. Thamnocarpus magellanicusKg. 774. Tliauniocloniuni 1131. TJiarnnophora magellamca Mont. 774. Seaforthii Ag. 848. trianguJaris Ag, 850. Thuretia quercifolia Decs. 1246. ieres Ifrtry. 1244. Trichothamnion ceramioides Kg. 1187. chilense Kg. 1181. coccinemn Kg. 1185. crassum Kg. 1186. gracile Kg. 1239. pectinatum Kg. 1185. peUucidum Kg. 1182. Trigenea 1247. australis 1248. f/7?'rt articulata Huds. 728. fasciculata Dec. 735. Utchiu.sia Biasolettiana Nacc. 1031. lesiniforme Nacc. 1052. pelosa Nacc 1001. Vanvoorstia 1268. coccinea 1271. spectabilis 1270. Vidolia 1117. (Jolensoi 1127. fimbriata 1124. Kiitzingioides 1128. obtusiloba 1123. serrata 1125. spiralis 1126. volubilis 1121. Voluhilarianiediterranca Lam. 1122. }Varrenia comosa Harr. 710. Wrangelia 703. comosa 710. crassa 706. dasyclada 710. .jeaneretti 709. multilida 705. nobilis 709. penicillata 708. plebeia 707. plumosa 706. purpurilera 707. Pylaisfel 705. tenera Ag. 708 vertieillaia Kg 7()s. WhangeliejE 701. f '^ •V:' 'S '■■i ,^: y^ f^. m ( ']i\ V - -.'^ Mt '^^^V J|^ ^^'^^# ^V ^ Hii^ W Jr ^ j| ^i^^*Nl5^' •*< ■ '^ -^«^ A.^ ^ .*^: